Συζητήσεις

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011 - Στρασβούργο

9. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Evelyne Gebhardt (A7-0012/2011)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, στόχος της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2006, είναι το άνοιγμα της αγοράς στους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η εξάλειψη όλων των προστατευτικών φραγμών, των αυθαίρετων εμποδίων και των τυχόν μεροληπτικών κανόνων.

Εν πάση περιπτώσει, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επέμενε πάντα στη θέση ότι αυτή η οδηγία δεν πρέπει να αποτελέσει πρόφαση για επικίνδυνα μέτρα απορρύθμισης και ελευθέρωσης του τομέα, βλάπτοντας έτσι τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η αρχή της χώρας προέλευσης, που επικρίθηκε ως μέσο προετοιμασίας του εδάφους για το κοινωνικό ντάμπινγκ, απορρίφθηκε και αντικαταστάθηκε από την αρχή της χώρας προορισμού.

Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση επειδή, σε σχέση με την εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας από τα κράτη μέλη, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και αδυναμίες, καθώς και σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την ερμηνεία και την εφαρμογή της. Θα σταματήσω εδώ, κυρία Πρόεδρε, διότι υπό τέτοιες συνθήκες είναι μάλλον δύσκολο να μιλήσει κανείς.

  Adam Bielan (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η ανάπτυξη της ευρωπαϊκής αγοράς υπηρεσιών διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι, επομένως, πολύ ευπρόσδεκτη η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να εξετάσει προσεκτικά τον τρόπο εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Τα περαιτέρω μέτρα στήριξης της υγιούς ανάπτυξης της ευρωπαϊκής αγοράς υπηρεσιών είναι επίσης απολύτως αναγκαία. Ο μείζων στόχος μας ήταν να διευκολύνουμε την παροχή υπηρεσιών σε όλη την Ευρώπη. Επομένως, με ανησυχία διαπιστώνουμε ότι ορισμένα από τα κράτη μέλη εμφανίζουν τάσεις θέσπισης και εφαρμογής νόμων οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούνται από τις διατάξεις της οδηγίας. Έτσι, ορθώνονται τεχνητά εμπόδια στις δραστηριότητες των παρόχων υπηρεσιών.

Επί του παρόντος, έως και το 90% των νέων θέσεων εργασίας δημιουργείται στον τομέα των υπηρεσιών. Επομένως, εκτιμώ ότι η αποτελεσματική λειτουργία της οδηγίας είναι ουσιαστική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της ενιαίας αγοράς, και καίριο μέτρο υπέρ της ευρωπαϊκής οικονομίας. Με ικανοποίηση, λοιπόν, διαπιστώνω ότι αρχίζουμε να βλέπουμε παραδείγματα επίτευξης μετρήσιμων αποτελεσμάτων από την εφαρμογή της οδηγίας, όπως είναι ο τεράστιος αριθμός κοινοποιήσεων για τροποποιήσεις της νομοθεσίας τους που λαμβάνουμε από τα κράτη μέλη.

  Claudio Morganti (EFD). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα με μεγάλη πεποίθηση κατά της έγκρισης και εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες, που είναι επίσης γνωστή ως οδηγία Bolkestein. Στόχος της οδηγίας έπρεπε να είναι ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός στην Ευρώπη, ο οποίος ενισχύει την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Δυστυχώς, όμως, ο πραγματικός στόχος φαίνεται πως ήταν να υπονομευθούν και να συνθλιβούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μας. Στην Ιταλία, υπάρχουν τομείς οι οποίοι παρουσιάζουν πολύ έντονα στοιχεία δυναμισμού, όπως οι εκμεταλλεύσεις αιγιαλού, οι ιδιοκτήτες των οποίων έχουν επενδύσει ολόκληρη την περιουσία τους και έχουν κάνει τεράστιες θυσίες. Τώρα, εξαιτίας αυτής της οδηγίας, έχασαν τα πάντα.

Δεν είναι αυτό το σύστημα που έπρεπε να προωθούμε, μια γραφειοκρατική Ευρώπη και μεγάλες εταιρείες και πολυεθνικές που προσπαθούν να εισβάλουν στην Ιταλία και να συντρίψουν τις επιχειρήσεις μας. Δεν είναι δυνατόν να το επιτρέψουμε· θα σταθώ, λοιπόν, αρωγός αυτών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και θα τις υπερασπιστώ, ώστε προστατέψουμε τις παραδόσεις μας και τα πλεονεκτήματα της Ιταλίας.

  Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, η οδηγία για τις υπηρεσίες που εφαρμόζεται επί του παρόντος απαιτεί να εξαλείψουν όλες οι χώρες της ΕΕ τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να διευκολύνουν τη ζωή των επιχειρηματιών. Ωστόσο, η εφαρμογή της οδηγίας καθυστερεί. Οι βασικοί προβληματικοί τομείς είναι η άρνηση συμμόρφωσης με το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, οι καθυστερήσεις ως προς τη δημιουργία ενιαίων σημείων επαφής, οι ανεπάρκειες ως προς τη διοικητική συνεργασία και οι διαφορές που εμφανίζονται στις αμοιβαίες αξιολογήσεις. Η έκθεση την οποία υποστήριξα αντιμετωπίζει ως μείζον ζήτημα την ταχεία δημιουργία των ενιαίων σημείων επαφής. Θα είναι σε θέση να χειριστούν ό,τι απαιτείται για τη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών, περιλαμβανομένων εύληπτων πληροφοριών σχετικά με τις διατυπώσεις και τις διοικητικές διαδικασίες που εφαρμόζονται σε κάθε χώρα. Οι υπηρεσίες αντιπροσωπεύουν έως και το 40% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ένωσης. Η εξάλειψη των περιττών εμποδίων και των καθυστερήσεων θα μπορούσε να συνεισφέρει τα μέγιστα στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (LT) Κυρία Πρόεδρε, εκτιμώ ότι η αξιολόγηση της οδηγίας για τις υπηρεσίες μας προσέφερε μια καλή ευκαιρία για να ελέγξουμε αν η οδηγία αυτή διευκολύνει πραγματικά τη βελτιωμένη ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών και αν οι διατάξεις της οδηγίας εφαρμόζονται κατάλληλα στα κράτη μέλη. Επιβάλλεται να επικρατεί συμφωνία σε όλα τα στάδια εφαρμογής αυτής της οδηγίας ως προς το ότι οι δημόσιες υπηρεσίες δεν πρέπει να καλύπτονται από την οδηγία, αλλά πρέπει να εγγυάται τα κοινωνικά δικαιώματα και να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του δικαίου της απασχόλησης.

Είναι σαφές ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη δημιουργία υψηλής ποιότητας ενιαίων σημείων επαφής στα κράτη μέλη. Για τον σκοπό αυτόν πρέπει να δεσμευτούν επαρκείς χρηματοδοτικοί πόροι, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα κέντρα αυτά θα παρέχουν προσιτές υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, έχει δημιουργηθεί παρανόηση από τα πρώτα βήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το τι ακριβώς εννοούμε όταν μιλούμε για ελεύθερη αγορά αγαθών και υπηρεσιών.

Όταν τα μέλη της εκλογικής μου περιφέρειας ψήφισαν υπέρ της ένταξης στην ΕΟΚ το 1975, είχαν πιστέψει ότι η κοινή αγορά σήμαινε την αμοιβαία αναγνώριση των προϊόντων. Αν μπορείτε να πουλήσετε ένα μπουκάλι μεταλλικού νερού στο Ηνωμένο Βασίλειο, πρέπει να σας επιτρέπεται να πουλήσετε το ίδιο νερό και στη Γαλλία, τη Γερμανία ή την Ιταλία και αντιστρόφως. Αυτό που διαπίστωσαν στην πράξη ήταν ότι σημαίνει την τυποποίηση – ότι «το μεταλλικό νερό πρέπει να περιέχει τα ακόλουθα μεταλλικά στοιχεία, αλλά κανένα από εκείνα», ότι «ο όγκος δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερος από Χ και μικρότερος από Ψ» και ούτω καθεξής. Έτσι μπορεί να διαπιστώσετε ότι ένα προϊόν που δεν προοριζόταν ποτέ για εξαγωγή ποινικοποιείται στη χώρα προέλευσής του.

Αυτές είναι οι πρακτικές τις οποίες αντιμετωπίζουμε ξανά και ξανά, όσον αφορά τόσο τα αγαθά όσο και τις υπηρεσίες. Αντί να αυξάνονται οι επιλογές των καταναλωτών, αυτές περιορίζονται, συχνά μάλιστα με βάση τις ανάγκες ενός συγκεκριμένου παραγωγού κάπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο οποίος συμβαίνει να τηρεί ούτως ή άλλως ένα κάρο προδιαγραφών και αντιμετωπίζει τη νομοθεσία της ΕΕ ως μηχανισμό εξαγωγής του κόστους του στους ανταγωνιστές του. Γι’ αυτό, το μερίδιό μας από το παγκόσμιο ΑΕγχΠ συνεχίζει να συρρικνώνεται και η χώρα μου έχει αλυσοδεθεί σε μια συνωστισμένη και περιορισμένη περιφερειακή συμμαχία.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θυμάμαι όταν εγκρίθηκε για πρώτη φορά η οδηγία για τις υπηρεσίες από αυτό το Κοινοβούλιο κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, πόσο αμφιλεγόμενες ήταν πολλές από τις πτυχές της. Θυμάμαι επίσης προσωπικά, ως εισηγητής της έκθεσης για το εμπόριο και τις υπηρεσίες, τη μεγάλη διαμάχη που ξέσπασε όταν μίλησα για την ανάγκη ελευθέρωσης πολλών υπηρεσιών –χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, υπηρεσιών υγείας, εκπαιδευτικών υπηρεσιών ή υπηρεσιών νερού– προκειμένου να προσφερθούν στους καταναλωτές μεγαλύτερα περιθώρια επιλογής και βελτιωμένες υπηρεσίες, αντί να στηρίζονται σε παρωχημένα κρατικά μονοπώλια, τα οποία συχνά υποχρηματοδοτούνταν από τους φορολογουμένους.

Εν προκειμένω, βρισκόμαστε μπροστά σε αυτόν τον ορισμό για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, σαν να πιστεύαμε ότι τα μέσα τα οποία μας επιτρέπουν να διαθέτουμε εξαιρετικά περιθώρια επιλογών στις υπεραγορές ή άλλους τύπους υπηρεσιών δεν ισχύουν εξίσου για το νερό, την εκπαίδευση και την υγεία. Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε την πολιτική που ίσχυε πριν από 30 χρόνια, όταν ορισμένα πράγματα μπορούσαν να προσφέρονται μόνον από το κράτος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υποχρηματοδοτούνται και να παρέχονται ελλιπώς. Ας προχωρήσουμε σε ακόμη μεγαλύτερη ελευθέρωση των υπηρεσιών σε όλη την ΕΕ και σε όλο τον κόσμο.

Έκθεση: Antonio Cancian (A7-0020/2011)

  Gesine Meissner (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να εξηγήσω γιατί η πλειοψηφία της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη απείχε από την ψηφοφορία επί της οδηγίας αυτής. Είναι θετικό το γεγονός ότι λάβαμε απόφαση και ότι γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες. Εντούτοις, αυτό ισχύει μόνον στις περιπτώσεις που διανύονται μεγαλύτερες αποστάσεις. Πολλές από τις υπόλοιπες πτυχές δεν αξίζουν τη θέσπιση ευρωπαϊκής οδηγίας. Παραδείγματος χάριν, επειδή η οδηγία καλύπτει μόνον τις διαδρομές άνω των 250 χιλιομέτρων, υπάρχουν πολλές χώρες στις οποίες δεν θα ισχύει. Η Κύπρος, η Μάλτα και το Λουξεμβούργο δεν έχουν δικαιώματα, όπως και ορισμένα άλλα κράτη μέλη στα οποία δεν υπάρχουν λεωφορειακές γραμμές άνω των 250 χιλιομέτρων. Η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, των αγαθών και των υπηρεσιών είναι μία από τις κεντρικές αρχές της Ευρώπης. Τώρα δεν θα προστατεύονται οι φτωχότεροι επιβάτες, επειδή ορισμένα κράτη μέλη δεν διαθέτουν σύστημα κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των επιβατών. Γι’ αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία. Υπάρχουν ορισμένες θετικές πτυχές, αλλά και πολλές αρνητικές πτυχές, και γι’ αυτό επιλέξαμε την αποχή.

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, η πρόταση κανονισμού την οποία κατέθεσε η Επιτροπή το 2008 αποβλέπει στην καθιέρωση νέων, πανευρωπαϊκών δικαιωμάτων για την προστασία των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν τα οποία είναι παρόμοια με αυτά που εφαρμόζονται σε άλλα μέσα συγκοινωνίας, διασφαλίζοντας έτσι ίσους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορέων και των διάφορων μέσων μεταφοράς στο εσωτερικό των επιμέρους κρατών μελών. Απαιτήθηκε μακρά και επίπονη διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο, περιλαμβανομένης της προσφυγής σε διαδικασία συνδιαλλαγής, προκειμένου να εξασφαλιστεί το κείμενο που ψηφίστηκε σήμερα.

Το τελικό κείμενο μπορεί να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύει έναν πολύ ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό, δεδομένου ότι καταφέρνει να εγγυηθεί τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς ταυτόχρονα να επιβάλλει μεγάλες επιβαρύνσεις στους μεταφορείς, οι οποίοι –δεν πρέπει να το λησμονούμε– είναι συνήθως μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Το αποτέλεσμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής μπορεί πολύ εύλογα να θεωρηθεί επιτυχία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεδομένου ότι μερικά από τα κύρια αιτήματά μας ενσωματώθηκαν στο κείμενο, συγκεκριμένα το πεδίο εφαρμογής, τα θεμελιώδη δικαιώματα των επιβατών ανεξαρτήτως απόστασης, οι παρεκκλίσεις και, τέλος, η θέσπιση κατάλληλων μορφών αποζημίωσης για ατυχήματα, ματαιώσεις και καθυστερήσεις, καθώς και η παροχή βοήθειας και αποζημίωσης στους επιβάτες.

  Guido Milana (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα εποχή δικαιωμάτων, τα οποία όμως θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο διαδεδομένα. Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι σε αποστάσεις μικρότερες των 250 χιλιομέτρων, τα δικαιώματα των πιο ευάλωτων ομάδων, των ατόμων με αναπηρίες, των ηλικιωμένων συνταξιούχων, καθώς και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα, δεν κατοχυρώνονται καθόλου με αυτό το μέτρο.

Αν είναι αληθές ότι καθιερώνονται ομογενοποιημένα ποιοτικά πρότυπα, είναι εξίσου αληθές ότι η εξαίρεση των τοπικών μεταφορών περιορίζει σοβαρά τον αριθμό των επιβατών που επηρεάζονται. Η εφαρμογή κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών θα επιτρέψει στον τομέα να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα, ταυτόχρονα όμως πρέπει να παρακολουθούμε προσεκτικά τη δημιουργία των φορέων επιβολής.

Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας αντιπροσωπεύει μια νίκη του Κοινοβουλίου και αποτελεί θετική ένδειξη της μέριμνάς μας για τις ανάγκες των πολιτών. Ωστόσο, ο συμβιβασμός συνεπάγεται πάντα μετριασμό –και στην προκειμένη περίπτωση παραχωρήσεις– των στόχων αυτού του Σώματος. Κατά βάση, έχουμε δείξει ότι είμαστε καλοί διερμηνείς των αναγκών, σε αντίθεση με το Συμβούλιο, το οποίο δείχνει πάντα ότι αντιπροσωπεύει μόνο τα συμφέροντα.

  Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον κ. Cancian για την εξαίρετη προσπάθειά του που οδήγησε στην τελική έγκριση αυτού του μέτρου.

Ο κ. Mastella θα μου επιτρέψει να διαφωνήσω μαζί του ως προς την αντίληψη ότι αυτό το μέτρο αποτελεί μεγάλη νίκη για τους πολίτες μας. Είναι προφανές ότι οι πολίτες προστατεύονται μόνον εάν διανύουν αποστάσεις άνω των 250 χιλιομέτρων με λεωφορείο ή πούλμαν. Πού είναι, λοιπόν, η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών της Ευρώπης αν –όπως τόνισε ήδη η κ. Meissner– ολόκληρα κράτη, όπως η Κύπρος, το Λουξεμβούργο και η Μάλτα, εξαιρούνται από αυτήν την προστασία;

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους η Ομάδα μας απείχε από την ψηφοφορία. Δεν καταψηφίσαμε την έκθεση διότι ορισμένα δικαιώματα προστατεύονται, όπως αυτά των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Γι’ αυτό επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία. Κατά τα λοιπά, ζητούμε να επανέλθουμε στο θέμα το ταχύτερο δυνατόν προκειμένου να προστατέψουμε πραγματικά τους πολίτες μας.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να πω ότι είναι αξιέπαινο και σημαντικό το γεγονός ότι μας απασχολούν τα δικαιώματα των πολιτών μας. Κάθε φορά που γίνεται λόγος για δικαιώματα, πρέπει να θυμόμαστε ότι συνοδεύονται πάντα από υποχρεώσεις, γι’ αυτό δεν υπάρχουν δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις.

Η έκθεση σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν έχει πολλά χρήσιμα και θετικά στοιχεία. Δεν πρέπει, όμως, να λησμονούμε ότι οι πανευρωπαϊκές εταιρείες λεωφορείων και πούλμαν διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Για παράδειγμα, στη Φινλανδία, υπάρχουν πολλές μικρές οικογενειακές εταιρείες, και πρέπει να αναρωτηθούμε αν πρέπει να επιβαρύνουμε διαρκώς αυτές τις μικρές εταιρείες με νέες δαπάνες και υποχρεώσεις, δεδομένου ότι πασχίζουν με δυσκολία να καταστήσουν τις επιχειρήσεις τους κερδοφόρες.

Μπορώ να πω ότι επιδείξαμε ευελιξία σε αυτό το ζήτημα με ποικίλους τρόπους και ότι έχουν ληφθεί υπόψη τα δικαιώματα διαφόρων κατηγοριών επιβατών. Η αναγνώριση των αναγκών των ατόμων με αναπηρίες προσφέρει πάντα σαφή προστιθέμενη αξία. Είναι πολύ σημαντικό να εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα των ατόμων με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα να ταξιδεύουν και να κυκλοφορούν γενικώς, καθώς και να δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στις ανάγκες τους. Αυτό είναι καλό· όπως, όμως, ανέφερα νωρίτερα, το θέμα παρουσιάζει ορισμένες αντιφάσεις, καθώς, όταν μιλάμε για δικαιώματα και υποχρεώσεις, είναι επίσης σημαντικό να μεριμνούμε ώστε να μην αυξάνονται υπερβολικά οι δαπάνες των μικρών εταιριών που δραστηριοποιούνται στον τομέα των μεταφορών με λεωφορεία και πούλμαν.

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ αυτού του κανονισμού, παρότι θεωρώ ότι δεν προχωρά όσο θα έπρεπε. Ωστόσο, είναι μια αρχή, και μερικές φορές σε τούτο το Κοινοβούλιο και στην ΕΕ εν γένει, πραγματοποιούμε μόνον μικρά και διστακτικά βήματα. Αυτό συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση.

Είναι ατυχές το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη παραμένουν εκτός του πεδίου εφαρμογής αυτού του κανονισμού, καθώς και το ότι εφαρμόζεται μόνον για αποστάσεις άνω των 250 χιλιομέτρων. Οπωσδήποτε θα προτιμούσα την υιοθέτηση της γραμμής της Ομάδας ALDE, σύμφωνα με την οποία τα δικαιώματα των επιβατών θα ίσχυαν για πολύ πιο σύντομες διαδρομές. Ωστόσο, με ικανοποίηση βλέπω ότι ορισμένα από τα βασικά δικαιώματα που προβλέπονται στον κανονισμό ισχύουν και για επιβάτες που διανύουν μικρότερες αποστάσεις. Τα δικαιώματα αυτά εφαρμόζονται, κυρίως, για άτομα με αναπηρίες ή άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Ορισμένα από τα εν λόγω δικαιώματα περιλαμβάνουν τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις υπηρεσίες μεταφορών και την κατάρτιση του προσωπικού που απασχολείται σε λεωφορεία και πούλμαν για θέματα αναπηρίας.

Δυστυχώς, τα κράτη μέλη έχουν εγκρίνει διάστημα παρέκκλισης το οποίο φτάνει μέχρι και τα δέκα χρόνια· ενώ, λοιπόν, είναι αλήθεια ότι οι μικρές επιχειρήσεις χρειάζονται αρκετό χρόνο για να συμμορφωθούν, καλώ και ενθαρρύνω τα κράτη μέλη να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση με τον κανονισμό αυτόν το ταχύτερο δυνατόν.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υποστηρίζω με θέρμη τα δικαιώματα των επιβατών και, ειδικότερα, την ενίσχυση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες.

Δεν θεωρώ αρκετά ικανοποιητικό τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε. Θα προτιμούσα, σε αντίθεση με τη συνάδελφό μου, ένα κατώτατο όριο 200 χιλιομέτρων, διότι αυτό θα επέτρεπε στην Ιρλανδία να εξαιρέσει τις αγροτικές περιοχές της εκλογικής μου περιφέρειας. Αναφέρομαι σε περιοχές του βόρειου και δυτικού Donegal, του Mayo, αλλά και του Galway. Οι περισσότερες αγροτικές περιοχές βρίσκονται εκτός του ορίου των 250 χιλιομέτρων. Το επιδιωκόμενο επίπεδο δικαιωμάτων όσον αφορά τις αποζημιώσεις είναι δυσανάλογο με τον τύπο υπηρεσιών που παρέχεται στις αγροτικές περιοχές.

Θέλω επίσης να αναφερθώ στο κόστος, το οποίο είναι κυρίως ασφαλιστικό κόστος, και θα υποχρέωνε ίσως ορισμένους παρόχους να εγκαταλείψουν την αγορά. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν διατίθεται καμία εναλλακτική υπηρεσία δημοσίων συγκοινωνιών.

Βεβαίως, πρέπει να δεχτούμε την απόφαση που ελήφθη σήμερα, ευελπιστώντας ότι η περίοδος παρέκκλισης θα προσφέρει τη δυνατότητα σε όσους βρίσκονται εκτός του ορίου των 250 χιλιομέτρων να προσαρμοστούν.

Επομένως, ενώ συμφωνώ καταρχήν, ήμουν υποχρεωμένος να απόσχω για τους προαναφερθέντες λόγους.

  Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, κάθε χρόνο, πάνω από 70 εκατομμύρια επιβάτες στην Ευρώπη ταξιδεύουν με λεωφορεία ή πούλμαν. Ήταν επιτέλους καιρός να εφαρμοστεί ένας κανονισμός που να προστατεύει τα δικαιώματα των επιβατών με τον ίδιο τρόπο όπως και στις εναέριες, τις πλωτές ή τις σιδηροδρομικές μεταφορές. Οι επιβάτες θα απολαύουν 12 βασικών δικαιωμάτων τα οποία θα ισχύουν για όλες τις αποστάσεις. Εκτός αυτού, στην περίπτωση των διαδρομών άνω των 250 χιλιομέτρων, θα έχουν δικαίωμα αποζημίωσης για καθυστερήσεις, βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος ή θανάτου, αποζημίωσης για απώλεια ή ζημία αποσκευών, καθώς και καλύτερης ενημέρωσης. Ιδίως για τις μικρές χώρες, ωστόσο, το ελάχιστο όριο των 250 χιλιομέτρων είναι μάλλον υπερβολικό. Επιδοκιμάζω την καθιέρωση του δικαιώματος σε ειδική βοήθεια για τους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα, όπως ισχύει ήδη στις αεροπορικές μεταφορές. Στο μέλλον, θα υποστηρίξω σαφώς τη θέσπιση ενός κοινού κανονισμού για την ενοποίηση των κανονισμών που ισχύουν ήδη σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών στα διάφορα μέσα μεταφοράς, ο οποίος θα διευκρινίζει ουσιαστικά το όλο σύστημα των δικαιωμάτων των επιβατών.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, μέσων που χρησιμοποιούνται συχνά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απαιτούν σαφή νομική οργάνωση, όπως ισχύει στις εναέριες, τις σιδηροδρομικές και τις πλωτές μεταφορές. Θεωρώ ότι το τελικό κείμενο του υποβληθέντος κανονισμού αποτελεί ικανοποιητικό συμβιβασμό. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την υιοθέτηση των 12 βασικών δικαιωμάτων των επιβατών, τα οποία ισχύουν για όλους τους επιβάτες αυτών των μέσων μεταφοράς, ανεξαρτήτως απόστασης. Χαιρετίζω δε την αναγνώριση και τον συνυπολογισμό των ειδικών αναγκών των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Η εγγύηση του δικαιώματος σε αποζημίωση για απώλεια ή ζημία αναπηρικού αμαξιδίου ή άλλου μέσου διευκόλυνσης της κινητικότητας, και η κατάρτιση του προσωπικού των λεωφορείων ή πούλμαν για θέματα μετακινήσεων ατόμων με αναπηρίες, μετατρέπονται σε σημαντικά εργαλεία στον αγώνα κατά των διακρίσεων και κατά του κοινωνικού αποκλεισμού αυτών των ανθρώπων.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, υπερψήφισα την έκθεση, διότι αποτελεί σημαντική βελτίωση σε σχέση με την παρούσα κατάσταση. Καταφέραμε να καταλήξουμε σε μια ισορροπημένη λύση η οποία προστατεύει τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και εγγυάται τη συνεχιζόμενη ύπαρξη των μικρών και μεσαίων παρόχων. Ο κανονισμός καλύπτει τις διαδρομές άνω των 250 χιλιομέτρων και παρέχει στους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν το δικαίωμα να διεκδικούν αποζημίωση σε περιπτώσεις ματαίωσης, υπεράριθμων κρατήσεων ή καθυστέρησης για διάστημα μεγαλύτερο των δύο ωρών. Οι εταιρείες λεωφορείων είναι συχνά μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις που θα οδηγούνταν στο χείλος της καταστροφής απέναντι σε υπερβολικές αξιώσεις αποζημιώσεων. Αυτή είναι μια επιτυχημένη πτυχή του κανονισμού με την οποία εξασφαλίζεται ότι η καταβολή αποζημιώσεων δεν θα μπορεί να τίθεται εκτός ελέγχου. Όσον αφορά την απόσταση των 250 χιλιομέτρων, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην επιτρέψουμε να εφαρμοστεί η νέα νομοθεσία και να δούμε στη συνέχεια πώς μπορεί να βελτιωθεί.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (LT) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Cancian, διότι το έγγραφο που εγκρίναμε σήμερα αποτελεί όντως έναν πολύ ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό. Κατορθώνει να εγγυηθεί τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς, ταυτόχρονα, να επιβάλλει μεγάλες επιβαρύνσεις στους μεταφορείς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούν να αισθάνονται καλύτερα προστατευμένοι. Αυτή η συμφωνία βελτιώνει επίσης τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιούνται οι μετακινήσεις των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Καθορίζει επίσης σαφείς κανόνες για τις αποζημιώσεις λόγω ζημιών και τη διευκόλυνση της παροχής βοήθειας.

Εκτιμώ ότι θα συνεισφέρει ουσιαστικά στη βελτίωση των συνθηκών κατά τις μετακινήσεις των πολιτών μας, ενώ θα τους προσφέρει μεγαλύτερη νομική σαφήνεια σε περιπτώσεις ατυχημάτων ή άλλων απρόβλεπτων γεγονότων.

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον κ. Cancian για το εξαίρετο έργο του και, ιδίως, για το καλό αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε κατά τη διαδικασία συνδιαλλαγής με το Συμβούλιο. Από την άποψη τόσο του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας όσο και της ενσωμάτωσης περίπου 12 βασικών δικαιωμάτων στην πρόταση, ο επιτευχθείς συμβιβασμός αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προόδου για την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών.

Η πρόταση λαμβάνει δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα, ιδίως όσον αφορά τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση σε υπηρεσίες μεταφορών, τα δικαιώματα σε αποζημίωση λόγω απώλειας ή ζημίας εξοπλισμού διευκόλυνσης της κινητικότητας, την υποβολή και τη διαχείριση των καταγγελιών, την κατάρτιση του προσωπικού των λεωφορείων ή πούλμαν για θέματα αναπηρίας, καθώς και τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Το τελικό κείμενο καταφέρνει επίσης να εγγυηθεί τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς, ταυτόχρονα, να επιβαρύνει τους μεταφορείς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δεν θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν σε μεγάλες επιβαρύνσεις.

  Diane Dodds (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ενώ αναγνωρίζω ότι η έκθεση αυτή διαθέτει πολλές θετικές πτυχές –και υποστηρίζω με θέρμη το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες μεταφορών και στη διεκδίκηση αποζημιώσεων– εκτιμώ ότι τα προγράμματα αυτού του είδους πρέπει να εφαρμόζονται από τις εθνικές κυβερνήσεις.

Εκτιμώ επίσης ότι οι οικονομικές επιβαρύνσεις τις οποίες συνεπάγεται αυτή η πρόταση θα ήταν απαγορευτικές για πολλούς παρόχους υπηρεσιών μεταφορών. Αυτό το Κοινοβούλιο πρέπει να θυμάται ότι πολλές εταιρείες λεωφορείων είναι ιδιόκτητες, είναι σχετικά μικρές και υφίστανται αυξανόμενες οικονομικές πιέσεις λόγω της τεράστιας αύξησης των τιμών των καυσίμων τους τελευταίους 12 έως 18 μήνες. Για πολλές ιδιωτικές εταιρείες, ακόμα και για κρατικούς φορείς μεταφορών, η επιβάρυνση με πρόσθετο κόστος μπορεί να οδηγήσει μόνον σε δύο αποτελέσματα: αύξηση των τιμών των εισιτηρίων για τους πελάτες και μείωση των διαδρομών. Συγκεκριμένα, θα οδηγήσει πολλούς φορείς του εθελοντικού τομέα –οι οποίοι διαχειρίζονται πολλά από τα προγράμματα για άτομα με αναπηρίες– σε οριστικό κλείσιμο.

  Carlo Fidanza (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, η διαδρομή που οδήγησε στη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με την έκθεση αυτή υπήρξε μακρά, γι’ αυτό θέλω να επαναλάβω και εγώ τις φιλοφρονήσεις των συναδέλφων μου προς τον κ. Cancian, ο οποίος αγωνίστηκε με νύχια και με δόντια για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Για όλα τα μέσα μεταφοράς ισχύουν πλέον αντίστοιχοι κανονισμοί σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών. Φρονώ ότι το επόμενο βήμα πρέπει να είναι ο σχεδιασμός της κατάλληλης νομοθετικής πράξης που θα συγκεντρώσει σε ένα ενιαίο κείμενο όλους αυτούς τους επιμέρους κανονισμούς.

Το πεδίο εφαρμογής είναι εύλογο, έστω και αν το διαπραγματευτήκαμε υπό διαφορετικές προϋποθέσεις, αλλά το γεγονός ότι κατορθώσαμε να συμπεριληφθούν όλα τα κράτη μέλη πλην δύο είναι οπωσδήποτε θετικό, όπως είναι και το γεγονός ότι πολλές ρήτρες έγιναν υποχρεωτικές, ακόμη και για αποστάσεις μικρότερες από 250 χιλιόμετρα, ενώ εγκαταλείψαμε ορισμένες άλλες μορφές αποζημίωσης.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης που διεξήχθη σήμερα το πρωί, ορισμένοι βουλευτές δήλωσαν ότι δεν θεσπίστηκε καμία διάταξη που να προσφέρει κατάλληλη προστασία στους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα· ευτυχώς, όμως, αυτό διαψεύσθηκε σε ομιλίες που ακολούθησαν. Απεναντίας, αυτή η προστασία αποτελεί σπουδαίο βήμα προόδου για το ήθος αυτού του συμβιβασμού και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό.

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) Κυρία Πρόεδρε, καταψηφίζω αυτό το κείμενο, επειδή η συγκεκριμένη νομική πράξη δεν εγγυάται την ίση μεταχείριση των επιβατών. Δεν περιλαμβάνει συγκρίσεις με άλλα μέσα μεταφοράς, ούτε με τους επιβάτες διαφορετικών κρατών. Κατά συνέπεια, αρκετά μικρά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μένουν εκτός της ζώνης ρύθμισης. Η πράξη εφαρμόζεται μόνον εν μέρει σε αρκετά άλλα κράτη μέλη.

Το πρόβλημα των διασυνοριακών μεταφορών με πούλμαν μένει επίσης άλυτο. Τα πούλμαν χρησιμοποιούνται από άτομα με χαμηλά εισοδήματα και από νέους, περιλαμβανομένων φοιτητών και μαθητών. Επομένως, δεν είναι αποδεκτό να αναβάλλεται η εφαρμογή για το απώτερο μέλλον.

Έκθεση: Martin Callanan (A7-0287/2010)

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, έχει επιτευχθεί συμβιβασμός μεταξύ των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, καθώς και της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφαλείας των Τροφίμων του Κοινοβουλίου όσον αφορά τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα και τα πρότυπα εκπομπών, σύμφωνα με τον οποίο τα τελευταία θα μειωθούν για τα συγκεκριμένα οχήματα από 203 γραμμάρια σε 147 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο σε βάθος χρόνου 10 ετών. Το νέο πρότυπο εκπομπών που θεσπίζεται είναι αποδεκτό από τους κατασκευαστές και τους χρήστες και είναι σημαντικό από την άποψη του κόστους που βαρύνει τους χρήστες λόγω της αυξημένης τιμής αυτών των οχημάτων. Αυτή η ομάδα χρηστών αποτελείται, πρωτίστως, από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, εμπόρους και οικογενειακές επιχειρήσεις, και συζητήσαμε προσφάτως, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας περιόδου συνόδου, ορισμένα μέσα της ΕΕ για την παροχή οικονομικής ενίσχυσης σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ένας από τους στόχους σε αυτόν τον τομέα είναι να μειωθούν οι φραγμοί που εμποδίζουν την ανάπτυξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Ελπίζουμε ότι το αυξημένο κόστος των στόλων ελαφρών εμπορικών οχημάτων που θα προκύψει ως αποτέλεσμα του περιορισμού των εκπομπών και της αύξησης του κόστους παραγωγής δεν θα αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο. Το 2014, θα είμαστε σε θέση να ελέγξουμε κατά πόσον οι αρχές στις οποίες στηρίζεται ο κανονισμός έχουν εφαρμοστεί επιτυχώς.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατάφερε να ορίσει έναν φιλόδοξο, μακροπρόθεσμο στόχο παρά την αντίθεση του Συμβουλίου και της Επιτροπής, ο οποίος θα περιορίσει τις εκπομπές CO2 από ελαφρά φορτηγά οχήματα στο μέγιστο όριο των 147 γραμμαρίων ανά χιλιόμετρο ως το 2020. Αυτό το φιλόδοξο αλλά ρεαλιστικό όριο μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ανάπτυξης καινοτόμου περιβαλλοντικής τεχνολογίας. Τα οχήματα θα είναι πολύ καθαρότερα, αλλά θα παραμείνουν προσιτά για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για εμάς, διότι δεν πρόκειται να ωφεληθεί η προσπάθεια κατά της αλλαγής του κλίματος αν η τιμή των νέων οχημάτων είναι τόσο απαγορευτική ώστε τα παλαιά φορτηγά να παραμείνουν στους δρόμους μας και, κυρίως, να συνεχίσουν να επιβαρύνουν το περιβάλλον. Χαίρομαι διότι υπερψηφίσαμε σήμερα αυτήν την πρόταση, και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία.

  Vicky Ford (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, μόλις ψηφίσαμε μια έκθεση με τίτλο «καθορισμός προτύπων για τις επιδόσεις των καινούργιων ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων όσον αφορά τις εκπομπές». Όπως και σε πολλά άλλα νομοθετήματα της ΕΕ, χρησιμοποιείται ένας σχοινοτενής τίτλος για ένα πραγματικό ζήτημα. Επιτρέψτε μου να τον μεταφράσω: τα ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι, φυσικά, μικρά φορτηγά, και τα πρότυπα όσον αφορά τις επιδόσεις αναφέρονται στις εκπομπές καυσίμων, οι οποίες εξαρτώνται από το καταναλισκόμενο καύσιμο.

Όλοι βλέπουμε τις αυξανόμενες τιμές των καυσίμων στα βενζινάδικα, όμως για τους ελεύθερους επαγγελματίες όπως οι οικοδόμοι, οι υδραυλικοί ή οι ξυλουργοί, η λειτουργία του φορτηγού τους αντιπροσωπεύει κρίσιμο για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα κόστος. Θέλουν αποδοτικά οχήματα και η απόδοση καυσίμου αποτελούσε πάντα βασικό παράγοντα για την επιλογή της αγοράς τους.

Στη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου της General Motors στο Luton, την εκλογική μου περιφέρεια, έχω επίσης δει ότι η καινοτομία που απαιτείται για τις βελτιώσεις προέρχεται από την παραγωγική διαδικασία.

Ορισμένοι νομίζουν ότι επειδή μπορεί να τεθούν στόχοι σε τούτο το Σώμα στην Ευρώπη, είναι σίγουρο και ότι θα υλοποιηθούν. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η επίτευξη αυτών των στόχων θα σημαίνει ότι η καινοτομία προήλθε, είτε από τα ελαφρά φορτηγά είτε από αλλού, και οφείλεται στη ζήτηση των καταναλωτών και τις βελτιώσεις που επέφεραν οι κατασκευαστές, όχι απλώς επειδή θεσπίστηκε ένα ευρωπαϊκό νομοθέτημα.

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κυρία Πρόεδρε, ζητώ συγγνώμη που δεν μπόρεσα να παραστώ σε αυτήν τη συζήτηση, καθώς έπρεπε να παρίσταμαι σε άλλες συνεδριάσεις το ίδιο χρονικό διάστημα. Σας ευχαριστώ, λοιπόν, που μου δίνετε την ευκαιρία να πω λίγα λόγια τώρα.

(EN) Στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» έχουμε δώσει μεγάλη έμφαση ιδίως στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και αυτό είναι απολύτως εύλογο. Εξίσου σημαντική, όμως, για την επίτευξη των στόχων μας θα είναι ενεργειακή απόδοση, ιδίως σε σχέση με τα μηχανοκίνητα οχήματα – ιδιωτικά και επαγγελματικά.

Τα επαγγελματικά οχήματα κινούνται στους δρόμους καθημερινά και καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις. Μέσω μιας οδηγίας όπως αυτή, μπορούμε να συμβάλουμε στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» ως προς την απόδοση καυσίμου, μιας και θα υποχρεώσει τους σχεδιαστές να παραγάγουν πιο αποδοτικούς κινητήρες και, ενώ το κόστος μπορεί να είναι υψηλό βραχυπρόθεσμα, η εξοικονόμηση λόγω της μείωσης της κατανάλωσης καυσίμου σε γαλόνια ανά χιλιόμετρο, αλλά και με όρους προστασίας του περιβάλλοντος, είναι τεράστια.

Έκθεση: Klaus-Heiner Lehne (A7-0021/2011)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, το Συμβούλιο μας διαβίβασε μια πρόταση απόφασης με την οποία παρέχεται εξουσιοδότηση για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Ο λόγος είναι ότι ορισμένα κράτη μέλη –όπως η Ιταλία και η Ισπανία– έχουν αντιταχθεί επανειλημμένως στην υιοθέτηση του σχεδιαζόμενου τρίγλωσσου συστήματος μετάφρασης, το οποίο θα δημιουργούσε ουσιαστικές διακρίσεις, διότι παραβιάζει κατά τρόπο οφθαλμοφανή την αρχή της ισοτιμίας όλων των επισήμων γλωσσών της Ένωσης.

Παρά τις πολυάριθμες διαπραγματεύσεις που έχουν διεξαχθεί έως σήμερα καθώς και την ψηφοφορία σήμερα το πρωί, φαίνεται ότι η ομόφωνη έγκριση αυτού του κανονισμού θα είναι αδύνατη. Εντούτοις, λόγοι νομικής και θεσμικής σκοπιμότητας θα επέβαλλαν, ή φαίνεται να επιβάλλουν, να περιμένουμε τη γνωμοδότηση του Δικαστηρίου, η οποία αναμένεται τις προσεχείς ημέρες και η οποία είναι πιθανό όχι μόνον να διευκρινίσει ποικίλες τεχνικές πτυχές του συστήματος ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, αλλά και να αναδείξει όλες τις δικαιοδοτικές συνέπειες που απορρέουν από αυτό. Δεν επιλέξαμε αυτήν την προσέγγιση, και γι’ αυτό καταψήφισα το κείμενο.

  Jens Rohde (ALDE). – (DA) Κυρία Πρόεδρε, παρακολουθώντας τη συζήτηση στο Σώμα σχετικά με την ενισχυμένη ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, δεν μπορώ να συγκρατήσω το χαμόγελο –το επιεικές χαμόγελο– που διαγράφεται στο πρόσωπό μου. Πολιτικοί από ορισμένες χώρες, η γλώσσα των οποίων είναι, κατά την άποψή τους, η σημαντικότερη στον κόσμο, έχουν ισχυριστεί ότι θα καταστρέψουμε την εσωτερική αγορά σε αυτόν τον τομέα αν εφαρμόσουμε την ενισχυμένη συνεργασία. Ο ισχυρισμός αυτός είναι, φυσικά, παράλογος, δεδομένου ότι δεν διαθέτουμε εσωτερική αγορά όσον αφορά το ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Κοστίζει περίπου δέκα φορές περισσότερο να λάβει κανείς δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην ΕΕ από ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που αντιστοιχεί σε ετήσιο κύκλο εργασιών 250 εκατομμυρίων ευρώ για τις επιχειρήσεις μας. Επομένως, είναι ευχάριστο το γεγονός ότι σήμερα ψηφίσαμε επιτέλους υπέρ της ενισχυμένης συνεργασίας, έτσι ώστε ορισμένες χώρες να μην μπορούν πια να θέτουν προσκόμματα. Αρκετά! Δεν πετύχαμε τον στόχο μας, αλλά σήμερα σημειώσαμε πολύ μεγαλύτερη πρόοδο σε μία ημέρα από ό,τι τα τελευταία δέκα χρόνια.

  Adam Bielan (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, συζητούμε τη θέσπιση ενός ενιαίου συστήματος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για πάνω από 20 χρόνια. Το πολυσύνθετο σύστημα που ισχύει επί του παρόντος για την καταχώρηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, διαδικασία χρονοβόρα και δαπανηρή σε σύγκριση με το αμερικανικό σύστημα, δεν βοηθά καθόλου τους ευρωπαίους επιχειρηματίες. Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και την ανάπτυξη μιας σύγχρονης οικονομίας και στην ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας. Δεδομένου ότι οι παγκόσμιες αγορές γίνονται όλο και πιο ανταγωνιστικές, δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναβάλουμε περαιτέρω τη λήψη αποφάσεων σχετικά με αυτό το θέμα. Επομένως, πρέπει να επιταχύνουμε τις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Εντούτοις, αν και πρέπει να υποστηρίξουμε την ιδέα, δεν πρέπει να αγνοήσουμε τον αμφιλεγόμενο χαρακτήρα πολλών ζητημάτων, όπως για παράδειγμα το θέμα της γλώσσας. Στόχος μας πρέπει, συνεπώς, να είναι σε κάθε περίπτωση η καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος των μικρότερων, πιο ολιγάριθμων και συχνά φτωχότερων κρατών μελών.

  Alfredo Pallone (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, ζούμε σε μια αγορά στην οποία οι επιχειρήσεις μας αναπτύσσουν τις δραστηριότητές τους με βάση τον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Ο βασικός όρος της μεταρρύθμισης του γλωσσικού καθεστώτος για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, όπως ανακοίνωσε η Επιτροπή, είναι να μειωθούν οι σχετικές με τη μετάφραση δαπάνες προκειμένου να είμαστε ανταγωνιστικοί σε αγορές στις οποίες ανταγωνιζόμαστε τις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδίως στην αγορά της Ασίας.

Επομένως, αναρωτιέμαι μήπως θα ήταν αποδοτικότερο να θεσπίσουμε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε μία μόνον γλώσσα. Αυτό θα βοηθούσε ουσιαστικά τις επιχειρήσεις μας να ανταγωνίζονται στην παγκόσμια αγορά. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι στην Ευρώπη υφίστανται σήμερα δύο διακριτά νομικά συστήματα, με διαφορετικά χαρακτηριστικά και κανόνες. Εκτιμώ ότι μια καλύτερη ιδέα θα ήταν να αρχίσουμε να τα εναρμονίζουμε.

Τέλος, η δρομολόγηση της ενισχυμένης συνεργασίας δεν έρχεται μόνον σε αντίθεση με το πνεύμα που διέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά βλάπτει επίσης την εσωτερική αγορά, η οποία υφίσταται έτσι γεωγραφικό κατακερματισμό και στρέβλωση του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών, με αποτέλεσμα ορισμένα κράτη μέλη να βρεθούν αναπόφευκτα σε υποδεέστερη θέση έναντι άλλων.

  Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, ενώ, αφενός, επικροτώ τον στόχο που πέτυχε η Ευρώπη, η οποία απέκτησε –μετά από πολλά χρόνια– ένα σημαντικό εργαλείο όπως το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, το οποίο θα επιτρέψει επιτέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση να ανταγωνιστεί ισότιμα άλλες εδαφικές οργανώσεις, οφείλω επίσης να εκφράσω τη βαθιά λύπη μου διότι αυτό το αποτέλεσμα επιτεύχθηκε εις βάρος άλλων περιοχών, όπως η Ιταλία, η οποία υποστήριζε πάντα με συνέπεια την ενίσχυση του ρόλου της Ένωσης.

Η απόφαση να εκδίδεται το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε μία μόνον από τις τρεις γλώσσες εργασίας του Γραφείου Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας θα δημιουργήσει ανισότητες μεταξύ των ιταλικών επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων των χωρών που υπάγονται στο προτεινόμενο γλωσσικό καθεστώς. Υπενθυμίζω ότι, πριν από λίγους μήνες, υπέβαλα ερώτηση στην Επιτροπή για να υπερασπιστώ τη χρήση της ιταλικής γλώσσας. Εν τω μεταξύ, 25 από τις 27 χώρες συμμορφώθηκαν με τη σημερινή γραμμή, γεγονός που με οδήγησε στην επιλογή της αποχής.

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με τις σημερινές λύσεις στο πρόβλημα της προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στην ΕΕ και τα κράτη μέλη. Η θέσπιση ενός ενιαίου συστήματος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι επομένως αναγκαία, και για τις οικονομίες των κρατών μελών μας αλλά και για την οικονομία της ΕΕ συνολικά. Ειδικότερα, το νέο σύστημα αναμένεται να συμβάλει στην προώθηση της επιστημονικής έρευνας και της καινοτομίας. Η θέσπιση ενός σχετικά απλού συστήματος που θα στηρίζεται σε μια τυποποιημένη μορφή –αν και αυτό είναι το μήλον της Έριδος– και στη χρήση τριών γλωσσών, παρότι έχουν γίνει συζητήσεις για χρήση μίας ή πολλών γλωσσών, με μετάφραση στη μητρική γλώσσα του αιτούντος, αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου.

Αυτό θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πολλές από τις οποίες δεν διαθέτουν επαρκείς οικονομικούς πόρους για να υποβάλουν αίτηση έκδοσης διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Ευελπιστώ ότι θα αποδειχθεί αποφασιστικό βήμα για την ενεργοποίηση της ομάδας μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων τις οποίες συχνά αποκαλούμε «καινοτόμους εν υπνώσει». Συζητάμε συχνά πώς να ενθαρρύνουμε αυτήν ακριβώς την ομάδα επιχειρήσεων ώστε να εισαγάγουν καινοτομίες και να κατοχυρώσουν τις εφευρέσεις τους με διπλώματα ευρεσιτεχνίας, κυρίως στην Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας. Θέλουμε αυτός ο νέος κανονισμός να κινητοποιήσει τις συγκεκριμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις αλλά και να προσφέρει καλύτερη προστασία για τις κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εφευρέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Constance Le Grip (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, υπερψήφισα την έκθεση του κ. Lehne, με την οποία παρέχεται η σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ενισχυμένη συνεργασία με σκοπό τη θέσπιση ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καιρός ήταν άλλωστε! Χρειάστηκαν προσπάθειες είκοσι ετών για να καταλήξουμε σε ένα αποτέλεσμα, να φτάσουμε στο σημείο να αρχίσουμε να λαμβάνουμε συγκεκριμένα μέτρα υπέρ των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, και των ΜΜΕ αλλά και των μεγάλων εταιρειών μας, οι οποίες περίμεναν όλα αυτά τα χρόνια την έλευση αυτού του τόσο σημαντικού για την ανταγωνιστικότητα και τη μεγέθυνσή τους εργαλείου.

Παρέχοντας τη σύμφωνη γνώμη του για την ενισχυμένη συνεργασία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποδεικνύει το ενδιαφέρον του για τη συγκεκριμένη ενισχυμένη διαδικασία συνεργασίας –θα επεσήμαινα δε ότι αυτή είναι η δεύτερη φορά που εφαρμόζεται– ενώ στέλνει επίσης ένα πολύ θετικό και πολύ συγκεκριμένο μήνυμα υπέρ της προαγωγής της καινοτομίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών μας. Όπως επισημάνθηκε ήδη, 25 από τα 27 κράτη μέλη επέλεξαν να προωθήσουν αυτήν την ενισχυμένη διαδικασία συνεργασίας, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υποτιμώ τις δυσκολίες που μπορεί να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν ορισμένα από τα κράτη μέλη μας, όμως πρέπει να προχωρήσουμε και να δώσουμε το καλό παράδειγμα. Αυτό αναμένουν άλλωστε και οι επιχειρήσεις.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, απείχα επειδή πιστεύω ότι η απόφαση να θεσπιστεί ένα ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μέσω ενισχυμένης συνεργασίας είναι μία ακόμη αστοχία του Συμβουλίου. Έχει επιτευχθεί συμφωνία μόνον μεταξύ εννέα κρατών μελών, ενώ στο ίδιο το έγγραφο αναγνωρίζεται ότι οι στόχοι δεν μπορούν να επιτευχθούν εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Ανταγωνιστικότητα; Αποδοτικότητα;

Επιπλέον, η απόφαση του Δικαστηρίου για θέματα δικαιοδοσίας όσον αφορά τους γλωσσικούς κανόνες εκκρεμεί. Το Συμβούλιο όφειλε να καταβάλει προσπάθεια για την εξεύρεση κοινής θέσης, και έπρεπε ίσως να είχε ασχοληθεί περισσότερο με το θέμα της χρήσης μίας γλώσσας, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των διπλωμάτων και τη γλώσσα που χρησιμοποιείται στην πλειονότητά τους, έτσι ώστε να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι σε διεθνές επίπεδο.

Για μία ακόμη φορά, η εθνική προσέγγιση των κρατών μελών είχε ως αποτέλεσμα μια αποσπασματική απόφαση χωρίς σαφή κριτήρια ως προς τη χρήση των τριών γλωσσών. Αν εφαρμόζουμε τέτοιου είδους μέτρα, δεν πρόκειται ποτέ να σημειώσουμε πρόοδο ως προς την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να ενθαρρύνει την ανταγωνιστικότητα και να καταστεί παγκόσμιος ηγέτης στο πεδίο της καινοτομίας, το δημιουργικό της δυναμικό πρέπει να προστατεύεται επαρκώς.

Ωστόσο, το σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της ΕΕ πάσχει από πολλά μειονεκτήματα, τα οποία εμποδίζουν την καθιέρωση ενιαίου καθεστώτος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, αλλά και την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς, μειώνοντας έτσι την ασφάλεια δικαίου για τους εφευρέτες και τις καινοτόμες εταιρείες. Η δημιουργία ενιαίου καθεστώτος προστασίας των εφευρέσεων σε όλα τα κράτη μέλη μέσω της ύπαρξης ενιαίας ευρωπαϊκής διαδικασίας για την έκδοση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας βάσει ενιαίου δικαίου περί διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας θα αποσαφήνιζε απολύτως το τρέχον περίπλοκο σύστημα, μειώνοντας ταυτόχρονα το κόστος του, ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες υποχρεώνονται να καταβάλλουν έως και τριπλάσιο κόστος σε σύγκριση, λόγου χάρη, με τις ΗΠΑ. Δεδομένου ότι οι προσπάθειες δημιουργίας ενιαίου καθεστώτος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας σε όλη την ΕΕ δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες, και δεδομένου ότι πληρούνται όλες οι νομικές προϋποθέσεις για την ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, συμφωνώ με τη χορήγηση σύμφωνης γνώμης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, όταν, πριν από έναν αιώνα, δεν αναγνωρίστηκε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Antonio Meucci από την αμερικανική τηλεφωνική βιομηχανία, αυτό δεν οφειλόταν σε έλλειμμα αγγλικών ή στα ιταλικά που χρησιμοποιούσε, αλλά στο γεγονός ότι δεν πληρούσε μία προϋπόθεση: δεν διέθετε τα αναγκαία χρήματα ώστε να καταχωρήσει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του για ένα ακόμα έτος.

Στο ίδιο πνεύμα, σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια παράδοξη κατάσταση και, πέρα από την ψηφοφορία, νομίζω πως το γεγονός ότι πρόκειται να υιοθετηθεί ένα τρίγλωσσο σύστημα κατοχύρωσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, από το οποίο εξαιρούνται τα ιταλικά, αποτελεί κατ’ ουσίαν απόδειξη της αδυναμίας της κυβέρνησής μας, της ανικανότητάς της να προβάλει τις απόψεις της στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, και της αδυναμίας του πολιτικού μας συστήματος, η οποία αντικατοπτρίζεται προπάντων στο πεδίο της έρευνας και της καινοτομίας.

Ως προς το θέμα αυτό, αρκεί να θυμηθούμε τη μελέτη για την ανταγωνιστικότητα που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, από την οποία προκύπτει ότι τα τελευταία χρόνια η Ιταλία παρέδωσε πρόθυμα 4 δισ. ευρώ σε τρίτες χώρες, οι οποίες υποδέχθηκαν με θέρμη τους ερευνητές μας. Φυσικά, αυτοί οι ερευνητές δεν έχουν πια καμία ανάγκη τα ιταλικά, μιας και έχουν μάθει αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά και διαθέτουν όλα τα αναγκαία μέσα για την υποβολή αιτήσεων έκδοσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, κάτι που αποβαίνει εις βάρος των ιταλικών προϊόντων.

  Antonello Antinoro (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, λαμβάνω τον λόγο προκειμένου να εξηγήσω γιατί καταψήφισα σήμερα αυτήν την έκθεση. Η θέσπιση του διπλώματος ευρεσιτεχνίας θα προσφέρει αναμφίβολα πλεονεκτήματα στο σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της Ευρώπης, όμως το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ καλύτερο αν είχαμε ακολουθήσει διαφορετική διαδικασία. Η χρήση της ενισχυμένης συνεργασίας είναι, κατά τη γνώμη μου, απολύτως αδιέξοδη.

Συγκεκριμένα, η τρέχουσα διαδικασία είναι απλώς το πιο πρόσφατο στάδιο στη μακρά ιστορία της υιοθέτησης του διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που χρονολογείται από το 1990 ακόμα, και έχει ζητηθεί μόνον από 12 κράτη μέλη.

Καταψήφισα την πρόταση ψηφίσματος διότι δεν συνάδει με το άρθρο 20, παράγραφος 2, της Συνθήκης, το οποίο προβλέπει ότι πρέπει να αποτελεί την ύστατη λύση. Η πρόταση της Επιτροπής δεν καθιερώνει ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για όλη την επικράτεια της Ένωσης όπως απαιτεί το άρθρο 118, ενώ η ενισχυμένη συνεργασία επηρεάζει αρνητικά το δικαίωμα εγκατάστασης των επιχειρήσεων και την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων.

Επιπλέον, με πολιτικούς όρους, θα ήταν πολύ πιο κομψό και εξίσου πρόσφορο να περιμένουμε τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, που προγραμματίζεται να εκδοθούν την 8η Μαρτίου. Ενόψει αυτής της απόφασης, κατά πάσα πιθανότητα θα υποχρεωθούμε να αναθεωρήσουμε τη θέση μας.

  David-Maria Sassoli (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, για άλλη μία φορά γίναμε μάρτυρες της ανικανότητας της ιταλικής κυβέρνησης να προστατεύσει τη φιλοευρωπαϊκή φήμη της Ιταλίας και τα συμφέροντα των επιχειρήσεών της σε ένα κρίσιμο ζήτημα όπως η έγκριση του ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Είκοσι πέντε από τις 27 χώρες της ΕΕ και η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου υποστηρίζουν μια πρόταση η οποία ρυθμίζει τον τομέα των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και επηρεάζει ουσιαστικά τη λειτουργία των πιο καινοτόμων επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων που είναι περισσότερο προσανατολισμένες στις διεθνείς αγορές.

Με τον αποκλεισμό μας από αυτήν την απόφαση, η Ιταλία θα εκθέσει τις επιχειρήσεις της στον κίνδυνο να μην τυγχάνουν κατάλληλης προστασίας στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι πραγματικά απίστευτο το γεγονός ότι μια κυβέρνηση η οποία δεν κάνει το παραμικρό για να διαδώσει τον ιταλικό πολιτισμό σε όλο τον κόσμο, η οποία περικόπτει τις χρηματοδοτήσεις πολιτιστικών ιδρυμάτων και αδυνατεί να υπερασπιστεί τη γλώσσα μιας χώρας η οποία φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, αγνοεί τόσο επιδεικτικά το γλωσσικό ζήτημα τη στιγμή που οι επιχειρήσεις μας ζητούσαν πάντα να συντάσσονται τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας μόνον στα αγγλικά, που αποτελούν πλέον τη διεθνή γλώσσα της παγκόσμιας οικονομίας. Ωστόσο, έχουμε καταλήξει σε ένα αποτέλεσμα το οποίο επιτρέπει στον καθένα να υποβάλλει αιτήσεις κατοχύρωσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στη μητρική του γλώσσα.

Κυρία Πρόεδρε, τίποτε δεν υποχρέωνε τον κ. Barnier να προωθήσει την έγκριση αυτού του μέτρου με μια τόσο εσπευσμένη ψηφοφορία προτού γνωμοδοτήσει το Δικαστήριο, το οποίο, όπως γνωρίζουμε, θα αποφανθεί κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του Μαρτίου και θα ασχοληθεί κυρίως με δύο κρίσιμες πτυχές: τη χρήση της εθνικής γλώσσας για τις προσφυγές στο δικαστήριο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ίδια τη νομιμότητα της σύστασης ενός δικαστηρίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, αυτά τα θέματα είναι σημαντικά και πρέπει να διευθετηθούν προτού ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση. Ως εκ τούτου, η ιταλική αντιπροσωπεία του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) αποφάσισε να απόσχει.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτή η πρόταση δεν είναι βεβαίως τέλεια, και μπορεί όντως να χρειαστεί να αναθεωρηθεί μετά την απόφαση του Δικαστηρίου που θα ληφθεί σε μερικές εβδομάδες. Παρ’ όλα αυτά, εκτιμώ ότι αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, και γι’ αυτό την υποστήριξα.

Έχω παρακολουθήσει διάφορα σεμινάρια εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχέση με την καινοτομία. Η General Electric έχει διεξαγάγει ορισμένες έρευνες στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις οποίες προκύπτει ότι οι περισσότεροι πολίτες πιστεύουν ότι η έξοδος από την ύφεση μπορεί να επιτευχθεί μόνον μέσω της καινοτομίας. Καινοτομία σημαίνει έρευνα, ανάπτυξη και νέα προϊόντα. Τα νέα προϊόντα πρέπει να κατοχυρώνονται με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, και όσο ευκολότερο είναι αυτό τόσο το καλύτερο. Πρέπει να επιδιώξουμε τη δημιουργία ενός συστήματος που θα ισχύει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα είναι εξίσου εύκολο και οικονομικώς αποδοτικό με το σύστημα που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ.

Απέχουμε πολύ ακόμα από αυτόν τον στόχο· ταυτόχρονα, όμως, προσπαθούμε τουλάχιστον να κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση. Συνεπώς, υποστήριξα τις σημερινές προτάσεις.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, απείχα από την ψηφοφορία επί της έκθεσης Lehne, όχι επειδή διαφωνώ με τη θέσπιση ενιαίου συστήματος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Μάλλον το αντίθετο. Οι επιχειρήσεις της Φλάνδρας απαιτούν ένα τέτοιο σύστημα εδώ και πολύ καιρό. Η ιδέα καθαυτή δεν μπορεί παρά να επικροτηθεί, ιδίως αν λάβουμε υπόψη πόσο δαπανηρή και δυσκίνητη είναι η τρέχουσα διαδικασία, βάσει της οποίας πρέπει κανείς να υποβάλει αίτηση για χωριστό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε κάθε κράτος μέλος.

Απείχα από την ψηφοφορία επειδή η διευθέτηση του γλωσσικού καθεστώτος εξακολουθεί να μην είναι απολύτως σαφής. Απομένει να δούμε σε ποιο βαθμό το σχέδιο κανονισμού της Επιτροπής θα επιτρέψει τη χρήση επίσημων γλωσσών εκτός της αγγλικής, της γαλλικής και της γερμανικής. Εν πάση περιπτώσει, υποστηρίζω, και θα συνεχίσω να υποστηρίζω, την άποψη ότι πρέπει να είναι δυνατή η κατάθεση του αντίστοιχου φακέλου και στα ολλανδικά.

Έκθεση: Ivo Belet (A7-001/2011)

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, η κωδικοποίηση των προαναφερθεισών διατάξεων των εφαρμοστέων κειμένων, μαζί με τις προαναφερθείσες αλλαγές, θα επιφέρει αναμφίβολα την απαιτούμενη διασάφηση των νομικών ρυθμίσεων για τα επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα.

Κατά τη γνώμη μου, όμως, στο πλαίσιο της υιοθέτησης της Συνθήκης της Λισαβόνας, θα ήταν επιθυμητό να επαναξιολογηθεί η νομική βάση του προτεινόμενου κανονισμού, κατά τρόπο που να λαμβάνει επίσης υπόψη τις νέες αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στον τομέα της προστασίας της δημόσιας υγείας. Εν προκειμένω, συμφωνώ με την άποψη ότι το άρθρο 168, παράγραφος 4, εδάφιο β, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχει κατάλληλη νομική βάση για την πρόταση, δεδομένου ότι άμεσος στόχος των μέτρων που εγκρίνονται επ’ αυτής της βάσης είναι η προστασία της δημόσιας υγείας, κάτι που ισχύει (και παραθέτω) κατά τον «καθορισμό των μέγιστων επιτρεπτών επιπέδων ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές».

  Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, υποστηρίζω εν πολλοίς τις τροπολογίες που προτείνονται σε αυτό το κείμενο, το οποίο άλλωστε δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να κωδικοποιεί την προηγούμενη νομοθεσία σχετικά με τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές.

Λησμονούμε και αφήνουμε να περάσει μάλλον απαρατήρητο το γεγονός ότι μιλάμε για απόβλητα από πυρηνικά ατυχήματα. Τούτο σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή τους κινδύνους που δημιουργούν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις και το γεγονός ότι αυτές είναι οι συνέπειες των σαθρών και δηλητηριωδών αποτελεσμάτων της τεχνολογίας που επιμένουμε να αναπτύσσουμε σε ορισμένα κράτη. Πρόκειται, επομένως, για ένα μέτρο το οποίο πρέπει να μας εμπνέει ώστε να επαγρυπνούμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό.

Για να θίξουμε την ουσία του ζητήματος, ωστόσο, εκτιμώ ότι θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα ώστε να επιτευχθεί η υποχρεωτική άμεση γνωστοποίηση, η οποία θα καθιστούσε δυνατή την από κοινού αντιμετώπιση όλων των παραγόντων κινδύνου. Επιπλέον, δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα αποφυγής της υποχρέωσης ενημέρωσης των κυβερνητικών αρχών σε περίπτωση ατυχήματος.

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κανονισμοί για την αποφυγή της μόλυνσης των τροφίμων από ραδιενεργές ουσίες τέθηκαν σε ισχύ μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας του Τσερνομπίλ. Το ζήτημα αυτό είναι πολύ σημαντικό, κυρίως από την άποψη της δημόσιας υγείας, αλλά είναι ταυτόχρονα και πολύ δύσκολο θέμα. Η εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας συνεπάγεται ότι ορισμένοι κανονισμοί πρέπει να επικαιροποιηθούν, περιλαμβανομένων και των συγκεκριμένων, έστω και αν επικρατεί διχογνωμία μεταξύ των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Κοινοβουλίου ως προς τη νομική βάση. Το Κοινοβούλιο επικαλείται το άρθρο 168, παράγραφος 4, της Συνθήκης της Λισαβόνας, ενώ η Επιτροπή επικαλείται το άρθρο 31 της Συνθήκης Ευρατόμ. Είναι σημαντικό να επισημανθεί η ανάγκη προστασίας των καταναλωτών, αλλά και να υπογραμμιστεί η ανάγκη προστασίας των αγροτών, οι οποίοι πρέπει να λάβουν αποζημίωση για τυχόν απώλειες μετά από ενδεχόμενο ατύχημα. Η συζήτηση την οποία διεξήγαμε αποκάλυψε επίσης τις μεγάλες διαφορές απόψεων ως προς την αξιολόγηση των πιθανών κινδύνων, περιλαμβανομένων των επιπέδων ακτινοβολίας λόγω ατυχημάτων ή των επιπέδων ακτινοβολίας που προέρχονται από φυσικές πηγές. Το γεγονός ότι αυξανόμενο ποσοστό της αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφορά εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα από διάφορα μέρη του κόσμου πρέπει να τονιστεί εξίσου, δεδομένου ότι πρέπει να τηρούνται τα ισχύοντα πρότυπα δημόσιας υγείας, περιλαμβανομένων όσων διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω τρόφιμα δεν έχουν μολυνθεί με ραδιενεργές ουσίες.

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, η εισαγωγή μιας νέας αιτιολογικής σκέψης στην πρόταση κωδικοποίησης τριών κανονισμών οι οποίοι εγκρίθηκαν μεταξύ 1987 και 1990 για τον καθορισμό των επιπέδων ραδιενέργειας σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολία προσφέρει το απαραίτητο εκ των υστέρων κίνητρο σε ένα υπάρχον άρθρο και δικαιολογεί το δικαίωμα του Συμβουλίου να ασκεί άμεσες αρμοδιότητες όσον αφορά την υιοθέτηση ενός κανονισμού για την ταχεία έγκριση των μέτρων έκτακτης ανάγκης που προτείνει η Επιτροπή.

Συμφωνώ με τον εισηγητή, κ. Belet, ότι αυτό δεν μπορεί να διαχωριστεί από το άρθρο στο οποίο αναφέρεται. Εν πάση περιπτώσει, υπό το πρίσμα των νέων κανόνων τους οποίους θεσπίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας, πρέπει να διευκρινίσουμε αν αυτή η αιτιολόγηση αποτελεί ικανοποιητικό κίνητρο για την άσκηση εκτελεστικών εξουσιών από το Συμβούλιο και αν αυτές οι εκτελεστικές εξουσίες που εκχωρούνται στο Συμβούλιο προσδιορίζονται και διατυπώνονται με κατάλληλο τρόπο.

Τα συμφέροντα των πολιτών όσον αφορά την αποτελεσματική διαχείριση καταστάσεων μετά από ατυχήματα πρέπει να προστατευθούν. Τα μέτρα που έχουν σχεδιαστεί προς τον σκοπό αυτόν περιλαμβάνουν τον εξορθολογισμό της διαδικασίας σε περίπτωση έκτακτου κινδύνου από ακτινοβολία και την ανάθεση σαφούς εποπτικού ρόλου στην Επιτροπή, αποσαφηνίζοντας ταυτόχρονα το καθεστώς των πράξεών της.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Σύσταση: Eva Joly (A7-0018/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με τη θέση της εισηγήτριας σχετικά με τη συναίνεση που απαιτείται προκειμένου να συναφθεί η συμφωνία, τώρα με νέες διατάξεις υπό το πρίσμα των στόχων της ΕΕ στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας, όπως ορίζονται στο άρθρο 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την άλλη πλευρά, θεωρώ ότι αυτή η προσέγγιση προωθεί κυρίως τα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα, και τις ελεύθερες συναλλαγές, εις βάρος μιας πιο σθεναρής αναπτυξιακής προσέγγισης, και επικροτώ τις νέες διατάξεις, οι οποίες θα πρέπει να συμπεριληφθούν στην αναθεωρημένη συμφωνία, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της φτώχειας, την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας και τον συσχετισμό μεταξύ μετανάστευσης και ανάπτυξης. Ωστόσο, υπερψηφίζω την παρούσα πρόταση, διότι πιστεύω ότι οι σχέσεις και οι εμπορικές συναλλαγές με τη Νότια Αφρική είναι απαραίτητες και για τα δύο μέρη.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το παρόν έγγραφο, διότι περιλαμβάνει σημαντικές τροποποιήσεις. Πρέπει να επικροτηθεί το ότι ο αφοπλισμός καθίσταται ένα ουσιαστικό στοιχείο της συμφωνίας, και πιο συγκεκριμένα, όπως ακριβώς οι δημοκρατικές αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου. Αυτές είναι πολύ σημαντικές διατάξεις, που συμβάλλουν στη διατήρηση της ειρήνης και στην ασφάλεια στην περιοχή, καθώς και στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην ανάπτυξη της δημοκρατίας. Θεσπίζονται ταυτόχρονα η αρχή της αποτελεσματικότητας της βοήθειας (ως στόχος της αναπτυξιακής συνεργασίας) καθώς και η προτεραιότητα στις δράσεις οι οποίες, στο πλαίσιο της καταπολέμησης της φτώχειας, συμβάλλουν ειδικότερα στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ).

Επισημαίνεται ότι η επέκταση της συνεργασίας μας σε πολυάριθμους νέους τομείς απορρέει σαφώς, εις ό,τι αφορά την ανάπτυξη της Νοτίου Αφρικής, από την αναθεωρημένη συμφωνία, έχοντας υπόψη ότι η επέκταση αυτή –η οποία προβλεπόταν ως απλή δυνατότητα στην αρχική συμφωνία του 1999– ήταν αίτημα και των δύο συμβαλλομένων μερών. Επιπλέον, είναι επίσης σημαντικό το ότι η προσοχή εστιάζεται ιδιαίτερα στα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα και τις ελεύθερες συναλλαγές, που αναμένεται να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Αυτή η αναθεωρημένη συμφωνία εισάγει ορισμένες τροποποιήσεις, ιδίως σχετικά με την ανάπτυξη των δημοκρατικών αρχών και της συνεργασίας στις πτυχές που άπτονται του αφοπλισμού και της μη διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής. Επικροτώ την πρωτοβουλία για την απόδοση προτεραιότητας στις δράσεις οι οποίες συμβάλλουν στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ), και συγκεκριμένα: τις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και τη δημιουργία απασχόλησης. Θεωρώ ότι πρέπει να καθιερωθεί ένας ενδελεχής πολιτικός διάλογος σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καθώς και τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, και την καταπολέμηση της κατασκευής, του εμπορίου και της συσσώρευσης όπλων. Επιπλέον, επισημαίνω την ανάγκη να επικεντρωθούμε επίσης στην ανάπτυξη της συνεργασίας με στόχο τη βελτίωση των τομέων της παιδείας και της υγειονομικής περίθαλψης. Για τους λόγους αυτούς, υπερψήφισα την παρούσα έκθεση.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Νότια Αφρική είναι μια χώρα που αναπτύσσεται ταχέως σε όλους τους τομείς και με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να καλλιεργήσει μια ειδική σχέση. Κατόπιν της θετικής σύστασης από την Επιτροπή Ανάπτυξης και της έγκρισης της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, υποστήριξα την υπογραφή αυτής της συμφωνίας, η οποία θα ενισχύσει τη συνεργασία μας με την εν λόγω χώρα.

  Alain Cadec (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την ανανέωση της συμφωνίας συνεργασίας ΕΕ-Νότιας Αφρικής, όπως τροποποιήθηκε το 2009, διότι εισάγει μια νέα διάσταση στη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νότιας Αφρικής. Η αρχική συμφωνία του 1999 προέβλεπε την εμπορική συνεργασία, την υποστήριξη της Νοτίου Αφρικής για την ολοκλήρωση της διαδικασίας οικονομικής και κοινωνικής μετάβασης, την οικονομική ενσωμάτωση της χώρας στη Μεσημβρινή Αφρική, και την αναπτυξιακή συνεργασία. Σήμερα, η συμφωνία έχει επεκταθεί στους ακόλουθους τομείς: την καταπολέμηση της φτώχειας, την αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής βοήθειας, την επίτευξη των ΑΣΧ, τον αγώνα για την ασφάλεια, την καταπολέμηση των όπλων μαζικής καταστροφής και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Αυτοί είναι οι τομείς στρατηγικής συνεργασίας τους οποίους θεωρώ σημαντικούς, λαμβάνοντας υπόψη την ενεργητική συνεργασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Νότια Αφρική και την επιρροή της στην περιοχή της Μεσημβρινής Αφρικής.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ αυτήν τη νέα συμφωνία, η οποία αποσκοπεί στην ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας σε ορισμένους τομείς. Θα ήθελα να τονίσω τη σημασία των δικαιωμάτων των παιδιών, της ισότητας μεταξύ των φύλων, της καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών, της συνεργασίας στον τομέα του περιβάλλοντος, ειδικότερα όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος, της πολιτιστικής συνεργασίας, της συνεργασίας στον τομέα της καταπολέμησης των ναρκωτικών και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, της συνεργασίας στον τομέα της υγείας και ειδικότερα της καταπολέμησης του AIDS. Η σχέση μεταξύ συνεργασίας και ανάπτυξης θα πρέπει να καλύπτει τις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και τη δημιουργία απασχόλησης, τη συμμετοχή των μεταναστών στην ανάπτυξη της χώρας προέλευσής τους, και τη συνεργασία για την ενίσχυση των ικανοτήτων, κυρίως στους τομείς της υγείας και της παιδείας, προς αντιστάθμιση των αρνητικών επιπτώσεων της διαρροής νοτιοαφρικανικών εγκεφάλων στη βιώσιμη ανάπτυξη της Νότιας Αφρικής. Επικροτώ την ενίσχυση της συνεργασίας μας στους εν λόγω πολυάριθμους νέους τομείς και είμαι ικανοποιημένη με τις νέες διατάξεις περί ανάπτυξης που προστέθηκαν στην αναθεωρημένη συμφωνία, ειδικότερα εκείνες που αφορούν την καταπολέμηση της φτώχειας, την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας και τον συσχετισμό μεταξύ μετανάστευσης και ανάπτυξης.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την παρούσα σύσταση, καθώς υποστηρίζω την εφαρμογή των νέων διατάξεων στη συμφωνία που αφορούν την ανάπτυξη. Είναι σημαντικό να διασφαλισθεί η αποτελεσματική παρακολούθηση από τις αρχές της ΕΕ, όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, προκειμένου να καταστεί δυνατή η επίτευξη των στόχων για τη μείωση και την εξάλειψη της φτώχειας στη Νότια Αφρική.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Νότια Αφρική είναι μια χώρα που έχει παρακινήσει διεθνώς το ενδιαφέρον, τη βοήθεια και την εκτίμηση από το τέλος του απαρτχάιντ και έπειτα εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, κατάφερε να πραγματοποιήσει μια σχετικά ειρηνική μετάβαση από ένα ρατσιστικό καθεστώς σε μια δημοκρατία με καθολικό δικαίωμα ψήφου. Είναι αδύνατον να θυμηθούμε την εν λόγω μετάβαση χωρίς να επικαλεστούμε την εμπνευσμένη προσωπικότητα του Nelson Mandela και την αξιοπρέπεια, την ευγένεια και τη συμφιλίωση που επέδειξε, πράγμα το οποίο εξακολουθεί να ασκεί θετική επίδραση στη χώρα.

Σήμερα, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η Νότια Αφρική αποτελεί βασικό γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό παράγοντα στην Αφρική, καθώς και πρότυπο για άλλες χώρες οι οποίες δεν έχουν καταφέρει ακόμη να απελευθερωθούν από τις δικτατορίες που τις καταπιέζουν και αναχαιτίζουν την ανάπτυξή τους. Η ΕΕ έχει κάθε συμφέρον να ενισχύσει τους δεσμούς που την συνδέουν με τη Νότια Αφρική και να εδραιώσει εταιρικές σχέσεις που είναι αμοιβαία επωφελείς. Υποστηρίζω, συνεπώς, την τροποποίηση της συμφωνίας για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της Νότιας Αφρικής.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, αφετέρου, τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Μαΐου 2004. Παρόλο που η εν λόγω συμφωνία, η οποία συνήφθη στην Πρετόρια στις 11 Οκτωβρίου 1999, είχε ορισθεί να ισχύει για απεριόριστο χρόνο, προέβλεπε αναθεώρηση εντός πέντε ετών από την έναρξη ισχύος.

Επικροτώ, συνεπώς, την παρούσα σύσταση, η οποία θα τερματίσει μια μακρά διαπραγματευτική διαδικασία, καθώς η αναθεωρημένη συμφωνία συνήφθη στο Kleinmond στις 11 Σεπτεμβρίου 2009. Θα επιτρέψει τη θέση σε ισχύ ενός κανονισμού που εισάγει σημαντικές τροποποιήσεις στην αρχική συμφωνία, ειδικότερα όσον αφορά τον αφοπλισμό και τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, καθώς και την καταπολέμηση της φτώχειας με την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, παράλληλα με πολλές άλλες σημαντικές τροποποιήσεις.

Παρόλο που συμφωνώ με την εισηγήτρια σχετικά με την προτεραιότητα που δόθηκε στα εμπορικά συμφέροντα εις βάρος μιας αναπτυξιακής προσέγγισης, υπερψηφίζω την παρούσα σύσταση, καθώς συνιστά άλλο ένα βήμα προόδου από την ΕΕ όσον αφορά την αναπτυξιακή συνεργασία, και αυτό θα συμβάλει στην επίτευξη του στόχου της εξάλειψης, τελικά, της φτώχειας.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτή η προτεινόμενη τροποποίηση της Συμφωνίας Εμπορίου, Ανάπτυξης και Συνεργασίας (ΣΕΑΣ), με στόχο τη συμπερίληψη ενός «περιεκτικού φακέλου αναπτυξιακής βοηθείας», θα πρέπει να εξετασθεί υπό το πρίσμα των προσπαθειών που έχει καταβάλει η ΕΕ προκειμένου να συνάψει η Νότια Αφρική μια συμφωνία οικονομικής σύμπραξης (ΣΕΣ), επιδιώκοντας να ξεπεράσει τις επικρίσεις και την εύλογη εναντίωση τόσο στην τρέχουσα ΣΕΑΣ όσο και σε αυτό που επιδιώκει η ΕΕ να καταστούν οι ΣΕΣ. Η ΣΕΑΣ έχει επιδεινώσει τις οικονομικές ασυμμετρίες μεταξύ των δύο μερών προς όφελος της ΕΕ, καθώς έχει αυξήσει τις εξαγωγές της στη Νότια Αφρική. Οι πολιτικές της ΕΕ όσον αφορά την «ελευθέρωση των εμπορικών συναλλαγών, υπηρεσιών και κεφαλαίων» έχουν προφανώς αποτύχει.

Αυτό επιβεβαιώνεται από την επιδείνωση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης του καπιταλισμού. Προωθήθηκε η ανταγωνιστικότητα αντί της αμοιβαίας συνδρομής και των αμοιβαίων εμπορικών ανταλλαγών, επιβάλλοντας τον καταμερισμό της εργασίας που συνεπάγεται τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων από τη Νότια Αφρική και τις εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων από την ΕΕ. Οι δικαιούχοι είναι όπως πάντα οι ίδιοι: οι μεγάλες δυνάμεις της ΕΕ και οι όμιλοι οικονομικών συμφερόντων τους. Οι συνέπειες είναι εμφανείς, όχι μόνο για τις αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά και για χώρες της ΕΕ όπως η Πορτογαλία: η εξασθένηση των παραγωγικών τομέων, αύξηση της εξωτερικής εξάρτησης, της ανεργίας, της φτώχειας κ.λπ.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το παρόν έγγραφο, διότι η αναθεωρημένη συμφωνία επιφέρει στην αρχική συμφωνία ορισμένες ενδιαφέρουσες τροποποιήσεις, συγκεκριμένα τις ακόλουθες που αφορούν την ανάπτυξη: ο αφοπλισμός καθίσταται ένα ουσιαστικό στοιχείο της συμφωνίας, και πιο συγκεκριμένα, όπως ακριβώς οι δημοκρατικές αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου· θεσπίζονται ταυτόχρονα η αρχή της αποτελεσματικότητας της βοήθειας (ως στόχος της αναπτυξιακής συνεργασίας), καθώς και η προτεραιότητα στις δράσεις οι οποίες, στο πλαίσιο της καταπολέμησης της φτώχειας, συμβάλλουν ειδικότερα στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ). Συμφωνώ με τον στόχο να ενισχυθεί η υποστήριξη προς το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και το έργο του, ώστε να τεθεί τέρμα στην ατιμωρησία και να επιβληθεί ο σεβασμός της διεθνούς δικαιοσύνης· στο εξής, θα πρέπει επίσης να δρομολογηθεί ενδελεχής πολιτικός διάλογος σχετικά με τη συνεργασία στον τομέα της μετανάστευσης και ειδικότερα, στο πλαίσιο αυτό, τη σχέση μεταξύ συνεργασίας και ανάπτυξης που καλύπτει, όχι διεξοδικά: τις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και τη δημιουργία απασχόλησης· τη συμμετοχή των μεταναστών στην ανάπτυξη της χώρας προέλευσής τους· τη συνεργασία για την ενίσχυση των ικανοτήτων, κυρίως στους τομείς της υγείας και της παιδείας, προς αντιστάθμιση των αρνητικών επιπτώσεων της διαρροής νοτιοαφρικανικών εγκεφάλων στη βιώσιμη ανάπτυξη της Νότιας Αφρικής· την εξεύρεση νομίμων, ταχέων και φθηνών μέσων μεταφοράς στη χώρα, των χρημάτων που αποστέλλουν οι εκπατρισθέντες. Οι πιο σημαντικές πτυχές είναι οι εξής: η διατήρηση της ειρήνης και η ασφάλεια στην περιοχή, καθώς και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ανάπτυξη της δημοκρατίας.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Υποστηρίζω τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Νότιας Αφρικής προκειμένου να επεκταθεί η διμερής συνεργασία. Πέραν της εδραίωσης του κράτους δικαίου, θα ληφθούν σημαντικά μέτρα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και για την αποτροπή της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής. Η ένθερμη υποστήριξη της συμφωνίας από μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα οδηγήσει σε βελτιώσεις των συνθηκών εργασίας και του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης και στη μείωση της φτώχειας στη Νότια Αφρική.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Η συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής που υπεγράφη στην Πρετόρια τον Οκτώβριο του 1999 τέθηκε σε εφαρμογή το 2004 με ρήτρα αναθεώρησης εντός πέντε ετών από την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ. Σήμερα, επτά χρόνια μετά την κύρωση της συμφωνίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατάφερε να εκφράσει τη γνώμη του σχετικά με τις διαπραγματεύσεις με επικεφαλής την Επιτροπή βάσει των οδηγιών του Συμβουλίου. Το κείμενο υποβλήθηκε σε εμάς προς έγκριση και αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ, καθώς ασχολείται πρωτίστως με την ανάπτυξη στη Νότια Αφρική. Ο βασικός του στόχος είναι να δεσμεύσει τα δύο μέρη στη συμφωνία για να αγωνισθούν προκειμένου να προσπαθήσουν να εξαλείψουν οριστικά το ζήτημα της φτώχειας, συμβάλλοντας σημαντικά στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Ωστόσο, αυτό μπορεί να συμβεί μόνο εάν η Νότια Αφρική καταφέρει να αναλάβει πραγματική δράση για δικό της λογαριασμό με τον καθορισμό της ενδεδειγμένης πολιτικής αφοπλισμού, η οποία θεωρείται το πραγματικό θεμέλιο στο οποίο θα βασισθεί το σχέδιο για την ανάπτυξη στη χώρα.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ αυτήν τη συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Νότιας Αφρικής η οποία ορίζει νέες διατάξεις σχετικά με την ανάπτυξη και, συγκεκριμένα, όσον αφορά την καταπολέμηση της φτώχειας, την αποτελεσματικότητα της βοήθειας και τους ΑΣΧ. Η Νότια Αφρική αποτελεί έναν σημαντικό εταίρο τόσο για τις εμπορικές όσο και για τις αναπτυξιακές σχέσεις.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η συμφωνία αυτή τοποθετείται εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου που η εισηγήτρια φαίνεται να αγνοεί. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ασκεί μια άνευ προηγουμένου πίεση στις χώρες της Μεσημβρινής Αφρικής, ιδίως στη Νότια Αφρική, προκειμένου να συνάψουν επιζήμιες συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης. Η αναφορά στις διαπραγματεύσεις σχετικά με τη ΣΕΣ και η αναστολή όλων των εμπορικών διαπραγματεύσεων προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος γι’ αυτήν απεικονίζουν ακριβώς αυτόν τον εκβιασμό. Καταψηφίζω την παρούσα έκθεση, η οποία νομιμοποιεί, αντί να καταδικάζει, το σχέδιο συμφωνίας της Επιτροπής Barroso.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μια πρώτη συμφωνία εμπορίου, ανάπτυξης και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, αφετέρου, συνήφθη στην Πρετόρια στις 11 Οκτωβρίου 1999 και τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Μαΐου 2004 για απεριόριστο χρόνο. Η εν λόγω συμφωνία διαθέτει μια πενταετή ρήτρα αναθεώρησης από την έναρξη ισχύος της. Η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας καθιστά επίσης αναγκαία την έγκριση μιας νέας συμφωνίας, προκειμένου να μπορέσει η ΕΕ να ασκήσει όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που ασκούνταν στο παρελθόν από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Η αναθεωρημένη συμφωνία που συνήφθη στο Kleinmond το 2009 εισήγαγε στην αρχική συμφωνία ορισμένες σημαντικές τροποποιήσεις, συγκεκριμένα τις ακόλουθες τροποποιήσεις στον τομέα της ανάπτυξης: τον αφοπλισμό, τις δημοκρατικές αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου, τη συνεργασία σε ζητήματα αφοπλισμού και τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής.

Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Απείχα από την ψηφοφορία επί αυτού του ζητήματος, διότι: 1) η Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής κατέχει τεράστιους φυσικούς πόρους και είναι αρκετά ικανή να επιλύσει τα προβλήματά της μόνη της· 2) το επίπεδο της διαφθοράς στη Νότια Αφρική είναι τόσο υψηλό που η παραοικονομία αναλογεί σε πάνω από το 60% της αγοράς της· 3) υπάρχουν χώρες οι οποίες δεν μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματα μόνες τους και χρειάζονται πολύ περισσότερο τη χρηματοδοτική υποστήριξη της ΕΕ και η κατάσταση των οποίων είναι πιο απελπιστική· 4) η ΕΕ μπορεί να βοηθήσει τη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής παρέχοντας συμβουλές.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα το κείμενο που κατατέθηκε από την κ. Joly σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής διότι, υπό το πρίσμα της νέας διεθνούς κατάστασης που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια, πρέπει να αναθεωρήσουμε τις συμφωνίες με τη Νότια Αφρική για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία. Όσον αφορά τις οικονομικές σχέσεις, οι συμφωνίες επιφέρουν οφέλη για τις βιομηχανίες και των δύο μερών. Για παράδειγμα, η Νότια Αφρική αποτελεί έναν σημαντικό εμπορικό εταίρο για την Ιταλία, όσον αφορά τόσο τη συγχρηματοδότηση έργων όσο και το εμπόριο. Ένας πρόσθετος στόχος της αναθεώρησης αυτών των συμφωνιών είναι να καθιερωθεί ο συντονισμός για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, εν μέρει υπό το πρίσμα της έναρξης λειτουργίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, και επίσης να ξεκινήσει μια συζήτηση σχετικά με τις κοινές αξίες και τα κοινά συμφέροντα σε τομείς όπως η μετανάστευση, η ενέργεια, το διάστημα, οι μεταφορές και η ασφάλεια.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, αφετέρου, που τροποποιεί τη συμφωνία εμπορίου, ανάπτυξης και συνεργασίας (ΣΕΑΣ). Από την έναρξη ισχύος της ΣΕΑΣ, το εμπόριο της ΕΕ με τη Νότια Αφρική παρουσίασε σταθερή αύξηση. Η ΕΕ είναι ο κύριος εμπορικός εταίρος της Νότιας Αφρικής· το 2009 η ΕΕ δέχτηκε το 34% περίπου των συνολικών εξαγωγών της Νότιας Αφρικής και αποτέλεσε την πηγή του 35% περίπου των εισαγωγών της χώρας αυτής. Το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών είναι σαφές, αλλά η μοναδική μου ανησυχία αφορά τις μεθόδους παραγωγής στη Νότια Αφρική για τα προϊόντα που εξάγονται στην ΕΕ: αυτές θα πρέπει να πληρούν τα ίδια πρότυπα όπως εκείνα που απαιτούνται από τους ευρωπαίους παραγωγούς στον ίδιο κλάδο. Αυτοί οι δείκτες υποδεικνύουν ότι τα αποτελέσματα της πρώτης συμφωνίας που συνήφθη το 1999 μπορούν ήδη να διαπιστωθούν. Όπως η εισηγήτρια, θα ήθελα να εκπληρωθούν οι στόχοι της ΕΕ στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας, ενώ ο σημαντικότερος από αυτούς τους στόχους είναι, εντέλει, η εξάλειψη της φτώχειας.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την παρούσα σύσταση σχετικά με την αναθεώρηση της συμφωνίας για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της και της Νότιας Αφρικής. Σε σύγκριση με την αρχική συμφωνία, που συνήφθη στην Πρετόρια στις 11 Οκτωβρίου 1999, αυτή η αναθεωρημένη συμφωνία, που συνήφθη στο Kleinmond στις 11 Σεπτεμβρίου 2009, αποσκοπούσε στην επέκταση του πολιτικού διαλόγου μεταξύ των μερών σε σημαντικούς τομείς όπως η καταπολέμηση των όπλων μαζικής καταστροφής και της τρομοκρατίας, παράλληλα με την ενίσχυση της αναπτυξιακής συνεργασίας, με ιδιαίτερη έμφαση στις δράσεις που συμβάλλουν στην καταπολέμηση της φτώχειας, στο πλαίσιο της επίτευξης των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Θεωρώ, συνεπώς, ότι οι τροποποιήσεις που έχουν εισαχθεί πρέπει να επικροτηθούν.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το Κοινοβούλιο εγκρίνει τη σύναψη της συμφωνίας και κρίνει ότι οι νέες διατάξεις της συμφωνίας που συνδέονται με την ανάπτυξη, καθώς και οι νέες συνεργασίες που προβλέπονται θα πρέπει να εφαρμοσθούν πλήρως και, κατά τη φάση της θέσης σε εφαρμογή της συμφωνίας, να αποτελέσουν αντικείμενο προσεκτικής παρακολούθησης δυνάμει του άρθρου 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήτοι υπό το πρίσμα των στόχων της Ένωσης στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας. Υπογραμμίζει στο πλαίσιο αυτό ότι η Ένωση οφείλει να λαμβάνει υπόψη τους εν λόγω στόχους κατά την εφαρμογή όλων των πολιτικών που θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες, υπενθυμίζοντας ότι ο κυριότερος των στόχων αυτών συνίσταται, μακροπρόθεσμα, στην εξάλειψη της φτώχειας.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την παρούσα σύσταση, διότι υποστηρίζω απόλυτα το περιεχόμενό της, ιδίως όσον αφορά την επιθυμία να ενισχυθεί η διμερής συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής. Καθώς είναι, πρωτίστως, μια οικονομική και εμπορική συμφωνία, το τροποποιημένο κείμενο υποστηρίζει την ολοκλήρωση της διαδικασίας οικονομικής και κοινωνικής μετάβασης στη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής, προωθώντας την περιφερειακή συνεργασία και παρέχοντας νέα ώθηση στην οικονομική ενσωμάτωση της χώρας στην παγκόσμια οικονομία.

Εν μέρει ως αποτέλεσμα των θεσμικών μου ρόλων, θεωρώ ότι η ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου με την εν λόγω χώρα, ιδίως σχετικά με ζητήματα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τα κράτη της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ), αποτελεί προτεραιότητα. Συγκεκριμένα, υποστηρίζω την απόφαση να κατευθυνθεί ένα μεγάλο μέρος των 980 εκατομμυρίων ευρώ που είναι διαθέσιμα στην ΕΕ για την περίοδο 2007-2013 στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, όπως και στη χρηματοδότηση της κατασκευής στη Νότια Αφρική των απαραίτητων υποδομών για την παροχή βασικών υπηρεσιών όσον αφορά την υγεία και την ασφάλεια. Η επιδίωξη των εν λόγω στόχων με την πραγματική συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών συνεπάγεται τη συνέχιση της πορείας με επιμονή προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας και την τοποθέτηση της εξάλειψης της πείνας και όλων των μορφών φτώχειας πάνω απ’ όλους τους άλλους στόχους.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν τη συμφωνία, καθώς θα βελτιώσει τις εμπορικές και αναπτυξιακές σχέσεις της Ευρώπης με τη Νότια Αφρική, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για την περιοχή της Νότιας Αφρικής και επίσης για εμάς.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Το 1999 σηματοδότησε τη σύναψη της αρχικής συμφωνίας για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Μαΐου 2004. Αυτή η αρχική συμφωνία είχε σαφώς οικονομικό χαρακτήρα, καθώς βασιζόταν στην ελευθέρωση του εμπορίου, και δεν άφηνε αρκετό περιθώριο για την αναπτυξιακή συνεργασία. Η αναθεώρηση της εν λόγω συμφωνίας, η οποία προβλεπόταν σε αυτήν, συνήφθη το 2009 και εισήγαγε στην αναπτυξιακή πολιτική σημαντικές τροποποιήσεις, συγκεκριμένα τη συνεργασία επί ζητημάτων που συνδέονται με τον αφοπλισμό και τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, τη συμπερίληψη της αρχής του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την αρχή της αποτελεσματικότητας της βοήθειας, ιδίως σε θέματα που αφορούν την καταπολέμηση της φτώχειας, και την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας.

Προστέθηκαν νέοι τομείς, προκειμένου να ενισχυθεί η συνεργασία: η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος· η πρόληψη των δραστηριοτήτων των μισθοφόρων· η καταπολέμηση της κατασκευής, του εμπορίου και της συσσώρευσης «φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού»· και η συνεργασία στον τομέα της μετανάστευσης. Επικροτώ την έγκριση αυτής της συμφωνίας με έναν στρατηγικό εταίρο της ΕΕ και τη θεσμοθέτηση των μη κρατικών παραγόντων ως εταίρων συνεργασίας, καθιστώντας τους ως εκ τούτου επιλέξιμους για χρηματοδοτική βοήθεια.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Υποστήριξα τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την τροποποίηση των διατάξεων της συμφωνίας για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία στον τομέα των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και της ασφάλειας. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να εισαχθεί στην αναπτυξιακή συνεργασία μια προσέγγιση με βάση το αποτέλεσμα, εάν επιθυμούμε να σημειώσουμε πρόοδο όσον αφορά την επίτευξη των αναπτυξιακών μας στόχων της Χιλιετίας. Ο κύριος στόχος της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης αντιμετωπίζει το καίριο πρόβλημα της οικονομικής ανάπτυξης της Νότιας Αφρικής. Επί σειρά ετών, υπήρχαν εκκλήσεις για την ανάπτυξη μιας αντίληψης για την εγκαθίδρυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη χώρα. Η ΕΕ, η οποία αποτελεί τον σημαντικότερο εμπορικό εταίρο της Νότιας Αφρικής, μπορεί να παράσχει πολύτιμη βοήθεια στη διαδικασία του οικονομικού και κοινωνικού μετασχηματισμού.

  Iva Zanicchi (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την έκθεση της κ. Joly σχετικά με την αναθεώρηση της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2004.

Στην πραγματικότητα, ο στόχος της προαναφερθείσας αναθεώρησης είναι η επεξεργασία νέων δυνατοτήτων για την ελευθέρωση του εμπορίου σε συγκεκριμένους τομείς και, ταυτόχρονα, την προσαρμογή της συμφωνίας στο μεταβαλλόμενο διεθνές πλαίσιο. Κατά τη γνώμη μου, είναι ζωτικής σημασίας να τονισθεί ότι αυτή η αναθεώρηση θέτει τα θεμέλια για τη βελτίωση και την εμβάθυνση του διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νότιας Αφρικής σχετικά με σημαντικά ζητήματα όπως η μετανάστευση, η εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας και η ασφάλεια.

Σύσταση: Μαρία-Ελένη Κοππά (A7-0372/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι οι τέσσερις συμφωνίες που συμπεριλαμβάνονται στην πρόταση της Επιτροπής παρέχουν τη δυνατότητα ενίσχυσης της συμβολής της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών/Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων εντός του ΕΟΧ, υπερψηφίζω την παρούσα έκθεση.

Αξίζει να τονισθεί η συμφωνία μεταξύ της ΕΕ, της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας και η συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Νορβηγίας, δύο χρηματοδοτικοί μηχανισμοί για την περίοδο 2009-2014 οι οποίοι παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 31% του χρηματοδοτικού μηχανισμού ΕΟΧ και αύξηση κατά 22% του νορβηγικού χρηματοδοτικού μηχανισμού σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο. Οι εν λόγω πόροι είναι διαθέσιμοι στην Ισλανδία, τα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη, και στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, συμβάλλοντας στην αποκατάσταση ορισμένων ευρωπαϊκών οικονομιών που αποδυναμώθηκαν περισσότερο από την κρίση.

  Diane Dodds (NI), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα την παρούσα έκθεση, καθώς αμφισβητώ την ορθότητα της χορήγησης οιωνδήποτε παραχωρήσεων υπέρ της Ισλανδίας σχετικά με την εισαγωγή αλιευτικών προϊόντων στην ΕΕ όταν εξακολουθεί να εμμένει στην προσέγγισή της σχετικά με τη διαχείριση του σκουμπριού, με τον αρνητικό αντίκτυπο που πιθανόν έχει αυτό στους πελαγικούς αλιείς της ΕΕ. Η συμφωνία που συνήφθη το 1994 επιτρέπει στην Ισλανδία, το Λιχνενστάιν και τη Νορβηγία να συμμετάσχουν στην ενιαία αγορά της ΕΕ χωρίς τη συμβατική προσχώρηση στην ΕΕ. Σε αντάλλαγμα, είναι υποχρεωμένες να εγκρίνουν το σύνολο της νομοθεσίας της ΕΕ σχετικά με την ενιαία αγορά πλην των νομοθετημάτων εκείνων που σχετίζονται με τη γεωργία και την αλιεία. Η Ισλανδία μπορεί να εξάγει αλιευτικά προϊόντα στην ΕΕ άνευ δασμών.

Είναι δύσκολο να αποδεχτούμε ότι, αν και αγνόησε επιδεικτικά τη διεθνή διαχείριση του αποθέματος σκουμπριού και έχοντας δηλώσει, το 2010, 100.000 τόνους αλιευμάτων, η Ισλανδία έχει την ελευθερία να εξαγάγει το σύνολο των αλιευμάτων της σκουμπριού στην ΕΕ. Ενώ οι παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας που χορηγήθηκαν υπέρ της Ισλανδίας μπορεί να παρέμειναν αμετάβλητες στη νέα συμφωνία, η συμπεριφορά της Ισλανδίας όσον αφορά τη διαχείριση των αλιευμάτων έχει αναμφίβολα μεταβληθεί και, υπό το πρίσμα αυτό, διερωτώμαι αν θα έπρεπε να επικυρωθεί αυτή η συμφωνία.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο στόχος του παρόντος ψηφίσματος είναι να παράσχει στήριξη στις τέσσερις συμφωνίες μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας, οι οποίες αποσκοπούν στην καθιέρωση της συμβολής των εν λόγω χωρών στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και στην ενίσχυσή της υπό το πρίσμα της προηγούμενης περιόδου. Η παρούσα πρόταση ενισχύει τη συμβολή των εν λόγω κρατών και δεν μεταβάλλει σημαντικά τις παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας. Εν προκειμένω, η περίοδος από το 2009 έως το 2014 αποτελεί ουσιαστικά μια ανανέωση αυτού που συμφωνήθηκε για την προηγούμενη περίοδο, από το 2004 έως το 2009. Η ομόφωνη απόφαση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και της Επιτροπής Αλιείας είναι ενδεικτική του μη αμφιλεγόμενου χαρακτήρα αυτού του ζητήματος.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Επιτροπή έχει καταθέσει πρόταση για τέσσερις συμφωνίες στο Κοινοβούλιο. Δύο από τις εν λόγω συμφωνίες, για χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την περίοδο 2009-2014, παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αφορούν μία συμφωνία μεταξύ της ΕΕ, της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας η οποία αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 31% του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), και μία άλλη σχετικά με μια συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Νορβηγίας η οποία αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 22% του νορβηγικού χρηματοδοτικού μηχανισμού. Οι άλλες δύο συμφωνίες αφορούν τις παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας υπέρ της Ισλανδίας και της Νορβηγίας μεταξύ του 2009 και του 2014, και προβλέπουν την ανανέωσή τους.

Οι παραχωρήσεις παραμένουν ίδιες για την Ισλανδία. Για τη Νορβηγία, έχουν αυξηθεί ελαφρώς, θα υπάρξει επομένως πρόβλεψη για την ανανέωση της ισχύος του καθεστώτος διαμετακόμισης το οποίο έληξε στις 30 Απριλίου 2009.

Υπερψηφίζω την πρόταση, διότι τα κεφάλαια ΕΟΧ θα είναι διαθέσιμα στα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη, καθώς και στην Πορτογαλία, όπως και στην Ελλάδα και την Ισπανία, και οι τομείς που πρόκειται να χρηματοδοτηθούν περιλαμβάνουν το περιβάλλον, ιδίως την κλιματική αλλαγή και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την κοινωνία των πολιτών και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η σύναψη αυτής της συμφωνίας, που εγκρίθηκε εδώ σήμερα, έπεται της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) η οποία έχει τεθεί σε ισχύ από το 1994, καλύπτοντας τα κράτη του ΕΟΧ/Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών. Την περίοδο εκείνη, συμφωνήθηκαν από τα εν λόγω κράτη οι πενταετείς συνεισφορές, προκειμένου να μειωθούν οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες εντός του ΕΟΧ· φυσικά, υποστηρίζουμε αυτόν τον στόχο. Η χρηματοδότηση γι’ αυτήν την πενταετή περίοδο (2009-2014) έχει υπερδιπλασιάσει τα κεφάλαια που είναι διαθέσιμα για την προηγούμενη περίοδο.

Αυτά τα κεφάλαια ΕΟΧ θα είναι διαθέσιμα στα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη, καθώς και στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία, και μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε ορισμένους σημαντικούς τομείς, που περιλαμβάνουν την περιβαλλοντική προστασία, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Δεδομένης της διεύρυνσης της ΕΕ και της επιδείνωσης της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης σε πολλές από τις χώρες της, όπως συμβαίνει με την Πορτογαλία, θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να αυξηθούν τα εν λόγω κεφάλαια.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Ως πρόεδρος της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με την Ελβετία, την Ισλανδία και τη Νορβηγία και της Μεικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, επικροτώ την παρούσα έκθεση. Εγώ ήμουν εκείνος που εκπόνησε τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Αλιείας σχετικά με την έκθεση.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την έκθεση Κοππά για τη θέσπιση χρηματοδοτικού μηχανισμού σχετικά με την αλιεία. Ωστόσο, αυτό δεν υποδηλώνει ότι όλα πάνε καλά όσον αφορά τα ζητήματα της αλιείας ΕΕ-ΕΟΧ. Η άρνηση της Ισλανδίας να καταλήξει σε συμφωνία με την ΕΕ και τη Νορβηγία σε σχέση με το σκουμπρί είναι άκρως λυπηρή και παροτρύνω σθεναρά όλα τα μέρη να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με το παρόν έγγραφο, διότι μετά τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) το 1994, τα κράτη που ανήκουν ταυτόχρονα στον ΕΟΧ και στην ΕΖΕΣ («κράτη ΕΟΧ-ΕΖΕΣ», δηλαδή η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και η Νορβηγία) έχουν συμβάλει στην άμβλυνση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον ΕΟΧ. Η πλέον πρόσφατη πενταετής περίοδος χρηματοδοτικών συνεισφορών έληξε το 2009 (1,467 δισεκατομμύρια ευρώ). Η τρέχουσα πρόταση της Επιτροπής περιλαμβάνει τέσσερις συμφωνίες. Οι συμφωνίες αυτές παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο απαρτίζεται από αύξηση κατά 31% του χρηματοδοτικού μηχανισμού ΕΟΧ και από αύξηση κατά 22% του νορβηγικού χρηματοδοτικού μηχανισμού, σε σύγκριση με την περίοδο 2004-2009. Το αποτέλεσμα αυτό ανταποκρίνεται στις διαπραγματευτικές οδηγίες που συμφωνήθηκαν από το Συμβούλιο, το οποίο ζήτησε να υπάρξει «σημαντική αύξηση» των σχετικών κονδυλίων. Τα κεφάλαια ΕΟΧ θα είναι διαθέσιμα στα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη, καθώς και στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία. Οι τομείς προτεραιότητας περιλαμβάνουν το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την κοινωνία των πολιτών, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Τα κονδύλια που έχουν δεσμευθεί για τη Νορβηγία θα είναι διαθέσιμα στα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη. Οι τομείς προτεραιότητας περιλαμβάνουν τη δέσμευση και αποθήκευση του άνθρακα, την καινοτομία στον τομέα της «πράσινης» βιομηχανίας, την έρευνα και υποτροφίες, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη, τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις, την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας και τον τριμερή διάλογο. Δύο πρωτόκολλα σχετικά με ορισμένες παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας υπέρ της Ισλανδίας και της Νορβηγίας για την περίοδο 2009-2014 προβλέπουν την ανανέωση των προηγουμένων πρωτοκόλλων 2004-2009, με τις ίδιες παραχωρήσεις για την Ισλανδία, και με μια σχετικά μέτρια αύξηση των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας, βάσει των οποίων η Νορβηγία θα ανανεώσει την ισχύ του καθεστώτος διαμετακόμισης προϊόντων αλιείας.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Υποστηρίζω τη συμφωνία μεταξύ της ΕΕ, της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας σχετικά με τη συνέχιση του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), καθώς θα πρέπει να εργαζόμαστε όλοι για τη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων εντός του ΕΟΧ. Το συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 31% ή 22% την τελευταία πενταετή περίοδο. Η επέκταση των πρωτοκόλλων σχετικά με τις παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας και την πρόσβαση στην αγορά αποτελούν σημαντικές, μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Σήμερα, το Κοινοβούλιο υπερψήφισε τη συμφωνία που προτάθηκε από την Επιτροπή σχετικά, αφενός, με τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την περίοδο 2009-2014 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλανδίας, του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας και, αφετέρου, με μια συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νορβηγίας. Οι συμφωνίες προβλέπουν αύξηση του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου για την κλιματική αλλαγή και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την κοινωνία των πολιτών, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Σε πρακτικό επίπεδο, παρέχει ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τα 12 κράτη που εντάχθηκαν τελευταία στην Ένωση, συν την Ισπανία, την Ελλάδα και την Πορτογαλία, είναι οι χώρες που θα έχουν τη δυνατότητα να επωφεληθούν από τα εν λόγω κεφάλαια. Υπερψήφισα συνεπώς την έκθεση, επειδή θεωρώ ότι θα πρέπει να υποστηρίξουμε την οικονομική συνεργασία και επειδή δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε ότι η ευημερία ενός κράτους μέλους συμβάλλει στη βελτίωση της οικονομίας ολόκληρης της Ευρώπης και, ως εκ τούτου, της ποιότητας ζωής των 500 εκατομμυρίων πολιτών της.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την παρούσα πρόταση η οποία παρέχει την ευκαιρία ενίσχυσης της συμβολής των χωρών ΕΟΧ-ΕΖΕΣ στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο. Στο μεταξύ, οι παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας παραμένουν αμετάβλητες για την Ισλανδία και σημειώνεται μια μέτρια αύξηση των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι συμφωνίες αυτές παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο απαρτίζεται από αύξηση κατά 31% του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) και από αύξηση κατά 22% του νορβηγικού χρηματοδοτικού μηχανισμού. Αξίζει να επισημανθεί ότι τα κεφάλαια ΕΟΧ θα πρέπει να διοχετευτούν προς τη χρηματοδότηση της περιβαλλοντικής προστασίας, της κλιματικής αλλαγής και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της κοινωνίας των πολιτών, της ανθρώπινης και κοινωνικής ανάπτυξης και της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς ως τομέων προτεραιότητας. Οι νορβηγικοί χρηματοδοτικοί πόροι θα διοχετευτούν στους τομείς προτεραιότητας που περιλαμβάνουν τη δέσμευση και αποθήκευση του άνθρακα, την καινοτομία στον τομέα της «πράσινης» βιομηχανίας, την έρευνα και υποτροφίες, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη, τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις, την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας και τον τριμερή διάλογο.

Τα δύο πρωτόκολλα σχετικά με ορισμένες παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας υπέρ της Ισλανδίας και της Νορβηγίας για την περίοδο 2009-2014 προβλέπουν την ανανέωση των προηγουμένων πρωτοκόλλων 2004-2009, με τις ίδιες παραχωρήσεις για την Ισλανδία, και με μια σχετικά μέτρια αύξηση των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας, βάσει των οποίων η Νορβηγία θα ανανεώσει την ισχύ της συμφωνίας διαμετακόμισης προϊόντων αλιείας.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα έκθεση δίνει το πράσινο φως για την ανανέωση των συμφωνιών σχετικά με τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ). Μετά τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας για τον ΕΟΧ το 1994, τα κράτη που ανήκουν ταυτόχρονα στον ΕΟΧ και στην ΕΖΕΣ («κράτη ΕΟΧ-ΕΖΕΣ», δηλαδή, επί του παρόντος, η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και η Νορβηγία) έχουν συμβάλει στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον ΕΟΧ. Οι σχετικές συνεισφορές συμφωνούνταν ανέκαθεν για περιόδους πέντε ετών, και τώρα ο στόχος είναι η ανανέωση των συμφωνιών για την περίοδο 2009-2014. Παράλληλα με τις εν λόγω διαπραγματεύσεις, αν και ανεξάρτητα από αυτές, εγκαινιάστηκαν επίσης διαπραγματεύσεις κατ’ εφαρμογή των δύο διμερών πρωτοκόλλων για θέματα αλιείας με την Ισλανδία και τη Νορβηγία, και ολοκληρώθηκαν στις 18 Δεκεμβρίου 2009. Όσον αφορά την έκβαση των προαναφερθεισών διαπραγματεύσεων, αξίζει να τονισθεί, ειδικότερα, η σημαντική αύξηση του χρηματοδοτικού μηχανισμού, παρόλο που η θέση της Ισλανδίας παραμένει αμετάβλητη λόγω της σοβαρής κρίσης που διέρχεται. Όσον αφορά τις συμφωνίες σχετικά με ορισμένες παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας υπέρ της Ισλανδίας και της Νορβηγίας για την περίοδο 2009-2014, συμμερίζομαι την ευνοϊκή γνωμοδότηση της Επιτροπής Αλιείας, η οποία τονίζει τη μέτρια αύξηση των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας, βάσει των οποίων η Νορβηγία θα ανανεώσει την ισχύ του καθεστώτος διαμετακόμισης προϊόντων αλιείας που έληξε στις 30 Απριλίου 2009. Για τους λόγους αυτούς, υπερψήφισα την παρούσα έκθεση.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Μετά τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) το 1994, τα κράτη που ανήκουν ταυτόχρονα στον ΕΟΧ και στην ΕΖΕΣ («κράτη ΕΟΧ-ΕΖΕΣ», δηλαδή, επί του παρόντος, η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και η Νορβηγία) έχουν συμβάλει στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον ΕΟΧ. Οι σχετικές συνεισφορές συμφωνούνταν ανέκαθεν για περιόδους πέντε ετών, και τώρα οι συμφωνίες που συνήφθησαν σχετικά με τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την περίοδο 2009-2014 βρίσκονται υπό συζήτηση, παράλληλα με την ανανέωση των δύο διμερών πρωτοκόλλων σχετικά με τις παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας με την Ισλανδία και τη Νορβηγία. Δεν επήλθαν σημαντικές τροποποιήσεις στα εν λόγω πρωτόκολλα σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο, με τις παραχωρήσεις υπέρ της Ισλανδίας να παραμένουν αμετάβλητες και εκείνες υπέρ της Νορβηγίας να αυξάνονται μόνο ελαφρώς. Οι συμφωνίες για τη θέσπιση χρηματοδοτικών μηχανισμών οδήγησαν σε σημαντική ενίσχυση της συνεισφοράς από τα κράτη ΕΟΧ-ΕΖΕΣ για την περίοδο 2004-2009, προβλέποντας ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα είναι διαθέσιμο στα 12 νεότερα κράτη μέλη, καθώς και στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι τομείς προτεραιότητας που περιλαμβάνουν την περιβαλλοντική προστασία, την κλιματική αλλαγή και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η παρούσα πρόταση παρέχει την ευκαιρία: ενίσχυσης της συμβολής των χωρών ΕΟΧ-ΕΖΕΣ στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο· σημαντικής αύξησης των χρηματοδοτικών μηχανισμών σε σύγκριση με τις αμετάβλητες παραχωρήσεις υπέρ της Ισλανδίας και μέτριας αύξησης των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας. Πρότεινα, συνεπώς, στην Επιτροπή Αλιείας να γνωμοδοτήσει θετικά για την πρόταση της Επιτροπής COM(2010)234.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Υποστήριξα την παρούσα σύσταση, διότι αντιπροσωπεύει την ευκαιρία ενίσχυσης της συμβολής των χωρών της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ). Οι παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας παραμένουν αμετάβλητες για την Ισλανδία, ενώ εκείνες υπέρ της Νορβηγίας έχουν αυξηθεί ελαφρώς.

Οι δύο συμφωνίες για χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την περίοδο 2009-2014 μεταξύ ΕΕ, Ισλανδίας, Λιχτενστάιν και Νορβηγίας, και ΕΕ και Νορβηγίας, παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, με σημαντικές αυξήσεις σε σύγκριση με την περίοδο 2004-2009. Τώρα πρέπει να εργασθούμε προκειμένου να επιλύσουμε τις διαφορές που εξακολουθούν να υπάρχουν μεταξύ της ΕΕ, της Ισλανδίας και της Νορβηγίας επί θεμάτων που αφορούν τη διαχείριση της θαλάσσιας ζωής, ιδίως την φαλαινοθηρία.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα τη συμφωνία αυτή η οποία θα ενισχύσει τη συμβολή των χωρών ΕΟΧ-ΕΖΕΣ στην αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Υπερψήφισα τη συμφωνία, διότι συνιστά άλλο ένα λογικό βήμα προς την εναρμόνιση της συνεργασίας μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών. Ως αντιπρόεδρος της αντιπροσωπείας, χαίρομαι ιδιαιτέρως που συνεχίζουμε προς την κατεύθυνση μιας προνομιακής εταιρικής σχέσης.

Σύσταση: Silvia-Adriana Ţicău (A7-0004/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψηφίζω την παρούσα σύσταση, καθώς αυτή η «οριζόντια» συμφωνία επιτρέπει την κατάργηση των εθνικών περιορισμών στις τρέχουσες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας, ωφελώντας ολόκληρο τον ευρωπαϊκό κλάδο των αερομεταφορών. Επιπλέον, μια συμφωνία αυτού του είδους διευκολύνει την αποκατάσταση μιας στερεής νομικής βάσης για τις συνδέσεις μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών, πράγμα που θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών ΕΕ-Βραζιλίας στον εν λόγω τομέα. Διαβλέπω ότι αυτή η συμφωνία θα δημιουργήσει οφέλη για τους καταναλωτές με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ, θα προαγάγει την απασχόληση και θα παράσχει νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποκλειστική αρμοδιότητα για ορισμένες εξωτερικές πτυχές της πολιτικής των αερομεταφορών, ήταν αναγκαίο από νομικής άποψης να αντικατασταθούν οι δώδεκα διμερείς συμφωνίες που σύναψαν κράτη μέλη με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βραζιλίας από συμφωνίες που διαπραγματεύτηκε και σύναψε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατόπιν της έγκρισης του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπραγματεύτηκε τη συμφωνία που αποφάσισα να υποστηρίξω σήμερα. Η συμφωνία θα προλειάνει το έδαφος για μια «ολοκληρωμένη συμφωνία στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών με τη Βραζιλία στη βάση ενός σταδιακού ανοίγματος της αγοράς και μιας ρυθμιστικής συνεργασίας και σύγκλισης». Αυτή η μελλοντική συμφωνία θα έχει ως αποτέλεσμα καλύτερες υπηρεσίες για τους ταξιδιώτες και μια ισχυρότερη θέση για τους ευρωπαϊκούς αερομεταφορείς.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Θεωρώ ότι η συμφωνία σχετικά με τις αεροπορικές συνδέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας παρέχει μια στερεή νομική βάση και συνιστά ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην πορεία σύσφιγξης των αεροπορικών επαφών ΕΕ-Βραζιλίας. Πιστεύω ότι η εν λόγω συμφωνία θα επιτρέψει την περαιτέρω ενίσχυση της αεροπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών και την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη σύναψη μιας παγκόσμιας διμερούς συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την παρούσα σύσταση, καθώς πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών, και θα οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ των δύο πλευρών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία που εγκρίναμε σήμερα αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών. Αναμένεται ότι η εν λόγω συμφωνία θα μπορούσε να οδηγήσει σε οφέλη για τους καταναλωτές με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς και στην προαγωγή της απασχόλησης, και στην παροχή νέων επιχειρηματικών ευκαιριών για τους αερομεταφορείς της ΕΕ και πλεονεκτημάτων σε όσους ταξιδεύουν μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας. Δεδομένων των ιδιαίτερων δεσμών που συνδέουν την Πορτογαλία και τη Βραζιλία, επικροτώ τη σύναψη αυτής της συμφωνίας, η οποία θα δημιουργήσει μια νέα στενή σχέση μεταξύ της Ευρώπης και της Βραζιλίας, με όλα τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά οφέλη που μπορεί αυτό να επιφέρει.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2009, μετέβαλε ουσιαστικά τις εξουσίες των διάφορων θεσμικών οργάνων της ΕΕ, ιδίως του Κοινοβουλίου, το οποίο, στο νέο θεσμικό πλαίσιο, καλείται να αποφαίνεται για θέματα τα οποία δεν υπάγονταν κατά το παρελθόν στην αρμοδιότητά του, όπως στην προκειμένη περίπτωση μιας διεθνούς συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές.

Η εν λόγω συμφωνία, η οποία συνήφθη στις 14 Ιουλίου 2010, αποσκοπεί στην αντικατάσταση των διατάξεων που περιέχονται στις διμερείς συμφωνίες περί αεροπορικών μεταφορών μεταξύ 12 κρατών μελών και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας με μια διμερή συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας. Υποστηρίζω αυτήν τη συμφωνία, διότι συνιστά ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως με τις προηγούμενες συμφωνίες οι οποίες καλύπτουν τον ίδιο τομέα και εγκρίθηκαν πρόσφατα από το Κοινοβούλιο, και δεδομένου του συγκεκριμένου πλαισίου στο οποίο δραστηριοποιείται η πολιτική αεροπορία, η παρούσα πρόταση εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της και τις πιθανές συνέπειές της. Αφορά ένα ζήτημα με σαφή αντίκτυπο στους αερομεταφορείς, σε έναν τομέα ο οποίος είναι, για διάφορους λόγους, στρατηγικής σημασίας για τη διαφύλαξη των εθνικών συμφερόντων. Στην περίπτωση της Βραζιλίας, αυτή η ανησυχία καθίσταται ακόμα πιο πιεστική. Ο σκοπός της είναι σαφής, και η εισηγήτρια δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια να τον αποκρύψει: ο στόχος είναι να ανοίξει η αγορά, προκειμένου να δημιουργηθούν «νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ».

Γνωρίζουμε ότι η υποτιθέμενη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού για τις διάφορες ευρωπαϊκές εταιρείες συμβάλλει στη διαδικασία διευκόλυνσης της μονοπωλιακής συγκέντρωσης του τομέα, η οποία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, όπως και στην επακόλουθη μείωση της ικανότητας των κρατών μελών να υπερασπιστούν τους αερομεταφορείς που φέρουν τη σημαία τους και, ως εκ τούτου, τα νόμιμα συμφέροντά τους, σε αρκετά επίπεδα. Ο «ελεύθερος ανταγωνισμός», ο οποίος αναφέρεται συνεχώς και θεωρείται ιερός και απαραβίαστος, καθίσταται αντικείμενο υπεράσπισης με κάθε κόστος, και αποτελεί για μία ακόμη φορά τον πυλώνα στήριξης αυτής της πρωτοβουλίας. Το αποτέλεσμα γι’ αυτόν τον τομέα δεν διαφέρει σημαντικά από το αποτέλεσμα για άλλους τομείς: η μονοπωλιακή συγκέντρωση που καταλήγει πάντοτε να επιβάλλεται σε αυτές τις περιπτώσεις.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Από κοινού με τους ιταλούς συναδέλφους μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), αποφάσισα να απόσχω από τη σημερινή ψηφοφορία επί των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών μεταφορών. Ο λόγος είναι το περιεχόμενο του ψηφίσματος σχετικά με την υπόθεση του Cesare Battisti. Θα προτιμούσα να είχε αναβληθεί η ψηφοφορία πριν από τη νέα απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστηρίου της Βραζιλίας σχετικά με την έκδοση του Cesare Battisti, ενός εγκληματία.

Δεδομένου του μη επείγοντος χαρακτήρα του θέματος, η αναβολή του για την επόμενη περίοδο συνόδου ή για εκείνη του Απριλίου αναμφίβολα δεν θα αποτελούσε πρόβλημα, ιδίως εάν αναλογιστούμε τον πόνο των οικογενειών των θυμάτων αυτού του κατά συρροή δολοφόνου. Αυτές ακριβώς οι οικογένειες περιμένουν 31 χρόνια να αποδοθεί δικαιοσύνη και να εκτίσει ο Cesare Battisti την ποινή που επέβαλε το δικαστικό σύστημα της Ιταλίας στις δικές μας φυλακές.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με την παρούσα έκθεση, διότι η ΕΕ έχει αποκλειστική αρμοδιότητα σε ό,τι αφορά τις διάφορες εξωτερικές πτυχές των αεροπορικών μεταφορών οι οποίες διέπονταν κατά παράδοση από διμερείς συμφωνίες αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών. Κατά συνέπεια, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή στις 5 Ιουνίου 2003 να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες, ούτως ώστε ορισμένες διατάξεις στις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες να αντικατασταθούν με συμφωνίες της ΕΕ. Η συμφωνία υπεγράφη στις 14 Ιουλίου 2010. Καλύπτει πτυχές όπως η ασφάλεια, η φορολόγηση αεροπορικών καυσίμων, οι κανόνες ανταγωνισμού κ.λπ. Η σύναψη αυτής της συμφωνίας αποτελεί ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην πορεία σύσφιγξης των αεροπορικών επαφών ΕΕ-Βραζιλίας που επιτρέπει την περαιτέρω ενίσχυση της αεροπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών και οδηγεί σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών. Η εν λόγω συμφωνία βασίζεται σε ένα σταδιακό άνοιγμα της αγοράς και σε μια ρυθμιστική συνεργασία και σύγκλιση. Συμφωνία αυτού του είδους αναμένεται ότι θα δημιουργήσει οφέλη για τους καταναλωτές (με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων) της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ. Προσδοκούνται επίσης θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση και σημαντικές νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ, καθώς επίσης και πλεονεκτήματα για το επιβατικό κοινό.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την «οριζόντια» συμφωνία, η οποία δεν είναι σημαντική αυτή καθαυτή, αλλά αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των αεροπορικών επαφών ΕΕ-Βραζιλίας που επιτρέπει την περαιτέρω ενίσχυση της αεροπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών και οδηγεί σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ τους. Η ολοκληρωμένη συμφωνία στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών θα πρέπει να βασισθεί σε ένα σταδιακό άνοιγμα της αγοράς και σε μια ρυθμιστική συνεργασία και σύγκλιση. Τα οφέλη για την ΕΕ θα είναι περισσότερα δρομολόγια και φτηνότερα εισιτήρια για τους καταναλωτές.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η αποχή μου από την ψηφοφορία επί της έκθεσης σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές εκφράζει μια θέση που υπερβαίνει το πεδίο του ζητήματος.

Αποδοκιμάζω τη συμπεριφορά της κυβέρνησης της Βραζιλίας στην υπόθεση του Cesare Battisti. Η έκδοση –διαδικασίες που καθορίζονται σε μια διμερή συμφωνία– θα έπρεπε να έχει εγκριθεί. Η ερμηνεία την οποία παρείχαν οι δικαστικές αρχές παραβιάζει τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί. Η ποινή –την οποία ο κ. Battisti θα έπρεπε να εκτίει στην Ιταλία– επιβλήθηκε από έναν κοινό δικαστή, εφαρμόζοντας τη συνήθη νομοθεσία σε ένα κοινό έγκλημα: τη μαζική δολοφονία. Είναι δύσκολο να υποστηριχθούν οι διεθνείς σχέσεις, όπως εκείνες που καθορίζονται στις εκθέσεις επί των οποίων ψηφίζει το Κοινοβούλιο, με μια χώρα που σέβεται τις συμφωνίες και η οποία, πρωτίστως, λαμβάνει θέση σχετικά με το θεμελιώδες δικαίωμα στην προστασία της ζωής.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ τασσόταν πάντα υπέρ του ελεύθερου ανταγωνισμού. Συνεπώς, η εντολή που ανατέθηκε στην Επιτροπή στις 15 Οκτωβρίου 2010 για να διαπραγματευτεί ολοκληρωμένη συμφωνία στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών με τη Βραζιλία στη βάση ενός σταδιακού ανοίγματος της αγοράς και μιας ρυθμιστικής συνεργασίας και σύγκλισης είναι απολύτως εύλογη. Η εν λόγω συμφωνία παρέχει σε όλους τους αερομεταφορείς της ΕΕ πρόσβαση χωρίς διακρίσεις στις συνδέσεις με τη Βραζιλία και αντικαθιστά ή συμπληρώνει τις διατάξεις των τρεχουσών 14 διμερών συμφωνιών σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας.

Πρόκειται για ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών ΕΕ-Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών που επιτρέπει την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών σε αυτό το επίπεδο και οδηγεί σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ Βραζιλίας και ΕΕ. Όλοι οι καταναλωτές επωφελούνται από την εν λόγω νέα συμφωνία, η οποία προσφέρει τη δυνατότητα παροχής φτηνότερων εισιτηρίων στις αερομεταφορές προς τη Βραζιλία.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Απείχα από τη σύσταση που κατέθεσε η κ. Macovei, από κοινού με τις δύο άλλες εκθέσεις, υπό το πρίσμα της συμπεριφοράς των αρχών της Βραζιλίας στην υπόθεση του Cesare Battisti. Η μη έκδοση ενός τρομοκράτη –ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως τέτοιος από τη Βραζιλία– πρέπει να ληφθεί υπόψη. Για τον λόγο αυτόν, από κοινού με την υπόλοιπη ιταλική αντιπροσωπεία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), αποφάσισα να απόσχω από το σχέδιο απόφασης σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας σχετικά με τις θεωρήσεις βραχείας διαμονής για επαγγελματικούς και τουριστικούς λόγους, καθώς και την έκθεση για τη βελτίωση των συμφωνιών σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Σαφώς, οι ενέργειές μας δεν αποτελούν έκφραση της διαφωνίας μας με το περιεχόμενο των εκθέσεων, αλλά ένα πολιτικό μήνυμα μέσω του οποίου, για μία ακόμη φορά, θελήσαμε να επαναλάβουμε την απογοήτευσή μας σχετικά με τη συμπεριφορά των αρχών της Βραζιλίας στην υπόθεση του Cesare Battisti.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Με την υπερψήφιση της παρούσας έκθεσης, παρέχουμε την απαραίτητη ευνοϊκή γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη διεθνή συμφωνία που συνήφθη μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Είναι μια «οριζόντια» συμφωνία με τη Βραζιλία η οποία θα καθιερώσει μια στερεή νομική βάση για τις συνδέσεις μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών. Πρόκειται για ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών ΕΕ-Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών και θα επιτρέψει την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών σε αυτό το επίπεδο και θα οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών. Θεωρείται ότι αυτή η συμφωνία μπορεί να δημιουργήσει οφέλη για τους καταναλωτές με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ. Θα υπάρξει θετικός αντίκτυπος στην απασχόληση, και ευελπιστούμε ότι θα προκύψουν νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ, με πλεονεκτήματα για όσους ταξιδεύουν μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Βάσει των ανωτέρω, συμφωνώ με την εισηγήτρια επί της πρότασης να εγκρίνει το Κοινοβούλιο αυτήν τη συμφωνία και του αιτήματος να ολοκληρώσει το Συμβούλιο αυτήν τη διαδικασία χωρίς άσκοπη χρονοτριβή.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένων των σημαντικών δεσμών που συνδέουν την Πορτογαλία και τη Βραζιλία, επικροτώ φυσικά την έγκριση της παρούσας έκθεσης. Θα αντικαταστήσει ορισμένες διατάξεις που περιέχονται στις δώδεκα διμερείς συμφωνίες περί αεροπορικών μεταφορών μεταξύ κρατών μελών και Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας. Αυτή η συμφωνία παρέχει τη βάση για σύσφιγξη των επαφών μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών και αναμένεται να επιφέρει σημαντικά οφέλη για τους καταναλωτές με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς και νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η «οριζόντια» συμφωνία με τη Βραζιλία θα αποκαταστήσει μια στερεή νομική βάση για τις αεροπορικές συνδέσεις της ΕΕ με τη Βραζιλία. Πρόκειται για ένα σημαντικό πρώτο βήμα στη πορεία σύσφιγξης των αεροπορικών επαφών ΕΕ-Βραζιλίας που επιτρέπει την περαιτέρω ενίσχυση της αεροπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών και οδηγεί σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ Βραζιλίας και Ευρώπης. Κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στις 15 Οκτωβρίου 2010, το Συμβούλιο Μεταφορών της ΕΕ ανέθεσε εντολή στην Επιτροπή για να διαπραγματευτεί ολοκληρωμένη συμφωνία στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών με τη Βραζιλία στη βάση ενός σταδιακού ανοίγματος της αγοράς και μιας ρυθμιστικής συνεργασίας και σύγκλισης.

Συμφωνία αυτού του είδους αναμένεται ότι θα δημιουργήσει οφέλη για τους καταναλωτές (με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων) της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ. Προσδοκούνται επίσης θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση και σημαντικές νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ, καθώς επίσης και πλεονεκτήματα για το επιβατικό κοινό.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα αυτήν τη συμφωνία η οποία θα ενθαρρύνει την περαιτέρω συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στο πεδίο της πολιτικής αεροπορίας. Ο κλάδος των αερομεταφορών της ΕΕ θα επωφεληθεί από την άρση των περιορισμών εθνικότητας μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας είναι πάρα πολύ σημαντικές στο τρέχον πλαίσιο των ευρωπαϊκών εξωτερικών σχέσεων. Αυτή η συμφωνία, η οποία θεωρώ ότι συνιστά το πρώτο βήμα από τα πολλά που θα ακολουθήσουν στην πορεία προς μια νέα πολιτική της ΕΕ για την πολιτική αεροπορία με τη Βραζιλία, πρόκειται να διαμορφώσει το γενικό πλαίσιο για την ανάπτυξη των σχέσεων στο εν λόγω πεδίο. Αποκαλείται «οριζόντια» συμφωνία, διότι δημιουργεί μια στερεή νομική βάση για ορισμένες πτυχές της πολιτικής αεροπορίας μεταξύ των δύο πλευρών, αντικαθιστώντας τις παραδοσιακές διμερείς συμφωνίες με διατάξεις για γενική και ομοιόμορφη εφαρμογή σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ που προβλέπονται στην εν λόγω συμφωνία.

Το σχέδιο σύστασης, για το οποίο ήμουν ο σκιώδης εισηγητής, επικροτεί τους όρους της συμφωνίας, η οποία επιλαμβάνεται σημαντικών ζητημάτων όπως η ασφάλεια και η επιβολή φόρων στα καύσιμα, για γενική εφαρμογή σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή επικράτεια, και η απαίτηση συμμόρφωσης με τους κανόνες ανταγωνισμού της ΕΕ.

Θεωρώ ότι η συμφωνία θα προλειάνει το έδαφος για νέα οικονομικά πλεονεκτήματα, τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους αερομεταφορείς, και θα συσφίξει τις σχέσεις συνεργασίας μεταξύ αμφότερων των διατλαντικών πλευρών, συνιστώντας συνεπώς πλεονέκτημα για την ΕΕ. Για τους ανωτέρω λόγους, υπερψήφισα το έγγραφο.

Σύσταση: Wim van de Camp (A7-0007/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Λαμβάνοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου (07853/2010), το σχέδιο συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013, και την αίτηση έγκρισης που υπέβαλε το Συμβούλιο σύμφωνα με τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εντός του νομικού πλαισίου και σύμφωνα με σύσταση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, υποστηρίζω τη σύναψη αυτής της συμφωνίας.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Υποστηρίζω τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ισλανδίας, της Νορβηγίας, της Ελβετίας και του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013. Οι χώρες που συμμετέχουν στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν θα πρέπει να συμμετάσχουν στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων, σύμφωνα με την απόφαση που συστήνει το εν λόγω ταμείο. Αυτή η συμφωνία θα πρέπει, συνεπώς, να προβλέπει την εφαρμογή των προτύπων στις επικράτειες των συμμετεχόντων χωρών, προκειμένου να επιτραπεί στην Επιτροπή να αναλάβει την τελική ευθύνη για την εφαρμογή του προϋπολογισμού του ταμείου στα εν λόγω κράτη. Λαμβάνει υπόψη πτυχές που άπτονται της δημοσιονομικής διαχείρισης και του ελέγχου του ταμείου και θεσπίζει επίσης τις διατάξεις σχετικά με τις χρηματοδοτικές συνεισφορές από αυτές τις χώρες στον προϋπολογισμό του ταμείου.

Θα ήθελα επίσης να τονίσω την επιλογή που έκανε το Λιχτενστάιν, μέσω μιας κοινής δήλωσης, να μην συμμετάσχει στο ταμείο, παρόλο που αυτό δεν επηρεάζει την υποχρέωσή του να συνεισφέρει οικονομικά σε αυτό, καθώς συστάθηκε προκειμένου να επιμερισθεί το βάρος και να παρασχεθεί χρηματοδοτική υποστήριξη για την υλοποίηση του κεκτημένου Σένγκεν στο πεδίο των εξωτερικών συνόρων και της πολιτικής θεωρήσεων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόταση αφορά τη σύναψη, εξ ονόματος της ΕΕ, συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν. Σε γενικές γραμμές, αυτή η συμφωνία αφορά τη συμμετοχή των εν λόγω χωρών στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων, που προκύπτει από τη συμμετοχή τους στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν. Προβλέπεται ότι θα συναφθούν περαιτέρω συμφωνίες, οι οποίες θα ορίζουν τις απαραίτητες διατάξεις για την υλοποίηση αυτής της συμμετοχής, ειδικότερα εκείνες που διασφαλίζουν την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ και εκείνες που επιτρέπουν στο Ελεγκτικό Συνέδριο να εποπτεύει την όλη διαδικασία. Η τελική έγκριση της συμφωνίας από το Συμβούλιο θα ακολουθήσει την υπερψήφιση από μέρους του Κοινοβουλίου.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η σύσταση σχετίζεται με ένα σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη θέσπιση συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013.

Δεδομένου ότι η εν λόγω συμφωνία εμπίπτει στους στόχους που οδήγησαν στην υπογραφή της Συνθήκης του Σένγκεν σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και εμπορευμάτων, δεδομένων των συμφωνιών που συνάφθηκαν κατά το παρελθόν μεταξύ της ΕΕ και των προαναφερθεισών χωρών σε σχέση με τους στόχους που ορίζονται στη Συνθήκη του Σένγκεν, και δεδομένου ότι η ΕΕ έχει δημιουργήσει ένα Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013 στο πλαίσιο του γενικού προγράμματος με τον τίτλο «Αλληλεγγύη και διαχείριση των μεταναστευτικών ροών», επικροτώ τη σύναψη αυτής της συμφωνίας, η οποία θα συμβάλει στην ενίσχυση της συνοχής εντός της Ευρώπης.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα έκθεση έπεται της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013.

Συνδέεται με τις υφιστάμενες συμφωνίες ή με εκείνες οι οποίες εξακολουθούν να εφαρμόζονται σχετικά με την κυκλοφορία και την ελευθερία των προσώπων μεταξύ των εν λόγω κρατών και των χωρών της ΕΕ.

Ως εκ τούτου, με στόχο τη στήριξη της εποπτείας των εξωτερικών συνόρων, ιδίως στο πεδίο της μετανάστευσης, η ΕΕ επιθυμεί να χορηγήσει, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, κοινοτική στήριξη από το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013. Οι στόχοι των δράσεων που ανέλαβαν εν προκειμένω η ΕΕ και η Επιτροπή επιδέχονται την κριτική μας, καθώς δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την απαράδεκτη οδηγία για την επιστροφή των λαθρομεταναστών.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Ως πρόεδρος της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με την Ελβετία, την Ισλανδία και τη Νορβηγία και της Μεικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, επικροτώ την παρούσα έκθεση.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν τη συμφωνία η οποία επιτρέπει στα κράτη που λαμβάνουν μέρος στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη της συμφωνίας του Σένγκεν να συμμετάσχουν στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007 έως 2013.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Εξετάζοντας το ζήτημα από τη σκοπιά μιας πραγματικής Ευρωπαϊκής Ένωσης –από πολιτική, οικονομική και, πρωτίστως, γεωγραφική άποψη– θεωρώ ότι είναι αναγκαίο και εξαιρετικά σημαντικό να υπερψηφίσουμε την παρούσα πρόταση, καθώς χώρες όπως η Ισλανδία, η Νορβηγία και το Λιχτενστάιν, καθώς και η Ελβετία, βρίσκονται από γεωγραφική άποψη στην Ευρώπη. Θεωρώ, συνεπώς, ότι θα πρέπει να εφαρμοσθεί μία ενιαία πολιτική διαχείρισης των συνόρων, προκειμένου να διευκολυνθεί η ολοκλήρωση και η κυκλοφορία από τη μία χώρα στην άλλη. Η σύσταση ενός ευρωπαϊκού ταμείου διαχείρισης των συνόρων θα αποτελούσε ένα εύλογο και σημαντικό μέτρο, προκειμένου να επέλθει κεντρικός συντονισμός, όσον αφορά τόσο τους πόρους όσο και την υλοποίηση των πολιτικών. Αυτό επίσης θα διευκόλυνε και θα τόνωνε τον τουρισμό και την ελεύθερη κυκλοφορία των μεταφορικών μέσων και των προσώπων.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Βάσει των νέων εξουσιών που εκχωρήθηκαν στο Κοινοβούλιο από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, έχει καταστεί αναγκαία η έγκριση του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013. Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων συνέστησε την έγκριση της εν λόγω συμφωνίας. Η συμφωνία προβλέπει τη συμμετοχή στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων τρίτων χωρών που συμμετέχουν στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν. Η συμμετοχή αυτή μπορεί να προκύψει μέσω περαιτέρω συμφωνιών οι οποίες θα πρέπει να επιτευχθούν προκειμένου να διασαφηνισθούν οι απαραίτητες διατάξεις γι’ αυτήν τη συμμετοχή, συμπεριλαμβανομένων διατάξεων σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ και την εξουσιοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την πραγματοποίηση του λογιστικού ελέγχου. Η συμφωνία επιτεύχθηκε μεταξύ των μερών, και δεδομένου ότι δεν υπήρξαν επικριτικά σχόλια σε καμία από τις απόψεις που εκφράστηκαν, υπερψήφισα το παρόν ψήφισμα.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Σύμφωνα με την απόφαση (ΕΚ) αριθ. 574/2007 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Μαΐου 2007 σχετικά με τη σύσταση του Ταμείου Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013, τρίτες χώρες που συμμετέχουν στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν θα πρέπει να συμμετάσχουν στο εν λόγω ταμείο. Ως εκ τούτου, προβλέπεται ότι θα συνάπτονται συμφωνίες οι οποίες θα διευκρινίζουν τους συμπληρωματικούς κανόνες που απαιτούνται για τη συμμετοχή αυτή, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων οι οποίες διασφαλίζουν την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ και την εξουσία άσκησης λογιστικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αυτή η πρόταση αφορά τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν, ο ακριβής στόχος της οποίας είναι ο καθορισμός των συμπληρωματικών κανόνων σχετικά με τη συμμετοχή των εν λόγω χωρών στο προαναφερθέν ταμείο. Θεωρώ ότι αυτό αξίζει την υποστήριξή μου, σύμφωνα με τη σύσταση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση μας κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας στην Επιτροπή LIBE (την αρμόδια επιτροπή), εμείς στην Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία αποφασίσαμε να καταψηφίσουμε την παρούσα πρόταση.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Υπερψήφισα τη συμφωνία, διότι αυτά τα κράτη δεν αποτελούν πρόβλημα όσον αφορά την ποιότητα ή την αξιοπιστία και, συνεπώς, δεν συνιστούν κίνδυνο κατά της ασφάλειας της ΕΕ.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Η σύσταση αφορά τη σύναψη συμφωνίας με τρίτες χώρες που λαμβάνουν μέρος στο σύστημα Σένγκεν, στην προκειμένη περίπτωση, την Ισλανδία, τη Νορβηγία, την Ελβετία και το Λιχτενστάιν. Πρόκειται να συμμετάσχουν στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν. Απαιτούνται εν προκειμένω συμπληρωματικοί κανονισμοί, προκειμένου να προστατευθούν τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ και να παρασχεθούν εξουσίες λογιστικού ελέγχου στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Οι προσθήκες αυτές είναι εύλογες, και γι’ αυτό υπερψήφισα τη σύναψη της συμφωνίας.

Σύσταση: Carlos Coelho (A7-0008/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης, δεδομένου ότι ο χώρος Σένγκεν επιτρέπει ήδη την ελεύθερη κυκλοφορία σε επικράτεια με 42.673 χλμ. θαλάσσιων και 7.721 χλμ. χερσαίων εξωτερικών συνόρων, καλύπτοντας 25 χώρες και 400 εκατομμύρια ανθρώπους. Η σταδιακή διεύρυνση του χώρου αυτού οδήγησε τρίτες χώρες που έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με την ΕΕ να συμμετάσχουν στη συνεργασία του Σένγκεν και την Ελβετική Συνομοσπονδία να προσχωρήσει στο κεκτημένο του Σένγκεν από την 1η Μαρτίου 2008. Δεδομένης της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων μεταξύ της Ελβετίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν, ενός μικροσκοπικού κράτους το οποίο έχει σταδιακά ενσωματωθεί στον ευρωπαϊκό εμπορικό χώρο μετά από την προσχώρησή του στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο το 1995, καθώς έχει ήδη μεταφέρει το 98,4% των οδηγιών της ΕΕ στο εσωτερικό του δίκαιο, δεν έχω κανέναν λόγο να αντιταχθώ στην προσχώρησή του στον χώρο Σένγκεν.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Το Λιχτενστάιν, ένα μικροσκοπικό κράτος μεταξύ της Ελβετίας και της Αυστρίας, έχει έκταση 160 τετραγωνικά χλμ. και πληθυσμό 35.000 κατοίκων. Παρότι η χώρα αυτή δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνδέεται με αυτήν στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ). Εφαρμόζει σχεδόν το σύνολο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και έχει υποβάλει αίτηση προσχώρησης στον χώρο Σένγκεν για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Δεδομένης της κατά παράδοση συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Λιχτενστάιν και της ανυπαρξίας οποιασδήποτε απειλής συνδεόμενης με την προσχώρηση της χώρας στον χώρο Σένγκεν, ψήφισα υπέρ της ένταξής του.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ της εν λόγω σύστασης, σύμφωνα με την οποία η υπογραφή του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2008.

Η Ελβετία προσχώρησε στον χώρο Σένγκεν μόνη της στις 12 Δεκεμβρίου 2008, με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στα χερσαία σύνορα, και εν συνεχεία με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στις πτήσεις από και προς αεροδρόμια του χώρου Σένγκεν στις 29 Μαρτίου 2009. Για πρώτη φορά χρειάστηκε να γίνονται έλεγχοι σε μέρη στα οποία δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί 100 έτη. Τα 41 χιλιόμετρα συνόρων που χωρίζουν τις δύο χώρες έγιναν εξωτερικά σύνορα του Σένγκεν.

Το 2007, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε για πρώτη φορά να γνωμοδοτήσει σχετικά με τη σύναψη του πρωτοκόλλου αυτού. Κατόπιν αιτήματος της τότε εισηγήτριας –κ. Ewa Klamt– στις 11 Ιουνίου 2007, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων εξέδωσε ομόφωνα γνωμοδότηση, συστήνοντας την αλλαγή της νομικής βάσης ώστε να αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 300 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το οποίο απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και όχι απλώς διαβούλευση με αυτό.

Επικροτώ τους νέους κανόνες που θεσπίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας για τη στενότερη ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με διεθνείς συμφωνίες.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είκοσι πέντε χρόνια πριν, πέντε κράτη μέλη αποφάσισαν να καταργήσουν τα εσωτερικά σύνορα μεταξύ τους και να δημιουργήσουν ένα ενιαίο εξωτερικό σύνορο. Επί του παρόντος, όλα τα κράτη μέλη είναι πλήρη μέλη του Σένγκεν, εξαιρουμένων του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας, της Κύπρου, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Έχουν ενσωματωθεί επίσης τρία συνδεδεμένα κράτη: η Νορβηγία, η Ισλανδία και η Ελβετία· το Λιχτενστάιν θα πρέπει να αποτελέσει το τέταρτο. Είχε εκφραστεί η ελπίδα ότι το Λιχτενστάιν θα συνδεόταν με τον Σένγκεν ταυτόχρονα με την Ελβετία, το 2008. Όμως, η διαδικασία δεν εξελίχθηκε όπως αναμενόταν, συγκεκριμένα λόγω των επιφυλάξεων που εκφράστηκαν από δύο κράτη μέλη, τη Γερμανία και τη Σουηδία, σχετικά με ζητήματα τα οποία αφορούσαν τη φοροδιαφυγή. Η προσχώρηση μόνο της Ελβετίας καθιστούσε αναγκαία την εισαγωγή ελέγχων σε περιοχές όπου, για περισσότερο από εκατό έτη, δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα, και η έκταση των 41 χιλιομέτρων που χωρίζουν την Ελβετία από το Λιχτενστάιν αποτέλεσαν τα εξωτερικά σύνορα.

Βάσει των νέων κανόνων της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι οποίοι επιτρέπουν στο Κοινοβούλιο να συνδεθεί στενότερα με τη σύναψη διεθνών συμφωνιών, καθώς και βάσει της άρσης των επιφυλάξεων στους κόλπους του Συμβουλίου, προτείνω το Κοινοβούλιο να συναινέσει στη σύναψη αυτού του πρωτοκόλλου, και ελπίζω ότι το Λιχτενστάιν θα μπορέσει να προσχωρήσει στον χώρο Σένγκεν το συντομότερο δυνατό.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, καθώς πιστεύω ότι η άρση των ελέγχων στα σύνορα με το Λιχτενστάιν είναι αναγκαίο και φυσικό επόμενο, δεδομένων του μεγέθους του κράτους αυτού και των σχέσεών του με τους γείτονές του, την Αυστρία και την Ελβετία, με τις οποίες εφαρμόζει κατά παράδοση καθεστώς ελεύθερης κυκλοφορίας. Επιπλέον, η αποτελεσματική σύνδεση του Λιχτενστάιν με το κεκτημένο του Σένγκεν και του Δουβλίνου θα είναι φυσικό επακόλουθο, καθώς η χώρα αυτή έχει ήδη μεταφέρει μεγάλο μέρος της νομοθεσίας της ΕΕ στο εσωτερικό της δίκαιο και χρησιμοποιεί τις ίδιες υποδομές για την πρόσβαση στα συστήματα SIS και VIS με την Ελβετία, μια χώρα η οποία είναι ήδη μέρος του χώρου Σένγκεν.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένης της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων μεταξύ του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, ήταν αναμενόμενο να προσχωρήσουν ταυτόχρονα στο Σένγκεν. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη. Η Ελβετία προσχώρησε μόνη της στον χώρο Σένγκεν, στις 12 Δεκεμβρίου 2008. Ωστόσο, στη συμφωνία σχετικά με την προσχώρηση της Ελβετίας υπήρχε ήδη πρόβλεψη για την πιθανή προσχώρηση του Λιχτενστάιν με τη σύναψη πρωτοκόλλου, το οποίο βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο της έγκρισης από το Κοινοβούλιο. Η προσχώρηση αυτή καθιστούσε αναγκαία την εφαρμογή συνοριακών ελέγχων για πρώτη φορά μεταξύ Λιχτενστάιν και Ελβετίας σε περιοχές όπου δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί έναν αιώνα.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η σύσταση αυτή συνιστά στο Κοινοβούλιο να εγκρίνει την υπογραφή πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, η οποία συνήφθη στις 18 Φεβρουαρίου 2008.

Η Συμφωνία Σένγκεν αποσκοπεί στη δημιουργία μιας επικράτειας όπου θα υπάρχει ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και εμπορευμάτων, χωρίς εσωτερικά σύνορα μεταξύ των κρατών, αλλά μόνο με ένα ενιαίο εξωτερικό σύνορο. Μετά τη Συνθήκη του Άμστερνταμ το 1999, η ΕΕ ενσωμάτωσε τη συνεργασία Σένγκεν στο πλαίσιο των νόμιμων αρμοδιοτήτων της. Επί δεκαετίες, το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν και η Ελβετική Συνομοσπονδία εφάρμοζαν μια πολιτική ανοιχτών συνόρων με ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων. Η προσχώρηση της Ελβετίας στον χώρο Σένγκεν το 2008 δημιούργησε ένα πρόβλημα κυκλοφορίας μεταξύ των δύο κρατών, μετατρέποντας τα μεταξύ τους σύνορα σε εξωτερικά σύνορα, και στόχος πλέον είναι η επίλυση του προβλήματος αυτού.

Συνεπώς, βάσει των πλεονεκτημάτων που προκύπτουν από τη θέση του πρωτοκόλλου αυτού σε ισχύ, τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την έγκρισή του.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία του Σένγκεν χρονολογείται από το 1985, όταν συνήφθη μεταξύ Γερμανίας, Βελγίου, Γαλλίας, Λουξεμβούργου και Κάτω Χωρών. Η συμφωνία και η επακόλουθη σύμβαση η οποία εγκρίθηκε το 1990, έχουν ως στόχο την κατάργηση των συστηματικών ελέγχων στα κοινά σύνορα και τη θέσπιση ενός συστήματος ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων.

Η Σύμβαση του Σένγκεν καταργούσε τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα των χωρών που την υπέγραψαν και θέσπιζε ενιαίο εξωτερικό σύνορο με κοινούς κανόνες όσον αφορά τους εκεί ελέγχους, κοινή πολιτική θεωρήσεων, αστυνομική και δικαστική συνεργασία και τη σύσταση του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν (SIS).

Σήμερα, ο χώρος Σένγκεν περιλαμβάνει 25 κράτη μέλη: τα κράτη μέλη της ΕΕ, ήτοι Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Γαλλία, Φινλανδία, Γερμανία, Ελλάδα, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Κάτω Χώρες, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Τσεχική Δημοκρατία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Μάλτα, Πολωνία, Σλοβακία και Σλοβενία, καθώς και τις τρεις συνδεδεμένες χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ – Νορβηγία, Ισλανδία και Ελβετία. Επί του παρόντος, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Κύπρος εφαρμόζουν μόνο εν μέρει το κεκτημένο του Σένγκεν και επομένως εξακολουθούν να διενεργούνται έλεγχοι στα σύνορά τους.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Coelho. Ενώ η Σκοτία δεν είναι μέρος του χώρου Σένγκεν, εγκρίνουμε ορισμένα τμήματα του κεκτημένου του Σένγκεν. Η κυβέρνηση της Σκοτίας έχει συμμετάσχει ενεργά στον τομέα αυτόν στο επίπεδο του Συμβουλίου και στηρίζω με ικανοποίηση το έργο αυτό.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ της σύστασης, σύμφωνα με την οποία η υπογραφή του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία της ΕΕ σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2008. Η Ελβετία προσχώρησε μόνη της στον χώρο Σένγκεν, στις 12 Δεκεμβρίου 2008, με την κατάργηση του συνοριακού ελέγχου στα χερσαία σύνορα, και εν συνεχεία με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στις πτήσεις από και προς αεροδρόμια του χώρου Σένγκεν στις 29 Μαρτίου 2009. Για πρώτη φορά χρειάστηκε να γίνονται έλεγχοι σε μέρη στα οποία δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί 100 έτη. Τα 41 χιλιόμετρα συνόρων που χωρίζουν τις δύο χώρες έγιναν εξωτερικά σύνορα του Σένγκεν. Επικροτώ τους νέους κανόνες που θεσπίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας για τη στενότερη ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με διεθνείς συμφωνίες. Η σταδιακή διεύρυνση του χώρου Σένγκεν οδήγησε τρίτες χώρες που έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με την ΕΕ να συμμετάσχουν στη συνεργασία του Σένγκεν. Προϋπόθεση για τη σύνδεση τρίτων χωρών με το κεκτημένο του Σένγκεν είναι η συμφωνία για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων μεταξύ αυτών των κρατών και της ΕΕ. Για τις εν λόγω χώρες η συμμετοχή αυτή συνεπάγεται τα εξής: τη συμπερίληψη στον χώρο χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα, την εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν και όλων των σχετικών με το Σένγκεν κειμένων που εγκρίθηκαν εν συνεχεία, τη συμμετοχή στις αποφάσεις που αφορούν τα σχετικά με το Σένγκεν κείμενα.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Το 2008 υπογράφηκε ένα πρωτόκολλο για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετίας. Η υπογραφή αυτή είχε ως αποτέλεσμα την απαίτηση θέσης σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν από το εν λόγω Πριγκιπάτο. Ωστόσο, παρότι είχε γίνει μέλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου ήδη από το 1995 και είχε ευθυγραμμιστεί σταδιακά με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, μεταφέροντας πολλές οδηγίες στο εσωτερικό του δίκαιο, το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν δεν είχε ξεκινήσει ακόμη διαπραγματεύσεις για την προσχώρησή του στις συμφωνίες του Σένγκεν. Μέσω αυτής της συμφωνίας –την οποία στήριξα– τα δικαιώματα και τα καθήκοντα αμφότερων των μέρων έχουν κατοχυρωθεί, επιτρέποντας έτσι την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Επιπλέον, έχει θεσπισθεί μια σειρά εκτελεστικών κανόνων για τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας οι οποίες αφορούν διεθνείς συμφωνίες, ούτως ώστε να διασφαλισθεί για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένας δυναμικότερος ρόλος όσον αφορά την κοινοποίηση και την έγκρισή τους.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Το Λιχτενστάιν είναι ένα άνευ ακτών μικροσκοπικό κράτος των Άλπεων στη Δυτική Ευρώπη, που συνορεύει με την Ελβετία προς δυσμάς και νότο και με την Αυστρία προς τα ανατολικά. Έχει επιφάνεια 160 χλμ.2 και περίπου 35.000 κατοίκους που έχουν το υψηλότερο κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν του κόσμου. Το Λιχτενστάιν έχει σταδιακά ενσωματωθεί στον ευρωπαϊκό εμπορικό χώρο μετά από την προσχώρησή του στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) το 1995. Έχει πλέον μεταφέρει το 98,4% των οδηγιών της ΕΕ στο εσωτερικό του δίκαιο. Το Λιχτενστάιν αποτελεί επίσης μέρος της Ενιαίας Αγοράς, στην οποία ισχύουν οι ίδιοι βασικοί κανόνες για όλους τους συμμετέχοντες.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η προσχώρηση νέων χωρών στο Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (SIS) είναι απαραίτητη για την επίτευξη της δημιουργίας μιας Ευρώπης χωρίς σύνορα. Το Λιχτενστάιν είναι μέρος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου από το 1995 και έχει ενσωματωθεί σταδιακά στον ευρωπαϊκό εμπορικό χώρο. Έχει υποβληθεί σε διάφορες διαδικασίες αξιολόγησης, ειδικότερα όσον αφορά την προστασία των δεδομένων, το SIS, τα εναέρια, χερσαία και θαλάσσια σύνορα, την αστυνομική συνεργασία και την πολιτική θεωρήσεων. Με την προσχώρησή του σε αυτήν τη συμφωνία, το Λιχτενστάιν θα αποτελέσει μέρος του κεκτημένου του Σένγκεν.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συμφωνία του Σένγκεν συνήφθη στις 14 Ιουνίου 1985 μεταξύ της Γερμανίας, του Βελγίου, της Γαλλίας, του Λουξεμβούργου και των Κάτω Χωρών. Η συνεργασία Σένγκεν έχει ενσωματωθεί πλέον στο νομικό και θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελείται από 25 κράτη μέλη του Σένγκεν, μαζί με τρεις χώρες οι οποίες είναι συνδεδεμένες με τον ΕΟΧ: τη Νορβηγία, την Ισλανδία και την Ελβετία. Η Ελβετία προσχώρησε μόνη της στον χώρο Σένγκεν, στις 12 Δεκεμβρίου 2008, με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στα χερσαία σύνορα, και εν συνεχεία με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στις πτήσεις από και προς αεροδρόμια του χώρου Σένγκεν στις 29 Μαρτίου 2009. Εφόσον το Λιχτενστάιν δεν προσχώρησε, και εφαρμόζεται μια ιδιαίτερα δραστήρια πολιτική ελεύθερης κυκλοφορίας μεταξύ αυτών των δύο χωρών, για πρώτη φορά χρειάστηκε να γίνονται έλεγχοι σε μέρη στα οποία δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί 100 έτη. Τα 41 χλμ. συνόρων που χωρίζουν τις δύο χώρες έγιναν εξωτερικά σύνορα του Σένγκεν. Η συμφωνία αυτή αίρει το εμπόδιο αυτό με την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στο Σένγκεν. Επικροτώ τους νέους κανόνες οι οποίοι θεσπίσθηκαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και επιτρέπουν στο Κοινοβούλιο να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην έγκριση των συμφωνιών αυτών. Για όλους τους παραπάνω λόγους, υπερψήφισα την έκθεση.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία σχετικά με την προσχώρηση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας στο κεκτημένο του Σένγκεν, η οποία βρίσκεται σε ισχύ από την 1η Μαρτίου 2008, προέβλεπε ρητά την πιθανή προσχώρηση με την υπογραφή πρωτοκόλλου. Δεδομένης της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων μεταξύ του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, αναμενόταν ότι αμφότερες οι χώρες θα προσχωρούσαν ταυτόχρονα στον χώρο Σένγκεν. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν συνέβη, καθώς η Ελβετία προσχώρησε μόνη της στο κεκτημένο του Σένγκεν στις 12 Δεκεμβρίου 2008. Η προσχώρηση αυτή καθιστούσε αναγκαία τελικά την εφαρμογή συνοριακών ελέγχων σε μέρη όπου δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί 100 έτη. Για να ξεπεραστεί το εμπόδιο αυτό, και δεδομένου ότι το Λιχτενστάιν είναι μέρος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και της Ενιαίας Αγοράς, υποστήριξα τη σύναψη αυτού του πρωτοκόλλου προσδοκώντας ότι η προσχώρηση του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Σένγκεν μπορεί τώρα επιτέλους να επιτευχθεί.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το 2007, το Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει σχετικά με τη σύναψη του πρωτοκόλλου αυτού για πρώτη φορά. Κατόπιν αιτήματος της τότε εισηγήτριας, κ. Klamt, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων εξέδωσε ομόφωνα γνωμοδότηση, στις 11 Ιουνίου 2007, συστήνοντας την αλλαγή της νομικής βάσης ώστε να αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 300 της Συνθήκης ΕΚ (προτάσεις αποφάσεων του Συμβουλίου οι οποίες αποσκοπούν στην τροποποίηση του «ειδικού θεσμικού πλαισίου» που προβλέπεται στην κύρια συμφωνία, της οποίας το προταθέν Πρωτόκολλο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος), το οποίο απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και όχι απλώς διαβούλευση με αυτό. Για το λόγο αυτό, και ενόψει της επικείμενης θέσης σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, η παρούσα έκθεση επεστράφη στην Επιτροπή LIBE.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτής της σύστασης, επειδή πιστεύω ότι μπορεί να συμβάλει στη θέση σε ισχύ, στην υλοποίηση και στην ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν σε χώρες όπως η Ισλανδία, το Βασίλειο της Νορβηγίας, η Ελβετική Συνομοσπονδία και το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν.

Είναι πράγματι σημαντικό να συμμετάσχουν οι χώρες αυτές στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013, σύμφωνα με τα τρέχοντα μέτρα και τις συμφωνίες. Προκειμένου να επιτευχθεί μια πιο ενωμένη Ευρώπη η οποία, ωστόσο, δεν θα παραβλέπει το ζήτημα της πρακτικότητας, η συμμετοχή τους θα διέπεται από συμπληρωματικούς κανόνες που θα διασφαλίζουν επίσης την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την εξουσία λογιστικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα υπέρ της συμφωνίας για την προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία σχετικά με το κεκτημένου του Σένγκεν, επειδή αποτελεί λογικό βήμα προόδου, το οποίο δεν θα μας δημιουργήσει καθόλου προβλήματα. Μπορούμε να αναμένουμε ότι η συμφωνία θα λειτουργήσει ομαλά.

Σύσταση: Monika Hohlmeier (A7-0013/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της σύστασης βάσει του ότι η συμφωνία η οποία συνήφθη στις 26 Οκτωβρίου 2004 με την Ελβετική Συνομοσπονδία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου η οποία υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Λαμβάνοντας υπόψη την πολιτική ανοιχτών συνόρων μεταξύ των δύο χωρών και ότι, το 2001, το Λιχτενστάιν ανακοίνωσε ότι ενδιαφερόταν να προσχωρήσει στη συμφωνία, αλλά αυτό δεν συνέβη λόγω των διαφορών μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, οι οποίες επιλύθηκαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, δεν έχω κανέναν λόγο να εναντιωθώ στη σύναψη αυτής της συμφωνίας.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, το οποίο αναφέρει ότι η συμφωνία που συνήφθη στις 26 Οκτωβρίου 2004 με την Ελβετική Συνομοσπονδία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία («συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία»), προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου.

Στις 27 Φεβρουαρίου 2006, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση με το Λιχτενστάιν και την Ελβετία. Κατόπιν διαπραγματεύσεων, υποβλήθηκε το σχέδιο πρωτοκόλλου για την προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία με την Ελβετία. Η πρόταση της Επιτροπής της 4ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με το πρωτόκολλο για τη σύνδεση του Λιχτενστάιν βασιζόταν, όσον αφορά τη νομική βάση, στο άρθρο 300, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το οποίο προέβλεπε τη διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Εκφράζω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει εκ νέου επί του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου και ότι, ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία θα συνεχισθούν. Σύμφωνα με την επιθυμία που εξέφρασε ήδη το Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση, η έγκριση του Κοινοβουλίου είναι απαραίτητη για τη σύναψη του εν λόγω πρωτοκόλλου με το Λιχτενστάιν. Υπό το πρίσμα της επιτυχούς ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων με το Λιχτενστάιν και της τροποποιηθείσας νομικής βάσης, θα πρέπει να εγκριθεί η σύναψη του πρωτοκόλλου.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία –η συμφωνία του Δουβλίνου/Eurodac– συνήφθη το 2004. Δεδομένου ότι η πολιτική ανοιχτών συνόρων για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εφαρμοζόταν επί δεκαετίες μεταξύ της Ελβετίας και του Λιχτενστάιν, η σύνδεση της τελευταίας χώρας με τις εν λόγω διαπραγματεύσεις θα αποτελούσε λογικό επόμενο. Παρότι εξέφρασε το ενδιαφέρον του, το Λιχτενστάιν έμεινε εκτός συμφωνίας, καθώς δεν είχε συνάψει ακόμη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα σχετικά με τη φορολογία της αποταμίευσης.

Βάσει των νέων κανόνων της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι οποίοι επιτρέπουν στο Κοινοβούλιο να συνδεθεί στενότερα με τη σύναψη διεθνών συμφωνιών, και λαμβάνοντας υπόψη ότι το Λιχτενστάιν υπέγραψε την εν λόγω συμφωνία, η οποία έχει τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιουλίου 2005, στηρίζω την απόφαση του Κοινοβουλίου να εγκρίνει το πρωτόκολλο αυτό.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Μια συμφωνία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος συνήφθη με την Ελβετία το 2004. Η συμφωνία αυτή προβλέπει τη δυνατότητα σύνδεσης του Λιχτενστάιν με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Στις 27 Φεβρουαρίου 2006, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση με το Λιχτενστάιν και την Ελβετία. Στις 21 Ιουνίου 2006, ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις και μονογραφήθηκε το σχέδιο πρωτοκόλλου για την προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία με την Ελβετία. Τώρα, η έγκριση της σύναψης του πρωτοκόλλου αυτού εξαρτάται από το Κοινοβούλιο. Πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να το εγκρίνει, και επομένως υπερψηφίζω τη σύσταση αυτή.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Συμβούλιο υπέβαλε ένα σχέδιο πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία.

Επικροτώ την έγκριση του πρωτοκόλλου αυτού, το οποίο αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση και δύο κράτη που έχουν ιστορικό καλών γειτονικών σχέσεων και ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων. Συμφωνώ με τα συμπεράσματα που ανέφερε η εισηγήτρια και επικροτώ, ειδικότερα, τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη σύνδεση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν με τη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία, και ελπίζω ότι θα ολοκληρωθούν γρήγορα.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Τα ζητήματα αυτά αφορούν το δικαίωμα ασύλου και τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία.

Η συμφωνία που συνήφθη με την Ελβετική Συνομοσπονδία στις 26 Οκτωβρίου 2004 σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία –συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία– προβλέπει τη δυνατότητα σύνδεσης του Λιχτενστάιν με το κεκτημένο.

Δεδομένου ότι μεταξύ Λιχτενστάιν και Ελβετίας εφαρμοζόταν επί δεκαετίες πολιτική ανοιχτών συνόρων, το 2001 το Λιχτενστάιν ανακοίνωσε ότι ενδιαφερόταν να προσχωρήσει στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία. Ωστόσο, δεν συνδέθηκε με τις διαπραγματεύσεις με την Ελβετία, καθώς δεν είχε συνάψει συμφωνία με την ΕΕ σχετικά με τη φορολογία της αποταμίευσης.

Κατόπιν της επακόλουθης σύναψης της συμφωνίας αυτής μεταξύ της ΕΕ και του Λιχτενστάιν και της θέσης της σε ισχύ, η τελευταία χώρα επιβεβαίωσε την επιθυμία της να συνδεθεί με το κεκτημένο του Δουβλίνου το 2005.

Το 2006, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση με το Λιχτενστάιν και την Ελβετία. Οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν και το σχέδιο πρωτοκόλλου μονογραφήθηκε.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, το οποίο αναφέρει ότι η συμφωνία η οποία συνήφθη το 2004 με την Ελβετική Συνομοσπονδία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία («συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία»), προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Εκφράζω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει εκ νέου επί του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου και ότι, ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία θα συνεχισθούν. Υπό το πρίσμα της επιτυχούς ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων με το Λιχτενστάιν και της τροποποιηθείσας νομικής βάσης, θα πρέπει να εγκριθεί η σύναψη του πρωτοκόλλου.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της σύστασης προς την Επιτροπή σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος, στην Ελβετία και –εάν το πρωτόκολλο επικυρωθεί, όπως ελπίζει η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου– στο Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν. Ο σκοπός της συμφωνίας του Δουβλίνου είναι να εφοδιάσει τα συμμετέχοντα κράτη με κριτήρια σχεδιασμένα για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου, διασφαλίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο καλύτερη μεταχείριση για τους αιτούντες και, ταυτόχρονα, παρέχοντας στα κράτη εργαλεία για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος. Η σημασία των ζητημάτων αυτών –δηλαδή της προστασίας των προσφύγων και της διεθνούς ασφάλειας– απαιτεί προσεκτική και διαρκή προσπάθεια από όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, ούτως ώστε οι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο να μπορούν να βασίζονται σε σαφή νομικά και κανονιστικά κριτήρια και σημεία αναφοράς.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Εκφράζω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει εκ νέου επί του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου και ότι, ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία θα συνεχισθούν. Σύμφωνα με την επιθυμία που εξέφρασε ήδη το Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση, η έγκριση του Κοινοβουλίου είναι απαραίτητη για τη σύναψη του εν λόγω πρωτοκόλλου με το Λιχτενστάιν. Υποστηρίζω τη σύναψη του πρωτοκόλλου. Υπό το πρίσμα των διαπραγματεύσεων που περατώθηκαν με επιτυχία με το Λιχτενστάιν και της τροποποιηθείσας νομικής βάσης, ψήφισα υπέρ της έγκρισης.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Εκφράζω την ικανοποίησή μου για την εκ νέου διαβούλευση με το Κοινοβούλιο σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου και για τη συνέχιση, ως εκ τούτου, των διαπραγματεύσεων για τη σύνδεση του Λιχτενστάιν με τη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία. Σύμφωνα με τις επιθυμίες που εξέφρασε το Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση, η έγκριση του Κοινοβουλίου είναι αναγκαία για τη σύναψη του πρωτοκόλλου αυτού με το Λιχτενστάιν. Δεδομένης της ήδη υπάρχουσας σχέσης μεταξύ του Λιχτενστάιν και της ΕΕ, πιστεύω ότι η σύναψη του πρωτοκόλλου είναι σημαντική, σε συνδυασμό με τις κατάλληλες τροποποιήσεις της νομικής βάσης. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία που συνήφθη με την Ελβετική Συνομοσπονδία στις 26 Οκτωβρίου 2004 σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία, γνωστή ως συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία, προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Για την ακρίβεια, η επί δεκαετίες εφαρμογή της πολιτικής ανοιχτών συνόρων για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων μεταξύ του Λιχτενστάιν και της Ελβετίας οδήγησε το Λιχτενστάιν να ανακοινώσει εκ νέου ότι ενδιαφερόταν να προσχωρήσει στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία το 2005. Η τελική σύναψη της συμφωνίας δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα για διάφορους λόγους. Πρώτον, επειδή δεν έχουν συναφθεί άλλες υπό διαπραγμάτευση συμφωνίες με το Λιχτενστάιν· δεύτερον, λόγω διαφωνίας σχετικά με τη νομική βάση και, αργότερα, λόγω της θέσης σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Τέλος, οι στόχοι του Κοινοβουλίου πληρούνται όταν πραγματοποιείται ακρόαση για να εκδώσει θετική γνώμη, αντί να διατυπώνει απλώς τη γνώμη του. Επικροτώ το γεγονός αυτό και ψηφίζω υπέρ της παρούσας έκθεσης.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία που συνήφθη με την Ελβετική Συνομοσπονδία στις 26 Οκτωβρίου 2004 σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία, η συμφωνία του Δουβλίνου, προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Δεδομένου ότι επί δεκαετίες, εφαρμοζόταν μεταξύ της Ελβετίας και του Λιχτενστάιν πολιτική ανοιχτών συνόρων για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, η τελευταία χώρα ανακοίνωσε το 2001 ότι ενδιαφερόταν να προσχωρήσει στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία, αλλά δεν συνδέθηκε με τις διαπραγματεύσεις, επειδή δεν είχε συναφθεί με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα συμφωνία σχετικά με τη φορολογία της αποταμίευσης. Κατόπιν της επακόλουθης σύναψης και θέσης σε ισχύ της εν λόγω συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Λιχτενστάιν, στις 10 Ιουνίου 2005, η τελευταία χώρα επιβεβαίωσε την επιθυμία της να συνδεθεί με το κεκτημένο του Δουβλίνου. Οι ενστάσεις του Συμβουλίου όσον αφορά τη νομική βάση έχουν ξεπεραστεί και η έγκριση του Κοινοβουλίου έχει καταστεί αναγκαία, επομένως πιστεύω ότι πλέον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για να εγκριθεί η σύναψη του πρωτοκόλλου

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Παρότι η εισηγήτρια εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει εκ νέου επί του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου και ότι, ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία θα συνεχισθούν, και ζητεί την έγκριση του Κοινοβουλίου, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία αποφάσισε να μην ακολουθήσει αυτήν τη συμβουλή. Επομένως, καταψηφίσαμε την πρόταση, όπως πράξαμε και στο πλαίσιο της Επιτροπής LIBE.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, επειδή στηρίζω τη σύναψη του πρωτοκόλλου για την προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία. Η συμφωνία αυτή έχει ήδη επιτρέψει στην Ελβετία να χρησιμοποιήσει σημαντικά μέσα για την καταπολέμηση του διεθνούς εγκλήματος και της παράνομης μετανάστευσης.

Και αυτοί δεν είναι οι μόνοι λόγοι. Με την καθιέρωση αυτής της μορφής συντονισμού, μπορεί να προληφθεί η υποβολή πολλαπλών και καταχρηστικών αιτήσεων ασύλου. Πλέον ο στόχος είναι να προσφερθούν τα ίδια πλεονεκτήματα και στο Λιχτενστάιν, ώστε να προσεγγίσει ακόμη περισσότερο τον τελικό στόχο της πλήρους προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα με χαρά υπέρ της προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία σχετικά με το σύστημα ασύλου της ΕΕ. Το σύστημα αυτό θα αποτρέψει την υποβολή πολλαπλών αιτήσεων ασύλου στην ΕΕ και στο Λιχτενστάιν. Εάν μία αίτηση ασύλου απορριφθεί στο Λιχτενστάιν, θα απορριφθεί και στην ΕΕ και αντιστρόφως. Παράλληλα με την απλούστευση της διαδικασίας, επιτύχαμε επίσης περαιτέρω εναρμόνιση.

Σύσταση: Monica Luisa Macovei (A7-0011/011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της σύστασης, δεδομένου ότι η παρούσα συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των τεσσάρων κρατών μελών που μέχρι τώρα υποχρεούνταν σε έκδοση ταξιδιωτικής θεώρησης. Καθώς η συμφωνία συμπληρώνει κυρίως, παρά αντικαθιστά, τις υφιστάμενες συμφωνίες μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών και της Βραζιλίας, οι οποίες καλύπτουν τα ταξίδια για μη τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς ή για την εκτέλεση αμειβόμενης δραστηριότητας, δεν συντρέχει λόγος να μην συναφθεί. Η διάρκεια διαμονής στον χώρο Σένγκεν έχει περιοριστεί σε τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου, επομένως δεν εγείρονται ανησυχίες όσον αφορά την παράνομη εγκατάσταση βραζιλιάνων πολιτών.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το ψήφισμα αυτό σχετικά με τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων. Η παρούσα συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, όπως καθορίζεται στη συμφωνία, για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των τεσσάρων κρατών μελών –Εσθονία, Λετονία, Κύπρος και Μάλτα– που μέχρι τώρα υποχρεούνταν σε έκδοση ταξιδιωτικής θεώρησης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, λόγω της κοινής πολιτικής στον τομέα των θεωρήσεων διαβατηρίου και της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτόν τον τομέα, μόνον η Ένωση μπορεί να διαπραγματευθεί και να συνάψει συμφωνία κατάργησης των θεωρήσεων, και όχι τα μεμονωμένα κράτη μέλη.

Το σημαντικό είναι ότι, για να διασφαλιστεί η ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ, συμπεριελήφθη στη συμφωνία μια ρήτρα που προβλέπει ότι η Βραζιλία δύναται να την αναστείλει ή να την τερματίσει μόνο έναντι όλων μαζί των κρατών μελών της ΕΕ. Αντίστοιχα, η Ένωση δύναται επίσης να αναστείλει ή να τερματίσει τη συμφωνία μόνο για λογαριασμό όλων μαζί των κρατών μελών της. Συμφωνώ με τη γνώμη της εισηγήτριας ότι πρέπει να διασφαλίσουμε την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ στον τομέα των θεωρήσεων.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου, οι βραζιλιάνοι υπήκοοι μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής. Η Βραζιλία, ωστόσο, εξακολουθεί να απαιτεί την έκδοση θεώρησης για τους υπηκόους τεσσάρων κρατών μελών (της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας). Τα άλλα κράτη μέλη έχουν διμερείς συμφωνίες με τη Βραζιλία για τη θεώρηση διαβατηρίου, που επιτρέπουν στους δικούς τους πολίτες να εισέρχονται χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για σύντομη διαμονή.

Λόγω της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτόν τον τομέα, μόνον η Ένωση μπορεί να διαπραγματευθεί και να συνάψει συμφωνία κατάργησης των θεωρήσεων, και όχι τα επιμέρους κράτη μέλη. Κατά συνέπεια, στις 18 Απριλίου 2008, το Συμβούλιο ενέκρινε απόφαση με την οποία εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων βραχείας διαμονής μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Βραζιλίας. Κατόπιν των διαπραγματεύσεων, η συμφωνία μονογραφήθηκε και η επίσημη υπογραφή της εξ ονόματος της Ένωσης και της Βραζιλίας πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 8 Νοεμβρίου 2010.

Θεωρώ ότι η σύναψη της συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων διαβατηρίου είναι σημαντική, ώστε όλοι οι πολίτες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, να μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Οφείλουμε να εφαρμόσουμε χωρίς καθυστέρηση την κοινή πολιτική θεωρήσεων της ΕΕ.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Παρότι οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν να ταξιδεύουν σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ χωρίς να υπόκεινται σε υποχρέωση ταξιδιωτικής θεώρησης, στην περίπτωση της βραχείας διαμονής υπάρχουν, ωστόσο, τέσσερα κράτη μέλη –η Εσθονία, η Κύπρος, η Μάλτα και η Λετονία– των οποίων οι πολίτες υπόκεινται σε υποχρέωση θεώρησης προκειμένου να εισέλθουν στην επικράτεια της Βραζιλίας. Παρόλο που όλα τα κράτη μέλη έχουν διαπραγματευθεί διμερείς συμφωνίες με τη Βραζιλία, προκειμένου να διασφαλίσουν την κατάργηση των θεωρήσεων βραχείας διαμονής, επί του παρόντος, ωστόσο, δεν είναι πλέον δυνατή η σύναψη αυτού του τύπου συμφωνίας από τα κράτη μέλη σε μεμονωμένη βάση.

Συνεπώς, η ΕΕ διαθέτει αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα στον τομέα της κοινής πολιτικής θεωρήσεων. Στις 8 Νοεμβρίου 2010, συνήφθη, κατά συνέπεια, μια συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας, η οποία καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ. Υποστηρίζω το γεγονός ότι η παρούσα συμφωνία διασφαλίζει, ως εκ τούτου, ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ, βεβαιώνοντας ότι είναι δυνατόν να παραταθεί ή να τερματιστεί, είτε από τη Βραζιλία είτε από την ΕΕ, μόνον έναντι όλων μαζί των κρατών μελών της.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της σύστασης, καθώς διασφαλίζει ίση μεταχείριση όλων των ευρωπαίων πολιτών στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής θεωρήσεων μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Η συμφωνία δεν αντικαθιστά, αλλά συμπληρώνει τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες, οι οποίες καλύπτουν τα ταξίδια για μη τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Στη διάρκεια της τελευταίας πορτογαλικής Προεδρίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση σύναψε μια ειδική στρατηγική εταιρική σχέση με τη Βραζιλία. Σύμφωνα με το πνεύμα που θα πρέπει να επικρατήσει στο πλαίσιο αυτής της παρόμοιας συμφωνίας, η εφαρμογή όλων των μέτρων τα οποία αίρουν τα εμπόδια επικοινωνίας μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών και των πολιτών αυτής της άλλης πορτογαλόφωνης χώρας είναι προφανώς ευπρόσδεκτη. Εφόσον τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες δεν καλύπτονται ακόμη από την ίδια απαλλαγή, πιστεύω ότι είναι ωφέλιμο από κάθε άποψη να επεκταθεί το ίδιο σύστημα και σε αυτές τις χώρες, αξιολογώντας θετικά κατ’ αυτόν τον τρόπο τη συμφωνία η οποία μας προτείνεται αυτήν τη στιγμή. Όσον αφορά τις σχέσεις ΕΕ-Βραζιλίας, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι η στρατηγική σημασία αυτής της χώρας δικαιολογεί επί μακρόν την εγκατάσταση ειδικής αντιπροσωπείας, όπως συμβαίνει ήδη με άλλες χώρες οι οποίες απαρτίζουν το κουαρτέτο Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα, καθώς και με χώρες οι οποίες αντικειμενικά έχουν μικρότερη βαρύτητα στη διεθνή σκηνή.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Σύμφωνα με τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001, οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς θεώρηση, με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για ταξίδι βραχείας διαμονής.

Ωστόσο, δεν έχουν τα ίδια προνόμια όλοι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τούτο ισχύει για τους υπηκόους των ακόλουθων χωρών: της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν τηρείται η «αρχή της αμοιβαιότητας».

Προκειμένου να υπάρχει ίση μεταχείριση των πολιτών αυτών με τους υπόλοιπους πολίτες της ΕΕ και της Βραζιλίας, πρέπει να συναφθεί μια συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε μια ΕΕ δύο ταχυτήτων, επομένως επικροτώ την έγκριση της συμφωνίας αυτής, όχι μόνο επειδή φαίνεται να είναι εγγενώς δίκαιη, αλλά και επειδή δίνει τέλος σε μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις αρνητικών διακρίσεων που εξακολουθούν να υπάρχουν μεταξύ λαών της ΕΕ.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Μαζί με τους ιταλούς συναδέλφους μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), αποφάσισα να απόσχω από τη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων. Ο λόγος είναι ότι, βάσει του περιεχομένου του ψηφίσματος επί της υπόθεσης Cesare Battisti, θα προτιμούσα η ψηφοφορία να αναβαλλόταν ενόψει της έκδοσης νέας απόφασης του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στη Βραζιλία σχετικά με την έκδοση του Cesare Battisti, ενός εγκληματία.

Δεδομένου του μη επείγοντος χαρακτήρα του φακέλου, η αναβολή έως την επόμενη περίοδο συνόδου ή έως τη σύνοδο του Απριλίου είναι βέβαιο ότι δεν θα αποτελούσε πρόβλημα, ειδικότερα εάν αναλογιστούμε τον πόνο των οικογενειών των θυμάτων αυτού του κατά συρροή δολοφόνου. Αυτές ακριβώς οι οικογένειες περιμένουν εδώ και 31 χρόνια να αποδοθεί δικαιοσύνη και να εκτίσει ο Cesare Battisti την ποινή που επέβαλε το δικαστικό σύστημα της Ιταλίας στις δικές μας φυλακές.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το ζήτημα αυτό αφορά την επέκταση ενός κοινού διαβατηρίου σε χώρες της ΕΕ που εξακολουθούν να απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής.

Η έκθεση τάσσεται υπέρ της έγκρισης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της σύναψης της συμφωνίας απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης το συντομότερο δυνατό, ώστε όλοι οι πολίτες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, να μπορούν να ταξιδεύουν στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, ακριβώς όπως οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Το ζήτημα εδώ είναι η εφαρμογή της αμοιβαιότητας στην πολιτική θεωρήσεων.

Το Κοινοβούλιο πιστεύει ότι θα πρέπει να προχωρήσει με την εφαρμογή της αμοιβαιότητας στον τομέα των θεωρήσεων έως ότου όλοι οι πολίτες όλων των κρατών μελών να μπορούν σε εισέρχονται, χωρίς θεώρηση, σε όλες τις χώρες των οποίων οι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν στην ΕΕ χωρίς θεώρηση, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και του Καναδά. Πιστεύουμε ότι αυτό είναι δίκαιο.

  Jacqueline Foster (ECR), γραπτώς. – (EN) Ο ευρωπαϊκός κλάδος των αερομεταφορών και οι πελάτες τους αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες τους τελευταίους μήνες! Η περιβόητη κρίση της ηφαιστειακής τέφρας ξέσπασε ακριβώς όταν οι αεροπορικές εταιρείες, και φυσικά οι επιβάτες τους, προσπαθούσαν να αντεπεξέλθουν στις επιπτώσεις μιας ιδιαίτερα δύσκολης ύφεσης.

Ωστόσο, εν τω μέσω αυτών των προκλήσεων έρχονται ορισμένες καλές ειδήσεις τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους επιβάτες! Η σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τη συμφωνία αεροπορικών μεταφορών μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας συνεπάγεται σημαντικά αμοιβαία οφέλη.

Πρώτον, η Βραζιλία αποτελεί έναν ιδιαίτερα σημαντικό εταίρο για την ΕΕ από στρατηγική άποψη, με μια τεράστια δυνητική μελλοντική αγορά. Επί του παρόντος, πάνω από τέσσερα εκατομμύρια επιβάτες ετησίως ταξιδεύουν αεροπορικώς μεταξύ Βραζιλίας και ΕΕ. Για μία χώρα με έναν ταχύτατα αναπτυσσόμενο τουριστικό τομέα, ο αριθμός αυτός δεν μπορεί παρά να αυξηθεί.

Από την άποψη των επιχειρήσεων, το Sao Paolo είναι η οικονομική πρωτεύουσα της Νότιας Αμερικής. Η ανάπτυξη μιας πετρελαιοβιομηχανίας και ενός χρηματοοικονομικού κλάδου που παρουσιάζουν εξαιρετική εξειδίκευση θα οδηγήσει στην ανάπτυξη μεγαλύτερης ζήτησης στον τομέα των αερομεταφορών.

Το κύριο επίτευγμα αυτής της εξέλιξης θα είναι η άρση των περιορισμών λόγω ιθαγένειας στις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό πρώτο βήμα για την ενίσχυση των αεροπορικών συνδέσεων μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας, πράγμα που έχει επιτρέψει στη Βραζιλία και στην ΕΕ να προχωρήσουν στη διαπραγμάτευση μιας ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αερομεταφορών.

(Συντόμευση των αιτιολογήσεων ψήφου σύμφωνα με το άρθρο 170 του Κανονισμού)

  Salvatore Iacolino (PPE), γραπτώς. – (IT) Απείχα από την τελική ψηφοφορία επί της έκθεσης της κ. Macovei, όπως και επί των εκθέσεων της κ. Ţicău και του κ. Enciu, προκειμένου να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου για τους χειρισμούς της κυβέρνησης της Βραζιλίας σχετικά με την έκδοση του τρομοκράτη, Cesare Battisti.

Οι συμφωνίες σχετικά με την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίων και τις αεροπορικές μεταφορές επιβεβαιώνουν τις καλές σχέσεις μεταξύ της Βραζιλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE), ρώτησα αν θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί ακρόαση με τον βραζιλιάνο πρέσβη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να συζητήσουμε ορισμένα θεμελιώδους σημασίας θέματα, όπως ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και οι απόψεις σχετικά με την ελευθερία και την ασφάλεια στην Ευρώπη και στη Βραζιλία. Πιστεύω ότι μπορούμε να επιτύχουμε απτά αποτελέσματα τόσο για τους ευρωπαίους πολίτες όσο και για τον λαό της Βραζιλίας.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το ψήφισμα αυτό σχετικά με τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου, οι βραζιλιάνοι υπήκοοι μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής. Η Βραζιλία, ωστόσο, εξακολουθεί να απαιτεί την έκδοση θεώρησης για τους υπηκόους τεσσάρων κρατών μελών (της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας). Τα άλλα κράτη μέλη έχουν διμερείς συμφωνίες με τη Βραζιλία για τη θεώρηση διαβατηρίου, που επιτρέπουν στους δικούς τους πολίτες να εισέρχονται χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για σύντομη διαμονή. Λόγω της κοινής πολιτικής στον τομέα των θεωρήσεων διαβατηρίου και της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτόν τον τομέα, μόνον η Ένωση μπορεί να διαπραγματευθεί και να συνάψει συμφωνία κατάργησης των θεωρήσεων, και όχι τα μεμονωμένα κράτη μέλη. Είναι σημαντικό να εγκριθεί η σύναψη της συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων διαβατηρίου, ώστε όλοι οι πολίτες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, να μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Πρέπει να λάβουμε μέτρα στον τομέα αυτόν χωρίς καθυστέρηση.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης από το Κοινοβούλιο της σύναψης της συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων διαβατηρίου το συντομότερο δυνατό, ώστε όλοι οι πολίτες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, να μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Οφείλουμε να εφαρμόσουμε χωρίς καθυστέρηση την αμοιβαιότητα στην ευρωπαϊκή πολιτική θεωρήσεων.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η αποχή μου από την ψηφοφορία επί της έκθεσης σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων εκφράζει μια θέση που υπερβαίνει το πλαίσιο του συγκεκριμένου ζητήματος.

Δεν εγκρίνω τους χειρισμούς της βραζιλιάνικης κυβέρνησης στην υπόθεση Cesare Battisti. Η έκδοση –οι διαδικασίες για την οποία καθορίζονται σε διμερή συμφωνία– θα έπρεπε να έχει εγκριθεί. Η ερμηνεία των δικαστικών αρχών παραβιάζει τις αναληφθείσες δεσμεύσεις. Η ποινή –την οποία ο κ. Battisti θα έπρεπε να εκτίει στην Ιταλία– επιβλήθηκε από έναν κοινό δικαστή, ο οποίος εφάρμοζε τη συνήθη νομοθεσία σε ένα κοινό έγκλημα: τη μαζική δολοφονία. Είναι δύσκολο να στηρίζουμε τις διεθνείς σχέσεις, όπως αυτές που προσδιορίζονται στις εκθέσεις επί των οποίων ψήφισε το Κοινοβούλιο, με μια χώρα η οποία δεν σέβεται τις συμφωνίες και η οποία, πρωτίστως, παίρνει θέση όσον αφορά το θεμελιώδες δικαίωμα της προστασίας της ζωής.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Όλοι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι επιθυμούν τα ταξιδέψουν στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς δεν θα υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για παραμονή έως και τρεις μήνες, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλες τις χώρες της ΕΕ, βάσει της συμφωνίας η οποία εγκρίθηκε μόλις από το Κοινοβούλιο. Η συμφωνία αυτή θα ωφελήσει κυρίως τους πολίτες της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, οι οποίοι εξακολουθούν να χρειάζονται θεώρηση προκειμένου να εισέλθουν στη Βραζιλία. Η συμφωνία αυτή αφορά τους κατόχους κοινών διαβατηρίων. Κατόπιν έγκρισης της συμφωνίας αυτής, όλοι οι πολίτες της ΕΕ –συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, για τους οποίους η Βραζιλία συνέχιζε να απαιτεί θεώρηση διαβατηρίων– θα μπορούν να εισέλθουν στη χώρα, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Η διάρκεια παραμονής στον χώρο Σένγκεν περιορίζεται σε τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου. Η συμφωνία θα καλύπτει περίπου το 90-95% όλων των ταξιδιωτών.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης, επειδή θεωρώ ότι είναι σημαντικό να βοηθήσουμε τον λαό της Βραζιλίας να διευθετήσει το ζήτημα των τεράστιων εδαφών. Η τεχνολογική και χρηματοδοτική βοήθεια θα διασφαλίσει ανταγωνιστικότητα στον τομέα των τροφίμων και χαμηλές τιμές. Η Βραζιλία μπορεί να μετατραπεί από παραγωγό γεωργικών προϊόντων σε σημαντικό καταναλωτή ευρωπαϊκών αγαθών, να ανοίξει μια νέα αγορά πωλήσεων και να διευρύνει τις τουριστικές υπηρεσίες της, εάν δοθεί υποστήριξη στους σωστούς τομείς.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς θεώρηση, με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για ταξίδι βραχείας διαμονής, σύμφωνα με τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001. Ωστόσο, η Βραζιλία εξακολουθεί να απαιτεί θεώρηση διαβατηρίων, προκειμένου να εισέλθουν στο έδαφός της πολίτες τεσσάρων κρατών μελών της ΕΕ: της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας. Τα υπόλοιπα κράτη μέλη έχουν συνάψει διμερείς συμφωνίες άμεσα με τη Βραζιλία. Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση αυτή, και δεδομένης της αποκλειστικής εξωτερικής αρμοδιότητας της ΕΕ στον τομέα αυτόν, το Συμβούλιο ενέκρινε απόφαση με την οποία εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων βραχείας διαμονής μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Βραζιλίας. Η παρούσα συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας, την οποία υπερψήφισα, καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των τεσσάρων κρατών μελών που μέχρι τώρα υποχρεούνταν σε έκδοση ταξιδιωτικής θεώρησης. Η συμφωνία δεν αντικαθιστά αλλά συμπληρώνει τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών της ΕΕ και της Βραζιλίας, οι οποίες καλύπτουν τα ταξίδια για μη τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, παραδείγματος χάριν για φοιτητές και ερευνητές.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της σύναψης της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι, σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαιότητας και την αρχή της ίσης μεταχείρισης, όλοι οι πολίτες της ΕΕ –συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου– θα μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η παρούσα συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, όπως καθορίζεται στη συμφωνία, για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των τεσσάρων κρατών μελών που μέχρι τώρα υποχρεούνταν σε έκδοση ταξιδιωτικής θεώρησης. Η συμφωνία δεν αντικαθιστά αλλά συμπληρώνει τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών και της Βραζιλίας, και οι οποίες καλύπτουν τα ταξίδια για μη τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς (π.χ. φοιτητές και ερευνητές).

Επίσης εξαιρείται από το πεδίο της συμφωνίας η κατηγορία των προσώπων που ταξιδεύουν για την εκτέλεση αμειβόμενης δραστηριότητας. Για να διασφαλιστεί η ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ, συμπεριελήφθη στη συμφωνία μια ρήτρα που προβλέπει ότι η Βραζιλία δύναται να την αναστείλει ή να την τερματίσει μόνο έναντι όλων μαζί των κρατών μελών της ΕΕ. Αντίστοιχα, η Ένωση δύναται επίσης να αναστείλει ή να τερματίσει τη συμφωνία μόνο για λογαριασμό όλων μαζί των κρατών μελών της.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συνθήκη της Λισαβόνας ορίζει ότι η σύναψη συμφωνιών σχετικά με την κοινή πολιτική θεωρήσεων με τρίτες χώρες αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου επιτρέπει ήδη στους βραζιλιάνους πολίτες να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς θεώρηση. Ωστόσο, η Βραζιλία συνεχίζει να απαιτεί την έκδοση θεώρησης προκειμένου οι πολίτες της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας, κρατών μελών της ΕΕ, να εισέρχονται στο έδαφός της. Αυτή η συμφωνία αμοιβαίας κατάργησης των θεωρήσεων διαβατηρίου προορίζεται για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, τα οποία θα αποφέρουν οικονομικά οφέλη και για τα δύο μέρη. Η διάρκεια παραμονής στον χώρο Σένγκεν περιορίζεται σε τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου.

Πιστεύω πως είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η συμφωνία αυτή λαμβάνει υπόψη τα κράτη μέλη τα οποία δεν εφαρμόζουν ακόμη πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν, δηλαδή την Κύπρο, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, παρέχοντας πρόσβαση στους βραζιλιάνους υπηκόους χωρίς θεώρηση για διάστημα τριών μηνών στο έδαφος κάθε κράτους μέλους, ανεξαρτήτως της περιόδου για ολόκληρο τον χώρο Σένγκεν. Ψηφίζω υπέρ αυτής της συμφωνίας, καθώς πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αποφεύγουμε τις διακρίσεις μεταξύ πολιτών των διάφορων κρατών μελών και να εφαρμόζουμε δεόντως την αρχή της αμοιβαιότητας, η οποία είναι μία από τις κατευθυντήριες αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Artur Zasada (PPE), γραπτώς. – (PL) Επικροτώ τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας. Πιστεύω ακράδαντα ότι αξίζει να στηρίξουμε κάθε μέτρο που συνεπάγεται ότι οι πολίτες όλων των κρατών μελών της ΕΕ έχουν ίσα δικαιώματα. Είμαι ακόμη πιο ικανοποιημένος, επειδή αυτά τα ίσα δικαιώματα αφορούν σημαντικά ζητήματα, όπως η ελευθερία διέλευσης των συνόρων. Ως Πολωνός, θυμάμαι τις πολλές δυσκολίες που συνεπαγόταν η διέλευση των συνόρων πριν από την ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, επομένως, θεωρώ ότι κάθε μας ενέργεια για την πλήρη και αμοιβαία κατάργηση των θεωρήσεων διαβατηρίων έχει τεράστια σημασία. Η σύσταση Macovei είναι σημαντική και για άλλον έναν λόγο. Στην αιτιολογική έκθεση, η εισηγήτρια σημειώνει ότι δύο τρίτες χώρες, ήτοι ο Καναδάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες, εξακολουθούν να επιβάλλουν την υποχρέωση έκδοσης θεώρησης για τρία κράτη μέλη στην περίπτωση του Καναδά, και για τέσσερα κράτη μέλη στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών. Πιστεύω ότι τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν πρόσφατα από το Κοινοβούλιο, όπως η γραπτή δήλωση 89/2010, θα έχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και θα επιφέρουν αλλαγή στις πολιτικές θεωρήσεων που εφαρμόζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.

Σύσταση: Ioan Enciu (A7-0010/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της σύστασης επειδή, βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001, η Βραζιλία δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των χωρών των οποίων οι πολίτες μπορούν να διασχίσουν τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ χωρίς θεώρηση. Ωστόσο, τέσσερα κράτη μέλη δεν επωφελούνται ακόμη από την αμοιβαιότητα που έχει εφαρμοστεί. Εφόσον οι αλλαγές τις οποίες εισήγαγε η Συνθήκη της Λισαβόνας συνεπάγονται ότι η κοινή πολιτική θεωρήσεων με τρίτες χώρες αποτελεί πλέον αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ, όλα τα κράτη μέλη θα επωφεληθούν από τη συμφωνία κατάργησης των θεωρήσεων με τη Βραζιλία. Επιπλέον, οι υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας εξακολουθούν να εφαρμόζονται, καθώς περιλαμβάνουν ορισμένες κατηγορίες επιβατών που δεν καλύπτονται από τη συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας. Συμφωνώ επίσης με τη θέση του εισηγητή, ο οποίος δηλώνει ότι η συμφωνία αυτή θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα αμοιβαιότητας με άλλες χώρες, και συγκεκριμένα τις ΗΠΑ και τον Καναδά.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Η συμφωνία αυτή προβλέπει αμοιβαία απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για ταξίδια με σκοπό τη βραχεία διαμονή για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ που κατέχουν διπλωματικό, υπηρεσιακό ή επίσημο διαβατήριο. Προκειμένου να διασφαλίζεται ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ όσον αφορά την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίων, το άρθρο 8 της συμφωνίας προβλέπει ότι η Βραζιλία μπορεί να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι, στη βάση της αμοιβαιότητας, η Ένωση μπορεί επίσης να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της.

Η συμφωνία προβλέπει τη σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τη διευθέτηση διαφορών που μπορεί να προκύψουν από την ερμηνεία ή την εφαρμογή των διατάξεών της. Στη συμφωνία προβλέπεται επίσης η ανταλλαγή δειγμάτων διαβατηρίων μεταξύ της Βραζιλίας και των κρατών μελών. Πιστεύω ότι θα πρέπει να εξακολουθήσει να αποδίδεται ύψιστη σημασία στη διαφύλαξη των υπαρχουσών διμερών συμφωνιών, δεδομένου ότι οι συμφωνίες αυτές επιτρέπουν την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για διαμονή μικρής διάρκειας για κατηγορίες ταξιδιωτών που δεν καλύπτονται από τη συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας.

Στο πλαίσιο αυτό, υπενθυμίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να κάνει χρήση της ρήτρας αναστολής της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ ΕΕ-Βραζιλίας, αν η Βραζιλία καταγγείλει τις διμερείς συμφωνίες. Η συμφωνία περί απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για κατόχους διπλωματικού, υπηρεσιακού ή επίσημου διαβατηρίου συνιστά ένα βήμα προόδου για την πλήρη και αμοιβαία κατάργηση της θεώρησης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Παρότι η Βραζιλία είναι μέρος του αποκαλούμενου «θετικού καταλόγου» των χωρών των οποίων οι υπήκοοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης όταν διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι υπήκοοι τεσσάρων χωρών της ΕΕ –της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου– εξακολουθούν να μην μπορούν να επωφεληθούν από παρόμοια νομοθεσία όταν ταξιδεύουν στη Βραζιλία. Βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας, η κοινή πολιτική θεωρήσεων σε σχέση με τρίτες χώρες αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ, επομένως η διαπραγμάτευση αυτής της συμφωνίας εξαρτάται από την ΕΕ, ούτως ώστε να εξασφαλίζει ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ.

Είχε συμφωνηθεί να υπογραφούν δύο χωριστές συμφωνίες: η μία για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων και η άλλη για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών και επίσημων διαβατηρίων. Στηρίζω την απόφαση αυτή, καθώς επιτρέπει τη συντομότερη θέση σε ισχύ της συμφωνίας σχετικά με τα διπλωματικά, τα υπηρεσιακά και τα επίσημα διαβατήρια, καθώς, σε αντίθεση με τη συμφωνία για τα κοινά διαβατήρια, δεν υπόκειται σε επικύρωση από το Κογκρέσο της Βραζιλίας.

Οι υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες θα παραμείνουν σε ισχύ, καθώς καταργούν την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για συγκεκριμένες κατηγορίες επιβατών που δεν καλύπτονται από τη συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης αυτής της συμφωνίας, ως εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η συμφωνία αυτή θα καταργήσει την υποχρέωση θεώρησης για τη Βραζιλία για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών και επίσημων διαβατηρίων και για τους πολίτες τεσσάρων κρατών μελών, συγκεκριμένα της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου. Πιστεύω ότι η συμφωνία σηματοδοτεί μια σημαντική πρόοδο όσον αφορά την εξασφάλιση πλήρους αμοιβαιότητας στον τομέα των θεωρήσεων για όλους τους πολίτες της ΕΕ σε σχέση με τρίτες χώρες. Οι προσπάθειες είχαν ως στόχο να διασφαλίσουν τη συνέχιση της πλήρους αμοιβαιότητας, προκειμένου να καταργηθεί η υποχρέωση θεώρησης για τον Καναδά και τις ΗΠΑ για τους πολίτες πέντε κρατών μελών: της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Κύπρου και της Πολωνίας.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της σύστασης, επειδή αποτελεί πρόοδο όσον αφορά την πλήρη και αμοιβαία απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Η υπογραφή αυτής της συμφωνίας θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για άλλες χώρες, συγκεκριμένα για τις ΗΠΑ και τον Καναδά, οι οποίες συνεχίζουν να απαιτούν την έκδοση θεώρησης για ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Βάσει του ψηφίσματος επί του οποίου διεξήχθη η σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τη συμφωνία που πρόκειται να υπογραφεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων, υπάρχει ακόμη ένας λόγος οι κάτοχοι διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων να επωφεληθούν και αυτοί από τη συγκεκριμένη ρύθμιση. Η αμοιβαιότητα σε αυτόν τον τύπο συμφωνίας είναι θεμελιώδης και σημαντική, ούτως ώστε να διασφαλισθεί ότι η απαλλαγή δεν περιορίζεται από διοικητικές ή γραφειοκρατικές απαιτήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τις νόμιμες προσδοκίες των πολιτών. Η Βραζιλία αποτελεί έναν ολοένα σημαντικότερο εταίρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία την ενώνει η κοινή ιστορία και γλώσσα. Οτιδήποτε διευκολύνει τις σχέσεις μεταξύ αυτής της σημαντικής χώρας της Νότιας Αμερικής και της Ευρώπης θα πρέπει να είναι ευρέως αποδεκτό.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – PT) Σύμφωνα με τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001, οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς θεώρηση, με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για ταξίδι βραχείας διαμονής.

Ωστόσο, δεν έχουν τα ίδια προνόμια όλοι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τούτο ισχύει για τους υπηκόους των ακόλουθων χωρών: της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν τηρείται η αρχή της αμοιβαιότητας.

Το 2008, το Συμβούλιο ενέκρινε μια απόφαση με την οποία εξουσιοδοτήθηκε η Επιτροπή να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας, η οποία θα έθετε τέλος στις παραβιάσεις της αρχής της αμοιβαιότητας. Για να επιταχυνθεί η διαδικασία και να μην καθυστερήσει η θέση της σε ισχύ, τα συμβαλλόμενα μέρη αποφάσισαν να συνάψουν δύο συμφωνίες: μία για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων και άλλη μία για τους κατόχους διπλωματικών διαβατηρίων (η τελευταία δεν υπόκειται σε υποχρέωση επικύρωσης από το Κογκρέσο της Βραζιλίας).

Επομένως, επικροτώ αυτήν την πρωτοβουλία, η οποία θα διασφαλίσει ίση μεταχείριση για όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την πλήρη τήρηση, ταυτόχρονα, της αρχής της αμοιβαιότητας.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Μαζί με τους ιταλούς συναδέλφους μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), αποφάσισα να απόσχω από τη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων. Ο λόγος είναι ότι, βάσει του περιεχομένου του ψηφίσματος επί της υπόθεσης Cesare Battisti, θα προτιμούσα η ψηφοφορία να αναβαλλόταν ενόψει της έκδοσης νέας απόφασης του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στη Βραζιλία σχετικά με την έκδοση του Cesare Battisti, ενός εγκληματία.

Δεδομένου του μη επείγοντος χαρακτήρα του φακέλου, η αναβολή έως την επόμενη περίοδο συνόδου ή έως τη σύνοδο του Απριλίου είναι βέβαιο ότι δεν θα αποτελούσε πρόβλημα, ειδικότερα εάν αναλογιστούμε τον πόνο των οικογενειών των θυμάτων αυτού του κατά συρροή δολοφόνου. Αυτές ακριβώς οι οικογένειες περιμένουν εδώ και 31 χρόνια να αποδοθεί δικαιοσύνη και να εκτίσει ο Cesare Battisti την ποινή του επέβαλε το δικαστικό σύστημα της Ιταλίας στις δικές μας φυλακές.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η Βραζιλία αποτελεί μέρος του αποκαλούμενου «θετικού καταλόγου» των χωρών, των οποίων οι πολίτες απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαιότητας, στην οποία βασίζεται ο κανονισμός αυτός, όλοι οι πολίτες της ΕΕ θα πρέπει να έχουν το ίδιο δικαίωμα όταν ταξιδεύουν στη Βραζιλία.

Ως τώρα, η αρχή της αμοιβαιότητας εφαρμόζεται στις διμερείς συμφωνίες απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ της Βραζιλίας και των κρατών μελών σε μεμονωμένη βάση. Ωστόσο, τέσσερις χώρες της ΕΕ –Εσθονία, Λετονία, Μάλτα και Κύπρος– δεν έχουν υπογράψει τέτοιες συμφωνίες. Ως αποτέλεσμα, οι πολίτες τους εξακολουθούν να υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίου για να ταξιδέψουν στη Βραζιλία, πράγμα που αντίκειται στην αρχή της αμοιβαιότητας.

Η συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας, η οποία δεν αντικαθιστά τις υπόλοιπες διμερείς συμφωνίες που έχουν υπογραφεί με διάφορα κράτη μέλη, καλύπτει πλέον και τα τουριστικά ή επαγγελματικά ταξίδια από κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με αυτό το έγγραφο, επειδή η συμφωνία αυτή προβλέπει αμοιβαία απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για ταξίδια με σκοπό τη βραχεία διαμονή για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ που κατέχουν διπλωματικό, υπηρεσιακό ή επίσημο διαβατήριο. Προκειμένου να διασφαλίζεται ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ, το άρθρο 8 της συμφωνίας προβλέπει ότι η Βραζιλία μπορεί να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι, στη βάση της αμοιβαιότητας, η Ένωση μπορεί επίσης να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της. Η συμφωνία περί απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για κατόχους διπλωματικού, υπηρεσιακού ή επίσημου διαβατηρίου συνιστά ένα βήμα προόδου για την πλήρη και αμοιβαία κατάργηση της θεώρησης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001.

  Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ του να δοθεί η συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη σύναψη των δύο συμφωνιών απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με τη Βραζιλία. Επί του παρόντος, οι βραζιλιάνοι πολίτες δεν χρειάζονται θεώρηση για να εισέλθουν στην ΕΕ, ενώ οι πολίτες της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης προκειμένου να εισέλθουν στη Βραζιλία. Οι συμφωνίες αυτές θα διασφαλίσουν την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας όσον αφορά τις συμφωνίες άρσης της απαίτησης θεώρησης μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης καλύπτει τα τουριστικά ή τα επαγγελματικά ταξίδια προσώπων που κατέχουν διπλωματικό, υπηρεσιακό ή επίσημο διαβατήριο. Οι πολίτες κάθε συμβαλλόμενου μέρους δύνανται να μείνουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για τρεις μήνες ανά εξάμηνο κατ’ ανώτατο όριο, από την ημερομηνία της πρώτης εισόδου τους. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για σκοπούς άλλους από εκείνους που ορίζονται στη συμφωνία μπορεί να γίνει με βάση τις διατάξεις των διμερών συμφωνιών που έχει υπογράψει η Βραζιλία με 23 από τα 27 κράτη μέλη. Στη συμφωνία λαμβάνεται υπόψη η κατάσταση των κρατών μελών που δεν εφαρμόζουν ακόμη πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν. Εφόσον τα συγκεκριμένα κράτη μέλη (Κύπρος, Βουλγαρία και Ρουμανία) δεν αποτελούν μέρος του χώρου Σένγκεν, η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης παρέχει στους πολίτες της Βραζιλίας το δικαίωμα τρίμηνης διαμονής στο έδαφος καθενός από αυτά, ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα που υπολογίζεται για ολόκληρο τον χώρο Σένγκεν.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η αποχή μου από την ψηφοφορία επί της έκθεσης σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων εκφράζει μια θέση που υπερβαίνει το πλαίσιο του συγκεκριμένου ζητήματος.

Δεν εγκρίνω τους χειρισμούς της βραζιλιάνικης κυβέρνησης στην υπόθεση Cesare Battisti. Η έκδοση –οι διαδικασίες για την οποία καθορίζονται σε διμερή συμφωνία– θα έπρεπε να έχει εγκριθεί. Η ερμηνεία των δικαστικών αρχών παραβιάζει τις αναληφθείσες δεσμεύσεις. Η ποινή –την οποία ο κ. Battisti θα έπρεπε να εκτίει στην Ιταλία– επιβλήθηκε από έναν κοινό δικαστή, ο οποίος εφάρμοζε τη συνήθη νομοθεσία σε ένα κοινό έγκλημα: τη μαζική δολοφονία. Είναι δύσκολο να στηρίζουμε τις διεθνείς σχέσεις, όπως αυτές που προσδιορίζονται στις εκθέσεις επί των οποίων ψήφισε το Κοινοβούλιο, με μια χώρα η οποία δεν σέβεται τις συμφωνίες και η οποία, πρωτίστως, παίρνει θέση όσον αφορά το θεμελιώδες δικαίωμα της προστασίας της ζωής.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Όλοι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι επιθυμούν να ταξιδέψουν στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς δεν θα υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για παραμονή έως και τρεις μήνες, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλες τις χώρες της ΕΕ, βάσει της συμφωνίας η οποία εγκρίθηκε μόλις από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η συμφωνία αυτή θα ωφελήσει κυρίως τους πολίτες της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, οι οποίοι εξακολουθούσαν να χρειάζονται θεώρηση προκειμένου να εισέλθουν στη Βραζιλία. Η συμφωνία αυτή αφορά τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών και επίσημων διαβατηρίων. Με την έγκριση της συμφωνίας αυτής, όλοι οι πολίτες της ΕΕ –συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, για τους οποίους η Βραζιλία συνέχιζε να απαιτεί θεώρηση διαβατηρίων– θα μπορούν να εισέλθουν στη χώρα, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Η διάρκεια παραμονής στον χώρο Σένγκεν περιορίζεται σε τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η κοινή πολιτική θεωρήσεων σε σχέση με τρίτες χώρες αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ. Μόνο η ΕΕ, και όχι τα επιμέρους κράτη μέλη, μπορεί να διαπραγματευτεί και να συνάψει μια συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με τη Βραζιλία. Αυτό προκύπτει από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η παρούσα έκθεση εξετάζει τη συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών και επισήμων διαβατηρίων. Η επίσημη υπογραφή της συμφωνίας, εξ ονόματος της Ένωσης και της Βραζιλίας, έλαβε χώρα στις Βρυξέλλες στις 8 Νοεμβρίου 2010. Η εν λόγω συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης δεν αντικαθιστά τις υπόλοιπες διμερείς συμφωνίες που έχουν συναφθεί με διάφορα κράτη μέλη, αλλά τις συμπληρώνει. Ωστόσο, η συμφωνία που συνήφθη από την Ένωση θα υπερισχύει των διμερών συμφωνιών στους τομείς που καλύπτουν, και συγκεκριμένα στα ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς. Επικροτώ τις ρήτρες αμοιβαιότητας μεταξύ βραζιλιάνων υπηκόων και πολιτών της ΕΕ και την εξασφάλιση ίσης μεταχείρισης για όλους τους πολίτες της ΕΕ. Για τη Βραζιλία και την ΕΕ προβλέπεται η δυνατότητα αναστολής ή καταγγελίας της συμφωνίας μόνο έναντι όλων των κρατών μελών. Για τους λόγους αυτούς υπερψήφισα την έκθεση.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της υπογραφής της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι, σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαιότητας και την αρχή της ίσης μεταχείρισης, όλοι οι πολίτες της ΕΕ οι οποίοι είναι κάτοχοι διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων –συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, οι οποίοι μέχρι τώρα υπόκεινταν ακόμη στην υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίων προκειμένου να εισέλθουν στο έδαφος της Βραζιλίας– θα μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης καλύπτει τα τουριστικά ή τα επαγγελματικά ταξίδια προσώπων που κατέχουν διπλωματικό, υπηρεσιακό ή επίσημο διαβατήριο. Οι πολίτες κάθε συμβαλλόμενου μέρους δύνανται να μείνουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για τρεις μήνες ανά εξάμηνο κατ’ ανώτατο όριο, από την ημερομηνία της πρώτης εισόδου στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για σκοπούς άλλους από εκείνους που ορίζονται στη συμφωνία μπορεί να γίνει με βάση τις διατάξεις των διμερών συμφωνιών που έχει υπογράψει η Βραζιλία με τα 23 από τα 27 κράτη μέλη.

Στη συμφωνία λαμβάνεται υπόψη η κατάσταση των κρατών μελών που δεν εφαρμόζουν ακόμη πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν. Εφόσον τα συγκεκριμένα κράτη μέλη (Κύπρος, Βουλγαρία και Ρουμανία) δεν αποτελούν μέρος του χώρου Σένγκεν, η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης παρέχει στους πολίτες της Βραζιλίας το δικαίωμα τρίμηνης διαμονής στο έδαφος καθενός από αυτά, ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα που υπολογίζεται για ολόκληρο τον χώρο Σένγκεν.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Βραζιλία αποτελεί μέρος του «θετικού καταλόγου» των χωρών των οποίων οι πολίτες απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης, όταν διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι τώρα, η πολιτική της αμοιβαιότητας εφαρμοζόταν μέσω διμερών συμφωνιών μεταξύ της Βραζιλίας και των κρατών μελών. Ωστόσο, η Εσθονία, η Λετονία, η Μάλτα και η Κύπρος δεν έχουν υπογράψει καμία συμφωνία και οι πολίτες τους δεν απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίων. Ο σκοπός της συμφωνίας αυτής είναι η απαλλαγή των κατόχων διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων από την υποχρέωση θεώρησης, και αυτή έχει τον ίδιο στόχο και το ίδιο πεδίο εφαρμογής με τις συμφωνίες που αφορούν τους κατόχους κοινών διαβατηρίων.

Ωστόσο, βάσει του βραζιλιάνικου δικαίου, η συμφωνία που αφορά τους κατόχους διπλωματικών διαβατηρίων δεν υπόκειται σε επικύρωση από το Κογκρέσο της Βραζιλίας, και επομένως θα τεθεί σε ισχύ συντομότερα. Οι δύο συμφωνίες δεν αντικαθιστούν τις διμερείς συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μεταξύ των κρατών μελών της Βραζιλίας, αλλά απλώς τις συμπληρώνουν. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό η πρακτική αυτή της αμοιβαιότητας στο πλαίσιο των συμφωνιών απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης να εφαρμοστεί και σε άλλες τρίτες χώρες, προκειμένου να εξαλειφθούν οι υφιστάμενες διακρίσεις, και ειδικότερα όσον αφορά τις ΗΠΑ και τον Καναδά.

Συστάσεις: Silvia-Adriana Ţicău (A7-0004/2011), Monica Luisa Macovei (A7-001/2011) και Ioan Enciu (A7-0010/2011)

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Παρόλο που υποστηρίζω το περιεχόμενο αυτής της συμφωνίας, αποφάσισα να απόσχω από την ψηφοφορία προκειμένου να διαμαρτυρηθώ για τις πολιτικές επιλογές στις οποίες προβαίνει η κυβέρνηση της Βραζιλίας εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα σε σχέση με τον Cesare Battisti.

Είναι δεδομένο ότι αυτός ο δολοφόνος, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε πολλές περιπτώσεις, δεν εκτίει την ποινή που του επέβαλε το ιταλικό δικαστικό σύστημα.

Έκθεση: Evelyne Gebhardt (A7-0012/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Εγκρίνω την παρούσα έκθεση, καθώς αναγνωρίζω το δυναμικό που παρουσιάζει η οδηγία για τις υπηρεσίες για τη βελτίωση της ολοκλήρωσης της οικονομίας, και πιστεύω επίσης ότι η εφαρμογή της οδηγίας μπορεί να εδραιώσει την αμφίδρομη ενίσχυση μεταξύ εσωτερικής αγοράς και πολιτικής συνοχής. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, χρειάζεται μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αναφορά την παροχή πληροφοριών για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Πρέπει να διαπιστωθούν οι συνθήκες μη εφαρμογής της αρχής της χώρας καταγωγής σε ορισμένες υποθέσεις ή δραστηριότητες, ειδικότερα όσον αφορά τη διαφορετική νομοθεσία την οποία περιέχουν άλλα μέσα της ΕΕ και το σύνολο των εγγυήσεων που θα πρέπει να παρέχει στους αποσπασμένους εργαζόμενους το κράτος υποδοχής. Το ζήτημα αυτό προκάλεσε μια μεγάλη συζήτηση και εμπόδισε την έγκαιρη εφαρμογή της οδηγίας. Φοβούμαι ότι η εφαρμογή αυτής της οδηγίας σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο θα μπορούσε να λειτουργήσει κατά των μέτρων απορρύθμισης και να εμποδίσει τις προσπάθειες για την απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών, ειδικότερα επειδή η εφαρμογή της μπορεί να συνεπάγεται επιπρόσθετους πόρους, τη συμβολή των διαρθρωτικών ταμείων και άλλων μέσων που είναι αναγκαία για την αντιστάθμιση της κατάστασης αυτής κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου. Στο πλαίσιο αυτό, ζητώ αύξηση της συνοχής και του συντονισμού μεταξύ όλων των πολιτικών.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2006. Ο στόχος της οδηγίας αυτής είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Με άλλα λόγια, οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν το έργο τους σε όλη την επικράτεια της ΕΕ χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια. Η οδηγία αυτή καλύπτει διάφορες υπηρεσίες, των οποίων το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) αντιστοιχεί στο 40% του ΑΕγχΠ της ΕΕ. Αναμένουμε ότι η εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας θα αποφέρει ενδεχομένως κέρδη ύψους 140 δισ. ευρώ και αύξηση του ΑΕγχΠ της ΕΕ κατά 1,5%. Ωστόσο, προκειμένου η οδηγία να αποφέρει τα αναμενόμενα οφέλη, πρέπει να εφαρμοστεί δεόντως. Δυστυχώς, διαπιστώθηκε ότι δεν κατάφεραν όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να μεταφέρουν πλήρως την οδηγία στο εθνικό τους δίκαιο έως το τέλος του 2009. Συμφωνώ ότι η δημιουργία κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της αποτελεσματικής εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας.

Τα εν λόγω κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης έχουν ως στόχο την παροχή των απαιτούμενων πληροφοριών και την ευκαιρία διεξαγωγής όλων των διαδικασιών με ηλεκτρονικά μέσα και όχι μόνο στην εθνική γλώσσα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, 22 κράτη μέλη έχουν καθιερώσει τα εν λόγω κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης, αλλά μόνο 17 εξ αυτών διαθέτουν πύλες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και αυτές επίσης διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των διάφορων κρατών μελών. Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι εάν τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης δεν λειτουργούν δεόντως, οι καταναλωτές δεν θα λαμβάνουν όλες τις πληροφορίες, και αυτό θα μας εμποδίσει να επιτύχουμε τους στόχους που προβλέπονται από την οδηγία.

  Alfredo Antoniozzi (PPE), γραπτώς. – (IT) Τα δυνητικά οφέλη τα οποία θα προκύψουν από την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι αναντίρρητα. Οι δραστηριότητες που καλύπτει η οδηγία για τις υπηρεσίες αναλογούν στο 40% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕγχΠ) και των θέσεων εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν την εφαρμόσουμε σωστά, θα μπορούσαμε να ελευθερώσουμε το τεράστιο δυναμικό οικονομικής ανάπτυξης, το οποίο θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην οικονομική ανάκαμψη. Η ποιότητα της εφαρμογής της οδηγίας από τα κράτη μέλη είναι εξίσου ουσιαστικής σημασίας με την τήρηση των προθεσμιών που καθορίζονται γι’ αυτόν τον σκοπό.

Στις διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν της έγκρισης της οδηγίας, το Κοινοβούλιο απέδειξε ήδη ότι μπορεί να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο. Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να παρακολουθεί τη διαδικασία εφαρμογής της οδηγίας από τα κράτη μέλη. Οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν τις δραστηριότητές τους σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να περιορίζονται από γραφειοκρατικά εμπόδια. Κατά τη διάρκεια, όμως, της φάσης εφαρμογής, πρέπει επίσης να έχουμε επίγνωση άλλων παραμέτρων, και ιδίως του διοικητικού κόστους το οποίο επιβαρύνει τα κράτη μέλη.

Συμφωνώ με την εισηγήτρια ότι η διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης που είχε καθιερώσει το Συμβούλιο συντελεί σε άσκοπες γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις για τις διοικήσεις των κρατών μελών σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Ελπίζω ότι τα πιθανά πλεονεκτήματα αυτών των διαδικασιών θα αξιολογηθούν το συντομότερο δυνατό, διαφορετικά θα εξακολουθήσουν να υφίστανται υψηλές διοικητικές δαπάνες.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα αυτό το κείμενο. Δεν αφορούσε την αξιολόγηση της εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες που είχε εγκριθεί από το Κοινοβούλιο το 2006, εφόσον είναι ακόμη πολύ νωρίς γι’ αυτό. Αφορούσε όχι μόνο την ανάδειξη της σημασίας, οικονομικής και κοινωνικής, του ανοίγματος αυτού του τομέα των υπηρεσιών στην Ευρώπη (οι τομείς που καλύπτονται αναλογούν στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της ΑΕγχΠ, και το αναπτυξιακό δυναμικό θα ήταν μεταξύ 0,6 και 1,5% του ΑΕγχΠ), αλλά και την επισήμανση των θεμελιωδών στοιχείων της μεταφοράς της οδηγίας. Καταρχάς, τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης. Ο στόχος τους είναι η διευκόλυνση της παροχής υπηρεσιών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από πρακτική άποψη, οι επιχειρηματίες που επιθυμούν να συστήσουν μια επιχείρηση στο εξωτερικό ή να παρέχουν διασυνοριακές υπηρεσίες θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα κέντρο ενιαίας εξυπηρέτησης, το οποίο θα εξηγεί όλες τις διατυπώσεις και τις διαδικασίες που πρέπει να ολοκληρώσουν για να συστήσουν την επιχείρησή τους. Τα εν λόγω κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) αποτελούν τον βασικό παράγοντα για την επιτυχία της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Δεύτερον, το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας: πιστεύω ότι πρέπει να πραγματοποιήσουμε μια ειλικρινή πολιτική συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με το τι εννοούμε με τον όρο υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος και σχετικά με τους κανόνες τους οποίους επιθυμούμε να εφαρμόσουμε στη δική τους περίπτωση.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου. Ο στόχος της οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι να διευκολύνει σημαντικά και πρωτίστως τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να ασκούν τις δραστηριότητές τους, να διανοίγουν νέα επιχειρηματικά πεδία, αλλά και να προσλαμβάνουν νέο προσωπικό σε άλλα κράτη μέλη. Ο τομέας των υπηρεσιών, ο οποίος αναλογεί στο 40% του ΑΕγχΠ της ΕΕ, είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την οικονομική ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας. Η οδηγία αυτή αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου για την επίτευξη μιας ενιαίας αγοράς υπηρεσιών που θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις ΜΜΕ, να προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά και να ελευθερώσει το τεράστιο δυναμικό της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών, για οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας. Προκειμένου οι πάροχοι υπηρεσιών να απολαύουν δεόντως των πλεονεκτημάτων της οδηγίας για τις υπηρεσίες, θα πρέπει να διασφαλισθεί σε όλα τα κράτη μέλη η πλήρης και έγκαιρη εφαρμογή των διατάξεων της εν λόγω οδηγίας. Πιστεύω ότι η Επιτροπή πρέπει να εποπτεύει εκ του σύνεγγυς την εφαρμογή της οδηγίας στα κράτη μέλη και να εκπονεί τακτικές εκθέσεις εφαρμογής, με στόχο την άρση των υπόλοιπων εμποδίων στον τομέα των υπηρεσιών και την ελευθέρωση του δυναμικού του για οικονομική ανάπτυξη.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οδηγία για τις υπηρεσίες, η οποία εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2006, θέτει σε εφαρμογή την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας, με στόχο τη δημιουργία κοινής αγοράς υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρότι εγκρίθηκε το 2006, αυτή η αξιολόγηση της εφαρμογής της αποκάλυψε αρκετές καθυστερήσεις όσον αφορά τη μεταφορά της σε ορισμένα κράτη μέλη, λόγω νομοθετικών και τεχνικών ζητημάτων, καθώς για την ορθή εφαρμογή της απαιτούνταν διαφορετικά νομοθετικά μέσα.

Η δημιουργία μιας πλήρως λειτουργικής ενιαίας αγοράς υπηρεσιών είναι απαραίτητη για την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης, η οποία αντιστοιχεί σε περισσότερο από το 70% των θέσεων εργασίας και της καθαρής δημιουργίας θέσεων απασχόλησης στην ενιαία αγορά. Τα κέρδη σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσαν να φθάσουν συνολικά τα 60 και 140 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο αντιστοιχεί σε δυνητική ανάπτυξη μεταξύ 0,6 και 1,4% του ΑΕγχΠ.

Βάσει των ανωτέρω, υποστήριξα την εν λόγω έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, επειδή πιστεύω ότι οι αξιολογήσεις της εφαρμογής των οδηγιών είναι σημαντικές, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω αξιολογήσεις μπορεί να αποκαλύψουν υφιστάμενα μειονεκτήματα της εφαρμογής, καθιστώντας δυνατή τη διόρθωσή τους.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες αποτελεί μια ευκαιρία, κατά την άποψή μου, να επισημάνουμε τις ελλείψεις της, ειδικότερα όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής της. Κατά την άποψή μου, εξ ονόματος της Επιτροπής Απασχόλησης, ανέφερα την ανασφάλεια δικαίου η οποία περιβάλλει επί του παρόντος τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος και ότι είναι απόλυτα αναγκαίο να λαμβάνεται υπόψη η ιδιαίτερη φύση τους. Ενώ υπάρχει ομόφωνη συμφωνία σχετικά με την αναγκαιότητα διευκρίνισης των εννοιών (οικονομικές και μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, κοινωνικές υπηρεσίες), το Κοινοβούλιο εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα διχασμένο όσον αφορά τον τρόπο επίτευξης αυτού του στόχου. Υποστήριξα την αναγκαιότητα καθιέρωσης ενός σαφούς νομοθετικού πλαισίου, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, μέσω μιας οδηγίας-πλαίσιο. Παρότι λυπούμαι που δεν περιλαμβάνεται στο τελικό κείμενο, συγχαίρω την κ. Gebhardt, η οποία κατάφερε να αναφέρει τα ζητήματα αυτά στην έκθεσή της εξ ονόματος της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών, η οποία επικεντρώθηκε κυρίως στην αμφίδρομη αξιολόγηση και στα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης. Η παράγραφος 45 αναφέρει την αναγκαιότητα καθιέρωσης ενός νομοθετικού πλαισίου, κατά κοινή ομολογία σε τομεακό επίπεδο, και υπενθυμίζει τη δέσμευση του κ. Barnier στην πρόσφατη ανακοίνωσή του για την υποβολή προτάσεων σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος το 2011. Ως εκ τούτου, αναμένω την υποβολή των προτάσεων αυτών και τη θέσπιση μέτρων τα οποία θα μπορέσουν επιτέλους να δώσουν απάντηση στους παρόχους υπηρεσιών και στις τοπικές και περιφερειακές αρχές, αλλά τα οποία θα αναγνωρίζουν επίσης τη ζωτική συμβολή των υπηρεσιών αυτών στην κοινωνική και εδαφική συνοχή.

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Η ευρωπαϊκή οδηγία για τις υπηρεσίες τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2006, φιλοδοξώντας να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας εμπορευμάτων και υπηρεσιών στην Ένωση. Σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας, οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν το έργο τους σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια.

Η υπό συζήτηση έκθεση πρωτοβουλίας, την οποία πρότεινε το Κοινοβούλιο για την εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση της διαδικασίας μεταφοράς της οδηγίας στα εθνικά νομικά συστήματα, αξιολογεί το έργο που έχει επιτελεστεί μέχρι στιγμής από τα κράτη μέλη. Συγκεκριμένα, έχουν διαπιστωθεί καθυστερήσεις στη διαδικασία εφαρμογής της οδηγίας, καθώς και σημαντικά προβλήματα ερμηνείας όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής της.

Επομένως, για την προστασία των παρόχων στην αγορά, ζητώ να οριστούν επειγόντως και αναμφίλεκτα οι υπηρεσίες οι οποίες υπάγονται σε αυτήν την οδηγία. Τέλος, πιστεύω ότι η αποτελεσματική εφαρμογή του συστήματος πληροφόρησης της εσωτερικής αγοράς, η διεύρυνση των λειτουργιών του και η μεγαλύτερη ψηφιοποίηση των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης στην Ευρώπη θα αποτελέσουν αναμφισβήτητα ένα τεράστιο πλεονέκτημα για τους παρόχους υπηρεσιών και θα διευκολύνουν την πρόσβαση των ΜΜΕ σε πληροφορίες.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης αυτής, επειδή ο στόχος της οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες περιλαμβάνει καταρχήν όλες τις εμπορικές υπηρεσίες που παρέχονται από εγκατεστημένο σε κράτος μέλος πάροχο. Δεν καλύπτονται, μεταξύ άλλων, μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, υπηρεσίες μεταφορών, υπηρεσίες γραφείων εύρεσης προσωρινής εργασίας, υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης καθώς και κοινωνικές υπηρεσίες στον τομέα της περίθαλψης, της μέριμνας των παιδιών και της κατασκευής κατοικιών. Η οδηγία δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας, και δεν συντελεί κατά κανένα τρόπο στη διάβρωση των υπηρεσιών δημόσιας βασικής περίθαλψης. Είναι απαραίτητο να γίνει σαφής οριοθέτηση μεταξύ των υπηρεσιών που εμπίπτουν στο πεδίο της παρούσας οδηγίας και των υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος και να διασφαλιστεί η προστασία των υπηρεσιών γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος μέσω της θέσπισης νομοθεσίας πλαισίου.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η οδηγία για τις υπηρεσίες δεν θα οδηγήσει, σε καμία περίπτωση, σε απορρύθμιση ή ελευθέρωση του τομέα των υπηρεσιών, όπως εικάζουν ορισμένοι. Σκοπός της είναι να διασφαλίσει την πρόσβαση στις αγορές των κρατών μελών με τέτοιο τρόπο ώστε να εκλείψουν οι φραγμοί, και οι κανόνες που εξακολουθούν να ισχύουν στα κράτη μέλη να είναι ανάλογοι και να μην εισάγουν διακρίσεις. Η οδηγία αναφέρει ρητά ότι ούτε το εργατικό δίκαιο ούτε τα δικαιώματα των εργαζομένων θα θιγούν από αυτές τις νομοθετικές διατάξεις. Ακόμη και το Κοινοβούλιο επέμεινε στο σημείο αυτό, κατά την παρουσίαση της άποψής του στο Συμβούλιο.

Το άρθρο 16 αναφέρει ότι κανένα κράτος μέλος δεν μπορεί να εμποδιστεί να επιβάλει απαιτήσεις που αφορούν τη δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών και δικαιολογούνται για λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας, δημόσιας υγείας ή προστασίας του περιβάλλοντος.

Η εφαρμογή της οδηγίας καθυστερεί σε ορισμένα κράτη μέλη, αλλά αυτό οφείλεται, ειδικότερα, στους διαφορετικούς τρόπους ερμηνείας της. Γι’ αυτό είναι σημαντικό το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας να προσδιοριστεί με σαφήνεια και διαφάνεια. Είναι απαραίτητο να γίνει σαφής οριοθέτηση μεταξύ των υπηρεσιών που εμπίπτουν στο πεδίο της παρούσας οδηγίας και των υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος και να διασφαλιστεί η προστασία των υπηρεσιών γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος μέσω ενός νομοθετικού πλαισίου, έχοντας υπόψη τα ανωτέρω.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Ο στόχος της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2006, είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την άρση όλων των προστατευτικών μέτρων, των αυθαίρετων εμποδίων και των κανόνων που εισάγουν διακρίσεις. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο επέμενε πάντοτε ότι η οδηγία δεν πρέπει να αποτελεί πρόφαση για επικίνδυνη απορρύθμιση και ελευθέρωση του τομέα αυτού.

Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία καταφέρνει να επισημάνει τις (συχνά αδικαιολόγητες) καθυστερήσεις και τις διαφορές σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, οι οποίες συνιστούν έναν τομέα που αναλογεί περίπου στο 40% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕγχΠ) και των θέσεων εργασίας της ΕΕ. Επιπλέον, η οδηγία έχει επίσης το πλεονέκτημα να επιτρέπει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις –και ειδικότερα στις ΜΜΕ– να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές. Η ορθή και διαφανής μεταφορά της οδηγίας για τις υπηρεσίες θα είχε ως θετικό αποτέλεσμα την ελευθέρωση του τεράστιου δυναμικού της εσωτερικής αγοράς για οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας, το οποίο εκτιμάται σε 0,6-1,5% του ευρωπαϊκού ΑΕγχΠ – κάτι το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται απεγνωσμένα. Επομένως, η πλήρης μεταφορά της οδηγίας σε ολόκληρη την ΕΕ θα εισαγάγει στοιχεία ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά, τα οποία θα αποφέρουν οφέλη για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οδηγία για τις υπηρεσίες αποτελεί θεμελιώδες μέσο ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο επιτρέπει πρωτίστως στους ελεύθερους επαγγελματίες και στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) να ασκούν τις δραστηριότητές τους πολύ πιο εύκολα σε άλλα κράτη μέλη και να διανοίγουν νέα επιχειρηματικά πεδία και να προσλαμβάνουν προσωπικό σε αυτά. Οι δραστηριότητες αυτές αντιστοιχούν στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελούν έναν σημαντικό τομέα από την άποψη της οικονομικής μεγέθυνσης και της καταπολέμησης της ανεργίας. Είναι σημαντικό να κατοχυρώσουμε το τεράστιο δυναμικό οικονομικής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών, καθώς συνιστά ένα σημαντικό βήμα προόδου για την επίτευξη μιας αληθινά εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών που θα επέτρεπε στις επιχειρήσεις, και ειδικότερα στις ΜΜΕ, να παρέχουν στους πολίτες καλύτερης ποιότητας υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά. Ελπίζω ότι οι στόχοι της οδηγίας θα αρχίσουν να επιτυγχάνονται στο εγγύς μέλλον, και ότι ολόκληρη η ΕΕ και οι περιφέρειές της θα επωφεληθούν, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην επίτευξη πραγματικής οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής μέσω της δημιουργίας αξιοπρεπών, βιώσιμων, ποιοτικών θέσεων εργασίας, και όσον αφορά τη βελτίωση της ποιότητας και της ασφάλειας των παρεχόμενων υπηρεσιών.

  Philippe de Villiers (EFD), γραπτώς. – (FR) Το Κοινοβούλιο ψηφίζει επί της εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες, για την απόσυρση της οποίας είχε δοθεί υπόσχεση ήδη όταν αποκαλούνταν ακόμη οδηγία Bolkestein. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφασίζει τώρα κατά πόσον μεταφέρθηκε δεόντως στο εθνικό δίκαιο των κρατών μελών.

Οι υπηρεσίες αναλογούν στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών. Η οδηγία για τις υπηρεσίες προτείνει νομικές «προόδους» και τυποποίηση που θα πραγματοποιηθούν εις βάρος των Γάλλων και θα οδηγήσουν σε υποβάθμιση των κοινωνικών προτύπων.

Η προστασία των αγορών και των εργαζομένων, ως παραγόντων που συμβάλλουν στον πλούτο της χώρας και της ηπείρου μας, είναι επιτακτική, αλλά, όπως πάντα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αντίθετη σε αυτήν την ιδέα.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση, επειδή πιστεύω ότι μέχρι τώρα η οδηγία για τις υπηρεσίες εφαρμοζόταν από τα κράτη μέλη σε μερικό και περιορισμένο βαθμό. Παρότι η οδηγία αυτή αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ευρωπαϊκούς νόμους, ο οποίος έχει ως στόχο το άνοιγμα του τομέα των υπηρεσιών στην ελεύθερη κυκλοφορία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μένουν ακόμη να γίνουν πολλά. Πρέπει να εξασφαλισθεί ότι η νομοθεσία αυτή, η οποία εγκρίθηκε πριν από περισσότερα από τρία έτη, εφαρμόζεται ορθά, ειδικότερα όσον αφορά την αποτελεσματική δημιουργία «κέντρων εξυπηρέτησης», τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε πολίτης που θέλει να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε μία άλλη χώρα, προκειμένου να λάβει τις απαραίτητες πληροφορίες.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο σκοπός της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας, με στόχο την επίτευξη μιας πραγματικά εσωτερικής αγοράς στον τομέα αυτόν. Ο τομέας των υπηρεσιών αναλογεί στο 40% του ΑΕγχΠ και της απασχόλησης της Ένωσης και διαθέτει τεράστιο δυναμικό για ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας, ειδικότερα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας έληξε στα τέλη του 2009, αλλά ορισμένα κράτη μέλη δεν την έχουν εφαρμόσει ακόμη με ορθό και αποτελεσματικό τρόπο.

Η διαδικτυακή πύλη, με όλες τις απαραίτητες διοικητικές πληροφορίες, λειτουργεί μόνο σε 22 κράτη και, από αυτά τα 22, οι αναγκαίες διαδικασίες μπορούν να διεξαχθούν ηλεκτρονικά μόνο σε 14 από αυτά. Πρέπει να διασφαλισθεί και να παρακολουθηθεί η ορθή εφαρμογή της οδηγίας αυτής από τα κράτη μέλη, με στόχο την εξάλειψη αυθαίρετων εμποδίων ή/και τη διασφάλιση ότι οι κανόνες που εξακολουθούν να εφαρμόζονται στα κράτη μέλη θα είναι αναλογικοί και δεν θα εισάγουν διακρίσεις.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Το εν λόγω σχέδιο ψηφίσματος αναφέρεται στην εφαρμογή της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά.

Η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων και εμπορευμάτων σε ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενυπάρχει σε όλες τις Συνθήκες της, με στόχο την υποστήριξη της δημιουργίας της κοινής αγοράς. Η οδηγία 2006/123/ΕΚ εγκρίθηκε με στόχο την εξάλειψη της γραφειοκρατίας η οποία περιορίζει τις δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών στα κράτη μέλη.

Ωστόσο, παρατηρείται ότι η οδηγία αυτή δεν εφαρμόζεται από όλα τα κράτη μέλη, λόγω συγκεκριμένων παραμέτρων που θεωρούν ότι δεν έχουν διευκρινιστεί δεόντως. Για τον λόγο αυτόν το ψήφισμα είναι απαραίτητο.

Επικροτώ τη δημιουργία ενός γρήγορου και αποτελεσματικού μέσου ανταπόκρισης στα ερωτήματα των επιχειρηματιών και των εκπροσώπων των εργαζομένων με τη μορφή «κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης», και ελπίζω ότι δεν θα περιορίζονται σε ηλεκτρονική μορφή, αλλά ότι θα περιλαμβάνουν και προσωπική αντιμετώπιση, καθώς γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό όταν βρισκόμαστε σε μια ξένη χώρα.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Καταψηφίσαμε αυτήν την έκθεση, σύμφωνα με όλες τις προηγούμενες θέσεις μας σχετικά με την περιβόητη οδηγία Bolkestein και τους απαράδεκτους στόχους της να διευκολύνει την ελευθέρωση του τομέα των υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων υπηρεσιών, προς όφελος των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ομίλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με κόστος την αυξημένη ανεργία και την παροχή υποδεέστερων υπηρεσιών στους αντίστοιχους χρήστες, όπως είναι ήδη ξεκάθαρα εμφανές στους τομείς που έχουν ακολουθήσει αυτήν την οδό.

Η έκθεση αυτή επιδιώκει να ασκήσει πίεση στα κράτη μέλη που δεν έχουν προχωρήσει τόσο γρήγορα όσο θα ήθελε η πλειοψηφία των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου –για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών οικονομικών ομίλων– όσον αφορά τη μεταφορά της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά. Η οδηγία αυτή τέθηκε σε ισχύ στις 28 Δεκεμβρίου 2006 και ο στόχος της είναι, όπως αναφέρεται στην εν λόγω έκθεση, «να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά».

Αυτό το οποίο χρειαζόταν, όμως, ήταν μια αντικειμενική αξιολόγηση των συνεπειών της ελευθέρωσης και της επακόλουθης ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών, σε ορισμένες περιπτώσεις των απαραίτητων δημόσιων υπηρεσιών, προκειμένου να επιστρέψουμε στην ανυποχώρητη υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ανθρώπων και των εργαζομένων.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η εφαρμογή της οδηγίας Bolkestein έχει παρουσιάσει καθυστέρηση, επειδή λέγεται ότι τα κράτη μέλη καθυστέρησαν υπερβολικά να την μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο και ότι δεν την εφάρμοσαν σωστά. Είναι αλήθεια ότι στη Γαλλία έχει μεταφερθεί μερικώς μόνο στο εθνικό δίκαιο. Και δικαίως! Για να αποφύγει τη δημόσια συζήτηση, και επομένως την περαιτέρω κατακραυγή, η κυβέρνηση του κ. Sarkozy επέλεξε σκόπιμα να μην χρησιμοποιήσει έναν νόμο-πλαίσιο, αλλά να ενσωματώσει τις αρχές τις οδηγίας σε όλα τα σχετικά κείμενα. Ουσιαστικά, υπάρχει μόνο μία αρχή: η πλήρης και απόλυτη ελευθερία εγκατάστασης και η ελευθερία παροχής υπηρεσιών! Η διάσπαση των νομοθετικών τροποποιήσεων έχει οδηγήσει σε μια διαδικασία που στερείται διαφάνειας. Το πεδίο εφαρμογής του κειμένου εξακολουθεί να είναι ασαφές: ορισμένες κοινωνικές υπηρεσίες που υποτίθεται ότι εξαιρούνται, στην πραγματικότητα, καλύπτονται από την οδηγία. Όσες ουσιαστικά εξαιρούνται, σήμερα απλώς παραμερίστηκαν: κάθε τρία έτη, μπορεί η Επιτροπή να εισηγείται την κατάργηση των εξαιρέσεων. Επιπλέον, όσον αφορά την πιο σκανδαλώδη ρήτρα του κειμένου, την αρχή της χώρας καταγωγής, παρότι έχει επισήμως διαγραφεί, ενσωματώθηκε πάλι κρυφά χάρη στις δυνατότητες που διάνοιξε η οδηγία για την απόσπαση εργαζομένων και ο κανονισμός για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές.

  Louis Grech (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης βάσει του ότι οι υπηρεσίες αναλογούν στο 70% όλων των θέσεων εργασίας και της συνολικής καθαρής δημιουργίας θέσεων εργασίας στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και ότι συνιστούν τη σημαντικότερη πηγή άμεσων ξένων επενδύσεων. Η οδηγία για τις υπηρεσίες δημιουργεί το θεμελιώδες πλαίσιο για μεγαλύτερο βαθμό ελεύθερης κυκλοφορίας των παρόχων υπηρεσιών, ενδυναμώνει τα δικαιώματα των καταναλωτών ως χρηστών υπηρεσιών και ενισχύει τη διαθεσιμότητα πληροφοριών, βοήθειας και διαφάνειας όσον αφορά τους παρόχους υπηρεσιών και τις υπηρεσίες τους.

Για τους λόγους αυτούς, η ορθή εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες θα πρέπει να εξακολουθήσει να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα της Επιτροπής. Επομένως, η Επιτροπή πρέπει να συνεργαστεί με τα κράτη μέλη για να βελτιώσει περαιτέρω τη διοικητική συνεργασία μηχανισμών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, ειδικότερα διασφαλίζοντας ότι τα κράτη μέλη θα θέσουν σε εφαρμογή πλήρως λειτουργικά κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης.

Επιπλέον, ενθαρρύνω την Επιτροπή, μαζί με τα κράτη μέλη, να συνεχίσουν να αναπτύσσουν την ενιαία αγορά υπηρεσιών βάσει της διαδικασίας «αμοιβαίας αξιολόγησης» που προβλέπεται στην οδηγία για τις υπηρεσίες, προκειμένου να λαμβάνουν επικαιροποιημένη ανατροφοδότηση από τους καταναλωτές, τους πολίτες και τις επιχειρήσεις σχετικά με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες στα οικεία κράτη μέλη, διασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο ότι τα κράτη μέλη συμμετέχουν πραγματικά στην ενιαία αγορά.

  Estelle Grelier (S&D), γραπτώς. – (FR) Η οδηγία για τις υπηρεσίες, η οποία εγκρίθηκε το 2006 και θα έπρεπε να έχει μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο πριν από τις 28 Δεκεμβρίου 2009, συνεχίζει να εγείρει ερωτήματα στα κράτη μέλη και στις τοπικές αρχές που θίγονται άμεσα από την εφαρμογή της. Η κοινοβουλευτική έκθεση πρωτοβουλίας της κ. Gebhardt, η οποία προτείνει τη διεξαγωγή μιας πρώτης αξιολόγησης της εφαρμογής της οδηγίας, θίγει ορισμένες από αυτές τις δυσκολίες, και ειδικότερα την αβεβαιότητα που περιβάλλει τις κοινωνικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος (όσον αφορά τον ορισμό τους, τους τομείς τους οποίους αφορούν), καθώς και την έλλειψη διαφάνειας της διαδικασίας μεταφοράς της σε ορισμένα κράτη μέλη. Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι η Γαλλία ξεχωρίζει λόγω της προβληματικής έλλειψης διαφάνειας και ευελιξίας που παρουσιάζει όσον αφορά την εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας. Διαθέτει πολυάριθμα διατάγματα και εκτελεστικούς νόμους και έχει προβεί σε περιοριστική ερμηνεία των εξαιρέσεων που προβλέπει η οδηγία, πράγμα το οποίο εγείρει αμφιβολίες για το μέλλον ορισμένων υπηρεσιών, όπως η παιδική μέριμνα και η φροντίδα των ατόμων με αναπηρία. Τώρα περισσότερο από ποτέ, αυτή η έκθεση πρωτοβουλίας, η οποία εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία, είναι μια ευκαιρία να επισημάνουμε ότι οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και ειδικότερα οι Σοσιαλιστές, θα συνεχίσουν να επαγρυπνούν για την εφαρμογή της οδηγίας αυτής και τις επιπτώσεις της στις δημόσιες υπηρεσίες.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Τέσσερα έτη μετά την έγκριση της οδηγίας για τις υπηρεσίες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε την απόφασή του αυτήν την εβδομάδα σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας στα κράτη μέλη. Η έλλειψη πληροφοριών, οι καθυστερήσεις όσον αφορά διασυνοριακές υπηρεσίες, οι περιττοί διοικητικής φύσεως περιορισμοί κ.ο.κ. αποτελούν επικρίσεις τις οποίες εξέφρασε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην έκθεση που εγκρίναμε και την οποία υπερψήφισα. Μάλιστα, τα κράτη μέλη πρέπει να σημειώσουν πρόοδο στην εφαρμογή της οδηγίας αυτής, ώστε να βελτιώσουν και να διευκολύνουν την παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών. Πέραν τούτου, θα ήθελα να τονίσω το δύσκολο ζήτημα του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας, το οποίο αποκλείει ορισμένους τομείς, όπως οι μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος και ορισμένες υπηρεσίες (κοινωνικές υπηρεσίες, παιδική μέριμνα, παροχή βοήθειας σε ανθρώπους κ.ο.κ.) που εκτελούνται από παρόχους στους οποίους ανατίθενται αυτά τα καθήκοντα από το κράτος. Δύο έννοιες, οι «μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος» και η «ανάθεση», δεν ορίζονται με σαφήνεια ή/και η ερμηνεία τους διαφέρει από το ένα κράτος μέλος στο άλλο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη νομικής σαφήνειας, πράγμα για το οποίο λυπάμαι ιδιαίτερα.

  Mathieu Grosch (PPE), γραπτώς. – (DE) Έχει τεράστια σημασία για την κοινή ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν την οδηγία για τις υπηρεσίες γρήγορα και αποτελεσματικά. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό οι ΜΜΕ που θέλουν να είναι σε θέση να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους πέρα από τα εθνικά σύνορα να διαθέτουν ένα κέντρο ενιαίας εξυπηρέτησης, το οποίο θα μπορεί να τους παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες και να εξηγεί τις απαραίτητες διαδικασίες.

Έχει περάσει περισσότερο από ένα έτος από την προθεσμία εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες από τα κράτη μέλη. Είναι άσκοπο να συνεχίζουμε να συζητούμε για τις πολυάριθμες μεταρρυθμίσεις. Θα ήταν περισσότερο χρήσιμο να εξετάσουμε στενότερα τη διαδικασία εφαρμογής. Παρότι ορισμένα κράτη μέλη έχουν ήδη λάβει τα αναγκαία μέτρα, άλλα φαίνεται να έχουν ξεχάσει το έγγραφο που υπέγραψαν. Επομένως, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η οδηγία θα εφαρμοστεί αμέσως και με τον ορθό τρόπο και στα 27 κράτη μέλη, προκειμένου να απλοποιηθεί η διαδικασία παροχής υπηρεσιών σε άλλες χώρες, το συντομότερο δυνατό.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2006. Ο στόχος της οδηγίας αυτής είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Ο σκοπός της οδηγίας είναι να διαμορφωθεί η πρόσβαση στις αγορές των κρατών μελών με τέτοιο τρόπο ώστε να εκλείψουν οι αυθαίρετοι φραγμοί, ή οι κανόνες που εξακολουθούν να ισχύουν στα κράτη μέλη να είναι κατάλληλοι και να μην επιφέρουν διακρίσεις. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει προσδώσει ιδιαίτερη σπουδαιότητα και έχει τονίσει ρητά ότι δεν θα πρέπει να θιγούν από το νομοσχέδιο τόσο το δικαίωμα στην εργασία όσο και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν το έργο τους σε όλη την επικράτεια της ΕΕ χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια. Η οδηγία αυτή καλύπτει διάφορες υπηρεσίες, των οποίων το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) αντιστοιχεί στο 40% του ΑΕγχΠ της ΕΕ. Συμφωνώ ότι η δημιουργία κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της αποτελεσματικής εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Η οδηγία για τις υπηρεσίες αποτελεί ένα ζωτικής σημασίας μέτρο για τη δημιουργία μιας πραγματικά ενιαίας αγοράς υπηρεσιών, η οποία θα επιτρέπει στις επιχειρήσεις, και ειδικότερα στις ΜΜΕ, να προσφέρουν στους πολίτες καλύτερες υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές. Υποστήριξα τη θέση του εισηγητή ο οποίος θεωρεί ότι η συγκρότηση κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) αποτελεί κεντρικής σημασίας στοιχείο για την αποτελεσματική εφαρμογή της οδηγίας αυτής. Το μέσο αυτό μπορεί να έχει ιδιαίτερη σημασία για τις ΜΜΕ. Τα ΚΕΕ πρέπει να διαθέτουν ακριβείς, πλήρεις και κατανοητές πληροφορίες σχετικά με τις διατυπώσεις, τις διοικητικές διαδικασίες, το εργατικό δίκαιο, τα συστήματα φορολογίας που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη, ειδικότερα για τον ΦΠΑ, κ.ο.κ. Επίσης, θα πρέπει να παρέχεται υποστήριξη στις επιχειρήσεις κατά τη διεκπεραίωση των απαιτούμενων διοικητικών διαδικασιών. Πιστεύω ότι, μετά την πλήρη μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, είναι ζωτικής σημασίας να διεξαχθεί μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση του αντικτύπου της οδηγίας για τις υπηρεσίες στην οικονομική δραστηριότητα, στα ποιοτικά και ποσοτικά επίπεδα απασχόλησης, στην κοινωνική προστασία, στην υλοποίηση των περιβαλλοντικών στόχων και στην ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρονται στους καταναλωτές.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα. Η οδηγία για τις υπηρεσίες, η οποία εγκρίθηκε το 2006, είχε ως στόχο την εναρμόνιση ορισμένων παραμέτρων της ενιαίας αγοράς που αφορούν την παροχή υπηρεσιών. Η πλήρης εφαρμογή από τα κράτη μέλη θα πρέπει να είχε επιτευχθεί έως τα τέλη του 2009. Καλώ τα κράτη μέλη που δεν έχουν υλοποιήσει τις υποχρεώσεις τους να προβούν επειγόντως στη διευθέτησή τους.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η μοναδική θετική συμβολή του κειμένου αυτού είναι η έκκληση προς τα κράτη μέλη «να εξασφαλίσουν μία μεγαλύτερη διαφάνεια» κατά τη διαδικασία μεταφοράς της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Η γαλλική κυβέρνηση δεν τη λαμβάνει διόλου υπόψη! Πέραν τούτου, η έκθεση αυτή, την οποία συνέταξε βουλευτής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, επιβεβαιώνει τη νεοφιλελεύθερη υπαγόρευση αυτής της επιζήμιας οδηγίας και φθάνει ακόμη και στο σημείο να διατάσσει τα κράτη μέλη τα οποία υπήρξαν λιγότερο «φιλόδοξα» όσον αφορά την εφαρμογή της. Και ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο παραδέχεται ότι δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει τις συνέπειες της εφαρμογής της! Μάλλον γι’ αυτό δεν διεξάγεται ψηφοφορία με ονομαστική κλήση. Τα ονόματα των υπευθύνων δεν θα γνωστοποιηθούν. Θα την καταψηφίσω.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά επιδιώκει την εξάλειψη των εμποδίων που εξακολουθούν να τίθενται στη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών. Μετά από ορισμένες δυσκολίες κατά τη μεταφορά της οδηγίας, λόγω αμφιβολιών από την πλευρά ορισμένων κρατών μελών, οι κατευθυντήριες γραμμές αυτής της διαδικασίας, η οποία αποσκοπούσε στην απλοποίηση του συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την προστασία των καταναλωτών, την προστασία του περιβάλλοντος και τη δημόσια υγεία και ασφάλεια, θα τεθεί επιτέλους σε εφαρμογή σε όλα τα κράτη μέλη, και η έκθεση αυτή θα συμβάλει σε ακόμη πιο αποτελεσματική εφαρμογή και βελτιωμένη λειτουργικότητα των προτεινόμενων μέτρων. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η ΕΕ παρέχει ένα ευρύ φάσμα ευκαιριών, ειδικότερα για τους παρόχους υπηρεσιών. Η τυποποίηση των κανονισμών της ΕΕ έχει διευκολύνει πολύ περισσότερο τη διασυνοριακή εργασία και στους υπαλλήλους προσφέρεται αυξημένος αριθμός κινήτρων, ώστε να εργαστούν ορισμένα χρόνια στο εξωτερικό. Συχνά, όμως, έρχονται αντιμέτωποι με εθνικούς νόμους σχετικά με τις υπηρεσίες, τους οποίους δεν κατανοούν και οι οποίοι συχνά οδηγούν σε προβλήματα ή παρανοήσεις. Δεν ψήφισα υπέρ της έκθεσης, επειδή δεν παρέχει αρκετές πληροφορίες σχετικά με τις δαπάνες των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Στόχος της έγκρισης της οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι να διευκολύνει τη λειτουργία των επιχειρήσεων πέρα από τα εθνικά τους σύνορα. Το σύστημα που έχει καθιερωθεί έχει μειώσει σημαντικά τον αριθμό των διοικητικών εμποδίων. Παρ’ όλα αυτά, η εμπειρία δείχνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές γραφειοκρατικές παγίδες για τις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες πρέπει να ξεπεραστούν σε ορισμένα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προβλεπόμενη αρχή των μονοαπευθυντικών θυρίδων δεν λειτουργεί σε πολλές χώρες ή δεν λειτουργεί δεόντως, και οι επιχειρηματίες ορισμένες φορές αναγκάζονται ακόμη να λαμβάνουν αναρίθμητες άδειες, οι οποίες πρέπει να ελέγχονται από μια ολόκληρη στρατιά ελεγκτικών οργάνων. Τις δυσκολίες αυτές δεν αντιμετωπίζουν μόνο οι τοπικοί επιχειρηματίες, αλλά και οι πάροχοι υπηρεσιών που επιθυμούν να παράσχουν υπηρεσίες σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Συμφωνώ, επομένως, με το κείμενο της έκθεσης και ζητώ επίσης από όλα τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να διευκολύνουν τις επιχειρήσεις και να εξασφαλίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Η μεταφορά της οδηγίας για τις υπηρεσίες βασίζεται σε μια λεπτή διαδικασία που αποσκοπεί στη δημιουργία διαφάνειας και συνέπειας στα συστήματα των κρατών μελών αναφορικά με τα αποτελέσματα της εφαρμογής της ίδιας της οδηγίας, καθώς και στην αξιολόγηση των αποτελεσμάτων για την εσωτερική αγορά μετά τη μεταφορά. Αυτός είναι ο στόχος της έκθεσης, την οποία υπερψήφισα δεδομένης της αναγκαιότητας ελέγχου του έργου των κρατών μελών. Η προώθηση της σύγκλισης των κανονισμών μέσω αμοιβαίας αξιολόγησης της αποτελεσματικής διαδικασίας μεταφοράς την οποία εφάρμοσαν δεν θα διευκόλυνε μόνο το έργο των κρατών μελών (τα οποία παρουσιάζουν τέτοια καθυστέρηση που σε αυτήν την έκθεση το Κοινοβούλιο θεωρεί ότι είναι αναγκαίο να παρακολουθεί τις εργασίες τους), αλλά και θα δημιουργούσε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο για το σύστημα των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης, τα οποία θα εξασφαλίζουν τη ροή πληροφοριών προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Θα ήθελα απλώς να σημειώσω ότι η οικονομία μας βασίζεται κατά 75% στις υπηρεσίες και ότι, σε μια παγκόσμια αγορά, πρέπει σαφώς να προβάλλουμε τα δυνατά μας σημεία. Πιστεύω ότι για το μέλλον είναι επιθυμητή η μεγαλύτερη ελευθέρωση, η οποία δεν σημαίνει έλλειψη κανόνων, αλλά απλώς μεγαλύτερο ανταγωνισμό.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οδηγία για τις υπηρεσίες αποσκοπεί να συμβάλει στην ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών, με τη συνακόλουθη εξασφάλιση υψηλών επιπέδων ποιότητας και κοινωνικής συνοχής. Πρόκειται για ένα μέσο το οποίο προορίζεται να εξυπηρετήσει τον σκοπό της οικονομικής μεγέθυνσης στην ΕΕ και η εφαρμογή του περιλαμβάνεται στο πλαίσιο της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και στην Πράξη για την Ενιαία Αγορά. Η μεταφορά της οδηγίας για τις υπηρεσίες συνιστά μεγάλη πρόκληση για τα κράτη μέλη, τις δημόσιες διοικήσεις και τις τοπικές αρχές, τόσο γι’ αυτά που ορίζει σχετικά με το δικαίωμα εγκατάστασης και παροχής υπηρεσιών όσο και λόγω της δημιουργίας κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης για την παροχή βοήθειας στους παρόχους υπηρεσιών, και ειδικότερα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Η οδηγία αυτή επιτρέπει πρωτίστως στους ελεύθερους επαγγελματίες και στις ΜΜΕ να ασκούν τις δραστηριότητές τους πολύ πιο εύκολα σε άλλα κράτη μέλη και να διανοίγουν νέα επιχειρηματικά πεδία και να προσλαμβάνουν προσωπικό σε αυτά. Ψήφισα υπέρ καθώς είμαι πεπεισμένη ότι, επειδή το σύστημα πληροφόρησης της εσωτερικής αγοράς και τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης απαιτούν μεγάλη προσπάθεια για τη διοικητική συνεργασία μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων αρχών, θα δώσουν ώθηση στην αύξηση της διαλειτουργικότητας και στη δημιουργία δικτύων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο σε ολόκληρη την ΕΕ, φέρνοντας τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες πιο κοντά σε μια πραγματική εσωτερική αγορά.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο σκοπός της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (οδηγία για τις υπηρεσίες) είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Αποτελεί ένα σημαντικό μέσο στο πλαίσιο της προσπάθειας πραγμάτωσης της εσωτερική αγοράς υπηρεσιών, το οποίο έχει στόχο να επιτρέψει στις επιχειρήσεις, και ειδικότερα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, να παρέχουν καλύτερης ποιότητας υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ, συμβάλλοντας στην προώθηση της ευημερίας και της ανταγωνιστικότητας, καθώς και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Είναι επομένως σημαντικό, όπως ορθώς επισημαίνει η εισηγήτρια, να διασφαλίσουμε την ικανοποιητική μεταφορά και εφαρμογή της από τα κράτη μέλη, τα οποία πρέπει να εξασφαλίσουν την εξάλειψη των γραφειοκρατικών εμποδίων και την πρόσβαση των επιχειρηματιών στις απαραίτητες πληροφορίες, ιδίως με την προώθηση της δημιουργίας κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης.

  Evelyn Regner (S&D), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, επειδή πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα ισορροπημένη. Εστιάζεται στην αξιολόγηση των πρακτικών δυσκολιών και προβαίνει σε ειδικές προτάσεις για την επίλυσή τους. Κατάγομαι από μια χώρα όπου η οδηγία για τις υπηρεσίες δεν έχει μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να εφαρμοστεί η οδηγία και ότι πρέπει να συνοδευτεί από μέτρα τα οποία εμποδίζουν την εισαγωγή φθηνού εργατικού δυναμικού και το κοινωνικό ντάμπινγκ. Κατά την άποψή μου, είναι επίσης σημαντικό το ότι η έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες επισημαίνει τους τομείς οι οποίοι παραλείφθηκαν σκόπιμα, όπως οι κοινωνικές υπηρεσίες και οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Η διαδικασία αυτή πρέπει να ακολουθηθεί μέχρι τέλους κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εφαρμογής.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Περίπου τεσσεράμισι χρόνια μετά την έγκριση της περιβόητης οδηγίας για τις υπηρεσίες, γνωστής ως οδηγίας Bolkestein, το ουσιώδες αυτό ζήτημα, το οποίο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων που αναλογούν περίπου στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της ΕΕ, περιλαμβάνεται και πάλι στην ημερήσια διάταξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ευτυχώς, τώρα τα πράγματα έχουν ηρεμήσει και τα κόμματα της αριστεράς φαίνεται να έχουν εγκαταλείψει τη δογματική τους στάση απέναντι στην οδηγία για τις υπηρεσίες, ο σκοπός της οποίας, πρέπει να σημειωθεί, είναι να άρει τα περιττά και περιοριστικά εμπόδια που τίθενται στην παροχή υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι η έκθεση Gebhardt επί της οποίας διεξήχθη σήμερα ψηφοφορία αφορά λιγότερο το περιεχόμενο του κειμένου και περισσότερο την αξιολόγηση των προσπαθειών των κρατών μελών για τη μεταφορά της οδηγίας.

Η μεταφορά πραγματοποιείται σύμφωνα με την οδηγία, καθώς τα κράτη μέλη έπρεπε να απλοποιήσουν τις διοικητικές τους διαδικασίες και να συγκροτήσουν «κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης» έως τα τέλη του 2009, ούτως ώστε οι επιχειρήσεις να μπορούσαν να ολοκληρώσεις τις διατυπώσεις τους ευκολότερα με ηλεκτρονικά μέσα. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι πως πρέπει να σημειωθεί μεγαλύτερη πρόοδος σε πολλά κράτη μέλη, προκειμένου να ενισχυθεί η ενιαία αγορά και να διευκολυνθεί το καθημερινό έργο των ΜΜΕ, εκ των οποίων μόνο το 8% δραστηριοποιείται πέραν των εθνικών συνόρων.

  Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. – (IT) Σήμερα, σε αυτό το Κοινοβούλιο ψηφίσαμε επί της έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Ο σκοπός της οδηγίας είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Εν ολίγοις, οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν το έργο τους σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια.

Η έκθεση πρωτοβουλίας της κ. Gebhardt μάς επιτρέπει να αξιολογήσουμε την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η τριετής προθεσμία εφαρμογής της οποίας έληξε στις 28 Δεκεμβρίου 2009, ενώ αυτή η εξαιρετικά σημαντική οδηγία τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2006. Μάλιστα, η αξιολόγηση της εισηγήτριας επισημαίνει ότι ορισμένα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη εγκρίνει το σύνολο της οριζόντιας νομοθεσίας που απαιτεί η οδηγία αυτή, προκειμένου να εφαρμοσθεί σωστά, και για τον λόγο αυτόν πρέπει να καταβληθούν επιπλέον προσπάθειες ώστε να τεθούν σε εφαρμογή όλοι οι μηχανισμοί οι οποίοι προβλέπονται από την οδηγία για τις υπηρεσίες.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τελικά, καταψηφίσαμε το κείμενο, επειδή, όσον αφορά τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, η έκθεση θεωρεί ότι η πλειονότητα των κρατών μελών δεν αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα. Παρότι το κείμενο αυτό μετριάζει κάπως τη δριμύτητα της αρχικής πρότασης της σκιώδους εισηγήτριας της Ομάδας PPE (Handzlik, Πολωνία) σύμφωνα με την οποία δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα, το κείμενο εξακολουθεί να παραβλέπει τις αβεβαιότητες που δημιουργήθηκαν από την οδηγία, και συγκεκριμένα τη συμπερίληψη ή την εξαίρεση των κοινωνικών υπηρεσιών από το πεδίο εφαρμογής της.

Επιπλέον, η έκθεση εκφράζει ενθουσιώδεις προσδοκίες σχετικά με τον αντίκτυπο στην απασχόληση, ενώ δεν υπήρξε αξιολόγηση του αντικτύπου από την Επιτροπή, και ορισμένες εθνικές αξιολογήσεις του αντικτύπου επισημαίνουν πολύ χαμηλά ποσοστά από άποψη ποιότητας όσον αφορά τη δημιουργία θέσεων εργασίας· δεν υπάρχουν στοιχεία όσον αφορά τον αντίκτυπο στην απώλεια θέσεων εργασίας· επιπλέον, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο σχετικά με τον αντίκτυπο στην ποιότητα των θέσεων εργασίας, για να μην αναφέρουμε την πίεση που ασκείται στο επίπεδο των εργασιακών προτύπων ως αποτέλεσμα της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου μετά την έγκριση της οδηγίας.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, επειδή πιστεύω ότι η πλήρης υλοποίηση μιας δυναμικής αγοράς υπηρεσιών αποτελεί μία από τις βασικές προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επί του παρόντος, παρά τις σημαντικές προόδους που έχουν σημειωθεί από την ενιαία αγορά, οι υπηρεσίες αναλογούν περίπου στο ένα πέμπτο των συνολικών συναλλαγών στην Ευρώπη και μόλις το 8% των ΜΜΕ δραστηριοποιείται σε άλλα κράτη μέλη. Τα στοιχεία που αναφέρονται στην ανακοίνωση σχετικά με την ενιαία αγορά, η οποία εγκρίθηκε από την Επιτροπή τον περασμένο Οκτώβριο, είναι αρκετά σαφή: με την ελευθέρωση των υπηρεσιών, θα πετυχαίναμε αύξηση του ΑΕγχΠ ίση με 4% την επόμενη δεκαετία. Ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την κατάρτιση και την εφαρμογή κοινών κανόνων.

Σε αυτήν την περίοδο κρίσης, πρέπει να αξιοποιήσουμε το υφιστάμενο αναπτυξιακό δυναμικό, βοηθώντας τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν, να καινοτομήσουν και να δημιουργήσουν περισσότερες θέσεις εργασίας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα καταφέρουμε να προσφέρουμε καλύτερες και ανταγωνιστικότερες υπηρεσίες στους καταναλωτές και στις επιχειρήσεις. Η ενιαία αγορά υπηρεσιών πρέπει να αποτελέσει ένα εργαλείο οικονομικής ανάκαμψης, αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και εξασφάλισης αξιόπιστων προϊόντων για όλους.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί στις υπηρεσίες στην ενιαία αγορά, και επομένως πρόκειται για μια σημαντική έκθεση, καθώς εξετάζει την εφαρμογή των λύσεων που έχουν εγκριθεί. Η οδηγία για τις υπηρεσίες έχει ως στόχο να επιτύχει την πλήρη εφαρμογή της ενιαίας εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών. Προορίζεται επίσης να διευκολύνει πολύ περισσότερο την εκκίνηση και την επέκταση των δραστηριοτήτων των ΜΜΕ. Θα προωθήσει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και θα συμβάλει στην καταπολέμηση της ανεργίας. Στους πολίτες θα προσφέρονται υψηλότερης ποιότητας υπηρεσίες σε ανταγωνιστικότερες τιμές, και τα επίπεδα ασφάλειας του τομέα θα βελτιωθούν.

Ωστόσο, είναι εξαιρετικά σημαντικό να αξιολογηθεί ο αντίκτυπος της οδηγίας αφότου εφαρμοσθεί πλήρως από τα κράτη μέλη. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως ένας από τους βασικούς παράγοντες του εγχειρήματος αυτού, θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην παρακολούθηση αυτής της διαδικασίας. Η γρήγορη και ορθή εφαρμογή της οδηγίας αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων της πολιτικής συνοχής και της περιφερειακής πολιτικής και μπορεί να μας βοηθήσει να επιτύχουμε τους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020, συμβάλλοντας στην εξάλειψη της κόπωσης της ενιαίας αγοράς που παρατηρείται επί του παρόντος στον τομέα των υπηρεσιών.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Το 2006, εισήχθη η ελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών. Τότε, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία καταψήφισε την οδηγία για τις υπηρεσίες, επειδή είχε πολλές ελλείψεις και επειδή δεν εξασφάλιζε ασφάλεια δικαίου. Η έκθεση η οποία τίθεται σήμερα σε ψηφοφορία λαμβάνει υπόψη τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε κατά την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Παρότι περιέχει ορισμένα καλά στοιχεία, όπως η έκκληση για τακτικό έλεγχο και διερεύνηση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων, περιέχει επίσης στοιχεία με τα οποία διαφωνώ, για παράδειγμα τη δήλωση ότι τα κράτη μέλη έχουν αντιμετωπίσει ελάχιστες δυσκολίες, ή καθόλου, κατά τη διαδικασία εφαρμογής. Αυτό δεν αληθεύει σε καμία περίπτωση, επειδή δεν έχει διασαφηνιστεί κατά πόσον ορισμένες κοινωνικές υπηρεσίες καλύπτονται από την οδηγία. Η έκθεση είναι επίσης υπερβολικά αισιόδοξη σχετικά με τη δυνατότητα δημιουργίας θέσεων εργασίας.

Δεν έχει εκπονηθεί ποτέ καμία έρευνα για τον αριθμό των θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν, ούτε για τον αριθμό των απολύσεων ή την ποιότητα των διαθέσιμων θέσεων εργασίας, πόσο μάλλον για την αυξημένη πίεση που ασκείται στις εργασιακές συνθήκες μετά τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Επιπλέον, η έκθεση δεν αναφέρεται καν στην ανασφάλεια δικαίου που προκαλείται λόγω του ότι δεν έχει διατυπωθεί καμία σαφής εναλλακτική επιλογή για την αρχή της χώρας καταγωγής. Οι Πράσινοι, ωστόσο, ζήτησαν επανεξέταση της απαγόρευσης στα κράτη μέλη, η οποία επιβάλλει επιπρόσθετες απαιτήσεις στους παρόχους υπηρεσιών, το αίτημα όμως αυτό απορρίφθηκε. Καταψήφισα την έκθεση.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα την έκθεση αυτή σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 2006/123/ΕΚ για τις υπηρεσίες. Είναι σημαντικό να τηρούνται τα κοινωνικά δικαιώματα και το εργατικό δίκαιο, καθώς η εσωτερική αγορά βελτιώνεται για τις υπηρεσίες, από τις οποίες θα ωφεληθούν τόσο οι έμποροι όσο και οι καταναλωτές.

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE), γραπτώς. – (EN) Στηρίζω απόλυτα την έκθεση Gebhardt. Η προθεσμία εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες παρήλθε πριν από ένα έτος, και επικροτώ το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο εστιάζει την προσοχή στην πρόοδο που έχουν σημειώσει τα κράτη μέλη. Ο τομέας των υπηρεσιών αντιστοιχεί σε μεγάλο μέρος του ΑΕγχΠ της ΕΕ, αν και η διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών εξακολουθεί να υστερεί σε σχέση με τις εμπορευματικές συναλλαγές. Η έκθεση αυτή δείχνει ότι η εφαρμογή είναι ελλιπής και ότι οι πολίτες δεν έχουν αξιοποιήσει ακόμη τα πλήρη οφέλη της οδηγίας. Τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) σε κάθε κράτος μέλος, τα οποία ενημερώνουν τους παρόχους υπηρεσιών για τα δικαιώματά τους και τις ευκαιρίες σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, αποτελεί σημαντική πρόβλεψη της οδηγίας. Κατά την άποψή μου, το κρίσιμο ζήτημα το οποίο εγείρει η έκθεση είναι η μεγάλου βαθμού υποχρησιμοποίηση αυτών των ΚΕΕ. Στηρίζω ακράδαντα την πρόταση να διοργανωθεί μια αποτελεσματική ενημερωτική εκστρατεία για την αύξηση της προβολής των ΚΕΕ. Η Επιτροπή θα πρέπει να διοχετεύσει κονδύλια στη διοργάνωση μιας εκστρατείας προώθησης. Ωστόσο, επισημαίνω επίσης τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν οι αρχές των κρατών μελών, οι οποίες έχουν τις επαφές και την πείρα που απαιτείται, ώστε να διασφαλίσουν ότι η εκστρατεία αυτή είναι καλά στοχευμένη. Εάν δεν συμβεί αυτό, οι προσπάθειες της Ένωσης για την προώθηση της διασυνοριακής παροχής υπηρεσιών θα είναι μάταιες.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Η εφαρμογή της αντεργατικής οδηγίας-εκτρώματος για την "απελευθέρωση" των υπηρεσιών, γνωστής ως οδηγίας "Μπολκεστάϊν," προωθείται με σαρωτικές αντιδραστικές αλλαγές σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Το άνοιγμα των αγορών υπηρεσιών, στις οποίες αναλογεί το 40% του ΑΕΠ και των θέσεων εργασίας της ΕΕ, περιλαμβάνει την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, το χτύπημα των μισθολογικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων, το ξεπούλημα δημόσιων στρατηγικών τομέων της οικονομίας και της περιουσίας του λαού. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το ψήφισμα για τις υπηρεσίες απαιτεί την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων από την ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις στα κράτη μέλη για την πλήρη εφαρμογή της οδηγίας για την "απελευθέρωση" των υπηρεσιών, στη βάση της πρόσφατης ανακοίνωσης της Επιτροπής "Προς μια Πράξη για την Ενιαία Αγορά" το 2011, με στόχο την παραπέρα δραστική μείωση της εργατικής δύναμης και τη διείσδυση των μονοπωλίων σε νέους χρυσοφόρους τομείς για το κεφάλαιο. Η δημιουργία Κέντρων Ενιαίας Εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) των επιχειρήσεων υπηρεσιών σε όλα τα κράτη μέλη αποτελεί την πρόφαση επιτάχυνσης της εφαρμογής της αντεργατικής οδηγίας, που η επικύρωση της είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων των εργαζομένων σε όλα τα κράτη μέλη. Το ΚΚΕ καταψηφίζει το σχετικό ψήφισμα για την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Στηρίζω πλήρως την έκθεση της Evelyne Gebhardt σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Οι δραστηριότητες της έκθεσης του 2006 αντιστοιχούν στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της ΕΕ. Ωστόσο, οι διαφορετικές μέθοδοι εφαρμογής των κρατών μελών έχουν δυσχεράνει την πλήρη αξιοποίηση της οδηγίας από τον τομέα των υπηρεσιών. Η δυνατότητα των παρόχων υπηρεσιών να δραστηριοποιούνται εκτός της δικής τους χώρας αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ενιαίας αγοράς της ΕΕ, και η μείωση της γραφειοκρατίας σε εθνικό επίπεδο μπορεί να επιτρέψει στην οδηγία να συμβάλει στους στόχους της ΕΕ για την επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με την έκθεση, κάθε κράτος μέλος πρέπει να διασφαλίσει τη διάδοση περισσότερων πληροφοριών στις επιχειρήσεις που θέλουν να παράσχουν υπηρεσίες σε διασυνοριακό επίπεδο. Η παροχή πληροφοριών μέσω των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) θα επιτρέψει στον τομέα των υπηρεσιών να επωφεληθεί από τις διασυνοριακές συναλλαγές. Η διασφάλιση ότι τα ΚΕΕ αποτελούν κέντρα εξυπηρέτησης με φυσική αλλά και ηλεκτρονική υπόσταση είναι επίσης ζωτικής σημασίας, ώστε να διασφαλισθεί ότι οι χρήστες λαμβάνουν όλες τις κατάλληλες πληροφορίες και ότι απαντώνται όλα τα ερωτήματα. Η έκθεση προτείνει επίσης τη συμπερίληψη υπηρεσιών οι οποίες εξαιρούνταν από την αρχική οδηγία το 2006: υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, μεταφορές και κοινωνικές υπηρεσίες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα διευρυνόταν περαιτέρω το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας και θα επιτυγχάνονταν οφέλη για περισσότερους εργαζομένους του τομέα των υπηρεσιών.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Στην ΕΕ, ο τομέας των υπηρεσιών είναι υπεύθυνος για περίπου το 70% του ΑΕγχΠ. Σε ορισμένες χώρες, όπως η Αυστρία, από όπου κατάγομαι, ο τομέας αυτός αποτελεί κινητήρια δύναμη οικονομικής μεγέθυνσης. Ο στόχος της οδηγίας είναι να άρει τα αδικαιολόγητα εμπόδια που τίθενται στην παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών. Ειδικότερα οι ΜΜΕ έρχονται συχνά αντιμέτωπες με γραφειοκρατικά εμπόδια και διακρίσεις που τις εμποδίζουν να επωφεληθούν πλήρως από την κοινή εσωτερική αγορά. Η οδηγία λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στα επιμέρους κράτη μέλη. Η ενίσχυση των επιλογών ελέγχου στη χώρα προορισμού συνιστά ένα σημαντικό βήμα προόδου. Ωστόσο, πρέπει να θέσουμε γρήγορα σε εφαρμογή έναν μηχανισμό για την επιβολή αποτελεσματικών κυρώσεων στους ξένους παρόχους υπηρεσιών που παραβιάζουν τη νομοθεσία. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Gebhardt, επειδή ελπίζω ότι η υλοποίηση της οδηγίας για τις υπηρεσίες θα δώσει νέα ώθηση στην αγορά εργασίας.

Έκθεση: Antonio Cancian (A7-0020/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Εγκρίνω αυτήν την έκθεση, διότι πιστεύω πως είναι ένας ικανοποιητικός και ισορροπημένος συμβιβασμός, που πετυχαίνει να κατοχυρώσει τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, πολλοί από τους οποίους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Συνεπώς, συνιστά επιτυχία για το Κοινοβούλιο, που κατάφερε να αλλάξει το πεδίο εφαρμογής από τα 500 χλμ., όπως υποστήριζε το Συμβούλιο, στα 250 χλμ, καθώς και σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των επιβατών, ιδιαίτερα σε σχέση με τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Θα πρέπει επίσης να υπογραμμιστούν τα ακόλουθα: εγγύηση παροχής καταλύματος σε περίπτωση ματαίωσης, δικαίωμα σε άμεση βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση ματαίωσης και ηλεκτρονική παροχή επικαιροποιημένης ενημέρωσης στους επιβάτες.

  Marta Andreasen (EFD), γραπτώς. – (EN) Ταχθήκαμε κατά αυτής της νομοθεσίας λόγω του ότι είναι βέβαιο πως:

1. οι πρόσθετες δαπάνες που προκαλούνται από τα πρόσθετα δικαιώματα θα οδηγήσουν σε σταθερά υψηλότερα κόμιστρα συνολικά για όλους τους επιβάτες·

2. τα δρομολόγια λεωφορείων και πούλμαν, τα οποία αποφέρουν οριακό ή καθόλου κέρδος, εφόσον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αυξημένα κόμιστρα, θα περικοπούν εντελώς και δεν θα παρέχεται κανένα δρομολόγιο.

Η ΕΕ δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να νομοθετεί για το Ηνωμένο Βασίλειο. Διεκδικούμε σθεναρά το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Ηνωμένου Βασιλείου ως εθνικού κράτους, καθώς και το δικαίωμα να νομοθετεί, περιλαμβανομένης της νομοθεσίας για τις μεταφορές και το περιβάλλον.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, στο οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει τη θέση του σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών. Ο κανονισμός θα εφαρμόζεται σε τακτικές γραμμές εντός και μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, όπου η προγραμματισμένη απόσταση δεν υπερβαίνει τα 250 χλμ. Μιλάμε για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων, όταν μια γραμμή λεωφορείου ή πούλμαν ματαιώνεται ή καθυστερεί για περισσότερο από 120 λεπτά. Τότε, θα πρέπει να παρέχεται αμέσως στους επιβάτες η επιλογή είτε να συνεχίσουν το ταξίδι τους είτε να αλλάξουν δρομολόγιο προς τον τελικό τους προορισμό χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση είτε να τους επιστραφεί η αξία του εισιτηρίου. Αν ο μεταφορέας δεν παράσχει αυτήν την επιλογή, οι επιβάτες θα δικαιούνται αποζημίωση πέραν της επιστροφής της αξίας του εισιτηρίου. Σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης, είναι επίσης σημαντικό να παρέχονται στους επιβάτες όλες οι αναγκαίες πληροφορίες. Επιπλέον, θα πρέπει να παρέχεται βοήθεια όταν ματαιώνεται ή καθυστερεί η αναχώρηση για περισσότερο από 90 λεπτά για ένα ταξίδι διάρκειας άνω των τριών ωρών.

Σε ανάλογες περιπτώσεις, θα πρέπει να προσφέρονται γεύματα ή αναψυκτικά, καθώς και κατάλυμα σε ξενοδοχείο για δύο διανυκτερεύσεις κατά ανώτατο όριο. Ωστόσο, η υποχρέωση παροχής καταλύματος δεν ισχύει αν η ματαίωση ή η καθυστέρηση προκαλείται λόγω έντονα αντίξοων καιρικών συνθηκών ή μειζόνων φυσικών καταστροφών. Λαμβάνοντας υπόψη τις δυσχέρειες που αντιμετώπισαν επιβάτες αυτόν τον χειμώνα, όταν αδυνατούσαν να φθάσουν στον προορισμό τους λόγω των καιρικών συνθηκών και μάλιστα ήταν υποχρεωμένοι να περάσουν αρκετές βραδιές σε σταθμούς, θα πρέπει να διασφαλίζεται το δικαίωμά τους σε κατάλυμα.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περισσότεροι από 70 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ταξιδεύουν με λεωφορεία και πούλμαν κάθε χρόνο. Η σθεναρή στάση που υιοθέτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχέση με τα δικαιώματα ανθρώπων που ταξιδεύουν με λεωφορείο ή πούλμαν σημαίνει ότι εφεξής οι μεταφορείς θα παρέχουν πληροφόρηση, βοήθεια και αποζημίωση σε ολόκληρη την ΕΕ για να συμμορφώνονται στο πλαίσιο των δικαιωμάτων των επιβατών. Ασχέτως των μεταφορικών μέσων που χρησιμοποιούν, οι Ευρωπαίοι πλέον χαίρουν προστασίας σε επίπεδο ΕΕ. Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση που ρυθμίζει τις περιπτώσεις υπεράριθμων κρατήσεων σε λεωφορεία και πούλμαν ή αναχώρησης με καθυστέρηση άνω των δύο ωρών για ταξίδια που υπερβαίνουν τα 250 χλμ., καθώς και τις περιπτώσεις ματαίωσης ταξιδιού. Επιπλέον, πιστεύω ότι η πολιτική απαγόρευσης των διακρίσεων σε βάρος ατόμων με μειωμένη κινητικότητα αποτυπώνεται σε μια δέσμη βασικών δικαιωμάτων που αφορούν την παροχή βοήθειας σε σταθμούς λεωφορείων, περιλαμβανομένης της δωρεάν μεταφοράς για συγκεκριμένα είδη εξοπλισμού όπως είναι οι αναπηρικές καρέκλες. Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, που υποστηρίζει τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα, όπως τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές και το δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας της αναπηρικής καρέκλας ή άλλου κινητικού εξοπλισμού.

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Τα άτομα με αναπηρία πρέπει να έχουν πρόσβαση σε ένα σύστημα μεταφορών, τα δε δικαιώματα των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα θα πρέπει να διαφυλάσσονται σε ό,τι αφορά την παροχή βοήθειας σε στάσεις λεωφορείων και τερματικούς σταθμούς. Ενώ συμφωνώ ότι οι επιβάτες έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν καλύτερη ενημέρωση και βοήθεια από φορείς και σε τερματικούς σταθμούς σε ολόκληρη την ΕΕ, είναι σημαντικό να μην επιβαρύνονται υπερβολικά οι μικροί, εγχώριοι ή εθελοντικοί φορείς που δραστηριοποιούνται σε αγροτικές περιοχές, κάτι που θα ασκούσε πίεση σε αυτούς για να κάνουν περικοπές στις υπηρεσίες που παρέχουν.

Συχνά, οι λεωφορειακές υπηρεσίες που παρέχονται από τους εγχώριους ή εθελοντικούς φορείς είναι βασικές υπηρεσίες για τις τοπικές και αγροτικές κοινότητες. Τα υψηλότερα κόμιστρα και ο περιορισμός του αριθμού των διαθέσιμων δρομολογίων θα ήταν το αποτέλεσμα του επιπλέον κόστους που προτείνεται στην έκθεση και μερικοί φορείς πιθανόν να υποχρεούνταν να κλείσουν. Η υπερβολική ρύθμιση θα προκαλούσε πολύ μεγάλη επιβάρυνση σε αυτούς τους φορείς, μερικοί από τους οποίους βρίσκονται ήδη υπό πίεση, το δε αποτέλεσμα θα ήταν περιορισμένες υπηρεσίες για τον πληθυσμό της υπαίθρου. Ένα μεταφορικό σύστημα που λειτουργεί καλά σε τοπικό επίπεδο είναι καλύτερο από μια υπηρεσία που τερματίζεται λόγω υπερβολικής ρύθμισης.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του σημαντικού εγγράφου. Με την ανάπτυξη του τομέα των μεταφορών και την αυξανόμενη κινητικότητα των πολιτών της ΕΕ είναι σημαντικό να θεσπιστούν πανευρωπαϊκά δικαιώματα για την προστασία των επιβατών και να διασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορέων από διαφορετικά κράτη μέλη. Οι επιβάτες που ταξιδεύουν αεροπορικώς απολαύουν εδώ και πολύ καιρό πολλών δικαιωμάτων, ενώ πριν από δύο χρόνια παρασχέθηκαν στους επιβάτες των σιδηροδρομικών και αεροπορικών μεταφορών στην ΕΕ τα ίδια δικαιώματα και διασφαλίστηκε υψηλό επίπεδο προστασίας. Παρόμοια δικαιώματα πρέπει επίσης να διασφαλιστούν για τους επιβάτες λεωφορείων, όπως πρέπει επίσης να βελτιωθούν οι ταξιδιωτικές δυνατότητες των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Πιστεύω ότι μετά από μακρές και περίπλοκες διαπραγματεύσεις, κατέστη δυνατό να επιτευχθεί μια πραγματικά καλή και ισορροπημένη συμφωνία με το Συμβούλιο, η οποία προστατεύει πλήρως τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς να επιβαρύνει τους μεταφορείς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Εφεξής, οι επιβάτες λεωφορείων θα έχουν το δικαίωμα αποζημίωσης αν ένα ταξίδι ματαιωθεί, καθυστερήσει ή αναβληθεί, ενώ αντιμετωπίστηκε επίσης το ζήτημα της ζημίας ή απώλειας αποσκευών και θεσπίστηκαν σαφείς κανόνες σε σχέση με τα δικαιώματα αποζημίωσης σε περίπτωση ατυχήματος.

  Gerard Batten και Nigel Farage (EFD), γραπτώς. – (EN) Ταχθήκαμε κατά αυτής της νομοθεσίας λόγω του ότι είναι βέβαιο πως:

1. οι πρόσθετες δαπάνες που προκαλούνται από τα πρόσθετα δικαιώματα θα οδηγήσουν σε σταθερά υψηλότερα κόμιστρα συνολικά για όλους τους επιβάτες·

2. τα δρομολόγια λεωφορείων και πούλμαν, τα οποία αποφέρουν οριακό ή καθόλου κέρδος, εφόσον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αυξημένα κόμιστρα, θα περικοπούν εντελώς και δεν θα παρέχεται κανένα δρομολόγιο.

Η ΕΕ δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να νομοθετεί για το Ηνωμένο Βασίλειο. Διεκδικούμε σθεναρά το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Ηνωμένου Βασιλείου ως εθνικού κράτους, καθώς και το δικαίωμα να νομοθετεί, περιλαμβανομένης της νομοθεσίας για τις μεταφορές και το περιβάλλον.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η εναρμόνιση των δικαιωμάτων των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν με εκείνα των επιβατών σιδηροδρομικών και αεροπορικών μεταφορών αποτελεί, ασφαλώς, έξοχη πρόθεση. Παρά ταύτα, απείχα, διότι κατά τη γνώμη μου το κείμενο δεν είναι αρκούντως φιλόδοξο.

Μάλιστα, ο περιορισμός στα 250 χιλιόμετρα του ορίου για αποζημίωση σε περίπτωση μείζονος προβλήματος στην πράξη οδηγεί στην εξαίρεση τριών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, θα μπορούσε εύκολα να θεσπιστεί ένας απλός μηχανισμός εξαίρεσης για τις ενδιαφερόμενες χώρες. Γενικότερα, οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν είναι, συνολικά, λιγότερο εύποροι. Εφόσον η κινητικότητα είναι ένα ζήτημα που προκύπτει συχνά, θα ήταν καλή ιδέα να τους στείλουμε ένα μήνυμα σε σχέση με τα ταξίδια που είναι πολύ μικρότερης απόστασης από τα 250 χιλιόμετρα.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Όσον αφορά το υπό εξέταση κείμενο, δεν μπορώ παρά να υποστηρίξω την έκθεση του κ. Cancian, όπου, στον πυρήνα του θεσμικού διαλόγου, δεν πασχίζουμε μόνο να δημιουργήσουμε ένα κοινό σύνολο εγγυήσεων για τα δικαιώματα επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, αλλά και να λάβουμε δεόντως υπόψη τις απαιτήσεις κινητικότητας των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα ή αναπηρία. Για τον λόγο αυτόν, οι εταιρείες λεωφορείων και πούλμαν παρωθούνται να εξοπλιστούν και να καταρτιστούν για να παρέχουν ένα ελάχιστο επίπεδο βοήθειας σε άτομα με αναπηρία ή σε άτομα με μειωμένη κινητικότητα, υπό τον όρο ότι ο επιβάτης ενημερώνει την εταιρεία για τις ανάγκες του σε όχι λιγότερο από 36 ώρες πριν από την αναχώρηση. Συνεπώς, ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε φαίνεται να θεσπίζει κοινά ελάχιστα πρότυπα καταφανώς προς όφελος των επιβατών, χωρίς να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, οι οποίοι στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Με βάση την έκβαση της ψηφοφορίας την Τρίτη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμπλήρωσε με επιτυχία το κομμάτι που έλειπε από την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα δικαιώματα των επιβατών, η οποία πρόκειται να εφαρμοστεί καθολικά από το φθινόπωρο του 2013.

Οι διαπραγματεύσεις ήταν δυσχερείς. Ωστόσο, θα καλύψουν όλες τις εθνικές ή διασυνοριακές οδικές μεταφορικές υπηρεσίες σε αποστάσεις άνω των 250 χλμ. Οι κανόνες για τις οδικές μεταφορές έπρεπε να τυποποιηθούν σε μια περίοδο κατά την οποία οι Ευρωπαίοι πολίτες χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο αυτήν τη μορφή μεταφορών, καθώς προσφέρουν μια φθηνότερη και πιο συμφέρουσα εναλλακτική για βραχείες αποστάσεις, που δεν καλύπτονται από τις αεροπορικές μεταφορές. Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής κυκλοφορίας, είναι απολύτως φυσικό ο τομέας των οδικών μεταφορών να έχει παρόμοιους κανόνες αποζημίωσης με εκείνους που ισχύουν για τις αεροπορικές μεταφορές, οι οποίοι τυποποιήθηκαν προ πολλού.

Σε πάρα πολλές περιπτώσεις, οι οδικοί μεταφορείς εφαρμόζουν τον κανόνα της χρήσης της διακριτικής τους ευχέρειας, ιδιαίτερα στις χώρες που έγιναν πρόσφατα κράτη μέλη. Ωστόσο, με το να τους καταστήσουμε υπόχρεους, αναμφίβολα συμβάλλουμε στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Κάθε επιβάτης, είτε ταξιδεύει αεροπορικώς είτε οδικώς, πρέπει να γνωρίζει τα δικαιώματά του, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου πληρώνει για ορισμένη υπηρεσία και ενίοτε λαμβάνει κάτι τελείως διαφορετικό. Ελπίζω ότι ελάχιστα κράτη θα αιτηθούν προσωρινή εξαίρεση από αυτούς τους κανονισμούς και ότι αυτοί θα εφαρμοστούν καθολικά από το 2013.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Cancian για το έξοχο έργο του, χάρη στο οποίο καταφέραμε να καταλήξουμε σε έναν ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό. Μάλιστα, ως αποτέλεσμα αυτής της έκθεσης, αρχής γενομένης από σήμερα, κατοχυρώνονται τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν – των μόνων μέχρι τώρα που δεν έχαιραν ειδικής προστασίας, σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, στο οποίο εκτιμώ επίσης την προσοχή που δόθηκε στις εταιρείες αυτοκινήτων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.

Μάλιστα, με τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν αποφεύχθηκε η υπερβολική επιβάρυνση των μεταφορέων, καθώς συχνά πρόκειται για οικογενειακές επιχειρήσεις μικρομεσαίου μεγέθους. Ταυτόχρονα, νομίζω ότι είναι σημαντικό να θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση ειδικό κανονισμό που θα οδηγήσει προσεχώς σε έναν χάρτη δικαιωμάτων των επιβατών, ο οποίος θα εστιάζει ειδικότερα στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία ή των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Θεωρώ ότι το κείμενο κανονισμού που εγκρίθηκε αποτελεί έναν ισορροπημένο συμβιβασμό, ο οποίος διασφαλίζει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς ταυτόχρονα να αντιπροσωπεύει υπερβολικά διοικητικά βάρη για τους μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Θεωρώ επιτυχία το ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενάντια στη βούληση του Συμβουλίου, διεύρυνε το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού σε όλες τις τακτικές εγχώριες και διασυνοριακές μεταφορές απόστασης 250 χιλιομέτρων και άνω, ενώ το Συμβούλιο πρότεινε ελάχιστη απόσταση 500 χιλιομέτρων. Επικροτώ το ότι σε περίπτωση ματαίωσης, καθυστέρησης άνω των 120 λεπτών ή υπεράριθμων κρατήσεων, οι επιβάτες, πέραν του ότι θα έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν το ταξίδι τους ή να αλλάξουν διαδρομή για να φθάσουν στον προορισμό τους ή να τους επιστραφεί το αντίτιμο του εισιτηρίου τους, δικαιούνται αποζημίωση ανερχόμενη στο 50% της τιμής του εισιτηρίου. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κανονισμός για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων συνδέεται με τον κανονισμό για τα δικαιώματα των επιβατών σιδηροδρομικών μεταφορών, δεν είμαι ικανοποιημένος που, σε αντιδιαστολή με τους επιβάτες λεωφορείων, οι επιβάτες σιδηροδρομικών μεταφορών σε πολλά κράτη της ΕΕ πρέπει να περιμένουν για την εφαρμογή των δικαιωμάτων τους, ιδιαίτερα όσον αφορά το δικαίωμα επιστροφής του ενός τετάρτου έως και του ήμισυ της αξίας του εισιτηρίου σε περίπτωση καθυστέρησης άνω της μίας ώρας.

Το Υπουργείο Μεταφορών της Τσεχίας προέβη επίσης στη χρήση της δυνατότητας να αναβάλει την εφαρμογή αυτής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για μία πενταετία. Ο λόγος που επικαλέστηκε γι’ αυτό ήταν οι σχετικά εκτεταμένες κατασκευαστικές εργασίες στο τσεχικό σιδηροδρομικό δίκτυο, οι οποίες προκαλούν την καθυστέρηση των τρένων. Σε τελική ανάλυση, αυτό σημαίνει την καθιέρωση ενός συστήματος δύο μέτρων και δύο σταθμών, καθώς αντιμετωπίζεται μια ομάδα επιβατών δυσμενέστερα σε σύγκριση με μία άλλη.

  David Campbell Bannerman (ECR), γραπτώς. – (EN) Ταχθήκαμε κατά της νομοθεσίας αυτής λόγω του ότι είναι βέβαιο πως:

1. οι πρόσθετες δαπάνες που προκαλούνται από τα πρόσθετα δικαιώματα θα οδηγήσουν σε μόνιμα υψηλότερα κόμιστρα συνολικά για όλους τους επιβάτες·

2. τα δρομολόγια λεωφορείων και πούλμαν, τα οποία αποφέρουν οριακό ή καθόλου κέρδος, εφόσον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αυξημένα κόμιστρα, θα περικοπούν εντελώς και δεν θα παρέχεται κανένα δρομολόγιο.

Η ΕΕ δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να νομοθετεί για το Ηνωμένο Βασίλειο. Διεκδικούμε σθεναρά το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Ηνωμένου Βασιλείου ως εθνικού κράτους, καθώς και το δικαίωμα να νομοθετεί, περιλαμβανομένης της νομοθεσίας για τις μεταφορές και το περιβάλλον.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι ο τομέας των μεταφορών επεκτείνεται διαρκώς, κατέστη απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι τα δικαιώματα προστασίας των επιβατών, κατ’ αναλογία με εκείνα που ισχύουν για άλλα μέσα μεταφορών, ισχύουν επίσης σε ολόκληρη την ΕΕ όσον αφορά τις μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν, που σημείωσαν αύξηση άνω του 5% και κατέγραψαν ετήσιο όγκο διακίνησης 72,8 εκατομμυρίων επιβατών. Είναι επίσης σημαντικό να διασφαλιστεί ότι υπάρχουν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορικών εταιρειών διαφορετικών κρατών μελών και μεταξύ διαφορετικών μέσων μεταφορών. Συνεπώς, θεωρώ σημαντικό το ότι κατέστη δυνατή η επίτευξη συμφωνίας μετά από σχεδόν δύο χρόνια διαπραγματεύσεων, η οποία θα επιτρέψει σε αυτήν την κατηγορία επιβατών να επωφεληθεί από μια ολοκληρωμένη δέσμη δικαιωμάτων, ιδιαίτερα όσον αφορά τη βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, καθυστέρησης, ματαίωσης, επιστροφής χρημάτων κ.λπ., ενώ παράλληλα ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα. Υποστηρίζω αυτόν τον συμβιβασμό, καθώς πιστεύω ότι είναι λίαν ικανοποιητικός και ισορροπημένος, εφόσον κατορθώνει να κατοχυρώσει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Αισθάνομαι ότι αποτελεί καλό οιωνό το ότι το τελικό κείμενο μπορεί να θεωρηθεί λίαν ικανοποιητικός και ισορροπημένος συμβιβασμός, εφόσον κατορθώνει να κατοχυρώσει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Τον Δεκέμβριο του 2008, η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Ο κύριος σκοπός αυτής της πρότασης ήταν η θέσπιση κοινών διατάξεων σε σχέση με αυτά τα δικαιώματα. Αυτό έχει γίνει πια, χαίρομαι δε ιδιαίτερα που οι επιβάτες οι οποίοι ταξιδεύουν με λεωφορείο σε αποστάσεις τουλάχιστον 250 χλμ. θα έχουν πλέον τα ίδια δικαιώματα σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά την ενημέρωση, τη βοήθεια και την αποζημίωση σε περίπτωση ματαίωσης, υπεράριθμης κράτησης ή καθυστέρησης δύο και πλέον ωρών.

Οι επιβάτες θα πρέπει να μπορούν να επιλέξουν είτε να τους επιστραφεί το αντίτιμο του εισιτηρίου είτε να συνεχίσουν το ταξίδι τους υπό τις ίδιες συνθήκες και χωρίς κανένα πρόσθετο κόστος. Αν η επιστροφή χρημάτων είναι η μόνη διαθέσιμη επιλογή, θα πρέπει να καταβληθεί αποζημίωση ανερχόμενη στο 50% της τιμής του εισιτηρίου. Επιπλέον, οι επιβάτες θα δικαιούνται επίσης αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας ή φθοράς των αποσκευών τους.

  Lena Ek, Marit Paulsen, Olle Schmidt και Cecilia Wikström (ALDE), γραπτώς. – (SV) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε αυτήν την εβδομάδα μια έκθεση που σκοπό έχει τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο συμβιβασμός με το Συμβούλιο αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, δυστυχώς όμως το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού είναι περιορισμένο και, συνεπώς, επιλέξαμε να απόσχουμε της ψηφοφορίας.

Πιστεύουμε πως υπάρχει πρόβλημα, διότι τρία κράτη μέλη –το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Κύπρος– αποκλείστηκαν από τη συμφωνία, καθώς αυτό αποδυναμώνει αισθητά τη συνολική προστασία των επιβατών στην Ευρώπη. Πιστεύουμε επίσης ότι η απόσταση των 250 χλμ. είναι υπερβολικά μεγάλη για να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τη νομοθεσία της ΕΕ, καθώς σημαίνει πρακτικά ότι οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν που ταξιδεύουν από το Λουξεμβούργο στο Στρασβούργο ή από το Malmö στο Växjö δεν θα προστατεύονται από τη νομοθεσία. Αυτό είναι λυπηρό.

Τασσόμαστε επίσης κατά της ρήτρας ανωτέρας βίας, που περιορίζει την ευθύνη των μεταφορέων σε περιπτώσεις ματαίωσης ή καθυστέρησης, αν αυτές προκαλούνται από αντίξοες καιρικές συνθήκες ή μείζονες φυσικές καταστροφές. Θεωρούμε ότι αυτό δημιουργεί ένα ανησυχητικό προηγούμενο για την επερχόμενη αναθεώρηση του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών αεροπορικών μεταφορών.

Ωστόσο, επικροτούμε τη βελτίωση στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες, την οποία συνεπάγεται αυτή η συμφωνία, καθώς και την πρόσθετη βοήθεια που θα λαμβάνουν αυτά τα άτομα.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, καθώς τους παρέχονται δικαιώματα ανάλογα με εκείνα των επιβατών άλλων μέσων μεταφοράς. Ο νέος κανονισμός περιλαμβάνει σημαντικές διατάξεις, ιδιαίτερα όσον αφορά τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία ή των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα, καθώς και τα δικαιώματα των επιβατών σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όποιο μεταφορικό μέσο και αν χρησιμοποιούν, οι επιβάτες δικαιούνται να τους παρέχονται ποιοτικές και ασφαλείς υπηρεσίες, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρώ θετική την πρόθεση θέσπισης εναρμονισμένων κανόνων για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ. Επιπλέον, πιστεύω ότι τα δικαιώματα των επιβατών θα πρέπει να είναι κατά βάση τα ίδια, ασχέτως του χρησιμοποιούμενου μέσου μεταφοράς, με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου αυτό θα ήταν ασύμβατο με τα χαρακτηριστικά των εν λόγω μέσων μεταφοράς. Τέλος, θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, τον κ. Simpson, τον εισηγητή και όλους όσοι συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις στην επιτροπή συνδιαλλαγής για το έργο που επιτελέστηκε και για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε όσον αφορά το τελικό κείμενο αυτού του κανονισμού.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση αφορά ένα κοινό κείμενο που εγκρίθηκε από την επιτροπή συνδιαλλαγής σε σχέση με έναν κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα βασικά δικαιώματα των επιβατών που χρησιμοποιούν λεωφορείο και πούλμαν.

Καταρχάς, θα ήθελα να συγχαρώ την επιτροπή συνδιαλλαγής για το έργο που επιτελέστηκε και τη συναίνεση που επιτεύχθηκε. Από τα τρία δικαιώματα τα οποία προτάθηκαν αρχικά από το Συμβούλιο, κατέστη τελικά δυνατόν να καταλήξουμε σε δώδεκα, μεταξύ των οποίων θα ήθελα να επισημάνω τους κανόνες για την ευθύνη, την αποζημίωση, τη βοήθεια, τις εναλλακτικές μεταφορικές υπηρεσίες και την ιδιαίτερη μέριμνα για τους επιβάτες με αναπηρία ή μειωμένη κινητικότητα.

Συνεπώς, επικροτώ αυτό το πρόσθετο βήμα που έλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο είμαι βέβαιος ότι θα αυξήσει τον αριθμό των επιβατών που ταξιδεύουν με λεωφορείο και πούλμαν, χάρη στο αίσθημα ασφάλειας και άνεσης που θα προσφέρει και το οποίο θα συμβάλει σημαντικά στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, η οποία επιτεύχθηκε από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στο πλαίσιο της επιτροπής συνδιαλλαγής, επαναπροσδιορίζει το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού που εγκρίθηκε σε δεύτερη ανάγνωση, περιορίζοντάς το στους επιβάτες που χρησιμοποιούν οδικές υπηρεσίες γνωστές ως «μεγάλων αποστάσεων» – οι οποίες ορίζονται ως υπηρεσίες που αφορούν ταξίδι 250 χλμ. και άνω. Ταυτόχρονα, καθορίζει δώδεκα βασικά δικαιώματα για τους επιβάτες μικρών αποστάσεων, εστιάζοντας την προσοχή στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα, όπως είναι η αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας που προκλήθηκε σε αναπηρικές καρέκλες και άλλο κινητικό εξοπλισμό, τα εισιτήρια και οι όροι μεταφοράς χωρίς διακρίσεις, καθώς και τα δικαιώματα ενημέρωσης.

Αυτές είναι προτάσεις που, φυσικά, υποστηρίζουμε. Ωστόσο, οφείλουμε να εκφράσουμε μερικές αμφιβολίες όσον αφορά τις τροποποιήσεις που εισήχθησαν στην επιτροπή συνδιαλλαγής, καθώς και τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή του κανονισμού. Τα διαφορετικά μεγέθη και χαρακτηριστικά των χωρών της ΕΕ ενδέχεται να καταστήσουν δυσχερή την εφαρμογή του κανονισμού σε μερικές από αυτές, ιδιαίτερα στις μικρότερες, όπου είναι δύσκολο να συμπεριληφθούν πολλά ταξίδια στο πλαίσιο της έννοιας που υιοθετήθηκε για το ταξίδι «μεγάλης απόστασης», πράγμα που ενδέχεται να στερήσει από τους επιβάτες τα εν λόγω δικαιώματα χωρίς εύλογη δικαιολογία.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Μετά από πολυετή διαδικασία, η έγκριση αυτού του κειμένου αντιπροσωπεύει αξιοσημείωτη πρόοδο όσον αφορά τα δικαιώματα των επιβατών στην Ευρώπη και ιδιαίτερα για τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Με την έγκριση αυτού του κανονισμού (που αφορά ταξίδια με λεωφορεία και πούλμαν), όλα τα μέσα μεταφοράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα καλύπτονται εφεξής από νομοθεσία η οποία θα παρέχει δικαιώματα και εγγυήσεις στους επιβάτες, αν για παράδειγμα το ταξίδι τους ματαιωθεί ή καθυστερήσει ή σε περίπτωση απώλειας των αποσκευών τους και ούτω καθεξής. Ωστόσο, εκφράζω τη λύπη μου διότι αυτός ο κανονισμός εφαρμόζεται μόνο από τα 250 χλμ., καθώς αυτό στην πράξη εξαιρεί τρία κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα και την Κύπρο), αλλά και πολλά ταξίδια, όπως Βρυξέλλες-Άμστερνταμ ή Βουδαπέστη-Βιέννη. Τέλος, εκφράζω επίσης τη λύπη μου για την έλλειψη ευελιξίας για «ταξίδια» σε διασυνοριακές περιοχές, καθώς αυτό θέτει προσκόμματα στην κινητικότητα των Ευρωπαίων. Με άλλα λόγια, αυτό το κείμενο είναι πολύ λιγότερο φιλόδοξο σε σύγκριση με εκείνο που υποστηρίξαμε στην επιτροπή συνδιαλλαγής πριν από λίγους μήνες και πολύ λιγότερο φιλόδοξο σε σύγκριση με αυτό που θα επιθυμούσα για τους επιβάτες στην Ευρώπη.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτού του κειμένου, όχι μόνο διότι επιδιώκει τη βελτίωση των δικαιωμάτων των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν όσον αφορά την αποζημίωση και βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, αλλά και διότι δίνει έμφαση στην αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων όσον αφορά τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, τα οποία θα πρέπει επίσης να έχουν κατάλληλη πρόσβαση σε αυτά τα μέσα μεταφοράς που αντιπροσωπεύουν πλέον το 10% όλων των οδικών επιβατικών μεταφορών στην Ευρώπη. Επιπλέον, επικροτώ το ότι χάρη σε αυτό το κείμενο τα δικαιώματα των επιβατών προστατεύονται τώρα όσον αφορά όλα τα μέσα μεταφοράς.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της χορήγησης νέων σημαντικών δικαιωμάτων στους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν. Νομίζω ότι πετύχαμε μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στα δικαιώματα των καταναλωτών και στις ανάγκες των παρόχων μεταφορικών υπηρεσιών. Η σημερινή ψηφοφορία θα είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα άτομα με αναπηρία, που θα ωφεληθούν ως αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, στο οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει τη θέση του για την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών. Πιστεύω ότι θα συμβάλει στη βελτίωση των συνθηκών των επιβατών και θα τους παράσχει μεγαλύτερη νομική σαφήνεια σε περίπτωση ατυχήματος ή άλλων απρόβλεπτων συμβάντων. Ταυτόχρονα, τα ενισχυμένα δικαιώματα των επιβατών σε αυτό το έγγραφο θα εφαρμοστούν χωρίς να επιβαρυνθούν σημαντικά οι μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Το πλέον σημαντικό είναι ότι τα δικαιώματα που διαθέτουν οι επιβάτες λεωφορείων θα είναι συγκρίσιμα με εκείνα άλλων μέσων μεταφορών.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Μετά από προβληματικές διαπραγματεύσεις μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, μόλις σήμερα μπορούμε τελικά να ψηφίσουμε επί της έκθεσης που εκπόνησε ο κ. Cancian. Κατ’ εμέ, δεν υπήρχε καμία εναλλακτική επιλογή πέραν του να ψηφίσω υπέρ, καθώς αυτή η έκθεση επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να επιμείνει ώστε κάθε επιμέρους κράτος μέλος να νομοθετήσει για το ζήτημα αυτό σύμφωνα με τις οδηγίες της έκθεσης, οι οποίες επιδιώκουν μεγαλύτερο σεβασμό για τους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν. Δεδομένου ότι τα λεωφορεία είναι τα πλέον κοινά μέσα μεταφοράς μετά το αυτοκίνητο –και διαπιστώνεται ανοδική τάση– η Ευρώπη οφείλει να προασπιστεί τους πολίτες της που χρησιμοποιούν αυτές τις υπηρεσίες. Η έκθεση αντιπροσωπεύει έναν ικανοποιητικό συμβιβασμό και πιστεύω πως πραγματικά πρέπει να τονίσω ότι δόθηκε η δέουσα προσοχή στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, καθώς απαιτείται παροχή μεγαλύτερης βοήθειας από τις εταιρείες λεωφορείων και πούλμαν προς όλα τα άτομα με αναπηρία ή τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Η θέση σε ισχύ αυτής της νομοθεσίας συνεπάγεται ότι οι πολίτες θα έχουν το δικαίωμα σε σαφείς και κοινούς κανόνες σχετικά με την αποζημίωση για ζημία ή την επιστροφή του αντιτίμου του εισιτηρίου σε περίπτωση καθυστερήσεων στα προγραμματισμένα δρομολόγια.

  Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Την Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε μια έκθεση που θα επιφέρει ένα αποτέλεσμα το οποίο αναμενόταν επί μακρόν, δηλαδή τα ίσα δικαιώματα για τους επιβάτες σε όλους τους κλάδους μεταφορών. Τα δικαιώματα των επιβατών που ταξιδεύουν σε τακτικές λεωφορειακές γραμμές ενισχύθηκαν σε ό,τι αφορά την απώλεια αποσκευών, την απώλεια προσωπικών αντικειμένων, τον θάνατο ή τη βλάβη στην υγεία, προβλήματα που προκαλούνται από υπαιτιότητα του μεταφορέα και ούτω καθεξής. Ένα θετικό χαρακτηριστικό του κανονισμού είναι ότι ρυθμίζει τα δικαιώματα των επιβατών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα ενσωματώνουν τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Ο κανονισμός έχει ως στόχο να διασφαλίσει τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές. Ρυθμίζει επίσης τις ευθύνες των επιβατών και τις συνέπειες αν αυτοί αμελούν αυτές τις ευθύνες, που μπορεί να περιλαμβάνουν την απώλεια της ευκαιρίας διεκδίκησης αποζημίωσης. Με βάση τα παραπάνω, ψήφισα υπέρ του κανονισμού, σε σχέση με τον οποίο έχει γίνει σοβαρή εργασία και ο οποίος συμπληρώνει τη δέσμη όσον αφορά τη ρύθμιση των δικαιωμάτων των επιβατών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Σήμερα, μετά από δύο δύσκολα χρόνια διαπραγματεύσεων με τα κράτη μέλη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε για την έγκριση μιας συμφωνίας σχετικά με έναν κανονισμό ο οποίος θα καλύπτει όλα τα δικαιώματα των επιβατών που χρησιμοποιούν εθνικές ή διασυνοριακές μεταφορικές υπηρεσίες μεγάλων αποστάσεων. Ψήφισα υπέρ αυτής της συμφωνίας, διότι περιέχει δώδεκα θεμελιώδη δικαιώματα που έχουν πρωταρχική σημασία για τη βελτίωση της ποιότητας των μεταφορικών υπηρεσιών. Αφορούν ειδικότερα το δικαίωμα των επιβατών να τηρούνται ενήμεροι πριν από το ταξίδι και κατά τη διάρκειά, καθώς και τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα. Η θέσπιση αυτών των δικαιωμάτων θα μας επιτρέψει να διασφαλίσουμε τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές.

Επιπλέον, αυτή η έκθεση καταγράφει δικαιώματα των επιβατών τα οποία θεωρώ πολύ σημαντικά, συγκεκριμένα την υποχρεωτική αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας αποσκευών, την καταβολή ενός συγκεκριμένου ύψους δαπάνης σε περίπτωση θανάτου ή σωματικού τραυματισμού επιβάτη, καθώς και αποζημίωση που θα ανέρχεται έως και στο 50% της αξίας του εισιτηρίου, πέραν της πλήρους επιστροφής του αντιτίμου του εισιτηρίου, αν ένας μεταφορέας ματαιώσει ένα ταξίδι και, συνεπώς, αδυνατεί να τιμήσει το μεταφορικό του συμβόλαιο.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ αυτήν την έκθεση, η οποία θεσπίζει μια νέα δέσμη δικαιωμάτων για επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν και η οποία αναμένεται να ενισχύσει την ποιότητα των υπηρεσιών που τους παρέχονται, ασκώντας πίεση στους παρόχους μεταφορικών υπηρεσιών να αναλαμβάνουν τις συνέπειες των πράξεών τους όταν σημειώνονται καθυστερήσεις ή ματαιώσεις και σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας αποσκευών. Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης καίριες διατάξεις για τη βελτίωση της προσβασιμότητας των τοπικών λεωφορειακών γραμμών για άτομα με αναπηρία και άτομα με μειωμένη κινητικότητα.

  Gesine Meissner (ALDE), γραπτώς. – (EN) Αυτός ο κανονισμός αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς δημιουργεί σε επίπεδο ΕΕ μια δέσμη δικαιωμάτων για τους επιβάτες λεωφορείων. Ωστόσο, με εξαίρεση ορισμένα βασικά δικαιώματα, ισχύει για τακτικές γραμμές σε απόσταση 250 χλμ. και άνω. Ένα τόσο περιορισμένο πεδίο εφαρμογής δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για μια πραγματικά ευρωπαϊκή νομοθεσία προς το συμφέρον όλων των επιβατών λεωφορείων, η δε Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη δεν μπορεί να υποστηρίξει μια τέτοια συμφωνία.

Τασσόμαστε επίσης κατά της ρήτρας ανωτέρας βίας που απαλλάσσει τους μεταφορείς από την υποχρέωση παροχής καταλύματος σε επιβάτες σε περιπτώσεις ματαίωσης ή καθυστέρησης, αν αυτές προκαλούνται από έντονα αντίξοες καιρικές συνθήκες ή μείζονες φυσικές καταστροφές, καθώς αυτό μπορεί να αποτελέσει προηγούμενο για άλλη νομοθεσία της ΕΕ σε σχέση με τα δικαιώματα των επιβατών. Παρόλο που δεν αποτελεί θρίαμβο, συνιστά βελτίωση, ιδιαίτερα για ταξιδιώτες με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα. Καταφέραμε να διασφαλίσουμε όρους πρόσβασης χωρίς διακρίσεις, την κατάρτιση σε θέματα αναπηρίας του προσωπικού των μεταφορέων και των αρχών διαχείρισης τερματικών σταθμών που έρχεται σε άμεση επαφή με τους επιβάτες, καθώς και αποζημίωση για τη ζημία ή απώλεια κινητικού εξοπλισμού σε όλα τα δρομολόγια, ασχέτως αποστάσεων. Έχοντας αυτό υπόψη και με στόχο τη δημιουργία μιας εναρμονισμένης σε επίπεδο ΕΕ δέσμης δικαιωμάτων για όλους τους επιβάτες, δεν ταχθήκαμε κατά της συμφωνίας και απείχαμε από την τελική ψηφοφορία.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μέχρι τώρα, μόνο οι επιβάτες αεροπλάνων, τρένων και πλοίων καλύπτονταν από ειδική νομοθεσία. Εφεξής, οι επιβάτες που ταξιδεύουν με λεωφορεία και πούλμαν θα έχουν επίσης κατοχυρωμένα τα δικαιώματά τους. Οι επιβάτες που ταξιδεύουν με λεωφορεία και πούλμαν θα έχουν, επομένως, δικαιώματα ανάλογα με εκείνα των επιβατών στα λοιπά μέσα μεταφοράς. Ο κανονισμός που εγκρίθηκε από εμάς σήμερα προβλέπει την παροχή βοήθειας και αποζημίωσης στους επιβάτες σε περίπτωση ατυχήματος, ματαίωσης ή καθυστέρησης, καθώς και τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση των επιβατών με αναπηρία. Οι νέοι κανόνες θα εφαρμοστούν σε όλες τις προγραμματισμένες εθνικές και διασυνοριακές γραμμές με δρομολόγια απόστασης τουλάχιστον 250 χιλιομέτρων. Αυτό αντιπροσωπεύει σημαντική πρόοδο όσον αφορά την προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ, αλλά θα ήθελα να προσθέσω ότι οι εταιρείες λεωφορείων και πούλμαν θα πρέπει επίσης να συμμορφωθούν με μια απαίτηση για τη δημιουργία συστημάτων παροχής ασφάλειας και βοήθειας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης σε σχέση με τα διεθνή δρομολόγια και τα δρομολόγια μεγάλων αποστάσεων, επειδή οι άνθρωποι μπορούν να τραυματιστούν σε περίπτωση ατυχήματος. Είναι επίσης αναγκαίο να θεσπιστούν πρόσθετοι κανονισμοί όσον αφορά την ευθύνη των εταιρειών λεωφορείων σε ό,τι αφορά τη ζωή και την υγεία των επιβατών, περιλαμβανομένων των υποχρεωτικών ιατρικών εξετάσεων αναφορικά με την κατάσταση της υγείας και της καλής κατάστασης των οδηγών λεωφορείων και πούλμαν, οι οποίοι ευθύνονται για την υγεία και την ασφάλεια των επιβατών.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Σήμερα, ψηφίσαμε υπέρ ενός κειμένου που, αν και δεν είναι ιδανικό, παραμένει ένας καλός συμβιβασμός και βοήθησε το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταλήξουν σε συμφωνία. Αυτός ο κανονισμός που εξετάζει τα δικαιώματα των επιβατών θεσπίζει κανόνες όσον αφορά την αποζημίωση σε περίπτωση ατυχήματος ή αναβολής, τη διεκπεραίωση καταγγελιών των επιβατών και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Σαφώς και δεν είναι ικανοποιητικό το ότι ο κανονισμός θα εφαρμοστεί σε απόσταση 250 χλμ. και άνω. Στην περίπτωση μικρών χωρών, αυτό δεν μπορούσε πραγματικά να δικαιολογηθεί, αλλά εδώ δεν μιλάμε απλώς για τα τοπικά, αλλά για τα διεθνή δρομολόγια, συνεπώς, πιστεύω ότι για τους πολίτες της ΕΕ που ταξιδεύουν αυτό το έγγραφο θα αποτελέσει εχέγγυο για τα δικαιώματά τους, ενώ ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του σχεδίου ψηφίσματος που επεκτείνει τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Αυτό το έγγραφο είναι αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού μετά από μακρές διαπραγματεύσεις, ενισχύει δε την εφαρμογή των δικαιωμάτων των επιβατών χωρίς να επιβάλλει πρόσθετα βάρη στους μεταφορείς.

Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε για τους επιβάτες λεωφορείων ανάλογα δικαιώματα με εκείνα που ισχύουν στα άλλα μέσα μεταφοράς, καθώς και ισότιμους όρους ανταγωνισμού για τους μεταφορείς.

Παράλληλα με την επιδίωξη θεσμοθέτησης επαρκούς αποζημίωσης για ζημία που έχει προκληθεί, συμφωνώ με την πρόταση να τεθούν όρια στην καταβολή αποζημίωσης, τα οποία θα πρέπει να τηρούν τα κράτη μέλη. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διασφαλιστεί δίκαιη και γενναία αποζημίωση σε περίπτωση θανάτου, συνεπώς, πιστεύω ότι το ανώτατο όριο για τέτοια αποζημίωση βάσει του εθνικού δικαίου δεν πρέπει να είναι κατώτερο από τα ελάχιστα ποσά που θεσπίζονται στον κανονισμό. Επιπλέον, πρέπει να διασφαλιστεί από πλευράς επιχείρησης κατάλληλη βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, ώστε να παρέχονται στους επιβάτες οι υπηρεσίες και τα πράγματα που κατεξοχήν χρειάζονται.

Συμφωνώ με τις διατάξεις του κανονισμού οι οποίες παρέχουν στους επιβάτες τις δέουσες εγγυήσεις σε περίπτωση που ένα ταξίδι ματαιωθεί ή καθυστερήσει, ακόμη και με την πρόβλεψη για πρόσθετη αποζημίωση. Επικροτώ το γεγονός ότι ο κανονισμός εστιάζεται ειδικότερα στους επιβάτες με αναπηρία και στους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα και στην παροχή προς αυτούς της απαιτούμενης βοήθειας ενώ ταξιδεύουν.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Το έργο που επιτέλεσε στο πλαίσιο της συνδιαλλαγής ο κ. Cancian όσον αφορά τον κανονισμό για τα δικαιώματα των επιβατών οδήγησε στην έγκριση ενός ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου για την προστασία των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, το οποίο θα συμβαδίζει με τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς μεταφορών. Μέχρι τώρα, το νομικό κενό άφηνε την ευθύνη της ρύθμισης στα εθνικά δίκαια, σε βάρος του ανταγωνισμού (δεδομένων των ποικίλων διαφορών) και σε βάρος των πολιτών με αναπηρία ή/και των πολιτών με μειωμένη κινητικότητα, τα δικαιώματα των οποίων διασφαλίζονται πλέον από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης, διότι θεωρώ πως είναι ένα εξαιρετικό πόνημα, καθώς πετυχαίνει έναν ικανοποιητικό συμβιβασμό, υποχρεώνει τις ευρωπαϊκές πολιτικές μεταφορών να προχωρήσουν αποφασιστικά, όχι μόνο με την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των επιβατών, αλλά και με την αποφυγή της επιβάρυνσης των μεταφορικών επιχειρήσεων που παρέχουν αυτήν την υπηρεσία.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Το ψήφισμα για το σχέδιο κανονισμού που αφορά τα δικαιώματα επιβατών λεωφορείων και πούλμαν ενισχύει σημαντικά τα δικαιώματα των επιβατών. Παρά τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΚ και Συμβουλίου, το τελικό συμβιβαστικό κείμενο προβλέπει σειρά δικαιωμάτων για τους επιβάτες αυτών των μέσων μεταφοράς που μετακινούνται σε αποστάσεις ίσες ή μεγαλύτερες των 250 χλμ - αντί των 500 χλμ που αρχικά υποστήριξε το Συμβούλιο.

Εντός τεσσάρων ετών, που είναι η προθεσμία εφαρμογής της συγκεκριμένης πρόβλεψης, οι Έλληνες επιβάτες πούλμαν και λεωφορείων όπως και οι εταίροι τους θα δύνανται να αποζημιώνονται χρηματικά για καθυστερήσεις, αναβολές ή αδικαιολόγητες αλλαγές σε προγραμματισμένα δρομολόγια. Η διασφάλιση των συγκεκριμένων δικαιωμάτων είναι επιβεβλημένη και δίκαιη και για τον λόγο αυτό υπερψήφισα τη συγκεκριμένη έκθεση.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Επικροτώ το γεγονός ότι το τελικό κείμενο συνιστά έναν ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό, αφού πετυχαίνει να διασφαλίσει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς παράλληλα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Η πρόταση της Επιτροπής να εφαρμόσει, σε επίπεδο ΕΕ, δικαιώματα προστασίας των επιβατών ανάλογα με εκείνα που ισχύουν σε άλλα μέσα μεταφορών, καθώς και να διασφαλίσει ισότιμους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορικών εταιρειών των διαφόρων κρατών μελών και ανάμεσα στα διαφορετικά μέσα μεταφοράς, αποτελεί ένα μέτρο που μπορεί να ωφελήσει τους πάντες. Οι διαπραγματεύσεις ήταν μακρές και κατέληξαν σε διαδικασία συνδιαλλαγής, όπου το βασικό αδιέξοδο αφορούσε τους εθνικούς φορείς επιβολής και το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού. Εν τέλει, ο κανονισμός πρόκειται να εφαρμοστεί σε όλες τις τακτικές εθνικές ή διασυνοριακές γραμμές, υπό την προϋπόθεση ότι η προγραμματισμένη απόσταση ταξιδιού θα είναι ίση με ή θα υπερβαίνει τα 250 χλμ. («μεγάλη απόσταση»). Ο κανονισμός προβλέπει επίσης την παροχή αποζημίωσης και βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος, δικαιώματα για τους επιβάτες σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης, καθώς και δικαιώματα για τα άτομα με αναπηρία ή/και μειωμένη κινητικότητα.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, καθώς πιστεύω ότι το τελικό κείμενο του κανονισμού, το οποίο ενέκρινε η επιτροπή συνδιαλλαγής, αντιπροσωπεύει έναν ισορροπημένο συμβιβασμό που διασφαλίζει επαρκή προστασία για τους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν, αναγνωρίζοντάς τους μια σημαντική δέσμη δικαιωμάτων, ιδιαίτερα σε περίπτωση ατυχήματος, ματαίωσης ή καθυστέρησης, σε σχέση με την πρόσβαση στην ενημέρωση και την υποβολή και διεκπεραίωση καταγγελιών, καθώς και σε σχέση με τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Απείχα από την ψηφοφορία επί του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, ο οποίος εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία από τους Σοσιαλιστές και τους Συντηρητικούς. Εκφράζω τη λύπη μου για τη σημαντική υποχώρηση από τη θέση που αρχικά είχε εγκρίνει τούτο το Σώμα για τρία βασικά σημεία. 1. Θα καλύπτονται μόνο αποστάσεις που θα υπερβαίνουν τα 250 χλμ. Στην πράξη, άνθρωποι που ταξιδεύουν με λεωφορεία από τις Βρυξέλλες στο Άμστερνταμ δεν θα προστατεύονται, ενώ θα προστατεύονται εκείνοι που ταξιδεύουν αεροπορικώς! Αυτό είναι άδικο, ιδίως όταν ξέρουμε ότι συχνά οι λιγότερο εύποροι είναι εκείνοι που χρησιμοποιούν αυτό το μέσο μεταφοράς. 2. Η επίκληση της ρήτρας περί ανωτέρας βίας (αντίξοες καιρικές συνθήκες ή φυσικές καταστροφές) μπορεί να γίνει εξαιρετικά εύκολα από τις εταιρείες πούλμαν, προκειμένου να αποφύγουν την καταβολή αποζημίωσης σε επιβάτες σε περίπτωση καθυστέρησης ή ματαίωσης. 3. Οι εξαιρέσεις θα επιτρέψουν στις χώρες που το επιθυμούν να αναβάλουν την έναρξη ισχύος αυτού του κανονισμού έως το 2021! Εντούτοις, επικροτώ τα σημεία προόδου στο κείμενο: υποχρεωτική παροχή βοήθειας στα άτομα με αναπηρία και στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, καθώς και δικαιώματα και αποζημίωση σε περίπτωση ατυχήματος, καθυστέρησης ή ματαίωσης. Ωστόσο, το Κοινοβούλιο συμφώνησε σε μια φθηνή, κακοσχεδιασμένη συμφωνία. Οι πολλές εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις σημαίνουν ότι το πεδίο εφαρμογής αυτών των δικαιωμάτων θα περιοριστεί αισθητά, σε βάρος των επιβατών πούλμαν.

  Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. – (IT) Σήμερα, τούτο το Σώμα ψήφισε υπέρ της έκθεσης για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Τον Δεκέμβριο του 2008, η Επιτροπή κατέθεσε πρόταση κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Μέσω αυτής της πρότασης, η Επιτροπή έθεσε ως στόχο της να θεσπίσει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαιώματα προστασίας των επιβατών ανάλογα με εκείνα που εφαρμόζονται για τα άλλα μέσα μεταφοράς, καθώς και να διασφαλίσει ισότιμους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορέων στα διάφορα κράτη μέλη και μεταξύ των διαφόρων μέσων μεταφοράς.

Τα βασικά σημεία που οδήγησαν σε συμφωνία κατά τις εργασίες της επιτροπής συνδιαλλαγής είναι: το πεδίο εφαρμογής, οι χρονικές παρεκκλίσεις, η αποζημίωση και η βοήθεια σε περίπτωση ατυχημάτων, τα δικαιώματα των επιβατών σε περίπτωση ματαιώσεων ή καθυστερήσεων, καθώς και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Το τελικό κείμενο μπορεί να θεωρηθεί λίαν ικανοποιητικό και ισορροπημένο, καθώς καταφέρνει να εξασφαλίσει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Το αποτέλεσμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής πρέπει να θεωρηθεί νίκη του Κοινοβουλίου.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Χαίρομαι που οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κρατών μελών κατέληξαν τελικά στην έγκριση ενός κανονισμού που εξασφαλίζει ενισχυμένα δικαιώματα για τους επιβάτες που ταξιδεύουν με λεωφορείο ή πούλμαν. Αυτός ο κανονισμός καλύπτει ένα κενό όσον αφορά τη νομοθεσία για τα δικαιώματα των επιβατών: δεν υπήρχε ευρωπαϊκή νομοθεσία για το θέμα αυτό μέχρι τώρα, σε αντίθεση με την κατάσταση στους τομείς των αεροπορικών και των σιδηροδρομικών μεταφορών.

Αυτό το κείμενο προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη θέσπιση αρκετών ειδών αποζημίωσης: σνακ και αναψυκτικά αν η καθυστέρηση υπερβαίνει τα 90 λεπτά· το κόστος μίας διανυκτέρευσης σε περίπτωση ταξιδιού που διακοπεί καθ’ οδόν, ατυχήματος ή καθυστέρησης που απαιτεί διανυκτέρευση· και ένα ανώτερο όριο όσον αφορά την επιστροφή τουλάχιστον 1.200 ευρώ σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας των αποσκευών οι οποίες τελούσαν υπό την ευθύνη της εταιρείας.

Επιπλέον, ειδικά δικαιώματα αναγνωρίστηκαν στους επιβάτες με αναπηρία, ιδιαίτερα η υποχρέωση των εταιρειών να τους παρέχουν βοήθεια –υπό την προϋπόθεση ότι έχουν ενημερωθεί για τις ανάγκες του ατόμου 36 ώρες νωρίτερα– και η καταβολή αποζημίωσης ή η επιστροφή του αντιτίμου για ζημία ή απώλεια οποιουδήποτε ειδικού εξοπλισμού. Αυτός ο κανονισμός θα εφαρμόζεται σε όλες τις τακτικές εθνικές ή διασυνοριακές γραμμές μεγάλων αποστάσεων (250 χλμ. και άνω) από την άνοιξη του 2013 και μετά.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το Συμβούλιο, υπό τη βελγική Προεδρία, αποδυνάμωσε αισθητά τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως αυτή εγκρίθηκε σε πρώτη και δεύτερη ανάγνωση. Το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού καλύπτει τις υπηρεσίες για ελάχιστη απόσταση 250 χλμ., όπερ σημαίνει ότι οι περισσότερες λεωφορειακές γραμμές δεν θα περιλαμβάνονται. Υπάρχει επίσης η διατύπωση για την επιστροφή των χρημάτων σε περίπτωση καθυστέρησης (τουλάχιστον δύο ωρών, ενώ θα πρέπει να επιστραφεί το ήμισυ του αντιτίμου του εισιτηρίου – συγκρίνετέ το με τις σιδηροδρομικές μεταφορές, όπου προβλέπεται επιστροφή αν υπάρχει καθυστέρηση μίας και πλέον ώρας). Τέλος, περιορίζονται και αποδυναμώνονται τα δικαιώματα των προσώπων με μειωμένη κινητικότητα και δεν διασφαλίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση στις λεωφορειακές υπηρεσίες. Κατά συνέπεια, ψηφίσαμε κατά.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, που επιτέλους αναγνωρίζει και προστατεύει τα δικαιώματα των ταξιδιωτών όλων των μέσων μεταφοράς, θέτοντας με αυτόν τον τρόπο τους χρήστες στο επίκεντρο της πολιτικής μεταφορών. Η μεγαλύτερη προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών συμβάλλει στο να ενθαρρυνθεί η χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς και ευνοεί τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων, με το να τις ωθεί να αναπτύξουν πιο ανταγωνιστικές υπηρεσίες. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο νέος κανονισμός θα εφαρμοστεί σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας.

Δύο σημαντικές νέες εξελίξεις είναι η πρόβλεψη για χρηματική αποζημίωση σε περίπτωση ατομικού τραυματισμού ή ζημίας ή απώλειας αποσκευών και η εγγύηση παροχής βοήθειας σε περίπτωση καθυστερήσεων ή διατάραξης δρομολογίων, η οποία θα βασίζεται στο πρότυπο που χρησιμοποιείται για τα τρένα και τα αεροπλάνα. Το τελικό κείμενο αναγνωρίζει και προστατεύει τους επιβάτες, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα και στα άτομα με αναπηρία, κατοχυρώνοντας κατάλληλη ενημέρωση και υπηρεσίες. Είναι επίσης σημαντικό να τονιστεί ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα πρόσθετο κόστος για τις επιχειρήσεις στον τομέα, που προστατεύονται από τον κίνδυνο να επωμιστούν δυσβάστακτα κόστη προσαρμογής, διασφαλίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στα δικαιώματα των επιβατών και στα εχέγγυα για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

  Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Μέσω αυτού του κανονισμού, τα δικαιώματα των επιβατών των λεωφορείων και πούλμαν επιτέλους αναγνωρίζονται διά νόμου. Παρά το γεγονός ότι η Επιτροπή πρότεινε αυτόν τον κανονισμό το 2008, μόλις τώρα επιτεύχθηκε ένας ικανοποιητικός συμβιβασμός, ούτως ώστε πλέον να προστατεύονται τα δικαιώματα των επιβατών στο μόνο μέσο μεταφοράς που μέχρι τώρα δεν διέθετε σχετικούς κανόνες προστασίας.

Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στα άτομα με αναπηρία και στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Το μόνο επίμαχο σημείο του κειμένου ήταν το πεδίο εφαρμογής των κανόνων, οι οποίοι ισχύουν μόνο για ταξίδια άνω των 250 χλμ. Η παροχή βοήθειας σε περίπτωση καθυστερήσεων θα περιλαμβάνει την υποχρέωση παροχής γευμάτων, αναψυκτικών και εναλλακτικού μέσου μεταφοράς. Αν ματαιωθεί ένα δρομολόγιο, οι επιβάτες όχι μόνο θα αποζημιώνονται, αλλά αν απαιτείται, θα τους παρέχονται έως και δύο διανυκτερεύσεις. Η απώλεια ή ζημία αποσκευών μπορεί να αποζημιώνεται μέχρι του ποσού των 1.200 ευρώ κατά ανώτατο όριο.

  Vilja Savisaar-Toomast (ALDE), γραπτώς. – (ET) Ψήφισα κατά της υπό συζήτηση έκθεσης σήμερα αναφορικά με τα δικαιώματα των επιβατών πούλμαν, διότι πιστεύω ότι δεν λαμβάνει υπόψη όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφήνει δε τεράστιο αριθμό υπηρεσιών πούλμαν εκτός του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας. Τα 250 χλμ. είναι μια σαφώς μεγάλη απόσταση, αφού έτσι εξαιρούνται εντελώς η Μάλτα, η Κύπρος και το Λουξεμβούργο. Εξαιρούνται επίσης οι περισσότερες εσθονικές, λετονικές, λιθουανικές, δανέζικες, ολλανδικές και βελγικές γραμμές πούλμαν. Δυστυχώς, οφείλω να παραδεχθώ ότι στη διάρκεια της διαδικασίας συνδιαλλαγής, η εσθονική κυβέρνηση υποστήριξε μια ακόμα μεγαλύτερη απόσταση, αυτή των 500 χλμ., η οποία θα εξαιρούσε εντελώς την Εσθονία. Ελπίζω ότι δεν θα αργήσει η μέρα που η εσθονική κυβέρνηση θα προασπιστεί τα δικαιώματα των επιβατών, αντί να προασπίζεται τα κέρδη των εταιρειών πούλμαν, καθώς ολοκληρώνεται η νομοθετική διαδικασία για την οδηγία.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Αυτή είναι η τέταρτη δέσμη για την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών. Μετά από μηχανισμούς που θεσπίζουν δικαιώματα για τους επιβάτες των αεροπορικών, σιδηροδρομικών και θαλάσσιων μεταφορών, στραφήκαμε τώρα στα δικαιώματα των επιβατών πούλμαν. Εφεξής, θα λαμβάνουν αποζημίωση σε περίπτωση καθυστερήσεων σε ταξίδια άνω των 250 χλμ., θα τους παρέχεται βοήθεια αν ακυρωθεί το δρομολόγιό τους, προστασία σε περίπτωση ατυχημάτων και θανατηφόρων τραυματισμών, καθώς και αποζημίωση για απώλεια ή φθορά αποσκευών. Οι επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα θα δικαιούνται επίσης ιδιαίτερη βοήθεια, όπως ήδη συμβαίνει στην περίπτωση των αεροπορικών εταιρειών. Η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρώτη και δεύτερη ανάγνωση αποδυναμώθηκε αισθητά στο τελικό αποτέλεσμα. Το Κοινοβούλιο ήθελε να εφαρμοστούν οι κανόνες στα ταξίδια άνω των 50 χλμ. Το Συμβούλιο ήθελε να εφαρμοστούν μόνο στα ταξίδια άνω των 500 χλμ. Ο συμβιβασμός ήταν στα 250 χλμ.

Αυτό σημαίνει ότι δεν ισχύουν για πολλά τρέχοντα δρομολόγια, όπως Βρυξέλλες-Άμστερνταμ, Λουξεμβούργο-Στρασβούργο ή Βιέννη-Βουδαπέστη. Εκείνο, ωστόσο, που είναι θετικό, είναι ότι η νομοθεσία παρέχει έναν κατάλογο δώδεκα βασικών κανόνων –που ισχύουν ασχέτως απόστασης– οι οποίοι εστιάζονται στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και άλλων ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Ωστόσο, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία είναι εξαιρετικά απογοητευμένη από τα πολύ φτωχά αποτελέσματα. Κατά συνέπεια, μαζί με τους υπόλοιπους Πράσινους, καταψήφισα αυτήν τη συμφωνία.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης η οποία στοχεύει στην παροχή περισσότερων δικαιωμάτων στους επιβάτες που ταξιδεύουν με λεωφορείο ή πούλμαν, περιλαμβανομένου του δικαιώματος σε βοήθεια για τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Η προστασία των καταναλωτών αποτελεί βασική προτεραιότητα του Εργατικού Κόμματος στην Ευρώπη.

  Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Επικροτώ την έγκριση αυτής της έκθεσης, ιδιαίτερα για τα θετικά στοιχεία που θεσπίζει με στόχο τη βοήθεια προς τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, για τη διευκόλυνση στην καταχώρηση και διεκπεραίωση καταγγελιών και για τη διευκόλυνση της αποζημίωσης και της βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος. Ωστόσο, θα ήθελα να υπογραμμίσω την επείγουσα ανάγκη να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη θα συμμορφώνονται αυστηρά προς τις διατάξεις που αφορούν τα δικαιώματα των επιβατών σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης, προκειμένου να αποτραπούν οι πολλές καταχρήσεις οι οποίες παρατηρούνται όσον αφορά την εφαρμογή του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών που ταξιδεύουν αεροπορικώς.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο βασικός στόχος της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι να διασφαλίσει ότι οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν διαθέτουν τα ίδια δικαιώματα που ισχύουν και για τα άλλα μέσα μεταφοράς, καθώς και να εξασφαλίσει ισότιμους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων στα διάφορα κράτη μέλη και τα διάφορα μέσα μεταφοράς. Παρά τις διαφωνίες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, επικροτώ το γεγονός ότι αυτός ο κανονισμός εγκρίθηκε, καθώς θα δώσει τη δυνατότητα να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, χωρίς να επιβαρύνονται σημαντικά οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός του κλάδου. Αυτός ο κανονισμός θεσπίζει μια δέσμη βασικών δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων θα ήθελα να επισημάνω την ιδιαίτερη προσοχή που δίνεται στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα και στα άτομα με αναπηρίες, καθώς και το δικαίωμα σε αποζημίωση και βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, ματαίωσης ή καθυστέρησης.

Αυτά τα δικαιώματα εφαρμόζονται σε όλες τις εθνικές και διασυνοριακές γραμμές, αρκεί η απόσταση που διανύεται να είναι 250 χλμ. και άνω. Καλύπτονται επίσης οι επιβάτες που διανύουν τμήμα μόνο αυτών των ταξιδιών μεγάλων αποστάσεων. Θεσπίστηκε επίσης σειρά από δικαιώματα που παρέχονται στους επιβάτες σε τακτικές γραμμές μικρών αποστάσεων, ειδικότερα η χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές και το δικαίωμα παροχής πληροφοριών κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE), γραπτώς. – (PL) Ο κανονισμός για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν αποτελεί έξοχο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδεικνύει την ανησυχία του για τα δικαιώματα των καταναλωτών. Μετά από δυσχερείς διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, εγκρίναμε ένα κείμενο που καταπιάνεται με τα μόνα μέσα μεταφοράς για τα οποία δεν είχε υπάρξει ακόμα ρύθμιση των δικαιωμάτων των επιβατών στο δίκαιο της ΕΕ. Στην αρχή των διαπραγματεύσεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε να θεσπιστούν νέοι κανονισμοί για ταξίδια άνω των 50 χλμ., ενώ το Συμβούλιο ήθελε απόσταση άνω των 500 χλμ. Χάρη σε έναν συμβιβασμό, η απόσταση καθορίστηκε στα 250 χλμ. και άνω. Στους επιβάτες που ταξιδεύουν σε τέτοια δρομολόγια θα δοθούν αρκετές παραχωρήσεις και δικαιώματα, παρόμοια με εκείνα τα οποία έχουν αναγνωριστεί στους επιβάτες που ταξιδεύουν αεροπορικώς. Η νομοθεσία της ΕΕ ρυθμίζει σαφώς τα δικαιώματά μου αν απολεσθούν οι αποσκευές μου σε αεροδρόμιο ή αν καθυστερήσει η απογείωση του αεροπλάνου μου για πολύ ώρα. Μέχρι τώρα, οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν βρίσκονταν σε πολύ χειρότερη μοίρα. Σήμερα, μεταξύ άλλων, θα μπορούν να απαιτούν αποζημίωση για καθυστερήσεις ή ζημία της αποσκευής τους, ενώ στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα θα παρέχεται ειδική συνοδεία.

Η δημιουργία ενός χάρτη δικαιωμάτων των επιβατών συνεπάγεται ότι οι πολίτες θα έχουν πληρέστερη πληροφόρηση αναφορικά με τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων. Ο χάρτης θα περιλαμβάνει μια συλλογή θεμελιωδών δικαιωμάτων που δικαιούται κάθε επιβάτης ασχέτως της απόστασης του ταξιδιού. Αυτό αποτελεί παράδειγμα καλής νομοθεσίας, που θέτει τον πολίτη στο επίκεντρο. Αυτός ο κανονισμός μάς επιτρέπει να ενισχύσουμε τα δικαιώματα των καταναλωτών και την κοινή αγορά και, επομένως, ψήφισα υπέρ της έγκρισής του.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Θεσπίζει δικαιώματα για τους επιβάτες που χρησιμοποιούν λεωφορεία και πούλμαν, τα οποία είναι ανάλογα με εκείνα που ισχύουν για όλα τα άλλα μέσα μεταφοράς. Ο κανονισμός ισχύει για όλες τις τακτικές γραμμές, τόσο τις εθνικές όσο και τις διασυνοριακές, που καλύπτουν μια ελάχιστη προγραμματισμένη απόσταση 250 χλμ.

Αυτά τα δικαιώματα αφορούν τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση ατόμων με αναπηρία στις μεταφορές, καθώς και την επιδίκαση αποζημίωσης σε περίπτωση θανάτου ή σωματικού τραυματισμού επιβάτη και απώλειας ή ζημίας αποσκευής. Αν ένα ταξίδι ματαιωθεί ή καθυστερήσει για περισσότερα από 120 λεπτά, θα προσφέρεται στους επιβάτες άμεσα η επιλογή είτε να αλλάξουν διαδρομή για το ταξίδι τους προς τον τελικό προορισμό, χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση, είτε να τους επιστραφεί το αντίτιμο του εισιτηρίου. Αν ο μεταφορέας δεν προσφέρει αυτήν την επιλογή, οι επιβάτες δικαιούνται αποζημίωση που θα ανέρχεται έως και στο 50% της αξίας του εισιτηρίου, πέραν της επιστροφής του αντιτίμου του εισιτηρίου. Αν ένα ταξίδι άνω των τριών ωρών ματαιωθεί ή καθυστερήσει πλέον των 90 λεπτών, ο μεταφορέας πρέπει να παράσχει διαμονή και ξενοδοχειακό κατάλυμα αξίας έως και 80 ευρώ για μία νύχτα και ανά επιβάτη, για δύο νύχτες κατά ανώτατο όριο.

Καλώ τους επιβάτες να ενημερωθούν επαρκώς για τα δικαιώματά τους, ούτως ώστε να μπορούν να τα διεκδικήσουν σε περίπτωση μη τήρησής τους.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Είναι καθήκον μας να διασφαλίσουμε ότι οι πάροχοι μεταφορικών υπηρεσιών έχουν σωστή συμπεριφορά έναντι των επιβατών και ότι τα άτομα με αναπηρία δεν αντιμετωπίζουν προσκόμματα στη χρήση των υπηρεσιών μεταφοράς. Είναι σημαντικό να διασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορέων από διάφορα κράτη μέλη, καθώς και μεταξύ των διαφόρων μέσων μεταφοράς. Χρειαζόμαστε έναν ισορροπημένο συμβιβασμό που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα των επιβατών σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, τα οποία ενίοτε διαφέρουν πολύ σε ό,τι αφορά το μέγεθος, χωρίς παράλληλα να επιβαρύνουμε υπερβολικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ακόμη πιο σημαντικό, κάθε νέος κανόνας θα πρέπει να βελτιώνει την ποιότητα του τομέα των μεταφορών της ΕΕ και να αυξάνει την ανταγωνιστικότητα. Ωστόσο, δεν πρέπει να λησμονούμε το ζήτημα της οδικής ασφάλειας. Στη Λιθουανία, εξαρτιόμαστε ιδιαίτερα από τις οδικές μεταφορές – περισσότερο από το 90% όλων των ταξιδιωτών χρησιμοποιούν αυτοκίνητο. Περίπου το 8% ταξιδεύει με λεωφορεία και πούλμαν. Η οδική ασφάλεια είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που δεν έτυχε επαρκούς προσοχής κατά τη γνώμη μου. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της ΕΕ, στη Λιθουανία, υπάρχουν 110 θάνατοι σε τροχαία ανά εκατομμύριο κατοίκων. Συγκριτικά, στη Σουηδία, υπάρχουν 39 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν 41. Αυτό το λιθουανικό ποσοστό είναι απαράδεκτο και πολύ υψηλότερο του μέσου όρου της ΕΕ, που είναι 70. Αυτό πρέπει να αλλάξει.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ την έκθεση για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, καθώς αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την παροχή μεγαλύτερης προστασίας στους ταξιδιώτες, καθώς και για την αύξηση της άνεσης και διευκόλυνσης των ατόμων με αναπηρία. Η έκθεση διασφαλίζει ότι όσοι ταξιδεύουν με πούλμαν σε μεγαλύτερες αποστάσεις στην Ευρώπη έχουν πρόσβαση σε καλύτερη ενημέρωση, υποστήριξη και αποζημίωση σε περίπτωση καθυστέρησης ή ματαίωσης γραμμής. Οι επιβάτες θα δικαιούνται αναψυκτικά σε περίπτωση μικρής καθυστέρησης, επιστροφή χρημάτων για καθυστέρηση άνω των 2 ωρών, καθώς και έως 1.200 ευρώ για τη φθορά ή απώλεια αποσκευών.

Υποστηρίζω τη σημαντική πρόοδο που σημειώνει αυτή η έκθεση σε σχέση με τα δικαιώματα των ταξιδιωτών με αναπηρία. Για πρώτη φορά, εξασφαλίζεται η χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές, καθώς ο κανονισμός αναφέρει ότι όλο το προσωπικό λεωφορείων και πούλμαν πρέπει να είναι καταρτισμένο για την παροχή βοήθειας προς ανθρώπους με αναπηρία, στις δε περιπτώσεις που δεν μπορεί να παρασχεθεί κατάλληλη βοήθεια, ένας επιβάτης μπορεί να ταξιδέψει δωρεάν μαζί με το άτομο με αναπηρία, προκειμένου να διασφαλίσει την άνεσή του. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα ώστε να ενωθεί η Ευρώπη στον αγώνα κατά των διακρίσεων. Η ψήφος μου υπέρ αυτής της έκθεσης αντιπροσωπεύει την ανάγκη θέσπισης ενός ευρωπαϊκού προτύπου δικαιωμάτων για τους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν, το οποίο θα διασφαλίζει την άνεση, την ασφάλεια και τη σωστή συμπεριφορά προς αυτούς, καθώς ταξιδεύουν στην Ευρώπη.

  Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, το οποίο προτείνει μια κατάλληλη νομοθεσία όσον αφορά τα δικαιώματα των επιβατών στις δημόσιες οδικές μεταφορές. Κατά συνέπεια, θα θεσπιστούν ειδικά μέτρα για να ενισχυθεί η ασφάλεια δικαίου, τα δικαιώματα και η ενημέρωση των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Εφεξής, οι ταξιδιώτες θα έχουν τις ίδιες εγγυήσεις αποζημίωσης με εκείνες στους τομείς των σιδηροδρομικών και των αεροπορικών μεταφορών, ειδικότερα αν το ταξίδι τους καθυστερήσει ή ματαιωθεί. Αυτή η ψηφοφορία αποτελεί μέρος της πολιτικής βούλησης της ΕΕ να θεσπίσει κοινή νομοθεσία για τους χρήστες όλων των μέσων μεταφορών. Επικροτώ, επίσης, την εφαρμογή μέτρων υπέρ των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα: αυτά τα μέτρα θα διευκολύνουν την πρόσβασή τους στις οδικές μεταφορές. Αυτή η απόφαση συμβάλλει στην άρση των εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία όσων ταξιδεύουν εντός του ευρωπαϊκού χώρου. Τέλος, επιτεύχθηκε ισορροπία με την πρόταση ευέλικτης νομοθεσίας, η οποία θα διασφαλίσει ότι οι μεταφορικές εταιρείες, που συχνά είναι μικρές επιχειρήσεις, δεν επιβαρύνονται υπέρμετρα. Κατά την άποψή μου, αυτά τα νέα μέτρα συμβάλλουν στην προώθηση ενός μέσου μεταφορών το οποίο είναι προσιτό στον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων, ιδιαίτερα στον τομέα του τουρισμού.

  Iva Zanicchi (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Cancian, διότι επιτέλους θεσπίζει βασικές εγγυήσεις για τα 70 εκατομμύρια ευρωπαίων πολιτών που ταξιδεύουν με λεωφορείο ή πούλμαν κάθε χρόνο εντός της Ευρώπης και που ανέμεναν εδώ και αρκετό καιρό να κατοχυρωθούν τα δικαιώματά τους.

Ασχέτως του μέσου μεταφοράς που επιλέγουν, θα παρέχεται προστασία και μέριμνα στους ευρωπαίους πολίτες ως αποτέλεσμα της δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να προβεί στη διεξοδική αναθεώρηση των υφιστάμενων κανονισμών και να τους εναρμονίσει σε έναν ενιαίο νόμο, ο οποίος προβλέπει κοινά πρότυπα για όλα τα είδη ταξιδιού, καθώς και ειδικές διατάξεις για την ιδιαίτερη μέθοδο μεταφοράς που επιλέγεται.

Έκθεση: Martin Callanan (A7-0287/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι η μέση μείωση εκπομπών CO2 κατά την περίοδο 2002-2007 σε ό,τι αφορά τα ελαφρά εμπορικά οχήματα ήταν μόλις 0,4-0,5% ετησίως, καθώς και ότι οι στόχοι της ΕΕ για καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι αναγκαίοι προκειμένου να αποφευχθεί ο κατακερματισμός εντός της εσωτερικής αγοράς, ψηφίζω υπέρ αυτής της πρότασης. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι τα ελαφρά εμπορικά οχήματα δεν μπορούν να συγκριθούν με τα επιβατικά οχήματα, καθώς και ότι η πρόταση για 150 g ανά CO2/χλμ. είναι φιλόδοξη, αλλά εφικτή.

Συμφωνώ, επίσης, με τη δυνατότητα να σχηματίζουν οι κατασκευαστές συνδυασμούς επιβατικών και ελαφρών εμπορικών οχημάτων, αφού αυτό έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τα κόστη συμμόρφωσης για τους κατασκευαστές και αυξάνει την απασχόληση στο πλαίσιο μιας πιο πράσινης οικονομίας, συνάδοντας με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020». Συμφωνώ, επίσης, ότι αυτό το ζήτημα θα πρέπει να εξεταστεί σε αρκετές φάσεις από το 2011, και όχι μόνο το 2014 όπως προτείνει η Επιτροπή.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, όπου το ΕΚ υποστηρίζει έναν νέο κανονισμό της ΕΕ, με τον οποίο θεσπίζονται όρια εκπομπών CO2 από το 2014 σε ό,τι αφορά τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Πιστεύω ότι οι νέες απαιτήσεις και τα όρια εκπομπών CO2 θα συμβάλουν στην καταπολέμηση της παγκόσμιας θέρμανσης, στον περιορισμό των λειτουργικών δαπανών μέσω της εξοικονόμησης καυσίμων και στην προώθηση της καινοτομίας και της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαίων κατασκευαστών αυτοκινήτων. Με αυτούς τους κανόνες, πρέπει να ενσωματωθούν πράσινες τεχνολογίες στα οχήματα, τα οποία πρέπει να συνεχίσουν να διατίθενται σε προσιτές τιμές. Από το 2014, το 70% των καινούργιων εμπορικών οχημάτων έως 3,5 τόνους θα πρέπει να συμμορφώνεται με ένα μέσο όριο εκπομπών 175 γραμμαρίων CO2 ανά χιλιόμετρο. Το 2020, το όριο θα πέσει στα 147 γραμμάρια. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο, αλλά εφικτό σχέδιο.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης. Στη συνεδρίασή του στις 8-9 Μαρτίου 2007, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανέλαβε μια σταθερή δέσμευση να μειώσει τις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της Κοινότητας τουλάχιστον κατά 20% έναντι των επιπέδων του 1990 έως το 2020, και κατά 30% υπό τον όρο ότι οι άλλες ανεπτυγμένες χώρες θα δεσμευτούν για ανάλογες μειώσεις εκπομπών και ότι οι οικονομικά πιο προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες θα συμβάλουν σύμφωνα με τις αντίστοιχες δυνατότητές τους. Θα πρέπει να εφαρμοστούν πολιτικές και μέτρα σε επίπεδο κρατών μελών και σε επίπεδο ΕΕ σε όλους τους τομείς της οικονομίας της ΕΕ, και όχι μόνο στον κλάδο της βιομηχανίας και στον κλάδο της ενέργειας, προκειμένου να επιτευχθούν οι αναγκαίες μειώσεις εκπομπών. Οι οδικές μεταφορές είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος τομέας-πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ και οι εκπομπές του, μεταξύ άλλων από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα, συνεχίζουν να αυξάνονται. Αν συνεχιστεί η αύξηση των εκπομπών αερίων των οδικών μεταφορών, αυτό θα υπονομεύσει σε σημαντικό βαθμό τις προσπάθειες που καταβάλλουν άλλοι τομείς για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Έως τώρα στην ΕΕ δεν υπήρξε νομοθεσία που να ρυθμίζει τις εκπομπές CO2 από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα, παρόλο που αυξάνεται η ζήτηση για τα οχήματα αυτά στην ΕΕ. Πιστεύω ότι καταφέραμε να επιτύχουμε μια συμφωνία με το Συμβούλιο για ένα ισορροπημένο έγγραφο, που θα συμβάλει στη μείωση των εκπομπών CO2 και θα ενθαρρύνει τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας να επενδύσει σε νέες και λιγότερο ρυπογόνες τεχνολογίες.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η ιδέα είναι ευγενής: η μείωση των εκπομπών CO2 των ελαφρών οχημάτων. Ωστόσο, αυτό που παρουσιάζεται σε εμάς ως ρεαλιστικός συμβιβασμός με το Συμβούλιο είναι στην πραγματικότητα μια πολύ υποδεέστερη συμφωνία. Η έκθεση που εγκρίθηκε περιορίζει τις μέσες εκπομπές CO2 των καινούργιων ελαφρών εμπορικών οχημάτων στα 175 g/χλμ., ενώ ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι τα 147 g/χλμ., κάτι που δεν θα επιτευχθεί τουλάχιστον έως το 2020. Αυτό δεν αρκεί. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε όριο 135 g/χλμ., μια πιο φιλόδοξη και εξίσου ρεαλιστική πρόταση. Ψήφισα κατά της έκθεσης αυτής, διότι λυπούμαι που δεν επιτύχαμε έναν συμβιβασμό που να μας φέρνει πλησιέστερα στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι βελτιώσεις στην ενεργειακή απόδοση και στη διαχείριση της καινοτομίας αποτελούν σήμερα προτεραιότητες, όπως όλοι αναγνωρίζουν, εξακολουθεί όμως να υφίσταται η ανάγκη να τιμήσουμε τις δεσμεύσεις μας κάνοντας πιο φιλόδοξες προτάσεις.

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Η πρόταση κανονισμού για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα εμπίπτει στο στρατηγικό πλαίσιο της Επιτροπής για μείωση των εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, αρκετά γραφήματα στην τελευταία έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος δείχνουν σαφώς ότι οι εκπομπές CO2 που εκλύουν οι οδικές μεταφορές στην ΕΕ των 15 και στην ΕΕ των 27 είτε παρέμειναν σταθερές είτε μειώνονται από το 2003. Επιπλέον, αξίζει να λάβουμε υπόψη ότι τα ελαφρά εμπορικά οχήματα ευθύνονται μόλις για το 1,5% περίπου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που εκλύονται από τον τομέα των μεταφορών.

Οι μακρές και δύσκολες διαπραγματεύσεις στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων επικεντρώθηκαν πρωτίστως στο μακροπρόθεσμο όριο εκπομπών, το οποίο συμφωνήθηκε στα 147g CO2/χλμ.. Αυτός ο αριθμός, αν και είναι καλύτερος από εκείνον που προτάθηκε αρχικά, δεν ικανοποιεί πλήρως τις προσδοκίες μου. Μάλιστα, για να προστατευθεί η βιομηχανία στον τομέα, η Ιταλία ζήτησε να κατέβει το επίπεδο κάτω από τα 160g CO2/χλμ., στο δε Συμβούλιο, πολλά κράτη μέλη φαίνονταν να προσανατολίζονται σε συμφωνία για ένα ελάχιστο όριο στα 155g CO2/χλμ..

Συμπερασματικά, νομίζω ότι το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε στον τριμερή διάλογο μεταξύ Επιτροπής, Συμβουλίου και Κοινοβουλίου όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών CO2 παραμένει δυσανάλογο σε σύγκριση με τα ειδικά χαρακτηριστικά του τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας και θα ήθελα να εκφράσω την ανησυχία μου για τον κίνδυνο να ζημιωθεί ο κλάδος και τα επίπεδα απασχόλησης στον τομέα.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Τα ελαφρά εμπορικά οχήματα χρησιμοποιούνται κυρίως από τις επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Επί του παρόντος, τα ελαφρά εμπορικά οχήματα αποτελούν περίπου το 12% του στόλου. Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι αυτά τα οχήματα συχνά αγοράζονται από αγοραστές στόλων οχημάτων σε τεράστιες ποσότητες και, κατά συνέπεια, ήδη κρίνονται προσεκτικά για την απόδοσή τους και τις λειτουργικές τους δαπάνες. Η μέση μείωση των εκπομπών CO2 την περίοδο 2002-2007 όσον αφορά τα ελαφρά εμπορικά οχήματα ανερχόταν σε 0,4-0,5% ετησίως, αυτές δε οι βελτιώσεις στην απόδοση καυσίμου αντισταθμίστηκαν από την αύξηση της ζήτησης για μεταφορές και το μέγεθος των οχημάτων. Κατά συνέπεια, η έγκριση στόχων, σε ενωσιακό επίπεδο, όσον αφορά τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι αναγκαία, προκειμένου να αποτραπεί το ενδεχόμενο να οδηγήσει σε κατακερματισμό εντός της εσωτερικής αγοράς η έγκριση διαφορετικών μέτρων σε επίπεδο κρατών μελών. Επιπλέον, η θέσπιση προδιαγραφών εκπομπών CO2 για τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι αναγκαία προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος ύπαρξης κανονιστικού κενού συνεπεία ενός βαθμού αλληλεπικάλυψης μεταξύ των ταξινομήσεων επιβατικών αυτοκινήτων και ελαφρών εμπορικών οχημάτων.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή για το μέχρι τώρα έργο του. Εκτιμώ την ουσία αυτού του κειμένου, που επιδιώκει να συμβάλει στον στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση των εκπομπών CO2 μέσω της παραγωγής, μεταξύ άλλων, ελαφρών εμπορικών οχημάτων με καλύτερη λειτουργία. Ωστόσο, είναι ευρέως γνωστό ότι αυτές οι μεταφορικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά για εμπορικούς σκοπούς και, επομένως, σε σύγκριση με τα επιβατικά αυτοκίνητα, υπάρχουν μικρότερα περιθώρια για την τροποποίηση του σχήματος ή του όγκου τους.

Εφόσον γίνεται κατανοητό ότι ο καλύτερος τρόπος να επιτευχθεί αυτό –όπως σημειώνει ο εισηγητής– είναι μέσω των τροποποιήσεων σε μηχανές και μηχανικούς, όντως υποστηρίζω τη συμφωνία που επιτεύχθηκε σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή αυτών των αλλαγών. Νομίζω ότι ο αρχικός, βραχυπρόθεσμος στόχος επίτευξης των 175g CO2/χλμ. μεταξύ 2014 και 2017 είναι όντως πολύ λογικός, ενώ η περαιτέρω μείωση των εκπομπών στα 147 CO2/χλμ. μπορεί λογικά να έχει επιτευχθεί έως το 2020.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Από τη μία πλευρά, είναι κατανοητό ότι η πρόταση βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη νομοθεσία που διέπει τις εκπομπές CO2 των αυτοκινήτων, από την άλλη όμως πλευρά, θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι αυτός ο κλάδος δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Τα ημιφορτηγά έχουν μακρύτερο κύκλο εξέλιξης και παραγωγής και χρησιμοποιούνται κυρίως για εμπορικούς σκοπούς, σε αντίθεση δε με τα αυτοκίνητα, υπάρχουν λιγότερες εναλλακτικές για την τροποποίηση του σχήματος και του βάρους τους προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων. Ο βασικός τρόπος για να επιτευχθεί αυτό στα ημιφορτηγά είναι να τροποποιηθούν η μηχανή και τα μηχανικά μέρη του οχήματος, κάτι το οποίο είναι μια πολύ πιο χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία από μια απλή αλλαγή στο αμάξωμα του οχήματος. Το γεγονός ότι τα ημιφορτηγά είναι σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό πετρελαιοκίνητα επίσης παίζει σημαντικό ρόλο.

Έχω επιφυλάξεις για την πρόταση ότι οι κυρώσεις σε βάρος των παραγωγών που δεν καταφέρνουν να μειώσουν τις εκπομπές CO2 των ημιφορτηγών θα πρέπει να είναι αυστηρότερες σε σύγκριση με τις κυρώσεις για τη μη επίτευξη της μείωσης των εκπομπών αυτοκινήτων. Κατά τη γνώμη μου, οι κυρώσεις θα πρέπει να είναι ίδιες και στις δύο κατηγορίες. Κατανοώ τους λόγους της θέσπισης υποχρεωτικών μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας στα ημιφορτηγά, ανησυχώ όμως ότι αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα προηγούμενο για την εγκατάσταση μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας σε άλλες κατηγορίες οχημάτων. Πρέπει να σκεφθούμε προσεκτικά μήπως αυτό συνιστά τελικά μια υπερβολικά αυστηρή ρύθμιση, που ξεπερνά το πλαίσιο της αναλογικότητας.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η στρατηγική για τη βιώσιμη ανάπτυξη καταπιάνεται με τα πλέον πιεστικά προβλήματα βιώσιμης ανάπτυξης, όπως είναι οι μεταφορές, η κλιματική αλλαγή, η δημόσια υγεία και η εξοικονόμηση ενέργειας. Ο τομέας των οδικών μεταφορών είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ένωση, οι δε εκπομπές του, περιλαμβανομένων εκείνων από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα, συνεχίζουν να αυξάνονται. Αν οι εκπομπές σε αυτόν τον τομέα συνεχίσουν να αυξάνονται, αυτή η αύξηση θα υπονομεύσει αισθητά τις προσπάθειες που καταβάλλουν άλλοι τομείς για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε τεχνολογική πρόοδο και να προωθήσουμε την οικολογική καινοτομία, λαμβάνοντας υπόψη τη μελλοντική τεχνολογική εξέλιξη για την ενισχυμένη μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας και τη δημιουργία περισσότερων ποιοτικών θέσεων εργασίας. Αναγνωρίζοντας τα υψηλά κόστη έρευνας και ανάπτυξης και προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας, θα πρέπει να εφαρμοστούν μηχανισμοί κινήτρων, όπως είναι η ανταμοιβή για οικολογικές καινοτομίες και η χορήγηση πιστωτικών υπερμορίων.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Νομίζω ότι αυτό το σχέδιο κανονισμού βασίζεται στην υπόθεση ότι η μείωση της κατανάλωσης καυσίμων των ελαφρών εμπορικών οχημάτων (ΕΕΟ) θα μειώσει το συνολικό επίπεδο εκπομπών CO2 των μεταφορών, μετριάζοντας με αυτόν τον τρόπο την κλιματική αλλαγή και θεσπίζοντας όρια εκπομπών CO2 για νέα ΕΕΟ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τις προδιαγραφές εκπομπών ρύπων όσον αφορά τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα, η οποία είναι επακόλουθο της στρατηγικής της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών από τα ελαφρά οχήματα. Αυτή η έκθεση περιλαμβάνει μέτρα –όπως είναι τα πιστωτικά υπερμόρια για τα μη ρυπογόνα οχήματα ή τα οχήματα με χαμηλές εκπομπές ρύπων, πρόστιμα για την υπέρβαση των ορίων και κίνητρα για την οικολογική καινοτομία, ώστε να ενθαρρυνθούν οι κατασκευαστές να αναπτύξουν νέες, πιο φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες– τα οποία θα ωφελήσουν την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ και θα δημιουργήσουν ευκαιρίες απασχόλησης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Τώρα πλέον που η συζήτηση για τις εκπομπές CO2 κατέστη αναπόφευκτη, αφού βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης για την κλιματική αλλαγή, είναι σημαντικό να εξευρεθούν λύσεις για την απαραίτητη μείωση των εκπομπών των ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Ο σκοπός της έγκρισης στόχων της ΕΕ για καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι να αποφευχθεί ο κατακερματισμός της εσωτερικής αγοράς, τον οποίο θα προκαλούσε η έγκριση διαφορετικών μέτρων από τα κράτη μέλη. Όπως επισημαίνει ο εισηγητής, αυτός ο νέος κανονισμός θα χρησιμεύσει επίσης ως κίνητρο για τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας, ώστε να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο τομέας των οδικών μεταφορών είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι εκπομπές του αυξάνονται συνεχώς. Κατά συνέπεια, όλες οι κατηγορίες οχημάτων πρέπει να καλύπτονται από κανονισμούς με στόχο τη μείωση των εκπομπών, συμπεριλαμβανομένων των ελαφρών εμπορικών οχημάτων.

Ο στόχος της μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου θα επιτευχθεί ευκολότερα αν υπάρξει νομοθεσία της ΕΕ αντί της εθνικής νομοθεσίας με διαφορετικούς στόχους. Επιπλέον, θα έχουμε μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου όσον αφορά τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Ωστόσο, πρέπει να συνταιριάξουμε φιλοδοξία και πραγματισμό και κοινή λογική. Κατά συνέπεια, γνωρίζοντας ότι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις είναι κυρίως εκείνες που χρησιμοποιούν ελαφρά εμπορικά οχήματα και ότι αυτές αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 99,8% των εταιρειών στην ΕΕ και το 67,4% των θέσεων εργασίας, δεν μπορούμε να θεσπίσουμε στόχους που θα τις έφερναν σε δυσμενή θέση.

Επομένως, συμφωνώ με τον στόχο για όριο εκπομπών 147 g CO2/χλμ. όσον αφορά τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα που ταξινομούνται στην ΕΕ, υπό τον όρο ότι θα επιβεβαιωθεί η βιωσιμότητα αυτής της επιλογής. Επικροτώ επίσης το γεγονός ότι δεν θεσπίστηκε ενιαίο ευρωπαϊκό όριο ταχύτητας για την εν λόγω κατηγορία οχημάτων.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είμαστε υπέρ της ανάπτυξης και εφαρμογής τεχνολογιών που μειώνουν την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων και, συνεπώς, τα επίπεδα εκπομπών αερίων στην ατμόσφαιρα ως αποτέλεσμα της καύσης τους. Αυτό συμβαίνει για λόγους ποιότητας του περιβάλλοντος και για την υγεία και ευημερία των ανθρώπων, καθώς και για λόγους που σχετίζονται με τη βαθμιαία και αναπόδραστη παγκόσμια έλλειψη αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων, η διαχείριση των οποίων θα πρέπει να γίνει με άκρως σοφό και συνετό τρόπο. Αυτή η προσέγγιση είναι επίσης αδιάρρηκτα συνδεδεμένη με την εστίαση σε μέσα μεταφοράς που δεν βασίζονται σε αυτήν τη μορφή ενέργειας, όπως είναι οι σιδηρόδρομοι, οι οποίοι απαιτούν επενδύσεις για να διασφαλιστεί η ανάπτυξή τους. Σε αυτήν τη συγκεκριμένη περίπτωση, πιστεύουμε ότι οι προδιαγραφές απόδοσης όσον αφορά τις εκπομπές καυσαερίων από τα νέα ελαφρά εμπορικά οχήματα δεν πρέπει να αγνοήσουν ούτε τις διαφορές μεταξύ των κατασκευαστών αυτοκινήτων ούτε τα εύλογα συμφέροντα και τις ανάγκες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στα διάφορα κράτη μέλη.

Η συζήτηση αυτού του φακέλου έδειξε ότι υπάρχουν διάφορες δυνατότητες για να περιοριστούν οι εκπομπές των οχημάτων, με εγγενή επενδυτικά κόστη, καθώς και με διαφορετικά χρονοδιαγράμματα εφαρμογής, τα οποία πρέπει να αξιολογηθούν προσεκτικά. Αυτές οι διαφορετικές δυνατότητες περιλαμβάνουν τη θέσπιση μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας στα οχήματα, οι οποίοι, πέραν της μείωσης των εκπομπών, μπορούν να έχουν επίσης θετικές συνέπειες για την οδική ασφάλεια.

  Karl-Heinz Florenz (PPE), γραπτώς. – (DE) Απείχα σήμερα, διότι δεν μπορούσα να υποστηρίξω τον συμβιβασμό στον οποίο κατέληξε η διαπραγμάτευση. Υστερεί έναντι εκείνων που απαιτούνται και τα 147 γραμμάρια δεν αποτελούν έναν επαρκώς φιλόδοξο μακροπρόθεσμο στόχο. Ωστόσο, δεν ψήφισα κατά της έκθεσης, διότι ο συμβιβασμός θα εφαρμοστεί γρήγορα και θα δώσει τη δυνατότητα να γίνουν ταχέως οι αναγκαίες καινοτομίες. Οι αυστηροί περιβαλλοντικοί όροι δεν θα βλάψουν τον κλάδο. Τουναντίον, μόνο φιλόδοξοι στόχοι θα ασκήσουν την αναγκαία πίεση για καινοτομία και αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος ώστε η βιομηχανία μας να παραμείνει πρωτοπόρα. Η άμβλυνση του μακροπρόθεσμου στόχου, ειδικότερα, μου αποδεικνύει ότι η αυτοκινητοβιομηχανία δεν διδάχθηκε από τη νομοθεσία για τα όρια εκπομπών CO2 όσον αφορά τα αυτοκίνητα, η οποία εγκρίθηκε πριν από δύο χρόνια, ότι στο μέλλον δεν θα μπορεί να πωλεί παρά μόνο «καθαρά» αυτοκίνητα. Η αυτοκινητοβιομηχανία δεν φαίνεται να προσφέρει στους πελάτες της και πολύ κοινή λογική. Αντί της έρευνας σε νέες τεχνολογίες, ο κλάδος κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταπολεμήσει τις προτεινόμενες ρυθμίσεις.

Εκμεταλλεύτηκε όλες ανεξαιρέτως τις γραμμές άμυνας και δεν επέδειξε καμία διάθεση να συμμετάσχει σε μια εποικοδομητική συνεργασία. Αυτό είναι απογοητευτικό. Επιπλέον, για μία ακόμη φορά χάσαμε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε ότι προστατεύοντας τον κλάδο μας κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν του προσφέρουμε την παραμικρή ωφέλεια. Το μέλλον καλεί, αλλά εμείς δεν ακούμε. Μόλις χθες, η VW παρουσίασε στην Έκθεση Αυτοκινήτων του Detroit το όχημά της που επιτυγχάνει κατανάλωση ενός λίτρου καυσίμου, πράγμα που δείχνει τι είναι δυνατό.

  Estelle Grelier (S&D), γραπτώς. – (FR) Η έγκριση της πρότασης της Επιτροπής για έναν κανονισμό που αφορά τον καθορισμό προτύπων για τις επιδόσεις των καινούργιων ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων μου φαίνεται όσο τίποτε άλλο ένα στοίχημα για το μέλλον. Ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε σχετικά με τον περιορισμό των μέσων εκπομπών CO2 στα 147 g/χλμ. έως το 2020 δεν ανταποκρίνεται στις αρχικές φιλοδοξίες των συναδέλφων μου βουλευτών, μελών της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων από την Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι οποίοι προηγουμένως υποστήριζαν έναν πολύ πιο φιλόδοξο στόχο (135 g/χλμ.). Υποστηρίχθηκαν σε αυτό από την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία και τη Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών. Πίσω από αυτήν τη «μάχη των αριθμών», ωστόσο, πρέπει να επιτευχθεί ισορροπία ανάμεσα στις περιβαλλοντικές προκλήσεις που αναγνωρίζουν όλοι και σε ορισμένες κοινωνικές και βιομηχανικές απαιτήσεις οι οποίες δεν πρέπει να λησμονούνται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρώ ενδεδειγμένο να εγκριθεί ο συμβιβασμός μόνο μετά την αναθεώρηση του κανονισμού έως τον Ιανουάριο του 2013 και μόνο μετά τη μελέτη σκοπιμότητας και την επαναξιολόγηση των στόχων. Αυτή η αναθεώρηση δεν θα μας επιτρέψει μόνο να επιστρέψουμε σε αυτό το θέμα γρήγορα και να σημειώσουμε περαιτέρω πρόοδο στην καταπολέμηση της ρύπανσης από τα οχήματα, αλλά θα αποτελέσει επίσης και μια ευκαιρία να εξετάσουμε το ζήτημα της έρευνας και καινοτομίας της ΕΕ στον χώρο των οδικών μεταφορών. Η ημερομηνία έχει καθοριστεί για το 2012.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Για να ανταποκριθεί στους φιλόδοξους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη βιώσιμη ανάπτυξη και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, είναι σημαντικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει δράση στον τομέα των οχημάτων. Σε σχέση με αυτό, η έγκριση αυτής της έκθεσης αποτελεί ένα ακόμη βήμα προόδου όσον αφορά την κατασκευή οχημάτων που ρυπαίνουν λιγότερο. Ωστόσο, λυπούμαι πάρα πολύ για την έλλειψη φιλοδοξίας σε αυτόν τον κανονισμό σε σχέση με τη μείωση των εκπομπών CO2 για τα νέα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Ενώ ψήφισα βεβαίως υπέρ αυτού του ψηφίσματος, εκείνο για το οποίο ψήφισα ήταν η αρχική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: συγκεκριμένα, έναν στόχο 135 g CO2/χλμ. έως το 2014 και 120 g CO2/χλμ. έως το 2020 (αντί εκείνου που τελικά εγκρίθηκε: 175 g CO2/χλμ. έως το 2014 και 147 g CO2/χλμ. έως το 2020). Σήμερα, είναι διαθέσιμη η τεχνολογία που θα μας επιτρέψει να επιτύχουμε πολύ χαμηλότερα ανώτατα όρια και να το κάνουμε αυτό πολύ πιο γρήγορα σε σύγκριση με ό,τι προβλέπουν οι στόχοι σε αυτήν την έκθεση.

  Mathieu Grosch (PPE), γραπτώς. – (DE) Η μείωση των εκπομπών CO2 όλων των μορφών μεταφορών, περιλαμβανομένων των μικρών εμπορικών οχημάτων, αποτελεί ευκταίο στόχο. Είναι σημαντικό να θεσπιστούν όρια για να ενθαρρύνουμε τους κατασκευαστές οχημάτων να ακολουθήσουν μια φιλόδοξη προσέγγιση. Η συμφωνία για τα όρια οφείλεται, μεταξύ άλλων, στις διαπραγματευτικές ικανότητες της βελγικής Προεδρίας.

Αυτός ο συμβιβασμός περιλαμβάνει τον βραχυπρόθεσμο στόχο της μείωσης των εκπομπών στα 175 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο έως το 2014. Επιπλέον, θα υπάρξει σταδιακή, βαθμιαία μείωση, προκειμένου να επιτευχθεί ο μακροπρόθεσμος στόχος των 147 γραμμαρίων ανά χιλιόμετρο έως το 2020. Αυτοί οι στόχοι συνοδεύονται από μέτρα που παρέχουν κίνητρα για τη βιομηχανία ώστε να κατασκευάσει αποδοτικά από ενεργειακή σκοπιά εμπορικά οχήματα. Η επίτευξη αυτών των στόχων δεν θα ωφελήσει μόνο τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, που αποτελούν τους βασικούς χρήστες των ημιφορτηγών και των μικρών φορτηγών διανομής εμπορευμάτων, αλλά επίσης τους ιδιώτες και, κυρίως, το περιβάλλον.

Στο μέλλον, θα μπορέσουμε να διαδραματίσουμε τον ρόλο που μας αναλογεί σε επίπεδο ΕΕ, αλλά και στην παγκόσμια αγορά, αν μπορέσουμε να παραγάγουμε ασφαλή και «καθαρά» αυτοκίνητα. Επιπλέον, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να εξαχθεί η εμπειρογνωμοσύνη μας σε άλλες χώρες, όπως η Κίνα, ως αποτέλεσμα καθυστερήσεων στη χάραξη πολιτικής της ΕΕ. Αντιθέτως, πρέπει να αδράξουμε αυτήν την ευκαιρία για να εφαρμόσουμε μια βιώσιμη ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική, η οποία θα έχει θετικές επιπτώσεις όχι μόνο στην Ευρώπη ως βιομηχανική τοποθεσία, αλλά και στην απασχόληση.

Επικροτώ αυτόν τον συμβιβασμό και, ως εκ τούτου, τον υποστήριξα.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με τη διάταξη ότι, ακριβώς όπως ο τομέας των επιβατικών αυτοκινήτων κάνει μεγάλα βήματα προόδου στην κατεύθυνση της μείωσης των εκπομπών, ανάλογα θα πρέπει να πράξει και ο τομέας των ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Οι κατασκευαστές θα διαθέσουν, συνεπώς, στην αγορά νέα οχήματα με βελτιωμένη απόδοση εκπομπών CO2. Αυτό θα δώσει στους χρήστες τη δυνατότητα να αναβαθμίσουν τον στόλο τους και να μειώσουν το ποσοστό τους στο «αποτύπωμα CO2». Σκοπός αυτής της προτεινόμενης νομοθεσίας είναι η μείωση των εκπομπών CO2 από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αυτό είναι δυσχερέστερο να επιτευχθεί σε σύγκριση με τα αυτοκίνητα, διότι τα αμαξώματα των ελαφρών εμπορικών οχημάτων δεν μπορούν να τροποποιηθούν πολύ εύκολα ή φθηνά, ώστε να τα καταστήσουμε πιο αποδοτικά. Αντ’ αυτού, όλες οι αλλαγές πρέπει να γίνουν στις μηχανές ή στα μηχανικά μέρη. Αυτό αποτελεί εξαιρετικά σημαντική επένδυση. Ωστόσο, είναι αμφίβολο αν η συγκεκριμένη πρόταση θα επιτύχει αυτόν τον στόχο: υπάρχουν σημαντικές ανησυχίες αναφορικά με το αν τα μέτρα θα ανταποκριθούν στον αρχικό στόχο της πρόληψης της κλιματικής αλλαγής και με το αν οι στόχοι και το χρονοδιάγραμμα που προτείνονται είναι ρεαλιστικά και εφικτά από οικονομική άποψη. Υπάρχει επίσης ανησυχία ότι ενδέχεται να μειώσουν την ανταγωνιστικότητα σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, θεωρώ ότι θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή σε τρεις τομείς: στην οικονομική κάμψη και στον σοβαρό της αντίκτυπο στους κατασκευαστές αυτοκινήτων και στους χρήστες, στην ανάγκη να υποστηρίξουμε τον κλάδο (τους κατασκευαστές) αντί να τον φέρουμε σε δυσχερή θέση με επαχθή μέτρα (ή ακόμη και με πρόστιμα), καθώς και στην ανάγκη να υποστηρίξουμε τις επιχειρήσεις (τους χρήστες) αντί να προκαλέσουμε πρόσθετες δαπάνες μέσω αμφισβητήσιμων πολιτικών μέτρων.

  Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Στη διάρκεια της νομοθετικής διαδικασίας, κατέθεσα πολυάριθμες τροπολογίες στην πρόταση κανονισμού όσον αφορά τις εκπομπές καυσαερίων από καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα, με στόχο λιγότερο αυστηρά επίπεδα εκπομπών CO2 σε σύγκριση με εκείνα που είχαν προταθεί αρχικά και τη διασφάλιση επιμήκυνσης της περιόδου για την επίτευξη των στόχων. Χαίρομαι που βλέπω ότι οι τροπολογίες μου ελήφθησαν υπόψη. Πιστεύω ότι ο κανονισμός, όπως ψηφίστηκε, θα συμβάλει στη μείωση των εκπομπών CO2. Δόθηκε στη βιομηχανία η ευκαιρία να προσαρμόσει τα σχέδιά της και να εφαρμόσει κατάλληλες ρυθμίσεις εντός του καθορισμένου χρονοδιαγράμματος. Τα οχήματα κατηγορίας N1 χρησιμοποιούνται από μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες επηρεάζονται άμεσα από τις αυξήσεις τιμών και οι οποίες ταυτόχρονα καθίστανται ολοένα και πιο σύνηθες φαινόμενο στην αγορά. Ο κανονισμός δεν θα τις επιβαρύνει με υπερβολικά κόστη. Ο κανονισμός προβλέπει ανταμοιβές υπό τη μορφή πιστώσεων για τους καλύτερους κατασκευαστές που εκπληρώνουν νωρίτερα από την προθεσμία τις προδιαγραφές εκπομπών. Οι εταιρείες που δεν θα καταφέρουν να προσαρμοστούν έγκαιρα κινδυνεύουν να τιμωρηθούν με πρόστιμα, τα οποία δεν θα είναι δυνατό να τα μετακυλήσουν στους καταναλωτές. Ψήφισα υπέρ της έγκρισης του ψηφίσματος.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης, που θεσπίζει υψηλότερες προδιαγραφές απόδοσης όσον αφορά τις εκπομπές καυσαερίων από καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αυτό θα συμβάλει σε σημαντικό βαθμό στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Πριν από δύο χρόνια, εγκρίθηκε η νομοθεσία για τις εκπομπές αυτοκινήτων. Είναι πλέον καιρός το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εγκρίνει τη θέσπιση ορίων CO2 για τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αυτά τα οχήματα χρησιμοποιούνται κυρίως από εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, επί του παρόντος δε αντιστοιχούν κατά προσέγγιση στο 12% των οχημάτων στους δρόμους. Πέραν του ότι συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα και στην επίτευξη των κλιματικών στόχων της ΕΕ, τα οχήματα θα πρέπει να παρέχουν περισσότερη εξοικονόμηση καυσίμου για τις μικρές επιχειρήσεις που εξαρτώνται από αυτά. Η διακηρυγμένη επιδίωξη των στόχων είναι η ενθάρρυνση της καινοτομίας στη βιομηχανία. Ο κανονισμός θεσπίζει έναν στόχο 175 g CO2/χλμ. που θα πρέπει να υλοποιηθεί έως το 2014 και που θα πρέπει σταδιακά να μειωθεί στα 147 g CO2/χλμ. έως το 2020. Οι κυρώσεις που θα πρέπει να επιβληθούν αν οι κατασκευαστές δεν συμμορφωθούν προς αυτόν τον κανονισμό πρέπει να εφαρμόζονται κατά γράμμα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Για να μπορέσουν να επιτύχουν σημαντική μείωση των εκπομπών CO2, οι κατασκευαστές πρέπει να επανασχεδιάσουν τα οχήματα, ούτως ώστε να μην υπερβούν ένα συγκεκριμένο επίπεδο στο μέλλον. Τα μέτρα που φαίνονται εφικτά από τεχνική σκοπιά στην περίπτωση των αυτοκινήτων δεν είναι απαραιτήτως εφικτά στην περίπτωση των ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Καθώς δεν είναι πραγματικά δυνατό να αλλαχθεί το σχήμα των οχημάτων, οι μηχανικοί θα πρέπει να εστιαστούν στη μηχανή και στα μηχανικά μέρη, κάτι που σύμφωνα με τους ειδικούς αποτελεί μακρόσυρτη διαδικασία. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να βρούμε εναλλακτικές λύσεις που θα οδηγήσουν σε μείωση των εκπομπών CO2 από ελαφρά εμπορικά οχήματα. Επί του παρόντος υφίστανται δύο πιθανές επιλογές. Η μία είναι να αυξηθεί το ποσοστό μείωσης από τα αυτοκίνητα, προκειμένου να αντισταθμιστούν οι εκπομπές από τα εμπορικά οχήματα. Η άλλη είναι να τοποθετηθεί μηχανισμός περιορισμού της ταχύτητας, κάτι που επίσης θα οδηγούσε σε σημαντική μείωση των εκπομπών. Δεν ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης διότι, κατά τη γνώμη μου, προσφέρει ελάχιστες επιλογές.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Πρέπει να στοχεύουμε στη μείωση των επιπέδων εκπομπών CO2 όσο το δυνατόν περισσότερο και, κατά συνέπεια, είναι πολύ σημαντικό να θέσουμε στόχο εκπομπών για τα οχήματα, δεδομένων των αρνητικών τους επιπτώσεων στο περιβάλλον και στην ανθρώπινη υγεία. Ωστόσο, η πρόταση που κατατέθηκε στο ψήφισμα περί αύξησης του στόχου των εκπομπών όσον αφορά τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα, καθορίζοντας τον ίδιο στόχο που εφαρμόζεται στα αυτοκίνητα, αποτελεί πρωτίστως αντικείμενο συζήτησης λόγω των μέτρων που προτείνονται για την επίτευξη αυτού του στόχου και του αντικτύπου τους στους κατασκευαστές ημιφορτηγών. Η πρόταση για την τοποθέτηση μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας στα αυτοκίνητα θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στις επιχειρήσεις και θα μείωνε την ανταγωνιστικότητα στη διεθνή αγορά. Επιπλέον, οι κατασκευαστές ημιφορτηγών θα έπρεπε να αυξήσουν τις τιμές τους, με δεδομένες τις δαπάνες που θα προέκυπταν.

Κατά συνέπεια, προτού λάβουμε τόσο σημαντικές αποφάσεις, θα πρέπει να διενεργήσουμε διεξοδική επιστημονική έρευνα, που να αποδεικνύει ότι η θέσπιση μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας θα μειώσει αισθητά το επίπεδο των εκπομπών CO2. Πρέπει επίσης να δημιουργήσουμε έναν σαφή και κατάλληλο πιστωτικό μηχανισμό και να χαράξουμε προωθητικές πρωτοβουλίες. Πιστεύω ότι για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαίων κατασκευαστών αυτοκινήτων, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στα μέτρα τόνωσης.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Οι στόχοι για τη μείωση των εκπομπών CO2 από τα οχήματα αποτελούν σημαντικές πτυχές της ευρωπαϊκής στρατηγικής όσον αφορά την καταπολέμηση της ρύπανσης και της κλιματικής αλλαγής. Η ρύπανση από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι ελάχιστη σε σύγκριση με τα ποσοστά του τομέα των μεταφορών συνολικά, κάθε όμως συγκεκριμένος τομέας χρειάζεται όρια που θα επιτρέψουν την επίτευξη των προκαθορισμένων στόχων και, κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ της έκθεσης. Ο στόχος της Ευρώπης είναι η μείωση των εκπομπών CO2 στα 120g CO2/χλμ. προκειμένου να μειωθεί προοδευτικά ο μέσος όρος εκπομπών και, συνεπώς, συμφωνώ με τη δομή του κανονισμού, ο οποίος από τον Ιανουάριο του 2014 απαιτεί τα ελαφρά εμπορικά οχήματα που θα ταξινομούνται και θα κατασκευάζονται να εκπέμπουν λιγότερο από 175g CO2/χλμ. καυσαέρια, μακροπρόθεσμα δε (από το 2020) να εκπέμπουν λιγότερα από 147g CO2/χλμ., αυτό εν μέρει για να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός με δεδομένες τις απαιτήσεις όσον αφορά τον σχεδιασμό αυτών των οχημάτων.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της τρέχουσας έκθεσης για τη νέα νομοθεσία που αφορά τον καθορισμό προτύπων για τις επιδόσεις των καινούργιων ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων όσον αφορά τις εκπομπές, στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης προσέγγισης της Κοινότητας για τη μείωση των εκπομπών CO2 από ελαφρά οχήματα. Η απόφασή μου βασίστηκε στα διάφορα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στα διάφορα έγγραφα όπου τεκμηριώνεται το επιχείρημα, ειδικότερα στο γεγονός ότι επί του παρόντος αυτά τα οχήματα αποτελούν κατά προσέγγιση το 12% των οχημάτων που κυκλοφορούν. Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν προδιαγραφές για τις εκπομπές CO2 των καινούργιων ελαφρών εμπορικών οχημάτων για να αποφευχθούν τα κανονιστικά κενά, είναι δε επίσης σημαντικό να ενθαρρύνουμε την αυτοκινητοβιομηχανία να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες. Συμφωνώ με τον εισηγητή στο σημείο όπου επισημαίνει την ανάγκη να ακολουθήσει ο τομέας των ελαφρών εμπορικών οχημάτων το παράδειγμα του τομέα των αυτοκινήτων, που προσπαθεί να μειώσει τις εκπομπές CO2. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα αυτοκίνητα, οι αλλαγές σε αυτά τα οχήματα δεν περιλαμβάνουν το σχήμα ή το βάρος τους, αλλά τροποποιήσεις στις μηχανές και στα μηχανικά τους μέρη, πράγμα που καθιστά τη διαδικασία πολύ βραδύτερη και πιο ακριβή. Παρά ταύτα, είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε αυτήν την τεχνολογική πρόοδο προς όφελος όλων.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (EN) Αυτή η πρόταση δίνει συνέχεια στη στρατηγική της Κοινότητας για τη μείωση των εκπομπών CO2 των ελαφρών εμπορικών οχημάτων (ΕΕΟ), κατά τον ακόλουθο τρόπο:

– από το 2020, ένας μακροπρόθεσμος στόχος 147g CO2/χλμ. για τον μέσο όρο των εκπομπών των καινούργιων ΕΕΟ που ταξινομούνται στην Ένωση, υπό την αίρεση να επιβεβαιωθεί ότι αυτό είναι εφικτό. Από 1ης Ιανουαρίου 2013, μετά από την πλήρη αναθεώρησή τους, μια πρόταση θα το τροποποιήσει, αν ενδείκνυται·

– ο βραχυπρόθεσμος στόχος, που έχει καθοριστεί στα 175g CO2/χλμ.· μια περίοδος σταδιακής εφαρμογής από την 1η Ιανουαρίου 2014 με πλήρη συμμόρφωση σε ό,τι αφορά τον καινούργιο στόλο από το 2017·

– θα ενσωματωθούν ειδικοί στόχοι εκπομπών για οχήματα που κινούνται με εναλλακτικό καύσιμο, με στόχο την προώθηση της περαιτέρω ανάπτυξης ορισμένων οχημάτων που κινούνται με εναλλακτικά καύσιμα στην αγορά της Ένωσης·

– σε ό,τι αφορά τα οχήματα πολλαπλών σταδίων, οι ειδικές εκπομπές CO2 των ολοκληρωμένων οχημάτων θα αποδίδονται στον κατασκευαστή του οχήματος βάσης. Τα πιστωτικά υπερμόρια σε κατασκευαστές που παράγουν ΕΕΟ με εκπομπές CO2 λιγότερο από 50g CO2/χλμ. θα περιοριστούν, με ανώτατο όριο 25.000 ΕΕΟ ανά κατασκευαστή·

– οι ποινές: από το 2019 θα καθοριστεί στα 95 ευρώ, με σταδιακή ενσωμάτωση από την 1η Ιανουαρίου 2014 έως το 2018.

Η παροχή βοήθειας στους κατασκευαστές ώστε να αναπτύξουν πράσινη τεχνολογία για τα ημιφορτηγά θα είναι επωφελής τόσο για τις εταιρείες όσο και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Δεν μπορεί να υπάρξει καμία εξαίρεση: τα εμπορικά οχήματα θα πρέπει επίσης να γίνουν «πράσινα». Ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης οδηγίας, που απαιτεί από τους κατασκευαστές να μειώσουν τις εκπομπές CO2 ημιφορτηγών και άλλων εμπορικών οχημάτων εντός της επόμενης δεκαετίας. Αυτή η πρόταση αντλεί σε μεγάλο βαθμό έμπνευση από τον ευρωπαϊκό κανονισμό για τις εκπομπές CO2 αυτοκινήτων, ο οποίος έχει τεθεί σε ισχύ από το 2008.

Αυτή ήταν μια λογική ψήφος, μετά από συμφωνία με το Συμβούλιο, το οπ�