Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. LIBOR ROUČEK
Αντιπροέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 09.00)

2. Συζήτηση για περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου (ανακοίνωση των προτάσεων ψηφίσματος που έχουν κατατεθεί): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

3. Προδιαγραφές απόδοσης όσον αφορά τις εκπομπές καυσαερίων από καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A7-0287/2010) του κ. Martin Callanan, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τον καθορισμό προτύπων για τις επιδόσεις των καινούργιων ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων όσον αφορά τις εκπομπές, στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης προσέγγισης της Κοινότητας για τη μείωση των εκπομπών CO2 από ελαφρά οχήματα (COM(2009)0593 – C7-0271/2009 – 2009/0173(COD)).

  Martin Callanan, εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που μου δίδεται σήμερα η ευκαιρία να ξεκινήσω τη συζήτησή μας σχετικά με την έκθεσή μου για τις εκπομπές από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα.

Προτού υπεισέλθω στις λεπτομέρειες του κειμένου, παρακαλώ επιτρέψτε μου να απευθύνω ορισμένες ευχαριστίες: πρώτον, στους σκιώδεις εισηγητές όλων των πολιτικών Ομάδων· δεύτερον, στους εισηγητές και τα μέλη της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού και της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας για τις γνωμοδοτήσεις τους· και, τρίτον, στην Επίτροπο και την ομάδα της – διοργανώσαμε μια σειρά πολύ εποικοδομητικών συνεδριάσεων για το θέμα αυτό. Τέταρτον, θέλω να ευχαριστήσω τη βελγική Προεδρία για την πολύ επίπονη εργασία της κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο του τριμερούς διαλόγου και, τέλος, να απευθύνω ευχαριστίες στους Jos Vervloet και Isobel Findlay από τη γραμματεία της Επιτροπής Περιβάλλοντος, για την εξαιρετική υποστήριξη που μας παρείχαν καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Ειδικότερα, εκτιμώ πάρα πολύ τη βοήθεια της Isobel ως προς τα σύνθετα ζητήματα της επιτροπολογίας.

Η προτεινόμενη νομοθεσία αναμενόταν αφότου θεσπίστηκε παρόμοια νομοθεσία για τα επιβατικά αυτοκίνητα. Προσωπικά, δεν έχω πειστεί πλήρως για την ανάγκη θέσπισης αυτής της νομοθεσίας επειδή τα περισσότερα φορτηγά αγοράζονται από επιχειρήσεις, μεγάλες και μικρές, οι οποίες έχουν ήδη πολύ καλή επίγνωση της ανάγκης για εξοικονόμηση και απόδοση καυσίμου. Ως εκ τούτου, καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας είχα την πεποίθηση ότι είναι κρίσιμο να τεθεί ένας φιλόδοξος αλλά ρεαλιστικός μακροπρόθεσμος στόχος και ένας κατάλληλος βραχυπρόθεσμος στόχος που να λαμβάνουν υπόψη τόσο τις ανάγκες των κύκλων παραγωγής των βιομηχανικών προϊόντων όσο και την ανάγκη βελτίωσης του περιβάλλοντος. Η όλη συζήτησή μας εστιάστηκε συστηματικά κυρίως στον μακροπρόθεσμο στόχο.

Η αρχική πρόταση της Επιτροπής ήταν 135g CO2/χλμ., στόχος ο οποίος από πολλές πλευρές κρίθηκε απλώς ανέφικτος. Ο τομέας των ελαφρών εμπορικών οχημάτων έχει πιο μακροπρόθεσμους χρόνους ανάπτυξης και παραγωγής σε σύγκριση με τον τομέα των επιβατικών αυτοκινήτων. Ομοίως, τα ελαφρά εμπορικά οχήματα, όπως υπονοεί η ονομασία τους, χρησιμοποιούνται κυρίως για εμπορικούς σκοπούς. Σε αντίθεση με τα επιβατικά αυτοκίνητα, υπάρχουν λιγότερες δυνατότητες τροποποίησης είτε της μορφής τους είτε του βάρους τους προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές. Η κύρια μέθοδος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο όσον αφορά τα ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι μέσω της τροποποίησης των κινητήρων και των μηχανικών μερών των οχημάτων – διαδικασία πολύ πιο μακροχρόνια και δαπανηρή από την απλή αλλαγή της μορφής ή τη μείωση του βάρους του οχήματος.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι υπάρχει ήδη πολύ μεγαλύτερη διείσδυση της χρήσης καυσίμων ντίζελ στον τομέα των ελαφρών εμπορικών οχημάτων από ό,τι στον τομέα των επιβατικών οχημάτων. Όταν η Επιτροπή δημοσίευσε την αρχική πρότασή της, πολλοί από τους κατασκευαστές κατέστησαν σαφή την επιθυμία τους να συμβιβαστούν με έναν στόχο που δεν θα πέφτει επ’ ουδενί κάτω από τα 160g CO2/χλμ., αριθμός που, στη συνέχεια, κρίθηκε από τους περισσότερους βουλευτές του Κοινοβουλίου ως υπερβολικά χαλαρός και ανεύθυνος. Εντέλει, η δέσμη μέτρων επί της οποίας συμφωνήσαμε όλοι, και την οποία εξετάζουμε σήμερα, προβλέπει έναν αρκετά λογικό συμβιβαστικό στόχο 147g CO2/χλμ..

Δεδομένου του υψηλότερου κόστους μείωσης των εκπομπών CO2 στα ελαφρά εμπορικά οχήματα σε σύγκριση με τα επιβατικά οχήματα, καθώς και των πιο μακροχρόνιων κύκλων ανάπτυξης και παραγωγής που απαιτούνται, έχω την πεποίθηση ότι ο συμβιβασμός αυτός εξισορροπεί με ικανοποιητικό τρόπο την ανάγκη βελτίωσης των περιβαλλοντικών προτύπων, αφενός, και καθορισμού ενός ρεαλιστικού και εφικτού στόχου για τον τομέα κατασκευής ελαφρών εμπορικών οχημάτων, αφετέρου. Το γεγονός ότι, ενόψει της συμφωνίας μας με αυτόν τον συμβιβαστικό αριθμό, δεχόμαστε επιθέσεις από τη μία πλευρά ως υπερβολικά φιλικοί προς τη βιομηχανία και από την άλλη πλευρά ως υπερβολικά φιλικοί προς το περιβάλλον, μου δίνει την εντύπωση ότι, ενδεχομένως, εξασφαλίσαμε την καλύτερη δυνατή ισορροπία.

Μια πτυχή της πρότασης της Επιτροπής ως προς την οποία όλες οι πολιτικές Ομάδες συμφώνησαν ότι ήταν ανεφάρμοστη αφορούσε το πολύ σύνθετο ζήτημα των «οχημάτων πολλαπλών σταδίων». Προφανώς, είναι άδικο να τιμωρηθούν οι κατασκευαστές του βασικού οχήματος όταν δεν είναι υπεύθυνοι για τις τροποποιήσεις που επέρχονται σε αυτό σε μεταγενέστερο στάδιο της παραγωγής του. Η δέσμη που υποβάλλεται σήμερα στην κρίση σας περιλαμβάνει μια πολύ λογική πρόταση σύμφωνα με την οποία η Επιτροπή θα επανεξετάσει αυτό το ζήτημα πριν από το τέλος του έτους και θα καθορίσει τη βάση επί της οποίας πρέπει να διεξαχθεί αυτή η αναθεώρηση.

Εκτιμώ ότι η δέσμη την οποία διαπραγματευθήκαμε, και η οποία θα τεθεί στην κρίση του Κοινοβουλίου σήμερα ως τροπολογία 58, είναι η καλύτερη δυνατή έκβαση. Ευελπιστώ ότι, επ’ αυτού, έχω τη στήριξη των περισσότερων από τις κύριες πολιτικές Ομάδες. Ισορροπεί μεταξύ της ανάγκης για βελτίωση των περιβαλλοντικών προτύπων και του καθορισμού ρεαλιστικών και εφικτών στόχων που δεν θα υπονομεύσουν την κατασκευαστική βιομηχανία ούτε θα θέσουν σε κίνδυνο θέσεις εργασίας στην Ένωση.

Γενικώς, δεν τάσσομαι υπέρ των συμφωνιών σε πρώτη ανάγνωση, διότι θεωρώ ότι είναι καλύτερο να αποφεύγονται όπου αυτό είναι δυνατό. Εντούτοις, στην προκειμένη περίπτωση, μια συμφωνία σε πρώτη ανάγνωση εξασφαλίζει σαφήνεια και βεβαιότητα σε έναν τομέα ο οποίος εξακολουθεί να υποφέρει μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση, ενώ υψώνει επίσης τον πήχη για τα σκληρά αλλά δίκαια περιβαλλοντικά πρότυπα που όλοι επιθυμούμε να θεσπιστούν. Ελπίζω ότι οι συνάδελφοι θα συμφωνήσουν μαζί μου και θα υποστηρίξουμε σήμερα από κοινού αυτήν τη δέσμη.

  Connie Hedegaard, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Callanan, και τους σκιώδεις εισηγητές για τις προσπάθειές τους με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας επί της πρότασης της Επιτροπής σχετικά με τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Στον απόηχο της οικονομικής ύφεσης, όπως ανέφερε ο κ. Callanan, αυτές οι συζητήσεις υπήρξαν πράγματι δύσκολες.

Επιτρέψτε μου να γίνω σαφής: η συμβιβαστική δέσμη που προέκυψε από αυτές τις διοργανικές συζητήσεις είναι λιγότερο φιλόδοξη από την πρόταση της Επιτροπής σε μια σειρά διαφορετικών σημείων. Πρωτίστως, η πλήρης συμμόρφωση με τον βραχυπρόθεσμο στόχο αναβάλλεται κατά ένα έτος· το ύψος της ποινής για μη συμμόρφωση –το τίμημα υπέρβασης εκπομπών– έχει μειωθεί και η φιλοδοξία του μακροπρόθεσμου στόχου έχει υποβαθμιστεί. Επομένως, κανείς δεν θα εκπλαγεί αν πω ότι θα προτιμούσα ένα πιο φιλόδοξο αποτέλεσμα, και πολλοί εξ υμών υποστηρίζετε μάλλον αυτήν την άποψη.

Εντούτοις, αυτός ο συμβιβασμός εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προόδου. Ως το 2020, θα μειώσει τις μέσες εκπομπές CO2 των φορτηγών από την τιμή αναφοράς του 2007, που είναι 203 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο, σε 147 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο. Αυτό συνεπάγεται μέση μείωση των εκπομπών του στόλου φορτηγών κατά 28% σε περίοδο 13 ετών. Ενόψει της αναμενόμενης αυξανόμενης ζήτησης για ελαφρά επαγγελματικά οχήματα, η αύξηση της απόδοσης θα αντιπροσωπεύει σημαντική συμβολή στη μείωση των εκπομπών στον τομέα των μεταφορών.

Ο συμβιβασμός θα προσφέρει επίσης καθαρή εξοικονόμηση διάρκειας ζωής για τους καταναλωτές, κυρίως μικρομεσαίες επιχειρήσεις, άνω των 2.200 ευρώ ανά όχημα. Επιπλέον, οι στόχοι θα προωθήσουν την καινοτομία στη βιομηχανία και θα επιτρέψουν στους κατασκευαστές να εκμεταλλευτούν τη μετάβαση σε μια οικονομία μειωμένων εκπομπών άνθρακα και να ενισχύσουν έτσι τη μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητά τους. Ας μην λησμονούμε ότι ο υπό συζήτηση κανονισμός πρέπει να δώσει στους κατασκευαστές το πλεονέκτημα της πρωτοπορίας στις παγκόσμιες αγορές όπου είναι πιθανό να εφαρμοστούν στο μέλλον παρόμοια πρότυπα όσον αφορά το CO2, οπότε η ζήτηση για αποδοτικά οχήματα αναμένεται να αυξηθεί.

Επιπλέον, ο κανονισμός αυτός θα κλείσει ένα σημαντικό ρυθμιστικό κενό μεταξύ επιβατικών οχημάτων και φορτηγών και, επομένως, θα ελαχιστοποιήσει το ενδεχόμενο στρέβλωσης σε σχέση με τον κανονισμό για τις εκπομπές CO2 των επιβατικών αυτοκινήτων. Τα μεγάλα αυτοκίνητα δεν θα μπορούν να αποφύγουν τα πρότυπα εκπομπών CO2 μέσω απλής αλλαγής της κατηγορίας του οχήματος σε «φορτηγό» κατά την έγκριση τύπου.

Τέλος, όπως γνωρίζετε, οι μεταφορές εκπέμπουν σήμερα περισσότερο από ό,τι το 1990, αντισταθμίζοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό τις μειώσεις που έχουν επιτευχθεί σε άλλους τομείς. Φυσικά, αυτό δεν είναι βιώσιμο. Οι μεταφορές πρέπει να συνεισφέρουν ουσιαστικά στους γενικούς στόχους της ΕΕ όσον αφορά τις εκπομπές CO2.

Ο υπό συζήτηση κανονισμός είναι ένα επιπλέον μέσο το οποίο θα βοηθήσει τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους ως προς τη μείωση των εκπομπών CO2 σε τομείς εκτός του συστήματος εμπορίας εκπομπών της ΕΕ.

Εκτιμώ ότι αυτή η συμφωνία είναι μία ακόμη απόδειξη της προσήλωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ανάγκη επίτευξης των κλιματικών της στόχων και ελπίζω ότι θα υποστηρίξετε τη συμβιβαστική δέσμη όταν ψηφίσετε αργότερα σήμερα.

  Werner Langen, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η έγκριση σε πρώτη ανάγνωση πρέπει να αποτελεί εξαίρεση. Σε αυτήν την περίπτωση, κατέστη δυνατή επειδή καταλήξαμε σε συμβιβασμό μεταξύ των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφαλείας των Τροφίμων, και της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας για την πλέον διαφιλονικούμενη πτυχή. Το γεγονός ότι μετείχαμε στις διαπραγματεύσεις με κοινή εντολή διαπραγμάτευσης από όλες τις πολιτικές Ομάδες είναι το μόνο πράγμα που μας επέτρεψε να επιτύχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον κ. Callanan για την επιμονή με την οποία εργάστηκε. Μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό που επιτύχαμε. Το αποτέλεσμα είναι ίδιο ως προς πολλές πτυχές με την πρόταση που κατέθεσε η Επιτροπή Βιομηχανίας. Πιστεύω ότι έχουμε δρομολογήσει ένα φιλόδοξο εγχείρημα το οποίο είναι εφικτό για τη βιομηχανία και το οποίο, ειδικότερα, θα προσφέρει στους χρήστες την ευκαιρία να αγοράζουν προσιτά, σύγχρονα οχήματα με μειωμένες εκπομπές CO2. Αυτό ισχύει κυρίως για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, επιχειρηματίες, λιανοπωλητές και μικροεπιχειρήσεις που χρησιμοποιούν τέτοιου τύπου οχήματα.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

Υπάρχει ένα στοιχείο στον φάκελό μου για λογαριασμό της Επιτροπής Βιομηχανίας το οποίο δεν ενσωματώθηκε στον συμβιβασμό, παρότι εγκρίθηκε με οριακή πλειοψηφία. Αφορά την πρόταση για τους περιοριστές ταχύτητας. Αυτό εναπόκειται πλέον στα κράτη μέλη, τα οποία καλούνται να θεσπίσουν αντίστοιχους κανόνες στο εσωτερικό τους. Συνολικά, είμαστε επομένως ικανοποιημένοι από τον συμβιβασμό. Η Επιτροπή Βιομηχανίας είναι διατεθειμένη να υποστηρίξει το σύνολο της δέσμης.

  Oldřich Vlasák, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού. – (CS) Κύριε Πρόεδρε, είναι αλήθεια ότι οι μεταφορές είναι ένας από τους τομείς στους οποίους οι εκπομπές πρέπει να μειωθούν. Στη βιασύνη μας να μειώσουμε τις εκπομπές, ωστόσο, δεν πρέπει να υπονομεύσουμε την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών κατασκευαστών αυτοκινήτων. Αυτή η απαίτηση είναι ιδιαίτερα πιεστική ενόψει της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, η οποία έχει μέχρι σήμερα σοβαρό αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία.

Από αυτήν την άποψη, θεωρώ μάλλον φιλόδοξο στόχο την επίτευξη μέσων εκπομπών 147g CO2/χλμ. για τα νέα επαγγελματικά οχήματα, και είμαι πολύ περίεργος να δω τη μελέτη σκοπιμότητας που θα καταρτίσει η Επιτροπή βάσει των ενημερωμένων αποτελεσμάτων.

Ταυτόχρονα, παρακολουθώ με μεγάλη προσοχή τις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες της Επιτροπής και ορισμένων άλλων πλευρών που θεωρούν, αντιθέτως, μάλλον ανεπαρκή τον προτεινόμενο στόχο, να ανοίξουν εκ νέου τη συζήτηση σχετικά με αυτό το θέμα και να προσπαθήσουν να αλλάξουν τον παρόντα κανονισμό προκειμένου να τεθούν πιο αυστηροί στόχοι. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι οικονομικοί παράγοντες έχουν ανάγκη τη βεβαιότητα ότι η νομοθεσία δεν θα μεταβάλλεται διαρκώς. Τώρα πρέπει να δοθούν στους κατασκευαστές αυτοκινήτων περιθώρια ανασύνταξης και εργασίας για την ανάπτυξη νέων κινητήρων, έτσι ώστε να μπορέσουν να προσαρμοστούν στους κανονισμούς και τους νέους στόχους.

Παράλληλα, πιστεύω ότι πρέπει να στρέψουμε με προσοχή το βλέμμα μας στην αιτιολογική σκέψη 24, όπου εξετάζεται το ενδεχόμενο επέκτασης της χρήσης περιοριστών ταχύτητας και στα εμπορικά οχήματα. Χαίρομαι που θα προσεγγίσουμε ιδιαίτερα αυτό το ζήτημα και που η συζήτησή μας θα είναι επαγγελματική και όχι ιδεολογική.

  Πρόεδρος. – Κυρίες και κύριοι, πρέπει να περιοριστούμε στα χρονικά περιθώρια που έχουμε στη διάθεσή μας, διότι έχουμε φορτωμένη ημερήσια διάταξη, ενώ η ψηφοφορία θα διεξαχθεί το μεσημέρι.

  Richard Seeber, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα εκπροσωπώ την κ. Weisgerber, τη σκιώδη εισηγήτριά μας για την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφαλείας των Τροφίμων, η οποία έχει λάβει άδεια μητρότητας. Όλοι της στέλνουμε τις καλύτερες ευχές μας. Εργάστηκε με υποδειγματικό τρόπο για την επεξεργασία του θέματος αυτού.

Σε γενικές γραμμές, είμαστε όλοι ικανοποιημένοι από τον συμβιβασμό. Δεν ήταν τόσο δύσκολο να επιτευχθεί όπως στην περίπτωση των επιβατικών αυτοκινήτων, επειδή το θέμα δεν είναι εξίσου φορτισμένο. Εντούτοις, αντιμετωπίσαμε σημαντικές περιβαλλοντικές και οικονομικές προκλήσεις. Από την άποψη της κλιματικής πολιτικής, είναι σημαντικό το γεγονός ότι τα βάρη κατανέμονται δίκαια μεταξύ όλων των κρίκων της αλυσίδας, και ο συγκεκριμένος κρίκος πρέπει να συνεισφέρει επίσης στη γενικότερη προσπάθεια. Ωστόσο, έπρεπε επίσης να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα πιέζαμε αυτόν τον κρίκο σε βαθμό που θα οδηγούσε στη θραύση του. Τι εννοώ εν προκειμένω; Ασφαλώς, οι δαπάνες τις οποίες συνεπάγονται τα μέτρα αυτού του είδους για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) αντιπροσωπεύουν σημαντική πρόκληση γι’ αυτές. Οι μικρές επιχειρήσεις θα σκέφτονται πολύ προσεκτικά αν αξίζει να αντικαταστήσουν το παλαιό όχημά τους και να επενδύσουν σε νέο. Επομένως, έπρεπε να εστιάσουμε λιγότερο στις τεχνικές πτυχές και περισσότερο στις οικονομικές. Με τεχνικούς όρους, θα μπορούσαμε να έχουμε επιτύχει πολύ περισσότερα, αλλά το κόστος θα είχε σίγουρα μετατοπιστεί στις πλάτες των ΜΜΕ, και αυτό δεν θα απέφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Πρέπει να περιμένουμε μερικά έτη για να διαπιστώσουμε αν ο υπό συζήτηση κανονισμός είναι εύστοχος, επειδή αυτό θα καταστεί δυνατό αν επιτύχουμε στην πράξη τα απαιτούμενα επίπεδα εκπομπών. Αν καταλήξουμε να επιβάλλουμε απλώς πρόστιμα, τότε δεν θα έχουμε επιτύχει τον στόχο μας. Πρέπει να παρακολουθούμε πολύ στενά τις εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα.

  Matthias Groote, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τον ιδιαίτερα εποικοδομητικό τρόπο με τον οποίο καταφέραμε να συνεργαστούμε. Σήμερα καταλήξαμε σε έναν καλό συμβιβασμό από περιβαλλοντική και οικονομική άποψη. Αν και θα μπορούσαμε, κατά τη γνώμη μου, να έχουμε προχωρήσει περισσότερο όσον αφορά το όριο, η νομοθεσία που εγκρίνουμε σήμερα δεν παύει να είναι η αυστηρότερη στον κόσμο για τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσουμε. Η κ. Hedegaard επεσήμανε ήδη ότι, εκτός του συστήματος εμπορίας εκπομπών, αυτά τα μικρά, εξειδικευμένα ανά τομέα, νομοθετήματα που θεσπίζουμε είναι πολύ σημαντικά προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους τους οποίους έχουμε θέσει. Αν τα οχήματα χρησιμοποιούν λιγότερα καύσιμα, αυτό θα προσφέρει προστιθέμενη αξία όχι μόνο για το κλίμα αλλά και για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Με βάση το όριο των 147 γραμμαρίων, που ισοδυναμεί με 5,6 λίτρα ντίζελ, τα οχήματα θα παραγάγουν λιγότερη ρύπανση. Αυτό σημαίνει ότι η ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα στις πόλεις μας θα βελτιωθεί. Σήμερα πραγματοποιούμε, λοιπόν, ένα σημαντικό βήμα προόδου.

Η Ομάδα μου υπερψηφίζει αυτήν τη συμβιβαστική δέσμη επειδή περιλαμβάνει ένα σημαντικό χωρίο στο οποίο δηλώνεται ότι πρέπει να αξιολογήσουμε, το 2014 το αργότερο, αν οι στόχοι που εγκρίνουμε σήμερα έχουν επιτευχθεί ή όχι και αν πρέπει να επιφέρουμε προσαρμογές σε αυτόν τον τομέα. Αυτή ήταν μια θεμελιώδης απαίτηση της Ομάδας μας. Συζήτησα επί μακρόν με τον συνάδελφό μου, κ. Pirillo, για τον χαρακτήρα αυτού του συμβιβασμού και αυτή ήταν μία από τις βασικές προϋποθέσεις για τη συμφωνία επί της συγκεκριμένης συμβιβαστικής δέσμης.

Έγιναν ήδη ορισμένα σχόλια όσον αφορά την πρώτη ανάγνωση. Πρέπει να φροντίσουμε στο μέλλον να καταλήγουμε σε λιγότερες συμφωνίες σε πρώτη ανάγνωση. Σε αυτήν την περίπτωση, η συμφωνία είναι αποδεκτή καθώς οι διαπραγματεύσεις αφορούσαν εντέλει μόλις 2 γραμμάρια. Δεν χρειαζόταν να προχωρήσουμε για κάτι τέτοιο σε δεύτερη ανάγνωση. Εντούτοις, αν εγκρίνουμε τα πάντα κατά την πρώτη ανάγνωση, το Κοινοβούλιο θα απεμπολήσει τα δικαιώματά του.

Υπάρχει ένα περαιτέρω στοιχείο που θέλω να αναφέρω, και αυτό είναι ο κύκλος δοκιμής. Θεωρούμε πολύ σημαντικό να υιοθετήσουμε στο μέλλον έναν τυποποιημένο κύκλο δοκιμής, ο οποίος ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα εφαρμοστεί παγκοσμίως και θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι τρέχοντες κύκλοι δοκιμής μας δεν είναι ρεαλιστικοί και πρέπει να επιφέρουμε βελτιώσεις στον συγκεκριμένο τομέα. Βρίσκονται σε εξέλιξη διεθνείς διαπραγματεύσεις, και ελπίζω ότι θα καταστεί δυνατό να οδηγηθούν σε αίσια έκβαση, επειδή αυτό θα σημαίνει ότι η νομοθεσία θα ανταποκρίνεται στους πραγματικούς κύκλους οδήγησης. Θέλω να ευχαριστήσω για μία ακόμη φορά όσες και όσους μετείχαν σε αυτήν τη διαδικασία. Η σημερινή ημέρα δημιουργεί αισιοδοξία για την κλιματική και περιβαλλοντική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Holger Krahmer, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στη συζήτηση σχετικά με το κατά πόσον είναι συνετό να καταλήγουμε σε συμφωνίες σε πρώτη ανάγνωση, δεν πρέπει να εμμένουμε τόσο πολύ στις αρχές μας όσο προτείνουν ορισμένοι συνάδελφοι. Αυτό πρέπει να εξαρτάται από το εξεταζόμενο θέμα. Πώς εξελίσσονται οι συζητήσεις; Πόσο συγκρουσιακές είναι; Στην περίπτωση του κανονισμού για τις εκπομπές CO2 από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα, είναι σαφές ότι οι θέσεις των οργάνων δεν απείχαν πολύ. Επομένως, δεν θα άξιζε τον κόπο να κινηθεί η διαδικασία δεύτερης ανάγνωσης, αν εξαιρέσουμε ένα ζήτημα το οποίο αποτελεί αντικείμενο ζωηρών συζητήσεων, με άλλα λόγια τον μακροπρόθεσμο στόχο.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εξήγησε ποτέ ολοκληρωμένα, και δεν είναι άλλωστε σαφές από τις εκτιμήσεις επιπτώσεων, πώς η μείωση των εκπομπών από τα 203 γραμμάρια που είναι σήμερα σε 135 γραμμάρια εντός 10 ετών –αυτοί είναι οι αριθμοί τους οποίους ανέφερε προ ολίγου η κ. Hedegaard– μπορεί να υλοποιηθεί με οικονομικά βιώσιμο τρόπο. Πρόκειται για μείωση 34%, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ τους υπόλοιπους στόχους μας για το κλίμα. Το σημαντικότερο καθήκον του Κοινοβουλίου ήταν να επαναφέρει αυτόν τον στόχο στην πραγματικότητα και να τον καταστήσει εφικτό με οικονομικούς όρους. Αυτό ακριβώς πράξαμε. Χαίρομαι που ο κ. Groote συμφώνησε με το επιχείρημά μου, διότι η επίτευξη μέσου όρου 147 γραμμαρίων σε επίπεδο στόλου απέχει πολύ από την αρχική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ ταυτόχρονα είναι μακράν ο πιο φιλόδοξος στόχος που έχει τεθεί σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου. Δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι η επιβολή ορίου ως προς τις εκπομπές CO2 από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα θα σώσει το κλίμα του πλανήτη.

Θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους τους συναδέλφους, περιλαμβανομένων των εισηγητών, για την επίπονη εργασία τους. Χαίρομαι, τέλος, για τη μεγάλη πλειοψηφία που εξασφαλίσαμε υπέρ αυτού του συμβιβασμού.

  Carl Schlyter, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Callanan, για τον εξαιρετικό επαγγελματισμό του και για τον σεβασμό όλων των απόψεων κατά τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων.

Εντούτοις, δεν μπορώ να εκφράσω ευχαριστίες για τη συμφωνία. Εμείς, οι βουλευτές της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, πιστεύουμε ότι η αρχική πρόταση της Επιτροπής ήταν καλή και ρεαλιστική, δυστυχώς όμως η συμφωνία που επιτεύχθηκε εντέλει είναι υπερβολικά αποδυναμωμένη. Δεν πρόκειται να ωφελήσει την ανταγωνιστικότητα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Το ερώτημα είναι πού θα πουλάμε αυτοκίνητα το 2020; Θα τα πουλάμε στην Ασία, όπου θα απαιτούν οχήματα εξαιρετικά χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας. Αν θέλουμε λοιπόν να ωφελήσουμε την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας, πρέπει να θέσουμε πολύ υψηλότερους στόχους. Η συμφωνία δεν θα ωφελήσει ούτε το περιβάλλον, διότι, ακόμα και αν κάθε εμπορικό όχημα εκπέμπει 28% λιγότερο, κανείς δεν πιστεύει ότι ο όγκος της κυκλοφορίας δεν θα αυξηθεί έως το 2020. Συνεπώς, δεν θα εκπληρωθούν ούτε οι στόχοι για μείωση των εκπομπών κατά 30%, την οποία υποτίθεται ότι θα επιτύχουμε μέσω των διαπραγματεύσεων στο Durban της Νότιας Αφρικής. Επιπλέον, από αυτό δεν θα ωφεληθεί ούτε η οικονομία, διότι κανείς δεν περιμένει η τιμή της βενζίνης το 2020 να είναι περί τις 13 σουηδικές κορόνες, ή 1,30 ευρώ ανά λίτρο. Αναμφίβολα, θα είναι πολύ υψηλότερη. Επομένως, οι υπολογισμοί στους οποίους στηρίχθηκε η αρχική πρόταση της Επιτροπής ήταν ρεαλιστικότεροι, ενώ ακόμα και έτσι ήταν σχεδόν υπερβολικά υψηλοί για να είναι δυνατός ο αποτελεσματικός υπολογισμός των οικονομικών μεγεθών. Δυστυχώς, λοιπόν, αυτή η συμφωνία δεν θα ωφελήσει την ανταγωνιστικότητα, την οικονομία ή το περιβάλλον.

Απεναντίας, πιστεύω ότι η φυσική τεχνική πρόοδος θα προχωρήσει πρακτικά πιο πέρα από όσα περιγράφονται σε αυτήν τη συμφωνία. Ο ορίζοντας προγραμματισμού της βιομηχανίας θα επηρεαστεί αρνητικά διότι οι καταναλωτές το 2020 είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απαιτούν αυτοκίνητα τα οποία δεν θα εκπέμπουν περισσότερα από 120 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο.

Είναι επίσης ατυχής η απόφασή μας να μειώσουμε τα πρόστιμα για όσους δεν επιτυγχάνουν τους στόχους. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα επιτύχουμε καν τον στόχο της νομοθεσίας – εκτός αν συμβεί αυτό που προβλέπω ότι θα συμβεί: με άλλα λόγια, ότι θα επιτύχουμε αυτούς τους στόχους μέσω της φυσικής προόδου. Το ίδιο ισχύει για τα υπερμόρια: μας ξεγελούν ώστε να πιστέψουμε ότι οι εκπομπές είναι χαμηλότερες από ό,τι είναι στην πραγματικότητα όταν ένα ηλεκτρικό όχημα υπολογίζεται τρεις φορές. Δυστυχώς, λοιπόν, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτήν τη συμφωνία, θέλω όμως να ευχαριστήσω όλες και όλους τους συμμετέχοντες στη διαδικασία.

  Miroslav Ouzký, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (CS) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που κατευθύνετε μέρος αυτής της συζήτησης στα τσεχικά. Θέλω, ωστόσο, να ευχαριστήσω κυρίως τους εισηγητές και τον βασικό εισηγητή, Martin Callanan, για το έργο τους. Ο νόμος που συζητάμε σχετίζεται με την πολιτική για την αλλαγή του κλίματος όπως την γνωρίζουμε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και δεν είναι εδώ ο χώρος για να ασκούμε κριτική σε αυτήν την πολιτική και την όλη προσέγγιση. Είναι αναγκαίο να γίνει αντιληπτό ότι όλα αυτά είναι κατά κύριο λόγο μονομερή μέτρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα οποία δεν έχουν κανένα αντίστοιχο εκτός της ΕΕ στον υπόλοιπο κόσμο. Πρέπει να μελετήσουμε ποια είναι τα στοιχεία που θα αποτελούσαν εύλογα κίνητρα και ποια αδικαιολόγητη επιβάρυνση για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, και έχω τη σταθερή πεποίθηση ότι αυτή η έκθεση πλησιάζει αρκετά τη θέσπιση λογικών κινήτρων. Εν προκειμένω, διαφωνώ έντονα με το σχόλιο του προηγούμενου ομιλητή, Carl Schlyter. Η ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα δεν ενισχύεται και δεν πρόκειται να ενισχυθεί με τον ακρωτηριασμό της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Όλα τα μέχρι στιγμής στοιχεία δείχνουν το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία ακολουθεί πτωτική πορεία και μετεγκαθίσταται πέρα από τα σύνορά μας. Τα μέτρα στον τομέα των φορτηγών είναι πολύ πιο περίπλοκα από ό,τι για τα επιβατικά οχήματα, και συνεπάγονται μεγαλύτερες επιβαρύνσεις για τις μικρές επιχειρήσεις, όπως επισημάνθηκε ήδη στο Σώμα. Θέλω, τέλος, να ευχαριστήσω όλους τους εισηγητές. Θεωρώ εξαιρετικό επίτευγμα τον συμβιβασμό στον οποίο καταλήξαμε.

  Sabine Wils, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, προτού θίξω το θέμα των ελαφρών εμπορικών οχημάτων, θέλω να σας υπενθυμίσω ότι οι ευρωπαίοι κατασκευαστές αυτοκινήτων πέτυχαν τους στόχους της ΕΕ για τις εκπομπές CO2 από τα αυτοκίνητα αρκετά χρόνια πριν από την προθεσμία του 2015, λαμβάνοντας τα ενδεδειγμένα τεχνικά μέτρα. Είναι πλέον σαφές ότι οι κατασκευαστές υπερέβαλαν σοβαρά κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων όσον αφορά το χρονικό διάστημα και τους στόχους για τα μέτρα μείωσης του CO2 που εκπέμπουν τα αυτοκίνητα όταν αυτοί στη συνέχεια αποδυναμώθηκαν. Οι κατασκευαστές έχουν υιοθετήσει την ίδια μέθοδο στις δραστηριότητές τους για την άσκηση πολιτικής πίεσης όσον αφορά τον καθορισμό των στόχων μείωσης των εκπομπών CO2 από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Θέλω να μάθω πώς γίνεται η πλειοψηφία εδώ στο Κοινοβούλιο να επαναλαμβάνει εσκεμμένα αυτό το λάθος και να ενδίδει για μια ακόμη φορά στις απαιτήσεις της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Στην εποχή της αλλαγής του κλίματος, πιστεύω ότι τα μείζονα ζητήματα είναι η προστασία του περιβάλλοντος και η εξασφάλιση του μέλλοντος του ανθρωπίνου είδους. Αν το Κοινοβούλιο υποστήριζε τουλάχιστον την πρόταση της Επιτροπής, αυτό θα τοποθετούσε την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία στην πρωτοπορία των τεχνολογικών εξελίξεων και, επομένως, θα της επέτρεπε να παραμείνει ανταγωνιστική. Η Επιτροπή πρότεινε στόχο μείωσης 135 γραμμαρίων CO2 ανά χιλιόμετρο. Μετά από μια μεταβατική περίοδο, οι κατασκευαστές θα όφειλαν να επιτύχουν αυτό το όριο μέχρι το 2020. Κατά τη γνώμη μου, αυτό θα ήταν εφικτό. Αντί αυτού, υπό πίεση από το Συμβούλιο, συμφωνήθηκε κεκλεισμένων των θυρών ένας κακός συμβιβασμός, σύμφωνα με τον οποίο οι κατασκευαστές αυτοκινήτων πρέπει τώρα να μειώσουν τις εκπομπές CO2 για τα ελαφρά εμπορικά οχήματα σε μόνον 197 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο έως το 2020. Αυτή η ανίσχυρη συμβιβαστική θέση αποτελεί θείο δώρο για τη βιομηχανία. Τα υπερμόρια, οι περίοδοι σταδιακής εφαρμογής και ο συνδυασμός θα αποδυναμώσουν ακόμη περισσότερο ένα ήδη ανεπαρκές όριο. Η άσκηση πιέσεων από τους κατασκευαστές στους βουλευτές του Σώματος καθώς και πιέσεων από τις χώρες στις οποίες έχουν την έδρα τους οι αυτοκινητοβιομηχανίες, δηλαδή από τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, στο Συμβούλιο οδήγησε σε αυτό το μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα, το οποίο περιλαμβάνει μια ολόκληρη σειρά από κενά.

Η έκθεση αυτή είναι απαράδεκτη. Έρχεται σε σύγκρουση με τους κλιματικούς στόχους της ΕΕ και θα επιβραδύνει τον ρυθμό της τεχνολογικής καινοτομίας. Η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών θα καταψηφίσει αυτήν την έκθεση.

  Paul Nuttall, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο πατέρας μου είναι μικροεπιχειρηματίας. Είναι ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης ηλεκτρικών και του δόθηκε η δυνατότητα να ιδρύσει αυτήν την επιχείρηση χάρη στις φοροαπαλλαγές και τις ευκαιρίες που του προσέφερε η πρωθυπουργός των Συντηρητικών και γνήσια ευρωσκεπτικίστρια Margaret Thatcher τη δεκαετία του ’80.

Όπως όλοι οι μικροεπιχειρηματίες, υπομένει τεράστια γραφειοκρατία και ρυθμίσεις – μεγάλο μέρος των οποίων απορρέει από τούτο το όργανο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η μικρή επιχείρηση του πατέρα μου παραμένει μικρή. Ωστόσο, αυτά τα είδη επιχειρήσεων αποτελούν το θεμέλιο της βρετανικής οικονομίας και αντιστοιχούν στο τεράστιο ποσοστό του 73% όλων των επιχειρήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ο πατέρας μου οδηγεί φορτηγό και, όπως πολλές μικρές επιχειρήσεις, πασχίζει να τα βγάλει πέρα λόγω της ύφεσης. Ανησυχώ πολύ σοβαρά ότι αυτό το νομοθέτημα θα οδηγήσει σε οριστικό κλείσιμο μικρές επιχειρήσεις όπως του πατέρα μου, δεδομένου ότι μας ενημερώνουν πως το εν λόγω μέτρο θα αυξήσει στην πράξη έως και κατά 5.000 ευρώ την τιμή των φορτηγών. Οι μικροεπιχειρηματίες δύσκολα θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν σε ένα τέτοιο κόστος κατά την τρέχουσα δύσκολη οικονομική συγκυρία.

Ο κύριος που εκπροσωπεί τους Σοσιαλιστές είπε ότι η σημερινή ημέρα είναι αισιόδοξη για την πολιτική της ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος. Εντούτοις, εάν εγκριθεί αυτό το μέτρο, εγγυώμαι ότι θα είναι κακή ημέρα για τους μικροεπιχειρηματίες στο σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας, σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Chris Davies (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, γιατί ο αξιότιμος κύριος δεν καταλαβαίνει ότι αυτό το μέτρο έχει ως σκοπό να βελτιώσει τη απόδοση καυσίμου των ελαφρών εμπορικών οχημάτων; Αυτό σημαίνει ότι θα μειωθεί το κόστος οδήγησής τους ανά μίλι, σε μια περίοδο κατά την οποία οι τιμές των καυσίμων κυμαίνονται σε πρωτόγνωρα υψηλά επίπεδα. Το μέτρο αυτό βοηθά τις επιχειρήσεις, δεν τις εμποδίζει.

  Paul Nuttall (EFD). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επαναλαμβάνω ότι αυτό το Σώμα φαίνεται να αγνοεί πλήρως το τι συμβαίνει στον πραγματικό κόσμο. Ο κόσμος αγωνίζεται να επιβιώσει εκεί έξω, και το συγκεκριμένο νομοθέτημα –κάτι που μας έχουν καταστήσει απολύτως σαφές– καταφέρνει μόνον να αυξήσει το κόστος των μικρών φορτηγών τα οποία χρησιμοποιούν πολλοί μικροεπιχειρηματίες στο σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου. Θα αυξήσει την τιμή τους τουλάχιστον κατά 5.000 ευρώ. Αυτό είναι ξεκάθαρο και τεράστιο σφάλμα, και δύσκολα μπορούμε να το αντέξουμε οικονομικά σε μια περίοδο ύφεσης.

  Nick Griffin (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καθώς ακούω συζητήσεις για το πώς θα εξαπατηθούν αδύναμοι πολίτες προκειμένου να τους αποσπαστούν ακόμη περισσότερα χρήματα στο όνομα της αλλαγής του κλίματος, μου κάνουν εντύπωση δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι κανείς δεν μιλά πλέον για αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Ακόμη και οι πιο αιθεροβάμονες βουλευτές του ΕΚ έχουν συνειδητοποιήσει ότι η αποκάλυψη των παραπλανητικών και ψευδοεπιστημονικών ισχυρισμών περί αλλαγής του κλίματος και οι πρωτόγνωρα ψυχροί χειμώνες ανά τον πλανήτη έχουν κάνει, ορθώς, τους πολίτες να δυσπιστούν πολύ έντονα απέναντι στην παραπλανητική προπαγάνδα για πολικές αρκούδες που δήθεν πνίγονται.

Το δεύτερο είναι ο χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων κάτω από το κτίριό μας – μια αίθουσα γεμάτη από πολυτελή αυτοκίνητα Porche, Mercedes, BMW, SUV, τα οποία καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες καυσίμου και ανήκουν στους ίδιους ανθρώπους που αποδοκιμάζουν αυτάρεσκα τους ιδιοκτήτες πολλών λευκών φορτηγών και δολοπλοκούν για να δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο τη δουλειά τους μέσω περιοριστών ταχύτητας και οικονομικών κυρώσεων· και όλα αυτά στον βωμό ενός δόγματος που στηρίζεται σε αναξιόπιστες στατιστικές τις οποίες προωθεί μια κλίκα εξαγορασμένων ακαδημαϊκών, η οποία χρηματοδοτείται και προβάλλεται υπέρμετρα από πάμπλουτους εκπροσώπους συμφερόντων του πράσινου βιομηχανικού συμπλέγματος –Al Gore, πρίγκιπας Κάρολος, Shell και Goldman Sachs– το οποίο στο σύνολό του επιχειρεί να υπεξαιρέσει μια περιουσία από φόρους που συγκεντρώνονται μέσω επιχορηγήσεων για αιολικές μονάδες και εμπορία εκπομπών άνθρακα.

Ενώ εκτιμώ τις προσπάθειες ορισμένων βουλευτών του ΕΚ να αμβλύνουν τις χειρότερες υπερβολές αυτής της υστερίας για το CO2, η αλήθεια είναι ότι όποιος θεωρεί αξιόπιστη την αποδεδειγμένη πλέον απάτη της ανθρωπογενούς αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι συνένοχος στην πιο θανατηφόρα απάτη στην ιστορία. Ναι, είναι θανατηφόρα όχι μόνον επειδή ληστεύει απλούς ανθρώπους και αποβιομηχανίζει τη Δύση· ταυτόχρονα, αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, οδηγεί στη λιμοκτονία εκατοντάδες χιλιάδες από τα φτωχότερα παιδιά στον πλανήτη, καθώς οι καλλιέργειες τροφίμων αντικαθίστανται από επιδοτούμενα από τους φορολογούμενους βιοκαύσιμα. Όμως, αυξάνει στα ύψη τα κέρδη της Monsanto και προσφέρει στους βουλευτές του ΕΚ ταξίδια, με όλα τα έξοδα πληρωμένα, σε φυτείες παραγωγής φοινικέλαιου στη Μαλαισία· επομένως, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, έτσι δεν είναι;

Όχι, λοιπόν, δεν είναι έτσι τα πράγματα, δεδομένου ιδίως ότι εκτρέπει την προσοχή από την πραγματική κρίση – όχι ότι απελευθερώνουμε διοξείδιο του άνθρακα από ορυκτά καύσιμα, αλλά ότι αρχίζει να μειώνεται το πετρέλαιο το οποίο κινεί τον πολιτισμό μας. Κάθε ημέρα που σπαταλάμε συζητώντας τον περιορισμό των εκπομπών του σημαντικότερου λιπάσματος της φύσης είναι ημέρα που χάνεται για τον αγώνα να συντηρηθούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι με όλο και λιγότερη ενέργεια. Εάν δεν επρόκειτο για τόσο τεράστια τραγωδία, θα ήταν φάρσα.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας, σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Griffin έκανε λάθος όταν ισχυρίστηκε ότι ο χειμώνας τον οποίο διανύσαμε ήταν ψυχρός σε όλη την υδρόγειο. Στην πραγματικότητα ήταν ψυχρός μόνον για ορισμένες περιοχές της βόρειας Ευρώπης και ορισμένες περιοχές των κεντρικών ΗΠΑ. Παγκοσμίως, το 2010 ήταν ένα από τα δύο θερμότερα έτη στην καταγεγραμμένη ιστορία. Το γεγονός ότι σήμερα οι συνθήκες είναι ψυχρότερες εδώ είναι επίσης πολύ προβλέψιμο, μιας και μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί ως συνέπεια της συμπίεσης του Ρεύματος του Κόλπου σε μεγαλύτερα βάθη λόγω λιωσίματος των πάγων της Αρκτικής. Επομένως, όχι, το 2010 υπήρξε πολύ θερμό έτος, η αλλαγή του κλίματος είναι πραγματική και τα μέτρα που λαμβάνουμε είναι καλά για την οικονομία.

  Nick Griffin (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν ξέρω αν το πρόσεξε το Σώμα, όμως εχθές σημειώθηκαν επίσης στην Κορέα χιονοπτώσεις οι οποίες έφτασαν ιστορικά επίπεδα εκατονταετίας· επομένως, το φαινόμενο δεν αφορά λίγες μόνον περιοχές. Όπως ακριβώς συνέβη προ διετίας στην Κοπεγχάγη, όταν διεξήχθη εκεί η διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος, η διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στο Κανκούν ήταν η ψυχρότερη εδώ και δεκαετίες.

Δεύτερον, δεν υπάρχει κανένα απολύτως στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ότι νερά από το λιώσιμο πάγων στην Αρκτική εμποδίζουν τη ροή του Ρεύματος του Κόλπου. Δεν έχει υπάρξει καμία απολύτως αλλαγή σε αυτόν τον τομέα. Τρίτον, τα επιχειρήματά σας θα ήταν πιο πειστικά αν τα μοντέλα προσομοίωσης της αλλαγής του κλίματος σε υπολογιστή είχαν προβλέψει μια τέτοια εξέλιξη προ ολίγων ετών. Αυτό δεν συνέβη. Προ ολίγων ετών, μας έλεγαν ότι τα παιδιά μας δεν θα ήξεραν τι είναι χιόνι. Όλα αυτά αποδείχθηκαν εντελώς ανόητα.

Τέλος, όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία που παρουσιάζουν τάση αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, ο βασικός παράγοντας τον οποίο αγνοούν όλοι εδώ είναι ότι το 65% των μετεωρολογικών σταθμών παγκοσμίως βρίσκεται σε ακτίνα 10 μέτρων από τεχνητές πηγές θερμότητας. Είναι σχεδόν όλοι εγκατεστημένοι σε πόλεις. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης οδήγησε στο κλείσιμο των περισσότερων μετεωρολογικών σταθμών που βρίσκονταν σε φυσικά ψυχρές περιοχές. Αυτή είναι η παράμετρος που έχει στρεβλώσει τα στατιστικά στοιχεία, τα οποία είναι κατά βάση ψευδή επειδή ορισμένοι, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών, έβαλαν σκοπό να διαπιστώσουν μια ανθρωπογενή αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη προκειμένου να επιβάλουν τις λύσεις που επιθυμούσαν.

  Françoise Grossetête (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, θέλω καταρχάς να συγχαρώ τον εισηγητή για την εξασφάλιση αυτής της συμφωνίας. Η επίτευξή της υπήρξε δύσκολη, όπως προκύπτει ξεκάθαρα από τις συζητήσεις μας. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούν με όσα έχουν λεχθεί.

Ναι, φυσικά, η αλλαγή του κλίματος είναι υπαρκτή, όμως οι άνθρωποι δεν αγοράζουν επαγγελματικά οχήματα για τη χαρά της οδήγησης ή επειδή είναι παθιασμένοι μαζί τους. Είναι οχήματα τα οποία χρησιμοποιούνται ως εργαλεία για την εργασία τους, πράγμα που σημαίνει ότι ο στόχος των 147 γραμμαρίων όσον αφορά τις εκπομπές CO2 έως το 2020 είναι μια ενδεδειγμένη μέση λύση. Θα προτιμούσα μάλιστα ακόμη και ελαφρώς μεγαλύτερο όριο, όμως τουλάχιστον έχουμε καταλήξει σε μια πρόταση η οποία εκτιμώ ότι είναι πιο ισορροπημένη από την αρχική πρόταση της Επιτροπής. Μια τέτοια πρόταση θα επέβαλλε τεχνολογικούς στόχους στους κατασκευαστές, με αποτέλεσμα το συνεπαγόμενο κόστος για την προώθηση της καινοτομίας να έχει σημαντική οικονομική επίπτωση στους τελικούς καταναλωτές, τους οποίους δεν θέλουμε να τιμωρήσουμε, δεδομένου ότι διέρχονται μια εξαιρετική περίοδο κρίσης.

Παρ’ όλα αυτά, επικροτώ τη θέσπιση κινήτρων για την κατασκευή οχημάτων υψηλής απόδοσης και κυρώσεων για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων που δεν εκπληρώνουν τους στόχους. Επομένως, η συμφωνία αυτή αποτελεί πραγματικά βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Χαίρομαι επίσης για τη θέσπιση συγκεκριμένων κυρώσεων. Χαίρομαι που μπορέσαμε να βρούμε κοινούς τόπους σχετικά με τις κυρώσεις, οι οποίες είναι ίδιες με αυτές που εφαρμόζονται για τα επιβατικά οχήματα. Για τους λόγους αυτούς, ευχαρίστως θα υπερψηφίσω αυτήν την έκθεση.

  Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η μετάβαση σε μια οικονομία μειωμένων εκπομπών άνθρακα και η επίτευξη των στόχων που περιγράφονται στη δέσμη μέτρων για την αλλαγή του κλίματος συνεπάγονται ότι πρέπει να θεσπίσουμε κανόνες για τη ρύθμιση των εκπομπών CO2 σε διάφορους τομείς, περιλαμβανομένου του τομέα των αυτοκινήτων.

Αισθάνομαι μεγάλη ικανοποίηση για τις διαπραγματεύσεις, οι οποίες οδήγησαν σε συμφωνία με το Συμβούλιο υπέρ του περιορισμού των εκπομπών στα 147 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο έως το 2020. Το όριο αυτό είναι ρεαλιστικό και αντιπροσωπεύει επίσης μια εξαιρετική ισορροπία μεταξύ των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και βιομηχανικών κανόνων. Ευελπιστώ ότι διαδραμάτισα και εγώ τον ρόλο που μου αναλογούσε ως σκιώδης εισηγητής για λογαριασμό της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας.

Η επιτευχθείσα συμφωνία λαμβάνει υπόψη την οικονομική κρίση που διέρχεται ο τομέας, ενώ προβλέπει επίσης λογικές αποκλίσεις ενόψει των διαφορών μεταξύ του τομέα των επιβατικών αυτοκινήτων και του τομέα των ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Όπως ακριβώς είδαμε στην περίπτωση του κανονισμού για τα επιβατικά αυτοκίνητα, η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία θα καταφέρει να αναπτύξει πράσινη, ανταγωνιστική και ωφέλιμη για το περιβάλλον τεχνολογία για τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Ευελπιστώ δε ότι θα καταφέρει επίσης να αξιοποιήσει την περιβαλλοντική πρόκληση για να επενδύσει ακόμα περισσότερους πόρους στην καινοτομία και την έρευνα.

  Chris Davies (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ίσως πρέπει να εξετάσουμε το κατά πόσον θα είχαμε επιτύχει περισσότερα αν αυτό το μέτρο είχε θεσπιστεί για τη βελτίωση της απόδοσης καυσίμου των εμπορικών οχημάτων παρά για τη μείωση του CO2. Στην πράξη, φυσικά, είναι το ίδιο, όμως το ένα θεωρείται κόστος για τις επιχειρήσεις, ενώ το άλλο μέσο εξοικονόμησης.

Ο κ. Nuttall υποστηρίζει ότι αυτό το μέτρο θα αυξήσει την τιμή των οχημάτων κατά 5.000 ευρώ. Υποψιάζομαι ότι δεν θα την αυξήσει ούτε κατά ένα ευρώ. Ας κάνουμε αυτήν τη συζήτηση μετά από τρία χρόνια και θα δούμε ποιος έχει δίκιο. Γεγονός είναι ότι οι τιμές του πετρελαίου ανέρχονται σήμερα σε 100 δολάρια ΗΠΑ το βαρέλι. Η τιμή αυτή είναι υψηλότερη από την τιμή που είχε υπολογίσει η Επιτροπή όταν ξεκίνησε τις αξιολογήσεις της. Η δυνητική εξοικονόμηση χρημάτων για την επιχείρηση είναι μεγαλύτερη, και θα ήταν ευχής έργον αν η Ομάδα PPE αναγνώριζε αυτήν την πραγματικότητα. Η Ομάδα PPE τοποθετείται υπέρ των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρήσεων, των κατασκευαστών, αντί να υποστηρίζει τα συμφέροντα όλων των επιχειρήσεων οι οποίες χρησιμοποιούν ελαφρά εμπορικά οχήματα και χρειάζονται τεχνολογία μεγαλύτερης απόδοσης καυσίμου που να μειώνει το κόστος λειτουργίας τους.

Οι κατασκευαστές σημείωσαν τεράστια τεχνολογική πρόοδο τα τελευταία χρόνια. Πρέπει να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο αυτήν την πορεία. Ευελπιστώ ότι η Επιτροπή θα επανέλθει στο θέμα κατά την αναθεώρησή της που θα πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια και θα εξασφαλίσει τη δυνατότητα πρακτικής υλοποίησης αυτής της φιλοδοξίας.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας, σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Paul Nuttall (EFD). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύει ειλικρινά ο αξιότιμος κύριος ότι είναι σωστό να υπερψηφίσει ένα νομοθέτημα το οποίο, στην πράξη, θα αυξήσει το κόστος των οχημάτων; Γνωρίζει ότι θα το αυξήσει, όπως το γνωρίζω και εγώ. Εκείνο που θα καταφέρει στην πράξη θα είναι να οδηγήσει σε κλείσιμο μικρές επιχειρήσεις στο Λίβερπουλ και το Μάντσεστερ – την εκλογική του περιφέρεια. Το θεωρεί δίκαιο αυτό; Θεωρεί ότι είναι ηθικά σωστό; Είναι διατεθειμένος να θέσει υποψηφιότητα με αυτήν την πλατφόρμα στις εκλογές που θα διεξαχθούν σε τρία χρόνια;

  Chris Davies (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η βρετανική κυβέρνηση, μέσω του Υπουργείου Μεταφορών, ανέλαβε πρωτοβουλία για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων αυτού του μέτρου. Διαπίστωσε, λοιπόν, ότι είναι πιθανό να αποδειχθεί πιο ευεργετικό για τις επιχειρήσεις ακόμη και από ό,τι προβλεπόταν στους υπολογισμούς της Επιτροπής.

Η καθαρή εξοικονόμηση κατά τη λειτουργία του οχήματος, σε μια περίοδο στην οποία οι τιμές των καυσίμων διαμορφώνονται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, υπερβαίνει οποιοδήποτε ενδεχόμενο αύξησης του κόστους των οχημάτων – αντιπροσωπεύει, επομένως, καθαρή εξοικονόμηση για τις επιχειρήσεις και χαμηλότερες τιμές για τους καταναλωτές. Αυτό είναι το μέτρο το οποίο πολεμά με τόση αποφασιστικότητα το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θέλει οι επιχειρήσεις να πληρώνουν περισσότερο από όσο χρειάζεται.

  Oreste Rossi (EFD). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η πρόταση έθετε αρχικά μακροπρόθεσμο όριο εκπομπών 135g CO2/χλμ. για τα ελαφρά εμπορικά οχήματα, το οποίο έπρεπε να επιτευχθεί έως το 2020. Ωστόσο, κατά την ομόφωνη γνώμη των κατασκευαστών, η τήρηση του ορίου αυτού ήταν τεχνικά αδύνατη.

Αν η έκθεση είχε εγκριθεί στην αρχική της μορφή, το επίπεδο του CO2 θα είχε μειωθεί κατά 0,00014% σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ θα είχε εξαιρετικά υψηλό οικονομικό αντίκτυπο άνω των 45 δισ. ευρώ μόνον για την Ευρώπη, με αναπόφευκτη συνέπεια την αύξηση της μέσης τιμής των επαγγελματικών οχημάτων κατά 3.800 ευρώ περίπου ανά όχημα.

Παρά τις προβληματικές αυτές πτυχές, επιτεύχθηκε συμφωνία με το Συμβούλιο σε πρώτη ανάγνωση, η οποία καθορίζει το όριο εκπομπών που πρέπει να επιτευχθεί έως το 2020 στα 147g CO2/χλμ., με την επιφύλαξη μελέτης σκοπιμότητας, η οποία πρέπει να πραγματοποιηθεί από την Επιτροπή πριν από τον Ιανουάριο του 2013. Εν πάση περιπτώσει, αυτή η απόφαση είναι αμιγώς πολιτική και δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στις επιχειρήσεις και την αγορά, ή με τα συμφέροντα των καταναλωτών.

Θα καταψηφίσουμε την έκθεση, επειδή πιστεύουμε ότι ο οικονομικός αντίκτυπος είναι υπερβολικός σε σχέση με την ασήμαντη μείωση των εκπομπών CO2 που επιτυγχάνεται σε διεθνές επίπεδο.

  Pilar Ayuso (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Callanan, ο οποίος εργάστηκε πολύ σκληρά και, το κυριότερο, εξασφάλισε το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα. Δεν ήταν καθόλου εύκολο να επιτευχθεί συμφωνία σε πρώτη ανάγνωση για έναν τόσο σύνθετο κανονισμό.

Η αυτοκινητοβιομηχανία είναι ζωτικής σπουδαιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, είναι μια βιομηχανία η οποία επιδεικνύει προσήλωση στον στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση των εκπομπών και προώθηση της τεχνολογικής καινοτομίας.

Αυτή η συμφωνία είναι ένα σταθερό πλαίσιο που παρέχει ασφάλεια δικαίου στους κατασκευαστές οχημάτων μας. Πιστεύω ότι οι στόχοι για τη μείωση των εκπομπών είναι και φιλόδοξοι και ρεαλιστικοί. Οι κατασκευαστές πρέπει να περιορίσουν τις εκπομπές των οχημάτων τους στα 147 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο έως το 2020. Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρουν και, επομένως, θα συμβάλουν στην επίτευξη του στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση των εκπομπών κατά 20% έως το έτος αυτό.

Εντούτοις, ο κανονισμός αυτός περιλαμβάνει και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως τα πιστωτικά υπερμόρια και η προαγωγή εναλλακτικών καυσίμων. Τα βιοκαύσιμα προωθούνται σαφώς, σύμφωνα με τους στόχους της ΕΕ για τα ανανεώσιμα καύσιμα έως το 2020. Υπογραμμίζω αυτό το προφανές στοιχείο επειδή, αν η Επιτροπή συνεχίσει να υποβάλλει διστακτικές προτάσεις σχετικά με τα βιοκαύσιμα, δεν θα επιτύχουμε τον στόχο που έχουμε θέσει για το 2020.

Τέλος, θέλω να ολοκληρώσω την ομιλία μου συγχαίροντας τη σκιώδη εισηγήτρια της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), η οποία μόλις έγινε μητέρα, καθώς εργάστηκε πολύ σκληρά και συνέβαλε επίσης στην επιτυχία αυτής της συμφωνίας.

  Marita Ulvskog (S&D). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Callanan, τους σκιώδεις εισηγητές και όσους συνέβαλαν στην επεξεργασία αυτής της οδηγίας. Επιτέλους αποκτούμε ένα μέσο ρύθμισης των εκπομπών των ελαφρών εμπορικών οχημάτων, και αυτό είναι σημαντικό. Η οδηγία πρέπει τώρα να θεσπιστεί το ταχύτερο δυνατόν.

Ταυτόχρονα, δεν προχωρήσαμε όσο θα θέλαμε πολλοί εξ ημών, και νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε ανοιχτά και ειλικρινά γι’ αυτήν την πτυχή. Αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι μια απόφαση περιβαλλοντικής και βιομηχανικής πολιτικής η οποία έχει επηρεαστεί σαφώς από τη οικονομική κρίση και από το γεγονός ότι πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, συντηρητικές, δεξιόστροφες κυβερνήσεις, έχουν επιλέξει να αντιδράσουν σε αυτήν την οικονομική κρίση με την απλή επιβολή περικοπών, χωρίς να πραγματοποιούν επενδύσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας και τη μείωση της ζήτησης, ενώ επηρεάζει αρνητικά τόσο τη βιομηχανία επιβατικών αυτοκινήτων όσο και τη βιομηχανία ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Βεβαίως, αυτό θα μπορούσε να ονομαστεί ρεαλισμός, στην πραγματικότητα όμως ισοδυναμεί με καταναγκαστική προσαρμογή στην οικονομική κρίση και σε μια πολιτική περικοπών.

Η Επιτροπή υπήρξε, επομένως, πιο φιλόδοξη ακόμη και από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφαλείας των Τροφίμων του Κοινοβουλίου, και αυτό είναι ασυνήθιστο. Είμαι, ωστόσο, ευγνώμων για το γεγονός ότι η απόφαση αυτή προβλέπει αναθεώρηση των στόχων όσον αφορά τις εκπομπές για το 2014. Ευελπιστώ, λοιπόν, ότι θα μας δοθεί μία ακόμη ευκαιρία για να αποδείξουμε ότι εννοούμε αυτά που λέμε όταν υποστηρίζουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε μια σύγκρουση μεταξύ των στόχων μας υπέρ της ανταγωνιστικότητας και των υψηλών φιλοδοξιών μας για την κλιματική πολιτική, αλλά, απεναντίας, θα προωθήσουμε την αλληλοσυμπλήρωσή τους.

  Corinne Lepage (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, θα υπερψηφίσω απρόθυμα τον τελικό συμβιβασμό. Οι διαπραγματεύσεις υπήρξαν άθλιες και, κατά τη γνώμη μου, αυτή η ψηφοφορία είναι μια απόφαση που επιβάλλεται ως αποτέλεσμα των συσχετισμών ισχύος εντός του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Οι σημαντικότερες χώρες παραγωγής, με την υποστήριξη μιας πλειοψηφίας βουλευτών του ΕΚ που είναι ευαίσθητοι στα επιχειρήματα της βιομηχανίας, κατάφεραν να μας εμποδίσουν να θεσπίσουμε έναν φιλόδοξο στόχο για τη μείωση των εκπομπών. Επισημαίνω δε ότι η Επιτροπή είχε προτείνει στόχο 135 γραμμαρίων ανά χιλιόμετρο έως το 2020. Επομένως, το Κοινοβούλιο εμφανίζεται λιγότερο φιλόδοξο από την Επιτροπή, και αυτό είναι λυπηρό.

Η αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία πάλεψε ενάντια σε αυτό το κείμενο –και προηγουμένως γίναμε μάρτυρες ορισμένων ακόμη επιπλέον παραδειγμάτων– προφανώς δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να κερδίσει πολλά αν βρεθεί στην πρωτοπορία της μείωσης των εκπομπών, δεδομένου ιδίως ότι η μελέτη της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Μεταφορών και Περιβάλλοντος που διεξήχθη τον περασμένο Νοέμβριο έδειξε ότι υπάρχουν τεχνολογικές λύσεις. Στην εν λόγω μελέτη σημειώνεται ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων στην Ευρώπη μείωσαν τις εκπομπές CO2 για τα μη εμπορικά οχήματα κατά 2-10% το 2009, και ότι ένας κατασκευαστής από την Ιαπωνία έχει πλησιάσει την επίτευξη του στόχου του έξι χρόνια νωρίτερα από ό,τι είχε προβλεφθεί.

Θα υπερψηφίσω αυτόν τον συμβιβασμό ενόψει του, έστω και ελάχιστου, κινδύνου να καταστρέψουμε αυτό το επίτευγμα σε μια δεύτερη ανάγνωση. Εντούτοις, θέλω να τονίσω ότι δεν ωφελούμε καθόλου τους κατασκευαστές με το να υπερασπιζόμαστε τη διατήρηση του σημερινού καθεστώτος και ότι, όσον αφορά τις δημόσιες αρχές, όταν δεν ενθαρρύνουν την καινοτομία δεν εκπληρώνουν τον ρόλο τους.

  Elisabetta Gardini (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το αποτέλεσμα στο οποίο καταλήξαμε είναι εξαιρετικά φιλόδοξο. Θέλω να σημειώσω ότι οι εκπομπές CO2 από αυτά τα οχήματα είναι σήμερα περί τα 200 γραμμάρια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Επομένως, η μείωση στα 147 γραμμάρια περιορίζει αυτό το κατώτατο όριο σε ποσοστό άνω του 25%. Επιπλέον, υπογραμμίζω ότι οι οριακές μειώσεις είναι οι πλέον δαπανηρές, γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.

Εκτιμώ επίσης ότι η συγκεκριμένη κατηγορία οχημάτων δεν μπορεί να συγκριθεί με τα επιβατικά αυτοκίνητα, όπως συνέβη συχνά σε τούτο το Σώμα. Οι κύκλοι παραγωγής είναι πολύ πιο μακροχρόνιοι και το αποτέλεσμα θα επηρέαζε μόνον κατά 1,5% τις εκπομπές CO2 στο σύνολο του τομέα των μεταφορών.

Αν δεν καθορίσουμε τον κεντρικό στόχο μας, θα καταλήξουμε να τιμωρήσουμε έναν τομέα ο οποίος έχει ήδη υποστεί απότομη συστολή σε ποσοστό άνω του 30% και, πάνω από όλα, να βλάψουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τις οποίες, πριν από ακριβώς 12 ώρες, όλοι σε τούτο το Σώμα δηλώσαμε ότι επιθυμούμε να υποστηρίξουμε λόγω του τεράστιου οικονομικού και κοινωνικού ρόλου που διαδραματίζουν ως η μόνη γνήσια ατμομηχανή για την απασχόληση στην Ευρώπη. Πρέπει, επομένως, να είμαστε πολύ προσεκτικοί.

Επιδοκιμάζω το έργο που έχει συντελεστεί, αλλά πρέπει να εφαρμόσουμε προσεκτική εποπτεία.

  Saïd El Khadraoui (S&D). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το κείμενο που βρίσκεται ενώπιόν μας είναι, πράγματι, ένας συμβιβασμός και θα προτιμούσαμε να είναι κάπως πιο φιλόδοξος σε ορισμένα σημεία, ιδίως όσον αφορά τον χρονικό ορίζοντα και το ύψος των κυρώσεων.

Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό να καθοριστούν πρότυπα εκπομπών για τη συγκεκριμένη κατηγορία οχημάτων – η οποία φαίνεται να γλίστρησε μάλλον από τα δίχτυα του ρυθμιστικού πλαισίου, αν λάβουμε υπόψη ότι υπάρχει ήδη σειρά κανόνων τόσο για τα επιβατικά όσο και για τα φορτηγά οχήματα. Η επικρατούσα τάση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά –όπως είπατε και εσείς– ο αριθμός των ελαφρών φορτηγών οχημάτων έχει αυξηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια και φαίνεται ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται και τα επόμενα χρόνια.

Ως μέλος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, θέλω να επανέλθω εν συντομία στα όρια ταχύτητας. Στην επιτροπή μας έχουμε προτείνει να τεθούν ως ανώτατο όριο ταχύτητας τα 120 χιλιόμετρα ανά ώρα από το 2018, κάτι που δεν νομίζουμε ότι είναι παράλογο. Όπως ξέρετε, ισχύει ήδη όριο για τα φορτηγά οχήματα, και νομίζω ότι, τόσο για περιβαλλοντικούς λόγους όσο και για λόγους οδικής ασφάλειας, είναι σκόπιμο να κατοχυρωθεί και νομικά. Κατά την εκτίμησή μου, αυτό πρέπει να το πράξετε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, διότι δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να αφήσουμε ένα τέτοιο μέτρο στη διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών.

Κατά συνέπεια, κυρία Επίτροπε, σας παρακαλώ να επανεξετάσετε αυτό το ζήτημα, μαζί με τον συνάδελφό σας, κ. Kallas –ο οποίος βρίσκεται μαζί μας στην Αίθουσα– να το μελετήσετε και να υποβάλετε σχετική πρόταση. Φρονώ ότι αυτό θα ήταν θετικό για τους αντίστοιχους τομείς ευθύνης σας: το περιβάλλον και την οδική ασφάλεια.

  Christa Klaß (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Hedegaard, κυρίες και κύριοι, δεν βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να συζητήσουμε σχετικά με το κλίμα. Απεναντίας, πρέπει απλώς να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για τη διαχείριση ενός ζητήματος. Επικροτώ τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε. Περιορίζοντας τις εκπομπές στα 147 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο έως το 2020, καθορίζουμε πολύ σαφή πρότυπα. Αυτό θα προσφέρει κίνητρα για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών με σκοπό την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης και την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Οι χρήστες των οχημάτων θα ωφεληθούν επίσης από αυτές τις καινοτομίες, οι οποίες θα τους βοηθήσουν να εξοικονομήσουν καύσιμα και, επομένως, χρήματα.

Τα μικρά φορτηγά χρησιμοποιούνται πρωτίστως από εμπόρους, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αγρότες και αμπελουργούς. Σε γενικές γραμμές, καλύπτουν σύντομες αποστάσεις και συχνά χρησιμοποιούνται για πολλά έτη, μέχρις ότου η επιχείρηση μεταβιβαστεί στον επόμενο ιδιοκτήτη. Επομένως, το κόστος αυτών των οχημάτων πρέπει να παραμείνει διαχειρίσιμο. Το υψηλότερο κόστος των επενδύσεων πρέπει να χρηματοδοτείται βάσει της ενεργειακής απόδοσης και της εξοικονόμησης ενέργειας. Ο μακροπρόθεσμος στόχος του 2020 προσφέρει αρκετό χρονικό περιθώριο για μεταβατικές περιόδους, έτσι ώστε οι ερευνητικοί φορείς και η βιομηχανία να μπορέσουν να αναπτύξουν και να κατασκευάσουν νέους κινητήρες. Ο στόχος τον οποίο έχουμε θέσει είναι ρεαλιστικός, εφικτός, χωρίς να παύει να είναι αποτελεσματικός. Ευελπιστώ ότι θα τύχει ευρείας στήριξης.

  Bogusław Sonik (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, όλοι όσοι σχετίζονται με τις οδικές μεταφορές, τόσο οι κατασκευαστές επιβατικών οχημάτων όσο και οι κατασκευαστές ελαφρών εμπορικών οχημάτων, πρέπει να συνεισφέρουν στον περιορισμό των συνολικών εκπομπών CO2. Συνεπώς, επιδοκιμάζω τον συμβιβασμό τον οποίο επεξεργάστηκαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και ο οποίος θέτει όρια στις εκπομπές και θεσπίζει κυρώσεις για τη μη συμμόρφωση με αυτά τα όρια.

Ο καθορισμός υποχρεωτικών και φιλόδοξων ορίων που να είναι επίσης ρεαλιστικά θα αποτελέσει πρόκληση για το δυναμικό καινοτομίας της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας. Θα χρησιμεύσει ως κίνητρο για την επιτάχυνση των προσπαθειών στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης με στόχο την εξεύρεση νέων σχεδιαστικών λύσεων που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή φιλικότερων προς το περιβάλλον οχημάτων. Πρέπει να αποκτήσουμε ευρωπαϊκές πράσινες τεχνολογίες, έτσι ώστε να αποφύγουμε την εισαγωγή οχημάτων, όπως συνέβη σε σχέση με την υβριδική τεχνολογία. Εκτιμώ ότι οι νομοθετικές αποφάσεις τις οποίες λάβαμε θα αποτελέσουν κατάλληλο κίνητρο για την ενεργοποίηση των ευρωπαϊκών κατασκευαστικών εταιρειών, οι οποίες θα αντιληφθούν ότι οι πράσινες τεχνολογίες αποτελούν ευκαιρία για ανάπτυξη.

  Dominique Riquet (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να συγχαρώ τον εισηγητή για τη θέση του και να σημειώσω ότι το Κοινοβούλιο βρίσκεται στριμωγμένο μεταξύ μιας Επιτροπής, η οποία εμφανίζεται πολύ φιλόδοξη, και ενός Συμβουλίου το οποίο, ως συνήθως, εμφανίζεται επιφυλακτικό, μεταξύ των σκεπτικιστών για τα κλιματικά ζητήματα και των επικριτών τους, και μεταξύ των υποστηρικτών της βιομηχανίας και των οικολόγων. Έχουμε, λοιπόν, μπροστά μας μια ισορροπημένη θέση η οποία παραμένει φιλόδοξη, δεδομένου ότι ο στόχος των 147 γραμμαρίων το 2020 θα προσφέρει στη βιομηχανία τον χρόνο ώστε να πραγματοποιήσει το αναγκαίο τεχνολογικό άλμα ενθαρρύνοντάς την ταυτοχρόνως να είναι ιδιαίτερα αποδοτική. Η παράταση των χρονικών περιθωρίων για τυχόν τροποποιήσεις έως το 2018 είναι θετική και θα καταστήσει ελκυστικότερη την έρευνα και την παραγωγή οχημάτων τα οποία θα εκπέμπουν μειωμένους ρύπους.

Θέλω να διατυπώσω δύο σχόλια εν είδει συμπεράσματος. Φυσικά, επιδοκιμάζω το γεγονός ότι η πρόταση εγκρίθηκε κατά την πρώτη ανάγνωση, και δεν κατάλαβα ακριβώς τα προηγούμενα σχόλια του συναδέλφου μας ο οποίος δήλωσε ότι προτιμά τις δεύτερες αναγνώσεις. Δεύτερον, όπως ο κ. El Khadraoui, εκφράζω τη λύπη μου για την απουσία των συσκευών περιορισμού της ταχύτητας, δεδομένου ότι αυτό σημαίνει πως θα συνεχίσουν να μας προσπερνούν στους αυτοκινητόδρομους τα μόνα οχήματα που δεν τηρούν πλέον τα όρια ταχύτητας, δηλαδή τα ελαφρά εμπορικά οχήματα.

  Marian-Jean Marinescu (PPE). – (RO) Κύριε Πρόεδρε, αυτός ο κανονισμός αποτελεί βήμα προόδου για τη σταδιακή επίτευξη των στόχων μείωσης των εκπομπών CO2 από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα στην Ευρώπη. Αυτό θα γίνει δυνατό να επιτευχθεί με τη δημιουργία προγραμμάτων κινήτρων για την αύξηση της αποδοτικότητας των οχημάτων και την επιβολή κυρώσεων σε κατασκευαστές που δεν εκπληρώνουν αυτούς τους στόχους.

Ωστόσο, δεν νομίζω ότι η νέα νομοθεσία για τη μείωση του CO2 πρέπει να υπονομεύσει τη θέση είτε των κατασκευαστών αυτοκινήτων είτε του πελάτη. Οι νέοι κανονισμοί πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ανησυχίες των ΜΜΕ και των ευρωπαίων κατασκευαστών αυτοκινήτων, οι οποίοι ζητούν τη σταδιακή θέσπιση των ορίων ρύπανσης, αρχίζοντας μετά το 2015, δεδομένου ότι τα οχήματα που θα πουληθούν το 2014 είναι ήδη στο στάδιο ανάπτυξης και παραγωγής. Τα 147 γραμμάρια αποτελούν αποδεκτό συμβιβασμό σε σύγκριση με τους αριθμούς που έχουν αναφερθεί. Ωστόσο, η Επιτροπή πρέπει να παρακολουθεί προσεκτικά τις σχέσεις μεταξύ της αυτοκινητοβιομηχανίας και των χρηστών για να αξιολογήσει τον αντίκτυπο αυτού του μέτρου στις τιμές και, κατ’ επέκταση, στη δραστηριότητα των μικρών επιχειρήσεων.

  Bogdan Kazimierz Marcinkiewicz (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η κατασκευή ελαφρών εμπορικών οχημάτων και τα συναφή τεχνολογικά ζητήματα απαιτούν πολύ περισσότερες επενδύσεις και πολύ πιο μακροπρόθεσμο στρατηγικό κύκλο σχεδιασμού και κατασκευής από ό,τι ισχύει για τα επιβατικά οχήματα. Η έγκριση ενός τέτοιου μακροπρόθεσμου στόχου ήταν αναγκαία από την άποψη αυτή προκειμένου να παρασχεθεί στη βιομηχανία εγγυημένη ασφάλεια του κατασκευαστικού της σκέλους. Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να παραμελήσουμε το όριο στόχου των 147 γραμμαρίων έως το 2020. Ο αρχικός βραχυπρόθεσμος στόχος που έχει τεθεί για όριο 175 γραμμάρια, με απώτερο στόχο να επιτευχθεί μείωση στα 147 γραμμάρια έως το 2020, θα αυξήσει σημαντικά το κόστος των ελαφρών εμπορικών οχημάτων, καθιστώντας τα ακριβότερα για πολλές μικρές εταιρείες που τα χρησιμοποιούν ως εργαλεία για την καθημερινή εργασία τους. Ευελπιστώ ότι αυτό δεν θα προκαλέσει κάθετη πτώση των πωλήσεων νέων οχημάτων, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να παραμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στους δρόμους παλαιότερης τεχνολογίας οχήματα τα οποία ευθύνονται για πολύ υψηλότερα επίπεδα εκπομπών.

  Carlo Fidanza (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ο συμβιβασμός στον οποίο καταλήξαμε με το Συμβούλιο μοιάζει σίγουρα πιο ισορροπημένος και ρεαλιστικός από ό,τι η αρχική πρόταση της Επιτροπής, η οποία ήταν τόσο φιλόδοξη ώστε να φαίνεται εν μέρει ουτοπική, μιας και δεν λάμβανε υπόψη τις συνθήκες που επικρατούν στη βιομηχανία και τον αντίκτυπο στην αγορά. Ο υπέρμετρα ιδεολογικός περιβαλλοντισμός δημιουργεί πάντα τον κίνδυνο να περιορίσει τις πιθανότητες επίτευξης απτών αποτελεσμάτων, με αποτέλεσμα να ζημιώνεται εντέλει το περιβάλλον.

Κατά την άποψή μου, παρά το γεγονός ότι ο μακροπρόθεσμος στόχος των 147g CO2/χλμ. έως το 2020 δεν είναι ακόμη ο βέλτιστος, θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο λογικός και ρεαλιστικός σε σύγκριση με την αρχική πρόταση.

Επικροτώ επίσης τα σχεδιαζόμενα κίνητρα υπέρ της οικολογικής καινοτομίας, κατά τη γνώμη μου, όμως, εκκρεμεί ένα ακόμη κρίσιμο θέμα: η απόφαση σχετικά με τις εκπομπές των λεγομένων ολοκληρωμένων οχημάτων, με άλλα λόγια των οχημάτων που κατασκευάζονται σε διάφορα στάδια. Ελπίζω η Επιτροπή να σεβαστεί την υποχρέωσή της να υποβάλει συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση σχετικά με το θέμα αυτό πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους.

  Ioan Enciu (S&D). – (RO) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ το εξαίρετο έργο που επιτέλεσε ο εισηγητής, κ. Callanan, και ο συνάδελφός μου, κ. Groote, για την ολοκλήρωση αυτής της έκθεσης. Αυτός ο κανονισμός θα αναγκάσει τους κατασκευαστές αυτοκινήτων να αναπτύξουν νέες πράσινες τεχνολογίες και, παρότι αυτό εκ πρώτης όψεως τους επιβάλλει νέες επιβαρύνσεις, μπορεί να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα της αυτοκινητοβιομηχανίας στην παγκόσμια αγορά. Ταυτόχρονα, θα συμβάλει στην εκπλήρωση των δεσμεύσεων περί μείωσης των εκπομπών CO2, σύμφωνα με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι συμβιβαστικές τροπολογίες που έχουν συμφωνηθεί προσφέρουν αρκετό χρόνο στους κατασκευαστές ώστε να προετοιμάσουν την υλοποίηση νέων τεχνολογιών, καθώς και στην Επιτροπή προκειμένου να επεξεργαστεί έναν αποτελεσματικό μηχανισμό παρακολούθησης των παραβάσεων των συναφών διατάξεων.

  João Ferreira (GUE/NGL). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, η διαχείριση της καινοτομίας, με άλλα λόγια, η έρευνα και ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και διαδικασιών παραγωγής, η εφαρμογή τους σε μεγάλη κλίμακα και η επιλογή του κατάλληλου χρόνου για την υλοποίησή τους, πρέπει να θέτουν ως ύψιστη και κατευθυντήρια γραμμή την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών και την προστασία του περιβάλλοντος. Αυτές οι αρχές, παρά τα στενά εμπορικά συμφέροντα της βιομηχανίας και των επιχειρήσεων, πρέπει πρωτίστως να καθοδηγούν τις προσπάθειες υπέρ της καινοτομίας και τη διαχείριση της υλοποίησής τους.

Το ίδιο ισχύει στην περίπτωση των εκπομπών οχημάτων. Δεδομένου ότι ο τομέας των μεταφορών ευθύνεται για σημαντικό ποσοστό των εκπομπών CO2, το αντίστοιχο μέρος της προσπάθειας για μείωση πρέπει να στραφεί σε αυτόν τον τομέα. Είναι, επομένως, σημαντικό να επιδιωχθεί η αύξηση της ενεργειακής απόδοσης των οχημάτων, η μείωση της κατανάλωσης καυσίμων και, γενικά, η ανάπτυξη τεχνολογιών μειωμένης εκπομπής άνθρακα. Αυτό επιτυγχάνεται τώρα μέσω επιστημονικών και τεχνολογιών εξελίξεων, οι οποίες λαμβάνουν εξαρχής υπόψη την προοδευτική και αναπόφευκτη εξάντληση των ορυκτών καυσίμων, κάτι που επιβάλλεται ήδη να προσεχθεί ιδιαίτερα.

  Gilles Pargneaux (S&D). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, θα είμαι σύντομος. Θα υπερψηφίσω αυτό το κείμενο επειδή πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος συμβιβασμός αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ταυτόχρονα, όμως, εκφράζω τη λύπη μου για το γεγονός ότι δεν προχωρά όσο η πρόταση της κ. Hedegaard.

Επομένως, θέλω τώρα να σας ζητήσω να μας πείτε, μετά τη συζήτηση και πριν από την ψηφοφορία που θα διεξαχθεί εντός ολίγων ωρών, ποια διαδικασία σκοπεύετε να υιοθετήσετε για την προσεχή διετία, δεδομένου ότι έχει προγραμματιστεί αναθεώρηση για το 2013, κάτι που μας επιτρέπει να προωθήσουμε χωρίς καθυστέρηση, όπως επιθυμούσε ο εισηγητής της Ομάδας μας κ. Groote, αυτόν τον αγώνα υπέρ της μείωσης της ρύπανσης την οποία προκαλούν τα υπό εξέταση ελαφρά εμπορικά οχήματα.

Αυτή είναι η ερώτηση που θέλω να σας απευθύνω, κυρία Επίτροπε, και γνωρίζω ότι θα επιδιώξετε με επιμονή την επίτευξη προόδου παρά τις πιέσεις των ομάδων συμφερόντων της βιομηχανίας, τις οποίες εγώ και αρκετοί συνάδελφοί μου που έλαβαν τον λόγο σε αυτήν τη συζήτηση θεωρούμε άστοχες.

  Karin Kadenbach (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Hedegaard, δεν μπορώ να κρύψω το γεγονός ότι συγκαταλέγομαι μεταξύ όσων θα προτιμούσαν να είχαμε υιοθετήσει σήμερα ως στόχο τα 135 γραμμάρια. Ωστόσο, εκτιμώ ότι αυτός ο συμβιβασμός ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και δείχνει ότι είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε από κοινού σοβαρή προσπάθεια για να περιορίσουμε και να μειώσουμε τις εκπομπές CO2.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε προσφάτως να μειώσει τις συνολικές εκπομπές CO2 κατά 9%. Εντούτοις, οι εκπομπές στον τομέα των μεταφορών έχουν αυξηθεί κατά σχεδόν 30%. Από αυτήν και μόνο την άποψη, πιστεύω ότι το μέτρο που λαμβάνουμε σήμερα αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ωστόσο, δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι τα πραγματικά προβλήματα στον τομέα των μεταφορών βρίσκονται αλλού, αν λάβουμε υπόψη τη συνολική αύξηση σε ποσοστό 29%. Με άλλα λόγια, πρέπει να επικεντρώσουμε έντονα την προσοχή μας στην ανάπτυξη των δημοσίων συγκοινωνιών. Δεν πρέπει να επιβαρύνουμε περαιτέρω τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αντί αυτού, πρέπει να διευκολύνουμε τις μετακινήσεις του πληθυσμού με δημόσια μέσα συγκοινωνίας και να επιταχύνουμε την κατασκευή σιδηροδρόμων. Θα επιτύχουμε πολύ περισσότερα αν, αντί των ατομικών μεταφορών, προσανατολιστούμε περισσότερο στις δημόσιες συγκοινωνίες.

Εκτιμώ ότι πραγματοποιούμε το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση επειδή, σε τελευταία ανάλυση, μιλάμε για μείωση κατά 25%.

  Judith A. Merkies (S&D). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ όλες και όλους, όμως προτιμούσα να είχαμε εξασφαλίσει πιο φιλόδοξο αποτέλεσμα. Πολύ πιο φιλόδοξο. Και γιατί; Θα σας αναφέρω πέντε λόγους: ενίσχυση της καινοτομίας, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην Ευρώπη, περιβάλλον, προφανώς, μιας και έτσι θα εξοικονομούσαμε πρώτες ύλες και, ταυτόχρονα, θα εξασφαλίζαμε χαμηλότερες τιμές για τους καταναλωτές.

Εδώ στην Ευρώπη είμαστε πολύ εξαρτημένοι από εισαγωγές πρώτων υλών στον τομέα της ενέργειας. Με τη χρήση καθαρότερων τεχνολογιών, θα εξασφαλίζαμε πολύ μεγαλύτερη εξοικονόμηση πόρων και, επιπλέον, θα δίναμε τεράστια ώθηση στην ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία μας ώστε να αναπτύξει καθαρές, ευφυείς τεχνολογίες οι οποίες θα πωλούνταν σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο και θα βρισκόμασταν στην παγκόσμια πρωτοπορία.

Αυτό θα ήταν φτηνότερο και αποδοτικότερο, ακριβώς επειδή εξαρτώμεθα τόσο πολύ από τις εισαγωγές. Θα προσέφερε εξάλλου στον καταναλωτή δυνατότητες εξοικονόμησης πόρων. Η τιμή αγοράς μπορεί να ήταν υψηλότερη, όμως το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν η εξοικονόμηση χρημάτων λόγω της χαμηλότερης κατανάλωσης ανά χιλιόμετρο. Αυτό θα υπηρετούσε σε μεγάλο βαθμό τα συμφέροντα ιδίως των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Για τους Ολλανδούς, το γνωμικό «φρόντισε τα λεπτά και τα ευρώ θα φροντίσουν τον εαυτό τους» παραμένει επίκαιρο!

  Inés Ayala Sender (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θέλω και εγώ να ευχαριστήσω τους εισηγητές, και ειδικά τον σκιώδη εισηγητή μας, κ. Groote, για μια πρόταση η οποία θα ενθαρρύνει τη βιομηχανία μας να γίνει πιο πράσινη. Παρά ταύτα, θεωρώ εξαιρετικά λυπηρό το γεγονός ότι χάσαμε μια χρυσή ευκαιρία να θεσπίσουμε τη χρήση περιοριστών ταχύτητας, οι οποίοι είναι αναγκαία μέσα βελτίωσης της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα.

Οφείλω να επισημάνω ότι η οδηγία είναι ήδη υποχρεωτική για πάνω από ενάμιση μήνα, όπως φαίνεται σε πόλεις όπως η Βαρκελώνη, όπου το σοσιαλιστικό δημοτικό συμβούλιο θέσπισε ως όριο ταχύτητας τα 80 χιλιόμετρα την ώρα, και η διαφορά έχει γίνει αισθητή σε σύγκριση με άλλες πόλεις όπως η Μαδρίτη ή η Βαλένθια, ο οποίες έχουν συντηρητικά δημοτικά συμβούλια και στις οποίες ο πληθυσμός διατρέχει υψηλό κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργιών και αναπνευστικών νόσων.

Οι περιοριστές ταχύτητας θα μας είχαν βοηθήσει να περιορίσουμε αυτά τα προβλήματα και, επίσης, να βελτιώσουμε την οδική ασφάλεια και να μειώσουμε τις απώλειες ανθρώπινων ζωών. Επομένως, η επιλογή υπήρξε ατυχής, και ευελπιστούμε ότι θα μπορέσουμε να συμπεριλάβουμε αυτό το μέτρο σε μελλοντική νομοθεσία.

  Connie Hedegaard, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, ένα συνοπτικό σχόλιο στον κ. Pargneaux, ο οποίος ρώτησε τι σκοπεύουμε να πράξουμε τα επόμενα χρόνια.

Καταρχάς, φυσικά, όπως έχουμε συμφωνήσει, η Επιτροπή οφείλει να αξιολογήσει την πρόοδο που θα έχει σημειωθεί και να εξακριβώσει τι ακριβώς μπορεί να επιτευχθεί. Αυτή ήταν η συμφωνία στην οποία καταλήξαμε όλοι μας, ασφαλώς όμως έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι ο στόχος είναι εφικτός επειδή αυτό ήταν το πόρισμα της αξιολόγησης αντικτύπου την οποία διενεργήσαμε. Γνωρίζουμε το κόστος και τις συνέπειες οποιουδήποτε μέτρου λάβουμε, καθώς και του ορίου που θα επιλέξουμε να επιβάλουμε. Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι ο στόχος είναι εφικτός, αναμφίβολα όμως εξετάζουμε περαιτέρω το θέμα.

Θέλω απλώς να επισημάνω ότι η επανέναρξη της συζήτησης σχετικά με τον στόχο για το 2020 θα μπορούσε να οδηγήσει σε αβεβαιότητα όσον αφορά τον προγραμματισμό· επομένως, πρέπει φυσικά τώρα να τονίσουμε ότι ο μακροπρόθεσμος στόχος έχει καθοριστεί. Πολλοί κατασκευαστές εκτιμούν αυτήν τη στάση, καθώς τους προσφέρει τη δυνατότητα μακροπρόθεσμου προγραμματισμού και την προβλεψιμότητα που χρειάζονται. Σε τελική ανάλυση, εκτιμούν τη στάση αυτή. Η απάντηση αυτή απευθύνεται επίσης στον κ. Vlasák σε σχέση με τις ανησυχίες που εξέφρασε.

Επιτρέψτε μου επίσης ένα συνοπτικό σχόλιο για τον κ. Nuttall –δεν γνωρίζω αν είναι ακόμα στην Αίθουσα– ή μάλλον για τον πατέρα του κ. Nuttall, ο οποίος δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τίποτε, εκτός από το ότι ο γιος του χρησιμοποιεί στοιχεία από μια πηγή η οποία μου είναι άγνωστη. Γεγονός είναι ότι το κόστος αυτού του μέτρου είναι πολύ χαμηλότερο από ό,τι ισχυρίστηκε ο κ. Nuttall και τα χρήματα που εξοικονομούνται σε σχέση με την κατανάλωση καυσίμου υπερβαίνουν το κόστος.

Έτσι, στο τέλος, ο πατέρας του κ. Nuttall δεν εξοικονομεί απλώς χρήματα, αλλά εξασφαλίζει και καθαρό κέρδος. Μπορεί επίσης να του εξηγήσει ότι τα παιδιά του και τα εγγόνια του θα έχουν καθαρότερο αέρα. Ταυτόχρονα, εκείνο που προσπαθούμε να κάνουμε εν προκειμένω είναι να προωθήσουμε την καινοτομία σε έναν πολύ σημαντικό βιομηχανικό τομέα για την Ευρώπη. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε.

Προς ολοκλήρωση της συζήτησης, επισημαίνω απλώς ότι διαθέτουμε το πλεονέκτημα της εκτεταμένης πείρας που έχουμε αποκτήσει όσον αφορά τη νομοθεσία για τα οχήματα. Σε κάθε περίπτωση, αποδείχθηκε ότι οι κατασκευαστές μπορούσαν να συμμορφωθούν γρηγορότερα με τη νομοθεσία και με λιγότερο κόστος από αυτό που είχαν αρχικά επικαλεστεί. Δεν θα με εξέπληττε αν συμβεί το ίδιο και στην περίπτωση των ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων.

Επομένως, έχουμε ήδη θεσπίσει ρυθμίσεις για τα αυτοκίνητα. Τώρα είναι η σειρά των ελαφρών επαγγελματικών φορτηγών. Εκτιμώ την πολύ ευρεία στήριξη που επιφυλάξατε σε αυτό το νομοθέτημα. Το επόμενο θέμα που πρέπει να εξετάσουμε σε αυτόν τον τομέα θα είναι τα βαρέα οχήματα και επ’ αυτού, φυσικά, ανυπομονώ πολύ να συνεργαστώ και πάλι με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Martin Callanan, εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να απαντήσω εν συντομία σε πολλά από τα σχόλια που ακούστηκαν σε αυτήν τη συζήτηση.

Ο κ. Schlyter είπε ότι θεωρεί το μέτρο αρνητικό για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, υποστηρίζοντας ότι θα έχει ως αποτέλεσμα την κατασκευή περισσότερων ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων στην Ασία. Οφείλω να πω ότι, απλούστατα, αδυνατώ να κατανοήσω αυτό το σχόλιο. Θέτουμε τους πιο δύσκολους στόχους που έχουν τεθεί ποτέ παγκοσμίως, με τρόπο πολύ αυστηρότερο από τους κανόνες των κρατών ή από οτιδήποτε άλλο εφαρμόζεται στην Κίνα ή την Άπω Ανατολή.

Η κ. Wils συνέκρινε τον υπό συζήτηση κανονισμό με τον κανονισμό για τα επιβατικά αυτοκίνητα. Κατά την άποψή μου, η σύγκριση αυτή είναι άστοχη. Οι δυνατότητες μείωσης των εκπομπών στα επιβατικά αυτοκίνητα είναι πολύ μεγαλύτερες από την άποψη τόσο της μείωσης του βάρους όσο και της αλλαγής του μίγματος καυσίμων. Υπάρχει ήδη πολύ μεγαλύτερη διείσδυση του ντίζελ στην αγορά των ελαφρών φορτηγών. Βεβαίως, από τη φύση τους, τα ελαφρά φορτηγά είναι ήδη πολύ πιο εύχρηστα και αγοράζονται από πελάτες που τα προορίζουν για επαγγελματική χρήση.

Ο κ. Nuttall, δυστυχώς, δεν παρέμεινε ως το τέλος της συζήτησης, όμως κάνει λάθος στους αριθμούς που επικαλέστηκε. Αυτό το μέτρο θα προσφέρει συνολική εξοικονόμηση κόστους για πολλές επιχειρήσεις. Οφείλω να πω ότι θα σεβόμουν κάπως περισσότερο τα σχόλιά του, αν όντως η Ομάδα EFD είχε κάνει τον κόπο να στείλει έστω και έναν εκπρόσωπο σε οποιαδήποτε από τις συνεδριάσεις του τριμερούς μας διαλόγου ή σε κάποια από τις συνεδριάσεις των σκιωδών εισηγητών για να υποστηρίξει αυτά που αρέσκονται να δηλώνουν τα μέλη της εξ ονόματος των μικρών επιχειρήσεων.

(Χειροκροτήματα)

Εν κατακλείδι, θεωρώ θετικό το αποτέλεσμα που επιτύχαμε. Εξασφαλίζει την καλύτερη ισορροπία, καταρχάς, υπέρ του κόστους που βαρύνει τις επιχειρήσεις, αλλά και από την άποψη της βελτίωσης του περιβάλλοντος. Όποια και αν είναι η άποψή σας για την αλλαγή του κλίματος, η απόδοση καυσίμου –η αποδοτικότερη χρήση πολύτιμων πόρων– δεν μπορεί παρά να είναι θετική.

  Πρόεδρος. - Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, 15 Φεβρουαρίου 2011, στις 12.00 το μεσημέρι.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), γραπτώς. – (EN) Η συμφωνία που επιτεύχθηκε με το Συμβούλιο είναι αποτέλεσμα σκληρών διαπραγματεύσεων σε συνδυασμό με έντονες πιέσεις από τη βιομηχανία. Καθ’ όλη τη διαδικασία, αντισταθήκαμε στις μεγάλες πιέσεις των κατασκευαστών να αποδυναμώσουμε τον κανονισμό και, κυρίως, να περιορίσουμε τον φιλόδοξο χαρακτήρα των μακροπρόθεσμων στόχων μείωσης του CO2.

Βρεθήκαμε ενώπιον ενός δύσκολου διλήμματος, διότι στις χώρες πολλών εξ ημών υπάρχουν αυτοκινητοβιομηχανίες οι οποίες αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρά προβλήματα λόγω των οικονομικών συνθηκών. Γνωρίζαμε, όμως, με βάση την εμπειρία του κανονισμού για τα επιβατικά αυτοκίνητα, ότι η αυτοκινητοβιομηχανία έχει σημειώσει τεράστια πρόοδο στα πεδία της καινοτομίας και της ανάπτυξης καθαρότερης τεχνολογίας όταν το νομοθετικό πλαίσιο τους ενθάρρυνε προς τη σωστή κατεύθυνση. Θελήσαμε να επαναλάβουμε αυτήν την επιτυχία με τη νομοθεσία για τα ελαφρά φορτηγά – όχι μόνο για περιβαλλοντικούς λόγους, αλλά επειδή η μεγαλύτερη απόδοση καυσίμου θα μειώσει εντέλει τις δαπάνες πολλών επιχειρήσεων.

Εξασφαλίσαμε ένα κείμενο συμβιβασμού το οποίο, αν και όχι όσο φιλόδοξο θα θέλαμε, θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση των εκπομπών CO2 από τα ελαφρά φορτηγά και θα συμβάλει στους φιλόδοξους στόχους μείωσης των εκπομπών της ΕΕ έως το 2020 και μετέπειτα. Συγχαίρω, λοιπόν, τον εισηγητή και τους σκιώδεις εισηγητές για τις επιτυχείς διαπραγματεύσεις τους με το Συμβούλιο.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο τομέας των οδικών μεταφορών είναι η δεύτερη σημαντικότερη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ, και οι εκπομπές του δεν έχουν σταματήσει να αυξάνονται. Όλοι οι τύποι οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων των ελαφρών εμπορικών οχημάτων, πρέπει επομένως να καλύπτονται από τους κανονισμούς που στοχεύουν στη μείωση αυτών των εκπομπών. Ο στόχος μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα επιτευχθεί καλύτερα αν υπάρχει νομοθεσία που να καλύπτει το σύνολο της ΕΕ, παρά εθνική νομοθεσία με διαφορετικούς στόχους. Ως εκ τούτου, πρέπει να συνδυάσουμε τη φιλοδοξία με τον ρεαλισμό και τη σύνεση. Επομένως, και δεδομένου ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις χρησιμοποιούν με μεγαλύτερη συχνότητα ελαφρά εμπορικά οχήματα, καθώς και ότι αντιστοιχούν στο 99,8% των επιχειρήσεων και το 67,4% των θέσεων εργασίας εντός της ΕΕ, δεν πρέπει να θέτουμε στόχους οι οποίοι να τις θέτουν σε κίνδυνο. Συμφωνώ, λοιπόν, με τον στόχο για εκπομπές 147 γραμμαρίων CO2 ανά χιλιόμετρο όσον αφορά τα νέα ελαφρά εμπορικά οχήματα στην ΕΕ, εάν επιβεβαιωθεί ότι αυτή η επιλογή είναι βιώσιμη. Επιδοκιμάζω επίσης το γεγονός ότι δεν θεσπίστηκε ενιαίο όριο ταχύτητας γι’ αυτόν τον τύπο οχήματος σε επίπεδο ΕΕ.

  Jim Higgins (PPE), γραπτώς. – (GA) Επικροτώ αυτό το μέτρο, καθώς είναι πολύ σημαντικό να διατηρηθεί η ισορροπία μεταξύ της προστασίας του περιβάλλοντος και της προστασίας των θέσεων εργασίας και της ανταγωνιστικότητας των ΜΜΕ στην ΕΕ.

4. Δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν (συζήτηση)

  Πρόεδρος. - Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A7-0020/2011) του κ. Antonio Cancian, εξ ονόματος της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Επιτροπή Συνδιαλλαγής, σχετικά με το εγκριθέν από την Επιτροπή Συνδιαλλαγής κοινό σχέδιο κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 (00063/2010 – C7-0015/2011 – 2008/0237(COD)).

  Antonio Cancian, εισηγητής. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η διαπραγμάτευση την οποία κατηύθυνα προσωπικά το πρώτο έτος και, στη συνέχεια, κατά τη διαδικασία συνδιαλλαγής –την πρώτη μάλιστα διαδικασία συνδιαλλαγής μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας– με την καθοδήγηση της κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου και την υποστήριξη του προέδρου της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, κ. Simpson, υπήρξε πιο επίπονη και δύσκολη από ό,τι αναμενόταν.

Μέσω αυτού του κανονισμού, τα 70 εκατομμύρια επιβατών λεωφορείων και πούλμαν στην Ευρώπη θα απολαύουν σειράς δικαιωμάτων τα οποία ήταν έως τώρα πολύ περιορισμένα ή σχεδόν ανύπαρκτα σε σύγκριση με άλλα μέσα μεταφορών.

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων γι’ αυτό το σημαντικό ζήτημα με τρεις διαδοχικές Προεδρίες, οι στόχοι τους οποίους επιδιώκαμε ήταν οι ακόλουθοι:

– ένας κανονισμός που θα προστάτευε τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση σε μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν·

– ένας κανονισμός που θα συνυπολόγιζε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τομέα, στον οποίο μετέχουν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε συμπληρωματικές και υπέρμετρες οικονομικές επιβαρύνσεις·

– ένας κανονισμός που θα κάλυπτε το ρυθμιστικό κενό το οποίο δημιουργούσε ανώμαλες συνθήκες στον τομέα των μεταφορών με λεωφορεία και πούλμαν σε σύγκριση με άλλα μέσα συγκοινωνίας και, επομένως, θα εξασφάλιζε ελάχιστες εγγυήσεις για όλους τους επιβάτες·

– ένας κανονισμός που θα προστάτευε τα δικαιώματα των προσώπων με μειωμένη κινητική ικανότητα όσο το δυνατόν περισσότερο, λαμβάνοντας υπόψη τις αδιάλλακτες τοποθετήσεις εντός του Συμβουλίου·

– ένας κανονισμός που θα συνυπολόγιζε τις ανάγκες ενός γηράσκοντος πληθυσμού για τον οποίο οι δημόσιες συγκοινωνίες θα είναι ουσιαστική διευκόλυνση τις προσεχείς δεκαετίες.

Το κείμενο που ψηφίζεται σήμερα είναι αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού που προέκυψε μετά από πολύ σκληρό αγώνα, αλλά μας ικανοποιεί ενόψει της κατεύθυνσης που ακολούθησε η συζήτηση και η ίδια η διαπραγμάτευση.

Τα βασικά προβλήματα εμφανίστηκαν πρωτίστως ως προς τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής. Κατ’ ουσίαν, ο κανονισμός θα εφαρμοστεί για όλες τις τακτικές γραμμές, εθνικές και διασυνοριακές, όπου η προγραμματισθείσα απόσταση είναι ίση ή μεγαλύτερη από 250 χιλιόμετρα. Εν πάση περιπτώσει, έχουμε προετοιμάσει έναν κατάλογο θεμελιωδών δικαιωμάτων τα οποία δεν επιτρέπεται να αγνοούνται, ανεξαρτήτως απόστασης. Αυτά τα δικαιώματα εστιάζονται κυρίως στο δικαίωμα πρόσβασης στον συγκεκριμένο τομέα μεταφορών, καθώς και όσον αφορά την κατάρτιση, τις πληροφορίες και την ευθύνη.

Σε αποστάσεις άνω των 250 χιλιομέτρων, ο κανονισμός προβλέπει ουσιαστικά την παροχή αποζημίωσης και βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος, τα δικαιώματα των επιβατών σε περίπτωση ακύρωσης ή καθυστέρησης, καθώς και τα δικαιώματα των προσώπων με αναπηρίες ή των ατόμων με μειωμένη κινητική ικανότητα. Επιπλέον, όσον αφορά τις καταγγελίες, οι μεταφορείς οφείλουν να δημιουργήσουν και να θέσουν σε λειτουργία ένα σύστημα διαχείρισης των καταγγελιών σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στον υπό συζήτηση κανονισμό. Ο χρόνος που απαιτείται για να δοθεί οριστική απάντηση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τρεις μήνες από την παραλαβή της καταγγελίας.

Τέλος, όλα τα κράτη μέλη πρέπει να υποδείξουν έναν νέο φορέα ή, ακόμα καλύτερα, έναν υπάρχοντα φορέα, ο οποίος θα είναι αρμόδιος για την επιβολή αυτού του κανονισμού. Τα κράτη μέλη θα μπορούν να αποφύγουν την εφαρμογή του κανονισμού για περίοδο τεσσάρων ετών, η οποία δύναται να ανανεωθεί άπαξ, αφού προηγουμένως ενημερωθεί η Επιτροπή για τους λόγους της ανανέωσης.

Τα κράτη μέλη καλούνται επίσης και ενθαρρύνονται να δημιουργήσουν ένα μελλοντικό ενιαίο εισιτήριο για όλους τους τύπους μεταφορών και έναν ενιαίο εθνικό φορέα που θα είναι αρμόδιος για τα δικαιώματα των επιβατών σε όλα τα μέσα συγκοινωνίας. Το τελικό κείμενο μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό. Το αποτέλεσμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής πρέπει να θεωρείται νίκη του Κοινοβουλίου.

  Enikő Győri, ασκούσα την Προεδρία του Συμβουλίου. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που συμμετέχω σε αυτήν τη συζήτηση σχετικά με την πρόταση κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Η συγκυρία είναι πολύ σημαντική, δεδομένου ότι οι συζητήσεις μας σχετικά με αυτήν τη νομοθετική πράξη περατώνονται μετά από μια περίοδο δύο ετών.

Καταρχάς, εξ ονόματος του Συμβουλίου, θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες και την εκτίμησή μου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη συνεργασία του και για το συμβιβαστικό πνεύμα που μας επέτρεψε να καταλήξουμε σε συμφωνία στους κόλπους της επιτροπής συνδιαλλαγής προς όφελος των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν στην ΕΕ, ιδίως όσον αφορά τα άτομα με αναπηρίες και τους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα.

Οι συζητήσεις μεταξύ των τριών οργάνων δεν ήταν εύκολες, αλλά ήταν πάντα εποικοδομητικές και στηρίζονταν σε πνεύμα συμβιβασμού. Το κοινό κείμενο επί του οποίου επιτεύχθηκε συμφωνία στη συνεδρίαση της επιτροπής συνδιαλλαγής, και το οποίο ελπίζουμε ότι θα εγκριθεί σήμερα, αποτελεί συμβιβασμό μεταξύ των επιμέρους πολιτικών Ομάδων. Κατά συνέπεια, επιτρέψτε μου να αποδώσω εύσημα σε όσες και όσους συμμετείχαν στην επεξεργασία αυτής της νομοθετικής πρότασης και, ειδικότερα, στην αντιπρόεδρο Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, τον κ. Brian Simpson –τον πρόεδρο της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, κ. Cancian– τον εισηγητή, καθώς και τους σκιώδεις εισηγητές, για το έργο που επιτέλεσαν. Όλοι μαζί, πέτυχαν να φέρουν σε αίσιο πέρας τη νομοθετική διαδικασία.

Ευχαριστώ επίσης τον Επίτροπο Kallas και την ομάδα του, καθώς και τους ομολόγους τους στις γραμματείες του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Από κοινού, εργάστηκαν ακούραστα προκειμένου να δώσουν ώθηση στη διαδικασία. Τέλος, είναι εξίσου σημαντικό να εκφράσω την εκτίμησή μου για το εξαίρετο έργο της βελγικής Προεδρίας προκειμένου να εξασφαλιστεί η αναγκαία υποστήριξη στους κόλπους του Συμβουλίου για τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε στην επιτροπή συνδιαλλαγής.

Είμαι πεπεισμένη ότι το κοινό κείμενο που προέκυψε από τη συνεδρίαση της επιτροπής συνδιαλλαγής αντιπροσωπεύει μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν και των συμφερόντων των μεταφορέων, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Κατά την άποψη του Συμβουλίου, ο κύριος στόχος του κανονισμού είναι να χορηγηθούν δικαιώματα στους επιβάτες που ταξιδεύουν σε τακτικές γραμμές με προβλεπόμενη απόσταση ίση ή μεγαλύτερη από 250 χιλιόμετρα. Επιπλέον, θα ισχύει μια εγγυημένη σειρά δικαιωμάτων ανεξάρτητα από τη διανυόμενη απόσταση. Οι νέοι κανόνες εστιάζονται, ειδικότερα, στην παροχή βοήθειας σε άτομα με αναπηρίες και σε επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα.

Στις συζητήσεις μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων, καταφέραμε να βρούμε αμοιβαία αποδεκτές λύσεις σε μια σειρά από δύσκολα θέματα, συγκεκριμένα ως προς το πεδίο εφαρμογής, τα δικαιώματα των επιβατών σε περίπτωση ματαιώσεων ή καθυστερήσεων, την αποζημίωση και βοήθεια σε περίπτωση ατυχημάτων, τις διατάξεις που θα διευκολύνουν τη μετάβαση στους νέους κανόνες και, τέλος, τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα.

Όπως γνωρίζετε ήδη, το Συμβούλιο ενέκρινε το κοινό κείμενο στη συνεδρίασή του στις 31 Ιανουαρίου 2011. Επομένως, αυτή η νομοθετική πράξη θα υπογραφεί αύριο. Η δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να αναμένεται τον Μάρτιο.

ασκούσα την Προεδρία του Συμβουλίου.(IT) Κύριε Πρόεδρε, τέλος, θέλω να συγχαρώ τον κ. Cancian για το εξαίρετο έργο που επιτέλεσε.

ασκούσα την Προεδρία του Συμβουλίου. (EN) Επιτρέψτε μου να σας συγχαρώ για την πολύ καλή σας δουλειά.

  Siim Kallas, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η νομοθετική πρόταση σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν την οποία συζητάμε σήμερα είναι αποτέλεσμα μιας πολύ δύσκολης διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένης της συνδιαλλαγής. Οι μακρές διαπραγματεύσεις τη νύχτα της 30ής Νοεμβρίου 2010 στην επιτροπή συνδιαλλαγής οδήγησαν σε λύση και συμβιβασμό μετά από διαπραγματεύσεις οι οποίες διήρκεσαν πάνω από δύο χρόνια.

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να σας εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου για το αποτέλεσμα αυτό. Πρώτον, στην αντιπρόεδρο κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου για την επιδέξια ηγεσία της, στον κ. Simpson, πρόεδρο της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, στον κ. Cancian, τον εισηγητή, και, φυσικά, πρέπει να αναφέρουμε επίσης τη βελγική Προεδρία.

Είμαι ευγνώμων στο Κοινοβούλιο διότι υπερασπίστηκε με συνέπεια την καθιέρωση υψηλού επιπέδου προστασίας των επιβατών. Μετά την υιοθέτηση της συμφωνίας από το Συμβούλιο στις 31 Ιανουαρίου, σας καλώ να εγκρίνετε και εσείς αυτόν τον κανονισμό ώστε να περατωθεί επισήμως η διαδικασία.

Η πρόταση σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν ολοκληρώνει πλέον τις ρυθμίσεις για την προστασία των επιβατών και θα εξασφαλίσει τη δυνατότητα των επιβατών να απολαύουν των ίδιων βασικών προτύπων ποιότητας υπηρεσιών οπουδήποτε και αν ταξιδεύουν εντός της Ένωσης.

Το συμβιβαστικό κείμενο περιλαμβάνει σημαντικά επιτεύγματα: προβλέπει ένα σύνολο βασικών δικαιωμάτων για όλους τους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν. Όπως ανέφερε ήδη ο κ. Cancian, υπήρχαν δύσκολες πτυχές οι οποίες παρέμειναν σε εκκρεμότητα μέχρι και την τελευταία στιγμή των διαπραγματεύσεων. Ορισμένοι μπορεί να ισχυριστούν ότι το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού σχετικά με τις γραμμές λεωφορείων και πούλμαν που καλύπτουν αποστάσεις ίσες ή μεγαλύτερες από 250 χιλιόμετρα είναι πάρα πολύ περιορισμένο και ότι επιθυμούν να προστατεύονται εξίσου οι επιβάτες των τοπικών μεταφορών. Άλλοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι το κείμενο περιλαμβάνει διατάξεις η εφαρμογή των οποίων θα ήταν δαπανηρή, ιδίως για τους μικρότερους παρόχους. Είμαι της άποψης ότι το κείμενο αντιπροσωπεύει έναν πολύ καλά ισορροπημένο συμβιβασμό.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι μια σειρά από βασικά δικαιώματα ισχύουν για τις υπηρεσίες όλων των ειδών και παρέχουν ιδιαίτερη προστασία στους πλέον ευάλωτους επιβάτες. Από την άλλη πλευρά, το δυνητικό κόστος για τη βιομηχανία έχει περιοριστεί στο ελάχιστο. Συνολικά, το συμβιβαστικό κείμενο συνιστά ουσιαστική πρόοδο για τους διακινούμενους πολίτες και για την εικόνα της βιομηχανίας.

  Mathieu Grosch, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Győri, κύριε Kallas, κυρίες και κύριοι, θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον κ. Cancian για τις επίπονες προσπάθειές του, διότι, ενώ το θέμα που κλήθηκε να χειριστεί ήταν σύνθετο, επιτεύχθηκε θετικό αποτέλεσμα.

Προφανώς, οι συμβιβασμοί συνοδεύονται πάντα από πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Ορισμένοι θα σκεφτούν ότι προχωρήσαμε υπερβολικά, ενώ άλλοι θα κρίνουν ότι δεν προχωρήσαμε αρκετά. Η διαδικασία στο Συμβούλιο δεν υπήρξε εύκολη και, ως εκ τούτου, θέλω να εκφράσω τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες στο Συμβούλιο που μας επέτρεψε με τη στάση του να καταλήξουμε σε μια συμβιβαστική θέση την τελευταία στιγμή. Εκτιμώ ότι το πεδίο εφαρμογής που προβλέπεται στην έκθεση είναι ορθό. Έχουμε δηλώσει ότι τρεις χώρες δεν επηρεάζονται ευθέως από τον κανονισμό. Εντούτοις, επειδή το Λουξεμβούργο επηρεάζεται σε διασυνοριακό επίπεδο, στην πραγματικότητα μόνον δύο χώρες δεν επηρεάζονται άμεσα από τους κανονισμούς. Στην περίπτωση των τοπικών δημοσίων συγκοινωνιών, θα είναι εύκολο να περιληφθούν στις απαιτούμενες προδιαγραφές κατά τις προκηρύξεις διαγωνισμών όροι που να δηλώνουν ότι πρέπει να γίνονται σεβαστά και να ενισχυθούν τα δικαιώματα των επιβατών. Επομένως, δεν είναι ρεαλιστικό να μας ασκείται κριτική για εξαίρεση των τοπικών μεταφορών. Αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί σε περιφερειακό επίπεδο.

Η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) θα στηρίξει συνολικά αυτόν τον συμβιβασμό. Αντιμετωπίζουμε τα δικαιώματα των επιβατών ως ενιαία δέσμη και ελπίζουμε ότι θα καταστεί δυνατό στο εγγύς μέλλον να εκπονηθεί μια ενοποιημένη δέσμη μέτρων που θα καλύπτει το σύνολο του τομέα, έτσι ώστε να μπορέσουμε σύντομα να θεσπίσουμε δικαιώματα τα οποία θα ωφελούν τους πολίτες περισσότερο από τους δικηγόρους. Κατά την άποψή μου, υπάρχουν ακόμα διάφορα προβλήματα, ιδίως ως προς την εφαρμογή, όπου οι κανονισμοί δεν είναι χρήσιμοι στους πολίτες ή δεν είναι αρκετά σαφείς ώστε να κατοχυρώνονται τα δικαιώματα των επιβατών. Ενόψει των προαναφερθέντων, θέλω να ευχαριστήσω όσους συμμετείχαν σε αυτήν την προσπάθεια για το δύσκολο έργο που επιτέλεσαν. Ευελπιστώ ότι θα εξασφαλίσουμε μεγάλη πλειοψηφία στην Ολομέλεια υπέρ αυτού του υγιούς συμβιβασμού.

  Brian Simpson, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου, και τις ευχαριστίες της Ομάδας S&D, στον κ. Cancian, για το επίπονο έργο του κατά την επεξεργασία ενός πραγματικά πολύ δύσκολου και σύνθετου θέματος.

Δύο ερωτήματα έρχονται στον νου όταν μελετά κανείς τη συγκεκριμένη συμφωνία. Το πρώτο είναι: «Είναι ιδανική;» και το δεύτερο: «Αποτελεί πρόοδο;». Απαντώντας στο πρώτο ερώτημα, από κοινοβουλευτική άποψη, εκτιμώ ότι πρέπει να παραδεχτούμε πως δεν είναι ιδανική. Από το γεγονός και μόνον ότι πρόκειται για συμβιβασμό, προκύπτει ότι υπάρχουν πτυχές στις οποίες χρειάστηκε να υποχωρήσει το Κοινοβούλιο, ιδίως ως προς το πεδίο εφαρμογής, όπου προτιμούσαμε να θεσπιστεί μικρότερη απόσταση για την εφαρμογή του κανονισμού.

Αποτελεί, όμως, πρόοδο; Ναι, αποτελεί πρόοδο, επειδή διαθέτουμε πλέον μια σειρά κοινών δικαιωμάτων για τους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν, τα οποία είναι αντίστοιχα όσων ισχύουν ήδη σε άλλα μέσα μεταφοράς. Αποτελεί επίσης πρόοδο σε σχέση με τη δέσμευσή μας να βελτιώσουμε την πρόσβαση στις μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν για τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, καθώς και για τα άτομα με αναπηρίες, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Θα εστιάσω απλώς την προσοχή μου σε ένα ζήτημα, το οποίο αφορά το αίτημα κατάρτισης του προσωπικού ώστε να παρέχει βοήθεια σε άτομα με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα, προκειμένου να τους παρέχεται ισότιμη πρόσβαση στις δημόσιες συγκοινωνίες, όπως και για όσους από εμάς είμαστε αρτιμελείς. Γνωρίζω ότι προβλέπεται παρέκκλιση η οποία επιτρέπει στα κράτη μέλη να αναβάλουν για πέντε χρόνια την εφαρμογή αυτού του μέτρου, αλλά ευελπιστώ ότι δεν θα την χρησιμοποιήσουν.

Τέλος, εκτιμώ ότι είναι σημαντικό να υποστηρίξουμε αυτήν την τελική συμφωνία έτσι ώστε να ισχύσουν τα δικαιώματα αυτά για όλα τα μέσα μεταφοράς. Αντιλαμβάνομαι ότι στο μέλλον θα επανεξετάσουμε και θα αναθεωρήσουμε τους σχετικούς κανονισμούς, όμως θεωρώ ότι πραγματοποιήσαμε ένα βήμα προόδου σε αυτόν τον τομέα και ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να υποστηρίξει τη συμφωνία την οποία εξασφάλισε ο κ. Cancian με το Συμβούλιο στο πλαίσιο της διαδικασίας συνδιαλλαγής.

  Gesine Meissner, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα ολοκληρώνεται μια μακρά διαδικασία, και αυτό είναι ευχάριστο. Υπάρχουν ορισμένες θετικές πτυχές στο όλο θέμα. Μία από αυτές είναι ότι τα βασικά δικαιώματα για τα άτομα με αναπηρίες περιλαμβάνουν το δικαίωμα ενημέρωσης, καθώς και το δικαίωμα πρόσβασης. Ένα άλλο θετικό χαρακτηριστικό είναι ότι οι αποζημιώσεις τις οποίες οφείλουν να καταβάλλουν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έχουν περιοριστεί σε λογικά επίπεδα, κάτι που δεν ίσχυε αρχικώς. Είναι επίσης θετικό το γεγονός ότι επιτεύχθηκε συμφωνία, διότι, σε διαφορετική περίπτωση, θα βρισκόμασταν ακόμα στη διαδικασία συνδιαλλαγής και δεν θα διαθέταμε κανέναν κανονισμό για συγκεκριμένο κλάδο μεταφορών.

Εντούτοις, θέλω επίσης να θίξω ορισμένες αρνητικές πτυχές, δεδομένου ότι δεν καταφέραμε να καταλήξουμε σε μια γνήσια ευρωπαϊκή λύση. Παρότι δηλώνουμε ότι η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, των αγαθών και των υπηρεσιών αποτελεί ευρωπαϊκή αρχή, δεν έχουμε εξασφαλίσει ευρωπαϊκή λύση σε αυτόν τον τομέα, στον βαθμό που δεν περιλαμβάνονται τρεις χώρες, ενώ άλλες χώρες δεν διαθέτουν διαδρομές λεωφορείων που να καλύπτουν τέτοιες αποστάσεις. Το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες να συνοδεύονται, κάτι που χρειάζονται συχνά προκειμένου να είναι σε θέση να μετακινηθούν, διασφαλίζεται μόνον για μεγάλες αποστάσεις. Επιπλέον, η ρήτρα που αφορά μεγάλες φυσικές καταστροφές, η οποία δεν ισχύει για τις αεροπορικές μεταφορές, δεδομένου ότι καταβλήθηκαν αποζημιώσεις για το σύννεφο τέφρας, εφαρμόζεται για τα λεωφορεία και τα πούλμαν. Αυτό σημαίνει ότι ιδίως οι φτωχότεροι επιβάτες, οι οποίοι μετακινούνται μεταξύ μικρών αποστάσεων, δεν θα αποζημιώνονται και δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα. Αυτό, βεβαίως, δεν είναι θετικό.

Επομένως, ενόψει αυτού του μίγματος θετικών και αρνητικών πτυχών, απείχαμε από την ψηφοφορία κατά τη μεσονύχτια συνεδρίαση της διαδικασίας συνδιαλλαγής και το ίδιο θα πράξουμε σήμερα.

  Eva Lichtenberger, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αν και η ΕΕ έχει υπογράψει τη συναφή σύμβαση, τα δικαιώματα των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα δεν λαμβάνονται υπόψη σε αυτό το ζήτημα.

Αυτό το ανέφερα στην αρχή των σχολίων μου σχετικά με την υπό συζήτηση έκθεση, διότι θεωρώ ότι το σοβαρότερο μειονέκτημά της είναι το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνουμε παντού την περιοριστική φράση «ει δυνατόν». Δυστυχώς, γνωρίζω αρκετά καλά αυτές τις καταστάσεις ώστε να είμαι σε θέση να πω ότι αυτό το «ει δυνατόν» οδηγεί κατά κανόνα στο να μην είναι δυνατόν να προσφερθούν αποτελεσματικές λύσεις για τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα.

Με απογοήτευσε ιδιαίτερα ο περιορισμός των χρησιμοποιούμενων μέσων για την παροχή πληροφοριών σχετικά με τις μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν. Και αυτή η πτυχή έχει αποδυναμωθεί, έτσι ώστε τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα να μην μπορούν καν να ενημερωθούν σχετικά με το πού μπορούν να ζητήσουν βοήθεια και ούτω καθεξής.

Υπάρχουν και άλλα προβλήματα που προέκυψαν από τον προηγούμενο γύρο διαπραγματεύσεων, για την αντιμετώπιση των οποίων αγωνίστηκε με μεγάλο σθένος ο κ. Cancian, και θέλω να τον ευχαριστήσω γι’ αυτό. Κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξη θετικού αποτελέσματος, όμως οι προσπάθειές του εμποδίστηκαν από τη σκληρή στάση του Συμβουλίου. Μια άλλη πτυχή είναι η απόσταση των 250 χιλιομέτρων, η οποία αναφέρθηκε ήδη. Φοβάμαι ότι οι μεγαλύτερες διαδρομές θα διασπαστούν και ότι οι διαδρομές 500 χιλιομέτρων θα χωριστούν σε δύο μικρότερα τμήματα, έτσι ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να υποχρεωθούν οι αντίστοιχες εταιρείες να σεβαστούν τα δικαιώματα των επιβατών. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εφαρμογής.

Μια θετική πτυχή ήταν η δημιουργία ενός παράγοντα διαιτησίας, η λειτουργία του οποίου θα είναι χρήσιμη για τους καταναλωτές. Άλλες θετικές πτυχές περιλαμβάνουν το γεγονός ότι ισχύει η αρχή της σταθερής βελτίωσης, καθώς και ότι θα παρέχεται κατάρτιση στο προσωπικό. Ωστόσο, από άλλες απόψεις, κυρίες και κύριοι, είναι σίγουρο ότι δεν έχουμε να κάνουμε εν προκειμένω με κανένα αριστούργημα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

  Roberts Zīle, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (LV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω και εγώ να προσθέσω τις ευχαριστίες μου σε όσους συνέβαλαν στην επίτευξη αυτού του συμβιβασμού, οφείλω όμως να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον κ. Cancian, ο οποίος, κατά τη γνώμη μου, βρήκε εξαιρετικά εύστοχες λύσεις για τον συμβιβασμό εξ ονόματος του Κοινοβουλίου. Με τη συμπερίληψη των δικαιωμάτων των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, έχουμε εξασφαλίσει, καταρχήν, δικαιώματα για τους επιβάτες όλων των μέσων μεταφοράς. Φυσικά, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι, δεδομένου ότι τα δικαιώματα αυτά ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των διαφορετικών μέσων μεταφοράς, όσον αφορά τα επίπεδα αποζημίωσης, αναλόγως με τον χρόνο της καθυστέρησης ή τη ματαίωση μιας διαδρομής που εξυπηρετείται από το συγκεκριμένο μέσο μεταφοράς. Εντούτοις, ακόμα και αν οι επιβάτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να αντιμετωπίσουν συγκεχυμένη κατάσταση τα πρώτα χρόνια, τα μέτρα που λαμβάνονται δεν παύουν να αποτελούν πρόοδο ως προς την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των επιβατών, ενώ το γεγονός ότι αυτά τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν είναι τα τελευταία που θεσπίζονται δείχνει ότι αποτελούσαν το δυσκολότερο από όλα τα σχετικά μέτρα.

Χαίρομαι ιδιαίτερα για την κατοχύρωση βασικών δικαιωμάτων για τα άτομα με αναπηρίες και προβλήματα κινητικότητας, καθώς και για το γεγονός ότι τα δικαιώματα αυτά ισχύουν στην περίπτωσή τους και για διαδρομές κάτω των 250 χιλιομέτρων, με τη μία εξαίρεση που ανέφερε ο κ. Simpson, ότι δηλαδή οι πάροχοι που προσφέρουν αυτές τις υπηρεσίες μπορούν να αναβάλουν την κατάρτιση του προσωπικού τους. Ελπίζω ειλικρινά ότι αυτό δεν θα γίνει κακόβουλα, καθώς και ότι τα κράτη μέλη δεν θα αναβάλουν εις διπλούν την εφαρμογή αυτής της οδηγίας για τέσσερα έτη, μέχρι την τελευταία δυνατή προθεσμία. Σας ευχαριστώ.

  Jaromír Kohlíček, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (CS) Κύριε Πρόεδρε, τα δικαιώματα των επιβατών σε όλους τους τύπους μεταφορών έχουν καταστεί ολοένα και σημαντικότερο θέμα συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα τελευταία χρόνια. Οφείλω να πω ότι, σε πολλές περιπτώσεις, εκτιμώ ότι μπορεί να προκύψουν προβλήματα από την εφαρμογή των δικαιωμάτων των επιβατών, και η ασφάλιση έναντι αυτών των προβλημάτων θα είναι σίγουρα πολύ προσοδοφόρα για πολλούς χρηματοπιστωτικούς φορείς.

Από την άλλη πλευρά, οι τιμές είναι αναμενόμενο να αυξηθούν συνεπεία του νέου κόστους. Δεν είναι καθόλου καινούργιο φαινόμενο η προσπάθεια του Συμβουλίου να αλλάξει πλήρως τις βασικές παραμέτρους του σχεδίου κανονισμού όσον αφορά τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Αυτή η στάση του Συμβουλίου μας είναι οικεία από προηγούμενες διαδικασίες συνδιαλλαγής. Σε αυτό το πλαίσιο, θέλω να ευχαριστήσω την αντιπρόεδρο της αντιπροσωπείας, κ. Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, τον πρόεδρο της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, κ. Brian Simpson, καθώς και τον εισηγητή, κ. Antonio Cancian, για το εξαίρετο έργο τους. Κατάφεραν να εξασφαλίσουν έναν πραγματικά πολύ λογικό συμβιβασμό.

Ιδιαίτερα θετικά δε εκτιμώ ότι είναι τα ακόλουθα στοιχεία:

1. ο ορισμός των μεταφορών μεγάλης απόστασης ως μεταφορών όπου το μήκος ολόκληρης της διαδρομής υπερβαίνει τα 250 χιλιόμετρα, με την επιφύλαξη ότι ο κανονισμός θα ισχύει επίσης για άτομα που χρησιμοποιούν τη γραμμή μεγάλης απόστασης μόνον ως μέρος του ταξιδιού τους·

2. η βελτίωση της θέσης –παρότι εξακολουθεί να μην είναι ιδανική– των ατόμων με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα όσον αφορά τον συγκεκριμένο τύπο μεταφορών·

3. η παροχή αποζημίωσης και βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος. Θέλω να επισημάνω εν προκειμένω ότι, σε περίπτωση βλάβης εξοπλισμού όπως είναι τα αναπηρικά αμαξίδια, προβλέπεται αποζημίωση για το πλήρες ποσό, γεγονός που συνεπάγεται ένα επίπεδο αβεβαιότητας, και θα καταστεί σίγουρα αναγκαίο να διευκρινιστεί η διατύπωση για ασφαλιστικούς λόγους, παραδείγματος χάριν μέσω της θέσπισης ανωτάτου ορίου

4. τα δικαιώματα των επιβατών όταν υπάρχουν ματαιώσεις ή καθυστερήσεις δρομολογίων καθορίζονται με σχετική σαφήνεια. Θεωρώ επίσης θετική τη βελτίωση της ενημέρωσης των επιβατών·

5. όπως και οι περισσότεροι από τους συναδέλφους μου, επιδοκιμάζω το γεγονός ότι η μεταβατική περίοδος για την εφαρμογή του υπό συζήτηση κανονισμού περιορίζεται σε μέγιστο διάστημα τεσσάρων ετών. Από την άλλη πλευρά, δεν με ευχαριστεί καθόλου η δυνατότητα παράτασης αυτής της περιόδου για επιπλέον τέσσερα έτη.

Εκτιμώ ότι δεν θα δημιουργηθεί κανένα ουσιαστικό πρόβλημα ακόμη και αν επιβληθεί η εφαρμογή των δικαιωμάτων των επιβατών για γραμμές που κινούνται παράλληλα με τις γραμμές μεταφορών μεγάλης απόστασης στο εγγύς μέλλον. Παραμένει πάντως ανοικτό το ερώτημα ως προς τον καθορισμό των οικονομικών ορίων, καθώς απουσιάζει ένα συμπλήρωμα που να αναφέρεται στον πληθωρισμό και να προσαρμόζει τα οικονομικά όρια στη συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ, έτσι ώστε τα όρια να παραμείνουν ίδια σε πραγματικούς όρους.

Εκτιμώ ότι η συμφωνία αποτελεί έναν καλό συμβιβασμό. Απώτερος στόχος είναι η περαιτέρω επέκταση των δικαιωμάτων των επιβατών σε όλους τους τύπους μεταφορών, και αυτό το πρόσθετο μέτρο στις μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν αντιστοιχεί σίγουρα σε επιτυχή κατάληξη της διαδικασίας συνδιαλλαγής. Η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών υποστηρίζει αυτό το αποτέλεσμα.

  Juozas Imbrasas, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (LT) Κύριε Πρόεδρε, είναι θετικό το γεγονός ότι, μετά τη συζήτηση και τον συντονισμό των θέσεων, το τελικό κείμενο μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί πολύ ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό. Κατορθώνει να εγγυηθεί τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς, ταυτόχρονα, να επιβάλλει μεγάλες επιβαρύνσεις στους μεταφορείς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ειδικότερα, το αποτέλεσμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και το συγχαίρω γι’ αυτό.

Λαμβάνοντας υπόψη τη σταθερή αύξηση αυτού του κλάδου μεταφορών, στόχος αυτής της πρότασης είναι να καθιερωθούν σε επίπεδο ΕΕ δικαιώματα για την προστασία των επιβατών συγκρίσιμα με τα δικαιώματα που ισχύουν για άλλα μέσα μεταφοράς και να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορέων από διαφορετικά κράτη μέλη, καθώς και μεταξύ διαφορετικών μέσων μεταφοράς.

Ο κανονισμός ενισχύει τα δικαιώματα των επιβατών όσον αφορά τις αποζημιώσεις σε περιπτώσεις θανάτου, περιλαμβανομένων ευλόγων εξόδων κηδείας, προσωπικού τραυματισμού, καθώς και απώλειας ή ζημίας των αποσκευών λόγω ατυχημάτων. Επιπλέον, σε περίπτωση ατυχήματος, οι επιβάτες δικαιούνται βοήθεια για να καλύψουν τις άμεσες πρακτικές ανάγκες τους, περιλαμβανομένων, όπου είναι απαραίτητο, της παροχής τροφίμων και ενδυμάτων, της μεταφοράς, της εξασφάλισης πρώτης βοήθειας, και της στέγασης. Όταν οι παρεχόμενες υπηρεσίες ματαιώνονται ή καθυστερούν για πάνω από 120 λεπτά, οι επιβάτες έχουν δικαίωμα σε αποζημίωση που ανέρχεται στο 50% της τιμής του εισιτηρίου, επιπλέον της επιστροφής της τιμής του εισιτηρίου.

Ο κανονισμός ενισχύει επίσης την παροχή βοήθειας για τα άτομα με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Οι επιβάτες πρέπει να λαμβάνουν ενημερωμένες πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων.

Η απόφαση είναι θετική· συγχαρητήρια!

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. DIANA WALLIS
Αντιπροέδρου

  Franz Obermayr (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η βελτίωση των δικαιωμάτων των επιβατών τακτικών γραμμών λεωφορείων και πούλμαν αποτελεί επιθυμητό στόχο. Ωστόσο, ορισμένες πτυχές της πρότασης είναι υπερβολικές. Παραδείγματος χάριν, οι επιβάτες έχουν δικαίωμα έως και δύο διανυκτερεύσεων σε ξενοδοχείο αν η αναχώρηση τακτικής υπηρεσίας λεωφορείου καθυστερήσει για πάνω από 90 λεπτά. Ωστόσο, οι οδικές μεταφορές υπόκεινται συχνά σε παράγοντες οι οποίοι είναι εκτός του ελέγχου των επιμέρους παρόχων, όπως κυκλοφοριακές συμφορήσεις που προκαλούνται από ατυχήματα, κακές καιρικές συνθήκες και ανεπαρκή καθαρισμό χιονιού. Το μέτρο αυτό θα οδηγήσει σε δαπανηρές αγωγές για αποζημιώσεις στις οποίες δεν θα είναι δυνατό να εφαρμοστεί η αρχή ότι η καταβολή αποζημίωσης πρέπει να βαρύνει τον πραγματικά υπεύθυνο.

Ο πιο πρόσφατος κανονισμός της ΕΕ για τα δικαιώματα των επιβατών των σιδηροδρομικών μεταφορών δημιουργεί παρόμοια προβλήματα. Υπάρχουν επιχειρήσεις οι οποίες καλούνται να καταβάλουν αποζημιώσεις για καθυστερήσεις τις οποίες δεν προκάλεσαν οι ίδιες. Για παράδειγμα, η αυστριακή ομοσπονδιακή επιχείρηση σιδηροδρόμων θεωρείται υπεύθυνη για τις ώρες καθυστέρησης των συρμών, οι οποίες πέρυσι ανήλθαν σε 2.800, τη στιγμή που αυτά φθάνουν πολύ αργά από τη Γερμανία. Στο μέλλον πρέπει να αποφύγουμε τη λήψη παρόμοιων άστοχων μέτρων.

  Dieter-Lebrecht Koch (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Kallas, κυρίες και κύριοι, επικροτώ θερμά το αποτέλεσμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής. Όταν εφαρμοστεί ο κανονισμός, οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν, περιλαμβανομένων των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα, θα έχουν το ίδιο υψηλό επίπεδο προστασίας που ισχύει και σε άλλα μέσα μεταφοράς. Επιπλέον, ο κανονισμός εγγυάται υψηλό γενικό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι αυτός ο κλάδος των μεταφορών αποτελείται κυρίως από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Οι ακραίες απαιτήσεις που θα είχαν καταστήσει τις μεταφορές με λεωφορεία σχεδόν αδύνατες έχουν εξαλειφθεί, μαζί με τις διατάξεις που θα είχαν αποκλείσει την πλειονότητα των κρατών μελών από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού.

Στις μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν που ωφελούν την πλειονότητα των πολιτών πρέπει να παρέχονται εξίσου υψηλής ποιότητας υπηρεσίες για τα άτομα με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα. Πρέπει να έχουν δικαίωμα σε βοήθεια, η οποία πρέπει να παρέχεται δωρεάν προς όφελος της κοινωνικής ένταξης.

  Debora Serracchiani (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω και εγώ να ευχαριστήσω τον κ. Cancian για τις προσπάθειές του που οδήγησαν στον δύσκολο αυτόν συμβιβασμό. Χάρη στον υπό συζήτηση κανονισμό, οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν θα απολαμβάνουν δικαιώματα παρόμοια με των επιβατών άλλων μέσων μεταφοράς, όπως οι σιδηροδρομικοί συρμοί και τα πλοία.

Ο κανονισμός, ο οποίος ισχύει για όλες τις εθνικές και διεθνείς υπηρεσίες όπου η καλυπτόμενη απόσταση είναι ίση ή μεγαλύτερη από 250 χιλιόμετρα, προστατεύει επίσης τους επιβάτες που χρησιμοποιούν τακτικές γραμμές οι οποίες καλύπτουν συντομότερες αποστάσεις. Αναφέρομαι, ιδιαίτερα, στα άτομα με αναπηρίες και τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, τα οποία αποκτούν εγγυημένη πρόσβαση σε μεταφορές χωρίς διακρίσεις, στο δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας σε αναπηρικά αμαξίδια, καθώς και στην κατάρτιση των υπαλλήλων λεωφορείων και πούλμαν για θέματα αναπηρίας.

Χαίρομαι επίσης για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε όσον αφορά την αποζημίωση σε περιπτώσεις θανάτου, περιλαμβανομένης της καταβολής ευλόγων εξόδων κηδείας, ή προσωπικού τραυματισμού, καθώς και απώλειας ή ζημίας αποσκευών λόγω ατυχημάτων. Θεωρώ επίσης ότι αποτελεί θετικό βήμα το γεγονός ότι οι επιβάτες μπορούν να επιλέξουν μεταξύ της συνέχισης του ταξιδιού χωρίς επιπλέον επιβάρυνση ή της επιστροφής της τιμής του εισιτηρίου σε περίπτωση ματαίωσης, καθυστέρησης άνω των δύο ωρών, ή υπεράριθμων κρατήσεων.

Όσον αφορά την ενημέρωση των επιβατών, εκτιμώ ότι θα ήταν χρήσιμο να τους παρέχονται πληροφορίες για τις συνδέσεις με άλλα μέσα συγκοινωνίας, διασφαλίζοντας έτσι και τον διάλογο μεταξύ λεωφορειακών και σιδηροδρομικών υπηρεσιών. Τέλος, χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, καταφέραμε να διερευνήσουμε και να εγγυηθούμε το ανώτατο όριο βοήθειας για τα άτομα με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα, παρέχοντάς τους την επιλογή να συνοδεύονται χωρίς πρόσθετο κόστος.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Cancian, ο οποίος εργάστηκε πολύ σκληρά για να επιτευχθεί αυτή η συμφωνία οπότε, μετά από σύνθετες διαπραγματεύσεις, συμφωνήθηκε το υπό συζήτηση έγγραφο.

Έχει σημειωθεί πρόοδος ως προς τα δικαιώματα των επιβατών όσον αφορά την αποζημίωση και τη βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, ματαίωσης ή καθυστέρησης, καθώς και την αναγνώριση των βασικών δικαιωμάτων των επιβατών, ανεξάρτητα από την απόσταση· η συμφωνία περιλαμβάνει επίσης τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα.

Εντούτοις, ο ορισμός του πεδίου εφαρμογής, που είναι οι διαδρομές άνω των 250 χιλιομέτρων, σημαίνει ότι τρεις χώρες παραμένουν εκτός αυτού του ευρωπαϊκού νομοθετήματος. Κατά την άποψή μας, αυτό δεν είναι ικανοποιητικό, παρότι αναγνωρίζουμε την πρόοδο που έχει σημειωθεί σε σύγκριση με την αρχική πρόταση. Κατά συνέπεια, η Ομάδα μας θα απόσχει.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, σήμερα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στέλνει ένα πολύ θετικό μήνυμα στους επιβάτες, τους φορολογούμενους και τους ευρωπαίους ψηφοφόρους που χρησιμοποιούν λεωφορεία και πούλμαν, περιλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρίες. Οι άνθρωποι που μας ψηφίζουν και πληρώνουν τις αμοιβές μας απαιτούν από εμάς να λαμβάνουμε συγκεκριμένες αποφάσεις αυτού ακριβώς του είδους. Φυσικά, στην Αίθουσα ακούστηκαν σχόλια σύμφωνα με τα οποία το θέμα δεν είναι και ό,τι σημαντικότερο στο ευρύτερο περιβάλλον στο οποίο ζούμε, και αναμφίβολα η διαπίστωση αυτή δεν είναι ανακριβής. Εντούτοις, πιστεύω ότι είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προόδου το οποίο θα κάνει την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο ανθρώπινη και ανοικτή στις ανάγκες όχι των πολιτικών, αλλά των καταναλωτών, ή, με άλλα λόγια, των ατόμων που χρησιμοποιούν τα διάφορα μέσα συγκοινωνίας. Θέλω, λοιπόν, να ευχαριστήσω θερμά τον γείτονά μου, κ. Cancian, για την επιμελή εργασία του ως εισηγητή.

  Anna Rosbach (EFD). – (DA) Κυρία Πρόεδρε, οι επιβάτες λεωφορείων που διανύουν μεγάλες αποστάσεις έχουν, λίγο-πολύ, τα ίδια δικαιώματα με τους επιβάτες των εναέριων, των σιδηροδρομικών και των πλωτών μεταφορών όσον αφορά τις καθυστερήσεις, τις ματαιώσεις, τις απώλειες αποσκευών και μια σειρά πολλών άλλων πτυχών. Αυτό είναι ορθό καταρχήν. Παρ’ όλα αυτά, θέλω να ασκήσω κριτική για ορισμένα ζητήματα. Στην προκειμένη περίπτωση θεσπίζονται περισσότερα δικαιώματα για τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Ωστόσο, δεν μπορούν όλα τα λεωφορεία να μεταφέρουν ταυτόχρονα άτομα με αναπηρίες και αρτιμελείς επιβάτες, και δεν μπορούν να τροποποιηθούν όλα τα λεωφορεία έτσι ώστε να μπορούν να μεταφέρουν άτομα με αναπηρίες. Συνεπώς, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη μπροστά μας σε αυτόν τον τομέα αν θέλουμε να επιτύχουμε το βέλτιστο δυνατό επίπεδο ισότητας. Οι τιμές των εισιτηρίων για μεγάλες διαδρομές συχνά διατηρούνται σε όσο το δυνατόν χαμηλότερα επίπεδα προκειμένου οι συγκεκριμένες γραμμές να μπορούν να ανταγωνιστούν τις εναέριες μεταφορές. Επομένως, θεωρώ ότι οι μικρές επιχειρήσεις λεωφορείων είναι αδύνατον να καταβάλουν όλες τις αξιώσεις αποζημίωσης ή να καλύψουν το κόστος των δικαιωμάτων που επιβάλλει αυτό το μέτρο. Η δυνατότητά τους να είναι ανταγωνιστικές θα μειωθεί σημαντικά και θα κινδυνεύσουν πολύ γρήγορα με κλείσιμο. Αυτό δεν μπορεί να είναι προς το συμφέρον της Ένωσης, διότι η ΕΕ επιθυμεί έντονα να υποστηρίζει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

  Georges Bach (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ όσους μετείχαν σε αυτήν τη διαδικασία, ιδίως όμως τον κ. Cancian, για τις προσπάθειές του κατά τη διάρκεια της επίπονης και μακράς διαδικασίας που οδήγησε στην επίτευξη συμβιβασμού ως προς το δύσκολο αυτό θέμα.

Ορισμένες από τις επιτυχίες έχουν αναφερθεί ήδη, αλλά υπήρξαν επίσης απογοητεύσεις, ιδίως όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής και άλλες λιγότερο σημαντικές πτυχές που αναφέρθηκαν από προηγούμενους ομιλητές. Μέσω αυτού του συμβιβασμού για τις μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν, κατοχυρώσαμε τα δικαιώματα των επιβατών σε όλους τους τύπους μεταφορών. Το επόμενο βήμα μας πρέπει να είναι η δημιουργία ενός κοινού, συνεπούς και αποδοτικού προγράμματος πλαισίου για τα δικαιώματα όλων των επιβατών.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την αξιοπιστία της ΕΕ μεταξύ των πολιτών της Ευρώπης να θέσουμε σε εφαρμογή δίκαια και σαφώς προσδιορισμένα δικαιώματα. Για να είμαστε αξιόπιστοι, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι τα δικαιώματα θα είναι συνεπή για όλα τα επιμέρους μέσα μεταφορών. Τα κριτήρια που διέπουν τα δικαιώματα των επιβατών στις αερομεταφορές δεν πρέπει να είναι ριζικά διαφορετικά από όσα ισχύουν για τους επιβάτες των σιδηροδρόμων, παραδείγματος χάριν.

Επομένως, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μην στηρίξουμε το πρόγραμμα πλαίσιό μας στα χαμηλότερα, πιο ασθενή, πρότυπα. Απεναντίας, πρέπει να θέσουμε φιλόδοξους στόχους εξ ονόματος των πολιτών της Ευρώπης.

  Saïd El Khadraoui (S&D). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, φυσικά, θα ξεκινήσω εκφράζοντας τις ευχαριστίες μου στον εισηγητή για τις προσπάθειές του, καθώς και στους σκιώδεις εισηγητές, τον κ. Simpson και όσους συνέβαλαν στο αποτέλεσμα· δεν πρέπει άλλωστε να λησμονηθεί ούτε η βελγική Προεδρία.

Επιτρέψτε μου, όμως, να ξεκινήσω με ένα στοιχείο κριτικής, που απευθύνεται ιδίως στο Συμβούλιο. Με λυπεί το γεγονός ότι το πεδίο εφαρμογής ισχύει μόνον για τις διαδρομές 250 χιλιομέτρων. Από ευρωπαϊκή άποψη, θα ήταν εύλογο να εμπίπτουν στις διατάξεις αυτής της οδηγίας όλες οι διασυνοριακές συνδέσεις. Ακόμα και αν περιοριστεί σε αυτά τα 250 χιλιόμετρα, η οδηγία μετά βίας εξασφάλισε αρκετή υποστήριξη από τα κράτη μέλη ώστε να υιοθετηθεί.

Κρίνοντας όχι μόνο από αυτό το θέμα, αλλά και από πολλά άλλα ζητήματα, φαίνεται να γίνεται όλο και πιο δύσκολη η εξασφάλιση πλειοψηφίας μεταξύ των κρατών μελών υπέρ των συμφερόντων του καταναλωτή ή υπέρ ευρωπαϊκών λύσεων, και αυτό το θεωρώ πολύ ανησυχητικό.

Παρ’ όλα αυτά, με τον υπό συζήτηση κανονισμό συμπληρώνεται ο κατάλογος των συναφών μέτρων. Τώρα διαθέτουμε ευρωπαϊκούς κανόνες για τα δικαιώματα των επιβατών σε όλα τα μέσα μεταφοράς. Το επόμενο βήμα –και ο Επίτροπος ανήγγειλε ότι θα λάβει μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση– πρέπει να είναι να αντλήσουμε διδάγματα από την αποκτηθείσα πείρα στους διάφορους επιμέρους τομείς και να εξασφαλίσουμε μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση για τα δικαιώματα των επιβατών. Αυτό πρέπει να εφαρμοστεί, κυρίως, στην πράξη.

Ο κανονισμός αυτός αποτελεί βήμα προόδου, κυρίως για τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Δεν θα εμποδίζεται πλέον η πρόσβασή τους και θα μπορούν να υπολογίζουν σε παροχή βοήθειας, όταν αυτό είναι απαραίτητο. Αυτό είναι σημαντικό, κατά τη γνώμη μου. Όπως και στην περίπτωση άλλων μέσων μεταφοράς, προβλέπεται αποζημίωση για διάφορες περιπτώσεις, καθώς και ρυθμίσεις για τη στέγαση επιβατών που έχουν ξεμείνει στον σταθμό λόγω μεγάλων καθυστερήσεων.

Για τους λόγους αυτούς, επιθυμούμε να υποστηρίξουμε αυτόν τον συμβιβασμό. Δεν το πράττουμε με μεγάλο ενθουσιασμό, διότι ο κανονισμός θα τεθεί σε ισχύ αφού περάσουν δύο ακόμη χρόνια. Ωστόσο, αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση και αποτελεί έναν συμβιβασμό μεταξύ της ακραίας θέσης του Συμβουλίου, αφενός, και των πιο φιλόδοξων στόχων μας, αφετέρου.

  Vilja Savisaar-Toomast (ALDE). – (ET) Κυρία Πρόεδρε, οι Εσθονοί έχουν μια παροιμία: «Η εξάσκηση τελειοποιεί». Δυστυχώς, αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί για την οδηγία που αφορά τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων, η οποία, μετά από μια μακρά διαδικασία συνδιαλλαγής, απομακρύνθηκε εντέλει από τις αρχές που είχε απαιτήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι πράγματι θετική η θέσπιση ελάχιστων θεμελιωδών δικαιωμάτων, αλλά είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι η συμφωνηθείσα διαδρομή των 250 χιλιομέτρων στερεί τα δικαιώματα αυτά από τους επιβάτες που μετακινούνται σε τρία κράτη. Επιπλέον, αυτά τα δικαιώματα είναι ελάχιστα σε τρία έως τέσσερα άλλα κράτη, καθώς έχουν μία ή δύο ίσως διαδρομές λεωφορείων που καλύπτουν τέτοια απόσταση.

Άλλωστε, δεν είναι αποδεκτή η εξαίρεση των διασυνοριακών υπηρεσιών λεωφορείων, ανεξαρτήτως απόστασης, ούτε μπορούμε να υποστηρίξουμε την οκτάχρονη προθεσμία που παρέχεται στα κράτη μέλη προκειμένου να καταστεί υποχρεωτική η εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας. Δυστυχώς, η εσθονική κυβέρνηση υποστήριξε αυτούς ακριβώς τους όρους, και επιπλέον απαίτησε αύξηση της απόστασης. Τώρα πρέπει να αναρωτηθούμε αν υποστηρίζουμε πραγματικά τα δικαιώματα των επιβατών, ή τις επιχειρήσεις λεωφορείων και τα κέρδη τους. Εν πάση περιπτώσει, ενώ υποστηρίζω τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν καταλαβαίνω γιατί μέρος της Ευρώπης εξαιρείται από αυτήν την οδηγία. Επομένως, μου είναι αδύνατον να υπερψηφίσω αυτήν την οδηγία ή την έκθεση.

  Philip Bradbourn (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υποστηρίζω έντονα την αρχή των δικαιωμάτων των επιβατών, και είναι ορθό να απαιτούν οι πελάτες υψηλή ποιότητα από τις υπηρεσίες που τους παρέχονται.

Ωστόσο, πρέπει να έχουμε αίσθηση της αναλογικότητας και να μελετήσουμε τις πραγματικές συνέπειες του μέτρου αυτού. Πρέπει να συγκρίνουμε τα πραγματικά οφέλη για τους χρήστες με το πραγματικό κόστος για τις επιχειρήσεις σε αυτόν τον τομέα.

Το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή προσεγγίζουν συχνά τα θέματα με προκρούστειο τρόπο, όμως πρέπει να δεχτούμε ότι τα δικαιώματα των επιβατών διαφέρουν μεταξύ των διαφορετικών μέσων μεταφοράς. Οι εναέριες μεταφορές δεν είναι ίδιες με τα λεωφορεία. Το σημαντικότερο δε ζήτημα εν προκειμένω είναι ότι η διαφορά έγκειται στον αριθμό των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα. Εκτιμώ ότι όλοι οι βουλευτές αυτού του Σώματος γνωρίζουν πόσο σημαντική είναι η παροχή αξιόπιστων και κερδοφόρων υπηρεσιών λεωφορείων και πούλμαν για τις τοπικές οικονομίες μας, και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο υποστηρίζω έντονα τη θέσπιση του κανόνα των 250 χιλιομέτρων. Αποτελεί, απλούστατα, σφάλμα να επιβάλλουμε τέτοιου είδους επιβαρύνσεις σε μικρές τοπικές επιχειρήσεις οι οποίες παρέχουν πολύ τοπικές ή περιφερειακές υπηρεσίες.

Δεδομένης της θέσπισης αυτής της δικλείδας ασφαλείας, καθώς και της αξίας της βασικής αρχής στην οποία στηρίζεται αυτό το νομοθέτημα, υποστηρίζω με θέρμη τον συμβιβασμό.

  Jim Higgins (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτή η πρωτοβουλία προετοιμαζόταν για σχεδόν τρία χρόνια και, για πρώτη φορά, βρίσκομαι μάλλον στο πλευρό του Συμβουλίου παρά του Κοινοβουλίου.

Φυσικά, πρέπει να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των επιβατών, ιδίως των ατόμων με αναπηρίες, όμως η αρχική πρόταση –όπως επεσήμανε ο Philip Bradbourn– αν είχε εγκριθεί, θα είχε σοβαρές συνέπειες για τους μικρούς παρόχους υπηρεσιών μεταφορών. Πρακτικά, θα οδηγούσε πολλούς από αυτούς σε κλείσιμο. Για τον λόγο αυτόν, η διαδικασία συνδιαλλαγής υπήρξε ζωτικής σημασίας και ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε εξισορροπεί με δίκαιο τρόπο τα δικαιώματα των επιβατών, αφενός, και τα αντίστοιχα δικαιώματα των φορέων παροχής υπηρεσιών, αφετέρου. Συμφωνώ πλήρως με τον κ. Bradbourn, ότι δηλαδή δεν είναι δυνατόν να εξισωθούν τα δικαιώματα των επιβατών στις πλωτές μεταφορές, των επιβατών στις εναέριες μεταφορές, των επιβατών των σιδηροδρόμων και των επιβατών λεωφορείων στο πλαίσιο της ίδιας δέσμης μέτρων. Ως εκ τούτου, το να μιλάμε για ενιαία δέσμη μέτρων είναι απλώς ανέφικτο και εξωπραγματικό.

Θέλω να αποδώσω εύσημα στον πρόεδρο της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, Brian Simpson, ο οποίος εργάστηκε με υποδειγματικό τρόπο, στον εισηγητή, κ. Cancian, και στον συντονιστή της Ομάδας μας, Mathieu Grosch. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, έχουμε αποκτήσει μια δίκαιη και ισορροπημένη δέσμη μέτρων η οποία υπηρετεί τα συμφέροντα όλων των ενδιαφερομένων.

  Oldřich Vlasák (ECR). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, τα τελευταία χρόνια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μαζί με το Συμβούλιο, ενέκρινε νόμους σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών στις εναέριες και τις σιδηροδρομικές μεταφορές. Είναι, επομένως, λογικό να εγκρίνουμε τώρα ένα ανάλογο μέτρο για τις μεταφορές με λεωφορεία, παρά το γεγονός ότι οι επιβάτες στην Ευρώπη εξακολουθούν να προτιμούν τις ατομικές μεταφορές και το γεγονός ότι τα πρότυπα που εφαρμόζονται για τις μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν βελτιώνονται με γοργούς ρυθμούς.

Εντούτοις, η προσπάθεια και ο ενθουσιασμός μας για τον κανονισμό πρέπει να έχουν σαφή όρια. Είναι λογικό να καθοριστούν βασικά πρότυπα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις διασυνοριακές μετακινήσεις, τα οποία να προστατεύουν ευάλωτες ομάδες επιβατών και να εξασφαλίζουν τα δικαιώματά τους. Από την άλλη πλευρά, η προσπάθεια επέκτασης των δικαιωμάτων στις τοπικές μεταφορές, και οι απόπειρες διασφάλισης των μέγιστων δυνατών αποζημιώσεων ή ρύθμισης μέχρι και της τελευταίας λεπτομέρειας, συνιστούν απαράδεκτη παρέμβαση στην εσωτερική αγορά. Είναι σαφές ότι όλες οι περιττές υποχρεώσεις συνεπάγονται μεγαλύτερες δαπάνες για τους παρόχους υπηρεσιών μεταφορών, οι οποίες θα μεταφερθούν εντέλει στις τιμές των εισιτηρίων.

Ως πρώην δήμαρχος, συνεπώς, παρακολούθησα με ανησυχία την πρόταση να συμπεριληφθούν οι αστικές και προαστιακές μεταφορές στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας. Χαίρομαι που επικράτησε η κοινή λογική σε αυτήν την περίπτωση, οπότε οι αστικές και προαστιακές μεταφορές θα προστατευθούν από τέτοιου είδους υπέρμετρες ρυθμίσεις.

  Ville Itälä (PPE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω όσους συνέβαλαν στη διαμόρφωση αυτής της συμβιβαστικής θέσης και, ιδιαίτερα, τον εισηγητή και τον κ. Simpson, πρόεδρο της αρμόδιας επιτροπής. Αν και το κείμενο είναι συμβιβαστικό, αποτελεί επίσης σημαντικό βήμα προόδου για τα συμφέροντα των επιβατών. Ως προς τα θέματα των καθυστερήσεων και της απώλειας αποσκευών, λόγου χάρη, είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζουν οι επιβάτες ότι έχουμε θεσπίσει νομοθεσία για την προστασία των δικαιωμάτων τους.

Η περιοριστική απόσταση των 250 χιλιομέτρων δεν είναι η καλύτερη δυνατή λύση, ούτε αποτελεί την επιτυχία που ανέφεραν πολλοί προηγούμενοι ομιλητές. Εκτιμώ ότι είναι ίσως το πιο αδύναμο σημείο στη νομοθετική πράξη και θα χρειαστεί σίγουρα να επανέλθουμε στο θέμα στο μέλλον· από την άλλη πλευρά, όμως, είναι σημαντικό βήμα το οποίο βελτιώνει σε μεγάλο βαθμό τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Από την άποψη των συμφερόντων των επιβατών, αντιπροσωπεύει το είδος ακριβώς της νομοθεσίας που θα έπρεπε να θεσπίσουμε.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτός ο κανονισμός είναι λίγο καλός και λίγο άσχημος. Είναι καλός κατά τόπους. Επιδοκιμάζω ιδιαίτερα τις διατάξεις που αφορούν τα άτομα με αναπηρίες ή μειωμένη κινητικότητα, αλλά διατηρώ τις ανησυχίες που εξέφρασαν ήδη άλλοι ομιλητές για το όριο των 250 χιλιομέτρων. Οι προκρούστειες λύσεις δεν ταιριάζουν σε όλες τις συνθήκες. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 διαφορετικού μεγέθους χωρών απαιτείται κάποια ευελιξία στο εσωτερικό των επιμέρους χωρών, έτσι ώστε να μπορούν όλες να εφαρμόσουν τις προβλεπόμενες διατάξεις.

Εγώ κατοικώ 300 χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσά μας. Σήμερα υπάρχει μια μικρή επιχείρηση με εύλογη κερδοφορία, η οποία προσφέρει υπηρεσίες μεταφορών με πούλμαν μεταξύ αγροτικών περιοχών στην εκλογική μου περιφέρεια και της πρωτεύουσας, που είναι το Δουβλίνο. Τώρα θα υποστεί σοβαρή επιβάρυνση λόγω των διατάξεων αυτής της πρότασης και, κυρίως, του αυξημένου κόστους ασφάλισης, κάτι που μπορεί να την οδηγήσει σε κλείσιμο. Αν η επιχείρηση αυτή κλείσει, θα χαθούν θέσεις εργασίας και θα χαθεί επίσης η υπηρεσία που παρέχεται στους επιβάτες. Οφείλουμε, λοιπόν, να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις κατά την εφαρμογή αυτού του μέτρου.

  Ádám Kósa (PPE). – (HU) Κυρία Πρόεδρε, επιδοκιμάζω την έκθεση σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Θα διευκολυνθεί η χρήση των υπηρεσιών αυτών από τους πολίτες της ΕΕ, περιλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρίες. Ο συμβιβασμός υπήρξε αποτέλεσμα μακρών διαβουλεύσεων. Κατά τη διάρκειά τους, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ο κ. Cancian υποστήριξαν μέχρι τέλους τα άτομα με αναπηρίες. Δυστυχώς, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποδείχθηκε πιο μυωπικό και άκαμπτο σε αυτό το θέμα. Λυπάμαι για την αδυναμία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να αναγνωρίσει ότι ζούμε σε μια κοινωνία που γηράσκει με γοργούς ρυθμούς. Ο αριθμός των ατόμων με αναπηρίες θα αυξηθεί κατακόρυφα εν μια νυκτί. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι οι πολίτες της ΕΕ θα υποφέρουν από αυτό το πρόβλημα και, αργά ή γρήγορα, όλοι θα χρειαστούν βοήθεια. Τέλος, θέλω να τονίσω ότι το έργο μας δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Έχει ήδη επιτευχθεί συμβιβασμός όσον αφορά τέσσερις τρόπους μεταφοράς, και είναι πλέον καιρός να δημιουργηθεί ένας ενιαίος χάρτης δικαιωμάτων των επιβατών, ο οποίος μπορεί αργότερα να διευκολύνει τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των επιβατών.

  Olga Sehnalová (S&D). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλείται να ψηφίσει επί ενός σημαντικού συμβιβασμού ο οποίος θα ενισχύσει πολύ τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Θεωρώ σημαντικό το γεγονός ότι, εκτός από τις αποζημιώσεις επιβατών για απώλεια ή ζημία αποσκευών ή τις επιστροφές χρημάτων λόγω καθυστέρησης των λεωφορείων και τα λοιπά μέτρα, ο συμβιβασμός περιλαμβάνει επίσης την ενίσχυση των δικαιωμάτων των επιβατών με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Υποστηρίζω ιδιαίτερα το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες σε υπηρεσίες πληροφοριών και βοήθειας, τουλάχιστον με βάση τα όσα συμφωνήθηκαν στο τέλος της διαδικασίας συνδιαλλαγής. Οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι θεμελιώδες και σημαντικό μέρος της καθημερινότητας των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Δεν ήταν εύκολο να επιτευχθεί ο συμβιβασμός, και γι’ αυτό θέλω και εγώ να συγχαρώ τον εισηγητή και όλα τα μέλη της διαπραγματευτικής ομάδας για το έργο τους. Η έγκριση του υπό συζήτηση κανονισμού θα δημιουργήσει ένα κοινό πλαίσιο προστασίας για όλους τους τύπους μεταφορών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και ενώ απέχει σίγουρα από το να είναι ιδανικός όσον αφορά τα δικαιώματα των επιβατών, δεν παύει να αποτελεί πολύ σημαντικό βήμα προόδου.

  Frédérique Ries (ALDE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, όπως και η Ομάδα των Φιλελευθέρων, θα απόσχω από τη σημερινή ψηφοφορία για τον κανονισμό σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Αυτό είναι ο τελευταίος κρίκος της δέσμης μέτρων για την προστασία των επιβατών, μετά τις εναέριες, τις σιδηροδρομικές και τις πλωτές μεταφορές, αλλά δυστυχώς –όπως επισημάνθηκε ήδη– το κείμενο είναι πολύ λιγότερο φιλόδοξο. Αυτό το επεσήμαναν, μεταξύ άλλων, ο κ. Simpson και ο κ. El Khadraoui, εξ ονόματος της Ομάδας των Σοσιαλιστών· αυτό ακριβώς είπαν και οι ίδιοι. Κατά συνέπεια, οι επιβάτες πρέπει να μετακινούνται σε αποστάσεις άνω των 250 χιλιομέτρων για να προστατεύονται από αυτόν τον κανονισμό. Αν ταξιδεύετε από τις Βρυξέλλες στο Άμστερνταμ αεροπορικώς, καλύπτεστε· αν ταξιδεύετε με λεωφορείο, δεν καλύπτεστε. Και αυτό είναι ακόμα πιο άδικο, θα μπορούσα να προσθέσω, αν λάβουμε υπόψη ότι τα άτομα που χρησιμοποιούν αυτόν τον τύπο μεταφοράς είναι συχνά οι λιγότερο εύποροι συμπολίτες μας.

Ούτε η προθεσμία για την έναρξη ισχύος είναι λογική, δεδομένου ότι διάφορες παρεκκλίσεις θα μπορούσαν κάλλιστα να την αναβάλουν έως το 2011. Τότε θα επιβληθούν νέα δικαιώματα, καθώς και αποζημιώσεις σε περιπτώσεις ατυχημάτων, καθυστερήσεων ή ματαιώσεων. Η παροχή βοήθειας έχει ζωτική σημασία για τα άτομα με αναπηρίες, η πραγματικότητα όμως είναι ότι δεν θα εφαρμοστεί αμέσως και, το σημαντικότερο, δεν θα παρέχεται τέτοιο δικαίωμα σε όλους ανεξαιρέτως τους επιβάτες.

  Michael Cramer (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, είναι ευχάριστο το γεγονός ότι θεσπίζουμε δικαιώματα για τους επιβάτες όλων των μέσων συγκοινωνίας, όμως αυτά τα δικαιώματα δεν μπορούν να αποκρύψουν την εξαιρετικά μειονεκτική θέση στην οποία έχουν περιέλθει για μία ακόμη φορά οι σιδηροδρομικές μεταφορές, οι οποίες μάλιστα είναι και φιλικές προς το περιβάλλον. Οι σιδηροδρομικές εταιρείες καταβάλλουν τέλη πρόσβασης στις σιδηροδρομικές γραμμές για κάθε χιλιόμετρο που διανύουν, αλλά το ίδιο σύστημα δεν ισχύει για τα λεωφορεία και τα πούλμαν, πράγμα που ωφελεί τις εταιρείες λεωφορείων. Οι σιδηρόδρομοι περιλαμβάνονται στο σύστημα εμπορίας εκπομπών, όχι όμως και τα λεωφορεία, γεγονός επίσης ευνοϊκό για τα λεωφορεία και δυσμενές για τα τρένα. Αν ένα τρένο καθυστερήσει, επιστρέφεται το 25% της τιμής ως αποζημίωση μετά από μία ώρα. Στην περίπτωση των λεωφορείων, το αντίστοιχο χρονικό όριο είναι δύο ώρες.

Όλα αυτά τα πλεονεκτήματα είναι απαράδεκτα. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Πρέπει να κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα των επιβατών σε όλα ανεξαιρέτως τα μέσα μεταφορών, όμως απαιτούνται επίσης ορισμένοι δίκαιοι βασικοί όροι. Δεν πρέπει ένας επιβάτης να λαμβάνει αποζημίωση μετά από τρεις ή πέντε ώρες, ενώ για άλλους επιβάτες το αντίστοιχο διάστημα να είναι μία μόνον ώρα. Μένουν ακόμη να γίνουν πολλά ως προς αυτήν την πτυχή, και από τη συγκεκριμένη άποψη ο συμβιβασμός δεν είναι καλός. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί οι φιλικές προς το περιβάλλον σιδηροδρομικές μεταφορές τοποθετούνται διαρκώς σε μειονεκτική θέση.

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, μετά τις σύνθετες διαπραγματεύσεις της διαδικασίας συνδιαλλαγής, επιτεύχθηκε μια σύνθετη συμφωνία ως προς τη διατύπωση του κανονισμού σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Αν και το σχέδιο κανονισμού αφορά μόνο τις τακτικές γραμμές που καλύπτουν αποστάσεις άνω των 250 χιλιομέτρων, ταυτόχρονα θεσπίζει νέους κανόνες και βελτιώνει την προστασία των επιβατών λεωφορείων.

Το σημαντικότερο όφελος για τους επιβάτες είναι ίσως ο καθορισμός των δικαιωμάτων τους σε περιπτώσεις ματαίωσης ή καθυστέρησης δρομολογίων, δεδομένου ότι επιβάλλονται κυρώσεις στους παρόχους υπηρεσιών μεταφορών για οργανωτικές αδυναμίες στον τομέα των μεταφορών, οι οποίοι υποχρεώνονται να επιστρέψουν έως και το σύνολο της τιμής του εισιτηρίου, καθώς και να αποζημιώσουν τον επιβάτη σε ποσοστό που φτάνει έως και το 50% του εισιτηρίου. Το μόνο ζήτημα που, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να έχει αντιμετωπιστεί καλύτερα, αφορά τις εξαιρέσεις όσον αφορά τις προθεσμίες εφαρμογής, οι οποίες επιτρέπουν στα κράτη μέλη να αναβάλουν την εφαρμογή της οδηγίας κατά τέσσερα έτη, με δυνατότητα περαιτέρω αναβολής για άλλα τέσσερα έτη. Η πρόβλεψη συνολικής περιόδου οκτώ ετών για την εφαρμογή αυτής της οδηγίας μού φαίνεται υπερβολική.

  Siim Kallas, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τους αξιότιμους βουλευτές για τα, ως επί το πλείστον, θετικά σχόλιά τους.

Τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πρόκληση της εφαρμογής. Την ίδια πρόκληση αντιμετωπίζουμε σε σχέση με το σύνολο της νομοθεσίας για τα δικαιώματα των επιβατών. Η λεπτομερής επεξεργασία των διατάξεων της νομοθεσίας θα αποτελέσει, φυσικά, μακρά διαδικασία, όμως εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο συμβιβασμός στον οποίο καταλήξαμε μάλλον θα υιοθετηθεί σε ένα μελλοντικό κείμενο και αποτελεί σημαντικό άνοιγμα. Άλλωστε, για λόγους αρχής, επιβάλαμε ορισμένες αρχές σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, καλύπτοντας έναν πολύ εκτεταμένο τομέα. Είναι επόμενο, λοιπόν, να απαιτηθούν συνετοί συμβιβασμοί· όλες οι πτυχές πρέπει να καθοριστούν με ακρίβεια και να εφαρμοστούν, όμως έχουμε κάνει ένα πολύ σημαντικό άνοιγμα και ελπίζω ότι θα ψηφίσετε υπέρ του συγκεκριμένου κανονισμού.

  Enikő Győri, ασκούσα την Προεδρία του Συμβουλίου. – (HU) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Cancian, κυρίες και κύριοι, θέλω απλώς να προσθέσω δύο επισημάνσεις και να σχολιάσω την πολύτιμη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Σώμα. Αυτή η συζήτηση ανέδειξε θαυμάσια τις δυσκολίες που χρειάστηκε να υπερνικήσουμε ο κ. Cancian, εμείς στο Συμβούλιο, ο Επίτροπος και οι εμπειρογνώμονες. Δεν πιστεύω ότι το τελικό αποτέλεσμα αντιπροσωπεύει τη βέλτιστη δυνατή λύση για τους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν, πιστεύω όμως ότι το βασικό ερώτημα που πρέπει ίσως να θέσουμε στους εαυτούς μας είναι κατά πόσον θα βελτιωθεί η κατάσταση αφ’ ης στιγμής τεθεί σε ισχύ η νέα νομοθεσία. Εκτιμώ ότι μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα με ένα αποφασιστικό «ναι»· ότι οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν θα διαθέτουν πράγματι αυξημένα δικαιώματα στο μέλλον, έστω και αν ο παρών συμβιβασμός δεν είναι τέλειος.

Σε συμβιβασμούς καταλήγουμε όταν χρειάζεται να έρθουμε σε συνεννόηση για δύσκολα θέματα. Αυτό ήταν φανερό σε όλες σχεδόν τις παρεμβάσεις, το ερώτημα όσον αφορά το όριο πέρα από το οποίο θα εγγυόμασταν δικαιώματα σε τέτοια έκταση ώστε να συνθλίψουμε σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, την κατάσταση των οποίων προσπαθούμε να λαμβάνουμε διαρκώς υπόψη. Ταυτόχρονα, όμως, επιδιώξαμε ειλικρινά να προσφέρουμε πρόσθετα δικαιώματα στους επιβάτες. Κατανοώ πολύ καλά τη στάση όσων προσεγγίζουν το ζήτημα από την οπτική γωνία των ατόμων με αναπηρίες. Εκτιμώ ότι πραγματοποιήσαμε ένα σημαντικό βήμα προόδου και σε αυτό το πεδίο. Θεωρώ ότι αυτή η πτυχή έτυχε καλής επεξεργασίας και ευελπιστώ ότι η νομοθεσία θα επιφέρει πρόοδο για τα άτομα αυτά, κυρίως μάλιστα γι’ αυτά τα άτομα.

Υπενθυμίζω απλώς στους αξιότιμους βουλευτές ότι η ουγγρική Προεδρία προσεγγίζει το θέμα από την άποψη της ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα παρέχει πρόσθετα δικαιώματα στους πολίτες της και θα τους τοποθετεί πάντα στο επίκεντρο τέτοιων δυναμικών πολιτικών. Επιπλέον, είμαι πεπεισμένη ότι η τρέχουσα συζήτηση γι’ αυτό το σχέδιο νόμου είναι χρήσιμη για την παροχή πρόσθετων δικαιωμάτων στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω για μία ακόμη φορά όλες και όλους για τις προσπάθειές τους, και να εκφράσω την ευχή ότι οι σημερινές ψηφοφορίες θα ολοκληρωθούν χωρίς προβλήματα.

  Antonio Cancian, εισηγητής. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ευχαριστώντας όλους τους συναδέλφους που έλαβαν τον λόγο, θέλω και εγώ να εκφράσω την πεποίθησή μου ότι δεν έχουμε μπροστά μας τον καλύτερο δυνατό κανονισμό, όμως είναι το μόνο που μπορούσε να επιτευχθεί ενόψει της θέσης του Συμβουλίου.

Το ζήτημα είναι πραγματικά σημαντικό, μιας και πιστεύω ότι ήταν όντως κρίσιμο και για τον τομέα των μεταφορών και για τον τομέα του τουρισμού –δύο τομείς για τους οποίους είναι αρμόδια η Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού– να εξευρεθεί ισορροπημένη λύση και σε αυτόν τον κλάδο των μεταφορών.

Προσπαθήσαμε να ισορροπήσουμε μεταξύ, αφενός, της ανάγκης προστασίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων –θέμα που μας απασχόλησε επί μακρόν τις τελευταίες ώρες– οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα των μεταφορών με λεωφορεία και πούλμαν και, αφετέρου, της ανάγκης διασφάλισης των δικαιωμάτων των προσώπων με μειωμένη κινητικότητα ή αναπηρίες, των ηλικιωμένων συνταξιούχων, των ατόμων με προσωρινά μειωμένη κινητικότητα, καθώς και των ευάλωτων επιβατών εν γένει, προκειμένου να μειωθούν ταυτόχρονα οι σχετικές αντιπαραθέσεις. Αυτή είναι η ισορροπία την οποία επιδιώξαμε και, με τη συμβολή όλων των συμμετεχόντων, ελπίζουμε ότι την εξασφαλίσαμε.

Η αναδιατύπωση που ανακοινώθηκε εν συνεχεία από τον κ. Kallas εκτιμώ ότι εντάσσεται στην ιδέα της δημιουργίας ενός ενιαίου κανονισμού για όλα τα μέσα μεταφορών. Πράγματι, η δημιουργία ενιαίας αγοράς στον τομέα των μεταφορών δεν έχει ακόμη συνοδευτεί από τα κατάλληλα μέτρα με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών. Κύριε Επίτροπε, εκτός από τον ενιαίο κανονισμό, εύχομαι ειλικρινά να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν ενιαίο φορέα αναφοράς, μια ενιαία θυρίδα έκδοσης εισιτηρίων και ένα ενιαίο εισιτήριο για τους διάφορους τύπους μεταφορών.

Θέλω για μία ακόμη φορά να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους που έλαβαν τον λόγο, όσους παρακολούθησαν την εξέλιξη της διαδικασίας –ιδίως τους σκιώδεις εισηγητές– καθώς και όσους συμμετείχαν με ενθουσιασμό στις τελικές διαπραγματεύσεις. Ευχαριστώ επίσης την Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού και το προσωπικό της γραμματείας, του Συμβουλίου, ιδίως το προσωπικό της βελγικής Προεδρίας και, τελευταία αλλά όχι αμελητέα, την κ. Győri, η οποία είναι μαζί μας στο Σώμα.

Αν μου επιτρέπετε, θέλω, τέλος, να ευχαριστήσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον κ. Kallas και τους βοηθούς του για τη σταθερά εποικοδομητική συνδρομή τους, το προσωπικό της γραμματείας της επιτροπής συνδιαλλαγής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο επέδειξε μεγάλες ικανότητες και επαγγελματισμό – στοιχεία απαραίτητα όταν λαμβάνουμε σημαντικές αποφάσεις εξ ονόματος των πολιτών μας.

Σε γενικές γραμμές, περάσαμε με επιτυχία αυτήν τη δοκιμασία, εξασφαλίζοντας άριστα αποτελέσματα για το Κοινοβούλιο.

  Πρόεδρος. - Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί το μεσημέρι.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. JERZY BUZEK
Προέδρου

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Robert Dušek (S&D), γραπτώς. – (CS) Η έκθεση σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν έχει ως στόχο την καθιέρωση δικαιωμάτων προστασίας των επιβατών, τα οποία θα ισχύουν στο σύνολο της Ένωσης, για όλους τους επιβάτες και για διάφορα μέσα μεταφοράς. Το Συμβούλιο δεν συμφώνησε με τις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και επομένως κατέστη αναγκαίο να εφαρμοστεί η λεγόμενη διαδικασία συνδιαλλαγής. Τα κύρια σημεία της συμφωνίας που επιτεύχθηκε είναι κατά κύριο λόγο συμβατά με τις αρχικές προτάσεις του Κοινοβουλίου. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι ο κανονισμός θα ισχύσει για όλες τις τακτικές εσωτερικές και διασυνοριακές γραμμές, ενώ τα κράτη μέλη θα είναι σε θέση να εφαρμόζουν παρεκκλίσεις για τις τακτικές γραμμές και για συγκεκριμένες υπηρεσίες για περίοδο έως και οκτώ ετών. Σε περίπτωση ατυχήματος, οι επιβάτες θα έχουν δικαίωμα αποζημίωσης μέχρι και 220.000 ευρώ ανά άτομο και 1.200 ευρώ για τις αποσκευές. Οι πάροχοι υπηρεσιών μεταφορών πρέπει, επιπλέον, να παρέχουν βασική βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος (τρόφιμα, ιματισμός και ιατρική βοήθεια), καθώς και στέγη για διάστημα έως και δύο διανυκτερεύσεων. Σε περίπτωση καθυστέρησης παραπάνω από 120 λεπτά ή ματαίωσης δρομολογίου, οι πάροχοι οφείλουν να προσφέρουν στους επιβάτες την επιλογή είτε να συνεχίσουν το ταξίδι τους είτε να επαναχαράξουν τη διαδρομή προς τον τελικό προορισμό τους χωρίς πρόσθετο κόστος ή να τους επιστραφεί η αξία του εισιτηρίου. Αν δεν έχουν τέτοια δυνατότητα, οφείλουν να επιστρέψουν την τιμή του εισιτηρίου και να καταβάλουν επιπροσθέτως το 50% της τιμής του εισιτηρίου. Η συμφωνία προστατεύει επίσης τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και με περιορισμένη κινητικότητα. Για τους ανωτέρω λόγους, υποστηρίζω πλήρως την έγκριση της έκθεσης.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω αυτόν τον συμβιβασμό σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων, καθώς διασφαλίζονται το δικαίωμα στις υπηρεσίες μεταφορών, το δικαίωμα πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικά με τα δρομολόγια, η υποχρέωση των ιδιοκτητών λεωφορείων να παρέχουν υποχρεωτική κατάρτιση στους οδηγούς σχετικά με τα άτομα με αναπηρίες, δικαίωμα σε αποζημίωση για ζημίες σε αναπηρικά αμαξίδια, ένας μηχανισμός διαχείρισης των καταγγελιών για όλους τους επιβάτες, σε συνδυασμό με τη λειτουργία ανεξάρτητων εθνικών φορέων για την εποπτεία της εφαρμογής του κανονισμού και την επιβολή κυρώσεων.

Για όλες τις διαδρομές με λεωφορεία και πούλμαν οι οποίες είναι ίσες ή μεγαλύτερες από 250 χιλιόμετρα, θα παρέχεται ειδική βοήθεια, δωρεάν, για τα άτομα με αναπηρίες και τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, τόσο στους τερματικούς σταθμούς όσο και επί του οχήματος και, όπου είναι απαραίτητο, η δυνατότητα συνοδείας θα παρέχεται δωρεάν.

Για τους τυφλούς και τα άτομα με προβλήματα όρασης ειδικότερα, οι διατάξεις που διέπουν την πρόσβαση σε πληροφορίες δρομολογίων και την κατάρτιση των οδηγών ως προς τα θέματα αναπηρίας, μπορούν να προσφέρουν πολύ σημαντικά οφέλη.

Η ίση πρόσβαση στις μεταφορές έχει θεμελιώδη σημασία για την ανεξάρτητη διαβίωση. Χωρίς ίση πρόσβαση στις μεταφορές, τα άτομα με αναπηρίες δεν μπορούν να εργαστούν, να ψωνίσουν ή να συμμετάσχουν σε πολιτιστικές και άλλες ψυχαγωγικές δραστηριότητες.

Αν και το κείμενο δεν καλύπτει όλες τις πτυχές που θα επιθυμούσα, υποστηρίζοντάς το και ενισχύοντας τα δικαιώματα όλων των επιβατών με αναπηρίες, εκτιμώ ότι θα πραγματοποιηθεί ένα σημαντικό βήμα για τη διευκόλυνση των χρηστών σκυλιών οδηγών στην Ευρώπη, ώστε να μπορούν να μετακινούνται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση ισότιμα με άλλους πολίτες.

  Jarosław Leszek Wałęsa (PPE), γραπτώς. – (PL) Υποστηρίζω το νομοθετικό ψήφισμα σχετικά με το εγκριθέν από την επιτροπή συνδιαλλαγής κοινό σχέδιο κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004. Ενόψει της σταθερής ανάπτυξης αυτού του τομέα των μεταφορών, εκτιμώ ότι είναι ουσιώδες να καθιερωθούν δικαιώματα προστασίας των επιβατών τα οποία θα ισχύουν σε όλη την ΕΕ και θα είναι παρόμοια με τα δικαιώματα που ισχύουν για τους επιβάτες άλλων μέσων συγκοινωνίας, καθώς και να εξασφαλιστούν ίσοι όροι ανταγωνισμού για τους μεταφορείς, ανεξαρτήτως του κράτους μέλους από το οποίο προέρχονται ή του μέσου μεταφοράς που διαχειρίζονται. Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά τα δικαιώματα εστιάζονται, συγκεκριμένα, στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα, αυτή η πρωτοβουλία αξίζει την υποστήριξή μας. Έχει καίρια σημασία το γεγονός ότι το ψήφισμα θεσπίζει δικαιώματα αποζημίωσης για τους επιβάτες που τραυματίζονται σε ατυχήματα. Οι διατάξεις του κειμένου συνεπάγονται ότι οι επιβάτες θα έχουν δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση θανάτου ή τραυματισμού, ή απώλειας ή ζημίας των αποσκευών τους λόγω ατυχήματος.

  Artur Zasada (PPE), γραπτώς. – (PL) Θέλω να συγχαρώ τον κ. Cancian για το έργο του. Χαίρομαι που μπορέσαμε τελικά να καταλήξουμε σε συμφωνία στην επιτροπή συνδιαλλαγής. Το κύριο επίτευγμά μας είναι, φυσικά, το ζήτημα των δικαιωμάτων των επιβατών σε αποζημίωση και βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, οι εγγυήσεις για τους επιβάτες σε περιπτώσεις ματαιώσεων και καθυστερήσεων, καθώς και η διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες και των επιβατών με μειωμένη κινητικότητα. Αισθάνομαι ιδιαίτερη ικανοποίηση για τη συμπερίληψη των επιβατών με μειωμένη κινητικότητα στο έγγραφο, όπως προανέφερα, ταυτόχρονα όμως διατηρώ βάσιμες ανησυχίες ως προς αυτήν την πτυχή: στην περίπτωση των επιβατών των εναερίων μεταφορών, ούτε οι αερογραμμές ούτε οι αερολιμένες γνωρίζουν ακριβώς ποιοι επιβάτες πρέπει να θεωρούνται άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Αποτελεί κοινή πρακτική να απορρίπτονται αιτήματα βοήθειας γονέων οι οποίοι ταξιδεύουν μόνοι με ανήλικα παιδιά ως αποτέλεσμα αυτής της έλλειψης γνώσης των μεταφορέων και των αερολιμένων. Θέλω, λοιπόν, να απευθύνω την ακόλουθη έκκληση: το έργο μας δεν θα έχει ολοκληρωθεί μετά την ψήφιση αυτού του κειμένου στην Ολομέλεια. Έχουμε επίσης καθήκον να παρακολουθήσουμε αν ο κανονισμός θα εφαρμοστεί με τον ενδεδειγμένο τρόπο.

  Bogdan Kazimierz Marcinkiewicz (PPE), γραπτώς. – (PL) Θέλω να εκφράσω τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες στον εισηγητή για τις επίπονες προσπάθειές του, οι οποίες υπήρξαν εξαιρετικά αποτελεσματικές. Μέχρι στιγμής, δεν υπήρχε καμία εγγύηση για κατάλληλη προστασία των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, διότι ήταν το μόνο μέσο μεταφοράς για το οποίο δεν ίσχυε κανένας κανονισμός της ΕΕ προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Μία από τις συνέπειες των αλλαγών που έχουν επέλθει θα είναι ότι οι επιβάτες θα μπορούν να απαιτήσουν αποζημίωση σε περίπτωση ατυχήματος. Το γεγονός ότι οι μεταφορείς θα εγγυώνται την παροχή βοήθειας στα άτομα με αναπηρίες, καθώς και το δικαίωμα των συνοδών τους να συνταξιδεύουν δωρεάν, είναι ένα ακόμη εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα.

Δεν θα κρύψω ότι, σε προσωπικό επίπεδο, δυσκολεύτηκα σημαντικά να συμμετάσχω ενεργά στη διαδικασία συνδιαλλαγής που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην Ιστορία υπό τους όρους της Συνθήκης της Λισαβόνας. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, οι οποίες διήρκεσαν έως αργά τη νύχτα, μαζί με τον κ. Cancian, καταφέραμε να υπερψηφιστεί μια συμβιβαστική θέση η οποία καθιστούσε τις διατάξεις υποχρεωτικές για αποστάσεις άνω των 250 χιλιομέτρων. Πρέπει δε να επισημανθεί, και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, ότι ο κανονισμός διασφαλίζει 12 θεμελιώδη δικαιώματα, ιδίως για τα άτομα με αναπηρίες. Τώρα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση σε μια κατάλληλη ενημερωτική εκστρατεία προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα γνωρίζουν τα νέα δικαιώματά τους.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE), γραπτώς. – (FI) Η νομοθεσία για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, επί της οποίας θα ψηφίσουμε σήμερα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ελάχιστα φιλόδοξη. Ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε μετά από πολλές αντιμαχίες είναι, ωστόσο, καλύτερος από το τίποτα. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι η πρόταση κανονισμού θα ισχύει μόνον για τις εθνικές και διασυνοριακές μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν οι οποίες θα καλύπτουν αποστάσεις τουλάχιστον 250 χιλιομέτρων. Έτσι, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Κύπρος, λόγου χάρη, δεν θα επηρεαστούν καθόλου. Είναι επίσης ατυχής η επιλογή να τεθεί σε ισχύ η νομοθεσία μετά από πολλά χρόνια. Τα τέσσερα, ενδεχομένως ακόμη και οκτώ, έτη είναι σίγουρα πολλά για να περιμένει κανείς τη νέα νομοθεσία στις στάσεις των λεωφορείων.

Υπάρχει, φυσικά, και ένα θετικό στοιχείο στον επιτευχθέντα συμβιβασμό. Η αρχική θέση του Συμβουλίου προέβλεπε μόνον τρία βασικά δικαιώματα για τους επιβάτες ανεξαρτήτως απόστασης. Χαίρομαι που ο τελικός συμβιβασμός περιλαμβάνει 12, ενώ δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Η έναρξη ισχύος του κανονισμού θα διευκολύνει τα άτομα με αναπηρίες στις μετακινήσεις τους με λεωφορεία και πούλμαν. Ταυτόχρονα, τους εξισώνει περισσότερο με τους υπόλοιπους επιβάτες.

Όταν τεθεί σε ισχύ η νέα νομοθεσία, τα κράτη μέλη πρέπει να μεριμνήσουν για την αποτελεσματική και ορθή εφαρμογή των κανονισμών. Αυτό είναι προς το συμφέρον όχι μόνο των ατόμων με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα, αλλά και των υπολοίπων συμπολιτών μας που ταξιδεύουν με λεωφορείο ή πούλμαν.

  Marian-Jean Marinescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ο κανονισμός επί του οποίου ψηφίζουμε σήμερα αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική επιτυχία δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά που τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν θα προστατεύονται διά νόμου. Μετά από δύο έτη δύσκολων διαπραγματεύσεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη μέλη κατέληξαν σε συμφωνία για τα σημεία κλειδιά που θα ενισχύσουν τα δικαιώματα των επιβατών οι οποίοι χρησιμοποιούν αυτό το μέσο συγκοινωνίας. Τα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνουν αποζημίωση σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης δρομολογίου, αποζημίωση για απώλεια ή ζημία αποσκευών, καθώς και ευθύνη των επιχειρήσεων και παροχή βοήθειας σε περιπτώσεις ατυχημάτων. Η απαγόρευση των διακρίσεων και η παροχή βοήθειας σε άτομα με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα, καθώς και το δικαίωμα των επιβατών να ενημερώνονται πριν και μετά το ταξίδι τους, έχουν ενσωματωθεί στον κανονισμό ως θεμελιώδη δικαιώματα που θα ισχύουν ανεξάρτητα από την καλυπτόμενη απόσταση. Ο κανονισμός δεν επιβάλλει νέες τεχνικές απαιτήσεις, αλλά επιβάλλει στους μεταφορείς να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τους επιβάτες τους.

Λάβαμε επίσης υπόψη το τρέχον οικονομικό κλίμα και τον αντίκτυπό του στις επιχειρήσεις τις οποίες αφορά ο υπό εξέταση κανονισμός, προβλέποντας περίοδο εξαίρεσης τεσσάρων ετών, η οποία μπορεί να ανανεωθεί άπαξ.

Εκτιμώ ότι, όταν τεθεί σε ισχύ κανονισμός αυτός το 2013, θα συμβάλει στην επίτευξη του στόχου της εναρμόνισης και ενοποίησης των δικαιωμάτων των επιβατών σε επίπεδο ΕΕ, ανεξαρτήτως των μέσων συγκοινωνίας που επιλέγουν.

5. Το κράτος δικαίου στη Ρωσία (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής και Ύπατης Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας σχετικά με το κράτος δικαίου στη Ρωσία.

Παρακαλώ την κ. Győri να λάβει τον λόγο εξ ονόματος της Αντιπροέδρου της Επιτροπής και Ύπατης Εκπροσώπου.

  Enikő Győri, ασκούσα την Προεδρία του Συμβουλίου. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κατά παράκληση της βαρόνης Ashton, η ουγγρική Προεδρία του Συμβουλίου αντιπροσωπεύει την Ύπατη Εκπρόσωπο και Αντιπρόεδρο της Επιτροπής σε αυτήν τη συζήτηση. Η βαρόνη Ashton, όπως ίσως γνωρίζετε, αυτήν την εβδομάδα περιοδεύει στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Θέλω να σας ευχαριστήσω που θίγετε το ζήτημα της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στη Ρωσία. Αν και πέρυσι ο πρόεδρος Medvedev εξέπεμψε ορισμένα πολύ θετικά μηνύματα, η πραγματική κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία και, κυρίως, στην περιοχή του βορείου Καυκάσου, παραμένει βαθύτατα ανησυχητική. Η βία, οι παρενοχλήσεις και ο εκφοβισμός ακτιβιστών, δικηγόρων και ανεξάρτητων δημοσιογράφων μας απασχολούν πολύ έντονα.

Ο αριθμός των υποθέσεων που τεκμηριώνουν αυτήν τη δήλωση είναι απαράδεκτα υψηλός. Οι βάναυσες επιθέσεις κατά ρώσων δημοσιογράφων, των Oleg Kashin και Anatoly Adamchuk, καθώς και του περιβαλλοντικού ακτιβιστή Konstantin Fetisov, είναι από τις πιο πρόσφατες υπομνήσεις του κλίματος αβεβαιότητας και εκφοβισμού που αντιμετωπίζουν καθημερινά αυτοί οι δημοσιογράφοι, ακτιβιστές και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία.

Παρά τις διαβεβαιώσεις που δίνονται σε ανώτατο επίπεδο, σπανίως παραπέμπονται στη δικαιοσύνη και καταδικάζονται οι δράστες. Η απόδοση ευθυνών για περιστατικά βίας και εκφοβισμού εις βάρος υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων –επιτρέψτε μου να αναφέρω τις περιπτώσεις της κ. Estemirova, της κ. Politkovskaya, της κ. Barburova και του κ. Markelov, μεταξύ πολλών άλλων– εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική δοκιμασία για την ανεξαρτησία και την αποδοτικότητα του δικαστικού σώματος της Ρωσίας. Όσο τα εγκλήματα παραμένουν ανεξιχνίαστα, θα εξακολουθεί να επικρατεί κλίμα ατιμωρησίας.

Υπάρχουν, ωστόσο, και θετικές εξελίξεις. Οφείλω εδώ να αναφέρω την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Μόσχας να εγκρίνει ειρηνικές και τακτικές διαδηλώσεις –οι οποίες απαγορεύονταν έως και πέρυσι– όπως τις διαδηλώσεις υπέρ του άρθρου 31 ή τα συλλαλητήρια για την «ημέρα του Τύπου». Έχουμε επικροτήσει αυτήν την απόφαση. Ταυτόχρονα, συνεχίζουμε να λαμβάνουμε καταγγελίες για αυθαίρετες συλλήψεις ειρηνικών διαδηλωτών, περιλαμβανομένων ηγετών της αντιπολίτευσης, κατά τη διάρκεια τέτοιων νόμιμων διαδηλώσεων, καθώς και άλλων ατόμων σε όλη τη χώρα. Το θέμα αυτό μας προκαλεί σοβαρή ανησυχία.

Η ελευθερία του λόγου και οι ελευθερίες του συνέρχεσθαι και του συνδικαλίζεσθαι είναι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη σύγχρονων κοινωνιών. Όλες αυτές οι ελευθερίες κατοχυρώνονται στο σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αποτελούν επίσης μέρος των υποχρεώσεων τις οποίες έχει αναλάβει η Ρωσία ως μέλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, του ΟΑΣΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η ΕΕ απευθύνει έκκληση στη Ρωσία να τηρήσει τις υποχρεώσεις της και να εγγυηθεί αυτό το δικαίωμα των πολιτών.

Ο πρόεδρος Medvedev έχει ζητήσει από το ευρισκόμενο υπό την αιγίδα του Προεδρικό Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να εξετάσει τις υποθέσεις Khodorkovsky, Lebedev και Magnitsky. Επικροτούμε αυτήν την απόφαση. Η ΕΕ δεν έχει κρύψει τις σοβαρές ανησυχίες της για τον τρόπο χειρισμού αυτών των υποθέσεων.

Ο πρόεδρος Medvedev έχει συχνά μιλήσει ανοικτά κατά του νομικού μηδενισμού, όπως τον αποκάλεσε, που επικρατεί στη Ρωσία. Η ΕΕ είναι πρόθυμη να υποστηρίξει τις προσπάθειες της Ρωσίας να υπερβεί αυτό το πρόβλημα, ξεκινώντας από τη μεταρρύθμιση του δικαστικού της συστήματος. Έχοντας την πεποίθηση ότι ο γνήσιος εκσυγχρονισμός προϋποθέτει την εδραίωση του σεβασμού του κράτους δικαίου και την ίση και δίκαιη εφαρμογή του, έχουμε τοποθετήσει το κράτος δικαίου στο επίκεντρο της σύμπραξής μας για τον εκσυγχρονισμό.

Σε αυτό το πλαίσιο, έχουν ήδη προετοιμαστεί συγκεκριμένες παρεμβάσεις –παραδείγματος χάριν, η δημιουργία ενός συστήματος εφέσεων για τις υποθέσεις που εξετάζονται στα αστικά και ποινικά δικαστήρια της Ρωσίας– σε στενή συνεργασία με την κυβέρνηση του προέδρου και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με τη Ρωσία επ’ αυτού, καθώς και επί των νέων προγραμμάτων σχετικά με τη διαφθορά και τις Συμβάσεις της Χάγης.

Η κατάσταση στον βόρειο Καύκασο είναι ιδιαίτερα ανησυχητική και απαιτεί επείγουσα δράση. Επιδοκιμάζουμε τη νέα στρατηγική για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και τις προσπάθειες του αναπληρωτή πρωθυπουργού κ. Khloponin, όμως μένουν ακόμη να γίνουν πολύ περισσότερα προκειμένου να αντιμετωπιστούν μακροπρόθεσμα οι βαρβαρικές πράξεις τρομοκρατίας κατά αμάχων. Η συνεχιζόμενη ασυλία και ατιμωρησία των δυνάμεων ασφαλείας που δραστηριοποιούνται στην Τσετσενία τροφοδοτεί τις διαμαρτυρίες και την τρομοκρατία στην περιοχή και μας ανησυχεί βαθύτατα.

Αποδίδουμε φόρο τιμής σε όσους έχασαν τη ζωή τους, καθώς και σε όσους έπεσαν θύματα επιθέσεων λόγω του επαγγέλματος ή των πεποιθήσεών τους, αλλά και στα γενναία εκείνα άτομα που δεν αποθαρρύνονται και ασκούν ενεργά τα καθήκοντά τους ως πολίτες σε αυτό το επισφαλές περιβάλλον.

Συνολικά, η σημερινή έκθεση δεν είναι πολύ θετική. Ωστόσο, υπάρχουν θετικές ενδείξεις όσον αφορά την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία. Βεβαίως, συχνά σημειώνονται οπισθοδρομήσεις και, σε γενικές γραμμές, οι εξελίξεις αυτές δεν επαρκούν ώστε να επιτευχθούν ουσιαστικές βελτιώσεις, όμως δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε.

Η εκτεταμένη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων παρέχει ένα σημαντικό κίνητρο για την ανάπτυξη του ρωσικού δικαίου στον τομέα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διεξάγουμε σοβαρό διάλογο με τη Ρωσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Ρωσία αποδέχεται αυτή μας τη στάση και, φυσικά, την χρησιμοποιεί επίσης για να ασκήσει κριτική σε πτυχές οι οποίες θεωρεί ότι συνιστούν αδυναμίες της ΕΕ. Θα συνεχιστούμε αυτόν τον διάλογο. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική.

  György Schöpflin, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όσοι γνωρίζουν τη Ρωσία γνωρίζουν ότι αυτό που παρουσιάζουν εκεί ως νομικό σύστημα δεν ανταποκρίνεται στα βασικά κριτήρια του κράτους δικαίου.

Αυτό έχει επιπτώσεις στις σχέσεις της Ρωσίας με τον υπόλοιπο κόσμο αλλά και με τους πολίτες της. Έπεται ότι, στις συναλλαγές της με τη Ρωσία, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να λαμβάνει υπόψη ποικίλους μη νομικούς παράγοντες, και συγκεκριμένα τις πολιτικές παρεμβάσεις, τη διαφθορά και την περιστασιακή βία.

Η σχέση μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, επομένως, υπόκειται σε παράγοντες αβεβαιότητας, για να μην αναφέρουμε καν την πλήρη απουσία διαφάνειας και λογοδοσίας. Όσον αφορά τους ίδιους τους πολίτες της Ρωσίας, η ζωή τους επηρεάζεται από τη βία και την αυθαιρεσία σε βαθμό που είναι αδύνατον να συμφιλιωθεί με την προσήλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι προσπάθειες μετασχηματισμού της Ρωσίας έχουν αποτύχει, γι’ αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει άλλη εναλλακτική λύση από το να ανεχθεί απλώς την αμήχανη διεπαφή μεταξύ της δικής της νομιμότητας και της ανομίας της Ρωσίας.

  Adrian Severin, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το πρότυπο κατανομής της εξουσίας μεταξύ του κράτους και των μελών της κοινωνίας καθορίζει το περιεχόμενο των πολιτικών αποφάσεων, ενώ η προβλεψιμότητα της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και η ορθή επιβολή των αποφάσεων διασφαλίζονται μέσω της εντιμότητας, του επαγγελματισμού και της ανεξαρτησίας του δικαστικού σώματος.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ρωσία μπορούν να συνεργαστούν στο οικονομικό πεδίο μόνον εάν είναι συμβατά τα πρότυπα κατανομής της εξουσίας στο εσωτερικό τους, οι μηχανισμοί λήψης αποφάσεών τους και τα δικαστικά τους συστήματα. Η επίτευξη αυτής της συμβατότητας είναι εγχείρημα προώθησης σχέσεων ισοτιμίας και συνεργασίας, συναίνεσης, οικοδόμησης εμπιστοσύνης και διαλειτουργικότητας, και όχι δημηγορίας, νουθεσιών και εκτόξευσης κατηγοριών.

Η Ρωσία είναι πλήρες μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης και συμβαλλόμενο μέρος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Κατά συνέπεια, η αρμοδιότητα για την εξέταση της λειτουργίας της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στη Ρωσία ανήκει στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει, συνεπώς, να στηριχθεί στο Συμβούλιο της Ευρώπης προκειμένου να διαμορφώσει, μαζί με τη Ρωσία, έναν κοινό χώρο ελευθερίας, δημοκρατικής ασφάλειας και δικαιοσύνης.

Επιπλέον, δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται η ίδια προς την προσχώρησή της στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πρέπει να χρησιμοποιήσει τη μελλοντική της θέση ως συμβαλλόμενο μέρος στην εν λόγω σύμβαση ώστε να επιταχύνει τη σύγκλιση και τη διαλειτουργικότητα με τη Ρωσία στα πεδία της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.

Προ ετών, όταν οι εξουσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν υπερέβαιναν τις δυνατότητες μιας μαχητικής ΜΚΟ, το μόνο μέσο που είχε στη διάθεσή του ήταν η καταγγελτική ρητορική. Σήμερα, μετά τη Λισαβόνα, είμαστε ισχυρό πολιτικό όργανο. Αυτό μας υποχρεώνει να επιδεικνύουμε μεγαλύτερη υπευθυνότητα, πραγματισμό και αυτοπεριορισμό. Δεν πρέπει να αφηνόμαστε στο έλεος των συναισθημάτων μας. Ούτε πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις αξίες μας με επιφανειακό τρόπο. Δεν μας επιτρέπεται να είμαστε ταυτόχρονα εισαγγελέας και δικαστής. Δεν πρέπει να ενεργούμε βάσει απλών ισχυρισμών, φημών ή διαφόρων ομάδων συμφερόντων. Η αξιοπιστία μας, η οποία απορρέει από τη δίκαιη στάση και την ωριμότητα της προσέγγισής μας, καθώς και τη σταθερότητα και ειλικρίνειά μας, είναι το καλύτερο όπλο στον διάλογό μας με τη Ρωσία σε μια περίοδο κατά την οποία οι πολίτες μας μάς ζητούν να αναπτύξουμε μια στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία, όχι να ξεκινήσουμε από την αρχή τον Ψυχρό Πόλεμο.

  Kristiina Ojuland, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θεωρούμε τη Ρωσία σημαντικό εταίρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, απαιτούμε από τη Ρωσία να σέβεται τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να προστατεύει τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών της.

Είναι γεγονός ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των πολιτικών ελευθεριών και του κράτους δικαίου έχουν γίνει κοινός τόπος στη Ρωσία. Μόνον πέρυσι, η ανομία και η εκτεταμένη διαφθορά προκάλεσαν τη μετανάστευση 300.000 πολιτών της Ρωσίας. Σε ένα τέτοιο κλίμα είναι δύσκολο να σχεδιάσει κανείς ξένες ή εγχώριες επενδύσεις στον επιχειρηματικό τομέα.

Ο νόμος και η τάξη που τηρούν οι ρωσικές αρχές είναι προφανώς αντισυνταγματικές. Ένα από τα αθλιότερα παραδείγματα είναι η κατάσταση στον βόρειο Καύκασο. Το ρωσικό σύνταγμα παρέχει τις βάσεις ενός πολυκομματικού συστήματος, στην πράξη όμως η χώρα έχει εξελιχθεί σε μονοκομματικό σύστημα με περιθωριοποίηση του κοινοβουλίου.

Θέλω να ρωτήσω την αντιπρόσωπο του Συμβουλίου ποια ποινικά μέτρα και κυρώσεις θα επιβληθούν κατά των ρώσων αξιωματούχων που ενέχονται άμεσα σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στρεβλώσεις του κράτους δικαίου.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι συνεπής στην πολιτική της έναντι τρίτων χωρών. Θα δυσφημούσε την Ευρωπαϊκή Ένωση αν εθελοτυφλούσαμε έναντι βαρύτατων παραβάσεων που σημειώνονται σε ορισμένες χώρες, ενώ επιβάλλουμε κυρώσεις σε άλλες χώρες για πανομοιότυπες παραβάσεις. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να έχουμε ομαλές σχέσεις εάν δεν υπάρξουν απτές βελτιώσεις στη Ρωσία. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια κατάματα.

  Werner Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, παρά το άριστο σύνταγμά της, η Ρωσική Ομοσπονδία δεν είναι ακόμα κράτος δικαίου, επειδή υπάρχει τεράστιο χάσμα μεταξύ της συνταγματικής τάξης και της συνταγματικής πραγματικότητας. Οι θεμελιώδεις προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία μιας χώρας υπό συνθήκες κράτους δικαίου –η ανεξαρτησία των δικαστών και η ελευθεροτυπία– δυστυχώς απουσιάζουν. Όπως ανέφερε ένας σαρκαστικός σχολιαστής: «Το καλύτερο ρωσικό δικαστήριο βρίσκεται στο Στρασβούργο». Γεγονός είναι ότι περίπου το ένα τρίτο των υποθέσεων που παραπέμπονται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αφορά τη Ρωσία. Οι ρώσοι πολίτες δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στα δικαστήριά τους, τα οποία σπανίως μόνον απονέμουν δικαιοσύνη. Αυτό είναι επίσης σαφές από τη μείωση του αριθμού των εφέσεων.

Της χώρας ηγούνται δύο δικηγόροι, ο πρόεδρος Medvedev και ο πρωθυπουργός Putin, οι οποίοι έχουν εκφράσει επανειλημμένα την πρόθεσή τους να καταπολεμήσουν τον δικαστικό μηδενισμό. Ωστόσο, τα λόγια τους, που ακολουθούνται συνήθως από τις απολύτως αντίθετες ενέργειες, έχει αποδειχθεί ότι συνιστούν απλώς νομικίστικο κυνισμό. Κανένα δικαστήριο στη Ρωσία δεν τολμά να εκδώσει απόφαση χωρίς διαβούλευση με ανώτερες αρχές. Αυτό το σύστημα της τηλεφωνικής δικαιοσύνης έχει δημιουργήσει δικαστές οι οποίοι δεν είναι πια ανεξάρτητοι, αλλά ανησυχούν περισσότερο για την ασφάλεια και την προαγωγή τους παρά για τη δικαιοσύνη. Η υπόθεση Khodorkovsky το αποδεικνύει ξεκάθαρα. Ένας υπάλληλος του δικαστικού συστήματος δήλωσε πρόσφατα ότι η απόφαση του δικαστή Danilkin του υπαγορεύθηκε εκ των άνω. Η εκ νέου καταδίκη των Khodorkovsky και Lebedev καταδεικνύει ότι το κράτος δικαίου στη Ρωσία παραμένει στην εποχή των γκουλάγκ. Όπως και στη σοβιετική εποχή, η απόφαση ελήφθη εκ των προτέρων από την πολιτική ηγεσία.

Η ελεγχόμενη δημοκρατία συμβαδίζει με την ελεγχόμενη δικαιοσύνη. Αν και το ρωσικό δικαστικό σύστημα αποτελεί ενσάρκωση του σωφρονιστικού κράτους, αποτυγχάνει τελείως όταν καλείται να διαλευκάνει, να διώξει και να καταδικάσει εγκλήματα που διαπράττονται με πολιτικά κίνητρα. Οι επιθέσεις και οι δολοφονίες δημοσιογράφων έχουν δημιουργήσει κλίμα φόβου και καταπίεσης.

Οι συνθήκες στις ρωσικές φυλακές είναι επίσης απαίσιες. Ένα παράδειγμα είναι η περίπτωση του Sergei Magnitsky, ενός δικηγόρου που αποκάλυψε μια υπόθεση διαφθοράς και, συνεπεία αυτού, φυλακίστηκε αυθαίρετα και χωρίς να του απαγγελθεί κατηγορία. Πέθανε υπό φρικτές συνθήκες στη φυλακή λόγω έλλειψης ιατρικής περίθαλψης.

Μια συμφωνία εκσυγχρονισμού μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας θα είναι επιτυχής μόνον εάν στηριχθεί σε συμφωνία εκσυγχρονισμού μεταξύ της ρωσικής ηγεσίας και του πληθυσμού της. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διασφαλιστεί επιτέλους η εγγυημένη άσκηση των δικαιωμάτων των πολιτών που κατοχυρώνονται στο σύνταγμα της χώρας, και να τηρηθούν οι υποχρεώσεις τις οποίες ανέλαβε η Ρωσία έναντι του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Η Ρωσία πρέπει να πραγματοποιήσει τη μετάβαση από μια ελεγχόμενη δημοκρατία σε μια αναπτυσσόμενη δημοκρατία. Αναγκαίες προϋποθέσεις γι’ αυτό είναι οι ελεύθερες και δίκαιες εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Δούμας και την εκλογή προέδρου, η διευκόλυνση της διαδικασίας αναγνώρισης των πολιτικών κομμάτων, που να ανταποκρίνεται στα ευρωπαϊκά πρότυπα, και μια δίκαιη προεκλογική εκστρατεία που θα παρέχει σε όλους τους υποψηφίους ίσες ευκαιρίες και πρόσβαση στα δημόσια μέσα ενημέρωσης.

  Charles Tannock, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ρωσία είναι σημαντικός εταίρος της ΕΕ σε πολλά μέτωπα, αλλά δεν μπορούμε να προσποιούμαστε ότι η Ρωσία είναι γνήσια δημοκρατία στην οποία ισχύει το κράτος δικαίου. Η μη διαλεύκανση των δολοφονιών δημοσιογράφων και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια πολιτικά υποκινούμενων δικών επίδειξης υπό τη διεύθυνση πειθαρχικών δικαστών είναι απολύτως εύγλωττη, κατά την άποψή μου. Γιατί, λοιπόν, γίνεται ανεκτή η Ρωσία ως μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης; Αυτό είναι ένα πολύ καλό ερώτημα.

Αναμφισβήτητα, το Κρεμλίνο θεωρεί πολύ σημαντική αυτήν τη διεθνή νομιμοποίηση μιας κυβέρνησης που περιγράφεται στα αμερικανικά διπλωματικά τηλεγραφήματα που διέρρευσαν προσφάτως από την οργάνωση WikiLeaks ως μαφιόζικο κατ’ ουσίαν κράτος.

Από την άλλη πλευρά, το Συμβούλιο της Ευρώπης δυσφημείται από τη συνεχή ανοχή που επιδεικνύει προς την αυταρχική κυβέρνηση της Ρωσίας. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει στο ενεργητικό του 27.000 υποθέσεις μόνον από τη Ρωσία, όμως ένας ρώσος δικαστής του συγκεκριμένου δικαστηρίου μπορεί να διατάσσει τη βρετανική κυβέρνηση να παράσχει στους βρετανούς φυλακισμένους το δικαίωμα του εκλέγειν. Αυτό δεν εκθέτει απλώς το παράλογο της συμμετοχής της Ρωσίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά καταδεικνύει επίσης με πολύ εύγλωττο τρόπο γιατί το Συμβούλιο της Ευρώπης, κατά την εκτίμησή μου, αγνοείται όλο και περισσότερο διεθνώς. Δυστυχώς, τώρα, και συνεπεία αυτής της κατάστασης, πολλοί Βρετανοί, περιλαμβανομένων και πολιτικών, θεωρούν ότι είναι καιρός να αναθεωρήσει το Ηνωμένο Βασίλειο τη συμμετοχή του σε αυτόν τον οργανισμό και στο πολύ παρεμβατικό δικαστήριό του.

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, αυτό το Σώμα θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να νουθετεί τη Ρωσία για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα ήταν καλύτερο όμως να βάλει τάξη στα του οίκου του, δηλαδή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παραδείγματος χάριν, ο κ. Tannock ανέφερε τον κ. Julian Assange, έναν διαφωνούντα δημοσιογράφο και ιδρυτή του ιστότοπου WikiLeaks, τις ενέργειες του οποίου, παρ’ όλα αυτά, δεν επικροτώ. Έχει τεθεί υπό κράτηση επί εβδομάδες στο Ηνωμένο Βασίλειο λόγω ενός εντελώς παράλογου και γελοίου αιτήματος έκδοσης από τη Σουηδία, και είναι σαφές σε όλους ότι αυτό θα μπορούσε να είναι ένα βήμα προ της παράδοσής του στις ΗΠΑ.

Συγκεκριμένα, ο κ. Assange έχει κατηγορηθεί για βιασμό από δύο νέες γυναίκες, μία από τις οποίες μάλιστα τον μήνυσε με το αιτιολογικό ότι σκίστηκε το προφυλακτικό κατά τη διάρκεια συναινετικής επαφής. Η άλλη γυναίκα τον κατηγόρησε ότι την ξάφνιασε στον ύπνο της μετά από προηγούμενη συναινετική επαφή. Ποιον κοροϊδεύουν; Είναι προφανές ότι, αν αυτές οι δύο νέες γυναίκες δεν ήθελαν να «βιαστούν» από τον κ. Assange, δεν έπρεπε να είχαν γλιστρήσει στο κρεβάτι του γυμνές! Δεν τις ατίμασε κανείς· τιμή τους έγινε. Αυτό το παράδειγμα καταδεικνύει τον βαθμό στον οποίο η ακραία ελευθερία…

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή, αλλά ο ομιλητής συνεχίζει εκτός μικροφώνου)

  Πρόεδρος. – Αγαπητέ συνάδελφε, η συζήτησή μας έχει θέμα τη Ρωσία. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει συζήτηση σχετικά με τη Ρωσία. Με συγχωρείτε, αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε θέμα στο μέσο της συζήτησης.

  Ria Oomen-Ruijten (PPE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, διεξάγουμε αυτήν τη συζήτηση σήμερα επειδή οι ηγέτες της Ρωσίας και, κυρίως, ο πρόεδρος Medvedev, έχουν οι ίδιοι υπογραμμίσει πολύ συχνά τη σημασία του κράτους δικαίου για τον εκσυγχρονισμό της Ρωσίας.

Ταυτόχρονα, όμως, διαπιστώνουμε πολλά συγκεκριμένα παραδείγματα καταστάσεων οι οποίες εμποδίζουν αυτόν τον εκσυγχρονισμό: παραδείγματος χάριν, το πρόβλημα της διαφθοράς, η οποία, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, διογκώνεται συνεχώς, παρά την ύπαρξη ενός θετικού, νέου νόμου κατά της διαφθοράς, την υπόθεση Yukos, ή τις επανειλημμένες συλλήψεις μελών της αντιπολίτευσης και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους οποίους έχει απονεμηθεί το βραβείο Ζαχάροφ του Κοινοβουλίου μας.

Ο εκσυγχρονισμός που διακηρύσσεται στη Ρωσία δεν έχει γίνει ακόμα πραγματικότητα. Δεδομένου ότι υποτίθεται πως συνεργαζόμαστε με τη Ρωσία στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης για τον εκσυγχρονισμό, και υποτίθεται ότι διαπραγματευόμαστε μια συμφωνία ΕΕ-Ρωσίας, δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς είναι δυνατόν στην έκθεση προόδου σχετικά με την εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό να έχουν αφιερωθεί στον εκσυγχρονισμό του κράτους δικαίου μόνον πέντε προτάσεις. Θεωρώ επίσης ότι πρέπει να αναπτύξουμε περισσότερη εμπειρογνωμοσύνη στο εσωτερικό των χωρών μας.

Εκείνο που θέλω να κάνω, και που θα πράξουμε επίσης από κοινού στην έκθεση που αναμένεται να εκπονήσει το Κοινοβούλιο σχετικά με τη Ρωσία, είναι να ζητήσουμε την προώθηση του κράτους δικαίου.

  Knut Fleckenstein (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, λυπάμαι για τη συμπερίληψη αυτής της συζήτησης στην ημερήσια διάταξη σε τόσο σύντομες προθεσμίες ώστε να μην μπορέσει να παραστεί στο Σώμα η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας. Τους τελευταίους μήνες, η βαρόνη Ashton συνεργάστηκε με το Συμβούλιο για να βελτιώσει τον εσωτερικό συντονισμό της ΕΕ με τους στρατηγικούς εταίρους μας, περιλαμβανομένης της Ρωσίας. Όσον αφορά τις προσπάθειές της υπέρ της διαμόρφωσης μιας συντονισμένης θέσης, πιστεύω ότι θα ήταν εύλογο να συμμετάσχει σε αυτήν τη συζήτηση.

Κανένας από τους άλλους στρατηγικούς εταίρους της ΕΕ δεν βρίσκεται τόσο κοντά μας όσο η Ρωσία, είτε γεωγραφικά είτε σε σχέση με την ιστορική πορεία μας. Γι’ αυτό επιδεικνύουμε μεγάλο ενδιαφέρον για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στη Ρωσία. Στο σημείο αυτό, θέλω να επισημάνω ιδιαίτερα το πρόγραμμα εργασίας που καταρτίστηκε από κοινού από τους συντονιστές της εταιρικής σχέσης για τον εκσυγχρονισμό, τόσο στη Ρωσία όσο και στην ΕΕ. Αυτό το κοινό πρόγραμμα εργασίας για τον εκσυγχρονισμό περιέχει σημαντικά μέτρα τα οποία θα ενισχύσουν ενεργά την ανάπτυξη του κράτους δικαίου στη Ρωσία. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να διασφαλιστεί ότι η συνεργασία μας θα αποφέρει ουσιαστικά οφέλη, κυρίως για τους πολίτες. Η πρωτοβουλία για τον εκσυγχρονισμό της Ρωσίας την οποία δρομολόγησε ο ρώσος Πρόεδρος προσφέρει στους διεθνείς εταίρους της χώρας την ευκαιρία να ξεκινήσουν μια γόνιμη συνεργασία με τη Ρωσία. Πρέπει να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία αυτή.

Όπως ανέφεραν ήδη οι συνάδελφοί μου βουλευτές, για να είναι βιώσιμη η διαδικασία εκσυγχρονισμού, δεν πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά και μόνον στις τεχνολογικές εξελίξεις. Πρέπει να εδραιωθεί μια σύγχρονη ρωσική οικονομία στα αξιόπιστα θεμέλια των αρχών του κράτους δικαίου. Μόνον όταν οι πολίτες και οι επιχειρηματίες μπορούν να βασίζονται στο κράτος δικαίου θα έχουν το θάρρος να εφαρμόσουν καινοτομίες και να πραγματοποιήσουν επενδύσεις. Ας σφίξουμε το χέρι που μας τείνει η Ρωσία και ας βοηθήσουμε τη χώρα αυτή να εκσυγχρονιστεί.

  Jacek Protasiewicz (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, μαζί με πολλούς από τους συναδέλφους μου που έλαβαν ήδη τον λόγο, συμφωνώ με την προφανή δήλωση ότι η Ρωσία είναι στρατηγικός εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για λόγους γεωπολιτικής, διεθνούς ασφάλειας και οικονομικών σχέσεων. Εξάλλου, δεν πρέπει να απορεί κανείς που ενδιαφερόμαστε τόσο πολύ για την κατάσταση στο εσωτερικό του σημαντικότερου από τους γείτονές μας. Αυτήν την περίοδο φαίνεται να εξαπλώνονται ορισμένες πολύ ανησυχητικές τάσεις στη χώρα αυτή. Επιτρέψτε μου να αναφέρω ένα απόσπασμα πρόσφατης κοινωνικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία μόνον το 3% των Ρώσων θεωρούν ότι έχουν την παραμικρή επιρροή στη διαμόρφωση της πολιτικής ζωής στη χώρα τους, 61% θεωρούν ότι δεν μπορούν να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους αποτελεσματικά και 82% θεωρούν ότι οι κρατικοί λειτουργοί δεν τηρούν τους νόμους που θεσπίζονται και ισχύουν στη Ρωσία. Αυτή η κατάσταση είναι λυπηρή για μια χώρα η ανάπτυξη της οποίας είναι τόσο σημαντική για εμάς, όμως οι σχέσεις μεταξύ της Ευρώπης και της Ρωσίας δεν πρέπει, σε καμία περίπτωση, να περιοριστούν μόνον στο στενά οικονομικό πεδίο και στον οικονομικό εκσυγχρονισμό. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου είναι εξίσου σημαντικές πτυχές στις οποίες πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας, όπως πράττουμε και απέναντι σε άλλους γείτονές μας, όπως λόγου χάρη απέναντι στη Λευκορωσία.

  Michael Gahler (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εκτιμώ ότι είναι σημαντικό, παράλληλα με την ευρεία συνεργασία μας στον επιχειρηματικό τομέα και ενόψει των παγκόσμιων προκλήσεων, όπως έχει ήδη αναφερθεί, να διατηρήσουμε το θέμα του κράτους δικαίου στην ημερήσια διάταξη όλων των συζητήσεών μας με τη Ρωσία.

Τις τελευταίες εβδομάδες, συζητήσαμε επανειλημμένα το θέμα της σταθερότητας στην περιοχή της Μεσογείου και προσδιορίσαμε τις πτυχές οι οποίες δεν συνάδουν με την έννοια της σταθερότητας, ήτοι την ύπαρξη αυταρχικών μηχανισμών. Ταυτόχρονα, αυτό σημαίνει ότι, στην περίπτωση της Ρωσίας, η σταθερότητα δεν μπορεί να βασίζεται στην άσκηση πολιτικής επιρροής στα δικαστήρια ή στη δίωξη δημοσιογράφων και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επομένως, κατά την άποψή μου, η στιγμή είναι πάντα κατάλληλη για τη συζήτηση αυτού του θέματος.

Ευελπιστώ ότι θα μπορέσουμε να καταστήσουμε σαφές στη Ρωσία στο πλαίσιο των πρακτικών σχέσεων που θα αναπτύξουμε στο εγγύς μέλλον ότι θέτει σε κίνδυνο το ίδιο το μέλλον της αν δεν εδραιώσει το κράτος δικαίου.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. DIANA WALLIS
Αντιπροέδρου

  Tunne Kelam (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, έχει υπάρξει ολόκληρη σειρά δεκάδων δολοφονιών ανεξάρτητων δημοσιογράφων και πολιτικών ακτιβιστών στη Ρωσία –για παράδειγμα, της Politkovskaya, της Estemirova και του Magnitsky – όμως δεν έχει διαλευκανθεί κανένα έγκλημα και δεν έχει προσαχθεί στη δικαιοσύνη κανένας δολοφόνος. Το καθεστώς του Κρεμλίνου, δεδομένης της απροθυμίας του να επιβάλει τη δικαιοσύνη και τη διαφάνεια, μπορεί να θεωρηθεί συνένοχο σε αυτά τα εγκλήματα.

Εχθές, η νεαρή βοηθός δικαστής, Natalya Vasilyeva, διέρρηξε τον ιστό του ψεύδους γύρω από τη δίκη Khodorkovsky δηλώνοντας ότι η απόφαση δεν ελήφθη από τους δικαστές, αλλά τους υπαγορεύθηκε εκ των άνω.

Η απαγόρευση έκδοσης θεωρήσεων για τους αξιωματούχους που ευθύνονται για την υπόθεση Magnitsky και άλλες παρόμοιες υποθέσεις είναι ένα συγκεκριμένο μέτρο με το οποίο η ΕΕ μπορεί να δείξει ότι αντιμετωπίζει σοβαρά το θέμα της βελτίωσης του κράτους δικαίου και της διαφάνειας στη Ρωσία. Η νευρικότητα που επιδεικνύουν οι ρωσικές αρχές απέναντι ακόμη και στο ενδεχόμενο απαγόρευσης της έκδοσης θεωρήσεων καταδεικνύει πόσο τεράστιες θετικές δυνατότητες διαθέτει η ΕΕ για να επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές στην κατάσταση.

  Graham Watson (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πολλοί εξ ημών εδώ στο Κοινοβούλιο αντιμετωπίζουμε τη Ρωσία ως τμήμα της μεγάλης οικογένειας των ευρωπαϊκών εθνών και ελπίζαμε ότι, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, θα βλέπαμε τη Ρωσία να προσεγγίζει όλο και περισσότερο την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη. Η σημερινή ρωσική ηγεσία έχει επιλέξει τη δική της πορεία, η οποία προκαλεί πολύ έντονη λύπη σε όσους εξ ημών επιθυμούσαμε να επικρατήσουν η ελευθερία, η δημοκρατία και το κράτος δικαίου για χάρη του ρωσικού λαού.

Ο Επίτροπος που βρίσκεται μαζί μας σήμερα έχει μεγαλύτερη πείρα από τους περισσοτέρους μας όσον αφορά τις σχέσεις με τη Ρωσία, και αναμφίβολα θα αποκτήσει ακόμη περισσότερες εμπειρίες σε αυτόν τον τομέα, όμως ευελπιστώ ότι η Επιτροπή θα ασκήσει πίεση στην Ύπατη Εκπρόσωπο ώστε να υιοθετήσει μια νέα πολιτική έναντι οποιασδήποτε χώρας οι ηγέτες της οποίας περιφρονούν συστηματικά τις αξίες που μας είναι προσφιλείς. Ας συζητήσουμε μαζί τους και ας συνεργαστούμε στα εμπορικά θέματα, όπως πρέπει. Ας προσπαθήσουμε να συζητούμε μαζί τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως οφείλουμε, αλλά ας μην επιτρέπουμε στους ηγέτες τους να νομιμοποιούν παράνομα έσοδα μέσω των τραπεζικών συστημάτων της Ευρώπης, να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους στα σχολεία ή τα πανεπιστήμιά μας, ή να κάνουν τις διακοπές τους στα τουριστικά μας θέρετρα. Αν τηρήσουμε αυτήν τη στάση με την ίδια αυστηρότητα απέναντι σε όλους τους αυταρχικούς ηγέτες του κόσμου, θα αρχίσουμε να κινούμαστε προς κάτι που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε ηθική εξωτερική πολιτική.

  Heidi Hautala (Verts/ALE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, συμφωνώ με τους συναδέλφους μου οι οποίοι υποστηρίζουν ότι χρειαζόμαστε έξυπνα μέτρα την αντιμετώπιση των αυταρχικών καθεστώτων που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Θέλω να ρωτήσω τους εκπροσώπους του Συμβουλίου και της Επιτροπής στο Σώμα αν είναι διατεθειμένοι να λάβουν μέτρα εναντίον όσων παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατά τον τρόπο που υποδεικνύεται στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2010, με το οποίο ζητείται το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων και η απαγόρευση έκδοσης θεωρήσεων για τους 60 αξιωματούχους που εμπλέκονται στην υπόθεση Magnitsky, ο οποίος, δυστυχώς, πέθανε φυλακισμένος στη Ρωσία.

Υπάρχουν ένας ή δύο θαρραλέοι υπουργοί Εξωτερικών –ή αντιπρόσωποι της κ. Ashton– οι οποίοι θα είχαν το θάρρος να αναλάβουν αυτήν την πρωτοβουλία και, αν αποδεικνυόταν πως ισχύει η καταγγελία ότι ο δικαστής Viktor Danilkin συνέταξε την απόφαση για τις υποθέσεις Khodorkovsky και Lebedev λαμβάνοντας ευθείες εντολές από το δικαστήριο της Μόσχας, θα συμπεριλάμβαναν στον κατάλογό τους έναν τέτοιο δικαστή;

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, η Ρωσία είναι ένας από τους σημαντικότερους και σταθερότερους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι μια χώρα στην οποία η δημοκρατία δεν έχει πολύ μακρά παράδοση, και θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η Ρωσία προσπαθεί ακόμη να εξοικειωθεί με τους δημοκρατικούς κανόνες. Δεν πρέπει άλλωστε να λησμονούμε ότι είναι μια χώρα που εξακολουθεί να αγωνίζεται ενάντια σε μια ωμή ισλαμική τρομοκρατία, οπότε το κοινωνικό κύρος των υπηρεσιών ασφαλείας είναι υψηλότερο από ό,τι στις χώρες μας. Από αυτήν τη σκοπιά, είναι απαραίτητο να κρίνονται οι συχνές αποκλίσεις από τα συνηθισμένα μας πρότυπα δημοκρατικής λειτουργίας του κράτους με βάση συγκεκριμένες αρχές και με λεπτότητα. Είναι σκόπιμο να διεξάγουμε κατάλληλες συζητήσεις με τους ρώσους φίλους μας για όλα τα ζητήματα που μας απασχολούν σχετικά με τη διακυβέρνηση της χώρας από τις ρωσικές αρχές. Εντούτοις, αυτός ο διάλογος πρέπει να είναι μεθοδικός, να διέπεται από πνεύμα συνεργασίας, και να εντάσσεται στην προσπάθεια βελτίωσης της λειτουργίας του δημοκρατικού συστήματος στη Ρωσία, αντί να συνίσταται σε νουθεσίες από έναν αυτοδιορισμένο θεματοφύλακα της παγκόσμιας δημοκρατίας. Ας διαπραγματευτούμε με τη Ρωσία όπως με έναν φίλο, κατά τρόπο ορθό, ανοικτό και αξιοπρεπή. Σε τελευταία ανάλυση, η ειρήνη, η αρμονία και η ευημερία της Ευρώπης είναι προς το συμφέρον και των δύο πλευρών.

  Indrek Tarand (Verts/ALE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, κατά την άποψή μου, ο κ. Werner Schulz συνέταξε ένα ψήφισμα το οποίο τεκμηριώνεται με πολύ πειστικά επιχειρήματα και καταλήγει σε ακριβή συμπεράσματα. Ωστόσο, δεν είμαι βέβαιος ότι κατάλαβα το σχόλιο του κ. Fleckenstein. Αν ο Κανονισμός δεν μου επιτρέπει να του υποβάλω νέο ερώτημα, θέλω να τον ρωτήσω το εξής. Εννοεί ότι πρέπει να αποφύγουμε την υποστήριξη αυτού του ψηφίσματος, ή μήπως εξέφρασε την αντίθετη άποψη, δηλαδή την ολόψυχη και άμεση υποστήριξή του από τους Σοσιαλιστές;

  Knut Fleckenstein (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ζητώ συγγνώμη, δεν άκουσα.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Indrek Tarand (Verts/ALE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, δεν κατάλαβα αν ο κ. Fleckenstein πρότεινε να υποστηρίξουμε αυτό το ψήφισμα του Werner Schulz και άλλων ή αν μας καλεί να μην το εγκρίνουμε κατά τη διάρκεια της τρέχουσας περιόδου συνόδου.

  Knut Fleckenstein (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ναι, θα υπερψηφίσω την πρόταση ψηφίσματος.

  Enikő Győri, ασκούσα την Προεδρία του Συμβουλίου. – (EN) Κυρία Πρόεδρος, καταρχάς, επιθυμώ να ευχαριστήσω όλους τους βουλευτές για τις εύστοχες ερωτήσεις που έθεσαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης.

Συμμερίζομαι πολύ έντονα τις ανησυχίες που εκφράστηκαν από πολλούς εξ υμών. Εκτιμώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά πρέπει να συνεχίσει να θίγει αυτές τις ανησυχίες στους ρώσους συνομιλητές μας σε όλα τα επίπεδα. Δεν πρέπει να αποφεύγουμε να εκφραζόμαστε ειλικρινώς όταν προκύπτουν πραγματικά και συγκεκριμένα ζητήματα. Αν θέλουμε να ενεργούμε ως στρατηγικοί εταίροι –και πιστεύω ότι είμαστε στρατηγικοί εταίροι της Ρωσίας– πρέπει να είμαστε έτοιμοι να θίξουμε και τα δύσκολα θέματα.

Δύο πράγματα με ευχαρίστησαν ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης. Το πρώτο είναι ότι κανείς δεν αμφισβήτησε το γεγονός ότι η Ρωσία είναι σημαντικός στρατηγικός εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεύτερον, υπήρξε γενική συναίνεση στην Αίθουσα ως προς το ότι ο εκσυγχρονισμός και η εδραίωση πλήρως αναπτυγμένης δημοκρατίας και κράτους δικαίου δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα στη Ρωσία, ενώ η λειτουργία της δημοκρατίας στη χώρα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα.

Φυσικά, θα μεταφέρω όλες τις επισημάνσεις σας στην Ύπατη Εκπρόσωπο, έτσι ώστε να αξιοποιήσουμε καταλλήλως τα διάφορα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας. Είμαι βέβαιη ότι η επικείμενη επίσκεψη της ρωσικής κυβέρνησης στις Βρυξέλλες στις 24 Φεβρουαρίου θα μας προσφέρει μια καλή ευκαιρία για να επαναλάβουμε τις ανησυχίες μας.

Η Ρωσία είναι μόνιμο θέμα συζήτησης στην ημερήσια διάταξη του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων. Ίσως να γνωρίζετε ότι, από το περασμένο έτος, μια τακτική συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έχει αφιερωθεί στη συζήτηση ζητημάτων τα οποία αφορούν τους στρατηγικούς εταίρους μας. Αυτό συνέβη για πρώτη φορά –και πιο πρόσφατα– τον Σεπτέμβριο του 2010, και εκτιμώ ότι ο κ. Van Rompuy θα πράξει το ίδιο και κατά το τρέχον έτος.

Θα απαντήσω τώρα σε ορισμένες από τις συγκεκριμένες ερωτήσεις που μου έθεσαν οι βουλευτές. Καταρχάς, ως προς την ερώτηση της κ. Hautala για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα επεσήμαινα ότι η Ύπατη Εκπρόσωπος αντιμετωπίζει με μεγάλη σοβαρότητα το ψήφισμα που ενέκρινε το Κοινοβούλιο τον Δεκέμβριο του 2010. Τα περιστατικά που σχετίζονται με τους θανάτους, κατά τη διάρκεια προσωρινής κράτησης, των Sergei Magnitsky και Vera Trifonova πρέπει να διερευνηθούν με τον ενδεδειγμένο τρόπο και, προφανώς, το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων θα παρακολουθήσει πολύ προσεκτικά αυτήν τη διαδικασία. Συνεχίζουμε να θίγουμε αυτές και άλλες ανησυχίες σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνον στις εξαμηνιαίες διαβουλεύσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και σε επίπεδο συνόδων κορυφής, επιμένοντας στην ανάγκη να τηρεί η Ρωσία τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η όποια απόφαση για περιοριστικά μέτρα ανήκει στο πεδίο αρμοδιότητας του Συμβουλίου. Τέτοια μέσα πρέπει να αξιοποιούνται με σύνεση και με βάση σαφή αποδεικτικά στοιχεία. Καταρχάς, συνεχίζουμε να καλούμε τη Ρωσία να μεριμνήσει για τη διενέργεια κατάλληλης έρευνας.

Θα έλεγα στην κ. Oomen-Ruijten ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν το επίκεντρο των διαπραγματεύσεων για τη νέα συμφωνία και θα μας απασχολήσουν σε διάφορα μέτωπα. Μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι οι δεσμεύσεις της ΕΕ και της Ρωσίας υπέρ της υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων των μελών μειονοτήτων, θα έχουν κορυφαία θέση σε αυτήν τη συμφωνία και θα αποτελέσουν κατ’ ουσίαν θεμελιώδες στοιχείο της μελλοντικής συμφωνίας.

Εν κατακλείδι, θα συνοψίσω με λίγα λόγια μερικές από τις προηγούμενες επισημάνσεις μου. Το κράτος δικαίου και η ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος πρέπει να παραμείνουν αναπόσπαστο στοιχείο της προσπάθειας εκσυγχρονισμού που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη στη Ρωσική Ομοσπονδία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι διαρκώς έτοιμη να υποστηρίξει τη Ρωσία σε αυτές τις προσπάθειες. Η ελευθερία του λόγου, του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι είναι τα δομικά στοιχεία επί των οποίων εδράζονται όλες οι δυτικές δημοκρατίες. Η Ρωσία πρέπει να σεβαστεί τις νομικές υποχρεώσεις τις οποίες έχει αναλάβει ως μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, των Ηνωμένων Εθνών και του ΟΑΣΕ.

Η περιοχή του βορείου Καυκάσου εξακολουθεί να μας ανησυχεί πολύ έντονα. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τη Ρωσία να αναζητήσει βιώσιμη λύση γι’ αυτό το ενδημικό πρόβλημα στην περιοχή. Έχει σημασία να μην λησμονούμε ότι, παρά τις πολλές ανησυχίες που έχουμε εκφράσει και τον αριθμό των προκλήσεων που αντιμετωπίζει αυτήν την περίοδο η Ρωσία, έχουν υπάρξει και ορισμένες θετικές εξελίξεις. Πρέπει να θεωρήσουμε ότι ο πρόεδρος Medvedev εννοεί αυτά που δηλώνει και να συνεχίσουμε να διεξάγουμε σοβαρό διάλογο με τη Ρωσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συνεπώς, όταν προκύπτουν νέα ζητήματα, πρέπει να ενημερωνόμαστε, ενώ πρέπει να παρακολουθούμε πολύ προσεκτικά τις εξελίξεις στη Ρωσία.

Σας ευχαριστώ θερμά για τα πολύτιμα σχόλιά σας. Η Ύπατη Εκπρόσωπος θα ενημερωθεί δεόντως για τις απόψεις σας.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί το μεσημέρι της Πέμπτης 17 Φεβρουαρίου 2011.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 11.45 και συνεχίζεται στις 12.00)

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Cristian Dan Preda (PPE), γραπτώς. – (RO) Ο διεθνής Τύπος έχει συζητήσει επί μακρόν την υπόθεση του Mikhail Khodorkovsky και υπάρχουν όντως πολύ έντονες ενδείξεις ότι η υπόθεση αυτή έχει αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης για πολιτικούς λόγους. Οι πρόσφατες δηλώσεις της υπευθύνου Τύπου του δικαστή Danilkin καταδεικνύουν σαφώς την έλλειψη ανεξαρτησίας του ρωσικού δικαστικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση. Απεναντίας, οι ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία καταγγέλλουν τακτικά ότι στη χώρα αυτή δεν γίνονται σεβαστοί οι όροι διεξαγωγής δίκαιης δίκης. Επιπλέον, τον Σεπτέμβριο του 2010, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ζήτησε από τις αρχές της Μόσχας να υιοθετήσουν μεταρρυθμίσεις οι οποίες να εγγυώνται την ανεξαρτησία του δικαστικού συστήματος και να θέσουν τέρμα στην παρενόχληση των δικηγόρων. Τέλος, είναι σημαντικό να τονίσουμε την κρίσιμη κατάσταση στον βόρειο Καύκασο, μια περιοχή όπου βασιλεύει κλίμα ατιμωρησίας και όπου, ακόμα χειρότερα, τα θύματα φοβούνται να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους προκειμένου να μην εκτεθούν σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο. Αν θέλουν να αποδείξουν την αξιοπιστία τους εξαγγέλλοντας την πρόθεσή τους να σεβαστούν το κράτος δικαίου, οι ρωσικές αρχές πρέπει σαφώς να καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες από όσες έχουν καταβάλει μέχρι σήμερα.

  Traian Ungureanu (PPE), γραπτώς. – (EN) Το κράτος του προέδρου Medvedev και του πρωθυπουργού Putin δεν είναι συμβατό με το κράτος δικαίου. Για πάνω από μια δεκαετία, οι Putin και Medvedev ανέχθηκαν, και ενδεχομένως υπέθαλψαν, μια φοβερή σειρά καταχρήσεων και εγκλημάτων, περιλαμβανομένων σκηνοθετημένων από το κράτος δικών, πρακτικών ελέγχου του Τύπου και πολιτικών δολοφονιών.

Το φρικτό ιστορικό ανομίας στη Ρωσία δεν είναι ζήτημα ιδιωτικής εγκληματικότητας. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η υποστηριζόμενη από το κράτος ανομία. Το ρωσικό δικαστικό σύστημα, και το ίδιο το ρωσικό κράτος, δεν έχουν διερευνήσει ποτέ τα εγκλήματα που στρέφονταν κατά δημοσιογράφων, υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατόμων που αποκάλυπταν φαινόμενα διαφθοράς στον στρατό ή στο δικαστικό σώμα. Η ανομία στη Ρωσία αντιμετωπιζόταν για πολλά χρόνια ως ατύχημα ή ως πρόβλημα που ξεπερνά τις δυνατότητες του κράτους να το ελέγξει.

Η πολιτική της ΕΕ πρέπει να ζητήσει ευθύνες από τις ρωσικές αρχές για τη συνεργία τους με εγκληματικά στοιχεία. Οι πρόσφατες εξελίξεις φαίνεται να καταδεικνύουν ότι η δεύτερη δίκη του κ. Khodorkhovsky διεξήχθη υπό τις εντολές υψηλών πολιτικών προσώπων. Οι εξωδικαστικές επιδόσεις του ρωσικού κράτους αποτελούν ήδη παράδοση. Η πολιτική της ΕΕ πρέπει να προβεί σε απολογισμό αυτής της θλιβερής πρακτικής.

Η συνήθης ήπια ρητορική της ΕΕ δεν είναι ενδεδειγμένη εν προκειμένω. Πρέπει να αντικατασταθεί από μια αποφασιστική πολιτική, η οποία θα περιλαμβάνει αξιόπιστες προειδοποιήσεις βάσει των οποίων η μελλοντική συνεργασία με τη Ρωσία θα προϋποθέτει την άμεση βελτίωση της επιβολής του νόμου στη χώρα αυτή.

  Krzysztof Lisek (PPE), γραπτώς. – (PL) Στην αρχή της θητείας του, ο κ. Medvedev υποσχέθηκε στους Ρώσους μια «δικτατορία του νόμου» και πλήρη δημοκρατία. Ο ρώσος πρόεδρος αντιλαμβάνεται, κατά την εκτίμησή μου, το γεγονός ότι η χώρα του αγωνίζεται να χτίσει ένα δημοκρατικό κράτος σύμφωνα με τις αρχές του κράτους δικαίου και να δημιουργήσει μια σύγχρονη οικονομία η οποία θα μπορεί να ανταποκριθεί στις παγκόσμιες προκλήσεις. Τα πρόσφατα γεγονότα στη Ρωσία, και ιδίως οι πολυάριθμες επιθέσεις σε δημοσιογράφους και εκπροσώπους ανεξάρτητων μη κυβερνητικών οργανώσεων, αλλά και η δικαστική απόφαση που εκδόθηκε για την υπόθεση Khodorkovsky, μας κάνουν εύλογα να αναρωτηθούμε αν πίσω από αυτές τις μεγαλόστομες διακηρύξεις υπάρχει έστω και η παραμικρή πραγματική κατανόηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Η τήρηση από τη Ρωσία των διεθνών της υποχρεώσεων μπορεί επίσης να θεωρηθεί αμφιλεγόμενη από ποικίλες απόψεις. Οι ανεπίλυτες συγκρούσεις σε περιοχές όπως το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η Υπερδνειστερία και η Αμπχαζία και η Νότια Οσετία πρέπει να διευθετηθούν το ταχύτερο δυνατόν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Ρωσία. Η Ρωσία πρέπει να εφαρμόσει άνευ όρων όλες τις διατάξεις της συμφωνίας του 2008 μεταξύ της Ρωσίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γεωργίας. Ειδικότερα, οι αντιπρόσωποι της αποστολής επιτήρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Γεωργία (EUMM Georgia) πρέπει να έχουν εγγυημένη και απεριόριστη πρόσβαση στα γεωργιανά εδάφη της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, προκειμένου να διασφαλιστούν η ειρήνη και η σταθερότητα σε αυτές τις περιοχές.

  Indrek Tarand (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το πρόβλημα των ανεξάρτητων δικαστηρίων και της απομίμησης δημοκρατίας, ελευθερίας του λόγου και κράτους δικαίου φαίνεται να είναι κατανοητό στο ευρύ κοινό. Εξάλλου, η ΕΕ οφείλει να μπορεί να αναγνωρίζει τέτοιου είδους προβλήματα. Εντούτοις, μοιάζει παράδοξο το γεγονός ότι, ταυτόχρονα, ορισμένα κράτη μέλη επιμένουν να αγνοούν τις κοινές συνεννοήσεις ή ακόμη και τις συμφωνίες, όπως η κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ της ΕΕ. Ceterum censeo – η Γαλλία αποφάσισε να πουλήσει ένα θωρηκτό κατηγορίας Mistral στη Ρωσία· πιστεύουμε ότι θα μετανιώσει ειλικρινά γι’ αυτήν της την πράξη.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ROBERTA ANGELILLI
Αντιπροέδρου

6. Διορθωτικό σε κείμενο που εγκρίθηκε : βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

***

  Philip Bradbourn (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ελπίζω να ακουστεί η φωνή μου μέσα από όλη αυτήν τη βοή. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσατε να με ενημερώσετε για τα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν στο Σώμα προκειμένου να μην χρειάζεται οι βουλευτές να τρέχουν ασταμάτητα ανάμεσα στους ανελκυστήρες που βρίσκονται κοντά στα γραφεία τους και στην Αίθουσα αυτή και να τους προσεγγίζουν διάφορα άτομα –είτε εκπρόσωποι ομάδων συμφερόντων, είτε βοηθοί ή όποιος άλλος– τα οποία προσπαθούν να μας βάλουν στα χέρια μυριάδες έγγραφα καθώς πλησιάζουμε την Αίθουσα για να συμμετάσχουμε στις ψηφοφορίες. Αυτός ο χώρος αρχίζει να μοιάζει περισσότερο με φοιτητικό σύλλογο παρά με Κοινοβούλιο, κυρία Πρόεδρε, και ελπίζω ότι θα λάβετε μέτρα για να τεθεί τέρμα σε αυτήν την κατάσταση.

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ για την πρόταση, κύριε Bradbourn. Θα διαβιβάσουμε τα σχόλιά σας στους Κοσμήτορες, έτσι ώστε να λάβουν ενδεχομένως τα αναγκαία μέτρα.

7. Ερμηνεία του Κανονισμού: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

8. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την ψηφοφορία.

(Για τα αποτελέσματα και άλλες λεπτομέρειες της ψηφοφορίας: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά)

8.1. Τροποποίηση της συμφωνίας ΕΚ-Νοτίου Αφρικής για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία (A7-0018/2011, Eva Joly) (ψηφοφορία)

8.2. Συμφωνίες μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας (θέσπιση χρηματοδοτικών μηχανισμών για την περίοδο 2009-2014 και εισαγωγές στην ΕΕ ορισμένων ψαριών και προϊόντων αλιείας για την περίοδο 2009-2014) (A7-0372/2010, Μαρία Ελένη Κοππά) (ψηφοφορία)

8.3. Συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών μεταφορών (A7-0004/2011, Silvia-Adriana Ţicău) (ψηφοφορία)

8.4. Συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007 έως 2013 (A7-0007/2011, Wim van de Camp) (ψηφοφορία)

8.5. Προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία ΕΕ-ΕΚ-Ελβετίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετίας με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (A7-0008/2011, Carlos Coelho) (ψηφοφορία)

8.6. Προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία ΕΚ-Ελβετίας σχετικά με τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία (A7-0013/2011, Monika Hohlmeier) (ψηφοφορία)

8.7. Συμφωνία EE - Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων (A7-0011/2011, Monica Luisa Macovei) (ψηφοφορία)

8.8. Συμφωνία ΕΕ - Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων (A7-0010/2011, Ioan Enciu) (ψηφοφορία)

8.9. Η εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες (A7-0012/2011, Evelyne Gebhardt) (ψηφοφορία)

8.10. Δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν (A7-0020/2011, Antonio Cancian) (ψηφοφορία)

8.11. Προδιαγραφές απόδοσης όσον αφορά τις εκπομπές καυσαερίων από καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα (A7-0287/2010, Martin Callanan) (ψηφοφορία)

8.12. Ενισχυμένη συνεργασία όσον αφορά την ενιαία προστασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας (A7-0021/2011, Klaus-Heiner Lehne) (ψηφοφορία)

8.13. Μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές (A7-0001/2011, Ivo Belet) (ψηφοφορία)

- Μετά την ψηφοφορία επί της έκθεσης του κ. Klaus-Heiner Lehne (A7-0021/2011) και πριν από την ψηφοφορία επί της έκθεσης του κ. Ivo Belet (A7-0001/2011):

  Juan Fernando López Aguilar (S&D). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να δηλώσω και να καταγραφεί στα πρακτικά ότι η ψηφοφορία πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την προηγούμενη, οπότε παρακαλώ να καταγραφεί στα πρακτικά ότι καταψηφίζω το κείμενο. Αν και δεν μπόρεσα να ψηφίσω, τάσσομαι κατά του κειμένου.

Επιπλέον, ήθελα να επιστήσω την προσοχή του Κοινοβουλίου στο γεγονός ότι αυτή η πρόταση απόφασης για το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εξετάζεται ενώ εκκρεμεί απόφαση του Δικαστηρίου, η οποία αναμένεται στις 8 Μαρτίου. Επομένως, σκόπευα να προτείνω στο Κοινοβούλιο να αναβάλει την ψηφοφορία για το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας έως ότου εκδοθεί η απόφαση του Δικαστηρίου για το ζήτημα της αρμοδιότητας όσον αφορά τους γλωσσικούς κανόνες.

Παρακαλώ, λοιπόν, να καταγραφούν αυτές οι επισημάνσεις μου στα πρακτικά.

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 33:

  Ivo Belet (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η παρέμβασή μου αφορά μια προφορική τροπολογία σχετικά με την παροχή αποζημιώσεων σε αγρότες, θέλω δε να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στην κ. Rivasi για την πρωτοβουλία. Η τροπολογία έχει ως εξής: «Η Επιτροπή υποβάλλει, έως τον Μάρτιο 2012, έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την καταλληλότητα μηχανισμού για την αποζημίωση των αγροτών των οποίων η παραγωγή έχει μολυνθεί περισσότερο από τα ανώτατα επιτρεπτά επίπεδα και δεν μπορεί να διοχετευθεί στην αγορά. Ο μηχανισμός αυτός θα πρέπει να βασίζεται στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Η έκθεση, εφόσον απαιτείται, συνοδεύεται με νομοθετική πρόταση για τη θέσπιση τέτοιου κανονισμού». Πρόκειται για κοινή πρόταση πέντε πολιτικών Ομάδων.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία)

  Πρόεδρος. – Η ψηφοφορία έληξε.

9. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Evelyne Gebhardt (A7-0012/2011)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, στόχος της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2006, είναι το άνοιγμα της αγοράς στους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η εξάλειψη όλων των προστατευτικών φραγμών, των αυθαίρετων εμποδίων και των τυχόν μεροληπτικών κανόνων.

Εν πάση περιπτώσει, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επέμενε πάντα στη θέση ότι αυτή η οδηγία δεν πρέπει να αποτελέσει πρόφαση για επικίνδυνα μέτρα απορρύθμισης και ελευθέρωσης του τομέα, βλάπτοντας έτσι τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η αρχή της χώρας προέλευσης, που επικρίθηκε ως μέσο προετοιμασίας του εδάφους για το κοινωνικό ντάμπινγκ, απορρίφθηκε και αντικαταστάθηκε από την αρχή της χώρας προορισμού.

Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση επειδή, σε σχέση με την εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας από τα κράτη μέλη, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και αδυναμίες, καθώς και σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την ερμηνεία και την εφαρμογή της. Θα σταματήσω εδώ, κυρία Πρόεδρε, διότι υπό τέτοιες συνθήκες είναι μάλλον δύσκολο να μιλήσει κανείς.

  Adam Bielan (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η ανάπτυξη της ευρωπαϊκής αγοράς υπηρεσιών διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι, επομένως, πολύ ευπρόσδεκτη η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να εξετάσει προσεκτικά τον τρόπο εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Τα περαιτέρω μέτρα στήριξης της υγιούς ανάπτυξης της ευρωπαϊκής αγοράς υπηρεσιών είναι επίσης απολύτως αναγκαία. Ο μείζων στόχος μας ήταν να διευκολύνουμε την παροχή υπηρεσιών σε όλη την Ευρώπη. Επομένως, με ανησυχία διαπιστώνουμε ότι ορισμένα από τα κράτη μέλη εμφανίζουν τάσεις θέσπισης και εφαρμογής νόμων οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούνται από τις διατάξεις της οδηγίας. Έτσι, ορθώνονται τεχνητά εμπόδια στις δραστηριότητες των παρόχων υπηρεσιών.

Επί του παρόντος, έως και το 90% των νέων θέσεων εργασίας δημιουργείται στον τομέα των υπηρεσιών. Επομένως, εκτιμώ ότι η αποτελεσματική λειτουργία της οδηγίας είναι ουσιαστική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της ενιαίας αγοράς, και καίριο μέτρο υπέρ της ευρωπαϊκής οικονομίας. Με ικανοποίηση, λοιπόν, διαπιστώνω ότι αρχίζουμε να βλέπουμε παραδείγματα επίτευξης μετρήσιμων αποτελεσμάτων από την εφαρμογή της οδηγίας, όπως είναι ο τεράστιος αριθμός κοινοποιήσεων για τροποποιήσεις της νομοθεσίας τους που λαμβάνουμε από τα κράτη μέλη.

  Claudio Morganti (EFD). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα με μεγάλη πεποίθηση κατά της έγκρισης και εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες, που είναι επίσης γνωστή ως οδηγία Bolkestein. Στόχος της οδηγίας έπρεπε να είναι ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός στην Ευρώπη, ο οποίος ενισχύει την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Δυστυχώς, όμως, ο πραγματικός στόχος φαίνεται πως ήταν να υπονομευθούν και να συνθλιβούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μας. Στην Ιταλία, υπάρχουν τομείς οι οποίοι παρουσιάζουν πολύ έντονα στοιχεία δυναμισμού, όπως οι εκμεταλλεύσεις αιγιαλού, οι ιδιοκτήτες των οποίων έχουν επενδύσει ολόκληρη την περιουσία τους και έχουν κάνει τεράστιες θυσίες. Τώρα, εξαιτίας αυτής της οδηγίας, έχασαν τα πάντα.

Δεν είναι αυτό το σύστημα που έπρεπε να προωθούμε, μια γραφειοκρατική Ευρώπη και μεγάλες εταιρείες και πολυεθνικές που προσπαθούν να εισβάλουν στην Ιταλία και να συντρίψουν τις επιχειρήσεις μας. Δεν είναι δυνατόν να το επιτρέψουμε· θα σταθώ, λοιπόν, αρωγός αυτών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και θα τις υπερασπιστώ, ώστε προστατέψουμε τις παραδόσεις μας και τα πλεονεκτήματα της Ιταλίας.

  Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, η οδηγία για τις υπηρεσίες που εφαρμόζεται επί του παρόντος απαιτεί να εξαλείψουν όλες οι χώρες της ΕΕ τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να διευκολύνουν τη ζωή των επιχειρηματιών. Ωστόσο, η εφαρμογή της οδηγίας καθυστερεί. Οι βασικοί προβληματικοί τομείς είναι η άρνηση συμμόρφωσης με το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, οι καθυστερήσεις ως προς τη δημιουργία ενιαίων σημείων επαφής, οι ανεπάρκειες ως προς τη διοικητική συνεργασία και οι διαφορές που εμφανίζονται στις αμοιβαίες αξιολογήσεις. Η έκθεση την οποία υποστήριξα αντιμετωπίζει ως μείζον ζήτημα την ταχεία δημιουργία των ενιαίων σημείων επαφής. Θα είναι σε θέση να χειριστούν ό,τι απαιτείται για τη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών, περιλαμβανομένων εύληπτων πληροφοριών σχετικά με τις διατυπώσεις και τις διοικητικές διαδικασίες που εφαρμόζονται σε κάθε χώρα. Οι υπηρεσίες αντιπροσωπεύουν έως και το 40% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ένωσης. Η εξάλειψη των περιττών εμποδίων και των καθυστερήσεων θα μπορούσε να συνεισφέρει τα μέγιστα στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (LT) Κυρία Πρόεδρε, εκτιμώ ότι η αξιολόγηση της οδηγίας για τις υπηρεσίες μας προσέφερε μια καλή ευκαιρία για να ελέγξουμε αν η οδηγία αυτή διευκολύνει πραγματικά τη βελτιωμένη ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών και αν οι διατάξεις της οδηγίας εφαρμόζονται κατάλληλα στα κράτη μέλη. Επιβάλλεται να επικρατεί συμφωνία σε όλα τα στάδια εφαρμογής αυτής της οδηγίας ως προς το ότι οι δημόσιες υπηρεσίες δεν πρέπει να καλύπτονται από την οδηγία, αλλά πρέπει να εγγυάται τα κοινωνικά δικαιώματα και να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του δικαίου της απασχόλησης.

Είναι σαφές ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη δημιουργία υψηλής ποιότητας ενιαίων σημείων επαφής στα κράτη μέλη. Για τον σκοπό αυτόν πρέπει να δεσμευτούν επαρκείς χρηματοδοτικοί πόροι, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα κέντρα αυτά θα παρέχουν προσιτές υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, έχει δημιουργηθεί παρανόηση από τα πρώτα βήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το τι ακριβώς εννοούμε όταν μιλούμε για ελεύθερη αγορά αγαθών και υπηρεσιών.

Όταν τα μέλη της εκλογικής μου περιφέρειας ψήφισαν υπέρ της ένταξης στην ΕΟΚ το 1975, είχαν πιστέψει ότι η κοινή αγορά σήμαινε την αμοιβαία αναγνώριση των προϊόντων. Αν μπορείτε να πουλήσετε ένα μπουκάλι μεταλλικού νερού στο Ηνωμένο Βασίλειο, πρέπει να σας επιτρέπεται να πουλήσετε το ίδιο νερό και στη Γαλλία, τη Γερμανία ή την Ιταλία και αντιστρόφως. Αυτό που διαπίστωσαν στην πράξη ήταν ότι σημαίνει την τυποποίηση – ότι «το μεταλλικό νερό πρέπει να περιέχει τα ακόλουθα μεταλλικά στοιχεία, αλλά κανένα από εκείνα», ότι «ο όγκος δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερος από Χ και μικρότερος από Ψ» και ούτω καθεξής. Έτσι μπορεί να διαπιστώσετε ότι ένα προϊόν που δεν προοριζόταν ποτέ για εξαγωγή ποινικοποιείται στη χώρα προέλευσής του.

Αυτές είναι οι πρακτικές τις οποίες αντιμετωπίζουμε ξανά και ξανά, όσον αφορά τόσο τα αγαθά όσο και τις υπηρεσίες. Αντί να αυξάνονται οι επιλογές των καταναλωτών, αυτές περιορίζονται, συχνά μάλιστα με βάση τις ανάγκες ενός συγκεκριμένου παραγωγού κάπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο οποίος συμβαίνει να τηρεί ούτως ή άλλως ένα κάρο προδιαγραφών και αντιμετωπίζει τη νομοθεσία της ΕΕ ως μηχανισμό εξαγωγής του κόστους του στους ανταγωνιστές του. Γι’ αυτό, το μερίδιό μας από το παγκόσμιο ΑΕγχΠ συνεχίζει να συρρικνώνεται και η χώρα μου έχει αλυσοδεθεί σε μια συνωστισμένη και περιορισμένη περιφερειακή συμμαχία.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θυμάμαι όταν εγκρίθηκε για πρώτη φορά η οδηγία για τις υπηρεσίες από αυτό το Κοινοβούλιο κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, πόσο αμφιλεγόμενες ήταν πολλές από τις πτυχές της. Θυμάμαι επίσης προσωπικά, ως εισηγητής της έκθεσης για το εμπόριο και τις υπηρεσίες, τη μεγάλη διαμάχη που ξέσπασε όταν μίλησα για την ανάγκη ελευθέρωσης πολλών υπηρεσιών –χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, υπηρεσιών υγείας, εκπαιδευτικών υπηρεσιών ή υπηρεσιών νερού– προκειμένου να προσφερθούν στους καταναλωτές μεγαλύτερα περιθώρια επιλογής και βελτιωμένες υπηρεσίες, αντί να στηρίζονται σε παρωχημένα κρατικά μονοπώλια, τα οποία συχνά υποχρηματοδοτούνταν από τους φορολογουμένους.

Εν προκειμένω, βρισκόμαστε μπροστά σε αυτόν τον ορισμό για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, σαν να πιστεύαμε ότι τα μέσα τα οποία μας επιτρέπουν να διαθέτουμε εξαιρετικά περιθώρια επιλογών στις υπεραγορές ή άλλους τύπους υπηρεσιών δεν ισχύουν εξίσου για το νερό, την εκπαίδευση και την υγεία. Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε την πολιτική που ίσχυε πριν από 30 χρόνια, όταν ορισμένα πράγματα μπορούσαν να προσφέρονται μόνον από το κράτος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υποχρηματοδοτούνται και να παρέχονται ελλιπώς. Ας προχωρήσουμε σε ακόμη μεγαλύτερη ελευθέρωση των υπηρεσιών σε όλη την ΕΕ και σε όλο τον κόσμο.

Έκθεση: Antonio Cancian (A7-0020/2011)

  Gesine Meissner (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να εξηγήσω γιατί η πλειοψηφία της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη απείχε από την ψηφοφορία επί της οδηγίας αυτής. Είναι θετικό το γεγονός ότι λάβαμε απόφαση και ότι γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες. Εντούτοις, αυτό ισχύει μόνον στις περιπτώσεις που διανύονται μεγαλύτερες αποστάσεις. Πολλές από τις υπόλοιπες πτυχές δεν αξίζουν τη θέσπιση ευρωπαϊκής οδηγίας. Παραδείγματος χάριν, επειδή η οδηγία καλύπτει μόνον τις διαδρομές άνω των 250 χιλιομέτρων, υπάρχουν πολλές χώρες στις οποίες δεν θα ισχύει. Η Κύπρος, η Μάλτα και το Λουξεμβούργο δεν έχουν δικαιώματα, όπως και ορισμένα άλλα κράτη μέλη στα οποία δεν υπάρχουν λεωφορειακές γραμμές άνω των 250 χιλιομέτρων. Η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, των αγαθών και των υπηρεσιών είναι μία από τις κεντρικές αρχές της Ευρώπης. Τώρα δεν θα προστατεύονται οι φτωχότεροι επιβάτες, επειδή ορισμένα κράτη μέλη δεν διαθέτουν σύστημα κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των επιβατών. Γι’ αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία. Υπάρχουν ορισμένες θετικές πτυχές, αλλά και πολλές αρνητικές πτυχές, και γι’ αυτό επιλέξαμε την αποχή.

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, η πρόταση κανονισμού την οποία κατέθεσε η Επιτροπή το 2008 αποβλέπει στην καθιέρωση νέων, πανευρωπαϊκών δικαιωμάτων για την προστασία των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν τα οποία είναι παρόμοια με αυτά που εφαρμόζονται σε άλλα μέσα συγκοινωνίας, διασφαλίζοντας έτσι ίσους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορέων και των διάφορων μέσων μεταφοράς στο εσωτερικό των επιμέρους κρατών μελών. Απαιτήθηκε μακρά και επίπονη διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο, περιλαμβανομένης της προσφυγής σε διαδικασία συνδιαλλαγής, προκειμένου να εξασφαλιστεί το κείμενο που ψηφίστηκε σήμερα.

Το τελικό κείμενο μπορεί να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύει έναν πολύ ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό, δεδομένου ότι καταφέρνει να εγγυηθεί τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς ταυτόχρονα να επιβάλλει μεγάλες επιβαρύνσεις στους μεταφορείς, οι οποίοι –δεν πρέπει να το λησμονούμε– είναι συνήθως μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Το αποτέλεσμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής μπορεί πολύ εύλογα να θεωρηθεί επιτυχία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεδομένου ότι μερικά από τα κύρια αιτήματά μας ενσωματώθηκαν στο κείμενο, συγκεκριμένα το πεδίο εφαρμογής, τα θεμελιώδη δικαιώματα των επιβατών ανεξαρτήτως απόστασης, οι παρεκκλίσεις και, τέλος, η θέσπιση κατάλληλων μορφών αποζημίωσης για ατυχήματα, ματαιώσεις και καθυστερήσεις, καθώς και η παροχή βοήθειας και αποζημίωσης στους επιβάτες.

  Guido Milana (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα εποχή δικαιωμάτων, τα οποία όμως θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο διαδεδομένα. Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι σε αποστάσεις μικρότερες των 250 χιλιομέτρων, τα δικαιώματα των πιο ευάλωτων ομάδων, των ατόμων με αναπηρίες, των ηλικιωμένων συνταξιούχων, καθώς και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα, δεν κατοχυρώνονται καθόλου με αυτό το μέτρο.

Αν είναι αληθές ότι καθιερώνονται ομογενοποιημένα ποιοτικά πρότυπα, είναι εξίσου αληθές ότι η εξαίρεση των τοπικών μεταφορών περιορίζει σοβαρά τον αριθμό των επιβατών που επηρεάζονται. Η εφαρμογή κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών θα επιτρέψει στον τομέα να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα, ταυτόχρονα όμως πρέπει να παρακολουθούμε προσεκτικά τη δημιουργία των φορέων επιβολής.

Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας αντιπροσωπεύει μια νίκη του Κοινοβουλίου και αποτελεί θετική ένδειξη της μέριμνάς μας για τις ανάγκες των πολιτών. Ωστόσο, ο συμβιβασμός συνεπάγεται πάντα μετριασμό –και στην προκειμένη περίπτωση παραχωρήσεις– των στόχων αυτού του Σώματος. Κατά βάση, έχουμε δείξει ότι είμαστε καλοί διερμηνείς των αναγκών, σε αντίθεση με το Συμβούλιο, το οποίο δείχνει πάντα ότι αντιπροσωπεύει μόνο τα συμφέροντα.

  Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον κ. Cancian για την εξαίρετη προσπάθειά του που οδήγησε στην τελική έγκριση αυτού του μέτρου.

Ο κ. Mastella θα μου επιτρέψει να διαφωνήσω μαζί του ως προς την αντίληψη ότι αυτό το μέτρο αποτελεί μεγάλη νίκη για τους πολίτες μας. Είναι προφανές ότι οι πολίτες προστατεύονται μόνον εάν διανύουν αποστάσεις άνω των 250 χιλιομέτρων με λεωφορείο ή πούλμαν. Πού είναι, λοιπόν, η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών της Ευρώπης αν –όπως τόνισε ήδη η κ. Meissner– ολόκληρα κράτη, όπως η Κύπρος, το Λουξεμβούργο και η Μάλτα, εξαιρούνται από αυτήν την προστασία;

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους η Ομάδα μας απείχε από την ψηφοφορία. Δεν καταψηφίσαμε την έκθεση διότι ορισμένα δικαιώματα προστατεύονται, όπως αυτά των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Γι’ αυτό επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία. Κατά τα λοιπά, ζητούμε να επανέλθουμε στο θέμα το ταχύτερο δυνατόν προκειμένου να προστατέψουμε πραγματικά τους πολίτες μας.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να πω ότι είναι αξιέπαινο και σημαντικό το γεγονός ότι μας απασχολούν τα δικαιώματα των πολιτών μας. Κάθε φορά που γίνεται λόγος για δικαιώματα, πρέπει να θυμόμαστε ότι συνοδεύονται πάντα από υποχρεώσεις, γι’ αυτό δεν υπάρχουν δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις.

Η έκθεση σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν έχει πολλά χρήσιμα και θετικά στοιχεία. Δεν πρέπει, όμως, να λησμονούμε ότι οι πανευρωπαϊκές εταιρείες λεωφορείων και πούλμαν διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Για παράδειγμα, στη Φινλανδία, υπάρχουν πολλές μικρές οικογενειακές εταιρείες, και πρέπει να αναρωτηθούμε αν πρέπει να επιβαρύνουμε διαρκώς αυτές τις μικρές εταιρείες με νέες δαπάνες και υποχρεώσεις, δεδομένου ότι πασχίζουν με δυσκολία να καταστήσουν τις επιχειρήσεις τους κερδοφόρες.

Μπορώ να πω ότι επιδείξαμε ευελιξία σε αυτό το ζήτημα με ποικίλους τρόπους και ότι έχουν ληφθεί υπόψη τα δικαιώματα διαφόρων κατηγοριών επιβατών. Η αναγνώριση των αναγκών των ατόμων με αναπηρίες προσφέρει πάντα σαφή προστιθέμενη αξία. Είναι πολύ σημαντικό να εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα των ατόμων με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα να ταξιδεύουν και να κυκλοφορούν γενικώς, καθώς και να δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στις ανάγκες τους. Αυτό είναι καλό· όπως, όμως, ανέφερα νωρίτερα, το θέμα παρουσιάζει ορισμένες αντιφάσεις, καθώς, όταν μιλάμε για δικαιώματα και υποχρεώσεις, είναι επίσης σημαντικό να μεριμνούμε ώστε να μην αυξάνονται υπερβολικά οι δαπάνες των μικρών εταιριών που δραστηριοποιούνται στον τομέα των μεταφορών με λεωφορεία και πούλμαν.

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ αυτού του κανονισμού, παρότι θεωρώ ότι δεν προχωρά όσο θα έπρεπε. Ωστόσο, είναι μια αρχή, και μερικές φορές σε τούτο το Κοινοβούλιο και στην ΕΕ εν γένει, πραγματοποιούμε μόνον μικρά και διστακτικά βήματα. Αυτό συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση.

Είναι ατυχές το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη παραμένουν εκτός του πεδίου εφαρμογής αυτού του κανονισμού, καθώς και το ότι εφαρμόζεται μόνον για αποστάσεις άνω των 250 χιλιομέτρων. Οπωσδήποτε θα προτιμούσα την υιοθέτηση της γραμμής της Ομάδας ALDE, σύμφωνα με την οποία τα δικαιώματα των επιβατών θα ίσχυαν για πολύ πιο σύντομες διαδρομές. Ωστόσο, με ικανοποίηση βλέπω ότι ορισμένα από τα βασικά δικαιώματα που προβλέπονται στον κανονισμό ισχύουν και για επιβάτες που διανύουν μικρότερες αποστάσεις. Τα δικαιώματα αυτά εφαρμόζονται, κυρίως, για άτομα με αναπηρίες ή άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Ορισμένα από τα εν λόγω δικαιώματα περιλαμβάνουν τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις υπηρεσίες μεταφορών και την κατάρτιση του προσωπικού που απασχολείται σε λεωφορεία και πούλμαν για θέματα αναπηρίας.

Δυστυχώς, τα κράτη μέλη έχουν εγκρίνει διάστημα παρέκκλισης το οποίο φτάνει μέχρι και τα δέκα χρόνια· ενώ, λοιπόν, είναι αλήθεια ότι οι μικρές επιχειρήσεις χρειάζονται αρκετό χρόνο για να συμμορφωθούν, καλώ και ενθαρρύνω τα κράτη μέλη να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση με τον κανονισμό αυτόν το ταχύτερο δυνατόν.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υποστηρίζω με θέρμη τα δικαιώματα των επιβατών και, ειδικότερα, την ενίσχυση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες.

Δεν θεωρώ αρκετά ικανοποιητικό τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε. Θα προτιμούσα, σε αντίθεση με τη συνάδελφό μου, ένα κατώτατο όριο 200 χιλιομέτρων, διότι αυτό θα επέτρεπε στην Ιρλανδία να εξαιρέσει τις αγροτικές περιοχές της εκλογικής μου περιφέρειας. Αναφέρομαι σε περιοχές του βόρειου και δυτικού Donegal, του Mayo, αλλά και του Galway. Οι περισσότερες αγροτικές περιοχές βρίσκονται εκτός του ορίου των 250 χιλιομέτρων. Το επιδιωκόμενο επίπεδο δικαιωμάτων όσον αφορά τις αποζημιώσεις είναι δυσανάλογο με τον τύπο υπηρεσιών που παρέχεται στις αγροτικές περιοχές.

Θέλω επίσης να αναφερθώ στο κόστος, το οποίο είναι κυρίως ασφαλιστικό κόστος, και θα υποχρέωνε ίσως ορισμένους παρόχους να εγκαταλείψουν την αγορά. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν διατίθεται καμία εναλλακτική υπηρεσία δημοσίων συγκοινωνιών.

Βεβαίως, πρέπει να δεχτούμε την απόφαση που ελήφθη σήμερα, ευελπιστώντας ότι η περίοδος παρέκκλισης θα προσφέρει τη δυνατότητα σε όσους βρίσκονται εκτός του ορίου των 250 χιλιομέτρων να προσαρμοστούν.

Επομένως, ενώ συμφωνώ καταρχήν, ήμουν υποχρεωμένος να απόσχω για τους προαναφερθέντες λόγους.

  Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, κάθε χρόνο, πάνω από 70 εκατομμύρια επιβάτες στην Ευρώπη ταξιδεύουν με λεωφορεία ή πούλμαν. Ήταν επιτέλους καιρός να εφαρμοστεί ένας κανονισμός που να προστατεύει τα δικαιώματα των επιβατών με τον ίδιο τρόπο όπως και στις εναέριες, τις πλωτές ή τις σιδηροδρομικές μεταφορές. Οι επιβάτες θα απολαύουν 12 βασικών δικαιωμάτων τα οποία θα ισχύουν για όλες τις αποστάσεις. Εκτός αυτού, στην περίπτωση των διαδρομών άνω των 250 χιλιομέτρων, θα έχουν δικαίωμα αποζημίωσης για καθυστερήσεις, βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος ή θανάτου, αποζημίωσης για απώλεια ή ζημία αποσκευών, καθώς και καλύτερης ενημέρωσης. Ιδίως για τις μικρές χώρες, ωστόσο, το ελάχιστο όριο των 250 χιλιομέτρων είναι μάλλον υπερβολικό. Επιδοκιμάζω την καθιέρωση του δικαιώματος σε ειδική βοήθεια για τους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα, όπως ισχύει ήδη στις αεροπορικές μεταφορές. Στο μέλλον, θα υποστηρίξω σαφώς τη θέσπιση ενός κοινού κανονισμού για την ενοποίηση των κανονισμών που ισχύουν ήδη σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών στα διάφορα μέσα μεταφοράς, ο οποίος θα διευκρινίζει ουσιαστικά το όλο σύστημα των δικαιωμάτων των επιβατών.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, μέσων που χρησιμοποιούνται συχνά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απαιτούν σαφή νομική οργάνωση, όπως ισχύει στις εναέριες, τις σιδηροδρομικές και τις πλωτές μεταφορές. Θεωρώ ότι το τελικό κείμενο του υποβληθέντος κανονισμού αποτελεί ικανοποιητικό συμβιβασμό. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την υιοθέτηση των 12 βασικών δικαιωμάτων των επιβατών, τα οποία ισχύουν για όλους τους επιβάτες αυτών των μέσων μεταφοράς, ανεξαρτήτως απόστασης. Χαιρετίζω δε την αναγνώριση και τον συνυπολογισμό των ειδικών αναγκών των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Η εγγύηση του δικαιώματος σε αποζημίωση για απώλεια ή ζημία αναπηρικού αμαξιδίου ή άλλου μέσου διευκόλυνσης της κινητικότητας, και η κατάρτιση του προσωπικού των λεωφορείων ή πούλμαν για θέματα μετακινήσεων ατόμων με αναπηρίες, μετατρέπονται σε σημαντικά εργαλεία στον αγώνα κατά των διακρίσεων και κατά του κοινωνικού αποκλεισμού αυτών των ανθρώπων.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, υπερψήφισα την έκθεση, διότι αποτελεί σημαντική βελτίωση σε σχέση με την παρούσα κατάσταση. Καταφέραμε να καταλήξουμε σε μια ισορροπημένη λύση η οποία προστατεύει τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και εγγυάται τη συνεχιζόμενη ύπαρξη των μικρών και μεσαίων παρόχων. Ο κανονισμός καλύπτει τις διαδρομές άνω των 250 χιλιομέτρων και παρέχει στους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν το δικαίωμα να διεκδικούν αποζημίωση σε περιπτώσεις ματαίωσης, υπεράριθμων κρατήσεων ή καθυστέρησης για διάστημα μεγαλύτερο των δύο ωρών. Οι εταιρείες λεωφορείων είναι συχνά μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις που θα οδηγούνταν στο χείλος της καταστροφής απέναντι σε υπερβολικές αξιώσεις αποζημιώσεων. Αυτή είναι μια επιτυχημένη πτυχή του κανονισμού με την οποία εξασφαλίζεται ότι η καταβολή αποζημιώσεων δεν θα μπορεί να τίθεται εκτός ελέγχου. Όσον αφορά την απόσταση των 250 χιλιομέτρων, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην επιτρέψουμε να εφαρμοστεί η νέα νομοθεσία και να δούμε στη συνέχεια πώς μπορεί να βελτιωθεί.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (LT) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Cancian, διότι το έγγραφο που εγκρίναμε σήμερα αποτελεί όντως έναν πολύ ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό. Κατορθώνει να εγγυηθεί τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς, ταυτόχρονα, να επιβάλλει μεγάλες επιβαρύνσεις στους μεταφορείς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούν να αισθάνονται καλύτερα προστατευμένοι. Αυτή η συμφωνία βελτιώνει επίσης τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιούνται οι μετακινήσεις των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Καθορίζει επίσης σαφείς κανόνες για τις αποζημιώσεις λόγω ζημιών και τη διευκόλυνση της παροχής βοήθειας.

Εκτιμώ ότι θα συνεισφέρει ουσιαστικά στη βελτίωση των συνθηκών κατά τις μετακινήσεις των πολιτών μας, ενώ θα τους προσφέρει μεγαλύτερη νομική σαφήνεια σε περιπτώσεις ατυχημάτων ή άλλων απρόβλεπτων γεγονότων.

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον κ. Cancian για το εξαίρετο έργο του και, ιδίως, για το καλό αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε κατά τη διαδικασία συνδιαλλαγής με το Συμβούλιο. Από την άποψη τόσο του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας όσο και της ενσωμάτωσης περίπου 12 βασικών δικαιωμάτων στην πρόταση, ο επιτευχθείς συμβιβασμός αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προόδου για την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών.

Η πρόταση λαμβάνει δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες και μειωμένη κινητικότητα, ιδίως όσον αφορά τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση σε υπηρεσίες μεταφορών, τα δικαιώματα σε αποζημίωση λόγω απώλειας ή ζημίας εξοπλισμού διευκόλυνσης της κινητικότητας, την υποβολή και τη διαχείριση των καταγγελιών, την κατάρτιση του προσωπικού των λεωφορείων ή πούλμαν για θέματα αναπηρίας, καθώς και τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Το τελικό κείμενο καταφέρνει επίσης να εγγυηθεί τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς, ταυτόχρονα, να επιβαρύνει τους μεταφορείς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δεν θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν σε μεγάλες επιβαρύνσεις.

  Diane Dodds (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ενώ αναγνωρίζω ότι η έκθεση αυτή διαθέτει πολλές θετικές πτυχές –και υποστηρίζω με θέρμη το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες μεταφορών και στη διεκδίκηση αποζημιώσεων– εκτιμώ ότι τα προγράμματα αυτού του είδους πρέπει να εφαρμόζονται από τις εθνικές κυβερνήσεις.

Εκτιμώ επίσης ότι οι οικονομικές επιβαρύνσεις τις οποίες συνεπάγεται αυτή η πρόταση θα ήταν απαγορευτικές για πολλούς παρόχους υπηρεσιών μεταφορών. Αυτό το Κοινοβούλιο πρέπει να θυμάται ότι πολλές εταιρείες λεωφορείων είναι ιδιόκτητες, είναι σχετικά μικρές και υφίστανται αυξανόμενες οικονομικές πιέσεις λόγω της τεράστιας αύξησης των τιμών των καυσίμων τους τελευταίους 12 έως 18 μήνες. Για πολλές ιδιωτικές εταιρείες, ακόμα και για κρατικούς φορείς μεταφορών, η επιβάρυνση με πρόσθετο κόστος μπορεί να οδηγήσει μόνον σε δύο αποτελέσματα: αύξηση των τιμών των εισιτηρίων για τους πελάτες και μείωση των διαδρομών. Συγκεκριμένα, θα οδηγήσει πολλούς φορείς του εθελοντικού τομέα –οι οποίοι διαχειρίζονται πολλά από τα προγράμματα για άτομα με αναπηρίες– σε οριστικό κλείσιμο.

  Carlo Fidanza (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, η διαδρομή που οδήγησε στη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με την έκθεση αυτή υπήρξε μακρά, γι’ αυτό θέλω να επαναλάβω και εγώ τις φιλοφρονήσεις των συναδέλφων μου προς τον κ. Cancian, ο οποίος αγωνίστηκε με νύχια και με δόντια για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Για όλα τα μέσα μεταφοράς ισχύουν πλέον αντίστοιχοι κανονισμοί σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών. Φρονώ ότι το επόμενο βήμα πρέπει να είναι ο σχεδιασμός της κατάλληλης νομοθετικής πράξης που θα συγκεντρώσει σε ένα ενιαίο κείμενο όλους αυτούς τους επιμέρους κανονισμούς.

Το πεδίο εφαρμογής είναι εύλογο, έστω και αν το διαπραγματευτήκαμε υπό διαφορετικές προϋποθέσεις, αλλά το γεγονός ότι κατορθώσαμε να συμπεριληφθούν όλα τα κράτη μέλη πλην δύο είναι οπωσδήποτε θετικό, όπως είναι και το γεγονός ότι πολλές ρήτρες έγιναν υποχρεωτικές, ακόμη και για αποστάσεις μικρότερες από 250 χιλιόμετρα, ενώ εγκαταλείψαμε ορισμένες άλλες μορφές αποζημίωσης.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης που διεξήχθη σήμερα το πρωί, ορισμένοι βουλευτές δήλωσαν ότι δεν θεσπίστηκε καμία διάταξη που να προσφέρει κατάλληλη προστασία στους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα· ευτυχώς, όμως, αυτό διαψεύσθηκε σε ομιλίες που ακολούθησαν. Απεναντίας, αυτή η προστασία αποτελεί σπουδαίο βήμα προόδου για το ήθος αυτού του συμβιβασμού και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό.

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) Κυρία Πρόεδρε, καταψηφίζω αυτό το κείμενο, επειδή η συγκεκριμένη νομική πράξη δεν εγγυάται την ίση μεταχείριση των επιβατών. Δεν περιλαμβάνει συγκρίσεις με άλλα μέσα μεταφοράς, ούτε με τους επιβάτες διαφορετικών κρατών. Κατά συνέπεια, αρκετά μικρά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μένουν εκτός της ζώνης ρύθμισης. Η πράξη εφαρμόζεται μόνον εν μέρει σε αρκετά άλλα κράτη μέλη.

Το πρόβλημα των διασυνοριακών μεταφορών με πούλμαν μένει επίσης άλυτο. Τα πούλμαν χρησιμοποιούνται από άτομα με χαμηλά εισοδήματα και από νέους, περιλαμβανομένων φοιτητών και μαθητών. Επομένως, δεν είναι αποδεκτό να αναβάλλεται η εφαρμογή για το απώτερο μέλλον.

Έκθεση: Martin Callanan (A7-0287/2010)

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, έχει επιτευχθεί συμβιβασμός μεταξύ των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, καθώς και της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφαλείας των Τροφίμων του Κοινοβουλίου όσον αφορά τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα και τα πρότυπα εκπομπών, σύμφωνα με τον οποίο τα τελευταία θα μειωθούν για τα συγκεκριμένα οχήματα από 203 γραμμάρια σε 147 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο σε βάθος χρόνου 10 ετών. Το νέο πρότυπο εκπομπών που θεσπίζεται είναι αποδεκτό από τους κατασκευαστές και τους χρήστες και είναι σημαντικό από την άποψη του κόστους που βαρύνει τους χρήστες λόγω της αυξημένης τιμής αυτών των οχημάτων. Αυτή η ομάδα χρηστών αποτελείται, πρωτίστως, από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, εμπόρους και οικογενειακές επιχειρήσεις, και συζητήσαμε προσφάτως, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας περιόδου συνόδου, ορισμένα μέσα της ΕΕ για την παροχή οικονομικής ενίσχυσης σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ένας από τους στόχους σε αυτόν τον τομέα είναι να μειωθούν οι φραγμοί που εμποδίζουν την ανάπτυξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Ελπίζουμε ότι το αυξημένο κόστος των στόλων ελαφρών εμπορικών οχημάτων που θα προκύψει ως αποτέλεσμα του περιορισμού των εκπομπών και της αύξησης του κόστους παραγωγής δεν θα αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο. Το 2014, θα είμαστε σε θέση να ελέγξουμε κατά πόσον οι αρχές στις οποίες στηρίζεται ο κανονισμός έχουν εφαρμοστεί επιτυχώς.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατάφερε να ορίσει έναν φιλόδοξο, μακροπρόθεσμο στόχο παρά την αντίθεση του Συμβουλίου και της Επιτροπής, ο οποίος θα περιορίσει τις εκπομπές CO2 από ελαφρά φορτηγά οχήματα στο μέγιστο όριο των 147 γραμμαρίων ανά χιλιόμετρο ως το 2020. Αυτό το φιλόδοξο αλλά ρεαλιστικό όριο μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ανάπτυξης καινοτόμου περιβαλλοντικής τεχνολογίας. Τα οχήματα θα είναι πολύ καθαρότερα, αλλά θα παραμείνουν προσιτά για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για εμάς, διότι δεν πρόκειται να ωφεληθεί η προσπάθεια κατά της αλλαγής του κλίματος αν η τιμή των νέων οχημάτων είναι τόσο απαγορευτική ώστε τα παλαιά φορτηγά να παραμείνουν στους δρόμους μας και, κυρίως, να συνεχίσουν να επιβαρύνουν το περιβάλλον. Χαίρομαι διότι υπερψηφίσαμε σήμερα αυτήν την πρόταση, και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία.

  Vicky Ford (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, μόλις ψηφίσαμε μια έκθεση με τίτλο «καθορισμός προτύπων για τις επιδόσεις των καινούργιων ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων όσον αφορά τις εκπομπές». Όπως και σε πολλά άλλα νομοθετήματα της ΕΕ, χρησιμοποιείται ένας σχοινοτενής τίτλος για ένα πραγματικό ζήτημα. Επιτρέψτε μου να τον μεταφράσω: τα ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι, φυσικά, μικρά φορτηγά, και τα πρότυπα όσον αφορά τις επιδόσεις αναφέρονται στις εκπομπές καυσίμων, οι οποίες εξαρτώνται από το καταναλισκόμενο καύσιμο.

Όλοι βλέπουμε τις αυξανόμενες τιμές των καυσίμων στα βενζινάδικα, όμως για τους ελεύθερους επαγγελματίες όπως οι οικοδόμοι, οι υδραυλικοί ή οι ξυλουργοί, η λειτουργία του φορτηγού τους αντιπροσωπεύει κρίσιμο για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα κόστος. Θέλουν αποδοτικά οχήματα και η απόδοση καυσίμου αποτελούσε πάντα βασικό παράγοντα για την επιλογή της αγοράς τους.

Στη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου της General Motors στο Luton, την εκλογική μου περιφέρεια, έχω επίσης δει ότι η καινοτομία που απαιτείται για τις βελτιώσεις προέρχεται από την παραγωγική διαδικασία.

Ορισμένοι νομίζουν ότι επειδή μπορεί να τεθούν στόχοι σε τούτο το Σώμα στην Ευρώπη, είναι σίγουρο και ότι θα υλοποιηθούν. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η επίτευξη αυτών των στόχων θα σημαίνει ότι η καινοτομία προήλθε, είτε από τα ελαφρά φορτηγά είτε από αλλού, και οφείλεται στη ζήτηση των καταναλωτών και τις βελτιώσεις που επέφεραν οι κατασκευαστές, όχι απλώς επειδή θεσπίστηκε ένα ευρωπαϊκό νομοθέτημα.

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κυρία Πρόεδρε, ζητώ συγγνώμη που δεν μπόρεσα να παραστώ σε αυτήν τη συζήτηση, καθώς έπρεπε να παρίσταμαι σε άλλες συνεδριάσεις το ίδιο χρονικό διάστημα. Σας ευχαριστώ, λοιπόν, που μου δίνετε την ευκαιρία να πω λίγα λόγια τώρα.

(EN) Στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» έχουμε δώσει μεγάλη έμφαση ιδίως στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και αυτό είναι απολύτως εύλογο. Εξίσου σημαντική, όμως, για την επίτευξη των στόχων μας θα είναι ενεργειακή απόδοση, ιδίως σε σχέση με τα μηχανοκίνητα οχήματα – ιδιωτικά και επαγγελματικά.

Τα επαγγελματικά οχήματα κινούνται στους δρόμους καθημερινά και καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις. Μέσω μιας οδηγίας όπως αυτή, μπορούμε να συμβάλουμε στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» ως προς την απόδοση καυσίμου, μιας και θα υποχρεώσει τους σχεδιαστές να παραγάγουν πιο αποδοτικούς κινητήρες και, ενώ το κόστος μπορεί να είναι υψηλό βραχυπρόθεσμα, η εξοικονόμηση λόγω της μείωσης της κατανάλωσης καυσίμου σε γαλόνια ανά χιλιόμετρο, αλλά και με όρους προστασίας του περιβάλλοντος, είναι τεράστια.

Έκθεση: Klaus-Heiner Lehne (A7-0021/2011)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, το Συμβούλιο μας διαβίβασε μια πρόταση απόφασης με την οποία παρέχεται εξουσιοδότηση για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Ο λόγος είναι ότι ορισμένα κράτη μέλη –όπως η Ιταλία και η Ισπανία– έχουν αντιταχθεί επανειλημμένως στην υιοθέτηση του σχεδιαζόμενου τρίγλωσσου συστήματος μετάφρασης, το οποίο θα δημιουργούσε ουσιαστικές διακρίσεις, διότι παραβιάζει κατά τρόπο οφθαλμοφανή την αρχή της ισοτιμίας όλων των επισήμων γλωσσών της Ένωσης.

Παρά τις πολυάριθμες διαπραγματεύσεις που έχουν διεξαχθεί έως σήμερα καθώς και την ψηφοφορία σήμερα το πρωί, φαίνεται ότι η ομόφωνη έγκριση αυτού του κανονισμού θα είναι αδύνατη. Εντούτοις, λόγοι νομικής και θεσμικής σκοπιμότητας θα επέβαλλαν, ή φαίνεται να επιβάλλουν, να περιμένουμε τη γνωμοδότηση του Δικαστηρίου, η οποία αναμένεται τις προσεχείς ημέρες και η οποία είναι πιθανό όχι μόνον να διευκρινίσει ποικίλες τεχνικές πτυχές του συστήματος ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, αλλά και να αναδείξει όλες τις δικαιοδοτικές συνέπειες που απορρέουν από αυτό. Δεν επιλέξαμε αυτήν την προσέγγιση, και γι’ αυτό καταψήφισα το κείμενο.

  Jens Rohde (ALDE). – (DA) Κυρία Πρόεδρε, παρακολουθώντας τη συζήτηση στο Σώμα σχετικά με την ενισχυμένη ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, δεν μπορώ να συγκρατήσω το χαμόγελο –το επιεικές χαμόγελο– που διαγράφεται στο πρόσωπό μου. Πολιτικοί από ορισμένες χώρες, η γλώσσα των οποίων είναι, κατά την άποψή τους, η σημαντικότερη στον κόσμο, έχουν ισχυριστεί ότι θα καταστρέψουμε την εσωτερική αγορά σε αυτόν τον τομέα αν εφαρμόσουμε την ενισχυμένη συνεργασία. Ο ισχυρισμός αυτός είναι, φυσικά, παράλογος, δεδομένου ότι δεν διαθέτουμε εσωτερική αγορά όσον αφορά το ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Κοστίζει περίπου δέκα φορές περισσότερο να λάβει κανείς δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην ΕΕ από ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που αντιστοιχεί σε ετήσιο κύκλο εργασιών 250 εκατομμυρίων ευρώ για τις επιχειρήσεις μας. Επομένως, είναι ευχάριστο το γεγονός ότι σήμερα ψηφίσαμε επιτέλους υπέρ της ενισχυμένης συνεργασίας, έτσι ώστε ορισμένες χώρες να μην μπορούν πια να θέτουν προσκόμματα. Αρκετά! Δεν πετύχαμε τον στόχο μας, αλλά σήμερα σημειώσαμε πολύ μεγαλύτερη πρόοδο σε μία ημέρα από ό,τι τα τελευταία δέκα χρόνια.

  Adam Bielan (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, συζητούμε τη θέσπιση ενός ενιαίου συστήματος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για πάνω από 20 χρόνια. Το πολυσύνθετο σύστημα που ισχύει επί του παρόντος για την καταχώρηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, διαδικασία χρονοβόρα και δαπανηρή σε σύγκριση με το αμερικανικό σύστημα, δεν βοηθά καθόλου τους ευρωπαίους επιχειρηματίες. Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και την ανάπτυξη μιας σύγχρονης οικονομίας και στην ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας. Δεδομένου ότι οι παγκόσμιες αγορές γίνονται όλο και πιο ανταγωνιστικές, δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναβάλουμε περαιτέρω τη λήψη αποφάσεων σχετικά με αυτό το θέμα. Επομένως, πρέπει να επιταχύνουμε τις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Εντούτοις, αν και πρέπει να υποστηρίξουμε την ιδέα, δεν πρέπει να αγνοήσουμε τον αμφιλεγόμενο χαρακτήρα πολλών ζητημάτων, όπως για παράδειγμα το θέμα της γλώσσας. Στόχος μας πρέπει, συνεπώς, να είναι σε κάθε περίπτωση η καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος των μικρότερων, πιο ολιγάριθμων και συχνά φτωχότερων κρατών μελών.

  Alfredo Pallone (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, ζούμε σε μια αγορά στην οποία οι επιχειρήσεις μας αναπτύσσουν τις δραστηριότητές τους με βάση τον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Ο βασικός όρος της μεταρρύθμισης του γλωσσικού καθεστώτος για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, όπως ανακοίνωσε η Επιτροπή, είναι να μειωθούν οι σχετικές με τη μετάφραση δαπάνες προκειμένου να είμαστε ανταγωνιστικοί σε αγορές στις οποίες ανταγωνιζόμαστε τις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδίως στην αγορά της Ασίας.

Επομένως, αναρωτιέμαι μήπως θα ήταν αποδοτικότερο να θεσπίσουμε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε μία μόνον γλώσσα. Αυτό θα βοηθούσε ουσιαστικά τις επιχειρήσεις μας να ανταγωνίζονται στην παγκόσμια αγορά. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι στην Ευρώπη υφίστανται σήμερα δύο διακριτά νομικά συστήματα, με διαφορετικά χαρακτηριστικά και κανόνες. Εκτιμώ ότι μια καλύτερη ιδέα θα ήταν να αρχίσουμε να τα εναρμονίζουμε.

Τέλος, η δρομολόγηση της ενισχυμένης συνεργασίας δεν έρχεται μόνον σε αντίθεση με το πνεύμα που διέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά βλάπτει επίσης την εσωτερική αγορά, η οποία υφίσταται έτσι γεωγραφικό κατακερματισμό και στρέβλωση του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών, με αποτέλεσμα ορισμένα κράτη μέλη να βρεθούν αναπόφευκτα σε υποδεέστερη θέση έναντι άλλων.

  Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, ενώ, αφενός, επικροτώ τον στόχο που πέτυχε η Ευρώπη, η οποία απέκτησε –μετά από πολλά χρόνια– ένα σημαντικό εργαλείο όπως το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, το οποίο θα επιτρέψει επιτέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση να ανταγωνιστεί ισότιμα άλλες εδαφικές οργανώσεις, οφείλω επίσης να εκφράσω τη βαθιά λύπη μου διότι αυτό το αποτέλεσμα επιτεύχθηκε εις βάρος άλλων περιοχών, όπως η Ιταλία, η οποία υποστήριζε πάντα με συνέπεια την ενίσχυση του ρόλου της Ένωσης.

Η απόφαση να εκδίδεται το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε μία μόνον από τις τρεις γλώσσες εργασίας του Γραφείου Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας θα δημιουργήσει ανισότητες μεταξύ των ιταλικών επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων των χωρών που υπάγονται στο προτεινόμενο γλωσσικό καθεστώς. Υπενθυμίζω ότι, πριν από λίγους μήνες, υπέβαλα ερώτηση στην Επιτροπή για να υπερασπιστώ τη χρήση της ιταλικής γλώσσας. Εν τω μεταξύ, 25 από τις 27 χώρες συμμορφώθηκαν με τη σημερινή γραμμή, γεγονός που με οδήγησε στην επιλογή της αποχής.

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με τις σημερινές λύσεις στο πρόβλημα της προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στην ΕΕ και τα κράτη μέλη. Η θέσπιση ενός ενιαίου συστήματος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι επομένως αναγκαία, και για τις οικονομίες των κρατών μελών μας αλλά και για την οικονομία της ΕΕ συνολικά. Ειδικότερα, το νέο σύστημα αναμένεται να συμβάλει στην προώθηση της επιστημονικής έρευνας και της καινοτομίας. Η θέσπιση ενός σχετικά απλού συστήματος που θα στηρίζεται σε μια τυποποιημένη μορφή –αν και αυτό είναι το μήλον της Έριδος– και στη χρήση τριών γλωσσών, παρότι έχουν γίνει συζητήσεις για χρήση μίας ή πολλών γλωσσών, με μετάφραση στη μητρική γλώσσα του αιτούντος, αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου.

Αυτό θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πολλές από τις οποίες δεν διαθέτουν επαρκείς οικονομικούς πόρους για να υποβάλουν αίτηση έκδοσης διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Ευελπιστώ ότι θα αποδειχθεί αποφασιστικό βήμα για την ενεργοποίηση της ομάδας μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων τις οποίες συχνά αποκαλούμε «καινοτόμους εν υπνώσει». Συζητάμε συχνά πώς να ενθαρρύνουμε αυτήν ακριβώς την ομάδα επιχειρήσεων ώστε να εισαγάγουν καινοτομίες και να κατοχυρώσουν τις εφευρέσεις τους με διπλώματα ευρεσιτεχνίας, κυρίως στην Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας. Θέλουμε αυτός ο νέος κανονισμός να κινητοποιήσει τις συγκεκριμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις αλλά και να προσφέρει καλύτερη προστασία για τις κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εφευρέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Constance Le Grip (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, υπερψήφισα την έκθεση του κ. Lehne, με την οποία παρέχεται η σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ενισχυμένη συνεργασία με σκοπό τη θέσπιση ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καιρός ήταν άλλωστε! Χρειάστηκαν προσπάθειες είκοσι ετών για να καταλήξουμε σε ένα αποτέλεσμα, να φτάσουμε στο σημείο να αρχίσουμε να λαμβάνουμε συγκεκριμένα μέτρα υπέρ των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, και των ΜΜΕ αλλά και των μεγάλων εταιρειών μας, οι οποίες περίμεναν όλα αυτά τα χρόνια την έλευση αυτού του τόσο σημαντικού για την ανταγωνιστικότητα και τη μεγέθυνσή τους εργαλείου.

Παρέχοντας τη σύμφωνη γνώμη του για την ενισχυμένη συνεργασία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποδεικνύει το ενδιαφέρον του για τη συγκεκριμένη ενισχυμένη διαδικασία συνεργασίας –θα επεσήμαινα δε ότι αυτή είναι η δεύτερη φορά που εφαρμόζεται– ενώ στέλνει επίσης ένα πολύ θετικό και πολύ συγκεκριμένο μήνυμα υπέρ της προαγωγής της καινοτομίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών μας. Όπως επισημάνθηκε ήδη, 25 από τα 27 κράτη μέλη επέλεξαν να προωθήσουν αυτήν την ενισχυμένη διαδικασία συνεργασίας, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υποτιμώ τις δυσκολίες που μπορεί να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν ορισμένα από τα κράτη μέλη μας, όμως πρέπει να προχωρήσουμε και να δώσουμε το καλό παράδειγμα. Αυτό αναμένουν άλλωστε και οι επιχειρήσεις.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, απείχα επειδή πιστεύω ότι η απόφαση να θεσπιστεί ένα ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μέσω ενισχυμένης συνεργασίας είναι μία ακόμη αστοχία του Συμβουλίου. Έχει επιτευχθεί συμφωνία μόνον μεταξύ εννέα κρατών μελών, ενώ στο ίδιο το έγγραφο αναγνωρίζεται ότι οι στόχοι δεν μπορούν να επιτευχθούν εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Ανταγωνιστικότητα; Αποδοτικότητα;

Επιπλέον, η απόφαση του Δικαστηρίου για θέματα δικαιοδοσίας όσον αφορά τους γλωσσικούς κανόνες εκκρεμεί. Το Συμβούλιο όφειλε να καταβάλει προσπάθεια για την εξεύρεση κοινής θέσης, και έπρεπε ίσως να είχε ασχοληθεί περισσότερο με το θέμα της χρήσης μίας γλώσσας, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των διπλωμάτων και τη γλώσσα που χρησιμοποιείται στην πλειονότητά τους, έτσι ώστε να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι σε διεθνές επίπεδο.

Για μία ακόμη φορά, η εθνική προσέγγιση των κρατών μελών είχε ως αποτέλεσμα μια αποσπασματική απόφαση χωρίς σαφή κριτήρια ως προς τη χρήση των τριών γλωσσών. Αν εφαρμόζουμε τέτοιου είδους μέτρα, δεν πρόκειται ποτέ να σημειώσουμε πρόοδο ως προς την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να ενθαρρύνει την ανταγωνιστικότητα και να καταστεί παγκόσμιος ηγέτης στο πεδίο της καινοτομίας, το δημιουργικό της δυναμικό πρέπει να προστατεύεται επαρκώς.

Ωστόσο, το σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της ΕΕ πάσχει από πολλά μειονεκτήματα, τα οποία εμποδίζουν την καθιέρωση ενιαίου καθεστώτος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, αλλά και την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς, μειώνοντας έτσι την ασφάλεια δικαίου για τους εφευρέτες και τις καινοτόμες εταιρείες. Η δημιουργία ενιαίου καθεστώτος προστασίας των εφευρέσεων σε όλα τα κράτη μέλη μέσω της ύπαρξης ενιαίας ευρωπαϊκής διαδικασίας για την έκδοση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας βάσει ενιαίου δικαίου περί διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας θα αποσαφήνιζε απολύτως το τρέχον περίπλοκο σύστημα, μειώνοντας ταυτόχρονα το κόστος του, ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες υποχρεώνονται να καταβάλλουν έως και τριπλάσιο κόστος σε σύγκριση, λόγου χάρη, με τις ΗΠΑ. Δεδομένου ότι οι προσπάθειες δημιουργίας ενιαίου καθεστώτος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας σε όλη την ΕΕ δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες, και δεδομένου ότι πληρούνται όλες οι νομικές προϋποθέσεις για την ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, συμφωνώ με τη χορήγηση σύμφωνης γνώμης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, όταν, πριν από έναν αιώνα, δεν αναγνωρίστηκε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Antonio Meucci από την αμερικανική τηλεφωνική βιομηχανία, αυτό δεν οφειλόταν σε έλλειμμα αγγλικών ή στα ιταλικά που χρησιμοποιούσε, αλλά στο γεγονός ότι δεν πληρούσε μία προϋπόθεση: δεν διέθετε τα αναγκαία χρήματα ώστε να καταχωρήσει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του για ένα ακόμα έτος.

Στο ίδιο πνεύμα, σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια παράδοξη κατάσταση και, πέρα από την ψηφοφορία, νομίζω πως το γεγονός ότι πρόκειται να υιοθετηθεί ένα τρίγλωσσο σύστημα κατοχύρωσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, από το οποίο εξαιρούνται τα ιταλικά, αποτελεί κατ’ ουσίαν απόδειξη της αδυναμίας της κυβέρνησής μας, της ανικανότητάς της να προβάλει τις απόψεις της στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, και της αδυναμίας του πολιτικού μας συστήματος, η οποία αντικατοπτρίζεται προπάντων στο πεδίο της έρευνας και της καινοτομίας.

Ως προς το θέμα αυτό, αρκεί να θυμηθούμε τη μελέτη για την ανταγωνιστικότητα που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, από την οποία προκύπτει ότι τα τελευταία χρόνια η Ιταλία παρέδωσε πρόθυμα 4 δισ. ευρώ σε τρίτες χώρες, οι οποίες υποδέχθηκαν με θέρμη τους ερευνητές μας. Φυσικά, αυτοί οι ερευνητές δεν έχουν πια καμία ανάγκη τα ιταλικά, μιας και έχουν μάθει αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά και διαθέτουν όλα τα αναγκαία μέσα για την υποβολή αιτήσεων έκδοσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, κάτι που αποβαίνει εις βάρος των ιταλικών προϊόντων.

  Antonello Antinoro (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, λαμβάνω τον λόγο προκειμένου να εξηγήσω γιατί καταψήφισα σήμερα αυτήν την έκθεση. Η θέσπιση του διπλώματος ευρεσιτεχνίας θα προσφέρει αναμφίβολα πλεονεκτήματα στο σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της Ευρώπης, όμως το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ καλύτερο αν είχαμε ακολουθήσει διαφορετική διαδικασία. Η χρήση της ενισχυμένης συνεργασίας είναι, κατά τη γνώμη μου, απολύτως αδιέξοδη.

Συγκεκριμένα, η τρέχουσα διαδικασία είναι απλώς το πιο πρόσφατο στάδιο στη μακρά ιστορία της υιοθέτησης του διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που χρονολογείται από το 1990 ακόμα, και έχει ζητηθεί μόνον από 12 κράτη μέλη.

Καταψήφισα την πρόταση ψηφίσματος διότι δεν συνάδει με το άρθρο 20, παράγραφος 2, της Συνθήκης, το οποίο προβλέπει ότι πρέπει να αποτελεί την ύστατη λύση. Η πρόταση της Επιτροπής δεν καθιερώνει ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για όλη την επικράτεια της Ένωσης όπως απαιτεί το άρθρο 118, ενώ η ενισχυμένη συνεργασία επηρεάζει αρνητικά το δικαίωμα εγκατάστασης των επιχειρήσεων και την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων.

Επιπλέον, με πολιτικούς όρους, θα ήταν πολύ πιο κομψό και εξίσου πρόσφορο να περιμένουμε τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, που προγραμματίζεται να εκδοθούν την 8η Μαρτίου. Ενόψει αυτής της απόφασης, κατά πάσα πιθανότητα θα υποχρεωθούμε να αναθεωρήσουμε τη θέση μας.

  David-Maria Sassoli (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, για άλλη μία φορά γίναμε μάρτυρες της ανικανότητας της ιταλικής κυβέρνησης να προστατεύσει τη φιλοευρωπαϊκή φήμη της Ιταλίας και τα συμφέροντα των επιχειρήσεών της σε ένα κρίσιμο ζήτημα όπως η έγκριση του ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Είκοσι πέντε από τις 27 χώρες της ΕΕ και η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου υποστηρίζουν μια πρόταση η οποία ρυθμίζει τον τομέα των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και επηρεάζει ουσιαστικά τη λειτουργία των πιο καινοτόμων επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων που είναι περισσότερο προσανατολισμένες στις διεθνείς αγορές.

Με τον αποκλεισμό μας από αυτήν την απόφαση, η Ιταλία θα εκθέσει τις επιχειρήσεις της στον κίνδυνο να μην τυγχάνουν κατάλληλης προστασίας στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι πραγματικά απίστευτο το γεγονός ότι μια κυβέρνηση η οποία δεν κάνει το παραμικρό για να διαδώσει τον ιταλικό πολιτισμό σε όλο τον κόσμο, η οποία περικόπτει τις χρηματοδοτήσεις πολιτιστικών ιδρυμάτων και αδυνατεί να υπερασπιστεί τη γλώσσα μιας χώρας η οποία φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, αγνοεί τόσο επιδεικτικά το γλωσσικό ζήτημα τη στιγμή που οι επιχειρήσεις μας ζητούσαν πάντα να συντάσσονται τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας μόνον στα αγγλικά, που αποτελούν πλέον τη διεθνή γλώσσα της παγκόσμιας οικονομίας. Ωστόσο, έχουμε καταλήξει σε ένα αποτέλεσμα το οποίο επιτρέπει στον καθένα να υποβάλλει αιτήσεις κατοχύρωσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στη μητρική του γλώσσα.

Κυρία Πρόεδρε, τίποτε δεν υποχρέωνε τον κ. Barnier να προωθήσει την έγκριση αυτού του μέτρου με μια τόσο εσπευσμένη ψηφοφορία προτού γνωμοδοτήσει το Δικαστήριο, το οποίο, όπως γνωρίζουμε, θα αποφανθεί κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του Μαρτίου και θα ασχοληθεί κυρίως με δύο κρίσιμες πτυχές: τη χρήση της εθνικής γλώσσας για τις προσφυγές στο δικαστήριο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ίδια τη νομιμότητα της σύστασης ενός δικαστηρίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, αυτά τα θέματα είναι σημαντικά και πρέπει να διευθετηθούν προτού ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση. Ως εκ τούτου, η ιταλική αντιπροσωπεία του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) αποφάσισε να απόσχει.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτή η πρόταση δεν είναι βεβαίως τέλεια, και μπορεί όντως να χρειαστεί να αναθεωρηθεί μετά την απόφαση του Δικαστηρίου που θα ληφθεί σε μερικές εβδομάδες. Παρ’ όλα αυτά, εκτιμώ ότι αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, και γι’ αυτό την υποστήριξα.

Έχω παρακολουθήσει διάφορα σεμινάρια εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχέση με την καινοτομία. Η General Electric έχει διεξαγάγει ορισμένες έρευνες στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις οποίες προκύπτει ότι οι περισσότεροι πολίτες πιστεύουν ότι η έξοδος από την ύφεση μπορεί να επιτευχθεί μόνον μέσω της καινοτομίας. Καινοτομία σημαίνει έρευνα, ανάπτυξη και νέα προϊόντα. Τα νέα προϊόντα πρέπει να κατοχυρώνονται με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, και όσο ευκολότερο είναι αυτό τόσο το καλύτερο. Πρέπει να επιδιώξουμε τη δημιουργία ενός συστήματος που θα ισχύει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα είναι εξίσου εύκολο και οικονομικώς αποδοτικό με το σύστημα που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ.

Απέχουμε πολύ ακόμα από αυτόν τον στόχο· ταυτόχρονα, όμως, προσπαθούμε τουλάχιστον να κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση. Συνεπώς, υποστήριξα τις σημερινές προτάσεις.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, απείχα από την ψηφοφορία επί της έκθεσης Lehne, όχι επειδή διαφωνώ με τη θέσπιση ενιαίου συστήματος προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Μάλλον το αντίθετο. Οι επιχειρήσεις της Φλάνδρας απαιτούν ένα τέτοιο σύστημα εδώ και πολύ καιρό. Η ιδέα καθαυτή δεν μπορεί παρά να επικροτηθεί, ιδίως αν λάβουμε υπόψη πόσο δαπανηρή και δυσκίνητη είναι η τρέχουσα διαδικασία, βάσει της οποίας πρέπει κανείς να υποβάλει αίτηση για χωριστό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε κάθε κράτος μέλος.

Απείχα από την ψηφοφορία επειδή η διευθέτηση του γλωσσικού καθεστώτος εξακολουθεί να μην είναι απολύτως σαφής. Απομένει να δούμε σε ποιο βαθμό το σχέδιο κανονισμού της Επιτροπής θα επιτρέψει τη χρήση επίσημων γλωσσών εκτός της αγγλικής, της γαλλικής και της γερμανικής. Εν πάση περιπτώσει, υποστηρίζω, και θα συνεχίσω να υποστηρίζω, την άποψη ότι πρέπει να είναι δυνατή η κατάθεση του αντίστοιχου φακέλου και στα ολλανδικά.

Έκθεση: Ivo Belet (A7-001/2011)

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, η κωδικοποίηση των προαναφερθεισών διατάξεων των εφαρμοστέων κειμένων, μαζί με τις προαναφερθείσες αλλαγές, θα επιφέρει αναμφίβολα την απαιτούμενη διασάφηση των νομικών ρυθμίσεων για τα επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα.

Κατά τη γνώμη μου, όμως, στο πλαίσιο της υιοθέτησης της Συνθήκης της Λισαβόνας, θα ήταν επιθυμητό να επαναξιολογηθεί η νομική βάση του προτεινόμενου κανονισμού, κατά τρόπο που να λαμβάνει επίσης υπόψη τις νέες αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στον τομέα της προστασίας της δημόσιας υγείας. Εν προκειμένω, συμφωνώ με την άποψη ότι το άρθρο 168, παράγραφος 4, εδάφιο β, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχει κατάλληλη νομική βάση για την πρόταση, δεδομένου ότι άμεσος στόχος των μέτρων που εγκρίνονται επ’ αυτής της βάσης είναι η προστασία της δημόσιας υγείας, κάτι που ισχύει (και παραθέτω) κατά τον «καθορισμό των μέγιστων επιτρεπτών επιπέδων ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές».

  Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, υποστηρίζω εν πολλοίς τις τροπολογίες που προτείνονται σε αυτό το κείμενο, το οποίο άλλωστε δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να κωδικοποιεί την προηγούμενη νομοθεσία σχετικά με τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές.

Λησμονούμε και αφήνουμε να περάσει μάλλον απαρατήρητο το γεγονός ότι μιλάμε για απόβλητα από πυρηνικά ατυχήματα. Τούτο σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή τους κινδύνους που δημιουργούν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις και το γεγονός ότι αυτές είναι οι συνέπειες των σαθρών και δηλητηριωδών αποτελεσμάτων της τεχνολογίας που επιμένουμε να αναπτύσσουμε σε ορισμένα κράτη. Πρόκειται, επομένως, για ένα μέτρο το οποίο πρέπει να μας εμπνέει ώστε να επαγρυπνούμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό.

Για να θίξουμε την ουσία του ζητήματος, ωστόσο, εκτιμώ ότι θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα ώστε να επιτευχθεί η υποχρεωτική άμεση γνωστοποίηση, η οποία θα καθιστούσε δυνατή την από κοινού αντιμετώπιση όλων των παραγόντων κινδύνου. Επιπλέον, δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα αποφυγής της υποχρέωσης ενημέρωσης των κυβερνητικών αρχών σε περίπτωση ατυχήματος.

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κανονισμοί για την αποφυγή της μόλυνσης των τροφίμων από ραδιενεργές ουσίες τέθηκαν σε ισχύ μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας του Τσερνομπίλ. Το ζήτημα αυτό είναι πολύ σημαντικό, κυρίως από την άποψη της δημόσιας υγείας, αλλά είναι ταυτόχρονα και πολύ δύσκολο θέμα. Η εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας συνεπάγεται ότι ορισμένοι κανονισμοί πρέπει να επικαιροποιηθούν, περιλαμβανομένων και των συγκεκριμένων, έστω και αν επικρατεί διχογνωμία μεταξύ των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Κοινοβουλίου ως προς τη νομική βάση. Το Κοινοβούλιο επικαλείται το άρθρο 168, παράγραφος 4, της Συνθήκης της Λισαβόνας, ενώ η Επιτροπή επικαλείται το άρθρο 31 της Συνθήκης Ευρατόμ. Είναι σημαντικό να επισημανθεί η ανάγκη προστασίας των καταναλωτών, αλλά και να υπογραμμιστεί η ανάγκη προστασίας των αγροτών, οι οποίοι πρέπει να λάβουν αποζημίωση για τυχόν απώλειες μετά από ενδεχόμενο ατύχημα. Η συζήτηση την οποία διεξήγαμε αποκάλυψε επίσης τις μεγάλες διαφορές απόψεων ως προς την αξιολόγηση των πιθανών κινδύνων, περιλαμβανομένων των επιπέδων ακτινοβολίας λόγω ατυχημάτων ή των επιπέδων ακτινοβολίας που προέρχονται από φυσικές πηγές. Το γεγονός ότι αυξανόμενο ποσοστό της αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφορά εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα από διάφορα μέρη του κόσμου πρέπει να τονιστεί εξίσου, δεδομένου ότι πρέπει να τηρούνται τα ισχύοντα πρότυπα δημόσιας υγείας, περιλαμβανομένων όσων διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω τρόφιμα δεν έχουν μολυνθεί με ραδιενεργές ουσίες.

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, η εισαγωγή μιας νέας αιτιολογικής σκέψης στην πρόταση κωδικοποίησης τριών κανονισμών οι οποίοι εγκρίθηκαν μεταξύ 1987 και 1990 για τον καθορισμό των επιπέδων ραδιενέργειας σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολία προσφέρει το απαραίτητο εκ των υστέρων κίνητρο σε ένα υπάρχον άρθρο και δικαιολογεί το δικαίωμα του Συμβουλίου να ασκεί άμεσες αρμοδιότητες όσον αφορά την υιοθέτηση ενός κανονισμού για την ταχεία έγκριση των μέτρων έκτακτης ανάγκης που προτείνει η Επιτροπή.

Συμφωνώ με τον εισηγητή, κ. Belet, ότι αυτό δεν μπορεί να διαχωριστεί από το άρθρο στο οποίο αναφέρεται. Εν πάση περιπτώσει, υπό το πρίσμα των νέων κανόνων τους οποίους θεσπίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας, πρέπει να διευκρινίσουμε αν αυτή η αιτιολόγηση αποτελεί ικανοποιητικό κίνητρο για την άσκηση εκτελεστικών εξουσιών από το Συμβούλιο και αν αυτές οι εκτελεστικές εξουσίες που εκχωρούνται στο Συμβούλιο προσδιορίζονται και διατυπώνονται με κατάλληλο τρόπο.

Τα συμφέροντα των πολιτών όσον αφορά την αποτελεσματική διαχείριση καταστάσεων μετά από ατυχήματα πρέπει να προστατευθούν. Τα μέτρα που έχουν σχεδιαστεί προς τον σκοπό αυτόν περιλαμβάνουν τον εξορθολογισμό της διαδικασίας σε περίπτωση έκτακτου κινδύνου από ακτινοβολία και την ανάθεση σαφούς εποπτικού ρόλου στην Επιτροπή, αποσαφηνίζοντας ταυτόχρονα το καθεστώς των πράξεών της.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Σύσταση: Eva Joly (A7-0018/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με τη θέση της εισηγήτριας σχετικά με τη συναίνεση που απαιτείται προκειμένου να συναφθεί η συμφωνία, τώρα με νέες διατάξεις υπό το πρίσμα των στόχων της ΕΕ στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας, όπως ορίζονται στο άρθρο 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την άλλη πλευρά, θεωρώ ότι αυτή η προσέγγιση προωθεί κυρίως τα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα, και τις ελεύθερες συναλλαγές, εις βάρος μιας πιο σθεναρής αναπτυξιακής προσέγγισης, και επικροτώ τις νέες διατάξεις, οι οποίες θα πρέπει να συμπεριληφθούν στην αναθεωρημένη συμφωνία, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της φτώχειας, την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας και τον συσχετισμό μεταξύ μετανάστευσης και ανάπτυξης. Ωστόσο, υπερψηφίζω την παρούσα πρόταση, διότι πιστεύω ότι οι σχέσεις και οι εμπορικές συναλλαγές με τη Νότια Αφρική είναι απαραίτητες και για τα δύο μέρη.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το παρόν έγγραφο, διότι περιλαμβάνει σημαντικές τροποποιήσεις. Πρέπει να επικροτηθεί το ότι ο αφοπλισμός καθίσταται ένα ουσιαστικό στοιχείο της συμφωνίας, και πιο συγκεκριμένα, όπως ακριβώς οι δημοκρατικές αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου. Αυτές είναι πολύ σημαντικές διατάξεις, που συμβάλλουν στη διατήρηση της ειρήνης και στην ασφάλεια στην περιοχή, καθώς και στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην ανάπτυξη της δημοκρατίας. Θεσπίζονται ταυτόχρονα η αρχή της αποτελεσματικότητας της βοήθειας (ως στόχος της αναπτυξιακής συνεργασίας) καθώς και η προτεραιότητα στις δράσεις οι οποίες, στο πλαίσιο της καταπολέμησης της φτώχειας, συμβάλλουν ειδικότερα στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ).

Επισημαίνεται ότι η επέκταση της συνεργασίας μας σε πολυάριθμους νέους τομείς απορρέει σαφώς, εις ό,τι αφορά την ανάπτυξη της Νοτίου Αφρικής, από την αναθεωρημένη συμφωνία, έχοντας υπόψη ότι η επέκταση αυτή –η οποία προβλεπόταν ως απλή δυνατότητα στην αρχική συμφωνία του 1999– ήταν αίτημα και των δύο συμβαλλομένων μερών. Επιπλέον, είναι επίσης σημαντικό το ότι η προσοχή εστιάζεται ιδιαίτερα στα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα και τις ελεύθερες συναλλαγές, που αναμένεται να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Αυτή η αναθεωρημένη συμφωνία εισάγει ορισμένες τροποποιήσεις, ιδίως σχετικά με την ανάπτυξη των δημοκρατικών αρχών και της συνεργασίας στις πτυχές που άπτονται του αφοπλισμού και της μη διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής. Επικροτώ την πρωτοβουλία για την απόδοση προτεραιότητας στις δράσεις οι οποίες συμβάλλουν στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ), και συγκεκριμένα: τις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και τη δημιουργία απασχόλησης. Θεωρώ ότι πρέπει να καθιερωθεί ένας ενδελεχής πολιτικός διάλογος σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καθώς και τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, και την καταπολέμηση της κατασκευής, του εμπορίου και της συσσώρευσης όπλων. Επιπλέον, επισημαίνω την ανάγκη να επικεντρωθούμε επίσης στην ανάπτυξη της συνεργασίας με στόχο τη βελτίωση των τομέων της παιδείας και της υγειονομικής περίθαλψης. Για τους λόγους αυτούς, υπερψήφισα την παρούσα έκθεση.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Νότια Αφρική είναι μια χώρα που αναπτύσσεται ταχέως σε όλους τους τομείς και με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να καλλιεργήσει μια ειδική σχέση. Κατόπιν της θετικής σύστασης από την Επιτροπή Ανάπτυξης και της έγκρισης της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, υποστήριξα την υπογραφή αυτής της συμφωνίας, η οποία θα ενισχύσει τη συνεργασία μας με την εν λόγω χώρα.

  Alain Cadec (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την ανανέωση της συμφωνίας συνεργασίας ΕΕ-Νότιας Αφρικής, όπως τροποποιήθηκε το 2009, διότι εισάγει μια νέα διάσταση στη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νότιας Αφρικής. Η αρχική συμφωνία του 1999 προέβλεπε την εμπορική συνεργασία, την υποστήριξη της Νοτίου Αφρικής για την ολοκλήρωση της διαδικασίας οικονομικής και κοινωνικής μετάβασης, την οικονομική ενσωμάτωση της χώρας στη Μεσημβρινή Αφρική, και την αναπτυξιακή συνεργασία. Σήμερα, η συμφωνία έχει επεκταθεί στους ακόλουθους τομείς: την καταπολέμηση της φτώχειας, την αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής βοήθειας, την επίτευξη των ΑΣΧ, τον αγώνα για την ασφάλεια, την καταπολέμηση των όπλων μαζικής καταστροφής και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Αυτοί είναι οι τομείς στρατηγικής συνεργασίας τους οποίους θεωρώ σημαντικούς, λαμβάνοντας υπόψη την ενεργητική συνεργασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Νότια Αφρική και την επιρροή της στην περιοχή της Μεσημβρινής Αφρικής.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ αυτήν τη νέα συμφωνία, η οποία αποσκοπεί στην ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας σε ορισμένους τομείς. Θα ήθελα να τονίσω τη σημασία των δικαιωμάτων των παιδιών, της ισότητας μεταξύ των φύλων, της καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών, της συνεργασίας στον τομέα του περιβάλλοντος, ειδικότερα όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος, της πολιτιστικής συνεργασίας, της συνεργασίας στον τομέα της καταπολέμησης των ναρκωτικών και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, της συνεργασίας στον τομέα της υγείας και ειδικότερα της καταπολέμησης του AIDS. Η σχέση μεταξύ συνεργασίας και ανάπτυξης θα πρέπει να καλύπτει τις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και τη δημιουργία απασχόλησης, τη συμμετοχή των μεταναστών στην ανάπτυξη της χώρας προέλευσής τους, και τη συνεργασία για την ενίσχυση των ικανοτήτων, κυρίως στους τομείς της υγείας και της παιδείας, προς αντιστάθμιση των αρνητικών επιπτώσεων της διαρροής νοτιοαφρικανικών εγκεφάλων στη βιώσιμη ανάπτυξη της Νότιας Αφρικής. Επικροτώ την ενίσχυση της συνεργασίας μας στους εν λόγω πολυάριθμους νέους τομείς και είμαι ικανοποιημένη με τις νέες διατάξεις περί ανάπτυξης που προστέθηκαν στην αναθεωρημένη συμφωνία, ειδικότερα εκείνες που αφορούν την καταπολέμηση της φτώχειας, την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας και τον συσχετισμό μεταξύ μετανάστευσης και ανάπτυξης.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την παρούσα σύσταση, καθώς υποστηρίζω την εφαρμογή των νέων διατάξεων στη συμφωνία που αφορούν την ανάπτυξη. Είναι σημαντικό να διασφαλισθεί η αποτελεσματική παρακολούθηση από τις αρχές της ΕΕ, όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, προκειμένου να καταστεί δυνατή η επίτευξη των στόχων για τη μείωση και την εξάλειψη της φτώχειας στη Νότια Αφρική.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Νότια Αφρική είναι μια χώρα που έχει παρακινήσει διεθνώς το ενδιαφέρον, τη βοήθεια και την εκτίμηση από το τέλος του απαρτχάιντ και έπειτα εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, κατάφερε να πραγματοποιήσει μια σχετικά ειρηνική μετάβαση από ένα ρατσιστικό καθεστώς σε μια δημοκρατία με καθολικό δικαίωμα ψήφου. Είναι αδύνατον να θυμηθούμε την εν λόγω μετάβαση χωρίς να επικαλεστούμε την εμπνευσμένη προσωπικότητα του Nelson Mandela και την αξιοπρέπεια, την ευγένεια και τη συμφιλίωση που επέδειξε, πράγμα το οποίο εξακολουθεί να ασκεί θετική επίδραση στη χώρα.

Σήμερα, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η Νότια Αφρική αποτελεί βασικό γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό παράγοντα στην Αφρική, καθώς και πρότυπο για άλλες χώρες οι οποίες δεν έχουν καταφέρει ακόμη να απελευθερωθούν από τις δικτατορίες που τις καταπιέζουν και αναχαιτίζουν την ανάπτυξή τους. Η ΕΕ έχει κάθε συμφέρον να ενισχύσει τους δεσμούς που την συνδέουν με τη Νότια Αφρική και να εδραιώσει εταιρικές σχέσεις που είναι αμοιβαία επωφελείς. Υποστηρίζω, συνεπώς, την τροποποίηση της συμφωνίας για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της Νότιας Αφρικής.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, αφετέρου, τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Μαΐου 2004. Παρόλο που η εν λόγω συμφωνία, η οποία συνήφθη στην Πρετόρια στις 11 Οκτωβρίου 1999, είχε ορισθεί να ισχύει για απεριόριστο χρόνο, προέβλεπε αναθεώρηση εντός πέντε ετών από την έναρξη ισχύος.

Επικροτώ, συνεπώς, την παρούσα σύσταση, η οποία θα τερματίσει μια μακρά διαπραγματευτική διαδικασία, καθώς η αναθεωρημένη συμφωνία συνήφθη στο Kleinmond στις 11 Σεπτεμβρίου 2009. Θα επιτρέψει τη θέση σε ισχύ ενός κανονισμού που εισάγει σημαντικές τροποποιήσεις στην αρχική συμφωνία, ειδικότερα όσον αφορά τον αφοπλισμό και τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, καθώς και την καταπολέμηση της φτώχειας με την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, παράλληλα με πολλές άλλες σημαντικές τροποποιήσεις.

Παρόλο που συμφωνώ με την εισηγήτρια σχετικά με την προτεραιότητα που δόθηκε στα εμπορικά συμφέροντα εις βάρος μιας αναπτυξιακής προσέγγισης, υπερψηφίζω την παρούσα σύσταση, καθώς συνιστά άλλο ένα βήμα προόδου από την ΕΕ όσον αφορά την αναπτυξιακή συνεργασία, και αυτό θα συμβάλει στην επίτευξη του στόχου της εξάλειψης, τελικά, της φτώχειας.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτή η προτεινόμενη τροποποίηση της Συμφωνίας Εμπορίου, Ανάπτυξης και Συνεργασίας (ΣΕΑΣ), με στόχο τη συμπερίληψη ενός «περιεκτικού φακέλου αναπτυξιακής βοηθείας», θα πρέπει να εξετασθεί υπό το πρίσμα των προσπαθειών που έχει καταβάλει η ΕΕ προκειμένου να συνάψει η Νότια Αφρική μια συμφωνία οικονομικής σύμπραξης (ΣΕΣ), επιδιώκοντας να ξεπεράσει τις επικρίσεις και την εύλογη εναντίωση τόσο στην τρέχουσα ΣΕΑΣ όσο και σε αυτό που επιδιώκει η ΕΕ να καταστούν οι ΣΕΣ. Η ΣΕΑΣ έχει επιδεινώσει τις οικονομικές ασυμμετρίες μεταξύ των δύο μερών προς όφελος της ΕΕ, καθώς έχει αυξήσει τις εξαγωγές της στη Νότια Αφρική. Οι πολιτικές της ΕΕ όσον αφορά την «ελευθέρωση των εμπορικών συναλλαγών, υπηρεσιών και κεφαλαίων» έχουν προφανώς αποτύχει.

Αυτό επιβεβαιώνεται από την επιδείνωση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης του καπιταλισμού. Προωθήθηκε η ανταγωνιστικότητα αντί της αμοιβαίας συνδρομής και των αμοιβαίων εμπορικών ανταλλαγών, επιβάλλοντας τον καταμερισμό της εργασίας που συνεπάγεται τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων από τη Νότια Αφρική και τις εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων από την ΕΕ. Οι δικαιούχοι είναι όπως πάντα οι ίδιοι: οι μεγάλες δυνάμεις της ΕΕ και οι όμιλοι οικονομικών συμφερόντων τους. Οι συνέπειες είναι εμφανείς, όχι μόνο για τις αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά και για χώρες της ΕΕ όπως η Πορτογαλία: η εξασθένηση των παραγωγικών τομέων, αύξηση της εξωτερικής εξάρτησης, της ανεργίας, της φτώχειας κ.λπ.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το παρόν έγγραφο, διότι η αναθεωρημένη συμφωνία επιφέρει στην αρχική συμφωνία ορισμένες ενδιαφέρουσες τροποποιήσεις, συγκεκριμένα τις ακόλουθες που αφορούν την ανάπτυξη: ο αφοπλισμός καθίσταται ένα ουσιαστικό στοιχείο της συμφωνίας, και πιο συγκεκριμένα, όπως ακριβώς οι δημοκρατικές αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου· θεσπίζονται ταυτόχρονα η αρχή της αποτελεσματικότητας της βοήθειας (ως στόχος της αναπτυξιακής συνεργασίας), καθώς και η προτεραιότητα στις δράσεις οι οποίες, στο πλαίσιο της καταπολέμησης της φτώχειας, συμβάλλουν ειδικότερα στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ). Συμφωνώ με τον στόχο να ενισχυθεί η υποστήριξη προς το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και το έργο του, ώστε να τεθεί τέρμα στην ατιμωρησία και να επιβληθεί ο σεβασμός της διεθνούς δικαιοσύνης· στο εξής, θα πρέπει επίσης να δρομολογηθεί ενδελεχής πολιτικός διάλογος σχετικά με τη συνεργασία στον τομέα της μετανάστευσης και ειδικότερα, στο πλαίσιο αυτό, τη σχέση μεταξύ συνεργασίας και ανάπτυξης που καλύπτει, όχι διεξοδικά: τις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και τη δημιουργία απασχόλησης· τη συμμετοχή των μεταναστών στην ανάπτυξη της χώρας προέλευσής τους· τη συνεργασία για την ενίσχυση των ικανοτήτων, κυρίως στους τομείς της υγείας και της παιδείας, προς αντιστάθμιση των αρνητικών επιπτώσεων της διαρροής νοτιοαφρικανικών εγκεφάλων στη βιώσιμη ανάπτυξη της Νότιας Αφρικής· την εξεύρεση νομίμων, ταχέων και φθηνών μέσων μεταφοράς στη χώρα, των χρημάτων που αποστέλλουν οι εκπατρισθέντες. Οι πιο σημαντικές πτυχές είναι οι εξής: η διατήρηση της ειρήνης και η ασφάλεια στην περιοχή, καθώς και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ανάπτυξη της δημοκρατίας.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Υποστηρίζω τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Νότιας Αφρικής προκειμένου να επεκταθεί η διμερής συνεργασία. Πέραν της εδραίωσης του κράτους δικαίου, θα ληφθούν σημαντικά μέτρα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και για την αποτροπή της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής. Η ένθερμη υποστήριξη της συμφωνίας από μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα οδηγήσει σε βελτιώσεις των συνθηκών εργασίας και του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης και στη μείωση της φτώχειας στη Νότια Αφρική.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Η συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής που υπεγράφη στην Πρετόρια τον Οκτώβριο του 1999 τέθηκε σε εφαρμογή το 2004 με ρήτρα αναθεώρησης εντός πέντε ετών από την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ. Σήμερα, επτά χρόνια μετά την κύρωση της συμφωνίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατάφερε να εκφράσει τη γνώμη του σχετικά με τις διαπραγματεύσεις με επικεφαλής την Επιτροπή βάσει των οδηγιών του Συμβουλίου. Το κείμενο υποβλήθηκε σε εμάς προς έγκριση και αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ, καθώς ασχολείται πρωτίστως με την ανάπτυξη στη Νότια Αφρική. Ο βασικός του στόχος είναι να δεσμεύσει τα δύο μέρη στη συμφωνία για να αγωνισθούν προκειμένου να προσπαθήσουν να εξαλείψουν οριστικά το ζήτημα της φτώχειας, συμβάλλοντας σημαντικά στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Ωστόσο, αυτό μπορεί να συμβεί μόνο εάν η Νότια Αφρική καταφέρει να αναλάβει πραγματική δράση για δικό της λογαριασμό με τον καθορισμό της ενδεδειγμένης πολιτικής αφοπλισμού, η οποία θεωρείται το πραγματικό θεμέλιο στο οποίο θα βασισθεί το σχέδιο για την ανάπτυξη στη χώρα.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ αυτήν τη συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Νότιας Αφρικής η οποία ορίζει νέες διατάξεις σχετικά με την ανάπτυξη και, συγκεκριμένα, όσον αφορά την καταπολέμηση της φτώχειας, την αποτελεσματικότητα της βοήθειας και τους ΑΣΧ. Η Νότια Αφρική αποτελεί έναν σημαντικό εταίρο τόσο για τις εμπορικές όσο και για τις αναπτυξιακές σχέσεις.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η συμφωνία αυτή τοποθετείται εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου που η εισηγήτρια φαίνεται να αγνοεί. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ασκεί μια άνευ προηγουμένου πίεση στις χώρες της Μεσημβρινής Αφρικής, ιδίως στη Νότια Αφρική, προκειμένου να συνάψουν επιζήμιες συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης. Η αναφορά στις διαπραγματεύσεις σχετικά με τη ΣΕΣ και η αναστολή όλων των εμπορικών διαπραγματεύσεων προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος γι’ αυτήν απεικονίζουν ακριβώς αυτόν τον εκβιασμό. Καταψηφίζω την παρούσα έκθεση, η οποία νομιμοποιεί, αντί να καταδικάζει, το σχέδιο συμφωνίας της Επιτροπής Barroso.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μια πρώτη συμφωνία εμπορίου, ανάπτυξης και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, αφετέρου, συνήφθη στην Πρετόρια στις 11 Οκτωβρίου 1999 και τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Μαΐου 2004 για απεριόριστο χρόνο. Η εν λόγω συμφωνία διαθέτει μια πενταετή ρήτρα αναθεώρησης από την έναρξη ισχύος της. Η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας καθιστά επίσης αναγκαία την έγκριση μιας νέας συμφωνίας, προκειμένου να μπορέσει η ΕΕ να ασκήσει όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που ασκούνταν στο παρελθόν από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Η αναθεωρημένη συμφωνία που συνήφθη στο Kleinmond το 2009 εισήγαγε στην αρχική συμφωνία ορισμένες σημαντικές τροποποιήσεις, συγκεκριμένα τις ακόλουθες τροποποιήσεις στον τομέα της ανάπτυξης: τον αφοπλισμό, τις δημοκρατικές αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου, τη συνεργασία σε ζητήματα αφοπλισμού και τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής.

Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Απείχα από την ψηφοφορία επί αυτού του ζητήματος, διότι: 1) η Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής κατέχει τεράστιους φυσικούς πόρους και είναι αρκετά ικανή να επιλύσει τα προβλήματά της μόνη της· 2) το επίπεδο της διαφθοράς στη Νότια Αφρική είναι τόσο υψηλό που η παραοικονομία αναλογεί σε πάνω από το 60% της αγοράς της· 3) υπάρχουν χώρες οι οποίες δεν μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματα μόνες τους και χρειάζονται πολύ περισσότερο τη χρηματοδοτική υποστήριξη της ΕΕ και η κατάσταση των οποίων είναι πιο απελπιστική· 4) η ΕΕ μπορεί να βοηθήσει τη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής παρέχοντας συμβουλές.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα το κείμενο που κατατέθηκε από την κ. Joly σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής διότι, υπό το πρίσμα της νέας διεθνούς κατάστασης που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια, πρέπει να αναθεωρήσουμε τις συμφωνίες με τη Νότια Αφρική για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία. Όσον αφορά τις οικονομικές σχέσεις, οι συμφωνίες επιφέρουν οφέλη για τις βιομηχανίες και των δύο μερών. Για παράδειγμα, η Νότια Αφρική αποτελεί έναν σημαντικό εμπορικό εταίρο για την Ιταλία, όσον αφορά τόσο τη συγχρηματοδότηση έργων όσο και το εμπόριο. Ένας πρόσθετος στόχος της αναθεώρησης αυτών των συμφωνιών είναι να καθιερωθεί ο συντονισμός για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, εν μέρει υπό το πρίσμα της έναρξης λειτουργίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, και επίσης να ξεκινήσει μια συζήτηση σχετικά με τις κοινές αξίες και τα κοινά συμφέροντα σε τομείς όπως η μετανάστευση, η ενέργεια, το διάστημα, οι μεταφορές και η ασφάλεια.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, αφετέρου, που τροποποιεί τη συμφωνία εμπορίου, ανάπτυξης και συνεργασίας (ΣΕΑΣ). Από την έναρξη ισχύος της ΣΕΑΣ, το εμπόριο της ΕΕ με τη Νότια Αφρική παρουσίασε σταθερή αύξηση. Η ΕΕ είναι ο κύριος εμπορικός εταίρος της Νότιας Αφρικής· το 2009 η ΕΕ δέχτηκε το 34% περίπου των συνολικών εξαγωγών της Νότιας Αφρικής και αποτέλεσε την πηγή του 35% περίπου των εισαγωγών της χώρας αυτής. Το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών είναι σαφές, αλλά η μοναδική μου ανησυχία αφορά τις μεθόδους παραγωγής στη Νότια Αφρική για τα προϊόντα που εξάγονται στην ΕΕ: αυτές θα πρέπει να πληρούν τα ίδια πρότυπα όπως εκείνα που απαιτούνται από τους ευρωπαίους παραγωγούς στον ίδιο κλάδο. Αυτοί οι δείκτες υποδεικνύουν ότι τα αποτελέσματα της πρώτης συμφωνίας που συνήφθη το 1999 μπορούν ήδη να διαπιστωθούν. Όπως η εισηγήτρια, θα ήθελα να εκπληρωθούν οι στόχοι της ΕΕ στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας, ενώ ο σημαντικότερος από αυτούς τους στόχους είναι, εντέλει, η εξάλειψη της φτώχειας.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την παρούσα σύσταση σχετικά με την αναθεώρηση της συμφωνίας για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της και της Νότιας Αφρικής. Σε σύγκριση με την αρχική συμφωνία, που συνήφθη στην Πρετόρια στις 11 Οκτωβρίου 1999, αυτή η αναθεωρημένη συμφωνία, που συνήφθη στο Kleinmond στις 11 Σεπτεμβρίου 2009, αποσκοπούσε στην επέκταση του πολιτικού διαλόγου μεταξύ των μερών σε σημαντικούς τομείς όπως η καταπολέμηση των όπλων μαζικής καταστροφής και της τρομοκρατίας, παράλληλα με την ενίσχυση της αναπτυξιακής συνεργασίας, με ιδιαίτερη έμφαση στις δράσεις που συμβάλλουν στην καταπολέμηση της φτώχειας, στο πλαίσιο της επίτευξης των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Θεωρώ, συνεπώς, ότι οι τροποποιήσεις που έχουν εισαχθεί πρέπει να επικροτηθούν.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το Κοινοβούλιο εγκρίνει τη σύναψη της συμφωνίας και κρίνει ότι οι νέες διατάξεις της συμφωνίας που συνδέονται με την ανάπτυξη, καθώς και οι νέες συνεργασίες που προβλέπονται θα πρέπει να εφαρμοσθούν πλήρως και, κατά τη φάση της θέσης σε εφαρμογή της συμφωνίας, να αποτελέσουν αντικείμενο προσεκτικής παρακολούθησης δυνάμει του άρθρου 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήτοι υπό το πρίσμα των στόχων της Ένωσης στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας. Υπογραμμίζει στο πλαίσιο αυτό ότι η Ένωση οφείλει να λαμβάνει υπόψη τους εν λόγω στόχους κατά την εφαρμογή όλων των πολιτικών που θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες, υπενθυμίζοντας ότι ο κυριότερος των στόχων αυτών συνίσταται, μακροπρόθεσμα, στην εξάλειψη της φτώχειας.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την παρούσα σύσταση, διότι υποστηρίζω απόλυτα το περιεχόμενό της, ιδίως όσον αφορά την επιθυμία να ενισχυθεί η διμερής συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής. Καθώς είναι, πρωτίστως, μια οικονομική και εμπορική συμφωνία, το τροποποιημένο κείμενο υποστηρίζει την ολοκλήρωση της διαδικασίας οικονομικής και κοινωνικής μετάβασης στη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής, προωθώντας την περιφερειακή συνεργασία και παρέχοντας νέα ώθηση στην οικονομική ενσωμάτωση της χώρας στην παγκόσμια οικονομία.

Εν μέρει ως αποτέλεσμα των θεσμικών μου ρόλων, θεωρώ ότι η ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου με την εν λόγω χώρα, ιδίως σχετικά με ζητήματα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τα κράτη της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ), αποτελεί προτεραιότητα. Συγκεκριμένα, υποστηρίζω την απόφαση να κατευθυνθεί ένα μεγάλο μέρος των 980 εκατομμυρίων ευρώ που είναι διαθέσιμα στην ΕΕ για την περίοδο 2007-2013 στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, όπως και στη χρηματοδότηση της κατασκευής στη Νότια Αφρική των απαραίτητων υποδομών για την παροχή βασικών υπηρεσιών όσον αφορά την υγεία και την ασφάλεια. Η επιδίωξη των εν λόγω στόχων με την πραγματική συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών συνεπάγεται τη συνέχιση της πορείας με επιμονή προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας και την τοποθέτηση της εξάλειψης της πείνας και όλων των μορφών φτώχειας πάνω απ’ όλους τους άλλους στόχους.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν τη συμφωνία, καθώς θα βελτιώσει τις εμπορικές και αναπτυξιακές σχέσεις της Ευρώπης με τη Νότια Αφρική, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για την περιοχή της Νότιας Αφρικής και επίσης για εμάς.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Το 1999 σηματοδότησε τη σύναψη της αρχικής συμφωνίας για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Μαΐου 2004. Αυτή η αρχική συμφωνία είχε σαφώς οικονομικό χαρακτήρα, καθώς βασιζόταν στην ελευθέρωση του εμπορίου, και δεν άφηνε αρκετό περιθώριο για την αναπτυξιακή συνεργασία. Η αναθεώρηση της εν λόγω συμφωνίας, η οποία προβλεπόταν σε αυτήν, συνήφθη το 2009 και εισήγαγε στην αναπτυξιακή πολιτική σημαντικές τροποποιήσεις, συγκεκριμένα τη συνεργασία επί ζητημάτων που συνδέονται με τον αφοπλισμό και τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, τη συμπερίληψη της αρχής του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την αρχή της αποτελεσματικότητας της βοήθειας, ιδίως σε θέματα που αφορούν την καταπολέμηση της φτώχειας, και την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας.

Προστέθηκαν νέοι τομείς, προκειμένου να ενισχυθεί η συνεργασία: η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος· η πρόληψη των δραστηριοτήτων των μισθοφόρων· η καταπολέμηση της κατασκευής, του εμπορίου και της συσσώρευσης «φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού»· και η συνεργασία στον τομέα της μετανάστευσης. Επικροτώ την έγκριση αυτής της συμφωνίας με έναν στρατηγικό εταίρο της ΕΕ και τη θεσμοθέτηση των μη κρατικών παραγόντων ως εταίρων συνεργασίας, καθιστώντας τους ως εκ τούτου επιλέξιμους για χρηματοδοτική βοήθεια.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Υποστήριξα τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την τροποποίηση των διατάξεων της συμφωνίας για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τη συνεργασία στον τομέα των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και της ασφάλειας. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να εισαχθεί στην αναπτυξιακή συνεργασία μια προσέγγιση με βάση το αποτέλεσμα, εάν επιθυμούμε να σημειώσουμε πρόοδο όσον αφορά την επίτευξη των αναπτυξιακών μας στόχων της Χιλιετίας. Ο κύριος στόχος της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης αντιμετωπίζει το καίριο πρόβλημα της οικονομικής ανάπτυξης της Νότιας Αφρικής. Επί σειρά ετών, υπήρχαν εκκλήσεις για την ανάπτυξη μιας αντίληψης για την εγκαθίδρυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη χώρα. Η ΕΕ, η οποία αποτελεί τον σημαντικότερο εμπορικό εταίρο της Νότιας Αφρικής, μπορεί να παράσχει πολύτιμη βοήθεια στη διαδικασία του οικονομικού και κοινωνικού μετασχηματισμού.

  Iva Zanicchi (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την έκθεση της κ. Joly σχετικά με την αναθεώρηση της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2004.

Στην πραγματικότητα, ο στόχος της προαναφερθείσας αναθεώρησης είναι η επεξεργασία νέων δυνατοτήτων για την ελευθέρωση του εμπορίου σε συγκεκριμένους τομείς και, ταυτόχρονα, την προσαρμογή της συμφωνίας στο μεταβαλλόμενο διεθνές πλαίσιο. Κατά τη γνώμη μου, είναι ζωτικής σημασίας να τονισθεί ότι αυτή η αναθεώρηση θέτει τα θεμέλια για τη βελτίωση και την εμβάθυνση του διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νότιας Αφρικής σχετικά με σημαντικά ζητήματα όπως η μετανάστευση, η εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας και η ασφάλεια.

Σύσταση: Μαρία-Ελένη Κοππά (A7-0372/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι οι τέσσερις συμφωνίες που συμπεριλαμβάνονται στην πρόταση της Επιτροπής παρέχουν τη δυνατότητα ενίσχυσης της συμβολής της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών/Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων εντός του ΕΟΧ, υπερψηφίζω την παρούσα έκθεση.

Αξίζει να τονισθεί η συμφωνία μεταξύ της ΕΕ, της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας και η συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Νορβηγίας, δύο χρηματοδοτικοί μηχανισμοί για την περίοδο 2009-2014 οι οποίοι παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 31% του χρηματοδοτικού μηχανισμού ΕΟΧ και αύξηση κατά 22% του νορβηγικού χρηματοδοτικού μηχανισμού σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο. Οι εν λόγω πόροι είναι διαθέσιμοι στην Ισλανδία, τα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη, και στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, συμβάλλοντας στην αποκατάσταση ορισμένων ευρωπαϊκών οικονομιών που αποδυναμώθηκαν περισσότερο από την κρίση.

  Diane Dodds (NI), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα την παρούσα έκθεση, καθώς αμφισβητώ την ορθότητα της χορήγησης οιωνδήποτε παραχωρήσεων υπέρ της Ισλανδίας σχετικά με την εισαγωγή αλιευτικών προϊόντων στην ΕΕ όταν εξακολουθεί να εμμένει στην προσέγγισή της σχετικά με τη διαχείριση του σκουμπριού, με τον αρνητικό αντίκτυπο που πιθανόν έχει αυτό στους πελαγικούς αλιείς της ΕΕ. Η συμφωνία που συνήφθη το 1994 επιτρέπει στην Ισλανδία, το Λιχνενστάιν και τη Νορβηγία να συμμετάσχουν στην ενιαία αγορά της ΕΕ χωρίς τη συμβατική προσχώρηση στην ΕΕ. Σε αντάλλαγμα, είναι υποχρεωμένες να εγκρίνουν το σύνολο της νομοθεσίας της ΕΕ σχετικά με την ενιαία αγορά πλην των νομοθετημάτων εκείνων που σχετίζονται με τη γεωργία και την αλιεία. Η Ισλανδία μπορεί να εξάγει αλιευτικά προϊόντα στην ΕΕ άνευ δασμών.

Είναι δύσκολο να αποδεχτούμε ότι, αν και αγνόησε επιδεικτικά τη διεθνή διαχείριση του αποθέματος σκουμπριού και έχοντας δηλώσει, το 2010, 100.000 τόνους αλιευμάτων, η Ισλανδία έχει την ελευθερία να εξαγάγει το σύνολο των αλιευμάτων της σκουμπριού στην ΕΕ. Ενώ οι παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας που χορηγήθηκαν υπέρ της Ισλανδίας μπορεί να παρέμειναν αμετάβλητες στη νέα συμφωνία, η συμπεριφορά της Ισλανδίας όσον αφορά τη διαχείριση των αλιευμάτων έχει αναμφίβολα μεταβληθεί και, υπό το πρίσμα αυτό, διερωτώμαι αν θα έπρεπε να επικυρωθεί αυτή η συμφωνία.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο στόχος του παρόντος ψηφίσματος είναι να παράσχει στήριξη στις τέσσερις συμφωνίες μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας, οι οποίες αποσκοπούν στην καθιέρωση της συμβολής των εν λόγω χωρών στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και στην ενίσχυσή της υπό το πρίσμα της προηγούμενης περιόδου. Η παρούσα πρόταση ενισχύει τη συμβολή των εν λόγω κρατών και δεν μεταβάλλει σημαντικά τις παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας. Εν προκειμένω, η περίοδος από το 2009 έως το 2014 αποτελεί ουσιαστικά μια ανανέωση αυτού που συμφωνήθηκε για την προηγούμενη περίοδο, από το 2004 έως το 2009. Η ομόφωνη απόφαση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και της Επιτροπής Αλιείας είναι ενδεικτική του μη αμφιλεγόμενου χαρακτήρα αυτού του ζητήματος.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Επιτροπή έχει καταθέσει πρόταση για τέσσερις συμφωνίες στο Κοινοβούλιο. Δύο από τις εν λόγω συμφωνίες, για χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την περίοδο 2009-2014, παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αφορούν μία συμφωνία μεταξύ της ΕΕ, της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας η οποία αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 31% του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), και μία άλλη σχετικά με μια συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Νορβηγίας η οποία αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 22% του νορβηγικού χρηματοδοτικού μηχανισμού. Οι άλλες δύο συμφωνίες αφορούν τις παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας υπέρ της Ισλανδίας και της Νορβηγίας μεταξύ του 2009 και του 2014, και προβλέπουν την ανανέωσή τους.

Οι παραχωρήσεις παραμένουν ίδιες για την Ισλανδία. Για τη Νορβηγία, έχουν αυξηθεί ελαφρώς, θα υπάρξει επομένως πρόβλεψη για την ανανέωση της ισχύος του καθεστώτος διαμετακόμισης το οποίο έληξε στις 30 Απριλίου 2009.

Υπερψηφίζω την πρόταση, διότι τα κεφάλαια ΕΟΧ θα είναι διαθέσιμα στα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη, καθώς και στην Πορτογαλία, όπως και στην Ελλάδα και την Ισπανία, και οι τομείς που πρόκειται να χρηματοδοτηθούν περιλαμβάνουν το περιβάλλον, ιδίως την κλιματική αλλαγή και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την κοινωνία των πολιτών και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η σύναψη αυτής της συμφωνίας, που εγκρίθηκε εδώ σήμερα, έπεται της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) η οποία έχει τεθεί σε ισχύ από το 1994, καλύπτοντας τα κράτη του ΕΟΧ/Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών. Την περίοδο εκείνη, συμφωνήθηκαν από τα εν λόγω κράτη οι πενταετείς συνεισφορές, προκειμένου να μειωθούν οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες εντός του ΕΟΧ· φυσικά, υποστηρίζουμε αυτόν τον στόχο. Η χρηματοδότηση γι’ αυτήν την πενταετή περίοδο (2009-2014) έχει υπερδιπλασιάσει τα κεφάλαια που είναι διαθέσιμα για την προηγούμενη περίοδο.

Αυτά τα κεφάλαια ΕΟΧ θα είναι διαθέσιμα στα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη, καθώς και στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία, και μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε ορισμένους σημαντικούς τομείς, που περιλαμβάνουν την περιβαλλοντική προστασία, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Δεδομένης της διεύρυνσης της ΕΕ και της επιδείνωσης της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης σε πολλές από τις χώρες της, όπως συμβαίνει με την Πορτογαλία, θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να αυξηθούν τα εν λόγω κεφάλαια.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Ως πρόεδρος της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με την Ελβετία, την Ισλανδία και τη Νορβηγία και της Μεικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, επικροτώ την παρούσα έκθεση. Εγώ ήμουν εκείνος που εκπόνησε τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Αλιείας σχετικά με την έκθεση.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την έκθεση Κοππά για τη θέσπιση χρηματοδοτικού μηχανισμού σχετικά με την αλιεία. Ωστόσο, αυτό δεν υποδηλώνει ότι όλα πάνε καλά όσον αφορά τα ζητήματα της αλιείας ΕΕ-ΕΟΧ. Η άρνηση της Ισλανδίας να καταλήξει σε συμφωνία με την ΕΕ και τη Νορβηγία σε σχέση με το σκουμπρί είναι άκρως λυπηρή και παροτρύνω σθεναρά όλα τα μέρη να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με το παρόν έγγραφο, διότι μετά τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) το 1994, τα κράτη που ανήκουν ταυτόχρονα στον ΕΟΧ και στην ΕΖΕΣ («κράτη ΕΟΧ-ΕΖΕΣ», δηλαδή η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και η Νορβηγία) έχουν συμβάλει στην άμβλυνση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον ΕΟΧ. Η πλέον πρόσφατη πενταετής περίοδος χρηματοδοτικών συνεισφορών έληξε το 2009 (1,467 δισεκατομμύρια ευρώ). Η τρέχουσα πρόταση της Επιτροπής περιλαμβάνει τέσσερις συμφωνίες. Οι συμφωνίες αυτές παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο απαρτίζεται από αύξηση κατά 31% του χρηματοδοτικού μηχανισμού ΕΟΧ και από αύξηση κατά 22% του νορβηγικού χρηματοδοτικού μηχανισμού, σε σύγκριση με την περίοδο 2004-2009. Το αποτέλεσμα αυτό ανταποκρίνεται στις διαπραγματευτικές οδηγίες που συμφωνήθηκαν από το Συμβούλιο, το οποίο ζήτησε να υπάρξει «σημαντική αύξηση» των σχετικών κονδυλίων. Τα κεφάλαια ΕΟΧ θα είναι διαθέσιμα στα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη, καθώς και στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία. Οι τομείς προτεραιότητας περιλαμβάνουν το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την κοινωνία των πολιτών, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Τα κονδύλια που έχουν δεσμευθεί για τη Νορβηγία θα είναι διαθέσιμα στα 12 πιο πρόσφατα κράτη μέλη. Οι τομείς προτεραιότητας περιλαμβάνουν τη δέσμευση και αποθήκευση του άνθρακα, την καινοτομία στον τομέα της «πράσινης» βιομηχανίας, την έρευνα και υποτροφίες, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη, τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις, την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας και τον τριμερή διάλογο. Δύο πρωτόκολλα σχετικά με ορισμένες παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας υπέρ της Ισλανδίας και της Νορβηγίας για την περίοδο 2009-2014 προβλέπουν την ανανέωση των προηγουμένων πρωτοκόλλων 2004-2009, με τις ίδιες παραχωρήσεις για την Ισλανδία, και με μια σχετικά μέτρια αύξηση των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας, βάσει των οποίων η Νορβηγία θα ανανεώσει την ισχύ του καθεστώτος διαμετακόμισης προϊόντων αλιείας.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Υποστηρίζω τη συμφωνία μεταξύ της ΕΕ, της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας σχετικά με τη συνέχιση του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), καθώς θα πρέπει να εργαζόμαστε όλοι για τη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων εντός του ΕΟΧ. Το συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 31% ή 22% την τελευταία πενταετή περίοδο. Η επέκταση των πρωτοκόλλων σχετικά με τις παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας και την πρόσβαση στην αγορά αποτελούν σημαντικές, μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Σήμερα, το Κοινοβούλιο υπερψήφισε τη συμφωνία που προτάθηκε από την Επιτροπή σχετικά, αφενός, με τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την περίοδο 2009-2014 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλανδίας, του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας και, αφετέρου, με μια συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νορβηγίας. Οι συμφωνίες προβλέπουν αύξηση του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου για την κλιματική αλλαγή και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την κοινωνία των πολιτών, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Σε πρακτικό επίπεδο, παρέχει ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τα 12 κράτη που εντάχθηκαν τελευταία στην Ένωση, συν την Ισπανία, την Ελλάδα και την Πορτογαλία, είναι οι χώρες που θα έχουν τη δυνατότητα να επωφεληθούν από τα εν λόγω κεφάλαια. Υπερψήφισα συνεπώς την έκθεση, επειδή θεωρώ ότι θα πρέπει να υποστηρίξουμε την οικονομική συνεργασία και επειδή δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε ότι η ευημερία ενός κράτους μέλους συμβάλλει στη βελτίωση της οικονομίας ολόκληρης της Ευρώπης και, ως εκ τούτου, της ποιότητας ζωής των 500 εκατομμυρίων πολιτών της.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την παρούσα πρόταση η οποία παρέχει την ευκαιρία ενίσχυσης της συμβολής των χωρών ΕΟΧ-ΕΖΕΣ στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο. Στο μεταξύ, οι παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας παραμένουν αμετάβλητες για την Ισλανδία και σημειώνεται μια μέτρια αύξηση των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι συμφωνίες αυτές παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο απαρτίζεται από αύξηση κατά 31% του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) και από αύξηση κατά 22% του νορβηγικού χρηματοδοτικού μηχανισμού. Αξίζει να επισημανθεί ότι τα κεφάλαια ΕΟΧ θα πρέπει να διοχετευτούν προς τη χρηματοδότηση της περιβαλλοντικής προστασίας, της κλιματικής αλλαγής και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της κοινωνίας των πολιτών, της ανθρώπινης και κοινωνικής ανάπτυξης και της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς ως τομέων προτεραιότητας. Οι νορβηγικοί χρηματοδοτικοί πόροι θα διοχετευτούν στους τομείς προτεραιότητας που περιλαμβάνουν τη δέσμευση και αποθήκευση του άνθρακα, την καινοτομία στον τομέα της «πράσινης» βιομηχανίας, την έρευνα και υποτροφίες, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη, τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις, την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας και τον τριμερή διάλογο.

Τα δύο πρωτόκολλα σχετικά με ορισμένες παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας υπέρ της Ισλανδίας και της Νορβηγίας για την περίοδο 2009-2014 προβλέπουν την ανανέωση των προηγουμένων πρωτοκόλλων 2004-2009, με τις ίδιες παραχωρήσεις για την Ισλανδία, και με μια σχετικά μέτρια αύξηση των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας, βάσει των οποίων η Νορβηγία θα ανανεώσει την ισχύ της συμφωνίας διαμετακόμισης προϊόντων αλιείας.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα έκθεση δίνει το πράσινο φως για την ανανέωση των συμφωνιών σχετικά με τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ). Μετά τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας για τον ΕΟΧ το 1994, τα κράτη που ανήκουν ταυτόχρονα στον ΕΟΧ και στην ΕΖΕΣ («κράτη ΕΟΧ-ΕΖΕΣ», δηλαδή, επί του παρόντος, η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και η Νορβηγία) έχουν συμβάλει στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον ΕΟΧ. Οι σχετικές συνεισφορές συμφωνούνταν ανέκαθεν για περιόδους πέντε ετών, και τώρα ο στόχος είναι η ανανέωση των συμφωνιών για την περίοδο 2009-2014. Παράλληλα με τις εν λόγω διαπραγματεύσεις, αν και ανεξάρτητα από αυτές, εγκαινιάστηκαν επίσης διαπραγματεύσεις κατ’ εφαρμογή των δύο διμερών πρωτοκόλλων για θέματα αλιείας με την Ισλανδία και τη Νορβηγία, και ολοκληρώθηκαν στις 18 Δεκεμβρίου 2009. Όσον αφορά την έκβαση των προαναφερθεισών διαπραγματεύσεων, αξίζει να τονισθεί, ειδικότερα, η σημαντική αύξηση του χρηματοδοτικού μηχανισμού, παρόλο που η θέση της Ισλανδίας παραμένει αμετάβλητη λόγω της σοβαρής κρίσης που διέρχεται. Όσον αφορά τις συμφωνίες σχετικά με ορισμένες παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας υπέρ της Ισλανδίας και της Νορβηγίας για την περίοδο 2009-2014, συμμερίζομαι την ευνοϊκή γνωμοδότηση της Επιτροπής Αλιείας, η οποία τονίζει τη μέτρια αύξηση των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας, βάσει των οποίων η Νορβηγία θα ανανεώσει την ισχύ του καθεστώτος διαμετακόμισης προϊόντων αλιείας που έληξε στις 30 Απριλίου 2009. Για τους λόγους αυτούς, υπερψήφισα την παρούσα έκθεση.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Μετά τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) το 1994, τα κράτη που ανήκουν ταυτόχρονα στον ΕΟΧ και στην ΕΖΕΣ («κράτη ΕΟΧ-ΕΖΕΣ», δηλαδή, επί του παρόντος, η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και η Νορβηγία) έχουν συμβάλει στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον ΕΟΧ. Οι σχετικές συνεισφορές συμφωνούνταν ανέκαθεν για περιόδους πέντε ετών, και τώρα οι συμφωνίες που συνήφθησαν σχετικά με τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την περίοδο 2009-2014 βρίσκονται υπό συζήτηση, παράλληλα με την ανανέωση των δύο διμερών πρωτοκόλλων σχετικά με τις παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας με την Ισλανδία και τη Νορβηγία. Δεν επήλθαν σημαντικές τροποποιήσεις στα εν λόγω πρωτόκολλα σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο, με τις παραχωρήσεις υπέρ της Ισλανδίας να παραμένουν αμετάβλητες και εκείνες υπέρ της Νορβηγίας να αυξάνονται μόνο ελαφρώς. Οι συμφωνίες για τη θέσπιση χρηματοδοτικών μηχανισμών οδήγησαν σε σημαντική ενίσχυση της συνεισφοράς από τα κράτη ΕΟΧ-ΕΖΕΣ για την περίοδο 2004-2009, προβλέποντας ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα είναι διαθέσιμο στα 12 νεότερα κράτη μέλη, καθώς και στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι τομείς προτεραιότητας που περιλαμβάνουν την περιβαλλοντική προστασία, την κλιματική αλλαγή και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η παρούσα πρόταση παρέχει την ευκαιρία: ενίσχυσης της συμβολής των χωρών ΕΟΧ-ΕΖΕΣ στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο· σημαντικής αύξησης των χρηματοδοτικών μηχανισμών σε σύγκριση με τις αμετάβλητες παραχωρήσεις υπέρ της Ισλανδίας και μέτριας αύξησης των παραχωρήσεων υπέρ της Νορβηγίας. Πρότεινα, συνεπώς, στην Επιτροπή Αλιείας να γνωμοδοτήσει θετικά για την πρόταση της Επιτροπής COM(2010)234.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Υποστήριξα την παρούσα σύσταση, διότι αντιπροσωπεύει την ευκαιρία ενίσχυσης της συμβολής των χωρών της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) στη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ). Οι παραχωρήσεις στον τομέα της αλιείας παραμένουν αμετάβλητες για την Ισλανδία, ενώ εκείνες υπέρ της Νορβηγίας έχουν αυξηθεί ελαφρώς.

Οι δύο συμφωνίες για χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την περίοδο 2009-2014 μεταξύ ΕΕ, Ισλανδίας, Λιχτενστάιν και Νορβηγίας, και ΕΕ και Νορβηγίας, παρέχουν ένα συνολικό «πακέτο» 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, με σημαντικές αυξήσεις σε σύγκριση με την περίοδο 2004-2009. Τώρα πρέπει να εργασθούμε προκειμένου να επιλύσουμε τις διαφορές που εξακολουθούν να υπάρχουν μεταξύ της ΕΕ, της Ισλανδίας και της Νορβηγίας επί θεμάτων που αφορούν τη διαχείριση της θαλάσσιας ζωής, ιδίως την φαλαινοθηρία.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα τη συμφωνία αυτή η οποία θα ενισχύσει τη συμβολή των χωρών ΕΟΧ-ΕΖΕΣ στην αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Υπερψήφισα τη συμφωνία, διότι συνιστά άλλο ένα λογικό βήμα προς την εναρμόνιση της συνεργασίας μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών. Ως αντιπρόεδρος της αντιπροσωπείας, χαίρομαι ιδιαιτέρως που συνεχίζουμε προς την κατεύθυνση μιας προνομιακής εταιρικής σχέσης.

Σύσταση: Silvia-Adriana Ţicău (A7-0004/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψηφίζω την παρούσα σύσταση, καθώς αυτή η «οριζόντια» συμφωνία επιτρέπει την κατάργηση των εθνικών περιορισμών στις τρέχουσες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας, ωφελώντας ολόκληρο τον ευρωπαϊκό κλάδο των αερομεταφορών. Επιπλέον, μια συμφωνία αυτού του είδους διευκολύνει την αποκατάσταση μιας στερεής νομικής βάσης για τις συνδέσεις μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών, πράγμα που θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών ΕΕ-Βραζιλίας στον εν λόγω τομέα. Διαβλέπω ότι αυτή η συμφωνία θα δημιουργήσει οφέλη για τους καταναλωτές με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ, θα προαγάγει την απασχόληση και θα παράσχει νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποκλειστική αρμοδιότητα για ορισμένες εξωτερικές πτυχές της πολιτικής των αερομεταφορών, ήταν αναγκαίο από νομικής άποψης να αντικατασταθούν οι δώδεκα διμερείς συμφωνίες που σύναψαν κράτη μέλη με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βραζιλίας από συμφωνίες που διαπραγματεύτηκε και σύναψε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατόπιν της έγκρισης του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπραγματεύτηκε τη συμφωνία που αποφάσισα να υποστηρίξω σήμερα. Η συμφωνία θα προλειάνει το έδαφος για μια «ολοκληρωμένη συμφωνία στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών με τη Βραζιλία στη βάση ενός σταδιακού ανοίγματος της αγοράς και μιας ρυθμιστικής συνεργασίας και σύγκλισης». Αυτή η μελλοντική συμφωνία θα έχει ως αποτέλεσμα καλύτερες υπηρεσίες για τους ταξιδιώτες και μια ισχυρότερη θέση για τους ευρωπαϊκούς αερομεταφορείς.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Θεωρώ ότι η συμφωνία σχετικά με τις αεροπορικές συνδέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας παρέχει μια στερεή νομική βάση και συνιστά ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην πορεία σύσφιγξης των αεροπορικών επαφών ΕΕ-Βραζιλίας. Πιστεύω ότι η εν λόγω συμφωνία θα επιτρέψει την περαιτέρω ενίσχυση της αεροπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών και την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη σύναψη μιας παγκόσμιας διμερούς συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την παρούσα σύσταση, καθώς πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών, και θα οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ των δύο πλευρών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία που εγκρίναμε σήμερα αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών. Αναμένεται ότι η εν λόγω συμφωνία θα μπορούσε να οδηγήσει σε οφέλη για τους καταναλωτές με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς και στην προαγωγή της απασχόλησης, και στην παροχή νέων επιχειρηματικών ευκαιριών για τους αερομεταφορείς της ΕΕ και πλεονεκτημάτων σε όσους ταξιδεύουν μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας. Δεδομένων των ιδιαίτερων δεσμών που συνδέουν την Πορτογαλία και τη Βραζιλία, επικροτώ τη σύναψη αυτής της συμφωνίας, η οποία θα δημιουργήσει μια νέα στενή σχέση μεταξύ της Ευρώπης και της Βραζιλίας, με όλα τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά οφέλη που μπορεί αυτό να επιφέρει.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2009, μετέβαλε ουσιαστικά τις εξουσίες των διάφορων θεσμικών οργάνων της ΕΕ, ιδίως του Κοινοβουλίου, το οποίο, στο νέο θεσμικό πλαίσιο, καλείται να αποφαίνεται για θέματα τα οποία δεν υπάγονταν κατά το παρελθόν στην αρμοδιότητά του, όπως στην προκειμένη περίπτωση μιας διεθνούς συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές.

Η εν λόγω συμφωνία, η οποία συνήφθη στις 14 Ιουλίου 2010, αποσκοπεί στην αντικατάσταση των διατάξεων που περιέχονται στις διμερείς συμφωνίες περί αεροπορικών μεταφορών μεταξύ 12 κρατών μελών και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας με μια διμερή συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας. Υποστηρίζω αυτήν τη συμφωνία, διότι συνιστά ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως με τις προηγούμενες συμφωνίες οι οποίες καλύπτουν τον ίδιο τομέα και εγκρίθηκαν πρόσφατα από το Κοινοβούλιο, και δεδομένου του συγκεκριμένου πλαισίου στο οποίο δραστηριοποιείται η πολιτική αεροπορία, η παρούσα πρόταση εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της και τις πιθανές συνέπειές της. Αφορά ένα ζήτημα με σαφή αντίκτυπο στους αερομεταφορείς, σε έναν τομέα ο οποίος είναι, για διάφορους λόγους, στρατηγικής σημασίας για τη διαφύλαξη των εθνικών συμφερόντων. Στην περίπτωση της Βραζιλίας, αυτή η ανησυχία καθίσταται ακόμα πιο πιεστική. Ο σκοπός της είναι σαφής, και η εισηγήτρια δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια να τον αποκρύψει: ο στόχος είναι να ανοίξει η αγορά, προκειμένου να δημιουργηθούν «νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ».

Γνωρίζουμε ότι η υποτιθέμενη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού για τις διάφορες ευρωπαϊκές εταιρείες συμβάλλει στη διαδικασία διευκόλυνσης της μονοπωλιακής συγκέντρωσης του τομέα, η οποία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, όπως και στην επακόλουθη μείωση της ικανότητας των κρατών μελών να υπερασπιστούν τους αερομεταφορείς που φέρουν τη σημαία τους και, ως εκ τούτου, τα νόμιμα συμφέροντά τους, σε αρκετά επίπεδα. Ο «ελεύθερος ανταγωνισμός», ο οποίος αναφέρεται συνεχώς και θεωρείται ιερός και απαραβίαστος, καθίσταται αντικείμενο υπεράσπισης με κάθε κόστος, και αποτελεί για μία ακόμη φορά τον πυλώνα στήριξης αυτής της πρωτοβουλίας. Το αποτέλεσμα γι’ αυτόν τον τομέα δεν διαφέρει σημαντικά από το αποτέλεσμα για άλλους τομείς: η μονοπωλιακή συγκέντρωση που καταλήγει πάντοτε να επιβάλλεται σε αυτές τις περιπτώσεις.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Από κοινού με τους ιταλούς συναδέλφους μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), αποφάσισα να απόσχω από τη σημερινή ψηφοφορία επί των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών μεταφορών. Ο λόγος είναι το περιεχόμενο του ψηφίσματος σχετικά με την υπόθεση του Cesare Battisti. Θα προτιμούσα να είχε αναβληθεί η ψηφοφορία πριν από τη νέα απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστηρίου της Βραζιλίας σχετικά με την έκδοση του Cesare Battisti, ενός εγκληματία.

Δεδομένου του μη επείγοντος χαρακτήρα του θέματος, η αναβολή του για την επόμενη περίοδο συνόδου ή για εκείνη του Απριλίου αναμφίβολα δεν θα αποτελούσε πρόβλημα, ιδίως εάν αναλογιστούμε τον πόνο των οικογενειών των θυμάτων αυτού του κατά συρροή δολοφόνου. Αυτές ακριβώς οι οικογένειες περιμένουν 31 χρόνια να αποδοθεί δικαιοσύνη και να εκτίσει ο Cesare Battisti την ποινή που επέβαλε το δικαστικό σύστημα της Ιταλίας στις δικές μας φυλακές.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με την παρούσα έκθεση, διότι η ΕΕ έχει αποκλειστική αρμοδιότητα σε ό,τι αφορά τις διάφορες εξωτερικές πτυχές των αεροπορικών μεταφορών οι οποίες διέπονταν κατά παράδοση από διμερείς συμφωνίες αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών. Κατά συνέπεια, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή στις 5 Ιουνίου 2003 να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες, ούτως ώστε ορισμένες διατάξεις στις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες να αντικατασταθούν με συμφωνίες της ΕΕ. Η συμφωνία υπεγράφη στις 14 Ιουλίου 2010. Καλύπτει πτυχές όπως η ασφάλεια, η φορολόγηση αεροπορικών καυσίμων, οι κανόνες ανταγωνισμού κ.λπ. Η σύναψη αυτής της συμφωνίας αποτελεί ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην πορεία σύσφιγξης των αεροπορικών επαφών ΕΕ-Βραζιλίας που επιτρέπει την περαιτέρω ενίσχυση της αεροπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών και οδηγεί σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών. Η εν λόγω συμφωνία βασίζεται σε ένα σταδιακό άνοιγμα της αγοράς και σε μια ρυθμιστική συνεργασία και σύγκλιση. Συμφωνία αυτού του είδους αναμένεται ότι θα δημιουργήσει οφέλη για τους καταναλωτές (με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων) της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ. Προσδοκούνται επίσης θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση και σημαντικές νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ, καθώς επίσης και πλεονεκτήματα για το επιβατικό κοινό.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την «οριζόντια» συμφωνία, η οποία δεν είναι σημαντική αυτή καθαυτή, αλλά αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην πορεία σύσφιγξης των αεροπορικών επαφών ΕΕ-Βραζιλίας που επιτρέπει την περαιτέρω ενίσχυση της αεροπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών και οδηγεί σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ τους. Η ολοκληρωμένη συμφωνία στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών θα πρέπει να βασισθεί σε ένα σταδιακό άνοιγμα της αγοράς και σε μια ρυθμιστική συνεργασία και σύγκλιση. Τα οφέλη για την ΕΕ θα είναι περισσότερα δρομολόγια και φτηνότερα εισιτήρια για τους καταναλωτές.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η αποχή μου από την ψηφοφορία επί της έκθεσης σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές εκφράζει μια θέση που υπερβαίνει το πεδίο του ζητήματος.

Αποδοκιμάζω τη συμπεριφορά της κυβέρνησης της Βραζιλίας στην υπόθεση του Cesare Battisti. Η έκδοση –διαδικασίες που καθορίζονται σε μια διμερή συμφωνία– θα έπρεπε να έχει εγκριθεί. Η ερμηνεία την οποία παρείχαν οι δικαστικές αρχές παραβιάζει τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί. Η ποινή –την οποία ο κ. Battisti θα έπρεπε να εκτίει στην Ιταλία– επιβλήθηκε από έναν κοινό δικαστή, εφαρμόζοντας τη συνήθη νομοθεσία σε ένα κοινό έγκλημα: τη μαζική δολοφονία. Είναι δύσκολο να υποστηριχθούν οι διεθνείς σχέσεις, όπως εκείνες που καθορίζονται στις εκθέσεις επί των οποίων ψηφίζει το Κοινοβούλιο, με μια χώρα που σέβεται τις συμφωνίες και η οποία, πρωτίστως, λαμβάνει θέση σχετικά με το θεμελιώδες δικαίωμα στην προστασία της ζωής.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ τασσόταν πάντα υπέρ του ελεύθερου ανταγωνισμού. Συνεπώς, η εντολή που ανατέθηκε στην Επιτροπή στις 15 Οκτωβρίου 2010 για να διαπραγματευτεί ολοκληρωμένη συμφωνία στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών με τη Βραζιλία στη βάση ενός σταδιακού ανοίγματος της αγοράς και μιας ρυθμιστικής συνεργασίας και σύγκλισης είναι απολύτως εύλογη. Η εν λόγω συμφωνία παρέχει σε όλους τους αερομεταφορείς της ΕΕ πρόσβαση χωρίς διακρίσεις στις συνδέσεις με τη Βραζιλία και αντικαθιστά ή συμπληρώνει τις διατάξεις των τρεχουσών 14 διμερών συμφωνιών σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας.

Πρόκειται για ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών ΕΕ-Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών που επιτρέπει την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών σε αυτό το επίπεδο και οδηγεί σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ Βραζιλίας και ΕΕ. Όλοι οι καταναλωτές επωφελούνται από την εν λόγω νέα συμφωνία, η οποία προσφέρει τη δυνατότητα παροχής φτηνότερων εισιτηρίων στις αερομεταφορές προς τη Βραζιλία.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Απείχα από τη σύσταση που κατέθεσε η κ. Macovei, από κοινού με τις δύο άλλες εκθέσεις, υπό το πρίσμα της συμπεριφοράς των αρχών της Βραζιλίας στην υπόθεση του Cesare Battisti. Η μη έκδοση ενός τρομοκράτη –ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως τέτοιος από τη Βραζιλία– πρέπει να ληφθεί υπόψη. Για τον λόγο αυτόν, από κοινού με την υπόλοιπη ιταλική αντιπροσωπεία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), αποφάσισα να απόσχω από το σχέδιο απόφασης σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας σχετικά με τις θεωρήσεις βραχείας διαμονής για επαγγελματικούς και τουριστικούς λόγους, καθώς και την έκθεση για τη βελτίωση των συμφωνιών σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Σαφώς, οι ενέργειές μας δεν αποτελούν έκφραση της διαφωνίας μας με το περιεχόμενο των εκθέσεων, αλλά ένα πολιτικό μήνυμα μέσω του οποίου, για μία ακόμη φορά, θελήσαμε να επαναλάβουμε την απογοήτευσή μας σχετικά με τη συμπεριφορά των αρχών της Βραζιλίας στην υπόθεση του Cesare Battisti.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Με την υπερψήφιση της παρούσας έκθεσης, παρέχουμε την απαραίτητη ευνοϊκή γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη διεθνή συμφωνία που συνήφθη μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Είναι μια «οριζόντια» συμφωνία με τη Βραζιλία η οποία θα καθιερώσει μια στερεή νομική βάση για τις συνδέσεις μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών. Πρόκειται για ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην πορεία σύσφιγξης των επαφών ΕΕ-Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών και θα επιτρέψει την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών σε αυτό το επίπεδο και θα οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών. Θεωρείται ότι αυτή η συμφωνία μπορεί να δημιουργήσει οφέλη για τους καταναλωτές με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ. Θα υπάρξει θετικός αντίκτυπος στην απασχόληση, και ευελπιστούμε ότι θα προκύψουν νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ, με πλεονεκτήματα για όσους ταξιδεύουν μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Βάσει των ανωτέρω, συμφωνώ με την εισηγήτρια επί της πρότασης να εγκρίνει το Κοινοβούλιο αυτήν τη συμφωνία και του αιτήματος να ολοκληρώσει το Συμβούλιο αυτήν τη διαδικασία χωρίς άσκοπη χρονοτριβή.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένων των σημαντικών δεσμών που συνδέουν την Πορτογαλία και τη Βραζιλία, επικροτώ φυσικά την έγκριση της παρούσας έκθεσης. Θα αντικαταστήσει ορισμένες διατάξεις που περιέχονται στις δώδεκα διμερείς συμφωνίες περί αεροπορικών μεταφορών μεταξύ κρατών μελών και Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας. Αυτή η συμφωνία παρέχει τη βάση για σύσφιγξη των επαφών μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στον τομέα των αερομεταφορών και αναμένεται να επιφέρει σημαντικά οφέλη για τους καταναλωτές με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς και νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η «οριζόντια» συμφωνία με τη Βραζιλία θα αποκαταστήσει μια στερεή νομική βάση για τις αεροπορικές συνδέσεις της ΕΕ με τη Βραζιλία. Πρόκειται για ένα σημαντικό πρώτο βήμα στη πορεία σύσφιγξης των αεροπορικών επαφών ΕΕ-Βραζιλίας που επιτρέπει την περαιτέρω ενίσχυση της αεροπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών και οδηγεί σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ Βραζιλίας και Ευρώπης. Κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στις 15 Οκτωβρίου 2010, το Συμβούλιο Μεταφορών της ΕΕ ανέθεσε εντολή στην Επιτροπή για να διαπραγματευτεί ολοκληρωμένη συμφωνία στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών με τη Βραζιλία στη βάση ενός σταδιακού ανοίγματος της αγοράς και μιας ρυθμιστικής συνεργασίας και σύγκλισης.

Συμφωνία αυτού του είδους αναμένεται ότι θα δημιουργήσει οφέλη για τους καταναλωτές (με τη μορφή φτηνότερων εισιτηρίων) της τάξης των 460 εκατομμυρίων ευρώ. Προσδοκούνται επίσης θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση και σημαντικές νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους αερομεταφορείς της ΕΕ, καθώς επίσης και πλεονεκτήματα για το επιβατικό κοινό.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα αυτήν τη συμφωνία η οποία θα ενθαρρύνει την περαιτέρω συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας στο πεδίο της πολιτικής αεροπορίας. Ο κλάδος των αερομεταφορών της ΕΕ θα επωφεληθεί από την άρση των περιορισμών εθνικότητας μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας είναι πάρα πολύ σημαντικές στο τρέχον πλαίσιο των ευρωπαϊκών εξωτερικών σχέσεων. Αυτή η συμφωνία, η οποία θεωρώ ότι συνιστά το πρώτο βήμα από τα πολλά που θα ακολουθήσουν στην πορεία προς μια νέα πολιτική της ΕΕ για την πολιτική αεροπορία με τη Βραζιλία, πρόκειται να διαμορφώσει το γενικό πλαίσιο για την ανάπτυξη των σχέσεων στο εν λόγω πεδίο. Αποκαλείται «οριζόντια» συμφωνία, διότι δημιουργεί μια στερεή νομική βάση για ορισμένες πτυχές της πολιτικής αεροπορίας μεταξύ των δύο πλευρών, αντικαθιστώντας τις παραδοσιακές διμερείς συμφωνίες με διατάξεις για γενική και ομοιόμορφη εφαρμογή σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ που προβλέπονται στην εν λόγω συμφωνία.

Το σχέδιο σύστασης, για το οποίο ήμουν ο σκιώδης εισηγητής, επικροτεί τους όρους της συμφωνίας, η οποία επιλαμβάνεται σημαντικών ζητημάτων όπως η ασφάλεια και η επιβολή φόρων στα καύσιμα, για γενική εφαρμογή σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή επικράτεια, και η απαίτηση συμμόρφωσης με τους κανόνες ανταγωνισμού της ΕΕ.

Θεωρώ ότι η συμφωνία θα προλειάνει το έδαφος για νέα οικονομικά πλεονεκτήματα, τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους αερομεταφορείς, και θα συσφίξει τις σχέσεις συνεργασίας μεταξύ αμφότερων των διατλαντικών πλευρών, συνιστώντας συνεπώς πλεονέκτημα για την ΕΕ. Για τους ανωτέρω λόγους, υπερψήφισα το έγγραφο.

Σύσταση: Wim van de Camp (A7-0007/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Λαμβάνοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου (07853/2010), το σχέδιο συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013, και την αίτηση έγκρισης που υπέβαλε το Συμβούλιο σύμφωνα με τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εντός του νομικού πλαισίου και σύμφωνα με σύσταση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, υποστηρίζω τη σύναψη αυτής της συμφωνίας.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Υποστηρίζω τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ισλανδίας, της Νορβηγίας, της Ελβετίας και του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013. Οι χώρες που συμμετέχουν στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν θα πρέπει να συμμετάσχουν στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων, σύμφωνα με την απόφαση που συστήνει το εν λόγω ταμείο. Αυτή η συμφωνία θα πρέπει, συνεπώς, να προβλέπει την εφαρμογή των προτύπων στις επικράτειες των συμμετεχόντων χωρών, προκειμένου να επιτραπεί στην Επιτροπή να αναλάβει την τελική ευθύνη για την εφαρμογή του προϋπολογισμού του ταμείου στα εν λόγω κράτη. Λαμβάνει υπόψη πτυχές που άπτονται της δημοσιονομικής διαχείρισης και του ελέγχου του ταμείου και θεσπίζει επίσης τις διατάξεις σχετικά με τις χρηματοδοτικές συνεισφορές από αυτές τις χώρες στον προϋπολογισμό του ταμείου.

Θα ήθελα επίσης να τονίσω την επιλογή που έκανε το Λιχτενστάιν, μέσω μιας κοινής δήλωσης, να μην συμμετάσχει στο ταμείο, παρόλο που αυτό δεν επηρεάζει την υποχρέωσή του να συνεισφέρει οικονομικά σε αυτό, καθώς συστάθηκε προκειμένου να επιμερισθεί το βάρος και να παρασχεθεί χρηματοδοτική υποστήριξη για την υλοποίηση του κεκτημένου Σένγκεν στο πεδίο των εξωτερικών συνόρων και της πολιτικής θεωρήσεων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόταση αφορά τη σύναψη, εξ ονόματος της ΕΕ, συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν. Σε γενικές γραμμές, αυτή η συμφωνία αφορά τη συμμετοχή των εν λόγω χωρών στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων, που προκύπτει από τη συμμετοχή τους στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν. Προβλέπεται ότι θα συναφθούν περαιτέρω συμφωνίες, οι οποίες θα ορίζουν τις απαραίτητες διατάξεις για την υλοποίηση αυτής της συμμετοχής, ειδικότερα εκείνες που διασφαλίζουν την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ και εκείνες που επιτρέπουν στο Ελεγκτικό Συνέδριο να εποπτεύει την όλη διαδικασία. Η τελική έγκριση της συμφωνίας από το Συμβούλιο θα ακολουθήσει την υπερψήφιση από μέρους του Κοινοβουλίου.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η σύσταση σχετίζεται με ένα σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη θέσπιση συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013.

Δεδομένου ότι η εν λόγω συμφωνία εμπίπτει στους στόχους που οδήγησαν στην υπογραφή της Συνθήκης του Σένγκεν σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και εμπορευμάτων, δεδομένων των συμφωνιών που συνάφθηκαν κατά το παρελθόν μεταξύ της ΕΕ και των προαναφερθεισών χωρών σε σχέση με τους στόχους που ορίζονται στη Συνθήκη του Σένγκεν, και δεδομένου ότι η ΕΕ έχει δημιουργήσει ένα Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013 στο πλαίσιο του γενικού προγράμματος με τον τίτλο «Αλληλεγγύη και διαχείριση των μεταναστευτικών ροών», επικροτώ τη σύναψη αυτής της συμφωνίας, η οποία θα συμβάλει στην ενίσχυση της συνοχής εντός της Ευρώπης.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα έκθεση έπεται της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013.

Συνδέεται με τις υφιστάμενες συμφωνίες ή με εκείνες οι οποίες εξακολουθούν να εφαρμόζονται σχετικά με την κυκλοφορία και την ελευθερία των προσώπων μεταξύ των εν λόγω κρατών και των χωρών της ΕΕ.

Ως εκ τούτου, με στόχο τη στήριξη της εποπτείας των εξωτερικών συνόρων, ιδίως στο πεδίο της μετανάστευσης, η ΕΕ επιθυμεί να χορηγήσει, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, κοινοτική στήριξη από το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013. Οι στόχοι των δράσεων που ανέλαβαν εν προκειμένω η ΕΕ και η Επιτροπή επιδέχονται την κριτική μας, καθώς δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την απαράδεκτη οδηγία για την επιστροφή των λαθρομεταναστών.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Ως πρόεδρος της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με την Ελβετία, την Ισλανδία και τη Νορβηγία και της Μεικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, επικροτώ την παρούσα έκθεση.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν τη συμφωνία η οποία επιτρέπει στα κράτη που λαμβάνουν μέρος στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη της συμφωνίας του Σένγκεν να συμμετάσχουν στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007 έως 2013.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Εξετάζοντας το ζήτημα από τη σκοπιά μιας πραγματικής Ευρωπαϊκής Ένωσης –από πολιτική, οικονομική και, πρωτίστως, γεωγραφική άποψη– θεωρώ ότι είναι αναγκαίο και εξαιρετικά σημαντικό να υπερψηφίσουμε την παρούσα πρόταση, καθώς χώρες όπως η Ισλανδία, η Νορβηγία και το Λιχτενστάιν, καθώς και η Ελβετία, βρίσκονται από γεωγραφική άποψη στην Ευρώπη. Θεωρώ, συνεπώς, ότι θα πρέπει να εφαρμοσθεί μία ενιαία πολιτική διαχείρισης των συνόρων, προκειμένου να διευκολυνθεί η ολοκλήρωση και η κυκλοφορία από τη μία χώρα στην άλλη. Η σύσταση ενός ευρωπαϊκού ταμείου διαχείρισης των συνόρων θα αποτελούσε ένα εύλογο και σημαντικό μέτρο, προκειμένου να επέλθει κεντρικός συντονισμός, όσον αφορά τόσο τους πόρους όσο και την υλοποίηση των πολιτικών. Αυτό επίσης θα διευκόλυνε και θα τόνωνε τον τουρισμό και την ελεύθερη κυκλοφορία των μεταφορικών μέσων και των προσώπων.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Βάσει των νέων εξουσιών που εκχωρήθηκαν στο Κοινοβούλιο από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, έχει καταστεί αναγκαία η έγκριση του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για συμπληρωματικούς κανόνες σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013. Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων συνέστησε την έγκριση της εν λόγω συμφωνίας. Η συμφωνία προβλέπει τη συμμετοχή στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων τρίτων χωρών που συμμετέχουν στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν. Η συμμετοχή αυτή μπορεί να προκύψει μέσω περαιτέρω συμφωνιών οι οποίες θα πρέπει να επιτευχθούν προκειμένου να διασαφηνισθούν οι απαραίτητες διατάξεις γι’ αυτήν τη συμμετοχή, συμπεριλαμβανομένων διατάξεων σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ και την εξουσιοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την πραγματοποίηση του λογιστικού ελέγχου. Η συμφωνία επιτεύχθηκε μεταξύ των μερών, και δεδομένου ότι δεν υπήρξαν επικριτικά σχόλια σε καμία από τις απόψεις που εκφράστηκαν, υπερψήφισα το παρόν ψήφισμα.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Σύμφωνα με την απόφαση (ΕΚ) αριθ. 574/2007 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Μαΐου 2007 σχετικά με τη σύσταση του Ταμείου Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013, τρίτες χώρες που συμμετέχουν στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν θα πρέπει να συμμετάσχουν στο εν λόγω ταμείο. Ως εκ τούτου, προβλέπεται ότι θα συνάπτονται συμφωνίες οι οποίες θα διευκρινίζουν τους συμπληρωματικούς κανόνες που απαιτούνται για τη συμμετοχή αυτή, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων οι οποίες διασφαλίζουν την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ και την εξουσία άσκησης λογιστικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αυτή η πρόταση αφορά τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν, ο ακριβής στόχος της οποίας είναι ο καθορισμός των συμπληρωματικών κανόνων σχετικά με τη συμμετοχή των εν λόγω χωρών στο προαναφερθέν ταμείο. Θεωρώ ότι αυτό αξίζει την υποστήριξή μου, σύμφωνα με τη σύσταση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση μας κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας στην Επιτροπή LIBE (την αρμόδια επιτροπή), εμείς στην Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία αποφασίσαμε να καταψηφίσουμε την παρούσα πρόταση.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Υπερψήφισα τη συμφωνία, διότι αυτά τα κράτη δεν αποτελούν πρόβλημα όσον αφορά την ποιότητα ή την αξιοπιστία και, συνεπώς, δεν συνιστούν κίνδυνο κατά της ασφάλειας της ΕΕ.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Η σύσταση αφορά τη σύναψη συμφωνίας με τρίτες χώρες που λαμβάνουν μέρος στο σύστημα Σένγκεν, στην προκειμένη περίπτωση, την Ισλανδία, τη Νορβηγία, την Ελβετία και το Λιχτενστάιν. Πρόκειται να συμμετάσχουν στην υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν. Απαιτούνται εν προκειμένω συμπληρωματικοί κανονισμοί, προκειμένου να προστατευθούν τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ και να παρασχεθούν εξουσίες λογιστικού ελέγχου στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Οι προσθήκες αυτές είναι εύλογες, και γι’ αυτό υπερψήφισα τη σύναψη της συμφωνίας.

Σύσταση: Carlos Coelho (A7-0008/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης, δεδομένου ότι ο χώρος Σένγκεν επιτρέπει ήδη την ελεύθερη κυκλοφορία σε επικράτεια με 42.673 χλμ. θαλάσσιων και 7.721 χλμ. χερσαίων εξωτερικών συνόρων, καλύπτοντας 25 χώρες και 400 εκατομμύρια ανθρώπους. Η σταδιακή διεύρυνση του χώρου αυτού οδήγησε τρίτες χώρες που έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με την ΕΕ να συμμετάσχουν στη συνεργασία του Σένγκεν και την Ελβετική Συνομοσπονδία να προσχωρήσει στο κεκτημένο του Σένγκεν από την 1η Μαρτίου 2008. Δεδομένης της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων μεταξύ της Ελβετίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν, ενός μικροσκοπικού κράτους το οποίο έχει σταδιακά ενσωματωθεί στον ευρωπαϊκό εμπορικό χώρο μετά από την προσχώρησή του στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο το 1995, καθώς έχει ήδη μεταφέρει το 98,4% των οδηγιών της ΕΕ στο εσωτερικό του δίκαιο, δεν έχω κανέναν λόγο να αντιταχθώ στην προσχώρησή του στον χώρο Σένγκεν.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Το Λιχτενστάιν, ένα μικροσκοπικό κράτος μεταξύ της Ελβετίας και της Αυστρίας, έχει έκταση 160 τετραγωνικά χλμ. και πληθυσμό 35.000 κατοίκων. Παρότι η χώρα αυτή δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνδέεται με αυτήν στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ). Εφαρμόζει σχεδόν το σύνολο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και έχει υποβάλει αίτηση προσχώρησης στον χώρο Σένγκεν για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Δεδομένης της κατά παράδοση συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Λιχτενστάιν και της ανυπαρξίας οποιασδήποτε απειλής συνδεόμενης με την προσχώρηση της χώρας στον χώρο Σένγκεν, ψήφισα υπέρ της ένταξής του.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ της εν λόγω σύστασης, σύμφωνα με την οποία η υπογραφή του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2008.

Η Ελβετία προσχώρησε στον χώρο Σένγκεν μόνη της στις 12 Δεκεμβρίου 2008, με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στα χερσαία σύνορα, και εν συνεχεία με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στις πτήσεις από και προς αεροδρόμια του χώρου Σένγκεν στις 29 Μαρτίου 2009. Για πρώτη φορά χρειάστηκε να γίνονται έλεγχοι σε μέρη στα οποία δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί 100 έτη. Τα 41 χιλιόμετρα συνόρων που χωρίζουν τις δύο χώρες έγιναν εξωτερικά σύνορα του Σένγκεν.

Το 2007, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε για πρώτη φορά να γνωμοδοτήσει σχετικά με τη σύναψη του πρωτοκόλλου αυτού. Κατόπιν αιτήματος της τότε εισηγήτριας –κ. Ewa Klamt– στις 11 Ιουνίου 2007, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων εξέδωσε ομόφωνα γνωμοδότηση, συστήνοντας την αλλαγή της νομικής βάσης ώστε να αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 300 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το οποίο απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και όχι απλώς διαβούλευση με αυτό.

Επικροτώ τους νέους κανόνες που θεσπίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας για τη στενότερη ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με διεθνείς συμφωνίες.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είκοσι πέντε χρόνια πριν, πέντε κράτη μέλη αποφάσισαν να καταργήσουν τα εσωτερικά σύνορα μεταξύ τους και να δημιουργήσουν ένα ενιαίο εξωτερικό σύνορο. Επί του παρόντος, όλα τα κράτη μέλη είναι πλήρη μέλη του Σένγκεν, εξαιρουμένων του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας, της Κύπρου, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Έχουν ενσωματωθεί επίσης τρία συνδεδεμένα κράτη: η Νορβηγία, η Ισλανδία και η Ελβετία· το Λιχτενστάιν θα πρέπει να αποτελέσει το τέταρτο. Είχε εκφραστεί η ελπίδα ότι το Λιχτενστάιν θα συνδεόταν με τον Σένγκεν ταυτόχρονα με την Ελβετία, το 2008. Όμως, η διαδικασία δεν εξελίχθηκε όπως αναμενόταν, συγκεκριμένα λόγω των επιφυλάξεων που εκφράστηκαν από δύο κράτη μέλη, τη Γερμανία και τη Σουηδία, σχετικά με ζητήματα τα οποία αφορούσαν τη φοροδιαφυγή. Η προσχώρηση μόνο της Ελβετίας καθιστούσε αναγκαία την εισαγωγή ελέγχων σε περιοχές όπου, για περισσότερο από εκατό έτη, δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα, και η έκταση των 41 χιλιομέτρων που χωρίζουν την Ελβετία από το Λιχτενστάιν αποτέλεσαν τα εξωτερικά σύνορα.

Βάσει των νέων κανόνων της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι οποίοι επιτρέπουν στο Κοινοβούλιο να συνδεθεί στενότερα με τη σύναψη διεθνών συμφωνιών, καθώς και βάσει της άρσης των επιφυλάξεων στους κόλπους του Συμβουλίου, προτείνω το Κοινοβούλιο να συναινέσει στη σύναψη αυτού του πρωτοκόλλου, και ελπίζω ότι το Λιχτενστάιν θα μπορέσει να προσχωρήσει στον χώρο Σένγκεν το συντομότερο δυνατό.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, καθώς πιστεύω ότι η άρση των ελέγχων στα σύνορα με το Λιχτενστάιν είναι αναγκαίο και φυσικό επόμενο, δεδομένων του μεγέθους του κράτους αυτού και των σχέσεών του με τους γείτονές του, την Αυστρία και την Ελβετία, με τις οποίες εφαρμόζει κατά παράδοση καθεστώς ελεύθερης κυκλοφορίας. Επιπλέον, η αποτελεσματική σύνδεση του Λιχτενστάιν με το κεκτημένο του Σένγκεν και του Δουβλίνου θα είναι φυσικό επακόλουθο, καθώς η χώρα αυτή έχει ήδη μεταφέρει μεγάλο μέρος της νομοθεσίας της ΕΕ στο εσωτερικό της δίκαιο και χρησιμοποιεί τις ίδιες υποδομές για την πρόσβαση στα συστήματα SIS και VIS με την Ελβετία, μια χώρα η οποία είναι ήδη μέρος του χώρου Σένγκεν.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένης της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων μεταξύ του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, ήταν αναμενόμενο να προσχωρήσουν ταυτόχρονα στο Σένγκεν. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη. Η Ελβετία προσχώρησε μόνη της στον χώρο Σένγκεν, στις 12 Δεκεμβρίου 2008. Ωστόσο, στη συμφωνία σχετικά με την προσχώρηση της Ελβετίας υπήρχε ήδη πρόβλεψη για την πιθανή προσχώρηση του Λιχτενστάιν με τη σύναψη πρωτοκόλλου, το οποίο βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο της έγκρισης από το Κοινοβούλιο. Η προσχώρηση αυτή καθιστούσε αναγκαία την εφαρμογή συνοριακών ελέγχων για πρώτη φορά μεταξύ Λιχτενστάιν και Ελβετίας σε περιοχές όπου δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί έναν αιώνα.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η σύσταση αυτή συνιστά στο Κοινοβούλιο να εγκρίνει την υπογραφή πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, η οποία συνήφθη στις 18 Φεβρουαρίου 2008.

Η Συμφωνία Σένγκεν αποσκοπεί στη δημιουργία μιας επικράτειας όπου θα υπάρχει ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και εμπορευμάτων, χωρίς εσωτερικά σύνορα μεταξύ των κρατών, αλλά μόνο με ένα ενιαίο εξωτερικό σύνορο. Μετά τη Συνθήκη του Άμστερνταμ το 1999, η ΕΕ ενσωμάτωσε τη συνεργασία Σένγκεν στο πλαίσιο των νόμιμων αρμοδιοτήτων της. Επί δεκαετίες, το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν και η Ελβετική Συνομοσπονδία εφάρμοζαν μια πολιτική ανοιχτών συνόρων με ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων. Η προσχώρηση της Ελβετίας στον χώρο Σένγκεν το 2008 δημιούργησε ένα πρόβλημα κυκλοφορίας μεταξύ των δύο κρατών, μετατρέποντας τα μεταξύ τους σύνορα σε εξωτερικά σύνορα, και στόχος πλέον είναι η επίλυση του προβλήματος αυτού.

Συνεπώς, βάσει των πλεονεκτημάτων που προκύπτουν από τη θέση του πρωτοκόλλου αυτού σε ισχύ, τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την έγκρισή του.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία του Σένγκεν χρονολογείται από το 1985, όταν συνήφθη μεταξύ Γερμανίας, Βελγίου, Γαλλίας, Λουξεμβούργου και Κάτω Χωρών. Η συμφωνία και η επακόλουθη σύμβαση η οποία εγκρίθηκε το 1990, έχουν ως στόχο την κατάργηση των συστηματικών ελέγχων στα κοινά σύνορα και τη θέσπιση ενός συστήματος ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων.

Η Σύμβαση του Σένγκεν καταργούσε τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα των χωρών που την υπέγραψαν και θέσπιζε ενιαίο εξωτερικό σύνορο με κοινούς κανόνες όσον αφορά τους εκεί ελέγχους, κοινή πολιτική θεωρήσεων, αστυνομική και δικαστική συνεργασία και τη σύσταση του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν (SIS).

Σήμερα, ο χώρος Σένγκεν περιλαμβάνει 25 κράτη μέλη: τα κράτη μέλη της ΕΕ, ήτοι Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Γαλλία, Φινλανδία, Γερμανία, Ελλάδα, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Κάτω Χώρες, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Τσεχική Δημοκρατία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Μάλτα, Πολωνία, Σλοβακία και Σλοβενία, καθώς και τις τρεις συνδεδεμένες χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ – Νορβηγία, Ισλανδία και Ελβετία. Επί του παρόντος, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Κύπρος εφαρμόζουν μόνο εν μέρει το κεκτημένο του Σένγκεν και επομένως εξακολουθούν να διενεργούνται έλεγχοι στα σύνορά τους.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Coelho. Ενώ η Σκοτία δεν είναι μέρος του χώρου Σένγκεν, εγκρίνουμε ορισμένα τμήματα του κεκτημένου του Σένγκεν. Η κυβέρνηση της Σκοτίας έχει συμμετάσχει ενεργά στον τομέα αυτόν στο επίπεδο του Συμβουλίου και στηρίζω με ικανοποίηση το έργο αυτό.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ της σύστασης, σύμφωνα με την οποία η υπογραφή του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία της ΕΕ σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2008. Η Ελβετία προσχώρησε μόνη της στον χώρο Σένγκεν, στις 12 Δεκεμβρίου 2008, με την κατάργηση του συνοριακού ελέγχου στα χερσαία σύνορα, και εν συνεχεία με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στις πτήσεις από και προς αεροδρόμια του χώρου Σένγκεν στις 29 Μαρτίου 2009. Για πρώτη φορά χρειάστηκε να γίνονται έλεγχοι σε μέρη στα οποία δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί 100 έτη. Τα 41 χιλιόμετρα συνόρων που χωρίζουν τις δύο χώρες έγιναν εξωτερικά σύνορα του Σένγκεν. Επικροτώ τους νέους κανόνες που θεσπίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας για τη στενότερη ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με διεθνείς συμφωνίες. Η σταδιακή διεύρυνση του χώρου Σένγκεν οδήγησε τρίτες χώρες που έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με την ΕΕ να συμμετάσχουν στη συνεργασία του Σένγκεν. Προϋπόθεση για τη σύνδεση τρίτων χωρών με το κεκτημένο του Σένγκεν είναι η συμφωνία για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων μεταξύ αυτών των κρατών και της ΕΕ. Για τις εν λόγω χώρες η συμμετοχή αυτή συνεπάγεται τα εξής: τη συμπερίληψη στον χώρο χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα, την εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν και όλων των σχετικών με το Σένγκεν κειμένων που εγκρίθηκαν εν συνεχεία, τη συμμετοχή στις αποφάσεις που αφορούν τα σχετικά με το Σένγκεν κείμενα.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Το 2008 υπογράφηκε ένα πρωτόκολλο για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετίας. Η υπογραφή αυτή είχε ως αποτέλεσμα την απαίτηση θέσης σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν από το εν λόγω Πριγκιπάτο. Ωστόσο, παρότι είχε γίνει μέλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου ήδη από το 1995 και είχε ευθυγραμμιστεί σταδιακά με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, μεταφέροντας πολλές οδηγίες στο εσωτερικό του δίκαιο, το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν δεν είχε ξεκινήσει ακόμη διαπραγματεύσεις για την προσχώρησή του στις συμφωνίες του Σένγκεν. Μέσω αυτής της συμφωνίας –την οποία στήριξα– τα δικαιώματα και τα καθήκοντα αμφότερων των μέρων έχουν κατοχυρωθεί, επιτρέποντας έτσι την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Επιπλέον, έχει θεσπισθεί μια σειρά εκτελεστικών κανόνων για τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας οι οποίες αφορούν διεθνείς συμφωνίες, ούτως ώστε να διασφαλισθεί για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένας δυναμικότερος ρόλος όσον αφορά την κοινοποίηση και την έγκρισή τους.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Το Λιχτενστάιν είναι ένα άνευ ακτών μικροσκοπικό κράτος των Άλπεων στη Δυτική Ευρώπη, που συνορεύει με την Ελβετία προς δυσμάς και νότο και με την Αυστρία προς τα ανατολικά. Έχει επιφάνεια 160 χλμ.2 και περίπου 35.000 κατοίκους που έχουν το υψηλότερο κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν του κόσμου. Το Λιχτενστάιν έχει σταδιακά ενσωματωθεί στον ευρωπαϊκό εμπορικό χώρο μετά από την προσχώρησή του στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) το 1995. Έχει πλέον μεταφέρει το 98,4% των οδηγιών της ΕΕ στο εσωτερικό του δίκαιο. Το Λιχτενστάιν αποτελεί επίσης μέρος της Ενιαίας Αγοράς, στην οποία ισχύουν οι ίδιοι βασικοί κανόνες για όλους τους συμμετέχοντες.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η προσχώρηση νέων χωρών στο Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (SIS) είναι απαραίτητη για την επίτευξη της δημιουργίας μιας Ευρώπης χωρίς σύνορα. Το Λιχτενστάιν είναι μέρος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου από το 1995 και έχει ενσωματωθεί σταδιακά στον ευρωπαϊκό εμπορικό χώρο. Έχει υποβληθεί σε διάφορες διαδικασίες αξιολόγησης, ειδικότερα όσον αφορά την προστασία των δεδομένων, το SIS, τα εναέρια, χερσαία και θαλάσσια σύνορα, την αστυνομική συνεργασία και την πολιτική θεωρήσεων. Με την προσχώρησή του σε αυτήν τη συμφωνία, το Λιχτενστάιν θα αποτελέσει μέρος του κεκτημένου του Σένγκεν.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συμφωνία του Σένγκεν συνήφθη στις 14 Ιουνίου 1985 μεταξύ της Γερμανίας, του Βελγίου, της Γαλλίας, του Λουξεμβούργου και των Κάτω Χωρών. Η συνεργασία Σένγκεν έχει ενσωματωθεί πλέον στο νομικό και θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελείται από 25 κράτη μέλη του Σένγκεν, μαζί με τρεις χώρες οι οποίες είναι συνδεδεμένες με τον ΕΟΧ: τη Νορβηγία, την Ισλανδία και την Ελβετία. Η Ελβετία προσχώρησε μόνη της στον χώρο Σένγκεν, στις 12 Δεκεμβρίου 2008, με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στα χερσαία σύνορα, και εν συνεχεία με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων στις πτήσεις από και προς αεροδρόμια του χώρου Σένγκεν στις 29 Μαρτίου 2009. Εφόσον το Λιχτενστάιν δεν προσχώρησε, και εφαρμόζεται μια ιδιαίτερα δραστήρια πολιτική ελεύθερης κυκλοφορίας μεταξύ αυτών των δύο χωρών, για πρώτη φορά χρειάστηκε να γίνονται έλεγχοι σε μέρη στα οποία δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί 100 έτη. Τα 41 χλμ. συνόρων που χωρίζουν τις δύο χώρες έγιναν εξωτερικά σύνορα του Σένγκεν. Η συμφωνία αυτή αίρει το εμπόδιο αυτό με την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στο Σένγκεν. Επικροτώ τους νέους κανόνες οι οποίοι θεσπίσθηκαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και επιτρέπουν στο Κοινοβούλιο να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην έγκριση των συμφωνιών αυτών. Για όλους τους παραπάνω λόγους, υπερψήφισα την έκθεση.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία σχετικά με την προσχώρηση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας στο κεκτημένο του Σένγκεν, η οποία βρίσκεται σε ισχύ από την 1η Μαρτίου 2008, προέβλεπε ρητά την πιθανή προσχώρηση με την υπογραφή πρωτοκόλλου. Δεδομένης της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων μεταξύ του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, αναμενόταν ότι αμφότερες οι χώρες θα προσχωρούσαν ταυτόχρονα στον χώρο Σένγκεν. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν συνέβη, καθώς η Ελβετία προσχώρησε μόνη της στο κεκτημένο του Σένγκεν στις 12 Δεκεμβρίου 2008. Η προσχώρηση αυτή καθιστούσε αναγκαία τελικά την εφαρμογή συνοριακών ελέγχων σε μέρη όπου δεν υπήρχαν πραγματικά σύνορα επί 100 έτη. Για να ξεπεραστεί το εμπόδιο αυτό, και δεδομένου ότι το Λιχτενστάιν είναι μέρος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και της Ενιαίας Αγοράς, υποστήριξα τη σύναψη αυτού του πρωτοκόλλου προσδοκώντας ότι η προσχώρηση του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Σένγκεν μπορεί τώρα επιτέλους να επιτευχθεί.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το 2007, το Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει σχετικά με τη σύναψη του πρωτοκόλλου αυτού για πρώτη φορά. Κατόπιν αιτήματος της τότε εισηγήτριας, κ. Klamt, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων εξέδωσε ομόφωνα γνωμοδότηση, στις 11 Ιουνίου 2007, συστήνοντας την αλλαγή της νομικής βάσης ώστε να αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 300 της Συνθήκης ΕΚ (προτάσεις αποφάσεων του Συμβουλίου οι οποίες αποσκοπούν στην τροποποίηση του «ειδικού θεσμικού πλαισίου» που προβλέπεται στην κύρια συμφωνία, της οποίας το προταθέν Πρωτόκολλο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος), το οποίο απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και όχι απλώς διαβούλευση με αυτό. Για το λόγο αυτό, και ενόψει της επικείμενης θέσης σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, η παρούσα έκθεση επεστράφη στην Επιτροπή LIBE.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτής της σύστασης, επειδή πιστεύω ότι μπορεί να συμβάλει στη θέση σε ισχύ, στην υλοποίηση και στην ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν σε χώρες όπως η Ισλανδία, το Βασίλειο της Νορβηγίας, η Ελβετική Συνομοσπονδία και το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν.

Είναι πράγματι σημαντικό να συμμετάσχουν οι χώρες αυτές στο Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο 2007-2013, σύμφωνα με τα τρέχοντα μέτρα και τις συμφωνίες. Προκειμένου να επιτευχθεί μια πιο ενωμένη Ευρώπη η οποία, ωστόσο, δεν θα παραβλέπει το ζήτημα της πρακτικότητας, η συμμετοχή τους θα διέπεται από συμπληρωματικούς κανόνες που θα διασφαλίζουν επίσης την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την εξουσία λογιστικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα υπέρ της συμφωνίας για την προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία σχετικά με το κεκτημένου του Σένγκεν, επειδή αποτελεί λογικό βήμα προόδου, το οποίο δεν θα μας δημιουργήσει καθόλου προβλήματα. Μπορούμε να αναμένουμε ότι η συμφωνία θα λειτουργήσει ομαλά.

Σύσταση: Monika Hohlmeier (A7-0013/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της σύστασης βάσει του ότι η συμφωνία η οποία συνήφθη στις 26 Οκτωβρίου 2004 με την Ελβετική Συνομοσπονδία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου η οποία υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Λαμβάνοντας υπόψη την πολιτική ανοιχτών συνόρων μεταξύ των δύο χωρών και ότι, το 2001, το Λιχτενστάιν ανακοίνωσε ότι ενδιαφερόταν να προσχωρήσει στη συμφωνία, αλλά αυτό δεν συνέβη λόγω των διαφορών μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, οι οποίες επιλύθηκαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, δεν έχω κανέναν λόγο να εναντιωθώ στη σύναψη αυτής της συμφωνίας.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, το οποίο αναφέρει ότι η συμφωνία που συνήφθη στις 26 Οκτωβρίου 2004 με την Ελβετική Συνομοσπονδία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία («συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία»), προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου.

Στις 27 Φεβρουαρίου 2006, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση με το Λιχτενστάιν και την Ελβετία. Κατόπιν διαπραγματεύσεων, υποβλήθηκε το σχέδιο πρωτοκόλλου για την προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία με την Ελβετία. Η πρόταση της Επιτροπής της 4ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με το πρωτόκολλο για τη σύνδεση του Λιχτενστάιν βασιζόταν, όσον αφορά τη νομική βάση, στο άρθρο 300, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το οποίο προέβλεπε τη διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Εκφράζω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει εκ νέου επί του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου και ότι, ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία θα συνεχισθούν. Σύμφωνα με την επιθυμία που εξέφρασε ήδη το Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση, η έγκριση του Κοινοβουλίου είναι απαραίτητη για τη σύναψη του εν λόγω πρωτοκόλλου με το Λιχτενστάιν. Υπό το πρίσμα της επιτυχούς ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων με το Λιχτενστάιν και της τροποποιηθείσας νομικής βάσης, θα πρέπει να εγκριθεί η σύναψη του πρωτοκόλλου.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία –η συμφωνία του Δουβλίνου/Eurodac– συνήφθη το 2004. Δεδομένου ότι η πολιτική ανοιχτών συνόρων για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εφαρμοζόταν επί δεκαετίες μεταξύ της Ελβετίας και του Λιχτενστάιν, η σύνδεση της τελευταίας χώρας με τις εν λόγω διαπραγματεύσεις θα αποτελούσε λογικό επόμενο. Παρότι εξέφρασε το ενδιαφέρον του, το Λιχτενστάιν έμεινε εκτός συμφωνίας, καθώς δεν είχε συνάψει ακόμη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα σχετικά με τη φορολογία της αποταμίευσης.

Βάσει των νέων κανόνων της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι οποίοι επιτρέπουν στο Κοινοβούλιο να συνδεθεί στενότερα με τη σύναψη διεθνών συμφωνιών, και λαμβάνοντας υπόψη ότι το Λιχτενστάιν υπέγραψε την εν λόγω συμφωνία, η οποία έχει τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιουλίου 2005, στηρίζω την απόφαση του Κοινοβουλίου να εγκρίνει το πρωτόκολλο αυτό.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Μια συμφωνία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος συνήφθη με την Ελβετία το 2004. Η συμφωνία αυτή προβλέπει τη δυνατότητα σύνδεσης του Λιχτενστάιν με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Στις 27 Φεβρουαρίου 2006, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση με το Λιχτενστάιν και την Ελβετία. Στις 21 Ιουνίου 2006, ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις και μονογραφήθηκε το σχέδιο πρωτοκόλλου για την προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία με την Ελβετία. Τώρα, η έγκριση της σύναψης του πρωτοκόλλου αυτού εξαρτάται από το Κοινοβούλιο. Πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να το εγκρίνει, και επομένως υπερψηφίζω τη σύσταση αυτή.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Συμβούλιο υπέβαλε ένα σχέδιο πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία.

Επικροτώ την έγκριση του πρωτοκόλλου αυτού, το οποίο αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση και δύο κράτη που έχουν ιστορικό καλών γειτονικών σχέσεων και ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων. Συμφωνώ με τα συμπεράσματα που ανέφερε η εισηγήτρια και επικροτώ, ειδικότερα, τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη σύνδεση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν με τη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία, και ελπίζω ότι θα ολοκληρωθούν γρήγορα.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Τα ζητήματα αυτά αφορούν το δικαίωμα ασύλου και τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία.

Η συμφωνία που συνήφθη με την Ελβετική Συνομοσπονδία στις 26 Οκτωβρίου 2004 σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία –συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία– προβλέπει τη δυνατότητα σύνδεσης του Λιχτενστάιν με το κεκτημένο.

Δεδομένου ότι μεταξύ Λιχτενστάιν και Ελβετίας εφαρμοζόταν επί δεκαετίες πολιτική ανοιχτών συνόρων, το 2001 το Λιχτενστάιν ανακοίνωσε ότι ενδιαφερόταν να προσχωρήσει στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία. Ωστόσο, δεν συνδέθηκε με τις διαπραγματεύσεις με την Ελβετία, καθώς δεν είχε συνάψει συμφωνία με την ΕΕ σχετικά με τη φορολογία της αποταμίευσης.

Κατόπιν της επακόλουθης σύναψης της συμφωνίας αυτής μεταξύ της ΕΕ και του Λιχτενστάιν και της θέσης της σε ισχύ, η τελευταία χώρα επιβεβαίωσε την επιθυμία της να συνδεθεί με το κεκτημένο του Δουβλίνου το 2005.

Το 2006, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση με το Λιχτενστάιν και την Ελβετία. Οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν και το σχέδιο πρωτοκόλλου μονογραφήθηκε.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, το οποίο αναφέρει ότι η συμφωνία η οποία συνήφθη το 2004 με την Ελβετική Συνομοσπονδία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία («συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία»), προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Εκφράζω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει εκ νέου επί του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου και ότι, ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία θα συνεχισθούν. Υπό το πρίσμα της επιτυχούς ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων με το Λιχτενστάιν και της τροποποιηθείσας νομικής βάσης, θα πρέπει να εγκριθεί η σύναψη του πρωτοκόλλου.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της σύστασης προς την Επιτροπή σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος, στην Ελβετία και –εάν το πρωτόκολλο επικυρωθεί, όπως ελπίζει η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου– στο Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν. Ο σκοπός της συμφωνίας του Δουβλίνου είναι να εφοδιάσει τα συμμετέχοντα κράτη με κριτήρια σχεδιασμένα για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου, διασφαλίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο καλύτερη μεταχείριση για τους αιτούντες και, ταυτόχρονα, παρέχοντας στα κράτη εργαλεία για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος. Η σημασία των ζητημάτων αυτών –δηλαδή της προστασίας των προσφύγων και της διεθνούς ασφάλειας– απαιτεί προσεκτική και διαρκή προσπάθεια από όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, ούτως ώστε οι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο να μπορούν να βασίζονται σε σαφή νομικά και κανονιστικά κριτήρια και σημεία αναφοράς.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Εκφράζω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει εκ νέου επί του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου και ότι, ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία θα συνεχισθούν. Σύμφωνα με την επιθυμία που εξέφρασε ήδη το Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση, η έγκριση του Κοινοβουλίου είναι απαραίτητη για τη σύναψη του εν λόγω πρωτοκόλλου με το Λιχτενστάιν. Υποστηρίζω τη σύναψη του πρωτοκόλλου. Υπό το πρίσμα των διαπραγματεύσεων που περατώθηκαν με επιτυχία με το Λιχτενστάιν και της τροποποιηθείσας νομικής βάσης, ψήφισα υπέρ της έγκρισης.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Εκφράζω την ικανοποίησή μου για την εκ νέου διαβούλευση με το Κοινοβούλιο σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου και για τη συνέχιση, ως εκ τούτου, των διαπραγματεύσεων για τη σύνδεση του Λιχτενστάιν με τη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία. Σύμφωνα με τις επιθυμίες που εξέφρασε το Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση, η έγκριση του Κοινοβουλίου είναι αναγκαία για τη σύναψη του πρωτοκόλλου αυτού με το Λιχτενστάιν. Δεδομένης της ήδη υπάρχουσας σχέσης μεταξύ του Λιχτενστάιν και της ΕΕ, πιστεύω ότι η σύναψη του πρωτοκόλλου είναι σημαντική, σε συνδυασμό με τις κατάλληλες τροποποιήσεις της νομικής βάσης. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία που συνήφθη με την Ελβετική Συνομοσπονδία στις 26 Οκτωβρίου 2004 σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία, γνωστή ως συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία, προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Για την ακρίβεια, η επί δεκαετίες εφαρμογή της πολιτικής ανοιχτών συνόρων για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων μεταξύ του Λιχτενστάιν και της Ελβετίας οδήγησε το Λιχτενστάιν να ανακοινώσει εκ νέου ότι ενδιαφερόταν να προσχωρήσει στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία το 2005. Η τελική σύναψη της συμφωνίας δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα για διάφορους λόγους. Πρώτον, επειδή δεν έχουν συναφθεί άλλες υπό διαπραγμάτευση συμφωνίες με το Λιχτενστάιν· δεύτερον, λόγω διαφωνίας σχετικά με τη νομική βάση και, αργότερα, λόγω της θέσης σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Τέλος, οι στόχοι του Κοινοβουλίου πληρούνται όταν πραγματοποιείται ακρόαση για να εκδώσει θετική γνώμη, αντί να διατυπώνει απλώς τη γνώμη του. Επικροτώ το γεγονός αυτό και ψηφίζω υπέρ της παρούσας έκθεσης.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία που συνήφθη με την Ελβετική Συνομοσπονδία στις 26 Οκτωβρίου 2004 σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος ή στην Ελβετία, η συμφωνία του Δουβλίνου, προβλέπει τη δυνατότητα προσχώρησης του Λιχτενστάιν στο κεκτημένο του Δουβλίνου με τη σύναψη πρωτοκόλλου. Δεδομένου ότι επί δεκαετίες, εφαρμοζόταν μεταξύ της Ελβετίας και του Λιχτενστάιν πολιτική ανοιχτών συνόρων για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, η τελευταία χώρα ανακοίνωσε το 2001 ότι ενδιαφερόταν να προσχωρήσει στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία, αλλά δεν συνδέθηκε με τις διαπραγματεύσεις, επειδή δεν είχε συναφθεί με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα συμφωνία σχετικά με τη φορολογία της αποταμίευσης. Κατόπιν της επακόλουθης σύναψης και θέσης σε ισχύ της εν λόγω συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Λιχτενστάιν, στις 10 Ιουνίου 2005, η τελευταία χώρα επιβεβαίωσε την επιθυμία της να συνδεθεί με το κεκτημένο του Δουβλίνου. Οι ενστάσεις του Συμβουλίου όσον αφορά τη νομική βάση έχουν ξεπεραστεί και η έγκριση του Κοινοβουλίου έχει καταστεί αναγκαία, επομένως πιστεύω ότι πλέον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για να εγκριθεί η σύναψη του πρωτοκόλλου

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Παρότι η εισηγήτρια εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να γνωμοδοτήσει εκ νέου επί του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου και ότι, ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία θα συνεχισθούν, και ζητεί την έγκριση του Κοινοβουλίου, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία αποφάσισε να μην ακολουθήσει αυτήν τη συμβουλή. Επομένως, καταψηφίσαμε την πρόταση, όπως πράξαμε και στο πλαίσιο της Επιτροπής LIBE.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, επειδή στηρίζω τη σύναψη του πρωτοκόλλου για την προσχώρηση του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Δουβλίνου με την Ελβετία. Η συμφωνία αυτή έχει ήδη επιτρέψει στην Ελβετία να χρησιμοποιήσει σημαντικά μέσα για την καταπολέμηση του διεθνούς εγκλήματος και της παράνομης μετανάστευσης.

Και αυτοί δεν είναι οι μόνοι λόγοι. Με την καθιέρωση αυτής της μορφής συντονισμού, μπορεί να προληφθεί η υποβολή πολλαπλών και καταχρηστικών αιτήσεων ασύλου. Πλέον ο στόχος είναι να προσφερθούν τα ίδια πλεονεκτήματα και στο Λιχτενστάιν, ώστε να προσεγγίσει ακόμη περισσότερο τον τελικό στόχο της πλήρους προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα με χαρά υπέρ της προσχώρησης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία σχετικά με το σύστημα ασύλου της ΕΕ. Το σύστημα αυτό θα αποτρέψει την υποβολή πολλαπλών αιτήσεων ασύλου στην ΕΕ και στο Λιχτενστάιν. Εάν μία αίτηση ασύλου απορριφθεί στο Λιχτενστάιν, θα απορριφθεί και στην ΕΕ και αντιστρόφως. Παράλληλα με την απλούστευση της διαδικασίας, επιτύχαμε επίσης περαιτέρω εναρμόνιση.

Σύσταση: Monica Luisa Macovei (A7-0011/011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της σύστασης, δεδομένου ότι η παρούσα συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των τεσσάρων κρατών μελών που μέχρι τώρα υποχρεούνταν σε έκδοση ταξιδιωτικής θεώρησης. Καθώς η συμφωνία συμπληρώνει κυρίως, παρά αντικαθιστά, τις υφιστάμενες συμφωνίες μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών και της Βραζιλίας, οι οποίες καλύπτουν τα ταξίδια για μη τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς ή για την εκτέλεση αμειβόμενης δραστηριότητας, δεν συντρέχει λόγος να μην συναφθεί. Η διάρκεια διαμονής στον χώρο Σένγκεν έχει περιοριστεί σε τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου, επομένως δεν εγείρονται ανησυχίες όσον αφορά την παράνομη εγκατάσταση βραζιλιάνων πολιτών.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το ψήφισμα αυτό σχετικά με τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων. Η παρούσα συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, όπως καθορίζεται στη συμφωνία, για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των τεσσάρων κρατών μελών –Εσθονία, Λετονία, Κύπρος και Μάλτα– που μέχρι τώρα υποχρεούνταν σε έκδοση ταξιδιωτικής θεώρησης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, λόγω της κοινής πολιτικής στον τομέα των θεωρήσεων διαβατηρίου και της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτόν τον τομέα, μόνον η Ένωση μπορεί να διαπραγματευθεί και να συνάψει συμφωνία κατάργησης των θεωρήσεων, και όχι τα μεμονωμένα κράτη μέλη.

Το σημαντικό είναι ότι, για να διασφαλιστεί η ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ, συμπεριελήφθη στη συμφωνία μια ρήτρα που προβλέπει ότι η Βραζιλία δύναται να την αναστείλει ή να την τερματίσει μόνο έναντι όλων μαζί των κρατών μελών της ΕΕ. Αντίστοιχα, η Ένωση δύναται επίσης να αναστείλει ή να τερματίσει τη συμφωνία μόνο για λογαριασμό όλων μαζί των κρατών μελών της. Συμφωνώ με τη γνώμη της εισηγήτριας ότι πρέπει να διασφαλίσουμε την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ στον τομέα των θεωρήσεων.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου, οι βραζιλιάνοι υπήκοοι μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής. Η Βραζιλία, ωστόσο, εξακολουθεί να απαιτεί την έκδοση θεώρησης για τους υπηκόους τεσσάρων κρατών μελών (της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας). Τα άλλα κράτη μέλη έχουν διμερείς συμφωνίες με τη Βραζιλία για τη θεώρηση διαβατηρίου, που επιτρέπουν στους δικούς τους πολίτες να εισέρχονται χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για σύντομη διαμονή.

Λόγω της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτόν τον τομέα, μόνον η Ένωση μπορεί να διαπραγματευθεί και να συνάψει συμφωνία κατάργησης των θεωρήσεων, και όχι τα επιμέρους κράτη μέλη. Κατά συνέπεια, στις 18 Απριλίου 2008, το Συμβούλιο ενέκρινε απόφαση με την οποία εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων βραχείας διαμονής μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Βραζιλίας. Κατόπιν των διαπραγματεύσεων, η συμφωνία μονογραφήθηκε και η επίσημη υπογραφή της εξ ονόματος της Ένωσης και της Βραζιλίας πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 8 Νοεμβρίου 2010.

Θεωρώ ότι η σύναψη της συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων διαβατηρίου είναι σημαντική, ώστε όλοι οι πολίτες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, να μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Οφείλουμε να εφαρμόσουμε χωρίς καθυστέρηση την κοινή πολιτική θεωρήσεων της ΕΕ.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Παρότι οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν να ταξιδεύουν σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ χωρίς να υπόκεινται σε υποχρέωση ταξιδιωτικής θεώρησης, στην περίπτωση της βραχείας διαμονής υπάρχουν, ωστόσο, τέσσερα κράτη μέλη –η Εσθονία, η Κύπρος, η Μάλτα και η Λετονία– των οποίων οι πολίτες υπόκεινται σε υποχρέωση θεώρησης προκειμένου να εισέλθουν στην επικράτεια της Βραζιλίας. Παρόλο που όλα τα κράτη μέλη έχουν διαπραγματευθεί διμερείς συμφωνίες με τη Βραζιλία, προκειμένου να διασφαλίσουν την κατάργηση των θεωρήσεων βραχείας διαμονής, επί του παρόντος, ωστόσο, δεν είναι πλέον δυνατή η σύναψη αυτού του τύπου συμφωνίας από τα κράτη μέλη σε μεμονωμένη βάση.

Συνεπώς, η ΕΕ διαθέτει αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα στον τομέα της κοινής πολιτικής θεωρήσεων. Στις 8 Νοεμβρίου 2010, συνήφθη, κατά συνέπεια, μια συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας, η οποία καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ. Υποστηρίζω το γεγονός ότι η παρούσα συμφωνία διασφαλίζει, ως εκ τούτου, ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ, βεβαιώνοντας ότι είναι δυνατόν να παραταθεί ή να τερματιστεί, είτε από τη Βραζιλία είτε από την ΕΕ, μόνον έναντι όλων μαζί των κρατών μελών της.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της σύστασης, καθώς διασφαλίζει ίση μεταχείριση όλων των ευρωπαίων πολιτών στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής θεωρήσεων μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Η συμφωνία δεν αντικαθιστά, αλλά συμπληρώνει τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες, οι οποίες καλύπτουν τα ταξίδια για μη τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Στη διάρκεια της τελευταίας πορτογαλικής Προεδρίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση σύναψε μια ειδική στρατηγική εταιρική σχέση με τη Βραζιλία. Σύμφωνα με το πνεύμα που θα πρέπει να επικρατήσει στο πλαίσιο αυτής της παρόμοιας συμφωνίας, η εφαρμογή όλων των μέτρων τα οποία αίρουν τα εμπόδια επικοινωνίας μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών και των πολιτών αυτής της άλλης πορτογαλόφωνης χώρας είναι προφανώς ευπρόσδεκτη. Εφόσον τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες δεν καλύπτονται ακόμη από την ίδια απαλλαγή, πιστεύω ότι είναι ωφέλιμο από κάθε άποψη να επεκταθεί το ίδιο σύστημα και σε αυτές τις χώρες, αξιολογώντας θετικά κατ’ αυτόν τον τρόπο τη συμφωνία η οποία μας προτείνεται αυτήν τη στιγμή. Όσον αφορά τις σχέσεις ΕΕ-Βραζιλίας, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι η στρατηγική σημασία αυτής της χώρας δικαιολογεί επί μακρόν την εγκατάσταση ειδικής αντιπροσωπείας, όπως συμβαίνει ήδη με άλλες χώρες οι οποίες απαρτίζουν το κουαρτέτο Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα, καθώς και με χώρες οι οποίες αντικειμενικά έχουν μικρότερη βαρύτητα στη διεθνή σκηνή.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Σύμφωνα με τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001, οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς θεώρηση, με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για ταξίδι βραχείας διαμονής.

Ωστόσο, δεν έχουν τα ίδια προνόμια όλοι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τούτο ισχύει για τους υπηκόους των ακόλουθων χωρών: της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν τηρείται η «αρχή της αμοιβαιότητας».

Προκειμένου να υπάρχει ίση μεταχείριση των πολιτών αυτών με τους υπόλοιπους πολίτες της ΕΕ και της Βραζιλίας, πρέπει να συναφθεί μια συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε μια ΕΕ δύο ταχυτήτων, επομένως επικροτώ την έγκριση της συμφωνίας αυτής, όχι μόνο επειδή φαίνεται να είναι εγγενώς δίκαιη, αλλά και επειδή δίνει τέλος σε μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις αρνητικών διακρίσεων που εξακολουθούν να υπάρχουν μεταξύ λαών της ΕΕ.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Μαζί με τους ιταλούς συναδέλφους μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), αποφάσισα να απόσχω από τη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων. Ο λόγος είναι ότι, βάσει του περιεχομένου του ψηφίσματος επί της υπόθεσης Cesare Battisti, θα προτιμούσα η ψηφοφορία να αναβαλλόταν ενόψει της έκδοσης νέας απόφασης του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στη Βραζιλία σχετικά με την έκδοση του Cesare Battisti, ενός εγκληματία.

Δεδομένου του μη επείγοντος χαρακτήρα του φακέλου, η αναβολή έως την επόμενη περίοδο συνόδου ή έως τη σύνοδο του Απριλίου είναι βέβαιο ότι δεν θα αποτελούσε πρόβλημα, ειδικότερα εάν αναλογιστούμε τον πόνο των οικογενειών των θυμάτων αυτού του κατά συρροή δολοφόνου. Αυτές ακριβώς οι οικογένειες περιμένουν εδώ και 31 χρόνια να αποδοθεί δικαιοσύνη και να εκτίσει ο Cesare Battisti την ποινή που επέβαλε το δικαστικό σύστημα της Ιταλίας στις δικές μας φυλακές.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το ζήτημα αυτό αφορά την επέκταση ενός κοινού διαβατηρίου σε χώρες της ΕΕ που εξακολουθούν να απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής.

Η έκθεση τάσσεται υπέρ της έγκρισης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της σύναψης της συμφωνίας απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης το συντομότερο δυνατό, ώστε όλοι οι πολίτες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, να μπορούν να ταξιδεύουν στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, ακριβώς όπως οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Το ζήτημα εδώ είναι η εφαρμογή της αμοιβαιότητας στην πολιτική θεωρήσεων.

Το Κοινοβούλιο πιστεύει ότι θα πρέπει να προχωρήσει με την εφαρμογή της αμοιβαιότητας στον τομέα των θεωρήσεων έως ότου όλοι οι πολίτες όλων των κρατών μελών να μπορούν σε εισέρχονται, χωρίς θεώρηση, σε όλες τις χώρες των οποίων οι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν στην ΕΕ χωρίς θεώρηση, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και του Καναδά. Πιστεύουμε ότι αυτό είναι δίκαιο.

  Jacqueline Foster (ECR), γραπτώς. – (EN) Ο ευρωπαϊκός κλάδος των αερομεταφορών και οι πελάτες τους αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες τους τελευταίους μήνες! Η περιβόητη κρίση της ηφαιστειακής τέφρας ξέσπασε ακριβώς όταν οι αεροπορικές εταιρείες, και φυσικά οι επιβάτες τους, προσπαθούσαν να αντεπεξέλθουν στις επιπτώσεις μιας ιδιαίτερα δύσκολης ύφεσης.

Ωστόσο, εν τω μέσω αυτών των προκλήσεων έρχονται ορισμένες καλές ειδήσεις τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους επιβάτες! Η σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τη συμφωνία αεροπορικών μεταφορών μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας συνεπάγεται σημαντικά αμοιβαία οφέλη.

Πρώτον, η Βραζιλία αποτελεί έναν ιδιαίτερα σημαντικό εταίρο για την ΕΕ από στρατηγική άποψη, με μια τεράστια δυνητική μελλοντική αγορά. Επί του παρόντος, πάνω από τέσσερα εκατομμύρια επιβάτες ετησίως ταξιδεύουν αεροπορικώς μεταξύ Βραζιλίας και ΕΕ. Για μία χώρα με έναν ταχύτατα αναπτυσσόμενο τουριστικό τομέα, ο αριθμός αυτός δεν μπορεί παρά να αυξηθεί.

Από την άποψη των επιχειρήσεων, το Sao Paolo είναι η οικονομική πρωτεύουσα της Νότιας Αμερικής. Η ανάπτυξη μιας πετρελαιοβιομηχανίας και ενός χρηματοοικονομικού κλάδου που παρουσιάζουν εξαιρετική εξειδίκευση θα οδηγήσει στην ανάπτυξη μεγαλύτερης ζήτησης στον τομέα των αερομεταφορών.

Το κύριο επίτευγμα αυτής της εξέλιξης θα είναι η άρση των περιορισμών λόγω ιθαγένειας στις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό πρώτο βήμα για την ενίσχυση των αεροπορικών συνδέσεων μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας, πράγμα που έχει επιτρέψει στη Βραζιλία και στην ΕΕ να προχωρήσουν στη διαπραγμάτευση μιας ολοκληρωμένης συμφωνίας στον τομέα των αερομεταφορών.

(Συντόμευση των αιτιολογήσεων ψήφου σύμφωνα με το άρθρο 170 του Κανονισμού)

  Salvatore Iacolino (PPE), γραπτώς. – (IT) Απείχα από την τελική ψηφοφορία επί της έκθεσης της κ. Macovei, όπως και επί των εκθέσεων της κ. Ţicău και του κ. Enciu, προκειμένου να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου για τους χειρισμούς της κυβέρνησης της Βραζιλίας σχετικά με την έκδοση του τρομοκράτη, Cesare Battisti.

Οι συμφωνίες σχετικά με την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίων και τις αεροπορικές μεταφορές επιβεβαιώνουν τις καλές σχέσεις μεταξύ της Βραζιλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE), ρώτησα αν θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί ακρόαση με τον βραζιλιάνο πρέσβη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να συζητήσουμε ορισμένα θεμελιώδους σημασίας θέματα, όπως ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και οι απόψεις σχετικά με την ελευθερία και την ασφάλεια στην Ευρώπη και στη Βραζιλία. Πιστεύω ότι μπορούμε να επιτύχουμε απτά αποτελέσματα τόσο για τους ευρωπαίους πολίτες όσο και για τον λαό της Βραζιλίας.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το ψήφισμα αυτό σχετικά με τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου, οι βραζιλιάνοι υπήκοοι μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής. Η Βραζιλία, ωστόσο, εξακολουθεί να απαιτεί την έκδοση θεώρησης για τους υπηκόους τεσσάρων κρατών μελών (της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας). Τα άλλα κράτη μέλη έχουν διμερείς συμφωνίες με τη Βραζιλία για τη θεώρηση διαβατηρίου, που επιτρέπουν στους δικούς τους πολίτες να εισέρχονται χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για σύντομη διαμονή. Λόγω της κοινής πολιτικής στον τομέα των θεωρήσεων διαβατηρίου και της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτόν τον τομέα, μόνον η Ένωση μπορεί να διαπραγματευθεί και να συνάψει συμφωνία κατάργησης των θεωρήσεων, και όχι τα μεμονωμένα κράτη μέλη. Είναι σημαντικό να εγκριθεί η σύναψη της συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων διαβατηρίου, ώστε όλοι οι πολίτες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, να μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Πρέπει να λάβουμε μέτρα στον τομέα αυτόν χωρίς καθυστέρηση.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης από το Κοινοβούλιο της σύναψης της συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων διαβατηρίου το συντομότερο δυνατό, ώστε όλοι οι πολίτες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, να μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Οφείλουμε να εφαρμόσουμε χωρίς καθυστέρηση την αμοιβαιότητα στην ευρωπαϊκή πολιτική θεωρήσεων.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η αποχή μου από την ψηφοφορία επί της έκθεσης σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων εκφράζει μια θέση που υπερβαίνει το πλαίσιο του συγκεκριμένου ζητήματος.

Δεν εγκρίνω τους χειρισμούς της βραζιλιάνικης κυβέρνησης στην υπόθεση Cesare Battisti. Η έκδοση –οι διαδικασίες για την οποία καθορίζονται σε διμερή συμφωνία– θα έπρεπε να έχει εγκριθεί. Η ερμηνεία των δικαστικών αρχών παραβιάζει τις αναληφθείσες δεσμεύσεις. Η ποινή –την οποία ο κ. Battisti θα έπρεπε να εκτίει στην Ιταλία– επιβλήθηκε από έναν κοινό δικαστή, ο οποίος εφάρμοζε τη συνήθη νομοθεσία σε ένα κοινό έγκλημα: τη μαζική δολοφονία. Είναι δύσκολο να στηρίζουμε τις διεθνείς σχέσεις, όπως αυτές που προσδιορίζονται στις εκθέσεις επί των οποίων ψήφισε το Κοινοβούλιο, με μια χώρα η οποία δεν σέβεται τις συμφωνίες και η οποία, πρωτίστως, παίρνει θέση όσον αφορά το θεμελιώδες δικαίωμα της προστασίας της ζωής.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Όλοι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι επιθυμούν τα ταξιδέψουν στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς δεν θα υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για παραμονή έως και τρεις μήνες, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλες τις χώρες της ΕΕ, βάσει της συμφωνίας η οποία εγκρίθηκε μόλις από το Κοινοβούλιο. Η συμφωνία αυτή θα ωφελήσει κυρίως τους πολίτες της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, οι οποίοι εξακολουθούν να χρειάζονται θεώρηση προκειμένου να εισέλθουν στη Βραζιλία. Η συμφωνία αυτή αφορά τους κατόχους κοινών διαβατηρίων. Κατόπιν έγκρισης της συμφωνίας αυτής, όλοι οι πολίτες της ΕΕ –συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, για τους οποίους η Βραζιλία συνέχιζε να απαιτεί θεώρηση διαβατηρίων– θα μπορούν να εισέλθουν στη χώρα, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Η διάρκεια παραμονής στον χώρο Σένγκεν περιορίζεται σε τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου. Η συμφωνία θα καλύπτει περίπου το 90-95% όλων των ταξιδιωτών.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης, επειδή θεωρώ ότι είναι σημαντικό να βοηθήσουμε τον λαό της Βραζιλίας να διευθετήσει το ζήτημα των τεράστιων εδαφών. Η τεχνολογική και χρηματοδοτική βοήθεια θα διασφαλίσει ανταγωνιστικότητα στον τομέα των τροφίμων και χαμηλές τιμές. Η Βραζιλία μπορεί να μετατραπεί από παραγωγό γεωργικών προϊόντων σε σημαντικό καταναλωτή ευρωπαϊκών αγαθών, να ανοίξει μια νέα αγορά πωλήσεων και να διευρύνει τις τουριστικές υπηρεσίες της, εάν δοθεί υποστήριξη στους σωστούς τομείς.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς θεώρηση, με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για ταξίδι βραχείας διαμονής, σύμφωνα με τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001. Ωστόσο, η Βραζιλία εξακολουθεί να απαιτεί θεώρηση διαβατηρίων, προκειμένου να εισέλθουν στο έδαφός της πολίτες τεσσάρων κρατών μελών της ΕΕ: της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας. Τα υπόλοιπα κράτη μέλη έχουν συνάψει διμερείς συμφωνίες άμεσα με τη Βραζιλία. Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση αυτή, και δεδομένης της αποκλειστικής εξωτερικής αρμοδιότητας της ΕΕ στον τομέα αυτόν, το Συμβούλιο ενέκρινε απόφαση με την οποία εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας κατάργησης των θεωρήσεων βραχείας διαμονής μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Βραζιλίας. Η παρούσα συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας, την οποία υπερψήφισα, καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των τεσσάρων κρατών μελών που μέχρι τώρα υποχρεούνταν σε έκδοση ταξιδιωτικής θεώρησης. Η συμφωνία δεν αντικαθιστά αλλά συμπληρώνει τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών της ΕΕ και της Βραζιλίας, οι οποίες καλύπτουν τα ταξίδια για μη τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, παραδείγματος χάριν για φοιτητές και ερευνητές.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της σύναψης της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι, σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαιότητας και την αρχή της ίσης μεταχείρισης, όλοι οι πολίτες της ΕΕ –συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου– θα μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η παρούσα συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας καταργεί αμοιβαίως τις θεωρήσεις διαβατηρίου για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, όπως καθορίζεται στη συμφωνία, για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των τεσσάρων κρατών μελών που μέχρι τώρα υποχρεούνταν σε έκδοση ταξιδιωτικής θεώρησης. Η συμφωνία δεν αντικαθιστά αλλά συμπληρώνει τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών και της Βραζιλίας, και οι οποίες καλύπτουν τα ταξίδια για μη τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς (π.χ. φοιτητές και ερευνητές).

Επίσης εξαιρείται από το πεδίο της συμφωνίας η κατηγορία των προσώπων που ταξιδεύουν για την εκτέλεση αμειβόμενης δραστηριότητας. Για να διασφαλιστεί η ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ, συμπεριελήφθη στη συμφωνία μια ρήτρα που προβλέπει ότι η Βραζιλία δύναται να την αναστείλει ή να την τερματίσει μόνο έναντι όλων μαζί των κρατών μελών της ΕΕ. Αντίστοιχα, η Ένωση δύναται επίσης να αναστείλει ή να τερματίσει τη συμφωνία μόνο για λογαριασμό όλων μαζί των κρατών μελών της.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συνθήκη της Λισαβόνας ορίζει ότι η σύναψη συμφωνιών σχετικά με την κοινή πολιτική θεωρήσεων με τρίτες χώρες αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου επιτρέπει ήδη στους βραζιλιάνους πολίτες να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς θεώρηση. Ωστόσο, η Βραζιλία συνεχίζει να απαιτεί την έκδοση θεώρησης προκειμένου οι πολίτες της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας, κρατών μελών της ΕΕ, να εισέρχονται στο έδαφός της. Αυτή η συμφωνία αμοιβαίας κατάργησης των θεωρήσεων διαβατηρίου προορίζεται για ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, τα οποία θα αποφέρουν οικονομικά οφέλη και για τα δύο μέρη. Η διάρκεια παραμονής στον χώρο Σένγκεν περιορίζεται σε τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου.

Πιστεύω πως είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η συμφωνία αυτή λαμβάνει υπόψη τα κράτη μέλη τα οποία δεν εφαρμόζουν ακόμη πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν, δηλαδή την Κύπρο, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, παρέχοντας πρόσβαση στους βραζιλιάνους υπηκόους χωρίς θεώρηση για διάστημα τριών μηνών στο έδαφος κάθε κράτους μέλους, ανεξαρτήτως της περιόδου για ολόκληρο τον χώρο Σένγκεν. Ψηφίζω υπέρ αυτής της συμφωνίας, καθώς πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αποφεύγουμε τις διακρίσεις μεταξύ πολιτών των διάφορων κρατών μελών και να εφαρμόζουμε δεόντως την αρχή της αμοιβαιότητας, η οποία είναι μία από τις κατευθυντήριες αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Artur Zasada (PPE), γραπτώς. – (PL) Επικροτώ τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας. Πιστεύω ακράδαντα ότι αξίζει να στηρίξουμε κάθε μέτρο που συνεπάγεται ότι οι πολίτες όλων των κρατών μελών της ΕΕ έχουν ίσα δικαιώματα. Είμαι ακόμη πιο ικανοποιημένος, επειδή αυτά τα ίσα δικαιώματα αφορούν σημαντικά ζητήματα, όπως η ελευθερία διέλευσης των συνόρων. Ως Πολωνός, θυμάμαι τις πολλές δυσκολίες που συνεπαγόταν η διέλευση των συνόρων πριν από την ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, επομένως, θεωρώ ότι κάθε μας ενέργεια για την πλήρη και αμοιβαία κατάργηση των θεωρήσεων διαβατηρίων έχει τεράστια σημασία. Η σύσταση Macovei είναι σημαντική και για άλλον έναν λόγο. Στην αιτιολογική έκθεση, η εισηγήτρια σημειώνει ότι δύο τρίτες χώρες, ήτοι ο Καναδάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες, εξακολουθούν να επιβάλλουν την υποχρέωση έκδοσης θεώρησης για τρία κράτη μέλη στην περίπτωση του Καναδά, και για τέσσερα κράτη μέλη στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών. Πιστεύω ότι τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν πρόσφατα από το Κοινοβούλιο, όπως η γραπτή δήλωση 89/2010, θα έχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και θα επιφέρουν αλλαγή στις πολιτικές θεωρήσεων που εφαρμόζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.

Σύσταση: Ioan Enciu (A7-0010/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της σύστασης επειδή, βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001, η Βραζιλία δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των χωρών των οποίων οι πολίτες μπορούν να διασχίσουν τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ χωρίς θεώρηση. Ωστόσο, τέσσερα κράτη μέλη δεν επωφελούνται ακόμη από την αμοιβαιότητα που έχει εφαρμοστεί. Εφόσον οι αλλαγές τις οποίες εισήγαγε η Συνθήκη της Λισαβόνας συνεπάγονται ότι η κοινή πολιτική θεωρήσεων με τρίτες χώρες αποτελεί πλέον αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ, όλα τα κράτη μέλη θα επωφεληθούν από τη συμφωνία κατάργησης των θεωρήσεων με τη Βραζιλία. Επιπλέον, οι υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας εξακολουθούν να εφαρμόζονται, καθώς περιλαμβάνουν ορισμένες κατηγορίες επιβατών που δεν καλύπτονται από τη συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας. Συμφωνώ επίσης με τη θέση του εισηγητή, ο οποίος δηλώνει ότι η συμφωνία αυτή θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα αμοιβαιότητας με άλλες χώρες, και συγκεκριμένα τις ΗΠΑ και τον Καναδά.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Η συμφωνία αυτή προβλέπει αμοιβαία απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για ταξίδια με σκοπό τη βραχεία διαμονή για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ που κατέχουν διπλωματικό, υπηρεσιακό ή επίσημο διαβατήριο. Προκειμένου να διασφαλίζεται ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ όσον αφορά την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίων, το άρθρο 8 της συμφωνίας προβλέπει ότι η Βραζιλία μπορεί να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι, στη βάση της αμοιβαιότητας, η Ένωση μπορεί επίσης να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της.

Η συμφωνία προβλέπει τη σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τη διευθέτηση διαφορών που μπορεί να προκύψουν από την ερμηνεία ή την εφαρμογή των διατάξεών της. Στη συμφωνία προβλέπεται επίσης η ανταλλαγή δειγμάτων διαβατηρίων μεταξύ της Βραζιλίας και των κρατών μελών. Πιστεύω ότι θα πρέπει να εξακολουθήσει να αποδίδεται ύψιστη σημασία στη διαφύλαξη των υπαρχουσών διμερών συμφωνιών, δεδομένου ότι οι συμφωνίες αυτές επιτρέπουν την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για διαμονή μικρής διάρκειας για κατηγορίες ταξιδιωτών που δεν καλύπτονται από τη συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας.

Στο πλαίσιο αυτό, υπενθυμίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να κάνει χρήση της ρήτρας αναστολής της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ ΕΕ-Βραζιλίας, αν η Βραζιλία καταγγείλει τις διμερείς συμφωνίες. Η συμφωνία περί απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για κατόχους διπλωματικού, υπηρεσιακού ή επίσημου διαβατηρίου συνιστά ένα βήμα προόδου για την πλήρη και αμοιβαία κατάργηση της θεώρησης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Παρότι η Βραζιλία είναι μέρος του αποκαλούμενου «θετικού καταλόγου» των χωρών των οποίων οι υπήκοοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης όταν διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι υπήκοοι τεσσάρων χωρών της ΕΕ –της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου– εξακολουθούν να μην μπορούν να επωφεληθούν από παρόμοια νομοθεσία όταν ταξιδεύουν στη Βραζιλία. Βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας, η κοινή πολιτική θεωρήσεων σε σχέση με τρίτες χώρες αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ, επομένως η διαπραγμάτευση αυτής της συμφωνίας εξαρτάται από την ΕΕ, ούτως ώστε να εξασφαλίζει ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ.

Είχε συμφωνηθεί να υπογραφούν δύο χωριστές συμφωνίες: η μία για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων και η άλλη για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών και επίσημων διαβατηρίων. Στηρίζω την απόφαση αυτή, καθώς επιτρέπει τη συντομότερη θέση σε ισχύ της συμφωνίας σχετικά με τα διπλωματικά, τα υπηρεσιακά και τα επίσημα διαβατήρια, καθώς, σε αντίθεση με τη συμφωνία για τα κοινά διαβατήρια, δεν υπόκειται σε επικύρωση από το Κογκρέσο της Βραζιλίας.

Οι υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες θα παραμείνουν σε ισχύ, καθώς καταργούν την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για συγκεκριμένες κατηγορίες επιβατών που δεν καλύπτονται από τη συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης αυτής της συμφωνίας, ως εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η συμφωνία αυτή θα καταργήσει την υποχρέωση θεώρησης για τη Βραζιλία για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών και επίσημων διαβατηρίων και για τους πολίτες τεσσάρων κρατών μελών, συγκεκριμένα της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου. Πιστεύω ότι η συμφωνία σηματοδοτεί μια σημαντική πρόοδο όσον αφορά την εξασφάλιση πλήρους αμοιβαιότητας στον τομέα των θεωρήσεων για όλους τους πολίτες της ΕΕ σε σχέση με τρίτες χώρες. Οι προσπάθειες είχαν ως στόχο να διασφαλίσουν τη συνέχιση της πλήρους αμοιβαιότητας, προκειμένου να καταργηθεί η υποχρέωση θεώρησης για τον Καναδά και τις ΗΠΑ για τους πολίτες πέντε κρατών μελών: της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Κύπρου και της Πολωνίας.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της σύστασης, επειδή αποτελεί πρόοδο όσον αφορά την πλήρη και αμοιβαία απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας. Η υπογραφή αυτής της συμφωνίας θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για άλλες χώρες, συγκεκριμένα για τις ΗΠΑ και τον Καναδά, οι οποίες συνεχίζουν να απαιτούν την έκδοση θεώρησης για ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Βάσει του ψηφίσματος επί του οποίου διεξήχθη η σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τη συμφωνία που πρόκειται να υπογραφεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων, υπάρχει ακόμη ένας λόγος οι κάτοχοι διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων να επωφεληθούν και αυτοί από τη συγκεκριμένη ρύθμιση. Η αμοιβαιότητα σε αυτόν τον τύπο συμφωνίας είναι θεμελιώδης και σημαντική, ούτως ώστε να διασφαλισθεί ότι η απαλλαγή δεν περιορίζεται από διοικητικές ή γραφειοκρατικές απαιτήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τις νόμιμες προσδοκίες των πολιτών. Η Βραζιλία αποτελεί έναν ολοένα σημαντικότερο εταίρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία την ενώνει η κοινή ιστορία και γλώσσα. Οτιδήποτε διευκολύνει τις σχέσεις μεταξύ αυτής της σημαντικής χώρας της Νότιας Αμερικής και της Ευρώπης θα πρέπει να είναι ευρέως αποδεκτό.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – PT) Σύμφωνα με τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001, οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν να ταξιδεύουν προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς θεώρηση, με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για ταξίδι βραχείας διαμονής.

Ωστόσο, δεν έχουν τα ίδια προνόμια όλοι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τούτο ισχύει για τους υπηκόους των ακόλουθων χωρών: της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν τηρείται η αρχή της αμοιβαιότητας.

Το 2008, το Συμβούλιο ενέκρινε μια απόφαση με την οποία εξουσιοδοτήθηκε η Επιτροπή να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας, η οποία θα έθετε τέλος στις παραβιάσεις της αρχής της αμοιβαιότητας. Για να επιταχυνθεί η διαδικασία και να μην καθυστερήσει η θέση της σε ισχύ, τα συμβαλλόμενα μέρη αποφάσισαν να συνάψουν δύο συμφωνίες: μία για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων και άλλη μία για τους κατόχους διπλωματικών διαβατηρίων (η τελευταία δεν υπόκειται σε υποχρέωση επικύρωσης από το Κογκρέσο της Βραζιλίας).

Επομένως, επικροτώ αυτήν την πρωτοβουλία, η οποία θα διασφαλίσει ίση μεταχείριση για όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την πλήρη τήρηση, ταυτόχρονα, της αρχής της αμοιβαιότητας.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Μαζί με τους ιταλούς συναδέλφους μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), αποφάσισα να απόσχω από τη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων. Ο λόγος είναι ότι, βάσει του περιεχομένου του ψηφίσματος επί της υπόθεσης Cesare Battisti, θα προτιμούσα η ψηφοφορία να αναβαλλόταν ενόψει της έκδοσης νέας απόφασης του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στη Βραζιλία σχετικά με την έκδοση του Cesare Battisti, ενός εγκληματία.

Δεδομένου του μη επείγοντος χαρακτήρα του φακέλου, η αναβολή έως την επόμενη περίοδο συνόδου ή έως τη σύνοδο του Απριλίου είναι βέβαιο ότι δεν θα αποτελούσε πρόβλημα, ειδικότερα εάν αναλογιστούμε τον πόνο των οικογενειών των θυμάτων αυτού του κατά συρροή δολοφόνου. Αυτές ακριβώς οι οικογένειες περιμένουν εδώ και 31 χρόνια να αποδοθεί δικαιοσύνη και να εκτίσει ο Cesare Battisti την ποινή του επέβαλε το δικαστικό σύστημα της Ιταλίας στις δικές μας φυλακές.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η Βραζιλία αποτελεί μέρος του αποκαλούμενου «θετικού καταλόγου» των χωρών, των οποίων οι πολίτες απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαιότητας, στην οποία βασίζεται ο κανονισμός αυτός, όλοι οι πολίτες της ΕΕ θα πρέπει να έχουν το ίδιο δικαίωμα όταν ταξιδεύουν στη Βραζιλία.

Ως τώρα, η αρχή της αμοιβαιότητας εφαρμόζεται στις διμερείς συμφωνίες απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ της Βραζιλίας και των κρατών μελών σε μεμονωμένη βάση. Ωστόσο, τέσσερις χώρες της ΕΕ –Εσθονία, Λετονία, Μάλτα και Κύπρος– δεν έχουν υπογράψει τέτοιες συμφωνίες. Ως αποτέλεσμα, οι πολίτες τους εξακολουθούν να υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίου για να ταξιδέψουν στη Βραζιλία, πράγμα που αντίκειται στην αρχή της αμοιβαιότητας.

Η συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας, η οποία δεν αντικαθιστά τις υπόλοιπες διμερείς συμφωνίες που έχουν υπογραφεί με διάφορα κράτη μέλη, καλύπτει πλέον και τα τουριστικά ή επαγγελματικά ταξίδια από κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με αυτό το έγγραφο, επειδή η συμφωνία αυτή προβλέπει αμοιβαία απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για ταξίδια με σκοπό τη βραχεία διαμονή για όλους τους πολίτες της Βραζιλίας και της ΕΕ που κατέχουν διπλωματικό, υπηρεσιακό ή επίσημο διαβατήριο. Προκειμένου να διασφαλίζεται ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ, το άρθρο 8 της συμφωνίας προβλέπει ότι η Βραζιλία μπορεί να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι, στη βάση της αμοιβαιότητας, η Ένωση μπορεί επίσης να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της. Η συμφωνία περί απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για κατόχους διπλωματικού, υπηρεσιακού ή επίσημου διαβατηρίου συνιστά ένα βήμα προόδου για την πλήρη και αμοιβαία κατάργηση της θεώρησης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001.

  Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ του να δοθεί η συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη σύναψη των δύο συμφωνιών απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με τη Βραζιλία. Επί του παρόντος, οι βραζιλιάνοι πολίτες δεν χρειάζονται θεώρηση για να εισέλθουν στην ΕΕ, ενώ οι πολίτες της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης προκειμένου να εισέλθουν στη Βραζιλία. Οι συμφωνίες αυτές θα διασφαλίσουν την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας όσον αφορά τις συμφωνίες άρσης της απαίτησης θεώρησης μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης καλύπτει τα τουριστικά ή τα επαγγελματικά ταξίδια προσώπων που κατέχουν διπλωματικό, υπηρεσιακό ή επίσημο διαβατήριο. Οι πολίτες κάθε συμβαλλόμενου μέρους δύνανται να μείνουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για τρεις μήνες ανά εξάμηνο κατ’ ανώτατο όριο, από την ημερομηνία της πρώτης εισόδου τους. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για σκοπούς άλλους από εκείνους που ορίζονται στη συμφωνία μπορεί να γίνει με βάση τις διατάξεις των διμερών συμφωνιών που έχει υπογράψει η Βραζιλία με 23 από τα 27 κράτη μέλη. Στη συμφωνία λαμβάνεται υπόψη η κατάσταση των κρατών μελών που δεν εφαρμόζουν ακόμη πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν. Εφόσον τα συγκεκριμένα κράτη μέλη (Κύπρος, Βουλγαρία και Ρουμανία) δεν αποτελούν μέρος του χώρου Σένγκεν, η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης παρέχει στους πολίτες της Βραζιλίας το δικαίωμα τρίμηνης διαμονής στο έδαφος καθενός από αυτά, ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα που υπολογίζεται για ολόκληρο τον χώρο Σένγκεν.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η αποχή μου από την ψηφοφορία επί της έκθεσης σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων εκφράζει μια θέση που υπερβαίνει το πλαίσιο του συγκεκριμένου ζητήματος.

Δεν εγκρίνω τους χειρισμούς της βραζιλιάνικης κυβέρνησης στην υπόθεση Cesare Battisti. Η έκδοση –οι διαδικασίες για την οποία καθορίζονται σε διμερή συμφωνία– θα έπρεπε να έχει εγκριθεί. Η ερμηνεία των δικαστικών αρχών παραβιάζει τις αναληφθείσες δεσμεύσεις. Η ποινή –την οποία ο κ. Battisti θα έπρεπε να εκτίει στην Ιταλία– επιβλήθηκε από έναν κοινό δικαστή, ο οποίος εφάρμοζε τη συνήθη νομοθεσία σε ένα κοινό έγκλημα: τη μαζική δολοφονία. Είναι δύσκολο να στηρίζουμε τις διεθνείς σχέσεις, όπως αυτές που προσδιορίζονται στις εκθέσεις επί των οποίων ψήφισε το Κοινοβούλιο, με μια χώρα η οποία δεν σέβεται τις συμφωνίες και η οποία, πρωτίστως, παίρνει θέση όσον αφορά το θεμελιώδες δικαίωμα της προστασίας της ζωής.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Όλοι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι επιθυμούν να ταξιδέψουν στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς δεν θα υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για παραμονή έως και τρεις μήνες, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλες τις χώρες της ΕΕ, βάσει της συμφωνίας η οποία εγκρίθηκε μόλις από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η συμφωνία αυτή θα ωφελήσει κυρίως τους πολίτες της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, οι οποίοι εξακολουθούσαν να χρειάζονται θεώρηση προκειμένου να εισέλθουν στη Βραζιλία. Η συμφωνία αυτή αφορά τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών και επίσημων διαβατηρίων. Με την έγκριση της συμφωνίας αυτής, όλοι οι πολίτες της ΕΕ –συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, για τους οποίους η Βραζιλία συνέχιζε να απαιτεί θεώρηση διαβατηρίων– θα μπορούν να εισέλθουν στη χώρα, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Η διάρκεια παραμονής στον χώρο Σένγκεν περιορίζεται σε τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η κοινή πολιτική θεωρήσεων σε σχέση με τρίτες χώρες αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ. Μόνο η ΕΕ, και όχι τα επιμέρους κράτη μέλη, μπορεί να διαπραγματευτεί και να συνάψει μια συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με τη Βραζιλία. Αυτό προκύπτει από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η παρούσα έκθεση εξετάζει τη συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ ΕΕ και Βραζιλίας για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών και επισήμων διαβατηρίων. Η επίσημη υπογραφή της συμφωνίας, εξ ονόματος της Ένωσης και της Βραζιλίας, έλαβε χώρα στις Βρυξέλλες στις 8 Νοεμβρίου 2010. Η εν λόγω συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης δεν αντικαθιστά τις υπόλοιπες διμερείς συμφωνίες που έχουν συναφθεί με διάφορα κράτη μέλη, αλλά τις συμπληρώνει. Ωστόσο, η συμφωνία που συνήφθη από την Ένωση θα υπερισχύει των διμερών συμφωνιών στους τομείς που καλύπτουν, και συγκεκριμένα στα ταξίδια για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς. Επικροτώ τις ρήτρες αμοιβαιότητας μεταξύ βραζιλιάνων υπηκόων και πολιτών της ΕΕ και την εξασφάλιση ίσης μεταχείρισης για όλους τους πολίτες της ΕΕ. Για τη Βραζιλία και την ΕΕ προβλέπεται η δυνατότητα αναστολής ή καταγγελίας της συμφωνίας μόνο έναντι όλων των κρατών μελών. Για τους λόγους αυτούς υπερψήφισα την έκθεση.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της υπογραφής της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι, σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαιότητας και την αρχή της ίσης μεταχείρισης, όλοι οι πολίτες της ΕΕ οι οποίοι είναι κάτοχοι διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων –συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Μάλτας και της Κύπρου, οι οποίοι μέχρι τώρα υπόκεινταν ακόμη στην υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίων προκειμένου να εισέλθουν στο έδαφος της Βραζιλίας– θα μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στη Βραζιλία για τουριστικούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που οι βραζιλιάνοι πολίτες μπορούν ήδη να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης καλύπτει τα τουριστικά ή τα επαγγελματικά ταξίδια προσώπων που κατέχουν διπλωματικό, υπηρεσιακό ή επίσημο διαβατήριο. Οι πολίτες κάθε συμβαλλόμενου μέρους δύνανται να μείνουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για τρεις μήνες ανά εξάμηνο κατ’ ανώτατο όριο, από την ημερομηνία της πρώτης εισόδου στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για σκοπούς άλλους από εκείνους που ορίζονται στη συμφωνία μπορεί να γίνει με βάση τις διατάξεις των διμερών συμφωνιών που έχει υπογράψει η Βραζιλία με τα 23 από τα 27 κράτη μέλη.

Στη συμφωνία λαμβάνεται υπόψη η κατάσταση των κρατών μελών που δεν εφαρμόζουν ακόμη πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν. Εφόσον τα συγκεκριμένα κράτη μέλη (Κύπρος, Βουλγαρία και Ρουμανία) δεν αποτελούν μέρος του χώρου Σένγκεν, η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης παρέχει στους πολίτες της Βραζιλίας το δικαίωμα τρίμηνης διαμονής στο έδαφος καθενός από αυτά, ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα που υπολογίζεται για ολόκληρο τον χώρο Σένγκεν.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Βραζιλία αποτελεί μέρος του «θετικού καταλόγου» των χωρών των οποίων οι πολίτες απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης, όταν διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι τώρα, η πολιτική της αμοιβαιότητας εφαρμοζόταν μέσω διμερών συμφωνιών μεταξύ της Βραζιλίας και των κρατών μελών. Ωστόσο, η Εσθονία, η Λετονία, η Μάλτα και η Κύπρος δεν έχουν υπογράψει καμία συμφωνία και οι πολίτες τους δεν απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίων. Ο σκοπός της συμφωνίας αυτής είναι η απαλλαγή των κατόχων διπλωματικών, υπηρεσιακών ή επίσημων διαβατηρίων από την υποχρέωση θεώρησης, και αυτή έχει τον ίδιο στόχο και το ίδιο πεδίο εφαρμογής με τις συμφωνίες που αφορούν τους κατόχους κοινών διαβατηρίων.

Ωστόσο, βάσει του βραζιλιάνικου δικαίου, η συμφωνία που αφορά τους κατόχους διπλωματικών διαβατηρίων δεν υπόκειται σε επικύρωση από το Κογκρέσο της Βραζιλίας, και επομένως θα τεθεί σε ισχύ συντομότερα. Οι δύο συμφωνίες δεν αντικαθιστούν τις διμερείς συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μεταξύ των κρατών μελών της Βραζιλίας, αλλά απλώς τις συμπληρώνουν. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό η πρακτική αυτή της αμοιβαιότητας στο πλαίσιο των συμφωνιών απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης να εφαρμοστεί και σε άλλες τρίτες χώρες, προκειμένου να εξαλειφθούν οι υφιστάμενες διακρίσεις, και ειδικότερα όσον αφορά τις ΗΠΑ και τον Καναδά.

Συστάσεις: Silvia-Adriana Ţicău (A7-0004/2011), Monica Luisa Macovei (A7-001/2011) και Ioan Enciu (A7-0010/2011)

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Παρόλο που υποστηρίζω το περιεχόμενο αυτής της συμφωνίας, αποφάσισα να απόσχω από την ψηφοφορία προκειμένου να διαμαρτυρηθώ για τις πολιτικές επιλογές στις οποίες προβαίνει η κυβέρνηση της Βραζιλίας εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα σε σχέση με τον Cesare Battisti.

Είναι δεδομένο ότι αυτός ο δολοφόνος, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε πολλές περιπτώσεις, δεν εκτίει την ποινή που του επέβαλε το ιταλικό δικαστικό σύστημα.

Έκθεση: Evelyne Gebhardt (A7-0012/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Εγκρίνω την παρούσα έκθεση, καθώς αναγνωρίζω το δυναμικό που παρουσιάζει η οδηγία για τις υπηρεσίες για τη βελτίωση της ολοκλήρωσης της οικονομίας, και πιστεύω επίσης ότι η εφαρμογή της οδηγίας μπορεί να εδραιώσει την αμφίδρομη ενίσχυση μεταξύ εσωτερικής αγοράς και πολιτικής συνοχής. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, χρειάζεται μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αναφορά την παροχή πληροφοριών για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Πρέπει να διαπιστωθούν οι συνθήκες μη εφαρμογής της αρχής της χώρας καταγωγής σε ορισμένες υποθέσεις ή δραστηριότητες, ειδικότερα όσον αφορά τη διαφορετική νομοθεσία την οποία περιέχουν άλλα μέσα της ΕΕ και το σύνολο των εγγυήσεων που θα πρέπει να παρέχει στους αποσπασμένους εργαζόμενους το κράτος υποδοχής. Το ζήτημα αυτό προκάλεσε μια μεγάλη συζήτηση και εμπόδισε την έγκαιρη εφαρμογή της οδηγίας. Φοβούμαι ότι η εφαρμογή αυτής της οδηγίας σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο θα μπορούσε να λειτουργήσει κατά των μέτρων απορρύθμισης και να εμποδίσει τις προσπάθειες για την απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών, ειδικότερα επειδή η εφαρμογή της μπορεί να συνεπάγεται επιπρόσθετους πόρους, τη συμβολή των διαρθρωτικών ταμείων και άλλων μέσων που είναι αναγκαία για την αντιστάθμιση της κατάστασης αυτής κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου. Στο πλαίσιο αυτό, ζητώ αύξηση της συνοχής και του συντονισμού μεταξύ όλων των πολιτικών.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2006. Ο στόχος της οδηγίας αυτής είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Με άλλα λόγια, οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν το έργο τους σε όλη την επικράτεια της ΕΕ χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια. Η οδηγία αυτή καλύπτει διάφορες υπηρεσίες, των οποίων το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) αντιστοιχεί στο 40% του ΑΕγχΠ της ΕΕ. Αναμένουμε ότι η εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας θα αποφέρει ενδεχομένως κέρδη ύψους 140 δισ. ευρώ και αύξηση του ΑΕγχΠ της ΕΕ κατά 1,5%. Ωστόσο, προκειμένου η οδηγία να αποφέρει τα αναμενόμενα οφέλη, πρέπει να εφαρμοστεί δεόντως. Δυστυχώς, διαπιστώθηκε ότι δεν κατάφεραν όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να μεταφέρουν πλήρως την οδηγία στο εθνικό τους δίκαιο έως το τέλος του 2009. Συμφωνώ ότι η δημιουργία κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της αποτελεσματικής εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας.

Τα εν λόγω κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης έχουν ως στόχο την παροχή των απαιτούμενων πληροφοριών και την ευκαιρία διεξαγωγής όλων των διαδικασιών με ηλεκτρονικά μέσα και όχι μόνο στην εθνική γλώσσα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, 22 κράτη μέλη έχουν καθιερώσει τα εν λόγω κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης, αλλά μόνο 17 εξ αυτών διαθέτουν πύλες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και αυτές επίσης διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των διάφορων κρατών μελών. Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι εάν τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης δεν λειτουργούν δεόντως, οι καταναλωτές δεν θα λαμβάνουν όλες τις πληροφορίες, και αυτό θα μας εμποδίσει να επιτύχουμε τους στόχους που προβλέπονται από την οδηγία.

  Alfredo Antoniozzi (PPE), γραπτώς. – (IT) Τα δυνητικά οφέλη τα οποία θα προκύψουν από την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι αναντίρρητα. Οι δραστηριότητες που καλύπτει η οδηγία για τις υπηρεσίες αναλογούν στο 40% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕγχΠ) και των θέσεων εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν την εφαρμόσουμε σωστά, θα μπορούσαμε να ελευθερώσουμε το τεράστιο δυναμικό οικονομικής ανάπτυξης, το οποίο θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην οικονομική ανάκαμψη. Η ποιότητα της εφαρμογής της οδηγίας από τα κράτη μέλη είναι εξίσου ουσιαστικής σημασίας με την τήρηση των προθεσμιών που καθορίζονται γι’ αυτόν τον σκοπό.

Στις διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν της έγκρισης της οδηγίας, το Κοινοβούλιο απέδειξε ήδη ότι μπορεί να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο. Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να παρακολουθεί τη διαδικασία εφαρμογής της οδηγίας από τα κράτη μέλη. Οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν τις δραστηριότητές τους σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να περιορίζονται από γραφειοκρατικά εμπόδια. Κατά τη διάρκεια, όμως, της φάσης εφαρμογής, πρέπει επίσης να έχουμε επίγνωση άλλων παραμέτρων, και ιδίως του διοικητικού κόστους το οποίο επιβαρύνει τα κράτη μέλη.

Συμφωνώ με την εισηγήτρια ότι η διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης που είχε καθιερώσει το Συμβούλιο συντελεί σε άσκοπες γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις για τις διοικήσεις των κρατών μελών σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Ελπίζω ότι τα πιθανά πλεονεκτήματα αυτών των διαδικασιών θα αξιολογηθούν το συντομότερο δυνατό, διαφορετικά θα εξακολουθήσουν να υφίστανται υψηλές διοικητικές δαπάνες.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα αυτό το κείμενο. Δεν αφορούσε την αξιολόγηση της εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες που είχε εγκριθεί από το Κοινοβούλιο το 2006, εφόσον είναι ακόμη πολύ νωρίς γι’ αυτό. Αφορούσε όχι μόνο την ανάδειξη της σημασίας, οικονομικής και κοινωνικής, του ανοίγματος αυτού του τομέα των υπηρεσιών στην Ευρώπη (οι τομείς που καλύπτονται αναλογούν στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της ΑΕγχΠ, και το αναπτυξιακό δυναμικό θα ήταν μεταξύ 0,6 και 1,5% του ΑΕγχΠ), αλλά και την επισήμανση των θεμελιωδών στοιχείων της μεταφοράς της οδηγίας. Καταρχάς, τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης. Ο στόχος τους είναι η διευκόλυνση της παροχής υπηρεσιών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από πρακτική άποψη, οι επιχειρηματίες που επιθυμούν να συστήσουν μια επιχείρηση στο εξωτερικό ή να παρέχουν διασυνοριακές υπηρεσίες θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα κέντρο ενιαίας εξυπηρέτησης, το οποίο θα εξηγεί όλες τις διατυπώσεις και τις διαδικασίες που πρέπει να ολοκληρώσουν για να συστήσουν την επιχείρησή τους. Τα εν λόγω κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) αποτελούν τον βασικό παράγοντα για την επιτυχία της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Δεύτερον, το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας: πιστεύω ότι πρέπει να πραγματοποιήσουμε μια ειλικρινή πολιτική συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με το τι εννοούμε με τον όρο υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος και σχετικά με τους κανόνες τους οποίους επιθυμούμε να εφαρμόσουμε στη δική τους περίπτωση.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου. Ο στόχος της οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι να διευκολύνει σημαντικά και πρωτίστως τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να ασκούν τις δραστηριότητές τους, να διανοίγουν νέα επιχειρηματικά πεδία, αλλά και να προσλαμβάνουν νέο προσωπικό σε άλλα κράτη μέλη. Ο τομέας των υπηρεσιών, ο οποίος αναλογεί στο 40% του ΑΕγχΠ της ΕΕ, είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την οικονομική ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας. Η οδηγία αυτή αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου για την επίτευξη μιας ενιαίας αγοράς υπηρεσιών που θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις ΜΜΕ, να προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά και να ελευθερώσει το τεράστιο δυναμικό της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών, για οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας. Προκειμένου οι πάροχοι υπηρεσιών να απολαύουν δεόντως των πλεονεκτημάτων της οδηγίας για τις υπηρεσίες, θα πρέπει να διασφαλισθεί σε όλα τα κράτη μέλη η πλήρης και έγκαιρη εφαρμογή των διατάξεων της εν λόγω οδηγίας. Πιστεύω ότι η Επιτροπή πρέπει να εποπτεύει εκ του σύνεγγυς την εφαρμογή της οδηγίας στα κράτη μέλη και να εκπονεί τακτικές εκθέσεις εφαρμογής, με στόχο την άρση των υπόλοιπων εμποδίων στον τομέα των υπηρεσιών και την ελευθέρωση του δυναμικού του για οικονομική ανάπτυξη.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οδηγία για τις υπηρεσίες, η οποία εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2006, θέτει σε εφαρμογή την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας, με στόχο τη δημιουργία κοινής αγοράς υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρότι εγκρίθηκε το 2006, αυτή η αξιολόγηση της εφαρμογής της αποκάλυψε αρκετές καθυστερήσεις όσον αφορά τη μεταφορά της σε ορισμένα κράτη μέλη, λόγω νομοθετικών και τεχνικών ζητημάτων, καθώς για την ορθή εφαρμογή της απαιτούνταν διαφορετικά νομοθετικά μέσα.

Η δημιουργία μιας πλήρως λειτουργικής ενιαίας αγοράς υπηρεσιών είναι απαραίτητη για την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης, η οποία αντιστοιχεί σε περισσότερο από το 70% των θέσεων εργασίας και της καθαρής δημιουργίας θέσεων απασχόλησης στην ενιαία αγορά. Τα κέρδη σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσαν να φθάσουν συνολικά τα 60 και 140 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο αντιστοιχεί σε δυνητική ανάπτυξη μεταξύ 0,6 και 1,4% του ΑΕγχΠ.

Βάσει των ανωτέρω, υποστήριξα την εν λόγω έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, επειδή πιστεύω ότι οι αξιολογήσεις της εφαρμογής των οδηγιών είναι σημαντικές, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω αξιολογήσεις μπορεί να αποκαλύψουν υφιστάμενα μειονεκτήματα της εφαρμογής, καθιστώντας δυνατή τη διόρθωσή τους.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες αποτελεί μια ευκαιρία, κατά την άποψή μου, να επισημάνουμε τις ελλείψεις της, ειδικότερα όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής της. Κατά την άποψή μου, εξ ονόματος της Επιτροπής Απασχόλησης, ανέφερα την ανασφάλεια δικαίου η οποία περιβάλλει επί του παρόντος τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος και ότι είναι απόλυτα αναγκαίο να λαμβάνεται υπόψη η ιδιαίτερη φύση τους. Ενώ υπάρχει ομόφωνη συμφωνία σχετικά με την αναγκαιότητα διευκρίνισης των εννοιών (οικονομικές και μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, κοινωνικές υπηρεσίες), το Κοινοβούλιο εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα διχασμένο όσον αφορά τον τρόπο επίτευξης αυτού του στόχου. Υποστήριξα την αναγκαιότητα καθιέρωσης ενός σαφούς νομοθετικού πλαισίου, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, μέσω μιας οδηγίας-πλαίσιο. Παρότι λυπούμαι που δεν περιλαμβάνεται στο τελικό κείμενο, συγχαίρω την κ. Gebhardt, η οποία κατάφερε να αναφέρει τα ζητήματα αυτά στην έκθεσή της εξ ονόματος της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών, η οποία επικεντρώθηκε κυρίως στην αμφίδρομη αξιολόγηση και στα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης. Η παράγραφος 45 αναφέρει την αναγκαιότητα καθιέρωσης ενός νομοθετικού πλαισίου, κατά κοινή ομολογία σε τομεακό επίπεδο, και υπενθυμίζει τη δέσμευση του κ. Barnier στην πρόσφατη ανακοίνωσή του για την υποβολή προτάσεων σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος το 2011. Ως εκ τούτου, αναμένω την υποβολή των προτάσεων αυτών και τη θέσπιση μέτρων τα οποία θα μπορέσουν επιτέλους να δώσουν απάντηση στους παρόχους υπηρεσιών και στις τοπικές και περιφερειακές αρχές, αλλά τα οποία θα αναγνωρίζουν επίσης τη ζωτική συμβολή των υπηρεσιών αυτών στην κοινωνική και εδαφική συνοχή.

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Η ευρωπαϊκή οδηγία για τις υπηρεσίες τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2006, φιλοδοξώντας να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας εμπορευμάτων και υπηρεσιών στην Ένωση. Σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας, οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν το έργο τους σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια.

Η υπό συζήτηση έκθεση πρωτοβουλίας, την οποία πρότεινε το Κοινοβούλιο για την εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση της διαδικασίας μεταφοράς της οδηγίας στα εθνικά νομικά συστήματα, αξιολογεί το έργο που έχει επιτελεστεί μέχρι στιγμής από τα κράτη μέλη. Συγκεκριμένα, έχουν διαπιστωθεί καθυστερήσεις στη διαδικασία εφαρμογής της οδηγίας, καθώς και σημαντικά προβλήματα ερμηνείας όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής της.

Επομένως, για την προστασία των παρόχων στην αγορά, ζητώ να οριστούν επειγόντως και αναμφίλεκτα οι υπηρεσίες οι οποίες υπάγονται σε αυτήν την οδηγία. Τέλος, πιστεύω ότι η αποτελεσματική εφαρμογή του συστήματος πληροφόρησης της εσωτερικής αγοράς, η διεύρυνση των λειτουργιών του και η μεγαλύτερη ψηφιοποίηση των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης στην Ευρώπη θα αποτελέσουν αναμφισβήτητα ένα τεράστιο πλεονέκτημα για τους παρόχους υπηρεσιών και θα διευκολύνουν την πρόσβαση των ΜΜΕ σε πληροφορίες.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης αυτής, επειδή ο στόχος της οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες περιλαμβάνει καταρχήν όλες τις εμπορικές υπηρεσίες που παρέχονται από εγκατεστημένο σε κράτος μέλος πάροχο. Δεν καλύπτονται, μεταξύ άλλων, μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, υπηρεσίες μεταφορών, υπηρεσίες γραφείων εύρεσης προσωρινής εργασίας, υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης καθώς και κοινωνικές υπηρεσίες στον τομέα της περίθαλψης, της μέριμνας των παιδιών και της κατασκευής κατοικιών. Η οδηγία δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας, και δεν συντελεί κατά κανένα τρόπο στη διάβρωση των υπηρεσιών δημόσιας βασικής περίθαλψης. Είναι απαραίτητο να γίνει σαφής οριοθέτηση μεταξύ των υπηρεσιών που εμπίπτουν στο πεδίο της παρούσας οδηγίας και των υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος και να διασφαλιστεί η προστασία των υπηρεσιών γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος μέσω της θέσπισης νομοθεσίας πλαισίου.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η οδηγία για τις υπηρεσίες δεν θα οδηγήσει, σε καμία περίπτωση, σε απορρύθμιση ή ελευθέρωση του τομέα των υπηρεσιών, όπως εικάζουν ορισμένοι. Σκοπός της είναι να διασφαλίσει την πρόσβαση στις αγορές των κρατών μελών με τέτοιο τρόπο ώστε να εκλείψουν οι φραγμοί, και οι κανόνες που εξακολουθούν να ισχύουν στα κράτη μέλη να είναι ανάλογοι και να μην εισάγουν διακρίσεις. Η οδηγία αναφέρει ρητά ότι ούτε το εργατικό δίκαιο ούτε τα δικαιώματα των εργαζομένων θα θιγούν από αυτές τις νομοθετικές διατάξεις. Ακόμη και το Κοινοβούλιο επέμεινε στο σημείο αυτό, κατά την παρουσίαση της άποψής του στο Συμβούλιο.

Το άρθρο 16 αναφέρει ότι κανένα κράτος μέλος δεν μπορεί να εμποδιστεί να επιβάλει απαιτήσεις που αφορούν τη δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών και δικαιολογούνται για λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας, δημόσιας υγείας ή προστασίας του περιβάλλοντος.

Η εφαρμογή της οδηγίας καθυστερεί σε ορισμένα κράτη μέλη, αλλά αυτό οφείλεται, ειδικότερα, στους διαφορετικούς τρόπους ερμηνείας της. Γι’ αυτό είναι σημαντικό το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας να προσδιοριστεί με σαφήνεια και διαφάνεια. Είναι απαραίτητο να γίνει σαφής οριοθέτηση μεταξύ των υπηρεσιών που εμπίπτουν στο πεδίο της παρούσας οδηγίας και των υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος και να διασφαλιστεί η προστασία των υπηρεσιών γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος μέσω ενός νομοθετικού πλαισίου, έχοντας υπόψη τα ανωτέρω.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Ο στόχος της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2006, είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την άρση όλων των προστατευτικών μέτρων, των αυθαίρετων εμποδίων και των κανόνων που εισάγουν διακρίσεις. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο επέμενε πάντοτε ότι η οδηγία δεν πρέπει να αποτελεί πρόφαση για επικίνδυνη απορρύθμιση και ελευθέρωση του τομέα αυτού.

Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία καταφέρνει να επισημάνει τις (συχνά αδικαιολόγητες) καθυστερήσεις και τις διαφορές σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, οι οποίες συνιστούν έναν τομέα που αναλογεί περίπου στο 40% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕγχΠ) και των θέσεων εργασίας της ΕΕ. Επιπλέον, η οδηγία έχει επίσης το πλεονέκτημα να επιτρέπει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις –και ειδικότερα στις ΜΜΕ– να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές. Η ορθή και διαφανής μεταφορά της οδηγίας για τις υπηρεσίες θα είχε ως θετικό αποτέλεσμα την ελευθέρωση του τεράστιου δυναμικού της εσωτερικής αγοράς για οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας, το οποίο εκτιμάται σε 0,6-1,5% του ευρωπαϊκού ΑΕγχΠ – κάτι το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται απεγνωσμένα. Επομένως, η πλήρης μεταφορά της οδηγίας σε ολόκληρη την ΕΕ θα εισαγάγει στοιχεία ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά, τα οποία θα αποφέρουν οφέλη για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οδηγία για τις υπηρεσίες αποτελεί θεμελιώδες μέσο ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο επιτρέπει πρωτίστως στους ελεύθερους επαγγελματίες και στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) να ασκούν τις δραστηριότητές τους πολύ πιο εύκολα σε άλλα κράτη μέλη και να διανοίγουν νέα επιχειρηματικά πεδία και να προσλαμβάνουν προσωπικό σε αυτά. Οι δραστηριότητες αυτές αντιστοιχούν στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελούν έναν σημαντικό τομέα από την άποψη της οικονομικής μεγέθυνσης και της καταπολέμησης της ανεργίας. Είναι σημαντικό να κατοχυρώσουμε το τεράστιο δυναμικό οικονομικής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών, καθώς συνιστά ένα σημαντικό βήμα προόδου για την επίτευξη μιας αληθινά εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών που θα επέτρεπε στις επιχειρήσεις, και ειδικότερα στις ΜΜΕ, να παρέχουν στους πολίτες καλύτερης ποιότητας υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά. Ελπίζω ότι οι στόχοι της οδηγίας θα αρχίσουν να επιτυγχάνονται στο εγγύς μέλλον, και ότι ολόκληρη η ΕΕ και οι περιφέρειές της θα επωφεληθούν, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην επίτευξη πραγματικής οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής μέσω της δημιουργίας αξιοπρεπών, βιώσιμων, ποιοτικών θέσεων εργασίας, και όσον αφορά τη βελτίωση της ποιότητας και της ασφάλειας των παρεχόμενων υπηρεσιών.

  Philippe de Villiers (EFD), γραπτώς. – (FR) Το Κοινοβούλιο ψηφίζει επί της εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες, για την απόσυρση της οποίας είχε δοθεί υπόσχεση ήδη όταν αποκαλούνταν ακόμη οδηγία Bolkestein. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφασίζει τώρα κατά πόσον μεταφέρθηκε δεόντως στο εθνικό δίκαιο των κρατών μελών.

Οι υπηρεσίες αναλογούν στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών. Η οδηγία για τις υπηρεσίες προτείνει νομικές «προόδους» και τυποποίηση που θα πραγματοποιηθούν εις βάρος των Γάλλων και θα οδηγήσουν σε υποβάθμιση των κοινωνικών προτύπων.

Η προστασία των αγορών και των εργαζομένων, ως παραγόντων που συμβάλλουν στον πλούτο της χώρας και της ηπείρου μας, είναι επιτακτική, αλλά, όπως πάντα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αντίθετη σε αυτήν την ιδέα.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση, επειδή πιστεύω ότι μέχρι τώρα η οδηγία για τις υπηρεσίες εφαρμοζόταν από τα κράτη μέλη σε μερικό και περιορισμένο βαθμό. Παρότι η οδηγία αυτή αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ευρωπαϊκούς νόμους, ο οποίος έχει ως στόχο το άνοιγμα του τομέα των υπηρεσιών στην ελεύθερη κυκλοφορία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μένουν ακόμη να γίνουν πολλά. Πρέπει να εξασφαλισθεί ότι η νομοθεσία αυτή, η οποία εγκρίθηκε πριν από περισσότερα από τρία έτη, εφαρμόζεται ορθά, ειδικότερα όσον αφορά την αποτελεσματική δημιουργία «κέντρων εξυπηρέτησης», τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε πολίτης που θέλει να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε μία άλλη χώρα, προκειμένου να λάβει τις απαραίτητες πληροφορίες.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο σκοπός της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας, με στόχο την επίτευξη μιας πραγματικά εσωτερικής αγοράς στον τομέα αυτόν. Ο τομέας των υπηρεσιών αναλογεί στο 40% του ΑΕγχΠ και της απασχόλησης της Ένωσης και διαθέτει τεράστιο δυναμικό για ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας, ειδικότερα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας έληξε στα τέλη του 2009, αλλά ορισμένα κράτη μέλη δεν την έχουν εφαρμόσει ακόμη με ορθό και αποτελεσματικό τρόπο.

Η διαδικτυακή πύλη, με όλες τις απαραίτητες διοικητικές πληροφορίες, λειτουργεί μόνο σε 22 κράτη και, από αυτά τα 22, οι αναγκαίες διαδικασίες μπορούν να διεξαχθούν ηλεκτρονικά μόνο σε 14 από αυτά. Πρέπει να διασφαλισθεί και να παρακολουθηθεί η ορθή εφαρμογή της οδηγίας αυτής από τα κράτη μέλη, με στόχο την εξάλειψη αυθαίρετων εμποδίων ή/και τη διασφάλιση ότι οι κανόνες που εξακολουθούν να εφαρμόζονται στα κράτη μέλη θα είναι αναλογικοί και δεν θα εισάγουν διακρίσεις.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Το εν λόγω σχέδιο ψηφίσματος αναφέρεται στην εφαρμογή της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά.

Η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων και εμπορευμάτων σε ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενυπάρχει σε όλες τις Συνθήκες της, με στόχο την υποστήριξη της δημιουργίας της κοινής αγοράς. Η οδηγία 2006/123/ΕΚ εγκρίθηκε με στόχο την εξάλειψη της γραφειοκρατίας η οποία περιορίζει τις δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών στα κράτη μέλη.

Ωστόσο, παρατηρείται ότι η οδηγία αυτή δεν εφαρμόζεται από όλα τα κράτη μέλη, λόγω συγκεκριμένων παραμέτρων που θεωρούν ότι δεν έχουν διευκρινιστεί δεόντως. Για τον λόγο αυτόν το ψήφισμα είναι απαραίτητο.

Επικροτώ τη δημιουργία ενός γρήγορου και αποτελεσματικού μέσου ανταπόκρισης στα ερωτήματα των επιχειρηματιών και των εκπροσώπων των εργαζομένων με τη μορφή «κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης», και ελπίζω ότι δεν θα περιορίζονται σε ηλεκτρονική μορφή, αλλά ότι θα περιλαμβάνουν και προσωπική αντιμετώπιση, καθώς γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό όταν βρισκόμαστε σε μια ξένη χώρα.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Καταψηφίσαμε αυτήν την έκθεση, σύμφωνα με όλες τις προηγούμενες θέσεις μας σχετικά με την περιβόητη οδηγία Bolkestein και τους απαράδεκτους στόχους της να διευκολύνει την ελευθέρωση του τομέα των υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων υπηρεσιών, προς όφελος των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ομίλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με κόστος την αυξημένη ανεργία και την παροχή υποδεέστερων υπηρεσιών στους αντίστοιχους χρήστες, όπως είναι ήδη ξεκάθαρα εμφανές στους τομείς που έχουν ακολουθήσει αυτήν την οδό.

Η έκθεση αυτή επιδιώκει να ασκήσει πίεση στα κράτη μέλη που δεν έχουν προχωρήσει τόσο γρήγορα όσο θα ήθελε η πλειοψηφία των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου –για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών οικονομικών ομίλων– όσον αφορά τη μεταφορά της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά. Η οδηγία αυτή τέθηκε σε ισχύ στις 28 Δεκεμβρίου 2006 και ο στόχος της είναι, όπως αναφέρεται στην εν λόγω έκθεση, «να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά».

Αυτό το οποίο χρειαζόταν, όμως, ήταν μια αντικειμενική αξιολόγηση των συνεπειών της ελευθέρωσης και της επακόλουθης ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών, σε ορισμένες περιπτώσεις των απαραίτητων δημόσιων υπηρεσιών, προκειμένου να επιστρέψουμε στην ανυποχώρητη υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ανθρώπων και των εργαζομένων.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η εφαρμογή της οδηγίας Bolkestein έχει παρουσιάσει καθυστέρηση, επειδή λέγεται ότι τα κράτη μέλη καθυστέρησαν υπερβολικά να την μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο και ότι δεν την εφάρμοσαν σωστά. Είναι αλήθεια ότι στη Γαλλία έχει μεταφερθεί μερικώς μόνο στο εθνικό δίκαιο. Και δικαίως! Για να αποφύγει τη δημόσια συζήτηση, και επομένως την περαιτέρω κατακραυγή, η κυβέρνηση του κ. Sarkozy επέλεξε σκόπιμα να μην χρησιμοποιήσει έναν νόμο-πλαίσιο, αλλά να ενσωματώσει τις αρχές τις οδηγίας σε όλα τα σχετικά κείμενα. Ουσιαστικά, υπάρχει μόνο μία αρχή: η πλήρης και απόλυτη ελευθερία εγκατάστασης και η ελευθερία παροχής υπηρεσιών! Η διάσπαση των νομοθετικών τροποποιήσεων έχει οδηγήσει σε μια διαδικασία που στερείται διαφάνειας. Το πεδίο εφαρμογής του κειμένου εξακολουθεί να είναι ασαφές: ορισμένες κοινωνικές υπηρεσίες που υποτίθεται ότι εξαιρούνται, στην πραγματικότητα, καλύπτονται από την οδηγία. Όσες ουσιαστικά εξαιρούνται, σήμερα απλώς παραμερίστηκαν: κάθε τρία έτη, μπορεί η Επιτροπή να εισηγείται την κατάργηση των εξαιρέσεων. Επιπλέον, όσον αφορά την πιο σκανδαλώδη ρήτρα του κειμένου, την αρχή της χώρας καταγωγής, παρότι έχει επισήμως διαγραφεί, ενσωματώθηκε πάλι κρυφά χάρη στις δυνατότητες που διάνοιξε η οδηγία για την απόσπαση εργαζομένων και ο κανονισμός για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές.

  Louis Grech (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης βάσει του ότι οι υπηρεσίες αναλογούν στο 70% όλων των θέσεων εργασίας και της συνολικής καθαρής δημιουργίας θέσεων εργασίας στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και ότι συνιστούν τη σημαντικότερη πηγή άμεσων ξένων επενδύσεων. Η οδηγία για τις υπηρεσίες δημιουργεί το θεμελιώδες πλαίσιο για μεγαλύτερο βαθμό ελεύθερης κυκλοφορίας των παρόχων υπηρεσιών, ενδυναμώνει τα δικαιώματα των καταναλωτών ως χρηστών υπηρεσιών και ενισχύει τη διαθεσιμότητα πληροφοριών, βοήθειας και διαφάνειας όσον αφορά τους παρόχους υπηρεσιών και τις υπηρεσίες τους.

Για τους λόγους αυτούς, η ορθή εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες θα πρέπει να εξακολουθήσει να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα της Επιτροπής. Επομένως, η Επιτροπή πρέπει να συνεργαστεί με τα κράτη μέλη για να βελτιώσει περαιτέρω τη διοικητική συνεργασία μηχανισμών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, ειδικότερα διασφαλίζοντας ότι τα κράτη μέλη θα θέσουν σε εφαρμογή πλήρως λειτουργικά κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης.

Επιπλέον, ενθαρρύνω την Επιτροπή, μαζί με τα κράτη μέλη, να συνεχίσουν να αναπτύσσουν την ενιαία αγορά υπηρεσιών βάσει της διαδικασίας «αμοιβαίας αξιολόγησης» που προβλέπεται στην οδηγία για τις υπηρεσίες, προκειμένου να λαμβάνουν επικαιροποιημένη ανατροφοδότηση από τους καταναλωτές, τους πολίτες και τις επιχειρήσεις σχετικά με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες στα οικεία κράτη μέλη, διασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο ότι τα κράτη μέλη συμμετέχουν πραγματικά στην ενιαία αγορά.

  Estelle Grelier (S&D), γραπτώς. – (FR) Η οδηγία για τις υπηρεσίες, η οποία εγκρίθηκε το 2006 και θα έπρεπε να έχει μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο πριν από τις 28 Δεκεμβρίου 2009, συνεχίζει να εγείρει ερωτήματα στα κράτη μέλη και στις τοπικές αρχές που θίγονται άμεσα από την εφαρμογή της. Η κοινοβουλευτική έκθεση πρωτοβουλίας της κ. Gebhardt, η οποία προτείνει τη διεξαγωγή μιας πρώτης αξιολόγησης της εφαρμογής της οδηγίας, θίγει ορισμένες από αυτές τις δυσκολίες, και ειδικότερα την αβεβαιότητα που περιβάλλει τις κοινωνικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος (όσον αφορά τον ορισμό τους, τους τομείς τους οποίους αφορούν), καθώς και την έλλειψη διαφάνειας της διαδικασίας μεταφοράς της σε ορισμένα κράτη μέλη. Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι η Γαλλία ξεχωρίζει λόγω της προβληματικής έλλειψης διαφάνειας και ευελιξίας που παρουσιάζει όσον αφορά την εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας. Διαθέτει πολυάριθμα διατάγματα και εκτελεστικούς νόμους και έχει προβεί σε περιοριστική ερμηνεία των εξαιρέσεων που προβλέπει η οδηγία, πράγμα το οποίο εγείρει αμφιβολίες για το μέλλον ορισμένων υπηρεσιών, όπως η παιδική μέριμνα και η φροντίδα των ατόμων με αναπηρία. Τώρα περισσότερο από ποτέ, αυτή η έκθεση πρωτοβουλίας, η οποία εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία, είναι μια ευκαιρία να επισημάνουμε ότι οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και ειδικότερα οι Σοσιαλιστές, θα συνεχίσουν να επαγρυπνούν για την εφαρμογή της οδηγίας αυτής και τις επιπτώσεις της στις δημόσιες υπηρεσίες.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Τέσσερα έτη μετά την έγκριση της οδηγίας για τις υπηρεσίες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε την απόφασή του αυτήν την εβδομάδα σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας στα κράτη μέλη. Η έλλειψη πληροφοριών, οι καθυστερήσεις όσον αφορά διασυνοριακές υπηρεσίες, οι περιττοί διοικητικής φύσεως περιορισμοί κ.ο.κ. αποτελούν επικρίσεις τις οποίες εξέφρασε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην έκθεση που εγκρίναμε και την οποία υπερψήφισα. Μάλιστα, τα κράτη μέλη πρέπει να σημειώσουν πρόοδο στην εφαρμογή της οδηγίας αυτής, ώστε να βελτιώσουν και να διευκολύνουν την παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών. Πέραν τούτου, θα ήθελα να τονίσω το δύσκολο ζήτημα του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας, το οποίο αποκλείει ορισμένους τομείς, όπως οι μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος και ορισμένες υπηρεσίες (κοινωνικές υπηρεσίες, παιδική μέριμνα, παροχή βοήθειας σε ανθρώπους κ.ο.κ.) που εκτελούνται από παρόχους στους οποίους ανατίθενται αυτά τα καθήκοντα από το κράτος. Δύο έννοιες, οι «μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος» και η «ανάθεση», δεν ορίζονται με σαφήνεια ή/και η ερμηνεία τους διαφέρει από το ένα κράτος μέλος στο άλλο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη νομικής σαφήνειας, πράγμα για το οποίο λυπάμαι ιδιαίτερα.

  Mathieu Grosch (PPE), γραπτώς. – (DE) Έχει τεράστια σημασία για την κοινή ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν την οδηγία για τις υπηρεσίες γρήγορα και αποτελεσματικά. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό οι ΜΜΕ που θέλουν να είναι σε θέση να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους πέρα από τα εθνικά σύνορα να διαθέτουν ένα κέντρο ενιαίας εξυπηρέτησης, το οποίο θα μπορεί να τους παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες και να εξηγεί τις απαραίτητες διαδικασίες.

Έχει περάσει περισσότερο από ένα έτος από την προθεσμία εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες από τα κράτη μέλη. Είναι άσκοπο να συνεχίζουμε να συζητούμε για τις πολυάριθμες μεταρρυθμίσεις. Θα ήταν περισσότερο χρήσιμο να εξετάσουμε στενότερα τη διαδικασία εφαρμογής. Παρότι ορισμένα κράτη μέλη έχουν ήδη λάβει τα αναγκαία μέτρα, άλλα φαίνεται να έχουν ξεχάσει το έγγραφο που υπέγραψαν. Επομένως, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η οδηγία θα εφαρμοστεί αμέσως και με τον ορθό τρόπο και στα 27 κράτη μέλη, προκειμένου να απλοποιηθεί η διαδικασία παροχής υπηρεσιών σε άλλες χώρες, το συντομότερο δυνατό.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2006. Ο στόχος της οδηγίας αυτής είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Ο σκοπός της οδηγίας είναι να διαμορφωθεί η πρόσβαση στις αγορές των κρατών μελών με τέτοιο τρόπο ώστε να εκλείψουν οι αυθαίρετοι φραγμοί, ή οι κανόνες που εξακολουθούν να ισχύουν στα κράτη μέλη να είναι κατάλληλοι και να μην επιφέρουν διακρίσεις. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει προσδώσει ιδιαίτερη σπουδαιότητα και έχει τονίσει ρητά ότι δεν θα πρέπει να θιγούν από το νομοσχέδιο τόσο το δικαίωμα στην εργασία όσο και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν το έργο τους σε όλη την επικράτεια της ΕΕ χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια. Η οδηγία αυτή καλύπτει διάφορες υπηρεσίες, των οποίων το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) αντιστοιχεί στο 40% του ΑΕγχΠ της ΕΕ. Συμφωνώ ότι η δημιουργία κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της αποτελεσματικής εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Η οδηγία για τις υπηρεσίες αποτελεί ένα ζωτικής σημασίας μέτρο για τη δημιουργία μιας πραγματικά ενιαίας αγοράς υπηρεσιών, η οποία θα επιτρέπει στις επιχειρήσεις, και ειδικότερα στις ΜΜΕ, να προσφέρουν στους πολίτες καλύτερες υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές. Υποστήριξα τη θέση του εισηγητή ο οποίος θεωρεί ότι η συγκρότηση κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) αποτελεί κεντρικής σημασίας στοιχείο για την αποτελεσματική εφαρμογή της οδηγίας αυτής. Το μέσο αυτό μπορεί να έχει ιδιαίτερη σημασία για τις ΜΜΕ. Τα ΚΕΕ πρέπει να διαθέτουν ακριβείς, πλήρεις και κατανοητές πληροφορίες σχετικά με τις διατυπώσεις, τις διοικητικές διαδικασίες, το εργατικό δίκαιο, τα συστήματα φορολογίας που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη, ειδικότερα για τον ΦΠΑ, κ.ο.κ. Επίσης, θα πρέπει να παρέχεται υποστήριξη στις επιχειρήσεις κατά τη διεκπεραίωση των απαιτούμενων διοικητικών διαδικασιών. Πιστεύω ότι, μετά την πλήρη μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, είναι ζωτικής σημασίας να διεξαχθεί μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση του αντικτύπου της οδηγίας για τις υπηρεσίες στην οικονομική δραστηριότητα, στα ποιοτικά και ποσοτικά επίπεδα απασχόλησης, στην κοινωνική προστασία, στην υλοποίηση των περιβαλλοντικών στόχων και στην ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρονται στους καταναλωτές.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα. Η οδηγία για τις υπηρεσίες, η οποία εγκρίθηκε το 2006, είχε ως στόχο την εναρμόνιση ορισμένων παραμέτρων της ενιαίας αγοράς που αφορούν την παροχή υπηρεσιών. Η πλήρης εφαρμογή από τα κράτη μέλη θα πρέπει να είχε επιτευχθεί έως τα τέλη του 2009. Καλώ τα κράτη μέλη που δεν έχουν υλοποιήσει τις υποχρεώσεις τους να προβούν επειγόντως στη διευθέτησή τους.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η μοναδική θετική συμβολή του κειμένου αυτού είναι η έκκληση προς τα κράτη μέλη «να εξασφαλίσουν μία μεγαλύτερη διαφάνεια» κατά τη διαδικασία μεταφοράς της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Η γαλλική κυβέρνηση δεν τη λαμβάνει διόλου υπόψη! Πέραν τούτου, η έκθεση αυτή, την οποία συνέταξε βουλευτής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, επιβεβαιώνει τη νεοφιλελεύθερη υπαγόρευση αυτής της επιζήμιας οδηγίας και φθάνει ακόμη και στο σημείο να διατάσσει τα κράτη μέλη τα οποία υπήρξαν λιγότερο «φιλόδοξα» όσον αφορά την εφαρμογή της. Και ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο παραδέχεται ότι δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει τις συνέπειες της εφαρμογής της! Μάλλον γι’ αυτό δεν διεξάγεται ψηφοφορία με ονομαστική κλήση. Τα ονόματα των υπευθύνων δεν θα γνωστοποιηθούν. Θα την καταψηφίσω.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά επιδιώκει την εξάλειψη των εμποδίων που εξακολουθούν να τίθενται στη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών. Μετά από ορισμένες δυσκολίες κατά τη μεταφορά της οδηγίας, λόγω αμφιβολιών από την πλευρά ορισμένων κρατών μελών, οι κατευθυντήριες γραμμές αυτής της διαδικασίας, η οποία αποσκοπούσε στην απλοποίηση του συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την προστασία των καταναλωτών, την προστασία του περιβάλλοντος και τη δημόσια υγεία και ασφάλεια, θα τεθεί επιτέλους σε εφαρμογή σε όλα τα κράτη μέλη, και η έκθεση αυτή θα συμβάλει σε ακόμη πιο αποτελεσματική εφαρμογή και βελτιωμένη λειτουργικότητα των προτεινόμενων μέτρων. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η ΕΕ παρέχει ένα ευρύ φάσμα ευκαιριών, ειδικότερα για τους παρόχους υπηρεσιών. Η τυποποίηση των κανονισμών της ΕΕ έχει διευκολύνει πολύ περισσότερο τη διασυνοριακή εργασία και στους υπαλλήλους προσφέρεται αυξημένος αριθμός κινήτρων, ώστε να εργαστούν ορισμένα χρόνια στο εξωτερικό. Συχνά, όμως, έρχονται αντιμέτωποι με εθνικούς νόμους σχετικά με τις υπηρεσίες, τους οποίους δεν κατανοούν και οι οποίοι συχνά οδηγούν σε προβλήματα ή παρανοήσεις. Δεν ψήφισα υπέρ της έκθεσης, επειδή δεν παρέχει αρκετές πληροφορίες σχετικά με τις δαπάνες των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Στόχος της έγκρισης της οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι να διευκολύνει τη λειτουργία των επιχειρήσεων πέρα από τα εθνικά τους σύνορα. Το σύστημα που έχει καθιερωθεί έχει μειώσει σημαντικά τον αριθμό των διοικητικών εμποδίων. Παρ’ όλα αυτά, η εμπειρία δείχνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές γραφειοκρατικές παγίδες για τις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες πρέπει να ξεπεραστούν σε ορισμένα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προβλεπόμενη αρχή των μονοαπευθυντικών θυρίδων δεν λειτουργεί σε πολλές χώρες ή δεν λειτουργεί δεόντως, και οι επιχειρηματίες ορισμένες φορές αναγκάζονται ακόμη να λαμβάνουν αναρίθμητες άδειες, οι οποίες πρέπει να ελέγχονται από μια ολόκληρη στρατιά ελεγκτικών οργάνων. Τις δυσκολίες αυτές δεν αντιμετωπίζουν μόνο οι τοπικοί επιχειρηματίες, αλλά και οι πάροχοι υπηρεσιών που επιθυμούν να παράσχουν υπηρεσίες σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Συμφωνώ, επομένως, με το κείμενο της έκθεσης και ζητώ επίσης από όλα τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να διευκολύνουν τις επιχειρήσεις και να εξασφαλίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Η μεταφορά της οδηγίας για τις υπηρεσίες βασίζεται σε μια λεπτή διαδικασία που αποσκοπεί στη δημιουργία διαφάνειας και συνέπειας στα συστήματα των κρατών μελών αναφορικά με τα αποτελέσματα της εφαρμογής της ίδιας της οδηγίας, καθώς και στην αξιολόγηση των αποτελεσμάτων για την εσωτερική αγορά μετά τη μεταφορά. Αυτός είναι ο στόχος της έκθεσης, την οποία υπερψήφισα δεδομένης της αναγκαιότητας ελέγχου του έργου των κρατών μελών. Η προώθηση της σύγκλισης των κανονισμών μέσω αμοιβαίας αξιολόγησης της αποτελεσματικής διαδικασίας μεταφοράς την οποία εφάρμοσαν δεν θα διευκόλυνε μόνο το έργο των κρατών μελών (τα οποία παρουσιάζουν τέτοια καθυστέρηση που σε αυτήν την έκθεση το Κοινοβούλιο θεωρεί ότι είναι αναγκαίο να παρακολουθεί τις εργασίες τους), αλλά και θα δημιουργούσε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο για το σύστημα των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης, τα οποία θα εξασφαλίζουν τη ροή πληροφοριών προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Θα ήθελα απλώς να σημειώσω ότι η οικονομία μας βασίζεται κατά 75% στις υπηρεσίες και ότι, σε μια παγκόσμια αγορά, πρέπει σαφώς να προβάλλουμε τα δυνατά μας σημεία. Πιστεύω ότι για το μέλλον είναι επιθυμητή η μεγαλύτερη ελευθέρωση, η οποία δεν σημαίνει έλλειψη κανόνων, αλλά απλώς μεγαλύτερο ανταγωνισμό.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οδηγία για τις υπηρεσίες αποσκοπεί να συμβάλει στην ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών, με τη συνακόλουθη εξασφάλιση υψηλών επιπέδων ποιότητας και κοινωνικής συνοχής. Πρόκειται για ένα μέσο το οποίο προορίζεται να εξυπηρετήσει τον σκοπό της οικονομικής μεγέθυνσης στην ΕΕ και η εφαρμογή του περιλαμβάνεται στο πλαίσιο της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και στην Πράξη για την Ενιαία Αγορά. Η μεταφορά της οδηγίας για τις υπηρεσίες συνιστά μεγάλη πρόκληση για τα κράτη μέλη, τις δημόσιες διοικήσεις και τις τοπικές αρχές, τόσο γι’ αυτά που ορίζει σχετικά με το δικαίωμα εγκατάστασης και παροχής υπηρεσιών όσο και λόγω της δημιουργίας κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης για την παροχή βοήθειας στους παρόχους υπηρεσιών, και ειδικότερα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Η οδηγία αυτή επιτρέπει πρωτίστως στους ελεύθερους επαγγελματίες και στις ΜΜΕ να ασκούν τις δραστηριότητές τους πολύ πιο εύκολα σε άλλα κράτη μέλη και να διανοίγουν νέα επιχειρηματικά πεδία και να προσλαμβάνουν προσωπικό σε αυτά. Ψήφισα υπέρ καθώς είμαι πεπεισμένη ότι, επειδή το σύστημα πληροφόρησης της εσωτερικής αγοράς και τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης απαιτούν μεγάλη προσπάθεια για τη διοικητική συνεργασία μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων αρχών, θα δώσουν ώθηση στην αύξηση της διαλειτουργικότητας και στη δημιουργία δικτύων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο σε ολόκληρη την ΕΕ, φέρνοντας τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες πιο κοντά σε μια πραγματική εσωτερική αγορά.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο σκοπός της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (οδηγία για τις υπηρεσίες) είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Αποτελεί ένα σημαντικό μέσο στο πλαίσιο της προσπάθειας πραγμάτωσης της εσωτερική αγοράς υπηρεσιών, το οποίο έχει στόχο να επιτρέψει στις επιχειρήσεις, και ειδικότερα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, να παρέχουν καλύτερης ποιότητας υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ, συμβάλλοντας στην προώθηση της ευημερίας και της ανταγωνιστικότητας, καθώς και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Είναι επομένως σημαντικό, όπως ορθώς επισημαίνει η εισηγήτρια, να διασφαλίσουμε την ικανοποιητική μεταφορά και εφαρμογή της από τα κράτη μέλη, τα οποία πρέπει να εξασφαλίσουν την εξάλειψη των γραφειοκρατικών εμποδίων και την πρόσβαση των επιχειρηματιών στις απαραίτητες πληροφορίες, ιδίως με την προώθηση της δημιουργίας κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης.

  Evelyn Regner (S&D), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, επειδή πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα ισορροπημένη. Εστιάζεται στην αξιολόγηση των πρακτικών δυσκολιών και προβαίνει σε ειδικές προτάσεις για την επίλυσή τους. Κατάγομαι από μια χώρα όπου η οδηγία για τις υπηρεσίες δεν έχει μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να εφαρμοστεί η οδηγία και ότι πρέπει να συνοδευτεί από μέτρα τα οποία εμποδίζουν την εισαγωγή φθηνού εργατικού δυναμικού και το κοινωνικό ντάμπινγκ. Κατά την άποψή μου, είναι επίσης σημαντικό το ότι η έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες επισημαίνει τους τομείς οι οποίοι παραλείφθηκαν σκόπιμα, όπως οι κοινωνικές υπηρεσίες και οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Η διαδικασία αυτή πρέπει να ακολουθηθεί μέχρι τέλους κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εφαρμογής.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Περίπου τεσσεράμισι χρόνια μετά την έγκριση της περιβόητης οδηγίας για τις υπηρεσίες, γνωστής ως οδηγίας Bolkestein, το ουσιώδες αυτό ζήτημα, το οποίο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων που αναλογούν περίπου στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της ΕΕ, περιλαμβάνεται και πάλι στην ημερήσια διάταξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ευτυχώς, τώρα τα πράγματα έχουν ηρεμήσει και τα κόμματα της αριστεράς φαίνεται να έχουν εγκαταλείψει τη δογματική τους στάση απέναντι στην οδηγία για τις υπηρεσίες, ο σκοπός της οποίας, πρέπει να σημειωθεί, είναι να άρει τα περιττά και περιοριστικά εμπόδια που τίθενται στην παροχή υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι η έκθεση Gebhardt επί της οποίας διεξήχθη σήμερα ψηφοφορία αφορά λιγότερο το περιεχόμενο του κειμένου και περισσότερο την αξιολόγηση των προσπαθειών των κρατών μελών για τη μεταφορά της οδηγίας.

Η μεταφορά πραγματοποιείται σύμφωνα με την οδηγία, καθώς τα κράτη μέλη έπρεπε να απλοποιήσουν τις διοικητικές τους διαδικασίες και να συγκροτήσουν «κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης» έως τα τέλη του 2009, ούτως ώστε οι επιχειρήσεις να μπορούσαν να ολοκληρώσεις τις διατυπώσεις τους ευκολότερα με ηλεκτρονικά μέσα. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι πως πρέπει να σημειωθεί μεγαλύτερη πρόοδος σε πολλά κράτη μέλη, προκειμένου να ενισχυθεί η ενιαία αγορά και να διευκολυνθεί το καθημερινό έργο των ΜΜΕ, εκ των οποίων μόνο το 8% δραστηριοποιείται πέραν των εθνικών συνόρων.

  Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. – (IT) Σήμερα, σε αυτό το Κοινοβούλιο ψηφίσαμε επί της έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Ο σκοπός της οδηγίας είναι να ανοίξει την αγορά για τους παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να εξαλειφθούν προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την άσκηση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών των κρατών μελών και να υλοποιηθεί η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας που συνιστά τη βάση για την κοινή αγορά. Εν ολίγοις, οι ευρωπαίοι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν το έργο τους σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια.

Η έκθεση πρωτοβουλίας της κ. Gebhardt μάς επιτρέπει να αξιολογήσουμε την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η τριετής προθεσμία εφαρμογής της οποίας έληξε στις 28 Δεκεμβρίου 2009, ενώ αυτή η εξαιρετικά σημαντική οδηγία τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2006. Μάλιστα, η αξιολόγηση της εισηγήτριας επισημαίνει ότι ορισμένα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη εγκρίνει το σύνολο της οριζόντιας νομοθεσίας που απαιτεί η οδηγία αυτή, προκειμένου να εφαρμοσθεί σωστά, και για τον λόγο αυτόν πρέπει να καταβληθούν επιπλέον προσπάθειες ώστε να τεθούν σε εφαρμογή όλοι οι μηχανισμοί οι οποίοι προβλέπονται από την οδηγία για τις υπηρεσίες.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τελικά, καταψηφίσαμε το κείμενο, επειδή, όσον αφορά τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, η έκθεση θεωρεί ότι η πλειονότητα των κρατών μελών δεν αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα. Παρότι το κείμενο αυτό μετριάζει κάπως τη δριμύτητα της αρχικής πρότασης της σκιώδους εισηγήτριας της Ομάδας PPE (Handzlik, Πολωνία) σύμφωνα με την οποία δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα, το κείμενο εξακολουθεί να παραβλέπει τις αβεβαιότητες που δημιουργήθηκαν από την οδηγία, και συγκεκριμένα τη συμπερίληψη ή την εξαίρεση των κοινωνικών υπηρεσιών από το πεδίο εφαρμογής της.

Επιπλέον, η έκθεση εκφράζει ενθουσιώδεις προσδοκίες σχετικά με τον αντίκτυπο στην απασχόληση, ενώ δεν υπήρξε αξιολόγηση του αντικτύπου από την Επιτροπή, και ορισμένες εθνικές αξιολογήσεις του αντικτύπου επισημαίνουν πολύ χαμηλά ποσοστά από άποψη ποιότητας όσον αφορά τη δημιουργία θέσεων εργασίας· δεν υπάρχουν στοιχεία όσον αφορά τον αντίκτυπο στην απώλεια θέσεων εργασίας· επιπλέον, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο σχετικά με τον αντίκτυπο στην ποιότητα των θέσεων εργασίας, για να μην αναφέρουμε την πίεση που ασκείται στο επίπεδο των εργασιακών προτύπων ως αποτέλεσμα της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου μετά την έγκριση της οδηγίας.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, επειδή πιστεύω ότι η πλήρης υλοποίηση μιας δυναμικής αγοράς υπηρεσιών αποτελεί μία από τις βασικές προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επί του παρόντος, παρά τις σημαντικές προόδους που έχουν σημειωθεί από την ενιαία αγορά, οι υπηρεσίες αναλογούν περίπου στο ένα πέμπτο των συνολικών συναλλαγών στην Ευρώπη και μόλις το 8% των ΜΜΕ δραστηριοποιείται σε άλλα κράτη μέλη. Τα στοιχεία που αναφέρονται στην ανακοίνωση σχετικά με την ενιαία αγορά, η οποία εγκρίθηκε από την Επιτροπή τον περασμένο Οκτώβριο, είναι αρκετά σαφή: με την ελευθέρωση των υπηρεσιών, θα πετυχαίναμε αύξηση του ΑΕγχΠ ίση με 4% την επόμενη δεκαετία. Ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την κατάρτιση και την εφαρμογή κοινών κανόνων.

Σε αυτήν την περίοδο κρίσης, πρέπει να αξιοποιήσουμε το υφιστάμενο αναπτυξιακό δυναμικό, βοηθώντας τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν, να καινοτομήσουν και να δημιουργήσουν περισσότερες θέσεις εργασίας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα καταφέρουμε να προσφέρουμε καλύτερες και ανταγωνιστικότερες υπηρεσίες στους καταναλωτές και στις επιχειρήσεις. Η ενιαία αγορά υπηρεσιών πρέπει να αποτελέσει ένα εργαλείο οικονομικής ανάκαμψης, αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και εξασφάλισης αξιόπιστων προϊόντων για όλους.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί στις υπηρεσίες στην ενιαία αγορά, και επομένως πρόκειται για μια σημαντική έκθεση, καθώς εξετάζει την εφαρμογή των λύσεων που έχουν εγκριθεί. Η οδηγία για τις υπηρεσίες έχει ως στόχο να επιτύχει την πλήρη εφαρμογή της ενιαίας εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών. Προορίζεται επίσης να διευκολύνει πολύ περισσότερο την εκκίνηση και την επέκταση των δραστηριοτήτων των ΜΜΕ. Θα προωθήσει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και θα συμβάλει στην καταπολέμηση της ανεργίας. Στους πολίτες θα προσφέρονται υψηλότερης ποιότητας υπηρεσίες σε ανταγωνιστικότερες τιμές, και τα επίπεδα ασφάλειας του τομέα θα βελτιωθούν.

Ωστόσο, είναι εξαιρετικά σημαντικό να αξιολογηθεί ο αντίκτυπος της οδηγίας αφότου εφαρμοσθεί πλήρως από τα κράτη μέλη. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως ένας από τους βασικούς παράγοντες του εγχειρήματος αυτού, θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην παρακολούθηση αυτής της διαδικασίας. Η γρήγορη και ορθή εφαρμογή της οδηγίας αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων της πολιτικής συνοχής και της περιφερειακής πολιτικής και μπορεί να μας βοηθήσει να επιτύχουμε τους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020, συμβάλλοντας στην εξάλειψη της κόπωσης της ενιαίας αγοράς που παρατηρείται επί του παρόντος στον τομέα των υπηρεσιών.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Το 2006, εισήχθη η ελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών. Τότε, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία καταψήφισε την οδηγία για τις υπηρεσίες, επειδή είχε πολλές ελλείψεις και επειδή δεν εξασφάλιζε ασφάλεια δικαίου. Η έκθεση η οποία τίθεται σήμερα σε ψηφοφορία λαμβάνει υπόψη τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε κατά την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Παρότι περιέχει ορισμένα καλά στοιχεία, όπως η έκκληση για τακτικό έλεγχο και διερεύνηση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων, περιέχει επίσης στοιχεία με τα οποία διαφωνώ, για παράδειγμα τη δήλωση ότι τα κράτη μέλη έχουν αντιμετωπίσει ελάχιστες δυσκολίες, ή καθόλου, κατά τη διαδικασία εφαρμογής. Αυτό δεν αληθεύει σε καμία περίπτωση, επειδή δεν έχει διασαφηνιστεί κατά πόσον ορισμένες κοινωνικές υπηρεσίες καλύπτονται από την οδηγία. Η έκθεση είναι επίσης υπερβολικά αισιόδοξη σχετικά με τη δυνατότητα δημιουργίας θέσεων εργασίας.

Δεν έχει εκπονηθεί ποτέ καμία έρευνα για τον αριθμό των θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν, ούτε για τον αριθμό των απολύσεων ή την ποιότητα των διαθέσιμων θέσεων εργασίας, πόσο μάλλον για την αυξημένη πίεση που ασκείται στις εργασιακές συνθήκες μετά τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Επιπλέον, η έκθεση δεν αναφέρεται καν στην ανασφάλεια δικαίου που προκαλείται λόγω του ότι δεν έχει διατυπωθεί καμία σαφής εναλλακτική επιλογή για την αρχή της χώρας καταγωγής. Οι Πράσινοι, ωστόσο, ζήτησαν επανεξέταση της απαγόρευσης στα κράτη μέλη, η οποία επιβάλλει επιπρόσθετες απαιτήσεις στους παρόχους υπηρεσιών, το αίτημα όμως αυτό απορρίφθηκε. Καταψήφισα την έκθεση.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα την έκθεση αυτή σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 2006/123/ΕΚ για τις υπηρεσίες. Είναι σημαντικό να τηρούνται τα κοινωνικά δικαιώματα και το εργατικό δίκαιο, καθώς η εσωτερική αγορά βελτιώνεται για τις υπηρεσίες, από τις οποίες θα ωφεληθούν τόσο οι έμποροι όσο και οι καταναλωτές.

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE), γραπτώς. – (EN) Στηρίζω απόλυτα την έκθεση Gebhardt. Η προθεσμία εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες παρήλθε πριν από ένα έτος, και επικροτώ το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο εστιάζει την προσοχή στην πρόοδο που έχουν σημειώσει τα κράτη μέλη. Ο τομέας των υπηρεσιών αντιστοιχεί σε μεγάλο μέρος του ΑΕγχΠ της ΕΕ, αν και η διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών εξακολουθεί να υστερεί σε σχέση με τις εμπορευματικές συναλλαγές. Η έκθεση αυτή δείχνει ότι η εφαρμογή είναι ελλιπής και ότι οι πολίτες δεν έχουν αξιοποιήσει ακόμη τα πλήρη οφέλη της οδηγίας. Τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) σε κάθε κράτος μέλος, τα οποία ενημερώνουν τους παρόχους υπηρεσιών για τα δικαιώματά τους και τις ευκαιρίες σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, αποτελεί σημαντική πρόβλεψη της οδηγίας. Κατά την άποψή μου, το κρίσιμο ζήτημα το οποίο εγείρει η έκθεση είναι η μεγάλου βαθμού υποχρησιμοποίηση αυτών των ΚΕΕ. Στηρίζω ακράδαντα την πρόταση να διοργανωθεί μια αποτελεσματική ενημερωτική εκστρατεία για την αύξηση της προβολής των ΚΕΕ. Η Επιτροπή θα πρέπει να διοχετεύσει κονδύλια στη διοργάνωση μιας εκστρατείας προώθησης. Ωστόσο, επισημαίνω επίσης τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν οι αρχές των κρατών μελών, οι οποίες έχουν τις επαφές και την πείρα που απαιτείται, ώστε να διασφαλίσουν ότι η εκστρατεία αυτή είναι καλά στοχευμένη. Εάν δεν συμβεί αυτό, οι προσπάθειες της Ένωσης για την προώθηση της διασυνοριακής παροχής υπηρεσιών θα είναι μάταιες.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Η εφαρμογή της αντεργατικής οδηγίας-εκτρώματος για την "απελευθέρωση" των υπηρεσιών, γνωστής ως οδηγίας "Μπολκεστάϊν," προωθείται με σαρωτικές αντιδραστικές αλλαγές σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Το άνοιγμα των αγορών υπηρεσιών, στις οποίες αναλογεί το 40% του ΑΕΠ και των θέσεων εργασίας της ΕΕ, περιλαμβάνει την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, το χτύπημα των μισθολογικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων, το ξεπούλημα δημόσιων στρατηγικών τομέων της οικονομίας και της περιουσίας του λαού. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το ψήφισμα για τις υπηρεσίες απαιτεί την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων από την ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις στα κράτη μέλη για την πλήρη εφαρμογή της οδηγίας για την "απελευθέρωση" των υπηρεσιών, στη βάση της πρόσφατης ανακοίνωσης της Επιτροπής "Προς μια Πράξη για την Ενιαία Αγορά" το 2011, με στόχο την παραπέρα δραστική μείωση της εργατικής δύναμης και τη διείσδυση των μονοπωλίων σε νέους χρυσοφόρους τομείς για το κεφάλαιο. Η δημιουργία Κέντρων Ενιαίας Εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) των επιχειρήσεων υπηρεσιών σε όλα τα κράτη μέλη αποτελεί την πρόφαση επιτάχυνσης της εφαρμογής της αντεργατικής οδηγίας, που η επικύρωση της είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων των εργαζομένων σε όλα τα κράτη μέλη. Το ΚΚΕ καταψηφίζει το σχετικό ψήφισμα για την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Στηρίζω πλήρως την έκθεση της Evelyne Gebhardt σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Οι δραστηριότητες της έκθεσης του 2006 αντιστοιχούν στο 40% του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της ΕΕ. Ωστόσο, οι διαφορετικές μέθοδοι εφαρμογής των κρατών μελών έχουν δυσχεράνει την πλήρη αξιοποίηση της οδηγίας από τον τομέα των υπηρεσιών. Η δυνατότητα των παρόχων υπηρεσιών να δραστηριοποιούνται εκτός της δικής τους χώρας αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ενιαίας αγοράς της ΕΕ, και η μείωση της γραφειοκρατίας σε εθνικό επίπεδο μπορεί να επιτρέψει στην οδηγία να συμβάλει στους στόχους της ΕΕ για την επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με την έκθεση, κάθε κράτος μέλος πρέπει να διασφαλίσει τη διάδοση περισσότερων πληροφοριών στις επιχειρήσεις που θέλουν να παράσχουν υπηρεσίες σε διασυνοριακό επίπεδο. Η παροχή πληροφοριών μέσω των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης (ΚΕΕ) θα επιτρέψει στον τομέα των υπηρεσιών να επωφεληθεί από τις διασυνοριακές συναλλαγές. Η διασφάλιση ότι τα ΚΕΕ αποτελούν κέντρα εξυπηρέτησης με φυσική αλλά και ηλεκτρονική υπόσταση είναι επίσης ζωτικής σημασίας, ώστε να διασφαλισθεί ότι οι χρήστες λαμβάνουν όλες τις κατάλληλες πληροφορίες και ότι απαντώνται όλα τα ερωτήματα. Η έκθεση προτείνει επίσης τη συμπερίληψη υπηρεσιών οι οποίες εξαιρούνταν από την αρχική οδηγία το 2006: υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, μεταφορές και κοινωνικές υπηρεσίες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα διευρυνόταν περαιτέρω το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας και θα επιτυγχάνονταν οφέλη για περισσότερους εργαζομένους του τομέα των υπηρεσιών.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Στην ΕΕ, ο τομέας των υπηρεσιών είναι υπεύθυνος για περίπου το 70% του ΑΕγχΠ. Σε ορισμένες χώρες, όπως η Αυστρία, από όπου κατάγομαι, ο τομέας αυτός αποτελεί κινητήρια δύναμη οικονομικής μεγέθυνσης. Ο στόχος της οδηγίας είναι να άρει τα αδικαιολόγητα εμπόδια που τίθενται στην παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών. Ειδικότερα οι ΜΜΕ έρχονται συχνά αντιμέτωπες με γραφειοκρατικά εμπόδια και διακρίσεις που τις εμποδίζουν να επωφεληθούν πλήρως από την κοινή εσωτερική αγορά. Η οδηγία λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στα επιμέρους κράτη μέλη. Η ενίσχυση των επιλογών ελέγχου στη χώρα προορισμού συνιστά ένα σημαντικό βήμα προόδου. Ωστόσο, πρέπει να θέσουμε γρήγορα σε εφαρμογή έναν μηχανισμό για την επιβολή αποτελεσματικών κυρώσεων στους ξένους παρόχους υπηρεσιών που παραβιάζουν τη νομοθεσία. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Gebhardt, επειδή ελπίζω ότι η υλοποίηση της οδηγίας για τις υπηρεσίες θα δώσει νέα ώθηση στην αγορά εργασίας.

Έκθεση: Antonio Cancian (A7-0020/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Εγκρίνω αυτήν την έκθεση, διότι πιστεύω πως είναι ένας ικανοποιητικός και ισορροπημένος συμβιβασμός, που πετυχαίνει να κατοχυρώσει τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, πολλοί από τους οποίους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Συνεπώς, συνιστά επιτυχία για το Κοινοβούλιο, που κατάφερε να αλλάξει το πεδίο εφαρμογής από τα 500 χλμ., όπως υποστήριζε το Συμβούλιο, στα 250 χλμ, καθώς και σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των επιβατών, ιδιαίτερα σε σχέση με τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Θα πρέπει επίσης να υπογραμμιστούν τα ακόλουθα: εγγύηση παροχής καταλύματος σε περίπτωση ματαίωσης, δικαίωμα σε άμεση βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση ματαίωσης και ηλεκτρονική παροχή επικαιροποιημένης ενημέρωσης στους επιβάτες.

  Marta Andreasen (EFD), γραπτώς. – (EN) Ταχθήκαμε κατά αυτής της νομοθεσίας λόγω του ότι είναι βέβαιο πως:

1. οι πρόσθετες δαπάνες που προκαλούνται από τα πρόσθετα δικαιώματα θα οδηγήσουν σε σταθερά υψηλότερα κόμιστρα συνολικά για όλους τους επιβάτες·

2. τα δρομολόγια λεωφορείων και πούλμαν, τα οποία αποφέρουν οριακό ή καθόλου κέρδος, εφόσον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αυξημένα κόμιστρα, θα περικοπούν εντελώς και δεν θα παρέχεται κανένα δρομολόγιο.

Η ΕΕ δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να νομοθετεί για το Ηνωμένο Βασίλειο. Διεκδικούμε σθεναρά το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Ηνωμένου Βασιλείου ως εθνικού κράτους, καθώς και το δικαίωμα να νομοθετεί, περιλαμβανομένης της νομοθεσίας για τις μεταφορές και το περιβάλλον.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, στο οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει τη θέση του σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών. Ο κανονισμός θα εφαρμόζεται σε τακτικές γραμμές εντός και μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, όπου η προγραμματισμένη απόσταση δεν υπερβαίνει τα 250 χλμ. Μιλάμε για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων, όταν μια γραμμή λεωφορείου ή πούλμαν ματαιώνεται ή καθυστερεί για περισσότερο από 120 λεπτά. Τότε, θα πρέπει να παρέχεται αμέσως στους επιβάτες η επιλογή είτε να συνεχίσουν το ταξίδι τους είτε να αλλάξουν δρομολόγιο προς τον τελικό τους προορισμό χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση είτε να τους επιστραφεί η αξία του εισιτηρίου. Αν ο μεταφορέας δεν παράσχει αυτήν την επιλογή, οι επιβάτες θα δικαιούνται αποζημίωση πέραν της επιστροφής της αξίας του εισιτηρίου. Σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης, είναι επίσης σημαντικό να παρέχονται στους επιβάτες όλες οι αναγκαίες πληροφορίες. Επιπλέον, θα πρέπει να παρέχεται βοήθεια όταν ματαιώνεται ή καθυστερεί η αναχώρηση για περισσότερο από 90 λεπτά για ένα ταξίδι διάρκειας άνω των τριών ωρών.

Σε ανάλογες περιπτώσεις, θα πρέπει να προσφέρονται γεύματα ή αναψυκτικά, καθώς και κατάλυμα σε ξενοδοχείο για δύο διανυκτερεύσεις κατά ανώτατο όριο. Ωστόσο, η υποχρέωση παροχής καταλύματος δεν ισχύει αν η ματαίωση ή η καθυστέρηση προκαλείται λόγω έντονα αντίξοων καιρικών συνθηκών ή μειζόνων φυσικών καταστροφών. Λαμβάνοντας υπόψη τις δυσχέρειες που αντιμετώπισαν επιβάτες αυτόν τον χειμώνα, όταν αδυνατούσαν να φθάσουν στον προορισμό τους λόγω των καιρικών συνθηκών και μάλιστα ήταν υποχρεωμένοι να περάσουν αρκετές βραδιές σε σταθμούς, θα πρέπει να διασφαλίζεται το δικαίωμά τους σε κατάλυμα.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περισσότεροι από 70 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ταξιδεύουν με λεωφορεία και πούλμαν κάθε χρόνο. Η σθεναρή στάση που υιοθέτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχέση με τα δικαιώματα ανθρώπων που ταξιδεύουν με λεωφορείο ή πούλμαν σημαίνει ότι εφεξής οι μεταφορείς θα παρέχουν πληροφόρηση, βοήθεια και αποζημίωση σε ολόκληρη την ΕΕ για να συμμορφώνονται στο πλαίσιο των δικαιωμάτων των επιβατών. Ασχέτως των μεταφορικών μέσων που χρησιμοποιούν, οι Ευρωπαίοι πλέον χαίρουν προστασίας σε επίπεδο ΕΕ. Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση που ρυθμίζει τις περιπτώσεις υπεράριθμων κρατήσεων σε λεωφορεία και πούλμαν ή αναχώρησης με καθυστέρηση άνω των δύο ωρών για ταξίδια που υπερβαίνουν τα 250 χλμ., καθώς και τις περιπτώσεις ματαίωσης ταξιδιού. Επιπλέον, πιστεύω ότι η πολιτική απαγόρευσης των διακρίσεων σε βάρος ατόμων με μειωμένη κινητικότητα αποτυπώνεται σε μια δέσμη βασικών δικαιωμάτων που αφορούν την παροχή βοήθειας σε σταθμούς λεωφορείων, περιλαμβανομένης της δωρεάν μεταφοράς για συγκεκριμένα είδη εξοπλισμού όπως είναι οι αναπηρικές καρέκλες. Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, που υποστηρίζει τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα, όπως τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές και το δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας της αναπηρικής καρέκλας ή άλλου κινητικού εξοπλισμού.

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Τα άτομα με αναπηρία πρέπει να έχουν πρόσβαση σε ένα σύστημα μεταφορών, τα δε δικαιώματα των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα θα πρέπει να διαφυλάσσονται σε ό,τι αφορά την παροχή βοήθειας σε στάσεις λεωφορείων και τερματικούς σταθμούς. Ενώ συμφωνώ ότι οι επιβάτες έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν καλύτερη ενημέρωση και βοήθεια από φορείς και σε τερματικούς σταθμούς σε ολόκληρη την ΕΕ, είναι σημαντικό να μην επιβαρύνονται υπερβολικά οι μικροί, εγχώριοι ή εθελοντικοί φορείς που δραστηριοποιούνται σε αγροτικές περιοχές, κάτι που θα ασκούσε πίεση σε αυτούς για να κάνουν περικοπές στις υπηρεσίες που παρέχουν.

Συχνά, οι λεωφορειακές υπηρεσίες που παρέχονται από τους εγχώριους ή εθελοντικούς φορείς είναι βασικές υπηρεσίες για τις τοπικές και αγροτικές κοινότητες. Τα υψηλότερα κόμιστρα και ο περιορισμός του αριθμού των διαθέσιμων δρομολογίων θα ήταν το αποτέλεσμα του επιπλέον κόστους που προτείνεται στην έκθεση και μερικοί φορείς πιθανόν να υποχρεούνταν να κλείσουν. Η υπερβολική ρύθμιση θα προκαλούσε πολύ μεγάλη επιβάρυνση σε αυτούς τους φορείς, μερικοί από τους οποίους βρίσκονται ήδη υπό πίεση, το δε αποτέλεσμα θα ήταν περιορισμένες υπηρεσίες για τον πληθυσμό της υπαίθρου. Ένα μεταφορικό σύστημα που λειτουργεί καλά σε τοπικό επίπεδο είναι καλύτερο από μια υπηρεσία που τερματίζεται λόγω υπερβολικής ρύθμισης.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του σημαντικού εγγράφου. Με την ανάπτυξη του τομέα των μεταφορών και την αυξανόμενη κινητικότητα των πολιτών της ΕΕ είναι σημαντικό να θεσπιστούν πανευρωπαϊκά δικαιώματα για την προστασία των επιβατών και να διασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορέων από διαφορετικά κράτη μέλη. Οι επιβάτες που ταξιδεύουν αεροπορικώς απολαύουν εδώ και πολύ καιρό πολλών δικαιωμάτων, ενώ πριν από δύο χρόνια παρασχέθηκαν στους επιβάτες των σιδηροδρομικών και αεροπορικών μεταφορών στην ΕΕ τα ίδια δικαιώματα και διασφαλίστηκε υψηλό επίπεδο προστασίας. Παρόμοια δικαιώματα πρέπει επίσης να διασφαλιστούν για τους επιβάτες λεωφορείων, όπως πρέπει επίσης να βελτιωθούν οι ταξιδιωτικές δυνατότητες των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Πιστεύω ότι μετά από μακρές και περίπλοκες διαπραγματεύσεις, κατέστη δυνατό να επιτευχθεί μια πραγματικά καλή και ισορροπημένη συμφωνία με το Συμβούλιο, η οποία προστατεύει πλήρως τα δικαιώματα των επιβατών χωρίς να επιβαρύνει τους μεταφορείς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Εφεξής, οι επιβάτες λεωφορείων θα έχουν το δικαίωμα αποζημίωσης αν ένα ταξίδι ματαιωθεί, καθυστερήσει ή αναβληθεί, ενώ αντιμετωπίστηκε επίσης το ζήτημα της ζημίας ή απώλειας αποσκευών και θεσπίστηκαν σαφείς κανόνες σε σχέση με τα δικαιώματα αποζημίωσης σε περίπτωση ατυχήματος.

  Gerard Batten και Nigel Farage (EFD), γραπτώς. – (EN) Ταχθήκαμε κατά αυτής της νομοθεσίας λόγω του ότι είναι βέβαιο πως:

1. οι πρόσθετες δαπάνες που προκαλούνται από τα πρόσθετα δικαιώματα θα οδηγήσουν σε σταθερά υψηλότερα κόμιστρα συνολικά για όλους τους επιβάτες·

2. τα δρομολόγια λεωφορείων και πούλμαν, τα οποία αποφέρουν οριακό ή καθόλου κέρδος, εφόσον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αυξημένα κόμιστρα, θα περικοπούν εντελώς και δεν θα παρέχεται κανένα δρομολόγιο.

Η ΕΕ δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να νομοθετεί για το Ηνωμένο Βασίλειο. Διεκδικούμε σθεναρά το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Ηνωμένου Βασιλείου ως εθνικού κράτους, καθώς και το δικαίωμα να νομοθετεί, περιλαμβανομένης της νομοθεσίας για τις μεταφορές και το περιβάλλον.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η εναρμόνιση των δικαιωμάτων των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν με εκείνα των επιβατών σιδηροδρομικών και αεροπορικών μεταφορών αποτελεί, ασφαλώς, έξοχη πρόθεση. Παρά ταύτα, απείχα, διότι κατά τη γνώμη μου το κείμενο δεν είναι αρκούντως φιλόδοξο.

Μάλιστα, ο περιορισμός στα 250 χιλιόμετρα του ορίου για αποζημίωση σε περίπτωση μείζονος προβλήματος στην πράξη οδηγεί στην εξαίρεση τριών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, θα μπορούσε εύκολα να θεσπιστεί ένας απλός μηχανισμός εξαίρεσης για τις ενδιαφερόμενες χώρες. Γενικότερα, οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν είναι, συνολικά, λιγότερο εύποροι. Εφόσον η κινητικότητα είναι ένα ζήτημα που προκύπτει συχνά, θα ήταν καλή ιδέα να τους στείλουμε ένα μήνυμα σε σχέση με τα ταξίδια που είναι πολύ μικρότερης απόστασης από τα 250 χιλιόμετρα.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Όσον αφορά το υπό εξέταση κείμενο, δεν μπορώ παρά να υποστηρίξω την έκθεση του κ. Cancian, όπου, στον πυρήνα του θεσμικού διαλόγου, δεν πασχίζουμε μόνο να δημιουργήσουμε ένα κοινό σύνολο εγγυήσεων για τα δικαιώματα επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, αλλά και να λάβουμε δεόντως υπόψη τις απαιτήσεις κινητικότητας των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα ή αναπηρία. Για τον λόγο αυτόν, οι εταιρείες λεωφορείων και πούλμαν παρωθούνται να εξοπλιστούν και να καταρτιστούν για να παρέχουν ένα ελάχιστο επίπεδο βοήθειας σε άτομα με αναπηρία ή σε άτομα με μειωμένη κινητικότητα, υπό τον όρο ότι ο επιβάτης ενημερώνει την εταιρεία για τις ανάγκες του σε όχι λιγότερο από 36 ώρες πριν από την αναχώρηση. Συνεπώς, ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε φαίνεται να θεσπίζει κοινά ελάχιστα πρότυπα καταφανώς προς όφελος των επιβατών, χωρίς να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, οι οποίοι στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Με βάση την έκβαση της ψηφοφορίας την Τρίτη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμπλήρωσε με επιτυχία το κομμάτι που έλειπε από την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα δικαιώματα των επιβατών, η οποία πρόκειται να εφαρμοστεί καθολικά από το φθινόπωρο του 2013.

Οι διαπραγματεύσεις ήταν δυσχερείς. Ωστόσο, θα καλύψουν όλες τις εθνικές ή διασυνοριακές οδικές μεταφορικές υπηρεσίες σε αποστάσεις άνω των 250 χλμ. Οι κανόνες για τις οδικές μεταφορές έπρεπε να τυποποιηθούν σε μια περίοδο κατά την οποία οι Ευρωπαίοι πολίτες χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο αυτήν τη μορφή μεταφορών, καθώς προσφέρουν μια φθηνότερη και πιο συμφέρουσα εναλλακτική για βραχείες αποστάσεις, που δεν καλύπτονται από τις αεροπορικές μεταφορές. Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής κυκλοφορίας, είναι απολύτως φυσικό ο τομέας των οδικών μεταφορών να έχει παρόμοιους κανόνες αποζημίωσης με εκείνους που ισχύουν για τις αεροπορικές μεταφορές, οι οποίοι τυποποιήθηκαν προ πολλού.

Σε πάρα πολλές περιπτώσεις, οι οδικοί μεταφορείς εφαρμόζουν τον κανόνα της χρήσης της διακριτικής τους ευχέρειας, ιδιαίτερα στις χώρες που έγιναν πρόσφατα κράτη μέλη. Ωστόσο, με το να τους καταστήσουμε υπόχρεους, αναμφίβολα συμβάλλουμε στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Κάθε επιβάτης, είτε ταξιδεύει αεροπορικώς είτε οδικώς, πρέπει να γνωρίζει τα δικαιώματά του, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου πληρώνει για ορισμένη υπηρεσία και ενίοτε λαμβάνει κάτι τελείως διαφορετικό. Ελπίζω ότι ελάχιστα κράτη θα αιτηθούν προσωρινή εξαίρεση από αυτούς τους κανονισμούς και ότι αυτοί θα εφαρμοστούν καθολικά από το 2013.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Cancian για το έξοχο έργο του, χάρη στο οποίο καταφέραμε να καταλήξουμε σε έναν ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό. Μάλιστα, ως αποτέλεσμα αυτής της έκθεσης, αρχής γενομένης από σήμερα, κατοχυρώνονται τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν – των μόνων μέχρι τώρα που δεν έχαιραν ειδικής προστασίας, σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, στο οποίο εκτιμώ επίσης την προσοχή που δόθηκε στις εταιρείες αυτοκινήτων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.

Μάλιστα, με τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν αποφεύχθηκε η υπερβολική επιβάρυνση των μεταφορέων, καθώς συχνά πρόκειται για οικογενειακές επιχειρήσεις μικρομεσαίου μεγέθους. Ταυτόχρονα, νομίζω ότι είναι σημαντικό να θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση ειδικό κανονισμό που θα οδηγήσει προσεχώς σε έναν χάρτη δικαιωμάτων των επιβατών, ο οποίος θα εστιάζει ειδικότερα στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία ή των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Θεωρώ ότι το κείμενο κανονισμού που εγκρίθηκε αποτελεί έναν ισορροπημένο συμβιβασμό, ο οποίος διασφαλίζει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς ταυτόχρονα να αντιπροσωπεύει υπερβολικά διοικητικά βάρη για τους μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Θεωρώ επιτυχία το ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενάντια στη βούληση του Συμβουλίου, διεύρυνε το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού σε όλες τις τακτικές εγχώριες και διασυνοριακές μεταφορές απόστασης 250 χιλιομέτρων και άνω, ενώ το Συμβούλιο πρότεινε ελάχιστη απόσταση 500 χιλιομέτρων. Επικροτώ το ότι σε περίπτωση ματαίωσης, καθυστέρησης άνω των 120 λεπτών ή υπεράριθμων κρατήσεων, οι επιβάτες, πέραν του ότι θα έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν το ταξίδι τους ή να αλλάξουν διαδρομή για να φθάσουν στον προορισμό τους ή να τους επιστραφεί το αντίτιμο του εισιτηρίου τους, δικαιούνται αποζημίωση ανερχόμενη στο 50% της τιμής του εισιτηρίου. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κανονισμός για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων συνδέεται με τον κανονισμό για τα δικαιώματα των επιβατών σιδηροδρομικών μεταφορών, δεν είμαι ικανοποιημένος που, σε αντιδιαστολή με τους επιβάτες λεωφορείων, οι επιβάτες σιδηροδρομικών μεταφορών σε πολλά κράτη της ΕΕ πρέπει να περιμένουν για την εφαρμογή των δικαιωμάτων τους, ιδιαίτερα όσον αφορά το δικαίωμα επιστροφής του ενός τετάρτου έως και του ήμισυ της αξίας του εισιτηρίου σε περίπτωση καθυστέρησης άνω της μίας ώρας.

Το Υπουργείο Μεταφορών της Τσεχίας προέβη επίσης στη χρήση της δυνατότητας να αναβάλει την εφαρμογή αυτής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για μία πενταετία. Ο λόγος που επικαλέστηκε γι’ αυτό ήταν οι σχετικά εκτεταμένες κατασκευαστικές εργασίες στο τσεχικό σιδηροδρομικό δίκτυο, οι οποίες προκαλούν την καθυστέρηση των τρένων. Σε τελική ανάλυση, αυτό σημαίνει την καθιέρωση ενός συστήματος δύο μέτρων και δύο σταθμών, καθώς αντιμετωπίζεται μια ομάδα επιβατών δυσμενέστερα σε σύγκριση με μία άλλη.

  David Campbell Bannerman (ECR), γραπτώς. – (EN) Ταχθήκαμε κατά της νομοθεσίας αυτής λόγω του ότι είναι βέβαιο πως:

1. οι πρόσθετες δαπάνες που προκαλούνται από τα πρόσθετα δικαιώματα θα οδηγήσουν σε μόνιμα υψηλότερα κόμιστρα συνολικά για όλους τους επιβάτες·

2. τα δρομολόγια λεωφορείων και πούλμαν, τα οποία αποφέρουν οριακό ή καθόλου κέρδος, εφόσον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αυξημένα κόμιστρα, θα περικοπούν εντελώς και δεν θα παρέχεται κανένα δρομολόγιο.

Η ΕΕ δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να νομοθετεί για το Ηνωμένο Βασίλειο. Διεκδικούμε σθεναρά το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Ηνωμένου Βασιλείου ως εθνικού κράτους, καθώς και το δικαίωμα να νομοθετεί, περιλαμβανομένης της νομοθεσίας για τις μεταφορές και το περιβάλλον.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι ο τομέας των μεταφορών επεκτείνεται διαρκώς, κατέστη απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι τα δικαιώματα προστασίας των επιβατών, κατ’ αναλογία με εκείνα που ισχύουν για άλλα μέσα μεταφορών, ισχύουν επίσης σε ολόκληρη την ΕΕ όσον αφορά τις μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν, που σημείωσαν αύξηση άνω του 5% και κατέγραψαν ετήσιο όγκο διακίνησης 72,8 εκατομμυρίων επιβατών. Είναι επίσης σημαντικό να διασφαλιστεί ότι υπάρχουν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορικών εταιρειών διαφορετικών κρατών μελών και μεταξύ διαφορετικών μέσων μεταφορών. Συνεπώς, θεωρώ σημαντικό το ότι κατέστη δυνατή η επίτευξη συμφωνίας μετά από σχεδόν δύο χρόνια διαπραγματεύσεων, η οποία θα επιτρέψει σε αυτήν την κατηγορία επιβατών να επωφεληθεί από μια ολοκληρωμένη δέσμη δικαιωμάτων, ιδιαίτερα όσον αφορά τη βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, καθυστέρησης, ματαίωσης, επιστροφής χρημάτων κ.λπ., ενώ παράλληλα ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα. Υποστηρίζω αυτόν τον συμβιβασμό, καθώς πιστεύω ότι είναι λίαν ικανοποιητικός και ισορροπημένος, εφόσον κατορθώνει να κατοχυρώσει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Αισθάνομαι ότι αποτελεί καλό οιωνό το ότι το τελικό κείμενο μπορεί να θεωρηθεί λίαν ικανοποιητικός και ισορροπημένος συμβιβασμός, εφόσον κατορθώνει να κατοχυρώσει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Τον Δεκέμβριο του 2008, η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Ο κύριος σκοπός αυτής της πρότασης ήταν η θέσπιση κοινών διατάξεων σε σχέση με αυτά τα δικαιώματα. Αυτό έχει γίνει πια, χαίρομαι δε ιδιαίτερα που οι επιβάτες οι οποίοι ταξιδεύουν με λεωφορείο σε αποστάσεις τουλάχιστον 250 χλμ. θα έχουν πλέον τα ίδια δικαιώματα σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά την ενημέρωση, τη βοήθεια και την αποζημίωση σε περίπτωση ματαίωσης, υπεράριθμης κράτησης ή καθυστέρησης δύο και πλέον ωρών.

Οι επιβάτες θα πρέπει να μπορούν να επιλέξουν είτε να τους επιστραφεί το αντίτιμο του εισιτηρίου είτε να συνεχίσουν το ταξίδι τους υπό τις ίδιες συνθήκες και χωρίς κανένα πρόσθετο κόστος. Αν η επιστροφή χρημάτων είναι η μόνη διαθέσιμη επιλογή, θα πρέπει να καταβληθεί αποζημίωση ανερχόμενη στο 50% της τιμής του εισιτηρίου. Επιπλέον, οι επιβάτες θα δικαιούνται επίσης αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας ή φθοράς των αποσκευών τους.

  Lena Ek, Marit Paulsen, Olle Schmidt και Cecilia Wikström (ALDE), γραπτώς. – (SV) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε αυτήν την εβδομάδα μια έκθεση που σκοπό έχει τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο συμβιβασμός με το Συμβούλιο αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, δυστυχώς όμως το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού είναι περιορισμένο και, συνεπώς, επιλέξαμε να απόσχουμε της ψηφοφορίας.

Πιστεύουμε πως υπάρχει πρόβλημα, διότι τρία κράτη μέλη –το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Κύπρος– αποκλείστηκαν από τη συμφωνία, καθώς αυτό αποδυναμώνει αισθητά τη συνολική προστασία των επιβατών στην Ευρώπη. Πιστεύουμε επίσης ότι η απόσταση των 250 χλμ. είναι υπερβολικά μεγάλη για να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τη νομοθεσία της ΕΕ, καθώς σημαίνει πρακτικά ότι οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν που ταξιδεύουν από το Λουξεμβούργο στο Στρασβούργο ή από το Malmö στο Växjö δεν θα προστατεύονται από τη νομοθεσία. Αυτό είναι λυπηρό.

Τασσόμαστε επίσης κατά της ρήτρας ανωτέρας βίας, που περιορίζει την ευθύνη των μεταφορέων σε περιπτώσεις ματαίωσης ή καθυστέρησης, αν αυτές προκαλούνται από αντίξοες καιρικές συνθήκες ή μείζονες φυσικές καταστροφές. Θεωρούμε ότι αυτό δημιουργεί ένα ανησυχητικό προηγούμενο για την επερχόμενη αναθεώρηση του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών αεροπορικών μεταφορών.

Ωστόσο, επικροτούμε τη βελτίωση στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες, την οποία συνεπάγεται αυτή η συμφωνία, καθώς και την πρόσθετη βοήθεια που θα λαμβάνουν αυτά τα άτομα.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, καθώς τους παρέχονται δικαιώματα ανάλογα με εκείνα των επιβατών άλλων μέσων μεταφοράς. Ο νέος κανονισμός περιλαμβάνει σημαντικές διατάξεις, ιδιαίτερα όσον αφορά τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία ή των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα, καθώς και τα δικαιώματα των επιβατών σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όποιο μεταφορικό μέσο και αν χρησιμοποιούν, οι επιβάτες δικαιούνται να τους παρέχονται ποιοτικές και ασφαλείς υπηρεσίες, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρώ θετική την πρόθεση θέσπισης εναρμονισμένων κανόνων για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ. Επιπλέον, πιστεύω ότι τα δικαιώματα των επιβατών θα πρέπει να είναι κατά βάση τα ίδια, ασχέτως του χρησιμοποιούμενου μέσου μεταφοράς, με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου αυτό θα ήταν ασύμβατο με τα χαρακτηριστικά των εν λόγω μέσων μεταφοράς. Τέλος, θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, τον κ. Simpson, τον εισηγητή και όλους όσοι συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις στην επιτροπή συνδιαλλαγής για το έργο που επιτελέστηκε και για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε όσον αφορά το τελικό κείμενο αυτού του κανονισμού.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση αφορά ένα κοινό κείμενο που εγκρίθηκε από την επιτροπή συνδιαλλαγής σε σχέση με έναν κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα βασικά δικαιώματα των επιβατών που χρησιμοποιούν λεωφορείο και πούλμαν.

Καταρχάς, θα ήθελα να συγχαρώ την επιτροπή συνδιαλλαγής για το έργο που επιτελέστηκε και τη συναίνεση που επιτεύχθηκε. Από τα τρία δικαιώματα τα οποία προτάθηκαν αρχικά από το Συμβούλιο, κατέστη τελικά δυνατόν να καταλήξουμε σε δώδεκα, μεταξύ των οποίων θα ήθελα να επισημάνω τους κανόνες για την ευθύνη, την αποζημίωση, τη βοήθεια, τις εναλλακτικές μεταφορικές υπηρεσίες και την ιδιαίτερη μέριμνα για τους επιβάτες με αναπηρία ή μειωμένη κινητικότητα.

Συνεπώς, επικροτώ αυτό το πρόσθετο βήμα που έλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο είμαι βέβαιος ότι θα αυξήσει τον αριθμό των επιβατών που ταξιδεύουν με λεωφορείο και πούλμαν, χάρη στο αίσθημα ασφάλειας και άνεσης που θα προσφέρει και το οποίο θα συμβάλει σημαντικά στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η συμφωνία για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, η οποία επιτεύχθηκε από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στο πλαίσιο της επιτροπής συνδιαλλαγής, επαναπροσδιορίζει το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού που εγκρίθηκε σε δεύτερη ανάγνωση, περιορίζοντάς το στους επιβάτες που χρησιμοποιούν οδικές υπηρεσίες γνωστές ως «μεγάλων αποστάσεων» – οι οποίες ορίζονται ως υπηρεσίες που αφορούν ταξίδι 250 χλμ. και άνω. Ταυτόχρονα, καθορίζει δώδεκα βασικά δικαιώματα για τους επιβάτες μικρών αποστάσεων, εστιάζοντας την προσοχή στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα, όπως είναι η αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας που προκλήθηκε σε αναπηρικές καρέκλες και άλλο κινητικό εξοπλισμό, τα εισιτήρια και οι όροι μεταφοράς χωρίς διακρίσεις, καθώς και τα δικαιώματα ενημέρωσης.

Αυτές είναι προτάσεις που, φυσικά, υποστηρίζουμε. Ωστόσο, οφείλουμε να εκφράσουμε μερικές αμφιβολίες όσον αφορά τις τροποποιήσεις που εισήχθησαν στην επιτροπή συνδιαλλαγής, καθώς και τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή του κανονισμού. Τα διαφορετικά μεγέθη και χαρακτηριστικά των χωρών της ΕΕ ενδέχεται να καταστήσουν δυσχερή την εφαρμογή του κανονισμού σε μερικές από αυτές, ιδιαίτερα στις μικρότερες, όπου είναι δύσκολο να συμπεριληφθούν πολλά ταξίδια στο πλαίσιο της έννοιας που υιοθετήθηκε για το ταξίδι «μεγάλης απόστασης», πράγμα που ενδέχεται να στερήσει από τους επιβάτες τα εν λόγω δικαιώματα χωρίς εύλογη δικαιολογία.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Μετά από πολυετή διαδικασία, η έγκριση αυτού του κειμένου αντιπροσωπεύει αξιοσημείωτη πρόοδο όσον αφορά τα δικαιώματα των επιβατών στην Ευρώπη και ιδιαίτερα για τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Με την έγκριση αυτού του κανονισμού (που αφορά ταξίδια με λεωφορεία και πούλμαν), όλα τα μέσα μεταφοράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα καλύπτονται εφεξής από νομοθεσία η οποία θα παρέχει δικαιώματα και εγγυήσεις στους επιβάτες, αν για παράδειγμα το ταξίδι τους ματαιωθεί ή καθυστερήσει ή σε περίπτωση απώλειας των αποσκευών τους και ούτω καθεξής. Ωστόσο, εκφράζω τη λύπη μου διότι αυτός ο κανονισμός εφαρμόζεται μόνο από τα 250 χλμ., καθώς αυτό στην πράξη εξαιρεί τρία κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα και την Κύπρο), αλλά και πολλά ταξίδια, όπως Βρυξέλλες-Άμστερνταμ ή Βουδαπέστη-Βιέννη. Τέλος, εκφράζω επίσης τη λύπη μου για την έλλειψη ευελιξίας για «ταξίδια» σε διασυνοριακές περιοχές, καθώς αυτό θέτει προσκόμματα στην κινητικότητα των Ευρωπαίων. Με άλλα λόγια, αυτό το κείμενο είναι πολύ λιγότερο φιλόδοξο σε σύγκριση με εκείνο που υποστηρίξαμε στην επιτροπή συνδιαλλαγής πριν από λίγους μήνες και πολύ λιγότερο φιλόδοξο σε σύγκριση με αυτό που θα επιθυμούσα για τους επιβάτες στην Ευρώπη.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτού του κειμένου, όχι μόνο διότι επιδιώκει τη βελτίωση των δικαιωμάτων των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν όσον αφορά την αποζημίωση και βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, αλλά και διότι δίνει έμφαση στην αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων όσον αφορά τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, τα οποία θα πρέπει επίσης να έχουν κατάλληλη πρόσβαση σε αυτά τα μέσα μεταφοράς που αντιπροσωπεύουν πλέον το 10% όλων των οδικών επιβατικών μεταφορών στην Ευρώπη. Επιπλέον, επικροτώ το ότι χάρη σε αυτό το κείμενο τα δικαιώματα των επιβατών προστατεύονται τώρα όσον αφορά όλα τα μέσα μεταφοράς.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της χορήγησης νέων σημαντικών δικαιωμάτων στους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν. Νομίζω ότι πετύχαμε μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στα δικαιώματα των καταναλωτών και στις ανάγκες των παρόχων μεταφορικών υπηρεσιών. Η σημερινή ψηφοφορία θα είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα άτομα με αναπηρία, που θα ωφεληθούν ως αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, στο οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει τη θέση του για την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών. Πιστεύω ότι θα συμβάλει στη βελτίωση των συνθηκών των επιβατών και θα τους παράσχει μεγαλύτερη νομική σαφήνεια σε περίπτωση ατυχήματος ή άλλων απρόβλεπτων συμβάντων. Ταυτόχρονα, τα ενισχυμένα δικαιώματα των επιβατών σε αυτό το έγγραφο θα εφαρμοστούν χωρίς να επιβαρυνθούν σημαντικά οι μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Το πλέον σημαντικό είναι ότι τα δικαιώματα που διαθέτουν οι επιβάτες λεωφορείων θα είναι συγκρίσιμα με εκείνα άλλων μέσων μεταφορών.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Μετά από προβληματικές διαπραγματεύσεις μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, μόλις σήμερα μπορούμε τελικά να ψηφίσουμε επί της έκθεσης που εκπόνησε ο κ. Cancian. Κατ’ εμέ, δεν υπήρχε καμία εναλλακτική επιλογή πέραν του να ψηφίσω υπέρ, καθώς αυτή η έκθεση επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να επιμείνει ώστε κάθε επιμέρους κράτος μέλος να νομοθετήσει για το ζήτημα αυτό σύμφωνα με τις οδηγίες της έκθεσης, οι οποίες επιδιώκουν μεγαλύτερο σεβασμό για τους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν. Δεδομένου ότι τα λεωφορεία είναι τα πλέον κοινά μέσα μεταφοράς μετά το αυτοκίνητο –και διαπιστώνεται ανοδική τάση– η Ευρώπη οφείλει να προασπιστεί τους πολίτες της που χρησιμοποιούν αυτές τις υπηρεσίες. Η έκθεση αντιπροσωπεύει έναν ικανοποιητικό συμβιβασμό και πιστεύω πως πραγματικά πρέπει να τονίσω ότι δόθηκε η δέουσα προσοχή στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, καθώς απαιτείται παροχή μεγαλύτερης βοήθειας από τις εταιρείες λεωφορείων και πούλμαν προς όλα τα άτομα με αναπηρία ή τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Η θέση σε ισχύ αυτής της νομοθεσίας συνεπάγεται ότι οι πολίτες θα έχουν το δικαίωμα σε σαφείς και κοινούς κανόνες σχετικά με την αποζημίωση για ζημία ή την επιστροφή του αντιτίμου του εισιτηρίου σε περίπτωση καθυστερήσεων στα προγραμματισμένα δρομολόγια.

  Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Την Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε μια έκθεση που θα επιφέρει ένα αποτέλεσμα το οποίο αναμενόταν επί μακρόν, δηλαδή τα ίσα δικαιώματα για τους επιβάτες σε όλους τους κλάδους μεταφορών. Τα δικαιώματα των επιβατών που ταξιδεύουν σε τακτικές λεωφορειακές γραμμές ενισχύθηκαν σε ό,τι αφορά την απώλεια αποσκευών, την απώλεια προσωπικών αντικειμένων, τον θάνατο ή τη βλάβη στην υγεία, προβλήματα που προκαλούνται από υπαιτιότητα του μεταφορέα και ούτω καθεξής. Ένα θετικό χαρακτηριστικό του κανονισμού είναι ότι ρυθμίζει τα δικαιώματα των επιβατών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα ενσωματώνουν τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Ο κανονισμός έχει ως στόχο να διασφαλίσει τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές. Ρυθμίζει επίσης τις ευθύνες των επιβατών και τις συνέπειες αν αυτοί αμελούν αυτές τις ευθύνες, που μπορεί να περιλαμβάνουν την απώλεια της ευκαιρίας διεκδίκησης αποζημίωσης. Με βάση τα παραπάνω, ψήφισα υπέρ του κανονισμού, σε σχέση με τον οποίο έχει γίνει σοβαρή εργασία και ο οποίος συμπληρώνει τη δέσμη όσον αφορά τη ρύθμιση των δικαιωμάτων των επιβατών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Σήμερα, μετά από δύο δύσκολα χρόνια διαπραγματεύσεων με τα κράτη μέλη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε για την έγκριση μιας συμφωνίας σχετικά με έναν κανονισμό ο οποίος θα καλύπτει όλα τα δικαιώματα των επιβατών που χρησιμοποιούν εθνικές ή διασυνοριακές μεταφορικές υπηρεσίες μεγάλων αποστάσεων. Ψήφισα υπέρ αυτής της συμφωνίας, διότι περιέχει δώδεκα θεμελιώδη δικαιώματα που έχουν πρωταρχική σημασία για τη βελτίωση της ποιότητας των μεταφορικών υπηρεσιών. Αφορούν ειδικότερα το δικαίωμα των επιβατών να τηρούνται ενήμεροι πριν από το ταξίδι και κατά τη διάρκειά, καθώς και τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα. Η θέσπιση αυτών των δικαιωμάτων θα μας επιτρέψει να διασφαλίσουμε τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές.

Επιπλέον, αυτή η έκθεση καταγράφει δικαιώματα των επιβατών τα οποία θεωρώ πολύ σημαντικά, συγκεκριμένα την υποχρεωτική αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας αποσκευών, την καταβολή ενός συγκεκριμένου ύψους δαπάνης σε περίπτωση θανάτου ή σωματικού τραυματισμού επιβάτη, καθώς και αποζημίωση που θα ανέρχεται έως και στο 50% της αξίας του εισιτηρίου, πέραν της πλήρους επιστροφής του αντιτίμου του εισιτηρίου, αν ένας μεταφορέας ματαιώσει ένα ταξίδι και, συνεπώς, αδυνατεί να τιμήσει το μεταφορικό του συμβόλαιο.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ αυτήν την έκθεση, η οποία θεσπίζει μια νέα δέσμη δικαιωμάτων για επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν και η οποία αναμένεται να ενισχύσει την ποιότητα των υπηρεσιών που τους παρέχονται, ασκώντας πίεση στους παρόχους μεταφορικών υπηρεσιών να αναλαμβάνουν τις συνέπειες των πράξεών τους όταν σημειώνονται καθυστερήσεις ή ματαιώσεις και σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας αποσκευών. Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης καίριες διατάξεις για τη βελτίωση της προσβασιμότητας των τοπικών λεωφορειακών γραμμών για άτομα με αναπηρία και άτομα με μειωμένη κινητικότητα.

  Gesine Meissner (ALDE), γραπτώς. – (EN) Αυτός ο κανονισμός αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς δημιουργεί σε επίπεδο ΕΕ μια δέσμη δικαιωμάτων για τους επιβάτες λεωφορείων. Ωστόσο, με εξαίρεση ορισμένα βασικά δικαιώματα, ισχύει για τακτικές γραμμές σε απόσταση 250 χλμ. και άνω. Ένα τόσο περιορισμένο πεδίο εφαρμογής δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για μια πραγματικά ευρωπαϊκή νομοθεσία προς το συμφέρον όλων των επιβατών λεωφορείων, η δε Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη δεν μπορεί να υποστηρίξει μια τέτοια συμφωνία.

Τασσόμαστε επίσης κατά της ρήτρας ανωτέρας βίας που απαλλάσσει τους μεταφορείς από την υποχρέωση παροχής καταλύματος σε επιβάτες σε περιπτώσεις ματαίωσης ή καθυστέρησης, αν αυτές προκαλούνται από έντονα αντίξοες καιρικές συνθήκες ή μείζονες φυσικές καταστροφές, καθώς αυτό μπορεί να αποτελέσει προηγούμενο για άλλη νομοθεσία της ΕΕ σε σχέση με τα δικαιώματα των επιβατών. Παρόλο που δεν αποτελεί θρίαμβο, συνιστά βελτίωση, ιδιαίτερα για ταξιδιώτες με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα. Καταφέραμε να διασφαλίσουμε όρους πρόσβασης χωρίς διακρίσεις, την κατάρτιση σε θέματα αναπηρίας του προσωπικού των μεταφορέων και των αρχών διαχείρισης τερματικών σταθμών που έρχεται σε άμεση επαφή με τους επιβάτες, καθώς και αποζημίωση για τη ζημία ή απώλεια κινητικού εξοπλισμού σε όλα τα δρομολόγια, ασχέτως αποστάσεων. Έχοντας αυτό υπόψη και με στόχο τη δημιουργία μιας εναρμονισμένης σε επίπεδο ΕΕ δέσμης δικαιωμάτων για όλους τους επιβάτες, δεν ταχθήκαμε κατά της συμφωνίας και απείχαμε από την τελική ψηφοφορία.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μέχρι τώρα, μόνο οι επιβάτες αεροπλάνων, τρένων και πλοίων καλύπτονταν από ειδική νομοθεσία. Εφεξής, οι επιβάτες που ταξιδεύουν με λεωφορεία και πούλμαν θα έχουν επίσης κατοχυρωμένα τα δικαιώματά τους. Οι επιβάτες που ταξιδεύουν με λεωφορεία και πούλμαν θα έχουν, επομένως, δικαιώματα ανάλογα με εκείνα των επιβατών στα λοιπά μέσα μεταφοράς. Ο κανονισμός που εγκρίθηκε από εμάς σήμερα προβλέπει την παροχή βοήθειας και αποζημίωσης στους επιβάτες σε περίπτωση ατυχήματος, ματαίωσης ή καθυστέρησης, καθώς και τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση των επιβατών με αναπηρία. Οι νέοι κανόνες θα εφαρμοστούν σε όλες τις προγραμματισμένες εθνικές και διασυνοριακές γραμμές με δρομολόγια απόστασης τουλάχιστον 250 χιλιομέτρων. Αυτό αντιπροσωπεύει σημαντική πρόοδο όσον αφορά την προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ, αλλά θα ήθελα να προσθέσω ότι οι εταιρείες λεωφορείων και πούλμαν θα πρέπει επίσης να συμμορφωθούν με μια απαίτηση για τη δημιουργία συστημάτων παροχής ασφάλειας και βοήθειας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης σε σχέση με τα διεθνή δρομολόγια και τα δρομολόγια μεγάλων αποστάσεων, επειδή οι άνθρωποι μπορούν να τραυματιστούν σε περίπτωση ατυχήματος. Είναι επίσης αναγκαίο να θεσπιστούν πρόσθετοι κανονισμοί όσον αφορά την ευθύνη των εταιρειών λεωφορείων σε ό,τι αφορά τη ζωή και την υγεία των επιβατών, περιλαμβανομένων των υποχρεωτικών ιατρικών εξετάσεων αναφορικά με την κατάσταση της υγείας και της καλής κατάστασης των οδηγών λεωφορείων και πούλμαν, οι οποίοι ευθύνονται για την υγεία και την ασφάλεια των επιβατών.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Σήμερα, ψηφίσαμε υπέρ ενός κειμένου που, αν και δεν είναι ιδανικό, παραμένει ένας καλός συμβιβασμός και βοήθησε το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταλήξουν σε συμφωνία. Αυτός ο κανονισμός που εξετάζει τα δικαιώματα των επιβατών θεσπίζει κανόνες όσον αφορά την αποζημίωση σε περίπτωση ατυχήματος ή αναβολής, τη διεκπεραίωση καταγγελιών των επιβατών και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Σαφώς και δεν είναι ικανοποιητικό το ότι ο κανονισμός θα εφαρμοστεί σε απόσταση 250 χλμ. και άνω. Στην περίπτωση μικρών χωρών, αυτό δεν μπορούσε πραγματικά να δικαιολογηθεί, αλλά εδώ δεν μιλάμε απλώς για τα τοπικά, αλλά για τα διεθνή δρομολόγια, συνεπώς, πιστεύω ότι για τους πολίτες της ΕΕ που ταξιδεύουν αυτό το έγγραφο θα αποτελέσει εχέγγυο για τα δικαιώματά τους, ενώ ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του σχεδίου ψηφίσματος που επεκτείνει τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Αυτό το έγγραφο είναι αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού μετά από μακρές διαπραγματεύσεις, ενισχύει δε την εφαρμογή των δικαιωμάτων των επιβατών χωρίς να επιβάλλει πρόσθετα βάρη στους μεταφορείς.

Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε για τους επιβάτες λεωφορείων ανάλογα δικαιώματα με εκείνα που ισχύουν στα άλλα μέσα μεταφοράς, καθώς και ισότιμους όρους ανταγωνισμού για τους μεταφορείς.

Παράλληλα με την επιδίωξη θεσμοθέτησης επαρκούς αποζημίωσης για ζημία που έχει προκληθεί, συμφωνώ με την πρόταση να τεθούν όρια στην καταβολή αποζημίωσης, τα οποία θα πρέπει να τηρούν τα κράτη μέλη. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διασφαλιστεί δίκαιη και γενναία αποζημίωση σε περίπτωση θανάτου, συνεπώς, πιστεύω ότι το ανώτατο όριο για τέτοια αποζημίωση βάσει του εθνικού δικαίου δεν πρέπει να είναι κατώτερο από τα ελάχιστα ποσά που θεσπίζονται στον κανονισμό. Επιπλέον, πρέπει να διασφαλιστεί από πλευράς επιχείρησης κατάλληλη βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, ώστε να παρέχονται στους επιβάτες οι υπηρεσίες και τα πράγματα που κατεξοχήν χρειάζονται.

Συμφωνώ με τις διατάξεις του κανονισμού οι οποίες παρέχουν στους επιβάτες τις δέουσες εγγυήσεις σε περίπτωση που ένα ταξίδι ματαιωθεί ή καθυστερήσει, ακόμη και με την πρόβλεψη για πρόσθετη αποζημίωση. Επικροτώ το γεγονός ότι ο κανονισμός εστιάζεται ειδικότερα στους επιβάτες με αναπηρία και στους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα και στην παροχή προς αυτούς της απαιτούμενης βοήθειας ενώ ταξιδεύουν.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Το έργο που επιτέλεσε στο πλαίσιο της συνδιαλλαγής ο κ. Cancian όσον αφορά τον κανονισμό για τα δικαιώματα των επιβατών οδήγησε στην έγκριση ενός ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου για την προστασία των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, το οποίο θα συμβαδίζει με τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς μεταφορών. Μέχρι τώρα, το νομικό κενό άφηνε την ευθύνη της ρύθμισης στα εθνικά δίκαια, σε βάρος του ανταγωνισμού (δεδομένων των ποικίλων διαφορών) και σε βάρος των πολιτών με αναπηρία ή/και των πολιτών με μειωμένη κινητικότητα, τα δικαιώματα των οποίων διασφαλίζονται πλέον από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης, διότι θεωρώ πως είναι ένα εξαιρετικό πόνημα, καθώς πετυχαίνει έναν ικανοποιητικό συμβιβασμό, υποχρεώνει τις ευρωπαϊκές πολιτικές μεταφορών να προχωρήσουν αποφασιστικά, όχι μόνο με την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των επιβατών, αλλά και με την αποφυγή της επιβάρυνσης των μεταφορικών επιχειρήσεων που παρέχουν αυτήν την υπηρεσία.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Το ψήφισμα για το σχέδιο κανονισμού που αφορά τα δικαιώματα επιβατών λεωφορείων και πούλμαν ενισχύει σημαντικά τα δικαιώματα των επιβατών. Παρά τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΚ και Συμβουλίου, το τελικό συμβιβαστικό κείμενο προβλέπει σειρά δικαιωμάτων για τους επιβάτες αυτών των μέσων μεταφοράς που μετακινούνται σε αποστάσεις ίσες ή μεγαλύτερες των 250 χλμ - αντί των 500 χλμ που αρχικά υποστήριξε το Συμβούλιο.

Εντός τεσσάρων ετών, που είναι η προθεσμία εφαρμογής της συγκεκριμένης πρόβλεψης, οι Έλληνες επιβάτες πούλμαν και λεωφορείων όπως και οι εταίροι τους θα δύνανται να αποζημιώνονται χρηματικά για καθυστερήσεις, αναβολές ή αδικαιολόγητες αλλαγές σε προγραμματισμένα δρομολόγια. Η διασφάλιση των συγκεκριμένων δικαιωμάτων είναι επιβεβλημένη και δίκαιη και για τον λόγο αυτό υπερψήφισα τη συγκεκριμένη έκθεση.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Επικροτώ το γεγονός ότι το τελικό κείμενο συνιστά έναν ικανοποιητικό και ισορροπημένο συμβιβασμό, αφού πετυχαίνει να διασφαλίσει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς παράλληλα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Η πρόταση της Επιτροπής να εφαρμόσει, σε επίπεδο ΕΕ, δικαιώματα προστασίας των επιβατών ανάλογα με εκείνα που ισχύουν σε άλλα μέσα μεταφορών, καθώς και να διασφαλίσει ισότιμους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορικών εταιρειών των διαφόρων κρατών μελών και ανάμεσα στα διαφορετικά μέσα μεταφοράς, αποτελεί ένα μέτρο που μπορεί να ωφελήσει τους πάντες. Οι διαπραγματεύσεις ήταν μακρές και κατέληξαν σε διαδικασία συνδιαλλαγής, όπου το βασικό αδιέξοδο αφορούσε τους εθνικούς φορείς επιβολής και το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού. Εν τέλει, ο κανονισμός πρόκειται να εφαρμοστεί σε όλες τις τακτικές εθνικές ή διασυνοριακές γραμμές, υπό την προϋπόθεση ότι η προγραμματισμένη απόσταση ταξιδιού θα είναι ίση με ή θα υπερβαίνει τα 250 χλμ. («μεγάλη απόσταση»). Ο κανονισμός προβλέπει επίσης την παροχή αποζημίωσης και βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος, δικαιώματα για τους επιβάτες σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης, καθώς και δικαιώματα για τα άτομα με αναπηρία ή/και μειωμένη κινητικότητα.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, καθώς πιστεύω ότι το τελικό κείμενο του κανονισμού, το οποίο ενέκρινε η επιτροπή συνδιαλλαγής, αντιπροσωπεύει έναν ισορροπημένο συμβιβασμό που διασφαλίζει επαρκή προστασία για τους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν, αναγνωρίζοντάς τους μια σημαντική δέσμη δικαιωμάτων, ιδιαίτερα σε περίπτωση ατυχήματος, ματαίωσης ή καθυστέρησης, σε σχέση με την πρόσβαση στην ενημέρωση και την υποβολή και διεκπεραίωση καταγγελιών, καθώς και σε σχέση με τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Απείχα από την ψηφοφορία επί του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, ο οποίος εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία από τους Σοσιαλιστές και τους Συντηρητικούς. Εκφράζω τη λύπη μου για τη σημαντική υποχώρηση από τη θέση που αρχικά είχε εγκρίνει τούτο το Σώμα για τρία βασικά σημεία. 1. Θα καλύπτονται μόνο αποστάσεις που θα υπερβαίνουν τα 250 χλμ. Στην πράξη, άνθρωποι που ταξιδεύουν με λεωφορεία από τις Βρυξέλλες στο Άμστερνταμ δεν θα προστατεύονται, ενώ θα προστατεύονται εκείνοι που ταξιδεύουν αεροπορικώς! Αυτό είναι άδικο, ιδίως όταν ξέρουμε ότι συχνά οι λιγότερο εύποροι είναι εκείνοι που χρησιμοποιούν αυτό το μέσο μεταφοράς. 2. Η επίκληση της ρήτρας περί ανωτέρας βίας (αντίξοες καιρικές συνθήκες ή φυσικές καταστροφές) μπορεί να γίνει εξαιρετικά εύκολα από τις εταιρείες πούλμαν, προκειμένου να αποφύγουν την καταβολή αποζημίωσης σε επιβάτες σε περίπτωση καθυστέρησης ή ματαίωσης. 3. Οι εξαιρέσεις θα επιτρέψουν στις χώρες που το επιθυμούν να αναβάλουν την έναρξη ισχύος αυτού του κανονισμού έως το 2021! Εντούτοις, επικροτώ τα σημεία προόδου στο κείμενο: υποχρεωτική παροχή βοήθειας στα άτομα με αναπηρία και στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, καθώς και δικαιώματα και αποζημίωση σε περίπτωση ατυχήματος, καθυστέρησης ή ματαίωσης. Ωστόσο, το Κοινοβούλιο συμφώνησε σε μια φθηνή, κακοσχεδιασμένη συμφωνία. Οι πολλές εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις σημαίνουν ότι το πεδίο εφαρμογής αυτών των δικαιωμάτων θα περιοριστεί αισθητά, σε βάρος των επιβατών πούλμαν.

  Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. – (IT) Σήμερα, τούτο το Σώμα ψήφισε υπέρ της έκθεσης για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Τον Δεκέμβριο του 2008, η Επιτροπή κατέθεσε πρόταση κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Μέσω αυτής της πρότασης, η Επιτροπή έθεσε ως στόχο της να θεσπίσει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαιώματα προστασίας των επιβατών ανάλογα με εκείνα που εφαρμόζονται για τα άλλα μέσα μεταφοράς, καθώς και να διασφαλίσει ισότιμους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορέων στα διάφορα κράτη μέλη και μεταξύ των διαφόρων μέσων μεταφοράς.

Τα βασικά σημεία που οδήγησαν σε συμφωνία κατά τις εργασίες της επιτροπής συνδιαλλαγής είναι: το πεδίο εφαρμογής, οι χρονικές παρεκκλίσεις, η αποζημίωση και η βοήθεια σε περίπτωση ατυχημάτων, τα δικαιώματα των επιβατών σε περίπτωση ματαιώσεων ή καθυστερήσεων, καθώς και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Το τελικό κείμενο μπορεί να θεωρηθεί λίαν ικανοποιητικό και ισορροπημένο, καθώς καταφέρνει να εξασφαλίσει τα δικαιώματα των επιβατών, χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρύνει σημαντικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Το αποτέλεσμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής πρέπει να θεωρηθεί νίκη του Κοινοβουλίου.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Χαίρομαι που οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κρατών μελών κατέληξαν τελικά στην έγκριση ενός κανονισμού που εξασφαλίζει ενισχυμένα δικαιώματα για τους επιβάτες που ταξιδεύουν με λεωφορείο ή πούλμαν. Αυτός ο κανονισμός καλύπτει ένα κενό όσον αφορά τη νομοθεσία για τα δικαιώματα των επιβατών: δεν υπήρχε ευρωπαϊκή νομοθεσία για το θέμα αυτό μέχρι τώρα, σε αντίθεση με την κατάσταση στους τομείς των αεροπορικών και των σιδηροδρομικών μεταφορών.

Αυτό το κείμενο προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη θέσπιση αρκετών ειδών αποζημίωσης: σνακ και αναψυκτικά αν η καθυστέρηση υπερβαίνει τα 90 λεπτά· το κόστος μίας διανυκτέρευσης σε περίπτωση ταξιδιού που διακοπεί καθ’ οδόν, ατυχήματος ή καθυστέρησης που απαιτεί διανυκτέρευση· και ένα ανώτερο όριο όσον αφορά την επιστροφή τουλάχιστον 1.200 ευρώ σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας των αποσκευών οι οποίες τελούσαν υπό την ευθύνη της εταιρείας.

Επιπλέον, ειδικά δικαιώματα αναγνωρίστηκαν στους επιβάτες με αναπηρία, ιδιαίτερα η υποχρέωση των εταιρειών να τους παρέχουν βοήθεια –υπό την προϋπόθεση ότι έχουν ενημερωθεί για τις ανάγκες του ατόμου 36 ώρες νωρίτερα– και η καταβολή αποζημίωσης ή η επιστροφή του αντιτίμου για ζημία ή απώλεια οποιουδήποτε ειδικού εξοπλισμού. Αυτός ο κανονισμός θα εφαρμόζεται σε όλες τις τακτικές εθνικές ή διασυνοριακές γραμμές μεγάλων αποστάσεων (250 χλμ. και άνω) από την άνοιξη του 2013 και μετά.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το Συμβούλιο, υπό τη βελγική Προεδρία, αποδυνάμωσε αισθητά τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως αυτή εγκρίθηκε σε πρώτη και δεύτερη ανάγνωση. Το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού καλύπτει τις υπηρεσίες για ελάχιστη απόσταση 250 χλμ., όπερ σημαίνει ότι οι περισσότερες λεωφορειακές γραμμές δεν θα περιλαμβάνονται. Υπάρχει επίσης η διατύπωση για την επιστροφή των χρημάτων σε περίπτωση καθυστέρησης (τουλάχιστον δύο ωρών, ενώ θα πρέπει να επιστραφεί το ήμισυ του αντιτίμου του εισιτηρίου – συγκρίνετέ το με τις σιδηροδρομικές μεταφορές, όπου προβλέπεται επιστροφή αν υπάρχει καθυστέρηση μίας και πλέον ώρας). Τέλος, περιορίζονται και αποδυναμώνονται τα δικαιώματα των προσώπων με μειωμένη κινητικότητα και δεν διασφαλίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση στις λεωφορειακές υπηρεσίες. Κατά συνέπεια, ψηφίσαμε κατά.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, που επιτέλους αναγνωρίζει και προστατεύει τα δικαιώματα των ταξιδιωτών όλων των μέσων μεταφοράς, θέτοντας με αυτόν τον τρόπο τους χρήστες στο επίκεντρο της πολιτικής μεταφορών. Η μεγαλύτερη προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών συμβάλλει στο να ενθαρρυνθεί η χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς και ευνοεί τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων, με το να τις ωθεί να αναπτύξουν πιο ανταγωνιστικές υπηρεσίες. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο νέος κανονισμός θα εφαρμοστεί σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας.

Δύο σημαντικές νέες εξελίξεις είναι η πρόβλεψη για χρηματική αποζημίωση σε περίπτωση ατομικού τραυματισμού ή ζημίας ή απώλειας αποσκευών και η εγγύηση παροχής βοήθειας σε περίπτωση καθυστερήσεων ή διατάραξης δρομολογίων, η οποία θα βασίζεται στο πρότυπο που χρησιμοποιείται για τα τρένα και τα αεροπλάνα. Το τελικό κείμενο αναγνωρίζει και προστατεύει τους επιβάτες, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα και στα άτομα με αναπηρία, κατοχυρώνοντας κατάλληλη ενημέρωση και υπηρεσίες. Είναι επίσης σημαντικό να τονιστεί ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα πρόσθετο κόστος για τις επιχειρήσεις στον τομέα, που προστατεύονται από τον κίνδυνο να επωμιστούν δυσβάστακτα κόστη προσαρμογής, διασφαλίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στα δικαιώματα των επιβατών και στα εχέγγυα για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

  Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Μέσω αυτού του κανονισμού, τα δικαιώματα των επιβατών των λεωφορείων και πούλμαν επιτέλους αναγνωρίζονται διά νόμου. Παρά το γεγονός ότι η Επιτροπή πρότεινε αυτόν τον κανονισμό το 2008, μόλις τώρα επιτεύχθηκε ένας ικανοποιητικός συμβιβασμός, ούτως ώστε πλέον να προστατεύονται τα δικαιώματα των επιβατών στο μόνο μέσο μεταφοράς που μέχρι τώρα δεν διέθετε σχετικούς κανόνες προστασίας.

Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στα άτομα με αναπηρία και στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Το μόνο επίμαχο σημείο του κειμένου ήταν το πεδίο εφαρμογής των κανόνων, οι οποίοι ισχύουν μόνο για ταξίδια άνω των 250 χλμ. Η παροχή βοήθειας σε περίπτωση καθυστερήσεων θα περιλαμβάνει την υποχρέωση παροχής γευμάτων, αναψυκτικών και εναλλακτικού μέσου μεταφοράς. Αν ματαιωθεί ένα δρομολόγιο, οι επιβάτες όχι μόνο θα αποζημιώνονται, αλλά αν απαιτείται, θα τους παρέχονται έως και δύο διανυκτερεύσεις. Η απώλεια ή ζημία αποσκευών μπορεί να αποζημιώνεται μέχρι του ποσού των 1.200 ευρώ κατά ανώτατο όριο.

  Vilja Savisaar-Toomast (ALDE), γραπτώς. – (ET) Ψήφισα κατά της υπό συζήτηση έκθεσης σήμερα αναφορικά με τα δικαιώματα των επιβατών πούλμαν, διότι πιστεύω ότι δεν λαμβάνει υπόψη όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφήνει δε τεράστιο αριθμό υπηρεσιών πούλμαν εκτός του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας. Τα 250 χλμ. είναι μια σαφώς μεγάλη απόσταση, αφού έτσι εξαιρούνται εντελώς η Μάλτα, η Κύπρος και το Λουξεμβούργο. Εξαιρούνται επίσης οι περισσότερες εσθονικές, λετονικές, λιθουανικές, δανέζικες, ολλανδικές και βελγικές γραμμές πούλμαν. Δυστυχώς, οφείλω να παραδεχθώ ότι στη διάρκεια της διαδικασίας συνδιαλλαγής, η εσθονική κυβέρνηση υποστήριξε μια ακόμα μεγαλύτερη απόσταση, αυτή των 500 χλμ., η οποία θα εξαιρούσε εντελώς την Εσθονία. Ελπίζω ότι δεν θα αργήσει η μέρα που η εσθονική κυβέρνηση θα προασπιστεί τα δικαιώματα των επιβατών, αντί να προασπίζεται τα κέρδη των εταιρειών πούλμαν, καθώς ολοκληρώνεται η νομοθετική διαδικασία για την οδηγία.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Αυτή είναι η τέταρτη δέσμη για την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών. Μετά από μηχανισμούς που θεσπίζουν δικαιώματα για τους επιβάτες των αεροπορικών, σιδηροδρομικών και θαλάσσιων μεταφορών, στραφήκαμε τώρα στα δικαιώματα των επιβατών πούλμαν. Εφεξής, θα λαμβάνουν αποζημίωση σε περίπτωση καθυστερήσεων σε ταξίδια άνω των 250 χλμ., θα τους παρέχεται βοήθεια αν ακυρωθεί το δρομολόγιό τους, προστασία σε περίπτωση ατυχημάτων και θανατηφόρων τραυματισμών, καθώς και αποζημίωση για απώλεια ή φθορά αποσκευών. Οι επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα θα δικαιούνται επίσης ιδιαίτερη βοήθεια, όπως ήδη συμβαίνει στην περίπτωση των αεροπορικών εταιρειών. Η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρώτη και δεύτερη ανάγνωση αποδυναμώθηκε αισθητά στο τελικό αποτέλεσμα. Το Κοινοβούλιο ήθελε να εφαρμοστούν οι κανόνες στα ταξίδια άνω των 50 χλμ. Το Συμβούλιο ήθελε να εφαρμοστούν μόνο στα ταξίδια άνω των 500 χλμ. Ο συμβιβασμός ήταν στα 250 χλμ.

Αυτό σημαίνει ότι δεν ισχύουν για πολλά τρέχοντα δρομολόγια, όπως Βρυξέλλες-Άμστερνταμ, Λουξεμβούργο-Στρασβούργο ή Βιέννη-Βουδαπέστη. Εκείνο, ωστόσο, που είναι θετικό, είναι ότι η νομοθεσία παρέχει έναν κατάλογο δώδεκα βασικών κανόνων –που ισχύουν ασχέτως απόστασης– οι οποίοι εστιάζονται στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και άλλων ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Ωστόσο, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία είναι εξαιρετικά απογοητευμένη από τα πολύ φτωχά αποτελέσματα. Κατά συνέπεια, μαζί με τους υπόλοιπους Πράσινους, καταψήφισα αυτήν τη συμφωνία.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης η οποία στοχεύει στην παροχή περισσότερων δικαιωμάτων στους επιβάτες που ταξιδεύουν με λεωφορείο ή πούλμαν, περιλαμβανομένου του δικαιώματος σε βοήθεια για τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Η προστασία των καταναλωτών αποτελεί βασική προτεραιότητα του Εργατικού Κόμματος στην Ευρώπη.

  Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Επικροτώ την έγκριση αυτής της έκθεσης, ιδιαίτερα για τα θετικά στοιχεία που θεσπίζει με στόχο τη βοήθεια προς τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, για τη διευκόλυνση στην καταχώρηση και διεκπεραίωση καταγγελιών και για τη διευκόλυνση της αποζημίωσης και της βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος. Ωστόσο, θα ήθελα να υπογραμμίσω την επείγουσα ανάγκη να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη θα συμμορφώνονται αυστηρά προς τις διατάξεις που αφορούν τα δικαιώματα των επιβατών σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης, προκειμένου να αποτραπούν οι πολλές καταχρήσεις οι οποίες παρατηρούνται όσον αφορά την εφαρμογή του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών που ταξιδεύουν αεροπορικώς.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο βασικός στόχος της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι να διασφαλίσει ότι οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν διαθέτουν τα ίδια δικαιώματα που ισχύουν και για τα άλλα μέσα μεταφοράς, καθώς και να εξασφαλίσει ισότιμους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων στα διάφορα κράτη μέλη και τα διάφορα μέσα μεταφοράς. Παρά τις διαφωνίες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, επικροτώ το γεγονός ότι αυτός ο κανονισμός εγκρίθηκε, καθώς θα δώσει τη δυνατότητα να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, χωρίς να επιβαρύνονται σημαντικά οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός του κλάδου. Αυτός ο κανονισμός θεσπίζει μια δέσμη βασικών δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων θα ήθελα να επισημάνω την ιδιαίτερη προσοχή που δίνεται στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα και στα άτομα με αναπηρίες, καθώς και το δικαίωμα σε αποζημίωση και βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, ματαίωσης ή καθυστέρησης.

Αυτά τα δικαιώματα εφαρμόζονται σε όλες τις εθνικές και διασυνοριακές γραμμές, αρκεί η απόσταση που διανύεται να είναι 250 χλμ. και άνω. Καλύπτονται επίσης οι επιβάτες που διανύουν τμήμα μόνο αυτών των ταξιδιών μεγάλων αποστάσεων. Θεσπίστηκε επίσης σειρά από δικαιώματα που παρέχονται στους επιβάτες σε τακτικές γραμμές μικρών αποστάσεων, ειδικότερα η χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές και το δικαίωμα παροχής πληροφοριών κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE), γραπτώς. – (PL) Ο κανονισμός για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν αποτελεί έξοχο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδεικνύει την ανησυχία του για τα δικαιώματα των καταναλωτών. Μετά από δυσχερείς διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, εγκρίναμε ένα κείμενο που καταπιάνεται με τα μόνα μέσα μεταφοράς για τα οποία δεν είχε υπάρξει ακόμα ρύθμιση των δικαιωμάτων των επιβατών στο δίκαιο της ΕΕ. Στην αρχή των διαπραγματεύσεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε να θεσπιστούν νέοι κανονισμοί για ταξίδια άνω των 50 χλμ., ενώ το Συμβούλιο ήθελε απόσταση άνω των 500 χλμ. Χάρη σε έναν συμβιβασμό, η απόσταση καθορίστηκε στα 250 χλμ. και άνω. Στους επιβάτες που ταξιδεύουν σε τέτοια δρομολόγια θα δοθούν αρκετές παραχωρήσεις και δικαιώματα, παρόμοια με εκείνα τα οποία έχουν αναγνωριστεί στους επιβάτες που ταξιδεύουν αεροπορικώς. Η νομοθεσία της ΕΕ ρυθμίζει σαφώς τα δικαιώματά μου αν απολεσθούν οι αποσκευές μου σε αεροδρόμιο ή αν καθυστερήσει η απογείωση του αεροπλάνου μου για πολύ ώρα. Μέχρι τώρα, οι επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν βρίσκονταν σε πολύ χειρότερη μοίρα. Σήμερα, μεταξύ άλλων, θα μπορούν να απαιτούν αποζημίωση για καθυστερήσεις ή ζημία της αποσκευής τους, ενώ στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα θα παρέχεται ειδική συνοδεία.

Η δημιουργία ενός χάρτη δικαιωμάτων των επιβατών συνεπάγεται ότι οι πολίτες θα έχουν πληρέστερη πληροφόρηση αναφορικά με τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων. Ο χάρτης θα περιλαμβάνει μια συλλογή θεμελιωδών δικαιωμάτων που δικαιούται κάθε επιβάτης ασχέτως της απόστασης του ταξιδιού. Αυτό αποτελεί παράδειγμα καλής νομοθεσίας, που θέτει τον πολίτη στο επίκεντρο. Αυτός ο κανονισμός μάς επιτρέπει να ενισχύσουμε τα δικαιώματα των καταναλωτών και την κοινή αγορά και, επομένως, ψήφισα υπέρ της έγκρισής του.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Θεσπίζει δικαιώματα για τους επιβάτες που χρησιμοποιούν λεωφορεία και πούλμαν, τα οποία είναι ανάλογα με εκείνα που ισχύουν για όλα τα άλλα μέσα μεταφοράς. Ο κανονισμός ισχύει για όλες τις τακτικές γραμμές, τόσο τις εθνικές όσο και τις διασυνοριακές, που καλύπτουν μια ελάχιστη προγραμματισμένη απόσταση 250 χλμ.

Αυτά τα δικαιώματα αφορούν τη χωρίς διακρίσεις πρόσβαση ατόμων με αναπηρία στις μεταφορές, καθώς και την επιδίκαση αποζημίωσης σε περίπτωση θανάτου ή σωματικού τραυματισμού επιβάτη και απώλειας ή ζημίας αποσκευής. Αν ένα ταξίδι ματαιωθεί ή καθυστερήσει για περισσότερα από 120 λεπτά, θα προσφέρεται στους επιβάτες άμεσα η επιλογή είτε να αλλάξουν διαδρομή για το ταξίδι τους προς τον τελικό προορισμό, χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση, είτε να τους επιστραφεί το αντίτιμο του εισιτηρίου. Αν ο μεταφορέας δεν προσφέρει αυτήν την επιλογή, οι επιβάτες δικαιούνται αποζημίωση που θα ανέρχεται έως και στο 50% της αξίας του εισιτηρίου, πέραν της επιστροφής του αντιτίμου του εισιτηρίου. Αν ένα ταξίδι άνω των τριών ωρών ματαιωθεί ή καθυστερήσει πλέον των 90 λεπτών, ο μεταφορέας πρέπει να παράσχει διαμονή και ξενοδοχειακό κατάλυμα αξίας έως και 80 ευρώ για μία νύχτα και ανά επιβάτη, για δύο νύχτες κατά ανώτατο όριο.

Καλώ τους επιβάτες να ενημερωθούν επαρκώς για τα δικαιώματά τους, ούτως ώστε να μπορούν να τα διεκδικήσουν σε περίπτωση μη τήρησής τους.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Είναι καθήκον μας να διασφαλίσουμε ότι οι πάροχοι μεταφορικών υπηρεσιών έχουν σωστή συμπεριφορά έναντι των επιβατών και ότι τα άτομα με αναπηρία δεν αντιμετωπίζουν προσκόμματα στη χρήση των υπηρεσιών μεταφοράς. Είναι σημαντικό να διασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των μεταφορέων από διάφορα κράτη μέλη, καθώς και μεταξύ των διαφόρων μέσων μεταφοράς. Χρειαζόμαστε έναν ισορροπημένο συμβιβασμό που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα των επιβατών σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, τα οποία ενίοτε διαφέρουν πολύ σε ό,τι αφορά το μέγεθος, χωρίς παράλληλα να επιβαρύνουμε υπερβολικά τους μεταφορείς, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ακόμη πιο σημαντικό, κάθε νέος κανόνας θα πρέπει να βελτιώνει την ποιότητα του τομέα των μεταφορών της ΕΕ και να αυξάνει την ανταγωνιστικότητα. Ωστόσο, δεν πρέπει να λησμονούμε το ζήτημα της οδικής ασφάλειας. Στη Λιθουανία, εξαρτιόμαστε ιδιαίτερα από τις οδικές μεταφορές – περισσότερο από το 90% όλων των ταξιδιωτών χρησιμοποιούν αυτοκίνητο. Περίπου το 8% ταξιδεύει με λεωφορεία και πούλμαν. Η οδική ασφάλεια είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που δεν έτυχε επαρκούς προσοχής κατά τη γνώμη μου. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της ΕΕ, στη Λιθουανία, υπάρχουν 110 θάνατοι σε τροχαία ανά εκατομμύριο κατοίκων. Συγκριτικά, στη Σουηδία, υπάρχουν 39 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν 41. Αυτό το λιθουανικό ποσοστό είναι απαράδεκτο και πολύ υψηλότερο του μέσου όρου της ΕΕ, που είναι 70. Αυτό πρέπει να αλλάξει.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ την έκθεση για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, καθώς αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την παροχή μεγαλύτερης προστασίας στους ταξιδιώτες, καθώς και για την αύξηση της άνεσης και διευκόλυνσης των ατόμων με αναπηρία. Η έκθεση διασφαλίζει ότι όσοι ταξιδεύουν με πούλμαν σε μεγαλύτερες αποστάσεις στην Ευρώπη έχουν πρόσβαση σε καλύτερη ενημέρωση, υποστήριξη και αποζημίωση σε περίπτωση καθυστέρησης ή ματαίωσης γραμμής. Οι επιβάτες θα δικαιούνται αναψυκτικά σε περίπτωση μικρής καθυστέρησης, επιστροφή χρημάτων για καθυστέρηση άνω των 2 ωρών, καθώς και έως 1.200 ευρώ για τη φθορά ή απώλεια αποσκευών.

Υποστηρίζω τη σημαντική πρόοδο που σημειώνει αυτή η έκθεση σε σχέση με τα δικαιώματα των ταξιδιωτών με αναπηρία. Για πρώτη φορά, εξασφαλίζεται η χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις μεταφορές, καθώς ο κανονισμός αναφέρει ότι όλο το προσωπικό λεωφορείων και πούλμαν πρέπει να είναι καταρτισμένο για την παροχή βοήθειας προς ανθρώπους με αναπηρία, στις δε περιπτώσεις που δεν μπορεί να παρασχεθεί κατάλληλη βοήθεια, ένας επιβάτης μπορεί να ταξιδέψει δωρεάν μαζί με το άτομο με αναπηρία, προκειμένου να διασφαλίσει την άνεσή του. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα ώστε να ενωθεί η Ευρώπη στον αγώνα κατά των διακρίσεων. Η ψήφος μου υπέρ αυτής της έκθεσης αντιπροσωπεύει την ανάγκη θέσπισης ενός ευρωπαϊκού προτύπου δικαιωμάτων για τους επιβάτες λεωφορείων και πούλμαν, το οποίο θα διασφαλίζει την άνεση, την ασφάλεια και τη σωστή συμπεριφορά προς αυτούς, καθώς ταξιδεύουν στην Ευρώπη.

  Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, το οποίο προτείνει μια κατάλληλη νομοθεσία όσον αφορά τα δικαιώματα των επιβατών στις δημόσιες οδικές μεταφορές. Κατά συνέπεια, θα θεσπιστούν ειδικά μέτρα για να ενισχυθεί η ασφάλεια δικαίου, τα δικαιώματα και η ενημέρωση των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν. Εφεξής, οι ταξιδιώτες θα έχουν τις ίδιες εγγυήσεις αποζημίωσης με εκείνες στους τομείς των σιδηροδρομικών και των αεροπορικών μεταφορών, ειδικότερα αν το ταξίδι τους καθυστερήσει ή ματαιωθεί. Αυτή η ψηφοφορία αποτελεί μέρος της πολιτικής βούλησης της ΕΕ να θεσπίσει κοινή νομοθεσία για τους χρήστες όλων των μέσων μεταφορών. Επικροτώ, επίσης, την εφαρμογή μέτρων υπέρ των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα: αυτά τα μέτρα θα διευκολύνουν την πρόσβασή τους στις οδικές μεταφορές. Αυτή η απόφαση συμβάλλει στην άρση των εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία όσων ταξιδεύουν εντός του ευρωπαϊκού χώρου. Τέλος, επιτεύχθηκε ισορροπία με την πρόταση ευέλικτης νομοθεσίας, η οποία θα διασφαλίσει ότι οι μεταφορικές εταιρείες, που συχνά είναι μικρές επιχειρήσεις, δεν επιβαρύνονται υπέρμετρα. Κατά την άποψή μου, αυτά τα νέα μέτρα συμβάλλουν στην προώθηση ενός μέσου μεταφορών το οποίο είναι προσιτό στον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων, ιδιαίτερα στον τομέα του τουρισμού.

  Iva Zanicchi (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Cancian, διότι επιτέλους θεσπίζει βασικές εγγυήσεις για τα 70 εκατομμύρια ευρωπαίων πολιτών που ταξιδεύουν με λεωφορείο ή πούλμαν κάθε χρόνο εντός της Ευρώπης και που ανέμεναν εδώ και αρκετό καιρό να κατοχυρωθούν τα δικαιώματά τους.

Ασχέτως του μέσου μεταφοράς που επιλέγουν, θα παρέχεται προστασία και μέριμνα στους ευρωπαίους πολίτες ως αποτέλεσμα της δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να προβεί στη διεξοδική αναθεώρηση των υφιστάμενων κανονισμών και να τους εναρμονίσει σε έναν ενιαίο νόμο, ο οποίος προβλέπει κοινά πρότυπα για όλα τα είδη ταξιδιού, καθώς και ειδικές διατάξεις για την ιδιαίτερη μέθοδο μεταφοράς που επιλέγεται.

Έκθεση: Martin Callanan (A7-0287/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι η μέση μείωση εκπομπών CO2 κατά την περίοδο 2002-2007 σε ό,τι αφορά τα ελαφρά εμπορικά οχήματα ήταν μόλις 0,4-0,5% ετησίως, καθώς και ότι οι στόχοι της ΕΕ για καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι αναγκαίοι προκειμένου να αποφευχθεί ο κατακερματισμός εντός της εσωτερικής αγοράς, ψηφίζω υπέρ αυτής της πρότασης. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι τα ελαφρά εμπορικά οχήματα δεν μπορούν να συγκριθούν με τα επιβατικά οχήματα, καθώς και ότι η πρόταση για 150 g ανά CO2/χλμ. είναι φιλόδοξη, αλλά εφικτή.

Συμφωνώ, επίσης, με τη δυνατότητα να σχηματίζουν οι κατασκευαστές συνδυασμούς επιβατικών και ελαφρών εμπορικών οχημάτων, αφού αυτό έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τα κόστη συμμόρφωσης για τους κατασκευαστές και αυξάνει την απασχόληση στο πλαίσιο μιας πιο πράσινης οικονομίας, συνάδοντας με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020». Συμφωνώ, επίσης, ότι αυτό το ζήτημα θα πρέπει να εξεταστεί σε αρκετές φάσεις από το 2011, και όχι μόνο το 2014 όπως προτείνει η Επιτροπή.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, όπου το ΕΚ υποστηρίζει έναν νέο κανονισμό της ΕΕ, με τον οποίο θεσπίζονται όρια εκπομπών CO2 από το 2014 σε ό,τι αφορά τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Πιστεύω ότι οι νέες απαιτήσεις και τα όρια εκπομπών CO2 θα συμβάλουν στην καταπολέμηση της παγκόσμιας θέρμανσης, στον περιορισμό των λειτουργικών δαπανών μέσω της εξοικονόμησης καυσίμων και στην προώθηση της καινοτομίας και της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαίων κατασκευαστών αυτοκινήτων. Με αυτούς τους κανόνες, πρέπει να ενσωματωθούν πράσινες τεχνολογίες στα οχήματα, τα οποία πρέπει να συνεχίσουν να διατίθενται σε προσιτές τιμές. Από το 2014, το 70% των καινούργιων εμπορικών οχημάτων έως 3,5 τόνους θα πρέπει να συμμορφώνεται με ένα μέσο όριο εκπομπών 175 γραμμαρίων CO2 ανά χιλιόμετρο. Το 2020, το όριο θα πέσει στα 147 γραμμάρια. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο, αλλά εφικτό σχέδιο.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης. Στη συνεδρίασή του στις 8-9 Μαρτίου 2007, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανέλαβε μια σταθερή δέσμευση να μειώσει τις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της Κοινότητας τουλάχιστον κατά 20% έναντι των επιπέδων του 1990 έως το 2020, και κατά 30% υπό τον όρο ότι οι άλλες ανεπτυγμένες χώρες θα δεσμευτούν για ανάλογες μειώσεις εκπομπών και ότι οι οικονομικά πιο προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες θα συμβάλουν σύμφωνα με τις αντίστοιχες δυνατότητές τους. Θα πρέπει να εφαρμοστούν πολιτικές και μέτρα σε επίπεδο κρατών μελών και σε επίπεδο ΕΕ σε όλους τους τομείς της οικονομίας της ΕΕ, και όχι μόνο στον κλάδο της βιομηχανίας και στον κλάδο της ενέργειας, προκειμένου να επιτευχθούν οι αναγκαίες μειώσεις εκπομπών. Οι οδικές μεταφορές είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος τομέας-πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ και οι εκπομπές του, μεταξύ άλλων από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα, συνεχίζουν να αυξάνονται. Αν συνεχιστεί η αύξηση των εκπομπών αερίων των οδικών μεταφορών, αυτό θα υπονομεύσει σε σημαντικό βαθμό τις προσπάθειες που καταβάλλουν άλλοι τομείς για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Έως τώρα στην ΕΕ δεν υπήρξε νομοθεσία που να ρυθμίζει τις εκπομπές CO2 από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα, παρόλο που αυξάνεται η ζήτηση για τα οχήματα αυτά στην ΕΕ. Πιστεύω ότι καταφέραμε να επιτύχουμε μια συμφωνία με το Συμβούλιο για ένα ισορροπημένο έγγραφο, που θα συμβάλει στη μείωση των εκπομπών CO2 και θα ενθαρρύνει τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας να επενδύσει σε νέες και λιγότερο ρυπογόνες τεχνολογίες.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η ιδέα είναι ευγενής: η μείωση των εκπομπών CO2 των ελαφρών οχημάτων. Ωστόσο, αυτό που παρουσιάζεται σε εμάς ως ρεαλιστικός συμβιβασμός με το Συμβούλιο είναι στην πραγματικότητα μια πολύ υποδεέστερη συμφωνία. Η έκθεση που εγκρίθηκε περιορίζει τις μέσες εκπομπές CO2 των καινούργιων ελαφρών εμπορικών οχημάτων στα 175 g/χλμ., ενώ ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι τα 147 g/χλμ., κάτι που δεν θα επιτευχθεί τουλάχιστον έως το 2020. Αυτό δεν αρκεί. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε όριο 135 g/χλμ., μια πιο φιλόδοξη και εξίσου ρεαλιστική πρόταση. Ψήφισα κατά της έκθεσης αυτής, διότι λυπούμαι που δεν επιτύχαμε έναν συμβιβασμό που να μας φέρνει πλησιέστερα στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι βελτιώσεις στην ενεργειακή απόδοση και στη διαχείριση της καινοτομίας αποτελούν σήμερα προτεραιότητες, όπως όλοι αναγνωρίζουν, εξακολουθεί όμως να υφίσταται η ανάγκη να τιμήσουμε τις δεσμεύσεις μας κάνοντας πιο φιλόδοξες προτάσεις.

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Η πρόταση κανονισμού για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα εμπίπτει στο στρατηγικό πλαίσιο της Επιτροπής για μείωση των εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, αρκετά γραφήματα στην τελευταία έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος δείχνουν σαφώς ότι οι εκπομπές CO2 που εκλύουν οι οδικές μεταφορές στην ΕΕ των 15 και στην ΕΕ των 27 είτε παρέμειναν σταθερές είτε μειώνονται από το 2003. Επιπλέον, αξίζει να λάβουμε υπόψη ότι τα ελαφρά εμπορικά οχήματα ευθύνονται μόλις για το 1,5% περίπου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που εκλύονται από τον τομέα των μεταφορών.

Οι μακρές και δύσκολες διαπραγματεύσεις στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων επικεντρώθηκαν πρωτίστως στο μακροπρόθεσμο όριο εκπομπών, το οποίο συμφωνήθηκε στα 147g CO2/χλμ.. Αυτός ο αριθμός, αν και είναι καλύτερος από εκείνον που προτάθηκε αρχικά, δεν ικανοποιεί πλήρως τις προσδοκίες μου. Μάλιστα, για να προστατευθεί η βιομηχανία στον τομέα, η Ιταλία ζήτησε να κατέβει το επίπεδο κάτω από τα 160g CO2/χλμ., στο δε Συμβούλιο, πολλά κράτη μέλη φαίνονταν να προσανατολίζονται σε συμφωνία για ένα ελάχιστο όριο στα 155g CO2/χλμ..

Συμπερασματικά, νομίζω ότι το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε στον τριμερή διάλογο μεταξύ Επιτροπής, Συμβουλίου και Κοινοβουλίου όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών CO2 παραμένει δυσανάλογο σε σύγκριση με τα ειδικά χαρακτηριστικά του τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας και θα ήθελα να εκφράσω την ανησυχία μου για τον κίνδυνο να ζημιωθεί ο κλάδος και τα επίπεδα απασχόλησης στον τομέα.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Τα ελαφρά εμπορικά οχήματα χρησιμοποιούνται κυρίως από τις επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Επί του παρόντος, τα ελαφρά εμπορικά οχήματα αποτελούν περίπου το 12% του στόλου. Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι αυτά τα οχήματα συχνά αγοράζονται από αγοραστές στόλων οχημάτων σε τεράστιες ποσότητες και, κατά συνέπεια, ήδη κρίνονται προσεκτικά για την απόδοσή τους και τις λειτουργικές τους δαπάνες. Η μέση μείωση των εκπομπών CO2 την περίοδο 2002-2007 όσον αφορά τα ελαφρά εμπορικά οχήματα ανερχόταν σε 0,4-0,5% ετησίως, αυτές δε οι βελτιώσεις στην απόδοση καυσίμου αντισταθμίστηκαν από την αύξηση της ζήτησης για μεταφορές και το μέγεθος των οχημάτων. Κατά συνέπεια, η έγκριση στόχων, σε ενωσιακό επίπεδο, όσον αφορά τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι αναγκαία, προκειμένου να αποτραπεί το ενδεχόμενο να οδηγήσει σε κατακερματισμό εντός της εσωτερικής αγοράς η έγκριση διαφορετικών μέτρων σε επίπεδο κρατών μελών. Επιπλέον, η θέσπιση προδιαγραφών εκπομπών CO2 για τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι αναγκαία προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος ύπαρξης κανονιστικού κενού συνεπεία ενός βαθμού αλληλεπικάλυψης μεταξύ των ταξινομήσεων επιβατικών αυτοκινήτων και ελαφρών εμπορικών οχημάτων.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή για το μέχρι τώρα έργο του. Εκτιμώ την ουσία αυτού του κειμένου, που επιδιώκει να συμβάλει στον στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση των εκπομπών CO2 μέσω της παραγωγής, μεταξύ άλλων, ελαφρών εμπορικών οχημάτων με καλύτερη λειτουργία. Ωστόσο, είναι ευρέως γνωστό ότι αυτές οι μεταφορικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά για εμπορικούς σκοπούς και, επομένως, σε σύγκριση με τα επιβατικά αυτοκίνητα, υπάρχουν μικρότερα περιθώρια για την τροποποίηση του σχήματος ή του όγκου τους.

Εφόσον γίνεται κατανοητό ότι ο καλύτερος τρόπος να επιτευχθεί αυτό –όπως σημειώνει ο εισηγητής– είναι μέσω των τροποποιήσεων σε μηχανές και μηχανικούς, όντως υποστηρίζω τη συμφωνία που επιτεύχθηκε σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή αυτών των αλλαγών. Νομίζω ότι ο αρχικός, βραχυπρόθεσμος στόχος επίτευξης των 175g CO2/χλμ. μεταξύ 2014 και 2017 είναι όντως πολύ λογικός, ενώ η περαιτέρω μείωση των εκπομπών στα 147 CO2/χλμ. μπορεί λογικά να έχει επιτευχθεί έως το 2020.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Από τη μία πλευρά, είναι κατανοητό ότι η πρόταση βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη νομοθεσία που διέπει τις εκπομπές CO2 των αυτοκινήτων, από την άλλη όμως πλευρά, θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι αυτός ο κλάδος δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Τα ημιφορτηγά έχουν μακρύτερο κύκλο εξέλιξης και παραγωγής και χρησιμοποιούνται κυρίως για εμπορικούς σκοπούς, σε αντίθεση δε με τα αυτοκίνητα, υπάρχουν λιγότερες εναλλακτικές για την τροποποίηση του σχήματος και του βάρους τους προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων. Ο βασικός τρόπος για να επιτευχθεί αυτό στα ημιφορτηγά είναι να τροποποιηθούν η μηχανή και τα μηχανικά μέρη του οχήματος, κάτι το οποίο είναι μια πολύ πιο χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία από μια απλή αλλαγή στο αμάξωμα του οχήματος. Το γεγονός ότι τα ημιφορτηγά είναι σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό πετρελαιοκίνητα επίσης παίζει σημαντικό ρόλο.

Έχω επιφυλάξεις για την πρόταση ότι οι κυρώσεις σε βάρος των παραγωγών που δεν καταφέρνουν να μειώσουν τις εκπομπές CO2 των ημιφορτηγών θα πρέπει να είναι αυστηρότερες σε σύγκριση με τις κυρώσεις για τη μη επίτευξη της μείωσης των εκπομπών αυτοκινήτων. Κατά τη γνώμη μου, οι κυρώσεις θα πρέπει να είναι ίδιες και στις δύο κατηγορίες. Κατανοώ τους λόγους της θέσπισης υποχρεωτικών μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας στα ημιφορτηγά, ανησυχώ όμως ότι αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα προηγούμενο για την εγκατάσταση μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας σε άλλες κατηγορίες οχημάτων. Πρέπει να σκεφθούμε προσεκτικά μήπως αυτό συνιστά τελικά μια υπερβολικά αυστηρή ρύθμιση, που ξεπερνά το πλαίσιο της αναλογικότητας.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η στρατηγική για τη βιώσιμη ανάπτυξη καταπιάνεται με τα πλέον πιεστικά προβλήματα βιώσιμης ανάπτυξης, όπως είναι οι μεταφορές, η κλιματική αλλαγή, η δημόσια υγεία και η εξοικονόμηση ενέργειας. Ο τομέας των οδικών μεταφορών είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ένωση, οι δε εκπομπές του, περιλαμβανομένων εκείνων από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα, συνεχίζουν να αυξάνονται. Αν οι εκπομπές σε αυτόν τον τομέα συνεχίσουν να αυξάνονται, αυτή η αύξηση θα υπονομεύσει αισθητά τις προσπάθειες που καταβάλλουν άλλοι τομείς για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε τεχνολογική πρόοδο και να προωθήσουμε την οικολογική καινοτομία, λαμβάνοντας υπόψη τη μελλοντική τεχνολογική εξέλιξη για την ενισχυμένη μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας και τη δημιουργία περισσότερων ποιοτικών θέσεων εργασίας. Αναγνωρίζοντας τα υψηλά κόστη έρευνας και ανάπτυξης και προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας, θα πρέπει να εφαρμοστούν μηχανισμοί κινήτρων, όπως είναι η ανταμοιβή για οικολογικές καινοτομίες και η χορήγηση πιστωτικών υπερμορίων.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Νομίζω ότι αυτό το σχέδιο κανονισμού βασίζεται στην υπόθεση ότι η μείωση της κατανάλωσης καυσίμων των ελαφρών εμπορικών οχημάτων (ΕΕΟ) θα μειώσει το συνολικό επίπεδο εκπομπών CO2 των μεταφορών, μετριάζοντας με αυτόν τον τρόπο την κλιματική αλλαγή και θεσπίζοντας όρια εκπομπών CO2 για νέα ΕΕΟ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τις προδιαγραφές εκπομπών ρύπων όσον αφορά τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα, η οποία είναι επακόλουθο της στρατηγικής της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών από τα ελαφρά οχήματα. Αυτή η έκθεση περιλαμβάνει μέτρα –όπως είναι τα πιστωτικά υπερμόρια για τα μη ρυπογόνα οχήματα ή τα οχήματα με χαμηλές εκπομπές ρύπων, πρόστιμα για την υπέρβαση των ορίων και κίνητρα για την οικολογική καινοτομία, ώστε να ενθαρρυνθούν οι κατασκευαστές να αναπτύξουν νέες, πιο φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες– τα οποία θα ωφελήσουν την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ και θα δημιουργήσουν ευκαιρίες απασχόλησης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Τώρα πλέον που η συζήτηση για τις εκπομπές CO2 κατέστη αναπόφευκτη, αφού βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης για την κλιματική αλλαγή, είναι σημαντικό να εξευρεθούν λύσεις για την απαραίτητη μείωση των εκπομπών των ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Ο σκοπός της έγκρισης στόχων της ΕΕ για καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι να αποφευχθεί ο κατακερματισμός της εσωτερικής αγοράς, τον οποίο θα προκαλούσε η έγκριση διαφορετικών μέτρων από τα κράτη μέλη. Όπως επισημαίνει ο εισηγητής, αυτός ο νέος κανονισμός θα χρησιμεύσει επίσης ως κίνητρο για τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας, ώστε να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο τομέας των οδικών μεταφορών είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι εκπομπές του αυξάνονται συνεχώς. Κατά συνέπεια, όλες οι κατηγορίες οχημάτων πρέπει να καλύπτονται από κανονισμούς με στόχο τη μείωση των εκπομπών, συμπεριλαμβανομένων των ελαφρών εμπορικών οχημάτων.

Ο στόχος της μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου θα επιτευχθεί ευκολότερα αν υπάρξει νομοθεσία της ΕΕ αντί της εθνικής νομοθεσίας με διαφορετικούς στόχους. Επιπλέον, θα έχουμε μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου όσον αφορά τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Ωστόσο, πρέπει να συνταιριάξουμε φιλοδοξία και πραγματισμό και κοινή λογική. Κατά συνέπεια, γνωρίζοντας ότι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις είναι κυρίως εκείνες που χρησιμοποιούν ελαφρά εμπορικά οχήματα και ότι αυτές αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 99,8% των εταιρειών στην ΕΕ και το 67,4% των θέσεων εργασίας, δεν μπορούμε να θεσπίσουμε στόχους που θα τις έφερναν σε δυσμενή θέση.

Επομένως, συμφωνώ με τον στόχο για όριο εκπομπών 147 g CO2/χλμ. όσον αφορά τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα που ταξινομούνται στην ΕΕ, υπό τον όρο ότι θα επιβεβαιωθεί η βιωσιμότητα αυτής της επιλογής. Επικροτώ επίσης το γεγονός ότι δεν θεσπίστηκε ενιαίο ευρωπαϊκό όριο ταχύτητας για την εν λόγω κατηγορία οχημάτων.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είμαστε υπέρ της ανάπτυξης και εφαρμογής τεχνολογιών που μειώνουν την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων και, συνεπώς, τα επίπεδα εκπομπών αερίων στην ατμόσφαιρα ως αποτέλεσμα της καύσης τους. Αυτό συμβαίνει για λόγους ποιότητας του περιβάλλοντος και για την υγεία και ευημερία των ανθρώπων, καθώς και για λόγους που σχετίζονται με τη βαθμιαία και αναπόδραστη παγκόσμια έλλειψη αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων, η διαχείριση των οποίων θα πρέπει να γίνει με άκρως σοφό και συνετό τρόπο. Αυτή η προσέγγιση είναι επίσης αδιάρρηκτα συνδεδεμένη με την εστίαση σε μέσα μεταφοράς που δεν βασίζονται σε αυτήν τη μορφή ενέργειας, όπως είναι οι σιδηρόδρομοι, οι οποίοι απαιτούν επενδύσεις για να διασφαλιστεί η ανάπτυξή τους. Σε αυτήν τη συγκεκριμένη περίπτωση, πιστεύουμε ότι οι προδιαγραφές απόδοσης όσον αφορά τις εκπομπές καυσαερίων από τα νέα ελαφρά εμπορικά οχήματα δεν πρέπει να αγνοήσουν ούτε τις διαφορές μεταξύ των κατασκευαστών αυτοκινήτων ούτε τα εύλογα συμφέροντα και τις ανάγκες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στα διάφορα κράτη μέλη.

Η συζήτηση αυτού του φακέλου έδειξε ότι υπάρχουν διάφορες δυνατότητες για να περιοριστούν οι εκπομπές των οχημάτων, με εγγενή επενδυτικά κόστη, καθώς και με διαφορετικά χρονοδιαγράμματα εφαρμογής, τα οποία πρέπει να αξιολογηθούν προσεκτικά. Αυτές οι διαφορετικές δυνατότητες περιλαμβάνουν τη θέσπιση μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας στα οχήματα, οι οποίοι, πέραν της μείωσης των εκπομπών, μπορούν να έχουν επίσης θετικές συνέπειες για την οδική ασφάλεια.

  Karl-Heinz Florenz (PPE), γραπτώς. – (DE) Απείχα σήμερα, διότι δεν μπορούσα να υποστηρίξω τον συμβιβασμό στον οποίο κατέληξε η διαπραγμάτευση. Υστερεί έναντι εκείνων που απαιτούνται και τα 147 γραμμάρια δεν αποτελούν έναν επαρκώς φιλόδοξο μακροπρόθεσμο στόχο. Ωστόσο, δεν ψήφισα κατά της έκθεσης, διότι ο συμβιβασμός θα εφαρμοστεί γρήγορα και θα δώσει τη δυνατότητα να γίνουν ταχέως οι αναγκαίες καινοτομίες. Οι αυστηροί περιβαλλοντικοί όροι δεν θα βλάψουν τον κλάδο. Τουναντίον, μόνο φιλόδοξοι στόχοι θα ασκήσουν την αναγκαία πίεση για καινοτομία και αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος ώστε η βιομηχανία μας να παραμείνει πρωτοπόρα. Η άμβλυνση του μακροπρόθεσμου στόχου, ειδικότερα, μου αποδεικνύει ότι η αυτοκινητοβιομηχανία δεν διδάχθηκε από τη νομοθεσία για τα όρια εκπομπών CO2 όσον αφορά τα αυτοκίνητα, η οποία εγκρίθηκε πριν από δύο χρόνια, ότι στο μέλλον δεν θα μπορεί να πωλεί παρά μόνο «καθαρά» αυτοκίνητα. Η αυτοκινητοβιομηχανία δεν φαίνεται να προσφέρει στους πελάτες της και πολύ κοινή λογική. Αντί της έρευνας σε νέες τεχνολογίες, ο κλάδος κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταπολεμήσει τις προτεινόμενες ρυθμίσεις.

Εκμεταλλεύτηκε όλες ανεξαιρέτως τις γραμμές άμυνας και δεν επέδειξε καμία διάθεση να συμμετάσχει σε μια εποικοδομητική συνεργασία. Αυτό είναι απογοητευτικό. Επιπλέον, για μία ακόμη φορά χάσαμε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε ότι προστατεύοντας τον κλάδο μας κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν του προσφέρουμε την παραμικρή ωφέλεια. Το μέλλον καλεί, αλλά εμείς δεν ακούμε. Μόλις χθες, η VW παρουσίασε στην Έκθεση Αυτοκινήτων του Detroit το όχημά της που επιτυγχάνει κατανάλωση ενός λίτρου καυσίμου, πράγμα που δείχνει τι είναι δυνατό.

  Estelle Grelier (S&D), γραπτώς. – (FR) Η έγκριση της πρότασης της Επιτροπής για έναν κανονισμό που αφορά τον καθορισμό προτύπων για τις επιδόσεις των καινούργιων ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων μου φαίνεται όσο τίποτε άλλο ένα στοίχημα για το μέλλον. Ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε σχετικά με τον περιορισμό των μέσων εκπομπών CO2 στα 147 g/χλμ. έως το 2020 δεν ανταποκρίνεται στις αρχικές φιλοδοξίες των συναδέλφων μου βουλευτών, μελών της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων από την Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι οποίοι προηγουμένως υποστήριζαν έναν πολύ πιο φιλόδοξο στόχο (135 g/χλμ.). Υποστηρίχθηκαν σε αυτό από την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία και τη Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών. Πίσω από αυτήν τη «μάχη των αριθμών», ωστόσο, πρέπει να επιτευχθεί ισορροπία ανάμεσα στις περιβαλλοντικές προκλήσεις που αναγνωρίζουν όλοι και σε ορισμένες κοινωνικές και βιομηχανικές απαιτήσεις οι οποίες δεν πρέπει να λησμονούνται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρώ ενδεδειγμένο να εγκριθεί ο συμβιβασμός μόνο μετά την αναθεώρηση του κανονισμού έως τον Ιανουάριο του 2013 και μόνο μετά τη μελέτη σκοπιμότητας και την επαναξιολόγηση των στόχων. Αυτή η αναθεώρηση δεν θα μας επιτρέψει μόνο να επιστρέψουμε σε αυτό το θέμα γρήγορα και να σημειώσουμε περαιτέρω πρόοδο στην καταπολέμηση της ρύπανσης από τα οχήματα, αλλά θα αποτελέσει επίσης και μια ευκαιρία να εξετάσουμε το ζήτημα της έρευνας και καινοτομίας της ΕΕ στον χώρο των οδικών μεταφορών. Η ημερομηνία έχει καθοριστεί για το 2012.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Για να ανταποκριθεί στους φιλόδοξους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη βιώσιμη ανάπτυξη και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, είναι σημαντικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει δράση στον τομέα των οχημάτων. Σε σχέση με αυτό, η έγκριση αυτής της έκθεσης αποτελεί ένα ακόμη βήμα προόδου όσον αφορά την κατασκευή οχημάτων που ρυπαίνουν λιγότερο. Ωστόσο, λυπούμαι πάρα πολύ για την έλλειψη φιλοδοξίας σε αυτόν τον κανονισμό σε σχέση με τη μείωση των εκπομπών CO2 για τα νέα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Ενώ ψήφισα βεβαίως υπέρ αυτού του ψηφίσματος, εκείνο για το οποίο ψήφισα ήταν η αρχική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: συγκεκριμένα, έναν στόχο 135 g CO2/χλμ. έως το 2014 και 120 g CO2/χλμ. έως το 2020 (αντί εκείνου που τελικά εγκρίθηκε: 175 g CO2/χλμ. έως το 2014 και 147 g CO2/χλμ. έως το 2020). Σήμερα, είναι διαθέσιμη η τεχνολογία που θα μας επιτρέψει να επιτύχουμε πολύ χαμηλότερα ανώτατα όρια και να το κάνουμε αυτό πολύ πιο γρήγορα σε σύγκριση με ό,τι προβλέπουν οι στόχοι σε αυτήν την έκθεση.

  Mathieu Grosch (PPE), γραπτώς. – (DE) Η μείωση των εκπομπών CO2 όλων των μορφών μεταφορών, περιλαμβανομένων των μικρών εμπορικών οχημάτων, αποτελεί ευκταίο στόχο. Είναι σημαντικό να θεσπιστούν όρια για να ενθαρρύνουμε τους κατασκευαστές οχημάτων να ακολουθήσουν μια φιλόδοξη προσέγγιση. Η συμφωνία για τα όρια οφείλεται, μεταξύ άλλων, στις διαπραγματευτικές ικανότητες της βελγικής Προεδρίας.

Αυτός ο συμβιβασμός περιλαμβάνει τον βραχυπρόθεσμο στόχο της μείωσης των εκπομπών στα 175 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο έως το 2014. Επιπλέον, θα υπάρξει σταδιακή, βαθμιαία μείωση, προκειμένου να επιτευχθεί ο μακροπρόθεσμος στόχος των 147 γραμμαρίων ανά χιλιόμετρο έως το 2020. Αυτοί οι στόχοι συνοδεύονται από μέτρα που παρέχουν κίνητρα για τη βιομηχανία ώστε να κατασκευάσει αποδοτικά από ενεργειακή σκοπιά εμπορικά οχήματα. Η επίτευξη αυτών των στόχων δεν θα ωφελήσει μόνο τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, που αποτελούν τους βασικούς χρήστες των ημιφορτηγών και των μικρών φορτηγών διανομής εμπορευμάτων, αλλά επίσης τους ιδιώτες και, κυρίως, το περιβάλλον.

Στο μέλλον, θα μπορέσουμε να διαδραματίσουμε τον ρόλο που μας αναλογεί σε επίπεδο ΕΕ, αλλά και στην παγκόσμια αγορά, αν μπορέσουμε να παραγάγουμε ασφαλή και «καθαρά» αυτοκίνητα. Επιπλέον, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να εξαχθεί η εμπειρογνωμοσύνη μας σε άλλες χώρες, όπως η Κίνα, ως αποτέλεσμα καθυστερήσεων στη χάραξη πολιτικής της ΕΕ. Αντιθέτως, πρέπει να αδράξουμε αυτήν την ευκαιρία για να εφαρμόσουμε μια βιώσιμη ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική, η οποία θα έχει θετικές επιπτώσεις όχι μόνο στην Ευρώπη ως βιομηχανική τοποθεσία, αλλά και στην απασχόληση.

Επικροτώ αυτόν τον συμβιβασμό και, ως εκ τούτου, τον υποστήριξα.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με τη διάταξη ότι, ακριβώς όπως ο τομέας των επιβατικών αυτοκινήτων κάνει μεγάλα βήματα προόδου στην κατεύθυνση της μείωσης των εκπομπών, ανάλογα θα πρέπει να πράξει και ο τομέας των ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Οι κατασκευαστές θα διαθέσουν, συνεπώς, στην αγορά νέα οχήματα με βελτιωμένη απόδοση εκπομπών CO2. Αυτό θα δώσει στους χρήστες τη δυνατότητα να αναβαθμίσουν τον στόλο τους και να μειώσουν το ποσοστό τους στο «αποτύπωμα CO2». Σκοπός αυτής της προτεινόμενης νομοθεσίας είναι η μείωση των εκπομπών CO2 από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αυτό είναι δυσχερέστερο να επιτευχθεί σε σύγκριση με τα αυτοκίνητα, διότι τα αμαξώματα των ελαφρών εμπορικών οχημάτων δεν μπορούν να τροποποιηθούν πολύ εύκολα ή φθηνά, ώστε να τα καταστήσουμε πιο αποδοτικά. Αντ’ αυτού, όλες οι αλλαγές πρέπει να γίνουν στις μηχανές ή στα μηχανικά μέρη. Αυτό αποτελεί εξαιρετικά σημαντική επένδυση. Ωστόσο, είναι αμφίβολο αν η συγκεκριμένη πρόταση θα επιτύχει αυτόν τον στόχο: υπάρχουν σημαντικές ανησυχίες αναφορικά με το αν τα μέτρα θα ανταποκριθούν στον αρχικό στόχο της πρόληψης της κλιματικής αλλαγής και με το αν οι στόχοι και το χρονοδιάγραμμα που προτείνονται είναι ρεαλιστικά και εφικτά από οικονομική άποψη. Υπάρχει επίσης ανησυχία ότι ενδέχεται να μειώσουν την ανταγωνιστικότητα σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, θεωρώ ότι θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή σε τρεις τομείς: στην οικονομική κάμψη και στον σοβαρό της αντίκτυπο στους κατασκευαστές αυτοκινήτων και στους χρήστες, στην ανάγκη να υποστηρίξουμε τον κλάδο (τους κατασκευαστές) αντί να τον φέρουμε σε δυσχερή θέση με επαχθή μέτρα (ή ακόμη και με πρόστιμα), καθώς και στην ανάγκη να υποστηρίξουμε τις επιχειρήσεις (τους χρήστες) αντί να προκαλέσουμε πρόσθετες δαπάνες μέσω αμφισβητήσιμων πολιτικών μέτρων.

  Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Στη διάρκεια της νομοθετικής διαδικασίας, κατέθεσα πολυάριθμες τροπολογίες στην πρόταση κανονισμού όσον αφορά τις εκπομπές καυσαερίων από καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα, με στόχο λιγότερο αυστηρά επίπεδα εκπομπών CO2 σε σύγκριση με εκείνα που είχαν προταθεί αρχικά και τη διασφάλιση επιμήκυνσης της περιόδου για την επίτευξη των στόχων. Χαίρομαι που βλέπω ότι οι τροπολογίες μου ελήφθησαν υπόψη. Πιστεύω ότι ο κανονισμός, όπως ψηφίστηκε, θα συμβάλει στη μείωση των εκπομπών CO2. Δόθηκε στη βιομηχανία η ευκαιρία να προσαρμόσει τα σχέδιά της και να εφαρμόσει κατάλληλες ρυθμίσεις εντός του καθορισμένου χρονοδιαγράμματος. Τα οχήματα κατηγορίας N1 χρησιμοποιούνται από μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες επηρεάζονται άμεσα από τις αυξήσεις τιμών και οι οποίες ταυτόχρονα καθίστανται ολοένα και πιο σύνηθες φαινόμενο στην αγορά. Ο κανονισμός δεν θα τις επιβαρύνει με υπερβολικά κόστη. Ο κανονισμός προβλέπει ανταμοιβές υπό τη μορφή πιστώσεων για τους καλύτερους κατασκευαστές που εκπληρώνουν νωρίτερα από την προθεσμία τις προδιαγραφές εκπομπών. Οι εταιρείες που δεν θα καταφέρουν να προσαρμοστούν έγκαιρα κινδυνεύουν να τιμωρηθούν με πρόστιμα, τα οποία δεν θα είναι δυνατό να τα μετακυλήσουν στους καταναλωτές. Ψήφισα υπέρ της έγκρισης του ψηφίσματος.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης, που θεσπίζει υψηλότερες προδιαγραφές απόδοσης όσον αφορά τις εκπομπές καυσαερίων από καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αυτό θα συμβάλει σε σημαντικό βαθμό στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Πριν από δύο χρόνια, εγκρίθηκε η νομοθεσία για τις εκπομπές αυτοκινήτων. Είναι πλέον καιρός το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εγκρίνει τη θέσπιση ορίων CO2 για τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αυτά τα οχήματα χρησιμοποιούνται κυρίως από εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, επί του παρόντος δε αντιστοιχούν κατά προσέγγιση στο 12% των οχημάτων στους δρόμους. Πέραν του ότι συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα και στην επίτευξη των κλιματικών στόχων της ΕΕ, τα οχήματα θα πρέπει να παρέχουν περισσότερη εξοικονόμηση καυσίμου για τις μικρές επιχειρήσεις που εξαρτώνται από αυτά. Η διακηρυγμένη επιδίωξη των στόχων είναι η ενθάρρυνση της καινοτομίας στη βιομηχανία. Ο κανονισμός θεσπίζει έναν στόχο 175 g CO2/χλμ. που θα πρέπει να υλοποιηθεί έως το 2014 και που θα πρέπει σταδιακά να μειωθεί στα 147 g CO2/χλμ. έως το 2020. Οι κυρώσεις που θα πρέπει να επιβληθούν αν οι κατασκευαστές δεν συμμορφωθούν προς αυτόν τον κανονισμό πρέπει να εφαρμόζονται κατά γράμμα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Για να μπορέσουν να επιτύχουν σημαντική μείωση των εκπομπών CO2, οι κατασκευαστές πρέπει να επανασχεδιάσουν τα οχήματα, ούτως ώστε να μην υπερβούν ένα συγκεκριμένο επίπεδο στο μέλλον. Τα μέτρα που φαίνονται εφικτά από τεχνική σκοπιά στην περίπτωση των αυτοκινήτων δεν είναι απαραιτήτως εφικτά στην περίπτωση των ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Καθώς δεν είναι πραγματικά δυνατό να αλλαχθεί το σχήμα των οχημάτων, οι μηχανικοί θα πρέπει να εστιαστούν στη μηχανή και στα μηχανικά μέρη, κάτι που σύμφωνα με τους ειδικούς αποτελεί μακρόσυρτη διαδικασία. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να βρούμε εναλλακτικές λύσεις που θα οδηγήσουν σε μείωση των εκπομπών CO2 από ελαφρά εμπορικά οχήματα. Επί του παρόντος υφίστανται δύο πιθανές επιλογές. Η μία είναι να αυξηθεί το ποσοστό μείωσης από τα αυτοκίνητα, προκειμένου να αντισταθμιστούν οι εκπομπές από τα εμπορικά οχήματα. Η άλλη είναι να τοποθετηθεί μηχανισμός περιορισμού της ταχύτητας, κάτι που επίσης θα οδηγούσε σε σημαντική μείωση των εκπομπών. Δεν ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης διότι, κατά τη γνώμη μου, προσφέρει ελάχιστες επιλογές.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Πρέπει να στοχεύουμε στη μείωση των επιπέδων εκπομπών CO2 όσο το δυνατόν περισσότερο και, κατά συνέπεια, είναι πολύ σημαντικό να θέσουμε στόχο εκπομπών για τα οχήματα, δεδομένων των αρνητικών τους επιπτώσεων στο περιβάλλον και στην ανθρώπινη υγεία. Ωστόσο, η πρόταση που κατατέθηκε στο ψήφισμα περί αύξησης του στόχου των εκπομπών όσον αφορά τα καινούργια ελαφρά εμπορικά οχήματα, καθορίζοντας τον ίδιο στόχο που εφαρμόζεται στα αυτοκίνητα, αποτελεί πρωτίστως αντικείμενο συζήτησης λόγω των μέτρων που προτείνονται για την επίτευξη αυτού του στόχου και του αντικτύπου τους στους κατασκευαστές ημιφορτηγών. Η πρόταση για την τοποθέτηση μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας στα αυτοκίνητα θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στις επιχειρήσεις και θα μείωνε την ανταγωνιστικότητα στη διεθνή αγορά. Επιπλέον, οι κατασκευαστές ημιφορτηγών θα έπρεπε να αυξήσουν τις τιμές τους, με δεδομένες τις δαπάνες που θα προέκυπταν.

Κατά συνέπεια, προτού λάβουμε τόσο σημαντικές αποφάσεις, θα πρέπει να διενεργήσουμε διεξοδική επιστημονική έρευνα, που να αποδεικνύει ότι η θέσπιση μηχανισμών περιορισμού της ταχύτητας θα μειώσει αισθητά το επίπεδο των εκπομπών CO2. Πρέπει επίσης να δημιουργήσουμε έναν σαφή και κατάλληλο πιστωτικό μηχανισμό και να χαράξουμε προωθητικές πρωτοβουλίες. Πιστεύω ότι για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαίων κατασκευαστών αυτοκινήτων, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στα μέτρα τόνωσης.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Οι στόχοι για τη μείωση των εκπομπών CO2 από τα οχήματα αποτελούν σημαντικές πτυχές της ευρωπαϊκής στρατηγικής όσον αφορά την καταπολέμηση της ρύπανσης και της κλιματικής αλλαγής. Η ρύπανση από τα ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι ελάχιστη σε σύγκριση με τα ποσοστά του τομέα των μεταφορών συνολικά, κάθε όμως συγκεκριμένος τομέας χρειάζεται όρια που θα επιτρέψουν την επίτευξη των προκαθορισμένων στόχων και, κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ της έκθεσης. Ο στόχος της Ευρώπης είναι η μείωση των εκπομπών CO2 στα 120g CO2/χλμ. προκειμένου να μειωθεί προοδευτικά ο μέσος όρος εκπομπών και, συνεπώς, συμφωνώ με τη δομή του κανονισμού, ο οποίος από τον Ιανουάριο του 2014 απαιτεί τα ελαφρά εμπορικά οχήματα που θα ταξινομούνται και θα κατασκευάζονται να εκπέμπουν λιγότερο από 175g CO2/χλμ. καυσαέρια, μακροπρόθεσμα δε (από το 2020) να εκπέμπουν λιγότερα από 147g CO2/χλμ., αυτό εν μέρει για να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός με δεδομένες τις απαιτήσεις όσον αφορά τον σχεδιασμό αυτών των οχημάτων.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της τρέχουσας έκθεσης για τη νέα νομοθεσία που αφορά τον καθορισμό προτύπων για τις επιδόσεις των καινούργιων ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων όσον αφορά τις εκπομπές, στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης προσέγγισης της Κοινότητας για τη μείωση των εκπομπών CO2 από ελαφρά οχήματα. Η απόφασή μου βασίστηκε στα διάφορα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στα διάφορα έγγραφα όπου τεκμηριώνεται το επιχείρημα, ειδικότερα στο γεγονός ότι επί του παρόντος αυτά τα οχήματα αποτελούν κατά προσέγγιση το 12% των οχημάτων που κυκλοφορούν. Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν προδιαγραφές για τις εκπομπές CO2 των καινούργιων ελαφρών εμπορικών οχημάτων για να αποφευχθούν τα κανονιστικά κενά, είναι δε επίσης σημαντικό να ενθαρρύνουμε την αυτοκινητοβιομηχανία να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες. Συμφωνώ με τον εισηγητή στο σημείο όπου επισημαίνει την ανάγκη να ακολουθήσει ο τομέας των ελαφρών εμπορικών οχημάτων το παράδειγμα του τομέα των αυτοκινήτων, που προσπαθεί να μειώσει τις εκπομπές CO2. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα αυτοκίνητα, οι αλλαγές σε αυτά τα οχήματα δεν περιλαμβάνουν το σχήμα ή το βάρος τους, αλλά τροποποιήσεις στις μηχανές και στα μηχανικά τους μέρη, πράγμα που καθιστά τη διαδικασία πολύ βραδύτερη και πιο ακριβή. Παρά ταύτα, είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε αυτήν την τεχνολογική πρόοδο προς όφελος όλων.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (EN) Αυτή η πρόταση δίνει συνέχεια στη στρατηγική της Κοινότητας για τη μείωση των εκπομπών CO2 των ελαφρών εμπορικών οχημάτων (ΕΕΟ), κατά τον ακόλουθο τρόπο:

– από το 2020, ένας μακροπρόθεσμος στόχος 147g CO2/χλμ. για τον μέσο όρο των εκπομπών των καινούργιων ΕΕΟ που ταξινομούνται στην Ένωση, υπό την αίρεση να επιβεβαιωθεί ότι αυτό είναι εφικτό. Από 1ης Ιανουαρίου 2013, μετά από την πλήρη αναθεώρησή τους, μια πρόταση θα το τροποποιήσει, αν ενδείκνυται·

– ο βραχυπρόθεσμος στόχος, που έχει καθοριστεί στα 175g CO2/χλμ.· μια περίοδος σταδιακής εφαρμογής από την 1η Ιανουαρίου 2014 με πλήρη συμμόρφωση σε ό,τι αφορά τον καινούργιο στόλο από το 2017·

– θα ενσωματωθούν ειδικοί στόχοι εκπομπών για οχήματα που κινούνται με εναλλακτικό καύσιμο, με στόχο την προώθηση της περαιτέρω ανάπτυξης ορισμένων οχημάτων που κινούνται με εναλλακτικά καύσιμα στην αγορά της Ένωσης·

– σε ό,τι αφορά τα οχήματα πολλαπλών σταδίων, οι ειδικές εκπομπές CO2 των ολοκληρωμένων οχημάτων θα αποδίδονται στον κατασκευαστή του οχήματος βάσης. Τα πιστωτικά υπερμόρια σε κατασκευαστές που παράγουν ΕΕΟ με εκπομπές CO2 λιγότερο από 50g CO2/χλμ. θα περιοριστούν, με ανώτατο όριο 25.000 ΕΕΟ ανά κατασκευαστή·

– οι ποινές: από το 2019 θα καθοριστεί στα 95 ευρώ, με σταδιακή ενσωμάτωση από την 1η Ιανουαρίου 2014 έως το 2018.

Η παροχή βοήθειας στους κατασκευαστές ώστε να αναπτύξουν πράσινη τεχνολογία για τα ημιφορτηγά θα είναι επωφελής τόσο για τις εταιρείες όσο και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Δεν μπορεί να υπάρξει καμία εξαίρεση: τα εμπορικά οχήματα θα πρέπει επίσης να γίνουν «πράσινα». Ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης οδηγίας, που απαιτεί από τους κατασκευαστές να μειώσουν τις εκπομπές CO2 ημιφορτηγών και άλλων εμπορικών οχημάτων εντός της επόμενης δεκαετίας. Αυτή η πρόταση αντλεί σε μεγάλο βαθμό έμπνευση από τον ευρωπαϊκό κανονισμό για τις εκπομπές CO2 αυτοκινήτων, ο οποίος έχει τεθεί σε ισχύ από το 2008.

Αυτή ήταν μια λογική ψήφος, μετά από συμφωνία με το Συμβούλιο, το οποίο κατά βάση επανέρχεται στις βασικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: η υποχρέωση για μείωση των ρυπογόνων εκπομπών εμπορικών οχημάτων στα 175 g CO2/χλμ. έως το 2014 για το 100% του στόλου και για την προοδευτική τους μείωση στα 147 g CO2/χλμ. έως το 2020. Παρά ταύτα, αυτό παραμένει ολίγον απογοητευτικό, καθώς είχαμε ψηφίσει για έναν πιο φιλόδοξο στόχο στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, τον Σεπτέμβριο του 2010.

Σε ό,τι αφορά τα πρόσθετα κόστη για τους κατασκευαστές ημιφορτηγών και μίνι λεωφορείων, θα αποζημιωθούν ικανοποιητικά, διότι αυτά τα οχήματα θα ρυπαίνουν σε ολοένα και μικρότερο βαθμό, σε τελική δε ανάλυση αυτό είναι που ενδιαφέρει τους αυτοκινητιστές.

  Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Callanan για το έξοχο έργο που επιτέλεσε. Εγκρίναμε σήμερα μια συμφωνία στην οποία καταλήξαμε με τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, αναφορικά με τα νέα όρια εκπομπών CO2 για ευρωπαϊκά εμπορικά οχήματα, η οποία επίσης περιλαμβάνει κίνητρα για τον κλάδο να κατασκευάσει ημιφορτηγά που θα είναι πιο αποδοτικά από ενεργειακή σκοπιά, καθώς και ποινές για όσους δεν τηρούν τους νέους κανόνες. Η νομοθεσία που εγκρίθηκε αντιπροσωπεύει μια δύσκολη διαδικασία επίτευξης ισορροπίας και θέτει σειρά φιλόδοξων, πλην όμως εφικτών περιβαλλοντικών στόχων για τους κατασκευαστές.

Η νέα νομοθεσία συμπληρώνει το ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο, σε συνέχεια των κανόνων για τις εκπομπές επιβατικών οχημάτων οι οποίοι τέθηκαν πριν από δύο χρόνια. Αν οι κατασκευαστές δημιουργήσουν ένα ημιφορτηγό με εκπομπές λιγότερες από 50g CO2/χλμ., τότε θα τους χορηγηθούν πιστωτικά υπερμόρια, τα οποία θα ισχύουν για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Μάλιστα, το εν λόγω όχημα θα συμπεριλαμβάνεται στον υπολογισμό του μέσου όρου ως 3,5 οχήματα μεταξύ 2014-2015, 2,5 το 2016 και 1,5 το 2017, που θα είναι το τελευταίο έτος ισχύος του συστήματος των πιστωτικών υπερμορίων. Από την άλλη πλευρά, τα καινούργια οχήματα που θα εκπέμπουν περισσότερο από τα επιβαλλόμενα όρια θα υπόκεινται, από το 2019, σε ποινές έως 95 ευρώ ανά γραμμάριο.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Παρά την καταψήφιση της έκθεσης στην επιτροπή (32/25/0), η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία συμφώνησε με τις άλλες Ομάδες ότι θα έπρεπε να επιδιωχθούν διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο για μια συμφωνία σε πρώτη ανάγνωση, κυρίως εξαιτίας μιας εκτίμησης ότι οι πολιτικές πλειοψηφίες δεν είναι πιθανό να βελτιωθούν στην Ολομέλεια και ότι οι διαπραγματεύσεις με τις επερχόμενες Προεδρίες, την ουγγρική και την πολωνική, μάλλον δεν επρόκειτο να φέρουν καλύτερο αποτέλεσμα.

Το βασικό περιεχόμενο της συμφωνίας σε πρώτη ανάγνωση ήταν: να καθυστερήσει το δεσμευτικό όριο του μέσου όρου εκπομπών στα 175 g CO2/χλμ. κατά ένα έτος (2017)· να μειωθεί ο στόχος του 2020 στα 147 g/χλμ., το οποίο πρέπει να επιβεβαιωθεί μέσω της νομοθετικής διαδικασίας· μείωση του τέλους για υπέρβαση του ορίου εκπομπών στα 95€/g· και μια ελαφρά αύξηση και επιμήκυνση των πιστωτικών υπερμορίων έως το 2017. Ωστόσο, η τελική έκβαση στην Ολομέλεια δεν ήταν διόλου ικανοποιητική και αποφασίσαμε να ψηφίσουμε κατά.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, καθώς πιστεύω ότι αξίζει να επιδιώξουμε τον στόχο της προστασίας του περιβάλλοντος. Πρόκειται για ένα σημαντικό έγγραφο που βοηθάει την αυτοκινητοβιομηχανία να σχεδιάσει την παραγωγή της πιο αποτελεσματικά, διασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο μειωμένες εκπομπές. Αυτή η απόφαση θα τονώσει την καινοτομία και την έρευνα, βοηθώντας τόσο τους καταναλωτές όσο και, πρωτίστως, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να εξοικονομήσουν χρήματα.

Με το πέρας των μακρών διαπραγματεύσεων μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου επιτεύχθηκε ένα σημαντικό αποτέλεσμα, που είναι καρπός ενός ισορροπημένου συμβιβασμού ανάμεσα στις διάφορες θέσεις των 27 κρατών μελών. Η έγκριση αυτών των νέων στόχων και προδιαγραφών θα οδηγήσει αναμφίβολα σε απτά αποτελέσματα, ενώ παράλληλα θα προστατεύσει την υγεία όλων των ευρωπαίων πολιτών. Η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής δεν μπορεί να καθυστερήσει και αυτό ισχύει εξίσου όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών των οχημάτων.

  Vilja Savisaar-Toomast (ALDE), γραπτώς. – (ET) Σήμερα, ψήφισα υπέρ της υπό συζήτηση έκθεσης που αφορά τις προδιαγραφές εκπομπών των καινούργιων ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Πιστεύω ότι η έκθεση είναι αναγκαία υπό το πρίσμα των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αφορούν την παγκόσμια θέρμανση και τη μείωση των εκπομπών. Παρομοίως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα εν λόγω ελαφρά εμπορικά οχήματα είναι εξυπηρετικά και χρησιμοποιούνται κυρίως από τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), είναι δε σημαντικό να ληφθούν επίσης υπόψη οι δυνατότητές τους όταν εφαρμοστούν οι όποιες αναγκαίες αλλαγές. Ειλικρινά πιστεύω ότι για να επιτύχουμε το επίπεδο που επιβάλλει αυτή η έκθεση χρειαζόμαστε έναν κατάλληλο συμβιβασμό, ο οποίος θα λαμβάνει υπόψη τις ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη και τους παγκόσμιους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Υποστήριξα απόλυτα την αρχική πρόταση για τη θέσπιση προδιαγραφών εκπομπών CO2 των καινούργιων ελαφρών εμπορικών οχημάτων (ΕΕΟ) για να αποτραπεί το κενό που θα δημιουργούσε ένας ορισμένος βαθμός αλληλεπικάλυψης, ο οποίος υφίσταται επί του παρόντος ανάμεσα στην ταξινόμηση επιβατικών αυτοκίνητων και ΕΕΟ. Επί του παρόντος, πολλά οχήματα που ταξινομούνται ως επιβατικά αυτοκίνητα, όπως τα SUV, ταξινομούνται ως ΕΕΟ, συχνά επειδή τα τελευταία υπόκεινται σε μειωμένη φορολογία ή λόγω άλλων φορολογικών κινήτρων. Αν και η νομοθεσία που καλύπτει τα επιβατικά αυτοκίνητα (όπως αυτή η πρόταση) βασίζεται στην έγκριση τύπου των οχημάτων (αντί της ταξινόμησης), η απουσία ρύθμισης στην περίπτωση των ΕΕΟ σημαίνει ότι υφίσταται ο κίνδυνος οι κατασκευαστές σχετικά μεγάλων επιβατικών αυτοκινήτων να αιτηθούν έγκριση τύπου για ΕΕΟ.

Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τα συγκεκριμένα οχήματα με υψηλές εκπομπές να παραμείνουν εκτός του πεδίου εφαρμογής των προδιαγραφών εκπομπών CO2. Εν τέλει, η συμφωνία σε πρώτη ανάγνωση κατέληξε να είναι μια πολύ αδύναμη συμφωνία, όπου ο δεσμευτικός στόχος για επίτευξη 175 g CO2/χλμ. μετατέθηκε κατά ένα έτος. Ο στόχος του 2020 παρέμεινε στα 147 g/χλμ. και οι ποινές για μη συμμόρφωση μειώθηκαν από τα 120€/g στα 95€/g. Πρόκειται για μια ανεπαρκή ενδεικτική χειρονομία που θα έχει ως αποτέλεσμα να μην έχει αυτός ο νόμος καμία σημαντική συμβολή στη συζήτηση για το κλίμα. Χάθηκε η αίσθηση του κατεπείγοντος, αυτό είναι πασιφανές. Εξού και η αρνητική ψήφος μου.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα αυτήν την έκθεση, που αποτελεί σκέλος της στρατηγικής της Κοινότητας για μείωση των εκπομπών CO2 των ελαφρών εμπορικών οχημάτων. Βοηθώντας τους κατασκευαστές να αναπτύξουν «πράσινη» τεχνολογία, μπορούμε να ωφελήσουμε τις εταιρείες και να δημιουργήσουμε επίσης θέσεις εργασίας, βοηθώντας παράλληλα στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ολοκλήρωση της στρατηγικής για τη βιώσιμη ανάπτυξη, την οποία δρομολόγησε η Επιτροπή, επισημαίνει τα πλέον επείγοντα προβλήματα βιώσιμης ανάπτυξης, συγκεκριμένα τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης στον τομέα των μεταφορών. Λαμβάνοντας υπόψη την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος όσον αφορά τις εκπομπές CO2 και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας, αυτός ο κανονισμός στοχεύει στη θέσπιση μηχανισμών παροχής κινήτρων, στη χορήγηση πιστωτικών υπερμορίων και στην καταβολή χρημάτων για οικολογικές καινοτομίες, καθώς και λιγότερες ποινές. Η συμφωνία στην οποία κατέληξε το Κοινοβούλιο ως προς αυτά είναι φιλόδοξη, αλλά ταυτόχρονα και εφικτή. Ο σταδιακός βραχυπρόθεσμος στόχος της ΕΕ είναι τα 175 g CO2/χλμ., που θα πρέπει να επιτευχθούν έως το 2017, ο δε μακροπρόθεσμος στόχος είναι τα 147 g CO2/χλμ., που θα πρέπει να επιτευχθούν έως το 2020.

Ταυτόχρονα, προβλέπει πιστωτικά υπερμόρια για οχήματα που πληρούν τα κριτήρια απόδοσης και εφαρμόζει λογικές ποινές σε περίπτωση υπέρβασης των μέγιστων ορίων CO2. Πιστεύω ότι η έγκριση αυτού του κανονισμού συνάδει με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το βιώσιμο περιβάλλον, ταυτόχρονα δε διαφυλάσσει τους κατασκευαστές, που στην πλειονότητά τους είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και τους χρήστες, ενώ προωθεί επίσης την καινοτομία στον τομέα.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της πρότασης κανονισμού που αφορά τον καθορισμό προτύπων για τις επιδόσεις των καινούργιων ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων όσον αφορά τις εκπομπές, στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης προσέγγισης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μείωση των εκπομπών CO2 από ελαφρά οχήματα. Αυτό θα μας επιτρέψει να ενθαρρύνουμε τους κατασκευαστές οχημάτων να χρησιμοποιήσουν οικολογικές καινοτομίες για να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας.

Ο κανονισμός επιβάλλει την καταβολή χρηματικής ποινής στους κατασκευαστές ελαφρών εμπορικών οχημάτων σε περίπτωση υπέρβασης του μέσου όρου συγκεκριμένων εκπομπών που καθορίζονται σε αυτόν.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι ο περιορισμός στις ρυπογόνες εκπομπές δεν πρέπει να εξετάζεται μόνο υπό το πρίσμα της προσφοράς, για παράδειγμα με ποιον τρόπο τα ελαφρά οχήματα πρέπει να εκσυγχρονιστούν για να γίνουν «καθαρότερα», αλλά και υπό το πρίσμα της ζήτησης. Είναι σημαντικό τα καινούργια οχήματα που θα συμμορφώνονται προς τις διατάξεις του κανονισμού να είναι προσιτά στους καταναλωτές. Έτσι ο κανονισμός θα μπορέσει, αφενός, να παράσχει κίνητρα για την παραγωγή οχημάτων με αποδοτική κατανάλωση καυσίμου και, αφετέρου, να επιβάλλει ποινές στους κατασκευαστές που δεν τηρούν τους συμπεφωνημένους στόχους. Από την 1η Ιανουαρίου 2012, θα είναι καθήκον κάθε κράτους μέλους να καταγράφει κάθε χρόνο τις λεπτομέρειες κάθε καινούργιου ελαφρού εμπορικού οχήματος που θα ταξινομείται στην εν λόγω χώρα και να διασφαλίζει τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις του κανονισμού.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης σήμερα, καθώς σηματοδοτεί ένα ακόμη βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Τα όρια CO2 για καινούργια ημιφορτηγά θα οδηγήσουν σε «καθαρότερα» και πιο αποδοτικά από πλευράς κατανάλωσης οχήματα στην ΕΕ. Τέθηκαν στόχοι και ευελπιστούμε ότι με τα κίνητρα για πιο αποδοτικά ημιφορτηγά θα δοθεί ώθηση στο καινοτόμο πνεύμα σε όλο τον κλάδο. Αυτό αναμένεται να παράσχει στις εταιρείες, μεταξύ άλλων στις πολλές μικρές επιχειρήσεις στην Ουαλία που στηρίζονται σε αυτά τα ημιφορτηγά, την ευκαιρία να χρησιμοποιούν ημιφορτηγά πιο αποδοτικά από πλευράς κατανάλωσης καυσίμων και να ελέγξουν τα κόστη σε μια περίοδο ανόδου των τιμών του πετρελαίου.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Δεν ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Callanan, παρότι είναι τεκμηριωμένη και αντιπροσωπεύει στροφή προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, έχω τη γνώμη ότι τα όρια των εκπομπών CO2 ανά χιλιόμετρο θα έπρεπε να είναι πιο φιλόδοξα. Κατά συνέπεια, υποστηρίζω την πρόταση της Επιτροπής για 135 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο. Οι συνδυασμένες εκπομπές, τις οποίες μπορούν να δημιουργήσουν οι κατασκευαστές σε ολόκληρο το φάσμα των οχημάτων που παράγουν, καθώς και ένα όριο ταχύτητας στα 120 χλμ./ώρα, θα καταστήσουν εφικτό αυτόν τον στόχο, αν και θα απαιτούνταν σοβαρές προσπάθειες. Ταυτόχρονα, για χάρη του περιβάλλοντος, δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε τη μετάθεση καμίας από τις προθεσμίες. Θα πρέπει να εμμείνουμε στο 2014.

Σύσταση: Klaus-Heiner Lehne (A7-0021/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Έχοντας κατά νου την παρατεινόμενη εξέλιξη αυτού του θέματος, αρχής γενομένης από την πρόταση κανονισμού της Επιτροπής το 2000, τη μετέπειτα έγκρισή της από το Κοινοβούλιο το 2002, τα αρχικά αποτελέσματα με τις σοβαρές δυσκολίες όσον αφορά την αποδοχή της από τα κράτη μέλη, τα συμπεράσματα του Συμβουλίου το 2009, τη μη μεταφορά της θέσης του σε εθνικό επίπεδο, τα ανυπέρβλητα προβλήματα στους γύρους διαπραγμάτευσης τον Δεκέμβριο του 2010, και τη μετέπειτα δέσμευση ελάχιστου αριθμού κρατών μελών για τη θέσπιση ενισχυμένης συνεργασίας σε αυτόν τον τομέα, παρότι δεν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ, εγκρίνω την παρούσα σύσταση. Συμφωνώ με αυτήν την πρόταση κανονισμού, δεδομένου ότι η έλλειψη ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας σε ολόκληρη την ΕΕ μπορεί να οδηγήσει σε ένα κατακερματισμένο, περίπλοκο και δαπανηρό σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Δεδομένου ότι όλες οι απαιτήσεις πληρούνται, μια τέτοια εξέλιξη μόνο πλεονεκτήματα μπορεί να αποφέρει στην εσωτερική αγορά.

  Roberta Angelilli (PPE), γραπτώς. – (IT) Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, επανειλημμένα εξέφρασα τη διαφωνία μου για ένα τρίγλωσσο καθεστώς για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Επιπλέον, πιστεύω ότι η χρήση του ευρωπαϊκού μέσου της ενισχυμένης συνεργασίας για να παρακαμφθεί το δικαίωμα αρνησικυρίας της Ιταλίας και της Ισπανίας, και έτσι να αποφευχθεί η συνέχιση της συζήτησης για να βρεθεί κοινή λύση λιγότερο επαχθής, είναι ένα θέμα ύψιστης πολιτικής σοβαρότητας. Αυτή η πρόταση απόφασης είναι επίσης ασύμβατη με την απαίτηση της έσχατης λύσης που αναφέρεται στο άρθρο 20, παράγραφος 2, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο ορίζει ότι η ενισχυμένη συνεργασία μπορεί να επιτρέπεται μόνο όταν, αφού όλες οι άλλες επιλογές έχουν εξεταστεί, δεν υπάρχει δυνατότητα επίτευξης των στόχων εντός εύλογης περιόδου.

Επιπλέον, περισσότερο από ένα έτος μετά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας, η αρχή της ισοτιμίας των ευρωπαϊκών γλωσσών παραμερίζεται ήδη, θέτοντας σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα και τις καινοτόμες ιδιότητες εκατομμυρίων ευρωπαϊκών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθώς και τα δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών. Αυτό το ευρεσιτεχνιακό καθεστώς πλήττει την εσωτερική αγορά, επιβάλλοντάς της γεωγραφικό κατακερματισμό, ο οποίος θα ήταν εμπόδιο στο εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών και θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στη σταθερότητα των επιχειρήσεων και στην ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων. Καθώς επαναλαμβάνω την αντίθεσή μου, θα ήθελα να πω ότι πιστεύω πως θα ήταν καλή ιδέα να αναμείνουμε την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 8 Μαρτίου πριν συζητήσουμε το θέμα σε αυτήν την Αίθουσα.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Ευρώπη σημειώνει πρόοδο. Χάρη στη Συνθήκη της Λισαβόνας, είναι τώρα δυνατόν μια ομάδα κρατών τα οποία θέλουν να προχωρήσουν μαζί για συγκεκριμένο θέμα να το πράξουν ακόμη και αν ορισμένες χώρες δεν ενδιαφέρονται. Αυτό συμβαίνει ήδη για τους κανόνες που ισχύουν για τα ζευγάρια διαφορετικής ιθαγένειας τα οποία επιθυμούν να χωρίσουν. Αυτό το ονομάζουμε «ενισχυμένη συνεργασία». Ήθελα το ίδιο να ισχύει και για την προστασία των ευρωπαϊκών εφευρέσεων, και ήθελα να χρησιμοποιηθεί η ενισχυμένη συνεργασία για να δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Ο λόγος είναι ότι, ενώ κοστίζει δέκα φορές περισσότερο η προστασία εφευρέσεων με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην Ευρώπη από όσο κοστίζει στις Ηνωμένες Πολιτείες, συγκεκριμένα λόγω του κόστους μετάφρασης, 25 από τα 27 κράτη μέλη θέλουν να δημιουργήσουν μαζί ένα ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας· ένα τέτοιο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας θα κόστιζε λιγότερο επειδή θα ήταν ενιαίο. Το ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας θα κατατίθεται στη γαλλική, την αγγλική ή τη γερμανική γλώσσα και θα προστατεύει τις εφευρέσεις μας στις 25 συμμετέχουσες χώρες. Επιπλέον, το κόστος αυτής της προστασίας θα κυμαίνεται τελικά σε προσιτή τιμή. Ακόμη και αν η Ισπανία και η Ιταλία δεν είναι υπέρ ενός τέτοιου συστήματος για γλωσσικούς λόγους, είναι απαραίτητο τα 25 κράτη μέλη τα οποία ενδιαφέρονται να σημειώσουν από κοινού πρόοδο επί αυτού του ζητήματος. Υπερψήφισα αυτήν τη διαδικασία, καθώς αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο βήμα προόδου όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Η δημιουργία ενιαίας ευρεσιτεχνιακής προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ουσιώδες μέρος της ανάπτυξης καινοτομιών και βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας. Στήριξα αυτό το ψήφισμα, το οποίο θα παρέχει εξουσιοδότηση για ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Έως τώρα, στην Ευρώπη υπήρχε ένα κατακερματισμένο σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, εξαιτίας του περίπλοκου χαρακτήρα και των υψηλών δαπανών της αναγνώρισης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στα επιμέρους κράτη μέλη. Παρότι περισσότερα από εννέα κράτη μέλη έχουν εκδηλώσει την πρόθεσή τους να καθιερώσουν την ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ τους στον τομέα της δημιουργίας ενιαίας ευρεσιτεχνιακής προστασίας, η Επιτροπή και τα συμμετέχοντα κράτη μέλη θα πρέπει να προαγάγουν τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων κρατών μελών. Η ενισχυμένη συνεργασία θα διευκόλυνε την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και θα εξάλειφε τα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, πράγμα το οποίο θα αύξανε τον αριθμό των εφευρετών και θα παρείχε πρόσβαση στην ενιαία ευρεσιτεχνιακή προστασία σε ολόκληρη την ΕΕ.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Ένα ευρωπαϊκό σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αποτελεί αναγκαιότητα. Η ύπαρξη διαφορετικών ερμηνειών και αποφάσεων σε έκαστο κράτος μέλος προκαλεί ανασφάλεια δικαίου. Η υποχρεωτική μετάφραση εκάστου φακέλου διπλώματος ευρεσιτεχνίας στις 23 επίσημες γλώσσες είναι δαπανηρή, χρονοβόρα και προκαλεί απώλεια ανταγωνιστικότητας. Κατά συνέπεια, γενικά, η συντριπτική πλειονότητα των ενδιαφερόμενων μερών, περιλαμβανομένων των επαγγελματικών ενώσεων, συμφωνεί με την επιλογή «μόνο αγγλικά».

Η υπό συζήτηση πρόταση επιλέγει τρεις γλώσσες (αγγλική, γαλλική και γερμανική), με όλες τις άλλες γλώσσες να κατατάσσονται σε δεύτερη μοίρα. Ωστόσο, όσον αφορά τη σημασία σε παγκόσμιο επίπεδο, η πορτογαλική είναι πολύ πιο σημαντική γλώσσα απ’ ό,τι η γαλλική ή η γερμανική. Διατηρώ επίσης πολλές επιφυλάξεις σχετικά με τη δυνατότητα χρήσης της ενισχυμένης συνεργασίας σε αυτήν την περίπτωση. Ένα μέσο το οποίο έχει ως στόχο να επιτρέπει σε μια ομάδα χωρών να αρχίζει διαδικασίες μεγαλύτερης ολοκλήρωσης, το οποίο θα μπορούσε προοδευτικά να συμπεριλάβει όλες τις άλλες χώρες, δεν πρέπει να μετατραπεί σε ιδιωτική λέσχη και σε μηχανισμό αποκλεισμού ή σε μηχανισμό ο οποίος επιβάλλει την κυριαρχία ορισμένων γλωσσών έναντι άλλων. Συνεπώς, είμαι κατά της έκθεσης Lehne.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Παρότι εκτιμώ το πνεύμα αυτής της μεταρρύθμισης, η οποία αποσκοπεί να παρέχει στην Ευρώπη ένα ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και, συνεπώς, μειώνει το κόστος μετάφρασης, την καταψήφισα κατηγορηματικά. Η πρόταση απόφασης η οποία κατατέθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παρέχει εξουσιοδότηση για διαδικασία ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, επειδή ορισμένα κράτη μέλη, περιλαμβανομένης της δικής μου χώρας, τάχθηκαν κατά της έγκρισης του σχεδιαζόμενου συστήματος μετάφρασης. Επρόκειτο για ένα τρίγλωσσο σύστημα το οποίο θα εισήγαγε διακρίσεις και άρα παραβιάζει την αρχή της ισοτιμίας όλων των γλωσσών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επιπλέον, κατά τη γνώμη μου, το σύστημα της ενισχυμένης συνεργασίας θα έβλαπτε την εσωτερική αγορά, δημιουργώντας διαιρέσεις και στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στο εσωτερικό της. Συνεπώς, θα ήταν επιθυμητό να αναμένουμε την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία αναμένεται τις προσεχείς ημέρες και, καταρχάς, θα διασαφηνίσει ορισμένες τεχνικές πτυχές σχετικά με το ενιαίο σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Κατά τη γνώμη μου, το κατακερματισμένο σύστημα ευρεσιτεχνιακής προστασίας αποτελεί εμπόδιο στην εσωτερική αγορά, και είναι ιδιαίτερα επιζήμιο για τις καινοτόμες εταιρείες στην κατηγορία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ). Συνεπώς, στηρίζω τη δημιουργία ενός απλού μη δαπανηρού ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας για ολόκληρη την ΕΕ. Ανησυχώ διότι δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί συμφωνία για κοινή λύση λόγω ανυπέρβλητης διάστασης απόψεων σχετικά με ρυθμίσεις για τη μετάφραση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Κατά τη γνώμη μου, η επιμονή στην ανάγκη να μεταφράζονται τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στις περισσότερες επίσημες χώρες της ΕΕ είναι εκδήλωση εθνικού εγωτισμού, δεδομένου ότι το κόστος, οι διοικητικές απαιτήσεις και ο χρόνος που χρειάζονται γι’ αυτή θα εξάλειφαν σε μεγάλο βαθμό τα πλεονεκτήματα του ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας.

Επικροτώ ιδιαίτερα το γεγονός ότι η χώρα μου, η Τσεχική Δημοκρατία, αποφάσισε να ενώσει τη φωνή της με όσους ζητούν ενισχυμένη συνεργασία την οποία στηρίξαμε σήμερα, συμπαρατασσόμενη με αυτόν τον τρόπο με τη μεγάλη πλειονότητα των κρατών μελών τα οποία ήδη την στηρίζουν. Παρότι το ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δεν θα καλύπτει ολόκληρη την ΕΕ, δεν αμφιβάλλω ότι θα είναι ένα επωφελές μέσο για την ανάπτυξη και για την ώθηση της ανταγωνιστικότητας των ΜΜΕ.

  Zuzana Brzobohatá (S&D), γραπτώς. – (CS) Η ευρεσιτεχνιακή προστασία είναι ένα από τα βασικά μέσα για την ανταγωνιστικότητα και την οικονομική ανάπτυξη. Στηρίζει τη δραστηριότητα της επιστημονικής έρευνας, προωθώντας έτσι την απασχόληση σε ένα τομέα υψηλής προστιθέμενης αξίας. Στήριξα τις συστάσεις του Κοινοβουλίου σχετικά με την προτεινόμενη απόφαση του Συμβουλίου για την παροχή εξουσιοδότησης για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, επειδή βασίζεται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 4ης Δεκεμβρίου 2009, τα οποία καθορίζουν τη μελλοντική μορφή του ενιαίου συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Το ευρωπαϊκό σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας πρέπει να βασίζεται σε δύο πυλώνες, αποτελούμενο από ένα ενιαίο σύστημα για την επίλυση διαφορών σχετικά με διπλώματα ευρεσιτεχνίας (το ευρωπαϊκό και ενωσιακό δικαστήριο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας) και για τη δημιουργία ενωσιακών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας (ένα μέσο το οποίο θα εφαρμόζει ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε ολόκληρη την ΕΕ).

Η ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας θα καταστήσει απλούστερη την έγκριση ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας εντός της επικράτειας των κρατών μελών τα οποία συμμετέχουν στην ενισχυμένη συνεργασία, πράγμα που θα μειώσει το κόστος και θα απλοποιήσει τη διαδικασία έκδοσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, και, ταυτόχρονα, αυτός ο μηχανισμός θα συμβάλει στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο και θα ενισχύσει τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Στις αρχές Φεβρουαρίου αυτού του έτους, η Τσεχική Δημοκρατία ένωσε τη φωνή της με όσους ζητούν ενισχυμένη συνεργασία και, συνεπώς, ελπίζω η προσχώρηση της χώρας μου στο ενιαίο σύστημα προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας θα βοηθήσει στη στήριξη των επιστημονικών πόρων και σε καλύτερα επιστημονικά αποτελέσματα, τόσο στην Τσεχική Δημοκρατία όσο και αλλού.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η δημιουργία ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας θα ενισχύσει την καινοτομία και την επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη στην ΕΕ. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να επιλυθεί το ζήτημα του ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Ωστόσο, έχω επιφυλάξεις σχετικά με τις γλωσσικές ρυθμίσεις που πρόκειται να θεσπιστούν. Κατά τη γνώμη μου, η καλύτερη λύση θα ήταν να χρησιμοποιηθεί μόνο η αγγλική γλώσσα αλλά, αν οι γλωσσικές ρυθμίσεις επεκταθούν σε άλλες γλώσσες, η πορτογαλική πρέπει να ληφθεί υπόψη. Ο ανταγωνισμός είναι παγκόσμιος, και η πορτογαλική είναι η τρίτη περισσότερο ομιλούμενη δυτική γλώσσα, μετά την αγγλική και την ισπανική.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Ένα ευρωπαϊκό σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αποτελεί αναγκαιότητα. Η ύπαρξη διαφορετικών ερμηνειών και αποφάσεων σε έκαστο κράτος μέλος προξενεί ανασφάλεια δικαίου. Η υποχρεωτική μετάφραση εκάστου φακέλου διπλώματος ευρεσιτεχνίας στις 23 επίσημες γλώσσες είναι δαπανηρή, χρονοβόρα και προκαλεί απώλεια ανταγωνιστικότητας. Συνεπώς, γενικά, η συντριπτική πλειονότητα των ενδιαφερόμενων μερών, περιλαμβανομένων των επαγγελματικών ενώσεων, συμφωνεί με την επιλογή «μόνο αγγλικά». Η υπό συζήτηση πρόταση επιλέγει τρεις γλώσσες (αγγλική, γαλλική και γερμανική), με όλες τις άλλες γλώσσες να κατατάσσονται σε δεύτερη μοίρα. Ωστόσο, όσον αφορά τη σημασία σε παγκόσμιο επίπεδο, η πορτογαλική είναι πολύ πιο σημαντική γλώσσα απ’ ό,τι η γαλλική ή η γερμανική. Διατηρώ επίσης πολλές επιφυλάξεις σχετικά με τη δυνατότητα χρήσης της ενισχυμένης συνεργασίας σε αυτήν την περίπτωση. Ένα μέσο το οποίο έχει ως στόχο να επιτρέπει σε μια ομάδα χωρών να αρχίζει διαδικασίες μεγαλύτερης ολοκλήρωσης, το οποίο θα μπορούσε προοδευτικά να συμπεριλάβει όλες τις άλλες χώρες, δεν πρέπει να μετατραπεί σε ιδιωτική λέσχη και σε μηχανισμό αποκλεισμού ή σε μηχανισμό ο οποίος επιβάλλει την κυριαρχία ορισμένων γλωσσών έναντι άλλων. Συνεπώς, είμαι κατά της έκθεσης Lehne.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτό το νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, επειδή συμφωνώ με το περιεχόμενό του. Ωστόσο, λυπάμαι για την απουσία της πορτογαλικής γλώσσας από τις ρυθμίσεις για το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.

  Luigi Ciriaco De Mita (PPE), γραπτώς. – (IT) Η εσωτερική αγορά και η πολιτική ανταγωνισμού είναι οι δύο ακρογωνιαίοι λίθοι της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης οι οποίοι στοχεύουν όχι μόνο στην ενίσχυση της οικονομίας και των επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά, κυρίως, στην υλοποίηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ένωσης. Αυτός ο στόχος πρέπει να επιδιωχθεί προς το συμφέρον όλων των ευρωπαίων πολιτών και επιχειρήσεων, προσφέροντας ίσες ευκαιρίες και ουσιαστική ισότητα αποφεύγοντας παράλληλα τα προβλήματα, το πρόσθετο κόστος και τις υπερδομές που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν διαφορές, να εισαγάγουν διακρίσεις ή να περιορίσουν τις ευκαιρίες κάποιου να απολαμβάνει ή να προστατεύει τα δικά του δικαιώματα. Η παροχή σε όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης του δικαιώματος να εκφράζονται στη δική τους γλώσσα στις συναλλαγές τους με τα θεσμικά όργανα της ΕΕ αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα όσον αφορά την ισότητα, τις ίσες ευκαιρίες και την απαγόρευση των διακρίσεων. Η χρήση μόνο ορισμένων από τις επίσημες γλώσσες μπορεί πρακτικά μόνο να δικαιολογείται στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, αλλά όχι στις σχέσεις της με τους πολίτες, τις επιχειρήσεις και τα όργανα των κρατών μελών. Οι διαδικασίες ενισχυμένης συνεργασίας είναι χρήσιμες όταν αυξάνουν τις ευκαιρίες για όσους συμμετέχουν σε αυτές, χωρίς να τις υπονομεύουν για τους άλλους. Συνεπώς, καταψήφισα τη σύσταση, επειδή πιστεύω ότι η ενισχυμένη συνεργασία είναι απαράδεκτη σε ένα τέτοιο λεπτό πλαίσιο όπως η πολιτική ισότητα των γλωσσών, καθώς θα δημιουργούσε διακρίσεις όσον αφορά το δικαίωμα της ίσης ευκαιρίας στην πρόσβαση στα θεμελιώδη δικαιώματα της ΕΕ.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Είμαι πολύ ικανοποιημένη με την πρόοδο που έχουμε σημειώσει όσον αφορά αυτό το ζήτημα, το οποίο εκκρεμούσε από τη δεκαετία του ’90. Τον Δεκέμβριο του 2009, το Συμβούλιο ενέκρινε την αρχή της δημιουργίας ενωσιακού διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Ωστόσο, ένα έτος αργότερα, το Συμβούλιο επιβεβαίωσε ότι υπήρχαν ανυπέρβλητες δυσκολίες σχετικά με τις ρυθμίσεις μετάφρασης οι οποίες απαιτούσαν ομοφωνία. Στη συνέχεια το θέμα παραπέμφθηκε στη βελγική Προεδρία της ΕΕ, αλά επειδή τα εμπόδια παρέμειναν, δώδεκα κράτη μέλη ζήτησαν πρόταση κανονισμού για την παροχή εξουσιοδότησης για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Έτσι, το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας εξασφάλισε την παροχή εξουσιοδότησης για ενισχυμένη συνεργασία τον Μάρτιο του 2011. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η θέσπιση ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας θα αποφέρει πλεονεκτήματα για τους χρήστες του συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στην Ευρώπη και, ειδικότερα, θα επιτρέψει στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες συχνά παραμελούνται, να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους με τη βελτιωμένη πρόσβαση σε προστασία μέσω του διπλώματος ευρεσιτεχνίας καθώς και της μείωσης των δαπανών.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, επειδή η ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας είναι η καλύτερη λύση αυτήν τη στιγμή, και ελπίζω ότι, εν τω μεταξύ, όλα τα κράτη μέλη θα συμμετάσχουν σε αυτήν προς όφελος των πολιτών της ΕΕ. Το ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας θα μειώσει σημαντικά το διοικητικό κόστος για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα ενισχύσει την καινοτομία και θα βοηθήσει να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας σε μια περίοδο όπου στην ΕΕ αυξάνεται συνεχώς η ανάγκη γι’ αυτές.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι ζωτικής σημασίας να έχουμε νομοθεσία σε επίπεδο ΕΕ η οποία να προστατεύει τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, προκειμένου να υπάρχει προάσπιση των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας. Θα μπορέσουμε να έχουμε ενιαία προστασία στην επικράτεια των συμμετεχόντων κρατών μελών, καθώς και μειωμένο κόστος και απλοποιημένες διοικητικές διαδικασίες. Θα ήθελα να επισημάνω ότι, επί του παρόντος, το κόστος κατάθεσης διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην Ευρώπης είναι δέκα φορές υψηλότερο από το κόστος για ένα ιαπωνικό ή βορειοαμερικανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Συνεπώς, η καινοτομία και η επιστημονική έρευνα θα ωφεληθούν, ενώ ταυτόχρονα θα βελτιωθεί η εσωτερική αγορά. Σύμφωνα με τον Επίτροπο Barnier, μόνο η Ισπανία και η Ιταλία δεν έχουν δείξει ενδιαφέρον γι’ αυτήν την ενισχυμένη συνεργασία. Ωστόσο, διατηρεί ορισμένες νομικές επιφυλάξεις σχετικά με την εφαρμοσιμότητα της διαδικασίας της ενισχυμένης συνεργασίας σε αυτήν τη συγκεκριμένη περίπτωση.

Πράγματι, σύμφωνα με το άρθρο 328, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «Κατά την καθιέρωσή τους, οι ενισχυμένες συνεργασίες είναι ανοιχτές σε όλα τα κράτη μέλη, με την επιφύλαξη της τήρησης των ενδεχόμενων προϋποθέσεων συμμετοχής που ορίζει η απόφαση εξουσιοδότησης. Παραμένουν επίσης ανοικτές ανά πάσα στιγμή, με την επιφύλαξη της τήρησης, επί πλέον των εν λόγω προϋποθέσεων, των πράξεων που έχουν ήδη θεσπισθεί στο πλαίσιο αυτό». Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι γλωσσικές ρυθμίσεις αυτής της ενισχυμένης συνεργασίας θα συνίστανται σε μόλις τρεις γλώσσες: την αγγλική, τη γαλλική και τη γερμανική.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Αντιτίθεμαι στο πράσινο φως που έδωσε το Κοινοβούλιο για τη χρήση διαδικασίας ενισχυμένης συνεργασίας για τη θέσπιση ενιαίου συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, επειδή πιστεύω ότι το ζήτημα του γλωσσικού καθεστώτος είναι θεμελιώδους σημασίας για τα ιταλικά συμφέροντα, δεδομένου ότι είναι τέταρτη στην Ευρώπη όσον αφορά των αριθμό κατατεθέντων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Πιστεύω ότι η διαδικασία ενισχυμένης συνεργασίας χρησιμοποιήθηκε κυνικά. Δημιουργήθηκε για να δώσει μεγαλύτερη ώθηση στη διαδικασία ολοκλήρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχοντας τη δυνατότητα να κινηθεί διαδικασία επί ενός ζητήματος με μικρότερο αριθμό κρατών μελών στην περίπτωση κατά την οποία είναι αδύνατη η επίτευξη ομόφωνης συμφωνίας.

Η επιβολή αυτής της διαδικασίας θα μπορούσε να δημιουργήσει επικίνδυνο προηγούμενο, δεδομένου ότι ζημιώνει ένα κράτος μέλος και παρακάμπτει την ομοφωνία την οποία απαιτεί η Συνθήκη της Λισαβόνας για ζητήματα που αφορούν την εσωτερική αγορά, καθώς και την αρχή της μη στρέβλωσης του ανταγωνισμού στο εσωτερικό της. Επιπλέον, θα προτιμούσαμε να περιμένουμε την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ, την οποία αναμένουμε στις 8 Μαρτίου.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Καταψηφίσαμε αυτήν την έκθεση για τρεις θεμελιώδεις λόγους.

Είναι απαράδεκτο το Κοινοβούλιο να εγκρίνει πρόταση για ενισχυμένη συνεργασία σε αυτόν τον τομέα των αποκαλούμενων ενιαίων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, επειδή το μόνο που επιδιώκει είναι να θέσει σε κίνδυνο τα δικαιώματα τα οποία έχουν τα κράτη μέλη για να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, μόνο και μόνο για να επωφεληθούν οι ισχυρότερες χώρες.

Είναι η δεύτερη φορά που χρησιμοποιείται αυτή η αρχή της ενισχυμένης συνεργασίας, όπως προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Ο σκοπός πίσω από την συμπερίληψή της στη Συνθήκη έχει αρχίσει να γίνεται σαφής.

Είναι απαράδεκτο να ασκούν πίεση σε κράτη που ανήκουν στην ΕΕ, αλλά δεν αποδέχονται τους όρους τους οποίους η πλειοψηφία επιθυμεί να τους επιβάλει, ιδιαίτερα δε σε τόσο ευαίσθητους τομείς όπως η γλώσσα, δεδομένου ότι η προτεινόμενη συμφωνία απειλεί τις γλώσσες της πλειονότητας των χωρών.

Τέλος, πρέπει να κάνω ένα μόνο τελικό σχόλιο για να επιβεβαιώσω τις θέσεις τις οποίες τηρούσαν πάντα οι αντιπρόσωποι του πορτογαλικού Κουμμουνιστικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της σταθερής προάσπισης από μέρους τους τής πορτογαλικής γλώσσας.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), γραπτώς. – (PL) Δεν συμβαίνει συχνά να έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε ένα ζήτημα τόσο σημαντικό όσο τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας της ΕΕ, που είναι το θέμα της σύστασης του κ. Lehne. Συνεπώς, είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που έχω την ευκαιρία να συμβάλω σε αυτήν τη συζήτηση. Πρώτον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι επί του παρόντος βρισκόμαστε σε πολύ πρώιμο στάδιο της διαδικασίας ενισχυμένης συνεργασίας. Το μόνο που κάνει η σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι να δίνει τη δυνατότητα στο Συμβούλιο να συμφωνήσει επίσημα σε μέτρα που λαμβάνονται. Συνεπώς, ακόμη τα πάντα είναι δυνατά ή, για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα, μπορούν να γίνουν τροποποιήσεις στις προτάσεις κανονισμών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Χωρίς να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες όσον αφορά τις προτάσεις κανονισμών σχετικά με το ίδιο το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ή το γλωσσικό καθεστώς, θα ήθελα να πω ότι, κατά την υλοποίηση αυτού του μεγάλου ευρωπαϊκού εγχειρήματος, πρέπει να έχουμε υπόψη τα συμφέροντα όλων των ευρωπαίων επιχειρηματιών ή, με άλλα λόγια, τόσο αυτών οι οποίοι καταθέτουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας όσο και αυτών οι οποίοι ενδιαφέρονται για την ευχερή πρόσβαση σε τεχνικές πληροφορίες σχετικά με αυτές τις εφευρέσεις. Εν προκειμένω, αναφέρομαι επί παραδείγματι στις φαρμακοβιομηχανίες γενόσημων φαρμάκων.

Δεδομένου ότι υποστηρίζω σθεναρά το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και, ταυτόχρονα, εκπροσωπώ την Πολωνία, μια χώρα η οποία σήμερα είναι δυστυχώς περισσότερο «λήπτρια» παρά «δότρια» διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, θα προσπαθήσω να διασφαλίσω ότι το πεδίο της συζήτησης σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας θα είναι όσο το δυνατόν ευρύτερο και ότι θα λαμβάνει υπόψη τη γνώμη όλων, ιδιαίτερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες είναι απαραίτητες για μια καινοτόμο ευρωπαϊκή οικονομία.

  Adam Gierek (S&D), γραπτώς. – (PL) Το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας υποτίθεται ότι θα μας βοηθήσει να προωθήσουμε την καινοτομία, ωστόσο, γιατί δεν καταφέρνουμε να είμαστε οι ίδιοι καινοτόμοι όταν συζητούμε γι’ αυτή; Θα έπρεπε να ντρεπόμαστε. Δεν συζητούμε παρά μόνο για τη νομοθεσία διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας· ας μιλήσουμε επίσης για την καθιέρωση της βέλτιστης μορφής για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Επί του παρόντος έχουμε διπλώματα σύντομης και αναλυτικής περιγραφής, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα τελευταία είναι πιο καλογραμμένα. Η περιγραφή συχνά γίνεται περισσότερο περίπλοκη σκόπιμα για να συγκαλύπτει και να καθιστά περίπλοκη τη μορφή του διπλώματος ευρεσιτεχνίας.

Πιστεύω ότι χρειάζεται να δημιουργήσουμε μια διαφανή μορφή για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και μια διαδικασία για να τα περιγράφουμε, έτσι ώστε να γίνεται καλή χρήση των διαδικτυακών και ηλεκτρονικών μεθόδων καταχώρισης. Η γλώσσα είναι ένα σχετικό ζήτημα, και για την επίλυση αυτού του προβλήματος θα μπορούσε να χρησιμοποιείται ένα σύνολο αλγόριθμων. Πιστεύω ότι η φθηνότερη μέθοδος, η οποία δεν θα απαιτούσε μεταφράσεις σε διάφορες γλώσσες, θα ήταν ένα ευρωπαϊκό ηλεκτρονικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Ίσως η Επιτροπή αρχίσει να σκέπτεται καινοτομικά. Υπερψήφισα τη σύσταση, αν και πιστεύω ότι η Επιτροπή επιδεικνύει ελάχιστη πρωτοβουλία όσον αφορά αυτό το ζήτημα.

  Louis Grech (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπό το πρίσμα της ώθησης η οποία δόθηκε από την Επιτροπή και το Κοινοβούλιο για την επανεκκίνηση της ενιαίας αγοράς, η ανάγκη για ένα εναρμονισμένο σύστημα για την έκδοση και ρύθμιση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας ουδέποτε υπήρξε μεγαλύτερη. Γι’ αυτό υπερψήφισα το συγκεκριμένο νομοθετικό ψήφισμα.

Με βάση το ισχύον κατακερματισμένο σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας πρέπει να μεταφράζονται στη γλώσσα κάθε κράτους για το οποίο έχουν χορηγηθεί, επιβάλλοντας υπέρογκες δαπάνες στους επιχειρηματίες, στις νέες επιχειρήσεις και σε άλλες βασιζόμενες στην καινοτομία ΜΜΕ για μεταφράσεις: η χορήγηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας είναι δεκατρείς φορές πιο δαπανηρή στην ΕΕ απ’ ό,τι στις ΗΠΑ και έντεκα φορές πιο δαπανηρή απ’ ό,τι στην Ιαπωνία. Με βάση το νέο σύστημα που θα εγκριθεί από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη με ενισχυμένη συνεργασία σε αυτόν τον τομέα, το ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας θα εμπίπτει σε ένα πολύ πιο προσιτό μεταφραστικό καθεστώς το οποίο θα συνίσταται αποκλειστικά στη γαλλική, την αγγλική και τη γερμανική γλώσσα με αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους. Η θέσπιση ενιαίου και προσιτού συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, αν και μόνο σε ορισμένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ, θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προώθηση της ενιαίας αγοράς, δίνοντας ιδίως ώθηση στην Ένωση για καινοτομία και δημιουργικότητα όσον αφορά τη δημιουργία εμπορευμάτων και υπηρεσιών που χρειάζεται απεγνωσμένα.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Επί αρκετά χρόνια, βλέπουμε την ευρωπαϊκή οικονομία να είναι καθηλωμένη από την απουσία ανταγωνιστικού ενωσιακού διπλώματος ευρεσιτεχνίας, σε σύγκριση με άλλες μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις. Επί 15 περίπου έτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει τη θέσπιση ενιαίου ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Τελικά, χάρη στη διαδικασία «ενισχυμένης συνεργασίας», η οποία επιτρέπει σε αρκετά κράτη μέλη να συνεργάζονται σε έναν συγκεκριμένο τομέα όταν μια νομοθετική πρωτοβουλία μπλοκάρεται, μπορέσαμε να κάνουμε ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Συνεπώς, υπερψήφισα με ενθουσιασμό αυτήν την έκθεση, η οποία μας επιτρέπει να ξεκινήσουμε αυτήν τη διαδικασία της ενισχυμένης συνεργασίας για να θεσπίσουμε το ενωσιακό σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Είναι ένα σημαντικό βήμα προόδου για όλες τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και για όλες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αναμένουν επί μακρόν αυτό το μέσο, ένα μέσο που είναι απαραίτητο για την καινοτομία, την έρευνα και ανάπτυξη, και την ανταγωνιστικότητα στην Ευρώπη.

  Françoise Grossetête (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα αυτήν τη σύσταση σχετικά με την παροχή εξουσιοδότησης για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Τον Δεκέμβριο του 2010, δώδεκα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τη διαδικασία ενισχυμένης συνεργασίας κατόπιν διαφωνίας μεταξύ των 27, λόγω γλωσσικών διαφορών, σχετικά με τη θέσπιση ενωσιακού συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Στο τέλος, όλα τα κράτη μέλη εκτός της Ιταλίας και της Ισπανίας αποφάσισαν να συμμετάσχουν. Θα ήθελα να είναι δυνατόν αυτές οι δυο χώρες να έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία ανά πάσα στιγμή. Αυτήν τη στιγμή είναι έντεκα φορές πιο δαπανηρή η κατάθεση διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση απ’ ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο μέλλον, οι ερευνητές μας και οι επιχειρήσεις μας θα έχουν τελικά τη δυνατότητα να αρχίζουν να ανταγωνίζονται αποτελεσματικά στο πεδίο της καινοτομίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ασία.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Μετά από δέκα και πλέον χρόνια, οι εργασίες για ένα ενιαίο ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας επιτέλους ολοκληρώνονται. Παρά το γεγονός ότι έχουμε σημειώσει μόνο μερική επιτυχία, δεδομένου ότι το ενιαίο σύστημα προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας δεν καλύπτει ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει αναμφισβήτητα να θεωρείται σημαντικό βήμα προόδου. Η απλοποίηση των διαδικασιών κατάθεσης και η σημαντική μείωση του κόστους αυτών θα προαγάγει την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς και θα ενισχύσει την επιστημονική και τεχνική πρόοδο σε ολόκληρη την ΕΕ συνολικά, ακόμη και αν καλύπτονται μόνο δώδεκα κράτη μέλη. Παρότι η νομοθεσία θα εναρμονιστεί μόνο σε περιορισμένο βαθμό, αυτή η εναρμόνιση, στην πραγματικότητα, θα επηρεάσει όλους τους επιχειρηματίες της ΕΕ, δεδομένου ότι οι επενδυτές στα κράτη μέλη τα οποία δεν συμμετέχουν θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να επωφελούνται από την ενιαία προστασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Εναπόκειται σε αυτούς να αποφασίζουν σε κάθε περίπτωση αν θα επιλέγουν την προστασία υπό το νομικό καθεστώς ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών ή αν θα επιλέγουν το ενιαίο ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.

Πιστεύω ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε την εφαρμογή μέτρων τα οποία στοχεύουν στην επέκταση του πεδίου εφαρμογής της ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, έτσι ώστε αυτή τελικά να καλύπτει ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι μόνο οι μεμονωμένοι επιχειρηματίες οι οποίοι θα ωφεληθούν, δεδομένου ότι η ευρωπαϊκή αγορά θα καταστεί ανταγωνιστικότερη σε σύγκριση με τις άλλες μεγάλες οικονομίες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα ή η Ιαπωνία.

  Arturs Krišjānis Kariņš (PPE), γραπτώς. – (LV) Στήριξα αυτό το σχέδιο ψηφίσματος σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για την παροχή εξουσιοδότησης για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, καθώς πιστεύω ότι ένα ενιαίο σύστημα κατάθεσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας θα μειώσει τα διοικητικά εμπόδια για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αντέξει ένα κατακερματισμένο σύστημα κατάθεσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Σήμερα, αυτή έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα προόδου για τη θέσπιση ενός ενιαίου συστήματος κατάθεσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Το σημερινό καθεστώς, βάσει του οποίου μια επιχείρηση πρέπει να καταθέσει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της σε κάθε κράτος μέλος χωριστά, αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στην ανάπτυξη της επιχείρησης. Η αργή και πολύπλοκη διαδικασία για την κατάθεση διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έως τώρα έχει περιορίσει τις ευκαιρίες για τη δυναμική ανάπτυξη των επιχειρήσεών μας. Μια σαφής και αποτελεσματική διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας οιοσδήποτε μπορεί να καταθέσει ένα αναγνωρισμένο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση θα διασφαλίζει ότι τα νέα προϊόντα μπορούν να φθάνουν στην αγορά ταχύτερα, ενισχύοντας έτσι τον ρυθμό με τον οποίο αναπτύσσονται οι επιχειρήσεις. Οι κερδισμένοι θα είναι οι χώρες οι οποίες συμμετέχουν σε αυτό το σύστημα κατάθεσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και οι επιχειρηματίες σε αυτές τις χώρες, οι οποίοι θα έχουν τη δυνατότητα να προμηθεύουν νέα προϊόντα γρήγορα σε όλους τους καταναλωτές.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Επί του παρόντος, η εσωτερική αγορά είναι ιδιαίτερα κατακερματισμένη λόγω του υψηλού κόστους προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και οι ευρωπαίοι εφευρέτες δεν έχουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν όλα τα οφέλη της ενιαίας αγοράς. Η δυσκολία ανακύπτει όταν οι τελευταίοι προσπαθούν να πετύχουν το καλύτερο δυνατό επίπεδο προστασίας σε ολόκληρη την Ένωση. Αυτή η κατάσταση έχει δυσμενή αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, καθώς οι δραστηριότητες που αφορούν την καινοτομία παράγουν ανθρώπινο κεφάλαιο το οποίο τείνει να είναι περισσότερο κινητικό από ό,τι σε άλλους τομείς.

Οι ισχύουσες λιγότερο ευνοϊκές συνθήκες για την καινοτομία καθιστούν την Ευρωπαϊκή Ένωση λιγότερο ελκυστικό τόπο για δημιουργικότητα και καινοτομία, για ευρωπαίους καθώς και για μη ευρωπαίους εφευρέτες. Υπερψήφισα αυτήν τη σύσταση, καθώς η ενίσχυση της συνεργασίας σε μια ομάδα κρατών μελών στο τομέα της ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας θα διασφαλίσει τα συμφέροντα της Ένωσης, δεδομένου ότι θα ωθήσει την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ και θα την καταστήσει πιο ελκυστική στον υπόλοιπο κόσμο. Επιπλέον, η θέσπιση ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για μια ομάδα κρατών μελών θα βελτιώσει το επίπεδο της προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και θα εξαλείψει τις δαπάνες και την περιπλοκότητα που συνδέονται με τις σχετικές επικράτειες, πράγμα το οποίο θα διευκόλυνε την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Πιστεύω ότι τα επιτρεπτά επίπεδα ακτινοβολίας στα τρόφιμα πρέπει να αυξηθούν και, επιπλέον, ο έλεγχος και η συμμόρφωση πρέπει να βελτιωθούν. Ανάλογα με την έκβαση της τελικής ανάγνωσης, αυτός ο κανονισμός έχει τη δυνατότητα να συμβάλει σε αυτήν τη διαδικασία. Επικροτώ το ότι αυτός ο κανονισμός θα ισχύει επίσης για τα τρόφιμα ή τις ζωοτροφές που εισάγονται από τρίτες χώρες και είναι σε τελωνειακή διαμετακόμιση ή προορίζονται για εξαγωγή.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Είναι πέραν αμφιβολίας ότι η σφαίρα των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, και ιδιαίτερα των δικαιωμάτων βιομηχανικής ιδιοκτησίας, αξίζει ειδικής μέριμνας και προσοχής. Ωστόσο, οι οργανισμοί και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ δεν το επιτυγχάνουν πάντοτε. Μια περιεκτική, συστημική λύση συχνά εξουδετερώνεται από λεπτομέρειες ή ακόμη και από τα συμφέροντα ομάδων άσκησης πίεσης. Το θέμα του ενωσιακού διπλώματος ευρεσιτεχνίας –πρώην κοινοτικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας– αποτελεί παράδειγμα αυτού. Η δυνατότητα μιας τουλάχιστον μερικής λύσης προκύπτει με τη μορφή της ενισχυμένης συνεργασίας μεταξύ ορισμένων κρατών μελών για τη θέσπιση ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Η Τσεχική Δημοκρατία επιθυμεί να συμμετάσχει σε αυτήν την ενισχυμένη συνεργασία και επιθυμεί επίσης να λάβει μέρος σε περαιτέρω διαπραγματεύσεις για συγκεκριμένες προτάσεις κανονισμού σχετικά με το ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και το γλωσσικό καθεστώς του. Η μη συμμετοχή στην ενισχυμένη συνεργασία θα σήμαινε ότι δεν θα είμαστε σε θέση να επηρεάσουμε τη μελλοντική μορφή του ενωσιακού συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Μία σημαντική πτυχή ενός τέτοιου συστήματος είναι το οικονομικό όφελος ή τα πλεονεκτήματα για τις εταιρείες τα οποία προκύπτουν από τις νέες τεχνικές λύσεις, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος της κοινής αγοράς όσων συμμετέχουν στην ενισχυμένη συνεργασία. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι η Τσεχική Δημοκρατία διατηρεί την επιλογή αποχώρησης από την ενισχυμένη συνεργασία, σε περίπτωση που αυτή η συνεργασία ακολουθήσει κατεύθυνση αντίθετη προς τις θέσεις της Τσεχικής Δημοκρατίας, ιδιαίτερα όσον αφορά το γλωσσικό καθεστώς και τον τομέα της ευρεσιτεχνιακής νομολογίας.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Απέχω από την ψηφοφορία επί αυτής της έκθεσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι κατά του κυρίαρχου δικαιώματος των κρατών μελών να καταλήξουν σε συμφωνίες ενισχυμένης συνεργασίας μεταξύ τους, περιλαμβανομένης της συνεργασίας σε σχέση με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Ωστόσο, ουδεμία εγγύηση μάς έχει δοθεί σχετικά με τα οικολογικά πρότυπα και τα πρότυπα υγιεινής τα οποία θα ισχύουν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έγκρισης γι’ αυτά τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, ιδιαίτερα δε σχετικά με τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Μέχρι να συμπεριληφθούν οι απαραίτητες απαιτήσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας, δεν θα στηρίξω μια τέτοια συμφωνία.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Με την έγκριση αυτής της έκθεσης, η οποία επιδιώκει να θεσπίσει ενισχυμένη συνεργασία σε σχέση με την καταχώρηση και προστασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, υπάρχει κίνδυνος επιβολής γλωσσικών ρυθμίσεων οι οποίες περιορίζονται σε μόνο τρεις γλώσσες –αγγλική, γερμανική και γαλλική– με τη μετάφραση του διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην αντίστοιχη εθνική γλώσσα σε έκαστο κράτος μέλος να μην απαιτείται πλέον. Παρότι ο σκοπός της θέσπισης ενωσιακού διπλώματος ευρεσιτεχνίας είναι θετική εξέλιξη επειδή θα συμβάλει στην αναζωογόνηση και την προαγωγή της καινοτομίας στην Ευρώπη, εντούτοις, θα υποστήριζα ότι αυτή δεν μπορεί να επιδιωχθεί με την παραβίαση των θεμελιωδών αρχών της ίδιας της ευρωπαϊκής ιθαγένειας, με τη διάσπαση της κοινοτικής συνοχής και τον κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς ή με τη θέσπιση νέων παραγόντων που εισάγουν διακρίσεις, ανισότητα και ανισορροπία.

Η πορτογαλική γλώσσα –η τρίτη σημαντικότερη ευρωπαϊκή γλώσσα παγκόσμιας επικοινωνίας– θα υποστεί ανεξήγητη διάκριση με την καθιέρωση αυτής της «ενισχυμένης συνεργασίας». Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η διαμάχη σχετικά με τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται στην ΕΕ συνεχίζεται επί 30 και πλέον έτη. Κατά τη διάρκεια αυτών των 30 ετών, οι ευρωπαϊκές εταιρείες αναγκάζονταν να αντιμετωπίζουν υψηλές δαπάνες μετάφρασης και, σε ορισμένες περιπτώσεις, υφίσταντο ανταγωνιστικό μειονέκτημα στην παγκόσμια αγορά. Είναι δύσκολο να ορισθεί μια αξία για τα άυλα στοιχεία ενεργητικού, όπως τα εμπορικά σήματα και τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Ωστόσο, αυτά χρησιμοποιούνται ως εγγύηση για δάνεια και λαμβάνονται επίσης υπόψη στις πιστοληπτικές αξιολογήσεις.

Στο πλαίσιο αυτό, το νέο δίκαιο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, το οποίο έχει συνταχθεί με τη διαδικασία της ενισχυμένης συνεργασίας και ισχύει τουλάχιστον σε ορισμένα τμήματα της ΕΕ, απαιτεί τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας να μεταφράζονται μόνο στη γερμανική, την αγγλική και τη γαλλική γλώσσα. Αυτό βεβαίως θα μειώσει τον όγκο γραφειοκρατίας που απαιτείται. Ο νέος κανονισμός ενισχύει επίσης τη θέση της γερμανικής γλώσσας, η οποία εξακολουθεί να είναι η ευρύτερα ομιλούμενη στην ΕΕ, σύμφωνα με έρευνα η οποία διεξήχθη το 2006. Καταρχήν η ιδέα είναι καλή, όμως οι κανόνες σχετικά με τις γλώσσες δεν είναι εντελώς σαφείς, γι’ αυτό και απείχα.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Η δημιουργία ενιαίας ευρεσιτεχνιακής προστασίας στην Κοινότητα (νυν Ευρωπαϊκή Ένωση) και η διασφάλιση αποτελεσματικής ευρεσιτεχνιακής προστασίας σε ολόκληρη την ΕΕ αντιπροσωπεύει ένα βήμα προς μεγαλύτερη ενωσιακή ανταγωνιστικότητα. Τώρα, οι εφευρέτες οι οποίοι εργάζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους σε άλλες χώρες στον κόσμο: η προστασία των εφευρέσεων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια μακρά και δαπανηρή διαδικασία. Δυστυχώς, λόγω των διαδικαστικών προκλήσεων, δεν κατορθώσαμε να θεσπίσουμε ένα ενιαίο σύστημα σε ολόκληρη την ΕΕ. Παρά ταύτα, συγχαίρω τα κράτη μέλη τα οποία αποφάσισαν να ξεκινήσουν τη διαδικασία συνεργασίας στον τομέα της ευρεσιτεχνιακής προστασίας (είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που συμπεριλαμβάνεται και η Λιθουανία σε αυτά τα κράτη μέλη), και υπερψηφίζω την έγκριση αυτής της συνεργασίας.

  Tiziano Motti (PPE), γραπτώς. – (IT) Καταψήφισα τη θέσπιση τρίγλωσσου συστήματος στους κανονισμούς για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Η μετάφραση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αποκλειστικά στην αγγλική, γαλλική και γερμανική θα προξενούσε σοβαρή ζημιά στις ιταλικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα επιβαρύνονταν με εξαιρετικά υψηλές δαπάνες για την τεχνική μετάφραση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που καταθέτουν. Η κοινοβουλευτική ομάδα μου μας παρότρυνε να υπερψηφίσουμε, αλλά δεν θεωρώ ότι μπορώ να εγκρίνω νομοθεσία για την οποία πιστεύω ότι είναι επιζήμια για τα συμφέροντα της χώρας μου και των πολιτών της, ιδιαίτερα δε όλων των ιταλικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των καταναλωτών μας. Είναι προφανές ότι το αυξημένο κόστος για τις επιχειρήσεις θα προκαλούσε με τη σειρά του υψηλότερο κόστος προϊόντων εις βάρος των καταναλωτών. Η ενισχυμένη συνεργασία θα πρέπει να παραμείνει ένας μηχανισμός ο οποίος θα χρησιμοποιείται σε εξαιρετικές περιστάσεις και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για να αποκλείει κράτη μέλη που είναι διατεθειμένα να διαπραγματευθούν, όπως η Ιταλία και η Ισπανία. Στηρίζω την ιταλική πρόταση να συντάσσονται τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στη γλώσσα της χώρας του εφευρέτη και να παρέχεται και αγγλική μετάφραση. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να διαφυλάξουμε τη γλωσσική ανεξαρτησία μας και τα συμφέροντα της χώρας μας. Πράγματι, η ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ δέκα ή δώδεκα χωρών επί αυτού του ζητήματος ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει στρέβλωση των όρων του θεμιτού ανταγωνισμού, προς όφελος των χωρών οι οποίες συμμετέχουν.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με αυτό το ψήφισμα σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για την παροχή εξουσιοδότησης για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Δεδομένης της ισχύουσας κατάστασης όπου είναι πολύ δύσκολο και δαπανηρό να εκδοθεί ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, συμφωνώ με την πρόταση να εφαρμοστεί η διαδικασία συνεργασίας και να επιτραπεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη να θεσπίσουν ένα ενιαίο ευρεσιτεχνιακό σύστημα.

Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να επιλύσουμε το ζήτημα του γλωσσικού καθεστώτος, το οποίο θα μειώσει το κόστος έκδοσης ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας για τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται εντός της ΕΕ. Επιπλέον, η ευρεσιτεχνιακή προστασία η οποία λειτουργεί αποτελεσματικά θα απλοποιήσει τις διαδικασίες διακανονισμού διαφορών και θα μειώσει τη διοικητική επιβάρυνση.

Χαίρομαι που πολλά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμβάλλουν στην πρωτοβουλία για τη θέσπιση ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας, και ελπίζω ότι οι υπόλοιπες χώρες θα βοηθήσουν επίσης να επιτευχθεί αυτός ο στόχος της θέσπισης ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας για να βελτιωθούν οι συνθήκες οικονομικής ελευθέρωσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο η ενισχυμένη συνεργασία θα διευκολύνει την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς με την εξάλειψη των εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Υπερψήφισα τη σύσταση σχετικά με την παροχή εξουσιοδότησης για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Το μέλλον της Ευρώπης αλλά και η ελπίδα για την ανασύνταξη των εθνικών οικονομιών και του παραγωγικού ιστού των χωρών, όπως η Ελλάδα, που σήμερα πλήττονται από την κρίση, περνάει μέσα από την καινοτομία. Η νομική κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων εκείνων που στοχεύουν στη σύλληψη και υλοποίηση καινοτόμων ιδεών και προϊόντων είναι επομένως οικονομικά επιβεβλημένη και κοινωνικά δίκαιη.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Είμαι υπέρ του ευρωπαϊκού συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, αλλά, κατόπιν σκέψης, και για γλωσσικούς λόγους, απείχα από την ψηφοφορία επί της παρούσας έκθεσης. Θα είχα πράγματι υπερψηφίσει τη σύσταση αν επρόκειτο να χρησιμοποιείται μόνο η Αγγλική, δεδομένου ότι σήμερα αυτή λειτουργεί ως κοινή γλώσσα επικοινωνίας. Απείχα για τρεις θεμελιώδους λόγους: πρώτον, επειδή η θέσπιση συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας με την υποχρεωτική μετάφραση εκάστου φακέλου στις 23 επίσημες γλώσσες θα ήταν δαπανηρή, αργή και θα δημιουργούσε σοβαρό ανταγωνιστικό μειονέκτημα· δεύτερον, επειδή στην πράξη, η αγγλική γλώσσα χρησιμοποιείται ευρέως σήμερα ως κοινή γλώσσα επικοινωνίας· και, τρίτον, επειδή σε κάθε περίπτωση το 90% των αιτήσεων για έκδοση διπλώματος ευρεσιτεχνίας είναι στην αγγλική γλώσσα. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τη συμπερίληψη σε αυτήν τη διαδικασία της γαλλικής και της γερμανικής γλώσσας εις βάρος των ευρύτερα ομιλούμενων γλωσσών όπως η πορτογαλική ή η ισπανική (ωσάν να υπήρχαν γλώσσες στην ΕΕ με διαφορετικό καθεστώς ισοτιμίας, ιδέα την οποία απορρίπτω). Συνεπώς, απείχα, με την πεποίθηση ότι χρειάζεται να σημειωθεί πρόοδος σχετικά με ένα ευρωπαϊκό σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, αλλά ότι η λύση θα ήταν να χρησιμοποιείται μία μόνο γλώσσα: η αγγλική.

  Miguel Portas (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Απείχα από την ψηφοφορία επειδή, παρότι πιστεύω ότι είναι ουσιώδες να βελτιωθεί το σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στην Ευρώπη, ειδικότερα με τη δημιουργία ενιαίου συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και ενωσιακού δικαστηρίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, η οποία θα καθιστούσε δυνατή την υπέρβαση προβλημάτων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που προκαλούνται από τον τωρινό κατακερματισμό στο υφιστάμενο σύστημα, το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλές δαπάνες και υπερβολική περιπλοκότητα, κατανοώ επίσης τις επιφυλάξεις τις οποίες ορισμένες χώρες έχουν εκφράσει όσον αφορά τις μεταφραστικές ρυθμίσεις για το ενωσιακό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Συνεπώς, δεν αντιτίθεμαι στην έναρξη ενισχυμένης συνεργασίας σε αυτόν τον τομέα, αν και πιστεύω ότι δεν είναι η πλέον επιθυμητή και οριστική λύση στο πρόβλημα.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Η απουσία ενιαίας ενωσιακής ευρεσιτεχνιακής προστασίας σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει τις ευρωπαϊκές εταιρείες σε σαφή θέση ανταγωνιστικού μειονεκτήματος σε σύγκριση με τις αμερικανικές ή τις ιαπωνικές ομολόγους τους. Το κόστος έκδοσης διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην Ευρώπη είναι σχεδόν δέκα φορές υψηλότερο από το κόστος έκδοσης διπλώματος ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, κόστος το οποίο ουσιαστικά οφείλεται στα έξοδα για τη μετάφραση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στη γλώσσα των διαφόρων χωρών της ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο, για να γίνει ανταγωνιστικότερη η πορτογαλική και η ευρωπαϊκή βιομηχανία, θεωρώ κρίσιμης σημασίας την πραγματοποίηση προόδου προς την κατεύθυνση της θέσπισης ενιαίου συστήματος ευρεσιτεχνιακής προστασίας το οποίο θα είναι λιγότερο επαχθές και περίπλοκο, και το οποίο θα μπορεί να λειτουργεί ως κίνητρο για την καινοτομία και για την επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη στην Πορτογαλία και την ΕΕ. Γι’ αυτό υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα. Παρά ταύτα, δεν μπορώ να μην εκφράσω τη λύπη μου για την επιλογή σχετικά με το γλωσσικό καθεστώς. Ειλικρινά, πιστεύω ότι υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα κατά της τρέχουσας τρίγλωσσης λύσης, με τη χρήση της αγγλικής, της γερμανικής και της γαλλικής· συνεπώς, πιστεύω ότι θα ήταν προτιμητέο με κάθε τρόπο να είχαμε επιλέξει το καθεστώς της χρήσης μόνο της αγγλικής γλώσσας.

  Evelyn Regner (S&D), γραπτώς. – (DE) Σήμερα, υπερψήφισα τη θέσπιση ενισχυμένης συνεργασίας όσον αφορά την ενιαία προστασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, επειδή πιστεύω ότι το αδιέξοδο στο Συμβούλιο ως αποτέλεσμα των γλωσσικών ρυθμίσεων είναι αδικαιολόγητο. Κατά τη γνώμη μου, είναι, φυσικά, σημαντικό να διεξαχθεί συζήτηση. Κατά την άποψή μου, η ψήφος υπέρ δεν σημαίνει ότι συμφωνώ απόλυτα με το περιεχόμενο των αρχικών προτάσεων της Επιτροπής. Θα δώσουμε προτεραιότητα σε αυτό το ζήτημα στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων και θα καταθέσουμε οπωσδήποτε τροπολογίες με μεγάλο αριθμό βελτιώσεων. Θα ήθελα να εξηγήσω ότι όσοι πιστεύουν πως η σημερινή ψηφοφορία θα έχει ως αποτέλεσμα το Κοινοβούλιο να απολέσει τα δικαιώματά του κάνουν λάθος. Η νομοθετική διαδικασία είναι μόνο η αρχή. Ψηφίζοντας σήμερα, το Κοινοβούλιο έδωσε απλώς την άδεια σε μια ομάδα κρατών μελών να αρχίσει τη διαδικασία ενισχυμένης διαδικασίας, διαδικασία η οποία κατέστη δυνατή μόνο με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η υπόλοιπη διαδικασία θα αφορά α) τη διαβούλευση με το Κοινοβούλιο σχετικά με τις γλωσσικές ρυθμίσεις (η απόφαση σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να ληφθεί από το Συμβούλιο), β) τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στην απόφαση σχετικά με το περιεχόμενο του κανονισμού για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στο πλαίσιο της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας, γ) τη συγκατάθεση του Κοινοβουλίου για τη δικαιοδοσία για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Δεν θα υπάρξει αλλαγή σε οιαδήποτε από αυτές τις ευκαιρίες όσον αφορά τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στη διαδικασία. Ακόμη και εκείνοι οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι οποίοι προέρχονται από κράτη μέλη που δεν συμμετέχουν στην ενισχυμένη συνεργασία δεν θα απολέσουν το δικαίωμά τους να ψηφίζουν κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης διαδικασίας, επειδή είναι ευρωπαίοι και όχι εθνικοί εκπρόσωποι.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η βελγική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε απολύτως επιτυχής. Μεταξύ των πολλών πραγμάτων τα οποία πέτυχε είναι η συμφωνία για το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, ένας κανονισμός ο οποίος είναι επιτακτικός για να δοθεί ώθηση στην καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα στην Ευρώπη. Οι Φιλελεύθεροι Ευρωπαίοι επιθυμούσαν αυτό το είδος εναρμόνισης της νομικής προστασίας επί σχεδόν 15 έτη. Αυτό θα θέσει τέλος στη σπατάλη χρημάτων, τα οποία εκτιμώνται σε σχεδόν 400.000 ευρώ ετησίως, σπατάλη η οποία είναι αποτέλεσμα της συνύπαρξης εθνικών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Επιπλέον, το γεγονός ότι δώδεκα κράτη μέλη (η Δανία, η Εσθονία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, οι Κάτω Χώρες, η Πολωνία, η Σλοβενία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο) χρησιμοποιούν τη διαδικασία της ενισχυμένης συνεργασίας είναι πολύ θετικό, αν αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να τεθεί τέλος στο αδιέξοδο σε αυτό το ζήτημα. Η Συνθήκη της Λισαβόνας εφαρμόζεται δίκαια για να επιτρέψει τη συνεργασία μιας «ευρωπαϊκής εμπροσθοφυλακής» εννέα κρατών μελών τουλάχιστον, όταν κάποια νομοθετική πρωτοβουλία μπλοκάρεται.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σήμερα το μεσημέρι επί της έκθεσης Lehne είναι ουσιώδης. Στέλνει ένα θετικό μήνυμα, τόσο για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, οι οποίες χρειάζεται να εξελίσσονται εντός ενός σταθερού νομικού πλαισίου, διασφαλίζοντας γι’ αυτές ισότιμους όρους ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο, όσο και για τους εφευρέτες, των οποίων η δημιουργική δραστηριότητα πρέπει να προστατεύεται καλύτερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η πολιτική ομάδα μας δεν μπορεί να συμφωνήσει να παράσχει τη συγκατάθεσή της και να ξεκινήσει μια διαδικασία, επειδή, σύμφωνα με τα λόγια των Γενικών Εισαγγελέων του Δικαστηρίου της ΕΕ: «Με την παρούσα μορφή της, η εξεταζόμενη συμφωνία για τη θέσπιση ενιαίου συστήματος επίλυσης διαφορών σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας είναι μη συμβατή με τις Συνθήκες». Η πολιτική ομάδα μας ζήτησε την αναβολή της ψηφοφορίας, καθώς η απόφαση του Δικαστηρίου σχετικά με την ανωτέρω γνώμη των Γενικών Εισαγγελέων αναμένεται ήδη στις 8 Μαρτίου και το Κοινοβούλιο θα πρέπει να γνωρίζει πλήρως τις νομικές συνέπειες της «ενισχυμένης συνεργασίας» πριν ξεκινήσει ένα τέτοιο εξαιρετικό εγχείρημα.

Οι άλλες πολιτικές ομάδες δεν στήριξαν το αίτημά μας για αναβολή. Η συγκατάθεση δεν αφορά συγκεκριμένα μέτρα εφαρμογής της ενισχυμένης συνεργασίας. Τέτοιες προτάσεις θα υποβληθούν σε μεταγενέστερο στάδιο, αν εγκριθεί η ενισχυμένη συνεργασία (ήτοι οι κανονισμοί του Συμβουλίου οι οποίοι δημιουργούν ενιαία ευρεσιτεχνιακή προστασία και μεταφραστικές συμφωνίες για το ενιαίο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας).

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Καταψήφισα αυτό το ψήφισμα επειδή πιστεύω ότι, μετά από μια μακρά διαδικασία η οποία άρχισε το 2000, είναι τώρα απαράδεκτο να μην έχει προταθεί κοινή λύση σχετικά με τη γλωσσική πτυχή των ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Επί πολλά χρόνια, η Ιταλία και η Ισπανία πιέζουν σθεναρά ώστε η αγγλική γλώσσα να αναγνωριστεί ως η μόνη επίσημη γλώσσα στον τομέα της τεχνολογίας και της επιστήμης. Αυτή η μονογλωσσική λύση θα μείωνε τις δαπάνες, ενθαρρύνοντας, κυρίως, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, δεδομένου ότι το οικονομικό μέγεθός τους σημαίνει ότι συχνά δεν μπορούν να υποστούν το υψηλό κόστος των μεταφράσεων.

Για να παρακαμφθεί η ομοφωνία την οποία ένα τέτοιο λεπτό θέμα απαιτεί, έγινε επίκληση της χρήσης της ενισχυμένης συνεργασίας (όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας) η οποία θα επέτρεπε τη λήψη αποφάσεων μόνο από το ένα τρίτο των κρατών μελών. Επί αρκετούς μήνες, η ιταλική και η ισπανική κυβέρνηση επισημαίνουν τα ασυνήθη χαρακτηριστικά αυτής της διαδικασίας η οποία, αν εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με ειδική πλειοψηφία, θα καθιστούσε το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εφαρμοστέο όχι μόνο στα κράτη τα οποία συμμετέχουν στην ενισχυμένη συνεργασία, αλλά και στις επιχειρήσεις οι οποίες ανήκουν σε άλλα κράτη μέλη.

  Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Η Ιταλία και η Ευρώπη θα υπέφεραν ως αποτέλεσμα της απόφασης για χρήση της ενισχυμένης συνεργασίας στη θέσπιση ενιαίας ευρεσιτεχνιακής προστασίας. Η εφαρμογή της διαδικασίας ενισχυμένης συνεργασίας επί αυτού του ζητήματος είναι εντελώς εσφαλμένη, επειδή εκμηδενίζει τις προσπάθειες που γίνονται για τη θέσπιση ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας το οποίο θα ίσχυε σε όλα τα κράτη μέλη.

Αμφισβητούμε επίσης την απόφαση για προσπάθεια επιβολής αυτής της ψηφοφορίας μέσω του Κοινοβουλίου χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι συνέπειες της απόφασης του Δικαστηρίου της ΕΕ όσον αφορά τη συμβατότητα του ενιαίου δικαστηρίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας με τη Συνθήκη. Η Ιταλία, μαζί με την Ισπανία, ορθώς έχει αντιταχθεί στην αναγνώριση μόνο τριών γλωσσών (αγγλική, γαλλική και γερμανική) για την κατάθεση ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αντί του σεβασμού της αρχής της ισοτιμίας όλων των γλωσσών, όπως ορίζεται στη Συνθήκη. Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται μόνο για θέμα διακρίσεων, αλλά και για πρόκληση πράγματι οικονομικής ζημίας στις επιχειρήσεις στις χώρες οι οποίες χρησιμοποιούν γλώσσες διαφορετικές από αυτές.

  Olga Sehnalová (S&D), γραπτώς. – (CS) Πιστεύω ακράδαντα ότι η ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της ευρεσιτεχνιακής προστασίας θα βοηθήσει να εξαλειφθεί ο κατακερματισμός σε αυτόν τον τομέα, να διασφαλιστούν καλύτερες συνθήκες για τις καινοτόμες επιχειρήσεις σε ολόκληρη την Ένωση, θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα της ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα και στην καλύτερη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ. Η αναμενόμενη μείωση του κόστους που συνδέεται με τη διαδικασία ευρεσιτεχνιακής προστασίας είναι επίσης σημαντική. Συνεπώς, υπερψήφισα την έκθεση.

  Csanád Szegedi (NI), γραπτώς. – (HU) Υπερψήφισα τη σύσταση, επειδή θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμη κατορθώσει να διαμορφώσουμε κοινή θέση επί του ζητήματος. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ευρώπη έχει μείνει πίσω στον παγκόσμιο ανταγωνισμό καινοτομίας. Δεν μπορεί να υπάρξει καινοτομία χωρίς ολοκληρωμένη ευρεσιτεχνιακή προστασία, όμως τα πανεπιστήμια, τα μικρότερα ερευνητικά ιδρύματα και οι εφευρέτες δεν είναι σε θέση να αναλαμβάνουν το κόστος τέτοιων διαδικασιών έκδοσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Λαμβάνοντας δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μόνο στη δική τους χώρα, ουσιαστικά παραχωρούν δωρεάν τις εφευρέσεις τους στην παγκόσμια αγορά. Η έκδοση ενωσιακού διπλώματος ευρεσιτεχνίας είναι ζωτικής σημασίας. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να υπάρχει δυνατότητα έκδοσης ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας με ενιαία εφαρμογή. Είναι απολύτως ζωτικής σημασίας να το συνειδητοποιήσουμε αυτό σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης και της δικής μου γενέτειρας, της Ουγγαρίας.

  Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Πριν από 20 και πλέον έτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε τη θέσπιση ενιαίου ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας το συντομότερο δυνατόν και υπογράμμισε την πιεστική ανάγκη για ένα τέτοιο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Επί του παρόντος, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην Ευρώπη πρέπει να εγκρίνονται σε εκάστη χώρα, και πρέπει να μεταφράζονται κάθε φορά στην οικεία εθνική γλώσσα.

Για να εγκριθεί ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μόνο στο ήμισυ των κρατών μελών της ΕΕ είναι απαραίτητο να καταβληθούν έως 20.000 ευρώ, εκ των οποίων τα 14.000 ευρώ είναι για τη μετάφραση. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, 1.850 ευρώ περίπου αρκούν. Η έλλειψη ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας θέτει εμπόδια στην ανταγωνιστικότητά μας, καθώς και στην ευρωπαϊκή καινοτομία, την έρευνα και ανάπτυξη. Γι’ αυτό η ενισχυμένη συνεργασία δικαιολογείται απόλυτα όσον αφορά αυτό το ζήτημα, το οποίο είναι θεμελιώδες για το μέλλον της ΕΕ.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η θέσπιση ευρωπαϊκού ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αποφέρει πλεονεκτήματα για όλους τους ενδιαφερόμενους χρήστες και, ειδικότερα, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εφόσον θα συμβάλει στην ανταγωνιστικότητά τους μέσω της μείωσης του κόστους. Αυτό το ζήτημα το οποίο υφίσταται επί δύο δεκαετίες απαιτεί ομόφωνες συμφωνίες στο Συμβούλιο για τον καθορισμό των γλωσσικών ρυθμίσεων που θα ισχύουν στα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε σχέση με αυτό, και έχοντας υπόψη ότι η θέσπιση ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των τομέων αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η παρούσα σύσταση αφορά τη δυνατότητα ενισχυμένης συνεργασίας σε αυτόν τον τομέα. Παρότι, σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας, ασχολούμαστε μόνο με τη συγκατάθεση του Κοινοβουλίου για τη μέθοδο λήψης αποφάσεων σε αυτόν τον τομέα, η οποία έχει την ψήφο μου, το Κοινοβούλιο θα κληθεί σύντομα να αποφανθεί επί των αμφιλεγόμενων γλωσσικών ρυθμίσεων και επί των δύο κανονισμών οι οποίοι πρόκειται να συνταχθούν σχετικά με τους κανόνες του ευρωπαϊκού συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την πρόταση απόφασης για την παροχή εξουσιοδότησης για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίας προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, καθώς πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να εγκριθούν μέτρα για τη θέσπιση ενιαίου ενωσιακού διπλώματος ευρεσιτεχνίας.

Σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε το 2011η Thomson Reuters με τίτλο «Patented in China», η Κίνα θα ξεπεράσει την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ όσον αφορά τον αριθμό διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Πράγματι, πρόθεση της Κίνας με το πρόγραμμα το οποίο ξεκίνησε το 2006 ήταν να καταστεί μια χώρα εστιασμένη στην καινοτομία, και κατόρθωσε να αυξήσει τον αριθμό διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας κατά 14,1%, 33,55% και 15,9% σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Ιαπωνία αντίστοιχα.

Στην ΕΕ, το ισχύον σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι κατακερματισμένο και απαράδεκτο όσον αφορά τις απαιτήσεις μετάφρασης. Το κόστος ενός ενωσιακού διπλώματος ευρεσιτεχνίας το οποίο αναγνωρίζεται σε 13 χώρες ανέρχεται σε 20.000 ευρώ, εκ των οποίων περίπου τα 14.000 ευρώ αφορούν μόνο το κόστος των μεταφράσεων. Αυτό καθιστά το ενωσιακό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δέκα φορές πιο δαπανηρό σε σχέση με το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ. Πιστεύω ότι η παροχή εξουσιοδότησης για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της θέσπισης ενιαίων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός ενιαίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας το οποίο θα είναι ελκυστικό για τους χρήστες του ευρωπαϊκού συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, θα προσφέρει προστασία της διανοητικής ιδιοκτησίας σε ολόκληρη την ΕΕ και θα εξαλείψει το κόστος και τις περιπλοκές με στόχο την ενθάρρυνση της έρευνας, της ανάπτυξης και των καινοτόμων ΜΜΕ.

Έκθεση: Ivo Belet (A7-0001/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Έχοντας υπόψη ότι η Συμβουλευτική Ομάδα Εργασίας των Νομικών Υπηρεσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής κατέληξε, στη γνωμοδότησή της, στο συμπέρασμα ότι η σχετική πρόταση δεν περιέχει ουσιώδεις αλλαγές πέρα από αυτές που προσδιορίζονται ως τοιαύτες στην πρόταση και ότι, όσον αφορά την κωδικοποίηση αμετάβλητων διατάξεων των προηγούμενων πράξεων μαζί με τις περιληφθείσες τροπολογίες, η πρόταση περιέχει μια απλή κωδικοποίηση των υφιστάμενων πράξεων χωρίς σημαντικές μεταβολές, εγκρίνω την παρούσα έκθεση. Συμφωνώ με την απαίτηση διασφάλισης υψηλού επιπέδου προστασίας της υγείας των ευρωπαίων πολιτών στην περίπτωση ραδιενεργού μόλυνσης και με τη δημοκρατική νομιμότητα κατά την έγκριση της παρούσας οδηγίας, δεδομένου ότι η νομική βάση πρέπει να προσαρμοστεί στη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτό το σημαντικό ψήφισμα σχετικά με τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές λόγω πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες. Όλοι θυμόμαστε την τραγωδία του Τσερνομπίλ της 26ης Απριλίου 1986, όταν σημαντικές ποσότητες ραδιενεργών υλικών ελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα, μολύνοντας έτσι τρόφιμα (δημητριακά, λαχανικά, σαρκώδεις καρποί και μανιτάρια) και ζωοτροφές σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, και υπήρξε μεγάλος κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία. Μολύνθηκαν επίσης εκτάσεις από ραδιενεργές αποθέσεις με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ραδιενέργεια στα τρόφιμα των δασικών και αγροτικών προϊόντων από τις περιοχές που επλήγησαν. Το υψηλό επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης υγείας είναι ένας από τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Συνεπώς, χρειάζεται επειγόντως να δημιουργήσουμε ένα σύστημα που θα επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά από πυρηνικό ατύχημα ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες ο οποίος έχει οδηγήσει ή είναι πιθανό να οδηγήσει σε σημαντική ραδιενεργή μόλυνση τροφίμων και ζωοτροφών, να ορίζει επιτρεπτά επίπεδα ραδιενεργού μόλυνσης για να διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο προστασίας της δημόσιας υγείας. Όλοι οι πολίτες της ΕΕ πρέπει να έχουν τη μέγιστη δυνατή προστασία στην περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος ή εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να είναι έτοιμη να αντιδράσει γρήγορα. Για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές πρέπει να εφαρμόζονται προκαθορισμένα μέγιστα επίπεδα ραδιενεργού μόλυνσης.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Αυτή η έκθεση καθορίζει τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές λόγω πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες. Συμφωνώ ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο σε καταστάσεις οι οποίες έχουν άμεσο αντίκτυπο στην υγεία του κοινού. Πιστεύω επίσης ότι, σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος ή εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να διαδραματίζει εποπτικό ρόλο, κηρύσσοντας κατάσταση έκτακτης ανάγκης και εγκρίνοντας καταλόγους βασικών τροφίμων και ζωοτροφών. Τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρούν σύστημα επίσημων ελέγχων γι’ αυτά τα προϊόντα και να ενημερώνει το κοινό σχετικά με τυχόν κινδύνους. Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, η οποία εγγυάται την ασφάλεια των τροφίμων των ευρωπαίων πολιτών σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος ή εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Το υψηλό επίπεδο ασφάλειας της ανθρώπινης υγείας είναι ένας από τους στόχους τους οποίους πρέπει να πετύχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς αυτό καθορίζει την πολιτική της. Οι κανονισμοί της ΕΕ οι οποίοι καθορίζουν τα επίπεδα ραδιενεργού μόλυνσης σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες παραμένουν αμετάβλητοι από το 1990, και συνεπώς είναι απαραίτητο να επανεξετάσουμε και να επικαιροποιήσουμε αυτές τις διατάξεις. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ολοκληρωμένο σύστημα το οποίο θα επιτρέπει στην Ένωση, μετά από ένα πυρηνικό ατύχημα ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες που είναι πιθανό να οδηγήσει σε σημαντική ραδιενεργό μόλυνση των τροφίμων και των ζωοτροφών, να καθορίζει τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενεργού μόλυνσης για να διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο προστασίας της δημόσιας υγείας. Συμφωνώ ότι τα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενεργού μόλυνσης πρέπει να επανεξετάζονται σε τακτά διαστήματα για να λαμβάνουν υπόψη τις τελευταίες διεθνείς επιστημονικές εξελίξεις και τις επιστημονικές συστάσεις και να αποφεύγονται οι υφιστάμενες αποκλίσεις στην κανονιστική πρακτική.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση η οποία προτείνει να οριστεί η διαδικασία για τον καθορισμό των μέγιστων επιτρεπτών επιπέδων ραδιενεργού μόλυνσης των τροφίμων και των ζωοτροφών τα οποία μπορούν να διατίθενται στην αγορά μετά από πυρηνικό ατύχημα ή τυχόν άλλη περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες που είναι πιθανό να οδηγήσει ή έχει οδηγήσει σε σημαντική ραδιενεργό μόλυνση τροφίμων ή ζωοτροφών. Ταυτόχρονα, τα Παραρτήματα I και III καθορίζουν τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές. Παρότι αυτή η πρόταση εκπονείται με βάση την τεχνική της αναδιατύπωσης, πιστεύω ότι πρέπει να τροποποιήσουμε ουσιαστικά την πρόταση πέραν της μοναδικής γκρίζας περιοχής που εντοπίζεται, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια δικαίου και η συνεκτικότητα του κειμένου. Είναι απαραίτητο να εξορθολογιστεί η διαδικασία σε περιπτώσεις εκτάκτου πυρηνικού κινδύνου αναθέτοντας σαφή εποπτικό ρόλο στην Επιτροπή και αποσαφηνίζοντας το καθεστώς των πράξεών της (έγκριση, αναθεώρηση). Επιπλέον, πρέπει να προσπαθήσουμε να εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα των πολιτών με καλύτερη διαχείριση της κατάστασης μετά την εκδήλωση ατυχήματος. Πρέπει να διασφαλίσουμε την ασφάλεια δικαίου ολόκληρης της πρότασης μέσω της ευθυγράμμισης των παρωχημένων διαδικασιών –διαδικασίες «επιτροπολογίας» στο πεδίο της Συνθήκης Ευρατόμ που εγκρίνονται κατ’ αναλογία– τις οποίες προτίθεται να κωδικοποιήσει η παρούσα πρόταση, με τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τρεις κανονισμοί σχετικά με θέματα ραδιενέργειας που τροποποιούνται από την εν λόγω έκθεση θεσπίστηκαν στον απόηχο του Τσερνομπίλ, εδώ και 20 περίπου χρόνια, θεωρώ ότι η έκθεση Belet, όπως ψηφίστηκε, αποτελεί μια πρώτη προσπάθεια καλύτερης προσέγγισης αλλά και επικαιροποίησης του προβλήματος της ραδιενεργού μόλυνσης τροφίμων και εδαφών. Αν και κρίνω θετικά την αλλαγή της νομικής βάσης και την ενίσχυση του ρόλου του Ευρωκοινοβουλίου, ώστε να εξασφαλίζεται μεγαλύτερη διαφάνεια στη νομοθεσία και ευρύτερη προστασία των πολιτών, πιστεύω ότι η έκθεση είναι ανεπαρκής και αρκετά βήματα μακριά από την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Τροποποιεί αυτά που ήδη έχουν συμφωνηθεί και ρυθμίζει απλώς τις συνέπειες και όχι την πηγή του προβλήματος. Επιπλέον, αφήνει τα ανώτατα όρια της ραδιενεργού μόλυνσης εξαιρετικά υψηλά, με αποτέλεσμα να απομακρύνεται σημαντικά από τον στόχο της προστασίας της δημόσιας υγείας. Για όλους τους παραπάνω λόγους ψήφισα αποχή κατά την τελική ψηφοφορία.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Πιστεύω ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι υπεύθυνα για τον έλεγχο της συμμόρφωσης με τα επίπεδα τα οποία καθορίζονται για την προστασία από τη ραδιενέργεια σε αυτόν τον κανονισμό, ειδικότερα μέσω της επίβλεψης των προτύπων ασφάλειας τόσο των τροφίμων όσο και των ζωοτροφών, καθώς και μέσω της παρακολούθησης των περιβαλλοντικών παραμέτρων. Στηρίζω την ιδέα της δημιουργίας ενός συστήματος το οποίο θα επιτρέπει στην ΕΕ να καθορίζει τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας για να διασφαλίζει υψηλό επίπεδο προστασίας για τη δημόσια υγεία, μετά από πυρηνικό ατύχημα ή άλλη περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με τη ραδιενέργεια στα τρόφιμα, στόχος της οποίας είναι να καθορίσει τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές λόγω πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες. Συνεπώς, ο βασικός στόχος του κανονισμού είναι η προστασία της δημόσιας υγείας και, κατά συνέπεια, η νομική βάση πρέπει να είναι το άρθρο 168 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα πρόταση αποσκοπεί να διασφαλίσει υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας των ευρωπαίων πολιτών σε περίπτωση ραδιενεργού μόλυνσης, καθώς και να προσδώσει δημοκρατική νομιμότητα στην έγκριση του παρόντος κανονισμού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νομική βάση του πρέπει να προσαρμοστεί στη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας, προκειμένου να επιτραπεί στο Κοινοβούλιο να διαδραματίσει ρόλο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με έναν κανονισμό ο οποίος δυνητικά επηρεάζει τη δημόσια υγεία. Ουσιαστικά, αυτή η πρόταση συνίσταται στην κωδικοποίηση των αμετάβλητων διατάξεων των τριών κανονισμών που εγκρίθηκαν μεταξύ 1987 και 1990 για τη θέσπιση των επιτρεπτών επιπέδων ραδιενέργειας σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Άπαντες έχουν δικαίωμα στην υγιεινή διατροφή. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο δικαίωμα και αναγκαία συνθήκη για να αποκτήσουμε την ποιότητα ζωής στην οποία όλοι αποβλέπουμε και την οποία αντικατοπτρίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας.

Μετά την καταστροφή του Τσερνομπίλ (1986), το ζήτημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος από ραδιενέργεια προσέλαβε μεγάλη σημασία και αιτιολόγησε την έγκριση τριών κανονισμών μεταξύ 1987 και 1990, οι οποίοι καθορίζουν τα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες ή πυρηνικού ατυχήματος, δεδομένου ότι αυτές οι συνέπειες είναι μακροχρόνιες και, πολύ συχνά, μπορεί να είναι έμμεσες (μόλυνση δασικών εκτάσεων).

Παρότι η πρόταση βασικά συνεπάγεται την κωδικοποίηση των αμετάβλητων διατάξεων των κανονισμών που αναφέρονται ανωτέρω, υπερψηφίζω αυτήν την έκθεση σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου (Ευρατόμ), επειδή η εγγυημένη διατήρηση υψηλών επιπέδων προστασίας για την υγεία των ευρωπαίων πολιτών βρίσκεται σε κίνδυνο.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτή η πρόταση ουσιαστικά συνίσταται στην κωδικοποίηση των αμετάβλητων διατάξεων τριών κανονισμών οι οποίοι εγκρίθηκαν μεταξύ 1987 και 1990 και καθορίζουν τα επιτρεπτά όρια ραδιενέργειας σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες. Ωστόσο, η προσθήκη νέας αιτιολογικής σκέψης η οποία αιτιολογεί την ανάγκη ενός υφιστάμενου άρθρου, που προβλέπει εκτελεστικές εξουσίες για το Συμβούλιο, συνεπάγεται σημαντική αλλαγή η οποία δικαιολογεί τη χρήση της τεχνικής της αναδιατύπωσης.

Το περιεχόμενο του κανονισμού συνίσταται σε μηχανισμό δύο επιπέδων παρέμβασης σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες ή πυρηνικό ατύχημα, όπως προτείνεται από την Επιτροπή:

– άμεση έγκριση από την Επιτροπή ειδικού κανονισμού που θα εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση, σε καθορισμένη περιοχή και για περιορισμένη περίοδο ισχύος, τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα μόλυνσης που προβλέπονται στα παραρτήματα I και III της πρότασης·

– εντός ενός μηνός από την έγκρισή του, πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο για προσαρμογή ή επιβεβαίωση του εν λόγω ειδικού κανονισμού.

Όπως φάνηκε στη συζήτηση στην ίδια την επιτροπή ειδικών και στις εναλλακτικές προτάσεις τις οποίες αυτή παρουσιάζει, εδώ διεξάγεται αγώνας εξουσίας μεταξύ της Επιτροπής και του Συμβουλίου. Ωστόσο, ο πρωταρχικός στόχος θα πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολιτών με καλύτερη διαχείριση της κατάστασης μετά την εκδήλωση ατυχήματος, με σεβασμό στις αρμοδιότητες των πληττόμενων κρατών μελών. Συνεπώς, η τελική ψήφος μας ήταν ψήφος αποχής.

  Vicky Ford (ECR), γραπτώς. – (EN) Οι βουλευτές της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών στήριξαν αυτήν την έκθεση, καθώς πιστεύαμε ότι η νομική βάση αυτής της νομοθεσίας πρέπει να αλλάξει από το «άρθρο 31 ΕΚΑΕ» στο «άρθρο 168 ΣΛΕΕ». Βάσει του αρχικού κανονισμού, το άρθρο 31 ΕΚΑΕ (το οποίο εστιάζεται στην ομάδα ατόμων τα οποία θα μπορούσαν να εκτεθούν σε ραδιενεργή μόλυνση) θεωρείτο η καταλληλότερη νομική βάση, καθώς το άρθρο 168 ΣΛΕΕ (το οποίο διέπει τη δημόσια υγεία) δεν υπήρχε. Αν το άρθρο 168 ΣΛΕΕ ήταν η νομική βάση του συγκεκριμένου κανονισμού, τότε αυτό θα σήμαινε αλλαγή από τη διαβούλευση στη συνήθη νομοθετική διαδικασία και η πρόταση θα υπόκειτο τότε σε πλήρη έλεγχο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και, το σημαντικότερο, πλήρη εκτίμηση των επιπτώσεων, περιλαμβανομένης της διαβούλευσης με τους παραγωγούς τροφίμων και τους καταναλωτές. Ενώ θα μπορούσαν να υπάρχουν ορισμένες πτυχές της έκθεσης που ενέκρινε το Κοινοβούλιο τις οποίες οι βουλευτές της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών δεν στηρίζουν, πιστεύουμε ακράδαντα ότι η νομική βάση αυτού του κανονισμού πρέπει να αλλάξει για να συμπεριληφθεί πλήρως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στη νομοθετική διαδικασία και, επιπλέον, ότι θα πρέπει να συνοδεύεται από ενδελεχή εκτίμηση των επιπτώσεων. Συνεπώς, η Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών υπερψήφισε αυτήν την έκθεση.

  Adam Gierek (S&D), γραπτώς. – (PL) Οι κανονισμοί τους οποίους ετοιμάσαμε σήμερα έχουν τεράστια οικονομική σημασία για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ενιαία αγορά της. Η καταστροφή του Τσερνομπίλ μάς έδειξε ότι ο γραμμικός υπολογισμός του κινδύνου που σχετίζεται με ακτινοβολία έχει ως αποτέλεσμα άσκοπες οικονομικές ζημίες. Στη Λευκορωσία και την Ουκρανία, περιοχές που ισοδυναμούν με το μέγεθος πολλών χωρών εκκενώθηκαν. Οι Λευκορώσοι τώρα επιστρέφουν σε αυτές τις περιοχές, όπου τα επίπεδα ραδιενέργειας είναι ίδια με αυτά που μετρώνται στο κέντρο της Βαρσοβίας, όσο απίστευτο και αν φαίνεται. Εν τω μεταξύ, ορισμένα από τα «θύματα του Τσερνομπίλ», περίπου οκτώ εκατομμύρια Ουκρανοί που έλαβαν επιδόματα τα οποία, σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ χαμηλά για να ζήσουν με αυτά, δεν εξετάζουν το ενδεχόμενο να επιστρέψουν από φόβο μήπως χάσουν αυτήν την πενιχρή αποζημίωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να εξαγάγει συμπεράσματα από αυτήν την εμπειρία, που είναι ζωτικής σημασίας.

Μετά την καταστροφή η επανεγκατάσταση κατοίκων στην πρώην ΕΣΣΔ ήταν εύκολη, και αυτή έγινε αποτελεσματικά. Σήμερα είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο στις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Ευρώπης. Σε ποιον θα ανατεθεί η αρμοδιότητα για ένα τέτοιο έργο; Οικονομική αποζημίωση πρέπει να χορηγηθεί ιδιαίτερα στους γεωργούς, οι οποίοι ενδέχεται να χάσουν όχι μόνο τη σοδειά τους, αλλά επίσης τη δυνατότητα να καλλιεργήσουν οιοδήποτε είδος για πολλά χρόνια. Το ίδιο ισχύει για τα δάση, αν και σε μικρότερο βαθμό. Είναι ευρέως γνωστό ότι ο ρυπαίνων πρέπει να πληρώνει, αλλά πώς θα αποφασίσουμε ποιος είναι υπεύθυνος και ποιος πρέπει να πληρώσει αν πληγούμε από πυρηνικά κατάλοιπα που προέρχονται από τρίτες χώρες; Ποιος θα ασχοληθεί με αυτό; Η ΕΕ φυσικά. Συνεπώς, υπερψήφισα την έγκριση της έκθεσης.

  Catherine Grèze (Verts/ALE), γραπτώς. – (FR) Σχετικά με την έκθεση Belet, η οποία ζητεί, ειδικότερα, να γίνει το Κοινοβούλιο συννομοθέτης για την προστασία της υγείας σε περίπτωση ραδιενέργειας στα τρόφιμα, δεν θα μπορούσα να υπερψηφίσω μια έκθεση η οποία δεν απορρίπτει σθεναρά τις τωρινές δόσεις τις οποίες προτείνει η Επιτροπή. Τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα τα οποία προτείνει η Επιτροπή και ισχύουν από το 1987 είναι πάρα πολύ υψηλά. Μελέτες δείχνουν ότι ακόμη και με χαμηλές δόσεις τα παιδιά υποφέρουν από σοβαρά καρδιαγγειακά και ενδοκρινολογικά προβλήματα. Οι προτεινόμενες μέγιστες δόσεις θα προκαλούσαν απαράδεκτη αύξηση του αριθμού κρουσμάτων καρκίνου. Επιπλέον, δεδομένου ότι δεν έχει θεσπιστεί μηχανισμός για την αποζημίωση των γεωργών σε περίπτωση ραδιενεργού μόλυνσης η οποία υπερβαίνει τα επιτρεπτά όρια, η Επιτροπή πρέπει οπωσδήποτε να προτείνει μηχανισμό αποζημίωσης σύμφωνα με την αρχή ο «ρυπαίνων πληρώνει».

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το Κοινοβούλιο σήμερα ψήφισε υπέρ της αλλαγής στη νομική βάση για τη νομοθεσία σχετικά με τη ραδιενέργεια στα τρόφιμα. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα και πολύ ορθά το Κοινοβούλιο πρέπει να έχει εξουσίες συναπόφασης.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτό το σημαντικό έγγραφο σχετικά με τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές λόγω πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να καθοριστούν τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα που θα ισχύουν για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές, προκειμένου να διασφαλισθεί υψηλό επίπεδο προστασίας της δημόσιας υγείας και να αποφευχθεί επανάληψη της καταστροφής του Τσερνομπίλ, όταν τρόφιμα (δημητριακά, λαχανικά, σαρκώδεις καρποί, μανιτάρια κ.λπ.) και ζωοτροφές, καθώς και αγροί, μολύνθηκαν από ραδιενεργές αποθέσεις, γεγονός το οποίο αύξησε τη ραδιενέργεια στα δάση και τα γεωργικά τρόφιμα από τις πληγείσες περιοχές. Πρέπει να θεσπίσουμε έναν μηχανισμό για να διασφαλίσουμε επαρκώς και αποτελεσματικά την ασφάλεια σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος ή ατυχήματος από ακτινοβολίες. Το υψηλό επίπεδο προστασίας της δημόσιας υγείας είναι ένας από τους βασικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η μόλυνση από ραδιενέργεια είναι επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, και ο ρόλος μας ως βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να διασφαλίσουμε ότι τα τρόφιμα τα οποία προμηθεύονται οι καταναλωτές είναι ασφαλή και υγιεινά. Συνεπώς, θα πρέπει να κάνουμε τις απαραίτητες προετοιμασίες για να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε αρκετά γρήγορα και αποτελεσματικά σε περίπτωση κινδύνου, ενώ, ταυτόχρονα, να επικαιροποιούμε συνεχώς τους κανονισμούς και να τους προσαρμόζουμε στην παρούσα κατάσταση και την πρόοδο της τεχνολογίας. Οι διαδικασίες πρέπει να απλοποιηθούν και οι αρμοδιότητες να μεταβιβαστούν στα κράτη μέλη, τα οποία θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις αποτελεσματικά. Σε αυτήν την περίπτωση, θα ήταν εξαιρετικά σημαντικό να καθοριστούν όρια για τη συγκέντρωση ραδιενεργών ουσιών, για την ασφάλεια της κοινωνίας και του φυσικού περιβάλλοντος.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες, είναι ουσιώδες να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα. Τα προληπτικά μέτρα και η βοήθεια για όσους πλήττονται είναι σημαντικά. Οι πληρωμές αποζημίωσης για τους γεωργούς είναι ζωτικής σημασίας για να βοηθηθούν οι παραγωγοί γεωργικών προϊόντων οι οποίοι έχουν υποστεί ζημίες χωρίς δική τους υπαιτιότητα. Οι γεωργοί σε ένα κράτος μέλος οι οποίοι πλήττονται από μόλυνση από ατύχημα αυτού του είδους που συνέβη σε άλλο κράτος μέλος πρέπει και αυτοί να αποζημιώνονται επίσης. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε οι συνέπειες από πυρηνικά ατυχήματα να θέτουν σε κίνδυνο τα μέσα βιοπορισμού των γεωργών. Στηρίζω την έκθεση Belet, επειδή πρέπει να εγγυόμαστε την προστασία των γεωργών από ζημίες που προξενούνται από τρίτους.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Αυτή η έκθεση και οι οικολογικές καταστροφές τις οποίες ισχυρίζεται ότι διαχειρίζεται μάς υπενθυμίζουν πόσο επείγει η εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας. Ωστόσο, στην έκθεση, δεν γίνεται καθόλου λόγος για εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας. Αυτό είναι ένα από τα αδύνατα σημεία αυτής της έκθεσης. Θα άξιζε τον κόπο να είχε εγκριθεί η τροπολογία. Επιπλέον, η έκθεση στοχεύει στο να παράσχει στην Επιτροπή κάθε εξουσία που είναι απαραίτητη για να θεσπίζει τα μέτρα ασφάλειας τα οποία απαιτούνται σε περίπτωση πυρηνικής καταστροφής. Καθιστά απλώς προαιρετική τη δυνατότητα των ηγετών των κρατών μελών να αναλαμβάνουν δράση σε αυτό το ζήτημα, παρότι αυτοί είναι οι εκλεγμένοι από τον λαό. Είναι αδιανόητο να εκχωρείται εξουσία με αυτόν τον τρόπο στην ανεύθυνη Επιτροπή, ειδικά όσον αφορά τη δημόσια υγεία. Καταψηφίζω την έκθεση.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο προτεινόμενος κανονισμός θεσπίζει τη διαδικασία καθορισμού των μέγιστων επιτρεπτών επιπέδων ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές που μπορούν να διατίθενται στην αγορά κατόπιν πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες, ο οποίος μπορεί να προξενήσει ή έχει προξενήσει σημαντική ραδιενεργή μόλυνση στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές. Έχω τη γνώμη ότι πρέπει να παραμένουμε σε επαγρύπνηση και να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε έκτακτη κατάσταση η οποία μπορεί να προκύψει στην Ευρώπη. Οιαδήποτε προσπάθεια να δοθεί η δυνατότητα στους ισχύοντες κανονισμούς να χρησιμοποιηθούν με μεγαλύτερη ταχύτητα και ευελιξία θα δημιουργήσει προστιθέμενη αξία για ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Για ορισμένα τρόφιμα η μόλυνση από ραδιενέργεια μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα για αρκετά χρόνια. Η δυσκολία προκύπτει όταν μολυσμένα τρόφιμα, όπως άγρια προϊόντα που προέρχονται από δάση σε περιοχές οι οποίες έχουν εκτεθεί σε ραδιενέργεια για αιώνες, δεν καταναλώνονται μόνο τοπικά, αλλά πωλούνται επίσης σε περιοχές κατά τα άλλα μη μολυσμένες, όπου πιστεύεται ότι είναι ακίνδυνα. Το τρέχον επίπεδο γνώσεών μας δείχνει ότι δεν υπάρχουν επίπεδα ακτινοβολίας τα οποία μπορούν να χαρακτηριστούν ως ακίνδυνα με απόλυτο βαθμό βεβαιότητας. Η έρευνα όσον αφορά τα αίτια ενός ευρέος φάσματος νέων μορφών ασθενειών, όπως οι αλλεργίες, βρίσκεται ακόμη σε εμβρυϊκό στάδιο. Παρά ταύτα, τα τρόφιμα εξακολουθούν να ακτινοβολούνται και ουδείς έχει εξετάσει το ζήτημα της πιθανής αλληλεπίδρασης με τη γενετική μηχανική. Τελικά, όλα τα όρια είναι άχρηστα αν οι έλεγχοι στα τρόφιμα σε μολυσμένες περιοχές και γύρω από αυτές δεν λειτουργούν σωστά. Όταν ψήφισα έλαβα υπόψη αυτούς τους προβληματισμούς.

  Claudio Morganti (EFD), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα, δεδομένου ότι εξορθολογίζει τη διαδικασία παρέμβασης σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου και ενισχύει τον ρόλο της Επιτροπής αναφέροντας ότι αυτή –και όχι το Συμβούλιο– είναι άμεσα υπεύθυνη για τη λήψη αποφάσεων σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος, θεσπίζοντας μέτρα τα οποία τίθενται άμεσα σε ισχύ. Η Επιτροπή θα επικουρείται από ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με αρμοδιότητες στους τομείς της υγείας και της ασφάλειας των τροφίμων.

Επιπλέον, τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα πρέπει να καθίστανται προσβάσιμα από την Επιτροπή, έτσι ώστε να αξιολογείται η σημασία τους. Τα κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για να ελαχιστοποιούν τους κινδύνους μόλυνσης, περιλαμβανομένης της ενημέρωσης του κοινού. Στην ουσία, αυτή η έκθεση προστατεύει τους πολίτες και δίνει στην Επιτροπή και το Κοινοβούλιο πρωταγωνιστικό ρόλο.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Σήμερα ψηφίσαμε επί του κανονισμού σχετικά με «τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα ή τις ζωοτροφές λόγω πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες», ο οποίος ορίζει τις κατευθυντήριες γραμμές για την αντίδραση σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος ή ατυχήματος από ακτινοβολίες. Αυτό το έγγραφο είναι καθαρά τεχνικού χαρακτήρα και ασχολείται ουσιαστικά με τα όρια αρμοδιοτήτων της Επιτροπής, του Συμβουλίου και των κρατών μελών, και καθορίζει τα επίπεδα μόλυνσης.

Θα ήθελα να επισημάνω μία τροπολογία την οποία πρότεινε το Κοινοβούλιο και η οποία προτείνει να συμπεριληφθεί μια διάταξη σχετικά με την αποζημίωση των γεωργών των οποίων η γη έχει μολυνθεί με δηλητηριώδεις ουσίες κατά τη διάρκεια πυρηνικού ατυχήματος ή ατυχήματος από ακτινοβολίες. Καθώς διερχόμαστε μάλλον μια περίοδο αστάθειας και μπορούμε να δούμε ορισμένα παραδείγματα όπου οι απρόσεκτες οικονομικές δραστηριότητες του ανθρώπου είναι συχνά η αιτία σοβαρών ατυχημάτων, πρέπει να εγκρίνουμε νομοθεσία η οποία θα ορίζει σαφείς διατάξεις για τον τρόπο αντίδρασης σε κρίσιμες καταστάσεις.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφωνώ με την πρόταση που παρουσιάστηκε σχετικά με κανονισμό του Συμβουλίου που αφορά τον καθορισμό των μέγιστων επιτρεπτών επιπέδων ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές λόγω πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες. Η προστασία της ανθρώπινης υγείας είναι ένας από τους στόχους προτεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρέπει, συνεπώς, να θεσπίσουμε έναν μηχανισμό για να διασφαλίσουμε επαρκώς και αποτελεσματικά την ασφάλεια σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος ή ατυχήματος από ακτινοβολίες.

Τα επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές λόγω πυρηνικού ατυχήματος πρέπει να ρυθμίζονται ιδιαίτερα αυστηρά δεδομένων των πιθανών αρνητικών συνεπειών για τον πληθυσμό. Πρέπει να λάβουμε κάθε δυνατό μέσο για να διασφαλίζουμε ότι, σε περίπτωση ατυχήματος, τα ραδιενεργά σωματίδια που ελευθερώνονται στον αέρα θα μολύνουν τα τρόφιμα όσο το δυνατόν λιγότερο και οι επιπτώσεις από τη ραδιενέργεια θα μειωθούν στο ελάχιστο.

Συμφωνώ με την πρόταση ότι θα πρέπει να ισχύει η θεμελιώδης αρχή της ΕΕ «ο ρυπαίνων πληρώνει», διασφαλίζοντας έτσι έναν αποτελεσματικό μηχανισμό αποζημίωσης σε περίπτωση ατυχήματος, με ιδιαίτερη έμφαση στους γεωργούς, οι οποίοι σε αυτήν την περίπτωση θα υφίσταντο τη μεγαλύτερη ζημία.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση αφορά νομοθετική πρόταση η οποία ουσιαστικά συνίσταται στην κωδικοποίηση των αμετάβλητων διατάξεων τριών κανονισμών που εγκρίθηκαν μεταξύ 1987 και 1990, μετά την καταστροφή του Τσερνομπίλ (1986), όπου τότε το ζήτημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος από ραδιενέργεια αποκτούσε ολοένα και μεγαλύτερη σημασία. Αυτοί οι κανονισμοί καθορίζουν τα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες. Το περιεχόμενο των κανονισμών συνίσταται σε έναν μηχανισμό δύο επιπέδων παρέμβασης σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες ή πυρηνικού ατυχήματος, όπως πρότεινε η Επιτροπή: α) άμεση έγκριση από την Επιτροπή ειδικού κανονισμού που θα εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση, σε καθορισμένη περιοχή και για περιορισμένη περίοδο ισχύος, τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα μόλυνσης που προβλέπονται στα παραρτήματα I και III της πρότασης· και β) εντός ενός μηνός από την έγκρισή του, πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο για προσαρμογή ή επιβεβαίωση του εν λόγω ειδικού κανονισμού. Υπερψηφίζω αυτήν την έκθεση, καθώς πιστεύω ότι οι τροπολογίες που προτάθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι θετικές και προσδίδουν σύγχρονη λογική στο κείμενο. Δεδομένου ότι βασικός στόχος του κανονισμού είναι η προστασία της δημόσιας υγείας, θεωρώ ότι η νομική βάση θα πρέπει να είναι το άρθρο 168 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η ραδιενέργεια στα τρόφιμα αποτελεί σαφώς λόγο ανησυχίας για την ευρωπαϊκή δημόσια υγεία και, ως τοιαύτη, είναι ουσιώδες αυτή η νομοθεσία να αποφασιστεί σε αυτήν τη βάση, με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συννομοθέτη. Ωστόσο, όπως είναι διατυπωμένη η πρόταση, είναι σαφές ότι υπολείπεται αυτού που απαιτείται για να προστατεύονται οι ευρωπαίοι πολίτες, ιδιαίτερα δε τα παιδιά, από τη ραδιενέργεια μέσω των τροφίμων. Τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας που προτείνονται είναι πάρα πολύ υψηλά σύμφωνα με ανάλυση των ειδικών – ορισμένα εξ αυτών είναι ακόμη υψηλότερα από τα επίπεδα που ίσχυαν όταν συνέβη η καταστροφή του Τσερνομπίλ.

Τα προτεινόμενα επίπεδα συνεπάγονται ότι το κοινό θα εκτίθεται σε ραδιενέργεια σε επίπεδα υψηλότερα από τα μέγιστα όρια που καθορίζονται στην υφιστάμενη νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με τα πρότυπα ασφαλείας για την ιονίζουσα ακτινοβολία. Αυτό θα εξέθετε το ευρωπαϊκό κοινό, και κυρίως τις ευπαθείς ομάδες και τα παιδιά, σε άσκοπο κίνδυνο μόλυνσης και εμφάνισης καρκίνου. Είναι εντελώς απαράδεκτο να μην διασφαλίζεται με την παρούσα νομοθετική αναθεώρηση η πλήρης προστασία των πολιτών της Ευρώπης από τρόφιμα μολυσμένα από ραδιενέργεια.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα, επειδή φέρνει στο προσκήνιο ένα θεμελιώδες πρόβλημα το οποίο δεν πρέπει ποτέ να υποτιμούμε. Ολοένα και περισσότερες χώρες στρέφονται στην πυρηνική ενέργεια, τόσο για μη στρατιωτικούς όσο και, δυστυχώς, για στρατιωτικούς σκοπούς. Αυτή είναι τώρα μια πραγματικότητα παγκόσμιας σημασίας η οποία, δυστυχώς, αφορά επίσης περιοχές όπου επικρατεί εξαιρετικά μεγάλη πολιτική αστάθεια. Σε περίπτωση κρίσης ή ατυχήματος, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να μην είναι προετοιμασμένη να διαχειριστεί τον έκτακτο κίνδυνο. Οι αντιδράσεις πρέπει να είναι άμεσες, αποτελεσματικές και τέλεια συντονισμένες μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών. Τα ραδιενεργά κατάλοιπα λόγω ενός τέτοιου συμβάντος οδηγούν στη μόλυνση των τροφίμων και των ζωοτροφών τα οποία, αν εισέλθουν στην τροφική αλυσίδα, μπορούν να προξενήσουν ανυπολόγιστη ζημία και να μολύνουν ολόκληρες περιοχές για δεκαετίες. Οι ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να είναι σε θέση να κοιμούνται ήσυχοι, ασφαλείς με τη γνώση ότι σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου, τον οποίο όλοι μας ευχόμαστε να μην αντιμετωπίσουμε ποτέ, δεν θα αφεθούν στο έλεος των γεγονότων. Για να υπηρετήσουμε τα αληθινά συμφέροντα των πολιτών είναι απαραίτητο να υπάρχουν εξορθολογισμένες διαδικασίες με σαφείς κανόνες και αρμοδιότητες για όλους.

  Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Τασσόμαστε υπέρ της έκθεσης η οποία καθορίζει τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα τρόφιμα, επειδή εξορθολογίζει τις διαδικασίες παρέμβασης σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου και ενισχύει τον ρόλο της Επιτροπής, παρέχοντάς της την εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος.

Στην έκθεση ορίζονται επίσης τα μέγιστα επίπεδα ακτινοβολίας τόσο για τα τρόφιμα όσο και για τις ζωοτροφές. Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας, εγκρίθηκε επίσης, και πάλι με τη στήριξή μας, μια προφορική τροπολογία η οποία προβλέπει αποζημίωση των γεωργών που θίγονται από τη χαμένη ευκαιρία να πωλούν μολυσμένα προϊόντα.

  Artur Zasada (PPE), γραπτώς. – (PL) Πυρηνικά ατυχήματα είναι δυνατόν να συμβούν οπουδήποτε χρησιμοποιούνται, αποθηκεύονται ή μεταφέρονται ραδιενεργά υλικά, άρα, όχι μόνο σε πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά επίσης σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια, ερευνητικά εργαστήρια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, σε οδικούς άξονες και σιδηροδρομικές γραμμές, σε λιμάνια και ναυπηγεία.

Ο εισηγητής ορθά σημειώνει ότι οι ραδιενεργές ουσίες ενδέχεται να εξακολουθήσουν να έχουν αντίκτυπο για πάρα πολλά χρόνια, και πρωταρχικός στόχος πρέπει πάντοτε να είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και υγείας. Επί του παρόντος, ολοένα και περισσότερα τρόφιμα ακτινοβολούνται για να διατηρούνται για μεγαλύτερο διάστημα. Ωστόσο, αξίζει να έχουμε υπόψη ότι η ακτινοβολία καταστρέφει τις βιταμίνες – έως το 90% της βιταμίνης Α στα κοτόπουλα, το 86% της βιταμίνης B στη βρώμη και το 70% της βιταμίνης C στους χυμούς φρούτων. Συνεπώς, τα τρόφιμα υφίστανται μεν επεξεργασία για να διατηρούνται για μεγαλύτερο διάστημα, αλλά εις βάρος της διατροφικής αξίας τους, Η έρευνα έχει αποδείξει ότι η ακτινοβολία σκοτώνει τα βακτήρια, αλλά δεν σκοτώνει τους ιούς ούτε απομακρύνει το χώμα ή τις τοξίνες που θα μπορούσαν να εισέλθουν στο κρέας σε μη αποστειρωμένα και ανθυγιεινά σφαγεία και εγκαταστάσεις επεξεργασίας κρέατος.

Η ακτινοβολία συμβάλλει επίσης στη μεγάλης κλίμακας, δαπανηρή και σπάταλη μεταφορά τροφίμων, ιδιαίτερα από μεγάλες εταιρείες. Τα τρόφιμα τα οποία παράγονται και καταναλώνονται τοπικά δεν χρειάζεται να ακτινοβοληθούν. Πεποίθησή μου είναι ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να διατηρούν τα δικά τους συστήματα ελέγχου τροφίμων και ζωοτροφών αναφορικά με τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας και συνεχώς να τα βελτιώνουν και να τα επανεξετάζουν, όπως προτείνει ο εισηγητής.

10. Διορθώσεις και προθέσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 13.20 και επαναλαμβάνεται στις 15.00)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. JERZY BUZEK
Προέδρου

11. Έγκριση των Συνοπτικών Πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

12. Έγκριση των τροποποιήσεων της Συνθήκης (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Επιτροπής σχετικά με την έγκριση των τροποποιήσεων της Συνθήκης.

Θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι δεν έχει γίνει καμία πρόβλεψη για την υποβολή ερωτήσεων από το ακροατήριο κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης. Γνωρίζουμε, ωστόσο, όλοι ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική συζήτηση και επομένως αποδίδουμε μεγάλη σημασία σε αυτήν.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφρασε τη γνώμη της σχετικά με την απόφαση που ελήφθη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο να προβεί σε περιορισμένη τροποποίηση του άρθρου 136 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όπως γνωρίζετε, ο στόχος είναι να δοθεί η δυνατότητα στα κράτη μέλη της ευρωζώνης να δημιουργήσουν έναν μόνιμο μηχανισμό για τη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ευρωζώνης συνολικά. Το 2013, αυτός ο ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας θα αντικαταστήσει τα τρέχοντα προσωρινά μέσα σταθερότητας –το ευρωπαϊκό ταμείο χρηματοοικονομικής σταθερότητας και τον ευρωπαϊκό μηχανισμό χρηματοπιστωτικής σταθεροποίησης– και όλοι γνωρίζουμε πόσο χρήσιμα είναι αυτά.

Συζητούμε εδώ για μια απόφαση που είναι σημαντική για την επιβεβαίωση της αποφασιστικότητάς μας να υπερασπιστούμε το κοινό μας νόμισμα και να εγγυηθούμε την χρηματοπιστωτική σταθερότητα όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με οικονομικές ανισορροπίες σε ορισμένα κράτη μέλη, ανισορροπίες που πρέπει να διορθώσουμε. Πρόκειται για έναν μηχανισμό που είναι αναγκαίος για την ολοκλήρωση του πλαισίου της Συνθήκης.

Κατά συνέπεια, και όπως τόνισα και εγώ ο ίδιος κατά τη διάρκεια του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κάθε πρωτοβουλία –συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν την ανταγωνιστικότητα και τη σύγκλιση της ευρωπαϊκής οικονομίας, και μιλάω για την ανταγωνιστικότητα και τη σύγκλιση γιατί αυτό αφορά επίσης τη σύγκλιση των οικονομιών μας– πρέπει να σέβεται τη Συνθήκη, καθώς και τις αρχές και τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί για την Ένωση και για τα θεσμικά της όργανα.

Η Επιτροπή θα αναλάβει, ως εκ τούτου, κάθε πρωτοβουλία –νομοθετική ή άλλη– για να εγγυηθεί τη συνοχή μεταξύ του μελλοντικού μηχανισμού σταθερότητας και της οικονομικής διακυβέρνησης που εφαρμόζει η Ένωση εντός της ζώνης του ευρώ.

Ο σεβασμός της Συνθήκης είναι, φυσικά, πολύ σημαντικός και βεβαιώθηκα ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 4 Φεβρουαρίου το αναγνώρισε ρητά. Οι μηχανισμοί για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της σύγκλισης της ευρωπαϊκής οικονομίας, που εφαρμόζονται όχι μόνο στα 17 σημερινά μέλη της ευρωζώνης, αλλά και στα 27 κράτη μέλη, θα δημιουργηθούν με τον δέοντα σεβασμό στις συνθήκες –ήτοι, με σεβασμό των αρμοδιοτήτων της Ένωσης και των θεσμικών οργάνων της και, ειδικότερα, των αρμοδιοτήτων των Κοινοβουλίου και της Επιτροπής. Η γνώμη που μόλις ενέκρινε η Επιτροπή κάνει ρητή αναφορά σε αυτό το σημείο.

Αυτό που συζητούμε σήμερα εδώ είναι ένα ζήτημα γενικού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. Είναι προφανές ότι η προστασία του ευρώ δεν είναι επωφελής μόνο για τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα κράτη μέλη που δεν ανήκουν στη ζώνη του ευρώ μπορούν να συμμετάσχουν, αν το επιθυμούν, στο έργο της καθιέρωσης του μόνιμου μηχανισμού. Θα μπορούν επίσης, αν κριθεί απαραίτητο, να αποφασίσουν να συμμετάσχουν στις εργασίες που θα εκτελεστούν στο πλαίσιο αυτού του μελλοντικού μηχανισμού, όπως έχουν ήδη κάνει κάποιες χώρες στο πλαίσιο των σημερινών προσωρινών μηχανισμών.

Μιλάμε επίσης σήμερα για την συνολική απάντησή μας στην κρίση, ένα από τα βασικά στοιχεία της οποίας είναι η δημιουργία του μελλοντικού ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας. Πρέπει να προχωρήσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά σε αυτό το θέμα.

Το επείγον δεν σημαίνει βιασύνη, και σίγουρα δεν αποκλείει το να αφιερώνουμε χρόνο στον από κοινού συλλογισμό. Οι αποφάσεις που θα λάβουμε τις ερχόμενες εβδομάδες για να εφαρμόσουμε τα διδάγματα της κρίσης είναι θεμελιώδεις για το κοινό μας μέλλον. Πρέπει, συνεπώς, να είμαστε πολύ σαφείς ως προς την κατεύθυνση που θέλουμε να ακολουθήσουμε.

Συμφωνούμε όλοι ότι πρέπει να πάρουμε το τραίνο της μεταρρύθμισης προκειμένου να προστατεύσουμε τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα και τη σύγκλιση των οικονομιών μας και να απελευθερώσουμε το πλήρες δυναμικό της βιώσιμης ανάπτυξης η οποία δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Τώρα, αυτό που μένει είναι να αποφασίσουμε την τροχιά στην οποία θα κινηθεί αυτό το τραίνο, και πιστεύω ότι για να προχωρήσει αυτό το ευρωπαϊκό τραίνο, η καλύτερη τροχιά είναι η ευρωπαϊκή. Ο τρόπος με τον οποίο θα καθιερώσουμε τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας θα συνεισφέρει σημαντικά στη διαμόρφωση της απάντησης σε αυτό το ερώτημα.

Όσον αφορά τη διαδικασία, η Επιτροπή πιστεύει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη διεξαγωγή μιας απλοποιημένης αναθεώρησης της Συνθήκης, όπως αυτή που προβλέπεται στο άρθρο 48, παράγραφος 6, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γνωρίζω ότι πολλοί από εσάς αναρωτιέστε για τον έντονα διακυβερνητικό χαρακτήρα αυτού του μόνιμου μηχανισμού. Και εμείς θα προτιμούσαμε πιο ταχεία πρόοδο που θα ήταν ακόμη περισσότερο ενταγμένη στο σύστημα της Ένωσης. Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι αυτό το νέο βήμα δεν μειώνει τις τρέχουσες αρμοδιότητες της Ένωσης και των θεσμικών οργάνων της. Αυξάνει τη συλλογική ικανότητά μας να ανταποκριθούμε σε ορισμένες προκλήσεις που δεν προβλέπονταν ρητά στη Συνθήκη.

Θα ήθελα να επισημάνω εδώ ορισμένα ουσιαστικά σημεία που τονίστηκαν στη γνώμη της Επιτροπής. Θα μας βοηθήσουν, πιστεύω, να προσανατολιστούμε προς μια Ένωση που θα δείχνει περισσότερη αλληλεγγύη, προς μια πιο υπεύθυνη, ενωμένη και ισχυρή Ένωση.

Η πρώτη πτυχή είναι η αλληλεγγύη. Εδώ μιλάμε για μια θεμελιώδη αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και θέλω να είμαι πολύ ακριβής επ’ αυτού. Καθ’ όλη τη διάρκεια των συζητήσεων για την περιορισμένη πρόταση τροποποίησης της Συνθήκης, η Επιτροπή δήλωνε ότι η τροποποίηση αυτή δεν θα έθιγε επ’ ουδενί τους μηχανισμούς αλληλεγγύης που προβλέπονται στο άρθρο 122 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος αντιμετωπίζει δυσκολίες ή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες. Κατά συνέπεια, και αντίθετα με την άποψη ορισμένων, το άρθρο 122 δεν υπόκειται σε καμία τροποποίηση.

Η αλληλεγγύη στην Ένωση σημαίνει επίσης ευθύνη. Δεν θα μπορούσε να υπάρχει αλληλεγγύη στην Ευρώπη χωρίς ευθύνη, ούτε φυσικά θα μπορούσε να υπάρχει ευθύνη χωρίς αλληλεγγύη. Αυτό ισχύει, ειδικότερα, για την οικονομική αλληλεγγύη και ευθύνη, και αυτό είναι το πνεύμα που διέπει τους μεταβατικούς μηχανισμούς σταθερότητας. Αυτό θα είναι επίσης το πνεύμα του μόνιμου μηχανισμού, οι όροι του οποίου θα είναι πολύ αυστηροί. Ας είμαστε ξεκάθαροι: όλα τα κράτη μέλη πρέπει να δείξουν σεβασμό για μια υπεύθυνη οικονομική πολιτική.

Η αλληλεγγύη και η ευθύνη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να ενισχυθούν μόνο με μεγαλύτερο συντονισμό και καλύτερη εποπτεία. Αυτό είναι το ουσιώδες δίδαγμα που αντλήσαμε από την κρίση. Η οικονομική διακυβέρνηση που ασκείται από την Ένωση εντός της ζώνης του ευρώ θα αποτελέσει, συνεπώς, τη βάση στην οποία θα πρέπει αναγκαστικά να στηριχθεί ο μελλοντικός μηχανισμός σταθερότητας.

Θα πρέπει να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση· δηλαδή θα πρέπει να τη διευρύνουμε και να την εμβαθύνουμε για να εγγυηθούμε τη σταθερότητα της ζώνης του ευρώ ειδικότερα και τη σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά. Η επέκταση της οικονομικής διακυβέρνησης συνεπάγεται τη συμπερίληψη όχι μόνο δημοσιονομικών πολιτικών, αλλά και οικονομικών πολιτικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Αυτός είναι ο γενικός σκοπός του ευρωπαϊκού εξαμήνου επί του οποίου επιτύχαμε συμφωνία.

Η διαδικασία αυτή δρομολογήθηκε με την παρουσίαση της Ετήσιας Επισκόπησης της Ανάπτυξης που εκπονήθηκε από την Επιτροπή. Το έγγραφο αυτό δηλώνει και δείχνει με σαφήνεια ότι οι σημερινές πολιτικές δεν επαρκούν. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να ανταποκριθούμε στις τρέχουσες προκλήσεις. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα μαζί, και δεν πρέπει να είμαστε διχασμένοι. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να δημιουργήσουμε περισσότερη σύγκλιση και όχι για να δημιουργήσουμε περισσότερες διαφορές.

Όσον αφορά την εμβάθυνση της οικονομικής διακυβέρνησης, αυτός ακριβώς είναι ο στόχος της δέσμης των έξι προτάσεων που παρουσιάστηκαν από την Επιτροπή. Ξέρω ότι μπορούμε να υπολογίζουμε στην θερμή στήριξη του Κοινοβουλίου για το θέμα αυτό, και σας ευχαριστώ για αυτήν τη στήριξη. Σας διαβεβαιώνω ότι η Επιτροπή θα στηρίξει και θα διευκολύνει αυτήν τη διαδικασία μέχρι τέλους, έτσι ώστε οι φιλοδοξίες μας να μπορέσουν να υλοποιηθούν.

Σε αυτό ακριβώς το πακέτο μεταρρυθμίσεων θα ανήκει ο μελλοντικός ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας, όπως και η ενίσχυση του ευρωπαϊκού ταμείου χρηματοοικονομικής σταθερότητας στο πιο άμεσο μέλλον. Είμαι πεπεισμένος ότι η προσέγγισή μας είναι η σωστή, και ότι όλοι θα διαδραματίσουν ρόλο σε αυτήν. Η Επιτροπή θα διαδραματίσει τον δικό της ρόλο στο έπακρο και σκοπεύει, ειδικότερα, να συμμετάσχει ενεργά στο έργο της θέσπισης του μελλοντικού ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας.

Βέβαια, δεν αρκεί να έχουμε τη σωστή προσέγγιση· πρέπει και να την εφαρμόσουμε. Νομίζω ότι θα καταφέρουμε να εφαρμόσουμε την προσέγγισή μας αν τηρήσουμε όλοι μερικούς απλούς και σαφείς κανόνες συμπεριφοράς. Αναφέρομαι εδώ στη δημοκρατική νομιμότητα που βασίζεται στον έλεγχο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αναφέρομαι επίσης στη δύναμη που αποκτούμε χάρη σε μόνιμα όργανα, που ενεργούν με διαφάνεια και είναι κοινά όργανα για τα 27 κράτη μέλη, γεγονός που εγγυάται επίσης τη συνέπεια σε όλη την Ένωση.

Αναφέρομαι επίσης στην αρχή της ισότητας των κρατών μελών στη Συνθήκη και στην αρχή του δίκαιου ανταγωνισμού, σύμφωνα με την οποία οι ενέργειες που αποφασίζονται από τα κράτη μέλη δεν μπορούν να επηρεάζουν, να αλλάζουν ή να βλάπτουν την αποτελεσματικότητα της συνεργασίας που πραγματοποιείται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα επαγρυπνούμε ώστε να μην αποσυνδεθεί κανένα από τα βαγόνια, γεγονός που θα μπορούσε να εκτροχιάσει ολόκληρο το τραίνο. Πρέπει να επενδύσουμε περισσότερο στην εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών, και μεταξύ των κρατών μελών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.

Είμαστε μια Ένωση, και πρέπει να λειτουργούμε ως Ένωση προκειμένου να βγούμε από την κρίση και να οικοδομήσουμε γερά θεμέλια για μια πιο ανταγωνιστική, πιο ευημερούσα, πιο σταθερή Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς. Αυτό είναι το πνεύμα που πρέπει να διέπει τις ενέργειές μας· αυτό είναι το πνεύμα με το οποίο λειτουργεί και θα συνεχίσει να λειτουργεί η Επιτροπή. Πιστεύω πως μπορώ να πω ότι μπορούμε να βασιστούμε στη στήριξή σας επ’ αυτού.

  Elmar Brok, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Barroso, κυρίες και κύριοι, γνωρίζουμε καλά ότι χρειαζόμαστε μια διάταξη στη Συνθήκη ώστε να δημιουργήσουμε ασφάλεια δικαίου. Στη χώρα μου, αυτό θεωρείται συνταγματική αναγκαιότητα και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συζητούμε την ανάγκη για τροποποίηση της Συνθήκης έτσι ώστε να μπορέσουμε να εγγυηθούμε μακροπρόθεσμα τη σταθερότητα του ευρώ.

Υπάρχουν πολλές άλλες δυνατότητες που περιλαμβάνουν πιο εκτεταμένες τροποποιήσεις της Συνθήκης, που θα το ενσωμάτωναν αυτό πλήρως στην κοινοτική πολιτική. Εναλλακτικά, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε διαφορετική διατύπωση σε άλλο σημείο του σχετικού άρθρου. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει φυσικά ο κίνδυνος να μην μπορεί πλέον να εφαρμοστεί η απλοποιημένη διαδικασία, γεγονός που θα κατέληγε στην ανάγκη διεξαγωγής δημοψηφισμάτων. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να μη μπορούμε να λάβουμε μια απόφαση εγκαίρως, πράγμα που θα προκαλούσε προβλήματα τα οποία θα επηρέαζαν τις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε ότι η νομισματική ένωση είναι μια κοινοτική αρμοδιότητα. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η αρμοδιότητα αυτή δεν θα υπονομευτεί ούτε από τον μηχανισμό σταθερότητας ούτε από το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας.

Η Συνθήκη έχει ελλείψεις που μπορούν, δυστυχώς, να επιλυθούν μόνο με την υιοθέτηση μιας διακυβερνητικής προσέγγισης, εξαιτίας των περιστάσεων που έχουν ήδη περιγραφεί. Ωστόσο, υπάρχουν παραδείγματα κρατών μελών που συμφωνούν επί κοινών κανονισμών, όπως στη διαδικασία ενισχυμένης συνεργασίας, αλλά χρησιμοποιούν τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να φέρουν εις πέρας τις απαραίτητες εργασίες. Αυτό θα πρέπει να είναι δυνατό και σε αυτό το πλαίσιο και αφορά ειδικότερα την Επιτροπή. Θα ήταν λάθος να δημιουργήσουμε παράλληλες δομές που θα απομακρύνονταν ολοένα και περισσότερο μεταξύ τους και θα εμπόδιζαν την κοινότητα να παραμείνει μακροπρόθεσμα ένα συνεκτικό σύνολο . Αυτό πρέπει να το αποφύγουμε πάση θυσία. Αν δεν αντιδράσουμε υπεύθυνα και σωστά τις ερχόμενες εβδομάδες, θα μπορούσαμε να δούμε ότι αρχίζει να διαμορφώνεται μια διάσπαση.

Πρέπει επίσης να καταστήσουμε σαφές ότι η κοινοτική μέθοδος και η διακυβερνητική μέθοδος δεν είναι ίσης σημασίας. Η διακυβερνητική μέθοδος είναι απλά ένα βοήθημα που χρησιμοποιείται όταν η κοινοτική μέθοδος δεν είναι διαθέσιμη για λόγους που σχετίζονται με τη Συνθήκη. Ως εκ τούτου, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι στην περίπτωση μιας πιθανής τροποποίησης της Συνθήκης, το θέμα μπορεί να μετατεθεί στην κοινοτική πολιτική χωρίς μεγάλα προβλήματα, όπως κάναμε με τη συνθήκη Σένγκεν και σε πολλές άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν.

Αυτό απαιτεί μια ριζοσπαστική λύση, η οποία θα παρέχει ταυτόχρονα και σαφείς νομικές δομές, έτσι ώστε οι χώρες που δεν συμμετέχουν να μπορούν να είναι βέβαιες ότι θα συμμετάσχουν όταν θα πληρούν τις προϋποθέσεις. Πρέπει επίσης να διασφαλίζει ότι οι μικρές χώρες θα είναι ισότιμες, επειδή γνωρίζουμε ότι οι κοινοτικές δομές δεν εξασφαλίζουν μόνο τη συνοχή, αλλά και την ικανότητα λήψης αποφάσεων μακροπρόθεσμα. Μένει ακόμη να διαπιστώσουμε πόσο δύσκολη θα είναι η διακυβερνητική προσέγγιση στην περίπτωση του συμφώνου ανταγωνιστικότητας.

Υπάρχουν τρεις τομείς. Ο πρώτος είναι το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης, που περιλαμβάνει τη συνήθη νομοθετική διαδικασία και την κοινοτική μέθοδο. Υπάρχει επίσης η τροποποίηση της Συνθήκης, η οποία ενέχει τον κίνδυνο της διάσπασης, και το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας το οποίο χρήζει απαραιτήτως περαιτέρω συζήτησης. Το Κοινοβούλιο πρέπει να καταδείξει ότι είναι υπεύθυνο και το ίδιο πρέπει να κάνουμε στην Ομάδα μας. Γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η 24η Μαρτίου και η επόμενη Δευτέρα. Πιστεύω ότι δεν εργαζόμαστε προς μια ιδανική λύση, αλλά εφόσον ενεργούμε υπεύθυνα, τα άλλα θεσμικά όργανα και, ιδίως, το Συμβούλιο θα πρέπει να κάνουν το ίδιο.

Η άποψή μας είναι ότι θα πρέπει να αποδεχτούμε τη διακυβερνητική προσέγγιση ως μια μεταβατική λύση. Αυτό συνδέεται με τις εξουσίες των θεσμικών οργάνων και, ειδικότερα, της Επιτροπής σε αυτό το ζήτημα. Το Συμβούλιο θα πρέπει να είναι διαθέσιμο για συζητήσεις τις επόμενες ημέρες. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε αυτό το ζήτημα, προκειμένου να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που έχουμε σε αυτό το Σώμα, επειδή οι μικρές χώρες και οι χώρες εκτός της ζώνης του ευρώ νιώθουν ότι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση εξαιτίας του συγκεκριμένου τρόπου με τον οποίο ξεκίνησε το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας. Όλα αυτά καθιστούν δυσκολότερο το έργο μας. Θα ήθελα να συμβάλω στη διασφάλιση πλειοψηφίας υπέρ αυτού του σχεδίου εντός της απαραίτητης προθεσμίας. Ελπίζω ότι το Συμβούλιο θα μας δώσει την ευκαιρία κατά τη διάρκεια των συζητήσεων μας να συγκεντρώσουμε αυτήν την πλειοψηφία.

  Roberto Gualtieri, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μετά από πολλές καθυστερήσεις για τις οποίες ευθυνόμαστε, έχει καταστεί σαφές σε όλους ότι η Ευρώπη χρειάζεται πραγματική οικονομική διακυβέρνηση, η οποία πρέπει να είναι ιδιαίτερα αυστηρή για τις χώρες που έχουν υιοθετήσει το ευρώ.

Επικροτούμε, ως εκ τούτου, τη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού σταθερότητας, που θεωρούμε ότι θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στην οικοδόμηση μιας πραγματικής οικονομικής διακυβέρνησης στην Ευρώπη, αν και συνεχίζουμε να διατηρούμε νομικές και πολιτικές επιφυλάξεις για τη διαδικασία που υιοθετήθηκε, η οποία νομίζουμε ότι είναι παράτολμη και δεν αξιοποιεί πλήρως τα μέσα που προβλέπει η Συνθήκη. Χαίρομαι που ακούω ότι συμμερίζεστε και εσείς αυτές τις επιφυλάξεις.

Εν πάση περιπτώσει, επικεντρωνόμαστε τώρα σε ένα διαφορετικό σημείο: πώς θα λειτουργεί στην πραγματικότητα ο νέος μηχανισμός; Θα συμβάλει στην ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή θα είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση μιας νέας (και αναπόφευκτα διακριτικής) «διακυβερνητικότητας», που είναι η κατεύθυνση την οποία ακολούθησε επίσης η ατυχής διατύπωση του γαλλογερμανικού συμφώνου σταθερότητας; Βασικά, ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει αυτό το τραίνο; Ποιος θα το οδηγεί;

Πράγματι, από τη μια πλευρά, η προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 136 περιγράφει έναν διακυβερνητικό μηχανισμό ο οποίος είναι εντελώς αποκομμένος από την Ένωση και από τα θεσμικά της όργανα ενώ, από την άλλη, διαβάζουμε στη γνώμη της Επιτροπής ότι ο μηχανισμός θα πρέπει να βασίζεται σε οικονομική διακυβέρνηση που θα ασκείται από την Ένωση και ότι η Επιτροπή θα λάβει όλα τα μέτρα για να διασφαλίσει τη συνοχή μεταξύ του μηχανισμού σταθερότητας και της προαναφερθείσας οικονομικής διακυβέρνησης.

Εκτιμούμε αυτές τις προθέσεις, αλλά καθώς δεν υπάρχει καμία αναφορά σε αυτά στην πρόταση τροποποίησης του άρθρου 136, πιστεύουμε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να ορίσουμε με σαφήνεια τον τρόπο λειτουργίας αυτού του μηχανισμού. Ποια διαδικασία θα υιοθετηθεί για τη θέση σε εφαρμογή του μηχανισμού; Ποιον ρόλο θα διαδραματίσει η Επιτροπή στη διαχείρισή του και στον καθορισμό των προϋποθέσεων για την εφαρμογή του; Ποια θα είναι η σύνθεση της γραμματείας; Τι πιστεύει το Συμβούλιο για τα όσα μόλις είπε ο κ. Barroso σχετικά με την ισχύ των σημερινών έκτακτων μηχανισμών αλληλεγγύης; Θα υπάρξει κάποιος ρόλος για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;

Πιστεύω ότι μόνο μια αναδιατύπωση της τροποποίησης του άρθρου 136 ή, εναλλακτικά, μια σαφής δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τα ζητήματα αυτά, θα δώσει στο Κοινοβούλιο τη δυνατότητα να εγκρίνει μια γνωμοδότηση σύμφωνα με το επιθυμητό χρονοδιάγραμμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  William (The Earl of) Dartmouth (EFD). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ρωτήσω τον κ. Gualtieri αν έχει σκεφτεί ότι η διακυβερνητική συνεργασία θα ήταν μια πολύ καλύτερη οδός για τους λαούς της Ευρώπης και για τους άνεργους στην Ευρώπη απ’ ό,τι το ευρωπαϊκό υπερκράτος το οποίο φαίνεται να υποστηρίζει ο ίδιος. Το έχει άραγε σκεφτεί;

  Roberto Gualtieri (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είμαι θερμός υποστηρικτής του σεβασμού προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις αρμοδιότητες που της εκχωρούν οι Συνθήκες, οι οποίες πιστεύω ότι αποτελούν επίσης τον καλύτερο τρόπο για να εκπληρώσουμε τον ρόλο μας ως άμεσοι αντιπρόσωποι των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Guy Verhofstadt, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με τις δηλώσεις του κ. Barroso σχετικά με την τροποποίηση της Συνθήκης. Φυσικά, εναπόκειται τώρα σε εμάς να εκπονήσουμε τη γνωμοδότησή μας, και πρέπει να το κάνουμε πριν από τις 24 Μαρτίου, ημέρα κατά την οποία θα πραγματοποιηθεί μια σημαντική συνεδρίαση του Συμβουλίου. Μπορούμε να εξασφαλίσουμε πλειοψηφία για μια απλοποιημένη διαδικασία; Θα το δούμε. Νομίζω ότι υπάρχουν ακόμα ορισμένες προϋποθέσεις που θα πρέπει να εκπληρωθούν.

Η πρώτη προϋπόθεση που σκέφτομαι είναι ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε ότι η διαχείριση του μηχανισμού θα γίνεται στον μέγιστο δυνατό βαθμό από την Επιτροπή. Έχω μερικά καλά επιχειρήματα για να υποστηρίξω αυτήν την άποψη. Θα γνωρίζετε σίγουρα ότι στις 6 Ιανουαρίου, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοοικονομικής Σταθεροποίησης, του οποίου η διαχείριση γίνεται από την Επιτροπή, εξέδωσε ομόλογα ύψους 5 δισεκατομμυρίων ευρώ στην αγορά για πέντε έτη. Στις 25 Ιανουαρίου, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας, που έχει διακυβερνητικό χαρακτήρα, έκανε το ίδιο, επίσης για 5 δισεκατομμύρια ευρώ και επίσης για πέντε έτη.

Τα ομόλογα που διαχειρίζεται η Επιτροπή εκδόθηκαν με επιτόκιο 2,5% ενώ εκείνα που διαχειρίζεται το διακυβερνητικό σύστημα τέθηκαν στην αγορά με επιτόκιο 2,89%. Αυτό σημαίνει ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοοικονομικής Σταθεροποίησης, του οποίου η διαχείριση γίνεται σύμφωνα με την κοινοτική μέθοδο, εκδίδει ομόλογα με χαμηλότερα επιτόκια από ό,τι το διακυβερνητικό σύστημα. Ήθελα να επισημάνω το σημείο αυτό γιατί είναι σημαντικό να δείξουμε ότι η κοινοτική μέθοδος έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα από το διακυβερνητικό σύστημα.

Δεύτερον, πιστεύω ότι πρέπει επίσης να αναρωτηθούμε αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τροποποίηση του άρθρου 136 προκειμένου να ενισχύσουμε τη δέσμη οικονομικής διακυβέρνησης που συζητείται επί του παρόντος. Η κ. Wortmann-Kool και άλλοι εισηγητές κατέθεσαν έξι προτάσεις, για τις οποίες, ωστόσο, θα χρειαστούμε το πράσινο φως από το Συμβούλιο έτσι ώστε αυτές οι διαδικασίες να μπορέσουν να δρομολογηθούν από την Επιτροπή. Το πρόβλημα αυτό μπορεί επίσης να επιλυθεί μέσω του άρθρου 136. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αν καταφύγουμε στο άρθρο 136 –ήτοι στον μόνιμο μηχανισμό κρίσης– η Επιτροπή θα μπορέσει αυτόματα να ξεκινήσει αυτήν τη διαδικασία, και ότι το Συμβούλιο δεν θα μπορέσει να την μπλοκάρει με μια αντεστραμμένη ειδική πλειοψηφία. Συνεπώς, υπάρχει μια πραγματική αυτόματη πτυχή στις κυρώσεις. Αυτή είναι μια δεύτερη παρατήρηση που θα πρέπει ίσως να συμπεριλάβουμε στη γνωμοδότησή μας, όπως είπα στον κ. Brok και τον κ. Gualtieri, τους δύο εισηγητές της επιτροπής μας.

Θα ήθελα να κάνω ένα τρίτο και τελευταίο σχόλιο. Κύριε Brok και κύριε Gualtieri, ως εισηγητές, πρέπει να προσπαθήσετε να εξασφαλίσετε δηλώσεις και διαβεβαιώσεις από το Συμβούλιο, όχι μόνο για την τρέχουσα δέσμη, αλλά για όλα όσα εξαγγέλθηκαν τις τελευταίες μέρες: το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, τη διακυβερνητική μέθοδο, τις πολλές χώρες που αντιτίθενται σε αυτήν, κλπ. Επί του παρόντος υπάρχει ένας πραγματικός διχασμός στο Συμβούλιο για το θέμα αυτό. Πιστεύω ότι πρέπει να λάβουμε μια διαβεβαίωση από το Συμβούλιο ότι θα εφαρμόσει την κοινοτική μέθοδο και σε αυτήν τη δεύτερη δέσμη οικονομικής διακυβέρνησης. Και αυτό γιατί η διακυβερνητική μέθοδος δεν λειτουργεί. Φανταστείτε για μια στιγμή ότι το Συμβούλιο θα διαχειριζόταν τους κανόνες ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Πόσες φορές θα είχαν επιβληθεί πρόστιμα σε επιχειρήσεις που δεν εφάρμοσαν τους κανόνες ανταγωνισμού; Δεν θα είχε επιβληθεί ποτέ πρόστιμο σε μια εταιρεία ή σε μια ιδιωτική επιχείρηση επειδή δεν εφάρμοσε τους κανόνες ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ίδιο ισχύει γι’ αυτούς τους κανόνες, και αυτός είναι ο λόγος που απευθύνω έκκληση στους δύο εισηγητές να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν διαβεβαίωση ότι η κοινοτική μέθοδος θα εφαρμοστεί και στη δεύτερη δέσμη οικονομικής διακυβέρνησης.

  Rebecca Harms, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι είναι σαφές πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατανοεί γιατί η τροποποίηση της Συνθήκης βασίζεται στην απλοποιημένη διαδικασία. Έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, είναι επίσης προφανές ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί πως δεν είναι σωστό η διαδικασία που θέτει σε εφαρμογή τον μηχανισμό κρίσης να καταλήξει στην εγκατάλειψη της κοινοτικής μεθόδου στο μέλλον και στον, έστω και μερικό, αποκλεισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής.

Θα ήθελα επίσης να εξηγήσω την πολύ επικριτική μας στάση στην επέκταση της διακυβερνητικότητας. Πιστεύω ότι αυτήν τη στιγμή, όλο και λιγότερο ευρωπαίοι πολίτες κατανοούν ποιες είναι οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε κάθε κατάσταση. Οι Γερμανοί στρέφονται κατά των Ελλήνων και οι Έλληνες κατά των Γερμανών. Οι Ιρλανδοί πιστεύουν ότι οι γερμανικές τράπεζες διασώζονται εις βάρος τους. Αυτή η αδυναμία κατανόησης της κατάστασης έχει να κάνει με το γεγονός ότι το Συμβούλιο είναι ένα μαύρο κουτί και με το γεγονός ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται την τελευταία στιγμή.

Χρειαζόμαστε περισσότερη διαφάνεια σε αυτόν τον τομέα. Διαφορετικά, θα χάσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο μπορούμε ίσως να φανταστούμε. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι, αν θέλετε να αποδεχτούμε την απλοποιημένη διαδικασία σε αυτό το σημείο, να ενισχύσετε τον ρόλο του Κοινοβουλίου ως αντιπροσώπου των πολιτών στο Συμβούλιο και την Επιτροπή, όπως υποσχέθηκαν όλοι πριν από την θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Αυτή η Συνθήκη και η επιχειρηματολογία υπέρ της ενίσχυσης της δημοκρατίας στην Ευρώπη υποστηρίχθηκαν όχι μόνο από εσάς, κύριε Barroso, αλλά και από όσους είναι στην εξουσία στα κράτη μέλη. Θα ήθελα τώρα να το δω αυτό να εφαρμόζεται στην πράξη.

Αρκεί να δούμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή. Υπάρχει σχέδιο ιδιωτικοποίησης των παραλιών, έτσι ώστε να εξυπηρετηθεί το χρέος της Ελλάδας. Αυτό σηματοδοτεί το τέλος του τρόπου με τον οποίο έχει αντιμετωπιστεί μέχρι στιγμής η κρίση. Η απόλυτη εστίαση σε μια πολιτική λιτότητας, η οποία έχει προωθηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη Γερμανία, θα ωθήσει τις χώρες με δημοσιονομικά ελλείμματα στο χείλος της καταστροφής. Πρέπει να αξιολογήσουμε όσα γίνονται. Πρέπει να συζητήσουμε τη δομή αυτής της πολιτικής για την κρίση και την υποτιθέμενη πολιτική αλληλεγγύης. Πώς αλλιώς θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ότι θα υπάρξει μια σαφής κατανόηση σε όλες τις γωνιές της Ευρώπης για το τι πρέπει ακόμη να γίνει σε αυτήν την κρίση;

Θα ήθελα να πω κάτι ακόμη σε αυτό το σημείο. Πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δείξουμε αλληλεγγύη προς άλλες χώρες στην Ευρώπη. Οι πόροι που μπορούμε να διαθέσουμε αυτήν τη στιγμή δεν επαρκούν. Σήμερα ελήφθη μια απόφαση στις Βρυξέλλες για την παροχή περισσότερης ρευστότητας. Θα χρειαστεί σύντομα να μιλήσουμε ξανά γι’ αυτό, καθώς και για τα ευρωομόλογα. Ο κ. Verhofstadt έδωσε τη σωστή εξήγηση γι’ αυτό. Ωστόσο, θα χρειαστεί επίσης να συζητήσουμε ποια μορφή θα έχει η πολιτική μας στον τομέα των εσόδων στο μέλλον.

Λυπάμαι που ξεπέρασα τον χρόνο μου. Ωστόσο, χρειαζόμαστε πράγματι περισσότερο χρόνο γι’ αυτήν τη συζήτηση, έτσι ώστε να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα και να μην υιοθετούμε απλά μια αμυντική στάση.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Ashley Fox, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω αυτήν την αλλαγή της Συνθήκης και την υποστηρίζει και η Ομάδα μου, γιατί θέλουμε να δούμε σταθερότητα εντός της ευρωζώνης. Αν και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι μέλος της ευρωζώνης –και ελπίζω ότι δεν θα ενταχθεί ποτέ– η επιτυχία της είναι προς το συμφέρον μας. Το ήμισυ των εμπορικών συναλλαγών του Ηνωμένου Βασιλείου γίνεται με τις χώρες της ευρωζώνης. Το City του Λονδίνου είναι η χρηματοοικονομική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Επομένως η Βρετανία επιθυμεί το καλό της ευρωζώνης και ελπίζουμε ότι ο προτεινόμενος μηχανισμός σταθερότητας θα παράσχει στήριξη σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Ελπίζω ότι αυτό το Κοινοβούλιο θα ενεργήσει υπεύθυνα και θα εγκρίνει την αλλαγή που προτείνει το Συμβούλιο. Όμως, μακροπρόθεσμα, αν θέλουμε το ευρώ να επιβιώσει και να ευημερήσει, είναι αναγκαία μια πιο ριζική αλλαγή. Κύριε Barroso, μπορείτε να έχετε όση εποπτεία και επιτήρηση θέλετε, όση οικονομική διακυβέρνηση θέλετε, αλλά η ουσία είναι πως αν χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία και η Πορτογαλία πρόκειται να παραμείνουν εντός της ευρωζώνης, πρέπει να γίνουν πολύ πιο ανταγωνιστικές, εξίσου ανταγωνιστικές με τη Γερμανία, και σε αυτό θα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της η Επιτροπή σας.

  Lothar Bisky, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Συνθήκη της Λισαβόνας έχει μικρό χρόνο ζωής. Ωστόσο, πρόκειται να τροποποιηθεί για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες εξαιτίας ενός θέματος που παρουσιάζεται ως επείγον. Ως εκ τούτου, η τροποποίηση της Συνθήκης δεν θα ακολουθήσει τη δημοκρατική διαδικασία που ορίζεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, αλλά θα αποφασιστεί μέσω της ταχείας διαδικασίας.

Είδαμε πώς η διαδικασία αυτή χρησιμοποιήθηκε για να επιτρέψει να παρακάμψουν το Κοινοβούλιο τα πακέτα διάσωσης των τραπεζών, τα οποία ανέρχονταν σε δισεκατομμύρια ευρώ. Τώρα το Συμβούλιο είναι και πάλι υπό πίεση χρόνου και πολλοί αρχηγοί κυβερνήσεων θέλουν η νέα τροποποίηση της Συνθήκης να πραγματοποιηθεί με την υποτιθέμενα δοκιμασμένη ταχεία διαδικασία. Η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς – Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών αντιτίθεται σε αυτήν την προσέγγιση, η οποία κινδυνεύει να καθιερωθεί ως συνήθης διαδικασία, και ζητεί η διαχείριση των τροποποιήσεων της Συνθήκης να πραγματοποιηθεί μέσω της κανονικής διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένης της συνέλευσης, που ορίζεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας.

  William (The Earl of) Dartmouth, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσα ίσως να ξεκινήσω από την αρχή. Ξεκίνησε ως μια τελωνειακή ένωση και τίποτα περισσότερο, μετά έγινε μια πολιτική ένωση αλλά χωρίς την ενδεδειγμένη δημοκρατική συναίνεση, έπειτα έγινε μια νομισματική ένωση –εν μέρει, δηλαδή, γιατί δέκα κράτη μέλη είχαν τη σύνεση να μείνουν εκτός– αυτό όμως που έχουμε σήμερα είναι μια ένωση χρεών, και μάλιστα μια ένωση χρεών η οποία πολύ απλά δεν λειτουργεί.

Ας δούμε το επιτόκιο των γερμανικών ομοσπονδιακών ομολόγων. Αν η νομισματική ένωση λειτουργούσε, όλα τα μέλη της νομισματικής ένωσης, όλες οι χώρες της ευρωζώνης, θα μπορούσαν να δανειστούν χρήματα με το ίδιο επιτόκιο –το ίδιο επιτόκιο με τον κρίσιμο δείκτη, το γερμανικό ομοσπονδιακό ομόλογο– αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Σήμερα, η Πορτογαλία πληρώνει 4,8% περισσότερο, η Ιρλανδία πληρώνει 5,9% περισσότερο, και η Ελλάδα πληρώνει 8,25% περισσότερο. Όπως ακριβώς είπε ο κ. Gualtieri, πρόκειται για μια κρίσιμη στιγμή.

Δεν περιμένω από τον πρόεδρο της Ομάδας PPE, ή τον πρόεδρο της Ομάδας S&D –που κουνούσε το κεφάλι του όση ώρα μιλούσα– να κατανοήσει την καίρια σημασία αυτού, αλλά πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα αναγκαστούν να το κάνουν. Το πρόβλημά σας, και είναι κατά κύριο λόγο δικό σας πρόβλημα, θα επιλυνόταν καλύτερα μέσω της διακυβερνητικής συνεργασίας. Η οικονομική διακυβέρνηση είναι μια παγίδα και επιπλέον, δεν έχει εντολή. Κανείς δεν ανέφερε, ούτε καν φαίνεται να το σκέφτεται, τους δεινοπαθούντες φορολογούμενους του εθνικού κράτους καθώς εσείς προσπαθείτε να οικοδομήσετε αυτήν την εύθραυστη και μάταιη αυτοκρατορία.

Θέλω να σας υπενθυμίσω για μία ακόμη φορά ότι υπάρχουν 27 κράτη μέλη: τα 11 από αυτά είναι καθαροί εισφορείς και τα 16 από αυτά είναι αποδέκτες, και υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ εκείνων που συνεισφέρουν και εκείνων που δεν το κάνουν. Υποψιάζομαι ότι κυρίως ο γερμανός φορολογούμενος δεν πρόκειται να ανεχτεί για πολύ ακόμη αυτήν την ακριβή φαρσοκωμωδία.

Το 1896, ο William Jennings Bryan, σε μια σπουδαία ομιλία για τον διμεταλλισμό, είπε: «Δεν θα σταυρώσετε την ανθρωπότητα σε έναν χρυσό σταυρό». Σήμερα, σε μια πιο επείγουσα συγκυρία, θέλω να σας πω, και κυρίως στον Πρόεδρο της Επιτροπής, που έχει την εκτελεστική εξουσία: δεν θα σταυρώσετε τους φορολογούμενους του Ηνωμένου Βασιλείου και της υπόλοιπης Ευρώπης στον σταυρό του ενιαίου νομίσματος.

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να μιλήσω για το σκάνδαλο που αποτελεί η λεγόμενη «απλοποιημένη» διαδικασία –στην πραγματικότητα μια ύπουλα επικίνδυνη διαδικασία– για την τροποποίηση της Συνθήκης.

Δεν υπάρχει πραγματική συζήτηση και, ως συνήθως, ούτε άμεση διαβούλευση με τους πολίτες. Δεν πρόκειται, ωστόσο, για κάποιο ασήμαντο θέμα. Πρόκειται για τη μετατροπή του ευρωπαϊκού ταμείου χρηματοοικονομικής σταθερότητας σε μόνιμο. Τι αντιπροσωπεύει, όμως, αυτό το ταμείο εκτός από τη δυνατότητα δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού χρέους, το οποίο τελικά θα αναληφθεί από τα κράτη μέλη, που είναι ήδη υπερβολικά χρεωμένα και που θα μπορούσαν να βρεθούν υποχρεωμένα να ξεπληρώσουν αυτό το ευρωπαϊκό χρέος προτού ξεπληρώσουν τα δικά τους χρέη; Κατά κάποιον τρόπο, αυτή είναι η οικονομική πολιτική του Sapeur Camember –του βασικού χαρακτήρα ενός χιουμοριστικού βιβλίου στη Γαλλία– ενός στρατιώτη που τον διέταξαν να κλείσει μια τρύπα στο προαύλιο του στρατώνα και εκείνος, προκειμένου να την κλείσει, άνοιξε μια άλλη ακριβώς δίπλα.

Σε αντάλλαγμα για τη συμμετοχή της Γερμανίας, θα μας δοθεί ένα σύμφωνο, που αποκαλείται σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, του οποίου οι λεπτομέρειες, σύμφωνα με ένα υπόμνημα της Γενικής Γραμματείας Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της γαλλικής κυβέρνησης, δεν θα πρέπει να γίνουν γνωστές. Στην πραγματικότητα, είναι πάρα πολύ γνωστές. Θα είναι μια θεραπευτική αγωγή που θα περιλαμβάνει πραγματική λιτότητα, εποπτεία και αυξημένη τυποποίηση των δημοσιονομικών πολιτικών.

Πρόκειται για την επέκταση της σύγκλισης –παραθέτω– σε όλες τις πολιτικές που έχουν αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητά μας, ακόμη και αν, επί της αρχής, εμπίπτουν στο πεδίο των εθνικών αρμοδιοτήτων. Εν ολίγοις, έχει να κάνει με τη μεταφορά σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ όλων εκείνων των γερμανικών πολιτικών που ο κ. Sarkozy ονειρεύεται τόσο συχνά. Δεν υπάρχει τίποτα το αποδεκτό σε αυτό, ούτε και στην εναλλακτική μιας ομοιογενούς ευρωπαϊκής αγοράς κρατικών ομολόγων σε συνδυασμό με αύξηση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού και τη δημιουργία ενός ειδικού φόρου για τη χρηματοδότησή του. Πρέπει να κάνουμε κάτι άλλο.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (FR) Καταρχάς, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τις ομιλίες σας, και θα ήθελα ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τους εισηγητές, κ. Brok και κ. Gualtieri για τα σχόλια τους όσον αφορά τη σημασία της κοινοτικής μεθόδου, καθώς και την προσεκτική αντιμετώπιση αυτού που θα μπορούσε να γίνει μια διακυβερνητική παρέκκλιση. Δεν μπορώ παρά να τους ευχαριστήσω για την προσοχή που επέδειξαν.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ας είμαστε απολύτως ξεκάθαροι: η Επιτροπή έχει στηρίξει αυτήν την αναθεώρηση διότι θεωρούμε ότι έχει ως στόχο να ανταποκριθεί σε μια πρόκληση αναφορικά με μια αρμοδιότητα η οποία δεν προβλεπόταν από τη Συνθήκη. Η Συνθήκη δεν θέσπισε μόνιμο μηχανισμό σταθερότητας. Τα κράτη μέλη, συνεπώς, αποφάσισαν ομόφωνα να δημιουργήσουν έναν μηχανισμό σε διακυβερνητική βάση. Αυτή ήταν μια ομόφωνη απόφαση των κρατών μελών.

Δεν σας κρύβω –και το έχω πει πολύ ξεκάθαρα– ότι θα συνταχθώ με όσους θέλουν να προχωρήσουμε πιο γρήγορα στο θέμα αυτό. Ένα διακυβερνητικό βήμα μπορεί να αποτελεί πρόοδο, αλλά θα προτιμούσαμε να κάνουμε ένα διακυβερνητικό άλμα. Όπως γνωρίζουμε, ωστόσο, κάποια από τα μεγάλα βήματα προόδου για την Ευρώπη στην ιστορία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ξεκίνησαν με διακυβερνητικές πρωτοβουλίες όπως η Σένγκεν και ο χώρος ελευθερίας και δικαιοσύνης, για παράδειγμα. Το ερώτημα όσον αφορά την πολιτική ευθύνη ήταν, συνεπώς, το ακόλουθο: οφείλουμε ή όχι να υποστηρίξουμε κάτι που, ενώ δεν συνάδει απόλυτα με τις προτιμήσεις μας –δηλαδή την κοινοτική μέθοδο– συνεπάγεται εντούτοις την ενίσχυση της συλλογικής μας ικανότητας να ανταποκριθούμε σε προκλήσεις που δεν προβλέπονταν ρητά στη Συνθήκη; Η απάντησή μας είναι «ναι». Νομίζω ότι πρέπει να ταχθούμε υπέρ αυτού. Για τον λόγο αυτόν η γνώμη της Επιτροπής είναι θετική όσον αφορά την εν λόγω μεταρρύθμιση της Συνθήκης.

Ωστόσο, θα ήθελα να σας πω πολύ ανοικτά ότι η Επιτροπή προτιμάει την κοινοτική προσέγγιση. Άλλωστε, αυτή είναι η συζήτηση που είχαμε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας αυτής της απόφασης. Κάποιοι ήθελαν –και μάλιστα πρότειναν– την τροποποίηση του άρθρου 122, που θα καταργούσε μια αρμοδιότητα η οποία υπάρχει από τις Συνθήκες της Ρώμης. Προσωπικά αντιτέθηκα σε αυτό. Πιστεύω, ως εκ τούτου, ότι μπορούμε να πούμε πως μπορούμε τώρα να αναπτύξουμε αυτήν τη νέα αρμοδιότητα μαζί, παρόλο που δεν υπάγεται αυστηρά στο πεδίο της κοινοτικής μεθόδου. Ταυτόχρονα, ωστόσο, δηλώνουμε σαφέστατα στη γνώμη μας – και παραθέτω: «Η Επιτροπή θα λάβει κάθε πρωτοβουλία, νομοθετικού ή άλλου χαρακτήρα, για να εξασφαλίσει τη συνοχή αυτού του μελλοντικού μηχανισμού με την οικονομική διακυβέρνηση που ασκείται από την Ένωση, ιδίως στο πλαίσιο της ζώνης ευρώ, τηρουμένων των αρμοδιοτήτων που έχουν απονεμηθεί από τη Συνθήκη στην Ένωση και τα θεσμικά της όργανα». Αυτή είναι μια απολύτως σαφής θέση και θα ήθελα να μοιραστώ αυτόν τον στόχο μαζί σας.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, κάποιοι μίλησαν, για παράδειγμα, για την αντίθεση ή τις διαφορές μεταξύ ενός κράτους μέλους και των υπολοίπων, μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ζώνης του ευρώ. Κανονικά, δεν μου αρέσει να κάνω αυτήν τη διάκριση, αλλά υπάρχουν κάποιες διαφορές, η βασικότερη εκ των οποίων, παρενθετικά, είναι το γεγονός ότι το χρέος της ζώνης του ευρώ είναι πολύ μικρότερο από αυτό του Ηνωμένου Βασιλείου. Το χρέος του Ηνωμένου Βασιλείου είναι πολύ υψηλότερο από το χρέος της ευρωζώνης συνολικά. Γι’ αυτό, το πρόβλημα που υπάρχει στη ζώνη του ευρώ –όπως τόνισαν, άλλωστε, ορισμένοι από εσάς– είναι στην πραγματικότητα ένα πρόβλημα σχετικής ανταγωνιστικότητας. Για τον λόγο αυτόν αναζητούμε τώρα μια λύση για την ανταγωνιστικότητα και για τη σύγκλιση –και τονίζω τη λέξη σύγκλιση– στην Ένωση.

Ακόμη και αν κάποιοι δεν συμφωνούν, ας κινηθούμε προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης σύγκλισης στη ζώνη του ευρώ και στην Ένωση για εκείνους που θέλουν να προχωρήσουν, διότι τώρα δεν είναι μόνο οι υποστηρικτές της φεντεραλιστικής προσέγγισης ή της ολοκλήρωσης που επιθυμούν περισσότερη διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι αγορές ζητούν επίσης μια τέτοια διακυβέρνηση και πρέπει να ακούσουμε με προσοχή το αίτημά τους. Σήμερα, οι αγορές ζητούν από την Ευρώπη όχι μόνο να είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί τη ζώνη του ευρώ, αλλά επίσης να παράσχει ένα σαφέστερο σύστημα διακυβέρνησης. Είναι επίσης αλήθεια ότι η κοινοτική προσέγγιση παρέχει συνήθως περισσότερα εχέγγυα από μια προσέγγιση που επαφίεται υπερβολικά συχνά στην καλή θέληση των ηγετών.

(Χειροκροτήματα)

Εργαζόμαστε τώρα προς αυτήν την κατεύθυνση όσον αφορά άλλα σχέδια, ήτοι το σχέδιο για την ανταγωνιστικότητα και τη σύγκλιση, αλλά αυτή είναι μια διαφορετική συζήτηση που θα γίνει κάποια άλλη ημέρα. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι, σε αυτό το θέμα, η Επιτροπή έχει υιοθετήσει τη σωστή θέση: εκφράζει μια σαφή γνώμη υπέρ αυτής της περιορισμένης αναθεώρησης της Συνθήκης, ζητώντας από όλους να είναι πιο προσεκτικοί ως προς την ανάγκη αποφυγής της δημιουργίας μηχανισμών που, όπως είπε για παράδειγμα ο κ. Brok, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν διχασμούς διότι τα κοινοτικά θεσμικά όργανα είναι αυτά που μπορούν να διασφαλίσουν την Ένωση συνολικά, επειδή η Επιτροπή αναλαμβάνει δράση για την ζώνη του ευρώ καθώς και για τα κράτη μέλη που δεν ανήκουν στη ζώνη του ευρώ.

Ας είμαστε, επομένως, προσεκτικοί ως προς αυτήν την πτυχή. Ας μην δημιουργούμε τώρα, υποκινούμενοι από την ανάγκη να ανταποκριθούμε σε επείγουσες προκλήσεις, ζητήματα που θα μπορούσαν να μας φέρουν σοβαρότερα προβλήματα στο μέλλον. Ας εγγυηθούμε μια σταθερότερη διακυβέρνηση διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ένωση στο σύνολό της, σε ένα πνεύμα που πρέπει, φυσικά, να είναι το πνεύμα της Ένωσης: το πνεύμα της αλληλεγγύης και της ευθύνης.

  Manfred Weber (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Barroso, η απαραίτητη τροποποίηση της Συνθήκης και η θεσμική συζήτηση που πραγματοποιούμε καταδεικνύουν ότι, τώρα που η Συνθήκη της Λισαβόνας είναι σε ισχύ ένα χρόνο και πλέον, δεν μπορούμε πλέον να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που δημιουργεί η παγκόσμια κατάσταση μέσω της Συνθήκης με τη μορφή που έχει σήμερα. Αυτό ακριβώς δείχνει η σημερινή συζήτηση. Από την άλλη πλευρά, όταν μιλάμε για την τρέχουσα Συνθήκη, μας λένε ότι μια ευρύτερη συζήτηση για τη Συνθήκη είναι αδιανόητη και ανώφελη υπό το πρίσμα της κατάστασης στα κράτη μέλη και, ειδικότερα, στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Τσεχική Δημοκρατία. Αυτή είναι η σύγκρουση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε επί του παρόντος. Χρειαζόμαστε περισσότερα, αλλά δεν θα τα πάρουμε από τα κράτη μέλη. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να παράσχει μια απάντηση.

Αν ακούσουμε τι λένε σήμερα οι πολίτες, καθίσταται σαφές ότι γνωρίζουν πως είναι αναγκαίο να προβούμε σε τροποποιήσεις της Συνθήκης τώρα. Κάνουν ερωτήσεις του τύπου: «Πώς θα μπορέσουμε να θέσουμε υπό έλεγχο τις αγορές στο εγγύς μέλλον;» Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια ισχυρή Ευρώπη.

Ωστόσο, πρέπει να θέσουμε στους εαυτούς μας μια ακόμη σοβαρότερη ερώτηση: Τι καλό προσφέρει τελικά το ευρωπαϊκό μας σχέδιο; Εδώ και δεκαετίες, ήταν υπεύθυνο για τη διατήρηση της ειρήνης και τον τερματισμό του πολέμου στην ήπειρό μας. Σήμερα το πρωί υποδέχθηκα στο Κοινοβούλιο μια ομάδα επισκεπτών από ένα σχολείο. Για τους νέους, δόξα τω Θεώ, ο πόλεμος δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα. Δεν μπορούν να φανταστούν πώς μπορεί να είναι ο πόλεμος. Στις συζητήσεις μας, θίγουμε τώρα την απειλή της παγκοσμιοποίησης και εξηγούμε ότι πρέπει η Ευρώπη να κρατήσει υπό έλεγχο τη μάστιγα της παγκοσμιοποίησης, αλλά αυτό είναι ένα αρνητικό επιχείρημα. Αν θέλουμε να κατακτήσουμε όχι μόνο το μυαλό, αλλά και τη καρδιά των ανθρώπων, πρέπει να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα ως προς το ερώτημα του τι καλό προσφέρει το ευρωπαϊκό σχέδιο. Πρέπει να συζητήσουμε για τις εικόνες και να αναρωτηθούμε τι επιτυγχάνει η Ευρώπη και ποια είναι η αποστολή της.

Όταν οι ισχυρές χώρες του κόσμου συνέρχονται, μεταξύ αυτών και η Αμερική, η Ιαπωνία, η Ευρώπη, η Βραζιλία, η Ινδία και ούτω καθεξής, ποιος θα σηκώσει το χέρι του και θα ρωτήσει αν δίνουμε αρκετή προσοχή στα κοινωνικά ζητήματα; Η Κίνα δεν θα το κάνει. Θα πρέπει να το κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Ποιος θα σηκώσει το χέρι και θα πει «Πρέπει να σκεφτούμε τα περιβαλλοντικά ζητήματα;» Οι Αμερικανοί δεν θα το κάνουν. Εμείς θα πρέπει να αναδείξουμε αυτό το ζήτημα. Ποιος θα πει: «Θέλουμε να διατηρήσουμε την ειρήνη στον κόσμο και να διασφαλίσουμε ότι οι συγκρούσεις δεν θα εξελιχθούν σε πολέμους»; Θα πρέπει να το κάνουμε εμείς με την ιστορική μας εμπειρία.

Αν κοιτάξουμε την Τυνησία, είναι σαφές ότι οι άνθρωποι εκεί θέλουν το ίδιο μοντέλο με αυτό που έχουμε στην Ευρώπη. Έχουμε έναν ιδιαίτερα ελκυστικό τρόπο ζωής. Ως εκ τούτου, όταν συζητάμε ζητήματα της Συνθήκης, όταν συζητάμε για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ήπειρός μας και τη δουλειά που πρέπει να κάνουμε, πρέπει να βλέπουμε τη γενική εικόνα, έτσι ώστε να μην κερδίσουμε μόνο το μυαλό, αλλά και την καρδιά των ανθρώπων όσον αφορά το σχέδιό μας. Τότε θα κατορθώσουμε να κερδίσουμε την αποδοχή του σε εθνικό επίπεδο.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Proinsias De Rossa (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Weber που δέχτηκε την ερώτησή μου, την οποία ελπίζω ότι ίσως μπορεί επίσης να απαντήσει ο Πρόεδρος Barroso, καθώς απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε αυτόν.

Υποστηρίζω τον σκοπό αυτής της τροποποίησης της Συνθήκης. Όπως και κάποιοι άλλοι, προβληματίζομαι σχετικά με τον μηχανισμό. Όμως η απλοποιημένη διαδικασία προβλέπει ότι όλα τα εθνικά κοινοβούλια, και τα 27 εθνικά κοινοβούλια, πρέπει τουλάχιστον να δώσουν τη συγκατάθεσή τους για την έγκριση αυτής της τροποποίησης της Συνθήκης.

Στα εθνικά κοινοβούλια δίνεται περιθώριο έξι μηνών για να αποφασίσουν τι θα κάνουν. Μιλάμε για την έγκριση μιας απόφασης τον Μάρτιο, μιας απόφασης του Συμβουλίου που εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο. Πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Θα πρέπει όντως να περιμένουν μέχρι τον Ιούνιο για να λάβουν αυτήν την απόφαση;

  Manfred Weber (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αφενός είναι σημαντικό τα κράτη μέλη να έχουν έλεγχο των Συνθηκών, και αυτός είναι ο λόγος που η τροποποίηση πρέπει να πραγματοποιηθεί σε αυτό το επίπεδο. Αφετέρου, έχουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα που υπονοείται σε πολλές από τις ερωτήσεις που προσπάθησα να σχολιάσω. Εξετάζουμε προσεκτικά το θέμα αυτό, αφιερώνουμε αρκετό χρόνο και μας παρέχεται αρκετός χρόνος για να συζητήσουμε τα πάντα λεπτομερώς; Ή μήπως είναι οι προσδοκίες των ανθρώπων τόσο υψηλές και η πίεση των παγκοσμίων προκλήσεων τόσο μεγάλη που πρέπει να είμαστε πιο γρήγοροι και να ενεργήσουμε με μεγαλύτερη ταχύτητα; Για τον λόγο αυτόν, δεν θεωρώ ότι το ζήτημα του χρόνο αποτελεί πρόβλημα, αλλά είναι πράγματι απαραίτητο να δώσουμε απαντήσεις. Πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτό.

  Πρόεδρος. - Ο επόμενος ομιλητής στον κατάλογο είναι ο κ. Martin Schulz, από τον οποίο έλαβα μια επιστολή. Αν υπάρχει κάποια παρανόηση σχετικά με τη σειρά των ομιλητών στον κατάλογο, μπορώ να τη διαλευκάνω μετά τη συζήτησή μας.

  Martin Schulz (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, είναι μια επιστολή που απευθύνεται σ’ εσάς προσωπικά, όχι στο Σώμα.

Οι τροποποιήσεις της Συνθήκης είναι πάντα περίπλοκες, ακόμη και οι απλοποιημένες. Το περιεχόμενο της συζήτησής μας δείχνει ότι είμαστε σε εξαιρετικά δυσχερή κατάσταση. Ο όρος «απλοποιημένη διαδικασία» συγκαλύπτει το γεγονός ότι είναι δυνατό αυτός ο τύπος διαδικασίας να αποτύχει. Μπορεί να αποτύχει και εδώ και οπουδήποτε αλλού. Λέγεται ότι αν αποτύχει, θα βρεθούμε σε πολύ δύσκολη θέση. Ως εκ τούτου, πρέπει να αναρωτηθούμε για μία ακόμη φορά τι μπορούμε να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα αποτύχει. Η αλήθεια είναι πως οι απόψεις μας εισακούγονται. Το αν θα αποτύχει μόνο η διαδικασία επικύρωσης ή και το σχέδιο του ευρώ συνολικά θα εξαρτηθεί από την αποφασιστικότητα των αρχηγών κυβερνήσεων να αναλάβουν συνεκτική και ενιαία δράση. Πολλές βάσιμες παρατηρήσεις έγιναν ήδη επ’ αυτού..

Θα ήθελα να προσθέσω τρία σημεία θεμελιώδους σημασίας. Σήμερα, έναν χρόνο μετά την έναρξη αυτής της σοβαρής κρίσης, θα ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι η εξωτερική αξία του νομίσματός μας. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι 1,35 δολάρια ΗΠΑ. Στην αρχική φάση εισαγωγής του ευρώ, το μέγεθος αυτό ήταν 1,17 δολάρια ΗΠΑ. Τώρα έχει φτάσει το 1,35. Η γενική αξία ενός διεθνούς νομίσματος βασίζεται στην εξωτερική του αξία. Τον τελευταίο χρόνο, η εξωτερική αξία του ευρώ ήταν εξαιρετικά σταθερή. Ωστόσο, η εσωτερική δομή του ευρώ δεν είναι καθόλου σταθερή. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της φοβερά διφορούμενης στάσης και των διαφορετικών μέτρων και σταθμών που εφαρμόζουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να ενεργήσει με συνέπεια. Άλλωστε, τα μέσα υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να συμφωνήσει σε μια συνεπή διαδικασία. Όταν λέμε ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να συμφωνήσει, θα πρέπει να προσθέσουμε «όχι όσοι είμαστε παρόντες εδώ». Δεν είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή η Επιτροπή - οι κυβερνήσεις των κυρίαρχων κρατών μελών είναι εκείνες που έχουν δημιουργήσει έναν ισχυρό οικονομικό χώρο ικανό να αναλαμβάνει εξωτερική δράση, αλλά που δεν είναι διατεθειμένες να δημιουργήσουν τα αυτοδύναμα, εσωτερικά μέσα τα οποία είναι απαραίτητα για τη θέσπιση μιας ισχυρής οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και μιας ισχυρής κυβερνητικής πολιτικής παράλληλα με ένα ισχυρό νόμισμα. Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο.

Δεύτερον, όλα όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο των Συνθηκών. Ωστόσο, όταν κάτι συμβαίνει στο πλαίσιο των Συνθηκών και δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε κάτι που βρίσκεται αυθαίρετα εκτός των ορίων των Συνθηκών γιατί κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται να το κάνουν, είναι σαφές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι το θεσμικό όργανο που πρέπει να πρωτοστατήσει σε αυτό πρέπει να είναι το κεντρικό θεσμικό όργανο εντός του πλαισίου των Συνθηκών, δηλαδή η Επιτροπή. Η δημοκρατική νομιμότητα των δράσεων μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε άμεση συνάφεια με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθορίζεται από την Επιτροπή. Γι’ αυτό τα όσα εξηγήσατε είναι σωστά, όπως επίσης και αυτά που είπαν οι δύο εισηγητές, ο κ. Brok και ο κ. Gualtieri.

Το τρίτο σημείο που θέλω να θίξω είναι ότι ο κίνδυνος για την Ευρώπη έγκειται στο γεγονός ότι η Ευρώπη είναι ισχυρή όταν ενεργεί με συνεπή τρόπο ως ο μεγαλύτερος οικονομικός χώρος στον κόσμο, με 500 εκατομμύρια κατοίκους, αλλά αν επιτρέψει να διασπαστεί σε 27 επιμέρους κράτη τότε θα χάσει την ισχύ της. Δυστυχώς, αυτό έγινε σαφές κατά τη διάρκεια των γεγονότων στην άλλη πλευρά της Μεσογείου. Αν η Ευρώπη δεν υιοθετήσει μια συνεπή στάση, τότε δεν έχει κανέναν ρόλο να διαδραματίσει. Αν υιοθετήσει μια συνεπή στάση, τότε με το κοινωνικό και οικονομικό της μοντέλο, θα γίνει η κινητήρια δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας και ένας ισχυρός εταίρος στη διεθνή πολιτική σκηνή.

Το ζήτημα που συζητάμε στο πλαίσιο αυτής της απλοποιημένης διαδικασίας αφορά το αν η Ευρώπη έχει μέλλον ή αν θα διασπαστεί σε επιμέρους κράτη και θα απολέσει τη σπουδαιότητα και τη σημασία της. Αυτό είναι το θέμα που συζητάμε.

  Ivo Strejček (ECR). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, όποια και αν είναι η σχέση μας με το ενιαίο νόμισμα, το ευρώ, πιστεύω ότι είναι προς το συμφέρον όλων όσων ζουν στην ΕΕ να αναπτυχθούν το ευρώ και η ευρωζώνη με σταθερό τρόπο, είτε χρησιμοποιούμε το ευρώ είτε όχι, καθώς οι οικονομίες μας διασυνδέονται σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Εντούτοις, όταν ο Πρόεδρος Barroso περιέγραψε τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας, χρησιμοποίησε λέξεις όπως βελτιωμένη εποπτεία, επέκταση του οικονομικού συντονισμού, συντονισμός των δημοσιονομικών πολιτικών και εναρμόνιση των κοινωνικών πολιτικών. Κυρίες και κύριοι, αυτό προλειαίνει το έδαφος για τη δημιουργία μιας φορολογικής ένωσης, και η οικονομική ιστορία δείχνει ότι οι φορολογικές ενώσεις δεν επιβιώνουν ποτέ για πολύ χωρίς τη δημιουργία μιας πολιτικής ένωσης. Η μικρή αλλαγή που συζητούμε σήμερα είναι, ως εκ τούτου, μια μεγάλη αλλαγή για τα επιμέρους κράτη μέλη της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μετασχηματίζεται πολιτικά για το μέλλον. Ο κ. Weber είπε ότι «οι ευρωπαίοι πολίτες θέλουν να δουν μια ισχυρότερη Ευρώπη». Αυτό το γνωρίζαμε ανέκαθεν. Ας τους ρωτήσουμε, διότι οι ευρωπαίοι πολίτες, για δεκαετίες, απλά δέχονταν, δεν αποφάσιζαν, όσα συμβαίνουν στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.

  Joe Higgins (GUE/NGL). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, προτείνεται ένας νέος μηχανισμός σταθερότητας. Στην προεκλογική εκστρατεία στην Ιρλανδία, τα κόμματα που είναι πιθανόν να σχηματίσουν τη νέα κυβέρνηση υπόσχονται μια εκτενή επαναδιαπραγμάτευση του υπάρχοντος σχεδίου λιτότητας ΕΕ-ΔΝΤ, που θα περιορίσει την αυστηρότητά του. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά εικασίες και είναι άδικο και αντιδημοκρατικό να ζητείται από τους Ιρλανδούς να ψηφίσουν για μια ασαφή και αυθαίρετη εικασία.

Ήθελα να ζητήσω από τον κ. Barroso, ως Πρόεδρο της Επιτροπής, να μην παρεμβαίνει στην ιρλανδική προεκλογική εκστρατεία, αλλά να αναγνωρίσει το δημοκρατικό δικαίωμα των Ιρλανδών στην αντικειμενική πληροφόρηση και στην αλήθεια.

Ο Επίτροπος Rehn είπε χθες ότι η επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας ΕΕ-ΔΝΤ φαίνεται δυνατή, αλλά έχω τέσσερα συγκεκριμένα ερωτήματα. Πρώτον, είναι δυνατή η επαναδιαπραγμάτευση άμεσα μετά την εκλογή νέας κυβέρνησης στην Ιρλανδία και πριν από τον νέο μηχανισμό του 2013; Δεύτερον, η επαναδιαπραγμάτευση θα σήμαινε σημαντικές μειώσεις στα υψηλά επίπεδα των επιτοκίων; Τρίτον, θα αναγκάζονταν οι κερδοσκόποι να αναλάβουν τις δικές τους ζημίες αντί να ταλαιπωρούν τον ιρλανδικό λαό; Τέταρτον, αντιλαμβάνεται ο Επίτροπος ότι μόνο μια επαναδιαπραγμάτευση που θα ακυρώνει τις περικοπές και θα παρέχει σημαντικές δημόσιες επενδύσεις σε θέσεις εργασίας θα επιλύσει την κρίση μας στην Ιρλανδία, ενώ περισσότερες περικοπές και λιτότητα θα καταστρέψουν την κοινωνία μας;

  Nicole Sinclaire (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είμαστε και πάλι στην ίδια κατάσταση. Το αποτυχημένο πολιτικό σχέδιο του ευρώ μας οδήγησε να τροποποιήσουμε τη Συνθήκη της Λισαβόνας δύο φορές στη σύντομη διάρκεια ζωής της. Πρέπει να θυμόμαστε, φυσικά, ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας υπέστη σοβαρό πλήγμα μέσω του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία. Οι Ιρλανδοί είπαν «όχι», αλλά τους είπαν ψέματα· τους είπαν ότι η οικονομία τους θα προστατευόταν, αλλά εξαπατήθηκαν και τώρα, όπως συνηθίζει να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση όταν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα, δεν κάνει ένα βήμα πίσω για να αναρωτηθεί: «τι κάναμε λάθος;» Όχι, θέλετε περισσότερη ολοκλήρωση και θέλετε τα μικρά κράτη να υποφέρουν περισσότερο. Επιθυμείτε να τους επιβάλετε ποινές αν εμπλακούν σε περαιτέρω δυσχέρειες και αυτό θα τους δημιουργήσει στη συνέχεια και άλλες δυσκολίες και θα τα καταστήσει πιο υποταγμένα στην ευρωπαϊκή αυτοκρατορία σας.

Θέλω να πω το εξής στον κ. Barroso: ναι, το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να έχει ένα πρόβλημα χρέους, αλλά δεν το βοηθά καθόλου το γεγονός ότι πρέπει να διασώσει χώρες της ευρωζώνης όπως η Ιρλανδία εφόσον καταρχάς αναγκάστηκε να δανειστεί τα χρήματα για να το κάνει.

  Kay Swinburne (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η τροποποίηση της Συνθήκης δεν είναι κάτι στο οποίο θα πρέπει να προχωρήσουμε αβασάνιστα, ιδίως αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η δημιουργία της Συνθήκης της Λισαβόνας χρειάστηκε πολλή δουλειά και διαπραγματεύσεις. Ως εκ τούτου, αυτό το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πρέπει να είναι πολύ συγκρατημένα ως προς το πώς θα επιδοθούμε τώρα στην τροποποίηση της συνθήκης. Αυτή η αλλαγή είναι απαραίτητη προκειμένου να προστατευθούν οι πιο αδύναμες οικονομίες της ευρωζώνης. Ωστόσο, οι θέσεις των κρατών μελών που δεν ανήκουν στην ευρωζώνη πρέπει επίσης να υποστηριχθούν.

Αυτή η τροποποίηση της Συνθήκης δεν θα προσφέρει τη λύση στην αδυναμία των κρατών μελών να τηρήσουν τις συμφωνίες τους δυνάμει του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Δεν θα επιλύσει τα υποκείμενα προβλήματα των τεραστίων δημοσίων ελλειμμάτων, ούτε θα κάνει την ΕΕ πιο ανταγωνιστική στην παγκόσμια σκηνή. Είναι απλώς ένα μεταβατικό μέτρο που θα μας δώσει περισσότερο χρόνο για να βάλουμε σε τάξη τους επιμέρους οίκους της ευρωζώνης και τον συλλογικό μας οίκο.

Καθένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να εξετάσει τις δικές του δημόσιες δαπάνες και φορολογικές πολιτικές και να σχεδιάσει ρεαλιστικά προγράμματα για να αναζωογονηθούν οι οικονομίες μας. Μία γραμμή κειμένου που θα προστεθεί σε μια διεθνή συμφωνία, αν και απαραίτητη, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αληθινή μεταρρύθμιση και σύνεση. Ως εκ τούτου, πρέπει να προκύψει μια πραγματική στρατηγική για την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα.

  Maroš Šefčovič, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συμμετέχοντες στη συζήτηση και τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη σαφή τους στήριξη σχετικά με μια κοινοτική προσέγγιση, μια ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση και έναν ενδεδειγμένο ρόλο στον μελλοντικό μηχανισμό που συζητούμε σήμερα.

Η γνώμη μας ήταν πολύ σαφής, και συνίσταται στο ότι υποστηρίζουμε πλήρως τη δημιουργία του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθεροποίησης και τον θεωρούμε ένα πολύ σημαντικό μέρος του μωσαϊκού για μια ισχυρότερη Ευρώπη με μεγαλύτερη οικονομική ευημερία. Εργαζόμαστε για την αυξημένη εποπτεία των χρηματοπιστωτικών αγορών, για την καλύτερη οικονομική διακυβέρνηση, και έχουμε καταθέσει έξι νομοθετικές προτάσεις. Ξεκινήσαμε το πρώτο ευρωπαϊκό εξάμηνο με την ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης που εκπονήσαμε, και αυτό θα είναι το τελευταίο κομμάτι του παζλ.

Πιστεύω επίσης ότι με αυτό και με τη συζήτησή μας σήμερα, και με την θετική απόφαση που πιστεύω ότι θα υπάρξει τον Μάρτιο, στέλνουμε ορισμένα πολύ σαφή μηνύματα σε όλους εκείνους που στοιχηματίζουν κατά του ευρώ. Αν στοιχηματίσετε κατά του ευρώ, θα χάσετε τα χρήματά σας. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα που πρέπει να στείλουμε.

Ως εκ τούτου, η απόφαση για το ζήτημα αυτό θα είναι απολύτως κρίσιμης σημασίας, αλλά γνωρίζω ότι για το παρόν Σώμα, είναι επίσης πολύ σημαντικό να σεβόμαστε πλήρως τις αρμοδιότητες της Ένωσης, να σεβόμαστε πλήρως τα προνόμια και τον ρόλο των θεσμικών οργάνων της Ένωσης. Φυσικά, η Επιτροπή θα μεριμνήσει οπωσδήποτε ώστε το ευρωπαϊκό δίκαιο να τηρείται πάντα.

Όπως δηλώσαμε στη γνώμη μας, η Επιτροπή είναι επίσης διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει την εμπειρογνωμοσύνη της για τον χειρισμό αυτών των μηχανισμών, διότι πιστεύω ότι θα πρέπει να είναι απολύτως συνεκτικοί με τη βελτιωμένη οικονομική διακυβέρνηση, ιδίως όσον αφορά τον συντονισμό και την επιτήρηση των οικονομικών και χρηματοοικονομικών πολιτικών στα κράτη μέλη, ιδιαίτερα σε εκείνα της ευρωζώνης.

Ορισμένοι από εσάς εκφράσατε ανησυχία ως προς το ότι δεν θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων. Νομίζω ότι η θέση της Επιτροπής επ’ αυτού είναι επίσης πολύ σαφής: παρόλο που την κύρια ευθύνη για το νόμισμα του ευρώ εξακολουθούν να έχουν τα κράτη μέλη της ευρωζώνης, είναι σαφέστατο ότι οιοσδήποτε μελλοντικός μηχανισμός συνεργασίας πρέπει να είναι ανοικτός στους άλλους και ότι όλη η προσπάθεια που κάνουμε για να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα και τη σύγκλιση πρέπει να αφορά και τα 27 κράτη μέλη.

Συνεπώς, πιστεύω ότι η σημερινή διαδικασία, στην οποία οι χρηματοπιστωτικές αγορές διαδραμάτισαν επίσης ρόλο επιταχύνοντας την ολοκλήρωσή μας, επιταχύνοντας τη συνεργασία μας στο πεδίο της οικονομικής διακυβέρνησης, θα πρέπει να επικροτηθεί θερμά, γιατί είναι μια διαδικασία που σίγουρα κάνει την Ένωσή μας ισχυρότερη.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τους δύο εισηγητές, τον κ. Brok και τον κ. Gualtieri, για τη στενή συνεργασία τους, για τις ιδέες που παρουσίασαν και για τις διαβουλεύσεις που διεξάγει η Επιτροπή με τους δύο εισηγητές σε διαρκή βάση. Πιστεύω ότι η καλή εργασία τους θα οδηγήσει σε μια έκθεση η οποία θα εγκριθεί από το εν λόγω Σώμα εγκαίρως, πριν από τη λήψη της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Η τελευταία μου παρατήρηση απευθύνεται στον κ. Higgins από την Ιρλανδία. Επεσήμανε πολύ σωστά τη δήλωση του Επιτρόπου Rehn, αναφέροντας ότι η συμφωνία έγινε με την Ιρλανδία – όχι με την κυβέρνηση, αλλά με την Ιρλανδία ως χώρα. Φυσικά, αναμένουμε ότι οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση θα σεβαστεί τη συμφωνία. Ωστόσο, είναι πολύ σαφές και πολύ προφανές ότι η Επιτροπή βλέπει με συμπάθεια και κατανόηση τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα η Ιρλανδία και θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να υποστηρίξει την ταχεία επάνοδο της ανάπτυξης στην Ιρλανδία.

Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα –είτε είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Επιτροπή, ή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, είτε ακόμη και το ΔΝΤ– συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στη σταθεροποίηση της κατάστασης στην Ιρλανδία. Είμαι βέβαιος ότι όλοι μαζί, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να επαναφέρουμε την ανάπτυξη και την ευημερία και στην Ιρλανδία.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. GIANNI PITTELLA
Αντιπροέδρου

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η συζήτηση αυτή κατέστησε σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την πορεία που ξεκίνησε με τον αντιδημοκρατικό τρόπο εξασφάλισης της έγκρισης για τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι, μετά την απόρριψη του λεγόμενου ευρωπαϊκού συντάγματος από τους πολίτες της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποφύγουν περαιτέρω δημοψηφίσματα. Ήδη μετά την πρώτη απόρριψη από την Ιρλανδία, άσκησαν κάθε δυνατή πίεση προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι, μετά την πάροδο κάποιου χρόνου, θα διεξαγόταν ένα νέο δημοψήφισμα.

Σήμερα, μερικούς μήνες μετά τη θέση σε ισχύ της νέας Συνθήκης, προσπαθούν και πάλι να αλλάξουν τα πράγματα γρήγορα, χωρίς κανενός είδους δημόσια συζήτηση, από φόβο για αντιδράσεις πολιτών των διαφόρων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικότερα εκείνων που υφίστανται τις συνέπειες των ολοένα και πιο νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Τώρα θέλουν να καταφύγουν στη λεγόμενη «απλοποιημένη διαδικασία» προκειμένου να συγκαλύψουν το γεγονός ότι, στην πραγματικότητα, μεταβάλλουν ένα σημαντικό ζήτημα που συνδέεται με τη συνταγματοποίηση, με απώτερο σκοπό τον μετασχηματισμό του ευρωπαϊκού ταμείου χρηματοοικονομικής σταθερότητας σε μόνιμο ταμείο, με τις απαράδεκτες συνθήκες που περιέχονται στο λεγόμενο σύμφωνο ανταγωνιστικότητας και τις σοβαρές συνέπειες του στις κοινωνικές πολιτικές: μείωση μισθών και συντάξεων και αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.

13. Η κατάσταση του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου μετά την τελευταία απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση για την κατάσταση του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου μετά την τελευταία απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 21ης Ιανουαρίου στην υπόθεση M.S.S. κατά Ελλάδας και Βελγίου έδειξε με σαφήνεια ότι η ΕΕ πρέπει να θεσπίσει επειγόντως ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου και ότι πρέπει να υποστηρίξουμε τα κράτη μέλη ως προς την εκπλήρωση της υποχρέωσής τους να παράσχουν επαρκή διεθνή προστασία.

Η Επιτροπή υποστήριζε πάντα ότι στην εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου –και ο κανονισμός «Δουβλίνο» είναι ένα σημαντικό στοιχείο του σημερινού κοινοτικού κεκτημένου για το άσυλο– τα κράτη μέλη δεν απαλλάσσονται ποτέ από την υποχρέωση να διασφαλίζουν την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο υπενθύμισε αυτήν την αρχή στην απόφασή του.

Η απόφαση δεν θίγει τις υποκείμενες αρχές της λειτουργίας του συστήματος του Δουβλίνου: την ύπαρξη ενός σαφούς συστήματος για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο, για την εξέταση μιας αίτησης ασύλου, για την εγγύηση της πραγματικής πρόσβασης στις διαδικασίες καθορισμού του καθεστώτος του πρόσφυγα, και την αποτροπή της κατάχρησης των διαδικασιών ασύλου που συνιστούν οι πολλαπλές αιτήσεις.

Ωστόσο, η αξιολόγηση του συστήματος του Δουβλίνου στην οποία προέβη η Επιτροπή έδειξε ότι υπάρχει περιθώριο βελτιώσεων. Ήδη το 2008, η Επιτροπή πρότεινε έναν αναθεωρημένο κανονισμό του Δουβλίνου για να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες που εντοπίστηκαν. Είχε ως στόχο να ενισχύσει τόσο τα πρότυπα προστασίας για τους ενεχόμενους αιτούντες άσυλο όσο και το επίπεδο αποδοτικότητας του συστήματος του Δουβλίνου προς όφελος των κρατών μελών.

Επικροτώ τη σθεναρή στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις προτάσεις της Επιτροπής και καλώ το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συνεργαστούν για έναν ισορροπημένο συμβιβασμό που θα οδηγήσει σε έναν βελτιωμένο κανονισμό «Δουβλίνο ΙΙ».

Ένας τέτοιος συμβιβασμός πρέπει επίσης να περιλαμβάνει έναν μηχανισμό έκτακτης ανάγκης για την αναστολή των μεταφορών σε καταστάσεις εξαιρετικής και ιδιαίτερης πίεσης στο σύστημα ασύλου ως ύστατη λύση. Θα παρείχε μια κοινή, συνολική λύση σε υποθέσεις που αντιμετωπίζονται σήμερα με διακριτικό τρόπο προκειμένου να οικοδομηθεί περισσότερη εμπιστοσύνη και μια πραγματική υποστήριξη μεταξύ των εταίρων του κανονισμού «Δουβλίνο».

Η Επιτροπή γνωρίζει τις αδυναμίες του ελληνικού συστήματος ασύλου, που βρίσκεται αντιμέτωπο με εξαιρετική πίεση εξαιτίας των υψηλών αριθμών μεικτών μεταναστευτικών ροών στην ελληνική επικράτεια και της έλλειψης ενός κατάλληλου και λειτουργικού εθνικού συστήματος ασύλου. Έχουμε ήδη προβεί σε ενέργειες για την εξέταση των αδυναμιών αυτών.

Η Επιτροπή κίνησε διαδικασίες επί παραβάσει εναντίον της Ελλάδας τον Νοέμβριο του 2009, εκφράζοντας ανησυχίες σχετικά με διάφορες διατάξεις του κοινοτικού δικαίου. Η ίδια η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να μεταρρυθμίσει το σύστημα ασύλου της, βάσει ενός σχεδίου δράσης που υποβλήθηκε στην Επιτροπή τον Αύγουστο του περασμένου έτους και το οποίο καθορίζει άμεσα και μακροπρόθεσμα μέτρα. Έκτοτε έχουν σημειωθεί στην Ελλάδα σημαντικές νομοθετικές εξελίξεις.

Ταυτόχρονα, η Επιτροπή συμμετέχει στις σημαντικές προσπάθειες παροχής βοήθειας στην Ελλάδα, μαζί με τα κράτη μέλη, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και οργανισμούς της ΕΕ. Αυτή η στήριξη συνδυάζει σημαντική οικονομική και πρακτική βοήθεια για τη μεταρρύθμιση του εθνικού συστήματος ασύλου, για τη διαχείριση των συνόρων και της επιστροφής, και για την αποδοτικότερη χρήση των κοινοτικών πόρων για τη διαχείριση της μετανάστευσης, καθώς και για την καλύτερη συνεργασία με τις γειτονικές χώρες, ειδικότερα την Τουρκία.

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω υπενθυμίζοντας ότι η Ένωσή μας εδράζεται στις αξίες του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Το άσυλο είναι ένα από τα ανθρώπινα δικαιώματα που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δεσμευτεί να σέβεται και να προάγει. Η Επιτροπή είναι σταθερά προσηλωμένη στην επιδίωξη ενός δίκαιου, αποδοτικού και προσανατολισμένου στην προστασία κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να υποστηρίξουμε από κοινού τα ανθρώπινα δικαιώματα ως έναν από τους σημαντικούς πυλώνες του χώρου ελευθερίας, δικαιοσύνης και ασφάλειας.

  Manfred Weber, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Malmström, η πολιτική ασύλου είναι ένα εξαιρετικά επίκαιρο ζήτημα, όπως διαπιστώσαμε πρόσφατα στη Lampedusa και την Ελλάδα. Είναι ένα θέμα που αφορά τους πολίτες της Ευρώπης. Θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτά που έχουμε καταφέρει στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων τα κοινά πρότυπά μας, η κατάλληλη επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε παιδιά και οικογένειες. Θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για όλα αυτά. Η Ευρώπη είναι μια περιοχή που προσφέρει βοήθεια και συνεργασία σε ανθρώπους που υφίστανται διώξεις σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, ο αποφασιστικός παράγοντας δεν είναι τα έγγραφα που συντάσσουν οι επιτροπές του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή και το Συμβούλιο, αλλά αυτά που συμβαίνουν επί τόπου. Το Βέλγιο και η Ελλάδα καταδικάστηκαν πρόσφατα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη μη εφαρμογή και τη μη τήρηση της υφιστάμενης νομοθεσίας. Το γεγονός αυτό καθιστά σαφές ότι η διαδικασία επιβολής της νομοθεσίας δεν λειτουργεί.

Θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να σημειώσει ταχύτερη πρόοδο, παράλληλα με τα υφιστάμενα σχέδια δράσης της. Πρέπει να είμαστε σε θέση να θεσπίζουμε και να εφαρμόζουμε τα σημαντικά πρότυπα πιο γρήγορα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Ελλάδας, θα ήθελα να επισημάνω ότι έχουμε ένα σύνορο το οποίο μπορεί να διασφαλιστεί και από τις δύο πλευρές. Είμαι απογοητευμένος από τη συμπεριφορά του εταίρου μας, τη Τουρκίας, στο θέμα αυτό. Υπογράψαμε μια συμφωνία επανεισδοχής με την Τουρκία, η οποία απαιτεί από τη χώρα να κάνει πολύ λιγότερα από αυτά που θα ήταν υποχρεωμένη να κάνει αν ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, νομίζω ότι θα πρέπει να προσδοκούμε από την Τουρκία να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες σε αυτόν τον τομέα.

Κανείς δεν αμφισβητεί το αίσθημα της αλληλεγγύης μας. Θέλουμε να παράσχουμε πρακτική βοήθεια υπό τη μορφή του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων και του Frontex, τόσο στην περίπτωση της Ελλάδας, στην οποία ήδη παρέχεται βοήθεια, όσο και στην περίπτωση της Lampedusa στην Ιταλία. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν αμφισβητείται. Είναι σήμερα περισσότερο απαραίτητη παρά ποτέ.

  Σταύρος Λαμπρινίδης, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – Κύριε Πρόεδρε, όπως ανέδειξε η απόφαση του Δικαστηρίου, είμαστε όλοι παγιδευμένοι στο Δουβλίνο ΙΙ. Ως αποτέλεσμα της ανισομερούς κατανομής των βαρών έχουμε τα κράτη μέλη σε ένα πινγκ πονγκ ευθυνών και καταγγελιών εδώ και χρόνια με τους ατυχείς πρόσφυγες εγκλωβισμένους στη μέση.

Τον τελευταίο χρόνο η Ελλάδα έχει υποδεχθεί το 90% των μεταναστών και αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη. Τώρα με την Αλγερία η πίεση μεταφέρεται στην Ιταλία. Ως πότε κάποιοι θα επιμένουν να προσποιούνται ότι αυτό είναι ελληνικό, ιταλικό, μαλτέζικο, κυπριακό πρόβλημα; Τα σύνορα των χωρών μας είναι σύνορα ευρωπαϊκά. Η αναπτυξιακή μας πολιτική, η εξωτερική μας πολιτική ή η έλλειψή τους είναι ζητήματα ευρωπαϊκά.

Με τη σθεναρή συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η χώρα μου έχει κάνει τον τελευταίο χρόνο τεράστια βήματα για τη βελτίωση της κατάστασης του ασύλου. Αλλά αυτό προφανώς δεν αρκεί. Πρέπει το νέο Δουβλίνο να σταματήσει τις μαζικές επιστροφές στο πρώτο κράτος μέλος. Πρέπει να εγκαθιδρύσει μία πραγματική ουσιαστική αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών. Αυτό το έχει ζητήσει το Κοινοβούλιο. Ήρθε καιρός πια κάποια κράτη στο Συμβούλιο να σταματήσουν να παίζουν τους Πόντιους Πιλάτους και να νίπτουν τα χείρας τους.

  Cecilia Wikström, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθιστά σαφές ότι το Βέλγιο και η Ελλάδα παραβίασαν τα άρθρα 3 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. Συνεπώς, αμφότερες οι χώρες είναι ένοχες για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση ενός αφγανού αιτούντος άσυλο κατά τη μεταφορά του από το Βέλγιο στην Ελλάδα. Δυστυχώς, η περίπτωση αυτή δεν είναι καθόλου μοναδική. Ωστόσο, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δημιουργεί προηγούμενο και, ως εκ τούτου, είναι σημαντική.

Ως εισηγήτρια του Κοινοβουλίου για την επανεξέταση του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ», επικροτώ αυτήν την απόφαση. Καταδεικνύει, με την απαιτούμενη σαφήνεια, ότι όλα τα κράτη μέλη πρέπει να σταματήσουν να μεταφέρουν άτομα στην Ελλάδα όσο η κατάσταση στη χώρα παραμένει όπως σήμερα. Καταδεικνύει επίσης την ανάγκη για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Αν αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα τη δημιουργία ενός κοινού συστήματος ασύλου έως το 2012, πρέπει να μοιραστούμε την ευθύνη και να αλληλοβοηθηθούμε.

Θα ήθελα να ρωτήσω την Επιτροπή αν η απόφαση αυτή μεταβάλλει την άποψή της για το σύστημα του Δουβλίνου ως ακρογωνιαίο λίθο του κοινού συστήματος ασύλου και θα ήθελα να μάθω αν η Επιτροπή έχει πρόσβαση στις στατιστικές που υποδεικνύουν τα ερείσματα στα οποία τα κράτη μέλη βασίζουν τις αποφάσεις τους σχετικά με τις μεταφορές. Είναι σημαντικό να αποφύγουμε άλλες τέτοιου είδους περιπτώσεις.

Το Κοινοβούλιο έχει μια σαφή άποψη για τον κανονισμό «Δουβλίνο» και περιμένουμε τώρα με ανυπομονησία να μπορέσουμε να αρχίσουμε τις διαπραγματεύσεις. Οι προτεραιότητές μας είναι το ζήτημα της κράτησης, ο μηχανισμός αλληλεγγύης, τα δικαιώματα των ανηλίκων και αυστηρότερες διατάξεις όσον αφορά τα ένδικα μέσα. Αναμένω την απάντησή σας, κυρία Malmström, και προσβλέπω στη συνέχιση της εξαίρετης συνεργασίας μας.

  Judith Sargentini, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το ερώτημα είναι το εξής: τι θα κάνουμε τώρα που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απεφάνθη ότι «δεν πρέπει να μεταφέρετε πλέον αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα»; Ο Υπουργός Δικαιοσύνης στην πατρίδα μου, τις Κάτω Χώρες, πρότεινε μια λύση. Είπε: «Θα αναλάβουμε άμεση δράση για να βοηθήσουμε τους Έλληνες να ελέγχουν πιο αυστηρά τα σύνορά τους, να οργανώσουν το σύστημα ασύλου τους, και τότε θα μπορούμε να μεταφέρουμε στην Ελλάδα αιτούντες δυνάμει του κανονισμού “Δουβλίνο”». Φυσικά, αυτό δεν αποτελεί, τελικά, λύση σε καμία περίπτωση.

Και αυτό γιατί, σε αυτό το Σώμα, όλα τα κόμματα, από όλο το πολιτικό φάσμα, είπαν ότι πρέπει να εισαγάγουμε μια ρήτρα αλληλεγγύης στο σύστημα του Δουβλίνου. Αν δεν συμβεί αυτό, οι νότιες χώρες θα βρίσκονται πάντα σε δυσκολότερη θέση από τη δική μου χώρα, στη Βόρεια Θάλασσα, που δεν βλέπει τόσα πολλά πλοιάρια με πρόσφυγες να φτάνουν στις ακτές της.

Από τη συρροή των μεταναστών στη Lampedusa, κυρία Επίτροπε, μπορούμε να δούμε ότι, ακόμη και αν είναι κανείς ικανός να εργαστεί πολύ σκληρά για να επιτηρήσει τα σύνορά του, πρέπει επίσης να είναι προετοιμασμένος για απροσδόκητα γεγονότα. Συμφωνείτε με την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία ότι το σύστημα του Δουβλίνου είναι τώρα υπό διάλυση, και πότε μπορούμε να δούμε κάποια δυναμική προς την κατεύθυνση της μεταβολής του συστήματος του Δουβλίνου; Συμφωνείτε με εμάς εδώ πως ό,τι σπείρεις θα θερίσεις και ότι οι βόρειες χώρες αναγκάζονται τώρα να επιδείξουν αλληλεγγύη;

Θα ήθελα επίσης να ακούσω τη γνώμη σας για την απόφαση που εξέδωσε το Δικαστήριο του Στρασβούργου την περασμένη εβδομάδα, η οποία δηλώνει ότι οι περιπτώσεις του άρθρου 39 του κανονισμού, δηλαδή οι αιτήσεις για την αναστολή της απέλασης, αυξήθηκαν κατά 4.000% τον περασμένο χρόνο, γιατί οι άνθρωποι βλέπουν ότι το Δουβλίνο απλά δεν λειτουργεί.

Το τελευταίο που θέλω να πω είναι ότι, στην υπόθεση μεταξύ της Maritime Support Services (MSS) και των βελγικών αρχών, το τελικό πόρισμα ήταν ότι οι βελγικές αρχές είχαν άδικο. Υποχρεώθηκαν να καταβάλουν τη μέγιστη οικονομική αποζημίωση. Υπήρξε αμέλεια από την πλευρά τους. Πότε μπορούμε να περιμένουμε αλλαγές στο σύστημα του Δουβλίνου, έτσι ώστε οι άνθρωποι αυτοί να μην εκτίθενται πλέον σε απάνθρωπες συνθήκες;

(Η ομιλήτρια δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Barry Madlener (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Sargentini, γιατί δεν σας άκουσα να λέτε ότι η Τουρκία είναι εκείνη που συμπεριφέρεται άσχημα, καθώς επιτρέπει σε όλους εκείνους τους ανθρώπους να εισέρχονται κατά πρώτο λόγο στο τουρκικό έδαφος; Γιατί δεν σας άκουσα να λέτε ότι η υπερβολικά περίπλοκη ευρωπαϊκή νομοθεσία για το άσυλο παραβιάζεται από τόσους πολλούς ανθρώπους, από διακινητές ανθρώπων και τυχοδιώκτες, αποκλειστικά και μόνο επειδή είναι υπερβολικά περίπλοκη. Γιατί δεν το λέτε αυτό;

  Judith Sargentini (Verts/ALE). – (NL) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, που μου δίνετε την ευκαιρία να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση.

Πιστεύω ότι θα πρέπει πρώτα να ασχοληθούμε με το δικό μας πρόβλημα. Η Ευρώπη έχει δημιουργήσει ένα χάος όσον αφορά το σύστημα ασύλου της. Όσο συνεχίζουμε την ίδια τακτική και όσο παραμένουμε απρόθυμοι να βοηθήσουμε την Ελλάδα να απαλλαγεί οριστικά από τους αιτούντες άσυλο και να διασφαλίσουμε ότι θα έχουμε όλοι μια ενιαία διαδικασία για την αξιολόγηση του αν κάποιος είναι πραγματικός πολιτικός πρόσφυγας ή όχι, δεν θα είμαστε ποτέ σε θέση να μεταθέσουμε την ευθύνη σε άλλους.

Συμφωνώ μαζί σας, κύριε Madlener, ότι οι διακινητές ανθρώπων θα πρέπει να συλλαμβάνονται και ότι η Τουρκία θα πρέπει πραγματικά να αποκτήσει ένα αξιοπρεπές σύστημα ασύλου, ένα σύστημα που αναγνωρίζει τους πολιτικούς πρόσφυγες που δεν προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά από αλλού. Τούτου λεχθέντος, θα φρόντιζα πρώτα να λύσω τα δικά μας προβλήματα και να βάλω σε μια τάξη τα του οίκου μας.

  Timothy Kirkhope, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω στην Επίτροπο ότι είναι σαφές πως ασχολούμαστε με ένα σύστημα που είναι διαλυμένο. Αυτό που είναι σαφές, είναι ότι υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ των ευρωπαϊκών δικαστηρίων και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Δεν έχουμε να κάνουμε πλέον με μια κατάσταση όπου ένας νόμος εφαρμόζεται, αντίθετα, μάλλον ερμηνεύεται με ασυνήθιστο τρόπο.

Πιστεύω ότι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τις προκλήσεις της μετανάστευσης είναι μέσω ενός διαφοροποιημένου συστήματος το οποίο δεν θα είναι αυταρχικό, και όχι μέσω πιο εναρμονισμένης ευρωπαϊκής νομοθεσίας ή των ηθικοπλαστικών αποφάσεων των ευρωπαϊκών δικαστηρίων, αλλά αντίθετα μέσω της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της καλής επικοινωνίας μεταξύ των ευρωπαίων γειτόνων.

Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι το βάρος που φεύγει από ένα μέρος δεν μεταφέρεται απλά σε άλλο. Φυσικά, έχουμε καθήκον απέναντι στα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ και στους ανθρώπους που επιζητούν μια ασφαλέστερη και πιο ελεύθερη ζωή, αλλά η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου επισημαίνει κάποια γενικότερα προβλήματα, που είναι η σχέση μεταξύ των ευρωπαϊκών δικαστηρίων, των ευρωπαίων νομοθετών και των κρατών μελών και του ελέγχου των συνόρων τους.

Κυρία Επίτροπε, θα με ενδιέφερε να μάθω πώς επιχειρεί η Επιτροπή να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Μπορείτε σας παρακαλώ να διαβεβαιώσετε αυτό το Σώμα ότι δεν θα στραφούμε απλά στη δημιουργία περισσότερης κοινοτικής νομοθεσίας, η οποία αναμφίβολα κάποια στιγμή στο μέλλον θα ανατραπεί από κάποιο ευρωπαϊκό δικαστήριο, και αντί γι’ αυτό να μας πείτε πώς μπορούμε να υποστηρίξουμε αποτελεσματικά την Ελλάδα και άλλα κράτη μέλη τα οποία αντιμετωπίζουν σήμερα τόσο μεγάλα βάρη;

  Cornelis de Jong, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες και τη στήριξή μου στην Επίτροπο Malmström. Την περασμένη εβδομάδα απηύθυνε πολύ σωστά έκκληση στα κράτη μέλη να αναλάβουν και πάλι δράση όσον αφορά το σύνολο της δέσμης για το άσυλο. Πράγματι, δεν πρόκειται για ένα μενού α λα καρτ.

Η ξαφνική εισροή προσφύγων από την Τυνησία είναι μια νέα απόδειξη γι’ αυτό. Η Ιταλία αντιμετωπίζει τις μεγαλύτερες δυσκολίες όσον αφορά τη διασφάλιση ότι τηρούνται οι κατάλληλες διαδικασίες υποδοχής και ασύλου. Αν τα άλλα κράτη μέλη εξακολουθήσουν να παρακολουθούν αμέτοχα, θα είναι ζήτημα χρόνου να αποφασίσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι η μεταφορά των αιτούντων άσυλο στην Ιταλία θα πρέπει να ανασταλεί όπως έγινε πράγματι και στην περίπτωση της Ελλάδας.

Ως εκ τούτου, είναι προς το συμφέρον όλων να αναπτύξουμε μια επείγουσα διαδικασία εντός του πλαισίου του συστήματος «Δουβλίνο», όπως πρότεινε η Επιτροπή και να συνάψουμε γρήγορα δεσμευτικές συμφωνίες για την υποδοχή και μια διαδικασία ασύλου υψηλής ποιότητας.

Θα ήθελα να μάθω από την Επίτροπο αν πιστεύει ότι οι ενδιαφερόμενοι βουλευτές του ΕΚ θα μπορούσαν να την συνδράμουν περαιτέρω, πείθοντας τα κράτη μέλη να αναλάβουν τελικά αυτήν την απολύτως απαραίτητη δράση. Σε κάθε περίπτωση, η Επίτροπος μπορεί να υπολογίζει στη δέσμευσή μου.

  Barry Madlener (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, οι Κάτω Χώρες πρέπει για μία ακόμη φορά να πληρώσουν τα σπασμένα της Ελλάδας! Αρχικά, οι ολλανδοί φορολογούμενοι αναγκάστηκαν να πληρώσουν δισεκατομμύρια ευρώ για να διασωθεί αυτή η σχεδόν χρεοκοπημένη χώρα, και τώρα μας φορτώνονται δύο χιλιάδες αιτούντες άσυλο από την Ελλάδα τους οποίους δεν επιτρέπεται να στείλουμε πίσω.

Οι Κάτω Χώρες δεν θέλουν αυτούς τους αιτούντες άσυλο. Οι Κάτω Χώρες έχουν υποφέρει αρκετά, και συνεχίζουν να υποφέρουν, από τη μαζική μετανάστευση και το αποτυχημένο πολυπολιτισμικό πείραμα. Οι Κάτω Χώρες θέλουν λιγότερους μετανάστες χωρίς προοπτική και η Ευρώπη πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζει μια πολύ πιο αυστηρή μεταναστευτική πολιτική. Διαφορετικά, η Ευρώπη θα γίνει στο τέλος Ευραβία.

Ωστόσο, η Ελλάδα είναι επίσης θύμα του κακού γείτονά της, της Τουρκίας. Η Ελλάδα θα πρέπει, συνεπώς, να οικοδομήσει ένα τοίχος για να κρατήσει απέξω τους τούρκους μετανάστες και εκείνους στους οποίους η Τουρκία επιτρέπει να διέλθουν από το έδαφός της. Θα πρέπει να τιμωρήσουμε την Τουρκία, φυσικά, για το γεγονός ότι προσφέρει στους παράνομους μετανάστες πέρασμα προς την Ελλάδα.

Τέλος, η ευρωπαϊκή νομοθεσία για το άσυλο θα πρέπει να είναι πολύ πιο αυστηρή. Ας είμαστε ειλικρινείς: το 99% των αιτούντων άσυλο, στην πραγματικότητα δεν είναι άτομα που ζητούν άσυλο, αλλά άτομα που αναζητούν την οικονομική τους τύχη καταχρώμενα τους νόμους μας για το άσυλο.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, για να συνεχίσω και εγώ τη συζήτηση, θα κάνω μία υπόθεση: Βλέπουμε την αναταραχή που υπάρχει στις χώρες της Μεσογείου και στις χώρες του αραβικού κόσμου. Βλέπουμε ότι πολλοί πολίτες των χωρών αυτών επιδιώκουν να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη. Ήδη αυτό είναι μια πραγματικότητα και φοβάμαι ότι και η υπόθεση που θα αναπτύξω μπορεί σύντομα να γίνει πραγματικότητα.

Έρχονται λοιπόν οι πολίτες των τρίτων αυτών χωρών στην Ευρώπη. Φτάνουν στη Λαμπεντούζα –βλέπουμε τα προβλήματα που ενέκυψαν εκεί–, κάποιοι άλλοι προσπαθούν μέσω της Τουρκίας να φτάσουν στην Ελλάδα και αξιοποιούν τη δυνατότητα να μην αιτούνται βίζα με βάση τις συμφωνίες που έχουν πολλές από τις τρίτες χώρες αυτές με την Τουρκία, κάποιοι άλλοι πηγαίνουν στη Μάλτα, κάποιοι άλλοι ενδεχομένως στην Πορτογαλία και στην Ισπανία. Στη συνέχεια, κάποιοι από αυτούς αιτούνται άσυλο. Είναι δεδομένο ότι εκεί θα έχουμε πάλι εφαρμογή του Δουβλίνου ΙΙ. Και ξέρετε πως, αν και τότε υπάρξει προσφυγή κάποιου αιτούντα άσυλο για τα θέματα αυτά, και πάλι θα υπάρχουν καταδικαστικές αποφάσεις, όπως και μέχρι σήμερα είχαμε καταδικαστικές αποφάσεις από εθνικά δικαστήρια, πριν φτάσουμε στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Ας μην υποκρινόμαστε λοιπόν!

Και κάτι ακόμη: Υπάρχουν κάποιοι που θα συλληφθούν και δεν θα δικαιούνται άσυλο. Ξέρετε, με βάση τη συμφωνία της οποίας το πέρας των διαπραγματεύσεων ανακοίνωσε η Επιτροπή, για να επιστραφούν με επανεισδοχή στην Τουρκία όσοι μπουν από την Τουρκία, θα πρέπει να περιμένουμε δύο χρόνια για να εφαρμοστεί η συμφωνία και τρία χρόνια που είναι η μεταβατική περίοδος για τους υπηκόους τρίτων χωρών, το όλον πέντε χρόνια. Αυτούς δηλαδή που θα συλλάβουμε αυτήν την περίοδο, με βάση την κρίση που αντιμετωπίζουμε, θα πρέπει να περιμένουμε το 2016 ή το 2017 για να τους δεχθεί πίσω η Τουρκία.

Επιτρέψτε μου να πω ότι, με τέτοια διαχείριση, πολύ φοβάμαι ότι η Ευρώπη δεν στέκεται σήμερα στο ύψος των περιστάσεων.

  Sylvie Guillaume (S&D). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι είναι πάντα χρήσιμο να υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας ορισμένες δεσμεύσεις, και ειδικότερα εκείνη που έγινε τον Οκτώβριο του 2008, μέσω του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, το οποίο εξήγγειλε ότι ήταν καιρός να αναληφθούν νέες πρωτοβουλίες για την ολοκλήρωση της καθιέρωσης ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, και συνεπώς την παροχή ενός υψηλότερου επιπέδου προστασίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πάνω από δύο χρόνια μετά από αυτήν την υπόσχεση, οι προτάσεις της Επιτροπής είναι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε, ωστόσο, ότι αυτό το ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου και η διαδικασία εναρμόνισης πασχίζουν σε κάποιο βαθμό να δουν το φως της ημέρας.

Αυτή η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ένα σημαντικό σημείο καμπής, κατά την άποψή μου. Προφανώς, υπογραμμίζει τις αδυναμίες του ελληνικού συστήματος ασύλου, αλλά στέλνει επίσης ένα ηχηρή μήνυμα σε μια εποχή όπου η Ελλάδα αρχίζει να μεταρρυθμίζει το σύστημα ασύλου της και, την ίδια στιγμή, να αναλαμβάνει άλλου τύπου πρωτοβουλίες.

Πέρα από αυτήν την ιδιαίτερη κατάσταση, ωστόσο, αυτή η απόφαση θέτει γενικότερα υπό αμφισβήτηση το ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου στο σύνολό του, ιδιαίτερα όσον αφορά μία από τις θεμελιώδεις συνιστώσες του –τον κανονισμό «Δουβλίνο»– και την κύρια αρχή του, την ισοτιμία των εθνικών συστημάτων ασύλου εντός της Ένωσης. Η απόφαση αυτή δείχνει πώς, παραδόξως, το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου έχει δημιουργήσει ένα είδος αδικίας, τόσο για τους αιτούντες άσυλο όσο και για τα κράτη μέλη.

Κατόπιν αυτής της απόφασης, απαιτείται τώρα η άμεση λήψη σαφών μέτρων. Μέχρι να υπάρξει ένα λειτουργικό σύστημα ασύλου στην Ελλάδα, τα κράτη μέλη πρέπει να αναστείλουν την επιστροφή των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα και να χρησιμοποιήσουν τη ρήτρα κυριαρχίας αυτού του κανονισμού που τους επιτρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την εξέταση μιας αίτησης.

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στέλνει επίσης ένα μήνυμα σε όλα τα ενεχόμενα μέρη. Θεωρώ ότι αυτή η απόφαση θα πρέπει να δράσει ως καταλύτης στη διαδικασία εναρμόνισης και αναδιατύπωσης, ιδιαίτερα, όσον αφορά τον κανονισμό «Δουβλίνο».

Πρώτα απ’ όλα, πρόκειται βεβαίως για τον μηχανισμό αναστολής των μεταφορών που προανέφερα, ο οποίος προτείνεται από την Επιτροπή. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διασαφηνίζει αυτόν τον μηχανισμό, αφενός, και την ενδοευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αφετέρου. Η απόφαση αναμένεται να ανοίξει εκ νέου τη συζήτηση για την ανάγκη ενός μηχανισμού αναστολής, όπως ανέφερα, υπό όρους που θα είναι σαφώς καθορισμένοι.

Δεύτερον, πέρα αυτόν τον μηχανισμό, η απόφαση πρέπει επίσης να λειτουργήσει ως μοχλός –ή τουλάχιστον ελπίζω ότι θα το κάνει– για την παροχή υποστήριξης, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, στις υπόλοιπες τροποποιήσεις του κανονισμού που προτείνονται από την Επιτροπή, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τις εγγυήσεις οι οποίες παρέχονται σε αυτό το μέσο.

Τέλος, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα μας επιτρέψει να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε σχετικά με την εγγενή ευαισθησία της κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι αιτούντες άσυλο. Θα πρέπει επίσης να καταστήσει απαραίτητη την εισαγωγή ενός μηχανισμού προσφυγής για την αναστολή της μεταφοράς των αιτούντων άσυλο που υπόκεινται σε απόφαση μεταφοράς δυνάμει της εφαρμογής του κανονισμού «Δουβλίνο».

Σήμερα, πολλά από τα προειδοποιητικά φώτα είναι κόκκινα· μας υποδεικνύουν ότι είναι καιρός να μεταρρυθμίσουμε αυτόν τον κανονισμό και να δημιουργήσουμε ένα πραγματικό κοινό σύστημα ασύλου που θα εδράζεται στην αλληλεγγύη και την ευθύνη.

  Nadja Hirsch (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Malmström, συζητούμε σήμερα για την απόφαση που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτή αφορά πρωτίστως το Βέλγιο, αλλά και κάθε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γερμανία αποφάσισε επίσης να μην επιστρέφει πλέον αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα.

Όπως ανέφερε ένας από τους συναδέλφους μου, πρέπει να αναρωτηθούμε εάν θέλουμε να χτίσουμε τείχη γύρω από την Ευρώπη ή αν θέλουμε να διατηρήσουμε και να αναπτύξουμε το δικαίωμα στο άσυλο, κάτι που εγώ, ως Φιλελεύθερη, υποστηρίζω σθεναρά. Ωστόσο, αυτό σημαίνει επίσης ότι πρέπει να δώσουμε σε κάθε αιτούντα άσυλο την ευκαιρία μιας σωστά οργανωμένης διαδικασίας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι άδικο και δείχνει έλλειψη αλληλεγγύης να αφήσουμε τις νότιες χώρες να επωμίζονται μόνες τους αυτό το βάρος. Εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης, οι χώρες αυτές εκτίθενται σε μια αυξημένη εισροή μεταναστών. Στη Lampedusa, αυτό οφείλεται στα τρέχοντα γεγονότα στην Τυνησία. Ωστόσο, πρόκειται επίσης για μια συνεχιζόμενη κατάσταση την οποία οι τοπικές αρχές ασύλου δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν.

Η πρόσφατη ελευθέρωση σε σχέση με το Κοσσυφοπέδιο κατέληξε επίσης σε μια τεράστια εισροή αιτούντων άσυλο στη Γερμανία πριν από μερικές εβδομάδες. Είχαμε επίσης το πρόβλημα ότι δεν μπορούσαμε αρχικά να επεξεργαστούμε κατάλληλα όλες τις αιτήσεις. Ως εκ τούτου, αν θέλουμε πραγματικά να διατηρήσουμε αυτό το δικαίωμα στο άσυλο, πρέπει να αναδιαρθρώσουμε το σύστημα προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι θα προσφέρει μεγαλύτερη αλληλεγγύη στο μέλλον. Ο κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ» δεν μπορεί να συνεχίσει υπό την παρούσα μορφή του.

  Carmen Romero López (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο αφγανός πολίτης στον οποίο αναφέρεται η απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν ήταν μετανάστης, δεν καταχράστηκε το σύστημα και δεν ήταν θύμα εμπορίας ανθρώπων. Επίσης, δεν τον κάλυπτε η Σύμβαση της Γενεύης γιατί δεν διωκόταν. Ήταν ένας αιτών άσυλο, επομένως θα είχε επικουρική προστασία και διεθνή προστασία. Η απόφαση είναι, ως εκ τούτου, σημαντική λόγω του προηγουμένου που δημιουργεί.

Πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι εν αναμονή αποφάσεων μετά από εφέσεις που άσκησαν για απορριφθείσες αιτήσεις ασύλου; Πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να υποβάλουν αίτηση για αποζημίωση λόγω καθυστερήσεων στη διαδικασία; Τι θα συνέβαινε αν υπήρχαν περισσότερες από χίλιες αποφάσεις του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά κρατών μελών; Τι επίπτωση θα είχε αυτό στη φήμη της Ευρώπης;

Μπορούμε να συνεχίσουμε να θεωρούμε εαυτούς υπερασπιστές των θεμελιωδών δικαιωμάτων αν μεταχειριζόμαστε τους αιτούντες άσυλο που δραπετεύουν από εμπόλεμες καταστάσεις χειρότερα από εγκληματίες;

Κυρία Επίτροπε, οι αιτούντες άσυλο μπορεί να περιμένουν τη δίκη σε κέντρα κράτησης –αν είναι πρόσφυγες ή λαμβάνουν επικουρική προστασία– έως και επτά μήνες, χωρίς δικονομικά δικαιώματα. Είναι αυτό ανθρώπινη μεταχείριση;

Η δέσμη για το άσυλο καθυστέρησε για μεγάλο χρονικό διάστημα, και το κοινό σύστημα ασύλου δεν υπάρχει, κύριε Weber. Ούτε έχουν όλα τα κράτη μέλη τις ίδιες διαδικασίες. Υπάρχει έλλειψη αλληλεγγύης, και σε αυτό οφείλεται η κατάσταση που βιώνουμε.

Ο αφγανός πολίτης αποζημιώθηκε για ηθική βλάβη, όχι βάσει του κανονισμού «Δουβλίνο», αλλά πόση είναι η αποζημίωση που μπορούν άραγε να αξιώσουν για ηθική βλάβη άτομα που έχουν διαφύγει από εμπόλεμες καταστάσεις και πηγαινοέρχονται για χρόνια μεταξύ καταυλισμών; Έχουμε κουραστεί να μιλάμε για κατάχρηση και για λαθρεμπόρους. Δεν θα θελήσουμε να αποστρέψουμε το βλέμμα και να αρνηθούμε την ύπαρξη μιας κατάστασης την οποία τείνουμε να παραβλέπουμε ξανά και ξανά; Ο κανονισμός «Δουβλίνο» μπορεί πραγματικά να τελειοποιηθεί, αλλά πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα. Το θέμα αυτό είναι επείγον, κυρία Επίτροπε.

  Simon Busuttil (PPE). – (MT) Κύριε Πρόεδρε, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν συνιστά τόσο μια καταδίκη του Βελγίου και της Ελλάδας όσο μια καταδίκη του κανονισμού «Δουβλίνο», διότι αυτός ακριβώς ο κανονισμός ήταν που επέτρεψε στο Βέλγιο να μεταφέρει έναν αφγανό υπήκοο πίσω στην Ελλάδα. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Δεν είναι δίκαιο οι μεθοριακές χώρες να επωμίζονται μόνες τους το βάρος, διότι –ας είμαστε ειλικρινείς– ο ρόλος των χωρών αυτών δεν είναι να λειτουργούν ως αστυνομία ή συνοριοφυλακή για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ως εκ τούτου, μετά από την απόφαση που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, είναι σαφές τώρα ότι όταν μια ευρωπαϊκή χώρα μεταφέρει έναν αιτούντα άσυλο πίσω σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα που υφίσταται τεράστια πίεση, αυτό αντιβαίνει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Χώρες όπως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ήδη αρχίσει να το αναγνωρίζουν αυτό και έχουν αναστείλει τις μεταφορές. Ωστόσο, αυτό που χρειαζόμαστε είναι η χωρίς καθυστέρηση τροποποίηση του κανονισμού «Δουβλίνο».

  Κυριάκος Μαυρονικόλας (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, ο λόγος για τον οποίο νιώθω την ανάγκη να μιλήσω στη σημερινή συνεδρία είναι ακριβώς διότι δεν έχει αναφερθεί το θέμα της Κύπρου και το πρόβλημα της μετανάστευσης που αντιμετωπίζουμε.

Η Κύπρος, ένα μικρό κράτος μισού εκατομμυρίου, δέχεται καθημερινώς μετανάστες μέσω των κατεχομένων περιοχών, οι οποίοι περνούν την πράσινη γραμμή, σε έναν αριθμό που μπορεί να φτάνει και τα 30 με 50 άτομα ημερησίως επί ενός πληθυσμού μισού εκατομμυρίου.

Εμείς δεν διαθέτουμε κέντρα συγκέντρωσης των αιτούντων άσυλο. Και αποτέλεσμα τούτου είναι ότι, εάν δεν γίνει δεκτή η αίτησή τους, δεν μπορούμε στο τέλος της ημέρας να τους στείλουμε πίσω στη χώρα από την οποία προέρχονται. Εισέρχονται από τα κατεχόμενα, πλείστες των χωρών καταστρέφουν τα έγγραφά τους και ουσιαστικά οι μετανάστες αυτοί παραμένουν στο νησί.

  Gesine Meissner (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Malmström, σίγουρα δεν χρειαζόμαστε τείχη για να λύσουμε το πρόβλημα του ασύλου. Διατυπώθηκε μια πρόταση για οικοδόμηση τείχους και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποφάσισα να παρέμβω. Οποιοσδήποτε κάνει μια τέτοια δήλωση, δεν έχει κατανοήσει καθόλου τις ευρωπαϊκές αξίες.

Για εμάς, η ουσία είναι η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν μπορούμε να λέμε για ανθρώπους που εγκατέλειψαν τη χώρα τους και αναζήτησαν άσυλο στην Ευρώπη, για οποιονδήποτε λόγο, και για ανθρώπους που σκαρφάλωσαν οικειοθελώς σε ένα υπερπλήρες πλοιάριο θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους: «Θέλουμε να στείλουμε πίσω τους ανθρώπους αυτούς πριν καν φτάσουν». Χρειαζόμαστε συνετές διαδικασίες ασύλου γι’ αυτά τα άτομα οι οποίες να λειτουργούν σωστά. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τις νότιες ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες φθάνουν αυτοί οι άνθρωποι, να αντιμετωπίσουν μόνες τους το πρόβλημα. Συμφωνώ απολύτως με τη συνάδελφό μου, κ. Hirsch, επ’ αυτού.

Από μια άλλη οπτική γωνία, είναι λάθος να λέμε ότι θέλουμε όλοι αυτοί οι άνθρωποι να μείνουν εκτός Ευρώπης και ότι δεν θέλουμε να τους δεχτούμε. Στην Ευρώπη σημειώνεται δημογραφική αλλαγή και στο μέλλον, θα χρειαστούμε ολοκλήρωση, καθώς και αιτούντες άσυλο που επιθυμούν να μείνουν εδώ. Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα ανθρωπιάς, αλλά και κοινής λογικής. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να εξεύρουμε γρήγορα λύσεις σε αυτό το πρόβλημα.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με την απόφαση που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το σύστημα ασύλου στην Ελλάδα είναι απάνθρωπο, και αυτό γιατί μπορεί να χρειαστούν μέχρι και πέντε έτη για την έκδοση τελικής απόφασης. Ωστόσο, οι διαδικασίες σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι χρονοβόρες, γιατί λέγονται ψέματα, έγγραφα καίγονται ή πλαστογραφούνται, αποφάσεις αγνοούνται και το σύστημα το ασύλου πολύ απλά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και κατάχρησης. Αυτό ισχύει ειδικά για τις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει αληθινός λόγος για τη χορήγηση ασύλου και, μετά από μια διαδικασία που έχει διαρκέσει χρόνια, ο αιτών αξιώνει ξαφνικά το δικαίωμα διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.

Υπό το πρίσμα του αποτυχημένου ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, πρέπει επιτέλους να φανούμε ειλικρινείς και να παραδεχθούμε ότι η ΕΕ δεν μπορεί να δέχεται μετανάστες από όλο τον κόσμο, ιδίως όταν, την ίδια στιγμή, δαπανά δισεκατομμύρια ευρώ για αναπτυξιακή βοήθεια και στήριξη της δημοκρατίας στις χώρες από τις οποίες προέρχονται αυτοί οι άνθρωποι.

Χρειαζόμαστε τελικά έναν σαφή ορισμό του δικαιώματος στο άσυλο, η οποία θα συνδέεται στενά με τη Σύμβαση της Γενεύης, προκειμένου να τεθεί τέλος στην οικονομική μετανάστευση. Πρέπει επίσης να περιλαμβάνει την υποχρέωση των αιτούντων άσυλο να συνεργάζονται στη διαδικασία. Αυτό θα αφαιρέσει τη νομική βάση για την εξαπάτηση για ανθρωπιστικούς λόγους.

  Salvatore Iacolino (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η προοδευτική απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης, αφενός, και η νέα, πρόσφατη αύξηση των μεταναστευτικών ροών, αφετέρου, σημαίνουν ότι η δέσμη για το άσυλο πρέπει πραγματικά να τεθεί σε προτεραιότητα στο Συμβούλιο. Αν υποστηριζόταν από την Επιτροπή, η πρωτοβουλία αυτή θα είχε το θετικό αποτέλεσμα της ρύθμισης ενός περίπλοκου ζητήματος και της θέσπισης μιας ενιαίας πολιτικής για την εφαρμογή της απόφασης που συζητούμε σήμερα, καθώς και της παροχής της δυνατότητας να αποφύγουμε μεταφορές όπως αυτές που συζητήσαμε σήμερα.

Προφανώς, είμαστε υπέρ της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συνδυάζοντας όμως ταυτόχρονα αυτήν την απαίτηση με τον αυστηρό έλεγχο των απαιτήσεων. Κυρία Επίτροπε, επειδή η κατάσταση έχει γίνει μη βιώσιμη, πρέπει τώρα να αρχίσουμε να αναζητούμε μια θετική δέσμη κανόνων και ένα σαφές κανονιστικό πλαίσιο. Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα το οποίο είμαι σίγουρος ότι, με τη βοήθειά σας, θα μπορέσει να διαβιβαστεί στο Συμβούλιο για αξιολόγηση εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.

  Nathalie Griesbeck (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η ερώτησή μου θα είναι πολύ σύντομη, καθώς η συζήτηση ήταν ιδιαίτερα μεστή και έχω την αίσθηση ότι, πέρα από ορισμένα ακραία στοιχεία, συμμεριζόμαστε την ίδια ανησυχία.

Θέλω να ρωτήσω την Επίτροπο πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει την εικονοκλαστική ιδέα της οικοδόμησης τείχους ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα, ακόμη και αν αυτή μπορεί να δικαιολογηθεί από την πολύ ισχυρή πίεση που δέχεται η εν λόγω χώρα και ακόμη και αν, όπως είπαν ορισμένοι συνάδελφοι, οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα δύσκολες για όσους καταλήγουν σε κέντρα κράτησης.

Παρόλο που τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να κάνουν τα δικά τους κατασκευαστικά σχέδια –ακόμη και αν αυτό σημαίνει την οικοδόμηση τείχους, ακόμη και αν πρόκειται για μια μη ρεαλιστική λύση– εμείς οι Ευρωπαίοι εμπλεκόμαστε ιδιαίτερα, και μάλιστα συγκυριακά, με όσα συμβαίνουν στο νησί της Lampedusa και με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και διαρθρωτικά, με την κατάσταση των χωρών του Νότου.

Έχει έρθει, επομένως η ώρα να επανεξετάσουμε επειγόντως τον κανονισμό «Δουβλίνο», έτσι ώστε να μπορέσουμε να αναλάβουμε από κοινού την ευθύνη για αυτές τις καταστάσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, δείχνοντας αλληλεγγύη και μια ανθρωπιστική προσέγγιση. Θα μπορέσουμε να το κάνουμε μόνο αν θεσπίσουμε ένα γνήσιο ευρωπαϊκό δίκαιο για το άσυλο, κάτι που καθίσταται πιο επείγον από ποτέ.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι αξίες στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση –ανθρώπινα δικαιώματα και θεμελιώδη δικαιώματα– δεν μπορούν να τίθενται προς συζήτηση. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου απαιτεί επείγουσα εξέταση και ταχεία, αποτελεσματική δράση. Αυτή η απόφαση απαιτεί την ανάπτυξη, τον καθορισμό και την εφαρμογή μιας ενιαίας στρατηγικής και κοινής δέσμευσης. Οι διαδικασίες χορήγησης ασύλου πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ωστόσο, η Ευρώπη δεν μπορεί να εγκαταλείψει αυτές τις μεθοριακές χώρες που αναγκάζονται να διαχειριστούν επείγουσες μεταναστευτικές ροές που δεν επηρεάζουν μόνο τις ίδιες αλλά, κατ’ επέκταση, το σύνολο της Ευρώπης. Οι μεθοριακές χώρες δεν μπορούν να επωμίζονται μόνες τους όλη την ευθύνη του κόστους και της οργάνωσης που είναι αναγκαία για την εξέταση των αιτήσεων ασύλου, η οποία συχνά απαιτεί πολύ χρόνο και εκτενή και προσεκτική αξιολόγηση. Αυτά τα χρονοδιαγράμματα και οι προσεκτικές αξιολογήσεις δεν πρέπει να επηρεάζουν την αξιοπρέπεια των μεταναστών, η οποία πρέπει πάντα να προστατεύεται σε κάθε περίπτωση.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι συνέβαλαν στη συζήτηση. Η απόφαση αυτή είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αλλά δεν υπονομεύει εντελώς το σύστημα του Δουβλίνου με τη σημερινή μορφή του. Το σύστημα αυτό λίγο-πολύ λειτουργεί και, ανεξάρτητα από την απόφαση, υποχρεώνει ήδη τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Εντούτοις, επισημαίνει ορισμένα σημαντικά σημεία και για τον λόγο αυτόν είναι απαραίτητο να μεταρρυθμίσουμε τη Σύμβαση του Δουβλίνου και να τη βελτιώσουμε.

Για τον σκοπό αυτόν η Επιτροπή έχει προτείνει βελτιώσεις, και είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που γνωρίζω ότι εργάζεστε επ’ αυτών και ότι αντιλαμβάνεστε επίσης την ανάγκη ύπαρξης κάποιου είδους μηχανισμού στο θέμα αυτό. Σας υποστηρίζουμε πλήρως εν προκειμένω.

Πρέπει επίσης να επιταχύνουμε το έργο μας για τη θέσπιση ενός κοινού συστήματος ασύλου. Οι περισσότεροι από τους ομιλητές εδώ συμφωνούν ως προς αυτό, και είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων για το έργο που επιτελείτε. Ο καλύτερος τρόπος για να το επιτύχουμε είναι να συνεχίσουμε το έργο μας, να δημοσιεύσουμε τις εκθέσεις και να ενθαρρύνουμε το Συμβούλιο να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις.

Υπάρχουν πάρα πολλές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών σήμερα και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Σε μια κοινή Ένωση, με κοινές αξίες και κοινή εφαρμογή των διεθνών προτύπων και συμβάσεων, δεν μπορούν να υπάρχουν τέτοιου είδους διαφορές όπως αυτές που υπάρχουν σήμερα. Οι άνθρωποι πρέπει να τυγχάνουν αξιοπρεπούς μεταχείρισης. Πρέπει να διασφαλίσουμε την προστασία των πιο ευάλωτων. Πρέπει να έχουμε αποτελεσματικά συστήματα έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην τελούν υπό κράτηση επί μήνες, μερικές φορές και χρόνια. Αυτό είναι πολύ οδυνηρό για το άτομο και πολύ δαπανηρό επίσης για την κοινωνία. Πρέπει να το βελτιώσουμε. Επαναλαμβάνω ότι μπορώ μόνο να ενθαρρύνω εσάς και το Συμβούλιο να συνεχίσετε να εργάζεστε επ’ αυτού.

Όσον αφορά την Ελλάδα, η Επιτροπή καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να βοηθήσει. Η ελληνική κυβέρνηση εργάζεται με βάση το σχέδιο δράσης της. Πρόκειται για ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο, αλλά αυτό που κατέστη σαφές εξαρχής είναι ότι δεν πρόκειται να λυθεί μέσα σε ένα σαββατοκύριακο. Υπάρχουν μακροχρόνια προβλήματα. Είμαστε εδώ για να προσφέρουμε τη στήριξή μας και το γεγονός ότι όλα τα κράτη μέλη συμμετέχουν στη λειτουργία του Frontex, αλλά έχουν προσφέρει και διαφορετικά είδη βοήθειας –οικονομική βοήθεια ή τεχνική εμπειρογνωμοσύνη, διερμηνεία, διοικητική βοήθεια– αποδεικνύει ότι υπάρχει πραγματική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Πρέπει να βοηθήσουμε την Ελλάδα γιατί η Ελλάδα υφίσταται τεράστια πίεση και αυτή είναι επίσης μια ευρωπαϊκή πρόκληση. Φυσικά, η Ελλάδα φέρει την κύρια ευθύνη. Έχει κάνει πολλά, αλλά πρέπει να κάνει ακόμη περισσότερα. Δεν είμαι πεπεισμένη ότι ένας φράκτης ή ένα τείχος είναι η λύση, γιατί υπάρχουν άλλες μεταρρυθμίσει που είναι πολύ πιο σημαντικές. Συνεργαζόμαστε επίσης με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για θέματα Ασύλου (EASO), τη νέα υπηρεσία υποστήριξης για το άσυλο στη Valletta. Συνεργαζόμαστε και με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Το τελευταίο διάστημα η Τουρκία έχει επιδείξει μια εποικοδομητική στάση συνεργασίας. Ολοκληρώσαμε τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία επανεισδοχής μετά από οκτώ χρόνια. Ελπίζω ότι τα κράτη μέλη θα την αποδεχτούν κατά την επικείμενη σύνοδο του Συμβουλίου την επόμενη εβδομάδα.

Όσον αφορά τα αριθμητικά στοιχεία που ζήτησε η κ. Wikström, αυτά που έχω στη διάθεσή μου για την περίοδο 2009 και 2010 δείχνουν ότι υπήρχαν 16.328 αιτήσεις που υποβλήθηκαν από κράτη μέλη προς την Ελλάδα σχετικά με την ανάληψη της ευθύνης ή την επιστροφή μεταναστών. Από αυτές, 12.638 αιτήσεις (77%) έγιναν αποδεκτές. Εντούτοις, τα κράτη μέλη εκτέλεσαν μόνο 2.251 από αυτές τις μεταφορές, δηλαδή λίγο λιγότερο από 14%.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για μία ακόμη φορά για την υποστήριξη που προσφέρετε στο έργο το οποίο προσπαθούμε να κάνουμε με τη δέσμη για το άσυλο. Οι νομοθετικές πράξεις είναι στο τραπέζι. Ας συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί –Επιτροπή, Κοινοβούλιο και Συμβούλιο– για καταφέρουμε το συντομότερο δυνατό να έχουμε, επιτέλους, ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

14. Άμεσα μέτρα της ΕΕ για τη στήριξη της Ιταλίας και άλλων κρατών μελών που επηρεάζονται από έκτακτη συρροή μεταναστών (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση για τα άμεσα μέτρα της ΕΕ για τη στήριξη της Ιταλίας και άλλων κρατών μελών που επηρεάζονται από έκτακτη συρροή μεταναστών.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ γι’ αυτήν την πολύ επίκαιρη συζήτηση σχετικά με μια κατάσταση που αξίζει όλη μας την προσοχή.

Η Επιτροπή παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την κατάσταση και ο Frontex έχει στείλει δύο εμπειρογνώμονες επί τόπου. Περίπου 5.500 Τυνήσιοι μετανάστες αναφέρεται ότι έχουν φτάσει στις ιταλικές ακτές τις τελευταίες ημέρες, αλλά οι αριθμοί έχουν μειωθεί λίγο τις τελευταίες 24 ώρες. Τα άτομα που καταφθάνουν είναι κατά κύριο λόγο άνδρες ηλικίας γύρω στα τριάντα, αλλά υπάρχουν και 34 γυναίκες και 108 παιδιά· 27 μεταφορείς λαθρομεταναστών εντοπίστηκαν. Οι άνθρωποι αυτοί που φτάνουν στις ιταλικές ακτές προκαλούν εξαιρετική πίεση στις εγκαταστάσεις υποδοχής της Ιταλίας, ιδιαίτερα στη Lampedusa.

Το περασμένο Σάββατο αρχίσαμε ήδη επαφές με το Υπουργείο Εσωτερικών της Ιταλίας και λάβαμε επίσης ένα επίσημο αίτημα για βοήθεια της ΕΕ. Είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε τόσο την Ιταλία όσο και την Τυνησία. Δεν είναι απλά ένα διμερές ζήτημα, αλλά ένα σημαντικό θέμα για το σύνολο της ΕΕ. Πριν ακόμα από τις τελευταίες εξελίξεις, η Επιτροπή, μαζί με τον Frontex, είχαν ξεκινήσει να προσδιορίζουν τι μπορεί να γίνει σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Η κοινή απάντηση της ΕΕ θα πρέπει να βασίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης της ΕΕ μεταξύ των κρατών μελών, και είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε την Ιταλία.

Όμως η προσέγγισή μας θα πρέπει επίσης να βασίζεται στην αλληλεγγύη προς την Τυνησία και τη δημοκρατική μετάβασή της. Αυτό εκφράστηκε επίσης από τη λαίδη Ashton όταν επισκέφτηκε τις αρχές της Τύνιδας χθες, προσφέροντάς τους πολιτική και οικονομική στήριξη.

Προκειμένου να βοηθήσουμε την Ιταλία σε αυτές τις συνθήκες, καθορίσαμε μια περιεκτική σειρά συγκεκριμένων μέτρων, καθώς και ταχεία οικονομική βοήθεια. Όσον αφορά τα οικονομικά, είμαστε διατεθειμένοι να κινητοποιήσουμε έκτακτη βοήθεια, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων για το 2011, επιπλέον της χρηματοδότησης που έχει ήδη προβλεφθεί για την Ιταλία. Αυτή θα πρέπει να καλύψει πληρωμές για στέγαση, υποδομές, υλική βοήθεια, ιατρική φροντίδα, κοινωνικούς λειτουργούς, παροχή συμβουλών για τις δικαστικές και διοικητικές διαδικασίες ασύλου, νομική αρωγή, γλωσσική συνδρομή, κλπ.

Μπορούμε επίσης να κινητοποιήσουμε αρκετά γρήγορα πόρους από κοινοτικά ταμεία όπως το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων και, αν κριθεί αναγκαίο, η Ιταλία μπορεί να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για θέματα Ασύλου στη Βαλέττα να αναπτύξει ομάδες στήριξης των εθνικών αρχών που ασχολούνται με τις αιτήσεις χορήγησης ασύλου.

Όσον αφορά την επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων, θα μπορούσε να οργανωθεί μια κοινή επιχείρηση του Frontex και είμαι σε επαφή με τον οργανισμό. Γνωρίζω ότι γίνονται προετοιμασίες σε τεχνικό επίπεδο.

Ως συνήθως, μια τέτοια κοινή συζήτηση θα εξαρτηθεί από τις εθελοντικές συνεισφορές εξοπλισμού των κρατών μελών. Καλώ όλα τα κράτη μέλη να δείξουν την υποστήριξή τους. Επιτρέψτε μου όμως να σας διαβεβαιώσω ως προς ένα σημείο αναφορικά με τη συζήτηση την οποία είχαμε λίγα λεπτά πριν: εξαιτίας του διαφορετικού χαρακτήρα των επιχειρήσεων θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων και ενός αιτήματος προς τα κράτη μέλη να συμμετάσχουν σε μια νέα κοινή επιχείρηση, αυτό δεν θα αντίκειται στη συνεισφορά τους στην επιχείρηση που έχουμε σήμερα στα ελληνικά χερσαία σύνορα. Αυτό, φυσικά, αποτελεί επίσης προτεραιότητα.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε ευάλωτες κατηγορίες ατόμων που έχουν ανάγκη από διεθνή προστασία. Οι ανάγκες τους πρέπει να ληφθούν υπόψη και πρέπει να μπορούν να έχουν πρόσβαση στην ειδική προστασία που δικαιούνται, όπως προβλέπεται από το εθνικό και κοινοτικό δίκαιο.

Με αυτές τις συγκεκριμένες δράσεις που μόλις ανέφερα, είμαστε έτοιμοι να συναντηθούμε και να συζητήσουμε με εκπροσώπους των ιταλικών αρχών για να συμφωνήσουμε σχετικά με τις λεπτομέρειες καθεμίας από αυτές τις δράσεις και τα επόμενα βήματα.

Φυσικά, πρέπει επίσης να αναπτυχθεί περαιτέρω μια μεσοπρόθεσμη στρατηγική. Στο συγκεκριμένο πλαίσιο των μεταναστευτικών ροών, χρειαζόμαστε έναν συνδυασμό αποτελεσματικής διαχείρισης συνόρων και μιας στρατηγικής για την υποστήριξη της δημοκρατικής και οικονομικής μετάβασης. Βραχυπρόθεσμα, οι αρχές της Τυνησία θα πρέπει να περιπολούν αποτελεσματικά στα σύνορα της χώρας τους, στη θάλασσα και κατά μήκος των ακτών, για να εμποδίσουν τους λαθρεμπόρους, τους διακινητές ανθρώπων και τους εγκληματίες που έχουν αποδράσει από τη φυλακή να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Είναι επίσης σημαντικό η Τυνησία να πάρει πίσω όσους έχουν φτάσει στο έδαφος των κρατών μελών της ΕΕ και δεν έχουν ανάγκη από διεθνή προστασία.

Εξετάζοντας μια πιο διαρθρωμένη παρέμβαση, θα πρέπει επίσης να διερευνήσουμε τις δυνατότητες καλύτερης στοχοθέτησης της βοήθειας της ΕΕ προωθώντας σχέδια που μπορούν να υποστηρίξουν δραστηριότητες οι οποίες δημιουργούν εισόδημα και θέσεις εργασίας στις διάφορες περιοχές της Τυνησίας, και αναφέρομαι συγκεκριμένα στα νότια τμήματα της χώρας.

Γενικότερα, μια συνεκτική προσέγγιση που θα υποστηρίζει την πολιτική και οικονομική ανάπτυξη στην Τυνησία πρέπει να περιλαμβάνει τη δυνατότητα να έρχονται στην ΕΕ νόμιμα αυτοί οι άνθρωποι, καθώς και την ανταλλαγή προϊόντων, υπηρεσιών και τεχνογνωσίας.

Υπάρχει ένας άνεμος που πνέει πάνω από τη Μεσόγειο ως αποτέλεσμα αυτών των λαϊκών επαναστάσεων. Αυτός ο άνεμος μπορεί να φέρει πολλές θετικές εξελίξεις στην Τυνησία, σε άλλες χώρες και στην ΕΕ. Η σημερινή κατάσταση στη Lampedusa δεν θα πρέπει να υπονομεύσει την πρόθεσή μας να προσφέρουμε βοήθεια και υποστήριξη σε αυτές τις αναδυόμενες δημοκρατίες και τη νέα γενιά που τόσο παθιασμένα και ειρηνικά κατάφερε να επιτύχει θεμελιώδεις πολιτικές αλλαγές.

  Simon Busuttil, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η ανθρωπιστική κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην Ιταλία και, ειδικότερα, στο νησί της Lampedusa –γιατί περί αυτού πρόκειται, περί μιας ανθρωπιστικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης– μας αναγκάζει να δράσουμε κατεπειγόντως.

Προτείνω πέντε βήματα. Πρώτον, ένα αυθεντικό σχέδιο Marshall για την Τυνησία και την Αίγυπτο το οποίο θα παράσχει απτή βοήθεια σε όλους τους τομείς αλλά, την ίδια στιγμή, θα περιμένουμε ως αντάλλαγμα την πλήρη συνεργασία των αρχών της Τυνησίας όσον αφορά το κλείσιμο των ακτών τους έτσι ώστε να μην επιτρέπεται περαιτέρω παράνομη μετανάστευση διά θαλάσσης.

Δεύτερον, χρειαζόμαστε την επείγουσα ανάπτυξη μιας αποστολής Frontex RABIT –μιας ομάδας ταχείας επέμβασης στα σύνορα. Επομένως, κυρία Επίτροπε, δεν χρειαζόμαστε απλά δύο εμπειρογνώμονες του Frontex, αλλά μια αποστολή του Frontex, η οποία πρέπει να σταλεί τώρα εκεί.

Τρίτον, πρέπει να δώσουμε στην Ιταλία χειροπιαστή βοήθεια σε σχέση με την υποδοχή των χιλιάδων ατόμων που έχουν αποβιβαστεί στη Lampedusa. Ειλικρινά, κυρία Επίτροπε, δεν καταλαβαίνω πώς μπορείτε να λέτε ότι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για θέματα Ασύλου (EASO) θα στείλει τους εμπειρογνώμονές της όταν αυτή η υπηρεσία της ΕΕ δεν έχει λειτουργήσει ακόμη, επομένως θα πρέπει να το κάνουμε με κάποιον άλλον τρόπο.

Τέταρτον, πρέπει να βοηθήσουμε στη διαδικασία επαναπατρισμού: άμεσος επαναπατρισμός των ατόμων που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για προστασία μέσω της χορήγησης ασύλου. Θα πρέπει να σταλούν πίσω στην Τυνησία απ’ όπου ήρθαν.

Τέλος, πρέπει να έχουμε κατά νου πως το άρθρο 80 της Συνθήκης δηλώνει με σαφήνεια ότι η μεταναστευτική πολιτική μας θα πρέπει να βασίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης και όχι μόνο στην από κοινού ανάληψη ευθύνης. Νομίζω ότι είναι καιρός η Επιτροπή να εφαρμόσει αυτό το άρθρο.

  Juan Fernando López Aguilar, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, πιστεύω ότι υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών σε αυτό το Σώμα που επικροτεί τα δημοκρατικά κινήματα στις χώρες της Μεσογείου ως μια πρόκληση για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και τη δέσμευσή της σε αξίες, αλλά επίσης ότι υπάρχουν ανάμεσά μας πολλοί που γνωρίζουν ότι αυτά τα κινήματα δεν είναι ακίνδυνα. Έχουν ανθρωπιστικές συνέπειες και έναν αντίκτυπο από την άποψη της μεταναστευτικής πίεσης στις γειτονικές χώρες.

Ως εκ τούτου, είναι η κατάλληλη στιγμή να υπενθυμίσουμε ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας είναι σε ισχύ και τα άρθρα 67, 77, 78, παράγραφος 3 και 80, όπως προαναφέρθηκε, δηλώνουν πως η αλληλεγγύη και η κατανομή των ευθυνών καθιστούν την πρόκληση αυτή ευρωπαϊκή. Δεν πρόκειται μόνο για κοινή, αλλά και για συλλογική πρόκληση, και ως εκ τούτου μια πρόκληση που επηρεάζει τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.

Είναι καιρός να πούμε ότι καμία χώρα δεν είναι μόνη. Είναι καιρός να πούμε ότι δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά μόνο την Ιταλία στη Lampedusa, ή τη Μάλτα, την Ελλάδα ή την Ισπανία. Όχι! Είναι ένα ζήτημα που αφορά τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Είναι επίσης καιρός, ωστόσο, να πούμε ότι δεν μιλάμε για τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι ένας επιχειρησιακός οργανισμός, ή για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για θέματα Ασύλου, αλλά για το επίπεδο λήψης των πολιτικών αποφάσεων. Αυτό σημαίνει πως επισημαίνουμε ότι πρέπει να επενδυθούν οι απαραίτητοι πόροι στην αναπτυξιακή συνεργασία και να βοηθήσουμε αυτές τις χώρες να καλύψουν τις ανάγκες τους από την άποψη της εδραίωσης και της ενίσχυσης της δημοκρατίας. Ωστόσο, οι απαραίτητοι πόροι πρέπει επίσης να επενδυθούν για να βοηθήσουμε τα κράτη μέλη της ΕΕ όσον αφορά την πρόκληση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης ως απάντηση στη μετανάστευση και την πρόκληση της διαχείρισης των κοινών συνόρων.

Είναι, συνεπώς, η κατάλληλη στιγμή για να πούμε ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας έχει να εφαρμόσει ένα ολόκληρο πρόγραμμα και ότι το Κοινοβούλιο θα είναι παρόν για να την υποστηρίζει στην αντιμετώπιση της πρόκλησης που έχουμε ενώπιον μας.

  Niccolò Rinaldi, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ξεκινήσω την ομιλία μου με μια δήλωση που υποτίθεται ότι έκανε ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών χθες στη Δαμασκό, κατά τη διάρκεια της οποίας είπε –ακούστε αυτό– ότι η Συρία «είναι μια σταθερή χώρα στην οποία η επιθυμία του πληθυσμού για εκσυγχρονισμό έχει ικανοποιηθεί». Εν τω μεταξύ, πριν από λίγες ημέρες, ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας έκανε μια άλλη δήλωση με την οποία μετέθεσε τις ευθύνες του στην Ευρώπη που έχει υποτίθεται εγκαταλείψει την Ιταλία «ως συνήθως», πρόσθεσε με ένα ίχνος κακεντρέχειας.

Ως συνήθως, ωστόσο, γινόμαστε μάρτυρες της συνήθειας να κατηγορούμε την Ευρώπη όταν μας βολεύει, και να την αγνοούμε σε εξοργιστικό βαθμό όταν οι Βρυξέλλες αποδοκιμάζουν τη συμφωνία για τους επαναπατρισμούς διά θαλάσσης, η οποία παραβιάζει το ανθρωπιστικό δίκαιο και γεμίζει τις τσέπες των αφρικανών δικτατόρων –ορισμένοι εκ των οποίων ανατρέπονται σήμερα– συνεχίζοντας ακόμη και σήμερα να παρέχουμε δισεκατομμύρια στη Λιβύη του κ. Gaddafi ή αρνούμενοι τα 10 εκατομμύρια ευρώ που πρόσφερε στην ιταλική κυβέρνηση το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους Πρόσφυγες, ποσό που η Ιταλία αποφάσισε να μην χρησιμοποιήσει, κατά πάσα πιθανότητα γιατί θα έπρεπε να δαπανηθεί σύμφωνα με τους διαφανείς κανόνες της Ευρώπης και όχι με τα εσωτερικά κριτήρια της ιταλικής υπηρεσίας πολιτικής προστασίας.

Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι δεν θα πετύχουμε τίποτα ενεργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο και κάνοντας αυτές τις δηλώσεις. Δεν διδαχθήκαμε από το μάθημα των τελευταίων εβδομάδων. Η Lampedusa μας υπενθυμίζει ότι η ιστορία είναι ισχυρότερη από ορισμένα πολιτικά παιχνίδια και την καταφυγή σε δηλώσεις που δημιουργούν ψευδαισθήσεις. Μας υπενθυμίζει ότι δεν αγοράζονται όλα με χρήματα, ότι η Ευρώπη δεν είναι κάτι που μπορούμε να επικαλούμαστε όταν μας βολεύει¸ αλλά είναι ένα σχέδιο στο οποίο πρέπει να εκφράζουμε τη δέσμευσή μας κάθε μέρα, απαιτώντας δικαιώματα και αλληλεγγύη, αλλά επίσης σεβόμενοι τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί.

Προκειμένου να επιβραδυνθούν οι μεταναστευτικές ροές με βιώσιμο και αποφασιστικό τρόπο, απαιτούνται πέντε πράγματα: δημοκρατία, ανάπτυξη, σεβασμός του διεθνούς δικαίου, ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και, πρωτίστως, καμία επιζήμια ρητορική.

  Barbara Lochbihler, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, περιορίζοντας τον τίτλο αυτής της συζήτησης στη στήριξη της Ιταλίας και άλλων κρατών μελών, κάνουμε ακόμη μία φορά το λάθος να επικεντρωνόμαστε μόνο στα προβλήματα των χωρών που συνορεύουν με τη Μεσόγειο. Αυτό που λείπει είναι η ανησυχία για τους ανθρώπους που τρέπονται σε φυγή διασχίζοντας τη θάλασσα.

Αν αντιμετωπίζουμε σοβαρά τις αρχές μας όσον αφορά την προστασία των προσφύγων, πρέπει αρχικά να βεβαιωθούμε και, αν είναι αναγκαίο, να ελέγξουμε σε επιμέρους περιπτώσεις σε ποια κατάσταση βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι και στη συνέχεια να εγγυηθούμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματά τους θα προστατευθούν. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την απομάκρυνση αυτών των ανθρώπων και την οχύρωση των συνόρων μας. Γίνονται διαρκώς αναφορές στη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει ο ευρωπαϊκός οργανισμός για τα σύνορα, ο Frontex, σε αυτήν την κατάσταση. Είναι αλήθεια ότι θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμος αν επικέντρωνε τις δραστηριότητές του στην προστασία και τη διάσωση προσφύγων. Δεν πρέπει να διώχνουμε πλοιάρια γεμάτα με πρόσφυγες, όπως έχουμε κάνει στο παρελθόν. Εδώ στο Κοινοβούλιο, επεξεργαζόμαστε επί του παρόντος μια νέα εντολή για τον Frontex και ελπίζω ότι θα καταφέρουμε να εισαγάγουμε βελτιώσεις, μεταξύ των οποίων η ενίσχυση της διαφάνειας και ειδικές απαιτήσεις για τη λειτουργία του οργανισμού σύμφωνα με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Φυσικά, πρέπει επίσης να βοηθήσουμε την Τυνησία να διαρθρώσει γρήγορα την οικονομία της κατά τρόπο ώστε οι άνθρωποι εκεί να πιστέψουν περισσότερο ότι έχουν την ευκαιρία να κερδίζουν αρκετά ώστε να ζήσουν αξιοπρεπώς στη χώρα τους. Πρέπει να βοηθήσουμε την Τυνησία να επιτύχει γρήγορη και θετική οικονομική ανάπτυξη μέσω εμπορικών συναλλαγών με την ΕΕ και επιδοτήσεων για έργα στη χώρα. Αυτή είναι μία από τις κύριες απαιτήσεις για τον δημοκρατικό μετασχηματισμό της Τυνησίας.

Είναι εντελώς ακατανόητο το γεγονός ότι για μία ακόμη φορά, πολλά κράτη μέλη της ΕΕ αφήνουν τις χώρες που συνορεύουν με τη Μεσόγειο να αντιμετωπίσουν μόνες τους μια απρόβλεπτη εισροή προσφύγων. Η έκκληση για εθελοντική δράση για την παροχή βοήθειας σε νησιά όπως η Lampedusa και η Μάλτα δεν εισακούστηκε. Πρέπει να βρούμε μια δεσμευτική λύση η οποία θα επιβάλει στα κράτη στο κέντρο και τον βορρά της ΕΕ να δέχονται πρόσφυγες. Οι υποδομές υπάρχουν. Το μόνο που λείπει είναι η πολιτική βούληση και το αίσθημα αλληλεγγύης.

  Rui Tavares, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ειλικρινά δεν μπορούμε να συζητούμε το πρόβλημα της Lampedusa χωρίς να έχουμε ένα πράγμα στο μυαλό μας: στην Τυνησία, την περίοδο εξουσίας του προέδρου Ben Ali, υπήρχε ένας νόμος –που δεν έχει καταργηθεί ακόμη– που ποινικοποιούσε τη μετανάστευση. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά μόνο τον Frontex γιατί, σε τελική ανάλυση, είναι απαραίτητο να εξασφαλίσουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν μόνο και μόνο για να καταλήξουν σε μια φυλακή της Τυνησίας, και είναι απαραίτητο να πείσουμε τη νέα κυβέρνηση να καταργήσει αυτόν τον νόμο.

Ωστόσο, πάνω απ’ όλα, πιστεύω ότι αυτό αποκαλύπτει μια θεμελιώδη ουτοπία στη μεταναστευτική πολιτική μας, η οποία εξαρτάται από ένα άτομο. Αυτό το άτομο δεν είναι η κ. Malmström, ούτε ο κ. Barroso· είναι ο κ. Gaddafi. Αν το καθεστώς του Gaddafi καταρρεύσει, όπως ελπίζω ειλικρινά ότι θα συμβεί, τι θα κάνουμε με την βασική μας ζώνη ανάσχεσης μεταναστών από τη βόρεια και την υποσαχάρια Αφρική;

Επίσης, αυτό μας δείχνει ότι έχουμε, επί του παρόντος, από το Μαρόκο ως τη Συρία, μια γραμμή 5.000 χιλιομέτρων κατά μήκος της οποίας ο ανθρωπιστικός κίνδυνος έχει αυξηθεί σε κάθε χιλιόμετρο του δρόμου, και ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για μια κρίση προσφύγων κατά τρόπο που είναι ίσως πρωτόγνωρος στην ευρωπαϊκή ιστορία μετά το 1956 στην Ουγγαρία. Αυτό συνεπάγεται το τέλος της συναπόφασης όσον αφορά την επανεγκατάσταση, γιατί θα μπορούσαμε να έχουμε καταυλισμούς προσφύγων στα σύνορα της Ευρώπης αν κάποια από αυτές τις επαναστάσεις έχει άσχημη εξέλιξη –κάτι που ελπίζουμε πως δεν θα συμβεί– και να τεθεί οριστικά τέλος στο οικοδόμημα των πολιτικών για το άσυλο στην Ευρώπη και για την κοινή επανεγκατάσταση των αιτούντων άσυλο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Fiorello Provera, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πρέπει να παράσχουμε μια άμεση πολιτική απάντηση σε αυτές τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Οι επείγουσες παρεμβάσεις που ζητεί η Ιταλία είναι: 1) ο μετασχηματισμός του Frontex από συντονιστικός οργανισμός σε μια επιχειρησιακή δομή με τους δικούς της ανθρώπους και τους δικούς της πόρους· 2) η εφαρμογή της αρχής της κατανομής των βαρών· 3) η χρήση της Europol για έρευνες σχετικά με πιθανές τρομοκρατικές διεισδύσεις και την εγκληματική οργάνωση της εμπορίας ανθρώπων· και 4) η κατανομή πόρων για την αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης.

Σε κάθε περίπτωση, τίποτα από αυτά δεν θα επιλύσει τα διαρθρωτικά αίτια των επαναστάσεων στο Μαγκρέμπ, οι οποίες προκύπτουν από την έλλειψη πραγματικών πολιτικών κομμάτων, συνδικαλιστικών ενώσεων, συλλόγων, ελεύθερου Τύπου και, πάνω απ’ όλα, από την έλλειψη σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ουσιαστικά, λείπουν τα θεσμικά εργαλεία που χαρακτηρίζουν την αληθινή δημοκρατία και δίνουν στους ανθρώπους φωνή. Χωρίς αυτά, δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, σταθερότητα και ασφάλεια για όλους. Αυτή είναι η πραγματική πολιτική πρόκληση την οποία πρέπει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη.

  Barry Madlener (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, έχουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην Ευρώπη. Σήμερα, η Ευρώπη κατακλύζεται από ένα τσουνάμι ισλαμιστών μεταναστών από τη Βερβερία στη βόρεια Αφρική.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που αναζητούν την τύχη τους, εκ των οποίων ορισμένοι είναι σκληροί εγκληματίες ή ακόμη και τρομοκράτες, έχουν ήδη φτάσει στη Lampedusa και υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες που είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν. Τα ευρωπαϊκά σύνορα φαίνονται τόσο διάτρητα όσο ένα κόσκινο. Η Ιταλία αδυνατεί να προστατεύσει τα εξωτερικά μας σύνορα και ο Frontex έχει αιφνιδιαστεί από τα γεγονότα.

Θέλω να καλέσω, συνεπώς, το Συμβούλιο και την Ύπατη Εκπρόσωπο, βαρόνη Ashton, να συγκαλέσουν μια έκτακτη συνεδρίαση, σύμφωνα με το άρθρο 28, παράγραφος 2, στην οποία το Συμβούλιο θα πρέπει να λάβει σκληρά μέτρα προκειμένου να αναχαιτιστεί το μεταναστευτικό κύμα. Θέλω επίσης να συμβουλέψω τον πρωθυπουργό Berlusconi να μην μας ζητήσει χρήματα για να διορθώσει το χάος και τις ανοησίες που έχει προκαλέσει ο ίδιος ή για να κρατήσει τους μετανάστες έξω από τη χώρα του. Αντί αυτού, θα πρέπει να αφιερώνει λιγότερο χρόνο στο κυνήγι του ποδόγυρου και να δουλέψει για να στείλει όλους αυτούς τους μετανάστες πίσω στην Αφρική.

  Mario Mauro (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επίτροπο για τις προσπάθειες που καταβάλλει και θα συνεχίσει να καταβάλλει για την αντιμετώπιση αυτής της ανθρωπιστικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, κυρία Επίτροπε, γνωρίζετε το ίδιο καλά με μένα ότι η πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν είναι η ανθρωπιστική –η οποία είναι απλώς το επακόλουθο– αλλά το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια αυτής της ιστορικής εξέγερσης σε όλη την περιοχή του Μαγκρέμπ, η Ευρώπη φάνηκε ανεπαρκής, δηλαδή δεν κατάφερε να αναδιατυπώσει μια στρατηγική για τη Μεσόγειο, όπως έχει προσπαθήσει επανειλημμένα να κάνει και απέτυχε. Η διαδικασία της Λισαβόνας απέτυχε και η Ένωση για τη Μεσόγειο απέτυχε οικτρά.

Δεν έχουμε ικανοποιητική εικόνα των πραγματικών προβλημάτων στην προκειμένη περίπτωση. Πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε από κοινού, αλλά σήμερα το Συμβούλιο δεν είναι εδώ. Ζητήσαμε από το Συμβούλιο να εξετάσει το ζήτημα της ύπαρξης μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής που θα ασχολείται όχι τόσο με το πρόβλημα της μετανάστευσης και της λαθρομετανάστευσης, όσο με το ζήτημα της δημοκρατίας και της ελευθερίας σε ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου.

Όταν κατέρρευσε το σοβιετικό μπλοκ, δώσαμε όλοι μας παρουσιάζοντας ένα ενωμένο μέτωπο πρακτικές απαντήσεις και αντιμετωπίσαμε με ευκολία το πρόβλημα των χιλιάδων Πολωνών που κατέφθασαν στους δρόμους μας, γιατί είδαμε το πρόβλημα από τη σκοπιά της ενσωμάτωσης ολόκληρης της Ανατολικής Ευρώπης στην Ευρώπη. Όσον αφορά τη Μεσόγειο, σήμερα δεν έχουμε να πούμε τίποτα. Αντίθετα, πρέπει να εφοδιαστούμε με μια στρατηγική, χωρίς την οποία δεν θα μπορέσουμε να παράσχουμε απαντήσεις. Θα εκτιμήσουμε τις καλές προθέσεις σας και θα σταματήσουμε εδώ.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Miguel Portas (GUE/NGL). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, σημειώστε ότι θα μπορούσα να συζητήσω μαζί σας το γιατί η Ευρώπη δεν έχει απάντηση για τα προβλήματά της με τη μετανάστευση. Θα έλεγα πως ο βασικός λόγος είναι ότι αναζητά μια αστυνομική απάντηση σε ένα πρόβλημα που είναι κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό.

Ωστόσο, η ερώτηση που θέλω να σας κάνω αφορά το ζήτημα που θίχτηκε από τον συνάδελφό μου κ. Tavares. Είναι αποδεκτό, κατά την άποψή σας, ο Frontex ή άλλες επιχειρησιακές μέθοδοι να μπορούν να προβαίνουν σε επαναπατρισμό Τυνησίων όταν οι νόμοι της Τυνησίας ορίζουν ακόμη ότι οι άνθρωποι που επαναπατρίζονται θα πάνε στη φυλακή; Εναλλακτικά, και πρωτίστως, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί κάποιο είδος διπλωματικής δράσης προκειμένου να εξασφαλίσουμε ότι ο νόμος αυτός θα ακυρωθεί, έτσι ώστε να μπορέσουμε στη συνέχεια να μιλήσουμε για άλλα είδη μέσων όπως εκείνα που μόλις ανέφερα;

  Mario Mauro (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ για την ερώτηση. Θέλω να επισημάνω ότι, μόλις πριν από λίγες μέρες που συμμετείχα σε αποστολή στην Τυνησία με τον κ. Panzeri, πρόεδρο της αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με τις χώρες του Μαγκρέμπ, διαπιστώσαμε ότι η προσωρινή κυβέρνηση εισάγει βαθιές αλλαγές στο νομικό σύστημα και στους νόμους που διέπουν αυτό το θέμα συνολικά.

Με βάση τις σχέσεις εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Ευρώπη και τη νέα γενική εικόνα που διαμορφώνεται στην Τυνησία, πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση της επίλυσης των προβλημάτων που θίξατε.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL). – (FR) Ναι, ήταν ο αντιπροτελευταίος ομιλητής. Ήθελα να ρωτήσω τον συνάδελφό μου πώς σχημάτισε την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι στη Lampedusa είναι ισλαμιστές και παραβάτες, και αν διαθέτει προσωπικές πληροφορίες που του επιτρέπουν να επιβεβαιώσει το γεγονός αυτό ή μήπως είναι, στην πραγματικότητα, αποκύημα της φαντασίας του.

  Barry Madlener (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, είναι σίγουρα γνωστό τοις πάσι ότι οι άνθρωποι από τη Λιβύη που φτάνουν εκεί είναι, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, ισλαμιστές, και ότι υπάρχουν μερικοί εγκληματίες, ακόμη και τρομοκράτες, ανάμεσά τους;

Υποθέτω ότι όλοι εδώ το γνωρίζουν, και αν δεν το γνωρίζατε, τότε πρέπει να είστε απίστευτα αφελής.

  David-Maria Sassoli (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, είμαστε ικανοποιημένοι που διεξάγουμε αυτήν τη συζήτηση με την Επιτροπή για την κρίση μετανάστευσης από τη βόρεια Αφρική. Είδαμε τους ανθρώπους αυτούς να φτάνουν στη Lampedusa και να μην βρίσκουν εγκαταστάσεις ικανές να τους υποδεχτούν και να τους αναγνωρίσουν. Στην πραγματικότητα, η ιταλική κυβέρνηση διέλυσε το υφιστάμενο κέντρο υποδοχής και μείωσε τις εγκαταστάσεις εκεί πριν από κάποιο καιρό, υπό το σύνθημα της «μηδενικής μετανάστευσης», στερώντας έτσι από την Ιταλία την ικανότητα αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης.

Γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα αυτό αφορά την Ιταλία, αλλά αφορά επίσης και την Ευρώπη. Απαιτείται σημαντική οικονομική επένδυση για την επίλυσή του εντός ενός συντονισμένου πλαισίου πολιτικής, παράλληλα με την τήρηση των διεθνών συνθηκών και τη διασφάλιση της προστασίας των προσφύγων. Στην απάντησή σας, κυρία Επίτροπε, θα ήθελα να μάθω πότε ακριβώς η ιταλική κυβέρνηση ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρέμβει, γιατί υπήρξαν ορισμένες αντιπαραθέσεις, τις οποίες γνωρίζετε πολύ καλά.

  Mara Bizzotto (EFD). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, περισσότεροι από 5.000 μετανάστες έφτασαν στην Ιταλία τις τελευταίες ώρες, ενώ άλλοι 100.000 ξεκινούν για την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Ο υπουργός Δικαιοσύνης της Τυνησίας έχει επιβεβαιώσει ότι περίπου 11.000 φυλακισμένοι, τρομοκράτες και εγκληματίες κρύβονται μεταξύ των λαθρομεταναστών.

Υπέβαλα προηγουμένως μια κατεπείγουσα ερώτηση στην Επιτροπή προκειμένου να λάβω μια απάντηση από τη βαρόνη Ashton –η οποία, κατά τρόπο ανεξήγητο, δεν βρίσκεται εδώ σήμερα– και η Επιτροπή συμφώνησε να τη διαβιβάσει μόλις σήμερα, και αυτό μόνο και μόνο επειδή πιέστηκε χθες από το Κοινοβούλιο. Αυτή η εκκωφαντική σιωπή είναι το πιο εμφανές σημάδι της έλλειψης χαρακτήρα που επιδεικνύει η Ευρώπη και η κυβέρνησή της, η οποία φοβάται να υιοθετήσει μια σθεναρή στάση ακόμη και ενόψει μιας ανθρωπιστικής κρίσης που εγείρει σοβαρά ανθρωπιστικά προβλήματα και προβλήματα ασφάλειας.

Μισή ώρα, κυρίες και κύριοι, είναι όλη και όλη η ώρα που παραχωρήθηκε για να συζητήσει αυτό το δημοκρατικό θεσμικό όργανο μια ιστορική εξέγερση και τις συνέπειές της για τον λαό της Ευρώπης. Τι θα πρέπει να πω στους ψηφοφόρους μου που φοβούνται; Τι θα κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση αύριο –και το εννοώ, αύριο!– για να αντιμετωπίσει αυτήν την τρομερή κατάσταση;

  Salvatore Iacolino (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υπάρχει ένα απομακρυσμένο νησί χαμένο κάπου στη Μεσόγειο, που ονομάζεται Lampedusa. Το 2008 το νησί αυτό πρωταγωνιστούσε στους τίτλους των ειδήσεων γιατί 40.000 πρόσφυγες είχαν αποβιβαστεί εκεί εκείνη τη χρονιά. Το πρόβλημα επιλύθηκε αργότερα με μια συμφωνία –την επονομαζόμενη «συνθήκη φιλίας»– που υπογράφηκε από τις κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Λιβύης.

Σήμερα αντιμετωπίζουμε και πάλι την ίδια κατάσταση, αλλά αυτήν τη φορά είναι πολύ πιο περιπλεγμένη, κυρία Malmström. Η ειρήνη, η σταθερότητα και νέες κυβερνήσεις στην Τυνησία, καθώς και στην Αίγυπτο, είναι οι κινητήριες δυνάμεις μιας καταιγίδας που πλήττει τη Μεσόγειο. Είμαι από τη Σικελία και, αντίθετα με πολλούς από τους βουλευτές που μίλησαν, επισκέφθηκα το πρώην κέντρο αναγνώρισης και απέλασης. Το κέντρο αυτό ήταν χρήσιμο αρχικά, αλλά από τη στιγμή που συνήφθη η συνθήκη φιλίας δεν είχε πλέον λόγο ύπαρξης.

Τι μπορεί να κάνει η Επιτροπή και τι μπορεί να κάνει ο Frontex; Φυσικά, θα θέλαμε όλοι να δούμε την αποστολή ταχείας επέμβασης να αναπτύσσεται στην πράξη. Θέλουμε ο Frontex να είναι ένας ευέλικτος, εκσυγχρονισμένος, καλά δομημένος οργανισμός με τους δικούς του οικονομικούς πόρους, και μαζί με τον κ. Busuttil επανεξετάζουμε την εντολή του στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. Επίσης, ο κ. Mauro ζήτησε από το Συμβούλιο να ενεργήσει άμεσα και να συμπεριλάβει το ζήτημα στην ημερήσια διάταξή του χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, καθώς αποτελεί υπέρτατη προτεραιότητα, δεδομένου ότι τώρα άρχισαν να φθάνουν μετανάστες και από την Αίγυπτο.

Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος η αξιοπρέπεια και η ευπρέπεια πολλών προσφύγων να διακυβευτούν από τις αναπόφευκτες καθυστερήσεις, αν και είμαστε βέβαιοι ότι η κ. Malmström θα διασφαλίσει και πάλι ότι τα λόγια της θα τύχουν θερμής υποδοχής.

  Pier Antonio Panzeri (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η σημερινή πλημμύρα μεταναστών είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, και είναι ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα. Ωστόσο, αυτό που απαιτείται δεν είναι παράπονα, αλλά αποτελεσματική συνεργασία για την αντιμετώπιση της τρέχουσας κρίσης με εποικοδομητικό και διορατικό τρόπο. Πρέπει να αναλάβουμε δράση σε δύο επίπεδα, και θα χρειαστούμε γερές πλάτες για να επωμιστούμε τις ευθύνες μας.

Το πρώτο επίπεδο αφορά την άμεση κατάσταση. Πρόσθετοι πόροι πρέπει να διατεθούν για την αντιμετώπιση της κρίσης· πρέπει να διοργανώσουμε επιτέλους ένα ευρωπαϊκό στρογγυλό τραπέζι και να θέσουμε στην ημερήσια διάταξη την πιθανότητα να μοιραστούν δίκαια οι μετανάστες μεταξύ των διαφόρων χωρών. Και τέλος, πρέπει να συναντηθούμε με την προσωρινή κυβέρνηση της Τυνησίας για να απαιτήσουμε την εξεύρεση πόρων και μέσων προκειμένου να περιοριστεί η σημερινή μαζική φυγή.

Το δεύτερο επίπεδο είναι περισσότερο καθαρά πολιτικού χαρακτήρα. Είναι απολύτως ζωτικής σημασίας να επανεξετάσουμε ριζικά τις πολιτικές γειτονίας μας. Απαιτείται δράση βάσει μιας ανανεωμένης πολιτικής οικονομικής, χρηματοδοτικής και κοινωνικής συνεργασίας, μια ευφυής μεταναστευτική πολιτική και αποτελεσματική στήριξη για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις και τη διαδικασία δημοκρατικής μετάβασης που είναι υπό εξέλιξη στην Τυνησία.

Μόνο με τέτοιου είδους δράση θα μπορέσουμε να επιληφθούμε των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν σήμερα η Ιταλία και η Ευρώπη και να τα επιλύσουμε. Κυρία Επίτροπε, είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνήσετε με όλους μας ότι είναι καιρός να περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις.

  Teresa Jiménez-Becerril Barrio (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, παρόλο που δεν θέλω να υπερβάλω στη σύγκριση μεταξύ τρομοκρατίας και μετανάστευσης, έχω παρατηρήσει ότι, δυστυχώς, η δράση της ΕΕ καθοδηγείται από καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως μια σοβαρή επίθεση ή μια μαζική άφιξη μεταναστών, όπως συμβαίνει σήμερα στη Lampedusa, όπου η έξοδος Τυνησιών στην ιταλική ακτή θα μπορούσε να κορυφωθεί στο χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Το ταξίδι της ελπίδας μπορεί να καταλήξει σε καταραμένο ταξίδι και να βαρύνει τη συνείδηση όλων μας, που παρακολουθούμε αυτές τις συνεχείς, ανεξέλεγκτες εισροές και δεν λέμε με αποφασιστικότητα «αρκετά, ως εδώ». Όταν συμβεί αυτό, θα υψώσουμε με τρόμο τα χέρια μας, αλλά την επόμενη ημέρα θα το ξεχάσουμε.

Οι Ευρωπαίοι έχουν καθήκον και δικαίωμα να γνωρίζουν την αλήθεια: ότι η μεσογειακή στρατηγική δεν λειτουργεί, ότι η κοινή μεταναστευτική πολιτική θα συνεχίσει να αποτελεί όνειρο μέχρι οι ευρωπαϊκές χώρες να δεσμευτούν για την παροχή στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα (Frontex) των κατάλληλων πόρων προκειμένου να είναι αποτελεσματικός.

Τα λόγια δεν κοστίζουν τίποτα, αλλά πρέπει να δράσουμε. Πιστεύετε πραγματικά ότι ο Frontex είναι ικανός σήμερα να εγγυηθεί την ασφάλεια των ευρωπαϊκών συνόρων; Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι. Ας ελπίσουμε ότι οι λαοί της Αιγύπτου, της Τυνησίας και άλλων χωρών του Μαγκρέμπ δεν θα αποφασίσουν μαζικά να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη, αλλά αντίθετα θα το κάνουν στις χώρες τους, γιατί γι’ αυτό αγωνίστηκαν, και πρέπει να τους βοηθήσουμε.

Επομένως, απαιτούνται αλληλεγγύη και ευθύνη, σε συνδυασμό, πρωτίστως, με αλήθεια όταν συζητάμε για μια κοινή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, η οποία είναι σήμερα περισσότερο αναγκαία από ποτέ.

  Roberta Angelilli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ευρώπη ήταν για πολύ καιρό σαν την Ωραία Κοιμωμένη σε θέματα μετανάστευσης, και τώρα πληρώνουμε το αντίτιμο για τον χαμένο χρόνο. Γεγονός είναι πως η μετανάστευση εξακολουθεί να μην αποτελεί προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση ή και για τα 27 κράτη μέλη, αντίθετα, οι μεθοριακές χώρες αφήνονται συχνά να επωμιστούν αυτό το βάρος μόνες τους. Η ανάπτυξη μιας κατάλληλης ευρωμεσογειακής στρατηγικής θα έπρεπε να αποτελεί επίσης κοινό στόχο, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι η διαδικασία της Βαρκελώνης στην πραγματικότητα δεν ξεκίνησε ποτέ.

Γεγονός είναι, κυρία Επίτροπε, ότι αυτά τα θέματα προκαλούν αμηχανία. Κάποια κράτη μέλη, όπως η Ιταλία, η Ελλάδα και η Μάλτα πρέπει εύλογα να ασχοληθούν με τα θέματα αυτά και έχουν ένα καθήκον αλληλεγγύης, ενώ τα περισσότερα κράτη μέλη παραμένουν αμέτοχοι θεατές και περιορίζονται στο να δίνουν μαθήματα στις άλλες χώρες.

Υπάρχουν λοιπόν πάρα πολλά που πρέπει να γίνουν στο νομοθετικό μέτωπο από την άποψη των κονδυλίων και της ενίσχυσης των μέσων –αναφέρομαι στον Frontex– αλλά αυτό που απαιτείται πάνω απ’ όλα είναι πολιτική βούληση. Εν κατακλείδι, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Malmström και ολόκληρη την Επιτροπή ακριβώς επειδή διαβεβαίωσαν την ιταλική κυβέρνηση για τη δέσμευσή τους –η οποία επαναλήφθηκε σήμερα– για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στη Lampedusa.

  Ioan Mircea Paşcu (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι ραγδαίες εξελίξεις στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή έχουν κλονίσει, ελπίζω, την πεποίθησή μας τύπου dolce far niente ότι η Ευρώπη είναι τόσο ευημερούσα και ασφαλής που δεν χρειάζεται να φοβάται ενόψει κάποιας σοβαρής πρόκλησης στον τομέα της ασφάλειας.

Μόνο που αυτήν τη φορά, ο χρόνος έχει την κακή συνήθεια να μην σταματάει, και αυτό που φαίνεται απίθανο σήμερα γίνεται πραγματικότητα αύριο. Το πρόβλημα που συζητάμε είναι και τεχνικό και πολιτικό. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ στην επιστολή, η οποία λέει ότι σήμερα, με τους αυξανόμενους αριθμούς προσφύγων από τη βόρεια Αφρική μετά τις επαναστατικές εξελίξεις που είναι σε εξέλιξη εκεί, η ΕΕ είναι εγκλωβισμένη μεταξύ της δημόσιας στήριξής της προς αυτούς και της άδηλης ανάγκης να κρατήσει τις πύλες της κλειστές.

Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι αν θέλουμε να παραμείνουμε αξιόπιστοι, η λύση στο τεχνικής φύσης πρόβλημά μας, το οποίο υπερβαίνει τα κονδύλια και την αστυνομία, θα πρέπει να είναι συνεπής με τις δημόσιες διακηρύξεις μας. Ως εκ τούτου, η υιοθέτηση σκληρών μέτρων όπως αυτά που έλαβαν πρόσφατα κάποια κράτη μέλη κατά ανθρώπων από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ θα δυσφημίσει απλά την ΕΕ –αυτήν τη φορά όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό.

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επίτροπο για την άμεση προθυμία και τη διορατικότητά της όσον αφορά την προσφορά βοήθειας στην Ιταλία, αν και η βοήθεια απορρίφθηκε αρχικά από την ίδια την ιταλική κυβέρνηση.

Κυρία Επίτροπε, τονίσατε σωστά την ανάγκη να στηρίξουμε την Τυνησία κατά την περίοδο αυτής της δημοκρατικής μετάβασης. Ωστόσο, αναρωτιέμαι, και σας ερωτώ όλους: τι έγινε με τα χρήματα που έδινε η Ευρώπη στην Τυνησία όλα αυτά τα χρόνια και εξακολουθεί να στέλνει στη Λιβύη, χώρες με δημοκρατικά καθεστώτα, όπως γνωρίζουμε; Ως εκ τούτου, είναι υπέροχο και καταπληκτικό τώρα να επικροτούμε αυτήν την αφύπνιση του λαού της Τυνησίας, παρόλο που αναρωτιέμαι πως μπορεί να χορηγήθηκαν όλα αυτά τα χρήματα. Αν οι Λίβυοι εξεγείρονταν αύριο, τι συμπέρασμα θα βγάζαμε από αυτό; Θα είχαμε και πάλι σκεφτεί ότι εμείς χρηματοδοτούσαμε δημοκρατικά καθεστώτα, για να συνειδητοποιήσουμε την επόμενη μέρα ότι αντί γι’ αυτό εφαρμόζαμε μια καταστροφική πολιτική;

Αναρωτιέμαι, κυρία Επίτροπε, γιατί η Ευρώπη έμεινε σιωπηλή σχετικά με αυτήν τη δημοκρατική αφύπνιση ενώ μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόσφεραν ισχυρή καθοδήγηση εν προκειμένω.

Θα ήθελα να επανέλθω σε αυτά που είπαν ο κ. Portas και ο κ. Tavares. Επεσήμαναν με εξαιρετικό τρόπο ότι σε χώρες όπως η Τυνησία, η μετανάστευση θεωρείται έγκλημα.

Καταρχάς, όσον αφορά όλους τους ανθρώπους που αποβιβάστηκαν στη Lampedusa –και θα υπενθυμίσω στον κ. Madlener ότι δεν είναι Λίβυοι αλλά Τυνήσιοι, παρόλο που αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία γιατί σύντομα θα καταφθάσουν και Λίβυοι– ποιος θα αποφασίσει αν είναι πρόσφυγες ή όχι, δεδομένου ότι αυτήν τη στιγμή επικρατεί στην Τυνησία μια κατάσταση υπερβολικής σύγχυσης; Πάνω απ’ όλα, ωστόσο, πώς θα νιώθουμε αν επαναπατρίσουμε αυτούς τους ανθρώπους, γνωρίζοντας ότι αμέσως μόλις γυρίσουν πίσω θα φυλακιστούν;

Αυτά, επομένως, είναι τα σημεία που πιστεύω ότι θα πρέπει να μας προβληματίσουν, και θα πρέπει κυρίως να συνειδητοποιήσουμε ότι ρατσιστικές πολιτικές όπως αυτές που εφαρμόζει η ιταλική κυβέρνηση έχουν αποφέρει δυστυχώς μόνο εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα.

  Mario Borghezio (EFD). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είμαστε ευγνώμονες στην Επίτροπο για τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν, μολονότι θα πρέπει να πούμε ότι με όλους τους μισθούς που πληρώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ανά τον κόσμο –με τις 136 διπλωματικές αποστολές– ίσως θα μπορούσε να έχει συνειδητοποιήσει νωρίτερα τι συνέβαινε. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση δεν είχε καν προβλεφθεί από τους εκπροσώπους της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, μέλος της οποίας ήταν ο καλός Τυνήσιος δικτάτορας, που με τη λαμπρή κοινωνική και πολιτική διαχείριση της χώρας την οδήγησε σε όλα αυτά.

Θέλουμε να μάθουμε από την Επιτροπή για ποιον λόγο δεν μας μιλάει καθαρά σχετικά με την κατανομή αυτών των ανθρώπων μεταξύ των διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών. Δεν είναι δίκαιο –όπως υποστηρίζουν τα παράκτια κράτη εδώ και καιρό– το πρόβλημα αυτό να επηρεάζει μόνο τις χώρες που μοιράζονται θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο με τις χώρες της Βόρειας Αφρικής. Αυτό είναι ένα θεμελιώδες σημείο, και είναι επίσης θεμελιώδες να θυμόμαστε ότι ο Frontex έχει πολύ περιορισμένους πόρους: άκουσα ότι εστάλησαν επί τόπου δύο εμπειρογνώμονες. Στη Lampedusa εκτυλίσσεται μια μαζική κρίση, ιδίως ανθρωπιστική κρίση, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί με μια ειδική ομάδα δράσης κατάλληλου μεγέθους προκειμένου να διορθωθούν τα λάθη και οι αποτυχίες του πρόσφατου παρελθόντος.

Η κατάσταση είναι εξαιρετικά σοβαρή και μπορεί επίσης να επιδεινωθεί από την άποψη της δημόσιας υγείας, καθώς το νερό έχει μάλλον ήδη αρχίσει να εξαντλείται στη Lampedusa.

  Πρόεδρος. – Θα είμαι αυστηρός με τους χρόνους, διότι η κ. Malmström πρέπει να φύγει στις 18.00. Πρέπει, ως εκ τούτου, να της δώσουμε τη δυνατότητα να απαντήσει στις ερωτήσεις σας, γιατί διαφορετικά θα μείνουν αναπάντητες.

  David Casa (PPE). – (MT) Κύριε Πρόεδρε, πραγματικά, μιλάμε για αυτήν την τραγωδία που εκτυλίσσεται στη Μεσόγειο εδώ και χρόνια, και λυπάμαι που θα πω ότι δεν δώσατε σημασία όσα λέγονται. Τα αγνοήσατε επειδή, όπως ανέφεραν νωρίτερα άλλοι ομιλητές, όταν πρόκειται για την παράνομη μετανάστευση προς την Ευρώπη, γίνεται αναφορά σε μια ψεύτικη αλληλεγγύη.

Αυτήν τη στιγμή παρακολουθούμε αυτήν την τραγωδία στη Lampedusa· πρόκειται για μια σοβαρή τραγωδία. Τώρα, όταν η Lampedusa πλημμυρίσει από μετανάστες και δεν χωράει άλλον κόσμο –πράγμα που συμβαίνει ήδη– οι μετανάστες θα στέλνονται στην Ιταλία και τουλάχιστον η κατάσταση θα είναι πιο υποφερτή. Αν Θεός φυλάξοι, κυρία Επίτροπε, ο ίδιος αριθμός μεταναστών είχε φθάσει στη Μάλτα, η τραγωδία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Γιατί όποιος έρθει στη Μάλτα δεν έχει άλλη επιλογή από το να παραμείνει. Η Μάλτα όμως δεν μπορεί να επεκταθεί. Ούτε μπορούν τα κονδύλια να χρησιμοποιηθούν για να μετατρέψουν τη μικροσκοπική Μάλτα σε μια τεράστια φυλακή που θα φυλακίσει όλους αυτούς τους ανθρώπους στο νησί.

Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ειλικρινή δέσμευση από τα κράτη μέλη και περισσότερη αλληλεγγύη, ιδίως από τις βορειοευρωπαϊκές χώρες, γιατί, όπως ανέφερε ο Αντιπρόεδρος αυτού του Κοινοβουλίου, δεν βλέπουμε καμία τέτοια αλληλεγγύη από την πλευρά των άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Rosario Crocetta (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επίτροπο για την προσοχή που αφιέρωσε στο ζήτημα της Τυνησίας. Για να είναι ειλικρινής, θα ήθελα να είχε δοθεί ένας διαφορετικός τίτλος σε αυτήν τη συζήτηση, όπως «Συζήτηση για τη στήριξη της Τυνησίας και άλλων χωρών στον αγώνα τους κατά των δικτατοριών και υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Αντίθετα, ανάγουμε σε ανθρωπιστική κρίση το γεγονός ότι μία από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες δυνάμεις, η Ιταλία, πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της υποδοχής 5.000 ατόμων. Φυσικά, για τη Lampedusa, αυτοί οι πρόσφυγες αποτελούν πρόβλημα, παρόλο που ένα φέρι μποτ συνδέει καθημερινά το νησί με τη Σικελία και υπάρχει επίσης ένα αεροδρόμιο μέσω του οποίου μπορούν να απομακρυνθούν οι άνθρωποι αυτοί. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που συζητείται αυτήν τη στιγμή δεν είναι το πρόβλημα του Frontex ή το πώς να σταματήσουμε τα πλοιάρια, αλλά το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους τους οποίους έχουμε παρακινήσει να αγωνιστούν για τη δημοκρατία, και τώρα που το κάνουν, πρέπει να είμαστε σε θέση να τους υποδεχτούμε. Η χορήγηση περισσότερων θεωρήσεων είναι μια πολιτική που η Ιταλία μπορεί να εφαρμόσει για να βοηθήσει αυτές τις χώρες.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η τελευταία τεράστια εισροή προσφύγων, παρόμοια με αυτή που παρακολουθούμε σήμερα ως αποτέλεσμα της επανάστασης στην Τυνησία, ήταν πιθανότατα το 1989 μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού. Η ΕΕ δεν έμαθε τίποτα από την εμπειρία του παρελθόντος. Αιφνιδιάστηκε πλήρως από το ρεύμα των μεταναστών. Τώρα, με την άφιξη όλων αυτών των ανθρώπων που δεν θέλουν να ανασκουμπωθούν και να ανοικοδομήσουν τη χώρα τους, η Ιταλία καλείται να μην στείλει πίσω τους τυνήσιους οικονομικούς μετανάστες. Ωστόσο, αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Όσο οι άνθρωποι αυτοί δεν επιστρέφονται άμεσα στην πατρίδα τους, χωρίς βοήθεια επαναπατρισμού, θα κατακλυζόμαστε διαρκώς από κύματα οικονομικών μεταναστών. Δεκάδες χιλιάδες από αυτούς περιμένουν ήδη στις γειτονικές χώρες.

Η μαζική αμνηστία και οι μεγαλόψυχες προσπάθειες να παραβλεφθεί το γεγονός ότι η πλειονότητά τους είναι ουσιαστικά οικονομικοί μετανάστες οδήγησαν απλά, στο παρελθόν, σε μια νέα εισροή αιτούντων άσυλο. Αν θεσπίσουμε ποσοστώσεις για τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου, αντί να στέλνουμε τους μετανάστες αμέσως πίσω, θα δημιουργήσουμε απλά κίνητρα για παρόμοια συμπεριφορά στο μέλλον.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω να εκφράσω στην Επίτροπο τις θερμές μου ευχαριστίες για τη συζήτηση αυτή, για όσα μας είπε, για το γεγονός ότι μας τίμησε με την παρουσία της, και για τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, που δείχνουν τον βαθμό στον οποίο η αμοιβαία κατανόηση μεταξύ Ευρώπης και Ιταλίας μπορεί να βοηθήσει τη χώρα μου να χειριστεί αυτήν την κρίση.

Θα ήθελα να επαναλάβω μια φράση της: «Υπάρχει ένας άνεμος που πνέει πάνω από τη Μεσόγειο». Είναι αλήθεια, κύριε Πρόεδρε: είναι ένας άνεμος ελευθερίας και δημοκρατίας που έχει άμεσες επιπτώσεις τις οποίες η Ιταλία βρίσκεται στη θέση να πρέπει να διαχειριστεί. Όταν ο άνεμος δυναμώνει, κάποιοι άνθρωποι χτίζουν τείχη και άλλοι χτίζουν ανεμόμυλους. Επιτρέψτε μου να σας πω, κυρία Επίτροπε, ότι ο νότος της Ιταλίας, η Puglia, περιοχή από την οποία καταγόμαστε ο κ. Baldassarre, ο κ. Mauro και εγώ, οικοδομεί ανεμόμυλους εδώ και δεκαετίες· δηλαδή, αναπτύσσει μορφές υποδοχής και εργάζεται σκληρά για να εγγυηθεί στους μετανάστες την αξιοπρέπειά τους και να τους παράσχει μια δίκαιη και αξιοπρεπή υποδοχή. Δεν μπορούμε ωστόσο να τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Θα ήταν υπέροχο, κυρία Επίτροπε, αν οι ανεμόμυλοι αυτοί που οικοδομούμε εδώ και χρόνια μπορούσαν επίσης να δουν ένα σημάδι μιας Ευρώπης προσηλωμένης και αποτελεσματικής που θα συμμετέχει μαζί μας στην προσπάθεια οικοδόμησής τους.

  Jan Mulder (ALDE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, φαίνεται λίγο ειρωνικό το ότι, μόλις άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια ελευθερίας και δημοκρατίας στην Τυνησία, εξαπολύθηκε ένα κύμα προσφύγων. Φαίνεται λίγο δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ήθελαν πραγματικά να εγκαταλείψουν αυτήν τη χώρα.

Μεγάλες αλλαγές φαίνεται να λαμβάνουν χώρα σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και ίσως αυτές να είναι μόνο ένας προάγγελος των όσων πρόκειται να ακολουθήσουν. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι είναι θετικό το γεγονός ότι η Επιτροπή προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να προετοιμαστεί. Η Επιτροπή θα πρέπει τώρα επίσης να αποδείξει ότι μπορεί να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση.

Όλα τα κοινοτικά μέσα θα πρέπει να αξιοποιηθούν σε αυτήν την προσπάθεια, θα πρέπει να βοηθήσουμε την Τυνησία, αλλά μου φαίνεται αναπόφευκτο σε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες, τώρα που μόλις έχουμε αρχίσει να βλέπουμε τα πρώτα σημάδια της ελευθερίας της Τυνησίας, να αποδειχθεί ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους δεν είναι πραγματικοί πρόσφυγες. Για τον λόγο αυτόν, είναι εξίσου αναπόφευκτο ότι η Επιτροπή θα πρέπει να έχει ως στόχο τη μεταφορά ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων πίσω στην Τυνησία, προκειμένου να δώσει το παράδειγμα για το μέλλον, καθώς είναι πιθανό να ακολουθήσουν και άλλοι πρόσφυγες από χώρες της Μέσης Ανατολής.

  Carlo Fidanza (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η εξαιρετική ροή μεταναστών που μαστίζει τις ιταλικές ακτές και, κατ’ επέκταση, ολόκληρη την Ευρώπη, πρέπει να μας παρακινήσει να αναπτύξουμε επιτέλους μια κοινή προσέγγιση για τη διαχείριση αυτού του φαινομένου. Από αυτήν την άποψη, οι συνεχιζόμενες συνομιλίες μεταξύ των ιταλικών αρχών και της Επιτροπής προχωρούν ικανοποιητικά προκειμένου να δώσουν μια απάντηση στην ανθρωπιστική κρίση για την οποία συζητούμε.

Με όλο τον δέοντα σεβασμό στον κ. Crocetta, πρέπει να επισημάνω ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο οι 5.000 άνθρωποι που έχουν φτάσει μέχρι στιγμής όσο η δυνητικά τεράστια κλίμακα των ταραχών και οι πολλές χιλιάδες άλλοι πρόσφυγες που θα μπορούσαν να φθάσουν στις ακτές μας αν στείλουμε σαφή πολιτικά μηνύματα. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα αυτό κατεπειγόντως. Η κρίση πρέπει να ξεπεραστεί, αλλά τότε θα απαιτηθεί μια διαρθρωτική απάντηση.

Πρέπει να ενισχύσουμε τον ρόλο του Frontex για να τον καταστήσουμε περισσότερο λειτουργικό και ικανό να διαχειριστεί απευθείας ορισμένες διαδικασίες ταυτοποίησης προσφύγων, ελέγχου της χώρας καταγωγής τους και οργάνωσης των επαναπατρισμών. Πρέπει να ενισχύσουμε τον ρόλο της Europol προκειμένου να αποτρέψουμε τη διείσδυση πιθανών τρομοκρατών και εγκληματιών. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να αντιδράσουμε γρήγορα. Νομίζω ότι η Επιτροπή έχει αντιδράσει καλά, και ελπίζω ότι και το Συμβούλιο θα διαδραματίσει τον ρόλο του.

  Carmen Romero López (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση, κυρία Επίτροπε, καθώς σήμερα το απόγευμα φαίνεται να υπάρχει μια κάπως υστερική ατμόσφαιρα στο Σώμα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν είναι δυνατόν να διαπιστωθεί κατά πόσον οι 5.000 άνθρωποι που έφτασαν στη Lampedusa είναι πραγματικά τρομοκράτες. Μπορούμε να το ελέγξουμε; Δεν θα ήταν τόσο δύσκολο.

Δεν θα ήταν τόσο δύσκολο, καθώς έχουμε αρκετές υπηρεσίες ασφαλείας για να ανακαλύψουν αν αυτό ευσταθεί. Πέντε χιλιάδες. Μιλάμε για τρομοκράτες αλλά υπάρχουν χιλιάδες που φθάνουν, ρακένδυτοι, μέσα σε μικρά πλοία. Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: δεν θα ήταν ευκολότερο για εσάς να κάνετε μια ανθρωπιστική επίσκεψη στη Lampedusa και να προσπαθήσετε να αξιολογήσετε και να δείτε επί τόπου τους πόρους στους οποίους αναφέρεται ο κ. Rinaldi και οι οποίοι δεν χρησιμοποιήθηκαν στην Ιταλία; Αυτό θα μπορούσε επίσης να είναι ένα καλό ταξίδι.

Θα ήταν επίσης καλό να πάτε στην Τυνησία, καθώς αυτοί που έφτασαν στη Lampedusa ίσως να προέρχονταν από μεταλλευτικές περιοχές της ενδοχώρας, όπου η διαφθορά του κ. Ben Ali οδήγησε τους κατοίκους στη φτώχεια. Θα μπορούσαμε να τους βοηθήσουμε μέσω της περιφερειακής ανάπτυξης. Τότε ίσως θα βλέπατε την αλλαγή και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Τυνησία, και θα μπορούσατε να παρακολουθήσετε την κατάσταση και να τους υπερασπίσετε στην Επιτροπή.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ISABELLE DURANT
Αντιπροέδρου

  Tanja Fajon (S&D). – (SL) Κυρία Πρόεδρε, γινόμαστε μάρτυρες μιας νέας ανθρωπιστικής τραγωδίας στο κατώφλι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορεί σήμερα να είναι η Lampedusa, αλλά μπορούμε να περιμένουμε μια ακόμη μεγαλύτερη εισροή μεταναστών από τις χώρες της Βόρειας Αφρικής σε κάποιο άλλο μέρος.

Ακόμη και από την Αίγυπτο προς το Ισραήλ, λέγεται ότι περίπου 600 μετανάστες εγκαταλείπουν τη χώρα κάθε μήνα. Οι αρχές δεν είναι πλέον σε θέση να ελέγξουν την κατάσταση.

Χρειαζόμαστε μια ταχεία και κοινή απάντηση. Δεν πρέπει να απαντήσουμε κλείνοντας την πόρτα και εξομοιώνοντας τους μετανάστες με εγκληματίες. Θα ήταν όνειδος αν σκεφτόταν κανείς κατ’ αυτόν τον τρόπο στην Ευρώπη, όπου η ελεύθερη κυκλοφορία είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα και ένα σύμβολο ελευθερίας και ισότητας.

Εμείς, τα κράτη μέλη, πρέπει να αναλάβουμε από κοινού την ευθύνη και να μοιραστούμε το βάρος που επωμίζεται η Ιταλία σήμερα. Πρέπει να κινητοποιήσουμε δυνάμεις και οικονομικούς πόρους γιατί πρόκειται για ανθρώπινες ζωές.

Η απάντησή μας στα πρόσφατα γεγονότα στην Τυνησία και την Αίγυπτο ήταν ασυνεπής και αργή. Ας αποδείξουμε την αξιοπιστία μας τώρα και ας μην υποκύψουμε στη ρητορική των ακροδεξιών και ξενοφοβικών κομμάτων κατά των μεταναστών.

Η Ιταλία είναι αυτή που χρειάζεται απτή βοήθεια σήμερα· αύριο, μπορεί να είναι μια άλλη χώρα. Χρειαζόμαστε μια ταχεία απάντηση τώρα.

  Wim van de Camp (PPE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, πολύ ωραία, μπορεί στη βόρεια Αφρική να σημειώνονται δημοκρατικές εξελίξεις, όμως αυτές συνεπάγονται και υποχρεώσεις για την Ευρώπη. Τα προβλήματα της Βόρειας Αφρικής δεν μπορούν να επιλυθούν στη Νότια Ευρώπη. Σε αυτό το σημείο, συντάσσομαι με τους ιταλούς συναδέλφους μου.

Η ερώτησή μου προς την Επίτροπο είναι η εξής: υπάρχει πιθανότητα συντόμευσης των διαδικασιών, καθιέρωσης ταχείας εξέτασης των αιτήσεων και αποστολής όσων δεν είναι καλή τη πίστει πρόσφυγες πίσω στην Τυνησία ευθύς αμέσως; Γιατί βλέπουμε σήμερα μεγάλες ομάδες νεαρών αντρών να φεύγουν με προορισμό τη νότια Ιταλία. Υπάρχουν πιθανότατα πολλοί οικονομικοί πρόσφυγες ανάμεσά τους και πρέπει να διαχωρίσουμε τους αληθινούς πρόσφυγες από τους οικονομικούς πρόσφυγες.

Επίσης, υπάρχει φυσικά το πρόβλημα των δημοσίων σχέσεων. Πολλοί Ευρωπαίοι έχουν την εντύπωση ότι ορδές μεταναστών κατευθύνονται προς τη νότια Ιταλία. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που αφορά τις δημόσιες σχέσεις: δεν είναι μόνο πρόβλημα της Ιταλίας, αλλά ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, τα βασικά στοιχεία είναι: ταχύτερες διαδικασίες και καλύτερες δημόσιες σχέσεις.

  Nadja Hirsch (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Malmström, η επανάσταση στην Αίγυπτο και την Τυνησία και το γεγονός ότι αξίες όπως η ελευθερία και η δημοκρατία βρέθηκαν ξαφνικά στην ημερήσια διάταξη χαροποίησαν όλους εμάς και τους πολίτες της Ευρώπης. Εικόνες από αυτές τις χώρες κατέκλυσαν τα μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες ημέρες. Ωστόσο, για δυο-τρεις μέρες, βλέπαμε επίσης στις οθόνες των τηλεοράσεων μας και στις εφημερίδες εικόνες από ρεύματα προσφύγων και ατόμων σε πλοιάρια. Πρέπει να ενεργήσουμε γρήγορα για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα χάσουμε αυτήν την ιστορική στιγμή και ότι στη μνήμη μας δεν θα μείνουν μόνο οι εικόνες των προσφύγων. Πρέπει να θυμόμαστε όσα έχουν πραγματικά επιτύχει αυτές οι χώρες.

Πρέπει να εξηγήσουμε στους πολίτες ότι παρόλο που πολλοί άνθρωποι έρχονται εδώ, η πλειοψηφία τους θα γυρίσει πίσω, διότι δεν έχουν δικαίωμα σε άσυλο σύμφωνα με τον ορισμό που δίνουμε εμείς σε αυτήν την έννοια. Φυσικά, πρέπει να θέσουμε στους εαυτούς μας το ερώτημα που τίθεται συχνά σε σχέση με τους οικονομικούς μετανάστες. Ένα πράγμα είναι σαφές. Αν αυτοί οι νέοι δεν έχουν καμία προοπτική για το μέλλον, τότε θα ξανάρθουν. Ίσως όχι τα ίδια άτομα, αλλά συνεχή ρεύματα νέων μεταναστών. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα τώρα.

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD). – Κυρία Πρόεδρε, η Μεσόγειος φλέγεται! Είναι αντιληπτό λοιπόν ότι οι μεταναστευτικές ροές θα διευρυνθούν. Σαν πολιτισμένοι άνθρωποι πρέπει όλους αυτούς τους ανθρώπους να τους αντιμετωπίζουμε σαν ανθρώπους. Βεβαίως όμως δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι το μέγα πλήθος των μεταναστών προέρχεται από μουσουλμανικούς πληθυσμούς.

Σύμφωνα με την επίσημη έκθεση, οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί στην εικοσαετία που έρχεται θα αυξηθούν κατά 35% και από 1,6 δισ. θα φθάσουν σε 2,2 δισ. Η Ευρώπη σήμερα έχει μόλις 2,7% των κατοίκων της Μουσουλμάνους. Αναμένεται με αυτές τις ροές και αυτές τις γεννήσεις να φθάσει, είκοσι χρόνια μετά, να έχει περί το 6%. Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν ότι επέρχεται μια οικονομική και κοινωνική ανατροπή στη λειτουργία της Ευρώπης, στην κουλτούρα της Ευρώπης.

Πρέπει λοιπόν να δούμε το θέμα σαν Ευρώπη και να μην αφήνουμε τα κράτη μέλη να το αντιμετωπίζουν μόνα τους.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, όπως είπε η Επίτροπος, ο άνεμος της αλλαγής πνέει πάνω από τη βόρεια Αφρική· αυτό μας θυμίζει σε κάποιο βαθμό όσα συνέβησαν στην Ανατολική Ευρώπη πριν από είκοσι χρόνια. Αν το αποτέλεσμα είναι το ίδιο –η εγκαθίδρυση δημοκρατικών καθεστώτων– τότε νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε πολύ ικανοποιημένοι. Η αρνητική πλευρά, φυσικά, είναι ότι σε βραχυπρόθεσμο τουλάχιστον ορίζοντα, έχουμε ένα πρόβλημα προσφύγων και ασύλου, ιδίως στην Ιταλία.

Καθώς η Ιταλία είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό είναι πρόβλημα της Ιταλίας, είναι πρόβλημα της Ευρώπης· η λύση πρέπει να είναι ιταλική, η λύση πρέπει να είναι ευρωπαϊκή. Δεν μπορούμε να κλείσουμε την πόρτα στους πρόσφυγες, αλλά, την ίδια στιγμή, δεν μπορούμε να ανοίξουμε την πόρτα σε όλους τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο στον κόσμο. Επομένως, θεωρώ πως η λύση βρίσκεται πραγματικά στο σχέδιο πολλαπλών σημείων που πρότεινε ο συνάδελφός μου, κ. Busuttil, ιδιαίτερα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι επαναπατρισμός θα λαμβάνει χώρα όταν θα είναι ενδεδειγμένο και ασφαλές να γίνει αυτό και, φυσικά, να στέλνονται πίσω οι αιτούντες άσυλο που δεν δικαιούνται αυτό το καθεστώς εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να δράσουμε με αλληλεγγύη προς την Ιταλία και μπορούμε να το κάνουμε.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι συζητούμε ένα πανευρωπαϊκό ζήτημα εδώ. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η Ευρώπη πρέπει να ενεργήσει με πνεύμα αλληλεγγύης και ενότητας. Σήμερα, έχει προκύψει ένα θέμα με την Ιταλία και πρόσφυγες από την Τυνησία, αλλά αύριο μπορεί να είναι από την Αλγερία, την Αίγυπτο ή ακόμη και από τη Λιβύη, από την οποία χιλιάδες πρόσφυγες έχουν ήδη έρθει στην ΕΕ στο παρελθόν. Το γεγονός ότι δεν παρευρίσκεται το Συμβούλιο απόψε είναι φυσικά ένα πρόβλημα. Το Συμβούλιο δεν ενδιαφέρεται για το ζήτημα αυτό. Είμαι απογοητευμένος που το Συμβούλιο δεν βρίσκεται μαζί μας απόψε, να παρακολουθήσει μαζί μας τη συζήτηση που διεξάγεται στο Κοινοβούλιο. Κατά την άποψή μου, πρέπει να συνεργαστούμε με την Επιτροπή για να βρούμε μια λύση που θα είναι, αφενός, νομικά ορθή ενώ, αφετέρου, όπως είπε ο συνάδελφός μου κ. Kelly, δεν μπορούμε να δεχόμαστε απλά όλους τους πρόσφυγες που έρχονται στην Ευρώπη από τη βόρεια Αφρική. Σίγουρα δεν είναι αυτός ο σκοπός μας, και όσοι δεν δικαιούνται τη χορήγηση πολιτικού ασύλου πρέπει να στέλλονται πίσω στη χώρα προέλευσής τους.

  Γεώργιος Κουμουτσάκος (PPE). – Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, καλωσορίσατε σ’ αυτήν τη συνάντηση και σας ευχαριστούμε που είσαστε εδώ. Σήμερα το πρόβλημα είναι στην Λαμπεντούζα. Αύριο θα είναι στη Μάλτα και στην Κρήτη. Μεθαύριο, και ας μη γελιόμαστε, θα είναι στο Μιλάνο, μετά από λίγο θα είναι στις Βρυξέλλες ή στο Παρίσι.

Το πρόβλημα δεν είναι των χωρών εταίρων του Νότου· είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα! Απαιτείται αλληλεγγύη. Απαιτείται επίσης να ενισχύσουμε τα μέτρα και τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας, είτε είναι η FRONTEX είτε η EUROPOL είτε η θαλάσσια επιτήρηση. Αλλά επίσης είναι πολύ σημαντικό, οκτώ χρόνια μετά τη θέση του σε εφαρμογή, να ξαναδούμε σοβαρά και να αναθεωρήσουμε όπου χρειάζεται τη συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αν ο κ. Busuttil είχε ακούσει όσα είπα στην εισαγωγή μου, θα ήξερε ότι είπα σχεδόν όλα όσα περιλαμβάνονταν στην ομιλία του, αλλά με χαρά μου θα τα επαναλάβω. Είμαστε διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουμε τα κονδύλια που έχουμε στη διάθεσή μας για να βοηθήσουμε τις ιταλικές αρχές άμεσα. Κάνουμε διάλογο μαζί τους για να προσδιορίσουμε το είδος της βοήθειας που χρειάζονται. Η Ιταλία έχει μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση διαφόρων ειδών καταστροφών, αλλά ίσως χρειάζεται στήριξη με ανθρωπιστική βοήθεια για στέγη, τρόφιμα και φάρμακα και μπορεί επίσης να χρειάζεται βοήθεια με τον έλεγχο, τη συνδρομή και την ταυτοποίηση. Θα θέσουμε αυτήν τη βοήθεια στη διάθεσή τους και επί του παρόντος συζητάμε μαζί τους σχετικά με αυτό.

Πρόκειται για μια ευρωπαϊκή ευθύνη και γι’ αυτό πρέπει να αναζητήσουμε ευρωπαϊκές λύσεις. Έχουμε στείλει επί τόπου προσωπικό του Frontex, αλλά διερευνούμε επίσης το ενδεχόμενο –και είμαστε έτοιμοι– να διοργανώσουμε μια επιχείρηση του Frontex εντός πολύ σύντομου χρονικού διαστήματος, φυσικά όμως πρέπει να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες με την Ιταλία, καθώς και με τις άλλες χώρες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να συμβάλουν. Χαίρομαι που ο κ. Busuttil είναι ο εισηγητής για τον Frontex, έτσι ώστε στο μέλλον θα έχουμε έναν Frontex που θα λειτουργεί ακόμη καλύτερα με κάποιες τροποποιήσεις.

Αν εκτελούσαμε μια επιχείρηση του Frontex στα ύδατα της Τυνησίας, θα έπρεπε φυσικά να το κάνουμε σε συνεργασία με τις αρχές της Τυνησίας. Δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο αυτό. Ενθαρρύνουμε επίσης τις αρχές της Τυνησίας να δεχτούν πίσω τους υπηκόους τους που δεν έχουν ανάγκη διεθνούς προστασίας. Εξετάζουμε τον σχετικό νόμο εν προκειμένω, στον οποίο αναφέρθηκαν ο κ. Tavares και άλλοι. Ελπίζουμε ότι η νέα δημοκρατική κυβέρνηση δεν θα κρατήσει έναν τέτοιο νόμο, αλλά φυσικά πρέπει να εξεταστεί κατά περίπτωση και να διερευνηθεί ενδελεχώς. Επιθυμούμε επίσης να στηρίξουμε τις αρχές της Τυνησίας με συμβουλές, υποστήριξη για τη διαχείριση των συνόρων και της αστυνομίας, καθώς και με κατάρτιση, εξοπλισμό και κονδύλια.

Η EASO δεν έχει ξεκινήσει ακόμη τη λειτουργία της στη Μάλτα, αλλά υπάρχει μια επιτροπή που λειτουργεί και είπαν ότι μπορούν να στείλουν στην Ιταλία εθνικές ομάδες για να βοηθήσουν, εάν το επιθυμεί η Ιταλία. Αυτό θα το συζητήσουμε επίσης την επόμενη εβδομάδα στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων και στο Συμβούλιο ΔΕΥ που θα συνεδριάσει την ερχόμενη εβδομάδα. Συνεργαζόμαστε με την UNHCR για να τους ζητήσουμε να βοηθήσουν στον προσδιορισμό εκείνων που έχουν ανάγκη διεθνούς προστασίας και να μας βοηθήσουν σε μια ανάλυση για το μέλλον. Ο Frontex συμμετέχει επίσης σε μια ανάλυση για ολόκληρη την περιοχή.

Στην Τυνησία υπάρχει, φυσικά, όπως είπατε οι περισσότεροι, μια πολύ ελπιδοφόρα κατάσταση και υποστηρίζουμε όλοι τη δημοκρατική εξέλιξη εκεί. Η λαίδη Ashton μετέβη χθες στη χώρα για να συνομιλήσει με τις αρχές. Είμαστε διατεθειμένοι να τους προσφέρουμε εκλογική στήριξη για τη διεξαγωγή εκλογών. Συζητάμε διάφορους τρόπους για την ενίσχυση άλλων ειδών στήριξης και την ανάπτυξη και ενδυνάμωση της δημοκρατικής εξέλιξής τους. Μπορεί να παρασχεθεί οικονομική βοήθεια. Συζητάμε διάφορα προγράμματα κινητικότητας και πρέπει επίσης να αυξήσουμε τις δυνατότητες των ανθρώπων να έρθουν νόμιμα στην Ευρώπη. Γίνεται επίσης συζήτηση για μια διάσκεψη χορηγών βοήθειας.

Συμφωνώ με τον κ. Mauro και κάποιους άλλους που είπαν ότι, φυσικά, πρέπει να ασχοληθούμε με ολόκληρη την περιοχή. Νομίζω ότι πολλοί εξεπλάγησαν όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου. Δεν είχαμε έτοιμο σχέδιο δράσης που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα. Η κατάσταση αυτή είναι λίγο διαφορετική αλλά, φυσικά, εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να υποστηρίξουμε έναν λαό που ζητάει ελευθερία και δημοκρατία. Επανεξετάζουμε το σχέδιο της πολιτικής γειτονίας, διότι τα γεγονότα το κατέστησαν αναγκαίο και εξετάζουμε ολόκληρη την περιοχή –ειδικότερα την Αίγυπτο, αλλά και τις υπόλοιπες χώρες– προκειμένου να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τα διάφορα εργαλεία, κονδύλια και πολιτικές που έχουμε στη διάθεσή μας και να τα προσαρμόσουμε πολύ πιο ικανοποιητικά στις πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή.

Είμαι βέβαιη ότι θα επανέλθουμε σε αυτήν τη συζήτηση διότι το ζήτημα είναι στην ημερήσια διάταξη και είναι πιθανό να μείνει εκεί, αλλά θέλω να σας διαβεβαιώσω για μία ακόμη φορά ότι η Επιτροπή παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την κατάσταση. Είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε την Ιταλία, την Τυνησία και τις άλλες χώρες που πλήττονται.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η έκκληση της ιταλικής κυβέρνησης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα από τα προνόμια της ιδιότητας του μέλους. Όπως επεσήμαναν πολλοί συνάδελφοι, οι αρχές της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των ευθυνών, όπως ορίζονται στις Συνθήκες, πρέπει να εφαρμοστούν στην πράξη. Η δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζει επί του παρόντος η Ιταλία υπάγεται στη δικαιοδοσία της Ευρώπης, όπως υπέδειξε η κ. Malmström. Η βραδύτητα αντίδρασης των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων δεν συμβαδίζει με την εξαιρετικά ταχεία εξέλιξη των γεγονότων στις χώρες της Βόρειας Αφρικής.

Η Ιταλία, και ιδιαίτερα το νότιο τμήμα της χώρας, είναι το πρώτο σημείο συνοριακής διέλευσης της Ευρώπης στη Μεσόγειο και βρίσκεται αντιμέτωπο με αριθμούς αφίξεων που μπορεί κανείς να φανταστεί, αλλά όχι και να προετοιμαστεί γι’ αυτό. Αυτό που βιώνουμε σήμερα δείχνει πόσο σοβαρό είναι το γεγονός ότι εγκαταλείψαμε τη διαδικασία της Βαρκελώνης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επανεξετάσει τη στρατηγική της για τη Μεσόγειο και να την καταστήσει ξανά μία από τις κύριες προτεραιότητές της. Η βραχυπρόθεσμη απάντηση με οικονομική βοήθεια και έκτακτα μέτρα παρέμβασης θα βοηθήσει, αλλά δεν θα είναι αρκετή. Οι διαδικασίες δημοκρατικής μετάβασης που εξαπλώνονται στις χώρες των απέναντι ακτών της Μεσογείου πρέπει να συνδυαστούν με μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών ζητημάτων.

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Η συζήτηση που διεξάγουμε σήμερα είναι ιδιαίτερα σημαντική. Στην πραγματικότητα, πάνω από 4.000 πρόσφυγες από τη γειτονική Τυνησία κατέφθασαν στο νησί της Lampedusa μόνο τις τελευταίες τέσσερις μέρες. Επομένως, μια κρίση δημόσιας υγείας αναπτύσσεται σε πρωτοφανή κλίμακα. Θα πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη ότι το τοπικό συμβούλιο αντιμετωπίζει αυτήν την κρίση χωρίς τους κατάλληλους πόρους και μηχανισμούς που απαιτεί η κατάσταση.

Η Ιταλία στράφηκε αμέσως στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ζητήσει ταχεία δράση. Ωστόσο, μολονότι υποστηρίζω σθεναρά αυτό το αίτημα βοήθειας, θέλω να τονίσω ότι η δέσμευση του Frontex –του ευρωπαϊκού οργανισμού που είναι αρμόδιος για τις αφίξεις ατόμων στη Μεσόγειο– είναι πολύτιμη, αλλά ανεπαρκής για να αντιμετωπίσει τις αποβιβάσεις λαθρομεταναστών από την Τυνησία. Κατά τη διάρκεια της μίνι συνόδου του Φεβρουαρίου, εξέφρασα τις ανησυχίες μου σχετικά με τις επιδεινούμενες καταστάσεις στις χώρες της Βόρειας Αφρικής και τις επιπτώσεις τους στην Ευρώπη. Θα τονίσω και πάλι εδώ σε αυτό το Σώμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη δέσμευση όσον αφορά μια αποτελεσματική κοινή μεταναστευτική πολιτική που θα επιτρέψει στην ΕΕ να διαχειρίζεται τη λαθρομετανάστευση και, πρωτίστως, να σπεύδει σε βοήθεια των χωρών, όπως η Ιταλία, που είναι πιο άμεσα εκτεθειμένες στις ροές των μεταναστών.

  Dominique Baudis (PPE), γραπτώς. – (FR) Η ξαφνική άφιξη χιλιάδων μεταναστών στο μικρό ιταλικό νησί Lampedusa είναι ένα έκτακτο γεγονός. Ωστόσο, μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα πρόβλημα που αφορά όλους τους Ευρωπαίους. Αυτήν τη στιγμή, είναι σημαντικό η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη να λειτουργεί δεόντως. Συμφωνώ μαζί σας, κυρία Επίτροπε, όσον αφορά την έκκλησή σας προς τα κράτη μέλη να παράσχουν επειγόντως βοήθεια στην Ιταλία, τόσο από την άποψη των υλικών αγαθών όσο και από οικονομική άποψη. Πολύ συχνά, σε αυτές τις καταστάσεις, οι χώρες στις οποίες φθάνουν οι μετανάστες δεν είναι ο τελικός τους προορισμός. Τα κέντρα υποδοχής είναι συχνά απαρχαιωμένα και σοβαρές εντάσεις προκύπτουν μερικές φορές στις περιοχές που υποδέχονται τους μετανάστες. Έχουμε ήδη περάσει ορισμένα σημαντικά ορόσημα στον αγώνα κατά της λαθρομετανάστευσης και στη ρύθμιση των ροών. Ωστόσο, σε μια Ένωση όπου τα εσωτερικά σύνορα έχουν πρακτικά εξαφανιστεί, η Ευρώπη πρέπει να εφοδιαστεί μακροπρόθεσμα με τα μέσα για την εκπλήρωση των φιλοδοξιών της. Πρέπει να δημιουργήσει μια γνήσια μεταναστευτική πολιτική, να εγκαινιάσει εποικοδομητικό διάλογο με τις χώρες προέλευσης και να ενισχύσει τις αποστολές του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα (Frontex).

15. Προς επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την έκθεση (A7-0025/2011) της κ. Oomen-Ruijten, εξ ονόματος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, σχετικά με τα «Επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα» (2010/2239(INI)).

  Ria Oomen-Ruijten, εισηγήτρια. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω αυτήν τη συζήτηση ευχαριστώντας τους συναδέλφους μου για την εξαιρετικά ευχάριστη και εποικοδομητική συνεργασία. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τους συμβούλους των κοινοβουλευτικών γραμματειών και, φυσικά, το επιτελείο μας.

Δεν ήταν εύκολη η διαχείριση ενός τόσο μεγάλου αριθμού τροπολογιών. Εξακολουθώ όμως να πιστεύω ότι τα καταφέραμε επιτυχώς, διότι έχουμε πλέον στα χέρια μας κάτι απτό σε σχέση με την Πράσινη Βίβλο. Ένα ασφαλές, βιώσιμο και επαρκές συνταξιοδοτικό σύστημα, το οποίο συνιστά την εγγύηση που θέλουν οι ευρωπαίοι πολίτες. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, καθώς τα συνταξιοδοτικά συστήματα εμπίπτουν, και θα συνεχίσουν να εμπίπτουν, στην αρμοδιότητα των κρατών μελών.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να εκφράζουμε τις απόψεις μας ή να καταθέτουμε προτάσεις χρησιμοποιώντας την ανοικτή μέθοδο συντονισμού, η οποία συνεπάγεται ενδεχομένως αναθεώρηση.

Η βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων απειλείται λόγω της τάσης αντιστροφή; της πληθυσμιακής πυραμίδας: τώρα έχουμε περισσότερους γηραιότερους ανθρώπους, οι ηλικιωμένοι πολίτες ζουν περισσότερο και, ως εκ τούτου, είναι λιγότεροι εκείνοι που απομένουν να χρηματοδοτήσουν τις συντάξεις. Τα διανεμητικά συστήματα του πρώτου πυλώνα εκφράζουν άριστα την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και θα συνεχίσουν να παραμένουν τα σημαντικότερα και στο μέλλον.

Ωστόσο, εκτός από το βάρος που επωμίζεται η νεότερη γενιά, υπάρχει αναμφισβήτητα και η πίεση στους συλλογικούς προϋπολογισμούς και αυτό, με τη σειρά του, έχει επιπτώσεις στο Σύμφωνο Σταθερότητας, είτε το θέλουμε είτε όχι.

Τα κράτη μέλη αυξάνουν τις ηλικίες συνταξιοδότησής τους. Απορρίπτω τις προτάσεις για ευρωπαϊκή αναπροσαρμογή των συντάξεων στο αυξημένο προσδόκιμο ζωής, και αυτό λόγω των σημαντικών διαφορών στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ των κρατών μελών και διότι, ακόμα και αν μπορούσαμε να προσαρμόσουμε αυτά τα δύο, κατά τη γνώμη μου κάτι τέτοιο δεν θα ήταν κοινωνικά υπεύθυνο.

Αυτό που έχουμε διαπιστώσει, ωστόσο, είναι ότι πρέπει να κινηθούμε όλοι προς μια μεγαλύτερη ηλικία συνταξιοδότησης και αυτή η διαδικασία πρέπει να λάβει χώρα σε επίπεδο κρατών μελών, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους μας.

Υπάρχει και η άλλη πλευρά αυτού του νομίσματος –και βλέπω, Elisabeth, ότι με προσέχεις– και αυτή είναι ότι πρέπει να διασφαλίσουμε την παραμονή των ηλικιωμένων στην εργασία. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι πρέπει να επικεντρώσουμε περισσότερο τις προσπάθειές μας σε ευέλικτα συστήματα σταδιοδρομίας και ευέλικτα συνταξιοδοτικά συστήματα και πρέπει να βελτιώσουμε και να προσαρμόσουμε τις συνθήκες για να μπορούν οι ηλικιωμένοι να συνεχίσουν να εργάζονται.

Τα κράτη μέλη που έχουν βασίσει τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα στον δεύτερο πυλώνα κάνουν εξοικονομήσεις, συχνά μέσω κοινών συστημάτων εργοδότη-εργαζομένου, και, σε ορισμένες περιπτώσεις, στα νέα κράτη μέλη, μέσω μικτών συστημάτων. Τα κεφάλαια τοποθετήθηκαν σε αποταμιευτικά ταμεία, σε συνταξιοδοτικά ταμεία ή εμφανίζονται σε ισολογισμούς εταιρειών. Τα αποταμιευτικά και σωρευτικά συστήματα υφίστανται λιγότερη πίεση σε σχέση με τα δημόσια οικονομικά, αλλά, και σε αυτά το αυξημένο προσδόκιμο ζωής συνιστά πρόβλημα.

Προσθέτουμε σε αυτό και τη χρηματοπιστωτική κρίση, τα άσχημα αποτελέσματα των αγορών ομολογιών και μετοχών και τα χαμηλά επιτόκια που ασκούν πίεση στις εγγυήσεις των αναμενόμενων επιπέδων σύνταξης.

Η απάντηση που εκπονείται από την Επιτροπή είναι η εξής: η εφαρμογή αυστηρότερων απαιτήσεων φερεγγυότητας δεν είναι –και θα το ξαναπώ εδώ– η σωστή απάντηση. Καλή εποπτεία, ναι! Αυτό που χρειαζόμαστε όμως πρώτα, πριν από την έγκριση οποιουδήποτε νόμου, είναι μια εις βάθος εκτίμηση επιπτώσεων των αποτελεσμάτων της φερεγγυότητας.

Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα επίσης να επισημάνω τη συζήτηση για τα παράγωγα. Τα παράγωγα και τα συνταξιοδοτικά ταμεία δεν μπορούν να συνδεθούν έτσι απλά. Σε ένα συνταξιοδοτικό ταμείο, τα παράγωγα χρησιμοποιούνται για την εξασφάλιση από κινδύνους. Ως εκ τούτου, όχι για κερδοσκοπία. Επομένως, ακόμη και εκεί, η Επιτροπή πρέπει να προσέξει πολύ πριν κάνει το βήμα.

Περνάω τώρα στον τρίτο πυλώνα. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να τρέφουμε μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί μεμονωμένες αποταμιευτικές ευκαιρίες μόνο εφόσον έχει τα χρήματα. Ωστόσο, αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να ενισχύσουμε την επίγνωση, και η επίγνωση ενισχύεται όταν οι άνθρωποι είναι ενημερωμένοι για τις συντάξεις τους, συνεπώς χρειαζόμαστε ένα σύστημα ανιχνευσιμότητας.

Κυρία Πρόεδρε, η ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά απουσιάζει από τον τρίτο πυλώνα και επομένως πρέπει να κάνουμε κάτι και γι’ αυτό.

Τέλος, θα ήθελα να κάνω δύο τελευταία σχόλια. Σχετικά με την επάρκεια: δεν μπορούμε να την επιτύχουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα κράτη μέλη πρέπει να το επιτύχουν αυτό. Σχετικά με τη δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων: κατά τη γνώμη μου, μια ανοιχτή αγορά εργασίας μπορεί να λειτουργήσει μόνο με πιο ελεύθερη κυκλοφορία των μετακινούμενων εργαζομένων που δεν θα τοποθετεί σε μειονεκτική θέση τους εργαζόμενους που ασκούν αυτό το δικαίωμα. Μολονότι και εκεί χρειαζόμαστε τη δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων: ναι, αλλά με μια περίοδο προσαρμογής, συνεπώς χρειαζόμαστε νέες συμβάσεις και κατόπιν μια μελέτη επιπτώσεων.

  Laszlo Andor, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Πράσινη Βίβλος για τις συντάξεις, την οποία δημοσιεύσαμε το περασμένο καλοκαίρι, εγκαινίασε μια πολύ αναγκαία συζήτηση για το μέλλον των συντάξεων στην Ευρώπη. Αυτό οδήγησε σε πάνω από 100 συναντήσεις και συνεδριάσεις με ενδιαφερόμενους φορείς και λάβαμε σχεδόν 1.700 απαντήσεις.

Η Πράσινη Βίβλος περιγράφει τις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ένωση σε αυτόν τον τομέα και απηύθυνε δεκατέσσερις ερωτήσεις ως προς τον τρόπο με τον οποίο η εργασία σε επίπεδο ΕΕ θα μπορούσε να βοηθήσει τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την επάρκεια, τη βιωσιμότητα και την ασφάλεια των συνταξιοδοτικών συστημάτων, με πλήρη σεβασμό στην αρχή της επικουρικότητας. Η Πράσινη Βίβλος ακολουθεί μια ολιστική προσέγγιση, διότι οι συνάδελφοι μου Επίτροποι, κύριοι  Rehn και Barnier, και εγώ είμαστε πεπεισμένοι ότι τα επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή συνταξιοδοτικά συστήματα απαιτούν συντονισμένες, συνδεδεμένες πολιτικές που θα περιλαμβάνουν και τους τρεις τομείς αρμοδιότητάς μας.

Επιτρέψτε μου να επαναλάβω εν συντομία το σκεπτικό της Επιτροπής για τη δημοσίευση της Πράσινης Βίβλου πέρυσι. Πρώτον, πρέπει να ξεπεράσουμε τις ανισορροπίες που προκύπτουν από την αυξανόμενη απόκλιση μεταξύ προσδόκιμου ζωής και ηλικίας συνταξιοδότησης. Δεύτερον, πρέπει να προσαρμόσουμε το ευρωπαϊκό πλαίσιο ώστε να αντικατοπτρίζει τις αλλαγές που έχουν γίνει στα εθνικά συνταξιοδοτικά συστήματα μετά από μια δεκαετία συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων. Τρίτον, πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από τη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Η κρίση τόνισε την ανάγκη επανεξέτασης του ανοίγματος της χρηματοπιστωτικής αγοράς και του σχεδιασμού των συνταξιοδοτικών συστημάτων μας προκειμένου να βελτιωθεί η μείωση κινδύνου και να ενισχυθεί η ικανότητα των χρηματοδοτούμενων συνταξιοδοτικών συστημάτων να απορροφούν τους κραδασμούς. Τέταρτον, πρέπει να προετοιμάσουμε πλήρως τα συνταξιοδοτικά μας συστήματα για την επιτάχυνση της γήρανσης του πληθυσμού.

Τα κράτη μέλη συνεργάζονται ήδη σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα με σκοπό να διδαχθούν το ένα από τις εμπειρίες του άλλου και να ανταλλάξουν ορθές πρακτικές όσον αφορά τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση. Υπάρχει συναίνεση ως προς την ανάγκη για συντονισμό σε επίπεδο ΕΕ και για την καθιέρωση κοινοτικών κανόνων για τα διασυνοριακά θέματα. Τα τελευταία 10 χρόνια, ο συντονισμός σε επίπεδο ΕΕ στηρίζει τις προσπάθειες των κρατών μελών για εκσυγχρονισμό των συνταξιοδοτικών συστημάτων και πολλά κράτη μέλη έχουν ήδη σημειώσει αξιόλογη πρόοδο στην προσαρμογή των συνταξιοδοτικών συστημάτων στη δημογραφική γήρανση, στις αλλαγές των αγορών εργασίας και στους εξελισσόμενους ρόλους των δύο φύλων. Ωστόσο, τα περισσότερα κράτη μέλη έχουν ακόμη πολύ δρόμο μπροστά τους και ορισμένα δεν έχουν καν ξεκινήσει τις συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις τους.

Με ικανοποίηση διάβασα την έκθεση –και συγχαίρω την εισηγήτρια για το έργο της– η οποία υποστηρίζει σε μεγάλο βαθμό την ολιστική προσέγγιση που επιλέξαμε. Σε πολλά σημεία, τονίζει τους δεσμούς μεταξύ της επάρκειας, της βιωσιμότητας και της ασφάλειας. Επίσης προσδιορίζει με σαφήνεια τομείς πολιτικής όπου η ΕΕ μπορεί να προσθέσει αξία. Η Επιτροπή βρίσκεται επί του παρόντος στα τελικά στάδια της ανάλυσης των αποτελεσμάτων της διαβούλευσης, συμπεριλαμβανομένης της τελικής γνωμοδότησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Λαμβάνοντας υπόψη τον επείγοντα χαρακτήρα της κατάστασης, η Επιτροπή ξεκίνησε ήδη την προετοιμασία για τη Λευκή Βίβλο που θα υποβάλει το τρίτο τρίμηνο του 2011.

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω λέγοντας ότι μία από τις μεγάλες επιτυχίες του κοινωνικού μοντέλου της Ευρώπης είναι η διασφάλιση ότι η προχωρημένη ηλικία δεν είναι συνώνυμη με τη φτώχεια. Αυτή είναι μια δέσμευση την οποία πρέπει να συνεχίσουμε να τηρούμε και να βοηθήσουμε τα κράτη μέλη να πάρουν τις σωστές αποφάσεις προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα συνταξιοδοτικά συστήματα ανταποκρίνονται στον σκοπό τους. Τους τελευταίους 12 μήνες διεξάγεται ένας ζωηρός διάλογος στον τομέα των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων και το τρέχον έτος προβλέπεται να είναι εξίσου έντονο. Βασίζομαι στην υποστήριξη του Κοινοβουλίου για να επιτύχουμε μια πραγματική αλλαγή που θα οδηγήσει σε επαρκείς και βιώσιμες συντάξεις για το μέλλον.

  George Sabin Cutaş, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής. – (RO) Κυρία Πρόεδρε, το γεγονός ότι συζητούμε σήμερα το θέμα των συντάξεων στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα επιβεβαιώσει πόσο σημαντικό είναι αυτό το θέμα στην ΕΕ. Η γήρανση του πληθυσμού, οι επιπτώσεις της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης και η καθυστερημένη είσοδος των νέων στην αγορά εργασίας απαιτούν κοινές λύσεις. Ωστόσο, οι συντάξεις παραμένουν εθνική αρμοδιότητα και ο σκοπός της αρχής της επικουρικότητας είναι να θέτει τα όρια της ευρωπαϊκής παρέμβασης. Εντούτοις, αν τα κράτη μέλη εφαρμόσουν καλύτερα την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία, θα ωφεληθούμε από μια ενιαία αγορά που θα λειτουργεί πιο αποτελεσματικά, ενθαρρύνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη μεγαλύτερη κινητικότητα των εργαζομένων.

Επιπροσθέτως, προκειμένου να είναι βιώσιμα τα δημόσια συνταξιοδοτικά συστήματα, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι πολίτες θα έχουν την ευκαιρία να συνεχίσουν να εργάζονται μέχρι την ηλικία συνταξιοδότησής τους. Η αύξηση της ανεργίας στα κράτη μέλη προκαλεί ανησυχία, θέτοντας σε κίνδυνο την αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών. Μάλιστα, τα μέτρα για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος πρέπει να συνοδεύονται από την προώθηση των πολιτικών απασχόλησης. Ομοίως, η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση δεν πρέπει να είναι συνώνυμη με τη στέρηση ενός ασφαλούς, αξιοπρεπούς εισοδήματος από τις ήδη ευάλωτες ομάδες. Τα κράτη δεν πρέπει να αποποιηθούν την ευθύνη τους να παρέχουν επαρκείς συντάξεις σε όλους τους πολίτες.

Προκειμένου να αποφευχθεί αυτή η εκμετάλλευση σε εθνικό επίπεδο, προτείναμε την ιδέα του καθορισμού επαρκών συντάξεων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτιμώ ότι δεν αρκεί να καλούμε τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν επίπεδα συντάξεων του πρώτου πυλώνα επάνω από το όριο της φτώχειας. Κατανοώ ασφαλώς το επιχείρημα σχετικά με την ποικιλομορφία των εθνικών συνθηκών και την απροθυμία των κρατών να επιτρέψουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση να εμπλακεί σε ένα θέμα που βρίσκεται στον πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας. Ωστόσο, εκτιμώ ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πρέπει να δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις συνθήκες διαβίωσης των Ευρωπαίων. Η κοινωνική δυσαρέσκεια μπορεί να πυροδοτήσει απρόσμενες αντιδράσεις. Δύο πρόσφατα παραδείγματα, εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνουν το επίπεδο ανοχής ενός πληθυσμού που διαρκώς υποχρεωνόταν να κάνει θυσίες προς όφελος εθνικών κυβερνήσεων οι οποίες δίνουν ελάχιστη σημασία στις ανάγκες των πολιτών τους.

  Cornelis de Jong, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θέλω να εκφράσω τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου στη συνάδελφο κ. Ria Oomen-Ruijten για την καλή συνεργασία από την πλευρά της. Της είμαι ευγνώμων για την αναπαραγωγή ενός μεγάλου μέρους, αν όχι του συνόλου, της γνωμοδότησης που συνέταξα για την Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών.

Συγκεκριμένα, με ικανοποιεί η σύσταση της ανάπτυξης ενός ευρωπαϊκού συστήματος που θα επιτρέπει σε όλους να γνωρίζουν το ποσό της σύνταξης που έχουν θεμελιώσει, ανεξαρτήτως του κράτους μέλους ή των κρατών μελών στα οποία αυτό συσσωρεύτηκε.

Ωστόσο, εξακολουθώ να έχω ορισμένες ερωτήσεις, ειδικά σχετικά με την ασυμφωνία μεταξύ της δήλωσης που έκανε η κ. Oomen-Ruijten μόλις τώρα και της σύστασης να ενταχθεί η συνταξιοδοτική πολιτική υπό την αιγίδα της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι μορφή θα λάβει αυτό, αλλά υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην είναι προαιρετικό. Δεν θέλω να δώσω την εντύπωση, ψηφίζοντας υπέρ, ότι θα συμβάλω, για παράδειγμα, στη μεταφορά εθνικών εξουσιών επί αυτού του θέματος στην ΕΕ.

Επίσης, με προβληματίζει η σύσταση, η οποία περιλαμβάνεται όντως σε αυτό το κείμενο, για αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης βάσει του προσδόκιμου ζωής. Πιστεύω ότι αυτό σίγουρα δεν είναι αναγκαίο στις Κάτω Χώρες και γι’ αυτό δεν μπορώ να υποστηρίξω τη σύσταση. Θα ήθελα ένα σχόλιο από την εισηγήτρια επί αυτού.

  Barbara Matera, συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω την κ. Oomen-Ruijten.

Η έλλειψη σημαντικής προσοχής στα θέματα φύλου στην Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής σχετικά με το μέλλον των συνταξιοδοτικών συστημάτων στην Ευρώπη προκαλεί ανησυχία· οι γυναίκες υφίστανται διακρίσεις στους υπολογισμούς των συντάξεων διότι διακόπτουν συχνότερα την επαγγελματική τους σταδιοδρομία για να ασχοληθούν με τα παιδιά, τα ασθενή μέλη της οικογένειας και τους ηλικιωμένους. Ως εκ τούτου, προκειμένου να εκπληρώσουν τις οικογενειακές υποχρεώσεις τους, οι γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να υποχρεωθούν να δεχθούν θέσεις επισφαλούς ή μερικής απασχόλησης, με συνέπεια μια μισθολογική διαφορά μεταξύ των φύλων η οποία ανέρχεται στο 18% κατά μέσον όρο στην ΕΕ.

Αυτό οδηγεί σε προφανείς διακρίσεις εις βάρος των γυναικών, οι οποίες λαμβάνουν συντάξεις σαφώς χαμηλότερες συγκριτικά με τους άνδρες, και έτσι αυξάνεται ο κίνδυνος φτώχειας στις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τείνουν να ζουν περισσότερο από τους άνδρες. Ο χρόνος που αφιερώνουν οι γυναίκες στη φροντίδα των παιδιών ή άλλων εξαρτώμενων μελών της οικογένειας πρέπει να αναγνωρίζεται στα συστήματα υπολογισμού ως ισοδύναμος με κάθε άλλο είδος σύμβασης κατά τον υπολογισμό των συντάξεων. Η Πράσινη Βίβλος πρόσφερε διαβούλευση …

Ολοκληρώνοντας, εκφράζω την ελπίδα ότι η νέα Λευκή Βίβλος θα δώσει μεγαλύτερη προσοχή στο ευαίσθητο και ανησυχητικό θέμα του χάσματος μεταξύ των φύλων στον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων στην ΕΕ.

  Csaba Őry, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (HU) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, ο μεγάλος αριθμός των προτάσεων για τροπολογίες –κατατέθηκαν σχεδόν 500– αποτελεί καλή ένδειξη του τεράστιου ενδιαφέροντος για αυτό το θέμα και η εισηγήτρια, κ. Oomen-Ruijten, αξίζει τις ευχαριστίες μας, καθώς κατάφερε να μετατρέψει αυτόν τον τεράστιο όγκο τροπολογιών σε μια έκθεση που αντικατοπτρίζει την τρέχουσα άποψη του Κοινοβουλίου. Και λέω την τρέχουσα άποψη διότι βρισκόμαστε στην αρχή της συζήτησης, και αυτή αφορά την Πράσινη Βίβλο, την οποία θα ακολουθήσει μια Λευκή Βίβλος, και κατόπιν πρόσθετες εκθέσεις, και αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε προφανώς σε ένα στάδιο μιας ευρύτερης διαδικασίας.

Γενικά, οφείλω να πω ότι συμφωνώ με την προσέγγιση της Επιτροπής, η οποία επικροτεί τη διαφοροποίηση, δηλαδή τα συνταξιοδοτικά συστήματα που βασίζονται σε πολλούς πυλώνες, αλλά ταυτόχρονα θα ήθελα να επισημάνω ότι η διατύπωση θα μπορούσε να είναι λίγο πιο ακριβής εδώ. Προφανώς, όταν μιλάμε για δεύτερους πυλώνες, εννοούμε δεύτερους πυλώνες που συμπληρώνουν τους πρώτους πυλώνες ενόψει των αδυναμιών τους. Δεν είναι το ίδιο με έναν δεύτερο πυλώνα όπου κάτι αφαιρείται από τον πρώτο μόνο και μόνο για να λειτουργήσει ένα σύστημα με διαφορετικούς τρόπους. Η πρώτη περίπτωση επαναφέρει τη σταθερότητα, ενώ η δεύτερη τη θέτει σε κίνδυνο.

Ωστόσο, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε επίσης –και ίσως αυτό να έχει ήδη ειπωθεί, αλλά θα ήθελα απλώς να το τονίσω– ότι τα προβλήματα του συνταξιοδοτικού συστήματος δεν είναι δυνατό να επιλυθούν αναγκαστικά από μόνα τους, εκ των έσω, και επιπροσθέτως, μάλλον δεν είναι εφικτό αυτό. Απαιτούνται περισσότερες θέσεις εργασίας, απαιτείται ισχυρότερη οικονομική συνεργασία και ο στόχος μας πρέπει σίγουρα να είναι, μόλις η Επιτροπή εκπονήσει τη Λευκή Βίβλο, να συνδεθεί κατά κάποιον τρόπο αυτός ο κοινός τρόπος σκέψης με τους στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και της οικονομικής διακυβέρνησης. Είναι προφανές ότι, αν γίνει αυτό, θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε αυτήν τη συζήτηση πιο εποικοδομητικά.

  Frederic Daerden, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να τονίσω το σημαντικό συναινετικό έργο που διεξήγαγε η εισηγήτρια. Συγχαρητήρια, Ria! Κατά τη διαπραγμάτευση των συμβιβασμών, επέδειξε ευρύτητα πνεύματος σχετικά με τα επιχειρήματα που πρόβαλε η Ομάδα μου, γεγονός που οδήγησε σε μια μεγάλη πλειοψηφία υπέρ του σχεδίου έκθεσης στην ψηφοφορία της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Αν δούμε αυτήν τη μεγάλη πλειοψηφία και στην αυριανή ψηφοφορία, θα στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα στα υπόλοιπα θεσμικά όργανα.

Αυτή η έκθεση σχετικά με το μέλλον των συντάξεων στην Ευρώπη αποτελεί, μέχρι στιγμής, το μόνο ευρωπαϊκό θεσμικό έγγραφο που αντιτίθεται στο σκεπτικό της Επιτροπής –όπως αυτό παρουσιάστηκε ειδικότερα στην ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης– και το σκεπτικό του διδύμου Merkel-Sarkozy στο έγγραφό τους σχετικά με το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας. Αυτά τα έγγραφα ζητούν πολύ άμεσα την επανεξέταση του πρώτου πυλώνα και επίσης ζητούν την αυτόματη αύξηση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης με βάση το προσδόκιμο ζωής. Το Κοινοβούλιο, στο τροποποιημένο και εγκεκριμένο σχέδιο έκθεσής του, είναι υπέρ των εξής: έναν θεμελιώδη ρόλο για τον πρώτο πυλώνα αναφορικά με τις συντάξεις, ο οποίος θα διασφαλίζει καλύτερα την αλληλεγγύη, με συμπληρωματικό ρόλο για τους άλλους πυλώνες, περιλαμβανομένης της γενικής χρήσης ενός δεύτερου πυλώνα· περισσότερη προσοχή στην αύξηση της σημερινής ηλικίας συνταξιοδότησης, καθώς και των επιπέδων απασχόλησης, ειδικά των ηλικιωμένων, αντί για μια αυτόματη και μοιρολατρική αύξηση της νόμιμης ηλικίας· καθορισμό των κριτηρίων για την καθιέρωση μιας εγγυημένης ελάχιστης επαρκούς σύνταξης στα κράτη μέλη· έναν ενισχυμένο ρόλο για τους κοινωνικούς εταίρους στον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη, και την εξάλειψη των διαφορών μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά τις συντάξεις, η οποία συνδέεται με τις διακρίσεις που μας υπενθύμισε η κ. Matera.

Με αυτά τα στοιχεία, με αυτά τα βήματα προόδου, καθώς με άλλα που θα μπορούσα να είχα αναφέρει, είμαι ικανοποιημένος από το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο μπορεί να στείλει στον Επίτροπό μας ένα σαφές μήνυμα, ένα κοινωνικό και προοδευτικό μήνυμα, και ελπίζω ότι θα το λάβει υπόψη για το επόμενο στάδιο της Λευκής Βίβλου.

  Marian Harkin, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θέλω να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για το εξαιρετικό της έργο· σίγουρα έκανε τη ζωή μου ευκολότερη. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω την Επιτροπή για το γεγονός ότι ξεκίνησε αυτήν τη συζήτηση, η οποία είναι ασφαλώς ιδιαίτερα επίκαιρη.

Κάποιοι μιλούν για την ωρολογιακή βόμβα των συντάξεων και, λαμβάνοντας υπόψη ορισμένα από τα στοιχεία που είδα για τον υπολογισμό του χάσματος μεταξύ όσων αποταμιεύουμε τώρα για την παροχή τόσο δημόσιων όσο και ιδιωτικών συντάξεων και των πόρων που θα χρειαστούμε προκειμένου να διασφαλίσουμε παροχή επαρκών συντάξεων τα προσεχή σαράντα έτη, το χάσμα αυτό είναι τεράστιο. Ως εκ τούτου, σε αυτό το πλαίσιο, η έκφραση «συνταξιοδοτική ωρολογιακή βόμβα» είναι σίγουρα ακριβής. Όλοι γνωρίζουμε λοιπόν τι πρέπει να κάνουμε με μια ωρολογιακή βόμβα: πρέπει να την εξουδετερώσουμε. Πιστεύω ότι αυτή είναι η αρχή αυτής της διαδικασίας.

Όμως η βασική ερώτηση είναι: ποιος είναι αρμόδιος; Νομίζω ότι στην έκθεση είμαστε σαφείς πως τα ίδια τα κράτη μέλη είναι αρμόδια να διασφαλίσουν την παροχή επαρκών συντάξεων για τους πολίτες τους. Αλλά, δηλώνουμε επίσης ότι οι οικονομίες των κρατών μελών είναι αλληλοεξαρτώμενες και κατά συνέπεια ο συντονισμός των συνταξιοδοτικών πολιτικών χρησιμοποιώντας την ανοικτή μέθοδο συντονισμού θα ήταν ασφαλώς χρήσιμος. Ωστόσο, δεν πιστεύουμε ότι είναι δυνατό να καθορίσει η ΕΕ το επαρκές επίπεδο σύνταξης ή να εναρμονίσει τις ηλικίες συνταξιοδότησης.

Εντούτοις, θεωρούμε ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν την επάρκεια ως τη συνθήκη που απαιτείται προκειμένου οι ηλικιωμένοι να ζουν αξιοπρεπώς. Με ικανοποιεί το γεγονός ότι επισημάναμε το θέμα των φύλων και ζητήσαμε από τα κράτη μέλη να ασχοληθούν με το θέμα των ανδρών και των γυναικών που διακόπτουν την εργασία τους για να παράσχουν φροντίδα και ότι δώσαμε προσοχή στο θέμα της κινητικότητας και στον ρόλο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».

Τέλος, υποστηρίζω τη συμπερίληψη των συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων στο ΣΣΑ. Γνωρίζουμε ότι ανοίγει μια δημοσιονομική μαύρη τρύπα στον τομέα της παροχής συντάξεων και αυτό δεν μπορούμε απλά να το αγνοήσουμε.

  Jean Lambert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να ενώσω τη φωνή μου με όλους όσοι ευχαρίστησαν την εισηγήτριά μας για το πολύ καλό έργο που επιτέλεσε επί αυτής της έκθεσης.

Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν εθνικές διαφορές, καθώς και διαφορές στο πλαίσιο των δικών μας πολιτικών Ομάδων, και η επίτευξη ενός αποτελέσματος που θα κερδίσει ένα σημαντικό επίπεδο υποστήριξης είναι σημαντική υπόθεση. Η Ομάδα μου είναι ιδιαιτέρως ικανοποιημένη για το γεγονός ότι η ανά χείρας έκθεση αναγνωρίζει τη σημασία των συντάξεων του πρώτου πυλώνα, τη δέσμευση για ένα επαρκές επίπεδο σύνταξης, το θέμα της διασφάλισης μιας αξιοπρεπούς ζωής. Εξάλλου, καθ’ όλη τη διάρκεια του περασμένου έτους, του 2010, μας απασχόλησαν τα θέματα που αφορούσαν στη φτώχεια. Και, φυσικά, για πολλούς ανθρώπους αυτό αποτελεί ένα σταθερό εισόδημα, μια βασική διασφάλιση. Όπως και άλλοι, επικροτούμε επίσης την αναγνώριση της ανάγκης να αντιμετωπιστεί εδώ η παροχή αξιοπρεπούς σύνταξης για τις γυναίκες.

Αναγνωρίζουμε επίσης τη σημασία της αντιμετώπισης των διακρίσεων εις βάρος των ηλικιωμένων εργαζομένων και της χρήσης άλλων μέτρων που θα βοηθήσουν τα άτομα να παραμείνουν στην εργασία. Και για εμάς, η δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων αποτελεί καίριο ζήτημα. Όλο και περισσότερα άτομα απασχολούνται σε περισσότερες από μία επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια της εργασιακής ζωής τους. Μάλιστα, εργάζονται για πολλές επιχειρήσεις και όχι πάντα στην ίδια χώρα. Και πρέπει να αποφύγουμε αυτόν τον κατακερματισμό της παροχής συντάξεων, συνεπώς εδώ υπάρχει ένας ουσιαστικός ρόλος για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με ικανοποίηση διαπιστώνουμε επίσης ότι αυτή η έκθεση περιλαμβάνει μια δέσμευση για την παροχή συντάξεων του δεύτερου πυλώνα, ότι θα γίνεται χωρίς διακρίσεις λόγω ηλικίας, φύλου και σύμβασης απασχόλησης. Συμφωνούμε επίσης –και με ικανοποίηση το βλέπουμε εδώ– ότι πρέπει να υιοθετήσουμε μια προσέγγιση στις συντάξεις που να λαμβάνει περισσότερο υπόψη ολόκληρο τον κύκλο ζωής με τους διαφορετικούς ρυθμούς και τις δομές του σύγχρονου ενεργού βίου, τόσο θετικούς όσο και αρνητικούς.

Και πάλι, αναγνωρίζουμε τη σημασία της αλληλεγγύης σε αυτόν τον πρώτο πυλώνα, ειδικά για όσους η εργασιακή ζωή σχετίζεται με πιο περιστασιακή εργασία, συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ούτω καθεξής. Μας απασχολεί κάθε προσπάθεια προώθησης των ιδιωτικών συνταξιοδοτικών παροχών του τρίτου πυλώνα και συμφωνούμε ότι οι πολίτες είναι σημαντικό να έχουν επαρκή και σαφή πληροφόρηση.

Επικροτούμε επίσης το γεγονός ότι αυτή η έκθεση προβλέπει –σε περίπτωση αλλαγής των συνταξιοδοτικών παροχών– επαρκή χρόνο προσαρμογής προκειμένου τα άτομα να επανεξετάσουν το οικονομικό τους μέλλον.

  Julie Girling, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Ομάδα μου υποστηρίζει τη δημοσίευση αυτής της Πράσινης Βίβλου. Είναι εξαιρετικά επίκαιρη και έρχεται σε μια στιγμή που συζητάμε, σε όλα τα κράτη μέλη, τα θέματα που ήδη αναφέρθηκαν και στα οποία δεν θα υπεισέλθω – όπως η αλλαγή της δημογραφικής κατάστασης και η πρόκληση των φύλων, για να αναφέρω μόνο δύο.

Η έκθεση αναγνωρίζει τη σημασία της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών και πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών, αλλά τονίζει επίσης ότι οι συντάξεις παραμένουν αρμοδιότητα των κρατών μελών. Αναγνωρίζει ότι η ΕΕ δεν πρέπει να θεσπίσει νόμους για την επάρκεια των επιπέδων συντάξεων και των ηλικιών συνταξιοδότησης, αλλά ζητά –και το ζητά με πολλή σαφήνεια και ένταση– από τα κράτη μέλη να ρυθμίσουν τα συνταξιοδοτικά συστήματα ανάλογα με τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν, λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα θέματα.

Εκτιμώ πραγματικά ότι πρέπει να γίνει περαιτέρω έργο για τη δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων προκειμένου να ενισχυθεί η ενιαία αγορά. Οι πολίτες της ΕΕ που εργάζονται σε όλη την επικράτεια της ΕΕ –και έχω γνωρίσει πολλούς– δεν πρέπει να βρεθούν σε μειονεκτική θέση με τα ποσά των συντάξεών τους δεσμευμένα σε διαφορετικά κράτη μέλη. Η δημογραφική κατάσταση αλλάζει, όπως και οι εργασιακές πρακτικές. Οι προσδοκίες μας αλλάζουν, αλλά είναι ζωτικής σημασίας να συμβαδίζουμε με αυτές τις αλλαγές στο σκεπτικό μας και στη χάραξη πολιτικής μας.

  Ilda Figueiredo, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, σε αυτήν την συζήτηση, δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι υπάρχει μια πρόταση για το λεγόμενο σύμφωνο ανταγωνιστικότητας μέσω του οποίου η διεύθυνση, υπό την ηγεσία της Γερμανίας, θέλει να εξαπολύσει νέες επιθέσεις στο καθολικό και αμοιβαίο δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, να αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης και να υποβαθμίσει τις αμοιβές, επιχειρώντας να θέσει τέλος στην αναπροσαρμογή τους στον πληθωρισμό, κυρίως προκειμένου να ωφεληθεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας, ο οποίος προσπαθεί να βρει σε αυτές τις συντάξεις νέες μορφές μεγαλύτερων κερδοσκοπικών οφελών.

Θέλουμε να δηλώσουμε τη σαφή αντίθεσή μας σε αυτήν την πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που στηρίζεται σε θεμέλια αντικοινωνικών πολιτικών τις οποίες, δυστυχώς, αυτή η έκθεση επιδοκιμάζει, υποστηρίζοντας την Πράσινη Βίβλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επιτρέποντας να δημιουργηθεί μια σύνδεση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης και του προσδόκιμου ζωής, ενθαρρύνοντας τα άτομα να μένουν περισσότερο στην αγορά εργασίας και μη αποκλείοντας τη στήριξη για τα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά συστήματα ακόμα και αν είναι ήδη γνωστό ότι ο κερδοσκοπικός τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται από τα ταμεία και τις ιδιωτικές τράπεζες μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις που οδηγούν τους ηλικιωμένους, και ιδίως τις ηλικιωμένες γυναίκες, στη φτώχεια.

Ως εκ τούτου, εμείς καταθέσαμε ένα εναλλακτικό ψήφισμα, στο οποίο αποδεικνύεται ότι τα επιδόματα και οι συντάξεις μπορούν να βελτιωθούν χωρίς να αυξηθεί η νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχουν περισσότερες θέσεις απασχόλησης με δικαιώματα, ιδίως για τους νέους, καλύτερες αμοιβές και μεγαλύτερη εποπτεία του χρηματοπιστωτικού τομέα και των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

Είμαστε κατά της αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης και υποστηρίζουμε την ενσωμάτωση του συνταξιοδοτικού συστήματος στο καθολικό και αμοιβαίο δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, το οποίο αυξάνει την αξία των μικρότερων παροχών και συντάξεων, σέβεται τους ηλικιωμένους και τους επιτρέπει να ζουν με αξιοπρέπεια, συμβάλλοντας έτσι στην εξάλειψη της φτώχειας. Αυτό περιμένουν οι πολίτες μας, μέσω των αγώνων που κάναμε στην Πορτογαλία, στη Γαλλία, στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες.

  Derek Roland Clark, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων στις 22 Νοεμβρίου 2010, η εισηγήτρια είπε ότι οι συντάξεις εμπίπτουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών. Τώρα αυτή η δήλωση έχει μετατραπεί σε κάτι του τύπου: μολονότι τα κράτη μέλη έχουν ηγετικό ρόλο, υπάρχουν πτυχές όπου ο συντονισμός σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι σημαντικός. Στην παράγραφο 9, το ψήφισμα τονίζει την αρμοδιότητα των κρατών μελών αλλά τα καλεί να συντονίσουν τις διαφορετικές συνταξιοδοτικές πολιτικές τους. Εδώ υπάρχει αμφίσημη γλώσσα, με τον έλεγχο της ΕΕ να καταρρίπτει την αρχή.

Η εθνική ένωση συνταξιοδοτικών ταμείων του Ηνωμένου Βασιλείου λέει ότι αυτή η έκθεση θα καταστήσει τις συντάξεις πιο δαπανηρές –κατά 90% σύμφωνα με τους αναλογιστικούς συμβούλους της Punter Southall. Ακόμα και αν αυτό το ποσοστό είναι υπερβολικό, είναι σίγουρα αλήθεια ότι θα χρειαστούν τεράστια επιπλέον ποσά για να αποτραπεί η κατάρρευση των συνταξιοδοτικών συστημάτων, συνεπώς τα κονδύλια θα αυξηθούν μαζικά. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τα κράτη μέλη δεν χρειάζονται αυτήν την έκθεση· χρειάζονται βοήθεια για να κρατήσουν τα κονδύλια σε χαμηλά επίπεδα. Διαφορετικά, αυτή η άστοχη έκθεση έχει το δυναμικό για να καταστρέψει αυτό που προσπαθεί να προστατεύσει.

  Marine Le Pen (NI). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, στην Ευρώπη του συμφώνου σταθερότητας –και αύριο του συμφώνου ανταγωνιστικότητας– οι συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις βρίσκονται στο στόχαστρο.

Πώς μπορούμε να σώσουμε τις συντάξεις όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση απαιτεί από τα κράτη μέλη, τα οποία παρουσιάζουν τώρα ελλείμματα, να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους έως το 2013; Η λύση που προτείνετε είναι να αυξηθεί η ηλικία συνταξιοδότησης στα 67 έτη και να διεξαχθούν βαθιές μεταρρυθμίσεις των διανεμητικών συστημάτων για να μειωθούν οι παροχές για τους ασφαλισμένους. Επιπροσθέτως, η έκθεση δεν κάνει λάθος σε αυτό, καθώς ζητά ένα εγγυημένο ελάχιστο επίπεδο για τις συντάξεις, το οποίο μας υποχρεώνετε να εγγυηθούμε σε αλλοδαπούς που φτάνουν στις ακτές μας και στο οποίο ποτέ δεν συνέβαλαν.

Επίσης, ο υπολογισμός των δημόσιων άμεσων συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων, όπως υποστηρίζεται στην έκθεση, θα αυξήσει περαιτέρω την πίεση στα κράτη μέλη και θα τα υποχρεώσει να αναπτύξουν συνταξιοδοτικά ταμεία βασισμένα στη δημιουργία κεφαλαίου, και ασφαλώς όλοι γνωρίζουμε τους μεγάλους κινδύνους που αυτά ενέχουν.

Τα συνταξιοδοτικά συστήματα εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Ωστόσο, παρά τη βούληση των πολιτών, εισάγετε μια άνευ προηγουμένου δημοσιονομική πειθαρχία. Οι εργαζόμενοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι στην Ευρώπη θα γίνουν η μεταβλητή προσαρμογής προκειμένου να διασωθεί το ευρώ και η υπερφιλελεύθερη Ευρώπη σας.

  Thomas Mann (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, είναι θετικό το γεγονός ότι έστω και για μια φορά, μια έκθεση πρωτοβουλίας δεν κρύβεται σε μια Δευτέρα και η συζήτησή της δεν διεκπεραιώνεται εντός λίγων μόνο λεπτών. Αυτό οφείλεται στις 463 τροπολογίες της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και στις 211 τροπολογίες της συνδεδεμένης Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής.

Θα ήθελα να είχε διατυπωθεί δέσμευση για τη συνέχιση των επιτυχών συστημάτων επαγγελματικής συνταξιοδότησης στη Γερμανία, το Λουξεμβούργο, τη Φινλανδία και την Αυστρία. Δυστυχώς, η πλειοψηφία αποφάσισε να συστήσει νέα ελάχιστα πρότυπα και την εφαρμογή της Φερεγγυότητας ΙΙ στις επαγγελματικές συντάξεις. Κάτι τέτοιο θα φέρει τον κίνδυνο των σημαντικά υψηλότερων δαπανών, οι οποίες, μόνο στη Γερμανία, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια αύξηση της τάξης του 40% στις προαιρετικές επαγγελματικές συντάξεις. Δεν πρέπει να καταστρέψουμε ό,τι επετεύχθη μετά από συναίνεση μεταξύ των συνδικάτων και της διοίκησης. Κατάφερα να συμβάλω στους συμβιβασμούς προτείνοντας να αξιολογούνται στο μέλλον εκτενώς όλες οι συνέπειες των ελάχιστων προτύπων και της Φερεγγυότητας ΙΙ μέσω εμπεριστατωμένης εκτίμησης επιπτώσεων. Αυτό συνιστά πρόοδο για τη συνέχιση των επαγγελματικών συντάξεων, αν και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί εγγύηση.

Ένα θετικό σημείο είναι ότι δεν έχουμε έναν τυποποιημένο ορισμό των επιπέδων επαρκών συντάξεων. Επιπροσθέτως, η πρόταση μιας εναρμονισμένης ηλικίας συνταξιοδότησης για την ΕΕ απορρίφθηκε. Η καγκελάριος Merkel και ο πρόεδρος Sarkozy ορθώς είναι υπέρ της βαθμιαίας σύγκλισης των συνταξιοδοτικών συστημάτων και της ηλικίας συνταξιοδότησης. Καθώς ο ρυθμός γεννήσεων και το προσδόκιμο ζωής διαφέρουν σε κάθε χώρα, κάθε εθνικό συνταξιοδοτικό σύστημα πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να ανταποκρίνεται στις δημογραφικές αλλαγές.

Οι συμβιβασμοί επετεύχθησαν υπό σοβαρή πίεση χρόνου. Ελπίζω ότι θα καταφέρουμε να διεξαγάγουμε μια λεπτομερέστερη συζήτηση επί της Λευκής Βίβλου, η οποία θα περιλαμβάνει την πρακτική εμπειρία των επιχειρήσεων. Και μόνο τα ποσά που απαιτούνται για τις προαιρετικές επαγγελματικές συντάξεις είναι μεγαλύτερα από αυτά στο ισχύον πακέτο διάσωσης της ΕΕ.

(Ο ομιλητής συμφωνεί να δεχθεί ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας, σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Ria Oomen-Ruijten, εισηγήτρια. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κοιτάξτε, δεν θέλω να υπάρξει παρεξήγηση σχετικά με αυτό το θέμα. Σας ζητώ, λοιπόν, κύριε Mann, να διευκρινίσετε σε ποιο σημείο αυτής της έκθεσης αναφέρεται ότι η φερεγγυότητα θα εφαρμόζεται υποχρεωτικά στις συντάξεις του δεύτερου πυλώνα. Εγώ προσωπικά είμαι κατά αυτού, αλλά σε ποιο σημείο αναφέρεται αυτό;

  Thomas Mann (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, είχαμε δύο εκθέσεις από δύο επιτροπές που προτείνουν την εφαρμογή της Φερεγγυότητας ΙΙ στα επαγγελματικά συστήματα συνταξιοδότησης. Κατά τη γνώμη μου, αυτό απλώς δεν θα είναι αποτελεσματικό. Σε χώρες όπως η Γαλλία, έχουν ανάλογη εμπειρία, αλλά όχι και σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να διερευνήσουμε αυτό το θέμα εκτενώς. Θα έχουμε την ευκαιρία, όταν θα εξετάσουμε τη Λευκή Βίβλο και θα τη συζητήσουμε εις βάθος, να πείσουμε τους πάντες γι’ αυτό, διότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν συναφή εμπειρία και δεν το έχουν συναντήσει ακόμα αυτό στις χώρες τους. Είναι μια καλή ευκαιρία για εμάς να θέσουμε τα θεμέλια.

  Pervenche Berès (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, βρισκόμαστε εδώ σε μια συζήτηση προσανατολισμού και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλησε να σας ωθήσει να μεταβιβάσετε ένα μήνυμα. Ωστόσο, στο μεταξύ, ο κόσμος προχωρά και το θέμα το συντάξεων αναφέρεται επιπροσθέτως. Ασφαλώς θέλω να επισημάνω εδώ την αναφορά σε ένα τυποποιημένο σύστημα συνταξιοδότησης, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στα 67 έτη, το οποίο δημιουργήθηκε σε ένα σχέδιο συμφώνου ανταγωνιστικότητας. Μπορούμε να δούμε με σαφήνεια ότι αν ξεκινήσουμε από εκεί στην οικοδόμηση μιας κοινωνικής Ευρώπης, θα την οικοδομήσουμε κατά των πολιτών και αυτό δεν το θέλουμε.

Στην έκθεση της κ. Oomen-Ruijten, αναφέρουμε άλλους προσανατολισμούς σε πολλά θέματα και θα ήθελα να σας ζητήσω, εξ ονόματος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, να το λάβετε υπόψη αυτό κατά την εκπόνηση της θέσης της Επιτροπής για μια Λευκή Βίβλο, σε σχέση με τη συνεκτίμηση του θέματος του φύλου που δεν λάβατε επαρκώς υπόψη.

Αναφέρουμε επίσης την ιδέα ότι το καλύτερο μέσο για να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με το θέμα της συνταξιοδότησης είναι η ενθάρρυνση της απασχόλησης και ότι αντί να εμμένουμε στη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη την πραγματική ηλικία. Ωστόσο, η έκθεση της κ. Oomen-Ruijten περιλαμβάνει, κατά την άποψη των γάλλων Σοσιαλιστών, μια ένδειξη που μας δημιουργεί πρόβλημα και με την οποία δεν θα μπορέσουμε να συμφωνήσουμε. Καταλαβαίνετε ότι, για εμάς, η ιδέα ότι το αυξημένο προσδόκιμο ζωής πρέπει αυτόματα να προσαρμοστεί στη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης συνιστά ένα βήμα πίσω στο θέμα των κοινωνικών δικαιωμάτων και δεν μπορούμε να το υποστηρίξουμε.

Τέλος, επιτρέψτε μου να σας πω μια τελευταία κουβέντα: χωρίς κοινωνικό διάλογο, χωρίς τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στο σύνολο αυτών των διαπραγματεύσεων, θα καταστραφούμε.

  Dirk Sterckx (ALDE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, εκτιμώ ότι, με τη βοήθεια της εισηγήτριας, οδηγηθήκαμε σε ορισμένες πολύ ισορροπημένες απαντήσεις στο θέμα που ήγειρε η Επιτροπή. Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν δύο σημεία στα οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προσδίδει προστιθέμενη αξία.

Αν αναγνωρίζουμε τη σημασία του πρώτου πυλώνα, κάτι που είναι λογικό, τότε πρέπει επίσης να ομολογήσουμε, ταυτόχρονα, ότι η υγεία των δημόσιων οικονομικών μας είναι εξίσου σημαντική, καθώς τα υγιή δημόσια οικονομικά είναι αυτά που στηρίζουν τον πρώτο πυλώνα. Κατόπιν, πρέπει να αναγνωρίσετε τη μακροπρόθεσμη πίεση που ασκούν οι συντάξεις στην κυβέρνηση και να το καταστήσετε αυτό απολύτως σαφές. Πιστεύω ότι η Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν υποχρέωση να το καταστήσουν αυτό σαφές σε κάθε κράτος μέλος, έτσι ώστε όλοι να μπορούν να δουν πού βρίσκονται οι κίνδυνοι και οι δυσκολίες.

Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραματίζει έναν ιδιαίτερο ρόλο και στον δεύτερο πυλώνα. Σε αυτόν τον τομέα, επισημάνατε τη σημασία της Φερεγγυότητας ΙΙ. Αυτό που ζητάμε εδώ είναι να εξετάσει η Επιτροπή τους κινδύνους σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο και να καταστήσει σαφές στους κανόνες της το πώς μπορούν αυτοί οι κίνδυνοι να αποφευχθούν. Εκτιμώ ότι σε αυτό το θέμα πρέπει να εξετάσετε συγκεκριμένα τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο των συνταξιοδοτικών συστημάτων εν γένει, και όχι μόνο ενός τύπου, αλλά όλων των συνταξιοδοτικών συστημάτων του δεύτερου πυλώνα. Να λοιπόν μια δουλειά που πρέπει να γίνει.

Βλέποντας τα στοιχεία, όπως έκανε και η κ. Harkin, φοβάμαι ότι δεν καλύψαμε όλους τους κινδύνους σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Tadeusz Cymański (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως συζητήθηκε κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων που διεξήχθησαν από την Επιτροπή, αξίζει την υποστήριξή μας. Το ψήφισμα συστήνει την επιτάχυνση του αμοιβαίου ενδοκρατικού συντονισμού και της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών χωρίς, ταυτόχρονα, την παρέμβαση στις αρμοδιότητες των κρατών μελών όσον αφορά τα συνταξιοδοτικά συστήματα, τα οποία αποτελούν εξαιρετικά σημαντικό και πολύ ευαίσθητο τομέα.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης που διεξήχθη στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, τόνισα τη σημασία των δημογραφικών εξελίξεων για την ασφάλεια και τη μελλοντική μορφή των συνταξιοδοτικών συστημάτων. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό να λάβουμε κάθε δυνατό μέτρο με σκοπό να ξεπεράσουμε τη δημογραφική κρίση στην Ευρώπη. Κατά την αξιολόγηση των συνταξιοδοτικών συστημάτων και τη διατύπωση προτάσεων, πιστεύω επίσης ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη τις σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών, τόσο σε σχέση με τις χρηματοοικονομικές δυνατότητές τους όσο και σε σχέση με τα δημόσια και επαγγελματικά συνταξιοδοτικά συστήματα που βασίζονται στο κεφάλαιο και που ήδη υπάρχουν.

  Thomas Handel (GUE/NGL). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ευημερία μιας χώρας δημιουργείται από τη δουλειά του λαού της. Στο μέλλον, οι θέσεις εργασίας στον κοινωνικό τομέα πρέπει να αμείβονται καλύτερα. Οι πολίτες θέλουν κατάλληλες, ασφαλείς συντάξεις στα γεράματά τους.

Ένα σαφές μήνυμα από την κρίση είναι ότι μόνο οι δημόσιες και κρατικές συντάξεις είναι αξιόπιστες και σταθερές. Αντίθετα, τα επαγγελματικά και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά ταμεία έχασαν εκατομμύρια ευρώ στο χρηματιστήριο. Είναι γελοίο να ενισχύεται η επικέντρωση στα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά συστήματα που βασίζονται στο κεφάλαιο όσον αφορά την πρόβλεψη της συνταξιοδότησης των πολιτών. Οι πολίτες χρηματοδότησαν τα πακέτα διάσωσης για τις μεγάλες τράπεζες. Οι πολίτες πληρώνουν για μια σκληρή πολιτική λιτότητας που είναι υπό τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τώρα, καλούνται να εξυγιάνουν τους εθνικούς προϋπολογισμούς δεχόμενοι περικοπές στις συντάξεις τους και αποδεχόμενοι την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης. Οι προηγούμενες συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις ήδη οδηγούν σε αυξανόμενη φτώχεια στους ηλικιωμένους. Η μόνη λύση είναι να ενισχυθούν τα αξιόπιστα δημόσια συνταξιοδοτικά συστήματα.

  Franz Obermayr (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η πληθυσμιακή πυραμίδα στην ΕΕ σύντομα θα αναστραφεί και η ομάδα άνω των 55 ετών θα αποτελεί τη μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού. Το προσδόκιμο ζωής θα συνεχίσει να αυξάνεται και ο ρυθμός γεννήσεων θα παραμένει χαμηλός. Οι νέοι θα ξεκινούν την εργασιακή τους ζωή όλο και πιο αργά. Όλοι γνωρίζουμε τις συνέπειες αυτής της κατάστασης: ένας πληθυσμός που γηράσκει και ένας αυξανόμενος αριθμός περιπτώσεων στενότητας σε σχέση με τη χρηματοδότηση των συντάξεων.

Αυτό που χρειαζόμαστε στην Ευρώπη είναι μια πολιτική φιλική προς την οικογένεια, όπως η καθιέρωση της διαίρεσης του οικογενειακού φόρου όσον αφορά τον φόρο εισοδήματος ή ισοδύναμα κοινωνικά μέτρα, τα οποία λαμβάνουν υπόψη τη συνδρομή της οικογένειας στο συμβόλαιο μεταξύ των γενεών μειώνοντας το φορολογικό βάρος για τις οικογένειες. Επιπροσθέτως, πρέπει να δημιουργήσουμε κίνητρα για να κρατήσουμε τους ηλικιωμένους στην εργασιακή ζωή όσο το δυνατόν περισσότερο.

Θέλω να δώσω ένα σαφές μήνυμα στον κ. Andor. Η πολύ δημοφιλής πολιτική της μαζικής μετανάστευσης είναι ο λάθος τρόπος για τη διαφύλαξη των συντάξεών μας και τελικά θέτει σε κίνδυνο την κοινωνική ειρήνη στην Ευρώπη.

  Danuta Jazłowiecka (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, οι δημογραφικές αλλαγές, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής και η μείωση του ρυθμού γεννήσεων, διάφορα προνόμια που παρέχονται στο πλαίσιο των συνταξιοδοτικών συστημάτων και η οικονομική κρίση ασκούν τεράστια πίεση στα δημόσια οικονομικά των κρατών μελών. Είμαστε υποχρεωμένοι να θέτουμε σε όλο και συχνότερη βάση ερωτήματα σχετικά με τη σταθερότητα και την ασφάλεια των ισχυόντων συνταξιοδοτικών συστημάτων και σχετικά με τον βαθμό στον οποίο αυτά διασφαλίζουν δίκαια εισοδήματα κατά τη συνταξιοδότηση. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων της Ευρώπης, που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, είναι αναγκαίες. Η διαδικασία θα είναι πολύ μακρά και δαπανηρή και προκειμένου να αποφασίσουν οι κυβερνήσεις να κάνουν αυτό το βήμα, το Συμβούλιο και η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσουν ότι το κόστος αυτών των μεταρρυθμίσεων θα λαμβάνεται πάντα υπόψη κατά την εφαρμογή της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος. Οποιαδήποτε άλλη λύση ενδέχεται να οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου οι χώρες θα εγκαταλείψουν τις μεταρρυθμίσεις από τον φόβο του δημοσιονομικού βάρους.

Θέλω να αναφερθώ σε δύο βασικές πτυχές αυτών των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Πρώτον, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια των συνταξιοδοτικών συστημάτων, πρέπει να διαφοροποιήσουμε τις πηγές εσόδων και να δημιουργήσουμε συστήματα βασισμένα, μεταξύ άλλων, στη δημόσια χρηματοδότηση από τις αγορές κεφαλαίου και τα συνταξιοδοτικά συστήματα των υπαλλήλων. Δεύτερον, πρέπει να διασφαλίσουμε υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης προκειμένου να εγγυηθούμε τη σταθερότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων. Τα κράτη μέλη πρέπει να προσπαθήσουν να διασφαλίσουν ότι η πραγματική ηλικία συνταξιοδότησης είναι ίδια με τη θεσμοθετημένη ηλικία και, όπου χρειάζεται, να εξετάσουν το ενδεχόμενο επέκτασης της θεσμοθετημένης ηλικίας συνταξιοδότησης, ως φυσική συνέπεια του γεγονότος ότι οι Ευρωπαίοι ζουν όλο και περισσότερο. Η παράταση του ενεργού βίου, ωστόσο, πρέπει να συνδεθεί με τις αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας, περιλαμβανομένης της παροχής κατάλληλης κατάρτισης και υγειονομικής περίθαλψης για τους υπαλλήλους.

Θέλω να συγχαρώ την εισηγήτρια και να την ευχαριστήσω για τη βοήθειά της και την άψογη συνεργασία της κατά την εκπόνηση της έκθεσης.

  Sergio Gutierrez Prieto (S&D). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, έχει ήδη ειπωθεί ότι η ραχοκοκαλιά των συνταξιοδοτικών συστημάτων στην Ευρώπη είναι, και πρέπει να συνεχίσει να είναι, το δημόσιο σύστημα, διότι είναι το μόνο σύστημα που εγγυάται τη συνοχή και, επιπλέον, μειώνει τον κίνδυνο της φτώχειας στην κοινωνία μας.

Εντούτοις, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι, στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, τα μεγαλύτερα επίπεδα ισότητας ως προς το εισόδημα διαπιστώνονται στις συντάξεις ή το γεγονός ότι, λόγω της κρίσης, οι ιδιωτικές συντάξεις έχασαν το 20% της αξίας τους μόνο το 2008 και απέχουν ακόμα πολύ από την επίτευξη των απαιτούμενων επιπέδων φερεγγυότητας.

Όλα αυτά δείχνουν ότι, σε μια εποχή αναπόφευκτων μεταρρυθμίσεων, τα μέτρα για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων μας πρέπει να είναι διατομεακά, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων παραγόντων, φιλόδοξες πολιτικές σχετικά με τον ρυθμό γεννήσεων και επιτυγχάνοντας ισορροπία μεταξύ εργασιακής και οικογενειακής ζωής, καθώς και φιλόδοξες πολιτικές για τη διασφάλιση της εισόδου και της παραμονής στην απασχόληση ή ακόμα και πολιτικές μετανάστευσης που βασίζονται στην ενσωμάτωση, οι οποίες διασφαλίζουν επίσης τη βιωσιμότητα των συντάξεών μας από δημογραφικής άποψης.

Τέλος, θεωρώ απογοητευτικό το γεγονός ότι το κείμενο δεν θέτει όρια στην κατάχρηση της ιδέας των παροχών στις επιχειρήσεις, διότι, κατά κανόνα, εξαιρούνται από κάθε κοινωνική εισφορά. Κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι ουσιαστικό για μια ολόκληρη νέα γενιά εργαζομένων, καθώς, εφόσον απαιτούνται περισσότερα από αυτούς προκειμένου να αποκτήσουν μια αξιοπρεπή σύνταξη, δεν θα έπρεπε να υποφέρουν τόσο για να αποκτήσουν πρόσβαση σε αξιοπρεπή απασχόληση.

  Elizabeth Lynne (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τη Ria Oomen-Ruijten για το δύσκολο έργο που επιτέλεσε. Εκτιμώ ότι έκανε πολύ καλή δουλειά.

Έτσι καθίσταται σαφέστατο το μήνυμα ότι οι συντάξεις εμπίπτουν κατά κύριο λόγο στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Ευτυχώς, απορρίψαμε κάθε έκκληση για ελάχιστη σύνταξη σε επίπεδο ΕΕ, καθώς και την εφαρμογή ενός κανονισμού σαν την Φερεγγυότητα ΙΙ στις συντάξεις. Η Συνθήκη της Λισαβόνας καθιστά απολύτως σαφές ότι τα κράτη μέλη, και όχι η ΕΕ, είναι υπεύθυνα για τις συνταξιοδοτικές παροχές. Αλλά αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να μοιραστούμε βέλτιστες πρακτικές και εμπειρία. Χαίρομαι για το γεγονός ότι συμπεριελήφθη επίσης η τροπολογία μου που ζητά την εφαρμογή της οδηγίας για την απασχόληση του 2000 προκειμένου να εξαλειφθούν οι διακρίσεις λόγω ηλικίας.

Όσον αφορά την ηλικία συνταξιοδότησης, καθιστώ ανέκαθεν σαφές ότι πρέπει να διατηρήσουμε μια συντάξιμη ηλικία –μια ηλικία στην οποία δικαιούται κανείς να υποβάλει αίτηση για τη σύνταξή του– καθορισμένη σε επίπεδο κρατών μελών αλλά, ταυτόχρονα, να καταργήσουμε την υποχρεωτική ηλικία συνταξιοδότησης, η οποία υποχρεώνει τους πολίτες να σταματούν να εργάζονται ακόμα και αν επιθυμούν να συνεχίσουν. Λυπάμαι που αυτό δεν αναφέρεται στην έκθεση.

  Milan Cabrnoch (ECR). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ την εισηγήτρια, η οποία χειρίστηκε με εξαιρετικό τρόπο τις πολλές εκατοντάδες τροπολογίες που κατατέθηκαν. Μολονότι η έκθεση δεν είναι νομοθετική, είναι ύψιστης σημασίας για το μέλλον των κοινωνικών συστημάτων στα κράτη μέλη της ΕΕ. Τα κύρια συμπεράσματα που υποστηρίζουμε είναι τα εξής:

- οι αποφάσεις για τα συνταξιοδοτικά συστήματα είναι πολιτικές και υπάγονται στην πλήρη και αποκλειστική αρμοδιότητα των επιμέρους κρατών μελών·

- είναι απαραίτητη η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης·

- η μόνη πηγή ανάπτυξης στην ΕΕ τα προσεχή έτη θα είναι η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας·

- είναι βασικό καθήκον η στήριξη της απασχόλησης των γηραιότερων εργαζομένων, ιδίως μέσω της αύξησης της ευελιξίας στις σχέσεις του νόμου περί απασχόλησης και της ορθής προσαρμογής των συνταξιοδοτικών συστημάτων·

- δεν είναι σωστό να γίνεται ο συντονισμός και η μεταρρύθμιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων σε επίπεδο ΕΕ·

- δεν υποστηρίζουμε την εξίσωση της ηλικίας συνταξιοδότησης σε όλη την ΕΕ, ούτε τη σύνδεσή της με το μέσο προσδόκιμο ζωής·

- δεν υποστηρίζουμε τις προσπάθειες ενοποίησης των ορισμών, επί παραδείγματι, του ορισμού μιας επαρκούς σύνταξης, σε κοινοτικό επίπεδο.

  Kartika Tamara Liotard (GUE/NGL). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, η επικουρικότητα, ένα θέμα των κρατών μελών, και η αλληλεγγύη, αυτά ήταν τα δύο στοιχεία που τόνιζε διαρκώς η εισηγήτρια σε σχέση με τη συνταξιοδοτική πολιτική. Πίστευα λοιπόν ότι θα έστελνε αμέσως την Πράσινη Βίβλο που υποστηρίζει τις περικοπές δαπανών στον κάλαθο των αχρήστων. Κόντεψα να πέσω από την καρέκλα μου όταν η εισηγήτρια αναφέρθηκε στην Πράσινη Βίβλο ως κάτι θετικό.

Ενώ, αφενός, η εισηγήτρια μιλά διαρκώς για την επικουρικότητα, αφετέρου έχει κάνει άπειρες προτάσεις για την αύξηση της επιρροής της ΕΕ. Η ΕΕ πρέπει να παράσχει τα κριτήρια για την ελάχιστη σύνταξη. Η ΕΕ πρέπει να πείσει τα κράτη μέλη να αυξήσουν την ηλικία συνταξιοδότησης. Η ΕΕ πρέπει να ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των ευρωπαϊκών συνταξιοδοτικών ταμείων και την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση. Επικουρικότητα; Ποια επικουρικότητα;

Αν όλα αυτά οδηγούσαν σε πιο κοινωνικώς υπεύθυνα συνταξιοδοτικά συστήματα, τότε ίσως θα μπορούσαμε να δικαιολογήσουμε την επιρροή της ΕΕ εδώ. Δυστυχώς, η Επιτροπή και η εισηγήτρια δίνουν προτεραιότητα στην εσωτερική αγορά και το μόνο που θα επιτύχουν θα είναι να αυξήσουν το χάσμα μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών.

  David Casa (PPE). – (MT) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα ξεκινώντας να συγχαρώ τη συνάδελφό μου, κ. Oomen-Ruijten, για το εξαιρετικό έργο της σε αυτήν την έκθεση. Η έκθεση αναγνωρίζει ότι σε μια εποχή που οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι, είναι απαραίτητο τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι τα μέτρα κοινωνικής προστασίας, και ιδίως οι συντάξεις, είναι εντονότερα και πιο αξιόπιστα, διασφαλίζοντας έτσι την ηρεμία ενός γηράσκοντος πληθυσμού και παρέχοντας εγγυήσεις για την οικονομική ανεξαρτησία τους.

Εδώ, θέλω να τονίσω πόσο σημαντικό είναι να καθορίσουν τα κράτη μέλη τα αναγκαία κριτήρια προκειμένου να διασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για τους ηλικιωμένους. Αυτό πρέπει να καθοριστεί από τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα και γι’ αυτό πρέπει να γίνει σεβαστή η αρχή της επικουρικότητας.

Ωστόσο, επικροτώ την έκκληση προς την Επιτροπή να θεσπίσει κατευθυντήριες γραμμές και να ενθαρρύνει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών. Με αυτόν τον τρόπο, οι αποφάσεις που λαμβάνονται θα είναι προς όφελος εκείνων που θα επηρεαστούν άμεσα. Σε πολλά κράτη μέλη, η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση είναι ζωτικής σημασίας αν θέλουμε να εκπληρώσουμε τους στόχους που αναφέρονται στην Πράσινη Βίβλο, δηλαδή την απόκτηση υγιών, επαρκών και βιώσιμων συνταξιοδοτικών συστημάτων.

Η μεταρρύθμιση μπορεί να είναι δύσκολη στην εφαρμογή της, ειδικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, και γι’ αυτό οι δαπάνες της μεταρρύθμισης πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης.

  Kinga Goncz (S&D). – (HU) Κυρία Πρόεδρε, όπως πολλοί βουλευτές που πήραν τον λόγο πριν από εμένα, πιστεύω και εγώ ότι είναι σημαντικό να υπάρχει όσο το δυνατόν περισσότερος συντονισμός σε ευρωπαϊκό επίπεδο στο θέμα των συντάξεων. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι ότι η κρίση έθεσε το ζήτημα της μακροοικονομικής σταθερότητας και επίσης το ζήτημα του πώς μπορούμε να εγγυηθούμε την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια κατά το γήρας. Είναι προφανές ότι στα κράτη μέλη συμβαίνουν διαφορετικών ειδών αλλαγές. Ορισμένες χώρες ακολουθούν την οδό της μεταρρύθμισης και ενισχύουν ή δημιουργούν τον πυλώνα των ιδιωτικών συνταξιοδοτικών ταμείων, ενώ άλλες προσπαθούν αντίθετα να γυρίσουν τον χρόνο πίσω. Όποιος και αν είναι ο χαρακτήρας της αλλαγής, ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να τεθεί η βιωσιμότητα των συντάξεων, η σταθερότητα και η αξιοπρέπεια κατά το γήρας στην κορυφή των προτεραιοτήτων.

Όλες οι αλλαγές πρέπει να είναι αντικείμενο διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους και πρέπει να προβλέπεται επαρκής χρόνος για μεταβάσεις. Οι πολίτες πρέπει να ενημερώνονται για το ποιες αλλαγές θα εφαρμοστούν και πώς αυτές θα τους επηρεάσουν, προκειμένου να είναι σε θέση να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις σε κάθε περίπτωση, και όλες τις αλλαγές πρέπει να γίνουν με τρόπο φιλικό προς τον πολίτη.

  Vicky Ford (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, όταν ο Bismarck εισήγαγε την κρατική σύνταξη το 1889, το μέσο προσδόκιμο ζωής ήταν μόλις 45 έτη. Σήμερα, ζούμε περισσότερο, αλλά αντιμετωπίζουμε την πρόκληση της επίτευξης λογικών εισοδημάτων κατά τη συνταξιοδότηση. Οι οικονομικές και δημογραφικές παραδόσεις και οι παραδόσεις της αγοράς εργασίας διαφέρουν. Η κάθε χώρα θα πρέπει να είναι υπεύθυνη για τις πολιτικές και τις μεταρρυθμίσεις της. Τα βιώσιμα κυβερνητικά συνταξιοδοτικά συστήματα χρειάζονται βιώσιμα δημόσια οικονομικά, αλλά αυτή η έκθεση του Κοινοβουλίου είναι σαφής: δεν μπορεί να υπάρξει στην ΕΕ μια εναρμονισμένη ηλικία συνταξιοδότησης ή ένα ελάχιστο εισοδηματικό επίπεδο.

Τα εταιρικά προγράμματα και οι ατομικές αποταμιεύσεις πρέπει να μπορούν να μεταφέρονται από τον έναν εργοδότη στον άλλο και από μια χώρα σε άλλη. Οι αποταμιευτές δικαιούνται διαφανή ενημέρωση, η οποία θα είναι εύκολα κατανοητή και διαθέσιμη. Ναι, χρειαζόμαστε ασφαλή αποταμιευτικά συστήματα, αλλά οι κανόνες για το κεφάλαιο πρέπει να είναι ευφυείς. Οι κίνδυνοι για τις συντάξεις δεν είναι ίδιοι όπως για τις ασφαλιστικές εταιρείες ή τις τράπεζες. Το κόστος της ρύθμισης βαρύνει τον καταναλωτή και, στην προκειμένη περίπτωση, τον ηλικιωμένο συνταξιούχο.

  Elisabeth Morin-Chartier (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να πω ότι ο συνδυασμός της κρίσης και των δημογραφικών στοιχείων μάς δημιουργεί αυτό το πρόβλημα σχετικά με τις συντάξεις σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο έργο που επιτελείται, θέλω καταρχάς να επικροτήσω το βήμα προόδου που αποτελεί το έργο διαβούλευσης που ο Επίτροπος μας είπε ότι κατηύθυνε την εκπόνηση αυτής της Πράσινης Βίβλου, αλλά και το βασισμένο στη διαβούλευση, στο ανοιχτό πνεύμα και στον συμβιβασμό έργο της κ. Oomen-Ruijten για την εκπόνηση αυτής της έκθεσης.

Θέλω να επισημάνω τρία θέματα που πρέπει οπωσδήποτε να ληφθούν υπόψη προκειμένου να επιλυθεί το πρόβλημα της φερεγγυότητας των συντάξεων.

Το πρώτο θέμα είναι η ανισότητα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες οι οποίες βρίσκονται σε ηλικία συνταξιοδότησης, διότι η ανισότητα στην απασχόληση οδηγεί σε φτώχεια κατά την ηλικία συνταξιοδότησης.

Το δεύτερο θέμα, κύριε Επίτροπε, κ. Oomen-Ruijten, είναι ότι θέλω να βεβαιωθώ ότι θα διασωθούν οι συντάξεις χηρείας. Εξακολουθούμε να έχουμε μια γενιά φτωχών γυναικών που δεν εργάστηκαν κατά τη διάρκεια της δυνητικής εργασιακής ζωής τους για τις οποίες οι συντάξεις χηρείας είναι ο μόνος τρόπος εξασφάλισης μιας ελάχιστης σύνταξης.

Το τρίτο θέμα είναι η είσοδος των νεότερων γενεών στην αγορά εργασίας. Δεν έχουν μόνο να αντιμετωπίσουν την κρίση, αλλά πρέπει επίσης να επωμιστούν το βάρος πολλών γενιών: των παιδιών τους, των γονιών τους και των παππούδων τους.

Τέλος, αυτό θέτει το πρόβλημα των ηλικιωμένων πολιτών, ένα πρόβλημα με το οποίο πρέπει να ασχοληθούμε πιο γρήγορα στο πλαίσιο της εργασίας μας.

  Jutta Steinruck (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι συντάξεις σε όλη την Ευρώπη πρέπει να παρέχουν αρκετά χρήματα ώστε οι πολίτες να μπορούν να ζήσουν με αυτές. Μία σημαντική απαίτηση είναι να έχουν οι άνθρωποι αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, διότι οι χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας οδηγούν σε φτώχεια κατά το γήρας και σε ανεπαρκείς συντάξεις. Όταν ακούω άλλους βουλευτές να λένε ότι οι πολίτες πρέπει απλά να φροντίσουν να έχουν μια πρόσθετη ιδιωτική σύνταξη για τα γεράματά τους, θέλω να απαντήσω ότι πολλοί άνθρωποι μόλις και μετά βίας επιβιώνουν με τα χρήματα που βγάζουν, πώς λοιπόν να πληρώσουν για μια πρόσθετη ιδιωτική σύνταξη; Γι’ αυτό ο πρώτος πυλώνας των συνταξιοδοτικών συστημάτων είναι εξαιρετικά σημαντικός. Το διανεμητικό σύστημα που βασίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης πρέπει να αποτελέσει το θεμέλιο των ευρωπαϊκών συνταξιοδοτικών συστημάτων και πρέπει να παρέχει αρκετά χρήματα ώστε οι πολίτες να μπορούν να ζουν με αυτά. Δεν μπορούμε να λέμε απλώς ότι αυτό είναι θέμα των κρατών μελών. Πρέπει να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα ότι χρειαζόμαστε συνταξιοδοτικά συστήματα που παρέχουν στους πολίτες αρκετά χρήματα ώστε να έχουν μια εύλογη ποιότητα ζωής.

Ο κ. Mann έδωσε μια λεπτομερή περιγραφή του γερμανικού συστήματος επαγγελματικών συντάξεων. Θα ήθελα να το αναφέρω και εγώ, χωρίς να υπεισέλθω σε τόσες λεπτομέρειες. Αξιολογώντας την Πράσινη Βίβλο, κατέληξα στο ίδιο συμπέρασμα, γι’ αυτό εργαστήκαμε από κοινού για τις τροπολογίες στην επιτροπή. Ως εκ τούτου, ζητώ από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι, σε ό,τι κάνουμε στο μέλλον, δεν θα αγνοούνται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε χώρας – τα στοιχεία που λειτουργούν πραγματικά καλά και είναι αναγκαία για την επιβίωση των συνταξιοδοτικών συστημάτων στα κράτη μέλη.

  Theodor Dumitru Stolojan (PPE) . – (RO) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να αναγνωρίσουμε ότι τα ισχύοντα δημόσια συνταξιοδοτικά συστήματα, τα οποία βασίζονται στη μεταφορά πόρων μεταξύ των γενεών, γνωστή και ως αρχή της αναδιανομής, δεν είναι πλέον οικονομικά βιώσιμα και, ως εκ τούτου, απαιτούν επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό για να επιβιώσουν.

Η γήρανση του πληθυσμού και η αυξανόμενη κινητικότητα των εργαζομένων το μόνο που κάνουν είναι να επιδεινώνουν τις ανισορροπίες αυτών των συνταξιοδοτικών συστημάτων, ενώ τα μέτρα που προτείνονται, είτε αφορούν την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης είτε την αύξηση των εισφορών, είναι περιορισμένα και θα περιοριστούν ακόμα περισσότερο από την κοινωνική αντίσταση στα μέτρα αυτού του είδους. Τελικά, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η λύση είναι να περάσουμε σε εκείνα τα συνταξιοδοτικά συστήματα στα οποία οι πολίτες θα δημιουργούν το δικό τους συνταξιοδοτικό ταμείο κατά τη διάρκεια της εργασιακής ζωής τους.

  Adam Kosa (PPE). – (HU) Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αντιμετωπίσει πολλά θέματα που σχετίζονται με τους ανθρώπους με αναπηρίες. Δυστυχώς, τα συνταξιοδοτικά συστήματα των κρατών μελών δεν φαίνεται να καλύπτουν αυτήν ακριβώς την κοινωνική ομάδα και αυτό είναι απαράδεκτο. Πέρα από τα άτομα που υποχρεώθηκαν να ενταχθούν στο σύστημα συντάξεων αναπηρίας χωρίς να φταίνε, υπάρχουν πάρα πολλοί που μπήκαν στο σύστημα εκμεταλλευόμενοι νομοθετικά κενά. Αυτό το πρόβλημα επηρεάζει κυρίως τα συνταξιοδοτικά συστήματα της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, όπου υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός τέτοιων παραβατών. Ο αριθμός τους είναι τόσο υψηλός που απειλεί τα θεμέλια του ίδιου του συνταξιοδοτικού συστήματος. Αυτή η κατάσταση αντιβαίνει στη στρατηγική «ΕΕ 2020». Οι άνθρωποι αυτοί δέχονται μη εξατομικευμένες υπηρεσίες αντί για πραγματική βοήθεια, ενώ θα μπορούσαν να ανταποκριθούν πολύ καλά στην αγορά εργασίας και θα ήταν ικανοί να εργαστούν. Οι τρέχουσες προβλέψεις υποδεικνύουν ότι ο αριθμός των εξαρτώμενων ατόμων στην Ευρώπη σύντομα θα διπλασιαστεί. Στο μεταξύ, ο αριθμός του ενεργού πληθυσμού μειώνεται κατά ένα εκατομμύριο ετησίως. Συνοπτικά, αυτό σημαίνει ότι αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα βιώσιμο συνταξιοδοτικό σύστημα, ειδικά χωρίς ενεργά άτομα με αναπηρίες. Υποστηρίζω απόλυτα την ιδέα της εισηγήτριας ότι στην ΕΕ, στην οποία ζουν 50 εκατομμύρια άτομα με αναπηρίες, μόνο το 40% αυτών των ατόμων εργάζονται. Πού είναι το υπόλοιπο 60%; Η ουσία είναι ότι και αυτοί θα έπρεπε να δουλεύουν.

  Κωνσταντίνος Πουπάκης (PPE). - Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια για την προσπάθειά της να διατηρήσει τις απαραίτητες ισορροπίες μεταξύ της οικονομικής βιωσιμότητας και της κοινωνικής επάρκειας των συνταξιοδοτικών συστημάτων, καθώς σε μια περίοδο υψηλής ανεργίας, εργασιακής απορύθμισης, μισθολογικών περικοπών και έντονων δημογραφικών προκλήσεων, η δημιουργία και εμπέδωση επαρκών, κοινωνικά δίκαιων και οικονομικά βιώσιμων συνταξιοδοτικών συστημάτων αποτελεί μέγιστη πρόκληση για το κάθε κράτος μέλος.

Όμως ο πρώτος πυλώνας, ο δημόσιος αναδιανεμητικός χαρακτήρας, οφείλει να είναι το επίκεντρο των συστημάτων ως μοναδικός βασικός εγγυητής της επάρκειας των παροχών και όχι συνεπικουρούμενος από τον δεύτερο πυλώνα που θα πρέπει να λειτουργεί συμπληρωματικά, αφού προηγούμενα διασφαλιστεί όχι μόνο η πρόσβαση όλων σε αυτόν αλλά και η ασφάλειά του με καθιέρωση σχετικού πλαισίου διακυβέρνησης.

Πέρα από αυτό, η διασύνδεση επέκτασης εργασιακού βίου και προσδόκιμου ζωής δεν μπορεί επ’ ουδενί να οδηγεί σε αυτόματες προσαρμογές. Σε κάθε περίπτωση βέβαια θα πρέπει να συνυπολογίζονται και άλλες παράμετροι, όπως γεωγραφικά χαρακτηριστικά, φύση της εργασίας, βαρέα ανθυγιεινά επαγγέλματα, ποιότητα ζωής και υγεία. Ενώ, τέλος, τα όποια κίνητρα παραμονής στην εργασία θα πρέπει σαν προϋπόθεση να εμπεριέχουν τέτοιες δικλείδες ασφαλείας, ώστε να μην παρακωλύουν την πρόσβαση των νέων στην αγορά εργασίας, σε μια περίοδο μάλιστα που η ανεργία φτάνει δυστυχώς σε δυσθεώρητα ύψη.

(Χειροκροτήματα)

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, οι συζητήσεις που διεξάγονται σε ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ σχετικά με τα συνταξιοδοτικά συστήματα και το δημόσιο αίσθημα που συνοδεύει αυτές τις συζητήσεις υποδεικνύουν τη σημασία και, παράλληλα, τη δυσκολία αυτού του θέματος. Δεν θα είναι δυνατή η έγκριση ενός ενιαίου συνταξιοδοτικού μοντέλου που θα ισχύει σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Ωστόσο, σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και δημογραφικών αλλαγών, οι μεταρρυθμίσεις των εθνικών συνταξιοδοτικών συστημάτων καθίστανται αναπόφευκτες. Ήδη σήμερα πολλές χώρες αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω του αυξανόμενου κόστους των συντάξεων και αυτά τα προβλήματα μπορούν να υπονομεύσουν την αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι συντάξεις πρέπει να είναι σίγουρες και ασφαλείς και ότι πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις αποδοχές. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στη μισθολογική διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς οι χαμηλότερες αμοιβές των γυναικών οδηγούν σε μειωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα.

  Rovana Plumb (S&D). – (RO) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να αναφέρω ότι, ακόμα και στην αρχή αυτής της συζήτησης, ο Επίτροπος μιλούσε για τις επιτυχίες του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Μία από αυτές είναι και η επίτευξη ίσων ευκαιριών για τους άνδρες και τις γυναίκες. Ελπίζω αυτή η έκθεση να στείλει ένα σαφές μήνυμα για την ενσωμάτωση της ισότητας των φύλων ως αναπόσπαστο στοιχείο της επίτευξης ενός δίκαιου συνταξιοδοτικού συστήματος.

Γι’ αυτό θέλω, αν επιτρέπετε, να τονίσω τρία σημεία. Πρώτον, την εκτίμηση των επιπτώσεων στην κοινωνία και στη γυναικεία απασχόληση των μέτρων για την αναγνώριση της εργασίας κατ’ οίκον, συμπεριλαμβανομένης της χρησιμοποίησης ενός υπολογισμού του κόστους αυτής της εργασίας για συνταξιοδοτικούς σκοπούς. Καλώ την Επιτροπή να ξεκινήσει τη διαδικασία για την κατάργηση του άρθρου 5, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/113/ΕΚ με το οποίο καθίστανται δυνατές διακρίσεις εις βάρος των γυναικών όσον αφορά συνταξιοδοτικά προϊόντα.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, το συνταξιοδοτικό σύστημα αποτελεί βασικό στοιχείο του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου που πρέπει να διατηρηθεί. Εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, αλλά προκειμένου να διασφαλιστεί η επιβίωσή του, πρέπει να λάβουμε μέτρα, με το υψηλότερο δυνατό επίπεδο συμφωνίας με τους κοινωνικούς εταίρους και την κοινωνία των πολιτών. Αυτά τα μέτρα πρέπει να εστιάζουν στον καθορισμό ενός ευρωπαϊκού προτύπου που θα εγγυάται τη φερεγγυότητα όλων των συστημάτων υπάγοντάς τα σε κριτήρια εποπτείας προκειμένου να περιοριστεί το έλλειμμα στα δημόσια οικονομικά στα κράτη μέλη και επεκτείνοντας τις εγγυήσεις που θα κληθούν να παράσχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες από το 2013 στους οργανισμούς αλληλασφάλισης που διαχειρίζονται αυτά τα συστήματα σε ορισμένα κράτη μέλη.

Αυτό το πρότυπο πρέπει να καθοριστεί προκειμένου να εξορθολογιστεί η συζήτηση, διότι η επίλυση αυτού του προβλήματος σημαίνει πολύ περισσότερα από τον καθορισμό της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης. Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τη διάρκεια απασχόλησης και τα επίπεδα εισφορών ενός ατόμου και να ενσωματώσουμε παράγοντες που σχετίζονται με τις επιθυμίες των συνταξιούχων. Η επιμήκυνση του ενεργού βίου πρέπει να οδηγεί σε βελτιωμένη σύνταξη.

Αυτό το πρότυπο πρέπει επίσης να προσβλέπει στο μέλλον. Η κινητικότητα των εργαζομένων προϋποθέτει να μην αποτελεί πρόβλημα η μεταφορά των παθητικών δικαιωμάτων από μια χώρα σε άλλη. Όταν αλλάζουν χώρα, οι Ευρωπαίοι πρέπει να μπορούν να έχουν πρόσβαση στο ιστορικό απασχόλησής τους σε όλα τα κράτη μέλη όπου κατέβαλαν εισφορές.

Πιστεύω επίσης ότι πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα των φύλων και της αναπηρίας.

  Elisabeth Schroedter (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Andor, θέλω να σας ρωτήσω αν έχει νόημα να απαντήσουμε σε αυτήν τη συζήτηση και σε αυτήν την έκθεση με μια Λευκή Βίβλο. Δεν θα ήταν προτιμότερο να προσπαθήσουμε να επιλύσουμε τα πραγματικά επιτακτικά προβλήματα; Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν δύο θέματα: το ένα είναι το γεγονός ότι υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ της πραγματικής και της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης. Αυτό σημαίνει ότι τα μέτρα κατά των διακρίσεων πρέπει πραγματικά να τεθούν σε εφαρμογή, με τη μορφή δράσης ή εποπτείας από την Επιτροπή για τη βελτίωση της κατάστασης, διότι έτσι θα καταστούν οι συντάξεις βιώσιμες.

Το άλλο θέμα είναι ότι η έκθεση απευθύνει μια σαφή έκκληση για ανάληψη δράσης τώρα σχετικά με τη δυνατότητα μεταφοράς των επαγγελματικών συντάξεων και αυτό σημαίνει την εξέταση εκπόνησης μιας νέας οδηγίας. Αυτό είναι πολύ πιο επείγον, διότι οι εργαζόμενοι που μετακινούνται από μια εταιρεία σε άλλη χάνουν πολλά χρήματα από τις συντάξεις τους, οι οποίες θα τους προσέφεραν ασφάλεια στα γηρατειά τους. Γι’ αυτό πρέπει να λάβουμε μέτρα σε αυτόν τον τομέα. Με τη Λευκή Βίβλο, απλώς χάνουμε χρόνο.

  Alfreds Rubiks (GUE/NGL) . – (LV) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, λόγω της οικονομικής κρίσης και της γήρανσης του πληθυσμού, οι εισφορές στους προϋπολογισμούς κοινωνικής ασφάλισης μειώνονται. Αυτό είναι κοινώς γνωστό γεγονός. Ο αριθμός των συνταξιούχων αυξάνεται. Αυτό συνιστά απειλή για τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος. Είναι αναγκαίο να προσαρμοστούν η κοινωνική ασφάλιση και το συνταξιοδοτικό σύστημα στις σημερινές προκλήσεις. Συμφωνώ με τον Επίτροπο που είπε ότι θα χρειαστεί πολλή και σκληρή δουλειά για την εκπόνηση αυτού του εγγράφου. Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ένα κοινωνικό ταμείο σε πανενωσιακή κλίμακα, αντίστοιχο του Ταμείου Συνοχής, με στόχο την παροχή βοήθειας στους συνταξιούχους εκείνων των χωρών που έχουν σχετικά χαμηλά έσοδα. Οι εθνικοί προϋπολογισμοί δεν μπορούν να διασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ζωή για τους ηλικιωμένους. Ήδη έχουμε εμπειρία ως προς αυτό. Πέρυσι, αγωνιστήκαμε κατά της φτώχειας και το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε περισσότερους φτωχούς από πριν.

  Laszlo Andor, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω και πάλι να συγχαρώ όλες τις επιτροπές που συμμετείχαν στη συζήτηση και στην εκπόνηση των εκθέσεων.

Γνωρίζω ότι είναι δύσκολο να ευθυγραμμιστούν οι θέσεις από τόσα πολλά πολιτικά και εθνικά υπόβαθρα, αλλά οι ψηφοφορίες στις επιτροπές που συμμετείχαν έδειξαν ότι οι εκθέσεις έτυχαν ευρείας υποστήριξης. Αυτό στέλνει ένα σαφές μήνυμα στην Επιτροπή σχετικά με τη συνέχεια της Λευκής Βίβλου. Περιμένω τη δημοσίευση μιας σύνοψης στις αρχές του προσεχούς μήνα, που θα περιλαμβάνει και τη γνωμοδότηση του Κοινοβουλίου. Θα δώσουμε συνέχεια σε αυτό το θέμα στο δεύτερο εξάμηνο του 2011 με τη Λευκή Βίβλο, την οποία ανέφερα στην προηγούμενη παρέμβασή μου, συνοδευόμενη από μια κατάλληλη αξιολόγηση επιπτώσεων. Αυτό θα δώσει άλλη μια ευκαιρία σε όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς να διαδραματίσουν ξανά ρόλο στη συζήτηση.

Η Ομάδα των Επιτρόπων για τα συνταξιοδοτικά συστήματα ήδη συζήτησε την προηγούμενη εβδομάδα πιθανές επιλογές πολιτικής σχετικά με τον τρόπο επικαιροποίησης και βελτίωσης του ευρωπαϊκού πλαισίου για τις συντάξεις. Υπήρξε συμφωνία ότι πρέπει να συνεχίσουμε την ολιστική προσέγγιση των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων.

Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να συνεχίσουμε τη διεξαγωγή ενός διαλόγου με τους βασικούς ενδιαφερόμενους, τόσο σχετικά με τις πιθανές νέες ρυθμιστικές πρωτοβουλίες στους τομείς της δυνατότητας μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, των επαγγελματικών συστημάτων συνταξιοδότησης και της προστασίας της φερεγγυότητας, όσο και σχετικά με ηπιότερες μορφές ρύθμισης όπως οι κώδικες ορθής πρακτικής. Αποφασίσαμε επίσης να ασχοληθούμε ενδελεχώς με τη διάσταση του φύλου και επίσης να την αντιμετωπίσουμε εκτενέστερα στη Λευκή Βίβλο από ό,τι στην Πράσινη Βίβλο.

Στο μεταξύ, θέλω να βεβαιωθώ ότι η Πράσινη Βίβλος και η Λευκή Βίβλος δεν θα μπερδευτούν με άλλα ιπτάμενα αντικείμενα στον ευρωπαϊκό ουρανό. Η Επιτροπή δεν έχει απολύτως τίποτα κοινό με τις προσεγγίσεις που υποθέτουν ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια ενιαία ηλικία συνταξιοδότησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πολυμορφία είναι ο βασικός παράγοντας στην ΕΕ και αυτό ισχύει και για την πολυμορφία της δημογραφικής πραγματικότητας και πρέπει να το μελετήσουμε αυτό πιο εκτενώς από ό,τι προηγουμένως.

Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι οι διαρκείς μεταρρυθμίσεις φέρουν νέους κινδύνους, καθώς καθιστούν τις μελλοντικές συντάξεις πολύ περισσότερο εξαρτημένες από μακροπρόθεσμες εξελίξεις στην αγορά εργασίας και στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ευκαιρίες απασχόλησης και για τα άτομα με αναπηρίες και να αυξήσουμε τη σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών συστημάτων.

Προσβλέπω στη συνεχιζόμενη συνεργασία με το Κοινοβούλιο και τις επιτροπές του επί αυτού του πολύ σημαντικού θέματος.

  Ria Oomen-Ruijten, εισηγήτρια. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, δράττομαι αυτής της ευκαιρίας για να εκφράσω την αναγνώρισή μου στους συναδέλφους μου που εργάστηκαν μαζί μου επί αυτής της έκθεσης, τον κ. Cutaş, την κ. Matera και τον κ. de Jong. Δεν ξέρω πού βρίσκεται ο κ. de Jong. Να, είναι εκεί πίσω. Έκανε ορισμένα σχόλια που δεν κατανοώ, για παράδειγμα όταν είπε ότι θέλουμε να βρίσκουμε μια ευρωπαϊκή λύση για όλα. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η επικουρικότητα είναι η κατευθυντήρια αρχή εδώ.

Θα ήθελα να αποσαφηνίσω το σημείο στο οποίο ο κ. de Jong είχε ένα θέμα με την οικονομική διακυβέρνηση: θέλουμε εκείνο το είδος της οικονομικής διακυβέρνησης που θα διασφαλίσει ότι όλοι όσοι καταβάλλουν τη μέγιστη προσπάθεια θα κερδίσουν. Αυτό θέλουμε και όχι να τιμωρούνται ορισμένα κράτη μέλη –τα δέκα που μας απέστειλαν επιστολή– διότι έκαναν ορθή διαχείριση για το μέλλον, για τις συντάξεις τους. Ελπίζω αυτό να σας ικανοποιεί, κύριε de Jong.

Η Kartika Liotard δεν βρίσκεται εδώ, αλλά μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι, ενώ φαίνεται πως δεν διάβασε την έκθεση, σχολιάζει σαν να την έχει διαβάσει.

Κυρία Πρόεδρε, ήδη ευχαρίστησα τους συναδέλφους μου βουλευτές Cutaş, Matera και De Jong, αλλά θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους Frederic Daerden, Marianne Harkin, Julie Girling και Jean Lambert, οι οποίοι μίλησαν εξ ονόματος των Ομάδων τους, καθώς και την Danuta Jazłowiecka, τη σκιώδη εισηγήτρια από την Ομάδα μου, την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), που συνέβαλαν στην τελική μορφή αυτής της έκθεσης. Πιστεύω ότι εκπονήσαμε μια ορθή ανάλυση για το τι πρέπει να γίνει.

Ξέρω επίσης ότι υπάρχουν ακόμα κάποια πολύ ευαίσθητα θέματα στην έκθεση που προβληματίζουν ορισμένα κράτη μέλη. Εντούτοις, ελπίζω ότι εμείς, η Επιτροπή, και εσείς, κύριε Andor, βοηθήσαμε να μπουν τα πράγματα στη σωστή πορεία, ότι θα καταφέρουμε να υποστηρίξουμε όλοι και τη Λευκή Βίβλο στο Κοινοβούλιο και ότι όλοι θα ψηφίσουν υπέρ αυτού του εγγράφου. Ήταν ένας δύσκολος φάκελος, αλλά ελπίζω ότι αύριο θα μπορέσουμε να πούμε: «τέλος καλό, όλα καλά».

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο το μεσημέρι στις 12.00 (Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011).

Υπενθυμίζω σε όσους από εσάς δεν είχαν την ευκαιρία να παρέμβουν ότι, αν θέλετε, μπορείτε να υποβάλετε γραπτή δήλωση που δεν θα υπερβαίνει τις 200 λέξεις, η οποία θα επισυναφθεί στα πλήρη πρακτικά των συζητήσεων, σε περίπτωση που θέλετε να καταγραφούν αυτά που θέλατε να πείτε αν είχατε την ευκαιρία.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Το πιο ευάλωτο συνταξιοδοτικό σύστημα στην ΕΕ είναι το δημόσιο σύστημα, το οποίο βασίζεται στην αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών. Ωστόσο, η σύνταξη είναι κληρονομικό δικαίωμα και οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να το παραβιάζουν, είτε υπάρχει κρίση είτε όχι, έστω και αν ορισμένες κυβερνήσεις, όπως η ρουμανική κυβέρνηση, πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν σχετικά με το ύψος της σύνταξης και τον τρόπο υπολογισμού της. Ούτε η δημογραφική κατάσταση είναι υπέρ μας. Ως εκ τούτου, η βιωσιμότητα του συστήματος συνιστά επείγον πρόβλημα. Ωστόσο, τα δημόσια συνταξιοδοτικά συστήματα δεν χρηματοδοτούνται από τις κυβερνήσεις, αλλά από εκείνους που συνεισφέρουν σε αυτά: τους κοινωνικούς εταίρους, τους εργαζόμενους και τους εργοδότες, ανεξαρτήτως κατηγορίας. Αυτά τα συστήματα επηρεάζονται σοβαρά από δύο παράγοντες: την παράνομη εργασία και την ανικανότητα των οικονομιών της Ευρώπης να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας με αξιοπρεπή αμοιβή και εύλογη διάρκεια. Οι ανεπαρκώς αμειβόμενες και επισφαλείς θέσεις εργασίας, με πρόφαση την προσπάθεια να καταστεί η αγορά εργασίας πιο ευέλικτη, σημαίνουν ότι τα δημόσια συστήματα θα βρίσκονται μονίμως σε κρίση. Θεωρώ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα συνταξιοδοτικά συστήματα δίνει έμφαση στη διάκριση κατά των γυναικών ως προς το ύψος της σύνταξης, μολονότι η ηλικία και η περίοδος εργασίας για την καταβολή εισφορών θα είναι στην πραγματικότητα ίδια με αυτή των ανδρών. Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα για την αποκατάσταση μιας αδικίας, το οποίο πρέπει να ακολουθήσουν μέτρα.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Η Πράσινη Βίβλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής παρέχει πειστικά επιχειρήματα υπέρ της ανάγκης βελτίωσης των σημερινών συνταξιοδοτικών συστημάτων. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι περισσότερες από τις προτεινόμενες λύσεις είναι κοινωνικά ευαίσθητες.

Ως εκ τούτου, πρέπει να αξιολογήσουμε προσεκτικά όχι μόνο τα οφέλη αυτών των λύσεων, αλλά και τους ενδεχόμενους κινδύνους, ειδικά όταν μιλάμε για αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης ή για απώλεια της επιρροής των κρατών μελών στη συνταξιοδοτική πολιτική. Μολονότι η Επιτροπή θεωρεί ότι η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης είναι ένας από τους λιγότερο οδυνηρούς τρόπους προσαρμογής στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής, δεν υποβάλλει συγκεκριμένες προτάσεις για την απασχόληση των ηλικιωμένων στην αγορά εργασίας. Σε περίπτωση καθυστέρησης της συνταξιοδότησης, πολλοί άνεργοι που είναι κάτω από τη συντάξιμη ηλικία μπορεί να πέσουν στην παγίδα της φτώχειας. Δεν λήφθηκε επίσης επαρκώς υπόψη ο αριθμός των ανθρώπων, των οποίων η υγεία θα τους επιτρέπει να εργάζονται για μεγαλύτερο διάστημα. Επιπλέον, πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι οι γυναίκες δέχονται χαμηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας ή θέσεις μερικής απασχόλησης πιο συχνά από τους άνδρες και ότι λόγω του τοκετού και της μητρότητας, καθώς και της φροντίδας των παιδιών και των εξαρτώμενων μελών της οικογένειας, χάνουν ασφαλιστικές εγγυήσεις και τελικά λαμβάνουν χαμηλότερες συντάξεις. Πιστεύω ότι πρέπει επίσης να επικεντρωθούμε περισσότερο σε άλλα μέσα βελτίωσης των συνταξιοδοτικών συστημάτων, όπως η καταγραφή της έναρξης της εργασιακής ζωής, η βελτίωση του συνδυασμού της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, μια «ευέλικτη» αξιολόγηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, η εισαγωγή ελάχιστων προτύπων για τις συντάξεις, κλπ.

Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι η Πράσινη Βίβλος αποτελεί ένα σοβαρό βήμα για τη διασφάλιση ομαλών συνθηκών διαβίωσης για τους σημερινούς και τους μελλοντικούς συνταξιούχους.

  Alajos Meszaros (PPE), γραπτώς. – (HU) Η μεταβολή των δημογραφικών δεικτών και το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής μάς ωθούν να αναπτύξουμε μια νέα στρατηγική για τα συνταξιοδοτικά μας συστήματα. Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τα θέματα που αφορούν το μέλλον των νέων και των ηλικιωμένων, προκειμένου να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε τη βιώσιμη, ασφαλή και επαρκή εκταμίευση των συντάξεων. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των συνταξιοδοτικών συστημάτων των κρατών μελών. Ενώ οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης παλεύουν με τα προβλήματα της αύξησης των τρεχουσών και των μελλοντικών δαπανών, τα νέα κράτη μέλη επιχειρούν να αναπτύξουν διαφοροποιημένα συστήματα. Ενώ, το 2008, υπήρχαν τέσσερις εργαζόμενοι για τη στήριξη κάθε συνταξιούχου, το 2020 θα υπάρχουν πέντε. Ένας από τους λόγους γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι, λόγω της πιο παρατεταμένης, πιο ολοκληρωμένης κατάρτισης, οι νέοι της Ευρώπης μπαίνουν στην αγορά εργασίας σε μεγαλύτερη ηλικία και ότι οι σχέσεις απασχόλησης των εργαζομένων δεν διαρκούν μέχρι τη θεσμοθετημένη ηλικία συνταξιοδότησης.

Πρέπει να καθιερώσουμε ένα σύστημα που θα είναι βιώσιμο και θα εγγυάται τις συντάξεις λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση των κρατών μελών. Πρέπει επίσης να εξετάσουμε τη δυνατότητα της ελεύθερης κυκλοφορίας στην ΕΕ. Πρέπει να ξεκινήσουμε με την υπόθεση ότι η αποτελεσματική και επιτυχής αγορά εργασίας της νέας γενιάς θα απαιτεί επίσης κινητικότητα. Στη μελλοντική μεταρρύθμιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων, θα είναι ουσιαστική η σύνδεση του πρώτου και του δεύτερου πυλώνα, οι οποίοι ήδη εμφανίζουν μερική αλληλοεπικάλυψη στα διάφορα κράτη μέλη, και η στενή σύνδεσή τους με τον τρίτο πυλώνα. Πρέπει επίσης να προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε την παράνομη εργασία, κάτι που διαδραματίζει επίσης καίριο ρόλο στη διατήρηση των συνταξιοδοτικών συστημάτων μας.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Η τάση της γήρανσης του πληθυσμού που αντιμετωπίζει η Ευρώπη τα τελευταία έτη οδηγεί σε μεγάλες αλλαγές στον τομέα της ιατρικής και των καταναλωτικών συνηθειών, καθώς και στη διάρθρωση του πληθυσμού και στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Σε αυτές τις συνθήκες, η διασφάλιση της βιωσιμότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων στο μέλλον συνδέεται στενά με τη διάρκεια του ενεργού βίου των πολιτών της ΕΕ στην αγορά εργασίας. Εκτιμώ πως είναι θετικό το γεγονός ότι η στρατηγική ΕΕ 2020 υποστηρίζει μια ενεργή, εστιασμένη πολιτική της αγοράς εργασίας, η οποία θα συμβάλει στην αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των γηραιότερων εργαζομένων, των γυναικών και των μελών μειονοτικών ομάδων, καθώς και των μακροχρόνια ανέργων. Με την επίτευξη αυτού του στόχου, πιστεύω ότι η Ευρώπη θα επιτύχει μια αύξηση στον αριθμό των ενεργών ατόμων και, κατ’ επέκταση, οικονομική ανάπτυξη που θα έχει θετική επίδραση στη βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων σε επίπεδο ΕΕ.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει ιδανικό μοντέλο για τα συνταξιοδοτικά συστήματα. Κάθε χώρα έχει αναπτύξει τις δικές της λύσεις και έχει σχέδια για μελλοντικές μεταρρυθμίσεις που προσαρμόζονται ανάλογα. Παρά τις σημαντικές διαφορές μεταξύ των συστημάτων, εκτιμώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να υποδείξει την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν όλα τα κράτη μέλη όταν προχωρούν σε αλλαγές. Επισημάνθηκε πολλές φορές στην επιτροπή ότι η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση των τελευταίων ετών τόνισε την επιτακτική ανάγκη διεξαγωγής μεταρρυθμίσεων των συνταξιοδοτικών συστημάτων μας. Οι αρχές της αλληλεγγύης και της επικουρικότητας μας υποχρεώνουν να ενισχύσουμε τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών σε αυτόν τον τομέα. Η ανταλλαγή εμπειριών θα μας βοηθήσει να αποφύγουμε το χάσιμο χρόνου λόγω αλληλοεπικάλυψης, κάτι που έχει ήδη οδηγήσει σε καταστροφή σε μια χώρα, και η ανταλλαγή πληροφοριών για τις βέλτιστες πρακτικές θα καταστήσει δυνατή την αποτελεσματική ανάπτυξη των βέλτιστων στρατηγικών.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν πρέπει να περιορίζονται απλώς στην αύξηση των εισφορών και στην επιμήκυνση της περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίες καταβάλλονται αυτές οι εισφορές. Η δημοσιονομική σταθερότητα, ο διασυνοριακός συντονισμός των συνταξιοδοτικών συστημάτων, η ανάπτυξη ελάχιστων εγγυήσεων και ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες και τους άνδρες είναι μόνο μερικά από τα θέματα που πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαβουλεύσεων σε κάθε κράτος μέλος. Πρέπει να αναπτυχθεί στην Ευρώπη ένα βιώσιμο σύστημα βασισμένο σε πυλώνες που αλληλοεξαρτώνται και αλληλοσυμπληρώνονται, ενσωματώνοντας τις δημόσιες, τις επαγγελματικές και τις ιδιωτικές συντάξεις, καθώς και τις συντάξεις που βασίζονται στο κεφάλαιο και εκείνες που δεν βασίζονται στο κεφάλαιο. Πιστεύω ότι αυτή η λύση θα διασφαλίσει τη δημιουργία σταθερών και δίκαιων συνταξιοδοτικών συστημάτων που, ταυτόχρονα, θα παραμείνουν αρκετά ευέλικτα ώστε να προσαρμόζονται στις κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές που βιώνουμε.

  Zuzana Roithova (PPE) , γραπτώς. – (CS) Λόγω του γηράσκοντος πληθυσμού τους, σχεδόν όλες οι χώρες του κόσμου αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της μελλοντικής χρηματοδότησης των συνταξιοδοτικών συστημάτων με κύρια βάση την ευέλικτη χρηματοδότηση. Επικροτώ την εξαιρετική έκθεση της κ. Oomen-Ruijten, η οποία προσφέρει την πιθανότητα μιας λύσης, σεβόμενη ταυτόχρονα την επικουρικότητα. Θα ήθελα να αναφέρω μια λύση που προωθείται εδώ και πολλά χρόνια από τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση – Τσεχοσλοβακικό Λαϊκό Κόμμα (KDU-ČSL) στην Τσεχική Δημοκρατία. Τα παιδιά που απασχολούνται επικερδώς θα πρέπει να έχουν την επιλογή να ανακατευθύνουν ένα μέρος των υποχρεωτικών εισφορών τους στο ευέλικτο σύστημα του συνταξιοδοτικού λογαριασμού των γονιών τους και να συμψηφίσουν μερικώς τις δαπάνες για τη φροντίδα τους στην παιδική ηλικία μέσω αυτής της συμβολής σε μια υψηλότερη σύνταξη για τους γονείς τους. Αυτή η εξατομικευμένη διαγενεακή αλληλεγγύη θα ήταν, αφενός, πιο δίκαιη για τους σημερινούς συνταξιούχους, οι οποίοι ανάθρεψαν αξιοπρεπώς τη νέα γενιά, και αφετέρου, θα συνέβαλε στην αποκατάσταση των κοινωνικών στάσεων προς τις πολυμελείς οικογένειες. Θα έπρεπε να υπάρχει ανταμοιβή για την απόκτηση παιδιών, και όχι μόνο έξοδα. Αυτός είναι ο βασικός παράγοντας για μια μόνιμη λύση τόσο για τις συνέπειες όσο και για τη βασική αιτία του συνταξιοδοτικού μας προβλήματος.

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Δέκα χρόνια δουλειάς για μια Πράσινη Βίβλο που εσφαλμένα φέρει τον τίτλο «Επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα» δεν οδήγησαν σε τίποτα περισσότερο από μια τυχαία συλλογή παράλογων ισχυρισμών. Δεν ξέρω πώς είναι τα πράγματα σε άλλες χώρες, αλλά στην Τσεχική Δημοκρατία, για παράδειγμα, τα ποσοστά γεννήσεων που προέβλεπαν οι εμπειρογνώμονες πριν από δέκα χρόνια διαφέρουν τόσο δραματικά από τη σημερινή κατάσταση που οι ισχυρισμοί της Πράσινης Βίβλου για την περίοδο 2040-2060 μου φαίνονται παράλογοι. Αν οι εμπειρογνώμονες δεν είναι σε θέση να προβλέπουν την εξέλιξη του ρυθμού γεννήσεων ακόμα και για πέντε ή επτά χρόνια, πώς μπορούν οι προβλέψεις για μια περίοδο άνω των 30 ετών να έχουν αξία; Ολόκληρη η Πράσινη Βίβλος βασίζεται στην εσφαλμένη υπόθεση ότι, από τη στιγμή που επιβάλλω μια νόμιμη υποχρέωση στον φορολογούμενο να επενδύει ένα τμήμα των πόρων που προορίζονται για το συνταξιοδοτικό σύστημα σε ένα ταμείο μη εγγυημένο από το κράτος, θα έχει υψηλότερη σύνταξη από αυτή που θα είχε μόνο από τον πρώτο πυλώνα. Ένα υπεύθυνο συνταγματικό δικαστήριο σίγουρα θα περιέγραφε αυτόν τον νόμο ως αντισυνταγματικό. Ακόμα και σε χώρες όπου καθιερώθηκε στο παρελθόν, ο δεύτερος πυλώνας είναι προφανές ότι δεν κατάφερε να φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, στη Χιλή κατά τη δεκαετία του ’70, μετά την ανατροπή του Pinochet, τα ιδιωτικά ταμεία που δεν ήταν εγγυημένα από το κράτος έγιναν υποχρεωτικά για τους πολίτες εκτός από τον στρατό και την αστυνομία. Γιατί έγινε αυτό; Γιατί η σημερινή συντηρητική κυβέρνηση στην Ουγγαρία καταργεί επίσης τον αναποτελεσματικό δεύτερο πυλώνα της παροχής συντάξεων; Αυτοί είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βόρειων Χωρών δεν μπορεί να υπερψηφίσει την έκθεση της κ. Oomen-Ruijten. Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε το προσχεδιασμένο έγκλημα του αιώνα!

  Louis Grech (S&D), γραπτώς. – (EN) Η ΕΕ και τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις τους αναφορικά με τη διασφάλιση επαρκών και βιώσιμων συνταξιοδοτικών συστημάτων στην Ευρώπη. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα για τη διαβίωσή του, θέλω να τονίσω τη σημασία των χρηματοδοτούμενων από το κράτος συνταξιοδοτικών συστημάτων που βασίζονται στην αρχή της αλληλεγγύης.

Σε πολυδιάστατες καταστάσεις με διαφορετικές παραδόσεις και είδη συνταξιοδοτικών συστημάτων, και δεδομένου ότι η κύρια ευθύνη για τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, είναι αδύνατον να εφαρμοστεί η αρχή μια ενιαίας προσέγγισης. Η ΕΕ μπορεί, ωστόσο, να προσθέσει αξία παρέχοντας συντονισμό μεταξύ των διαφορετικών συνταξιοδοτικών συστημάτων και προωθώντας την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών.

Οποιαδήποτε αναθεώρηση των συνταξιοδοτικών συστημάτων πρέπει να γίνει με διαφάνεια, προστατεύοντας τις ανάγκες των καταναλωτών και ενημερώνοντας τους πολίτες για τα δικαιώματά τους σε σχέση με τα διάφορα συνταξιοδοτικά συστήματα και τους κινδύνους που ελλοχεύουν, ειδικά όσους σχετίζονται με τη διασυνοριακή κινητικότητα. Τα συνταξιοδοτικά συστήματα πρέπει να μπορούν να αντέξουν κάθε πιθανή δημοσιονομική και δημογραφική πίεση που ασκείται στα κράτη μέλη χωρίς να ασκούν περιττή πίεση στους απλούς πολίτες.

Όλα αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσα από το πρίσμα των δημογραφικών και κοινωνικοοικονομικών προκλήσεων του μέλλοντος, όπως η ανάπτυξη της άτυπης απασχόλησης, η αυξανόμενη εργατική δύναμη των γυναικών, οι μεταβαλλόμενες οικογενειακές δομές και η ανεργία των νέων.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Ορισμένα από τα θέματα στην πρωτοβουλία της Επιτροπής για την Πράσινη Βίβλο θεωρώ ότι είναι ιδιαιτέρως σημαντικά. Εκτιμώ ότι είναι καθήκον μας να μην επιτρέψουμε να βρεθούν οι ηλικιωμένοι πολίτες μας, οι οποίοι συνέβαλαν στην ανάπτυξη των σημερινών επιπέδων ευημερίας μας κατά τη διάρκεια του ενεργού βίου τους, σε ευάλωτη κατάσταση κατά τα γηρατειά τους. Ταυτόχρονα, η έκθεση λαμβάνει δεόντως υπόψη την αρχή της επικουρικότητας. Η Επιτροπή πρέπει να κάνει μια πιο σαφή έκκληση για ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι γυναίκες συνάπτουν συμβάσεις άτυπης απασχόλησης πιο συχνά από τους άνδρες. Η σύνταξή τους είναι συχνά μικρότερη και γι’ αυτό διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να οδηγηθούν στη φτώχεια κατά το γήρας. Τα κατάλληλα και ασφαλή συνταξιοδοτικά συστήματα αποτελούν μακροπρόθεσμες διαγενεακές συμβάσεις. Ως εκ τούτου, θέλω να παροτρύνω την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει την Πράσινη Βίβλο για να δρομολογήσει πρωτοβουλίες που θα ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση των πολιτών για την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών στο θέμα των συνταξιοδοτικών παροχών.

  Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Πιστεύω ότι η ΕΕ πρέπει να δημιουργήσει ένα ανοιχτό ενιαίο συνταξιοδοτικό σύστημα που θα λαμβάνει υπόψη τις δημογραφικές τάσεις και το θέμα της κινητικότητας. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα από τη χώρα μου. Στη Ρουμανία, η ετήσια δαπάνη για τις συντάξεις είναι η μεγαλύτερη κατηγορία δημοσιονομικών δαπανών. Ο προϋπολογισμός της κρατικής κοινωνικής ασφάλισης σημειώνει ετήσιο έλλειμμα από το 2006, που έφθασε στο 1,5 δισ. ευρώ το 2009. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, το 2050, το έλλειμμα από τις συνταξιοδοτικές δαπάνες θα έφθανε περίπου στο 12% του ΑΕγχΠ σύμφωνα με το παλιό σύστημα. Γι’ αυτό, με την έγκριση του νόμου αριθ. 263/2010, η Ρουμανία εισήγαγε μια σειρά μεγάλων μεταρρυθμίσεων που θα διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνουν: - αποθάρρυνση της πρόωρης συνταξιοδότησης και της συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας ή για αβάσιμους ιατρικούς λόγους· - αύξηση του αριθμού των ατόμων που συμβάλλουν στο δημόσιο ενιαίο συνταξιοδοτικό σύστημα· - βαθμιαία αύξηση της κανονικής ηλικίας συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες, στα 65 για τους άνδρες μέχρι το 2015 και στα 63 για τις γυναίκες μέχρι το 2030.

  Ville Itala (PPE), γραπτώς. – (FI) Όλες οι συντάξεις επί του παρόντος εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του εκάστοτε κράτους μέλους, αλλά η ΕΕ διαδραματίζει επίσης ισχυρό ρόλο στη συνταξιοδοτική πολιτική. Για να καταφέρουμε να επιτύχουμε τον στόχο μας, δηλαδή να είναι η ελεύθερη κυκλοφορία ατόμων και εργαζομένων πραγματικά ελεύθερη, τα συνταξιοδοτικά συστήματα πρέπει να εναρμονιστούν επαρκώς. Πρέπει επίσης να διασφαλιστεί ένα ελάχιστο επίπεδο συντάξεων, προκειμένου οι οικογένειες να μπορούν να κυκλοφορούν εντελώς ελεύθερα. Συνεπώς, πρέπει να περάσουμε σε ένα εναρμονισμένο σύστημα, και όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο. Διαφορετικά, ένα μη καθολικό σύστημα συντάξεων θα αποτελέσει εμπόδιο στην ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ΕΕ.

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE), γραπτώς. – (PL) Με ικανοποίηση πληροφορήθηκα ότι η έκθεση σχετικά με την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής για επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα θα περιλαμβανόταν επίσης στη σημερινή ημερήσια διάταξη. Το θέμα των μελλοντικών συντάξεων, το πόσο ασφαλή είναι και το τι εισόδημα θα παρέχουν είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία. Μολονότι τα κράτη μέλη είναι αρμόδια να αποφασίζουν για τη μορφή των συνταξιοδοτικών συστημάτων και επί της αρχής, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι εξουσιοδοτημένη να αναλάβει δράση σε αυτόν τον τομέα, ορισμένες νομοθετικές λύσεις σχετικά με τα συνταξιοδοτικά συστήματα θα πρέπει να εκπονηθούν σε επίπεδο ΕΕ. Το αίτημα του Κοινοβουλίου να αναπτύξει η Επιτροπή κατευθυντήριες γραμμές για τις κυβερνήσεις των κρατών μελών είναι ύψιστης σημασίας για την οικονομική ασφάλεια των συνταξιούχων, καθώς οι κατευθυντήριες γραμμές θα ορίζουν ελάχιστα επίπεδα συντάξεων και κριτήρια για τον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, γεγονός που θα σήμαινε ότι τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των γυναικών δεν θα υπολείπονται πλέον αυτά των ανδρών. Οι γυναίκες είναι καταδικασμένες να λαμβάνουν χαμηλότερες συντάξεις από τους άνδρες χωρίς αυτό να είναι δικό τους σφάλμα, διότι αμείβονται με διαφορετικό μισθό για την ίδια δουλειά ή διότι πρέπει να διακόψουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία για να ασχοληθούν με τα παιδιά και αυτό οδηγεί σε χαμηλότερες εισφορές κατά τη διάρκεια του συνόλου του ενεργού βίου τους. Μπροστά στις απειλές κατά της σταθερότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων, η Επιτροπή δεν πρέπει επομένως να παραλείψει να διασφαλίσει την καθιέρωση νόμιμων λύσεων που θα εγγυώνται την ίση μεταχείριση των γυναικών και των ανδρών σε όλη την ΕΕ εν γένει όσον αφορά το επίπεδο των μελλοντικών συντάξεων.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Φτάνοντας στον τρομακτικό αριθμό των 23 εκατομμυρίων ανέργων, η Ευρώπη το 2011 έσπασε κάθε αρνητικό ρεκόρ της δεκαετίας στον τομέα των πολιτικών απασχόλησης, αποδεικνύοντας και επίσημα την αποτυχία τους. Η κρίση αποτελεί επαρκέστατο λόγο για την έγκριση ενός κειμένου στο οποίο η έκκληση για εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας στον τομέα των συντάξεων υποδεικνύει ότι οι ευρωκράτες έχουν γίνει ξανά πιο λογικοί στην αναθεώρηση ενός ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου που έχει ασφαλώς αποτύχει. Μετά από μια δεκαετία παραγκωνισμού τους, οι κυβερνήσεις παρεμβαίνουν και καθίστανται κύριοι παράγοντες στην ανασυγκρότηση της κοινωνικής Ευρώπης. Ωστόσο, αυτό δεν είναι αρκετό: μόνο μια γενναία απόφαση υπέρ της δημοκρατίας στη βάση, η οποία θα βασίζεται σε μεταρρυθμίσεις στον τομέα της απασχόλησης που θα καθιστούν την εργασία πιο ελκυστική και στον φεντεραλισμό των αμοιβών που θα λαμβάνει υπόψη το διαφορετικό κόστος ζωής σε κάθε περιφέρεια της Ευρώπης, βάσει του οποίου θα αναπροσαρμόζονται τόσο οι μισθοί όσο και οι συντάξεις, θα αποτελούσε πραγματική αλλαγή κατεύθυνσης προς την ανανέωση. Η μείωση του κόστους εργασίας μέσω της μείωσης των φόρων και η παροχή της ευκαιρίας στις μικρές επιχειρήσεις μας να συνεχίσουν να λειτουργούν και να επενδύουν στην περιοχή τους, αποτελούν αναγκαίες κινήσεις προκειμένου να διασφαλιστεί η εξίσωση των εισφορών για τις μεγαλύτερες γενιές και ένα μέλλον ασφάλειας και ποιότητας ζωής για τις νέες.

16. Ψευδεπίγραφα φάρμακα (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A7-0148/2010) της κ. Matias, εκ μέρους της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 2001/83/EΚ όσον αφορά την πρόληψη της εισόδου, στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού, φαρμάκων που είναι ψευδεπίγραφα ως προς την ταυτότητα, το ιστορικό ή την πηγή τους (COM(2008)0668 – C6-0513/2008 – 2008/0261 (COD)).

  Marisa Matias, εισηγήτρια. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, τώρα που έχουμε πλέον φτάσει σε αυτό το σημείο, σε αυτήν τη χρονική στιγμή και στο τέλος αυτής της μακράς διαδικασίας, πιστεύω πως γνωρίζουμε τι μας ενώνει, κάθε άνδρα και κάθε γυναίκα σε αυτήν την αίθουσα: η προστασία της υγείας των ασθενών. Είναι καθήκον μας να προστατεύσουμε τα 500 εκατομμύρια πολιτών που ζουν στην Ευρώπη και δεν γνωρίζουν εάν τα φάρμακα που χρησιμοποιούν είναι γνήσια ή ψευδεπίγραφα. Πρέπει να τους εγγυηθούμε ότι τα φάρμακα που χρησιμοποιούν θα συμβάλουν στη διάσωση της ζωής τους και όχι στον πρόωρο θάνατό τους. Πιστεύω πως αυτό το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό για να συνεχίσει να παραμένει ανεπίλυτο.

Για τον λόγο αυτόν αναφέρθηκα πολλές φορές σε αυτά τα ψευδεπίγραφα φάρμακα αποκαλώντας τα «αθόρυβους δολοφόνους», επειδή αυτό είναι στην ουσία, διότι εάν οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα ... Γνωρίζουμε πώς έχουν αλλάξει τα δίκτυα ψευδεπίγραφων φαρμάκων: πριν από μερικά έτη όλοι μιλούσαν για το Viagra, αλλά σήμερα είναι αδύνατο να μην μιλούμε για φάρμακα που καταπολεμούν, ή επιχειρούν να καταπολεμήσουν, ασθένειες όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης, οι καρδιακές νόσοι και η χοληστερόλη.

Ως εκ τούτου, όπως προανέφερα, πρόκειται για «αθόρυβους δολοφόνους», επειδή, εάν δεν καταπολεμούν αυτές τις ασθένειες, δεν βοηθούν τους ανθρώπους.

Η δέσμευση την οποία συζητούμε εδώ σήμερα συγκεντρώνει ορισμένες από τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Καταρχάς, ξεκινήσαμε με την αγορά και καταλήξαμε στην υγεία (και επιδοκιμάζω θερμά αυτήν τη μετακίνηση προς την υγεία)· καταρχάς, ξεκινήσαμε με τον πραγματικό χώρο και συμπεριλάβαμε το διαδίκτυο, διότι δεν μπορούσαμε να αφήσουμε απέξω τη βασική πύλη ψευδεπίγραφων φαρμάκων στην Ευρώπη· αρχικά, διαθέταμε απλώς ένα σύστημα παρακολούθησης και συνεχίσαμε προσθέτοντας σε αυτό κυρώσεις και ποινές. Εάν θεωρούμε την παραποίηση έγκλημα, έπρεπε να προσθέσουμε κυρώσεις και ποινές.

Υπάρχει ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο: το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στην Ευρώπη. Διασφαλίζουμε, επίσης, την ενσωμάτωση των τρίτων χωρών, στις οποίες η κατάσταση της παραποίησης είναι ακόμη σοβαρότερη, στο πλαίσιο της πρότασης που παρουσιάζεται εδώ σήμερα.

Γνωρίζουμε ότι, παρά την ύπαρξη απλά τυχαίου ελέγχου, από το 2005 παρατηρείται αύξηση κατά 400% της κατάσχεσης ψευδεπίγραφων φαρμάκων. Γνωρίζουμε ότι αυτό το εμπόριο αντιπροσωπεύει κέρδη 45 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως για συγκεκριμένα εγκληματικά δίκτυα, αλλά ολική καταστροφή για την υγεία των πολιτών.

Θα ήθελα, λοιπόν, να καταστήσω σαφές ότι η παραποίηση φαρμάκων δεν αποτελεί απλά οποιαδήποτε παραποίηση, διότι αποτελεί μορφή παραποίησης η οποία υπονομεύει πλήρως την αξιοπιστία των συστημάτων υγείας μας. Καθώς η παραποίηση αποτελεί οργανωμένο έγκλημα, όπως ήδη ανέφερα, πιστεύω ότι πρέπει να την καταπολεμήσουμε με την παρούσα νομοθεσία, με τη δέσμευσή μας και με τις συντονισμένες προσπάθειές μας. Ως εκ τούτου, παρουσιάζουμε ένα σύστημα παρακολούθησης, το οποίο εκτείνεται από τον παρασκευαστή έως τον ασθενή. Το σύστημα αυτό αποτέλεσε αντικείμενο αγώνα για το Κοινοβούλιο και χαίρομαι πολύ που τώρα έχει διασφαλιστεί.

Η διαδικασία αυτή έχει περάσει από δύο Επιτρόπους και τέσσερις Προεδρίες. Ξεκινήσαμε με τον Επίτροπο για τη βιομηχανία, όπως ανέφερα, και τώρα καταλήγουμε με τον Επίτροπο για την υγεία. Πρόκειται για μακρά διαδικασία, συνεπώς θα ήθελα να ολοκληρώσω εκφράζοντας ιδιαίτερες ευχαριστίες προς τους εισηγητές των άλλων Ομάδων οι οποίοι ακολούθησαν αυτήν τη διαδικασία με ισχυρή δέσμευση και αφοσίωση από την αρχή έως το τέλος: την κ. Grossetete, την κ. Roth-Behrendt, τον κ. Krahmer, τον κ. Τρεμόπουλο, την κ. Yannakoudakis και την κ. Rosbach. Χωρίς αυτούς η παρούσα συζήτηση δεν θα ήταν τόσο ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα παραγωγική. Γνωρίζω ότι κατά καιρούς υιοθετήσαμε διαφορετικές θέσεις, αλλά γνωρίζω επίσης ότι είχαμε κοινό στόχο, την προστασία της υγείας των ασθενών. Επειδή δεν μπορώ να ευχαριστήσω όλους όσους συμμετείχαν, θα ήθελα να εκφράσω τη συμβολική μου ευγνωμοσύνη σε όλους όσοι εργάστηκαν για αυτήν την οδηγία, κατονομάζοντας την κ. Πανταζίδου, η οποία με στήριξε τρομερά καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. DIANA WALLIS
Αντιπροέδρου

  John Dalli, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, είμαι στην ευχάριστη θέση να απευθυνθώ στο Κοινοβούλιο σχετικά με το σημαντικό ζήτημα των ψευδεπίγραφων φαρμάκων. Η σημερινή πρόταση, η οποία έχει κατατεθεί για την τροποποίηση της οδηγίας για τα ψευδεπίγραφα φάρμακα θα ανοίξει νέους ορίζοντες, μετά την έγκρισή της από το Κοινοβούλιο. Η επιτυχής κατάληξη αυτού του φακέλου θα σηματοδοτήσει την πρώτη φορά κατά την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετώπισε, με νομοθεσία, τη συγκεκριμένη απειλή των ψευδεπίγραφων φαρμάκων.

Το κείμενο αυτό θα καταστήσει το κανονιστικό σύστημά μας κατάλληλο για το μέλλον, συμβάλλοντας σημαντικά στην προστασία των ασθενών από το πλήθος κινδύνων που ενέχουν τα ψευδεπίγραφα φάρμακα. Όπως θα γνωρίζουν οι βουλευτές, τα ψευδεπίγραφα φάρμακα είναι διαφορετικά από τα παραποιημένα προϊόντα. Τα ψευδεπίγραφα φάρμακα αφορούν τη δημόσια υγεία.

Χάρηκα ιδιαίτερα για το γεγονός ότι επιτεύχθηκε έγκαιρη συμφωνία επί της ουσίας της συμφωνίας μεταξύ των συννομοθετών λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω όλους όσοι εργάστηκαν τόσο σκληρά προκειμένου επιτευχθεί αυτή η συμφωνία, ιδίως την εισηγήτρια της αρμόδιας επιτροπής, την κ. Matias, καθώς και τους συντάκτες γνωμοδότησης των επιτροπών, την κ. Sartori και την κ. Bastos. Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω όλους τους σκιώδεις εισηγητές.

Η Επιτροπή στηρίζει πλήρως την ουσία της καλά ισορροπημένης συμφωνίας, η οποία θεσπίζει αυστηρά και αποτελεσματικά μέτρα, ενώ ταυτόχρονα είναι αναλογική και ευέλικτη. Το γεγονός αυτό είναι ζωτικής σημασίας, διότι δεν είναι όλα τα φάρμακα ίδια: η πιθανότητα παραποίησης διαφέρει, το ίδιο και ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.

Περνώντας σε ορισμένα από τα ειδικά ζητήματα, θα ήθελα να επισημάνω το εξής. Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά ασφαλείας: διακρίναμε τον κίνδυνο τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν ενδεχομένως στο μέλλον αποκλίνουσες προσεγγίσεις σχετικά με τη συσκευασία. Αυτό θα οδηγούσε σε διαφορετικά επίπεδα προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε κατακερματισμό της αγοράς φαρμάκων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαι βέβαιος ότι οι βουλευτές μοιράζονται την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι έχουμε προλειάνει το έδαφος προς ένα ευρωπαϊκό χαρακτηριστικό ασφαλείας για την ταυτοποίηση και, κατά συνέπεια, την εξακρίβωση γνησιότητας ενός φαρμάκου. Η Επιτροπή πάντα στήριζε, εν προκειμένω, μια ευρωπαϊκή προσέγγιση.

Όσον αφορά τα ενεργά φαρμακευτικά συστατικά: το συμφωνηθέν κείμενο ενισχύει τους ελέγχους και τη διεθνή συνεργασία σε αυτόν τον τομέα. Η Επιτροπή και το δίκτυο ευρωπαϊκών υπηρεσιών θα συνεργαστούν στενότερα με τους διεθνείς εταίρους. Μόνο μέσω τέτοιας συνεργασίας μπορούμε να επιτύχουμε ένα πραγματικά αποτελεσματικό σύστημα επιθεώρησης και επιβολής της νομοθεσίας.

Η νομοθεσία, μετά την έγκρισή της, θα αυξήσει τη διαφάνεια των παραγόντων που εμπλέκονται στη διανομή φαρμάκων. Τέλος, το Κοινοβούλιο επέμεινε σε κανόνες για την πώληση φαρμάκων μέσω του διαδικτύου. Θεωρώ ότι το Κοινοβούλιο κατέληξε σε μια ισχυρή, ρεαλιστική λύση εστιάζοντας σε ζητήματα διαφάνειας. Αναγνωρίζεται ότι οι κανόνες για τα φαρμακεία στην ΕΕ ποικίλλουν αλλά, στο μέλλον, θα είναι ευκολότερο για τους ασθενείς σε όλη την ΕΕ να διακρίνουν μεταξύ νόμιμων φορέων και παράνομων διαδικτυακών φαρμακείων.

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω πως μπορώ να υπολογίζω στη στήριξή σας όσον αφορά το επόμενο βήμα στη νομοθετική διαδικασία προς την οριστικοποίηση αυτής της πολύτιμης και αναγκαίας πρωτοβουλίας.

  Regina Bastos, συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας την εισηγήτρια, την κ. Matias, και ευχαριστώντας όλους όσοι συνεργάστηκαν μαζί της.

Δυστυχώς, τα τελευταία έτη βιώσαμε αύξηση της παραποίησης φαρμάκων εδώ στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σήμερα πωλούνται 1,5 εκατομμύρια κουτιά ψευδεπίγραφων φαρμάκων ετησίως μέσω της νόμιμης αλυσίδας εφοδιασμού. Πρόκειται για εγκληματική δραστηριότητα, η οποία αποτελεί σοβαρή απειλή για τους ευρωπαίους ασθενείς και τη βιομηχανία. Στόχος αυτής της οδηγίας είναι να σταθεί εμπόδιο στην εισαγωγή ψευδεπίγραφων φαρμάκων στην αλυσίδα εφοδιασμού και, κατά συνέπεια, να προστατεύσει τη δημόσια υγεία.

Θα ήθελα να επισημάνω τα ακόλουθα βασικά σημεία στη γνωμοδότηση την οποία συνέταξα: τη θέσπιση ορισμού των ψευδεπίγραφων φαρμάκων, ο οποίος σαφώς δίνει έμφαση στην προστασία των καταναλωτών, την εφαρμογή διατάξεων ασφαλείας για τα φάρμακα τα οποία χορηγούνται με ιατρική συνταγή, τη λογοδοσία όλων των συμμετεχόντων στην αλυσίδα εφοδιασμού και, τέλος, την εφαρμογή αποτελεσματικών κυρώσεων από τα κράτη μέλη για την αποτροπή εγκληματικής δραστηριότητας.

  Amalia Sartori, συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια, την κ. Grossetete, για το εξαιρετικό έργο της. Τα ψευδεπίγραφα φάρμακα είναι επικίνδυνα, εξαιτίας του τεράστιου αντικτύπου τους στη δημόσια υγεία, ιδίως δε του οικονομικού τους αντίκτυπου.

Μολονότι το συμβιβαστικό κείμενο αποτελεί αποφασιστική βελτίωση των διατάξεων της οδηγίας του 2001, δεν θίγει συγκεκριμένα ζητήματα τα οποία θεωρώ θεμελιώδη και θα ήθελα να αναφέρω σε αυτό το σημείο. Οι παρασκευαστές ενεργών ουσιών με έδρα σε τρίτες χώρες θα πρέπει να υπόκεινται σε ελέγχους από το κράτος μέλος για το οποίο προορίζονται αυτές οι ουσίες, με τη διαμεσολάβηση των αρμοδίων αρχών της εν λόγω τρίτης χώρας.

Τα φάρμακα θα πρέπει να είναι ανιχνεύσιμα με σαφήνεια όσον αφορά τον κατασκευαστή και τη χώρα προέλευσης των διάφορων ενεργών ουσιών, όταν αυτές οι πληροφορίες δεν διευκρινίζονται στη νέα σύσταση. Το ζήτημα των διαδικτυακών πωλήσεων παραμένει ανεπίλυτο.

Πάρα ταύτα, θα ήθελα να τονίσω ότι η έκθεση είναι γενικά θετική και πραγματοποιεί βελτιώσεις και στηρίζω την κ. Grossetete όσον αφορά τον συμβιβασμό.

  Francoise Grossetete, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας την εισηγήτρια, κ. Matias, για το έργο της. Θα ήθελα, επίσης, να συγχαρώ το Συμβούλιο και την Επιτροπή, διότι επιτέλους επιτύχαμε συμφωνία σχετικά με αυτήν την εξαιρετικά σημαντική οδηγία για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος που συνδέεται με τα ψευδεπίγραφα φάρμακα. Οι αριθμοί είναι υπερβολικά μεγάλοι: 34 εκατομμύρια ψευδεπίγραφα φαρμακευτικά προϊόντα κατασχέθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2008, πράγμα που συνιστά μαζική αύξηση της τάξεως του 380%. Τα φάρμακα που πωλούνται μέσω του διαδικτύου είναι ψευδεπίγραφα σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50%, αποτελώντας πραγματική απειλή για όλους τους συμπολίτες μας.

Η οδηγία συνιστά ένα βήμα προόδου. Την θεωρώ απλά ένα βήμα, διότι, δυστυχώς, δεν προχωρήσαμε αρκετά. Έπρεπε να είχαμε κινηθεί ταχύτερα. Ωστόσο, πρόκειται για ένα βήμα προόδου, με αυστηρότερους ελέγχους για τους παρασκευαστές ενεργών συστατικών, που αποτελούν ένα ιδιαίτερα πολύτιμο χαρακτηριστικό. Προσπαθούμε να βελτιώσουμε την ασφάλεια και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διαπιστώσουμε τις ευθύνες κάθε παράγοντα στην αλυσίδα εφοδιασμού: παρασκευαστών, χονδρεμπόρων, παράλληλων εισαγωγέων, μεσαζόντων και διανομέων. Προς όφελος της ασφάλειας, πρέπει, επίσης, να διασφαλίσουμε ότι κάθε κουτί συνταγογραφούμενου φαρμάκου είναι ανιχνεύσιμο. Θα ήθελα η οδηγία να είχε προχωρήσει και άλλο εν προκειμένω.

Πέραν της εγγύησης της γνησιότητας μέσω μοναδικού κωδικού κάθε πακέτου, οι απαιτήσεις ασφάλειας περιλαμβάνουν, επίσης, κανόνες σχετικά με τη συσκευασία που εμποδίζει την παραποίηση για τα κουτιά τα οποία χειρίζονται παράλληλοι εισαγωγείς. Διεξήχθησαν μακρές συζητήσεις σχετικά με το θέμα. Πρόκειται για ένα σημαντικό σημείο, διότι επί του παρόντος αντιμετωπίζουμε πραγματική μάστιγα με επιπτώσεις στη δημόσια υγεία. Επίσης, οι φαρμακοποιοί χρειάζονται πρόσβαση σε αξιόπιστες προμήθειες ποιοτικών προϊόντων. Συμφωνώ μαζί σας, κύριε Επίτροπε, όταν δηλώνετε ότι πρέπει να παραμείνουμε σε επαγρύπνηση καθώς θα εφαρμόζουμε στην πράξη όλες αυτές τις απαιτήσεις ασφάλειας. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι το έργο μας σταματά εδώ. Θα πρέπει να παρακολουθήσουμε στενά τον τρόπο εφαρμογής αυτής της οδηγίας.

  Dagmar Roth-Behrendt, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όλοι μπορούμε να φανταστούμε τον εφιάλτη. Όλοι γνωρίζουμε κάποιον ασθενή σε απελπιστική κατάσταση. Τους χορηγούνται φάρμακα, τα οποία δεν επιδρούν, διότι είναι ψευδεπίγραφα.

Είμαστε ευγνώμονες προς την Επιτροπή, η οποία κατάρτισε αυτήν την πρόταση. Αληθεύει ότι τη συζητούμε εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα. Ξεκινήσαμε τις συζητήσεις μας κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Αδάμου, ο οποίος δεν είναι πλέον βουλευτής αυτού του Κοινοβουλίου, για το προπαρασκευαστικό έργο που επιτέλεσε εξ ονόματος της κ. Matias.

Πιστεύω πως έχουμε επιτύχει έναν καλό συμβιβασμό, όπως δήλωσε η κ. Grossetete. Ναι, θα μπορούσαμε να είχαμε προχωρήσει περισσότερο. Είμαστε όλοι ανυπόμονοι και όλοι θέλουμε μεγαλύτερη ασφάλεια, αλλά πρόκειται για έναν καλό συμβιβασμό. Τι επιτύχαμε; Καταστήσαμε την ασφάλεια των ασθενών κεντρικό σημείο της νομοθεσίας. Τα μέτρα ασφαλείας που θεσπίσαμε θα διασφαλίσουν την ανιχνευσιμότητα των προϊόντων κατά μήκος όλης της αλυσίδας διανομής. Τα φάρμακα θα μπορούν να ανιχνευθούν από τον παρασκευαστή έως τον φαρμακοποιό. Θα διαθέτουν ένα χαρακτηριστικό ταυτοποίησης που θα καθιστά αμέσως προφανές εάν είναι ψευδεπίγραφα, εάν έχουν αντιγραφεί ή εάν υφίστανται παρατυπίες που στη συνέχεια θα μπορούν να παρακολουθηθούν. Αυτό το πράξαμε ηθελημένα με τέτοιο τρόπο ώστε το κόστος του συστήματος να παραμείνει σε λογικό επίπεδο για όλους τους εμπλεκομένους και το σύστημα να μην είναι υπερβολικό. Εντούτοις, δεν διακυβεύουμε, επίσης, την ασφάλεια των ασθενών.

Η ανιχνευσιμότητα συνοδεύεται από το γεγονός ότι η συσκευασία πρέπει να είναι άθικτη, ώστε όταν ένας ασθενής λαμβάνει ένα κουτί να μπορεί να βλέπει ότι δεν έχει ανοιχτεί, διότι φέρει ανέπαφη σφράγιση. Επιπλέον, δεν θα υπάρχουν πλέον κουτιά φαρμάκων χωρισμένα στα δύο, όπως συνέβαινε συχνά. Όλα αυτά θα αυξήσουν τα επίπεδα ασφάλειας, καθώς και την εμπιστοσύνη των ασθενών.

Τι άλλο έχουμε επιτύχει; Έχουμε εφαρμόσει ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης. Αυτό είναι εξαιρετικό, διότι είναι το ίδιο σύστημα το οποίο εφαρμόζεται επί δεκαετίες για τα τρόφιμα και το οποίο θεωρούμε δεδομένο. Υφίσταται σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα μολυσμένα τρόφιμα. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι δεν διαθέταμε κάτι ανάλογο και για τα φάρμακα. Εάν ανακαλυφθούν ψευδεπίγραφα φάρμακα, είναι πλέον δυνατή η διαβίβαση έγκαιρης προειδοποίησης. Τα κράτη μέλη πρέπει να επισημαίνουν τους ασθενείς οι οποίοι πλήττονται, να ενημερώνουν όλους τους εμπλεκομένους και να διασφαλίζουν τη δημοσιοποίηση του κινδύνου που ενέχει ένα φάρμακο το οποίο είναι σε κυκλοφορία. Αυτό θεωρείται δεδομένο στην περίπτωση των αυτοκινήτων και των τροφίμων, αλλά δεν υφίσταται μέχρι στιγμής για κάτι τόσο σημαντικό όσο τα φάρμακα.

Όσον αφορά το διαδίκτυο, καθένας που επισκέπτεται έναν παράνομο ιστότοπο θα πρέπει να μπορεί να αναγνωρίζει ότι είναι παράνομος. Πρέπει, λοιπόν, να πιστοποιήσουμε τους νόμιμους ιστοτόπους, οι οποίοι στο μέλλον θα διαθέτουν σύνδεσμο με τον ιστότοπο του εθνικού φορέα πιστοποίησης. Θα μπορούν να φέρουν λογότυπο, ο οποίος θα έχει δημιουργήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όποιος αγοράζει φάρμακα από το διαδίκτυο θα μπορεί να το πράττει ανεξάρτητα. Θα μπορεί να ξεχωρίζει εάν πρόκειται για ασφαλή, νόμιμο ιστότοπο ή παράνομο.

Όλα αυτά αποτελούν ορόσημο, γιγάντιο άλμα προόδου ως προς την ασφάλεια των ασθενών. Εάν αύριο εγκρίνουμε αυτήν τη νομοθεσία, μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για το έργο μας και πρέπει, επίσης, να καταστήσουμε σαφή τα επιτεύγματά μας στο κοινό.

  Holger Krahmer, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η Ευρώπη δίκαια θεωρείται ότι διαθέτει τα ασφαλέστερα φάρμακα στον κόσμο. Με αυτήν την νομοθεσία, την οποία συζητούμε για μεγάλο χρονικό διάστημα, νομίζω επί δύο έτη, θα βελτιώσουμε περαιτέρω τα επίπεδα ασφάλειας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ την κ. Matias η οποία, ως νέα βουλευτής του Κοινοβουλίου, ανέλαβε μια τόσο περίπλοκη έκθεση. Επρόκειτο για τεράστιο έργο, το οποίο έφερε σε πέρας επάξια. Απαιτήθηκε, επίσης, αρκετό ομαδικό έργο και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους συμμετείχαν. Επιτύχαμε ορισμένα πολύ καλά αποτελέσματα.

Εντούτοις, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ποτέ δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε πλήρη ασφάλεια μέσω της νομοθεσίας. Αυτό ισχύει για κάθε τομέα, όχι μόνο για τα φάρμακα. Πολύ ορθά επικεντρωθήκαμε στα βασικά ζητήματα, στη διάκριση μεταξύ των διάφορων ειδών συσκευασίας και στην ανιχνευσιμότητα στο πλαίσιο της αλυσίδας διανομής. Πραγματοποιώντας διαχωρισμό μεταξύ συνταγογραφούμενων φαρμάκων και φαρμάκων που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή, υιοθετούμε την ορθή προσέγγιση, επειδή οφείλουμε να θυμόμαστε ότι κάθε νόμος και κάθε προσπάθεια να καταστήσουμε ασφαλέστερα τα προϊόντα κοστίζει σε χρήματα. Ως εκ τούτου, είναι λογικό να μην συμπεριλαμβάνεται αυτόματα από την αρχή κάθε κουτί με ασπιρίνες ή κάθε φάρμακο που χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή. Αντίθετα, η Επιτροπή ή η εκάστοτε αρχή θα πρέπει να καταστεί αρμόδια για την παρακολούθηση της αγοράς και την έρευνα των εξελίξεων.

Πιστεύω πως μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για τα επιτεύγματά μας. Καταρτίσαμε έναν νόμο ο οποίος φέρνει πραγματικά πλεονεκτήματα. Οι περισσότεροι ασθενείς, πιθανότατα, δεν θα γνωρίζουν ότι αυτά είναι αποτέλεσμα κοινοτικής νομοθεσίας και, ως εκ τούτου πρέπει να το διασαφηνίσουμε.

  Μιχάλης Τρεμόπουλος, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – Κυρία Πρόεδρε, ψηφίζουμε αύριο για την αναθεώρηση της οδηγίας αυτής, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος των εκατομμυρίων ψευδεπίγραφων φαρμάκων στη νόμιμη αλυσίδα του εφοδιασμού, ακριβώς γιατί θέλουμε να προστατεύσουμε τη δημόσια υγεία από αυτόν τον σιωπηλό δολοφόνο.

Το βασικό ζήτημα είναι η καθιέρωση ενός υποχρεωτικού χαρακτηριστικού ασφαλείας για τα συνταγογραφούμενα φάρμακα και, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, και για τα μη συνταγογραφούμενα, τα οποία διατρέχουν κίνδυνο παραποίησης, με βάση ορισμένα κριτήρια για την αξιολόγηση του κινδύνου, όπως επίσης και ο αυστηρός έλεγχος των διαδικτυακών πωλήσεων μέσα από τα εξουσιοδοτημένα διαδικτυακά φαρμακεία που θα φέρουν τον λογότυπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μέσα από μία εξαντλητική διαδικασία διαλόγου με το Συμβούλιο και την Επιτροπή συμφωνήσαμε σε αρκετά σημεία στο συμβιβαστικό κείμενο. Ως Πράσινοι ήμασταν υπέρ της επέκτασης του πεδίου εφαρμογής σε όλα τα φάρμακα που βρίσκονται σε κίνδυνο παραποίησης καθώς και υπέρ της αυστηρότερης ρύθμισης των διαδικτυακών πωλήσεων. Τα ζητήματα αυτά επιλύθηκαν σε ικανοποιητικό βαθμό στο τελικό κείμενο συμφωνίας με το Συμβούλιο και χαιρόμαστε γι’ αυτό.

  Marina Yannakoudakis, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, και εγώ θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια.

Όταν εξετάζουμε τον τομέα των φαρμάκων στις σημερινές αγορές φαρμάκων, βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν σύνορα. Δεν έχουμε, λοιπόν, άλλη επιλογή από το να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα των παραποιημένων φαρμάκων με οικουμενικό τρόπο. Μόνο μέσω μιας ενιαίας προσέγγισης σε επίπεδο ΕΕ μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα αυξανόμενα παραποιημένα προϊόντα που διατίθενται στο κοινό –όχι μόνο μέσω των καταστημάτων, αλλά και μέσω υπηρεσιών διανομής όπως το διαδίκτυο.

Η οδηγία θίγει όλα τα κατάλληλα ζητήματα και προσεγγίζει κάπως την αντιμετώπιση του προβλήματος. Θα μπορούσαμε να είχαμε προχωρήσει περισσότερο; Η απάντηση είναι καταφατική. Θα έπρεπε να είχαμε προχωρήσει περισσότερο; Εδώ απαντώ αρνητικά. Ως πρώτο βήμα, έχουμε θεσπίσει αυστηρότερους ελέγχους σχετικά με τα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Αντιμετωπίσαμε το ζήτημα των διαδικτυακών φαρμακείων. Εξετάσαμε τα χαρακτηριστικά ασφαλείας. Ναι, θα μπορούσαμε να είχαμε προχωρήσει περισσότερο όσον αφορά την ανιχνευσιμότητα, επεκτείνοντάς την έως τον ασθενή, αλλά πρόκειται για μάχη την οποία θα χάναμε και η οποία θα είχε καθυστερήσει την οδηγία.

Όπως λένε, η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια ημέρα. Προσβλέπω στην επέκταση βάσει αυτής της οδηγίας.

  Anna Rosbach, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (DA) Κυρία Πρόεδρε, δυστυχώς, βλέπουμε ολοένα και περισσότερα ψευδεπίγραφα φάρμακα στην αγορά των κρατών μελών μας. Γι’ αυτόν τον λόγο είναι τόσο σημαντική η πρόταση αυτή. Οι ασθενείς στην ΕΕ πρέπει να γνωρίζουν πώς να αποφεύγουν τα ψευδεπίγραφα φάρμακα. Δικαιούνται, επίσης, να δουν ότι εμείς, ως νομοθέτες, παλεύουμε για την καταπολέμηση αυτών των προϊόντων. Είναι σημαντική η θέσπιση σαφών ορισμών. Πολύ συχνά, θεσπίζουμε νόμους, οι οποίοι είναι ανακριβείς και ασαφείς. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί σε μια τόσο σημαντική υπόθεση όπως αυτή. Τα φάρμακα πρέπει να ελέγχονται πριν εισέλθουν στην αγορά και όχι μόνο –όπως πράγματι συμβαίνει– αφού οι ασθενείς έχουν λειτουργήσει επί έτη ως πειραματόζωα. Πρέπει να πεισθούμε ότι τα φάρμακα εισάγονται μόνο εάν δοθεί πρώτη προτεραιότητα στην ασφάλεια και την πιθανότητα επαλήθευσης. Η παραποίηση των φαρμάκων βλάπτει τόσο τους ασθενείς όσο και τις φαρμακευτικές εταιρείες στα κράτη μέλη. Ελπίζω, λοιπόν, να μπορέσουμε να συμφωνήσουμε ως προς μια πιο αυστηρή γραμμή από αυτήν που έχει προταθεί από την Επιτροπή και θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Matias για το εξαιρετικό έργο της.

  Peter Liese (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Dalli, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, κ. Matias. Οι ευχαριστίες μου απευθύνονται, επίσης, στην κ. Grossetete, τη σκιώδη εισηγήτρια της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), και την κ. Roth-Behrendt. Και οι δύο επιτέλεσαν άριστο έργο σχετικά με αυτήν την οδηγία κατά τη διάρκεια της τελευταίας κοινοβουλευτικής περιόδου.

Η παραποίηση των φαρμάκων αποτελεί ένα εντεινόμενο πρόβλημα. Ο αριθμός των περιπτώσεων που έχουν εντοπιστεί ανήλθε σε 7,5 εκατομμύρια το 2009, είναι δε πολύ υψηλότερος από τα προηγούμενα έτη. Αυτές είναι μόνο οι περιπτώσεις που ήρθαν στο φως. Υπάρχει πληθώρα μη αναφερθέντων περιστατικών, γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο.

Είναι πολύ ενοχλητικό όταν αποδεικνύεται ότι τα φάρμακα lifestyle δεν περιέχουν ενεργά συστατικά. Ωστόσο, εάν σημαντικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου, για παράδειγμα, δεν περιέχουν ενεργά συστατικά, περιέχουν λανθασμένα συστατικά ή λανθασμένη δοσολογία, τότε ενδέχεται να θέσουν τη ζωή των ασθενών σε κίνδυνο. Γι’ αυτό ήταν αναγκαία η άμεση ανάληψη δράσης. Υιοθετήσαμε μια λογική προσέγγιση. Το θέμα της προστασίας δεδομένων είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και έχουμε βρει τη σωστή ισορροπία. Δρούμε βάσει των ενεχόμενων κινδύνων και εστιάζουμε αρχικά στα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Προβλέπεται, επίσης, διαδικασία εξαίρεσης, εάν υφίσταται λόγος να θεωρηθεί ότι δεν ελλοχεύει κίνδυνος. Προβλέπεται, επίσης, διαδικασία ενσωμάτωσης για φάρμακα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή, εάν υφίσταται λόγος να θεωρηθεί ότι έχουν παραποιηθεί.

Συνολικά, πρόκειται για έναν πολύ καλό συμβιβασμό και θα ήθελα να εκφράσω τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες σε όλους τους συμμετέχοντες.

  Judith A. Merkies (S&D). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς την κ. Matias για το εξαιρετικό έργο και την καλή συνεργασία. Πιστεύω πως πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό σύστημα για την υγεία των καταναλωτών, μολονότι μέχρι στιγμής ενδεχομένως να μην γνώριζαν καν ότι η υγεία τους κινδυνεύει. Ευτυχώς, καταφέραμε πλέον να αντιμετωπίσουμε όλους τους κινδύνους.

Δεν πρέπει να παίζουμε με τη δημόσια υγεία. Πράγματι, πιστεύω πως με το εν λόγω σύστημα πραγματοποιούμε ένα σημαντικό βήμα προκειμένου να καταστήσουμε τις συσκευασίες ασφαλείς και να αποσαφηνίσουμε την κατάσταση. Είμαι, επίσης, πολύ χαρούμενη για το γεγονός ότι, με την επιμονή του Κοινοβουλίου, η πώληση φαρμάκων μέσω του διαδικτύου συμπεριλήφθηκε σε αυτήν την οδηγία, διότι αποτελούσε το αγκάθι στην υπόθεση. Εάν παρομοιάσει κανείς την κατάσταση με τυχερό παιχνίδι με θέμα την υγεία των καταναλωτών, τότε οι πωλήσεις μέσω διαδικτύου ισοδυναμούν με ρώσικη ρουλέτα. Οι πιθανότητες να συναντήσει κανείς ψευδεπίγραφα φάρμακα είναι 50 έως 90% και τότε –καταστροφή! Είμαι πολύ χαρούμενη για το γεγονός ότι αυτό το σύστημα αντιμετώπισε το εν λόγω ζήτημα.

Εντούτοις, πιστεύω πως χρειάζονται ορισμένες περαιτέρω τροποποιήσεις, διότι δεν διαθέτουμε ακόμα ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας. Υποθέτω πως αυτό εξαρτάται από κάθε κράτος μέλος. Επιπλέον, υφίσταται το ζήτημα του λογότυπου, εάν θα είναι απόλυτα ασφαλής έναντι της παραποίησης στο διαδίκτυο, επομένως πρέπει να παρακολουθήσουμε, εν προκειμένω, την κατάσταση.

Διαφάνεια και αξιοπιστία για τους καταναλωτές: ελπίζω ότι οι καταναλωτές θα μπορούν να ποντάρουν στα φάρμακα χωρίς να παίζουν την υγεία τους.

  Antonyia Parvanova (ALDE). – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου, καταρχάς, να συγχαρώ τη Marisa και τους συναδέλφους μου για την επίτευξη συμβιβασμού με το Συμβούλιο όσον αφορά αυτόν τον περίπλοκο φάκελο.

Το κείμενο που έχει κατατεθεί τώρα, ενισχύει την ασφάλεια της νόμιμής μας αλυσίδας εφοδιασμού φαρμάκων, αλλά επιτρέψτε μου να τονίσω ότι μόνο το 1% των ψευδεπίγραφων φαρμάκων φτάνουν στους ασθενείς μας μέσω αυτής της νόμιμης αλυσίδας. Το υπόλοιπο 99% προέρχεται από παράνομες διόδους και τη μαύρη αγορά.

Σε αυτό το πλαίσιο, καλωσορίζω θερμά τις πρόσθετες διατάξεις για το διαδίκτυο οι οποίες κατατέθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όμως προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτός ο σημαντικός κίνδυνος για την ασφάλεια των ασθενών, πρέπει, επίσης, να ενισχύσουμε τις δράσεις της ΕΕ στον τομέα της συνεργασίας της δικαιοσύνης, της αστυνομίας και των τελωνείων. Η Επιτροπή θα πρέπει να προχωρήσει περαιτέρω σε αυτόν τον τομέα και επιμένουμε σε αυτό προκειμένου να καταπολεμηθούν όπως πρέπει τα ψευδεπίγραφα φάρμακα.

Όσον αφορά τις ειδικές διατάξεις της συμφωνίας επί της οποίας θα ψηφίσουμε αύριο και πιο συγκεκριμένα τις νέες διατάξεις ασφαλείας που πρόκειται να εφαρμοστούν, θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να παρακολουθήσει στενά τον αντίκτυπο αυτής της οδηγίας. Σε αυτήν την αρχική έκθεση, η Επιτροπή Περιβάλλοντος δήλωσε ότι τα μέτρα που έχουν θεσπιστεί πρέπει να ανταποκρίνονται σε τρεις κατευθυντήριες αρχές: την αναλογικότητα, τη σχέση κόστους-οφέλους και την ανεξαρτησία.

  Miroslav Ouzky (ECR). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω την εισηγήτρια και τους σκιώδεις εισηγητές για το άριστο έργο τους. Όλοι γνωρίζουμε ότι η φαρμακοβιομηχανία αποτελεί έναν τεράστιο επιχειρηματικό κλάδο. Θεωρείται ο τρίτος σε μέγεθος στον κόσμο μετά τα ναρκωτικά και τα όπλα. Παρέχει, λοιπόν, πλούσια κέρδη και ορισμένοι θα προσπαθούν πάντοτε να τα αποκομίσουν με παράνομα μέσα. Ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε την παραγωγή παραποιημένων φαρμάκων. Καθήκον μας είναι να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο να φθάσουν στην ευρωπαϊκή αγορά και στους πολίτες μας. Γνωρίζουμε ότι η πώληση παραποιημένου ρολογιού αποτελεί παραβίαση της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά όταν πωλείται ένα ψευδεπίγραφο φάρμακο πρόκειται για άμεσο κίνδυνο για την υγεία.

Το γεγονός αυτό μας οδήγησε και μας οδηγεί στη στήριξη αυτής της έκθεσης. Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να επιλύσουμε τα πάντα και γνωρίζουμε ότι υφίσταται πρόβλημα, για παράδειγμα, με το γεγονός ότι η συσκευασία συχνά κατασκευάζεται ξεχωριστά από τα φάρμακα και ότι σε όλο τον κόσμο κυκλοφορούν ψευδεπίγραφα φάρμακα σε γνήσια συσκευασία. Εντούτοις, πρόκειται για ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση και μια προσπάθεια για τη μέγιστη δυνατή προστασία.

  Oreste Rossi (EFD). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μολονότι οι προτεινόμενες αλλαγές της Επιτροπής όσον αφορά την οδηγία για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση σκοπό έχουν να συμβάλουν στην αποτροπή της εισόδου ψευδεπίγραφων φαρμάκων, θα περιμέναμε πιο συγκεκριμένα μέτρα, ιδίως μέσω της θέσπισης υποχρεωτικών ελέγχων των εγκαταστάσεων παραγωγής ενεργών ουσιών σε τρίτες χώρες.

Η επιλογή αυτή απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι τέτοιου είδους έλεγχοι θα ήταν πολύ δαπανηροί. Είναι γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες πρέπει να πληρούν εξαιρετικά υψηλά πρότυπα ποιότητας, ενώ οι εταιρείες παραγωγής σε άλλα μέρη του κόσμου δεν πρέπει.

Εντούτοις, ψηφίζουμε υπέρ, επειδή θεσπίζονται μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα εισαγόμενα φάρμακα θα είναι ασφαλέστερα, συμπεριλαμβανομένης της ανιχνευσιμότητας, της απαγόρευσης επανασυσκευασίας, της συμμόρφωσης προς τα πρότυπα ασφαλείας της ΕΕ, της μερικής ρύθμισης των διαδικτυακών πωλήσεων και της πιθανότητας επέκτασης παρόμοιων μέτρων και σε φάρμακα που δεν χορηγούνται με ιατρική συνταγή.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περίπου 10% της παγκόσμιας φαρμακευτικής αγοράς αντιστοιχεί σε ψευδεπίγραφα φάρμακα. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η ακριβής κλίμακα του προβλήματος στα επιμέρους κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά μόνο στην Πολωνία το 2009, για παράδειγμα, οι τελωνειακοί υπάλληλοι κατέσχεσαν περισσότερα από 100.000 ψευδεπίγραφα φάρμακα.

Πέραν των ψευδεπίγραφων φαρμάκων, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς περιλαμβάνουν την έλλειψη αξιόπιστων πληροφοριών σχετικά με το περιεχόμενο της συσκευασίας, καθώς και το ζήτημα της επανασυσκευασίας κατά τη διάρκεια της οποίας το περιεχόμενο ενδέχεται να τροποποιηθεί. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό για τους ασθενείς να μπορούν να λαμβάνουν αξιόπιστες πληροφορίες μέσω του διαδικτύου. Δυστυχώς, παράλληλα με τις πολλές έγκυρες πληροφορίες, υπάρχουν πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο οι οποίες είναι ψευδείς. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να θεσπιστεί ένα σύστημα παρακολούθησης και ελέγχου των φαρμάκων, το οποίο θα παράσχει στους ασθενείς αξιόπιστες πληροφορίες. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι ακόμη και οι καλύτεροι κανονισμοί δεν θα επιφέρουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα εάν δεν περιλαμβάνουν διατάξεις για κατάλληλες ποινές για όσους θέτουν στην κυκλοφορία ψευδεπίγραφα φάρμακα. Η σημερινή συζήτηση, λοιπόν, είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς και η θέσπιση κανονισμών, οι οποίοι όχι μόνο αποτρέπουν τη διανομή ψευδεπίγραφων φαρμάκων και θεσπίζουν ένα σύστημα παρακολούθησης αλλά, πάνω απ’ όλα, επιβάλλουν ποινές στους κατασκευαστές ψευδεπίγραφων φαρμάκων. Οι αριθμοί των ψευδεπίγραφων φαρμάκων θα μειωθούν και η χρήση τους θα καταστεί ασφαλέστερη μόνο εάν ληφθούν τέτοιου είδους μέτρα.

Τέλος, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτριά μας, κ. Matias, για την καλή έκθεση. Γνωρίζω ότι αυτό δεν θα επιλύσει όλα τα προβλήματα, αλλά πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προς την αύξηση της ασφάλειας των ασθενών.

  Πρόεδρος. - Κύριοι και κυρίες συνάδελφοι, θα ήθελα απλά να αναφέρω ότι αφενός τηρείτε όλοι τους χρονικούς περιορισμούς κατά τις ομιλίες σας, αφετέρου καταπονείτε τους διερμηνείς μιλώντας πολύ γρήγορα. Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να προσπαθήσουμε να βρούμε μια αποδεκτή μέση λύση.

  Gilles Pargneaux (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ενόψει αυτού του κειμένου, επιτρέψτε μου να εκφράσω την ικανοποίησή μου και να τονίσω μία προϋπόθεση και ένα σημείο για τα οποία πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση.

Χαίρομαι που καταφέραμε να επεκτείνουμε τη νομική βάση αυτής της οδηγίας από το αρχικό πεδίο της ενιαίας αγοράς ώστε να καλυφθεί και η δημόσια υγεία.

Υφίσταται μια απαίτηση: παλέψαμε προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι διαδικτυακές πωλήσεις αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτής της οδηγίας ώστε να είμαστε σε θέση να πραγματοποιούμε ελέγχους οι οποίοι αντικατοπτρίζουν τα πορίσματά μας.

Υπάρχει, επίσης, ένα σημείο ως προς το οποίο θα πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση. Γνωρίζουμε ότι τα ψευδεπίγραφα φάρμακα αποτελούν το 1% έως 3% της αγοράς των ανεπτυγμένων χωρών, το 10% έως 30% στην Ασία και τη Λατινική Αμερική και έως το 70% σε ορισμένες αφρικανικές χώρες. Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, η παράνομη διακίνηση ψευδεπίγραφων φαρμάκων ενδέχεται ορισμένες φορές να είναι 25 φορές πιο επικερδής από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών.

Συμπερασματικά: καθορίσαμε επιτυχώς μια απαίτηση και ένα σημείο που απαιτούν να παραμείνουμε σε επαγρύπνηση, εάν επιθυμούμε να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε μεγαλύτερη διεθνή συνεργασία, η οποία, στη συνέχεια, θα επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να ηγηθεί του αγώνα κατά της μάστιγας των ψευδεπίγραφων φαρμάκων.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Matias για το έργο της και, επίσης, την εισηγήτρια της Ομάδας μας, κ. Roth-Behrendt, της οποίας η συμβολή σε αυτόν τον τομέα είναι πάντα πολύτιμη.

  Horst Schnellhardt (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Dalli, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια, καθώς και τους σκιώδεις εισηγητές, για το άριστο έργο τους. Αρχικά, είχαμε μια πολύ έντονη συζήτηση σχετικά με αυτό το ζήτημα. Ωστόσο, η δράση MEDI-FAKE τον Δεκέμβριο του 2008 ενδέχεται να είχε αντίκτυπο σε αυτόν τον τομέα. Κατά τη διάρκεια δύο μηνών, 34 εκατομμύρια ψευδεπίγραφα δισκία κατασχέθηκαν στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό αποτέλεσε προειδοποίηση, η οποία μας προέτρεψε να επιταχύνουμε το έργο μας. Τώρα επιτύχαμε αποτελέσματα με τα οποία μπορούμε να είμαστε πράγματι ικανοποιημένοι. Εγγυόμαστε την ανιχνευσιμότητα των φαρμάκων. Κάθε φαρμακοποιός θα μπορεί να αναγνωρίσει, με τη χρήση συσκευής σάρωσης, εάν ένα προϊόν είναι ψευδεπίγραφο ή γνήσιο.

Εντούτοις, θα ήθελα να εκφράσω ένα αίτημα. Αληθεύει ότι πλέον οι ιστότοποι παρακολουθούνται και φέρουν λογότυπο, αν και αυτός μπορεί να πλαστογραφηθεί, αλλά στην περίπτωση των πωλήσεων μέσω του διαδικτύου πρέπει να δραστηριοποιηθούμε σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων προκειμένου να εξηγήσουμε τους κινδύνους των αγορών μέσω του διαδικτύου στους πολίτες της Ευρώπης. Χαίρομαι ιδιαίτερα που διατηρήθηκε το παράλληλο εμπόριο. Έχει χειρότερη φήμη από ό,τι του αξίζει και η θέση του εξασφαλίστηκε.

Θα ήθελα να προβώ σε ένα τελευταίο σχόλιο. Ίσως θα έπρεπε να εξετάσουμε, για την ασφάλεια των πολιτών και τη βελτίωση της κατανόησης, αν θα ήταν καλή η ιδέα της αντιμετώπισης του προβλήματος των διαφορετικών μεγεθών των πακέτων σε διάφορες χώρες προκειμένου να θεσπιστεί μια τυποποιημένη λύση.

  Zuzana Roithova (PPE). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, επί δύο έτη συζητούμε την ανησυχητική αύξηση των ψευδεπίγραφων φαρμάκων στην αγορά μας, συμπεριλαμβανομένων των ζωτικών φαρμάκων. Το αποτέλεσμα είναι μια καλή οδηγία η οποία ενισχύει τους ελέγχους τόσο στους διανομείς όσο και στους εμπόρους λιανικής πώλησης και θεσπίζει υποχρεωτικά μέτρα προστασίας και ελέγχους κατά παραβιάσεων. Οι παραγωγοί θα αξιολογήσουν, επίσης, τους κινδύνους σχετικά με τα βοηθητικά μέσα επεξεργασίας, πράγμα το οποίο συμβαίνει εδώ και χρόνια, για παράδειγμα, στην Τσεχική Δημοκρατία. Συνεπώς, είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι αυτό θα εφαρμοστεί σε όλη την ΕΕ.

Πρέπει, επίσης, το σύστημα να μην περιοριστεί μόνο στα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Εάν δεν θέλουμε να χάσουμε τον αγώνα κατά των ψευδεπίγραφων φαρμάκων, τα κράτη μέλη πρέπει να επιτύχουν μεγαλύτερο επίπεδο ολοκλήρωσης στον τομέα της υγείας, να ενωθούν όσον αφορά την απαγόρευση ιστοτόπων που προσφέρουν ψευδεπίγραφα φάρμακα και να καθιερώσουν ελέγχους στους παραγωγούς τρίτων χωρών, όπως συμβαίνει ήδη με τα εισαγόμενα τρόφιμα. Εξάλλου, μόνο στην Κίνα, υπάρχουν 500 εργοστάσια ψευδεπίγραφων φαρμάκων. Θα πρέπει απλά να βιαστούμε εάν θέλουμε να ενισχυθεί η ασφάλεια στην ευρωπαϊκή αγορά.

  Asa Westlund (S&D). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο Dalli, την εισηγήτρια, κ. Matias, και τους σκιώδεις εισηγητές για το άριστο έργο τους σε ένα σημαντικό ζήτημα, διότι τα ψευδεπίγραφα φάρμακα αποτελούν σαφώς σοβαρή απειλή για την υγεία των ασθενών. Ιδιαίτερα σοβαρό είναι το γεγονός ότι αυξάνεται ο αριθμός των ψευδεπίγραφων ζωτικών φαρμάκων. Πρόκειται για φάρμακα για τη θεραπεία του καρκίνου, καρδιακών νόσων και λοιμώξεων, με άλλα λόγια, καταστάσεων στις οποίες οι ασθενείς χρειάζονται πράγματι αποτελεσματικά φάρμακα.

Πραγματοποιούμε πλέον ένα τεράστιο βήμα προόδου ως προς τα φάρμακα στην ΕΕ, αλλά το πρόβλημα ξεπερνά τα σύνορα της ΕΕ. Σύμφωνα με την ομάδα εμπειρογνωμόνων της ΠΟΥ, σε πολλές χώρες της Αφρικής, τμήματα της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής υπάρχουν περιοχές στις οποίες ποσοστό μεγαλύτερο του 30% των φαρμάκων που πωλούνται ενδέχεται να είναι ψευδεπίγραφα. Είναι, λοιπόν, εξαιρετικά σημαντικό να ενισχυθεί η συνεργασία με τις τρίτες χώρες και ελπίζω ότι οι αλλαγές που τώρα εφαρμόζουμε εντός της ΕΕ θα έχουν αντίκτυπο και σε χώρες εκτός της Ένωσης.

  Struan Stevenson (ECR). – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, όπως ακούσαμε, τα ψευδεπίγραφα φάρμακα αποτελούν ένα ολοένα και μεγαλύτερο πρόβλημα.

Το 2008, οι τελωνειακοί υπάλληλοι εμπόδισαν την είσοδο 32 εκατομμυρίων φαρμάκων στην ΕΕ. Η ΠΟΥ εκτιμά ότι το 50% των φαρμάκων που παρέχονται μέσω του διαδικτύου είναι ψευδεπίγραφα και υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις διείσδυσης στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού. Για παράδειγμα, μεταξύ του 2005 και του 2007 στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρξε πληθώρα περιπτώσεων που αναφέρθηκαν από τη Medicines and Healthcare Products Regulatory Agency (ρυθμιστική αρχή φαρμάκων και φαρμακευτικών προϊόντων) σχετικά με ψευδεπίγραφα ζωτικά φάρμακα –όπως το φάρμακο για τον καρκίνο του προστάτη της AstraZeneca, το Casodex, και το αντιπηκτικό φάρμακο, Plavix, το οποίο προστατεύει κατά της καρδιακής προσβολής και του εμφράγματος– τα οποία φτάνουν στους χονδρεμπόρους, ακόμη δε και στα ράφια των φαρμακείων.

Για τον λόγο αυτόν, πρέπει επειγόντως να κάνουμε αυστηρότερους τους κανόνες σχετικά την εισαγωγή, την εξαγωγή και το εμπόριο των ψευδεπίγραφων φαρμάκων. Στηρίζω θερμά αυτήν τη ρύθμιση.

  Joao Ferreira (GUE/NGL). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, το πρόβλημα των ψευδεπίγραφων φαρμάκων προφανώς αποτελεί σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία, είτε πρόκειται για συνταγογραφούμενα φάρμακα είτε για φάρμακα που δεν χορηγούνται με ιατρική συνταγή. Με την επιφύλαξη της υιοθέτησης ορισμένων σημαντικών μέτρων που προτείνονται σε αυτήν την έκθεση, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε ένα ουσιαστικό στοιχείο αυτού του προβλήματος. Όπως συμβαίνει και με άλλες παράνομες δραστηριότητες, τα φάρμακα παραποιούνται επειδή υφίστανται οικονομικοί παράγοντες που ενθαρρύνουν αυτήν τη δραστηριότητα. Ω εκ τούτου, πρέπει να πλήξουμε τις ριζικές αιτίες που καθιστούν τα φάρμακα τόσο κερδοφόρα επιχειρηματική δραστηριότητα: μία από τις μεγαλύτερες σε παγκόσμια κλίμακα.

Πρέπει να προωθήσουμε την ενίσχυση των δημόσιων πολιτικών σε αυτόν τον τομέα· πρέπει να ενισχύσουμε τη δημόσια δυνατότητα στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης νέων φαρμάκων, πολεμώντας το μονοπώλιο της φαρμακοβιομηχανίας και των καταστρεπτικών συνεπειών του όσον αφορά την πρόσβαση στα φάρμακα· πρέπει, επίσης, να ενισχύσουμε τη δημόσια δυνατότητα στους τομείς της παραγωγής, της εποπτείας και της παρακολούθησης των φαρμάκων.

  Jaroslav Paska (EFD). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να στηρίξω το κατατεθέν νομοσχέδιο, το οποίο τροποποιεί και συμπληρώνει την οδηγία του 2001 όσον αφορά την πρόληψη της εισόδου, στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού, φαρμάκων που είναι ψευδεπίγραφα.

Η δραματικά επιδεινούμενη κατάσταση της αγοράς, όπου η ποσότητα των ψευδεπίγραφων φαρμάκων που κυκλοφορούν νόμιμα έχει πρόσφατα αυξηθεί ραγδαία, απαιτεί να γίνουν αυστηρότεροι οι κανόνες ελέγχου και οι κυρώσεις. Η κατάσταση είναι ακόμη πιο σοβαρή, επειδή οι παραχαράκτες, στην προσπάθειά τους να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη, κινούνται από τα ψευδεπίγραφα συμπληρώματα διατροφής προς τα ψευδεπίγραφα ζωτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία λοιμώξεων, καρδιακών νόσων και του καρκίνου. Τέτοιες παραποιήσεις μπορούν να έχουν θανατηφόρες συνέπειες για τους ασθενείς, οι οποίοι ενδεχομένως να μην γνωρίζουν ότι έχουν πέσει θύματα απάτης και ότι τα δισκία που λαμβάνουν είναι απλά απομιμήσεις φαρμάκων που δεν θα τους θεραπεύσουν σε καμία περίπτωση.

Είναι, λοιπόν, καθήκον μας, κυρίες και κύριοι, να αντισταθούμε σε αυτήν τη βρώμικη επιχειρηματική δραστηριότητα που επηρεάζει τις ζωές και την υγεία των πολιτών μας.

  John Dalli, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, χαίρομαι ιδιαίτερα που αποτελώ μέρος αυτής της θετικής κίνησης και αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης. Πρόκειται, μάλιστα, για τον δεύτερο πυλώνα της δέσμης μέτρων που θεσπίζουμε για τα φάρμακα, ενώ για τον τρίτο πυλώνα, την πληροφόρηση των ασθενών, έχει ήδη καταρτιστεί μια πολύ καλή έκθεση εδώ στο Κοινοβούλιο. Ελπίζω ότι θα υιοθετήσουμε αρκετά επιθετική στάση προωθώντας αυτό το ζήτημα τους επόμενους μήνες.

Όπως αναφέρθηκε, και συμφωνώ, το επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται στην προστασία των καταναλωτών. Αυτός θα έπρεπε να είναι ο διαχωρισμός σε ενέργειες όπως αυτή που αναλαμβάνουμε σήμερα.

Έχει πραγματοποιηθεί σημαντικό έργο. Πρέπει να πραγματοποιηθεί πολύ έργο ακόμη προκειμένου να επεξεργαστούμε τις λεπτομέρειες για να καταστεί λειτουργική αυτή η οδηγία. Αλλά ακόμη και μετά από αυτό, δεν πρέπει να επαναπαυθούμε στις δάφνες μας, ευχαριστημένοι με την ωραία νομοθεσία η οποία διαθέτει πολλές τεχνικές πρωτοποριακές λεπτομέρειες. Πρέπει να ενημερώσουμε τους πολίτες μας για το τι σημαίνει αυτό και πώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα εργαλεία που τους παρέχουμε μέσω αυτής της οδηγίας, ώστε να μην πέσουν στην παγίδα της αγοράς ψευδεπίγραφων φαρμάκων.

Θα πράξουμε ό,τι είναι δυνατό προκειμένου να διασφαλίσουμε την κατάλληλη ανιχνευσιμότητα. Οι έλεγχοι σε τρίτες χώρες είναι σημαντικοί. Εντούτοις, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, για παράδειγμα, ότι το 80% των συστατικών που χρησιμοποιούνται στα φάρμακα που παράγουμε στην ευρωπαϊκή φαρμακοβιομηχανία προέρχονται από τρίτες χώρες. Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε ρεαλιστές.

Πρέπει, επίσης, να είμαστε επιλεκτικοί στο είδος των ελέγχων που διενεργούμε. Υπάρχουν τρίτες χώρες με πολύ υψηλά επίπεδα ελέγχων και προτύπων και, βεβαίως, πρέπει να συνεργαζόμαστε με αυτές τις χώρες προκειμένου να διασφαλίσουμε την τήρηση αυτών των προτύπων. Όσον αφορά άλλες χώρες λιγότερο εξελιγμένες, πρέπει να μεταβούμε σε αυτές και να διαπιστώσουμε με τα ίδια μας τα μάτια και να νιώσουμε με τα ίδια μας τα χέρια. Αυτήν την πολιτική πρέπει να προωθήσουμε. Προσβλέπω στη συνεργασία με το Κοινοβούλιο κατά τις επόμενες φάσεις προκειμένου να επιτευχθεί αυτό.

  Marisa Matias, εισηγήτρια. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα ασφαλώς να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μου για όλα τα σχόλια τους. Δεν έχω την πρόθεση να αναφερθώ σε αυτά ένα προς ένα. Πιστεύω ότι εάν υπήρχαν οποιεσδήποτε αμφιβολίες σχετικά με το νόημα της λέξης δέσμευση, πλέον έχει καταστεί σαφές τι σημαίνει. Δεν έχουμε όλοι τέλειες προτάσεις, αλλά σημαντικότερο από το να γνωρίζουμε εάν μια πρόταση είναι τέλεια είναι να γνωρίζουμε ότι διαθέτουμε ένα εργαλείο το οποίο θα μας επιτρέψει να μην αναβάλουμε περαιτέρω την προστασία της υγείας των ασθενών. Επίσης, έχουμε δεσμευθεί να μην καθυστερήσουμε την προσαρμογή του. Έχουμε δεσμευθεί να μην καθυστερήσουμε την εφαρμογή του, και αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μόνο με τη συνεργασία.

Πρέπει, επίσης, να δηλώσω προσωπικά –και ο Επίτροπος ανέφερε το ζήτημα των ελέγχων– ότι στην αρχική μου πρόταση παρουσίασα μια αλλαγή στους υποχρεωτικούς ελέγχους στις τρίτες χώρες. Αυτή είναι η δέσμευσή μας, και όμως, σε ορισμένους τομείς κερδίζουμε, ενώ σε άλλους χάνουμε. Η Επιτροπή μάς εξήγησε ότι αυτό θα ήταν αδύνατο να το επιτύχουμε.

Θα ήθελα να αναφέρω κάτι άλλο σχετικά με αυτήν τη δέσμευση. Πιστεύω πως όλοι θεωρούμε ότι έχουμε αναλάβει δέσμευση ως προς αυτόν τον στόχο, αλλά, επίσης, πιστεύω και γνωρίζω ότι όλοι πρέπει να απαιτήσουμε αυτή η δέσμευση να γίνει σεβαστή, διαφορετικά δεν θα είναι αποτελεσματική. Η δέσμευση αυτή περιλαμβάνει εγγυήσεις για τη διασφάλιση της δυνατότητάς μας να τηρήσουμε τη διαδικασία, να την αξιολογήσουμε και να έχουμε συστηματική πρόσβαση σε πληροφόρηση η οποία θα μας επιτρέψει να επαληθεύσουμε εάν εφαρμόζεται ή όχι και εάν κρίνεται απαραίτητη η πραγματοποίηση αλλαγών.

Θα ήθελα, λοιπόν, να ολοκληρώσω ευχαριστώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη συνεργασία της και, ιδίως, την ισπανική και τη βελγική Προεδρία με τις οποίες συνεργαστήκαμε τους τελευταίους έξι μήνες. Δεν υπάρχει τέλεια πρόταση, δεν υπάρχει τέλεια δράση· πάντα θα υπάρχουν ελαττώματα, αλλά θεωρώ πως έχουμε αναλάβει μια ισχυρή και δυναμική δέσμευση η οποία θα μας επιτρέψει να παλέψουμε για την υγεία των ασθενών και να την υπερασπιστούμε. Καθώς και η ομιλία μου δεν ήταν αψεγάδιαστη, παρέλειψα να ευχαριστήσω τις συναδέλφους μου, την κ. Bastos και την κ. Sartori, για τις γνωμοδοτήσεις των άλλων επιτροπών. Σας ευχαριστώ, λοιπόν, για τη στήριξή σας.

  Πρόεδρος. - Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο στις 12.00 (Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011).

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Jolanta Emilia Hibner (PPE), γραπτώς. – (PL) Τα ψευδεπίγραφα φάρμακα και το παράνομο εμπόριο φαρμάκων αποτελούν παγκόσμια προβλήματα, τόσο για τις ανεπτυγμένες όσο και τις αναπτυσσόμενες χώρες, και το πρόβλημα διαδίδεται ολοένα και περισσότερο, αποτελώντας απειλή για την ασφάλεια και τις ζωές των ασθενών. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι ότι τα ψευδεπίγραφα φάρμακα που πωλούνται σε σημεία που δεν είναι εξουσιοδοτημένα για την πώλησή τους δεν πληρούν τις απαιτήσεις ποιότητας για τα φάρμακα και περιλαμβάνουν απαγορευμένες ουσίες, των οποίων η χρήση ενδέχεται να έχει άγνωστες συνέπειες. Συμφωνώ ότι το πρόβλημα απαιτεί αποτελεσματικό και ενισχυμένο διεθνή συντονισμό και συνεργασία προκειμένου να διασφαλισθεί μια αποτελεσματική στρατηγική για την καταπολέμηση των ψευδεπίγραφων φαρμάκων. Στηρίζω πλήρως την πρόταση σύμφωνα με την οποία πρέπει να ληφθούν μέτρα για την ελαχιστοποίηση του προβλήματος του εμπορίου ψευδεπίγραφων φαρμάκων, καθώς και του εμπορίου φαρμάκων που πωλούνται σε σημεία τα οποία δεν είναι εξουσιοδοτημένα για την πώλησή τους και άλλων ψευδεπίγραφων προϊόντων που πληρούν τα κριτήρια για τα φαρμακευτικά προϊόντα. Πρέπει να δοθεί προσοχή στην ανάγκη ρύθμισης της πώλησης δι’ αλληλογραφίας και της διαδικτυακής πώλησης φαρμακευτικών προϊόντων.

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τα ψευδεπίγραφα φάρμακα αντιστοιχούν περίπου στο 50% των προϊόντων που παρέχονται μέσω του διαδικτύου. Πιστεύω πως είναι σημαντικό να σχεδιαστούν και να εφαρμοστούν μέτρα με στόχο τη διάθεση πληροφοριών για τα ψευδεπίγραφα φαρμακευτικά προϊόντα και τα φάρμακα από παράνομες πηγές, καθώς και να διεξαχθούν δημόσιες εκπαιδευτικές εκστρατείες για τους κινδύνους που συνδέονται με την αγορά φαρμακευτικών προϊόντων από σημεία που δεν είναι εξουσιοδοτημένα για την πώλησή τους. Επίσης, θεωρώ ότι θα ήταν λογικό να θεσπίσουμε εγγυήσεις οι οποίες θα επιτρέπουν την αναγνώριση των φαρμάκων και την επαλήθευση της γνησιότητας και της ανιχνευσιμότητάς τους.

  Bogusław Sonik (PPE), γραπτώς. – (PL) Τα ψευδεπίγραφα φάρμακα αποτελούν ένα παγκόσμιο πρόβλημα, το οποίο πρέπει να εξεταστεί σε διεθνές επίπεδο. Οι λόγοι που κρύβονται πίσω από το πρόβλημα περιλαμβάνουν την υψηλή τιμή των φαρμάκων και την έλλειψη ενημέρωσης των ασθενών, αλλά σε μεγάλο βαθμό, οι λόγοι είναι και νομικής φύσης. Την κατάσταση εκμεταλλεύονται εγκληματικές ομάδες σε ολόκληρο τον κόσμο. Θα ήθελα, λοιπόν, να αναγνωρίσω τα κοινά μέτρα που έλαβαν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τη σχεδόν ομόφωνη θέση που υιοθέτησαν όλες οι πολιτικές Ομάδες κατά την κατάρτιση της σχετικής νομοθετικής πράξης. Θα ήθελα να παραθέσω μια δήλωση του πρώην γενικού γραμματέα της Interpol, Ronald Noble, που συγκρίνει τον αριθμό των θυμάτων της τρομοκρατίας και των ψευδεπίγραφων φαρμάκων: μέσα σε 45 έτη, οι τρομοκράτες έχουν δολοφονήσει 65.000 ανθρώπους, ενώ τα ψευδεπίγραφα φάρμακα κόστισαν τη ζωή σε 200.000 μόνο στην Κίνα.

Πιστεύω πως μέτρα παρακολούθησης και ελέγχου, τα αυστηρότερα πρότυπα και η καθιέρωση συστήματος αμοιβαίας αναγνώρισης, ζητήματα στα οποία δίνεται έμφαση, αποτελούν καλές αρχικές λύσεις. Ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, θα ήθελα, επίσης, να επισημάνω τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι ενημερωτικές εκστρατείες με στόχο τους ασθενείς, καθώς και η επιβολή υποχρεώσεων στις φαρμακευτικές εταιρείες σε αυτόν τον τομέα. Οι ασθενείς πρέπει να έχουν πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας, αντικειμενική ενημέρωση όσον αφορά τον τρόπο συνταγογράφησης των φαρμάκων και τις ιδιότητές τους.

  Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Τα ψευδεπίγραφα φάρμακα αποτελούν το 50% των φαρμάκων που πωλούνται μέσω του διαδικτύου και το 1% έως 3% των φαρμάκων που πωλούνται από φαρμακοποιούς. Αυτά τα ψευδεπίγραφα φάρμακα εξελίσσονται: τώρα περιλαμβάνουν και ζωτικά φάρμακα, καθώς και φάρμακα «τρόπου ζωής». Είναι καθήκον μας να προστατεύσουμε τους συμπολίτες μας οι οποίοι επιλέγουν να παραγγείλουν φάρμακα μέσω του διαδικτύου προκειμένου να εξοικονομήσουν χρόνο ή χρήματα, αγνοώντας τους κινδύνους που διατρέχουν. Άλλωστε, αυτά τα ψευδεπίγραφα φάρμακα εισέρχονται στην επίσημη αλυσίδα εφοδιασμού και καταλήγουν στα αποθέματα των φαρμακείων, όπου θα μπορούσαν να αποβούν μοιραία για τον καθένα από εμάς. Κάθε έτος, 200.000 άνθρωποι πεθαίνουν μετά την κατανάλωση ψευδεπίγραφων φαρμάκων. Πρόκειται για κάτι πολύ χειρότερο από απλά μια ανησυχητική τάση: πρέπει να καταπολεμήσουμε αυτήν τη μάστιγα με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Για τον λόγο αυτόν, επικροτώ θερμά την επικείμενη έγκριση αυτής της οδηγίας, η οποία θα θεσπίσει έναν μοναδικό κωδικό παρακολούθησης και ανίχνευσης για την επαλήθευση της γνησιότητας των φαρμάκων, παράλληλα με έναν πρότυπο λογότυπο για την αναγνώριση αξιόπιστων ιστοτόπων που πωλούν φαρμακευτικά προϊόντα. Εντούτοις, θα ήθελα να τονίσω ότι η παροχή αυτής της ασφάλειας την οποία δικαιούνται οι ασθενείς δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για αύξηση των τιμών.

  Siiri Oviir (ALDE), γραπτώς. – (ET) Η φαρμακοβιομηχανία είναι μία από τις τρεις πιο επικερδείς βιομηχανίες. Σίγουρα αυτό αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες για τις οποίες τα ψευδεπίγραφα φάρμακα εξαπλώνονται στην αγορά. Πέρυσι, τα τελωνεία κατέσχεσαν 384% περισσότερα ψευδεπίγραφα φάρμακα από ό,τι πριν από πέντε έτη. Για την καταπολέμηση αυτού του φαινομένου είναι πολύ σημαντικό να αποδεχθούμε ενιαία μέτρα ασφαλείας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της επανασυσκευασίας. Οι ασθενείς πρέπει να πιστεύουν χωρίς καμιά αμφιβολία ότι κάθε φάρμακο που λαμβάνουν είναι πράγματι αυτό που νομίζουν ότι είναι και ότι το ενεργό συστατικό που αναγράφεται στη συνταγή αντιστοιχεί σε αυτό που περιλαμβάνεται στο φάρμακο. Από την άποψη της εθνικής υγείας, είναι εξαιρετικής σημασίας το φάρμακο να είναι αποτελεσματικό, υψηλής ποιότητας και ασφαλές. Οι παραπλανητικές εκστρατείες από φαρμακευτικές εταιρείες τρίτων μερών που έχουν προμηθευτεί άδεια πώλησης από αρμόδιες αρχές θα πρέπει να απαγορεύονται. Αυτή η απαγόρευση θα πρέπει να επεκταθεί και στην ενημέρωση και διαφήμιση προς το ιατρικό προσωπικό.

  Elisabetta Gardini (PPE), γραπτώς. – (IT) Η προστασία της αλυσίδας εφοδιασμού φαρμάκων κατά της εισόδου ψευδεπίγραφων φαρμάκων είναι ουσιαστική για το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον των επιχειρήσεων που λειτουργούν ορθά και υπεύθυνα. Η οδηγία που εξετάζεται από το Κοινοβούλιο πρέπει, κατά συνέπεια, να στηριχθεί θερμά, διότι θεσπίζει διαδικασίες και υποχρεώσεις οι οποίες ελπίζω ότι μπορούν να οδηγήσουν σε συγκεκριμένα και αποδοτικά αποτελέσματα. Θα ήθελα, ιδίως, να τονίσω τη σημασία ορισμένων υποχρεώσεων που επιβάλλονται σε μια σειρά παραγόντων οι οποίοι εμπλέκονται στην αλυσίδα εφοδιασμού, από τους διανομείς έως τους χονδρεμπόρους, και, πρωτίστως τη θέσπιση «χαρακτηριστικών ασφαλείας» για τα συνταγογραφούμενα φάρμακα με στόχο τη διαβεβαίωση των καταναλωτών για την ακεραιότητα της αλυσίδας παρασκευής και εφοδιασμού. Η θέσπιση αυστηρότερων κανόνων όσον αφορά την ανιχνευσιμότητα των ουσιών που περιέχονται στα φάρμακα, καθώς και τις πωλήσεις μέσω του διαδικτύου, αποτελούν περαιτέρω μέτρα τα οποία πιστεύω ότι θα κάμψουν το εμπόριο των ψευδεπίγραφων φαρμάκων. Εντούτοις, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το συμβιβαστικό κείμενο καθιερώνει την ύπαρξη τακτικών ελέγχων στις εγκαταστάσεις παραγωγής σε τρίτες χώρες, οι οποίοι όμως θα διενεργούνται από τις αρχές της εκάστοτε τρίτης χώρας. Θα ήταν προτιμότερο εάν διενεργούνταν από τις αρχές των χωρών για τις οποίες προορίζονται τα φάρμακα, διότι η κύρια απειλή της παραποίησης προέρχεται ακριβώς από τις τρίτες χώρες.

  Cristian Silviu Buşoi (ALDE), γραπτώς. – (RO) Ο συμβιβασμός ο οποίος επιτεύχθηκε είναι ισορροπημένος και σηματοδοτεί μια σημαντική εξέλιξη για την ασφάλεια και την υγεία των ασθενών. Επιδοκιμάζω την ενσωμάτωση συστημάτων ασφαλείας στη συσκευασία των φαρμάκων. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι αυτά τα συστήματα είναι πραγματικά αποτελεσματικά, είναι σημαντικό όλοι οι εμπλεκόμενοι στην αλυσίδα διανομής να υπόκεινται σε αυστηρότερους κανόνες. Η συμμετοχή των μεσαζόντων είναι αναμφισβήτητα θετικό βήμα.

Ο συμβιβασμός επιτυγχάνει, επίσης, ισορροπία μεταξύ της προστασίας της υγείας των ασθενών και του κόστους που θα προκύψει για τους παρασκευαστές φαρμάκων από τις νέες ρυθμίσεις. Είναι υψίστης σημασίας για εμάς να υιοθετήσουμε μια προσέγγιση που βασίζεται στον κίνδυνο της παραποίησης των σχετικών φαρμάκων. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω πως ο περιορισμός των νέων συστημάτων ασφαλείας στα φάρμακα που χορηγούνται κατόπιν συνταγής αποτελεί θετικό μέτρο. Δεν θα ήταν σωστό για τους παρασκευαστές φαρμάκων οι οποίοι δεν αποτελούν στόχο παραποίησης να επιβαρυνθούν με το υψηλό κόστος αυτών των συστημάτων ασφαλείας.

Τέλος, η συμπερίληψη των διαδικτυακών φαρμακείων σηματοδοτεί σημαντική πρόοδο για την ασφάλεια των ασθενών οι οποίοι τείνουν να αγοράζουν φάρμακα μέσω του διαδικτύου. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους παραχαράκτες να επωφεληθούν από ένα νομικό κενό, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την υγεία των ασθενών. Η θέσπιση εγγυήσεων που θα αποδεικνύουν ότι ένας ιστότοπος πωλεί γνήσια φάρμακα θα βοηθήσει σημαντικά όλους τους ασθενείς οι οποίοι χρησιμοποιούν αυτήν τη μέθοδο αγοράς.

Παράρτημα – Θέση της Επιτροπής

Τροπολογίες:

Άμεσα αποδεκτές: τροπολογία 120 (Σύνολο του κειμένου, τμήμα αριθ. 1, συμβιβαστική τροπολογία). Η Επιτροπή τάσσεται υπέρ της έγκρισης του συμβιβαστικού κειμένου των συννομοθετών.

17. Ώρα των ερωτήσεων (ερωτήσεις προς την Επιτροπή)

  Πρόεδρος. - Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των Ερωτήσεων (B7-0009/2011).

Οι ακόλουθες ερωτήσεις απευθύνονται προς την Επιτροπή.

Ερώτηση αρ. 18 του κ. Gilles Pargneaux (H-000028/11)

Θέμα: Απαγόρευση της κυκλοφορίας του φαρμάκου Μediator

Μπορεί η Επιτροπή να μου εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν αποφάσισε ήδη από το 1998 να απαγορεύσει τη διάθεση στο εμπόριο φαρμάκων που περιέχουν την ουσία Benfluorex; Το γεγονός ότι οι ισπανικές και ιταλικές αρχές είχαν απαγορεύσει την ουσία αυτή δεν έπρεπε να έχει κινητοποιήσει για άλλη μια φορά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Εν ολίγοις, γιατί η Επιτροπή ανέμεινε τόσο πολύ, δηλαδή ώς τον Ιούνιο 2010, για να λάβει μια σταθερή απόφαση σχετικά με την διάθεση της ουσίας αυτής στο εμπόριο;

Μπορεί επίσης η Επιτροπή να δηλώσει εάν σκοπεύει να ζητήσει από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων να εκπονήσει σοβαρές αναδρομικές μελέτες για την χρήση του φαρμάκου αυτού κατά την τελευταία εικοσαετία;

  John Dalli, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Επιτρέψτε μου να απαντήσω με τη σειρά σε κάθε μία εκ των επιμέρους ερωτήσεων.

Η πρώτη ερώτηση ήταν η εξής: μπορεί η Επιτροπή να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο δεν ελήφθη η απόφαση το 1998 να απαγορευτεί η προώθηση των φαρμακευτικών προϊόντων που περιέχουν την ουσία benfluorex; Η απάντηση είναι η εξής: η ουσία benfluorex συζητήθηκε το 1998 στην Επιτροπή Φαρμακευτικών Ιδιοσκευασμάτων, η οποία σήμερα ονομάζεται Επιτροπή Φαρμακευτικών Ιδιοσκευασμάτων για Ανθρώπινη Χρήση, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, και συνακόλουθα στην ομάδα εργασίας σχετικά με τη φαρμακοεπαγρύπνηση.

Η επιτροπή θεώρησε ότι η ουσία benfluorex δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί στο πλαίσιο διαδικασίας διαρκούς αξιολόγησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσον αφορά συγκεκριμένες ανορεξιογόνες ουσίες λόγω διαφορετικού τρόπου δράσης. Ωστόσο, συμφωνήθηκε ότι η ομάδα εργασίας της επιτροπής σχετικά με τη φαρμακοεπαγρύπνηση θα διερευνούσε εάν υπήρχε ζήτημα ασφάλειας σχετικά με αυτήν την ουσία. Τον Μάρτιο του 1999, η ομάδα εργασίας σχετικά με τη φαρμακοεπαγρύπνηση συμπέρανε ότι δεν υπήρχαν σημαντικές ανησυχίες σχετικά με τα οφέλη και τους κινδύνους για τα προϊόντα που περιέχουν την ουσία benfluorex. Περαιτέρω συζητήσεις στο πλαίσιο της ομάδας εργασίας δεν οδήγησαν σε αλλαγές αυτού του συμπεράσματος.

Το δεύτερο ερώτημα ήταν το εξής: δεν θα έπρεπε η Επιτροπή να είχε κινητοποιηθεί και μάλιστα πρώτη μετά τις απαγορεύσεις που επιβλήθηκαν από τις αρχές της Ισπανίας και της Ιταλίας; Η απάντηση είναι η εξής: η Ιταλία και η Ισπανία δεν ανακάλεσαν την άδεια κυκλοφορίας της ουσίας benfluorex. Μάλιστα, η πρώτη φορά κατά την οποία κράτος μέλος έλαβε αποτελεσματικά μέτρα για την ανάκληση της εθνικής άδειας κυκλοφορίας για το φάρμακο Mediator ήταν το 2009, όταν η Γαλλία ανακάλεσε την εθνική άδεια κυκλοφορίας.

Στην Ισπανία, ο κάτοχος της άδειας κυκλοφορίας, η Servier, απέσυρε την άδεια κυκλοφορίας το 2003. Παρομοίως, η ίδια η Servier δεν ζήτησε την ανανέωση της άδειας κυκλοφορίας το 2003 στην Ιταλία.

Η έγκριση του προϊόντος παρέμεινε σε ισχύ στη Γαλλία, την Πορτογαλία, το Λουξεμβούργο και την Ελλάδα. Η ουσία benfluorex συζητήθηκε στο πλαίσιο της ομάδας εργασίας σχετικά με τη φαρμακοεπαγρύπνηση, που δρα ως φόρουμ των κρατών μελών για την ανταλλαγή δεδομένων φαρμακοεπαγρύπνησης μεταξύ τους.

Θα ήθελα να αποσαφηνίσω ότι η παρακολούθηση των δεδομένων φαρμακοεπαγρύπνησης και η συνακόλουθη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις εθνικές άδειες φαρμάκων αποτελεί πρωταρχικά ευθύνη των κρατών μελών. Η παρέμβαση της Επιτροπής σε αυτές τις περιπτώσεις πραγματοποιείται κατ’ εξαίρεση και περιορίζεται σε συγκεκριμένες καταστάσεις που προβλέπονται από τον νόμο.

Η Επιτροπή μπορεί να δρομολογήσει διαδικασία αξιολόγησης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων σε δύο περιπτώσεις: πρώτον, όταν τα κράτη μέλη λαμβάνουν αποκλίνουσες εθνικές αποφάσεις σχετικά με μια άδεια κυκλοφορίας και, δεύτερον, πριν από τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης σχετικά με τη χορήγηση, μεταβολή, αναστολή ή ανάκληση άδειας κυκλοφορίας που φαίνεται αναγκαία, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη πληροφορίες φαρμακοεπαγρύπνησης σε περιπτώσεις που θεωρείται ότι θίγονται τα συμφέροντα της Κοινότητας.

Στην προκειμένη περίπτωση, δεν πραγματοποιήθηκε καμία ενέργεια σε επίπεδο ΕΕ υπό το φως των συμπερασμάτων της ομάδας εργασίας σχετικά με τη φαρμακοεπαγρύπνηση και του γεγονότος ότι τότε δεν είχαν ληφθεί αποκλίνουσες αποφάσεις από τα κράτη μέλη ως συνέχεια των συζητήσεων στην ομάδα εργασίας.

Η τρίτη ερώτηση ήταν η εξής: για ποιον λόγο η Επιτροπή δεν ενήργησε έως το τέλος του Ιουνίου του 2010 όταν επιτέλους έλαβε σαφή απόφαση σχετικά με την κυκλοφορία αυτής της ουσίας; Η απάντηση είναι η εξής: μόλις το 2009 ένα κράτος μέλος, η Γαλλία, ανέστειλε την άδεια κυκλοφορίας του φαρμάκου Mediator. Σύμφωνα με τις νέες διατάξεις που ισχύουν από το 2004, το γεγονός αυτό αυτόματα οδήγησε σε επανεξέταση της ισορροπίας οφελών-κινδύνων του προϊόντος, η οποία κατέληξε στη λήψη απόφασης από την Επιτροπή, η οποία απαιτούσε από όλα τα κράτη μέλη να ανακαλέσουν όλες τις εθνικές άδειες για τα φάρμακα που περιέχουν την ουσία benfluorex.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η νέα νομοθεσία για τη φαρμακοεπαγρύπνηση που εγκρίθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2010 θέσπισε επιπρόσθετες διατάξεις ώστε να διασφαλιστεί η ανίχνευση του σήματος από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων για ζητήματα ασφαλείας εθνικά εγκεκριμένων προϊόντων και δημιουργεί νέες διαδικασίες σε επίπεδο ΕΕ για την αξιολόγηση των σημάτων ασφαλείας για τέτοια προϊόντα, οδηγώντας σε εναρμονισμένες δράσεις από τα κράτη μέλη.

Η τέταρτη και τελευταία ερώτηση ήταν η εξής: προτίθεται η Επιτροπή να ζητήσει από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων να εκπονήσει μια πλήρη αναδρομική έρευνα για τη χρήση του φαρμάκου αυτού κατά την τελευταία εικοσαετία; Η απάντηση είναι η εξής: έως σήμερα, η Επιτροπή δεν έχει ζητήσει από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων να εκπονήσει μια πλήρη αναδρομική έρευνα για τη χρήση του φαρμάκου αυτού κατά την τελευταία εικοσαετία. Οι αριθμοί και οι πληροφορίες που αναφέρονται στη γαλλική έκθεση καταδεικνύουν με σαφήνεια ότι η απόσταση, η εντατικότερη χρήση αυτού του φαρμάκου σημειώθηκε στη Γαλλία.

  Πρόεδρος. - Θα ήθελα απλά να αποσαφηνίσω τον τρόπο χειρισμού των συμπληρωματικών ερωτήσεων απόψε. Θα συγκεντρώσω όλες τις συμπληρωματικές ερωτήσεις –να θυμάστε ότι έχετε 30 δευτερόλεπτα στη διάθεσή σας για τις συμπληρωματικές ερωτήσεις– και στη συνέχεια θα ζητήσω από τους Επιτρόπους να απαντήσουν συνολικά σε όλες τις συμπληρωματικές ερωτήσεις.

  Gilles Pargneaux (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να επισημάνω άλλο ένα σημείο υπό το πρίσμα των σχολίων και απαντήσεων του Επιτρόπου Dalli, τον οποίο θα ήθελα να ευχαριστήσω για τις διευκρινίσεις που παρέσχε. Όπως δηλώσατε, κύριε Επίτροπε, το 2003 και το 2005, η Servier ήταν αυτή η οποία ζήτησε την ανάκληση του προϊόντος από την αγορά αυτών των δύο χωρών. Αναφέρατε, επίσης, ότι το 1998 και το 1999, η ομάδα εργασίας δεν επέλεξε ούτε την έγκριση ούτε την πρόταση απόσυρσης αυτού του προϊόντος. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι το φάρμακο αποσύρθηκε στις ΗΠΑ το 1997.

Ως εκ τούτου, είναι προφανώς σαφές –και εδώ βρίσκεται η ουσία της υπόθεσης– ότι σε μια αγορά τόσο μεγάλη όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία περιλαμβάνει 500 εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες, χρειαζόμαστε μεγαλύτερη επαγρύπνηση. Συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε επιπλέον ειδοποιήσεις οι οποίες θα έχουν ως αποτέλεσμα πανευρωπαϊκή δράση, με σαφείς αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε να αποφύγουμε την επανεμφάνιση των καταστάσεων οι οποίες προέκυψαν σε ορισμένα κράτη μέλη, όπως στη Γαλλία στην περίπτωση που αναφέρθηκε.

  Marc Tarabella (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ας επεκτείνουμε τους όρους αυτής της συζήτησης, διότι το φάρμακο Mediator αποτελεί απλά την κορυφή του παγόβουνου και εγείρει σειρά ερωτημάτων.

Για παράδειγμα, πώς είναι δυνατό ένα φάρμακο το οποίο θεωρείται δυνητικά επιβλαβές, ακόμη και θανατηφόρο, και το οποίο έχει αποσυρθεί από την αγορά ορισμένων κρατών μελών, να μπορεί να εξακολουθεί να κυκλοφορεί ελεύθερα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Δεν θα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά τον ρόλο και την αποτελεσματικότητα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, εάν τα πορίσματά του δεν είναι δεσμευτικά για τα κράτη μέλη;

  John Dalli, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Στην πραγματικότητα, οι διαδικασίες που ίσχυαν κατά τη στιγμή των ιστορικών γεγονότων που ανέφερα στην απάντησή μου ήταν αυτές τις οποίες ανέφερα: υπήρχε σαφής διαχωρισμός μεταξύ των κρατών μελών και της ευρωπαϊκής αρχής –ένας διαχωρισμός ο οποίος, μάλιστα, ισχύει ακόμα και περιφρουρείται με ζήλο από τα κράτη μέλη. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο με την πάροδο του χρόνου αισθανόμαστε ότι πρέπει να ενισχύσουμε τις διαδικασίες μας όσον αφορά τη φαρμακοεπαγρύπνηση.

Οφείλω να πω ότι το 2004 πραγματοποιήθηκε ένα βήμα προόδου ως προς την αναθεώρηση των ήδη υφιστάμενων διαδικασιών φαρμακοεπαγρύπνησης καθώς και στο πλαίσιο της τελευταίας συμφωνίας φαρμακοεπαγρύπνησης. Έχουμε πλέον πολλά μέσα καταπολέμησης και, επίσης, είναι πλέον δυνατή η ανάληψη δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο προκειμένου να διασφαλισθεί ότι οτιδήποτε αποσύρεται από οποιαδήποτε αγορά κοινοποιείται και μπορεί να αναληφθεί σχετική δράση. Αυτό δεν ίσχυε στο παρελθόν.

Αυτή είναι, λοιπόν, η σημερινή κατάσταση. Έχω δώσει οδηγίες στις υπηρεσίες μου να διεξαγάγουν τώρα δοκιμασία αντοχής, συμπεριλαμβανομένων και των νέων διαδικασιών φαρμακοεπαγρύπνησης που θεσπίστηκαν μετά την τελευταία μας συμφωνία. Λαμβάνουν ως περιπτωσιολογική μελέτη το φάρμακο Mediator προκειμένου να εξετάσουν εάν θα μπορούσε να συμβεί κάτι σαν το Mediator ακόμη και με τις πρόσφατες διαδικασίες φαρμακοεπαγρύπνησης. Θα διασφαλίσουμε ότι εάν όντως διαπιστωθούν κενά, εμπόδια ή τομείς στους οποίους δεν θα αναληφθεί δράση σε αυτές τις περιπτώσεις, θα επανέλθουμε εδώ και θα προσπαθήσουμε να διορθώσουμε την κατάσταση.

  Πρόεδρος. – Ερώτηση αρ. 19 του κ. Ivo Belet (H-000027/11)

Θέμα: Πώληση συνδρομών iPad από την Apple

Η Apple που παράγει τα iPad επιβάλλει στους εκδότες εφημερίδων και περιοδικών να προσφέρουν τα προϊόντα της (τόσο μεμονωμένα τεύχη όσο και συνδρομές) στους αναγνώστες τους αποκλειστικά μέσω του διαδικτυακού καταστήματος του iTunes της Apple, ούτως ώστε η εταιρεία αυτή να διατηρεί τον έλεγχο των όρων πώλησης. Αυτό συνεπάγεται ότι χρήστες του iPad δεν μπορούν πλέον να παραγγέλνουν εφημερίδες ή περιοδικά για το iPad μέσω του διαδικτυακού καταστήματος των εκδοτών.

Θεωρεί άραγε η Επιτροπή ότι παρόμοιες πρακτικές συμβιβάζονται με τους κανόνες της ΕΕ και με αρχές όπως αυτές της διαλειτουργικότητας και του ανοικτού διαδικτύου;

Μπορεί άραγε εδώ να γίνεται λόγος για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, και επομένως για παράβαση των άρθρων 101 και 102 της ΣΕΕ;

Ποια μέτρα προτίθεται η Επιτροπή να λάβει στο πλαίσιο αυτό;

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Η Apple ανακοίνωσε σήμερα ότι θα προσφέρει ψηφιακές συνδρομές σε εφημερίδες και περιοδικά για τις συσκευές iPad αποκλειστικά μέσω εφαρμογών (Apps) που πωλούνται μέσω του διαδικτυακού καταστήματός της. Οι εκδότες θα εξακολουθούν να μπορούν να παρέχουν διαδικτυακές συνδρομές μέσω των ιστοτόπων τους, ή μέσω άλλων οδών, αλλά δεν θα μπορούν πλέον να επεξεργάζονται τη συνδρομή μέσω εφαρμογής σε συσκευή iPhone που χρησιμοποιεί την Apple ως ενδιάμεσο.

Το εάν η συμπεριφορά της Apple συνιστά παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ εξαρτάται από μια σειρά πραγματικών, νομικών και οικονομικών στοιχείων. Απαιτείται, μεταξύ άλλων, η Apple να κατέχει δεσπόζουσα θέση στη σχετική αγορά. Τα όρια αυτών των σχετικών αγορών δεν είναι σαφή, διότι ο τομέας είναι σχετικά νέος και εξελισσόμενος και διότι υφίστανται, επίσης, διάφορες συγκρίσιμες πλατφόρμες και συσκευές που παρέχουν παρόμοιες λειτουργίες, ορισμένες εκ των οποίων υποστηρίζονται από διαδικτυακά καταστήματα εφαρμογών, διότι η καταναλωτική ζήτηση για ηλεκτρονικά ή/και έντυπα περιοδικά είναι ασαφής και εξελισσόμενη.

Όταν καθοριστεί κατάλληλα η αγορά, το ζήτημα της δεσπόζουσας θέσης θα πρέπει να αξιολογηθεί. Η δεσπόζουσα θέση έχει οριστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως θέση οικονομικής ισχύος που κατέχει μια επιχείρηση και η οποία της επιτρέπει να παρεμποδίζει την άσκηση πραγματικού ανταγωνισμού στην αντίστοιχη αγορά, επιτρέποντας στην επιχείρηση αυτή να συμπεριφέρεται σε σημαντικό βαθμό κατά τρόπο ανεξάρτητο των ανταγωνιστών και των πελατών της, εντέλει δε και των καταναλωτών.

Η Επιτροπή επισημαίνει, ιδίως, ότι υφίστανται εναλλακτικές πλατφόρμες εφαρμογών και πολλές εταιρείες κυκλοφόρησαν ή αναμένεται να κυκλοφορήσουν στο εγγύς μέλλον σειρά συσκευών παρόμοιων με το iPad από την άποψη της λειτουργικότητας. Η Επιτροπή παρακολουθεί τις εξελίξεις σχετικά με τις εμπορικές πολιτικές της Apple και είναι σε στενή επαφή με τις εθνικές αρμόδιες αρχές ανταγωνισμού.

  Ivo Belet (PPE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, αυτό το απόγευμα, η Apple πράγματι ανακοίνωσε ότι επιθυμεί να προσφέρει ένα νέο μοντέλο στους συνδρομητές της, αλλά είναι σαφές ότι θέλει να εκμεταλλευτεί τη θέση της στην αγορά, ανεξάρτητα από το εάν κατέχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά ή όχι, προκειμένου να λάβει δεδομένα των καταναλωτών που βρίσκονται στη διάθεση των εκδοτών. Μακροπρόθεσμα αυτό θα μπορούσε να αποβεί ιδιαίτερα επιζήμιο για τους εκδότες στην Ευρώπη, καθώς και την πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης.

Θα ήθελα, λοιπόν, να σας ρωτήσω εάν είστε προετοιμασμένος να δράσετε, ανεξάρτητα από το εάν πρόκειται για περίπτωση δεσπόζουσας θέσης ή όχι, και πότε θα αναλάβετε την πρωτοβουλία, εάν σκοπεύετε να το πράξετε. Με άλλα λόγια, θα μπορούσατε να μας περιγράψετε το χρονοδιάγραμμα που έχετε, εν προκειμένω, κατά νου; Η ανάληψη της πρωτοβουλίας από την Επιτροπή είναι θέμα εβδομάδων ή μηνών;

  Janusz Władysław Zemke (S&D). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την απάντησή σας, αλλά, κατά την άποψή μου, παραλείψατε να αναφερθείτε σε ένα ζήτημα θεμελιώδους σημασίας, δηλαδή το εάν είμαστε καν σε θέση να φανταστούμε σε ποιο μερίδιο της ευρωπαϊκής αγοράς θα μπορούσε να κυριαρχήσει το νέο προϊόν της Apple. Απαντήσατε με ένα μάλλον γενικό τρόπο, δηλώνοντας μόνο ότι το ζήτημα είναι προς το παρόν υπό εξέταση. Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να γνωρίζουμε εάν υφίσταται όντως πραγματική απειλή ότι η Apple θα αποκτήσει δεσπόζουσα θέση στην ευρωπαϊκή αγορά.

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Μένει να δούμε κατά πόσο η Apple θα αποκτήσει δεσπόζουσα θέση στην αγορά, επειδή η αγορά εξελίσσεται. Πρέπει να αξιολογήσουμε ποια είναι η αγορά και τι σημαίνει δεσπόζουσα θέση σε αυτήν την αγορά. Όσον αφορά την κλίμακα της αγοράς, αυτή είναι μικρή στην παρούσα φάση, και είναι πρώιμο να μιλήσουμε για οποιαδήποτε δράση από την Επιτροπή.

Εάν υπάρξουν πολλές ανταγωνιστικές προτάσεις και η πρόταση της Apple δεν συνιστά δεσπόζουσα θέση, δεν υφίσταται λόγος ανάληψης δράσης από την Επιτροπή. Όπως δήλωσα, η Επιτροπή παρακολουθεί την κατάσταση σύμφωνα με τους κανόνες της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού της ΕΕ και εάν κριθεί αναγκαία η λήψη μέτρων, αυτά θα ληφθούν ανεξάρτητα όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, όταν συμπεράνουμε ότι πρέπει να αναληφθεί δράση. Να είστε, λοιπόν, βέβαιοι ότι, εφόσον κριθεί αναγκαίο, θα αναληφθεί δράση.

  Πρόεδρος. – Ερώτηση αρ. 20 της κ. Laima Liucija Andrikiene (H-000053/11)

Θέμα: Η προστασία των επενδύσεων στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων ΕΕ-Ρωσίας για τη νέα συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας

Κατά τις διαπραγματεύσεις της με τη Ρωσική Ομοσπονδία επί της νέας συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας θίγει η Επιτροπή ζητήματα σχετικά με την προστασία των επενδύσεων, ιδίως στον ενεργειακό τομέα; Δεδομένου ότι υπάρχουν διάφορες περιπτώσεις στις οποίες ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρίες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη ρωσική αγορά χωρίς δυνατότητα προσφυγής σε αμερόληπτη και δίκαιη τοπική δικαστική προστασία, προτίθεται η Επιτροπή να συμπεριλάβει στη νέα συμφωνία εταιρικής σχέσης ή σε νέες οικονομικές συμφωνίες ένα μηχανισμό διευθέτησης των διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους;

Ποια είναι η θέση της Επιτροπής όσον αφορά τη Συνθήκη για το Χάρτη Ενέργειας (ΣΧΕ); Εξακολουθεί η Επιτροπή να ελπίζει ότι η Κυβέρνηση της Ρωσίας ενδέχεται να υπογράψει και πάλι τη ΣΧΕ και τελικά να την επικυρώσει; Ή θα συμπεριληφθούν στη νέα συμφωνία εταιρικής σχέσης παρεμφερείς διατάξεις σχετικά με την προστασία των επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα;

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, διαθέτοντας συνολικό απόθεμα 92 δισεκατομμυρίων ευρώ ξένων επενδύσεων στο τέλος του 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτελεί μακράν τον μεγαλύτερο ξένο επενδυτή στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Όσον αφορά τον τομέα της ενέργειας, σταθερή πρόθεση της ΕΕ είναι να διασφαλίσει ότι οι βασικές αρχές που κατοχυρώνονται στη Συνθήκη για τον Χάρτη Ενέργειας θα αποτελέσουν επίσης μέρος των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τη νέα συνθήκη. Οι σχετικές διατάξεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν προστασία των επενδύσεων στον τομέα της ενέργειας και, συγκεκριμένα, έναν ισχυρό μηχανισμό διευθέτησης διαφορών.

Αυτή η προσέγγιση θα υιοθετηθεί με την επιφύλαξη της γενικής εκτίμησης της ΕΕ ότι η Συνθήκη για τον Χάρτη Ενέργειας εξακολουθεί να αποτελεί πολύτιμο πολυμερές εργαλείο το οποίο διέπει τις διεθνείς ενεργειακές σχέσεις. Το μοναδικό χαρακτηριστικό της είναι ότι θέτει νομικά δεσμευτικούς κανόνες για την προστασία των επενδύσεων και ότι περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με τη διευθέτηση διαφορών στον τομέα της ενέργειας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί ότι η ανανεωμένη δέσμευση της Ρωσίας στο πλαίσιο της διαδικασίας του Χάρτη Ενέργειας, όπως εκφράζεται στην τελευταία διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας, είναι πολύ σημαντική και θα ακολουθήσει εν προκειμένω μια εποικοδομητική και ανοικτή προσέγγιση. Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ επιδοκιμάζει το ενδιαφέρον της Ρωσίας για ένα νομικά δεσμευτικό ενεργειακό πλαίσιο, μετά την πρόσφατη πρότασή της για σχέδιο σύμβασης για την εγγύηση της διεθνούς ενεργειακής ασφάλειας. Ο εκσυγχρονισμός της διαδικασίας του Χάρτη Ενέργειας θα αποτελούσε το κατάλληλο πλαίσιο πολυμερών διαπραγματεύσεων όσον αφορά αυτήν την πρόταση.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE). – (ΕΝ) Έχω μια επιπρόσθετη ερώτηση. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εργαζόμαστε επί του παρόντος για τη μελλοντική ευρωπαϊκή πολιτική για τις επενδύσεις. Όσον αφορά τη Ρωσία, συχνά ακούμε για την εξάπλωση ρωσικών επιχειρήσεων στην ευρωπαϊκή αγορά, ιδίως στον τομέα της ενέργειας, αλλά, ταυτόχρονα, οι ευρωπαίοι επενδυτές αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες όταν θέλουν να επενδύσουν στη Ρωσία, ιδίως σε τομείς τους οποίους η Ρωσία θεωρεί στρατηγικούς, όπως τον τομέα της ενέργειας. Πώς, λοιπόν, θα διασφαλίσει η Επιτροπή ότι η αρχή της αμοιβαιότητας στην επενδυτική σχέση κατοχυρώνεται και στη νέα συμφωνία εταιρικής σχέσης;

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Σε μία εβδομάδα έχουμε συνάντηση με τη ρωσική κυβέρνηση, κατά την οποία σίγουρα θα συζητηθούν θέματα πολιτικής, επειδή υπάρχουν επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές. Η Ρωσία θεωρεί επίσης ότι ορισμένες από τις επενδύσεις της δεν εκτιμώνται αρκετά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επομένως υπάρχουν συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις.

Ταυτόχρονα, μπορώ να δηλώσω με σαφήνεια ότι το τελευταίο έτος έχουν αρχίσει να βελτιώνονται οι σχέσεις όσον αφορά αρκετά δύσκολα ζητήματα: η ρωσική πλευρά είναι πιο ανοικτή στο ενδεχόμενο συζήτησης των ζητημάτων σε βάθος και λεπτομερώς. Εντούτοις, πιστεύω πως οι σχέσεις θα πρέπει να βασιστούν στη συμφωνία και ότι οι νέες συμφωνίες που ανέφερα και θα διαδεχθούν τη ΣΕΣΣ θα πρέπει να διαθέτουν πολύ ισχυρές ρήτρες προστασίας των επενδύσεων. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε πραγματικά να αποτρέψουμε καταστάσεις κατά τις οποίες η μία πλευρά κατηγορεί την άλλη για παραβίαση των κανόνων.

Η τρέχουσα πολιτική δυναμική δίνει μεγάλες ελπίδες για τη σύναψη αυτής της συμφωνίας και την ενσωμάτωση σε αυτήν σχετικά ισχυρών διατάξεων. Είναι πασιφανές ότι το τελευταίο έτος σημειώθηκαν ορισμένες θεμελιώδεις θετικές αλλαγές στις σχέσεις μας.

  Πρόεδρος. – Ερώτηση αρ. 21 της κ. Anne E. Jensen (H-000058/11)

Θέμα: Στήριξη της ΕΕ στο Παγκόσμιο Ταμείο για την καταπολέμηση του Aids, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας

Στο πλαίσιο του προϋπολογισμού για το 2011, σημαντικά ποσά αφιερώθηκαν στο Παγκόσμιο Ταμείο για την καταπολέμηση του Aids, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας (ΠΤΑΦΕ) και συγκεκριμένα 65.000.000 ευρώ σε πιστώσεις υποχρεώσεων και 47.608.950 ευρώ σε πιστώσεις πληρωμών.

Πρόσφατες εκθέσεις αποκάλυψαν σημαντικές παραλείψεις στο πλαίσιο του Ταμείου όπου λόγω προβλημάτων διαφθοράς και δωροδοκιών, ορισμένα κράτη μέλη διέκοψαν τις πληρωμές.

Με ποιον τρόπο θα εξασφαλίσει η Επιτροπή ότι οι πόροι που διοχετεύονται στο ΠΤΑΦΕ δεν θα χρησιμοποιηθούν για δωροδοκίες και διαφθορά;

Τι έχει πράξει η Επιτροπή προκειμένου να εξασφαλίσει ότι το ΠΤΑΦΕ πληροί τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας προκειμένου να του χορηγούνται πόροι ΕΕ;

Έχει εξετάσει η Επιτροπή το ενδεχόμενο διακοπής της χρηματοδότησης του ΠΤΑΦΕ;

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Πρόκειται για μια πολύ σημαντική ερώτηση για ένα θέμα το οποίο η Επιτροπή λαμβάνει πολύ σοβαρά και, κατά συνέπεια, παρακολουθεί στενά και με μεγάλο ενδιαφέρον. Η Επιτροπή αποτελεί έναν πολύ ισχυρό υποστηρικτή του Παγκόσμιου Ταμείου για την Καταπολέμηση του Aids, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας. Το Ταμείο γνωρίζει σημαντική επιτυχία και σκοπεύω να συνεργαστώ με το Ταμείο για την επίλυση των ζητημάτων το συντομότερο δυνατό προκειμένου η Επιτροπή να συνεχίσει να είναι ένας από τους μεγαλύτερους δωρητές του Ταμείου.

Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι τα προβλήματα που εντοπίστηκαν δεν προέκυψαν από το ίδιο το Ταμείο, αλλά σε μεμονωμένες χώρες από ανθρώπους στους οποίους είχε ανατεθεί η εφαρμογή των προγραμμάτων. Πρόκειται για χώρες στις οποίες πρέπει πάντοτε να δίδεται πολύ μεγάλη προσοχή για την αποφυγή τέτοιων προβλημάτων. Είναι ευρέως γνωστό ότι το γραφείο του γενικού επιθεωρητή του Παγκόσμιου Ταμείου διενεργεί έρευνες σχετικά με τη χρήση 4,8 δισεκατομμυρίων αμερικανικών δολαρίων σε 33 χώρες. Αυτές οι έρευνες διενεργήθηκαν είτε σε συστηματική βάση ή μετά από πληροφορίες που ελήφθησαν για ενδεχόμενη κατάχρηση των πόρων. Η έρευνα έχει πλέον ολοκληρωθεί. Σύμφωνα με τη συνήθη πρακτική, το γραφείο του γενικού επιθεωρητή δημοσίευσε έκθεση στον ιστότοπο του Παγκόσμιου Ταμείου.

Η πρακτική αυτή αποδείχθηκε αποτελεσματική και διαφανής όσον αφορά την εφαρμογή της δεδηλωμένης πολιτικής του Παγκόσμιου Ταμείου για μηδενική ανοχή στη διαφθορά. Όσον αφορά τη δική μας πλευρά, η Επιτροπή έχει δώσει εντολή διενέργειας ανεξάρτητου ελέγχου πέντε πυλώνων του Παγκόσμιου Ταμείου, όπως απαιτείται σύμφωνα με τις οικονομικές ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για όλους τους οργανισμούς που επωφελούνται από την οικονομική στήριξη της ΕΕ. Η έκθεση ελέγχου που παραδόθηκε τον Νοέμβριο του 2010 εξέφραζε το γενικό συμπέρασμα των ελεγκτών ότι το περιβάλλον εσωτερικού ελέγχου του Παγκόσμιου Ταμείου τηρεί τις αρχές της κατανομής αρμοδιοτήτων και του ελέγχου διαχείρισης της χώρας, καθώς και της περιφερειακής χρηματοοικονομικής πληροφόρησης. Υφίστανται, λοιπόν, πρότυποι μηχανισμοί προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι πόροι που λαμβάνονται από τους δωρητές τυγχάνουν κατάλληλης διαχείρισης.

Εντούτοις, οι ελεγκτές υπέβαλαν ορισμένες προτάσεις για τη βελτίωση της διαχείρισης των πόρων πέραν της υφιστάμενης στρατηγικής διαχείρισης κινδύνου. Μετά από αυτήν την έκθεση, οι υπηρεσίες μου συζητούν επί του παρόντος τις απαιτούμενες τροποποιήσεις που στοχεύουν στη βελτίωση και την επιτάχυνση της ατζέντας μεταρρύθμισης του Παγκόσμιου Ταμείου η οποία εγκρίθηκε στις 4 Ιανουαρίου. Αναλαμβάνουμε, επίσης, μια δεύτερη αποστολή ελέγχου, συμπεριλαμβανομένων επισκέψεων στη χώρα, προκειμένου να παρακολουθήσουμε την αξιολόγηση των θεσμών. Μέσω επιστολής της 27ης Ιανουαρίου και τηλεδιάσκεψης της 2ας Φεβρουαρίου, έχω ήδη επικοινωνήσει με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Παγκόσμιου Ταμείου, κ. Kazatchkine, προκειμένου να εκφράσω την επείγουσα ανάγκη επιπρόσθετων μεταρρυθμίσεων για την περαιτέρω ενίσχυση των επιτόπιων διαχειριστικών διαδικασιών και ενεργειών του Ταμείου.

Εν τω μεταξύ, κατά τη διάρκεια σύσκεψης του διοικητικού συμβουλίου στις 2 Φεβρουαρίου, η γραμματεία του Παγκόσμιου Ταμείου πρότεινε την πραγματοποίηση εξωτερικής επισκόπησης από τον μηχανισμό εποπτείας του Ταμείου. Η πρόταση αυτή επικροτήθηκε από μέλη του συμβουλίου. Ως απάντηση, λοιπόν, στο ερώτημά σας σχετικά με το εάν η Επιτροπή έχει εξετάσει την αναστολή της χρηματοδότησης του Παγκόσμιου Ταμείου από την ΕΕ, θα σας ανέφερα ότι η Επιτροπή έχει κοινοποιήσει στον διευθύνοντα σύμβουλο του Παγκόσμιου Ταμείου και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ότι οι συνεισφορές της ΕΕ παγώνουν προς το παρόν. Παράλληλα, θεωρώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, και η Επιτροπή ειδικότερα, πρέπει να διατηρήσει τη συνολική δέσμευσή της ως προς τους στόχους, τη διαδικασία μεταρρύθμισης και τη στρατηγική ευθυγράμμισης του Παγκόσμιου Ταμείου προς τα συστήματα των χωρών και τα συστήματα υγείας.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Επιτροπή επισημαίνει σαφή κριτήρια που θα εφαρμοστούν πριν καταστεί δυνατή η επανάληψη περαιτέρω συνεισφορών προς το Ταμείο. Αυτά τα μέτρα για τη διασφάλιση της αποτροπής και της αποκάλυψης της απάτης δεν έχουν επιπτώσεις στη χορήγηση ζωτικής σημασίας θεραπείας στους ασθενείς, ταυτόχρονα όμως κατανοούμε ότι πρέπει να θεσπίσουμε πολύ γρήγορα νέους, ενισχυμένους μηχανισμούς ελέγχου, διότι με την πάροδο του χρόνου το πάγωμα των συνεισφορών επ’ αόριστον δεν αποτελεί την καλύτερη επιλογή. Χρειαζόμαστε επιπρόσθετους ενισχυμένους μηχανισμούς ελέγχου σε επίπεδο χώρας, οι οποίοι θα μειώσουν τον κίνδυνο κατάχρησης των κονδυλίων και στη συνέχεια θα μπορέσουν να αρχίσουν και πάλι οι συνεισφορές. Όπως ανέφερα, η Επιτροπή θα παραμείνει ενθουσιώδης υποστηρικτής του Ταμείου, διότι το Ταμείο έχει επιτύχει φανταστικά αποτελέσματα. Όμως έχει διαπραχθεί απάτη και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε κατάλληλα.

  Anne E. Jensen (ALDE). – (DA) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο για τη στήριξή του προς το Ταμείο, αλλά και διότι ανέλαβε αποφασιστική δράση προκειμένου να αντιμετωπίσει τα γεγονότα και πήρε πολύ σοβαρά το ζήτημα. Η ερώτησή μου προς τον Επίτροπο είναι, συγκεκριμένα, τι είδους χρονοδιάγραμμα προβλέπει για το πάγωμα των συνεισφορών προς το Ταμείο; Πόσο γρήγορα αναμένει να μπορέσει να βρει λύση στα προβλήματα; Σύμφωνα με το Ταμείο, ορισμένοι εκ των υπευθύνων για τις καταχρήσεις έχουν συλληφθεί. Έχει αναληφθεί δράση. Θα ήθελα να γνωρίζω πόσο χρονικό διάστημα αναμένει να μεσολαβήσει έως την επανέναρξη καταβολής των συνεισφορών.

  Michael Cashman (S&D). – (ΕΝ) Κύριε Επίτροπε, συμφωνείτε ότι το Παγκόσμιο Ταμείο για την Καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας είναι ζωτικής σημασίας και ότι θα ήταν εγκληματική η αναστολή των συνεισφορών τώρα, διότι θα διέκοπτε αυτά τα σωτήρια προγράμματα;

Επιπλέον, συμφωνείτε ότι πρέπει, όπως αναφέρατε, να ενισχυθούν οι μηχανισμοί ελέγχου, καθώς και η δέσμευσή μας προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το Παγκόσμιο Ταμείο προσφέρει σε όσους έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη –ανθρώπους που απειλούνται από τον ιό AIDS/HIV, την ελονοσία και τη φυματίωση;

Το τίμημα για το κακό που προξενεί η διαφθορά δεν πρέπει να το πληρώσουν οι αθώοι που ζουν με τον ιό AIDS/HIV και που απειλούνται από την ελονοσία και τη φυματίωση.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). - Κύριε Επίτροπε, σας ευχαριστώ και εγώ για την απάντησή σας. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί, η Ευρωπαϊκή Ένωση για το Παγκόσμιο Ταμείο σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση του AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας μεταξύ του 2002 και του 2010 αφιέρωσε πόρους που ανέρχονται στα 972,5 εκατ. ευρώ, ποσό που αναλογεί περίπου στο 50% των πόρων του Ταμείου συνολικά.

Ερωτώ, πέραν των όσων μας είπατε για τα προβλήματα που έχετε διαπιστώσει, έχει προβεί η Επιτροπή σε έκθεση αξιολόγησης και σε έρευνα σχετικά με το αν αυτά τα χρήματα πήγαν εξ ολοκλήρου στο στόχο για τον οποίο προορίζονταν;

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Το ζήτημα αυτό έχει δύο πλευρές. Αφενός, αναγνωρίζω ότι το Ταμείο επιτελεί εκπληκτικό έργο, προσεγγίζοντας αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Αυτό είναι αναμφισβήτητο.

Αλλά, αφετέρου πρόκειται για δημόσια κονδύλια. Τα δημόσια κονδύλια είναι χρήματα των φορολογουμένων και μία περίπτωση κατάχρησης ή απάτης θα μπορούσε να καταστρέψει το έργο εκατοντάδων ή χιλιάδων ανθρώπων. Πρέπει, λοιπόν, να βρούμε πολύ γρήγορα μια λύση. Στόχος μου είναι να θεσπιστούν τα επιπρόσθετα μέτρα έως το καλοκαίρι, ώστε να μπορέσουμε να επαναλάβουμε την καταβολή των συνεισφορών το φθινόπωρο. Πιστεύω πως αυτό είναι εφικτό.

Έχουμε καθορίσει τους τομείς στους οποίους αυτό είναι αναγκαίο: σε εθνικό επίπεδο. Διενεργούνται αποτελεσματικοί έλεγχοι στο κεντρικό γραφείο και όταν μεταβιβάζουμε χρήματα όλα λειτουργούν ορθά, αλλά όταν πρόκειται για την εφαρμογή σε μια δεδομένη χώρα υπάρχουν πάρα πολλοί κίνδυνοι. Εάν μπορούσατε να δείτε ποιες χώρες ήταν αναμεμειγμένες και το μέγεθος των συγκεκριμένων δημοσιονομικών τους φακέλων, θα συνειδητοποιούσατε ότι τα ποσά για το οποία γίνεται λόγος είναι πολύ μεγάλα για να αναστείλουμε τις πληρωμές και ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να λειτουργήσουν γρήγορα.

Εάν ανακαλυφθεί το επόμενο έτος ότι πραγματοποιήθηκαν καταχρήσεις, θα είσαστε οι πρώτοι που θα μου πείτε ότι γνώριζα αυτές τις περιπτώσεις και θα με ρωτήσετε γιατί δεν ενήργησα. Τότε, θα σας έλεγα ότι σκεφτόμουν μόνο τους ασθενείς. Αλλά δεν θα ήταν επαρκής απάντηση.

Εάν επιλύσουμε αυτό το ζήτημα εντός του εξαμήνου, έως το καλοκαίρι, δεν θα έχουμε επηρεάσει σημαντικά τη λειτουργία του Ταμείου, αλλά θα έχουμε προσδώσει μεγαλύτερη αξιοπιστία και στο Ταμείο και στον τρόπο δαπάνης των χρημάτων των φορολογουμένων της ΕΕ.

  Πρόεδρος. – Ερώτηση αρ. 22 του κ. Jim Higgins (H-000013/11)

Θέμα: Σήμανση CE

Μπορεί η Επιτροπή να αναφέρει σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειωθεί ως προς την ενίσχυση της σήμανσης CE, προκειμένου να προωθήσει τις ευρωπαϊκές εξαγωγές σε αγορές όπως αυτές της Νότιας Αμερικής και της Ασίας, καθώς αυτό αποτέλεσε μία από τις δεσμεύσεις του Επιτρόπου Tajani πριν το διορισμό του;

  Antonio Tajani, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Higgins, το σήμα CE αποτελεί το εμφανές τμήμα ενός μηχανισμού ζωτικής σημασίας για την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

Η έγκριση του νέου νομοθετικού πλαισίου το 2008 ενίσχυσε την αξιοπιστία του σήματος συγκεκριμένα με τρεις τρόπους. Πρώτον, ενίσχυσε τον έλεγχο του συστήματος πιστοποίησης προϊόντων με το σήμα CE· δεύτερον, θέσπισε την παρακολούθηση της αγοράς από τις εθνικές αρχές, οι οποίες πρέπει να ελέγχουν τις δηλώσεις συμμόρφωσης των κατασκευαστών και τα πιστοποιητικά έγκρισης της χρήσης του σήματος CE στα προϊόντα που εκδίδονται από ανεξάρτητους οργανισμούς· και τρίτον, απαιτεί από τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τους τελωνειακούς ελέγχους προκειμένου να επιτρέπεται να κυκλοφορούν στις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες αγορές μόνο προϊόντα που συμμορφώνονται προς τη νομοθεσία.

Παρέχοντας μέσα τα οποία είναι σχεδιασμένα για την προστασία του σήματος CE, τα οποία δεν υπήρχαν μέχρι πρόσφατα, η αποτελεσματική εφαρμογή του νέου νομοθετικού πλαισίου ενισχύει την αξιοπιστία του σήματος και, συνεπώς, τη φήμη των προϊόντων που φέρουν το σήμα στην ευρωπαϊκή αγορά και, επομένως, και τις διεθνείς αγορές. Επιπλέον, οι ενισχυμένοι έλεγχοι στα εισαγόμενα προϊόντα θα διασφαλίσουν τη μικρότερη κατάχρηση του σήματος CE στην παγκόσμια αγορά. Επίσης, μετά από το σαφές αίτημα του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή έχει δρομολογήσει επιτυχώς ενημερωτική εκστρατεία σχετικά με το σήμα, με στόχο τόσο τους οικονομικούς παράγοντες, ιδίως τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, όσο και τους καταναλωτές.

Στόχος της εκστρατείας είναι να παράσχει στα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδίως τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, καλύτερη κατανόηση της σημασίας του σήματος και του τρόπου λειτουργίας του μηχανισμού που το στηρίζει, ώστε να μπορούν να εφαρμόζουν ορθά τους κανόνες σχετικά με τη σήμανση και να υπερασπίζονται τον εαυτό τους στο δικαστήριο σε περιπτώσεις παραποιημένων ή επικίνδυνων προϊόντων. Το γεγονός αυτό θα καταστήσει τα ευρωπαϊκά προϊόντα πιο ανταγωνιστικά.

Οι συμφωνίες μας με τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Mercosur και της Λατινικής Αμερικής, ιδίως της Αργεντινής, είναι σχεδιασμένες για να προωθούν το ρυθμιστικό και τεχνικό μοντέλο στο οποίο βασίζεται το σήμα CE. Κατά τις επαφές μου με αυτές τις περιοχές του πλανήτη, σκοπεύω να αποσαφηνίσω αυτά τα σημεία και, βεβαίως, να προωθήσω τις λύσεις τις οποίες έχουμε συμφωνήσει να εφαρμόσουμε. Θα βρίσκομαι στη Λατινική Αμερική την άνοιξη και αυτό το ζήτημα θα συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη των συναντήσεων μου με κυβερνητικούς εκπροσώπους των χωρών που θα επισκεφτώ: τη Βραζιλία, την Αργεντινή και τη Χιλή.

Βεβαίως, επιβεβαιώνω τη δέσμευσή μου να συνεργαστώ στενά μαζί σας προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι ο μηχανισμός στον οποίο βασίζεται το σήμα CE λειτουργεί ορθά και ότι τα κράτη μέλη συμμορφώνονται προς τις υποχρεώσεις οι οποίες στοχεύουν στο να καταστήσουν ανταγωνιστικότερα τα προϊόντα μας. Θα σας κρατώ, βεβαίως, τακτικά ενήμερους για τις εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα και επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι η Επιτροπή θα επανεξετάσει την κατάσταση και θα υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο το 2013, όπως απαιτείται βάσει του κανονισμού (EΚ) αριθ. 765/2008.

  Jim Higgins (PPE). – (ΕΝ) Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο για την απάντησή του. Θεωρώ ότι η ιδέα είναι πολύ καλή. Επικεντρώνεται στον καταναλωτή, αφορά τη φήμη και την αξιοπιστία των προϊόντων που παράγονται εντός της ΕΕ. Όμως, δεν μπορώ να βρω στοιχεία της Eurostat, για παράδειγμα, σχετικά με την αξία αυτού του συμβόλου για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ή σχετικά με το ποσοστό των Ευρωπαίων οι οποίοι γνωρίζουν πράγματι τι σημαίνει το σήμα CE.

Δεύτερον, πιστεύω πως πρέπει να το εκμεταλλευτούμε περισσότερο. Τον Απρίλιο του 2010, στην έκθεση του Ανόβερου διεξήχθη μια μεγάλη εκστρατεία για την προώθηση του σήματος CE, αλλά δεν το εκμεταλλευόμαστε αρκετά. Απαιτείται πολύ πιο συντονισμένη προσπάθεια, διότι οι δυνατότητες είναι σίγουρα τεράστιες.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). – (RO) Κυρία Πρόεδρε, επειδή αναφέρατε την ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επειδή επιδοκιμάζω τις προσπάθειες που καταβάλλετε για την ανάπτυξη μιας βιομηχανικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: ποιο είναι το ποσοστό των προϊόντων που διατίθενται στην ευρωπαϊκή αγορά και φέρουν το σήμα CE και ποιο είναι το ποσοστό των προϊόντων που διατίθενται στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά και κατασκευάζονται στην Κίνα;

  Antonio Tajani, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, είμαι ευγνώμων για το γεγονός ότι επισημάνθηκαν πολλά προβλήματα τα οποία αποτελούν επίκεντρο και της δικής μας προσοχής, διότι είναι αλήθεια ότι προϊόντα τα οποία εισάγονται νόμιμα ή παράνομα από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι συχνά παραποιημένα. Εντούτοις, δυστυχώς ούτε η Επιτροπή ούτε τα θεσμικά όργανα της Ένωσης διαθέτουν τελωνειακές ή αστυνομικές αρχές προκειμένου να ελέγξουν τις εισαγωγές, επομένως πρέπει να εμπιστευόμαστε τους ελέγχους που πραγματοποιούνται στα διάφορα κράτη μέλη όταν προϊόντα που φέρουν αυτό το σήμα εισέρχονται στην ΕΕ και διατίθενται στην αγορά.

Στη συνέχεια, θα εξηγήσω τις λεπτομέρειες προκειμένου να απαντήσω στη συμπληρωματική ερώτηση του κ. Higgins, αλλά πρέπει να καταστήσω σαφές ότι διεξάγουμε ενημερωτική εκστρατεία η οποία στοχεύει όχι μόνο να προωθήσει το σήμα CE, αλλά και να διασφαλίσει ότι τα προϊόντα είναι περισσότερο εγγυημένα, πραγματοποιώντας ελέγχους για παραποιημένα προϊόντα.

Η πρόταση σχετικά με την επίσκεψη στον λιμένα του Ρότερνταμ, όπου καταφθάνουν τα περισσότερα παιχνίδια, αποτελεί ιδέα την οποία προωθώ. Πιθανότατα να μεταβώ εκεί προσωπικά προκειμένου να καταστήσω φανερό ότι η Επιτροπή εστιάζει στους ελέγχους προϊόντων που προέρχονται από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω ενός εκ των σημαντικότερων λιμένων της.

Συμφωνώ με την άποψη της ανάγκης ενθάρρυνσης της χρήση του σήματος CE. Βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια και θεωρώ ότι πρέπει να συνεχίσουμε αυτήν την πορεία. Αυτός είναι ο σκοπός της ενημερωτικής εκστρατείας, η οποία είναι, επίσης, αποτέλεσμα αιτήματος του Κοινοβουλίου. Καταφέραμε πολλά όταν ακόμα ήμουν βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιμένοντας στην ανάγκη να διαθέτει η ΕΕ ένα σήμα το οποίο θα διασφάλιζε πρωταρχικά τη συμμόρφωση προς τους κανονισμούς της ΕΕ. Μάλιστα, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το σήμα CE δεν αποτελεί ευρωπαϊκό σήμα ποιότητας, αλλά απλά σημαίνει ότι τηρούνται συγκεκριμένοι κανόνες της ΕΕ – ένα είδος αυτο-πιστοποίησης, δηλαδή, ή πιστοποίησης από τρίτο μέρος.

Ορισμένοι βουλευτές αυτού του Σώματος ελπίζουν ότι το σήμα CE θα ακολουθήσει ένα σήμα ποιότητας και, μάλιστα, το Κοινοβούλιο μού άσκησε πιέσεις, εν προκειμένω, στο πλαίσιο της ακρόασης πριν από ένα έτος όταν υπέβαλα την υποψηφιότητά μου για την Επιτροπή. Σίγουρα δεν αντιτίθεμαι στην ιδέα, αλλά θεωρώ ότι πρώτα πρέπει να ενθαρρύνουμε και να αυξήσουμε τη χρήση του σήματος CE μέσω της ενημερωτικής εκστρατείας εντός της ΕΕ. Πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερα και στην επόμενη φάση πρέπει να σκεφτούμε περαιτέρω νέες πρωτοβουλίες. Πρωτίστως, βέβαια, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι το σήμα CE θα καταστεί κοινή πρακτική για όλες τις επιχειρήσεις της ΕΕ, ιδίως τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, κάτι που πιθανότατα απαιτεί μεγαλύτερη πληροφόρηση.

Σας διαβεβαιώνω ότι δεσμεύομαι για ακόμη καλύτερη ενημέρωση. Χαίρομαι ιδιαίτερα για το γεγονός ότι υπάρχουν τέτοιες συζητήσεις και ερωτήσεις –και ευχαριστώ τον κ, Higgins για αυτό– διότι ενθαρρύνουν τη συζήτηση μέσω του έργου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των μεμονωμένων βουλευτών του και το έργο τόσο του Επιτρόπου όσο και των αντιπροσωπειών της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είναι ζωτικής σημασίας να ενημερωθούν τα μεμονωμένα κράτη μέλη και οι επιχειρήσεις για τη σημασία της χρήσης αυτού του μέσου, όπως είναι επίσης σημαντικό –και ήδη το τόνισα αυτό κατά τη διάρκεια της ομιλίας μου– να ασκηθούν πιέσεις στα κράτη μέλη προκειμένου να διατηρήσουν αυστηρή επαγρύπνηση, τόσο στα σύνορα όσο και εντός της αγοράς, για την εξάλειψη, ή τουλάχιστον τον περιορισμό, του προβλήματος της παραποίησης και της παράνομης χρήσης του σήματος CE, προς το συμφέρον της προστασίας των προϊόντων μας και της διασφάλισης της συμμόρφωσης προς την κοινοτική νομοθεσία, η οποία υπερασπίζεται πρωτίστως τα συμφέροντα των καταναλωτών.

  Πρόεδρος. – Ερώτηση αρ. 23 του κ. Γεώργιου Παπανικολάου (H-000015/11)

Θέμα: Ανομοιογενές περιβάλλον ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας στα κράτη μέλη

Μία από τις βασικές προτεραιότητες της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» είναι η στήριξη της επιχειρηματικότητας μέσω της δημιουργίας πολιτικών ανάπτυξης και βελτίωσης του επιχειρηματικού κλίματος, ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Παρ’ όλα αυτά, μεταξύ των κρατών μελών παρατηρείται ένα ιδιαίτερα ανομοιογενές επιχειρηματικό περιβάλλον, καθώς σε πολλά κράτη υπάρχει ισχυρή γραφειοκρατία και απαιτούνται υψηλά κόστη για τη σύσταση μιας νέας επιχείρησης, στοιχεία που αποθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα. Εξάλλου, η οικονομική κρίση εντείνει το πρόβλημα και δημιουργεί ένα χάρτη επιχειρηματικά και, επομένως, αναπτυξιακά ετερογενή εντός της ΕΕ.

Ερωτάται η Επιτροπή: Θεωρεί ότι ο στόχος της επιχειρηματικής ανάπτυξης που προβάλλεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» είναι ρεαλιστικός και μπορεί να επιτευχθεί εντός της δεκαετίας σε όλα τα κράτη μέλη τη στιγμή που υφίστανται οι παραπάνω διαφοροποιήσεις;

Σκοπεύει να συστήσει στα κράτη μέλη συγκεκριμένες πολιτικές και κοινό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αποθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα;

Ερώτηση αρ. 24 του κ. Brian Crowley (H-000042/11)

Θέμα: Μικρομεσαίες επιχειρήσεις

Θα μπορούσε να αναφέρει η Επιτροπή ποια μέτρα υφίστανται προκειμένου να βοηθηθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους στην Ευρώπη και επιθυμούν να εξαγάγουν και να επενδύσουν σε αναπτυσσόμενες οικονομίες όπως στην Κίνα;

Ερώτηση αρ. 25 της κ. Marian Harkin (H-000057/11)

Θέμα: Επιχειρηματικότητα στις χώρες που εφαρμόζουν μέτρα λιτότητας

Έχουν προταθεί κάποια μέτρα για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας, ιδίως δε στις χώρες που εφαρμόζουν αυστηρά μέτρα λιτότητας;

  Antonio Tajani, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, θα προσπαθήσω να είμαι λακωνικός, όπως και όταν ήμουν βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Εξετάζουμε ζητήματα μεγάλου ενδιαφέροντος, πρωτίστως τη βούληση της Επιτροπής να στηρίξει την επιχειρηματικότητα και να βελτιώσει το πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων, ιδίως των μικρών και μεσαίων (ΜΜΕ), στηρίζοντάς τις παράλληλα στην απόκτηση πρόσβασης σε αγορές τρίτων χωρών. Θεωρώ αυτά τα τρία ζητήματα ως ζητήματα προτεραιότητας.

Για τον λόγο αυτόν, εντός τον επόμενων ημερών πρόκειται να αναθεωρηθεί η «Small Business Act» για την Ευρώπη, η οποία εγκρίθηκε από την Επιτροπή το 2008. Οι αρχές και οι διατάξεις της «Small Business Act» είναι απόλυτα σύμφωνες με τις προτεραιότητες της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και σίγουρα θα εφαρμοστούν σε εθνικό επίπεδο, διότι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη τις στηρίζουν. Με άλλα λόγια, όλοι –τόσο τα κράτη μέλη όσο και οι επιχειρήσεις– θα εμπλακούν στην παρακολούθηση των αποτελεσμάτων.

Σκοπεύουμε να διασφαλίσουμε ότι οι αξίες που είχαν υποστηριχθεί θερμά στην «Small Business Act», οι οποίες στοχεύουν στην προώθηση της επιχειρηματικότητας και την εξάλειψη της πρακτικής σύμφωνα με την οποία δίνεται προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις κατά την κατάρτιση πολιτικών, θα εφαρμοστούν τόσο σε κοινοτικό όσο και εθνικό επίπεδο.

Έχουμε ήδη καθιερώσει δοκιμή για τις ΜΜΕ, η οποία στοχεύει να λάβει περισσότερο υπόψη τη διαδικασία που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση του αντικτύπου των διάφορων πολιτικών και υποχρεώσεων που περιορίζουν τις ΜΜΕ. Η αναθεωρημένη «Small Business Act» θα περιλαμβάνει μέτρα για την εναρμόνιση της χρήσης αυτής της δοκιμής και τη βελτίωση της ποιότητας των αξιολογήσεων. Επιπλέον, όλα τα κράτη μέλη θα ενθαρρυνθούν να υιοθετήσουν την ίδια προσέγγιση στο πλαίσιο των διαδικασιών που αποτελούν την εθνική διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Καθώς γνωρίζουμε την ανάγκη εξάλειψης της γραφειοκρατίας και των διαφορών μεταξύ των χωρών, θα επισημάνουμε συγκεκριμένα μέτρα –όπως τη δημιουργία μονοαπευθυντικής υπηρεσίας και τη χρήση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης– προκειμένου να προσπαθήσουμε να επιταχύνουμε τις διαδικασίες σε αυτόν τον τομέα. Επίσης, η Επιτροπή οργανώνει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων κάθε χώρας σχετικά με συγκεκριμένα ζητήματα.

Προκειμένου να ενθαρρύνουμε την επιχειρηματικότητα μεταξύ των νέων και τη διασυνοριακή εμπορική συνεργασία στην Ευρώπη, και πάλι με την προτροπή του Κοινοβουλίου, καθιερώσαμε ένα πρόγραμμα Erasmus για νέους επιχειρηματίες, τα αποτελέσματα του οποίου είναι θετικά. Ως εκ τούτου, πρόθεσή μας είναι να προσπαθήσουμε να δώσουμε στο πρόγραμμα μια νομική βάση, μετατρέποντάς το από πιλοτική δράση σε μόνιμο πρόγραμμα.

Επίσης, έχουμε σχεδιάσει δράσεις που στοχεύουν ειδικά στις γυναίκες επιχειρηματίες: υφίσταται πλέον ένα δίκτυο που αποτελείται από 250 γυναίκες πρέσβεις από 22 ευρωπαϊκές χώρες. Ελπίζω ότι αυτό το δίκτυο θα γίνει ακόμη ισχυρότερο. Τέλος, εργαζόμαστε για τη δημιουργία προγραμμάτων καθοδήγησης για γυναίκες επιχειρηματίες σε τουλάχιστον 12 χώρες της ΕΕ.

Όσον αφορά τη βοήθεια προς τις ΜΜΕ για εξαγωγές και επενδύσεις εκτός της Ένωσης, διεξαγάγαμε μια τεράστια δημόσια διαβούλευση στις αρχές του περασμένου έτους σε μια προσπάθεια να ενισχύσουμε τα υποστηρικτικά μέτρα. Τα αποτελέσματα αυτού του εγχειρήματος θα μας επιτρέψουν να προσαρμόσουμε τις προτεινόμενες κατευθυντήριες γραμμές που στοχεύουν στην ενίσχυση των υποστηρικτικών υπηρεσιών των ΜΜΕ, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την αποδοτική χρήση των δημόσιων κονδυλίων.

Έχουμε ήδη αποκτήσει αρκετή εμπειρία όσον αφορά την παροχή βοήθειας προς τις ΜΜΕ προκειμένου να καταστούν διεθνείς. Αναφέρομαι σε προγράμματα τα οποία γνώρισαν σημαντική επιτυχία, όπως το China Intellectual Property Rights SME Helpdesk (υπηρεσία υποστήριξης των ΜΜΕ στην Κίνα σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας), το κέντρο βιομηχανικής συνεργασίας ΕΕ-Ιαπωνίας, το Ευρωπαϊκό Επιχειρηματικό Δίκτυο και προγράμματα κατάρτισης. Επιπλέον, βάσει των αποτελεσμάτων μελέτης που χρηματοδοτήθηκε από το Κοινοβούλιο, ετοιμάζουμε ανακοίνωση σχετικά με την ενίσχυση της στήριξης των ΜΜΕ σε αγορές τρίτων χωρών.

Όσον αφορά τις αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κίνα, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι στο πλαίσιο της «Small Business Act» η Επιτροπή έχει αξιοποιήσει τα κονδύλια που χορηγήθηκαν από το Κοινοβούλιο για το προπαρασκευαστικό έργο, γεγονός το οποίο μας επέτρεψε να δημιουργήσουμε κέντρα βοήθειας και υποστήριξης των ΜΜΕ στην Κίνα και την Ινδία. Πέρυσι τον Νοέμβριο παρευρέθηκα ο ίδιος στα εγκαίνια του κέντρου ΜΜΕ της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κίνα.

Μπορώ, επίσης, να σας δηλώσω ότι αύριο η Επιτροπή διορίζει νέο ειδικό απεσταλμένο για τις ΜΜΕ, τον Daniel Calleja Crespo, αναπληρωτή γενικό διευθυντή επιχειρήσεων και βιομηχανίας, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τη στενή παρακολούθηση της εφαρμογής της «Small Business Act» και υπεύθυνος επικοινωνίας για τις ΜΜΕ.

Το έγγραφο της Επιτροπής που είναι υπό έγκριση επί του παρόντος καλεί όλα τα κράτη μέλη και τις τοπικές αρχές να διορίσουν έναν απεσταλμένο για τις ΜΜΕ για να εποπτεύει την εφαρμογή της «Small Business Act» εντός των περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας δηλώσω ότι έχω ήδη λάβει θετικές απαντήσεις από πληθώρα κρατών μελών και διάφορες περιφέρειες της ΕΕ.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). - Κύριε Επίτροπε σας ευχαριστώ πολύ για τα όσα είπατε και πράγματι είναι πολύ φιλόδοξα. Ωστόσο –θα γυρίσω λίγο πίσω– το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας του Δεκεμβρίου του 2008 κάλεσε τότε τα κράτη μέλη να μειώσουν το χρόνο εκκίνησης μιας εταιρίας σε τρεις μέρες κατ’ ανώτατο όριο και η Επιτροπή βεβαίως δεσμεύτηκε να παρακολουθήσει αυτήν την εξέλιξη.

Τρία χρόνια μετά και μεσούσης της οικονομικής κρίσης, βλέπουμε στην Ελλάδα να χρειάζονται 15 μέρες για τη σύσταση μιας εταιρίας, στην Αυστρία 11 μέρες, στη Φιλανδία 8 μέρες, στο Βέλγιο, απ' την άλλη, μόνο μιάμιση μέρα. Έχουμε δηλαδή μεγάλες αποκλίσεις.

Και ερωτώ: Εφόσον η επιχειρηματικότητα συμφωνούμε όλοι ότι είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη, με ποιον τρόπο θα μπορέσει η Επιτροπή να περάσει από τις απλές προτροπές σε σημαντικές πιέσεις προς τις κυβερνήσεις, προκειμένου να μπορέσουμε να εναρμονίσουμε τις διαδικασίες;

  Brian Crowley (ALDE). – (ΕΝ) Θα ήθελα να αναφερθώ σε τρία σημεία.

Πρώτα απ’ όλα, όσον αφορά το γραφείο υποστήριξης στην Κίνα. Μολονότι είναι καταπληκτική ιδέα, είναι πολύ δύσκολο για τις ΜΜΕ να αποκτήσουν πρόσβαση στους συγκεκριμένους τομείς στους οποίους εμπλέκονται. Φαίνεται πως είναι καταλληλότερο για επιχειρήσεις μεγαλύτερης κλίμακας.

Δεύτερον, η ιδέα της μονοαπευθυντικής υπηρεσίας, η οποία χρησιμοποιείται ήδη στο εσωτερικό της ΕΕ, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί καλύτερα στις χώρες BRIC –δηλαδή Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα– για να αυξηθεί ο όγκος των εξαγωγών και οι εξωτερικές επενδύσεις που μπορούν να πραγματοποιήσουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

Τρίτον και τελευταίο, το μοντέλο το οποίο έχει λειτουργήσει καλύτερα μέχρι στιγμής είναι η σχέση ΕΕ-Ιαπωνίας. Έχει λειτουργήσει καλύτερα για το εμπόριο και τις επενδύσεις και στις δύο περιοχές. Ίσως, αυτό να είναι το πρότυπο που θα έπρεπε να ακολουθηθεί.

  Marian Harkin (ALDE). – (ΕΝ) Υποθέτω πως η ερώτησή μου είναι λίγο δύσκολη, επειδή αφορά χώρες οι οποίες εφαρμόζουν αυστηρά μέτρα λιτότητας, όπως η δική μου χώρα η Ιρλανδία.

Το συμπέρασμα είναι το εξής: οι ΜΜΕ χρειάζονται πρόσβαση σε χρηματοδότηση, την οποία δεν έχουν για διάφορους λόγους, ίσως επειδή οι τράπεζες ζητούν περισσότερη ασφάλεια από αυτήν την οποία μπορούν να παρέχουν, ή ορισμένες φορές οι ΜΜΕ απλά δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν τον δανεισμό στο πλαίσιο του σημερινού κλίματος της απουσίας ανάπτυξης.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ερώτηση μου είναι η εξής: θα μπορούσε η Επιτροπή να θεσπίσει άλλα μέτρα, όπως προγράμματα εγγύησης δανείων ή ακόμη και επέκταση του μηχανισμού μικροχρηματοδοτήσεων της ΕΕ;

  Antonio Tajani, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, είμαι πραγματικά χαρούμενος για το γεγονός ότι το ζήτημα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων βρίσκεται στο επίκεντρο της κοινοβουλευτικής συζήτησης για δεύτερη συνεχή ημέρα. Χθες το βράδυ εξετάσαμε το πρόγραμμα πλαίσιο για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία (CIP), καθώς και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να βοηθήσουμε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, να αποκτήσουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση της ΕΕ στο πλαίσιο του επικείμενου 8ου Κοινοτικού Προγράμματος-Πλαισίου. Επίσης, επισημάναμε τι έχουμε ήδη πράξει και τι πράττουμε επί του παρόντος για αυτήν την κατηγορία επιχειρήσεων.

Όπως ανέφερα στην ομιλία μου –και όπως επίσης ανέφερα χθες το βράδυ– πιστεύω πως η στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων αποτελεί προτεραιότητα για διάφορους λόγους. Πρώτον, δεν μπορούμε παρά να θεωρούμε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ένα ουσιαστικό εργαλείο ανάκαμψης από τη σημερινή κρίση. Μέσω του εγγράφου Ευρώπη 2020 τοποθετούμε και πάλι την πραγματική οικονομία στο επίκεντρο της οικονομικής πολιτικής. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ζωογόνο δύναμη της πραγματικής μας οικονομίας και, πάνω απ’ όλα, νομίζω ότι στο μέλλον οι ΜΜΕ μπορούν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό κοινωνικό ρόλο, επειδή αυτές θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμη και κατά τη διάρκεια αναδιάρθρωσης των μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων.

Ως εκ τούτου, πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για την ανταγωνιστικότητα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Η ανταγωνιστικότητα είναι μια άλλη λέξη για την καινοτομία και για να είμαστε καινοτόμοι πρέπει να βοηθήσουμε τις ΜΜΕ να αποκτήσουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Χάρη στη στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εγκρίναμε οδηγία για τις καθυστερήσεις πληρωμών των δημόσιων αρχών και στις συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων, η οποία εμπίπτει στην «Small Business Act». Πρόκειται για ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα και ελπίζω ότι τα κράτη μέλη θα εφαρμόσουν αυτήν την οδηγία, η οποία είναι πλέον δεσμευτική για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, εντός 24 μηνών από τον περασμένο Οκτώβριο και ίσως πριν από την τελική προθεσμία. Το γεγονός αυτό θα διοχετεύσει περίπου 180 δισεκατομμύρια ευρώ ρευστότητας στην αγορά προς όφελος των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

Οι προσπάθειες δεν τελειώνουν εδώ. Δημιούργησα, επίσης, το φόρουμ για τη χρηματοδότηση των ΜΜΕ, όπως αναφέρθηκε στην έκθεση του Κοινοβουλίου για τις πολιτικές σχετικά με τις ΜΜΕ και το CIP. Πρόκειται για ένα νέο δημιούργημα της Επιτροπής, στο πλαίσιο του οποίου θα εξετάσουμε τις δυσκολίες πρόσβασης στη χρηματοδότηση και θα διατυπώσουμε λύσεις σε αυτά τα προβλήματα. Δεν καταφέραμε τυχαία να πείσουμε το χρηματιστήριο του Λονδίνου να συμμετάσχει για πρώτη φορά στην πρωτοβουλία. Πρόκειται, επίσης, για ένα ισχυρό μήνυμα από τη Μεγάλη Βρετανία, το οποίο ισοδυναμεί με ισχυρή στήριξη από τον χρηματοπιστωτικό κόσμο προς τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Η χρηματοπιστωτική οικονομία, λοιπόν, εργάζεται για να στηρίξει και να υπηρετήσει την πραγματική οικονομία, γεγονός το οποίο πιστεύω πως αποτελεί ένα σημαντικό σημάδι. Θα λάβω μέτρα προκειμένου να συνεχίσω να στηρίζω το έργο του φόρουμ για τη χρηματοδότηση των ΜΜΕ όσον αφορά την πρόσβαση στη χρηματοδότηση και, επίσης, θα εντοπίσω όλες τις διαθέσιμες πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένου του διασυνοριακού επιχειρηματικού κεφαλαίου και της απόπειρας εξομάλυνσης των εμποδίων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των εγχώριων χρηματοπιστωτικών θεσμικών οργάνων, τα οποία είναι εκείνα που εντέλει χορηγούν τις χρηματοδοτήσεις.

Τι πρέπει να πράξουμε προκειμένου να διευκολύνουμε την πρόσβαση στη χρηματοδότηση της ΕΕ; Επί του παρόντος εργαζόμαστε για το 8ο Κοινοτικό Πρόγραμμα-Πλαίσιο και έχουμε επιτύχει ορισμένες νίκες για τις ΜΜΕ. Θα επαναλάβω αυτό που δήλωσα χθες το βράδυ, διότι δεν γνωρίζω εάν οι αξιότιμοι βουλευτές που παρευρίσκονται σήμερα εδώ, ήταν εδώ και χθες: όσον αφορά τον κανονισμό για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς (REACH), οι φόροι καταχώρισης περικόπηκαν κατά 60% για τις ΜΜΕ και κατά 90% για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Επίσης, εξασφάλισα τη μετάφραση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού REACH σε όλες τις γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, οι ΜΜΕ διαβλέπουν σημάδια πραγματικής στήριξης και από αυτήν την πλευρά. Πρόθεσή μας είναι να πράξουμε το ίδιο και για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις στον κατασκευαστικό τομέα.

Διεξήγαγα, επίσης, ορισμένες συναντήσεις και για τη μικροχρηματοδότηση. Επιπλέον, εξέτασα το ζήτημα προσεκτικά κατά τη διάρκεια συνάντησης η οποία πραγματοποιήθηκε πριν από δύο εβδομάδες στις Βρυξέλλες με αντιπρόσωπο του νέου οργανισμού για τις μικροχρηματοδοτήσεις της ιταλικής κυβέρνησης, ο οποίος φαίνεται να αποτελεί παράδειγμα καλής λειτουργίας. Ελπίζω ότι θα καταφέρω να διαδώσω τις γνώσεις σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές των διάφορων κρατών μελών σε αυτόν τον τομέα, προκειμένου να μπορέσουν να εφαρμοστούν.

Όσον αφορά τις διαφορές στον χρόνο που απαιτείται για τη χορήγηση άδειας, αυτό αποτελεί πραγματικό πρόβλημα. Αναμφίβολα, πρέπει να ασκήσουμε πιέσεις στα κράτη μέλη για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας. Μεγάλη σημασία δίδεται στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία – που, βεβαίως, έχει τη δική του επιβάρυνση– αλλά ορισμένες φορές η γραφειοκρατία στα κράτη μέλη την προσεγγίζει πολύ. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως είναι προς το συμφέρον των πολιτών να ευθυγραμμιστούν οι διαδικασίες. Όταν δηλώνουμε ότι «πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις», πρέπει να επιβεβαιώσουμε ότι και τα κράτη μέλη εφαρμόζουν αυτήν τη δοκιμή, όπως έχει ξεκινήσει να πράττει η Επιτροπή. Η παρουσίαση της αναθεώρησης της «Small Business Act» στις διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα παράσχει, επίσης, τη δυνατότητα να παροτρύνουμε τα κράτη μέλη να μειώσουν τον χρόνο που απαιτείται για την έκδοση των αδειών για τη σύσταση ΜΜΕ.

  Πρόεδρος. – Ερώτηση αρ. 30 της κ. Vilija Blinkeviciute (H-000019/11)

Θέμα: Στρατηγική στον τομέα της ισότητας των ευκαιριών στην Επιτροπή

Στις 17 Δεκεμβρίου 2010, η Επιτροπή έθεσε σε εφαρμογή νέα στρατηγική για την ισότητα των ευκαιριών μεταξύ γυναικών και ανδρών για την περίοδο έως το 2014 για την οποία έχει καθορίσει νέους στόχους όσον αφορά τον αριθμό γυναικών στις θέσεις ανωτέρου ή μέσου στελέχους και τον αριθμό γυναικών που θα προσληφθούν σε θέσεις διοικητικού υπαλλήλου (AD) στις γενικές διευθύνσεις, στα διάφορα τμήματα και στις υπηρεσίες της Επιτροπής.

Έτσι, η νέα στρατηγική στον τομέα της ισότητας των ευκαιριών θα έχει ως στόχο τη διασφάλιση μιας πολιτικής για την ισότητα των ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών που εργάζονται στην Επιτροπή, αλλά δεν θα καλύπτει τα άλλα θεσμικά όργανα και τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η στρατηγική αυτή στον τομέα της ισότητας των ευκαιριών, που έχει εκπονηθεί από την Επιτροπή, θα έχει άραγε καμία επίδραση στην κατάσταση των γυναικών που εργάζονται στα άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ; Δε θεωρεί άραγε η Επιτροπή ότι καλό θα ήταν να προβλεφθεί κοινή στρατηγική στον τομέα της ισότητας των ευκαιριών, βάσει της οποίας η ισότητα αυτή θα διασφαλίζεται επίσης για τις γυναίκες και τους άνδρες που εργάζονται στα άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και υπηρεσίες; Η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών και η ισότητα ευκαιριών συνιστούν θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να εφαρμόζονται γενικά και χωρίς εξαιρέσεις σε όλους τους εργαζομένους της ΕΕ.

  Maroš Šefčovič, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Χαίρομαι που τέθηκε αυτή η ερώτηση, διότι έχω καλά νέα. Από 1ης Ιανουαρίου, για πρώτη φορά εργάζονται περισσότερες γυναίκες από ό,τι άνδρες για την Επιτροπή. Είμαστε εξαιρετικά υπερήφανοι για αυτό το αποτέλεσμα, αλλά γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι το τέλος της υπόθεσης. Πρέπει να συνεχίσουμε την πολιτική μας για τη βελτίωση των αριθμών των γυναικών συναδέλφων σε διευθυντικές και μη διευθυντικές θέσεις (AD) στην Επιτροπή.

Για τον λόγο αυτό, εγκρίναμε αυτήν τη στρατηγική για την περίοδο 2010-2014, έως το τέλος της θητείας της σημερινής Επιτροπής. Θα θέλαμε πραγματικά να επιτύχουμε ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες να αντιπροσωπεύουν το 25% των ανώτερων διευθυντικών θέσεων, το 30% της μεσαίας διοίκησης και το 43% των μη διευθυντικών θέσεων (AD). Ήδη έχουμε επιτύχει πολλά τα τελευταία 15 έτη με την τεράστια αύξηση των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις. Θα θέλαμε, βεβαίως, να συνεχίσουμε αυτήν την προσπάθεια. Η μέθοδος που θα χρησιμοποιήσουμε είναι η αντικατάσταση των συνταξιοδοτούμενων με γυναίκες, οι οποίες θα αποτελούσαν το 30% της στελέχωσης της ανώτερης διοίκησης και το 50% της μεσαίας διοίκησης και των θέσεων AD. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι όταν συνταξιοδοτηθούν αυτοί οι διευθυντές, το 30% ή 50% αυτών θα αντικατασταθούν από γυναίκες.

Σε απάντηση της ερώτησής σας, έλεγξα την κατάσταση σε άλλα θεσμικά όργανα και πρέπει να δηλώσω ότι η κατάσταση στο Κοινοβούλιο είναι πολύ θετική. Οι αριθμοί είναι πολύ εντυπωσιακοί. Για να είμαστε, βέβαια, ειλικρινείς δεν ισχύει το ίδιο και στο Συμβούλιο όπου τα αποτελέσματα είναι λίγο διαφορετικά. Όμως, πιστεύω πως η καλύτερη μέθοδος για την πραγματοποίηση προόδου θα ήταν η συνέχιση της πολιτικής μας για την ανταλλαγή των βέλτιστων πρακτικών και των εμπειριών σχετικά με την εφαρμογή των πολιτικών μας.

Γνωρίζω ότι οι επικεφαλής των διοικητικών υπηρεσιών μας, οι γενικοί γραμματείς μας, συζητούν το ζήτημα τακτικά και πιστεύω πως αυτή η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών θα οδηγήσει στα κατάλληλα αποτελέσματα σε όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D). – (LT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, σας ευχαριστώ για τα καλά σας νέα. Επιδοκιμάζω το γεγονός ότι υπάρχουν περισσότερες γυναίκες από ό,τι άνδρες στην Επιτροπή. Ωστόσο, θα ήθελα να σας θέσω μία επιπρόσθετη ερώτηση. Πόσον χρόνο θεωρείτε ότι θα χρειαζόταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου το ποσοστό των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις να προσέγγιζε όχι το 25% ούτε το 42%, αλλά το 50%; Πόσος χρόνος νομίζετε ότι θα χρειαζόταν; Αναφέρατε ότι θα το καταφέρετε αυτό μόλις στο τέλος της θητείας σας.

Εντούτοις, δεν απαντήσατε πολύ σαφώς στην ερώτησή μου. Ως Επίτροπος, ποια είναι η άποψή σας για τη στρατηγική ίσων ευκαιριών για τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Όλων των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αυτό θα αποτελούσε άριστο παράδειγμα για τα κράτη μέλη, για τους εργαζομένους τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). – (RO) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να επεκτείνω λίγο την ερώτηση της συναδέλφου μου και να ρωτήσω τον Επίτροπο εάν υπάρχει επίσης στρατηγική ίσων ευκαιριών. Αναφέρομαι στον διορισμό ατόμων από τα νέα κράτη μέλη σε θέσεις της μεσαίας και ανώτερης διοίκησης των θεσμικών οργάνων της ΕΕ.

  Maroš Šefčovič, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμπληρωματικές ερωτήσεις σας.

Συμφωνώ μαζί σας ότι οι αριθμοί που αναφέρατε ενδεχομένως να μην ακούγονται τόσο φιλόδοξοι όσο θα θέλατε να είναι στο μέλλον, αλλά αληθεύει ότι από τη στιγμή που ξεκινήσαμε τις πολιτικές ίσων ευκαιριών στην Επιτροπή το 1995, έχουμε καταφέρει να πενταπλασιάσουμε την παρουσία γυναικών στις ανώτερες θέσεις. Αυτό σημαίνει ότι πλέον υπάρχουν πέντε φορές περισσότερες γυναίκες σε αυτές τις θέσεις από ό,τι στο παρελθόν. Βεβαίως, πρέπει να εξετάσουμε το σημείο αναφοράς. Συμφωνώ ότι ήταν πολύ χαμηλό. Επίσης, πρέπει να συγκρίνουμε σε τι περιβάλλον λειτουργούμε στην Ευρώπη.

Αυτό αποτελεί, επίσης, μέρος της απάντησης στη δεύτερη ερώτηση, δηλαδή, ότι οι πολιτικές για τη δημιουργία αυτών των συνθηκών για τις γυναίκες, όχι μόνο στα θεσμικά όργανα της ΕΕ αλλά και στα κράτη μέλη, πρέπει ακόμη να βελτιωθούν. Πρώτον, πρέπει να δημιουργήσουμε κατάλληλες συνθήκες για τις γυναίκες, ώστε να μπορούν πραγματικά να εργαστούν σε αυτές τις υψηλές θέσεις, δηλαδή επαρκή παιδική μέριμνα, επαρκείς εργασιακές παροχές, ευέλικτο ωράριο εργασίας και άλλες συνθήκες οι οποίες επιτρέπουν στην πράξη στις γυναίκες να κατέχουν αυτές τις υψηλές θέσεις. Βεβαίως, αυτές οι συνθήκες δημιουργούνται σταδιακά. Πιστεύω πως έχουμε επιτύχει αρκετά υψηλά πρότυπα στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και μπορείτε να δείτε τα διάφορα επίπεδα διασφάλισης αυτών των συνθηκών στα κράτη μέλη.

Ως εκ τούτου, η συνάδελφός μου, κ. Reding, προτείνει τώρα μια στρατηγική η οποία θα ονομαστεί «ισορροπία των φύλων στη διεύθυνση επιχειρήσεων». Μέχρι στιγμής, αυτό αποτελεί έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής, το οποίο θα συζητηθεί με τους διευθυντές επιχειρήσεων σε δύο μήνες και στη συνέχεια θα ξεκινήσουν οι δημόσιες διαβουλεύσεις. Ποια είναι τα διδάγματα από αυτήν τη διαδικασία; Πρέπει να εξετάσουμε ένα υποχρεωτικό σύστημα ποσοστώσεων; Πρέπει να επιλέξουμε το σύστημα το οποίο εφαρμόζεται στην Επιτροπή, όπου προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον και διευθυντικά κίνητρα για εκείνες τις γενικές διευθύνσεις που μπορούν πράγματι να εκπληρώσουν τους στόχους που τίθενται για τις γυναίκες; Πιστεύω πως τελικά θα δούμε κατάλληλα αποτελέσματα.

  Πρόεδρος. - Οι ερωτήσεις που δεν απαντήθηκαν λόγω έλλειψης χρόνου θα απαντηθούν γραπτώς (βλέπε Παράρτημα).

  Sean Kelly (PPE). – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να προβώ σε μια παρατήρηση σχετικά με ένα διαδικαστικό ζήτημα και γνωρίζω ότι πολλοί βουλευτές θα συμφωνήσουν μαζί μου. Δεν αφορά εσάς προσωπικά, αλλά τον τρόπο οργάνωσης της Ώρας των Ερωτήσεων.

Από βράδυ σε βράδυ, κανένας βουλευτής δεν γνωρίζει πόσες ερωτήσεις θα εξεταστούν, πόσες συμπληρωματικές ερωτήσεις θα εξεταστούν, πόσο θα διαρκέσουν οι απαντήσεις και κατά πόσο θα υπάρξει γενικότερα Ώρα των Ερωτήσεων προς την Επιτροπή ή το Συμβούλιο. Αυτό δεν είναι ικανοποιητικό. Συνάντησα τη βαρόνη Ludford. Καθυστέρησε μια ώρα να παρευρεθεί σε ένα δείπνο, επειδή περίμενε να εξεταστεί η ερώτησή της. Εγώ είχα υπολογίσει ότι η ερώτησή μου θα εξεταζόταν και αρνήθηκα πρόσκληση σε δείπνο. Οι βουλευτές θα έπρεπε, τουλάχιστον, να ενημερώνονται εκ των προτέρων για τον αριθμό των ερωτήσεων οι οποίες πρόκειται να εξεταστούν, προκειμένου να μπορούν να διευθετήσουν ανάλογα το πρόγραμμά τους.

Γνωρίζω ότι θα λάβω γραπτή απάντηση, αλλά εάν εγώ ή άλλα μέλη επιθυμούσαμε γραπτή απάντηση θα μπορούσαμε να στείλουμε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου απολαμβάνοντας την άνεση του σπιτιού μας και θα λαμβάναμε απάντηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Αυτό είχα να δηλώσω. Πιστεύω πως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη. Κυρία Πρόεδρε, δεν αφορά εσάς: εσείς χειρίζεστε την κατάσταση πολύ καλά. Πρόθεσή μου δεν είναι να εκφράσω έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό σας.

  Πρόεδρος. - (ΕΝ) Κύριε Kelly, σας ευχαριστώ για την παρέμβασή σας. Ως μία εκ των Αντιπροέδρων οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την Ώρα των Ερωτήσεων, θέλω να δηλώσω ότι ανησυχώ για το γεγονός ότι δεν έχουμε προχωρήσει, ως θεσμικό όργανο, μαζί με την Επιτροπή στην εφαρμογή όσων συμφωνήσαμε στο πλαίσιο της διοργανικής συμφωνίας, η οποία είχε στόχο τη βελτίωση της Ώρας των Ερωτήσεων. Χαίρομαι για το γεγονός ότι βρίσκεται εδώ απόψε ο Επίτροπος Šefčovič και είδε προσωπικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι θα υπάρξει μια νέα δυναμική προκειμένου να προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε προς την κατάσταση την οποία είχαμε οραματιστεί όταν διαπραγματευόμασταν τη διοργανική συμφωνία.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 20.50 και επαναλαμβάνεται στις 21.00)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. LASZLO TŐKES
Αντιπροέδρου

18. Η κατάσταση στην Αλβανία (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κατάσταση στην Αλβανία.

  Štefan Füle, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που με καλέσατε να μιλήσω απόψε σχετικά με την Αλβανία. Αν και βρίσκεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η Αλβανία ήταν απομονωμένη για μεγάλο μέρος του 20ού αιώνα. Ωστόσο, η Αλβανία είναι πλέον ανοικτή και προσβάσιμη. Έχει μετατραπεί σε χώρα με ευρωπαϊκή προοπτική.

Σήμερα η Αλβανία διέρχεται πολιτική κρίση. Οι εξελίξεις στα Τίρανα την Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011 ήταν τραγικές. Το ολοένα και πιο οδυνηρό πολιτικό αδιέξοδο είχε ως αποτέλεσμα τέσσερις άσκοπους θανάτους. Το ύφος στα Τίρανα πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να τεθεί τέρμα στην επικίνδυνη αρνητική τάση. Πρέπει να επιλυθεί η πολιτική κρίση. Αυτό αποτελεί κοινή ευθύνη των πολιτικών ηγετών στην Αλβανία.

Αυτό αναμένουν οι πολίτες της Αλβανίας, και έχουν δίκιο. Οι δημοκρατικά εκλεγμένοι αντιπρόσωποι οφείλουν να ενεργούν ως τέτοιοι: να εκπροσωπούν τον πληθυσμό και να επιτυγχάνουν δημοκρατικούς συμβιβασμούς.

Εφόσον η επίλυση της κρίσης εναπόκειται σε εγχώριους παράγοντες, εμείς ως εξωτερικοί παράγοντες οφείλουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε στη διευκόλυνση μιας τέτοιας λύσης. Ο διευθύνων σύμβουλος της Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, Miroslav Lajčák, επισκέφθηκε δύο φορές τα Τίρανα για να συναντηθεί με τον πρόεδρο, τον πρωθυπουργό και τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, και χαίρομαι που σήμερα βρίσκεται εδώ μαζί μου.

Τα μηνύματά του εξ ονόματος της Υπάτης Εκπροσώπου και Αντιπροέδρου της Επιτροπής, Cathy Ashton, και εμού του ιδίου ήταν σαφή: πρώτον, να σταματήσει η βία και να διερευνηθούν ορθά τα γεγονότα της 21ης Ιανουαρίου. Οι εν λόγω έρευνες θα πρέπει να διεξαχθούν από τις δικαστικές αρχές χωρίς πολιτική παρέμβαση.

Δεύτερον, να σταματήσουν η εξύβριση και η κρυφή ή φανερή υπονόμευση των κρατικών θεσμικών οργάνων.

Τρίτον, να αποκατασταθεί ο πολιτικός διάλογος: να αναγνωρισθεί ότι υπάρχει κοινή ευθύνη για τη διασφάλιση ενός πιο θετικού μέλλοντος για την Αλβανία. Στο εγγύς μέλλον, αυτό σημαίνει από κοινού διασφάλιση της διεξαγωγής ελεύθερων, δίκαιων και διαφανών τοπικών εκλογών.

Τέταρτον, να ξεκινήσει το σημαντικό καθήκον της εφαρμογής των δώδεκα προτεραιοτήτων που περιγράφονται στη γνωμοδότηση της Επιτροπής του 2010. Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση οφείλουν να το πράξουν από κοινού.

Οι αντιδράσεις των πολιτικών ηγετών και του ευρέος κοινού στην επίσκεψη του Miroslav Lajčák ήταν ενθαρρυντικές και θετικές αντίστοιχα. Υπάρχει μια κάποια δυναμική η οποία μπορεί, και θα πρέπει, να αξιοποιηθεί για να μετατραπεί η κρίση σε ευκαιρία.

Οι δύο αλβανοί ηγέτες επικροτούν την προσοχή που τους δίνεται, αλλά βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο δικό τους εσωτερικό αδιέξοδο, και η καλή θέληση και η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τον διάλογο μεταξύ των ηγετών.

Μπορούμε να βοηθήσουμε να γεφυρωθεί το χάσμα μέσω της ενεργού συμμετοχής μας. Ωστόσο, δεν μπορούμε να το κάνουμε προτού οι δύο πλευρές δείξουν ότι επιθυμούν πραγματικά να θέσουν το ευρωπαϊκό μέλλον της Αλβανίας πάνω από την κομματική πολιτική και την προσωπική δυσπιστία.

Δεν χωρεί επιλεκτική συμπεριφορά εν προκειμένω. Η Αλβανία οφείλει να ικανοποιήσει όλα τα κριτήρια της Κοπεγχάγης –μεταξύ άλλων, τον συμμετοχικό πολιτικό διάλογο και ένα λειτουργικό Κοινοβούλιο– ή κανένα.

Για την Αλβανία έχουν τεθεί επί τάπητος τα ακόλουθα: μια προοπτική της ΕΕ σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου και με βάση τα κριτήρια της Κοπεγχάγης· σαφής προσδιορισμός στη γνωμοδότηση της Επιτροπής το 2010 των δώδεκα προτεραιοτήτων των οποίων η αποτελεσματική εφαρμογή θα επέτρεπε στην Αλβανία να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι εν λόγω δώδεκα προτεραιότητες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη βελτίωση της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμικών οργάνων και του πολιτικού διαλόγου, το κράτος δικαίου και τη μεταρρύθμιση του δικαστικού σώματος, την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι εν λόγω δώδεκα προτεραιότητες και τα κριτήρια της Κοπεγχάγης δεν αποτελούν απλώς ένα εγχείρημα για τους πολιτικούς. Αντιθέτως, συνεπάγονται σαφή, μετρήσιμα οφέλη για τους πολίτες. Οι πολιτικοί της Αλβανίας πρέπει επειγόντως να δώσουν προτεραιότητα στα συμφέροντα των αλβανών πολιτών.

Ας μετατρέψουμε αυτές τις προτεραιότητες σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των σημερινών πολιτικών προκλήσεων στην Αλβανία. Γι’ αυτόν τον λόγο, απηύθυνα επιστολή στον πρωθυπουργό κ. Berisha μία εβδομάδα πριν από τις διαδηλώσεις του Ιανουαρίου, στην οποία περιέγραφα έναν χάρτη πορείας με βάση τις εν λόγω δώδεκα προτεραιότητες, προκειμένου να βοηθήσουμε την Αλβανία να εξέλθει από το σημερινό αδιέξοδο. Όλοι παρακολουθήσαμε τα τραγικά γεγονότα που ακολούθησαν.

Δεν είναι πολύ αργά. Αν έχουμε οριστικές ενδείξεις ότι υπάρχει αμοιβαία βούληση να χρησιμοποιηθεί αυτό το ευρωπαϊκό πλαίσιο για να ξεπεραστεί σταδιακά το πολιτικό αδιέξοδο και η πρόσφατη κρίση, τότε θα ανταποκριθούμε θετικά.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επίσης να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο. Εσείς, ως πολιτικοί, μπορείτε να στείλετε ένα σαφές μήνυμα στους πολιτικούς. Ένα σαφές ενιαίο μήνυμα από αυτό το Σώμα και από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι είμαστε διατεθειμένοι να συμμετάσχουμε θα έκανε τους πάντες στην Αλβανία να προβληματιστούν σχετικά με τον καλύτερο τρόπο δράσης.

Επιτρέψτε μου να επωφεληθώ της ευκαιρίας για να ζητήσω από τον πρωθυπουργό της Αλβανίας, κ. Berisha, να δημιουργήσει ένα πραγματικά χωρίς αποκλεισμούς πολιτικό περιβάλλον στην Αλβανία. Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών θα ωφελούνταν από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Επιτρέψτε μου επίσης να ζητήσω από τον ηγέτη του Σοσιαλιστικού Κόμματος, τον κ. Rama, να διασφαλίσει ότι το κόμμα του θα ασκεί όντως εποικοδομητική αντιπολίτευση, που θα απολαμβάνει τα οφέλη, αλλά θα έχει και τις ευθύνες οι οποίες απορρέουν από αυτό το χωρίς αποκλεισμούς πολιτικό περιβάλλον που επιθυμούμε να δούμε στην Αλβανία.

  Michael Gahler, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Füle, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για τη σαφή σας δήλωση. Πιστεύω πως έτυχε καλής υποδοχής. Θεωρώ ότι οι εξελίξεις στους τομείς της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου αποτελούν ουσιαστικές προϋποθέσεις για να ξεκινήσει η διαδικασία ένταξης της Αλβανίας στην ΕΕ. Εδώ συμπεριλαμβάνονται τα λειτουργικά, δημοκρατικά θεσμικά όργανα που αξιοποιούνται με τον κατάλληλο τρόπο. Το κοινοβούλιο είναι ο τόπος όπου θα πρέπει να λαμβάνουν χώρα οι δημοκρατικές συζητήσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο εξέλεξαν οι πολίτες τους βουλευτές του κοινοβουλίου. Το εν λόγω βήμα διαλόγου δεν μπορεί να αντικατασταθεί από διάφορα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στους δρόμους, και ιδίως όχι με τον τρόπο με τον οποίο επιχείρησε να το κάνει ο κ. Rama την 21η Ιανουαρίου.

Καλώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα να συμμετάσχει πλήρως στην κοινοβουλευτική διαδικασία και να προτείνει πολιτικές εναλλακτικές λύσεις στο κοινοβούλιο. Είναι καιρός να τεθεί τέρμα στις αμφιβολίες για το εκλογικό αποτέλεσμα. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τον ρόλο του ως κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης. Θα πρέπει να αξιοποιήσει τη δυνατότητα να παρουσιάσει συγκεκριμένες προτάσεις για το μέλλον, μεταξύ άλλων και στην κοινοβουλευτική εξεταστική επιτροπή. Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ODIHR) του ΟΑΣΕ έχουν υποβάλει συστάσεις για τη βελτίωση των βασικών όρων για τις εκλογές. Είναι επίσης σημαντικό να συμμετάσχουν και οι σοσιαλιστές και σε αυτόν τον τομέα. Έμαθα ότι ο κ. Rama συμφώνησε, ενώ βρισκόταν εδώ στο Στρασβούργο, να λάβει μέρος στις τοπικές εκλογές στις 8 Μαΐου. Επικροτώ αυτήν την απόφαση. Ελπίζω η διαβεβαίωσή του να μην περιλαμβάνει όρους ή παραθυράκια. Ο κ. Rama ακούει προφανώς τις σωστές συμβουλές που δέχεται από τους σοσιαλιστές συναδέλφους του, καθώς και στις συνεδριάσεις με άλλες ομάδες.

Μπορώ να τον διαβεβαιώσω ότι πολλά άτομα στην Ομάδα μου διαδραματίζουν ενεργό ρόλο εξ ονόματός μας στην Αλβανία και στηρίζουν τη χωρίς αποκλεισμούς προσέγγιση στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Füle. Αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να συμβάλουμε από κοινού, ώστε να διασφαλισθεί ένα θετικό μέλλον για την Αλβανία.

  Adrian Severin, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσαμε ασφαλώς να χαρακτηρίσουμε ως αδιέξοδο τη σημερινή πολιτική κατάσταση στην Αλβανία. Ορισμένες φορές πιο ήρεμη και άλλες φορές βίαιη, η κρίση αυτή δεν έχει τέλος.

Πέρυσι, το παρόν Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο καλούσε όλους τους εγχώριους πολιτικούς παράγοντες να εξεύρουν, κατόπιν διαπραγμάτευσης, μια πολιτική λύση για την κρίση και να επιτύχουν μια ελάχιστη εθνική συναίνεση. Το εν λόγω ψήφισμα αγνοήθηκε από τις πολιτικές δυνάμεις, και ιδίως από την κυβέρνηση. Επίσης, οι συστάσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου περιφρονούνται επί του παρόντος.

Είναι απαράδεκτο να περιγράφεται ως πραξικόπημα η άσκηση του δικαιώματος στη διαδήλωση και τη διαμαρτυρία σε μια χώρα που πλήττεται από τη διαφθορά.

Είναι απαράδεκτο να υπονομεύεται η αξιοπιστία των κρατικών θεσμικών οργάνων –της προεδρίας, της εισαγγελίας και άλλων– από δηλώσεις του αρχηγού της κυβέρνησης.

Είναι απαράδεκτο εκείνοι που πυροβολούν απλούς διαδηλωτές να χαρακτηρίζονται εθνικοί ήρωες και να εξασφαλίζουν αμνηστία.

Νέες τοπικές εκλογές θα λάβουν χώρα σύντομα. Υπό τις παρούσες συνθήκες, αυτές θα αποτελέσουν πολιτική δοκιμασία για όλους τους πολιτικούς παράγοντες. Ζητούμε από τον Επίτροπο Füle και τον διευθύνοντα σύμβουλο κ. Lajčák να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν προκειμένου να εξασφαλισθεί η διεθνής βοήθεια και η διεθνής παρακολούθηση αυτών των εκλογών, έτσι ώστε να διασφαλισθεί ότι θα είναι ελεύθερες και δίκαιες ή τουλάχιστον ότι θα μπορέσουμε να αξιολογήσουμε τον ελεύθερο και δίκαιο χαρακτήρα τους.

Στηρίζουμε την προσέγγιση της Επιτροπής, και ειδικότερα την προσέγγιση του Επιτρόπου Füle. Στηρίζουμε τη δράση που ανέλαβε ο κ. Lajčák. Πρέπει να ζητήσουμε από όλες τις πολιτικές δυνάμεις να θέσουν τέρμα στην κρίση, ειδάλλως θα απομονωθεί η Αλβανία και θα διακυβευθούν οι ευρωπαϊκές προοπτικές της.

  Marietje Schaake, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είχα μία πολύ ενδιαφέρουσα ημέρα σήμερα όσον αφορά την Αλβανία. Μίλησα με τους εκπροσώπους των δύο κύριων πολιτικών κομμάτων της χώρας. Ζήτησα και από τους δύο να ανταλλάξουν ιδέες σχετικά με τρόπους που θα επιτρέψουν στη χώρα να προχωρήσει και να εξέλθει από το πολιτικό αδιέξοδο, προκειμένου να επικεντρωθούν στα προβλήματα τα οποία πλήττουν όλους τους πολίτες: την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, τον τερματισμό της διαφθοράς, τη δημιουργία απασχόλησης και ευκαιριών για τη νέα γενιά.

Κανένας από τους δύο δεν μπόρεσε να δώσει μια απάντηση. Το παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών φαινόταν πιο σημαντικό. Έχω την εντύπωση ότι το πολιτικό κατεστημένο στην Αλβανία ενδιαφέρεται περισσότερο για τον εαυτό του παρά για τον πληθυσμό. Δεν χρειάζεται να σας πω πόσο δύσκολο είναι να πείσουμε τους ψηφοφόρους μας να συμφωνήσουν όταν υποστηρίζουμε τη διεύρυνση της ΕΕ. Παρά την αντίσταση, η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη θα επιθυμούσε τα Δυτικά Βαλκάνια να ενταχθούν στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πιστεύουμε ότι η ΕΕ είναι μια κοινότητα αξιών, η οποία έχει αφήσει πίσω της ένα παρελθόν διαιρέσεων, επιλέγοντας ένα κοινό μέλλον. Πρέπει να καλέσουμε τις αλβανικές αρχές να κάνουν το ίδιο και να μην αφήνουν να τους πνίγουν οι σκιές του παρελθόντος, αλλά να βαδίσουν προς το φως του μέλλοντος. Και ας μην ξεχνούν ότι είναι δική τους ευθύνη, προπαντός, να μεριμνούν για την ευημερία των πολιτών και να μην τους στερήσουν ένα ευρωπαϊκό μέλλον, επειδή είναι απολύτως σαφές ότι η πολιτική κρίση εμποδίζει εντελώς την πρόοδο.

Οι νέες εκλογές θα λάβουν χώρα τον Μάιο και οι προετοιμασίες είναι σε εξέλιξη. Θα πρέπει να υποστηριχθούν από όλα τα πολιτικά κόμματα. Επικροτώ την πρόταση να διαδραματίσει η ΕΕ ενεργό ρόλο για να διασφαλισθεί ότι θα είναι ελεύθερες και δίκαιες. Όμως, η δημοκρατία είναι μια μακρά διαδικασία και, ασφαλώς, είναι κάτι περισσότερο από το «ένας άνθρωπος, μία ψήφος». Απαιτεί δημοκρατικά θεσμικά όργανα, το κράτος δικαίου, και η ισχύς της καθορίζεται από τον σεβασμό προς τις μειονότητες. Η δημοκρατία δεν ισοδυναμεί με το «ο νικητής τα παίρνει όλα».

Η ένταξη στην ΕΕ είναι ένα μακρύ ταξίδι που απαιτεί σκληρή δουλειά και κοινή δέσμευση, και οι μεταρρυθμίσεις τις οποίες έχει πραγματοποιήσει η Αλβανία αξιοποιούνται καλύτερα με τη συνεργασία και τη συνεχιζόμενη προσήλωση στη διαδικασία της ΕΕ.

  Marije Cornelissen, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η κρίση στην Αλβανία δεν είναι κάτι καινούριο. Η κρίση δεν ξεκίνησε τον Ιανουάριο με τη βία σε βάρος των διαδηλωτών, ούτε το 2009 με το μποϊκοτάζ του κοινοβουλίου από το Σοσιαλιστικό Κόμμα μετά τις εκλογές και την έναρξη της απεργίας πείνας.

Η κρίση αποτελεί κρίση πολιτικής κουλτούρας. Τα μποϊκοτάζ, οι απεργίες πείνας και οι διαδηλώσεις αποτελούν συνήθεις πρακτικές στην αλβανική πολιτική σκηνή. Το ίδιο και η διαφθορά, η χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης και οι πολιτικοί διορισμοί. Όλα αυτά απέχουν παρασάγγας από το είδος της πολιτικής που θα θέλαμε να δούμε σε μία χώρα η οποία ακολουθεί πορεία ένταξης.

Ελπίζω πραγματικά ότι οι πολίτες της Αλβανίας θα αποκτήσουν τελικά μια υπεύθυνη κυβέρνηση και ένα υπεύθυνο κοινοβούλιο, με πολιτικούς που θα θέτουν την ευημερία των πολιτών τους πάνω από το δικό τους γόητρο και τα δικά τους συμφέροντα. Αμφότερες οι πλευρές πρέπει να αρχίσουν να κινητοποιούνται για να φθάσουν σε αυτό το στάδιο. Η κυβέρνηση φέρει ιδιαίτερη ευθύνη. Οι κυβερνήσεις έχουν το μονοπώλιο όσον αφορά τη βία και, επιπλέον, έχουν την ευθύνη να είναι υπεράνω κομματικής πολιτικής, προκειμένου να πράττουν ό,τι είναι σωστό για τον πληθυσμό.

Θα πρέπει να μπορούμε να αναμένουμε από αυτήν την κυβέρνηση να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψει την επανάληψη των γεγονότων του Ιανουαρίου. Θα πρέπει επίσης να μπορούμε να αναμένουμε από αυτήν να συνεργαστεί πλήρως για τη δρομολόγηση ανεξάρτητης έρευνας για τα γεγονότα του Ιανουαρίου, να πατάξει τη διαφθορά στις τάξεις της και να προσφέρει περιθώριο για κοινοβουλευτική συζήτηση. Ευθύνη έχει και η αντιπολίτευση. Και αυτή θα πρέπει να κάνει τα πάντα για να αποτρέψει την επανάληψη της βίας του Ιανουαρίου, συνεργαζόμενη πλήρως για τη διεξαγωγή δίκαιων εκλογών με τον ενδεδειγμένο τρόπο τον Μάιο και συμμετέχοντας έστω και για μία φορά στην κοινοβουλευτική συζήτηση, κατά προτίμηση επί της ουσίας, για παράδειγμα για τα εκρηκτικά ποσοστά ανεργίας στην Αλβανία.

Όμως, πώς θα φέρουμε τα δύο κόμματα ως εδώ; Έτρεφα πραγματικά ελπίδες τον Νοέμβριο όταν ο Επίτροπος Füle άφησε στην Αλβανία την ευθύνη για την επόμενη κίνηση και δήλωσε: δεν θα υπάρξει περαιτέρω πρόοδος αν δεν επιλύσετε την κατάσταση. Όταν συμβεί αυτό, θα μπορέσουμε να χορηγήσουμε στην Αλβανία καθεστώς υποψήφιας χώρας. Δυστυχώς, αυτό δεν επέφερε καμία αλλαγή. Ελπίζω τώρα ότι ο κ. Lajčák θα επιτύχει εκεί όπου απέτυχαν οι άλλοι: δηλαδή να φέρει και τα δύο κόμματα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να σημειώσει μια σημαντική επιτυχία. Είμαι αισιόδοξη, αλλά όχι ιδιαίτερα πεπεισμένη ότι αυτό θα καταστεί δυνατό χωρίς να απειλήσουμε με κυρώσεις.

Πιστεύω πως θα πρέπει να αφήσουμε ανοικτό το ενδεχόμενο της επιβολής κυρώσεων. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι η αποτυχία αυτής της διαπραγματευτικής προσπάθειας θα έχει συνέπειες. Ωστόσο, οι κυρώσεις πρέπει να πλήξουν τους πολιτικούς ηγέτες και όχι τους πολίτες. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιήσουμε για χειρισμούς την απαλλαγή της Αλβανίας από την υποχρέωση θεώρησης, πρόταση την οποία έχω ακούσει στους διαδρόμους. Στην πραγματικότητα θα ζημιώναμε τους πολίτες αν το κάναμε αυτό. Θα ήθελα πραγματικά να με διαβεβαιώσει ο Επίτροπος ότι η ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων δεν θα αποτελέσει αντικείμενο κατάχρησης σε αυτήν την πολιτική διαδικασία.

Ωστόσο, μία ιδέα την οποία θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να εξετάζουμε είναι η αφαίρεση από την Αλβανία του ελέγχου των κονδυλίων του μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας και η εκ νέου ανάθεσή του στην ΕΕ. Αυτό θα επέτρεπε τη συνέχιση όλων των μεγάλων επενδύσεων στη χώρα, αλλά θα έθετε κατά κάποιον τρόπο την κυβέρνηση υπό κηδεμονία. Θεωρώ ότι μια τέτοια κύρωση θα έπληττε τους πολιτικούς, αλλά όχι τον πληθυσμό. Ελπίζω πραγματικά ότι όλα αυτά δεν θα είναι απαραίτητα, επειδή αμφότερες οι πλευρές θα είναι διατεθειμένες να καταλήξουν σε συμβιβασμό, και ότι ο κ. Lajčák θα σημειώσει επιτυχία, προς όφελος του αλβανικού λαού.

  Charles Tannock, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, προκειμένου η Αλβανία να σημειώσει πρόοδο όσον αφορά τον τελικό της στόχο να ενταχθεί στην ΕΕ, οι πολιτικοί ηγέτες της πρέπει να συνεργαστούν με πιο εποικοδομητικό, δημοκρατικό και ώριμο τρόπο. Η βία του περασμένου μηνός μάς υπενθύμισε την εγγενή αστάθεια της αλβανικής πολιτικής σκηνής.

Αναρωτιέμαι επίσης αν το Συμβούλιο και η Επιτροπή έχουν σκεφτεί να επανεξετάσουν την περσινή απόφαση να χορηγηθεί στην Αλβανία η δυνατότητα πραγματοποίησης ταξιδιών χωρίς θεώρηση στην ΕΕ υπό το πρίσμα της αιματοχυσίας, η οποία ενδέχεται φυσικά να προκαλέσει μεγαλύτερη οικονομική μετανάστευση στον χώρο Σένγκεν αν παύσουν οι άμεσες ξένες επενδύσεις.

Ένα τέτοιο μέτρο θα υπογράμμιζε ασφαλώς ότι η Αλβανία εξακολουθεί να υπολείπεται των προσδοκιών της ΕΕ. Το οργανωμένο έγκλημα και η διαφθορά εξακολουθούν να ανθούν, και το δικαστικό σώμα χειραγωγείται πάρα πολύ συχνά από τους πολιτικούς. Ο πρωθυπουργός κ. Berisha επενέβη ακόμη και στη σύλληψη των φρουρών που είχαν πυροβολήσει διαδηλωτές, την οποία είχε διατάξει ο Γενικός Εισαγγελέας, ισχυριζόμενος ότι επρόκειτο να λάβει χώρα πραξικόπημα. Τα δημοκρατικά θεσμικά όργανα είναι αδύναμα και η ελευθερία του Τύπου είναι περιορισμένη.

Η απόφαση του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Edi Rama για μποϊκοτάζ του κοινοβουλίου λόγω εικαζόμενης εκλογικής νοθείας επιδείνωσε την αστάθεια της Αλβανίας. Η Αλβανία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση ούτε καν να ξεκινήσει να υλοποιεί τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη της ΕΕ στο πλαίσιο του υφιστάμενου πολιτικού κλίματος αστάθειας. Η εν λόγω αστάθεια ενδέχεται επίσης να κάνει τώρα το ΝΑΤΟ να αναθεωρήσει την πολιτική διεύρυνσής του, δεδομένου ότι η Αλβανία προσχώρησε στη συμμαχία πριν από δύο σχεδόν χρόνια. Οι επικεφαλής του ΝΑΤΟ οφείλουν τώρα να αναρωτηθούν μήπως η προσχώρηση της Αλβανίας έγινε υπερβολικά νωρίς.

Πέρα από τις προσωπικές μου ανησυχίες σχετικά με την πολιτική αστάθεια της Αλβανίας και τον τρόπο με τον οποίο αυτή θα επηρεάσει τις ενωσιακές φιλοδοξίες της χώρας, είμαι επίσης επιφυλακτικός όσον αφορά τις στρατηγικές προτεραιότητες της Αλβανίας. Η Αλβανία είναι πλήρες μέλος του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ), μιας ομάδας άσκησης πίεσης με ολοένα και μεγαλύτερη ισχύ και επιρροή στα Ηνωμένα Έθνη που προωθεί τα συμφέροντα των μελών του και ψηφίζει ως συνασπισμός σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εξωτερικής πολιτικής. Στα μέλη του ΟΙΔ συγκαταλέγονται η Αλβανία και η Τουρκία, οι οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη στη Διακήρυξη του Καΐρου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία επικαλείται τη σαρία ως βάση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις μουσουλμανικές χώρες.

Η Αλβανία, όπως και η Τουρκία, οφείλει τώρα να αποφασίσει αν θα ενστερνιστεί τις δυτικές αξίες ή θα δώσει προτεραιότητα στον νόμο της σαρία, τον οποίο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εδώ στο Στρασβούργο έκρινε μη συμβατό με τις ευρωπαϊκές αξίες, αν και έως τώρα, κατά την άποψή μου, η συμμετοχή της Αλβανίας στον ΟΙΔ φαίνεται να είναι απλώς συμβολική, για να είμαστε δίκαιοι. Η Αλβανία είναι, άλλωστε, στην πράξη μια κοσμική χώρα. Φαίνεται ότι με την προσχώρηση στον ΟΙΔ η αλβανική ηγεσία αποσκοπούσε στην προσέλκυση χρημάτων από τη Μέση Ανατολή και δεν βασιζόταν σε ισχυρές θρησκευτικές πεποιθήσεις, αλλά φυσικά όλα αυτά θα μπορούσαν να αλλάξουν στο μέλλον.

  Νικόλαος Χουντής, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, είχα την ελπίδα ότι ενάμιση χρόνο μετά τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές στην Αλβανία, θα είχε τελειώσει, θα είχε λυθεί το πολιτικό αδιέξοδο. Είχα την ελπίδα ότι, μετά τις συστάσεις από το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα λαμβάνονταν υπόψη αυτά που λέγαμε. Είχα την πεποίθηση ότι η προσδοκία για ευρωπαϊκή ένταξη της Αλβανίας θα αποτελούσε ισχυρό κίνητρο, εφόσον το επιθυμούν οι Αλβανοί πολίτες, για τη λύση όχι μόνο του πολιτικού προβλήματος αλλά και οικονομικών, κοινωνικών και δημοκρατικών προβλημάτων. Δυστυχώς, το αδιέξοδο συνεχίζεται. Το ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη πιστεύω ότι δεν είναι δικό μας έργο, θα το κρίνει ο αλβανικός λαός.

Δυστυχώς όμως τα πράγματα έχουν γίνει χειρότερα. Εκφράζω για άλλη μια φορά τη θλίψη μου για τα θύματα της διαδήλωσης της 21ης Ιανουαρίου. Είμαστε αντίθετοι στην κλιμάκωση της βίας· ζητούμε να σταματήσει η καταστολή, να υπάρξει σεβασμός των ανθρωπίνων και των δημοκρατικών δικαιωμάτων και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.

Όμως δεν σας κρύβω ότι είμαι ανήσυχος ενόψει των επικείμενων δημοτικών τοπικών εκλογών του Μαΐου. Πρέπει οπωσδήποτε –και εδώ πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν– να διασφαλιστούν όλες οι αναγκαίες εγγυήσεις ούτως ώστε να διεξαχθούν ομαλά· πρέπει να πιέσουμε να μετάσχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις σ’ αυτήν την εκλογική διαδικασία και είναι πάρα πολύ κρίσιμο να διεξαχθούν αυτές οι εκλογές με βάση τους διεθνείς κανόνες των αδιάβλητων και δημοκρατικών εκλογών.

Πιστεύω πως η δική μας βοήθεια, η βοήθεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικά –και συμφωνώ με την τοποθέτηση του κ. Füle– πρέπει να είναι επικουρική, πρέπει να είναι βοηθητική και προφανώς δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται από κομματική συγγένεια και από πολιτικές φιλίες (επιτρέψτε μου την έκφραση). Δεν θα δώσουμε εμείς τη λύση στην αλβανική κοινωνία και στο αλβανικό πρόβλημα. Αυτό πρέπει να είναι υπόθεση του αλβανικού λαού, των αλβανικών πολιτικών δυνάμεων. Δεν συμφωνώ με σκέψεις που ακούγονται για απειλές λήψης μέτρων, όταν τα περισσότερα από αυτά που ακούγονται είναι μέτρα που θα είναι σε βάρος των Αλβανών πολιτών. Δεν νομίζω ότι θα έχουμε έτσι κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Πιστεύω ότι μέσα από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσα στο πλαίσιο των σχέσεων με μια χώρα που είναι στον προθάλαμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορούμε να ασκήσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή επιρροή, τονίζοντας ότι όλες αυτές οι διαδικασίες δυστυχώς καθυστερούν την ενταξιακή προοπτική. Και πρέπει να επισημάνουμε ότι το αδιέξοδο θα αρθεί μόνο με την υπεύθυνη στάση των πολιτικών ηγετών, με τη λογική του πολιτικού διαλόγου και όχι, όπως ειπώθηκε, με πρακτικές και συμπεριφορές τύπου «ο νικητής τα παίρνει όλα».

Πιστεύω ότι, αν επιμείνουν οι πολιτικοί ηγέτες της Αλβανίας σ’ αυτήν την πρακτική και σ’ αυτήν τη λογική, το αδιέξοδο θα ενταθεί και η κρίση θα βαθύνει, και έτσι δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει η χώρα αυτή σοβαρά προβλήματα, εκτός από το πολιτικό πρόβλημα, προβλήματα που θα προκύψουν –και ήδη προκύπτουν– από την οικονομική κρίση η οποία πλήττει τις γειτονικές χώρες, την Ιταλία και την Ελλάδα, δεδομένου ότι τα εμβάσματα από αυτές τις χώρες βοηθούσαν ώς ένα βαθμό την οικονομική κατάσταση της Αλβανίας. Επομένως η άρση του πολιτικού αδιεξόδου, η πολιτική υπευθυνότητα, ο πολιτικός διάλογος είναι αυτά που πρέπει να οδηγήσουν τους πολιτικούς ηγέτες στο να δώσουν γρήγορα λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Αλβανία.

  Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, επισκέφθηκα την Αλβανία ως δημοσιογράφος σε αρκετές περιπτώσεις τη δεκαετία του ’90. Κάθε φορά με εντυπωσίαζαν οι ταλαντούχοι νέοι άνθρωποι που συναντούσα εκεί. Ασφαλώς, μια χώρα με τέτοιους νέους ανθρώπους πρέπει να έχει μέλλον. Πέρυσι το καλοκαίρι, η πίστη μου στις ευρωπαϊκές προοπτικές της Αλβανίας ανανεώθηκε στο πλαίσιο ενός θερινού σχολείου στον νομό Αυλώνα στα νότια της χώρας.

Σήμερα το πρωί, αντάλλαξα ηλεκτρονικά μηνύματα με δύο αλβανούς ακαδημαϊκούς σχετικά με την αποψινή συζήτηση. Και οι δύο διανύουν την τέταρτη δεκαετία της ζωής τους και αποφάσισαν και οι δύο να μείνουν στην Αλβανία: και οι δύο θα μπορούσαν να κερδίσουν πολύ περισσότερα χρήματα στο εξωτερικό, αλλά θα μείνουν. Θέλουν να προσφέρουν στον λαό τους και στην εκκλησία τους. Ωστόσο, τι μπορούν να κάνουν όσον αφορά το πολιτικό αδιέξοδο στην πατρίδα τους; Και στις δύο περιπτώσεις, το μήνυμά τους είναι σαφές, και αποτελεί έκκληση για βοήθεια: «Ευρώπη, μην αφήνεις τους πολιτικούς ηγέτες μας να κάνουν ό,τι θέλουν. Επειδή, αν τους αφήσεις, θα καταστρέψουν το μέλλον του έθνους μας. Ευρώπη, ανάγκασε και τα δύο κόμματα, τους Σοσιαλιστές και τους Δημοκράτες, να διαπραγματευτούν έως ότου καταλήξουν σε μια λύση.»

Κύριε Επίτροπε, θα είμαι ο πρώτος που θα παραδεχθεί ότι είναι εύκολο στα λόγια, αλλά δύσκολο να πραγματοποιηθεί, όμως ήταν παρ’ όλα αυτά μια έκκληση για βοήθεια. Ωστόσο, είμαι πεπεισμένος ότι θα θελήσετε να κάνετε ό,τι μπορείτε για να εκπληρώσετε τις ελπίδες τις οποίες πολλοί ευυπόληπτοι αλβανοί πολίτες έχουν εναποθέσει στην Ευρώπη και σε εσάς, ως αρμόδιο Επίτροπο. Σας εύχομαι καλή δύναμη και καλή επιτυχία σε αυτό.

Ολοκληρώνοντας, υπάρχει και ένα άλλο, εξίσου σημαντικό αλβανικό ζήτημα το οποίο θα ήθελα να θίξω. Ένας πληροφοριοδότης στα Τίρανα με ειδοποίησε για τον κίνδυνο ότι, αυτήν την άνοιξη, μεγάλος αριθμός κοριτσιών και γυναικών από την Αλβανία πρόκειται να ταξιδέψει στη Δυτική Ευρώπη και να καταλήξει σε κυκλώματα πορνείας. Συμμερίζεστε αυτήν την ανησυχία, κύριε Επίτροπε, και ποιους πόρους έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη διάθεσή της, προκειμένου να αναλάβει αποτρεπτική δράση κατά της εμπορίας γυναικών και της εξώθησης κοριτσιών στην πορνεία στην Αλβανία;

  Bela Kovacs (NI). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, η πολιτική ζωή της Αλβανίας βρίσκεται σε αδιέξοδο από τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2009 και έπειτα. Το κοινοβούλιο δεν μπορεί να ασκήσει τον εποπτικό του ρόλο επί της κυβέρνησης και τα κοινοβουλευτικά θεσμικά όργανα, δυστυχώς, δεν λειτουργούν αποτελεσματικά. Το γεγονός ότι οι Σοσιαλιστές κατηγορούν την κυβέρνηση για εκλογική νοθεία και διαφθορά, απαιτώντας την παραίτησή της και πρόωρες εκλογές πριν από τις προβλεπόμενες το 2013, καθώς και το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός κ. Berisha δεν είναι πρόθυμος να παραιτηθεί και κατηγορεί την αντιπολίτευση για προσπάθεια ανόδου στην εξουσία με τη βία, καταδεικνύουν ότι οι διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι καταδικασμένες να αποτύχουν πολύ γρήγορα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί ότι είναι ζωτικής σημασίας οι υποψήφιες χώρες να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος. Αυτό δεν είναι σημαντικό μόνο για την ΕΕ, αλλά ωφελεί επίσης την κοινωνία των οικείων χωρών, ενώ επιπλέον μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της εικόνας των υποψήφιων χωρών. Για τον λόγο αυτόν, η διευθέτηση της παρούσας κατάστασης θα απαιτήσει οπωσδήποτε την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών.

  Eduard Kukan (PPE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, η πολιτική κρίση στην Αλβανία έχει πλέον διαρκέσει για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, δεν πρόκειται για αδιέξοδο ούτε για στασιμότητα, αλλά για παρατεταμένη πολιτική κρίση. Βλάπτει τη φήμη της χώρας, τους πολίτες της και τις φιλοδοξίες τους για ένα ευρωπαϊκό μέλλον.

Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχιστούν αυτή η πολιτική κρίση και οι εντάσεις. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι να στείλουμε ένα κοινό μήνυμα ότι θέλουμε την Αλβανία ως υποψήφια χώρα, αλλά οι πολιτικοί ηγέτες και από τις δύο πλευρές πρέπει να επιδείξουν βούληση για την επίλυση των πολιτικών προβλημάτων με απόλυτο σεβασμό για το κράτος δικαίου και το σύνταγμα και με βάση τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Προσπαθούμε εδώ και πολύ καιρό να βοηθήσουμε στην επίλυση της κατάστασης χωρίς απτά αποτελέσματα. Καταδικάζουμε σθεναρά τις βιαιότητες που έλαβαν χώρα στους δρόμους των Τιράνων κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στις 21 Ιανουαρίου. Τα γεγονότα που στοίχισαν τις ζωές τεσσάρων ανθρώπων πρέπει να διερευνηθούν δεόντως.

Η Αλβανία αναμένει τις τοπικές εκλογές του ερχομένου Μαΐου. Αυτές θα αποτελέσουν μία ακόμη δοκιμασία για τη δημοκρατία στη χώρα. Επαναλαμβάνω, τώρα είναι καιρός οι πολιτικοί ηγέτες να επικεντρώσουν τις προσπάθειες τους στην εξεύρεση εγγυήσεων ότι οι εκλογές δεν θα επιφέρουν περαιτέρω εντάσεις και δεν θα παρατείνουν την κρίση.

Ολοκληρώνοντας, θέλω να τονίσω πόσο σημαντικά είναι τα πολιτικά μηνύματα και οι προτάσεις που περιείχε η ομιλία του Επιτρόπου Füle στην αρχή αυτής της συζήτησης. Η καλύτερη δυνατή συμβολή που μπορεί να έχει το Κοινοβούλιο στην παρούσα κατάσταση είναι να στηρίξει απόλυτα τις εν λόγω προτάσεις και, συνεπώς, να στείλει ένα σαφές κοινό μήνυμα στα αλβανικά πολιτικά κόμματα.

  Hannes Swoboda (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω τον κ. Füle για τη σαφή του δήλωση σήμερα και για την επί μακρόν προσήλωσή του σε αυτό το ζήτημα. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον κ. Lajčák για την αφοσίωση που επέδειξε τους τελευταίους μήνες. Είναι συνηθισμένος να αντιμετωπίζει και να επιλύει δύσκολα προβλήματα. Εύχομαι και στους δύο καλή τύχη. Η παρούσα συζήτηση έχει καταλήξει σε ένα ενιαίο μέτωπο και σε μια ενιαία στήριξη προς τις προσπάθειες και των δύο ανδρών να εξεύρουν μια λύση για την Αλβανία.

Ομολογώ ότι ήμουν επιφυλακτικός όταν ξεκίνησε η συζήτηση. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο για την ανάπτυξη της Αλβανίας από το να εκτοξεύονται από τη μία πλευρά εναντίον της άλλης κατηγορίες σε αυτό το Σώμα, οι οποίες είναι παρόμοιες με τις κατηγορίες των δύο μεγαλύτερων πολιτικών κομμάτων, της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, στην Αλβανία. Χαίρομαι πολύ που κατορθώσαμε να συμφωνήσουμε σε μια κοινή προσέγγιση, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι. Και οι δύο πλευρές, και οι δύο πολιτικές ομάδες –η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση– οφείλουν να δεσμευτούν να βρουν έναν τρόπο εξόδου από την κρίση.

Συμφωνώ με τον κ. Belder. Λίγο μετά την πτώση του καθεστώτος του Χότζα, πήγα στην Αλβανία. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ατμόσφαιρα εκεί και ο ενθουσιασμός των νέων ανθρώπων. Ωστόσο, απογοητεύομαι πολύ όταν βλέπω τι προέκυψε και τι δεν προέκυψε από όλο αυτό. Οφείλω να πω ότι η πολιτική τάξη στην Αλβανία δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες και τις ιδέες του πληθυσμού.

Φυσικά, εξακολουθούμε να έχουμε τις πολιτικές μας συγγένειες και τις προσωπικές φιλίες μας. Ωστόσο, είναι κρίσιμης σημασίας να πούμε τώρα και στις δύο πλευρές ότι πρέπει να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να επιχειρήσουν να διασφαλίσουν ότι τουλάχιστον οι τοπικές εκλογές θα είναι διαφανείς και ανοικτές. Πρέπει επίσης να καλέσουμε και τις δύο πλευρές να είναι έτοιμες να υλοποιήσουν τις απαιτήσεις που διατύπωσε γι’ αυτές τις εκλογές το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ODIHR) του ΟΑΣΕ, είτε μέσω νομοθεσίας είτε πρακτικής δράσης, προκειμένου να διεξαχθούν πραγματικά δίκαιες και διαφανείς εκλογές στο μέλλον.

Πιστεύω επίσης ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να στείλει όσο το δυνατόν περισσότερους εκλογικούς παρατηρητές, παρόλο που πρόκειται για τοπικές εκλογές, επειδή οι εκλογές θα μπορούσαν να αποτελέσουν την αρχή για ένα νέο πολιτικό κλίμα στην Αλβανία. Αυτό είναι που χρειάζεται επειγόντως η Αλβανία.

Συμφωνώ με όσους είπαν ότι αν δεν αλλάξει τίποτα στην Αλβανία, η χώρα θα βρεθεί απομονωμένη. Ωστόσο, δεν θέλουμε να απομονωθεί η Αλβανία. Θέλουμε να αρχίσει την πορεία της προς την Ευρώπη.

  Stanimir Ilchev (ALDE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας ότι η αλβανική κοινωνία και ο αλβανικός λαός είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, αλλά σας παρακαλώ να μην με παρεξηγήσετε. Η ιστορία τους είναι διαφορετική, και οι πολιτιστικές παραδόσεις τους είναι διαφορετικές, και ορισμένες από αυτές τις διαφορές έχουν επιβιώσει στον εθνικό χαρακτήρα, στον τρόπο με τον οποίο έχει αναπτυχθεί έως σήμερα, και αυτό επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο εκλαμβάνουν και αναπτύσσουν τις πολιτικές διαδικασίες.

Επομένως, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε το υπό συζήτηση πρόβλημα, θα πρέπει να επιδείξουμε δημιουργικότητα, ευελιξία και φαντασία. Για παράδειγμα, πιστεύω ότι θα πρέπει να επικοινωνήσουμε όχι μόνο με τους ηγέτες των δύο μεγαλύτερων πολιτικών κομμάτων που βρίσκονται στα μαχαίρια, αλλά και με τους ανεπίσημους ηγέτες της αλβανικής κοινωνίας.

Έχουν ειπωθεί εδώ ορισμένα σωστά πράγματα για τη σαρία και την Ισλαμική Διάσκεψη, αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη ότι οι Αλβανοί είναι ανεκτικοί έναντι των τριών κύριων θρησκειών στη χώρα τους, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας. Και οι τρεις αυτές κοινότητες διαθέτουν ηγέτες με επιρροή, το ίδιο και οι ΜΚΟ και η νεολαία. Θα πρέπει να απευθυνθούμε και σε αυτούς τους ηγέτες στο πλαίσιο των προσπαθειών μας για συμφιλίωση των δύο πολιτικών κομμάτων.

  Ulrike Lunacek (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Füle, κύριε Lajčák, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω και εγώ τον κ. Füle και τον κ. Lajčák για τη σκληρή δουλειά τους και τις προσπάθειές τους να βρουν μια διέξοδο από το πρόβλημα. Χαίρομαι επίσης που η σημερινή συζήτηση δεν κατέληξε σε λογομαχίες μεταξύ των πολιτικών ομάδων οι οποίες βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους στην Αλβανία. Θα ήταν πολύ λυπηρό για το Κοινοβούλιο αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο και ελπίζω να μην φθάσουμε σε αυτό το σημείο.

Η θεσμική κρίση στην Αλβανία είναι επίσης μια πραγματική κρίση της πολιτικής κουλτούρας. Αφορά αποκλειστικά τη φραστική βία η οποία μετετράπη σε βία στους δρόμους και είχε ως αποτέλεσμα τέσσερις θανάτους. Συμφωνώ με όσους δηλώνουν ότι αυτό θα πρέπει να διερευνηθεί. Είναι σημαντικό να βρεθεί ποιος ευθύνεται πραγματικά. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία της φραστικής βίας η οποία μετατρέπεται σε πραγματική βία στους δρόμους είναι κάτι που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όπως έχει ήδη εξηγήσει ο κ. Füle, όλη αυτή η συζήτηση αποσκοπεί να καταστήσει σαφές στους πολιτικούς αντιπάλους στην Αλβανία ότι καθήκον τους είναι να ενεργούν προς όφελος του αλβανικού λαού. Η πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει να βρουν λύση γι’ αυτήν την πολιτική κρίση, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να θέσουν τέρμα στο αδιάκοπο παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών, στο πλαίσιο του οποίου η μία ομάδα κατηγορεί πάντα την άλλη και δεν αναγνωρίζει ότι και η ίδια μπορεί να συμβάλει ώστε να αλλάξουν τα πράγματα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Οι αδιάκοπες κατηγορίες για το ποιος άρχισε πρώτος και ποιος ευθύνεται για την κατάσταση δεν έχουν θέση σε ένα ευρωπαϊκό κράτος. Ελπίζω ότι τα αντίπαλα κόμματα θα αντλήσουν διδάγματα από αυτό και θα συνειδητοποιήσουν ότι η συγκεκριμένη κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Αν ο κ. Rama και το κόμμα του λάβουν όντως μέρος στις τοπικές εκλογές, όπως ανέφερε σε ορισμένους από εμάς σήμερα ότι θα γίνει, και διορίσουν μέλη της εκλογικής επιτροπής, θα το επικροτήσω αυτό και ελπίζω ότι θα αποτελέσει ένα πρώτο βήμα για να διασφαλισθεί ότι αυτές οι τοπικές εκλογές μπορούν να διεξαχθούν με ανοικτό και διαφανή τρόπο και ότι τα αποτελέσματα θα γίνουν έπειτα δεκτά.

Το κοινοβούλιο στήριξε απόλυτα τη διαδικασία ελευθέρωσης που έχει ήδη αναφερθεί. Το αίτημά μου προς τον κ. Füle είναι το εξής: ελπίζω ότι η Επιτροπή δεν θα εξετάσει το ενδεχόμενο άρσης της ελευθέρωσης των θεωρήσεων για τους πολίτες της Αλβανίας ως πιθανή κύρωση σε βάρος των δύο αντίπαλων κομμάτων. Ελπίζω να μην συμβεί αυτό. Η άλλη μου ερώτηση αφορά τις δυνατότητες άσκησης μεγαλύτερης πίεσης, αν τα δύο κόμματα δεν καταλήξουν σε συμφωνία. Η μία επιλογή είναι, όπως είπε ήδη η κ. Cornelissen, να αφαιρέσουμε από την κυβέρνηση την ευθύνη για τη διαχείριση των κονδυλίων του μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας και να την αναθέσουμε εκ νέου στην Επιτροπή. Η άλλη δυνατότητα θα ήταν το πάγωμα των κονδυλίων του μηχανισμού. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα έβλαπτε τον πληθυσμό, και δεν μπορεί να είναι αυτή η πρόθεσή μας. Ποια είναι τα σχέδιά σας σε περίπτωση που δεν είναι δυνατόν να βρεθεί λύση;

Ένα τελευταίο σημείο: στην έκθεση Marty προς το Συμβούλιο της Ευρώπης διατυπώθηκε η κατηγορία ότι οι αλβανικές μυστικές υπηρεσίες συμμετείχαν στην εμπορία οργάνων ή την στήριζαν. Γνωρίζετε αν οι αλβανικές μυστικές υπηρεσίες και το αλβανικό δικαστικό σύστημα είναι διατεθειμένα να συνεργαστούν;

  Jaroslav Paska (EFD). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, από τις γενικές εκλογές του 2009 και έπειτα επικρατεί πολιτική ένταση στην Αλβανία η οποία προέκυψε από τη μικρή διαφορά στο εκλογικό αποτέλεσμα, που οι ηττηθείσες πολιτικές δυνάμεις χαρακτήρισαν ως εκλογική χειραγώγηση.

Οι αλβανοί Σοσιαλιστές, με επικεφαλής τον Edi Rama, κατηγορούν τον πρωθυπουργό Sali Berisha ότι ευθύνεται όχι μόνο για εκλογική νοθεία, αλλά και για εκτεταμένη διαφθορά και για την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης του πληθυσμού. Σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας που οργανώθηκε από την αντιπολίτευση στην αλβανική πρωτεύουσα, τα Τίρανα, στις 21 Ιανουαρίου, υπήρχαν περισσότεροι από 20.000 διαδηλωτές οι οποίοι απαιτούσαν την παραίτηση της κυβέρνησης του Sali Berisha. Ωστόσο, η επέμβαση της αστυνομίας η οποία χρησιμοποίησε, μεταξύ άλλων, αντλίες εκτόξευσης νερού, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες είχε ως αποτέλεσμα τέσσερις νεκρούς και πάνω από 150 τραυματίες. Η ωμότητα της αστυνομικής επέμβασης, καθώς και το γεγονός ότι ο Sali Berisha έδωσε σε όλα τα μέλη των δυνάμεων ασφαλείας που συμμετείχαν στην καταστολή της διαδήλωσης έκτακτη αμοιβή ίση με έναν μηνιαίο μισθό, καταδεικνύουν σαφώς ότι ο αλβανός πρωθυπουργός εξαγοράζει την εύνοια των δυνάμεων ασφαλείας και επιδιώκει να κερδίσει τη στήριξή τους και να τις βάλει σε αντιπαράθεση με τον αλβανικό λαό.

Σε αξιοπρεπείς, πολιτισμένες χώρες, η κυβέρνηση καθορίζεται συνήθως από τους πολίτες, τους ψηφοφόρους, και όχι από δυνάμεις ασφαλείας ή αστυνομικούς που δωροδοκούνται. Αν ο κ. Berisha έχει λησμονήσει αυτήν τη θεμελιώδη αρχή της δημοκρατικής διακυβέρνησης, τότε, κατά την άποψή μου, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι ηγέτης ενός δημοκρατικού κράτους. Κυρίες και κύριοι, δεν πιστεύω ότι κάποιος από εμάς θα ήθελε να δει να προωθούνται στην Ευρώπη κυβερνήσεις οι οποίες βασίζουν την εξουσία τους στην εκλογική νοθεία και σε διεφθαρμένους αστυνομικούς και οι οποίες εκπροσωπούνται από μικρούς δικτάτορες που δεν ξέρουν πώς να παραδώσουν την εξουσία σε άλλους με τον ορθό τρόπο σε μια χώρα. Πρέπει, συνεπώς, να είμαστε πιο δυναμικοί όσον αφορά την υπεράσπιση της δημοκρατίας στην Αλβανία.

  Doris Pack (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Füle, κύριε Lajčák, κυρίες και κύριοι, το υπό συζήτηση ζήτημα δεν ξεκίνησε στις 21 Ιανουαρίου. Επομένως, οφείλουμε να αναρωτηθούμε και επίσης σας ερωτώ: Γιατί η Επιτροπή και οι άλλοι διεθνείς φορείς δεν έσβησαν τη φωτιά όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι φλόγες στα μέσα του 2009; Οι εκλογές του 2009 ήταν οι καλύτερες που έχουν λάβει χώρα στην Αλβανία έως τώρα και βασίστηκαν στην εκλογική νομοθεσία η οποία, πράγμα εκπληκτικό, εγκρίθηκε με συναίνεση μεταξύ Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Η επίτευξη συναίνεσης είναι κάτι το εντελώς καινούριο στην Αλβανία. Πιστεύω ότι αυτό είναι σημαντικό. Όλα τα σοσιαλιστικά εκλογικά συμβούλια, το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ODIHR) του ΟΑΣΕ και οι εκλογικοί παρατηρητές, όπως και εμείς οι ίδιοι, θεώρησαν ότι οι εκλογές διεξήχθησαν με τον ορθό τρόπο.

Η κυβέρνηση που σχηματίσθηκε στη συνέχεια ήταν επίσης κάτι καινούριο για την Αλβανία. Δύο κόμματα τα οποία δεν αντέχουν το ένα το άλλο κάθισαν μαζί και συνεργάστηκαν. Το Δημοκρατικό Κόμμα, αφενός, και το μικρότερο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, αφετέρου. Δύο αντίπαλες ομάδες συνεργάστηκαν για να βοηθήσουν την Αλβανία να σημειώσει πρόοδο. Προσχώρησε στο ΝΑΤΟ και έλαβε καθεστώς θεωρήσεων, αλλά δυστυχώς δεν έλαβε ακόμη καθεστώς υποψήφιας χώρας.

Ωστόσο, ακριβώς τη στιγμή που σχηματίσθηκε η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση αποφάσισε ότι οι εκλογές δεν είχαν διεξαχθεί με τον ορθό τρόπο και ζήτησε να ανοίξουν οι κάλπες. Τι είδους κυβέρνηση ανοίγει τις κάλπες; Όχι το είδος που έχουμε στη χώρα μου ή στις δικές σας. Εμείς πρέπει να προσφύγουμε στο συνταγματικό δικαστήριο ή στην εκλογική επιτροπή. Διαμαρτυρίες όπως αυτές που έχουμε δει, οι απεργίες πείνας και η άρνηση συνεργασίας στο κοινοβούλιο για τη θέσπιση σημαντικής νομοθεσίας, όλα αυτά είναι απλά απαράδεκτα. Είναι σημαντικό να το καταστήσουμε αυτό σαφές και να αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα. Δεν είναι πάντα δυνατό να εξισώνουμε τα πάντα.

Θα ήθελα να μάθω ποια είναι τα σημαντικότερα και δυσκολότερα ζητήματα. Οι κατηγορίες που διατυπώθηκαν πρόσφατα, αλλά και εξαρχής, αφορούσαν το ζήτημα να ανοίξουν οι κάλπες. Αυτό δεν είναι δυνατό, επειδή το σύνταγμα δεν το επιτρέπει. Πώς μπορούν να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις γι’ αυτό, αν δεν επιτρέπεται; Τώρα η κατάσταση έχει κλιμακωθεί και δολοφονήθηκαν τέσσερις άνθρωποι.

Είναι θετικό το ότι προσπαθήσατε σήμερα να παρουσιάσετε έναν χάρτη πορείας. Ωστόσο, ίσως να είναι λίγο υπερβολικός αυτός ο χαρακτηρισμός. Θα ήθελα πολύ, κύριε Lajčák, και εσείς, κύριε Füle, να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον χάρτη πορείας για να χαράξετε μια πορεία προς ένα καλύτερο μέλλον για τον λαό της χώρας.

  Victor Boştinaru (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ τη δήλωση του Επιτρόπου. Θα ήθελα επίσης να τονίσω τη συμβολή του κ. Lajčák, ο οποίος επεδίωξε να εξεύρει λύσεις για να ξεπεραστεί η δραματική κατάσταση.

Οι πρόσφατες διαδηλώσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο συνάντησαν ασφαλώς την αντίσταση των τοπικών δικτατόρων οι οποίοι τελικά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους –αλλά χωρίς σοβαρά περιστατικά βίας και εκτελέσεις σαν εκείνες στα Τίρανα όπως τις κατέγραψαν τα μέσα ενημέρωσης. Όσον αφορά τους ισχυρισμούς του πρωθυπουργού κ. Berisha ότι οι διαδηλώσεις δεν ήταν παρά ένα πραξικόπημα της αντιπολίτευσης, ο πρόεδρος της Αλβανίας, ο Γενικός Εισαγγελέας και ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών –και οι τρεις διορισμένοι υπό το καθεστώς Berisha– είναι όλοι τους τώρα σοσιαλιστές ή κάτι δεν πάει δεν καλά με τον κ. Berisha;

Θα ήθελα στο σημείο αυτό να παραθέσω τα λόγια του Thomas Countryman, ενός αναπληρωτή βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο οποίος απέρριψε δημοσίως την υπόθεση ότι ήταν πραξικόπημα τα όσα συνέβησαν στις 24 Ιανουαρίου. Πρέπει να είμαστε προσηλωμένοι και τόσο αποτελεσματικοί όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ αυτήν τη στιγμή, καθώς προσπαθούμε να ωθήσουμε, να στηρίξουμε και να βοηθήσουμε τις δύο αλβανικές πλευρές ώστε να καταλήξουν σε μια λύση κατόπιν διαπραγματεύσεων, αλλά καλώ επίσης όλους τους συναδέλφους μου που παρέχουν στον κ. Berisha την ανεπιφύλακτη στήριξή τους να σταματήσουν αυτήν τη μονόπλευρη προσέγγιση. Είναι σημαντικό να ασκηθεί πίεση και στις δύο πλευρές, προκειμένου οι δύο συνασπισμοί να καταλήξουν επιτέλους σε μια λύση.

Έως τώρα, μόνο η μία πλευρά έχει επιδείξει προθυμία ως έναν βαθμό να εφαρμόσει τόσο το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσο και τις δώδεκα προτάσεις που αναφέρατε νωρίτερα, κύριε Επίτροπε. Καλώ την Επιτροπή να επιδείξει σθένος και προσήλωση για την επίτευξη συμφωνίας με βάση το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τις δώδεκα προτάσεις που αναφέρατε νωρίτερα, έχοντας υπόψη ότι χωρίς την απόλυτη συμφωνία αμφότερων των πλευρών, η διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Αλβανίας ενδέχεται να παγώσει εντελώς.

  Antonio Cancian (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο για τον χάρτη πορείας που περιέγραψε απόψε για την Αλβανία, τον οποίο στηρίζω ολόψυχα. Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι η εν λόγω χώρα έχει ευρωπαϊκό μέλλον και θα πρέπει, συνεπώς, να είναι υποψήφια προς ένταξη χώρα.

Η αιματοχυσία της 21ης Ιανουαρίου ισοδυναμεί με οπισθοδρόμηση πολλών ετών για τα Τίρανα. Ήταν σαν να παρακολουθούσαμε τις ίδιες σκηνές διαμαρτυρίας και βίας που βλέπαμε τη δεκαετία του ’90. Επομένως, ανησυχώ πολύ για τα πρόσφατα γεγονότα και το βραχυπρόθεσμο μέλλον της χώρας.

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας μας επίσκεψης εκεί τον Νοέμβριο του 2010, με την ιδιότητά μας ως Αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, και στις 3 και 4 Μαΐου 2010 ως Κοινοβουλευτική Επιτροπή Σταθεροποίησης και Σύνδεσης, είδα μαζί με άλλους συναδέλφους με τα ίδια μου τα μάτια τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Αλβανία. Δεν κατορθώσαμε να ολοκληρώσουμε τις διαπραγματεύσεις με ένα τελικό ψήφισμα για συμφωνία. Μήπως δεν ασχοληθήκαμε με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας; Πέρα από τις απλές πολιτικές αλχημείες, αναφέρθηκε καν ο πραγματικός κοινωνικός καρκίνος της ανεργίας; Πρέπει να ανακτήσουμε το αίσθημα ευθύνης μας, και αυτό είναι που ζητάμε έντονα.

Επ’ αυτού, επιδιώκοντας έστω κάποια σύγκλιση ως προς τους βασικούς κανόνες μεταξύ της πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης, είναι αναγκαίο να διασφαλισθεί με κάθε δυνατό τρόπο ότι ο επόμενος γύρος των εκλογών θα χαρακτηρίζεται από το υψηλότερο δυνατό επίπεδο διαφάνειας και δημοκρατίας. Ο δήμαρχος Edi Rama θα είναι υποψήφιος στις εκλογές για την περιφέρεια των Τιράνων, επομένως θα έχουμε σύντομα την ευκαιρία να ελέγξουμε και να εκτιμήσουμε την πολιτική κατάσταση και το επίπεδο της δημοκρατίας, αφού ασφαλώς θα είμαστε παρόντες εκεί.

Ανεξάρτητα από την πρόοδο που σημειώνει η Αλβανία αυτήν την περίοδο, η Ευρώπη δεν πρέπει ποτέ να σταματήσει να επιδιώκει τον διάλογο και τη συνεργασία. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο για το έργο που επιτέλεσε και θα συνεχίσει να επιτελεί, επειδή η παρουσία μας στην Αλβανία είναι σημαντική.

  Μαρία-Ελένη Κοππά (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην Αλβανία. Οι δραματικές εξελίξεις στη διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε ενάντια στη διαφθορά, με ανθρώπινα θύματα μετά από συγκρούσεις με τις δυνάμεις ασφαλείας, πρέπει να καταδικαστούν ρητά.

Η συνεχιζόμενη πολιτική κρίση εγκυμονεί πολύ σοβαρούς κινδύνους για τη σταθερότητα στη χώρα. Όλοι έχουν μερίδιο ευθυνών. Όμως η εκλεγμένη κυβέρνηση οφείλει να λάβει το μήνυμα που στέλνει ο λαός, ότι η χώρα χρειάζεται χρηστή διακυβέρνηση. Η δημιουργία κράτους δικαίου με πάταξη της διαφθοράς έπρεπε να είναι στις προτεραιότητες της αλβανικής κυβέρνησης. Ο λαός έχει δικαίωμα να διαδηλώνει μέσα στο πλαίσιο της νομιμότητας, όταν θεωρεί ότι οι πράξεις της κυβέρνησης στρέφονται σε βάρος του.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συμβάλει με κάθε τρόπο ώστε να επικρατήσει ψυχραιμία και σύνεση. Στη διαδικασία αυτή όλοι πρέπει να είμαστε παρόντες.

Καλώ τους συναδέλφους του Λαϊκού Κόμματος να μην παραβλέπουν τις βαρύτατες ευθύνες της κυβέρνησης και να κατηγορούν αποκλειστικά και μόνο την αντιπολίτευση για την πολιτική κρίση. Στην παρούσα φάση θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να ξαναρχίσει ο πολιτικός διάλογος και να βρεθεί μία λύση μέσα από τις διαδικασίες που ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι.

  Simon Busuttil (PPE). – (MT) Κύριε Πρόεδρε, όταν παρακολουθώ τα όσα συμβαίνουν στην Αλβανία, θλίβομαι πολύ επειδή θυμάμαι την ιστορία της ίδιας μου της χώρας στις αρχές του 1980, δηλαδή πριν από 30 χρόνια, όταν η Μάλτα αντιμετώπιζε μια παρόμοια κατάσταση: βαθιά διαίρεση, ένταση, πολιτική αντιπαλότητα, απειλές, ακόμη και βία. Ήταν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα η οποία δεν με έκανε υπερήφανο για την πατρίδα μου. Παρόμοια, πιστεύω πως οι αλβανοί πολίτες θλίβονται εξίσου για τη σημερινή κακή κατάσταση της χώρας τους και είναι κάθε άλλο παρά υπερήφανοι για τα όσα συμβαίνουν.

Σήμερα, είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος για τη χώρα μου, επειδή έχουμε δημιουργήσει ένα σταθερό, δημοκρατικό σύστημα και, πάνω απ’ όλα, είμαστε πλέον μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Το πολιτικό κλίμα έχει αλλάξει ριζικά. Αυτό που εύχομαι στην Αλβανία είναι να επιτύχει τον στόχο της να αποκτήσει μια σταθερή χώρα η οποία θα είναι μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Ωστόσο, είναι σαφές ότι αν τα δύο κύρια κόμματα στη χώρα εμμείνουν στο πείσμα τους, τότε αυτός ο στόχος δεν θα επιτευχθεί ποτέ. Είναι κρίμα, αλλά είναι η πραγματικότητα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει ό,τι μπορεί· η απαίτηση θεώρησης για τους Αλβανούς έχει πλέον αρθεί. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει και η Αλβανία να διαδραματίσει τον ρόλο της, και για να συμβεί αυτό, όλα τα ενδιαφερόμενα κόμματα, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, πρέπει να ακολουθήσουν διαφορετική πολιτική, η οποία θα ενστερνίζεται την πολιτική με βάση τον διάλογο, την ωριμότητα και την ευθύνη προς τον αλβανικό πληθυσμό, μια πολιτική που δεν διχάζει, αλλά ενώνει.

Δεν εναπόκειται σε μας να πούμε στους Αλβανούς και στην Αλβανία τι να κάνουν. Είμαστε εδώ για να τους πούμε ότι η απόφαση σχετικά με το αν η Αλβανία πρόκειται να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια βρίσκεται στα χέρια τους.

  Anna Ibrisagic (PPE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, αν και η κρίση στην Αλβανία συνεχίζεται εδώ και πολύ καιρό, μόλις τώρα άρχισε να κλιμακώνεται πραγματικά, και αυτήν τη φορά η ΕΕ ενήργησε αμέσως και με τον σωστό τρόπο. Με την προσήλωση του Επιτρόπου Füle και άλλων, η ΕΕ έδειξε ότι η Αλβανία δεν είναι αναγκασμένη να αντιμετωπίσει μόνη της τα προβλήματά της. Πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα που βλάπτει την αξιοπιστία της χώρας όσον αφορά τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τη προσέγγισή της στην ΕΕ.

Το ζήτημα δεν αφορά το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αλλά την ανάγκη να επιστρέψει ο πολιτικός διάλογος στο πεδίο των πολιτικών θεσμικών οργάνων.

Δεν θα πρέπει να υποστηρίζουμε ότι η μία πλευρά έχει δίκιο ή άδικο, και οφείλουμε να είμαστε απολύτως σαφείς ως προς ότι οι εκλογές του Μαΐου πρέπει να σηματοδοτήσουν την κατεύθυνση την οποία πρόκειται να ακολουθήσει η Αλβανία – προς την ΕΕ ή προς τη συνεχιζόμενη απομόνωση.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, συμμερίζομαι τον προβληματισμό που εξέφρασαν οι συνάδελφοι βουλευτές ότι η κατάσταση στην Αλβανία είναι ανησυχητική και μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο για την ίδια την Αλβανία, αλλά και για τις μελλοντικές προοπτικές των χωρών σε ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων. Στα τέλη του περασμένου έτους, η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη σημείωναν και μπορούσαν να σημειώσουν πρόοδο όσον αφορά την εισαγωγή σημαντικών μεταρρυθμίσεων, και ελευθέρωσε το καθεστώς θεωρήσεων για τους πολίτες τους. Ωστόσο, η πολιτική αναταραχή που άρχισε μόλις μετά από λίγους μήνες και είχε ως αποτέλεσμα αρκετούς θανάτους δείχνει ότι η Αλβανία απέτυχε σε αυτήν τη δοκιμασία.

Η έκρηξη βίας στην Αλβανία απαιτεί την επανεξέταση των μακροπρόθεσμων πολιτικών για την ενσωμάτωση της περιοχής, επειδή η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης επικεντρώνεται στην περιφερειακή σταθερότητα και μια τέτοια προσέγγιση είναι ορθή. Επομένως, θα πρέπει να υπάρξει αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών της περιοχής των Βαλκανίων και θα είναι προς το κοινό τους συμφέρον η διατήρηση και προώθηση μεγαλύτερης περιφερειακής ολοκλήρωσης και πολιτικής σταθερότητας.

  Elena Băsescu (PPE). – (RO) Κύριε Πρόεδρε, η τεταμένη κατάσταση που προέκυψε στην Αλβανία στα τέλη Ιανουαρίου καθιστά φανερό πόσο σημαντική είναι η διατήρηση ορισμένων ορίων στην πολιτική συζήτηση. Η ακραία κλιμάκωση των αντιπαραθέσεων μεταξύ της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης οδήγησε στην απώλεια ανθρώπινων ζωών. Οφείλω να τονίσω ότι σε ένα δημοκρατικό κράτος οι συγκρούσεις αυτές δεν θα πρέπει να εκτείνονται πέρα από το κτίριο του κοινοβουλίου. Ο δρόμος δεν είναι το κατάλληλο μέρος γι’ αυτές. Η επίθεση οργανωμένων ομάδων της αντιπολίτευσης εναντίον του κυβερνητικού κτιρίου σε μια προσπάθεια να αρπάξουν την εξουσία με τη βία είναι ένα σοβαρό ζήτημα, ενώ το τέχνασμα που χρησιμοποίησαν κάποιες αρχές για να κρύψουν τους ενόχους είναι απαράδεκτο. Γι’ αυτό καλώ τους ηγέτες της αλβανικής αντιπολίτευσης να επιστρέψουν στη διαδικασία της συζήτησης στο κοινοβούλιο. Οι εκλογές του 2009 ήταν δίκαιες, και αποτελεί καθήκον των πολιτικών κομμάτων να σέβονται τη βούληση του λαού. Η διακύβευση των κρατικών θεσμών δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος για να εκφράζουν κάποιοι τις πεποιθήσεις ή τη δυσαρέσκειά τους.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). - Κύριε Πρόεδρε, θέλω να κάνω την εξής επισήμανση: Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ενώ οι δείκτες ανάπτυξης στην Αλβανία είναι σταθερά ανοδικοί –και θυμίζω ότι εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής αστάθειας η ανάπτυξη στη χώρα ξεπέρασε το 2% το 2010, ενώ για το 2011 η πρόβλεψη είναι να φτάσει το 3%– παρ’ όλα αυτά οι κοινωνικές εντάσεις οξύνονται αντί να αμβλύνονται.

Είναι προφανές, κύριε Επίτροπε, ότι η ανάπτυξη δεν έχει εμφυτεύσει στους Aλβανούς πολίτες το αίσθημα της ευημερίας. Αντίθετα, είναι προφανές επίσης ότι αυξάνεται η απογοήτευση και μαζί της και οι φόβοι για ένα νέο κύμα μετανάστευσης των πολιτών της προς γειτονικές χώρες. Αυτό το ζήσαμε πολύ έντονα τη δεκαετία του ’90 στην Ελλάδα.

Σε τούτη λοιπόν τη δύσκολη στιγμή χρέος της Ευρώπης είναι, εκτός από τις πολιτικές παραινέσεις προς την Αλβανία, να τη στηρίξει εμπράκτως, να μεταφέρουμε πρακτικές και παραδείγματα, ώστε η ανάπτυξη να αποβεί προς όφελος όλων των κοινωνικών ομάδων.

  Gyorgy Schopflin (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Αλβανία περιγράφεται καλύτερα ως ένας ψυχρός πόλεμος. Τα πολιτικά κόμματα διαδραματίζουν τον ρόλο των αντιμαχόμενων πλευρών και βυθίζουν τη χώρα σε ολοένα και χειρότερη κατάσταση. Η εξήγηση είναι ότι τόσο η Δεξιά όσο και η Αριστερά πιστεύουν ότι τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να κυβερνούν αποκλειστικά, όπως έκανε κάποτε το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Όταν αρχίζει μια τέτοιου είδους πόλωση, είναι πολύ δύσκολο να μετατραπεί η κατάσταση σε κάτι που να μοιάζει με το δημοκρατικό πρότυπο, επειδή στο πλαίσιο αυτό η αποκλειστική εξουσία είναι απολύτως λογική, πράγμα που είναι τραγικό. Υπάρχει τρόπος εξόδου από αυτήν την κατάσταση; Ναι: η κάθαρση. Αλλά μόνο μια σοβαρή κρίση ή ένας μεγάλος ιστορικός συμβιβασμός μπορούν να την επιφέρουν.

  Štefan Füle, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω γι’ αυτήν την υπέροχη συζήτηση και, προτού μοιραστώ μαζί σας τις καταληκτικές μου παρατηρήσεις, επιτρέψτε μου να απαντήσω στις δύο ερωτήσεις που τέθηκαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης.

Την πρώτη, την οποία έθεσε ο κ. Belder, θα την απαντήσω γραπτώς, λαμβάνοντας υπόψη τη βασική εστίαση στο πλαίσιο της σημερινής μας συζήτησης. Αλλά υπήρξε και μία άλλη ερώτηση: αν εξετάζουμε την επιβολή κυρώσεων. Όχι, δεν εξετάζουμε κάτι τέτοιο. Για ποιον λόγο; Επειδή σε ζητήματα διεύρυνσης η επιβολή όρων λειτουργεί πολύ δίκαια, όπως ισχύει σαφώς σε αυτήν την περίπτωση. Αν εκπληρώσετε τους όρους, επιτρέπεται να συνεχίσετε στην ενταξιακή διαδικασία και εντέλει να προσχωρήσετε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν δεν εκπληρώσετε τους όρους και τις απαιτήσεις, η διαδικασία επιβραδύνεται και τελικά σταματάει. Δυστυχώς, αυτό είναι το τελικό τίμημα που πληρώνουν όχι μόνο οι πολιτικοί, αλλά και οι πολίτες της εκάστοτε χώρας.

Η Ύπατη Εκπρόσωπος και εγώ θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε τη διευκόλυνση του διαλόγου μεταξύ της πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης στη Αλβανία. Έχουμε μια σαφή ιδέα για το πώς να το κάνουμε αυτό. Χρειαζόμαστε επίσης τη στήριξή σας για να διασφαλίσουμε ότι οι ηγέτες του κύριου κόμματος της αντιπολίτευσης και ο πρωθυπουργός της Αλβανίας θα κατανοήσουν το μήνυμά μας.

Έτσι η χώρα θα μπορούσε να ξεπεράσει την πολιτική κρίση και θα μπορούσε να κάνει θετικά βήματα προς την ενσωμάτωσή της στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύθηκε έναντι όλων των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων ότι θα ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμμένουμε στη δέσμευσή μας και θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας, υπό τον όρο ότι οι χώρες πληρούν τα κριτήρια. Η Αλβανία πρέπει επειγόντως να εφαρμόσει τις δώδεκα βασικές προτεραιότητες της γνωμοδότησης.

Αυτές περιλαμβάνουν την αντιμετώπιση των βασικών αρχών της δημοκρατίας, όπως η ορθή λειτουργία του κοινοβουλίου, η διάκριση των εξουσιών, η διεξαγωγή των εκλογών και ο σεβασμός του κράτους δικαίου. Όλα αυτά θα καταστούν εφικτά μόνο όταν η τρέχουσα πολιτική κατάσταση ακολουθήσει ουσιαστικά θετική κατεύθυνση με την επανέναρξη ενός πλήρους και εποικοδομητικού διαλόγου στο κοινοβούλιο, τον σεβασμό προς όλα τα κρατικά θεσμικά όργανα και τη συνειδητοποίηση ότι οι πολίτες της Αλβανίας έχουν φιλοδοξίες που απαιτούν προσοχή. Οι ηγέτες της Αλβανίας πρέπει τώρα να αναλάβουν δράση προς όφελος του λαού τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να τους συνδράμει.

  Πρόεδρος. - Η συζήτηση έληξε.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Νίκη Τζαβέλα (EFD), γραπτώς. – Έντονος προβληματισμός και ανησυχία επικρατεί για την κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Αλβανία και θέτει σε κίνδυνο την γεωπολιτική σταθερότητα στα Βαλκάνια. Η πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θέτει σε αμφισβήτηση την ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας, και ο Πρόεδρος Σαλί Μπερίσα δεν σκοπεύει να παραιτηθεί. Παρ’ ό,τι οι παραλληλισμοί ανάμεσα στην Αλβανία και τις πρόσφατες εξελίξεις στη Βόρειο Αφρική είναι λίγοι, αυτό που είναι παρόμοιο είναι η φτώχεια, η ανεργία, ένα διεφθαρμένο πελατειακό καθεστώς και η έλλειψη δημοκρατίας. Παρ’ ό,τι η κρίση στην Αλβανία αποσοβήθηκε προσωρινά, θα πρέπει να συνεργαστούμε στενά με την Αλβανία, ούτως ώστε να ομαλοποιηθεί η πολιτική κατάσταση. Η Επιτροπή θα πρέπει να μας εξηγήσει πώς προτίθεται να διασφαλίσει την προστασία των δικαιωμάτων των Ελλήνων και άλλων ομογενών στην Αλβανία, μέσω μιας ομαλής δημοκρατικής λειτουργίας του συστήματος, καθώς και την ενίσχυση της FRONTEX στα σύνορα Ελλάδος-Αλβανίας, μιας και υπάρχει κίνδυνος ροής μεταναστών προς την Ελλάδα, λόγω της πολιτικής αναταραχής. Επίσης, θα πρέπει η Επιτροπή να λάβει σοβαρά υπόψη της ότι πλέον οι Αλβανοί υπήκοοι δεν χρειάζονται βίζα για να ταξιδέψουν στην Τουρκία, πράγμα που κάνει πιο εύκολο να παραβιάσουν τα νότια σύνορα της Ευρώπης από εκεί, ξεκινώντας από την Ελλάδα ως πρώτο προορισμό και μετά στην υπόλοιπη Ευρώπη.

19. Το σκάνδαλο της υποκλοπής κλήσεων στη Βουλγαρία (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Επιτροπής σχετικά με το σκάνδαλο της υποκλοπής κλήσεων στη Βουλγαρία.

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να τονίσω ότι το δίκαιο της ΕΕ προστατεύει το απόρρητο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Απαγορεύει την ακρόαση, την υποκλοπή, την αποθήκευση ή άλλα είδη υποκλοπής ή παρακολούθησης των επικοινωνιών χωρίς τη συναίνεση των ενδιαφερόμενων χρηστών. Εκτός από τη νόμιμα εξουσιοδοτημένη καταγραφή ορισμένων επικοινωνιών στο πλαίσιο νόμιμων επιχειρηματικών πρακτικών όπως οι εμπορικές συναλλαγές, περαιτέρω πρακτικές υποκλοπής, όπως η παρακολούθηση, υπόκεινται σε ειδικούς όρους.

Οι όροι για έκτακτες πρακτικές υποκλοπής πρέπει να προβλέπονται από τη νομοθεσία και να είναι απαραίτητοι, κατάλληλοι και αναλογικοί στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής κοινωνίας, προκειμένου να διασφαλίζονται δημόσιοι στόχοι, όπως η δημόσια ασφάλεια ή η καταπολέμηση αξιόποινων πράξεων.

Πρέπει επίσης να τηρούνται οι γενικές αρχές του δικαίου της ΕΕ. Κατά την άποψη της Επιτροπής, η βουλγαρική νομοθεσία φαίνεται να συμμορφώνεται προς αυτές τις απαιτήσεις. Ο νόμος περί ειδικών μέσων έρευνας και ο νόμος περί των ηλεκτρονικών επικοινωνιών προβλέπουν ήδη κατάλληλους μηχανισμούς για τη νόμιμη εξουσιοδότηση, την εποπτεία, τη διαχείριση και την πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα, και έτσι διασφαλίζουν τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Το επίμαχο ζήτημα εδώ αφορά την επιβολή νομικών υποχρεώσεων. Αποτελεί ευθύνη των βουλγαρικών αρχών να διασφαλίσουν ότι τηρούνται οι νομικές και δικονομικές εγγυήσεις που κατοχυρώνονται στη βουλγαρική νομοθεσία σχετικά με τα ειδικά μέσα έρευνας.

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ είναι αναγκαίο τα κράτη μέλη να σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις δικονομικές εγγυήσεις σύμφωνα με το κράτος δικαίου. Η Επιτροπή κατανοεί ότι οι βουλγαρικές αρχές έλαβαν τα αναγκαία μέτρα για να ελέγξουν τη νομιμότητα της χρησιμοποίησης των ειδικών μέσων έρευνας και να διαπιστώσουν αν οι πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον Τύπο προέκυψαν από κατάχρηση των ειδικών μέσων έρευνας.

Η Επιτροπή, ενώ δεν έχει λάβει τυχόν σχετικές καταγγελίες σχετικά με την υποκλοπή ηλεκτρονικών επικοινωνιών στη Βουλγαρία, θα συνεχίσει να παρακολουθεί την παρούσα κατάσταση με σκοπό να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με το δίκαιο της ΕΕ.

  Simon Busuttil, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εκπλήσσομαι ιδιαίτερα από αυτήν τη συζήτηση, η οποία δεν έγινε καν στην αρμόδια επιτροπή, την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, προτού έρθει εδώ.

Το μέτρο το οποίο δέχεται επίθεση σε αυτήν τη συζήτηση είναι ένα θεμιτό νομικό μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην καταπολέμηση του εγκλήματος. Αν μη τι άλλο, αποτελεί απόδειξη ότι η Βουλγαρία λαμβάνει στα σοβαρά τη μεγάλη πρόκληση της καταπολέμησης της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος, πράγμα που της ζητούσαμε να κάνει εδώ και καιρό. Τα μέτρα τα οποία προβλέπονται στον νόμο μπορούν να εφαρμοστούν με θεμιτό τρόπο, και αυτό είναι που αναμένουμε.

Ο νόμος προβλέπει ότι η παγίδευση τηλεφώνων μπορεί να ζητηθεί μόνο από εισαγγελείς ή από τις αρχές επιβολής του νόμου, όπως η αστυνομία και η υπηρεσία εθνικής ασφάλειας, αν υπάρχει υποψία ότι το εν λόγω πρόσωπο εμπλέκεται σε εγκληματικές δραστηριότητες και αφού δοθεί εξουσιοδότηση από δικαστή.

Ο νόμος για τη χρήση ειδικών πληροφοριών ορίζει έναν περιορισμό του σκοπού, προβλέποντας ότι τα εν λόγω μέτρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για τον σκοπό της καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος ή για την προστασία της εθνικής ασφάλειας. Οι πληροφορίες που συλλέγονται πρέπει να τηρούνται απόρρητες και να χρησιμοποιούνται μόνο για τον σκοπό που προβλέπεται στον νόμο. Υπάρχει επίσης καθιερωμένος κοινοβουλευτικός έλεγχος επί του συγκεκριμένου νομικού συστήματος. Επομένως, είναι σαφές ότι υπάρχουν διασφαλίσεις, ιδίως διασφαλίσεις για την ιδιωτική ζωή των πολιτών και τον σεβασμό της προστασίας των δεδομένων, και, κατά την άποψή μου, δεν τίθεται ζήτημα παραβίασης του νόμου. Συνεπώς, η επίθεση σε βάρος του εν λόγω μέσου σε αυτό το σημείο θα ισοδυναμούσε με μια ανεύθυνη επίθεση σε βάρος της προσπάθειας ενός κράτους μέλους να καταπολεμήσει το οργανωμένο έγκλημα και τη διαφθορά.

Η συγκεκριμένη επίθεση βλάπτει σοβαρά τη Βουλγαρία, επειδή ο αγώνας αυτός είναι υψίστης σημασίας για την εν λόγω χώρα υπό το πρίσμα του μηχανισμού συνεργασίας και ελέγχου της και, επίσης, της προοπτικής ένταξής της στον χώρο Σένγκεν. Επομένως, η μόνη αληθοφανής εξήγηση για την παρούσα συζήτηση φαίνεται να είναι τα πολιτικά κίνητρα.

  Hannes Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ήμουν ένας από εκείνους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που προωθούσαν σθεναρά την προσχώρηση της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Χαίρομαι πολύ που η Βουλγαρία είναι πλέον κράτος μέλος, αλλά είμαι ιδιαίτερα απογοητευμένος από ορισμένα μέτρα τα οποία έλαβε η παρούσα βουλγαρική κυβέρνηση. Ναι, στηρίζουμε απόλυτα την καταπολέμηση της διαφθοράς. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική μάχη, και στηρίζουμε απόλυτα τα όσα ανέφερε η Επιτροπή, δηλαδή ότι πρέπει να υπάρχουν νόμοι στη Βουλγαρία σχετικά με τη βιντεοσκόπηση και την υποκλοπή.

Ο Επίτροπος ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός. Είπε ότι φαίνεται να συμμορφώνεται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα και είπε ξεκάθαρα ότι τα μέτρα πρέπει να είναι αναλογικά. Είναι αναλογικά όταν, ξαφνικά, σε ένα χρονικό διάστημα τριών ετών, οι υποκλοπές αυξάνονται από 6.000 το 2008 σε 16.000 το 2010; Είναι αναλογικά και δίκαια όταν μόνο το 2% των βιντεοσκοπήσεων φθάνει στα δικαστήρια και χρησιμοποιείται για το 1% των καταδικαστικών αποφάσεων;

Είναι αναλογικά και δίκαια όταν οι διαδικασίες φιλτράρονται από το Υπουργείο Εσωτερικών; Γιατί δεν παραδίδονται τα πάντα στις δικαστικές αρχές; Γιατί φιλτράρονται από το Υπουργείο Εσωτερικών; Τι κάνει ο υπουργός Εσωτερικών με αυτά που λαμβάνει; Θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να διερευνήσει στο πλαίσιο της διαδικασίας παρακολούθησής της τι γίνεται με τα υπόλοιπα δεδομένα.

Υπάρχουν επίσης αναφορές στο κοινοβούλιο στη Σόφια και στα μέσα ενημέρωσης στη Βουλγαρία ότι είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν το Υπουργείο Εσωτερικών μπορεί να προστατεύσει τις πληροφορίες. Έχουμε ήδη διαπιστώσει διαρροές των πληροφοριών.

Αναφέρατε τον χώρο Σένγκεν και, ναι, θέλουμε να επεκταθούν τα σύνορά του. Τώρα περιλαμβάνει τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, αλλά όταν βλέπουμε τι συμβαίνει εδώ, δεν μπορείτε να εκπλήσσεστε που ορισμένοι στην Ευρώπη είναι επικριτικοί όσον αφορά αυτήν τη διεύρυνση.

Θα ήθελα να ζητήσω από τον Επίτροπο να επιτελέσει το καθήκον του, όπως και έκανε, και να ζητήσει από τη βουλγαρική κυβέρνηση να σταματήσει αυτήν την εσφαλμένη εφαρμογή και την εσφαλμένη επιβολή του νόμου, καθώς τείνει προς μια πολύ περιοριστική πρακτική όσον αφορά αυτές τις υποκλοπές. Να είναι δίκαιη, ανοικτή και διαφανής, και να σταματήσει αυτές τις παραβιάσεις του πνεύματος των ευρωπαϊκών νόμων.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Andrey Kovatchev (PPE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Swoboda, θα ήθελα να σας κάνω μία ερώτηση. Παραθέσατε δεδομένα από το 2008 και το 2010.

Θα θέλατε να μου πείτε πού βρήκατε αυτά τα στοιχεία και αν πιστεύετε ότι είναι ακριβή; Αναφέρατε ότι μόνο το 1-2% χρησιμοποιείται στα δικαστήρια. Τα δεδομένα που κυκλοφορούν στη Βουλγαρία είναι πολύ διαφορετικά, και τα αριθμητικά στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των ατόμων που έπεσαν θύματα υποκλοπών και το ποσοστό των δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν ως αποδεικτικά στοιχεία στα δικαστήρια είναι εντελώς διαφορετικά. Για το 2009 ήταν 30% και το 2010 ήταν 40%. Με άλλα λόγια, τα αριθμητικά στοιχεία διαφέρουν τελείως από εκείνα που μόλις τώρα παραθέσατε.

  Hannes Swoboda (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχουμε λάβει διαφορετικά αριθμητικά στοιχεία από τις βουλγαρικές πηγές. Ίσως πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή να αποδείξει ποιος έχει δίκιο. Απ’ όσο γνωρίζω από πηγές στη Βουλγαρία, υπάρχει ένα πολύ μικρό ποσοστό παραπομπών σε εισαγγελείς, από τις οποίες ελάχιστες καταλήγουν σε καταδικαστική απόφαση.

Αυτά είναι που γνωρίζουμε· αυτές είναι οι πληροφορίες που διαθέτουμε από διάφορες πηγές. Νομίζω ότι υπάρχει επίσης μία έκθεση του κοινοβουλίου της Βουλγαρίας. Η Επιτροπή θα πρέπει να το διερευνήσει αυτό. Γιατί υπάρχει το συγκεκριμένο σκάνδαλο στη Βουλγαρία; Πρέπει πραγματικά να διερευνήσουμε το εν λόγω ζήτημα.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Dimitar Stoyanov (NI). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, μία πολύ γρήγορη ερώτηση, κύριε Swoboda. Γνωρίζετε ότι η έρευνα την οποία μόλις αναφέρατε και η οποία διεξάγεται στο πλαίσιο του Υπουργείου Εσωτερικών ανατέθηκε σε αυτό από τις δικαστικές αρχές όταν ήταν στην εξουσία το βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, που είναι μέρος της Ομάδας σας;

  Hannes Swoboda (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, φαίνεται ότι για τον κ. Stoyanov και τον κ. Busuttil πρόκειται πάντα για κομματικό ζήτημα. Κατά την άποψή μου, δεν πρόκειται για κομματικό ζήτημα. Κατά την άποψή μου, πρόκειται για ένα βασικό ζήτημα δικαιωμάτων, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και τήρησης και σεβασμού του ευρωπαϊκού δικαίου, ανεξάρτητα από το ποιος το μετέθεσε στο Υπουργείο Εσωτερικών.

Δεύτερον, το σημαντικό είναι το πώς χρησιμοποιείται. Μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει το ίδιο μέσο με πολύ περιορισμένο τρόπο ή μπορεί να το χρησιμοποιήσει με πολύ ευρύ τρόπο. Όπως είπα προηγουμένως, μας ενδιαφέρει αυτό που γίνεται με τα δεδομένα τα οποία διατηρούνται από το Υπουργείο Εσωτερικών. Αυτό είναι το μείζον ζήτημα. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος κατάχρησης, όταν τόσο πολλά δεδομένα διατηρούνται χωρίς να παραδίδονται στους εισαγγελείς. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολιτικά ή και σε προσωπικά κίνητρα. Θα πρέπει να καταπολεμήσουμε αυτού του είδους την κατάχρηση.

  Diana Wallis, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ, κύριε Επίτροπε, για την πολύ προσεκτική σας δήλωση. Όσοι με γνωρίζουν εδώ στο Κοινοβούλιο όπου έχω περάσει δώδεκα χρόνια θα γνωρίζουν ότι παρεμβαίνω σε τέτοιες συζητήσεις με μεγάλη επιφυλακτικότητα. Αλλά πριν από έναν χρόνο, ως Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κλήθηκα να επισκεφθώ τη Βουλγαρία για να μιλήσω σχετικά με το πρόγραμμα της Στοκχόλμης για τη δικαιοσύνη.

Είναι σαφές ότι το πρόγραμμά μας για τη δικαιοσύνη έχει στραφεί από την έμφαση στην ασφάλεια στην έμφαση στη δικαιοσύνη, και όλοι εμείς στα κράτη μέλη μας πρέπει να επιτύχουμε τη σωστή ισορροπία. Θυμάμαι από την επίσκεψή μου στη Βουλγαρία το μεγάλο ενδιαφέρον των βουλγάρων δικαστών για τα όσα κάνουμε και επιδιώκουμε σε ενωσιακό επίπεδο. Αλλά εξεπλάγην την περασμένη εβδομάδα όταν δέχθηκα έναν επισκέπτη στο γραφείο μου στις Βρυξέλλες ο οποίος ανέφερε ότι άνθρωποι στη Βουλγαρία δέχονται επισκέψεις από τις μυστικές υπηρεσίες στα σπίτια τους τη νύχτα. Πρόκειται για κάτι που με ξενίζει εντελώς και δυσκολεύομαι να το κατανοήσω και να το πω ενώπιόν σας.

Ωστόσο, έχω την εντύπωση, όπως είπε ήδη ο κ. Swoboda, ότι η ισχύουσα νομοθεσία σχετικά με την παγίδευση τηλεφώνων –ας την πούμε με το όνομά της– φαίνεται να είναι ορθή. Ενώ πριν γινόταν έλεγχος από ένα ανεξάρτητο όργανο, τώρα πρόκειται για έλεγχο από ένα κοινοβουλευτικό όργανο. Έχει οδηγήσει αυτό σε μικρότερο σεβασμό για τα δικαιώματα; Φαίνεται όντως ότι υπάρχει αύξηση του αριθμού, και η αύξηση του αριθμού φαίνεται να δείχνει, και τονίζω το «φαίνεται», ότι οι δικαστές χορηγούν πιο εύκολα ή πιο γρήγορα αυτήν τη δυνατότητα.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους θέλω να μιλήσω είναι ένα σχετικό ζήτημα που αφορά την πρωτοβουλία πολιτών. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι πιστεύουν πως τους ασκείται πίεση να αποσύρουν τις υπογραφές τους. Πρέπει να εφαρμόσουμε την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους. Θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να παρακολουθεί πολύ προσεκτικά αυτόν τον χώρο.

  Jaroslav Paska, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (SK) Κύριε Πρόεδρε, η χρήση ειδικών μορφών παρακολούθησης είναι ένα ευαίσθητο ζήτημα σε κάθε χώρα.

Συχνά αντιμετωπίζουμε υποψίες ότι η κυβέρνηση τις χρησιμοποιεί όχι μόνο για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά και για την παρακολούθηση και καταστολή της πολιτικής αντιπολίτευσης. Η κατάσταση στη Βουλγαρία, ωστόσο, είναι ιδιαίτερα περίεργη. Οι πληροφορίες που αποκτώνται από την κρυφή ακρόαση τηλεφωνικών συνομιλιών υπό αμφιλεγόμενες συνθήκες δεν καταλήγουν στα αρμόδια όργανα, αλλά παρουσιάζονται σε διάφορα μέσα ενημέρωσης. Ο βούλγαρος πρωθυπουργός ανακοίνωσε μάλιστα ότι και οι ανώτατοι εκπρόσωποι του κράτους παρακολουθούνται συνεχώς από τις μυστικές υπηρεσίες. Υποτίθεται ότι αυτό γίνεται για την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος. Λοιπόν, δεν συμβαίνει συχνά ένας αρχηγός κυβέρνησης να παραδέχεται ότι έχει τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στους στενότερους συνεργάτες του ώστε να πρέπει να τους θέσει υπό παρακολούθηση για να μην υποκύψουν στον πειρασμό της διαφθοράς ή της συνεργασίας με το οργανωμένο έγκλημα.

Εν πάση περιπτώσει, πρόκειται για μια περίεργη κατάσταση σε αυτόν τον τομέα στη Βουλγαρία, και πιστεύω πως καλό θα ήταν να βοηθήσουμε τους βούλγαρους φίλους μας για να διευθετήσουν το ζήτημα όσον αφορά την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας.

  Dimitar Stoyanov (NI). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, στη Βουλγαρία έχουμε ένα ρητό γι’ αυτά που βλέπουμε στη σημερινή συζήτηση: «ο κλέφτης που φωνάζει “κλέφτης!”» Όταν βρισκόταν στην εξουσία ο τριμερής συνασπισμός, στις υπηρεσίες είχε εισχωρήσει η μαφία, με τα τοξικά αποτελέσματα που διαπιστώνουμε τώρα.

Όταν βρισκόταν στην εξουσία ο συνασπισμός, εγώ ο ίδιος ξυλοκοπήθηκα από την αστυνομία κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας της αντιπολίτευσης. Έπειτα, αυτοί οι λύκοι με προβιά προβάτου, οι οποίοι τώρα σας παρουσιάζονται ως αγωνιστές κατά του αστυνομικού κράτους, τροποποίησαν τον νόμο δυνάμει του οποίου η υπόθεση σε βάρος των προσώπων που μου επιτέθηκαν εκκρεμεί στο δικαστήριο εδώ και τρία χρόνια. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής σας, των Σοσιαλιστών και των Μοναρχικών, η αστυνομία επιτέθηκε σε φιλήσυχους διαδηλωτές, αλλά τώρα δημιουργείτε ζήτημα για παραβιάσεις των πολιτικών ελευθεριών.

Όταν βρισκόσασταν στην εξουσία, ο δημοσιογράφος Ognyan Stefanov ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου, και τώρα διαμαρτύρεστε για λογοκρισία. Όσο βρισκόσασταν στην εξουσία, οι απαγωγές ήταν καθημερινό φαινόμενο. Η μαφία ήταν πανίσχυρη, ενώ οι πολίτες δεν είχαν καθόλου δικαιώματα. Τα δικαστήρια πωλούνταν και αγοράζονταν. Όταν βρισκόσασταν στην εξουσία, οι κομπίνες και το ξεπούλημα εθνικής περιουσίας μετατράπηκαν σε πρότυπα διακυβέρνησης.

Τώρα αρχίσατε πάλι τα παλιά σας κόλπα, προσπαθώντας να εμποδίσετε τη Βουλγαρία να ενταχθεί στον χώρο Σένγκεν ελπίζοντας ότι θα φορτώσετε τα κρίματα της εγκληματικής σας διακυβέρνησης σε άλλους. Ωστόσο, αυτό δεν θα πετύχει, επειδή οι ψηφοφόροι δεν είναι τυφλοί. Σας καθαίρεσαν από την εξουσία, σας πέταξαν στον πολιτικό κάλαθο των αχρήστων, και καμία αχρειότητα που μπορεί να σκαρφιστείτε δεν θα αλλάξει το γεγονός αυτό.

  Mariya Nedelcheva (PPE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, κάθε συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντικατοπτρίζει τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών.

Η σημερινή συζήτηση, ωστόσο, μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα καλό παράδειγμα για το πώς η ευρωπαϊκή σκηνή μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο για εγωιστικά, εθνικά πολιτικά συμφέροντα. Κάθε φορά που η ευρωπαϊκή ατζέντα υπονομεύεται από μια εθνική ατζέντα, αυτό δεν μπορεί να ερμηνεύεται ως θέση εθνικής ευθύνης, αλλά ως στάση που αντιβαίνει στις αξίες για τις οποίες οι βούλγαροι πολίτες ψήφισαν τους εκπροσώπους τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θα αναγνώριζαν τους εαυτούς τους σε αυτήν τη συζήτηση; Αμφιβάλλω.

Οι συνάδελφοί μου βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν αναμφίβολα δίκιο όταν λένε ότι το βουλγαρικό κοινό πρέπει να γνωρίζει τι συμβαίνει στην ίδια του τη χώρα και αν τηρούνται τα συνταγματικά του δικαιώματα. Ωστόσο, υπάρχει ένα όριο πέρα από το οποίο τα δημοκρατικά θεσμικά όργανα περιφρονούνται, προκειμένου να προστατευθούν τα συμφέροντα αμφιλεγόμενων ομάδων συμφερόντων των οποίων ο σκοπός είναι σαφής: να δυσφημήσουν τη Βουλγαρία στην πορεία της προς την Ευρώπη και να δυσφημήσουν την κυβέρνηση του κόμματος GERB όσον αφορά τις προσπάθειές της να θέσει τέρμα σε ύποπτες πρακτικές των οποίων η δόμηση ήταν δυνατή για πολλά χρόνια. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε ορισμένα από τα πράγματα που ανέφεραν οι συνάδελφοί μου βουλευτές.

Καταρχάς, στον ισχυρισμό ότι ο αριθμός των υποθέσεων υποκλοπών έχει διπλασιαστεί. Τα επίσημα αριθμητικά στοιχεία είναι εντελώς διαφορετικά. Είναι δημοσίως διαθέσιμα σε όποιον ενδιαφέρεται για την αλήθεια. Ωστόσο, θα ήθελα να κάνω μία ερώτηση. Από πότε υπάρχει διαφάνεια σχετικά με αυτές τις πληροφορίες; Υπάρχει μόνο μία απάντηση: χάρη στην κυβέρνηση του GERB, η οποία θεωρεί τη διαφάνεια και την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών σε κρατικές πληροφορίες θεμελιώδη αρχή.

Δεύτερον, είναι εντελώς αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι το κλείσιμο του γραφείου που είχε συσταθεί για τον έλεγχο των συσκευών υποκλοπής κλήσεων στη Βουλγαρία έχει θέσει τέρμα στον νόμιμο έλεγχο επί της χρήσης τους. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι αυτό το γραφείο ποτέ δεν λειτούργησε σωστά, ιδίως επειδή η αρχική ιδέα γι’ αυτό προήλθε από τις εκτελεστικές αρχές. Δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσω ότι η Βουλγαρία είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, και η ειδική υποεπιτροπή για τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και την παρακολούθηση των διαδικασιών έγκρισης, εφαρμογής και χρήσης των συσκευών υποκλοπής κλήσεων συστάθηκε ακριβώς στο πλαίσιο του σεβασμού προς τους δημοκρατικούς θεσμούς και το σύνταγμα.

Θα ήθελα επίσης να σας υπενθυμίσω ότι όλα τα πολιτικά κόμματα εκπροσωπούνται στην υποεπιτροπή και εκπροσωπούνται σύμφωνα με την αρχή της ισότητας. Επιπλέον, το κυβερνών κόμμα δεν δικαιούται να προεδρεύει της επιτροπής. Όλα αυτά δείχνουν ότι ο βούλγαρος νομοθέτης έχει ενσωματώσει απόλυτες εγγυήσεις για την εκτέλεση αυτών των νόμιμων δραστηριοτήτων, και αυτές υποστηρίζονται από αξιόπιστους ελέγχους. Η αλλαγή του κατεστημένου είναι δύσκολη· η οικοδόμηση κάποιου θετικού πράγματος είναι ακόμη πιο δύσκολη. Το πλέον δύσκολο, ωστόσο, είναι όταν ορισμένοι εκπρόσωποι της χώρας μας έρχονται στο δημοκρατικότερο θεσμικό όργανο της Ευρώπης για να εμπλακούν σε εσωτερικές αντιπαραθέσεις των οποίων οι στόχοι απέχουν πολύ από αυτούς που υπερασπιζόμαστε εδώ καθημερινά.

  Claude Moraes (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είναι πάντα δυσάρεστο όταν μια εσωτερική κατάσταση σε οποιοδήποτε κράτος μέλος εξετάζεται εξονυχιστικά. Θέλω να πω, στο ίδιο πνεύμα το οποίο επεσήμανε η κ. Wallis, ότι η δική μου κυβέρνηση στο Ηνωμένο Βασίλειο τέθηκε υπό έρευνα για την επιχείρηση έκδοσής της, δηλαδή την εικασία ότι μετέφερε άτομα τα οποία επρόκειτο να υποστούν βασανιστήρια. Αυτό, φυσικά, ήταν πολύ δυσάρεστο για μένα και για την κυβέρνησή μου στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά συμμετείχα ενεργά στην εν λόγω έρευνα, επειδή ήταν αναγκαίο να γίνει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Για ποιον λόγο; Και γιατί βρισκόμαστε εδώ σήμερα για να συζητήσουμε τις εσωτερικές διαδικασίες υποκλοπής της βουλγαρικής κυβέρνησης; Όχι λόγω της Βουλγαρίας, αλλά επειδή είμαστε μια κοινότητα αξιών. Ως κοινότητα αξιών, το ζήτημα είναι αυτό που έθεσε ο Επίτροπος – παραθέτω: «ότι η υποκλοπή πρέπει να χρησιμοποιείται κατ’ εξαίρεση». Παρόλο που δεν είμαι τόσο σπουδαίος δικηγόρος όσο η κ. Wallis, είμαι δικηγόρος και γνωρίζω ότι η υποκλοπή πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο κατ’ εξαίρεση. Πρόκειται για ένα από εκείνα τα πράγματα που, αν χρησιμοποιηθούν με άσκοπο, ακατάλληλο ή δυσανάλογο τρόπο, αντί να αποτελέσουν βοήθημα στην επίθεση κατά του οργανωμένου εγκλήματος, κάτι που είναι πολύ σημαντικό στη Βουλγαρία και αλλού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετατρέπονται σε όπλο του κράτους.

Δεν έχει σημασία ποιο πολιτικό κόμμα ξεκίνησε αυτήν τη συζήτηση, το να προχωρήσουμε από τη συζήτηση μιας επίθεσης κατά του οργανωμένου εγκλήματος στη χρήση ενός κρατικού μέσου με δυσανάλογο τρόπο είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και σήμερα δεν περιορίζεται μόνο στη Βουλγαρία. Αύριο μπορεί να αφορά ένα άλλο κράτος μέλος.

Εξέτασα πραγματικά όλες τις πηγές και τα αριθμητικά στοιχεία, και θα ήθελα να ρωτήσω τους συναδέλφους όλων των κομμάτων του Κοινοβουλίου: υπάρχει κάποιος που να λέει ότι έγινε ή δεν έγινε ακατάλληλη ή δυσανάλογη χρήση της υποκλοπής; Αν θέλετε να αμφισβητήσετε τα αριθμητικά στοιχεία του κ. Swoboda, υπάρχει κάποιος που αμφισβητεί ότι έγινε δυσανάλογη χρήση της υποκλοπής; Εξέτασα πολλές πηγές προτού μιλήσω σήμερα, επειδή πρέπει να μιλάμε προσεκτικά για τέτοιου είδους ζητήματα. Δεν έχω δει κανέναν σε κάποια πλευρά της συζήτησης που να λέει ότι δεν έγινε δυσανάλογη χρήση.

Για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή πρέπει να διερευνήσει την υπόθεση.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Gianni Vattimo (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ως ιταλός πολίτης, τάσσομαι ασφαλώς υπέρ της παγίδευσης τηλεφώνων, όταν χρησιμοποιείται νόμιμα. Στην Ιταλία, είναι κάτι πολύ χρήσιμο για την καταπολέμηση της μαφίας και προσφάτως χρησιμοποιήθηκε για να ενοχοποιήσει τον πρωθυπουργό κ. Berlusconi για τα εικαζόμενα εγκλήματα της δωροδοκίας και της ερωτικής συνεύρεσης με ανήλικη επί πληρωμή.

Η υπόθεση της βουλγαρικής κυβέρνησης είναι προφανώς εντελώς διαφορετική, δεδομένου ότι φαίνεται να έκανε χρήση της παγίδευσης τηλεφώνων για να ενοχοποιήσει την αντιπολίτευση, προκαλώντας διάχυτο φόβο στις σύνθετες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και επιδιώκοντας να συνδέσει την αντιπολίτευση με κοινούς εγκληματίες – πράγμα που της επιτρέπει να ενεργεί χωρίς σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να εγκαθιδρύσει ένα αστυνομικό κράτος. Τέτοιες καταστάσεις μπορούν να οδηγήσουν μόνο σε περαιτέρω κοινωνική βία.

Επομένως, πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην κατάσταση στη Βουλγαρία και να προσπαθήσουν να περιορίσουν τη ζημία που ενδέχεται να προκαλέσει η συμπεριφορά της κυβέρνησής της.

  Ernst Strasser (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Piebalgs, παρακολούθησα πολύ προσεκτικά αυτήν τη συζήτηση, καθώς και τη συζήτηση σχετικά με την Αλβανία. Πόσο μεγάλη διαφορά! Στην προηγούμενη συζήτηση έγιναν προσπάθειες να διατηρηθεί ένα ευγενικό, φιλικό ύφος μεταξύ των κομμάτων. Εδώ, οι υπαινιγμοί που έγιναν είναι εντελώς αναπόδεικτοι. Προηγουμένως, ο στόχος ήταν να επιτευχθεί η προσέγγιση μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Εδώ, ο στόχος ενός από αυτά είναι να μπει μια σφήνα ανάμεσα στα δύο κόμματα. Προηγουμένως, είχαμε την επιθυμία τα δύο κόμματα να προσεγγίσουν το ένα το άλλο και να συνεργαστούν για την ευημερία του λαού. Εδώ, αυτό που συμβαίνει δυστυχώς είναι ότι ένα μέρος του Κοινοβουλίου προδικάζει την κατάσταση.

Γιατί το κάνετε αυτό; Γιατί δεν σας άκουσα να αναφέρετε ούτε ένα γεγονός; Χρησιμοποιήσατε μόνο φράσεις όπως «Φαίνεται ότι…» ή «Ορισμένες πηγές μας ενημέρωσαν…» ή «Ακούσαμε ότι…». Αν έτσι βλέπετε την κατάσταση, γιατί δεν απευθύνεστε στις αρμόδιες επιτροπές στο Κοινοβούλιο; Γιατί δεν απευθύνεστε στην Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Άμυνας; Γιατί δεν κάνετε ερωτήσεις προς την Επιτροπή; Αντιθέτως, προωθείτε μια δημόσια συζήτηση, επειδή θέλετε αυτή να λάβει χώρα για πολιτικούς λόγους. Είμαστε αντίθετοι σε αυτό. Δεν κατανοούμε τον λόγο για τον οποίο λαμβάνει χώρα αυτή η συζήτηση σε βάρος της βουλγαρικής κυβέρνησης και του βουλγαρικού λαού. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να συζητηθεί, σας καλώ να το κάνετε στις αρμόδιες επιτροπές.

Θεωρούμε αυτονόητο ότι πρέπει να υπάρχει το κράτος δικαίου, ένα λειτουργικό δικαστικό σύστημα και κατάλληλοι κοινοβουλευτικοί έλεγχοι, ειδικότερα σε περίπτωση ευαίσθητων ζητημάτων όπως το συγκεκριμένο μέσο, και όλα αυτά είναι αρμοδιότητα ενός κοινοβουλίου που έχει οριστεί από την εν λόγω κυβέρνηση, το οποίο αποτελείται από εκπροσώπους όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Είμαι ευγνώμων προς την κ. Malmstrom, η οποία δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα στη Σόφια ότι πρόκειται για ένα εσωτερικό ζήτημα, και προς τον Επίτροπο, ο οποίος δήλωσε με σαφήνεια ότι η βουλγαρική κυβέρνηση έχει λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα.

  Hannes Swoboda (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επί της διαδικασίας, υπήρχε ένας τύπος εκεί πάνω που μας βιντεοσκοπούσε, ακόμη και όταν υπογράφαμε.

Λέει ότι είναι από τη βουλγαρική αντιπροσωπεία. Δεν ξέρω πώς είναι δυνατόν αυτό, αφού όλοι οι βούλγαροι βουλευτές φαίνεται να βρίσκονται εδώ. Είναι πολύ παράξενο που κάποιος εισήλθε στην αίθουσα και μας βιντεοσκοπούσε ενώ μιλούσαμε και υπογράφαμε.

Ίσως οι υπηρεσίες θα μπορούσαν να διερευνήσουν τι συνέβη, επειδή είναι απαράδεκτο να εισέρχονται εδώ ξένοι και να βιντεοσκοπούν ό,τι κάνουμε.

  Πρόεδρος. - Ναι, κύριε Swoboda, θα το ερευνήσω και θα λάβουμε τα αναγκαία μέτρα.

  Iliana Malinova Iotova (S&D). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή συζήτηση δεν αφορά μόνο την εκτεταμένη υποκλοπή κλήσεων στη Βουλγαρία. Αφορά επίσης τις ανησυχητικές τάσεις προς την αναστολή των δικαιωμάτων των πολιτών στην Ευρώπη.

Τα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα αποτελούν ευθύνη των αρμόδιων αρχών στη Βουλγαρία, οι οποίες θα πρέπει να αναλάβουν τα ζητήματα, προκειμένου να τα επιλύσουν. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν υπάρχουν ελλείψεις όσον αφορά την εναρμόνιση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και, έχετε δίκιο, κύριε Επίτροπε· το πρόβλημα έγκειται στην εφαρμογή. Γι’ αυτόν τον λόγο, σας ρωτήσαμε τι θα κάνετε για να διασφαλίσετε ότι δεν θα γίνει κατάχρηση του ευρωπαϊκού δικαίου. Επομένως, η απάντησή μου προς εσάς, κύριε Strasser, είναι ότι έχουμε παραπέμψει το ζήτημα στην Επιτροπή.

Το βουλγαρικό σκάνδαλο έχει θέσει σε κίνδυνο τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, την οδηγία 9546 και πολλά έγγραφα σχετικά με την προστασία των δεδομένων, επειδή στη Βουλγαρία ηχογραφημένες συνομιλίες ιατρών δημοσιεύονται χωρίς νομική αιτιολόγηση και χωρίς δυνατότητα νομικής υπεράσπισης.

Η δραστική αύξηση των συσκευών υποκλοπής κλήσεων είναι αντιστρόφως ανάλογη της δικαστικής αποτελεσματικότητάς τους. Εξακολουθούν να υπάρχουν υποψίες ότι οι πληροφορίες από αυτές θα συλλεγούν και θα χρησιμοποιηθούν για πολιτικούς σκοπούς, πράγμα που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο ενόψει των εκλογών σε έναν χρόνο. Κύριε Επίτροπε, προτρέπουμε την Επιτροπή να δρομολογήσει μια πρωτοβουλία για τη σύσταση ανεξάρτητων οργάνων τα οποία θα ελέγχουν τις συσκευές υποκλοπής κλήσεων στα κράτη μέλη.

Οι εν λόγω συσκευές είναι πολύ σημαντικές για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της εγκληματικότητας, και γι’ αυτό σας απευθύνουμε έκκληση προκειμένου να διασφαλίσετε ότι θα χρησιμοποιούνται νόμιμα στο πλαίσιο του μηχανισμού συνεργασίας και ελέγχου.

  Stanimir Ilchev (ALDE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, η κλιμάκωση της χρήσης ειδικών συσκευών υποκλοπής κλήσεων στη Βουλγαρία αποτελεί γεγονός, και γι’ αυτό το κοινό είναι τόσο αναστατωμένο και ανήσυχο.

Το βουλγαρικό όργανο κοινοβουλευτικού ελέγχου ήταν εκείνο που παρουσίασε τα κρίσιμα πορίσματα. Καλώ την Επιτροπή να ενημερωθεί για τα εν λόγω πορίσματα. Υπάρχουν και άλλα σημαντικά ζητήματα. Θα στείλει η Επιτροπή ένα μήνυμα σε όσους δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ασφάλεια και την ελευθερία; Θα καταδικάσει η Επιτροπή τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα εργαλεία του κράτους για κομματικά ή ακόμη και προσωπικά συμφέροντα; Επιπλέον, πόσο κατηγορηματικά θα παροτρύνει η Επιτροπή ένα εθνικό κοινοβούλιο –όχι απαραίτητα το βουλγαρικό κοινοβούλιο– να επιλύσει το ζήτημα των νομοθετικών κενών και να αποκαταστήσει τυχόν ανεξάρτητα ελεγκτικά όργανα των οποίων τη λειτουργία διέκοψε;

Έχει καταστεί σαφές ότι κρυφά συλλεχθείσες πληροφορίες έχουν κοινοποιηθεί όχι μόνο εντός των ορίων των μυστικών υπηρεσιών, αλλά και σε πολιτικά πρόσωπα στην ιεραρχία των μυστικών υπηρεσιών· ότι πράκτορες φιλτράρουν τις πληροφορίες, ενώ δεν είναι αυτή η δουλειά τους σύμφωνα με τον νόμο· ότι χρησιμοποιούνται συχνά συσκευές υποκλοπής κλήσεων για ψευδείς τεχνικούς λόγους και πιθανόν χωρίς βάσιμη αιτιολογία.

Δυστυχώς, οι βουλγαρικές ειδικές υπηρεσίες, καθώς εμπλέκονται στον αγώνα κατά του εγκλήματος, ανέπτυξαν ένα βασικό αντανακλαστικό το οποίο τους ωθεί να παρακολουθούν σχεδόν καθετί που κινείται και αναπνέει. Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι έγκυροι δικαστικοί –όχι πολιτικοί, προσέξτε– ισχυρίζονται ότι είτε το σύστημα είναι ελαττωματικό είτε υπάρχει σκόπιμη πολιτική οπισθοδρόμησης. Αν είναι ελαττωματικό θα πρέπει να διορθωθεί, και αυτόν ακριβώς τον αγώνα δίνουμε τώρα. Ωστόσο, όταν πρόκειται για σκόπιμη οπισθοδρόμηση, πιστεύω πως θα πρέπει όλοι να αντισταθούμε και να διακηρύξουμε ότι ο πυρήνας της ευρωπαϊκής πολιτικής φιλοσοφίας είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ελευθερίες και η ιερότητα της ανθρώπινης ζωής.

Το πρόγραμμα της Στοκχόλμης δεν προορίζεται για το μουσείο. Απαιτεί να μετατρέψουμε την Ευρώπη σε έναν χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, και δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε άτομα, κόμματα ή κυβερνήσεις να γυρίσουν οποιοδήποτε κράτος μέλος στον μεσαίωνα της καταπίεσης, της αδικίας και της αβεβαιότητας.

  Andrey Kovatchev (PPE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, τα όσα ακούσαμε από την Επιτροπή επιβεβαιώνουν ότι η βουλγαρική νομοθεσία σχετικά με τη χρήση των συσκευών υποκλοπής κλήσεων είναι σύμφωνη προς το ευρωπαϊκό δίκαιο. Δεν μπορούμε να είμαστε διαφορετικοί, επειδή κάθε κράτος μέλος υποχρεούται να εγγυάται στους πολίτες του τα θεμελιώδη δικαιώματα και να τηρεί τις νόμιμες διαδικασίες, και αυτό είναι που κάνει η Βουλγαρία.

Επομένως, τι είναι αυτό που προκάλεσε τη συζήτηση σε αυτό το Σώμα σήμερα; Η απάντηση είναι απλή: στη Βουλγαρία είναι σε εξέλιξη η εκλογική εκστρατεία και η βουλγαρική αντιπολίτευση έφερε τη μάχη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προφανώς ανεξάρτητα από το αν δυσφημεί ή όχι τη Βουλγαρία και με μοναδικό σκοπό να αποκομίσει πολιτικά οφέλη τα οποία, σας διαβεβαιώνω, είναι εξαιρετικά αμφίβολα.

Θα πρέπει να είναι δύσκολο να πειστούν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για τις καλές προθέσεις των εκπροσώπων του πρώην τριμερούς συνασπισμού στη Βουλγαρία, κατά τη διακυβέρνηση του οποίου υπήρξαν πολλά παραδείγματα διαφθοράς, απροθυμία για την καταπολέμηση του εγκλήματος και έλλειψη εμπιστοσύνης από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι συνάδελφοι βουλευτές που δρομολόγησαν αυτήν τη συζήτηση έχουν προφανώς βαρεθεί να περιμένουν τις απαντήσεις της Επιτροπής και ήθελαν να διεξαχθεί η συζήτηση πριν από την ενδιάμεση έκθεση σχετικά με την πρόοδο της Βουλγαρίας στο πλαίσιο του μηχανισμού συνεργασίας και ελέγχου.

Θα ήθελα να πω ένα μικρό αστείο εν προκειμένω. Οι συνάδελφοι μου βουλευτές κινούνται προφανώς από την ευγενή και πατριωτική ιδέα να κάνουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ζημιά στη βουλγαρική κυβέρνηση. Είναι ντροπή να λογομαχούμε εμείς οι Βούλγαροι, εδώ σε αυτήν την άδεια, μισοάδεια ή σχεδόν άδεια αίθουσα. Αντί να συνεργαζόμαστε προς το συμφέρον των πολιτών μας, ασχολούμαστε με φήμες, μεθοδεύσεις και έναν πόλεμο πολιτικής λασπολογίας.

Η σημερινή κυβέρνηση της Βουλγαρίας δέχεται επίθεση από το παλαιό κατεστημένο, τα κατάλοιπα του κομμουνιστικού καθεστώτος στις δομές της εξουσίας και εκείνους που πλούτισαν παράνομα κατά τη διάρκεια της μετάβασης. Ο στόχος αυτού του ενιαίου μετώπου δεν είναι μόνο να αποσταθεροποιηθεί η Βουλγαρία και να σταματήσουν οι προσπάθειες του GERB για μια πιο δίκαιη κοινωνία, αλλά και να δυσφημισθεί η χώρα μας στα μάτια των ευρωπαίων εταίρων μας. Επαναλαμβάνω: αυτό που συμβαίνει εδώ απόψε είναι θλιβερό και επαίσχυντο.

Αποπνέει ξεκάθαρα τον φθόνο αυτών των κύκλων, τόσο πολιτικών όσο και οικονομικών, για την επιτυχία της κυβέρνησης στο πλαίσιο του ασυμβίβαστου αγώνα της κατά της εγκληματικότητας και της διαφθοράς και για τον έντιμο και διαφανή τρόπο άσκησης της πολιτικής της. Τις τελευταίες ημέρες, οι συνάδελφοι βουλευτές της βουλγαρικής αντιπολίτευσης περιέγραψαν την κατάσταση στη Βουλγαρία με τα μελανότερα χρώματα. Κάνουν λόγο για φόβο, ένα αστυνομικό κράτος, καταπιέσεις, πείνα, φτώχεια, οπισθοδρόμηση, όπως ήδη ακούσαμε, και ούτω καθεξής. Η φήμη της Βουλγαρίας κηλιδώνεται για χάρη βραχυπρόθεσμων πολιτικών οφελών. Ισχύει ακριβώς το αντίθετο.

Δεν λαμβάνουν χώρα δολοφονίες με συμβόλαια θανάτου ή απαγωγές, το οργανωμένο έγκλημα έχει δεχθεί σοβαρό πλήγμα και τα κυκλώματα διαφθοράς από τα οποία επωφελούνταν οι κύκλοι του παλαιού κατεστημένου, όχι μόνο από οικονομική αλλά και από πολιτική άποψη, έχουν εξαρθρωθεί. Η χώρα είναι σταθερή σε μακροοικονομικό επίπεδο και προσφέρει ορισμένες από τις καλύτερες συνθήκες για επενδύσεις στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση είναι σταθερή, το βουλγαρικό κοινοβούλιο διαθέτει σταθερή πλειοψηφία, κυβερνά με διαφάνεια και αποτελεί έναν σεβαστό και άξιο ευρωπαίο εταίρο.

Τέλος, θα ήθελα και πάλι να ζητήσω συγνώμη από τους συναδέλφους μου βουλευτές από άλλα κράτη μέλη που παρευρίσκονται εδώ, επειδή σπατάλησαν τον χρόνο τους με αυτήν την, δυστυχώς, πολύ βουλγαρική προεκλογική συζήτηση.

  Ioan Enciu (S&D). – (RO) Κύριε Πρόεδρε, η χρήση της παράνομης παγίδευσης τηλεφώνων και υποκλοπής κλήσεων στη Βουλγαρία είναι μία εξαιρετικά σοβαρή κατάσταση. Ακόμη πιο σοβαρό είναι το ότι δεν πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση αυτού του είδους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κύριε Επίτροπε, αυτή η συζήτηση θα έπρεπε να είχε διεξαχθεί και για ένα άλλο κράτος μέλος, δηλαδή τη Ρουμανία. Στη Ρουμανία, το 2011, επικρατεί μια κατάσταση όπου η υποκλοπή ιδιωτικών συνομιλιών πραγματοποιείται χωρίς νόμιμη αρμοδιότητα, παρόλο που το σύνταγμα, η εθνική νομοθεσία και η νομοθεσία της ΕΕ επιβάλλουν την ολοκληρωτική απαγόρευση κάθε είδους εισβολής στην ιδιωτική ζωή ενός προσώπου χωρίς βάσιμη αιτιολογία και ρητή εξουσιοδότηση από δικαστή. Ηχογραφούνται παράνομα συζητήσεις μεταξύ δημοσιογράφων, πολιτικών, καθώς και εσωτερικές συζητήσεις κατά τη διάρκεια κομματικών συνεδριάσεων ή ιδιωτικών συναντήσεων σε αίθουσες δικαστηρίων. Το θεμελιώδες δικαίωμα στην προστασία της ιδιωτικής ζωής παραβιάζεται συστηματικά και επανειλημμένα. Η παράνομη παγίδευση τηλεφώνων έχει καταστεί η προτιμώμενη μέθοδος των εισαγγελέων. Οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν σε μόνιμη βάση τις τηλεφωνικές συνομιλίες των πολιτικών αντιπάλων της παρούσας κυβέρνησης. Πρόκειται για μία πολύ σοβαρή κατάσταση και καλώ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρέμβει επειγόντως για να υπερασπιστεί το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία σε αμφότερα τα κράτη μέλη.

  Vladimir Urutchev (PPE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να επαναλάβω την εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η παρούσα κυβέρνηση της Βουλγαρίας επιδεικνύει πραγματική φιλοδοξία να πατάξει το οργανωμένο έγκλημα. Σχεδόν κανείς δεν θα αρνηθεί ότι, για πρώτη φορά, η χώρα μας έχει σημειώσει πραγματική πρόοδο εν προκειμένω. Γι’ αυτό ακριβώς ψήφισε το βουλγαρικό εκλογικό σώμα το 2009.

Τα αποτελέσματα επιτεύχθηκαν χάρη στις αποφασιστικές ενέργειες των αρχών επιβολής του νόμου, οι οποίες επιστράτευσαν όλες τις νόμιμες μεθόδους εξιχνίασης του εγκλήματος. Είναι φυσικό να αυξηθεί ο αριθμός των επιχειρήσεων –και, συνεπώς, ο αριθμός των υπό διερεύνηση ατόμων– με αποτέλεσμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Ωστόσο, ας μην είμαστε αφελείς. Το οργανωμένο έγκλημα έχει άφθονους πόρους στη διάθεσή του, τους οποίους απέκτησε κατά τη διάρκεια πολλών ετών ατιμωρησίας και αδράνειας, για να προκαλέσει μια πρωτοφανή αντίδραση. Κινητοποίησαν τον μηχανισμό υπονόμευσης της κυβερνητικής συμμαχίας για να τη δυσφημήσουν στον ίδιο τον τομέα όπου είναι ισχυρότερη.

Η εκστρατεία ξεκίνησε με τη δημοσίευση προσεκτικά επιλεγμένων και μεθοδευμένων ηχογραφήσεων κατόπιν παγίδευσης τηλεφώνων, οι οποίες διαδόθηκαν μέσω συσκευών αποθήκευσης flash drive από άγνωστα άτομα. Τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί σπεύδουν να σχολιάσουν τα τρομερά πράγματα που συμβαίνουν στη Βουλγαρία, την απειλή για τους πολίτες, τη μεγάλη υπονόμευση των θεμελιωδών συμβάσεων και διακηρύξεων.

Εκείνοι που ξεκίνησαν την υστερία, εκείνοι που απέκτησαν και διέδωσαν παράνομα αυτές τις δυσφημιστικές πληροφορίες, τώρα τρίβουν τα χέρια τους με ικανοποίηση. Πιθανόν δεν είχαν καν φανταστεί πόσο εύκολα θα έπιανε η παγίδα, εφόσον ακόμα και το 4x4 με το οποίο μεταφέρονταν οι συσκευές αποθήκευσης ήταν κλεμμένο.

Ορισμένοι από τους πολιτικούς που παρευρίσκονται εδώ κατόρθωσαν να εξαπλώσουν αυτήν την υστερία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παρουσιάζοντάς την ως το βουλγαρικό σκάνδαλο της υποκλοπής κλήσεων. Δεν υφίσταται τέτοιο σκάνδαλο στη Βουλγαρία. Το μόνο που υφίσταται είναι μία καλά οργανωμένη επίθεση προκειμένου να δυσφημισθεί η κυβερνητική συμμαχία και τα πλέον εξέχοντα πρόσωπά της. Ανυπόληπτοι πολιτικοί από τα κόμματα της αντιπολίτευσης προσδέθηκαν σε αυτό το άρμα, ελπίζοντας να δρέψουν τα οφέλη στην επικείμενη εκλογική εκστρατεία.

Θα θέλαμε να ρωτήσουμε τους συναδέλφους βουλευτές αν γνωρίζουν τίνος το παιχνίδι παίζουν με τις σημερινές τους ενέργειες.

  Ivailo Kalfin (S&D). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να απευθυνθώ στον Επίτροπο Piebalgs, επειδή πολύ μεγάλη προπαγάνδα προήλθε σήμερα από το κυβερνών κόμμα της Βουλγαρίας. Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή, με επικεφαλής τον εταίρο του συνασπισμού του κυβερνώντος κόμματος, τους εθνικιστές του Ataka, υπέβαλαν στο βουλγαρικό κοινοβούλιο έκθεση όπου αναφέρεται ότι η κυβέρνηση φιλτράρει τις πληροφορίες που αποκτώνται από την παγίδευση τηλεφώνων προτού τις διαβιβάσει στα δικαστήρια.

Η έκθεση αναφέρει ότι η κυβέρνηση δεν προστατεύει τις απόρρητες προσωπικές πληροφορίες, οι οποίες δημοσιεύονται στα μέσα ενημέρωσης. Η έκθεση αναφέρει επίσης –και, επαναλαμβάνω, η έκθεση εκπονήθηκε από το βουλγαρικό κοινοβούλιο– ότι παραβιάζονται τα θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων που διαμένουν στη Βουλγαρία, οι οποίοι είναι επίσης ευρωπαίοι πολίτες. Πρόκειται για παραβίαση διάφορων ευρωπαϊκών οδηγιών. Πρόκειται για παραβίαση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Πιστεύω επίσης ότι η μόνη επιλογή που έχει πλέον στη διάθεσή της η Επιτροπή είναι να συγκρίνει το βουλγαρικό δίκαιο και την εφαρμογή του με τις απαιτήσεις που ισχύουν για όλους τους ευρωπαίους πολίτες. Δεν πρόκειται για προπαγάνδα ή για κομματική εκστρατεία. Πρόκειται για σαφή δεδομένα και πιστεύουμε ότι η Επιτροπή, ως ο θεματοφύλακας των Συνθηκών, θα ενημερωθεί σχετικά και θα εκδώσει τη γνωμοδότησή της.

  Nadezhda Neynsky (PPE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, καθώς είμαι μία από τους τελευταίους που λαμβάνουν τον λόγο σε αυτήν τη συζήτηση, θα ήθελα να συνοψίσω με λίγα λόγια. Η σημερινή συζήτηση δεν έχει να κάνει με τις ειδικές συσκευές υποκλοπής κλήσεων στη Βουλγαρία, ούτε πρόκειται για μία συζήτηση υπέρ ή κατά ενός συγκεκριμένου υπουργού. Πρόκειται για μία συζήτηση για τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης, και γι’ αυτό είναι απολύτως φυσικό να διεξαχθεί σε αυτό το Σώμα. Αυτό συμβαίνει επειδή αφορά την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους δημοκρατικούς νόμους, και γι’ αυτό δεν είναι και δεν μπορεί να είναι απλώς μια εθνική συζήτηση.

Η συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι η φιλοσοφία μιας ενωμένης Ευρώπης, ο σκοπός που ενέπνευσε τις νέες δημοκρατίες μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Αν χάσουν την πίστη τους ότι η Ευρώπη βασίζεται σε αρχές, πολλοί από τους πολίτες τους θα αποφανθούν ότι η πορεία προς την Ευρώπη, τόσο μακρά και δύσκολη, ήταν μια μάταιη διαδικασία.

Η σημερινή συζήτηση αφορά την αλήθεια. Η αλήθεια δεν μπορεί να είναι δεξιά ή αριστερή. Δεν μπορούν να υπάρξουν μισές αλήθειες. Υπάρχει πάντα μία αλήθεια, και προτρέπουμε τα αρμόδια θεσμικά όργανα στη Βουλγαρία να την αποκαλύψουν το συντομότερο δυνατόν. Επειδή, όσο περισσότερο καθυστερούν την απάντησή τους, σκόπιμα ή όχι, τόσο περισσότερο τροφοδοτούν τον φαύλο κύκλο των φημών και έτσι απλά εξυπηρετούν όσους ισχυρίζονται ότι τις καταπολεμούν.

Η σημερινή συζήτηση αφορά επίσης την ευθύνη –όχι των προηγούμενων ή των μελλοντικών κυβερνήσεων, αλλά της παρούσας. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα των δημοκρατικών κυβερνήσεων είναι πως είναι πάντα υπεύθυνοι απέναντι στα εκλογικά τους σώματα, ανεξάρτητα από το αν τους υποστήριξαν ή τους καταψήφισαν. Η εξίσωση της αντιπολίτευσης με το οργανωμένο έγκλημα αποτελεί τέχνασμα μιας διαφορετικής μορφής διακυβέρνησης η οποία δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία.

  Iliana Ivanova (PPE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, μετά από όλα όσα άκουσα μέχρι στιγμής, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι, δυστυχώς, γίναμε για μία ακόμη φορά μάρτυρες μιας θλιβερής παράστασης που ανέβηκε από τη βουλγαρική αντιπολίτευση για να μεταφερθεί μια εγχώρια πολιτική συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Εκείνοι που ξεκίνησαν αυτήν τη συζήτηση, οι Σοσιαλιστές και οι Φιλελεύθεροι οι οποίοι για οκτώ χρόνια κυβερνούσαν τη χώρα μας, θέλουν προφανώς να χρησιμοποιήσουν κάθε ευκαιρία για να καταστρέψουν δημοσίως την εικόνα της Βουλγαρίας ενώπιον των ευρωπαίων εταίρων μας. Η σημερινή αντιπαράθεση δεν θα επιλύσει το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αλλά αυτό που θα μείνει είναι η πικρία της συζήτησής μας, οι κατηγορίες του ενός εναντίον του άλλου.

Απευθύνω έκκληση σε εσάς, τους συναδέλφους βουλευτές της αντιπολίτευσης: αν δεν μπορείτε να λειτουργήσετε ως εποικοδομητικό αντίβαρο στην παρούσα βουλγαρική κυβέρνηση, αν δεν μπορείτε να εστιαστείτε σε εποικοδομητικές, ειδικές, συναινετικές προτάσεις για τη βελτίωση των συνθηκών για τους βούλγαρους πολίτες, τουλάχιστον μην εμποδίζετε όσους μπορούν να το κάνουν.

  Kristian Vigenin (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν σκόπευα να λάβω τον λόγο τώρα στο πλαίσιο της διαδικασίας των έκτακτων παρεμβάσεων, αλλά δεν μου επιτράπηκε να μιλήσω με τη διαδικασία της γαλάζιας κάρτας.

Θέλω να απαντήσω στον κ. Strasser.

(BG) Καταρχάς, κύριε Strasser, θα ήθελα να πω ότι δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο χρήσης των συσκευών υποκλοπής κλήσεων.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, το 2010 εκδόθηκαν 15.946 εντάλματα παγίδευσης τηλεφώνων, ενώ μόνο 1.918 χρησιμοποιήθηκαν στο δικαστήριο, δηλαδή ποσοστό 12% του συνόλου. Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, οι υπόλοιπες παγιδεύσεις τηλεφώνων χρησιμοποιήθηκαν σαφώς για άλλους σκοπούς. Δεκαέξι χιλιάδες συσκευές υποκλοπής κλήσεων σημαίνει ότι, πριν από το 2010, παγιδεύτηκαν τα τηλέφωνα, άμεσα ή έμμεσα, των βουλγάρων πολιτών σε ποσοστό 5%-10%.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε Strasser, αυτό κάνατε στην Αυστρία; Θα συμφωνούσατε αν συμπεριφέρονταν έτσι το Υπουργείο Εσωτερικών και οι εισαγγελείς σας στην Αυστρία; Επιπλέον, δεν πιστεύετε ότι αυτή η συζήτηση αφορά την αρχή του τι είναι το καθεστώς ελευθερίας και δημοκρατίας σε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η άποψή μου είναι ότι τα εν λόγω ερωτήματα πρέπει να συζητηθούν εδώ, επειδή προφανώς δεν έχουμε την ισχύ να το κάνουμε αυτό στη Βουλγαρία.

  Antonyia Parvanova (ALDE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ρωτήσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν γνωρίζει ότι υπάρχουν 27 αποφάσεις κατά της Βουλγαρίας στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο για κατάχρηση αστυνομικής εξουσίας.

Σήμερα συζητούμε για τις συσκευές υποκλοπής κλήσεων, αλλά και η πρωτοβουλία πολιτών παρακολουθείται από την κρατική υπηρεσία εθνικής ασφάλειας, και άνθρωποι έχουν εξαναγκαστεί να αποσύρουν τις υπογραφές τους. Άνθρωποι οι οποίοι έλαβαν μέρος σε ειρηνικές διαδηλώσεις για οικονομικά ζητήματα κλήθηκαν κατόπιν στην αστυνομία και ανακρίθηκαν. Πραγματοποιήθηκαν εικονικές συλλήψεις με σκόπιμη βαναυσότητα.

Η δήλωση του κυβερνώντος πολιτικού κόμματος υποστηρίζει ότι η αντιπολίτευση, τόσο η Δεξιά όσο και η Αριστερά, εμπλέκεται στο οργανωμένο έγκλημα και οι εχθροί του GERB είναι οι εχθροί του κράτους, ενώ η πολιτική και η εγκληματική αντιπολίτευση σήμερα είναι το ίδιο πράγμα. Αυτό είναι το ύφος που χρησιμοποιούσε ο Mussolini και με ανησυχεί ιδιαίτερα.

Ομοίως, εχθές ασκήθηκε πίεση σε μια επίσημη συνάντηση μεταξύ του πολιτικού μου κόμματος και της ηγεσίας του GERB για να αποσυρθεί η προφορική μας ερώτηση, μια ενέργεια την οποία θεωρώ αντιδημοκρατική και απαράδεκτη.

Ποια μέτρα προτίθεται να λάβει η Επιτροπή για να αποκαταστήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα μου; Αυτή η συζήτηση σήμερα δεν αφορά Βούλγαρους που αντιμάχονται Βούλγαρους, αλλά Βούλγαρους που αγωνίζονται για το συμφέρον του κράτους και των πολιτών τους.

  Hans-Peter Martin (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να μιλήσω απευθείας σε εσάς. Θεωρώ λυπηρό το ότι δεν κάνετε χρήση της γαλάζιας κάρτας, όταν όλοι προσπαθούμε να ζωντανέψουμε περισσότερο τις κοινοβουλευτικές συζητήσεις. Θα είχε βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα αυτής της συζήτησης.

Αν δεν με ακούτε, κύριε Πρόεδρε, τότε δεν χρειάζεται να συνεχίσω. Είναι απλώς μάταιο. Πρόκειται γι’ αυτό που ένας βουλευτής του ΕΚ αποκαλούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα «κοινοβούλιο καραόκε», όπου οι προσπάθειες για τη διεξαγωγή συζητήσεων και τη βελτίωση της ποιότητάς τους αγνοούνται εντελώς.

  Evgeni Kirilov (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ενώσω και εγώ τη φωνή μου με όσους επιμένουν ότι προσποιείστε πως δεν βλέπετε τις γαλάζιες κάρτες απόψε. Επειδή όλοι προσπαθούσαν να υπαινιχθούν ότι δεν υπάρχουν αρκετοί συνάδελφοι εδώ, θα ήθελα να πω ότι όντως υπάρχουν αρκετοί αξιοσέβαστοι συνάδελφοι που ακούν τη συζήτηση.

Θέλω να εκφράσω απλώς την απογοήτευσή μου για τα όσα είπε ο κ. Strasser. Πράγματι, αυτό δεν ήταν παράδειγμα καλής δημοκρατικής ομιλίας από κάποιον που κατάγεται από μία χώρα την οποία σεβόμαστε πραγματικά ως δημοκρατική.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται πράγματι για ένα μάλλον σύνθετο ζήτημα. Με βάση τις παρασχεθείσες πληροφορίες, είναι σαφές ότι υπάρχει πρόβλημα. Θα συμφωνούσα απολύτως με τους συναδέλφους που είπαν προηγουμένως ότι δεν πρόκειται μόνο για βουλγαρικό ζήτημα. Είναι ζήτημα ορισμένων αξιών, αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναγνωρισμένων αξιών, και όλοι πρέπει να σεβόμαστε όποιον συμμετέχει στη συζήτηση εδώ σε αυτήν την Αίθουσα.

Υπάρχει ένας συγκεκριμένος Χάρτης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο επονομαζόμενος Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Η Βουλγαρία, η Λιθουανία, την οποία ο ίδιος εκπροσωπώ σήμερα, και όλα τα άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να συμμορφώνονται προς αυτόν. Ορίζει με σαφήνεια τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε, και τι μπορεί ή δεν μπορεί να κάνει η κυβέρνηση. Ωστόσο, η θεμελιώδης ιδέα είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κύριε Επίτροπε, πιστεύω επομένως ότι οι εκπρόσωποι της Επιτροπής θα πρέπει όντως να παρακολουθήσουν πολύ προσεκτικά τη συγκεκριμένη υπόθεση, επειδή η ένταση που έγινε αισθητή σε αυτήν την αίθουσα σήμερα εξακολουθεί να είναι υπερβολική.

  Filiz Hakaeva Hyusmenova (ALDE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, είναι σαφές ότι θα υπάρχουν συζητήσεις όταν πρόκειται για τις θεμελιώδεις και αναφαίρετες ευρωπαϊκές αξίες όπως η ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και όταν διευρύνεται το λεπτό όριο ανάμεσά τους. Παρόλο που μπορεί να φαίνεται παράδοξο, οι διαφορετικές θέσεις οι οποίες εκφράστηκαν απόψε είχαν ένα κοινό, την ανησυχία.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από τις βουλγαρικές αρχές να παράσχουν πληροφορίες, προκειμένου να μπορέσει να ελέγξει αν οι συσκευές υποκλοπής κλήσεων χρησιμοποιούνται νόμιμα. Εμείς οι Φιλελεύθεροι και οι Σοσιαλιστές βουλευτές του ΕΚ θέλαμε να διεξαχθεί συζήτηση λόγω της ανησυχίας μας για τη νομιμότητα. Εκφράσαμε τις απόψεις μας για να καθησυχάσουμε τους ανθρώπους που μας έστειλαν εδώ ότι βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση για τυχόν παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους. Στις δηλώσεις τους, οι συνάδελφοί μου βουλευτές από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα εξέφρασαν ανησυχία για τις κακές πρακτικές και την πεποίθηση ότι αυτές θα βελτιωθούν.

Ελπίζω ότι, ενωμένοι με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε να προκαλέσουμε ταχείες διεργασίες οι οποίες θα αποκαταστήσουν τις κανονικές λειτουργίες της δημοκρατίας.

  Niccolo Rinaldi (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είμαι ένας Φιλελεύθερος Δημοκράτης τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ιταλία. Ωστόσο, ορισμένες φορές στη χώρα μου αποκαλούν τους συναδέλφους μου στο κόμμα και εμένα κομμουνιστές, μόνο και μόνο επειδή εναντιωνόμαστε στην παρούσα κυβέρνηση.

Φαίνεται ότι το ίδιο συμβαίνει τώρα στους συναδέλφους μας στη Βουλγαρία, καθώς οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες και οι Σοσιαλιστές αποκαλούνται εγκληματίες απλώς επειδή εκπροσωπούν μια αντιπολιτευτική δύναμη στη χώρα. Αποδοκιμάζουμε αυτήν την ενέργεια, επειδή αν είναι αστείο, τότε θα πρέπει να είναι πολύ σύντομο. Τέτοιου είδους συμπεριφορά μπορεί να γίνει πραγματικά επικίνδυνη στο τέλος.

Επιπλέον, μετά από όλα όσα συνέβησαν στην Αίγυπτο και την Τυνησία, μόλις εχθές ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε τη Δαμασκό στη Συρία και την αποκάλεσε «μια δημοκρατική χώρα η οποία ανταποκρίνεται πλήρως στην ανάγκη των πολιτών για εκσυγχρονισμό».

Αν οι εκπρόσωποί μας προβαίνουν σε τέτοιες ομιλίες, είναι καθήκον μας ως βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να τους καταγγέλλουμε και η Επιτροπή πρέπει να παρακολουθεί την κατάσταση προσεκτικά.

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτή ήταν μια μάλλον έντονη συζήτηση, αλλά θα ήθελα να τονίσω τρία σημεία τα οποία θεωρώ θεμελιώδη.

Η διαδικασία ένταξης στην ΕΕ –και η χώρα μου πέρασε από αυτήν τη διαδικασία– δεν είναι εύκολη, αλλά όταν μια χώρα γίνεται δεκτή στην ΕΕ, πιστεύουμε πραγματικά ότι το εν λόγω κράτος μέλος έχει την ικανότητα να εγγυάται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και την εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ.

Για τον συγκεκριμένο τομέα, διαθέτουμε ειδική νομοθεσία. Πρόκειται για την οδηγία σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

Επομένως, η Επιτροπή έχει ένα πολύ μεγάλο και, θα έλεγα, πολύ αξιοσέβαστο ιστορικό παρακολούθησης της εφαρμογής της νομοθεσίας της ΕΕ στα κράτη μέλη. Σας ανέφερα από πού θα αρχίσουμε τώρα και πιστεύω ότι θα πρέπει να έχετε απόλυτη εμπιστοσύνη ότι η Επιτροπή θα αναλάβει δράση αν παραβιαστεί το δίκαιο της ΕΕ. Αν δεν παραβιαστεί, δεν θα αναλάβει δράση.

Επομένως, η Επιτροπή παρακολουθεί την κατάσταση και, αν παραστεί ανάγκη, η Επιτροπή θα αναλάβει δράση, αλλά πιστεύω πως δεν θα πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τις δομές που προβλέπονται στο κοινοτικό δίκαιο και η Επιτροπή θα παραμείνει οπωσδήποτε στο πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου.

  Πρόεδρος. - Η συζήτηση έληξε.

20. Η ενεργειακή στρατηγική της Παγκόσμιας Τράπεζας (συζήτηση)

  Πρόεδρος. - Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της προφορικής ερώτησης (O-000020/2011) της Eva Joly προς την Επιτροπή, εξ ονόματος της Επιτροπής Ανάπτυξης, σχετικά με την ενεργειακή στρατηγική της παγκόσμιας Τράπεζας για τις αναπτυσσόμενες χώρες (B70012/2011).

  Franziska Keller, συντάκτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα, 1,5 δισ. άνθρωποι δεν έχουν επί του παρόντος πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, αλλά η πρόσβαση σε ενέργεια αποτελεί προϋπόθεση για την εξάλειψη της φτώχειας μέσα στην οποία ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Το δικαίωμα στην ενέργεια συνεπάγεται την επίτευξη καθολικής και αξιόπιστης πρόσβασης σε ενεργειακό εφοδιασμό: ισότιμη πρόσβαση που να γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στις αστικές και τις αγροτικές περιοχές και, επίσης, να είναι οικονομικά προσιτή. Επίσης, για μια χώρα είναι καίριας σημασίας η ανάπτυξη βιώσιμου και ασφαλούς ενεργειακού εφοδιασμού, ενώ ο πλέον αξιόπιστος και ασφαλής εφοδιασμός είναι η αποκεντρωμένη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Αλλά η ενέργεια δεν χρειάζεται να είναι μόνο ασφαλής και αξιόπιστη· η παραγωγή της πρέπει να λαμβάνει υπόψη και άλλα ζητήματα όπως η αλλαγή του κλίματος, η αποψίλωση των δασών, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, η ανθρώπινη υγεία, και η φτώχεια που προκαλεί. Τα προβλήματα αυτά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τα ορυκτά καύσιμα. Τα ορυκτά καύσιμα έχουν καταστροφικό αντίκτυπο στην υγεία, το περιβάλλον και το κλίμα. Ταυτόχρονα, η κλιματική κρίση βλάπτει πολύ περισσότερο όσους ζουν σε συνθήκες έσχατης φτώχειας. Τα ορυκτά καύσιμα προκαλούν ρύπανση η οποία θέτει σε κίνδυνο τόσο την ανθρώπινη υγεία όσο και την υγεία του περιβάλλοντος, ενώ είναι δαπανηρά και οι τιμές τους αυξάνονται όσο μειώνονται τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τα ορυκτά καύσιμα δημιουργούν μια κεντρική, ιεραρχική και ανελαστική διανομή ενέργειας.

Πρέπει να επικεντρωθούμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Πρέπει να βοηθήσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες, ώστε να μην ακολουθήσουν την καταστροφική μας πορεία με τα ορυκτά καύσιμα. Μόνο οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν αποτελέσουν τη λύση σε αυτά τα προβλήματα. Η ανανεώσιμη ενέργεια χρησιμοποιεί πηγές οι οποίες δεν θα εξαντληθούν ποτέ και τις οποίες πολλές αναπτυσσόμενες χώρες διαθέτουν σε αφθονία: κυρίως τον ήλιο και τον αέρα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε τοπικό επίπεδο σε πολύ μικρή και καθόλου δαπανηρή κλίμακα, πράγμα το οποίο επίσης, κυριολεκτικά, ενδυναμώνει τους ανθρώπους. Ο αποκεντρωμένος ενεργειακός εφοδιασμός βρίσκεται στα χέρια των πολιτών. Είναι δημοκρατικοί. Παρ’ όλα αυτά, η Παγκόσμια Τράπεζα εξακολουθεί να προωθεί τα ορυκτά καύσιμα στο πλαίσιο της ενεργειακής στρατηγικής της. Οι πρόσφατες αυξήσεις στη δανειοδότηση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενεργειακή επάρκεια εξακολουθούν να είναι ελάχιστες και δεν μπορούν να καλύψουν τις προφανείς προτιμήσεις.

Γίνονται επίσης επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα μέσω ενδιάμεσων χρηματοπιστωτικών οργανισμών τους οποίους η Παγκόσμια Τράπεζα δεν παρακολουθεί επαρκώς. Διαπιστώνεται ανεπαρκής ενημέρωση σχετικά με τα ορυκτά καύσιμα. Η Τράπεζα συνεχίζει να κάνει σημαντικές επενδύσεις σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα, εγκλωβίζοντας τις αναπτυσσόμενες χώρες στην παραγωγή ενέργειας με βάση τον άνθρακα για πολλές δεκαετίες ακόμα. Αυτό δεν μοιάζει με ενεργειακή επανάσταση.

Η ενεργειακή πολιτική της Παγκόσμιας Τράπεζας πάσχει από έλλειψη διαφάνειας. Το πρόβλημα αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τον καθορισμό σαφών απαιτήσεων τις οποίες οφείλουν να ικανοποιούν οι ενδιάμεσοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, προκειμένου να είναι επιλέξιμοι για πολυμερή χρηματοδότηση. Το 40% των δανείων της Παγκόσμιας Τράπεζας προς τον ιδιωτικό τομέα μεταβιβάζεται μέσω ενδιάμεσων χρηματοπιστωτικών οργανισμών και μεγάλο μέρος αυτών των δανείων διατίθεται στον ενεργειακό τομέα, ειδικότερα στην εξορυκτική βιομηχανία. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις άμεσες τραπεζικές επενδύσεις έργων, δεν υπάρχουν δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με αυτές τις μεμονωμένες επενδύσεις υποέργων, καθιστώντας εντέλει πολύ δύσκολη την παρακολούθηση της χρηματοδότησης από τους ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.

Όταν εξετάζουμε τι είδους ενέργεια υπολογίζεται ως χαμηλών εκπομπών άνθρακα, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η στρατηγική περιλαμβάνει μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Αυτοί οι μεγάλοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί καταστρέφουν τεράστιες φυσικές περιοχές και διώχνουν τους ανθρώπους από τα σπίτια τους. Αυτό δεν είναι βιώσιμο και δεν είναι προς το συμφέρον των ανθρώπων και της κοινωνίας. Επίσης, η παγίδευση και αποθήκευση άνθρακα δεν καθιστά χαμηλών εκπομπών άνθρακα την ενέργεια από άνθρακα. Το CO2 εξακολουθεί να υπάρχει και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί υπογείως. Κανείς από εμάς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι θα παραμείνει εκεί ήρεμα για την επόμενη χιλιετία. Αυτό είναι μαντεία και όχι έρευνα, και ασφαλώς δεν είναι χάραξη πολιτικής.

Το ίδιο ισχύει για την πυρηνική ενέργεια. Η εξόρυξη ουρανίου παράγει τεράστιες ποσότητες CO2 και κανείς δεν ξέρει τι να κάνει τα απόβλητα που παράγουμε. Αυτό δεν είναι χαμηλών εκπομπών άνθρακα και δεν είναι βιώσιμο. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία θα ψηφίσει κατά του ψηφίσματος αν δεν αντικατασταθεί η διατύπωση για τις χαμηλές εκπομπές άνθρακα.

Ωστόσο, διαπιστώνουμε και ορισμένα καλά σημεία στο ψήφισμα: για παράδειγμα, η εστίαση στις αυτόνομες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για τις αγροτικές περιοχές και την τοπική παραγωγή μικρής κλίμακας, καθώς και η ανησυχία σχετικά με την κυριαρχία του προσανατολισμού στις εξαγωγές, των μεγάλης κλίμακας σταθμών και τα βιοκαύσιμα.

Δυο τελευταία λόγια: εστιαζόμαστε επίσης πάρα πολύ στην έκκληση για την ενίσχυση της μεταφοράς τεχνολογίας. Ειδικότερα, η μεταφορά τεχνολογίας δεν θα χρειαστεί πολλά, αν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας παραμείνουν άθικτα. Ο πρωταρχικός στόχος θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας με τρόπο που να επιτρέπει την πρόσβαση στην τεχνολογία σε προσιτές τιμές. Αυτό ακριβώς υποσχεθήκαμε στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα, και θα πρέπει να τηρήσουμε την υπόσχεσή μας.

(Η ομιλήτρια δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Hans-Peter Martin (NI). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορώ παρά να συγχαρώ την κ. Keller για τα όσα είπε και για την ανάλυσή της. Το ερώτημα, ωστόσο, είναι το εξής: Γνωρίζουμε αυτά τα προβλήματα εδώ και δύο δεκαετίες. Κυρία Keller, επειδή έχετε ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα πιο επισταμένα από τους περισσότερους από εμάς, υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σημείο που να σας κάνει να αισιοδοξείτε ότι αυτό για το οποίο πρόκειται να αποφασίσουμε θα μπορούσε να επιφέρει όντως κάποια πρόοδο ή ότι η Παγκόσμια Τράπεζα βαδίζει επιτέλους προς τη σωστή κατεύθυνση;

  Franziska Keller, συντάκτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πράγματι, συζητάμε τα συγκεκριμένα ζητήματα εδώ και παραπάνω από δύο δεκαετίες, και ελπίζω ειλικρινά ότι η Παγκόσμια Τράπεζα θα αντλήσει διδάγματα από αυτές τις συζητήσεις, καθώς όλοι συμφωνούν ότι το μέλλον ανήκει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Διαπιστώσαμε μια μικρή αλλαγή σε αυτήν τη στρατηγική. Για παράδειγμα, στράφηκε κάπως περισσότερο προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά πρόκειται για ένα μικρό βήμα το οποίο δεν είναι καθόλου αρκετό. Εξακολουθεί να είναι πολύ μεγάλη η κυριαρχία των ορυκτών καυσίμων και, όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, υπάρχει υπερβολική εστίαση στους υδροηλεκτρικούς σταθμούς, οι οποίοι δεν είναι ανανεώσιμοι, δεν είναι βιώσιμοι, για κανέναν.

Επομένως, ελπίζω ότι το παρόν Κοινοβούλιο θα μπορέσει να προβεί σε μια σθεναρή δήλωση όσον αφορά το πού θέλουμε να κατευθυνθεί η ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική και η πολιτική για την ενέργεια που προωθούμε στον κόσμο. Ευελπιστώ στη στήριξή σας για τη διαγραφή της διατύπωσης σχετικά με τις χαμηλές εκπομπές άνθρακα και την επιλογή της κατάλληλης, βιώσιμης, ανανεώσιμης ενέργειας.

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι και εγώ έκανα μια πολύ σθεναρή δήλωση. Καταρχάς, θα ήθελα να τονίσω ότι η ενεργειακή στρατηγική της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη, επειδή η Παγκόσμια Τράπεζα διαδραματίζει έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο παγκοσμίως, ιδίως όσον αφορά την αντιμετώπιση αναπτυξιακών ζητημάτων. Δεν θα υπολειπόταν της πραγματικότητας να πω ότι κατευθύνει την κοινή γνώμη και τις προσεγγίσεις στις αναπτυξιακές στρατηγικές. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα με κάθε σοβαρότητα.

Παράλληλα, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ορισμένα στοιχεία τα οποία είναι απολύτως καίριας σημασίας όταν εκτιμάμε την απάντησή μας στη στρατηγική. Σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει σημαντικός αριθμός νοικοκυριών χωρίς πρόσβαση σε κανενός είδους ενέργεια. Είναι αλήθεια ότι, αν και συζητάμε το ζήτημα εδώ και 20 χρόνια, δεν έχουν γίνει ουσιαστικές επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα ή στην παροχή υπηρεσιών ενέργειας σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, ιδίως στην υποσαχάρια Αφρική. Επομένως, πιστεύω ότι πρέπει να κατανοήσουμε το μέγεθος της πρόκλησης.

Το δεύτερο σημείο που πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι η αύξηση. Κάθε χώρα η οποία ακολουθεί αναπτυξιακή πορεία αντιμετωπίζει τεράστια αύξηση της ζήτησης. Θα πρέπει να καλύψουμε την αύξηση της ζήτησης με την προσφορά. Υπάρχει μία επιπλέον θεμελιώδης πρόκληση λόγω του μεγέθους του προβλήματος.

Το τρίτο σημείο –και εδώ συμφωνώ απολύτως με την κ. Keller– είναι η βιωσιμότητα και η πρόβλεψη. Ό,τι και αν κάνει ο ενεργειακός τομέας θα πρέπει να εξετάζεται υπό το πρίσμα των συνεπειών που έχει στην αλλαγή του κλίματος. Γνωρίζουμε ότι ο ενεργειακός τομέας που υπάρχει σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Επιπλέον, θα πρέπει επίσης να εξετάσουμε την τιμή των ορυκτών καυσίμων, επειδή δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι μας περιμένει ακόμη η πρόκληση των τιμών των ορυκτών καυσίμων. Ελπίζω να αργήσει αυτή η μέρα, αλλά αποτελεί οπωσδήποτε μέρος της πρόβλεψης της στρατηγικής.

Όσον αφορά τον προσανατολισμό, θα περίμενα από το Κοινοβούλιο να λάβει υπόψη την Πράσινη Βίβλο σχετικά με την αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ, όπου καθιστούμε την πρόσβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στις αναπτυσσόμενες χώρες έναν από τους κεντρικούς άξονες της νέας αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ. Αν δεν κάνουμε αυτό το πρωτοπόρο βήμα, δεν μπορούμε να αναμένουμε ότι θα πειστούν εύκολα η Παγκόσμια Τράπεζα και άλλοι ότι θα πρέπει να εστιάσουμε τις επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Πιστεύω ότι έχουμε την ικανότητα να διαχειριστούμε την κλίμακα των επενδύσεων στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Χρειαζόμαστε απλώς θάρρος. Είναι αλήθεια ότι σήμερα απαιτούνται πολλοί χρηματοδοτικοί πόροι, αλλά οποιαδήποτε ενεργειακή στρατηγική θα απαιτούσε πολύ μεγάλες επενδύσεις. Επομένως, όσον αφορά την πρόβλεψη των τιμών, θα υποστήριζα πάντα ότι η ανανεώσιμη ενέργεια είναι οπωσδήποτε εκείνη που θα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε ενεργειακής πολιτικής σε κάθε μέρος του κόσμου.

Οι σημερινές γνώσεις μας για τις τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αποτελούν καλή εγγύηση ότι θα μπορούσαμε πράγματι να επιφέρουμε την αλλαγή σε αυτές τις χώρες. Πιστεύω επίσης ότι υπάρχει πολύ μεγάλο αναξιοποίητο δυναμικό. Γνωρίζω ότι η υδροηλεκτρική ενέργεια, για παράδειγμα, είναι μία μάλλον δύσκολη πηγή ενέργειας από κάθε άποψη αλλά, με την προϋπόθεση ότι διενεργείται ανάλυση περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, πιστεύω ότι οι περισσότερες χώρες έχουν επίσης τεράστιο αναξιοποίητο δυναμικό υδροηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο παρέχει πρόσθετα επιχειρήματα ότι το μέγεθος είναι τεράστιο – το φράγμα Inga, για παράδειγμα.

Στην αρχή, θα πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα. Αν η ΕΕ μπορέσει και εσείς συζητήσετε μια έκθεση σχετικά με την Πράσινη Βίβλο της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ, το Κοινοβούλιο θα πρέπει να στηρίξει σθεναρά την ώθηση της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ σε αυτήν την κατεύθυνση. Θα διαθέτουμε ένα καλύτερο επιχείρημα για να πείσουμε την Παγκόσμια Τράπεζα να ακολουθήσει πράγματι αυτήν την ώθηση και να εστιάσει περισσότερο τις επενδύσεις στους σταθμούς παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα. Η Τράπεζα έχει καθορίσει τώρα έξι κριτήρια ως γενικές κατευθυντήριες γραμμές για τις μελλοντικές επενδύσεις στον άνθρακα. Η Παγκόσμια Τράπεζα, υπό την ηγεσία του Bob Zoellick, είναι εξαιρετικά δραστήρια σε αυτήν τη συζήτηση, επομένως φαίνεται ότι η Παγκόσμια Τράπεζα αποτελεί πλεονέκτημα και όχι κάτι το οποίο θα πρέπει να φοβόμαστε. Είναι σύμμαχός μας, αλλά πρέπει πραγματικά η Ευρώπη να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο σε αυτό το ζήτημα και στον ενεργειακό τομέα για τον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Θα ήθελα επίσης να θίξω το ζήτημα της ΕΤΕπ, επειδή συμπεριλαμβανόταν στην ερώτηση. Η Συμφωνία του Κοτονού αποτελεί τη νομοθετική βάση για τη δραστηριότητα της ΕΤΕπ για ένα ποσό ύψους 3,1 δισ. ευρώ προς τις χώρες ΑΚΕ. Ένα σημαντικό μέσο στο πλαίσιο αυτό είναι η επενδυτική διευκόλυνση ΑΚΕ. Η διευκόλυνση αυτή χρηματοδοτεί έργα υποδομών και ενεργειακά έργα φιλικά προς το κλίμα. Όσον αφορά τον ενεργειακό τομέα, δεν υφίστανται έργα στον τομέα των ορυκτών καυσίμων. Η γενική πολιτική είναι απολύτως σαφής –χρηματοδότηση ενεργειακών έργων φιλικών προς το κλίμα με βάση την αιολική, την υδραυλική και την ηλιακή ενέργεια.

Στο πλαίσιο της ενδιάμεσης αναθεώρησης της εξωτερικής εντολής της ΕΤΕπ –η οποία καλύπτει τις χώρες σε προενταξιακό στάδιο, τις γειτονικές χώρες και τις χώρες εταίρους, την Ασία, τη Λατινική Αμερική και τη Νότια Αφρική– υποβλήθηκε μια πρόταση από την Επιτροπή για την ενεργοποίηση μιας πρόσθετης εντολής ύψους 2 δισ. ευρώ για την περίοδο 2011-2013, προκειμένου να υποστηριχθούν οι χρηματοδοτικές δραστηριότητες της ΕΤΕπ στον τομέα του μετριασμού της αλλαγής του κλίματος και της προσαρμογής σε αυτήν σε όλες τις περιοχές. Η πρόταση τονίζει ότι οι κανόνες και οι διαδικασίες της ίδιας της ΕΤΕπ θα περιλαμβάνουν τις αναγκαίες διατάξεις για να διασφαλισθεί ότι στο πλαίσιο της εντολής θα υποστηρίζονται μόνο έργα που είναι βιώσιμα από οικονομική, χρηματοδοτική, περιβαλλοντική και κοινωνική άποψη.

Πιστεύω ότι η ΕΕ έχει ήδη λάβει κάποια μέτρα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά θα μπορούσαμε όντως να λάβουμε περισσότερα μέτρα για να διαδραματίσουμε πραγματικά ηγετικό ρόλο παγκοσμίως, ιδίως ανταποκρινόμενοι στην ενεργειακή στρατηγική της Παγκόσμιας Τράπεζας.

  Alf Svensson, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, αυτό που συζητάμε εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δηλαδή η σταδιακή κατάργηση των δανείων για έργα στον τομέα των ορυκτών καυσίμων, είναι ένα πολύ πιεστικό και σημαντικό ζήτημα. Πιστεύω ότι θα πρέπει να έχουμε το θάρρος να πούμε ακριβώς αυτό που είπε ο Επίτροπος Piebalgs, δηλαδή ότι η Παγκόσμια Τράπεζα διαθέτει μία πολύ μελετημένη ενεργειακή στρατηγική. Μπορούμε να μιλήσουμε ακόμη και για κίνητρα εν προκειμένω, και αυτό είναι προφανώς κάτι θετικό. Ασφαλώς, δεν είναι μόνο ζήτημα σταδιακής κατάργησης, αλλά και σταδιακής εισαγωγής, όπως έχει ειπωθεί.

Καθώς είμαι μάλλον επίμονος, θέλω να επαναλάβω ότι εδώ υπάρχουν ευκαιρίες για να κάνει η ΕΕ συγκεκριμένες επενδύσεις, προκειμένου να βοηθήσει τους ανθρώπους στις αναπτυσσόμενες χώρες, στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Πιστεύω ότι ο Επίτροπος με έχει ακούσει να μιλώ σε άλλη περίσταση σχετικά με τις ξυλόσομπες οι οποίες υπάρχουν επί του παρόντος σε καλύβες και σε συνηθισμένα σπίτια και οι οποίες δηλητηριάζουν τους ανθρώπους. Δύο εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν πρόωρα εξαιτίας των αερίων που εντοπίζονται σε συνηθισμένα σπίτια.

Εν προκειμένω, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, θα μπορούσαμε να επενδύσουμε σε απλές ηλιακές σόμπες οι οποίες εξαλείφουν τουλάχιστον το 95% των αερίων. Τότε δεν θα υπήρχε πλέον ανάγκη να χρησιμοποιούν κοπριά, την οποία γνωρίζουμε ότι χρειάζονται για τις καλλιέργειες, και δεν θα υπήρχε πλέον ανάγκη να χρησιμοποιούν κάρβουνα για θέρμανση. Ούτε θα αναγκάζονταν να υλοτομούν τα δάση τα οποία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υλοτομούνται.

Θα ήθελα να τονίσω και πάλι ότι υπάρχουν ευκαιρίες για να κάνουμε κάτι απτό. Συχνά, όταν μιλάμε για εναλλακτικές πηγές ενέργειας, μιλάμε με στόμφο για την αιολική ενέργεια και την ηλιακή ενέργεια, και φυσικά θα πρέπει να το κάνουμε αυτό. Ωστόσο, δεν υπάρχουν απτά αποτελέσματα, παρόλο που υπάρχουν ευκαιρίες. Μην επιτρέψετε να υστερήσει η ΕΕ σε αυτά τα ζητήματα, αλλά αφήστε την ΕΕ να συμμετάσχει στην ανάπτυξη συγκεκριμένων τρόπων για την αντικατάσταση αυτού του ορυκτού καυσίμου το οποίο δεν θέλουμε πλέον ούτε στις βιομηχανικές ούτε στις αναπτυσσόμενες χώρες.

  Κρίτων Αρσένης, εξ ονόματος της ομάδας S&D. – Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Piebalgs, κατ’ αρχήν να συγχαρώ την Franziska Keller για την εξαιρετική δουλειά της στην έκθεση αυτή. Πραγματικά, όσοι δουλέψανε σ' αυτήν την έκθεση είδανε το πόσο μη βιώσιμη είναι από πολλές πλευρές η στρατηγική της Παγκόσμιας Τράπεζας. Όπως είπε και η Franziska Keller, χρηματοδοτεί έργα μεγάλης κλίμακας, μη βιώσιμα, όπως τα υδροηλεκτρικά και πολλά άλλα.

Είναι γεγονός ότι αυξήθηκε κατά 300% η χρηματοδότηση για έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Την ίδια στιγμή όμως αυξήθηκε κατά 430% και η χρηματοδότηση των έργων ορυκτών καυσίμων.

Η Παγκόσμια Τράπεζα, και αυτό είναι, θα έλεγα, σκανδαλώδες, δεν υπολογίζει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των έργων που χρηματοδοτεί η ίδια. Την ίδια στιγμή, ακόμη και σήμερα συζητά την έναρξη χρηματοδότησης σε προγράμματα που αφορούν φυτείες φοινικέλαιου. Δεν σέβεται τις αρχές της ελεύθερης και πρότερης και μετά από επαρκή πληροφόρηση συμφωνίας των ιθαγενών για τα έργα που χρηματοδοτεί. Είναι η αρχή του «Free, Prior and Informed Consent». Επίσης δεν ενσωματώνει (και θα πρέπει να ενσωματώσει) το Full Cycle Analysis, το κόστος για τον κύκλο ζωής των έργων τα οποία χρηματοδοτεί.

Ελπίζω πραγματικά αυτή η έκθεση, όπως θα προκύψει μετά την τελική ψηφοφορία, να στείλει ένα δυνατό μήνυμα για τις απαραίτητες περιβαλλοντικές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να ολοκληρώσει η Παγκόσμια Τράπεζα στο εσωτερικό της.

  Charles Goerens , εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, με βάση τους όρους της εντολής της, η Παγκόσμια Τράπεζα υποχρεούται να συμβάλει στην εξάλειψη της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Όλα τα έργα που χρηματοδοτούνται από την Παγκόσμια Τράπεζα πρέπει να έχουν αυτόν τον στόχο. Η απαίτηση αυτή πρέπει να ικανοποιείται ακόμη και όταν χρηματοδοτεί ένα επιχειρηματικό σχέδιο για την επένδυση σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες –υγεία, εκπαίδευση, πρόσβαση σε νερό. Αν η Παγκόσμια Τράπεζα καθιστά προτεραιότητα την καταπολέμηση της φτώχειας, μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι ότι εκπληρώνει τις αρμοδιότητές της τις οποίες ορίσαμε.

Η προφορική ερώτηση την οποία συζητούμε εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με τη χρηματοδότηση έργων στους τομείς του πετρελαίου και του άνθρακα. Θα ήθελα να προβώ σε ορισμένες παρατηρήσεις.

Καταρχάς, οι όροι για τη χρηματοδότηση ενός έργου από την Παγκόσμια Τράπεζα πρέπει να περιλαμβάνουν εξαρχής τα κριτήρια αξιολόγησης που θα εφαρμοσθούν. Πρέπει να είναι σαφές τι πρόκειται να αξιολογηθεί και, κατά συνέπεια, τα κριτήρια αξιολόγησης πρέπει να ενσωματώνονται σε όλη τη διάρκεια ζωής του έργου.

Δεύτερον, ο πολιτικός διάλογος ανάμεσα στην Παγκόσμια Τράπεζα και τον εταίρο της πρέπει να λαμβάνει υπόψη την πολιτική και οικονομική διακυβέρνηση, τόσο στην ενδιαφερόμενη χώρα όσο και σε σχέση με τον δανειστή.

Τρίτον, όπου είναι δυνατόν να προωθηθούν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και το κόστος είναι δικαιολογήσιμο, πρέπει να προωθούμε αυτήν τη μορφή παραγωγής ενέργειας.

Τέταρτον, και εδώ οφείλω να ευχαριστήσω τον Επίτροπο Piebalgs που αναφέρθηκε ήδη σε έναν από τους προβληματισμούς μου στην απάντησή του προς την κ. Keller, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων λαμβάνει ήδη υπόψη όλους αυτούς τους παράγοντες.

Δεν μπορώ παρά να ελπίζω ότι η Παγκόσμια Τράπεζα θα ακολουθήσει το παράδειγμα των άλλων που έχουν ήδη υιοθετήσει αυτές τις προτεραιότητες, και ιδίως της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Δεδομένου ότι τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι και μέλη της Παγκόσμιας Τράπεζας, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι δεν ασκούμε καμία επιρροή στην πολιτική της.

Πιστεύω πως θα άξιζε να συζητήσουμε το ενδεχόμενο να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Τράπεζας με σκοπό την επίλυση των ζητημάτων που έθιξε η κ. Keller. Θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Keller για το εξαιρετικό έργο της.

  Marisa Matias, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, προτού συνεχίσω, θα ήθελα και εγώ να επαινέσω το έργο το οποίο επιτέλεσε η συνάδελφος βουλευτής και να δηλώσω ότι στηρίζω απόλυτα τα ζητήματα που αναφέρθηκαν εδώ.

Τώρα θα κάνω κάτι το οποίο δεν έχω ξανακάνει, αλλά πιστεύω πως αξίζει τον κόπο. Έχουμε μια σειρά εγγράφων τα οποία περιέχουν ορισμένες υποθέσεις, οι οποίες σπάνια συζητιούνται. Σαν να επρόκειτο για υποθέσεις οι οποίες δεν αξίζει να συζητηθούν. Έχουμε την προφορική ερώτηση, και έχουμε ένα ψήφισμα το οποίο μας λέει διάφορα πράγματα, μεταξύ άλλων ότι τα συμβατικά προγράμματα ηλεκτροδότησης της υπαίθρου που χρηματοδοτούνται από την Παγκόσμια Τράπεζα δεν έχουν γενικά καταφέρει να εκπληρώσουν το καθήκον τους να φθάσουν στους φτωχούς της υπαίθρου.

Διαπιστώνουμε επιπλέον ότι θα υπάρξει μια πιθανή –όπως εικάζεται– αλλαγή στην ενεργειακή στρατηγική της Παγκόσμιας Τράπεζας στα μέσα του 2011, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι ακριβώς στους τομείς της ενέργειας είναι που μπορούμε να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια με πολύ συγκεκριμένο τρόπο και να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να εξέλθουν από τη φτώχεια. Επομένως, απευθύνουμε έκκληση στην Παγκόσμια Τράπεζα να ακολουθήσει μια αναπτυξιακή προσέγγιση που να μεγιστοποιεί τα οφέλη για τους φτωχούς, επιτρέποντάς μας παράλληλα να καταπολεμήσουμε την αλλαγή του κλίματος.

Έχουμε ήδη αναφέρει επίσης ότι τα δάνεια που προορίζονται για ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στο συνολικό ενεργειακό χαρτοφυλάκιο της Παγκόσμιας Τράπεζας και ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτήν την κυριαρχία. Έχουμε λάβει επίσης την υπόσχεση ότι η εν λόγω κυριαρχία δεν θα συνεχιστεί μετά το 2015 και ότι θα υπάρξει σταδιακή μείωση της χρηματοδότησης αυτών των έργων που βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα.

Έχουμε, επιτέλους, ένα σύνολο δηλώσεων, συγκεκριμένα όσον αφορά την αναγκαιότητα η Παγκόσμια Τράπεζα να δώσει προτεραιότητα στην πρόσβαση στην τοπική ενέργεια σε μικρή κλίμακα. Υπάρχουν και πάρα πολλές άλλες ακόμη, που λαμβάνουν υπόψη την αλλαγή του κλίματος.

Ωστόσο, θα ήθελα να διορθώσω τα όσα ειπώθηκαν, και τα οποία προσυπογράφω. Θα διορθώσω όλες τις δηλώσεις που κάναμε, και θα αφήσω μόνο δύο τελικά ερωτήματα, επειδή δεν αξίζει τον κόπο να συνεχίσουμε με απλές δηλώσεις προθέσεων.

Το πρώτο ερώτημα είναι: γιατί δεν μπορούμε να αντλήσουμε από όλα αυτά ένα βασικό συμπέρασμα όπως αυτό; Γιατί συνεχίζουμε να επιτρέπουμε σε όσους πληρώνουν να αποφασίζουν; Γιατί η Παγκόσμια Τράπεζα εξακολουθεί να έχει την αρμοδιότητα για την παγκόσμια ενεργειακή στρατηγική; Πότε θα αποφασίσουμε ότι η παγκόσμια ενεργειακή στρατηγική θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο παγκόσμιου συντονισμού με βάση τα Ηνωμένα Έθνη;

Το δεύτερο ερώτημα με το οποίο θα σας αφήσω –ζητώ συγγνώμη που υπερέβην κάπως τον χρόνο μου– είναι το εξής: πότε θα σταματήσουμε να επιβάλλουμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο σε άλλους, είτε είναι πρώτης είτε δεύτερης γενιάς, δηλαδή καινούριο ή μεταχειρισμένο, στον υπόλοιπο κόσμο, σαν να επρόκειτο για ένα αναπτυξιακό μοντέλο που θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλους;

Και η αλαζονεία έχει τα όριά της. Οφείλουμε να είμαστε πιο δημοκρατικοί.

  Hans-Peter Martin (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, τη δεκαετία του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η αδιαφορία της Παγκόσμιας Τράπεζας για τα περιβαλλοντικά ζητήματα ήταν ένα σοβαρό θέμα συζήτησης. Τότε ακούγονταν οι ίδιες ομιλίες που γίνονται και σήμερα εδώ, το ίδιο και ορισμένες υποσχέσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας. Καταβάλλονταν προσπάθειες για τη μεταρρύθμιση της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά έκτοτε έχουν περάσει δεκαετίες. Για πολλούς και διάφορους λόγους, επισκέφθηκα πρόσφατα ορισμένες χώρες οι οποίες αναφέρονται γενικά ως αναπτυσσόμενες χώρες. Η κατάσταση ήταν απαράδεκτη. Τι απέγιναν όλα τα έργα; Πού είναι οι σταθμοί ηλιακής ενέργειας στις τροπικές περιοχές; Πού είναι τα βιώσιμα δάση στον Αμαζόνιο ή στο Βιετνάμ; Πού είναι οι ηλιακοί συλλέκτες και οι ανεμογεννήτριες στην Κένυα;

Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα εκεί. Το μόνο που συνέβη είναι ότι το ευρωπαϊκό σύστημα αυτοδιοίκησης έχει αντιγραφεί επακριβώς. Οι άνθρωποι εκεί αυτοδιοικούνται και έχουν πέσει στην παγίδα λίγων μεγάλων ενδιαφερόμενων, αλλά δεν έχουν σημειώσει καθόλου πρόοδο. Και μετά μένουμε έκπληκτοι όταν οι πολίτες των αναπτυσσόμενων χωρών λένε με απελπισία: «Δεν θέλω πλέον να ζω στην Καραϊβική. Θέλω να πάω στις ΗΠΑ και να εισέλθω στην ΕΕ μέσω της Μαρτινίκας.» Μένουμε έκπληκτοι όταν όλοι οι άνθρωποι στις χώρες του Μαγκρέμπ θέλουν να μετακομίσουν εδώ. Η υποκρισία αυτής της συζήτησης είναι εντελώς απίστευτη. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί. Απλώς είπαν «Φτάνει πια!»

Όποιος έχει δει την πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα πρέπει να παραδεχθεί ότι δεν μπορεί να είναι έτσι. Θα έπρεπε να είχαμε μιλήσει πιο μεγαλόφωνα. Θα έπρεπε να είχαμε καλέσει ακόμη πιο ξεκάθαρα την Παγκόσμια Τράπεζα να αναλάβει την αναγκαία δράση. Γιατί έχουμε όλες αυτές τις επιτροπές –την Επιτροπή Ανάπτυξης, την Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ και ούτω καθεξής– αν το μόνο που μπορούν να εκπονήσουν είναι ένα ετερογενές κειμενάκι το οποίο, εν μέρει, περιέχει τα ίδια συμπεράσματα με εκείνα της συζήτησης που έλαβε χώρα στα τέλη της δεκαετίας του ’70; Η όλη κατάσταση προκαλεί ντροπή.

  Filip Kaczmarek (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, δεν χρειάζεται να πείσουμε κανέναν για τη σημασία που έχει η ενέργεια για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Είδα πολλές φορές ανθρώπους να μένουν έκπληκτοι όταν μαθαίνουν πόσο κοστίζει η ηλεκτρική ενέργεια στην Αφρική. Πιθανόν να αληθεύει επίσης ότι δεν χρειάζεται να πείσουμε κανέναν πως η Παγκόσμια Τράπεζα διαδραματίζει κάθε άλλο παρά ασήμαντο ρόλο όσον αφορά τα ενεργειακά ζητήματα στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η πολιτική μου Ομάδα, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), κατέθεσε ορισμένες τροπολογίες οι οποίες θα τεθούν σε χωριστή ψηφοφορία σε σχέση με το υπό συζήτηση ψήφισμα. Έχουμε την εντύπωση ότι σε ορισμένα σημεία του ψηφίσματος ασκείται υπερβολική κριτική στην Παγκόσμια Τράπεζα. Δεν πιστεύω, για παράδειγμα, ότι μπορούμε να επιστήσουμε την προσοχή της Παγκόσμιας Τράπεζας στο γεγονός ότι θεωρεί ορισμένες μορφές ενέργειας καθαρές, ενώ αυτές θα πρέπει να θεωρούνται περιβαλλοντικά λανθασμένες ή ανεπιθύμητες. Η πυρηνική ενέργεια, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται ευρέως στα κράτη μέλη της ΕΕ, και αυξανόμενος αριθμός ευρωπαϊκών χωρών οι οποίες εξαρτώνται από τον άνθρακα ή το φυσικό αέριο πλήττονται ως έναν βαθμό, επειδή υποχρεούνται να μειώσουν τις εκπομπές τους, πράγμα που δημιουργεί κόστος το οποίο επιμερίζεται με πολύ άνισο τρόπο μεταξύ των επιμέρους κρατών μελών. Επομένως, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν λέμε σε εξωτερικούς φορείς τι είδους ενέργεια θα πρέπει να αναπτυχθεί. Συμφωνώ, ωστόσο, με την ιδέα ότι αξίζει να παράσχουμε ιδιαίτερη στήριξη σε τοπικά έργα τα οποία καλύπτουν μικρές περιοχές, ότι αξίζει να υποστηρίξουμε έργα χαμηλών εκπομπών άνθρακα και ότι αξίζει να υποστηρίξουμε ιδέες σχετικά με τη διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας και την αποφυγή της ενεργειακής εξάρτησης.

Θα θέλαμε η Παγκόσμια Τράπεζα να επενδύσει σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην αύξηση της ενεργειακής απόδοσης, αλλά πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου τον θεμελιώδη στόχο ή, με άλλα λόγια, το πώς η πρόσβαση στην ενέργεια υποτίθεται ότι θα βοηθήσει τους ανθρώπους να βγουν από τη φτώχεια. Θέλουμε να πετύχουμε με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια –να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη, να επιτύχουμε τον περιορισμό των εκπομπών και τη συμπερίληψη κοινωνικών και περιβαλλοντικών πτυχών στα νέα ενεργειακά έργα. Πρόκειται για φιλόδοξα καθήκοντα, και ελπίζω η Παγκόσμια Τράπεζα να μην τα αντιμετωπίζει με φόβο. Ταυτόχρονα, γνωρίζω ότι ο Επίτροπος Piebalgs δίνει πολύ μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη ενεργειακών έργων στις αναπτυσσόμενες χώρες και μπορώ να επιβεβαιώσω ότι αυτό συζητείται στην Πράσινη Βίβλο και ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να στηρίξει αυτήν τη στρατηγική.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). – (RO) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν επί του παρόντος 1,4 δισ. άνθρωποι στον κόσμο χωρίς πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, το 85% των οποίων ζει σε αγροτικές περιοχές. Οι αναπτυξιακοί στόχοι της Χιλιετίας για την εξάλειψη της φτώχειας έως το 2015 δεν θα επιτευχθούν λόγω έλλειψης σημαντικής προόδου όσον αφορά την παροχή πρόσβασης σε ενέργεια. Η επίτευξη αυτού του στόχου έως το 2015 σημαίνει ότι 395 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια και ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι θα αποκτήσουν πρόσβαση σε υγιεινές εγκαταστάσεις για την προετοιμασία του φαγητού. Όλα αυτά τα μέτρα θα απαιτήσουν ετήσιες επενδύσεις ύψους περίπου 40 δισ. δολαρίων ΗΠΑ την περίοδο 2010-2015, ποσό που ισοδυναμεί με το 0,6% του παγκόσμιου ΑΕγχΠ.

Η καθολική πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια είναι ένας από τους σημαντικότερους στόχους που έθεσαν οι κυβερνήσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες. Μεταξύ των εμποδίων που εντοπίστηκαν όσον αφορά την ηλεκτροδότηση είναι το υψηλό κόστος της παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στις αγροτικές περιοχές και σε κατοικίες σε περιαστικές περιοχές, η έλλειψη φορολογικών ή οικονομικών κινήτρων, η ανεπαρκής ικανότητα για την ανάπτυξη και την υλοποίηση έργων ηλεκτροδότησης, σε συνδυασμό με την περιορισμένη ικανότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι αγροτικές περιοχές αποτελούν ειδική περίπτωση όσον αφορά τις ενεργειακές απαιτήσεις. Στις αγροτικές περιοχές πρέπει να παρασχεθεί όχι μόνο η απαιτούμενη ενέργεια, αλλά και η ίδια η διαδικασία παραγωγής της, η οποία δημιουργεί επίσης θέσεις εργασίας και στηρίζει την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.

Στις 11 Φεβρουαρίου 2011, μια έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας έδειξε ότι η τοπική παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές με χαμηλό παραγωγικό κόστος αποτελεί πιο βιώσιμη οικονομική λύση σε μακροπρόθεσμο επίπεδο. Αυτό μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για την αύξηση της ενεργειακής ασφάλειας της Ινδίας, προκειμένου να καταστεί δυνατό να μειωθούν οι εισαγωγές ενέργειας και η επιρροή των διακυμάνσεων της τιμής του πετρελαίου. Επομένως, η Παγκόσμια Τράπεζα θα μπορούσε να ενεργήσει ως εταίρος των αναπτυσσόμενων χωρών. Πιστεύω ότι η Παγκόσμια Τράπεζα θα πρέπει να στηρίξει τα έργα που αφορούν την ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης και της τοπικής παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, καθώς και εκτεταμένα έργα για την ηλεκτροδότηση και τη δημιουργία διασυνδέσεων μεταξύ διάφορων χωρών.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια που έθεσε εγκαίρως ένα πραγματικά πολύ σημαντικό ζήτημα. Η ενεργειακή φτώχεια παραμένει τεράστιο πρόβλημα, και τα σχετικά με αυτήν ζητήματα εμποδίζουν όσους ζουν στις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους, να έχουν τη δυνατότητα να κερδίζουν τα προς το ζην και γενικά να συνεισφέρουν στην αύξηση της μεγέθυνσης και της παραγωγικότητας. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που παρακωλύουν τη γενική κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και εμποδίζουν τις εν λόγω περιοχές να βγουν από τη φτώχεια.

Όπως ανέφερε η εισηγήτρια, τα στατιστικά στοιχεία είναι ανησυχητικά – περίπου 1,5 δισ. άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια και πάνω από 2,5 δισ. άνθρωποι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν παραδοσιακά καύσιμα που αποκτώνται από τη βιομάζα. Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, σε ολόκληρο τον κόσμο, κάθε χρόνο δύο εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν πρόωρα από αναπνευστικές ασθένειες λόγω της χρήσης αυτού του καυσίμου.

Μέχρι στιγμής, η προηγούμενη ενεργειακή στρατηγική της Παγκόσμιας Τράπεζας δεν απέφερε απτά αποτελέσματα. Επιπλέον, η στήριξη για τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθεί να είναι μεγαλύτερη από τη στήριξη για τις ανανεώσιμες ή τις καθαρές πηγές ενέργειας. Έως τώρα, έχουν γίνει σημαντικές επενδύσεις σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η εξάρτηση αυτών των φτωχών χωρών από τα ορυκτά καύσιμα, τα οποία επιβαρύνουν ιδιαίτερα το περιβάλλον.

Η συμφωνία την οποία ενέκριναν οι ηγέτες της G20 για τη μείωση της στήριξης και της χρηματοδότησης έργων στον τομέα των ορυκτών καυσίμων, τα οποία δεν θα πρέπει να λαμβάνουν καθόλου χρηματοδότηση από το 2015 και έπειτα, είναι ένα θετικό και ευπρόσδεκτο κίνητρο. Η νέα στρατηγική πρέπει επίσης να εκτιμήσει διεξοδικά το ζήτημα της χρηματοδότησης της εποπτείας και του ελέγχου, έτσι ώστε αυτή η βοήθεια να χρησιμοποιείται για ενεργειακά έργα τα οποία μπορούν να αποφέρουν μακροπρόθεσμα οφέλη και να συμβάλουν πραγματικά στην ανάπτυξη των εν λόγω περιοχών και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων.

  Paul Rubig (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω ειδικά τον κ. Piebalgs. Ως πρώην Επίτροπος αρμόδιος για την ενέργεια, γνωρίζει φυσικά τα πάντα για τη στρατηγική μας. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν στο πεδίο της αναπτυξιακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την τεχνική βοήθεια. Η Ευρώπη δεν πρέπει μόνο να καταβάλλει εισφορές στην Παγκόσμια Τράπεζα· οφείλει επίσης να αναλάβει δράση. Η Ευρώπη και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα πρέπει να διαδραματίσουν πιο δυναμικό ρόλο στην Παγκόσμια Τράπεζα, και θα είναι μια μεγάλη πρόκληση το να διασφαλισθεί ότι οι οικογενειακές επιχειρήσεις μπορούν να υποστηριχθούν με αναπτυξιακή βοήθεια, ότι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις παραγωγής ενέργειας μπορούν να προωθηθούν, επειδή πολλές μικρές επιχειρήσεις από κοινού μπορούν να επιτύχουν οικονομίες κλίμακας και να αποφέρουν αντίστοιχη απόδοση επενδύσεων.

Ένα από τα πλέον σημαντικά ζητήματα είναι, φυσικά, η αποθήκευση ενέργειας. Αυτό θα διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην αναπτυξιακή συνεργασία.

  Sean Kelly (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, υποθέτω ότι θα μπορούσε κάποιος να πει ότι όσοι από εμάς βρίσκονται ακόμα εδώ αυτήν την ώρα απόψε τροφοδοτούνται πιθανόν από κάποια μορφή ανανεώσιμης ενέργειας, ίσως από ηλιακή ενέργεια ή ενδεχομένως από θεϊκή ενέργεια με τη μορφή φωτοστέφανου πάνω από τα κεφάλια μας.

Όπως και να’ χει, η συζήτηση χαρακτηρίστηκε από μεγάλη ποικιλία, και αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, επειδή είναι πάντα ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα. Αλλά πιστεύω ότι ο Επίτροπος πέτυχε τη σωστή ισορροπία, πιθανόν καλύτερα από τους περισσότερους από εμάς, όσον αφορά το πού βαδίζουμε και τι πρέπει να γίνει στο μέλλον. Πιστεύω ότι ορισμένα σημεία πρέπει να διευκρινιστούν καλύτερα. Είτε πρόκειται για χώρες στον αναπτυσσόμενο κόσμο είτε στον ανεπτυγμένο κόσμο, αν διαθέτουν πόρους ορυκτών καυσίμων –άνθρακα– ή πυρηνική ενέργεια, θα τους χρησιμοποιήσουν. Το ερώτημα είναι: πρέπει ή δεν πρέπει να τις χρηματοδοτήσουμε; Προφανώς στην Ευρώπη, όσον αφορά το Κανκούν, το Κιότο κ.λπ., θέλουμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και αυτό είναι απολύτως ορθό. Αλλά πιστεύω ότι στο πλαίσιο αυτό ο κ. Martin έχει πιθανόν δίκιο, με την έννοια ότι πρέπει να μιλήσουμε με δυνατότερη φωνή και να πιέσουμε την Παγκόσμια Τράπεζα να προωθήσει και να χρηματοδοτήσει περισσότερα έργα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας απ’ ό,τι συμβαίνει ίσως τώρα.

  Andris Piebalgs, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτό είναι πολύ σημαντικό για τη συζήτησή μας, ακόμα και αν είναι αργά το βράδυ, επειδή πιστεύω ότι η ενεργειακή στρατηγική της Παγκόσμιας Τράπεζας αποτελεί μια ευκαιρία. Αποτελεί μια πραγματική ευκαιρία να ανταποκριθούμε στις ενεργειακές προκλήσεις.

Αν δούμε επίσης τι λέει ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας σχετικά με την ενεργειακή φτώχεια, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πρόκειται ασφαλώς για μια τεράστια πρόκληση, αλλά η Παγκόσμια Τράπεζα, σε συνδυασμό με τον ηγετικό μας ρόλο, θα μπορούσε να επιτύχει την αναγκαία αλλαγή. Αν γυρίσουμε δυο χρόνια πίσω στην ιστορία της Ένωσής μας, ο στόχος μας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας φαινόταν απίθανο να επιτευχθεί, έστω και αν επρόκειτο για έναν ταπεινό στόχο της τάξης του 18%, αν θυμάμαι καλά. Τώρα φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.

Ωστόσο, ορισμένες φορές πρέπει να επιδεικνύουμε μεγάλο θάρρος και να προβλέπουμε τις πραγματικές προκλήσεις. Η Παγκόσμια Τράπεζα καθιστά την όλη διαδικασία πολύ ανοικτή. Θα λάβει χώρα η εβδομάδα ενέργειας της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον. Θα μπορούσαμε επίσης να υποβάλουμε τις προτάσεις μας στην Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία είναι ιδιαίτερα ανοικτή σε νέες ιδέες. Αν είμαστε θαρραλέοι, αυτό θα δώσει ακόμη μεγαλύτερο θάρρος στην Παγκόσμια Τράπεζα. Επομένως, είναι σημαντικό να είμαστε ειλικρινείς και να υποβάλουμε αυτές τις πολύ φιλόδοξες ιδέες στην Παγκόσμια Τράπεζα. Ειδάλλως, πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να επιχειρήσουν να αποφύγουν αυτήν την πρόκληση.

Το ζήτημα είναι οπωσδήποτε από πού να αρχίσουμε. Θα έλεγα ότι εκείνο το οποίο θα πρέπει να εξετάζουμε εξακολουθεί να είναι η πρόσβαση στην ενέργεια, επειδή η πρόσβαση στην ενέργεια συνεπάγεται επίσης βιώσιμη και αποδοτική ενέργεια. Οι πρόσφατες τάσεις στις χώρες με τις οποίες συνεργαζόμαστε καταδεικνύουν τεράστια αστικοποίηση, επομένως κατά κάποιον τρόπο αυτό έχει αλλάξει την εικόνα ολόκληρου του ενεργειακού γρίφου. Αυτό σημαίνει όχι μόνο αποκεντρωμένη παραγωγή, αλλά και περιοχές συγκέντρωσης· συνεπώς, η ενεργειακή απόδοση, όσο παράξενο και αν ακούγεται, θα πρέπει επίσης να αποτελέσει μέρος της στρατηγικής.

Το πιο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να ενισχυθούμε. Διαθέτουμε για ενεργειακές εγκαταστάσεις: 200 εκατομμύρια ευρώ. Δεν μπορούν να γίνουν πολλά στον τομέα της ενέργειας με 200 εκατομμύρια ευρώ. Πρέπει να προβλέψουμε μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση, επειδή πιστεύω ότι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ευρώπης θα πρέπει να είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Με αυτό, και με τις δυνατότητες της Παγκόσμιας Τράπεζας, θα μπορούσαμε πραγματικά να κάνουμε κάτι σημαντικό, όχι μόνο για τον ενεργειακό εφοδιασμό, αλλά και όσον αφορά τη λήψη ουσιαστικών μέτρων για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος.

  Πρόεδρος. – Έλαβα μία πρόταση ψηφίσματος⁽¹⁾ που υποβλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 115, παράγραφος 5 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011.

(1) Βλ. Συνοπτικά Πρακτικά.

21. Ημερήσια διάταξη της επόμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

22. Λήξη της συνεδρίασης

(Η συνεδρίαση λήγει στις 23.50)