Ausführliche Sitzungsberichte

Donnerstag, 17. Februar 2011 - Straßburg

10.1. Zwischenfälle an der Grenze zwischen Thailand und Kambodscha

  Der Präsident. − Als nächster Punkt folgt die Aussprache über sieben Entschließungsanträge zu den Zwischenfällen an der Grenze zwischen Thailand und Kambodscha⁽¹⁾.

  Barbara Lochbihler, Verfasserin. − Herr Präsident! Die Kämpfe an der thailändisch-kambodschanischen Grenze zu Beginn dieses Monats haben diesen jahrzehntelangen Konflikt um den Zugang zum Tempel Preah Vihear wieder in das internationale öffentliche Bewusstsein gerückt. Auch wenn aktuell die bewaffneten Auseinandersetzungen wieder etwas nachgelassen haben, müssen wir darauf drängen, dass für diesen Konflikt eine politische Lösung gefunden wird. ASEAN, die Vereinten Nation und die EU sind aufgefordert, daran nun mit erhöhter Intensität zu arbeiten und nicht erst zu reagieren, wenn die Situation wieder eskaliert.

Bei den jüngsten Kämpfen sind Zivilisten und Soldaten auf beiden Seiten verletzt und getötet worden. Besonders perfide war der Einsatz von Clusterbomben. Diese Streumunition hat eine verheerende Wirkung auf Zivilisten, auch lange nach dem Abwurf. Bis zu 30 % der Clusterbomben explodieren nicht, bleiben als Blindgänger liegen und explodieren, wenn z. B. spielende Kinder sie berühren. Thailand und Kambodscha sind aufgefordert, den Einsatz dieser grausamen Waffen sofort zu unterlassen. Und wir fordern beide Regierungen auf, der internationalen Konvention zum Verbot der Streubomben beizutreten.

Abschließend der dringliche Appell an die Regierung Thailands und Kambodschas, alle Anstrengungen zu unternehmen, diesen Konflikt nicht bewaffnet auszutragen. Zivilisten auf beiden Seiten werden weiter leiden. Leiden für etwas, wofür die Politik auf dem Weg von Verhandlungen eine Lösung finden kann, wenn sie den politischen Willen dafür aufbringt und nicht der Versuchung erliegt, billigen Nationalismus auf beiden Seiten der Grenze zu bedienen.

  Marietje Schaake, author. − Mr President, since the beginning of this month there have been fights between the armed forces along the Thai-Cambodian border, near the temple of Preah Vihear, which is listed by UNESCO as a World Heritage site. We have a responsibility to protect the lives of people first and foremost, but we also have a responsibility for cultural heritage.

Particularly worrying is the reported use of cluster munitions. Those reports may well be true, as neither Thailand nor Cambodia has ratified the Convention on Cluster Munitions.

To prevent further escalation, which would put the region at risk of destabilisation, both governments have to assume their responsibilities and also have to care for people displaced as a result of this conflict.

We welcome the efforts by the ASEAN chair to facilitate a dialogue between the two countries so that the dispute can be resolved in a peaceful manner.

Thailand and Cambodia have agreed to join an urgent meeting of South-East Asian nations to discuss the conflict. The Director-General of UNESCO will also send a special envoy to Bangkok and Phnom Penh to urge both sides to cooperate with a possible UNESCO mission.

  Bernd Posselt, Verfasser. − Herr Präsident! In der Tat, die Kollegin Lochbihler hat Recht: Zuerst geht es um die Menschen, um die Toten und die Verwundeten, und um diesen skandalösen Einsatz von Streumunition.

Zum Zweiten geht es natürlich darum, einen Grenzkonflikt einzudämmen und friedlich zu regeln und dafür zu sorgen, dass er sich nicht zu einem Krieg ausweitet.

Der dritte Punkt – und auch diesem wollen wir uns zuwenden – betrifft das unersetzliche Weltkulturerbe der Tempelanlage in dieser Grenzregion. Unser ehemaliger Kollege Karl von Habsburg, der Sohn Otto von Habsburgs, ist bei der Unesco verantwortlich für diese Themen und wird beim März-Plenum hier in Straßburg sein, um uns intensiver darüber zu unterrichten. Ich glaube in der Tat, wir müssen konzertierte Anstrengungen unternehmen, um Friedensversuche und den Schutz von Menschen mit dem Schutz von Kulturgütern zu verbinden. Denn gerade wir in Europa wissen, welch entsetzliche Schneisen Kriege in die Kulturlandschaft schlagen können. Deshalb müssen wir uns überall in der Welt engagieren, wo kulturelles Erbe bedroht ist.

  Marc Tarabella, auteur. − Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, depuis début février, de nouveaux conflits entre les forces armées cambodgiennes et les forces armées thaïlandaises ont éclaté sur la frontière à proximité du temple de Preah Vihear, dont les environs sont revendiqués par les deux pays. Des morts sont à déplorer des deux côtés et plus de 3 000 habitants proches de la zone des combats ont dû être évacués.

En 1962, se basant sur des cartes historiques françaises, la Cour internationale de justice de l'ONU a reconnu les droits du Cambodge sur le temple de Preah Vihear et sur le territoire adjacent. Cependant, la Thaïlande n'a jamais accepté cette décision. De plus, certains secteurs de la frontière n'ont pas été délimités, ce qui a déjà causé plusieurs incidents armés en 2008 et 2009.

En 2008, l'inscription du temple sur la liste du patrimoine mondial de l'Unesco avait, par ailleurs, provoqué la colère des nationalistes thaïlandais. Même si un protocole d'accord sur la délimitation des frontières a été signé en 2000, les nationalistes de la PAD de Thaïlande demandent la révocation de celui-ci en le jugeant trop favorable au Cambodge. Je tiens particulièrement à souligner ici l'action de l'Indonésie, actuelle présidente de l'ANASE, qui a offert de jouer le rôle de médiateur dans ce conflit.

Ce lundi l4 février, l'ONU a également exhorté les deux pays à observer un cessez-le-feu permanent tout en ne prévoyant pas l'envoi de casques bleus sur place. J'espère que ces deux pays pourront enfin régler la question de ce territoire de manière pacifique et arrêter de prendre ainsi en otage des milliers de personnes souhaitant vivre en paix.

  Charles Tannock, author. − Mr President, for us in the European Union, the idea of taking military action over border disputes is now thankfully unimaginable. However, this is sadly not the case on the border between Thailand and Cambodia, whose armies have clashed several times in the past couple of weeks over a disputed, tiny, part of their border near to an ancient temple.

Aid agencies report that some 30 000 people have been displaced by the fighting, so it is hardly surprising in such circumstances that innocent civilians have been killed, although both sides contest the actual numbers.

Cambodia’s Prime Minister, Hun Sen, has referred to the clashes as a ‘real war’. Such bellicose and incendiary rhetoric can only make matters worse. The short-term solution to this dispute lies in the hands of both governments and the UN Security Council, which should take the lead in imposing solutions to de-escalate the crisis. In the longer term it is to be hoped that further ASEAN regional integration will help to make such clashes a thing of the past, as has been the case here in the EU for decades.

  Cristian Dan Preda, în numele grupului PPE. – Marţi seara şi miercuri dimineaţa noi incidente, aparent minore, au avut loc la graniţa între Thailanda şi Cambodgia. O tensiune extremă s-a instalat între cele două naţiuni vecine şi cred că, de aceea, dezbaterea pe care o avem azi e binevenită. Aş vrea, de altfel, să-i mulţumesc colegului Posselt pentru iniţiativa pe care a avut-o.

Aş vrea apoi să spun că deplâng, la rândul meu, pierderile de vieţi omeneşti survenite în urma înfruntărilor armate de la începutul lunii. Mai ales în contextul tensionat actual, trebuie să cerem ferm ambelor părţi să acţioneze cu maximă moderaţie şi să dea curs cererii Consiliului de Securitate al ONU de a instaura un armistiţiu durabil. Oricare ar fi sursa dezacordului dintre Thailanda şi Cambodgia, recursul la forţă nu e o soluţie. Vreau, de aceea, să lansez un apel celor două părţi să găsească de urgenţă o soluţie pacifică la diferendul teritorial din zona templului Preah Vihear.

Trebuie să reamintesc, de altfel, că există o decizie lipsită de echivoc a Curţii Internaţionale de Justiţie, din 1962, şi că posibilităţile de soluţionare nu lipsesc, inclusiv prin medierea ASEAN. E nevoie doar, potrivit dreptului internaţional, de negocieri de bună credinţă.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy S&D. – Panie Przewodniczący! Jedenastowieczna świątynia Preah Vihear była już niejednokrotnie świadkiem ścierania się wpływów hinduizmu i buddyzmu, armii Czerwonych Khmerów i reżimu Lon Nola. Od początku XX-ego wieku świątynia stanowi obiekt sporu Kambodży i Tajlandii, które na przemian roszczą sobie prawo do budynku, przylegających do niego terenów i wytyczenia granicy między państwami. Najnowsze odsłony tej dysputy obserwujemy od początku lutego bieżącego roku.

Mimo wyroku Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze przyznającego świątynię Kambodży, do uregulowania pozostają pozostałe kwestie. Obydwa rządy powinny dołożyć wszelkich starań, by znaleźć kompromis, który da podwaliny pod stałe porozumienie. Powtórka konfliktu sprzed półtora tygodnia, gdy wojska obu krajów ostrzeliwały się z użyciem artylerii jest niedopuszczalna zarówno z punku widzenia narażonych na śmierć mieszkańców regionu, jak i niszczonej świątyni znajdującej się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Ta ostatnia organizacja zaoferowała już swoją pomoc. Podobnie jak Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej. Dziś do tego apelu przyłącza się Parlament Europejski. Bilet wstępu do świątyni Preah Vihear kosztuje 5 dolarów. Pytanie: jaka jest cena ponad stuletniego konfliktu Kambodży i Tajlandii?

  Kristiina Ojuland, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, I find it appalling that, in the 21st century, there are some political forces that keep operating in a 19th century paradigm. Growing nationalism in many parts of the world is giving rise to conflicts based on ethnicity as well as on religion.

The Governments of Thailand and Cambodia must consider that the border clashes have an impact on peace and stability in the region as well as on relations between the two countries. Even if there are unresolved political issues between countries, it should not reflect on people-to-people contacts. Otherwise there is an imminent danger of growing nationalism as well as xenophobia.

The situation on the border between Thailand and Cambodia should be resolved peacefully in accordance with the ruling of the International Court of Justice of 1962. The beginning of this year has seen already far too much bloodshed around the world.

  Ryszard Czarnecki, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Jest swoistą siłą Unii Europejskiej fakt, że nie jesteśmy egoistami, że patrzymy dalej niż czubek naszego europejskiego nosa, że patrzymy na to, co dzieje się poza Europą, co dzieje się w dalekiej egzotycznej Azji. Ten konflikt, jak słusznie podkreślano, ma w gruncie rzeczy przeszło jeden wiek historii. Ale dobrze, że Unia Europejska, że Parlament Europejski, który jest tak naprawdę sercem Unii, w tej sprawie zabiera głos. To dobrze, ponieważ my powinniśmy być wszędzie tam, gdzie toczy się debata o prawach człowieka, gdzie toczy się debata o tym, co jest najważniejsze, i z całą pewnością ten konflikt pokazuje, że ludzie umierali, a dzisiaj biją się, choć już nie z takim śmiertelnym skutkiem w sprawach, które być można by załagodzić w sposób bardzo pokojowy. Dobrze, że Parlament Europejski w tej kwestii interweniuje.

  Jaroslav Paška, za skupinu EFD. – Rozsudkom Medzinárodného súdneho dvora z 15. júna 1962 bolo rozhodnuté, že chrám Preah Vihear sa nachádza pod zvrchovanosťou Kambodže. Je na thajskej vláde, aby túto skutočnosť rešpektovala a nesnažila sa vojenskou silou medzinárodne uznané hranice meniť. Súčasne je na kambodžskej vláde, aby umožnila aj veriacim Thajska prístup do tohto chrámu.

V situácii, keď niektorá zo strán sporu má sklony k tomu, aby si svoj záujem nad rámec tohto pravidla vynucovala silou, je potrebné mobilizovať medzinárodné inštitúcie, aby svojou verbálnou intervenciou dali jasne najavo, že svet chce žiť
v stabilných politických pomeroch a neželá si riešenie sporov vojenskými silami.

Preto je na mieste aktivizovať príslušné medzinárodné inštitúcie, aby sa predišlo rozšíreniu zbytočného konfliktu a traumám civilného obyvateľstva. Ponuka Indonézie ako predsedníckej krajiny ASEAN-u na sprostredkovanie v pohraničnom spore je najlepším riešením pre hľadanie prvého kroku ako východiska z tejto situácie.

  Bogusław Sonik (PPE). - Panie Przewodniczący! UNESCO próbuje ratować świątynię Preah Vihear – zabytek światowego dziedzictwa – i finansować jego konserwację. Tajlandia i Kambodża natomiast nie tylko nie szanują tego wysiłku, ale również łamią wiążącą je międzynarodową Konwencję o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego. Uważam to za bezmyślność, która może doprowadzić do sytuacji, że budowla, która przetrwała od XI-ego wieku do naszych czasów, zostanie zniszczona.

Przede wszystkim jednak uważam, że przykład ten powinien podnieść kwestię odpowiedzialności. Nie może powtórzyć się sytuacja z 2001 roku, kiedy zniszczono w Afganistanie unikatowe posągi Buddy. Był to nie tylko wynik fanatyzmu religijnego talibów, ale również braku dostatecznego zaangażowania państw zachodnich. Niszczenie światowego dziedzictwa kulturowego nie może pozostawać bezkarne. Jest to kwestia na tyle istotna, że na wzór istniejącego w Hadze trybunału sądzącego zbrodniarzy wojennych, powinna powstać również instytucja sądząca i pociągająca do odpowiedzialności osoby, które dopuszczają się niszczenia bezcennych zabytków.

  Pino Arlacchi (S&D). - Mr President, the resolution on border clashes between Thailand and Cambodia condemns the armed conflict and urges both countries to stop fighting, reduce tensions and accept the mediation of ASEAN and the United Nations.

We are dealing with a totally unjustified conflict. In 1976, as ASEAN members, Cambodia and Thailand signed the Treaty of Amity and Cooperation, which commits them to rejecting the use of force in relations between member states and to the peaceful settlement of interstate disputes. The conflict is unreasonable, also, because the International Court of Justice ruled in 1962 that the Temple of Preah Vihear, close to where the fighting is occurring, belongs to Cambodia.

There are many reasons to believe that the armed clash is linked to nationalist fervour in Thailand, steered by elements in the government which are provoking the fighting to curry favour with hardline voters with a view to this year’s elections.

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Mr President, border clashes between Thailand and Cambodia have left an estimated 1 000 dead and another 30 000 displaced. We deplore the loss of life and make the prevention of any further such losses a priority.

I would also like to express my concern at the alleged use of cluster munitions and call on both countries to refrain from using such munitions. Killing people and endangering people’s lives is never a solution. We therefore strongly support all the parties currently working to find a solution and to stop the violence. We stand for peace and we urge peace.

  Elena Băsescu (PPE). - Aş dori să mă alătur şi eu colegilor care cer rezolvarea paşnică a situaţiei tensionate de la frontiera dintre Thailanda şi Cambodgia. Luptele de la începutul lunii marchează reînceperea unui conflict mai vechi pentru templul UNESCO aflat pe graniţa dintre cele două ţări. Subliniez că acest monument a fost încredinţat Cambodgiei în 1962, printr-o decizie a Curţii Internaţionale de Justiţie, iar autorităţile trebuie să respecte această hotărâre. Da, este adevărat că zona din jurul templului nu a fost demarcată de Curte, dar cred că Thailanda şi Cambodgia pot ajunge la o înţelegere prin negocieri, şi nu prin vocea armelor.

Luptele din regiune nu pun în pericol doar un monument UNESCO ci şi viaţa populaţiei. Un conflict la frontieră este întotdeauna o sursă de instabilitate. De aceea, încurajez iniţiativa celor două guverne de a rezolva problema la nivel bilateral. Consider că proiectul amenajării unei zone tampon pentru a preveni extinderea distrugerilor este un pas spre pace.

  Corina Creţu (S&D). - Doresc să-mi exprim şi eu, la rândul meu, regretul pentru pierderile de vieţi omeneşti, în special pentru victimele nevinovate din rândul civililor. De asemenea, îmi exprim îngrijorarea pentru faptul că mii de oameni au fost nevoiţi să-şi abandoneze casele din cauza înfruntărilor de la frontiera thailandezo-cambodgiană. După cum sintetizează proiectul comun de rezoluţie, există un cadru legal internaţional pe care ambele părţi trebuie să-l respecte.

Cred că apelul lansat de Parlamentul European trebuie urmat de presiuni ferme din partea Înaltului Reprezentant pentru politica externă. Dar, poate mai grav decât orice, este folosirea muniţiei cu dispersie şi cred că este de datoria noastră să cerem imperativ Thailandei şi Cambodgiei să ratifice convenţia pentru interzicerea acestui tip de armament.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). - Mr President, this situation is a further reminder for the European Union of the importance of mediation and conflict prevention. To use its soft power to the fullest extent, the EU needs to invest more in conflict prevention. It is high time that the Vice-President/High Representative Catherine Ashton came up with an initiative to build up a credible mediation and conflict prevention capacity. This requires policy coherence, standing as a good reminder for the EU Member States.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE). - Señor Presidente, quisiera también aprovechar esta oportunidad para insistir en dos aspectos que ya han sido mencionados, pero que me parecen fundamentales.

El primero, el uso de las bombas de racimo por parte tanto de Tailandia como de Camboya, y la necesidad de que ambos países ratifiquen el Convenio internacional sobre bombas de racimo y munición de este tipo.

El segundo, otro tema que también tratamos habitualmente en estas sesiones de urgencia. Tiene que ver con la libertad de expresión y, fundamentalmente, en Internet.

Creo que la debilidad, la fragilidad del sistema político de Tailandia pone de manifiesto algunas situaciones graves. Por ejemplo, el proceso que tiene lugar contra Chiranuch Premchaiporn, precisamente por tener en su página web algunos comentarios que eran críticos con la familia real. El caso es que la persona responsable de esos comentarios ya ha sido liberada y, en cambio, la responsable de la página web todavía no ha sido puesta en libertad.

Creo que es necesario también recordar la necesidad de la libertad de expresión y, sobre todo, de la libertad de asociación en cada uno de estos países.

  Seán Kelly (PPE). - Mr President, unfortunately this dispute is over a century old. It re-emerged in June 2008 and has escalated since the beginning of this month. Many people have different views as to why it should have escalated at this particular time. There are those who think that hawkish Thai generals are using it as an excuse to overthrow the government and to cancel the elections proposed for later this year.

Be that as it may, this dispute – particularly looked at from a distance – should be solvable. It is not a major dispute, particularly if the United Nations uses its mandate and its influence to bring about three things: firstly, an agreement to end cluster munitions; secondly, a permanent ceasefire; and thirdly, if necessary, deployment troops to oversee that ceasefire. If these happen, then this dispute can be brought to an end.

  Siim Kallas, Vice-President of the Commission. − Mr President, I can confirm that the Commission is following the events along the Thai-Cambodian border closely.

On 7 February 2011, the Vice-President of the Commission/High Representative for Foreign Affairs and Security Policy, Baroness Ashton, expressed her concern about the armed clashes. She called on both countries to exercise the utmost restraint, to take the necessary steps to reduce tension, and to resume dialogue with a view to resolving their differences peacefully.

The points raised by the Parliament’s draft resolution were discussed on 14 February 2011 in the United Nations Security Council, in the presence of the Foreign Ministers of Thailand, Cambodia and Indonesia, the latter in its capacity as current chair of ASEAN.

We agree with the conclusions of UN Under-Secretary Pascoe that the situation is indeed serious. The issue is not only about a world heritage site. It is also about – perceived or real – national and cultural identities and national pride. Most importantly, the issue is about human lives and about regional stability.

There are two questions: what can the region do to redress the situation, and how can the EU contribute to a peaceful settlement? It is obvious that this kind of conflict cannot be solved by armed force. ASEAN has a role to play, and we are pleased to see that ASEAN is assuming its responsibility.

The Indonesian Foreign Minister has rightly invoked the Treaty of Amity and Cooperation. This agreement requires all parties to settle their differences by peaceful means. We welcome the decision by Indonesia to convene a special ASEAN Foreign Ministers’ meeting on this subject on 22 February 2011 in Jakarta.

There is broad agreement in the United Nations on not letting this issue get out of hand. Members of the Security Council have called on both parties to refrain from provocation and from deploying military reinforcements along the border.

It is becoming clear that regional efforts offer the most promising avenue for a peaceful resolution to the conflict. For the EU, this implies giving full support to ASEAN.

The External Action Service is following the matter in detail and will be considering options for supporting ASEAN, if such support is appropriate and is requested from their side.

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet nach Abschluss der letzten Aussprache statt.

(1) Siehe Protokoll.