Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011 - Στρασβούργο

7. Γυναικεία φτώχεια - Ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών — 2010 (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Το επόμενο σημείο είναι το επίκαιρο θέμα της ημέρας, η κοινή συζήτηση σχετικά με τις γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την έκθεση της κ. Mariya Nedelcheva, εξ ονόματος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση - 2010 (2010/2138(INI)) (Α7-0029/2011) και την έκθεση της κ. Rovana Plumb, εξ ονόματος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, σχετικά με τη γυναικεία φτώχεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2010/2162(INI)) (A7-0031/2011).

  Mariya Nedelcheva, εισηγήτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Reding, κυρίες και κύριοι, γεννήθηκα το 1979, σε μια εποχή όπου οι ευρωπαίοι πολίτες εξέλεγαν άμεσα τους αντιπροσώπους τους για πρώτη φορά. Είμαι υπερήφανη για το γεγονός ότι την ίδια χρονικά, για πρώτη φορά στην ιστορία, μια γυναίκα –η Simone Veil– γενναία υποστηρίκτρια των δικαιωμάτων των γυναικών, ανέλαβε την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Σήμερα, ανήκω στο 35% των γυναικών που εκπροσωπούνται εδώ, σε αυτό το Σώμα. Ο αριθμός αυτός δεν ήταν ποτέ στο παρελθόν τόσο υψηλός στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επομένως, σε ποιον το οφείλουμε αυτό; Το οφείλουμε σε όλες εκείνες τις γυναίκες που είχαν την ευφυΐα, τη δύναμη και το θάρρος να ενωθούν και να απαιτήσουν το δικαίωμα ψήφου, το δικαίωμά τους στην εργασία και στην εκπαίδευση. Το οφείλουμε σε εκείνες τις γυναίκες που, πολύ απλά, ήθελαν να προασπίσουν τον σεβασμό στην αξιοπρέπειά τους και στα δικαιώματά τους. Αγωνιζόμαστε εδώ και 100 χρόνια για την καταπολέμηση των άδικων και αδικαιολόγητων διακρίσεων. Σίγουρα έχει σημειωθεί αξιόλογη πρόοδος, αλλά η καταπολέμηση των ανισοτήτων λόγω φύλου είναι ένας καθημερινός αγώνας και μένουν πολλά ακόμη να γίνουν.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν πάντα πρωτοπόρος σε ό,τι αφορά την ισότητα των φύλων. Πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο μας πρέπει να διασφαλίσει ότι θα παραμείνει στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα ακόμη και σε ό,τι αφορά τα πλέον ευαίσθητα ζητήματα.

Η παρούσα οικονομική κρίση μας ανάγκασε να αντιμετωπίσουμε τις αντιφάσεις μας. Όπως τονίζεται στην έκθεσή μου, οι συνέπειες της κρίσης στις γυναίκες ήταν πιο σοβαρές και μακροχρόνιες απ’ ό,τι στους άντρες. Όπως επεσήμανα επίσης, ωστόσο, πρέπει να πάψουμε να λυπούμαστε τους εαυτούς μας, να δραστηριοποιηθούμε και να βρούμε τις απαντήσεις! Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία για να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας και να προχωρήσουμε μπροστά.

Είναι ζωτικής σημασίας τώρα να τονιστεί ο ρόλος που διαδραματίζουν τα σχολεία στην καταπολέμηση των στερεοτύπων που συνδέονται με το φύλο. Παρέχοντας περισσότερες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση και την απασχόληση, μπορούμε να βελτιώσουμε την πρόσβαση των γυναικών σε υψηλότερα επίπεδα ευθύνης. Είναι επίσης καιρός να εξαλειφθούν οι επίμονες διαφορές στις αμοιβές μεταξύ ανδρών και γυναικών και πιστεύω επίσης ότι πρέπει να επιτείνουμε τις προσπάθειές μας όταν εξετάζουμε τη σύνθεση των διοικητικών συμβουλίων ευρέως γνωστών εταιρειών. Μόνο το 3% των μελών των διοικητικών συμβουλίων ευρέως γνωστών εταιρειών είναι γυναίκες. Αυτό δεν είναι αποδεκτό. Είναι πραγματικά καιρός να επιταχύνουμε. Τι θα γίνει όμως αν, παρ’ όλες τις προσπάθειές μας, οι μεγάλες εταιρείες συνεχίσουν να πατούν φρένο; Τότε, δυστυχώς, θα πρέπει να κινητοποιήσουμε το φάσμα των ποσοστώσεων και των δεσμευτικών στόχων. Κάνω λόγο για ποσοστώσεις με κάποια δυσαρέσκεια, διότι, επί της αρχής, δεν είμαι υπέρ των ποσοστώσεων. Αλλά αν το καρότο δεν φέρει αποτελέσματα, τότε η μόνη εναλλακτική είναι το μαστίγιο. Δεν μπορούμε να το αρνηθούμε: η παρουσία των γυναικών στην αγορά εργασίας δεν μπορεί παρά να ωφελήσει την οικονομική μεγέθυνση.

Το ευρωπαϊκό σχέδιο ανάκαμψης θα έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας σήμερα αν οι πολιτικές για την ισότητα των φύλων αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος του. Πρέπει να υποβληθούν συγκεκριμένες προτάσεις για την επίτευξη μιας καλύτερης εξισορρόπησης εργασίας και οικογενειακής ζωής προκειμένου να δείξουμε ότι οι φιλοδοξίες μας μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από όνειρα, γιατί αυτό αναμένεται από εμάς. Είναι πάρα πολύ καλό να παρακινούμαστε από αξίες και ιδανικά, αλλά πρέπει επίσης να είμαστε πραγματιστές και αποτελεσματικοί στο έργο μας.

Τέλος, κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να εγείρω ένα τελευταίο σημείο. Άκουσα με χαρά ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επρόκειτο να υποβάλει μια πρόταση την άνοιξη για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Η μάστιγα της βίας κατά των γυναικών σε όλες της τις μορφές πρέπει να καταπολεμηθεί με όλη μας τη δύναμη. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, κυρία Επίτροπε, που ήσασταν τόσο προορατική σε αυτό το θέμα.

Κυρία Πρόεδρε, δεν είμαι πεσιμίστρια, γι’ αυτό θα ήθελα να τελειώσω με μια νότα αισιοδοξίας, αν μου επιτρέπετε. Νομίζω ότι τη συγκεκριμένη μέρα, στην 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, θα πρέπει να αποτίνουμε φόρο τιμής στο θάρρος, τη δύναμη και την αποφασιστικότητα που επιδεικνύουν οι γυναίκες στην Τυνησία, τη Λιβύη, το Ιράν, την Αίγυπτο και αμέτρητες άλλες γυναίκες στον αγώνα τους για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο άνεμος της ελευθερίας που πνέει πάνω από τη Βόρεια Αφρική θα πρέπει να εξαλείψει τα τελευταία απομεινάρια του αυταρχισμού, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, έτσι ώστε οι γυναίκες σε αυτές τις χώρες να χειραφετηθούν κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά μέσα σε πνεύμα σεβασμού της κουλτούρας και των παραδόσεων τους. Είναι επίσης υποχρέωσή μας, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να αποτίνουμε φόρο τιμής σε αυτές τις γυναίκες, να τις ενθαρρύνουμε και να τις υποστηρίξουμε στον απεγνωσμένο αγώνα τους υπέρ της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σημειώστε παρακαλώ ότι μιλώ για ανθρώπινα δικαιώματα με την πλήρη έννοια του όρου!

  Rovana Plumb, εισηγήτρια. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλες τις γυναίκες ευτυχισμένη επέτειο, σε αυτή τη σημαντική ημερομηνία, την 8η Μαρτίου, τη μέρα που σηματοδοτεί την 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, 100 χρόνια αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους μου, τους σκιώδεις εισηγητές και τα μέλη της γραμματείας για τις συνεισφορές τους σε αυτή την έκθεση.

Η έκθεσή μου εξετάζει ένα ζήτημα που είναι τόσο γενικό όσο και εξαιρετικά συγκεκριμένο από την άποψη των συνεπειών του: τη γυναικεία φτώχεια. 85 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και το 17% όλων των γυναικών στην ΕΕ εντάσσονται στην κατηγορία των ατόμων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Αυτά είναι τα γεγονότα. Η οικονομική, χρηματοπιστωτική και κοινωνική κρίση πλήττει όλους μας, αλλά φέρει σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση τις γυναίκες στην αγορά εργασίας και στην προσωπική τους ζωή, καθώς αυτές είναι πιο πιθανόν να βρεθούν σε επισφαλείς θέσεις εργασίας, είναι πιο ευάλωτες στις απολύσεις και έχουν λιγότερες πιθανότητες να έχουν κάλυψη από τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης.

Έτσι έχουν τα πράγματα επί του παρόντος. Τι μπορούμε να κάνουμε; Οι γυναίκες περιμένουν από εμάς να υποβάλουμε συγκεκριμένες προτάσεις, συγκεκριμένα μέτρα. Σήμερα είναι 8 Μαρτίου, και θα προσπαθήσω να συνοψίσω την έκθεσή μου σε οκτώ σημεία.

Πρώτον και κύριον, καλούμε τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη τη διάσταση του φύλου στα σχέδιά τους για την ανάκαμψη από την ύφεση, μέσω της προώθησης και ενθάρρυνσης της γυναικείας απασχόλησης και της θέσπισης ειδικών μέτρων καθώς και την προσαρμογή των προϋπολογισμών ώστε να εξασφαλίζεται η ισότητα πρόσβασης στις δαπάνες του δημόσιου τομέα, τόσο για την αύξηση της παραγωγικής ικανότητας όσο και για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών των γυναικών και των περιβαλλοντικών αναγκών.

Δεύτερον, καλούμε την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την εξάλειψη των ανισοτήτων λόγω φύλου στην εργασία στο πλαίσιο της στρατηγικής ΕΕ 2020. Ενθαρρύνω θερμά τη θέσπιση στόχου για τη μείωση της διαφοράς στις αμοιβές ανδρών και γυναικών κατά 1% ετησίως, προκειμένου έως το 2020 να επιτευχθεί μείωση κατά 10%. Τονίζω επίσης ότι είναι ανάγκη να αναληφθούν θετικές δράσεις προκειμένου να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών στα πολιτικά, οικονομικά και επιχειρηματικά όργανα λήψεως των αποφάσεων.

Το τρίτο ζήτημα αφορά τον συνδυασμό εργασιακής και οικογενειακής ζωής. Καλώ το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να ανανεώσουν και να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν σε σχέση με τους στόχους της Βαρκελώνης για την παροχή προσπελάσιμης, προσιτής και υψηλού επιπέδου παιδικής μέριμνας και να προωθήσουν νέους στόχους για την φροντίδα των εξαρτημένων ατόμων.

Τέταρτον, καλούμε την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διαμορφώσουν πολιτικές υγείας με στόχο την καταπολέμηση και την πρόληψη πρακτικών οι οποίες είναι επικίνδυνες για την υγεία των γυναικών και, επιπλέον, αιτίες κοινωνικού αποκλεισμού και φτώχειας.

Πέμπτον, καλούμε τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να παράσχουν καλύτερες ευκαιρίες στις γυναίκες στον τομέα της εκπαίδευσης, καταπολεμώντας ταυτόχρονα τα στερεότυπα και εξαλείφοντας τα παραδοσιακά στερεότυπα ρόλου από τα σχολικά προγράμματα.

Το έκτο σημείο μας είναι ότι υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ των κοινωνικών συνθηκών των οικογενειών και της ανατροφής παιδιών. Ως εκ τούτου, καλούμε την Επιτροπή και το Συμβούλιο να αναπτύξουν μια στρατηγική για τη μείωση κατά το ήμισυ της παιδικής φτώχειας έως το 2012.

Έβδομο, δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε τη βία κατά των γυναικών. Έχει ολοένα και μεγαλύτερο αντίκτυπο στον κίνδυνο της περιθωριοποίησης, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Καλώ την Επιτροπή να θεσπίσει ένα ευρωπαϊκό έτος για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.

Όγδοον, ας τονίσουμε τη σημασία των Διαρθρωτικών Ταμείων, ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, ως καίριων εργαλείων βοήθειας των κρατών μελών στην καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Πιστεύω ότι μπορούμε να το κάνουμε. Έχουμε την εξουσία. Έχουμε τη δύναμη και την ευφυΐα να αντιμετωπίσουμε αυτό το σημαντικό ζήτημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε όλα τα κράτη μέλη.

  Viviane Reding, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, είναι ευχάριστο το ότι στην 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, διευθύνει τη συζήτηση στο Σώμα μια γυναίκα. Νομίζω ότι αυτό έχει ιδιαίτερα συμβολική σημασία και είναι επίσης ιδιαίτερα συμβολικό το γεγονός ότι μπορούμε, κατά τη διάρκεια αυτής της ημέρας, να συζητήσουμε αυτά τα πολύ σημαντικά ζητήματα της ημερήσιας διάταξης –χάρη στην εισηγήτρια, Mariya Nedelcheva– γεγονός που δείχνει τη μεγάλη στήριξη για το έργο της Επιτροπής όσον αφορά την ισότητα των φύλων και εστιάζεται στα σημαντικά ζητήματα που έχει τονίσει και θα συνεχίσει να τονίζει η Επιτροπή.

Εκατό χρόνια αγώνα και ακόμη δεν βλέπουμε το τέλος του αγώνα αυτού. Λυπούμαι πολύ διότι εξακολουθώ να ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να απαλείψουμε, αν θέλετε, τον ετήσιο εορτασμό του αγώνα των γυναικών, αλλά όσο δεν πετυχαίνουμε τον στόχο μας, δεν μπορούμε να το κάνουμε, και ακόμη δεν έχουμε επιτύχει τον στόχο μας. Η έκθεση του Κοινοβουλίου δείχνει με μεγάλη σαφήνεια ποια είναι τα κενά. Τα κενά είναι στη φτώχεια: ακούσαμε τη δεύτερη έκθεση και για το θέμα αυτό. Όσον αφορά τη φτώχεια, οι γυναίκες είναι πρωτοπόροι, οπότε δεν υπάρχει κενό υπό αυτή την έννοια, αλλά τι κάνουμε –και ο συνάδελφός μου, Lászlo Andor, θα απαντήσει στο ερώτημα αυτό– για να βγάλουμε τις γυναίκες από την παγίδα της φτώχειας;

Το δεύτερο στοιχείο είναι οι γυναίκες στον κόσμο της απασχόλησης. Εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα προβλήματα όσον αφορά την ισορροπία μεταξύ εργασιακής και οικογενειακής ζωής. Υπάρχει το πρόβλημα των διαφορών στις αμοιβές όπου οι γυναίκες εξακολουθούν να κερδίζουν 17% λιγότερα κατά μέσο όρο από τους άνδρες – και μπορεί να αντιληφθήκατε ότι στις 5 Μαρτίου, είχαμε την Ευρωπαϊκή Ημέρα Διαφορών στις Αμοιβές λόγω Φύλου, με μετρήσεις που δείχνουν πόσο περισσότερο πρέπει να εργαστούν οι γυναίκες από τους άνδρες προκειμένου να φθάσουν το ίδιο επίπεδο αμοιβών. Είναι γεγονός ότι, στην πραγματικότητα, δεν είχαμε πληρωθεί μέχρι τις 5 Μαρτίου· ήμασταν αναγκασμένοι να εργαζόμαστε μέχρι τότε χωρίς να πληρωνόμαστε. Από τις 5 Μαρτίου και μετά αρχίσαμε να πληρωνόμαστε. Ελπίζω ότι κάποτε, η ημέρα διαφορών στις αμοιβές λόγω φύλου θα είναι η 1η Ιανουαρίου, γεγονός που θα σήμαινε ότι θα υπήρχαν ίσες αμοιβές εκείνη τη χρονική στιγμή.

Η πολιτική δέσμευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περιλαμβάνεται στη νέα μας στρατηγική. Τα θέματα που αναφέρονται στη στρατηγική μας για την ισότητα των φύλων είναι τα ίδια με εκείνα που ανέφερε η εισηγήτρια: οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών, διαφορές στις αμοιβές λόγω φύλου, βία κατά των γυναικών και προώθηση της ισότητας των φύλων στις εξωτερικές δράσεις.

Όσον αφορά τις εξωτερικές δράσεις, μπορεί να είδατε την Cathy Ashton και εμένα στις 8 Μαρτίου να μιλάμε σε γυναίκες εκτός Ευρώπης και να χαιρετίζουμε το θάρρος όλων αυτών των γυναικών που αγωνίζονται να επιβιώσουν και που αγωνίζονται για την εγκαθίδρυση μιας δημοκρατίας· πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι είμαστε στο πλευρό τους. Μιλώντας για όλες αυτές τις ταραχές, μιλώντας για τους πολέμους και τις γενοκτονίες, που δυστυχώς συνεχίζονται, γνωρίζετε όλοι ότι οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Οι γυναίκες και τα παιδιά είναι οι πιο ευάλωτες ομάδες στις κοινωνίες μας αλλά και στις κοινωνίες εκτός ΕΕ, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Επιτροπή εργάζεται για την ενίσχυση των διαφόρων πολιτικών πρωτοβουλιών της για τη βία κατά των γυναικών και τη δημιουργία συνεργειών μεταξύ τομέων με παρόμοιους στόχους.

Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε αναφορικά με την ανάπτυξη μιας συνεκτικής πολιτικής απάντησης για την αντιμετώπιση αυτού του τεράστιου προβλήματος: η δική μου συμβολή είναι συγκεκριμένες δράσεις σε τομείς όπου υπάρχουν σαφείς νομικές βάσεις προκειμένου να έχουμε αποδοτικότητα και, εν προκειμένω, πρόκειται να παρουσιάσω μια δέσμη μέτρων για τα δικαιώματα των θυμάτων τον Μάιο του τρέχοντος έτους, στην οποία η νομοθεσία για τη βοήθεια προς γυναίκες και παιδιά θα είναι, φυσικά, πολύ υψηλά στην ημερήσια διάταξη.

Ίσως θα πρέπει να τελειώσω με ένα θέμα που δέσποζε στην ημερήσια διάταξη τις τελευταίες ημέρες. Γνωρίζετε ότι την 1η Μαρτίου κάλεσα τους Διευθύνοντες Συμβούλους μεγάλων ευρωπαϊκών εταιρειών σε μια στρογγυλή τράπεζα για να τους ανακοινώσω ότι δεν συμφωνούμε πλέον με την ποσόστωση 90% για τους άνδρες στα διοικητικά συμβούλια – γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει. Στα διοικητικά συμβούλια συμμετέχει μόνο μία γυναίκα σε δέκα άνδρες, γεγονός που σημαίνει μια de facto ποσόστωση 90% για τους άνδρες. Συνεπώς, πιστεύουμε ότι αυτό θα πρέπει να επιλυθεί, κυρίως γιατί όλα τα οικονομικά και επιστημονικά στοιχεία για την οικονομική λειτουργία δείχνουν πολύ καθαρά ότι οι εταιρείες με ισορροπημένη ως προς το φύλο δομή λήψης αποφάσεων έχουν υψηλότερη απόδοση στις επενδύσεις τους και είναι πιο κερδοφόρες από τις εταιρείες με δομές λήψης αποφάσεων στις οποίες συμμετέχουν αποκλειστικά άνδρες.

Επομένως, οι γυναίκες δεν αστειεύονται· είναι προς το συμφέρον της οικονομικής ανάπτυξης να αναλάβουν οι γυναίκες μεγαλύτερη ευθύνη. Εν προκειμένω, κάλεσα τις μεγάλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να υπογράψουν μια «Επίσημη δέσμευση για την προώθηση των γυναικών στην ηγεσία των επιχειρήσεων της Ευρώπης» έως τον Μάρτιο του 2012: δεσμεύονται να αντικαταστήσουν τους άνδρες που αποχωρούν από το συμβούλιο με καταρτισμένες γυναίκες – και υπάρχουν τόσες πολλές που δεν θα είναι δύσκολο να βρεθούν. Θα δούμε, θα παρατηρήσουμε, θα αναλύσουμε και θα μετρήσουμε τι θα συμβεί στο διάστημα από σήμερα μέχρι τις 8 Μαρτίου του επόμενου έτους, και αν δεν αλλάξει τίποτα, τότε είμαι διατεθειμένη να αναλάβω δράση σε επίπεδο ΕΕ για να αποκαταστήσω την ισόρροπη εκπροσώπηση ανδρών και γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Ευχαριστώ πολύ κυρία Αντιπρόεδρε, πολύ συμβολικά και ουσιαστικά αυτά που μας είπατε. Τώρα, για λόγους ισόρροπης εκπροσώπησης, θα δώσω τον λόγο στον Επίτροπο κ. Andor.

  László Andor, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πρόκειται πράγματι για μια αξιοσημείωτη επέτειο και είναι μεγάλη ευθύνη να συμμετέχουμε σε αυτή τη συζήτηση.

Καταρχάς, θέλω να ευχαριστήσω τις εισηγήτριες από την Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων αντίστοιχα για την έκθεσή τους. Η έκθεση αυτή είναι πολύ επίκαιρη διότι το ζήτημα που εξετάζει βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη εδώ και αρκετό καιρό, αλλά κατέστη πιο επείγον λόγω του αντίκτυπου της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης στις ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω κάποια από τα βασικά στοιχεία στις πολιτικές απασχόλησης και τις κοινωνικές πολιτικές μου, τα οποία πιστεύω ότι θα βελτιώσουν τις εργασιακές ευκαιρίες και συνθήκες για τις γυναίκες. Υπάρχουν πράγματι επείγοντα μέτρα που πρέπει να λάβουν τα κράτη μέλη σε αυτούς τους τομείς. Για παράδειγμα, πρέπει να μειώσουν τον κατακερματισμό της αγοράς εργασίας αναπροσαρμόζοντας την ισορροπία στη νομοθεσία προστασίας της απασχόλησης μεταξύ των εργαζομένων με μόνιμες συμβάσεις και των εργαζομένων με επισφαλείς συμβάσεις ορισμένου χρόνου – οι γυναίκες ανήκουν πολύ συχνά σε αυτή την κατηγορία εργαζομένων.

Πρέπει επίσης να επιτύχουν μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ της εργασίας και της ιδιωτικής ή οικογενειακής ζωής και να καταργήσουν άλλα αντικίνητρα για συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό του δεύτερου εργαζόμενου μέλους των νοικοκυριών, που κατά κύριο λόγο είναι και πάλι γυναίκες.

Είναι σημαντικό να αυξηθεί το ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ και η κύρια πρόκληση σε αυτόν τον τομέα είναι η συμμετοχή στην αγορά εργασίας όλων των εργαζομένων, τόσο ανδρών όσο και γυναικών. Πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα πρέπει να χρησιμοποιείται καλύτερα και πιο δραστικά στο μέλλον για τη στήριξη των πολιτικών της ζήτησης προκειμένου να δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες για τις γυναίκες, ιδίως εκείνες που επιστρέφουν στην αγορά εργασίας μετά τον τοκετό.

Αποτελεί πηγή έντονης ανησυχίας για την Επιτροπή το γεγονός ότι πάνω από 80 εκατομμύρια άνθρωποι απειλούνται από φτώχεια στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα κράτη μέλη φέρουν την κύρια ευθύνη για την καταπολέμηση της φτώχειας, αλλά η Ένωση μπορεί να διαδραματίσει ρόλο σε αυτό. Αυτό πιστεύουν περίπου τα τρία τέταρτα των Ευρωπαίων συμπολιτών μας –74%–, σύμφωνα με έρευνες του Ευρωβαρόμετρου.

Η εμβληματική πρωτοβουλία «Ευρωπαϊκή πλατφόρμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού» περιλαμβάνει προτάσεις για πρακτικά μέτρα για την επίτευξη του αριθμητικού στόχου μείωσης της φτώχειας. Η πλατφόρμα επικεντρώνεται στην συνεχιζόμενη σημασία της ενεργού ένταξης των ατόμων τα οποία έχουν απομακρυνθεί από την αγορά εργασίας. Όπως έχω ήδη επισημάνει, οι γυναίκες αποτελούν μια σημαντική συνιστώσα αυτής της κατηγορίας. Το 2012, η Επιτροπή θα παρουσιάσει μια ανακοίνωση που θα αξιολογεί σε βάθος την εφαρμογή στρατηγικών ενεργού ένταξης σε εθνικό επίπεδο.

Ανέφερα ότι περισσότεροι από 80 εκατομμύρια άνθρωποι απειλούνται από φτώχεια στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό που είναι ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι εξ αυτών πάνω από 20 εκατομμύρια είναι παιδιά και ο αριθμός αυτός δεν βελτιώθηκε καθόλου με το πέρασμα του χρόνου. Η βοήθεια για να βγουν από τη φτώχεια αυτά τα παιδιά σημαίνει βοήθεια για να βγουν από τη φτώχεια και οι γονείς τους, ειδικότερα οι μόνοι γονείς, που είναι κατά κύριο λόγο γυναίκες. Αυτό απαιτεί μια πολυδιάστατη προσέγγιση που θα καλύπτει τις πολιτικές απασχόλησης προκειμένου να βοηθηθούν οι γονείς να βρουν δουλειά, τον σχεδιασμό συστημάτων φορολογικών οφελών, και την παροχή βασικών υπηρεσιών, όπως η στέγαση, η ποιοτική παιδική μέριμνα και εκπαίδευση, και η προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών. Όπως προβλέπεται στην Πλατφόρμα, η Επιτροπή σκοπεύει να υποβάλει μια σύσταση το 2012 για την παιδική φτώχεια. Αυτή θα περιγράφει κοινές αρχές και εργαλεία αποτελεσματικής παρακολούθησης για την καταπολέμηση και την πρόληψη της φτώχειας στα πρώτα χρόνια της ζωής.

Η παροχή χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων είναι επίσης καίριας σημασίας. Σχεδόν το ένα τρίτο της χρηματοδότησης από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείου, ύψους 21,7 δισεκατομμύρια ευρώ, για την παρούσα προγραμματική περίοδο αφιερώνεται σε μέτρα για τη βελτίωση της πρόσβασης στην απασχόληση. Επιπλέον, σχεδόν 3 δισεκατομμύρια ευρώ –2,77 για την ακρίβεια– από αυτό το κονδύλι διατίθεται για τη στήριξη της αυτοαπασχόλησης και της δημιουργίας επιχειρήσεων, και οι δικαιούχοι είναι πολύ συχνά γυναίκες.

Επιπλέον, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Μικροχρηματοδοτήσεων Progress θεσπίστηκε πρόσφατα για να υποστηρίξει τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την αυτοαπασχόληση. Ο Μηχανισμός παρέχει δάνεια σε άτομα που έχουν χάσει τη θέση εργασίας τους και θέλουν να θέσουν σε λειτουργία ή να δημιουργήσουν τις δικές τους μικρές επιχειρήσεις. Δίδει ιδιαίτερη προσοχή σε γυναίκες και νέους. Προϋπολογισμός ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ έχει διατεθεί για τέσσερα χρόνια αλλά μπορεί να αυξηθεί σε περισσότερα από 500 εκατομμύρια ευρώ στην κοινή πρωτοβουλία με τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.

Στη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών, η συνεργασία της ΕΕ στο πλαίσιο του ανοικτού μεθόδου συντονισμού για την κοινωνική ένταξη και την κοινωνική προστασία συνέβαλε στην προώθηση του αγώνα κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και στην ευαισθητοποίηση γι’ αυτόν. Η Ευρωπαϊκή πλατφόρμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού καθορίζει το πλαίσιο για τη μείωση της φτώχειας σε ολόκληρο το φάσμα των τομέων πολιτικής. Ας καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι θα επιτύχει τον στόχο της.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ROBERTA ANGELILLI
Αντιπροέδρου

  Nadja Hirsch, συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ως εισηγήτρια της γνωμοδότησης για την έκθεση σχετικά με την ισότητα, επικεντρώθηκα στην αγορά εργασίας. Δυστυχώς, η διαφορά στις αμοιβές εξακολουθεί να βρίσκεται στο 17% και οι γυναίκες δεν εκπροσωπούνται πάντα στα διοικητικά και εποπτικά συμβούλια. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για δράση στο θέμα αυτό.

Δεν έχουμε πλέον το περιθώριο το δυναμικό των γυναικών κάθε ηλικίας στην κοινωνία να μένει αναξιοποίητο. Έχουμε ένα καλό επίπεδο εκπαίδευσης και το κράτος έχει επενδύσει σε αυτές τις νέες γυναίκες και μητέρες. Είναι πράγματι αναγκαίο να σημειώσουμε πρόοδο στο θέμα αυτό και ζητώ από τις εταιρείες να μετουσιώσουν επιτέλους τα ωραία λόγια τους σε πράξεις. Υπό αυτή την έννοια, χαιρετίζω το γεγονός ότι οι εταιρείες κάνουν πραγματικά ένα βήμα προς την κατεύθυνση των εθελοντικών ποσοστώσεων.

Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, κάθε έκθεση για την ισότητα δεν θα πρέπει να λησμονεί ότι οι άνδρες βρίσκονται επίσης σε μειονεκτική θέση από πολλές απόψεις. Συγκεκριμένα, δεν δίνεται πάντα στ’ αγόρια η δυνατότητα να εξελιχθούν στο σχολείο. Ελλείψεις υπάρχουν στον τομέα του νοικοκυριού και της παιδικής μέριμνας και οι άνδρες μπορούν να γίνουν πιο ενεργοί και εδώ. Πρόκειται για ένα καθήκον το οποίο θα πρέπει όλοι να ενστερνιστούμε. Στον καθένα από εμάς, όποιο και αν είναι το φύλο μας, θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα να βρούμε τον δρόμο μας και να ζήσουμε τη ζωή μας όπως θεωρούμε καλύτερα.

  Gabriele Zimmer, συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, πριν από εκατό χρόνια, οι γυναίκες απαίτησαν το δικαίωμα του εκλέγει και εκλέγεσθαι και σήμερα, εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε για την ισότητα των γυναικών σε πολλούς τομείς, ιδίως όσον αφορά τις επιλογές της σταδιοδρομίας, αλλά και σε σχέση με την αμοιβή για εργασία και τα κοινωνικά δικαιώματα, ιδιαίτερα σε μεγάλη ηλικία. Αυτό αποκαλύπτεται μεταξύ άλλων και από τις διαφορές στις αμοιβές μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Παρά την αυξανόμενη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας, οι στατιστικές και στα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνουν ότι οι γυναίκες απειλούνται περισσότερο από τη φτώχεια απ’ ό,τι οι άνδρες. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η φτώχεια είναι ένα γυναικείο ζήτημα. Λόγω έλλειψης χρόνου θα αναφερθώ μόνο σε κάποιους από αυτούς. Η αύξηση του αριθμού των επισφαλών θέσεων εργασίας εισάγει διακρίσεις κατά των γυναικών από πολλές απόψεις. Πάνω από το 30% των γυναικών απασχολούνται σε θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης, σε σύγκριση με ποσοστό μόλις 7,4% των ανδρών. Οι μελέτες δείχνουν ότι ακόμη και σε αυτές τις θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης, οι γυναίκες εξακολουθούν να πληρώνονται με σημαντικά μικρότερα ποσά από τους άνδρες που εργάζονται ίδιες ώρες και κάνουν την ίδια εργασία. Αυτό μειώνει τις ευκαιρίες να ενταχθούν στην αγορά εργασίας και να επιδιώξουν μια σταδιοδρομία. Τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα μειώνονται, έτσι ώστε η φτώχεια να είναι εκ των προτέρων προγραμματισμένη, ιδιαίτερα για εκείνους που επιλέγουν μια ανεξάρτητη, μοναχική ζωή. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι μια ζωή χωρίς φτώχεια μπορεί να επιτευχθεί με πολιτικά μέσα, με την ανάπτυξη συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στα οποία τα επίπεδα των συντάξεων και του ελάχιστου μισθού πάνω από το όριο της φτώχειας θα είναι εγγυημένα και οι ώρες εργασίας θα είναι γενικά μειωμένες.

Δεν θέλουμε να περιμένουμε άλλα εκατό χρόνια για να διαπιστώσουμε ότι είναι αυτονόητο το δικαίωμα των γυναικών να οργανώνουν τη ζωή τους ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των ανδρών, παρά το γεγονός ότι έχουν παιδιά που εξαρτώνται από αυτές.

  Barbara Matera, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σήμερα, τη μέρα που γιορτάζουμε την 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, ψηφίζουμε επί δύο εκθέσεων που εξετάζουν τομείς στους οποίους οι γυναίκες περιθωριοποιούνται και αποκλείονται από την κοινωνία.

Οι γυναίκες κατά παράδοση απειλούνται περισσότερο από τη φτώχεια, κυρίως οι μόνες μητέρες και οι γυναίκες άνω των 65 ετών. Στους πέντε στόχους που πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη στρατηγική ΕΕ 2020 συγκαταλέγεται και ο αγώνας κατά της φτώχειας, γεγονός που καθιστά την έκθεση της κ. Plumb εξαιρετικά σημαντική, ιδίως από την άποψη των πολιτικών για την ισότητα των φύλων υπό το πρίσμα της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Ο ευάλωτος χαρακτήρας των γυναικών τις αφήνει εκτεθειμένες στον κίνδυνο της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού και, ως εκ τούτου, της απομόνωσης. Αυτό δημιουργεί το ηθικό χρέος στο θεσμικό όργανο που εκπροσωπούμε να θεσπίσει συγκεκριμένες στρατηγικές και προγράμματα. Συγχαίρω επίσης την κ. Nedelcheva για την καλή έκθεση που προάγει την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η εκπροσώπηση των γυναικών στον δημόσιο τομέα, όπως και στον ιδιωτικό τομέα, είναι πολύ χαμηλή σε σύγκριση με τους άνδρες. Στον χρηματοοικονομικό τομέα, οι αριθμοί είναι ακόμη λιγότερο θετικοί: οι γυναίκες εκπροσωπούν μόλις το 10% των μελών του διοικητικού συμβουλίου των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και το 3% των προέδρων αυτών των συμβουλίων.

Υποστηρίζω, ως εκ τούτου, την εισαγωγή ποσοστώσεων για την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και ιδίως στην εκπαίδευση· αυτό πρέπει να υποστηριχθεί γιατί διαδραματίζει καίριο ρόλο στην αποτροπή των δασκάλων από το να κατευθύνουν τους μαθητές τους σε επαγγελματικούς τομείς σύμφωνα με τα στερεότυπα που συνδέονται με το φύλο.

Θα ολοκληρώσω υπενθυμίζοντας τα λόγια μίας από τις πρώτες αμερικανίδες δημάρχους που είπε: «Ό,τι και αν κάνουν οι γυναίκες πρέπει να το κάνουν δύο φορές καλύτερα από τους άνδρες ώστε να θεωρηθεί κατά το ήμισυ καλό». Εν κατακλείδι, επιτρέψτε μου να πω ότι ευτυχώς, για εμάς τις γυναίκες, αυτό δεν είναι δύσκολο.

  Vilija Blinkevičiūtė, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (LT) Κυρία Πρόεδρε, σήμερα στο Κοινοβούλιο, καθώς εορτάζουμε την 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στα ζητήματα της ισότητας των φύλων και στην εξάλειψη της γυναικείας φτώχειας. Περισσότερο από εκατό χρόνια πριν, οι γυναίκες αγωνίστηκαν για το δικαίωμά τους στην εργασία και σήμερα πρέπει να δώσουν και πάλι τη μάχη για ίση αμοιβή για ίδια εργασία. Σημειώνουμε πρόοδο, αλλά η πρόοδος στον τομέα της ισότητας των φύλων είναι αργή. Οι διακρίσεις στον χώρο εργασίας εξακολουθούν να υφίστανται, υπάρχει βαθιά κατάτμηση της αγοράς εργασίας σύμφωνα με το φύλο, οι διαφορές στις αμοιβές εξακολουθούν να υπάρχουν, υπάρχει έλλειψη γυναικών στις θέσεις λήψης των αποφάσεων στην πολιτική και ανεπαρκή στήριξη της μητρότητας και των ανύπαντρων μητέρων. Στην έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, τεκμηριώσαμε ότι είναι εξαιρετικά κρίσιμο να ενισχυθεί η αρχή της ισότητας των φύλων στην οικογένεια και την κοινωνία, να σταματήσει η βία κατά των γυναικών και η εμπορία γυναικών, να κατοχυρωθεί η άδεια μητρότητας, να δημιουργηθούν βιώσιμες συνθήκες για την εκμετάλλευση των υπηρεσιών των βρεφονηπιακών σταθμών και των κέντρων φροντίδας παιδιών, να μειωθεί η γυναικεία φτώχεια και να αξιολογηθεί η συνεισφορά των γυναικών στην ανάπτυξη της οικογένειας, της κοινωνίας και της οικονομίας. Προκειμένου να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να συνεργαστούν, και αυτή την ιστορική ημέρα, θα ήθελα να στείλω τους χαιρετισμούς μου σε όλες τις γυναίκες και να τις καλέσω να συνεχίσουν να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους και για την ισότητα των ευκαιριών.

  Antonyia Parvanova, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, επιτρέψτε μου να συγχαρώ όλους τους συναδέλφους μου για το εποικοδομητικό έργο που έχει επιτελεστεί όλα αυτά τα χρόνια, όπως συνοψίζεται στην έκθεσή μου για την ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, και για το κρίσιμο ζήτημα της φτώχειας το οποίο εξετάζει η έκθεση της κ. Plumb.

Ενώ εορτάζουμε την 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, είναι κρίσιμης σημασίας το παρόν Σώμα να αξιολογήσει τον μακρύ δρόμο που έχουμε ακόμη να διανύσουμε έως ότου η ισότητα των φύλων διασφαλιστεί σε ολόκληρη την Ένωση και ενσωματωθεί σε όλους τους τομείς και τα πεδία.

Ας ξεκινήσουμε από τον τομέα της ανεργίας και τις διαφορές στις αμοιβές λόγω φύλου. Πόσο χρόνο θα αφιερώσουμε στη μελέτη των στατιστικών που δείχνουν την ανισότητα στη θέση ανδρών και γυναικών, με τις γυναίκες να πληρώνονται 34% λιγότερο από τους άνδρες σε ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ; Πρέπει να πιέσουμε για τη λήψη μέτρων –νομοθετικών, αν κριθεί αναγκαίο– προκειμένου να επιτευχθούν συγκεκριμένα αποτελέσματα στην πράξη και όχι απλά στα χαρτιά.

Η θέση των γυναικών στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας, και τα πολυάριθμα εμπόδια που έχουν να αντιμετωπίσουν υπό τη μορφή διακρίσεων, συμβάλουν στο αναδυόμενο φαινόμενο της γυναικείας φτώχειας. Πάρα πολλές γυναίκες παραμένουν σε μια θέση σχετικής οικονομικής ανασφάλειας και εξάρτησης. Οι γυναίκες αυτές τείνουν να απασχολούνται σε προσωρινές θέσεις μερικής απασχόλησης που είναι λιγότερο καλοπληρωμένες, ή σε κατώτερες θέσεις.

Η φτώχεια προκαλεί το φαινόμενο της εμπορίας γυναικών, τη βία και, γενικότερα, κάθε είδους εκμετάλλευση. Γνωρίζουμε επίσης ότι λόγω της φτώχειας, οι γυναίκες που είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας προτιμούν να μην προβούν σε ενέργειες για την προστασία τους εξαιτίας της έλλειψης οικονομικής ασφάλειας.

Κυρία Reding, αυτή τη συμβολική ημέρα, προσβλέπουμε στη στρατηγική της ΕΕ για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, όπως έχετε ήδη υποσχεθεί.

  Marije Cornelissen, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, 8 Μαρτίου 2011, εκατοστή επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας. Αυτό απαιτεί εορτασμό για όσα έχουμε επιτύχει, όπως το εκλογικό δικαίωμα για τις γυναίκες, το δικαίωμα στην ισότητα και τα αναπαραγωγικά δικαιώματα, ιδιαίτερα στις πιο πολιτισμένες χώρες. Ωστόσο, αυτή είναι επίσης μια μέρα θλίψης για όλα τα πράγματα που δεν είναι ακόμη όπως θα έπρεπε να είναι. Στην ΕΕ, οι γυναίκες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται σοβαρά στις δομές λήψης αποφάσεων, οι υποχρεώσεις φροντίδας βαραίνουν σχεδόν αποκλειστικά τις γυναίκες και υπάρχει μια επίμονη διαφορά στις αμοιβές μεταξύ ανδρών και γυναικών, και εκτός της ΕΕ, όπου μερικές χώρες δεν έχουν καν ξεκινήσει τη διαδικασία χορήγησης εκλογικού δικαιώματος στις γυναίκες.

Η εκατοστή επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας επιβάλλει επίσης ιστορική σύγκριση. Το πρώτο πραγματικά σημαντικό βήμα για τις γυναίκες στην αγορά εργασίας πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων, ιδιαίτερα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπήρχαν απλά πάρα πολύ λίγοι άνδρες για να εργαστούν στα εργοστάσια και τα γραφεία. Οι εργοδότες δεν είχαν άλλη επιλογή και οι γυναίκες εισήλθαν στην αγορά εργασίας σε μεγάλους αριθμούς. Μια τέτοια περίοδο ζούμε ξανά. Αυτή τη φορά όχι λόγω του πολέμου, ευτυχώς, αλλά εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού. Σε πέντε με δέκα χρόνια, θα υπάρχουν ξανά πάρα πολύ λίγοι άνδρες για να καλύψουν τις κενές θέσεις σε διάφορα επίπεδα. Οι εργοδότες πρέπει να προσελκύσουν και να κρατήσουν τις γυναίκες. Η γήρανση του πληθυσμού θα μπορούσε να παράσχει μια ιδανική ευκαιρία για την ισότητα των φύλων.

Εναπόκειται σε εμάς, ως ευρωπαίοι πολιτικοί, και εναπόκειται στους συναδέλφους μας στα εθνικά κοινοβούλια, να ενθαρρύνουμε αυτή την εξέλιξη παρέχοντας ποιοτική άδεια μητρότητας για τις μητέρες και ποιοτική άδεια πατρότητας για τους πατέρες, παρέχοντας ικανοποιητικό επίπεδο οικονομικά προσιτής παιδικής μέριμνας, παρέχοντας το δικαίωμα σε ευέλικτο ωράριο και εργασία μερικής απασχόλησης με καλά κοινωνικά δικαιώματα, θεσπίζοντας ποσοστώσεις για τη συμμετοχή των γυναικών στα εκτελεστικά όργανα των επιχειρήσεων και στην πολιτική, ή διατυπώνοντας αξιόπιστες απειλές σχετικά με αυτό. Μαζί, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι δεν θα χρειαστούν άλλα εκατό χρόνια για να αποκτήσουν οι άνδρες και οι γυναίκες ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες σε όλους τους τομείς.

  Andrea Češková, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (CS) Κυρία Πρόεδρε, είμαι η σκιώδης εισηγήτρια για την έκθεση σχετικά με το πρόσωπο της γυναικείας φτώχειας στην Ευρώπη, επομένως θα επικεντρωθώ σε αυτή την έκθεση. Η έκθεση συγκεντρώνει πολλά διαφορετικά ζητήματα τα οποία παρέχουν μια πολύ καλή περιγραφή της θέσης των γυναικών στην ΕΕ. Με χαροποιεί το γεγονός ότι η έκθεση περιλαμβάνει πολλά σημεία που καταδεικνύουν την ανάγκη χρησιμοποίησης ευέλικτων μορφών απασχόλησης, και με αυτό εννοώ απασχόληση ορισμένου χρόνου και μερική απασχόληση, γιατί κατά την άποψή μου, οι ανύπαντρες μητέρες ειδικότερα, και γενικά οι οικογένειες που έχουν μικρά παιδιά να αναθρέψουν, πρέπει να εκμεταλλευτούν το ευρύ φάσμα που προσφέρεται στην αγορά εργασίας, έτσι ώστε να μπορέσουν να συνδυάσουν την εργασιακή ζωή και την οικογενειακή ζωή. Την ίδια στιγμή, φυσικά, χαιρετίζω και υποστηρίζω πλήρως το γεγονός ότι η έκθεση αυτή εφιστά ξανά την προσοχή στην επίμονα μεγάλη διαφορά στις αμοιβές ανδρών και γυναικών. Θα ήθελα απλά να πω εν συντομία ότι η έκθεση περιλαμβάνει επίσης κάποια ζητήματα που θα δυσκολευόμασταν να υποστηρίξουμε. Κάποια από αυτά είναι, για παράδειγμα, η έκκληση για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Χάρτη Δικαιωμάτων των Γυναικών και η αναφορά στην έκθεση για την άδεια μητρότητας, την οποία, όπως γνωρίζουμε, δεν έχουν δεχτεί τα κράτη μέλη. Σε αυτό το πνεύμα, υποστηρίξαμε κάποιες από τις προτάσεις τροποποίησης. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, καθώς πρόκειται για μια πραγματικά καλή και περιεκτική έκθεση.

  Eva-Britt Svensson, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (SV) Κυρία Πρόεδρε, εκατό χρόνια αγώνων για την ισότητα – νομίζω ότι είναι σημαντικό σήμερα να σκεφτούμε και τις γυναίκες πρωτοπόρους που ξεκίνησαν τον αγώνα για την ισότητα πριν από εκατό χρόνια και προλείαναν τον δρόμο για την πρόοδο που μπορούμε μολαταύτα να δούμε ότι έχει συντελεστεί. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους μου, όλους τους ΜΚΟ – όλους εκείνους που συνεχίζουν τον αγώνα υπέρ της ισότητας. Θα συζητήσουμε την κατάσταση των γυναικών στην ΕΕ, αλλά νομίζω ότι είναι σημαντικό σήμερα να εκφράσουμε επίσης την αλληλεγγύη μας στις γυναίκες που, αυτή τη στιγμή, βρίσκονται έξω, στους δρόμους και τις πλατείες, και επιδεικνύουν τεράστιο θάρρος συμμετέχοντας στον αγώνα υπέρ της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης σε άλλες χώρες. Νομίζω ότι θα πρέπει επίσης να σκεφτούμε αυτές τις γυναίκες σήμερα.

Οι εκθέσεις που συζητούμε εδώ αντικατοπτρίζουν την ανισότητα στην αγορά εργασίας, όπου οι γυναίκες κατέχουν επισφαλείς θέσεις εργασίας και υποφέρουν από διακρίσεις με τη μορφή διαφορών στις αμοιβές, οι οποίες κυμαίνονται κατά μέσο όρο στο 17%. Μόνο 6 στις 10 γυναίκες στην Ευρώπη συμμετέχουν στην αγορά εργασίας, και όταν έχουν δουλειά, πρόκειται συνήθως για μια επισφαλή θέση εργασίας μερικής απασχόλησης που δεν παρέχει αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Δεν υπάρχει τίποτα το περίεργο σε αυτό, γιατί υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις που αντιτίθενται στην επέκταση της παιδικής μέριμνας και σε άλλες προϋποθέσεις που θα δώσουν στις γυναίκες τη δυνατότητα να εργαστούν.

Οι ίσες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας σημαίνουν ότι πρέπει να έχουμε την οδηγία για την άδεια μητρότητας – η οποία ελπίζω ότι θα περιλαμβάνει και την άδεια πατρότητας. Ελπίζω ότι θα μπορέσουμε σύντομα να συζητήσουμε το θέμα της γονικής ασφάλισης, όπου οι άνδρες και οι γυναίκες θα έχουν ίση ευθύνη για να παράσχουν στην οικογένειά τους τα προς το ζην, αλλά και για τη φροντίδα των παιδιών. Αν οι γυναίκες στην ΕΕ εργάζονταν στον ίδιο βαθμό με τους άνδρες, η ευημερία θα αυξανόταν κατά περισσότερο από 25%. Δεν είμαστε σε θέση να τα βγάλουμε πέρα χωρίς τις γυναίκες στην αγορά εργασίας.

Είναι επιβεβλημένο να θεσπιστούν ποσοστώσεις. Πιστεύω ότι οι ποσοστώσεις είναι ένα αναγκαίο μέσο σε μια κοινωνία στην οποία μόνο το 3% των μεγάλων εταιρειών έχουν επικεφαλής γυναίκες. Μπορώ να συγκρίνω τη χρήση των ποσοστώσεων με τα αντιβιοτικά. Δεν μου αρέσει η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών, αλλά όταν κάποιος είναι άρρωστος, είμαι πολύ χαρούμενη που υπάρχουν. Το γεγονός ότι μόλις το 3% των γυναικών κατέχουν ηγετικές θέσεις σε μεγάλες εταιρείες είναι σίγουρα ενδεικτικό μιας πάσχουσας κοινωνίας. Οι ποσοστώσεις είναι, συνεπώς, ένα απαραίτητο μέσο για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα στην κοινωνία μας.

  Godfrey Bloom, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πολλοί είναι αυτοί που αυτοσυγχαίρονται εδώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Η γνώμη μου είναι ότι τα έχετε κάνει μαντάρα. Μιλάτε για άδεια μητρότητας. Το μόνο που συμβαίνει με τη δρακόντεια άδεια μητρότητας, επιτρέψτε μου να σας το πω, κυρία, είναι ότι όλο και λιγότερες νέες γυναίκες στη χώρα μου βρίσκουν δουλειά γιατί αν είχατε μια μικρή επιχείρηση θα ήταν σκέτη παραφροσύνη να προσλάβετε μια νέα γυναίκα. Επομένως, δεν τους κάνατε καμία χάρη.

Έχουμε ίσες ευκαιρίες για την ασφάλιση αυτοκινήτου τώρα χάρη σε ακόμη μία παράλογη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που σημαίνει ότι ακόμη και αν οι νέες γυναίκες κατάφερναν να βρουν εργασία, δεν θα είχαν την οικονομική δυνατότητα να πάνε στη δουλειά τους με το αυτοκίνητο γιατί η ασφάλιση του αυτοκινήτου τους θα είχε διπλασιαστεί. Και τώρα μιλάτε για ποσοστώσεις. Τι είδους τρέλα είναι αυτή; Οι γυναίκες που εργάστηκαν σε όλη τους τη ζωή για να αποκτήσουν μια θέση ευθύνης στην επιχείρηση –οι γυναίκες σταδιοδρομίας– πατρονάρονται με τις ποσοστώσεις. Τώρα αυτές οι γυναίκες που υπήρξαν επιτυχημένες θα κάθονται σε μια αίθουσα διοικητικού συμβουλίου και οι υπόλοιποι θα τις κοιτάζουν και θα λένε, είσαι άραγε γυναίκα της ποσόστωσης ή έφτασες ως εδώ επειδή ξέρεις τη δουλειά σου; Το όλο πράγμα είναι εντελώς τρελό και είναι τραγικό που κανείς από εσάς δεν έχετε κάνει κάποια πραγματικά δουλειά στη ζωή σας γιατί διαφορετικά θα καταλαβαίνατε αυτό που λέω.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Bloom, το να επιθυμεί κάποιος γονική ασφάλιση και να πιστεύει ότι είναι κάτι καλό δεν τον καθιστά τρελό. Κοιτάξτε τα κράτη μέλη που έχουν ένα καλά αναπτυγμένο σύστημα γονικής ασφάλισης. Οι χώρες αυτές –οι σκανδιναβικές χώρες, η Σουηδία για παράδειγμα– έχουν επίσης το υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης γυναικών. Αυτό αποδεικνύει ότι η καλή γονική ασφάλιση σημαίνει ότι θα έχουμε επίσης υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης για τις γυναίκες, και για τους άνδρες, φυσικά. Η γονική ασφάλιση είναι καλή για την ισότητα στην αγορά εργασίας. Οι γυναίκες μπορούν επίσης να συμβάλουν στην ευημερία στην ΕΕ.

(Χειροκροτήματα)

  Godfrey Bloom (EFD). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτό απλά δεν είναι αλήθεια, ούτε επιβεβαιώνεται από τις στατιστικές στη χώρα μου. Μιλήστε σε οποιονδήποτε μικρό επιχειρηματία θέλετε στη χώρα μου. Δεν με ενδιαφέρει η χώρα της αξιότιμης βουλευτού ή οι χώρες άλλων ανθρώπων, με ενδιαφέρει η δική μου χώρα και η οικονομία της, και μπορώ να σας πω ότι όλοι οι επιχειρηματίες, άνδρες και γυναίκες, θα πουν ότι δεν θα προσλάβουν μια νεαρή γυναίκα εξαιτίας των δρακόντειων νόμων για τη μητρότητα. Εύχομαι, το εύχομαι με όλη μου την καρδιά, να βγείτε στον πραγματικό κόσμο· ας σηκώσει το χέρι του όποιος από εσάς εργάστηκε ποτέ σε κανονική δουλειά!

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) Κύριε Bloom, γνωρίζετε φυσικά ότι στην Ευρώπη, οι γυναίκες είναι περισσότερο μορφωμένες από τους άνδρες, μεταξύ άλλων και στη δική σας χώρα. Γιατί τότε πιστεύετε ότι αν επιβληθούν ποσοστώσεις στις εταιρείες, αυτό το ένα τρίτο θα περιλαμβάνει μόνο τις αμόρφωτες γυναίκες που μπορεί να υπάρχουν επίσης στην κοινωνία μας;

  Godfrey Bloom (EFD). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, για να απαντήσω στην κ. Oviir, θα τη συμβούλευα απλά να αφήσει τις εταιρείες να κάνουν τη δουλειά τους. Όσο λιγότερες ρυθμίσεις θεσπίζετε, όσο λιγότερο φορολογείτε, όσο λιγότερο παρεμβαίνετε, τόσο γρηγορότερα θα ανακάμψει η οικονομία μας. Αυτό είναι όλο, και είναι κάτι που η αξιότιμη βουλευτής δεν αντιλαμβάνεται.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Edite Estrela (S&D). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Bloom, ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα του Ηνωμένου Βασιλείου; Έχει 52 εβδομάδες άδεια μητρότητας με χαμηλές αποδοχές. Μόνο τις πρώτες έξι εβδομάδες καταβάλλεται το 60% του μισθού, ενώ τις υπόλοιπες 33 καταβάλλεται ένα συμβολικό ποσό και υπάρχουν και 13 εβδομάδες άνευ αποδοχών. Αυτό είναι μόνο για τις πλούσιες οικογένειες, στις οποίες οι γυναίκες μπορούν να μείνουν στο σπίτι και να δουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό να μειώνεται. Αυτό είναι το πρόβλημα του Ηνωμένου Βασιλείου, όχι οι προτάσεις μας που αφορούν την άδεια μητρότητας.

  Godfrey Bloom (EFD). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, για να απαντήσω στην κ. Estrela, μπορώ να τη διαβεβαιώσω ότι το πρόβλημα με τη χώρα μου είναι ότι εγκαταλείψαμε την αυτονομία μας και γίναμε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης: αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας μου.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, στην πραγματικότητα θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Bloom για τις απόψεις του, γιατί είναι αρκετά διαδεδομένες. Αν δεν συνέβαινε αυτό, θα είχαμε σημειώσει πολλή πρόοδο. Μόνο που υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μένουν σιωπηλοί. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε Bloom, αν πιστεύετε ότι τα παιδιά είναι μόνο παιδιά των γυναικών και ότι οι πατέρες δεν έχουν καμία ευθύνη ή καμία ανάγκη για άδεια πατρότητας ή για να φροντίσουν την οικογένειά τους με άλλο τρόπο πέρα από το να πηγαίνουν στη δουλειά.

(Χειροκροτήματα)

  Godfrey Bloom (EFD). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, για να απαντήσω στην κ. Jäätteenmäki, θα έλεγα πως πιστεύω ότι τα παιδιά είναι ευθύνη των γονιών τους και κανενός άλλου. Δεν δέχομαι ότι κάποιος έχει ευθύνη για τα παιδιά του γείτονά του. Οι γονείς είναι υπεύθυνοι για τα παιδιά τους και έτσι πρέπει να είναι. Όσο περισσότερη προσωπική ευθύνη είχαμε στην Ευρώπη –και στον κόσμο– τόσο καλύτερα θα ήταν, κατά την άποψή μου.

  Angelika Werthmann (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, αποτελεί ένα από τα σημάδια της απόλυτης φτώχειας της κοινωνίας μας το γεγονός ότι πρέπει ακόμη να συζητάμε το ζήτημα της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι γυναίκες είναι σε μειονεκτική θέση όχι μόνο στον κόσμο της εργασίας, αλλά και στην κοινωνία γενικά. Ο κατάλογος μοιάζει ατελείωτος, γι’ αυτό θα περιοριστώ σε μερικές λέξεις-κλειδιά: επίπεδα μισθών, συνθήκες εργασίας και διορισμού, επισφαλείς συμβάσεις απασχόλησης, συνταξιοδοτικά δικαιώματα, παιδική μέριμνα, κοινωνική ασφάλιση και διάφορες μορφές βίας κατά των γυναικών.

Υπάρχουν πολλές γυναίκες με περισσότερα προσόντα από τους άνδρες και εμείς συζητούμε το θέμα της ίσης αμοιβής για ίδια εργασία – απίστευτο. Κάτι εξίσου απίστευτο είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες απειλούνται περισσότερο από τη φτώχεια απ’ ό,τι οι άνδρες· οι πιο ηλικιωμένες γυναίκες και οι μόνοι γονείς διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι το 2010 ήταν το Έτος για την Καταπολέμηση της Φτώχειας. Η φτώχεια είναι γυναικείο ζήτημα. Αυτό έχει σοβαρές συνέπειες για την κοινωνία γιατί η φτώχεια οδηγεί σε ασθένεια και καταλήγει, κατά συνέπεια, στην ανεργία.

  Edit Bauer (PPE). – (HU) Κυρία Πρόεδρε, σήμερα υπήρχαν δύο συζητήσεις στο Κοινοβούλιο τα θέματα των οποίων βασίζονταν στις εκθέσεις συναδέλφων μου, για τις οποίες τους συγχαίρω. Είναι πραγματικά δύσκολο να πούμε κάτι καινούριο σε αυτή τη συζήτηση, καθώς η κατάσταση δεν έχει αλλάξει και, υπό μία έννοια, έχει μάλιστα επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια. Στη συζήτηση για τους μισθούς ανδρών και γυναικών, για παράδειγμα, λέγαμε κάθε χρόνο ότι υπάρχει ακόμη μια αξιοσημείωτη διαφορά, παρόλο που η αρχή της «ίσης αμοιβής για ίδια εργασία» θεσπίστηκε στη Συνθήκη της Ρώμης ήδη από το 1957. Επιπλέον, από το 1975, έχουμε δευτερογενή νομοθεσία για το θέμα αυτό, μολονότι είναι αλήθεια ότι αν είχαμε να κάνουμε έναν κατάλογο νόμων που είναι σε ισχύ αλλά δεν εφαρμόζονται, ο συγκεκριμένος νόμος θα είχε σίγουρα πολλές πιθανότητες να κατακτήσει την πρώτη θέση. Πράγματι, όπως έχει ήδη αναφερθεί εδώ, τα τελευταία στατιστικά δεδομένα δείχνουν ότι η διαφορά είναι σήμερα 17,5%, αλλά κάποιοι από εμάς θυμούνται ακόμη ότι πριν από δυο χρόνια, αυτό το ποσοστό ήταν στο 15%, ενώ η μεταβλητότητα είναι εξαιρετικά υψηλή. Και αυτό δεν αποτελεί ζήτημα μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, ούτε ζήτημα μόνο των γυναικών· είναι επίσης ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης. Πρέπει να δηλώνουμε σε κάθε ευκαιρία ότι η διαφορά στους μισθούς, όπως επισημάνθηκε από τη συνάδελφό μου στο ίδιο περίπου πνεύμα, είναι η τιμωρία των γυναικών για τη μητρότητα, και δημιουργείται ότι οι νέες γυναίκες επιστρέφουν στην αγορά εργασίας. Και εδώ έγκειται το πραγματικά μεγάλο πρόβλημα: ότι οι μικρές επιχειρήσεις δεν θα λύσουν ποτέ τα προβλήματα της κοινωνίας. Αυτό που ζήτησε το Κοινοβούλιο εν προκειμένω, δηλαδή να διασφαλιστεί μια διαφανή διανομή των μισθών μεταξύ των φύλων, και να εξασφαλιστεί ότι εκείνοι που παραβιάζουν διαρκώς αυτή την αρχή δεν θα λαμβάνουν τουλάχιστον στήριξη από ευρωπαϊκά κονδύλια, δεν είναι, κατά την άποψή μου, υπερβολικό. Πράγματι, υπάρχει κάποια πρόοδος: η καθιέρωση της «Ημέρας της ισότητας των αμοιβών» αντιπροσωπεύει κάποιο μέτρο προόδου, αλλά το πραγματικά μεγάλο επίτευγμα θα ήταν αν η μέρα αυτή οριζόταν στις 1 ή τις 2 Ιανουαρίου αντί για τις 5 Μαρτίου.

  Edite Estrela (S&D). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, οι γυναίκες αποτελούν πλειοψηφία στα πανεπιστήμια και έχουν περισσότερα προσόντα, αλλά σε ό,τι αφορά τις θέσεις λήψης αποφάσεων, η ανέλιξή τους παρεμποδίζεται από μια γυάλινη οροφή. Για τον λόγο αυτόν χρειαζόμαστε τις ποσοστώσεις. Είναι ντροπή που ο κ. Bloom έφυγε. Στην πολιτική και στην οικονομία, θα πρέπει να επισημανθεί ότι υπάρχει μία μόνο γυναίκα πρόεδρος κεντρικής τράπεζας. Οι γυναίκες δεν ήταν υπεύθυνες για τη χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά θα μπορούσαν να είχαν συμβάλει στην αποτροπή της.

Γιατί λοιπόν κάθε φορά που μιλάμε για ποσοστώσεις, κάποιος ανακινεί το θέμα της αξίας; Είναι μόνο η αξία των γυναικών που αμφισβητείται; Σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν έχουν αξία; Η ποσόστωση είναι ένα απαραίτητο και προσωρινό μέτρο για την προώθηση της ισορροπημένης εκπροσώπησης ανδρών και γυναικών στη λήψη αποφάσεων και θα συγχαρώ, ως εκ τούτου, την Επιτροπή για τις προσπάθειες που καταβάλει ώστε να διασφαλίσει ότι και στον οικονομικό τομέα η λήψη αποφάσεων θα γίνεται από κοινού.

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) Κυρία Πρόεδρε, ευτυχισμένη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σε όλες! Σε ό,τι αφορά την ισότητα των φύλων, το ζήτημα δεν είναι μόνο οι διαφορές και η κοινωνική δικαιοσύνη. Η ισότητα των φύλων είναι προϋπόθεση για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση, την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή. Η επένδυση σε μέτρα για την ισότητα των φύλων θα αποδώσει από την άποψη ενός υψηλότερου επιπέδου απασχόλησης των γυναικών, της συνεισφοράς των γυναικών στο ΑΕγχΠ, υψηλότερων φορολογικών εσόδων και βιώσιμων ποσοστών γονιμότητας. Η κατανόησή μας για την ισότητα των φύλων εξακολουθεί να είναι, για πολλούς, σε μεσαιωνικό επίπεδο σήμερα· ή, τουλάχιστον, αυτό ακούσαμε σε μερικές ομιλίες.

Υπάρχει ένα σημείο εκφοβισμού σε αυτό το θέμα, και αυτό το σημείο εκφοβισμού είναι οι ποσοστώσεις. Οι άνθρωποι ξεχνούν, ή ίσως δεν θέλουν να δουν, ότι μια ποσόστωση δεν επιβάλλεται στις θέσεις λήψης αποφάσεων, και ότι μια ποσόστωση δεν θα θέσει ανίκανες γυναίκες σε θέσεις εξουσίας. Στην Ευρώπη, οι γυναίκες διαθέτουν καλύτερη μόρφωση, είναι ικανές να αναλάβουν ευθύνες, και είναι σε θέση να εργαστούν καλά και να πληρώνονται μέτρια για τη δουλειά που κάνουν. Οι χώρες όπου εφαρμόζονται ποσοστώσεις, οι οποίες χρησιμοποιούνταν ήδη πριν από 20 χρόνια –αναφέρομαι εδώ σε χώρες της Βόρειας Ευρώπης– έχουν δείξει πράγματι ότι οι στόχοι μας μπορούν να επιτευχθούν μέσω αυτού του μέτρο και αυτές τις ημέρες, οι άνθρωποι αναθεώρησαν τη συμπεριφορά τους – οι ποσοστώσεις δεν είναι αναγκαίες στον βαθμό που ήταν στο παρελθόν. Η συμμετοχή των γυναικών σε όλους τους τομείς της κοινωνίας θεωρείται η νόρμα. Θα ήθελα, φυσικά, να πω πολλά πράγματα για τη φτώχεια καθώς και για τις μόνες μητέρες, αλλά δυστυχώς ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να το κάνω. Ευχαριστώ όλους όσοι μίλησαν – κάποια μέρα, θα κερδίσουμε μολαταύτα!

  Franziska Katharina Brantner (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η 100ή επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας μας παρέχει καλούς λόγους για να γιορτάζουμε, να ευχαριστούμε και να αγωνιζόμαστε.

Εξετάζουμε μια έκθεση για τις γυναίκες και την φτώχεια· ένας από τους βασικούς λόγους για αυτό το πρόβλημα είναι η ανισότητα των μισθών μεταξύ γυναικών και ανδρών. Όπως έχουμε ήδη ακούσει, η ισότητα των μισθών κατοχυρώνεται στις Συνθήκες της Ρώμης από το 1957. Ωστόσο, η διαφορά στις αμοιβές εξακολουθεί να είναι 17,5% σε ολόκληρη την Ευρώπη και 23% στη Γερμανία. Το 2008, το Σώμα ενέκρινε μια έκθεση για την ανισότητα των μισθών χάρη στην εξαιρετική εργασία της κ. Bauer. Η εν λόγω έκθεση καλούσε την Επιτροπή να δρομολογήσει νομοθετικές πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση της ανισότητας των μισθών. Έκτοτε, δεν έχει υπάρξει καμία δράση. Επίσης, Επίτροπε Reding, το μόνο που κάνατε είναι να ανακηρύξετε την 5η Μαρτίου ως Ευρωπαϊκή Ημέρα της ισότητας των αμοιβών, μια ανακοίνωση που κάνατε την Παρασκευή, 4 Μαρτίου. Πάλι καλά που θυμηθήκατε να το κάνετε πριν τελειώσει ουσιαστικά η ημέρα.

Δεν έχουμε πλέον καιρό για ανούσιες ανακοινώσεις τύπου. Δεν θέλουμε να ακούμε ωραία λόγια από εσάς. Θέλουμε επιτέλους να αναλάβετε δράση έτσι ώστε η 100ή επέτειο των Συνθηκών της Ρώμης να μην είναι άλλη μία ημέρα κατά την οποία η διαφορά στις αμοιβές ανδρών και γυναικών θα είναι μεγαλύτερη από 0%. Θέλουμε ίσες αμοιβές τώρα.

Θα ήθελα να στραφώ τώρα στο ζήτημα των ποσοστώσεων των γυναικών και στον συνάδελφό μου από την Αγγλία: θα ήθελα να μάθω αν πιστεύει ότι μόλις το 3% των γυναικών στην Αγγλία και σε ολόκληρη την Ευρώπη «ξέρουν τη δουλειά τους». Ίσως αυτό εξηγεί ότι υπάρχουν τόσες λίγες γυναίκες στα εποπτικά συμβούλια; Δεν νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Χρειαζόμαστε μια ποσόστωση.

Κυρία Reding, είπατε ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να δεσμευτούν να διορίσουν γυναίκες μέχρι τον επόμενο χρόνο. Η επιθυμία σας είναι να έχουμε αυτές τις δεσμεύσεις μέχρι το επόμενο έτος, ή να έχουν διοριστεί οι γυναίκες μέχρι το επόμενο έτος; Ακούω ότι θέλετε τον δεύτερο στόχο που ανέφερα.

  Tadeusz Cymański (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, το πρόβλημα της γυναικείας φτώχειας, το οποίο έχει εξέχουσα σημασία, εγείρεται στο υπό συζήτηση ψήφισμα. Αξίζει να θυμηθούμε ότι οι γυναίκες είναι εκείνες που επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος ως αποτέλεσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Οι γυναίκες είναι κατά κύριο λόγο εκείνες που έχουν αισθανθεί τις συνέπειες αυτής της κρίσης από την άποψη των μειωμένων επιπέδων απασχόλησης, των χαμηλότερων αμοιβών και των μέτρων αναδιάρθρωσης. Επίσης, οι γυναίκες είναι εκείνες που επωμίζονται τις γονικές ευθύνες και τις ευθύνες ανατροφής των παιδιών ενώ, ταυτόχρονα, συμμετέχουν στην πολύ δύσκολη και συνεχώς μεταβαλλόμενη αγορά εργασίας.

Η κατάσταση των γυναικών στα κράτη μέλη της ΕΕ είναι ποικίλη ιδιαίτερα, και είναι ως εκ τούτου εξαιρετικά σημαντικό να επιδείξουμε αλληλεγγύη και κατανόηση για τις γυναίκες στις περιφέρειες όπου το πρόβλημα της φτώχειας είναι ιδιαίτερα έντονο. Το ζήτημα της ανισότητας των αμοιβών θα πρέπει να μας αναγκάσει να προβληματιστούμε, καθώς υπάρχουν επίσης μισθολογικές διαφορές σε εταιρείες που ανήκουν σε γυναίκες και διοικούνται από αυτές. Το γεγονός αυτό είναι ανησυχητικό, και επιτάσσει να σκεφτούμε το κατά πόσον τα αίτια είναι βαθύτερα και κατά πόσον οι διοικητικοί κανόνες και κανονισμοί –υποχρεωτικοί κανόνες δικαίου– είναι επαρκείς σε αυτή την περίπτωση, ή κατά πόσον είναι απαραίτητο να αλλάξει ο βαθμός ευαισθητοποίησης των ανθρώπων και η νοοτροπία γενικά. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον σεβασμό και την κοινωνική κουλτούρα, και ούτε η νομοθεσία θα είναι αρκετή.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι αυτό το έτος, στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, συζητούμε για αυτές τις εκθέσεις που επιδιώκουν να επιστήσουν την προσοχή στις ανισότητες και στις διακρίσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν. Σε ορισμένες χώρες, η κοινωνία κάνει ακόμη και βήματα οπισθοδρόμησης.

Όταν υπογραμμίζουμε μια ιστορική ημερομηνία που συνδέεται με τον αγώνα των γυναικών για αναγνώριση και την άσκηση των δικαιωμάτων τους, υπογραμμίζουμε την επιδείνωση της ανεργίας και των ασταθών θέσεων εργασίας, σε συνδυασμό με τους χαμηλούς μισθούς, καθώς και τις διακρίσεις από την άποψη των μισθών και βάσει της μητρότητας, οι οποίες πλήττουν τις εργαζόμενες γυναίκες· αυτές εκδηλώνονται με τρόπους που είναι ιδιαίτερα σοκαριστικοί και απαράδεκτοι για τις νεότερες γενιές.

Οι καταστάσεις απώλειας εισοδήματος αυξάνονται και οι γυναίκες γίνονται ολοένα και πιο φτωχές. Η κατάσταση των ανάπηρων, των μεταναστριών και των συνταξιούχων γυναικών με μικρές συντάξεις, και των γυναικών σε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, είναι ιδιαίτερα κρίσιμες.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον αγροτικό κόσμο και στην οικογενειακή γεωργία αυξάνονται, όπως κι εκείνα των γυναικών που διευθύνουν πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις. Ο αντίκτυπος των μέτρων λιτότητας σε ορισμένες χώρες, όπως η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ιρλανδία, έχει συνέπειες για τη ζωή των γυναικών ως εργαζόμενες, πολίτες και μητέρες.

Αυτό συμβαίνει με τη σκόπιμη μείωση των μισθών, το πάγωμα των εγγραφών σε πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών, και την παρακώλυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, καθώς και με τις περικοπές στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση, την κοινωνική ασφάλιση και μια ποικιλία μορφών κοινωνικής στήριξης.

Η παρεμπόδισης της λήψης μέτρων, με το πρόσχημα της κρίσης, τα οποία απειλούν το δικαίωμα των γυναικών στην ισότητα και στην αναγκαία οικονομική και κοινωνική συνοχή, είναι συνεπώς ένα κρίσιμο ζήτημα. Τα ωραία λόγια και οι δηλώσεις καλών προθέσεων δεν αρκούν. Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, τις ελευθερώσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις, και τον ελεύθερο ανταγωνισμό, τα οποία υπηρετούν πάντα τις ομάδες οικονομικών και χρηματοπιστωτικών συμφερόντων. Είναι καιρός να θέσουμε σε προτεραιότητα τις γυναίκες και τα δικαιώματά τους, την ισότητα, και την οικονομική και κοινωνική συνοχή, έτσι ώστε να μπορέσουμε να έχουμε μια καλύτερη κοινωνία· έτσι ώστε να μπορούμε πραγματικά να σεβαστούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ενισχύσουμε την πρόοδο που οι γυναίκες βοήθησαν να επιτελεστεί για τον πολιτισμό μας.

  Teresa Jiménez-Becerril Barrio (PPE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, σήμερα είναι μια πολύ σημαντική ημέρα για να μιλήσουμε για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών γιατί εορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, θυμόμαστε εκείνους που αγωνίστηκαν για τα εργασιακά και οικονομικά δικαιώματα των γυναικών και το δικαίωμα ψήφου τους πριν από 100 χρόνια.

Έχουμε σημειώσει αξιόλογη πρόοδο σε αυτά τα 100 χρόνια, αλλά μένουν πολλά ακόμη να γίνουν. Η πραγματική ισότητα εξακολουθεί να είναι όνειρο και οι διακρίσεις κατά των γυναικών είναι ένα φαινόμενο της ζωής.

Πιστεύω ότι ο κάθε ένας από εμάς, είτε άνδρας είτε γυναίκα, μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα για να επιτευχθεί η πραγματική χειραφέτηση των γυναικών. Υπάρχουν πολλές γυναίκες στον κόσμο που το δικαίωμά τους στη ζωή απειλείται, η αξιοπρέπειά τους παραβιάζεται και στερούνται την ελευθερία τους.

Επιτρέψτε μου, στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, να εκφράσω τη στήριξη και την ελπίδα μου προς όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται για τα δημοκρατικά τους δικαιώματα στην επανάσταση στη Βόρεια Αφρική. Δεν είναι δυνατόν οι γυναίκες να αξίζουν το μισό απ’ ό,τι οι άνδρες στις αραβικές χώρες ή οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Αξίζουμε τα ίδια και δικαιούμαστε τα ίδια. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για να επιτευχθεί αυτή η ισότητα και η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι να επιτευχθεί η ισότητα.

Ακόμη και αν υπάρχουν πολλοί που δεν θέλουν να το δουν, η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν γυναίκες που κερδίζουν τα μισά από τους άνδρες και ότι η ενδοοικογενειακή βία επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες και τα παιδιά. Πρέπει να επαναλάβω ότι αυτά τα γεγονότα πρέπει να συνεχίσουν να αναφέρονται στο Κοινοβούλιο, και υπόσχομαι να συνεχίσω να εργάζομαι προς αυτή την κατεύθυνση, φυσικά.

  Marc Tarabella (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω επαινώντας την εργασία των συναδέλφων μου, κ. Nedelcheva και κ. Plumb.

Αυτή τη συμβολική ημέρα που σηματοδοτεί τα 100 χρόνια της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, θα μπορούσα σχεδόν να επαναλάβω λέξη προς λέξη όσα ειπώθηκαν πέρυσι καθώς ο αγώνας συνεχίζεται ακόμη.

Είναι αλήθεια πως οι γυναίκες είναι πιο ευπροσάρμοστες στην τρέχουσα κρίση από την άποψη των απωλειών θέσεων εργασίας. Όσον αφορά την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, περιμένουμε από την Επιτροπή να υποδείξει ποιες είναι οι προθέσεις της, να συμφωνήσει με την έκκλησή μας για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Έτους που θα προβάλει αυτό το ζήτημα, και να προτείνει μια στρατηγική. Ακούγεται ότι αυτό θα συμβεί σύντομα, γεγονός που με χαροποιεί.

Δυστυχώς, η ίση αμοιβή δεν αποτελεί ακόμη πραγματικότητα παρά τις πολλές προσπάθειες που καταβάλλουν ορισμένα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ειδικότερα. Η άδεια πατρότητας απορρίφθηκε επίσης δυστυχώς από τα κράτη μέλη παρά τις έντονες προσπάθειες αυτού του Κοινοβουλίου και το δικαίωμα στην άμβλωση δεν αναγνωρίζεται ακόμη σε τέσσερα κράτη μέλη της Ένωσης και αμφισβητείται σε άλλα.

Χαιρετίζω τον νέο βελγικό νόμο για τις ποσοστώσεις για την εκπροσώπηση των γυναικών σε εταιρείες και στα διοικητικά συμβούλια, καθώς και την τρομερά προορατική προσέγγιση που επιδεικνύουν στο θέμα αυτό η κ. Reding και ο Πρόεδρος Buzek ακόμη και στον Τύπο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Τέλος, πρέπει, ωστόσο, να εορτάσουμε το γεγονός ότι μετά από 100 χρόνια, έχουμε διανύσει τη μισή διαδρομή στο μονοπάτι για την ισότητα των φύλων χάρη στους ευρωπαϊκούς και τους εθνικούς νόμους. Ας μείνουμε στον δρόμο μας ώστε να μην χρειαστούν άλλα 100 χρόνια για να επιτευχθεί πραγματική ισότητα των φύλων.

  Emma McClarkin (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, όπως επεσήμαναν πολλοί βουλευτές, η πρόοδος στα δικαιώματα των γυναικών προχωράει σταθερά εδώ και αρκετά χρόνια. Στα 30 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τις πρώτες εκλογές για την ανάδειξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως το 2009, όταν εξελέγην, η εκπροσώπηση των γυναικών έχει υπερδιπλασιαστεί. Βλέπουμε γυναίκες με σημαντικούς ρόλους στην πολιτική, τις επιχειρήσεις, τη βιομηχανία και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ίσως το σημαντικότερο είναι πως, ως κοινωνία, καταφέραμε να εκτιμούμε την αναγκαιότητα του ρόλου των γυναικών και να αναγνωρίζουμε τη συνεισφορά τους, κερδίζοντας την ισότητα στην πορεία της διαδρομής

Ωστόσο, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ως προς το πόσο υπερβολικές είναι οι εκκλήσεις μας για περισσότερη ισότητα και σε ποιους τομείς. Το μέλημά μας θα πρέπει να είναι να επικεντρωθούμε στα κακώς κείμενα που εξακολουθούν να υπάρχουν. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν ποσοστό λιγότερο από 20% των μελών του Κοινοβουλίου, σχεδόν το ήμισυ των εταιρειών του δείκτη FTSE 250 δεν έχουν γυναίκες στο διοικητικό τους συμβούλιο, και μόνο το ένα πέμπτο όλων των αποφοίτων της μηχανολογίας, της επιστήμης και της πληροφορικής είναι γυναίκες. Δεδομένου του πολύμορφου χαρακτήρα των κοινωνιών μας, αυτό είναι σαφώς κάτι που τα κράτη μέλη πρέπει να αντιμετωπίσουν – χωρίς ποσοστώσεις και στόχους που έχουν καθοριστεί αυθαίρετα σε επίπεδο ΕΕ.

Ωστόσο, πέρα και πάνω από την εκπροσώπηση, υπάρχουν χιλιάδες γυναίκες στην ΕΕ, και στον κόσμο, που υπομένουν τη βία, την εκμετάλλευση και τον αποκλεισμό. Είναι εκείνες που δεν έχουν φωνή. Είναι εκείνες οι γυναίκες –που υποφέρουν από διακρίσεις, αποθαρρύνονται σκοπίμως από τα προσωπικά επιτεύγματα, ή είναι θύματα καταστολής– που σίγουρα αξίζουν την απόλυτη προσοχή μας.

  Astrid Lulling (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, θα ήθελα να καλωσορίσω τον μικρό αριθμό ανδρών που παρευρίσκονται μαζί με τον μικρό αριθμό γυναικών σε αυτή την Ολομέλεια. Φυσικά, είμαι υπέρ της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες και τους άνδρες. Διεξάγω με επιτυχία μια εκστρατεία για τον σκοπό αυτόν σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο εδώ και περισσότερο από 50 χρόνια.

Δυστυχώς, η έκθεση για την ισότητα των γυναικών και των ανδρών στην ΕΕ 2010 περιέχει για μία ακόμη φορά υπερβολικά αιτήματα που είναι αντιπαραγωγικά για τις γυναίκες σε τελική ανάλυση. Δεν έχω τον χρόνο να τα εξηγήσω όλα εδώ. Δεν ευθύνεται η εισηγήτρια για το γεγονός ότι ο μεγάλος αριθμός των τροπολογιών έκαναν την έκθεση δύσκολη στην αφομοίωση.

Όσον αφορά το επίμαχο ζήτημα του κατά πόσον η ΕΕ θα πρέπει να επιβάλει μία ποσόστωση για τις γυναίκες στις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι είναι μάταιο να προβάλετε την Νορβηγία ως λαμπρό παράδειγμα ενός τέτοιου μέτρου. Μπορεί να αναρωτιέστε το γιατί. Μετά την εισαγωγή ποσόστωσης για τις γυναίκες, στο διάστημα 2003-2009, ο αριθμός των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών μειώθηκε από 554 σε 362. Μία στις τρεις εταιρείες ανέφεραν την εισαγωγή της ποσόστωσης για τις γυναίκες ως τον λόγο που αποσύρθηκαν από το χρηματιστήριο. Στη Νορβηγία, 70 γυναίκες, γνωστές ως «χρυσές φούστες», καταλαμβάνουν γύρω στις 300 θέσεις σε διοικητικά συμβούλια. Αυτό είναι στρεβλό, αλλά πολύ ενδιαφέρον. Προσωπικά, μπορεί να με ελκύει η σταδιοδρομία μιας «χρυσής φούστας» καθώς δεν ήμουν ποτέ μέχρι στιγμής μέλος διοικητικού συμβουλίου. Η Επιτροπή πρέπει να στοχαστεί προσεκτικά και να ζυγίσει τις συνέπειες προτού αντιδράσει βιαστικά σε αυτό το πρόβλημα.

Λυπάμαι επίσης που η έκθεση αυτή συστήνει ταυτόχρονα ότι θα πρέπει να παρέχεται στις γυναίκες εύκολη πρόσβαση στην αντισύλληψη και την άμβλωση. Με άλλα λόγια, η άμβλωση εξισώνεται με αντισύλληψη, ως ένα απλό μέσο ελέγχου των γεννήσεων. Αυτό αποτελεί προσβολή για τις γυναίκες. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με αυτό, πέρα από το γεγονός ότι η ΕΕ δεν έχει καμία εξουσία σε αυτόν τον τομέα – ας όψεται η επικουρικότητα! Λυπάμαι για το γεγονός ότι κάποιες γυναίκες βουλευτές διαρκώς ανακατεύουν αυτά τα δύο ζητήματα. Αυτό δεν είναι απαραίτητο.

(Η ομιλήτρια δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Licia Ronzulli (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να θέσω μια πολύ απλή ερώτηση στην κ. Lulling: δεν πιστεύει ότι το κίνημα για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δυσχεραίνεται, ακόμη και το 2011, χάρη σε απόψεις όπως η δική της, που είναι μάλιστα οι απόψεις μιας γυναίκας, και τις οποίες είναι τόσο πρόθυμη να μοιραστεί μαζί μας ακόμη και σήμερα;

  Astrid Lulling (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, δεν ξέρω, δεν είπα τίποτα πριν το 2011, γιατί έχει επιδεινωθεί η κατάσταση; Δεν θα επιδεινωθεί αν παραμένουμε ρεαλιστές, αλλά θα επιδεινωθεί αν υιοθετήσουμε μια ουτοπιστική και μη ρεαλιστική προσέγγιση.

(Χειροκροτήματα)

(Η ομιλήτρια δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Marc Tarabella (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Lulling, ενώ θα μπορούσα να είμαι πολύ υπερήφανος για το γεγονός ότι ευχαριστήσατε τους λίγους άνδρες που παρίστανται σε αυτή τη συζήτηση, όντας ένας από τους ελάχιστους άνδρες μέλη της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, θα εκνευριζόμουν πολύ αν με βάζατε στο ίδιο τσουβάλι με τον κ. Bloom. Θα ήθελα να μάθω αν μπορείτε να κάνετε μια διάκριση μεταξύ του κ. Bloom και εμού ή αν θα πρέπει να λυπηθώ για το γεγονός ότι μας συνδέετε και τους δύο με τον ίδιο αγώνα γιατί είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε διαμετρικά αντίθετες θέσεις.

  Astrid Lulling (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Tarabella, δεν αναφέρθηκα στον κ. Bloom! Εσείς κάνατε μεγάλη εξυπηρέτηση στον κ. Bloom διότι εσείς ήσασταν εκείνος που του θέσατε τις ερωτήσεις και του δώσατε την ευκαιρία να δώσει την παράστασή του εδώ. Είμαι ευγνώμων που τέθηκαν οι ερωτήσεις αυτές γιατί μπορώ να έχω τον χρόνο που χρειάζομαι για να μιλήσω.

Ωστόσο, πρέπει να σας πω, κύριε Tarabella, ότι είστε ένα διακεκριμένο μέλος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. Μπορώ πάντα να βασίζομαι σ’ εσάς ότι θα αποτελέσετε τη φωνή της λογικής, και λυπάμαι που τόσο εσείς όσο και εγώ δεν εισακουστήκαμε όσον αφορά μερικά κομμάτια αυτών των εκθέσεων.

  Zita Gurmai (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, στην επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, όταν συζητούμε την έκθεση Plumb για το πρόσωπο της γυναικείας φτώχειας και την έκθεση Nedelcheva σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και όταν τα θεσμικά όργανα εστιάζονται στις ποσοστώσεις για τις γυναίκες στα διοικητικά συμβούλια, η ομάδα PS Women αφιερώνει την εκστρατεία της για το 2011 στο ζήτημα των συνταξιοδοτικών συστημάτων και της γυναικείας φτώχειας. Όλες οι ευρωπαϊκές κοινωνίες αντιμετωπίζουν τη γήρανση των πληθυσμών, και τα συνταξιοδοτικά συστήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη μεταρρυθμίζονται. Για τον λόγο αυτόν η ΕΕ πρέπει να στείλει ένα μήνυμα ότι οι ζωές των απλών γυναικών κατέχουν κομβική θέση στον προβληματισμό μας.

Όσον αφορά το θεμελιώδες ζήτημα των συντάξεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να ηγηθεί της προσπάθειας για το κλείσιμο των διαρθρωτικών κενών μεταξύ γυναικών και ανδρών. Οι γυναίκες δεν θα πρέπει να είναι σε μειονεκτική θέση για λόγους που δεν σχετίζονται άμεσα με εκείνες: οι διαφορές στις αμοιβές, όπως τόνισε η συνάδελφός μου, η φροντίδα συγγενών και η μη αξιοπρεπής εργασία. Το πρώτο μας καθήκον είναι η αύξηση της ευαισθητοποίησης μεταξύ των γυναικών. Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι κατά τη διάρκεια των εν εξελίξει συζητήσεων για τις συντάξεις, ο παράγοντας «γυναίκα» ανακύπτει πολύ σπάνια. Θέλουμε οι παράγοντες χάραξης πολιτικής να γνωρίζουν τις συνέπειες αυτού και να εξασφαλίσουν ότι ακριβή δεδομένα για τις γυναίκες και τις συντάξεις θα καταστούν διαθέσιμα.

Η Επιτροπή πρέπει να διεξάγει έρευνα για την επίπτωση του φύλου στις συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη και είμαι βέβαιη ότι η Viviane Reding θα το κάνει. Πρέπει να εξετάσουμε τις βέλτιστες πρακτικές σε εθνικό επίπεδο και να αναζητήσουμε μια ευρωπαϊκή προσέγγιση. Είναι πράγματι καιρός να σκεφτούμε όσα επιτύχαμε στη διάρκεια των τελευταίων 100 ετών. Χρειαζόμαστε ένα σαφές μέλλον για τα παιδιά μας.

Είναι επίσης σημαντικό να υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας τι έκανε η Clara Zetkin πριν από εκατό χρόνια, γιατί η γεφύρωση του χάσματος των αμοιβών λόγω φύλου ήταν δική της ιδέα. Θα είναι πραγματικά σημαντικό επίσης να κάνουμε αλλαγές με το στυλ της Ginger Rogers και του Fred Astaire – έχοντας κατά νου ότι η Ginger Rogers έπρεπε να κάνει τα πάντα «προς τα πίσω με ψηλά τακούνια».

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. DAGMAR ROTH-BEHRENDT
Αντιπροέδρου

  Lena Kolarska-Bobińska (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, οι εκθέσεις για τις ανισότητες που επηρεάζουν τις γυναίκες και τους άνδρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση περιέχουν πολλές υποδείξεις για το τι θα πρέπει να γίνει και σε τι ενέργειες θα πρέπει να προβούμε για να μειωθούν αυτές οι ανισότητες. Θα ήθελα να εκφράσω τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες στην Επίτροπο Reding για τα μέτρα που λαμβάνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη μείωση των διαφορών μεταξύ γυναικών και ανδρών. Ωστόσο, η πλειονότητα αυτών των μέτρων θα πρέπει να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο ή επίπεδο κράτους μέλους. Στο επίπεδο αυτό συχνά προβάλλεται έντονη αντίδραση από πολιτικούς, θεσμικά όργανα και την κοινή γνώμη. Οι γυναικείες οργανώσεις, ως εκ τούτου, απευθύνονται συχνά στην Επιτροπή για βοήθεια. Ωστόσο, η δράση της λαϊκής βάσης είναι πολύ σημαντική, όπως στην περίπτωση της Πολωνίας, όπου στάθηκε δυνατό να καμφθεί η αντίδραση χάρη σε ένα γυναικείο κοινωνικό κίνημα γνωστό ως το Κογκρέσο των Γυναικών. Συλλέξαμε πάνω από 100.000 υπογραφές για μια κοινωνική και νομοθετική πρωτοβουλία και, ως αποτέλεσμα μιας ευρείας συζήτησης που κινητοποίησε την κοινή γνώμη, το πολωνικό κοινοβούλιο ψήφισε τη συμμετοχή των γυναικών σε ποσοστό 35% σε όλους τους εκλογικούς καταλόγους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για τις ευρωεκλογές. Είμαι πολύ υπερήφανη που η Πολωνία ακολούθησε τις χώρες όπου αυτή η ποσόστωση συμμετοχής αποτελεί νομική απαίτηση, και αυτό είναι το πρώτο από τα νέα κράτη μέλη που εισάγει αυτή τη σημαντική αλλαγή. Θα παρακολουθήσουμε τώρα προσεκτικά τι επίδραση έχει αυτό στην πολιτική συμμετοχή των γυναικών. Θα ήθελα να δηλώσω με σαφήνεια ότι θα πρέπει να θέσουμε αμέσως νέους στόχους, και αυτοί οι στόχοι θα πρέπει να είναι η ίση αμοιβή για διάφορες ομάδες γυναικών και η ποσόστωση συμμετοχής σε άλλα όργανα λήψης αποφάσεων. Σας ευχαριστώ πολύ.

  Silvia Costa (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ τις εισηγήτριες και επίσης αφιερώνω αυτή την 8η Μαρτίου στις γυναίκες της Βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, όπως οι πολυάριθμες γυναίκες που, αυτή τη στιγμή, διαδηλώνουν στο Κάιρο και το Ιράν και αγωνίζονται υπέρ της δημοκρατίας και της ελευθερίας στις χώρες τους. Από αυτή την άποψη, ελπίζω ότι θα ληφθούν σθεναρά μέτρα, και στις εξωτερικές δράσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη δημιουργία δεσμών με αυτές τις γυναίκες.

Ακόμη και στην Ευρώπη, εκδηλώνεται μια μεγάλη αφύπνιση σχετικά με τη συμμετοχή των γυναικών, αρχής γενομένης με αιτήματα για τον σεβασμό της αξιοπρέπειας των γυναικών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στη συμπεριφορά των ανδρών στους θεσμούς, όπως διαδήλωσαν στις πλατείες των πόλεων στις 13 Φεβρουαρίου 1 εκατομμύριο Ιταλίδες και πολλοί προβληματισμένοι άνδρες.

Όσον αφορά τις εκθέσεις που συζητούμε, θα ήθελα να επισημάνω ότι υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ της αυξανόμενης ανασφάλειας στην εργασία και στη ζωή των νέων γυναικών, παρόλο που διαθέτουν καλύτερη μόρφωση και δεξιότητες, της ανεπαρκούς προστασίας των γυναικών που εργάζονται σε άτυπες μορφές απασχόλησης –όπως οι περισσότερες νέες γυναίκες–κατά τη διάρκεια της μητρότητας και της γονικής ιδιότητας, των ελλείψεων των σημερινών πολιτικών για την επίτευξη ισορροπίας και των χαμηλότερων ποσοστών γυναικείας απασχόλησης, των συχνότερων κρουσμάτων φτώχειας μεταξύ γυναικών και παιδιών, και του χαμηλότερου επιπέδου των συντάξεων τους και, κατά συνέπεια, του αποκλεισμού τους από τις εξουσίες λήψης αποφάσεων.

Ενώ συμφωνώ με την πρωτοβουλία της κ. Reding όσον αφορά τα διοικητικά συμβούλια, υποστηρίζω λιγότερο την πρωτοβουλία για την ασφάλιση η οποία κινδυνεύει να τιμωρήσει συγκεκριμένα τις γυναίκες. Χωρίς αυτήν, δεν θα υπάρξει Ευρώπη 2020.

  Elisabeth Morin-Chartier (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα καταρχάς να πω ότι, κατ’ εμέ, ο αγώνας για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά ή τη Δεξιά· δεν είναι ένας αγώνας που δίνουν οι άνδρες ή οι γυναίκες· είναι ένας αγώνας για την κοινωνία συνολικά.

Ποια σύγχρονη κοινωνία θα επένδυε στην κατάρτιση νέων κοριτσιών, όπως κάνουμε εμείς, για να αρνηθεί εν συνεχεία το 50% της διαθέσιμης ευφυΐας στον χώρο εργασίας; Δεν πρέπει να είναι το είδος της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Σας καλώ, την Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο, να κινητοποιηθείτε ώστε να αφήσουμε πίσω μας μια πιο ισότιμη, πιο δίκαιη κοινωνία που θα κάνει περισσότερα για να αξιοποιήσει την κατάρτιση των νέων κοριτσιών και την ευφυΐα τους.

Το δεύτερο σημείο, κυρία Επίτροπε, αφορά την ίση πρόσβαση σε θέσεις ευθύνης. Όπως γνωρίζετε, είμαι Γαλλίδα και ήμουν κατά των ποσοστώσεων. Αλλά μετά από 10 χρόνια, έχω συνειδητοποιήσει ότι χωρίς ποσοστώσεις, δεν θα επιτύχουμε τίποτα. Χωρίς ποσοστώσεις, δεν θα υπάρξουν ποτέ τόσες γυναίκες όσοι και άνδρες

(Χειροκροτήματα)

σε θέσεις ευθύνης. Άκουσα τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου να υποστηρίζει αυτή την άποψη την περασμένη εβδομάδα.

Πιστεύω πραγματικά ότι είναι ανάγκη να βαδίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση τώρα. Ξέρετε ότι ήμουν κατά των ποσοστώσεων καθώς θεωρώ λίγο υποτιμητικό το να πρέπει να προστατεύσουμε γυναίκες οι οποίες θα έπρεπε να είναι σε θέση να προοδεύσουν βάσει των δεξιοτήτων τους. Τώρα, ωστόσο, θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να καταφύγουμε σε αυτή την προσέγγιση.

Το τρίτο και τελευταίο σημείο είναι η ανάγκη μας να αγωνιστούμε υπέρ της ισότητας των αμοιβών για τους άνδρες και τις γυναίκες. Σας ευχαριστώ για τις συνεισφορές σας.

(Χειροκροτήματα)

  Αντιγόνη Παπαδοπούλου (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, τιμούμε σήμερα τους διαχρονικούς αγώνες των γυναικών και τις γυναικείες κατακτήσεις. Καταγράφουμε τα εμμένοντα δημοκρατικά ελλείμματα που οξύνονται σήμερα λόγω της οικονομικής κρίσης: φτώχεια, εμπορία, βία, ανεργία, σεξουαλική εκμετάλλευση, χάσμα μισθών, απαξίωση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αναπαραγωγή στερεότυπων ρόλων και υπο-αντιπροσώπευση στα κέντρα λήψης αποφάσεων - όλα γένους θηλυκού - πλήττουν περισσότερο τις γυναίκες μονογονιούς, τις ηλικιωμένες, τις μετανάστριες και τις γυναίκες με αναπηρία.

Απαιτούνται συντονισμένες δράσεις σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο: πιο αποτελεσματικές πολιτικές απασχόλησης και κοινωνικής προστασίας για καταπολέμηση της φτώχειας, περισσότερα μέτρα συμφιλίωσης της ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής για ενίσχυση των εργαζομένων γυναικών, θετικές δράσεις και ποσοστώσεις για ισόρροπη εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Σωστή παιδεία και ευαισθητοποίηση για πάταξη της βίας και των στερεοτύπων. Ο δρόμος είναι μακρύς, οφείλουμε ωστόσο να τον διαβούμε γιατί οι γυναίκες αξίζουν καλύτερες ευκαιρίες χωρίς προκαταλήψεις.

  Joanna Senyszyn (S&D). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, οι γυναίκες υφίστανται διακρίσεις εις βάρος τους σε κάθε τομέα της ζωής· υφίστανται ξυλοδαρμούς και βιασμούς. Το 50% των ευρωπαίων γυναικών έχουν βιώσει βία και πάνω από ένα εκατομμύριο τη βιώνουν σε καθημερινή βάση. Συνεχίζονται οι εργασίες για την οδηγία για τη βία κατά των γυναικών, ωστόσο την ίδια στιγμή, υπάρχουν χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περιλαμβανομένης της Πολωνίας, δυστυχώς, που επιτρέπουν νομικά τη χρήση βίας κατά των γυναικών στο πεδίο της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας.

Η έλλειψη κατάλληλης σεξουαλικής αγωγής και εύκολης πρόσβασης σε αντισύλληψη σημαίνει ότι οι γυναίκες που μένουν έγκυες, ακόμη και οι ανήλικες, αναγκάζονται διά νόμου να γεννήσουν το παιδί τους. Μια έγκυος γυναίκα αντιμετωπίζεται ως εκκολαπτική μηχανή και στερείται το δικαίωμα να αποφασίσει για τον εαυτό της και το δικαίωμα στην υγεία και την ιδιωτικότητα που έχει κάθε άνθρωπος. Η απαγόρευση της άμβλωσης δεν μειώνει τον αριθμό αυτών των ιατρικών πράξεων. Η νομοθεσία κατά της άμβλωσης πρέπει να αποδοκιμαστεί καθώς αποτελεί μια μορφή κρατικής βίας κατά των γυναικών και θεσμικής διάκρισης κατά των γυναικών. Αν οι άνδρες ήταν αυτοί που κυοφορούσαν, η άμβλωση θα είχε αναχθεί σε μυστήριο.

  Iratxe García Pérez (S&D). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και την ευγνωμοσύνη μου σε όλες τις γυναίκες· πολλές από αυτές είναι πολύ γνωστές και έχουν γραφτεί πολλά γι’ αυτές, αλλά και στις ανώνυμες γυναίκες που εργάστηκαν και αγωνίστηκαν αυτά τα 100 χρόνια για να επιτύχουν το επίπεδο της ισότητας που απολαμβάνουμε σήμερα.

Ωστόσο, μένουν πολλά ακόμη να γίνουν, και αυτές οι εκθέσεις μας εφιστούν την προσοχή σε ζητήματα όπως ο συνδυασμός οικογενειακής και εργασιακής ζωής, οι δυσκολίες στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας ή ο αγώνας κατά της βίας που συνδέεται με το φύλο, που αποτελεί μία από τις κύριες μάστιγες που υπάρχουν στην Ευρώπη και ανά τον κόσμο. Η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν αποτελεί ακόμη πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, πρέπει τώρα να εγκαινιάσουμε μια νέα φάση στην οποία θα δούμε τις δεσμεύσεις να γίνονται πραγματικότητα.

Από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και από την υπόλοιπη ευρωπαϊκή κοινωνικά πρέπει να στοχεύσουμε στην επίτευξη προόδου προς την κατεύθυνση της πραγματικής ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Μια τέτοια ισότητα θα μπορούσε να παράσχει την ευκαιρία για τη δημιουργία μιας κοινωνίας με περισσότερη δικαιοσύνη και ισότητα και, σε αυτή την προσπάθεια, οι άνδρες είναι σημαντικοί. Πολλά μένουν να γίνουν ακόμη και θα τα επιδιώξουμε μαζί.

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, σήμερα είναι η ευκαιρία να υπενθυμίσουμε στους εαυτούς μας το δικαίωμα των ανθρώπων στην ίση μεταχείριση, ανεξάρτητα από το φύλο τους. Παρά τα πολλά μέτρα που έχουν ληφθεί για τη διασφάλιση ίσων δικαιωμάτων, το ζήτημα της διαφοράς στις αμοιβές μεταξύ γυναικών και ανδρών δεν έχει επιλυθεί ακόμη. Οι γυναίκες εξακολουθούν να βρίσκονται σε πιο δύσκολη κατάσταση· οι εργοδότες αξιολογούν συχνά την καταλληλότητά τους για μια θέση εργασίας όχι βάσει των προσόντων τους, αλλά βάσει του εάν θα αποκτήσουν παιδιά ή όχι, ή αν έχουν ήδη παιδιά, το ποιος θα τα φροντίζει όταν θα είναι άρρωστα. Οι άνδρες ή οι πατέρες δεν δέχονται τέτοιου είδους ερωτήσεις κατά τη διαδικασία πρόσληψής τους. Θέλω να υπογραμμίσω, ως εκ τούτου, την ανάγκη για αλλαγές στο σύστημα, και για τη λήψη μέτρων που θα αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία αντιλαμβάνεται αυτό το πρόβλημα, και τα οποία θα διασφαλίσουν ότι οι ίδιες οι γυναίκες θα απελευθερωθούν από την βαθύτερη πεποίθηση ότι μόνο εκείνες είναι υπεύθυνες για την ανατροφή των παιδιών, επιτρέποντας ως εκ τούτου την εξάλειψη αυτών των ανισοτήτων. Γνωρίζοντας τα χαρίσματα και την αποφασιστικότητα της Επιτρόπου Reding, πιστεύω ότι αυτό θα επιτευχθεί οπωσδήποτε. Σας ευχαριστώ.

  Mitro Repo (S&D). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αξίζει να εξετάσουμε το πώς εφαρμόζεται ουσιαστικά η ισότητα στην Ευρώπη. Μοιραζόμαστε μια νέα ανησυχία και αυτή είναι η εκθήλυνση της φτώχειας. Παρόλο που οι γυναίκες εργάζονται περισσότερο από τους άνδρες, οι άνδρες λαμβάνουν υψηλότερες αμοιβές και μεγαλύτερες συντάξεις. Είναι λάθος ο ισχυρισμός ότι οι άνδρες γίνονται πλουσιότεροι και οι γυναίκες φτωχότερες. Αυτό είναι ισχύει σε μεγάλο βαθμό για τις πιο ηλικιωμένες γυναίκες συγκεκριμένα, και γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να τις βοηθήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο.

Το να μεγαλώνει και να γερνάει κανείς, ιδιαίτερα οι γυναίκες, δεν θα πρέπει να είναι βάρος. Δεν θα πρέπει να θεωρείται ως επιβάρυνση, αλλά ως κάτι που εμπλουτίζει την κοινωνία και την Ευρώπη και συνιστά πόρο. Το μέλλον του κόσμου και της Ευρώπης εξαρτώνται κατά κύριο λόγο από τις γυναίκες, και τις μητέρες συγκεκριμένα. Προφανώς, είναι καλό που οι γιοι και οι σύζυγοι μητέρων, ο κ. Bloom και εγώ, έχουμε κάτι εποικοδομητικό να κάνουμε αντί να πάμε στον πόλεμο. Τα συγχαρητήριά μου.

(Χειροκροτήματα)

  Ivo Vajgl (ALDE). – (SL) Κυρία Πρόεδρε, η Φιλαρμονική της Βιέννης, ίσως η καλύτερη ορχήστρα κλασσικής μουσικής στον κόσμο, επέτρεψε σε γυναίκες να ενταχθούν και να παίξουν σε αυτήν πριν από λίγα χρόνια. Φανταστείτε μόνο την εικόνα και τον ήχο που θα έβγαζε η ορχήστρα μας, εδώ, σε αυτό το Κοινοβούλιο, αν δεν είχαμε τις γυναίκες μέλη μας να της δίνουν ζωή με τον χαρακτήρα και την έγκυρη αντιπαράθεση των απόψεων τους.

Είναι προφανές ότι μια τέτοια ημέρα, μια ημέρα που μας υπενθυμίζει την έλλειψη ισότητας για τις γυναίκες, είναι περισσότερο από αναγκαία. Την ημέρα της πληρωμής, την ημέρα που κατανέμονται οι ρόλοι στη δουλειά, και όλες τις ημέρες σε ό,τι αφορά τη φροντίδα των παιδιών και της οικογένειας, οι γυναίκες δεν είναι ίσες. Η ευθύνη μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η ευθύνη των συναδέλφων μας στα εθνικά κοινοβούλια είναι να νομοθετούμε καταλλήλως προκειμένου να επιτευχθεί αυτή η ισότητα. Ωστόσο, πιστεύω ότι θα προωθήσουμε επίσης αυτή την ισότητα επιδεικνύοντας φροντίδα και προσοχή στις γυναίκες σε καθημερινή βάση.

  Anna Záborská (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, είναι σημαντικό το γεγονός ότι σήμερα συζητούμε για τη γυναικεία φτώχεια. Ταυτόχρονα, είναι κρίμα που, αναζητώντας μια λύση, παραμένουμε προσκολλημένοι σε έναν μονόπλευρο τρόπο σκέψης.

Η επίλυση της γυναικείας φτώχειας περιλαμβάνει περισσότερα από μια βίαιη παρέμβαση στο οικογενειακό περιβάλλον. Η πρόσφατη έρευνα του ΟΟΣΑ δείχνει ότι μια τέτοια παρέμβαση δεν έχει παρά περιορισμένη επιτυχία. Οι γυναίκες αφιερώνουν περισσότερο χρόνο από τους άνδρες στο νοικοκυριό και τη φροντίδα των παιδιών. Αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν ο άνδρας είναι σε γονική άδεια. Δεν το κάνουν αυτό επειδή είναι υποχρεωμένες, αλλά γιατί το θέλουν. Προτιμούν να επιλέξουν τη μερική απασχόληση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, το 30 με 50% του συνόλου της οικονομικής δραστηριότητας των γυναικών δεν εμφανίζεται στις τρέχουσες μετρήσεις ευημερίας, όπως το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ, για παράδειγμα. Η επίλυση της γυναικείας φτώχειας, ως εκ τούτου, περιλαμβάνει επίσης την αναγνώριση του έργου που επιτελούν οι γυναίκες εντός του πλαισίου της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών. Αναγνωρίζοντας αυτό το έργο θα κάνουμε ένα θεμελιώδες βήμα προς την κατεύθυνση της επίλυσης της φτώχειας.

  Συλβάνα Ράπτη (S&D). - Κύρια Πρόεδρε, θέλω να πω κάτι διαφορετικό: σήμερα για μένα δεν είναι μέρα γιορτής, είναι μέρα μνήμης για τις γυναίκες θύματα της επανάστασης που έγινε στην Αμερική, όχι πριν 100, αλλά πριν από 157 χρόνια. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε ούτε αυτό. Για να πάμε μπροστά, χρειαζόμαστε τρία βασικά πράγματα:

- το πρώτο είναι δομές υποστήριξης για τη γυναίκα που εργάζεται: νηπιαγωγεία, παιδικοί σταθμοί·

- το δεύτερο είναι, κύριε Επίτροπε Andor, η οικονομική υποστήριξη της γυναίκας και

- το τρίτο είναι ν' αλλάξει η αντίληψη στα σχολεία και εδώ, κυρία Επίτροπε Reding, προτείνω να υπάρξει ποσόστωση και μάλιστα όχι μόνο στα διοικητικά συμβούλια, όπου είναι σαν να φροντίζουμε να επισκευάσουμε το σπίτι από τα κεραμίδια, αλλά να υπάρξει ποσόστωση για τις νηπιαγωγούς και τις δασκάλες που υπάρχουν μέσα στα σχολεία ώστε να βιώνουμε την ισότητα των δύο φύλων.

Τελειώνοντας την παρέμβασή μου κυρία Πρόεδρε σας καλώ, σαν γυναίκα Πρόεδρο, να παρακάμψετε τους κανονισμούς και να δώσετε τον λόγο και στις υπόλοιπες δέκα ομιλήτριες γι' αυτή την ειδική τελετή για την ημέρα της γυναίκας.

  Ulrike Lunacek (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, τόσο εδώ στην Αίθουσα όσο και στα θεωρεία, η εκστρατεία υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών στον χώρο εργασίας, στην οικογένεια, στη δημοκρατία, υπέρ της οικονομικής ανεξαρτησίας των γυναικών και κατά της ανδρικής βίας, της γυναικείας φτώχειας και των διακρίσεων σε βάρος των ανύπαντρων μητέρων, των λεσβιών και των μεταναστριών, είναι μια εκστρατεία που διεξάγεται εδώ και πάρα πολύ καιρό. Σήμερα, εορτάζουμε την 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας. Ελπίζουμε ότι στο μέλλον, θα είμαστε επίσης σε θέση να εορτάζουμε τα επιτεύγματά μας, χωρίς να παραβλέπουμε το έργο που πρέπει ακόμη να γίνει.

Η κ. Morin-Chartier είπε ήδη ότι δεν θα πίστευε ιδιαίτερα στις ποσοστώσεις πριν από δέκα χρόνια, αλλά ότι άλλαξε γνώμη: οι ποσοστώσεις είναι απαραίτητες. Σας ευχαριστώ γι’ αυτό. Οι ποσοστώσεις είναι πράγματι κάτι που χρειάζονται οι γυναίκες αν θέλουν να επιτύχουν κάτι. Έχουμε ποσοστώσεις για τους άνδρες σε όλα τα εποπτικά συμβούλια, σε όλες τις νομοθετικές αρχές, στην πολιτική και στις επιχειρήσεις. Τα ανδρικά δίκτυα λειτουργούν χωρίς καμία δυσκολία. Οι άνδρες δεν βρίσκονται κατ’ ανάγκη σε θέσεις επιρροής λόγω των επιδόσεων τους –κάποιοι ναι, αν και δεν ισχύει σε καμία περίπτωση για όλους– αλλά απλά επειδή ανήκουν σε αυτά τα δίκτυα ανδρών. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε τις ποσοστώσεις και την ισότητα των μισθών.

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD). - Κυρία Πρόεδρε, θεωρώ τη σημερινή ημέρα πολύ σημαντική, γιορτάζεται η ημέρα της γυναίκας, της γυναίκας που αγαπάμε, της γυναίκας που σεβόμαστε, της γυναίκας μητέρας, της συζύγου, της αδελφής, της θυγατέρας μας, της εργαζόμενης γυναίκας αλλά και της νοικοκυράς. Σ' όλες τις γυναίκες θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και θέλω να τονίσω ότι, προσωπικά, στηρίζω τον αγώνα των γυναικών για την ισότητα μέσα στην κοινωνία, την εργασία για την ίση αμοιβή, την ποσόστωση στις θέσεις ευθύνης και αποκρούω κάθε μορφή βίας ή εκμετάλλευσης της γυναίκας.

Δεν θα πω περισσότερα, τα είπαν όλοι, σας ευχαριστώ κυρίες μου, όσες παρίσταστε ή δεν παρίσταστε σ' αυτή την συνάντηση.

  Licia Ronzulli (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σήμερα θα ήθελα να κάνω μια ειδική αφιέρωση σε όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται καθημερινά για τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους στη σύγχρονη κοινωνία, σε όλες τις γυναίκες που επιλέγουν να κάνουν παιδί γνωρίζοντας ότι αυτό θα δυσχεράνει τον συνδυασμό της επαγγελματικής τους ζωής με τον νέο τους ρόλο ως μητέρων, σε όλες τις γυναίκες που, έχοντας επίγνωση των ταλέντων και των ικανοτήτων τους, αποφασίζουν να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο παρά τα πολυάριθμα προβλήματα.

Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, υποστηρίζω την θέσπιση, τουλάχιστον αρχικά, υποχρεωτικών ποσοστώσεων για τις γυναίκες ως τρόπο διάσπασης μιας νοοτροπίας που βοηθάει μόνο τους άνδρες. Είμαι πεπεισμένη ότι αυτό θα προσέφερε την ευκαιρία που περιμένουν πολλές νέες γυναίκες και που, οπλισμένες με τις επαγγελματικές ικανότητες και την εκπαίδευσή τους, σίγουρα δεν θα αφήσουν να χαθεί.

Έχω ένα μωρό λίγων μηνών και έχω ένα όνειρο: ελπίζω ότι η κόρη μου, η Vittoria, δεν θα πρέπει να αγωνιστεί όπως εμείς για να σπάσει αυτές τις γυάλινες οροφές και ότι το γυναικείο ταλέντο δεν θα πρέπει πλέον να θεωρείται υποχρέωση αλλά μάλλον μια γνήσια προστιθέμενη αξία.

  Andrew Henry William Brons (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, οι Τροτσκιστές ήταν εκείνοι που μετασχημάτισαν την μαρξιστική ταξική πάλη σε πάλη ομάδων πολλαπλής προσφυγής. Η κοινωνία θα χωριζόταν σε ομάδες, που μπορεί να ήξεραν ή να μην ήξεραν ότι είχαν κάποια προσφυγή μέχρι που τους το εξήγησαν κάποιοι εξυπηρετικοί νέοι ιδεολόγοι. Οι ομάδες μπορεί να προσδιορίζονται από την εθνικότητα, τη θρησκεία, το φύλο, τη σεξουαλικότητα, την ηλικία ή την αναπηρία. Παρακινήθηκαν όλες να αναλάβουν συλλογική δράση εναντίον των καταπιεστών τους.

Οι Τροτσκιστές μεγάλωσαν, και ενηλικιώθηκαν. Σε κάποιες περιπτώσεις, μετακινήθηκαν σε θέσεις εξουσίας και επιρροής. Οι ιδέες τους διαδόθηκαν πολύ γρηγορότερα και μακρύτερα απ’ ό,τι οι ίδιοι. Η λέξη «διάκριση», όταν ακολουθείται από τη λέξη «σε βάρος», έγινε το απόλυτο κακό. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν υπάρχει αναγνωρίσιμος υπαίτιος. Αυτός που κάνει τη διάκριση είναι η υπόλοιπη κοινωνία. Είμαστε όλοι ένοχοι. Οι άνθρωποι, όποιο και αν είναι το πραγματικό τους μειονέκτημα, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι χειραγωγούνται και πρέπει να αποτινάξουν αυτή τη χειραγώγηση.

  Karin Kadenbach (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, η 100ή επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρα της Γυναίκας πρέπει να είναι επίσης ευκαιρία προβληματισμού και αποτίμησης. Σήμερα, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στις πρωτοπόρους γυναίκες που άνοιξαν τον δρόμο για εμάς, δίνοντας τη δυνατότητα σε τόσες πολλές γυναίκες σήμερα να διαδραματίζουν ρόλο στην πολιτική ζωή και στις επιχειρήσεις.

Ωστόσο, η ημέρα αυτή θα πρέπει επίσης να είναι μια προειδοποίηση προς εμάς να μην διακυβεύουμε όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι στιγμής. Πολλές πτυχές των προγραμμάτων των διαφόρων κρατών μελών, τα οποία πρόκειται να υλοποιηθούν υπό το πρόσχημα της δημοσιονομικής εξυγίανσης, είναι συγκεκριμένα κατά των γυναικών, κατά των εκπαιδευτικών ευκαιριών των γυναικών, κατά των ευκαιριών των γυναικών να κερδίσουν ελάχιστες αποδοχές διαβίωσης, κατά των ευκαιριών των γυναικών να διαδραματίσουν ρόλο στην πολιτική εξέλιξη. Απευθύνω έκκληση ιδιαίτερα στους άνδρες –και βλέπω ότι υπάρχουν αρκετοί ανάμεσά μας αυτή τη στιγμή– να συνεργαστούν μαζί μας προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι φιλόδοξοι στόχοι μας θα μπορέσουν να επιτευχθούν, έτσι ώστε η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας να μπορεί πραγματικά να είναι ημέρα εορτασμού στο μέλλον.

  Viviane Reding, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, σας ευχαριστώ κυρίες και κύριοι, γιατί έλαβα το μήνυμα πολύ καλά. Μπορώ να το συνοψίσω σε μία φράση: η πλειοψηφία σας δεν δέχεται πλέον το ποσοστό 90% των ανδρών στις ηγετικές θέσεις των επιχειρήσεων μας και θεωρείτε ότι αυτό πρέπει να αλλάξει.

(Χειροκροτήματα)

Ας εργαστούμε μαζί για αυτή την αλλαγή.

(EN) Έχοντας ακούσει την εισηγήτρια σας και όλες τις παρεμβάσεις, όταν αναλύσω τα όσα ειπώθηκαν, νομίζω πως συμφωνούμε ότι οι γυναίκες τα πηγαίνουν πολύ καλά στην πολιτική. Έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας, βρισκόμαστε όμως στη σωστή κατεύθυνση.

Δυστυχώς, δεν τα πηγαίνουμε αρκετά καλά στην οικονομία. Είμαστε απούσες από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων και πήρα το μήνυμά σας ότι πρέπει να το αλλάξουμε αυτό. Είμαστε παρούσες στις θέσεις εργασίας χαμηλού εισοδήματος, παρότι το 60% των αποφοίτων πανεπιστημίου είναι γυναίκες. Χάνονται καθ’ οδόν από θέσεις που τις χρειαζόμαστε σε περιόδους κρίσης, προκειμένου να βελτιωθούν τα πράγματα από οικονομικής απόψεως.

Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Πώς θα φτάσουμε το ποσοστό απασχολησιμότητας 75%, αν δεν χρησιμοποιήσουμε το αναξιοποίητο δυναμικό αυτών των καλά καταρτισμένων γυναικών; Πρέπει πράγματι να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την απασχόληση, δίνοντας στις γυναίκες μια ευκαιρία και εκμεταλλευόμενοι το ταλέντο που έχουμε καλλιεργήσει και εκπαιδεύσει, και το οποίο είναι διαθέσιμο για απασχόληση.

Σημείωσα τις παρεμβάσεις σχετικά με τα θύματα. Είναι αλήθεια ότι δεν είναι όλα τα θύματα γυναίκες ή παιδιά. Μπορεί να είναι και άνδρες – αλλά τα θύματα είναι κυρίως γυναίκες, μεταξύ των οποίων και μικρά κορίτσια. Για τον λόγο αυτόν, στη δέσμη μέτρων για τα θύματα, την οποία θα παρουσιάσω τον Μάιο, το γεγονός αυτό θα ληφθεί υπόψη.

Λίγο αργότερα, θα εορτάσουμε την εκατοστή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας. Δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι εορτάζουμε επίσης τα εκατό χρόνια από τότε που η Marie Curie κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ. Θα ήθελα να πω σε όλες τις γυναίκες σε αυτή την αίθουσα ότι πρέπει να είμαστε υπερήφανες που είμαστε γυναίκες.

(Χειροκροτήματα)

  László Andor, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι εκατό χρόνια αγώνων και εκατό χρόνια προόδου πρέπει να γίνουν σεβαστά, αλλά πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι η σύγχρονη Ευρώπη βρίσκεται ακόμη μακριά από την πλήρη ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Πολλές από αυτές τις ανισότητες αναπαράγονται μέσω των ανισορροπιών στις αγορές εργασίας και των προκαταλήψεων κατά των γυναικών σε πολλά τμήματα και σε πολλούς θεσμούς εντός της αγοράς εργασίας.

Γι’ αυτό πιστεύω ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές και τα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά μέσα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να βελτιωθεί η κατάσταση σε αυτόν τον τομέα, και για να βελτιωθούν οι ευκαιρίες και οι συνθήκες απασχόλησης των γυναικών, προκειμένου να σημειωθεί πρόοδος. Πολλές συγκεκριμένες δράσεις είναι πιθανές. Για παράδειγμα, όσον αφορά τα ευρωπαϊκά κονδύλια, όπου είναι δυνατόν και λογικό, η επιβολή προϋποθέσεων που σχετίζονται με τις ίσες ευκαιρίες θα ήταν πολύ σημαντική, και θέλουμε να την επιδιώξουμε.

Ωστόσο, η άμεση δημιουργία θέσεων εργασίας είναι επίσης σημαντική. Μία από τις βασικές κατευθύνσεις στη δημιουργία θέσεων εργασίας την ερχόμενη δεκαετία θα είναι οι λεγόμενες «λευκές θέσεις εργασίας» - θέσεις εργασίας στην υγειονομική περίθαλψη και τη μακροχρόνια φροντίδα. Εδώ, πρέπει να εστιαστούμε στη δημιουργία ευκαιριών, γιατί μεγάλο μέρος αυτής της δουλειάς, σε κάθε περίπτωση, γίνεται από γυναίκες, αλλά χωρίς κατάλληλη αμοιβή και χωρίς την ευκαιρία συσσώρευσης δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων για τα γηρατειά τους.

Όσον αφορά το ζήτημα των συντάξεων, στη Λευκή Βίβλο για τις Συντάξεις, που θα δημοσιευτεί το τρίτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, θα δώσουμε περισσότερη προσοχή στη διάσταση του φύλου. Υπάρχει μια ομάδα Επιτρόπων που εργάζονται γι’ αυτή τη Λευκή Βίβλο για τις Συντάξεις, και με τη συμμετοχή και συνεισφορά της Αντιπροέδρου Reding, θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τη διάσταση του φύλου των συντάξεων πιο δυναμικά απ’ ό,τι στην προηγούμενη Πράσινη Βίβλο.

Συμφωνώ με την κ. Zimmer. Πρόκειται επίσης για ζήτημα ρύθμισης του χρόνου εργασίας. Αυτό είναι απολύτως θεμελιώδες. Χρειαζόμαστε έναν ευρωπαϊκό κανονισμό για τον χρόνο εργασίας που θα προβλέπει τον καλύτερο συνδυασμό των εργασιακών αναγκών και των οικογενειακών ευθυνών. Μια καλύτερη ισορροπία εργασίας και ιδιωτικής ζωής είναι απολύτως απαραίτητη και εγγράφεται στην ατζέντα μας για την αξιοπρεπή εργασία. Συμφωνώ με όσους υπογράμμισαν ότι πρόκειται για ένα θέμα που δεν αφορά μόνο το εσωτερικό της ΕΕ: είναι μια διεθνής υποχρέωση για την οποία πρέπει να μεριμνήσουμε.

Για να υπογραμμίσουμε ακόμη μία σύνδεση –τη σύνδεση μεταξύ αγοράς εργασίας και εκπαίδευσης– πρέπει να προβούμε σε ριζικές δράσεις προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα της εκπαίδευσης, να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση, να διδάξουμε για τα δικαιώματα, περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων των γυναικών ιδιαίτερα και των δικαιωμάτων των ευρωπαϊκών μειονοτήτων –αυτό είναι πολύ σημαντικό–, είτε είναι μετανάστες είτε άλλες εθνικές μειονότητες.

Τέλος, όσον αφορά το ζήτημα των ποσοστώσεων στα εταιρικά συμβούλια, είχα την ευκαιρία την περασμένη εβδομάδα να συζητήσω αυτό το θέμα με τον νέο επικεφαλής του Συνδέσμου Βρετανικών Βιομηχανιών – είμαι βέβαιος ότι η είδηση αυτή θα ενδιαφέρει τον κ. Bloom. Το ζήτημα αυτό έχει πολλές πτυχές. Πέρα από την εξάλειψη των στερεοτύπων και τις οργανωτικές και πολιτιστικές πτυχές, η συζήτησή μας ανέδειξε επίσης την ανάγκη οργάνωσης της οικογενειακής ζωής με διαφορετικό τρόπο, εξαιτίας των χρονικών απαιτήσεων που έχουν οι ηγετικές θέσεις. Γι’ αυτό πρέπει να ενεργήσουμε σε πολλά μέτωπα. Δεν πρέπει να επεκτείνουμε αυτή τη συζήτηση αποκλειστικά στον εργασιακό βίο και τον δημόσιο βίο. Πιστεύω ότι αν συνεχίσουμε τη συζήτηση, και τις προσπάθειες της Επιτροπής, με την δέουσα υπευθυνότητα, θα μπορέσουμε να σημειώσουμε πρόοδο στο μέλλον.

  Mariya Nedelcheva, εισηγήτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Reding, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους για τις συνεισφορές και τις ομιλίες τους.

Για μία ακόμη φορά, η σημερινή συζήτηση αποδεικνύει πόσο προσφιλές μας είναι το ζήτημα της ισότητας των φύλων. Μοιραζόμαστε όλοι κοινές αξίες και αρχές: τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την καταπολέμηση της ανισότητας και των διακρίσεων.

Τρέφω μεγάλο σεβασμό για την προσωπική και συχνά την εθνική ευαισθησία που καθένας από εμάς αποδίδει σε αυτές τις αξίες και αρχές. Εδώ έγκειται ο πλούτος του ευρωπαϊκού οράματος γι’ αυτά τα θέματα. Ωστόσο, αυτές οι διαφορετικές ευαισθησίες δεν πρέπει να μας κάνουν να λησμονούμε τους κοινούς μας στόχους. Πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των συνθηκών των γυναικών τόσο στον χώρο εργασίας όσο και σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο. Η πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας θα πρέπει να ενθαρρυνθεί περαιτέρω, ιδίως σε θέσεις ευθύνης, και οι εθνικές αρχές, τα θεσμικά όργανα, οι πολιτικοί φορείς και εταιρείες θα πρέπει να λογοδοτούν γι’ αυτό. Εναπόκειται σε εμάς να δείξουμε ότι αυτοί οι στόχοι είναι εφικτοί. Έχει πράγματι ειπωθεί πολλές φορές σήμερα ότι η καταπολέμηση των ανισοτήτων λόγω φύλου είναι μια καθημερινή μάχη. Η ισχυρή πολιτική βούληση πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένες δράσεις. Χαιρετίζω όλες τις δράσεις που περιγράφονται από την Επιτροπή και θέλω να ευχαριστήσω εκ των προτέρων όλους τους συναδέλφους μου για τη στήριξη που θα τους δώσουμε.

Ένα ακόμη σημείο: κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, επικρίθηκα για την έκταση του κειμένου που, φαίνεται, ότι αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο. Αυτό συμβαίνει προφανώς επειδή οι προηγούμενες συστάσεις δεν έχουν εφαρμοστεί πλήρως. Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα εφαρμοστούν από όλους. Πιστεύω επίσης ότι αυτό οφείλεται στον περίπλοκο χαρακτήρα του θέματος και στη δυναμική εξέλιξή του. Τονίζω ότι εναπόκειται σε εμάς να συμβαδίζουμε με αυτές τις εξελίξεις, να αποφύγουμε τον εγκλωβισμό μας σε απαρχαιωμένες ιδέες, για να μπορέσουμε στη συνέχεια να οδηγήσουμε τι εξελίξεις.

Τέλος, πιστεύω ότι η ισότητα των φύλων παραμένει ένα ζήτημα για όλους μας. Πάνω απ’ όλα, πιστεύω ότι ο κάθε ένας από εμάς έχει την ελεύθερη βούληση να το αναγνωρίσει αυτό και να εργαστεί για την επίτευξή της. Το 2011 είναι το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού, και η μεγαλύτερη κοινή πρωτοβουλία μας φέτος θα πρέπει να είναι η επίτευξη πραγματικής προόδου στο θέμα της ισότητας των φύλων.

  Rovana Plumb, εισηγήτρια. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Επιτρόπους Reding και Andor για την πιστή τους προσήλωση σε αυτά τα σημαντικά ζητήματα. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους μου για τα ισχυρά τους μηνύματα σε αυτή τη σημαντική συζήτηση σήμερα.

Καταρχάς, θα ήθελα να πω ότι η ισότητα των φύλων δεν είναι μόνο θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης· είναι επίσης θέμα προόδου και πρέπει μαζί να οικοδομήσουμε μια δίκαιη κοινωνία για όλους μας. Στη συνέχεια, θα ήθελα να πω ότι υποστηρίζω ανεπιφύλακτα τις ποσοστώσεις. Ναι, χρειαζόμαστε γυναίκες στις ηγετικές θέσεις, αλλά ας μην ξεχνάμε τη φτώχεια. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και πρέπει να αποτρέψουμε και να μειώσουμε τη φτώχεια, και χρειαζόμαστε συγκεκριμένα μέτρα. Η πρόληψη και μείωση της φτώχειας είναι μια σημαντική συνιστώσα της κοινωνικής αλληλεγγύης και πιστεύω σθεναρά στην αλληλεγγύη των γυναικών. Χρειαζόμαστε στήριξη για όλους τους πολίτες· χρειαζόμαστε στήριξη από το σύνολο της κοινωνίας και θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ΜΚΟ, τους κοινωνικούς εταίρους και όλες τις γυναίκες και τους άνδρες στην κοινωνία που αγωνίζονται χρόνο με τον χρόνο, μέρα με τη μέρα, για να επιτευχθεί η ισότητα των φύλων.

Πρέπει να προσπαθήσουμε ώστε αυτή η ισότητα των φύλων να γίνει πραγματικότητα. Μπορούμε να επιταχύνουμε την πορεία μας σήμερα· όλοι μαζί, ας δουλέψουμε για τον κοινό μας στόχο. Εύχομαι για μία ακόμη φορά σε όλες τις γυναίκες ό,τι καλύτερο για τη σημερινή ημέρα.

  Πρόεδρος. – Η κοινή συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία για τις δύο εκθέσεις θα πραγματοποιηθεί σήμερα, 8 Μαρτίου, το μεσημέρι.

Θα ακολουθήσουν εορτασμοί για την 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας. Όλες οι γυναίκες στην Αίθουσα, στο Κοινοβούλιο, στην Επιτροπή και στο Συμβούλιο καλούνται να συμμετάσχουν σε μια κοινή φωτογράφηση μετά την τελετή. Ελπίζω ότι την ανακοίνωση αυτή θα την ακούσουν όλοι όσοι βρίσκονται στα γραφεία τους, άνδρες και γυναίκες, και ότι θα συμμετάσχουν στην Ολομέλεια απευθείας.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Μετά τον εορτασμό της εκατοστής επετείου της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, δεν θα ήταν υπερβολικό να τονίσουμε τον εποικοδομητικό ρόλο που διαδραματίζουν οι γυναίκες στην ανάπτυξη της οικογένειας, της κοινωνίας και της οικονομίας, αν και κατά κανόνα υποτιμάται και αμείβεται ανεπαρκώς, ενώ αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο της φτώχειας.

Ένα από τα κύρια προβλήματα είναι η περιορισμένη πρόσβαση στην εργασία, οι συνθήκες εργασίας, ή ακόμη και η πρόσβαση σε θέσεις συμβατές με τα προσόντα τους. Επίσης, η παρούσα οικονομική κρίση που βιώνουν τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη έχει επιδεινώσει την κατάσταση της απασχόλησης των γυναικών εξαιτίας της ευαισθησίας τους στην εξεύρεση ασταθών θέσεων εργασίας. Η προώθηση της ισότητας περιλαμβάνει επίσης τον αγώνα κατά της βίας εναντίον των γυναικών, σωματικής, ψυχολογικής ή σεξουαλικής, η οποία πρέπει να καταπολεμηθεί και να καταδικαστεί. Συνεπώς, πρέπει να υιοθετηθούν συγκεκριμένα προγράμματα για την προαγωγή της ενεργού συμμετοχής ή την επανένταξη των γυναικών στην αγορά εργασίας, δημιουργώντας συγκεκριμένες ευκαιρίες για διά βίου κατάρτιση με στόχο την απόκτηση δεξιοτήτων και προσόντων, καθώς και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης τους και την ανάπτυξη των δεξιοτήτων που είναι απαραίτητες υπό το πρίσμα της στρατηγικής Ευρώπη 2020.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Την ημέρα που εορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, υποστηρίζω τις αρχές που ορίζονται στην έκθεση για την «Ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών – 2010». Ωστόσο, πιστεύω ότι την ερχόμενη περίοδο, πρέπει να μετακινηθούμε από τις δίκαιες αρχές στην υιοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων για τη μείωση των σημερινών ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων. Η Ρουμανία, η χώρα από την οποία προέρχομαι, βρίσκεται στη μέση της κατάταξης του Παγκόσμιου Δείκτη Διαφοράς μεταξύ των δύο Φύλων για το 2010, στην 64η θέση για την ακρίβεια, όσον αφορά τις διακρίσεις μεταξύ γυναικών και ανδρών. Γενικά, οι γυναίκες της Ρουμανίας διαθέτουν καλύτερη μόρφωση από τους ρουμάνους άνδρες, ενώ παρατηρείται σταθερή άνοδος στην αναλογία των γυναικών στον συνολικό αριθμό αποφοίτων. Η σημερινή κατάσταση είναι ότι το 60% των αποφοίτων είναι γυναίκες και μόνο το 40% είναι άνδρες. Ωστόσο, τα εισοδήματα που λαμβάνουν οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι χαμηλότερα από τα εισοδήματα των ανδρών. Οι κίνδυνοι του φύλου που επηρεάζουν τις ευκαιρίες των γυναικών στην αγορά εργασίας εξακολουθούν να είναι πολύ ισχυροί, και κυμαίνονται από τον υψηλότερο κίνδυνο της φτώχειας ως την παρεμπόδιση της πρόσβασης σε σημαντικές θέσεις. Με την ελπίδα ότι η αγορά εργασίας θα μεταχειριστεί τις γυναίκες πιο δίκαια, θα ήθελα και εμείς να βοηθήσουμε ώστε να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Αυτή η έκθεση είναι ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

  Zuzana Brzobohatá (S&D), γραπτώς. – (CS) Το ζήτημα της ισότητας των φύλων αξίζει ιδιαίτερη προσοχή, ιδίως κατά την περίοδο της εκατοστής επετείου της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας. Προσωπικά, θεωρώ πολλά από τα ζητήματα που θίγονται στην υποβληθείσα έκθεση εξαιρετικά σημαντικά. Ένα από τα ζητήματα που θα ήθελα να υπογραμμίσω είναι οι διαφορές στις συντάξεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι διαφορές αυτές οφείλονται στο γεγονός ότι οι εργαζόμενες γυναίκες διακόπτουν την επαγγελματική τους ζωή συχνότερα από τους άνδρες, προκειμένου να φροντίσουν τα παιδιά και τα άρρωστα ή ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας και, εξαιτίας των οικογενειακών τους υποχρεώσεων, είναι πιο πρόθυμες από τους άνδρες να δεχτούν τη μερική απασχόληση ή μη μόνιμες εργασιακές ρυθμίσεις. Αυτός ο παράγοντας οδηγεί στις διαφορές στις συντάξεις. Θεωρώ εξίσου σημαντική την έκκληση να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις ευάλωτες ομάδες, όπως ανάπηρε ή ηλικιωμένες γυναίκες, μετανάστριες, λεσβίες, αμφιφυλόφιλες και διαφυλικές γυναίκες, ή μέλη μειονοτήτων και γυναίκες με πολύ λίγα προσόντα ή χωρίς καθόλου προσόντα, οι οποίες φροντίζουν εξαρτώμενα άτομα. Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό, θεωρώ σημαντική τη διασφάλιση πρόσβασης σε υπηρεσίες υποστήριξης που στοχεύουν στην πρόληψη της βίας που συνδέεται με το φύλο και στην προστασία των γυναικών από τέτοιου είδους βία, ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς τους, τη φυλή, την ηλικία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την εθνοτική καταγωγή ή τη θρησκεία, και η έκθεση απευθύνει σχετική έκκληση στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ισότητα των φύλων είναι μια θεμελιώδης αρχή των καιρών μας, αλλά η ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών εξακολουθεί να υπάρχει. Το ποσοστό των γυναικών που είναι επιστήμονες και μηχανικοί έχει αυξηθεί σημαντικά. Στην ΕΕ, οι γυναίκες αποτελούν το 59% των αποφοίτων και το 41% των κατόχων διδακτορικών τίτλων. Ωστόσο, υπάρχουν παράδοξα αριθμητικά μεγέθη που αξίζει να μας προβληματίσουν.

Οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται στην επιστήμη όταν μιλάμε για ηγετικούς ρόλους. Μόνο το 19% των καθηγητών σε πανεπιστήμια στην ΕΕ είναι γυναίκες. Οι αριθμοί αυτοί οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν προβλήματα με την πρόσβαση των γυναικών στα ανώτερα επίπεδα του ακαδημαϊκού χώρου. Είναι σημαντικό να βρεθούν λύσεις που θα κάνουν μια επιτυχημένη καριέρα στην επιστήμη συμβατή με μια σταθερή οικογενειακή ζωή. Αναφέρομαι, για παράδειγμα, στη χρήση νέων τεχνολογιών που θα επιτρέψουν στις γυναίκες επιστήμονες να εργάζονται από το σπίτι. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα κατορθώσουμε να λύσουμε το θέμα της ανισορροπίας μεταξύ ανδρών και γυναικών στην επιστήμη και την έρευνα, που συνεχίζει να αποτελεί εμπόδιο στον ευρωπαϊκό στόχο της αύξησης της ανταγωνιστικότητας και της μεγιστοποίησης του δυναμικού για καινοτομία.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Η τρέχουσα οικονομική και κοινωνική κρίση έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στις συνθήκες διαβίωσης των ανδρών και των γυναικών στην ΕΕ. Απειλεί σοβαρά το γυναικείο τμήμα του πληθυσμού, ιδίως στους τομείς της ισότητας των φύλων, των συνθηκών απασχόλησης και της πρόσβασης στην απασχόληση. Στον τομέα των συνθηκών εργασίας ή των επιπέδων των εισοδημάτων, οι γυναίκες έχουν πληγεί σοβαρά, και αν δεν ληφθούν άμεσα κατάλληλα μέτρα, υπάρχει ο κίνδυνος η κατάσταση να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο.

Είναι επίσης σημαντικό να λάβουμε υπόψη τη θέση των γυναικών εντός του πλαισίου της καταπολέμησης της φτώχειας. Σε παγκόσμιο επίπεδο –σε σύγκριση με τον ανδρικό πληθυσμό– 17% περισσότερες γυναίκες ζουν σε συνθήκες φτώχειας, σύμφωνα με τις στατιστικές. Η συνεισφορά των γυναικών στην ανάπτυξη της οικογένειας και της κοινωνίας επίσης υποτιμάται. Οι ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών, ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση στην εκπαίδευση ή το μοίρασμα των οικογενειακών ευθυνών, είναι παράγοντες που επιδεινώνουν τη γυναικεία φτώχεια. Σοβαρές συνέπειες έχουν επίσης οι διαφορές στις αμοιβές μεταξύ ανδρών και γυναικών, ή η αποκαλούμενη «γυάλινη οροφή», που εμποδίζει τις γυναίκες να διασφαλίσουν διευθυντικές ή ηγετικές θέσεις.

Η προώθηση της ισότητας των φύλων είναι ένας τρόπος καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών. Είναι απολύτως επιτακτικό να καταπολεμηθούν οι διάφορες μορφές βίας, ανεξάρτητα από το επίπεδο σοβαρότητας της σωματικής, ψυχολογικής ή σεξουαλικής βίας. Όσον αφορά αυτόν τον παράγοντα επίσης, είναι επιθυμητό οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να υποστηρίξουν μηχανισμούς που αποσκοπούν στην επίτευξη της ισότητας των φύλων στις διάφορες πτυχές της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής.

  Ville Itälä (PPE), γραπτώς. – (FI) Είναι, φυσικά, ενδεδειγμένο να συζητούμε την ισότητα των φύλων στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αλλά δεν είναι αρκετό. Η σημασία του ζητήματος πρέπει επίσης να προβάλλεται όλες τις άλλες ημέρες όταν λαμβάνουμε αποφάσεις. Ένα σημαντικό συστατικό της ισότητας, επιπλέον, είναι το απαραβίαστο δικαίωμα όλων των ανθρώπων στο κορμί τους. Το δικαίωμα αυτό επεκτείνεται στη συνέχεια στο δικαίωμα στην αντισύλληψη, στην άμβλωση και στην καλή σεξουαλική υγεία. Όλα αυτά τα ζητήματα ήταν και θα εξακολουθήσουν προφανώς επί μακρόν να είναι ορατά στον τρόπο με τον οποίο ψηφίζει το Κοινοβούλιο. Δυστυχώς, πάρα πολύ συχνά, οι διαπληκτισμοί αντικατοπτρίζουν τις συμπεριφορές που συντηρούν την υποτέλεια των γυναικών.

  Filip Kaczmarek (PPE), γραπτώς. – (PL) Η ισότητα είναι μία από τις θεμελιώδεις αξίες της Ευρώπης, και είναι μια αναντίρρητα θετική αξία. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι η ισότητα ερμηνεύεται με πάρα πολλούς διαφορετικούς τρόπους, κάποιοι εκ των οποίων αποτελούν ακραίες ερμηνείες που δεν λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων. Οι διάφορες ερμηνείες που είναι πιθανές έχουν καταλήξει στην εμφάνιση ιδεολογιών που συναφών με την ισότητα που συνδέονται άμεσα με αυτόν τον όρο. Υπήρξαν περιπτώσεις στο παρελθόν κατά τις οποίες διαπράχθηκαν εγκλήματα, μεταξύ των οποίων και γενοκτονίες, στο όνομα της ισότητας που γίνεται αντιληπτή με μια ειδική και δογματική έννοια. Υπάρχει μικρότερος κίνδυνος δογματισμού σε ό,τι αφορά την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, αλλά εξακολουθούν να υποστηρίζονται υπερβολικά ριζοσπαστικές θέσεις. Η ισότητα γυναικών και ανδρών δεν μπορεί να περιοριστεί στις πολιτικές δηλώσεις και σε νομικές κανονιστικές διατάξεις. Η εφαρμογή προτύπων βασιζόμενων στην αρχή της ισότητας είναι πολύ σημαντική, και αλλαγές στη νοοτροπία είναι απαραίτητες προκειμένου αυτό να καταστεί δυνατό. Πρέπει να ενθαρρύνουμε και να υποστηρίξουμε μέτρα στους τομείς της εκπαίδευσης και της πληροφόρησης και να προωθήσουμε ορθές πρακτικές. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η ευαισθητοποίηση για θέματα ισότητας είναι ο κανόνας, και όχι η εξαίρεση στον κανόνα. Η πραγματική ισότητα πρέπει να είναι κάτι που βρίσκεται στους ανθρώπους, στις νοοτροπίες τους και στην καθημερινή, αυθόρμητη συμπεριφορά τους. Η ισότητα δεν είναι ούτε μια απομονωμένη αξία. Δεν θα πρέπει να δεχτούμε καμία επιβεβαίωση ισότητας διατυπωμένη κατά τρόπο που αποκλείει άλλες σημαντικές αξίες, όπως η ελευθερία, η αξιοπρέπεια και η δικαιοσύνη.

  Jan Kozłowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας τις εισηγήτριες για τις εκθέσεις τους, που εγείρουν το σημαντικό ζήτημα των ίσων δικαιωμάτων. Όπως αποκαλύπτει μία από τις εκθέσεις, πάνω από 20 εκατομμύρια Ευρωπαίοι, κυρίως γυναίκες, έχουν περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά εργασίας επειδή φροντίζουν άτομα εξαρτώμενα από αυτές. Γνωρίζουμε επίσης πόσο δύσκολες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γονείς οι οποίοι επιθυμούν να συνδυάσουν την ανατροφή παιδιών με την επαγγελματική εργασία. Πιστεύω ότι η λήψη συγκεκριμένων μέτρων για τον συνδυασμό επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής είναι ένα θέμα εξέχουσας σημασίας τόσο για την κοινωνική όσο και για την οικονομική ανάπτυξη στην Ευρώπη. Πρέπει να λάβουμε μέτρα που προωθούν τη δημιουργία τοπικών συστημάτων υποστήριξης για τις οικογένειες που φροντίζουν παιδιά και εξαρτώμενα άτομα, και να αναθεωρήσουμε τη νομοθεσία και να κάνουμε ευρύτερη χρήση των νέων τεχνολογιών προκειμένου να άρουμε τα εμπόδια στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσει ότι το τεράστιο δυναμικό των ικανών και μορφωμένων γυναικών-πολιτών της θα αξιοποιηθεί στο έπακρο.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Θα ήθελα να χαιρετίσω την πληθώρα των ζητημάτων που εγείρει η έκθεση αυτή, η οποία μας έδωσε τη δυνατότητα, ανεξάρτητα από την επιτροπή στην οποία εργαζόμαστε, να βρούμε μια σειρά συσχετισμών που πρέπει να εκπληρωθούν προκειμένου να μπορέσουμε να συμβάλουμε περισσότερο στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής ΕΕ 2020. Όπως είδατε, απευθύνονται εκκλήσεις για τη λήψη μέτρων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για την προώθηση της επιχειρηματικότητας μεταξύ των γυναικών δημιουργώντας δομές κατάρτισης, νομικών συμβουλών και επαγγελματικές δομές και διευκολύνοντας την πρόσβαση σε δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση. Χαιρετίζω, ειδικότερα, την ανάγκη ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο ως κύρια πηγή δημιουργίας θέσεων εργασίας και οικονομικής ανάπτυξης. Το δυναμικό που προσφέρουν οι γυναίκες όσον αφορά τη διοίκηση επιχειρήσεων χρησιμοποιείται σε πολύ μικρό βαθμό. Για τον λόγο αυτό θεωρώ ότι τόσο το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο όσο και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης πρέπει να υποστηρίζουν δράσεις που θα επιτρέψουν την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας μεταξύ των γυναικών. Μπορεί σίγουρα να υπάρχουν πολιτιστικές, υλικές ή οικονομικές διαφορές που μας εμποδίζουν να το κάνουμε. Ωστόσο, αυτοί είναι παράγοντες που πρέπει να τους έχουμε υπόψη μας και για τους οποίους πρέπει να αναπτύξουμε το πλαίσιο που απαιτείται προκειμένου να αντιμετωπιστούν.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Εκατό χρόνια μετά τις πρώτες δημόσιες διαδηλώσεις των γυναικών στον αγώνα για τα δικαιώματά τους, δεν έχουν ακόμη επιτευχθεί τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αντιθέτως, η τρέχουσα κρίση ωθεί λίγα μέτρα προς τα πίσω το τιμόνι της ιστορίας, από την άποψη της εδραίωσης της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών. Οι γυναίκες ανά τον κόσμο βγαίνουν ξανά στους δρόμους όπως και πριν από εκατό χρόνια. Μπαίνουν επικεφαλής των διαδηλώσεων στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Τσεχική Δημοκρατία και το Βέλγιο, καθώς επίσης και στις χώρες της Βορείου Αφρικής. Η ΕΕ καυχιόταν, μέχρι πρόσφατα, για την βελτίωση της κατάστασης των γυναικών στην αγορά εργασίας, και για τη διασφάλιση της εκπαίδευσης, αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης, πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη για τις γυναίκες, μεγαλύτερης εκπροσώπησης των γυναικών σε συνταγματικά όργανα, αλλά η κρίση που ολοένα βαθαίνει φαίνεται να έχει απωθήσει όλα αυτά τα επιτεύγματα στο περιθώριο του κοινοτικού ενδιαφέροντος. Τα μέτρα κατά της κρίσης απευθύνονται κατά κύριο λόγο στον ανδρικό πληθυσμό. Οι ανάγκες των γυναικών εκλαμβάνονται ως δευτερεύοντα ζητήματα. Τα τελευταία 100 χρόνια έδειξαν όσα πρόσφεραν οι γυναίκες στον κόσμο και στην πρόοδο, και πόσες από αυτές έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για την ειρήνη καθώς και πόσες πολλές νέες ζωές έφεραν οι γυναίκες στον κόσμο. Αυτό δεν είναι θέμα ήσσονος σημασίας. Ωστόσο, ο κόσμος εξακολουθεί να οφείλει πολλά στις γυναίκες. Δεν είναι θέμα να τους κάνουμε τη χάρη, αλλά να διακηρύξουμε με σαφήνεια την ισότιμη θέση τους στην κοινωνία. Σε τελική ανάλυση, οι γυναίκες αυτές δεν αγωνίζονται για τις ίδιες, αλλά για έναν καλύτερο και πιο ανθρώπινο κόσμο.

  Véronique Mathieu (PPE), γραπτώς. – (FR) Θα ήθελα καταρχάς να αποτίνω φόρο τιμής στο γενναίο και τεράστιο καθήκον που ανέλαβε η συνάδελφός μου, κ. Nedelcheva, εισηγήτρια επί του θέματος αυτού. Ο αγώνας υπέρ της ισότητας των φύλων είναι μια καθημερινή μάχη που δίνεται σε όλα τα κράτη μας. Η γενιά μου ήταν μία από τις πρώτες που είδαν τις γυναίκες να κερδίζουν πρόσβαση σε ανώτερες θέσεις ευθύνης, συγκεκριμένα σε αιρετά αξιώματα. Είμαι, ως εκ τούτου, ευτυχής που βλέπω ότι οι γυναίκες είναι σήμερα παρούσες σε πολλά πεδία τα οποία ήταν κλειστά για εκείνες μέχρι πρότινος. Εντούτοις, οι ανισότητες εξακολουθούν να υπάρχουν σε ευρεία κλίμακα και υπάρχουν πολλές μάχες που πρέπει ακόμη να κερδηθούν, ιδιαίτερα όσον αφορά μια επίμονη διαφορά στις αμοιβές και τη θέση των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια μεγάλων εταιρειών. Τέλος, θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της διασφάλισης ότι όλες οι γυναίκες θα έχουν πρόσβαση σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη στον τομέα της αναπαραγωγικής υγείας. Από τότε που ξεκίνησα την πολιτική μου σταδιοδρομία, διεξήγαγα εκστρατεία για την πρόσβαση των γυναικών στην άμβλωση σε ασφαλές ιατρικό περιβάλλον. Τα αντισυλληπτικά πρέπει επίσης να είναι άμεσα διαθέσιμα σε αυτές. Υποστηρίζω, ως εκ τούτου, ότι τα αντισυλληπτικά θα πρέπει να είναι δωρεάν, ιδιαίτερα για τις ανήλικες.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η προσπάθεια να παρουσιαστούν οι ποσοστώσεις για τις γυναίκες ως ορόσημο συνιστά απλά λαϊκισμό. Αυτό που χρειάζονται πραγματικά οι γυναίκες είναι μια γνήσια ελευθερία επιλογής στη ζωή: πρέπει να έχουν τη βεβαιότητα ότι καμία από τις αποφάσεις τους δεν θα υποτιμηθεί. Ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση θα ήταν η εισαγωγή κατάτμησης του οικογενειακού φόρου σε όλα τα κράτη μέλη έτσι ώστε η ο θεσμός της οικογένειας να μην καθίσταται παγίδα φτώχειας. Η υποστήριξη των ποσοστώσεων για τις γυναίκες στα εποπτικά συμβούλια προέρχεται μόνο από γυναίκες που ανήκουν ήδη στην ανώτερη εισοδηματική ομάδα. Από τότε που η Νορβηγία θέσπισε την απαίτηση γυναικείας ποσόστωσης για τα διοικητικά συμβούλια των εισηγμένων εταιρειών, αυτές οι θέσεις καταλαμβάνονται συνήθως από έναν μικρό αριθμό γυναικών, που κατέχουν αρκετές θέσεις σε διάφορα διοικητικά συμβούλια. Οι γυναίκες αυτές αναφέρονται συχνά υποτιμητικά στους επιχειρηματικούς κύκλους ως «χρυσές φούστες», κάτι που δεν είναι ακριβώς ευνοϊκό για το εργασιακό κλίμα. Πρέπει να ξεκινήσουμε από τους τομείς όπου οι γυναίκες υποφέρουν από πραγματικά μειονεκτήματα: πρέπει να εξετάσουμε τη θέση των γυναικών που παρέχουν φροντίδα χωρίς να πληρώνονται, τη μερική απασχόληση και τα δεινά των γυναικών που εργάζονται σκληρά για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της οικογένειας και της σταδιοδρομίας.

  Olga Sehnalová (S&D), γραπτώς. – (CS) Η κοινωνική αλληλεγγύη και το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο είναι αξίες που διακρίνουν την Ευρώπη από τις κοινωνίες σε άλλα μέρη του κόσμου. Υπάρχει ένα ερωτηματικό όσον αφορά τον βαθμό στον οποίο οι αξίες αυτές είναι βιώσιμες στο πλαίσιο της έκκλησης για παγκόσμια ανταγωνιστικότητα βασισμένη σε μειωμένα κόστη εργασίας, στη χαλάρωση της εργασιακής νομοθεσίας, σε μειώσεις της κοινωνικής προστασίας για τους εργαζόμενους και στην αποδυνάμωση του ρόλου του κράτους. Είναι πιθανόν ότι δεν θα ενισχύσουμε θεμελιωδώς την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα κατ’ αυτόν τον τρόπο, και είναι πολύ πιο πιθανό ότι θα υπονομεύσουμε αμετάκλητα την κοινωνική συνοχή και θα δημιουργήσουμε διαχωριστικές γραμμές στην κοινωνία. Ας μην γελιόμαστε. Οι γυναίκες απειλούνται θεμελιωδώς μέσω αυτών των μέτρων. Οι διαφορές στους μισθούς έχουν σημαντικό αντίκτυπο, όπως και οι δημοσιονομικές περικοπές στον δημόσιο τομέα. Από αυτή την άποψη, οι μεταρρυθμίσεις στους τομείς των συντάξεων και της υγείας σε εθνικό επίπεδο πρέπει να είναι δίκαιες και για τα δύο φύλα. Δεν είναι τυχαίο ότι το ζήτημα της ευρωπαϊκής φτώχειας πλήττει πιο συχνά τις ηλικιωμένες γυναίκες. Ο αγώνας κατά της ανισότητας δεν αποτελεί εικονική πραγματικότητα. Αφορά αληθινούς ανθρώπους.

  Jutta Steinruck (S&D), γραπτώς. – (DE) Καθώς συζητούμε την έκθεση της κ. Nedelcheva σήμερα, στην 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, είναι καιρός να δώσουμε με πράξεις συνέχεια στα λόγια μας. Τα μειονεκτήματα από τα οποία υποφέρουν οι γυναίκες στην Ευρώπη μπορούν να καταπολεμηθούν αποτελεσματικά μόνο αν θεσπίσουμε δεσμευτικούς κανόνες αντί για εθελοντικές δεσμεύσεις. Αυτοί περιλαμβάνουν τις υποχρεωτικές ποσοστώσεις για γυναίκες στα διοικητικά συμβούλια, καθώς και σε όλα τα άλλα επίπεδα, τη διαρκή καταπολέμηση των επισφαλών συνθηκών εργασίας, που πλήττουν τις γυναίκες πολύ περισσότερο από τους άνδρες, τη βελτίωση των προοπτικών σταδιοδρομίας για τις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης επεκτείνοντας συστηματικά το φάσμα των σταδιοδρομιών που προσφέρονται σε αυτές, την απαγόρευση για οικονομικό μειονέκτημα των γυναικών στη φορολογία και το εισόδημα, τα νομοθετικά σχέδια ισότητας στις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία προκειμένου να προωθηθούν οι γυναίκες, και τακτικοί έλεγχοι και εκθέσεις για την πρόοδο που σημειώνεται στην Ευρώπη.

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω λέγοντας αυτό: μετά από 100 χρόνια Παγκοσμίων Ημερών Γυναίκας, εμείς οι γυναίκες δεν θα είμαστε πλέον ικανοποιημένες με ωραία λόγια και διαβεβαιώσεις. Θέλουμε δεσμευτικές νομοθετικές ρυθμίσεις και θέλουμε οριστική αναγνώριση του γεγονότος ότι η εργασία των γυναικών συμβάλει αποφασιστικά στην ευημερία μας.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται για λίγα λεπτά)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. JERZY BUZEK
Προέδρου