Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011 - Στρασβούργο

8. Η 100ή επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας

  Πρόεδρος. – Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που είμαι σε θέση να προεδρεύω του Κοινοβουλίου μας μαζί με τις γυναίκες συναδέλφους μας. Έξι από αυτές είναι Αντιπρόεδροι του Κοινοβουλίου, δύο είναι Κοσμήτορες, και η Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων κάθεται δίπλα μου. Αυτό αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και προνόμιο για μένα.

Κηρύσσω την επανάληψη της συνεδρίασης. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση για την 100ή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας. Θα ξεκινήσουμε με μια σύντομη ταινία που συνοψίζει την ιστορία αυτής της εξαιρετικά σημαντικής ημέρας. Ας αρχίσει η προβολή παρακαλώ.

(Προβολή ταινίας)

Αγαπητοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι, μια ταινία που διαρκεί δύο λεπτά δεν μπορεί να δείξει όλα όσα έχουν συμβεί στη διάρκεια των τελευταίων 100 ετών. Σε αυτό το διάστημα, αλλάξαμε στην πραγματικότητα την Ευρώπη και εμείς οι Ευρωπαίοι μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι όταν συγκρίνουμε την Ευρώπη με πολλά μέρη στον κόσμο, αλλά την ίδια στιγμή, γνωρίζουμε ότι το ταξίδι μας δεν έχει τελειώσει. Υπάρχουν ακόμη πάρα πολύ λίγες γυναίκες στην πολιτική, και εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι γυναίκες συνάδελφοι αντιπροσωπεύουν μόλις το 35% όλων των βουλευτών. Ομολογουμένως ο αριθμός αυτός είναι λίγο υψηλότερος απ’ ό,τι στα εθνικά κοινοβούλια, ωστόσο δεν αρκεί. Ευτυχώς, το ποσοστό των γυναικών στα κύρια όργανα λήψης αποφάσεων του Κοινοβουλίου μας είναι πολύ πάνω από 40% και είμαστε πολύ ικανοποιημένοι γι’ αυτό. Το ίδιο ισχύει και για τους προέδρους των επιτροπών.

Ωστόσο, η σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε τρία χρόνια από τώρα, μετά τις επόμενες εκλογές, εξαρτάται ουσιαστικά από τα εθνικά κοινοβούλια και τον τρόπο με τον οποίο διορίζονται οι αντιπρόσωποι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τα εθνικά μας κοινοβούλια είναι εκείνα που πρέπει να διασφαλίσουν ότι ο αριθμός των γυναικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αυξηθεί. Τα καλούμε σήμερα να το πράξουν, και καλούμε τους ομολόγους μας στα εθνικά κοινοβούλια να διασφαλίσουν ότι θα βρεθούν οι κατάλληλες νομικές λύσεις και θα ληφθούν οι ενδεδειγμένες αποφάσεις που θα διευκολύνουν την αύξηση του αριθμού των γυναικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Μπορούμε επίσης να δώσουμε το παράδειγμα σε ό,τι αφορά την απασχόληση των γυναικών. Από τα άτομα που εργάζονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το 59% είναι γυναίκες και, την ίδια στιγμή, πάνω από το 50% αυτών των γυναικών ασχολούνται με σημαντικά θέματα. Έχω εκτεταμένη εμπειρία σε αυτόν τον τομέα και μπορώ να υπερηφανευτώ για το γεγονός ότι όσο ήμουν υπεύθυνος για την κυβέρνηση στη χώρα μου, γύρω στις 50 γυναίκες κατείχαν τους υψηλότερους υπουργικούς θώκους και υπηρέτησαν ως διευθυντές των σημαντικότερων κρατικών υπηρεσιών. Αυτό το ρεκόρ δεν έχει καταρριφθεί ποτέ, ούτε πριν ούτε και στα δώδεκα περίπου χρόνια που ακολούθησαν.

Ως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ζήτησα επίσης να υπάρχουν περισσότερες γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και σε υψηλόβαθμες θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι που η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας είναι γυναίκα.

Η κατάσταση στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις έχει επίσης αλλάξει, γεγονός που είναι πολύ ευεργετικό όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά, πάνω απ’ όλα, για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν αυτές οι επιχειρήσεις. Θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι οι γυναίκες και οι άνδρες που θα απασχολούνται στις ίδιες θέσεις εργασίας με τις ίδιες ικανότητες θα λαμβάνουν την ίδια αμοιβή. Έχουμε ακόμη να κάνουμε πολλά εν προκειμένω.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι γυναίκες είναι επίσης ικανές να αγωνιστούν για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θα ήθελα να αποτίσω φόρο τιμής σε όλες τις γυναίκες συναδέλφους μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και να στρέψουμε το νου μας σε αυτό το σημείο στις γυναίκες στη Βόρειο Αφρική και τη Μέση Ανατολή που επιδεικνύουν πραγματικό θάρρος στον αγώνα τους για τη δημοκρατία. Ας θυμηθούμε επίσης ότι μεταξύ των νικητών του Βραβείου Ζαχάρωφ υπάρχουν υπέροχες γυναίκες όπως η Aung San Suu Kyi, η Leyla Zana και οι Γυναίκες με τα Άσπρα. Θα ήθελα, ως εκ τούτου, να επαναλάβω ακόμη μία φορά ότι δεν θα συμφωνήσουμε με την στέρηση της αξιοπρέπειας των γυναικών στο όνομα οιουδήποτε νομικού συστήματος, θρησκείας ή πολιτισμού. Δεν θα συμφωνήσουμε στο να έχουν οι γυναίκες λιγότερα δικαιώματα από τους άνδρες, στην Ευρώπη ή οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Θα διαμαρτυρηθούμε αν οι γυναίκες τυγχάνουν άδικης μεταχείρισης.

Κυρίες και κύριοι, στις 3 Νοεμβρίου 1793, πριν από 218 χρόνια, η Olympia de Gouges αποκεφαλίστηκε στην Ευρώπη επειδή συνέταξε μια διακήρυξη των δικαιωμάτων των γυναικών και των δικαιωμάτων τους ως πολίτες. Αυτός ήταν ο μόνος λόγος. Εκατό χρόνια αργότερα, το 1906 δόθηκε στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου. Η πρώτη χώρα όπου συνέβη αυτό ήταν η Φινλανδία. Ας το θυμόμαστε αυτό. Στη διάρκεια του επόμενου αιώνα σημειώσαμε τεράστια πρόοδο στην επίτευξη ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών. Θα ήθελα να τονίσω κάτι που είναι πολύ σημαντικό για μένα προσωπικά, ήτοι ότι η 8η Μαρτίου είναι αργία για τις γυναίκες. Αυτό είναι αλήθεια. Ωστόσο, αυτή η αργία χρησιμεύει πρωτίστως για να μας υπενθυμίσει ότι θα πρέπει να θυμόμαστε το πιο σημαντικό ζήτημα στην Ευρώπη σήμερα, δηλαδή την ισότητα των δικαιωμάτων για τις γυναίκες και τους άνδρες, κατά τη διάρκεια των υπόλοιπων 364 ημερών τον χρόνο. Οι αρχές που επιθυμούμε να ενισχύσουμε στις 8 Μαρτίου θα πρέπει επίσης να ισχύουν και τις άλλες 364 ημέρες του χρόνου. Αυτή είναι η κύρια πρόκληση που αντιμετωπίζουμε. Δεν είναι αρκετό απλά να εορτάζουμε την επέτειο της 8ης Μαρτίου· το θέμα αυτό πρέπει να μας προβληματίζει και όλες τις άλλες ημέρες του χρόνου. Σας ευχαριστώ πολύ.

  Enikő Győri, ασκούσα την Προεδρία του Συμβουλίου. – (HU) Κύριε Πρόεδρε, όταν θεσπίστηκε η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η ισότητα των γυναικών ήταν μια ολοκαίνουργια και επαναστατική ιδέα. Έκτοτε, η ισότητα των φύλων έχει καταστεί μία από τις βασικές αρχές της σύγχρονης κοινωνίας. Η πηγή της έγκειται στην αναφαίρετη ανθρώπινη αξιοπρέπεια που μοιράζονται ισομερώς άνδρες και γυναίκες. Ωστόσο, όπως με όλα τα επιτεύγματα, δεν είναι αρκετό απλά να τα διακηρύττουμε. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, περιλαμβανομένης της χαρακτηριστικής αξιοπρέπειας των γυναικών, υπήρξε αντικείμενο διαφόρων παραβιάσεων σε διαφορετικές εποχές και μέρη. Η εστίαση και οι απαντήσεις μας πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένες με αυτό.

Το γεγονός ότι ο εορτασμός αυτής της επετείου λαμβάνει χώρα μετά τη συζήτηση της έκθεσης με τίτλο «Το πρόσωπο της γυναικείας φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση» σημαίνει πολλά. Πριν από λίγο καιρό, κάθε τέτοιος συσχετισμός θα φάνταζε απίθανος. Η οικονομική κρίση έπληξε ιδιαίτερα σκληρά τις λιγότερο προστατευμένες ομάδες. Η υπερ-εκπροσώπηση γυναικών σε αυτήν την κατηγορία δημιουργεί από μόνη της ορισμένα καθήκοντα, για να μην μιλήσουμε για την συνήθη μοίρα που πλήττει μάζες γυναικών, η οποία δίνει στη φτώχεια ένα γυναικείο πρόσωπό εκτός Ευρώπης, σε παγκόσμια κλίμακα. Δανειζόμενη τα λόγια του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης: Κυρία Φτώχεια. Γυναίκες με μικρά παιδιά που εγκαταλείπουν εμπόλεμες περιοχές ή περιοχές που μαστίζονται από πείνα, διαλυμένες οικογένειες χωρίς πατέρες που ζουν σε φτωχογειτονιές, γυναίκες και νεαρά κορίτσια που εξαναγκάζονται στην πορνεία, ακόμη και στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι προτεραιότητες της ουγγρικής Προεδρίας περιλαμβάνουν μια σειρά θεμάτων, η επιτυχής προώθηση των οποίων θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στην αυξημένη απασχόληση μεταξύ των γυναικών. Το σημαντικότερο από αυτά είναι στρατηγική Ευρώπη 2020 με τους στόχους της όσον αφορά την πολιτική απασχόλησης για την ανάκαμψη από την οικονομική κρίση και για τη μείωση της φτώχειας. Η απασχόληση των γυναικών ενισχύει την αξιοπρέπεια των γυναικών. Τους δίνει τη δυνατότητα να αποφασίζουν οι ίδιες και να διαμορφώνουν ελεύθερα τις ζωές τους.

Η εμβληματική πρωτοβουλία «Πλατφόρμα για την καταπολέμηση της Φτώχειας» τονίζει ότι τα βήματα που γίνονται με σκοπό τη μείωση της φτώχειας πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη τις διαφορές μεταξύ της κατάστασης των γυναικών και των ανδρών.

Η ουγγρική Προεδρία θεωρεί την απόφαση που εγκρίθηκε χθες από το Συμβούλιο «Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές» σχετικά με την ανανέωση του Συμφώνου ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών ως το 2020 ένα σημαντικό επίτευγμα. Πέρα από τα μέτρα της οικονομικής πολιτικής, δεν πρέπει να λησμονούμε ούτε τον ειδικό ρόλο των γυναικών στην κοινωνία. Πρέπει να δώσουμε στις γυναίκες τη δυνατότητα να εναρμονίσουν τη σταδιοδρομία και την οικογενειακή ζωή τους, και τη δυνατότητα να επιλέξουν. Για τον σκοπό αυτόν, εργαζόμαστε για την αναθεώρηση της οδηγίας σχετικά με την θέσπιση μέτρων για την ενθάρρυνση βελτιώσεων στην ασφάλεια και την υγεία στην εργασία εγκύων γυναικών και εργαζομένων που γέννησαν πρόσφατα ή θηλάζουν· η σχετική έκθεση προόδου θα εκπονηθεί για το Συμβούλιο «Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές» του Ιουνίου.

Οι προτεραιότητες της ουγγρικής Προεδρίας περιλαμβάνουν την αύξηση της ευαισθητοποίησης για τον ρόλο των οικογενειών στο πλαίσιο της αντίδρασης στα κοινωνικά, οικονομικά και δημογραφικά προβλήματα. Για τον σκοπό αυτόν, θα διοργανώσουμε μια δημογραφική εβδομάδα με τη συμμετοχή ΜΚΟ και με μια άτυπη συνεδρίαση των υπουργών που είναι αρμόδιοι για τα θέματα της οικογένειας. Στόχος θα είναι η συζήτηση των μέσων που θα χρησιμοποιηθούν για την αύξηση των ποσοστών γεννήσεων. Σε όλα αυτά, οι γυναίκες, και οι επιλογές των γυναικών φυσικά, διαδραματίζουν εξαιρετικό ρόλο.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην κατάσταση των γυναικών που ανήκουν σε μειονεκτικές ομάδες στο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τις στρατηγικές των κρατών μελών για τους Ρομά, το οποίο αναμένουμε να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου, και στο οποίο η κ. Járóka και άλλοι, εισηγητές και βοηθοί, παρείχαν πολύτιμη συνεισφορά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αναμένουμε ότι και στο Συμβούλιο θα δηλώσουμε ότι σκοπεύουμε να τονίσουμε τον ρόλο που διαδραματίζουν οι γυναίκες Ρομά στο να κρατήσουν ενωμένες τις οικογένειές τους· αυτό θα ήταν μια καλή βάση στην οποία θα μπορούσαμε να στηριχθούμε καθώς αναζητούμε απαντήσεις στα ζητήματα του πληθυσμού των Ρομά.

Τέλος, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου, παρακαλώ, μια σύντομη παρέκβαση. Η ιστορική εμπειρία δείχνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ισχυρή κοινωνία των πολιτών χωρίς την ενεργό κοινωνική ανάμειξη των γυναικών. Όπως ανέφερε ήδη ο κ. Buzek, υπήρχαν γυναίκες διαδηλώτριες μεταξύ εκείνων που απαιτούσαν την ελευθερία στην Πλατεία Tahrir, στο Κάιρο. Επιθυμούν και εκείνες να γίνουν διαμορφωτές των αλλαγών που λαμβάνουν χώρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενθαρρύνει τις προσπάθειές τους: γενναιόψυχα, χωρίς ιδεολογικά στερεότυπα, ανοιχτά και με συμπάθεια.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Győri, αξιότιμοι βουλευτές, σήμερα θυμόμαστε τις φωνές των γυναικών οι οποίες, στις 19 Μαρτίου 1911, ξεκίνησαν από τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Δανία και την Ελβετία, και συνενώθηκαν αυξάνοντας σε αριθμό στην πορεία και πηγαίνοντας όλο και πιο μακριά για να προασπίσουν τα δικαιώματα των γυναικών στην καθολική ψηφοφορία και σε καλύτερες εργασιακές συνθήκες.

Σήμερα, αποτίνουμε φόρο τιμής σε έναν αιώνα αγώνων και επιτυχιών που μας ωφέλησαν όλους. Πού θα ήταν σήμερα οι δημοκρατίες μας και, ειδικότερα, η ευρωπαϊκή δημοκρατία που εκπροσωπείται εδώ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, χωρίς την πλήρη συμμετοχή των γυναικών στον δημόσιο βίο; Πού θα βρίσκονταν οι κοινωνίες και οι οικονομίες μας χωρίς το ταλέντο των γυναικών;

Με πολλούς τρόπους, οι ευρωπαίες γυναίκες λειτουργούν ως πρότυπα για τον υπόλοιπο κόσμο. Η θέση που κατέχουν οι ευρωπαίες γυναίκες στις κοινωνίες μας είναι πηγή έμπνευσης για τις γυναίκες παγκοσμίως. Εν προκειμένω, θα ήθελα να αναφέρω τον θαρραλέο αγώνα των γυναικών στη Βόρειο Αφρική που, στο πλάι των ανδρών, κάνουν ό,τι μπορούν για να αντισταθούν σε δικτατορίες και να εγκαθιδρύσουν δημοκρατίες. Ο ενεργός ρόλος που έχουν σήμερα οι ευρωπαίες γυναίκες στην οικονομική και πολιτική ζωή της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αποτέλεσμα της αποφασισμένης δέσμευσής τους. Χαιρετίζουμε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μία από τις ιδρυτικές αρχές της οποίας είναι η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, μια αρχή που αναγνωρίζεται πλήρως στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Σημαντική νομοθεσία για την ίση μεταχείριση και την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στις ευρωπαϊκές πολιτικές μας επέτρεψε, με τα χρόνια, να κινηθούμε προς την κατεύθυνση μιας κοινωνίας και μιας αγοράς εργασίας με περισσότερη ισότητα.

Όμως θα πρέπει να είμαστε επίσης εξοργισμένοι με όσα παραμένουν απογοητευτικά, απαράδεκτα ή ακόμη και αφόρητα. Αναφέρομαι στον μέσο όρο της γυναικείας απασχόλησης που είναι 62,5% σε αντίθεση με το 80% των ανδρών, στην αύξηση της ακαδημαϊκής επιτυχίας των γυναικών που έρχεται σε αντίθεση με τις προοπτικές σταδιοδρομίας τους: αυτό εξακολουθεί να είναι απογοητευτικό και πρέπει να αλλάξει. Οι γυναίκες υπερ-εκπροσωπούνται στις λιγότερο ασφαλείς και ανεπαρκώς αμειβόμενες θέσεις εργασίας και υπο-εκπροσωπούνται σε θέσεις ευθύνης. Η διαφορά στις αμοιβές που λαμβάνουν οι γυναίκες και οι άνδρες ανέρχεται στο 18%, που έχει ως αποτέλεσμα τον κίνδυνο το 22% των γυναικών ηλικίας άνω των 65 να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας καθώς δεν έχουν ικανοποιητική σύνταξη: αυτό είναι απαράδεκτο και πρέπει να αλλάξει. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, 20 με 25% των γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν υποστεί σωματική βία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Αυτό είναι απαράδεκτο και πρέπει να αλλάξει.

Σήμερα, πρέπει να ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί έτσι ώστε η ισότητα των φύλων να γίνει όντως πραγματικότητα. Όλοι μας θα κερδίσουμε από αυτό, είτε από την άποψη της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής, της βιώσιμης ανάπτυξης ή της ανταγωνιστικότητας.

Τον Σεπτέμβριο του 2010, η Επιτροπή υιοθέτησε μια στρατηγική που καθόριζε πέντε τομείς προτεραιότητας για δράση για την περίοδο 2010-2015: ισότητα στην αγορά εργασίας, ίση οικονομική ανεξαρτησία για άνδρες και γυναίκες, ίσες αμοιβές, ισότητα στις ανώτερες θέσεις και προώθηση της ισότητας πέρα από την ΕΕ.

Η Επιτροπή θα συνεχίσει να στέκεται στο πλάι γυναικών από όλες τις γωνίες της γης, οι οποίες δίνουν την καθημερινή μάχη για πρόσβαση στην εκπαίδευση και στο δικαίωμα στην εργασία, στο πλάι όσων αγωνίζονται για τον εκδημοκρατισμό και για την άσκηση των ελευθεριών και των πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων. Η Επιτροπή θα κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει ότι οι στόχοι αυτοί θα γίνουν πραγματικότητα. Ωστόσο, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η νομοθεσία –όσο καλά και αν εφαρμόζεται– δεν είναι η απάντηση σε όλα. Οι συμπεριφορές και οι νοοτροπίες πρέπει επίσης να αλλάξουν.

Αξιότιμοι βουλευτές, σήμερα, εορτάζουμε την επέτειο του αγώνα των γυναικών για την ισότητα. Στην Ευρώπη σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι η ΕΕ δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τις ευρωπαίες γυναίκες, όλες τις ευρωπαίες γυναίκες! Παρέχουν σημαντικές συνεισφορές στο έργο μας που βασίζεται στις αξίες, συμπεριλαμβανομένων των αξιών της ισότητας των φύλων.

  Eva-Britt Svensson, Πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, «δεν γεννιέσαι γυναίκα, γίνεσαι». Αυτή η ρήση δείχνει ότι οι αντιλήψεις μας για το τι είναι οι γυναίκες και οι άνδρες αποτελούν τη βάση για όλες τις επιλογές μας στη ζωή – επιλογές που εξαρτώνται από το φύλο μας, όχι από τα ενδιαφέροντα, τις ικανότητες, τη δέσμευσή μας, κλπ. Τα στερεότυπα του φύλου τοποθετούν τους άνδρες και τις γυναίκες σε διαφορετικές κατηγορίες και εκατό χρόνια αγώνων για την ισότητα δεν κατάφεραν να εξαλείψουν αυτά τα στερεότυπα του φύλου.

Ωστόσο, αρνούμαστε να περιμένουμε άλλα εκατό χρόνια, γιατί είναι αυτά τα στερεότυπα του φύλου, αυτά τα πρότυπα που καταλήγουν, μεταξύ άλλων, στη διοίκηση του 97% των μεγάλων εταιρειών από άνδρες, στις διακρίσεις αμοιβών σε βάρος των γυναικών και στην απόκτηση επισφαλών θέσεων εργασίας –σε περίπτωση που έχουν εργασία– και στο γεγονός ότι οι γυναίκες είναι εκείνες που είναι υπεύθυνες για τη μη αμειβόμενη εργασία στο σπίτι. Οι γυναίκες είναι εκείνες που επωμίζονται την κύρια ευθύνη για τα παιδιά. Οι γυναίκες υφίστανται βία, ακόμη και στις στενές προσωπικές τους σχέσεις και με τη μορφή της σεξουαλικής βίας, και οι γυναίκες πωλούνται σαν εμπορεύματα στο σεξουαλικό εμπόριο. Βλέπουμε την εκθήλυνση της φτώχειας που έχει τις ρίζες της στα διάφορα πρότυπα βάσει των οποίων έχει διαμορφωθεί η κοινωνία.

Κατά τη διάρκεια των εκατό χρόνων αγώνα έχει σημειωθεί πολλή πρόοδος. Αν συγκρίνω τις ευκαιρίες που έχω από την άποψη των διαφορετικών επιλογών ζωής με εκείνες της μητέρας και της γιαγιάς μου, μπορώ να διαπιστώσω πόση πρόοδος έχει σημειωθεί, αλλά μένουν πολλά ακόμη να γίνουν. Ως εκ τούτου, ο αγώνας θα συνεχίζεται κάθε μέρα του χρόνου, όχι μόνο την 8η Μαρτίου.

(Χειροκροτήματα)

  Lívia Járóka, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (HU) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σήμερα εορτάζουμε την εκατοστή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας και θυμόμαστε τη διαδήλωση των εργαζόμενων γυναικών που διαμαρτύρονταν για ίσους μισθούς στη Νέα Υόρκη στα μέσα του 19ου αιώνα. Ο στόχος που έθεσαν περισσότερο από 150 χρόνια πριν, το 1857, να διασφαλίσουν ίση αμοιβή για ίδια εργασία, εξακολουθεί να είναι επίκαιρος και σήμερα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι γυναίκες κερδίζουν 15% λιγότερο από τους άνδρες· ο αριθμός αυτός είναι 16,5% στην πατρίδα μου, την Ουγγαρία, και παρόλο που πάνω από το ήμισυ του συνολικού παγκόσμιου πληθυσμού αποτελείται από γυναίκες, αυτές λαμβάνουν μόνο ένα ποσοστό 10% του παγκόσμιου εισοδήματος.

Πέρα από την εξάλειψη των διαφορών στις αμοιβές λόγω φύλου, η κατάλληλη ενίσχυση του ρόλου των γυναικών στην οικογένεια και η διεκδίκηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης είναι ζητήματα που δεν έχουν ακόμη επιλυθεί. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε η απόκτηση παιδιών να αποτελεί κίνδυνο φτώχειας στην Ευρώπη, και το να είναι κανείς γυναίκα ή μητέρα να συνιστά μειονέκτημα. Εξετάζοντας τις πρωτοβουλίες που δρομολογήθηκαν είτε στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών είτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διαπιστώνουμε ότι η πραγματική ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη στα περισσότερα μέρη. Δίνουμε πολύ λίγη έμφαση στην κατάσταση των γυναικών που ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας, στο φαινόμενο των πολλαπλών διακρίσεων και στην καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας και της βίας που διαπράττεται εναντίον των γυναικών.

  Britta Thomsen, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DA) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σήμερα συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τότε που γιορτάσαμε για πρώτη φορά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Πριν από εκατό χρόνια, ο αγώνας δινόταν για το δικαίωμα των γυναικών να ψηφίσουν, μεταξύ άλλων πραγμάτων – κάτι που σήμερα το θεωρούμε δεδομένο. Ωστόσο, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας για να επιτύχουμε την πλήρη ισότητα, και θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της εκπροσώπησης των γυναικών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα. Οι γυναίκες πρέπει να συμμετέχουν στην πολιτική, αλλά πρέπει επίσης να εμπλέκονται στον κόσμο των επιχειρήσεων. Πρέπει επίσης να έχουμε γυναίκες στις τράπεζες.

Δεν πρέπει να αποκλείουμε το ήμισυ του πληθυσμού από τη συμμετοχή στη λήψη των σημαντικών οικονομικών αποφάσεων. Αυτό δεν είναι δημοκρατία. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το σύνολο της βάσης ταλέντων μας. Πολύ απλά, η ανταγωνιστικότητά μας διακυβεύεται επίσης. Χαιρετίζω, ως εκ τούτου, την πρωτοβουλία της Επιτρόπου Reding «Επίσημη δέσμευση για την προώθηση των γυναικών στην ηγεσία των επιχειρήσεων της Ευρώπης». Είναι πολύ καλό που η ΕΕ θα είναι για μία ακόμη φορά πρωτοπόρος σε ό,τι αφορά την ισότητα, αλλά πρέπει να έχουμε δεσμευτική νομοθεσία αν θέλουμε οι ποσοστώσεις για τα μέλη των συμβουλίων να είναι κάτι περισσότερο από συμβολική πολιτική κίνηση, και ελπίζω ότι έχετε το θάρρος να το κάνετε αυτό. Σας ευχαριστώ.

  Silvana Koch-Mehrin, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ισότητα όλων των ανθρώπων κατοχυρώνεται στα δύο πρώτα άρθρα της Οικουμενικής Διακήρυξης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Αυτό δηλώνει: «Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης». Τι υπέροχη πρόταση! Ωστόσο, εκατό χρόνια μετά την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, δεν το έχουμε ακόμη επιτύχει: δεν υπάρχει καμία ένδειξη πραγματικής ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Το αναγνωρίζουμε, έχουμε επιτύχει πολλά στην Ευρώπη. Σήμερα, το πρωταρχικό μας μέλημα δεν είναι πλέον η νομική ελευθερία των γυναικών. Έχουμε επιτύχει σε μεγάλο βαθμό αυτή την ελευθερία. Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους φεμινιστές, και άνδρες και γυναίκες, για το έργο τους στο παρελθόν. Σήμερα, η κύρια ανησυχία μας είναι η ελευθερία στη δράση, ότι οι άνδρες θα πρέπει να ενστερνιστούν το ζήτημα της συμβατότητας εργασιακής και οικογενειακής ζωής, και ότι το να βλέπουμε γυναίκες στην κορυφή μιας επιχείρησης ή της πολιτικής είναι κάτι που θα πρέπει να γίνει καθημερινότητα.

Είναι φανταστικό να βλέπουμε πώς τα απελευθερωτικά κινήματα στη Βόρειο Αφρική στρέφονται σε εμάς, τις γυναίκες της Ευρώπης. Περιμένουν από εμάς να διαδραματίσουμε ρόλο πρωτοπόρου. Είναι ζωτικής σημασίας να μην χάσουμε από τα μάτια μας τον σκοπό μας: την ελευθερία να ζούμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις ιδέες μας. Τότε, η ισότητα θα γίνει κάτι που θα το θεωρούμε δεδομένο και η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας θα μετατραπεί από μέρα μνήμης σε μέρα εορτασμού της ελευθερίας.

  Rebecca Harms, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα δεν δικαιολογεί τον εορτασμό, αλλά θα πρέπει να μας ενθαρρύνει να συμφωνήσουμε ακόμη μία φορά για την εφαρμογή της αληθινής ισότητας. Αυτή η εκατοστή επέτειος θα πρέπει να είναι μια ευκαιρία για εμάς, ως γυναίκες, να κοιτάξουμε πίσω μας και να προβούμε σε μια αποτίμηση.

Κατ’ εμέ, τα αποτελέσματα είναι τα εξής: η ισότητα πρέπει να κατοχυρώνεται στα συντάγματα και στις διακηρύξεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως μια μεγάλη αρχή. Ωστόσο, χρειαζόμαστε νόμους και κανονισμούς για να γίνουν οι αρχές αυτές πραγματικότητα. Πιστεύω ότι αυτό απαιτεί επίσης τη χρήση ποσοστώσεων.

Αν εξετάσουμε τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, μπορούμε να δούμε ότι τα πράγματα δεν είναι καλύτερα απ’ ό,τι στην κορυφή του επιχειρηματικού κόσμου. Υπάρχουν ελάχιστες γυναίκες στις ανώτατες διοικητικές θέσεις. Για να το επιτύχουμε αυτό, κυρία Reding, κύριε Barroso, χρειαζόμαστε πραγματικά σκληρούς κανονισμούς για τις ποσοστώσεις. Θα καλωσόριζα έναν ειλικρινή απολογισμό από μέρους σας για την έλλειψη ισότητας για τις γυναίκες στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, γιατί τότε θα είχατε συνειδητοποιήσει τη σημασία αυτών των ποσοστώσεων.

(Χειροκροτήματα)

Πιστεύω ότι είναι ντροπή να μην υπάρχει ακόμη θέση στο τραπέζι για τις γυναίκες, όσο καλά μορφωμένες και αν είναι, όταν λαμβάνονται διοικητικές αποφάσεις και σχεδιάζονται στρατηγικές πολιτικές. Η ποσόστωση είναι το εργαλείο με το οποίο μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό.

Κυρία Reding, σήμερα, με την ευκαιρία της εκατοστής επετείου της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, σας απευθύνουμε έκκληση: δεσμευτείτε ειλικρινά ότι θα κάνετε ό,τι μπορείτε για την προώθηση μιας πραγματικής ποσόστωσης για τις γυναίκες σε διοικητικές θέσεις – όπως ισχύει ήδη στη Νορβηγία, την Ισπανία και τη Γαλλία. Δεν καταλαβαίνω γιατί το ζήτημα αυτό δεν το έθιξε στην ομιλία του ο κ. Barroso.

  Marina Yannakoudakis, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. (EN) – Κύριε Πρόεδρε, την περασμένη εβδομάδα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Λόρδος Davies εκφώνησε την ομιλία του προς την κυβέρνηση σχετικά με το πώς μπορεί να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών. Η έκθεσή του περιελάμβανε από προαιρετικούς στόχους για τις επιχειρήσεις. Κανείς δεν διαφωνεί ότι χρειαζόμαστε περισσότερες γυναίκες στα διοικητικά συμβούλια. Αυτό που δεν μπορώ να δεχθώ είναι ότι χρειαζόμαστε ποσοστώσεις για να το επιτύχουμε. Πόσο πατροναριστικό είναι αυτό; Σχεδόν τόσο πατροναριστικό όσο και το τριαντάφυλλο που δώσατε στις γυναίκες καθώς μπαίναμε στην αίθουσα. Εγώ λοιπόν έδωσα το τριαντάφυλλό μου σε έναν άνδρα.

Μια θετική επισήμανση είναι ότι το ΗΒ σημειώνει πραγματική πρόοδο στην εξάλειψη των διαφορών στις αμοιβές λόγω φύλου. Οι τελευταίοι αριθμοί δείχνουν ότι η διαφορά στις αμοιβές μεταξύ ανδρών και γυναικών στην πλήρη απασχόληση έχει μειωθεί στο 10%, το χαμηλότερο ποσοστό από τότε που άρχισαν να καταγράφονται τα μεγέθη.

Τέλος, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, πρέπει να αποτίσω φόρο τιμής στη μητρότητα. Η αληθινή ισότητα είναι να έχεις το δικαίωμα επιλογής και να μην κρίνεσαι για αυτές τις επιλογές. Είτε είναι διευθύντρια σε διοικητικό συμβούλιο, είτε χειρούργος σε νοσοκομείο, είτε άτομο που παρέχει φροντίδα με μερική απασχόληση, είτε μηχανικός αυτοκινήτων είτε νοικοκυρά και μητέρα, μια γυναίκα έχει το δικαίωμα να κάνει τη δική της επιλογή.

(Χειροκροτήματα)

  Ilda Figueiredo, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζουμε τον αγώνα των γυναικών για την ελευθερία, την κοινωνική πρόοδο και την ειρήνη σε μια χρονική στιγμή που εορτάζουμε τα 100 χρόνια της επετείου της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας. Οι γυναίκες αγωνίστηκαν και πέτυχαν πάρα πολλά αυτά τα 100 χρόνια, αλλά αυτό δεν υπήρξε αρκετό για να εξαλείψει τις υπάρχουσες ανισότητες, τις διακρίσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν στην πρόσβαση σε θέσεις εργασίας με δικαιώματα, την ανισότητα των μισθών που αντικατοπτρίζεται στις συντάξεις, τη δυσκολία στην εξέλιξη της σταδιοδρομίας και στα επαγγελματικά επιτεύγματα, και τα εμπόδια στην πρόσβαση σε διοικητικές θέσεις και θέσεις λήψης αποφάσεων στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα· η τάση είναι η επιδείνωση της κατάστασης αυτής σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Αν και η μητρότητα είναι μια κοινωνική λειτουργία απαραίτητη για την ανάπτυξη της κοινωνίας, οι διακρίσεις κατά των γυναικών που είναι μητέρες και εργαζόμενες συνεχίζονται, γεγονός σκανδαλώδες αν σκεφτεί κανείς ότι βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα. Θέλουμε να επαναβεβαιώσουμε την αλληλεγγύη της ομάδας μας με τους αγώνες των γυναικών στο θέμα αυτό. Συνεχίζουμε να απαιτούμε να τεθεί τέλος στην ανισότητα και τις διακρίσεις, να τεθεί τέλος στη βία κατά των γυναικών και τέλος στα στερεότυπα του φύλου. Αυτό απαιτεί όχι μόνο μια ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αλλά και μια σοβαρή δέσμευση σε εναλλακτικές πολιτικές που θέτουν το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων στο κέντρο της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και της πολιτικής της ΕΕ.

  Mara Bizzotto, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πολλοί στόχοι έχουν επιτευχθεί αλλά κάποιες μάχες δεν έχουν ακόμη καν ξεκινήσει. Σήμερα, το επείγον ζήτημα είναι αυτό των γυναικών από άλλες κουλτούρες που ζουν στην Ευρώπη και ανά τον κόσμο σε συνθήκες όπου παλεύουν για να διεκδικήσουν ακόμη και τα ελάχιστα πρότυπα αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς.

Δεν μπορούμε να εορτάζουμε αυτή την επέτειο χωρίς να φέρουμε στο προσκήνιο το ζήτημα των γυναικών στον αραβο-μουσουλμανικό κόσμο, διαφορετικά θα συνεχίσουμε να αγνοούμε ένα πρόβλημα που είναι δικό τους σήμερα, αλλά σύντομα θα γίνει και δικό μας. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους αριθμούς που εμπλέκονται σε μια κρίση η οποία μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο στην Ευρώπη, στις πόλεις μας, και στα σχολεία όπου μεγαλώνουν τα παιδιά μας.

Υπάρχει επί μακρόν μια αύξηση στα κρούσματα βίας όλων των ειδών με θύματα μουσουλμάνες μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Συνεπώς, ζητώ εδώ και καιρό –και το ζητώ ξανά σήμερα– να θεσπίσει η Ευρώπη στοχοθετημένες πολιτικές κατά της εξάπλωσης του ισλαμικού ριζοσπαστισμού, κατά των αναγκαστικών γάμων, των δικαιωμάτων τιμής, του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων και της ενδοοικογενειακής βίας.

Εμείς, οι ευρωπαίοι άνδρες και γυναίκες, πρέπει να αγωνιστούμε για αυτές τις γυναίκες που ζουν στην Ευρώπη και πέρα από αυτήν, οι οποίες δεν έχουν φωνή και καταπιέζονται από το τέρας του ισλαμικού φονταμενταλισμού.

  Nicole Sinclaire (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα κι εγώ να αποτίσω φόρο τιμής σε όλες τις γυναίκες ανά τον κόσμο και όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται υπέρ της ισότητας τα τελευταία 100 και πλέον χρόνια. Το 1893 η Νέα Ζηλανδία έδωσε στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου. Αν μου επιτρέπετε να αποτίσω φόρο τιμής στη δική μου χώρα, το 1970 μία πολιτικός των Εργατικών, η Barbara Castle, προώθησε τον πρώτο νόμο για την ισότητα των αμοιβών στον Δυτικό κόσμο. Φυσικά, το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που απέκτησε γυναίκα πρωθυπουργό.

Ωστόσο, πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Είμαι κατά των διακρίσεων πάσης φύσεως, ακόμη και των θετικών, καθώς αυτές οδηγούν αναπόφευκτα στη δημιουργία θυμάτων. Οι γυναίκες δεν χρειάζονται πατρονάρισμα μέσω των ποσοστώσεων, αντίθετα χρειάζονται την άρση των εμποδίων για την πρόοδό τους. Τα κράτη μέλη θα ήταν καλό να επικεντρωθούν σε ζητήματα όπως η ανάγκη για βελτιωμένη παιδική μέριμνα.

Είχαμε μια πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την ασφάλιση των αυτοκινήτων η οποία μποϋκοτάρει τις παραδοσιακές, δοκιμασμένες και συνετές μεθόδους αξιολόγησης κινδύνου. Παρά τη στάση της ΕΕ σχετικά με τις θετικές διακρίσεις υπέρ των γυναικών, η υπόθεση αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα μιας πολιτικά ορθής ευρω-διαφωνίας, με μια παράλογη απόφαση η οποία ουσιαστικά κάνει τη ζωή πιο δύσκολη και ακριβή για τις γυναίκες. Η κοινή λογική λείπει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. DIANA WALLIS
Αντιπροέδρου