Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2010/2233(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A7-0042/2011

Teksty złożone :

A7-0042/2011

Debaty :

PV 23/03/2011 - 24
CRE 23/03/2011 - 24

Głosowanie :

PV 24/03/2011 - 6.6
CRE 24/03/2011 - 6.6
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P7_TA(2011)0109

Pełne sprawozdanie z obrad
Środa, 23 marca 2011 r. - Bruksela Wydanie Dz.U.

24. Stosunki UE z Radą Współpracy Państw Zatoki (krótka prezentacja)
zapis wideo wystąpień
Protokół
MPphoto
 

  Przewodniczący - Kolejnym punktem porządku dziennego jest sprawozdanie pana posła Baudisa w sprawie stosunków Komisji Spraw Zagranicznych z Radą Współpracy państw Zatoki (A7-0042/2011) (2010/2233(INI)).

 
  
MPphoto
 

  Dominique Baudis, sprawozdawca - (FR) Panie Przewodniczący! Najpierw chciałbym podkreślić, że przedmiotowe sprawozdanie jest wynikiem bardzo konstruktywnej współpracy z grupami politycznymi i ze swej strony chcę podziękować za współpracę panu posłowi Howittowi, pani poseł Brepoels i pani poseł Brantner, a także pani poseł Jäätteenmäki.

Jak Państwo wiedzą, sprawozdanie to dotyczy ogólnej strategii w stosunkach między Unią Europejską a Radą Współpracy Państw Zatoki.

Nasza praca rozpoczęła się kilka miesięcy temu, a więc przed wydarzeniami, które mają teraz miejsce w świecie arabskim. Od tego momentu wszędzie – także w Zatoce – obserwujemy demonstracje siły, które odbywają się na froncie walki o większe poszanowanie praw człowieka, podstawowych wolności i demokracji.

Jednak zaraz na początku naszej pracy, nawet jeszcze przed tymi wydarzeniami, w sprawozdaniu – oraz w poprawkach przyjętych w komisji – poruszano wszystkie zagadnienia będące powodem powstania. Potępiamy wszelkie formy dyskryminacji – w tym te ze względu na płeć czy wyznanie – szczególny nacisk kładziemy na problemy dotyczące prawa pracy, prawa socjalne i prawa związków zawodowych, wolność sumienia, wolność wypowiedzi i wyrażania opinii, prawa kobiet, konieczność zreformowania systemu sądownictwa, zniesienie kary śmierci i wyroków skazujących na okaleczanie oraz prawa polityczne.

W świetle wydarzeń w Bahrajnie oraz w obliczu tłumienia demonstracji, a także interwencji militarnych w państwach sąsiednich należących do Rady Współpracy Państw Zatoki we współpracy z kontrsprawozdawcami przygotowaliśmy szereg poprawek ustnych zapewniających wsparcie dla demonstrantów walczących o wolność. Podkreśliliśmy zasadność ich żądań i potępiliśmy brutalne reakcje bahrańskich władz, a także interwencję militarną państw Rady Współpracy Państw Zatoki, które przyłączyły się do represji oraz wyraziliśmy nasze ubolewanie z powodu brutalnej reakcji sprawujących władzę. Na koniec zaoferowaliśmy pełne poparcie dla procesu zmian demokratycznych.

Oczywiście w sprawozdaniu omawia się również długoterminowe możliwości strategiczne. Mówi się o potencjale partnerstwa w wielu obszarach (geopolityki, energii, edukacji i nauki oraz w obszarze integracji regionalnej).

Z geopolitycznego punktu widzenia prawdziwym zagrożeniem jest bez wątpienia Iran. Państwa Zatoki leżące między Iranem a Izraelem byłyby oczywiście nieuniknionymi ubocznymi ofiarami konfliktu. Państwa te wiele od nas oczekują, jeżeli chodzi o powstrzymanie Iranu przed opracowaniem broni jądrowej. Państwa Rady Współpracy Państw Zatoki stanowiące jedną czwartą państw członkowskich Ligii Arabskiej odgrywają bardzo ważną rolę w procesie pokojowym. Pamiętajmy, że to one stoją za arabską inicjatywą pokojową.

Jeżeli chodzi o energię, to Rada Współpracy Państw Zatoki jest wiodącym dostawcą ropy do Unii Europejskiej, a więc UE jest w dużym stopniu zależna od tych państw, ale ich zapasy ropy stopniowo maleją i państwa te przygotowują się do zmian dzięki rozwojowi energii odnawialnej. Możemy zaoferować nasze doświadczenie w tej dziedzinie.

Jeżeli chodzi o szczebel edukacyjny i naukowy, to państwa te uczyniły edukację jednym ze swoich priorytetów. Z uwagi na ograniczoną liczbę uniwersytetów i wykładowców obserwujemy tworzenie oddziałów prestiżowych uniwersytetów amerykańskich. Niestety, pomimo swego zaangażowania, Unia Europejska plasuje się daleko za Stanami Zjednoczonymi. Na przykład w ramach realizacji programu Erasmus Mundus w ubiegłym roku do Europy przyjechało zaledwie ośmiu studentów z krajów należących do Rady Współpracy Państw Zatoki.

Wreszcie w obszarze integracji regionalnej Rada Współpracy Państw Zatoki dokonuje powolnego postępu. Bogatsza o posiadane doświadczenie Unia Europejska może zaoferować pomoc, doradztwo i know-how; wzywamy też do podpisania umowy o wolnym handlu na kolejne ponad 20 lat.

 
  
MPphoto
 

  Jaroslav Paška (EFD) – (SK) Panie Przewodniczący! Państwa Zatoki Perskiej posiadają duży potencjał gospodarczy oferujący duże możliwości większej współpracy z UE. Rada Współpracy Państw Zatoki, podobnie jak Unia Europejska, jest bardzo zainteresowana lepszą współpracą handlową, która jest jednak uzależniona od naszej zdolności do przekazywania przedstawicielom państwa Zatoki priorytetów w dziedzinie współpracy.

Nasze poglądy na wiele problemów dotyczących gospodarczego zarządzania bezpieczeństwem międzynarodowym czy też walką z terroryzmem są zbliżone i dlatego szkoda by było ograniczyć potencjał współpracy wyłącznie do sfery handlowej i gospodarczej. Oczywiście jest dla nas jasne, że cała nasza dotychczasowa współpraca z państwami Zatoki Perskiej wykazuje potencjał wzrostu, a opracowanie nowego, bardziej ambitnego planu dotyczącego polityki UE w Radzie Współpracy Państw Zatoki i jej państw członkowskich oraz usprawnienie współpracy gospodarczej mogłyby doprowadzić także do zacieśnienia współpracy z przedstawicielami umiarkowanego świata islamskiego, co w trudnych czasach mogłoby być interesującym uzupełnieniem tych działań.

 
  
MPphoto
 

  Csanád Szegedi (NI)(HU) Panie Przewodniczący! Osobiście ja także jestem za wprowadzeniu umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Radą Współpracy Państw Zatoki. Region mógłby stać się ważnym partnerem strategicznym dla Unii Europejskiej w dziedzinie handlu, w tym w zakresie zwiększenia dostaw ropy. Uważam, że najważniejsze jest wzmocnienie stosunków gospodarczych. Aby zagwarantować konkurencyjność Unii Europejskiej musimy znaleźć dodatkowe, nowe rynki i nowych partnerów, natomiast w obszarach, w których Unia Europejska odgrywa już znaczącą rolę naszym priorytetem jest oficjalne zacieśnienie stosunków. Pomyślne zakończenie trwającego od dwudziestu lat procesu negocjacyjnego wymaga konstruktywnego, ale elastycznego podejścia obu stron tak, aby można było doprowadzić do zbliżenia obecnych raczej sztywnych stanowisk. Jeżeli naprawdę uważamy, że Unia Europejska musi być zdolna do konkurowania ze Stanami Zjednoczonymi, Chinami i Indiami, to najważniejsze jest, byśmy zgłębili różne obszary gospodarcze i segmenty rynku, w których inne główne siły mogły już zdobyć dominującą pozycję oraz abyśmy skupili się na naszych dotychczasowych priorytetach rynkowych i zwiększyli ich znaczenie.

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE)(RO) Panie Przewodniczący! Przede wszystkim ja również chciałabym pogratulować tego sprawozdania panu posłowi Baudisowi. Oznacza ono, że Parlament popiera wznowienie negocjacji między UE i Radą Współpracy Państw Zatoki w krytycznym momencie.

Wydarzenia w Bahrajnie wskazują, że trzeba przyspieszyć dialog polityczny między obiema organizacjami międzynarodowymi. Naprawdę uważam, że sześć państw arabskich może zapoczątkować pokojową zmianę społeczną dzięki poprawie sytuacji w dziedzinie praw człowieka.

Z drugiej strony wydarzenia w regionie Morza Śródziemnego wpływają na dostawy ropy w UE. W tej sytuacji współpraca między Unią i Radą ma zasadnicze znaczenie dla zagwarantowania zaspokojenia potrzeb energetycznych oraz uniknięcia wzrostu cen ropy na rynku globalnym.

Uważam też, że czas zakończyć trwające od 20 lat negocjacje podpisaniem umowy o wolnym handlu, która mogłaby przynieść obu stronom tak wiele korzyści.

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, komisarz - Panie Przewodniczący! Zebraliśmy się dziś wieczorem na tej sali, aby przedyskutować sprawozdania Parlamentu w sprawie współpracy z Radą Państw Zatoki. Rozumiem, że niektóre grupy polityczne wolałyby odroczyć debatę, aby lepiej odzwierciedlała ona strategiczny moment, który przeżywa teraz świat arabski.

Rzeczywiście w czasie, gdy rozpoczęli Państwo prace nad projektem sprawozdania nikt nie mógł przypuszczać, że sprawy przybiorą dzisiejszy obrót ani tego, jakie wyzwania napotkają państwa i obywatele całego regionu arabskiego. Zgodnie z naszym przekonaniem, że każde państwo jest inne niż pozostałe, Unia Europejska reaguje na różne sytuacje w różny, dostosowany do nich sposób. Wczoraj wysłuchali Państwo wypowiedzi baronessy Ashton na temat wszystkich tych państw: czy to w Tunezji, Egipcie, Libii, Jemenie czy w Bahrajnie Unia Europejska staje wobec wielu ważnych wyborów i decyzji.

Sprawozdanie, które omawiamy dziś wieczorem koncentruje się na Radzie Współpracy Państw Zatoki i jej państwach członkowskich; także w niektórych z nich obywatele apelują o lepsze uwzględnienie ich aspiracji politycznych, społecznych i gospodarczych. Rządy Państw Zatoki odpowiadają w różny sposób: za pomocą odpowiednich pakietów finansowych służących zaspokojeniu najbardziej palących potrzeb, w tym także socjalnych, za pomocą zapowiedzi reform politycznych, cedujących pewne uprawnienia prawodawcze na wybrane organy, albo też za pomocą otwartości na kompleksowy i sprzyjający włączeniu dialog narodowy.

Ale widzieliśmy też przemoc. W kontekście naszej dzisiejszej dyskusji mam tu na myśli przede wszystkim Bahrajn. Uważnie śledziliśmy tę sprawę, baronessa Ashton wielokrotnie deklarowała zaniepokojenie informacjami dotyczącymi poważnej przemocy na ulicach oraz przejawów sekciarskich napięć. Wzywała również obecne w tym kraju siły bezpieczeństwa do poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności. Wielokrotnie wzywała do dialogu jako jedynej drogi naprzód. Wszystko to czyniła łącząc oświadczenia publiczne, które Państwo obserwowali, i bezpośrednie kontakty z zainteresowanymi władzami.

Pytanie, które powinniśmy sobie zadać brzmi: do czego to wszystko prowadzi? Co UE powinna zrobić? Jak powinniśmy odczytywać Pańskie sprawozdanie w świetle tych wydarzeń? Wczoraj baronessa Ashton powiedziała, że woli zaangażowanie od izolacji i ja ten pogląd podzielam. Pańskie sprawozdanie wzywa do rozszerzenia, a nie zawężenia kontaktów i zgadzam się z tym. Jako komisarz do spraw handlu z przyjemnością powitałbym większe możliwości wymiany biznesowej. Dla Europejczyków nadszedł czas, aby przygotować się do nawiązania częstszych kontaktów z ludnością państw Zatoki. Nadszedł również czas, aby przygotować się do pozytywnego zareagowania na każdą prośbę o ułatwienie bezprecedensowego dialogu prowadzącego do reform, która może dotrzeć do Europy.

Nie powinniśmy uchylać się od obrony praw człowieka i podstawowych wolności, ale nie możemy dyktować czy wymuszać na innych naszych modeli demokracji. Europa zdecydowanie wierzy, że reformy muszą pochodzić z wewnątrz. Uważam, że dotyczy to również państw należących do Rady Współpracy Państw Zatoki. Nie do mnie należy dyktowanie temu Parlamentowi, jak podejść do sprawozdania zanim to nastąpi. Uważam, że musimy myśleć w kategoriach strategicznych, a do tego niezbędne są dialog i zaangażowanie.

UE powinna się przygotować do udzielenia pełnego wsparcia procesom dialogu i reformy w regionie. Jesteśmy gotowi udzielić wsparcia politycznego dla reformy, a także know-how i doświadczenia umożliwiającego rozstrzygnięcie bardziej konkretnych spraw. Z zadowoleniem przyjmujemy takie możliwości, ale może to mieć miejsce tylko wtedy, gdy państwa w regionie poproszą nas o pomoc.

Ostatnie słowo na temat strefy wolnego handlu w Zatoce, za który osobiście odpowiadam. Wierzę, że gdy pojawią się sprzyjające okoliczności będziemy mogli podjąć dalsze działania w oparciu o wspólną determinację UE, aby pogłębiać cele stosunków handlowych z Radą Współpracy Państw Zatoki.

Nie trzeba przypominać, że stabilizacja jest konieczna zarówno dla nawiązania kontaktów politycznych między rządami i obywatelami, jak i dla efektywnych przepływów handlowych i sprawnego działania firm. Dziękuję Państwu za uwagę; a szczególnie chcę podziękować sprawozdawcy, panu posłowi Baudisowi.

 
  
MPphoto
 

  Przewodniczący - Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się jutro o godz. 11.30.

Oświadczenia pisemne (art. 149 Regulaminu)

 
  
MPphoto
 
 

  Bogdan Kazimierz Marcinkiewicz (PPE), na piśmie (PL) Szanowny Panie Przewodniczący! Uważam, że niezwykle istotnym, zwłaszcza w okresie kryzysu gospodarczego, z którego wychodzi Unia Europejska, oraz kataklizmu (trzęsienia ziemi wraz z falą tsunami), jaki nawiedził Japonię, aby UE sformułowała bardziej ambitną politykę w stosunku do Rady Współpracy Zatoki Perskiej (GCC) i jej państw członkowskich. Cieszę się, że w sprawozdaniu zostały ujęte takie kwestie, jak między innymi: szeroko rozumiana energetyka, przemysł, badania naukowe czy rozwój edukacji. Europejska Służba Działań Zewnętrznych, zatem powinna poświęcić więcej zasobów ludzkich i rozszerzyć otwarte misje dyplomatyczne w krajach GCC w celu zacieśniania dalszej współpracy.

Uważam również, że wszystkie wysiłki podjęte w ramach negocjacji nad wolnym handlem w celu zagwarantowania bezpiecznych i stałych dostaw surowców są mile widziane. Współpraca między UE a GCC powinna obejmować dalsze wsparcie dla programów wymiany studentów, naukowców i profesjonalistów. W sprawozdaniu Parlament Europejski podkreśla, że zawarcie umowy o wolnym handlu (FTA) między UE a GCC pozostaje priorytetem przy dalszej współpracy ze śródziemnomorskimi partnerami. Unia Europejska powinna zatem wypracować odpowiednią strategię dla wspierania procesu integracji regionalnej.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), na piśmie(DE) Zdaje się, że obywatele sześciu państw w Radzie Współpracy Państw Zatoki, które nawiasem mówiąc są najważniejszymi partnerami handlowymi UE w świecie arabskim nie wierzą, że przeprowadzane w ostatnich latach reformy są właściwe. Nie jest jeszcze jasne do jakiego stopnia plany wstrzyknięcia ogromnych kwot pieniędzy na wsparcie gospodarek i poprawę warunków socjalnych w dwóch najbiedniejszych z sześciu państw członkowskich mogłyby pomóc w zakończeniu trwających demonstracji. Chociaż Rada Współpracy Państw Zatoki kwestionuje legalność rządów pułkownika Kaddafiego i popiera pomysł zamknięcia przestrzeni powietrznej, demonstracje wybuchły w Arabii Saudyjskiej, która także jest państwem członkowskim, a w Bahrajnie demonstrantów potraktowano bardzo brutalnie. Kontrowersje budzi nawet wysłanie przez Radę Współpracy Państw Zatoki jednostek specjalnych w celu chronienia ważnych obiektów infrastruktury w Bahrajnie, bo szyicka opozycja wzywa społeczność międzynarodową do chronienia obywateli przed interwencją militarną. Wygląda na to, że wprowadzenie zakazu odbywania lotów spowodowało otwarcie puszki Pandory. UE nie może sobie pozwolić na wciągnięcie jej w wewnętrzne sprawy państw Bliskiego Wschodu, a to nam grozi, ponieważ równowaga sił w Bahrajnie może się szybko zmienić. Na przykładzie umów o readmisji przekonaliśmy się ile są warte umowy po zamachu stanu. Dlatego powinniśmy poczekać na rozwój sytuacji, a nie przeć teraz naprzód.

 
  
MPphoto
 
 

  Cristian Dan Preda (PPE), na piśmie(RO) Cieszy mnie przyjęcie sprawozdania pana posła Baudisa, ponieważ dziś bardziej niż kiedykolwiek wcześniej Unii Europejskiej potrzebna jest spójna strategia w stosunkach z Radą Współpracy Państw Zatoki (GCC). Po pierwsze, państwa członkowskie tej organizacji mają coraz większy wpływ na świat arabsko – muzułmański i mogą odegrać ważną rolę w dialogu międzykulturowym. Ponadto uważam, że trzeba podjąć specjalne działania, aby zwiększyć pozycję Unii w tym regionie i promować wzajemne zrozumienie. Wśród sposobów uczynienia tego należy wymienić nawiązanie współpracy z sektorem prasy i mediów audiowizualnych, dzięki której będzie można poradzić sobie z brakiem informacji na temat Europy. Uważam też, że ostatnie wydarzenia w Bahrajnie zmuszają nas do większego oparcia stosunków Unii z GCC na poszanowaniu praw człowieka i podstawowych wolności. W tej chwili musimy zadbać, aby apele demonstrantów o reformy demokratyczne zostały wysłuchane w ramach rzeczywistego dialogu politycznego. Metodą rozwiązania aktualnych konfliktów na przykład w Bahrajnie jest zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego, a nie brutalne represje.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), na piśmie – (SK) Umowa o wolnym handlu to mniej barier we wzajemnej współpracy i handlu. Dlatego w zasadzie popieram taką umowę. Państwa należące do Rady Współpracy Państw Zatoki są bez wątpienia ważnymi partnerami handlowymi przede wszystkim dlatego, że posiadają podstawowy surowiec naszych czasów – ropę. Ucieszył mnie również fakt, że w sprawozdaniu mówi się na tylko o handlu, ale również o niedociągnięciach naszych partnerów handlowych w obszarze praw człowieka. Jednak mimo to długo się wahałam, czy głosować za sprawozdaniem. Niektóre z państw reprezentowanych w Radzie Współpracy Państw Zatoki mają dwa oblicza. Jedna twarz przyjaźnie się do na uśmiecha i mówi, że jest naszym sojusznikiem w walce z terroryzmem islamskim. Jednak druga jest mniej widoczna i co roku wydaje miliardy dolarów na szerzenie „nauk” religijnych, które wzywają do przemocy wobec chrześcijan, Żydów i wszystkich niemuzułmanów. W końcu jednak głosowałam za sprawozdaniem, ponieważ oczekuję, że Komisja, po rozpoczęciu szczegółowego monitorowania przejawów przemocy wobec chrześcijan w państwach islamskich, powie nam, kto tę nienawiść wspiera finansowo.

 
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności