Rapporti verbatim tad-dibattiti

It-Tnejn, 4 ta' April 2011 - Strasburgu

17. Qafas politiku ġdid tal-UE għall-ġlieda kontra l-vjolenza fuq in-nisa (dibattitu)

  Elnök. − A következő pont a Eva-Britt Svensson által a Nőjogi és Esélyegyenlőségi Bizottság nevében készített jelentés a nőkkel szembeni erőszak elleni küzdelemre vonatkozó új uniós politikai keretre irányuló javaslatról (2010/2209(INI) (A7-0065/2011))

  Eva-Britt Svensson, föredragande. − Herr talman! Jag vill börja med och tacka skuggföredragandena och kollegerna i jämställdhetsutskottet för deras starka engagemang när det handlar om att bekämpa våld mot kvinnor.

Inför omröstningen i imorgon och för att starta debatten hade jag kunnat nämna antal kvinnor som drabbas, jag hade kunnat ange hur många kvinnor som mördas p.g.a. detta dödliga våld. Jag ska inte göra det, men jag ska försöka förmedla några bilder av det här våldet inför omröstningen för att varje ledamot ska känna att just nu har jag en möjlighet att bekämpa det här våldet genom att rösta ja till betänkandet imorgon.

Se framför er en mamma som sitter med sina barn och läser godnattsaga. Plötsligt rycks dörren upp, maken/pappan står i dörren och både barnen och mamman förstår genast vad som kommer att hända. Barnen drar täcket över sina huvuden, håller för öronen, blundar, försöker utestänga det som de vet ska hända. De hör pappan skrika, de hör sparkar och slag och de hör mammans stönande. Det är en bild av det här våldet.

En annan bild: En kvinna som har levt ett antal år med hot, kränkningar och misshandel bestämmer sig till slut för att lämna relationen för att bygga ett nytt liv för sig och sina barn. Hon flyr och har turen att få ett skyddat boende. Efter några dagar lämnar hon sina barn på daghemmet. Mannen väntar utanför och knivhugger kvinnan – hon dör. Ännu ett offer för det dödliga våldet som drabbar kvinnor. Det är ett våld som drabbar kvinnor just för att vi är kvinnor. Det dödliga våldet mot kvinnor, som den här sista bilden beskriver, sker när kvinnan äntligen beslutat sig för att lämna relationen. Det farligaste en kvinna kan göra är att begära skilsmässa från en man som tror att han äger henne. Hon befinner sig i en högrisksituation när mannen förstår att han är på väg att mista kontrollen/makten över henne.

Ytterligare bilder: En ung flicka på väg hem efter ett biobesök. Hon säger ”hejdå” till sin kamrat – ”vi ses imorgon”. Hon har ytterligare en bit att gå. Hon hör tunga steg bakom sig, men hinner bara registrera att någon är bakom henne. Hon blir överfallen och våldtagen. Hon överlever, men får leva med detta resten av sitt liv.

Vi har kvinnlig könsstympning, osv.

Kommissionen har i sin handlingsplan för genomförandet av Stockholmsprogrammet angett att den under 2011–2012 kommer att lägga fram ett meddelande om detta våld och att meddelandet ska följas upp av en handlingsplan på EU-nivå. Jag välkomnar detta och ser fram emot en sådan handlingsplan.

Så länge kvinnor drabbas av könsbaserat våld – just för att vi är kvinnor – kan vi inte kalla våra samhällen jämställda. Kvinnors liv och deras olika livsval begränsas genom det här våldet och genom medvetenheten om hur utbrett detta våld är i samhället.

Kvinnor är offer för det könsbaserade våldet, men jag vill också avsluta med att säga att ibland måste vi sluta se dessa kvinnor som endast offer. Det är ofta starka kvinnor som med ett fungerande samhällsstöd klarar att bygga ett bra liv både för sig och sina barn. Nu är det upp till oss i Europaparlamentet att visa att vi stöder dessa kvinnor.

  Cecilia Malmström, Member of the Commission. − Thank you very much, Mrs Svensson, for your very moving introduction on this extremely important subject. Combating violence against women is a very high priority for the Commission, as is shown by the gender equality strategy. There is still, as you show, a very big problem of violence against women in Europe, and for that reason we are working on focused actions to address this issue.

We will develop a clear and coherent policy response to tackle this problem in Europe. I welcome your report, Mrs Svensson, and I welcome this important initiative; it provides the possibility to cooperate, exchange views and create synergies between what the Commission is doing and what the European Parliament is doing in order to define future action in this area.

A number of points that you raise in the report are actually covered by ongoing and planned actions of the Commission on combating violence against women. To maximise our impact, we are focusing on concrete actions in an area where we have a clear legal basis to act in the Lisbon Treaty. In the forthcoming victims’ rights package we will, notably, address the protection of particularly vulnerable victims such as women, but also children. This package will be presented next month.

Every victim of crime needs assistance in the aftermath of a crime and to cope with any proceedings that follow. Women are, of course, particularly vulnerable if they have suffered violence in their home – rape or sexual abuse, stalking or other kinds of gender-based violence. They need to be treated with respect and knowledge when they come into contact with people and the justice system. These women also need specialised support and protection and should be given access to justice and compensation.

The current legal framework in the EU does not provide for a minimum level of treatment for victims throughout the EU irrespective of where they have been victimised, and that is why the Commission intends to act to strengthen the position of victims in Europe. We are thus presenting, as a first step, a package of legislative measures on the rights, protection and support of victims of crime and the mutual recognition of protection measures. Specific focus in this will be given to vulnerable victims such as victims of sexual and domestic violence.

The Commission will also provide for the mutual recognition of protection measures, which will benefit especially victims suffering repeated violence from a spouse, partner or member of their close family. With this package, the Commission will make sure that in Europe no woman crossing the borders and benefiting from a protection measure – be it of an administrative, civil or criminal nature – is left behind.

Our package will set out a general framework, which would then be completed in the course of this mandate by other instruments focusing on the specific needs of certain types of victims. For instance, the Commission is concerning taking stronger action to combat female genital mutilation, as you also mention in your report.

In parallel with our actions in the criminal justice area, we will work for the empowerment of women, awareness-raising and the collection and analysis of statistics on violence against women. The Commission will draw on the work by the European Institute for Gender Equality, which will collect and analyse data and statistics on this subject.

To conclude, I would like to underline that the Commission is currently providing important financial support to prevent and combat violence against women, particularly through the DAPHNE III programme, the work of European NGOs and public authorities.

  Teresa Jiménez-Becerril Barrio, en nombre del Grupo PPE. – Señor Presidente, la mayoría de las veces que he hablado en este Parlamento lo he hecho para denunciar la violencia contra las mujeres, y nuevamente estoy aquí para combatirla.

Debo decir que no sólo no me canso de ello, sino que considero imprescindible seguir hablando públicamente de esta violación de los derechos humanos, ya que no hay ninguna causa que se pueda defender sin caja de resonancia, y este Parlamento es el mejor altavoz que tengo a mi disposición para defender a todas esas mujeres que sufren diariamente maltrato y que necesitan de nosotros, los legisladores, para que forcemos a los Estados a castigar a los agresores de acuerdo con la gravedad del delito, y también a ayudar a las víctimas.

Cuando se estima que una de cada cuatro mujeres europeas ha sufrido violencia de género al menos una vez en su vida, y también los niños en igual medida, creo que es imposible no reclamar un mayor compromiso, como el reconocido por la Comisión en su plan de acción. Creo que es necesario seguir insistiendo, una y otra vez, para proteger a las víctimas, como ya hicimos con la orden europea de protección de víctimas, de la que fui ponente, y que espero que sea una realidad lo antes posible.

Este informe ha contado con un gran consenso y apoyo desde el inicio, lo que demuestra que, cuando se trata de abordar la violencia doméstica, que afecta a todos los miembros de la familia –niños, personas de edad avanzada, mujeres y hombres– ello no debe ser motivo de oportunismo político, ya que a todos nos honra avanzar en la solución de esta lacra social.

Lo primero es no callar y lo segundo es ponerse a trabajar, ya que, aunque llevamos décadas hablando de violencia de género, no hemos sido capaces de reducir el número de muertes. Algo estaremos haciendo mal, y, por tanto, es hora de olvidarse de la demagogia y de pasar de las palabras a los hechos, proporcionando más ayuda real y aplicando la legislación necesaria para que las mujeres puedan vivir con dignidad y seguridad.

¡Que sepan todas las víctimas que aquí estaré siempre para seguir prestándoles mi voz, hasta que, entre todos, logremos derrotar a este terrible enemigo, que acaba tristemente con la vida de tantos inocentes!

Yo digo: ¡basta! ¡Basta ya! Y les pido a todos ustedes que también lo digan conmigo.

  Britta Thomsen, for S&D-Gruppen. – Hr. formand! Hver fjerde europæiske kvinde udsættes for vold. Mere end hver tiende kvinde bliver udsat for seksuelle overgreb, og vores børn lider også under volden. 26 % af børnene beretter om fysisk vold i barndommen.

Disse tal vidner om, at Europa har et alvorligt problem, som kræver handling. Vi kan ikke længere vende det blinde øje til, og jeg kan simpelthen ikke tåle flere historier om kvinder, der får kastet syre i ansigtet af deres mand, eller om kvinder, som skamferes og lemlæstes. Jeg har hørt de mest hjerteskærende historier fra mange kvinder, og hver eneste af disse historier er også en skamplet på EU’s historie.

EU er nødt til at handle nu og stoppe volden. Det er derfor, at denne betænkning om vold mod kvinder, som vi behandler i dag, er så vigtig. Vi sender et signal til omverdenen om, at Europa-Parlamentet betragter kønsbaseret vold som en krænkelse af de grundlæggende menneskerettigheder.

Og nu må Kommissionen altså reagere! Vi behøver et direktiv, vi vil have et direktiv, som skal stoppe vold mod kvinder. At sætte en stopper for volden kræver nemlig en koordineret og flerstrenget indsats. Vi skal både sikre ofrene og yde dem den bedst mulige beskyttelse, og derudover skal vi sørge for, at man ikke nogen steder i Europa kan slippe ustraffet fra vold mod kvinder, og vigtigst af alt: Vi skal selvfølgelig sætte massivt ind med forebyggelse. Volden er ikke et privatanliggende. Vi kan kun ende volden ved at handle fra politisk side.

  Antonyia Parvanova, on behalf of the ALDE Group. – Thank you Mr President. Let me first thank the rapporteur for the great work accomplished and all my colleagues for their determination not to give up fighting gender-based violence.

This report shows that the European Parliament considers that immediate action to combat violence against women is not only necessary but urgently needed. The Commission must acknowledge that all arguments point to the fact that EU-wide measures and instruments have to be introduced. We know that, throughout the Union, huge discrepancies exist in Member States’ legislation to combat violence against women.

Last year, a feasibility study by the Directorate-General for Justice found differences in access to protection orders, the availability of support services and the expertise and capacity of the responsible public servants. We have seen signs of commitment towards the eradication of all forms of violence and an efficient policy framework at EU level, notably within the Women’s Charter which you presented last year, and the communication on the implementation of the Stockholm programme. Nevertheless, many Member States have failed in implementing efficient legislation to protect women from all forms of violence and discrimination, and we are now seeing that the core values of our Union do not apply to half its citizens.

Therefore, we now call on the Commission to come up with a dedicated legislative proposal. A set of minimum requirements must be drawn up and incorporated into a legislative act which should be part of a comprehensive strategy addressing all forms of gender-based violence. This strategy and policy initiative should also be complemented by broad awareness-raising activities. I am thinking in particular about a European year on combating all forms of violence against women, for which we are currently collecting citizens’ signatures.

Finally, having regained our founding principles laid down in the Treaty, and the commitment from your side which has already been stated, we expect today a clear answer on how and when the Commission intends to propose effective measures at EU level.

  Marije Cornelissen, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, I am happy that combating gender-based violence is a priority of both the European Commission and the European Parliament. That gives us a common goal to make real progress in the coming years.

I hope this report will be considered an important contribution to the victims’ package that the Commission has promised us, and that the victims’ package will, in turn, be one of the aspects of a Europe-wide comprehensive strategy that includes victim support, but also other aspects of the struggle against violence. For instance, we need a minimum level of assistance services. Every woman should have access to shelters, to free legal aid and to psychological aid. For example, we need to protect migrant women who do not have an independent residence permit and are extra vulnerable.

This report includes many important aspects and we, as Greens, hope that we can vote in favour of it. But if recital J and paragraph 19 stay in, which call prostitution a violation of human rights without even distinguishing between voluntary and involuntary prostitution, we will have to abstain. I hope it does not go that far and that we can have a strong and widely-supported report to offer to the Commission and to the Member States as our contribution.

  Andrea Češková, za skupinu ECR. – Pane předsedající, vítám tuto zprávu Evropského parlamentu z vlastního podnětu a jsem toho názoru, že členské státy musí zavést právní předpisy, které jsou pro zastavení násilí páchaného na ženách nezbytné. Velmi závažnou formou násilí páchaného na ženách je domácí násilí. Domácí násilí je problém, který není soukromou záležitostí rodiny. Skupina ECR se zavázala podporovat rodiny a především děti. S tím souvisí problém domácího násilí. Domácí násilí má totiž katastrofální důsledky pro všechny rodinné příslušníky, a to zejména pro děti. Děti, které jsou opakovaně svědky domácího násilí, často přijímají násilí jako běžnou normu chování. Je velká pravděpodobnost, že se samy budou dopouštět těchto činů ve škole nebo později v životě.

Násilí páchané na ženách podle mého názoru odráží a posiluje nerovnosti mezi muži a ženami, a tudíž často utváří postavení žen ve společnosti. Je běžné, že se ženy vystavené domácímu násilí dostávají do ekonomické závislosti a jsou vystaveny psychickému tlaku pachatele. Je nutné věnovat náležitou pozornost domácímu násilí s cílem odhalit jej a pomoci jeho obětem, ženám i dětem. Je třeba proto zvýšit povědomí o výskytu tohoto násilí. Je potřeba celospolečenské diskuse o tomto jevu a je nutné vést osvětové preventivní kampaně, jelikož ženy často ze strachu o sebe a o své děti nerady své traumatizující zážitky sdělují veřejnosti. V souvislosti s tím podporuji i zavedení evropského ochranného příkazu, který by mimo jiné mohl na evropské úrovni pomoci obětem domácího násilí, pokud bude mít pevný právní základ.

  Ilda Figueiredo, em nome do Grupo GUE/NGL. – Este é um importante relatório que propõe uma nova abordagem política global contra a violência baseada no género, com medidas concretas, incluindo, designadamente, procedimentos penais e também acções de prevenção e de protecção, chamando a atenção para a necessidade de se garantirem condições de emancipação das mulheres, combatendo, portanto, o trabalho precário, o desemprego, a pobreza, para que as mulheres possam escolher livremente a sua forma de vida, o que, infelizmente, hoje não acontece e as obriga muitas vezes a situações de dependência, incluindo a prostituição ou incluindo a sujeição a actos de violência doméstica que de outra forma seriam insuportáveis para essas mulheres.

Por isso, é tempo de passar das palavras aos actos para pôr fim a esta violência que é, sem dúvida, uma das formas mais graves de violação dos direitos humanos. Não se pode continuar a admitir esta violência específica do género, que tem também um forte impacto negativo nas crianças e que se tende a agravar em épocas de crise, económica e social. Daí o nosso apelo à Comissão para que aja quanto antes, mas também aos Estados-Membros para que tomem medidas concretas na defesa dos direitos das mulheres e contra a violência.

  Barbara Matera (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, signora Commissario, la lotta contro tutte le forme di violenza alle donne costituisce una delle priorità della Presidenza ungherese dell'Unione europea.

Chiedo dunque che vengano adottate misure a lungo termine nel settore politico, sociale e giuridico, affinché si possa eliminare la violenza di genere e raggiungere una vera parità fra i sessi. Sono stata promotrice, insieme ad altri colleghi di questo Parlamento, dell'istituzione di un "Anno europeo contro la violenza contro le donne" allo scopo di sensibilizzare i cittadini europei.

Ritengo che il riconoscimento della Commissione europea nel Piano d'azione 2010-2015 di lottare con tutti i mezzi contro la violenza di genere sia un passo significativo che deve tradursi in azioni concrete. Attendiamo ancora il piano strategico che la Commissione europea ha annunciato di presentare quest'anno. Questo piano dovrebbe introdurre un pacchetto di misure legislative e pratiche in modo da garantire alle vittime di violenza un'adeguata protezione da parte di sistemi nazionali di giustizia criminale.

In Europa si stima che tra il 20 e il 25% delle donne ha sofferto di violenza almeno una volta nella vita. Inoltre, è stimato che mezzo milione di donne che vivono in Europa hanno subito mutilazioni genitali femminili. Questi dati purtroppo sono in aumento, sono certamente allarmanti e preoccupanti e richiedono un intervento tempestivo da parte delle Istituzioni europee.

La violenza contro le donne ha conseguenze nefaste sull'intera famiglia. Le madri perdono la loro funzione di infondere sicurezza ai propri figli e i bambini diventano vittime indirette della violenza. La violenza contro le donne è un fenomeno molto difficile da monitorare, in quanto spesso le donne che ne sono vittima si vergognano e hanno paura di denunciare alle autorità la violenza subita.

Questo rende l'operato delle istituzioni più arduo ma al tempo stesso necessario. Allora dico anch'io, come la collega Jiménez-Becerril Barrio, "stop alla violenza contro le donne, stop subito!".

  Edite Estrela (S&D). - Na minha qualidade de relatora-sombra felicito a relatora pelo excelente relatório, que merece o apoio do meu Grupo. Já aqui foi dito que a violência contra as mulheres representa um grave atentado aos direitos humanos, uma grave violação dos direitos humanos. Nós sabemos que as vítimas de violência são obrigadas a prescindir de muitos dos seus direitos fundamentais e que ficam vulneráveis a novos abusos.

Há não muito tempo eu visitei uma casa-abrigo no meu país, em Portugal, e falei com várias dessas mulheres. Algumas referiram uma vida de sofrimento, e só porque os filhos as pressionaram é que elas tiveram coragem para denunciar os agressores. Outras foram até os próprios filhos que, já crescidos, apresentaram queixa porque elas não tiveram coragem de o fazer. Mas é inaceitável que sejam elas, as vítimas, a ter de sair de casa, a retirarem os filhos do seu ambiente familiar e que fiquem os agressores em casa.

Eu acho que temos de alterar a legislação para que as mulheres sejam respeitadas e para que as mulheres não continuem a ser vítimas de violência, não continuem a ser vítimas de situações que a todos nós nos penalizam. E gostaria de dizer que também é um atentado à própria democracia, porque estas mulheres também ficam sem os seus direitos de cidadãs. Portanto, todas juntas, vamos combater este flagelo.

  Janusz Wojciechowski (ECR). - Panie Przewodniczący! W walce z przemocą wobec kobiet mamy na uwadze głównie przemoc w rodzinach czy w związkach osobistych. Tego rodzaju przemoc jest oczywiście wielkim złem i państwa powinny ją zwalczać stanowczymi środkami prawnymi. Zgadzam się w tej kwestii z duchem sprawozdania pani Svensson.

Chciałbym jednak w tej debacie zwrócić uwagę na inny rodzaj przemocy, jakiej nierzadko doświadczają kobiety. Chodzi o przemoc ze strony państwa, polegającą na odbieraniu kobietom ich dzieci, co zdarza się coraz częściej. Nie ma gorszej przemocy wobec kobiety niż zabranie jej dziecka, a dzieje się to niekiedy z zupełnie błahych powodów. Z Polski znam drastyczne przykłady zabierania dzieci, w tym taki, że sąd rodzinny zabrał matce 10-letniego syna pod zarzutem, że matka dziecka za dużo się modli. Zdarzają się sytuacje odbierania dzieci z powodu ubóstwa rodziców. Zamiast pomóc rodzinie, zabiera się dzieci do rodziny zastępczej lub do domu dziecka. Dochodzi też do drastycznych przypadków odbierania matkom dzieci w sytuacjach sporów między rodzicami. Dochodzi niekiedy do drastycznych scen, gdy dzieci odbierane są matkom przez policję czy przez funkcjonariuszy służb socjalnych bądź urzędników sądowych.

W Europie obserwuje się zjawisko deprecjonowania rodziny i coraz większej ingerencji państwa w życie rodzin. To nierzadko prowadzi do przemocy w majestacie prawa, przemocy krzywdzącej rodziców, a przede wszystkim krzywdzącej dzieci. Zabieranie dziecka matce i zabieranie dziecku matki – bo to działa w obie strony – powinno być zastrzeżone do sytuacji ostatecznych, gdy w grę wchodzi znęcanie się nad dzieckiem albo przemoc. W żadnym razie nie powinno się zabierać dzieci z powodu biedy. Rodzinom i kobietom w rodzinach należy wszechstronnie pomóc, natomiast unikać należy rozbijania więzi rodzinnych, bo to jest nierzadko lekarstwo gorsze od choroby.

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE). - Z zadowoleniem odnoszę się do faktu, iż podczas tej sesji Parlament Europejski przyjmie sprawozdanie, które reprezentuje wielopłaszczyznowe podejście do przemocy wobec kobiet. Wydaje się, że zdefiniowanie przemocy wobec kobiet w sposób tak szeroki pomoże w walce z tym negatywnym zjawiskiem. Bez wątpienia, jedynie zintegrowane działania na różnych płaszczyznach - politycznej, społecznej, prawnej i edukacyjnej - mogą przynieść wymierne rezultaty. Niemniej jednak czekamy na projekt dyrektywy skoncentrowanej wyłącznie na zwalczaniu przemocy, a który to projekt, mam nadzieję, w najbliższym czasie zaproponuje Komisja Europejska.

Na zakończeniem mam jeszcze dwie uwagi. Niezmiernie ważne jest to, że wreszcie przemoc wobec kobiet postrzegana jest jako zło, nie tylko z perspektywy samej kobiety, czy jednostki społecznej jaką jest rodzina, ale również coraz częściej dostrzegane są koszty, jakie w związku z tym ponosi całe społeczeństwo. Po drugie, debatując nad tym problemem nie powinniśmy skupiać się tylko na zwalczaniu przemocy, lecz powinniśmy skoncentrować się również na płaszczyznach takich zachowań. Powinniśmy walczyć ze stereotypami i potępiać społeczne przyzwolenie na przemoc wobec kobiet oraz starać się zmienić sposób wychowywania tak, by kolejne pokolenia młodych ludzi uznawały i praktykowały faktyczną równość kobiet i mężczyzn.

Chciałabym pogratulować pani Svenson sprawozdania, które porusza jakże ważny i wrażliwy społecznie temat przemocy wobec kobiet. Wierzę, że za dzisiejszymi słowami pojawią się także czyny i nie będziemy tylko mówić o przemocy wobec kobiet, ale będziemy przede wszystkim działać w ich obronie. Dziękuję bardzo.

  Emine Bozkurt (S&D). - De Commissie heeft in het Programma van Stockholm aangegeven alle mogelijke middelen in te zullen zetten om geweld tegen vrouwen te bestrijden. Er is echter op dit moment nog geen alomvattende strategie, terwijl haast geboden is.

Veiligheid is een belangrijk goed, zeker voor de meest kwetsbaren onder ons. Dit geldt ook voor een grote groep vrouwen waarbij uithuwelijking, eremoorden en genitale verminkingen nog steeds voorkomen. Deze schadelijke traditionele praktijken treffen dagelijks vele meisjes en vrouwen in Europa. Er zijn adequate middelen nodig om dit geweld aan te pakken. Daarvoor is onderzoek nodig, daarvoor is speciale aandacht nodig voor de slachtoffers van dergelijke praktijken.

Daarom moet de Commissie zo snel mogelijk een Europese strategie opstellen om geweld tegen vrouwen te bestrijden, een strategie met speciale aandacht voor traditionele schadelijke praktijken. Liever vandaag dan morgen en niet pas in 2012 of 2013. Het is dan ook onacceptabel dat een belangrijk middel zoals het Europees beschermingsbevel nog steeds niet tot stand is gekomen. Iemands veiligheid kan niet en mag niet ophouden bij de grens.

  Tadeusz Cymański (ECR). - Panie Przewodniczący! Nawiązując do wypowiedzi moich przedmówców i do sprawozdania pani Svensson, należy przed wszystkim podkreślić raz jeszcze, iż przemoc wobec kobiet jest ciągle obecna w życiu społecznym. Jednym z wielu powodów trwania tego zjawiska jest niższy status materialny kobiet i ich ekonomiczna dyskryminacja w życiu zawodowym, trudniejszy dostęp do rynku pracy, niższe płace oraz świadczenia socjalne. To kobiety ponoszą konsekwencje wynikające z macierzyństwa i trudu wychowania dzieci. Zabezpieczenia socjalne z tym związane są w wielu krajach europejskich niewystarczające.

W okresie aktywności zawodowej, a w szczególności w wieku emerytalnym skazują one kobiety na dobrą wolę współmałżonka i systemów zabezpieczenia społecznego. To sytuacja głęboko niesprawiedliwa i musi ona budzić powszechny sprzeciw. Dlatego tak ważny jest postulat pełnego ekwiwalentu dla kobiet za czas poświęcony macierzyństwu i wychowaniu dzieci. Jest to szczególnie istotne dzisiaj, w sytuacji kryzysu demograficznego w Europie.

Działania na rzecz wyrównania ekonomicznych szans kobiet mogą przyczynić się do wyeliminowania bądź zmniejszenia zjawiska przemocy wobec nich. Ekonomiczne uzależnienie kobiet od mężczyzn jest jedną z wielu przyczyn bierności, uległości, a również w pewnym sensie godzenia się na zjawisko przemocy. Najwyższy czas, aby temu położyć kres. Parlament Europejski ma duże możliwości wpłynięcia na poprawę tej sytuacji, zwłaszcza w krajach, w których z uwagi na wysoki stopień ubóstwa sytuacja kobiet jest szczególnie trudna. To bardzo ważne przesłanie i jestem wdzięczny inicjatorom sprawozdania za dostrzeżenie tego problemu oraz aktywne podjęcie działań w celu jego rozwiązania.

  Edit Bauer (PPE). - Köszönöm szépen Elnök úr! Szeretném én is megköszönni a jelentést tevőnek a jelentését, mert úgy gondolom, hogy egy nagyon fontos társadalmi problémáról szól. Európában hozzászokhattunk ahhoz, hogy nagyon sokszor akkor mozdulnak a dolgok, amikor gazdasági jelentőségük van. És külön szeretném kiemelni azt, hogy a jelentés rámutat arra, hogy évente milliárdos károkat okoz Európában a nők elleni erőszak. Az erőszak minden szinten jelen van: a szegényeknél, a gazdagoknál, az alacsony iskolázottságúaknál, de az egyetemet végzetteknél is. És azt is hozzá kell tenni, hogy bizony sok száz nő esik évente áldozatul a családon belüli erőszaknak.

Európában megjelent olyan formája is az erőszaknak, amire azelőtt nem volt példa, ahogy itt már említették. A női nemi szervek megcsonkítása, de becsületbeli gyilkosság is szedi Európán belül az áldozatait. Nyilvánvalóan azt szeretnénk, hogyha európai norma születne a nők elleni erőszak leküzdésére. De nagyon jól tudjuk, hogy jogalap híján ez csaknem lehetetlen. De amit meg lehet tenni, az egy közös európai stratégia. És ha harmonizálni nem is tudjuk a jogrendszereket, nyilvánvalóan a jó tapasztalatok cseréje ezen a területen sokat segíthet. A jelentés rámutat arra is, hogy vannak olyan erőszakos cselekmények, amelyeket bizonyos jogrend nem ismer el erőszakos cselekménynek. Én úgy gondolom, hogy a jövőben az együttműködés hozhat bizonyos előrelépést, de ami ezt az együttműködést hatályossá teheti, az elsősorban egy európai stratégia, amire rendkívül nagy szükség van. Köszönöm szépen!

  Silvia Costa (S&D). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, ringrazio la relatrice Svensson. Sappiamo che la violenza su donne e bambini è in aumento in tutta Europa. Per questo sollecitiamo la Commissione a presentare una proposta, come d'altra parte ha già promesso, per una strategia sulla violenza contro le donne entro il 2011, che sia onnicomprensiva, cioè che comprenda anche la violenza domestica e le mutilazioni genitali, ma anche alcune forme più sommerse. Penso alla grave discriminazione e al mobbing nei posti di lavoro contro donne incinte o che intendono sposarsi con richieste preventive di dimissioni, come avviene nel mio paese, e che non costituisce più un reato come era in passato. Penso altresì all'induzione vera e propria della violenza perpetrata tramite i media e la pubblicità.

Dopo la direttiva sulla tratta degli esseri umani e quella che attendiamo sulle vittime della violenza, annunciata dal Commissario Malmström, penso che nel trattato di Lisbona ci siano le basi per arrivare a una maggiore armonizzazione delle normative nel riconoscimento fra gli Stati membri dell'importanza del reato della violenza contro le donne e i minori come violenze specifiche, definendo anche standard essenziali di servizi di consulenza, assistenza legale e protezione per donne e minori, anche in collaborazione con le ONG, nonché statistiche costanti e confrontabili con analisi d'impatto delle forme di prevenzione e di contrasto da parte degli Stati membri sulla riduzione della violenza.

Penso, sotto questo profilo, che esista una volontà comune del Parlamento – anch'io ho sottoscritto la dichiarazione scritta – di definire un anno di riflessione di tutta l'Europa sul tema della violenza e penso che in questo il Parlamento possa dare una voce molto forte e molto autorevole.

  Regina Bastos (PPE). - Senhora Presidente, Senhora Comissária, Colegas, a violência contra as mulheres é uma grave violação dos direitos humanos, todos nós já afirmámos isso. É um problema antigo e global que atinge países cultural e geograficamente distintos mais e menos desenvolvidos. Esta realidade está frequentemente associada às famílias desestruturadas, a famílias de estratos sociais e económicos mais débeis, mas na verdade é um fenómeno que existe em muitas famílias independentemente do grau de instrução, do nível económico ou da posição social.

Estima-se que na Europa cerca de um quinto das mulheres foi vítima de actos de violência física pelo menos uma vez na sua vida adulta. A prioridade é, por isso, assegurar um apoio às mulheres vítimas de violência e este relatório tem um conjunto de iniciativas com esse fim: destacam-se a assistência jurídica às vítimas, uma investigação penal reforçada e mais eficaz, a importante medida de criação de refúgios para as vítimas, bem como a criação de um número de emergência e a previsão de sanções dissuasoras e adequadas à gravidade do crime.

São incalculáveis os danos para a saúde física e mental das mulheres vítimas, mas a sociedade também suporta custos elevados. Por isso, o combate a este fenómeno impõe uma mobilização política e social. Trata-se afinal de assegurar a igualdade e o desenvolvimento. Saúda-se, por isso, a organização de um Ano Europeu de Combate à Violência contra as Mulheres, pois terá a virtualidade de sensibilizar os cidadãos europeus contra este terrível flagelo.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D). - dėkoju Evai-Britt Svensson už parengtą gerą pranešimą. Ir pranešėjos nurodyti realūs moterų teisių ir smurto prieš moteris pažeidimai dar kartą parodo, kad tai iš tikrųjų yra žmogaus pagrindinių teisių pažeidimai, kuriems nėra jokių geografinių, ekonominių, kultūrinių ar socialinių ribų.

Pagal praėjusiais metais priimtą Stokholmo programos įgyvendinimo veiksmų planą Komisija turėtų kaip galint greičiau parengti kovos su smurtu prieš moteris strategiją, todėl raginu Komisiją kuo skubiau imtis konkrečių veiksmų ir pateikti tokią strategiją.

Smurtas dėl lyties apima ir seksualinį išnaudojimą, prekybą žmonėmis, priverstinę santuoką, lytinių organų žalojimą ir tokie smurtiniai nusikaltimai daro didelę įtaką ir neatitaisomą žalą moters fizinei ir psichinei sveikatai. Taigi, noriu paraginti, kad valstybės narės užtikrintų geresnį sveikatos priežiūros, socialinių darbuotojų, policijos, teismų institucijų darbuotojų rengimą ir gerai koordinuotų bendradarbiavimą, kad jie galėtų profesionaliai reaguoti visais smurto prieš moteris atvejais.

Dėkoju Komisarei Malmström, nors jos šiuo metu jau nebėra salėje, už skiriamą finansavimą ir paramą kovai su smurtu prieš moteris nevyriausybinėm organizacijom, ir kartu noriu priminti, kad ekonominės ir finansinės krizės sąlygomis smurtaujama dar daugiau, todėl negalima mažinti finansavimo šioje srityje.

  Monika Flašíková Beňová (S&D). - Hoci sa na násilie páchané na ženách a porušovanie ich práv upozorňuje už niekoľko desiatok rokov, stále sa nedarí zastaviť túto odsúdeniahodnú formu kriminality. Rôzne formy násilia páchaného na ženách ubližujú nielen ženám samotným, ale aj ich rodinám. Rodinný život často stráca svoju podstatu poskytovať pocit istoty a bezpečia. Deti, ktoré sú doma konfrontované s násilím, sú v istom zmysle rovnako jeho obeťami. Je preto potrebné na celoeurópskej úrovni venovať pozornosť možnému vystaveniu žien a detí domácemu násiliu.

V prípade starších žien alebo žien telesne či duševne oslabených je problém sebaobrany a ochrany vlastných záujmov ešte oveľa komplikovanejší. Ženy sú vystavované aj rodovému zneužívaniu prostredníctvom rôznych druhov porušovania osobných slobôd, keď napríklad obchodovanie s ľuďmi, najmä na sexuálne účely, je jedným z najzávažnejších celospoločenských problémov.

Je preto bezpodmienečne nutné zasadiť sa za zabezpečenie väčšej účinnosti trestného stíhania a následne reagovať trestom primeraným k závažnosti spáchaného zločinu. Je nevyhnutné podniknúť kroky, ktoré zabránia takto závažnému porušovaniu ľudských práv a slobôd a zaručia európskym ženám dôstojný život.

  Seán Kelly (PPE). - A Uachtaráin, ba mhaith díriú ar dhá phointe: foréigean in aghaidh na mban agus áit na bhfear mar oibrithe in óstáin.

The figure of 25% of women having suffered violence is totally unacceptable. I think it suggests the need for an educational programme amongst young males, in particular in anger management and respect for females, so that the idea of raising your hand to a female would be absolutely taboo and not the norm, as is often presented in films, in some cultures and, sadly it seems, in some homes.

The second point I want to mention is the role of men as workers in hotels. The reason I say that is that there was a friend of mine, a beautiful young girl, Michaela Harte, killed in Mauritius on her honeymoon when she walked in on workers in the hotel who were robbing her room. If it were the other way around, and a male walked in on females, the chances of their being killed would be far less. There is a need to look at that risk and probability. The whole question of males and their access to rooms, especially female's rooms, has to be looked at.

  Marc Tarabella (S&D). - Monsieur le Président, Madame la Commissaire, chers collègues, je salue le rapport de notre présidente, Mme Svensson, qui met en exergue la nécessité de considérer toutes les violences comme des crimes tombant sous le droit pénal.

En règle générale, si j'apprécie particulièrement que l'Union européenne soit composée d'États avec des cultures et des traditions nationales diverses et variées, en ce qui concerne les violences, je suis atterré de voir les différences de traitement existantes.

Prenons un exemple, celui du viol. Même s'il relève partout du droit pénal, il n'est pas défini de la même façon dans tous les États. Pour la Lettonie, le viol entre époux n'existe tout simplement pas. À Malte, le viol d'un homme par un autre homme, ça n'existe pas. Et en Slovaquie, être violé par un objet n'est pas considéré comme un viol. Il y a donc des femmes, des hommes, des enfants à la vie brisée derrière toutes ces définitions. Minimiser la qualification des crimes, c'est minimiser les victimes elles-mêmes et leurs souffrances. J'appelle donc la Commission à établir de toute urgence une feuille de route efficace contre toutes les formes de violence.

  Gesine Meissner (ALDE). - Herr Präsident! Wir haben bei der Aussprache ganz deutlich gemerkt: Gewalt gegen Frauen ist kein Kavaliersdelikt, sondern ganz eindeutig eine Menschenrechtsverletzung. Es wurde schon gesagt: Kinder sind sogar teilweise indirekt Opfer bei Gewalt gegen Frauen. Sie können bei Gewalt gegen Frauen sogar direkt Opfer sein, denn die Hauptursache von Tot- und Fehlgeburten sind definitiv Gewalteinwirkungen gegen Frauen. Es geht nicht nur um die häusliche Gewalt, es geht auch um Zwangsprostitution, um Ehrenmorde – das kann man eigentlich gar nicht Ehre nennen –, um Menschenhandel, um Genitalverstümmelung und vieles mehr.

Auslöser für diesen Bericht, für den ich Frau Svensson sehr danke, ist in diesem Fall nicht nur, dass man im Rahmen des Gleichstellungsberichts gemerkt hat, dass Gleichstellung auch durch Gewalt gegen Frauen stark gefährdet ist, sondern dass man durch den Lissabon-Vertrag jetzt die Möglichkeit hat, eine Richtlinie zu erlassen, einen gemeinsamen Rechtsrahmen in Europa zu setzen. Das ist dringend erforderlich, damit wir hier entscheidend vorankommen, denn das ist ein grenzüberschreitendes europäisches Problem, das wir bekämpfen müssen.

  Angelika Werthmann (NI). - Herr Präsident! Gewalt gegen Frauen hat viele Formen und ist nach wie vor ein internationales Problem, das von der Weltgemeinschaft noch immer nicht in den Griff zu bekommen ist. Gewalt anzuwenden bedeutet, Gesundheit, Würde, Sicherheit und Willensfreiheit des Opfers zu gefährden. Als Konsequenz sind die betroffenen Frauen in der Teilnahme am gesellschaftlichen Leben sowie in der Arbeitswelt eingeschränkt.

Außerdem ist Gewalt gegen Frauen auch ein soziales Problem, wenn man nur an die Kosten z.B. im Gesundheits- und Justizbereich denkt. Frauen sind in den eigenen vier Wänden am stärksten gefährdet. Die häufigste Ursache für Verletzungen bei Frauen ist häusliche Gewalt.

Gewalt gegen Frauen, in welcher Form auch immer, ist kein Kavaliersdelikt. Das UN-Übereinkommen zur Beseitigung jeder Form von Diskriminierung der Frau muss auch seitens der EU unterzeichnet werden.

  Miroslav Mikolášik (PPE). - Vystavenie jedinca akémukoľvek druhu násilia má ďalekosiahle deštruktívne dôsledky pre rodinu a spoločnosť a je obzvlášť zavrhnutia hodné, pokiaľ sa pácha na ženách a na deťoch. Za alarmujúce však považujem, že domáce násilie je identifikované ako hlavná príčina potratov alebo narodení mŕtveho plodu, a preto zastávam uplatňovanie všetkých dostupných prostriedkov trestného práva za účelom účinnej represie, ale aj prevencie fyzického násilia.

Chcem upozorniť na akútnu potrebu chrániť ženy, najmä chudobné ženy, pred takzvaným náhradným materstvom. Náhradné materstvo pod rúškom solidarity vystavuje ženy fyzickému použitiu, až zneužitiu, v príkrom rozpore so zákazom neobchodovania s ľudským telom a jeho časťami. Dôstojnosť, intimita a telo ženy sa totiž týmto stáva degradovaným a stávajú sa predmetom úplatných zmlúv o prenájme na medzinárodnom trhu obchodovania s ľudskými bytosťami.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D). - Deşi sunt faptele cele mai răspândite în lume, violenţele împotriva femeilor rămân, totodată, cele mai puţin pedepsite, fie că este vorba de zone aflate în conflict, fie de ţări democrate. Există zone pe glob unde violenţa contra femeilor se manifestă sub toate formele: viol, trafic sexual, căsătorii forţate, moarte, răpiri din motive religioase sau criminale, prostituţie forţată, la care se adaugă violenţa în familie sau din partea foştilor parteneri. În plus, vârsta fetelor supuse violenţelor e din ce în ce mai scăzută.

Consider că, la nivel european, statele membre ar trebui să facă eforturi suplimentare pentru a avea statistici naţionale complete, care să cuprindă în mai mare proporţie violenţa pe motive de gen, dar şi pentru îmbunătăţirea colectării datelor cu privire la aceasta, în vederea găsirii celor mai adecvate soluţii pentru pedepsirea vinovaţilor.

Consider totodată benefică propunerea de a crea un observator al violenţelor împotriva femeilor în cadrul Institutului european pentru egalitate de gen, în strânsă cooperare cu Agenţia Uniunii Europene pentru Drepturile Fundamentale.

  Norica Nicolai (ALDE). - În calitatea mea de raportor alternativ, doresc să o felicit pe raportoare pentru acest raport şi nu am să abordez decât două probleme.

Cred că este momentul să depăşim abordarea formală a acestui fenomen, pentru că lipsa statisticilor, lipsa unor reglementări de incriminare coerente în statele membre şi lipsa de preocupare, decât la modul declarativ, cu privire la acest subiect confirmă că este, într-adevăr, un subiect care este tratat formal în Uniunea Europeană. De aceea, este nevoie de o directivă.

Costurile economice nu au fost analizate foarte serios, din păcate nici în acest raport, dar nici în alte abordări, pentru că acest fenomen, accentuat în momentul de faţă de criza economică, induce pentru bugetele naţionale costuri economice deosebite, de sute de milioane de euro. Cred că este momentul să avem o cuantificare a acestor costuri şi să încercăm să răspundem cu mijloace nu numai economice, dar şi juridice adecvate combaterii acestui fenomen.

  Krisztina Morvai (NI). - Gratulálok a raportőr kiváló munkájához. Büszke vagyok arra, hogy Magyarországon én írtam – mintegy 15 évvel ezelőtt – a két első könyvet a nők elleni erőszak jelenségéről. Kevésbé vagyok büszke arra, hogy azóta is szinte semmi nem történt ezen a területen. Tény és való, hogy nincsen és nem is lehet egységes európai uniós szabályozás, viszont nagyon sok európai adófizetői pénz megy el a megelőzési és kezelési programokra.

Én főleg a biztos asszonyt szeretném kérdezni arról, hogyan ellenőrzik ezeknek a pénzeknek a megfelelő elköltését. Van egy javaslatom: ne a kormányokat kérdezzék, hanem az érintett bántalmazott nőket. Például kérdezzék meg az anyaotthonba menekülő, bántalmazott asszonyokat arról, hogy milyen segítséget kaptak, és egyáltalán hogyan állnak a hatóságok az ő ügyeikhez, vagy kérdezzék meg mondjuk a Budapest vagy éppen Amszterdam utcáin szenvedő, és a prostitúció poklából menekülni szándékozó lányokat és asszonyokat, hogy milyen segítséget kapnak az államoktól, a kormányoktól.

  Petru Constantin Luhan (PPE). - După cum reiese şi din raport, diminuarea violenţei împotriva femeilor trebuie susţinută printr-un efort dublu, atât la nivelul statelor membre, cât şi prin măsuri şi programe gestionate direct de către Comisia Europeană.

Consider că este extrem de important ca Programul Daphne să fie continuat şi să fie încurajate să participe statele care se confruntă cu acest tip de violenţă în creştere în condiţiile actuale de dificultăţi economice. Mulţi oameni se confruntă acum cu probleme psihice care uneori generează violenţă. Este esenţial să se realizeze formarea angajaţilor în cadrul autorităţilor de poliţie ale Uniunii Europene, ca bază pentru a avea anchete corecte, cu o bună înţelegere a fenomenului şi a efectelor pe care violenţa le are asupra femeilor. Acest aspect este susţinut şi în contextul Programului de la Stockholm.

În concluzie, efortul politic trebuie dublat de sprijin financiar, iar Programul Daphne poate fi cadrul potrivit.

  Evelyn Regner (S&D). - Herr Präsident, Frau Kommissarin! Wenn es um Gleichstellungsfragen geht, war und ist die Europäische Union Vorreiterin; sie ist es auch im Kampf gegen Gewalt gegenüber Frauen.

Neben allem Grauen ist Gewalt gegen Frauen auch teuer. Der Bericht hält es fest: 33 Milliarden Euro kostet es jährlich, was Gewalt letztlich verursacht. Dementsprechend sei auch all jenen der Wind aus den Segeln genommen, die meinen, dass der nun festgelegte Maßnahmenkatalog natürlich auch einiges kostet. Er ist aber notwendig. Schulungen von Polizisten, Richtern, medizinischem Personal – all das ist in dem Bericht festgehalten, und dafür möchte ich der Berichterstatterin auch gebührend danken.

Einen kleinen Wermutstropfen sehe ich allerdings, und den möchte ich doch hervorheben. Ein besonderes Augenmerk sollte auch auf die Gewalt am Arbeitsplatz gelegt werden. Hier gilt es doch auch, etwas spezifischer entsprechend zu formulieren.

  Zuzana Roithová (PPE). - Pane předsedající, vždycky, když vidíme v médiích příklady mrzačených žen a dětí, ptáme se, jak je možné, že o tom okolí tak dlouho nevědělo. Proto je nutné, aby avizovaná strategie Komise boje proti domácímu násilí obsahovala konkrétní diagnostické mechanismy závazné pro zdravotnická zařízení, ale i pro sociální pracovníky, které umožní opravdu včasnou pomoc těmto obětem. Násilí motivované náboženskými rituály musí být trestáno vysokými sazbami, které spolu s osvětou, včetně výuky soudců, povedou k nulové toleranci společnosti vůči násilí na ženách, a to včetně mrzačení ženských orgánů. Strategie by měla myslet i na bezplatný právní servis a sociální pomoc pro oběti násilí. Já chci poděkovat paní Svenssonové za velice pobrobnou zprávu, ale budu hlasovat proti části bodu obůvodnění J, protože navozuje právo žen na usmrcení plodu, a s tím já nesouhlasím.

  Cecilia Malmström, Member of the Commission. − Mr President, I wish to thank the honourable Members for this very important debate on a subject that is obviously dear to many of us. Again, I would like to thank the rapporteur for her important report, and also the shadow rapporteurs.

As I outlined in my introduction, we are planning several measures on this. The victims’ rights package is, of course, extremely important and will come next month. We also have the general equality policy for prevention programmes, awareness-raising and so on. We are also following very closely the finalisation, right now, of the Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence, in order – when it is ready – to propose to the Council that the European Union adhere to it, which would then make it legally binding in the areas where the European Union has competence.

I would also like to mention two other proposals that you have adopted: the directive on combating trafficking, for instance, contains a lot of preventive measures but also support for victims, for women and children who are victims of trafficking for sexual and other purposes. Also in the different parts of the asylum package, special notice is taken of vulnerable people in asylum procedures, such as women who have been victims of sexual violence, etc.

The problem is, as you have all outlined, enormous, and it is a shame that women and girls in our European Union are afraid on a daily basis. They are afraid of violence, rape and sexual abuse, and often from the people they love the most, whom they should be able to trust the most – husbands, partners, etc. We need to act, and we need to act where we can see concrete results. This is surely one of the most horrendous violations of human rights.

I would like to congratulate those very few but still brave men who have contributed to this debate, because violence against women is not a women’s issue: it is a human rights issue. We can only achieve results here if we work together, men and women, to combat this horrendous phenomenon. We need to work together: we need to achieve a Europe where women and girls do not have to fear violence just because they belong to the so-called ‘wrong sex’.

  Eva-Britt Svensson, föredragande. − Herr talman! Jag vill börja med att tacka kollegerna för mycket kloka ord i debatten, och framför allt den beslutsamhet som jag upplever att alla kolleger har, att vi måste bekämpa det här våldet. Till kommissionen vill jag säga att vi ser fram emot brottsofferpaketet, att man stöder offren ytterligare, men vi behöver också ett direktiv för att bekämpa våldet. Man måste inte instämma i varje ord i det här betänkandet, men det är viktigt med ett ja för att ge en stark signal till kommissionen om att vi behöver ett direktiv. Det är viktigt att vi visar alla dessa kvinnor som lever i misshandelsförhållanden att de inte ska känna skam och skuld och skämmas. Genom ett ja till betänkandet visar vi att skulden är ett brott som begåtts mot dem. De ska inte känna skuld och skam.

Slutligen vill jag säga att vi är många kvinnor som har överlevt genom det civila samhällets insatser, genom kvinnojourers och kvinnoorganisationers arbete. Nu är det hög tid att inte de ensamma ska axla ansvaret för att hjälpa kvinnor ur den situation som många lever i. Det viktiga är att vi bryter tystnaden och att vi visar att det finns ett stöd för dessa utsatta. Jag vill också framhålla hur viktigt det är att vi visar att det här är ett problem som skär igenom alla grupper i samhället. Det är inga speciella grupper som är utsatta, det finns i hela samhällskroppen. Jag vädjar till ledamöterna att ge signalen att det inte längre är acceptabelt att kvinnor ska leva under dessa förhållanden. Kvinnor kan skaffa sig och sina barn ett bra liv, men då måste de också ha ett stöd från oss som är förtroendevalda. Tack än en gång till alla kolleger för er starka beslutsamhet. Tillsammans ska vi klara det här!

  Elnök. − A vitát lezárom.

A szavazásra kedden 2011. április 5-én kerül sor.

Írásbeli nyilatkozatok (149. cikk)

  Nessa Childers (S&D), in writing. – I wish to express support for this report and its recommendations. Research shows that the situation in my own state of Ireland mirrors the problem experienced across Europe. In 2005 the National Crime Council found that one in seven women in Ireland have experienced severe abusive behaviour of a physical, sexual or emotional nature from their partner. In 2009, I became the first ambassador of Rape Crisis North East based in the town of Dundalk. This support and counselling service is one of many across the east of Ireland offering vital support for victims of sexual and domestic violence, yet it has to cope with a very difficult funding environment. What is important is that the EU directs funding for research across Member States to ensure we have a full and accurate picture of the scope of the problem. But there also needs to be support for NGOs and Member State governments to raise awareness about the impact and effects of sexual violence, be it domestic, rape or human trafficking for sexual exploitation.

  Corina Creţu (S&D), în scris. – Aproape un sfert din femeile din Europa au suferit cel puțin o dată acte de violență fizică și peste o zecime au fost victimele violenței sexuale. Criza economică a contribuit, prin consecințele sale sociale, la agravarea situației, în condițiile în care sărăcia și lipsa de educație sunt factori favorizanți ai violenței de gen. De aceea, consider că se impun măsuri coordonate împotriva cauzelor, precum și armonizarea legislativă și cooperarea judiciară mai strânsă între statele membre, în vederea eficientizării anchetelor.

Campaniile de informare și conștientizare, crearea de centre de primire a victimelor, înființarea unui număr de telefon unic la nivel european pentru asistența imediată și sprijinirea categoriilor cu grad ridicat de vulnerabilitate, cum sunt femeile imigrante și solicitante de azil, sunt câteva din acțiunile pe care statele și instituțiile UE au datoria de a le demara în regim de urgență pentru a stopa violenta împotriva femeilor.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. – In 2008, when I was a Member of the Latvian Parliament I tabled a draft amendment to the Criminal Law of the Latvian Republic, toughening responsibility for domestic violence to women and children. Unfortunately, the amendment did not go through. At the meeting of the specialised commission, when the amendment was being discussed Members of the Latvian Parliament behaved cheerfully. As a result, cases of ‘light’ injuries of children and women in families remain unpunished. Cases are usually not investigated and sometimes the police refuse to accept applications from victims. The protection of women from domestic violence is not regulated by efficient instruments in the Latvian Republic. The Latvian authorities, the government, keep their eyes closed on obvious violations and are not going to put legislation in order. In the light of this report, I appeal to all Members of the European Parliament to pay attention to lawless behaviour towards women that is occurring in Latvia.

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. – Es kann überall passieren: auf der Straße, in der U-Bahn, in der eigenen Wohnung – 100% sicher vor Übergriffen dürfen sich Frauen und Kinder nirgendwo fühlen. Zu denken geben sollten die Abstumpfung und Pseudo-Moral der Gesellschaft. Die Vorstufen der tatsächlichen Gewalt wie Zudringlichkeiten, obszöne Bemerkungen und Belästigungen, die täglich von vielen Migranten an westliche Frauen gerichtet werden, werden zunehmend als normal empfunden. Und der Gipfel der Frauenverachtung ist es dann, wenn eine deutsche Richterin bei einer Muslime-Scheidung das Züchtigungsrecht des Mannes als Maßstab heranzieht. Mit der Migration hat die EU Probleme aus aller Länder Welt importiert und damit auch Ehrenmorde, Zwangsheiraten und häusliche Gewalt in patriarchalischen Familienstrukturen. Kultur, Religion und Tradition dürfen nicht zur Rechtfertigung von Gewalttaten herangezogen werden können. Nur so können Gewaltspiralen durchbrochen werden. Inwieweit die verzeichnete Zunahme an angezeigter häuslicher Gewalt mit zunehmender Bereitschaft der Opfer, sich zu wehren, zusammenhängt und welchen Anteil Zuwanderer haben, darüber geben die Statistiken keine Auskunft. Fakt ist jedenfalls, dass in den Frauenhäusern eine große Anzahl an Migrantinnen verzeichnet wird. Fakt ist auch, dass dem Pseudo-Gutmenschentum, bei dem Straftaten, sofern sie religiös oder kulturell bedingt sind strafrechtlich mit Milde belohnt werden, ein Riegel vorgeschoben werden muss.

  Tiziano Motti (PPE), per iscritto. – Il mio impegno per la salvaguardia dei più deboli e delle donne offese da violenza mi impone di votare a favore di una legislazione garantista nei confronti delle vittime della violenza. Le donne, come i bambini, sono in alcuni contesti componenti particolarmente fragili della nostra società. Credo quindi che sia importante garantire una maggiore salvaguardia alle donne che dichiarano di aver subito violenza. Sono quindi a favore dell'assistenza giuridica gratuita per le donne vittime di violenze. So che esiste il rischio di una disuguaglianza quando uomini accusati ingiustamente di violenza debbano pagare le spese processuali mentre le accusatrici si avvalgono del patrocinio gratuito, su questo ho riflettuto attentamente. Tuttavia, ritengo che i numeri di casi di violenza, anche in famiglia, richiedano di schierarsi a favore di chi riceve il maggiore pregiudizio dalla mancanza di un sostegno: le donne vittime di violenza rappresentano statisticamente una quota altamente predominante rispetto alle poche malintenzionate che possono approfittare del sistema per inferire su uomini innocenti.” È difficile per le donne maltrattate sporgere denuncia, un'assistenza giuridica gratuita incoraggerebbe le vittime e contribuirebbe a ridurre il numero di episodi rimasti impuniti.

  Mariya Nedelcheva (PPE), par écrit. – Lorsque l’on parle de violences faites aux femmes, nous manquons souvent de données, de chiffres, de tendances. Ce qu’il nous faut avant toute chose, c’est de pouvoir mesurer ce phénomène au niveau européen, afin de comprendre l’ampleur du problème pour mieux cibler les besoins et ainsi prévenir les cas de violences, aider les victimes et panser les plaies. Il nous faut constamment garder à l’esprit les victimes. Que l'on parle d'abus sexuels, de traites des femmes à des fins de prostitution, de violence domestique ou même de violence à dimension culturelle - je pense ici aux mutilations génitales et aux mariages forcés – il s’agit bien toujours de crimes graves. Il nous faut trouver un cadre général européen pour protéger les femmes de ce type de violences. Nous ne pouvons rester si frileux à l'idée de faire de l'Europe la protectrice des femmes. Nous avons besoin d’un cadre juridique européen pour mettre en place des mesures concrètes telles que le numéro de téléphone d’urgence ; des programmes de formation de la police de la justice, des enseignants.. L’UE doit proposer des solutions à l’intérieur de son territoire, mais en tant qu’acteur mondial, aussi étendre son champ d’action à l’extérieur de ses frontières.

  Siiri Oviir (ALDE), kirjalikult. – Kahjuks pole naistevastast vägivalda Euroopas ja maailmas tervikuna suudetud peatada, hoolimata, sellest, et Euroopa Liit ja ÜRO on kuulutanud naistevastase vägivalla võitluse oma prioriteediks. Tõsi, on toimunud teatud edasiminek ning inimeste teadlikkus on mõnevõrra suurenenud antud teemal kuid Euroopa Liidu uued poliitilised prioriteedid on hädavajalikud selleks, et hoogustada naistevastase vägivalla võitlust ning saavutada meie ühised eesmärgid, et naised ja lapsed ei peaks tundma pidevat hirmu langeda vägivalla ohvriks. Lissaboni leping loob selleks ka õigusliku pädevuse. Pean äärmiselt oluliseks, et Euroopa Liidu õigusaktides pöörataks senisest enam tähelepanu just lähisuhetes aset leidvale vägivallale, sest tegemist pole sugugi eraasjaga. Kahjuks kardavad ohvrid liialt oma perekonna maine ning õigustatult oma turvalisuse ja majandusliku sõltuvuse pärast, mistõttu ei pöördu nad õiguskaitseorganite poole. Seetõttu tuleks erilist tähelepanu suunata ka ohvrite tugisüsteemi arendamisele ning ühiskonnas valitsevate tabude kummutamisele ehk parandada inimeste teadlikkust. Ohvriabi peab olema reaalne ja garanteeritud. Probleemiks on kindlasti vägivalla ohvriks langenud naiste ja laste jaoks mõeldud varjupaikade vähesus Euroopas, mistõttu on eesmärk rajada üks kuriteoohvrite varjupaik 10 000 elaniku kohta igati mõistlik ja vajalik. Selleks, et tagada paremini vägivalla ja tagakiusamise eest põgenevate naiste kaitse, isegi kui nad vahetavad elukohta Euroopa piires, on oluline rakendada Euroopa lähenemiskeelu direktiiv.

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – Η βία κατά των γυναικών εμφανίζεται με ποικίλες μορφές, από την ψυχολογική καταπίεση, την κακοποίηση, τον βιασμό, την σεξουαλική βία, μέχρι την παντελώς ανεπίτρεπτη και συνεχιζόμενη παράνομη διακίνηση και εκμετάλλευσή τους από απάνθρωπα κυκλώματα πορνείας. Τα δίκτυα των κυκλωμάτων, αφού ξεγελάσουν τις νεαρές κυρίως γυναίκες, τις εξαναγκάζουν, με βίαιο πολλές φορές τρόπο, στη πορνεία. Πολλές οδηγούνται ακόμα και στην αυτοκτονία για να βάλουν τέλος στον εφιάλτη τους. Ζητάω να εξετάσουμε από πιο κοντά την περίπτωση των χωρών που αποτελούν την αφετηρία των κυκλωμάτων «trafficking», χωρών στις οποίες οι σωματέμποροι εξαγοράζουν τη σιωπή και τη συναίνεση των κρατικών λειτουργών και με τον τρόπο αυτό τις μετατρέπουν σε ‘παράδεισο’ της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτά τα κυκλώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με μια διακρατική συνεργασία μεταξύ της ΕΕ, η οποία αποτελεί τον προορισμό, και των χωρών από τις οποίες ξεκινούν τα παράνομα κυκλώματα. Καλώ την Επιτροπή να αναλάβει δράσεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Είναι σαφές ότι, σε αυτόν το τομέα, οι οργανώσεις που ασχολούνται με τα δικαιώματα των γυναικών έχουν πραγματικά να κάνουν πολύ δουλειά.

  Olga Sehnalová (S&D), písemně. – V uplynulách několika měsících je tato zpráva po Evropském ochranném příkazu a směrnici o boji proti obchodování s lidmi třetím příspěvkem k boji proti násilí na ženách. Násilí na ženách je bezpochyby závažným celospolečenským problémem. Údaje ve zprávě hovoří o každé čtvrté ženě, která v dospělosti zažila fyzické násilí a více než deseti procentech žen, které se staly obětmi sexuálního násilí. To jsou alarmující čísla, za kterými se skrývájí konkrétní životní osudy. Současně jen každá desátá oběť násilného chování vyhledá odbornou pomoc. Důvodem je především to, že většinou vůbec neví, jak svou situaci řešit. Násilí páchané na ženách má nejen nesmérně ničivé dopady pro jejich osobní život, ale má rovněž negativní důsledky pro osoby v jejich okolí, zejména děti. Podporuji návrhy, které směřují k lepší informovanosti a vzdělávání osob, které s touto formou nasilí mohou přijít o styku při výkonu své práce. Současně je nutné také zajištění lepšé péči a pomoc obětem. Zprávu vítám i proto, že je třeba vyslat jasný a silný signál do společnosti, že násilí se netoleruje.

  Joanna Senyszyn (S&D), na piśmie. – Jedynym z priorytetów Unii są prawa człowieka oraz zapewnienie równości płci. Ponieważ przemoc wobec kobiet stanowi brutalne łamanie praw człowieka i jedną z głównych barier na drodze ku równemu statusowi kobiet i mężczyzn, walka z tą plagą powinna stać się naszym głównym celem. Podejście do przemocy wobec kobiet różni się w zależności od krajowego ustawodawstwa. Niektóre państwa członkowskie, jak na przykład Hiszpania, mają dobre przepisy w tym zakresie. Niektóre nie mają ich wcale. Istnieją także znaczne różnice w podejściu do karalności przemocy w poszczególnych państwach członkowskich. Ze względu na odmienność prawnych uregulowań oraz niejednokrotnie ograniczony wpływ na egzekucję przepisów prawa międzynawowego w zakresie zwalczania przemocy, coraz wyraźniej jawi się potrzeba jasnych i wiążących uregulowań tego problemu na poziomie całej Unii. Konieczne jest podsumowanie różnych działań Unii oraz ujęcie ich w jedną kompleksową strategię, której celem będzie zwalczanie przemocy wobec kobiet w całej Unii. Strategia ta powinna być spójna z innymi inicjatywami międzynarodowymi oraz powinna bazować na dostępnych programach unijnych i najlepszych praktykach państw członkowskich. Prace nad wspólną dyrektywą przeciw przemocy powinny się zakończyć jeszcze w tej kadencji Parlamentu. To konieczne, aby nikt nie mógł już nigdy powiedzieć, że „w Unii Europejskiej nawet krowy są chronione lepiej niż kobiety".

  Monika Smolková (S&D), písomne – Všetci o násilí na ženách vieme, rozprávame o ňom, ale konkrétne výsledky pri jeho odstraňovaní resp. eliminácií sú slabé. Násilie zasahuje ženy v rôznych obdobiach života od detstva po dospelosť. Dochádza k nemu v škole, v práci, v rovesníckych skupinách, na verejnosti, ale aj v súkromí rodinného či partnerského života. Nadobúda rozmanité formy – od fyzického a sexuálneho cez psychické a sociálne až po ekonomické násilie. Zažívajú ho ženy rozličného vzdelania, sociálno-ekonomického postavenia, etnickej príslušnosti, vierovyznania; ženy z mestského i vidieckeho prostredia. Treba však zdôrazniť, že násilie páchané na ženách je problémom nás všetkých. Na jeho odstránenie sú potrebné nielen aktívne inštitúcie, ale aj aktívni jednotlivci – ženy a muži, ktorí si nezakrývajú oči pred prítomnosťou tohto negatívneho javu v našej spoločnosti a sú ochotní osobne sa vložiť do presadzovania princípu nulovej tolerancie násilia. V tomto musia väčšiu úlohu prebrať jednotlivé členské štáty, pripraviť akčné plány boja proti násiliu páchanom na ženách, robiť väčšiu mediálnu osvetu a prijímať konkrétne trestnoprávne predpisy a opatrenia.

  Zbigniew Ziobro (ECR), na pismie. – Niestety mimo naszych starań przemoc wobec kobiet, jak również przemoc w innych dziedzinach życia jest wciąż wielkim problemem Europy. Przestępstwa z użyciem przemocy występują we wszystkich państwach i dotykają ludzi ze wszystkich warstwach społecznych. Powoduje to, iż walka z tym zjawiskiem i pomoc ofiarom musi mieć charakter wielopoziomowy. Aby zapobiec tego typu przemocy ważne jest wspieranie rodziny i jej harmonijnego rozwoju. W przypadku przestępstw z użyciem przemocy wobec kobiet pomysłem godnym rozważenia wydaje się wprowadzenie jednego europejskiego numeru alarmowego, pod którym będzie można uzyskać wsparcie oraz zgłosić fakt tego rodzaju przestępstwa. Unia powinna dążyć do zaostrzenia kar za stosowanie przemocy wobec kobiet, zwłaszcza w przypadku przestępstw z użyciem przemocy o charakterze seksualnym. Przestępstwa takie często pozostawiają bowiem na długie lata bolesne piętno w psychice kobiety, uniemożliwiając jej normalne funkcjonowanie. Niezbędne jest też równoległe wprowadzenie lepszej ochrony praw ofiary w postępowaniu karnym. Istotną kwestią, wskazaną w sprawozdaniu, jest problem prostytucji i handlu kobietami. Aby skutecznie walczyć z tym procederem potrzebne jest paneuropejskie porozumienie obejmujące nie tylko państwa UE lecz również kraje spoza Wspólnoty.

PRESIDENZA DELL'ON. ROBERTA ANGELILLI
Vicepresidente