Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Επιτροπής για τη χρήση της σεξουαλικής βίας σε συγκρούσεις στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή (2011/2661(RSP)).
Štefan Füle, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να απορρίπτουμε κατηγορηματικά όλες τις πράξεις βίας που στόχο έχουν τις γυναίκες, από τον εκφοβισμό έως τη σεξουαλική βία. Πρόκειται για αποτρόπαια εγκλήματα τα οποία συχνά διαπράττονται κατά των πιο ευάλωτων και ανυπεράσπιστων ανθρώπων.
Δυστυχώς, είναι γεγονός ότι σε πολλές χώρες σε όλον τον κόσμο, όχι μόνο στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, υπάρχει έλλειψη κατάλληλου νομικού πλαισίου για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών από τη βία. Δεν υπάρχει τίποτα που να ενθαρρύνει την αναφορά τέτοιων επιθέσεων. Πρέπει να γίνουν περισσότερα πράγματα για να αποτρέπονται οι δράστες και να λογοδοτούν για τις πράξεις τους. Οι γυναίκες εξακολουθούν να υπομένουν νόμους που επιτρέπουν διακρίσεις και βαθειά ριζωμένες πολιτισμικές ανισότητες. Στην περίπτωση της Αιγύπτου, για παράδειγμα, η εθνική επιτροπή που συστάθηκε για να συντάξει το νέο σύνταγμα αποτελείται μόνο από άνδρες, και ακόμη και το νέο υπουργικό συμβούλιο έχει μόνο μία γυναίκα υπουργό.
Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, όπως έγινε σαφές από το θάρρος που επέδειξαν οι γυναίκες της Τυνησίας και της Αιγύπτου κατά τη διάρκεια των πρόσφατων γεγονότων στις χώρες τους. Εάν ο μισός πληθυσμός αποκλείεται από την πολιτική και τη θεσμική μεταρρύθμιση, τότε αυτή δύσκολα μπορεί να πετύχει.
Σε αυτό το πλαίσιο, καταδικάζουμε απερίφραστα τις αυξανόμενες αναφορές για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συμπεριλαμβανομένων του βιασμού, της σεξουαλικής κακοποίησης και της σοβαρής ταπείνωσης των γυναικών ακτιβιστών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύεται να ενισχύσει τον ρόλο των γυναικών στο πολιτικό, ατομικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό πεδίο, καθώς και να καταπολεμήσει τις διακρίσεις και την ατιμωρησία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μία από τις οκτώ κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα στοχεύει ρητά στην «προώθηση της ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών». Και η δήλωση της Βαρκελώνης του 1995, η οποία καθιέρωσε την Ευρωμεσογειακή Εταιρική Σχέση, ενισχύει ειδικότερα τη δέσμευση αυτή για την ευρωμεσογειακή περιοχή.
Η ισότητα των φύλων είναι μία από τις προτεραιότητες του πενταετούς προγράμματος εργασίας στο οποίο συμφώνησαν οι αρχηγοί κρατών στη σύνοδο κορυφής της Βαρκελώνης το 2005, η οποία πραγματοποιήθηκε για τον εορτασμό της 10ης επετείου της Ευρωμεσογειακής Εταιρικής Σχέσης.
Υπό το πρίσμα αυτών των δεσμεύσεων, στην ευρωμεσογειακή υπουργική διάσκεψη για την ενίσχυση του ρόλου των γυναικών στην κοινωνία, η οποία πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2006 στην Κωνσταντινούπολη, ξεκίνησε μια καινοτόμος και πρωτοπόρος διαδικασία. Οι υπουργοί (συμπεριλαμβανομένων των υπουργών από την Αλγερία, την Ιορδανία, τον Λίβανο, το Μαρόκο, τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, τη Συρία και την Τυνησία) συμφώνησαν να ακολουθήσουν μια ολιστική προσέγγιση βασισμένη στις κάτωθι διασυνδεδεμένες προτεραιότητες: πρώτον, τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα των γυναικών· δεύτερον, τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των γυναικών και η βιώσιμη ανάπτυξη· και τέλος, τα δικαιώματα των γυναικών στη σφαίρα του πολιτισμού και ο ρόλος των επικοινωνιών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Από τη διάσκεψη του 2006, συνεχίζονται οι εργασίες για την υλοποίηση κοινού πλαισίου δράσης, ειδικότερα μέσω της επιδίωξης να επιτευχθούν οι εθνικές προτεραιότητες, με έναν μηχανισμό παρακολούθησης και τη δημοσίευση εκθέσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι εταίροι της Ένωσης για τη Μεσόγειο επιβεβαίωσαν εκ νέου τις δεσμεύσεις τους γι’ αυτόν το σκοπό κατά τη δεύτερη υπουργική διάσκεψη, στο Μαρακές, τον Νοέμβριο του 2009. Η κοινωνία των πολιτών συμμετείχε πλήρως στις συζητήσεις. Η αύξηση της ευαισθητοποίησης και της προβολής της διαδικασίας ήταν μία από τις μεγάλες προκλήσεις στις οποίες συμφώνησαν όλοι οι συμμετέχοντες στη διαδικασία.
Πέρα από αυτό το περιφερειακό πλαίσιο, ο διμερής διάλογος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ άλλων μέσω υποεπιτροπών που ασχολούνται με θέματα ισότητας των φύλων, αποτελεί σημαντική μέθοδο για την αντιμετώπιση αυτών των πιεστικών προβλημάτων.
Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω, κυρία Πρόεδρε, δηλώνοντας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα ανεχθεί τη βία σε οποιαδήποτε μορφή κατά των γυναικών και ότι θα χρησιμοποιήσουμε κάθε δυνατό μέσο για να την αποτρέψουμε.
Edit Bauer, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, εκτιμώ πραγματικά την ισχυρή δέσμευση της Επιτροπής να καταδικάσει τη βία κατά των γυναικών ως όπλο πολέμου – που χρησιμοποιείται συστηματικά σε ένοπλες συρράξεις για διάφορους σκοπούς συμπεριλαμβανομένων της ταπείνωσης, του εκφοβισμού, της πολιτικής τρομοκρατίας, της εκμαίευσης πληροφοριών, της ανταμοιβής στρατιωτών, ακόμα και της εθνοκάθαρσης. Η βία κατά των γυναικών σε ένοπλες συρράξεις βασίζεται κυρίως στην παραδοσιακή άποψη ότι οι γυναίκες αποτελούν ιδιοκτησία. Επειδή σε πολλούς πολιτισμούς οι γυναίκες διαδραματίζουν τον ρόλο του φορέα του πολιτισμού και των συμβόλων των εθνών, η βία κατά των γυναικών χρησιμοποιείται και ως μέσο επίθεσης κατά των αξιών και της τιμής μιας κοινωνίας.
Το Καταστατικό της Ρώμης για τη σύσταση Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου αναγνωρίζει τη σεξουαλική βία στο πλαίσιο επίθεσης κατά των αμάχων –κατά της ανθρωπότητας– ως έγκλημα πολέμου. Διάφορες μορφές σεξουαλικής βίας σε ένοπλες συρράξεις, συμπεριλαμβανομένων της σεξουαλικής δουλείας, του καταναγκαστικού γάμου και της καταναγκαστικής εγκυμοσύνης, αποτελούν εγκλήματα πολέμου και θα πρέπει να θεωρούνται σοβαρές παραβιάσεις της Σύμβασης της Γενεύης. Πολύ συχνά, όσοι είναι υπεύθυνοι για πράξεις σεξουαλικής βίας στον πόλεμο μένουν ατιμώρητοι· πολύ συχνά, η βία κατά των γυναικών γίνεται αποδεκτή ως αναπόφευκτο κομμάτι του πολέμου· πολύ συχνά, χορηγείται αμνηστία στους δράστες της στο πλαίσιο ειρηνευτικών συμφωνιών.
Είναι καιρός να καταδικάσουμε αυτές τις απάνθρωπες πρακτικές σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, και το μήνυμά μας σήμερα πρέπει να είναι ότι οι δράστες αυτών των εγκλημάτων πολέμου δεν μπορούν πλέον να παραμένουν ατιμώρητοι.
Ana Gomes, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, σε αντίθεση με τις ειδήσεις που λαμβάνουμε τώρα από τη Λιβύη, όπου βλέπουμε μόνο άνδρες να πολεμούν στην πρώτη γραμμή, οι εικόνες από την κεντρική πλατεία της Βεγγάζης, από την πλατεία Ταχρίρ και από τις διαδηλώσεις στην Τυνησία, το Μπαχρέιν, τη Συρία, την Ιορδανία και το Μαρόκο, πριν από περίπου έναν μήνα, έδειχναν γυναίκες όλων των ηλικιών να ζητούν ελευθερία, δικαιοσύνη και δημοκρατία. Οι γυναίκες, και ειδικότερα οι νεαρές γυναίκες, είχαν και εξακολουθούν να έχουν πρωτεύοντα ρόλο στις εξεγέρσεις στη βόρεια Αφρική και τον αραβικό κόσμο. Η τύχη αυτών των γυναικών στις εν λόγω χώρες, που χαρακτηρίζονται από ισχυρές πατριαρχικές και θρησκευτικές παραδόσεις, δεν θα είναι μόνο ενδεικτική αλλά και καθοριστική για την πορεία αυτών των χωρών τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια, κατά την επιδίωξη της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα την υποστήριξη των γυναικών οι οποίες γενναία ξεκίνησαν τις διαμαρτυρίες της Αραβικής Άνοιξης, μεταξύ άλλων μέσω της χρηματοδότησης οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και μέσω της πολιτικής, τεχνικής και οικονομικής βοήθειας σε γυναίκες που θέλουν να συμμετέχουν ενεργά, ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή τους σε όλους τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα όργανα της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας ως μέλη, υποψήφιες πολιτικών κομμάτων κ.λπ.
Είναι επίσης επιτακτική ανάγκη να καταβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε δυνατή προσπάθεια στο υψηλότερο επίπεδο για να καταπολεμήσει απόπειρες εκφοβισμού, αντιποίνων και σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών οι οποίες τολμούν να υψώσουν τη φωνή τους. Παραδείγματα όπως τα τεστ παρθενίας στα οποία εξαναγκάστηκαν οι γυναίκες που διαμαρτυρήθηκαν στην πλατεία Ταχρίρ στις 8 Μαρτίου ή ο βιασμός και η φυλάκιση της Iman al-Obeidi στη Λιβύη είναι εντελώς απαράδεκτα εγκλήματα όπως ανέφερε ο Επίτροπος Füle. Αναμένουμε από την Ύπατη Εκπρόσωπο και τον Επίτροπο να ζητήσουν την άμεση και ανεξάρτητη διερεύνηση αυτών των υποθέσεων, τιμωρώντας παραδειγματικά τους ενόχους έτσι ώστε να αυτές μην επαναληφθούν.
Antonyia Parvanova, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη πρότεινε και δρομολόγησε αυτήν τη δημόσια συζήτηση, καθώς θέλουμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας, απόψε, σχετικά με την κατάσταση των γυναικών στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή υπό το πρίσμα των τρεχουσών πολιτικών αλλαγών και αναταραχών. Κατά τη διάρκεια των περασμένων εβδομάδων, γίναμε μάρτυρες σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λιβύη και την Αίγυπτο, οι οποίες έπληξαν ιδιαίτερα τις γυναίκες. Δεν πρόκειται να μπω σε λεπτομέρειες για όλες αυτές τις περιπτώσεις, αλλά, επιτρέψτε μου να αναφέρω δύο μόνο συμβολικές και ανησυχητικές περιπτώσεις που θα πρέπει να καταδικαστούν αμέσως.
Η Iman al-Obeidi, μια Λίβυα, ανέφερε στον διεθνή Τύπο ότι έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού και στη συνέχεια τέθηκε υπό κράτηση από στρατιώτες προσκείμενους στον Καντάφι και ανακρίθηκε για 72 ώρες πριν αφεθεί ελεύθερη. Στην Αίγυπτο, όπως ανέφεραν οι συνάδελφοί μου, αρκετές διαδηλώτριες ισχυρίστηκαν ότι υποβλήθηκαν στα επονομαζόμενα τεστ παρθενίας –όπως επίσης ότι βιάστηκαν από στρατιώτες– και τώρα ορισμένες από αυτές δικάζονται επειδή από αυτά τα τεστ προέκυψε ότι δεν ήταν παρθένες. Οι περιπτώσεις αυτές αποτελούν πρόσθετη απόδειξη ότι ο βιασμός εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως όπλο σε περιόδους συγκρούσεων με σκοπό την τρομοκράτηση και την ταπείνωση του άμαχου πληθυσμού.
Θα ήταν απαράδεκτο να μην υψώσουμε τις φωνές μας ενάντια σε αυτές τις φοβερές βαρβαρότητες που διαπράττονται σε βάρος των γυναικών. Καλούμε την Επιτροπή και το Συμβούλιο να καταπολεμήσουν σθεναρά και να καταδικάσουν τη χρήση της σεξουαλικής επίθεσης, του εκφοβισμού και κάθε άλλης μορφής κακοποίησης των γυναικών στο πλαίσιο των γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα άσκησης πολιτικής που έχουμε στη διάθεσή μας για να εγγυηθούμε ότι, μετά τη μετάβαση των κοινωνιών αυτών, τα δικαιώματα των γυναικών θα είναι σεβαστά και θα διασφαλίζονται.
Χθες, εγκρίναμε την έκθεσή μας σχετικά με ένα πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και θα ήταν απαράδεκτο να εφαρμόζουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά στη δική μας πολιτική δράση εκτός των ορίων της Ένωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, η προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών πρέπει να ενσωματωθεί πλήρως στην ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας, στα προγράμματα και τα έργα της και, ταυτόχρονα, πρέπει να εφαρμοστούν ειδικές πολιτικές για τα δικαιώματα των γυναικών και τη χειραφέτησή τους.
Barbara Lochbihler, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, τα αναγκαστικά λεγόμενα τεστ παρθενίας που επέβαλε ο αιγυπτιακός στρατός στις διαδηλώτριες στην πλατεία Ταχρίρ και ο ομαδικός βιασμός της Λίβυας από στρατιώτες αποτελούν φρικτά εγκλήματα, τα οποία οδήγησαν στη σημερινή πρόταση ψηφίσματος. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο διάπραξης περισσότερης σεξουαλικής βίας από όλες τις πλευρές στις συγκρούσεις στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Τον περασμένο Νοέμβριο, εμείς, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλέσαμε τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναγνωρίσουν επιτέλους την κρισιμότητα της κατάστασης των γυναικών σε πολέμους και ένοπλες συρράξεις. Τότε, ο αντιπρόσωπος της Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, της βαρόνης Ashton, ανέφερε την πρόοδο που είχε γίνει. Τώρα υπάρχει ένα βελτιωμένο διεθνές πλαίσιο για την αποτροπή βίας κατά των γυναικών σε περιοχές συγκρούσεων και αρκετές χώρες έχουν επίσης εγκρίνει εθνικά σχέδια δράσης. Η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών είναι πολύ σημαντική.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη διαθέσει 300 εκατομμύρια ευρώ για μέτρα που περιλαμβάνουν χορήγηση ιατρικής περίθαλψης, ενώ έχει εγκριθεί η χορήγηση 200 ακόμη εκατομμυρίων ευρώ για την εφαρμογή του ψηφίσματος 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Υπάρχουν σχέδια για την εφαρμογή τοπικών στρατηγικών σε ζώνες συγκρούσεων το 2011. Η εκπαίδευση του προσωπικού διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο σε αυτό. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο όλες αυτές οι εμπειρίες και τα μέτρα να ενσωματωθούν και να ληφθούν υπόψη κατά την εφαρμογή του συμφώνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εταιρική σχέση και τη δημοκρατία με τις χώρες της νότιας Μεσογείου. Σίγουρα θα έχετε την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο έργο αυτό.
Ilda Figueiredo, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, γνωρίζουμε ότι οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στις εξεγέρσεις ζητώντας περισσότερη δημοκρατία, δικαιώματα και ελευθερίες στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Εντούτοις, γνωρίζουμε επίσης ότι υπόκεινται σε μια γενικευμένη και συστημική πρακτική βιασμών και σεξουαλικής δουλείας, που αναγνωρίζονται ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου βάσει της Συνθήκης της Γενεύης.
Με βάση τα ανωτέρω, οι εκθέσεις που έρχονται στο φως, είτε προέρχονται από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό είτε από την Αίγυπτο, τη Λιβύη ή άλλες χώρες, είναι ανησυχητικές. Συνεπώς, ζητάμε αποτελεσματική διπλωματική δράση που να αντιτίθεται σθεναρά στη χρήση σεξουαλικής επίθεσης, εκφοβισμού και παρενόχλησης των γυναικών στη βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή ή σε οποιαδήποτε άλλο μέρος.
Θα θέλαμε επίσης να επισημάνουμε τη σπουδαιότητα της αναγνώρισης του ρόλου των γυναικών στις επαναστάσεις, και να τονίσουμε την ανάγκη διασφάλισης των δικαιωμάτων τους, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής τους στις νέες δημοκρατικές, νομικές, οικονομικές και πολιτικές δομές των κοινωνιών αυτών, θέτοντας τέλος στις διακρίσεις που υφίστανται εδώ και αιώνες.
Emine Bozkurt (S&D). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, οι επαναστάσεις στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή έχουν δημιουργήσει και ευκαιρίες. Η ανοικοδόμηση της χώρας και η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στην Τυνησία και την Αίγυπτο μπορούν τώρα να ξεκινήσουν πραγματικά. Στις πλατείες και στους δρόμους του Καΐρου, της Τύνιδας και της Βεγγάζης, οι γυναίκες έχουν αποτελέσει, και συνεχίζουν να αποτελούν, σπουδαίο μέρος των επαναστάσεων. Υπάρχουν τόσες πολλές ευκαιρίες, αλλά υπάρχουν και κίνδυνοι.
Οι ισχυρισμοί μιας νεαρής Λίβυας στην τηλεόραση ότι είχε βιαστεί από τα στρατεύματα του Καντάφι συγκλόνισαν το ευρύ κοινό. Εντούτοις, αυτές δεν ήταν οι πρώτες αναφορές αυτού του είδους, ενώ υπήρξαν και άλλες από τότε. Η σεξουαλική βία χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την καταπίεση των γυναικών και για τη φίμωσή τους, για παράδειγμα, στο Κάιρο, όπου οι γυναίκες έχουν κακοποιηθεί και υποβληθεί σε τεστ παρθενίας από τους στρατιωτικούς. Στον πόλεμο της Λιβύης, η βία κατά των γυναικών χρησιμοποιείται ως όπλο. Στο κενό εξουσίας που προκύπτει σε περιόδους ανομίας, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος. Οι γυναίκες χάνουν την προστασία του νόμου. Συνεπώς, πρέπει να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα, κυρία Πρόεδρε, ότι αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτρέπεται να συμβαίνει! Πρέπει να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα προς τους νέους ηγέτες ότι εγκλήματα αυτού του είδους πρέπει να διερευνώνται και να τιμωρούνται. Όλοι όσοι βαρύνονται με τέτοια εγκλήματα δεν θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ξεφύγουν.
Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι αυτές οι γυναίκες πρέπει να προστατεύονται και ότι ο ρόλος των γυναικών αυτών στην ανοικοδόμηση της κοινωνίας δεν πρέπει να αγνοηθεί. Τα δικαιώματα των γυναικών πρέπει να κατοχυρώνονται από τον νόμο και, για τον σκοπό αυτόν, οι γυναίκες θα πρέπει επίσης να διορίζονται σε θέσεις σε συνταγματικές επιτροπές, σε κοινοβούλια και κυβερνήσεις, έτσι ώστε ζητήματα όπως η εκπαίδευση των γυναικών, τα δικαιώματά τους και η καταπολέμηση των επιβλαβών παραδοσιακών πρακτικών να αποτελούν προτεραιότητα. Η οικονομική ανεξαρτησία που είναι η βασική συνιστώσα της χειραφέτησης των γυναικών, καθώς και η επιχειρηματικότητα, θα πρέπει να ενθαρρύνονται, για παράδειγμα, μέσω της χρήσης μικροπιστώσεων.
Kristiina Ojuland (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, οι σεξουαλικές επιθέσεις σε βάρος των γυναικών –και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε βάρος των ανδρών– στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή αποτελούν σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να αντιμετωπιστούν αμέσως από τις αρχές της περιοχής, τόσο από τις νέες δημοκρατικές δυνάμεις όσο και από τα παλαιότερα καθεστώτα.
Θα ήθελα να ζητήσω από την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, βαρόνη Ashton, να συζητήσει την καταστροφική κατάσταση όσον αφορά τη σεξουαλική βία στην περιοχή αυτή με τους εκπροσώπους των χωρών στόχων στο πλαίσιο της Νότιας Διάστασης της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, με σκοπό την προσαγωγή των δραστών ενώπιον της δικαιοσύνης και τη διασφάλιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών.
Θεωρώ ότι η σεξουαλική βία είναι το χειρότερο είδος πολέμου. Θα πρέπει να αποφεύγεται πάση θυσία και θα πρέπει να τιμωρείται με τον πιο σκληρό τρόπο.
Seán Kelly (PPE). – (GA) Κυρία Πρόεδρε, πριν από δύο μήνες, μιλούσαμε για τη βία κατά των γυναικών στην Ευρώπη. Τότε αναφέρθηκε ότι έως και το 25% των ευρωπαίων γυναικών είχαν υποστεί βία. Τώρα μιλάμε για τη σεξουαλική βία κατά των γυναικών σε συγκρούσεις στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Πρόκειται για μια θλιβερή ιστορία και δεν μπορεί πλέον να γίνεται ανεκτή. Επομένως, είναι σημαντικό να την συζητήσουμε και να κάνουμε κάτι για να την αποτρέψουμε.
(EN) Δυστυχώς, όχι μόνο στον πόλεμο αλλά και στην ειρήνη, υπάρχει μια παρωχημένη στάση προς τις γυναίκες σε ολόκληρη την ήπειρο της Αφρικής. Προφανώς αυτή επιδεινώνεται σε καιρό πολέμου. Εντούτοις, συμφωνώ με τον Επίτροπο ότι πρέπει να επισημαίνουμε αυτά τα θέματα και, ειδικότερα, να προσπαθούμε να αποδίδουμε ευθύνες στους ανθρώπους που διαπράττουν αυτά τα εγκλήματα. Με αυτόν τον τρόπο, ελπίζουμε, σε κάποια φάση, να επιτύχουμε μια αλλαγή στάσης και την εξάλειψη αυτής της αποτρόπαιης πρακτικής.
Anna Záborská (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, η σεξουαλική βία δεν αποτελεί παραβίαση των γυναικείων ή των ανδρικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα δικαιώματα δεν υπάρχουν σε αυτήν τη μορφή. Η σεξουαλική βία είναι έγκλημα ενάντια στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η οποία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα όλων των ανθρώπων, γυναικών και ανδρών. Αυτό ισχύει όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και σε άλλες χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής που αναφέρονται στο παρόν ψήφισμα. Οι στρατιωτικές συγκρούσεις δεν είναι δυνατόν να αποτελούν ελαφρυντικό στοιχείο. Στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η αρχή έγινε με τον βιασμό των γυναικών και τώρα βιάζονται και άντρες. Ωστόσο, τα ψηφίσματα είναι απλά λόγια. Πρέπει και να δράσουμε. Η Επιτροπή πρέπει να αρχίσει να παρακολουθεί λεπτομερώς τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε διεθνές επίπεδο και, ταυτόχρονα, πρέπει να προτείνει μέσα με τα οποία η Ευρώπη θα μπορεί να επιβάλει τη συμμόρφωση, εάν παραστεί ανάγκη. Εάν αποτύχουμε σε αυτό, οι εταιρικές σχέσεις στις οποίες επενδύουμε τόσο πολύ μπορούν να ονομάζονται και πληρωμές λύτρων.
Štefan Füle, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να πω στους αξιότιμους βουλευτές ότι τα ζητήματα και οι συγκεκριμένες υποθέσεις που μας επεσήμαναν σήμερα είναι πράγματι πολύ σοβαρά και αμαυρώνουν τις εξελίξεις οι οποίες έχουν λάβει χώρα τις τελευταίες εβδομάδες στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Έχω σημειώσει τα θέματα που έθιξαν σε αυτήν τη συζήτηση και τις προτάσεις που έγιναν.
Όπως είπα, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει αρκετά μέσα και θα κάνει το παν για να υποστηρίξει την ευρύτερη συμμετοχή των γυναικών στη δημόσια και πολιτική ζωή, χωρίς απειλές, εκφοβισμό και βία.
Θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή των βουλευτών σε ορισμένες πρόσφατες θετικές εξελίξεις, όπως η δημιουργία Γραφείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην γραμματεία του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου. Θα πρέπει να επικροτούμε τέτοια μέτρα. Η στήριξή μας προς διεθνείς οργανισμούς, ιδιαίτερα δε στη Μονάδα του ΟΗΕ για τις Γυναίκες, και προς την κοινωνία των πολιτών, θα είναι καθοριστικής σημασίας για την υποστήριξη των αλλαγών εκ των έσω. Αυτό δείχνει επίσης για ποιον λόγο η πολιτική διαλόγου και συμμετοχής μας είναι τόσο σημαντική και πρέπει να συνεχιστεί, ιδιαίτερα με τους νέους συνομιλητές μας.
Πρόεδρος. Έχω λάβει πέντε προτάσεις ψηφίσματος(1) που κατατέθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 110, παράγραφος 2, του Κανονισμού.
Η συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη 7 Απριλίου.
Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)
Filip Kaczmarek (PPE), γραπτώς. – (PL) Η σεξουαλική βία είναι ένας εξαιρετικά αποκρουστικός τρόπος διεξαγωγής πολέμου και ένα φρικτό εργαλείο ταπείνωσης στο πλαίσιο του αγώνα μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Στην περίπτωση της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, αυτές οι πρακτικές είναι ιδιαιτέρως απάνθρωπες, διότι αναδεικνύουν την τεράστια έκταση του κυνισμού και της υπονόμευσης του ηθικού, καθώς η δεσπόζουσα θρησκεία στην περιοχή έχει μία πολύ περιοριστική προσέγγιση στα σεξουαλικά θέματα. Όσοι διαπράττουν πράξεις σεξουαλικής βίας παραβιάζουν πολλούς κανόνες και κώδικες συμπεριφοράς. Ο πόλεμος και η σύγκρουση συχνά αναδεικνύουν αφάνταστα κακές πλευρές αυτών των ανθρώπων. Θα την πολεμήσουμε και δεν θα πάψουμε ποτέ να καταδικάζουμε τη βαρβαρότητα αυτή.