Ville Itälä (PPE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ψηφίσαμε υπέρ αυτής της έκθεσης με ξεκάθαρη πλειοψηφία. Αυτό ακριβώς είναι το έργο που πρέπει να επιτελεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να διατηρήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτό το σύστημα.
Τότε γιατί ήθελα να εγείρω ξανά αυτό το ζήτημα, τώρα που η ψηφοφορία έχει τελειώσει; Όπως ο εισηγητής, θα ήθελα να τονίσω ότι πρόκειται για ένα σημαντικό θέμα, ιδίως για τις σχέσεις μεταξύ των θεσμικών οργάνων, και αυτοί οι πίνακες αντιστοιχίας είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα. Ελπίζω ότι τα πράγματα θα προχωρήσουν ομαλά μέχρι τέλους, χωρίς διενέξεις μεταξύ των θεσμικών οργάνων, έτσι ώστε η οδηγία αυτή να μπορέσει να εφαρμοστεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα.
Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πρόκειται για ένα σημαντικό μέτρο για τον αγροτικό κόσμο. Ωστόσο, πρέπει να δοθεί άμεση συνέχεια στο μέτρο με μια δέσμευση του Συμβουλίου και των εθνικών κυβερνήσεων ότι θα το εγκρίνουν αμέσως, πριν από το τέλος της περιόδου, προκειμένου να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα που δεν επηρεάζει μόνο τη Νότια Ευρώπη, αλλά ολόκληρη την Ευρώπη, όπως έδειξε η σημερινή ψηφοφορία.
Ο καταρροϊκός πυρετός των προβάτων επηρεάζει τα βοοειδή και τα πρόβατα στα αγροκτήματά μας. Ως εκ τούτου, η ανάληψη δράσης για την πλήρη εξάλειψη της ασθένειας είναι ένας στόχος της πολιτικής υγείας, στον οποίο οι εθνικές κυβερνήσεις μπορούν να συμβάλουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσω αυτού του μέτρου με το να είναι ευέλικτες. Πρέπει επίσης να υιοθετηθεί άμεσα μέσω της μεταφοράς της οδηγίας στην εθνική νομοθεσία.
Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0236/2011 (Διδάγματα που πρέπει να συναχθούν για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη μετά το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία)
Ville Itälä (PPE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα για συζήτηση, και θεωρώ ότι θα ήταν σημαντικό να είχε στείλει το Κοινοβούλιο ένα σαφές μήνυμα ότι ανησυχούμε ιδιαίτερα για όσα συνέβησαν. Θέλουμε να δείξουμε στους πολίτες ότι κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καταστήσουμε τα πυρηνικά εργοστάσια στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο όσο το δυνατόν πιο ασφαλή. Ωστόσο, θέλουμε επίσης να δείξουμε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε με την πυρηνική ενέργεια όταν θα υπάρχει μεγαλύτερη βεβαιότητα σε σχέση με το θέμα αυτό. Είναι κρίμα, ωστόσο, που η πλειοψηφία εδώ καταψήφισε το ψήφισμα και ότι, ως εκ τούτου, το σαφές αυτό μήνυμα δεν εστάλη σήμερα.
Bernd Lange (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, είμαι κάπως απογοητευμένος που το Κοινοβούλιο δεν μπόρεσε να εγκρίνει σήμερα με πλειοψηφία το ψήφισμα αυτό, προκειμένου να αντλήσουμε χρήσιμα διδάγματα από την καταστροφή του αντιδραστήρα στην Ιαπωνία. Θεωρώ αναμφισβήτητο το ότι αυτό πρέπει να σημάνει τη σαφή απομάκρυνση της ενεργειακής πολιτικής από την πυρηνική ενέργεια –με άλλα λόγια, την έναρξη της σταδιακής κατάργησής της– σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεύτερον, θα πρέπει να καταστεί επίσης σαφής η απαίτηση ότι, αν πραγματοποιηθούν προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων, όποιο πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής αποτύχει σε αυτές τις προσομοιώσεις θα πρέπει να απομακρυνθεί από το δίκτυο.
Καμία από αυτές τις προτάσεις δεν έλαβε πλειοψηφία στην ψηφοφορία. Δεν μπόρεσα, συνεπώς, να υποστηρίξω το ψήφισμα. Ελπίζω ότι θα καταφέρουμε σύντομα να χαράξουμε μια ομοιόμορφη ενεργειακή πολιτική που θα μας παρέχει ασφαλή και βιώσιμη ενέργεια στο μέλλον, πράγμα που συνεπάγεται στροφή προς την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, σίγουρα κανείς δεν αμφισβητεί ότι το ατύχημα στη Fukushima κατέδειξε την ανάγκη για αυστηρότερες αξιολογήσεις της λειτουργίας των υφιστάμενων πυρηνικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής και της κατασκευής νέων εργοστασίων. Θα είναι απαραίτητο να επανεξεταστεί και να προσαρμοστεί η νομοθεσία, καθώς και οι παράμετροι των προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων για τα ευρωπαϊκά πυρηνικά εργοστάσια, βάσει κοινών κριτηρίων που θα εφαρμόζονται σε ολόκληρη την ΕΕ. Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα παγκόσμιο πρόβλημα που δεν γνωρίζει σύνορα, θα μπορούσε να υπάρξει ακόμη και μια διηπειρωτική συμφωνία η οποία θα καλύπτεται από παγκόσμιες αρχές.
Ωστόσο, δεν πρέπει να κάνουμε βεβιασμένες κινήσεις ως προς αυτό, επειδή μπορεί μαζί με ξερά να κάψουμε και τα χλωρά. Πρέπει να επιλύσουμε καθαρά επαγγελματικά προβλήματα, η πολιτικοποίηση των οποίων μόνο κακό μπορεί να κάνει. Κάθε μέρα στα μέσα ενημέρωσης, αλλά και εδώ στο Κοινοβούλιο, γινόμαστε δέκτες πολλών δημαγωγικών ισχυρισμών που δεν έχουν καμία απολύτως επαγγελματική βάση.
Δεδομένου ότι τα συμπεράσματα της συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντικατοπτρίζουν πλήρως τη σύγκρουση των απόψεων, απείχα από την τελική ψηφοφορία επί της θέσης της Κοινοβουλίου.
Mitro Repo (S&D). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, ούτε κι εγώ μπόρεσα να υπερψηφίσω αυτό το ψήφισμα, τουλάχιστον όχι με την παρούσα μορφή, όταν κληθήκαμε να ψηφίσουμε γι’ αυτό.
Στην Ευρώπη, οι πολίτες μας φοβούνται για την ασφάλειά τους, και δικαιολογημένα. Αυτό θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για εμάς σήμερα. Χρειαζόμαστε συγκεκριμένα μέτρα για να αυξήσουμε το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών.
Το ψήφισμα αυτό δίχασε τις γνώμες στο Κοινοβούλιο. Δεν πρέπει να τίθεται το ζήτημα κατά πόσον είμαστε υπέρ ή κατά της πυρηνικής ενέργειας: επιμένουμε στις ελάχιστες προδιαγραφές ασφαλείας για το σύνολο της Ευρώπης. Οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων που προτείνει η Επιτροπή δεν θα είναι αρκετές από μόνες τους για να καθησυχάσουν τους πολίτες. Η Επιτροπή θα πρέπει να αναζητήσει εναλλακτικές ενεργειακές λύσεις για το μέλλον, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις διαφορετικές ενεργειακές ανάγκες των κρατών μελών της ΕΕ. Κατά την άποψή μου, η επένδυση στην πυρηνική ενέργεια δεν πρέπει να σημαίνει ότι υπάρχει λιγότερη έρευνα ή ανάπτυξη προϊόντων στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, η καταστροφή στη Fukushima προκάλεσε δικαιολογημένους φόβους στους πολίτες σχετικά με τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, και επιβάλλεται ως εκ τούτου να εξετάσουμε την τρέχουσα κατάσταση στην ΕΕ και να προβούμε σε αποφασιστικά βήματα για να βελτιώσουμε την ασφάλεια, πράγμα με το οποίο συμφωνώ, καθώς και τη διαφάνεια στη λειτουργία των πυρηνικών εργοστασίων και την προστασία της ανθρώπινης υγείας. Στην παρούσα κατάσταση, δεν είναι δυνατόν, με όλη την καλή θέληση, να φανταστούμε μια λειτουργική, ανταγωνιστική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς τη συμβολή της πυρηνικής ενέργειας σε ένα ισορροπημένο ενεργειακό μίγμα, είτε αυτό μας αρέσει είτε όχι.
Η ΕΕ και τα κράτη μέλη έχουν καθήκον να δημιουργήσουν μια ενεργειακή πολιτική που θα διασφαλίζει την κυριαρχία, την πολιτική ανεξαρτησία και την οικονομική ασφάλεια κάθε κράτους. Τα μέσα για την επίτευξη αυτού του στόχου περιλαμβάνουν ένα κατάλληλο ενεργειακό μίγμα, ένα επαρκές επίπεδο παραγωγικής ικανότητας, την ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, τις μειώσεις στην ενεργειακή ένταση της οικονομίας κ.λπ.
Δεν φοβάμαι να υπογραμμίσω ότι η πυρηνική ενέργεια είναι ένας σημαντικός πόρος για τη δημιουργία ηλεκτρικής ενέργειας, διότι συμβάλει στη μεγαλύτερη ενεργειακή ασφάλεια, ιδίως για κράτη με περιορισμένα αποθέματα στερεών καυσίμων. Απείχα από την τελική ψηφοφορία, διότι περιελάμβανε μια πρόταση επιβολής μορατόριουμ σε νέους αντιδραστήρες. Ασφαλώς διαφωνώ με αυτό.
Paul Murphy (GUE/NGL). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της τροπολογίας που επιμένει σε ένα μέλλον απαλλαγμένο από πυρηνικά για την Ευρώπη. Η τραγωδία της Fukushima υπογραμμίζει τον τεράστιο κίνδυνο που συνιστά η πυρηνική ενέργεια για την ανθρωπότητα και για το περιβάλλον. Η πιθανότητα μιας μαζικής καταστροφής και η έλλειψη ασφαλούς τρόπου διάθεσης των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων συνεπάγεται ότι η πυρηνική ενέργεια δεν αποτελεί ασφαλές μέσο για την ανάπτυξη της παραγωγής ενέργειας.
Η τραγωδία υπογραμμίζει επίσης ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε σε ιδιώτες κερδοσκόπους το ζωτικής σημασίας έργο της παραγωγής και της διανομής ενέργειας. Εντέλει, η καπιταλιστική επιδίωξη του κέρδους, αδιαφορώντας για την ανθρώπινη ζωή, την ανθρώπινη ασφάλεια ή το περιβάλλον, ευθύνεται γι’ αυτήν την κρίση.
Ζητώ την εθνικοποίηση του ενεργειακού τομέα στο πλαίσιο δημοκρατικού ελέγχου και διαχείρισης από τους εργαζόμενους. Σε αυτήν τη βάση, θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε ένα ορθολογικό και βιώσιμο σχέδιο για την παραγωγή, τη διανομή και τη χρήση της ενέργειας, να παράσχουμε φθηνή και ασφαλή ενέργεια για όλους, προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον. Κεντρικό στοιχείο αυτού του σχεδίου θα είναι ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας το οποίο θα οδηγήσει στη σταδιακή αντικατάσταση των μονάδων παραγωγής ενέργειας που λειτουργούν με πετρέλαιο, φυσικό αέριο, άνθρακα και πυρηνική ενέργεια.
Francesco De Angelis (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μετά την τραγωδία της Fukushima, πρέπει όλοι να προβληματιστούμε. Η πυρηνική ενέργεια είναι για μία ακόμη φορά στο προσκήνιο, και πιστεύω ότι πρέπει να σκεφτούμε πάνω απ’ όλα το μέλλον, το μέλλον των παιδιών μας. Είναι αλήθεια ότι χρειαζόμαστε ενέργεια, αλλά χρειαζόμαστε καθαρή ενέργεια και ασφαλή ενέργεια. Η ασφάλεια είναι πάρα πολύ καλή, αλλά δεν είναι αρκετή. Ένα μορατόριουμ δεν είναι αρκετό· πρέπει να προχωρήσουμε πέρα απ’ αυτό.
Η τραγωδία της Fukushima αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής με μηδενικό κίνδυνο. Πάνω απ’ όλα, μας δείχνει ότι πρέπει να οργανώσουμε την ταχεία εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας και να εστιάσουμε την προσοχή μας σε ανανεώσιμες, εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Η Ευρώπη χρειάζεται μια νέα ενεργειακή πολιτική, προκειμένου να σταματήσει την κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, εξαιτίας του τρομερού αντίκτυπου που θα μπορούσαν να έχουν αυτά τα εργοστάσια στην ασφάλεια, το περιβάλλον, το κλίμα και τις μελλοντικές γενιές. Μια ριζική αλλαγή προοπτικής είναι απαραίτητη για ένα ασφαλές μέλλον βασισμένο στην εξοικονόμηση ενέργειας και τη χρήση ανανεώσιμων πόρων.
Filip Kaczmarek (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έγκρισης του ψηφίσματος. Το ψήφισμα συντάχθηκε με σκοπό να αποτελέσει έκφραση αλληλεγγύης προς τα θύματα της φυσικής καταστροφής και του πυρηνικού ατυχήματος που ακολούθησε, καθώς και έκφραση ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης προς όλους εκείνους που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να αποτρέψουν μία ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή. Θαυμάζω κι εγώ ιδιαιτέρως την αλληλεγγύη, το θάρρος και την αποφασιστικότητα με την οποία ο λαός της Ιαπωνίας αντιδράει σε αυτήν την καταστροφή.
Συμφωνώ με το συμπέρασμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επανεξετάσει συνολικά την προσέγγισή της στο θέμα της πυρηνικής ασφάλειας, αλλά δεν μπορούμε να αναγκάσουμε τα κράτη μέλη να εγκαταλείψουν δραστηριότητες που αποσκοπούν στη διασφάλιση της δικής τους ενεργειακής ασφάλειας, επομένως είμαι ευχαριστημένος που απορρίψαμε τις μη ρεαλιστικές επικίνδυνες διατάξεις στο ψήφισμά μας.
Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ιταλική αντιπροσωπεία του Italia dei Valori καταψήφισε το κείμενο του ψηφίσματος για την πυρηνική ενέργεια, επειδή δεν ήταν αρκετά σαφές ότι έλεγε ένα σαφές «όχι» στην πυρηνική ενέργεια.
Δυστυχώς, απορρίφθηκαν όλες οι τροπολογίες που θα μπορούσαν να έχουν βελτιώσει το κείμενο και θα προέκριναν μια Ευρώπη απαλλαγμένη από πυρηνική ενέργεια, άμεσα απαλλαγμένη από τα υφιστάμενα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής και χωρίς κανένα μελλοντικό πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής. Μια Ευρώπη απαλλαγμένη από πυρηνική ενέργεια είναι η μόνη δυνατή οδός αν θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας και οι μελλοντικές γενιές θα έχουν ένα μέλλον προστατευμένο από την επανάληψη καταστροφών όπως της Fukushima και του Chernobyl.
Τα διδάγματα αυτά μας λένε ότι δεν υπάρχει η έννοια της θεωρητικής ασφάλειας. Για τον λόγο αυτόν πρέπει να πούμε ένα ξεκάθαρο όχι στην επιλογή της πυρηνικής ενέργειας και να επενδύσουμε στην έρευνα και την καινοτομία σε άλλες πηγές που είναι πραγματικά πράσινες, ανανεώσιμες και καθαρές.
Peter Jahr (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος και θεωρώ εξαιρετικά θλιβερό το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο δεν κατόρθωσε να καταλήξει σε μια ενιαία θέση σήμερα. Το σχόλιο αυτό το απευθύνω ιδιαίτερα στους βουλευτές εκείνους που ζητούσαν περισσότερα. Πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερο να ψηφίσουμε υπέρ του συμβιβασμού, διότι γνωρίζω ότι στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχουν πολύ διαφορετικές απόψεις σχετικά με το ζήτημα της πυρηνικής ενέργειας.
Ακριβώς επειδή οι περιβαλλοντικές συνέπειες και ο αντίκτυπος των καταστροφών δεν γνωρίζουν εθνικά σύνορα, θεωρώ σημαντικό να εγκριθούν και να γίνουν αποδεκτές οι ελάχιστες απαιτήσεις. Καταρχάς, χρειαζόμαστε ενιαίες προδιαγραφές ασφαλείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεύτερον, πρέπει να κάνουμε προβλέψεις για τυχόν μελλοντικά συμβάντα ή καταστροφές· με άλλα λόγια, χρειαζόμαστε ένα ευρωπαϊκό σχέδιο ανάκαμψης από καταστροφές. Τρίτον, δεν θα πρέπει να συνεχίσουμε να αδιαφορούμε για την έρευνα στον τομέα των ανανεώσιμων ενεργειών, καθώς επίσης στον τομέα της πυρηνικής σύντηξης και για τη δημιουργία εγκαταστάσεων αποθήκευσης και την ανακύκλωση καυσίμων με περιεκτικότητα σε άνθρακα.
Eija-Riitta Korhola (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, είμαι κι εγώ απογοητευμένη που το Σώμα αυτό δεν μπόρεσε να αποστείλει ένα ισορροπημένο και λογικό μήνυμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ζημιά που προκλήθηκε στο πυρηνικό εργοστάσιο της Fukushima αποτελεί καταστροφή, αλλά ο τελικός αριθμός των θυμάτων δεν θα μετρηθεί σε χιλιάδες ή εκατοντάδες, και ίσως ούτε καν σε δεκάδες.
Ως αποτέλεσμα του σοβαρότερου σεισμού που καταγράφηκε ποτέ σε αυτήν την περιοχή, εκτιμάται ότι ο αριθμός των θυμάτων θα ανέλθει σε 30.000-40.000 εξαιτίας των δρόμων, των γεφυρών, των σιδηροδρομικών γραμμών και των κτιρίων που κατέρρευσαν. Θα πρέπει τώρα να κατεδαφίσουμε όλες τις παρόμοιες δομές στην ΕΕ από τον φόβο ενός ανάλογου συμβάντος στο μέλλον; Αυτή είναι η ερώτησή μου.
Δεν φταίει η πυρηνική ενέργεια γι’ αυτό που συνέβη στην Ιαπωνία· φταίει η τοποθεσία. Μια αντίδραση πανικού στην Ευρώπη, συνεπώς, δεν είναι μόνο γελοία αλλά θα μπορούσε επίσης να καταστρέψει το περιβάλλον, επειδή δεν υπάρχει αξιόπιστος εφοδιασμός με ενέργεια χαμηλών εκπομπών άνθρακα ως εναλλακτική για την πυρηνική ενέργεια, και τα ορυκτά καύσιμα θα γνωρίσουν άνθηση. Το θέλουμε πραγματικά αυτό;
Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, όλοι στην Ευρώπη πρέπει να ανησυχούν για την ασφάλεια, και αυτό είναι σημαντικό. Πρέπει να δημιουργήσουμε συστήματα που είναι ασφαλή.
Φυσικά, πρέπει να πούμε ότι υπήρξε μια κάπως υπερβολική αντίδραση μετά το ατύχημα στη Fukushima. Από την άλλη πλευρά, αυτό είναι απολύτως φυσικό. Θυμάμαι τι είχε συμβεί τότε που βυθίστηκε το Estonia: κάποιοι ήταν της άποψης ότι όλα τα πλοία θα πρέπει να απαγορευθούν επειδή είναι επικίνδυνα. Πολλές φορές οι άνθρωποι κάνουν τέτοιες σκέψεις. Τώρα, ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι μόνο ένα από τα 54 πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής δεν πέρασε τη δοκιμασία στην οποία τα υπέβαλαν το τσουνάμι και ο σεισμός.
Παρ’ όλα αυτά, ωστόσο, πρέπει τώρα να εξετάσουμε τα πράγματα με ηρεμία και να θυμόμαστε ότι δεν μπορούμε να γενικεύουμε με βάση μια μεμονωμένη περίπτωση. Στην πραγματικότητα, 300.000 Ευρωπαίοι πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις επιπτώσεις των εκπομπών ορυκτών καυσίμων, και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να διερευνήσουμε πρώτα απ’ όλα. Είναι πολύ σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι η πυρηνική τεχνολογία είναι ασφαλής, και γνωρίζω ότι στην Ευρώπη θα πρέπει να δώσουμε προσοχή στην κατασκευή ασφαλών εργοστασίων στο μέλλον. Εντούτοις, δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος για αδικαιολόγητη υστερία αυτής της κλίμακας.
Gay Mitchell (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να πω ότι απείχα από τις ψηφοφορίες καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι δεν ανησυχώ για το θέμα, επειδή πραγματικά ανησυχώ, αλλά συνειδητοποιώ ότι πρέπει να δούμε τις λεπτές αποχρώσεις και ότι δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις.
Ζω στην Ιρλανδία, εκπροσωπώ το Δουβλίνο, που βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Ιρλανδίας. Κατά μήκος της δυτικής ακτής της Βρετανίας υπάρχουν πέντε ενεργά πυρηνικά εργοστάσια· δεν έχω καμία αντίρρηση ως προς αυτά. Ωστόσο, θεωρώ ότι στον τομέα της πυρηνικής ασφάλειας και χάριν της καλής γειτονίας, θα ήταν καλή ιδέα να έχουμε κάποια μορφή βρετανοϊρλανδικής –και όταν λέω ιρλανδική, εννοώ τη Βόρεια και τη Νότια Ιρλανδία– επισκόπησης της ασφάλειας της λειτουργίας αυτών των εργοστασίων έτσι ώστε να ενημερωνόμαστε για τους τυχόν κινδύνους. Επίσης, στην περίπτωση ατυχήματος, θα μπορούσαμε να συμμετάσχουμε σε ενδεχόμενη εκκένωση που μπορεί να χρειαστεί για τον πληθυσμό στην Ουαλία ή την Αγγλία, και έτσι θα μπορούσαμε να διαδραματίσουμε τον ρόλο μας ως καλοί γείτονες.
Εντός των κρατών μελών, όπου υπάρχουν γειτονικά κράτη μέλη με τέτοιου είδους εγκαταστάσεις, πρέπει να υπάρχει καλή συνεργασία στο πλαίσιο της γειτονίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ήθελα να κάνω αυτήν την αιτιολόγηση.
Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0249/2011 (Η κατάσταση στη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη)
Mitro Repo (S&D). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, στη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη, οι άνθρωποι προσπάθησαν να προασπίσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη διαφάνεια, τα θεμελιώδη δικαιώματα και το δικαίωμα στη δημοκρατία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δείξει ότι είναι πρόθυμη και ικανή να προστατεύσει τον άμαχο πληθυσμό της Λιβύης και να υποστηρίξει τη δημοκρατική επανάσταση. Πρέπει να αποφύγουμε να εφαρμόζουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά και να δείξουμε ότι θα ενεργήσουμε στην εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με τις αξίες μας.
Η κατάσταση στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή είναι μια πραγματική αποφασιστική δοκιμασία για τη νέα Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης της Ευρώπης. Μια βιώσιμη, δίκαιη κοινωνία χρειάζεται αληθινό διάλογο και αλληλεπίδραση μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών και των αρμόδιων για τη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Ο λαός πρέπει να εισακούγεται, και αυτό είναι κάτι που θέλουμε να υπενθυμίσουμε στη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη. Δεν υποδαυλίζουμε την επανάσταση.
Η ικανοποίηση, η ασφάλεια και η ευημερία των πολιτών είναι η προτεραιότητα ενός κράτους που σέβεται τη δικαιοσύνη. Με αυτό το ψήφισμα, δείχνουμε ότι η Ευρώπη, στην εξωτερική πολιτική της, προασπίζει τις αξίες για τις οποίες δημιουργήθηκε και η ίδια.
Paul Murphy (GUE/NGL). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, απείχα από την ψηφοφορία για την κατάσταση στη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη. Τα επαναστατικά κινήματα που ξεκίνησαν στην Τυνησία ενέπνευσαν και ενθάρρυναν εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρη τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή να συμμετάσχουν σε λαϊκές εξεγέρσεις εναντίον των βίαιων καθεστώτων που κυβερνούσαν με δικτατορικό τρόπο τις χώρες αυτές για δεκαετίες.
Οι εξεγέρσεις αυτές απέδειξαν για μία ακόμη φορά τη δυναμική της εργατικής τάξης και των φτωχών να ορθώνουν το ανάστημα τους και να ανατρέπουν τους δυνάστες τους. Καταγγέλλω την υποκρισία των ηγετών της ΕΕ και των άλλων δυτικών χωρών οι οποίοι καταδικάζουν τη βίαιη καταστολή που χρησιμοποιούν αυτοί οι δικτάτορες, αλλά οι οποίοι χθες υποστήριζαν και παρείχαν σανίδα σωτηρίας στα καθεστώτα τους.
Είναι τώρα ζωτικής σημασίας να ενωθούν οι μάζες από όλα τα εθνοτικά και θρησκευτικά μέτωπα και να εκκαθαρίσουν τις διεφθαρμένες ελίτ και να οικοδομήσουν γνήσιες δημοκρατικές κοινωνίες που να μπορούν να παράσχουν αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, αξιοπρεπή εκπαίδευση και να θέσουν τέλος στη φτώχεια. Για να επιτευχθεί αυτό, η εργατική τάξη και οι φτωχοί πρέπει να πάρουν τον έλεγχο της οικονομίας και του πλούτου που υπάρχει στην περιοχή και να τον χρησιμοποιήσουν προς όφελος της πλειοψηφίας.
Adam Bielan (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μαζικών διαδηλώσεων σε χώρες όπως η Συρία, το Μπαχρέιν και η Υεμένη. Οι διαδηλωτές απαιτούν δημοκρατία στον δημόσιο βίο, την παραίτηση των δικτατόρων και επίσης, ιδίως στη Συρία, την άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, οι αρχές σε αυτές τις χώρες χρησιμοποιούν ωμή βία κατά των διαδηλωτών, σκοτώνοντας πολλούς ανθρώπους. Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το ότι απειλείται ολόκληρη η περιοχή. Η χρήση βίας κατά των πολιτών της χώρας σου αποτελεί παραβίαση κάθε νόμου. Η χρήση ενεργών πυρομαχικών είναι αδικαιολόγητη και απαιτεί απερίφραστη καταδίκη. Απευθύνω έκκληση στις κυβερνήσεις αυτών των χωρών να σταματήσουν την καταστολή, στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην ειρηνική διαμαρτυρία και στην ελευθερία έκφρασης. Καλώ τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς να θέσουν σε εφαρμογή διπλωματικά μέτρα, προκειμένου να προστατεύουν τους διαδηλωτές. Ελπίζω ότι, εγκρίνοντας το σημερινό ψήφισμα, θα συμβάλουμε επίσης στην προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτές τις χώρες.
Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση γνωρίζει προφανώς ότι οφείλει να εφαρμόσει τις δικές της θεμελιώδεις αξίες στην πολιτική της. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ένας τομέας-κλειδί· πρέπει να εξαχθούν στη Μέση Ανατολή. Πρέπει πραγματικά να παρουσιάσουμε μια ιδέα και μια αντίληψη για το τι σημαίνουν ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό δεν είναι εύκολο, επειδή η κουλτούρα της Μέσης Ανατολής βασίζεται σε διαφορετικές αξίες. Εμείς, στην Ευρώπη, ανατραφήκαμε σε έναν κόσμο ιουδαιοχριστιανικών αξιών, ενώ οι δικές τους αξίες προέρχονται από την ισλαμική σκέψη. Και στις δύο θρησκείες, ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται διαφορετικά και η έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης είναι διαφορετική.
Εν πάση περιπτώσει, η Συρία βρίσκεται υπό καθεστώς έκτακτης ανάγκης από το 1963. Αυτό επέτρεψε την εκτέλεση ανθρώπων χωρίς δίκη. Σήμερα, η εξέγερση αυτή μας δείχνει ότι εμείς, στην Ευρώπη, πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε ότι η μόνη συνταγή επιτυχίας στη Μέση Ανατολή είναι το μοναδικό δημοκρατικό κράτος της: το Ισραήλ, όπου υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία της γνώμης και δημοκρατία.
Θα πρέπει τώρα να ασκήσουμε περισσότερη επιρροή τέτοιου είδους στη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη, έτσι ώστε να μπορέσουν να δεχθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους και, επιπλέον, τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών, επιλέγοντας ίσως κατ’ αυτόν τον τρόπο το μονοπάτι της δημοκρατίας. Δεν είμαι αφελής, ωστόσο, και ξέρω ότι στον ισλαμικό κόσμο είναι δύσκολο να προωθηθούν αυτές οι αξίες. Εντούτοις, ως Ευρωπαίοι, θα πρέπει να προσπαθούμε να τις εξάγουμε και να τις προάγουμε.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0226/2011 (Έκθεση προόδου 2010 για την Ισλανδία)
Paul Murphy (GUE/NGL). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, απείχα από την ψηφοφορία σχετικά με την έκθεση του 2010 για την Ισλανδία. Ως αποτέλεσμα της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης, η Ισλανδία βρέθηκε από την 5η θέση στην κατάταξη των πλουσιότερων χωρών στο να είναι μια χώρα κατεστραμμένη από την κρίση, με την κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος, όπου το 40% των νοικοκυριών δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και οι συνταξιούχοι έχασαν τις οικονομίες μιας ζωής.
Πέρυσι, το 93% του ισλανδικού πληθυσμού απέρριψε σε δημοψήφισμα την ιδέα να πληρώσει περισσότερα από 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ στις κυβερνήσεις της Βρετανίας και των Κάτω Χωρών. Παρά κάποιες τροποποιήσεις, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την ίδια ουσιαστικά συμφωνία στο δημοψήφισμα που θα πραγματοποιηθεί στις 9 Απριλίου. Δεν θα πρέπει να εξαναγκαστούν με απειλές να δεχτούν αυτήν τη συμφωνία· η συμφωνία θα πρέπει να απορριφθεί. Δεν είναι ευθύνη του ισλανδικού πληθυσμού να πληρώσει για την κρίση. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι φτωχοί δεν δημιούργησαν αυτήν την κρίση για να πρέπει τώρα να πληρώσουν γι’ αυτήν· ούτε στην Ισλανδία, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Πορτογαλία, ούτε στην Ισπανία, ούτε στην Ιρλανδία ούτε αλλού. Αυτοί οι διεθνείς κερδοσκόποι που αποκόμισαν τεράστια κέρδη από την απορρύθμιση των χρηματοπιστωτικών αγορών πρέπει να πληρώσουν.
Peter Jahr (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, με χαροποιεί πάντα η ένταξη νέων μελών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος αυτού. Ωστόσο, θα ήθελα να δω όλα τα ζητήματα να τοποθετούνται σαφώς επί τάπητος κατά τη διάρκεια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και να συζητούνται και να εξετάζονται προκαταβολικά. Τα προβλήματα που δεν εξετάζονται για λόγους φιλίας δεν εξαφανίζονται. Είναι συχνά δυσκολότερη και πιο παρατεταμένη η διαδικασία επίλυσης τους μεταγενέστερα και το αποτέλεσμα είναι η αμοιβαία απογοήτευση. Επιτρέψτε μου να επαναλάβω: με χαροποιεί πάντα η ένταξη ενός νέου μέλους στην ΕΕ, όμως κάθε μέλος δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0225/2011 (Έκθεση προόδου 2010 για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας)
Mitro Repo (S&D). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, ζητώ συγνώμη για το συμβάν πριν από την ψηφοφορία. Είχατε δίκιο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποσχεθεί στις χώρες της Βαλτικής μια ευκαιρία για διεύρυνση. Θεωρώ ότι αυτό αποτελεί τη μόνη εγγύηση ειρήνης εκεί, όπως είπε επίσης ο Martti Ahtisaari πριν από μένα.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, η Επιτροπή συστήνει την έναρξη των ενταξιακών συνομιλιών όσον αφορά την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τη διένεξη για το όνομα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στην πορεία της προς την ένταξη. Οι επίσημες προϋποθέσεις για την ένταξη πρέπει φυσικά να πληρούνται και πρέπει να πραγματοποιηθούν μεταρρυθμίσεις.
Η διένεξη σχετικά με το όνομα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας δεν θα είναι η πρώτη φορά που ένα νέο κράτος μέλος φέρνει μαζί του άλυτα προβλήματα. Θα πρέπει όλοι να ρίξουμε μια ματιά στον καθρέπτη. Γιατί θα πρέπει να μεταχειριζόμαστε την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας διαφορετικά; Η πρόοδος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας εξαρτάται, πρώτα απ’ όλα, από την ίδια τη χώρα, αλλά η ΕΕ δεν θα πρέπει να της κλείσει την πόρτα για πολιτικούς λόγους όπως η διένεξη σχετικά με το όνομα.
Martin Kastler (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα κι εγώ υπέρ αυτής της έκθεσης και του ψηφίσματος – υπέρ της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Ωστόσο, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, υπάρχει μια λεπτομέρεια που πρέπει να αναφερθεί. Δεν μπορούμε να λέμε στους ανθρώπους και στις εθνοτικές ομάδες σε άλλες χώρες να μετονομάσουν τη γλώσσα τους επειδή δεν αρέσει σε άλλες χώρες η ονομασία. Αυτό ορίζεται στο διεθνές δίκαιο, και ως Ευρωπαίοι πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι θα παραμείνουμε ειλικρινείς ως προς αυτό.
Κατά συνέπεια, με ενόχλησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι δυστυχώς εγκρίθηκε μια τροπολογία την οποία καταψήφισα, η οποία δήλωνε ότι δεν θα πρέπει να επιτρέπεται στους Μακεδόνες να λέγονται Μακεδόνες. Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας είναι μια χώρα με μεγάλες προοπτικές στην Ευρώπη κυρίως διότι έχει επίσης σπουδαίες οικονομικές προοπτικές στα Βαλκάνια, μια περιοχή που αντιμετωπίζει πραγματικές δυσκολίες, ευημερεί οικονομικά και διεξάγει τις διαπραγματεύσεις με ενθουσιασμό – κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα θετικό.
Υπό το πρίσμα αυτής της θετικής στάσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους βουλευτές που υπερψήφισαν το ψήφισμα αυτό, καθώς και όλους όσοι συνεργάστηκαν με το εθνικό κοινοβούλιο στο πλαίσιο της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρέπει να καταστήσουμε αυτές τις προοπτικές σαφείς στους ανθρώπους της περιοχής οι οποίοι θέλουν να αποτελούν μέρος της Ευρώπης. Ας εργαστούμε μαζί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0256/2011 (Κατάσταση στην Ακτή του Ελεφαντοστού)
Adam Bielan (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η βίαιη μάχη για την εξουσία μεταξύ του απερχόμενου και του νεοεκλεγέντα προέδρου της Ακτής Ελεφαντοστού, η οποία μαίνεται πάνω από τέσσερις μήνες, παραβιάζει κάθε αρχή βάσει της οποίας λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος. Οι αιματηρές μάχες οδήγησαν στον θάνατο αρκετών εκατοντάδων ανθρώπων που ζουν στη χώρα. Πάνω από ένα εκατομμύριο κάτοικοι της Ακτής Ελεφαντοστού αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και πολλοί πρόσφυγες αναζητούν ακόμη καταφύγιο σε γειτονικές χώρες. Πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να οδηγηθούν ενώπιον ης δικαιοσύνης οι ένοχοι για εγκλήματα. Πάνω απ’ όλα, θα πρέπει να διερευνηθεί αν η γενοκτονία και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έλαβαν όντως χώρα. Η διασφάλιση της τάξης και της ασφάλειας των πολιτών θέτοντας τέλος σε όλες τις μορφές βίας καθίσταται επίσης απολύτως ζωτικής σημασίας. Ο εκφοβισμός του τοπικού πληθυσμού και των ξένων παρατηρητών δεν μπορεί να επιτρέπεται. Τα αποτελέσματα των δημοκρατικών εκλογών πρέπει να γίνονται σεβαστά. Ως αποτέλεσμα, οι ενέργειες του πρώην προέδρου που αντίκεινται στη βούληση του έθνους θα πρέπει να καταδικαστούν. Ο σφετερισμός της εξουσίας, η υποκίνηση βίας και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απαιτούν την κρίση των αρμόδιων διεθνών αρχών.
Ville Itälä (PPE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα μετά χαράς υπέρ αυτού του ψηφίσματος. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό, συγκεκριμένα, να υιοθετήσουμε μια σαφή και αυστηρή θέση για τη Λευκορωσία, η οποία είναι προφανώς ένα μελανό σημείο στον χάρτη της Ευρώπης. Πρέπει να εφαρμόσουμε μέτρα που θα επιτρέψουν στη Λευκορωσία να βρει ένα μονοπάτι προς τη δημοκρατία.
Ειδικότερα, ωστόσο, και σε σχέση με την ψηφοφορία, θα ήθελα να εξετάσουμε την τροπολογία 1 στο σημείο 10, που κατατέθηκε από την Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην οποία δήλωναν ότι οι χώρες εταίροι της ΕΕ έχουν τη μακροπρόθεσμη δυνατότητα να ενταχθούν στην ΕΕ. Την καταψήφισα, διότι δεν θεωρώ ότι θα πρέπει να γίνεται αυτόματα ή να φλερτάρουμε με την ιδέα ότι οποιοδήποτε κράτος μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ αρκεί να είναι εταίρος. Γνωρίζουμε την άποψη των πολιτών για τις εσπευσμένες διευρύνσεις και, για τον λόγο αυτόν, τέτοιου είδους προτάσεις δεν πρέπει να εγκρίνονται. Γι’ αυτό ψήφισα κατά.
Adam Bielan (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η ανατολική διάσταση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας είναι ένα στρατηγικό στοιχείο των διεθνών σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περαιτέρω διεύρυνση θα λάβει χώρα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να αυξήσουμε τις δαπάνες, προκειμένου να αναπτυχθούν οι δημοκρατικές δομές αυτών των χωρών. Η στήριξη για πρωτοβουλίες όπως ο σταθμός Bielsat έχει μεγάλη σημασία για την ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης στη Λευκορωσία, ταυτόχρονα με την ανάκληση της βοήθειας για τα κρατικά ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης. Θα απευθύνω έκκληση για να δοθεί ενεργή στήριξη στις τοπικές δημοκρατικές αρχές σε αυτές τις χώρες μέσω των προγραμμάτων εταιρικής σχέσης. Οι συμφωνίες σύνδεσης παραμένουν ένα σημαντικό εργαλείο για την τόνωση των μεταρρυθμίσεων, και όσο περισσότερη χρηματοδότηση και τεχνική στήριξη μπορούν να παράσχουν τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα. Η διεύρυνση της πνευματικής βάσης μέσω προγραμμάτων υποτροφιών απαιτεί επίσης πρόσθετα κονδύλια. Απευθύνω έκκληση για αύξηση της χρηματοδότησης για την υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ανάπτυξη των κοινωνιών των πολιτών. Η εμβάθυνση της κοινωνικής ένταξης θα συμβάλει στον επηρεασμό της κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής και αποτελεί μια ζωτικής σημασίας επένδυση για το μέλλον. Ως εκ τούτου, υποστηρίζω το ψήφισμα.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0199/2011 (Αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας - Νότια διάσταση)
Cristiana Muscardini (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, 21 παραπομπές σε έγγραφα, 21 επεξηγηματικά σχόλια, και 63 σημεία που συνοψίζουν τα αιτήματα του Κοινοβουλίου στην πρόταση ψηφίσματος, αποτελούν συνολικά 105 σημεία. Ο αριθμός αυτός φαίνεται υπερβολικά μεγάλος για να είναι αποτελεσματικός. Ως προς αυτό το ζήτημα, ωστόσο, δεν υπάρχει καμία πρόταση για το πώς η ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου θα μπορούσε να συμβάλει στην επίτευξη σταθερότητας, καθώς και ηρεμίας και ειρήνης στις περιοχές της Νότιας Μεσογείου.
Το διεθνές εμπόριο έχει γίνει μια μορφή νέας εξωτερικής πολιτικής και θα μπορούσε να συμβάλει στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης σε ολόκληρη την περιοχή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να περιφρονεί τίποτα που θα μπορούσε να ευνοήσει την ανάπτυξη κατάλληλων εμπορικών σχέσεων, τονώνοντας την παραγωγή στους διάφορους κλάδους. Οποιαδήποτε πρόοδος στον τομέα αυτόν θα βοηθήσει στην προαγωγή της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαφυλάσσοντας την αξιοπρέπεια των γυναικών, αυξάνοντας την ασφάλεια, τη σταθερότητα, την ευημερία και μια δίκαιη κατανομή του εισοδήματος και του πλούτου, και αποφεύγοντας την τραγωδία χιλιάδων ανθρώπων που τρέπονται σε φυγή λόγω της πείνας και μεταναστεύουν χωρίς καμία πραγματική ελπίδα.
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Τάσσομαι υπέρ της έκθεσης αυτής, η οποία τροποποιεί την οδηγία 2000/75/ΕΚ. Τόσο το Συμβούλιο όσο και το Κοινοβούλιο συμφωνούν στην αλλαγή της νομικής βάσης λόγω του ότι η πρόταση της Επιτροπής είχε υποβληθεί πριν από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Κατά την άποψή μου, οι τροπολογίες αυτές είναι δικαιολογημένες λόγω της εξάπλωσης της ασθένειας και επειδή η επιστημονική ανακάλυψη ενός εμβολίου δεν ενέχει τους κινδύνους που είχε το προηγούμενο.
Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Wojciechowski, η οποία, με ορισμένες ενδιαφέρουσες τροπολογίες στο κείμενο της Επιτροπής, επιδιώκει να επικαιροποιήσει και να κάνει πιο ευέλικτο ένα απαρχαιωμένο νομοθέτημα που δεν συμβαδίζει πλέον με τις σύγχρονες ανάγκες. Αυτό θα βοηθήσει τα κράτη μέλη να κάνουν αποτελεσματικότερη χρήση του εμβολιασμού κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων, μειώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα κρούσματα της ασθένειας στον γεωργικό τομέα.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είμαι ικανοποιημένη με τις τροπολογίες που διατυπώνονται σε αυτήν την οδηγία, η οποία καθιστά πιο ευέλικτους τους κανόνες που αφορούν τον εμβολιασμό. Χάρη στη νέα τεχνολογία, «αδρανοποιημένα εμβόλια» κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων είναι διαθέσιμα, και δεν ενέχουν κανέναν κίνδυνο για τα μη εμβολιασμένα ζώα. Όλοι πλέον συμφωνούν ότι ο εμβολιασμός με αδρανοποιημένα εμβόλια είναι το καλύτερο εργαλείο για τον έλεγχο του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων και την πρόληψη της κλινικής ασθένειας στην ΕΕ. Η εξαπλωμένη χρήση αυτών των εμβολίων κατά τη διάρκεια της εκστρατείας εμβολιασμού το 2008 και το 2009 είχε ως αποτέλεσμα σημαντική βελτίωση στην κατάσταση της υγείας. Θα ήθελα να ζητήσω την τροποποίηση των υφιστάμενων κανόνων για τον εμβολιασμό που θεσπίζονται στην οδηγία 2000/75/ΕΚ, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι τελευταίες τεχνολογικές πρόοδοι στην παραγωγή εμβολίων, να διασφαλιστεί ότι η εξάπλωση του ιού του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων ελέγχεται καλύτερα και να μειωθούν τα βάρη που δημιουργεί η ασθένεια αυτή στον γεωργικό τομέα.
Diane Dodds (NI), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης αυτής. Ωστόσο, μολονότι πιστεύω στην αρχή του να επιτρέψουμε στην αρμόδια αρχή, ήτοι τα κράτη μέλη, να προβαίνουν σε εμβολιασμούς κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων, είμαι αντίθετη προς την αρχή της συμπερίληψης στη νομοθεσία της απαίτησης παροχής πινάκων αντιστοιχίας για τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Στο παρελθόν, ο εμβολιασμός κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων διεξαγόταν με τη χρησιμοποίηση ζώντων εξασθενημένων εμβολίων, για τα οποία χρειαζόταν η επιβολή μιας σειράς περιορισμών για τον εμβολιασμό, προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού σε μη εμβολιασμένα ζώα. Ωστόσο, οι επιστημονικές ανακαλύψεις επέτρεψαν τη δημιουργία νέων αδρανοποιημένων εμβολίων. Αντίθετα με τα «ζώντα εξασθενημένα εμβόλια», αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια και χωρίς κανέναν περιορισμό, καθώς δεν ενέχουν κίνδυνο κυκλοφορίας ενεργού ιού. Δεδομένων των σοβαρών συνεπειών του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων για την κτηνοτροφία, όλα τα μέτρα που καθιστούν τον εμβολιασμό ευκολότερο και αποτελεσματικότερο θα πρέπει να ληφθούν, προκειμένου να προστατευθούν οι αγρότες από την απώλεια ζώων και, εντέλει, προκειμένου να προστατευθεί η ασφάλεια των τροφίμων.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο καταρροϊκός πυρετός των προβάτων είναι μια ασθένεια που πλήττει κατά κύριο λόγο τα μηρυκαστικά, όπως τα βοοειδή και τα αιγοπρόβατα, και μπορεί να λάβει τη μορφή επιδημίας αν οι περιβαλλοντικές και κλιματικές συνθήκες είναι ευνοϊκές γι’ αυτό, ιδίως στο τέλος του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου. Αν και δεν έχει καταγραφεί περίπτωση μόλυνσης ανθρώπου, είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωρίσουμε αυτήν την ασθένεια και να αναζητήσουμε μέτρα που θα την εξαλείψουν. Σε επίπεδο ΕΕ, η ασθένεια αυτή εντοπίστηκε για πρώτη φορά στη Νότια, και μετά στην Κεντρική και στη Βόρεια Ευρώπη. Χάρη στις διαδοχικές εκστρατείες εμβολιασμού που συγχρηματοδοτούνται από την ΕΕ, η χρήση ορισμένων εμβολίων μπορεί να μην εξαλείψει την ασθένεια αλλά να της επιτρέψει να συνεχίσει να κυκλοφορεί. Συνεπώς, αναπτύχθηκε ένα είδος εμβολίου που διασφαλίζει τον έλεγχο και την πρόληψη της ασθένειας αυτής στην ΕΕ, αλλά η χρήση του οποίου είναι περιορισμένη σύμφωνα με τους τρέχοντες κανόνες. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητη μια αλλαγή στην ισχύουσα οδηγία. Δεδομένου ότι η πρόταση αυτή τροποποίησης της οδηγίας 2000/75/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου συνάδει με τη στρατηγική για την υγεία των ζώων (2007-2013) και στοχεύει σε μια πιο ευέλικτη προσέγγιση στο σύστημα εμβολιασμού, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στον βελτιωμένο έλεγχο των σοβαρών ασθενειών των ζώων, ψηφίζω υπέρ.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση αυτή στοχεύει στην επικαιροποίηση της οδηγίας 2000/75/ΕΚ, η οποία υιοθετεί ορισμένες διατάξεις αναφορικά με μέτρα για την καταπολέμηση και την εξάλειψη του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων. Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκαν εξελίξεις στον τομέα του εμβολιασμού ζώων. Ο κίνδυνος από τα λεγόμενα «ζώντα εξασθενημένα εμβόλια» δεν συνιστά πλέον απειλή, καθώς νέα αδρανοποιημένα εμβόλια είναι διαθέσιμα σήμερα. Αυτά τα αδρανοποιημένα εμβόλια, σε αντίθεση με τα «ζώντα εξασθενημένα εμβόλια», δεν ενέχουν τον κίνδυνο ανεπιθύμητης κυκλοφορίας του ιού από το εμβόλιο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια εκτός ζωνών που υπόκεινται σε περιορισμούς. Αυτό αναφέρεται στην έκθεση.
Πιστεύουμε ότι η μεγαλύτερη ευελιξία στον εμβολιασμό κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων, λαμβάνοντας υπόψη τις τεχνολογικές εξελίξεις στην παραγωγή εμβολίων, θα συμβάλει στον καλύτερο έλεγχο της ασθένειας και θα μειώσει τα βάρη που δημιουργεί στον αγροτικό τομέα. Πιστεύουμε επίσης ότι οι τροπολογίες σε αυτήν την οδηγία πρέπει να εφαρμοστούν το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να επωφεληθεί ο αγροτικός τομέας.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, επειδή ο καταρροϊκός πυρετός των προβάτων είναι μία ασθένεια που πλήττει τα μηρυκαστικά (όπως τα βοοειδή και τα αιγοπρόβατα). Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 αρκετά κύματα επιδημιών εμφανίστηκαν σε πολλά κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων κρατών στην Κεντρική και Νότια Ευρώπη, προκαλώντας σημαντικές απώλειες εξαιτίας της νοσηρότητας, της θνησιμότητας και της διακοπής στο εμπόριο ζώντων ζώων. Μέχρι στιγμής, οι διατάξεις για τον έλεγχο και την εξάλειψη του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων βασίζονται στην εμπειρία με τα αποκαλούμενα «ζώντα εξασθενημένα εμβόλια» που ήταν και τα μόνα διαθέσιμα. Τα εμβόλια αυτά μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την ανεπιθύμητη κυκλοφορία του ιού του εμβολίου σε μη εμβολιασμένα ζώα. Εντούτοις, τα τελευταία χρόνια, νέα αδρανοποιημένα εμβόλια έχουν καταστεί διαθέσιμα. Σε αντίθεση με τα «ζώντα εξασθενημένα εμβόλια», αυτά τα αδρανοποιημένα εμβόλια δεν συνιστούν κίνδυνο ανεπιθύμητης κυκλοφορίας του ιού του εμβολίου και μπορούν, ως εκ τούτου, να χρησιμοποιηθούν επιτυχώς εκτός των ζωνών που υπόκεινται σε περιορισμούς μετακίνησης των ζώων. Στόχος της πρότασης της Επιτροπής είναι να χαλαρώσουν ορισμένοι περιορισμοί, οι οποίοι δεν είναι πλέον απαραίτητοι μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην παραγωγή των εμβολίων. Οι νέοι κανόνες μπορούν να βοηθήσουν τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν πιο αποτελεσματικά τον εμβολιασμό για τον έλεγχο του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων και να μειώσουν το βάρος που η ασθένεια αυτή δημιουργεί στον γεωργικό τομέα.
Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Ως αποτέλεσμα της τεχνολογικής καινοτομίας, νέα εμβόλια κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων εμφανίστηκαν στην αγορά, τα οποία δεν ήταν διαθέσιμα όταν η Επιτροπή εκπονούσε την οδηγία της. Γι’ αυτόν τον λόγο υποστηρίζω την άποψη του εισηγητή ότι οι κανονισμοί που διέπουν τους εμβολιασμούς θα πρέπει να επικαιροποιηθούν, πράγμα που θα διευκολύνει τους κτηνοτρόφους να παράγουν υγιή ζώα. Η αύξηση της ευελιξίας των κανονισμών και η ελευθέρωσή τους θα επιτρέψει την αποτελεσματικότερη εκτροφή και, πάνω απ’ όλα, θα καταστήσει αποτελεσματικότερη την προστασία των ζώων από ανεπιθύμητες και επικίνδυνες ασθένειες. Υποστηρίζω επίσης πλήρως αυτήν την πρωτοβουλία όσον αφορά τη φύση της, καθώς, προκειμένου να καταστεί αποτελεσματικότερο το νομικό σύστημα, θα πρέπει να το απλουστεύσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο και να το κάνουμε πιο ευέλικτο. Η παρούσα έκθεση εκπληρώνει αυτόν τον σκοπό.
Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Ο καταρροϊκός πυρετός των προβάτων είναι μία τρομερή επιδημία των ζώων που πλήττει τα μηρυκαστικά και έχει προξενήσει μεγάλες ζημιές σε ολόκληρο τον κτηνοτροφικό τομέα. Η οικονομική ζημιά και οι απώλειες που προέκυψαν από τη διακοπή του εμπορίου πλήττουν σοβαρά τον αγροτικό τομέα. Ακόμη και στην Αυστρία, όπου η εκτροφή βοοειδών έχει μακρά παράδοση, πολλοί αγρότες είδαν τους πόρους διαβίωσής τους να απειλούνται. Είναι σημαντικό να εφαρμοστούν υποστηρικτικά μέτρα και να αναθεωρηθεί ο παλαιός κανονισμός πριν ξεσπάσει η επόμενη επιδημική κρίση. Οι κανόνες για τον εμβολιασμό που ίσχυαν εκείνη την περίοδο πρέπει να προσαρμοστούν στις τεχνολογικές εξελίξεις, προκειμένου να καταπολεμηθεί αποτελεσματικότερα ο καταρροϊκός πυρετός των προβάτων και να μειωθεί το βάρος για τους αγρότες. Επικροτώ την ταχεία ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ και υποστηρίζω την ταχεία εφαρμογή της νέας οδηγίας. Ως αντιπρόσωπος της γεωργικής κοινότητας, γνωρίζω πόσο σημαντικό είναι να λαμβάνουμε υπόψη τον ετήσιο κύκλο. Η γρήγορη λήψη μιας απόφασης θα μας επιτρέψει να έχουμε έναν χρήσιμο και ενιαίο κανόνα μέχρι το φθινόπωρο, πράγμα που είναι προς το συμφέρον των κρατών μελών και, πάνω απ’ όλα, των κτηνοτρόφων.
Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Ο καταρροϊκός πυρετός των προβάτων είναι μία ασθένεια που πλήττει τα μηρυκαστικά. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 έχει προκαλέσει σημαντικές απώλειες ζώων που έχουν πληγεί από την ασθένεια. Η Ευρώπη παρενέβη με την οδηγία 2000/75/ΕΚ του Συμβουλίου για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μέσω διατάξεων που ρύθμιζαν τη χρήση των «εξασθενημένων εμβολίων», προκειμένου να καταπολεμηθούν αποτελεσματικά οι συνέπειες του φαινομένου. Τα εμβόλια που χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα, που ήταν εκείνα για τα οποία ίσχυε η προαναφερθείσα οδηγία, οδήγησαν στον κίνδυνο μετάδοσης του ιού σε μη εμβολιασμένα ζώα, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο εμβολιασμός επιτρεπόταν μόνο σε ειδικά καθορισμένες ζώνες. Σε αντίθεση με τα εμβόλια που κυκλοφορούσαν στην αγορά την εποχή κατά την οποία εγκρίθηκε η οδηγία 2000/75/ΕΚ του Συμβουλίου, τα νέα εμβόλια που διατίθενται είναι «αδρανοποιημένα εμβόλια» και δεν ενέχουν αυτού του είδους τον κίνδυνο. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης αυτής, επειδή οι νέες διατάξεις θα επιτρέψουν στα κράτη μέλη να ελέγξουν το φαινόμενο, μειώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον αρνητικό αντίκτυπο αυτής της ασθένειας σε έναν μεγάλο αριθμό ευρωπαίων κτηνοτρόφων. Ελπίζω ότι αυτό θα βοηθήσει στην έγκριση επειγόντων μέτρων το συντομότερο δυνατό εντός των επόμενων μηνών.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος. Υποστηρίζω την ουσία της πρότασης της Επιτροπής, που έχει ως στόχο να χαλαρώσουν ορισμένοι περιορισμοί, οι οποίοι δεν είναι πλέον απαραίτητοι μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην παραγωγή των εμβολίων. Οι νέοι κανόνες μπορούν να βοηθήσουν τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν πιο αποτελεσματικά τον εμβολιασμό για τον έλεγχο του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων και να μειώσουν το βάρος που η ασθένεια αυτή δημιουργεί στον γεωργικό τομέα.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο εμβολιασμός κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων διεξαγόταν με τη χρησιμοποίηση ζώντων εξασθενημένων εμβολίων, για τα οποία χρειαζόταν η επιβολή μιας σειράς περιορισμών για τον εμβολιασμό, προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού σε μη εμβολιασμένα ζώα. Ωστόσο, οι πρόσφατες τεχνολογικές πρόοδοι οδήγησαν στην ανακάλυψη νέων εμβολίων χωρίς τον ζωντανό ιό. Τα νέα αυτά εμβόλια μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια και χωρίς κανέναν περιορισμό, καθώς δεν ενέχουν πλέον κίνδυνο κυκλοφορίας ενεργού ιού. Δεδομένων των σοβαρών συνεπειών του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων για την κτηνοτροφία, θα πρέπει να εγκριθούν όλα τα μέτρα που διευκολύνουν την ορθή πρακτική στον εμβολιασμό, προκειμένου να προστατευθούν οι κτηνοτρόφοι από την απώλεια ζώων, η οποία μπορεί να προκαλέσει ζημιά που συχνά αποδεικνύεται ολέθρια για τέτοιου είδους εκμεταλλεύσεις.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Οι επιδημίες ζώων μπορούν ακόνη να καταστρέψουν τα μέσα διαβίωσης των αγροτών. Μία από αυτές είναι ο καταρροϊκός πυρετός των προβάτων που έχει προκαλέσει επαναλαμβανόμενες επιδημίες στη Βόρεια Ευρώπη από το 2000 και μπορεί να προξενήσει ιδιαίτερα σοβαρή ζημιά. Τα βοοειδή και τα πρόβατα πλήττονται εξαιρετικά σοβαρά από την ασθένεια, η οποία προκαλείται από έναν ιό που μεταδίδεται από τη σκνίπα, έναν τύπο μυγίτσας. Μια ασθένεια έχει παρατηρηθεί και στις αίγες, αλλά η πορεία της είναι λιγότερο δραματική απ’ ό,τι είναι για τα άλλα είδη. Η δυνατότητα εμβολιασμού επιτράπηκε για πρώτη φορά το 2000, αλλά υπόκειτο σε αυστηρούς κανόνες, καθώς τα ζώα που δεν είχαν λάβει θεραπευτική αγωγή θα μπορούσαν επίσης να μολυνθούν από τους ιούς μέσω του εμβολίου.
Ωστόσο, σήμερα υπάρχει μια νέα μέθοδος εμβολιασμού που δεν ενέχει αυτόν τον κίνδυνο, επιτρέποντας την εφαρμογή πιο ευέλικτων μορφών εμβολιασμού. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης, διότι θεωρώ σωστό και πρέπον να προστατεύσουμε τα ζώα μας από τις επιδημικές ασθένειες. Η ευελιξία που απαιτείται θα επιτρέψει στους αγρότες να προστατεύσουν τα ζώα τους.
Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Εδώ και αρκετά χρόνια, υπήρχαν επαναλαμβανόμενες εμφανίσεις της ασθένειας του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων, ιδίως στη Βόρεια Ευρώπη. Πρόκειται για μια επιδημία των ζώων που πλήττει τα μηρυκαστικά, όπως τα βοοειδή και τα αιγοπρόβατα. Οι συνέπειες ήταν σοβαρές, τόσο για τα ζώα όσο και για τους αγρότες. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης αυτής, διότι υποστηρίζει την εισαγωγή ενός καινοτόμου εμβολίου το οποίο, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, δεν ενέχει τον κίνδυνο μόλυνσης των υγιών ζώων ως αποτέλεσμα του εμβολιασμού.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόταση της Επιτροπής για τον εμβολιασμό κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων, η οποία είναι βελτιωμένη σε αυτήν την έκθεση, έχει ως στόχο να καταστήσει πιο ευέλικτους τους κανόνες για τον εμβολιασμό κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων, συγκεκριμένα επιτρέποντας τη χρήση αδρανοποιημένων εμβολίων εκτός των ζωνών που υπόκεινται σε περιορισμούς μετακίνησης των ζώων. Οι νέοι κανόνες μπορούν να βοηθήσουν τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν πιο αποτελεσματικά τον εμβολιασμό για τον έλεγχο του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων και να μειώσουν το βάρος που η ασθένεια αυτή δημιουργεί στον γεωργικό τομέα. Πράγματι, από το 2004, τα μέτρα για τον περιορισμό της κινητικότητας και της εμπορευσιμότητας των ζώων υπαγόρευσαν σημαντικούς περιορισμούς όσον αφορά τα επηρεαζόμενα προϊόντα, πλήττοντας τους συνήθεις εμπορικούς διαύλους εντός της περιοχής που υπόκειτο σε περιορισμούς και οδηγώντας σε αυξημένα κόστη για τους παραγωγούς. Για τον λόγο αυτόν, ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τον εμβολιασμό κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ. Ο καταρροϊκός πυρετός των προβάτων είναι μια ασθένεια που πλήττει τα μηρυκαστικά, όπως τα βοοειδή και τα αιγοπρόβατα. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 αρκετά κύματα επιδημιών εμφανίστηκαν σε πολλά κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων κρατών στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, προκαλώντας σημαντικές απώλειες εξαιτίας της νοσηρότητας, της θνησιμότητας και της διακοπής στο εμπόριο ζώντων ζώων. Η οδηγία 2000/75/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2000, θεσπίζει συγκεκριμένες διατάξεις σχετικά με τον έλεγχο και την εξάλειψη του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων, συμπεριλαμβανομένων κανόνων για τον εμβολιασμό. Οι κανόνες αυτοί βασίζονται στην εμπειρία με τα αποκαλούμενα «ζώντα εξασθενημένα εμβόλια» που ήταν και τα μόνα διαθέσιμα όταν εκδόθηκε η οδηγία πριν από μία δεκαετία. Τα εμβόλια αυτά μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την ανεπιθύμητη κυκλοφορία του ιού του εμβολίου σε μη εμβολιασμένα ζώα. Για τον λόγο αυτόν, η οδηγία 2000/75/ΕΚ επιτρέπει τον εμβολιασμό μόνο σε ειδικές ζώνες, όπου έχει εμφανισθεί η νόσος και οι οποίες συνεπώς υπόκειντο σε περιορισμούς μετακίνησης των ζώων. Εντούτοις, τα τελευταία χρόνια, νέα αδρανοποιημένα εμβόλια κατέστησαν διαθέσιμα. Αντίθετα με τα «ζώντα εξασθενημένα εμβόλια», αυτά τα αδρανοποιημένα εμβόλια δεν συνιστούν κίνδυνο ανεπιθύμητης κυκλοφορίας του ιού του εμβολίου, και μπορούν, ως εκ τούτου, να χρησιμοποιηθούν επιτυχώς εκτός των ζωνών που υπόκεινται σε περιορισμούς μετακίνησης των ζώων.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Προκειμένου να διασφαλιστεί η πιο αποτελεσματική καταπολέμηση του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων και να μειωθεί το βάρος που δημιουργεί αυτή η ασθένεια στον γεωργικό τομέα, οι ισχύοντες κανόνες για τον εμβολιασμό πρέπει να επικαιροποιηθούν. Η έκθεση επί της οποίας ψηφίσαμε σήμερα έχει ως στόχο να καταστούν οι ισχύοντες κανόνες περισσότερο ευέλικτοι, καθώς τώρα έχουν καταστεί διαθέσιμα αδρανοποιημένα εμβόλια. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιτυχώς εκτός των ζωνών που υπόκεινται σε περιορισμούς μετακίνησης των ζώων. Η πρόταση συνάδει με τη νέα στρατηγική για την υγεία των ζώων για την Ευρωπαϊκή Ένωση (2007-2013) «Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία», καθώς περιλαμβάνει μια πιο ευέλικτη προσέγγιση στον εμβολιασμό και βελτίωση των σημερινών μέτρων για την καταπολέμηση των βασικών ασθενειών των ζώων.
Brian Simpson (S&D), γραπτώς. – (EN) Οι ευρωβουλευτές του Εργατικού Κόμματος υποστηρίζουν ολόψυχα την έκθεση για την τροποποίηση της οδηγίας 2000/75/ΕΚ με σκοπό να επιτραπεί η χρήση αδρανοποιημένων εμβολίων κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων εκτός των ζωνών που υπόκεινται σε περιορισμούς μετακίνησης των ζώων. Ο νέος νόμος εισάγει τη χρήση ενός νέου εμβολίου για τον καταρροϊκό πυρετό των προβάτων για πρώτη φορά, το οποίο βασίζεται στις επιστημονικές προόδους που σημειώθηκαν από τότε που τέθηκαν σε ισχύ οι προηγούμενοι κανόνες. Το νέο εμβόλιο θα είναι μια ένεση «αδρανοποιημένου» ιού και θα καθησυχάσει τους φόβους των αγροτών σε σχέση με τα παραδοσιακά «ζώντα» εμβόλια. Οι ευρωβουλευτές του Εργατικού Κόμματος είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένοι που η ΕΕ εισήγαγε αυτόν τον νέο νόμο, ο οποίος έχει πραγματικά οφέλη για τους αγρότες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Καθησυχάζει τις ανησυχίες των αγροτών για τη θανατηφόρα ασθένεια και τον υπάρχοντα εμβολιασμό, καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία και πλησιάζει η περίοδος του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων. Οι αγρότες θα έχουν τώρα στη διάθεσή τους ένα νέο και ασφαλέστερο εμβόλιο και θα έχουν μεγαλύτερες αρμοδιότητες όσον αφορά τα προγράμματα εμβολιασμού τους. Μέχρι τώρα, οι αγρότες έχαναν το δικαίωμα να εμβολιάζουν τα ζώα τους αν το Ηνωμένο Βασίλειο χαρακτηριζόταν ζώνη εντελώς απαλλαγμένη από τον καταρροϊκό πυρετό των προβάτων. Αλλά με τον νέο νόμο, δίνεται στους αγρότες η αρμοδιότητα να συνεχίσουν να εμβολιάζουν για την ψυχική τους ηρεμία, ενώ θα επωφελούνται από ευκολότερες εξαγωγές.
Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης που θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της ασθένειας του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων στην ΕΕ.
Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της αλλαγής των κανόνων σχετικά με τον εμβολιασμό κατά του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων, προκειμένου να επιτραπεί η χρήση πιο αποτελεσματικών εμβολίων και να μειωθεί η γραφειοκρατία για τους αγρότες. Ο νέος νόμος θα έχει πραγματικά οφέλη για τους αγρότες σε όλη την Ευρώπη και ιδίως στην Ουαλία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο θα χορηγηθεί καθεστώς ζώνης απαλλαγμένης από τον καταρροϊκό πυρετό των προβάτων, αλλά οι αγρότες θα μπορούν ακόμη να εμβολιάσουν τα ζώα τους κατά της θανατηφόρας ασθένειας. Η εκχώρηση μεγαλύτερων αρμοδιοτήτων στους αγρότες για να λαμβάνουν μόνοι τους τις αποφάσεις σχετικά με τον εμβολιασμό είναι μια καλοδεχούμενη τόνωση για την αγροτική κοινότητα στην Ουαλία και θα διασφαλίσει ότι τα ζώα μπορούν να εξαχθούν χωρίς τους τρέχοντες περιορισμούς.
Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0236/2011 (Διδάγματα που πρέπει να συναχθούν για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη μετά το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία )
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ το ψήφισμα αυτό, διότι ο κύριος στόχος του είναι να διασφαλίσει το ύψιστο δυνατό επίπεδο ασφάλειας για τους πληθυσμούς μετά από καταστροφές όπως αυτή που συνέβη πρόσφατα στην Ιαπωνία. Οι τεχνικές πτυχές της ασφαλούς δέσμευσης ενέργειας θα πρέπει να εξεταστούν πολύ προσεκτικά, επειδή μια κατάσταση όπως αυτή που βλέπουμε τώρα μπορεί να έχει ακόμη σοβαρότερες συνέπειες τόσο για την ανθρώπινη υγεία όσο και για το περιβάλλον, πέρα από τον υλικό αντίκτυπό της.
Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Καταψήφισα το ψήφισμα σχετικά με τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν στην Ευρώπη από το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία. Καταψήφισα το ψήφισμα, διότι κατά την ψηφοφορία για την πέμπτη παράγραφο η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε το δεύτερο τμήμα της, το οποίο ζητεί να επιβληθεί μορατόριουμ στην ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας και την κατασκευή νέων πυρηνικών αντιδραστήρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η διάταξη εγκρίθηκε, αν και η Ομάδα μου –η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες)– την καταψήφισε. Έχοντας χάσει την ψηφοφορία γι’ αυτό το σημαντικό ζήτημα, δεν μπορούσα να ψηφίσω υπέρ του ψηφίσματος. Ως εκ τούτου, το καταψήφισα, διαφορετικά θα ήταν σαν να καταψήφιζα την ενεργειακή στρατηγική της χώρας μου, της Λιθουανίας, κύριος στόχος της οποίας είναι η ενεργειακή ανεξαρτησία. Εδώ και κάποια χρόνια, η Λιθουανία σχεδιάζει την κατασκευή ενός νέου πυρηνικού εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής, και οι προετοιμασίες λαμβάνουν χώρα εδώ και αρκετά χρόνια.
Roberta Angelilli (PPE), γραπτώς. – (IT) Η πυρηνική καταστροφή της Fukushima είχε μια σειρά από επιπτώσεις στον πολιτικό βίο της Ευρώπης. Το πρώτο δίδαγμα που άντλησε η ΕΕ από την ιαπωνική καταστροφή ήταν ότι πρέπει να λάβει άμεση δράση ώστε να καταστούν αυστηρότεροι οι έλεγχοι ασφαλείας στις εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας μέσω των προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων. Κάθε εγκατάσταση πυρηνικής ενέργειας, είτε εντός είτε εκτός Ευρώπης, μπορεί δυνητικά να γίνει όπλο καταστροφής. Πιστεύω ότι κανείς από εμάς δεν θα ήθελε να ξαναζήσουμε την καταστροφή του Chernobyl της 26ης Απριλίου 1986.
Το δεύτερο δίδαγμα είναι ότι η επιστήμη και η τεχνολογία μπορούν να κάνουν γιγαντιαία άλματα προόδου σε όλους τους τομείς, αλλά πρέπει πάντα να λαμβάνουν υπόψη έναν σοβαρό περιορισμό, που είναι η φύση και η έλλειψη προβλεψιμότητας που την χαρακτηρίζουν. Ακριβώς εξαιτίας γεγονότων που βρίσκονται πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο θα πρέπει να διαφοροποιήσουμε τις ενεργειακές πηγές μας, μεταξύ άλλων μέσω της κινητοποίησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που έχουμε στη διάθεσή μας.
Ωστόσο, αν επιλέγαμε την πυρηνική ενέργεια ως πηγή ενέργειας, οι άνθρωποι θα έπρεπε πρώτα να ενημερώνονταν για τα κόστη, τα οφέλη και τις συνέπειες μιας τέτοιας επιλογής. Είναι σημαντικό να μην λησμονούμε ότι αυτή η επιλογή τεχνολογίας πρέπει να επιδοκιμαστεί με λαϊκή συναίνεση και ότι η γνώμη των πολιτών πρέπει να ακούγεται και να γίνεται σεβαστή.
Pino Arlacchi (S&D), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα αυτήν την έκθεση εξαιτίας αρκετών αδυναμιών, αρχής γενομένης από την προσέγγισή της στο ζήτημα της πυρηνικής ενέργειας. Μετά την ιαπωνική τραγωδία, δεν είναι πλέον δυνατό να αντιμετωπίζουμε τη συζήτηση για την πυρηνική ενέργεια αποκλειστικά από την άποψη της ασφάλειας. Ο τίτλος της έκθεσης είναι «σχετικά με τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία, για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη», όμως δεν υπάρχει κανένα ειδικό δίδαγμα που μπορεί να αντληθεί πέρα από την επιβεβαίωση του ότι είναι πρακτικά αδύνατο να ελέγξει κανείς τόσο τους κινδύνους όσο και τις συνέπειας ενός μεγάλου πυρηνικού ατυχήματος. Ένα ψήφισμα για το θέμα αυτό δεν μπορεί να επικεντρώνεται στο ζήτημα της πυρηνικής ασφάλειας χωρίς να αντιμετωπίζει τη σημαντικότερη πυρηνική διασφάλιση, η οποία είναι μια στρατηγική εξόδου από την ίδια την πυρηνική ενέργεια.
Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Πρέπει να αντιδράσουμε στο πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να συναγάγουμε βιαστικά συμπεράσματα. Πρέπει να διεξαγάγουμε ψύχραιμες, αντικειμενικές συζητήσεις σχετικά με την κατάσταση της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη και σχετικά με τα μέσα για τη διασφάλιση της μέγιστης ασφάλειας. Συνεπώς, υποστηρίζω την πρόθεση να υποβληθούν οι ευρωπαϊκοί πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής σε εκτεταμένες προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων, όπως προτείνει το ψήφισμα. Όσον αφορά το γενικότερο ζήτημα των ενεργειακών πόρων στην Ευρώπη, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι πρέπει να έχουμε κατά νου τον στόχο της μείωσης των εκπομπών CO2 κατά 20% μέχρι το 2020, καθώς και την προστασία της ενεργειακής ανεξαρτησίας της ΕΕ.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος αυτού, αν και δεν εγκρίθηκαν όλες οι τροπολογίες που κατέθεσε η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας. Το κείμενο του ψηφίσματος περιέχει ιδιαίτερα σημαντικές διατάξεις για τους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που σχεδιάζεται να κατασκευαστούν στην περιοχή του Kaliningrad και τη Λευκορωσία. Το ψήφισμα επισημαίνει ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τις ανωτέρω κατασκευές όσον αφορά τα πρότυπα πυρηνικής ασφάλειας και όσον αφορά τη συμμόρφωση με τις αντίστοιχες υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις. Τα προβλήματα αυτά δεν αφορούν μόνο τη Λιθουανία, η οποία συνορεύει με τη Λευκορωσία και την περιοχή του Kaliningrad, αλλά ολόκληρη την Ευρώπη. Το έγγραφο περιέχει επίσης σημαντικές προτάσεις για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις υψηλότερες δυνατές προδιαγραφές πυρηνικής ασφάλειας και για την πραγματοποίηση εκτεταμένων προσομοιώσεων στα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν ήδη στην ΕΕ, έτσι ώστε να είναι δυνατό να αξιολογηθεί η πραγματική κατάσταση ασφάλειας αυτών των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής.
Ivo Belet (PPE), γραπτώς. – (NL) Η αντίδραση της ΕΕ στην καταστροφή στην Ιαπωνία ήταν η σωστή: αντιδράσαμε γρήγορα και χωρίς πανικό. Δημιουργήσαμε αμέσως τις συνθήκες για μια εκτενή έρευνα υπό ευρωπαϊκή εποπτεία. Είναι κρίσιμο 1. οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων να πραγματοποιηθούν από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες και 2. τα αποτελέσματα αυτών των προσομοιώσεων να αξιοποιηθούν στο έπακρο. Αυτό σημαίνει ότι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις που δεν συμμορφώνονται με τα πρότυπα, που εξακολουθούν να αποτυγχάνουν στις δοκιμασίες, θα πρέπει να διακόπτουν τη λειτουργία τους. Ασφαλώς, τα πυρηνικά εργοστάσια σε άλλα μέρη της Ευρώπης, εκτός της ΕΕ, θα πρέπει να υποβληθούν στις ίδιες ανεξάρτητες προσομοιώσεις, υπό την αιγίδα του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας. Κάθε κράτος που αρνείται να συμμετάσχει σε αυτό θα μετατρέπεται σε διεθνή παρία, ακόμη και όσον αφορά το διεθνές εμπόριο. Η πυρηνική ενέργεια ήταν, και παραμένει, μια μεταβατική τεχνολογία, μια τεχνολογία την οποία, δυστυχώς, θα πρέπει να κρατήσουμε και για τις επόμενες δεκαετίες. Θα πρέπει ακόμη και να κάνουμε νέες επενδύσεις για να ανταποκριθούμε στις ενεργειακές μας ανάγκες και, ταυτόχρονα, να ενισχύσουμε τις φιλοδοξίες μας για το κλίμα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να μειώσουμε τον κίνδυνο των ατυχημάτων σε σχεδόν μηδενικό επίπεδο.
Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Τα φιλοπυρηνικά λόμπι έχουν ακόμη ένα λαμπρό μέλλον μπροστά τους! Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούμε ξανά στο περιεχόμενο του ψηφίσματος, ήταν απολύτως σαφές. Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει θέση για την πυρηνική ενέργεια. Αυτό είναι πραγματικά κρίμα. Αρκετά συγκεκριμένα θέματα τέθηκαν επί τάπητος: το θέμα του μορατόριουμ στην κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, η διεξαγωγή ανεξάρτητων προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων, η ανάπτυξη ανανεώσιμων μορφών ενέργειας και οι προσπάθειες στον καίριο τομέα της ενεργειακής απόδοσης. Ωστόσο, οι αρχικές καλές προθέσεις ενός κοινού ψηφίσματος γρήγορα εξανεμίστηκαν: εφόσον κάθε κοινοβουλευτική ομάδα τοποθετήθηκε υπέρ ή κατά, κατέστη αδύνατο, στο τέλος, να υπερψηφιστεί αυτό το σχέδιο, που δεν έχει κανένα πολιτικό μήνυμα. Ας είμαστε σαφείς: περίμενα πολύ περισσότερα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι σαφές ότι τα φιλοπυρηνικά λόμπι εξακολουθούν να έχουν ένα λαμπρό μέλλον μπροστά τους και, ταυτόχρονα, ότι πολλοί βουλευτές του ΕΚ δεν κατανοούν τις σκέψεις και τα αισθήματα των πολιτών σχετικά με αυτό το θέμα.
Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Με ανησυχεί το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπόρεσε σήμερα να εγκρίνει τη συμβιβαστική μορφή του ψηφίσματος για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη, μετά το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία. Θεωρώ επονείδιστο το γεγονός ότι το ΕΚ είναι ανίκανο να προσφέρει στο ευρωπαϊκό κοινό τη γνώμη του για την πυρηνική ενέργεια. Ως αποτέλεσμα αυτού του διχασμού, αυτό που μπορεί να συμβεί, στις προσεχείς συνομιλίες μεταξύ των ευρωπαϊκών οργάνων σχετικά με τη μορφή των προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων για τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, είναι να αγνοηθεί το ΕΚ. Οι Πράσινοι και οι Σοσιαλιστές δεν μπόρεσαν προφανώς να αποδεχτούν το γεγονός ότι οι προτάσεις τους για την παύση χρησιμοποίησης της πυρηνικής ενέργειας ή το κλείσιμο των πυρηνικών εργοστασίων που κτίστηκαν πριν από το 1980 δεν εγκρίθηκαν.
Françoise Castex (S&D), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα αυτήν την κοινή πρόταση ψηφίσματος. Το συμβιβαστικό ψήφισμα ήταν ένα καλό σημείο εκκίνησης, και υποστήριξα τις τροπολογίες υπέρ μιας προσεκτικά σχεδιασμένης και προετοιμασμένης σταδιακής κατάργησης της πυρηνικής ενέργειας, η οποία θα αντικατοπτρίζει τον αγώνα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ψήφισα επίσης υπέρ των τροπολογιών που ζητούν επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία, προκειμένου να προαχθεί η εξοικονόμηση ενέργειας και να αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας. Ωστόσο, η έκβαση της ψηφοφορίας –της ασυνάρτητης ψηφοφορίας– με ανάγκασε να ψηφίσω κατά του τροποποιηθέντος ψηφίσματος. Είναι τώρα ζωτικής σημασίας να διεξαχθεί μια εις βάθος συζήτηση για όλα αυτά τα ζητήματα και να πραγματοποιηθεί μια ενεργειακή μετάβαση με πνεύμα αλληλεγγύης, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση σε όλα τα κράτη μέλη.
Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Είμαι απογοητευμένη από την ψηφοφορία επί αυτού του ψηφίσματος. Συζητάμε για τα διδάγματα για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη που προκύπτουν από την κρίση στην Ιαπωνία. Ωστόσο, πιστεύω ακράδαντα ότι δεν υπάρχει η έννοια της ασφαλούς πυρηνικής ασφάλειας και ότι οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων που θα πραγματοποιηθούν φέτος αποτελούν περισπασμό από το πραγματικό ζήτημα – τη μετάβαση σε μια Ευρώπη κινούμενη με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σύμφωνα με τις πρόσφατες μελέτες, είναι σαφές ότι είναι τεχνικά δυνατό το 95% του ενεργειακού εφοδιασμού μας να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως η αιολική, η παλιρροιακή, η κυματική, η ηλιακή και η βιομάζα έως το 2050. Με αυτόν τον στόχο κατά νου, και καθώς τώρα κάνουμε μακροπρόθεσμες ενεργειακές επιλογές, θα πρέπει τα επόμενα χρόνια να καταργήσουμε σταδιακά τα πυρηνικά εργοστάσια σε όλη την Ευρώπη.
Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Με λυπεί το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο δεν άντλησε κανένα δίδαγμα από όσα συνέβησαν στην Ιαπωνία. Η συνέχιση της άρνησης των σοβαρών κινδύνων από τη χρήση πυρηνικής ενέργειας δεν είναι ο καλύτερος τρόπος εξυπηρέτησης των συμφερόντων των πολιτών. Η Ολομέλεια του Κοινοβουλίου δεν μπόρεσε να εγκρίνει ένα ψήφισμα, με το διόλου εποικοδομητικό θέαμα των ομάδων να αναιρούν η μία την άλλη και να απορρίπτει η μία τις προτάσεις της άλλης χωρίς να είναι σε θέση να εγκρίνουν τίποτα από κοινού. Ο διακρατικός χαρακτήρας των κινδύνων και των συνεπειών αυτών των καταστροφών, καθώς και η ασφάλεια των ανθρώπων, θα έπρεπε να είχαν τονιστεί περισσότερο. Τα προφανή συμπεράσματα θα έπρεπε να είναι η ενίσχυση της πυρηνικής ασφάλειας, οι αδυναμίες των προσομοιώσεων, το πάγωμα των σχεδίων επέκτασης της πυρηνικής ενέργειας στην ΕΕ και η αποτελεσματικότερη επένδυση σε καθαρή ενέργεια και στην εξοικονόμηση ενέργειας. Το να εθελοτυφλούμε έναντι των όσων συνέβησαν στην Ιαπωνία και να προσποιούμαστε ότι δεν έχει γίνει τίποτα είναι επικίνδυνο και δείγμα αναισθησίας. Το Chernobyl και η Fukushima επέτειναν απλώς την έκκληση για μεγαλύτερη διαφάνεια και περισσότερη πληροφόρηση σχετικά με τους κινδύνους και τις καταστροφές.
Brian Crowley (ALDE), γραπτώς. – (EN) Θέλω να καταγραφεί το γεγονός ότι δεν συμμετείχα στην ψηφοφορία για τις επιμέρους παραγράφους και τροπολογίες του κοινού ψηφίσματος. Παρά το γεγονός ότι ήμουν ανέκαθεν αντίθετος στην πυρηνική ενέργεια, έχω την αίσθηση ότι η συζήτηση χρησιμοποιήθηκε από τις ακραίες απόψεις και των δύο πλευρών της διένεξης για τα πυρηνικά και αυτό διασφάλισε ότι δεν θα μπορούσαν να βρεθούν κοινές θέσεις στο Κοινοβούλιο. Πιστεύω ότι πρέπει να διασφαλίσουμε ότι όλες οι εγκαταστάσεις θα ελέγχονται, ώστε να είναι δυνατή η μέγιστη προστασία των εγκαταστάσεων και, το σημαντικότερο, η ασφάλεια και η προστασία των πληθυσμών στα μέρη όπου διαμένουν. Προφανώς, πρέπει να διασφαλίσουμε την ασφάλεια του εφοδιασμού με ηλεκτρική ενέργεια με βιώσιμο τρόπο και έχουμε μια ευκαιρία να αναζητήσουμε εναλλακτικές πηγές ενέργειας τις οποίες μπορούμε να εκμεταλλευτούμε ενώ, την ίδια στιγμή, βοηθάμε το περιβάλλον. Αυτή η ιδεολογική συζήτηση, ωστόσο, δεν πρέπει να μας αποσπάει από το άμεσο μέλημα να βοηθήσουμε τον λαό της Ιαπωνίας με κάθε δυνατό τρόπο να ανακάμψει από αυτήν την καταστροφή. Για τον λόγο αυτόν απείχα από την τελική ψηφοφορία.
Christine De Veyrac (PPE), γραπτώς. – (FR) Λυπούμαι ιδιαίτερα για την εκμετάλλευση της καταστροφής που έπληξε την Ιαπωνία για κομματικούς σκοπούς. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχασε μια ευκαιρία να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στα κράτη μέλη και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με στόχο τη βελτίωση της ασφάλειας των πυρηνικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής στην Ευρώπη και στις γειτονικές χώρες, ειδικότερα μέσω προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων. Διότι αυτό θα πρέπει να είναι το επίκεντρο της σημερινής συζήτησης, έτσι ώστε να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε, για λογαριασμό των πολιτών, ότι μια μορφή ενέργειας που εξακολουθεί να είναι το κύριο συστατικό στοιχείο του ενεργειακού μίγματος στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες –και θα παραμείνει και τα επόμενα χρόνια έως ότου μια βιώσιμη, ανανεώσιμη πηγή ενέργειας με μηδενικές εκπομπές CO2 μπορέσει να την αντικαταστήσει και να ικανοποιήσει τις ανάγκες της κοινωνία μας για ηλεκτρική ενέργεια– είναι όσο το δυνατόν πιο ασφαλής.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Στις 11 Μαρτίου η Ιαπωνία επλήγη από έναν πολύ μεγάλο σεισμό, ακολουθούμενο από τσουνάμι, που προκάλεσε τη μεγαλύτερη πυρηνική κρίση στην ιστορία της χώρας, με το πυρηνικό εργοστάσιο της Fukushima να έχει υποστεί σοβαρές δομικές ζημιές και να υπάρχει από εκείνη τη στιγμή επαπειλούμενος κίνδυνος πρόκλησης μιας πυρηνικής καταστροφής μεγάλων διαστάσεων. Τα γεγονότα αυτά οδήγησαν σε ένα κύμα αντιδράσεων στην Ευρώπη, με τον Επίτροπο Oettinger να ζητά τη σύγκληση μιας έκτακτης συνεδρίασης του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, τη γερμανίδα Καγκελάριο να αποφασίζει να αναστείλει την απόφαση παράτασης της διάρκειας ζωής των πυρηνικών εργοστασίων στη χώρα της κατά τρεις μήνες και τον αυστριακό υπουργό Περιβάλλοντος, κ. Berlakivich, να ζητεί τη διεξαγωγή προσομοιώσεων σε ευρωπαϊκά εργοστάσια. Είναι ζωτικής σημασίας να αντλήσουμε όλα τα πιθανά διδάγματα από την καταστροφή της Fukushima, ιδίως σε ό,τι αφορά τους κανόνες ασφαλείας που επιβλήθηκαν στα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής της ΕΕ, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλειά τους και, εντέλει, η ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών. Σε αυτήν τη δύσκολη στιγμή, θα ήθελα ξανά να επωφεληθώ της ευκαιρίας για να εκφράσω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια και την αλληλεγγύη μου προς εκείνους που επλήγησαν από την καταστροφή στην Ιαπωνία.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Τα προβλήματα που προέκυψαν στο πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής της Fukushima έθεσαν τη συζήτηση για την ενέργεια από την πυρηνική σύντηξη στην ημερήσια διάταξη, καθώς το 30% της ενέργειας που καταναλώνεται στην ΕΕ είναι τέτοιας προέλευσης, και υπάρχουν χώρες όπου η εγχώρια παραγωγή είναι 80%, όπως η Γαλλία, καθώς και χώρες χωρίς κανένα πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής, όπως η Πορτογαλία και η Αυστρία. Είναι, ως εκ τούτου, επιτακτικό να προωθήσει η ΕΕ ένα πρόγραμμα για τον έλεγχο της ασφάλειας στα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής της, ιδίως διεξάγοντας τις λεγόμενες «προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων». Οι αξιολογήσεις αυτές θα πρέπει να βασίζονται σε ένα μοντέλο αυστηρής και εναρμονισμένης εκτίμησης, που θα καλύπτει όλους τους τύπους πιθανών κινδύνων σε ένα ρεαλιστικό σενάριο σε ευρωπαϊκό επίπεδο· θα πρέπει να διεξαχθούν μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, με ανεξάρτητο και συντονισμένο τρόπο, και θα αφορούν όλες τις υφιστάμενες και σχεδιαζόμενες πυρηνικές εγκαταστάσεις στην ΕΕ. Σήμερα, η πυρηνική ενέργεια είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση του εφοδιασμού με ενέργεια χαμηλών εκπομπών άνθρακα στην Ευρώπη. Ωστόσο, πρέπει να στραφούμε στη μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση και στην αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να επενδύσουν στον εκσυγχρονισμό και την επέκταση των ευρωπαϊκών υποδομών στον τομέα της ενέργειας, καθώς και στη διασύνδεση των δικτύων, προκειμένου να εγγυηθούν έναν αξιόπιστο ενεργειακό εφοδιασμό.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η διασφάλιση της ασφάλειας των πυρηνικών εγκαταστάσεων και η πρόληψη του κινδύνου ατυχημάτων με κάθε δυνατό τρόπο είναι σημαντικά ζητήματα που θίγονται σε αυτό το ψήφισμα, το οποίο επίσης καλεί τα κράτη μέλη να επιβάλουν ένα «μορατόριουμ στην ανάπτυξη και ανάθεση κατασκευής νέων πυρηνικών αντιδραστήρων, τουλάχιστον για την περίοδο κατά την οποία διεξάγονται και αξιολογούνται οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων». Ωστόσο, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η τραγωδία που συνέβη στην Ιαπωνία δεν θα αποτελέσει ευκαιρία για την εξέλιξη των λόμπι ή για την επίτευξη προόδου σήμερα η οποία θα ανατραπεί στο μέλλον. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τα διδάγματα και πρέπει να διδαχθούμε από αυτήν την εμπειρία, προκειμένου να διαγνώσουμε τις ελλείψεις και τις ατέλειες στον σχεδιασμό και στους όρους λειτουργίας, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ατυχήματα σε άλλες εγκαταστάσεις. Η εμπειρία αυτή πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο των μελλοντικών εξελίξεων στον τομέα της ενέργειας.
Εμπειρογνώμονες από ειδικούς φορείς εντός των κρατών μελών και από τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) πρέπει να συμμετάσχουν σε αυτήν την αξιολόγηση, διατηρώντας παράλληλα τον ρόλο, το κύρος, την αυτονομία και την ανεξαρτησία τους. Οι συστάσεις σε σχέση με το θέμα αυτό πρέπει να διατυπωθούν από τον ΔΟΑΕ, ως τεχνικό, αυτόνομο και ανεξάρτητο όργανο, με την κατάλληλη στήριξη από την ΕΕ, και όχι το αντίστροφο. Είναι θλιβερό που το ψήφισμα αυτό χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για τη διαφύλαξη της λεγόμενης κοινής ενεργειακής πολιτικής και των στόχων της που σχετίζονται με την ελευθέρωση του ενεργειακού τομέα.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτή η πρόταση ψηφίσματος δεν ήταν η καλύτερη που θα μπορούσαμε να είχαμε. Γι’ αυτό απορρίφθηκε, αν και είχε κάποιες θετικές πτυχές, και γι’ αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία.
Η διασφάλιση της ασφάλειας των πυρηνικών εγκαταστάσεων και η πρόληψη του κινδύνου ατυχημάτων με κάθε δυνατό τρόπο είναι σημαντικά ζητήματα που θίγονται σε αυτό το ψήφισμα, το οποίο επίσης καλεί τα κράτη μέλη να επιβάλουν ένα «μορατόριουμ στην ανάπτυξη και ανάθεση κατασκευής νέων πυρηνικών αντιδραστήρων, τουλάχιστον για την περίοδο κατά την οποία διεξάγονται και αξιολογούνται οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων».
Ωστόσο, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η τραγωδία που συνέβη στην Ιαπωνία δεν θα αποτελέσει εφαλτήριο για τις ομάδες οικονομικών συμφερόντων, προκειμένου να ανοίξουν νέους διαύλους εις βάρος των συμφερόντων και της ασφάλειας των πολιτών.
Αντίθετα, είναι σημαντικό να διαγνώσουμε τις ελλείψεις και τις ατέλειες στον σχεδιασμό και στους όρους λειτουργίας, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ατυχήματα σε άλλες εγκαταστάσεις. Εμπειρογνώμονες από ειδικούς φορείς εντός των κρατών μελών και από τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) πρέπει να συμμετάσχουν σε αυτήν την αξιολόγηση, διατηρώντας παράλληλα τον ρόλο, το κύρος, την αυτονομία και την ανεξαρτησία τους. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τα διδάγματα, και τα αποτελέσματα μιας ανάλυσης αυτής της εμπειρίας πρέπει να ενσωματωθούν στις μελλοντικές εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας. Δεν συμφωνούμε με την ανάμειξη στις ενεργειακές πολιτικές των κρατών μελών ή τρίτων χωρών: οι συστάσεις σε σχέση με το θέμα αυτό πρέπει να διατυπωθούν από τον ΔΟΑΕ, ως τεχνικό, αυτόνομο και ανεξάρτητο όργανο, με την κατάλληλη στήριξη από την ΕΕ.
Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Η Ιαπωνία είναι αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη καταστροφή της μεταπολεμικά. Οι ηγέτες της χώρας περιέγραψαν τον καταστροφικό σεισμό, σε συνδυασμό με τα γιγάντια κύματα του τσουνάμι και την επακόλουθη πυρηνική απειλή ως τη χειρότερη κρίση από τότε που ο αμερικανικός στρατός έριξε τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Η φύση προκάλεσε τεράστιες και αναντικατάστατες απώλειες, ιδίως όσον αφορά την ανθρώπινη ζωή και την περιουσία. Ωστόσο, η κατάσταση στον πυρηνικό σταθμό της Fukushima εξακολουθεί να αποτελεί απειλή. Σε μια προσπάθεια να αποσοβηθούν παρόμοιες απειλές στο μέλλον, θα ήταν σωστό να εξετάσουμε το ενδεχόμενο διεξαγωγής των λεγόμενων προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων στα πυρηνικά εργοστάσια των κρατών μελών της ΕΕ. Αυτές θα πρέπει να δείξουν την έκταση στην οποία τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής είναι ικανά να αντέξουν παρόμοιες καταστροφές. Μια παρόμοια κατάσταση με αυτή της Ιαπωνίας θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε στην Ευρώπη. Είναι, συνεπώς, επίσης επιθυμητό να έχουμε αυστηρότερη παρακολούθηση των συστημάτων ασφαλείας στα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, ενισχύοντας τις αδύναμες πλευρές τους και εξαλείφοντας οποιαδήποτε ατέλεια. Είναι προς το συμφέρον των επιμέρους χωρών, καθώς και των δυνατοτήτων τους, να αναζητήσουν μια λύση στο πυρηνικό ζήτημα – είτε μέσω βελτιώσεων της ασφάλειας είτε μέσω του πλήρους παροπλισμού. Η συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ωστόσο, είναι ουσιώδης. Αν και η Ευρώπη δεν απειλείται από γιγάντια κύματα τσουνάμι, υπάρχει τον 21ο αιώνα η απειλή, για παράδειγμα, από τρομοκρατικές επιθέσεις, από επιθέσεις χάκερ στα συστήματα των πυρηνικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής και ούτω καθεξής. Από την άποψη της ασφάλειας, ο βαθμός στον οποίο τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής μπορούν να αντιδράσουν σε τέτοιες πιθανές απειλές προσφέρεται για πολλή συζήτηση.
Adam Gierek (S&D), γραπτώς. – (PL) Δεν υποστήριξα το ψήφισμα, καταρχάς διότι δεν έχει τίποτα θετικό να συνεισφέρει πέρα από απαγορεύσεις, περιορισμούς και μια γενική αποστροφή για την πυρηνική τεχνολογία. Δεύτερον, δεν προτείνει κανέναν τρόπο εξόδου από μια τελείως νέα κατάσταση για το σύνολο της ενεργειακής πολιτικής. Για παράδειγμα, τα σημεία 19, 20 και 21 θα μπορούσαν να είχαν εισαγάγει νέες ιδέες και προσανατολισμούς όσον αφορά την ολοκληρωμένη σκέψη σχετικά με την ενεργειακή απόδοση, ιδίως την απόδοση σε σχέση με την ενέργεια από πρωτογενείς πηγές, από τις οποίες έχουμε μεγάλα αποθέματα, κυρίως ορυκτά καύσιμα. Τρίτον, οι ριζοσπαστικές προτάσεις που περιέχει απαιτούν εθνικό δημοψήφισμα, το οποίο, στη χώρα μου, θα διεξαχθεί με πρωτοβουλία των κομμάτων της Αριστεράς. Ίσως ένα τέτοιο δημοψήφισμα να πρέπει να διεξαχθεί σε επίπεδο ΕΕ. Τέταρτον, η χώρα μου, ως αποτέλεσμα των άστοχων κανονισμών της ΕΕ μέχρι σήμερα, αναγκάστηκε να σταματήσει απαραίτητες επενδύσεις σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας που λειτουργούν με άνθρακα, και τώρα το ίδιο λόμπι λέει ότι πρέπει να διακόψουμε τις επενδύσεις στην πυρηνική τεχνολογία. Επομένως, τι έμεινε; Το ψήφισμα υποδεικνύει μόνο την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές. Στη χώρα μου, η συνολική δυνατότητα αυτών των πόρων θα κάλυπτε ποσοστό 13% με 20% κατ’ ανώτατο όριο των βασικών αναγκών. Ίσως στη Σουηδία η κατάσταση να είναι διαφορετική, καθώς έχει μεγάλα αποθέματα υδροηλεκτρικής ενέργειας, όχι όμως στην Πολωνία. Η περίπτωση της Fukushima επιβάλλει την επανεξέταση του συνόλου της τρέχουσας ενεργειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Ο ενθουσιασμός που κατέλαβε ορισμένες πολιτικές ομάδες μετά το πυρηνικό ατύχημα της Fukushima, καθώς ήλπιζαν να αποκομίσουν πολιτικό όφελος από αυτό, είναι απαράδεκτος. Δεν θυμάμαι τους κομμουνιστές να είναι τόσο λυσσαλέοι μετά την καταστροφή του Chernobyl το 1986. Είναι αλήθεια, επομένως: δεν υπάρχει η έννοια του «μηδενικού κινδύνου» σε ό,τι αφορά την πυρηνική ενέργεια. Δεν υπάρχει μηδενικός κίνδυνος γενικά στη ζωή. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ελαχιστοποιήσουμε αυτόν τον κίνδυνο. Προς το παρόν, ωστόσο, δεν έχουμε καμία αξιόπιστη εναλλακτική. Ο εξαναγκασμός των κρατών μελών να εγκαταλείψουν επειγόντως αυτήν την ενεργειακή πηγή, να σταματήσουν να κτίζουν νέες μονάδες και να κλείσουν τις άλλες έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κατηγορηματική απόρριψη της ορυκτής ενέργειας, με το πρόσχημα ότι η χρήση της θα συνέβαλε στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
Πυρηνική ενέργεια ή ορυκτή ενέργεια: μπορεί να τάσσεστε υπέρ της μίας ή της άλλης, αλλά δεν μπορείτε να τις αποκλείσετε και τις δύο. Ούτε η υδροηλεκτρική ενέργεια ούτε οι σημερινές εναλλακτικές πηγές ενέργειας είναι σε θέση να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του εφοδιασμού μας. Οι χώρες που έχουν σταματήσει να χρησιμοποιούν πυρηνική ενέργεια –αλλά δεν κάνουν κήρυγμα σε άλλες– είναι, στην πραγματικότητα, πολύ ευτυχισμένες που οι γείτονές τους, από τους οποίους εφοδιάζονται με ενέργεια, δεν έχουν κάνει τις ίδιες επιλογές με εκείνους! Σταματήστε την υποκρισία.
Estelle Grelier (S&D), γραπτώς. – (FR) Το κοινοβουλευτικό ψήφισμα για τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία περιείχε ορισμένα πολύ θετικά σημεία σε σχέση με την ασφάλεια των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, συστήνοντας, για παράδειγμα, τη διεξαγωγή «προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων» με συντονισμένο τρόπο σε επίπεδο ΕΕ από ανεξάρτητους φορείς που εργάζονται με τα πλέον απαιτητικά πρότυπα και με απόλυτη διαφάνεια. Επίσης, όπως όλα τα άλλα μέλη της γαλλικής σοσιαλιστικής αντιπροσωπείας, υποστήριξα τις τροπολογίες για μια προσεκτικά σχεδιασμένη και προετοιμασμένη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας, που θα αντικατοπτρίζει τον αγώνα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτή η σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας θα πρέπει να συνοδεύεται από αυξημένες επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία, προκειμένου να μειωθεί η ενεργειακή εξάρτησή μας και να αυξηθεί ο αριθμός των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας στο ενεργειακό μίγμα των κρατών μελών της ΕΕ. Καταψήφισα, ωστόσο, το σύνολο του ψηφίσματος, επειδή ήταν απλώς μια αντιπαράθεση απόψεων που σχημάτιζαν ένα ασυνάρτητο ψήφισμα. Μετά από ένα τόσο καταστροφικό συμβάν όπως αυτό στη Fukushima, το μέλλον ενός ευαίσθητου τομέα όπως η πυρηνική ενέργεια απαιτεί κάτι περισσότερο από ένα ψήφισμα που συντάχθηκε βιαστικά. Θα πρέπει τώρα να αφιερώσουμε χρόνο για τη διοργάνωση μιας πραγματικά εποικοδομητικής συζήτησης, όπου θα εξεταστούν όλα τα συναφή ζητήματα και θα δοθεί η δυνατότητα σε όλους να εκφράσουν τις απόψεις τους.
Mathieu Grosch (PPE), γραπτώς. – (DE) Αυτό το ψήφισμα δεν μπορεί να καλύπτει λεπτομερώς κάθε πτυχή της συζήτησης για την πυρηνική ενέργεια.
Ωστόσο, παραμένω πεπεισμένος ότι σκοπός μας πρέπει να είναι η προοδευτική κατάργηση αυτού του ενεργειακού πόρου και η χρησιμοποίηση της ανανεώσιμης ενέργειας σε μεγαλύτερο βαθμό.
Η τροπολογία 10 πρότεινε επίσης ότι, στην περίπτωση πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής σε συνοριακές περιοχές, τα τοπικά και περιφερειακά όργανα πρέπει να συμμετέχουν στις αποφάσεις που λαμβάνονται και στις δύο πλευρές των συνόρων.
Η τροπολογία αυτή δεν εγκρίθηκε. Ενώ κάποιες πτυχές του ψηφίσματος είναι πράγματι θετικές, η τροπολογία 10 διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο για μένα. Γι’ αυτό αποφάσισα να μην υποστηρίξω πλέον το ψήφισμα και να απόσχω από την ψηφοφορία.
Françoise Grossetête (PPE), γραπτώς. – (FR) Είμαι ικανοποιημένη που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε αυτό το ψήφισμα.
Τα διδάγματα που πρέπει να αντλήσουμε μετά τη Fukushima περιλαμβάνουν τη σύσταση για την εισαγωγή προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων, τη θέσπιση νέων κοινών προτύπων ασφαλείας στην ΕΕ και την προστασία μας από κάθε πιθανό σενάριο.
Ωστόσο, η θέσπιση μορατόριουμ σε νέα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής για την περίοδο κατά την οποία διεξάγονται προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων στην ΕΕ είναι απαράδεκτη. Θα παρακωλύσει την ανάπτυξη πολύ ασφαλέστερων εργοστασίων νέας γενιάς.
Ο σκοπός εδώ δεν είναι να διαπιστώσουμε αν θα πρέπει να αμφισβητηθεί η αξία αυτής της ενεργειακής πηγής, ούτε είναι να ενδώσουμε στις ιδεαλιστικές, σκοταδιστικές αξίες εκείνων που θα ήθελαν να την απαγορεύσουν.
Η εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας ισοδυναμεί με τη διασφάλιση της προώθησης εργοστασίων που λειτουργούν με άνθρακα και είναι εξαιρετικά ρυπογόνα· ισοδυναμεί με την παράδοσή μας στα χέρια των πετρελαϊκών εταιρειών, με αβέβαιες τιμές πετρελαίου και τον τεράστιο κίνδυνο μιας αποδυναμωμένης οικονομίας· ως εκ τούτου, ισοδυναμεί με την υπογραφή του τέλους της ενεργειακής ανεξαρτησίας μας.
Debora Serracchiani (S&D), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα κατά του κοινού ψηφίσματος λόγω της απόρριψης από το Σώμα των δύο βασικών τροπολογιών που κατέθεσε η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την ανάπτυξη μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στρατηγικών με σκοπό την προοδευτική κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας και τον καθορισμό δεσμευτικών στόχων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η καταψήφιση ολόκληρου του ψηφίσματος από το Σώμα υπογραμμίζει ότι το πυρηνικό ζήτημα δεν είναι πλέον μόνο θέμα μεγαλύτερης ασφάλειας. Είναι ζωτικής σημασίας τώρα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά σχετικά με το ενεργειακό ζήτημα και τις επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η τραγική εμπειρία της Ιαπωνίας μάς έδειξε πόσο απαραίτητο είναι να συζητηθεί η πυρηνική ενέργεια εις βάθος. Στο πλαίσιο αυτό, η ψήφος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή κατεύθυνσης στις επιλογές της ενεργειακής πολιτικής τόσο σε ευρωπαϊκή όσο και σε διεθνή κλίμακα.
Carl Haglund, Marit Paulsen, Olle Schmidt και Cecilia Wikström (ALDE), γραπτώς. – (SV) Η καταστροφή στην Ιαπωνία αφύπνισε τις ανησυχίες των ανθρώπων για την πυρηνική ασφάλεια. Στο ψήφισμα της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, τονίσαμε ότι θέλαμε να καταστήσουμε τις προτεινόμενες προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων υποχρεωτικές για τα κράτη μέλη και να επιτρέψουμε σε ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες να διαχειρίζονται την υλοποίηση των προσομοιώσεων, και ότι αυτές πρέπει να είναι διαφανείς.
Απείχαμε από την ψηφοφορία επί του κοινού ψηφίσματος, καθώς περιείχε επίσης μια πρόταση για την επιβολή μορατόριουμ στην ανάπτυξη νέων πυρηνικών αντιδραστήρων για την περίοδο κατά την οποία διεξάγονται οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων.
Τα προβλήματα συνδέονται κατά κύριο λόγο με παλαιότερους αντιδραστήρες με παλαιότερη τεχνολογία, όχι με τους νέους πυρηνικούς αντιδραστήρες με νέα τεχνολογία. Δεν επιθυμούμε να απαγορευτεί η ανάπτυξη νέας τεχνολογίας που θα συμβάλει στον στόχο της ΕΕ να μειώσει τις εκπομπές της διοξειδίου του άνθρακα.
Είμαστε αντίθετοι σε μια απαγόρευση της ιδέας της πυρηνικής ενέργειας γενικά. Μετά την καταστροφή στο Chernobyl το 1986, η Σουηδία θέσπισε κανόνες που καθιστούσαν παράνομη την προετοιμασία για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής.
Πιστεύουμε επίσης ότι η Φινλανδία και η Σουηδία θα πρέπει να επενδύσουν στην έρευνα για την πυρηνική ενέργεια και να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην ανάπτυξη της μελλοντικής γενιάς πυρηνικών αντιδραστήρων.
Το συμπέρασμα που μπορεί να αντληθεί από την καταστροφή στην Ιαπωνία είναι ότι δεν θα πρέπει να λειτουργούμε τα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής για τόσα πολλά χρόνια. Η καταστροφή μπορεί να εκληφθεί περισσότερο ως έμπνευση για την κατασκευή νέων πυρηνικών αντιδραστήρων.
Sandra Kalniete (PPE), γραπτώς. – (LV) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης αυτού του ψηφίσματος και λυπούμαι που το Κοινοβούλιο δεν μπόρεσε να συμφωνήσει σε μια ενιαία πρόταση ψηφίσματος γι’ αυτό το επίκαιρο θέμα. Θεωρώ ότι η πυρηνική ενέργεια πρέπει να παραμείνει σημαντική και ασφαλής πηγή ευρωπαϊκής ενέργειας. Υποστηρίζω το αίτημα για εκτεταμένες προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων, οι οποίες πρέπει να διεξαχθούν τόσο σε όλα τα υφιστάμενα όσο και σε όλα τα προγραμματιζόμενα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, και τα ικανοποιητικά αποτελέσματα στις δοκιμασίες αυτές πρέπει να αποτελούν προϋπόθεση για να παραμείνουν σε λειτουργία. Συμμερίζομαι τις ανησυχίες που εκφράζονται σε αυτήν την πρόταση ψηφίσματος ότι η ανάπτυξη νέων πυρηνικών σχεδίων στη Λευκορωσία και τη Ρωσία (περιφέρεια του Kaliningrad) προκαλεί σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις προδιαγραφές πυρηνικής ασφάλειας και τη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις που περιέχονται σε διεθνείς συμβάσεις και ότι οι Ευρωπαίοι, τα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να ανταποκριθούν σε αυτές τις ανησυχίες με πνεύμα αλληλεγγύης. Για τον λόγο αυτόν η Ένωσή μας πρέπει να διασφαλίσει ότι αυτές οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων και οι προδιαγραφές πυρηνικής ασφάλειας που θα προκύψουν από αυτές θα εφαρμοστούν όχι μόνο στην ΕΕ, αλλά και στους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας που έχουν ήδη κτιστεί ή είναι ακόμη στο στάδιο του σχεδιασμού στις γειτονικές χώρες της Ευρώπης.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος. Ως συνέπεια του πυρηνικού ατυχήματος στην Ιαπωνία, χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν και εξαφανίστηκαν χωρίς ίχνος. Σημειώθηκαν επίσης σοβαρές υλικές ζημιές και οι συνέπειες θα έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για την υγεία των ανθρώπων. Ακόμη και σήμερα οι συνέπειες του Chernobyl είναι αισθητές και, ως εκ τούτου, σήμερα πρέπει να αξιολογήσουμε εκ νέου την προσέγγισή μας στην πυρηνική ασφάλεια στην ΕΕ και τον υπόλοιπο κόσμο. Όσον αφορά τη βελτίωση των πυρηνικών σχεδίων, στη Λευκορωσία και το Kaliningrad υπάρχουν τεράστια προβλήματα σε σχέση με τις προδιαγραφές πυρηνικής ασφάλειας και με τη συμμόρφωση προς τις αντίστοιχες υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις, διότι τα προβλήματα αυτά δεν αφορούν μόνο τα κράτη μέλη που έχουν κοινά σύνορα με αυτές τις περιοχές, αλλά το σύνολο της Ευρώπης, και οι φορείς της ΕΕ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αναλάβουν από κοινού δράση, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Το ψήφισμα σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για την περιοχή της Βαλτικής και τον ρόλο των μακροπεριφερειών στη μελλοντική πολιτική συνοχής αναφέρει ότι, δεδομένης της προγραμματισμένης ανάπτυξης πυρηνικής ενέργειας στην περιοχή της Βαλτικής, τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να συμμορφώνονται προς τα αυστηρότερα πρότυπα ασφάλειας και περιβαλλοντικής προστασίας, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να παρακολουθεί και να ελέγχει αν οι όμορες χώρες στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ ακολουθούν την ίδια προσέγγιση και τις διεθνείς συμβάσεις. Τα υπό κατασκευή πυρηνικά εργοστάσια κοντά στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ πρέπει να συμμορφώνονται προς τα διεθνή πρότυπα πυρηνικής ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος. Σήμερα, η ενεργειακή απόδοση και η εξοικονόμηση ενέργειας, οι ανανεώσιμες και βιώσιμες πηγές ενέργειας, και η εισαγωγή πανευρωπαϊκών δικτύων ηλεκτροδότησης έχουν καταστεί ιδιαίτερα σημαντικές. Επίσης, είναι σημαντικό να έχουμε ένα ευφυές δίκτυο ενέργειας ικανό να λειτουργεί παίρνοντας ενέργεια από αποκεντρωμένες γεννήτριες ενέργειας.
Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Το σοβαρότατο πυρηνικό ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο Fukushima Daiichi, το οποίο συνέβη μετά τον καταστροφικό σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε στις 11 Μαρτίου 2011, οδήγησε σε ζημίες και μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία μέσω της μόλυνσης του περιβάλλοντος. Ακολουθώντας τις προειδοποιήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας σχετικά με την κατάσταση των απαρχαιωμένων πλέον πυρηνικών εγκαταστάσεων, θα φαινόταν απαραίτητο να καθοριστούν μέτρα για την αξιολόγηση των επιπέδων ασφαλείας στις εγκαταστάσεις. Η συνεργασία και ο συντονισμός μεταξύ των κρατών μελών είναι κρίσιμης σημασίας, καθώς οι κρίσεις αυτού του είδους έχουν επιπτώσεις όχι μόνο για τις χώρες στις οποίες βρίσκονται οι εγκαταστάσεις, αλλά και σε ευρύτερο επίπεδο. Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα δείχνουν ότι, προκειμένου να αποτραπούν καταστροφές αυτής της κλίμακας, η Ευρώπη πρέπει να εφαρμόσει μια σειρά πολύ αυστηρών μέτρων, προκειμένου να αξιολογηθούν τα υφιστάμενα επίπεδα ασφαλείας. Η ανάπτυξη νέων εγκαταστάσεων πυρηνικής ενέργειας στη Λευκορωσία και τη Ρωσία απαιτεί από την Επιτροπή να αναλάβει δράση ανοίγοντας διάλογο με αυτές τις χώρες, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια όχι μόνο των γειτονικών τους χωρών, αλλά της Ευρώπης συνολικά.
Jörg Leichtfried (S&D), γραπτώς. – (DE) Καταρχήν, υποστηρίζω αυτό το ψήφισμα, επειδή απευθύνει έκκληση για ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της σταδιακής κατάργησης της πυρηνικής ενέργειας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σε ό,τι αφορά την ουσία του ψηφίσματος, ωστόσο, θα ήθελα να σχολιάσω ότι –όπως συμβαίνει συχνά με τέτοιου είδους ψηφίσματα– έχουμε μια περίπτωση όπου γίνονται πάρα πολύ λίγα και πάρα πολύ αργά. Στο τέλος επικρατεί η αρχή του ελάχιστου κοινού παρανομαστή, η οποία σίγουρα δεν μπορεί να είναι ικανοποιητική μακροπρόθεσμα. Η μόνη λύση θα ήταν να καταργηθεί σταδιακά η πυρηνική ενέργεια εντελώς σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, και να το κάνουμε το συντομότερο δυνατό. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να εργαστώ προς αυτήν την κατεύθυνση.
Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Τον Απρίλιο ψηφίσαμε επί του κοινού ψηφίσματος για τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη. Καταψήφισα το ψήφισμα, επειδή πέρα από τις απαγορεύσεις και το μορατόριουμ στην ανάπτυξη πυρηνικής ενέργειας και την πρόταση βαθμιαίας απόσυρσης από την πυρηνική ενέργεια (που είναι μη ρεαλιστική), δεν προσθέτει τίποτα θετικό, ούτε παρέχει καμία λύση για το μέλλον του ενεργειακού κλάδου γενικά. Η κατάσταση μετά την τραγωδία στη Fukushima έχει αλλάξει εντελώς τη φιλοσοφία της προσέγγισης στο μέλλον της ενεργειακής παραγωγής στην Ευρώπη και την Πολωνία. Στη χώρα μας, η βιομηχανία ενέργειας, το 95% της οποίας βασίζεται στον άνθρακα, έχει ήδη πληγεί από την έγκριση της δέσμης μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια. Οι επενδύσεις που έγιναν για να κτιστούν δύο πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής έχουν επίσης σταματήσει. Το ψήφισμα τονίζει απλώς τη σημασία της ενέργειας που δημιουργείται από ανανεώσιμες πηγές, η οποία στην Πολωνία αντιπροσωπεύει μόλις το 13%, και το 20% κατ’ ανώτατο όριο, των αναγκών μας. Επίσης, ένα δημοψήφισμα για τη βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας, το οποίο προτάθηκε από την Αριστερά, αναμένεται να διεξαχθεί στην Πολωνία και, ως εκ τούτου, τα συμπεράσματα που συνάγονται από αυτό ακριβώς το ψήφισμα είναι πρώιμα. Επικροτώ το γεγονός ότι η πλειοψηφία καταψήφισε το ψήφισμα.
Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Νομίζω ότι πρέπει να αποφύγουμε τη λήψη άμεσων, μεγαλόπνοων πολιτικών αποφάσεων σχετικά με τον ρόλο της πυρηνικής ενέργειας στο ενεργειακό μίγμα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Είναι σημαντικό να έχουμε μια σαφή εικόνα βάσει ακριβών δεδομένων σχετικά με το τι συνέβη στο πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στη Fukushima. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε τα οφέλη της πυρηνικής ενέργειας, η οποία παράγει χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, συνεπάγεται σχετικά χαμηλότερα κόστη και διασφαλίζει ενεργειακή ανεξαρτησία. Μέχρι σήμερα, η πυρηνική ενέργεια ήταν η ασφαλέστερη μορφή ενέργειας, από στατιστικής απόψεως, με τον χαμηλότερο αριθμό θυμάτων από ατυχήματα, σε σύγκριση με άλλες πηγές ενέργειας (για παράδειγμα το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο). Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να σεβόμαστε τις αποφάσεις των κρατών μελών όσον αφορά τον καθορισμό της σύνθεσης του δικού τους ενεργειακού μίγματος. Η πυρηνική ενέργεια έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προβλέπονται στη στρατηγική Ευρώπη 2020 και στην ενεργειακή στρατηγική για την τρέχουσα δεκαετία.
Marian-Jean Marinescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Καταψήφισα το ψήφισμα για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη μετά το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία. Ο λόγος για την αρνητική μου ψήφο είναι η έκκληση του ψηφίσματος για την επιβολή μορατόριουμ στην ανάπτυξη νέων πυρηνικών εργοστασίων. Νομίζω ότι η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας σε ασφαλείς συνθήκες έχει ύψιστη σημασία. Συμφωνώ με τη διεξαγωγή προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων. Ωστόσο, πιστεύω ότι η επιβολή μορατόριουμ για απροσδιόριστη περίοδο δεν είναι ενδεδειγμένη. Η περίοδος αυτή μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντική για τα υπό κατασκευή πυρηνικά εργοστάσια, ιδίως από την προοπτική της χρηματοδότησης. Η σύνθεση του ενεργειακού μίγματος είναι ευθύνη των κρατών μελών. Για τον λόγο αυτόν, δεν πιστεύω ότι μια τέτοια απόφαση μπορεί να επιβληθεί σε επίπεδο ΕΕ.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα το εν λόγω ψήφισμα, επειδή οι τροπολογίες που εγκρίθηκαν είχαν ως αποτέλεσμα ένα κείμενο το οποίο δεν δίνει επαρκή προσοχή στα ζητήματα της πυρηνικής ασφάλειας.
Marisa Matias (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η καταστροφή της Fukushima υπενθύμισε στον πλανήτη ότι η έννοια του μηδενικού κινδύνου για την πυρηνική ενέργεια δεν υφίσταται. Ο κίνδυνος που συνιστά η πυρηνική ενέργεια για την ανθρωπότητα είναι απολύτως μη βιώσιμος, όπως και τα υψηλά επίπεδα κινδύνου από τα παραγόμενα απόβλητα. Πρέπει, ως εκ τούτου, να προχωρήσουμε περισσότερο στη διασφάλιση της ασφάλειας και στη βελτίωση των ελέγχων ασφαλείας. Αυτά τα δύο κριτήρια θα ήταν ελάχιστη προϋπόθεση για την επίτευξη συμφωνίας.
Δεν έχει διασφαλιστεί στρατηγική εξόδου με απώτερο στόχο πραγματικές αλλαγές στην ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική, η οποία πρέπει να κινηθεί προς την κατεύθυνση εξεύρεσης εναλλακτικών, και η σταδιακή κατάργηση θα επιτρέψει την προοδευτική εγκατάλειψη της πυρηνικής βιομηχανίας στην Ευρώπη. Καταψήφισα αυτό το ψήφισμα, καθώς πιστεύω ότι καμία από τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις δεν είναι διασφαλισμένη.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η καταστροφή της Fukushima υπενθυμίζει στον κόσμο ότι δεν υφίσταται η έννοια του μηδενικού κινδύνου όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια. Η πυρηνική ενέργεια ενέχει απαράδεκτο κίνδυνο για την ανθρωπότητα. Πρέπει, ως εκ τούτου, να προχωρήσουμε πέρα από την αύξηση της ασφάλειας και τους ελέγχους ασφαλείας. Πρέπει να καταρτίσουμε αμέσως ένα ευρωπαϊκό σχέδιο για την σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας. Η σταδιακή κατάργηση της πυρηνική ενέργειας απαιτεί χρόνο. Αν δεν αρχίσουμε τώρα να προετοιμαζόμαστε γι’ αυτήν, θα πρόκειται για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Δεν θα υποστηρίξω αυτό το ψήφισμα αν απορριφθούν οι τροπολογίες που ζητούν τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Αυτή η πρόταση ψηφίσματος για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη ήταν περισσότερο από αναγκαία. Εξετάζει όλους τους κινδύνους που ενέχει η πυρηνική ενέργεια και ελπίζω ότι θα παράσχει ώθηση για μια εκτενή επανεξέταση όσον αφορά τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη. Οι πολυάριθμες τροπολογίες που κατέθεσε η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία ήταν απαραίτητες, προκειμένου να αντιμετωπιστεί άμεσα το ευρύ φάσμα των κινδύνων που υπάρχουν και να ζητηθεί η ταχεία κατάργηση της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας.
Καθώς είμαι πεπεισμένος ότι ο άνθρωπος δεν θα καταφέρει ποτέ να θέσει εντελώς υπό τον έλεγχό του τους κινδύνους που συνιστούν τα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, υποστηρίζω αυτήν την ταχεία σταδιακή κατάργηση και υποστήριξα τις τροπολογίες που αφορούσαν το θέμα αυτό. Δεδομένου ότι η πρόταση ψηφίσματος είναι τελικά ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση, την υπερψήφισα.
Vital Moreira (S&D), γραπτώς. – (PT) Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας για την ασφάλεια της πυρηνικής ενέργειας μετά το ατύχημα της Fukushima, καταψήφισα το σχέδιο τροπολογίας όσον αφορά τους στόχους μείωσης του CO2 για τρεις λόγους: α) το ζήτημα δεν αφορά το θέμα της πυρηνικής ασφάλειας· β) οι στόχοι που καθορίζονται δίνουν δυσανάλογη έμφαση στον ρόλο της ΕΕ στη μονομερή μείωση του CO2· γ) μια τέτοια φιλόδοξη –και στην πραγματικότητα, μη ρεαλιστική– μείωση του CO2 θα ήταν αποδεκτή μόνο αν συνδυαζόταν με έναν φόρο CO2 επί των εισαγωγών, πράγμα που θα μπορούσε να βλάψει σοβαρά την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και να οδηγήσει τις ευρωπαϊκές εταιρείες να μετεγκαταστήσουν την παραγωγή τους σε χώρες χωρίς περιορισμούς για το CO2, με σοβαρές επιπτώσεις για την οικονομία και την απασχόληση στην ΕΕ.
Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Καταψήφισα την κοινή πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη, για τους ακόλουθους λόγους: τουλάχιστον επτά από τις κατατεθείσες τροπολογίες είναι επιστημονικά μη ρεαλιστικές· πολλά μέρη του κειμένου είναι απλώς αποσπασματικές δηλώσεις χωρίς καμία ουσία, και εκείνοι που τάσσονται κατά της πυρηνικής ενέργειας δεν παρουσιάζουν εναλλακτικές λύσεις για τη χρησιμοποίησή της. Τέλος, πρέπει να επισημάνω ότι με λυπεί το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ενέκρινε μια θέση επί του ζητήματος αυτού. Ωστόσο, η όποια θέση υιοθετηθεί πρέπει να είναι ισορροπημένη, ρεαλιστική και να βασίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία και σε ρεαλιστικές λύσεις.
Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Είναι επιτέλους καιρός για μια επανεξέταση όσον αφορά τη χρησιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη. Πρέπει τώρα να αρχίσουμε να αναλαμβάνουμε δράση, να κλείσουμε τους επικίνδυνους αντιδραστήρες και, μεσοπρόθεσμα, να βρούμε έναν τρόπο να καταργήσουμε εντελώς την πυρηνική ενέργεια σταδιακά. Πρέπει να απορρίψουμε μια για πάντα την εσφαλμένη πεποίθηση ότι ο άνθρωπος έχει υπό έλεγχο τους κινδύνους που ενέχει η πυρηνική ενέργεια. Ψήφισα, ως εκ τούτου, υπέρ αυτής της πρότασης ψηφίσματος.
Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος για την πυρηνική ασφάλεια διότι, μετά τα πρόσφατα γεγονότα στην Ιαπωνία, δεν έχουμε το περιθώριο να μην αντιμετωπίσουμε το ζήτημα με υπευθυνότητα και με αντικειμενικά κριτήρια. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό η Ευρώπη να αναθεωρήσει τους κανόνες της για την ασφάλεια στις εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας, προκειμένου να διασφαλίζονται απόλυτα επίπεδα ασφαλείας, τα οποία μπορούν να προσδιοριστούν μέσω προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων που θα καταδείξουν τους κινδύνους και τα όρια στη χρήση πυρηνικής ενέργειας. Το ψήφισμα αυτό καθαυτό έχει ως στόχο να δείξει ότι, παρά ταύτα, είναι δυνατόν να αντλήσουμε διδάγματα από τις καταστροφές και να αντιδράσουμε με σαφήνεια και αποτελεσματικότητα, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι δεν θα συμβούν ξανά. Υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη αναζήτησης εναλλακτικών πηγών ενέργειας, όπως οι ανανεώσιμες ενέργειες, ενώ η πυρηνική ενέργεια θα παραμείνει μια απολύτως απαραίτητη πηγή ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Vincent Peillon (S&D), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα το ψήφισμα σχετικά με τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη, διότι δεν πιστεύω ότι το ζήτημα του μέλλοντος της πυρηνικής ενέργειας –ένα ζήτημα κρίσιμο για τους συμπολίτες μας– μπορεί να επιλυθεί από αυτό το Σώμα σε λίγες ώρες μέσω τροπολογιών που εγκρίνονται χωρίς ουσιαστική συζήτηση. Όλα τα ζητήματα πρέπει να τεθούν επί τάπητος και καμία επιλογή δεν πρέπει να αποκλειστεί, και γι’ αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε χρόνο. Διακυβεύονται η αξιοπιστία του Κοινοβουλίου μας και η ευημερία των συμπολιτών μας, οι οποίοι δεν θα κατανοούσαν –και δικαίως– γιατί θέλουμε να τους δεσμεύσουμε σε μακροχρόνιες δράσεις που δεν συζητήσαμε ήρεμα και διεξοδικά εκ των προτέρων, λαμβάνοντας υπόψη τις διάφορες εθνικές καταστάσεις και τους περιορισμούς του κοινού μας αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Τέλος, θα ήθελα να πω πόσο πολύ λυπάμαι που, εξαιτίας των εξτρεμιστών όλων των πλευρών, το Κοινοβούλιο δεν κατάφερε να εγκρίνει αυτήν τη φορά την άμεση αύξηση της ασφάλειας των πυρηνικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, παρόλο που εμείς, στην Ομάδα μας, καταλήξαμε σε συναίνεση ζητώντας όσο το δυνατόν πιο σοβαρούς, διαφανείς και ανεξάρτητους ελέγχους.
Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Είμαι εξοργισμένη που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε σήμερα το ψήφισμα για ένα τόσο καίριο ζήτημα όπως τα διδάγματα που πρέπει να αντλήσουμε από την πυρηνική καταστροφή της Fukushima. Όσον αφορά το θεσμικό μας όργανο, επομένως, δεν υπάρχει πριν και μετά την 11η Μαρτίου 2011. Ωστόσο, τα ξεκάθαρα σημάδια ήταν εδώ! Εντέλει, δεν ήταν δύσκολο να συμφωνήσουμε σε κάποιες απλές αρχές:
– στην αρχή της υποστήριξης της Επιτροπής, έτσι ώστε να μπορέσει να πραγματοποιήσει αυτές τις «προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων» με τα κράτη μέλη όσον αφορά τους 143 πυρηνικούς αντιδραστήρες που λειτουργούν στην Ευρώπη·
– στην αρχή της υποβολής μέχρι τις 15 Απριλίου ενός ακριβούς χρονοδιαγράμματος για τα κριτήρια που εγκρίθηκαν: ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες, χορήγηση προτεραιότητας στην ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεων που είναι ουσιαστικά πιο επικίνδυνες λόγω του ότι βρίσκονται σε σεισμογενείς ή παράκτιες περιοχές, και εκθέσεις περί ασφάλειας για το κοινό·
– στην αρχή του άμεσου κλεισίματος εργοστασίων που αποτυγχάνουν στις «προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων».
Το ευρωπαϊκό κοινό αναμένει από το θεσμικό μας όργανο να είναι υπεύθυνο και λογικό, ιδίως όσον αφορά ένα τόσο επίμαχο ζήτημα όπως η ατομική ενέργεια. Τελικά, ίσως δεν είναι κακό η επιλογή ενέργειας, και ως εκ τούτου η επιλογή της εγκατάλειψης ή όχι της πυρηνικής ενέργειας, να παραμείνει αποκλειστικά εθνική αρμοδιότητα.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα το ψήφισμα. Είμαι εξαιρετικά χαρούμενος που, στο τέλος, το φιλοπυρηνικό λόμπι απέτυχε. Είναι εντελώς ακατανόητο το γεγονός ότι η Ομάδα PPE και άλλοι ψήφισαν κατά λέγοντας ότι δεν υφίσταται μηδενικός κίνδυνος, κατά μιας προοδευτικής κατάργησης που θα αρχίσει τώρα, κατά του στόχου μιας σχεδόν 100% ενεργειακά αποδοτικής οικονομίας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2050, κατά ενός μέλλοντος απαλλαγμένου από τα πυρηνικά για την Ευρώπη, και ούτω καθεξής. Το τελικό κείμενο ήταν εντελώς απαράδεκτο, και χαίρομαι που η πλειοψηφία του Σώματος υποστήριξε εμάς, τους Πράσινους, στην απόρριψη του κοινού ψηφίσματος.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Το σοβαρό πυρηνικό ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό Fukushima Daiichi στις 11 Μαρτίου προκάλεσε τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, καθώς και ασύλληπτες υλικές ζημιές σε ολόκληρη την ιαπωνική οικονομία.
Αυτός ο βαρύς φόρος αίματος αναγκάζει κάθε χώρα στον κόσμο να επανεξετάσει τη θέση της σε σχέση με τη χρήση τεχνολογιών ατομικής ενέργειας. Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι επιλογές επιταχύνονται ως αποτέλεσμα των πρόσφατων τραγικών γεγονότων, και υπάρχουν εκκλήσεις από πολλές πλευρές για τον πλήρη και άμεσο παροπλισμό των εγκαταστάσεων πυρηνικής ενέργειας.
Η ΕΕ επανεξετάζει την προσέγγισή της συνολικά στην πυρηνική ασφάλεια για πρώτη φορά, αλλά είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη ότι η τεχνολογία αυτή θα συνεχίσει να αποτελεί μέρος του ενεργειακού μίγματος διαφόρων κρατών μελών για πολλά ακόμη χρόνια. Στο μέλλον, μπορεί να καταστεί δυνατό να ικανοποιηθούν οι ενεργειακές μας ανάγκες με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά αυτό δεν είναι ακόμη δυνατό, ούτε θα είναι δυνατό για πολύ καιρό.
Τάσσομαι υπέρ πιο περιοριστικών μέτρων ασφαλείας για τις εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας, παρόμοιων με εκείνα που ισχύουν για τις εγκαταστάσεις τελευταίας γενιάς. Ωστόσο, πιστεύω ότι η επιλογή της διακοπής της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας από τη μια μέρα στην άλλη είναι τόσο κοντόφθαλμη όσο και άσκοπη. Υπαγορεύεται από το συναίσθημα παρά από την αληθινή ανάγκη και θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τις οικονομίες των μεγαλύτερων βιομηχανικών κρατών στον κόσμο.
Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Μετά την πυρηνική καταστροφή που έπληξε την Ιαπωνία, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να επανεξετάσουμε το ευρωπαϊκό σχέδιο ενέργειας. Πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή τόσο στους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας που ήδη λειτουργούν όσο και σε εκείνους που βρίσκονται στο στάδιο του σχεδιασμού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη προβλέψει τη διεξαγωγή προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων για όλα τα εργοστάσια, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται σε γειτονικά κράτη και έχουν ήδη σχέσεις με την Ένωση.
Το ψήφισμα αυτό προβλέπει επίσης ένα μορατόριουμ στην κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών, το οποίο θα επιτρέψει την κατάλληλη αξιολόγηση των σχετικών κινδύνων. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τις επόμενες δεκαετίες πολλές χώρες θα εξαρτώνται ακόμη από την πυρηνική ενέργεια αλλά, την ίδια στιγμή, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να υπάρχουν στην Ευρώπη εργοστάσια παραγωγής ενέργειας που συνιστούν κίνδυνο για τον πληθυσμό. Οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας που χρονολογούνται πριν από το 1980 πρέπει να παροπλιστούν.
Σε ορισμένες χώρες, όπως η Ιταλία, διεξάγονται αξιολογήσεις για να αποφασιστεί αν θα εγκαταλειφθεί η πυρηνική ενέργεια ή όχι, και είναι σημαντικό επίσης να εφαρμοστούν κοινές αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι απίστευτο το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν κατάφερε να αποφανθεί για ένα ζήτημα όπως αυτό που εξετάζουμε σήμερα, το οποίο είναι σημαντικό και προκαλεί έντονη ανησυχία στους πολίτες. Στην πραγματικότητα, όλα τα ψηφίσματα απορρίφθηκαν, συμπεριλαμβανομένου του κοινού ψηφίσματος, το οποίο προσυπογράψαμε.
Marco Scurria (PPE), γραπτώς. – (IT) Μιλώντας πριν από λίγες ημέρες σε μια διάσκεψη βιομηχάνων, ο υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας, κ. Tremonti, χρησιμοποίησε έναν νεολογισμό – τον όρο «πυρηνικό χρέος». Τα κράτη μέλη που έχουν επενδύσει στην πυρηνική ενέργεια είναι εκείνα με τα υψηλότερα επίπεδα δημόσιου χρέους. Πόσο κοστίζει το κλείσιμο των σταθμών παραγωγής πρώτης και δεύτερης γενιάς; Πόσο κοστίζουν οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων, περί των οποίων συζητούμε τόσο διεξοδικά; Όταν ένας σταθμός παραγωγής ενέργειας φαίνεται να είναι «καταπονημένος» πόσο κοστίζει η διαδικασία αναστροφής αυτής της κατάστασης; Επιπλέον, πόσο κοστίζει η διάθεση των ραδιενεργών αποβλήτων; Κανείς δεν μας απάντησε σε αυτά.
Ως Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε διαφορετικές επιλογές για να προτείνουμε στα κράτη μέλη. Επίσης, δεδομένου ότι η Επιτροπή θα πρέπει να μας παράσχει έναν οδικό χάρτη, γιατί να μην αρχίσουμε να σκεφτόμαστε για πραγματικές επενδύσεις σε πυρηνική ενέργεια τέταρτης γενιάς –καθαρή ενέργεια ή σύντηξη– ή ακόμη να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ένα συνολικό ενεργειακό σχέδιο; Αναμένουμε από την Επιτροπή μια ανακοίνωση που θα περιγράφει έναν οδικό χάρτη για το θέμα αυτό και θα επιχειρεί να δώσει επιτέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια σαφή κατεύθυνση σε αυτόν τον τομέα.
Debora Serracchiani (S&D), γραπτώς. – (IT) Το πυρηνικό ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό της Fukushima προκάλεσε τεράστια καταστροφή, με τη ραδιενεργό μόλυνση να επηρεάζει επίσης πολλούς ανθρώπους που βρίσκονταν κοντά στον πυρηνικό σταθμό και οι οποίοι τραυματίστηκαν. Πολλά νοσοκομεία αρνούνται να τους δεχτούν και να τους περιθάλψουν εξαιτίας του κινδύνου μόλυνσης.
Παρόλο που ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας ανακοίνωσε ότι ο σταθμός παραγωγής ενέργειας της Fukushima θα παροπλιστεί, η κατάσταση παραμένει άλυτη: το σύστημα ψύξης για έναν από τους αντιδραστήρες είναι σε αχρηστία και σημαντική ποσότητα ραδιενέργειας αποδεσμεύεται στο περιβάλλον. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι θα παρασχεθεί όλη η απαραίτητη ανθρωπιστική και χρηματοδοτική βοήθεια και να θεσπιστούν διεθνείς κανόνες ασφαλείας όσο το δυνατόν πιο αξιόπιστοι, προκειμένου να αποτραπούν στο μέλλον άλλες καταστροφές όπως αυτή στην Ιαπωνία.
Για τον λόγο αυτόν, καταψήφισα το ψήφισμα, διότι δεν περιελάμβανε τις τροπολογίες που ζητούσαν από τα κράτη μέλη να χαράξουν πιθανές στρατηγικές για την εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας και να ενημερώσουν αμέσως τις περιφερειακές και τοπικές διασυνοριακές αρχές για τα εθνικά προγράμματά τους αν η εφαρμογή τους θα μπορούσε να έχει διασυνοριακό αντίκτυπο.
Peter Skinner (S&D), γραπτώς. – (EN) Αν και διανύουμε μια ευαίσθητη περίοδο λόγω των τεράστιων προβλημάτων με την πυρηνική ασφάλεια στην Ιαπωνία, η πυρηνική ενέργεια παραμένει μείζων συντελεστής του ενεργειακού εφοδιασμού στην ΕΕ και παγκοσμίως. Οι απόψεις που εκφράστηκαν από τους βουλευτές του Σώματος οι οποίοι επιδιώκουν το εξαναγκαστικό άμεσο κλείσιμο και την εγκατάλειψη της πολιτικής σε αυτό το θέμα κατέστησαν την ψηφοφορία για στοιχεία αυτής της έκθεσης πολύ δύσκολη για πρακτικούς λόγους παρά λόγω μιας ιδιαίτερα φιλοπυρηνικής ή αντιπυρηνικής προσέγγισης. Δεν μπόρεσα να υποστηρίξω «επιθετικές» τροπολογίες που θα μπορούσαν να είχαν καταστρέψει την πολιτική ενεργειακού εφοδιασμού μιας «μεικτής» προσέγγισης οδηγώντας σε μειωμένες εκπομπές CO2 και στην ενδεχόμενη αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Δεν καταλήξαμε σε καμία συμφωνία σήμερα επί του ψηφίσματος αυτού, το οποίο αποσκοπεί στην άντληση διδαγμάτων από την πυρηνική καταστροφή στη Fukushima. Η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει, επί σειρά ετών, τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας, επειδή οι κίνδυνοι για τον άνθρωπο και το περιβάλλον είναι απαράδεκτα υψηλοί και επειδή υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές. Η Fukushima, συγκεκριμένα, το απέδειξε. Είναι λυπηρό που η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη συνεχίζουν να πιστεύουν στα πυρηνικά όνειρά τους, παρόλο που, όπως έχει καταστεί πλέον σαφές από την Ιαπωνία και το Chernobyl, τα όνειρα αυτά καταλήγουν σε εφιάλτες. Παρά ταύτα, υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι που είναι απρόθυμοι να ξυπνήσουν από τον πυρηνικό εφιάλτη τους.
Η μόνη πραγματικά ασφαλής πυρηνική ενέργεια είναι η απουσία πυρηνικής ενέργειας. Η τροπολογία που ζητούσε τη σταδιακή κατάργηση των πυρηνικών σταθμών καταψηφίστηκε. Η πλειοψηφία του Σώματος φαίνεται να μην κατανοεί ότι είναι απολύτως εφικτό από τεχνικής και οικονομικής απόψεως, σε μια περίοδο σαράντα ετών, να παράγουμε την ηλεκτρική μας ενέργεια με τελείως βιώσιμο τρόπο μέσω μέτρων όπως η ενεργειακή απόδοση και η εξάρτηση από τον ήλιο, τον άνεμο, τη γεωθερμική ενέργεια, το νερό και τη βιομάζα. Επί του παρόντος, το λόμπι υπέρ της πυρηνικής ενέργειας δείχνει να κερδίζει έδαφος. Ως εκ τούτου, ψήφισα κατά στην τελική ψηφοφορία.
Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα κατά του ψηφίσματος στην τελική ψηφοφορία, καθώς πιστεύω ότι πρέπει να συζητήσουμε το ζήτημα αυτό στο πλαίσιο της γενικής ενεργειακής στρατηγικής της ΕΕ, όχι στο πλαίσιο της πυρηνικής τραγωδίας στην Ιαπωνία.
Michèle Striffler (PPE), γραπτώς. – (FR) Το πυρηνικό ατύχημα που εκτυλίσσεται επί του παρόντος στην Ιαπωνία πρέπει να δώσει το έναυσμα για μια εις βάθος συζήτηση σχετικά με τα εργοστάσια που βρίσκονται στη Γαλλία και την Ευρώπη. Προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων πρέπει να διεξαχθούν σε όλα τα εν ενεργεία πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, ειδικά σε εκείνα που βρίσκονται σε σεισμογενείς ζώνες. Αναφέρομαι, συγκεκριμένα, στο πυρηνικό εργοστάσιο Fessenheim στον Άνω Ρήνο. Επίσης, πιστεύω ότι η επιβολή μορατόριουμ χωρίς χρονικό όριο στην ανάπτυξη και την ανάθεση κατασκευής νέων πυρηνικών αντιδραστήρων δεν είναι μια οικονομικά βιώσιμη λύση και μπορεί να απειλήσει πολλές θέσεις εργασίας, αποδυναμώνοντας παράλληλα επικίνδυνα την παραγωγή ενέργειάς μας.
Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία, για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη, καθώς έχει ως στόχο την αύξηση της πυρηνικής ασφάλειας στην ΕΕ και όχι την απαγόρευση της παραγωγής και της χρήσης πυρηνικής ενέργειας. Για τον λόγο αυτόν καταψήφισα όλες τις τροπολογίες που αποσκοπούσαν στην αφαίρεση της πυρηνικής ενέργειας από το ενεργειακό μίγμα της Ευρώπης. Μολονότι δεν ψήφισα υπέρ της επιβολής μορατόριουμ στην κατασκευή νέων πυρηνικών αντιδραστήρων, πιστεύω ότι, αν επιβαλλόταν ένα τέτοιο μορατόριουμ, θα έπρεπε να περιοριστεί μόνο στην περίοδο των «προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων» στις οποίες θα υποβληθούν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες στην ΕΕ. Αυτό θα επέτρεπε την κατασκευή νέων αντιδραστήρων που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από τα συμπεράσματα των προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων, διασφαλίζοντας ότι η πυρηνική ασφάλεια θα αυξηθεί.
Επί του παρόντος, η πυρηνική ενέργεια αντιπροσωπεύει το 30% του ενεργειακού μίγματος της Ευρώπης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από το ενεργειακό μίγμα των κρατών μελών για να εκπληρώσει τον στόχο «20-20-20». Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε να απαλλαγούμε από την πυρηνική ενέργεια χωρίς να έχουμε προσδιορίσει ποιοι βιώσιμοι ενεργειακοί πόροι θα είναι διαθέσιμοι οι οποίοι να μπορούν να ικανοποιήσουν τις ενεργειακές ανάγκες της ΕΕ τα επόμενα χρόνια, σε τιμές προσιτές στους πολίτες. Η ΕΕ πρέπει να επενδύσει σε μέτρα ενεργειακής απόδοσης, ιδίως σε κτίρια και μεταφορές, καθώς και στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Traian Ungureanu (PPE), γραπτώς. – (EN) Η πυρηνική κρίση στην Ιαπωνία έφερε στο προσκήνιο μια σειρά από ιδέες που ισοδυναμούν με ένα τσουνάμι παραλογισμού. Η πυρηνική ενέργεια δαιμονοποιείται τώρα και υπάρχει αυξανόμενη πίεση για την πλήρη μετάβαση από την πυρηνική ενέργεια στις λεγόμενες εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Όμως αυτή η σχολή σκέψης αγγίζει τα όρια της καθαρής προκατάληψης. Ο πυρηνικός αντιδραστήρας της Fukushima επλήγη από έναν άνευ προηγούμενου συνδυασμό καταστροφών. Αυτό αποδεικνύει ότι η φύση είναι απρόβλεπτη και ότι τα τσουνάμι δεν μπορούν να απαγορευθούν, αλλά δεν αποδεικνύει ότι η πυρηνική ενέργεια είναι αυτό που φταίει. Η πυρηνική ενέργεια έχει πολύ πιο ασφαλείς επιδόσεις από οποιαδήποτε άλλη πηγή ενέργειας. Ενώ το πετρέλαιο δημιουργεί ευλόγως εκμετάλλευση, εξάρτηση, πολέμους και δικτατορίες, η πυρηνική ενέργεια είναι ιστορικά πολύ ασφαλέστερη. Το κύριο μέλημά μας όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια θα πρέπει πράγματι να είναι η αξιολόγηση του κινδύνου και οι ενιαίες διαδικασίες ασφάλειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εάν αυτά τα κριτήρια εκπληρωθούν και τηρηθούν, η πυρηνική ενέργεια θα μπορούσε να θέσει τέλος στις πολιτικές σκοπιμότητες της ενεργειακής εξάρτησης ή να τις περιορίσει σημαντικά. Και ενώ οι φυσικές καταστροφές δεν μπορούν να προληφθούν, η πυρηνική ενέργεια αυτή καθαυτή δεν συνιστά σοβαρό κίνδυνο. Ο πραγματικός κίνδυνος δεν προέρχεται από καλοσυντηρημένους πυρηνικούς αντιδραστήρες, αλλά από πυρηνικούς αντιδραστήρες που τελούν υπό λανθασμένο πολιτικό έλεγχο. Με άλλα λόγια, κοιτάξτε το Ιράν, όχι την Ιαπωνία.
Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Πιστεύω ότι αυτό το ψήφισμα ήταν μια αντανακλαστική αντίδραση στην τραγική κατάσταση στην Ιαπωνία και δεν άφησε αρκετό χρόνο για συζήτηση των ζητημάτων που συνδέονται με την ασφάλεια των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στην ΕΕ. Η πυρηνική ενέργεια είναι μια ζωτική πηγή ενέργειας στην Ευρώπη, με ορισμένα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν το 75% της ηλεκτρικής τους ενέργειας από την πυρηνική ενέργεια, και η επανεξέταση της ασφάλειας των πυρηνικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, συμπεριλαμβανομένων των προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων για τις υφιστάμενες μονάδες. Αυτό δεν θα πρέπει, ωστόσο, να οδηγήσει στο κλείσιμο των υφιστάμενων μονάδων παραγωγής ενέργειας για τις οποίες δεν υπάρχει καμία ανησυχία ως προς την ασφάλεια ή να αποτρέψει το άνοιγμα νέων πυρηνικών εγκαταστάσεων που θα αντικαταστήσουν τις απαρχαιωμένες μονάδες. Χρειαζόμαστε μια ώριμη συζήτηση γι’ αυτά τα ζητήματα, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα υπάρχει ένα ισορροπημένο μίγμα ανανεώσιμων και άλλων πηγών ενέργειας με χαμηλές εκπομπές άνθρακα το οποίο θα εξασφαλίσει ότι τα φώτα θα μείνουν ανοιχτά σε όλη την Ευρώπη.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0237/2011 (Διδάγματα που πρέπει να συναχθούν για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη μετά το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία)
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Μετά την απόρριψη της κοινής πρότασης ψηφίσματος, υπερψήφισα αυτό το κείμενο το οποίο, αν και δεν είναι τέλειο, επιτυγχάνει μια καλή ισορροπία μεταξύ της πυρηνικής ασφάλειας και μιας ρεαλιστικής προσέγγισης στο ζήτημα.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0242/2011 (Διδάγματα που πρέπει να συναχθούν για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη μετά το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία)
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, διότι όλα τα άλλα ψηφίσματα για το θέμα αυτό κατέπεσαν. Το υποστήριξα για να δείξω τη στήριξή μου στις συστάσεις ασφαλείας, αλλά ενοχλήθηκα από τα πιο ακραία αντιπυρηνικά αισθήματα που ενστερνίστηκε.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0243/2011 (Διδάγματα που πρέπει να συναχθούν για την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη μετά το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία)
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα κατά του εν λόγω ψηφίσματος, το οποίο θεωρώ ότι τάσσεται σχεδόν αφελώς υπέρ των πυρηνικών.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0249/2011 (Η κατάσταση στη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη)
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω ψηφίσματος. Οι διαδηλωτές στο Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη εκφράζουν θεμιτές δημοκρατικές προσδοκίες και μια ισχυρή λαϊκή απαίτηση για πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να επιτευχθεί πραγματική δημοκρατία, να καταπολεμηθεί η διαφθορά, να διασφαλιστεί ο σεβασμός του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, να μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες και να δημιουργηθούν καλύτερες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών απάντησαν στις θεμιτές προσδοκίες των λαών με βίαιη καταστολή, αυθαίρετες συλλήψεις και βασανιστήρια, με αποτέλεσμα σημαντικές απώλειες ζωών, τραυματισμούς και φυλακίσεις. Η βία που χρησιμοποιήθηκε από τις κυβερνήσεις αυτών των χωρών σε βάρος των ίδιων των λαών τους πρέπει να έχει άμεσες επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΕΕ μπορεί, και πρέπει, να χρησιμοποιήσει πολυάριθμα μέσα για την αποτροπή τέτοιων δράσεων, όπως πάγωμα περιουσιακών στοιχείων, ταξιδιωτικές απαγορεύσεις κ.λπ. Η ΕΕ πρέπει να αναθεωρήσει τις πολιτικές της έναντι αυτών των χωρών και να κάνει πλήρη και αποτελεσματική χρήση της υφιστάμενης στήριξης που παρέχεται μέσω του Ευρωπαϊκού Μέσου Γειτονίας και Εταιρικής Σχέσης, του Ευρωπαϊκού Μέσου για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Μέσου Σταθερότητας, προκειμένου να παρασχεθεί επείγουσα βοήθεια στις χώρες και τις κοινωνίες των πολιτών της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου κατά τη μετάβασή τους στη δημοκρατία και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η Τυνησία, η Αίγυπτος και η Λιβύη ήταν τα φλέγοντα θέματα των ειδήσεων στις αρχές του 2011. Ωστόσο, αυτά τα κράτη δεν είναι τα μόνα που έχουν δημοκρατικές προσδοκίες. Κινήματα ευρείας κλίμακας έχουν επίσης δημιουργηθεί στο Μπαχρέιν, την Υεμένη και τη Συρία. Και εκεί, δυστυχώς, οι αρχές που κυβερνούν απάντησαν μέσα από το πρίσμα της καταστολής και της βίας. Αυτό είναι απαράδεκτο. Ένα κράτος δεν μπορεί να χρησιμοποιεί βία σε βάρος του ίδιου του λαού του και να μην τιμωρείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο των διμερών σχέσεών της. Μέσω αυτού του ψηφίσματος, η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζει την προσδοκία του λαού της Συρίας να άρει πραγματικά την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που υφίσταται από το 1963, εκφράζει την αλληλεγγύη της προς όλους τους λαούς των εν λόγω χωρών και καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις της ανάλογα με την πρόοδο που έχει σημειωθεί στον τομέα των μεταρρυθμίσεων.
Cristian Silviu Buşoi (ALDE), γραπτώς. – (RO) Φρονώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προωθήσει τις δημοκρατικές αξίες περισσότερο από ποτέ και να επιδείξει αλληλεγγύη προς τους λαούς των χωρών της νότιας Μεσογείου όσον αφορά την προσδοκία τους για μια δημοκρατική κοινωνία.
Η κατάσταση στις αραβικές χώρες μού θυμίζει την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Και εμείς επίσης ζήσαμε παρόμοια γεγονότα και μπορούμε να κατανοήσουμε τις απαιτήσεις αυτών των λαών, πράγμα που καθιστά ηθικό καθήκον μας να επιδείξουμε την αλληλεγγύη μας προς αυτούς.
Οι διαμαρτυρίες που σημειώνονται σε αυτές τις χώρες τις τελευταίες εβδομάδες αποτελούν σαφή απόδειξη ότι τα μη δημοκρατικά καθεστώτα δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του λαού και δεν μπορούν να προσφέρουν σε αυτές τις κοινωνίες πολιτική σταθερότητα και ευημερία.
Η Ύπατη Εκπρόσωπος και η Επιτροπή θα πρέπει να αντιταχθούν σθεναρά στη χρήση βίας σε βάρος διαδηλωτών και να ασκήσουν πιέσεις στις αρχές της Συρίας, της Υεμένης και του Μπαχρέιν, προκειμένου αυτές να δεσμευτούν για τη διεξαγωγή εποικοδομητικού πολιτικού διαλόγου με στόχο την επίλυση της κατάστασης.
Επιπλέον, φρονώ ότι η σύναψη της συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ της ΕΕ και της Συρίας θα πρέπει να εξαρτηθεί από την προθυμία των συριακών αρχών να πραγματοποιήσουν μεταρρυθμίσεις με στόχο την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας. Η Ένωση διαθέτει αυτό το μέσο και πιστεύω ότι θα πρέπει να το χρησιμοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερο, προκειμένου να στηρίξει την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στις αραβικές χώρες.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι πρόσφατες διαμαρτυρίες σε αρκετές αραβικές χώρες αποδεικνύουν ότι τα μη δημοκρατικά και απολυταρχικά καθεστώτα δεν μπορούν να διασφαλίσουν αξιόπιστη σταθερότητα και ότι οι δημοκρατικές αξίες διαδραματίζουν βασικό ρόλο στις οικονομικές και πολιτικές εταιρικές σχέσεις. Καλώ τις αρχές του Μπαχρέιν, της Συρίας και της Υεμένης να συμμορφωθούν με το διεθνές δίκαιο όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Είναι σημαντικό να δρομολογήσουν μια ανοιχτή και σημαντική διαδικασία πολιτικού διαλόγου με τη συμμετοχή όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων και της κοινωνίας των πολιτών όσο το δυνατόν συντομότερα, ούτως ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική δημοκρατία, για την άρση των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και για την εφαρμογή πραγματικών, φιλόδοξων και σημαντικών πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα και ανάπτυξη.
Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Το Μπαχρέιν κινδυνεύει να γίνει τόπος αντιπαράθεσης μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας. Σε αυτήν την κατάσταση, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το θρησκευτικό στοιχείο στις εξελίξεις στην περιοχή, σε μια περίοδο κατά την οποία η αντιπολίτευση των Σιιτών έχει τη στήριξη του Ιράν, ενώ η δυναστεία των Σουνιτών απολαύει της στήριξης των μοναρχιών της περιοχής. Επιπλέον, οι στενοί δεσμοί μεταξύ του Ιράν, της Συρίας, της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, καθώς και οι θρησκευτικές εντάσεις μεταξύ των Σουνιτών και των Αλαουιτών στη Συρία, θα πρέπει να μας κάνουν να είμαστε προσεκτικοί, διότι υπάρχει τεράστιος κίνδυνος αυτή η κλιμάκωση της βίας να οδηγήσει επίσης τη Συρία σε εμφύλιο πόλεμο, με εξωτερική παρέμβαση. Η σφαγή της Χάμα το 1982, στα θύματα της οποίας συμπεριλαμβάνονταν 20.000 Σύριοι, είναι μια τραγική προειδοποίηση σε αυτό το πλαίσιο, όπως είναι και οι αποτυχίες στη Σομαλία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο η Δύση πρέπει να ενεργήσει σε μια περιοχή της οποίας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δεν μπορούν να αγνοηθούν. Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε περισσότερη διπλωματία και λιγότερες ένοπλες δυνάμεις, μεγαλύτερη ανησυχία για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προστασία των αμάχων και λιγότερη ανησυχία για την εκλογική δυνατότητα εξωτερικής παρέμβασης, καθώς και μεγαλύτερη προσοχή για τη φτώχεια και τη διαφθορά με τις οποίες έρχονται αντιμέτωπες αυτές οι κοινωνίες, ιδιαίτερα στην Υεμένη.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω ψηφίσματος, καθώς καταδικάζω τη βίαιη καταστολή των ειρηνικών διαμαρτυριών η οποία πραγματοποιήθηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας στο Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη. Θα ήθελα να εκφράσω τη στήριξη και την αλληλεγγύη μου προς τον λαό αυτών των χωρών, ο οποίος, υποκινούμενος από θεμιτές δημοκρατικές προσδοκίες, επιδεικνύει μεγάλο θάρρος και αποφασιστικότητα.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συρία, το Μπαχρέιν και η Υεμένη σείονται από διαμαρτυρίες, οι οποίες καταστέλλονται άγρια. Καλώ τις κυβερνήσεις τους να δρομολογήσουν έναν γόνιμο διάλογο με τους διαδηλωτές. Η βία που υπέστησαν αυτοί οι λαοί δεν θα τους κάνει να σταματήσουν επ’ αόριστον να διεκδικούν όσα πιστεύουν ότι δικαίως τους ανήκουν. Απλώς θα τους καθυστερήσει από το να κερδίσουν αυτά τα δικαιώματα, θα καταστήσει τις θέσεις τους πιο ακραίες και θα ενθαρρύνει πιο απαιτητικές αντιδράσεις στο μέλλον. Ο ίδιος ο Μακιαβέλι, ο οποίος ανέπτυξε μια εκτενή θεωρία σχετικά με το ότι είναι προτιμότερο να σε φοβάται κανείς παρά να σε αγαπάει, προειδοποίησε τους ηγεμόνες του κόσμου ότι ήταν περιττό και επιζήμιο το να γίνονται μισητοί. Θα ήταν καλύτερο οι αρχές αυτών των κρατών να αναλάβουν συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις και να επιτρέψουν στους υπηκόους τους να διαθέτουν πρότυπα δημοκρατίας, ελευθερίας και δικαιοσύνης παρόμοια με τα καλύτερα του κόσμου.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Το παράδειγμα που έθεσε καθ’ όλη την ύπαρξή της αναθέτει στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ιστορικό καθήκον να αντιδρά ενάντια σε όλες τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αγωνίζεται για το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση, τόσο μέσω της στηλίτευσης όσο και μέσω της αναπτυξιακής βοήθειας. Η σημερινή κατάσταση στο Μπαχρέιν –η οποία έχει στρατηγική σημασία όσον αφορά την ισορροπία στον Κόλπο– κάτω από τον μανδύα της ομαλότητας, είναι πολύ τεταμένη, με τις συνεχείς κρατήσεις ανθρώπων που κατηγορούνται απλώς και μόνο για καταστρατήγηση του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης. Στη Συρία, οι διαμαρτυρίες σε διάφορες χώρες καταστέλλονται βιαίως παρά τις εκκλήσεις της ΕΕ για σεβασμό του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι. Τέλος, στην Υεμένη, η κατάσταση είναι εξαιρετικά ανησυχητική και έχει ήδη καταδικαστεί από την ΕΕ, λόγω της καταστολής των διαμαρτυριών, απέναντι στην οποία δεν μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με τα μέτρα που προτείνονται στο εν λόγω ψήφισμα, κυρίως με την καταδίκη όσων ευθύνονται για τις σφαγές σε αυτές τις χώρες, και ελπίζω ότι θα επιφέρουν αποτελέσματα όσο το δυνατόν συντομότερα, προκειμένου να μπορέσει να σταματήσει ο εξευτελισμός του λαού τους. Επικροτώ επίσης την πρωτοβουλία να κληθεί η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών να καταδικάσει αυτές τις παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είμαστε αντιμέτωποι με άλλο ένα παράδειγμα υποκρισίας της πλειονότητας αυτού του Κοινοβουλίου. Καταρχάς, διότι ομαδοποιούν διαφορετικές καταστάσεις και χώρες στο ίδιο ψήφισμα. Το κάνουν αυτό σκόπιμα, προτείνοντας έναν μεταβατικό «διάλογο» που θα βοηθήσει τους συμμάχους τους (το Μπαχρέιν και την Υεμένη) και πιέζοντας όσους δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους (τη Συρία). Υπάρχουν χαρακτηριστικές διαφορές με όσα συνέβησαν στη Λιβύη, όπου ο διάλογος αντικαταστήθηκε από στρατιωτικές επιθέσεις, καθιστώντας αδύνατη οποιαδήποτε δυνατότητα ειρηνικής επίλυσης της διαμάχης. Οι στόχοι είναι σαφείς: να συγκαλυφθεί η μετακίνηση στρατευμάτων από τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στο Μπαχρέιν, προκειμένου να βοηθηθεί το ολιγαρχικό καθεστώς αυτής της χώρας, με τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών –μιας χώρας που διατηρεί στο Μπαχρέιν το κύριο τμήμα του στόλου της που βρίσκεται στον Περσικό Κόλπο– και να κατασταλεί ο αγώνας του λαού του Μπαχρέιν για κοινωνική αλλαγή και δημοκρατία. Το ίδιο συμβαίνει και στην Υεμένη, όπου υπερασπίζονται ένα καθεστώς το οποίο καταστέλλει βιαίως τον λαό του και τον αγώνα του για δημοκρατική αλλαγή και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, προκειμένου να προστατευθεί ένας σύμμαχος στον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το εν λόγω ψήφισμα αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα της υποκρισίας της πλειονότητας του Κοινοβουλίου. Καταρχάς, διότι ομαδοποιούν διαφορετικές καταστάσεις και χώρες στο ίδιο ψήφισμα. Το κάνουν αυτό σκόπιμα, προτείνοντας έναν μεταβατικό «διάλογο» που θα βοηθήσει τους συμμάχους τους (το Μπαχρέιν και την Υεμένη) και πιέζοντας όσους δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους (τη Συρία). Υπάρχει περίπτωση να αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν τάχθηκαν υπέρ του «διαλόγου» στη Λιβύη αντί υπέρ των βομβαρδισμών;
Οι στόχοι είναι σαφείς: να συγκαλυφθεί η μετακίνηση στρατευμάτων από τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στο Μπαχρέιν, προκειμένου να βοηθηθεί το ολιγαρχικό καθεστώς αυτής της χώρας, με τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών –μιας χώρας που διατηρεί στο Μπαχρέιν το κύριο τμήμα του στόλου της που βρίσκεται στον Περσικό Κόλπο– και να κατασταλεί ο αγώνας του λαού του Μπαχρέιν για κοινωνική αλλαγή και δημοκρατία.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Υεμένη, όπου υπερασπίζονται ένα καθεστώς το οποίο καταστέλλει βιαίως τον λαό του και τον αγώνα του για δημοκρατική αλλαγή και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, προκειμένου να προστατευθεί ένας σύμμαχος στον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»
Γίνεται τώρα μια προσπάθεια συγκάλυψης της εξωτερικής παρέμβασης στη Συρία, μέσω της χρηματοδότησης και του εξοπλισμού αυτών που αποκαλούνται «ειρηνικές διαμαρτυρίες» σε μια χώρα που έχει κρατήσει μια αντιιμπεριαλιστική στάση, καταδικάζοντας την πολιτική του Ισραήλ και των ΗΠΑ στην περιοχή.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω εγγράφου, διότι μετά τις παρόμοιες εξελίξεις σε άλλες αραβικές χώρες, οι διαδηλωτές στο Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη εκφράζουν θεμιτές δημοκρατικές προσδοκίες και μια ισχυρή λαϊκή απαίτηση για πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να επιτευχθεί πραγματική δημοκρατία, να καταπολεμηθεί η διαφθορά και ο νεποτισμός, να διασφαλιστεί ο σεβασμός του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, να μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες και να δημιουργηθούν καλύτερες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να στηρίξουν τις ειρηνικές δημοκρατικές προσδοκίες του λαού του Μπαχρέιν, της Συρίας και της Υεμένης, και οι κυβερνήσεις των εν λόγω χωρών δεν πρέπει να αντιδρούν αυξάνοντας τη βίαιη καταστολή. Είναι αδύνατον να δικαιολογηθούν σοβαρά εγκλήματα όπως εξώδικες δολοφονίες, απαγωγές και εξαφανίσεις, αυθαίρετες συλλήψεις, βασανιστήρια και άδικες δίκες.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω ψηφίσματος. Πιστεύω ότι η ΕΕ πρέπει να επαναξιολογήσει τις διμερείς σχέσεις της με τη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη υπό το πρίσμα της βίαιης καταστολής των διαδηλώσεων, και πρέπει να ανασταλούν οι συνομιλίες σχετικά με μια μελλοντική συμφωνία σύνδεσης με τη Συρία. Επίσης, μου προκαλεί ανησυχία η παρουσία διεθνών στρατευμάτων στο Μπαχρέιν και ζητώ να διερευνηθεί ο θάνατος 54 διαδηλωτών στην Υεμένη.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Δύο μέτρα και δύο σταθμά εξακολουθούν να διέπουν την εξωτερική πολιτική της πλειονότητας όσων διοικούν την ΕΕ. Το εν λόγω ψήφισμα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού. Ορθώς επικρίνει τον Ali Abdullah Saleh και τον Bashar al-Assad, δεν επικρίνει όμως τον βασιλιά του Μπαχρέιν. Αναφέρονται οι νεκροί και οι τραυματίες της καταστολής που επέβαλαν οι κυβερνήσεις της Υεμένης και της Συρίας, αλλά όχι και αυτοί του Μπαχρέιν. Αυτός ο σεβασμός δεν είναι δικαιολογημένος. Αρνούμαι να στηρίξω αυτό το υποκριτικό κείμενο το οποίο, με το πρόσχημα ότι καταδικάζει ορισμένους, συγχωρεί τους υπόλοιπους.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συρία, το Μπαχρέιν και η Υεμένη βρίσκονται στη δίνη μιας σειράς λαϊκών εξεγέρσεων που καταστέλλονται διά της βίας. Κατά τη γνώμη μου, αυτός δεν είναι ο καλύτερος τρόπος χειρισμού της κατάστασης, καθώς η βία απλώς προκαλεί μεγαλύτερη βία. Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών πρέπει να αναζητήσουν μέσα διαλόγου με τους ηγέτες των διαδηλώσεων, προκειμένου να υπάρξει η δυνατότητα να προχωρήσουν σε συνεννόηση ως έναν βαθμό η οποία θα εμποδίσει θανάτους και αιματοχυσίες. Οι αρχές αυτών των κρατών θα πρέπει να ασχοληθούν με την ανάληψη συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων που θα επιτρέψουν στους πολίτες τους να έχουν πρόσβαση στη δημοκρατία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω ψηφίσματος, καθώς πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σε θέση να προσπαθήσει, μέσω της διπλωματίας, να προωθήσει μια διαδικασία δημοκρατικής και ειρηνικής αλλαγής στο Μπαχρέιν, την Υεμένη και τη Συρία. Τάσσομαι στο πλευρό των λαών αυτών των χωρών, που επιθυμούν, όπως όλοι μας, καλύτερες οικονομικές συνθήκες, μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, καταπολέμηση της διαφθοράς και του νεποτισμού, εφαρμογή δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και διασφάλιση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τάσσομαι υπέρ. Στηρίζω αυτήν τη δήλωση του ΕΚ που καταδικάζει σθεναρά τη βίαιη καταστολή από τις δυνάμεις ασφαλείας των ειρηνικών διαδηλώσεων στο Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη, και εκφράζει τα συλλυπητήριά της στις οικογένειες των θυμάτων· εκφράζει την αλληλεγγύη της προς τον λαό αυτών των χωρών, επιδοκιμάζει το θάρρος και την αποφασιστικότητά του, και στηρίζει σθεναρά τις θεμιτές δημοκρατικές προσδοκίες του. Καλεί επίσης μετ’ επιτάσεως τις αρχές του Μπαχρέιν, της Συρίας και της Υεμένης να αποφύγουν τη χρήση βίας κατά των διαδηλωτών και να σεβαστούν το δικαίωμά τους στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και στην ελευθερία της έκφρασης· καταδικάζει την παρέμβαση των αρχών του Μπαχρέιν και της Υεμένης στην παροχή ιατρικής φροντίδας, καθώς επίσης την άρνηση και τον περιορισμό της πρόσβασης σε υγειονομικές μονάδες· τονίζει ότι όσοι ευθύνονται για την απώλεια ζωών και για τους τραυματισμούς που προκλήθηκαν θα πρέπει να λογοδοτήσουν και να έρθουν αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη· και καλεί τις αρχές να απελευθερώσουν άμεσα όλους τους πολιτικούς κρατουμένους, τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τους δημοσιογράφους, καθώς και όλους όσοι κρατούνται λόγω των ειρηνικών δραστηριοτήτων τους στο πλαίσιο των διαμαρτυριών.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε αρκετές αφρικανικές χώρες, και επίσης στο Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη, είναι το αποτέλεσμα των θεμιτών προσδοκιών του λαού για πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την επίτευξη μιας πραγματικής δημοκρατίας. Είναι γνωστό ότι σε αυτές τις χώρες πάντα ίσχυαν κατασταλτικοί νόμοι που περιόριζαν τους πολίτες όσον αφορά την έκφραση των αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων τους. Κατά συνέπεια, υπάρχει μια ισχυρή επιθυμία των πολιτών για πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.
Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις αντιδρούν σε αυτές τις νόμιμες απαιτήσεις με βίαιη καταστολή και με την εφαρμογή αντιτρομοκρατικών νόμων με στόχο τη νομιμοποίηση εξωδικαστικών εκτελέσεων, βασανιστηρίων, απαγωγών και εξαφανίσεων πολλών διαδηλωτών. Σήμερα, ο αριθμός των θανάτων, των θυμάτων και των συλλήψεων στη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη είναι εξαιρετικά υψηλός. Η υπερβολική χρήση βίας από τις κυβερνήσεις κατά των διαδηλωτών παραβιάζει όλες τις διεθνείς συμβάσεις για τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα.
Συμφωνώ με τον εισηγητή ως προς την καταδίκη της βίαιης καταστολής ειρηνικών διαδηλώσεων από τις δυνάμεις ασφαλείας αυτών των χωρών, οι οποίες συνέτριψαν τις νόμιμες δημοκρατικές προσδοκίες τους. Πρέπει να εκφράσουμε την απόλυτη αλληλεγγύη μας και να στηρίξουμε το θάρρος και την αποφασιστικότητα που επιδεικνύουν αυτοί οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο.
Traian Ungureanu (PPE), γραπτώς. – (EN) Η κατάσταση στη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη είναι μια απρόβλεπτη συνεχής διαδικασία και όχι μια αιματηρή αλλά ανεμπόδιστη πορεία προς τη δημοκρατία. Το πολιτικό υπόβαθρο στη Συρία και την Υεμένη είναι, εδώ και καιρό, απολυταρχικό και απερίφραστα δικτατορικό. Ωστόσο, αυτό δεν καθιστά την αντιπολίτευση μια απόλυτα δημοκρατική εναλλακτική λύση. Ιδιαίτερα στην Υεμένη, μια άνομη, κατακερματισμένη πολιτεία, οι δυνάμεις που συγκεντρώνονται κάτω από την ομπρέλα της αντιπολίτευσης περιλαμβάνουν στις τάξεις τους τρομοκρατικές ή ριζοσπαστικές αντιδημοκρατικές δυνάμεις ή θα μπορούσαν να δώσουν περιθώριο δράσης σε αυτές. Κατά το παρελθόν, η «σταθερότητα» της εξωτερικής πολιτικής για τη Μέση Ανατολή ήταν το υποκατάστατο της αδράνειας ή του status quo. Ήταν σίγουρα μια υπερεκτιμημένη έννοια. Το ευρωπαϊκό και, γενικά, το δημοκρατικό συμφέρον θα εξυπηρετούνταν καλύτερα μέσω μιας λογικής, μη συναισθηματικής προσέγγισης. Η ανάγκη για δημοκρατία στις χώρες με μακρύ ιστορικό πολιτικής καταπίεσης δεν θα πρέπει να προκαλέσει την καταστροφή μελλοντικών δημοκρατικών διαδικασιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να στηριχθούν τα καθεστώτα Assad ή Saleh, αλλά σημαίνει ότι η λύση θα πρέπει να είναι μια στρατηγική εξόδου που θα προκύψει από διαπραγματεύσεις και όχι μια βίαιη και ανεξέλεγκτη αλλαγή καθεστώτος. Οι προσεκτικές και νηφάλιες πολιτικές είναι πολύ πιο κατάλληλες σε χώρες και περιοχές που θα μπορούσαν να μεταβούν από ένα σύστημα καταπίεσης σε ένα άλλο σύστημα καταπίεσης.
Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σήμερα ένα ψήφισμα που ζητά την επαναξιολόγηση των σχέσεων της ΕΕ με τη Συρία, το Μπαχρέιν και την Υεμένη, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι λαϊκές εξεγέρσεις σε αυτές τις χώρες. Εάν πίστευα ότι αυτή ήταν πράγματι η πρόθεση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, θα είχε την πλήρη στήριξή μου. Το βασικό στοιχείο του εν λόγω ψηφίσματος είναι ότι ζητά «τη διακοπή των περαιτέρω διαπραγματεύσεων σχετικά με την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ της ΕΕ και της Συρίας που εξακολουθεί να εκκρεμεί» και το ότι «η σύναψη μιας τέτοιας συμφωνίας πρέπει να εξαρτηθεί από την ικανότητα των συριακών αρχών να πραγματοποιήσουν όντως τις αναμενόμενες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις». Είναι ένα σημείο που επισημαίνεται δεόντως. Ωστόσο, πρέπει να επισημάνω, και το ίδιο το ψήφισμα το παραδέχεται, ότι «η υπογραφή της συμφωνίας αυτής καθυστέρησε κατόπιν αιτήματος της συριακής πλευράς από τον Οκτώβριο του 2009». Συνεπώς, αναρωτιέται κανείς τι επιπτώσεις θα έχει στην πραγματικότητα αυτή η δήλωση. Συνεπώς, απείχα από την ψηφοφορία επί του εν λόγω κειμένου.
Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Αυτή η ψηφοφορία από το Κοινοβούλιό μας, η οποία έπεται αρκετών ψηφισμάτων μετά την Επανάσταση του Γιασεμιού στην Τυνησία, αποτελεί την απόδειξη ότι τα γεγονότα στον αραβικό κόσμο είναι ένα κύμα, το μέγεθος και τη διάρκεια του οποίου δεν μπορεί κανείς να προβλέψει. Ομολογουμένως, η κατάσταση διαφέρει σε κάθε μία από τις χώρες, αλλά τελικά αυτά τα λαϊκά κινήματα είναι η έκφραση μιας ακλόνητης επιθυμίας για δημοκρατία, ελευθερία και δικαιοσύνη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να επιτρέψει την καταστολή των νόμιμων και ειρηνικά εκπεφρασμένων απαιτήσεων του λαού μέσω της χρήσης βίας, η οποία δυστυχώς φαίνεται να είναι η μόνη απάντηση των καθεστώτων που βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Η Ευρώπη πρέπει να εκφράσει σθεναρά τη γνώμη της, ιδιαίτερα μέσω της Ύπατης Εκπροσώπου/Αντιπροέδρου της Επιτροπής, προκειμένου να επιβεβαιώσει τη στήριξή της στις λαϊκές διαδηλώσεις, οι οποίες ζητούν τον σεβασμό σε αυτές τις χώρες των θεμελιωδών αξιών που προωθεί και υπερασπίζεται η Ένωση. Το Κοινοβούλιό μας, το οποίο θεωρείται ναός της δημοκρατίας, πρέπει να επαναλάβει την αλληλεγγύη του προς αυτούς τους λαούς και πρέπει να τους στηρίξει στη διαδικασία της μετάβασής τους στη δημοκρατία. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να αναθεωρήσουμε τις σχέσεις μας με τις χώρες στη Βόρεια Αφρική, την Εγγύς Ανατολή και τη Μέση Ανατολή προκειμένου, από κοινού, να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε με επιτυχία έναν χώρο αλληλεγγύης, ειρήνης και ευημερίας.
Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0228/2011 (Τέταρτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες)
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ της εν λόγω πρότασης ψηφίσματος. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής βοήθειας και ότι είναι αναγκαία μια συνεπής πολιτική στήριξης σε τομείς όπως το εμπόριο και η αναπτυξιακή συνεργασία, η κλιματική αλλαγή, η γεωργία κ.λπ. Η ΕΕ πρέπει να ακολουθήσει μια κοινή θέση ως προς τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ) και δεν θα πρέπει να επιτρέψει σε οικονομικές και χρηματοπιστωτικές κρίσεις να θέσουν σε κίνδυνο την ανάπτυξη των εταιρικών σχέσεων με τις ΛΑΧ. Είναι σημαντικό να επιβεβαιωθεί κατά τη διάρκεια αυτής της διάσκεψης η παγκόσμια δέσμευση για την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών των ΛΑΧ, όσον αφορά την αειφορία της ανάπτυξης σε όλες τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές της, καθώς και τη στήριξή τους στην προσπάθειά τους για μείωση της φτώχειας.
Roberta Angelilli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ενόψει της διάσκεψης της Κωνσταντινούπολης τον Μάιο, η ΕΕ διακήρυξε εκ νέου τη στήριξή της για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας στις αναπτυσσόμενες χώρες, και επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά τη δέσμευσή της για παροχή ειδικών προγραμμάτων βοήθειας. Μολονότι έχει σημειωθεί αξιοσημείωτη πρόοδος σε ορισμένες χώρες και περιοχές, ο στόχος της μείωσης της φτώχειας στον κόσμο κατά το ήμισυ εξακολουθεί να απέχει πολύ από την επίτευξή του. Έντεκα εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να πεθαίνουν κάθε χρόνο από θεραπεύσιμες ασθένειες, το μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων είναι ηλικίας κάτω των πέντε ετών· ένα στα τέσσερα άτομα δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό· 114 εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση σε πρωτοβάθμια εκπαίδευση· περίπου 600 εκατομμύρια γυναίκες εξακολουθούν να είναι αναλφάβητες· και άλλοι τόσοι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στην πρόοδο.
Η μη επίτευξη των στόχων που ορίστηκαν το 2001 δεν θα ενθαρρύνει τα βιομηχανικά κράτη, τα οποία, αντιθέτως, θα συνεχίσουν να εξασφαλίζουν ότι οι χώρες που χρειάζονται βοήθεια θα βρίσκονται στην κορυφή της διεθνούς ατζέντας, προωθώντας την παροχή νέων στοχευμένων χρηματοδοτικών πόρων και τη δημιουργία προγραμμάτων συνεργασίας. Η παροχή βοήθειας σε αυτές τις χώρες ώστε να στηριχθούν και πάλι στα πόδια τους και το να δοθεί ένα μέλλον σε χιλιάδες ανθρώπους απαιτεί δέσμευση, μεγάλη πολιτική αποφασιστικότητα και συνεπή κινητοποίηση χρηματοδοτικών πόρων, προϋποθέσεις τις οποίες πληροί όλες η ΕΕ.
Pino Arlacchi (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα κατά της κοινής πρότασης ψηφίσματος σχετικά με την τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, διότι η πρόταση δεν επικεντρώνεται αρκετά στο πρόβλημα της αναποτελεσματικότητας της διεθνούς βοήθειας. Η πρόταση και η δήλωση της Επιτροπής κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συζήτησης αγνοούν τη σημερινή κρίσιμη συζήτηση σχετικά με τα τελευταία 50 έτη διεθνούς βοήθειας στις χώρες του Νότου, και αγνοούν τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τις περασμένες αποτυχίες και επιτυχίες. Πού οφείλεται η μνημειώδης αποτυχία της βοήθειας προς την Αφρική; Πού οφείλεται η μνημειώδης αποτυχία των πολιτικών της Παγκόσμιας Τράπεζας σχετικά με την ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας; Πού οφείλεται το τεράστιο σκάνδαλο της παροχής ξένης βοήθειας στο Αφγανιστάν κατά τη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών; Πού οφείλεται η τεράστια επιτυχία των πολιτικών μείωσης της φτώχειας στην Κίνα, το Βιετνάμ και τη Βραζιλία; Εάν δεν μπορέσουμε να απαντήσουμε σε αυτά τα δύσκολα ερωτήματα, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να χρησιμοποιήσουμε τα 60 δισεκατομμύρια ευρώ αναπτυξιακής βοήθειας προς όφελος των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με αυτό το ψήφισμα. Η τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες θα πρέπει να εστιάζεται στην εσωτερική συνοχή πολιτικής για την ανάπτυξη, διότι αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη μείωση της φτώχειας. Πέρα από τις υφιστάμενες προκλήσεις, η κατάσταση στις ΛΑΧ έχει επιδεινωθεί από την πρόσφατη παγκόσμια χρηματοπιστωτική, επισιτιστική, κλιματική και ενεργειακή κρίση. Συνεπώς, αυτή η διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών θα πρέπει να είναι προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, με βάση σαφείς δείκτες και με βάση τον στόχο της μείωσης του αριθμού των ΛΑΧ κατά το ήμισυ έως το 2020, σε συνδυασμό με αποτελεσματικούς και διαφανείς μηχανισμούς παρακολούθησης και εξασφάλισης συνέχειας.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι 48 χώρες ταξινομούνται επί του παρόντος ως ΛΑΧ και ότι το 75% των 800 εκατομμυρίων κατοίκων αυτών των χωρών ζουν με λιγότερο από 2 δολάρια ΗΠΑ την ημέρα. Ο μακροπρόθεσμος στόχος της αναπτυξιακής συνεργασίας θα πρέπει να είναι η δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων για αειφόρο οικονομική ανάπτυξη και η δίκαιη ανακατανομή του πλούτου. Η ειρήνη και η ασφάλεια είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής πολιτικής, και η ΕΕ θα πρέπει να συντονίσει καλύτερα την προσέγγισή της, με στόχο την επίλυση των προβλημάτων σταθερότητας στις ΛΑΧ και τη στήριξη των προσπαθειών για την ανάπτυξη των ικανοτήτων που απαιτούνται για την οικοδόμηση ειρηνικών, δημοκρατικών και χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς κρατών. Είναι επίσης σημαντικό να δοθεί προτεραιότητα στην επισιτιστική ασφάλεια, τον αγροτικό τομέα, τις υποδομές, την ανάπτυξη ικανοτήτων και, ιδιαίτερα, την οικονομική ανάπτυξη και τη δυνατότητα πρόσβασης στην τεχνολογία και την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη στις ΛΑΧ.
Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Καθώς οι προηγούμενες διασκέψεις επικεντρώθηκαν στις αρχές, ελπίζω ότι η τέταρτη διάσκεψη για τις ΛΑΧ πρέπει να είναι προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, με βάσει σαφείς δείκτες και με στόχο τη μείωση του αριθμού των ΛΑΧ κατά το ήμισυ έως το 2020. Από τις 51 υπανάπτυκτες χώρες, όπου το 78% του πληθυσμού ζει με λιγότερο από 1,25 δολάρια ΗΠΑ την ημέρα, μόνο τρεις έπαψαν να περιλαμβάνονται σε αυτήν την κατηγορία τα τελευταία χρόνια. Η κατάσταση είναι ανησυχητική, καθώς αυτές οι χώρες είναι οι πιο ευάλωτες σε δοκιμασίες όπως οι χρηματοπιστωτικές και επισιτιστικές κρίσεις και η κλιματική αλλαγή, ενώ αντιμετωπίζουν επίσης ακραία φτώχεια, έλλειψη υποδομών και αύξηση της ανεργίας.
Αυτή η πραγματικότητα τονίζει ότι, δυστυχώς, η διεθνής κοινότητα δεν έχει εκπληρώσει τις δεσμεύσεις που ορίζονται στο πρόγραμμα δράσης των Βρυξελλών. Ελπίζω ότι κατά τη διάρκεια της διάσκεψης, όπου θα εκπροσωπήσω την Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα επικεντρωθούμε στην επίτευξη συνέπειας όσον αφορά τις αναπτυξιακές πολιτικές και μεθόδους για την εφαρμογή καινοτόμων χρηματοδοτικών μηχανισμών, με στόχο την παροχή πιο αποτελεσματικής βοήθειας στις χώρες που χρειάζονται ενθάρρυνση για την εφαρμογή κατάλληλων πολιτικών.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω ψηφίσματος, διότι πιστεύω ότι η τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες πρέπει να προτείνει μέτρα προκειμένου να καταστεί δυνατή η ενσωμάτωση αυτών των χωρών στην παγκόσμια οικονομία και να βελτιωθεί η πρόσβασή τους στις αγορές της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο αύξησης της βοήθειας προς αυτές τις χώρες, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί το κόστος που προκύπτει από την ελευθέρωση των αγορών τους.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Παρά την τεχνική και χρηματοδοτική βοήθεια που έχει παρασχεθεί με την πάροδο των ετών στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ), είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι αυτές οι χώρες δεν έχουν ξεφύγει επιτυχώς από αυτό το καθεστώς και εξακολουθούν να έχουν μόνιμες αδυναμίες και ανάγκες. Θα ήταν ορθό να αναφερθούμε στις εξαιρετικές συνθήκες που επικρατούν στο Πράσινο Ακρωτήριο, όπως κάνει το ψήφισμα που εγκρίθηκε, καθώς αυτή η χώρα έχει επιτύχει, παρά την έλλειψη πόρων, να ξεπεράσει ορισμένες από τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε και να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού της. Ως εκ τούτου, συγχαίρω τον λαό του Πράσινου Ακρωτηρίου, την κυβέρνηση και τα πολιτικά του κόμματα γι’ αυτό, καθώς κατάφεραν να αναλάβουν δράση με υπεύθυνο και αξιοσέβαστο τρόπο: αυτή η χώρα που μιλά πορτογαλικά αποτελεί σήμερα ένα παράδειγμα προς μίμηση για τις ΛΑΧ. Παρά τους περιορισμούς στο εμπόριο και τα προβλήματα που αφορούν την κατάρτιση και την πρόσβαση σε πληροφορίες, πόρους και μονάδες παραγωγής, η υπανάπτυξη των ΛΑΧ οφείλεται κατά μείζονα λόγο στην έλλειψη δεξιοτήτων όσων λαμβάνουν τις αποφάσεις και στην αναποτελεσματικότητα των θεσμικών οργάνων των χωρών αυτών, καθώς ο λαός τους είναι πολύ άξιος όσον αφορά άλλους τομείς.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ-IV) θα πραγματοποιηθεί στην Κωνσταντινούπολη, στην Τουρκία, στις 9-13 Μαΐου του τρέχοντος έτους. Η ΕΕ, η οποία υπήρξε πάντα πρωτοπόρος όσον αφορά τη στήριξη αναπτυσσόμενων χωρών μέσω προγραμμάτων για την εξάλειψη της φτώχειας –των οποίων η χρηματοδότηση έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια– συμμετέχει ενεργά στην οργάνωση αυτής της διάσκεψης. Το Κοινοβούλιο θα εκπροσωπηθεί επίσης από μια αντιπροσωπεία η οποία θα παρουσιάσει μελετημένες προτάσεις, παρόλο που το καθεστώς παρατηρητή το οποίο έχει δεν θα του επιτρέψει να έχει μεγάλη προβολή, και ελπίζω ότι αυτό αποτελεί μια σημαντική ώθηση προκειμένου να κερδηθεί η «μάχη» της αειφόρου ανάπτυξης και της δίκαιης μεγέθυνσης αυτών των χωρών. Δεδομένου ότι όλες οι χώρες είναι υπεύθυνες για τη στήριξη των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών (ΛΑΧ), προκειμένου να επιτευχθούν οι αναπτυξιακοί στόχοι της Χιλιετίας, συμφωνώ με τις προτάσεις που περιλαμβάνονται σε αυτήν την κοινή πρόταση ψηφίσματος, και θα ήθελα να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του αριθμού των ΛΑΧ κατά το ήμισυ έως το 2020. Η ΛΑΧ-IV πρέπει να στηρίξει συγκεκριμένα μέτρα που θα βοηθήσουν στην εξεύρεση λύσεων για τις αναπτυξιακές ανάγκες των ΛΑΧ, στην καταπολέμηση της φτώχειας και στη διασφάλιση ενός αξιοπρεπούς εισοδήματος και μέσων διαβίωσης.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Στο πλαίσιο της τέταρτης διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, είναι σκόπιμο να εξετάσουμε τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας που εγκρίθηκαν από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 2000 και να αξιολογήσουμε την εφαρμογή τους, και συγκεκριμένα: την εξάλειψη της φτώχειας και της πείνας· την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών· την αύξηση και τη βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης μητέρας/βρέφους, την καταπολέμηση του ιού HIV/AIDS, την ανάπτυξη περιβαλλοντικής αειφορίας, και την επίτευξη καθολικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όσον αφορά την αναπτυξιακή πολιτική, η διαφορά μεταξύ των λόγων και των έργων της ΕΕ είναι ξεκάθαρη. Διαθέτουμε τους πόρους για την εξάλειψη της φτώχειας. Αυτοί αυξάνονται ακόμη περισσότερο από τα οφέλη της επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης. Εντούτοις, διαπιστώνουμε αύξηση της φτώχειας σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό οφείλεται στο σύστημα που κυριαρχεί στον κόσμο: τον καπιταλισμό, ο οποίος είναι εκ φύσεως άδικος και άνισος. Τονίζουμε τη σημασία του εναλλακτικού ψηφίσματος που κατέθεσε η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, καθώς και τις τροπολογίες που κατατέθηκαν επί του κοινού ψηφίσματος –και δυστυχώς απορρίφθηκαν από την πλειοψηφία– που εστιάζονται, μεταξύ άλλων, σε θέματα όπως η επισιτιστική κυριαρχία, η αγροτική ανάπτυξη και η ανάγκη να δοθεί τέλος στον εκβιασμό εκ μέρους της ΕΕ ορισμένων αναπτυσσόμενων χωρών βάσει των λεγόμενων συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είναι σημαντικό να στηρίξουμε τις πιο φτωχές και ευάλωτες χώρες του πλανήτη, στις οποίες περιλαμβάνονται σχεδόν 50 χώρες, οι λαοί των οποίων υφίστανται τις επιπτώσεις των διαδοχικών αποτυχιών εφαρμογής των συμπερασμάτων διαδοχικών διασκέψεων των Ηνωμένων Εθνών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή η κατάσταση οφείλεται στην αποικιοκρατία και στην εκμετάλλευση του πλούτου και του λαού τους. Οι χώρες αυτές δεν είναι φτωχές λόγω του αναπόφευκτου της μοίρας ή λόγω αναπόφευκτων φυσικών περιορισμών ή φραγμών. Το αντίθετο μάλιστα: αρκετές από αυτές είναι πλούσιες, πολύ πλούσιες, σε φυσικούς πόρους.
Σε άλλες περιπτώσεις, η συνέχιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, με την αδικία και την απανθρωπιά του συστήματος –που είναι ο κυρίαρχος τρόπος οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης του κόσμου– διατηρείται από ετεροβαρείς σχέσεις, οι οποίες δημιουργούν και διατηρούν ανισότητες.
Είναι αποτέλεσμα του ελεύθερου εμπορίου, της χρηματοπιστωτικής απορρύθμισης, της αθέμιτης αλλά επιτρεπτής διαρροής κεφαλαίων σε φορολογικούς παραδείσους, και των πολέμων και συγκρούσεων που υποδαυλίζονται από διαμάχες για τους φυσικούς πόρους.
Η δυνατότητα χειραφέτησης αυτών των λαών και η ανάπτυξη αυτών των χωρών θα επιτευχθούν με την κατάρρευση των θεμελίων αυτού του συστήματος και με μια πραγματική και αλληλέγγυα πολιτική συνεργασίας και αναπτυξιακής βοήθειας.
Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Περισσότερες από 40 χώρες του κόσμου ανήκουν στην κατηγορία των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών. Επιδοκιμάζω την προσπάθεια της ΕΕ να συμμετάσχει ενεργά στη διάσκεψη υψηλού επιπέδου των Ηνωμένων Εθνών, και αναμένω συγκεκριμένες δεσμεύσεις από αυτήν. Κατά τη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών, στις πιο φτωχές χώρες καταγράφηκε μεγαλύτερη πρόοδος σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Παρ’ όλα αυτά, ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά προβλήματα: όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση από εισαγόμενα προϊόντα, φτώχεια, χαμηλό επίπεδο ανθρώπινου κεφαλαίου και τρωτότητα απέναντι στις κλιματικές αλλαγές και τις φυσικές καταστροφές. Αυτά τα προβλήματα πρέπει να επιλυθούν από όλες τις πλευρές, αλλά δύο σημεία είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Καταρχάς, σε αυτές τις χώρες πρέπει να υπάρξει εισροή επενδύσεων στους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας. Δεύτερον, είναι απαραίτητο να βοηθήσουμε στην οικοδόμηση δημοκρατικών δομών σε αυτές τις χώρες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αποφασίζουν ανεξάρτητα για τις στρατηγικές προτεραιότητες χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις. Ένα συγκεκριμένο θέμα που πρέπει να επιλυθεί είναι οι διακυμάνσεις της αγοράς προϊόντων και οι συνέπειες που προκύπτουν από αυτές. Από μια μακροπρόθεσμη οπτική, η απάντηση είναι η διαφοροποίηση της οικονομίας. Από βραχυπρόθεσμη και μεσοπρόθεσμη οπτική, είναι σημαντικό να ελέγχονται οι κλονισμοί των τιμών, ιδιαίτερα στον τομέα των τροφίμων. Όσον αφορά τη θέση της ΕΕ, είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε σε συνεκτικές εξωτερικές πολιτικές. Το έγγραφο της Επιτροπής της 16ης Φεβρουαρίου είναι εξαντλητικό, αλλά πρέπει να αποκτήσει μια πιο κριτική προσέγγιση. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δεν συνάδουν με την αναπτυξιακή πολιτική όλες οι δραστηριότητες της ΕΕ στον τομέα του εμπορίου ή των άμεσων εξωτερικών επενδύσεων. Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να υποτάσσονται σε αυτήν.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω εγγράφου, διότι μετά τη διεξαγωγή της ΛΑΧ-ΙΙΙ και την έγκριση του προγράμματος δράσης των Βρυξελλών κάποια θετικά βήματα έχουν σημειωθεί, επί παραδείγματι η πρωτοβουλία «Όλα εκτός από όπλα» και οι αυξήσεις της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας, η οποία διπλασιάσθηκε μεταξύ 2000 και 2008, και των άμεσων ξένων επενδύσεων, οι οποίες αυξήθηκαν από 6 σε 33 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, στοιχεία που επέτρεψαν σε 19 χώρες να επιτύχουν ποσοστό αύξησης της οικονομίας 3%. Η τέταρτη διάσκεψη για τις ΛΑΧ πρέπει να είναι προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, με βάσει σαφείς δείκτες και με στόχο τη μείωση του αριθμού των ΛΑΧ κατά το ήμισυ έως το 2020, σε συνδυασμό με αποτελεσματικούς και διαφανείς μηχανισμούς παρακολούθησης και εξασφάλισης συνέχειας. Θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην επισιτιστική ασφάλεια, τον αγροτικό τομέα, τις υποδομές, την ανάπτυξη ικανοτήτων, την χωρίς αποκλεισμούς αύξηση της οικονομίας, τη δυνατότητα πρόσβασης στις τεχνολογίες και την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη στις ΛΑΧ.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω ψηφίσματος. Πιστεύω ότι η ΛΑΧ-IV πρέπει να εστιάζεται στην εσωτερική συνοχή πολιτικής για την ανάπτυξη ως σημαντικό παράγοντα μεταστροφής της πολιτικής τόσο σε επίπεδο κρατών όσο και σε διεθνές επίπεδο· ζητεί, συνεπώς, η εκπόνηση πολιτικής σε όλους τους τομείς –όπως είναι το εμπόριο, η αλιεία, το περιβάλλον, ο αγροτικός τομέας, η αλλαγή του κλίματος, η ενέργεια, οι επενδύσεις και ο χρηματοπιστωτικός τομέας– να στηρίζει τις ανάγκες ανάπτυξης που έχουν οι ΛΑΧ με στόχο την καταπολέμηση της φτώχειας και τα εχέγγυα για αξιοπρεπές εισόδημα και μέσα διαβίωσης. Παροτρύνω την ΕΕ να τηρήσει τις δεσμεύσεις της όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά και την ελάφρυνση του χρέους και επιβεβαιώνω τη σημασία που έχει η επίτευξη του στόχου που συνίσταται στο να ανέρχεται η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια στο 0,15 έως 0,20% του ΑΕΕ για τις ΛΑΧ, μέσω της προς τον σκοπό αυτόν κινητοποίησης εγχώριων πόρων και, ως συμπληρωματικού μέτρου, μηχανισμών καινοτόμου χρηματοδότησης.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Πιστεύω ότι η τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες πρέπει να προτείνει τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να καταστεί δυνατή η ενσωμάτωση αυτών των χωρών στην παγκόσμια οικονομία και να βελτιωθεί η πρόσβασή τους στις αγορές της ΕΕ. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες όλων, οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί, μολονότι το Πράσινο Ακρωτήριο ξεχωρίζει εδώ, καθώς έχει σημειώσει κάποια επιτυχία και έχει αυξήσει την ποιότητα ζωής των πολιτών του σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τις υπόλοιπες λιγότερο αναπτυγμένες χώρες.
Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Η οικονομική κρίση στον ανεπτυγμένο κόσμο φέρνει εμπορικά περιοριστικά μέτρα τα οποία με την σειρά τους οδηγούν σε οικονομικό στραγγαλισμό των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών. Οικογένειες στα όρια της απόλυτης φτώχειας βλέπουν αύξηση των τιμών των τροφίμων κατά 15% το τελευταίο εξάμηνο, ενώ συνολικά οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί κατά 29% σε σχέση με το 2009 σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας. Επομένως, το πρόσφατο επίσημο αίτημα που κατέθεσαν οι φτωχές χώρες για άρση του περιορισμού στις εξαγωγές δεν μπορεί να αγνοηθεί. Η οικονομική κρίση σίγουρα δυσχεραίνει τις διαπραγματεύσεις, όμως σκληρές διαπραγματεύσεις στις πλάτες ανθρώπων που ζούνε στην απόλυτη ανέχεια είναι τουλάχιστον ηθικά αμφισβητούμενες.
Το συγκεκριμένο ψήφισμα, το οποίο και υπερψήφισα, τονίζει και προβάλει συγκεκριμένες πολιτικές για τη μεταστροφή αυτής της κατάστασης τόσο σε κρατικό όσο και διεθνές επίπεδο σε πολλούς τομείς όπως στο εμπόριο, στην αλιεία, στο περιβάλλον, στον αγροτικό τομέα, στην αλλαγή του κλίματος, στην ενέργεια, στις επενδύσεις και στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ως στόχο να συμμετάσχει στην τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες μέσω αυτού του ψηφίσματος. Στηρίζω αυτήν τη συμμετοχή, καθώς πιστεύω επίσης ότι η εν λόγω διάσκεψη θα πρέπει να προαγάγει συνεπείς αναπτυξιακές πολιτικές μέσω της προώθησης μέτρων σε όλους τους τομείς –όπως το εμπόριο, η αλιεία, το περιβάλλον, η γεωργία, η κλιματική αλλαγή, η ενέργεια, οι επενδύσεις και ο χρηματοπιστωτικός τομέας– προκειμένου να παρασχεθεί ισχυρή στήριξη για τις ανάγκες ανάπτυξης που έχουν οι ΛΑΧ, να καταπολεμηθεί η φτώχεια και να υπάρξουν τα εχέγγυα για αξιοπρεπές εισοδήματα και μέσα διαβίωσης. Όπως κάνει το ψήφισμα υπέρ του οποίου ψήφισα, θα ήθελα κι εγώ να τονίσω ότι, το 2007, το Πράσινο Ακρωτήριο ήταν μία από τις τρεις χώρες που έπαψαν να υπάγονται στο καθεστώς των ΛΑΧ. Πρόκειται για μια χώρα με λίγους πόρους, η οποία όμως κατάφερε να εργαστεί για την ανάπτυξη και να καταπολεμήσει τη φτώχεια. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να συγχαρώ τον λαό του Πράσινου Ακρωτηρίου και την κυβέρνησή του.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τάσσομαι υπέρ. Με το εν λόγω ψήφισμα, το ΕΚ: 1. θεωρεί ότι η τέταρτη διάσκεψη για τις ΛΑΧ πρέπει να είναι προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, με βάση σαφείς δείκτες και με στόχο τη μείωση του αριθμού των ΛΑΧ κατά το ήμισυ έως το 2020, σε συνδυασμό με αποτελεσματικούς και διαφανείς μηχανισμούς παρακολούθησης και εξασφάλισης συνέχειας· 2. πιστεύει ότι η ΛΑΧ-IV πρέπει να εστιάζεται στην εσωτερική συνοχή πολιτικής για την ανάπτυξη ως σημαντικό παράγοντα μεταστροφής της πολιτικής τόσο σε επίπεδο κρατών όσο και σε διεθνές επίπεδο· ζητεί, συνεπώς, η εκπόνηση πολιτικής σε όλους τους τομείς –όπως είναι το εμπόριο, η αλιεία, το περιβάλλον, ο αγροτικός τομέας, η αλλαγή του κλίματος, η ενέργεια, οι επενδύσεις και ο χρηματοπιστωτικός τομέας– να στηρίζει τις ανάγκες ανάπτυξης που έχουν οι ΛΑΧ με στόχο την καταπολέμηση της φτώχειας και τα εχέγγυα για αξιοπρεπές εισόδημα και μέσα διαβίωσης· 3. παροτρύνει την ΕΕ να τηρήσει τις δεσμεύσεις της όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά και την ελάφρυνση του χρέους· επαναβεβαιώνει τη σημασία που έχει η επίτευξη του στόχου που συνίσταται στο να ανέρχεται η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια στο 0,15 έως 0,20% του ΑΕΕ για τις ΛΑΧ, μέσω της προς τον σκοπό αυτόν κινητοποίησης εγχώριων πόρων και, ως συμπληρωματικού μέτρου, μηχανισμών καινοτόμου χρηματοδότησης.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Επί του παρόντος 48 χώρες ταξινομούνται ως ΛΑΧ, στις οποίες περίπου 800 εκατομμύρια κάτοικοι ζουν με λιγότερο από 2 δολάρια ΗΠΑ την ημέρα. Η τιμή του Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης για τις ΛΑΧ αυξήθηκε μόνο κατά 0,04% ανάμεσα στο 2000 και το 2010. Αυτή η υποτονική αύξηση τις απομακρύνει σταδιακά από τους οκτώ αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας που ορίστηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη το 2000.
Ευτυχώς, μετά την τρίτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών, έγιναν κάποια θετικά βήματα στον τομέα της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας, γεγονός που επέτρεψε σε 19 χώρες να επιτύχουν ποσοστό αύξησης της οικονομίας 3%. Συμμερίζομαι τη γνώμη του εισηγητή που τονίζει τη σημασία της τέταρτης διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών. Οι βασικοί στόχοι πρέπει να επικεντρώνονται στην αναπτυξιακή πολιτική, τη γεωργία και την αλιεία, και πρέπει να επιδιώκουν την επίτευξη συγκεκριμένων αποτελεσμάτων και καινοτόμου χρηματοδότησης. Ελπίζω ότι η συμβολή στην αειφόρο ανάπτυξη θα μεταφραστεί επίσης σε στήριξη για την υγεία, την εκπαίδευση και την προώθηση της δημοκρατίας, και σε προάσπιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών ως ουσιαστικά στοιχεία της αναπτυξιακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Επί του παρόντος 48 χώρες ταξινομούνται ως ΛΑΧ, πράγμα που σημαίνει ότι μία στις πέντε χώρες του κόσμου εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία. Η κατηγορία των ΛΑΧ δημιουργήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις αρχές της δεκαετίας του 1970, δηλαδή περισσότερα από 40 χρόνια πριν. Έκτοτε, ο αριθμός των ΛΑΧ έχει διπλασιαστεί, και μόνο τρεις (η Μποτσουάνα, οι Μαλβίδες και το Πράσινο Ακρωτήριο) έπαψαν να περιλαμβάνονται σε αυτήν την ομάδα. Αυτό αποδεικνύει ότι η φτώχεια εξαπλώνεται και ότι η αποτελεσματικότητα των δραστηριοτήτων που έχουν αναληφθεί έως τώρα είναι ελάχιστη. Η κρίσιμη κατάσταση έχει επιδεινωθεί περαιτέρω από την οικονομική κρίση. Οι επιπτώσεις της έχουν επηρεάσει τις ΛΑΧ σε μεγάλο βαθμό και έχουν προκαλέσει περαιτέρω άμβλυνση των προβλημάτων που υφίστανται εκεί. Αυτά προκύπτουν ειδικότερα από το χρέος, τις υψηλές τιμές των τροφίμων και των καυσίμων και την κλιματική αλλαγή. Ως εκ τούτου, στήριξα το ψήφισμα που αφορά την τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις ΛΑΧ, έχοντας πλήρη επίγνωση της σπουδαιότητάς του και όντας απολύτως πεπεισμένη γι’ αυτό.
Απαιτείται εις βάθος, ολοκληρωμένη ανάλυση και διάγνωση της κατάστασης των ΛΑΧ και συγκεκριμένες προτάσεις που να αφορούν λύσεις με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών αυτών των χωρών βραχυπρόθεσμα και την έξοδό τους από την ομάδα μακροπρόθεσμα. Ως μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ, θα ήθελα να επιστήσω ιδιαίτερα την προσοχή στην έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών για το έργο που έχει αναληφθεί. Δεν μας λείπει η πολιτική βούληση και η προθυμία να βοηθήσουμε αλλά, δυστυχώς, δεν ελέγχουμε επαρκώς τις προσπάθειές μας και, κατά συνέπεια, αυτές δεν είναι πολύ αποτελεσματικές.
Michèle Striffler (PPE), γραπτώς. – (FR) Ως μία εκ των συντακτών του ψηφίσματος σχετικά με την τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ), πιστεύω ότι είναι απολύτως σημαντικό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να επιδείξει αταλάντευτη δέσμευση απέναντι στους κατοίκους των ΛΑΧ. Η αύξηση του αριθμού των κρατών που εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία (από το 1971, ο αριθμός των ΛΑΧ έχει αυξηθεί από 25 σε 48) απαιτεί από τη διεθνή κοινότητα να εντείνει τις προσπάθειές της, προκειμένου να εκπληρώσει τον στόχο της μείωσης των ΛΑΧ κατά το ήμισυ έως το 2020. Από αυτήν την άποψη, είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε πραγματική εσωτερική συνοχή μεταξύ των πολιτικών που επηρεάζουν άμεσα τις ΛΑΧ, όπως η αναπτυξιακή βοήθεια, το εμπόριο, η αλιεία, το περιβάλλον, ο αγροτικός τομέας, η αλλαγή του κλίματος, η ενέργεια, οι επενδύσεις και ο χρηματοπιστωτικός τομέας, με στόχο την καταπολέμηση της φτώχειας και τα εχέγγυα για αξιοπρεπές εισόδημα και μέσα διαβίωσης για τους κατοίκους των ΛΑΧ.
Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες. Σε αυτό το ψήφισμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερασπίζεται την αρχή της συνοχής μεταξύ των διαφόρων πολιτικών της ΕΕ στον τομέα της αναπτυξιακής βοήθειας και της συνεργασίας. Αυτό σημαίνει ότι στις σχέσεις της ΕΕ με τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, η πολιτική σε όλους τους τομείς –συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου, της αλιείας, του περιβάλλοντος, του αγροτικού τομέα, της αλλαγής του κλίματος, της ενέργειας, των επενδύσεων και του χρηματοπιστωτικού τομέα– πρέπει να σχεδιάζεται με τρόπο που να στηρίζει τις αναπτυξιακές ανάγκες τους. Επιπλέον, το ψήφισμα επιβεβαιώνει τη σημασία που έχει η επίτευξη του στόχου που συνίσταται στο να ανέρχεται η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια στο 0,15 έως 0,20% του ΑΕΕ για τις ΛΑΧ, και προειδοποιεί για τους δυσμενείς αντικτύπους από την απόκτηση γεωργικής γης, όπως είναι η απαλλοτρίωση μικρών αγροτών και η μη βιώσιμη χρήση γης και υδάτων. Η αρχή της συνοχής έχει ως στόχο την πρόληψη δηλώσεων καλών προθέσεων που ποτέ δεν μετατρέπονται σε δράσεις και την πρόληψη συγκρούσεων τομεακών πολιτικών. Το μόνο που απομένει τώρα είναι η εφαρμογή της.
Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Θέλησα να χρησιμοποιήσω την ψήφο μου για να επαναλάβω τη σταθερή δέσμευσή μου για την καταπολέμηση της φτώχειας, είτε κατά των αιτιών της είτε κατά των αποτελεσμάτων της. Δημιουργείται ένα αμείλικτο χάσμα μεταξύ των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών και της παγκόσμιας οικονομίας, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο στον οποίο τα θύματα είναι οι πληθυσμοί. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για τις καθυστερήσεις ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, πράγμα που καθιστά επείγουσα την ανάληψη συντονισμένης δράσης από την ΕΕ και τα Ηνωμένα Έθνη. Οι τομείς προτεραιότητας είναι γνωστοί: επισιτιστική ασφάλεια, πρόσβαση στο νερό και την υγειονομική περίθαλψη και αλφαβητισμός. Οι λύσεις είναι επίσης γνωστές, αλλά λυπούμαι διότι οι δηλώσεις καλών προθέσεων σπάνια μετατρέπονται σε πράξεις. Ωστόσο, με την προσπάθεια για μια καλύτερη κατανομή του πλούτου, με τη στήριξη των ΛΑΧ στον δρόμο προς την ανάπτυξη και τη δημοκρατία, και με την καταπολέμηση της φρενήρους κερδοσκοπίας στις τιμές των προϊόντων, αυτές οι εξαιρετικά ευάλωτες χώρες θα μπορέσουν να ξεφύγουν από τον φαύλο κύκλο της φτώχειας. Δεν είναι μόνο ευθύνη· είναι μια απαίτηση ασφάλειας για την Ένωση, διότι η φτώχεια είναι δυστυχώς συχνά πηγή αστάθειας.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0226/2011 (Έκθεση προόδου 2010 για την Ισλανδία)
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ της εν λόγω έκθεσης, διότι στηρίζω την ένταξη της Ισλανδίας στην ΕΕ, με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση θα επιτύχει να εξασφαλίσει τη στήριξη των πολιτών της γι’ αυτήν την εθνική πολιτική δέσμευση.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω ψηφίσματος. Επικροτώ την προοπτική της ένταξης της Ισλανδίας στην ΕΕ, διότι η Ισλανδία έχει μια ισχυρή δημοκρατική παράδοση και πολιτική παιδεία, η οποία θα της δώσει τη δυνατότητα να εισέλθει στην ομάδα των κρατών μελών της ΕΕ απρόσκοπτα. Θεωρώ ότι η προσχώρηση της Ισλανδίας στην ΕΕ θα ενισχύσει τις προοπτικές της Ένωσης να διαδραματίσει έναν περισσότερο ενεργό και εποικοδομητικό ρόλο στη Βόρεια Ευρώπη και στην Αρκτική συμβάλλοντας στην πολυμερή διακυβέρνηση και στις λύσεις βιώσιμης πολιτικής στην περιοχή. Η Ισλανδία συμμετέχει ήδη ενεργά τόσο στο Συμβούλιο Βορείων Χωρών όσο και στην πολιτική της βόρειας διάστασης της ΕΕ, στο Ευρω-αρκτικό Συμβούλιο της Θάλασσας του Μπάρεντς και στο Αρκτικό Συμβούλιο που αποτελεί το κύριο πολυμερές φόρουμ συνεργασίας στην Αρκτική. Η προσχώρηση της Ισλανδίας στην ΕΕ θα εδραίωνε περαιτέρω την ευρωπαϊκή παρουσία στο Αρκτικό Συμβούλιο. Η Ισλανδία μπορεί να παράσχει πολύτιμη συμβολή στις πολιτικές της ΕΕ λόγω της πείρας της στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ιδίως όσον αφορά τη χρησιμοποίηση γεωθερμικής ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος και μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης προόδου του 2010 για την Ισλανδία που συνέταξε ο συνάδελφός μου Cristian Preda, διότι φρονώ ότι ήρθε πλέον η ώρα να αξιολογηθεί η ευρωπαϊκή προοπτική αυτού του κράτους. Καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, οι ισλανδικές αρχές επέδειξαν πραγματική δέσμευση σε αυτήν τη διαδικασία και ισχυρή πολιτική βούληση για την έγκαιρη εκπλήρωση όλων των κριτηρίων αξιολόγησης.
Καταρχάς, η Ισλανδία έχει μια μακρά παράδοση δημοκρατίας. Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η συνεργασία με πρωτοπόρες διεθνείς οργανώσεις αποτελούν θέματα ύψιστης προτεραιότητας στην πολιτική ατζέντα της Ισλανδίας. Όσον αφορά το οικονομικό μέτωπο, οι αρχές έχουν ήδη σχεδιάσει μια προενταξιακή στρατηγική, προκειμένου να διασφαλιστεί η διαφοροποίηση των επιχειρηματικών τομέων τους και η έξοδός τους από την ύφεση. Φρονώ ότι η Ισλανδία μπορεί να αναλάβει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιδιότητα του κράτους μέλους της ΕΕ. Θα αναφέρω ότι, επί του παρόντος, πληρούνται οι απαιτήσεις 10 υπό διαπραγμάτευση κεφαλαίων. Σε αυτό το πλαίσιο, επικροτώ την πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ισλανδία τον Ιούνιο.
Dominique Baudis (PPE), γραπτώς. – (FR) Η εν λόγω έκθεση περιγράφει πολύ καλά τις σημερινές σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Ισλανδία. Μετά τη Συνθήκη του Παρισιού, διατηρήσαμε φιλικούς, στενούς δεσμούς και δεσμούς συνεργασίας με αυτήν τη χώρα. Υπέστη βαρύ πλήγμα από την οικονομική, χρηματοπιστωτική και τραπεζική κρίση. Πρέπει να πραγματοποιηθούν μεταρρυθμίσεις, και πρέπει να τις ενθαρρύνουμε.
Μετά την εκκίνηση της διαδικασίας προσχώρησης, ξεκινήσαμε έναν ανοικτό και εποικοδομητικό διάλογο με την ισλανδική κυβέρνηση, η οποία έχει επίσης εκφράσει την επιθυμία να προσχωρήσει στη ζώνη του ευρώ. Η διεύρυνση για την ένταξη της Ισλανδίας θα επιτρέψει μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πολιτική συνοχής στην περιοχή της Αρκτικής, ιδιαίτερα όσον αφορά την αλιεία, τις θαλάσσιες μεταφορές, την επιστημονική έρευνα και τη διατήρηση του περιβάλλοντος. Ωστόσο, η Ευρώπη δεν είναι δεκανίκι ή θεραπεία για μια οικονομική κρίση. Από την Ισλανδία εξαρτάται να προσυπογράψει ρητά ένα πραγματικό σχέδιο ενσωμάτωσης στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Επιδοκιμάζω την προοπτική να έχει η ΕΕ ως νέο μέλος μια χώρα με ισχυρή δημοκρατική παράδοση και πολιτική παιδεία. Η Ισλανδία πέτυχε θετικές επιδόσεις στη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην εξασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου συνεργασίας με διεθνείς μηχανισμούς για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η προσχώρηση της Ισλανδίας στην ΕΕ θα διευρύνει περαιτέρω τον ρόλο της Ένωσης ως παγκόσμιου προωθητή και προασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Η Ισλανδία μπορεί επίσης να παράσχει πολύτιμη συμβολή στις πολιτικές της ΕΕ λόγω της πείρας της στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ιδίως όσον αφορά τη χρησιμοποίηση γεωθερμικής ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η προσχώρηση της Ισλανδίας στην ΕΕ θα ενισχύσει τις προοπτικές της Ένωσης να διαδραματίσει έναν περισσότερο ενεργό και εποικοδομητικό ρόλο στη Βόρεια Ευρώπη και στην Αρκτική συμβάλλοντας στην πολυμελή διακυβέρνηση και στις λύσεις βιώσιμης πολιτικής στην περιοχή.
Diane Dodds (NI), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα κατά της εν λόγω έκθεσης. Με τη σπουδή για διεύρυνση, φοβούμαι ότι το Κοινοβούλιο και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ αγνοούν θέματα στρατηγικής σημασίας για τα κράτη μέλη. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι, για μία ακόμη φορά, η Ισλανδία και οι Νήσοι Φερόε αύξησαν μαζικά τα προτεινόμενα αλιεύματα σκουμπριού το 2011, θέτοντας σε κίνδυνο τα αποθέματα και τη βιωσιμότητα του τομέα αλιείας ανοιχτής θάλασσας. Αυτή η εξωφρενική συμπεριφορά βγάζει στην επιφάνεια το ψέμα ότι η Ισλανδία βρίσκεται στο προσκήνιο της βιώσιμης διαχείρισης της αλιείας. Το περασμένο καλοκαίρι, ως απάντηση στην αδιάλλακτη θέση της Ισλανδίας επί του θέματος, πληροφορηθήκαμε ότι η Επιτροπή μελετούσε το ενδεχόμενο να αναστείλει τις διαπραγματεύσεις σχετικά με την ένταξη της Ισλανδίας στην ΕΕ· ωστόσο, φαίνεται ότι δεν έχουν γίνει πολλά σε αυτόν τον τομέα. Η προσχώρηση της Ισλανδίας στο «κλαμπ της ΕΕ» δεν μπορεί και δεν πρέπει να προχωρήσει τη στιγμή που η Ισλανδία αγνοεί κατάφωρα τους κανόνες αυτού του κλαμπ. Όπως τέθηκε σε έναν τίτλο εφημερίδας, πραγματικά θα παρακολουθούμε την Ισλανδία να στρέφεται από την κατάρρευση των τραπεζών της στην εξαφάνιση της εξαιρετικά πολύτιμης αλιείας μας;
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης προόδου του 2010 για την Ισλανδία, καθώς πιστεύω ότι πρέπει να στηρίξουμε την ένταξη μίας από τις παλαιότερες ευρωπαϊκές δημοκρατίες στην ΕΕ, με την προϋπόθεση ότι θα τηρηθούν οι απαραίτητες απαιτήσεις, όπως η κατάργηση της φαλαινοθηρίας και της εμπορίας προϊόντων φάλαινας.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Από όλες τις χώρες που προτείνονται προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ισλανδία είναι η καλύτερα προετοιμασμένη γι’ αυτό και για να υιοθετήσει τις αξίες και τις αρχές που διέπουν τη δράση της Ένωσης. Πιστεύω ότι η Ένωση θα κερδίσει από τη συμβολή της Ισλανδίας. Γενικά, η Ισλανδία έχει τα ίδια πρότυπα, και σε ορισμένες περιπτώσεις υψηλότερα από αυτά στα οποία στοχεύει η Ένωση. Πιστεύω ότι οι προσαρμογές που πρέπει ακόμη να γίνουν δεν θα καθυστερήσουν πάρα πολύ τη διαδικασία προσχώρησης.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η πρόταση ψηφίσματος αφορά την έκθεση προόδου του 2010 για την πορεία της Ισλανδίας προς την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διαπραγματεύσεις για την προσχώρηση της Ισλανδίας ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2010. Πιστεύω ότι πρέπει να δημιουργηθούν οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση της διαδικασίας προσχώρησης της Ισλανδίας και την εξασφάλιση της επιτυχούς προσχώρησής της: πρόκειται για μια χώρα με ισχυρή δημοκρατική παράδοση και πολιτική παιδεία και η προσχώρησή της θα διευρύνει περαιτέρω τον ρόλο της Ένωσης ως παγκόσμιου προωθητή και προασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Η Ισλανδία ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών και διαθέτει μια οικονομία της αγοράς που θα μπορούσε να παράσχει ορισμένα πλεονεκτήματα στην ΕΕ, ιδιαίτερα στον τομέα της ανανεώσιμης ενέργειας. Εντούτοις, η Ισλανδία πρέπει να επιδείξει πραγματικό ενδιαφέρον και να συνεργαστεί για την επίλυση σημαντικών ζητημάτων στον τομέα της διαχείρισης της αλιείας. Σύμφωνα με την έκθεση που κατατέθηκε, έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος, αλλά πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη, ιδιαίτερα όσον αφορά τον τομέα της αλιείας. Ελπίζω ότι αυτά τα εκκρεμή ζητήματα μπορούν να επιλυθούν άμεσα, ούτως ώστε η διαδικασία προσχώρησης της Ισλανδίας να είναι επιτυχής.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η θέση μας καταρχήν όσον αφορά τη διαδικασία προσχώρησης νέων χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πασίγνωστη: όταν λαμβάνεται αυτή η απόφαση, πρέπει να βασίζεται στη βούληση του ενδιαφερόμενου λαού, προς τον οποίο πρέπει να υπάρχει σεβασμός. Συνεπώς, αναμένουμε τη θέση του λαού της Ισλανδίας σχετικά με την ένταξη, προκειμένου να μπορέσουμε να λάβουμε υπόψη αυτήν τη θέση στο μέλλον. Πέρα από αυτήν την αρχή, απείχαμε επίσης από αυτήν την ψηφοφορία λόγω της θεμελιώδους βάσης των διαδικασιών διεύρυνσης της ΕΕ, δεδομένου του καπιταλιστικού χαρακτήρα της διαδικασίας ένταξης και των στόχων που αυτή επιδιώκει. Όταν εξαντλούνται οι απομακρυσμένες περιοχές που προκύπτουν από προηγούμενες διευρύνσεις, δημιουργείται η ανάγκη περαιτέρω διεύρυνσης και κατάκτησης νέων αγορών.
Δεν μας ικανοποιούν ορισμένες από τις απαιτήσεις που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ισλανδία, συμπεριλαμβανομένων όσων περιέχονται σε αυτήν την έκθεση. Για παράδειγμα, οι απαιτήσεις για ελευθέρωση ορισμένων τομέων, ειδικότερα του χρηματοπιστωτικού τομέα, ο οποίος είναι εξαιρετικά σημαντικός καθώς ήταν ένας από τους τομείς που ευθύνονταν για την κρίση στην περιοχή, η αποφυγή της οποίας κατέστη δυνατή μόνο με τη σαφή παρέμβαση του κράτους.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Απείχαμε από αυτήν την ψηφοφορία λόγω της θέσης μας σχετικά με τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναμένουμε τη θέση του λαού της Ισλανδίας επί της προσχώρησης, προκειμένου να μπορέσουμε να λάβουμε υπόψη αυτήν τη θέση στο μέλλον.
Ωστόσο, μας δυσαρεστούν ορισμένες από τις απαιτήσεις που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση από την Ισλανδία, συμπεριλαμβανομένων όσων περιέχει η εν λόγω έκθεση, με τις οποίες διαφωνούμε εντελώς: απαιτήσεις για ελευθέρωση ορισμένων τομέων, ειδικότερα του χρηματοπιστωτικού τομέα, ο οποίος είναι εξαιρετικά σημαντικός καθώς ήταν ένας από τους τομείς που ευθύνονταν για την κρίση στην περιοχή, η αποφυγή της οποίας κατέστη δυνατή μόνο με τη σαφή παρέμβαση του κράτους και τη λαϊκή παρέμβαση.
Αναμένουμε τις μελλοντικές εξελίξεις, και συγκεκριμένα το δημοψήφισμα της 9ης Απριλίου 2011, για μια πιο σαφή θέση σχετικά με την ένταξη της χώρας.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Θα ήθελα να εξηγήσω γιατί απείχα από το εν λόγω κείμενο, όπως κάνω κάθε φορά που διενεργείται εδώ ψηφοφορία επί εκθέσεων σχετικά με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με μια ευρωπαϊκή χώρα. Αυτό δεν συμβαίνει διότι αμφισβητώ το δικαίωμα της Ισλανδίας να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση· συμβαίνει διότι πιστεύω ότι η ένταξή της δεν είναι καλή ιδέα. Μάλιστα, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού της Ισλανδίας φαίνεται να έχει την ίδια άποψη. Η απόφαση για την αίτηση προσχώρησης ελήφθη σε μια στιγμή πανικού, μετά την κατάρρευση του ισλανδικού τραπεζικού συστήματος, προκειμένου να υπάρξει κάποιο όφελος από την ευρωπαϊκή στήριξη.
Όλοι γνωρίζουν ότι η Ισλανδία θέλει να υιοθετήσει το ευρώ χωρίς να είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που είναι ανόητο τη στιγμή που γνωρίζουμε τι επιπτώσεις έχει αυτό, και ότι η Ισλανδία είναι μέλος της ευρωπαϊκής οικονομικής ζώνης και του χώρου Σένγκεν. Εν πάση περιπτώσει, η τελική απόφαση εξαρτάται από τον ισλανδικό λαό. Και ελπίζω ότι εάν όλοι πουν «όχι», θα εισακουστούν.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω εγγράφου, διότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ισλανδία ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2010 και είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την ολοκλήρωση της διαδικασίας προσχώρησης της Ισλανδίας και να εξασφαλισθεί ότι η προσχώρησή της θα είναι επιτυχής. Η Ισλανδία μπορεί να παράσχει πολύτιμη συμβολή στις πολιτικές της ΕΕ λόγω της πείρας της στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ιδίως όσον αφορά τη χρησιμοποίηση γεωθερμικής ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος και μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η προσχώρηση της Ισλανδίας στην ΕΕ, θα ενισχύσει τις προοπτικές της Ένωσης να διαδραματίσει έναν περισσότερο ενεργό και εποικοδομητικό ρόλο στη Βόρεια Ευρώπη και στην Αρκτική συμβάλλοντας στην πολυμελή διακυβέρνηση και στις λύσεις βιώσιμης πολιτικής στην περιοχή. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να δοθούν στους πολίτες της ΕΕ σαφείς κα πλήρως εμπεριστατωμένες πληροφορίες σχετικά με τις συνέπειες της προσχώρησης της Ισλανδίας. Πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες προς αυτόν τον σκοπό, και θεωρώ ότι είναι εξίσου σημαντικό να ακουσθούν οι ανησυχίες και οι ερωτήσεις των πολιτών και να αντιμετωπιστούν, καθώς και να υπάρξει ανταπόκριση στις απόψεις τους και στα ενδιαφέροντά τους.
Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Παρείχα την απόλυτη στήριξή μου στο ψήφισμα σχετικά με την έκθεση προόδου του 2010 για την Ισλανδία που τέθηκε σε ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο. Τη χρονιά που πέρασε, η Ισλανδία επέδειξε την προθυμία της να συμμορφωθεί σε πολλά μέτωπα με την ευρωπαϊκή πολιτική και με τις αρχές που την εμπνέουν. Η ισχυρή δημοκρατική παράδοση και πολιτική παιδεία της, η πρόοδος στην ενίσχυση της ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας και η ιδιαίτερη προσοχή που δόθηκε στον οικονομικό τομέα, ο οποίος οδεύει όλο και περισσότερο προς την εκπλήρωση των κριτηρίων που έχει ορίσει η Ευρώπη, την καθιστούν μια χώρα της οποίας η προσχώρηση στην ΕΕ μπορεί να θεωρηθεί μόνο θετική, κυρίως διότι θα εδραίωνε περαιτέρω την ευρωπαϊκή παρουσία στο Αρκτικό Συμβούλιο. Η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ενίσχυση του νομοθετικού περιβάλλοντος όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης και πρόσβασης στην ενημέρωση, και τα υψηλά επίπεδα επένδυσης στην εκπαίδευση, στην έρευνα και στην ανάπτυξη με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων, αποδεικνύουν τη φιλοπονία της χώρας και τη σταθερή επιθυμία της να ευθυγραμμιστεί με την Ευρώπη. Τον τελικό λόγο θα έχει ο λαός της Ισλανδίας: θα πρέπει να συμμετάσχει σε δημοψήφισμα, και ελπίζω ότι θα επιλέξει την ένταξη στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένειά μας.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω ψηφίσματος το οποίο, μεταξύ άλλων, «εκφράζει ικανοποίηση για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των εκπροσώπων των κυβερνήσεων της Ισλανδίας, των Κάτω Χωρών και του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με το ζήτημα Icesave, κυρίως σχετικά με την παροχή εγγυήσεων της αποπληρωμής των δαπανών που προέκυψαν στην καταβολή των ελάχιστων εγγυήσεων στους καταθέτες σε υποκαταστήματα της Landsbanki Islands hf. στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις Κάτω Χώρες· χαιρετίζει την έγκριση της συμφωνίας με πλειοψηφία τριών τετάρτων από το ισλανδικό κοινοβούλιο στις 17 Φεβρουαρίου 2011» και «λαμβάνει γνώση της απόφασης του Προέδρου της Ισλανδίας να θέσει τον νόμο σε δημοψήφισμα και ελπίζει ότι, κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα τεθεί τέρμα στη διαδικασία επί παραβάσει η οποία κινήθηκε στις 26 Μαΐου 2010 από την Εποπτική Αρχή της ΕΖΕΣ κατά της κυβέρνησης της Ισλανδίας».
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Αυτό το κείμενο καταδικάζει την άρνηση του ισλανδικού λαού να αποπληρώσει τα χρέη που δημιουργήθηκαν από τις ιδιωτικές τράπεζες, μολονότι ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία κατά της αποπληρωμής. Τον υποχρεώνει αυστηρά να εφαρμόσει τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Επιδοκιμάζει τα σχέδια του ΔΝΤ για τη χώρα. Προτείνει τη διεξαγωγή στην Ισλανδία μιας εκστρατείας υπό την αιγίδα της Επιτροπής, με βάση το μοντέλο της ιρλανδικής εκστρατείας, εν αναμονή του εθνικού δημοψηφίσματος σχετικά με την προσχώρηση στην ΕΕ. Καταψήφισα αυτές τις επαναλαμβανόμενες επιδείξεις ισχύος σε βάρος του ισλανδικού λαού και την πρόχειρη λογική της φιλελεύθερης εξομάλυνσης η οποία διακατέχει το κείμενο.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ισλανδία λαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα με στόχο τη μελλοντική προσχώρηση στην ΕΕ, και βρίσκεται στην καλύτερη θέση μεταξύ των υποψήφιων προς ένταξη χωρών όσον αφορά τις απαιτήσεις προσχώρησης. Ωστόσο, το πρόσφατο θέμα που αφορά την αποπληρωμή προς τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο των κεφαλαίων που έχασαν πολίτες αυτών των χωρών οι οποίοι είχαν επενδύσει σε μια χρεοκοπημένη ισλανδική τράπεζα θα μπορούσε να δημιουργήσει προσκόμματα στην προσχώρηση της χώρας.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η Ισλανδία συνεργάζεται ήδη στενά με την ΕΕ ως μέλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), των συμφωνιών Σένγκεν και του κανονισμού του Δουβλίνου. Η Ισλανδία επιτυγχάνει επίσης πολύ καλά αποτελέσματα όσον αφορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχουν υψηλά επίπεδα επένδυσης σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και η ανάπτυξη, πράγμα που δίνει στην Ισλανδία μια πολύ καλή θέση διεθνώς σε αυτούς τους τομείς. Ωστόσο, απαιτείται η συναίνεση του ισλανδικού λαού πριν μπορέσουμε να μιλήσουμε για την προσχώρηση της Ισλανδίας στην ΕΕ.
Θα ήταν συνετό να σταματήσει οποιαδήποτε προπαγάνδα από μέρους της ΕΕ που έχει ως στόχο να πεισθούν οι Ισλανδοί για τα οφέλη της προσχώρησης. Όσον αφορά την οικονομική πτυχή, μια έκθεση του ΟΟΣΑ τον Μάιο του 2010 αναφέρει ότι η Ισλανδία έχει επιτυχώς σταθεροποιήσει την οικονομία της και, παρά τη χρηματοπιστωτική κρίση, το κατά κεφαλήν εισόδημά της εξακολουθεί να είναι το υψηλότερο παγκοσμίως. Συνεπώς, το εγχείρημα χαίρει της στήριξής μου.
Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Καταρχάς, θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι η πιθανή προσχώρηση της Ισλανδίας στην Ένωση εξαρτάται από τη συναίνεση του ισλανδικού λαού. Η απόφαση πρέπει να εναπόκειται στον λαό και να μην επηρεαστεί περαιτέρω από την ΕΕ. Όσον αφορά την έκθεση προόδου, η Ισλανδία ξεχωρίζει διεθνώς σε πολλούς τομείς και σε ορισμένους κατέχει ακόμη και την πρώτη θέση: εν προκειμένω, έχω κατά νου τομείς όπως το κατά κεφαλήν εισόδημα, η εκπαίδευση, η έρευνα και ανάπτυξη, και η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της εν λόγω πρότασης ψηφίσματος.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ισλανδία είναι μία από τις παλαιότερες δημοκρατίες της Ευρώπης. Μεταξύ των χωρών που επιδιώκουν την προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι σίγουρα η καλύτερα προετοιμασμένη χώρα, όχι μόνο διότι διέπεται από παρόμοιες δημοκρατικές αρχές και αξίες με τα κράτη μέλη της Ένωσης, αλλά επίσης διότι έχει τα ίδια ή και υψηλότερα πρότυπα ανάπτυξης. Ψήφισα υπέρ αυτής την έκθεσης προόδου του 2010, διότι πιστεύω ότι, μόλις εκπληρωθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις προσχώρησης, μεταξύ των οποίων θα έδινα έμφαση στην κατάργηση της φαλαινοθηρίας και της εμπορίας προϊόντων φάλαινας, η ΕΕ θα βγει κερδισμένη από την προσχώρηση αυτής της χώρας.
Ωστόσο, το θέμα της προσχώρησης της εν λόγω χώρας θα πρέπει να διευθετηθεί δεόντως στον πλαίσιο των κοινών πολιτικών της Ένωσης, ιδίως της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Λόγω της σημαντικής βαρύτητας που έχει ο αλιευτικός τομέας για την ισλανδική οικονομία, ενδέχεται να προκύψουν δυσκολίες όσον αφορά την εναρμόνιση πολιτικών που συνδέονται άρρηκτα με τον τομέα.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τάσσομαι υπέρ. Με το εν λόγω ψήφισμα, το ΕΚ, μεταξύ άλλων: εκφράζει ικανοποίηση για την προοπτική να έχει η ΕΕ ως νέο μέλος μια χώρα με ισχυρή δημοκρατική παράδοση και πολιτική παιδεία· υπογραμμίζει ότι η προσχώρηση της Ισλανδίας στην ΕΕ θα διευρύνει περαιτέρω τον ρόλο της Ένωσης ως παγκόσμιου προωθητή και προασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών· επιδοκιμάζει την Ισλανδία για τις θετικές επιδόσεις της στη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην εξασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου συνεργασίας με διεθνείς μηχανισμούς για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υποστηρίζει τις συνεχιζόμενες εργασίες για την ενίσχυση του νομοθετικού περιβάλλοντος όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης και πρόσβασης στην ενημέρωση· στο πλαίσιο αυτό, εκφράζει ικανοποίηση για την Ισλανδική Πρωτοβουλία Σύγχρονων Μέσων Ενημέρωσης, η οποία επιτρέπει τόσο στην Ισλανδία όσο και στην ΕΕ να καταλάβουν μια νομικά ισχυρή θέση όσον αφορά την προστασία της ελευθερίας της έκφρασης και της ελευθερίας της ενημέρωσης.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Η Ισλανδία είναι υποψήφια χώρα προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2010. Ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης ψηφίσματος, διότι είμαι πεπεισμένη ότι η εν λόγω χώρα διαθέτει μια ισχυρή δημοκρατική παράδοση και πολιτική παιδεία, και ότι η προσχώρησή της θα διευρύνει περαιτέρω τον ρόλο της Ένωσης ως παγκόσμιου προωθητή και προασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών.
Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της εν λόγω έκθεσης, διότι στηρίζω την προσχώρηση της Ισλανδίας στην ΕΕ.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0225/2011 (Έκθεση προόδου 2010 για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας)
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτού του ψηφίσματος, το οποίο συνιστά μεν την εφαρμογή της Συμφωνίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης με την ΕΕ, εκφράζει δε λύπη για το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν εξετάζει το ενδεχόμενο έναρξης των διαπραγματεύσεων, όπως συνέστησε η Επιτροπή. Θα ήθελα επίσης να εκφράσω την ανησυχία μου σχετικά με τις αυξανόμενες εντάσεις εθνοτικής φύσεως και για την έλλειψη πολιτικού διαλόγου και ελευθερίας του Τύπου. Τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να δώσουν τέλος στο μποϊκοτάζ του εθνικού κοινοβουλίου και να αρχίσουν εκ νέου διάλογο με τα θεσμικά όργανα. Εκφράζω επίσης τη λύπη μου για το γεγονός ότι η διαφορά με την Ελλάδα εξακολουθεί να κλείνει το δρόμο της χώρας προς την ένταξη στην ΕΕ. Τα διμερή ζητήματα πρέπει να επιλυθούν από τα ενδιαφερόμενα μέρη με πνεύμα καλής γειτονίας, πάνω απ’ όλα, λαμβάνοντας υπόψη τα ευρωπαϊκά συμφέροντα.
Pino Arlacchi (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης περάτωσης της συζήτησης για τις δηλώσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την έκθεση προόδου του 2010 για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ). Θεωρώ ότι είναι μια ιδιαίτερα ισορροπημένη πρόταση ψηφίσματος. Εκφράζει ανησυχία σχετικά με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση στην ΠΓΔΜ, συμπεριλαμβανομένου του μποϊκοτάζ του εθνικού κοινοβουλίου από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και σχετικά με τον κίνδυνο μήπως οι εξελίξεις αυτές επηρεάσουν δυσμενώς το θεματολόγιο της χώρας που αφορά την ΕΕ. Η πρόταση συγχαίρει επίσης τη χώρα για την επέτειο της Συμφωνίας της Οχρίδας, η οποία παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος των διεθνοτικών σχέσεων στη χώρα και καλεί την κυβέρνηση να προωθήσει έναν ολοκληρωμένο διάλογο μεταξύ των εθνοτικών κοινοτήτων. Εκτίμησα επίσης τη θετική αξιολόγηση της πρότασης όσον αφορά τις συνεχείς προσπάθειες της ΠΓΔΜ για σταθεροποίηση της περιοχής.
Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ως μέλος της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, παρακολουθώ στενά την πρόοδο της εν λόγω χώρας και την αίτηση ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρότι πρέπει να επιτελεσθεί επιπλέον έργο στους τομείς της πολιτικής, του δικαστικού συστήματος, της δημόσιας διοίκησης, της καταπολέμησης της διαφθοράς και της ελευθερίας έκφρασης, η ΠΓΔΜ έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο σε τομείς όπως η αποκέντρωση, η εκπαίδευση και η μεταρρύθμιση του σωφρονιστικού συστήματος. Τα διμερή προβλήματα μεταξύ της χώρας και της Ελλάδας δεν πρέπει να παρακωλύουν την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Ψήφισα υπέρ της έναρξης των διαπραγματεύσεων αυτών. Επιπλέον, θα ήθελα να επισημάνω ότι τον Ιούνιο θα πραγματοποιηθούν στη χώρα πρόωρες εκλογές. Καλώ, λοιπόν, όλα τα πολιτικά κόμματα να συσπειρωθούν και να συνεργαστούν στενά, ώστε να εξασφαλίσουν την ένταξη της χώρας τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με αυτήν την έκθεση. Το 2005, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο χορήγησε καθεστώς υποψήφιας χώρας στην ΠΓΔΜ, έκτοτε όμως δεν έχει ορίσει ημερομηνία για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειώσει η χώρα στην πορεία της προς την ΕΕ. Παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί, εξακολουθεί να υπάρχει αστάθεια στην ΠΓΔΜ, η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η έλλειψη διαλόγου μεταξύ της κυβέρνησης και των κομμάτων της αντιπολίτευσης στη χώρα εμποδίζει την επίτευξη συμφωνίας για την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως, τα ΜΜΕ και η δημόσια διοίκηση έχουν πολιτικοποιηθεί και το ανεπίλυτο ζήτημα της ενσωμάτωσης εθνοτικών ομάδων εμποδίζουν την ΠΓΔΜ να επιτύχει περαιτέρω πρόοδο και να υλοποιήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, ώστε να διασφαλίσει τις αρχές του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας. Πιστεύω ότι η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ πρέπει να εντάξει τα κόμματα της αντιπολίτευσης περισσότερο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και να διασφαλίσει τη διεξαγωγή ανοικτού και εποικοδομητικού διαλόγου σχετικά με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει επί του παρόντος αυτή η χώρα.
Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης προόδου 2010 για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, επειδή θεωρώ ότι η ευρωπαϊκή προοπτική των Βαλκανίων είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της σταθερότητας της περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό, η συνεργασία με την Ελλάδα είναι κορυφαίας σημασίας.
Η διαμάχη σχετικά με την ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις συζητήσεις για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, καθώς αποτελεί ένα από τα εμπόδια που εμποδίζουν την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Οι σχέσεις καλής γειτονίας είναι απαραίτητες κατά τη διαδικασία μετάβασης σε καθεστώς κράτους μέλους της ΕΕ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και η Ελλάδα πρέπει να βρουν μια λύση στο ζήτημα της ονομασίας του κράτους. Μέχρι στιγμής, η Ελλάδα έχει αποδειχθεί αξιόπιστος συνομιλητής όσον αφορά τα υπόλοιπα κεφάλαια. Είναι καιρός και τα δύο κράτη να καταλήξουν σε συμφωνία, ούτως ώστε οι μελλοντικές ενταξιακές διαπραγματεύσεις να διεξαχθούν με την υποστήριξη όλων των κρατών μελών της ΕΕ. Από την άποψη αυτή, η πρόσκληση ουδέτερων εξωτερικών μεσολαβητών μπορεί να αποβεί ωφέλιμη, όπως η συμμετοχή στη συζήτηση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Σύμφωνα με τα προηγούμενα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου, εκφράζω τη λύπη μου που το Συμβούλιο δεν αποφάσισε την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων, όπως συνέστησε η Επιτροπή, για δεύτερη συνεχή χρονιά. Η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αποτελεί ένα ισχυρό μέσο εδραίωσης της ειρήνης, της σταθερότητας και της συμφιλίωσης στην περιοχή αυτή. Με ανησυχούν ιδιαίτερα τα διαρκώς υψηλά επίπεδα ανεργίας, ειδικότερα των νέων, κοινό πρόβλημα πολλών χωρών της περιοχής. Θα ήθελα να ζητήσω από την κυβέρνηση να υλοποιήσει ταχέως αποτελεσματικότερα μέτρα για τη βελτίωση των δημόσιων επενδύσεων, με έμφαση στις πολιτικές απασχόλησης και στη χρήση του εργατικού δυναμικού σε καλής ποιότητας, σταθερές και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας. Ωστόσο, χαίρομαι για την πρόσφατη έγκριση του νόμου για την ενέργεια, ο οποίος αποσκοπεί στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας και συμφωνεί με τις σχετικές ευρωπαϊκές οδηγίες. Επικροτώ την έγκριση της εθνικής στρατηγικής για τη βιώσιμη ανάπτυξη, πρέπει όμως να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για την επιβολή της νομοθεσίας στον τομέα του περιβάλλοντος, και πρέπει να διατεθεί επαρκής χρηματοδότηση για τον σκοπό αυτόν. Θα ήθελα να ζητήσω να υπάρξει στενότερη συνεργασία σχετικά με διακρατικά περιβαλλοντικά ζητήματα βάσει των προτύπων της ΕΕ, ειδικότερα στον τομέα της ποιότητας του νερού, της διαχείρισης των αποβλήτων και της προστασίας της φύσης.
Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Η Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά είναι από θέση αρχής υπέρ της διεύρυνσης προς τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, εφ' όσον το επιθυμούν οι λαοί τους. Ψήφισα αποχή στη συγκεκριμένη Έκθεση γιατί υπάρχουν προβληματικά σημεία, εκτός των άλλων, σε ότι αφορά τις προτεινόμενες οικονομικές μεταρρυθμίσεις και τον τρόπο που αντιμετωπίζεται το θέμα της ονομασίας. Από την εμπειρία της μέχρι τώρα διεύρυνσης, η συνεργασία με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και η διαδικασία ένταξής τους, ειδικά μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, θα πρέπει να συνεισφέρει στην αειφόρο ανάπτυξη, στην οικονομική και κοινωνική ευημερία των πολιτών των χωρών της διεύρυνσης και της Ένωσης.
Η Έκθεση όμως επιμένει στην επιβράβευση επιλογών, όπως η αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν και αλλού, ή στην προώθηση οικονομικών πολιτικών, όπως για παράδειγμα οι ιδιωτικοποιήσεις που βυθίζουν στην ύφεση, αυξάνοντας την ανεργία, τις κοινωνικές ανισότητες και την περικοπή των κοινωνικών δικαιωμάτων. Επίσης, η διαδικασία ένταξης θα πρέπει να γίνεται με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς διαδικασίες. Στην προκειμένη περίπτωση, στο θέμα της ονομασίας, η Έκθεση θα έπρεπε να προωθεί τον σεβασμό και την ενίσχυση της διαδικασίας εξεύρεσης κοινά αποδεκτής λύσης, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, καθώς συνιστά για άλλη μία φορά στο Συμβούλιο να αποφασίσει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το Συμβούλιο χορήγησε στο κράτος αυτό καθεστώς υποψήφιας χώρας το 2005, όμως έκτοτε δεν έχει ορίσει ημερομηνία έναρξης των διαπραγματεύσεων, παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειώσει η χώρα αυτή στην πορεία της προς την ΕΕ.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Έχουν υπάρξει ορισμένες καθυστερήσεις στη διαδικασία προσχώρησης της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Εντούτοις, η ΠΓΔΜ έχει σημειώσει πρόοδο όσον αφορά την προσπάθεια υιοθέτησης του κοινοτικού κεκτημένου και την εξασφάλιση αξιόπιστων δομών και ορθών πρακτικών για τα θεσμικά της όργανα, όπως υποστηρίζει η ΕΕ. Η πολιτική κρίση που μαστίζει τη χώρα αποδεικνύει περίτρανα ότι πρέπει ακόμη να γίνουν πολλά και ότι ο δρόμος για την αντικειμενική πλήρωση όλων των κριτηρίων, ώστε να επιτύχει πραγματική προοπτική ένταξης, είναι μακρύς. Θα ήθελα να ζητήσω από την Ελλάδα και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να δείξουν ότι είναι πιστές στο πνεύμα μεγαλοψυχίας της ΕΕ που τόσο πολύ χρειαζόμαστε όλοι μας σήμερα.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εν λόγω πρόταση ψηφίσματος εστιάζεται στην πρόοδο που έχει σημειώσει η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας στην πορεία προσχώρησής της στην ΕΕ το τελευταίο έτος. Στις 16 Δεκεμβρίου 2005, το Συμβούλιο χορήγησε καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το 2008, καθορίστηκαν οι αρχές, οι προτεραιότητες και οι προϋποθέσεις ένταξης, και έκτοτε παρακολουθούνται από την Επιτροπή. Παρότι η αξιολόγηση ήταν θετική, υπάρχουν πτυχές στις οποίες πρέπει να δοθεί ώθηση, όπως ο διάλογος με την Ελλάδα σχετικά με το καθεστώς του νέου κράτους μέλους, η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και του δικαστικού συστήματος, η καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και της διαφθοράς, ο σεβασμός της ελευθερίας έκφρασης και η θεσμική συνεργασία. Η τρέχουσα πολιτική κατάσταση, η οποία περιλαμβάνει το μποϊκοτάζ του εθνικού κοινοβουλίου από κόμματα της αντιπολίτευσης μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τις προτεραιότητες της χώρας όσον αφορά την ΕΕ. Τα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να επιλύσουν διμερή ζητήματα με πνεύμα καλής γειτονίας. Όλοι οι παράγοντες πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να επιδείξουν υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα για την επίλυση όλων των εκκρεμών ζητημάτων, τα οποία παρακωλύουν τη διαδικασία προσχώρησης της υποψήφιας χώρας αλλά και την πολιτική της ίδιας της ΕΕ στην περιοχή.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του εγγράφου αυτού, επειδή το 2005 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνώρισε καθεστώς υποψήφιας χώρας στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά έκτοτε δεν προχώρησε στον καθορισμό ημερομηνίας για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, παρά την ουσιαστική πρόοδο που έχει σημειώσει η εν λόγω χώρα στην πορεία της προς την ΕΕ· επειδή τα διμερή ζητήματα δεν πρέπει να αποτελούν και να χρησιμοποιούνται ως εμπόδιο στην ενταξιακή διαδικασία, αν και πρέπει να διευθετηθούν πριν από την ένταξη, και επειδή η συνέχιση της ενταξιακής διαδικασίας θα συμβάλει στη σταθερότητα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και θα ενισχύσει περαιτέρω τον διεθνοτικό διάλογο. Τα διμερή ζητήματα πρέπει να επιλυθούν από τα ενδιαφερόμενα μέρη με πνεύμα καλής γειτονίας και λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των συμφερόντων της ΕΕ. Όλοι οι βασικοί παράγοντες και τα ενδιαφερόμενα μέρη θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να επιδείξουν υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα για την επίλυση όλων των εκκρεμών ζητημάτων τα οποία όχι μόνο παρεμποδίζουν την ενταξιακή διαδικασία της υποψήφιας χώρας, καθώς και την πολιτική της ΕΕ στην περιοχή, αλλά θα μπορούσαν να έχουν επίσης επιπτώσεις στις διεθνοτικές σχέσεις, στην περιφερειακή σταθερότητα και στην οικονομική ανάπτυξη. Το έγγραφο παροτρύνει τις αρμόδιες αρχές να ενισχύσουν την ανεξαρτησία και την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, εφαρμόζοντας τα ίδια πρότυπα για όλα και βελτιώνοντας τη διαφάνεια της ιδιοκτησίας τους. Εκφράζω την ανησυχία μου για τον ανεπαρκή διάλογο μεταξύ της κυβέρνησης και των κομμάτων της αντιπολίτευσης και το γενικό κλίμα δυσπιστίας και αντιπαράθεσης. Πρέπει να συνεχιστεί η μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος, προκειμένου να εξασφαλιστεί επαγγελματισμός, αποτελεσματικότητα και ανεξαρτησία από πολιτικές πιέσεις, να διευρυνθεί η καταπολέμηση της διαφθοράς και να βελτιωθεί το επιχειρηματικό περιβάλλον.
Sandra Kalniete (PPE), γραπτώς. – (LV) Η διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ αποτελεί ισχυρό κίνητρο για την ενθάρρυνση της ειρήνης, της σταθερότητας και της διαδικασίας συμφιλίωσης στα Βαλκάνια. Η ΠΓΔΜ έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο όσον αφορά τον εκδημοκρατισμό του κράτους, η οποία οφείλεται άμεσα στην πολιτική βούληση να καταστεί πλήρες μέλος της οικογένειας των ευρωπαϊκών κρατών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αξιολογήσει την πρόοδο αυτή και, για δεύτερο συνεχές έτος, κάλεσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να ξεκινήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΠΓΔΜ. Για δεύτερο επίσης συνεχές έτος, το Συμβούλιο δεν έχει αποφασίσει τη δρομολόγηση της διαδικασίας αυτής. Το γεγονός αυτό δημιουργεί την εντύπωση ότι ένα από τα αβάσιμα εμπόδια στην έναρξη των διαπραγματεύσεων αυτών είναι αμοιβαία επίμαχα σημεία, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων με την Ελλάδα. Οι διαφορές αυτές δεν πρέπει να εμποδίζουν τη διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ, κυρίως επειδή η συνέχιση της διαδικασίας ένταξης θα προωθούσε τη σταθερότητα και θα ενίσχυε ακόμη περισσότερο τον διάλογο μεταξύ των εθνοτικών κοινοτήτων στην ΠΓΔΜ.
Φυσικά, η ΠΓΔΜ πρέπει να καταφέρει πολλά ακόμη προκειμένου να μεταρρυθμίσει τους κυβερνητικούς και τους δικαστικούς θεσμούς της, να καταπολεμήσει με επιτυχία το οργανωμένο έγκλημα και τη διαφθορά, και να αναπτύξει δημοκρατικούς διαλόγους στην κοινωνία. Η αποδοχή, βεβαίως, νέων κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης της ΠΓΔΜ, στην ΕΕ θα πραγματοποιηθεί μόνον όταν θα πληρούνται όλες οι απαιτήσεις, και μόνο με την αδιαμφισβήτητη συμφωνία των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των κρατών μελών της ΕΕ. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να ξεκινήσει η διαδικασία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, η οποία είμαι βέβαιη ότι θα ενθαρρύνει την υλοποίηση θετικών αλλαγών στην ΠΓΔΜ και στην περιοχή συνολικά.
Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Η πρόταση ψηφίσματος σχετικά με την έκθεση προόδου για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για το 2010, επί της οποίας πραγματοποιήθηκε ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο, εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία και με τη συμφωνία πολλών πολιτικών κομμάτων. Επικροτώ τις προσπάθειες που κατέβαλε η χώρα προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Η μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος, η καταπολέμηση της διαφθοράς και η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και του σωφρονιστικού συστήματος αποτελούν ορισμένα από τα σημαντικά επιτεύγματα όσον αφορά τη συμμόρφωση προς το κοινοτικό κεκτημένο. Εξίσου αξιέπαινη είναι η έμφαση στην παραχώρηση τοπικής ανεξαρτησίας και στη θέσπιση νόμου κατά των διακρίσεων, καθώς και στη δέσμευση για την ισότητα των φύλων. Η ελευθερία έκφρασης και η ανεξαρτησία των ΜΜΕ εξακολουθεί, ωστόσο, να αποτελεί πρόβλημα. Επιπλέον, οι αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ των διαφορετικών εθνοτικών ομάδων στη χώρα αποτελούν αιτία ανησυχίας. Πιστεύω, επομένως, ότι παρά τα θετικά αποτελέσματα, πρέπει να εξακολουθήσει να δίνεται προσοχή στο θεσμικό ζήτημα, το οποίο είναι ιδιαίτερα εύθραυστο και τίθεται σε δοκιμασία. Ελπίζω, τέλος, ότι η διαδικασία προσέγγισης της Ευρώπης θα ενισχυθεί με την ανάληψη δράσης η οποία θα αποσκοπεί στην κάλυψη των κενών που εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα.
Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος για να αναγνωρίσω την πρόοδο της ΠΓΔΜ προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και να επισημάνω τους υπόλοιπους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν προς όφελος του λαού της. Είναι σημαντικό να στείλουμε στην ΠΓΔΜ ένα θετικό μήνυμα όσον αφορά το μέλλον της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να διατηρηθεί η ευρωπαϊκη ώθηση και να συνεχιστεί ο πολιτικός διάλογος που έχει αρχίσει. Το ζήτημα της ονομασίας μεταξύ της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας αποτελεί ένα αποκλειστικά διμερές ζήτημα το οποίο δεν θα πρέπει να εμπλέκεται στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Επιπλέον, βάσει της Ενδιάμεσης Συμφωνίας της 13ης Σεπτεμβρίου 1995 μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, η Ελλάδα συμφώνησε να μην ασκήσει βέτο στην αίτηση ένταξης της ΠΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς, η οποία καλύπτει επίσης τη διαδικασία διαπραγματεύσεων μεταξύ ΕΕ και ΠΓΔΜ. Στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, κατέθεσα τροπολογίες σχετικά με τη δημόσια διοίκηση, το δικαστικό σύστημα και τα μέτρα κατά της διαφθοράς.
Η υιοθέτηση μιας εθνικής στρατηγικής για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και τη δημιουργία μιας υποεπιτροπής της συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης αποτελούν θετικά μέτρα για τη διασφάλιση των ικανοτήτων και του επαγγελματισμού της δημόσιας διοίκησης. Επισημαίνω ότι η ενοποίηση της νομολογίας και η δημοσίευση όλων των δικαστικών αποφάσεων έχουν εξαιρετική σημασία για την προβλεψιμότητα του δικαστικού συστήματος και την εμπιστοσύνη των πολιτών στο σύστημα.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με την ΠΓΔΜ και επικροτώ τις συνεχείς προσπάθειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς, οι οποίες εκφράζονται, μεταξύ άλλων, με την υλοποίηση του δεύτερου γύρου των συστάσεων GRECO και την έναρξη ισχύος των τροποποποιήσεων του Ποινικού Κώδικα. Ενθαρρύνω τις αρχές να συνεχίσουν να υλοποιούν τη νομοθεσία για την καταπολέμηση της διαφθοράς και να βελτιώνουν την ανεξαρτησία, την αποτελεσματικότητα και τους πόρους του δικαστικού συστήματος. Ωστόσο, εξακολουθεί να επικρατεί διαφθορά και ζητώ να καταβληθούν περαιτέρω εντατικές προσπάθειες για την εξάλειψή της.
Τονίζω την επιτακτικότητα της αποτελεσματικής και αμερόληπτης επιβολής της νομοθεσίας για την καταπολέμηση της διαφθοράς, ειδικότερα για τη χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων και για συγκρούσεις συμφερόντων. Εφιστώ την προσοχή στη σημασία που έχει η διασφάλιση της λειτουργίας του δικαστικού συστήματος χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις και επικροτώ τις προσπάθειες αύξησης της αποτελεσματικότητας και της διαφάνειας του δικαστικού συστήματος. Τονίζω την ανάγκη να καταρτισθεί μητρώο σε σχέση με την επιβολή των διώξεων και των καταδικών βάσει του οποίου θα μπορεί να υπολογιστεί η πρόοδος και ζητώ την ενοποίηση της νομολογίας, προκειμένου να διασφαλισθεί ένα προβλέψιμο δικαστικό σύστημα και η εμπιστοσύνη των πολιτών.
Κυριάκος Μαυρονικόλας (S&D), γραπτώς. – Στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας η παραβίαση της ανεξαρτησίας του τύπου, της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης αλλά και του σχεδίου αστικής ανάπλασης Σκόπια 2014 αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά. Παράλληλα ο πολιτικός διάλογος έχει πλέον σταματήσει. Αν σε αυτό το δυσμενές εσωτερικό περιβάλλον προστεθεί και το άλυτο ζήτημα του ονόματος, είναι σαφές ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας δοκιμάζεται σοβαρά.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Το ψήφισμα αυτό καλεί την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να απελευθερώσει την οικονομία της και την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Κάνει κήρυγμα στη χώρα για τη δημοκρατία, ακόμη και για τη δημοσιογραφία. Καταψήφισα αυτό το αλαζονικό και πρόχειρο κείμενο.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας έχει αντιμετωπίσει ορισμένα εμπόδια στην πορεία της προς την ένταξη στην ΕΕ. Παρότι έχει σημειώσει πρόοδο όσον αφορά την έγκριση του κοινοτικού κεκτημένου στο σύνολό του, εξασφαλίζοντας αξιόπιστες δομές και βέλτιστες πρακτικές για τα θεσμικά της όργανα, έχει ακόμη μακρύ δρόμο μπροστά της. Πρέπει ακόμη να γίνουν πολλά, όπως κατέδειξε η πολιτική κρίση που ταλανίζει το κράτος.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Στις 9 Απριλίου 2001, η ΠΓΔΜ ήταν η πρώτη χώρα των Δυτικών Βαλκανίων η οποία σύναψε Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης με την ΕΕ. Η κατάσταση των μεταρρυθμίσεων από το 2001 μπορεί να κριθεί θετικά από διάφορες απόψεις. Όσον αφορά το δικαστικό σύστημα, έχουν ψηφισθεί νομικές διατάξεις για να διασφαλισθεί τόσο η ανεξαρτησία από τις πολιτικές πιέσεις όσο και η αποτελεσματικότητα. Οι βελτιώσεις της διαφάνειας του δικαστικού συστήματος, ειδικότερα όσον αφορά τις αδιεκπεραίωτες υποθέσεις στα περισσότερα δικαστήρια, είναι επίσης ευπρόσδεκτες. Ήδη μπορεί να παρατηρηθεί ότι η χώρα σημειώνει πρόοδο προς τη μετάβαση σε μια λειτουργική οικονομία της αγοράς, παρότι έχει ακόμη μακρύ δρόμο μπροστά της. Μόνο η διαμάχη με την Ελλάδα σχετικά με την ονομασία εμποδίζει την προσχώρηση της ΠΓΔΜ στην ΕΕ, και αισιοδοξούμε ότι το πρόβλημα αυτό θα λυθεί στο εγγύς μέλλον. Ωστόσο, απείχα από τη ψηφοφορία, επειδή ορισμένες πτυχές της έκθεσης στερούνται ισορροπίας σε μεγάλο βαθμό.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης παρακολούθησης σχετικά με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για το 2010. Η διαδικασία προσχώρησης της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας έχει αντιμετωπίσει σημαντικές καθυστερήσεις, παρά την πολιτική και κοινωνικοοικονομική πρόοδο που έχει σημειώσει η χώρα. Ελπίζω ότι οι υφιστάμενες διαφορές και τα περιφερειακά προβλήματα θα μπορέσουν να ξεπεραστούν προς όφελος του κοινού ευρωπαϊκού καλού.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Το ψήφισμα αυτό ουσιαστικά εκφράζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμμερίζεται την αξιολόγηση της έκθεσης προόδου για το 2010 που συνέταξε η Επιτροπή σχετικά με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και εκφράζει τη λύπη του που το Συμβούλιο δεν έχει αποφασίσει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, όπως συνέστησε η Επιτροπή για δεύτερο συνεχές έτος και σύμφωνα με τα προηγούμενα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου. Εκφράζει ανησυχία για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, συμπεριλαμβανομένου του μποϊκοτάζ του εθνικού κοινοβουλίου από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και για τον κίνδυνο μήπως οι εξελίξεις αυτές επηρεάσουν δυσμενώς το θεματολόγιο της χώρας για την ΕΕ και υπενθυμίζει την προηγούμενη σύστασή του προς το Συμβούλιο για την άμεση έναρξη των διαπραγματεύσεων.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, επειδή πιστεύω ότι είναι καιρός να ξεκινήσουν πραγματικές και σωστές ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Μάλιστα, μετά τη χορήγηση καθεστώτος υποψήφιας προς ένταξη χώρας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 16ης Δεκεμβρίου 2005, δεν έχουν υλοποιηθεί σημαντικές ενέργειες σχετικά με το ζήτημα αυτό. Το γεγονός αυτό ανάγεται, κυρίως, σε μια σειρά προβλημάτων με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ειδικότερα όσον αφορά το μποϊκοτάζ του εθνικού κοινοβουλίου από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αυτό και άλλα προβλήματα, όπως η ύπαρξη ελεύθερων και ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης, η οποία κρίνεται αναγκαία για την ανάπτυξη μιας σταθερής δημοκρατίας, πρέπει να διευθετηθούν το συντομότερο δυνατό, ούτως ώστε και τα δύο μέρη να μπορέσουν για άλλη μία φορά να ακολουθήσουν την πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης προς Ανατολάς.
Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – Καταψήφισα την συγκεκριμένη έκθεση γιατί, όπως δήλωσα και σε προηγούμενη παρέμβασή μου στην ολομέλεια, θεωρώ ότι το ψήφισμα αυτό δεδομένων των σοβαρών καταγγελιών εναντίον του εισηγητή του, του κυρίου Zoran Thaler (Sunday Times, 20 Μαρτίου), ο οποίος αρχικά εισηγήθηκε το κείμενο το οποίο εν συνεχεία προχώρησε προς ψήφιση στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων στις 16 Μαρτίου, δηλαδή πριν τις αποκαλύψεις εναντίον του, μπορεί μεν να απολαμβάνει του τεκμηρίου της αθωότητας εφόσον ορίστηκε νέος εισηγητής, δεν απολαμβάνει όμως και του τεκμηρίου της αξιοπιστίας. Αποτελεί λάθος κατ' εμέ για την ακεραιότητα και την αξιοπιστία του σώματος η ψήφιση αυτού του ψηφίσματος, προτού βγουν τα πορίσματα των ερευνών μετά το άνοιγμα του φακέλου της συνδιαλλαγής.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0256/2011 (Κατάσταση στην Ακτή του Ελεφαντοστού)
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Τάσσομαι υπέρ του ψηφίσματος αυτού, επειδή θα πρέπει γρήγορα να δοθεί τέλος στην κατάσταση κρίσης στην Ακτή Ελεφαντοστού, καθώς έχει ήδη οδηγήσει σε μεγάλο αριθμό θανάτων. Η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει τη δημοκρατική νίκη του κ. Ouattara, και πρέπει τώρα να εντείνει τις προσπάθειές της για να τον βοηθήσει να αναλάβει την εξουσία με ειρηνικό τρόπο. Καθώς πρόκειται για σοβαρή κατάσταση, η οποία όχι μόνο υποσκάπτει τις νόμιμες εκλογικές επιλογές των πολιτών, αλλά έχει αντίκτυπο και στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ΕΕ πρέπει να ενεργήσει με διπλωματικό τρόπο, με όλους τους μηχανισμούς που έχει στη διάθεσή της, ούτως ώστε να συμβάλει στην εξομάλυνση της κατάστασης και, κυρίως, να αποτρέψει περισσότερους θανάτους.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, επειδή τους τελευταίους τέσσερις μήνες, η Ακτή Ελεφαντοστού έχει βυθιστεί σε βαθιά πολιτική κρίση, η οποία πηγάζει από την άρνηση του σημερινού προέδρου, Laurent Gbagbo, να παραχωρήσει την εξουσία στον νόμιμο πρόεδρο, Alassane Ouattara, παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010 και έχει αναγνωριστεί ως νικητής από τη διεθνή κοινότητα, κατόπιν επικύρωσης των αποτελεσμάτων από τα Ηνωμένα Έθνη. Σύμφωνα με πηγές των Ηνωμένων Εθνών, έχουν χαθεί εκατοντάδες ζωές στην Ακτή Ελεφαντοστού από τον Δεκέμβριο του 2010 και ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων ενδέχεται να είναι πολύ υψηλότερος, καθώς οι πράξεις βίας που διαδραματίζονται στο εσωτερικό της χώρας δεν αναφέρονται πάντοτε στον Τύπο. Οι επιθέσεις κατευθύνονται σκόπιμα κατά των ειρηνευτικών δυνάμεων και των οργάνων του ΟΗΕ. Συμφωνώ ότι πρέπει να αναληφθεί ταχεία διεθνής πολιτική δράση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κατάστασης στην Ακτή Ελεφαντοστού και την αποτροπή μιας νέας μεταναστευτικής κρίσης στην περιοχή. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να συντονίσουν τις προσπάθειές τους με άλλους διεθνείς χορηγούς, προκειμένου να ανταποκριθούν στις επιτακτικές ανάγκες του πληθυσμού της Ακτής Ελεφαντοστού και των γειτονικών χωρών. Στηρίζω τις κυρώσεις οι οποίες συνίστανται στην απαγόρευση της έκδοσης θεωρήσεων και στο πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων και επιβάλλονται από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, την Αφρικανική Ένωση και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλα τα πρόσωπα και τις οντότητες που αντιτάσσονται στην εξουσία του νόμιμου Προέδρου, και το ότι οι κυρώσεις αυτές θα εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται μέχρι να επιστρέψουν στην εξουσία οι νόμιμες αρχές.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Καταδικάζω σθεναρά τις προσπάθειες του πρώην προέδρου Gbagbo και των υποστηρικτών του να σφετεριστούν με τη βία τη βούληση του λαού της Ακτής Ελεφαντοστού, και θα ήθελα να καλέσω κι εγώ τον κ. Gbagbo να εγκαταλείψει αμέσως την εξουσία. Είναι λυπηρό που ο λαός της Ακτής Ελεφαντοστού έπρεπε να πληρώσει ένα τόσο βαρύ τίμημα για να εξασφαλίσει τον σεβασμό της δημοκρατικής του βούλησης, την οποία εξέφρασε στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010. Θα ήθελα να εκφράσω την απόλυτη στήριξή μου προς τον πρόεδρο Ouattara, την κυβέρνησή του και τον λαό της Ακτής Ελεφαντοστού στο πλαίσιο της προσπάθειάς τους για συμφιλίωση, ανάκαμψη και βιώσιμη ανάπτυξη. Θα ήθελα να ζητήσω την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την αποκατάσταση της τάξης, της ειρήνης, της σταθερότητας και της ασφάλειας στη χώρα στο πλαίσιο του δύσκολου έργου της προώθησης της εθνικής επανένωσης.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την κατάσταση στην Ακτή Ελεφαντοστού, το οποίο καταδικάζει τις βίαιες απόπειρες του τέως προέδρου, κ. Gbagbo, να σφετεριστεί την εξουσία, και το οποίο τονίζει ότι πρέπει να εγκαταλείψει αμέσως την εξουσία υπέρ του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου, κ. Ouattara, ώστε να αποκατασταθεί η ειρήνη και η δημοκρατία στη χώρα.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Παρά το μεγαλόπνοο όραμα του Félix Houphouët-Boigny, η Ακτή Ελεφαντοστού σήμερα είναι μια χώρα διαιρεμένη από τη διαμάχη μεταξύ του κ. Gbagbo και του κ. Ouattara, η οποία ενδέχεται να συνεχιστεί επ’ αόριστον. Ο λαός της Ακτής Ελεφαντοστού παρακολούθησε με ανησυχία και τρόμο τη στρατιωτική προέλαση των αντίστοιχων φατριών, φοβούμενος την ανατροπή της ασφάλειας και την περαιτέρω αποσταθεροποίηση της χώρας. Η Ακτή Ελεφαντοστού είναι ένα ακόμη παράδειγμα του κινδύνου που αποτελούν οι δικτατορικές ηγεσίες οι οποίες διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα και αφήνουν στο πέρασμά τους θεσμικό κενό και απουσία δημοκρατικής πρακτικής και άσκησης των ελευθεριών.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Σύμφωνα με το παράδειγμα το οποίο έδωσε σε όλη τη διάρκεια υπαρξής της, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ιστορικό καθήκον να τάσσεται ανοικτά κατά κάθε παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να προωθεί τον σεβασμό του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών, τόσο μέσω καταγγελίας όσο και μέσω αναπτυξιακών προγραμμάτων. Πρόσφατα διαπιστώσαμε την έκρηξη βίας και επιβεβαιωμένες σφαγές στην Ακτή Ελεφαντοστού, όπου η διαδικασία του εκδημοκρατισμού δεν γίνεται δεκτή από όλους τους Ιβοριανούς. Το Κοινοβούλιο έχει εγκρίνει πολλά ψηφίσματα σχετικά με την πολιτική κατάσταση στη χώρα αυτή, ειδικότερα το ψήφισμα της 16ης Δεκεμβρίου 2010. Άλλοι οργανισμοί σε επίπεδο ΕΕ και διεθνές επίπεδο, όπως το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και η Αρχή των Αρχηγών Κρατών της Οικονομικής Κοινότητας των Δυτικοαφρικανικών Κρατών (ECOWAS), έχουν καταδικάσει την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα αυτή, κατόπιν της μη αποδοχής των επικυρωμένων από τον ΟΗΕ εκλογικών αποτελεσμάτων από τον ανατραπέντα πρόεδρο, κ. Gbagbo, πράγμα που οδήγησε σε κύμα βίας στη χώρα, με αποτέλεσμα εκατοντάδες θανάτους και περίπου ένα εκατομμύριο πρόσφυγες. Επομένως, συμφωνώ με τα μέτρα τα οποία παρουσιάστηκαν εδώ και ψηφίζω υπέρ της πρότασης, καθώς πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να προασπιστεί μια εξωτερική πολιτική η οποία θα βασίζεται σε αξίες, και όχι μόνο σε οικονομικά συμφέροντα.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Δεν ψηφίσαμε υπέρ αυτού του ψηφίσματος, και εξακολουθούμε να ανησυχούμε για την κατάσταση πολέμου στην Ακτή Ελεφαντοστού, την οικονομική παράλυση της χώρας και τα υψηλά επίπεδα βίας που αντιμετωπίζει ο λαός, συνθήκες οι οποίες έχουν μετατρέψει την κατάσταση αυτή σε ανθρωπιστική κρίση.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν μακροχρόνιοι λόγοι για τη σοβαρή κατάσταση που διαδραματίζεται εκεί, ειδικότερα η φτώχεια και η κοινωνική ανισότητα που άφησε πίσω της η πρώην αποικιοκρατία ή τα σχέδια διαρθρωτικής προσαρμογής που επέβαλλε επί σειρά ετών το ΔΝΤ.
Οι τελευταίοι τέσσερις μήνες δεινών μετά τις εκλογές έδειξαν πόσο λυπηρό είναι που η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, δεν έχει χρησιμοποιήσει επαρκώς τους διπλωματικούς διαύλους για την εξεύρεση μιας ειρηνικής πολιτικής λύσης στην κρίση. Ο ρόλος της Γαλλίας είναι ιδιαίτερα ατυχής, καθώς προτίμησε τη στρατιωτική παρέμβαση από τη χρήση των διπλωματικών διαύλων.
Επομένως, επιμένουμε ότι πρέπει να δοθεί τέλος στον πόλεμο και τη βία από όλες τις πλευρές, και παροτρύνουμε την ΕΕ να ενεργήσει αναλόγως.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Το ψήφισμα αυτό είναι ένα μάθημα κακοπιστίας. Κατορθώνει εντυπωσιακά να παραλείψει κάθε αρνητική αναφορά στο στρατόπεδο του κ. Ouattara, η έκταση των ωμοτήτων του οποίου, ωστόσο, βρίσκεται σε διαδικασία επαλήθευσης από τον ΟΗΕ στην περιοχή. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι ο κ. Ouattara, μουσουλμάνος μη ιβοριανής καταγωγής, εκπαιδευμένος στο ΔΝΤ στην Ουάσινγκτον, δεν μπορεί παρά να κερδίσει την υποστήριξή σας. Το ψήφισμα εξυμνεί το έργο των Επιχειρήσεων των Ηνωμένων Εθνών στην Ακτή Ελεφαντοστού (UNOCI), ακόμη και αν ο ίδιος ο ΟΗΕ υποχρεώθηκε να ζητήσει τη συνδρομή της Γαλλίας για την περιφρούρηση της αποστολής του και, ειδικότερα, τη διασφάλιση της προστασίας των αλλοδαπών υπηκόων.
Μια έξοχη απόδειξη αποτελεσματικότητας και ωφέλειας, αυτό είναι! Όσον αφορά την προσοχή που δίνετε στη διασφάλιση της τήρησης του εκλογικού αποτελέσματος, θα ήταν καλό αν δίνατε την ίδια διαρκή προσοχή όταν ευρωπαϊκά κράτη απορρίπτουν τις Συνθήκες που τους επιβάλλετε. Στην πραγματικότητα στηρίζετε μόνο τα αποτελέσματα που σας βολεύουν. Δεν είναι δυνατόν να τύχει υποστήριξης μια τόσο κοντόφθαλμη, μονόπλευρη προσέγγιση, ούτε ένα ψήφισμα το οποίο είναι χειρότερα ενημερωμένο ακόμη και από τα άρθρα ευρωπαϊκών εφημερίδων στα οποία φαίνεται να βασίζεται.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, επειδή τους τελευταίους τέσσερις μήνες, η Ακτή Ελεφαντοστού έχει βυθιστεί σε βαθιά πολιτική κρίση, η οποία πηγάζει από την άρνηση του σημερινού προέδρου, Laurent Gbagbo, να παραχωρήσει την εξουσία στον νόμιμο πρόεδρο, Alassane Ouattara, παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010 και έχει αναγνωριστεί ως νικητής από τη διεθνή κοινότητα, κατόπιν επικύρωσης των αποτελεσμάτων από τα Ηνωμένα Έθνη. Όλες οι διπλωματικές προσπάθειες εξεύρεσης ειρηνικής λύσης στο μετεκλογικό πολιτικό αδιέξοδο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Αφρικανικής Ένωσης, της Οικονομικής Κοινότητας των Δυτικοαφρικανικών Κρατών και του Προέδρου της Νότιας Αφρικής, δεν στέφθηκαν με επιτυχία. Από τα μέσα Φεβρουαρίου, οι εχθροπραξίες έχουν ενταθεί τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στα δυτικά της χώρας, με ανησυχητικές αναφορές για χρήση βαρέων όπλων κατά των αμάχων. Στην Ακτή Ελεφαντοστού έχουν διαπραχθεί ωμότητες, συμπεριλαμβανομένων περιστατικών σεξουαλικής βίας, αναγκαστικών εξαφανίσεων, εξωδικαστικών εκτελέσεων και υπερβολικής και αδιάκριτης χρήσης βίας κατά των αμάχων, περιστατικά τα οποία ισοδυναμούν με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Το Κοινοβούλιο ζητεί, επομένως, από τον πρόεδρο Ouattara να καταστήσει δυνατή την ειρήνη και την εθνική συμφιλίωση.
Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Η σοβαρή πολιτική και θεσμική κρίση που συνταράσσει την Ακτή Ελεφαντοστού εδώ και μήνες έχει αποτελέσει αφορμή για ένα ατελείωτο, απ’ ό,τι φαίνεται, κύμα βίας. Καταδικάζω σθεναρά την απόπειρα του πρώην προέδρου Gbagbo να ανατρέψει διά της βίας ένα νόμιμο εκλογικό αποτέλεσμα, βάσει του οποίου ηττήθηκε από τον Alassane Ouattara. Εδώ και λίγους μήνες, η Ακτή Ελεφαντοστού αποτελεί θέατρο εχθροπραξιών ανταρτών πόλεων μεταξύ των υποστηρικτών του απερχόμενου προέδρου και του λαού. Πιστεύω ότι η Ευρώπη, ειδικότερα σε καταστάσεις όπως αυτή, στην οποία διακυβεύονται σοβαρά βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και το ίδιο το ιδανικό της δημοκρατίας, πρέπει να εκφράζει τις απόψεις της με πυγμή και με σαφήνεια, καταδικάζοντας αυτές τις πράξεις και δείχνοντας την έντονη αποδοκιμασία και αγανάκτησή της.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ αυτό το ψήφισμα, το οποίο παροτρύνει όλες τις πολιτικές δυνάμεις στην Ακτή Ελεφαντοστού να σεβαστούν τη λαϊκή βούληση που εκφράστηκε ελεύθερα στα αποτελέσματα των εκλογών της 28ης Νοεμβρίου 2010, όπως αυτά ανακοινώθηκαν από την CEI και επικυρώθηκαν από τον ειδικό αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, και που αναγνώρισαν τον Dramane Ouattara ως εκλεγμένο Πρόεδρο της Ακτής Ελεφαντοστού. Το ψήφισμα ζητεί από όλα τα κόμματα της χώρας, ειδικότερα, να αποφύγουν και να αποτρέψουν κάθε μορφή παράνομου εξαναγκασμού και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να προστατεύσουν τους αμάχους από αυτά.
Το ψήφισμα καταδικάζει, όσο το δυνατόν πιο σθεναρά, τις απόπειρες του τέως προέδρου Gbagbo και των υποστηρικτών του να σφετεριστούν τη βούληση του λαού της χώρας, διασπείροντας τη βία και υποσκάπτοντας την ακεραιότητα της εκλογικής διαδικασίας. Τονίζει εν προκειμένω ότι τα αποτελέσματα των δημοκρατικών εκλογών πρέπει να γίνουν σεβαστά από όλους τους συμμετέχοντες, περιλαμβανομένων των ηττημένων υποψηφίων, και υπογραμμίζει ότι η μη παραδοχή των αποτελεσμάτων αυτών θα θέσει περαιτέρω σε κίνδυνο τόσο την ειρήνη όσο και τη σταθερότητα στην Ακτή Ελεφαντοστού.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο σεβασμός της δημοκρατίας αποτελεί αναφαίρετη αρχή της ΕΕ. Πρέπει, επομένως, να καταδικάσουμε σθεναρά τα γεγονότα στην Ακτή Ελεφαντοστού. Η χρήση βίας κατά αμάχων στην Ακτή Ελεφαντοστού από τον κ. Gbagbo αφότου έχασε τις εκλογές είναι απαράδεκτη, και ο ίδιος πρέπει να παραιτηθεί και να παραχωρήσει αμέσως την εξουσία. Όσοι είναι υπεύθυνοι δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι, και πρέπει να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για τους εντοπίσουμε και να τους καταδικάσουμε, εάν χρειαστεί σε διεθνές επίπεδο, για εγκλήματα κατά των αμάχων, και με αυτόν τον τρόπο η ΕΕ θα μπορέσει να παράσχει την αναγκαία υποστήριξη για τις έρευνες.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Μετά τα εκλογικά αποτελέσματα στην Ακτή Ελεφαντοστού, ο πρόεδρος Gbagbo –ο οποίος καταψηφίστηκε δημοκρατικά– δεν ήταν διατεθειμένος να δεχθεί την απομάκρυνσή του από το αξίωμα αυτό. Ούτε οι απόπειρες διαπραγμάτευσης ούτε η διεθνής κριτική είχαν επιτυχία, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα μιας κρίσης που εμπεριείχε περιστατικά βίαιων συγκρούσεων. Πρέπει να διατηρηθεί η διεθνής πίεση, για παράδειγμα καταδικάζοντας όσο το δυνατόν πιο σθεναρά τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα εγκλήματα κατά του ανθρωπιστικού δικαίου και επιβάλλοντας κυρώσεις.
Οι προσπάθειες όσον αφορά τους απαχθέντες αμάχους, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και πολίτες της ΕΕ, είναι εξίσου σημαντικές. Ωστόσο, το ψήφισμα αυτό εξετάζει μόνο τις ωμότητες που διαπράχθηκαν από τα στρατεύματα του ηττημένου προέδρου Gbagbo και όχι τις κατηγορίες που έχουν διατυπωθεί κατά των στρατιωτικών δυνάμεων του νεοεκλεγέντος προέδρου Ouattara. Όσον αφορά τις πράξεις βίας, δεν θα πρέπει να έχει διαφορά το ποιος τις έχει διαπράξει.
Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Οι σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι πράξεις βίας που διαπράχθηκαν από τον ηττημένο πρόεδρο Gbagbo πρέπει να καταδικαστούν από την ΕΕ όσο το δυνατόν πιο σθεναρά. Εάν το ανθρωπιστικό δίκαιο εξακολουθήσει να παραβιάζεται, πρέπει να επιβληθούν ειδικές κυρώσεις. Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό να τιμωρηθούν τα βίαια εγκλήματα και από τις δύο πλευρές· με άλλα λόγια, και εκείνα για τα οποία έχει κατηγορηθεί ο νέος πρόεδρος Ouattara. Για τα θύματα των βίαιων επιθέσεων, ελάχιστη σημασία έχει ποιος διέταξε αυτές τις πράξεις βίας. Από την άποψη αυτή, θεωρώ ότι το ψήφισμα είναι υπερβολικά μονόπλευρο.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένης της πολιτικής κρίσης, με τις σοβαρές κοινωνικές συνέπειες που αντιμετωπίζει η χώρα αυτή, επικροτώ τη δέσμευση της ΕΕ, η οποία εκφράστηκε και από την Επίτροπο Georgieva, να βοηθήσει στην επίλυση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Συμπαρατάσσομαι κι εγώ με όσους: 1. εκφράζουν λύπη για το γεγονός ότι το μετεκλογικό πολιτικό αδιέξοδο δεν λύθηκε ειρηνικά και όλες οι διπλωματικές προσπάθειες που καταβλήθηκαν για τον σκοπό αυτόν δεν στέφθηκαν με επιτυχία· 2. καταδικάζουν τις τραγικές απώλειες ζωής και ιδιοκτησίας στο πλαίσιο της μετεκλογικής βίας, και καλούν τους κκ. Gbagbo και Ouattara να διασφαλίσουν τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου· και 3. καλούν τον κ. Ouattara και τον κ. Gbagbo να αναλάβουν τις ευθύνες τους για να εμποδίσουν κάθε πράξη βίας και αντίποινα στη χώρα και να αποδείξουν τη δέσμευσή τους για την επίτευξη ειρηνικής δημοκρατικής μετάβασης.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Τους τελευταίους τέσσερις μήνες, η Ακτή Ελεφαντοστού βυθίστηκε σε βαθιά πολιτική κρίση. Η άρνηση του απερχόμενου προέδρου, Laurent Gbagbo, να παραχωρήσει την εξουσία στον Alassane Ouattara, τον νικητή των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου του 2010, πυροδότησε μια νέα δίνη βίας σε ολόκληρη τη χώρα που δεν δείχνει σημάδια ύφεσης. Οι εχθροπραξίες έχουν εντατικοποιηθεί από τα μέσα Φεβρουαρίου τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στα δυτικά της χώρας, και εξακολουθούν να φθάνουν σε εμάς ανησυχητικές ειδήσεις για την αυξημένη χρήση βαρέων όπλων κατά αμάχων. Μέχρι τώρα, οι διπλωματικές προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας δεν έχουν φέρει αποτέλεσμα, παρά την επικύρωση του εκλογικού αποτελέσματος από τα Ηνωμένα Έθνη. Είναι καιρός να καταδικάσουμε τις απόπειρες του τέως προέδρου Gbagbo και των υποστηρικτών του να ανατρέψουν την επιθυμία του λαού της Ακτής Ελεφαντοστού. Ο Laurent Gbagbo πρέπει να παραιτηθεί αμέσως και να παραχωρήσει την εξουσία στον Alassane Ouattara, τον νόμιμα εκλεγμένο πρόεδρο.
Michèle Striffler (PPE), γραπτώς. – (FR) Επί τέσσερις μήνες, η Ακτή Ελεφαντοστού έχει βυθιστεί σε μια βαθιά πολιτική κρίση η οποία προκλήθηκε από την άρνηση του τέως πρόεδρου Laurent Gbagbo να παραχωρήσει την εξουσία στο νόμιμο πρόεδρο, Alassane Ouattara. Η κατάσταση αυτή έχει ιδιαίτερα καταστροφικές ανθρωπιστικές συνέπειες. Η μετεκλογική βία έχει προκαλέσει πάνω από ένα εκατομμύριο εσωτερικά εκτοπισθέντες πολίτες και πρόσφυγες. Επιπλέον, η μαζική συρροή προσφύγων θα μπορούσε να πυροδοτήσει εκ νέου προφανείς εντάσεις στην εν λόγω περιοχή. Η κρίση αυτή, επομένως, είναι πιθανό να συνεχιστεί. Μολονότι επικροτώ την απόφαση της Επιτροπής να αυξήσει την ανθρωπιστική της βοήθεια στο πενταπλάσιο, αυξάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ευρωπαϊκή βοήθεια στα 30 εκατομμύρια ευρώ, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί, προκειμένου να βοηθήσει τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και να παρακολουθήσει τις μεταβαλλόμενες ανάγκες τους.
Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Ανυπομονούσα να στηρίξω αυτό το ψήφισμα, το οποίο καταδικάζει σαφώς τις ωμότητες που διαπράχθηκαν κατά του άμαχου πληθυσμού από τις πολιτοφυλακές που είναι πιστές στον απερχόμενο Πρόεδρο της Ακτής Ελεφαντοστού, Laurent Gbagbo. Η λήξη της διαμάχης με διπλωματικά μέσα θα ήταν προτιμότερη, όμως το επίπεδο στο οποίο έφθασε η βία στην Αμπιτζάν και η σκληρή, αυτοκαταστροφική συμπεριφορά του ανατραπέντος προέδρου απαιτούσαν την παρέμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την προστασία των αμάχων και για να μπορέσει ο νόμιμος πρόεδρος, Alassane Ouattara, να αναλάβει την εξουσία. Το ψήφισμα αυτό, επομένως, στηρίζει την παρέμβαση των γαλλικών δυνάμεων υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών, πράγμα που συμβάλλει στην επιβολή του νόμου και του εκλογικού αποτελέσματος, καθώς και στην προστασία της ζωής των αμάχων και των ευρωπαίων πολιτών. Όταν αποκατασταθεί το κράτος δικαίου, οι νόμιμες αρχές της Ακτής Ελεφαντοστού, με την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας, θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι ο ηττημένος υποψήφιος στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές της Ακτής Ελεφαντοστού, Laurent Gbagbo, μαζί με όλους τους αξιωματούχους που είναι ύποπτοι για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα δικαστούν για τις πράξεις τους. Τέλος, πιστεύω ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να τιμά τη δέσμευσή της για την παροχή μακροπρόθεσμης υποστήριξης στην Ακτή Ελεφαντοστού, προκειμένου να βοηθήσει την εθνική συμφιλίωση και να συμβάλει στην ανοικοδόμηση και σταθεροποίηση της χώρας.
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης, καθώς θέτει σημαντικούς στόχους, όπως η απελευθέρωση των θεωρήσεων, οι συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών, οι επαφές με την κοινωνία των πολιτών και η μη χρήση βίας όσον αφορά τη συμμετοχή της ΕΕ σε συγκρούσεις, καθώς και η αυτοδιάθεση και η εδαφική ακεραιότητα.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας (ΕΠΓ), από τότε που δρομολογήθηκε, οδήγησε στην ενίσχυση των σχέσεων με τις χώρες εταίρους. Η Ανατολική Εταιρική Σχέση αποτελεί ένα σημαντικό πολιτικό πλαίσιο για την εμβάθυνση των σχέσεων με τις χώρες εταίρους, βασιζόμενο στις αρχές της συνοικειοποίησης και της κοινής ευθύνης. Οι προτεραιότητες της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης περιλαμβάνουν την ανάπτυξη της δημοκρατίας, τη χρηστή διακυβέρνηση και τη σταθερότητα, την οικονομική ολοκλήρωση και σύγκλιση με τις πολιτικές της ΕΕ, ειδικότερα όσον αφορά το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και την ενεργειακή ασφάλεια. Η υλοποίηση της ΕΠΓ αντιμετωπίζει ορισμένα εμπόδια· επομένως η επανεξέταση της ΕΠΓ πρέπει να περιλαμβάνει σαφώς προσδιορισμένες προτεραιότητες δράσης, σαφή κριτήρια αναφοράς και διαφοροποίηση βασιζόμενη στις επιδόσεις. Η ΕΠΓ πρέπει να συνεχίσει να εδράζεται στις αρχές της δημοκρατίας, στο κράτος δικαίου, στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις θεμελιώδεις ελευθερίες, και πρέπει να στηρίζει τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις των στενότερων εταίρων μας.
Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της πρωτοβουλίας της Επιτροπής και του Συμβουλίου για την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας – Ανατολική Διάσταση. Η πολιτική αυτή έχει αποφέρει αποτελέσματα χάρη στην ευελιξία της και τώρα πρέπει να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα της Ευρώπης. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να προσαρμοστεί καλύτερα στις ειδικές περιστάσεις κάθε χώρας που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα.
Θεωρώ ότι η σημαντικότερη επιδίωξη θα έπρεπε να ήταν η δέσμευση των κρατών εταίρων και όχι η γεωγραφική θέση. Ωστόσο, οι άνθρωποι βρίσκονται στο επίκεντρο των μεταρρυθμίσεων που διεξάγονται σε ένα κράτος. Οι χώρες της Ανατολής και του Νότου πρέπει να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες, πράγμα που καθιστά αναγκαία την εκ νέου προσαρμογή της Πολιτικής Γειτονίας. Τα πρώην σοβιετικά κράτη πρέπει επίσης να συνεργαστούν με την ΕΕ, θέση την οποία υποστήριξε και ο Joe Biden κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στο Κισινάου. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η Δημοκρατία της Μολδαβίας προηγείται όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης.
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, επειδή η αναθεώρηση της Ανατολικής Διάστασης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας περιλαμβάνει σημαντικούς στόχους όπως είναι οι δημοκρατικές διεργασίες, η χρηστή διακυβέρνηση και η σταθερότητα, η οικονομική ολοκλήρωση, το περιβάλλον, η κλιματική αλλαγή και η ενεργειακή ασφάλεια. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πιστεύει ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς, ειδικότερα στο δικαστικό σύστημα και στην αστυνομία, θα πρέπει να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για την ΕΕ όσον αφορά την ανάπτυξη των σχέσεών της με τους ανατολικούς εταίρους. Επιπλέον, πρέπει να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες καταπολέμησης των διεθνών δικτύων οργανωμένου εγκλήματος και να αυξηθεί η συνεργασία της αστυνομίας και του δικαστικού συστήματος με τους αρμόδιους οργανισμούς της ΕΕ. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να συνεχίσουν ενεργά το έργο τους, ειδικότερα στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προωθώντας δημοκρατικές διαδικασίες και κατοχυρώνοντας την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης. Θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της ελευθερίας έκφρασης και των ελεύθερων και ανεξάρτητων μέσων, συμπεριλαμβανομένου του Διαδικτύου, για την ανάπτυξη δημοκρατιών. Θα ήθελα επίσης να τονίσω τη σημασία των συνδικαλιστικών ενώσεων και του κοινωνικού διαλόγου στο πλαίσιο της δημοκρατικής ανάπτυξης των ανατολικών εταίρων.
Cristian Silviu Buşoi (ALDE), γραπτώς. – (RO) Οι εκθέσεις της Επιτροπής σχετικά με την ΕΠΓ δεν αποτυπώνουν μόνο τα πραγματικά οφέλη της πολιτικής καλής γειτνίασης, αλλά και τις προκλήσεις της. Πρέπει να αναθεωρηθεί η ΕΠΓ και να υιοθετηθεί μια διαφορετική προσέγγιση ως προς τον τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση ανταποκρίνεται στην πρόοδο των γειτονικών χωρών όσον αφορά τις κοινωνικοοικονομικές μεταρρυθμίσεις, παρέχοντάς τους χρηματοδοτική και πολιτική στήριξη και προσαρμόζοντάς την στις ειδικές ανάγκες κάθε χώρας.
Η Ανατολική Εταιρική Σχέση προσφέρει ένα πολιτικό πλαίσιο εδραίωσης των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και των ανατολικών γειτόνων της και τη συνέχιση των κοινωνικοοικονομικών μεταρρυθμίσεων στις χώρες εταίρους.
Η πρόοδος η οποία έχει σημειωθεί από κάθε χώρα πρέπει να αξιολογηθεί χρησιμοποιώντας συγκριτική ανάλυση βάσει προκαθορισμένων κριτηρίων, όχι όμως χωρίς προσαρμογές στα ειδικά χαρακτηριστικά κάθε χώρας. «Μια ευρωπαϊκή προοπτική, σύμφωνα με το πνεύμα του άρθρου 49 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσε να αποτελέσει κινητήρια δύναμη για μεταρρυθμίσεις στις χώρες αυτές». Το Κοινοβούλιο πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο τόσο στον καθορισμό των κριτηρίων αξιολόγησης όσο και στην ενίσχυση της ελευθερίας και της δημοκρατίας στις γειτονικές χώρες εταίρους.
Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Αρχικά, θα ήθελα να συγχαρώ τον συνάδελφο βουλευτή, κ. Siwiec, για το εξαιρετικό έργο που επιτέλεσε και για τη συνεργασία, ή καλύτερα τη σύνθεση ιδεών την οποία επιτύχαμε, όσον αφορά τη γενική αρχή της αναθεώρησης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ). Πέρα από όσα έχω ήδη αναφέρει για το ψήφισμα σχετικά με τη Νότια Διάσταση, στο οποίο ήμουν εισηγητής, θα ήθελα να τονίσω ότι και οι δύο διαστάσεις της ΕΠΓ πρέπει στο μέλλον να δείξουν προτίμηση σε μια προσέγγιση «από τη βάση προς την κορυφή», και να τονίσω ότι μόνο η μεγαλύτερη συμμετοχή των τοπικών κοινοτήτων και της κοινωνίας των πολιτών θα διασφαλίσει μέγιστη αποτελεσματικότητα στην υλοποίηση της ΕΠΓ από την ΕΕ. Ελπίζω επίσης ότι η ΕΕ δεν θα προτιμήσει τη βραχυπρόθεσμη σταθερότητα εις βάρος των βέλτιστων συμφερόντων και της διαρκούς υπεράσπισης των πολιτών και της επιμέρους και συλλογικής ελευθερίας τους, με ιδιαίτερη έμφαση στα δικαιώματα των γυναικών, όπως ανέφερα στην ομιλία μου. Παρότι χαίρομαι ιδαίτερα για τα αποτελέσματα των δύο αυτών εκθέσεων, λυπούμαι για το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή δεν αξιοποίησαν στο έπακρο αυτήν την ευκαιρία, ώστε για μία φορά να διαφοροποιήσουν τις χώρες της ΕΠΓ προς ανατολάς από τις χώρες που θα καταστούν ενδεχομένως εταίροι μας στο πλαίσιο της ΕΠΓ στον Νότο.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο στόχος του ψηφίσματος σχετικά με την Ανατολική Διάσταση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ) είναι να εισηγηθεί την ενίσχυση της διαφοροποίησης μεταξύ των κρατών με βάση τις αντίστοιχες φιλοδοξίες και δεσμεύσεις τους, όταν ακολουθούνται από πραγματική πρόοδο και συγκεκριμένα βήματα, στο πλαίσιο της επόμενης στρατηγικής αναθεώρησης της ΕΠΓ. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε εταίρου, συμπεριλαμβανομένων των στόχων και των δυνατοτήτων του. Θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες, συμπεριλαμβανομένων της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών, της ανεξαρτησίας του δικαστικού συστήματος και της καταπολέμησης της διαφθοράς, αποτελούν τη βάση στην οποία εδραιώθηκε η ΕΠΓ, και οι αξίες αυτές θα πρέπει να αποτελούν το κύριο μέτρο αξιολόγησης του ρόλου των ανατολικών εταίρων. Η ελευθερία του Τύπου και η καταπολέμηση της διαφθοράς θα πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα της ΕΕ κατά την ανάπτυξη σχέσεων με τις χώρες αυτές, και αυτό θα πρέπει να αντανακλάται στο συνολικό πλαίσιο της θεσμικής ανάπτυξης.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι στόχοι της ΕΕ είναι ιδιαίτερα διευρυμένοι και βασίζονται σε επέκταση στις γειτονικές χώρες, προκειμένου να δημιουργηθεί ένας μεγάλος χώρος ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων και εμπορευμάτων. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας της ΕΕ (ΕΠΓ) διαδραματίζει ζωτικό ρόλο με τη στρατηγική της για ανάπτυξη και μεγέθυνση. Πολλά μέσα και ψηφίσματα έχουν εγκριθεί για τον σκοπό αυτόν, ειδικότερα ο ευρωπαϊκός μηχανισμός γειτονίας και εταιρικής σχέσης (ΕΜΓΕΣ) και οι κρίσιμες επιλογές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας. Επομένως, είμαι ικανοποιημένος από την έγκριση αυτής της έκθεσης και των προτεινόμενων μέτρων, ειδικότερα για την ενίσχυση της χρηματοδότησης και της συνεργασίας από διάφορους τομείς, σε συνδυασμό με τη διεξαγωγή μιας δεύτερης συνόδου της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης κατά τη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2011. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η ΕΕ πρέπει να εντείνει τον διάλογό της με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών στις χώρες αυτές, προάγοντας τις ελεύθερες συναλλαγές και προωθώντας τη σταθερότητα, ενθαρρύνοντας την ανταλλαγή εμπειριών και την κινητικότητα μεταξύ των κρατών μελών και των χωρών αυτών, και προωθώντας τον πολυμερή διάλογο.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, επειδή η αναθεώρηση της Ανατολικής Διάστασης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας περιλαμβάνει θεμελιώδεις στόχους όπως η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, η οικονομία της αγοράς, η βιώσιμη ανάπτυξη και η χρηστή διακυβέρνηση. Τονίζει ότι η ΕΠΓ εξακολουθεί να αποτελεί ένα πλαίσιο στρατηγικής σημασίας για την εμβάθυνση και ενίσχυση των σχέσεων με τους στενότερους εταίρους μας, με στόχο την υποστήριξη των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών τους μεταρρυθμίσεων, και υπογραμμίζει πόσο σημαντική είναι η διατήρηση της αρχής της συνοικειοποίησης κατά την εκπόνηση και εφαρμογή των προγραμμάτων και δράσεων. Η Ανατολική Εταιρική Σχέση ξεκίνησε ως πολιτικό πλαίσιο για την προώθηση της ανατολικής διάστασης της ΕΠΓ που έχει ως στόχο την εμβάθυνση και ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και των ανατολικών της γειτόνων, προωθώντας την πολιτική σύνδεση, την οικονομική ολοκλήρωση και τη νομοθετική προσέγγιση, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα τις πολιτικές και κοινωνικοοικονομικές μεταρρυθμίσεις στις χώρες εταίρους. Θα ήθελα να τονίσω ότι οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να συνδυάζονται με πολιτικές μεταρρυθμίσεις και ότι η χρηστή διακυβέρνηση μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας ανοικτής και διαφανούς διαδικασίας λήψης αποφάσεων βασισμένης σε δημοκρατικούς θεσμούς. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προωθηθεί περαιτέρω η περιφερειακή συνεργασία στον χώρο της Μαύρης Θάλασσας και να ενισχυθούν οι πολιτικές της ΕΕ προς την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, ειδικότερα, εγκαινιάζοντας μια ολοκληρωμένη πολιτική της ΕΕ για τη Μαύρη Θάλασσα και διασφαλίζοντας ότι υπάρχουν οι αναγκαίοι χρηματοδοτικοί και ανθρώπινοι πόροι για την αποτελεσματική υλοποίησή της.
Cătălin Sorin Ivan (S&D), γραπτώς. – (EN) Πάντοτε ενθάρρυνα την Πολιτική Ανατολικής Γειτονίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό μπορεί να διαπιστωθεί από τις προηγούμενες δραστηριότητές μου. Τάσσομαι υπέρ της αναθεώρησης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, κυρίως επειδή είναι αναγκαία και συμβάλλει σημαντικά στη διασφάλιση ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι πολιτικές αρχές θα ενσωματωθούν σε μεγάλο βαθμό στην ανάλυση της πολιτικής κατάστασης στις τρίτες χώρες. Υπογραμμίζει τις θετικές εξελίξεις σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον εκδημοκρατισμό σε ορισμένες χώρες εταίρους και ορισμένες αρνητικές εξελίξεις σε άλλες, ειδικότερα στη Λευκορωσία. Θεωρώ επίσης σημαντικό το γεγονός ότι δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην κινητικότητα των φοιτητών, των ακαδημαϊκών, των ερευνητών και των επιχειρηματιών, διασφαλίζοντας ότι διατίθενται επαρκείς πόροι και ενισχύοντας τα υφιστάμενα προγράμματα υποτροφιών. Για όλους αυτούς τους λόγους, στηρίζω την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας.
Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Η αναθεώρηση της πολιτικής γειτονίας πρέπει να συνεχίσει να επιλύει τα ειδικά προβλήματα, τα οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν οι περιφέρειες που βρίσκονται στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θεωρώ ότι απαιτείται σημαντική διοικητική ικανότητα για την αντιμετώπιση αυτών των ποικιλόμορφων προβλημάτων. Πέρα από τις δημογραφικές προκλήσεις, την κλιματική αλλαγή, την οικονομική ανταγωνιστικότητα και την ποιότητα ζωής, οι περιφέρειες που έχουν κοινά σύνορα με τρίτα κράτη πρέπει να αντιμετωπίσουν μια σειρά συνεπειών οι οποίες απορρέουν από προβλήματα που δεν επιλύονται με τον κατάλληλο τρόπο. Αυτό ισχύει, παραδείγματος χάριν, όσον αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών. Οι επεμβάσεις σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης είναι ιδιαίτερα δύσκολες, εάν οι γειτονικές χώρες δεν έχουν την ικανότητα να ανταποκριθούν, και εάν καμία περιφέρεια δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της το μέγεθος της κατάστασης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρότεινα οι παραμεθόριες περιφέρειες της ΕΕ, οι οποίες συνορεύουν με τουλάχιστον δύο τρίτα κράτη, να θεωρούνται περιφέρειες «πλατφόρμες» και να στηρίζονται αναλόγως. Η πολιτική γειτονίας πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ικανότητα των περιφερειών που βρίσκονται εντός της ΕΕ, αλλά έχουν εξωτερικά σύνορα, να αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία είναι πολύ πιο πολύπλοκα. Για τον σκοπό αυτόν πρέπει να παρέχει αντίστοιχη χρηματοδοτική στήριξη.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος και ενθαρρύνω τις χώρες στην περιοχή να συνεργαστούν περισσότερο μεταξύ τους και να προχωρήσουν σε έναν ενισχυμένο και μακροπρόθεσμο διάλογο, σε όλα τα σχετικά επίπεδα, που θα καλύπτει τομείς όπως η ελευθερία, η ασφάλεια και η δικαιοσύνη, και ειδικότερα η διαχείριση των συνόρων, η μετανάστευση και το άσυλο, η καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, η εμπορία ανθρώπων, η παράνομη μετανάστευση, η τρομοκρατία, η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και η εμπορία ναρκωτικών, καθώς και η αστυνομική και δικαστική συνεργασία. Το ψήφισμα υπενθυμίζει ότι οι σχέσεις καλής γειτονίας αποτελούν μία από τις σημαντικότερες προϋποθέσεις για όλες τις χώρες της ΕΠΓ, προκειμένου να σημειώσουν πρόοδο όσον αφορά την ένταξη στην ΕΕ.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η νέα Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας την οποία υποσχεθήκαμε είναι μάλλον η ίδια, με ελάχιστα επιπλέον ίχνη δημοκρατικής διαύγειας. Όσον αφορά την Ανατολική Διάσταση, υπάρχουν όλα τα δεδομένα: χώροι ελεύθερων συναλλαγών, υποστήριξη των έργων Nabucco και AGRI, και εξωτερική ανάθεση της «διαχείρισης των μεταναστευτικών ρευμάτων». Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Καταψήφισα την έκθεση. Η ΕΕ δεν είναι ούτε κράτος ούτε δημοκρατία, και όμως συμπεριφέρεται ήδη σαν ιμπεριαλιστική δύναμη.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Αρχικά, οι τρεις χώρες του Νοτίου Καυκάσου εξαιρέθηκαν από την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας και συμπεριλήφθηκαν μόνο στην ακτίνα δράσης της Πολιτικής Γειτονίας. Τα σχέδια δράσης για την εμβάθυνση των διμερών σχέσεων αποτελούν σημαντικό μέσο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, τα οποία προορίζονται ξεχωριστά για κάθε χώρα, αφού, στην πραγματικότητα, κάθε χώρα ακολουθεί τη δική της πορεία. Η περιφέρεια του Νοτίου Καυκάσου, ειδικότερα, χαρακτηρίζεται από μια σειρά συγκρούσεων, η τελική επίλυση των οποίων κρίνεται ακόμη και από εμπειρογνώμονες ως εξαιρετικά δύσκολη σε ορισμένες περιπτώσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να καταστεί επανειλημμένως σαφές ότι η Πολιτική Γειτονίας της ΕΕ δεν οδηγεί αυτόματα στην ένταξη (όπως στην περίπτωση της διαδικασίας διεύρυνσης). Κυρίως, αφορά πτυχές της πολιτικής ασφάλειας και την αυξανόμενη σταθερότητα. Αυτό δεν εκφράζεται επαρκώς στο ψήφισμα, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν ψήφισα υπέρ του.
Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας αποτελεί ένα μέσο διασφάλισης της σταθερότητας και προώθησης ειρηνικών και δημοκρατικών δομών, καθώς και εμβάθυνσης των διμερών σχέσεων με χώρες οι οποίες περιβάλλουν την ΕΕ. Στις χώρες του Νοτίου Καυκάσου, ειδικότερα, πρέπει να γίνουν πολλά, ιδίως επειδή η περιοχή έχει αποτελέσει επανειλημμένως αντικείμενο διαμάχης. Αυτό το οποίο δεν είναι η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας, και ούτε θα πρέπει να είναι, είναι ένα προκαταρκτικό στάδιο πολιτικής διεύρυνσης. Θεωρώ ότι αυτό δεν κατέστη σαφές και, συνεπώς, δεν μπορώ να υποστηρίξω την πρόταση ψηφίσματος.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας (ΕΠΓ) έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό μέσο εξωτερικής πολιτικής, το οποίο προωθεί την ενίσχυση των σχέσεων με τρίτες χώρες, με ορισμένα απτά αποτελέσματα. Ο τελικός στόχος μιας αποτελεσματικής πολιτικής γειτονίας είναι η εξασφάλιση ειρήνης. Η Ανατολική Εταιρική Σχέση είναι ένα πολιτικό πλαίσιο το οποίο είναι σημαντικό για την εμβάθυνση των σχέσεων με εταιρικές χώρες και μεταξύ τους, βάσει της αρχής των κοινών καθηκόντων και υποχρεώσεων. Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, καθώς πιστεύω επίσης ότι η ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ όλων των χωρών, όπως συνιστάται εδώ, απαιτεί μεγαλύτερη κοινή δέσμευση και περαιτέρω πρόοδο προς την επίτευξη χρηστής διακυβέρνησης και δημοκρατικών προτύπων.
Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, το οποίο επιβεβαιώνει την ανάγκη αναθεώρησης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ), με βάση την υποστήριξη των θεμελιωδών αξιών και αρχών της ΕΕ και τη μεγαλύτερη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και των τοπικών κοινοτήτων, και το οποίο επισημαίνει τη σημασία της Ανατολικής Διάστασης της ΕΠΓ ως μέσου ενίσχυσης των σχέσεων της ΕΕ με τους γείτονές της στην Ανατολή, με στόχο την υποστήριξη πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων στις χώρες εκείνες και την εμβάθυνση της δέσμευσής της για τις κοινές αξίες και αρχές όπως η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η χρηστή διακυβέρνηση, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Συμπαρατάσσομαι με όσους επικροτούν την πρόοδο στις σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και των γειτονικών χωρών στο πλαίσιο της ΕΠΓ και επιβεβαιώνω τις αξίες, τις αρχές και τις δεσμεύσεις επί των οποίων έχει βασιστεί η ΕΠΓ, όπου συμπεριλαμβάνονται η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, η οικονομία της αγοράς, η βιώσιμη ανάπτυξη και η χρηστή διακυβέρνηση· θεωρώ ότι η ΕΠΓ εξακολουθεί να αποτελεί ένα πλαίσιο στρατηγικής σημασίας για την εμβάθυνση και ενίσχυση των σχέσεων με τους στενότερους εταίρους μας, με στόχο την υποστήριξη των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών τους μεταρρυθμίσεων, και υπογραμμίζω τη σημασία της διατήρησης της αρχής της συνοικειοποίησης κατά την εκπόνηση και εφαρμογή των προγραμμάτων και δράσεων.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Βάσει του άρθρου 8 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αναπτύσσεται μια ειδική σχέση με τις γειτονικές χώρες, με στόχο τη δημιουργία ενός χώρου ευημερίας και καλής γειτνίασης. Όπως είδαμε, η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας έχει οδηγήσει σε μεγάλο βαθμό στην ενίσχυση των σχέσεων με τις χώρες εταίρους και έχει αποφέρει πολλά απτά οφέλη για το κοινό καλό. Οι προκλήσεις παραμένουν, ωστόσο, και η έμφαση θα πρέπει να βρίσκεται στις προτεραιότητες δράσης, με αποτελεσματικότερους δείκτες αναφοράς, ιδίως όσον αφορά την Ανατολική Εταιρική Σχέση. Η εταιρική σχέση με τους ανατολικούς μας γείτονες αποτελεί ένα πολιτικό πλαίσιο μεγάλης σημασίας για την ευημερία της Ευρώπης, και η πλατφόρμα εργασίας της εστιάζεται σε τέσσερα θέματα: δημοκρατία, χρηστή διακυβέρνηση, οικονομική ολοκλήρωση και σύγκλιση με τις ευρωπαϊκές πολιτικές. Δυστυχώς, στη φάση αυτή, οι διαμάχες που έχουν προκύψει στις χώρες αυτές υπονομεύουν σοβαρά την οικονομική, κοινωνική και πολιτική τους ανάπτυξη και συνιστούν σοβαρό εμπόδιο στη συνεργασία και την περιφερειακή ασφάλεια, όπως αποδεικνύεται από τις πρόσφατες αναταραχές στην Τυνησία και στην Αίγυπτο. Θα ήθελα να γίνει μια στρατηγική αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας με βάση τις αξίες της Ένωσης, οι οποίες τάσσονται κατά των καταπιεστικών καθεστώτων, και προς στήριξη των θεμιτών δημοκρατικών βλέψεων των ανατολικών λαών.
Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Από την έναρξή της, η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας έχει αποφέρει απτά οφέλη σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Δημιουργεί ένα πλαίσιο συνεργασίας, το οποίο έχει στρατηγική σημασία για την υποστήριξη των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων των στενότερων εταίρων μας. Η Ανατολική Εταιρική Σχέση εστιάζεται στην ανάπτυξη της δημοκρατίας, στη χρηστή διακυβέρνηση και στη σταθερότητα, στην οικονομική ολοκλήρωση και στην επίτευξη στενότερων σχέσεων με την πολιτική της ΕΕ. Από την έναρξη της ΕΠΓ, η πρόοδος ήταν αισθητή στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στον εκδημοκρατισμό του δημόσιου βίου και στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις πολλών χωρών εταίρων. Μόνο η Λευκορωσία συμμετέχει σε περιορισμένο βαθμό στη συνεργασία με την ΕΕ, και η περαιτέρω συμμετοχή της στην ΕΠΓ θα πρέπει να εξαρτηθεί από την προθυμία της να σεβαστεί τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Πρέπει να δοθεί προσοχή στην καταπολέμηση της διαφθοράς, στον εκλογικό νόμο και στον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι εκλογές, ούτως ώστε να συνάδουν με τα πρότυπα του διεθνούς δικαίου. Θα πρέπει να εκφράσουμε την υποστήριξή μας για την Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ-Ανατολικών Γειτόνων (EURONEST), επισημαίνοντας τον ρόλο της στην ενίσχυση της δημοκρατίας και στην ανάπτυξη συνεργασίας με τις χώρες της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης.
Bogusław Sonik (PPE), γραπτώς. – (PL) Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που έχουν προκύψει τους τελευταίους μήνες στη γειτονιά μας, τόσο στην Ανατολική όσο και στη Νότια Διάσταση. Τα γεγονότα αυτά καταμαρτυρούν την ανεπάρκεια της υφιστάμενης συμμετοχής της ΕΕ στη γειτονιά. Η αλλαγή προτύπου που πρότεινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην πολιτική της ΕΕ από την «προτεραιότητα στη σταθερότητα» στην «προτεραιότητα στον εκδημοκρατισμό και στα ανθρώπινα δικαιώματα» είναι αναγκαία. Δεν θα πρέπει να υποκρινόμαστε πλέον ότι η πολιτική κατάσταση, δηλαδή η διατήρηση των αυταρχικών καθεστώτων, είναι καλύτερη για την Ευρώπη και την ασφάλειά της. Είναι καιρός να επιδείξουμε αλληλεγγύη προς τους γείτονές μας.
Παρά τις διαφορές, οι περισσότερες χώρες στη γειτονιά μας έχουν κοινά χαρακτηριστικά: περιορισμένη ελευθερία, ή καθόλου ελευθερία, και έλλειψη επιτυχίας όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό. Η διάθεση επιπρόσθετων, γενναιόδωρων κεφαλαίων για την ανάπτυξη μιας σταθερής γειτονιάς της ΕΕ φαίνεται αναπόφευκτη. Η ΕΠΓ θα πρέπει, επομένως, να συνεχίσει να εδράζεται στην αρχή της επιβολής προϋποθέσεων, στη διμερή και πολυμερή συνεργασία και θα πρέπει να επεκταθεί με την επιδίωξη θεσμικής ολοκλήρωσης, την απελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων και το άνοιγμα της ευρωπαϊκής αγοράς και την παροχή υποστήριξης προς την κοινωνία των πολιτών. Αξίζει να υπενθυμίσουμε για άλλη μία φορά τη θέση της Πολωνίας, του υπέρμαχου των διαδοχικών διευρύνσεων της ΕΕ, η οποία παρότρυνε τα κράτη μέλη πριν από δύο έτη, σε συνεργασία με τη Σουηδία, να ενισχύσουν την Ανατολική Διάσταση της ΕΠΓ με τη μορφή της πρωτοβουλίας της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης.
Υπό το πρίσμα των τρεχόντων γεγονότων, ο ρόλος της Πολωνίας αποκτά συμβολική σημασία. Η Πολωνία, η οποία έχει ιστορική εμπειρία όσον αφορά τον μετασχηματισμό του πολιτικοοικονομικού της συστήματος, μπορεί να λειτουργήσει ως καλό παράδειγμα και πρότυπο τόσο για τους ανατολικούς όσο και τους νότιους γείτονες της ΕΕ στο πλαίσιο της τρέχουσας πολιτικής.
Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας (ΕΠΓ) έχει αποδειχθεί βασικό μέσο εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, το οποίο προωθεί τις στενότερες σχέσεις μεταξύ των χωρών εταίρων και παρέχει οφέλη και για τα δύο μέρη. Οι τροποποιήσεις οι οποίες προέκυψαν από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας αποσκοπούν να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη συνοχή, αποτελεσματικότητα και νομιμότητα στην εξωτερική διάσταση της ΕΕ. Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας να αναθεωρούμε και να επισημαίνουμε τα λάθη του παρελθόντος. Η αναθεώρηση της ΕΠΓ και της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης θα πρέπει να καθορίσει προτεραιότητες για την ανάληψη ειδικής δράσης από την πλευρά κάθε εταίρου, σε συνδυασμό με δείκτες αναφοράς και διαφοροποίηση βασιζόμενη στις επιδόσεις και στα αποτελέσματα που έχουν επιτευχθεί. Η εφαρμογή μιας προσέγγισης «από τη βάση προς την κορυφή», η οποία θα στηρίζει την κοινωνία των πολιτών και τις διεργασίες εκδημοκρατισμού, αποτελεί προϋπόθεση για μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα και ανάπτυξη.
Πρέπει να δοθεί σθεναρή έμφαση στην κατάρτιση, στην εκπαίδευση, στην έρευνα και στην κινητικότητα, ώστε να αντιμετωπιστούν τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα της περιοχής. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω τη στήριξη την οποία παρείχε η κοινωνία των πολιτών της Λευκορωσίας στην ενίσχυση των δημοκρατικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η συμμετοχή της στην ΕΠΓ και σε άλλες τομεακές πολιτικές.
Πρόταση ψηφίσματος B7-0199/2011 (Αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας - Νότια διάσταση)
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Τάσσομαι υπέρ των δηλώσεων οι οποίες διατυπώνουν τη δέσμευση ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι νέες εξελίξεις, τα προηγούμενα λάθη και η υποστήριξη του δημοκρατικού μετασχηματισμού, σε συνδυασμό με οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις στην περιοχή, την καταπολέμηση της διαφθοράς και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών. Θα πρέπει κυρίως να αναπτυχθεί μια πολυμερής διάσταση και να δημιουργηθούν συνέργειες μεταξύ των διμερών και πολυμερών διαστάσεων αυτής της εταιρικής σχέσης, συμπεριλαμβανομένης της αναζωογόνησης της Ένωσης για τη Μεσόγειο και της ενίσχυσης του ρόλου των συνδικαλιστικών ενώσεων του άμαχου πληθυσμού. Πρέπει επίσης να επισημανθεί η ανάγκη να αυξηθούν τα κονδύλια που διατίθενται στην πολιτική αυτή και να αξιοποιούνται καλύτερα.
Dominique Baudis (PPE), γραπτώς. – (FR) Πρέπει να επανεξετάσουμε την πολιτική μας για τη νότια Μεσόγειο. Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας υποτίθεται ότι έπρεπε να προωθεί τις αξίες της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όμως τα γεγονότα που διαδραματίζονται στη νότια Μεσόγειο από την αρχή του έτους δείχνουν ότι στο πλαίσιο αυτό έχουμε αποτύχει. Ομολογουμένως, η συνεργασία σε τομείς όπως η εκπαίδευση και ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας έχει αποφέρει καρπούς. Δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο και για τη χρηστή διακυβέρνηση, τη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος και τη δημοκρατία, που αποτελούν ωστόσο κορυφαίους στόχους της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας. Το κείμενο αυτό έχει τις προϋποθέσεις να προτείνει λύσεις για τη ριζοσπαστική επανεξέταση της πολιτικής αυτής. Ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο θα μπορέσουν να αντλήσουν έμπνευση από αυτό.
Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Σήμερα πραγματοποιήθηκαν σημαντικές στρατηγικές τροποποιήσεις στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας (ΕΠΓ) στη σύνοδο Ολομέλειας στο Στρασβούργο. Αυτό έδειξε ότι η Ευρώπη μπορεί να δρα προληπτικά εάν θέλει, και ότι μπορεί να παραμείνει ενωμένη γύρω από ένα ιδανικό. Αυτό το αποδείξαμε για άλλη μία φορά σήμερα. Χαίρομαι που το βλέπω αυτό, σε ένα ψήφισμα του οποίου είχα την τιμή να είμαι εισηγητής. Πράγματι, παρατήρησα με χαρά ότι ο Επίτροπος Füle επικρότησε σχεδόν όλες τις προτάσεις μας, όπως παρατηρήσατε όλοι στη διάρκεια της συζήτησης που προηγήθηκε αυτής της ψηφοφορίας. Προκαλώ τώρα την Επιτροπή να επιδείξει τη φιλοδοξία που απαιτεί αυτή η στιγμή όσον αφορά τη διαδικασία αναθεώρησης της 10ης Μαΐου, με μια πολιτική γειτονίας προσαρμοσμένη σε κάθε κράτος, με σαφείς δείκτες αναφοράς και προσεκτική εξέταση. Η προσέγγιση αυτή θα καταστήσει δυνατή τη δημιουργία ενός μελλοντικού Μεσογειακού Οικονομικού Χώρου με τις νέες δημοκρατίες του Νότου, και ελπίζω ότι η καλή ατμόσφαιρα και η συνεργασία που χαρακτήρισαν τις εργασίες επί του θέματος αυτού θα οδηγήσουν στη μόνιμη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στον σχεδιασμό και στην αξιολόγηση αυτής της πολιτικής. Θεωρώ ότι είναι απολύτως ζωτικής σημασίας να προτιμηθεί από την ΕΕ μια προσέγγιση από τη βάση προς την κορυφή για την πολιτική γειτονίας στο μέλλον, για τους λόγους που αναφέρθηκαν στο ψήφισμα αυτό.
Diane Dodds (NI), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα αυτήν την πρόταση ψηφίσματος. Ενώ είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε να ενθαρρύνουμε την ειρήνη και τη δημοκρατία στη Μεσόγειο, είναι απολύτως σαφές ότι η στρατηγική στην οποία στηρίζεται η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας δεν έχει μέχρι στιγμής σημειώσει επιτυχία. Η πολιτική αυτή κοστίζει στους φορολογουμένους της περιοχής ενάμισι δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως, και όμως είναι ολοφάνερο ότι δεν έχει αποφέρει αποτελέσματα. Αντιμετωπίζουμε επί του παρόντος μια κρίση προσφύγων στην περιοχή και πολλά καθεστώτα στρέφονται κατά του ίδιου του λαού τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία κατά την άποψή μου ότι σύντομα θα μας ζητηθεί να εγκρίνουμε νέα χρηματοδότηση. Χωρίς σαφείς στόχους και πρόγραμμα εργασίας, αυτή η συγκεχυμένη πολιτική θα συνεχίσει να απογοητεύει τους πλέον ευάλωτους στην περιοχή. Είναι εξίσου σαφές ότι η Ύπατη Εκπρόσωπος ήταν αναποτελεσματική στον συντονισμό μιας απόκρισης στη συνεχιζόμενη κατάσταση σχετικά με την ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Τα πρόσφατα γεγονότα στην περιοχή της νότιας Μεσογείου, τα οποία ξεκίνησαν με την Τυνησία τον Δεκέμβριο του 2010, κατέστησαν εκ νέου επιτακτική την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ). Το Κοινοβούλιο θα πρέπει να παρακολουθήσει τις διεργασίες δημοκρατικής μετάβασης στις χώρες της νότιας Μεσογείου και, μαζί με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, πρέπει να στηρίξει τη μετάβαση αυτή με όσο το δυνατόν ταχύτερο και ειρηνικότερο τρόπο, εξασφαλίζοντας σημαντική ενίσχυση με τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, τα οποία αποσκοπούν στην προώθηση πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων. Η ενίσχυση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της χρηστής διακυβέρνησης, της καταπολέμησης της διαφθοράς και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών αποτελούν σημαντικά στοιχεία στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και των γειτόνων της στον Νότο. Δεδομένων αυτών των γεγονότων, η Ένωση για τη Μεσόγειο αξίζει να αναζωογονηθεί, και θα πρέπει να ενισχυθεί με στόχο τη Νότια Διάσταση της ΕΠΓ.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Είμαι ικανοποιημένος από την ποιότητα αυτού του ψηφίσματος και την έγκρισή του, και θα ήθελα να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στον συνάδελφό μου, κ. David. Οι στόχοι της ΕΕ είναι ιδιαίτερα διευρυμένοι και βασίζονται σε επέκταση στις γειτονικές χώρες, προκειμένου να δημιουργηθεί ένας μεγάλος χώρος ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων και εμπορευμάτων. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας της ΕΕ (ΕΠΓ) διαδραματίζει ζωτικό ρόλο με τη στρατηγική της για ανάπτυξη και μεγέθυνση. Πολλά μέσα και ψηφίσματα έχουν εγκριθεί για τον σκοπό αυτόν, ειδικότερα ο ευρωπαϊκός μηχανισμός γειτονίας και εταιρικής σχέσης (ΕΜΓΕΣ) και οι κρίσιμες επιλογές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας. Ωστόσο, η αναθεώρηση της ΕΠΓ πλέον έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα στο πλαίσιο των γεγονότων που διαδραματίστηκαν στη νότια και την ανατολική Μεσόγειο. Η ΕΕ θα πρέπει να αντλήσει διδάγματα από τα γεγονότα στον Νότο, ειδικότερα στην Τυνησία και στην Αίγυπτο, και να αναθεωρήσει την πολιτική υπέρασπισης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων την οποία εφαρμόζει, προκειμένου να δημιουργήσει έναν μηχανισμό εφαρμογής για τις ρήτρες που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις συμφωνίες με τρίτες χώρες. Η αναθεώρηση της ΕΠΓ θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στα κριτήρια τα οποία αφορούν την ανεξαρτησία από το δικαστικό σύστημα, τον σεβασμό των βασικών ελευθεριών, τον πλουραλισμό και την ελευθερία του Τύπου, και την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Elisabetta Gardini (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπό το πρίσμα των πρόσφατων γεγονότων στη λεκάνη της Μεσογείου και των άμεσων και έμμεσων συνεπειών τους για τις ευρωπαϊκές χώρες, πρέπει να πραγματοποιήσουμε μια γρήγορη και εκτενή αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας. Η νέα στρατηγική της Ευρώπης πρέπει να βασίζεται στον επαναπροσδιορισμό των διαθέσιμων πόρων για τη Μεσόγειο, να εξασφαλίζει αύξηση των χρηματοδοτικών δεσμεύσεων για τη διευκόλυνση της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής μεταρρύθμισης στις χώρες της περιοχής, και να ασκεί πίεση για την εξεύρεση πόρων σχετικά με τη μετανάστευση. Επιπλέον, όσον αφορά τις ριζοσπαστικές αλλαγές οι οποίες επηρεάζουν τους νότιους γείτονές μας, πιστεύω ότι είναι καιρός να υιοθετήσουμε μια νέα ευρωπαϊκή προσέγγιση με στόχο όχι μόνο την υπεράσπιση της δημοκρατίας, αλλά και τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για την εξάλειψη των μεταναστευτικών πιέσεων και την εξασφάλιση της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να τοποθετηθούν οι βάσεις, το συντομότερο δυνατό, μιας νέας και ενισχυμένης εταιρικής σχέσης με τις γειτονικές μας χώρες στον Νότο: μια εταιρική σχέση η οποία αποσκοπεί στην προώθηση της σταθερότητας, της οικονομικής ανάπτυξης και της δημοκρατικής μετάβασης της περιοχής. Βάσει αυτού, πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο γεωπολιτικό πλαίσιο της περιοχής.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, επειδή υπενθυμίζει τη σημασία της σύστασης ειδικής ομάδας, με τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ικανοποιώντας έτσι τις εκκλήσεις των υπέρμαχων των δημοκρατικών αλλαγών για παρακολούθηση των διαδικασιών μετάβασης στη δημοκρατία, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές και την οικοδόμηση θεσμών, συμπεριλαμβανομένης μιας ανεξάρτητης δικαιοσύνης. Καλεί επίσης την ΕΕ να υποστηρίξει σθεναρά τη διαδικασία των πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην περιοχή, χρησιμοποιώντας όλα τα υφιστάμενα μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας και εγκρίνοντας, όταν παρίσταται ανάγκη, νέα μέσα προκειμένου να βοηθήσει κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο τη διαδικασία της δημοκρατικής μετάβασης, επικεντρώνοντας την προσοχή στον σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών, τη χρηστή διακυβέρνηση, την ανεξαρτησία των δικαστικών αρχών και την καταπολέμηση της διαφθοράς, ανταποκρινόμενη έτσι στις ανάγκες και τις προσδοκίες των λαών των νοτίων γειτόνων μας. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα παρέχουμε καλύτερα στοχευμένη βοήθεια, ειδικότερα με στόχο την κοινωνία των πολιτών και τις τοπικές κοινότητες, σύμφωνα με την προσέγγιση από τη βάση προς την κορυφή. Ωστόσο, η αύξηση των διατιθέμενων κονδυλίων θα πρέπει να βασίζεται σε μια ακριβή αξιολόγηση των αναγκών και να συμβαδίζει με την αύξηση της αποδοτικότητας των εφαρμοζόμενων προγραμμάτων, τα οποία πρέπει να είναι κατάλληλα προσαρμοσμένα και ιεραρχημένα, ανάλογα με τις απαιτήσεις των δικαιούχων χωρών.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, το οποίο υπενθυμίζει ότι η ΕΠΓ απέτυχε να προωθήσει και να διασφαλίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε τρίτες χώρες, λαμβάνοντας υπόψη τα πρόσφατα γεγονότα στον Νότο, και ειδικότερα στην Τυνησία και στην Αίγυπτο· καλεί μετ’ επιτάσεως την ΕΕ να αντλήσει διδάγματα από τα γεγονότα αυτά και να αναθεωρήσει την πολιτική της στον τομέα της υπεράσπισης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ούτως ώστε να δημιουργηθεί μηχανισμός εφαρμογής της ρήτρας περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις συμφωνίες με τρίτες χώρες· επιμένει ότι στην αναθεώρηση της πολιτικής γειτονίας πρέπει να τεθούν κατά προτεραιότητα κριτήρια σχετικά με την ανεξαρτησία των δικαστικών αρχών, τον σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών, τον πλουραλισμό και την ελευθερία του Τύπου και την καταπολέμηση της διαφθοράς· και ζητεί τον καλύτερο συντονισμό με τις άλλες πολιτικές της Ένωσης ως προς τις εν λόγω χώρες.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η νέα Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας την οποία υποσχεθήκαμε είναι μάλλον η ίδια, με την προσθήκη ορισμένων αναγκαίων δημοκρατικών πτυχών. Κατά τα άλλα, οι συμφωνίες που έχουν αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης με δικτατορικά καθεστώτα πρόκειται να συνεχιστούν: ζώνες ελεύθερων συναλλαγών, εξωτερική ανάθεση της «διαχείρισης των μεταναστευτικών ρευμάτων», η ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ – όλα περιλαμβάνονται. Η ΕΕ αδιαφορεί εντελώς για τις ραγδαία αναπτυσσόμενες δημοκρατίες. Το καταψήφισα.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Εδώ και κάποια χρόνια, η ΕΕ έχει εστιάσει την πολιτική γειτονίας της στην οικονομική απελευθέρωση, ελπίζοντας ότι θα έχει θετικές πολιτικές παρενέργειες. Ο δυναμισμός των οικονομικών μεταρρυθμίσεων υπονομεύεται επί μακρόν από τα αυταρχικά καθεστώτα μέσω της αυξημένης κρατικής καταστολής. Το αν η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας μπορεί πραγματικά να συμβάλει στην επίτευξη μεγαλύτερης σταθερότητας τίθεται υπό αμφισβήτηση υπό το πρίσμα της κλιμάκωσης των γεγονότων στη Λιβύη.
Στις χώρες του Μαγκρέμπ, φαίνεται ότι οι ελπίδες της Διαδικασίας της Βαρκελώνης μπορούν να υλοποιηθούν εν μέρει, με παρενέργειες ωστόσο τις οποίες η ΕΕ δεν περίμενε και για τις οποίες δεν ήταν προετοιμασμένη – παρότι σχετίζονται κατά κανόνα με διαδικασίες μετασχηματισμού. Η Διαδικασία της Βαρκελώνης αυτή καθαυτή είναι κάτι καλό, και αυτό το έλαβα επίσης υπόψη κατά την ψηφοφορία.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας (ΕΠΓ) έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό μέσο εξωτερικής πολιτικής. Μέσω των διακοινοβουλευτικών αντιπροσωπειών και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ένωσης για τη Μεσόγειο, το Κοινοβούλιο θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη προώθησης της ιδέας ότι η σταθερότητα και η ευημερία της Ευρώπης συνδέονται στενά με τη δημοκρατική διακυβέρνηση και την οικονομική και κοινωνική πρόοδο των νοτίων γειτονικών χωρών, καθώς και την ευθύνη προώθησης της πολιτικής συζήτησης, της πραγματικής ελευθερίας, των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και του κράτους δικαίου στις γειτονικές χώρες εταίρους. Για τους λόγους αυτούς, οι οποίοι εκφράστηκαν στο ψήφισμα, το υπερψήφισα.
Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι πρόσφατες διαμαρτυρίες στη νότια γειτονιά της ΕΕ, ειδικότερα στην Τυνησία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη, κατέδειξαν με σαφήνεια ότι η ΕΕ πρέπει να τροποποιήσει την πολιτική γειτονίας της, εξασφαλίζοντάς της περισσότερο φιλόδοξα και αποτελεσματικά μέσα, τα οποία θα της επιτρέψουν να ενθαρρύνει και να στηρίξει τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας η αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ) να αντανακλά αυτές τις εξελίξεις και να επιτρέπει μια κατάλληλη απάντηση στις προκλήσεις που παρουσιάζονται, με έμφαση στην ασυμβίβαστη υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών και των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με δέσμευση για τη μεγαλύτερη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και των τοπικών κοινοτήτων. Ο κ. David, ο εισηγητής, το δηλώνει αυτό πολύ καλά στην έκθεσή του και θα ήθελα να τον επαινέσω για το εξαιρετικό του έργο.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιβεβαιώνει τις αξίες, τις αρχές και τις δεσμεύσεις επί των οποίων έχει βασιστεί η ΕΠΓ, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η δημοκρατία, η αρχή του κράτους δικαίου, ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών και ο σεβασμός των δικαιωμάτων των γυναικών, η υπεύθυνη διακυβέρνηση, η οικονομία της αγοράς και η αειφόρος ανάπτυξη καθώς και ότι η ΕΠΓ πρέπει να αποτελέσει ένα σταθερό πλαίσιο για την εμβάθυνση και ενίσχυση των σχέσεων με τους στενότερους εταίρους μας με στόχο την ενθάρρυνση και υποστήριξη των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών τους μεταρρυθμίσεων προκειμένου να διασφαλιστούν και εδραιωθούν η δημοκρατία, η πρόοδος και οι κοινωνικές και οικονομικές ευκαιρίες για όλους· υπογραμμίζει τη σημασία της διατήρησης της αρχής της κοινής ευθύνης και κοινής αποστολής όσον αφορά την εκπόνηση και εφαρμογή των προγραμμάτων της ΕΠΓ· εκτιμά ότι από την έναρξή της, το 2004, η ΕΠΓ, ως ενιαίο πολιτικό πλαίσιο, βασισμένο στη διαφοροποίηση με βάση την απόδοση και την προσαρμοσμένη στις εκάστοτε ανάγκες βοήθεια, έχει προσφέρει απτά οφέλη τόσο για τους εταίρους της ΕΠΓ όσο και για την ΕΕ.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Βάσει του άρθρου 8 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αναπτύσσεται μια ειδική σχέση με τις γειτονικές χώρες, με στόχο τη δημιουργία ενός χώρου ευημερίας και καλής γειτνίασης. Ο σεβασμός και η προαγωγή της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικότερα των γυναικών, αποτελούν θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρέπει να συνιστούν κοινές αξίες των χωρών εταίρων της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας. Οι σημερινές λαϊκές εξεγέρσεις στην Τυνησία, στην Αίγυπτο και στη Λιβύη είναι συνέπεια της γενικής δυσαρέσκειας των λαών λόγω των απολυταρχικών καθεστώτων τους, και τώρα εξαπλώνεται σε ολόκληρη την περιοχή της Ανατολής. Υπό το πρίσμα αυτού του μεταβαλλόμενου κοινωνικού και πολιτικού περιβάλλοντος, η ΕΕ πρέπει να προβεί σε αποτελεσματικές προσαρμογές της πολιτικής γειτονίας της, προκειμένου να στηρίξει αποτελεσματικά τη μεταρρυθμιστική διαδικασία στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Η ΕΕ πρέπει να προσδιορίσει λεπτομερώς τις στρατηγικές προτεραιότητες οι οποίες τίθενται στις εταιρικές σχέσεις με τους ανατολικούς και νότιους γείτονές της. Θα ήθελα να δω την Ένωση να αναλαμβάνει δράση η οποία θα επιτείνεται από τη βούληση έναρξης μιας διαδικασίας εκδημοκρατισμού, ειδικότερα όσον αφορά τη μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στον δημόσιο βίο και τον καλύτερο σχεδιασμό της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης.
Tokia Saïfi (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, επειδή τα τρέχοντα γεγονότα θα πρέπει να μας ενθαρρύνουν να μεταρρυθμίσουμε την πολιτική γειτονίας, όχι απλώς να επαναπροσδιορίσουμε το επίκεντρό της. Από οικονομική, εμπορική και πολιτική άποψη, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών θα πρέπει, ταυτόχρονα, να αποτελεί προϋπόθεση και στόχο της συνεργασίας μας. Η χρηματοδοτική βοήθεια την οποία παρέχει η ΕΕ για τον σκοπό αυτόν θα πρέπει να αυξηθεί σημαντικά και να πληροί τις ίδιες αυτές προϋποθέσεις και τους ίδιους στόχους. Θα πρέπει επίσης να δρομολογήσουμε εκ νέου την Ένωση για τη Μεσόγειο σε μια ηθική βάση όσον αφορά τις απαιτήσεις και σε μια πρακτική βάση όσον αφορά τα επιτεύγματά της. Η συνεργασία μας δεν θα πρέπει να περιορίζεται πλέον σε ανταλλαγές με τις κυβερνώσες αρχές: η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα τον διάλογο με διάφορα μέλη της κοινωνίας των πολιτών και την ενθάρρυνση της ανάπτυξης και της οργάνωσης πολιτικού πλουραλισμού στην περιοχή. Ενθαρρύνοντας την εισαγωγή νόμιμων, οργανωμένων εναλλαγών εξουσίας, δεν θα έρθουμε αντιμέτωποι με το δίλημμα της επιλογής ανάμεσα στη ανεπιφύλακτη στήριξη κυβερνήσεων προς όφελος της σταθερότητας και στο χάος. Επιπλέον, βασίζοντας τη συνεργασία μας αυτήν τη φορά στις αξίες, θα της προσδώσουμε λαϊκή νομιμότητα και την αναγκαία συνέχεια για την αντιμετώπιση των ιστορικών προκλήσεων στην περιοχή αυτή.
Vilja Savisaar-Toomast (ALDE), γραπτώς. – (ET) Στη σημερινή ψηφοφορία, υποστήριξα το ψήφισμα σχετικά με την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας όσον αφορά τόσο την Ανατολική όσο και τη Νότια Διάσταση. Τα ψηφίσματα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά δεδομένης της πρόσφατης πορείας των γεγονότων στον Νότο. Ειδικότερα, πρέπει να λάβουμε υπόψη τις ισχυρές απαιτήσεις των πολιτών σε πολλές γείτονες χώρες της ΕΕ στον Νότο για την ανατροπή δικτατοριών και τη μετάβαση στη δημοκρατία. Η στρατηγική αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας πρέπει να λάβει πλήρως υπόψη τα γεγονότα αυτά και να τα μελετήσει.
Και τα δύο ψηφίσματα, σχετικά με τη Νότια και την Ανατολική Διάσταση, είναι σημαντικά για την αμοιβαία ωφέλιμη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των διάφορων γειτονικών χωρών της, προκειμένου να διασφαλισθούν οι αναγκαίες εξελίξεις σε σχέση με τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και επίσης την οικονομία και την ασφάλεια. Η σταθερότητα και η ευημερία της Ευρώπης συνδέονται στενά με την επιτυχία των νοτίων γειτόνων της ΕΠΓ στη δημοκρατική διακυβέρνηση, καθώς και με την οικονομική και κοινωνική τους επιτυχία, και επομένως είναι σημαντικό να υποστηριχθούν οι αρχές της πολιτικής συζήτησης, των πλήρων ελευθεριών, των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και του κράτους δικαίου στις χώρες εταίρους της πολιτικής γειτονίας. Σας ευχαριστώ.
Marie-Thérèse Sanchez-Schmid (PPE), γραπτώς. – (FR) Οι εξεγέρσεις στην Τυνησία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη εξέπληξαν τόσο πολύ την Ευρώπη που όλοι συμφωνούν ότι όφειλε να αναθεωρήσει τους όρους της συνεργασίας της με τις χώρες της Μεσογείου. Έχουμε ήδη στη διάθεσή μας πολλές επιλογές όσον αφορά την εξασφάλιση μακροπρόθεσμης στήριξης για τη δημοκρατική μετάβαση, την οικονομική ανάπτυξη και την περιφερειακή ολοκλήρωση των νοτίων γειτόνων μας. Η ΕΕ έχει στη διάθεσή της δύο εργαλεία: την Ένωση για τη Μεσόγειο και τον ευρωπαϊκό μηχανισμό γειτονίας και εταιρικής σχέσης. Και τα δύο μέσα έχουν δείξει ποια είναι τα αδύναμα σημεία τους, αλλά η ανάληψη γνήσιας πολιτικής δέσμευσης θα μπορούσε να διορθώσει τα λάθη μας. Στηρίζω επομένως το ψήφισμα αυτό, το οποίο παρέχει ένα σαφές πλαίσιο και ειδικούς στόχους για την επόμενη Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας. Θα ήθελα, ωστόσο, να επιστήσω την προσοχή των συναδέλφων βουλευτών στη διασυνοριακή διάσταση αυτής της πολιτικής. Καθώς αναλογεί μόλις σε 5% του συνολικού προϋπολογισμού του ΕΜΓΕΣ, παραβλέπεται από την κεντρική κυβέρνηση, και ο προγραμματισμός της υπόκειται σε ανησυχητικές καθυστερήσεις. Ωστόσο, η διάσταση αυτή μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά για πολλές διαρθρωτικές πρωτοβουλίες συνεργασίας στη Μεσόγειο. Η δημιουργία μιας πραγματικής εταιρικής σχέσης μεταξύ ΕΕ και Μεσογείου δεν σημαίνει μόνο ότι θα πρέπει να λαμβάνονται περισσότερο υπόψη οι φιλοδοξίες των λαών, αλλά και ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθούν πραγματικές επενδύσεις σε συγκεκριμένα έργα.
Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Υποστήριξα το ψήφισμα σχετικά με την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας – Νότια Διάσταση. Με την ιδιότητά μου ως μέλους της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών, θα ήθελα να επιστήσω ιδιαίτερα την προσοχή στη σημασία των πολιτικών για την ισότητα των φύλων ως αναπόσπαστου στοιχείου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το οποίο αποτελεί επίσης θεμελιώδη αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα δικαιώματα των γυναικών πρέπει να αποτελούν ζήτημα προτεραιότητας στο πλαίσιο των συνομιλιών με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας.
Σύμφωνα με το ψήφισμα, τα δικαιώματα των γυναικών θα πρέπει να περιλαμβάνονται σε αναθεωρήσεις κωδικοποιημένου δικαίου (συνταγματικό δίκαιο, ποινικό δίκαιο, οικογενειακό δίκαιο και όλο το σύνολο του αστικού δικαίου), και θα πρέπει να περιλαμβάνονται στον διάλογο σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα που διεξάγεται με τις χώρες εταίρους της ΕΠΓ. Θα πρέπει επίσης να δώσουμε έμφαση σε μέτρα τα οποία θα ενισχύουν την κοινωνική ένταξη των γυναικών. Χρειαζόμαστε προγράμματα τα οποία θα προαγάγουν την εκπαίδευση των γυναικών, και πρέπει να προωθήσουμε την απασχόλησή τους και να αυξήσουμε τη συμμετοχή τους στον δημόσιο βίο. Οι επιπτώσεις των μέτρων για τη βελτίωση της ισότητας των φύλων στις χώρες της ΕΠΓ θα πρέπει να παρακολουθούνται διαρκώς και να εποπτεύονται, και οι αστοχίες στο πεδίο αυτό θα πρέπει να καταδικάζονται κατηγορηματικά, ακόμη και να τιμωρούνται.
Επιλέγω τη μη ενίσχυση των σχέσεων της ΕΕ με τις τρίτες χώρες που δεν ενσωματώνουν επαρκώς τις γυναίκες στις πολιτικές και τους θεσμούς τους σε ζητήματα τα οποία αφορούν την οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών (ειδικότερα οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και γυναικείες οργανώσεις).
Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία έχει μεγάλη σημασία, δεδομένων των πρόσφατων γεγονότων στη νότια γειτονιά της ΕΕ. Είναι ζωτικής σημασίας η νέα πολιτική να στηρίξει τον εκδημοκρατισμό και τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις στις ενδιαφερόμενες χώρες.
Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Τα γεγονότα στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή είναι ενδεικτικά της αναποτελεσματικότητας της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ), αλλά και των νέων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ΕΕ ως περιφερειακός παράγοντας. Η δημιουργία ενός χώρου ευρημερίας και καλής γειτνίασης με βάση τις αξίες της ΕΕ θα πρέπει να εξακολουθήσει να αποτελεί τη βάση των σχέσεων με τις χώρες εταίρους της ΕΠΓ – στη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση, με τις μεσογειακές χώρες. Καταρχάς, πιστεύω ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε τα ενδεικτικά προγράμματα για την περίοδο 2011-2013, λαμβάνοντας υπόψη τις περισσότερο επιτακτικές ανάγκες και, ταυτόχρονα, καθιστώντας περισσότερο ευέλικτα τα χρηματοδοτικά μέσα, ειδικότερα τον ευρωπαϊκό μηχανισμό γειτονίας και εταιρικής σχέσης (ΕΜΓΕΣ) και την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΠΔΔΑ), προκειμένου να παρέχουν άμεση στήριξη στις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.
Θα ήθελα επίσης να ζητήσω την ενίσχυση της Ένωσης για τη Μεσόγειο όσον αφορά τόσο τη χρηματοδότηση όσο και τη δέσμευση των κρατών μελών, ως προτιμώμενο φόρουμ ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών, όπου θα πρέπει να καταρτισθεί μια σαφής μεσογειακή πολιτική, βάσει της πολιτικής της εταιρικής σχέσης, της αρχής της «οικειοποίησης» και της επιβολής όρων. Τέλος, πιστεύω ότι πρέπει επειγόντως να βρεθούν λύσεις ώστε να τεθεί τέρμα στον πόλεμο στη Λιβύη και επίσης να καταρτισθεί μια δέσμη μέτρων για την ανοικοδόμηση της χώρας μετά το τέλος της διαμάχης.
Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Επικροτώ την έγκριση αυτού του ψηφίσματος από το Κοινοβούλιό μας, το οποίο προβαίνει σε απολογισμό και αποφασίζει για τη μελλοντική κατεύθυνση της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης. Η προσήλωσή μου στην επαναπροσέγγιση μεταξύ των δύο ακτών της Μεσογείου με ώθησε να υποβάλω ορισμένες προτάσεις, οι οποίες εγκρίθηκαν από τους συναδέλφους βουλευτές, πράγμα που με χαροποίησε ιδιαίτερα. Ειδικότερα, τόνισα την ανάγκη αναθεώρησης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας υπό το πρίσμα των γεγονότων στον αραβικό κόσμο, εντείνοντας τον διάλογο με την κοινωνία των πολιτών, ενθαρρύνοντας την ανταλλαγή ορθών πρακτικών, εξασφαλίζοντας τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις συμφωνίες σύνδεσης που συνάπτουμε και στηρίζοντας τη διαδικασία δημοκρατικής μετάβασης στις χώρες αυτές. Η ΕΠΓ μάς προσφέρει μια υπέροχη ευκαιρία να προωθήσουμε τις αξίες μας και να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας με τις χώρες που βρίσκονται στο κατώφλι της Ευρώπης. Για τον λόγο αυτόν, ελπίζω ότι η εταιρική μας σχέση με τους γείτονές μας στη νότια Μεσόγειο θα αποτελέσει προτεραιότητα της εξωτερικής μας πολιτικής. Θα επαγρυπνώ προκειμένου να διασφαλίσω ότι θα εργαζόμαστε επί ίσοις όροις και ότι θα διατεθούν επαρκείς πόροι για την επίτευξη του στόχου μας να καταστήσουμε τη Μεσόγειο μια περιοχή ειρήνης, ευημερίας και συνεργασίας.
Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0244/2011 (Η χρήση της σεξουαλικής βίας σε συγκρούσεις στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή)
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Τάσσομαι υπέρ του ψηφίσματος αυτού, επειδή προασπίζεται τα βασικότερα πολιτικά δικαιώματα, ειδικότερα εκείνα που αφορούν την ελευθερία έκφρασης. Αυτό το είδος συμπεριφοράς θα πρέπει να έχει συνέπειες για τη σχέση μεταξύ της ΕΕ και κάθε κράτους που παραβιάζει αυτήν την ελευθερία. Χωρίς ισχυρή πολιτική πίεση στις χώρες αυτές, θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί ειρήνη. Η ΕΕ θα πρέπει να βρίσκεται πάντοτε στο προσκήνιο της καταπολέμησης αυτών των επιθέσεων και θα πρέπει να επαγρυπνεί για μελλοντικές εξελίξεις στην περιοχή.
Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος σχετικά με τη χρήση σεξουαλικής βίας στις συγκρούσεις στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Οι γυναίκες που συμμετέχουν ενεργά στις εξεγέρσεις για περισσότερη δημοκρατία, δικαιώματα και ελευθερίες στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή αξίζουν τον σεβασμό και την υποστήριξή μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να σιγεί όταν αυτοί οι γενναίοι μαχητές της δημοκρατίας και της ελευθερίας αντιμετωπίζονται με βάναυση συμπεριφορά. Επομένως, καλούμε την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να αντιταχθούν σθεναρά στη χρήση σεξουαλικών επιθέσεων, τον εκφοβισμό και τη στοχοποίηση των γυναικών στη Λιβύη και στην Αίγυπτο, επειδή τα κυβερνώντα καθεστώτα στις χώρες αυτές επιδίδονται σε σεξουαλικές επιθέσεις κατά των γυναικών, ως όπλο στο πλαίσιο συγκρούσεων που συνοδεύουν τις εξεγέρσεις αυτές. Οι αιγυπτιακές αρχές πρέπει να λάβουν επειγόντως μέτρα για να σταματήσουν τα βασανιστήρια, να διερευνήσουν όλες τις υποθέσεις κακοποίησης φιλήσυχων διαδηλωτών και να παύσουν να προσάγουν αμάχους ενώπιον στρατιωτικών δικαστηρίων. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι αλλαγές που διαδραματίζονται στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή πρέπει να συμβάλουν στον τερματισμό των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών και στην πλήρη συμμετοχή τους στην κοινωνία επί ίσοις όροις με τους άνδρες.
Roberta Angelilli (PPE), γραπτώς. – (IT) Οι πράξεις βίας που διαπράχθηκαν κατά γυναικόπαιδων τις τελευταίες εβδομάδες, στη διάρκεια συγκρούσεων που ξέσπασαν στη Βόρεια Αφρική, δεν προκαλούν έκπληξη, επειδή, δυστυχώς, οι γυναίκες που ζουν εν μέσω ένοπλων συγκρούσεων αποτελούν ολοένα και περισσότερο στόχο εκφοβισμού, βασανιστηρίων, κατοχής και ελέγχου, με στόχο την ολική ή μερική καταστροφή μιας συγκεκριμένης ομάδας.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό: κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παραβιάζει την αξιοπρέπεια γυναικών απλώς επειδή έχουν το θάρρος να απαιτούν το δικαίωμα να εκφράζουν ελεύθερα τις σκέψεις τους, να συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία ενός ειρηνικού και δημοκρατικού κόσμου και να διεκδικούν, πάνω απ’ όλα, το δικαίωμα της ισότητας των φύλων. Η υποβολή σε απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, όπως ηλεκτροσόκ, «τεστ παρθενίας», σωματική και ψυχολογική βία, βιασμό και δουλεία, είναι μια απάνθρωπη πρακτική στην οποία πρέπει να πούμε «Φτάνει».
Όσον αφορά τα γεγονότα σε αυτές τις βορειοαφρικανικές χώρες, αυτό το οποίο πρέπει να γίνει είναι να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι αυτών των σοβαρών παραβιάσεων, όπως σε οποιαδήποτε άλλη σύγκρουση στον κόσμο, επειδή εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με αμάχους, αλλά και με στρατιώτες, και αυτό είναι ακόμη πιο αξιοκατάκριτο. Ελπίζω ειλικρινά ότι η ΕΕ θα καταφέρει να ασκήσει πίεση, ώστε οι χώρες αυτές να επικυρώσουν εν τάχει μια σειρά διεθνών δικαστικών μέσων, συμπεριλαμβανομένων του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και της Σύμβασης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων.
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, επειδή πρέπει επειγόντως να σταματήσει η χρήση βίας σε βάρος γυναικών και η σεξουαλική κακοποίησή τους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να καταδικάσουν σθεναρά τη σεξουαλική κακοποίηση, τον εκφοβισμό, τα βασανιστήρια και τη βία κατά των γυναικών στη Λιβύη και στην Αίγυπτο. Πρέπει να καλέσουμε το ανώτατο στρατοδικείο της Αιγύπτου να λάβει άμεσα μέτρα για να σταματήσει τα βίαια αυτά εγκλήματα κατά των γυναικών. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι καθίσταται σαφές σε όλες τις δυνάμεις ασφαλείας και τις στρατιωτικές δυνάμεις ότι τα εγκλήματα και τα βασανιστήρια δεν θα γίνονται πλέον ανεκτά, θα διερευνώνται πλήρως, και οι δράστες θα λογοδοτούν. Επιπλέον, όλοι θα πρέπει να μπορούν να εκφράζουν την άποψή τους για το δημοκρατικό μέλλον της χώρας τους χωρίς να συλλαμβάνονται, να βασανίζονται ή να υποβάλλονται σε ταπεινωτική ή μεροληπτική μεταχείριση.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι γυναίκες είχαν κεντρικό ρόλο στις εξεγέρσεις για τη διεκδίκηση περισσότερης δημοκρατίας, δικαιωμάτων και ελευθεριών στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Δυστυχώς, τα καθεστώτα στη Λιβύη και στην Αίγυπτο χρησιμοποιούν τη βία ως μέσο εκφοβισμού και εξευτελισμού των γυναικών, καθιστώντας τες περισσότερο ευάλωτες. Καταδικάζω σθεναρά τις ενέργειες που διαπράχθηκαν από τον αιγυπτιακό στρατό κατά διαδηλωτριών οι οποίες συνελήφθησαν στην πλατεία Ταχίρ. Πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα καθώς είναι επιτακτική ανάγκη να δοθεί τέλος σε αυτήν την εξευτελιστική συμπεριφορά και να καταστεί σαφές στις στρατιωτικές δυνάμεις ότι τα βασανιστήρια και οιαδήποτε άλλη κακοποίηση θα υπόκεινται σε εξονυχιστική διερεύνηση. Είναι ευθύνη των αιγυπτιακών αρχών να λάβουν επείγοντα μέτρα για να σταματήσουν τα βασανιστήρια, να διερευνήσουν όλες τις υποθέσεις κακοποίησης κατά ειρηνικών διαδηλωτών, και να δώσουν τέλος στις δίκες αμάχων ενώπιον στρατιωτικών δικαστηρίων. Παροτρύνω την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να αντιταχθούν δυναμικά στη χρήση σεξουαλικής βίας, στον εκφοβισμό και στην κακοποίηση γυναικών στη Λιβύη και την Αίγυπτο.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, επειδή καταδικάζει σθεναρά τα καθεστώτα της Λιβύης και της Αιγύπτου λόγω της επίδοσής τους σε σεξουαλικές επιθέσεις κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων που αποτελούν μέρος των τρεχουσών εξεγέρσεων. Οι γυναίκες έχουν διαδραματίσει βασικό ρόλο στις εξεγέρσεις αυτές, αγωνιζόμενες με κίνδυνο της ζωής τους για τη δημοκρατία, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλισθεί ότι οι αλλαγές που διαδραματίζονται στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή θα συμβάλουν στην κατάργηση των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών και στην πλήρη συμμετοχή τους στην κοινωνία επί ίσοις όροις με τους άνδρες.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Δυστυχώς, όλοι γνωρίζουμε ότι περίοδοι αναταραχής και ένοπλων συγκρούσεων επιδεινώνουν τις καταστάσεις βίας κατά των γυναικόπαιδων και οδηγούν σε αύξηση των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης. Η πρακτική αυτή είναι εντελώς αξιοκατάκριτη, όπως και η χρήση βασανιστηρίων, ομαδικών βιασμών, «τεστ παρθενίας», απειλών και κακοποίησης, είτε σωματικής είτε ψυχολογικής, με στόχο τις γυναίκες ως τρόπος ταπείνωσης ή εκφοβισμού τους ή περιορισμού των δικαιωμάτων τους για πολιτική συμμετοχή, όπως συμβαίνει στην Αίγυπτο και στη Λιβύη. Η ΕΕ, και το Κοινοβούλιο ειδικότερα, θα πρέπει να αποτελεί προπύργιο προτασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και να αποκηρύσσει αναμφίλεκτα κάθε παραβίαση αυτών των αξιών. Καταδικάζω σθεναρά την πρακτική βίας κατά των γυναικών, και επίσης κατά των παιδιών, στις πρόσφατες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, και θα ήθελα να ζητήσω να ληφθούν τα καταλληλότερα μέτρα για την προστασία των θεμελιωδέστερων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας τους.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η καταπολέμηση της παραβίασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου αποτελεί τον κύριο στόχο της ΕΕ και των θεσμικών οργάνων της. Υπό το πρίσμα αυτό, η χρήση σεξουαλικής βίας στο πλαίσιο οποιασδήποτε σύγκρουσης έχει οδηγήσει στην πλέον δυναμική αποκήρυξη και καταδίκη από αυτά τα όργανα. Πράγματι, πολλά ψηφίσματα έχουν εγκριθεί από το Κοινοβούλιο, τα οποία αποκηρύσσουν τη βία κατά των γυναικών. Η κοινή πρόταση ψηφίσματος εστιάζεται στη βία αυτή, ειδικότερα στη σεξουαλική βία, η οποία διαπράττεται κατά γυναικών στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Οι αναφορές περί βίας στο πλαίσιο πολέμου και καταστολής οι οποίες έφθασαν ως εμάς είναι εντελώς φρικιαστικές και έχουν προκαλέσει μεγάλη αποστροφή και αγανάκτηση. Οι δράστες αυτής της συμπεριφοράς δεν μπορούν να μείνουν ατιμώρητοι, ακόμη και αν προστατεύονται από δικτάτορες ή με την πρόφαση οπισθοδρομικής νοοτροπίας. Επομένως, ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία καταδικάζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών σε οποιαδήποτε περιοχή, ζητεί την επιβολή αυστηρών ποινών στους δράστες, και κατοχυρώνει τη στήριξη της ΕΕ για τη διαδικασία ενίσχυσης των γυναικών κατά προτεραιότητα, ειδικότερα όσων έχουν το θάρρος να συμμετέχουν στην αποκαλούμενη «Αραβική Άνοιξη», και ενθάρρυνσης της πλήρους συμμετοχής τους στην πολιτική ζωή στις χώρες στις οποίες ζουν.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Στη συζήτηση η οποία διεξάχθηκε σχετικά με τη χρήση σεξουαλικής βίας στις συγκρούσεις στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, η Επιτροπή δεσμεύθηκε να ταχθεί σθεναρά υπέρ του τερματισμού της σεξουαλικής βίας και δουλείας που αναγνωρίζονται ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης.
Όπως αναφέρεται στο σχέδιο ψηφίσματος το οποίο υποβάλαμε, είναι ζωτικής σημασίας να εμμείνουμε στην ανάληψη αποτελεσματικής διπλωματικής δράσης η οποία θα αντιτάσσεται δυναμικά στη χρήση σεξουαλικής επίθεσης, στον εκφοβισμό και στην κακοποίηση των γυναικών στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή ή οπουδήποτε αλλού.
Θα θέλαμε επίσης να τονίσουμε τη σημασία της αναγνώρισης του ρόλου των γυναικών στις εξεγέρσεις, και να τονίσουμε την ανάγκη διασφάλισης των δικαιωμάτων των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής τους στις νέες δημοκρατικές, νομικές, οικονομικές και πολιτικές δομές των χωρών αυτών, δίνοντας τέλος στις διακρίσεις τις οποίες υφίσταντο επί αιώνες.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος σχετικά με τη χρήση σεξουαλικής βίας στις συγκρούσεις στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αντιταχθούν σθεναρά στη χρήση σεξουαλικών επιθέσεων, τον εκφοβισμό και τη στοχοποίηση των γυναικών στη Λιβύη και στην Αίγυπτο. Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να μπορούν να εκφράζουν την άποψή τους για το δημοκρατικό μέλλον της χώρας τους χωρίς να συλλαμβάνονται, να βασανίζονται ή να υποβάλλονται σε ταπεινωτική ή μεροληπτική μεταχείριση. Ο ρόλος των γυναικών στις επαναστάσεις και τη διαδικασία εκδημοκρατισμού θα πρέπει να αναγνωριστεί, και οι ειδικές απειλές που αντιμετωπίζουν και η ανάγκη υποστήριξης και προάσπισης των δικαιωμάτων τους θα πρέπει να υπογραμμιστεί.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα το ψήφισμα αυτό, το οποίο ζητεί από την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να αντιταχθούν σθεναρά στη χρήση σεξουαλικών επιθέσεων, τον εκφοβισμό και τη στοχοποίηση των γυναικών στη Λιβύη και στην Αίγυπτο, καταδικάζει απερίφραστα τα καταναγκαστικά «τεστ παρθενίας» στα οποία υποβλήθηκαν από τον αιγυπτιακό στρατό διαδηλώτριες που συνελήφθησαν στην πλατεία Ταχίρ και θεωρεί την πρακτική αυτή απαράδεκτη, δεδομένου ότι ισοδυναμεί με βασανιστήρια· καλεί το ανώτατο στρατοδικείο της Αιγύπτου να λάβει άμεσα μέτρα για να τερματισθεί αυτή η εξευτελιστική μεταχείριση και να κατοχυρωθεί η ασφάλεια όλων καθώς και να καταστήσει σαφές στις στρατιωτικές δυνάμεις ότι τα βασανιστήρια και οιαδήποτε άλλη κακοποίηση, περιλαμβανομένων των καταναγκαστικών «τεστ παρθενίας», δεν θα γίνονται πλέον ανεκτά και ότι θα διερευνώνται πλήρως
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Στις πολεμικές συγκρούσεις, συχνά οι γυναίκες και τα παιδιά είναι τα πραγματικά θύματα. Από καιρό ήταν γνωστό ότι οι βιασμοί και τα βασανιστήρια αποτελούν συχνά περιστατικά. Η κατάσταση δεν διαφέρει καθόλου στη Λιβύη και την Αίγυπτο, σύμφωνα με αναφορές ξένων δημοσιογράφων που εκφράζουν την ανησυχία τους. Στην Αίγυπτο, οι διαδηλώτριες συνελήφθησαν και υποβλήθηκαν σε τεστ παρθενίας, τα οποία επίσης καταγράφηκαν. Στη Λιβύη, στρατιώτες διέπραξαν βιασμούς και βασανιστήρια. Ένας περαιτέρω επιβαρυνητικός παράγοντας είναι ότι οι γυναίκες που αφηγήθηκαν τις ιστορίες τους πρέπει τώρα να αναμένουν σοβαρά αντίποινα, όπως κατηγορίες για δυσφήμηση. Για άλλη μία φορά, εδώ διαδραματίζεται μια σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σχετικά με την οποία θα πρέπει να γίνει κάτι, μεταξύ άλλων και από τις δυτικές δυνάμεις.
Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος, επειδή ούτε η ΕΕ πρέπει να κλείνει τα μάτια της στις ωμότητες αυτές, και είναι απόλυτα σωστό να απαιτηθεί από τις κυβερνήσεις της Αιγύπτου και της Λιβύης να διερευνηθούν οι υποθέσεις αυτές χωρίς εξαιρέσεις και οι δράστες να λογοδοτήσουν, προκειμένου οι χώρες να συνεχίσουν να πορεύονται στον δρόμο της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Κατά τη διάρκεια των αναταραχών στην Αίγυπτο και στη Λιβύη, υπήρξαν αναφορές στα διεθνή μέσα ενημέρωσης για τραγικές επιθέσεις και πράξεις βίας οι οποίες διαπράχθηκαν επανειλημμένα κατά γυναικών. Τα βασανιστήρια και οι βιασμοί συχνά δεν τιμωρούνται, επειδή οι αρχές εγκαταλείπουν σιωπηρά τις υποθέσεις ή, ακόμη χειρότερα, απευθύνονται κατηγορίες για «δυσφήμιση» κατά των ίδιων των γυναικών. Οι ρόλοι του θύματος και του δράστη αντιστρέφονται προς όφελος μιας πατριαρχικής κοινωνίας. Η ΕΕ δεν πρέπει να παρακολουθεί αδρανής· η ΕΕ πρέπει να κάνει περισσότερα για να προστατεύσει γυναίκες και παιδιά, καθώς και την αρχή του κράτους δικαίου για όλους, στην Αίγυπτο και στη Λιβύη. Επομένως, ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης ψηφίσματος.
Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Η κοινή πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τη χρήση σεξουαλικής βίας στις συγκρούσεις στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή αποτελεί απερίφραστη καταδίκη των εγκλημάτων που διαπιστώνεται πως διαπράχθηκαν στην Αίγυπτο και την Λιβύη. Η στοχοποίηση γυναικών στις δύο χώρες καθώς και οι καταγγελίες για «τεστ παρθενίας» από το στρατό σε γυναίκες που, αφού συνελήφθησαν στην πλατεία Ταχίρ, στη συνέχεια υποβλήθηκαν σε βασανισμούς και βιασμό προκειμένου να προκύψει έπειτα στα στρατοδικεία ότι δεν ήταν παρθένες, αποτελούν πράξεις απάνθρωπες και εγκληματικές που αντίκεινται πλήρως στη Σύμβασης της Γενεύης σχετικά με τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τα εγκλήματα πολέμου.
Πέρα από την απερίφραστη καταδίκη το ψήφισμα, το οποίο και υπερψήφισα, καλεί την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να αντιταχθούν σθεναρά στη χρήση σεξουαλικών επιθέσεων, τον εκφοβισμό και τη στοχοποίηση των γυναικών στη Λιβύη και την Αίγυπτο και να αναλάβουν συγκεκριμένες και συντονισμένες δράσεις για τον άμεσο τερματισμό αυτών των φαινομένων.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, επειδή καταδικάζει τη βία με βάση το φύλο και, φυσικά, τη χρήση σεξουαλικής βίας στο πλαίσιο συγκρούσεων. Συμφωνώ με την ανάγκη η οποία εκφράζεται στο ψήφισμα, να δοθεί δηλαδή προτεραιότητα στα ανθρώπινα δικαιώματα στα μέτρα που λαμβάνονται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ), ως αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας εκδημοκρατισμού, και συμφωνώ επίσης ότι η ΕΕ πρέπει να μοιραστεί με τις χώρες αυτές την εμπειρία την οποία διαθέτει σε πολιτικές που αφορούν την ισότητα και την καταπολέμηση της βίας με βάση το φύλο.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Στις εξεγέρσεις στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, οι γυναίκες διαδραμάτισαν ενεργό ρόλο στη διεκδίκηση της κοινής τους επιθυμίας για δημοκρατία και θεμελιώδη δικαιώματα. Δυστυχώς, τα κυβερνώντα καθεστώτα στη Λιβύη και στην Αίγυπτο επιδόθηκαν όπως πάντα σε σεξουαλικές επιθέσεις ως όπλο με το οποίο στοχοποιούν τις γυναίκες. Οφείλουμε να αποκηρύξουμε τη χρήση σεξουαλικής βίας ως μέσο εκφοβισμού και ταπείνωσης των γυναικών, χωρίς να ξεχνούμε ότι το κενό εξουσίας που έχει δημιουργηθεί τώρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε υποβάθμιση των δικαιωμάτων τους. Μια σημαντική περίπτωση είναι αυτή μιας γυναίκας από τη Λιβύη η οποία, τον Μάρτιο, ανέφερε σε ορισμένους δημοσιογράφους σε ένα ξενοδοχείο της Τρίπολης ότι είχε πέσει θύμα ομαδικού βιασμού από στρατιώτες. Σήμερα, η νεαρή αυτή γυναίκα έχει μηνυθεί για δυσφήμιση από τους ίδιους αυτούς άνδρες που την βίασαν. Πρέπει να δράσουμε, αποκηρύσσοντας σθεναρά τον δυσανάλογο αντίκτυπο των ένοπλων συγκρούσεων στις γυναίκες και ενισχύοντας τον ρόλο τους στην εδραίωση της ειρήνης. Πιστεύω ότι η αποκήρυξη από την πλευρά της ΕΕ της βίας κατά γυναικών και παιδιών, ειδικότερα στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων, και όλων των μορφών διάκρισης εις βάρος τους, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης, θα γίνει όσο το δυνατόν πιο σθεναρά.
Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Υποστήριξα ολόψυχα το ψήφισμα για την καταπολέμηση της σεξουαλικής βίας στο πλαίσιο συγκρούσεων στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Η μαζική σεξουαλική βία κατά των γυναικών αποτελεί μόνιμο στοιχείο των ένοπλων συγκρούσεων στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF) αναφέρει, μεταξύ άλλων, το παράδειγμα της Κένυας, μιας σχετικά σταθερής χώρας, στην οποία οι προεκλογικές εξεγέρσεις οδήγησαν σε διπλασιασμό του αριθμού των θυμάτων σεξουαλικής βίας μέσα σε λίγες ημέρες.
Η σεξουαλική βία παίρνει διαστάσεις επιδημίας. Μάλιστα, έχει αποτελέσει μία από τις τακτικές πολέμου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να παραμείνει ουδέτερη στο ζήτημα αυτό. Είναι, επομένως, σημαντικό να περιληφθεί η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στη γενική τάση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας και στο επίκεντρο των προσπαθειών μας για τη δημιουργία μιας αποτελεσματικής και διαρθρωμένης προσέγγισης στην ισότητα των φύλων σε χώρες οι οποίες καλύπτονται από την πολιτική. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, ένα αναπόσπαστο στοιχείο των οποίων είναι η ισότητα ανδρών και γυναικών, θα πρέπει να αποτελούν απαραίτητο στοιχείο των δημοκρατικών διαδικασιών στις τρίτες χώρες. Είναι συγκλονιστικό το ότι, παρά τη συχνότητα της σεξουαλικής βίας στην Αφρική, οι κυβερνήσεις δεν περιλαμβάνουν την καταπολέμησή της στις προτεραιότητές τους, όπως βλέπουμε, για παράδειγμα, στην περίπτωση της Βόρειας Αφρικής.
Η ΕΕ θα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της ειδικά στις γυναίκες. Οι προτάσεις οι οποίες περιλαμβάνονται στο ψήφισμα για την ενισχυμένη κοινωνική ενσωμάτωση των γυναικών, την προώθηση της απασχόλησής τους, την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού στις γυναίκες και τις παραδοσιακές επιζήμιες πρακτικές είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Η εκπαίδευση των γυναικών και των κοριτσιών πρέπει να περιλαμβάνει τη γνώση των δικαιωμάτων που έχουν.
Michèle Striffler (PPE), γραπτώς. – (FR) Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων γεγονότων στη Βόρεια Αφρική, τα κυβερνώντα καθεστώτα στη Λιβύη και στην Αίγυπτο χρησιμοποίησαν σεξουαλικές επιθέσεις ως όπλο εκφοβισμού και καταδίωξης γυναικών οι οποίες έλαβαν μέρος στις εξεγέρσεις που πραγματοποιήθηκαν στις χώρες αυτές. Είναι ζωτικής σημασίας, πρώτα απ’ όλα, οι δράστες των πράξεων αυτών να δικαστούν για τα εγκλήματά τους και, δεύτερον, οι γυναίκες οι οποίες υπέστησαν αυτές τις ωμότητες να προστατευτούν από τυχόν αντίποινα. Έχω βρεθεί κι εγώ στην περιοχή του Kivu στην ανατολική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου αυτή η ειδεχθής πρακτική χρησιμοποιείται συχνά από τους στρατιώτες και από μέλη ένοπλων ομάδων. Μπορώ να επιβεβαιώσω τα μεγάλα δεινά των γυναικών που πέφτουν θύματα βιασμού και την ατιμωρησία των δραστών αυτών των αποτρόπαιων πράξεων. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να κάνει ό,τι είναι αναγκαίο, προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι δράστες αυτών των εγκλημάτων δεν θα μένουν ατιμώρητοι.
Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Οι αποκαλύψεις σχετικά με τα εγκλήματα τιμής και την ταπείνωση των γυναικών κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο με έχουν συγκλονίσει και ταράξει, και χαίρομαι που το Κοινοβούλιό μας αποκήρυξε τις ωμότητες οι οποίες διαπράχθηκαν εναντίον τους. Η Ευρώπη δεν μπορεί να επιτρέπει να διαπράττονται ατιμωρητί αυτές οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδέστερων αξιών της στα σύνορά της, σε χώρες εταίρους και στο πλαίσιο ειρηνικών διαδηλώσεων. Συνεπώς, επιμένω ότι αυτές οι βάρβαρες πράξεις πρέπει να διερευνηθούν και οι υπεύθυνοι να τιμωρηθούν. Το ψήφισμά μας καταπιάνεται με μια βασική προϋπόθεση για το μέλλον αυτών των χωρών: να δοθεί στις γυναίκες κεντρικός ρόλος στη διαδικασία εκδημοκρατισμού στις αραβικές κοινωνίες. Οι γυναίκες διαδραμάτισαν ηγετικό, σιωπηλό, ακόμη και υποτιμημένο ρόλο στα απελευθερωτικά κινήματα, και πιστεύω ότι πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτόν στο παρόν κείμενο. Η Ευρώπη δεσμεύτηκε να στηρίξει τις χώρες της Βόρειας Αφρικής, της Εγγύς Ανατολής και της Μέσης Ανατολής στη διαδικασία εκδημοκρατισμού τους. Από εμάς εξαρτάται να διασφαλίσουμε ότι θα συμπεριλάβουμε στην προσέγγιση αυτή εγγυήσεις όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Τάσσομαι υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία καταπιάνεται δεόντως με σημαντικά ζητήματα, όπως είναι το νέο καταστατικό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, τα ομόλογα έργου, οι επιπτώσεις της προγραμματισμένης χρηματοδότησης της ΕΤΕπ κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, η χρηματοδότησή της μετά το 2013 και οι δραστηριότητές της εκτός ΕΕ, ειδικότερα τα αναπτυξιακά έργα, τα έργα «οικολογικοποίησης» και ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να ενισχυθεί έναντι των εξωχώριων χρηματοπιστωτικών κέντρων.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο για τη στήριξη των ΜΜΕ, ειδικότερα κατά τη διάρκεια αυτής της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της οικονομικής ύφεσης. Δεδομένης της τεράστιας σημασίας των ΜΜΕ για την ευρωπαϊκή οικονομία, αποφασίστηκε ότι από το 2008 έως το 2011, οι ΜΜΕ θα λάβουν δάνεια τα οποία θα ξεπερνούν συνολικά τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο ευρωπαϊκός μηχανισμός μικροχρηματοδοτήσεων Progress συγκροτήθηκε τον Μάρτιο του 2010 με χρηματοδότηση ύψους περίπου 200 εκατομμυρίων ευρώ από την Επιτροπή και την Τράπεζα. Ωστόσο, οι ΜΜΕ εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες όταν προσπαθούν να λάβουν πίστωση. Όπως αναφέρθηκε στην έκθεση Bank Watch, οι ΜΜΕ, ειδικότερα των κρατών μελών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, δεν είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν τη βοήθεια που προορίζεται γι’ αυτές. Η ΕΤΕπ πρέπει να καθορίσει σαφείς όρους χρηματοδότησης και αυστηρότερα κριτήρια αποτελεσματικότητας του δανεισμού για τους ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της που παρέχουν δάνεια. Στους εθνικούς ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς δόθηκε μια περίοδος δύο ετών για την παροχή δανείων, αλλά όπως αναφέρει η έκθεση, ορισμένοι ενδιάμεσοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί χορήγησαν μόνο ένα μικρό μέρος των δανείων ή δεν χορήγησαν κανένα απολύτως δάνειο, παρότι διέθεταν τους οικονομικούς πόρους στους λογαριασμούς τους. Επιπλέον, ο δικτυακός τόπος της ΕΤΕπ εξακολουθεί να στερείται δημοσίως διαθέσιμων δεδομένων σχετικά με τη χρήση και τους δικαιούχους της διατεθείσας χρηματοδότησης. Πιστεύω ότι η ΕΤΕπ πρέπει να ενισχύσει τη διαφάνεια του δανεισμού της μέσω ενδιάμεσων χρηματοπιστωτικών οργανισμών και να υποβάλλει ετησίως εκθέσεις σχετικά με τον δανεισμό της προς ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένων μίας αξιολόγησης της προσβασιμότητας και της αποτελεσματικότητάς της και των καταλόγων των δικαιούχων των δανείων.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Καταρχάς, θα ήθελα να συγχαρώ την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) για το σύνολο του έργου το οποίο έχει επιτελέσει, ειδικότερα για την υποστήριξή της προς τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) μέσω χρηματοδότησης η οποία έχει αυξηθεί σταθερά από το 2008, και επίσης μέσω της δημιουργίας του ευρωπαϊκού μηχανισμού μικροχρηματοδοτήσεων Progress τον Μάρτιο του 2010. Πιστεύω επίσης ότι αποτελεί θετικό βήμα η προσήλωση στην ιδέα των ομολόγων έργου, που αποσκοπούν στη βελτίωση της πιστοληπτικής διαβάθμισης των ομολόγων τα οποία εκδίδονται από τις ίδιες τις εταιρείες και χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών υποδομών στους τομείς των μεταφορών, της ενέργειας και της πληροφορικής. Στο σημείο αυτό, τόσο η Επιτροπή όσο και η ΕΤΕπ θα ήταν σκόπιμο να υποβάλουν συγκεκριμένες προτάσεις για τα ομόλογα έργου. Αξίζει επίσης να επισημάνουμε το σημαντικό έργο το οποίο μπορεί να επιτελέσει η ΕΤΕπ στο πλαίσιο της στρατηγικής ΕΕ 2020, με απλούστευση των διαδικασιών και μεγιστοποίηση των πολλαπλασιαστικών παραγόντων, προκειμένου να προσελκυσθούν επενδυτές του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Όσον αφορά τη χρηματοδότηση της ΕΤΕπ εκτός της ΕΕ, πιστεύω ότι θα ήταν καλό να υπογραφεί ένα μνημόνιο συνεννόησης από την ΕΤΕπ, την ΕΤΑΑ και την Επιτροπή, ούτως ώστε να ενισχυθεί η συνεργασία σε όλες τις χώρες όπου δραστηριοποιούνται, με τον διττό σκοπό να καταστήσουν πιο συνεπείς τις πολιτικές δανεισμού μεταξύ τους και με τους πολιτικούς στόχους της ΕΕ.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), η οποία ιδρύθηκε το 1958 βάσει της Συνθήκης της Ρώμης, αποτελεί μια χρηματοπιστωτική κοινότητα της ΕΕ, η οποία κατά κύριο λόγο έχει ως στόχο να συμβάλει στην ισορροπημένη ανάπτυξη της ΕΕ μέσω της οικονομικής ολοκλήρωσης και της εδαφικής συνοχής. Επικροτώ τις αλλαγές που εισήχθησαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, οι οποίες προσδίδουν μεγαλύτερη ευελιξία στη χρηματοδότηση της ΕΤΕπ. Υπενθυμίζω τις τροποποιήσεις που εισήχθησαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, οι οποίες αποσαφηνίζουν τους στόχους της χρηματοδότησης που χορηγείται από την ΕΤΕπ σε τρίτες χώρες, η οποία θα πρέπει να στηρίζει τις γενικές αρχές που διέπουν τη συνεργασία της ΕΕ με τον υπόλοιπο κόσμο, όπως ορίζεται στο άρθρο 3, παράγραφος 5, της ΣΛΕΕ, και η οποία, βάσει της διαβεβαίωσης αυτής, θα πρέπει να στηρίζει τους στόχους της εξωτερικής δράσης της ΕΕ. Αυτός ο χρηματοπιστωτικός οργανισμός υποχρεούται να υποβάλλει ετησίως τον ισολογισμό των δραστηριοτήτων του στο Κοινοβούλιο. Η εν λόγω πρόταση ψηφίσματος εστιάζεται στην ανάλυση της έκθεσης του 2009. Το έγγραφο αυτό δεν αναφέρεται μόνο στις βελτιώσεις που προέκυψαν από την έγκριση των νέων καταστατικών, αλλά και στις δραστηριότητες της ΕΤΕπ.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αναγνωρίζουμε τη σημασία που μπορεί να έχει ο δανεισμός από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) για την ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο, δεδομένων των χαμηλών επιτοκίων της και των μεγάλων προθεσμιών αποπληρωμής. Ωστόσο, οι επιλογές της δεν είναι πάντοτε αρκούντως διαφανείς και σαφείς. Επιπλέον, ούτε οι χώρες και οι περιοχές οι οποίες επωφελούνται περισσότερο από τα δάνειά της είναι οι χώρες με τις μεγαλύτερες ανάγκες δανεισμού. Η έκθεση αυτή, την οποία στηρίζουμε, περιέχει, ως εκ τούτου, ορισμένες επικρίσεις, εισηγήσεις και προτάσεις.
Ωστόσο, διαφωνούμε με τη μετατροπή της ΕΤΕπ σε απλό εργαλείο για την εφαρμογή των πολιτικών της ΕΕ, καθώς και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων κοινωνικής και οικονομικής συνοχής και κοινωνικής ανάπτυξης, πράγμα που θα πρέπει να προβλέπεται στον προϋπολογισμό της ΕΕ και στα διαρθρωτικά ταμεία και το Ταμείο Συνοχής της ΕΕ. Προφανώς, η ΕΤΕπ μπορεί να ελέγχει και να βελτιώνει αυτές τις προσπάθειες, αλλά δεν μπορεί να υποκαθιστά τις δημοσιονομικές πολιτικές της ΕΕ.
Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) διαδραματίζει επί του παρόντος αναντικατάστατο ρόλο όσον αφορά την παροχή χρηματοδότησης στην ΕΕ και αλλού. Η υποβληθείσα έκθεση εκφράζει θετική άποψη για το γεγονός ότι η ΕΤΕπ έπραξε σωστά όσον αφορά την ενίσχυση των ΜΜΕ της ΕΕ κατά τη διάρκεια της κρίσης. Είναι αλήθεια ότι η τράπεζα διέθεσε επισήμως 30 δισεκατομμύρια ευρώ κατά τη διάρκεια μιας τετραετούς περιόδου για την υποστήριξη των ΜΜΕ. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι δεν έφθασαν όλα τα χρήματα στις ΜΜΕ. Συγκεκριμένα, μόνο περίπου το ήμισυ των κονδυλίων που διατέθηκαν έφθασαν στις ΜΜΕ της περιφέρειας V4 κατά την πρώτη περίοδο. Η ΕΤΕπ έδωσε στις τράπεζες μια ανεξήγητα μεγάλη προθεσμία διάρκειας δύο ετών για την κατανομή των κεφαλαίων, και επίσης δεν όρισε κυρώσεις κατά τραπεζών σε περίπτωση που δεν τηρούνταν αυτή η προθεσμία. Οι τράπεζες της Κεντρικής Ευρώπης, οι οποίες επλήγησαν σοβαρά από την κρίση, με μεγάλη τους χαρά κράτησαν για τον εαυτό τους αυτά τα κεφάλαια. Αυτό το οποίο αναγγέλθηκε ως στήριξη για τις ΜΜΕ, επομένως, αποτέλεσε ενίσχυση για τα παραρτήματα ξένων τραπεζών στην Κεντρική Ευρώπη. Υπάρχουν σοβαροί λόγοι να σκεφτεί κανείς ότι αυτό δεν συνέβη τυχαία, αλλά σκόπιμα.
Για να συνοψίσω – η ΕΤΕπ αντιμετωπίζει επίσης προβλήματα στον τομέα της ανάπτυξης. Πρέπει να προσλάβει περισσότερους υπαλλήλους με ειδίκευση στην ανάπτυξη. Η ΕΤΕπ είναι επί του παρόντος υποστελεχωμένη, παρά τον αντίκτυπό της στις αποκαλούμενες αναπτυσσόμενες χώρες. Συμφωνώ επίσης με τον εισηγητή μας ότι η ΕΤΕπ πρέπει να πραγματοποιήσει αυστηρές αλλαγές στη χρηματοδότησή της μέσω ενδιάμεσων χρηματοπιστωτικών οργανισμών, καθώς αυτή η χρηματοδότηση μπορεί να καταλήξει σε φορολογικούς παραδείσους.
Ildikó Gáll-Pelcz (PPE), γραπτώς. – (HU) Επικροτώ το ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αξιολογεί την ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), αν και σαφώς εκ του μακρόθεν. Η ΕΤΕπ διαδραματίζει αποφασιστικό ρόλο στην καταπολέμηση της κρίσης. Κατ’ εμέ, ωστόσο, τα ζητήματα της διαφάνειας και τα μετρήσιμα αποτελέσματα εξακολουθούν να αμφισβητούνται. Η δραστηριότητα της ΕΤΕπ εστιάζεται στους τρεις τομείς που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση: μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), περιφέρειες σύγκλισης και δράσεις για το κλίμα. Οι ΜΜΕ διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας και την καταπολέμηση της ανεργίας, και επομένως θα ήταν πρόσφορο να διευκολυνθεί η πρόσβασή τους στο απαιτούμενο κεφάλαιο για ανάπτυξη. Από την άποψη αυτή, θα ήταν χρήσιμο αν μπορούσαμε να έχουμε μια αξιολόγηση της προσβασιμότητας και της αποτελεσματικότητας των εν λόγω δανείων κάθε χρόνο, η οποία θα διασφάλιζε τη διαφάνεια του τελικού σκοπού των δανείων και θα βελτίωνε τη διοικητική διαδικασία. Επίσης, από την άποψη αυτή, πιστεύω ότι έχει ζωτική σημασία η ΕΤΕπ να επικαιροποιήσει και να αυστηροποιήσει την πολιτική της όσον αφορά τα εξωχώρια χρηματοπιστωτικά κέντρα.
Η ΕΤΕπ διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της σύγκλισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και λόγω της τεχνικής βοήθειας και της συγχρηματοδότησης που προσφέρει, οι περιφέρειες στο πλαίσιο των στόχων σύγκλισης μπορούν να χρησιμοποιήσουν ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό των διαθέσιμων κεφαλαίων. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω ότι η περαιτέρω αύξηση αυτού του ρόλου είναι πρακτική και πρέπει να υποστηριχθεί.
Τέλος, εισηγούμαι να ληφθεί υπόψη η πρόταση για την καθιέρωση διαφανούς κανονιστικού ελέγχου προς όφελος της ποιότητας της χρηματοοικονομικής κατάστασης της ΕΤΕπ, της ακριβούς μέτρησης των αποτελεσμάτων της και της συμμόρφωσης με αποτελεσματικές και επιτυχείς επιχειρηματικές πρακτικές.
Lorenzo Fontana (EFD), γραπτώς. – (IT) Επιδοκιμάζω το ότι, εν μέσω αυτής της περιόδου κρίσης, οι δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων θα πρέπει να εστιάζονται στην παροχή βοήθειας στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας. Η συνεργασία και ο διάλογος με τους τοπικούς ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς είναι ευπρόσδεκτα. Αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό, κατά την άποψή μου, είναι η έμφαση η οποία δίνεται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όσον αφορά τις υποψήφιες χώρες. Για τον λόγο αυτόν, υπερψηφίζω την έκθεση.
Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, επειδή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επικροτεί τις αλλαγές που επέφερε η Συνθήκη της Λισαβόνας οι οποίες επιτρέπουν μεγαλύτερη ευελιξία στις χρηματοδοτήσεις της ΕΤΕπ, όσον αφορά μεταξύ άλλων: την απόκτηση συμμετοχών σε ίδια κεφάλαια ως συμπλήρωμα των συνήθων δραστηριοτήτων της ΕΤΕπ· τη δυνατότητα ίδρυσης θυγατρικών ή άλλων οντοτήτων, ρύθμισης των λεγόμενων ειδικών δραστηριοτήτων και παροχής ευρύτερων υπηρεσιών τεχνικής βοήθειας· και την ενίσχυση της ελεγκτικής επιτροπής. Συνιστά να εξετασθεί η πρόταση καθιέρωσης προληπτικού κανονιστικού ελέγχου για την ποιότητα της οικονομικής κατάστασης της ΕΤΕπ, για την ακριβή μέτρηση των αποτελεσμάτων της και για τον βαθμό συμμόρφωσής της με τους κανόνες της χρηστής επιχειρηματικής πρακτικής. Επικροτεί επίσης την ιδέα των ομολόγων έργου, που αποσκοπούν στη βελτίωση της πιστοληπτικής διαβάθμισης των ομολόγων που εκδίδονται από τις ίδιες τις εταιρείες στο πλαίσιο της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών υποδομών στους τομείς των μεταφορών, της ενέργειας και της πληροφορικής, καθώς και της πορείας προς μία πράσινη οικονομία. Η έκδοση τέτοιων ομολόγων έργου θα είχε θετικό αντίκτυπο στη διαθεσιμότητα κεφαλαίων για βιώσιμες επενδύσεις που ενισχύουν την ανάπτυξη και την απασχόληση και συμπληρώνουν τις εθνικές επενδύσεις και τις επενδύσεις του Ταμείου Συνοχής.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης η οποία συνιστά τα ακόλουθα μέτρα για την ενίσχυση του ρόλου της ΕΤΕπ στην ανάπτυξη: α) αύξηση του ειδικευμένου προσωπικού με εστίαση και εμπειρογνωσία στα ζητήματα της ανάπτυξης και στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και αύξηση της τοπικής παρουσίας προσωπικού σε τρίτες χώρες, β) αύξηση του μεριδίου συμμετοχής τοπικών φορέων στα έργα, γ) πρόσθετα κεφάλαια ειδικού προορισμού για τα σχέδια που έχουν στόχο την ανάπτυξη, δ) χορήγηση περισσότερων ενισχύσεων, ε) διερεύνηση της δυνατότητας να συγκεντρώνονται οι δραστηριότητες της ΕΤΕπ σε τρίτες χώρες υπό μια ενιαία αυτοτελή οντότητα.
Barbara Matera (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μου, διότι εγκρίθηκε η έκθεση Cutaş σχετικά με την ετήσια έκθεση 2009 της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ). Θα ήθελα να επισημάνω το εξαιρετικό έργο που επιτελέσθηκε από την ΕΤΕπ για την υποστήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε μια περίοδο οικονομικής δυσχέρειας και δύσκολης πρόσβασης σε δάνεια. Επιπλέον, τάσσομαι υπέρ της ανάπτυξης από την ΕΤΕπ, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ομολόγων έργου για χρήση στη χρηματοδότηση μεγάλων έργων υποδομών σχετικά με τις μεταφορές, την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες, τα οποία είναι απαραίτητα για την επίτευξη των στόχων της ανάπτυξης και της συνοχής στην Ένωση.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ετήσια έκθεση 2009 της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) επισημαίνει τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε η ΕΤΕπ για την ενίσχυση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), ειδικότερα αυτήν την περίοδο χρηματοπιστωτικής κρίσης και οικονομικής ύφεσης. Η ΕΤΕπ εστιάστηκε σε τρεις τομείς, οι οποίοι επλήγησαν περισσότερο από την κρίση στην Ευρώπη, συγκεκριμένα: στις ΜΜΕ, στις περιφέρειες σύγκλισης και στις δράσεις για το κλίμα. Η σημασία των ΜΜΕ για την ευρωπαϊκή οικονομία είναι, επομένως, αδιαμφισβήτητη και, συνεπώς, επικροτώ την αύξηση της χρηματοδότησης της ΕΤΕπ για τις ΜΜΕ την περίοδο 2008-2010, η οποία ανήλθε συνολικά σε 30,8 δισεκατομμύρια ευρώ, και τη συγκρότηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού μικροχρηματοδοτήσεων, στον οποίο χορηγήθηκαν περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ από την Επιτροπή και την ΕΤΕπ.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Παρότι πρόκειται για ένα κείμενο το οποίο εμείς, ως Πράσινοι, δεν θα συντάσσαμε, το θεωρήσαμε αρκετά αποδεκτό ώστε να το υπερψηφίσουμε.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Το έγγραφο που εγκρίθηκε σήμερα επισημαίνει τη σαφή ανάγκη για επιπρόσθετη στήριξη από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) σε τομείς οι οποίοι είναι στρατηγικής σημασίας για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας: οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι εταιρείες μεσαίας κεφαλαιοποίησης και η υποδομή, καθώς και άλλα πρωτεύοντα έργα που ενισχύουν την ανάπτυξη και την απασχόληση, στο πλαίσιο της στρατηγικής Ευρώπη 2020. Η έκθεση προτρέπει την ΕΤΕπ να προβεί σε επενδύσεις στις εμπορευματικές μεταφορές στον τομέα των ευρωπαϊκών σιδηροδρόμων καθώς και σε άλλα διευρωπαϊκά δίκτυα εμπορευματικών μεταφορών με έμφαση στα λιμάνια της Μεσογείου, του Ευξείνου Πόντου και της Βαλτικής Θάλασσας ώστε αυτά να συνδεθούν οριστικά με τις ευρωπαϊκές αγορές. Η ΕΤΕπ θα πρέπει, επιπλέον, να παράσχει μεγαλύτερη στήριξη για την υλοποίηση του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών (ΔΕΔ-Μ), με σκοπό την πρόκληση αποτελέσματος μόχλευσης για περισσότερες επενδύσεις εκ μέρους τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, τα ομόλογα έργου μπορούν να λειτουργήσουν ως συμπληρωματικό επενδυτικό μέσον παράλληλα με τους πόρους που διατίθενται για το ΔΕΔ-Μ.