Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 10 Μαΐου 2011 - Στρασβούργο

17. Πυρηνική ασφάλεια 25 χρόνια μετά την καταστροφή του Τσέρνομπιλ (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της προφορικής ερώτησης (O-000109/2011 – B7-0312/2011) του κ. Bogusław Sonik, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, προς την Επιτροπή, σχετικά με την πυρηνική ασφάλεια 25 χρόνια μετά την καταστροφή στο Τσέρνομπιλ.

  Bogusław Sonik, συντάκτης. − (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να δηλώσω πόσο ευτυχής είμαι που αυτή η συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διεξάγεται στη μνήμη των θυμάτων και όλων αυτών που τραυματίστηκαν στην καταστροφή του Τσέρνομπιλ, τη μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή στην ιστορία. Ιδίως υπό το πρίσμα των πρόσφατων γεγονότων στην Ιαπωνία, η επέτειος αυτή αποτελεί τραγική αφορμή για εκτιμήσεις και σκέψεις σχετικά με την πυρηνική ασφάλεια. Η τραγωδία του Τσέρνομπιλ κατέδειξε επίσης την αδυναμία και την απερισκεψία των τότε κομουνιστικών αρχών στην Ουκρανία, οι οποίες προσπάθησαν να αποκρύψουν από τον κόσμο την καταστροφή και την κλίμακα της.

Ας θυμηθούμε λίγα μόνο γεγονότα, τα οποία παρέχουν ορισμένες ενδείξεις της κλίμακας, της έκτασης και των διαστάσεων της τραγωδίας. Η έκρηξη του αντιδραστήρα στον σταθμό πυρηνικής ενέργειας στο Τσέρνομπιλ είχε ως αποτέλεσμα τη μόλυνση έκτασης περίπου 100.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, εκ των οποίων το 70% βρισκόταν στη Λευκορωσία. Ραδιενεργές ουσίες έφτασαν μέχρι τη Σκανδιναβία και την κεντρική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας, καθώς και στην Ελλάδα και την Ιταλία στη νότια Ευρώπη. Περίπου 115.000 άτομα απομακρύνθηκαν από τις περιοχές που βρίσκονται κοντά στον αντιδραστήρα και περίπου 220.000 άτομα μετεγκαταστάθηκαν από τη Λευκορωσία, τη Ρωσική Ομοσπονδία και την Ουκρανία σε άλλα μέρη μετά το 1986.

Είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθούν οι ζημίες της καταστροφής, όσον αφορά τόσο την υγεία όσο και το περιβάλλον. Οι ειδικοί εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να προσδιορίσουν τον αριθμό των θανάτων που προκλήθηκαν από την καταστροφή. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο αριθμός των θανάτων από διάφορα είδη καρκίνου που προκλήθηκαν από τη μόλυνση μετά την έκρηξη στον πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής μπορεί να ανέρχεται ακόμη και σε 9.000. Σύμφωνα με άλλες πηγές, υπολογίζεται ότι περίπου 200.000 άτομα έχουν ήδη πεθάνει από ασθένειες που σχετίζονται με τη ραδιενέργεια, ενώ 100.000 επιπλέον άνθρωποι μπορεί να πεθάνουν στο μέλλον από διάφορα είδη καρκίνου λόγω της καταστροφής του Τσέρνομπιλ. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, οι κάτοικοι τουλάχιστον δύο ουκρανικών επαρχιών εξακολουθούν να καταναλώνουν μολυσμένα τρόφιμα.

Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία σύστησε το ταμείο για το προστατευτικό κάλυμμα του Τσέρνομπιλ, είχε τη μεγαλύτερη συνεισφορά, σε οικονομικούς όρους, στον αγώνα για την άμβλυνση των επιπτώσεων της καταστροφής του Τσέρνομπιλ. Στην 25η επέτειο της καταστροφής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι θα διατεθούν 110 εκατομμύρια ευρώ για τη σταθεροποίηση της κατάστασης και την προστασία του περιβάλλοντος γύρω από το εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στο Τσέρνομπιλ.

Στο πλαίσιο αυτό, δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι το ζήτημα του τρόπου προσέγγισης της πυρηνικής ασφάλειας είναι σημαντικό σε όλες τις χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο και, συνεπώς, πρέπει να εξεταστεί σε ένα πνεύμα αλληλεγγύης και διασυνοριακής ευθύνης. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ζητήσω από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εκπονήσει μια μακροπρόθεσμη και ολοκληρωμένη έρευνα για τις σχετιζόμενες με την υγεία συνέπειες της καταστροφής του Τσέρνομπιλ. Είναι διατεθειμένη η Επιτροπή να αναλάβει και να υποστηρίξει τη μακροπρόθεσμη έρευνα, για όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου, σχετικά με τις συνέπειες της καταστροφής του Τσέρνομπιλ στην υγεία των Ευρωπαίων σε όλες τις περιοχές που επλήγησαν από τις πυρηνικές εναποθέσεις; Διαθέτει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στοιχεία σχετικά με τη μόλυνση του περιβάλλοντος στις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από την έκρηξη; Στην επέτειο της καταστροφής, πρόκειται η Επιτροπή να ενθαρρύνει τις κυβερνήσεις να δεσμευθούν δημοσίως για την παροχή νέων πόρων στον αγώνα για την άμβλυνση των συνεπειών αυτής της πυρηνικής καταστροφής;

Λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των σταθμών πυρηνικής ενέργειας στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το σημερινό επίπεδο συντονισμού εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ενήμερη η Επιτροπή για όποια πιθανά σενάρια σχετικά με τις επιπτώσεις ενός σοβαρού πυρηνικού ατυχήματος σε μονάδα ηλεκτροπαραγωγής στον πληθυσμό που κατοικεί στα επιμέρους κράτη μέλη; Διαθέτει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχέδια για τον συντονισμό των εθνικών θέσεων σε περίπτωση πυρηνικής καταστροφής; Οι πυρηνικές καταστροφές προκαλούν πάντα έκπληξη και έχουν πάντα διεθνείς και παγκόσμιες επιπτώσεις. Συνεπώς, είναι καλύτερο να έχει προετοιμαστεί εκ των προτέρων μια σειρά από απαραίτητες αντιδράσεις, κάτι που θα καταστήσει δυνατή την ελαχιστοποίηση του κινδύνου και την αποφυγή περαιτέρω καταστροφών.

  Günther Oettinger, μέλος της Επιτροπής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, στα 25 έτη που έχουν μεσολαβήσει από το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ, η Επιτροπή διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις παγκόσμιες προσπάθειες που καταβάλλονται για τον μετριασμό των συνεπειών της τραγωδίας. Το μέγεθος του καθήκοντος συνεπαγόταν την ανάγκη μιας κοινής προσπάθειας. Γι’°αυτό η Επιτροπή συνεργάστηκε με εταίρους στα κράτη μέλη, τη G7 και την ίδια την Ουκρανία προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η περιοχή μπορεί να σταθεροποιηθεί ομαλά και να προστατευτεί με περιβαλλοντικά ενδεδειγμένο τρόπο.

Η ΕΕ υιοθέτησε ενεργή προσέγγιση για την κινητοποίηση περισσότερων πόρων από τη διεθνή κοινότητα ώστε να μπορέσει να ολοκληρωθεί ένα εξαιρετικό έργο στο Τσέρνομπιλ, και συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας προς αυτήν την κατεύθυνση με δικές μας συνεισφορές. Η Επιτροπή είναι ο μεγαλύτερος συνεισφέρων στο ταμείο για το προστατευτικό κάλυμμα του Τσέρνομπιλ και υποσχεθήκαμε επιπλέον 110 εκατ. ευρώ από τον προϋπολογισμό μας κατά τη διάσκεψη των δωρητών που πραγματοποιήθηκε στο Κίεβο τον περασμένο Απρίλιο, η οποία συγκέντρωσε περαιτέρω δεσμεύσεις 550 εκατ. ευρώ.

Είχαμε έντονη δραστηριότητα στο διπλωματικό μέτωπο και επίσης πείσαμε 32 χώρες, συμπεριλαμβανομένων 13 νέων δωρητών, να δεσμευτούν να συνεισφέρουν στο ταμείο. Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τις δραστηριότητές μας και μεταξύ άλλων δωρητών, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, ώστε να εξασφαλιστούν οι οικονομικοί πόροι που απαιτούνται επιπλέον για την ολοκλήρωση όλων των έργων μέχρι το 2015. Συνεργαζόμαστε επίσης με την κυβέρνηση της Ουκρανίας για να εξασφαλιστεί ότι το σχέδιο κάλυψης του πυρήνα του αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ θα μπορέσει να ολοκληρωθεί. Αυτό περιλαμβάνει την κατασκευή νέου προστατευτικού περιβλήματος για τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα της μονάδας IV και τη λήψη των απαραίτητων μέτρων για να κλείσουν οι άλλες μονάδες του αντιδραστήρα. Όλες οι εργασίες αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι το 2015.

Στη συνέχεια, περνάμε στα ερευνητικά σχέδια, υπό την αιγίδα του προγράμματος πλαισίου της Ευρατόμ, σχετικά με τις συνέπειες του ατυχήματος και το πώς αυτές μπορούν να ξεπεραστούν. Προς το παρόν, η έρευνα σχετικά με χαμηλές δόσεις ακτινοβολίας είναι το αντικείμενο μιας πρωτοβουλίας μεγάλης κλίμακας στο πλαίσιο ενός κοινού προγράμματος που σχεδιάζει η ευρωπαϊκή πλατφόρμα MELODI.

Στο πλαίσιο του μηχανισμού για τη συνεργασία στον τομέα της πυρηνικής ασφάλειας, εξετάζουμε ένα έργο που έχει στόχο να βοηθήσει τις ομάδες του πληθυσμού που επλήγησαν περισσότερο γύρω από τη ζώνη αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ. Πρόθεσή μας είναι να ασχοληθούμε πιο διεξοδικά με τη σχέση μεταξύ υγείας και διατροφής. Εάν αποδειχθεί χρήσιμο να πραγματοποιηθούν στοχευμένες δραστηριότητες για την αξιολόγηση των συνεπειών στην ανθρώπινη υγεία σε όλες τις περιοχές που επλήγησαν από τις πυρηνικές εναποθέσεις του Τσέρνομπιλ, η Επιτροπή είναι έτοιμη να αναλάβει δράση και να μεταβιβάσει την ευθύνη για τον συντονισμό των κατάλληλων μέτρων στην Επιτροπή Ασφάλειας της Υγείας της ΕΕ.

Άλλη μία αρμοδιότητα της Επιτροπής είναι η καταπολέμηση της μόλυνσης του περιβάλλοντος. Μετά το ατύχημα, συμβάλαμε σε κοινά ερευνητικά προγράμματα με την Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών για την υποστήριξη της συγκέντρωσης εκτενών δεδομένων και τον σχεδιασμό στρατηγικών για τη διαχείριση των καταστροφών στον πυρηνικό τομέα και σε συναφείς τομείς στη Λευκορωσία, τη Ρωσία και την Ουκρανία. Συγκεντρώσαμε στοιχεία σχετικά με την απελευθέρωση ραδιενεργού καισίου σε ολόκληρη την ΕΕ μετά το ατύχημα. Αυτά δημοσιεύτηκαν με τη μορφή άτλαντα το 1998, ο οποίος αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.

Επί του παρόντος, υπό την αιγίδα του 7ου προγράμματος πλαισίου της Ευρατόμ, υποστηρίζουμε ένα δίκτυο αριστείας στην ακτινοοικολογία, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η ολοκλήρωση, η δικτύωση και επιστημονική αριστεία προς όφελος της προστασίας από την ακτινοβολία για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Όσον αφορά την προστασία των πολιτών, τα τελευταία εννέα έτη προωθούμε την ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα των ασκήσεων πολιτικής προστασίας. Αυτές οι ασκήσεις περιλαμβάνουν επίσης συμμετέχοντες από τρίτες χώρες. Τρεις ασκήσεις που συγχρηματοδοτήθηκαν με κονδύλια από το χρηματοδοτικό μέσο μας για την πολιτική προστασία σχετίζονταν με τη ραδιενέργεια, συγκεκριμένα η TORCH, που αφορούσε ένα ατύχημα το οποίο οδήγησε σε μαζικούς θανάτους και την προσομοίωση του, η CREMEX, που αφορούσε μαζική μόλυνση με τη μορφή βρόμικης βόμβας, και η SISMICAEX, που υλοποιήθηκε πριν από έναν χρόνο και αφορούσε ένα πυρηνικό ατύχημα που προκλήθηκε από σεισμό.

Τα προσεχή έτη θα συνεχίσουμε να παρέχουμε βοήθεια σε ένα πνεύμα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, κάνοντας ό,τι μπορούμε για να περιορίσουμε την καταστροφή και να αποφύγουμε περαιτέρω ζημίες από το Τσέρνομπιλ.

  Herbert Reul, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Oettinger, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι είναι πάντα καλό να κάνουμε έναν απολογισμό των δραστηριοτήτων μας, και γι’°αυτό είμαι ευγνώμων στην Επιτροπή καθώς εξήγησε με τόση σαφήνεια όλα όσα έχει πράξει η Ευρώπη από τη στιγμή της καταστροφής, τόσο άμεσα, όσο και μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα και μέχρι σήμερα.

Ανεξάρτητα από το πώς βλέπουμε το πρόβλημα, αξίζει να σημειωθεί ότι αυτά τα μέτρα περιορισμού των ζημιών δεν θα μπορούσαν ποτέ να αναληφθούν σε τέτοια κλίμακα χωρίς τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θεωρώ επίσης πολύ χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι η Επιτροπή δεν παρείχε μόνο άμεσες απευθείας ενισχύσεις, αλλά εξ ονόματος της Ευρώπης συνολικά έχει ασχοληθεί επίσης εντατικά με το ζήτημα του ποια συμπεράσματα πρέπει να εξαχθούν από την καταστροφή όσον αφορά τα μέτρα πολιτικής προστασίας, τα συστήματα ανταλλαγής πληροφοριών, καθώς και τις έρευνες και τις σχετικές μελέτες. Δεν είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι είναι απολύτως απαραίτητο να διεξαγάγουμε νέες μελέτες. Μπορεί να πρέπει να αξιολογήσουμε το υλικό που έχουμε ήδη στη διάθεσή μας για να δούμε εάν είναι αρκετό για τις ανάγκες μας. Πιστεύω ότι αυτό θα γίνει σαφές κατά τη διάρκεια μιας διαφοροποιημένης συζήτησης. Μερικές φορές η πρόσβαση σε τεράστιες ποσότητες πληροφοριών δεν αποτελεί εγγύηση ότι θα σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος.

Θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και να πω ότι η Επιτροπή και η Ευρώπη συνολικά μπορούν να είναι ικανοποιημένες με αυτό που έχουν επιτύχει στην προκειμένη περίπτωση. Κατέδειξαν ότι αυτά τα θεσμικά όργανα δεν είναι απλά ένας χώρος συζητήσεων, αλλά και πηγή έμπρακτης βοήθειας.

  Jo Leinen, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Oettinger, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Sonik για την έναρξη αυτής της συζήτησης και τη σύνταξη της προφορικής ερώτησης.

Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ την καταστροφή του Τσέρνομπιλ. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της καταστροφής εξακολουθούν να είναι αισθητές ένα τέταρτο του αιώνα αργότερα. Υπάρχουν ακόμη μεγάλες μη κατοικήσιμες περιοχές, με αποτέλεσμα να μην μπορούν πλέον οι άνθρωποι να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Έπειτα, υπάρχουν οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία. Έχουμε δει στην τηλεόραση ότι έγκυες αποβάλλουν ακόμη και 25 έτη μετά την καταστροφή.

Η Ευρώπη έχει ένα μερίδιο ευθύνης, διότι το ζήτημα της πυρηνικής ασφάλειας δεν είναι θέμα εθνικής κυριαρχίας, αλλά μάλλον θέμα ευρωπαϊκής ευθύνης. Σε αυτήν την πυκνοκατοικημένη ήπειρο, κάθε εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας έχει συνέπειες για τις γειτονικές χώρες. Για τον λόγο αυτόν, κύριε Oettinger, έχετε ιδιαίτερη ευθύνη να διασφαλίσετε ότι θα ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο θέμα, ιδίως υπό το πρίσμα όσων συνέβησαν στη Φουκουσίμα. Αργότερα πρόκειται να συζητήσουμε μαζί σας σχετικά με τα τεστ αντοχής, δηλαδή τις αναλύσεις ασφάλειας για τα 143 εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας. Θα ήθελα να σας παροτρύνω να εμμείνετε στις αρχές σας. Επιθυμούμε το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ασφάλειας στην Ευρώπη, και όχι μόνο έρευνες για τις φυσικές καταστροφές. Ομοίως, θα πρέπει να ερευνήσουμε και άλλους κινδύνους, όπως αεροπορικά δυστυχήματα, τρομοκρατικές επιθέσεις, επιθέσεις σε υπολογιστές, με άλλα λόγια αυτόν τον συνδυασμό επιθέσεων κατά των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής· επιπλέον, πρέπει να διασφαλίσετε ότι όλα αυτά δεν θα είναι απλά μια συμβολική κίνηση.

Πρέπει ακόμη να γίνουν πολλά στο Τσέρνομπιλ. Η σαρκοφάγος δεν είναι ακόμη ασφαλής, και γι’°αυτό απαιτούνται νέοι οικονομικοί πόροι για να διευθετηθεί το εν λόγω ζήτημα. Δεν έχω ακούσει ακόμη σχέδια για το τι θα γίνει με τα πυρηνικά απόβλητα που βρίσκονται στον χώρο· η απόρριψη του υλικού αυτού δεν είναι ακόμη εξασφαλισμένη. Ως εκ τούτου, κύριε Reul, πιστεύω ότι οι ερευνητικές μελέτες είναι αναγκαίες, διότι δεν έχουμε αρκετή εμπειρία με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ακτινοβολίας. Θα ήθελα να παροτρύνω την Επιτροπή να δρομολογήσει μελέτες αυτού του είδους.

Σε τελική ανάλυση, η ασφαλέστερη επιλογή είναι η στρατηγική εξόδου από τα πυρηνικά. Καθώς συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε με τις πληγείσες χώρες, η μεγαλύτερη επιθυμία μου είναι να δημιουργήσουμε εκεί εργαστήρια για μελλοντική τεχνολογία και να παράσχουμε συμβουλές για την εξοικονόμηση ενέργειας και την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε 25 χρόνια μετά το Τσέρνομπιλ.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Paul Rübig (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Leinen. Αναφέρθηκε στα τεστ αντοχής. Αυτό που θα ήθελα να μάθω είναι το εξής: τα τεστ αντοχής πρέπει να έχουν μια συνέπεια. Πιστεύετε ότι θα ήταν εφικτό να δημιουργηθεί μια μόνιμη ευρωπαϊκή ρυθμιστική αρχή γι’°αυτόν τον τομέα η οποία θα είναι αρμόδια για την αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων και η οποία θα έχει την εξουσία να αποκλείει επικίνδυνους πυρηνικούς σταθμούς από το δίκτυο;

  Jo Leinen (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Rübig για την ερώτησή του. Ο στόχος πρέπει να είναι η πρόβλεψη ευρωπαϊκής αρμοδιότητας για την παρακολούθηση των σταθμών πυρηνικής ενέργειας. Εάν ένα ζήτημα έχει επιπτώσεις που υπερβαίνουν τα εθνικά σύνορα, τότε εμπεριέχει μια ευρωπαϊκή διάσταση, η οποία απαιτεί επίσης μια ευρωπαϊκή αρμοδιότητα. Κύριε Oettinger, δεν διαθέτουμε ακόμη την αρμοδιότητα αυτήν, ωστόσο θα πρέπει να κάνετε ό,τι μπορείτε για να διασφαλίσετε ότι θα μας παρασχεθεί η βάση για την παρακολούθηση των πυρηνικών σταθμών ανεξάρτητα και αντικειμενικά από ευρωπαϊκή σκοπιά, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να εξάγουμε τα συμπεράσματά μας όταν εντοπίζονται αδυναμίες. Εάν το τεστ αντοχής δείξει ότι μια μονάδα παραγωγής ενέργειας δεν είναι ασφαλής, τότε η εν λόγω μονάδα πρέπει να κλείσει ή, ει δυνατόν, να αναβαθμιστεί.

  Antonyia Parvanova, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ενώ το ζήτημα της προώθησης της ενεργειακής μας στρατηγικής, με ή χωρίς πυρηνική ενέργεια, αποτελεί τώρα αντικείμενο συζητήσεων στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι, ανεξάρτητα από το ποια απόφαση ληφθεί, η πυρηνική ασφάλεια θα εξακολουθήσει να αποτελεί μακροχρόνιο ζήτημα για πολλές γενεές. Θα πρέπει προφανώς να αναπτύξουμε και να εφαρμόσουμε κοινά πρότυπα για την πυρηνική ασφάλεια σε διεθνές επίπεδο, καθώς η ραδιενεργή μόλυνση δεν γνωρίζει σύνορα, όπως αποκάλυψε η καταστροφή του Τσέρνομπιλ και όπως επιβεβαιώνεται από όσα εξακολουθούν να συμβαίνουν στη Φουκουσίμα.

Είκοσι πέντε χρόνια μετά τα γεγονότα στο Τσέρνομπιλ, χρειάζεται ακόμη περαιτέρω αξιολόγηση και έρευνα για τις παρελθούσες και τρέχουσες επιπτώσεις της μόλυνσης της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος. Πρέπει να σκεφτούμε για την πυρηνική ασφάλεια, όχι ως μέτρο προστασίας, αλλά ως μακροπρόθεσμη και σφαιρική στρατηγική. Πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα των πυρηνικών αποβλήτων. Ό,τι έχει απομείνει από το Τσέρνομπιλ είναι απόβλητα και αυτό είναι ένα σοβαρό και απειλητικό ζήτημα για την περιοχή. Αποτελεί, επίσης, μια ευρωπαϊκή πρόκληση για το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας. Χρειαζόμαστε περισσότερη έρευνα σε αυτόν τον τομέα και πρέπει να εγγυηθούμε τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια της αποθήκευσης ή διάθεσης αυτών των υλικών.

Συνεπώς, όποια απόφαση και αν λάβουμε τώρα, απαιτείται αναστρεψιμότητα και δυνατότητα ανάκτησης. Θα ήθελα να ακούσω μια σαφή θέση από την Επιτροπή για το θέμα αυτό.

  Konrad Szymański, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το Τσέρνομπιλ αποτελεί σημείο αναφοράς για την ευρωπαϊκή πολιτική 25 χρόνια μετά την τραγική καταστροφή. Μερικές φορές αυτό είναι απολύτως ενδεδειγμένο, ενώ άλλοτε στερείται λογικής. Σε αντίθεση με τη Σοβιετική Ένωση πριν από 30 χρόνια, στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτουμε πολύ καλά νομικά μέσα για την επιβολή των προτύπων ασφαλείας μας. Συγκαταλέγονται στα υψηλότερα πρότυπα στον κόσμο, και γι’°αυτό είναι κατάχρηση της ιστορίας να εκμεταλλευόμαστε σήμερα το Τσέρνομπιλ για τους σκοπούς της προπαγάνδας κατά των πυρηνικών βασιζόμενοι σε καθαρή προκατάληψη. Υπάρχει και άλλη μία πτυχή στον περιορισμό του ευρωπαϊκού πυρηνικού τομέα, συγκεκριμένα ότι βοηθά στη διατήρηση της εξάρτησής μας από τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων από τρίτες χώρες.

Υπάρχουν και χρήσιμα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από το Τσέρνομπιλ. Μια ολόκληρη σειρά ρωσικών πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, με στόχο την εξαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχεδιάζεται κατά μήκος των ανατολικών συνόρων μας. Κατασκευάζονται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα ευρωπαϊκά πρότυπα ασφαλείας. Θα ήταν χρήσιμο να λάβει μέτρα η Επιτροπή για να διασφαλίσει ότι τα πρότυπά της εφαρμόζονται όχι μόνο στην ίδια την ΕΕ, αλλά και εκτός των συνόρων της, δεδομένου ότι τα εργοστάσια στην περιφέρεια του Καλίνινγκραντ και στη Λευκορωσία έχουν στόχο την ευρωπαϊκή αγορά. Το μόνο ερώτημα είναι αν η Επιτροπή θα έχει τη δύναμη και τη φαντασία να κατορθώσει να αναλάβει δράση σε αυτόν τον τομέα.

  Rebecca Harms, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Oettinger, είναι αλήθεια ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη κάνει πολλά σε σχέση με το Τσέρνομπιλ και τις συνέπειές του. Εντούτοις, παραμένει το ερώτημα εάν έχουμε κάνει αρκετά, εάν θα είναι ποτέ δυνατό να κάνουμε αρκετά και εάν κάνουμε πάντα το σωστό.

Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν ακόμη ορισμένα σημαντικά κενά που πρέπει να καλυφθούν στον τομέα των θεμάτων υγείας που προκύπτουν από τις πυρηνικές εναποθέσεις. Η διαφωνία σχετικά με τα συνεχώς παραποιημένα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας πρέπει να λυθεί. Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, το έδαφος της οποίας δέχεται το ήμισυ περίπου των πυρηνικών εναποθέσεων της καταστροφής –χρησιμοποιώ σκόπιμα ενεστώτα, «δέχεται»– πρέπει να κοιτάξει τα δικά της συμφέροντα εδώ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Οι διεθνείς συνέπειες που εμείς, ως διεθνής κοινότητα, πρέπει να υποστούμε, δεν περιορίζονται σε καμία περίπτωση στην επικράτεια της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, τη Λευκορωσία, την Ουκρανία και τη Ρωσία, επειδή περισσότερο από το ήμισυ των πυρηνικών εναποθέσεων μετά την πυρκαγιά και την έκρηξη κατέληξε στο έδαφος της ευρωπαϊκής ηπείρου. Έτσι, θα ήθελα να σας προτρέψω να εξετάσετε την ανάγκη για μια νέα αξιολόγηση των επιπτώσεων του ατυχήματος στην υγεία. Πολλοί πρώην υπάλληλοι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας θα ικανοποιούνταν εάν ανακάλυπταν ότι η εργασία τους εκτιμάται από διαφορετική σκοπιά.

Το επόμενο ζήτημα που με απασχολεί είναι η επιχείρηση τοπικής εκκαθάρισης. Το νέο μεγάλο προστατευτικό κάλυμμα αποτελεί αυτήν τη στιγμή αντικείμενο πολλών συζητήσεων. Γιατί ακόμη δεν έχουμε πραγματοποιήσει ανάλυση κινδύνου για τη σαρκοφάγο Ι; Γιατί δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το πρόβλημα που υπάρχει εκεί; Πώς μπορεί να γίνεται η διαχείριση ενός έργου αυτού του μεγέθους χωρίς διαφανή ανάλυση κινδύνου; Διερωτώμαι επίσης πώς δεν έχουμε ακόμη καμία εξήγηση για τον λόγο που δεν έχει καταστεί δυνατό να αφαιρεθούν και να αποθηκεύουν οι χρησιμοποιημένες ράβδοι καυσίμου από τους αντιδραστήρες ΙΙ και ΙΙΙ του Τσέρνομπιλ, που ορθώς έκλεισαν. Θεωρώ ότι πρόκειται για ένα τεράστιο πρόβλημα.

Το τρίτο σημείο που θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε βρεθεί στα πρόθυρα τήξης πυρηνικού αντιδραστήρα αρκετές φορές μετά το Τσέρνομπιλ και πολύ πριν από τη Φουκουσίμα. Το Forsmark είναι ένα καλό παράδειγμα, το Paks επίσης, όπως και το εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας Brunsbüttel στη Γερμανία. Τα τεστ αντοχής που προτείνονται τώρα δεν είναι σε θέση να περιγράψουν τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε στα υφιστάμενα ευρωπαϊκά εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας. Για τον λόγο αυτόν, θα ήθελα να σας ζητήσω, κύριε Oettinger, να μην προσπαθείτε να ρίξετε στάχτη στα μάτια μας. Υποσχεθήκατε αυστηρές δοκιμές ασφάλειας. Ό,τι έχει παρουσιαστεί μέχρι στιγμής δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη.

  Sabine Wils, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, μετά την καταστροφή του Τσέρνομπιλ 25 χρόνια πριν, νέες έρευνες της εταιρείας προστασίας από την ακτινοβολία καταδεικνύουν ότι μέχρι σήμερα 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει από τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της τήξης του πυρηνικού αντιδραστήρα. Ακόμη και στη Γερμανία φοβόμασταν για την ασφάλεια των παιδιών μας, δεδομένου ότι εκτέθηκαν σε ραδιενεργή βροχή και μολυσμένα τρόφιμα.

Η ΕΕ πρέπει τώρα να λάβει τα σωστά μέτρα για την αντιμετώπιση των καταστροφών του Τσέρνομπιλ και της Φουκουσίμα. Οι φόβοι ότι τα τεστ αντοχής που μας υποσχέθηκαν για όλα τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας θα παράσχουν απλώς μια δικαιολογία για τη συνέχιση της λειτουργίας των αντιδραστήρων αποδεικνύονται, δυστυχώς, βάσιμοι υπό το πρίσμα των κριτηρίων αντοχής που ανακοινώθηκαν. Άλλες πυρηνικές εγκαταστάσεις δεν πρόκειται να εξεταστούν. Οποιεσδήποτε απειλές που θα μπορούσαν να κοστίσουν στην πυρηνική βιομηχανία πάρα πολύ ακριβά, όπως το ανθρώπινο λάθος ή αεροπορικά δυστυχήματα, απλά παραβλέπονται παρά το γεγονός ότι είναι καίριας σημασίας για την αξιολόγηση της ασφάλειας του πληθυσμού.

Ζητούμε εκτενή, δεσμευτικά τεστ αντοχής από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες. Ωστόσο, αυτό μπορεί να είναι μόνο το πρώτο βήμα στην πορεία για ένα σενάριο πανευρωπαϊκής εξόδου από τα πυρηνικά.

  Nick Griffin (NI). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, η έκρηξη στο Τσέρνομπιλ ήταν καταστροφική, αλλά ας την θέσουμε στο σωστό πλαίσιο: 64 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την ακτινοβολία από το Τσέρνομπιλ σε 23 έτη, στην οποία οφείλεται και ένα άγνωστο ποσοστό από 6.000 περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς. Πρόκειται για τραγικά στοιχεία, τα οποία όμως ωχριούν μπροστά στον αριθμό των νεκρών στους δρόμους μας. Ωστόσο, ενώ κανείς δεν χρησιμοποιεί τα τροχαία ατυχήματα ως επιχείρημα σε εκστρατεία για την απαγόρευση του αυτοκινήτου, μια μικρή στρατιά αριστεριστών χρησιμοποιεί το Τσέρνομπιλ για να ασκήσει πιέσεις για την κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας.

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι έχουν καλές προθέσεις, αλλά ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Οι ίδιοι άνθρωποι είχαν καλές προθέσεις όταν βοήθησαν να δημιουργηθεί η μόδα των βιοκαυσίμων, με αποτέλεσμα οι τιμές των τροφίμων να ξεπεράσουν τις δυνατότητες των φτωχών του κόσμου. Απόψε εκατομμύρια παιδιά θα πάνε για ύπνο αργοπεθαίνοντας από την πείνα, επειδή ορισμένοι σε εκείνη την πλευρά της Αίθουσας είχαν καλές προθέσεις: αυτά προκαλούν τα ασαφή ιδεώδη της ουτοπικής Αριστεράς στον πραγματικό κόσμο.

Οι επιπτώσεις της απαγόρευσης των πυρηνικών θα ήταν ακόμη χειρότερες, διότι η εναλλακτική λύση στην πυρηνική ενέργεια δεν είναι τα αιολικά πάρκα και οι ηλιακοί συλλέκτες. Στον κόσμο μας που χαρακτηρίζεται από έλλειψη πηγών ενέργειας, μετά την κορύφωση της παραγωγής πετρελαίου, η εναλλακτική λύση στους αντιδραστήρες είναι η μαζική λιμοκτονία.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). - (LT) Κύριε Πρόεδρε, στα αίτια της καταστροφής του Τσέρνομπιλ περιλαμβάνονται λάθη στον σχεδιασμό και η μη δοκιμή του αντιδραστήρα σε ακραίες συνθήκες. Η τραγωδία που συνέβη στην Ιαπωνία ένα τέταρτο του αιώνα αργότερα μας ανάγκασε να ελέγξουμε την ασφάλεια των υφιστάμενων πυρηνικών εγκαταστάσεων μέσω τεστ αντοχής. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι πυρηνικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα περάσουν με επιτυχία αυτές τις εξετάσεις ή τουλάχιστον θα τις ολοκληρώσουν.

Ωστόσο, όταν συμβαίνουν ατυχήματα σε αυτές τις εγκαταστάσεις, οι ζημιές στο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία δεν σταματούν στα σύνορα της εκάστοτε χώρας. Ολόκληρη η Ευρώπη έμαθε καλά αυτό το μάθημα πριν από 25 χρόνια. Ως εκ τούτου, πρέπει να πραγματοποιηθούν τεστ αντοχής, και όχι μόνο στους πυρηνικούς σταθμούς εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επί του παρόντος, σχεδιάζεται να κατασκευαστούν δύο σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κοντά στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – στη Λευκορωσία και στην περιοχή του Καλίνινγκραντ. Δυστυχώς, σε αυτές τις περιπτώσεις φαίνεται να είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για οποιοδήποτε τεστ αντοχής. Δεν έχει πραγματοποιηθεί ορθή εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτών των περιπτώσεων, δεν έχουν απαντηθεί όλα τα ερωτήματα και δεν έχει ακόμη καθοριστεί ένα σύστημα για την αποκατάσταση των περιβαλλοντικών ζημιών. Επιπλέον, ο σταθμός της Λευκορωσίας πρόκειται να κατασκευαστεί σε μια περιοχή στην οποία εκδηλώθηκε σεισμός επτά βαθμών Ρίχτερ, ο μεγαλύτερος στην ιστορία της Λευκορωσίας.

Ως εκ τούτου, ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο η Επιτροπή όσο και τα κράτη μέλη, θα πρέπει να ενεργήσουν αλληλέγγυα για να εξασφαλίσουν ότι οι πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής που σχεδιάζονται στη γειτονιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποβάλλονται στα ίδια τεστ αντοχής με τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι οι φορείς ανάπτυξης των σταθμών θα παρέχουν στους διεθνείς οργανισμούς διαμεσολάβησης, στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) και τη γραμματεία της Σύμβασης Espoo, σαφείς και τεκμηριωμένες απαντήσεις για την επιλογή των χώρων κατασκευής, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, τις αποζημιώσεις και τα σχέδια εκκένωσης. Μόνο τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα χρειαστεί να απομακρύνουμε 100.000 ανθρώπους από τον τόπο διαμονής τους, αυτήν τη φορά εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Zigmantas Balčytis (S&D). - (LT) Κύριε Πρόεδρε, η συζήτηση αυτή είναι πολύ σημαντική αλλά, κατά τη γνώμη μου, έχει καθυστερήσει πολύ. Το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ εξακολουθεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για τους πληθυσμούς της Ουκρανίας και των γειτονικών χωρών. Οι πολίτες της Λιθουανίας πληρώνουν μέχρι και σήμερα το ατύχημα αυτό με την υγεία τους· οι συνέπειές του θα είναι αισθητές και στις μελλοντικές γενιές. Δυστυχώς, το ατύχημα στη Φουκουσίμα κατέδειξε ότι, λόγω των υλικών ωφελειών, μέσα σε διάστημα 25 ετών η ανθρωπότητα δεν έχει κάνει καμία απολύτως προσπάθεια να αξιολογήσει την πυρηνική απειλή αντικειμενικά. Επί πολλά έτη μας έλεγαν ότι η πυρηνική ενέργεια είναι η καθαρότερη και ασφαλέστερη μορφή ενέργειας, αλλά όπως διαπιστώνουμε, όταν συμβεί ένα ατύχημα οι συνέπειές του είναι καταστροφικές, κληροδοτούνται από γενιά σε γενιά και το κόστος αυτών των συνεπειών είναι ανυπολόγιστο. Το ζήτημα της πυρηνικής ασφάλειας πρέπει να αναθεωρηθεί εκ βάθρων. Επικροτώ το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει ξεκινήσει την εφαρμογή τεστ αντοχής στα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά οι έλεγχοι αυτοί πρέπει να γίνουν συστηματικοί και συνεχείς, και να μην είναι δειγματοληπτικοί, ούτως ώστε να μειωθεί η πιθανότητα ατυχημάτων όσο το δυνατόν περισσότερο. Από την εμπειρία μας από την τραπεζική κρίση διδαχτήκαμε ότι κανένα ίδρυμα ή τομέας δεν μπορεί να εγγυηθεί αποτελεσματική αυτορρύθμιση ή αυτοέλεγχο. Ως εκ τούτου, κύριε Επίτροπε, αισθάνομαι πως θα συμφωνήσετε ότι είναι αναγκαίο να καταρτιστεί μια πολιτική για την πυρηνική ασφάλεια, ως θέμα επείγοντος χαρακτήρα, και να επιβλέψετε την εφαρμογή της.

Πρέπει να υιοθετήσουμε μια θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά τις τρίτες χώρες που προτίθενται να κατασκευάσουν πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής δίπλα στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να γνωρίζουμε ποια μέτρα πρόκειται να ληφθούν εάν οι πυρηνικοί σταθμοί δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις των τεστ αντοχής και πολλά άλλα θέματα.

  Lena Ek (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, οι άνθρωποι και τα σωστικά συνεργεία εντός του Τσέρνομπιλ και γύρω από αυτό επλήγησαν εντονότατα από την καταστροφή, αλλά οι επιπτώσεις της έφτασαν και σε περιοχές πολύ πιο μακρινές. Σήμερα, 25 χρόνια μετά την καταστροφή του Τσέρνομπιλ, τα ζώα που εκτρέφονται σε ανοιχτούς βοσκότοπους σε ορισμένες περιοχές της Σουηδίας εξακολουθούν να πρέπει να ελέγχονται και πρέπει να τους χορηγείται εναλλακτική τροφή πριν από τη σφαγή. Αυτό έχει επηρεάσει ιδιαίτερα τον λαό των Sami.

Μετά την καταστροφή στη Φουκουσίμα, πολλοί άνθρωποι στην Ευρώπη ανησυχούν για ακόμη μία φορά για την πυρηνική ενέργεια. Συνεπώς, είναι εξαιρετικά σημαντικό ο έλεγχος και η αξιολόγηση των ευρωπαϊκών αντιδραστήρων να μην γίνει ένας χάρτινος τίγρης, αλλά να αποτελέσει μια πραγματικά ορθή αξιολόγηση.

Η διαφάνεια είναι ύψιστης σημασίας, και γι’°αυτό ανησυχώ ιδιαιτέρως όταν ακούω ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν επιθυμεί να αναφέρει τα αποτελέσματα των τεστ αντοχής και ότι η Γαλλία δεν ενδιαφέρεται για φιλόδοξα τεστ αντοχής. Κύριε Επίτροπε, κατά την υποβολή της πρότασης, πρέπει να διασφαλίσετε ότι, πέρα από την τεχνολογία και τη γεωγραφία, στα τεστ αντοχής περιλαμβάνονται επίσης η νοοτροπία της ασφάλειας και η διάρθρωση των πολιτικών ασφαλείας. Σας ευχαριστώ.

  Zbigniew Ziobro (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είκοσι πέντε χρόνια μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ, μαθαίνουμε συνεχώς περισσότερα για τις τραγικές συνέπειες των καταστροφών σε πυρηνικούς σταθμούς, όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία, ακόμη και την ίδια τη ζωή και το περιβάλλον στο σύνολό του. Είμαστε επίσης πιο ευαισθητοποιημένοι για αυτά τα ζητήματα μετά τα πρόσφατα γεγονότα στη Φουκουσίμα. Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι μία από τις κύριες αιτίες του ατυχήματος στο Τσέρνομπιλ ήταν ο ελαττωματικός σχεδιασμός του αντιδραστήρα. Αυτό θέτει το ερώτημα του κατά πόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθεί τι συμβαίνει με τους άλλους αντιδραστήρες από την εποχή των σοβιέτ· τι μέτρα έχει λάβει για να εξασφαλίσει ότι είναι ασφαλείς;

Επί του παρόντος, πάνω από 140 πυρηνικοί σταθμοί λειτουργούν στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πάνω από 190 στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Συνεπώς, υποστηρίζω την απόφαση να διεξαχθούν τεστ αντοχής των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στο έδαφος της ΕΕ. Ωστόσο, αυτοί οι έλεγχοι δεν θα είναι υποχρεωτικοί και δεν θα υπάρξουν συνέπειες για όσους δεν συμμετάσχουν. Ποια θα είναι τα αποτελέσματα για τους πυρηνικούς σταθμούς που δεν θα περάσουν τα τεστ ή δεν θα συμμετάσχουν σε αυτά; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να τεθούν υψηλά πρότυπα για τους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι μπορούν να γίνουν περισσότερο αποδεκτοί από το κοινό απ’°ό,τι είναι σήμερα, δεδομένου ότι αποτελούν αδιαμφισβήτητα σημαντική πηγή ενέργειας για την Ευρώπη. Πρέπει επίσης να αναπτύξουμε άλλες πιθανές πηγές ενέργειας, όπως για παράδειγμα το σχιστολιθικό φυσικό αέριο, το οποίο παρουσιάζει πολλές δυνατότητες παραγωγής ενέργειας χωρίς να επεκταθεί άνευ λόγου ο τομέας της πυρηνικής ενέργειας.

  Jean-Pierre Audy (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ξεκινήσω επαινώντας την πρωτοβουλία του συναδέλφου και φίλου μου Bogusław Sonik να υποβάλει αυτήν την προφορική ερώτηση σχετικά με την πυρηνική ασφάλεια 25 χρόνια μετά την καταστροφή στο Τσέρνομπιλ.

Το Τσέρνομπιλ παραμένει η χειρότερη μη στρατιωτική πυρηνική καταστροφή στην ιστορία. Είναι σημαντικό να αντλήσουμε διδάγματα από τις διαδοχικές καταστροφές που αφορούν την πυρηνική ενέργεια. Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω τέσσερα από αυτά.

Πρώτον, πρέπει να εγγυηθούμε μέγιστα επίπεδα ασφάλειας και προστασίας στους πολίτες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαθέτει τα υψηλότερα πρότυπα στον κόσμο και πρέπει να ασκεί επιρροή στις διεθνείς αρχές, έτσι ώστε, στο πλαίσιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης η οποία έχει αρχίσει να γίνεται ορατή, οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη να μπορούν να είναι βέβαιοι ότι εφαρμόζονται τα αυστηρότερα δυνατά κριτήρια ασφάλειας όσο αναπτύσσεται η επιστημονική γνώση. Η όλη εμπορευματοποίηση των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής χαμηλού κόστους πρέπει επίσης να σταματήσει.

Δεύτερον, ο δημόσιος τομέας, και πιο συγκεκριμένα η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της, καθώς και οι φορείς εκμετάλλευσης της πυρηνικής βιομηχανίας, πρέπει να υιοθετήσουν μια δεοντολογική συμπεριφορά πλήρους διαφάνειας σε σχέση με τις πυρηνικές δραστηριότητες. Οι πολίτες αποδέχονται τον επιστημονικό κίνδυνο σε έναν ορισμένο βαθμό, αλλά μόνο εάν είναι μετρήσιμος. Μόνο η ηθική της διαφάνειας, που επιφέρει βαρύτατες κυρώσεις σε περίπτωση παραβίασής της, μπορεί να διασκεδάσει αυτήν την ανησυχία.

Τρίτον, όλες οι σχετικές με την ασφάλεια δαπάνες πρέπει να περιλαμβάνονται στο κόστος παραγωγής ενέργειας και, εάν πρέπει να βάλουμε χρήματα στην άκρη για να καλυφθούν όλα τα έξοδα, δηλαδή εάν πρέπει να καταστήσουμε υποχρεωτική τη δέσμευση αυτών των χρημάτων, τότε πρέπει να θεσπίσουμε νομοθεσία για υποχρεωτικά επίπεδα κεφαλαίου.

Τέταρτον, πρέπει να παρακολουθούμε την κατάρτιση των πυρηνικών μηχανικών και να επιταχύνουμε τα επιστημονικά ερευνητικά προγράμματα, και με αυτήν τη σημείωση θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (Ευρατόμ) παρατάθηκε καλύπτοντας το 2012 και το 2013.

  Daciana Octavia Sârbu (S&D). – (RO) Κύριε Πρόεδρε, κατάγομαι από τη Ρουμανία, μια χώρα που παράγει πυρηνική ενέργεια και της οποίας ο πληθυσμός έχει ακόμη και σήμερα φόβους και ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του ατυχήματος στο Τσέρνομπιλ. Επικροτώ αυτήν τη σημαντική συζήτηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Πιστεύω ότι είναι καθήκον μας να εκφράσουμε την ανησυχία μας, ιδιαίτερα για το θέμα της μέτρησης των επιπτώσεων των πυρηνικών ατυχημάτων στην υγεία του ανθρώπου.

Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνέστησε να διεξαχθεί διεθνής μελέτη, με σκοπό να διερευνηθούν όλες τις επιπτώσεις της καταστροφής του Τσέρνομπιλ στην υγεία του ανθρώπου. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα ήταν, ως είθισται, ο καταλληλότερος υποψήφιος για τη διεξαγωγή αυτής της μελέτης. Ωστόσο, υπάρχει πράγματι μια σύγκρουση μεταξύ του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, με τα συμφέροντα της πυρηνικής βιομηχανίας να φαίνεται να αποτελούν προτεραιότητα έναντι της υγείας του ανθρώπου. Μια συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ των οργανισμών αυτών πριν από 50 και πλέον έτη αναφέρει ότι ο ΔΟΑΕ μπορεί να εμποδίσει την πρόσβαση του ΠΟΥ σε πληροφορίες που θεωρούνται εμπιστευτικές, ακόμη και εάν οι πληροφορίες αυτές μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για την παρακολούθηση και την κατανόηση των συνεπειών των πυρηνικών ατυχημάτων στην υγεία του ανθρώπου. Με άλλα λόγια, ένας οργανισμός που ασχολείται με την προώθηση της πυρηνικής τεχνολογίας απαγορεύει στον ΠΟΥ να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις αυτής της τεχνολογίας στην ανθρώπινη υγεία.

  Jacek Olgierd Kurski (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, πριν από δύο εβδομάδες, ήταν η επέτειος των 25 χρόνων από την έκρηξη στο Τσέρνομπιλ, τα αποτελέσματα της οποίας ήταν τραγικά. Θυμάμαι πολύ καθαρά τις πρώτες ημέρες μετά την τραγωδία, όταν το κομουνιστικό καθεστώς στη χώρα μου, την Πολωνία, απέκρυπτε την αλήθεια για την ίδια την καταστροφή και στη συνέχεια για το μέγεθος της, και χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στις πορείες της Πρωτομαγιάς αψηφώντας την υγεία τους, μόλις πέντε ημέρες μετά την έκρηξη, όταν ένα ραδιενεργό νέφος κάλυψε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της βορειοανατολικής περιοχής της Πολωνίας, της εκλογικής περιφέρειας που έχω την τιμή να εκπροσωπώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η κατάλληλη προστασία του χώρου της έκρηξης εξακολουθεί να αποτελεί ανεπίλυτο ζήτημα. Οι εργασίες για ένα νέο προστατευτικό κάλυμμα έχουν σταματήσει λόγω έλλειψης πόρων και, συνεπώς, η βοήθεια της ΕΕ είναι απαραίτητη προκειμένου να καταστεί δυνατή η ολοκλήρωση του έργου. Ωστόσο, ας μην απομακρυνθούμε από την ατομική ενέργεια, η οποία αποτελεί ιδανικό εργαλείο για την επίτευξη ενεργειακής ανεξαρτησίας στην Ευρώπη. Η περαιτέρω επέκταση εν προκειμένω είναι, επομένως, αναπόφευκτη, όπως αποδεικνύεται από τα σχέδια να κατασκευαστούν επιπλέον σταθμοί στην Πολωνία, τη Λιθουανία και τη Σλοβακία και, ως εκ τούτου, υποστηρίζω την εισαγωγή τεστ αντοχής και αξιολογήσεων ασφαλείας για τους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Τα τεστ πρέπει να είναι υποχρεωτικά και να διεξάγονται περιοδικά. Πρέπει επίσης να στηρίξουμε ενεργά τη διεθνή συνεργασία για τη βελτίωση της πυρηνικής ασφάλειας και, συνεπώς, παρόμοια τεστ αντοχής πρέπει να πραγματοποιηθούν σε σταθμούς πυρηνικής ενέργειας στην Ουκρανία, στο έδαφος της Ρωσίας και στα πρώην σοβιετικά κράτη.

  Elmar Brok (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Oettinger, όπως η Φουκουσίμα, έτσι και το Τσέρνομπιλ κατέδειξε ότι, παρά το σύνολο των κανόνων που μπορεί να θεσπίζουμε, ο εναπομένων κίνδυνος από ανθρώπινο λάθος πρέπει να μετριέται και ότι, σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να προσδιορίσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια ποια είναι τα όρια της πυρηνικής ενέργειας, γιατί προφανώς ακόμα και οι πιο αυστηροί κανονισμοί δεν μπορούν να εξαλείψουν αυτόν τον εναπομένοντα κίνδυνο από τυχόν ανθρώπινο λάθος.

Το δεύτερο σημείο που θα ήθελα να επισημάνω αφορά την έλλειψη διαθέσιμων πληροφοριών λόγω του σοβιετικού συστήματος της εποχής εκείνης. Σε αυτό το σοσιαλιστικό σύστημα οφείλεται η παραπληροφόρηση και η έλλειψη ενημέρωσης την εποχή εκείνη, καθώς και η ανεπάρκεια των δεδομένων που διαθέτουμε σήμερα. Το σοβιετικό συγκεντρωτικό μοντέλο είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνο για αυτήν την παραπληροφόρηση. Αυτή η πηγή ενέργειας και ο συναφής εναπομένων κίνδυνος γίνονται αποδεκτά –ακόμη και σε προσωρινή βάση– μόνο εάν συνδέονται με τον απαραίτητο βαθμό διαφάνειας.

Τρίτον, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πολλοί άνθρωποι –συμπεριλαμβανομένων πολιτών από τη δική μου εκλογική περιφέρεια– εξακολουθούν να συμβάλλουν στην άμβλυνση των συνεπειών της καταστροφής, προσκαλώντας παιδιά στα σπίτια τους και αναλαμβάνοντας πολλές άλλες πρωτοβουλίες. Οι συνέπειες αυτής της καταστροφής εξακολουθούν να είναι ορατές σε μια γενιά ανθρώπων η σύλληψη των οποίων δεν είχε γίνει καν την εποχή εκείνη. Κατά συνέπεια, μπορούμε μόνο να λάβουμε υπόψη σε περιορισμένο βαθμό τον εν λόγω εναπομένοντα κίνδυνο και πρέπει να κατανοήσουμε ότι η πυρηνική ενέργεια μπορεί να είναι μόνο μια τεχνολογία που αποτελεί προσωρινή λύση.

Τέλος, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να σας ενθαρρύνω όσον αφορά τα τεστ αντοχής. Χρειαζόμαστε ευρωπαϊκά κριτήρια και πρότυπα επιθεώρησης τα οποία να μην είναι εκτεθειμένα στην αυθαίρετη βούληση των επιμέρους κρατών. Αυτά τα τεστ αντοχής πρέπει να δημιουργήσουν μια κατάσταση όπου κανένα στοιχείο δεν θα είναι δυνατόν να παρασχεθεί εάν δεν μπορεί να επαληθευτεί στη συνέχεια. Γι’°αυτό σας καλώς μετ’ επιτάσεως να μην επιτρέψετε τυχόν χειραγώγησή σας από τα μέλη του Συμβουλίου των Υπουργών, αλλά αντιθέτως να καθορίσετε σαφή, κοινά, επαληθεύσιμα πρότυπα, ώστε αυτά τα τεστ αντοχής να εκπληρώσουν τον σκοπό τους.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. EDWARD McMILLAN-SCOTT
Αντιπροέδρου

  Krišjānis Kariņš (PPE). - (LV) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αν κάποιος ζει σε έναν δρόμο που είναι υπερβολικά θορυβώδης, μπορεί πάντα να μετακομίσει κάπου πιο μακριά, ενδεχομένως να αρκούν και δύο τετράγωνα παρακάτω. Δυστυχώς, όπως μας υπενθύμισε το περιστατικό στο Τσέρνομπιλ πριν από 25 χρόνια και το περιστατικό στη Φουκουσίμα πριν από λίγες εβδομάδες, όταν πρόκειται για ατυχήματα σε πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, αυτή η δυνατότητα του να μετακομίσει κάποιος λίγα τετράγωνα παρακάτω δεν υπάρχει. Η πυρηνική ασφάλεια δεν είναι τοπικό ζήτημα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για παγκόσμιο ζήτημα.

Δίπλα στην Ευρώπη βρίσκονται η Ρωσία και η Λευκορωσία, οι οποίες δεν διαθέτουν σήμερα τα ίδια υψηλά πρότυπα ασφάλειας που διαθέτουμε εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, εμείς στην Ευρώπη δεν μπορούμε να απομακρυνθούμε από τους γείτονές μας. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα πρότυπα ασφαλείας μας εφαρμόζονται όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στους γείτονες της Ευρώπης και, εντέλει, σε ολόκληρο τον κόσμο. Καλώ λοιπόν εσάς, κύριε Επίτροπε, όχι μόνο να πραγματοποιήσετε αυτά τα τεστ αντοχής στην Ευρώπη (και πρέπει να πραγματοποιηθούν, και μάλιστα με αυστηρό τρόπο), αλλά και να εργαστείτε για να διασφαλίσετε ότι τα ευρωπαϊκά πρότυπα και τα ευρωπαϊκά τεστ αντοχής εφαρμόζονται και στους γείτονές μας και σε ολόκληρο τον κόσμο. Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρώπη έχει την ευκαιρία να ασκήσει επιρροή στους άμεσους γείτονές μας και να συνδέσει τις αγορές ενέργειας με το ζήτημα της πυρηνικής ασφάλειας. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

  Thomas Mann (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε,

(ο κ. Mann ξεκινά να ομιλεί χωρίς μικρόφωνο)

.... το 1986 και τήξη του πυρηνικού αντιδραστήρα ενός απαρχαιωμένου πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής. Φοβούμενοι τον κίνδυνο από την ακτινοβολία, παραμείναμε στα σπίτια μας όσο το δυνατόν περισσότερο επί εβδομάδες, βγαίνοντας έξω μόνο όταν ήταν απολύτως απαραίτητο.

Στις 11 Μαρτίου του τρέχοντος έτους, κηρύχθηκε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής στη Φουκουσίμα. Ακόμη και σε μια χώρα με υψηλή τεχνολογία όπως η Ιαπωνία, τα επίπεδα ασφάλειας για τα οποία είχαν δοθεί υποσχέσεις δεν κατέστη δυνατό να επιτευχθούν ούτε στο ελάχιστο. Οι υπεύθυνοι πολιτικοί πρέπει να αποστασιοποιηθούν από βεβιασμένες λύσεις. Η βιωσιμότητα προϋποθέτει υποχρεωτικά αυστηρά τεστ αντοχής που εξετάζουν τις επιπτώσεις των φυσικών καταστροφών, καθώς και των ατυχημάτων, των τρομοκρατικών επιθέσεων και του ανθρώπινου λάθους στους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής.

Η χώρα μου κατηγορείται για «τυπικό γερμανικό άγχος» – εντελώς άδικα στην προκειμένη περίπτωση. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τους φόβους των πολιτών μας. Τα πάντα πρέπει να είναι ανοικτά στο τραπέζι, από διαφορετικά χρονοδιαγράμματα και σενάρια παροπλισμού έως ειδικά μορατόριουμ – χωρίς ψευδείς πιέσεις χρόνου, πολεμικές ή ιδεολογίες. Το έργο της γερμανικής επιτροπής δεοντολογίας πρέπει να αποτελέσει λαμπρό παράδειγμα για την Ευρώπη.

Οι εργαζόμενοι σε εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας χρήζουν ειδικής προστασίας. Η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων θέλει να επεκτείνει τη νομική βάση της οδηγίας σχετικά με τη διάθεση αποβλήτων στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό θα περιλαμβάνει επίσης τους εργαζόμενους που ασχολούνται με ραδιενεργά απόβλητα και χρησιμοποιημένες ράβδους καυσίμου. Πρέπει να εφαρμόζονται αυστηρά κριτήρια στους τομείς της κατάρτισης και της επαγγελματικής ασφάλειας και απαιτούνται εμπεριστατωμένες έρευνες.

Και μια τελική παρατήρηση, κύριε Πρόεδρε: δεν πρέπει να κάνουμε ποτέ συμβιβασμούς σε θέματα ασφάλειας. Αυτό ισχύει για την ΕΕ και για τους γείτονές μας, οι οποίοι πρέπει να πεισθούν για τη σημασία της κοινής διαδικασίας λήψης αποφάσεων.

  Lena Kolarska-Bobińska (PPE). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ενώ τιμάμε σήμερα τα θύματα της καταστροφής του Τσέρνομπιλ, οι σκέψεις μας βρίσκονται επίσης στα θύματα της Φουκουσίμα, σκεφτόμενοι ταυτόχρονα την ασφάλεια των πολιτών μας στην Ευρώπη. Αυτό είναι το αντικείμενο της συζήτησής μας. Οι ανησυχίες της κοινής γνώμης σχετικά με την πυρηνική ενέργεια εντάθηκαν σε μεγάλο βαθμό πρόσφατα στην Ευρώπη, κάτι που προκύπτει από όλες τις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούνται σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της χώρας μου, της Πολωνίας, όπου το ποσοστό της υποστήριξης για την κατασκευή πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής έχει μειωθεί κατά 10-15%. Συνεπώς, είναι εξαιρετικά σημαντικό να πληρούνται τα κριτήρια των τεστ αντοχής έξι σημείων που ανακοινώθηκαν στη Βουδαπέστη, καθώς αυτό θα διασφαλίσει ότι οι πολίτες θα αισθάνονται πιο ασφαλείς. Κύριε Επίτροπε, δεν πρέπει να υποκύψετε στη βούληση των κρατών μελών που ζητούν να καταστούν τα κριτήρια λιγότερο αυστηρά. Αυτό αποτελεί επί του παρόντος θέμα διαφωνίας, και εμείς θα εμμείνουμε με όσο το δυνατόν περισσότερο σθένος ότι δεν πρέπει να συμφωνηθούν ημίμετρα και λιγότερο αυστηρά κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψη είτε τις κρίσεις είτε το φυσιολογικό ανθρώπινο λάθος. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο δεδομένου ότι τα αποτελέσματα των τεστ πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για την κατάρτιση κατευθυντήριων γραμμών για τα κράτη μέλη τα οποία μόλις τώρα αρχίζουν να αναπτύσσουν το πυρηνικό πρόγραμμα τους.

Συζητήσαμε για γειτονικές χώρες της Ευρώπης που διαθέτουν πυρηνικά προγράμματα. Πιστεύω ότι τα θέματα αυτά πρέπει να συμπεριληφθούν στην ανακοίνωση της Επιτροπής για την εξωτερική διάσταση της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ. Μιλάμε για την ενέργεια την οποία προμηθεύεται η Ευρώπη και η οποία πρέπει να καλύπτεται από την πολιτική της ΕΕ, με τον ίδιο τρόπο όπως το φυσικό αέριο ή άλλες πηγές ενέργειας. Ταυτόχρονα, πρέπει επίσης να εργαστούμε για τον εξευρωπαϊσμό της ενεργειακής πολιτικής.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, όλοι θυμόμαστε ακόμα καθαρά την τρομερή καταστροφή στον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ πριν από 25 χρόνια.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πολλοί υφίστανται μέχρι σήμερα τις συνέπειες της ακτινοβολίας με τη μορφή της ασθένειας και του θανάτου από καρκίνο. Χαίρομαι που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ασχολείται σήμερα με το ζήτημα της πυρηνικής ασφάλειας και πρόκειται για ένα σημείο κλειδί, αλλά άλλο ένα σημείο κλειδί είναι ότι χωρίς την πυρηνική ενέργεια δεν μπορούμε, δυστυχώς, να τα καταφέρουμε. Αυτό ισχύει στην Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Κίνα, αλλά στην Κίνα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ινδία υπάρχουν σχέδια για νέα πυρηνικά εργοστάσια, όπως σίγουρα θα γνωρίζετε, και πιστεύω ότι είναι υπερβολική αντίδραση να αποκλειστεί η πυρηνική ενέργεια στην Ευρώπη στο μέλλον. Άλλο ένα σημείο κλειδί είναι, φυσικά, η δημόσια υγεία και ασφάλεια, και χαίρομαι που τα προγραμματισμένα τεστ αντοχής, τόσο στην ΕΕ όσο και, όπως έχει προαναφερθεί εδώ, στη Λευκορωσία και στο μέλλον στην Ουκρανία και στη Ρωσία, θα πρέπει να πραγματοποιηθούν με τέτοιον τρόπο ώστε να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των πολιτών της ΕΕ.

  Edit Herczog (S&D). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα μόνο. Είκοσι πέντε χρόνια μετά το Τσέρνομπιλ είναι απαραίτητη η ανακατασκευή της σαρκοφάγου, αλλά βλέπουμε πόσο δύσκολο είναι να συγκεντρωθούν οι χρηματοδοτικοί πόροι: πόσο δύσκολο είναι να ληφθούν οι χρηματοδοτικοί πόροι από ευρωπαϊκά κράτη μέλη τα οποία, την ίδια στιγμή, ανησυχούν πάρα πολύ για την πυρηνική ασφάλεια.

Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η μακροπρόθεσμη δέσμευση διατηρείται για όσο χρονικό διάστημα παραμένει ο μακροπρόθεσμος κίνδυνος της πυρηνικής μονάδας στο Τσέρνομπιλ. Η δημόσια δέσμευση δεν πρέπει να είναι μόνο λεκτική, αλλά και οικονομική· ανθρώπινοι πόροι είναι επίσης απαραίτητοι, καθώς θα παρέχουν τις δεξιότητες που απαιτούνται μακροπρόθεσμα – για όσο διάστημα το πρόβλημα του Τσέρνομπιλ παραμένει άλυτο. Μπορεί να μην συνειδητοποιούμε στο παρόν στάδιο τι ακριβώς απαιτείται σε σχέση με τους χρηματοδοτικούς πόρους των κρατών μελών, αλλά μέχρι να κατανοήσουμε το πρόβλημα θα συνεχίσουμε, ως επί το πλείστον, να μένουμε απλώς στα λόγια όσον αφορά την αντιμετώπισή του.

  Michael Theurer (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Oettinger, κυρίες και κύριοι, ακόμη και 25 χρόνια μετά, το Τσέρνομπιλ εξακολουθεί να αποτελεί πηγή ανησυχίας. Η Φουκουσίμα θα αποτελεί επίσης πηγή άγχους τα προσεχή έτη. Η συζήτηση σχετικά με αυτά τα σοβαρά ατυχήματα αποτελεί μια ένδειξη ότι η πυρηνική τεχνολογία ενέχει εγγενείς κινδύνους που μπορεί να είναι αδύνατο να ελεγχθούν. Αυτό μας οδηγεί να επανεξετάσουμε την ενεργειακή πολιτική μας. Ωστόσο, είναι επίσης προφανές ότι η μονομερής δράση μεμονωμένων χωρών είναι λάθος. Χρειαζόμαστε διεθνείς στρατηγικές ή τουλάχιστον στρατηγικές σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά την ασφάλεια. Γι’°αυτό υποστηρίζω πλήρως τον αρμόδιο Επίτροπο για την ενέργεια, ο οποίος έχει υποβάλει σειρά σημαντικών προτάσεων προς αυτήν την κατεύθυνση. Καλώ τον καθένα από εμάς εδώ να συνεργαστούμε για να καταλήξουμε σε κοινές αρχές, έτσι ώστε οι υφιστάμενοι πυρηνικοί αντιδραστήρες να είναι πραγματικά ασφαλείς, να μην επιτρέπεται να συμβούν διακοπές ρεύματος και η ασφάλεια έναντι των σεισμών και άλλων κινδύνων να εκτιμηθεί καλύτερα. Στη συνέχεια, πρέπει να υιοθετήσουμε προληπτική προσέγγιση εφιστώντας την προσοχή των διεθνών οργανισμών στις αρχές αυτές.

  Satu Hassi (Verts/ALE). - (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, έχουν περάσει 25 χρόνια από την καταστροφή του Τσέρνομπιλ, αλλά δεν έχει γίνει ακόμη καμία ολοκληρωμένη, συστηματική έρευνα για τις επιπτώσεις της καταστροφής αυτής στην υγεία. Έχουν διεξαχθεί μόνο ξεχωριστές, ασυντόνιστες μελέτες: για παράδειγμα, σχετικά με την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου του θυρεοειδούς στην Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Αυτή η απουσία ολοκληρωμένων μελετών παρακολούθησης προκαλεί ντροπή, και θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να λάβει σαφείς δεσμεύσεις για τη λήψη μέτρων προκειμένου να διεξαχθεί μια ολοκληρωμένη, διεθνής μελέτη αυτού του είδους.

Στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, διατυπώθηκε ο ισχυρισμός ότι το Τσέρνομπιλ μπορεί να έχει προκαλέσει τον θάνατο μόλις λίγων δεκάδων ατόμων. Από την άλλη πλευρά, οι εκτιμήσεις για τους θανάτους ανέρχονται σε εκατομμύρια. Η σύγχυση αυτού του είδους είναι δυνατή ακριβώς επειδή δεν έχουν διεξαχθεί ολοκληρωμένες έρευνες. Αυτές οι έρευνες θα μπορούσαν επίσης να εμπλουτίσουν τις γνώσεις της ανθρωπότητας για τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας στην υγεία.

  Miloslav Ransdorf (GUE/NGL). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, σε σχέση με την 25η επέτειο της καταστροφής του Τσέρνομπιλ, πιστεύω ότι πρέπει να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας προς δύο χώρες τις οποίες κανείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν συμπαθεί ιδιαίτερα. Πρώτα προς τη Λευκορωσία, η οποία υπέστη τις ίδιες συνέπειες από αυτήν την καταστροφή με την Ουκρανία, και η οποία χρηματοδοτεί την ανάκαμψη μετά την καταστροφή με υπομονή και χωρίς φλυαρίες. Πολλά έχουν γίνει χωρίς οι αρχές της ΕΕ να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή. Δεύτερον, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε την κυβέρνηση και τον λαό της Δημοκρατίας της Κούβας, η οποία έχει αναλάβει τη θεραπεία πολλών παιδιών των οποίων οι γονείς πέθαναν στην καταστροφή του Τσέρνομπιλ. Στα παιδιά αυτά χορηγήθηκε η βέλτιστη δυνατή θεραπεία και η βέλτιστη δυνατή φροντίδα σε μια εποχή που η Δημοκρατία της Κούβας βρισκόταν σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση.

  Angelika Werthmann (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά τις άμεσες επιπτώσεις του Τσέρνομπιλ. Έχω μια ερώτηση διότι, σε τελική ανάλυση, οι πολίτες μας περιμένουν από εμάς να αντλήσουμε διδάγματα από αυτά τα γεγονότα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Επιτροπή γνωρίζει τις συνέπειες του Τσέρνομπιλ και τώρα της Φουκουσίμα για τον πληθυσμό της Ευρώπης, είτε όσον αφορά τους κινδύνους για την υγεία είτε όσον αφορά τις οικονομικές συνέπειες. Ποια μέτρα λαμβάνονται για την προστασία των πολιτών της Ευρώπης σε περίπτωση νέου ατυχήματος; Εξάλλου, υφίστανται αδιαμφισβήτητοι κίνδυνοι και εδώ στην Ευρώπη – για παράδειγμα σε σχέση με τον πυρηνικό σταθμό Isar I, ο οποίος είναι του ίδιου τύπου με αυτόν της Φουκουσίμα και ο οποίος βρίσκεται στον αεροδιάδρομο του αερολιμένα του Μονάχου, ή τον Krško, ο οποίος βρίσκεται σε σεισμογενή περιοχή.

  Seán Kelly (PPE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, στο μισό λεπτό που διαθέτω θα ήθελα να αναφερθώ σε δυο-τρία πράγματα: πρώτον, τα θύματα του Τσέρνομπιλ ευτυχώς δεν έχουν ξεχαστεί. Στη χώρα μου, μια θαυμάσια γυναίκα ονόματι Adi Roche και η οργάνωσή της έχουν προσφέρει τεράστια υποστήριξη και θα συνεχίσουν να το πράττουν στο μέλλον, επειδή οι επιπτώσεις του Τσέρνομπιλ θα εξακολουθήσουν να είναι αισθητές. Δεύτερον, ο ρόλος της Επιτροπής, όπως τονίζεται από τον Επίτροπο, είναι αξιέπαινος. Και, τρίτον, είναι πολύ εύλογο το σημείο που έθιξε ο Paul Rübig, ότι μια νέα ρυθμιστική αρχή θα πρέπει να επιβλέπει τα τεστ αντοχής και τυχόν μελλοντικούς πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που πρόκειται να κατασκευαστούν.

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, η καταστροφή του Τσέρνομπιλ μας έδειξε τη σημασία της ύπαρξης ενός εξαιρετικά ανεπτυγμένου συστήματος πληροφοριών. Γνωρίζουμε ότι η σοβιετική ηγεσία απέκρυψε τις επιπτώσεις της καταστροφής στον πυρηνικό αντιδραστήρα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που είχε σοβαρές συνέπειες για τους κατοίκους των γειτονικών χωρών. Πρέπει επίσης να είμαστε προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο, όπως στο Τσέρνομπιλ, ο χειριστής του σταθμού στη Φουκουσίμα να έχει επιχειρήσει να αποκρύψει τις ζημίες και να έχει προσπαθήσει να υποβαθμίσει τη βαρύτητα των πληροφοριών σχετικά με τα ζητήματα αυτά. Από τη σκοπιά της παροχής προστασίας σε περίπτωση πυρηνικής καταστροφής, είναι επομένως πολύ σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι πληροφορίες παρέχονται ταχύτατα και αποτελεσματικά, τόσο στο κοινό όσο και στους εμπειρογνώμονες, και ότι είναι ακριβείς. Στο Τσέρνομπιλ, αιτία ήταν το ανθρώπινο λάθος, ενώ στη Φουκουσίμα αιτία ήταν τα στοιχεία της φύσης. Γνωρίζουμε πώς να αποτρέψουμε το ανθρώπινο λάθος, γνωρίζουμε πώς να εκπαιδεύσουμε τους εργαζομένους και γνωρίζουμε πώς να παρέχουμε καλή αυτόματη προστασία, και πρέπει να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι θα διαθέτουμε τέτοιους μηχανισμούς στο μέλλον.

  Günther Oettinger, μέλος της Επιτροπής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, όσον αφορά το Τσέρνομπιλ, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας υποσχεθώ ότι οι προτάσεις και τα αιτήματά σας σε σχέση με το θέμα της έρευνας, καθώς και με άλλους τομείς, θα εξεταστούν από εμάς και θα συμπεριληφθούν στα επόμενα βήματα. Ομοίως, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να χρηματοδοτηθούν στο σύνολό τους τα απαραίτητα τεχνικά μέτρα εντός της διεθνούς κοινότητας με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου γενικά για την πολύ εποικοδομητική συζήτηση, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος του τι πρόκειται να επακολουθήσει μετά τη Φουκουσίμα. Μετά από αυτήν τη συνεδρίαση, έχει προγραμματιστεί να συναντηθούμε με τους συντονιστές των αρμόδιων κοινοβουλευτικών επιτροπών, όπου θα εξηγήσω πού βρισκόμαστε επί του παρόντος.

Καταρχάς, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι τα τεστ αντοχής είναι άγνωστο έδαφος για εμάς. Το γνωρίζετε πολύ καλά αυτό. Δεν έχει υπάρξει ποτέ διαδικασία επιθεώρησης των εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πιστεύω ότι αυτό είναι ήδη ένα σημαντικό γεγονός που δείχνει την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε στο μέλλον.

Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι ότι εάν διαβάσει κανείς τη Συνθήκη της Λισαβόνας, ένα κείμενο για το οποίο όλοι σας εργαστήκατε, γίνεται προφανές ότι η απόφαση για το ενεργειακό μείγμα ήταν και παραμένει αρμοδιότητα των κρατών μελών, με άλλα λόγια των χωρών όπου ζείτε. Για τον λόγο αυτόν, η απόφαση υπέρ του άνθρακα, της πυρηνικής ενέργειας, του φυσικού αερίου ή των ανανεώσιμων πηγών είναι σε μεγάλο βαθμό ζήτημα των ίδιων των κρατών μελών. Η απαίτηση για 20% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σηματοδοτεί την πρώτη φορά που μια ευρωπαϊκή διαδικασία επηρεάζει την απόφαση σχετικά με το ενεργειακό μείγμα που, κατά τα άλλα, αποφασίζεται αποκλειστικά από τα ίδια τα κράτη μέλη. Σε 14 κράτη μέλη λειτουργούν εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας και σε 13 κράτη μέλη δεν λειτουργούν. Η Πολωνία, μια κατεξοχήν ευρωπαϊκή χώρα, πρόκειται να λάβει απόφαση για δύο πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Στην Ιταλία, η αναζήτηση κατάλληλων χώρων έχει ανασταλεί.

Προτείνατε να δημιουργήσω μια ευρωπαϊκή ρυθμιστική αρχή. Εάν αυτό επιθυμείτε, τότε δώστε μου τη νομική αρμοδιότητα να το πράξω και να εγκρίνω τις σχετικές θέσεις εργασίας. Θα δεχτώ ό,τι μπορείτε να προσφέρετε. Ωστόσο, δεσμεύομαι από τον νόμο και τη νομοθεσία. Μέχρι τώρα, δεν διαθέτουμε ευρωπαϊκό επιτηρητή για πυρηνικά ζητήματα. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για φορέα αυτού του είδους, ούτε στη Συνθήκη της Λισαβόνας, ούτε στη Συνθήκη Ευρατόμ, ούτε στο οργανόγραμμα για την Επιτροπή. Το γνωρίζετε, όπως και εγώ.

Θεωρώ ότι τα τεστ αντοχής είναι σημαντικά. Έχουν ανατεθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και έχουν στόχο να θέσουν ως σημείο αναφοράς τους τα υψηλότερα πρότυπα ασφάλειας. Η καίρια συνάντηση μεταξύ των ευρωπαϊκών ρυθμιστικών αρχών, της ENSREG και της Επιτροπής θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν κριτήρια ελέγχου, αν και έχουν ήδη γίνει επικρίσεις – ότι τα τεστ αντοχής είναι πολύ ελαστικά, απογοητευτικά ή ανεπαρκή. Δεν έχει πραγματοποιηθεί κανένα τεστ αντοχής ακόμη. Τα κριτήρια ελέγχου θα αποφασιστούν την Πέμπτη.

Αυτό που έχουμε είναι μια πρόταση από έναν οργανισμό στον οποίο η Επιτροπή δεν είναι μέλος. Τον Απρίλιο, η Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση Ρυθμιστικών Αρχών στα Πυρηνικά (WENRA) δημοσίευσε τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, κάτι που είχε κάθε δικαίωμα να πράξει. Εναπόκειται σε εμάς να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε με αυτές. Χωρίς οποιαδήποτε συμμετοχή από την πλευρά της Επιτροπής, η WENRA χρησιμοποίησε την εμπειρογνωμοσύνη της και, μετά από μια διαδικασία κυκλοφορίας, κατέληξε στην απόφαση ότι το ανθρώπινο λάθος και τα ανθρώπινα αίτια δεν πρέπει να συμπεριληφθούν. Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι επαρκές.

Γι’°αυτό θα παρουσιάσω τη θέση μου αύριο το βράδυ εξ ονόματος της Επιτροπής στους 27 φορείς επιτήρησης για πυρηνικά θέματα, η οποία βασίζεται σε ενδελεχή προκαταρκτική εργασία, λέγοντάς τους ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη όλους τους κινδύνους, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους. Αυτό ισχύει τόσο για τα φυσικά αίτια, όπως οι σεισμοί, οι πλημμύρες ή οι ακραίες θερμοκρασίες, όσο και για τα ανθρώπινα αίτια, όπως λάθος, ατύχημα, πρόθεση ή εγκληματική ενέργεια. Σε ό,τι με αφορά αυτό περιλαμβάνει επίσης τρομοκρατικές απειλές, επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και αεροπορικά δυστυχήματα.

Πιστεύω ότι αυτό είναι προς το συμφέρον των λαών της Ευρώπης. Η σημερινή συζήτηση μου έδειξε ότι όλα τα κόμματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενδιαφέρονται πολύ γι’°αυτόν τον έλεγχο και για τα κριτήρια ελέγχου, τα οποία πρέπει να περιλαμβάνουν τον ανθρώπινο παράγοντα. Είμαι ευγνώμων γι’°αυτόν τον ούριο άνεμο. Παρεμπιπτόντως, δεν είναι πάντα εύκολο να γίνει σαφής διάκριση: το ατύχημα στη Φουκουσίμα προκλήθηκε από τη φύση ή από τον άνθρωπο; Θα υποστηρίξω ότι αρχικά ήταν μια φυσική καταστροφή –σεισμός και πλημμύρα– ωστόσο, τα ανθρώπινα δυνατά και αδύνατα σημεία ήρθαν στο προσκήνιο όταν έφτασε η στιγμή να τεθούν υπό έλεγχο οι κίνδυνοι και να μειωθεί και να αποφευχθεί η καταστροφή. Οι ανθρώπινες αδυναμίες εξακολουθούν να διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στην Ιαπωνία μέχρι και σήμερα.

Μετά την Πέμπτη, θα είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσω για το τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζετε ότι χρειάζομαι την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής –την οποία έχω ήδη– και των εθνικών ρυθμιστικών αρχών – την οποία σκοπεύω να αποκτήσω. Πρέπει να λάβω έγκριση για τα κριτήρια ελέγχου των τεστ αντοχής από κάθε εθνική ρυθμιστική αρχή, συμπεριλαμβανομένων των πολύ ικανών και αξιότιμων συναδέλφων μας στο Παρίσι, το Λονδίνο, τη Μαδρίτη και τις Βρυξέλλες, όπου οι απόψεις εξακολουθούν να είναι ασαφείς, παρότι υπάρχει η αίσθηση ότι πρόκειται να κερδίσουμε λίγα φέρνοντας τα πράγματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Σας υπόσχομαι διαφάνεια στο θέμα αυτό. Από το Τσέρνομπιλ, πρέπει να αντλήσουμε το δίδαγμα της πλήρους διαφάνειας. Σας υπόσχομαι διαφάνεια σε σχέση με το πώς θα προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες την Τετάρτη το βράδυ και την Πέμπτη και το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Θα σας ενημερώσω επίσης εάν δεν καταλήξουμε σε συμφωνία μεταξύ της Επιτροπής και της ENSREG, οπότε μπορεί να επιστρέψουμε την εντολή στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Δεν πρόκειται να βρείτε την υπογραφή μου σε μια συντετμημένη εκδοχή των τεστ αντοχής.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. − Η συζήτηση έληξε.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Liam Aylward (ALDE). – (GA) Οι επιπτώσεις του Τσέρνομπιλ στην ανθρωπότητα και τα τρέχοντα γεγονότα στη Φουκουσίμα αποτελούν σαφείς ενδείξεις της καταστροφής που προκαλούν τα πυρηνικά ατυχήματα στις τοπικές κοινωνίες.

Δεδομένου του σημαντικού αριθμού των πυρηνικών σταθμών στην Ευρώπη και του γεγονότος ότι οι σταθμοί αυτοί βρίσκονται συχνά κοντά στα σύνορα, πρέπει να υιοθετηθεί μια διασυνοριακή προσέγγιση για την πυρηνική ασφάλεια, με συντονισμό σε επίπεδο ΕΕ. Τα κράτη μέλη πρέπει να ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με θέματα ασφάλειας, τις πιθανές απειλές και τον συντονισμό της πολιτικής προστασίας με τους γείτονές τους και με τις πυρηνικές εγκαταστάσεις σε άμεση και συνεχή βάση.

Ενέχεται σοβαρός πυρηνικός κίνδυνος στην Ιρλανδία λόγω των πυρηνικών εγκαταστάσεων στη δυτική ακτή της Βρετανίας· το Sellafield είναι το πιο γνωστό. Πέντε άτομα συνελήφθησαν βάσει του νόμου περί τρομοκρατίας έξω από το πυρηνικό εργοστάσιο του Sellafield στις 2 Μαΐου, και η ιρλανδική κυβέρνηση δεν έχει ακόμη διευκρινίσει εάν η βρετανική κυβέρνηση μοιράστηκε όλες τις πληροφορίες ασφαλείας σχετικά με το περιστατικό με αυτό.

Ο ιρλανδικός λαός πρέπει να πειστεί ότι η κυβέρνησή του είναι πλήρως ενημερωμένη για τυχόν γειτονικές απειλές και για τα μέτρα που λαμβάνονται για την καταπολέμηση αυτών των απειλών κατά της ασφάλειας.

  Véronique Mathieu (PPE) , γραπτώς. – (FR) Η κατάσταση στην Ιαπωνία και στον σταθμό ηλεκτροπαραγωγής Daiichi της Φουκουσίμα μετά τον σεισμό και το τσουνάμι της 11ης Μαρτίου 2011 εξακολουθεί να αποτελεί πηγή ανησυχίας. Αυτό, σε συνδυασμό με την 25η επέτειο από την πυρηνική καταστροφή του Τσέρνομπιλ, η οποία έπληξε την Ουκρανία στις 26 Απριλίου 1986, αποτελεί μια υπενθύμιση προς τους ευρωπαίους ηγέτες της ευθύνης τους όσον αφορά την πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν και να διατηρήσουν το μέγιστο επίπεδο ασφάλειας στους ευρωπαϊκούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και το ανώτατο επίπεδο προστασίας των πολιτών. Εντούτοις, είναι σημαντικό να παραμένουμε ψύχραιμοι όταν αντιμετωπίζουμε τις τωρινές και τις μελλοντικές προκλήσεις ενέργειας. Ως εκ τούτου, η πυρηνική ενέργεια, όπως και η τεχνολογία χαμηλών εκπομπών CO2, δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Η πρόκληση έγκειται στην επίτευξη ισορροπίας μεταξύ της ανάπτυξης της πυρηνικής ενέργειας και της ανάπτυξης μέσων για την πρόληψη των κινδύνων που συνδέονται με την παραγωγή της και για την καταπολέμηση των επιπτώσεων των πυρηνικών ατυχημάτων.

  Jarosław Leszek Wałęsa (PPE) , γραπτώς. – (PL) Φέτος είναι η 25η επέτειος της πυρηνικής καταστροφής στην ουκρανική πόλη Τσέρνομπιλ. Στις 26 Απριλίου 1986, μια αιφνίδια άνοδος της ισχύος στον αντιδραστήρα κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής του συστήματος κατέστρεψε το δοχείο του αντιδραστήρα, προκαλώντας σειρά εκρήξεων. Σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών, οι περιοχές σε ακτίνα 500 χλμ. από τη μονάδα παραγωγής ενέργειας μολύνθηκαν. Περίπου 115.000 άτομα απομακρύνθηκαν από τις περιοχές που βρίσκονται κοντά στον αντιδραστήρα, και από το 1986 περίπου 220.000 άτομα έχουν μετεγκατασταθεί από τη Λευκορωσία, τη Ρωσική Ομοσπονδία και την Ουκρανία σε άλλα μέρη.

Τα πυρηνικά ατυχήματα συμβαίνουν απροειδοποίητα και απροσδόκητα. Το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ συνέβη πριν από 25 χρόνια, αλλά πρόσφατα, φέτος τον Μάρτιο, συνέβη ένα νέο ατύχημα στη Φουκουσίμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι η αιτία της καταστροφής ήταν η κατάρρευση του συστήματος ψύξης λόγω διακοπής ρεύματος, και οι διακοπές στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος είναι συχνό φαινόμενο στα κράτη μέλη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να εξαγάγουμε συμπεράσματα από την ιστορία, αλλά δεν πρέπει να γίνουμε υστερικοί λόγω της καταστροφής στην Ιαπωνία. Αυτό το ατύχημα προκάλεσε σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την ασφάλεια της πυρηνικής ενέργειας σε ολόκληρο τον κόσμο. Όλα δείχνουν ότι η πυρηνική ενέργεια θα αποτελέσει μια σημαντική πηγή ενέργειας στο εγγύς μέλλον και, ως εκ τούτου, είναι απολύτως ζωτικής σημασίας να διασφαλιστεί ότι θα επιτευχθεί το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ασφαλείας στον τομέα της ενέργειας.