Volledig verslag van de vergaderingen

Donderdag 12 mei 2011 - Straatsburg

16.2. Azerbeidzjan (debat)

  De Voorzitter. – Aan de orde zijn zes ontwerpresoluties over Azerbeidzjan⁽¹⁾.

  Marie-Christine Vergiat, auteur. − (FR) Mijnheer de Voorzitter, we buigen ons nogmaals over de situatie in Azerbeidzjan. De democratische situatie in dit land is dramatisch genoeg. Toch is dit land een niet-verwaarloosbare partner binnen het Oostelijk Partnerschap van de Europese Unie.

Oppositiepartijen en niet-gouvernementele organisaties blijven aanvallen op de mensenrechten en de politieke onderdrukking die daar aan de orde van de dag zijn, aan de kaak stellen, om maar niet te spreken van de corruptie van het zittende regime. De waarden van democratie en mensenrechten maken in theorie deel uit van de waarden van de Europese Unie.

Zouden wij geen lessen moeten trekken uit wat er gebeurd is in wat de Arabische landen worden genoemd, en van onze oostelijke partners moeten eisen wat wij niet hebben geëist van bepaalde regeringen, met name die van Tunesië, Libië en Egypte? Zouden we, mijnheer Andor, er niet op toe moeten zien dat democratie eindelijk zegeviert in deze landen, dat we minimale vereisten hebben op dit punt?

Ik vind dat de resolutie die aan ons is voorgelegd op zijn best een resolutie is met een minimaal profiel. Daarom hebben wij ons gedistantieerd van deze resolutie en zullen wij ons van stemming onthouden.

  Charles Tannock, auteur. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, helaas is Azerbeidzjan een semiautoritaire staat met een eenpartijstelsel, waar politieke oppositie tegen het dynastieke bewind van de familie Aliyev maar nauwelijks getolereerd wordt.

De verkiezingen van december vorig jaar resulteerden zoals te verwachten was in een overweldigende meerderheid voor Hejdar Aliyevs Nieuwe Azerbeidzjaanse Partij. De OVSE maakte bekend dat de manier waarop deze verkiezingen gehouden werden niet afdoende was om van een aanmerkelijke voortgang in de democratische ontwikkeling van het land te kunnen spreken. Het OVSE-verslag stelde verder dat de vrijheid van meningsuiting beperkt en een normale politieke dialoog nagenoeg onmogelijk was, deels omdat de media sterk aan banden gelegd waren.

Nu bereiken ons nieuwe berichten over acties tegen oppositionele partijen en journalisten. Dat is niets ongebruikelijks, maar het is goed om ons in dit Parlement van tijd tot tijd rekenschap te geven van de ware aard van het Aliyev-bewind. Dit is per slot van rekening een land dat, net als alle EU-lidstaten, lid is van de Raad van Europa en daarnaast opgenomen is in ons oostelijk EU-partnerschap.

Naar verluidt is Azerbeidzjan de democratie, de rechtsstaat en de mensenrechten toegedaan, maar de werkelijkheid ziet er heel anders uit. Het land geeft talloze oliedollars uit om buitenstaanders van de welwillende aard van zijn regime te doordringen, maar ik en vele anderen met mij zijn niet helemaal overtuigd.

  Cristian Dan Preda, auteur. – (RO) Mijnheer de Voorzitter, ik zal beginnen met bemoedigend nieuws. Ik bedoel de vrijlating van de twee bloggers, Adnan Hajizade en Emin Milli, over wie we het in dit Parlement hebben gehad. Voor het overige is de situatie in Azerbeidzjan echter uiterst zorgwekkend. Ons bereiken berichten over het lastig vallen van journalisten en het intimideren van mensenrechtenactivisten, die strafrechtelijk worden vervolgd. Daarnaast waren er 200 arrestaties in de nasleep van de recente protesten in Bakoe, in maart en april. Al deze incidenten roepen bij ons ernstige vraagtekens op, vooral omdat we niet moeten vergeten dat Azerbeidzjan het Europese Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden heeft ondertekend.

De Azerbeidzjaanse autoriteiten zijn kennelijk niet tot het inzicht gekomen dat er een dialoog tussen hen en het maatschappelijk middenveld tot stand moet worden gebracht en dat de autoriteiten geen druk op de maatschappij behoren uit te oefenen. Ik hoop niettemin dat wij uiteindelijk tot samenwerking kunnen komen binnen het Oostelijk Partnerschap en in de Parlementaire Vergadering Euronest.

  Marietje Schaake, auteur. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, hoewel we ingenomen zijn met de vrijlating van Adnan Hajizade en Emin Milli, valt er uit Azerbeidzjan verder niet veel goeds te berichten. Het Europees Parlement maakt zich ernstig zorgen over de grove beknotting van de vrijheid van meningsuiting en vergadering waar men in Azerbeidzjan na de vreedzame protesten in de maanden maart en april van dit jaar toe overging. Jonge mensen, burgerrechtactivisten, journalisten en oppositieleiders worden gekoeioneerd en geïntimideerd. Een aantal demonstranten is veroordeeld in een monsterproces dat in de late avonduren werd gehouden en waarbij de aangeklaagden geen advocaat in de arm konden nemen. Omgekeerd werden de meeste advocaten niet verwittigd van de plaats waar de processen werden gehouden. Het Azerbeidzjaanse Huis van de Mensenrechten is op last van het ministerie van Justitie gesloten.

Aan dit klimaat van angst en intimidatie en aan de schendingen van de mensenrechten moet een einde komen. De Azerbeidzjaanse regering verspeelt haar geloofwaardigheid door het schenden van verdragen die zij zelf ondertekend heeft, zoals dat van de Raad van Europa en het Europees Verdrag voor de rechten van de mens. We willen dat president Aliyev zijn woord houdt. Ook Europa verspeelt geloofwaardigheid als we niet optreden tegen deze schendingen. Die zouden tastbare consequenties moeten hebben voor de betrekkingen tussen de EU en Azerbeidzjan.

  Ulrike Lunacek, auteur. − (DE) Mijnheer de Voorzitter, een paar dagen geleden hebben we in het Europees Parlement in Brussel de feestelijke opening van Euronest gevierd. Azerbeidzjan is medeoprichter van deze vergadering en heeft zich als zodanig bekend tot democratie, mensenrechten, de rechtsstaat, vrijheid van vergadering en mediapluralisme. Dit is ook een fundamenteel onderdeel van de onderhandelingen over een associatieovereenkomst tussen de EU en Azerbeidzjan, die plaatsvinden sinds juli 2010.

In het licht hiervan is het echt schokkend hoe de Azerbeidzjaanse regering zich de afgelopen twee maanden heeft gedragen ten aanzien van vreedzaam demonstrerende mensen. Hier zijn jonge mensen – die zich hadden georganiseerd via sociale netwerken als Facebook – gearresteerd en op beschuldiging van 'drugsmisbruik' tot wel tweeënhalf jaar gevangenisstraf veroordeeld omdat zij vreedzaam hebben gedemonstreerd. Anderen dreigt eenzelfde lot. Minstens dertig personen die eveneens vreedzaam hebben geprotesteerd, zijn heimelijk en achter gesloten deuren veroordeeld tot vijf tot acht dagen gevangenisstraf, zonder dat zij contact hebben kunnen opnemen met hun juridische vertegenwoordigers.

Dames en heren, commissaris, dit is onacceptabel! In een gezamenlijke ontwerpresolutie van de vijf grootste fracties in het Parlement roepen wij op tot de onmiddellijke vrijlating van al deze mensen en tot de daadwerkelijke realisatie van de rechtsstaat, vrijheid van meningsuiting en mediapluralisme, zoals president Aliyev ons jaren geleden – in 2005 – heeft beloofd en heeft gezegd: "In Azerbeidzjan wordt geen enkele journalist vervolgd". Hij moet zich eindelijk aan deze beloften houden.

Ik hoop echt dat we het, tegen de tijd dat de interparlementaire vergadering is gepland, in juni, voor elkaar hebben gekregen dat al deze mensen zijn vrijgelaten, inclusief krantenredacteur Eynulla Fatullayev, en dat de regering en de regeringspartijen zich eindelijk aan hun beloften houden. Anders kunnen de consequenties niet uitblijven.

  Eduard Kukan, namens de PPE-Fractie. – (SK) Mijnheer de Voorzitter, de situatie op het gebied van de democratie en de mensenrechten in Azerbeidzjan wordt terecht als zorgwekkend ervaren. Het gaat om de vrijheid van meningsuiting, de persvrijheid, de vrijheid van vereniging en nog veel meer. We zijn getuige van incidenten betreffende arrestaties van en politieke druk op democratische activisten, journalisten en de politieke oppositie. Azerbeidzjan moet evenals andere landen in de regio een duidelijk signaal krijgen dat schendingen van de mensenrechten en burgerrechten onder geen beding toelaatbaar zijn. Als ze een partner willen zijn van de Europese Unie, moeten ze de Europese normen en waarden respecteren.

Het debat over de schendingen van mensenrechten en democratische standaarden zou over de hele zuidelijke Kaukasus moeten gaan. In verband daarmee wil ik ook wijzen op het herhaaldelijke oplaaien van de spanningen tussen Azerbeidzjan en Armenië in Nagorno-Karabach. Deze situatie vormt een veiligheidsrisico voor de hele regio. Ook om die reden is het nodig juist nu deze resolutie aan te nemen. De Europese Unie zou niet alleen in Azerbeidzjan maar in de hele regio actiever moeten optreden. We zouden lering meten trekken uit het conflict tussen Rusland en Georgië en herhaling van dergelijke tragedies moeten voorkomen.

  Kristian Vigenin, namens de S&D-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, het is waar dat de situatie in Azerbeidzjan moeilijk is en er redenen tot bezorgdheid zijn. Hier zou ik met name het geval van de heer Hajiyev willen noemen. Mij dunkt dat de autoriteiten horen te begrijpen dat vreedzame protesten in elk democratisch land een vanzelfsprekend onderdeel van het politieke leven vormen en dat verschil van mening en van politieke overtuiging een basiskenmerk van een democratische maatschappij is.

Dat gezegd hebbende moet mij van het hart dat het nogal ongelukkig is dat we de spoeddebatten over Azerbeidzjan en Belarus achter elkaar voeren – een week nadat Azerbeidzjan samen met ons, het Europees Parlement, verwelkomd werd als oprichtend lid van de Parlementaire Vergadering Euronest. Onze betrokkenheid hoort zowel de overheden als het maatschappelijk middenveld te gelden en we moeten meer doen dan urgente maatregelen treffen en dringende resoluties aannemen.

Het Oostelijk Partnerschap en Euronest zijn goede platforms voor zulke bemoeienis en ik heb het gevoel dat er in Azerbeidzjan een nieuwe wind opsteekt, een hernieuwd verlangen naar politieke dialoog. De PSC brengt in juni een bezoek aan Azerbeidzjan en zou die gelegenheid moeten aangrijpen om het vraagstuk van de mensenrechten ter sprake te brengen, maar ook om tot een consistentere dialoog met het land te komen.

  Graham Watson, namens de ALDE-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik durf te beweren dat de zorg van de Europese burgers om het democratische gehalte van dit land, net als in het geval van Georgië en Armenië, groter zou zijn als het Azerië zou heten in plaats van Azerbeidzjan.

Hoe het ook zij, mijn fractie kan het niet eens zijn met de heer Vigenin. De media in Azerbeidzjan zijn niet vrij. Verkiezingen verlopen er niet eerlijk. De mensen staan er bloot aan willekeur en soms aan geweld van de kant van overheidsfunctionarissen. Op de vreedzame demonstraties van de laatste weken is met een repressie gereageerd die je eerder in een Arabisch dan een Europees land zou verwachten en die afkomstig is van een achttien jaar oud regime dat geleidelijk alle hoop op vooruitgang heeft gesmoord. De deelname van dit land aan het Europese nabuurschapsbeleid dient eerder afhankelijk gesteld te worden van democratische hervormingen dan van de bereidheid om de Nabucco-pijpleiding van olie te voorzien.

  Heidi Hautala, namens de Verts/ALE-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, democratie en de eerbiediging van de mensenrechten en de rechtsstaat vormen een wezenlijk bestanddeel van de nieuwe associatieovereenkomst waar Azerbeidzjan en de Europese Unie momenteel over onderhandelen.

Zonder eerbiediging van deze grondbeginselen lijkt een gemeenschappelijke toekomst van Azerbeidzjan en zijn Europese partners uitgesloten. Verder ben ik het eens met de afgevaardigden die stellen dat we gesprekken met deelnemers aan het Oostelijk Partnerschap met een volstrekt duidelijke en onbevooroordeelde instelling in moeten gaan. Laten we vooral niet geloven dat we er met een schrobbering van Belarus vanaf zijn, want er zijn ernstige problemen in Azerbeidzjan en verschillende andere landen van het Oostelijk Partnerschap en ik hoop dat de binnenkort te verrichten studie waartoe de Subcommissie mensenrechten opdracht heeft gegeven ons enig houvast biedt voor de manier waarop we deze landen op hun mensenrechtensituatie kunnen aanspreken.

  Jaroslav Paška, namens de EFD-Fractie. – (SK) Mijnheer de Voorzitter, Azerbeidzjan is één van de speciale partners van de Europese Unie, één van de grondleggers van de Euronest-groep en profiteert daarom van bevoorrechte betrekkingen met de Europese Unie.

Als land met een zo uitzonderlijke positie heeft het echter bij de sluiting van gemeenschappelijke overeenkomsten als partner van de Europese Unie toegezegd de grondbeginselen van democratie, de mensenrechten en de rechtsstaat te respecteren, die een elementaire voorwaarde zijn voor deze samenwerking. Daarom is het ongegrond arresteren van journalisten, vertegenwoordigers van jeugdorganisaties en burgeractivisten onacceptabel, evenals het verbieden van vredige demonstraties en het gebruik van fysiek geweld tegen demonstranten.

Ik verwacht dat de hoge vertegenwoordiger en vicevoorzitter van de Commissie, barones Ashton, en de Europese Commissie de regering van Azerbeidzjan hierop zullen aanspreken, onze bezorgdheid zullen overbrengen over de onderdrukking van de democratie in het land en onmiddellijk herstel zullen eisen. Door de voorliggende resolutie aan te nemen geven we de Commissie en de hoge vertegenwoordiger daartoe het benodigde mandaat.

  Sari Essayah (PPE). − (FI) Mijnheer de Voorzitter, commissaris, het is enigszins grotesk dat onze Euronest-partners Azerbeidzjan en Belarus beide achter elkaar worden behandeld met betrekking tot urgente gevallen van schending van de mensenrechten. Respect voor Europese waarden zou toch een voorwaarde voor het partnerschap moeten zijn.

Volgens mensenrechtenorganisatie Amnesty International proberen de Azerbeidzjaanse autoriteiten critici in het land de mond te snoeren om grotere protesten, zoals we de afgelopen maanden in de Arabische wereld hebben gezien, te voorkomen. In de afgelopen weken heeft de Azerbeidzjaanse politie verscheidene demonstraties in het land uiteengeslagen en vertegenwoordigers van de oppositie gearresteerd op grond van valse beschuldigingen, vaak drugsbezit.

Het geval Savalan en andere gevallen van demonstranten die de afgelopen tijd zijn gearresteerd, tonen aan hoe zwak ontwikkeld de grondrechten in Azerbeidzjan zijn en hoe ver de autoriteiten willen gaan om dissidenten de mond te snoeren.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, de situatie in Azerbeidzjan stemt zeer treurig. We hebben hier te maken met een land dat op het gebied van politieke rechten eigenlijk geen enkele vooruitgang geboekt heeft sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Er zijn eenvoudigweg te veel voorbeelden van gebrek aan vrijheid – vrijheid van meningsuiting en persvrijheid, die onmisbaar zijn voor een goed werkende democratie. Verder zijn er aanwijzingen dat gevangenen gemarteld worden, staat de rechter het gebruik van onrechtmatig verkregen bewijs altijd toe enzovoort.

Natuurlijk moeten we met dit land, waar we een nauwe band mee hebben, in dialoog treden, maar mijn standpunt gaat meer in de richting waarin de heer Watson denkt: dat we namelijk ook streng moeten zijn, omdat je niets voor elkaar krijgt als je altijd maar weer kiest voor pappen en nathouden. Dus ja, ik hoop met u op een dialoog en ook op betrokkenheid, maar vind wel dat we meer op onze strepen moeten gaan staan voor vrijheid: vrijheid van meningsuiting en bovenal de persvrijheid.

  Mitro Repo (S&D). − (FI) Mijnheer de Voorzitter, vrijheid van meningsuiting en vrijheid van vergadering zijn universele grondrechten en de hoekstenen van een democratische samenleving. Het is triest dat het middel van intimidaties en arrestaties wordt ingezet om de diversiteit van het maatschappelijk middenveld te onderdrukken.

Azerbeidzjan is partij bij het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en lid van de Raad van Europa en heeft de verantwoordelijkheid om de mensenrechten van zijn burgers te waarborgen en te eerbiedigen. Bloggers, journalisten en burgeractivisten hebben in Azerbeidzjan geen vrijheid van meningsuiting en vreedzame protesten zijn verboden. Jongeren mogen geen gebruik maken van nieuwe communicatietechnologie en sociale media en worden zelfs gestraft wanneer ze dat wel doen.

Dit is ironisch, omdat het land juist zou profiteren van een actief en divers maatschappelijk middenveld. Azerbeidzjan moet binnen het kader van het Europees nabuurschapsbeleid en het Oostelijk Partnerschap dan ook worden gestimuleerd om de democratie en de mensenrechten te ontwikkelen.

  Vytautas Landsbergis (PPE). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, in de resolutie over Azerbeidzjan uiten we onze huiver voor Noord-Afrikaanse toestanden in dit land, dat in een Europees partnerschap opgenomen is.

De autoriteiten daar dienen in hun opstelling tegenover de oppositie en vreedzame demonstranten elke gelijkenis met de regimes in Noord-Afrika, Rusland of Belarus te vermijden. De vrees en de waarschuwing daarvoor vallen op te maken uit het document dat we hier bespreken, al zou het op een aantal punten die kritiek wel wat scherper kunnen formuleren.

De passage over de verslechtering in de mensenrechtensituatie en het stijgend aantal incidenten zou moeten beginnen met het woord 'onlangs', aangezien het hier niet gaat om een algemene, jarenlange ontwikkeling van kwaad tot erger. Integendeel, tot de gebeurtenissen dit voorjaar boekte Azerbeidzjan redelijk veel vooruitgang en werd het door de Human Rights Watch niet gerekend tot duidelijk tekortschietende landen als China, Irak, Israël, Rusland, Saoedi-Arabië of Oezbekistan. Omdat Azerbeidzjan niet genoemd werd, leek het land er beter voor te staan, maar nu is er behoefte aan een iets beter afgewogen standpunt.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D). – (RO) Mijnheer de Voorzitter, Azerbeidzjan moet zijn verplichtingen aan de Europese Unie niet alleen nakomen als een actieve partner van de EU binnen het Europees nabuurschapsbeleid en het Oostelijk Partnerschap, maar ook als een van de oprichtende leden van Euronest. Dit houdt ook in: eerbiediging van de democratie, de mensenrechten en de rechtsstaat, alsmede van fundamentele vrijheden die worden gewaarborgd door het Europese Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, dat door Azerbeidzjan is ondertekend. Een land dat een wereldwijd erkende democratie wil worden, kan het zich niet veroorloven zijn burgers, in het bijzonder jonge mensen, te verhinderen vreedzaam te demonstreren. Evenmin is het normaal om hun het afleggen van examens te ontzeggen, enkel omdat zij er politieke opvattingen op nahouden die anders zijn dan die van de huidige leiders van het land.

Wij, de Europese partners, verlangen in Azerbeidzjan een continue dialoog met het maatschappelijk middenveld, een pers die vrijheid van meningsuiting geniet en die verslag kan doen zonder enige politieke druk, opdat het publiek correct wordt geïnformeerd, alsmede vrije, ongecensureerde toegang tot het internet om de communicatie tussen Azerbeidzjan en Europa te vergemakkelijken.

  Justas Vincas Paleckis (S&D). − (LT) Mijnheer de Voorzitter, het moderne Azerbeidzjan heeft twee verschillende gezichten. Enerzijds laat Azerbeidzjan een indrukwekkende economische groei zien, mede als gevolg van de enorme hoeveelheden olie waarover het land beschikt, de vooruitgang in de onderhandelingen met de Europese Unie over een associatieovereenkomst en de deelname aan de Parlementaire Vergadering Euronest. Anderzijds vinden er arrestaties plaats en worden er aan de pers beperkingen opgelegd, waardoor er sprake is van een situatie die gevaarlijk veel overeenkomsten vertoont met die in Belarus, zoals mijn collega-leden hebben opgemerkt. Naar mijn mening moeten de autoriteiten in Bakoe besluiten om naar de publieke opinie te luisteren, omdat niet bewegen geen optie is, en de Europese Unie, met al haar instrumenten, moet helpen bij het kiezen van de juiste richting.

  László Andor, lid van de Commissie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, de ontwikkelingen in Azerbeidzjan op het gebied van democratie en mensenrechten blijven voor ieder van ons een punt van ernstige zorg. De laatste paar jaar zagen we een zorgwekkende trend van toenemende inperkingen op dit gebied. De parlementsverkiezingen van 7 november 2010 waren niet van dien aard dat gesproken kan worden van een noemenswaardige vooruitgang in de democratische ontwikkeling van het land.

Ook op andere terreinen moet Azerbeidzjan volgens ons de mate waarin het aan zijn verplichtingen tegenover de Raad van Europa en de OVSE voldoet verbeteren. Om te beginnen de persvrijheid: er is een algeheel gebrek aan pluralisme in de media. Verder zijn er berichten over intimidatie van en geweld tegen journalisten, evenals over dubieuze gerechtelijke procedures tegen vertegenwoordigers van de media. Individuele gevallen op dit gebied blijven een bron van zorg.

De vrijheid van vergadering is een andere kwestie die mij zeer verontrust. De laatste maanden gaven een aantal drastische stappen van de overheid tegen georganiseerde protesten te zien, evenals tegen pogingen om protesten geïnspireerd op de Arabische voorjaarsrevolutie te organiseren. De opsluiting van activisten en andere repressieve maatregelen tegen critici zijn zeer betreurenswaardig.

Op de Europese Unie rust de verantwoordelijkheid klare taal te spreken over het belang van democratie, mensenrechten en eerbiediging van de rechtsstaat. Dat heeft Commissievoorzitter Barroso persoonlijk gedaan tijdens zijn bezoek aan Bakoe in januari en het zal bij toekomstige bezoeken hoog op de agenda staan.

Mensenrechten en democratie zijn de hoekstenen voor onze samenwerking met Azerbeidzjan in het kader van de bestaande partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst. Vorig jaar hebben we een nieuw Subcomité justitie, vrijheid, veiligheid en mensenrechten en democratie opgericht. Democratie en mensenrechten vormen ook kernthema bij onze onderhandelingen over een nieuwe associatieovereenkomst.

Ik ben blij dat Azerbeidzjan bereid is over deze benadering te spreken. Ik ben ook te spreken over de rol die het Europees Parlement speelt bij het propageren van democratische waarden onder onze partners in Azerbeidzjan, ook via het werk dat het verzet in de samenwerkingscommissie EU/Azerbeidzjan.

  De Voorzitter. – Het debat is gesloten.

De stemming vindt dadelijk plaats.

Schriftelijke verklaringen (artikel 149)

  Monica Luisa Macovei (PPE), schriftelijk. – (RO) Iedereen die in Azerbeidzjan kritiek heeft op de overheid wordt het zwijgen opgelegd. In de resolutie van het Europees Parlement en rapporten van mensenrechtenorganisaties worden ernstige mensenrechtenschendingen aan de orde gesteld. Eén zo’n schending die ik de Raad in een schriftelijke vraag onder de aandacht heb gebracht, betreft de journalist Eynulla Fatullayev, die nog altijd gevangen wordt gehouden, ondanks een uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens ten gunste van zijn vrijlating. Ik heb hier destijds op gewezen en ik dring er nu op aan dat de bepalingen over laster, smaad en belediging (artikel 147 en 148) uit het Wetboek van Strafrecht worden verwijderd. Uit een recent onderzoek over Azerbeidzjan van Transparency International blijkt dat de regering geen maatregelen neemt om de corruptie te bestrijden en dat onafhankelijke rechtspraak niet is gewaarborgd. Verder beantwoordden de autoriteiten de protesten die op 11 maart en 2 april plaatsvonden met arrestaties en intimidatie. Democratie is gebaseerd op de vrijelijk door het volk tot uitdrukking gebrachte wil. Ik verzoek de Raad en de Commissie om er bij de Azerbeidjaanse autoriteiten op aan te dringen de mensenrechten te eerbiedigen, vooral wat betreft vrijheid van meningsuiting en vreedzaam betogen, alsmede concrete maatregelen te nemen om de corruptie te bestrijden en het rechtssysteem te hervormen. De Europese Unie moet steun geven aan allen die hun leven en vrijheid op het spel zetten in dit land, voor de waarden die wij delen.

  Fiorello Provera (EFD) , schriftelijk. – (IT) Azerbeidzjan neemt actief deel aan het Europese nabuurschapsbeleid, is een van de zes oostelijke partners van de EU en is een van de oprichters van de Parlementaire Vergadering Euronest. De belangrijkste waarden van deze drie initiatieven zijn eerbiediging van de democratie, de mensenrechten en de rechtsstaat. Deze initiatieven moeten een constante politieke dialoog op gang brengen, op basis waarvan de betrekkingen tussen de aangesloten landen zich kunnen verdiepen en Europa hen kan begeleiden bij hervormingen. Wij zijn van mening dat een spoedresolutie niet voldoende of zelfs contraproductief zou kunnen zijn voor het doel dat we willen bereiken, namelijk constante vooruitgang van Azerbeidzjan bij het bereiken de doelstellingen van volledige, moderne democratie. De instellingen die zijn opgezet onder de zowel op interparlementair als op intergouvernementeel niveau gesloten overeenkomsten zijn hiervoor bedoeld; zij zijn de geschikte instanties om uitleg te geven over eventuele schendingen van rechten en op doeltreffende wijze goed gedrag en democratische hervormingen te stimuleren.

  Tadeusz Zwiefka (PPE), schriftelijk. – (PL) We besteden voor de zoveelste keer aandacht aan de vrijheid van meningsuiting, de persvrijheid en de behandeling van journalisten in Azerbeidzjan. Verschillende bronnen melden dat de situatie van journalisten en alle politieke activisten in dit land steeds moeilijker wordt. De president van Azerbeidzjan, Ilham Aliyev, heeft al in 2005 beloofd dat de rechten van alle journalisten door de staat zullen worden beschermd en behoed en dat zij bij ieder gevaar kunnen rekenen op hulp. De werkelijkheid toont echter aan dat het bij loze beloften blijft.

Ik heb zelf vele jaren gewerkt als journalist en ken het beroep als mijn broekzak. Deze zaak ligt me daarom bijzonder na aan het hart. In Azerbeidzjan wordt het journalisten bijzonder lastig gemaakt om hun basistaken uit te voeren, namelijk het eerlijk en geloofwaardig verstrekken van informatie. Het is onacceptabel dat journalisten moeten werken onder dreiging van arrestatie of fouillering. De autoriteiten van Azerbeidzjan moeten zich realiseren dat het functioneren van vrije en onafhankelijke media een duidelijk signaal is aan de internationale samenleving dat het land een geloofwaardige partner is op het wereldtoneel.

De boodschap van het Europees Parlement moet helder zijn. De voordelen van economische samenwerking met de Europese Unie mogen niet verhullen dat verwacht wordt dat de Europese normen voor eerbiediging van de mensenrechten worden nagestreefd, vooral op het gebied van vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Zij zijn pijlers van de democratie; wanneer zij ontbreken, is het bestaan van een moderne democratische samenleving niet mogelijk.

(1) Zie notulen.