Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011 - Στρασβούργο

3. Επένδυση στο μέλλον: ένα νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) για μια ανταγωνιστική και βιώσιμη Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A7-0193/2011) του κ. Garriga Polledo, εξ ονόματος της ειδικής επιτροπής σχετικά με τις προκλήσεις πολιτικής και τους δημοσιονομικούς πόρους για μια βιώσιμη Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το 2013, σχετικά με την Επένδυση στο μέλλον: ένα νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) για μια ανταγωνιστική και βιώσιμη Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς [2010/2211(INI)].

  Salvador Garriga Polledo, εισηγητής. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Lewandowski, κυρίες και κύριοι, είχαμε δημοσιονομικές προοπτικές διάρκειας 23 χρόνων, τέσσερις διακριτές περιόδους που βοήθησαν τις δαπάνες και τα έσοδα της ΕΕ να εξελιχθούν ευτάκτως. Η ύπαρξη των δημοσιονομικών προοπτικών είναι αυτό που επέτρεψε να υλοποιηθούν τα προγράμματα της Ένωσης. Γι’ αυτό η παρούσα συζήτηση και η επακόλουθη ψηφοφορία είναι τόσο σημαντικές για τα οικονομικά της Ένωσης. Το Κοινοβούλιο αναλαμβάνει για πρώτη φορά πολιτική πρωτοβουλία όσον αφορά τον προϋπολογισμό της Ευρώπης. Η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα κληθούν να απαντήσουν σε αυτήν την πρόταση και να καταθέσουν τις εναλλακτικές τους.

Το Κοινοβούλιο συνέταξε μια πρόταση που την χαρακτηρίζει η συναίνεση και η συνεργασία. Περιλαμβάνει δουλειά ενός έτους, 1.100 τροπολογίες και 120 δεσμεύσεις, με τη συμβολή 11 κοινοβουλευτικών επιτροπών και 10 εθνικών κοινοβουλίων. Θα ήθελα να συγχαρώ όλους τους υπαλλήλους και βοηθούς που εργάστηκαν τον τελευταίο χρόνο για να καταστεί δυνατή η υλοποίηση της παρούσας έκθεσης.

Υπήρξε επίσης θεσμική συνεργασία με το Σώμα των Επιτρόπων, υπό την ηγεσία του José Manuel Durão Barroso, ενώ ιδιαίτερη υποστήριξη παρείχε ο Επίτροπος που είναι αρμόδιος για τον προϋπολογισμό και τον δημοσιονομικό προγραμματισμό, ο Janusz Lewandowski. Ελπίζουμε ότι η πρόταση την οποία θα υποβάλουν στις 29 Ιουνίου θα συνάδει με τις συστάσεις που διατυπώνονται στην έκθεσή μας.

Δεν μπορούμε πλέον να δημιουργούμε περισσότερη Ευρώπη με μικρότερο προϋπολογισμό. Θέλουμε να τεθεί τέρμα στην κακιά συνήθεια της αποδοχής επίσημων πολιτικών δεσμεύσεων που είναι αδύνατον να χρηματοδοτηθούν. Αρκετή εμπειρία είχαμε σε αυτό το ζήτημα με τη στρατηγική της Λισαβόνας και δεν θέλουμε η στρατηγική για το 2020 να αποδειχθεί άλλη μια αποτυχία που συμβάλλει απλώς στην αύξηση της απογοήτευσης και του ευρωσκεπτικισμού. Γι’ αυτό καθιστούμε τη στρατηγική Ευρώπη 2020 τη ραχοκοκαλιά της επόμενης δημοσιονομικής προοπτικής.

Πιστεύουμε ακράδαντα στην αποτελεσματικότητα των δαπανών της ΕΕ. Ένα ευρώ που χορηγείται από τον προϋπολογισμό της ΕΕ είναι πιο αποτελεσματικό από ένα ευρώ που δαπανάται μεμονωμένα από 27 εθνικούς προϋπολογισμούς. Έχουμε αποδείξει την ιδέα της προστιθέμενης αξίας και πιστεύουμε ότι μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα ουσιαστικά τα προγράμματα της ΕΕ. Καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να το κάνει αυτό πραγματικότητα.

Δεν μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή πολιτική χωρίς επαρκή χρηματοδότηση για τη γεωργική πολιτική και την πολιτική συνοχής. Γι’ αυτό ζητάμε από το Συμβούλιο να διατηρήσει το επίπεδο δαπανών γι’ αυτές τις δύο πολιτικές πέραν του 2013. Η έρευνα, η ανάπτυξη, η καινοτομία, οι επενδύσεις στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα διευρωπαϊκά δίκτυα επικοινωνίας και ενεργειακής διασύνδεσης, η κλιματική αλλαγή και η εκπαίδευση είναι μερικές μόνο προτεραιότητες τις οποίες πρέπει να καλύπτει αυτός ο προϋπολογισμός της ΕΕ.

Η περικοπή του προϋπολογισμού της ΕΕ δεν αποτελεί βιώσιμη λύση για εμάς που πιστεύουμε σε μια ανταγωνιστική Ευρώπη. Θεωρούμε ότι χρειάζεται τουλάχιστον 5% αύξηση επί των συνολικών δαπανών της τρέχουσας δημοσιονομικής προοπτικής. Η αύξηση αυτή είναι η ελάχιστη προϋπόθεση για την κάλυψη των αναγκών των μεγάλων παραδοσιακών πολιτικών, καθώς και των νέων μας προτεραιοτήτων. Αυτό το 5% είναι μια άσκηση πολιτικού ρεαλισμού και θα πρέπει να αποτελεί τη βάση των μελλοντικών διοργανικών διαπραγματεύσεων, μαζί με την εύλογη πρόταση που υποβάλλεται στην παρούσα έκθεση και η οποία συμφωνήθηκε από τις Ομάδες του Κοινοβουλίου, σχετικά με ένα νέο σύστημα ιδίων πόρων.

Αυτή η περίοδος κρίσης και σχεδίων διάσωσης μπορεί να είναι η χειρότερη περίοδος για την έναρξη διαπραγματεύσεων σχετικά με τη δημοσιονομική προοπτική, αλλά για όλους εμάς που πιστεύουμε στον προϋπολογισμό της ΕΕ ως αναγκαίο εργαλείο για τη μετατροπή 27 κρατών μελών σε μια πραγματική Ένωση, υπάρχει μια πρόκληση ενώπιόν μας και πρέπει να είμαστε αρκετά φιλόδοξοι ώστε να μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε.

Οι καλές και οι κακές πτυχές της έκθεσης, ο έπαινος και η κριτική, θα φανούν στη σημερινή συζήτηση. Ξέρω ότι είναι αδύνατον να λάβουμε την ομόφωνη στήριξη του Σώματος για ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, θα ήθελα, όμως, να ευχαριστήσω τις πολιτικές ομάδες που επιδίωξαν τόσο πολύ τη συναίνεση και για τις ικανότητες που επέδειξαν όλη αυτήν την περίοδο. Χάρη σε αυτές, η τελική έκθεση είναι απείρως καλύτερη από εκείνη που θα μπορούσα να είχα συντάξει χωρίς την υποστήριξή τους.

  Joseph Daul, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι κρίσεις του ευρώ και του δημόσιου χρέους απαιτούν λύσεις σε ευρωπαϊκό και όχι σε εθνικό επίπεδο. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει μήνες τώρα στα κράτη μέλη ο κ. Barroso, μιλώντας εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Εντούτοις, ευρωπαϊκή λύση σημαίνει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Η Ομάδα μου θέλει να προσαρμοστεί αυτή η χρηματοδότηση στη νέα πραγματικότητα της Ευρώπης, όσον αφορά τόσο τους στόχους της όσο και τους όρους αναφοράς της. Η ερώτησή μου προς το Συμβούλιο είναι η εξής: είναι η Ευρώπη του 2020 ίδια με την Ευρώπη του 1960; Είναι η κατάσταση των δημόσιων οικονομικών των κρατών μελών μας, οι προοπτικές ανάπτυξής μας και η θέση της Ευρώπης στον κόσμο συγκρίσιμες; Δεν το νομίζω. Είναι σαφές ότι η Ευρώπη του σήμερα ουδόλως συγκρίνεται πλέον με την Ευρώπη των ιδρυτών. Έχει αλλάξει και θα ήταν ανεύθυνο να μην αντικατοπτρίζονται αυτές οι αλλαγές στους τρόπους με τους οποίους χρηματοδοτείται η Ευρώπη, στον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζεται, με άλλα λόγια.

(Ο ομιλητής διακόπτει την ομιλία του ελπίζοντας να την συνεχίσει αργότερα)

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω τον κ. Garriga και τα μέλη της προσωρινής ειδικής επιτροπής σχετικά με τις προκλήσεις πολιτικής και τους δημοσιονομικούς πόρους για μια βιώσιμη Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το 2013, καθώς πιστεύω ότι έκαναν εξαιρετική δουλειά. Σπανίζει μια τόσο ισορροπημένη και λογική έκθεση όπως αυτή που υποβλήθηκε από την επιτροπή για τις πολιτικές προκλήσεις.

Όσον αφορά το ζήτημα της μελλοντικής δημοσιονομικής προοπτικής και την οργάνωσή της, είναι προφανές τι είδους Ευρώπη θέλουμε. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένας προϋπολογισμός για τα προσεχή έτη που να αντικατοπτρίζει τις φιλοδοξίες της ΕΕ, μεταξύ άλλων και εκείνες των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, και να ικανοποιεί, ταυτόχρονα, τις προσδοκίες των πολιτών μας. Αυτό που μοιάζει με μια σχετικά ακίνδυνη συζήτηση για δεκαδικούς αριθμούς θα υπαγορεύσει, στην πραγματικότητα, την πορεία που θα ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τα ερχόμενα δέκα χρόνια.

Εμφανίζονται τακτικά νέες προτάσεις για το τι θα πρέπει να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τι πρέπει να επιτύχει και για ποια καθήκοντα πρέπει να προετοιμαστεί. Ταυτόχρονα, διαπιστώνουμε επίσης ότι δεν είναι διαθέσιμοι οι οικονομικοί πόροι που απαιτούνται γι’ αυτό. Ωστόσο, εάν μεταβιβάσουμε περισσότερες αρμοδιότητες στην ΕΕ, περιμένοντας να χρηματοδοτήσει φιλόδοξα έργα, προβαίνοντας παράλληλα σε περικοπές της χρηματοδότησης, τότε δρούμε ενάντια στην αλληλεγγύη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι ενθαρρύνουμε τις εσωτερικές υποδιαιρέσεις στον αγώνα για την εξασφάλιση πόρων, στην πολιτική συνοχής, παραδείγματος χάριν. Δεν πρέπει να επιτραπεί μια τέτοιου είδους επίθεση στην αλληλεγγύη, που ήδη παίρνει επικίνδυνη μορφή σε ορισμένα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των κρατών της ΕΕ.

Έχουμε την Ευρώπη που οραματίζεται ο David Cameron ή η ολλανδική κυβέρνηση –ή τουλάχιστον το κόμμα που υποστηρίζει την κυβέρνηση στην ολλανδική Βουλή των Αντιπροσώπων– μια Ευρώπη ολοένα και μεγαλύτερων περικοπών, μια Ευρώπη ολοένα και μεγαλύτερης απόσυρσης από την ανάπτυξη υπέρ της ολοκλήρωσης και μια Ευρώπη επανεθνικοποίησης. Κάποιοι θα υποστήριζαν αυτήν την ιδέα. Ωστόσο, θα μπορούσαμε επίσης να πούμε ότι η Ευρώπη, ως μια ήπειρος του 21ου αιώνα, είναι η απάντησή μας στις προκλήσεις σχετικά με την οικονομική, την περιβαλλοντική, τη χρηματοπιστωτική και τη μεταναστευτική πολιτική ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου. Έχουμε δύο επιλογές: μπορούμε να χωριστούμε στα συστατικά μας μέρη, που ποικίλλουν σε μέγεθος, από τη Γερμανία, με πληθυσμό 82 εκατομμυρίων, μέχρι τη Μάλτα, με πληθυσμό 360.000 κατοίκων. Εάν ο καθένας κοιτάζει τον εαυτό του, τότε η Ευρώπη θα χάσει στο τέλος τη σημασία της. Σε τελική ανάλυση, ακόμη και ένα κράτος με 82 εκατομμύρια άτομα, όπως αυτό που εκπροσωπώ, δεν θα επιβιώσει μακροπρόθεσμα στο πλαίσιο του διηπειρωτικού ανταγωνισμού. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η δύναμη των 500 εκατομμυρίων ανθρώπων και των 27 κρατών της Κοινότητας. Έτσι θα γίνουμε ισχυροί.

Αυτό ακριβώς εκφράζει ένας προϋπολογισμός για τα επόμενα επτά χρόνια στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προοπτικής μέχρι το 2020. Το προσχέδιο είναι ικανοποιητικό. Θα χαιρόμουν πολύ αν έβλεπα το πνεύμα της πολωνικής Προεδρίας, όσο έκδηλο είναι στο σχέδιο που δημοσιεύτηκε από την πολωνική Προεδρία, να διαμορφώνει την Ευρώπη τα προσεχή έτη με το πνεύμα συνεργασίας που προτείνει. Τα κράτη του Συμβουλίου διεξάγουν διαπραγματεύσεις για το χρηματοπιστωτικό και οικονομικό μέλλον της Ευρώπης επί ίσοις όροις με τους αντιπροσώπους των πολιτών της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε ένα σχέδιο Μάρσαλ για τη Μεσόγειο που θα υποστηρίζει την ανάπτυξη των δημοκρατιών στη βόρεια Αφρική, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι πρέπει να μειώσουμε τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Δεν μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε να χρηματοδοτήσουμε τον προϋπολογισμό της ΕΕ με το 0,8% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος και έπειτα να ζητάμε αποζημίωση όταν οι αγρότες μας πλήττονται από την κρίση του βακτηρίου EHEC όπως έκανε η ολλανδική κυβέρνηση. Φυσικά θέλουμε να βοηθήσουμε τους αγρότες. Πρέπει να βοηθήσουμε τους αγρότες. Φυσικά θέλουμε να βοηθήσουμε τη Βόρεια Αφρική. Πρέπει να βοηθήσουμε τη Βόρεια Αφρική. Ωστόσο, χρειαζόμαστε έναν καλό, ισορροπημένο, λογικό και μακρόπνοο προϋπολογισμό, όπως αναφέρεται στην παρούσα έκθεση.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Lucas Hartong (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεδομένων των εξαιρετικά αρνητικών αντιδράσεών του στη θέση της ολλανδικής κυβέρνησης, θα ήθελα να ρωτήσω τον αξιότιμο συνάδελφο αν αναγνωρίζει ακόμη καθόλου το δημοκρατικό δικαίωμα των κρατών μελών της ΕΕ να εκφράζουν τις απόψεις τους εξ ονόματος των πολιτών τους.

  Martin Schulz (S&D). – (DE) Κύριε Hartong, ασφαλώς αναγνωρίζω αυτό το δικαίωμα. Ελπίζω μόνο να αναγνωρίζετε και εσείς ότι η θέση της ολλανδικής κυβέρνησης δεν μπορεί απλώς να διατυπωθεί από καθέδρας, αλλά θα πρέπει να συζητηθεί σε μια πολυεθνική δημοκρατία.

Σέβομαι απόλυτα τον κ. Rutte, ο οποίος τάσσεται υπέρ μιας αύξησης του προϋπολογισμού της ΕΕ κατά 2,7%. Το έλαβα υπό σημείωση αυτό και χαίρομαι που με ακούσατε προσεκτικά, διότι οι θέσεις όλων των κυβερνήσεων συζητούνται ανοικτά σε αυτό το Κοινοβούλιο. Στο πλαίσιο αυτό, δεν μπορώ να αντιληφθώ τη σημασία της ερώτησής σας, αλλά αυτό που πιστεύω ότι μπορώ να αποκομίσω από αυτήν είναι ότι υποστηρίζετε και εσείς τη δημοκρατία. Υποθέτω ότι αυτό αντιπροσωπεύει μια κάποια πρόοδο.

  Guy Verhofstadt, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχω εδώ την επιστολή του εκπροσώπου της κυβέρνησης της Αυτής Μεγαλειότητας σχετικά με την έκθεση SURE. Η επιστολή λέει ότι η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας εκφράζει την απογοήτευσή της για το σχέδιο έκθεσης SURE. Αξιότιμοι συνάδελφοι, νομίζω πως αυτό σημαίνει ότι έχουμε στα χέρια μας ένα πολύ καλό σχέδιο έκθεσης SURE!

Πρέπει να σας πω ότι πέρα από αυτά τα λόγια που αναφέρουν ότι η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας εκφράζει την απογοήτευσή της για την έκθεση, τα άλλα σημεία της επιστολής αποτελούν πραγματική πρόκληση: μια πρόκληση προς την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι η βασική παρατήρησή της είναι ότι δεν είναι δυνατή η αύξηση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ) και ότι πρέπει να παραμείνουμε στο παλαιό ΠΔΠ, στα ίδια νούμερα, στους ίδιους πόρους, ασφαλώς στις ίδιες επιστροφές και, σίγουρα, στην ίδια επιστροφή για το Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν πρέπει να αλλάξουμε απολύτως τίποτα.

Η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας είναι παρ’ όλα αυτά μια κυβέρνηση που θέλει να λαμβάνει αποφάσεις, που επιζητεί τη μεταρρύθμιση όχι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν βλέπω, λοιπόν, για ποιον λόγο πρέπει να παραμείνουμε στο παλαιό ΠΔΠ και να διαιωνίσουμε απλώς τις πολιτικές του παρελθόντος. Πιστεύω πως ήρθε πλέον η ώρα να πούμε στους πολίτες ότι δεν θα επιλύσουμε το ζήτημα της φορολογικής εξυγίανσης των διαφόρων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιορίζοντας τον προϋπολογισμό της ΕΕ κατά 1% (ΑΕγχΠ της ΕΕ). Αυτό το 1% είναι μόλις το 1/40 των συνολικών δαπανών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να κάνουμε οικονομία. Μια άλλη πρόταση που μπορούμε να υποβάλουμε στην κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας είναι ότι, εάν θέλει να κάνει οικονομία στον βρετανικό δημόσιο τομέα, μπορεί να το κάνει αυξάνοντας τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επιτρέψτε μου να παραθέσω τρία παραδείγματα. Καταρχάς, η εξωτερική πολιτική. Στις ΗΠΑ, υπάρχουν 28.000 διπλωμάτες. Στην Ευρώπη υπάρχουν 93.000: υπάρχουν τέσσερις φορές περισσότεροι διπλωμάτες στην Ευρώπη, επειδή δεν συνεργαζόμαστε στο πλαίσιο μιας ενιαίας εξωτερικής πολιτικής. Μπορούμε να κάνουμε οικονομία στον τομέα αυτόν. Εάν η βρετανική κυβέρνηση επένδυε περισσότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσε να κάνει οικονομία στην εξωτερική πολιτική της, στο υπουργείο του William Hague. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η νομισματική πολιτική. Περίπου 44.000 άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για τη νομισματική πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις ΗΠΑ, υπάρχουν 18.000 στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας. Δηλαδή, τρεις φορές λιγότεροι δημόσιοι υπάλληλοι.

Εάν η βρετανική κυβέρνηση θέλει να κάνει οικονομία, μπορεί να προσχωρήσει στο ευρώ, μπορεί να δώσει περισσότερη εξουσία και αρμοδιότητες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μπορεί να κάνει οικονομία όσον αφορά όλους αυτούς τους ανθρώπους που εργάζονται στον τομέα της νομισματικής πολιτικής στη Βρετανία. Εάν θέλει να κάνει οικονομία στη Μεγάλη Βρετανία, μπορεί να το κάνει στον τομέα της έρευνας, υιοθετώντας απλώς πάραυτα το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Έτσι θα πραγματοποιούσε τεράστιες εξοικονομήσεις στον προϋπολογισμό της για την έρευνα. Αυτή είναι η απάντηση που πρέπει να δώσουμε στην κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας.

(Χειροκροτήματα)

  Joseph Daul, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα μου θα ήθελε να δει μια ευρωπαϊκή χρηματοδότηση που να αντικατοπτρίζει τη νέα πραγματικότητα, τις νέες τάσεις και τους νέους στόχους της Ευρώπης. Αντιστοιχεί η κατάσταση των δημόσιων οικονομικών των κρατών μελών μας, οι προοπτικές ανάπτυξής μας και η θέση της Ευρώπης στον κόσμο στο όραμα των ιδρυτών της Ευρώπης; Σίγουρα όχι: έχουν εξελιχθεί και έχουν μεταβληθεί.

Θα ήταν ανεύθυνο να μην προσαρμόσουμε τον τρόπο χρηματοδότησης της Ευρώπης ώστε να αντικατοπτρίζει αυτές τις αλλαγές. Το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο είναι ένα άκρως πολιτικό ζήτημα που η ειδική επιτροπή, σε συνεργασία με την Επιτροπή Προϋπολογισμών, συζητάει εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο. Θα ήθελα να συγχαρώ την επιτροπή για το έργο της. Ελπίζω ότι το ευρωπαϊκό πνεύμα που υπάρχει στην επιτροπή θα διαμορφώσει την υλοποίηση του πλαισίου και θα πάει την Ευρώπη μπροστά προς όφελος των πολιτών μας.

Η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) καλεί όλα τα κράτη μέλη να συμμετάσχουν πλήρως σε αυτήν τη συζήτηση. Όταν λέω πλήρως, εννοώ να μην ανακοινώνουν απλώς ότι ο υπέρτατος στόχος είναι το πάγωμα των ευρωπαϊκών δαπανών μέχρι το 2020, ούτε να απορρίπτουν κατηγορηματικά την έννοια των ευρωπαϊκών ιδίων πόρων. Θέλουμε ιδίους πόρους προκειμένου να μειώσουμε τις πιέσεις που ασκούνται επί των εθνικών προϋπολογισμών. Γι’ αυτό προτείνουμε την έννοια των ιδίων πόρων στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων: για να ανακουφίσουμε τους εθνικούς προϋπολογισμούς που δυσκολεύονται.

Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός ήταν ανέκαθεν ισοσκελισμένος, σε αντίθεση με τους εθνικούς προϋπολογισμούς, οι οποίοι, τον περισσότερο καιρό, αντιμετωπίζουν σοβαρά ελλείμματα. Επιτρέψτε μου επίσης να σας υπενθυμίσω ότι πάνω από το 90% του εν λόγω προϋπολογισμού δαπανάται για έργα που ωφελούν τα κράτη μέλη. Τέλος, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω στα κράτη μέλη ότι όσα χρήματα δεν δαπανηθούν, θα τους επιστραφούν στο τέλος του έτους. Παρ’ όλα αυτά, μας κατηγορούν για κακοδιαχείριση: πιστεύω ότι πρέπει να εντείνουμε τις επικοινωνιακές μας προσπάθειες. Ας σταματήσουμε, λοιπόν, να αντιμετωπίζουμε τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό ως βάρος για τα εγχώρια οικονομικά.

Ας είμαστε ειλικρινείς: ένα ευρώ που δαπανάται σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από ένα ευρώ που δαπανάται από τις εθνικές κυβερνήσεις. Από τις εθνικές δαπάνες ύψους ενός ευρώ, τα 20 έως 30 λεπτά εκτρέπονται απευθείας για την αποπληρωμή τόκων επί του εθνικού χρέους. Πρέπει να ακούσουν την αλήθεια οι Ευρωπαίοι.

Η αλήθεια είναι ότι χωρίς ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για την εκπαίδευση και τη διά βίου μάθηση, η «διαρροή εγκεφάλων» προς την Κίνα και τις ΗΠΑ θα κερδίσει έδαφος. Η αλήθεια είναι ότι χωρίς ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για την έρευνα και την καινοτομία, οι χώρες μας θα ήταν λιγότερο ανταγωνιστικές παγκοσμίως, ενώ η ανάπτυξη και η απασχόληση θα εξασθενούσαν. Η αλήθεια είναι ότι χωρίς ευρωπαϊκή χρηματοδότηση συνοχής, το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών περιοχών θα διευρυνόταν. Η αλήθεια είναι ότι, χωρίς ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, οι πολιτικές για την επισιτιστική ασφάλεια, την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή δεν θα ήταν σε θέση να ανταποκριθούν στις προσδοκίες και στους στόχους μας. Κυρίες και κύριοι, η αλήθεια είναι ότι χωρίς ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική άμυνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είχε παραμείνει στο παρασκήνιο και δεν θα βρισκόταν στο επίκεντρο της παγκόσμιας σκηνής.

Φυσικά, τα χρήματα δεν είναι το μόνο ζήτημα: το πώς θα επιλέξει η Ευρωπαϊκή Ένωση να πραγματοποιήσει επενδύσεις και να υλοποιήσει πολιτικές προτεραιότητες για το 2020 και εξής θα καθορίσει την ικανότητα της Ευρώπης να ασκεί επιρροή στον κόσμο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο –και, πράγμα πρωτόγνωρο, οι Ομάδες που έχουν ήδη μιλήσει συμφωνούν μαζί μου– καλεί, συνεπώς, το Συμβούλιο να σκεφτεί σοβαρά τη θέση του σχετικά με το δημοσιονομικό πλαίσιο.

Εάν το Συμβούλιο βλέπει σοβαρά τη δέσμευσή του για την αύξηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, τότε πρέπει να χρησιμοποιήσει τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και τους ιδίους πόρους της Κοινότητας ως ισχυρό μέσο μόχλευσης. Εάν, όπως το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή, το Συμβούλιο θέλει πραγματικά να δώσει στην Ευρώπη μια πραγματική ευκαιρία στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, τότε πρέπει να καταλάβει ότι οι συνετές δαπάνες είναι πολύ πιο χρήσιμες από τον περιορισμό των δαπανών και ότι η κοινή χρηματοδότηση για κοινά έργα αποτελεί πολύ πιο έξυπνη προσέγγιση από τον ανεπαρκή διασκορπισμό των πόρων σε βραχύβια έργα.

Κυρίες και κύριοι, σήμερα το πρωί, οι βουλευτές της Ομάδας PPE ζητούν μια φιλόδοξη άποψη της Ευρώπης. Οι συμπολίτες μας συμμερίζονται τις φιλοδοξίες και τις ελπίδες μας. Καθώς οι νέοι εκφράζουν τις ανησυχίες τους στους δρόμους της Αθήνας και της Μαδρίτης, καθώς 500 εκατομμύρια Ευρωπαίοι αναρωτιούνται τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, είναι καιρός να θέσουμε τις κατάλληλες ερωτήσεις και να βρούμε απαντήσεις στα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε.

  Richard Ashworth, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επωφεληθώ της ευκαιρίας, μιλώντας εξ ονόματος της κυβέρνησης της Αυτής Μεγαλειότητας, και να απαντήσω στον κ. Verhofstadt ο οποίος, όπως πάντα, έχασε το νόημα και ο οποίος, όπως πάντα, στρέφεται προς λανθασμένη κατεύθυνση.

Εάν είχε διαβάσει την έκθεση, θα είχε δει ότι η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας είπε ότι διανύουμε περίοδο κρίσης στην Ευρώπη. Θα είχε παρατηρήσει ότι οι οικονομίες βαλτώνουν, χάνονται θέσεις εργασίας και οι βιομηχανίες παλεύουν να συναγωνιστούν σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο. Αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι ένας πρακτικός προϋπολογισμός, που να προσθέτει αξία και να έχει επαφή με τους πολίτες, αλλά αυτό που προσφέρει ο κ. Verhofstadt και οι συνάδελφοί του είναι πάνω-κάτω το ίδιο.

Υπάρχει ένα ρητό: «Αν δεν αλλάξεις κατεύθυνση, θα καταλήξεις στο σημείο από όπου ξεκίνησες.» Αυτός ο προϋπολογισμός πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση. Εμείς και η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας συμφωνούμε ότι οι δαπάνες θα πρέπει να αυξηθούν στους τομείς που προσθέτουν αξία. Συμφωνούμε: οι επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη, στα διευρωπαϊκά δίκτυα για τις μεταφορές, την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες θα πρέπει να αυξηθούν. Συμφωνούμε: η εκπαίδευση, οι μικρές επιχειρήσεις και η ενθάρρυνση της ενιαίας αγοράς είναι συνετή, υγιής επένδυση και θα πρέπει να ενθαρρυνθεί. Αυτό θα συμβάλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην ανάπτυξη. Αλλά δεν συμφωνούμε ότι είναι αποδεκτό να το εκλάβει το Σώμα αυτό ως λόγο για να απαιτήσει αύξηση του προϋπολογισμού.

Στον κ. Verhofstadt πρέπει να πω το εξής. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι κυβερνήσεις επιβάλλουν προϋπολογισμούς λιτότητας και το Σώμα αυτό δεν θα φερόταν καθόλου συνετά εάν δεν έκανε δεκτό αυτό το μήνυμα, εάν επέλεγε να αγνοήσει την επιστολή των πέντε αρχηγών κυβερνήσεων, διότι αυτοί οι πέντε αρχηγοί κυβερνήσεων έλεγαν το εξής: η απάντηση δεν είναι η περισσότερη Ευρώπη, αλλά η εξυπνότερη Ευρώπη.

Χρειαζόμαστε έναν πιο εστιασμένο προϋπολογισμό. Στην ειδική επιτροπή σχετικά με τις προκλήσεις πολιτικής και τους δημοσιονομικούς πόρους για μια βιώσιμη Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το 2013 μιλήσαμε ορθώς για προτεραιότητες, αλλά δεν αναλάβαμε ποτέ σχετική δράση. Δεν υπήρχε προθυμία να γίνουν δύσκολες επιλογές, επιλογές όπως αυτές που κάνουν οι κυβερνήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη αυτήν την περίοδο.

Δεχόμαστε, λοιπόν, ότι θα πρέπει να αυξηθούν οι δαπάνες για τις νέες προτεραιότητες, αλλά θεωρούμε επίσης ότι ήρθε η ώρα να επανεξετάσουμε τις παραδοσιακές προτεραιότητες· επομένως, χάσαμε και πάλι άλλη μία ευκαιρία για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Andrew Duff (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ρωτήσω τον συνάδελφό μου αν αναγνωρίζει ότι η μεταφορά ορισμένων βασικών στοιχείων δαπανών από τον εθνικό στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό θα οδηγήσει σε αποδοτικότητα κόστους και οικονομίες κλίμακας και θα εξοικονομήσει χρήματα από τα εθνικά Υπουργεία Οικονομικών. Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα της προσέγγισης του Κοινοβουλίου για τη μεταρρύθμιση της δημοσιονομικής προοπτικής. Είναι λογικό και απαιτεί λογική και εύλογη απάντηση από το Λονδίνο.

  Richard Ashworth (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αντιλαμβάνομαι την παρατήρηση του κ. Duff και, όπως πάντα, στη θεωρία είναι σωστό, αλλά στην πράξη όχι.

Φέρτε μου αποδείξεις περιπτώσεων στις οποίες η μεταφορά της στήριξης αυτής οδηγεί σε μεγαλύτερη αποδοτικότητα μέσω των δαπανών από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Φέρτε μου αποδείξεις περιπτώσεων κατά τις οποίες εξοικονομήθηκαν πραγματικά χρήματα των φορολογούμενων πολιτών αντί να τους κοστίζει περισσότερο.

Επαναλαμβάνω, ο προϋπολογισμός αυτός αποδεικνύει μια έκκληση του κ. Duff και των συναδέλφων του για περισσότερη Ευρώπη, όχι εξυπνότερη Ευρώπη. Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ζητεί καλύτερες δαπάνες, όχι περισσότερες δαπάνες.

  Bas Eickhout, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, είναι πάντα ενδιαφέρον να διαπιστώνει κανείς ότι, μόλις αρχίζουμε να μιλάμε για έναν προϋπολογισμό που είναι προσανατολισμένος στο μέλλον, η συζήτηση έχει να κάνει πάντα μόνο με το «πόσο ακριβώς;». Αυτή η συζήτηση θα έπρεπε στην πραγματικότητα να αφορά τρία ζητήματα, τρεις προτεραιότητες οι οποίες για εμάς, την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, είναι καίριας σημασίας.

Πρώτον, χρειαζόμαστε ένα όραμα για την Ευρώπη και πρέπει να αποφασίσουμε τι προστιθέμενη αξία επιφέρει ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός σε αυτό το όραμα για την Ευρώπη. Δεύτερον, ναι, κύριε Ashworth, ο προϋπολογισμός θα πρέπει να ανανεωθεί και να γίνει πιο πράσινος, θα πρέπει να είναι ένας προϋπολογισμός προσανατολισμένος στο μέλλον. Εντούτοις, ένας προϋπολογισμός που είναι προσανατολισμένος στο μέλλον συνεπάγεται επίσης αλλαγή προτεραιοτήτων και ακόμη περισσότερα ευρωπαϊκά χρήματα. Η τρίτη προτεραιότητα αφορά τους ιδίους πόρους της ΕΕ. Κάντε πρώτα το σύστημα πιο δίκαιο και πιο διαφανές και μπορούμε μετά να μιλήσουμε για ιδίους πόρους.

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ εν συντομία σε αυτές τις τρεις προτεραιότητες, στην προστιθέμενη αξία καταρχάς. Και σε αυτό το σημείο, ακούγεται ότι τα χρήματα που πηγαίνουν στις Βρυξέλλες χάνονται σε μια μαύρη τρύπα. Τι ανοησίες, εντελώς ανοησίες! Αν εξετάσει κανείς τι μπορεί να γίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, υπάρχουν πολλοί λόγοι γιατί τα χρήματα πρέπει να δαπανώνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ειδικά όχι σε εθνικό επίπεδο. Πάρτε για παράδειγμα τις διπλωματικές μας υπηρεσίες, τις πρεσβείες μας στο εξωτερικό. Θέλουμε να έχουμε 27 πρεσβείες σε κάθε λογής χώρα της Αφρικής ή θέλουμε να έχουμε μια ενιαία πρεσβεία της ΕΕ; Το τελευταίο σημαίνει ότι θα πρέπει να διατεθούν περισσότερα χρήματα στην ΕΕ γι’ αυτήν την πρεσβεία της ΕΕ, αλλά σημαίνει επίσης ότι θα δαπανώνται 27 φορές λιγότερα χρήματα στα 27 κράτη μέλη. Αυτό σημαίνει αποδοτικότερη διαχείριση χρημάτων.

Κοιτάξτε επίσης τις υποδομές. Εάν εμείς, ως χώρες, κατασκευάσουμε υποδομές, πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε στη συνέχεια ότι θα λειτουργούν και πέραν των συνόρων, στον τομέα των ενεργειακών δικτύων; Και εκεί χρειάζονται ευρωπαϊκά χρήματα. Ή πάρτε την καινοτομία και την έρευνα. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι είναι ενοποιημένες ώστε να υπάρχει συνεργασία, ώστε να υπάρχουν οικονομίες κλίμακας. Αυτό θα πει έξυπνες επενδύσεις. Αυτό είναι όραμα προστιθέμενης αξίας για την Ευρώπη και γι’ αυτό χρειαζόμαστε έναν ευρωπαϊκό προϋπολογισμό.

Δεύτερον, ο προϋπολογισμός πρέπει να είναι προσανατολισμένος στο μέλλον. Ο σημερινός προϋπολογισμός είναι υπερβολικά «συνηθισμένος». Έχουμε τους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020 για έξυπνη οικονομία, διατηρήσιμη οικονομία. Σε αυτήν, λοιπόν, πρέπει να επενδύσουμε. Η πρόκληση για την ΕΕ είναι η αντιμετώπιση της έλλειψης, της έλλειψης φυσικών πόρων, αλλά και εργατικού δυναμικού. Η ΕΕ πρέπει να επενδύσει σε αυτό ώστε να μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε. Το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης πρέπει να ανανεωθεί και να γίνει πιο πράσινο, ώστε να μπορέσει να καταστεί η γεωργία υπόδειγμα ορθού και αποτελεσματικού χειρισμού των φυσικών πόρων. Τα διαρθρωτικά ταμεία, επίσης, πρέπει να ανταποκριθούν στις νέες προκλήσεις όπως η ενέργεια. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι τα διαρθρωτικά ταμεία συμβάλλουν στους στόχους που έχουμε θέσει για το 2020. Για τέτοιου είδους καινοτομία θα πρέπει να μιλάμε.

Ποιες είναι οι νέες προκλήσεις; Η βιώσιμη ενέργεια –αυτό σημαίνει υποδομές και χρειαζόμαστε χρήματα γι’ αυτό· η εξωτερική πολιτική– η Αραβική Άνοιξη: ποια ήταν η απάντηση της Ευρώπης; Και γι’ αυτό χρειάζονται ευρωπαϊκά χρήματα. Μείωση της φτώχειας στο εσωτερικό της ΕΕ και εκτός ΕΕ, κλιματική αλλαγή, καινοτομία – όλοι είναι καλοί λόγοι για την ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ.

Η τρίτη προτεραιότητα αφορά τους ιδίους πόρους της ΕΕ. Το σημερινό σύστημα έχει χρεοκοπήσει. Οι επιστροφές προς τους Βρετανούς, που επιδιώκουν και οι Ολλανδοί και οι Δανοί, είναι ένα χρεοκοπημένο σύστημα. Κάντε το σύστημα πιο δίκαιο, κάντε το πιο διαφανές ή διασφαλίστε ιδίους πόρους για την ΕΕ. Εξετάστε το ενδεχόμενο ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Τότε θα έχετε ένα δίκαιο σύστημα όπου τα χρήματα πηγαίνουν στην ΕΕ και όπου μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας. Αυτό είναι έξυπνη πολιτική. Τα πράγματα πρέπει, όντως, να αλλάξουν, πρέπει όμως να αλλάξουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έτσι δεν είναι;

Τέλος, θα ήθελα να θέσω την ακόλουθη ερώτηση στα κράτη μέλη που λένε ότι πρέπει να πηγαίνουν ολοένα λιγότερα χρήματα στην ΕΕ, αλλά τα οποία, ταυτόχρονα, παρέχουν νέες προτεραιότητες παντός τύπου στην ΕΕ: εάν θέλετε να πηγαίνουν λιγότερα χρήματα στην ΕΕ, με ποιες προτεραιότητες θα πρέπει να ασχοληθούμε ως ΕΕ; Γιατί αν θέλετε να λαμβάνει η ΕΕ λιγότερα χρήματα, πρέπει επίσης να κάνετε επιλογές. Μέχρι στιγμής έχουμε ακούσει ότι υπάρχουν ολοένα και περισσότερες προτεραιότητες, με λιγότερα χρήματα. Αυτό απλώς δεν βγάζει νόημα. Αυτό, λοιπόν, είναι το ερώτημα που πρέπει να αναλογιστούν η βρετανική και η ολλανδική κυβέρνηση.

  Lothar Bisky, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Garriga Polledo, αντιλαμβάνεστε ότι η Αριστερά έχει ιδιαίτερα υψηλές προσδοκίες όσον αφορά τον κοινωνικό προσανατολισμό της ΕΕ και είναι, συνεπώς, κάπως απογοητευμένη διότι η έκθεσή σας δεν δίνει στις κοινωνικές πτυχές μεγαλύτερη προτεραιότητα για τα προσεχή έτη.

Είμαι βέβαιος ότι η διατήρηση και η ανάπτυξη του ευρωπαϊκού μοντέλου κοινωνικού κράτους και η ευρωπαϊκή αρχή της αλληλεγγύης θα είναι εξαιρετικά σημαντικές σε περιόδους κρίσης και οικονομικών περικοπών. Και τα δύο είναι σημαντικά ευρωπαϊκά πολιτιστικά επιτεύγματα και πιστεύω ότι η παραίτηση από αυτά θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της διαδικασίας ευρωπαϊκής κοινωνικής ολοκλήρωσης.

Απαριθμήσατε, ασφαλώς, πολλές σημαντικές προκλήσεις, μερικές από τις οποίες υπερβαίνουν τη στρατηγική Ευρώπη 2020. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι η προτεινόμενη διστακτική αύξηση του 5% θα είναι αρκετή για να αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις. Ως Κοινοβούλιο, θα πρέπει να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι σκοπεύουμε να παρέχουμε ιδιαίτερη στήριξη για μια κοινωνική Ευρώπη. Άλλα στοιχεία, όπως η ευρωπαϊκή έκθεση για την ανάπτυξη (ERD), ο FRONTEX και το ITER, μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν λίγο περισσότερο. Πιστεύω ότι είναι λάθος να καλέσουμε το Συμβούλιο να θέσει αρνητικές προτεραιότητες, με άλλα λόγια να προβεί σε περικοπές.

Ταυτόχρονα, πρέπει να δεχτούμε ότι αυτή η έκθεση θα πυροδοτήσει σοβαρές κοινοβουλευτικές συζητήσεις σχετικά με τη μεταρρύθμιση του συστήματος ιδίων πόρων. Ειδικότερα, η εισαγωγή ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών αποτελεί ζήτημα που πρέπει επιτέλους να εξετάσουμε. Δεν πρόκειται απλώς για ένα χρήσιμο χρηματοπιστωτικό εργαλείο, αλλά προσφέρει και μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά το πώς χρηματοδοτείται η ΕΕ.

Φυσικά, αυτό περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό τη ρύθμιση της χρηματοπιστωτικής αγοράς. Πιστεύω επίσης ότι πρέπει να καταργήσουμε τις βρετανικές επιστροφές και να διασφαλίσουμε ότι οι μη χρησιμοποιούμενοι πόροι της ΕΕ θα επιστρέφονται στον προϋπολογισμό της ΕΕ.

  Marta Andreasen, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το Σώμα αυτό θα κατηγορηθεί, για άλλη μία φορά, ότι δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα εάν ψηφίσει υπέρ της αύξησης του προϋπολογισμού για την περίοδο 2014-2020. Ο λόγος που παρέχεται γι’ αυτήν την αύξηση είναι η χρηματοδότηση της στρατηγικής 2020, της στρατηγικής που λέγεται ότι θα μας βγάλει από την κρίση.

Ας θυμηθούμε τι συνέβη με τη στρατηγική της Λισαβόνας· ήταν μια επική αποτυχία. Σπαταλήθηκαν τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών και δεν θα πρέπει να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος. Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο αναφέρει σημαντικό ποσοστό παρατυπιών που επηρεάζουν διάφορους τομείς πολιτικής, στο 2,8% του προϋπολογισμού κατά μέσο όρο κάθε χρόνο, και συνεχίζουμε να κατανέμουμε κονδύλια σε αυτές τις περιφέρειες. Το κόστος ορισμένων έργων έχει τριπλασιαστεί σε σχέση με τις αρχικές τους εκτιμήσεις· άλλα έργα υπόκεινται σε καθυστερήσεις, ενώ η τεχνολογία βελτιώνεται και καθίσταται ξεπερασμένη. Μια τέτοια περίπτωση είναι το Galileo, ο προϋπολογισμός του οποίου αυξήθηκε από 7,7 δισ. ευρώ σε 22,6 δισ. ευρώ.

Πάνω από το 40% του προϋπολογισμού συνεχίζει να επενδύεται στην κοινή γεωργική πολιτική, ενώ μόλις το 4,7% του εργατικού δυναμικού στην Ευρώπη απασχολείται στον τομέα αυτόν. Η κοινή αλιευτική πολιτική –που η Επίτροπος Δαμανάκη έκρινε αποτυχημένη– απαιτεί από τους φορολογούμενους να στέλνουν 1 δισ. ευρώ στις Βρυξέλλες κάθε χρόνο. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης κοστίζει επιπλέον 500 εκατ. ευρώ ετησίως και δεν έχει αποδείξει ακόμη τον λόγο ύπαρξής της.

Όλα αυτά τα παραδείγματα θα δικαιολογούσαν όχι αύξηση, αλλά μείωση του προϋπολογισμού. Θέλω να πιστεύω ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου θα λάβει θέση, θα πει «αρκετά» και θα απαιτήσει μείωση. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι βουλευτές της του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τάσσονται υπέρ του παγώματος. Οι φορολογούμενοι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου δεν θα τους ευχαριστήσουν γι’ αυτό.

  Lucas Hartong (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, στις παραμονές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο βρετανός υπουργός Sir Edward Grey είπε τα εξής: «Σβήνουν τα φώτα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν θα τα ξαναδούμε να ανάβουν στην εποχή μας.» Έχουμε ενώπιόν μας την έκθεση Polledo σχετικά με τις πολιτικές προτεραιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την περίοδο μετά το 2013. Αφορά τόσο τη νομοθεσία όσο και τον προϋπολογισμό. Πρόκειται, λοιπόν, για το όραμα της ΕΕ σχετικά με το μέλλον των ευρωπαίων πολιτών.

Τι τρομερή διανοητική, πολιτιστική και πολιτική πενία χαρακτηρίζει αυτήν την έκθεση! Τι τάση προς τη δικτατορία από την ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ. Το Κοινοβούλιο ισχυρίζεται ότι η ΕΕ προσθέτει περισσότερη αξία σε ευρωπαϊκό επίπεδο από το σύνολο των επιμέρους κρατών μελών. Ζητάτε, λοιπόν, τουλάχιστον 5% αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ. Γελοιότητες! Τι άρνηση της εθνικής κυριαρχίας και τι περιφρόνηση των πολιτών και των κυβερνήσεων των χωρών μας.

Επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσω κάτι: ένα κράτος μέλος με σώας τας φρένας όπως οι Κάτω Χώρες δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσει με αυτήν την έκθεση. Οι βουλευτές με ανανεωμένο όραμα υπέρ της ελευθερίας θα έπρεπε να πετάξουν αμέσως την έκθεση στον κάλαθο των αχρήστων. Για ποιον λόγο; Επειδή αν δεν το κάνουν, θα σβήσουν τα φώτα στην Ευρώπη και θα ανοίξουμε τον δρόμο για ένα σκοτεινό μέλλον για τα παιδιά μας. Η Ομάδα μου θέλει να παραμείνουν αναμμένα τα φώτα στην Ευρώπη και, κατά συνέπεια, θα ψηφίσουμε ανεπιφύλακτα κατά της έκθεσης.

  Πρόεδρος. – Αξιότιμοι συνάδελφοι, όπως βλέπετε, είμαστε μάρτυρες μιας θεμελιώδους συζήτησης σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης και αναμένουμε την άποψη της Επιτροπής.

Υπάρχει μια γαλάζια κάρτα. Κύριε Hartong, είστε διατεθειμένος να απαντήσετε;

  Gerben-Jan Gerbrandy (ALDE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να θέσω στον κ. Hartong την εξής ερώτηση. Σήμερα, πολλά κράτη μέλη της ΕΕ συμμετέχουν στην G8, τον οργανισμό των οκτώ μεγαλύτερων οικονομιών στον κόσμο. Τα επόμενα 10 με 15 χρόνια, όμως, δεν θα εκπροσωπείται πια ούτε μία ευρωπαϊκή χώρα. Πώς μπορείτε να επιμένετε τότε ότι οι επιμέρους ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια σκηνή; Δεν πιστεύετε ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί πραγματικά η Ευρώπη να συνεχίσει να διαδραματίζει κάποιον ρόλο είναι η συνεργασία;

  Lucas Hartong (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ τον συνάδελφο για την ερώτηση. Η Ευρώπη οφείλει την υπεροχή και τη δύναμή της στα κράτη μέλη της, επομένως, όταν αυτά συνεργάζονται, πραγματοποιώντας στενές διαβουλεύσεις, τα κράτη μέλη μπορούν να έχουν ισχυρό λόγο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Αυτό θα συνεχιστεί. Ακριβώς επειδή οι εθνικές κυβερνήσεις συνεργάζονται καλά, οι φωνές τους θα ακουστούν πολύ αρμονικά.

  Janusz Lewandowski, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ εξ ονόματος της Επιτροπής την έκθεση που υποβλήθηκε από την Επιτροπή SURE. Πρόκειται για μια πραγματική συμβολή στις προετοιμασίες για την επόμενη δημοσιονομική προοπτική, αλλά και με πραγματικά ευρωπαϊκό χαρακτήρα. Είναι μια γνήσια ευρωπαϊκή προοπτική για το μέλλον του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Σήμερα απαιτείται απεγνωσμένα κάτι τέτοιο, καθώς αντιμετωπίζουμε πολλές κοινές προκλήσεις που απαιτούν κοινές απαντήσεις σε μια εποχή την οποία ο κ. Schulz αποκάλεσε εποχή πνεύματος «διάλυσης της αλληλεγγύης» (Entsolidarisierung).

Οι παρατηρήσεις μου αφορούν όχι μόνο την έκθεση αυτή καθαυτή, αλλά και τις διαδικασίες στην Επιτροπή SURE –στην οποία συμμετείχα, επομένως ξέρω για τι πράγμα μιλάω– την επιδέξια διαχείριση από την Jutta Haug και τον ρόλο του Salvador Garriga Polledo. Δηλαδή την ευρεία συναίνεση και πλειοψηφία που θα επιβεβαιωθεί πιθανότατα, ελπίζω, σήμερα στην Ολομέλεια. Ναι, συμμεριζόμαστε το όραμα που περιέχεται στην έκθεση. Ναι, και εμείς λέμε ότι ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός δεν έχει να κάνει με την αντιγραφή των εθνικών προϋπολογισμών, αλλά με την επίτευξη κοινών στόχων που υπερβαίνουν την ικανότητα των εθνικών κρατών, όπου οι ευρωπαϊκοί πόροι μπορούν να συμβάλουν στην υλοποίηση οικονομιών κλίμακας ή στη δημιουργία συνεργειών.

Εν ολίγοις, ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί στους τομείς όπου θα κάνει τη διαφορά, καθώς έχει επενδυτικό χαρακτήρα και δεν παρουσιάζει ελλείμματα. Συμμεριζόμαστε επίσης το όραμα των λεγόμενων «παραδοσιακών» πολιτικών – ήτοι της κοινής γεωργικής πολιτικής και της πολιτικής συνοχής. «Παραδοσιακός» δεν σημαίνει «παρωχημένος», αλλά μηχανισμός επίτευξης των στόχων της στρατηγικής για το 2020. Εάν διαμορφωθούν κατάλληλα στον προϋπολογισμό, οι πολιτικές αυτές θα μπορούσαν να δημιουργήσουν το περιθώριο για πολύ καλύτερη και ορατά καλύτερη χρηματοδότηση των υποχρηματοδοτούμενων τομέων – ήτοι της ανάπτυξης, της διαχείρισης των μεταναστευτικών ρευμάτων, των εξωτερικών αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι πλέον τόσο ορατές στην περιοχή της Μεσογείου, της ενεργειακής απόδοσης και, πάνω απ’ όλα, του τρόπου διασύνδεσης της Ευρώπης μέσω των διευρωπαϊκών δικτύων και των λοιπών διασυνοριακών συνδέσεων των ενεργειακών συστημάτων.

Ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός θα πρέπει να αναλάβει νέα καθήκοντα λειτουργώντας ως εργαλειοθήκη για την επιβολή πειθαρχίας στα δημόσια οικονομικά των κρατών μελών, αλλά δεν μπορεί να δέχεται κατηγορίες για την κακοδιαχείριση των δημόσιων οικονομικών σε εθνικό επίπεδο. Θα πρέπει να λειτουργεί σήμερα ως εχέγγυο για τον μηχανισμό του ισοζυγίου πληρωμών, αλλά και στο μέλλον για τη μεγαλύτερη χρήση καινοτόμων χρηματοδοτικών μηχανισμών για τη μόχλευση των ευρωπαϊκών προϋπολογισμών.

Η έκθεση ζητεί μεταρρύθμιση της χρηματοδότησης και θα απαντήσουμε υποδεικνύοντας νέους πόρους. Όπως ορθώς ανέφερε ο κ. Daul, έτσι θα κάνουμε τη ζωή του υπουργού Οικονομικών ευκολότερη – υποδεικνύοντας νέους ιδίους πόρους για τον προϋπολογισμό και μειώνοντας την άμεση συνεισφορά. Ως εκ τούτου, η δέσμη μέτρων που θα παρουσιαστεί στα τέλη Ιουνίου αφορά αριθμητικά στοιχεία, τον κανονισμό για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο, μια νέα πρόταση διοργανικής συμφωνίας, αλλά και τους ιδίους πόρους. Έπειτα θα ακολουθήσουν συγκεκριμένες τομεακές προτάσεις, από τον Σεπτέμβριο μέχρι το τέλος του έτους.

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω επαναλαμβάνοντας για άλλη μία φορά την πεποίθησή μου ότι η έκθεση της Επιτροπής SURE συνεισφέρει ικανοποιητικά στη συζήτηση για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελεί ισχυρό, σημαντικό σημείο αναφοράς για την Επιτροπή. Η συνεργασία μεταξύ Επιτροπής και Κοινοβουλίου είναι ουσιώδους σημασίας, όχι μόνο επειδή παρέχει μια καλή αφετηρία για τη διαμόρφωση της πρότασης, αλλά και επειδή ολοκληρώνει ικανοποιητικά τις εξαιρετικά δύσκολες διαπραγματεύσεις του τρέχοντος πλαισίου.

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ, κύριε Επίτροπε. Ήταν μια πολύ σημαντική συζήτηση μεταξύ της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου. Τα δύο θεσμικά όργανα θα ήθελαν να αλληλοϋποστηρίζονται, να έχουν παρεμφερή προσέγγιση όσον αφορά το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο. Θα δούμε το έργο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο τέλος του μήνα, όταν θα παρουσιαστεί επίσης στο Κοινοβούλιο.

(Απαντώντας σε μια φωνή από την Αίθουσα:)

Λυπάμαι, αλλά δεν θέτουμε ερωτήσεις γαλάζιας κάρτας στους καλεσμένους μας· οι ερωτήσεις αυτές απευθύνονται μόνο στους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

  Thijs Berman, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Ανάπτυξης. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, για την Επιτροπή Ανάπτυξης, δεν πρόκειται απλώς για μια ξεκάθαρη έκθεση, αλλά για μια έκθεση ζωτικής σημασίας, διότι αποδεικνύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επωμιστεί την ευθύνη της προς τις φτωχότερες χώρες κατά την προσεχή επταετία και ότι θα κατανείμει πιστώσεις στον προϋπολογισμό προς τον σκοπό αυτόν. Αποδεικνύει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους. Εντούτοις, τα κράτη μέλη έχουν ακόμη πολύ δρόμο μπροστά τους προκειμένου να διαθέσουν το 0,7% του ακαθάριστου εθνικού τους εισοδήματος (ΑΕΕ) στην αναπτυξιακή συνεργασία. Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεργαστεί για την αναπτυξιακή συνεργασία, το αποτέλεσμα θα είναι εξοικονόμηση, εξάλειψη των αλληλεπικαλύψεων και διασφάλιση καλύτερων και αποδοτικότερων δαπανών.

Η έκθεση ορίζει ότι η δράση για την κλιματική αλλαγή δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τον προϋπολογισμό για την ανάπτυξη. Ζητεί να δοθεί μεγαλύτερη προτεραιότητα στην ενίσχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Ζητεί νέες μεθόδους χρηματοδότησης πέρα από τις επιδοτήσεις, παραδείγματος χάριν, συνδυασμούς δανείων και επιδοτήσεων. Τονίζει ότι η ανθρωπιστική δράση θα πρέπει να συνεχίσει να έχει τον δικό της ανεξάρτητο χρηματοδοτικό μηχανισμό, διότι η επείγουσα βοήθεια πρέπει να είναι ουδέτερη και απαλλαγμένη από τις πολιτικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ). Με αυτές τις επιλογές, η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ο σημαντικότερος εταίρος των αναπτυσσόμενων χωρών στον κόσμο και αυτό είναι ουσιώδους σημασίας.

  Gerben-Jan Gerbrandy, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων εκφράζει επίσης την ικανοποίησή της για την έκθεση με τη μορφή στην οποία έχει κατατεθεί ενώπιόν μας. Λαμβάνει υπόψη την έλλειψη πρώτων υλών, τον κίνδυνο για τη βιοποικιλότητα, τη μετάβαση προς τη βιώσιμη ενέργεια και, ειδικότερα –κι εγώ, προσωπικά, θεωρώ καίριο το σημείο αυτό– τη σημασία της βιωσιμότητας για την οικονομία μας.

Υπάρχει, όμως, ένα «αλλά»: διανύουμε μια εποχή κατά την οποία όλα τα κράτη μέλη μεταβιβάζουν κάθε ευρώ τουλάχιστον τρεις φορές προτού το δαπανήσουν. Παρ’ όλα αυτά, κάνουμε κάτι πραγματικά περίεργο. Δαπανούμε δισεκατομμύρια σε επιδοτήσεις, όπως επιβλαβείς για το περιβάλλον επιδοτήσεις, σε πράγματα που στη συνέχεια καλούμαστε να διορθώσουμε δαπανώντας πολλά περισσότερα δισεκατομμύρια. Εξ ονόματος της Ομάδας μου, κατέθεσα εκ νέου την τροπολογία η οποία εγκρίθηκε από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, ήτοι για τη μείωση των επιδοτήσεων που έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον για την περίοδο μέχρι το 2020. Ιδίως αυτήν την εποχή έλλειψης, δεν μπορούμε να έχουμε τέτοιου είδους επιδοτήσεις.

  Constanze Angela Krehl, συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η πολιτική συνοχής αντιστοιχεί σε έναν από τους μεγαλύτερους επιμέρους προϋπολογισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να αναπτύξουμε μια νέα πολιτική που να προσαρμόζεται στις νέες προκλήσεις. Θέλουμε επενδύσεις σε σύγχρονες υποδομές, στην έρευνα, την καινοτομία και την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών. Θέλουμε αειφόρο, ολοκληρωμένη αστική ανάπτυξη και θέλουμε άρτια καταρτισμένο εργατικό δυναμικό.

Οι περιφέρειες χρειάζονται συγκεκριμένες επιδοτήσεις που θα τις βοηθήσουν να γίνουν ανταγωνιστικές και να αναπτυχθούν οικονομικά. Εντούτοις, ταυτόχρονα, πρέπει να πούμε ότι όλες οι περιφέρειες πρέπει να έχουν πρόσβαση στην πολιτική συνοχής, τόσο τα κράτη μέλη της ανατολικής Ευρώπης όσο και οι ισχυρές εθνικές οικονομίες όπως η Γερμανία. Η ανατολική Γερμανία χρειάζεται στήριξη. Ωστόσο, ορισμένες περιφέρειες της δυτικής Γερμανίας χρειάζονται ευρωπαϊκή βοήθεια, όπως βοήθεια χρειάζονται και περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου.

Αυτό απαιτεί έναν προϋπολογισμό που δεν πρέπει να υπολείπεται του τρέχοντος προϋπολογισμού και δεν μπορεί να είναι κατακερματισμένος σε διάφορους τομείς. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητα και τη διαφάνεια και πρέπει να συνδέσουμε την προσπάθεια αυτή με την κατάργηση της περιττής γραφειοκρατίας. Η συνοχή συνδέεται με την αλληλεγγύη. Εντούτοις, η συνοχή είναι επίσης εύλογη από οικονομικής σκοπιάς και απαραίτητη.

Η έλλειψη συνοχής είναι κάτι αρνητικό, ακόμη και για τις ισχυρές εθνικές οικονομίες. Για τον λόγο αυτόν, θα πρέπει να παρέχουμε κατάλληλη χρηματοδοτική στήριξη στην πολιτική συνοχής. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή για τη συμπερίληψη της γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης στην έκθεσή του και θα ήθελα να ζητήσω να παρασχεθεί στήριξη στην τροπολογία για περαιτέρω βελτίωση των ενδιάμεσων κατηγοριών.

Καταλήξαμε σε συμβιβασμό στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης και θα ήθελα να προτείνω στο Σώμα να ενσωματώσει τον συμβιβασμό στον οποίο κατέληξαν οι ειδικοί πολιτικοί στην έκθεση Garriga. Θα ήθελα να ζητήσω την ευρεία στήριξή σας.

  Giovanni La Via, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα, καταρχάς, να συγχαρώ τον κ. Garriga Polledo, και εξ ονόματος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου (AGRI), για το εξαιρετικό έργο του τους τελευταίους μήνες.

Η συζήτηση για τις μελλοντικές δημοσιονομικές προοπτικές ήταν πολύ έντονη και η έκθεση που συνέταξε ο κ. Garriga Polledo προσφέρει μια αποτελεσματική σύνοψη που περιλαμβάνει τις θέσεις τις οποίες έλαβαν οι διάφορες εθνικές αντιπροσωπείες και οι διάφορες πολιτικές ομάδες.

Ως συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, υποστηρίζω απόλυτα την απόφαση να παραμείνει τουλάχιστον ο προϋπολογισμός για τη γεωργία αμετάβλητος και –όπως πολλοί συνάδελφοί στην Επιτροπή AGRI– αντιτίθεμαι σθεναρά στην τροπολογία που κατατέθηκε από την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE) και που θα έκανε δεκτές πιθανές μελλοντικές περικοπές των γεωργικών πόρων για τη χρηματοδότηση άλλων δραστηριοτήτων.

Θεωρώ ότι επιβάλλεται να υπενθυμίσω στους συναδέλφους βουλευτές ότι η κοινή γεωργική πολιτική κατοχυρώνεται στις Συνθήκες και είναι μία από τις λίγες πραγματικά ευρωπαϊκές πολιτικές· μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε έναν στρατηγικό τομέα που παρέχει δημόσια αγαθά και παράγει πραγματικά ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία.

  Cătălin Sorin Ivan, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας. – (RO) Κύριε Πρόεδρε, όποτε μιλάμε για τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα ευρωπαϊκά ταμεία, ιδίως για το μελλοντικό πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο, μιλάμε αυτομάτως για ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος τομέας ή τμήμα του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου υπάρχει μεγαλύτερη ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία με τόσο λίγα χρήματα. Εντούτοις, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι όσα πιστεύουμε στην Αίθουσα αυτήν και όλα τα ευρωπαϊκά έργα συνδέονται με τον πληθυσμό της Ευρώπης και κάθε ευρωπαίο πολίτη και ότι όλα αυτά τα έργα θα έχουν μέλλον, οι σημερινοί νέοι πρέπει να πιστέψουν στο εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να νιώθουν ολοένα και περισσότερο Ευρωπαίοι και εμείς πρέπει να αυξήσουμε σημαντικά τις επενδύσεις μας στον πολιτισμό, την εκπαίδευση και τα έργα και προγράμματα για τη νεολαία.

Γι’ αυτό λέω ότι για να έχει μέλλον η Ευρωπαϊκή Ένωση, χρειαζόμαστε περισσότερα χρήματα για την εκπαίδευση, για τον πολιτισμό και για τους νέους. Για να μην αναφερθώ και στον αθλητισμό, που συνιστά προτεραιότητα στην ατζέντα της στρατηγικής Ευρώπη 2020.

  Eva-Britt Svensson, συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, ως εισηγήτρια της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, θα ήθελα να επισημάνω ότι όταν λαμβάνονται καίριες αποφάσεις σχετικά με την οικονομία, τα δημοσιονομικά και νομισματικά θέματα, τα φορολογικά ζητήματα και την εμπορική πολιτική, όλες οι αποφάσεις που επηρεάζουν τον προϋπολογισμό και τις δυνατότητές μας, το ποσοστό επιρροής των γυναικών επί των εν λόγω αποφάσεων είναι σήμερα πολύ μικρό. Προκειμένου να καταρτίσουμε έναν σύγχρονο προϋπολογισμό για το μέλλον, η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων έχει επισημάνει ορισμένα σημαντικά ζητήματα για μελλοντικές εργασίες επί του προϋπολογισμού.

Πρέπει να αξιοποιούνται οι δεξιότητες και η εμπειρία των γυναικών. Θα θέλαμε να τονίσουμε την ανάγκη ενσωμάτωσης της ισότητας – προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη η ισότητα στον προϋπολογισμό. Ακούω τους συναδέλφους μου βουλευτές να κάνουν λόγο για τον μελλοντικό προϋπολογισμό και για αυξημένους πόρους και ούτω καθεξής. Το ζήτημα δεν είναι απλώς να αυξηθούν οι πόροι, αλλά να έχουμε και το πολιτικό θάρρος να ιεραρχήσουμε εκ νέου τις πτυχές του προϋπολογισμού και να αξιοποιήσουμε τις δεξιότητες που έχουν οι γυναίκες. Εάν το κάνουμε αυτό, δεν θα χρειάζεται πάντα να ζητούμε ολοένα και περισσότερους δημοσιονομικούς πόρους, αλλά θα είμαστε σε θέση να χρησιμοποιήσουμε τον προϋπολογισμό για τη χάραξη σύγχρονων πολιτικών για το μέλλον.

  Reimer Böge, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση αυτή είναι μια κατάλληλη και λογική προσφορά από το Κοινοβούλιο προς την Επιτροπή και το Συμβούλιο για την περαιτέρω ανάπτυξη της δημοσιονομικής βάσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δύσκολους καιρούς.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, τον κ. Garriga Polledo, και την πρόεδρο της επιτροπής, την κ. Haug, για το έργο τους. Κάνατε και οι δύο εξαιρετική δουλειά. Παρ’ όλες τις πολιτικές διαφορές μεταξύ των διάφορων ομάδων, το έργο μας χαρακτηρίστηκε από αγώνα για την εξεύρεση κοινών ευρωπαϊκών λύσεων. Αυτό το πνεύμα θα μπορούσε να διέπει λίγο περισσότερο και άλλα θεσμικά όργανα. Θέλουμε να έχουμε γνήσιους ιδίους πόρους, όπως περιγράφεται στη Συνθήκη.

Ανεξάρτητα από το υπόλοιπο εισόδημα, ο προϋπολογισμός πρέπει να χρηματοδοτείται αποκλειστικά από ιδίους πόρους. Με άλλα λόγια, μένουμε πιστοί στη Συνθήκη όταν το απαιτούμε αυτό. Παρεμπιπτόντως, ας δώσουμε τέλος σε όλες αυτές τις εξαιρετικά στοχευμένες επιστροφές. Η συζήτηση αυτή θα πρέπει να διεξαχθεί από κοινού με τους συναδέλφους μας στα εθνικά κοινοβούλια χωρίς προκαταλήψεις και με λιγότερη επιθετικότητα από εκείνη που επιδεικνύουν ορισμένες πρωτεύουσες και ορισμένα σχόλια.

Ταυτόχρονα, θέλουμε να διαφυλάξουμε την ενότητα του προϋπολογισμού και να διασφαλίσουμε ότι η δημοσιονομική πολιτική δεν θα απομακρυνθεί από τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Όταν συζητάμε για τις δαπάνες, πρέπει να αναφέρουμε τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Πρέπει να παράσχουμε επαρκή χρηματοδότηση για τη στρατηγική ΕΕ 2020 για την οποία έχουμε όλοι δεσμευτεί. Η ανάπτυξη είναι η βάση της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας.

Πρέπει να συζητήσουμε την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και τις απαραίτητες συνέργειες μεταξύ των εθνικών προϋπολογισμών και του προϋπολογισμού της ΕΕ με λεπτομερέστερο τρόπο απ’ ό,τι προηγουμένως διότι, ανεξαρτήτως των πιθανών εξοικονομήσεων που μπορούν να επιτευχθούν στον προϋπολογισμό της ΕΕ, πολλοί από τους επιπρόσθετους πόρους που απαιτούνται μπορούν να συζητηθούν στο πλαίσιο μιας πραγματικής συζήτησης για τη συνέργεια και τις πιθανές εξοικονομήσεις μεταξύ του προϋπολογισμού της ΕΕ και των εθνικών προϋπολογισμών. Πρέπει να πούμε στο Συμβούλιο ξεκάθαρα ότι εάν αρνηθεί να ακολουθήσει τον δρόμο που του υποδεικνύουμε σήμερα, πρέπει να αναφέρει ποιες πολιτικές προτεραιότητες πρέπει να διαγραφούν από την ατζέντα και να μην χρηματοδοτούνται πλέον. Αυτό είναι απαραίτητο εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους πολίτες μας. Ελπίζω ότι η Επιτροπή θα ανταποκριθεί θετικά σε αυτές τις συστάσεις του Κοινοβουλίου στις νομοθετικές της προτάσεις και αναμένω οι μελλοντικές Προεδρίες να βρουν έναν τρόπο για ανοικτή και διαφανή επικοινωνία με το Κοινοβούλιο, ούτως ώστε να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες σύμφωνης γνώμης εντός του ενδεδειγμένου χρονικού πλαισίου.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Derk Jan Eppink (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, απ’ όσο γνωρίζω, ο κ. Böge είναι μέλος του κόμματος CDU στη Γερμανία. Αναρωτιέμαι κατά πόσον η έκκλησή του για ιδίους πόρους της ΕΕ αντικατοπτρίζει την προσωπική του θέση ή τη θέση του κόμματός του στη Γερμανία.

  Reimer Böge (PPE). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που μου τίθεται αυτή η ερώτηση. Το θέμα είναι ότι δεν είμαι απλώς μέλος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, αλλά έχω υπάρξει και αντιπρόεδρος του κόμματος στο Schleswig-Holstein για 13 χρόνια. Προτού εκφράσει η επιτροπή την άποψή της, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ανήκουν στο κόμμα CDU/CSU συμφώνησαν σε μια θέση. Η δήλωση για τους ιδίους πόρους που συμφωνήθηκε από τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ανήκουν στο CDU/CSU η οποία, ως έναν βαθμό, αντιβαίνει στην εθνική θέση του κόμματος, συνάδει απολύτως με τα πορίσματα της επιτροπής για τις πολιτικές προκλήσεις. Το υποστηρίζω αυτό και ως πολιτικός του κόμματος CDU στη Γερμανία.

  Göran Färm, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η ΕΕ αντιμετωπίζει επί του παρόντος τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει αντιμετωπίσει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Πρέπει να προσπαθήσουμε να θέσουμε τέρμα στην οικονομική κρίση και, ταυτόχρονα, να αποφύγουμε την εμφάνιση νέων κρίσεων. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την αύξηση της παγκοσμιοποίησης και του ανταγωνισμού. Θα απαιτηθούν μείζονες διασυνοριακές επενδύσεις στον τομέα της έρευνας, παραδείγματος χάριν. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που παρουσιάζονται όσον αφορά το περιβάλλον και το κλίμα, καθώς και τον βιώσιμο ενεργειακό εφοδιασμό.

Πρέπει να αναστρέψουμε την καταστροφική τάση της μόνιμης αύξησης της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού που βιώνει η Ευρώπη και, ειδικότερα, πρέπει να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε όσον αφορά την κρίση που επηρεάζει τους νότιους γείτονές μας. Δυστυχώς, σε μια κατάσταση όπου αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η αλληλεγγύη και μια λειτουργική ευρωπαϊκή συνεργασία, αυξάνονται και οι απειλές για την ευρωπαϊκή ιδέα. Αυτήν τη στιγμή, οι απειλές αυτές στοχεύουν στον προϋπολογισμό της ΕΕ, μεταξύ άλλων.

Στην ειδική επιτροπή σχετικά με τις προκλήσεις πολιτικής και τους δημοσιονομικούς πόρους για μια βιώσιμη Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το 2013, αντιλαμβανόμαστε ότι μπορεί να φαίνεται παράξενο το ότι, ενώ πολλά κράτη μέλη εφαρμόζουν περικοπές στους προϋπολογισμούς τους, εμείς ζητάμε περισσότερα χρήματα για τον προϋπολογισμό της ΕΕ μετά το 2013. Εντούτοις, ταυτόχρονα, θα ήταν εντελώς παράλογο να αγνοήσουμε αυτές τις προκλήσεις, να ενδώσουμε στον ευρωσκεπτικισμό και να παραιτηθούμε από τις πολιτικές φιλοδοξίες που μας ανέθεσαν τα κράτη μέλη στη Συνθήκη της Λισαβόνας, λόγου χάρη. Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι οι μεγάλες περικοπές δεν θα ωφελήσουν τα πλέον ευάλωτα κράτη μέλη, την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, απεναντίας, θα μειώσουν την ικανότητα της ΕΕ να τα υποστηρίζει.

Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου μιλάει μόνο εξ ονόματος των καθαρών συνεισφερόντων και κανενός άλλου. Συνεπώς, στην έκθεση της Επιτροπής για τις πολιτικές προκλήσεις, προσπαθήσαμε να βρούμε μια εύλογη ισορροπία μεταξύ της συγκράτησης, των φιλοδοξιών που απαιτούνται και μιας προσανατολισμένης στο μέλλον μεταρρύθμισης των τομέων πολιτικής όπως η γεωργική πολιτική. Καταλήξαμε σε μια πρόταση αύξησης των πιστώσεων κατά 5% για την προσεχή περίοδο σε σύγκριση με το 2013.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ειλικρινά τον κ. Garriga Polledo που κατόρθωσε να διασφαλίσει ευρεία πλειοψηφία υπέρ της έκθεσής του. Το θέμα είναι ότι αυτό το επιπλέον 5% θα χρησιμοποιηθεί ακριβώς για επενδύσεις στους καίριους τομείς που εστιάζονται στο μέλλον και, πιο συγκεκριμένα, στην έρευνα, την ανάπτυξη και την απασχόληση. Είναι σαφές ότι απαιτείται ανάληψη δράσης στους εν λόγω τομείς και, χωρίς πόρους, δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτές τις προκλήσεις. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να μπορέσουμε επίσης να αλλάξουμε την άποψή μας για τον προϋπολογισμό της ΕΕ.

Μην ξεχνάτε ότι αυτός ο προϋπολογισμός της ΕΕ εξακολουθεί να είναι χαμηλότερος σε σχέση με τις οικονομίες των κρατών μελών απ’ ό,τι ήταν όταν προσχώρησε η Σουηδία τη δεκαετία του 1990, παραδείγματος χάριν, παρά τη διεύρυνση από 15 σε 27 κράτη μέλη. Η αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ ήταν επίσης σημαντικά βραδύτερη από την αύξηση των εθνικών προϋπολογισμών των κρατών μελών, του προϋπολογισμού του Ηνωμένου Βασιλείου, παραδείγματος χάριν· αυτό είναι ένα άλλο σημείο που δεν αναφέρεται όταν μιλάει η Αυτής Μεγαλειότητά της. Εγώ προσωπικά είμαι απόλυτα βέβαιος ότι τα μέτρα λιτότητας δεν είναι ο μοναδικός τρόπος εξόδου από την κρίση. Πρέπει να βρούμε έναν δρόμο επιστροφής στην ανάπτυξη και στις θέσεις εργασίας βρίσκοντας πόρους για επενδύσεις, και γι’ αυτό χρειαζόμαστε αυτές τις κοινές δράσεις.

  Carl Haglund, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω ειλικρινά τον εισηγητή, ο οποίος έκανε εξαιρετική δουλειά κατά τη συλλογή των απόψεων του Σώματος. Είμαι βέβαιος ότι συμφωνούμε όλοι απόλυτα όσον αφορά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Το ερώτημα είναι απλώς πώς θα επεκτείνουμε τους πόρους, και τώρα δεν μιλάμε απλώς για πόρους στην ΕΕ, αλλά και για πόρους στα κράτη μέλη· πρόκειται για μια άσκηση ισορροπίας.

Στην επιτροπή, αποφασίσαμε να προτείνουμε αύξηση του μελλοντικού προϋπολογισμού κατά 5%. Πέντε τοις εκατό ακούγεται πολύ, τουλάχιστον εάν επιστρέψουμε στις πατρίδες μας και εξηγήσουμε ότι χρειαζόμαστε άλλο ένα 5%. Από την άλλη πλευρά, 5% είναι πολύ λίγο αν αναλογιστούμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ και εφόσον γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ΕΕ έχει αναλάβει ουσιαστικά πολλά νέα καθήκοντα για τα οποία θα έπρεπε πραγματικά να μεριμνήσει σωστά, και δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό χωρίς πόρους.

Εντούτοις, προκειμένου να είμαστε, ταυτόχρονα, αξιόπιστοι όταν ζητάμε περισσότερα χρήματα, πρέπει επίσης να έχουμε το θάρρος να εξετάσουμε τις υφιστάμενες δομές και το υφιστάμενο κόστος. Η αξιοπιστία μας θα αυξηθεί σημαντικά εάν κατορθώσουμε να δείξουμε ότι μπορούμε επίσης να ανακατανείμουμε πόρους, να προβούμε σε νέα ιεράρχηση προτεραιοτήτων και να εξοικονομήσουμε χρήματα προτού ζητήσουμε περισσότερα. Αναφέρομαι στα αδικαιολόγητα πλεονεκτήματα στο πλαίσιο της γεωργικής πολιτικής, καθώς και στο ότι η πολιτική μας για την καταπολέμηση της διαφθοράς δεν είναι, σε μεγάλο βαθμό, τόσο επιτυχής όσο ισχυριζόμαστε πάντοτε ότι είναι, και αληθεύει, ως έναν βαθμό, ότι η διοίκηση της ΕΕ είναι μάλλον δυσκίνητη – το ίδιο το γεγονός ότι βρισκόμαστε εδώ, στο Στρασβούργο, αποτελεί παράδειγμα αυτού. Αυτά ήθελε να θίξει η Ομάδα μας ως παραδείγματα που θα μπορούσαν να συζητηθούν, επειδή αυτό θα μας προσδώσει αξιοπιστία όταν θα ζητήσουμε αργότερα περισσότερα χρήματα.

Ωστόσο, δεν καταφέραμε σε κάθε περίπτωση να το κάνουμε αυτό στην παρούσα έκθεση, πράγμα που εξηγεί επίσης γιατί μερικοί συνάδελφοι βουλευτές θα πατήσουν το κουμπί του «όχι» ή ενδεχομένως της «αποχής» στην αυριανή ψηφοφορία, παρότι η μεγάλη πλειοψηφία της Ομάδας μας υποστηρίζει την έκθεση. Πολλοί άνθρωποι, εξάλλου, απογοητεύτηκαν που δεν είμαστε σε θέση να συζητήσουμε και έναν νέο τρόπο κατανομής των υφιστάμενων πόρων.

Ένα άλλο ζήτημα που πρέπει σίγουρα να πραγματευτούμε είναι ο τρόπος χρηματοδότησης του προϋπολογισμού της ΕΕ και, εν προκειμένω, η Ομάδα μας ήταν πολύ σαφής. Θέλουμε να διεξαχθεί μια σοβαρή συζήτηση για το ζήτημα των «ιδίων πόρων» και αυτό είναι επίσης σημαντικό προκειμένου να εξαλείψουμε τα μη υγιή στοιχεία της τωρινής δομής χρηματοδότησης: περισσότερες επιστροφές, ασαφείς και μη διαφανείς ρυθμίσεις και ούτω καθεξής. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η κατάσταση έτσι στο μέλλον και, στο πλαίσιο αυτό, ελπίζω να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε εποικοδομητικό διάλογο με το Συμβούλιο σχετικά με το μέλλον. Πρόκειται για πραγματικά καίριο ζήτημα προκειμένου να έχει θετικό μέλλον ο προϋπολογισμός της ΕΕ.

  Konrad Szymański, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η πολωνική αντιπροσωπεία της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών θα ψηφίσει υπέρ της έγκρισης της έκθεσης σχετικά με το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν έχουμε παρατηρήσει τα αδύναμα σημεία του κειμένου. Είναι πραγματικό χάσιμο χρόνου να επεκταθούμε σχετικά με τις προτάσεις για τους ιδίους πόρους και τους ευρωπαϊκούς φόρους. Οι Ευρωπαίοι πληρώνουν ήδη πάρα πολλά σε κυβερνητικά τέλη.

Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στην παρακολούθηση των δαπανών της ΕΕ και σε μια κριτική αξιολόγηση των υφιστάμενων πολιτικών στον εν λόγω τομέα. Κάνοντας τα στραβά μάτια όσον αφορά τη σπατάλη χρημάτων δεν θα επιλυθεί το πρόβλημα, ούτε είναι δίκαιο για τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Η κυριαρχία της ατζέντας της στρατηγικής Ευρώπη 2020 μπορεί να σημαίνει ότι οι πολιτικές της ΕΕ μεταρρυθμίζονται εις βάρος πολύ σημαντικότερων υποχρεώσεων – των υποχρεώσεων που κατοχυρώνονται στις Συνθήκες και αφορούν την προώθηση της οικονομικής συνοχής μεταξύ των κρατών μελών.

Παρ’ όλα αυτά, η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία, που συνδέεται με την ευρωπαϊκή πολιτική συνοχής, δεν πρέπει να αγνοηθεί. Οι επιπτώσεις της είναι πολύ πιο ορατές στην Πολωνία από οπουδήποτε αλλού. Δεν είμαστε οι μόνοι που επωφελούμαστε από την επιτάχυνση της ανάπτυξης χάρη στην πολιτική συνοχής. Η επιτάχυνση της ανάπτυξης στην Κεντρική Ευρώπη συμβάλλει επίσης σημαντικά στην ανάπτυξη σε ολόκληρη την Ευρώπη και βελτιώνει τις επενδυτικές συνθήκες, παράγοντας κέρδη όχι μόνο στη Βαρσοβία και στην Πράγα, αλλά και στο Άμστερνταμ, το Λονδίνο και το Βερολίνο.

  Helga Trüpel, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ξεκινήσω με τη δήλωση του κ. Ashworth, η οποία αντιπαρέθεσε έναν εξυπνότερο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό με έναν υψηλότερο προϋπολογισμό. Δεν θεωρώ ότι αυτό αποτελεί πραγματική εναλλακτική λύση. Πρέπει, πράγματι, να επιδιώξουμε μια εξυπνότερη δημοσιονομική πολιτική προσδιορίζοντας ακριβώς πού μπορούν να πραγματοποιηθούν εξοικονομήσεις χρημάτων, πού μπορεί να βελτιωθεί η διαχείριση και πού είναι ιδιαιτέρως περιοριστική η διοίκηση.

Ωστόσο, το έργο αυτής της ειδικής επιτροπής ήταν να βρει πόσα χρήματα χρειαζόμαστε προκειμένου να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε καταλλήλως τις νέες πολιτικές προκλήσεις που έχουμε ενώπιόν μας. Συνεπώς, αυτό που χρειαζόμαστε είναι ετοιμότητα για μεταρρύθμιση και πολιτικό θάρρος. Πρέπει να οργανωθούμε έτσι ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις μείζονες προκλήσεις του 2020. Δεν πιστεύω ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη θέση σας, κύριε Ashworth· απεναντίας, θα υποστήριζα τον κ. Böge, ο οποίος, πιστεύω, είναι σωστός και πιστός στη Συνθήκη όταν λέει ότι πρέπει να έχουμε το θάρρος να επιστρέψουμε σε ένα σύστημα που περιλαμβάνει ουσιαστικά τους ιδίους πόρους μας.

Έτσι θα καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρότερη και το δημοσιονομικό μας σύστημα πιο διαφανές. Έτσι θα ξεκαθαρίσουμε στους πολίτες μας από πού προέρχονται τα χρήματα. Από τη σκοπιά της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, θα ήθελα να προσθέσω ότι σκεφτόμαστε κυρίως τον φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, διότι θα ρυθμίσει τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές και θα μας δώσει την ευκαιρία να καταρτίσουμε εξυπνότερες πολιτικές. Ως εκ τούτου, πρόκειται για έναν τρόπο που δεν θα καταπνίξει τα κράτη μέλη· αντίθετα, θα προσφέρει νέες εναλλακτικές σε όλους μας. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ο κ. Verhofstadt έχει δίκιο όταν λέει ότι πρέπει, ασφαλώς, να είμαστε προετοιμασμένοι να αναλάβουμε κοινές πρωτοβουλίες όπως η συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, πραγματοποιώντας ταυτόχρονα εξοικονομήσεις σε εθνικό επίπεδο. Φυσικά, δεν μπορούμε απλώς να απορρίψουμε ένα στοιχείο και να προσθέσουμε ένα άλλο. Ευρωπαϊκή ευθύνη σημαίνει περικοπή των εθνικών δαπανών για τη συγκέντρωση πόρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Για ποιον λόγο; Επειδή μαζί είμαστε ισχυρότεροι και επειδή μπορούμε να επιτύχουμε ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και αυτό είναι καλό για τους πολίτες μας, ιδίως στους τομείς της πολιτικής έρευνας και της εκπαιδευτικής πολιτικής. Τα μείζονα καθήκοντα ενώπιόν μας είναι ο οικολογικός μετασχηματισμός και η δημιουργία ευφυών δικτύων ενέργειας. Χρειαζόμαστε χρήματα γι’ αυτό και για τα ευρυζωνικά δίκτυα στις αγροτικές περιοχές. Αυτά είναι τα καθήκοντα του μέλλοντος και αυτό απαιτεί εξυπνότερο και μεγαλύτερο προϋπολογισμό.

(Η ομιλήτρια δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Peter van Dalen (ECR). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η κ. Trüpel διαλαλεί για άλλη μία φορά το γνωστό της πιστεύω. «Πρέπει να έχουμε περισσότερη Ευρώπη, η περισσότερη Ευρώπη θα μας κάνει καλό και περισσότερη Ευρώπη σημαίνει περισσότερα χρήματα.» Γνωρίζουμε ήδη το ποσοστό αύξησης του ΠΔΠ που θα προτιμούσε η ίδια και ο κ. Verhofstadt. Είναι πολύ κρίμα, λοιπόν, που βλέπουμε τους πολίτες μας να κινούνται προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Η εμπιστοσύνη στην Ευρώπη ελαττώνεται. Οι πολίτες μας βλέπουν αυτό το Σώμα ως καταβόθρα χρημάτων που ζητά ολοένα και περισσότερα χρήματα. Δεν έχει έρθει η ώρα να ξανασκεφτείτε το πιστεύω σας και να βρείτε για αλλαγή ένα διαφορετικό τροπάριο, ένα τροπάριο που να συνάδει με αυτά τα οποία υποστηρίζει ο κ. Ashworth;

  Helga Trüpel (Verts/ALE). – (DE) Κύριε van Dalen, πιστεύω ότι κάνετε ένα σοβαρό πολιτικό λάθος. Εάν η Ευρώπη επιστρέψει σε ένα μοντέλο πολιτικής, εθνικής ιδιοτέλειας, τότε ρισκάρουμε να καταστρέψουμε 50 χρόνια εργασίας για το ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Αυτό που κάνουμε εδώ δεν είναι σπατάλη χρημάτων. Πρέπει να αναλάβουμε δράση ενάντια στη διαφθορά και στα οικονομικά σκάνδαλα όποτε προκύπτουν. Φυσικά, είμαστε στο πλευρό σας γι’ αυτό το ζήτημα. Εντούτοις, όσον αφορά τη δημιουργία ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας, όπως έχουμε κάνει σε πολλούς τομείς, πρέπει να συνεργαστούμε για να την αναπτύξουμε, διότι, όταν προσπαθούν μόνα τους, τα εθνικά κράτη είναι πιο αδύναμα απέναντι στον διεθνή ανταγωνισμό. Δεν θα επιτύχετε καλά αποτελέσματα εάν τα 27 εθνικά κράτη ενεργούν μονομερώς, αλλά μόνο εάν ενώσουν τις δυνάμεις τους. Αυτό αναγνωρίστηκε από τα ιδρυτικά κράτη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα πρέπει να εργαστούμε για να το αναπτύξουμε αυτό, όχι να το καταστρέψουμε.

  Miguel Portas, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, έχοντας ακούσει τη συζήτηση, η ομιλία που θα εκφωνήσω εντός ολίγου δεν ακολουθεί το ρεύμα. Το πρώτο μου ερώτημα είναι το εξής: μπορεί ένα ενιαίο νόμισμα να διατηρηθεί χωρίς ισχυρό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό; Η απάντηση, κατά τη γνώμη μου, είναι όχι. Η κρίση του δημόσιου χρέους αποδεικνύει ακριβώς αυτό. Αποδεικνύει ότι, εάν είχαμε ισχυρό προϋπολογισμό, δεν θα είχαν πραγματοποιηθεί κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον του δημόσιου χρέους της Ελλάδας και της Πορτογαλίας. Σε αυτό ακριβώς πρέπει να ανταποκριθούμε και πιστεύω ότι αυτό είναι το βασικό πρόβλημα στο οποίο δεν απαντά η έκθεση του κ. Garriga. Από αυτήν την έκθεση λείπει η φιλοδοξία.

Η πιθανότητα μιας περιθωριακής αύξησης των ευρωπαϊκών προϋπολογισμών της τάξης του 5% φαίνεται πολύ μόνο στην Αυτής Μεγαλειότητά της, τη Βασίλισσα της Αγγλίας. Ουσιαστικά, το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι δεν είναι δυνατός ο καθορισμός προτεραιοτήτων για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας με έναν ουσιαστικά παγωμένο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Δεν είναι δυνατόν να ανταποκριθούμε στις νέες υποχρεώσεις που απορρέουν από τις Συνθήκες με έναν ουσιαστικά παγωμένο προϋπολογισμό. Δεν είναι δυνατόν να σκεφτόμαστε ότι η πολιτική συνοχής σημειώνει επιτυχία, διότι δεν σημειώνει επιτυχία όταν η Ευρώπη οπισθοδρομεί προς την κοινωνική απόκλιση εσωτερικά.

Η τελευταία μου παρατήρηση είναι ότι θα ψηφίσουμε υπέρ του φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, πιστεύουμε όμως ότι θα θεσπιστεί μόνο εάν η Ευρώπη έχει το θάρρος να τον εφαρμόσει ανεξάρτητα από τους άλλους.

  Νίκη Τζαβέλα, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχουν ειπωθεί πολλά και θα ήθελα να προσθέσω μια διαφορετική νότα σε αυτήν τη συνεδρίαση.

Πριν από χρόνια, έτρωγα με τον αείμνηστο Πρόεδρο Gerald Ford στις Ηνωμένες Πολιτείες και μου περιέγραφε πώς δημιουργήθηκε η G7. Είπε ότι ήθελε να συναντηθεί με τον Callaghan, αν δεν απατώμαι, τον βρετανό πρωθυπουργό, για να συζητήσουν ορισμένα ζητήματα και ο Callaghan είπε «γιατί να μην το συνδυάσουμε με ένα ωραίο παιχνίδι γκολφ;». Έτσι ο Ford είπε ότι ο καναδός πρωθυπουργός, ο κ. Trudeau, είναι καλός παίκτης, πρέπει να τον καλέσουμε και τότε ο Trudeau –αποδεχόμενος την πρόσκληση– είπε ότι ήθελε να επιλύσει ορισμένα ζητήματα με τους Γάλλους, γιατί, λοιπόν, να μην καλέσουμε και τον γάλλο πρωθυπουργό; Αλλά τότε, όταν το συζήτησαν όλοι τηλεφωνικά, είπαν ότι οι Γερμανοί θα το δουν πολύ ύποπτα, πρέπει επομένως να τους καλέσουμε σε αυτήν τη συνάντηση. Και όταν οι Γερμανοί δέχτηκαν, είπαν μετά ότι η Ιταλία ασκούσε την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το εξάμηνο εκείνο, επομένως έπρεπε να παρευρεθεί εκεί.

Ο Ford μού είπε τότε: ξέρεις, Νίκη, αυτή ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι έχετε μια Ένωση τόσο διχασμένη, διαιρεμένη και ανισόρροπη. Θα πρέπει, κάποτε, να αποκτήσετε έναν ευρωπαϊκό προϋπολογισμό που θα είναι αρκετά ισχυρός να συναγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή· ο κόσμος είναι πολύ σκληρός. Πρέπει να προσέχετε.

Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι πολύ ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ζω αυτήν τη στιγμή.

  Angelika Werthmann (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή Προϋπολογισμών εργάζεται εντατικά για το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) εδώ και πολύ καιρό και η έκθεση του συναδέλφου συνεισφέρει σημαντικά σε αυτό.

Ποτέ πριν δεν είχε ο πληθυσμός της Ευρώπης τόσες προσδοκίες από την ΕΕ, ασκώντας, ταυτόχρονα, τόσο αυστηρή κριτική.

Τρία σημεία φαίνονται σημαντικά: πρώτα απ’ όλα, ο δεσμός με τους πολίτες της Ευρώπης. Είναι απόλυτα κατανοητό το ότι οι πολίτες μας χάνουν τον προσωπικό τους προσανατολισμό στο πλαίσιο της διαρθρωτικής κρίσης και των ολοένα αυξανόμενων απαιτήσεων της παγκοσμιοποίησης, πράγμα που τους κάνει αναπόφευκτα να αμφισβητούν το ευρωπαϊκό εγχείρημα στο σύνολό του. Πρόκειται για ένα ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά κατά την κατάρτιση του επόμενου ΠΔΠ, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η Ευρώπη θα γίνει περισσότερο κατανοητή και αποδεκτή, και θα υλοποιείται και θα υποστηρίζεται καλύτερα.

Δεύτερον: αυτή η αποδοχή μεταξύ των πολιτών και σε πολιτικό επίπεδο στα κράτη μέλη θα είναι πολύ μεγαλύτερη εάν ο προϋπολογισμός της ΕΕ μπορέσει να αποφέρει απτά οφέλη προστιθέμενης αξίας για την Ευρώπη. Θα θεωρηθεί, επομένως, ότι έχει αξία για την ευρωπαϊκή ενότητα.

Τρίτον: επικροτούμε, ακόμη, το ότι η στρατηγική Ευρώπη 2020 πρόκειται να αποτελέσει σημείο αναφοράς για το προσεχές ΠΔΠ, πράγμα που συνεπάγεται επίσης εξέταση του χρονικού πλαισίου.

  Jan Olbrycht (PPE). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, κάποιος που δεν γνωρίζει πολλά, μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμπεριφέρεται ανεύθυνα προτείνοντας αύξηση του προϋπολογισμού. Θα ήθελα να αναφέρω ξεκάθαρα ότι το έργο της ειδικής επιτροπής σχετικά με τις προκλήσεις πολιτικής και τους δημοσιονομικούς πόρους για μια βιώσιμη Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το 2013 ήταν, πρωτίστως, πολύ ακριβές και επαγγελματικό και εξαιρετικά ρεαλιστικό. Κυριάρχησαν οι συζητήσεις σχετικά με το πόσο θα κοστίσουν οι πολιτικές αποφάσεις. Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν δημοσιεύσει επιστολές, συμφώνησαν με τους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020. Η επιτροπή μας προσπάθησε να δώσει ορισμένες ενδείξεις του πόσο θα κοστίσουν οι κοινές πολιτικές αποφάσεις. Λαμβάνουμε τις πολιτικές αποφάσεις πολύ σοβαρά. Εάν τα κράτη μέλη αποφασίσουν να λάβουν ορισμένα μέτρα, και εμείς, ως εκπρόσωποι των πολιτών, είμαστε της ίδιας άποψης, πρέπει να διαθέτουμε ρεαλιστικούς πόρους. Στο πλαίσιο αυτό, η έκθεση που θα τεθεί σε ψηφοφορία είναι καλά σχεδιασμένη και βασίζεται σε συμβιβασμό. Πρόκειται για μια ρεαλιστική έκθεση και, το πιο σημαντικό, μια έκθεση που αποτελεί πολύ καλή βάση για την έναρξη συνομιλιών. Πιστεύω ότι σήμερα, σε αυτήν την Αίθουσα, μπορούμε να πούμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι έτοιμο να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις.

Ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από την Πολωνία, θα ήθελα επίσης να πω ότι πιστεύω ακράδαντα πως η πολωνική Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα είναι μια Προεδρία που θα συμμετάσχει σε σοβαρό και εξαιρετικά ρεαλιστικό διάλογο. Καθώς η Πολωνία και η πολωνική κυβέρνηση είναι φιλοευρωπαϊκές, πιστεύω ότι αυτός ο διάλογος, παρότι είναι σίγουρα δύσκολος, θα είναι και εξαιρετικά ωφέλιμος όσον αφορά τα μελλοντικά μέτρα. Αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, και το Κοινοβούλιο είναι έτοιμο γι’ αυτό.

  Jutta Haug (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, πριν από έναν χρόνο, η Ολομέλεια συμφώνησε και έδωσε εντολή σε μια ειδική επιτροπή για τη σύνταξη της θέσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την επόμενη δημοσιονομική προοπτική. Τώρα, μετά από έντεκα ακριβώς μήνες εργασίας, η επιτροπή για τις πολιτικές προκλήσεις παρουσιάζει τους καρπούς των κόπων της. Ήταν ένα έργο που απαιτούσε πειθαρχία και συγκέντρωση και που θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με την υιοθέτηση μιας προσέγγισης που χαρακτηρίζεται από ευθύτητα, αλληλεγγύη και αμοιβαία εμπιστοσύνη. Γι’ αυτό, επιτρέψτε μου να εκφράσω την ειλικρινή ευγνωμοσύνη μου στους βουλευτές που συμμετείχαν στη δημιουργική διαδικασία.

Η έκθεση που καταρτίσαμε, η οποία συντάχθηκε υπό την ηγεσία του κ. Garriga Polledo, αποτελεί ένα πραγματικά καλό αποτέλεσμα. Είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι. Εντούτοις, όπως γνωρίζουμε όλοι, τα καλά αποτελέσματα απαιτούν όχι μόνο σκληρά εργαζόμενους βουλευτές, αλλά και εξαιρετικό προσωπικό. Το είχαμε σίγουρα αυτό, όχι μόνο υπό τη μορφή των προσωπικών μας βοηθών και του προσωπικού της ομάδας μας, αλλά και, πάνω απ’ όλα, υπό τη μορφή μιας άριστης γραμματείας. Αυτή η υπέροχη ομάδα, υπό την ηγεσία της Monika Strasser, δεν ήταν μόνο ικανή και επαγγελματική, αλλά ενδιαφέρθηκε περισσότερο απ’ό,τι συνήθως για το έργο της. Ήταν υπομονετική και δημιουργική, εξαιρετικά καλά οργανωμένη και, ταυτόχρονα, αυθόρμητη και ευέλικτη. Και το καλύτερο απ’ όλα, ήταν πάντα ευχάριστη και ανοικτή. Ήταν προφανές ότι απολάμβαναν τη σκληρή δουλειά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω αυτήν την ισχυρή εννιαμελή ομάδα από τα βάθη της καρδιάς μου. Σας ευχαριστώ πραγματικά πολύ.

(Χειροκροτήματα)

Εξαρχής, ο κ. Garriga Polledo κι εγώ θέλαμε να καταρτίσουμε μια έκθεση που θα μπορούσε να λάβει τη στήριξη των τριών τετάρτων του Κοινοβουλίου. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία την οποία λάβαμε ξεπερνούσε τα τέσσερα πέμπτα στην ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε στην επιτροπή. Χαιρόμαστε πολύ γι’ αυτό. Πρέπει να θεωρηθεί εύλογη η έκκλησή μας για μια επταετή δημοσιονομική προοπτική η οποία εκφράζεται σε μια δομή που αντικατοπτρίζει τους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020, σεβόμενη, ταυτόχρονα, όλες τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποφεύγοντας την αύξηση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού σε μη ρεαλιστικά επίπεδα. Είναι ρεαλιστική και εφικτή.

Η έκθεσή μας περιλαμβάνει 174 παραγράφους, και όλες περιέχουν επιχειρήματα για περισσότερη Ευρώπη. Χρειαζόμαστε πραγματικά περισσότερη Ευρώπη. Διαβάστε, παρακαλώ, την έκθεση. Παρέχει την καλύτερη δυνατή βάση για να πείσουμε τους πολίτες μας σε επίπεδο τοπικού διαλόγου και για να εισέλθουμε σε σοβαρές διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο, η απουσία του οποίου, δυστυχώς, είναι αισθητή σήμερα. Σας ευχαριστώ για το εξαιρετικό έργο σας.

  Anne E. Jensen (ALDE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω κι εγώ ότι πρόκειται για μια πολύ ισορροπημένη έκθεση με σαφή, αλλά και πολύ ευέλικτη εντολή προς την Επιτροπή Προϋπολογισμών, η οποία είναι να διαπραγματευτεί μια συμφωνία με το Συμβούλιο, και θα ήθελα να επαναλάβω την έκκληση της κ. Haug να διαβαστεί – και να διαβαστεί επίσης από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και τους υπουργούς Οικονομικών που πολύ γρήγορα εκφράστηκαν με αρνητικό τρόπο σχετικά με το αποτέλεσμα.

Ήταν μια σωστή και εύλογη διαδικασία, όπως ειπώθηκε ήδη, και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Garriga Polledo και την κ. Haug για το εξαιρετικό έργο τους. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την Επιτροπή για τον πολύ ενεργό της ρόλο. Το έργο αυτό μας έδωσε πραγματικά τη δυνατότητα να εξετάσουμε κάθε πτυχή του προϋπολογισμού της ΕΕ και τους διάφορους τομείς πολιτικής που θα θέλαμε να αντικατοπτρίζονται στον προϋπολογισμό. Πρόκειται επομένως για σημαντικό επίτευγμα. Είναι το αποτέλεσμα αρκετά φιλόδοξο; Πιστεύω πως είναι. Ενισχύουμε τη στρατηγική Ευρώπη 2020, στόχος της οποίας είναι να εξοπλίσει την ΕΕ ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που συνεπάγεται ο ανταγωνισμός από την Κίνα και άλλες ταχέως αναδυόμενες οικονομίες και να επιφέρει τη μετάβαση σε περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Θα ήθελα να υπάρχει ισχυρότερη διατύπωση όσον αφορά την κοινή γεωργική πολιτική και θα ήθελα επίσης να είχαμε διερευνήσει το ενδεχόμενο πραγματοποίησης εξοικονομήσεων όσον αφορά τα διαρθρωτικά ταμεία. Άλλωστε, αυτά είναι χρήματα που επιστρέφονται στα κράτη μέλη και τα οποία θα ήθελαν πολύ να έχουν. Συνεπώς, πιστεύω επίσης ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει αυτή η δυνατότητα αύξησης κατά 5%, ούτως ώστε να είναι εφικτό να δημιουργηθούν νέοι τομείς πολιτικής και να ικανοποιηθούν οι νέες απαιτήσεις, καθώς και να πραγματοποιηθούν επενδύσεις στους τομείς των μεταφορών, της ενέργειας και της έρευνας – τομείς στους οποίους πρέπει να επενδύσει η ΕΕ στο μέλλον.

Έχουμε πλέον εξουσία επί του προϋπολογισμού της ΕΕ. Η έκθεση που συζητάμε και εγκρίνουμε σήμερα αφορά ένα ανώτατο όριο για τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Δεν μιλάμε για τους συγκεκριμένους πόρους που καταβάλλονται, αλλά για ένα ανώτατο όριο και κάτω από αυτό το ανώτατο όριο πρέπει υπάρχει περιθώριο ώστε να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε νέες προκλήσεις. Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί από τώρα μέχρι το 2020· συνεπώς, υποστηρίζω την παρούσα έκθεση.

  Hynek Fajmon (ECR). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, τους τελευταίους μήνες, ήμαστε πολύ απασχολημένοι με την κατάρτιση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014-2020. Κάνουμε σαν τον σκύλο και τη γάτα στο παραμύθι του διάσημου τσέχου συγγραφέα Karel Čapek. Ο σκύλος και η γάτα αποφασίζουν να φτιάξουν μια τούρτα και, για να την κάνουν πολύ νόστιμη, ρίχνουν μέσα ό,τι τους αρέσει. Το αποτέλεσμα είναι μια τούρτα που τους φέρνει στομαχόπονο. Φοβάμαι ότι θα συμβεί το ίδιο και με το δημοσιονομικό μας πλαίσιο. Ρίχνουμε πολλά συστατικά και δεσμεύσεις και συστάσεις που ακούγονται ωραία, αλλά δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα δέσουν καλά μαζί.

Γνωρίζουμε καλά πόσο άσχημα κατέληξε η στρατηγική της Λισαβόνας. Τώρα έχουμε τη στρατηγική για το 2020 και προσπαθούμε να διαμορφώσουμε ένα δημοσιονομικό πλαίσιο γι’ αυτήν. Υπάρχει ένα πρόβλημα τόσο με τους καθορισμένους στόχους όσο και με τα μέσα που προτείνονται στην έκθεση. Κατά τη γνώμη μου, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής αντιπροσωπεύει τον χειρότερο από τους καθορισμένους στόχους και, στην περίπτωση των μηχανισμών, βλέπω μεγάλο πρόβλημα σχετικά με τους λεγόμενους ιδίους πόρους και την επιλογή της έκδοσης ομολόγων. Στην πραγματικότητα, ίδιοι πόροι σημαίνει νέος ευρωπαϊκός φόρος, και δεν το θέλω αυτό. Τα ευρωομόλογα είναι ένας τρόπος να χρεωθεί η ΕΕ μαζί με τα κράτη μέλη, και δεν το θέλω αυτό. Για τους λόγους αυτούς, δεν μπορώ να υποστηρίξω την έκθεση.

(Η συζήτηση διακόπτεται)