Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011 - Στρασβούργο

7. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση: Saïd El Khadraoui (A7-0171/2011)

  Guido Milana (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να εκφράσω τη γενική μου ικανοποίηση σχετικά με την έγκριση της έκθεσης του κ. El Khadraoui.

Θεωρώ ότι συνιστά ένα βήμα προόδου για την προστασία των καταναλωτών και του περιβάλλοντος, και όσον αφορά επίσης τις θέσεις των επιμέρους κρατών μελών, τα οποία διαμαρτύρονται ενίοτε για καθυστερήσεις. Βασικά, θεωρώ ότι με την έγκριση αυτού του μέτρου, η Ευρώπη κατέδειξε ότι βρίσκεται πολύ πιο μπροστά από πολλά κράτη μέλη, τα οποία θα πρέπει σαφώς να διορθώσουν σύντομα αυτήν την κατάσταση.

Προέρχομαι από μια χώρα της οποίας η κυβέρνηση καθυστέρησε μάλλον να εκφράσει το ενδιαφέρον της γι’ αυτήν την οδηγία. Ευελπιστώ, συνεπώς, ότι η απόφαση του Κοινοβουλίου θα είναι αποδοτική και θα λειτουργήσει ως έναυσμα, προκειμένου να βελτιωθούν σημαντικά η στάση και ο βαθμός της προσοχής γι’ αυτό το θέμα στο όχι και τόσο απώτερο μέλλον.

  Cristiana Muscardini (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» είναι, αναμφίβολα, αναγκαία για την επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων που επιδεινώνονται από την ευρωπαϊκή βιομηχανική ανάπτυξη. Ωστόσο, δεν είναι πάντα ορθό να επιτιθέμεθα σε μία μόνο κατηγορία· πρέπει επίσης να υπερασπιστούμε την αρχή ότι δεν μπορεί να πληρώνουν αποκλειστικά οι μεταφορείς, αλλά και όσοι στην Ευρώπη δεν καταβάλλουν αρκετές προσπάθειες για την υποστήριξη ενός εναλλακτικού συστήματος μεταφορών.

Η Ευρώπη εξακολουθεί να διαθέτει υπερβολικά λίγα προγράμματα για την αναδιάρθρωση του τομέα των μεταφορών με στόχο περισσότερο οικολογικές λύσεις με περιορισμένες επιπτώσεις στο περιβάλλον, και υπάρχει επίσης έλλειψη πόρων για τη βελτίωση της αποδοτικότητάς του και της περιβαλλοντικής του επίδοσης. Για μία ακόμη φορά, συνεπώς, πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν μπορούμε να μειώσουμε τον όγκο των μεταφορών διότι, αντιθέτως, το σύνολο των ταξιδιών και των μεταφορών πρέπει να αυξηθεί. Συνεπώς, οι μεταφορείς δεν μπορεί να είναι οι μόνοι που θα πληρώσουν για τα οικολογικά προβλήματα τα οποία προκαλούν άλλοι.

  Ville Itälä (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να δοθούν συγχαρητήρια στον εισηγητή, στην Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού, και ασφαλώς στο Κοινοβούλιο στο σύνολό του, γι’ αυτό το εξαιρετικό νομοθέτημα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα συμβιβασμών που επιτεύχθηκαν και έλαβαν πρόθυμη υποστήριξη. Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό το ότι συμπεριλαμβάνεται η κυκλοφορία των βαρέων φορτηγών όταν μιλάμε για την κλιματική αλλαγή και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να δείξουμε στους πολίτες ότι ενδιαφερόμαστε πραγματικά για το πώς προκαλούν προβλήματα οι εκπομπές από την κυκλοφορία βαρέων φορτηγών, ιδίως κατά τις ώρες αιχμής και σε οδικούς άξονες που παρουσιάζουν συμφόρηση.

Ένα πράγμα στο οποίο συμφώνησα εν προκειμένω, χάριν του συμβιβασμού, ήταν ότι τα χρήματα που εισπράττονται εδώ για την κυκλοφορία των βαρέων φορτηγών μπορούν να δαπανηθούν στις σιδηροδρομικές μεταφορές ή στη ναυτιλία. Αυτό ενδεχομένως να καταστεί δυνατόν σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά ευελπιστώ ότι όταν αυτές οι αποφάσεις εφαρμοσθούν σε εθνικό επίπεδο, θα καταστεί αντιληπτό ότι η κυκλοφορία βαρέων φορτηγών είναι εκείνη που πληρώνει γι’ αυτό. Οι πόροι αυτοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση, την επισκευή και την κατασκευή οδικών δικτύων και θα απέβαιναν, με αυτόν τον τρόπο, χρήσιμοι για την κυκλοφορία των βαρέων φορτηγών.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σε σχέση με τις μεταφορές των βαρέων φορτηγών οχημάτων, αυτό είναι πολύ σοβαρό όσον αφορά την Ιρλανδία. Βρισκόμαστε στην περιφέρεια της Ευρώπης, με δύο θαλάσσιες γέφυρες προς την ηπειρωτική Ευρώπη όπου πρόκειται να ισχύσουν όλα αυτά τα επιπρόσθετα τέλη για τη χρήση της οδικής υποδομής και τη ρύπανση. Γνωρίζω από τον σύνδεσμο εξαγωγέων στην Ιρλανδία ότι αυτό θα προσέθετε 150 ευρώ ανά ταξίδι, ή 300 ευρώ ανά ταξίδι μετ’ επιστροφής, για μεταφορές από την Ιρλανδία, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις μεταφορές αυτού του είδους και επίσης σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές. Αυτό θα διασφαλίσει ότι θα είμαστε λιγότερο ανταγωνιστικοί.

Θεωρώ ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να το εξετάσουν αυτό και πρέπει να λάβουν υπόψη τις περιφερειακές περιοχές. Δεν συνιστά μείζον ζήτημα για τα ηπειρωτικά ευρωπαϊκά κράτη μέλη, αλλά συνιστά σίγουρα μείζον ζήτημα για την Ιρλανδία και για άλλες περιφερειακές χώρες.

  Janusz Władysław Zemke (S&D). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να καταστήσω απολύτως σαφές ότι οι συστάσεις τις οποίες ενέκρινε σήμερα το Κοινοβούλιο δεν θα είναι τόσο σαφείς υπό τις συνθήκες που επικρατούν στην Πολωνία. Οι εν λόγω συστάσεις οδηγούν σε αύξηση του κόστους μεταφοράς, και οι μεταφορείς με παλαιότερα οχήματα θα βρίσκονται προφανώς σε χειρότερη κατάσταση. Πρέπει, ωστόσο, να επικροτηθεί το ότι θα είναι διαθέσιμη πρόσθετη χρηματοδότηση για επενδύσεις στις βιώσιμες μεταφορές και, πρωτίστως, ότι θα υπάρξει η δυνατότητα για την κατασκευή σιδηροδρομικών συνδέσεων υψηλής ταχύτητας και συνδέσεων θαλάσσιων μεταφορών. Ωστόσο, θα ήθελα να επαναλάβω τα λόγια των προηγούμενων ομιλητών οι οποίοι ανέφεραν ότι αυτές οι συστάσεις έχουν αρνητικές καθώς και θετικές πτυχές. Θα επιφέρουν επίσης μια ολόκληρη σειρά περιπλοκών για πολλούς μεταφορείς στη χώρα μου.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, έχω να κάνω δύο παρατηρήσεις σχετικά με την αποκαλούμενη Eurovignette. Αφενός, θα ήθελα μια σαφή διατύπωση που να αναφέρει ότι οι χρηματοδοτικοί πόροι οι οποίοι συλλέγονται πρόκειται πραγματικά να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή οδικού δικτύου.

Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι ότι υποθέτω πως η διάταξη που αναφέρει ότι οι χώρες μπορούν να εξαιρέσουν τα μικρά οχήματα επαγγελματικής χρήσεως που ζυγίζουν μεταξύ 3,5 και 12 τόνων από την οδηγία για το κόστος των υποδομών θα τηρηθεί από τα κράτη μέλη. Εξάλλου, πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις χρησιμοποιούν οχήματα της τάξεως των 3,5 με 12 τόνων. Οι περισσότερες από τις εν λόγω επιχειρήσεις δεν θα είναι σε θέση να αντέξουν υψηλότερο κόστος. Τέτοιες επιχειρήσεις αποτελούν συχνά τον πυλώνα για δυνητική απασχόληση και επιχειρηματική πρωτοβουλία στις αγροτικές περιοχές μας.

  Jim Higgins (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η πρόταση Eurovignette είναι καλοπροαίρετη. Περιλαμβάνει πολλές αξιέπαινες πτυχές. Η μείωση των εκπομπών άνθρακα από τα οχήματα είναι πολύ αξιέπαινη· η μείωση της συμφόρησης από τα βαρέα φορτηγά οχήματα είναι πολύ αξιέπαινη· και η δαπάνη του 15% των διοδίων για την υποδομή είναι πολύ αξιέπαινη.

Θα ήθελα να υποστηρίξω αυτό το συγκεκριμένο μέτρο, αλλά αναγκάστηκα να ψηφίσω κατά διότι, όπως έχει ήδη αναφέρει ο συνάδελφός μου, Pat the Cope Gallagher, η οικονομία της Ιρλανδίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές. Τα μέτρα Eurovignette, εάν εγκρίνονταν στη χώρα μας, θα είχαν καταστροφικές συνέπειες. Οιαδήποτε επιπρόσθετα τέλη στους ιρλανδούς μεταφορείς θα είχαν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στις εξαγωγές μας. Πιστεύω ότι με υποστηρίζουν οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι και επίσης οι Ιταλοί. Είμαστε περιφερειακά κράτη. Εξαρτόμαστε απόλυτα από τις διεθνείς αγορές μας. Το υψηλό κόστος του ντίζελ έχει ωθήσει τους μεταφορείς στα όριά τους. Δυστυχώς, αναγκάστηκα να καταψηφίσω το μέτρο.

  Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή ψηφοφορία συνιστά ένα σαφές βήμα προόδου όσον αφορά την εισαγωγή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», μεταξύ άλλων και στον τομέα των οδικών μεταφορών, ο οποίος συμβάλλει σημαντικά στην ατμοσφαιρική ρύπανση και την ηχορύπανση. Παρά τις επικρίσεις των κλαδικών οργανώσεων, θεωρώ ότι η θέση του Συμβουλίου αποτελεί τον καλύτερο διαθέσιμο συμβιβασμό αυτήν τη στιγμή, παρόλο που ευελπιστώ ότι μπορούν να γίνουν βελτιώσεις στο μέλλον.

Ψήφισα υπέρ. Οφείλω να τονίσω, ωστόσο, ότι πρέπει να εξεύρουμε καλύτερους τρόπους χρήσης των εσόδων, καθιστώντας υποχρεωτικό για τα κράτη μέλη να επενδύουν τα έσοδα αυτά, προκειμένου να βελτιωθεί το διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών (ΔΕΔ-Μ) και η υποδομή για τη μείωση της ρύπανσης. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε, στο μέλλον, να πούμε ότι η σημερινή απόφαση είχε θετικά αποτελέσματα.

Έκθεση: Jo Leinen (A7-0330/2011)

  Antonello Antinoro (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, χάρη στη Συνθήκη του Άμστερνταμ, η πολιτική για το περιβάλλον και τη βιωσιμότητα έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία και η προσοχή έχει επικεντρωθεί στην ολοκλήρωση της οικονομικής και περιβαλλοντικής πολιτικής, καθώς και στην εισαγωγή περιβαλλοντικών ζητημάτων σε άλλους τομείς πολιτικής.

Οι βασικοί τομείς περιλαμβάνουν την αλλαγή του κλίματος, τις βιώσιμες μεταφορές, τη φύση και τη βιοποικιλότητα, την υγεία και το περιβάλλον, τη χρήση των φυσικών πόρων και τη διαχείριση των αποβλήτων, καθώς και τη διεθνή διάσταση της βιώσιμης ανάπτυξης. Το Συμβούλιο, στα συμπεράσματά του τον Ιούνιο του 2006, κάλεσε την Ένωση και τα κράτη μέλη της να επεκτείνουν τους εθνικούς λογαριασμούς στις θεμελιώδεις πτυχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Οι εθνικοί λογαριασμοί πρέπει, συνεπώς, να περιλαμβάνουν ένα εκκαθαριστικό ολοκληρωμένων περιβαλλοντικοοικονομικών λογαριασμών με πλήρως συνεκτικά στοιχεία.

Υπερψήφισα αυτήν την πρόταση κανονισμού, διότι δημιουργεί νέες χρήσεις για τα στοιχεία των εθνικών λογαριασμών, τις στατιστικές στον τομέα του περιβάλλοντος και άλλους στατιστικούς τομείς.

  Horst Schnellhardt (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υπερψήφισα την έκθεση Leinen, διότι είμαι πεπεισμένος ότι με την καταγραφή αυτών των δεδομένων στις διάφορες χώρες, θα μάθουμε πολλά περισσότερα για την κατάσταση σε αυτές τις χώρες. Ωστόσο, επέλεξα να μιλήσω ξανά, διότι ορισμένοι συνεισφέροντες στη συζήτηση έχουν ισχυρισθεί ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε μόνο με αυτούς τους λογαριασμούς και να παραβλέψουμε τελείως το ΑΕγχΠ.

Θα ήθελα να σας αποτρέψω από αυτό. Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη. Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν είναι ένας δείκτης οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας. Εάν θέλουμε να σταματήσουμε να το μετράμε ή εάν θέλουμε να χρησιμοποιούμε μόνο κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια στις μετρήσεις μας, τότε οδεύουμε προς την καταστροφή. Συνεπώς, όλα αυτά μπορούν μόνο να συμπληρώσουν τα στοιχεία για το ΑΕγχΠ. Το ΑΕγχΠ πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο των αναλύσεών μας, όπως συμφωνήθηκε στην έκθεση Rosbach. Θεωρώ ότι αυτό θα πρέπει να ισχύσει και εδώ. Θα ήθελα να το τονίσω αυτό για άλλη μία φορά.

Έκθεση: Carlos Coelho (A7-0185/2011)

  Jens Rohde (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συγγνώμη, θα μπορούσατε να μου πείτε ποιο θέμα εξετάζουμε τώρα; Δεν το άκουσα.

(Ο Πρόεδρος: «Την έκθεση Coelho»)

Το κεκτημένο Ρουμανίας/Βουλγαρίας; Σας ευχαριστώ.

(DA) Κύριε Πρόεδρε, ψηφίσαμε και εγκρίναμε σήμερα στο Κοινοβούλιο μια απόφαση που αναγνωρίζει ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία είναι έτοιμες για εισδοχή στη συνεργασία Σένγκεν. Δεν αμφιβάλλω ότι οι αμιγώς τεχνικές πτυχές εφαρμόζονται και ότι έχει επιτελεστεί τεράστιο έργο προκειμένου να είναι έτοιμες για εισδοχή. Ωστόσο, θεωρώ ότι υπάρχουν ορισμένοι λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη την ανησυχία των ευρωπαίων πολιτών λόγω της αυξανόμενης διαφθοράς σε πολλά κράτη μέλη και της αύξησης του διασυνοριακού εγκλήματος. Θα έπρεπε, συνεπώς, να είχαμε εκμεταλλευθεί αυτήν την κατάσταση προκειμένου να ενισχύσουμε την αστυνομική συνεργασία μας και τον αγώνα μας κατά της διαφθοράς προτού επεκτείνουμε τον χώρο Σένγκεν. Δεν πρόκειται για επικρίσεις που απευθύνονται σε αυτές τις δύο χώρες, αλλά για την αξιοποίηση της ευκαιρίας πριν από την επέκταση του Σένγκεν να απαιτήσουμε ορισμένες σχετικές απαντήσεις για τους προβληματισμένους πολίτες οι οποίοι καθίστανται μάρτυρες αυτής της αυξανόμενης εγκληματικότητας στην Ευρώπη.

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν όταν προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007, παρ’ όλα αυτά και οι δύο χώρες εξακολουθούν να διεξάγουν ελέγχους στα σύνορα ως αποτέλεσμα της μερικής εφαρμογής των μέτρων που περιέχονται στο κεκτημένο. Όπως έχουν καταδείξει οι προσεκτικές αξιολογήσεις και οι επισκέψεις που πραγματοποίησαν οι ομάδες εμπειρογνωμόνων, παρόλο που οι δύο χώρες έχουν επιδείξει ουσιαστική δέσμευση και έχουν σημειώσει σαφή πρόοδο στην εφαρμογή του κεκτημένου, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες αδυναμίες, για παράδειγμα, ως προς τον εξοπλισμό, τη διεξαγωγή των ελέγχων στα σύνορα και την εκπαίδευση.

Επιθυμούμε να επιβεβαιώσουμε την υποστήριξή μας για την πλήρη προσχώρησή τους στη συμφωνία, παρόλο που θεωρούμε ότι είναι αναγκαίο να μας ενημερώσουν οι εν λόγω δύο χώρες γραπτώς, εντός εξαμήνου, ότι έχουν εφαρμοσθεί πρόσθετα μέτρα για την κάλυψη αυτών των κενών. Πράγματι, το γεγονός ότι η περιοχή Βουλγαρία-Τουρκία-Ελλάδα είναι μία από τις πλέον ευαίσθητες περιοχές για την πολιτική της Ένωσης σχετικά με τα σύνορα όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση είναι κάτι που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ή να μην λάβουμε υπόψη.

  Dimitar Stoyanov (NI). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, το σημαντικότερο τμήμα αυτής της πολύ προσεγμένης έκθεσης από τον κ. Coelho ήταν στο τέλος. Εκεί υπήρχε μια ιδιαίτερα σαφής αναφορά στον κίνδυνο από το μεταναστευτικό κύμα το οποίο ενδεχομένως να κατακλύσει την Ευρώπη από την Τουρκία και, μέσω της Τουρκίας, από τις χώρες στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Έως και πριν από 25 έτη, η Ευρώπη προστατευόταν από τέτοιου είδους μεταναστευτικά κύματα για δύο λόγους: το σιδηρούν παραπέτασμα και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα στη Βόρεια Αφρική. Και τα δύο ολοκληρωτικά συστήματα κρατούσαν τους πολίτες τους υποταγμένους και ήταν πιθανότερο να μην τους επέτρεπαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους απ’ ό,τι το αντίθετο, αλλά τα εν λόγω εμπόδια δεν υφίστανται τώρα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπερψήφισα την παρούσα έκθεση. Επικροτώ το γεγονός ότι ο κύριος Coelho έχει αναφέρει τη σημασία της μεταναστευτικής πίεσης που ασκεί η Τουρκία στη Βουλγαρία και την Ελλάδα. Ωστόσο, θα ήθελα να πω ότι δεν θα είναι αρκετό να παραμείνουν οι δηλώσεις αυτές απλώς λόγια σε ένα φύλλο χαρτί. Απαιτούνται πόροι και προγράμματα, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν προκειμένου να προστατευθεί η Ένωση από αυτό το μεταναστευτικό κύμα.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, είναι προφανώς πολύ σημαντικό το ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι ίδιες αρχές μπορούν να εφαρμοσθούν σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, η συμφωνία του Σένγκεν συνιστά ένα βήμα προόδου προς αυτό το είδος στενής συνεργασίας, δηλαδή πιο ελεύθερη κυκλοφορία, αλλά πρέπει ασφαλώς να θυμόμαστε ότι η ελεύθερη κυκλοφορία πρέπει επίσης να συνεπάγεται κάποιο αίσθημα ευθύνης. Τώρα πρέπει να ελπίζουμε ότι, όταν η Ρουμανία και η Βουλγαρία προσχωρήσουν στον χώρο Σένγκεν, τα προβλήματα που ανέκυψαν στα σύνορά τους θα αντιμετωπιστούν στην πράξη και ότι θα διοχετευθούν εκεί επαρκείς πόροι, προκειμένου να διασφαλισθεί ότι αυτού του είδους η λαθρομετανάστευση και τα άλλα γεγονότα μπορούν να αποφευχθούν.

Φυσικά, η αλήθεια είναι ότι βασικά δεν μπορεί να υπάρχει ένα σύστημα δύο ταχυτήτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση: οι ίδιοι κανόνες πρέπει να ισχύουν για όλους. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε επίσης να διασφαλίσουμε ότι παρουσιάζονται οι ίδιες ευκαιρίες σε αυτές τις χώρες όπως και αλλού. Απαιτούνται πόροι, διότι γνωρίζουμε τα προβλήματα και τους κινδύνους που υπάρχουν εκεί.

  Roger Helmer (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, οι βρετανοί Συντηρητικοί θεωρούν κατά κανόνα ότι πρέπει να απέχουμε από ζητήματα που έχουν σχέση με το ευρώ ή με το Σένγκεν, διότι δεν συμμετέχουμε σε κανένα από τα δύο και, συνεπώς, μπορεί εύλογα να υποστηριχθεί ότι δεν μας αφορούν. Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, θεωρώ ότι μας αφορούν· γνωρίζουμε ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με την εγκληματικότητα και τη διαφθορά και δεν θεωρώ ότι οι έλεγχοι στα σύνορά τους είναι τόσο ικανοποιητικοί όσο εκείνοι οι οποίοι θα επιτυγχάνονταν σε άλλες χώρες του Σένγκεν.

Θα αποτελέσουν, συνεπώς, διαδρομή και οδό για τους λαθρομετανάστες στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι οποίοι, εντός του χώρου του Σένγκεν, θα είχαν τότε τη δυνατότητα να φθάσουν στο Calais και θα οδηγούσαν σαφώς σε αύξηση της λαθρομετανάστευσης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Για τον λόγο αυτόν, καταψήφισα την έκθεση.

Έκθεση: Jean-Pierre Audy (A7-0160/2011)

  Francesco De Angelis (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση σχετικά με την ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Υπάρχουν τέσσερις λόγοι τους οποίους θεωρώ υψίστης σημασίας και για τους οποίους υπερψήφισα την έκθεση: 1) η απλοποίηση και ο εξορθολογισμός των διαδικασιών, προκειμένου να καταστεί ευκολότερη η πρόσβαση στη χρηματοδότηση· 2) η συμμετοχή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες είναι αναγκαίες για την ανάπτυξη και την απασχόληση· 3) καινοτομία για έναν ανταγωνιστικό κατασκευαστικό τομέα, ικανό να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις της αγοράς· και 4) η χρηματοδοτική διευκόλυνση καταμερισμού του κινδύνου, η οποία έχει αποφέρει μέχρι στιγμής πολύ καλά αποτελέσματα.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι το τρίγωνο «γνώση, εκπαίδευση, έρευνα» –στο οποίο στηρίζεται το μέλλον της πολιτικής συνοχής– μπορεί να εδραιωθεί στην Ευρώπη μόνο με τη σταθερή προσήλωση στην έρευνα.

  Jens Rohde (ALDE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει ευρεία συναίνεση στο Κοινοβούλιο σχετικά με την ανάγκη μεταρρύθμισης του ερευνητικού μας προγράμματος. Εντούτοις, οφείλω να εκφράσω τη λύπη μου για το γεγονός ότι η Επιτροπή ήταν τόσο αόριστη και μετριοπαθής στην ενδιάμεση αξιολόγησή της. Θα μπορούσε, στην πραγματικότητα, να γίνει πολύ καλύτερη και θα μπορούσαν να επιτευχθούν άμεσα πολλά περισσότερα. Η Επιτροπή θα μπορούσε να συντομεύσει τις προθεσμίες υποβολής αιτήσεων, να διασφαλίσει πόρους για τις εγκαταστάσεις επίδειξης και να χρησιμοποιήσει διεθνή λογιστικά πρότυπα αντί να εφεύρει δικά της. Όλα αυτά δημιουργούν άσκοπη γραφειοκρατία που αποθαρρύνει τη βιομηχανία. Εμποδίζει την Ευρώπη να προχωρήσει από τις ιδέες στα τιμολόγια. Στο μέλλον, συνεπώς, πρέπει να μειώσουμε τον χαοτικό κυκεώνα των προγραμμάτων και τον όγκο των γραφειοκρατικών διαδικασιών, και πρέπει να επικεντρωθούμε στις μείζονες προκλήσεις: την κλιματική αλλαγή, την ενέργεια και τα τρόφιμα – εν ολίγοις, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την έρευνά μας προκειμένου να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας. Το Κοινοβούλιο απέδειξε σήμερα ότι διαθέτει τη βούληση να το πράξει. Τώρα εναπόκειται στην Επιτροπή να δείξει τον δρόμο.

  Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η έρευνα και η καινοτομία διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι ζωτικής σημασίας όσον αφορά την επίτευξη των στόχων που παρατίθενται στη στρατηγική Ευρώπη 2020. Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο αποτελεί το κύριο μέσο χρηματοδότησης της έρευνας στην Ευρώπη, όπως καταδεικνύει η έκθεση επί της οποίας ψηφίζουμε σήμερα. Ωστόσο, εξακολουθούν να προκαλούνται πολλά προβλήματα από τις υπερβολικά πολλές διοικητικές διατυπώσεις για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ).

Στο ψήφισμά του της 11ης Νοεμβρίου 2010, το Κοινοβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή να εισαγάγει διαδικαστικά, διοικητικά και χρηματοδοτικά μέτρα απλοποίησης στην τρέχουσα διαχείριση του έβδομου προγράμματος πλαισίου· παρ’ όλα αυτά, τα εν λόγω μέτρα δεν έχουν ακόμη εξεταστεί. Καλώ την Επιτροπή να αναγνωρίσει τις παρατηρήσεις του Κοινοβουλίου και να προσδιορίσει λύσεις προκειμένου να καταστεί ευκολότερη η πρόσβαση των ΜΜΕ στο έβδομο και το όγδοο ερευνητικό πρόγραμμα.

  Ville Itälä (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα κι εγώ επίσης με χαρά την παρούσα έκθεση, και ευχαριστώ τον συνάδελφό μου, τον κ. Audy, που έκανε τόσο καλή δουλειά. Έχω να θέσω δύο ζητήματα. Η χρηματοδότηση είναι εξαιρετικά σημαντική και θα μπορούσε να είναι λίγο πιο φιλόδοξη, καθώς αναφέρεται εδώ ότι αυτό το επίπεδο είναι αξιόπιστο και αναγκαίο. Πρέπει να αυξήσουμε τη χρηματοδότηση, προκειμένου να επιτευχθεί ανάπτυξη ζωτικής σημασίας στην Ευρώπη.

Πριν από λίγο καιρό, εγώ προσωπικά άκουσα προσεκτικά μια φιλανδική ερευνητική ομάδα η οποία λάμβανε χρηματοδότηση μέσω αυτού του προγράμματος. Διεξάγουν έρευνα για τα κύτταρα, στο πλαίσιο της οποίας βρίσκονται αρκετά κοντά σε μια σημαντική ανακάλυψη που θα τους επέτρεπε ακόμη και να αναπτύξουν θεραπείες για τον καρκίνο. Δεν είχαν καμία πληροφόρηση, ωστόσο, σχετικά με το αν θα συνεχισθεί η χρηματοδότηση. Βρίσκονται σε πλήρη αμηχανία. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η χρηματοδότηση θα πρέπει να συνεχισθεί και θα πρέπει να είναι επαρκής.

Το άλλο ζήτημα, σχετικά με το οποίο λαμβάνουμε σαφώς πληροφορίες, είναι ότι δαπανάται πολύς χρόνος εργασίας σε διοικητικές διατυπώσεις. Αυτό πρέπει να περιοριστεί, προκειμένου να μπορέσουν τα ζητήματα να ιεραρχηθούν κατάλληλα.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που σήμερα συζητάμε την ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου. Πολλά από τα σημεία που αναφέρονται στο έγγραφο είναι απολύτως αληθή, ιδίως όσον αφορά τους νέους ερευνητές και την περισσότερο ενεργό συμμετοχή του βιομηχανικού τομέα σε σχέδια στο πλαίσιο του προγράμματος πλαισίου. Το έγγραφο εκφράζει ανησυχία σχετικά με τα μάλλον χαμηλά ποσοστά συμμετοχής μεταξύ ορισμένων κρατών μελών. Θα ήθελα να επισημάνω ότι υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι γι’ αυτό. Τα συστήματα χρηματοδότησης που ισχύουν σήμερα ευνοούν, κατά κάποιον τρόπο, περισσότερο τα παλαιά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό αντικατοπτρίζεται επίσης στα αριθμητικά στοιχεία. Το ποσό της χρηματοδότησης που λαμβάνει ένας συμμετέχων σε σχέδιο από κάποιο από τα νέα κράτη μέλη είναι το μισό από εκείνο που θα ήταν για έναν συμμετέχοντα από τα παλαιά κράτη μέλη. Ως αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής, δημιουργείται ένα χάσμα στην Κοινότητα και τα νέα κράτη μέλη αποκλείονται, πράγμα το οποίο πιστεύω ακράδαντα ότι είναι άδικο. Θεωρώ, συνεπώς, ότι είναι αναγκαίο να αναθεωρηθούν τα συστήματα χρηματοδότησης και να καταβληθούν προσπάθειες για να διασφαλισθεί ότι κατά τη διάρκεια του ΠΠ8 δεν θα υπάρχουν πλέον ανισότητες ή διακρίσεις, προκειμένου να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τις προκλήσεις που αναφέρονται στη στρατηγική Ευρώπη 2020.

  Alajos Mészáros (PPE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, το τρέχον έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο διασφαλίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να ανυψώσει την ερευνητική πολιτική της σε ένα επαρκές επίπεδο. Καθώς ο προϋπολογισμός του υπερβαίνει τα 54 δισεκατομμύρια ευρώ για την περίοδο 2007-2013, μπορούμε να το θεωρήσουμε ένα από τα σημαντικότερα προγράμματα για την υποστήριξη της έρευνας παγκοσμίως. Πρέπει να εκπονήσουμε μια ενδιάμεση αξιολόγηση βάσει συγκεκριμένων στοιχείων, προκειμένου να διασφαλισθεί ότι το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο συνεχίζει να πληροί τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις. Θεωρώ ότι η διαδικασία απλοποίησης είναι το σημαντικότερο πράγμα που μπορούμε να τονίσουμε σε μια ενδιάμεση αξιολόγηση. Η εμπειρία καταδεικνύει επίσης ότι η πολυπλοκότητα και η δυσκολία των διοικητικών διαδικασιών ήταν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για τους ερευνητές μας. Το άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η διευκόλυνση της συμμετοχής των ΜΜΕ στο πρόγραμμα. Δυστυχώς, εν προκειμένω, πρέπει να καταβάλουμε περαιτέρω προσπάθειες, παρόλο που έχει επιτευχθεί κάποια βελτίωση σε προγράμματα σχετικά με τη συνεργασία. Επικροτήσαμε με ιδιαίτερη χαρά την εισαγωγή της χρηματοδοτικής διευκόλυνσης καταμερισμού του κινδύνου. Αυτό θα πρέπει να συνεχισθεί και να επεκταθεί έως το τέλος του έβδομου προγράμματος πλαισίου, και κατά τη διάρκεια των επόμενων προγραμμάτων. Για τους λόγους αυτούς, υπερψήφισα την έκθεση.

  Jacek Olgierd Kurski (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση Audy. Δεν μπορώ να εγκρίνω ένα έγγραφο το οποίο παρακωλύει το πρόγραμμα INDECT. Δεν συμφωνώ με τη δήλωση ότι το πρόγραμμα, το οποίο διεξάγεται στο φημισμένο Επιστημονικό και Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο AGH στην Κρακοβία, παραβιάζει τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Ο ερευνητικός του στόχος είναι, εξάλλου, να εκπληρώσει τους στόχους που ορίζονται σε ψηφίσματα σχετικά με την καταπολέμηση της παιδοφιλίας, τις πωλήσεις όπλων μέσω του Διαδικτύου και την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών και της εμπορίας ανθρώπων, τα οποία είναι ζητήματα που έχουμε θέσει πολλές φορές σε αυτό το Σώμα. Πρόκειται για ένα καινοτόμο πρόγραμμα, το οποίο επιτελεί εξαιρετικό έργο καλύπτοντας τα κενά στα συστήματα ασφαλείας των κρατών μελών της ΕΕ, ιδίως όσον αφορά το Διαδίκτυο. Οι άνθρωποι που επηρεάζει είναι όσοι παραβαίνουν τον νόμο, και εκείνοι είναι που πρέπει να φοβούνται περισσότερο τους στόχους του. Επιπλέον, το πρόγραμμα παρέχει μια καλή βάση για την κατασκευή ενός ολοκληρωμένου δικτύου ασφάλειας, διασφαλίζοντας την άμυνα κατά των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο. Η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα έχουν εφαρμόσει παρόμοιες λύσεις, και τις αναμένουμε με ανυπομονησία εδώ και αρκετά χρόνια σε επίπεδο ΕΕ. Δεν καταλαβαίνω, συνεπώς, για ποιον λόγο αναστέλλεται η χρηματοδότηση για ολόκληρο το πρόγραμμα, και μάλιστα εφόσον πρόκειται για το μόνο πρόγραμμα το οποίο διαχωρίζει η έκθεση Audy με αυτόν τον τρόπο.

  Anna Záborská (PPE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα την έκθεση, αλλά η ανησυχία παραμένει σχετικά με τη δημόσια χρηματοδότηση της έρευνας για τα εμβρυϊκά κύτταρα. Σύμφωνα με τον γενικό εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, τα εμβρυϊκά κύτταρα θεωρούνται ανθρώπινα έμβρυα και, συνεπώς, όντα από τα οποία προκύπτει η ζωή. Τα κύτταρα αυτά, εφόσον αντιπροσωπεύουν το πρώτο στάδιο της ανθρώπινης ζωής στην οποία θα εξελιχθούν, πρέπει να ορίζονται νομικά ως έμβρυα, των οποίων η κατοχύρωση με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας πρέπει να αποκλειστεί. Βάσει της δήλωσης αυτής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να λάβει άμεσα υπόψη τις αποφάσεις και τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και να προσαρμόσει τις πολιτικές της σχετικά με τη χρηματοδότηση της επιστήμης και της έρευνας σε αυτά.

Πρόταση ψηφίσματος (B7-0344/2011)

  Jens Rohde (ALDE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα, ψηφίσαμε το τελευταίο κείμενο σε έναν μακροσκελή κατάλογο κειμένων για τη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών. Ευτυχώς, το Κοινοβούλιο εξακολουθεί, στο σύνολό του, να τάσσεται υπέρ των ελεύθερων συναλλαγών, και αυτό ισχύει επίσης και για τη συμφωνία με τον Καναδά. Ωστόσο, η απαίτηση για τομεακές αναλύσεις ανακύπτει συνεχώς. Η εκτίμηση των επιπτώσεων της συμφωνίας ΕΕ-Καναδά καταδεικνύει σαφή οφέλη και για τις δύο πλευρές. Οι τομεακές αναλύσεις είναι απλώς ένας τρόπος αναζήτησης μιας αιτίας άρνησης, διότι η αλήθεια είναι ότι θα υπάρχουν πάντα και νικητές και ηττημένοι. Είναι καθήκον μας να πράξουμε αυτό που είναι καλύτερο για την πλειονότητα. Οι ελεύθερες συναλλαγές είναι καλύτερες για τους καταναλωτές, καθώς παρέχουν περισσότερες επιλογές και χαμηλότερες τιμές. Είναι καλύτερες για τις επιχειρήσεις, διότι επεκτείνουν τις αγορές τους και δημιουργούν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Οι ελεύθερες συναλλαγές αποτελούν τον διεθνή καταμερισμό εργασίας, διασφαλίζοντας ότι όλοι κάνουμε αυτό στο οποίο είμαστε καλύτεροι, επιτρέποντας παράλληλα σε όλους τους άλλους να κάνουν αυτό στο οποίο είναι καλύτεροι.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, φυσικά επικροτώ κάθε εμπορική συμφωνία μεταξύ δύο χωρών ή επιχειρήσεων διότι, εάν η διαχείρισή της είναι ορθή, το παγκόσμιο εμπόριο μπορεί να συνδράμει στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και να συμβάλει στην πρόοδο.

Ωστόσο, ανησυχώ πάντα για το ότι ο μεγάλος αριθμός διμερών συμφωνιών θα καταστεί αιτία να παραβλέψουμε τη συνολική εικόνα και ότι θα καταλήξουμε σε ένα συνονθύλευμα συμφωνιών που καθιστά δύσκολη την επίτευξη μιας πραγματικής συμφωνίας εντός του πλαισίου του ΠΟΕ.

Κατ’ εμέ, οι διμερείς συμφωνίες είναι πάντα η δεύτερη καλύτερη επιλογή. Η καλύτερη επιλογή στην πραγματικότητα θα ήταν να συνεχισθούν οι εμπορικές συνομιλίες στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ και να συναφθούν οι συμφωνίες που αναμένει το παγκόσμιο εμπόριο και που χρειάζεται απεγνωσμένα η παγκόσμια οικονομία.

Έκθεση: Wolf Klinz (A7-0081/2011)

  Claudio Morganti (EFD). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός το ότι οι οργανισμοί αξιολόγησης διαθέτουν σήμερα συσσωρευμένη τεράστια δύναμη που δεν υπόκειται σε έλεγχο. Η αρχική τους αρμοδιότητα ήταν να παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες σε επενδυτές, αλλά συν τω χρόνω μεταμορφώθηκαν σε υπέρτατους και ανεξέλεγκτους κριτές των διεθνών χρηματοπιστωτικών αγορών.

Κατά την άποψή μου, είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι επιχειρήσεις και ακόμη και κράτη μέλη υπόκεινται στις κρίσεις τριών μεγάλων αμερικανικών εταιρειών, των οποίων οι αξιολογήσεις δεν ήταν πάντα ακριβείς και μάλιστα έχουν οδηγήσει κατά καιρούς σε αξιοσημείωτα σφάλματα, όπως στην υπόθεση Lehman Brothers.

Οι μεγαλύτεροι έλεγχοι πρέπει, συνεπώς, να επικροτηθούν και ευελπιστώ ότι η νέα ευρωπαϊκή αρχή θα κατορθώσει να λειτουργεί στον βέλτιστο βαθμό, με πραγματικές εξουσίες να παρεμβαίνει, ακόμη και να επιβάλλει κυρώσεις όπου κρίνεται απαραίτητο. Θεωρώ επίσης ότι είναι μια θαυμάσια ιδέα να εισαχθεί η αρχή της αστικής ευθύνης σε καταστάσεις προφανούς αμέλειας. Απαιτείται μεγαλύτερος ανταγωνισμός στον τομέα και πρέπει να διαλύσουμε αυτό το ιστορικό ολιγοπώλιο και να επιχειρήσουμε να προωθήσουμε νέους, ανεξάρτητους και ενδεχομένως ευρωπαϊκούς οργανισμούς, οι οποίοι θα είχαν συνεπώς πλήρη επίγνωση του οικονομικού πλαισίου και της πραγματικότητας στην ήπειρό μας, η οποία είναι τελείως διαφορετική από τον τρόπο σκέψης στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Για όλους αυτούς τους λόγους, υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση.

Έκθεση: Angelika Niebler (A7-0159/2011)

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, είμαι απόλυτα ικανοποιημένη με το έγγραφο που εγκρίθηκε σήμερα σχετικά με τη διασφάλιση ανεξάρτητων εκτιμήσεων αντικτύπου. Οι εκτιμήσεις αντικτύπου αποτελούν τη βάση της νομοθετικής διαδικασίας. Θεωρώ ότι η ουσιαστική ανεξαρτησία των εκτιμήσεων επιπτώσεων πρέπει να καταστεί γενική αρχή που θα εφαρμόζεται σε όλα τα είδη των εκτιμήσεων επιπτώσεων, ιδίως στις εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η εγγύηση της εφαρμογής αυτής της αρχής θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνεται στην οδηγία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία αναμένεται να αναθεωρηθεί στο εγγύς μέλλον. Χαίρομαι που οι προτάσεις στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, επί των οποίων παρείχα τροπολογίες, αφορούν εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων, πράγμα που είναι εξαιρετικά σημαντικό. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει επίσης να διαδραματίσει περισσότερο ενεργό ρόλο για την υπεράσπιση των συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της στις περιπτώσεις στις οποίες σχέδια που αναλαμβάνουν τρίτες χώρες μπορεί να έχουν επιπτώσεις επί της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή ενός ή αρκετών εκ των κρατών μελών της. Θεωρώ ότι το παρόν έγγραφο συνιστά ένα βήμα προς τη διασφάλιση της ασφάλειας για όλους μας.

Έκθεση: Richard Falbr (A7-0172/2011)

  Jens Rohde (ALDE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα πάρα πολύ να μιλήσω για το θέμα αυτό, καθώς θεωρώ ότι είναι κάπως παράλογο να θεσπίζουμε διατάξεις σχετικά με την ΕΚΕ εδώ. Είναι καθ’ όλα θεμιτό και σωστό το ότι μπορούμε πιθανώς να συμφωνήσουμε όλοι να συνάπτουμε συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών και εταιρικές σχέσεις μόνο με χώρες που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στην πραγματικότητα αυτό περιλαμβάνεται ήδη στη Συνθήκη. Ωστόσο, θεωρώ ότι ορισμένοι πολιτικοί έχουν λησμονήσει το τι αντιπροσωπεύουν τα αρχικά ΕΚΕ. Αντιπροσωπεύουν την εταιρική κοινωνική ευθύνη. Επομένως, το ερώτημα είναι τι πράττουν οι επιχειρήσεις για δικό τους λογαριασμό πέρα από τη συμμόρφωση με τη νομοθεσία. Αυτό χρησιμοποιείται ως ανταγωνιστική παράμετρος στις εμπορικές δοσοληψίες, δημιουργώντας συνεπώς ένα κίνητρο για τις ίδιες τις επιχειρήσεις προκειμένου να συνεχίσουν να βελτιώνουν την πτυχή αυτήν των εμπορικών τους δοσοληψιών. Εάν εμείς έρθουμε και το αφαιρέσουμε αυτό και το μετατρέψουμε σε πολιτική νομοθεσία, εξαλείφουμε τελείως αυτήν την ανταγωνιστική παράμετρο, και αυτό –αν μου επιτρέπετε να το πω– είναι καθαρή πολιτική ανοησία.

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής περιλαμβάνει όλες τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προαγωγή εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες. Παρόλο που τόσο η Συνθήκη της Λισαβόνας όσο και η στρατηγική «Ευρώπη 2020» απέδωσαν πρωτοφανή σημασία στην κοινωνική πολιτική, τα ζητήματα της ανταγωνιστικότητας και οι οικονομικοί παράγοντες εξακολουθούν να έχουν προτεραιότητα σε σύγκριση με τα κοινωνικά θέματα.

Ωστόσο, καθίσταται ολοένα και σαφέστερο ότι πρέπει να σταματήσουμε να επικεντρωνόμαστε αυστηρά στις αγορές και αντ’ αυτού να ενδιαφερθούμε ευρύτερα για τον άνθρωπο, πράγμα που σημαίνει να προστατεύσουμε τον άνθρωπο, τα δικαιώματα των εργαζομένων και το δικαίωμα στην εργασία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να το θέσει ως μακροπρόθεσμο στόχο, προκειμένου να μπορέσει να διασφαλίσει ότι άνδρες και γυναίκες θα έχουν την ευκαιρία να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή και παραγωγική εργασία υπό συνθήκες ελευθερίας, ισότητας, ασφάλειας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Στο μέλλον, θα καταστεί συνεπώς απαραίτητο να συνεργάζονται το Κοινοβούλιο και οι διεθνείς και ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές ενώσεις και να προσθέτουν τις δικές τους θετικές και επείγουσας φύσεως συστάσεις στην πρωτοβουλία που ψηφίστηκε εδώ σήμερα.

  Mitro Repo (S&D). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα την έκθεση, διότι οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις έχουν ιδιαίτερα μεγάλη σημασία για το διεθνές εμπόριο. Πρέπει πάντα να ενεργούμε σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές αξίες και τα διεθνή κοινωνικά πρότυπα και τα πρότυπα εργασίας, ακόμη και σε τρίτες χώρες.

Η εταιρική κοινωνική ευθύνη είναι χρήσιμη ως μια εκούσια ενέργεια μόνο εάν παρέχονται στους καταναλωτές αξιόπιστες και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητες των εταιρειών, την προέλευση των προϊόντων και τις συνθήκες υπό τις οποίες κατασκευάζονται και πωλούνται τα προϊόντα. Πιστοποιητικά, εμπορικά σήματα και πρότυπα είναι σημαντικά για τους καταναλωτές, και η δημόσια εικόνα και η φήμη συνδέονται άμεσα με την επιτυχία μιας εταιρείας. Στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, είναι δύσκολο να αποκρυφθούν πληροφορίες από τους καταναλωτές σχετικά με τις πρακτικές μιας εταιρείας στο εξωτερικό.

Η υπεύθυνη επιχειρηματικότητα αποτελεί πάντα τη ραχοκοκαλιά της ανταγωνιστικότητας και των επιτυχημένων εμπορικών σχέσεων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, επίσης, πρέπει να είναι πρωτοπόρος στην προώθηση των κοινωνικών προτύπων. Θεωρώ ότι η έννοια της εταιρικής ευθύνης θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται συνολικά στην πολιτική και τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ.

  Anna Záborská (PPE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, η υποστήριξη και η προώθηση της κοινωνικής ευθύνης στις εξωτερικές σχέσεις ενδέχεται να είναι ένα ενδιαφέρον εγχείρημα. Με ανησυχεί το ότι δεν δραστηριοποιούμαστε όσο θα μπορούσαμε. Η κοινωνική ευθύνη πρέπει να εστιάζεται στους φτωχότερους, σε όσους βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας, σε όσους δεν έχουν τα εφόδια και είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στη χειραγώγηση. Εν ολίγοις, πρέπει να εστιάζεται σε όσους είναι περισσότερο απομακρυσμένοι από την αγορά εργασίας.

Το γαλλικό πρόγραμμα για την εκπαίδευση και τη συνεργασία, που δρομολογήθηκε από την οργάνωση ATD Quart Monde και το γαλλικό κράτος, αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα μιας αξιόπιστης επιχείρησης που διατηρεί τη γνήσια κοινωνική ευθύνη μιας εταιρικής σχέσης με τους περισσότερο μειονεκτούντες εργαζόμενους. Με τον τρόπο αυτόν, μπορεί η Ένωση να προσδώσει πραγματική προστιθέμενη αξία στην πολιτική.

Έκθεση: Gay Mitchell (A7-0187/2011)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, το 2011 προσφέρει μια στρατηγική ευκαιρία για την άντληση διδαγμάτων από την τετραετία της εφαρμογής του κανονισμού για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας. Από την έναρξη ισχύος του, το βασικό πρόβλημα που προέκυψε φαίνεται πως είναι η δυσκολία κατανόησης ή αποδοχής του ειδικού ρόλου της αναπτυξιακής συνεργασίας στο πλαίσιο της εξωτερικής δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρέπει, συνεπώς, να διευκρινίσουμε ότι η αναπτυξιακή συνεργασία αποτελεί τον μοναδικό τομέα πολιτικής της εξωτερικής δράσης, εκτός από την ανθρωπιστική βοήθεια, που δεν έχει σχεδιαστεί για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ΕΕ, αλλά για την προάσπιση των συμφερόντων των πιο περιθωριοποιημένων και ευάλωτων πληθυσμών του πλανήτη.

Μέσω της σημερινής ψηφοφορίας, θα τονίσουμε την ανάγκη να υπάρχει ένα χωριστός μηχανισμός για τη συνεργασία στην ανάπτυξη που θα αφορά ειδικά και αποκλειστικά τις αναπτυσσόμενες χώρες και θα επιδιώκει σαφώς τους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Συμπερασματικά, κύριε Πρόεδρε, ζητούμε, πιο συγκεκριμένα, να χρησιμοποιείται η διαδικασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων όταν λαμβάνονται αποφάσεις σχετικά με τους γενικούς στόχους, τους τομείς προτεραιότητας και τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καθώς επίσης και σχετικά με την κατανομή πόρων, οι οποίες πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 290 της ΣΛΕΕ.

Έκθεση: Diana Wallis (A7-0164/2011)

  Adam Bielan (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, παρότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένως αναγνωρίσει τα οφέλη που θα παρέχονταν στην εσωτερική αγορά με τις βελτιώσεις στο πλαίσιο του δικαίου των συμβάσεων, η θέσπιση ενός νέου συστήματος δικαίου των συμβάσεων με τη χρήση ενός προαιρετικού μέσου έχει αντιμετωπίσει μια σειρά σοβαρών προβλημάτων, όσον αφορά τόσο την ουσία όσο και τις διαδικασίες. Πρωτίστως, οι προτάσεις που υποβλήθηκαν αντικατοπτρίζουν τη θέση της Επιτροπής, η οποία δεν επαληθεύεται από την ουσία της δημόσιας συζήτησης. Δεν γνωρίζουμε τις θέσεις που υποστηρίζουν τα μεμονωμένα κράτη μέλη ή εκείνες που υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι των καταναλωτών και των επιχειρήσεων. Οι αποκλίνουσες νομικές ερμηνείες ενδεχομένως να προκύπτουν από την ασάφεια ορισμένων εκ των προτεινόμενων εγγράφων, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν ως βάση για δικαστικές αποφάσεις.

Τέλος, η καθιέρωση ενός προαιρετικού μέσου θα είχε σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο στις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές. Ενδέχεται να υπάρξουν πολύ υψηλές δαπάνες που συνδέονται με την απαραίτητη κατάρτιση, την αντικατάσταση των τυποποιημένων εντύπων σύμβασης και τις πιθανές δικαστικές διαδικασίες. Κατά την άποψή μου, δεν είναι συνετό να επιβληθούν πρόσθετες οικονομικές επιβαρύνσεις στις επιχειρήσεις σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας. Βάσει των ανωτέρω, ψηφίζω υπέρ της απόρριψης της έκθεσης.

Έκθεση: Nadja Hirsch (A7-0082/2011)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η δυνατότητα και η ικανότητα για μάθηση και εργασία σε διεθνές περιβάλλον αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για μια επιτυχημένη επαγγελματική ζωή στη σημερινή έντονα παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Στον τομέα της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης τα κεντρικά στοιχεία που αναφέρονται στην ευρωπαϊκή στρατηγική για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη πρέπει να μετασχηματιστούν σε πρακτικά μέτρα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα κράτη μέλη. Οι προβλέψεις μάς επιτρέπουν να υποθέσουμε ότι η αύξηση της ζήτησης ικανοτήτων δεν θα σταματήσει. Η βιομηχανική και τεχνολογική αλλαγή συνοδεύεται από αύξηση της ανάγκης εργατικού δυναμικού υψηλών και μέσων προσόντων, που ωστόσο αποβαίνει σε βάρος των προσώπων με χαμηλά προσόντα.

Συνεπώς, πρέπει να ενεργήσουμε γρήγορα ιδίως όσον αφορά τους νέους: η συνεχιζόμενη αύξηση της ανεργίας των νέων αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Για την επίτευξη αυτών των στόχων, θεωρούμε ότι είναι αναγκαίο να συνεχίσει να αποτελεί η εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση διαρκή και υψηλή πολιτική και κοινή προτεραιότητα. Απολύτως απαραίτητη για να υλοποιηθεί αυτό είναι η συμμετοχή και η δέσμευση όλων των εμπλεκομένων παραγόντων, των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των τοπικών και περιφερειακών παραγόντων.

  Paul Murphy (GUE/NGL). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση Hirsch, καθώς εκλαμβάνει ουσιαστικά την εκπαίδευση όχι ως μέσο με το οποίο μπορούν οι άνθρωποι να βελτιώσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους, αλλά αποκλειστικά ως εργαλείο για την αύξηση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων.

Απορρίπτω εντελώς αυτήν την προσέγγιση. Σύμφωνα με την έκθεση η εφαρμογή των στόχων της ΕΕ 2020 αποτελεί το μέσο για την εξασφάλιση της απασχόλησης και καλύτερου βιοτικού επιπέδου. Αυτό είναι εντελώς αναληθές. Η στρατηγική ΕΕ 2020 δεν θα παράσχει ούτε θέσεις εργασίας ούτε καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Προσφέρει περισσότερες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και ανταγωνισμό για τη μείωση των μισθών και την επιδείνωση των συνθηκών.

Η παρούσα έκθεση ζητεί με επαίσχυντο τρόπο δυνατότητες λύσης των συμβάσεων μαθητείας από μέρους των εργοδοτών σε περίπτωση μη προσαρμογής των μαθητευομένων στην απασχόλησή τους. Αυτή είναι η συνταγή για κατάφωρη εκμετάλλευση. Απορρίπτω την έκκληση για αυξημένη συμμετοχή των ιδιωτικών τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην επέκταση της επαγγελματικής κατάρτισης και αντ’ αυτού ζητώ ουσιαστικές ευκαιρίες επαγγελματικής κατάρτισης που να παρέχονται μέσω μαζικών δημόσιων επενδύσεων.

  Mitro Repo (S&D). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα την έκθεση, διότι η ανεργία των νέων είναι μια πρόκληση την οποία αντιμετωπίζει ολόκληρη η Ευρώπη και η οποία προβληματίζει όλη την κοινωνία. Βρίσκεται επίσης πίσω από τις αναταραχές στις χώρες της νότιας Μεσογείου. Στις ευημερούσες κοινωνίες των σκανδιναβικών χωρών, η ανεργία των νέων είναι ορατή, για παράδειγμα, ως αποκλεισμός και αύξηση της χρήσης ουσιών μεταξύ των εφήβων.

Τα νιάτα ισοδυναμούν με την κινητικότητα και την εναλλαγή θέσεων εργασίας. Η ανεργία των νέων είναι σοβαρή όταν νέοι άνθρωποι δεν διαθέτουν πρόσβαση σε οιοδήποτε είδος εργασίας διότι έχουν χαμηλό μορφωτικό επίπεδο ή στερούνται επαγγελματικής εμπειρίας, και ούτε είναι οι νέοι άνθρωποι που υστερούν σε σωστή εκπαίδευση και επαγγελματική εμπειρία σε ισχυρή θέση όταν ανταγωνίζονται για θέσεις εργασίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να επικεντρώσουμε τις ενέργειές μας στην παροχή ευρέος φάσματος, υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης και, επιπλέον, να δώσουμε προσοχή στη διάσταση του φύλου, προκειμένου να μπορέσουν να εξαλειφθούν τα βαθύτερα αίτια της ανεργίας των νέων. Θα πρέπει επίσης να θυμόμαστε τον ρόλο της περαιτέρω κατάρτισης, διότι αυτή είναι που προάγει τη διά βίου μάθηση και προετοιμάζει τα άτομα για τις αλλαγές στην αγορά εργασίας.

  Silvia Costa (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, είναι ιδιαίτερα σημαντικό το ότι το Κοινοβούλιο χρησιμοποιεί το παρόν ψήφισμα για να αποστείλει ένα ηχηρό μήνυμα τόσο στα κράτη μέλη όσο και στις νεότερες γενεές, προκειμένου να ζητήσει μεγαλύτερη προσήλωση στην ευρωπαϊκή συνεργασία σχετικά με τη μάθηση, την επαγγελματική κατάρτιση και την ανώτερη εκπαίδευση ώστε να ενισχυθεί η στρατηγική Ευρώπη 2020. Γνωρίζουμε ότι η ανεργία των νέων έχει σοβαρές επιπτώσεις στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, όπως και η παρατεταμένη περίοδος ανασφάλειας την οποία βιώνει το 40% των νέων Ευρωπαίων.

Θα πρέπει να δοθεί ισχυρή υποστήριξη σε έναν συνδυασμό εκπαιδευτικών πολιτικών και ενός νέου βασιζόμενου σε κίνητρα συστήματος πρόνοιας για τις επιχειρήσεις που παρέχουν πλήρη απασχόληση για νέους και γυναίκες. Είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι οι διδασκόμενες δεξιότητες συνάδουν με τις ικανότητες –συμπεριλαμβανομένων αυτών για την ιδιότητα του πολίτη– που απαιτούνται για τους νέους στόχους της διατηρήσιμης και έξυπνης ανάπτυξης, όπως αναγκαίες είναι και οι πολιτικές για τη μετάβαση από την εκπαίδευση στον χώρο εργασίας και η επιτάχυνση της αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων, των πτυχίων και των ακαδημαϊκών μονάδων.

Εκείνα τα κράτη μέλη τα οποία, όπως το δικό μου, κάνουν περικοπές σε πόρους για την εκπαίδευση και την έρευνα σε μια περίοδο κρίσης πρέπει να γνωρίζουν ότι βλάπτουν τους νέους και βλάπτουν το μέλλον της Ευρώπης.

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) Κύριε Πρόεδρε, συμμετείχα στην εκπόνηση της έκθεσης στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, και πράγματι η ανεργία στην Ευρώπη είναι υψηλή, αλλά η ανεργία μεταξύ των νέων είναι, κατά μέσο όρο, διπλάσια. Υπάρχουν κράτη μέλη στα οποία το ποσοστό είναι ακόμη υψηλότερο, όπως στην πατρίδα μου, όπου στην πραγματικότητα είναι τριπλάσιο. Υποστηρίζω τις πρωτοβουλίες που περιλαμβάνονται στην έκθεση ως πρακτικά μέτρα για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση προς το καλύτερο. Δεν έχει νόημα η κατάρτιση ενός μεγάλου αριθμού ατόμων τα οποία φοίτησαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά στη συνέχεια αυτό δεν τους χρησίμευσε στην αγορά εργασίας. Πρέπει να επικεντρωθούμε περισσότερο στην επαγγελματική κατάρτιση και την επιμόρφωση.

Αυτό που είναι εντελώς απαράδεκτο, ωστόσο, είναι οι ενέργειες στις οποίες προέβη το Συμβούλιο σχετικά με την εκπαίδευση σε ό,τι αφορά τις δημοσιονομικές περικοπές. Οι ενέργειές του είναι επίσης ασύμβατες με την υλοποίηση της στρατηγικής Ευρώπη 2020, η οποία έχει ήδη εγκριθεί. Δεν επενδύει σε αυτό που υποστηρίζει. Ψήφισα υπέρ της έγκρισης της έκθεσης. Σας ευχαριστώ.

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, κι εγώ επίσης υπερψήφισα την παρούσα έκθεση, ιδίως καθώς εκτιμάται ότι θα καταστούν διαθέσιμες 15 εκατομμύρια θέσεις εργασίας για άτομα που κατέχουν τίτλους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από φέτος έως και το 2020. Παράλληλα, εκτιμάται ότι θα υπάρξουν 12 εκατομμύρια λιγότερες θέσεις εργασίας για άτομα χωρίς καθόλου ή με ελάχιστους τίτλους. Συνεπώς, πρέπει να γίνει κάτι γι’ αυτό και υπάρχει προφανώς μεγάλη ανάγκη για εκπαίδευση και κατάρτιση. Το 21% των νέων σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι άνεργοι και είναι, συνεπώς, σημαντικό να παραμείνουν στην εκπαίδευση έως ότου αποκτήσουν και αυτοί τα κατάλληλα προσόντα και να υπάρχει συνεργασία μεταξύ των πανεπιστημιακών σχολών και των επιχειρήσεων, προκειμένου να καταστούν τα προσόντα αυτά κατάλληλα. Επιπλέον, είναι σημαντικό να υπάρξει ανεξάρτητη εκτίμηση αυτών των προσόντων. Εάν πραγματοποιηθούν όλα αυτά, μπορούμε να επιλύσουμε αυτό το πρόβλημα στο μέλλον.

Έκθεση: Salvador Garriga Polledo (A7-0193/2011)

  Francesco De Angelis (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση του κ. Garriga Polledo αποτελεί ένα σημαντικό δείγμα εργασίας που μας επιτρέπει να καθορίσουμε ένα νέο δημοσιονομικό πλαίσιο για μια ανταγωνιστική και βιώσιμη Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς.

Χρειαζόμαστε έναν προϋπολογισμό που να είναι σχεδιασμένος για τις σημερινές προκλήσεις και που να μπορεί να παράσχει μια ισχυρή και καινοτόμο απάντηση στις τρέχουσες ανάγκες. Η κορυφαία προτεραιότητά του πρέπει να είναι η έρευνα και η καινοτομία για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να τονωθεί η ανάπτυξη και η απασχόληση, ενώ ο δεύτερος στόχος είναι η μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής πολιτικής, προκειμένου να προωθηθεί και να υποστηριχθεί η ανταγωνιστικότητα της γεωργίας στην Ευρώπη.

Ωστόσο, ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στο μέλλον της πολιτικής συνοχής, η οποία θεωρώ ότι αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εργαλείο και ένα εργαλείο το οποίο παρέχει χρηματοδοτική στήριξη για τις επενδύσεις που προωθούν την οικονομική ανάπτυξη και, πρωτίστως, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Επί του θέματος αυτού, θα ήθελα να επανέλθω σε ένα σημείο που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό: τον καθορισμό μιας νέας ενδιάμεσης κατηγορίας. Θεωρώ, φυσικά, ότι η εν λόγω νέα κατηγορία δεν μπορεί να δημιουργηθεί με τη διοχέτευση πόρων από τις ήδη υφιστάμενες, οι οποίες είναι αναγκαίες για τη στήριξη της ισορροπημένης, αρμονικής και βιώσιμης ανάπτυξης των κοινοτήτων μας.

  Ville Itälä (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η εξαιρετικά σημαντική έκθεση εγκρίθηκε, και θα ήθελα να αναφέρω λίγες μόνο λεπτομέρειες. Η πρώτη είναι η τροπολογία 18, που κατατέθηκε από την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, η οποία αναφέρει ότι μπορούν να γίνουν ορισμένες αρκετά σαφείς περικοπές στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής, σύμφωνα με τα είδη των τρεχουσών μεταρρυθμίσεων που υπάρχουν. Με άλλα λόγια, αποκτήσαμε μια σαφή εικόνα της άποψης που έχει η Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη σχετικά με τη γεωργική πολιτική, παρόλο που διατυπώθηκε με πολύ έξυπνο τρόπο. Ο προφανής και βασικός συλλογισμός εδώ είναι ότι η γεωργική πολιτική είναι αυτή που θα δεχθεί περικοπές, εάν πρέπει να περικόψουμε κάτι.

Το άλλο σημαντικό σημείο, επί του οποίου ψήφισα διαφορετικά από την Ομάδα μου, ήταν η τροπολογία 37δ, η οποία επισημαίνει αρχικά τις σημαντικές εξοικονομήσεις που θα μπορούσαν να γίνουν εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορούσε να έχει μια ενιαία έδρα. Δεν έχει νόημα να διαφωνούμε γι’ αυτό: εξοικονομήσεις θα γίνουν. Δεν έχει διαφορά, όπως και αν ψηφίσουμε: γνωρίζουμε ότι οι εξοικονομήσεις θα γίνουν. Θα ήθελα να ελπίζω ότι εδώ καθίσταται επιτέλους κατανοητό ότι οι πολίτες έχουν πραγματικά κουραστεί να γίνονται εξοικονομήσεις που αφορούν αυτούς, αλλά όχι εξοικονομήσεις που αφορούν εμάς. Αυτό δεν μπορεί να αιτιολογηθεί στους πολίτες και δεν θα βελτιωθεί τίποτα ψηφίζοντας επ’ αυτού. Οι εξοικονομήσεις θα γίνουν και πρέπει να τις κάνουμε εμείς.

  Salvatore Caronna (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα την έκθεση του κ. Garriga Polledo σχετικά με τις προσεχείς δημοσιονομικές προοπτικές της Ένωσης διότι, σε μία από τις σημαντικότερες περιόδους κρίσης για το αποκαλούμενο ευρωπαϊκό πνεύμα, είμαι πεπεισμένος ότι είναι ζωτικής σημασίας να εμμείνουμε και να επιβάλουμε την πεποίθησή μας ότι είναι αναγκαίο να εφοδιαστεί η Ένωση με αξιόπιστα μέσα, ξεκινώντας με την επαρκή χρηματοδότηση.

Το αίτημα για αύξηση κατά 5% στον επόμενο προϋπολογισμό είναι, συνεπώς, εύλογο και επιβεβλημένο. Ίσως δεν θα είναι αρκετό, αλλά είναι αναγκαίο προκειμένου να δωθούν απαντήσεις στα μεγάλα μελλοντικά ερωτήματα: οι πόροι αυτοί απαιτούνται για την αντιμετώπιση πραγματικών προβλημάτων, όπως η μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των περιφερειών, η μεγαλύτερη ικανότητα για έρευνα και καινοτομία, και η μεγαλύτερη ικανότητα για δημιουργία ανάπτυξης και παροχή θέσεων εργασίας. Χωρίς επαρκείς πόρους, κανένα από τα εν λόγω προβλήματα δεν θα αντιμετωπισθεί καταλλήλως, ξεκινώντας από την εισαγωγή της ενδιάμεσης κατηγορίας στην πολιτική συνοχής, η οποία έχει νόημα μόνο εάν δεν ζημιώνει τις άλλες κατηγορίες που ήδη υφίστανται.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ψήφισα υπέρ και ευελπιστώ ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα ακολουθήσουν τις συστάσεις της έκθεσης.

  Adam Bielan (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η οικονομική κρίση, τα δημογραφικά προβλήματα και η αυξανόμενη ανεργία έχουν σημαντικές επιπτώσεις στους δημοσιονομικούς περιορισμούς των κρατών μελών. Ένας ευρωπαϊκός προϋπολογισμός που παρέχει ευκαιρίες για μακροπρόθεσμο σχεδιασμό θα πρέπει, συνεπώς, να αποτελέσει εργαλείο το οποίο προωθεί την ανάπτυξη των οικονομιών των επιμέρους χωρών. Η στρατηγική Ευρώπη 2020, η οποία προωθεί τη δημιουργία θέσεων εργασίας και προάγει την κοινωνική ενσωμάτωση, συνιστά, κατά τη γνώμη μου, βασική συνιστώσα όσον αφορά την παροχή βοήθειας προς τις χώρες προκειμένου να εξέλθουν από την κρίση. Στο πλαίσιο αυτό, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καλύπτει το πεδίο εφαρμογής της και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Συμφωνώ, συνεπώς, με την πρόταση να διασφαλισθεί μεγαλύτερη στήριξη για όλα τα προγράμματα και μέσα που στηρίζουν τις επιχειρήσεις αυτές, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων που αποσκοπούν στην ανταγωνιστικότητα, την καινοτομία και τη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων.

Η διατήρηση της ανταγωνιστικότητας, η αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης και η καταπολέμηση της ανεργίας θα είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η ΕΕ. Θα ήθελα, συνεπώς, να τονίσω την επείγουσα ανάγκη για στήριξη της ανάπτυξης μέσω των επενδύσεων σε τομείς της οικονομίας που βασίζονται στη γνώση. Η ενίσχυση του συνδέσμου μεταξύ της εκπαίδευσης, της επιστημονικής έρευνας και της απασχόλησης θα προαγάγει την ολοκλήρωση, την κινητικότητα και την εξειδίκευση.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, λαμβάνω τον λόγο για να εκφράσω την ικανοποίησή μου, καθώς και για να εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους υπερψήφισα την έκθεση του κ. Garriga Polledo, η οποία κατορθώνει κατά κάποιον τρόπο να ορίσει σοβαρούς και αποτελεσματικούς στόχους που συμβάλλουν στην ενίσχυση της πολιτικής συνοχής.

Διατηρώ μια αμφιβολία, την οποία εκφράσαμε ψηφίζοντας την έγκριση της τροπολογίας που καταργεί τη διατύπωση σχετικά με τη δημιουργία μιας ενδιάμεσης κατηγορίας για τις πολιτικές συνοχής σε εκείνα τα μέρη της Ευρώπης όπου το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) κυμαίνεται μεταξύ του 75% και του 90% του μέσου όρου της ΕΕ. Αυτό μας ανησυχεί πραγματικά, όχι επειδή δεν θεωρούμε ότι θα έπρεπε να επεκταθεί το επίκεντρο των δραστηριοτήτων της πολιτικής συνοχής, αλλά επειδή πιστεύουμε ότι χωρίς πρόσθετους πόρους η εν λόγω επέκταση ενέχει τον κίνδυνο να αφαιρεθούν και να μειωθούν οι πόροι για τις περιοχές που αναφέρονται στον Στόχο 1 –τον αποκαλούμενο Στόχο της Σύγκλισης– οι οποίες χρειάζονται ακριβώς την ίδια προσοχή και υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνοψίζοντας, είμαι ικανοποιημένος με την έκθεση και είμαι ικανοποιημένος με το έργο που έχει επιτελεστεί, αλλά έχω κάποιες ανησυχίες σχετικά με την προσοχή την οποία φαίνεται να έχουμε δώσει σε μια πολιτική που θα μπορούσε να έχει επαληθεύσει την αποκαλούμενη «κατάργηση», όπως συνηθίζουμε να βλέπουμε.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, το περιεχόμενο του νέου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου πρέπει να παρουσιάζει μια σαφή εικόνα του μέλλοντος της Ένωσης και των πολιτών της. Οι τρέχουσες οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε πρέπει να αντικατοπτρίζονται όχι μόνο σε εντυπωσιακές ομιλίες αλλά, κυρίως, στα συγκεκριμένα κεφάλαια του προϋπολογισμού.

Είτε εξετάζουμε τις τρέχουσες δυσκολίες και φιλοδοξίες της ΕΕ και των περιφερειών της σε περιφερειακό είτε σε διεθνές επίπεδο, τα πιο επείγοντα ζητήματα παραμένουν το ενεργειακό έλλειμμα, η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης και η ανεργία. Πρέπει, συνεπώς, να εξακολουθήσουμε να θεωρούμε την ανάπτυξη και την καινοτόμο μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής ενεργειακής υποδομής τομείς προτεραιότητας που απαιτούν πολύ μεγαλύτερη χρηματοδότηση. Κατά την άποψή μου, η επιστροφή στην καύση άνθρακα δεν συνιστά, στην παρούσα περιβαλλοντική συγκυρία, λύση για το μέλλον ή για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών. Οι εν λόγω δύο τομείς αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ στο σύνολό της και για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και, γι’ αυτό, αξίζει να λάβουν ιδιαίτερη προσοχή κατά την κατάρτιση του προϋπολογισμού.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Καταρχάς, επικροτώ τη δέσμευση στην έκθεση τουλάχιστον για τη διατήρηση της χρηματοδότησης για την ΚΓΠ και τη συνοχή στα σημερινά επίπεδα στις επόμενες προοπτικές. Υπήρξε έντονη αντιπαράθεση και στην Ομάδα μας σχετικά με την ενδιάμεση κατηγορία, και αποφασίσθηκε να έχουμε ελεύθερη ψήφο. Δεν επηρεάζει καθόλου τους συναδέλφους μου στην Ιρλανδία ή εμάς, διότι παρόλο που είμαστε στο ΔΝΤ –και είμαστε απένταροι ως χώρα– βρισκόμαστε αρκετά πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο από άποψη ΑΕγχΠ· επομένως, είτε υπάρχει μια ενδιάμεση κατηγορία είτε όχι δεν μας επηρεάζει.

Ωστόσο, θεωρούμε όντως ότι απαιτείται μια ουσιαστική αξιολόγηση της πολιτικής συνοχής με ορίζοντα το μέλλον διότι, καθώς ολοένα και περισσότερες περιφέρειες ξεπερνούν το κατώφλι του 75%, η πολιτική είτε θα καταστεί περιττή είτε θα μεταρρυθμιστεί, και αυτό αναμένουμε να συμβεί.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Carlos Coelho (A7-0185/2011)

  Alexander Alvaro (ALDE), γραπτώς. – (DE) Η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν θα βελτιώσει περαιτέρω την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ΕΕ. Τώρα που και τα δύο κράτη μέλη επέτυχαν θετικά αποτελέσματα αξιολόγησης σε όλους τους τομείς της αξιολόγησης Σένγκεν, δεν θα πρέπει να υπάρχουν άλλα εμπόδια που θα καθυστερήσουν περαιτέρω την ένταξη. Αναμφίβολα, η ασφάλεια των συνόρων από τεχνική άποψη δεν τα καθιστά αυτόματα ασφαλή όσο υπάρχουν προβλήματα σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς στο σύστημα δικαιοσύνης και αστυνόμευσης.

Κατά συνέπεια, αυτή η πρόκληση αφορά επίσης κράτη μέλη που ήδη ανήκουν στον χώρο του Σένγκεν. Για τον λόγο αυτόν, η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος πιστεύει ότι κριτήρια όπως η καταπολέμηση της διαφθοράς πρέπει να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής κατά την αξιολόγηση του μηχανισμού Σένγκεν και οποιοδήποτε παράπτωμα πρέπει να τιμωρείται καταλλήλως.

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης, δεδομένων των θετικών αποτελεσμάτων των αξιολογήσεων που πραγματοποιήθηκαν και στις δύο χώρες για να διαπιστωθεί κατά πόσον αυτές πληρούν τις απαιτήσεις του κεκτημένου του Σένγκεν. Ενώ η Ρουμανία και η Βουλγαρία είναι σήμερα έτοιμες να ανοίξουν τα σύνορά τους, παρότι τα σύνορα Βουλγαρίας-Ελλάδας είναι πολύ ευαίσθητα, η Βουλγαρία πρέπει να λάβει πρόσθετα μέτρα. Είναι επίσης ανάγκη να υιοθετηθεί μια τριμερής κοινή προσέγγιση για τη Βουλγαρία, την Ελλάδα και την Τουρκία.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του σημαντικού ψηφίσματος σχετικά με την εφαρμογή του κεκτημένου του Σένγκεν στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Συμφωνώ με τη θέση του εισηγητή ότι, αν και υπάρχουν πάντα εκκρεμούντα ζητήματα για τα οποία θα απαιτηθεί τακτική υποβολή εκθέσεων και μεταπαρακολούθηση κάποια στιγμή στο μέλλον, ωστόσο αυτά δεν αποτελούν κώλυμα για την πλήρη ένταξη των δύο αυτών κρατών μελών στον χώρο του Σένγκεν. Η ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στον χώρο του Σένγκεν είναι πολύ σημαντική και για τις δύο αυτές χώρες, την οικονομική τους ανάπτυξη και την ανάπτυξη των επενδύσεων, καθώς και για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την αύξηση της ακεραιότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την προσχώρηση της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που εξετάστηκε η εφαρμογή εκ μέρους της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας των διατάξεων του Σένγκεν. Η πρώτη αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε το 2010. Ας έχουμε κατά νου ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν (προστασία των δεδομένων, σύστημα πληροφοριών Σένγκεν, εναέρια σύνορα, χερσαία σύνορα, θαλάσσια σύνορα, αστυνομική συνεργασία και θεωρήσεις) κατά την προσχώρησή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007. Σήμερα, ωστόσο, όλα τα κράτη μέλη πρέπει να συμφωνήσουν για την αποτελεσματική συμμετοχή τους σε έναν χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα. Σε ό,τι το αφορά, έχει ζητηθεί η γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Η συνεργασία Σένγκεν άρχισε στις 14 Ιουνίου 1985, με τη συμφωνία του Σένγκεν που προέβλεπε την κατάργηση των συστηματικών ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα των υπογραφόντων κρατών και τη δημιουργία κοινού χώρου, με ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων. Επί του παρόντος, η ελεύθερη κυκλοφορία είναι εγγυημένη σε επικράτεια 42.673 χλμ θαλάσσιων και 7.721 χλμ χερσαίων εξωτερικών συνόρων, καλύπτοντας 25 χώρες και 400 εκατομμύρια πολίτες. Η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Κύπρος εφαρμόζουν προς το παρόν μόνο εν μέρει το κεκτημένο του Σένγκεν, με αποτέλεσμα να εξακολουθούν να διενεργούνται έλεγχοι στα σύνορα με τα τρία αυτά κράτη μέλη. Η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν όταν προσχώρησαν στην ΕΕ το 2007. Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων και τις επισκέψεις παρακολούθησης που χρειάστηκε να πραγματοποιήσουν οι ομάδες εμπειρογνωμόνων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, αν και υπάρχουν πάντα εκκρεμούντα ζητήματα για τα οποία θα απαιτηθεί τακτική υποβολή εκθέσεων και μεταπαρακολούθηση κάποια στιγμή στο μέλλον, ωστόσο αυτά δεν αποτελούν κώλυμα για την πλήρη ένταξη αυτών των δύο κρατών μελών στον χώρο του Σένγκεν. Υποστηρίζω την πρόταση ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρέπει να ενημερώσουν γραπτώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, εντός εξαμήνου, σχετικά με την περαιτέρω δράση που προτίθενται να αναλάβουν όσον αφορά συστάσεις οι οποίες υποβλήθηκαν σε εκθέσεις αξιολόγησης και αναφέρθηκαν σε μεταγενέστερες εκθέσεις, αλλά δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Από τότε που συνήφθη η συμφωνία του Σένγκεν το 1985, τα πέντε ιδρυτικά κράτη αυξήθηκαν σε 25, 22 εκ των οποίων αποτελούν κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Σένγκεν επέτρεψε την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα των υπογραφόντων κρατών και τη δημιουργία ενιαίων εξωτερικών συνόρων, στα οποία πραγματοποιούνται συνοριακοί έλεγχοι κατά την είσοδο στον χώρο του Σένγκεν. Η Βουλγαρία και η Ρουμανία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν όταν προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007.

Με βάση τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων και τις επισκέψεις παρακολούθησης που πραγματοποιήθηκαν, ο εισηγητής, ο κ. Coelho, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πληρούνται όλοι οι απαραίτητοι όροι για την εφαρμογή όλων των τμημάτων του κεκτημένου του Σένγκεν: ειδικότερα, οι έλεγχοι στα χερσαία, θαλάσσια και εναέρια σύνορα, η αστυνομική συνεργασία, οι θεωρήσεις, η σύνδεση με το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS) και η προστασία των δεδομένων. Αυτές οι χώρες θα πρέπει να καταστούν πλήρη μέλη του χώρου του Σένγκεν. Αυτό αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου για τις εν λόγω χώρες, ενώ επίσης ενδυναμώνει την ευρωπαϊκή ιθαγένεια. Ως εκ τούτου, ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης και θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE), γραπτώς. – (ES) Ψήφισα υπέρ αυτής της πρωτοβουλίας λόγω του ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν όταν προσχώρησαν στην ΕΕ το 2007. Σύμφωνα με τις σχετικές αξιολογήσεις των εμπειρογνωμόνων και παρόλο που εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια προβλήματα προς επίλυση, και οι δύο χώρες επέδειξαν την ετοιμότητά τους να εφαρμόσουν τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν και δύνανται ως εκ τούτου να προσχωρήσουν πλήρως σε αυτό.

  Slavi Binev (NI), γραπτώς. – (BG) Αυτή είναι μια πολύ σημαντική έκθεση που δεν αφορά μόνο τη χώρα μου, τη Βουλγαρία, αλλά επίσης την Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο. Είμαι πεπεισμένος ότι οι προσπάθειές μας θα ανταμειφθούν λίαν συντόμως. Τα σύνορά μας είναι έτοιμα εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα να υπερασπιστούν τα σύνορα της Ευρώπης. Ωστόσο, η πολυαναμενόμενη απόφαση δεν έχει ακόμη ληφθεί. Πιστεύω ότι το κίνητρο γι’ αυτό είναι αμιγώς πολικό. Η έκθεση αναφέρεται επίσης στις επιθεωρήσεις που πραγματοποιούνται στα σύνορά μας με την Τουρκία, οι οποίες πληρούν τους όρους του Σένγκεν και αποδεικνύουν τον βαθμό ετοιμότητάς μας. Ειλικρινά ελπίζω ότι η παρούσα έκθεση θα υπερψηφιστεί κατά την επόμενη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, διότι όσο ταχύτερα κινηθούμε στο συγκεκριμένο ζήτημα τόσο περισσότερα θα κερδίσουμε όλοι – από πολιτική, οικονομική και κοινωνική άποψη.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα κατά της πλήρους εφαρμογής των μέτρων του Σένγκεν στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Παρά τη γενικά θετική αξιολόγηση σχετικά με την πρόοδο που σημειώθηκε από τα δύο αυτά κράτη μέλη στον τομέα της ασφάλειας, η ίδια η έκθεση αποδέχεται ότι εντοπίστηκαν πολυάριθμες τεχνικές και διοικητικές αδυναμίες στους φορείς που είναι επιφορτισμένοι να διασφαλίσουν τη συνοριακή ασφάλεια και των δύο αυτών κρατών και, ιδίως, στους φορείς που έχουν επιφορτιστεί με τον έλεγχο και την παρακολούθηση των θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων. Δεύτερον, η έκθεση αναγνωρίζει ότι, εάν οι δύο χώρες εντάσσονταν στον χώρο του Σένγκεν, η γεωγραφική τους θέση δίπλα στα τουρκικά σύνορα θα δημιουργούσε δύο νέες διόδους για παράνομους μετανάστες, οι οποίοι στην παρούσα φάση κατευθύνονται μόνο προς την Ελλάδα, η οποία, αυτήν ακριβώς τη στιγμή, είναι το μοναδικό κράτος μέλος του Σένγκεν στη βαλκανική χερσόνησο.

Επομένως, η ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας θα διεύρυνε σημαντικά το μέγεθος της αχίλλειας πτέρνας της ΕΕ στα νοτιοανατολικά και θα επέφερε μια τριπλάσια αύξηση της πίεσης σε σχέση με αυτήν που υφίσταται στην παρούσα φάση. Ως εκ τούτου, το σχέδιο ψηφίσματος αντίκειται πλήρως στην ανάγκη των πολιτών για προστασία –την οποία η Λίγκα του Βορρά ανέκαθεν έθετε στο επίκεντρο του προγράμματός της– και δεν δύναμαι να το υποστηρίξω.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η απόφαση σχετικά με την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν είναι πλέον αμιγώς πολιτική. Η έκθεση που υποστηρίζει την ένταξη της Ρουμανίας σε αυτόν τον χώρο, η οποία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, χρησιμεύει μόνο ως επιβεβαίωση ότι οι γνωμοδοτήσεις των εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ορθές – η Ρουμανία έκανε καλή δουλειά, κατέστησε τα σύνορά της ασφαλή και εκπλήρωσε όλους τους απαραίτητους όρους. Η γνωμοδότηση του Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες είναι συμβουλευτικού χαρακτήρα και σήμερα, όπως και κατά το παρελθόν, η απόφαση εναπόκειται στους πολιτικούς του Συμβουλίου. Η εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών και η συζήτηση σχετικά με τα υποχρεωτικά κριτήρια τα οποία, μόλις εκπληρωθούν, θεωρούνται «απλώς τεχνικά» πόρρω απέχουν από τα χαρακτηριστικά μιας δημοκρατικής, δίκαιης Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως την γνωρίζουμε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορώ να ελπίζω ακόμη ότι οι γνωμοδοτήσεις των εμπειρογνωμόνων και αυτών της ευρωπαϊκής νομοθεσίας δεν θα συνεχίσουν να αγνοούνται από τους πολιτικούς των κρατών μελών. Το να κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις χωρίς να επιλύουμε απευθείας το ζήτημα δεν μπορεί να αποτελεί πλέον επιλογή, τη στιγμή κατά την οποία η ένταξη στον χώρο του Σένγκεν δεν ήταν ποτέ πολιτικό πρόβλημα, αλλά τεχνικό. Οι αξιολογήσεις των ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων και αυτών του Κοινοβουλίου, οι οποίοι ψήφισαν με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της ένταξης της Ρουμανίας στο Σένγκεν, πρέπει να ληφθούν υπόψη ως ένας κρίσιμος παράγοντας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να υπάρξει απεμπλοκή της διαδικασίας.

  Philippe Boulland (PPE), γραπτώς. – (FR) Ο χώρος του Σένγκεν και, ειδικότερα, η ελεύθερη κυκλοφορία, αποτελούν κοινοτικό κεκτημένο, το οποίο πραγματικά σημαίνει κάτι για τους πολίτες μας. Ο Πρόεδρος Barroso μάς υπενθύμισε ότι η «ελεύθερη κυκλοφορία είναι για την Ευρώπη ό,τι τα θεμέλια για ένα κτήριο». Η ελεύθερη κυκλοφορία αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαι ευτυχής που το Κοινοβούλιο ενέκρινε την προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στον χώρο του Σένγκεν. Τεράστιες προσπάθειες έχουν καταβληθεί προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια στα σύνορα: τα δικά τους συστήματα επιτήρησης τέταρτης γενιάς είναι μακράν πιο εντυπωσιακά από τα δικά μας μοντέλα δεύτερης γενιάς. Εξακολουθούν, ωστόσο, να υφίστανται ακόμη περιορισμοί στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων: πρώτον, νομικά και διοικητικά εμπόδια που επηρεάζουν όλες τις πτυχές της ζωής των πολιτών· δεύτερον, το κοινωνικό ντάμπινγκ: μολονότι το άρθρο 45 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εγγυάται ίση μεταχείριση για τους εργαζόμενους, το έργο της Επιτροπής Αναφορών αποδεικνύει ότι η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική· τρίτον, η κοινωνική προστασία, η οποία διαφέρει από χώρα σε χώρα και, συνεπώς, δεν ευνοεί την κινητικότητα. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να προτείνω έναν ελάχιστο βαθμό βασικής κοινωνικής προστασίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μολονότι η κοινωνική προστασία εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, η έλλειψη εναρμόνισης πλήττει σαφώς την εσωτερική αγορά.

  John Bufton (EFD), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα κατά της επέκτασης του κεκτημένου του Σένγκεν με τη συμπερίληψη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας μόνο και μόνο επειδή δεν πιστεύω ότι έχουν θεσπιστεί οι διατάξεις που θα διασφαλίσουν ότι η προσχώρησή τους στον απαλλαγμένο από θεωρήσεις χώρο θα είναι ασφαλής και αποτελεσματική. Η διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα εξακολουθούν να είναι ακόμη ευρέως διαδεδομένα σε αυτές τις χώρες, οι οποίες αποτελούν επίσης πύλες λαθρομετανάστευσης. Η εμπορία για σεξουαλικούς σκοπούς, η παιδική πορνεία, η εμπορία παιδιών και ο έλεγχος εγκληματικών συμμοριών, όλα αυτά ενδεχομένως θα ανθίσουν υπό το καθεστώς ανοιχτών συνόρων, καθώς δεν έχουν γίνει αρκετά για την καταστολή αυτών των εγκληματικών συμπεριφορών στα συγκεκριμένα κράτη μέλη.

  Alain Cadec (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Coelho σχετικά με την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία. Οφείλουμε να συγχαρούμε τα δύο αυτά κράτη μέλη για το έργο που έχουν πραγματοποιήσει. Τα κριτήρια για την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν πληρούνται και από τα δύο κράτη. Παρ’ όλα αυτά, η παρούσα έκθεση δίνει έμφαση στο ότι η περιοχή περιλαμβάνει τα πιο τρωτά εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση. Η Βουλγαρία θα πρέπει να εφαρμόσει μεταβατικά μέτρα κατά την ένταξή της στο Σένγκεν. Και τα δύο κράτη θα πρέπει να συνεργαστούν πλήρως, ώστε να μην διακυβευθεί ένα σύστημα που βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών. Προσωπικά υποστηρίζω τη θέση του εισηγητή.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Εφόσον η Βουλγαρία και η Ρουμανία πληρούν τις απαιτήσεις για ένταξη στον χώρο του Σένγκεν, καλωσορίζω την επέκτασή του για να τις συμπεριλάβει. Ωστόσο, πιστεύω ότι αυτά τα πρόσθετα μέτρα και οι λύσεις που δόθηκαν στις αναφερθείσες αδυναμίες είναι σημαντικά, κυρίως όσον αφορά τα φαινόμενα λαθρομετανάστευσης που καταγράφηκαν στη Βουλγαρία εξαιτίας της περιφερειακής γεωγραφικής θέσης της. Η εύρυθμη λειτουργία της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργαζομένων εξαρτάται από την αξιοπιστία και τον βαθμό εναρμόνισης των πολιτικών για τα εξωτερικά σύνορα, λόγω του ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης και της οικονομικής σταθερότητας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Françoise Castex (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης. Ορισμένα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας, της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών, θέλουν την αλλαγή των κανόνων του παιχνιδιού. Ωστόσο, δεν είναι λογικό να προστεθούν άλλα κριτήρια, όπως της αξιολόγησης των πολιτικών σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς και του εγκλήματος. Αυτά τα ζητήματα είναι αναμφισβήτητα σημαντικά, αλλά η πρόταση έχει αμιγώς πολιτικά κίνητρα. Η προσθήκη νέων κριτηρίων θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα σύστημα δύο ταχυτήτων για τα κράτη μέλη.

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης με το σκεπτικό ότι τέτοιες κινήσεις είναι σημαντικές για την επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης σε μια στιγμή όπου αυτή δοκιμάζεται έντονα.

  Jurgen Creutzmann (ALDE), γραπτώς. – (DE) Η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν θα βελτιώσει περαιτέρω την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ΕΕ. Τώρα που και τα δύο κράτη μέλη επέτυχαν θετικά αποτελέσματα αξιολόγησης σε όλους τους τομείς της αξιολόγησης Σένγκεν, δεν θα πρέπει να υπάρχουν άλλα εμπόδια που θα καθυστερήσουν περαιτέρω την ένταξη. Αναμφίβολα, η ασφάλεια των συνόρων από τεχνική άποψη δεν τα καθιστά αυτόματα αδιαπέραστα όσο υπάρχουν προβλήματα σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς στο σύστημα δικαιοσύνης και αστυνόμευσης.

Κατά συνέπεια, αυτή η πρόκληση αφορά επίσης κράτη μέλη που ήδη ανήκουν στον χώρο του Σένγκεν. Για τον λόγο αυτόν, η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος πιστεύει ότι κριτήρια όπως η καταπολέμηση της διαφθοράς πρέπει να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής κατά την αξιολόγηση του μηχανισμού Σένγκεν και οποιοδήποτε παράπτωμα πρέπει να τιμωρείται καταλλήλως.

  George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Η σημερινή ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατέδειξε ότι η Ρουμανία είναι έτοιμη να εφαρμόσει το κεκτημένο του Σένγκεν. Σύμφωνα με τον εισηγητή κ. Coelho, όλες οι αδυναμίες που διαπιστώθηκαν κατά το παρελθόν διορθώθηκαν με επιτυχία από τις ρουμανικές αρχές. Η Ρουμανία είναι ικανή να παράσχει την κατάλληλη προστασία, είτε αυτή είναι στα εναέρια είτε στα θαλάσσια είτε στα χερσαία σύνορα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρώ λυπηρό το ότι εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες ως προς τον βαθμό ετοιμότητάς μας να εφαρμόσουμε το κεκτημένο και ότι ορισμένα κράτη μέλη συνεχίζουν να προστατεύουν την επονομαζόμενη «εθνική τους ασφάλεια», θέτοντας αδικαιολόγητα εμπόδια στην πορεία ενός κράτους μέλους το οποίο κέρδισε το δικαίωμά του να αντιμετωπίζεται με δίκαιο τρόπο και με τρόπο που να μην συνεπάγεται διακρίσεις. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μίλησε σήμερα με μία φωνή για δίκαιη μεταχείριση. Για πόσον καιρό ακόμη σκοπεύει το Συμβούλιο να συνεχίσει να αγνοεί τη θέση μας;

  Rachida Dati (PPE), γραπτώς. – (FR) Οι αξιολογήσεις και οι πρόσθετες επισκέψεις από ομάδες εμπειρογνωμόνων κατέδειξαν ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι έτοιμες να συμμετάσχουν πλήρως στον χώρο του Σένγκεν. Για τον λόγο αυτόν, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του συναδέλφου μου, του κ. Coelho.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο εισηγητής, ο οποίος έχει παρακολουθήσει αυτόν τον τομέα κατά τη διάρκεια αρκετών συνόδων του Κοινοβουλίου, πιστεύει ότι αν και υπάρχουν ακόμη ανεπίλυτα ζητήματα που δικαιολογούν την τακτική παρακολούθηση, αυτά δεν συνιστούν εμπόδιο στην ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στον χώρο του Σένγκεν. Δεδομένης της πείρας του σε αυτόν τον τομέα, πιστεύω ότι μπορώ με ασφάλεια να προσυπογράψω την αξιολόγησή του και τις αξιώσεις του για ασφάλεια στα εξωτερικά σύνορα. Η απόφαση για άνοιγμα των συνόρων σε αυτά τα κράτη μέλη θα συμβάλει στη βελτίωση της ελεύθερης κυκλοφορίας και, σε πιο πρακτικό επίπεδο, θα επιτρέψει στους Βούλγαρους και στους Ρουμάνους να αισθανθούν ότι έχουν ενσωματωθεί περισσότερο σε μια Ένωση της οποίας αποτελούν πλήρη μέλη.

Ελπίζω ότι ο συμβολισμός της στιγμής θα μεταφραστεί επίσης σε μεγαλύτερη ροή εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των χωρών και σε αντιμετώπιση της μετανάστευσης και των ζητημάτων ασφάλειας με πιο ολοκληρωμένο τρόπο. Ο εισηγητής ορθά προειδοποιεί για την ευαισθησία της περιοχής Βουλγαρίας-Τουρκίας-Ελλάδας όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση. Συμφωνώ μαζί του όταν επισημαίνει την ανάγκη θέσπισης πρόσθετων μέτρων εκ μέρους της Βουλγαρίας, συμπεριλαμβανομένου ενός ειδικού σχεδίου το οποίο θα εμπεριέχει μέτρα που θα εφαρμοστούν τη στιγμή της ένταξής της στον χώρο του Σένγκεν και μιας προσέγγισης για την καταπολέμηση μιας ενδεχόμενης απότομης αύξησης της μεταναστευτικής πίεσης, η οποία θα είναι κοινή για την Ελλάδα, την Τουρκία και τη Βουλγαρία.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση, η οποία συντάχθηκε από τον συνάδελφό μας βουλευτή, κ. Coelho, αφορά το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στη Δημοκρατία της Βουλγαρίας και στη Ρουμανία. Η συμφωνία του Σένγκεν συνήφθη στις 14 Ιουνίου 1985. Με την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα των υπογραφόντων κρατών και τη δημιουργία κοινού χώρου, κατέστη δυνατή η ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και εμπορευμάτων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεδομένου ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν το 2007· ότι τα έγγραφα καταδεικνύουν ότι τόσο η Βουλγαρία όσο και η Ρουμανία είναι έτοιμες για ένταξη στην ΕΕ από τεχνικής απόψεως· ότι όλα τα κεφάλαια ένταξης εκπληρώθηκαν τον Μάρτιο του 2011· καθώς και ότι τυχόν καθυστέρηση στην υιοθέτηση του νέου συστήματος αξιολόγησης του Σένγκεν προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν τα υπάρχοντα προβλήματα – φοβούμαι ότι η αβεβαιότητα θα μεγαλώσει– δεν μπορούν να εμποδίσουν την ένταξη αυτών των χωρών στην ΕΕ, ψηφίζω υπέρ. Τέλος, θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή για την εξαιρετική εργασία του επί της σύνταξης της εν λόγω έκθεσης, παρά τα προσκόμματα που έθεσε το Συμβούλιο στην πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα που θεωρήθηκαν σημαντικά για την επίτευξη αυτού του στόχου.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η εξακρίβωση ότι τα νέα κράτη μέλη πληρούν τους απαραίτητους όρους για την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν αποτελεί προϋπόθεση για την έγκριση της απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Στην προκειμένη περίπτωση, η έκθεση θεωρεί ότι έχουν εκπληρωθεί όλοι οι όροι για την κατάργηση των ελέγχων στα σύνορα με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Η απόφαση να συμπεριληφθούν αυτές οι χώρες, οι οποίες προσχώρησαν στην ΕΕ το 2007, στον χώρο του Σένγκεν θα πρέπει να ληφθεί ομόφωνα στο Συμβούλιο από τις κυβερνήσεις όλων των χωρών που ανήκουν ήδη στο Σένγκεν. Ο εισηγητής αναφέρει την ανάγκη θέσπισης πρόσθετων μέτρων στα σύνορα της Βουλγαρίας-Ελλάδας-Τουρκίας, τα οποία είναι από τα πλέον ευαίσθητα όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση. Η επιτροπή αξιολόγησης κάλεσε επίσης τη Βουλγαρία να θεσπίσει πρόσθετα μέτρα, φοβούμενη μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία.

Όλο αυτό το πλαίσιο της πίεσης που ασκείται σε αυτές τις χώρες, καθώς και οι στόχοι αυτής της πίεσης, είναι ο λόγος της αποχής μας. Επιπλέον, πιστεύουμε ότι το σκεπτικό που καθορίζει τη θέση μας όσον αφορά την επέκταση και την ένταξη νέων χωρών στην ΕΕ ισχύει εξίσου όσον αφορά την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του Σένγκεν σε αυτές ή άλλες χώρες.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ο εισηγητής θεωρεί όχι έχουν εκπληρωθεί όλοι οι όροι για την κατάργηση των ελέγχων στα σύνορα με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, αλλά θέλει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ενημερώνεται για τυχόν πρόσθετα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν στα σύνορα Βουλγαρίας-Ελλάδας-Τουρκίας, τα οποία είναι από τα πλέον ευαίσθητα όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση.

Η εξακρίβωση ότι τα νέα κράτη μέλη πληρούν τους απαραίτητους όρους για την εφαρμογή κάθε τμήματος του κεκτημένου του Σένγκεν αποτελεί προϋπόθεση για το Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ για την έγκριση της απόφασης να καταργηθούν οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα με αυτές τις χώρες, μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ωστόσο, η επιτροπή αξιολόγησης κάλεσε τη Βουλγαρία να θεσπίσει πρόσθετα μέτρα, συμπεριλαμβανομένου ενός ειδικού σχεδίου που θα εμπεριέχει μέτρα τα οποία θα εφαρμοστούν τη στιγμή ένταξής της στον χώρο του Σένγκεν, κυρίως επειδή υπάρχει φόβος για μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία.

Η απόφαση να συμπεριληφθούν αυτές οι δύο χώρες, οι οποίες προσχώρησαν στην ΕΕ το 2007, στον χώρο του Σένγκεν θα πρέπει να ληφθεί ομόφωνα στο Συμβούλιο από όλες τις κυβερνήσεις όλων των χωρών που ανήκουν ήδη στο Σένγκεν. Το ζήτημα πρέπει να συζητηθεί στο Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της 9ης και 10ης Ιουνίου.

Δεδομένης της θέσης μας σχετικά με την ένταξη αυτών των χωρών, εμμείναμε στη θέση μας για αποχή, η οποία ενισχύθηκε από την πίεση που συνεχίζει να ασκείται στις εν λόγω χώρες.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν όταν προσχώρησαν στην ΕΕ το 2007. Η βασική προϋπόθεση για το Συμβούλιο προκειμένου να αποφασίσει υπέρ της κατάργησης των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα με αυτά τα κράτη μέλη είναι να επιβεβαιώσει, εντός του πλαισίου των διαδικασιών αξιολόγησης, κατά πόσον τα νέα κράτη μέλη έχουν εκπληρώσει τον απαραίτητο όρο της εφαρμογής όλων των τμημάτων του κεκτημένου του Σένγκεν: προστασία των δεδομένων, σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS), εναέρια σύνορα, χερσαία σύνορα, θαλάσσια σύνορα, αστυνομική συνεργασία και θεωρήσεις. Προκειμένου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να είναι σε θέση να αξιολογήσει σαφώς όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για να καταλήξει σε μια γνώμη σχετικά με το αν αυτές οι δύο χώρες είναι έτοιμες να ενταχθούν στον χώρο του Σένγκεν, είναι σημαντικό να υπάρχει πλήρης πρόσβαση στις εκθέσεις αξιολόγησης των εμπειρογνωμόνων όσον αφορά την πρόοδο των προετοιμασιών αυτών των δύο χωρών. Κατά τη γνώμη μου, ωστόσο, η Ρουμανία και η Βουλγαρία έχουν πλέον αποδείξει ότι είναι επαρκώς προετοιμασμένες ώστε να εφαρμόσουν όλες τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν ικανοποιητικά. Ταυτόχρονα, όμως, δεν πρέπει να υποτιμάται η κατάσταση και πρέπει πλέον να σκεφθούμε πώς θα διατηρήσουμε την κατάσταση υπό έλεγχο μετά την πλήρη ένταξη αυτών των χωρών στον Σένγκεν.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Δεν έχω τίποτα κατά των φίλων και γειτόνων μας στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Ωστόσο, έχω μια σειρά καταγγελιών κατά των διατάξεων του Σένγκεν. Αυτή η αποτρόπαια συμφωνία συνήφθη στα μουλωχτά και επικυρώθηκε έναν Αύγουστο κατά τη δεκαετία του 1980. Δεν απέφερε απολύτως τίποτα, παρά μόνο προβλήματα. Η κατάργηση των εσωτερικών συνόρων δεν εγγυάται την ελεύθερη κυκλοφορία των ευρωπαίων πολιτών· δημιουργεί μάλλον αβεβαιότητα και προκαλεί μη διαχειρίσιμες πληθυσμιακές και μεταναστευτικές τάσεις εντός της ΕΕ, τόσο στις χώρες προέλευσης όσο και στις χώρες προορισμού. Παρέχει επίσης εκπληκτικές δυνατότητες για παράνομους μετανάστες, οι οποίοι γνωρίζουν ότι ανεξάρτητα από το πού θα εισέλθουν στην Ευρώπη, θα μπορούν να εγκατασταθούν οπουδήποτε επιθυμούν: η Γαλλία πλήττεται πολύ σοβαρά. Τα προβλήματα των Ρομά και της Lampedusa, στα οποία υπήρξε συχνά αναφορά στο παρόν Σώμα χρησιμεύουν απλώς στο να καταδείξουν το πρόβλημα. Δεν θέλω το Σένγκεν να ισχύει στη δική μου χώρα, ούτε θα ήθελα να ισχύσει σε άλλες χώρες. Τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν τον πλήρη έλεγχο των συνόρων τους και, όπου απαιτείται, να συνεργαστούν προκειμένου να ενισχύσουν τα «εξωτερικά» σύνορα.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Υποστηρίζω απόλυτα την έγκριση αυτής της έκθεσης, η οποία εγκρίνει την προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στον χώρο του Σένγκεν. Και τα δύο κράτη εργάστηκαν σκληρά για να ενισχύσουν τους ελέγχους στα σύνορα και το επέτυχαν, όπως επιβεβαιώθηκε από τα θετικά πορίσματα των αξιολογήσεων και τις επισκέψεις των εμπειρογνωμόνων που διοργανώθηκαν από την ομάδα εργασίας Σένγκεν για την αξιολόγηση του Συμβουλίου. Και οι δύο χώρες πληρούν όλα τα τεχνικά κριτήρια που θεσπίστηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά συνέπεια, υποστηρίζω απόλυτα την πλήρη συμμετοχή τους στον χώρο του Σένγκεν. Τα κράτη μέλη δεν μπορούν να προσθέσουν νέους όρους (όπως μια αξιολόγηση των πολιτικών σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς και του εγκλήματος) ή να αλλάξουν τους κανόνες στα μισά της διαδρομής. Αυτή η εβδομάδα σηματοδοτεί την 26η επέτειο της συμφωνίας του Σένγκεν, ενός εκ των μεγαλύτερων επιτευγμάτων της ΕΕ, το οποίο πρέπει να προστατευθεί, ως προϋπόθεση της ελεύθερης κυκλοφορίας, η οποία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Τάσσομαι υπέρ της προσχώρησης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν. Ολοκληρώθηκε μια λεπτομερής και αντικειμενική αξιολόγηση της συμμόρφωσης των δύο αυτών χωρών με το κεκτημένο του Σένγκεν. Και οι δύο χώρες πληρούν όλα τα κριτήρια. Είναι, επομένως, παράλογο να προστεθούν άλλοι όροι, όπως η αξιολόγηση των πολιτικών σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς και του εγκλήματος. Αυτά τα ζητήματα είναι αναμφισβήτητα σημαντικά, αλλά η πρόταση έχει αμιγώς πολιτικά κίνητρα. Η προσθήκη νέων κριτηρίων θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα σύστημα δύο ταχυτήτων για τα κράτη μέλη. Αυτό το όραμα μιας Ευρώπης δύο ταχυτήτων, με διαφορετικούς κανόνες για τα παλαιά και τα νέα κράτη μέλη, είναι εντελώς απαράδεκτο.

  Nadja Hirsch (ALDE), γραπτώς. – (DE) Η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν θα βελτιώσει περαιτέρω την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ΕΕ. Τώρα που και τα δύο κράτη μέλη επέτυχαν θετικά αποτελέσματα αξιολόγησης σε όλους τους τομείς της αξιολόγησης Σένγκεν, δεν θα πρέπει να υπάρχουν άλλα εμπόδια που θα καθυστερήσουν περαιτέρω την ένταξη. Αναμφίβολα, η ασφάλεια των συνόρων από τεχνική άποψη δεν τα καθιστά αυτόματα αδιαπέραστα όσο υπάρχουν προβλήματα σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς στο σύστημα δικαιοσύνης και αστυνόμευσης.

Κατά συνέπεια, αυτή η πρόκληση αφορά επίσης κράτη μέλη που ήδη ανήκουν στον χώρο του Σένγκεν. Για τον λόγο αυτόν, η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος πιστεύει ότι κριτήρια όπως η καταπολέμηση της διαφθοράς πρέπει να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής κατά την αξιολόγηση του μηχανισμού Σένγκεν και οποιοδήποτε παράπτωμα πρέπει να τιμωρείται καταλλήλως.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν όταν προσχώρησαν στην ΕΕ το 2007. Σύμφωνα με την Πράξη Προσχώρησης, η εξακρίβωση, σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διαδικασίες αξιολόγησης, ότι οι απαραίτητοι όροι για την εφαρμογή όλων των τμημάτων του κεκτημένου του Σένγκεν (προστασία των δεδομένων, σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS), εναέρια σύνορα, χερσαία σύνορα, θαλάσσια σύνορα, αστυνομική συνεργασία και θεωρήσεις) πληρούνται από τα νέα κράτη μέλη αποτελεί προϋπόθεση για την εκ μέρους του Συμβουλίου λήψη απόφασης για την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα με αυτά τα κράτη μέλη. Δεν εγκρίνω το εν λόγω έγγραφο, διότι, λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων και τις επισκέψεις παρακολούθησης που χρειάστηκε να πραγματοποιήσουν οι ομάδες εμπειρογνωμόνων, η αρμόδια επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν πάντα εκκρεμούντα ζητήματα για τα οποία θα απαιτηθεί τακτική υποβολή εκθέσεων και μεταπαρακολούθηση κάποια στιγμή στο μέλλον. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η περιοχή που αποτελείται από τη Βουλγαρία, την Τουρκία και την Ελλάδα είναι ένα από τα πλέον ευαίσθητα σημεία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση. Είναι, επομένως, σημαντικό να θεσπίσει η Βουλγαρία πρόσθετα μέτρα, και συγκεκριμένα να εκπονήσει ένα ειδικό σχέδιο που θα περιλαμβάνει δράσεις οι οποίες θα τεθούν σε εφαρμογή μόλις ενταχθεί στο Σένγκεν, καθώς και μια κοινή προσέγγιση (μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Βουλγαρίας) προκειμένου να είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε πιθανή μεγάλη αύξηση των μεταναστευτικών ροών. Νομίζω ότι θα πρέπει να ζητηθεί από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη να ενημερώσουν γραπτώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, εντός εξαμήνου από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας απόφασης, σχετικά με την εφαρμογή των εν λόγω πρόσθετων μέτρων και τις αδυναμίες.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Coelho σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Πράγματι, η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν όταν προσχώρησαν στην ΕΕ το 2007. Σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 2, της Πράξης Προσχώρησης, η εξακρίβωση ότι οι απαραίτητοι όροι για την εφαρμογή του κεκτημένου του Σένγκεν πληρούνται από τα νέα κράτη μέλη αποτελεί προϋπόθεση για την εκ μέρους του Συμβουλίου λήψη απόφασης για την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα με αυτά τα κράτη μέλη. Οι αξιολογήσεις που πραγματοποιήθηκαν καταδεικνύουν ότι τόσο η Ρουμανία όσο και η Βουλγαρία έχουν αποδείξει ότι είναι επαρκώς προετοιμασμένες, ώστε να εφαρμόσουν όλες τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν ικανοποιητικά. Ως εκ τούτου, υποστηρίζω το αίτημα του εισηγητή. Ωστόσο, δεν μπορούμε να λησμονήσουμε ότι ο εν λόγω χώρος είναι ένα από τα πιο ευαίσθητα τμήματα των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θεσπιστούν πρόσθετα μέτρα διότι, όπως γνωρίζουμε, η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα απαιτεί υψηλό επίπεδο αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών και επίσης την ύπαρξη ουσιαστικών ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα, διότι η ασφάλεια του χώρου Σένγκεν εξαρτάται από την αυστηρότητα και την αποτελεσματικότητα που επιδεικνύει κάθε κράτος μέλος στα εξωτερικά του σύνορα.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), γραπτώς. – (PL) Σήμερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ψηφίσαμε επί της έκθεσης Coelho σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι το τέλος της προετοιμασίας αυτών των χωρών προκειμένου να προσχωρήσουν στον χώρο του Σένγκεν συμπίπτει με τη συζήτηση για τη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ και την αυξανόμενη αντίθεση ορισμένων χωρών που ανήκουν στον χώρο του Σένγκεν στα σχέδια επέκτασής του. Αξίζει να δοθεί έμφαση στο γεγονός ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία έχουν εκπληρώσει σχεδόν όλες τις απαιτήσεις που τους επιβλήθηκαν και κυρίως: τους χερσαίους, εναέριους και θαλάσσιους ελέγχους, την έκδοση θεωρήσεων, την αστυνομική συνεργασία και την προστασία των δεδομένων. Δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι αυτές οι χώρες διαθέτουν σύνορα της ΕΕ και είναι αντιμέτωπες με το πρόβλημα της εισροής παράνομων μεταναστών. Η Σόφια και το Βουκουρέστι υπέβαλαν από κοινού αίτηση ένταξης και η παρούσα κατάσταση των προετοιμασιών και στις δύο χώρες αξιολογήθηκε ως υψηλού επιπέδου. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έγκρισης της έκθεσης.

  Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (RO) Φυσικά ψήφισα υπέρ της ένταξης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν. Όπως όλοι οι ρουμάνοι και ευρωπαίοι πολίτες, θα ήθελα να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις στο σύστημα δικαιοσύνης της χώρας μου, να μειωθεί το επίπεδο της διαφθοράς και της απάτης, οι δίκες να εκδικάζονται δίκαια και με μεγαλύτερη ταχύτητα και οι ένοχοι να τιμωρούνται αυστηρά. Προσχωρήσαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι θέλαμε να υιοθετήσουμε τους εσωτερικούς της κανόνες. Θεωρώ ότι είναι φυσιολογικό να συμμορφωθούμε με τους κανόνες αυτούς και να τηρήσουμε τις υποσχέσεις που δώσαμε κατά την προσχώρησή μας. Ευχαριστώ την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη που μας βοηθούν να πραγματοποιήσουμε μόνιμες μεταρρυθμίσεις στο δικαστικό σύστημα και να εφαρμόσουμε μέτρα κατά της διαφθοράς, διότι αυτό είναι που θέλουν επίσης οι ρουμάνοι πολίτες.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της συγκεκριμένης έκθεσης με βάση τις εκθέσεις των εμπειρογνωμόνων, οι οποίες αναφέρουν ότι αυτήν τη στιγμή τόσο η Ρουμανία όσο και η Βουλγαρία απέδειξαν ότι είναι επαρκώς προετοιμασμένες, ώστε να εφαρμόσουν όλες τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν ικανοποιητικά.

  Κυριάκος Μαυρονικόλας (S&D), γραπτώς. – Η Βουλγαρία και η Ρουμανία πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την πλήρη ένταξή τους στο χώρο Σένγκεν, βάσει των αξιολογήσεων προόδου τους και τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων από τις ομάδες επισκέψεων παρακολούθησης. Ωστόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερώνεται σχετικά με τα πρόσθετα μέτρα που θα ληφθούν στη περιοχή μεταξύ Βουλγαρίας, Τουρκίας και Ελλάδας για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης αύξησης των μεταναστευτικών ροών.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η Βουλγαρία και η Ρουμανία ολοκλήρωσαν όλες τις εργασίες που τους ζητήθηκαν από την Ευρώπη-Φρούριο προκειμένου οι πολίτες τους να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα εντός του χώρου του Σένγκεν. Η παρούσα έκθεση ζητεί ακόμη περισσότερα. Απευθύνει έκκληση για μια κοινή προσέγγιση από κοινού με την Ελλάδα για να αντιμετωπιστεί η μετανάστευση από τις αραβικές χώρες. Αυτό το αίτημα είναι απαράδεκτο. Απέχω από την ψηφοφορία προκειμένου να μην ψηφίσω κατά της ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Βουλγαρία και η Ρουμανία υποβλήθηκαν στην αξιολόγηση της ορθής εφαρμογής όλων των τμημάτων του κεκτημένου του Σένγκεν: έλεγχοι στα χερσαία, θαλάσσια και εναέρια σύνορα, αστυνομική συνεργασία, θεωρήσεις, σύνδεση με το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS) και προστασία των δεδομένων. Αυτή είναι η προϋπόθεση για να αποφασίσει το Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα με αυτά τα κράτη μέλη, μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μετά τα θετικά αποτελέσματα των αξιολογήσεων και τις επισκέψεις μεταπαρακολούθησης από ομάδες εμπειρογνωμόνων, μπορεί να συναχθεί ότι μολονότι ορισμένα ζητήματα παραμένουν σε εκκρεμότητα και υπήρξε απαίτηση για τακτικές εκθέσεις και μελλοντικές επισκέψεις μεταπαρακολούθησης, αυτά δεν συνιστούν εμπόδιο στην πλήρη ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στον χώρο του Σένγκεν. Δεν μπορούμε, ωστόσο, να παραβλέψουμε την περιοχή της Βουλγαρίας-Τουρκίας-Ελλάδας, η οποία είναι μία από τις περιοχές με τα πλέον ευαίσθητα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση. Απαιτείται η ενίσχυση των μέτρων που έχουν ήδη ληφθεί και η προετοιμασία για την καταπολέμηση μιας πιθανής απότομης αύξησης της μεταναστευτικής πίεσης. Η Βουλγαρία θα πρέπει να θεσπίσει πρόσθετα μέτρα, συμπεριλαμβανομένου ενός ειδικού σχεδίου που θα εμπεριέχει μέτρα τα οποία θα εφαρμοστούν τη στιγμή ένταξής της στον χώρο του Σένγκεν.

  Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας είναι ένα από τα πιο θεμελιώδη και πιο απτά δικαιώματα που έχουν εκχωρηθεί στους πολίτες της Ένωσης. Εντός του χώρου του Σένγκεν, είναι πλέον δυνατή η ελεύθερη κυκλοφορία χωρίς ελέγχους στα σύνορα. Τι αλλαγή σε σχέση με την εποχή που στην Ευρώπη υπήρχαν διάσπαρτοι συνοριακοί σταθμοί, όπου οι έλεγχοι –σχολαστικοί κατά καιρούς– ήταν ο κανόνας, για να μην αναφέρουμε ότι ήταν αδύνατον οι πολίτες στο ανατολικό τμήμα της ηπείρου να διασχίσουν το σιδηρούν παραπέτασμα χωρίς να ρισκάρουν τη ζωή τους!

Σήμερα, αυτός ο χώρος περιλαμβάνει 25 συμμετέχοντα κράτη. Η Ρουμανία και η Βουλγαρία θα πρέπει να ενταχθούν σε αυτήν την ομάδα σύντομα – τουλάχιστον αυτό ελπίζω. Αυτές οι δύο χώρες υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν μετά από την προσχώρησή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007. Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων και τις επισκέψεις παρακολούθησης που πραγματοποίησαν οι ομάδες εμπειρογνωμόνων, τάσσομαι αναφανδόν υπέρ της πλήρους ένταξης στον χώρο του Σένγκεν των δύο αυτών κρατών μελών, παρά το ότι υπάρχουν ακόμη ορισμένα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν και χρήζουν παρακολούθησης. Θα ήθελα, ωστόσο, να προσθέσω ότι θα ήταν λυπηρό αν τίθονταν στην πορεία νέοι όροι, οι οποίοι ήταν άγνωστοι κατά τη στιγμή του αιτήματος και της αξιολόγησης.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Φαίνεται πως η Ρουμανία και η Βουλγαρία απέδειξαν ότι είναι, σε επαρκή βαθμό, έτοιμες να εκπληρώσουν το κεκτημένο του Σένγκεν. Υπάρχουν πολλά ανεπίλυτα ζητήματα στην έκθεση σχετικά με την επέκταση του χώρου Σένγκεν, την οποία συνέταξε ο Carlos Coelho. Από τα συμπεράσματα των εκθέσεων των αποστολών αξιολόγησης και τα αποτελέσματα των περιοδικών επισκέψεων αξιολόγησης, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ξεχωριστοί τομείς που χρήζουν διαρκούς παρακολούθησης. Η έκθεση, η οποία δεν έχει ακόμη εγκριθεί, είναι το πόρισμα μιας περιοδικής επίσκεψης από την αποστολή αξιολόγησης σχετικά με τα εξωτερικά σύνορα της Βουλγαρίας. Επομένως, είναι σαφές ότι τρίγωνο Βουλγαρίας-Ρουμανίας-Ελλάδας είναι από τις πιο ευαίσθητες περιοχές από άποψη παράνομης μετανάστευσης, καθώς και ότι είναι απαραίτητο η Βουλγαρία να εκπονήσει πρόσθετα μέτρα για να αντισταθεί στη μεταναστευτική πίεση. Θεωρώ ότι η έκθεση πρέπει να εγκριθεί. Ψήφισα υπέρ.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Coelho σχετικά με την εφαρμογή του κεκτημένου του Σένγκεν στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία και επικροτώ τη ρεαλιστική στάση και την καλή πίστη που επέδειξαν όλοι οι συνάδελφοι βουλευτές οι οποίοι επίσης ψήφισαν υπέρ της έκθεσης.

Η Ρουμανία και η Βουλγαρία εκπλήρωσαν τους τεχνικούς όρους για την προσχώρησή τους στον χώρο του Σένγκεν και αυτό πρέπει να είναι ο μόνος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την έγκριση αυτής της απόφασης. Η Ρουμανία και η Βουλγαρία απέδειξαν την ικανότητά τους να εγκρίνουν την απαιτούμενη εθνική νομοθεσία και να καταστήσουν τα σύνορά τους ασφαλή. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε αλματώδης πρόοδος στην καταπολέμηση της διαφθοράς, ένα θέμα το οποίο συχνά σχετίστηκε αδικαιολόγητα και, σε υπερβολικό βαθμό, με την ένταξη στον χώρο του Σένγκεν.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Σήμερα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την εφαρμογή όλων των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία. Αυτές οι χώρες, οι οποίες προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007, υιοθέτησαν μόνο ορισμένες από τις διατάξεις που αφορούν τον χώρο του Σένγκεν και έκτοτε τις εφάρμοσαν εντός αυτού του περιορισμένου πεδίου. Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ότι οι έλεγχοι στα σύνορα εξακολουθούν να διενεργούνται κατά μήκος των συνόρων των εν λόγω χωρών.

Όταν προσχώρησαν στην ΕΕ, αυτές οι χώρες δεν ήταν έτοιμες να υιοθετήσουν τη δέσμη μέτρων του Σένγκεν εξ ολοκλήρου και, ως εκ τούτου, έπρεπε να προβούν σε μεταρρυθμίσεις και να επεκτείνουν τις πολιτικές τους όσον αφορά τους ελέγχους στα σύνορα. Επιπλέον, το τμήμα των συνόρων μεταξύ της Βουλγαρίας, της Τουρκίας και της Ελλάδας, το οποίο είναι από τα πλέον ευαίσθητα τμήματα των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση, συνιστά ένα πάρα πολύ σημαντικό πρόβλημα. Αφότου εντάχθηκαν στην ΕΕ, η Βουλγαρία και η Ρουμανία έλαβαν πολυάριθμα μέτρα που αποσκοπούσαν στην κατάλληλη προετοιμασία και στην προστασία των συνόρων τους. Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου, η ομάδα εργασίας Σένγκεν για την αξιολόγηση πραγματοποίησε συστηματικούς ελέγχους και επιθεωρήσεις, που κατέδειξαν σήμερα ότι και οι δύο χώρες είναι επαρκώς προετοιμασμένες να εφαρμόσουν ικανοποιητικά τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα είναι ιδιαιτέρως σημαντική για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά. Προκειμένου ο χώρος του Σένγκεν να μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά και να επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι η κατάργηση των ελέγχων στα σύνορα δεν θα έχει αρνητικές συνέπειες, κυρίως όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση. Κάθε χώρα που σκοπεύει να ενταχθεί στον χώρο του Σένγκεν πρέπει να πληροί, χωρίς εξαίρεση, όλους τους όρους του κεκτημένου του Σένγκεν σχετικά με την προστασία των δεδομένων, το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν, τα εναέρια σύνορα, τα χερσαία σύνορα και τα θαλάσσια σύνορα, την αστυνομική συνεργασία και τις θεωρήσεις. Επιπλέον, είναι εξαιρετικά σημαντικό να διασφαλιστεί ότι κάθε κράτος μέλος θα διενεργεί αυστηρούς και αποτελεσματικούς ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα. Πιστεύω ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία θα είναι σύντομα σε θέση να καταστούν πραγματικά μέλη, ικανά να εφαρμόσουν όλες τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν. Επί του παρόντος, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη Βουλγαρία, διότι η εν λόγω χώρα, όπως η Τουρκία και η Ελλάδα, βρίσκεται στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. Πρόκειται για την πιο ευαίσθητη και ευάλωτη περιοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε περίπτωση που καταστούν πλήρη μέλη του χώρου του Σένγκεν, είναι σημαντικό η Βουλγαρία και η Ρουμανία να είναι κατάλληλα προετοιμασμένες να διαχειριστούν τις αυξημένες μεταναστευτικές ροές, να μπορούν να εφαρμόσουν μέτρα για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης με ενδεδειγμένο και αποτελεσματικό τρόπο και να εγγυηθούν την εύρυθμη λειτουργία των μηχανισμών ελέγχου των εξωτερικών συνόρων.

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ της ένταξης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν. Μετά από προσεκτική εξέταση, η αρμόδια επί της ουσίας επιτροπή της ΕΕ αναγνώρισε ότι αυτές οι χώρες πληρούσαν όλα τα κριτήρια ένταξης στον χώρο του Σένγκεν: προσέφεραν επαρκείς διαβεβαιώσεις όσον αφορά την προστασία των εθνικών εναέριων, χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων και απέκτησαν άρτια γνώση του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν για την ανταλλαγή δεδομένων και διασφάλισαν αξιόπιστα την προστασία των δεδομένων. Η Ομάδα μου θεωρεί ότι η καθιέρωση νέων κριτηρίων ένταξης στην παρούσα φάση είναι εσφαλμένη, διότι αυτό θα συνεπαγόταν την εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών για τις εν λόγω χώρες. Οι δυσκολίες που η Ρουμανία και η Βουλγαρία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν –το οργανωμένο έγκλημα και η διαφθορά– αποτελούν, αναμφίβολα, σοβαρές κατηγορίες εναντίον των κυβερνήσεων των εν λόγω χωρών, οι οποίες οφείλουν να καταπολεμήσουν τα φαινόμενα αυτά με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, το κλείσιμο των πυλών του Σένγκεν στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία δεν θα πρέπει να τιμωρήσει τους έντιμους πολίτες, οι οποίοι θα υποφέρουν τα μέγιστα, εάν χάσουν σήμερα την ευκαιρία να ταξιδεύουν ελεύθερα σε ολόκληρη την Ευρώπη.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των ευρωπαίων πολιτών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιστεύω ότι η προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στο κεκτημένο του Σένγκεν αποτελεί ένα εξαιρετικό βήμα προόδου και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της εφαρμογής των σχετικών διατάξεων. Πιστεύω επίσης ότι, αν και οι δύο αυτές χώρες εργάστηκαν σκληρά για την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών τους εντός της Ευρώπης, θα πρέπει οπωσδήποτε να συνεχίσουν την εναρμόνιση των ελέγχων και των κανόνων τους σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, δεδομένου του ευαίσθητου χαρακτήρα των ανατολικών ευρωπαϊκών συνόρων στα Βαλκάνια.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Υπερψήφισα σήμερα την γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στη Δημοκρατία της Βουλγαρίας και στη Ρουμανία. Πρόκειται για μια ισορροπημένη προσέγγιση καθώς η γνωμοδότηση αναγνωρίζει την πρόοδο που έχουν σημειώσει οι δύο χώρες όσον αφορά τα κριτήρια που απαιτούνται για την ένταξη στο χώρο Σένγκεν (έλεγχος των χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων συνόρων, έκδοση θεωρήσεων, αστυνομική συνεργασία, ετοιμότητα σε ό,τι αφορά τη σύνδεση και τη χρήση του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν και προστασία των δεδομένων), αλλά και απαιτεί την τακτική υποβολή εκθέσεων για την πορεία ορισμένων ζητημάτων που κρίνονται ως εκκρεμή. Με αυτόν τον τρόπο το Κοινοβούλιο δίνει το πράσινο φως για την ένταξη των δύο χωρών στο χώρο Σένγκεν και την ίση αντιμετώπιση των πολιτών τους, που μέχρι στιγμής δεν απολαμβάνουν το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας. Το μήνυμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ευελπιστούμε να αποτελέσει τον οδηγό για την επίτευξη ομοφωνίας στο Συμβούλιο για την τελική λήψη απόφασης.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον συνάδελφό μου, κ. Coelho, για την εξαιρετική εργασία του επί της έκθεσης σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου για την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στη Δημοκρατία της Βουλγαρίας και στη Ρουμανία. Η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν όταν προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007. Στην έκθεση αναφέρεται ότι η συμμόρφωση με τους απαραίτητους όρους για την εφαρμογή του εν λόγω κεκτημένου –προστασία των δεδομένων, σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS), εναέρια σύνορα, χερσαία σύνορα, θαλάσσια σύνορα, πολιτική συνεργασία και θεωρήσεις– αξιολογήθηκε επιτόπου και η πρόοδος στην εφαρμογή των μέτρων που αποσκοπούν στην κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα με αυτά τα κράτη μέλη επιβεβαιώθηκε επίσης επιτόπου. Σύμφωνα με τον εισηγητή και τους σκιώδεις εισηγητές οι οποίοι παρακολουθούσαν αυτήν τη διαδικασία, τα εκκρεμή ζητήματα που θα απαιτήσουν τακτικές εκθέσεις και παρακολούθηση στο μέλλον δεν συνιστούν εμπόδιο στην πλήρη ένταξη των δύο αυτών κρατών μελών στον χώρο του Σένγκεν. Γι’ αυτούς τους λόγους, υποστηρίζω την απόφαση για το άνοιγμα των συνόρων σε αυτά τα κράτη μέλη. Ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης και καλωσορίζω τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία στον χώρο του Σένγκεν.

  Vincent Peillon (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Coelho που προτείνει την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στον «χώρο του Σένγκεν». Αυτό αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η ένταξη ενός νέου κράτους εξαρτάται από την αυστηρή συμμόρφωση με τα κριτήρια της συμφωνίας του Σένγκεν. Στην περίπτωση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου –όπως και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή– κατέληξαν μετά από αξιολόγηση στο συμπέρασμα ότι αυτά τα δύο κράτη πληρούν στο ακέραιο τους προβλεπόμενους όρους. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει πλέον κανένας λόγος για τον οποίο να μην μπορούν να ενσωματωθούν σε αυτόν τον χώρο της ελεύθερης κυκλοφορίας. Θα το θεωρούσα απαράδεκτο αν ορισμένα κράτη, με ψευδή προσχήματα και υποκινούμενα από απώτερες βλέψεις εσωτερικής πολιτικής, συνέχιζαν να αντίκεινται σε αυτό. Το κοινοτικό κεκτημένο δεν θα πρέπει να θεωρείται σύστημα «α λα καρτ», όπου τα κράτη μέλη θα μπορούν να προσαρμόζουν ή να αναστέλλουν διατάξεις, ανάλογα με το τι υπαγορεύουν οι περιστάσεις. Ως εκ τούτου, καλώ επισήμως το Συμβούλιο να αναγνωρίσει τις βελτιώσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία και να τις δεχθεί στον χώρο του Σένγκεν.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων και τις επισκέψεις παρακολούθησης που χρειάστηκε να πραγματοποιήσουν οι ομάδες εμπειρογνωμόνων, είναι προφανές ότι η Ρουμανία είναι πλέον σε θέση να εφαρμόσει πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν, ότι σε όλα τα θέματα που έχρηζαν προσοχής ή επανεξέτασης η κατάσταση έχει διορθωθεί (βελτίωση της αξιολόγησης κινδύνου, αναβάθμιση των χαρακτηριστικών ασφαλείας των κτιρίων, βελτίωση της διαδικασίας υποβολής και επεξεργασίας της αίτησης θεώρησης κ.λπ.) και ότι από ορισμένες απόψεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν πρότυπο βέλτιστης πρακτικής.

Σύμφωνα με τις εκθέσεις αξιολόγησης, η Ρουμανία είναι συνολικά επαρκώς προετοιμασμένη να εφαρμόσει ικανοποιητικά τόσο τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν που δεν σχετίζονται με τη ΣΕΣ όσο και αυτές που σχετίζονται με τη ΣΕΣ. Οι προϋποθέσεις για να λάβει το Συμβούλιο την απόφαση που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, της Πράξης Προσχώρησης πληρούνται και άρα οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα, εναέρια, χερσαία και θαλάσσια, μπορούν να αρθούν. Αυτό σημαίνει ότι η άρση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα απαιτεί υψηλό επίπεδο αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με την ύπαρξη ουσιαστικών ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα, διότι η ασφάλεια του χώρου του Σένγκεν εξαρτάται από την αυστηρότητα και την αποτελεσματικότητα που επιδεικνύει κάθε κράτος μέλος στα εξωτερικά του σύνορα.

  Miguel Portas (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι η πλήρης εφαρμογή της συμφωνίας του Σένγκεν στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία συνεπάγεται ασφαλώς την κατάργηση των ελέγχων στα σύνορα και γι’ αυτές τις χώρες. Σε μια εποχή όπου ορισμένες κυβερνήσεις τολμούν να προτείνουν την επανακαθιέρωση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, είναι ακόμη πιο σημαντικό να εκδηλώσουμε την υποστήριξή μας στην επέκταση αυτού που σήμερα θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πλήρης εφαρμογή σε αυτά τα κράτη μέλη αποτελεί επίσης ένα ζήτημα ισότητας και μη διακριτικής μεταχείρισης εντός της Ευρώπης, διότι τυχόν αποκλεισμός αυτών των δύο χωρών θα έστελνε ένα εξαιρετικά αρνητικό μήνυμα στους λαούς αυτούς, οι οποίοι επιθυμούν σφόδρα να ενταχθούν στον χώρο της ελεύθερης κυκλοφορίας. Γι’ αυτούς τους λόγους, είναι σημαντικό να παράσχουμε σε αυτήν τη φάση ευρεία στήριξη.

  Fiorello Provera (EFD), γραπτώς. – (IT) Η περιοχή των Βαλκανίων είναι μία από τις πιο ευαίσθητες περιοχές των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση. Αυτό το φαινόμενο είναι ύψιστης σημασίας και έχει επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή πολλών πολιτών μας, επιδεινώνοντας την ανασφάλεια που αντιμετωπίζουν. Προτού να είμαστε σε θέση να σκεφθούμε την πιθανή ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στον χώρο του Σένγκεν, πρέπει να καταρτιστούν ειδικά και λεπτομερή σχέδια που θα περιορίσουν τις μεταναστευτικές πιέσεις. Επιπλέον, η βελτίωση των ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα πρέπει να συνδυαστεί με την καταπολέμηση της διαφθοράς των τοπικών αρχών. Ψήφισα κατά αυτού του μέτρου για τους προαναφερθέντες λόγους και για την καλύτερη προστασία των πολιτών μας από τη λαθρομετανάστευση.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Η προσχώρηση στο κεκτημένο του Σένγκεν συνεπάγεται την ανάγκη συμμόρφωσης με διάφορες διαδικασίες αξιολόγησης: οι υποψήφιες χώρες πρέπει να συμμορφωθούν με μια σειρά όρων προκειμένου να γίνουν αποδεκτές στον χώρο της ελεύθερης κυκλοφορίας, ο οποίος στην παρούσα φάση καλύπτει 25 χώρες και 400 εκατομμύρια Ευρωπαίους. Η παρούσα έκθεση αξιολογεί τις θέσεις της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, υπογραμμίζοντας, αφενός, ότι η Βουλγαρία ακολουθεί βέλτιστες πρακτικές σε διάφορες δραστηριότητες και, αφετέρου, τις προσπάθειες τις οποίες κατέβαλε η Ρουμανία σχετικά με τις αδυναμίες που διαπιστώθηκαν. Εν κατακλείδι, παρότι θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη επίλυσης μιας σειράς ζητημάτων, η αξιολόγηση της στάσης αυτών των δύο κρατών μελών είναι εν γένει θετική.

  Britta Reimers (ALDE), γραπτώς. – (DE) Η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν θα βελτιώσει περαιτέρω την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ΕΕ. Τώρα που και τα δύο κράτη μέλη επέτυχαν θετικά αποτελέσματα αξιολόγησης σε όλους τους τομείς της αξιολόγησης Σένγκεν, δεν θα πρέπει να υπάρχουν άλλα εμπόδια που θα καθυστερήσουν περαιτέρω την ένταξη. Αναμφίβολα, η ασφάλεια των συνόρων από τεχνική άποψη δεν τα καθιστά αυτόματα αδιαπέραστα όσο υπάρχουν προβλήματα σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς στο σύστημα δικαιοσύνης και αστυνόμευσης.

Κατά συνέπεια, αυτή η πρόκληση αφορά επίσης κράτη μέλη που ήδη ανήκουν στον χώρο του Σένγκεν. Για τον λόγο αυτόν, η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος πιστεύει ότι κριτήρια όπως η καταπολέμηση της διαφθοράς πρέπει να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής κατά την αξιολόγηση του μηχανισμού Σένγκεν και οποιοδήποτε παράπτωμα πρέπει να τιμωρείται καταλλήλως.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζουμε την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας υπό τον όρο ότι πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις (όπως συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με τη γνωμοδότηση των εμπειρογνωμόνων).

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 2, της Πράξης Προσχώρησης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στο κεκτημένο του Σένγκεν, η προϋπόθεση για την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα με αυτές τις χώρες είναι να διαπιστωθεί ότι οι όροι του Σένγκεν πληρούνται. Από τη στιγμή που τόσο η Ρουμανία όσο και η Βουλγαρία έχουν αποδείξει ότι είναι επαρκώς προετοιμασμένες ώστε να εφαρμόσουν όλες τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν ικανοποιητικά, και τα δύο κράτη μέλη θα πρέπει να καταστούν πλήρη μέλη αυτού του χώρου. Θα ήθελα, ωστόσο, να υπογραμμίσω τη σημασία των αυστηρών ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα με σκοπό την εσωτερική ασφάλεια. Λόγω του ότι βρίσκεται σε μια ευαίσθητη περιοχή όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση, η Βουλγαρία θα πρέπει να θεσπίσει πρόσθετα μέτρα για να αντιμετωπίσει μια πιθανή αύξηση της μεταναστευτικής πίεσης στα σύνορά της.

  Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Η περιοχή της Βουλγαρίας-Τουρκίας-Ελλάδας είναι μία από τις πιο ευαίσθητες περιοχές των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση. Διαφωνώ με τον εισηγητή, τον κ. Coelho, στο ότι η προσχώρηση της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στον χώρο του Σένγκεν δεν μπορεί να ολοκληρωθεί βραχυπρόθεσμα λόγω των ανεπαρκειών στους τομείς του εξοπλισμού, της διενέργειας συνοριακών ελέγχων, της κατάρτισης του προσωπικού και της υποχρέωσης για ανταλλαγή πληροφοριών.

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – Η Ρουμανία και η Βουλγαρία υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν όταν προσχώρησαν στην ΕΕ το 2007. Η είσοδος της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στην συνθήκη Σένγκεν είναι αποδεκτή εφόσον εκπληρώνονται τα συγκεκριμένα τεχνικά χαρακτηριστικά, που επισημαίνονται στην σχετική διαδικασία Όπως πολύ σωστά επισημαίνεται από τον εισηγητή η είσοδος της Βουλγαρίας στην συνθήκη Σένγκεν θα πρέπει να ακολουθηθεί από ένα ειδικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης. Πρέπει να υπάρξει μια συνεργασία στο θέμα διαχείρισης των χερσαίων συνόρων. Το 2010, 47.000 παράνομοι μετανάστες συνελήφθησαν αφού διέσχισαν τα σύνορα της Ελλάδας -Τουρκίας, περνώντας στην ελληνική πλευρά του ποταμού Έβρου που οριοθετεί τα σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει το 90% του ευρωπαϊκού συνόλου για εκείνη την χρονιά. Στα πλαίσια αυτά χαιρετίζω την πρόταση του εισηγητή για την εκπόνηση ειδικού σχεδίου μόλις η Βουλγαρία ενταχθεί στο Σένγκεν, που θα περιλαμβάνει δράσεις προς αυτήν την κατεύθυνση καθώς και κοινή προσέγγιση μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Βουλγαρίας για να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην ενδεχόμενη μεγάλη αύξηση της μεταναστευτικής ροής.

  Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. – (DA) Ψήφισα κατά του να καταστούν η Βουλγαρία και η Ρουμανία πλήρη μέλη της συνεργασίας του Σένγκεν την παρούσα χρονική στιγμή. Το θέμα που αφορά την παροχή εκ μέρους της Βουλγαρίας πρόσβασης σε πληροφορίες των αρχείων του Σένγκεν στη στρατιωτική της αστυνομία καταδεικνύει ότι υπάρχουν προβλήματα με κάποια τμήματα του Σένγκεν στα οποία οι χώρες αυτές ήδη συμμετέχουν. Υπάρχουν επίσης προβλήματα με τη διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα. Η Europol επισημαίνει ότι η πλήρης προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στη συνεργασία του Σένγκεν θα διευκολύνει την πρόσβαση στην ΕΕ των εγκληματικών ομάδων από τα Βαλκάνια και την πρώην Σοβιετική Ένωση. Έως ότου επιλυθούν αυτά τα προβλήματα, η πλήρης προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στο Σένγκεν θα ενισχύσει τη διασυνοριακή διαφθορά και το έγκλημα, ενώ ταυτόχρονα θα δώσει σε συγκεκριμένες δυνάμεις την ευκαιρία που περιμένουν να απαιτήσουν αυξημένη παρακολούθηση και να υπονομεύσουν το κράτος δικαίου.

  Bogusław Sonik (PPE), γραπτώς. – (PL) Σε μια εποχή όπου όλο και περισσότεροι άνθρωποι συζητούν για την κρίση εμπιστοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών υποστηρίζει την άποψη της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων θα πρέπει να θεωρηθεί επιβεβαίωση ότι η ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης εξακολουθεί να είναι σημαντική. Το γεγονός ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία έχουν εξωτερικά σύνορα της ΕΕ δεν θα πρέπει να θεωρηθεί είδος φραγμού που θα τις εμποδίσει να προσχωρήσουν στον χώρο του Σένγκεν. Τα κριτήρια προσχώρησης στον χώρο αυτόν καθορίστηκαν με στόχο να διασφαλιστεί το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ασφάλειας. Οι εμπειρογνώμονες επιβεβαίωσαν ότι έχουν θεσπιστεί οι κατάλληλες τεχνικές προδιαγραφές. Οι χώρες εκπλήρωσαν τις απαιτήσεις που τους επιβλήθηκαν σε τέτοιον βαθμό που καθίσταται δυνατή η κατάργηση των ελέγχων στα σύνορα με τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ. Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στο ότι, όπως συνέβη στην περίπτωση της χώρας μου, η ένταξη στον χώρο του Σένγκεν δεν σημαίνει ότι πραγματοποιήθηκαν πλέον όλες οι εργασίες εκ μέρους της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας όσον αφορά την πλήρη εφαρμογή του μέσου συνεργασίας. Και οι δύο χώρες έχουν ακόμη πολλή δουλειά μπροστά τους προκειμένου να δημιουργήσουν ορθές πρακτικές εργασίας.

Το παράδειγμα της Πολωνίας καταδεικνύει σαφώς ότι τα νέα κράτη μέλη είναι σε θέση να εκπληρώσουν αποτελεσματικά τις απαιτήσεις του Σένγκεν. Κατά τη γνώμη της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, έχουμε την ευκαιρία να εφαρμόσουμε το επόμενο στάδιο του πολιτικού σχεδίου που είναι γνωστό ως χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, υπό τον όρο να υπάρξει η κατάλληλη παρακολούθηση από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να διαδραματίσει καίριο ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία και πρέπει να είναι ενήμερο για την κατάσταση στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ αυτήν την έκθεση, η οποία προτείνει την εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν σε σχέση με το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Είμαι επίσης ικανοποιημένη που η έκθεση περιλαμβάνει δικλείδες ασφαλείας για την προστασία των δεδομένων.

  Michèle Striffler (PPE), γραπτώς. – (FR) Σήμερα, το Κοινοβούλιο ενέκρινε την έκθεση που εκπονήθηκε από τον κ. Coelho σχετικά με την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Αυτή η έκθεση έπεται των αξιολογήσεων που πραγματοποιήθηκαν υπό την αιγίδα της ομάδας εργασίας Σένγκεν για την αξιολόγηση του Συμβουλίου.

Οι αξιολογήσεις δεν διαπίστωσαν κανένα εμπόδιο για την προσχώρηση της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν. Το άνοιγμα των συνόρων αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαι, επομένως, ιδιαίτερα ικανοποιημένη που το Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της προσχώρησης αυτών των δύο νέων κρατών στον χώρο του Σένγκεν. Το Συμβούλιο πρέπει τώρα να φανεί ρεαλιστικό και να επιδείξει αλληλεγγύη παρέχοντας την ομόφωνη έγκρισή του.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η δημιουργία του χώρου του Σένγκεν χρονολογείται από το 1985 και σήμερα περιλαμβάνει μια επικράτεια 42.673 χλμ. θαλάσσιων και 7.721 χλμ. χερσαίων εξωτερικών συνόρων, καλύπτοντας 400 εκατομμύρια Ευρωπαίους. Η συμφωνία του Σένγκεν καλύπτει σήμερα 25 κράτη μέλη με έναν κοινό χώρο για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, αίροντας τους συστηματικούς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα και δημιουργώντας ενιαία κοινά σύνορα. Για την πλήρη υλοποίηση της συμφωνίας, θεσπίστηκαν κοινοί κανόνες –που αφορούν, μεταξύ άλλων, ελέγχους κατά μήκος του συνόλου των εξωτερικών συνόρων, κοινή πολιτική θεώρησης, αστυνομική και δικαστική συνεργασία– και δημιουργήθηκε το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS). Αυτή η έκθεση αφορά την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στο κεκτημένο του Σένγκεν και, μετά από τις επισκέψεις αξιολόγησης και μια τελική έκθεση, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι και οι δύο χώρες είναι έτοιμες για πλήρη ένταξη. Ωστόσο, ορισμένα ζητήματα παραμένουν σε εκκρεμότητα, ειδικότερα η ανάγκη κατάρτισης ενός σχεδίου για την καταπολέμηση τυχόν πίεσης από την παράνομη μετανάστευση. Συμφωνώ, επομένως, με τον εισηγητή ότι είναι ανάγκη τα εν λόγω κράτη μέλη να ενημερώσουν το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, εντός εξαμήνου από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας απόφασης, σχετικά με την εφαρμογή των εν λόγω πρόσθετων μέτρων και την πρόοδο όσον αφορά τις αδυναμίες που διαπιστώνονται.

  Alexandra Thein (ALDE), γραπτώς. – (DE) Η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν θα βελτιώσει περαιτέρω την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ΕΕ. Τώρα που και τα δύο κράτη μέλη επέτυχαν θετικά αποτελέσματα αξιολόγησης σε όλους τους τομείς της αξιολόγησης Σένγκεν, δεν θα πρέπει να υπάρχουν άλλα εμπόδια που θα καθυστερήσουν περαιτέρω την ένταξη. Αναμφίβολα, η ασφάλεια των συνόρων από τεχνική άποψη δεν τα καθιστά αυτόματα ασφαλή όσο υπάρχουν προβλήματα σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς στο σύστημα δικαιοσύνης και αστυνόμευσης. Ωστόσο, αυτή η πρόκληση αφορά επίσης τα κράτη μέλη που ανήκουν ήδη στον χώρο του Σένγκεν. Για τον λόγο αυτόν, η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος πιστεύει ότι κριτήρια όπως η καταπολέμηση της διαφθοράς πρέπει να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής κατά την αξιολόγηση του μηχανισμού Σένγκεν και οποιοδήποτε παράπτωμα πρέπει να τιμωρείται καταλλήλως.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Το 2007, όταν η Ρουμανία και η Βουλγαρία προσχώρησαν στην ΕΕ, υιοθέτησαν το κεκτημένο του Σένγκεν. Σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 2, της Πράξης Προσχώρησης, η εξακρίβωση, σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διαδικασίες αξιολόγησης, ότι οι απαραίτητοι όροι για την εφαρμογή όλων των τμημάτων του κεκτημένου του Σένγκεν (προστασία των δεδομένων, σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS), εναέρια σύνορα, χερσαία σύνορα, θαλάσσια σύνορα, αστυνομική συνεργασία και θεωρήσεις) πληρούνται από τα νέα κράτη μέλη αποτελεί προϋπόθεση για την εκ μέρους του Συμβουλίου λήψη απόφασης για την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα με αυτά τα κράτη μέλη. Σύμφωνα με τις εκθέσεις αξιολόγησης που συνέταξαν οι εμπειρογνώμονες, τόσο η Ρουμανία όσο και η Βουλγαρία απέξειξαν ότι είναι προετοιμασμένες ώστε να εφαρμόσουν τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν ικανοποιητικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο καλούμε το Συμβούλιο να εγκρίνει την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν. Η Ένωση πρέπει να εφαρμόσει τα ίδια κριτήρια για όλα τα κράτη μέλη, μεταξύ άλλων και όταν πρόκειται για την ένταξη στον χώρο του Σένγκεν. Ο μηχανισμός συνεργασίας και ελέγχου για το δικαστικό σύστημα δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των κριτηρίων για ένταξη στον χώρο του Σένγκεν και δεν είναι δυνατόν αναφέρεται σε συνδυασμό με την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας σε αυτόν τον χώρο. Εφόσον η Ρουμανία και η Βουλγαρία πληρούν τους τεχνικούς όρους για ένταξη στον χώρο του Σένγκεν, καλούμε το Συμβούλιο, εξ ονόματος των πολιτών της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας και της Ευρώπης, να εγκρίνει την προσχώρηση της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας σε αυτόν τον χώρο.

  Rafał Trzaskowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα πρέπει να ενταχθούν στον χώρο του Σένγκεν, εφόσον και οι δύο αυτές χώρες είναι έτοιμες να το πράξουν και οι αντιρρήσεις ορισμένων κρατών μελών είναι ανυπόστατες.

  Νίκη Τζαβέλα (EFD), γραπτώς. – Υπερψήφισα την έκθεση για την ένταξη της Ρουμανίας και Βουλγαρίας στον χώρο Schengen, διότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία έχουν εκπληρώσει τα συγκεκριμένα τεχνικά κριτήρια. Ωστόσο θα πρέπει να ληφθούν πρόσθετα μέτρα από τη πλευρά της Βουλγαρίας, σε συνεργασία με την Ελλάδα και την Τουρκία, όσον αφορά το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης.

  Geoffrey Van Orden (ECR), γραπτώς. – (EN) Ως φίλος, καίτοι επικριτικός φίλος, της Βουλγαρίας, επιθυμώ να πράξω ό,τι είναι δυνατόν για να βοηθήσω την πρόοδο σε αυτήν τη χώρα, αλλά όχι εις βάρος της ευημερίας της δικής μου χώρας. Ως εκ τούτου, απείχα από την ψηφοφορία. Με την ένταξη της Βουλγαρίας στην ΕΕ την 1η Ιανουρίου 2007, οι αδυναμίες παρέμειναν στους τομείς της δικαστικής μεταρρύθμισης και της καταπολέμησης της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος. Οι βουλγαρικές αρχές δεσμεύτηκαν να επιφέρουν ριζικές βελτιώσεις. Η ΕΕ θέσπισε έναν «μηχανισμό συνεργασίας και ελέγχου» για να βοηθήσει τη Βουλγαρία και να επιβεβαιώσει την πρόοδο με βάση έξι δείκτες σύγκρισης. Η βελτίωση ήταν απογοητευτικά αργή. Στην πιο πρόσφατη έκθεσή της γι’ αυτά τα ζητήματα (Φεβρουάριος του 2011), η Επιτροπή δήλωσε ότι η Βουλγαρία πρέπει να βελτιώσει περαιτέρω τον τρόπο με τον οποίο είναι διαρθρωμένοι, διοικούνται και συνεργάζονται οι φορείς του δικαστικού κλάδου, της αστυνομίας και οι υπόλοιποι φορείς έρευνας. Παρ’ όλα αυτά, οι 27 κυβερνήσεις στο Συμβούλιο κατέληξαν στο συμπέρασμα, περιέργως ίσως, ότι η Βουλγαρία εκπλήρωσε τους όρους για το Σένγκεν, ένα σύστημα το οποίο από μόνο του έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση στην παρούσα φάση. Το Ηνωμένο Βασίλειο, ασφαλώς, παραμένει εκτός του χώρου Σένγκεν.

  Iuliu Winkler (PPE), γραπτώς. – (RO) Επικροτώ την πλειοψηφία άνω του 80% που επιτεύχθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας υπέρ της έγκρισης της έκθεσης σχετικά με την εκπλήρωση του κεκτημένου του Σένγκεν από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Αυτή η ψηφοφορία αποστέλλει ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα. Κατά την άποψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Ρουμανία και η Βουλγαρία είναι έτοιμες να προσχωρήσουν στον χώρο του Σένγκεν.

Σύμφωνα με τη θέση της UDMR (Δημοκρατική Ένωση Ούγγρων στη Ρουμανία), η Ρουμανία και η Βουλγαρία πρέπει να λάβουν μια οριστική προοπτική το 2011 για ένταξη σε αυτόν τον χώρο της ελεύθερης κυκλοφορίας. Δεν πιστεύω ότι οι κανόνες πρέπει να αλλάζουν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και η απόφαση σχετικά με την ένταξη στον χώρο του Σένγκεν πρέπει να λάβει υπόψη της όλα όσα επιτεύχθηκαν στο πλαίσιο της συμφωνίας του Σένγκεν και να μην βασίζεται σε πολιτικές εκτιμήσεις. Η κατάσταση που δημιουργήθηκε σχετικά με την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στον χώρο του Σένγκεν τονίζει το πόσο αδύναμο είναι το αίσθημα αλληλεγγύης εντός της ΕΕ.

Το ότι υπάρχουν κράτη μέλη που είναι διατεθειμένα να εγκαταλείψουν μία από τις βασικές ελευθερίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, την ελεύθερη κυκλοφορία, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Ταυτόχρονα, αυτή είναι μια λανθασμένη απάντηση στις εντάσεις που προκλήθηκαν από την οικονομική κρίση και τις κοινωνικές της συνέπειες. Η UDMR πιστεύει ότι χρειαζόμαστε μια ισχυρή Ευρώπη, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μέσω μεγαλύτερης αλληλεγγύης και με την κατηγορηματική άρνηση του εσωτερικού προστατευτισμού και του λαϊκισμού.

  Iva Zanicchi (PPE), γραπτώς. – (IT) Παρόλο που διατηρώ ορισμένες αμφιβολίες σχετικά με το υπερβολικό εύρος του κειμένου –το οποίο εμπίπτει στο πεδίο της στρατηγικής Ευρώπη 2020 – πιστεύω ότι οι στόχοι του ψηφίσματος είναι απολύτως ευπρόσδεκτοι. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Coelho σχετικά με την εξακρίβωση των απαραίτητων όρων για την εφαρμογή του κεκτημένου του Σένγκεν, το οποίο αποτελεί προϋπόθεση για την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Έκθεση: Alexander Graf Lambsdorff (A7-0189/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση αυτή θα εγκριθεί παρά τη διαφωνία στην ομάδα εργασίας της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την τροπολογία που αφορά το πυρηνικό ζήτημα και την τροπολογία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) που αφαιρεί το θέμα των πρόσθετων μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Πρέπει να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή στη διεθνή τάξη πραγμάτων, προκειμένου η ΕΕ να μπορέσει να ξεπεράσει καλύτερα τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει μέσω συντονισμένης παγκόσμιας δράσης. Θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι, σύμφωνα με το άρθρο 21 της Συνθήκης, η ΕΕ έχει δεσμευτεί επισήμως αναφορικά με μια αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση και ειδικότερα με τον ρόλο του ΟΗΕ.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα, όχι μόνο λόγω της σημασίας της επικείμενης 66ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, αλλά και επειδή είναι ζωτικής σημασίας να ενισχύσει η ΕΕ επιτέλους τη συνεργασία και τον συντονισμό σε αυτό και σε όλα τα άλλα όργανα του ΟΗΕ. Το άρθρο 34 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση ορίζει σαφώς ότι τα κράτη μέλη πρέπει να συντονίζουν τη δράση τους σε διεθνείς οργανισμούς και ότι τα κράτη μέλη που είναι και μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ θα συντονίζουν και θα υπερασπίζονται κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους τις θέσεις και τα συμφέροντα της ΕΕ. Μέχρι τώρα, η συνεργασία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ δεν ήταν υποδειγματική, το ίδιο και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Γνωρίζουμε όλοι καλά ότι τα κράτη μέλη που ανήκουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία) δεν ενήργησαν συντονισμένα και δεν εκπροσώπησαν μια ενιαία θέση, συγκεκριμένα σχετικά με τη στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, όσον αφορά την ψηφοφορία για το ψήφισμα 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ζητήσω από τα κράτη μέλη της ΕΕ να επιδιώκουν κοινή θέση σε θέματα που είναι ζωτικής σημασίας για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, ιδίως σε τομείς όπου υπάρχει ήδη ευρεία διεθνής συναίνεση.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Σε έναν κόσμο που αλλάζει πολύ γρήγορα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις οι οποίες απαιτούν συντονισμένη διεθνή αντίδραση. Λόγω όλων αυτών των σημαντικών μετασχηματισμών, η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τους άλλους εταίρους, αφοσιώνεται ενεργά στην προώθηση αποτελεσματικών λύσεων για τα προβλήματα που πλήττουν τόσο τους ευρωπαίους πολίτες όσο και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος χορηγός αναπτυξιακής βοήθεια παγκοσμίως και ο κύριος εταίρος των Ηνωμένων Εθνών όσον αφορά τη στήριξη των προσπαθειών του ΟΗΕ για την εκτέλεση των δραστηριοτήτων του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στη δημιουργία ενός Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που θα συνεισφέρει σημαντικά σε παγκόσμιες λύσεις, στην παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, καθώς και στη δημοκρατία και σε μια διεθνή τάξη πραγμάτων βασισμένη στο κράτος δικαίου. Σύμφωνα με το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΕ έχει δεσμευτεί επίσημα για μια αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση με επίκεντρο έναν ισχυρό Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών που θα συμβάλλει αποφασιστικά στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων.

  Alfredo Antoniozzi (PPE), γραπτώς. – (IT) Αυτήν την περίοδο βιώνουμε ριζικές αλλαγές της διεθνούς τάξης πραγμάτων, αλλαγές έναντι των οποίων η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί πλέον να παραμένει απλός θεατής. Θεωρώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να το δει αυτό ως αφετηρία και να αναλάβει έναν πραγματικά ενεργό ρόλο στις συναλλαγές της τόσο με τις υφιστάμενες όσο και με τις αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, αποτινάσσοντας οριστικά τη φήμη ότι είναι πολιτικά ασήμαντη όσον αφορά τη διεθνή πολιτική. Στο ίδιο πλαίσιο, συμφωνώ με την ανάγκη που εκφράζεται στην πρόταση του κ. Lambsdorff να ασκούν τα κράτη μέλη πίεση στις συζητήσεις για τη μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών προκειμένου να αποκτήσει μια μόνιμη έδρα η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενισχύοντας τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον ΟΗΕ, θα κατορθώσουμε να εξασφαλίσουμε ότι η ΕΕ θα αναλάβει ηγετικό ρόλο σε περιφερειακές και διεθνείς υποθέσεις. Ειδάλλως, θα εξακολουθήσουμε να αντιμετωπίζουμε τη συνεχή έλλειψη συντονισμού των συμφερόντων των κρατών μελών στη διεθνή σκηνή.

  Pino Arlacchi (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω σθεναρά τη βασική γραμμή της παρούσας έκθεσης. Ζητεί ενισχυμένο ρόλο για την ΕΕ στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών, λαμβάνοντας υπόψη τις θεσμικές αλλαγές τις οποίες επέφερε η Συνθήκη της Λισαβόνας. Η σημερινή ψηφοφορία γίνεται μετά από μια σημαντική επιτυχία της ΕΕ στον ΟΗΕ: την έγκριση μιας σειράς όρων που εξασφαλίζουν στην αντιπροσωπεία της ΕΕ στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το δικαίωμα παρέμβασης και απάντησης, καθώς και τη δυνατότητα παρουσίασης προφορικών προτάσεων και τροπολογιών.

Οι βελτιώσεις αυτές αντικατοπτρίζουν μια σαφή πραγματικότητα: ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της είναι οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες του συστήματος του ΟΗΕ, δεδομένου ότι τα κονδύλια της ΕΕ αντιστοιχούν στο 38% του τακτικού προϋπολογισμού των Ηνωμένων Εθνών και σε περισσότερα από τα δύο πέμπτα των ειρηνευτικών επιχειρήσεων και σχεδόν στις μισές συνεισφορές στα κονδύλια και προγράμματα των Ηνωμένων Εθνών. Επιπλέον, παρ’ όλους τους περιορισμούς της, η ΕΕ είναι μείζων παγκόσμιος παράγων του οποίου η βαρύτητα πρέπει να αναγνωρίζεται δεόντως σε όλα τα επίπεδα.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Στήριξα την έκθεση του κ. Lambsdorff, διότι νομίζω ότι πρέπει να προαγάγουμε μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των θέσεων των κρατών μελών και να βελτιώσουμε την ικανότητά μας να διαπραγματευόμαστε με άλλες περιφερειακές ομάδες. Επίσης, πρέπει να βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητα και τη διαφάνεια των Ηνωμένων Εθνών και τη διαχείριση των οικονομικών τους πόρων. Είμαι βέβαιη ότι η μεταρρύθμιση των μεθόδων εργασίας και της σύνθεσης του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών είναι μεσοπρόθεσμα απαραίτητη.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Συντελείται μια ουσιαστική μεταβολή της διεθνούς τάξης πραγμάτων, η οποία δημιουργεί για την ΕΕ την πρόκληση να συμπράξει πιο ενεργά με τις υφιστάμενες και αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, καθώς και με εταίρους σε διμερές και πολυμερές επίπεδο, προκειμένου να προαγάγει αποτελεσματικές λύσεις σε προβλήματα που είναι κοινά μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών και του ευρύτερου κόσμου. Σύμφωνα με το άρθρο 21 της ΣΕΕ, η ΕΕ έχει δεσμευτεί επίσημα σε μια αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση, βασιζόμενη σε έναν ισχυρό Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, η οποία έχει ουσιαστική σημασία για την αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων, όπως η αλλαγή του κλίματος και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ο οικουμενικός και αδιαίρετος χαρακτήρας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η μείωση της φτώχειας και η ανάπτυξη για όλους, οι συνέπειες των δημογραφικών αλλαγών και της μετανάστευσης και το διεθνές οργανωμένο έγκλημα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην οικοδόμηση ενός Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικά σε παγκόσμιες λύσεις, στην παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, καθώς και στη δημοκρατία και σε μια διεθνή τάξη πραγμάτων βασισμένη στο κράτος δικαίου.

  Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την έκθεση του κ. Lambsdorff, διότι πιστεύω πως η ΕΕ δημιουργεί επί του παρόντος μια νέα ταυτότητα για τον εαυτό της στην παγκόσμια σκηνή. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω τη μακρά περίοδο συνεργασίας μεταξύ των δύο διεθνών οργανισμών, καθώς και τη συμμετοχή της ΕΕ σε πολλά έργα που δρομολογήθηκαν από τον ΟΗΕ. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω τη δέσμευση που ανέλαβαν οι ευρωπαίοι ηγέτες να επιτύχουν τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας. Η εξάλειψη της φτώχειας σε ολόκληρο τον κόσμο τώρα περιλαμβάνεται στις προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης. Επικροτώ την πρωτοβουλία για ενίσχυση της συνεργασίας με σκοπό τη σταθεροποίηση της κατάστασης σε ζώνες κρίσης και την εκπόνηση νέων προτύπων ασφαλείας για τους πυρηνικούς σταθμούς. Η εξέλιξη των γεγονότων στην Ιαπωνία υπογραμμίζει την ανάγκη αυτής της εταιρικής σχέσης. Υπό το πρίσμα της κοινωνικής αναταραχής στην περιοχή της Μεσογείου, νομίζω ότι η συντονισμένη δράση μεταξύ της ΕΕ και του ΟΗΕ θα εξασφάλιζε μια ειρηνική μετάβαση στη δημοκρατία. Εν προκειμένω, επικροτώ τη βελτίωση των σχέσεων με περιφερειακούς οργανισμούς.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Είμαι υπέρ αυτής της πρότασης σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο σχετικά με την 66η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Η πρόταση υπογραμμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη έχουν αναλάβει την κοινή δέσμευση να προάγουν τη δημοκρατία, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ειρήνη στη διεθνή κοινότητα. Η πρόταση αναφέρει ότι η περαιτέρω διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ώστε να συμπεριλάβει την ΕΕ είναι καίριος παράγοντας για την αποτελεσματική επιδίωξη των προαναφερθέντων σκοπών. Η πρόταση απορρίπτει το αίτημα της Γερμανίας να καταλάβει σε μόνιμη βάση την πιθανή νέα έδρα της ΕΕ στα Ηνωμένα Έθνη και ενσωματώνει αντ’ αυτού την ιταλική πρόταση να μπορούν να καταλάβουν την έδρα όλα τα κράτη μέλη εκ περιτροπής, προκειμένου να τηρηθεί η αρχή της ίσης αξιοπρέπειας όλων των κρατών μελών.

Το γερμανικό αίτημα θεωρήθηκε απόπειρα επιβολής της πολιτικής εξουσίας της Γερμανίας και του αγγλογαλλογερμανικού συνασπισμού εντός και εκτός της ΕΕ. Ωστόσο, η υιοθέτηση της ιταλικής θέσης από την πρόταση επιβεβαιώνει πως η ενδεχόμενη διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας θα εξασφάλιζε και στην Ιταλία την ευκαιρία να ακούγεται η φωνή της εκτός Ευρώπης σε καίρια διεθνή ζητήματα. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ.

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Αυτήν την περίοδο, είναι σημαντικό να επιβεβαιώσει η Ευρώπη την προσήλωση και τη συνεργασία της με διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ. Η προσοχή που δίνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στον ΟΗΕ είναι πολύ σημαντική.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εποχή στην οποία ζούμε καθιστά σαφές ότι είναι ανάγκη να είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους τα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση σε πολλές και διάφορες καταστάσεις και περιστάσεις. Αυτός ο συντονισμός είναι επίσης πολύ σημαντικός στα Ηνωμένα Έθνη. Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι ουσιαστικό να εξασφαλιστεί η υπεράσπιση και η διασφάλιση των ευρωπαϊκών συμφερόντων και αξιών στον διεθνή αυτόν οργανισμό, που είναι ο ευρύτερος και καθοριστικότερος όλων.

Ανεξαρτήτως μελλοντικών αλλαγών στον τρόπο εκπροσώπησης της Ένωσης στον ΟΗΕ και ειδικότερα στο Συμβούλιο Ασφαλείας –συζήτηση που παραμένει ανοιχτή– εντείνεται η ανάγκη συνένωσης των προσπαθειών των ευρωπαϊκών χωρών προκειμένου να ενθαρρυνθεί, από κοινού με τους εκπροσώπους της Ένωσης στο εξωτερικό, μια συλλογική ικανότητα παρέμβασης και άσκησης επιρροής. Οι τακτικές διαβουλεύσεις μεταξύ των πρέσβεων των κρατών μελών και εκείνων της ΕΕ θα αποτελέσουν ένα σημαντικό βήμα σε αυτήν την πορεία. Ταυτόχρονα, η Ένωση θα πρέπει να συνεισφέρει ώστε να γίνει ο ΟΗΕ πιο αποτελεσματικός και διαφανής και να βελτιώσει τη διαχείριση των οικονομικών του πόρων. Η σύσταση μιας κοινοβουλευτικής συνέλευσης του ΟΗΕ εντός του πλαισίου του συστήματος του ΟΗΕ είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση που αξίζει να μελετηθεί και να συζητηθεί.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση του κ. Lambsdorff αφορά πρόταση σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο σχετικά με την 66η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Ο μετασχηματισμός της παρούσας διεθνούς τάξης πραγμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω κρίσεων σε διάφορα μέρη του κόσμου και η αυτοδιάθεση πολλών λαών που καταπιέζονταν για δεκαετίες ή και αιώνες προσδίδουν ασυνήθιστη σημασία στην επικείμενη σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Σύμφωνα με τα άρθρα 21 και 41 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Κοινοβούλιο δεν θα μπορούσε να μην επωφεληθεί από αυτήν τη σύνοδο για να προωθήσει τις θέσεις του σε μια σειρά θεμάτων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται ο ρόλος της ΕΕ στο σύστημα του ΟΗΕ, η διακυβέρνηση της ΕΕ και η παγκόσμια διακυβέρνηση, η ειρήνη, η ασφάλεια και η δικαιοσύνη, η ανάπτυξη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η αλλαγή του κλίματος. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με τις προαναφερθείσες προτάσεις του εισηγητή, καθώς και με την ανάγκη προώθησης διαλόγου για τον ρόλο των κοινοβουλίων και των εθνοσυνελεύσεων στο σύστημα του ΟΗΕ και για τη δημιουργία μιας κοινοβουλευτικής συνέλευσης του ΟΗΕ.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση συνηγορεί υπέρ του να λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια έδρα στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και μια μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Το τελευταίο διάστημα ακούστηκαν ορισμένες φωνές υπέρ αυτής της ιδέας, που υποστηρίχθηκαν από τις τροποποιήσεις τις οποίες εισήγαγε η Συνθήκη της Λισαβόνας, και ιδίως από τη απόδοση «νομικής προσωπικότητας» στην ΕΕ. Πρόκειται για τροποποιήσεις των οποίων τη νομιμότητα ανέκαθεν αμφισβητούσαμε. Η απαίτηση αυτή –που ανατρέπει το πνεύμα του οργανισμού: ενός οργανισμού κρατών και όχι υπερκρατικών οργανισμών– δεν γίνεται με πρόθεση να καταστούν δημοκρατικότερες οι εργασίες του ΟΗΕ ή να δημιουργηθεί μια πιο δίκαιη και ειρηνική νέα τάξη πραγμάτων.

Η συμμαχία της ΕΕ με τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου (NATO) και τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη διεξαγωγή πολέμων και την εκτέλεση επιθετικών ενεργειών σε χώρες όπως η Λιβύη το αποδεικνύει αυτό. Αυτό που διακυβεύει η ΕΕ είναι οι βασικές αρχές του Χάρτη του ΟΗΕ όπως η μη παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών, ο σεβασμός της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας τους και η αναγνώριση του δικαιώματος των κρατών στην ανάπτυξη. Η κυριαρχία προέρχεται από τον λαό, και οι λαοί της Ευρώπης δεν την παραχωρούν σε αυτήν την ΕΕ που γίνεται ολοένα πιο αντικοινωνική και αντιδημοκρατική.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση επαναλαμβάνει το απαράδεκτο αίτημα να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια έδρα στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και μια μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ως αποτέλεσμα της αντιδημοκρατικής Συνθήκης της Λισαβόνας και της «νομικής προσωπικότητας» που αποκτά η ΕΕ χάρη σε αυτήν. Η πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν το κάνει αυτό με πρόθεση να καταστούν δημοκρατικότερες οι εργασίες του ΟΗΕ ή να δημιουργηθεί μια νέα, πιο δίκαιη παγκόσμια τάξη πραγμάτων.

Πώς μπορεί μια ΕΕ, που σε συμμαχία με τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου (NATO) και τις Ηνωμένες Πολιτείες προάγει έναν πόλεμο και παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τον Χάρτη του ΟΗΕ στη Λιβύη, να συμβάλει ώστε να καταστεί δημοκρατικότερος ο ΟΗΕ ή να συνεισφέρει στην ειρήνη και την πρόοδο της ανθρωπότητας; Πώς μπορεί η ΕΕ να συνεισφέρει στη μη παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών και να σεβαστεί την κυριαρχία και την ανεξαρτησία τους, καθώς και το δικαίωμά τους στην ανάπτυξη –δικαιώματα που κατοχυρώνονται στον Χάρτη του ΟΗΕ και στο διεθνές δίκαιο– όταν, μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), επιβάλλει ένα άνευ προηγουμένου πρόγραμμα επιθέσεων κατά των εργαζομένων και του λαού της Πορτογαλίας και σφετερισμού των πόρων τους; Δεν μπορεί.

Η κυριαρχία προέρχεται από τον λαό, και οι λαοί της Ευρώπης δεν την παραχωρούν σε μια ΕΕ που γίνεται ολοένα πιο αντικοινωνική και αντιδημοκρατική.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην εξέλιξη του ΟΗΕ, ώστε να μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά σε παγκόσμιες λύσεις, στην ειρήνη και ασφάλεια, στη δημοκρατία και σε μια διεθνή τάξη πραγμάτων βασισμένη στο κράτος δικαίου. Είναι αναγκαίο να υποστηριχθεί η πολυμερής προσέγγιση ως πρωταρχικό στρατηγικό συμφέρον της ΕΕ και να ενισχυθεί η συνοχή και η προβολή της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα στον ΟΗΕ. Ο εν εξελίξει μετασχηματισμός της διεθνούς τάξης πραγμάτων δημιουργεί για την ΕΕ την πρόκληση να συμπράξει πιο ενεργά με τις υφιστάμενες και αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, καθώς και με εταίρους σε διμερές και πολυμερές επίπεδο, προκειμένου να προαγάγει αποτελεσματικές λύσεις σε προβλήματα που αφορούν τους πολίτες της ΕΕ και εν γένει ολόκληρο τον κόσμο.

  Lorenzo Fontana (EFD), γραπτώς. – (IT) Το υπό συζήτηση έγγραφο καθορίζει τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Το κεντρικό σημείο, που συζητείται εδώ και αρκετό καιρό, είναι η συζήτηση για τη μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η πρόταση για μια έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα μπορούν να καταλαμβάνουν εκ περιτροπής τα κράτη μέλη μού φαίνεται εξαιρετική ιδέα. Ως εκ τούτου, υποστηρίζω την έκθεση αυτή.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Στήριξα αυτό το έγγραφο, διότι υποστηρίζει την προαγωγή μιας αποτελεσματικής πολυμερούς προσέγγισης, που αποτελεί το κύριο στρατηγικό μέλημα της Ένωσης, και την ενίσχυση της συνοχής και της προβολής της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα στον ΟΗΕ, μεταξύ άλλων μέσω καλύτερου συντονισμού των εσωτερικών διαβουλεύσεων της ΕΕ για θέματα ΟΗΕ και της προαγωγής της μεγαλύτερης προβολής ενός ευρέος φάσματος ζητημάτων. Επίσης, προάγει τη συνεργασία με τους στρατηγικούς εταίρους της ΕΕ στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών και την απόδοση μιας πολυμερούς διάστασης στις εταιρικές στρατηγικές σχέσεις με τη συμπερίληψη διεθνών θεμάτων στις ημερήσιες διατάξεις των διμερών και πολυμερών συνόδων κορυφής της ΕΕ, καθώς και τη συμβολή στη βελτίωση της απόδοσης και της διαφάνειας του ΟΗΕ και της διαχείρισης των οικονομικών του πόρων.

Επιπλέον, θίγει σημαντικά ζητήματα όπως: η ενίσχυση του ρόλου του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και του διεθνούς συστήματος ποινικής δικαιοσύνης, η προώθηση της λογοδοσίας που θα δώσει τέλος στην ατιμωρησία και η ενίσχυση των δομών πρόληψης κρίσεων και της αποτελεσματικότητάς τους στο πλαίσιο του αναπτυξιακού προγράμματος του ΟΗΕ με σκοπό να μετασχηματιστεί ο εν λόγω οργανισμός σε παγκόσμιο ηγέτη στην πρόληψη κρίσεων και την ανάκαμψη από αυτές. Επίσης, τονίζει την ανάγκη στενής συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και του ΟΗΕ στον τομέα της πολιτικής και στρατιωτικής διαχείρισης κρίσεων, ιδίως σε δράσεις ανθρωπιστικής συνδρομής, και την ανάγκη για ενδελεχή μεταρρύθμιση του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (IAEA), δίνοντας τέλος στον διπλό του ρόλο να ελέγχει και να προάγει τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, και για περιορισμό των αρμοδιοτήτων της IAEA στην εποπτεία της βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας και στην επαλήθευση της συμμόρφωσης με τη συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, καθώς και άλλα σημαντικά ζητήματα με τα οποία κατά βάση συμφωνώ και τα οποία υποστηρίζω.

  Agnès Le Brun (PPE), γραπτώς. – (FR) Ενόψει της επικείμενης 66ης τακτικής συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατύπωσε ως συνήθως τις συστάσεις του προς το Συμβούλιο εκπροσωπώντας τα κράτη μέλη, τα οποία είναι τα μόνα πλήρη μέλη του εν λόγω οργανισμού. Ωστόσο, φέτος η Ένωση θα μπορέσει να εκμεταλλευθεί το νέο της καθεστώς του «υπερ-παρατηρητή», που της παρέχει ειδικά δικαιώματα λόγου στη διάρκεια των συνεδριάσεων. Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, διότι είναι ανάλογο των νέων φιλοδοξιών της Ένωσης σε διεθνές επίπεδο. Η Συνθήκη της Λισαβόνας χορηγεί στην ΕΕ νέα προνόμια, επιβεβαιώνει την ανάπτυξη της διεθνούς της ικανότητας και θεσπίζει νέα εργαλεία. Κατόπιν τούτου, η Ένωση πρέπει να θέσει αυτήν τη νέα φιλοδοξία στην υπηρεσία μιας αποτελεσματικής πολυμερούς προσέγγισης, στο επίκεντρο της οποίας πρέπει να βρίσκεται η πλήρης ισχύς των αξιών της. Επίσης, ζητεί την ενίσχυση της παγκόσμιας διακυβέρνησης σε μια περίοδο όπου οι παγκόσμιες προκλήσεις απαιτούν παγκόσμιες λύσεις. Τέλος, εστιάζεται σε κεντρικά θέματα στων οποίων την προαγωγή πρέπει να διαδραματίσει ρόλο η Ένωση, σύμφωνα με την παράδοσή της: την ανάπτυξη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αλλαγή του κλίματος.

  Clemente Mastella (PPE), γραπτώς. – (IT) Η σημερινή μεταβολή της διεθνούς τάξης πραγμάτων ωθεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταβάλει πιο ενεργή προσπάθεια στις συναλλαγές της με τις διεθνείς και τις αναδυόμενες δυνάμεις, προκειμένου να μπορέσει να αναλάβει δυναμικό ρόλο στην οικοδόμηση ενός ΟΗΕ που να μπορεί να συνεισφέρει αποτελεσματικά σε παγκόσμιες λύσεις: ειρήνη, ασφάλεια, δημοκρατία και μια διεθνής τάξη πραγμάτων βασισμένη στο κράτος δικαίου. Αυτό αποτελεί μια σημαντική αφετηρία για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, του οικουμενικού και αδιαίρετου χαρακτήρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της μείωσης της φτώχειας και της ανάπτυξης για όλους, των συνεπειών της δημογραφικής αλλαγής, της μετανάστευσης και του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος.

Χάρη στη Συνθήκη της Λισαβόνας έχουμε τώρα μόνιμες δομές εξωτερικής εκπροσώπησης. Αυτό μας επιτρέπει να αναλάβουμε διεθνή ρόλο σύμφωνα με το κυρίαρχο οικονομικό μας καθεστώς και να ενεργούμε ως παγκόσμιος παράγοντας ικανός να αναλάβει μέρος της ευθύνης για την ασφάλεια στον πλανήτη. Σε εμάς εναπόκειται να επισημάνουμε με σαφήνεια τα συμφέροντα και τους στρατηγικούς σκοπούς μας προκειμένου να μπορέσουμε να ενεργήσουμε αποτελεσματικά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος χορηγός αναπτυξιακής βοήθειας παγκοσμίως και κύριος εταίρος των Ηνωμένων Εθνών σε καταστάσεις κρίσης και σε καταστάσεις μετά από κρίσεις. Ως εκ τούτου, αισθανόμαστε ότι είναι καθήκον μας να προαγάγουμε μια αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση ως κύριο στρατηγικό μέλημα της Ένωσης και να ενισχύσουμε τη συνοχή και την προβολή της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ δεν μπορεί να λησμονεί τον ρόλο της ως παγκόσμιου ηγετικού παράγοντα στην παγκόσμια σκηνή. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να ενισχύσει τον ρόλο της σε όλους τους πολυμερείς οργανισμούς, και πιο συγκεκριμένα στα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ), όπου ο ρόλος της πρέπει να είναι ολοένα και πιο ενεργός τώρα που η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) έχει τεθεί σε λειτουργία. Δεδομένου ότι οι διεθνείς εταιρικές σχέσεις είναι ουσιαστικής σημασίας για την επίτευξη από κοινού ορισμένων στόχων παγκόσμιας εμβέλειας και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος χορηγός αναπτυξιακής βοήθεια παγκοσμίως και κύριος εταίρος των Ηνωμένων Εθνών στις προσπάθειές του και στους τρεις πυλώνες του έργου του, μεταξύ άλλων σε καταστάσεις κρίσης και σε καταστάσεις μετά από κρίσεις, καθώς και ότι η συνεισφορά των κρατών μελών ανέρχεται στο 38% του τακτικού προϋπολογισμού του ΟΗΕ, θεωρούμε ότι μια σταθερή και ισχυρή εταιρική σχέση ΕΕ-ΟΗΕ είναι ουσιαστικής σημασίας για το έργο του ΟΗΕ και απαραίτητη για τον ρόλο της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Ακολουθώντας την πρακτική του παρελθόντος, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων εκπονεί συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο σχετικά με τη Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Όπως το αντιλαμβάνομαι, οι προτεραιότητες του Κοινοβουλίου είναι: ενισχυμένος ρόλος για την ΕΕ στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών, λαμβάνοντας υπόψη τις θεσμικές αλλαγές τις οποίες επέφερε η Συνθήκη της Λισαβόνας· ανάγκη για κατευθυντήριες γραμμές που θα εξασφαλίζουν τις δέουσες διαβουλεύσεις μεταξύ των πρέσβεων των κρατών μελών, προκειμένου να αποφευχθούν οι διαφωνίες σε επίπεδο ΕΕ όπως συνέβη στην περίπτωση της Λιβύης· ένας ικανοποιητικός προϋπολογισμός για τη Μονάδα του ΟΗΕ για τις Γυναίκες· περαιτέρω ενίσχυση του ρόλου του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου· στήριξη της Μονάδας Υποστήριξης της Διαμεσολάβησης και καίριος ρόλος για την ΕΥΕΔ σε αυτό το πλαίσιο· βελτίωση της σχέσης μεταξύ της Επιτροπής Οικοδόμησης της Ειρήνης του ΟΗΕ και της Εταιρικής Σχέσης για την Οικοδόμηση της Ειρήνης της ΕΕ· και, τέλος, ισχυρότερος ηγετικός ρόλος της ΕΕ στον τομέα της παγκόσμιας διακυβέρνησης του κλίματος. Όλα τα προαναφερθέντα θέματα είναι επίκαιρα και ψήφισα υπέρ.

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την παρούσα πρόταση, διότι παρουσιάζει μια εκτενή επισκόπηση των σημερινών διεθνών θεμάτων στην ΕΕ και τον ΟΗΕ, επισημαίνοντας τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που έχει ενώπιόν της η ΕΕ. Επίσης, διατυπώνει σταθερές και μεγάλης εμβέλειας προτάσεις για την ΕΕ σε διάφορους διεθνείς τομείς, όπως η συνεργασία με τους στρατηγικούς εταίρους της ΕΕ στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, η διασφάλιση του σημαντικού ρόλου της ΕΥΕΔ, η ενίσχυση της ειρήνης, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης και η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Θεωρώ ότι αυτά είναι σήμερα τα κρίσιμα θέματα στην παγκόσμια σκηνή και η ΕΕ πρέπει να συμμετάσχει και να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο σε όλες αυτές τις πτυχές. Ως εκ τούτου, στηρίζω την παρούσα πρόταση και συνιστώ στο Συμβούλιο να εξετάσει με προσοχή την έκθεση αυτή.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, διότι συμφωνώ με τις συστάσεις προς το Συμβούλιο σχετικά με την 66η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Συμφωνώ πως ο ρόλος του ΟΗΕ πρέπει να ενισχυθεί. Πράγματι, όπως αναφέρει και ο εισηγητής, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει το απαιτούμενο βάρος στα όργανα του ΟΗΕ αν λάβει κανείς υπόψη πόσο σημαντική είναι η συνεισφορά της ΕΕ και των κρατών μελών της. Το Συμβούλιο πρέπει να προβάλει εντονότερα τις θέσεις του στον ΟΗΕ εξασφαλίζοντας παράλληλα μεγαλύτερο συντονισμό για την επίτευξη των σκοπών της Ένωσης εκεί και προωθώντας μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των θέσεων των κρατών μελών. Συμφωνώ με την έκκληση του εισηγητή να καταστήσουν η Αντιπρόεδρος της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στρατηγική προτεραιότητα την επίτευξη ενισχυμένων δικαιωμάτων παρατηρητή για την ΕΕ και να μεριμνήσουν για μεγαλύτερη προβολή στον ΟΗΕ μέσω της εντατικοποίησης των διαβουλεύσεων με τις κυβερνήσεις τρίτων χωρών που είναι μέλη του ΟΗΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Είμαι υπέρ. Συνιστούμε να προωθήσει το Συμβούλιο μια αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση ως κύριο στρατηγικό μέλημα της Ένωσης και να ενισχύσει τη συνοχή και την προβολή της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα στον ΟΗΕ, μεταξύ άλλων μέσω καλύτερου συντονισμού των εσωτερικών διαβουλεύσεων της ΕΕ για θέματα ΟΗΕ και της προαγωγής της μεγαλύτερης προβολής ενός ευρέος φάσματος ζητημάτων. Η Αντιπρόεδρος/Ύπατη Εκπρόσωπος θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να εκπονεί κατευθυντήριες γραμμές για τακτικές διαβουλεύσεις μεταξύ των πρέσβεων των κρατών μελών και των πρέσβεων της ΕΕ, ιδίως μεταξύ εκείνων που εργάζονται σε πολυμερές επίπεδο σε μέρη όπως η Γενεύη και η Νέα Υόρκη, προκειμένου η ΕΕ να μπορέσει να υλοποιήσει με επιτυχία την ατζέντα της για τον ΟΗΕ και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των μελών του σχετικά με την ικανότητα δράσης της. Πρέπει να προωθηθεί η αύξηση της συνοχής τόσο εντός του συστήματος του ΟΗΕ όσο και μεταξύ των θέσεων των κρατών μελών της ΕΕ, των υποψηφίων και των δυνητικά υποψηφίων για ένταξη χωρών, προκειμένου να μεγιστοποιηθούν οι δυνατότητες που προσφέρει η Συνθήκη της Λισαβόνας για ενίσχυση της επιρροής της ΕΕ μέσω της συντονισμένης και στρατηγικής χρήσης των διαφόρων και διακριτών (ΕΕ και κράτη μέλη) σημείων εισόδου της. Η ικανότητά της να διαπραγματεύεται με άλλες περιφερειακές ομάδες πρέπει να βελτιωθεί έγκαιρα και οι εκπρόσωποι της ΕΕ πρέπει να λάβουν κατάλληλη εντολή για να διαπραγματεύονται επιτυχώς εξ ονόματος των κρατών μελών.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Όσον αφορά την 66η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, υποστηρίζω την άποψη ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να ωθήσει το Συμβούλιο να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προώθηση των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Πράγματι, πρέπει να δρομολογήσουμε διάλογο για το πώς θα διατηρήσουμε την προσήλωση της διεθνούς κοινότητας στη βιώσιμη ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας – που πρέπει να συνεχιστούν και μετά το 2015. Η πρόοδος αναφορικά με την οικοδόμηση του κράτους, τη χρηστή και δημοκρατική διακυβέρνηση, την πρόληψη των κρίσεων και τη λήψη των απαραίτητων μέτρων για την καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της διαρροής κεφαλαίων αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα.

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – Υπερψήφισα την έκθεση του κ. Λαμπσντορφ καθώς θεωρώ ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ, σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο απαιτούν συντονισμένη δράση σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ΕΕ με την Συνθήκη της Λισαβόνας διαθέτει περισσότερες και πιο ενισχυμένες δυνατότητες εξωτερικής εκπροσώπησης και η συνεργασία με τον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών αλλά και με άλλους διεθνής οργανισμούς είναι επιθυμητή αλλά και απαραίτητη για την διαχείριση κρίσεων, την διατήρηση και οικοδόμηση της ειρήνης και την απάντηση σε διεθνής προκλήσεις όπως οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ιαπωνία.

  Michèle Striffler (PPE), γραπτώς. – (FR) Ως συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Ανάπτυξης για την έκθεση αυτή, χαίρομαι που εγκρίθηκε σήμερα από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι σημαντικό να επιβεβαιώσουμε την ανάγκη εναρμόνισης των προσπαθειών διαφόρων οργάνων του ΟΗΕ, προκειμένου να προωθηθεί καλύτερα η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα των αναπτυξιακών δράσεων. Η αναπτυξιακή βοήθεια εκ μέρους των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να επικεντρωθεί ειδικά στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας με ιδιαίτερη έμφαση στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες.

Έκθεση: Jean-Pierre Audy (A7-0160/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ της συγκεκριμένης έκθεσης, καταρχάς επειδή επικρίνει την Επιτροπή για την καθυστέρηση της δημοσίευσης μέχρι τις 9 Φεβρουαρίου 2011, παρόλο που ήταν υποχρεωμένη να την καταθέσει το 2010, και επειδή, ως εισηγητής, λυπούμαι για την ανεπάρκεια της ανακοίνωσης της Επιτροπής όσον αφορά τις νέες εξελίξεις. Λυπούμαι επίσης για την έλλειψη καλών αποτελεσμάτων όσον αφορά τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αναγνωρίζω, ωστόσο, ότι οι κοινές τεχνολογικές πρωτοβουλίες συμβάλλουν ώστε να γίνει η ευρωπαϊκή βιομηχανία πιο ανταγωνιστική, αν και τα ήδη υφιστάμενα νομικά και διοικητικά εμπόδια πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το εν λόγω σημαντικό ψήφισμα σχετικά με την ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης. Με την έγκριση του εν λόγω ψηφίσματος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στέλνει ένα σαφές μήνυμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τη μελλοντική εφαρμογή του προγράμματος πλαισίου για την έρευνα. Μία από τις σημαντικότερες προτάσεις, την οποία επίσης υποστηρίζω, είναι η απλοποίηση των διοικητικών απαιτήσεων για τα σχέδια που υλοποιούνται σύμφωνα με το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Ουσιαστικά, μία από τις διαπιστωμένες δυσκολίες είναι η συνθετότητα και ο όγκος των διοικητικών διαδικασιών, συνέπεια των οποίων είναι οι ερευνητές που αναζητούν ευρωπαϊκή χρηματοδότηση να στρέφονται προς τις εθνικές χρηματοδοτήσεις και η Ευρώπη να καθίσταται μη δημοφιλής σε θέματα έρευνας. Είναι επίσης πολύ σημαντική η εδαφική κατανομή των πολιτικών έρευνας και ανάπτυξης, προκειμένου να υπάρξει αρμονική κατανομή της έρευνας σε σχέση με όλα τα πανεπιστήμια. Η αριστεία που συχνά απαντά σε αστικά περιβάλλοντα θα μπορούσε να διασφαλιστεί εντείνοντας τις μη υλικές επαφές, λόγου χάρη μέσω συνεχών βιντεοδιασκέψεων και μιας ευφυούς διασύνδεσης μεταξύ εδαφικώς κατανεμημένων ερευνητικών κέντρων και κέντρων αριστείας.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης είναι το μεγαλύτερο μέσο υποστήριξης της έρευνας σε παγκόσμιο επίπεδο και αποτελεί το κύριο εργαλείο της ερευνητικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η έρευνα αποτελεί τη διαδικασία μετατροπής της οικονομικής ισχύος σε γνώση, ενώ καινοτομία είναι η αντίστροφη διαδικασία μετατροπής της γνώσης σε οικονομική ισχύ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της πρέπει να δημιουργήσουν τα μέσα προκειμένου να δοθεί κοινή απάντηση στις μεγάλες κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές, δημογραφικές και ηθικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα ευρωπαϊκά κράτη, όπως είναι η γήρανση του πληθυσμού, η υγεία των πολιτών, η προσφορά τροφίμων, η βιώσιμη ανάπτυξη και τα μείζονα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Είναι απαραίτητη μια καλύτερη σχέση μεταξύ του ακαδημαϊκού, του ερευνητικού και του βιομηχανικού κόσμου, ώστε να καταστεί δυνατή η αποτελεσματικότερη μετατροπή των πορισμάτων έρευνας σε προϊόντα και υπηρεσίες που θα δημιουργήσουν οικονομική ανάπτυξη και οφέλη για την κοινωνία ως σύνολο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να εντείνουν τις επικοινωνιακές τους προσπάθειες σε ό,τι αφορά τη χρήση νέων τεχνολογιών, όπως οι ευφυείς υπηρεσίες ερευνητικών πληροφοριών, ανακοινώνοντας επερχόμενες ερευνητικές προκλήσεις και διαδίδοντας τα πορίσματα της έρευνας. Γι’ αυτό υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση.

  Alfredo Antoniozzi (PPE), γραπτώς. – (IT) Παρά την ύπαρξη μιας σειράς εμποδίων –όπως η οικονομική κρίση, η συνεχής αδυναμία να γεφυρωθεί το χάσμα με τις Ηνωμένες Πολιτείες και η αύξηση του ανταγωνισμού από τις αναδυόμενες οικονομίες– το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο (ΠΠ7) απέδειξε ότι μπορεί να παρέχει προστιθέμενη αξία στην ευρωπαϊκή έρευνα και ανάπτυξη. Το ΠΠ7 είναι μια ευκαιρία για να τοποθετήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση την ερευνητική πολιτική της στο ύψος των οικονομικών και κοινωνικών φιλοδοξιών της ενισχύοντας τον Ευρωπαϊκό Χώρο Έρευνας (ΕΧΕ). Εξετάζοντας την έκθεση του κ. Audy, συμφωνώ με τους στόχους που επισημαίνονται στην ενδιάμεση αξιολόγηση, ιδίως όσον αφορά την απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών, τη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων μέσω του προγράμματος «Συνεργασία», καθώς επίσης τον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση του μέσου χρηματοδότησης καταμερισμού του κινδύνου. Ενόψει της διαπραγμάτευσης της μελλοντικής δημοσιονομικής προοπτικής από το 2014, τα μέτρα αυτά θα προετοιμάσουν το έδαφος για τον εξευρωπαϊσμό της έρευνας.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση του συναδέλφου μου, κ. Audy, σχετικά με το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (ΠΠ7) αποκαλύπτει ένα χαμηλό επίπεδο συμμετοχής των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και της βιομηχανίας γενικά, χαμηλό αριθμό ερευνητριών και υποεκπροσώπηση συγκεκριμένων κρατών μελών. Θεωρώ απαραίτητη την ανάπτυξη αποτελεσματικού συντονισμού της έρευνας μεταξύ των αρχών της ΕΕ και των εθνικών και περιφερειακών αρχών. Για τον λόγο αυτόν υπερψήφισα αυτήν την εξαιρετική έκθεση.

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο, με συνολικό προϋπολογισμό 54,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, είναι το μεγαλύτερο μέσο υποστήριξης της έρευνας σε παγκόσμιο επίπεδο και βρίσκεται σίγουρα στο επίκεντρο της πολιτικής έρευνας της ΕΕ. Ωστόσο, πρέπει να αναθεωρηθεί και να προσαρμοστεί σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο, ιδίως υπό το πρίσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και των ποικίλων δημοσιονομικών συνθηκών. Επί του παρόντος, ιρλανδικοί φορείς λαμβάνουν περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ εβδομαδιαίως από ευρωπαϊκά κονδύλια για την έρευνα, ενώ υπάρχουν και άλλες ευκαιρίες για τις ιρλανδικές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις είναι εκείνες που δημιουργούν το 70% των θέσεων εργασίας στην ευρωζώνη, ενώ ο τομέας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Ως εκ τούτου, πρέπει να αυξηθεί η διαφάνεια και να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος, έτσι ώστε στο μέλλον περισσότερες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να εκφράσουν ενδιαφέρον για τη συμμετοχή τους σε προγράμματα, διασφαλίζοντας την αποτελεσματικότητα της Ένωσης όσον αφορά την έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία. Πρέπει να μειωθεί ο χρόνος που μεσολαβεί έως τη χορήγηση των επιδοτήσεων και να βελτιωθεί η ευρωπαϊκή συνεργασία και ο συντονισμός, ώστε να αντιμετωπιστεί ο κατακερματισμός που επί του παρόντος ζημιώνει το πρόγραμμα.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Την 23η και 24η Μαρτίου 2000, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που συνήλθε στη Λισαβόνα, έθεσε για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) έναν φιλόδοξο στρατηγικό στόχο: να γίνει, μέχρι το 2010, η πλέον ανταγωνιστική και πλέον δυναμική οικονομία της γνώσης στον κόσμο. Στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής, αναγνωρίστηκε ο κεντρικός ρόλος της έρευνας. Με προϋπολογισμό της τάξεως των 54 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2007-2013, το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο (ΠΠ7) κατέστη ένα από τα σημαντικότερα προγράμματα υποστήριξης της έρευνας στον κόσμο και αποτελεί το βασικό εργαλείο της πολιτικής έρευνας της ΕΕ. Στόχος του είναι να κατορθώσει η ΕΕ να βρει απαντήσεις στις μεγάλες κοινωνικές προκλήσεις που αφορούν το σύνολο των κρατών μελών και τις οποίες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνα τους (γήρανση του πληθυσμού και υγεία, ενεργειακός εφοδιασμός, εφοδιασμός με νερό και τρόφιμα, βιώσιμη ανάπτυξη, καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής κ.λπ.), καθώς και να αναπτύξει τις γνώσεις που θα επιτρέψουν στις επιχειρήσεις μας να είναι περισσότερο καινοτόμες και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Στην εν λόγω έκθεση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προχωρά σε μια ενδιάμεση αξιολόγηση, προκειμένου να διασφαλίσει ότι το ΠΠ7 θα ικανοποιήσει τις ανάγκες των ευρωπαϊκών πολιτικών. Συμφωνώ ότι για να διασφαλιστεί ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό, είναι αναγκαίο να απλοποιηθούν περίπλοκες και επαχθείς διαδικασίες, ώστε να δημιουργηθεί επιτυχώς ένας Ευρωπαϊκός Χώρος Έρευνας.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο της ΕΕ είναι ένα πρόγραμμα ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση της ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας όσον αφορά την έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία, σε μια περίοδο όπου η Ευρώπη βρίσκεται πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες στους συγκεκριμένους τομείς και χάνει το προβάδισμα που είχε έναντι των αναδυόμενων οικονομιών. Ως εκ τούτου, η συγκεκριμένη έκθεση τονίζει τη σημασία ενός άγνωστου προγράμματος, ενώ παράλληλα ζητά αλλαγές: να τροποποιηθούν οι υπερβολικά επαχθείς διοικητικοί και δημοσιονομικοί κανονισμοί και το χαμηλό ποσοστό επιτυχίας, που εξακολουθούν να καθιστούν το συγκεκριμένο πρόγραμμα ιδιαιτέρως απαγορευτικό για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), σε μια περίοδο κατά την οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη μετατροπή των πορισμάτων της έρευνας σε προϊόντα και υπηρεσίες· να διασφαλιστεί καλύτερη συνεργασία και συντονισμός μεταξύ των διάφορων ενδιαφερομένων σε μια περίοδο όπου η χρηματοδότηση της έρευνας παραμένει ακόμα μοιρασμένη ανάμεσα σε εθνικές και ευρωπαϊκές πηγές. Αυτές είναι μερικές πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν επιτέλους να μας δώσουν τη δυνατότητα να επιτύχουμε μέχρι το 2020 τον στόχο του 3% του ΑΕΠ για τη χρηματοδότηση της έρευνας και της ανάπτυξης, ένας στόχος από τον οποίο πολύ απέχουμε, ιδίως στη Γαλλία, η οποία εξακολουθεί να αφιερώνει το 2% του ΑΕΠ της στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης.

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Τον Μάρτιο του 2000, το Συμβούλιο έθεσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον φιλόδοξο στόχο να γίνει «η πλέον ανταγωνιστική και πλέον δυναμική οικονομία της γνώσης στον κόσμο» μέχρι το 2010. Στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής, αναγνωρίστηκε ο κεντρικός ρόλος της έρευνας. Νομίζω ότι η εξέταση της αξιολόγησης του έβδομου προγράμματος πλαισίου (ΠΠ7) για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη προσφέρει μια ευκαιρία εδραίωσης του πολύτιμου συνδέσμου μεταξύ γνώσης, εκπαίδευσης και έρευνας. Με την πάροδο των χρόνων, το ΠΠ7 έχει γίνει ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα υποστήριξης της έρευνας στον κόσμο και αποτελεί το βασικό εργαλείο της πολιτικής έρευνας της ΕΕ. Επίσης δίνει την ευκαιρία στην ΕΕ να τοποθετήσει την πολιτική έρευνάς της στο ύψος των οικονομικών και κοινωνικών φιλοδοξιών της, ενισχύοντας τον Ευρωπαϊκό Χώρο Έρευνας.

Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν δύο συγκεκριμένες πτυχές στις οποίες πρέπει συγκεκριμένα να επικεντρωθεί η αξιολόγηση: στην υπέρβαση των προβλημάτων που σχετίζονται με τον μεγάλο όγκο και την πολυπλοκότητα των διοικητικών διαδικασιών, συνέπεια των οποίων είναι όσοι αναζητούν ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις να στρέφονται προς τις εθνικές χρηματοδοτήσεις. Επιπλέον, παρά την πρόοδο που σημειώθηκε τα τελευταία χρόνια, θα πρέπει να ενισχυθεί η συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στο πρόγραμμα πλαίσιο, προκειμένου να αναπτύξουν τις ικανότητες που θα τους επιτρέψουν να τονώσουν την ανταγωνιστικότητά τους.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE), γραπτώς. – (ES) Υπερψήφισα το ψήφισμα, επειδή το πρόγραμμα Ευρώπη 2020 θεωρεί την έρευνα και την καινοτομία ζωτικής σημασίας για την έξοδο από την κρίση, μέσα από έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Για να συμβεί αυτό, το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο πρέπει να αυξήσει τη χρηματοδότησή του από το 2013 και μετά. Τα κράτη μέλη πρέπει να δεσμευτούν για τη συνέχιση των προγραμμάτων, καθώς πρέπει να υπάρξει αυξημένη συνεργασία ανάμεσα σε τεχνολογικές πλατφόρμες, πανεπιστήμια και τον βιομηχανικό τομέα, καθώς επίσης περαιτέρω απλοποίηση των διαδικασιών για εξάλειψη των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις όσον αφορά την πρόσβαση σε προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Η έκθεση του κ. Audy σχετικά με την ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης σίγουρα περιέχει μια σειρά από ικανοποιητικές πτυχές. Για παράδειγμα, εξετάζει το γεγονός ότι το πρόγραμμα είχε χαμηλό ποσοστό επιτυχίας στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και λαμβάνει επίσης υπόψη του το αίτημα για συντόμευση των περιόδων που μεσολαβούν έως τη χορήγηση των επιδοτήσεων. Ωστόσο, απείχα από την ψηφοφορία, επειδή η συγκεκριμένη έκθεση πρωτοβουλίας περιείχε ένα σημείο που θεώρησα ιδιαιτέρως αδύναμο και που δεν μου επέτρεψε να ψηφίσω υπέρ. Συγκεκριμένα, δεν υποστηρίζω την έκκληση του κ. Audy για αύξηση της χρηματοδότησης για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας, καθώς και για τη μετατροπή του σε ανεξάρτητη νομική οντότητα με αρμοδιότητα λήψης αποφάσεων, άμεσα υπεύθυνη για τη δική της επιστημονική στρατηγική και για τη διοικητική της διαχείριση.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα τη συγκεκριμένη έκθεση, επειδή πιστεύω ότι μια κατάλληλη ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης είναι ιδιαιτέρως σημαντική για να διαπιστωθεί αν η υλοποίηση του προγράμματος συνάδει με τους στόχους που έχουν τεθεί. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι ένα από τα σημαντικότερα προγράμματα υποστήριξης της έρευνας στον κόσμο και αποτελεί το κύριο εργαλείο της πολιτικής έρευνας της ΕΕ. Επιπλέον, σε πολλά από τα έγγραφα τα οποία ενέκρινε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Ένωση και στα οποία καθορίζει τους αναπτυξιακούς στόχους και τις κατευθυντήριες γραμμές της για την επόμενη δεκαετία, τονίζει τη σπουδαιότητα της έρευνας και της καινοτομίας, προκειμένου να ενισχυθεί η οικονομία της ΕΕ και να της παρασχεθεί βοήθεια ώστε να παραμείνει μία από τις ανταγωνιστικότερες στον κόσμο. Εκτός από την, σε γενικές γραμμές, θετική αξιολόγηση, η έκθεση εφιστά την προσοχή της Επιτροπής σε πολλές πτυχές της υλοποίησης του προγράμματος και παραθέτει συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με το πώς θα μπορούσαν να βελτιωθούν. Για παράδειγμα, η έκθεση προτείνει αύξηση της χρηματοδότησης του προγράμματος, ταυτόχρονα όμως προτείνει τον προσδιορισμό κοινών τομέων έρευνας μεταξύ των περισσότερο υποσχόμενων σε ό,τι αφορά συγκεκριμένες εφαρμογές που επιτρέπουν τον μέγιστο βαθμό ανταλλαγής σε ένα δεοντολογικό πλαίσιο, ώστε να προκύψουν απτά αποτελέσματα κατά την υλοποίηση του εν λόγω προγράμματος.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Παρότι η Ευρώπη εξακολουθεί να βρίσκεται πίσω από τις ΗΠΑ και να χάνει το προβάδισμα που διατηρούσε σε σχέση με τις αναδυόμενες οικονομίες, τα αποτελέσματα του έβδομου προγράμματος πλαισίου καταδεικνύουν την προστιθέμενη αξία αυτού του ευρωπαϊκού προγράμματος σε ό,τι αφορά την έρευνα και την ανάπτυξη στην Ευρώπη. Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχει ακόμα καμία μέθοδος η οποία να αξιολογεί κατά πόσον τα σχέδια που χρηματοδοτούνται από το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο έχουν προαγάγει την επιστημονική γνώση. Είναι επίσης απαραίτητο να επισημάνουμε τη σημαντική ανισορροπία μεταξύ της συμμετοχής φορέων από τα παλαιά και τα νέα κράτη μέλη. Ομοίως, το επίπεδο συμμετοχής ιδίως των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων παραμένει σχετικά χαμηλό. Η κατάσταση θα μπορούσε να βελτιωθεί με την απλοποίηση των διοικητικών και χρηματοδοτικών κανόνων.

Είναι απαραίτητο να τονιστεί η σημασία των Κοινών Τεχνολογικών Πρωτοβουλιών (ΚΤΠ) για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Είναι επίσης απαραίτητο να επισημάνουμε τα νομικά και διοικητικά εμπόδια (νομική υποκειμενικότητα, κανόνες χρηματοδότησης και επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις, πνευματική ιδιοκτησία), τα οποία μπορεί να αποτρέψουν τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού σημαντικών ερευνητικών παραγόντων και μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Πρέπει να αλλάξουμε την κατάσταση του μεγάλου κατακερματισμού της χρηματοδότησης της έρευνας στην Ευρώπη, ενώ υπάρχουν πολλές πηγές χρηματοδότησης στα κράτη μέλη και η ΕΕ εφαρμόζει διαφορετικές προτεραιότητες, κριτήρια αξιολόγησης, ορισμούς και διαδικασίες, κάτι που οδηγεί σε επικαλύψεις, σύγχυση και λάθη.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης που παραμένει επισφαλής και είναι αποτέλεσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης που έχει συγκλονίσει την Ευρώπη, ο εισηγητής, στην ενδιάμεση αξιολόγησή του, αναφέρει σημαντικές πτυχές που θα πρέπει να βελτιωθούν προκειμένου να χρησιμοποιηθούν οι διαθέσιμοι δημόσιοι πόροι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. Συμφωνώ με την έμφαση που έδωσε ο εισηγητής σε δύο πολύ σημαντικά ζητήματα για το μέλλον της ευρωπαϊκής έρευνας: αυξημένη απλοποίηση πληρωμών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και άλλων φορέων, και αυξημένη συμμετοχή μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, και της βιομηχανίας γενικά, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες κοινωνικές προκλήσεις.

  Lara Comi (PPE), γραπτώς. – (IT) Η ομοφωνία στην ψηφοφορία της επιτροπής όσον αφορά την εν λόγω σημαντική έκθεση και στην ψηφοφορία που διεξήχθη σήμερα δείχνει, για μία ακόμα φορά, ότι το Κοινοβούλιο ξέρει πώς να λαμβάνει σαφή και αποφασιστική θέση σε ζητήματα ζωτικής σημασίας για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Νομίζω ότι η έκθεση πράγματι επισημαίνει τις σημαντικές πτυχές του έβδομου προγράμματος πλαισίου. Κάνει επίσης βάσιμες προτάσεις για να διασφαλιστεί ότι τα εναπομείναντα κεφάλαια προς διάθεση μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της ποιότητας της ευρωπαϊκής αγοράς. Κατά τη γνώμη μου, η απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών και ο περιορισμός της γραφειοκρατίας εξακολουθούν να αποτελούν τη σημαντικότερη πρόκληση αν θέλουμε πραγματικά να επιτρέψουμε στις επιχειρήσεις μας –ιδίως στις μικρές και μεσαίες– να έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα εν λόγω κεφάλαια για να βελτιώσουμε την ικανότητά μας να εργαστούμε με ολοκληρωμένο τρόπο, βελτιώνοντας τις εταιρικές σχέσεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, ενθαρρύνοντας τους διαπεριφερειακούς ομίλους και διασφαλίζοντας καλό συντονισμό μεταξύ των ταμείων συνοχής και των κεφαλαίων που προορίζονται για έρευνα και καινοτομία.

  Rachida Dati (PPE), γραπτώς. – (FR) Η εν λόγω έκθεση εφιστά την προσοχή στους παράγοντες που είναι ζωτικής σημασίας για την ικανοποίηση των απαιτήσεων που θέτει το μέλλον της έρευνας στην Ευρώπη, συγκεκριμένα στο πλαίσιο των στόχων που τέθηκαν από τη στρατηγική Ευρώπη 2020. Καθίσταται πλέον απαραίτητη η μείωση του υπερβολικού διοικητικού φόρτου, συγκεκριμένα, η ενθάρρυνση μεγαλύτερης συμμετοχής των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στο έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο. Επιπλέον, είναι επιτακτική ανάγκη για τα προγράμματα της ΕΕ να εδραιώνουν πάντοτε τα πλεονεκτήματα της έρευνας και της καινοτομίας, προς όφελος της εκπαίδευσης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την ανάπτυξη για την περίοδο 2007-2013 έχει υποβληθεί σε ενδιάμεση αξιολόγηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι μια ευκαιρία να υπενθυμίσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή πόσο σημαντικό είναι να κάνει τις σωστές επιλογές όταν επενδύει στην έρευνα και την καινοτομία για το μέλλον της Ευρώπης. Για τα έτη 2011, 2012 και 2013 μένει να προγραμματιστούν 28,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ποσό αυτό πρέπει να διατεθεί, κατά προτεραιότητα, σε σχέδια που υποβάλλονται από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και από τη βιομηχανία γενικά, ιδίως στους τομείς της παροχής ενέργειας, της βιώσιμης ανάπτυξης και της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής. Πρέπει να διασφαλίσουμε καλύτερη κατανομή των υποδομών έρευνας σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, με παράλληλο σεβασμό της αρχής της αριστείας, η οποία επιτρέπει στην Ευρώπη να προσελκύει τους καλύτερους ερευνητές στον κόσμο.

  Christine De Veyrac (PPE), γραπτώς. – (FR) Το 2010, η ΕΕ δεν εκπλήρωσε τον στόχο της στρατηγικής της Λισαβόνας που αφορά τη διάθεση του 3% του ΑΕΠ για την έρευνα και ανάπτυξη. Ο στόχος αυτός αναβίωσε στη στρατηγική Ευρώπη 2020, όμως η ΕΕ πρέπει τώρα να βρει τα μέσα για να τον εκπληρώσει, προκειμένου να παραμείνει μια διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία.

Επικροτώ την έγκριση της έκθεσης Audy σχετικά με την ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου, λαμβάνοντας υπόψη τον αντίκτυπο της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, που έχει επηρεάσει ιδιαίτερα την ικανότητα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων να επενδύουν στην έρευνα και ανάπτυξη. Είναι απολύτως απαραίτητη η ύπαρξη απλούστερων και πιο διαφανών διαδικασιών, προκειμένου να αποφευχθεί η γραφειοκρατία και να διευκολυνθεί η πρόσβαση των εταιρειών σε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Με τη δημοσίευση της στρατηγικής Ευρώπη 2020, κατέστη σαφές ότι η δέσμευση για έρευνα και ανάπτυξη είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να επανέλθει η Ευρώπη στην οικονομική ανάπτυξη και να κερδίσει το παιχνίδι της ανταγωνιστικότητας. Για τον λόγο αυτόν, οποιαδήποτε αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου (ΠΠ7) της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης θα πρέπει να συνδέεται με τους στόχους και την υλοποίηση της στρατηγικής Ευρώπη 2020. Είμαι πεπεισμένος ότι, με την έρευνα και ανάπτυξη, η Ευρώπη μπορεί να καταφέρει να βρει αποδοτικές και αποτελεσματικές απαντήσεις στο ενεργειακό πρόβλημα, στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και στη βελτίωση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας, οδηγώντας μας σε έναν νέο κύκλο ανάπτυξης που αυτήν τη φορά θα είναι πιο βιώσιμος.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εν λόγω έκθεση του κ. Audy αφορά την ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης. Την 23η και 24η Μαρτίου 2000, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που συνήλθε στη Λισαβόνα, έθεσε για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) έναν στόχο: να γίνει, μέχρι το 2010, η πλέον ανταγωνιστική οικονομία της γνώσης στον κόσμο. Δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί αυτός ο φιλόδοξος στόχος. Ελπίζω να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής Ευρώπη 2020, συγκεκριμένα η δέσμευση της ΕΕ να επενδύσει το 3% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (ΑΕΠ) στην έρευνα και ανάπτυξη μέχρι το 2020. Η Ευρώπη 2020 δεν μπορεί να περιμένει μέχρι το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ): πρέπει να ξεκινήσει τώρα. Ως εκ τούτου, η συγκεκριμένη αξιολόγηση είναι ζωτικής σημασίας, εφόσον το 50% της χρηματοδότησης για το ΠΠ7 δεν έχει ακόμα αξιοποιηθεί. Επομένως, συμφωνώ με τον εισηγητή, ιδίως όσον αφορά τις συστάσεις αναφορικά με την ανάγκη να απλοποιηθούν οι μηχανισμοί για την πρόσβαση στα κονδύλια, να καταστούν οι διαδικασίες απλούστερες και πιο διαφανείς και να διευκολυνθούν οι δραστηριότητες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Θα πρέπει επίσης να επενδύσει σε εμβληματικούς τομείς όπως η υγεία, η ενέργεια και η πυρηνική ασφάλεια, ως απάντηση στις νέες προκλήσεις καινοτομίας και έρευνας.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση παρουσιάζει διάφορες σημαντικές πτυχές της ενδιάμεσης αξιολόγησης του έβδομου προγράμματος πλαισίου (ΠΠ7) της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη. Επίσης διατυπώνει σχετικές παρατηρήσεις, όπως ότι η πλειονότητα του επιστημονικού έργου στην ΕΕ εξακολουθεί να επιτελείται από ερευνητές και τεχνικούς –κυρίως νέους ανθρώπους– σε επισφαλείς θέσεις εργασίας· χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Πορτογαλίας.

Πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει στήριξη για τη δημόσια έρευνα και να καθίστανται τα αποτελέσματά της διαθέσιμα με απλό τρόπο, χωρίς γραφειοκρατία, με την προώθηση: της παραγωγικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας και, συγκεκριμένα, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων· της δημιουργίας θέσεων εργασίας ειδικευμένου προσωπικού, με δικαιώματα· της κοινωνικής προόδου και της βιώσιμης ανάπτυξης. Υπάρχει ανάγκη για δέσμευση σε ποικίλους τομείς όπως, μεταξύ άλλων, η ενεργειακή απόδοση, οι νέες πηγές ενέργειας, η αποτελεσματική χρήση των πόρων, η ανακύκλωση και οι νέες παραγωγικές διαδικασίες.

Δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε την ανησυχία μας σχετικά με ορισμένες από τις αρχές που διέπουν τον Ευρωπαϊκό Χώρο Έρευνας. Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να βασιστεί στη συνεργασία και στο αμοιβαίο όφελος, μετριάζοντας τις υφιστάμενες ανισότητες στα εθνικά συστήματα έρευνας και αντιστρέφοντας τυχόν τάσεις που οδηγούν στη συγκέντρωση των επιστημονικών και ανθρώπινων πόρων στις πιο ανεπτυγμένες χώρες, κάτι που ισχύει στα λεγόμενα «κέντρα αριστείας».

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η εν λόγω έκθεση παρουσιάζει διάφορες σημαντικές πτυχές της ενδιάμεσης αξιολόγησης του έβδομου προγράμματος πλαισίου (ΠΠ7) για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι το ενδιαφέρον της προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το 40% όσων συμμετέχουν στην έρευνα θα είναι γυναίκες, καθώς επί του παρόντος το ποσοστό αυτό δεν ξεπερνά το 25,5%, καθώς και να αναγνωρίσει ότι «η Ευρώπη εξακολουθεί να βρίσκεται πίσω από τις ΗΠΑ αλλά και να χάνει το προβάδισμα που διατηρούσε σε σχέση με τις αναδυόμενες οικονομίες». Επίσης στην έκθεση «εκφράζεται τη λύπη του για το γεγονός ότι η πλειονότητα του επιστημονικού έργου στο εσωτερικό της ΕΕ εξακολουθεί να εκτελείται υπό επισφαλείς εργασιακές συνθήκες».

Ωστόσο, ανησυχούμε για ορισμένες πτυχές, κυρίως για τις αρχές που διέπουν τον Ευρωπαϊκό Χώρο Έρευνας, εφόσον θα πρέπει να επικεντρώνεται στη συνεργασία μεταξύ της γνήσιας έρευνας και των δικτύων συνεργασίας, αντιστρέφοντας τυχόν τάσεις που οδηγούν σε συγκέντρωση των επιστημονικών και ανθρώπινων πόρων στις πιο ανεπτυγμένες χώρες και μετριάζοντας τις υφιστάμενες ανισότητες στα εθνικά συστήματα έρευνας.

Η καινοτομία σε πολύ μικρές και σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις απαιτεί υποστήριξη για τη δημόσια έρευνα, και τα αποτελέσματά της πρέπει να καθίστανται διαθέσιμα με απλό τρόπο, χωρίς γραφειοκρατία, είτε αφορούν την ενεργειακή απόδοση, τη χρήση νέων πηγών ενέργειας και νέων παραγωγικών διαδικασιών, την ανακύκλωση και την καλύτερη χρήση των πόρων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας με δικαιώματα, είτε αφορούν ανθρώπινους και κοινωνικούς όρους, με στόχο την κοινωνική πρόοδο.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Η έκθεση αξιολογεί το κατά πόσον το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο της ΕΕ για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη θα προσφέρει τη δυνατότητα εδραίωσης του χρυσού τριγώνου: γνώση, εκπαίδευση και έρευνα, το οποίο είναι θεμελιώδους σημασίας για την Ευρώπη. Μεταξύ άλλων, το πρόγραμμα επικροτεί το επίπεδο συμμετοχής και τα άριστα αποτελέσματα κατά την επιλογή των προγραμμάτων, όμως είναι λυπηρό το ότι το ποσοστό επιτυχίας στο πλαίσιο του προγράμματος παραμένει γενικά σχετικά χαμηλό. Η σωστή διαχείριση των δημόσιων πόρων στο πλαίσιο του συγκεκριμένου προγράμματος είναι ζωτικής σημασίας, και πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε αλλαγή ή αναπροσανατολισμός πρέπει να πραγματοποιείται με σεβασμό στη σταθερότητα, τη γενική συνοχή και την ασφάλεια δικαίου, στοιχεία στα οποία βασίζεται η αμοιβαία εμπιστοσύνη των συμμετεχόντων μερών.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Το βασικό σημείο της συγκεκριμένης έκθεσης είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να παραμείνει στην πρώτη θέση στους τομείς της έρευνας, της καινοτομίας και της επιστήμης. Αν σήμερα δεν διαθέτουμε τις βάσεις για έρευνα, τότε στο μέλλον δεν θα επιτύχουμε την αριστεία στην καινοτομία. Απαιτούνται επαρκείς ερευνητικοί πόροι για τη δημιουργία και την προώθηση της απασχόλησης, καθώς και για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην ΕΕ, ειδικά εφόσον οι βιομηχανικά αναπτυσσόμενες χώρες αποκτούν μεγαλύτερη ισχύ. Πρέπει να αναπτυχθεί συνεργασία μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα και πρέπει να ενθαρρυνθούν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ώστε να συμμετέχουν πληρέστερα στο πρόγραμμα. Η ενθάρρυνση αυτή πρέπει να προέλθει από τις ανώτατες αρχές. Σε μια συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου, οι ηγέτες της ΕΕ και των κρατών μελών εξέφρασαν τη δέσμευσή τους για την εμβληματική πρωτοβουλία «Ένωση Καινοτομίας». Ωστόσο, τώρα πρέπει να υπάρξει δράση αντίστοιχη των λόγων. Η έρευνα και η καινοτομία θα μας βοηθήσουν να ξεφύγουμε από το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε επί του παρόντος.

  Brice Hortefeux (PPE), γραπτώς. – (FR) Η έρευνα και η τεχνολογία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον εκσυγχρονισμό των οικονομιών μας και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς μας. Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την ανάπτυξη, με προϋπολογισμό 54 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2007-2013, είναι ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα στήριξης της έρευνας στον κόσμο.

Η έγκριση της εν λόγω έκθεσης από μια ισχυρή πλειοψηφία αποδεικνύει το έντονο ενδιαφέρον του Κοινοβουλίου για την επιτυχία αυτού του προγράμματος, καθώς και όσων θα ακολουθήσουν. Πρέπει ακόμα να καταβληθούν προσπάθειες για να διασφαλιστεί η χρηστή διαχείριση του δημόσιου χρήματος και να αποφευχθεί η κακή κατανομή κονδυλίων σε έργα που δεν είναι αποδοτικά ή δεν καλύπτουν τις ανάγκες μας.

Το μέλλον της ευρωπαϊκής έρευνας συνεπάγεται την απλοποίηση του τρόπου υλοποίησης των προγραμμάτων, τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε χρηματοδότηση, τη συμμετοχή μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), όμως, πάνω απ’ όλα, την προσαρμογή των προτεραιοτήτων μας στις μεγάλες προκλήσεις της κοινωνίας (γήρανση του πληθυσμού, κλιματική αλλαγή και ούτω καθεξής).

Είμαι πεπεισμένος ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην ανάπτυξη μεγάλων προγραμμάτων έρευνας και ότι μπορεί να επιφέρει προστιθέμενη αξία με την εδραίωση του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας (ΕΧΕ). Για τον λόγο αυτόν αποφάσισα να υποστηρίξω απόλυτα τη συγκεκριμένη έκθεση.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το εν λόγω ψήφισμα, επειδή ζητά η χρησιμοποίηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου (ΠΠ7) να λάβει υπόψη τις διαφορετικές συνέπειες που έχει σε κάθε κράτος μέλος η οικονομική κρίση για τα τελευταία έτη του προγράμματος (2011 έως 2013), δεδομένων των σημαντικών ποσών (28,8 δισεκατομμύρια ευρώ για τρία έτη) τα οποία απομένουν να προγραμματισθούν, των στόχων που πρέπει να επιτευχθούν για την Ευρώπη 2020 και της προετοιμασίας ενός Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας και της Ένωσης Καινοτομίας. Ζητεί, ειδικότερα, την εναρμόνιση των στόχων του ΠΠ7 με τις στρατηγικές της ΕΕ για την αποδοτική αξιοποίηση των πόρων, τις πρώτες ύλες και το ψηφιακό θεματολόγιο. Τα εναπομείναντα ποσά δεν πρέπει να αφαιρούνται από την έρευνα και να χρησιμοποιούνται για να καλύψουν άλλα προγράμματα ή μέσα που δεν εντάσσονται στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας και στους στόχους και το πεδίο του ΠΠ7. Απαιτείται η βελτίωση, τόνωση και διασφάλιση της χρηματοδότησης της έρευνας και ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω μιας σημαντικής αύξησης στις σχετικές δαπάνες από το 2013 και εξής, επειδή μια τέτοια αύξηση της χρηματοδότησης, στην ιδανική περίπτωση μέσω αύξησης του προϋπολογισμού, πρέπει να ευνοεί τη βιώσιμη ανάπτυξη και τον ανταγωνισμό μέσω της αριστείας. Η συγκεκριμένη αύξηση των πόρων πρέπει να συνοδεύεται από μια προσέγγιση που θα είναι περισσότερο προσανατολισμένη στα αποτελέσματα και θα βασίζεται στις επιδόσεις, καθώς και από δραστική απλοποίηση των διαδικασιών χρηματοδότησης. Πιστεύω ότι χρειάζεται να υποστηρίξουμε την περαιτέρω συνεργασία μεταξύ των διάφορων προγραμμάτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτομίας της ΕΕ και θεωρώ ότι η συνέχεια του μελλοντικού προγράμματος, από τη στιγμή που θα συγκροτηθεί, θα είναι σημαντική για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η ταχέως γηράσκουσα κοινωνία απαιτεί καινοτόμες λύσεις σε διάφορους τομείς, οι οποίες θα καταστήσουν εφικτή την αποτελεσματική λειτουργία της παρά τη μείωση του εργατικού δυναμικού. Ανάλογες προκλήσεις προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή, τις αναπάντεχες ελλείψεις σε πρώτες ύλες και τις βιολογικές απειλές, για παράδειγμα οι πρόσφατες εξελίξεις αναφορικά με τα βακτήρια E coli στα λαχανικά. Η εξεύρεση λύσεων σε τέτοιες ασυνήθιστες καταστάσεις έγκειται στην επένδυση στην επιστήμη και στην τεχνολογική ανάπτυξη. Παρόλο που έχουμε πραγματοποιήσει πολλές συζητήσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα, τα μέτρα που έχουν ληφθεί στην Ευρώπη είναι δυστυχώς ανεπαρκή, παρά την απειλή που αντιμετωπίζουν η ήπειρος και η οικονομία μας. Η τελευταία δεν είναι αυτάρκης, και επιπλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με την κυριαρχία των οικονομιών της Κίνας, της Ινδίας και της Βραζιλίας, οι οποίες αναπτύσσονται εξαιρετικά γρήγορα. Η οικονομική υποστήριξη και η απλοποίηση των νομοθετικών διαδικασιών για την επιστημονική ανάπτυξη θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα για την ΕΕ. Η αδράνεια ισοδυναμεί με οπισθοδρόμηση.

  Krišjānis Kariņš (PPE), γραπτώς. – (LV) Στηρίζω την ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης, επειδή πιστεύω ότι αντικατοπτρίζει πραγματικά όσα έχουν επιτευχθεί, καθώς και τα υφιστάμενα προβλήματα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τη δυνατότητα να γίνει παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της καινοτομίας και των εφευρέσεων. Κάτι τέτοιο θα έδινε νέα ώθηση στην οικονομική μας ανάπτυξη και θα βελτίωνε το βιοτικό επίπεδο των πολιτών μας. Έχουμε την ικανότητα να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο, επιτελώντας μια σειρά από εσωτερικά έργα, εκ των οποίων το σημαντικότερο είναι η μείωση των γραφειοκρατικών εμποδίων. Για να γίνουμε το προπύργιο της καινοτομίας, πρέπει να θυσιάσουμε τη γραφειοκρατία που δεν επιτρέπει στα κεφάλαια να διοχετευτούν στους ερευνητές και στους επιχειρηματίες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, επιβαρυμένη καθώς είναι με το παλιό και άκαμπτο σύστημα γραφειοκρατίας το οποίο εμποδίζει την ανάπτυξη νέων και δυναμικών επιχειρήσεων, δεν θα φτάσει στον στόχο της – δηλαδή να επενδύσει το 3% του ΑΕΠ στην έρευνα και την καινοτομία μέχρι το 2020. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προσαρμοστεί στις συγκυρίες και να αποτινάξει τα δεσμά της γραφειοκρατίας. Η προσέγγιση αυτή πρέπει να εφαρμοστεί ξεκινώντας από το ερευνητικό πρόγραμμα, το οποίο αποτελεί πηγή χρηματοδότησης για νέες εφευρέσεις, για την υλοποίηση νέων ιδεών και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

  Paweł Robert Kowal (ECR), γραπτώς. – (PL) Η παράγραφος 27 της συγκεκριμένης έκθεσης περιλαμβάνει πληροφορίες που αντιβαίνουν στην αλήθεια. Ο ισχυρισμός ότι δικτυακοί τόποι και ιδιωτικά ηλεκτρονικά συστήματα παρακολουθούνται σε μόνιμη βάση από το INDECT είναι ψευδής, όπως επιβεβαιώνεται από την επισκόπηση δεοντολογίας που εκπονήθηκε σχετικά με το πρόγραμμα INDECT στις Βρυξέλλες στις 15 Μαρτίου 2011, με τη συμμετοχή ειδικών από την Αυστρία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η επισκόπηση δεοντολογίας για το πρόγραμμα INDECT είχε θετική έκβαση και δεν εντοπίστηκε καμία παραβίαση αναφορικά με τις δεοντολογικές πτυχές του προγράμματος. Το INDECT έχει υποβληθεί ευθύς εξαρχής σε συνεχή παρακολούθηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η Επιτροπή δεν έχει εντοπίσει καμία παραβίαση έως και σήμερα. Επιπλέον, το ζήτημα αυτό δεν έχει καμία θέση στην έκθεση γενικά, ενώ γίνεται ειδική αναφορά στο πρόγραμμα INDECT, χωρίς καμία μνεία σε άλλα παρόμοια προγράμματα που λαμβάνουν κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Βασικός στόχος του προγράμματος INDECT (ευφυές σύστημα πληροφοριών που υποστηρίζει την παρατήρηση, την αναζήτηση και τον εντοπισμό με σκοπό την ασφάλεια των πολιτών σε αστικά περιβάλλοντα), το οποίο υλοποιείται από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας AGH της Κρακοβίας, είναι η εξέλιξη της έρευνας σε τεχνολογίες πληροφοριών που αυξάνουν την ασφάλεια των πολιτών σε αστικές περιοχές. Το σύστημα INDECT έχει ως στόχο να εντοπίζει, μέσω της παρακολούθησης, απειλές στις οποίες περιλαμβάνονται, συγκεκριμένα, η πορνογραφία, η εμπορία όπλων και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών και ανθρώπινων οργάνων, και στοχεύει επίσης στην προστασία των δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (ΠΠ7) είναι το μεγαλύτερο μέσο υποστήριξης της έρευνας σε παγκόσμιο επίπεδο και αποτελεί το κύριο εργαλείο της ερευνητικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής για την ανάπτυξη της γνώσης σε ποικίλους τομείς καταδεικνύουν την ολοένα και εντονότερη ανάγκη για τη διάδοση και την εφαρμογή των καινοτομιών στην καθημερινή μας ζωή. Ο άμεσος αντίκτυπος του συγκεκριμένου μέσου στην καθημερινή ζωή ήταν εκείνο ακριβώς που με οδήγησε να υπερψηφίσω την έκθεση του κ. Audy, με την ελπίδα οι μελλοντικές πολιτικές καινοτομίας να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις συνέργειες με ολόκληρη την αλυσίδα αξιών της έρευνας και της ανάπτυξης. Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο –που είναι προσανατολισμένο κυρίως στην έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη– αποτελεί προς το παρόν το μοναδικό μέσο για να επιτευχθούν οι στόχοι που τίθενται στην πρωτοβουλία «Ένωση Καινοτομίας» και να επιταχυνθεί η μετατροπή της Ευρώπης σε μια κοινωνία βασισμένη στη γνώση. Η εξέταση του μέλλοντος της καινοτομίας συνεπάγεται τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη μόχλευση του κεφαλαίου έρευνας και τη μετατροπή του σε πρακτικές που βρίσκουν εφαρμογή στην καθημερινή ζωή, καθώς επίσης την ανάπτυξη του δυναμικού των ανθρώπινων πόρων – παράγοντες που θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο επόμενο πρόγραμμα πλαίσιο.

  Agnès Le Brun (PPE), γραπτώς. – (FR) Από το 2007 και μετά, η ΕΕ ξοδεύει ετησίως περισσότερα από 6 δισεκατομμύρια ευρώ ως χρηματοδότηση για την έρευνα και την ανάπτυξη στην Ευρώπη. Αυτό θα αποτελέσει μεγάλη πρόκληση για την ΕΕ τις επόμενες δεκαετίες. Πράγματι, η Ευρώπη βρίσκεται πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και χάνει πολύ γρήγορα το προβάδισμα που διατηρούσε σε σχέση με τις αναδυόμενες οικονομίες· πρέπει, ως εκ τούτου, να επαναφέρει γρήγορα την καινοτομία στο επίκεντρο του κοινωνικού της μοντέλου. Η έκθεση του κ. Audy αντλεί διδάγματα από το πρώτο μέρος του προγράμματος πλαισίου για την έρευνα. Προκειμένου να επιτύχει τους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020, προτείνει να επικεντρωθεί το υπόλοιπο πρόγραμμα στις πιο πιεστικές προκλήσεις της Ένωσης στους τομείς που καθορίζονται στο κεφάλαιο «Συνεργασία» του έβδομου προγράμματος πλαισίου: στην υγεία, τη διατροφή και τη βιοτεχνολογία, στην τεχνολογία πληροφοριών και επικοινωνίας, στη νανοεπιστήμη και τις νανοτεχνολογίες, στην ενέργεια, στο Ευρωπαϊκό Στρατηγικό Σχέδιο Ενεργειακών Τεχνολογιών και στη χρήση βιοαερίου, στο περιβάλλον, στις βιώσιμες μεταφορές, στις οικονομικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, στο διάστημα και την ασφάλεια. Ψήφισα υπέρ της εν λόγω έκθεσης, επειδή όχι μόνο αξιολογεί την κατάσταση αλλά επίσης θέτει φιλόδοξους στόχους για την Ένωση, οι οποίοι ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των ευρωπαίων πολιτών.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Το ΠΠ7 είναι μια ευκαιρία για την ΕΕ να τοποθετήσει την ερευνητική πολιτική της στο ύψος των οικονομικών και κοινωνικών φιλοδοξιών της, κυρίως εδραιώνοντας τον Ευρωπαϊκό Χώρο Έρευνας (ΕΧΕ). Με προϋπολογισμό της τάξης των 54 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2007-2013, το ΠΠ7 κατέστη, με την πάροδο των χρόνων, ένα από τα σημαντικότερα προγράμματα υποστήριξης της έρευνας στον κόσμο και αποτελεί το βασικό εργαλείο της πολιτικής έρευνας της ΕΕ. Έχουν εντοπιστεί τέσσερις βασικοί στόχοι και αντιστοιχούν σε τέσσερα ειδικά προγράμματα που πρέπει να διαρθρώσουν την ευρωπαϊκή προσπάθεια έρευνας: στο πρόγραμμα «Συνεργασία», στο πρόγραμμα «Ιδέες», στο πρόγραμμα «Άνθρωποι» και στο πρόγραμμα «Ικανότητα». Στόχος είναι να κατορθώσει η ΕΕ να βρει απαντήσεις στις μεγάλες κοινωνικές προκλήσεις οι οποίες αφορούν το σύνολο των κρατών μελών και τις οποίες δεν μπορούν αυτά να αντιμετωπίσουν μόνα τους (γήρανση του πληθυσμού και υγεία, ενέργεια, εφοδιασμός με νερό και τρόφιμα, βιώσιμη ανάπτυξη, κλιματική αλλαγή κ.λπ.), καθώς και να αναπτύξει τις γνώσεις που θα επιτρέψουν στις επιχειρήσεις μας να είναι περισσότερο καινοτόμες και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους.

  Clemente Mastella (PPE), γραπτώς. – (IT) Με το πέρασμα των χρόνων, το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο (ΠΠ7) της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη έχει μετατραπεί σε ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα υποστήριξης της έρευνας σε παγκόσμιο επίπεδο και αποτελεί το κύριο εργαλείο της ερευνητικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μετά την αποτυχία της λεγόμενης «στρατηγικής της Λισαβόνας», η οποία στόχευε να γίνει η ΕΕ μέχρι το 2010 η πιο ανταγωνιστική και δυναμική κοινωνία βασισμένη στη γνώση σε παγκόσμιο επίπεδο, αποφασίσαμε να εξετάσουμε κατά πόσον η αξιολόγηση του ΠΠ7 θα μπορούσε να προσφέρει μια ευκαιρία για την εδραίωση του χρυσού τριγώνου: γνώση, εκπαίδευση και έρευνα. Πιστεύουμε ότι το ΠΠ7 είναι μια ευκαιρία για να τοποθετήσει η ΕΕ την πολιτική έρευνάς της στο ύψος των οικονομικών και κοινωνικών φιλοδοξιών της, κυρίως ενισχύοντας τον Ευρωπαϊκό Χώρο Έρευνας (ΕΧΕ). Επιπλέον, απαιτείται να γίνει εδαφική κατανομή των πολιτικών έρευνας και ανάπτυξης, ενώ η Ένωση πρέπει να δημιουργήσει ένα φιλόδοξο ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα επί θεμάτων αμυντικής τεχνολογίας, με την προοπτική να ενισχυθεί η βιομηχανική και τεχνολογική βάση του τομέα, βελτιώνοντας ταυτόχρονα και την αποτελεσματικότητα των δημόσιων στρατιωτικών δαπανών. Τέλος, συμφωνούμε με την Επιτροπή Προϋπολογισμών ως προς το ότι ο σχεδιασμός και η εφαρμογή όλων των προγραμμάτων πλαισίου πρέπει να βασίζονται στις αρχές της απλότητας, της σταθερότητας, της ασφάλειας δικαίου, της συνέπειας, της αριστείας και της εμπιστοσύνης, ενισχύοντας ταυτόχρονα τις σχέσεις μεταξύ ευρωπαϊκών ερευνητικών ιδρυμάτων και βιομηχανίας.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο (ΠΠ7) για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη (Ε&ΤΑ) είναι το μεγαλύτερο χρηματοδοτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την υποστήριξη και την προώθηση της ερευνητικής δραστηριότητας. Διαθέτει κονδύλια προϋπολογισμού ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2007-2013. Η έκθεση αυτή υπογραμμίζει την πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί όσον αφορά το πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη: πρέπει να συνδεθεί με τη στρατηγική Ευρώπη 2020 αλλά και με την πρωτοβουλία «Ένωση Καινοτομίας» και στόχος του πρέπει να είναι οι τομείς της κλιματικής αλλαγής, της ενεργειακής πολιτικής, της ανταγωνιστικότητας και της γήρανσης του πληθυσμού. Αν επιτύχουμε τους στόχους που τέθηκαν εδώ, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα εισέλθουμε σε έναν νέο οικονομικό κύκλο ανάπτυξης.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Το έβδομο πρόγραμμα της ΕΕ έχει ως στόχο του την οικοδόμηση ενός ενωμένου Ευρωπαϊκού Χώρου Γνώσης που θα βασίζεται σε επιτεύγματα προηγούμενων προγραμμάτων και την εφαρμογή περαιτέρω έρευνας για την ενίσχυση των κοινωνικοοικονομικών παραγόντων που αφορούν την ανάπτυξη της Ευρώπης. Η επιστημονική έρευνα αποτελεί μία από τις βάσεις της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την οικονομική ανάπτυξη, διασφαλίζοντας επάρκεια, ανάπτυξη του κοινωνικού χώρου και περιβαλλοντική προστασία. Συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο δεν αφορά μόνο την έρευνα εν γένει· αφορά επίσης ένα συγκεκριμένο πεδίο έρευνας που οφείλει να μας ανησυχεί όλους ιδιαιτέρως έπειτα από την καταστροφή της Fukushima. Πρόκειται για ζήτημα χρηματοδότησης από το πρόγραμμα της Ευρατόμ. Σε τι χρησιμεύουν οι παραγωγικοί αντιδραστήρες αν καταρρέουν κάτω από όγκους νερού και σε περίπτωση σεισμού; Σε τι χρησιμεύει ο πιο παραγωγικός πυρηνικός σταθμός αν αρκεί ένα μικρό λάθος για να καταστήσει όχι μόνο τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και μεγάλες εκτάσεις γης, μη κατοικήσιμα για δεκαετίες; Είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε περισσότερο στην πυρηνική ασφάλεια και να προωθήσουμε την ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων. Τώρα που το ερευνητικό πρόγραμμα της Ευρατόμ πρόκειται σύντομα να επεκταθεί για την περίοδο 2012-2013, οφείλει η Fukushima να αποτελέσει μια ευκαιρία για επανεξέταση. Πρέπει να επικεντρωθούμε περισσότερο στην προστασία ενάντια στη ραδιενέργεια και την τελική αποθήκευση. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να μην παραμείνουμε προσκολλημένοι στις ίδιες προτεραιότητες, με άλλα λόγια, στην εξάπλωση της πυρηνικής ενέργειας, αλλά θα πρέπει να επικεντρωθούμε στις πτυχές της ασφάλειας. Φυσικά, το τρέχον ερευνητικό πρόγραμμα δεν επηρεάζεται από αυτό. Όταν ψήφισα, τα έλαβα όλα αυτά υπόψη.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Κατά τη διάρκεια της θητείας μου στο Κοινοβούλιο, έχω εργαστεί σε πολλές περιπτώσεις υπέρ της πυρηνικής ασφάλειας στην ΕΕ. Μια τόσο επικίνδυνη τεχνολογία παραγωγής ενέργειας με όλα τα επιβλαβή υποπροϊόντα της και τις θανατηφόρες επιπτώσεις της τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τη φύση σε περίπτωση πυρηνικής τήξης δεν θα πρέπει να αποσιωπάται με το πρόσχημα της προστασίας του κλίματος. Δυστυχώς, το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο περιλαμβάνει και χρηματοδότηση για έρευνα στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας. Ωστόσο, η έκθεση ζητά επίσης αυστηρότερους κανονισμούς για το πρόγραμμα INDECT της ΕΕ. Ορίζει ότι η Επιτροπή της ΕΕ πρέπει να δημοσιεύσει αμέσως όλα τα αρχεία του προγράμματος και να ορίσει μια σαφή και αυστηρή εντολή για τον ερευνητικό στόχο, την εφαρμογή και τους τελικούς χρήστες του INDECT. Πρόκειται για μια αρχική επιτυχία στην οποία λαμβάνονται σοβαρά υπόψη τα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ, τουλάχιστον σε ένα στοιχειώδες επίπεδο. Αφού στάθμισα τα ζητήματα, αποφάσισα να απόσχω από την ψηφοφορία.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την έκθεση του κ. Audy, επειδή το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο (ΠΠ7) χρειάζεται διεξοδική αναθεώρηση προκειμένου να επιτύχει και να ευθυγραμμιστεί με τους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020. Τα αρνητικά αποτελέσματα της ενδιάμεσης αξιολόγησης σημαίνουν πως είναι απαραίτητο να τροποποιήσουμε τις προτεραιότητές του. Ως εκ τούτου, συμφωνώ να αναδιατυπωθούν οι βασικοί στόχοι και τονίζω την ανάγκη για μια πιο αποτελεσματική ερευνητική πολιτική που θα περιορίσει την επιβάρυνση της γραφειοκρατίας και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, καθώς επίσης για καινοτομία και χρηματοδοτική ολοκλήρωση. Με τις συγκεκριμένες αλλαγές, ελπίζουμε ότι τα προγράμματα της δεύτερης φάσης του ΠΠ7 θα ολοκληρωθούν με επιτυχία.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εν λόγω έκθεση σχετικά με την ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου (ΠΠ7) της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης βασίζεται στην προϋπόθεση της συμφιλίωσης του κοινού με την επιστήμη. Η στρατηγική της Λισαβόνας έθεσε έναν φιλόδοξο στόχο για την Ευρωπαϊκή Ένωση: να γίνει, μέχρι το 2010, η πλέον ανταγωνιστική και πλέον δυναμική οικονομία της γνώσης στον κόσμο. Στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής, αναγνωρίστηκε ο κεντρικός ρόλος της έρευνας. Η επιθυμία αυτή δεν πραγματοποιήθηκε για διάφορους λόγους. Η δεκαετία 2000-2010, η οποία τελείωσε με μια εξαιρετικά σοβαρή οικονομική κρίση, θα αξιολογηθεί στο μέλλον. Εκείνο που έχει σημασία τώρα, και από την άποψη αυτή συμμερίζομαι τη φιλοδοξία του εισηγητή, είναι να αναλύσουμε το έργο που επιτελέστηκε και να αναδιοργανώσουμε τις μελλοντικές δράσεις. Το ΠΠ7 αποτελεί μία ακόμα ευκαιρία για να ευθυγραμμίσει η ΕΕ την ερευνητική της πολιτική με τις οικονομικές και κοινωνικές της φιλοδοξίες, ιδίως με την εδραίωση του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας. Το ΠΠ7 είναι ένα από τα σημαντικότερα προγράμματα υποστήριξης της έρευνας στον κόσμο και αποτελεί το κύριο εργαλείο της πολιτικής έρευνας της ΕΕ. Τα ειδικά προγράμματα που υπάρχουν, όπως το πρόγραμμα «Συνεργασία», το πρόγραμμα «Ιδέες», το πρόγραμμα «Άνθρωποι» και το πρόγραμμα «Ικανότητα», μπορούν και πρέπει να καταστήσουν εφικτή την ανάπτυξη των γνώσεων που θα επιτρέψουν στις επιχειρήσεις μας να είναι περισσότερο καινοτόμες και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. – (IT) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο (ΠΠ7) πρέπει να αξιολογηθεί, ώστε να ευθυγραμμιστεί περαιτέρω με τους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020. Για να γίνει η ευρωπαϊκή ερευνητική πολιτική πιο ανταγωνιστική και να εναρμονιστεί με τις οικονομικές και κοινωνικές φιλοδοξίες της ΕΕ, το ΠΠ7 πρέπει να προσαρμοστεί σε τέσσερις βασικούς στόχους: προώθηση της απλοποίησης των προγραμμάτων πλαισίων για την έρευνα και περιορισμός του όγκου των διοικητικών διαδικασιών· βελτίωση της συμμετοχής των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ)· ενίσχυση της διάστασης της καινοτομίας και εντατικοποίηση του μέσου χρηματοδότησης καταμερισμού του κινδύνου.

Επιπλέον, είναι αναγκαίο να επικεντρωθούμε στη σημασία της συνεργασίας μεταξύ του ακαδημαϊκού κόσμου, των δημόσιων ερευνητικών ιδρυμάτων και του βιομηχανικού τομέα. Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση σε προτάσεις συνεργατικής έρευνας μεταξύ του δημόσιου και του βιομηχανικού τομέα, να διευκολύνουμε τη συνεργασία μεταξύ δικτύων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, πανεπιστημίων και δημόσιων ερευνητικών ιδρυμάτων, ενώ τα βασικά κριτήρια για την επιλογή προγραμμάτων ΠΠ7 πρέπει τώρα να περιλαμβάνουν μια αξιολόγηση του πιθανού αντικτύπου στην αγορά, της μεταφοράς τεχνολογίας και της εμπορικής χρήσης των ερευνητικών αποτελεσμάτων. Ψήφισα υπέρ της αξιολόγησης του ΠΠ7 γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, καθώς επίσης και για να γίνει η ΕΕ πιο ανταγωνιστική στο πεδίο της έρευνας χωρίς να είναι υποχρεωμένη να περιμένει το όγδοο πρόγραμμα πλαίσιο.

  Vincent Peillon (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Audy σχετικά με την ενδιάμεση αξιολόγηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου για την έρευνα και την ανάπτυξη. Με το εν λόγω κείμενο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιβεβαιώνει τη στήριξή του για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής έρευνας και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών μας. Τάσσεται υπέρ της καθιέρωσης ενός μόνιμου προϋπολογισμού, ο οποίος είναι απαραίτητος για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος. Η συγκεκριμένη έκθεση παραθέτει συγκεκριμένες προτάσεις με στόχο την καταπολέμηση των αδυναμιών του προγράμματος. Επισημαίνει ορθώς την ανάγκη για απλοποίηση των διαδικασιών χρηματοδότησης και για βελτιστοποίηση των υφιστάμενων εργαλείων, ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Τέλος, η έκθεση αυτή μας υπενθυμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει ότι η προώθηση της καινοτομίας δεν θα θέσει σε κίνδυνο την πρόοδο που σημειώθηκε στη βασική έρευνα.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (EN) Η συγκεκριμένη έκθεση εξετάζει αν το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη (ΠΠ7) μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία για την εδραίωση του χρυσού τριγώνου: γνώση, εκπαίδευση και έρευνα, το οποίο είναι και το κλειδί της τύχης των Ευρωπαίων. Εκφράζω την ικανοποίησή μου για το επίπεδο συμμετοχής και αριστείας κατά την επιλογή των προγραμμάτων, εκφράζω όμως τη λύπη μου διότι το ποσοστό επιτυχίας στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος παραμένει γενικά αρκετά χαμηλό και αποτελεί αντικίνητρο, ιδίως για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Υποστηρίζω, στο πλαίσιο του κεφαλαίου «Άνθρωποι», τις δράσεις Marie Curie, οι οποίες είναι πολύτιμες για τη σταδιοδρομία των ερευνητών, και αναγνωρίζω ότι οι «Κοινές Τεχνολογικές Πρωτοβουλίες» (ΚΤΠ) βοηθούν την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.

  Phil Prendergast (S&D), γραπτώς. – (EN) Δεδομένων των οικονομικών κρίσεων που αντιμετωπίζει η ΕΕ, είναι απαραίτητο να προσδιορίσουμε ποιοι από τους τομείς των δραστηριοτήτων μας μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες μας. Η έρευνα και η καινοτομία αποτελούν κεντρικά στοιχεία της έξυπνης, διατηρήσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, επομένως η πραγματοποίηση επενδύσεων στην έρευνα και ανάπτυξη αποτελεί την καλύτερη δυνατή απάντηση. Δεδομένων των πολυάριθμων πολιτικών και οικονομικών αλλαγών που έχουν πραγματοποιηθεί από τότε που εγκρίθηκε το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο, είναι απαραίτητο να τροποποιηθεί το ΠΠ7, ώστε να αντικατοπτρίζει την κατάσταση της νέας πραγματικότητας. Δεδομένης της σπουδαιότητας την οποία έχουν για την Ευρώπη και για τον ανθηρό τομέα της έρευνας και ανάπτυξης οι βιομηχανίες που βασίζονται στη γνώση, δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε μέχρι να τεθεί σε ισχύ το ΠΠ8. Μπορεί η «στρατηγική της Λισαβόνας» με στόχο να γίνει η Ευρώπη η πλέον ανταγωνιστική οικονομία της γνώσης στον κόσμο το 2010 να απέτυχε, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να την εγκαταλείψουμε εντελώς. Πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την επίτευξη του στόχου αυτού τροποποιώντας το ΠΠ7. Παράλληλα, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μια σοβαρή αποτυχία του ΠΠ7 να παρέχει χρηματοδότηση για έρευνα στους τομείς της μητρικής και παιδικής υγείας. Σχεδόν 400.000 μωρά γεννιούνται πρόωρα κάθε χρόνο, ωστόσο δεν υπάρχει καμία χρηματοδότηση για έρευνα σε αυτόν τον τομέα. Η πρόωρη γέννηση αποτελεί την υπ’ αριθμόν ένα αιτία βρεφικών θανάτων, ενώ τα πρόωρα μωρά είναι πολύ πιθανότερο να εμφανίσουν μόνιμες, χρόνιες ασθένειες.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο (ΠΠ7) της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης θα πρέπει να αξιολογηθεί υπό το πρίσμα της τρέχουσας κατάστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και με το βλέμμα στο μέλλον. Ο εισηγητής ορθώς επισημαίνει την αποτυχία του στόχου που έθεσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 2000, δηλαδή να γίνει η ΕΕ μέχρι το 2010 η πλέον κυρίαρχη οικονομία της γνώσης στον κόσμο. Ωστόσο, παρόλο που ο στόχος αυτός δεν επιτεύχθηκε εντός της προθεσμίας, παραμένει ο πραγματικός στόχος της κοινής δράσης. Επομένως, η αξιολόγηση του προγράμματος πλαισίου μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο από την άποψη αυτή: με άλλα λόγια, επιδιώκοντας να μειώσει τα εμπόδια που παρουσιάζονται στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας, συγκεκριμένα μειώνοντας τη γραφειοκρατία σε διαδικασίες που αφορούν την πρόσβαση σε προγράμματα υποστήριξης της έρευνας.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Η έκθεση εγκρίθηκε ήδη ομόφωνα από την Επιτροπή ITRE, λαμβάνει υπόψη τις συστάσεις της ομάδας των εμπειρογνωμόνων και προσδιορίζει ένα ευρύτερο πεδίο για τη βελτίωση των διάφορων μέσων έρευνας της ΕΕ. Για παράδειγμα: πιο ανοιχτή πρόσβαση και διάδοση των ερευνητικών αποτελεσμάτων, ευρύτερες προσκλήσεις υποβολής προτάσεων στον τομέα των κοινωνικοοικονομικών επιστημών, πιο συνεργατική έρευνα, προσπάθειες βελτίωσης της κινητικότητας των ερευνητών, περισσότερες δράσεις για καινοτόμες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, καλύτερο συντονισμό με τα κράτη μέλη. Η έκθεση δεν καλύπτει το ζήτημα των επενδύσεων στα προγράμματα ITER ή Galileo. Όσον αφορά τις αρνητικές πτυχές, το κείμενο σε ορισμένα σημεία επικεντρώνεται υπερβολικά στον οικονομικό ρόλο και την ανταγωνιστικότητα της έρευνας και της καινοτομίας και όχι στο τι μπορούν να προσφέρουν η έρευνα και η καινοτομία στην κοινωνία συνολικά.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Η έρευνα αποτελεί βασική συνιστώσα του κόσμου της γνώσης και, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, είναι βέβαιο ότι θα ενισχύσει τα επίπεδα ανάπτυξης και απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο (ΠΠ7) είναι μια καλή ευκαιρία για να αναπτύξει η Ευρωπαϊκή Ένωση την πολιτική έρευνάς της, ενώ επίσης εδραιώνει παράλληλα τον Ευρωπαϊκό Χώρο Έρευνας (ΕΧΕ). Μέσω του συγκεκριμένου προγράμματος, η Ευρώπη στόχο της έχει να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της βιομηχανίας –και γενικότερα των ευρωπαϊκών πολιτικών– για έρευνα και γνώση.

Με την έγκριση της σημερινής έκθεσης, το Κοινοβούλιο ρίχνει φως στα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν μέσω του ερευνητικού προγράμματος αυτά τα πρώτα τέσσερα χρόνια. Ωστόσο, για την επίτευξη μεγαλύτερων και καλύτερων αποτελεσμάτων στο μέλλον, πρέπει να απλοποιήσουμε τη διοικητική διαδικασία, να βελτιώσουμε τη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, να υποστηρίξουμε την καινοτομία και να εγκρίνουμε χρηματοδοτικές διευκολύνσεις καταμερισμού του κινδύνου. Η έκθεση παροτρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να εγκρίνουν ένα φιλόδοξο ερευνητικό σχέδιο για την εδραίωση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας άμυνας.

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – Υπερψήφισα την έκθεση του κ.Audy καθώς θεωρώ ότι η επένδυση στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας είναι ουσιαστική για την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη και την δημιουργία θέσεων εργασίας στην ΕΕ. Θεωρώ ιδιαίτερα χρήσιμη την ενδιάμεση αξιολόγηση του 7ου προγράμματος Πλαίσιο για την έρευνα και την ανάπτυξη 2007-2013 για την συναγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων μέσω της αποτίμησης της υπάρχουσας κατάστασης. Χαιρετίζω την πρόταση του εισηγητή για απλοποίηση των διαδικασιών χρηματοδότησης και την υιοθέτηση μιας προσέγγισης ωθούμενης από τις επιδόσεις και το κριτήριο της «αριστείας» και της «Ευρωπαϊκής Προστιθέμενης Αξίας» στις δαπάνες της ΕΕ . Ο τομέας της έρευνας είναι τομέας που μπορεί να αποφέρει μέγιστη προστιθέμενη αξία στην Ένωση. Οι δημόσιοι προϋπολογισμοί έχουν περιοριστεί ,ως εκ τούτου θα πρέπει να κινητοποιηθούν ιδιωτικοί χρηματοδοτικοί πόροι για την χρηματοδότηση του επικείμενου 8ου προγράμματος-πλαίσιο για την έρευνα, θετικά κρίνω την πρόταση του εισηγητή για αύξηση συμμετοχής βιομηχανικών ομίλων και μικρό-μεσαίων επιχειρήσεων.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Τέσσερα χρόνια πέρασαν από τότε που δρομολογήθηκε το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη. Στο πλαίσιο μιας μεταβαλλόμενης παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης και σε μια περίοδο όπου η Ευρώπη επιχειρεί σιγά σιγά να εξέλθει από την οικονομική κρίση, καθίσταται ολοένα και πιο σαφές ότι το πρόγραμμα τέθηκε σε εφαρμογή προκειμένου να λύσει ουσιαστικά και σημαντικά προβλήματα. Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός μεγάλων οικονομικών δυνάμεων όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία μάς αναγκάζει να λάβουμε ειδικά μέτρα, προκειμένου να αποκτήσουμε ένα τεχνολογικό πλεονέκτημα που θα μας επιτρέψει να εφαρμόσουμε αποτελεσματικά την επιδιωκόμενη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι σωστές επενδύσεις στην έρευνα και την επιστημονική ανάπτυξη θα μετατραπούν σε μακροπρόθεσμη οικοδόμηση μιας κοινωνίας βασισμένης στη γνώση, κάτι που αποτελεί μία από τις σημαντικότερες συνιστώσες της οικονομικής ισχύος. Η έκθεση θίγει το καίριο ζήτημα της ελλιπούς συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα την αλληλεπικάλυψη επιμέρους προγραμμάτων. Ένα ακόμα ανησυχητικό ζήτημα είναι η άνιση συμμετοχή των κρατών μελών, η οποία καταλήγει σε σοβαρότερες ανισορροπίες σε έναν εξαιρετικά σημαντικό τομέα, όπως είναι εκείνος της έρευνας και της τεχνολογικής ανάπτυξης. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους στόχους του έβδομου προγράμματος πλαισίου.

Ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, ορισμένα κράτη μέλη δεν διαθέτουν πλέον τόσες πολλές ευκαιρίες για να παρέχουν στήριξη στο πρόγραμμα, και αυτό αποτελεί πρόκληση για να προσδιορίσει η ΕΕ με ακρίβεια τα κράτη μέλη που χρειάζονται στήριξη και να τους την προσφέρει. Η εφαρμογή του προγράμματος θα διαρκέσει άλλα δύο χρόνια, ενώ το επίπεδο της δημοσιονομικής δέσμευσης δεν έχει υπερβεί το 50% (σε σύνολο 54 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2007-2013), πράγμα που αναμένεται να διευκολύνει τη συμμετοχή των αρμόδιων φορέων και να επιτρέψει την όσο το δυνατόν πιο πρόσφορη αξιοποίηση των διαθέσιμων κονδυλίων.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω το έργο που επιτέλεσε ο εισηγητής στη συγκεκριμένη έκθεση. Συμμερίζομαι τις ανησυχίες του ως προς το ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής εκδόθηκε πολύ αργότερα από το αναμενόμενο. Το ΠΠ7 έχει επιτελέσει εξαιρετικό έργο και θεωρώ ενθαρρυντικό το έργο του εισηγητή προκειμένου να κλείσει το χρυσό τρίγωνο.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο (ΠΠ7) για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη (Ε&ΤΑ) είναι το μεγαλύτερο χρηματοδοτικό μέσο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την υποστήριξη και την προώθηση της ερευνητικής δραστηριότητας, και διαθέτει χρηματοδοτικά κονδύλια ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2007-2013. Η έκθεση αυτή τονίζει ότι το ΠΠ7 για την Ε&ΤΑ θα πρέπει να συνδεθεί με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» και με την εμβληματική πρωτοβουλία «Ένωση Καινοτομίας» και ότι πρέπει να επικεντρωθεί, μέχρι τη λήξη της ισχύος του, στους τομείς της κλιματικής αλλαγής, της ενεργειακής πολιτικής, της ανταγωνιστικότητας και της γήρανσης του πληθυσμού.

Υπερψηφίζω την εν λόγω έκθεση, επειδή κατανοώ ότι μόνο με την ενίσχυση της ευρωπαϊκής έρευνας, της ανάπτυξης και της πολιτικής καινοτομίας θα μπορέσει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της και να αναλάβει έναν όλο και πιο ηγετικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο. Θεωρώ επίσης σημαντικό το ότι το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο συμβάλλει στην εδραίωση ενός Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας, σύμφωνα με το άρθρο 179, παράγραφος 1, του τίτλου ΧΙΧ της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Η έρευνα και οι καινοτομίες είναι σημαντικές για τη διασφάλιση βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης στη Λιθουανία. Σύμφωνα με δεδομένα της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Λιθουανία έχει τη δυνατότητα να γίνει μια δυναμική οικονομία βασισμένη στη γνώση. Ωστόσο, από τη μελέτη προκύπτει επίσης ότι η χώρα μου αντιμετωπίζει διοικητικά, διαρθρωτικά και κανονιστικά προβλήματα στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης (Ε&Α). Πρέπει να εξαλείψουμε τα εμπόδια αυτά αν θέλουμε να σημειώσουμε ουσιαστική πρόοδο. Αυτό δημιουργεί προβλήματα και στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη, οι δαπάνες για την έρευνα και την ανάπτυξη είναι χαμηλές σε σύγκριση με άλλες παγκόσμιες δυνάμεις, λόγω της έλλειψης ιδιωτικών επενδύσεων και ευνοϊκών συνθηκών για την καινοτομία. Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι χρειαζόμαστε πράγματι καλύτερο συντονισμό των ερευνητικών προγραμμάτων και συγχρηματοδότηση εντός της Ένωσης. Επιπλέον, οι εγκαταστάσεις έρευνας και οι υποδομές στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να επεκταθούν.

Κάτι τέτοιο θα ενθαρρύνει την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα και θα βοηθήσει στην καταπολέμηση των ανισοτήτων στις υποδομές μεταξύ παλαιών και νέων κρατών μελών. Πιστεύω επίσης ότι η έρευνα και η τεχνολογική ανάπτυξη πρέπει να καταστούν περισσότερο προσβάσιμες στους απλούς Ευρωπαίους. Σύμφωνα με δεδομένα που προέρχονται από έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μόνο το 10% των Ευρωπαίων θεωρούν ότι είναι καλά πληροφορημένοι σχετικά με την επιστήμη, ενώ το 65% θεωρούν ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες ώστε να κινήσουν το ενδιαφέρον των νέων ανθρώπων για επιστημονικά ζητήματα. Πρέπει να κάνουμε το ίδιο.

Πρόταση ψηφίσματος (B7-0344/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψηφίζω το εν λόγω ψήφισμα, επειδή πιστεύω ότι υπάρχει ανάγκη για μια συνολική οικονομική συμφωνία, ικανή να ενισχύσει τους ήδη υπάρχοντες, ισχυρούς, διμερείς, εμπορικούς και επενδυτικούς δεσμούς. Ωστόσο, πιστεύω ότι η συμφωνία θα πρέπει να είναι ισορροπημένη και να ενθαρρύνει το θεμιτό εμπόριο. Παρά την ισχυρή συναίνεση για μια φιλόδοξη συμφωνία, υποστηρίζω ότι αυτή δεν θα πρέπει να επηρεάσει τις δημόσιες υπηρεσίες ή τα δικαιώματα της ΕΕ να νομοθετεί εκδίδοντας οδηγία για την ποιότητα των καυσίμων. Η συμφωνία θα πρέπει επίσης να έχει φιλόδοξους στόχους για τη βιώσιμη ανάπτυξη, με νομικά δεσμευτικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του εν λόγω ψηφίσματος σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Καναδά. Ο Καναδάς είναι ένας από τους παλαιότερους και πλέον στενούς εταίρους της ΕΕ, αφού είναι η πρώτη βιομηχανική χώρα με την οποία –το 1976– η ΕΕ υπέγραψε συμφωνία πλαίσιο για εμπορική και οικονομική συνεργασία. Ωστόσο, η οικονομική σχέση ΕΕ-Καναδά δεν έχει ακόμα αξιοποιηθεί πλήρως και θεωρώ ότι μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών ΕΕ-Καναδά μπορεί να συμβάλει σθεναρά στην ανάπτυξη και επίτευξη αυτής της ευκαιρίας, με τη βελτίωση των εμπορικών και επενδυτικών ροών, καταργώντας παράλληλα τις μέγιστες τιμές δασμών, καθώς και τους αδικαιολόγητους μη δασμολογικούς φραγμούς, και υποστηρίζοντας στενότερη συνεργασία ιδιαίτερα στους τομείς της ρυθμιστικής συνεργασίας, της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού και της αναγνώρισης των προσόντων. Τάσσομαι υπέρ μιας συμφωνίας με τον Καναδά που θα προχωρεί πέρα από τις δεσμεύσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και θα συμπληρώνει τους πολυμερείς κανόνες, υπό την προϋπόθεση ότι οι διαπραγματεύσεις θα καταλήξουν σε μια ισορροπημένη, φιλόδοξη, υψηλής ποιότητας συμφωνία η οποία θα υπερβαίνει τις μειώσεις των δασμών, και θα αρχίσουν να εφαρμόζονται και άλλα εργαλεία. Για παράδειγμα, θα πρέπει να εφαρμοστεί η αρχή της αμοιβαιότητας στο πλαίσιο των νομικών μέσων που διατίθενται στην περίπτωση εμπορικών διαφορών και υπάρχει ανάγκη για βελτίωση της προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών σημάτων, των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και των γεωγραφικών ενδείξεων.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Δίνοντας θετική ψήφο σε αυτό το ψήφισμα σχετικά με τις υφιστάμενες εμπορικές σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Καναδά, θα ήθελα να επαναλάβω τη σημασία του διεθνούς εμπορίου (μεταξύ άλλων, με τον Καναδά) για την ανάπτυξη των οικονομιών μας. Όπως αναφέρεται στο ψήφισμα, παρόλο που η Ευρώπη πρέπει να συνεχίσει να δίνει προτεραιότητα στο διεθνές εμπορικό σύστημα, δηλαδή στις διαπραγματεύσεις του αναπτυξιακού Γύρου της Ντόχα, οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις με τον Καναδά μπορούν να συμπληρώσουν, με χρήσιμο τρόπο, αυτήν τη διεθνή προσέγγιση με μια διμερή προσέγγιση, που είναι εξίσου απαραίτητη. Έτσι, με τις συζητήσεις και τις διαπραγματεύσεις, κατορθώνουμε να βρίσκουμε λύσεις σε ζητήματα που σχετίζονται με το εμπόριο και να σεβόμαστε συγκεκριμένες αρχές, όπως εκείνες που αφορούν το περιβάλλον. Ωστόσο, ως αντιπρόεδρος της ομάδας εργασίας για τις δημόσιες υπηρεσίες, ανησυχώ για την προσέγγιση που έχει επιλεγεί για τον εν λόγω τομέα. Πράγματι, ακολουθώντας μια «προσέγγιση αρνητικού καταλόγου» (έναν κατάλογο που εξαιρεί ορισμένες δημόσιες υπηρεσίες από τη διαδικασία απελευθέρωσης) και όχι, αντιθέτως, «μια προσέγγιση θετικού καταλόγου» (που εξαιρεί από την απελευθέρωση τις δημόσιες υπηρεσίες, εκτός από εκείνες οι οποίες εμφανίζονται στον κατάλογο), μπορεί κάλλιστα να καταλήξουμε σε αποδυνάμωση των δημόσιων υπηρεσιών. Για τον λόγο αυτόν, το ψήφισμα παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εγκαταλείψει την εν λόγω προσέγγιση.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα το συγκεκριμένο ψήφισμα. Ο Καναδάς είναι ένας από τους παλαιότερους και πλέον στενούς εταίρους της ΕΕ, αφού είναι η πρώτη βιομηχανική χώρα με την οποία –το 1976– η ΕΕ υπέγραψε συμφωνία πλαίσιο για εμπορική και οικονομική συνεργασία. Μια σειρά διμερών συμφωνιών που έχουν σχεδιαστεί για να διευκολύνουν τις στενότερες εμπορικές συναλλαγές έχουν υπογραφεί εδώ και χρόνια και, επί του παρόντος, η ΕΕ είναι ο δεύτερος σπουδαιότερος εμπορικός εταίρος του Καναδά και η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή άμεσων ξένων επενδύσεων στη χώρα αυτή. Συμφωνώ ότι η οικονομική σχέση ΕΕ-Καναδά δεν έχει ακόμη αξιοποιηθεί πλήρως. Η σχεδιαζόμενη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην προώθηση της οικονομικής εταιρικής σχέσης ΕΕ-Καναδά και να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα υπέρ της ανάπτυξης στους επενδυτές και στις επιχειρήσεις εντός της ΕΕ και του Καναδά.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ενώ μια εμπορική συμφωνία είναι επί του παρόντος υπό διαπραγμάτευση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Καναδά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέσω του ψηφίσματος που μόλις εγκρίναμε, εκφράζει την ανησυχία του για την προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφορικά με τις δημόσιες υπηρεσίες. Όντως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που είναι υπεύθυνη για τη διαπραγμάτευση αυτής της συμφωνίας, φαίνεται να θέλει να συμπεριληφθούν, καταρχήν, όλες οι υπηρεσίες. Με τη διαπραγμάτευση ενός «αρνητικού» καταλόγου υπηρεσιών οι οποίες δεν θα συμπεριλαμβάνονταν στις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών, και αν κάτι τέτοιο προχωρούσε, τότε η Επιτροπή θα αναιρούσε τη λογική που έχει επικρατήσει μέχρι στιγμής. Ωστόσο, οι δημόσιες υπηρεσίες δεν μοιάζουν με τις υπόλοιπες υπηρεσίες: λόγω του ότι οι υπηρεσίες αυτές παρέχουν κοινωνική και εδαφική συνοχή, καθώς επίσης ουσιαστική στήριξη σε ευάλωτους πληθυσμούς, διαθέτουν χαρακτηριστικά που εναρμονίζονται με το γενικό συμφέρον το οποίο επιδιώκουν να επιτύχουν. Συνεπώς, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε μια προσέγγιση που προστατεύει τις εν λόγω υπηρεσίες, ιδίως προστατεύοντάς τες από τον διεθνή ανταγωνισμό.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Οι σχέσεις με τον Καναδά είναι επί μακρόν επικερδείς για αμφότερα τα μέρη και, από εμπορική άποψη, εξυπηρετούν αμοιβαία συμφέροντα και προϋποθέτουν καλή συνεργασία. Παρότι ο Καναδάς είναι μια ανεπτυγμένη χώρα, όπου πολύ λίγα ερωτήματα τίθενται όσον αφορά το επίπεδο σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα υψηλότερα δυνατά περιβαλλοντικά πρότυπα, η Επιτροπή –ενώπιον μάλιστα του Κοινοβουλίου– έχει θέσει μια βάση διαπραγματεύσεων με τις ισοδύναμες καναδικές αρχές, η οποία εξετάζει λεπτομερώς πολλά ζητήματα που χρειάζονται τροποποιήσεις προκειμένου να είμαστε ικανοποιημένοι.

Υπερψηφίζω το εν λόγω ψήφισμα που σχετίζεται με ένα κεφάλαιο της ευρωπαϊκής εμπορικής πολιτικής το οποίο θα πρέπει να ληφθεί ως πρότυπο για διαπραγματεύσεις με άλλες χώρες –μεταξύ των οποίων η Ινδία, η Κίνα και το Πακιστάν– που σίγουρα δεν εγγυώνται θεμιτό ανταγωνισμό, πόσω μάλλον σεβασμό για τα κοινωνικά δικαιώματα και τα περιβαλλοντικά πρότυπα, όπως αντιθέτως συμβαίνει με τον Καναδά. Όταν ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις με τις χώρες αυτές, δεν πρέπει να ξεχάσουμε πόσο αυστηροί και απαιτητικοί υπήρξαμε με χώρες εξαιρετικά πεφωτισμένες, όπως ο Καναδάς, και να τηρήσουμε την ίδια άμεση και ανοιχτή στάση υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντά μας.

  John Bufton (EFD), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα την εμπορική σχέση μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά, επειδή θεωρώ ότι οποιαδήποτε Διμερής Επενδυτική Συνθήκη θα μπορούσε να υπονομεύσει την κοινοπολιτειακή διαπραγμάτευση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και του Καναδά. Ενώ δεν θεωρώ ότι υπάρχει λόγος για μη διεξαγωγή ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά, η πρότερη νομοθεσία έδειξε ότι φιλοδοξία της ΕΕ είναι να σφετεριστεί και όχι να αντιμετωπίσει ισότιμα τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και τρίτων χωρών.

  Alain Cadec (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα το ψήφισμα σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Καναδά με στόχο την εδραίωση μιας Συνολικής Οικονομικής και Εμπορικής Συμφωνίας. Ο Καναδάς είναι στενός εμπορικός εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: μέσα σε 10 χρόνια, οι καναδικές επενδύσεις στην Ευρώπη σχεδόν διπλασιάστηκαν, φτάνοντας τα 119,5 εκατομμύρια ευρώ το 2009. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα προηγμένο νομικό πλαίσιο, ώστε να διασφαλιστεί θετικός αντίκτυπος στην ανάπτυξη. Θα ήθελα να επισημάνω το ζήτημα της πρόσβασης στην αγορά για τα γεωργικά προϊόντα. Οι κανόνες προέλευσης διαφέρουν στον Καναδά και στην ΕΕ, και η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίσει ότι θα ληφθούν δεόντως υπόψη τα συμφέροντα και οι προτεραιότητες της ευρωπαϊκής γεωργίας. Συγκεκριμένα, πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες ώστε να βρεθεί μια ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα των κανόνων προέλευσης, ώστε τα προϊόντα που προέρχονται από άλλα μέλη της Βορειοαμερικανικής Συμφωνίας Ελεύθερων Συναλλαγών να μην έρχονται σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τα καναδικά προϊόντα.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Το πολυμερές σύστημα εμπορικών συναλλαγών, που βασίζεται σε κανόνες και θεσπίστηκε μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), παραμένει το πιο κατάλληλο μέσο για τη ρύθμιση και την προώθηση του ανοιχτού και δίκαιου εμπορίου. Ωστόσο, δεδομένης της ιστορικής και πολύ επιτυχημένης οικονομικής σχέσης μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά, υποστηρίζω μια συμφωνία που υπερβαίνει τις δεσμεύσεις οι οποίες έγιναν στο πλαίσιο του ΠΟΕ και συμπληρώνει τους πολυμερείς κανόνες, ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή συνεργασία μεταξύ αυτών των δύο δυνάμεων.

  George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα το ψήφισμα σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Καναδά, επειδή τονίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα στη μελλοντική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Καναδά. Όσον αφορά την περιβαλλοντική προστασία, θεωρώ ότι είναι σημαντικό να αρνηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση την εισαγωγή πετρελαίου που προέρχεται από εξόρυξη ασφαλτικής άμμου.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων σχετικά με την εμπορική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Καναδά, η Επιτροπή πρέπει να συμμορφωθεί με τα αιτήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σε μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών, δύο πράγματα είναι ζωτικής σημασίας: πρώτον, η διασφάλιση αμοιβαίου σεβασμού για την κοινωνική και περιβαλλοντική νομοθεσία· δεύτερον, η υιοθέτηση μιας συνεπούς και προστατευτικής προσέγγισης για τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος. Δεν πρέπει να υποβαθμιστούν τα ευρωπαϊκά πρότυπα περιβάλλοντος και υγείας απλώς και μόνο για να ικανοποιηθεί ο εταίρος μας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εξετάσει τις συνέπειες της απόφασής της να συμπεριληφθούν όλες οι υπηρεσίες αυτομάτως και εξ ορισμού. Ενώ η μέθοδος αυτή δίνει τη δυνατότητα σε ορισμένες υπηρεσίες να εξαιρεθούν κατά περίπτωση και έπειτα από αίτημα κάθε κράτους μέλους με την κατάρτιση «αρνητικού» καταλόγου, υπάρχει παρ’ όλα αυτά ο κίνδυνος πιθανών παραλείψεων. Το Κοινοβούλιο δεν επιθυμεί αυτό το νέο πρότυπο διαπραγμάτευσης να αποτελέσει νομικό προηγούμενο. Μέχρι στιγμής, η Επιτροπή έχει διαπραγματευτεί συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών παρέχοντας έναν «θετικό» κατάλογο, στον οποίο καταγράφονται λεπτομερώς οι υπηρεσίες που καλύπτονται από τη συμφωνία. Η μέθοδος αυτή, που χρησιμοποιείται συνήθως στο διεθνές εμπόριο, παρέχει καλύτερη προστασία σε συγκεκριμένους ευαίσθητους τομείς για την ΕΕ και θα πρέπει, ως εκ τούτου, να αποτελεί τη μοναδική μέθοδο της Επιτροπής.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο Καναδάς και η ΕΕ έχουν ένα κοινό σύνολο αξιών που μας καθιστά όχι μόνο εμπορικούς εταίρους, αλλά και φυσικούς συμμάχους στην παγκόσμια γεωστρατηγική κατάσταση. Είναι αλήθεια ότι και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού υπάρχει ένας πολιτισμός που θα επωφελούνταν σε μεγάλο βαθμό από την περαιτέρω ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των λαών του. Δεν θα ήταν παραγωγικό να αναφερθώ διεξοδικά στους ιστορικούς δεσμούς μεταξύ Καναδά και Ευρώπης, καθώς και στο γεγονός ότι οι πολίτες του Καναδά συνέβαλαν στην απελευθέρωση της ευρωπαϊκής ηπείρου κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων που την συγκλόνισαν.

Παρά τα εμπόδια που εξακολουθούν να υφίστανται όσον αφορά την απελευθέρωση του εμπορίου και παρά τις επιφυλάξεις της Ένωσης σχετικά με τις ισχύουσες πρακτικές στον Καναδά, ελπίζω να μπορέσουν να τεθούν οι απαραίτητες βάσεις για μια αμοιβαία επωφελή εμπορική σχέση το συντομότερο δυνατόν. Μια συνολική οικονομική και εμπορική συμφωνία μεταξύ του Καναδά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε τελικά να αποτελέσει την πιο φιλόδοξη και ευρεία συμφωνία που έχουμε συνάψει ποτέ. Ελπίζω να συμβεί κάτι τέτοιο.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συγκεκριμένη πρόταση ψηφίσματος αφορά τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Καναδά και οι σχετικές διαπραγματεύσεις αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του 2011. Στόχος της εμπορικής και επενδυτικής πολιτικής της ΕΕ είναι μια βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη που παράγει πλούτο και δημιουργεί θέσεις εργασίας. Ας μην ξεχνάμε ότι η ολοκλήρωση των εμπορικών σχέσεων με τους στρατηγικούς μας εταίρους θα δώσει τη δυνατότητα στην ΕΕ να έχει προστιθέμενη αξία της τάξης του 1% επί του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕγχΠ) έως το 2020, το οποίο ισοδυναμούσε με 120 δισεκατομμύρια ευρώ το 2010, επιφυλάσσοντας οφέλη τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τις επιχειρήσεις. Για τον σκοπό αυτόν και χωρίς να αμφισβητείται ο ρόλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), είναι ζωτικής σημασίας να απελευθερωθεί το εμπόριο με την ολοκλήρωση όλων των διαπραγματεύσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη, εντός του πλαισίου της Αναπτυξιακής Ατζέντας της Ντόχα (ΑΑΝ), μέρος της οποίας αποτελούν οι εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Καναδά. Παρόλο που ορισμένα ζητήματα παραμένουν ανεπίλυτα, όπως ο αρνητικός αντίκτυπος τον οποίο έχουν στη βιοποικιλότητα η εξόρυξη ασφαλτικής άμμου καθώς επίσης ορισμένα προϊόντα φώκιας, ψήφισα υπέρ όχι μόνο επειδή το πρόβλημα των δημόσιων προμηθειών έχει ουσιαστικά επιλυθεί, αλλά και λόγω των οφελών για τα κράτη μέλη και προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν καθυστερήσεις στις διαπραγματεύσεις.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το πρώτο σημείο του προοιμίου καταδεικνύει το όραμα που διέπει την εν λόγω έκθεση: αναφέρει ότι το πολυμερές σύστημα εμπορικών συναλλαγών που θεσπίστηκε μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) εξακολουθεί να αποτελεί το πλέον κατάλληλο πλαίσιο για τη ρύθμιση και την προώθηση του ανοιχτού και δίκαιου εμπορίου. Στη συνέχεια υποστηρίζει την επιτυχή ολοκλήρωση του Γύρου της Ντόχα.

Πρόκειται για ένα όραμα που αναπτύσσεται στα μετέπειτα σημεία ενός ψηφίσματος με το οποίο φυσικά διαφωνούμε. Ουσιαστικά διαφωνούμε, όπως και εκατομμύρια εργάτες, αγρότες, ιδιοκτήτες μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και πολλοί ακόμα άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο οι οποίοι επί σειρά ετών κατηγορούν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, τους στόχους της απορρύθμισης του εμπορίου και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί: εκείνα των πολυεθνικών· των μεγάλων εταιρειών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που μαζεύουν εκατομμύρια θυσιάζοντας εκατομμύρια θέσεις εργασίας και κοινωνικά δικαιώματα, καταστρέφοντας μικρούς και μεσαίους παραγωγούς και υποβαθμίζοντας το περιβάλλον.

Η συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ ΕΕ-Καναδά, όπως και οι υπόλοιπες, καλύπτει επίσης υπηρεσίες και εκφράζονται αξιοπρόσεκτες αλλά αντιφατικές ανησυχίες σχετικά με «αρνητικούς» ή άλλου είδους «καταλόγους», οι οποίοι δεν απομακρύνουν τις απειλές που αιωρούνται επίσης πάνω από τις δημόσιες υπηρεσίες. Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για να ψηφίσει κανείς κατά.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να χαράσσει την εμπορική της πολιτική με επιπτώσεις που επηρεάζουν έντονα, αλλά με διαφορετικό τρόπο, κάθε κράτος μέλος.

Οι συμφωνίες που αποτελούν σαφή έκφραση αυτής της πολιτικής βασίζονται ουσιαστικά στο ελεύθερο εμπόριο, του οποίου οι στόχοι και οι επιπτώσεις εκφράζονται καθαρά από τη σχετική ρητορική: εκείνη των λεγόμενων «επιθετικών συμφερόντων», σαν να μιλάμε για πόλεμο.

Πρόκειται, σε γενικές γραμμές, για συμφωνίες που χαρακτηρίζονται ολοένα και περισσότερο από έλλειψη δημοκρατικής νομιμότητας, καθώς αποτελούν σχεδόν πάντα αντικείμενο εξαιρετικά μυστικών διαπραγματεύσεων οι οποίες διενεργούνται πίσω από τις πλάτες των πολιτών, σε μια προσπάθεια να αποσιωπηθεί ο οικονομικός, κοινωνικός και περιβαλλοντικός αντίκτυπος που έχουν και να αποτραπεί η τεκμηριωμένη συζήτηση και η αποσαφήνιση.

Με τις διαπραγματεύσεις να βρίσκονται σε ένα στάδιο αρκετά προχωρημένο και την ολοκλήρωσή τους να προβλέπεται για το 2011, απομένει ακόμα να συζητηθεί διεξοδικά ο αντίκτυπος σε τομείς και χώρες.

Ωστόσο, το περιεχόμενο της εν λόγω συμφωνίας δεν είναι κάτι το καινούριο: άνοιγμα των αγορών και απελευθέρωση των υπηρεσιών, στις οποίες περιλαμβάνονται επίσης ολοένα και πιο εμπορευματοποιημένες δημόσιες υπηρεσίες που βρίσκονται στο έλεος των πολυεθνικών και προκαλούν προβλήματα στους ανθρώπους.

Οι συνέπειες είναι πασίγνωστες: κυριαρχία των λίγων στις αγορές, καταστροφή των πιο αδύναμων συστημάτων παραγωγής και αύξηση των προσχημάτων για επιθέσεις στα δικαιώματα και στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Η ΕΕ ξεκίνησε συνομιλίες σχετικά με τη Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία με τον Καναδά το 2009. Η ενδεχόμενη συμφωνία καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων: εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών, δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δημόσιες προμήθειες, ρυθμιστική συνεργασία, επενδύσεις, προσωρινή μετανάστευση, πολιτική ανταγωνισμού και απασχόλησης και περιβαλλοντικά πρότυπα. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει αμφότερες οι πλευρές να δώσουν προτεραιότητα στις προσπάθειες επίτευξης συμφωνίας όσον αφορά διάφορα θεμελιώδη σημεία, όπως το ζήτημα των δημόσιων προμηθειών, των επενδύσεων και των δημόσιων υπηρεσιών.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Επικροτώ το έγγραφο, επειδή η ΕΕ και ο Καναδάς έχουν στενές σχέσεις όσον αφορά το εμπόριο και τις άμεσες ξένες επενδύσεις. Οι συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για μια συνολική οικονομική και εμπορική συμφωνία (ΣΟΕΣ) στοχεύουν σε μια ιδιαίτερα προηγμένη συμφωνία, η οποία υπερβαίνει, ως προς το επίπεδο φιλοδοξίας της, οποιαδήποτε εμπορική και οικονομική συμφωνία που έχουν διαπραγματευτεί μέχρι σήμερα η ΕΕ ή ο Καναδάς και που θα μπορούσε να ενισχύσει ακόμη περαιτέρω την ήδη ισχυρή διμερή εμπορική και επενδυτική σχέση. Τάσσομαι υπέρ μιας συμφωνίας με τον Καναδά που θα υπερβαίνει τις δεσμεύσεις του ΠΟΕ και θα συμπληρώνει τους πολυμερείς κανόνες, υπό την προϋπόθεση ότι οι διαπραγματεύσεις όντως θα καταλήξουν σε μια ισορροπημένη, φιλόδοξη, υψηλής ποιότητας συμφωνία. Θεωρώ ότι τα κεφάλαια της γεωργίας θα αποτελέσουν σημαντικό ζήτημα και για τα δύο μέρη σε αυτές τις διαπραγματεύσεις. Εκφράζω την ανησυχία μου για το ενδεχόμενο ουσιαστικών παραχωρήσεων στον τομέα των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, του γάλακτος και της σήμανσης της προέλευσης. Συνεπώς, τα συμφέροντα και οι προτεραιότητες στη γεωργία θα πρέπει να ληφθούν πλήρως υπόψη και η συμφωνία πρέπει να είναι επωφελής για τους καταναλωτές της ΕΕ και του Καναδά, καθώς επίσης για τους γεωργικούς τομείς σε αμφότερες τις πλευρές, και να εξασφαλίσει, στο πλαίσιο μιας παγκοσμίως ισορροπημένης έκβασης, μεγαλύτερο –αλλά δίκαιο– ανταγωνισμό μεταξύ των προμηθευτών γεωργικών προϊόντων της ΕΕ και του Καναδά. Επικροτώ την αρχική δέσμευση και από τα δύο μέρη να μην διατηρήσουν, να μην θεσπίσουν ή να μην επαναθεσπίσουν επιδοτήσεις στις γεωργικές εξαγωγές όσον αφορά τα εμπορευόμενα γεωργικά προϊόντα ως θετικό βήμα για φιλόδοξες και δίκαιες διαπραγματεύσεις, καθώς και τη συμφωνία συνεργασίας στο πλαίσιο των γεωργικών διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Καναδάς διατηρούν καλές, ισχυρές εμπορικές σχέσεις εδώ και πολλά χρόνια. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν έχουν εξαντληθεί οι δυνατότητες οικονομικής συνεργασίας και επικροτώ τις διαπραγματεύσεις σχετικά με τη συνολική οικονομική και εμπορική συμφωνία (ΣΟΕΣ). Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις διαπραγματεύσεις με τον ΠΟΕ έναντι των διμερών συμφωνιών. Το εν λόγω ψήφισμα καλύπτει μια σειρά από σημαντικά θέματα. Υποστηρίζω ιδιαιτέρως τις επιφυλάξεις που εξέφρασε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναφορικά με τον πιθανό αρνητικό αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή γεωργία. Πρέπει να διατηρηθεί η αρχή της αμοιβαιότητας προκειμένου να διασφαλιστεί μια ισχυρή, βιώσιμη συμφωνία και για τις δύο πλευρές. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη μνεία στη συζήτηση σχετικά με τη σήμανση της προέλευσης για σφαγιασμένα βοοειδή, στην οποία πρέπει να δοθεί μια λύση, καθώς επίσης τα δασμολογικά και τεχνικά εμπόδια, όπως παρατεταμένες διαδικασίες έγκρισης για προϊόντα της ΕΕ. Ασφαλώς, στόχος της ΣΟΕΣ πρέπει να είναι ο θεμιτός ανταγωνισμός.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), γραπτώς. – (PL) Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Καναδά και ότι ο Καναδάς είναι ο μεγαλύτερος εταίρος της ΕΕ στον τομέα των άμεσων ξένων επενδύσεων, υπερψήφισα την πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Καναδά. Ταυτόχρονα, θα ήθελα να τονίσω ότι η Πολωνία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Καναδά μεταξύ των χωρών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης και, επί μια δωδεκαετία περίπου, διατηρεί ένα διμερές εμπορικό πλεόνασμα που αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο. Η σημερινή ψηφοφορία αποτελεί ένα καίριο βήμα προόδου, που προοιωνίζεται θετικά για το μέλλον.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Είμαι ικανοποιημένος που προωθήθηκε η τροπολογία μου, η οποία «σημειώνει τις πρόσφατες νομικές εξελίξεις όσον αφορά την απαγόρευση της ΕΕ για τα προϊόντα φώκιας, ιδίως το αίτημα του Καναδά προς τον ΠΟΕ για τη θέσπιση μιας επίσημης ομάδας διευθέτησης διαφορών, και εκφράζει την έντονη ελπίδα ότι ο Καναδάς θα αποσύρει την προσφυγή στον ΠΟΕ, η οποία αντιβαίνει στις θετικές εμπορικές σχέσεις, πριν παρουσιαστεί ανάγκη κύρωσης της ΣΟΕΣ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».

  Clemente Mastella (PPE), γραπτώς. – (IT) Οι εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Καναδά προχωρούν πέρα από την ανάληψη δεσμεύσεων μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου εφόσον βασίζονται σε μια ισορροπημένη συμφωνία, σε μια εγγύηση κατάλληλης αμοιβαίας πρόσβασης στις αγορές εκατέρωθεν, καθώς και στη βελτίωση της προστασίας των εμπορικών σημάτων, των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και των γεωγραφικών ενδείξεων. Κατά τη γνώμη μας, απαιτούνται νέες επενδύσεις προκειμένου να διασφαλιστεί σεβασμός για το περιβάλλον και καλές συνθήκες εργασίας. Εφόσον ο ευρωπαϊκός γεωργικός τομέας είναι θεμελιώδους σημασίας, προτρέπουμε την Επιτροπή να διαπραγματευτεί μια συμφωνία που θα είναι επωφελής τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές, και η οποία θα διασφαλίζει θεμιτό ανταγωνισμό μεταξύ των προμηθευτών γεωργικών προϊόντων από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Καναδά. Τέλος, θεωρούμε ότι το Συμβούλιο θα πρέπει να λάβει τη σύμφωνη γνώμη του Κοινοβουλίου προτού υπογράψει άλλες διεθνείς εμπορικές συμφωνίες και ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να ενημερώνεται σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, ώστε να διασφαλίζεται μεγαλύτερος δημοκρατικός έλεγχος. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να επιτύχουμε μεγαλύτερη ανάπτυξη στο εμπόριο και τις επενδύσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Καναδά.

  Véronique Mathieu (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος αλλά κατά της τροπολογίας 10, η οποία υποστηρίζει την απαγόρευση που έχει επιβάλει η ΕΕ στην εισαγωγή προϊόντων φώκιας. Η απαγόρευση αυτή δεν δικαιολογείται ούτε επιστημονικά ούτε νομικά. Μάλιστα, τα συμπεράσματα της επιστημονικής γνωμοδότησης της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕΑΑΤ) στα τέλη του 2007 βασίζονται σε δεδομένα που αφορούν τη σφαγή ζώων σε σφαγεία και δεν είναι αξιόπιστα όσον αφορά το κυνήγι φώκιας. Η νομική βάση είναι επίσης αμφισβητήσιμη, καθώς, σύμφωνα με τη νομική γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με ημερομηνία 1η Απριλίου 2009: «Φαίνεται ουσιαστικά αδύνατο να δικαιολογηθεί η απαγόρευση αποκλειστικά με βάση την καλή διαβίωση των ζώων, εφόσον η Συνθήκη δεν περιλαμβάνει καμία νομική βάση για την καλή διαβίωση των ζώων.» Η προστασία του είδους, από την πλευρά του, δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο, εφόσον τα τελευταία 25 χρόνια έχει τριπλασιαστεί ο πληθυσμός του στη Γροιλανδία. Τέλος, ένα εμπάργκο το οποίο η Επιτροπή διαβεβαιώνει ότι δεν θα έχει κανέναν αντίκτυπο στο παραδοσιακό κυνήγι των Εσκιμώων είναι μη ρεαλιστικό. Στο πλαίσιο αυτό, το αίτημα που υπέβαλε ο Καναδάς προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) σχετικά με τη δημιουργία ενός ειδικού οργάνου διευθέτησης διαφορών όσον αφορά το ευρωπαϊκό εμπάργκο είναι δικαιολογημένο.

  Arlene McCarthy (S&D), γραπτώς. – (EN) Το Κοινοβούλιο έχει στείλει ένα ηχηρό μήνυμα μέσω του ψηφίσματός του σχετικά με τις εμπορικές διαπραγματεύσεις ΕΕ-Καναδά ότι θα υπερασπιστεί σθεναρά τη νομοθεσία του για την απαγόρευση των προϊόντων φώκιας στην αγορά της ΕΕ. Οι πολίτες της ΕΕ απαίτησαν να λάβουμε μέτρα, ώστε να κρατήσουμε τα προϊόντα που προέρχονται από απάνθρωπο εμπορικό κυνήγι μακριά από την ΕΕ. Ο Καναδάς δεν έχει κανένα δικαίωμα να προσπαθήσει να υπονομεύσει τη δημοκρατική βούληση των ευρωπαίων πολιτών παραπέμποντας τον νόμο μας περί απαγόρευσης των προϊόντων φώκιας, ο οποίος σαφώς δεν δημιουργεί διακρίσεις, στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Στενότεροι εμπορικοί δεσμοί μεταξύ ΕΕ και Καναδά μπορούν να σφυρηλατηθούν μόνο με βάση τον σεβασμό προς τις επιθυμίες των ευρωπαίων πολιτών και το ευρωπαϊκό δίκαιο.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις με τον Καναδά αναφορικά με μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών πρωτοφανούς εύρους. Οι διαπραγματεύσεις έχουν ξεκινήσει από το 2004. Δεν ζητήθηκε ποτέ η γνώμη των ευρωπαίων πολιτών, ούτε τους παρασχέθηκε πληροφόρηση. Η έκθεση επικροτεί αυτήν την επιβλαβή συμφωνία, της οποίας το περιεχόμενο έχει αποκαλυφθεί μόνο μέσω διαρροών. Αυτό είναι απαράδεκτο. Θα καταψηφίσω την έκθεση και καταδικάζω την εν λόγω συμφωνία, η οποία δίνει στους πολίτες της Ευρώπης δευτερεύοντα ρόλο, ακολουθώντας το παράδειγμα της Βορειοαμερικανικής Συμφωνίας Ελεύθερων Συναλλαγών.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ιστορική σχέση μεταξύ Ευρώπης και Καναδά είναι μακρά και μάλιστα προηγείται χρονικά της ΕΕ. Επιπλέον, μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες και αρχές, πράγμα που μας καθιστά προνομιακούς συμμάχους στην παγκόσμια γεωστρατηγική κατάσταση. Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στις εμπορικές σχέσεις, παρόλο που ακόμα δεν υπάρχει κάποια συνολική συμφωνία. Πιστεύω ότι πρέπει να εξακολουθήσουμε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να καταλήξουμε σε μια συμφωνία συμφέρουσα για όλους, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα είναι πολύ σημαντικό για την οικονομική ανάπτυξη και των δύο πλευρών.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Η πιθανή συμφωνία καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων: εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών, δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δημόσιες προμήθειες, ρυθμιστική συνεργασία, επενδύσεις, προσωρινή μετανάστευση (τρόπος IV), πολιτική ανταγωνισμού και απασχόλησης και περιβαλλοντικά πρότυπα. Και τα δύο μέρη πρέπει ακόμα να καταλήξουν σε συμφωνία για διάφορα καίρια κεφάλαια των διαπραγματεύσεων, μεταξύ άλλων, την πρόσβαση σε δημόσιες συμβάσεις, τις επενδύσεις και τις δημόσιες υπηρεσίες. Υπάρχουν δύο άλλα ζητήματα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και είναι ζητήματα αρκετά ευαίσθητα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το πρώτο αφορά την καναδική ασφαλτική άμμο και την οδηγία της ΕΕ για την ποιότητα των καυσίμων. Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις στην Επιτροπή Περιβάλλοντος σχετικά με την οδηγία για την ποιότητα των καυσίμων. Μέχρι στιγμής, η καναδική κυβέρνηση πιστεύει ότι η εν λόγω οδηγία δημιουργεί διακρίσεις μεταξύ των καναδικών εισαγωγών πετρελαίου και των εισαγωγών πετρελαίου από άλλες χώρες. Θεωρώ ότι η συμφωνία είναι πολύ πρώιμη. Το δεύτερο ζήτημα αφορά την απαγόρευση που έχει επιβάλει η ΕΕ σε προϊόντα φώκιας και είναι ιδιαιτέρως σημαντικό. Η συγκεκριμένη συμφωνία θα μπορούσε να ενδυναμώσει την ήδη ισχυρή διμερή εμπορική και επενδυτική σχέση μεταξύ ΕΕ και Καναδά· ωστόσο, θα πρέπει να είναι επωφελής και για τα δυο μέρη και, ως εκ τούτου, απέχω μέχρι στιγμής από την ψηφοφορία.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Μια προοδευτική συμφωνία θα ενθαρρύνει και θα επιταχύνει τις ενεργές εμπορικές και επενδυτικές σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Καναδά. Η απελευθέρωση των εμπορικών σχέσεων θα αποφέρει αμοιβαία οφέλη για τους επιχειρηματικούς φορείς και θα δημιουργήσει πιο ευνοϊκές επενδυτικές συνθήκες. Για την επίτευξη μιας συνολικής συμφωνίας υψηλής ποιότητας η οποία θα υπερβαίνει τις δεσμεύσεις του ΠΟΕ, κανένα από τα δύο μέρη δεν θα πρέπει να προβάλει απαιτήσεις που να έρχονται σε σύγκρουση με τις εσωτερικές πολιτικές ή το θεσμικό τους πλαίσιο. Επιπλέον, σε περίπτωση εμπορικών διαφορών, πρέπει να εφαρμόζεται η αρχή της αμοιβαιότητας, να βελτιωθεί η προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και να υπάρξει αμοιβαία πρόσβαση στις αγορές υπηρεσιών και στις αγορές δημόσιων προμηθειών. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον γεωργικό τομέα και στους καταναλωτές. Πρέπει να διατηρήσουμε σθεναρή στάση όσον αφορά τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, το γάλα και τη σήμανση της προέλευσης. Πρέπει να διασφαλίσουμε θεμιτό και μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ των προμηθευτών γεωργικών προϊόντων. Θεωρώ ότι η Επιτροπή πρέπει να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τον Καναδά σχετικά με τις επενδύσεις, εφόσον το Κοινοβούλιο εκφράσει τη θέση του όσον αφορά τη μελλοντική επενδυτική πολιτική της ΕΕ. Πρέπει να προστατέψουμε τους πλέον ευαίσθητους τομείς των δύο μερών, ώστε να αποκλειστούν από το πεδίο εφαρμογής των επενδυτικών συμφωνιών. Η Επιτροπή πρέπει να τηρήσει αυστηρή στάση όσον αφορά την απαγόρευση προϊόντων φώκιας και, ως προς αυτό το ζήτημα, ο Καναδάς πρέπει να αποσύρει το αίτημά του προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για τη σύσταση επίσημης ομάδας διευθέτησης διαφορών. Μια τέτοια απαίτηση δεν συνάδει με τις αρχές των θετικών εμπορικών σχέσεων.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Καναδά. Υφίσταται μια φυσική σχέση μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά, η οποία βασίζεται σε πολιτισμικές ομοιότητες και σε μια μακρά κοινή ιστορία. Ως εκ τούτου, είναι απολύτως φυσιολογικό οι ιδιωτικοί τομείς τόσο της ΕΕ όσο και του Καναδά να στηρίζουν σθεναρά μια φιλόδοξη και συνολική οικονομική συμφωνία και να πιστεύουν ότι η προώθηση μιας στενότερης οικονομικής εταιρικής σχέσης ΕΕ-Καναδά θα έστελνε ένα ηχηρό μήνυμα υπέρ της ανάπτυξης στους επενδυτές και στις επιχειρήσεις εντός της ΕΕ και του Καναδά, αλλά και διεθνώς. Ως εκ τούτου, επικροτώ μια συμφωνία με τον Καναδά που θα υπερβαίνει τις δεσμεύσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και θα συμπληρώνει τους πολυμερείς κανόνες, υπό την προϋπόθεση ότι οι διαπραγματεύσεις θα καταλήξουν σε μια φιλόδοξη, υψηλής ποιότητας συμφωνία που θα βασίζεται στην αμοιβαιότητα και θα υπερβαίνει τις απλές μειώσεις των δασμών. Θα ήθελα, ωστόσο, να προειδοποιήσω για την ανάγκη εξέτασης του οικονομικού αντικτύπου αυτού του ανοίγματος, ιδίως στα κράτη μέλη των οποίων οι οικονομίες είναι πιο ευάλωτες.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Επί του παρόντος, το σύστημα εμπορικών συναλλαγών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) φαίνεται να είναι ο καλύτερος τρόπος για την παροχή ενός πλαισίου αναφοράς για τις οικονομικές σχέσεις μεταξύ κρατών. Ωστόσο, δεν εμποδίζει τα κράτη ή τους υπερεθνικούς οργανισμούς να αυξήσουν τις οικονομικές τους σχέσεις πέρα από αυτόν τον κοινό κανονισμό. Ως εκ τούτου, μια ιδιαίτερα στενή οικονομική σχέση μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά φαίνεται δικαιολογημένη. Όπως τονίζεται στην έκθεση, η ΕΕ είναι ο δεύτερος σημαντικότερος εμπορικός εταίρος του Καναδά. Ο Καναδάς, από την πλευρά του, έγινε το 1976 η πρώτη βιομηχανική χώρα με την οποία υπέγραψε η ΕΕ μια συμφωνία πλαίσιο για εμπορική και οικονομική συνεργασία, και αποτελεί την τέταρτη μεγαλύτερη πηγή άμεσων ξένων επενδύσεων για την ΕΕ. Μια συμφωνία θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα να φτάσουν οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα οικονομικής συνεργασίας, δημιουργώντας ακόμα ισχυρότερους δεσμούς μεταξύ αυτών των δύο χωρών, τις οποίες ήδη συνδέει στενά μια κοινή πολιτισμική προσέγγιση.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Οι διαπραγματεύσεις με τον Καναδά όσον αφορά μια μακρόπνοη συνολική οικονομική και εμπορική συμφωνία (ΣΟΕΣ) έχουν προχωρήσει πολύ και ίσως να ολοκληρωθούν αυτό το φθινόπωρο. Η ΣΟΕΣ είναι μακράν η πιο φιλόδοξη διμερής συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών που έχει ποτέ διαπραγματευτεί η ΕΕ στο πλαίσιο της εμπορικής στρατηγικής «Η Ευρώπη στον κόσμο» του 2006. Περιλαμβάνει μακρόπνοα κεφάλαια σχετικά με τις υπηρεσίες, τις προμήθειες, την προστασία των επενδύσεων, την πνευματική ιδιοκτησία και τη ρυθμιστική συνεργασία.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά είναι καίριας σημασίας για την ανάπτυξη διαλόγου μεταξύ των δύο μερών. Η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Καναδά, μετά τις ΗΠΑ, ενώ ο Καναδάς είναι ο ενδέκατος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της ΕΕ. Στόχος των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων για μια συνολική οικονομική και εμπορική συμφωνία (ΣΟΕΣ) είναι η σύναψη μιας συμφωνίας πολύ ευρείας κλίμακας, με πιο φιλόδοξους στόχους από οποιαδήποτε άλλη οικονομική και εμπορική συμφωνία έχει συναφθεί μέχρι σήμερα είτε από την ΕΕ είτε από τον Καναδά. Οι διμερείς εμπορικοί και επενδυτικοί δεσμοί είναι ήδη ισχυροί, και αυτό μπορεί να οδηγήσει στο να γίνουν ακόμα ισχυρότεροι. Σύμφωνα με την κοινή έκθεση εμπειρογνωμόνων από την ΕΕ και τον Καναδά, η σύναψη μιας Συνολικής Οικονομικής και Εμπορικής Συμφωνίας ως στόχο της έχει να προσφέρει απτά οικονομικά οφέλη, τα οποία θα προκύψουν από την απελευθέρωση του εμπορίου και την εξάλειψη των δασμολογικών φραγμών. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να υφίστανται ορισμένα προβλήματα που αφορούν την εν λόγω συμφωνία, τα οποία ίσως να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στον γεωργικό τομέα της ΕΕ.

Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να γίνουν περισσότερα σχετικά με τις διαφορές μεταξύ των υγειονομικών και φυτοϋγειονομικών προτύπων που ισχύουν στην ΕΕ και στον Καναδά. Επιπλέον, πρέπει να γίνουν περισσότερα προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμόρφωση των περιβαλλοντικών προτύπων του Καναδά με τα πρότυπα που ισχύουν στην ΕΕ. Σχετικά με τα παραπάνω, πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να εκπονηθεί μια λεπτομερής ανάλυση και αξιολόγηση των προαναφερθέντων προτύπων.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ το σημερινό ψήφισμα, το οποίο υπογραμμίζει την πρόοδο στις διαπραγματεύσεις για μια εμπορική συμφωνία της ΕΕ με τον Καναδά. Ο Καναδάς αποτελεί έναν σημαντικό δυνητικό εμπορικό εταίρο για την ΕΕ, ενώ και τα δύο μέρη θα επωφεληθούν από μια τέτοια συμφωνία. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες ανησυχίες τις οποίες πρέπει να λάβει υπόψη της η Επιτροπή: ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος της εξόρυξης πετρελαίου από ασφαλτική άμμο και η υγεία των εργαζομένων που απασχολούνται στην εξόρυξη αμιάντου είναι δύο μόνο από τα ζητήματα τα οποία πρέπει να εξεταστούν προσεκτικά. Υποστηρίζω τις εκκλήσεις να αποσύρει ο Καναδάς τις αξιώσεις του προς τον ΠΟΕ αναφορικά με την απαγόρευση των προϊόντων φώκιας στην ΕΕ και είμαι ικανοποιημένος που εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο οι τροπολογίες οι οποίες περιγράφουν αυτήν τη θέση. Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να τηρήσει σθεναρή στάση, ώστε να προστατέψει την απαγόρευση. Επίσης, θα πρέπει να υπάρξει σεβασμός για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, με τη χρήση εμπορικών σημάτων και διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Είμαι πεπεισμένος ότι τα προβλήματα αυτά θα αντιμετωπιστούν και θα ληφθούν υπόψη από την Επιτροπή και ότι θα συναφθεί μια αποτελεσματική εμπορική συμφωνία.

Έκθεση: Wolf Klinz (A7-0081/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης πρωτοβουλίας, διότι ασχολείται με τα τρέχοντα ζητήματα της ατέρμονης συζήτησης σχετικά με τον κλάδο αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και, συγκεκριμένα, την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, τις ολιγοπωλιακές δομές και την έλλειψη λογοδοσίας και διαφάνειας, κυρίως όσον αφορά την αξιολόγηση του δημόσιου χρέους.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψηφίζω υπέρ αυτού του ψηφίσματος σχετικά με τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας: μελλοντικές προοπτικές. Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) εκπληρώνουν πολλούς χρήσιμους σκοπούς: συναθροίζουν πληροφορίες για την πιστοληπτική ποιότητα των εκδοτών σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον. Οι αξιολογήσεις επιτρέπουν στους χρήστες να έχουν πρόσβαση σε παγκόσμιες και εγχώριες αγορές, μειώνοντας το κόστος της πληροφόρησης και διευρύνοντας τη δυνητική πηγή επενδυτών, προσφέροντας με τον τρόπο αυτό ρευστότητα στις αγορές και βοηθώντας την εξεύρεση των τιμών. Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε ότι υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα στον κλάδο: έλλειψη ανταγωνισμού, υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και μη ευθύνη των ΟΑΠΙ για τις αξιολογήσεις. Συμφωνώ με την άποψη του εισηγητή ότι οι αξιολογήσεις της πιστοληπτικής ικανότητας δεν αποτελούν απλές γνωμοδοτήσεις, αλλά ότι οι ΟΑΠΙ πρέπει να είναι υπόλογοι για τις αξιολογήσεις τους και, κατά συνέπεια, πρέπει να ενισχυθεί η έκθεσή τους στην αστική ευθύνη έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια αξιόπιστη απειλή.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Klinz σχετικά με τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας είναι χρήσιμοι: παρέχουν πληροφορίες για την ποιότητα των πιστωτικών προϊόντων, επιτρέποντας στους οφειλέτες και τους επενδυτές να έχουν πρόσβαση σε παγκόσμιες και εγχώριες αγορές, βοηθώντας τελικά στον καθορισμό των τιμών. Ωστόσο, η κρίση κατέδειξε τους κινδύνους που έχει δημιουργήσει το ισχύον σύστημα: την έλλειψη ανταγωνισμού και, ιδιαίτερα, την έλλειψη λογοδοσίας και διαφάνειας των οργανισμών. Πρόκειται για μια έκθεση πρωτοβουλίας η οποία καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προσδιορίσει με σαφήνεια τις ελλείψεις του ισχύοντος πλαισίου και να προβεί σε μια μελέτη επιπτώσεων που θα περιγράφει τις πιθανές διαφορετικές εναλλακτικές για τη βελτίωση του συστήματος, συμπεριλαμβανομένης νέας νομοθεσίας εάν αυτό είναι απαραίτητο. Καλώ μετ’ επιτάσεως την Επιτροπή να ανταποκριθεί στο αίτημά μας όσο το δυνατόν συντομότερα.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του σημαντικού εγγράφου. Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας δεν αξιολογούν απλώς εταιρείες ιδιωτικού επενδυτικού κεφαλαίου και τα προϊόντα τους, αλλά και χώρες. Οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες μια χώρα μπορεί να αναμένει δανεισμό από τις διεθνείς αγορές εξαρτάται από την αξιολόγηση που λαμβάνει. Οι αρνητικές αξιολογήσεις υπό το πρίσμα χρηματοπιστωτικών δυσκολιών οδηγούν μια χώρα σε μια τρόπον τινά δίνη χρέους, διότι μια υποβάθμιση αυξάνει το κόστος δανεισμού ακόμη περισσότερο και επιδεινώνει περαιτέρω τη χρηματοπιστωτική κατάσταση μιας χώρας. Όλοι οι συμμετέχοντες στην αγορά και οι εποπτικές αρχές τους πρέπει να γνωρίζουν τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τον ορισμό των αξιολογήσεων και πρέπει να είναι σε θέση να τα ελέγχουν οι ίδιοι. Η Επιτροπή και οι χώρες της G20 καλούνται να καθιερώσουν μια νέα παγκόσμια προσέγγιση στην αξιολόγηση, η οποία θα μειώσει την πιθανότητα σφαλμάτων, θα ρυθμίσει τις δραστηριότητες των εταιρειών που συμμετέχουν στις αξιολογήσεις και θα μειώσει τον κίνδυνο που ενέχει η χρηματοπιστωτική αξιολόγηση. Επικροτώ και έχω επαναλάβει πολλές φορές την πρόταση να ιδρύσει επειγόντως η Ευρώπη τον δικό της οργανισμό αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, ο οποίος θα παρέχει αντικειμενικές και ανεξάρτητες αξιολογήσεις. Επικροτώ την έκκληση της έκθεσης για την ίδρυση του δικού μας ανεξάρτητου οργανισμού αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, ο οποίος, σύμφωνα με τις προτάσεις, θα ονομάζεται αρχικά Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας.

Η δυνατότητα να δανείζονται όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ στις διεθνείς αγορές υπό τις σωστές συνθήκες, καθώς και η σταθερότητα του όλου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και η αποτελεσματικότητα της πρόληψης κρίσεων, θα εξαρτηθούν από τον βαθμό επιτυχίας που θα έχει η μεταρρύθμιση της χρηματοπιστωτικής αξιολόγησης.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) αξιολογούν χώρες, ιδρύματα και εταιρείες, συντάσσοντας αξιολογήσεις κινδύνου αναφορικά με την ικανότητά τους να αποπληρώσουν τα χρέη τους στη συμπεφωνημένη ημερομηνία. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας εγκρίθηκε ως μια πρώτη αντίδραση στη χρηματοπιστωτική κρίση. Ο εν λόγω κανονισμός ασχολήθηκε με τα πιο πιεστικά ζητήματα, υποβάλλοντας τους ΟΑΠΙ σε εποπτεία και ρύθμιση. Ωστόσο, δεν επέλυσε τα προβλήματα.

Πράγματι, η χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε ότι υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα στον τρόπο λειτουργίας αυτών των οργανισμών: έλλειψη ανταγωνισμού, υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις και έλλειψη λογοδοσίας. Αυτή η έκθεση, την οποία υπερψήφισα, καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εντοπίσει τις ελλείψεις και να παράσχει εκτίμηση αντικτύπου σχετικά με το φάσμα των διαθέσιμων εναλλακτικών λύσεων, περιλαμβανομένης της δυνατότητας περαιτέρω νομοθετικών προτάσεων. Καλεί επίσης την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αξιολογήσει το κόστος και τα οφέλη της ίδρυσης ενός πλήρως ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας.

  Slavi Binev (NI), γραπτώς. – (BG) Παρείχα τη στήριξή μου στην προτεινόμενη έκθεση, διότι θεωρώ ότι η ίδρυση οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας θα ενισχύσει τον ανταγωνισμό σε αυτόν τον τομέα, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για την ενίσχυση της ποιότητας, τη μείωση του κόστους της πληροφόρησης και, τέλος, την αύξηση της λογοδοσίας των σχετικών οργανισμών. Αυτό θα βοηθήσει επίσης στη μείωση της ρυθμιστικής εξάρτησης.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ του σχεδίου έκθεσης του κ. Klinz σχετικά με τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, διότι θεωρώ ότι το διορθωμένο κείμενο περιέχει πολλά θετικά στοιχεία και καλές ιδέες. Συγκεκριμένα, συμφωνώ με την προσδοκία για βελτίωση της διαφάνειας, της ακεραιότητας, της ευθύνης, της ανεξαρτησίας και της αξιοπιστίας αυτών των οργανισμών. Επιπλέον, υποστηρίζω την ιδέα του κ. Klinz για την ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας που θα είναι ανεξάρτητο από κράτη και οργανισμούς, και συμμερίζομαι την πεποίθησή του ότι το σημερινό ολιγοπώλιο αποτελεί πρόβλημα για τον τομέα.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση έχει επιστήσει την προσοχή σε τρία βασικά προβλήματα στον τομέα των οργανισμών αξιολόγησης, τα οποία είναι η έλλειψη οικονομικού ανταγωνισμού, η υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και το γεγονός ότι οι οργανισμοί αξιολόγησης δεν παρέχουν εγγυήσεις για τις αξιολογήσεις τους. Δεν είμαι βέβαιος αν η πρόταση του εισηγητή για την ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας είναι μια λογική λύση. Δεν διασφαλίζεται ότι το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας θα αποκτούσε καλή φήμη και θα γινόταν ένας πραγματικά νέος παράγοντας μεταξύ των οργανισμών αξιολόγησης, ότι θα ήταν αξιόπιστο ή ότι θα μπορούσε να πείσει την αγορά για την απόλυτη ανεξαρτησία του από οποιονδήποτε δημόσιο φορέα, είτε αυτά είναι τα κράτη μέλη είτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είτε οποιαδήποτε άλλη δημόσια οντότητα.

Η πρόταση του εισηγητή για τη δημιουργία ενός πλαισίου ευρωπαϊκών οργανισμών αξιολόγησης μού φαίνεται πιο λογική, καθώς η συνεργασία των ενεργών οργανισμών αξιολόγησης που δρουν σε εθνικό επίπεδο για τη χρήση των διαθέσιμων ανθρωπίνων και χρηματοπιστωτικών πόρων θα ενθάρρυνε τον ανταγωνισμό σε αυτόν τον τομέα, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων και διάφορες αγορές, καθιστώντας έτσι δυνατή την επίτευξη του ίδιου επιπέδου με τους μεγάλους οργανισμούς αξιολόγησης, οι επιχειρήσεις των οποίων είναι παγκόσμιας κλίμακας.

  John Bufton (EFD), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα κατά της ενδεχόμενης έγκρισης της ευρωπαϊκής εναρμόνισης των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, διότι τα πρότυπα μπορεί να διαφέρουν, και μάλιστα απαραιτήτως, μεταξύ των κρατών μελών. Χωρίς ένα ενιαίο κοινό νόμισμα, και υπό το πρίσμα της αστάθειας των αγορών, ιδιαίτερα στις αποτυχημένες οικονομίες της ευρωζώνης, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι αντιμέτωπο με το ενδεχόμενο να εμπλακεί σε ένα τέλμα εναρμονισμένων αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας που θα έπρεπε να περιλαμβάνουν όλες τις οικονομικές συνθήκες σε ολόκληρη την ´Ένωση και θα μπορούσαν να εκθέσουν τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία του Ηνωμένου Βασιλείου σε επικίνδυνα εγχειρήματα που έχουν τη στήριξη πανευρωπαϊκών αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας. Οι συνθήκες και οι περιορισμοί που αφορούν την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας εξαρτώνται από τις ανεξάρτητες οικονομίες των ανεξάρτητων κρατών μελών.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένων των συνεπειών που μπορούν να έχουν οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας για το δημόσιο χρέος στην αγορά, τη δημοσιονομική ισορροπία και τη γενική ευημερία του πληθυσμού, είναι επιτακτικό να βασίζονται σε αξιόπιστα γεγονότα και στοιχεία. Προκειμένου να διατηρηθεί η αλήθεια και ο δίκαιος χαρακτήρας αυτών των αξιολογήσεων, πρέπει να αυξηθεί η διαφάνεια που χαρακτηρίζει αυτές τις αποφάσεις, καθώς και η λογοδοσία αυτών των οργανισμών. Ως εκ τούτου, στηρίζω και επικροτώ τον καθορισμό προτεραιοτήτων για τη ρύθμιση των οργανισμών πιστοληπτικής ικανότητας που προτείνεται σήμερα, την οποία θεωρώ σημαντική προκειμένου να υπερκεραστούν τα προβλήματα σε αυτόν τον τομέα.

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Η κατάσταση με τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας πρέπει να αντιμετωπιστεί στην Ευρώπη. Αυτοί οι ιδιωτικοί, κερδοσκοπικοί οργανισμοί διαθέτουν υπερβολικά μεγάλη δύναμη επί των κυρίαρχων κυβερνήσεων, και στηρίζω απόλυτα τα σχέδια για την αντιμετώπιση αυτής της ανωμαλίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Ψήφισα αρνητικά στην Έκθεση για τους Οργανισμούς Αξιολόγησης Πιστοληπτικής Ικανότητας. Είναι πολιτικώς απαράδεκτο και οικονομικώς επικίνδυνο οι εν λόγω οργανισμοί, ενώ έχουν διαδραματίσει τόσο αρνητικό ρόλο στην παρούσα κρίση, να συνεχίζουν να έχουν το δικαίωμα, από την ίδια την ΕΕ, να αξιολογούν όχι μόνο τις επιχειρήσεις αλλά και τις οικονομίες των Κρατών Μελών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όφειλε να είναι, με τις προτάσεις του, πιο αποφασιστικό και ριζοσπαστικό απέναντι στη δράση των ΟΑΠΙ, ιδιαίτερα μετά από τη ζημιά που αυτοί προκάλεσαν στις ευρωπαϊκές οικονομίες και στους ευρωπαίους πολίτες. Αντιθέτως, η Έκθεση είναι άτολμη. Οι ρυθμίσεις που προτείνει είναι δειλές, το καθεστώς αδιαφάνειας των ΟΑΠΙ παραμένει το ίδιο στον μέγιστο βαθμό. Σε καμία περίπτωση δε, δεν λύνεται το πρόβλημα της αξιολόγησης από ιδιοτελείς ιδιωτικές εταιρίες, είτε αμερικάνικες είτε μελλοντικές ευρωπαϊκές, που ευνοούν μονάχα τη μαφία των κερδοσκόπων. Η Έκθεση θα έπρεπε να προωθεί τη λειτουργία ενός δημόσιου, δημοκρατικά ελεγχόμενου φορέα, ο οποίος να μην έχει σχέση με ιδιωτικά συμφέροντα και ο οποίος να αναλαμβάνει τον συγκεκριμένο ρόλο μέσα στα πλαίσια της αλληλεγγύης των κρατών και των πολιτών τους.

  Lara Comi (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι περιγράφει την κατάσταση όσον αφορά τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) με σαφήνεια και αντικειμενικότητα. Κι εγώ πιστεύω ότι οι ΟΑΠΙ διαδραματίζουν έναν αναγκαίο και εξαιρετικά χρήσιμο ρόλο στη διύλιση και την απλοποίηση του όγκου των πληροφοριών σχετικά με τις χρηματοπιστωτικές αγορές, όσον αφορά τόσο τη φερεγγυότητα και την αξιοπιστία των εκδοτών χρεογράφων όσο και τα ανεξάρτητα χρηματοπιστωτικά μέσα. Ωστόσο, όπως ορθώς επισημαίνει ο κ. Klinz, αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο ενέχει τον κίνδυνο να αποσπάσει την προσοχή από την προστασία των επενδυτών και να την στρέψει στην προστασία των εκδοτών χρεογράφων, εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα. Δεν πιστεύω ότι ο ανταγωνισμός μπορεί να βελτιωθεί, καθώς η αύξηση του αριθμού των οργανισμών θα μπορούσε να υπονομεύσει την αξιοπιστία των αξιολογήσεων. Εντούτοις, φρονώ ότι η μεγαλύτερη υπευθυνότητα θα μπορούσε να επιφέρει μεγαλύτερη αντικειμενικότητα και πιο επιμελή εργασία, κάτι που όχι μόνο θα μπορούσε να προστατέψει τα συμφέροντα των ολίγων, αλλά θα μπορούσε να βοηθήσει και στη μείωση των ανισορροπιών ενημέρωσης, διασφαλίζοντας τη λειτουργία των αγορών και επίσης το κοινό συμφέρον.

  George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, διότι πιστεύω ότι απαιτείται ένας νέος ευρωπαϊκός οργανισμός αξιολόγησης, ο οποίος θα εισαγάγει μια εναλλακτική μέθοδο λειτουργίας και μεγαλύτερο ανταγωνισμό σε αυτόν τον τομέα. Η χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να δεχόμαστε την ολιγοπωλιακή δομή, ούτε την έλλειψη διαφάνειας και λογοδοσίας των υφιστάμενων οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.

  Rachida Dati (PPE) , γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Klinz. Περιέχει ορισμένες ενδιαφέρουσες προτάσεις με στόχο την επίτευξη του αναγκαίου πλαισίου για τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Η σημερινή κατάσταση στην ευρωζώνη μάς υπενθυμίζει σε σχεδόν καθημερινή βάση τις επιπτώσεις των αποφάσεων που λαμβάνουν οι εν λόγω οργανισμοί και την εξάρτηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού ρυθμιστικού συστήματος από αυτούς τους οργανισμούς. Επικροτώ θερμά το αίτημα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξεταστεί η σκοπιμότητα ίδρυσης ενός ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας. Πρόκειται για μια συγκεκριμένη πρόταση, η οποία θα μας έδινε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε την υπερεξάρτηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού ρυθμιστικού συστήματος από κάποιες μη δημόσιες αξιολογήσεις της πιστοληπτικής ικανότητας.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Στηρίζω την εν λόγω έκθεση σχετικά με το μέλλον των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ). Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση τόνισε ότι υπάρχουν μείζονα προβλήματα σε αυτόν τον τομέα, όπως η υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και η μη ευθύνη των ΟΑΠΙ για τις αξιολογήσεις. Πράγματι, οι ΟΑΠΙ διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην πορεία που οδήγησε στη χρηματοπιστωτική κρίση, λόγω της απόδοσης εσφαλμένων διαβαθμίσεων στα δομημένα χρηματοπιστωτικά μέσα. Αυτή η έκθεση, πριν από τη νομοθετική πρόταση που ετοιμάζει η Επιτροπή για το φθινόπωρο, ασχολείται με αυτά τα θέματα, ζητώντας: να εξεταστεί αν και πώς κράτη μέλη χρησιμοποιούν αξιολογήσεις για ρυθμιστικούς σκοπούς, προκειμένου να μειωθεί η γενική υπέρμετρη εξάρτηση του χρηματοπιστωτικού ρυθμιστικού συστήματος από αυτές· να εκπονηθεί λεπτομερής μελέτη εκτίμησης αντικτύπου και βιωσιμότητας σχετικά με το κόστος, τα οφέλη και την ενδεχόμενη δομή διακυβέρνησης ενός πλήρως ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας· να διερευνηθεί το ενδεχόμενο ίδρυσης ενός πραγματικά ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας· να θεσπιστεί Ευρωπαϊκός Δείκτης Αξιολόγησης, ο οποίος να ενσωματώνει όλες τις αξιολογήσεις των εγγεγραμμένων ΟΑΠΙ που διατίθενται στην αγορά.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ο ένας μετά τον άλλον, οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας υποβαθμίζουν τις πιστοληπτικές αξιολογήσεις των ευρωπαϊκών χωρών που πλήττονται περισσότερο από την κρίση ή τις θέτουν σε «αρνητικό συναγερμό». Αναφέρομαι στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα και την Ισπανία. Μολονότι οι οργανισμοί δεν έχουν ίσως προκαλέσει την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, τέτοιες πράξεις από την πλευρά τους την έχουν, ωστόσο, εντείνει. Στην πραγματικότητα, ενθαρρύνουν την κερδοσκοπία, διακυβεύοντας τις πιθανότητες επιτυχίας των ήδη δρακόντειων σχεδίων ανάκαμψης που επιβάλλονται στους λαούς τους. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει επειγόντως να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκός οργανισμός αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, με το νομικό καθεστώς ενός ανεξάρτητου ιδρύματος. Πρέπει επίσης να δοθεί τέλος στις συγκρούσεις συμφερόντων που είναι εγγενείς στους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, οι οποίοι μπορούν επί του παρόντος να εκδίδουν αξιολογήσεις δρώντας παράλληλα συμβουλευτικά. Αυτή είναι μια αλλαγή που πρέπει να συμβαδίσει με την εκτίμηση από την Επιτροπή της ανάγκης για αυξημένη αποκάλυψη πληροφοριών για όλα τα προϊόντα στον τομέα των χρηματοπιστωτικών μέσων.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Μετά την έναρξη της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, δεν συζητάμε για τίποτε άλλο παρά μόνο για οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ). Ωστόσο, τι πιστεύουμε για τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν τώρα; Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ασχοληθεί με αυτό το θέμα. Μολονότι οι αξιολογήσεις των ΟΑΠΙ εκπληρώνουν πολλούς χρήσιμους σκοπούς, π.χ. συναθροίζουν πληροφορίες για την πιστοληπτική ποιότητα των εκδοτών, κάτι που είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στο παγκόσμιο περιβάλλον μας, οι εξελίξεις του ρυθμιστικού πλαισίου έχουν μετατρέψει αυτούς τους «ενδιάμεσους πληροφόρησης» σε de facto «ρυθμιστικούς αδειοδότες», ένα σφάλμα που δεν πρέπει να κάνουμε!

Η χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε ότι υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα στον κλάδο: έλλειψη ανταγωνισμού, υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και μη ευθύνη των ΟΑΠΙ για τις αξιολογήσεις.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο ρόλος που διαδραματίζουν οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) είναι αναμφίβολα σημαντικός για τη σημερινή οικονομία της αγοράς. Αυτοί οι οργανισμοί ξεκίνησαν ως ενδιάμεσοι πληροφόρησης, διευκολύνοντας την πρόσβαση για τους εκδότες χρεογράφων και τους επενδυτές, δίνοντας τη δυνατότητα μείωσης του κόστους πληροφόρησης, προσφέροντας με τον τρόπο αυτόν ρευστότητα και διαφάνεια. Ωστόσο, όπως συμβαίνει σε πολλούς ακόμη τομείς αυτού του κλάδου, η κρίση κατέδειξε τρία βασικά προβλήματα: έλλειψη ανταγωνισμού, υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και μη ευθύνη των ΟΑΠΙ για τις αξιολογήσεις. Είναι επείγουσα ανάγκη να αναθεωρηθεί ο ρόλος αυτών των οργανισμών για τη ρύθμιση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αγοράς και να εξευρεθούν αποτελεσματικές λύσεις για την έλλειψη ανταγωνισμού που τους χαρακτηρίζει. Είναι επίσης σημαντικό να αξιολογηθούν οι συγκρούσεις συμφερόντων σε αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι ΟΑΠΙ αξιολογούν τρεις διαφορετικούς τομείς, τον δημόσιο τομέα, τις εταιρείες και τα δομημένα χρηματοπιστωτικά μέσα και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην πορεία που οδήγησε στη χρηματοπιστωτική κρίση, λόγω της απόδοσης εσφαλμένων διαβαθμίσεων στα δομημένα χρηματοπιστωτικά μέσα, τα οποία κατά τη διάρκεια της κρίσης χρειάστηκε να υποβαθμιστούν κατά μέσο όρο κατά τρεις με τέσσερις βαθμίδες. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 ήταν η πρώτη αντίδραση στη χρηματοπιστωτική κρίση και ήδη ασχολείται με τα πιο πιεστικά ζητήματα, υπάγοντας τους ΟΑΠΙ σε εποπτεία και ρύθμιση. Ωστόσο, πιστεύω ότι θα είναι υποχρεωτική η μεγαλύτερη διαφάνεια στις δράσεις των ΟΑΠΙ. Η απουσία ασφάλειας ρυθμιστικού πλαισίου στον τομέα αυτό θέτει σε κίνδυνο την καλή λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών της ΕΕ και, συνεπώς, ζητεί από την Επιτροπή της ΕΕ, προτού υποβάλει περαιτέρω τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1060/2009, να εντοπίσει δεόντως τα κενά στο νέο πλαίσιο και να παράσχει εκτίμηση αντικτύπου σχετικά με το φάσμα των διαθέσιμων εναλλακτικών λύσεων για την αναπλήρωση αυτών των κενών, περιλαμβανομένης της δυνατότητας περαιτέρω νομοθετικών προτάσεων. Ο κλάδος της αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, εκ των οποίων τα βασικότερα είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, οι ολιγοπωλιακές δομές και η έλλειψη λογοδοσίας και διαφάνειας.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η κατάσταση των τελευταίων ετών έχει καταδείξει πλήρως τη μικρή αξιοπιστία των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ). Εντούτοις, εξακολουθούν να είναι ανεξέλεγκτοι και οι δράσεις τους είναι εξαιρετικά επιζήμιες, ιδιαίτερα για χώρες με πιο αδύναμες οικονομίες. Ως οντότητες που εξαρτώνται από το χρηματοπιστωτικό σύστημα και έχουν μεγάλα συμφέροντα στις αξιολογήσεις που εκδίδουν, αποκομίζουν κέρδη, κυρίως, αυξάνοντας δυσανάλογα τις πιστώσεις και την καπιταλιστική χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία. Αυτοί οι οργανισμοί αποτελούν σαφή έκφραση της χρηματιστικοποίησης της οικονομίας –που δεν μετατρέπεται ούτε ανταποκρίνεται σε πραγματική αύξηση της παραγωγικής δραστηριότητας– και αποτελούν κεντρικό κομμάτι της αναπτυξιακής στρατηγικής του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος πάντοτε αναζητά επίπεδα κέρδους που η πραγματική παραγωγή δεν μπορεί να εξασφαλίσει, εξαιτίας της γνωστής τάσης προς τη μείωση των κερδών.

Ενώ η εν λόγω έκθεση όντως επικρίνει κάπως τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν αυτοί οι οργανισμοί, η αλήθεια είναι ότι δεν φτάνει στην ουσία του θέματος και δεν προτείνει τον δημόσιο έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα, ούτως ώστε να μην απειληθούν τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Αυτό είναι ένα βασικό ζήτημα. Συνεπώς, ζητούμε να ρυθμιστεί αποτελεσματικά ο χρηματοπιστωτικός τομέας και να τεθεί τέλος στην ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων, στους φορολογικούς παραδείσους, στα παράγωγα, και στους ΟΑΠΙ και τις λειτουργίες τους.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Γνωρίζουμε –όπως μάλιστα έχει αποδειχθεί τα τελευταία έτη– ότι οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) δεν είναι αξιόπιστοι, αλλά οι δράσεις τους, παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά επιζήμιες, ιδιαίτερα για χώρες με πιο αδύναμες οικονομίες, και έχουν κέρδη, κυρίως, αυξάνοντας δυσανάλογα τις πιστώσεις και την καπιταλιστική χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία.

Είναι, πάνω απ’ όλα, αποτέλεσμα της χρηματιστικοποίησης της οικονομίας –που δεν μετατρέπεται ούτε ανταποκρίνεται σε πραγματική αύξηση της παραγωγικής δραστηριότητας– και αποτελούν κεντρικό κομμάτι της αναπτυξιακής στρατηγικής του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος πάντοτε αναζητά επίπεδα κέρδους που η πραγματική παραγωγή δεν μπορεί να εξασφαλίσει.

Ενώ η εν λόγω έκθεση όντως επικρίνει κάπως τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν αυτοί οι οργανισμοί, η αλήθεια είναι ότι δεν φτάνει στην ουσία του θέματος και δεν προτείνει τον δημόσιο έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα, ούτως ώστε να μην απειληθούν τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Συνεπώς, ζητούμε να ρυθμιστεί αποτελεσματικά ο χρηματοπιστωτικός τομέας και να τεθεί τέλος στην ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων, στους φορολογικούς παραδείσους, στα παράγωγα, και στους ΟΑΠΙ και τις λειτουργίες τους. Χρειαζόμαστε μια διαφορετική δημοσιονομική πολιτική που να συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη, στην κοινωνική δικαιοσύνη και σε ισορροπημένους δημόσιους λογαριασμούς, προκειμένου να συμβάλει στο τέλος των φορολογικών οφελών που παρέχονται στους φορολογικούς παραδείσους, στη φορολόγηση των κερδών που αποκομίζονται από το χρηματιστήριο, καθώς και στη θέσπιση ενός επιπλέον φόρου επί των κερδών των μεγάλων εταιρειών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Αυτή η έκθεση αναφέρεται σε εξαιρετικά σημαντικά ζητήματα σχετικά με τον τομέα αξιολόγησης, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης ανταγωνισμού, της ολιγοπωλιακής δομής και της έλλειψης λογοδοσίας και διαφάνειας, ιδίως όσον αφορά την αξιολόγηση του δημοσίου χρέους. Κατά τη γνώμη μου, είναι, συνεπώς, σημαντικό να ληφθούν μέτρα για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας, που θα μπορούσε να εργαστεί για ένα νέο μοντέλο αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων με στόχο την ανάπτυξη πραγματικής ανταγωνιστικότητας.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Θα ήταν θετικό αν οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας λογοδοτούσαν περισσότερο στο μέλλον. Είναι αλήθεια ότι οι οργανισμοί αξιολόγησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πολλά σύνθετα χρηματοπιστωτικά μέσα, τοξικά μέσα, όπως μάθαμε αργότερα. Η έκθεση προτείνει να υπάρξει περισσότερη και καλύτερη ανάλυση κινδύνου από τους παράγοντες της αγοράς, ούτως ώστε να μην χρειάζεται να βασιζόμαστε σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό στους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Ολόκληρη σχεδόν η αγορά των αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας, οι οποίες είναι ενίοτε υποχρεωτικές για ρυθμιστικούς λόγους, ελέγχεται από τρεις μεγάλες αμερικανικές εταιρείες. Το άνοιγμα αυτού του κλάδου στον ανταγωνισμό, ή η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δημόσιου οργανισμού, δεν θα αλλάξει τη στρέβλωση του συστήματος.

Η κατάσταση είναι τώρα πιο παρανοϊκή από ποτέ. Κανείς δεν γνωρίζει ποια αγορά ή ποιος οργανισμός κατευθύνει τις αντιδράσεις του άλλου· εάν η κακή αξιολόγηση μιας χώρας πυροδοτεί πανικό για το δημόσιο χρέος ή εάν η κυνική κερδοσκοπία οδηγεί σε κακή αξιολόγηση· εάν μια καλή αξιολόγηση έχει επιπτώσεις σε ορισμένα στοιχεία ενεργητικού που έχει κάποιος στην κατοχή του ή εάν, επειδή είναι καλά και κάποιος θέλει να τα έχει στην κατοχή του, τα στοιχεία ενεργητικού αξιολογούνται ευνοϊκά. Η πιο στενή παρακολούθηση της δραστηριότητας των οργανισμών προσφέρει μόνο μια ελάχιστη υπηρεσία και προφανώς δεν προχωρά αρκετά. Παρά τις επανειλημμένες κριτικές που έχουν δεχθεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, η φήμη των οργανισμών δεν έχει υποστεί πραγματικό πλήγμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νομική ή ακόμη και οικονομική λογοδοσία τους για τις συνέπειες των σφαλμάτων τους και τις ανεύθυνες εκτιμήσεις τους θα είχε επιπτώσεις. Ωστόσο, τίποτα δεν θα επιλυθεί εάν δεν αλλάξει ουσιαστικά το σύστημα αντί να προσπαθούμε να το μπαλώσουμε για να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή του.

  Roberto Gualtieri (S&D), γραπτώς. – (IT) Με την έγκριση της έκθεσης του κ. Klinz, η οποία ζητά την αποτελεσματική ρύθμιση των οργανισμών αξιολόγησης, το Κοινοβούλιο κάνει άλλο ένα βήμα με στόχο μεγαλύτερη διαφάνεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Είναι σημαντικό να υπερκεραστούν τα σημερινά προβλήματα που χαρακτηρίζουν τον κλάδο: έλλειψη ανταγωνισμού, υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και χαμηλή αξιοπιστία των επισημάνσεων.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό το αίτημα του Κοινοβουλίου να εξετάσει η Επιτροπή το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός ανεξάρτητου ευρωπαϊκού οργανισμού που θα μπορούσε επίσης να είναι αρμόδιος για τις αξιολογήσεις του δημοσίου χρέους. Καθώς η ανεύθυνη συμπεριφορά των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) υπήρξε συχνά η αιτία κερδοσκοπίας που βλάπτει πρωτίστως τους ευρωπαίους φορολογούμενους, είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναθεωρηθεί ο ρόλος τους στις αξιολογήσεις του δημοσίου χρέους στο πλαίσιο της εν εξελίξει διαδικασίας μεταρρύθμισης, η οποία θα ολοκληρωθεί το φθινόπωρο.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Επιδοκίμασα το εν λόγω έγγραφο, διότι ο κλάδος της αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, εκ των οποίων τα βασικότερα είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, οι ολιγοπωλιακές δομές και η έλλειψη λογοδοσίας και διαφάνειας. Ένα πρόβλημα των δεσποζόντων ΟΑΠΙ είναι ειδικότερα το μοντέλο πληρωμής, ενώ το κυριότερο πρόβλημα του ρυθμιστικού συστήματος είναι η υπέρμετρη στήριξη στις εξωτερικές πιστωτικές αξιολογήσεις. Όπως γνωρίζετε, οι ΟΑΠΙ αξιολογούν τρεις διαφορετικούς τομείς, τον δημόσιο τομέα, τις εταιρείες και τα δομημένα χρηματοπιστωτικά μέσα. Υπάρχει εγγενής σύγκρουση συμφερόντων εάν οι συμμετέχοντες στην αγορά επινοούν εσωτερικές αξιολογήσεις πιστοληπτικού κινδύνου για τις δικές τους ρυθμιστικές κεφαλαιακές απαιτήσεις. Διακρίνω την ανάγκη να αυξηθούν οι ευθύνες, οι δυνατότητες, οι εξουσίες και οι πόροι των εποπτών για την παρακολούθηση, αξιολόγηση και επίβλεψη της επάρκειας των εσωτερικών μοντέλων και την επιβολή προληπτικών μέτρων. Θεωρώ ότι οι αξιολογήσεις της πιστοληπτικής ικανότητας πρέπει να υπηρετούν την πληρέστερη ενημέρωση της αγοράς κατά τρόπο που να παρέχει στους επενδυτές συνεπή αξιολόγηση του πιστωτικού κινδύνου σε όλους τους τομείς και τις χώρες και θεωρώ σημαντικό να παρέχεται στους χρήστες η δυνατότητα να ελέγχουν περισσότερο τους ΟΑΠΙ. Επ’ αυτού είναι σημαντικό να τονιστεί ο κεντρικός ρόλος της αυξημένης διαφάνειας στις δραστηριότητές τους. Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να υποστηρίξουμε την ίδρυση νέων ΟΑΠΙ με παράλληλη αποφυγή οιωνδήποτε στρεβλώσεων του ανταγωνισμού.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Το ψήφισμα επί του οποίου ψηφίσαμε σήμερα ορίζει μια σειρά μέτρων για τη μείωση της σημερινής εξάρτησης από πολύ λίγες πηγές αξιολόγησης. Παράλληλα με την αύξηση του ανταγωνισμού, αυτά τα μέτρα περιλαμβάνουν μεγαλύτερη και πιο συνετή χρήση των εσωτερικών αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας, ιδιαίτερα από μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που μπορούν να πραγματοποιούν μόνα τους εκτιμήσεις κινδύνου. Διχαστήκαμε τρόπον τινά επ’ αυτού του θέματος κατά τη διάρκεια των αρχικών σταδίων, αλλά στις τελικές θέσεις μας ουσιαστικά συμφωνήσαμε. Επιτεύχθηκε επίσης συναίνεση όσον αφορά το θέμα της διαφάνειας, καθώς στηρίζω την ιδέα να υποχρεωθεί κάθε καταχωρημένος ΟΑΠΙ να διεξάγει ετήσια επισκόπηση στην οποία να εκτιμά την παρελθούσα επίδοσή του, ενώ στη συνέχεια αυτές οι πληροφορίες θα δίνονται στον επόπτη.

  Olle Ludvigsson (S&D), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες, στηρίξαμε σήμερα την έκκληση προς την Επιτροπή για τη διεξαγωγή μιας λεπτομερέστερης έρευνας σχετικά με τις προϋποθέσεις για την ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας ή ενός δημόσιου ευρωπαϊκού οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι ένας οργανισμός αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας που θα έχει δημιουργηθεί με πολιτικά κριτήρια θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος για να ασκηθεί πίεση στους μεγάλους ιδιωτικούς οργανισμούς. Ταυτόχρονα, μπορούμε να διαπιστώσουμε τα ενδεχόμενα προβλήματα. Συνεπώς, θα ήταν ωφέλιμο να έχουμε μια εικόνα τόσο των πλεονεκτημάτων όσο και των μειονεκτημάτων ενός τέτοιου οργανισμού με τη βοήθεια μιας λεπτομερούς μελέτης. Η καλύτερη γνώση είναι προϋπόθεση για την περαιτέρω συζήτηση αυτού του θέματος.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης. Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε ότι υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα στον κλάδο: έλλειψη ανταγωνισμού, υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και μη ευθύνη των ΟΑΠΙ για τις αξιολογήσεις. Η έκθεση προτείνει τρόπους για την αντιμετώπιση όλων αυτών των προβλημάτων.

  Clemente Mastella (PPE), γραπτώς. – (IT) Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε τα τρία βασικά προβλήματα όσον αφορά τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας: έλλειψη ανταγωνισμού, λόγω της μικρής σημασίας των οργανισμών αξιολόγησης στις παγκόσμιες αγορές κεφαλαίου, καθώς και λόγω του ότι δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστούν, ιδίως στην περίπτωση των ρυθμιστικών προτύπων· υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο για τη δημιουργία προτύπων, νόμων και κανονισμών (για παράδειγμα, η όλο και πιο συχνή χρήση στον καθορισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων), καθώς και εξάρτηση της Κεντρικής Τράπεζας από εξωτερικές αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας· και, τέλος, απουσία ευθύνης των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας όσον αφορά τις αξιολογήσεις που πραγματοποιούν, και, σε αυτό το πλαίσιο, η έκθεση προτείνει επίσης να προωθηθεί η συγκρότηση ενός δικτύου ευρωπαϊκών ΟΑΠΙ. Ως προς αυτό, συμφωνούμε ότι είναι σημαντική η ευρύτερη ενημέρωση των επενδυτών και ότι οι συμμετέχοντες στην αγορά θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επενδύουν σε παράγωγα χρηματοπιστωτικά μέσα μόνο εάν μπορούν να αποδείξουν ότι κατανοούν και μπορούν να αξιολογήσουν τον πιστωτικό κίνδυνο που ενέχει το προϊόν. Τέλος, στηρίζουμε την ιδέα της ίδρυσης ενός πλήρως ανεξάρτητου μη δημόσιου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας (ΕΙΑΠΙ).

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Αυτό το υποκριτικό κείμενο υποστηρίζει ότι το κύριο πρόβλημα με τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας είναι ότι εμποδίζουν τον ανταγωνισμό. Η λύση που προτείνει για την «υπερεξάρτηση» των τραπεζών από αυτούς τους οργανισμούς είναι οι τράπεζες να αξιολογούν μόνες τους τούς κινδύνους. Οι τράπεζες να είναι υπεύθυνες για την αξιολόγηση της λιτότητας! Εάν δεν μπορούν να το πράξουν, τους ζητείται να εφαρμόσουν τη λιγότερο ευνοϊκή αξιολόγηση για να προστατευθούν όσο το δυνατόν περισσότερο. Το πρόβλημα δεν είναι η προστασία των συμφερόντων των τραπεζών, αλλά η προστασία του γενικού συμφέροντος. Για μία ακόμη φορά, οι άνθρωποι κατέχουν την τελευταία θέση στον κατάλογο προτεραιοτήτων της ΕΕ.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) εκπληρώνουν πολλούς χρήσιμους σκοπούς: συναθροίζουν πληροφορίες για την πιστοληπτική ποιότητα των εκδοτών, επιτρέποντας έτσι στους χρήστες να έχουν πρόσβαση σε παγκόσμιες και εγχώριες αγορές, μειώνοντας το κόστος της πληροφόρησης και διευρύνοντας τη δυνητική πηγή επενδυτών, προσφέροντας με τον τρόπο αυτό ρευστότητα στις αγορές. Ωστόσο, η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε ότι υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα στον κλάδο: έλλειψη ανταγωνισμού, υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και μη ευθύνη των ΟΑΠΙ για τις αξιολογήσεις. Πρέπει να δώσουμε προσοχή στα μέτρα που ενδεχομένως θα ληφθούν. Πρέπει να υποστούν την απαραίτητη αξιολόγηση αντικτύπου και έλεγχο και δεν πρέπει να είναι σπασμωδικές λύσεις που θα αυξήσουν τους φραγμούς στην είσοδο στις αγορές και τον κίνδυνο για πιο συντηρητικές βαθμολογίες με τις συνακόλουθες επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία και τον δανεισμό. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κλάδο με μια παγκόσμια προσέγγιση, δεδομένου ότι πρόκειται για έναν πραγματικά παγκόσμιο κλάδο με μια υποκείμενη παγκόσμια αγορά κεφαλαίων. Έτσι, επιβάλλεται να έχουμε επίγνωση των εξελίξεων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Αυτή η έκθεση πρωτοβουλίας θέτει τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος της αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, εκ των οποίων τα βασικότερα είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, οι ολιγοπωλιακές δομές και η έλλειψη λογοδοσίας και διαφάνειας, κυρίως όσον αφορά την αξιολόγηση του δημοσίου χρέους. Θεωρώ ότι είναι πολύ επίκαιρη. Είναι απαραίτητο να κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου να μην επαναληφθούν όσα συνέβησαν με την Ελλάδα. Ψήφισα υπέρ.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας υποτίθεται ότι παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα της πίστωσης. Μέχρι τώρα, ωστόσο, αυτοί οι οργανισμοί έχουν αποκτήσει κακή φήμη. Ως εκ τούτου, για παράδειγμα, η καθυστερημένη αντίδρασή τους στη χρηματοπιστωτική κρίση της δεκαετίας του 1930 επικρίθηκε απερίφραστα. Οι εμπειρογνώμονες των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας απέτυχαν ακόμη και να εντοπίσουν τον κίνδυνο των σαθρών χρηματοπιστωτικών δομών της αμερικανικής αγοράς ακινήτων. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν τα κρατικά χρέη άρχισαν να αυξάνονται, αντέδρασαν μόνο όταν οι επενδυτές άρχισαν να εκφράζουν τις ανησυχίες τους, ανταποκρινόμενοι με τέτοια αγριότητα ώστε επιδεινώθηκαν τα χρηματοπιστωτικά προβλήματα επιμέρους χωρών. Υπάρχει κάτι εντελώς σαθρό στο σύστημα γενικότερα εάν οι ελληνικές παρατυπίες και η ανταλλαγή με την Goldman-Sachs για την απόκρυψη του χρέους ήταν γνωστές στην αγορά εδώ και πολλά χρόνια, εάν ήταν σύνηθες για την Αθήνα να αναθεωρεί τα δημοσιονομικά στοιχεία της μόλις μια νέα κυβέρνηση αναλάμβανε την εξουσία και το κράτος εξακολουθούσε να λαμβάνει καλή αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας, προκαλώντας μια αιφνίδια, οξεία απάντηση μόνο όταν εκδηλώθηκε η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, έχοντας ως αποτέλεσμα χρεοκοπίες, τιμωρώντας τα κράτη οι τράπεζες των οποίων στήριζαν επισφαλή δάνεια, στοιχηματίζοντας όμως ταυτόχρονα πολλά χρήματα στη χρεοκοπία χωρών. Αυτή η πρόταση μπορεί απλώς να αποτελέσει το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, και για τον λόγο αυτόν την υπερψήφισα.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Πιστεύω ότι οι δραστηριότητες των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας είναι γενικά εξαιρετικά αμφιλεγόμενες. Όχι μόνο διότι δεν εντοπίζουν εγκαίρως τους κινδύνους, όπως στην περίπτωση της αγοράς ακινήτων των ΗΠΑ, αλλά επίσης διότι μπορούν να επιδεινώσουν μια άσχημη κατάσταση μετά την εκδήλωση μιας κρίσης. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους ιδιωτικούς οργανισμούς αξιολόγησης των ΗΠΑ να αποφασίζουν αυθαίρετα για τη φερεγγυότητα των ευρωπαϊκών κρατών. Αυτή η έκθεση αποτελεί ένα βήμα προς την κατεύθυνση πιο αυστηρών ελέγχων των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, και για τον λόγο αυτόν την υπερψήφισα.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Επιδοκιμάζω το εν λόγω ψήφισμα σχετικά με τις μελλοντικές προοπτικές των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Ο κλάδος της αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας συχνά αντιμετωπίζει προβλήματα που σχετίζονται με τις ολιγοπωλιακές δομές και την έλλειψη ανταγωνισμού, λογοδοσίας και διαφάνειας. Συνεπώς, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να ιδρύσει ένα εντελώς νέο, ανεξάρτητο Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας (ΕΙΑΠΙ), το οποίο θα έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις αξιολογήσεις του δημοσίου χρέους και τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Η διοίκηση, το προσωπικό και η δομή διακυβέρνησης του νέου ΕΙΑΠΙ πρέπει να έχουν πλήρη ανεξαρτησία και αυτονομία. Επικροτώ την πρόταση η αστική ευθύνη των ΟΑΠΙ σε περίπτωση βαριάς αμέλειας ή παραπτώματος να ορίζεται σε συνεπή σε ολόκληρη την ΕΕ βάση. Επιπλέον, είναι ανάγκη να αυξηθούν οι ευθύνες, οι δυνατότητες, οι εξουσίες και οι πόροι των εποπτών για την παρακολούθηση, αξιολόγηση και επίβλεψη της επάρκειας των εσωτερικών μοντέλων και την επιβολή προληπτικών μέτρων και τη διεξαγωγή ερευνών και επιθεωρήσεων. Είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας με τόνωση του ανταγωνισμού, προώθηση της διαφάνειας, άνοιγμα της αγοράς και σταθερότητα.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Το έργο των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) είναι σημαντικό, διότι εξασφαλίζει αξιοπιστία και σταθερότητα. Συνεπώς, πρέπει να θεσπίσουμε κανόνες και πρότυπα που θα διέπουν τις αξιολογήσεις και την αμεροληψία τους. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Klinz, διότι θεωρώ πως είναι σημαντικό η ΕΕ να διαθέτει επαρκείς κανόνες για τη διαχείριση των επιπτώσεων των αξιολογήσεων επί του συνολικού χρηματοπιστωτικού και οικονομικού συστήματος. Παρά το νομικό κενό σε αυτόν τον τομέα και τη δυνατότητα που έχουν αυτοί οι οργανισμοί να επηρεάζουν τις οικονομίες των κρατών μελών –ακόμη και στον βαθμό να τα βυθίζουν σε κρίσεις– αυτή η έκθεση φαίνεται όντως ότι αποτελεί το πρώτο βήμα προς νέους κανόνες για τους οργανισμούς αξιολόγησης δεδομένης της πρόσφατης έγκρισης από την Επιτροπή του νέου κανονισμού σχετικά με τους ΟΑΠΙ.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου σχετικά με τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ), διότι συμφωνώ ότι είναι σημαντικό να μειωθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός που προκαλείται από την κοινή πρακτική των ΟΑΠΙ να αξιολογούν τους συμμετέχοντες στην αγορά, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνουν εντολές από αυτούς. Πιστεύω ότι η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογήσει προσεκτικά την ενδεχόμενη χρήση των εναλλακτικών μέσων για τη μέτρηση του πιστωτικού κινδύνου. Είναι σημαντικό η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ) να ασκεί αποτελεσματικά τις εξουσίες της και να έχει το δικαίωμα να διεξάγει αιφνίδιες έρευνες και επιτόπιες επιθεωρήσεις. Είναι επίσης σημαντικό, κατά την άσκηση των εποπτικών εξουσιών της, η ΕΑΚΑΑ να δίνει σε άτομα που υπόκεινται σε διαδικασίες κυρώσεων την ευκαιρία ακρόασης, ούτως ώστε να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα τους στην υπεράσπιση. Συμφωνώ επίσης με την έκκληση να διεξαχθεί από την Επιτροπή μια λεπτομερής μελέτη επιπτώσεων σχετικά με το κόστος, τα οφέλη και την ενδεχόμενη δομή διακυβέρνησης ενός πλήρως ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας, το οποίο θα ήταν αρμόδιο για τους τρεις τομείς αξιολόγησης.

  Miguel Portas (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Μολονότι αυτή η έκθεση έχει ορισμένες θετικές πτυχές, δεν κατάφερε να προτείνει τη δημιουργία ενός δημόσιου, ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας. Αντιθέτως, ο διφορούμενος τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένη επιτρέπει τη δημόσια χρηματοδότηση ενός νέου ιδιωτικού οργανισμού. Η έκθεση δεν αναφέρει επίσης την αφαίρεση του δημοσίου χρέους από τις αξιολογήσεις των οργανισμών, κάτι που αποτελεί το βασικό μέτρο το οποίο θα μπορούσε να ληφθεί σε αυτόν τον τομέα για την καταπολέμηση της κερδοσκοπίας σε βάρος του ευρώ. Τέλος, η έκθεση θα έπρεπε να είχε προτείνει να εξεταστεί από την Επιτροπή το ενδεχόμενο πρότερης έγκρισης από την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ) όλων των «δομημένων χρηματοπιστωτικών προϊόντων». Για τους λόγους αυτούς, ψηφίζω κατά.

  Fiorello Provera (EFD), γραπτώς. – (IT) Μέσω αυτού του μέτρου, μπορούμε επιτέλους να εκφράσουμε την επιθυμία μας για τη βελτίωση του έργου των οργανισμών αξιολόγησης με την ενίσχυση της διαφάνειας, της ακεραιότητας, της υπευθυνότητας, της ανεξαρτησίας και της αξιοπιστίας τους. Ενώ αναγνωρίζεται ο ρόλος των οργανισμών στην παροχή πληροφοριών και στην τόνωση της ρευστότητας της αγοράς, είναι τώρα αρκετά σαφές ότι οι χρηματοπιστωτικοί παράγοντες έδειξαν υπερβολική εμπιστοσύνη στις αξιολογήσεις τους και ότι οι δραστηριότητές τους συνέβαλαν στην πρόκληση της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Υπάρχει υπερβολικά μεγάλη εξάρτηση σε εξωτερικές αξιολογήσεις της πιστοληπτικής ικανότητας και υφίσταται ολιγοπώλιο στον κλάδο. Συνεπώς, είμαι υπέρ της ίδρυσης ενός ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας που θα είναι αρμόδιο για αξιολογήσεις του δημοσίου τομέα, για εταιρείες και για δομημένα χρηματοπιστωτικά μέσα.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε την ανάγκη για ρύθμιση των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ). Πράγματι, τα τελευταία γεγονότα μάς έδωσαν τη δυνατότητα να εντοπίσουμε τις αποτυχίες των ενεργειών τους και να επανεξετάσουμε την ιδιότητά τους να πιστοποιούν τα αντικείμενα των αναλύσεών τους: εταιρείες, δημόσιο τομέα και δομημένα χρηματοπιστωτικά μέσα. Έχοντας αυτήν την ιδιότητα, έγινε σαφές ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη μείωση των ασυμμετριών πληροφόρησης που θα μπορούσαν να εντοπιστούν μεταξύ των επενδυτών. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, σημειώθηκε ότι υπάρχει υπερβολικά μεγάλη εμπιστοσύνη στις αξιολογήσεις που πραγματοποιούν οι ΟΑΠΙ, κάτι που σίγουρα συνέβαλε σημαντικά στην επιδείνωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Ως εκ τούτου, είναι επείγουσα ανάγκη να δημιουργηθεί ένα νέο ρυθμιστικό μοντέλο που θα μειώσει την εξάρτηση από τις αξιολογήσεις των ΟΑΠΙ. Η λύση περιλαμβάνει μέτρα όπως ο περιορισμός της εξάρτησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) από τα στοιχεία που παρέχονται από εξωτερικούς οργανισμούς, η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των ρυθμιστών και των εποπτών, η έναρξη της συζήτησης σχετικά με τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας, η αύξηση του εύρους των πληροφοριών που λαμβάνουν οι επενδυτές –μειώνοντας έτσι την εξουσία των ΟΑΠΙ– και επίσης, για παράδειγμα, η ενίσχυση των μηχανισμών αστικής λογοδοσίας.

  Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Klinz για το εξαιρετικό του έργο. Καλώ τους οργανισμούς αξιολόγησης να ρίξουν ακόμη περισσότερο φως στον τρόπο με τον οποίο καθορίζουν τις αξιολογήσεις τους για το δημόσιο χρέος, ενώ ταυτόχρονα ζητώ από τον κλάδο να εξηγήσει τη μεθοδολογία τους και τον λόγο για τον οποίο οι αξιολογήσεις τους αποκλίνουν από τις προβλέψεις των κύριων διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Άλλο ένα επίμαχο ζήτημα είναι η δομή που θα δημιουργηθεί ως αντιστάθμιση των τριών μεγαλύτερων οργανισμών αξιολόγησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει την αίσθηση ότι επηρεάζουν δυσανάλογα την αγορά μας. Συνεπώς, καλώ την Επιτροπή να αξιολογήσει προσεκτικά την ευκαιρία για ένα πλήρως ανεξάρτητο ίδρυμα αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, στο οποίο θα πρέπει να δοθούν κεφάλαια αρχικής ώθησης ώστε να καλυφθούν πέντε έτη το μέγιστο.

Τέλος, είναι σημαντικό να εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο οι οργανισμοί αξιολόγησης θα αποκτήσουν αστική ευθύνη για τις αξιολογήσεις τους. Συνεπώς, θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να προσδιορίσει τους τρόπους με τους οποίους οι οργανισμοί αξιολόγησης θα μπορούσαν να καταστούν υπόλογοι στο πλαίσιο του αστικού δικαίου των κρατών μελών.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τάσσομαι υπέρ. Οι αξιολογήσεις των ΟΑΠΙ εκπληρώνουν πολλούς χρήσιμους σκοπούς. Συναθροίζουν πληροφορίες για την πιστοληπτική ποιότητα των εκδοτών σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον όπου υπάρχει ασυμμετρία πληροφόρησης μεταξύ εκδοτών χρεογράφων και επενδυτών, επιτρέποντας έτσι στους χρήστες να έχουν πρόσβαση σε παγκόσμιες και εγχώριες αγορές, μειώνοντας το κόστος της πληροφόρησης και διευρύνοντας τη δυνητική πηγή επενδυτών, προσφέροντας με τον τρόπο αυτό ρευστότητα στις αγορές και βοηθώντας την εξεύρεση των τιμών. Ωστόσο, οι εξελίξεις του ρυθμιστικού πλαισίου έχουν μετατρέψει αυτούς τους «ενδιάμεσους πληροφόρησης» σε de facto «ρυθμιστικούς αδειοδότες». Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε ότι υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα στον κλάδο: έλλειψη ανταγωνισμού, υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και μη ευθύνη των ΟΑΠΙ για τις αξιολογήσεις.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Η κατάργηση, όσο το δυνατόν περισσότερο και μέσα σε ένα ρεαλιστικό χρονικό πλαίσιο, της εξάρτησης του όλου συστήματος από τις εξωτερικές αξιολογήσεις της πιστοληπτικής ικανότητας είναι η πρωταρχική πρόθεση της παρούσας έκθεσης. Ο ρόλος των εξωτερικών αξιολογήσεων ως άκαμπτων μηχανισμών ενεργοποίησης γίνεται ιδιαίτερα έντονος όταν γίνονται υποβαθμίσεις από την κατηγορία «investment grade» στην κατώτερη. Σε μια καλώς λειτουργούσα ανταγωνιστική αγορά, η υπόληψη αρκεί για να εξασφαλίσει την ποιότητα των πιστωτικών αξιολογήσεων. Καθώς όμως η τρέχουσα δομή είναι ολιγοπωλιακή, επωφελούνται από μια εγγενώς «εγγυημένη αγορά».

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – Υπερψήφισα την έκθεση του κυρίου Klinz καθώς θεωρώ ότι τα μέτρα που προτείνει για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που υπάρχουν στον κλάδο των υπηρεσιών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση. Η επιρροή που έχουν αυτές οι υπηρεσίες είναι τεράστια και τα αποτελέσματα της δραστηριότητάς τους μπορεί να είναι καταστροφικά για τα κράτη και τους οργανισμούς που αξιολογούν όπως φάνηκε πολύ έντονα και από την πρόσφατη χρηματοοικονομική κρίση. Είναι απαραίτητο να θεσπιστούν διαφανείς κανόνες στην λειτουργία τους, να γίνονται γνωστές οι διαδικασίες αξιολόγησης που χρησιμοποιούν και να υπάρχει ανάληψη ευθύνης εκ μέρους τους. Δεν μπορεί τα κράτη και οι κάθε λογής υπηρεσίες και οργανισμοί που αξιολογούν να είναι έρμαια των αποφάσεων τους. Οι 3 βασικοί οίκοι αξιολόγησης αξιολογούν το 95% των οικονομικών δραστηριοτήτων, μιλάμε συνεπώς για ένα μονοπώλιο με όλα τα δυσμενή αποτελέσματα που αυτό μπορεί να έχει. Ζητάμε διαφάνεια, περιορισμό των παράνομων δραστηριοτήτων, ανάληψη ευθύνης, αξιολόγηση των φορέων αυτών από ανεξάρτητα όργανα που θα εγγυώνται την αμεροληψία τους και αυστηρή εφαρμογή των κανόνων.

  Antolin Sanchez Presedo (S&D), γραπτώς. – (ES) Στηρίζω την έκθεση Klinz προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία μεταρρύθμισης των οργανισμών αξιολόγησης. Ενώ η πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία κατέστησε αυτούς τους οργανισμούς αντικείμενο ρύθμισης και εποπτείας και η δεύτερη πρωτοβουλία αποσαφήνισε τις εποπτικές εξουσίες της Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ), αυτό το ψήφισμα τάσσεται υπέρ της μείωσης της ρυθμιστικής εξάρτησης από τις εξωτερικές αξιολογήσεις, της διάρθρωσης του κλάδου σε ένα ανταγωνιστικό πλαίσιο και της βελτίωσης των επιχειρηματικών μοντέλων του σύμφωνα με τα κριτήρια του Φόρουμ Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Το τελικό κείμενο περιλαμβάνει τις τροπολογίες μου. Με αυτές τις τροπολογίες, είχα ως στόχο να ενισχυθεί η ικανότητα των εποπτικών αρχών, να προωθηθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, να αυξηθεί ο ανταγωνισμός με την αποφυγή του φαινομένου της αναζήτησης του οργανισμού που θα προσφέρει την ευνοϊκότερη αξιολόγηση (rating shopping) και να καθοριστούν πρότυπες διαδικασίες για τη διάδοση των πληροφοριών. Όσον αφορά το θέμα του δημοσίου χρέους, υποστήριξα ότι οι οργανισμοί αξιολόγησης θα πρέπει να αποφεύγουν τη φιλοκυκλικότητα στο έργο τους και να λαμβάνουν υπόψη τις προβλέψεις των κυριότερων διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Κάλεσα επίσης την Επιτροπή να προβεί σε προτάσεις για τη μεταρρύθμιση των μοντέλων πληρωμής και την επιβολή λογοδοσίας σε περίπτωση παραπτώματος.

Τέλος, επιδοκιμάζω θερμά το γεγονός ότι η έκθεση εξετάζει το ενδεχόμενο ίδρυσης ενός ανεξάρτητου ευρωπαϊκού οργανισμού αξιολόγησης και το ενδεχόμενο σύστασης ενός ευρωπαϊκού ιδρύματος.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. – (EN) Στηρίζω αυτήν την έκθεση η οποία αναγνωρίζει ότι οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας χαρακτηρίζονται από έλλειψη λογοδοσίας, ανταγωνισμού και διαφάνειας, κυρίως όσον αφορά το δημόσιο χρέος. Πρέπει να γίνουν περισσότερα σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι αστόχαστες πρακτικές δεν θέτουν σε κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική ασφάλεια της ΕΕ.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) είναι μεσάζοντες πληροφόρησης που προωθούν τη ρευστότητα και τη διαφάνεια στην αγορά, μειώνοντας τις ασυμμετρίες πληροφόρησης στις αγορές κεφαλαίων και διευκολύνοντας την πρόσβαση στην παγκόσμια αγορά και, επίσης, μειώνοντας το κόστος της πληροφόρησης και αξιοποιώντας το δυναμικό των πιστωτών και επενδυτών.

Ωστόσο, αυτοί οι οργανισμοί παρουσιάζουν ορισμένα προβλήματα, ιδιαίτερα όσον αφορά την έλλειψη ανταγωνισμού, τις ολιγοπωλιακές δομές τους, την υπερβολική εμπιστοσύνη της οποίας χαίρουν και την έλλειψη διαφάνειας και λογοδοσίας που τους χαρακτηρίζει. Αυτά τα ζητήματα γίνονται όλο και πιο σημαντικά την παρούσα στιγμή, κυρίως όσον αφορά τα κράτη μέλη που, λόγω των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών δυσκολιών τις οποίες αντιμετωπίζουν, βλέπουν τις αξιολογήσεις των διαφόρων εθνικών ιδρυμάτων να μεταβάλλονται με ανακόλουθο και κυκλικό τρόπο.

Ενώ δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη σημασία των ΟΑΠΙ, θα ήταν συνετό να περιορίσουμε τον ρόλο τους στο μέλλον. Συνεπώς, υπερψήφισα την πρόταση που κατέθεσε το Κοινοβούλιο, η οποία απευθύνει έκκληση προς την Επιτροπή να διεξαγάγει μια μελέτη επιπτώσεων και μια ανάλυση του κόστους, των οφελών και της δομής διακυβέρνησης ενός Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας που θα είναι αρμόδιο για τους διάφορους τομείς αξιολόγησης: τον δημόσιο τομέα, τις εταιρείες και τα χρηματοπιστωτικά μέσα.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Η παρούσα έκθεση θα εισαγάγει αυτό το καλοκαίρι μια πιο αυστηρή εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας με τη νέα Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ), η οποία θα αποδειχθεί ένα σημαντικό εργαλείο προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι η προηγούμενη πρακτική του laissez-faire ως προς τον δανεισμό δεν θα μπορέσει να συνεχιστεί στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας λάμβαναν αμοιβές από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για την αξιολόγηση των προϊόντων τους και από την επακόλουθη επιχείρηση πώλησης αυτών των προϊόντων. Αυτή η αντίφαση σήμαινε ότι οι οργανισμοί ήταν πρόθυμοι να παρέχουν καλές αξιολογήσεις σε σύνθετα χρηματοπιστωτικά μέσα, που οδηγούσαν στον εφησυχασμό των επενδυτών μετά την αγορά αυτών των προϊόντων. Οι οργανισμοί συμβούλευαν επίσης τις εταιρείες σχετικά με τρόπους παρουσίασης των προϊόντων υψηλού κινδύνου που διέθεταν ως προϊόντων χαμηλού κινδύνου, και αυτή η παραπλανητική πρακτική σήμαινε ότι αυτά τα προϊόντα αποδείχθηκαν περισσότερο τοξικά απ’ όσο τα παρουσίαζε η αξιολόγησή τους και οδήγησαν σε τεράστιες απώλειες για τους επενδυτές, μεταξύ αυτών και συνταξιούχοι σε ολόκληρη την Ουαλία.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση έκανε μια καίρια αποκάλυψη σχετικά με τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και, ιδιαίτερα, τον ενεργό ρόλο τους στη συνεχιζόμενη κρίση, και ως βασικά προβλήματα θεωρήθηκαν η έλλειψη ανταγωνισμού, η υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας και η έλλειψη λογοδοσίας στον κλάδο. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο εισηγητής προτείνει να εξεταστεί η ιδέα της ίδρυσης ενός πραγματικά ανεξάρτητου ευρωπαϊκού οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, δηλώνοντας ότι το νέο Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας πρέπει να είναι αυτοσυντηρούμενο. Λόγω των σημαντικών συνεπειών των αξιολογήσεων, είναι αναπόφευκτη η εντατική συνεργασία με αυτόν τον κλάδο. Για τον λόγο αυτόν, υπερψήφισα την έκθεση.

  Iva Zanicchi (PPE), γραπτώς. – (IT) Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε ότι υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα στον κλάδο: έλλειψη ανταγωνισμού, υπερεξάρτηση από τις εξωτερικές αξιολογήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο και μη ευθύνη των ΟΑΠΙ για τις αξιολογήσεις που δημοσιεύουν. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Klinz, διότι θεωρώ πως η ίδρυση ενός πλήρως ανεξάρτητου μη δημόσιου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης της Πιστοληπτικής Ικανότητας είναι μια λογική και ελκυστική ιδέα.

Έκθεση: Richard Falbr (A7-0172/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αντιμετωπίσουμε τη μη τήρηση της διεθνούς κοινωνικής νομοθεσίας τόσο εντός όσο και εκτός της Ευρώπης, η οποία εντοπίζεται σε μορφές κοινωνικού και περιβαλλοντικού ντάμπινγκ εις βάρος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και των ευρωπαίων εργαζόμενων. Ελπίζω ότι αυτή η έκθεση θα καταφέρει να ενισχύσει τον βασικό πυρήνα των εργασιακών παραμέτρων που ενσωματώνονται στη νομοθεσία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ).

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής, την προαγωγή των εργασιακών και κοινωνικών προτύπων και την ευρωπαϊκή εταιρική κοινωνική ευθύνη. Πρέπει να τονιστεί ότι η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής περιλαμβάνει δραστηριότητες και πρωτοβουλίες της ΕΕ που αποσκοπούν στην προαγωγή εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες. Σε αυτές περιλαμβάνονται ευκαιρίες για άνδρες και γυναίκες να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή και παραγωγική εργασία υπό συνθήκες ελευθερίας, ισότητας, ασφάλειας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τα διεθνή πρότυπα εργασίας θα πρέπει κατά πρώτον να διασφαλίζουν την εξέλιξη των ανθρώπων ως όντων. Οι άνθρωποι δεν είναι αγαθά των οποίων οι τιμές είναι διαπραγματεύσιμες. Η εργασία είναι μέρος της καθημερινής μας ζωής και είναι καίριας σημασίας για την αξιοπρέπεια, την ευημερία και την εξέλιξη του ατόμου. Η ΕΕ διαθέτει καλή φήμη όσον αφορά τον διεθνή διάλογο επί κοινωνικών ζητημάτων. Εν προκειμένω, θεωρείται ευαίσθητος και έμπιστος εταίρος. Αυτό το δεδομένο θα πρέπει να αξιοποιηθεί για την επίτευξη των πιο φιλόδοξων στόχων που έχει θέσει η ΕΕ. Μεταξύ αυτών είναι η διαμόρφωση μιας συνεκτικής, ολοκληρωμένης και επαγγελματικής προσέγγισης της ΕΕ στην εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής. Καίριο ρόλο διαδραματίζει ο συντονισμός εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη νεοϊδρυθείσα Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής περιλαμβάνει δραστηριότητες και πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποσκοπούν στην προαγωγή εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες. Η προστασία των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων αποτελεί υποχρέωση όλων των κρατών μελών η οποία απορρέει από την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου των Ηνωμένων Εθνών.

Γι’ αυτό η στάση όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να αντικατοπτρίζει σαφώς τις αρχές του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου όταν διακυβεύονται κοινωνικά ζητήματα και η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών. Θέλω να επισημάνω ότι το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο παρέχει ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, στην κατάρτιση και στην αγορά εργασίας, καθώς και ισότιμη πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες ως βασικούς πυλώνες της οικονομικής επιτυχίας.

Γι’ αυτόν τον λόγο καλώ τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την κατάργηση της αναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, την εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα και την κατάργηση της παιδικής εργασίας.

Υπερψήφισα αυτήν την πρόταση ψηφίσματος, η οποία υποστηρίζει την αξιοπρέπεια, την ευημερία και την εξέλιξη του ατόμου ως αξίες που πρέπει να είναι οι βασικοί στόχοι της οικονομικής ανάπτυξης.

  Pino Arlacchi (S&D), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση σχετικά με την εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής σχετίζεται με μια προτεραιότητα για τις κοινωνικές πολιτικές της ΕΕ. Απευθύνει έκκληση για την ενίσχυση των βασικών προτύπων εργασίας που περιέχονται στις συμβάσεις της ΔΟΕ, οι οποίες εστιάζονται στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την κατάργηση της αναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, την εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα και την κατάργηση της παιδικής εργασίας. Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι ζητά μια αλλαγή στη διακυβέρνηση, τόσο σε παγκόσμια όσο και σε ευρωπαϊκή κλίμακα, για την καλύτερη εφαρμογή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνθηκών εργασίας.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα την έκθεση του συναδέλφου μας, κ. Falbr, διότι πιστεύω ότι η Ένωση πρέπει να προωθήσει τα υψηλότερα εργασιακά και κοινωνικά πρότυπα σε τρίτες χώρες, προκειμένου να διατηρήσει την αξιοπιστία της στο διεθνές εμπόριο και να αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς με τους κύριους εμπορικούς εταίρους. Ο εισηγητής συστήνει ισορροπημένες σχέσεις με ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς για τη διευκόλυνση της κύρωσης των συμβάσεων. Για να είναι σε θέση να διαπραγματευθούν με την Ένωση, οι τρίτες χώρες πρέπει να τηρούν τα διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα εργασίας.

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Η πρόσφατη ενημέρωση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για το θέμα κάνει λόγο για 115 εκατομμύρια παιδιά που απασχολούνται σε επικίνδυνη εργασία –μία από τις χειρότερες μορφές παιδικής εργασίας– που θέτει σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των παιδιών. Δεδομένου ότι πλησιάζει η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας στις 12 Ιουνίου, ψήφισα υπέρ αυτής της σημαντικής και επίκαιρης έκθεσης, η οποία καλεί τα μέρη της Συμφωνίας Ελεύθερων Συναλλαγών να δεσμευτούν, σύμφωνα με τη δήλωση της ΔΟΕ για τις θεμελιώδεις αρχές και τα δικαιώματα στην εργασία, να εξαλείψουν κάθε μορφή καταναγκαστικής εργασίας και να καταργήσουν την παιδική εργασία.

Η παιδική εργασία και η οργανωμένη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν πρέπει να αγνοούνται κατά τη συζήτηση εμπορικών συμφωνιών και η ΕΕ πρέπει να τηρήσει σθεναρή στάση για την προώθηση της κοινωνικής πολιτικής και των εργασιακών και κοινωνικών προτύπων στις εμπορικές διαπραγματεύσεις.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής περιλαμβάνει δραστηριότητες και πρωτοβουλίες της ΕΕ που αποσκοπούν στην προαγωγή εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες. Η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο όχι μόνο να καταστεί πόλος αριστείας στον τομέα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ), αλλά και να προωθήσει την ΕΚΕ στις εξωτερικές πολιτικές που εφαρμόζει. Η μη τήρηση βασικών διεθνών κοινωνικών προτύπων αποτελεί μια μορφή κοινωνικού και περιβαλλοντικού ντάμπινγκ εις βάρος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και των ευρωπαίων εργαζόμενων. Συμφωνώ ότι είναι αναγκαίο να ενισχυθεί ο ρόλος των αρμόδιων διεθνών θεσμικών οργάνων, όπως της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ), του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και η μεταξύ τους συνεργασία για την εκπόνηση, την εφαρμογή και την προώθηση βασικών διεθνών κοινωνικών προτύπων.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος μας, στον οποίο οι χώρες αλληλοσυνδέονται με οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και πολιτικές σχέσεις, είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Ωστόσο, όσον αφορά τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων χωρών, εξακολουθούν να υπάρχουν έντονες διαφορές στα συστήματα κοινωνικής προστασίας, καθώς και στις συνθήκες εργασίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως εμπορικός εταίρος και σημαντικός διαπραγματευτικός εταίρος σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να συμβάλει στην προώθηση υψηλότερων εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία τονίζει τον καίριο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως μέσω του δικαιώματος στην αξιοπρεπή εργασία.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση που μόλις εγκρίναμε σχετικά με την εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής και την προαγωγή των κοινωνικών προτύπων προτείνει την ύπαρξη μιας ομοιογενούς τακτικής για την ενσωμάτωση μιας κοινωνικής ρήτρας σε όλες τις διμερείς εμπορικές συμφωνίες. Αυτή η πρωτοβουλία αποτελεί πραγματικά ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Παρατηρώντας ότι οι συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών εξακολουθούν γενικά να περιέχουν λίγες αναφορές σε κοινωνικά πρότυπα, η έκθεση αναφέρει διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων την κοινωνική ρήτρα και τη συμμόρφωση με τις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) –ανεξαρτήτως του αν έχουν ήδη κυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη– και την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ τρίτων χωρών και των κρατών μελών. Η ανάπτυξη της έννοιας της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης συνιστά την άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή της έκθεσης διότι, αν και επί του παρόντος αποτελεί μια χρήσιμη έννοια, εξακολουθεί να βασίζεται στην εθελοντική συμμετοχή και, συνεπώς, έχει περιθώριο βελτίωσης. Πέρα από την επέκταση της έννοιας σε πολλούς τομείς και την ενσωμάτωση αυτής της διάστασης ΕΚΕ στις εμπορικές πολιτικές μας, γιατί δεν την καθιστούμε δεσμευτική; Εκτός από πολιτικός συμβολισμός, αυτό θα ήταν ένα πραγματικό βήμα προόδου για την επίτευξη των στόχων της κοινωνικής πολιτικής μας.

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής περιλαμβάνει δραστηριότητες και πρωτοβουλίες της ΕΕ που αποσκοπούν στην προαγωγή εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες. Θεσπίζοντας πρότυπα εργασίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζει τις ευκαιρίες για τους πολίτες να εξασφαλίζουν εργασία υπό συνθήκες ελευθερίας, ισότητας, ασφάλειας και αξιοπρέπειας. Λαμβάνοντας υπόψη τη σημερινή παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, τα διεθνή πρότυπα εργασίας είναι το θεμέλιο στο οποίο πρέπει να οικοδομείται η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας. Η Κίνα, η Ινδία και άλλες αναδυόμενες οικονομίες γίνονται ολοένα και σημαντικότεροι παράγοντες στον τομέα των ξένων επενδύσεων. Το φαινόμενο αυτό εντούτοις συνδέεται με τον κίνδυνο αυτές οι χώρες –και ιδίως οι εταιρείες τους– να εξαγάγουν χαμηλότερα πρότυπα εργασίας σε σύγκριση με εκείνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό, πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι προσεκτική με τις χώρες που θέλουν να συνάψουν εμπορικές συμφωνίες μαζί μας.

Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις της Ευρώπης είναι πρωτοπόροι στην εφαρμογή των κοινωνικών προτύπων. Είμαι της άποψης ότι είναι καίριας σημασίας να υπάρχει ένας σαφής ορισμός της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, που θα αποτρέπει την υφιστάμενη ποικιλία ερμηνειών και θα θεσπίζει τρόπους για την παρακολούθηση της εκπλήρωσης αυτών των ευθυνών.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ της έκθεσης του κ. Falbr η οποία, αφενός, συλλαμβάνει τη στρατηγική σημασία της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης ως μέσο παροχής κινήτρων για την προώθηση της επιχειρηματικής ανάπτυξης και, αφετέρου, τονίζει ότι αυτό το θέμα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο σε εθελοντική βάση. Επίσης συμφωνώ απόλυτα με την κριτική προσέγγιση του κ. Falbr, μέσω της οποίας αποδοκιμάζει την υποκριτική συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία προάγει ένα κοινωνικό μοντέλο που προωθεί τα κοινωνικά δικαιώματα ενώ ταυτόχρονα συνάπτει εμπορικές συμφωνίες με χώρες που δεν σέβονται τους εργαζόμενους ή δεν τους παρέχουν προστασία.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι εξακολουθούν να υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι συμβάσεις και οι συμφωνίες της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας δεν εφαρμόζονται σωστά ή εφαρμόζονται μόνο μερικώς και παραβιάζονται οι αρχές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Τα διεθνή πρότυπα εργασίας θα πρέπει κατά πρώτον να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, διότι η εργασία είναι μέρος της καθημερινής μας ζωής και είναι καίριας σημασίας για την αξιοπρέπεια, την ευημερία και την εξέλιξη του ατόμου. Όπως τα κοινωνικά πρότυπα, η εταιρική κοινωνική ευθύνη πρέπει να συμβάλλει στην αειφόρο ανάπτυξη, αλλά οι εταιρείες δεν πρέπει να αποφεύγουν τον διάλογο με τους εργαζόμενους και πρέπει να σέβονται και να προάγουν τις αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις, να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των εργαζομένων μέσω διαβουλεύσεων και ενημέρωσης και μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων, να αναπτύσσουν τις επαγγελματικές τους ικανότητες και τη διά βίου μάθηση, να συμμορφώνονται προς τα πρότυπα για την ασφάλεια στην εργασία, να προάγουν την ισότητα ανδρών και γυναικών, να διαμορφώνουν το κατάλληλο περιβάλλον ώστε οι κοινωνικοί εταίροι να προλαμβάνουν και να διαχειρίζονται τις αλλαγές στην αγορά εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της αναδιάρθρωσης, να βελτιώνουν την ποιότητα της εργασίας, και να ενσωματώνουν και να προστατεύουν τις ευπαθείς ομάδες εργαζομένων, όπως είναι οι νέοι, οι ηλικιωμένοι, τα άτομα με αναπηρία και οι μετανάστες. Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνεχίσει να ακολουθεί μια προσέγγιση που βασίζεται σε κίνητρα και κυρώσεις στο πλαίσιο των διμερών και περιφερειακών συμφωνιών, ούτως ώστε να διασφαλίζεται ότι οι κοινωνικές διατάξεις των συμφωνιών της ΕΕ εφαρμόζονται αποτελεσματικά. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό οι ίδιες οι κυβερνήσεις να μην απαρνηθούν την ευθύνη τους να διατηρήσουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, διότι τότε υπάρχει ο κίνδυνος ιδιωτικοποίησης του εργατικού δικαίου και των συστημάτων και υπηρεσιών κοινωνικής ασφάλισης.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής περιλαμβάνει δραστηριότητες και πρωτοβουλίες της ΕΕ που αποσκοπούν στην προαγωγή εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες. Μολονότι η στρατηγική της Λισαβόνας απέδιδε έμφαση, όπως και η στρατηγική «ΕΕ 2020» αποδίδει έμφαση, στην κοινωνική πολιτική σε επίπεδα μεγαλύτερα από ποτέ άλλοτε, τα ζητήματα της ανταγωνιστικότητας και οι οικονομικοί παράγοντες εξακολουθούν να έχουν προτεραιότητα σε σύγκριση με τα κοινωνικά θέματα. Τα βασικά πρότυπα εργασίας περιέχονται στις οκτώ συμβάσεις της ΔΟΕ που εστιάζονται στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την κατάργηση της αναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, την εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα και την κατάργηση της παιδικής εργασίας.

Προκειμένου η ΕΕ να προβαίνει σε διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες, θα πρέπει οι χώρες αυτές να τηρούν όλα τα ανωτέρω. Πρόκειται για έναν όρο του οποίου η μη εκπλήρωση καθιστά αδύνατη τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με τρίτες χώρες. Η εμπορική πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί περιπτώσεις μη τήρησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και, ως εκ τούτου, η ανάπτυξη της κοινωνίας μπορεί να συνεχιστεί μόνο εφόσον αρθούν αυτά τα μειονεκτήματα.

Η ΕΕ διαθέτει καλή φήμη όσον αφορά τον διεθνή διάλογο επί κοινωνικών ζητημάτων. Εν προκειμένω, θεωρείται ευαίσθητος και έμπιστος εταίρος. Αυτό το δεδομένο θα πρέπει να αξιοποιηθεί για την επίτευξη των πιο φιλόδοξων στόχων που έχει θέσει η ΕΕ.

  Zuzana Brzobohatá (S&D), γραπτώς. – (CS) Η έκθεση εστιάζεται σε ένα θέμα τεράστιας σημασίας στον σημερινό κόσμο. Πρόκειται για το θέμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το λεγόμενο κοινωνικό ντάμπινγκ αποτελεί σημαντική απειλή για τους εργαζόμενους, καθώς υπονομεύει ριζικά δικαιώματά τους. Οι διεθνείς εταιρείες είναι οι βασικοί παράγοντες στην εφαρμογή των κοινωνικών προτύπων. Ως εκ τούτου, είναι καίριας σημασίας να υπάρχει ένας σαφής ορισμός της κοινωνικής ευθύνης των εταιρειών, που θα αποτρέπει την υφιστάμενη ποικιλία ερμηνειών και να θεσπισθούν ελάχιστες απαιτήσεις για την ΕΚΕ, καθώς και ένας τρόπος για την παρακολούθηση της εκπλήρωσης αυτών. Πολλές εταιρείες προτιμούν τόπους που τους προσφέρουν προσωρινά οικονομικά οφέλη, κυρίως λόγω της φθηνής εργασίας. Οι εταιρείες γενικά αρνούνται να δημιουργήσουν μακροχρόνιους δεσμούς σε έναν τόπο και, ως εκ τούτου, να συμμετάσχουν στην κοινή κοινωνική ευθύνη στην περιοχή. Η έκθεση απευθύνει έκκληση για την ενίσχυση των βασικών προτύπων εργασίας που περιέχονται στις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, οι οποίες εστιάζονται στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την κατάργηση της αναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, την εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα και την κατάργηση της παιδικής εργασίας. Απαιτεί αλλαγές στο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης και στην ΕΕ, με στόχο την καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνθηκών απασχόλησης. Οι εισηγητές κατάφεραν να προασπίσουν στην υποβληθείσα έκθεση μια σαφή κοινωνική διάσταση και γι’ αυτό ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  John Bufton (EFD), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα την εφαρμογή μιας εξωτερικής διάστασης της κοινωνικής πολιτικής για την προαγωγή των εργασιακών και κοινωνικών προτύπων και της ευρωπαϊκής εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι, κατά τη γνώμη μου, η ΕΕ δεν πρέπει να επιβάλλει κοινωνικά δικαιώματα σε τρίτες χώρες, όσο σωστά ή ωφέλιμα μπορεί να θεωρούνται. Αν και αποδέχομαι τη σημασία της προαγωγής ανθρώπινων τρόπων αντιμετώπισης του εργατικού δυναμικού, η κοινωνική πολιτική στην ΕΕ έχει ήδη αποβεί ολέθρια για πολλούς οργανισμούς στο Ηνωμένο Βασίλειο και δεν πρέπει να επεκταθεί. Απαιτείται ένας βαθμός ευελιξίας και ελευθερίας κατά την εφαρμογή της κοινωνικής πολιτικής, καθώς μια γενικευμένη χάραξη πολιτικής μπορεί να έχει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα όταν εφαρμόζεται σε τοπικό επίπεδο. Γι’ αυτόν τον λόγο, η ΕΕ δεν θα έπρεπε καν να προσπαθεί να αποκτήσει αρμοδιότητα στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ τις δραστηριότητες και πρωτοβουλίες της ΕΕ που αποσκοπούν στην προαγωγή εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες, τα οποία είναι το θεμέλιο που διασφαλίζει ότι η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας θα ωφελήσει τους πάντες στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο. Ως εκ τούτου, υποστηρίζω τους όρους για σεβασμό των κοινωνικών αξιών και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που επιβάλλονται σε τρίτες χώρες ως προϋπόθεση για τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με την ΕΕ. Μέσω αυτού του τύπου Ένωσης θα χρησιμοποιήσουμε επιτυχώς την εξωτερική πολιτική για να βελτιώσουμε την κατάσταση στον κόσμο.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) διαδραματίζει βασικό ρόλο στο διεθνές σύστημα, καθώς συμβάλλει στην ανάπτυξη συναίνεσης σχετικά με τα εργασιακά πρότυπα. Ένα μεγάλο μέρος αυτού του σημαντικού κεκτημένου αναγνωρίζεται από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν διαφορές στο εργατικό δίκαιο μεταξύ των αναπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών. Κατά τη γνώμη μου, είναι επιτακτική ανάγκη για την ΕΕ να εναρμονιστούν αυτά τα πρότυπα με εκείνα των τρίτων χωρών, ιδίως με βασικούς εμπορικούς εταίρους, προκειμένου να διατηρηθεί ένα βασικό επίπεδο ισότητας στο διεθνές εμπόριο. Η υπό συζήτηση έκθεση συμμερίζεται αυτήν την άποψη, περιγράφοντας ορισμένες στρατηγικές, προκειμένου αυτές οι χώρες να σέβονται τις ίδιες αρχές με τους εργασιακούς όρους της ΕΕ. Η καθιέρωση δίκαιων προτύπων για τις συνθήκες εργασίας αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για σταθερή και αειφόρο ανάπτυξη και θα συμβάλει επίσης στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Συνεπώς, πιστεύω ότι αυτή η έκθεση συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη του συστήματος διεθνούς εμπορίου, το οποίο βασίζεται σε εργασιακές σχέσεις που διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ χωρών/εμπορικών συνασπισμών. Εκτιμώ ότι η προαγωγή αυτής της πολιτικής ευθύνης για τις συνθήκες εργασίας καταδεικνύει μια Ευρώπη προσεκτική και επιμελή και αυτό συνάδει με την προάσπιση των οικουμενικών αξιών τις οποίες πρεσβεύει.

  Luigi Ciriaco De Mita (PPE), γραπτώς. – (IT) Ένας από τους θεμελιώδεις στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να συνδέσει την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη με την οικονομική ανάπτυξη. Αν αυτοί οι δύο παράγοντες βρίσκονται σε ισορροπία, τότε αυτό σημαίνει, αφενός, ότι οι άνθρωποι μπορούν να εργάζονται με επαρκή αμοιβή που συνάδει με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την επαγγελματική ποιότητα, ενώ, αφετέρου, δίνεται η δυνατότητα στους επιχειρηματίες να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους ακολουθώντας τις αρχές της αγοράς, μετριασμένες όμως από το ανθρώπινο περιβάλλον στο οποίο αυτό πρέπει να λάβει χώρα. Αυτή η προοπτική –την οποία ορισμένοι αποκαλούν και κοινωνική οικονομία της αγοράς– είναι στην πραγματικότητα ένα νέο πρότυπο που υπερβαίνει την οικονομία της κοινωνικής ευημερίας και επιστρέφει αντ’ αυτού στην κεντρική σημασία του ανθρώπου. Αυτή η αλλαγή προτύπου προϋποθέτει απαραίτητα τη συνεπή υποστήριξη της κοινωνικής πολιτικής, περιλαμβανομένης της προαγωγής των συναφών προτύπων και της σχετιζόμενης εταιρικής ευθύνης. Αυτή η προσέγγιση και το όραμα δεν μπορούν, και δεν πρέπει, να επηρεάζουν μόνο την ΕΕ, αλλά πρέπει επίσης να εφαρμόζονται στην εξωτερική δράση όπου αυτό είναι εφικτό, ιδίως κατά τη διαπραγμάτευση συμφωνιών. Ο σεβασμός των προτύπων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, οι αρχές που κατοχυρώνονται στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και ο κοινωνικός διάλογος είναι κάποιοι μόνο από τους τομείς που μπορούν να συζητηθούν σε αυτές τις περιπτώσεις. Πιστεύω ότι η έκθεση που εγκρίναμε παρέχει επαρκή στήριξη γι’ αυτούς τους στόχους.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (LT) Η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής περιλαμβάνει δραστηριότητες και πρωτοβουλίες της ΕΕ που αποσκοπούν στην προαγωγή εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες. Η μη τήρηση σήμερα εντός και εκτός της ΕΕ βασικών διεθνών κοινωνικών προτύπων αποτελεί μια μορφή κοινωνικού και περιβαλλοντικού ντάμπινγκ εις βάρος τόσο των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων όσο και των εργαζομένων και των πολιτών της ΕΕ και τρίτων χωρών. Δεδομένης της παγκοσμιοποίησης της βιομηχανίας και των υπηρεσιών, τα διεθνή εργασιακά πρότυπα είναι το θεμέλιο που διασφαλίζει ότι η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας θα ωφελήσει τους πάντες. Αυτή η έκθεση απαιτεί μια αλλαγή στην παγκόσμια διακυβέρνηση και στην ΕΕ, προκειμένου να βελτιωθεί η εφαρμογή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και οι συνθήκες εργασίας, ζητώντας την ενίσχυση των βασικών προτύπων εργασίας τα οποία περιέχονται στις οκτώ συμβάσεις της ΔΟΕ που εστιάζονται στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την κατάργηση της αναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, την εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα και την κατάργηση της παιδικής εργασίας.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής αποσκοπεί στην προώθηση εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες και στην καταπολέμηση του κοινωνικού ντάμπινγκ, το οποίο συχνά είναι αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης ή του διεθνούς εμπορίου. Η Ένωση δεν μπορεί πλέον να ανέχεται το ντάμπινγκ στους τομείς της πρόνοιας, της υγείας και του περιβάλλοντος χωρίς να αντιδρά σε αυτό, καθώς είναι υπεύθυνη για υπερβολικά πολλές μεταφορές παραγωγικής δραστηριότητας εκτός Ευρώπης. Το γελοιωδώς χαμηλό κόστος εργασίας και οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται πια από την Επιτροπή ως «φυσικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα». Ως προς αυτό, επιμένω να αλλάξει η Επιτροπή το δόγμα της.

  Christine De Veyrac (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Falbr διότι, με τον ρόλο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) να έχει υποβαθμιστεί πρόσφατα, πιστεύω ότι πρέπει να θυμηθούμε τη σημασία του σεβασμού των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στον κόσμο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια σκηνή, προκειμένου να υποχρεώσει άλλες χώρες να σεβαστούν τα διεθνή πρότυπα στο εργατικό δίκαιο και, ως εκ τούτου, να περιορίσει τη φρενήρη επιδίωξη κοινωνικού ντάμπινγκ. Είναι σημαντικό να συμμετάσχουν όλοι οι ευρωπαίοι παράγοντες στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής, είτε πρόκειται για κυβερνήσεις που συμμετέχουν στη σύναψη διεθνών συμφωνιών είτε για ευρωπαϊκές εταιρείες που επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους σε τρίτες χώρες.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής αποσκοπεί στην προαγωγή των βασικών κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες προκειμένου να επιτευχθούν οι αναπτυξιακοί στόχοι της χιλιετίας που όρισαν τα Ηνωμένα Έθνη και να διασφαλιστεί η προστασία των εργαζομένων μέσω της συμμόρφωσης με τα διεθνή πρότυπα εργασίας. Η ΕΕ απέχει πολύ από το να θεωρείται ξεπερασμένη και γι’ αυτό πρέπει να είναι σε θέση να ωφεληθεί από την αξιοπιστία και την «καλή φήμη» της εν προκειμένω, με σκοπό τη σύναψη κοινωνικών συμμαχιών με τους βασικούς εμπορικούς εταίρους της και την προαγωγή αυτών στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) και στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ). Προτού επιτρέψουμε σε αυτές τις τρίτες χώρες να καθίσουν στο ίδιο διαπραγματευτικό τραπέζι με την ΕΕ, πρέπει να απαιτήσουμε να υιοθετήσουν τα ίδια βασικά διεθνή εργασιακά πρότυπα.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η υπερπόντια διάσταση της ευρωπαϊκής πολιτικής δεν περιορίζεται στη σύναψη συμφωνιών ή στην υπερπόντια βοήθεια. Είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει την προαγωγή των ευρωπαϊκών αξιών σε τρίτες χώρες, όχι μόνο για τον εκδημοκρατισμό και τον μεγαλύτερο σεβασμό για τα θεμελιώδη δικαιώματα, αλλά και για την προώθηση ενεργών πολιτικών με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών, και για τα πρότυπα εργασίας που σέβονται την προσωπική αξιοπρέπεια και επιτρέπουν την προσωπική εξέλιξη. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για την προαγωγή των προτύπων κοινωνικής ευθύνης για τις εταιρείες σε τρίτες χώρες.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση του κ. Falbr αφορά την εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής, την προαγωγή των εργασιακών και κοινωνικών προτύπων και την ευρωπαϊκή εταιρική κοινωνική ευθύνη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτέλεσε προπύργιο της προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, ο σεβασμός των οποίων είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ για τις διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες. Παρά τις οκτώ συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ), σύμφωνα με την ίδια τη ΔΟΕ, ποσοστό μεγαλύτερο του 50% του συνόλου των εργαζομένων δεν διαθέτει κανενός είδους κοινωνική προστασία, ιδίως οι μετανάστες, οι γυναίκες και τα παιδιά. Είναι προς όφελος της ΕΕ η προαγωγή της προσωπικής αξιοπρέπειας και του σεβασμού των κοινωνικών δικαιωμάτων σε όλα τα κράτη μέλη, δημιουργώντας, γι’ αυτόν τον σκοπό, έναν μηχανισμό εντοπισμού όσων δεν προσφέρουν αυτά τα δικαιώματα στους εργαζομένους τους και τιμωρώντας τους. Επικροτώ αυτήν την έκθεση και την υπερψηφίζω. Μολονότι υποστηρίζει τη σημασία των αξιών σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο που κυριαρχείται από την οικονομία, υπερασπίζεται την προσωπική αξιοπρέπεια, δεν δέχεται την εκμετάλλευση των ατόμων, προάγει την ευημερία και την προσωπική ολοκληρωμένη εξέλιξη, και καλεί την ΕΕ να συμμορφωθεί με τα πρότυπα της ΔΟΕ.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Πρόκειται για άλλη μια απαγγελία απλών ανησυχιών και επικρίσεων που, δυστυχώς, δεν εξετάζει εις βάθος αυτά τα θέματα και, γι’ αυτόν τον λόγο, καταλήγει να είναι σε μεγάλο βαθμό ανακόλουθη.

Στην παγκόσμια έκθεση της ΔΟΕ σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση για το 2010 αναφέρεται ότι ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των εργαζομένων δεν διαθέτει κανενός είδους κοινωνική προστασία. Σε αυτό το πλαίσιο η Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζει μια εμπορική πολιτική που βασίζεται στην ενθουσιώδη προάσπιση του ελεύθερου εμπορίου, η οποία επιτυγχάνεται μέσω διαπραγματεύσεων και της σύναψης πολυάριθμων διμερών και περιφερειακών συμφωνιών. Αυτές οι συμφωνίες όχι μόνο δεν ενθαρρύνουν την «εταιρική κοινωνική ευθύνη», η οποία στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη, αλλά προστατεύουν μόνο τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και δεν δίνουν τη δέουσα προσοχή στα εργασιακά δικαιώματα, στη σημασία της συλλογικής διαπραγμάτευσης και στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι των εργαζομένων, στην αποτελεσματική εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα, στην κατάργηση της αναγκαστικής εργασίας, στην ανασφαλή και ανεπαρκώς αμειβόμενη εργασία ή στην παιδική εργασία.

Αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα μίας πτυχής που η έκθεση θα μπορούσε και θα έπρεπε να είχε εξετάσει περαιτέρω. Ήταν σημαντικό να καταστεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπόλογη και να απαιτηθεί η επίτευξη συνέπειας μεταξύ πολιτικής και δράσης και μια σειρά αποτελεσματικών δράσεων για την προαγωγή των κοινωνικών και εργασιακών προτύπων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση περιλαμβάνει ορισμένες θετικές πτυχές: την καταδίκη της διαρκούς έλλειψης σεβασμού των πολυεθνικών εταιρειών προς τα δικαιώματα των εργαζομένων και την ανάγκη για οριζόντια ενσωμάτωση της κοινωνικής πολιτικής στο σύνολο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, περιλαμβανομένης της λεγόμενης εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ).

Ωστόσο, οι θετικές πτυχές αποδυναμώνονται, επειδή δεν απαιτείται η εφαρμογή εναλλακτικών πολιτικών που θα υποχρεώνουν αποτελεσματικά τις εταιρείες να υλοποιήσουν την ΕΚΕ τους.

Ως εκ τούτου, εκφράζουμε την απογοήτευσή μας για την απόρριψη της έκκλησης να διαγραφεί το σημείο 31 : «τονίζει ότι δεν πρέπει να εγκριθεί σε επίπεδο ΕΕ καμία οδηγία για τη ρύθμιση της ΕΚΕ και την επιβολή της τήρησής της».

Το Κοινοβούλιο θα έπρεπε να προχωρήσει πέρα από «αιτήματα» ή «εκκλήσεις» προς την Επιτροπή για την έγκριση μιας θέσης και να απαιτήσει τη δημιουργία ενός νομοθετικού πλαισίου για την ΕΚΕ, με ελάχιστα πρότυπα που προάγουν τον σεβασμό για τους βασικούς κανόνες εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) στις πολυεθνικές εταιρείες και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, και να συμπεριλάβει τις αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας και τις κοινωνικές ρήτρες τόσο στις διμερείς εμπορικές διαπραγματεύσεις που διαπραγματεύεται η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στον ίδιο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ). Για όλους αυτούς τους λόγους, καταψηφίσαμε την έκθεση.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής είναι μία από τις βασικές προτεραιότητες της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι σημαντικό να ενισχυθούν τα εργασιακά πρότυπα, όπως η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, η κατάργηση της αναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, η εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα και η κατάργηση της παιδικής εργασίας. Ο στόχος και η προσπάθεια των διεθνών προτύπων εργασίας πρέπει, συνεπώς, να είναι να οδηγήσουν την οικονομική ανάπτυξη ιδίως προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας και όχι μόνο να καθιερώσουν τους όρους και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η παγκοσμιοποίηση, στην πραγματικότητα, το μόνο που κάνει είναι να στρέφει τους εργαζόμενους όλων των χωρών εναντίον αλλήλων σε έναν αθέμιτο ανταγωνισμό, είτε μέσω των μετεγκαταστάσεων, της μετανάστευσης των αιτούντων εργασία είτε μέσω του Τρόπου 4 της Γενικής Συμφωνίας για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών. Το πρόβλημα είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διεξάγει πολλές ωραίες συζητήσεις επί του θέματος, αλλά ποτέ δεν τις κάνει πράξη. Πότε στο παρελθόν αναλάβαμε πρακτική και συγκεκριμένη δράση ως συνέπεια της αντιμετώπισης καταστάσεων απαράδεκτης εκμετάλλευσης; Πότε αυτές οι καταστάσεις εμπόδισαν τη σύναψη εμπορικών συμφωνιών με μια χώρα; Ποτέ. Διότι όσο εσείς προσποιείστε ότι ανησυχείτε για τους ξένους εργαζόμενους, οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι παραβλέπονται. Όπως επισημαίνει ο εισηγητής, ο οποίος συμφωνεί με αυτό, «τα πρότυπα εργασίας δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για λόγους εμπορικού προστατευτισμού». Συνεπώς, ποιες αρχές, ποιες αξίες, ποιοι προβληματισμοί θα μπορούσαν ποτέ να θέσουν υπό αμφισβήτηση την απόλυτη ισχύ της αγοράς; Μιλάτε πολύ για την κοινωνική ευθύνη των εταιρειών οι οποίες, εξάλλου, λειτουργούν βάσει των κανόνων που εσείς θεσπίσατε. Πότε επιτέλους θα συζητηθεί εδώ το θέμα της πολύ βαριάς κοινωνικής ευθύνης των φορέων λήψης πολιτικών αποφάσεων της ΕΕ;

  Catherine Grèze (Verts/ALE), γραπτώς. – (FR) Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι η γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης, για την οποία ήμουν εισηγήτρια, συμπεριλήφθηκε σε αυτήν την έκθεση. Αυτήν τη στιγμή, λαμβάνει χώρα η 100ή Διεθνής Συνδιάσκεψη για την Εργασία και όλοι γνωρίζουμε ότι οι ισχύοντες κανόνες είναι αναποτελεσματικοί.

Σε ένα πλαίσιο παγκόσμιας κρίσης, είναι σημαντικό να στείλει η ΕΕ ένα ηχηρό μήνυμα απευθύνοντας έκκληση για μια νέα εποχή κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι προτάσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση του κ. Falbr θα μας επιτρέψουν να κάνουμε πραγματικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Είναι απογοητευτική αυτή η πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών κατά την εφαρμογή των κοινωνικών δικαιωμάτων. Χρειαζόμαστε μηχανισμούς εφαρμογής (με κίνητρα και κυρώσεις) προκειμένου να εφαρμοστούν πραγματικά τα κοινωνικά πρότυπα. Πρέπει να προστεθεί μια κοινωνική ρήτρα σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ και να είναι νομικώς δεσμευτική. Επιτρέψτε μου να αποδοκιμάσω το γεγονός ότι, στην παράγραφο 31, η έκθεση τονίζει ότι δεν πρέπει να εγκριθεί σε επίπεδο ΕΕ καμία οδηγία για την επιβολή της τήρησής της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Επιμένω στην ανάγκη να προαγάγουμε περισσότερο την κοινωνική δικαιοσύνη και να διασφαλίσουμε τον σεβασμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων παγκοσμίως, ιδίως στις συναλλαγές μας με τις αναπτυσσόμενες χώρες.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση που μαστίζει σήμερα την Ευρώπη, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο, συνδυάζεται με μια σοβαρή κοινωνική κρίση. Σε αυτό το δύσκολο πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι επιχειρήσεις της έχουν ουσιαστική κοινωνική εθύνη στις σχέσεις που διατηρούν με τις τρίτες χώρες. Γι’ αυτόν τον λόγο, ήθελα να τονίσω, μέσω της ψήφου μου, την ανάγκη να διασφαλίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση τον σεβασμό των κοινωνικών προτύπων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων κατά τη σύναψη συμφωνιών με αυτές τις χώρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω των αξιών που πρεσβεύει, πρέπει να διασφαλίσει την προαγωγή και τη διάδοση ανά τον κόσμο των προτύπων που διέπουν το εργατικό της δίκαιο. Η Ευρώπη έχει καθήκον να αποτελεί πρότυπο. Γι’ αυτό ψήφισα κι εγώ υπέρ των διατάξεων που δίνουν έμφαση στην εταιρική κοινωνική ευθύνη.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Επικρότησα αυτό το έγγραφο διότι, στην αλλαγή του αιώνα, η ΕΕ άλλαξε τη στρατηγική της για την εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής από μια σκληρή σε μια ενδοτική προσέγγιση, δηλαδή από την εστίαση στη σύνδεση των κοινωνικών προτύπων με τις εμπορικές συμφωνίες στην εστίαση στη διεθνή συνεργασία και τον διάλογο. Η ΕΕ χρησιμοποιεί διαφορετικού τύπου μέσα για την εφαρμογή της κοινωνικής πολιτικής σε τρίτες χώρες. Πρόκειται για σκληρά, ενδοτικά και χρηματοπιστωτικά μέσα. Η χρήση αυτών των μέσων αποτελεί απόδειξη ότι η ΕΕ αναμένει μια ορισμένη συμπεριφορά στις σχέσεις της με τους εμπορικούς εταίρους της. Εντούτοις, το πρόσκομμα είναι η εφαρμογή αυτών των μέσων και η επιβολή τους στις χώρες εταίρους. Συνεπώς, είναι καίριας σημασίας να επικεντρωθεί η ΕΕ πιο διεξοδικά στην εφαρμογή και την επιβολή τους, ειδικά των συμβάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) και των αρχών της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Συχνά η έννομη τάξη της χώρας εμποδίζει την επίτευξη αυτού του σκοπού, ωστόσο η αδύναμη πολιτική βούληση και η εσωτερική οικονομική πίεση διαδραματίζουν επίσης τον ρόλο τους. Το ότι οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους είναι άλλος ένας σημαντικός παράγοντας.

  Cătălin Sorin Ivan (S&D), γραπτώς. – (EN) Σύμφωνα με την έκθεση, η ΕΕ έχει έναν μοναδικό συνδυασμό δυναμικής οικονομίας και κοινωνικού μοντέλου. Δημιουργεί ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, στην κατάρτιση και στην αγορά εργασίας, καθώς και ισότιμη πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες. Η έκθεση τονίζει ότι πρέπει να υποστηριχθεί η υλοποίηση προγραμμάτων αξιοπρεπούς εργασίας, που εκφράζουν τις εθνικές ανάγκες και προτεραιότητες όσον αφορά την απασχόληση και την κοινωνική πολιτική, και βασίζονται σε μια τριμερή συμφωνία εργοδοτών, εργαζομένων και κυβερνήσεων. Αυτή η πτυχή είναι πολύ σημαντική στο πραγματικό πλαίσιο. Αυτοί είναι πολλοί από τους λόγους για τους οποίους υποστήριξα αυτήν την έκθεση.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Οι άνθρωποι έχουν τη μεγαλύτερη σημασία και γι’ αυτό είναι τόσο σημαντική η προαγωγή των εργασιακών και κοινωνικών προτύπων. Οι άνθρωποι που ζουν στις αγροτικές περιοχές και, ιδίως, οι γυναίκες και οι νέοι, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η συντριπτική πλειονότητα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων ανήκει σε άνδρες. Πιστεύω ότι οι γυναίκες πρέπει να προστατευθούν προκειμένου να διορθωθεί αυτή η έλλειψη ισορροπίας. Κατά τη γνώμη μου, είναι επίσης σημαντικό να υποστηριχθούν οι νέοι αγρότες που αναλαμβάνουν τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις των γονιών τους. Όσον αφορά τους νέους, η ποιότητα της εκπαίδευσης στις αγροτικές περιοχές πρέπει να βελτιωθεί και πρέπει να διασφαλιστεί η πρόσβαση των νέων σε μη αγροτικές ευκαιρίες για μάθηση και προσωπική εξέλιξη. Το επόμενο βασικό θέμα είναι η εταιρική κοινωνική ευθύνη.

Αυτό σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν δράση σε καθημερινή βάση για την προστασία της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, με δική τους πρωτοβουλία και ανεξαρτήτως τυχόν νομικών διατάξεων. Οι επιχειρήσεις δεν λειτουργούν πλέον μόνο με βάση το κέρδος. Αρχίζουν να χαρακτηρίζονται από αυξημένη επίγνωση των θεμάτων κοινωνικής και περιβαλλοντικής προστασίας.

  Martin Kastler (PPE), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα υπέρ της υπό συζήτηση έκθεσης, διότι πιστεύω ότι οι επιχειρήσεις έχουν κοινωνική ευθύνη – προς τους εργαζόμενους και τους πελάτες τους, το περιβάλλον και την κοινωνία εν γένει. Ένας νέος όρος προστέθηκε στο γερμανικό λεξικό: εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΕΚΕ). Είναι –και πρέπει να παραμείνει– ένα εθελοντικό θέμα. Στις παγκοσμιοποιημένες αγορές μας, η ΕΚΕ συνεπάγεται πολύ περισσότερα από μια απλή χορηγία στον τοπικό ποδοσφαιρικό σύλλογο. Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται με παγκοσμίως υπεύθυνο τρόπο συμβάλλουν στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής και της αναπτυξιακής πολιτικής.

Είναι οι πρεσβευτές της Ευρώπης στον κόσμο, κρατώντας ψηλά τη σημαία της Ευρώπης για τα κοινωνικά πρότυπα παγκοσμίως. Πρέπει να στηρίξουμε την ΕΚΕ, όχι να την ρυθμίσουμε. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ρόλος της Ευρώπης πρέπει να είναι αυτός του διαμεσολαβητή, όχι του ρυθμιστή. Αυτή η αρχή πρέπει να εφαρμοστεί αν θέλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να σοβαρευτεί και να ασχοληθεί με το θέμα της ΕΚΕ ξανά: δεν χρειαζόμαστε υπερβολική ρύθμιση. Τονίσαμε αυτήν τη θέση με την παρούσα έκθεση.

  Jan Kozłowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Πιστεύω ότι ο κ. Falbr εκπόνησε μια καλή έκθεση και γι’ αυτό θα ήθελα να εξηγήσω γιατί αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ της έγκρισής της. Η προαγωγή υψηλών προτύπων εργασίας, κοινωνικών προτύπων και εταιρικής κοινωνικής ευθύνης αποτελεί μια εξαιρετικά μεγάλη πρόκληση για την εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής. Ένα από τα προβλήματα που επισημαίνει ο εισηγητής είναι η ανεπάρκεια των διοικητικών οργάνων που είναι υπεύθυνα για την πολιτική απασχόλησης. Η διαρκής και εποικοδομητική συνεργασία με τρίτες χώρες, η οποία αφορά τόσο την Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο όσο και τα επιμέρους κράτη μέλη, μπορεί να αποτελέσει πηγή ορθών πρακτικών αναφορικά με τον καθορισμό των κατάλληλων διοικητικών ικανοτήτων. Πιστεύω ότι η συνεργασία σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και με τις επιχειρήσεις οδηγεί επίσης σε καλά αποτελέσματα. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα εταιρικής σχέσης, υποστήριξης και ανταλλαγής εμπειριών που έχει επιφέρει θετικά αποτελέσματα είναι η συνεργασία μεταξύ των πολωνικών περιφερειών και των χωρών στην ανατολική εταιρική σχέση τα τελευταία χρόνια.

  Agnès Le Brun (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται, σε παγκόσμια κλίμακα, ένας ελκυστικός και περιζήτητος εταίρος χάρη στον μοναδικό συνδυασμό δυναμικής οικονομίας και κοινωνικού μοντέλου. Αυτό το κοινωνικό μοντέλο πρέπει να προάγεται από την ΕΕ στις σχέσεις της με τις τρίτες χώρες και πρέπει να περιλαμβάνει συνεπή δράση μεταξύ των δύο διαστάσεων, εσωτερικής και εξωτερικής. Το τρέχον κείμενο επιμένει στην ανάγκη προαγωγής της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης συγκεκριμένα. Η ΕΚΕ απαιτεί να λαμβάνουν υπόψη οι εμπορικές εταιρείες την κοινωνική και την περιβαλλοντική διάσταση. Το ψήφισμα τονίζει ότι αυτή η προαγωγή δεν πρέπει να είναι δεσμευτική, αλλά θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ των ενδιαφερομένων σε εθελοντική βάση. Τέλος, αποσκοπεί επίσης στην ενσωμάτωση σε διεθνείς διαπραγματεύσεις των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την προστασία των οποίων έχει επωμιστεί η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, καθώς και στην προαγωγή μιας παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης που θα λαμβάνει υπόψη αυτές τις παραμέτρους.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ αυτήν την έκθεση. Τα βασικά πρότυπα εργασίας περιέχονται στις οκτώ συμβάσεις της ΔΟΕ που εστιάζονται στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την κατάργηση της αναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, την εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα και την κατάργηση της παιδικής εργασίας. Καθίσταται σαφές, όχι μόνον από τις ανωτέρω συμβάσεις, αλλά και από την έκθεση της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Κοινωνική Διάσταση της Παγκοσμιοποίησης, ότι είναι αναγκαίο να τροποποιηθεί η αυστηρή εστίαση στις αγορές υπέρ του ευρύτερου ενδιαφέροντος για τον άνθρωπο, δηλαδή να βρεθεί στο επίκεντρο η προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η τήρηση του εργατικού δικαίου. Προκειμένου η ΕΕ να προβαίνει σε διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες, θα πρέπει οι χώρες αυτές να τηρούν όλα τα ανωτέρω. Πρόκειται για έναν όρο του οποίου η μη εκπλήρωση καθιστά αδύνατη τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με τρίτες χώρες. Η εμπορική πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί περιπτώσεις μη τήρησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η ανάπτυξη της κοινωνίας μπορεί να συνεχιστεί μόνο εφόσον αρθούν αυτά τα μειονεκτήματα. Θεσπίζοντας πρότυπα εργασίας, η ΕΕ υποστηρίζει τις ευκαιρίες για άνδρες και γυναίκες να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή και παραγωγική εργασία υπό συνθήκες ελευθερίας, ισότητας, ασφάλειας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Δεδομένης της τρέχουσας παγκοσμιοποίησης, τα διεθνή εργασιακά πρότυπα είναι το θεμέλιο που διασφαλίζει ότι η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας θα ωφελήσει τους πάντες.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Ο στόχος και μεγάλος μέρος του περιεχομένου της έκθεσης του κ. Falbr είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύ θετικά. Επίσης θεωρώ την εστίαση στην απασχόληση και στις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας βασικό στοιχείο της αειφόρου ανάπτυξης, και όχι μόνο στις χώρες της ΕΕ. Όπως ο εισηγητής, εκφράζω τη λύπη μου διότι δεν υπάρχει ένας ενιαίος ορισμός μιας «κοινωνικής ρήτρας» που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί όχι στις διμερείς εμπορικές συμφωνίες, αλλά στη δημιουργία συνθηκών αξιοπρεπούς απασχόλησης για τους εργαζόμενους. Τα κοινωνικά μοντέλα ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών θα μπορούσαν επίσης να αποτελέσουν καλό παράδειγμα για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Επίσης, συμμερίζομαι τη γνωμοδότηση σχετικά με τον κοινό αγώνα για την εξάλειψη της παιδικής εργασίας.

Παρά τα ανωτέρω, απείχα από την ψηφοφορία, διότι είναι αδύνατον να εφαρμοστούν οι κοινωνικές απαιτήσεις στις διμερείς εμπορικές συμφωνίες χωρίς την ύπαρξη ενός σαφούς ορισμού του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό το κριτήριο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως επιχείρημα για τη μη σύναψη συμφωνιών.

  Barbara Matera (PPE), γραπτώς. – (IT) «Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το πνεύμα της επαναστατικής αλλαγής το οποίο ενοχλεί επί μακρόν τα έθνη του κόσμου πέρασε πέρα από τη σφαίρα της πολιτικής και κάνει αισθητή την παρουσία του στη συναφή σφαίρα της πρακτικής οικονομίας.» Αυτά είναι τα λόγια του αγαπητού πάπα Ιωάννη Παύλου II ο οποίος, στην εγκύκλιό του με τίτλο Centesimus Annus, αναθεώρησε τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε ο προκάτοχός του Λέοντας XIII στην εγκύκλιο Rerum Novarum. Σκοπός του ήταν να αναλύσει και να συμβάλει στο κοινωνικό «ζήτημα» το οποίο –σήμερα όπως και το 1991– μπορεί να επιλυθεί μόνο αν ανατρέξει κανείς στο χριστιανικό δόγμα και, ως εκ τούτου, αν αναγνωρίσει την απολύτως άνευ διακρίσεων αξιοπρέπεια του ανθρώπου και του εργαζομένου.

Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Falbr, διότι εστιάζεται ακριβώς στη σημασία της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο ότι το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο είναι ένα σημαντικό σημείο εκκίνησης, μεταξύ άλλων και όσον αφορά τις εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης. Η κοινωνική ευθύνη πρέπει να λειτουργεί για την εκπλήρωση αυτού του σκοπού και η Ευρωπαϊκή Ένωση –εργαζόμενη μέσω του Κοινοβουλίου– πρέπει να αποκαταστήσει και να ενισχύσει αυτές τις αρχές σε κάθε δράση της, κυρίως στις σχέσεις της με τρίτες χώρες των οποίων οι πολίτες στερούνται θεμελιώδη δικαιώματα. Ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, αισθάνομαι υποχρεωμένη να τονίσω πόσο σημαντικό είναι να συνεργαστούμε όλοι, και εκτός της ΕΕ, για την εξάλειψη των διακρίσεων και της βίας λόγω φύλου, προκειμένου να αποκατασταθεί η κοινωνική αξιοπρέπεια των γυναικών και να ενισχυθεί η ενεργή συμβολή τους τόσο στην τοπική όσο και στην υπερεθνική οικονομία.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και η μετεγκατάσταση των ευρωπαϊκών εταιρειών οδήγησαν σε προβληματισμούς σχετικά με την εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής. Αυτή περιλαμβάνει δραστηριότητες και πρωτοβουλίες της ΕΕ που αποσκοπούν στην προαγωγή εργασιακών και κοινωνικών προτύπων σε τρίτες χώρες. Τα βασικά πρότυπα εργασίας περιέχονται στις οκτώ συμβάσεις της ΔΟΕ που εστιάζονται στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την κατάργηση της αναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, την εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα και την κατάργηση της παιδικής εργασίας. Προκειμένου η ΕΕ να προβαίνει σε διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες, θα πρέπει οι χώρες αυτές να τηρούν όλα τα ανωτέρω. Πρόκειται για έναν όρο του οποίου η μη εκπλήρωση καθιστά αδύνατη τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με τρίτες χώρες. Η εμπορική πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί περιπτώσεις μη τήρησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και, η ανάπτυξη της κοινωνίας μπορεί να συνεχιστεί μόνο εφόσον αρθούν αυτά τα εμπόδια. Είναι σημαντικό να χρησιμοποιηθούν τα διεθνή πρότυπα εργασίας ώστε να διασφαλιστεί ότι η οικονομική ανάπτυξη εξακολουθεί να εστιάζεται ιδιαιτέρως στη βελτίωση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας και όχι στον καθορισμό των συνθηκών εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Η εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής αποτελεί βασική προτεραιότητα της Ομάδας μας, αλλά και δική μου. Πρόσφατα εγκρίναμε ένα ψήφισμα για τη μελλοντική σύμβαση σχετικά με τους οικιακούς βοηθούς που πρόκειται να εγκριθεί τον Ιούνιο του 2011. Αυτή η έκθεση απευθύνει έκκληση γενικότερα για την ενίσχυση των βασικών προτύπων εργασίας που περιέχονται στις συμβάσεις της ΔΟΕ και εστιάζονται στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την κατάργηση της αναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, την εξάλειψη των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και το επάγγελμα και την κατάργηση της παιδικής εργασίας. Η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απαιτεί μια αλλαγή στην παγκόσμια διακυβέρνηση και στην ΕΕ, προκειμένου να βελτιωθεί η εφαρμογή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και οι συνθήκες εργασίας. Η μη τήρηση σήμερα, εντός και εκτός της ΕΕ, βασικών διεθνών κοινωνικών προτύπων αποτελεί μια μορφή κοινωνικού και περιβαλλοντικού ντάμπινγκ εις βάρος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και των ευρωπαίων εργαζόμενων. Ψήφισα υπέρ.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Υποστηρίζω τις αρχές που περιλαμβάνει η έκθεση. Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνω ότι πρόκειται για μεγαλεπήβολους στόχους που θα είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να επιτευχθούν στην πραγματικότητα. Ήδη έχουμε αμέτρητες εμπορικές συμφωνίες που δεν εγείρουν καμία απαίτηση αναφορικά με την τήρηση των κοινωνικών προτύπων. Από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η προφανής διαφορά, η αποτελεσματικότητα και το σκεπτικό αυτής της έκθεσης θα είναι υποχρεωτικά περιορισμένα. Η έκθεση ζητά από τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τους βασικούς κανόνες εργασίας για τις επιχειρήσεις εντός των χωρών τους. Δεν θα έπρεπε αυτό να επεκταθεί και στις επιχειρήσεις εκτός της Ευρώπης; Φαίνεται επίσης ότι η έκθεση ισχυρίζεται πως καταπολεμά τις αρνητικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης, αν και αυτό, σε τελική ανάλυση, δεν μπορεί να επιτευχθεί με τα μέτρα που συζητήθηκαν εδώ. Γι’ αυτόν τον λόγο, απείχα από την ψηφοφορία.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Στην υπό συζήτηση έκθεση, η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε πολύ φιλόδοξους στόχους για τον εαυτό της βασιζόμενη σε καλοσχεδιασμένες αρχές. Τα κράτη μέλη καλούνται να εφαρμόσουν τους βασικούς κανόνες εργασίας για τις επιχειρήσεις εντός των χωρών τους. Δυστυχώς, αυτό δεν φαίνεται να επεκτείνεται και στις επιχειρήσεις εκτός Ευρώπης επί του παρόντος. Μολονότι είμαι υπέρ των αρχών που διέπουν την έκθεση, δεν πιστεύω ότι τα συμπεράσματά της είναι απολύτως ορθά και γι’ αυτό απείχα από την ψηφοφορία.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η εξωτερική κοινωνική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία εστιάζεται σε χώρες που δεν επιθυμούν να προσχωρήσουν στην ΕΕ, πρέπει, κατά κύριο λόγο, να είναι συνεκτική, ρεαλιστική και ενιαία. Τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική κοινωνική πολιτική πρέπει να προάγουν τα εργασιακά, καθώς και τα κοινωνικά πρότυπα, τα οποία συγκαταλέγονται μεταξύ των σημαντικών στόχων της ΕΕ.

Σε συνάρτηση με τα παραπάνω, όλα τα κράτη μέλη που συνάπτουν συμφωνίες με τρίτες χώρες πρέπει να διασφαλίσουν ότι η θέση τους είναι σύμφωνη με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Πρέπει να απαιτούμε από τις χώρες που δεν επιθυμούν να προσχωρήσουν στην ΕΕ να σέβονται το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και να λαμβάνουν μέτρα για την πρόληψη των διακρίσεων λόγω φύλου ή ηλικίας. Η εξάλειψη της παιδικής εργασίας και το δικαίωμα των πολιτών να βελτιώσουν τα επαγγελματικά τους προσόντα είναι πολύ σημαντικά θέματα. Όσον αφορά την αναπτυξιακή συνεργασία, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει αρκετούς πόρους για τη δημιουργία επαρκών δομών στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Είναι απολύτως σημαντικό να κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσαρμογές για την τρέχουσα κατάσταση και την πραγματικότητα της ζωής στην ενδιαφερόμενη χώρα κατά τη διαπραγμάτευση συμφωνιών εταιρικής σχέσης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέκτησε νέες αρμοδιότητες μετά την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας και πρέπει να συνεργαστεί ενεργά με τις ευρωπαϊκές και τις διεθνείς συνδικαλιστικές ενώσεις προκειμένου να βελτιωθεί η κοινωνική κατάσταση.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με την εξωτερική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής, την προαγωγή των εργασιακών κοινωνικών προτύπων και τ