Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2011/2034(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A7-0226/2011

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A7-0226/2011

Συζήτηση :

PV 04/07/2011 - 29
CRE 04/07/2011 - 29

Ψηφοφορία :

PV 05/07/2011 - 7.24
CRE 05/07/2011 - 7.24
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P7_TA(2011)0318

Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011 - Στρασβούργο

29. Προτεραιότητες για την ενεργειακή υποδομή για το 2020 και μετέπειτα (συνοπτική παρουσίαση)
Βίντεο των παρεμβάσεων
Συνοπτικά πρακτικά
MPphoto
 

  President. − The next item is the report by Francisco Sosa Wagner, on behalf of the Committee on Industry, Research and Energy, on energy infrastructure priorities for 2020 and beyond (2011/2034(INI)) (A7-0226/2011).

 
  
MPphoto
 

  Francisco Sosa Wagner, Ponente. − Señor Presidente, en primer lugar quiero agradecer a los ponentes alternativos la fecunda colaboración que me han prestado a la hora de redactar este informe. Y lo mismo digo respecto de los demás diputados, compañeros de la comisión de este Parlamento.

Hace sesenta años se creó la Comunidad Europea del Carbón y del Acero. Nada mejor para conmemorar este acontecimiento que debatir ahora sobre las infraestructuras energéticas en Europa.

Hoy, la Unión Europea tiene fijados con claridad los objetivos de su política: mercado interior común europeo, impulso de las energías renovables como medio o instrumento de lucha contra el cambio climático, seguridad del abastecimiento y diversificación de sus fuentes.

En el Tratado de Lisboa se ha consagrado un título a la energía, el XXI, donde aparecen formulados estos compromisos que acabo de mencionar y, además, el fomento de la interconexión de las redes energéticas. Pues bien, el objetivo del informe que hemos elaborado está orientado a corregir unas infraestructuras energéticas que, a juicio de la Comisión Europea, se hallan desfasadas y mal interconectadas. Así, por ejemplo, nos encontramos con un aumento espectacular de generación de electricidad de origen eólico en el mar del Norte y en el Báltico, con el inmenso potencial de energía renovable en el sur de Europa y en el norte de África, con los problemas que se derivan del almacenamiento de electricidad a gran escala y con las necesidades de recarga de los vehículos eléctricos, entre otras muchas cuestiones urgentes.

Todo ello es imposible afrontarlo hoy si no ideamos nuevas redes y nuevas conexiones, tanto en el interior de la Unión Europea como con terceros países. Se trata, por tanto, en estos años venideros, de avanzar en la determinación de las infraestructuras necesarias: a) estableciendo los criterios que permitan seleccionar proyectos de interés europeo; b) suprimiendo las «islas energéticas»; c) garantizando la ejecución de estos proyectos en plazos razonables y arbitrando fórmulas para solucionar el conflictivo asunto de los procedimientos de autorización y licencias en los Estados miembros, y d) asegurando una financiación que atraiga e impulse la inversión privada, sin perjuicio de los apoyos públicos que sean necesarios.

La eficiencia energética y el ahorro, así como las redes inteligentes, son ingredientes centrales en el nuevo diseño incorporado al informe, porque hemos creído que, mediante la disminución de la demanda de energía, se puede disminuir la dependencia de las importaciones, con el consiguiente efecto en las necesidades de infraestructuras.

Preocupación fundamental de este informe desde el primer momento ha sido la tramitación de las licencias y autorizaciones destinadas a permitir la ejecución de las obras necesarias. En la actualidad, los proyectos se eternizan. Y se eternizan por la oposición de las poblaciones a ver crecer en su vecindad torres o instalaciones de otro tipo. Para solucionar este conflicto, se ha pensado en la información temprana a la ciudadanía y en establecer un sistema de advertencias para el caso de que las autoridades de un Estado no atiendan una solicitud en un plazo razonable.

Estamos ante objetivos ambiciosos, para los que es necesario el concurso de todos. En este sentido, son imprescindibles las empresas del sector, que claman justamente por un marco regulatorio estable, la mejor forma de asegurar la financiación de sus esfuerzos.

Hasta ahora, la política energética de la Unión Europea, tanto hacia el exterior de las fronteras como en su interior, ha carecido de un impulso decididamente europeo. Europa ha de hablar con una sola voz. Una voz que sea bien audible y resuene cabal en la bóveda del edificio europeo, porque es de nuestra fragilidad energética de donde hemos de sacar las fuerzas para construir una Europa energéticamente sólida y vigorosa, digna sucesora, en este año de aniversario, de aquel gran invento que fue la CECA, nuestra cuna, precisamente.

 
  
MPphoto
 

  Krišjānis Kariņš (PPE). - Priekšsēdētāj! Mēs visi esam pieraduši pie izvēles. Mums ir izvēle, pērkot ziepes, izvēle, pērkot televizorus, izvēle, pie kura mobilā telefona operatora mēs pieslēgsimies. Un šī izvēle mums kā patērētājiem nodrošina pēc iespējas zemākas cenas, jo tā ir konkurence. Taču pastāv viena joma, kur mums šīs konkurences, šīs izvēles bieži vien Eiropā nav. Tā ir enerģētika — elektrība un gāze. Kāpēc šīs izvēles daudziem patērētājiem nav? Tāpēc, ka mums Eiropā trūkst infrastruktūras, trūkst starpsavienojumu, lai mums vispār būtu šāds tirgus, lai patērētājiem šāda izvēle būtu.

Ar šo ziņojumu Eiropas Parlaments skaidri saka, ka Eiropas iedzīvotājiem un patērētājiem ir jābūt izvēlei ne tikai attiecībā uz ziepēm, bet arī enerģētikā — elektrības un gāzes tirgū. Izveidojot šo infrastruktūru, mēs nodrošināsim patērētājiem izvēli un pēc iespējas zemākas cenas. Paldies par uzmanību!

 
  
MPphoto
 

  Luís Paulo Alves (S&D). - Senhor Presidente, a modernização e a renovação da infra-estrutura energética são factores essenciais para os objectivos de crescimento sustentável e inteligente que procuramos com a Estratégia 2020 e para a nossa segurança energética de que precisamos.

É indispensável envolver todas as regiões neste desafio. Para isso, os incentivos previstos nos sistemas regulamentares devem ser melhorados, nomeadamente os que se aplicam a projectos de maior risco e a projectos mais inovadores como os que se estão a desenvolver nas Ilhas dos Açores no domínio das energias renováveis.

As regiões devem estar associadas às fases de concepção e de realização dos projectos, na definição das prioridades, na sua elaboração e execução, porque tal garante melhores resultados e, logo, uma melhor defesa do interesse europeu. O momento económico actual acentua ainda mais a necessidade de adoptar uma abordagem inovadora e integrada das questões energéticas para que se levem em conta todos os aspectos económicos, ambientais e sociais.

É indispensável não perder de vista os seus efeitos a médio e longo prazo procurando assegurar a todos os cidadãos europeus uma energia segura, sustentável e a preços aceitáveis.

 
  
MPphoto
 

  Miroslav Mikolášik (PPE). - Lisabonská zmluva poskytuje osobitný právny základ pre rozvoj energetickej politiky Európskej únie, ktorý musí byť vhodne využitý za účelom modernizácie, zlepšenia prepojenia a úpravy energetickej infraštruktúry Únie tak, aby boli dosiahnuté energetické a klimatické ciele na rok 2020.

Bezpečnosť dodávok a upevnenie solidarity medzi členskými štátmi v oblasti energetiky je podľa môjho názoru možné zabezpečiť aj prostredníctvom politiky súdržnosti. Predovšetkým európska územná spolupráca poskytuje nové možnosti cezhraničnej spolupráce, napríklad za účelom prepojenia medzi miestnymi a regionálnymi zdrojmi energie a veľkými energetickými sieťami. Koordinácia projektov energetickej infraštruktúry na miestnej, regionálnej a európskej úrovni je základnou podmienkou na zabezpečenie náležitého prepojenia sietí a maximalizáciu efektívnosti finančných prostriedkov, či už z regionálnych, alebo európskych zdrojov.

 
  
MPphoto
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). - Senhor Presidente, não é de mais sublinhar a importância do desenvolvimento da produção da energia e o estabelecimento das prioridades em infra-estruturas energéticas até 2020 ou mais. Mas, como a energia é uma área estratégica que exige investimentos elevados, as regiões e países de economias mais frágeis têm dificuldade em acompanhar as inovações e, por isso, uma liberalização completa nesta área pode originar maiores desigualdades sociais, maiores assimetrias e uma maior pobreza energética.

Assim, impõem-se três medidas que nos parecem essenciais: manter políticas públicas na área da energia, exactamente com o objectivo de assegurar o seu acesso a todos em igualdade de circunstâncias, manter empresas públicas e sectores públicos fortes, que permitam também às regiões e países com dificuldades inovarem, expandirem-se e serem apoiados, e assegurar que todas as pessoas tenham acesso à energia, impedindo a pobreza energética e a dificuldade de milhões de famílias em aceder à energia e ao aquecimento das suas casas.

 
  
MPphoto
 

  Seán Kelly (PPE). - A Uachtaráin, ba mhaith liom ar dtús an rapóirtéir a mholadh as ucht an óráid bhreá a thug sé faoin bhfuinneamh agus an méid atá le déanamh againn idir seo agus 2020.

The rapporteur used a phrase which is very important. He said ‘the European interest’. It is about time we started thinking about the European interest, not the Member States’ interest, not the global interest, but the European interest.

The sooner we become self-sufficient in terms of energy, the better we will be able to contribute to the entire world. Certainly we need a Europe-wide grid, not in 2050, but as soon as possible. We need renewable energy – wind, wave, tidal, bio, solar. All of these are within our remit. We have to develop these. Also if we have fossil fuels within Europe, let us develop them. The sooner we wean ourselves off fossil fuels coming from other regimes, the stronger we will be in Europe and the greater chance we will have of creating a sense of Europe – one voice, one Europe – and then we will be able to convert the world.

 
  
MPphoto
 

  Jaroslav Paška (EFD). - Európsky parlament už prijal koncepciu energetickej politiky Európskej únie a mnohé schválené opatrenia trás európskych energetických prepojení sa budú realizovať pravdepodobne aj po roku 2020. Napriek tomu pohľad do vzdialenejšej budúcnosti energetickej infraštruktúry Európskej únie môže byť iste užitočný.

Nové technológie, ako i nové druhy energetických zdrojov prinášajú aj nové nároky na energetické rozvody a súčasné siete nie sú vždy schopné prepraviť nové druhy energií. Preto kvalifikovaný odborný pohľad na technológie energetickej infraštruktúry Európskej únie po roku 2020 môže byť užitočným podkladom pre politické rozhodovanie európskych inštitúcií, pretože pomôže vytvárať prognózu finančných kapacít na zabezpečenie energetického potenciálu pre potrebný ekonomický a hospodársky rast Európskej únie, najmä v budúcnosti. Z tohto pohľadu, myslím, táto koncepcia môže byť zaujímavá.

 
  
MPphoto
 

  Cecilia Malmström, Member of the Commission. − Mr President, the Commission very much welcomes this own-initiative report on energy infrastructure priorities for 2020 and beyond. It is a topic that is of course very high on the agenda and I would like to thank the rapporteur and the shadow rapporteurs for their commitment and constructive cooperation.

Energy networks are at the heart of our energy system. Without secure intelligence and sustainable energy networks we cannot meet our climate goals and our energy targets in Europe.

Within the next decades our energy system will therefore need to go through a deep transformation process that will bring huge challenges but also opportunities in the way we generate, transport, distribute and consume energy. In almost any possible future scenario, energy infrastructures will play the key role as a catalyst enabling us to meet our emission reduction objectives.

Furthermore, as the European Council in February confirmed, they will also be crucial in ensuring that solidarity between Member States becomes operational, that alternative supply routes materialise and that renewables will develop.

The new EU energy infrastructure policy is needed to change the way in which networks are planned and developed in the European Union. This is why the European Parliament’s own-initiative report on energy infrastructure is so timely and important.

In November last year the Commission adopted a communication outlining our vision for such a new policy, the strategies and priorities to be pursued, and I would like to recall here what is needed.

We need to build grids connecting the huge offshore wind energy potential in the northern seas to consumption centres in northern and central Europe. We need to diversify our gas supplies, sources, counterparts and routes with the construction of the southern corridor. We need to develop interconnections in south-western Europe with a view to integrating renewable energies and increasing the flexibility of gas flows in the region. We need to fully integrate the Baltic electricity and gas market into the European market, thus ending the isolation of energy islands, and we need to strengthen the regional network in central-eastern and south-eastern Europe.

We need now to move from priorities to concrete projects of European interest, from plans on drawing boards to consultation, permit granting, financing and construction on the ground, and that is why our forthcoming legislative proposal on energy infrastructure will be so important.

An essential element when implementing infrastructure policies is ensuring financing. It is estimated that over EUR 200 billion are needed in the coming years, and not all this investment will just happen by itself.

Last week, as you know, the Commission adopted our proposal for the next multiannual framework; it provides for EUR 9.1 billion to be dedicated to energy infrastructures for the period 2014-2020 as part of a common infrastructure fund. This acknowledges the need for specific EU funding for energy infrastructures in order to deliver on our common energy and climate targets but also to ensure continued and secure supply of competitive energy to all European citizens.

The Commission warmly welcomes the European Parliament’s support for a fund such as outlined in your resolution on the MFF. The Commission also appreciates the recommendations, including in the report discussed today, regarding the prioritisation of energy infrastructure projects, the acceleration of permit-granting procedures and better involvement of interested stakeholders as well as the regulation of cross-border infrastructure and financing.

We will take all this into due consideration in the process of developing the forthcoming legislative proposal for a regulation on energy infrastructure development, which is scheduled for the autumn of this year. We look forward to cooperating with the Parliament on this new proposal and to your support in the efforts to develop the grids Europe needs for 2020 and beyond.

 
  
MPphoto
 

  President. − The debate is closed.

The vote will take place on Tuesday, 5 July 2011.

Written statements (Rule 149)

 
  
MPphoto
 
 

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), por escrito. – A estratégia europeia para a energia e clima deve combinar a competitividade da economia com a segurança de abastecimento de energia e as preocupações ambientais. Para alcançar os objectivos propostos, é fundamental que haja um forte investimento nas infra-estruturas de energia. Congratulo-me com a proposta de criação de um Mecanismo Europeu de Conexão contida no Quadro Financeiro Plurianual (QFP) 2014-2022 adoptado pela Comissão Europeia. O Connecting Europe Facility pretende acelerar o desenvolvimento de infra-estruturas nas áreas de energia, transportes e tecnologias de informação e comunicação (TIC) com um orçamento de 40 mil milhões de euros para o período 2014-2020. Em particular, chamo a atenção deste mecanismo para o apoio às ilhas e regiões ultraperiféricas, tais como as Ilhas Canárias, a Madeira, os Açores e as RUP francesas, cujos requisitos específicos em termos de infra-estruturas energéticas devem ser tidos em conta.

 
  
MPphoto
 
 

  Adam Gierek (S&D), na piśmie. – Koledzy, stworzeniu optymalnych sieci energetycznych na wspólnym rynku UE winny służyć infrastrukturalne priorytety. Raport koncentruje się na założeniach, które mają być zachowane. Są to: ekologia i ratowanie klimatu, efektywność przesyłu i oszczędność, konkurencja i solidarność, bezpieczeństwo dostaw, finansowanie, współpraca agencji i 10-letni okres przygotowywania planów. W oparciu o to siły rynkowe same z siebie mają wykreować uzgodnioną z krajami członkowskimi wspólnorynkową infrastrukturę. Nie sądzę, by mogło to doprowadzić do optymalnych rozwiązań. Potrzebny jest uzgodniony z krajami członkowskimi projekt-wizja.

Mam kilka uwag do raportu. Po pierwsze - w punkcie 5 pan sprawozdawca przestrzega przed "rozwojem infrastruktury pomiędzy UE a krajami trzecimi", bo może to sprzyjać ryzyku wypływu emisji CO2. Z tym się nie zgadzam. Sieci europejskie muszą być gotowe na przyjęcie energii z zewnątrz lub na jej eksport. Ingerowanie przez Komisję w te kwestie jest niezgodne z ustaleniami WTO.

Po drugie - infrastruktura europejska winna uwzględniać istnienie stref czasowych, a także stref klimatycznych.

Po trzecie - przepływ energii pozyskiwanej z wiatru z północy na południe wymaga specjalnych nowych sieci, i to nie tylko znad Morza Północnego, ale również znad Bałtyku.

Dziękuję.

 
  
MPphoto
 
 

  András Gyürk (PPE), írásban. – Tisztelt Képviselőtársaim! Az évtized legfőbb energetikai kihívása a megfizethető, biztonságos és fenntartható energia szavatolása minden európai állampolgár számára. Addig azonban nem számíthatunk átütő eredményre, amíg nem rendelkezünk egy hatékony, megfelelő rugalmasságot biztosító energia infrastruktúrával. Egyetértek azzal, hogy az Európai Uniónak a diverzifikációt kiemelt prioritásként kell kezelni.

Mint ahogy a jelentés is hangsúlyozza, a délkelet-európai országokban nem megfelelő az energiaszállítási hálózatok sűrűsége. Európa érdeke, hogy az alternatív ellátási és tranzitútvonalak segítségével csökkenjen a térség egyoldalú kiszolgáltatottsága, piaci likviditása erősödjön és a különböző energiaforrások megfelelően versenyezzenek egymással. Ennek fényében nagy előrelépésnek tartom, hogy a jelentés egyértelműen azonosítja azokat a kritériumokat, amelyek alapján egy kiemelt beruházás közösségi forrásokra is számíthat. A kritériumok között szerepel a tranzitútvonalak és a források diverzifikációja, a piaci integráció és a likviditás növelése, az energiaszigetek felszámolása és a megújuló energia hálózati integrálása. Egyetértek azzal, hogy a tisztán gazdaságossági mutatókon kívül a társadalmi-gazdasági tényezőket is figyelembe kell venni az értékelésnél. Végezetül a finanszírozási forrásokra szeretnék kitérni. A Bizottság becslése szerint 2020-ig 200 milliárd eurós beruházásra van szükség egyedül az energiaszállítás területén. Előreláthatólag az EU-s források a teljes finanszírozási igény töredékét fedik csak le, ezért elengedhetetlen, hogy a magánszektor beruházás-ösztönzése érdekében stabil szabályozási környezetet és új, innovatív finanszírozási eszközöket hozzunk létre.

 
  
MPphoto
 
 

  Jolanta Emilia Hibner (PPE), na piśmie. – Szanowny Panie Przewodniczący! Zagraniczny wymiar polityki energetycznej UE jest jednym z priorytetów prezydencji Polski. Zintegrowane i pewne sieci energetyczne są kluczowym wymogiem nie tylko dla celów unijnej polityki energetycznej, ale także dla strategii gospodarczej. UE potrzebuje w pełni funkcjonującego wewnętrznego rynku w tym obszarze.

Zgodnie z postanowieniami, do 2015 r. powinna się zakończyć budowa wewnętrznego rynku energii, który zapewni swobodny przepływ gazu i prądu między krajami UE, a także przyłączenie do infrastruktury wysp energetycznych. Wobec rosnącego zapotrzebowania na importowane surowce, UE buduje wspólną politykę energetyczną, by uniknąć w przyszłości kryzysów, takich, jakie miały miejsce w zeszłym roku. Nowe trasy przesyłu i interkonektory między krajami, a także poszukiwanie alternatywnych surowców, źródeł i tras dostaw mają być podstawą bezpieczeństwa energetycznego i solidarności między jej członkami.

Polska jest ważnym elementem tego systemu, jednak infrastruktura energetyczna w kraju jest w stanie powolnej degradacji. Polskie elektrownie, sieci przesyłowe i dystrybucyjne są zdekapitalizowane w ponad 70%. W Polsce, z gospodarką opartą na węglu, udało się uwzględnić wykorzystanie rodzimych zasobów paliw kopalnych, czyli np. węgla, a także gazu łupkowego. W Polsce produkcja energii elektrycznej jest w ponad 90 proc. oparta na węglu. Kopalnie są rentowne, co stanowi wyjątek w UE.

 
  
MPphoto
 
 

  Jacek Olgierd Kurski (ECR), na piśmie. – Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego państwom Unii Europejskiej to jedno z największych wyzwań, przed jakimi stoi Wspólnota. Już od wielu lat debatujemy nad możliwościami realizacji tego zadania. Tymczasem jego główne założenie, tj. uniezależnienie się od rosyjskiego eksportu, wciąż jest niezrealizowane. Aby zmienić ten stan rzeczy Unia potrzebuje znacznych inwestycji w infrastrukturę energetyczną. Niezbędna staje się budowa nowych sieci przesyłowych. Naszym priorytetem musi być budowa rurociągu Nabucco oraz rurociągu Północ-Południe. Realizacja tych przedsięwzięć umożliwi uniezależnienie się od rosyjskich blokad oraz szantaży energetycznych. Tym samym przyczyni się do obniżenia cen gazu oraz wzmocni konkurencyjność gospodarek krajowych. Budowa tych tras będzie również wyrazem europejskiej solidarności w dziedzinie energii, tak potrzebnej w ostatnim ciężkim dla Wspólnoty okresie. Kolejnym niezwykle ważnym elementem budowy energetycznej niezależności Europy jest powstanie tzw. polskiej części ropociągu Odessa/Brody. Jego realizacja pozwalałaby na przesył kaukaskiej ropy do Europy Środkowo-Wschodniej. Tym samym doszłoby do wzrostu konkurencyjności oraz obniżki cen. Inwestycja ta wpisuje się również w założenia Partnerstwa Wschodniego w zakresie wspólnych inicjatyw energetycznych. W całym sprawozdaniu zbyt mało mówi się również o wsparciu finansowym dla budowy kolejnych magazynów węglowodorów. Ich powstanie jest konieczne aby wydłużyć okres bezpieczeństwa do minimum 120 dni.

 
  
MPphoto
 
 

  Alajos Mészáros (PPE). - Nem mindegy számunkra, hogy energiapolitikánk, energiainfrastruktúránk, hogy alakul majd a jövőben. Látható, hogy egyes tagországok között verseny van kialakulóban, ami az energiapolitikát illeti. Ezért infrastruktúránk folyamatos fejlesztésére és modernizálására van szükségünk. Meg kell próbálnunk a nemzeti töredezettségeket a minimumra szorítani. Különös figyelmet kell szentelni főleg azokra a tagállamokra, melyek kizárólag egy szolgáltatótól függenek.

Szeretném itt kiemelni a közép-európai országok kiszolgáltatottságát a gázellátás terén. Jövőben az infrastruktúra fejlesztésénél ezt mindenképpen figyelembe kell venni, hogy egy bizonyos mértékig ezt ki tudjuk küszöbölni. Pozitív eredmények mutatkoznak az észak-déli összeköttetés terén is, mely mindenképpen előrelépésnek tekinthető. Olyan hálózatokat kell kiépítenünk, melyek hatékonyan tudnak működni, külön tekintettel a tagállamok közötti szolidaritásra. Kulcsfontosságú lehet továbbá a takarékosság és az energiahatékonyság kérdése is. Az Európai Unió különösen függ néhány energiahordozótól, ezért kell jól gazdálkodnunk a már meglévő energiákkal. Úgy gondolom, hogy Európa számára nagyon fontos, hogy egy közös piacot tudjunk kialakítani, melyhez ez a jelentés is a segítségünkre lehet. Sajnálatos viszont, hogy a gázinfrastruktúra nem kap elegendő teret a jelentésben. Nagyobb hangsúlyt kell fektetnünk a regionális együttműködés kérdésére. Ezen belül a Vidal Quadras-féle jelentés IV-es függeléke tud a segítségünkre lenni, amelyet már elfogadtunk a gázellátás biztonságának kérdésénél.

 
  
MPphoto
 
 

  Rovana Plumb (S&D), în scris. – Consider necesară o schimbare în portofoliul actual de generare a energiei prin orientarea spre mai multe surse de energie regenerabilă şi, de aceea, solicit statelor membre să adapteze infrastructura la mixul energetic necesar îndeplinirii obiectivelor stabilite de UE pentru energia din surse regenerabile, reducerea emisiilor de gaze cu efect de seră (GES) si eficienţa energetică. Trebuie realizate investiții substanțiale în infrastructura energetică pentru atingerea acestui obiectiv până în 2050 (cca. 200 miliarde de euro). Nerealizarea acestor investiții ar presupune: costuri mult mai mari în materie de deteriorare a mediului, creșterea preţurilor la energie şi a insecurității si dependenţei energetice. De infrastructura energetică sunt legate riscuri importante: operaţionale (ex. congestia, discontinuitatea aprovizionării), naturale (ex. cutremure, inundaţii), de mediu (ex. poluarea, distrugerea habitatelor, pierderea biodiversităţii) şi antropogene/politice (ex: riscurile legate de siguranţă şi terorismul). Statele membre ar trebui să realizeze o cartografiere a riscurilor ca instrument de luare a deciziilor şi al monitorizării rezultatelor creării şi îmbunătăţirii reţelelor inteligente, interconectate. Modernizarea reţelelor naţionale în domeniul energiei şi interconectarea lor într-o reţea super- inteligentă ar putea oferi un flux stabil şi sigur de energie la preţuri accesibile pentru cetăţeni şi crea mai multe locuri de muncă verzi.

 
  
MPphoto
 
 

  Владимир Уручев (PPE), в писмена форма. – Г-н Председател, уважаеми колеги, в съобщението на Комисията от ноември 2010 г. за "приоритетите в енергийната инфраструктура до 2020 г. и след това" се адресират основните предизвикателства пред развитието на електро- и газовата инфраструктура на ЕС, което да позволи постигането на единен енергиен пазар и висока сигурност на енергоснабдяването. Очевидна е необходимостта от замяна на остарелия инструмент ТЕН-Е с ново законодателство за енергийната сигурност и инфраструктура, което да даде решения и за необходимото финансиране. Само за газопроводите и електрическите мрежи са нужни над 200 милиарда евро до 2020 г. Докладът на комисията ИТРЕ е насочен именно, за да представи позицията на ЕП по очакваното ново законодателно предложение. От една страна, в него се потвърждават четирите приоритетни електрически коридора и три такива в газовия сектор, но същевременно се предлага и начин за оптимизиране на ограничените финансови средства. Преди всичко чрез ясни правила за присвояване на статус за "проект от европейски интерес", за които може да се привлича дори публично финансиране. Приветствам разработените подробни критерии за проект с европейски измерения, които ще позволят да се увеличи интегрираността на пазара, да се отстранят недостатъците в междусистемните връзки, да се премахне зависимостта от единствен доставчик. "Повече Европа" в енергетиката означава повече европейска солидарност и ползи за гражданите.

 
  
MPphoto
 
 

  Zbigniew Ziobro (ECR), na piśmie. – Bezpieczeństwo energetyczne to ostatnio modne i popularne hasło powtarzane we wszystkich instytucjach unijnych. Sprowadza się ono nie tylko do dostępu do surowców energetycznych, ale oznacza również sprawną infrastrukturę związaną z przesyłem i dystrybucją. Traktat z Lizbony od niedawna wskazuje na potrzebę budowania solidarności energetycznej w Europie w tej dziedzinie. Należy to wykorzystać i zadbać o realizację długoterminowych, strategicznych planów infrastrukturalnych. Zwłaszcza należy zwiększyć przepustowość połączeń energetycznych między państwami członkowskimi UE oraz budować alternatywne, strategiczne trasy. Istotnym elementem energetycznej układanki są interkonektory. Pozwalają one na swobodny przesył węglowodorów pomiędzy państwami członkowskimi. Chronią je przed próbami energetycznych blokad ze strony państw eksporterów oraz umożliwiają stabilizację cen produkowanej energii. Dlatego niezwykle ważną kwestią jest udzielenie wsparcia finansowego przez Unię dla budowy tego typu projektów. Inwestycje w bezpieczeństwo energetyczne to także zaangażowanie w rozwój nowych technologii. Pozwalają one na zmniejszenie ingerencji w środowisko naturalne oraz na lepsze wykorzystanie konwencjonalnych źródeł energii, na przykład takich jak węgiel. Dlatego też, wobec restryktywnej polityki klimatycznej, Unia powinna aktywnie wspierać projekty CCS, szczególnie w państwach gdzie węgiel ma znaczny udział w produkcji energii.

 
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου