Index 
 Föregående 
 Nästa 
 All text 
Förfarande : 2011/2748(RSP)
Dokumentgång i plenum
Dokumentgång :

Ingivna texter :

RC-B7-0394/2011

Debatter :

PV 07/07/2011 - 11.2
CRE 07/07/2011 - 11.2

Omröstningar :

PV 07/07/2011 - 12.2
CRE 07/07/2011 - 12.2

Antagna texter :

P7_TA(2011)0341

Fullständigt förhandlingsreferat
Torsdagen den 7 juli 2011 - Strasbourg

11.2. Indonesien, inbegripet attacker mot minoriteter (B7-0394/2011)
Anföranden på video
Protokoll
MPphoto
 

  President. − The next item is the debate on seven motions for resolutions on Indonesia, including attacks on minorities(1).

 
  
MPphoto
 

  Bastiaan Belder, Auteur. − Voorzitter, als betrokken protestant heb ik deze week bij diverse zendingswerkers geïnformeerd naar de maatschappelijke positie van kerken, en respectievelijk christenen in Indonesië. Indien het Europees Parlement een land op zijn agenda van mensenrechtenschendingen plaatst, dan vereist dat immers van onze zijde een zorgvuldig omgaan met de feiten.

Een eerste conclusie uit deze contacten luidt dat er onder de kerken vooral zorgen bestaan over gebieden in de Indonesische archipel met een moslimmeerderheid. Met de woorden van een insider, om het vriendelijk te zeggen: de kerk wordt gedoogd, maar dat kan zó ineens omslaan. Met name uit Java klinken sombere geluiden: tegenwerking van de autoriteiten bij kerkbouw en intimidatie door kleine radicale moslimgroepen. Ter onderstreping daarvan citeer ik een kerkluider uit Bekasi, West-Java: "Ondanks een rechterlijke uitspraak dat wij onze kerk mochten gebruiken voor de eredienst, verbood de burgemeester dit. Daarom houden we onze kerkdiensten nu op straat, dopen wij er onze kinderen en vieren we er de sacramenten. Een onveilige, ongewenste situatie. De radicalen willen ons zo laten capituleren. Dat kan lang duren. Lokale moslims die onze kerk steunden, zijn eveneens bedreigd door radicale islamisten. Wij hebben de steun van de internationale gemeenschap nodig. Er dient vrijheid van godsdienst voor allen te zijn."

Deze dringende boodschap moeten de Europese instellingen overbrengen in hun contacten met de Indonesische autoriteiten, wel te verstaan, op een genuanceerde wijze. Want er is weliswaar geen sprake van algemene vervolging van christenen in Indonesië, aldus mijn plaatselijke bronnen, die ook dankbaar zijn voor heersende kerkelijke vrijheid. Maar het is evengoed waar "dat er over het hele land een arabisering van de islam waarneembaar is, waarover christenen zich uiteraard grote zorgen maken."

Die zorgen moeten wij zeker delen en meedelen aan Jakarta.

 
  
MPphoto
 

  Rui Tavares, Autor. − Senhora Presidente, recentemente, numa reunião em Jacarta, o representante de uma organização de direitos humanos indonésia disse: neste momento temos total liberdade de religião na Indonésia, podemos praticar a religião que quisermos, desde que não seja a religião Ahmadiyya. Havia um certo exagero nas suas declarações porque sabemos que outras minorias também correm riscos na Indonésia, mas era compreensível esse exagero porque estávamos ainda sob o choque do massacre de Cikeusik, em que morreram três seguidores desta religião Ahmadiyya, que se considera a si mesma muçulmana e que alguns fanáticos não querem que seja considerada muçulmana.

E aqui temos um grave problema: nós sabemos que a maior parte dos indonésios querem paz e tolerância entre as religiões e é assim que interpretam os princípios nacionais do Pancasila, mas também sabemos que há uma minoria que pretende falar pelo todo da sociedade e este é um desafio muito grande para as autoridades. Por um lado, não deixar que uma minoria de fanáticos pretenda tomar a voz da sociedade como um todo e, em segundo lugar, que o Governo possa claramente exercer uma repulsa política em relação a essas tentativas e, deste ponto de vista, creio que é muito preocupante que determinadas declarações do Ministro dos Assuntos Religiosos da Indonésia tenham dado a entender que a religião Ahmadiyya fosse uma religião que não pudesse declarar-se a si mesmo muçulmana.

Eu creio que, se o Governo da Indonésia não quer que o espírito destes fanáticos contamine o resto da sociedade, têm de ser muito claros em combater a intolerância e é isso que, a partir daqui, do Parlamento Europeu, pedimos às autoridades indonésias.

 
  
MPphoto
 

  Adam Bielan, autor. − Pani Przewodnicząca! Stale postępująca demokratyzacja społeczeństwa Indonezji budzi ogromny podziw, ale też zwiększa oczekiwania. Liczne przypadki dyskryminacji na tle religijnym kładą się cieniem na wizerunku kraju, przysłaniając cele i osiągnięcia bieżącego przewodnictwa w grupie ASEAN. Ponad 15% mieszkańców tego największego muzułmańskiego państwa stanowią mniejszości wyznaniowe.

Oburzenie wywołuje wiec fakt, że Indonezja stała się areną krwawych represji antychrześcijańskich. Chociaż społeczeństwo obywatelskie, przywódcy religijni czy przedstawiciele umiarkowanego islamu stanowczo potępiają ataki na mniejszości wyznaniowe, wciąż bywamy świadkami wydarzeń niosących śmierć i zniszczenie. Doniesienia o braku zaangażowania oraz o nieudolności władz i policji w przeciwdziałaniu przemocy wywołują szczególne obawy. Restrykcyjne prawo umożliwiające wysokie wyroki za bluźnierstwo i herezję, którego zasadność krytykują również środowiska muzułmańskie, staje się wygodnym narzędziem do dyskryminacji i nadużyć. W imię poszanowania praw człowieka apeluję do władz Indonezji, by w duchu współpracy z Unią Europejską podjęły natychmiastowe działania zmierzające do zagwarantowania obywatelom bezpieczeństwa i podstawowych wolności.

 
  
MPphoto
 

  Cristian Dan Preda, Autor. − Indonezia, aşa cum se ştie, e un partener important al Uniunii Europene în lumea musulmană, şi trebuie spus că, în ultimii ani, au existat progrese în această ţară pe calea democraţiei şi a protejării drepturilor omului. Este suficient să amintim, de pildă, ratificarea unor instrumente internaţionale importante. Situaţia minorităţilor şi, în special, a minorităţilor religioase, că e vorba despre ahmadi, despre creştini sau budişti, s-a înrăutăţit însă în mod considerabil. Proliferarea legilor care limitează drepturile minorităţilor religioase şi a atacurilor din ce în ce mai violente la adresa acestora este dovada răspândirii intoleranţei în Indonezia. Autorităţile de la Jakarta ar trebui să elaboreze o strategie clară pentru a asigura respectarea libertăţii religioase şi a promova toleranţa. E nevoie, desigur, de asemenea, de abolirea legislaţiei discriminatorii şi de pedepsirea celor care se fac vinovaţi de violenţă. Cred că acordul de parteneriat şi cooperare pe care-l avem cu Indonezia e un cadru privilegiat pentru a aborda situaţia libertăţii religioase şi a minorităţilor.

 
  
MPphoto
 

  Kristiina Ojuland, author. − Madam President, it is distressing that there has been an increased incidence of attacks against religious minorities in Indonesia. The most populous Muslim country in the world is a democracy committed to pluralism, cultural harmony, religious freedom and social justice, and the Indonesian authorities have repeatedly given reassurances in this connection.

However, Articles 156 and 156(a) of the Indonesian Criminal Code prohibiting blasphemy, heresy and religious defamation have been tools in the hands of extremists inciting religious violence and hatred. Those articles have been grossly misused and the commitments to the International Covenant on Civil and Political Rights have not been upheld in Indonesia.

I call on the Indonesian authorities to repeal this legislation in order to avoid further deterioration of the situation and to bring the perpetrators of religious violence and hatred to justice.

 
  
MPphoto
 

  Mitro Repo, laatija. − Arvoisa puhemies, Indonesian valtiollinen ideologia pancasila on sinänsä onnistunut esimerkillisesti sovittamaan yhteen moninaisuuden, uskontojen välisen harmonian, oikeudenmukaisuuden sekä uskonnonvapauden.

Indonesiassa, joka on maailman suurin muslimienemmistöinen maa, on kuitenkin yhä vielä voimassa lait jumalanpilkasta, jumalan häpäisystä sekä vääräuskoisuudesta. Todellisessa oikeusvaltiossa, jossa ihmisoikeuksia todella kunnioitetaan, on tilaa vähemmistöille ilman pakottavia lakeja, oli sitten kyse uskonnollisista, kielellisistä tai etnisistä vähemmistöistä. Tällaisen valtion tulisi olla myös avoin kansainvälisen yhteisön yhteistyölle, jotta ongelmia voidaan ennaltaehkäistä ja yhteiskuntaa parantaa edelleen.

Ihmisoikeuksia tulee suojella kaikkialla, missä ne ovat uhattuina. Kansalaisyhteiskunnalla ja vuoropuhelulla tulee olla vahva rooli eri yhteisöjen välisen todellisen rauhan, harmonian ja yhteiselon luomisessa.

 
  
MPphoto
 

  Csaba Sógor, a PPE képviselőcsoport nevében. – Az Európai Unió lakosságának elsöprő többsége keresztény vallású. Az integrációban részt vevő tagállamok egykori kialakulása elválaszthatatlan a keresztény kultúrától, ám az Indonéziában vagy bárhol máshol a világban végbemenő, keresztények elleni támadások ellen elsősorban azért kell felemelnünk szavunkat, mert az európai államok az alapvető emberi jogok magas szintű védelmének biztosítását vállalták, és ezt az elvet fontos kereskedelmi partnereikkel szemben is képviselni akarják. Ez a bátor kiállás ugyanakkor feltételezi, hogy az EU tagállamai is tiszteletben tartják a területükön élő kisebbségek jogait, így az őshonos nemzeti kisebbségek különleges státuszának elismerését. Indonézia, mint a világ legnépesebb – túlnyomórészt muzulmán többségű – országa különös felelősséget visel a területén élő vallási és etnikai kisebbségekkel szembeni bánásmód szempontjából. Hasonlóképpen az Európai Unió felelőssége is óriási a saját kisebbségeihez való viszonyulás, a problémáikra való fokozottabb odafigyelés terén.

 
  
MPphoto
 

  Marc Tarabella, au nom du groupe S&D. – Madame la Présidente, Madame la Commissaire, chers collègues, la situation qui règne en Indonésie, à l'heure actuelle, est plus que préoccupante.

Traditionnellement décrite comme une mosaïque de peuples et d'ethnies où se côtoient musulmans, chrétiens, bouddhistes, hindouistes ou animistes, avec une certaine liberté religieuse, l'Indonésie sombre aujourd'hui dans l'extrémisme musulman. Les musulmans ahmadis, mais aussi les chrétiens et les bouddhistes, par exemple, sont victimes d'une intolérance religieuse qui n'en est, je le crains, qu'à son début.

Que l'État, par l'intermédiaire de son ministre des affaires religieuses et de sa police, cautionne cette violence est totalement inacceptable de la part d'un pays qui, de surcroît, est en plein développement économique et qui entend peser, de plus en plus, sur la scène internationale. Le gouvernement doit agir de concert avec la société civile pour mettre un terme à ces atrocités et rétablir le respect des droits humains et de la liberté religieuse. Il doit le faire vite, avant que ce pays ne sombre dans une guerre civile.

 
  
MPphoto
 

  Marietje Schaake, on behalf of the ALDE Group. – Madam President, Indonesia is a beautiful country with deep traditions of pluralism, cultural harmony, religious freedom and social justice, but regrettably we are seeing an increase in extremist attacks against religious minorities, including against the Ahmadis, who consider themselves Muslim but who are not recognised as such by everyone. We see attacks on Christians, Buddhists and against progressive civil society organisations. On video clips placed on the Internet we have seen well-documented human rights violations when an angry mob set fire to churches, killing a number of people.

It is important that the rule of law be upheld and that the perpetrators are held accountable, including when they belong to the security forces. The abusive blasphemy and religious defamation laws must end. Initiatives by civil society organisations, as well as the government and the judiciary, are welcome steps. Political support for the protection of pluralism is important, and the progress on the implementation of democracy and the rule of law in recent years should be deepened and strengthened. We encourage the Government of Indonesia to take up recommendations made by the UN High Commissioner for Human Rights and to invite the UN Special Rapporteur for freedom and religion and belief to visit the country.

 
  
MPphoto
 

  Charles Tannock, on behalf of the ECR Group. – Madam President, the attacks on members of the Ahmadi Christian community in Indonesia are symptomatic of a worrying trend in many Muslim societies, even those like Indonesia that are considered relatively enlightened under their system of Pancasila. Ahmadis, who, having been expelled from Pakistan now happen to have their global headquarters in London, my constituency, are considered apostates by mainstream Sunni Islam. The penalty for apostasy under Sharia is the death penalty. Thankfully Indonesia, whose functioning democracy has made great strides in recent years, does not widely practise Sharia law accept in Aceh.

However, the government needs to do more to promote tolerance and protect religious freedom across this vast and geographically fragmented country. In particular Indonesia’s political leaders should no longer turn a blind eye to those who seek to sow hatred and violence through exacerbated religious tensions and differences, and they must criminally prosecute all those who are carrying out such atrocities against minorities. As well as lifting the ban on Ahmadis, the government should revise all decrees and the blasphemy laws, which are used effectively to prevent Christians and others from building new places of worship. We in Europe expect such high standards of Indonesia precisely because it is a pluralist democracy.

 
  
MPphoto
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE). - Arvoisa puhemies, Indonesian uskonnollisten vähemmistöjen tilanne vaatii kiireellistä huomiotamme. Ihmisiä on pidätetty, kidutettu ja tapettu. Määrä on kasvava, ja asialle on tehtävä jotain.

Hyökkäykset ovat ristiriidassa Indonesian pluralismin perinteen ja kulttuurisen harmonian arvostuksen kanssa. Iskujen kohteeksi ovat joutuneet niin kristityt, buddhalaiset kuin muslimeina itseään pitävät ahmadit. Esimerkkinä voin mainita helmikuun kahdeksannen päivän tapahtumat: tuolloin sadat ihmiset sytyttivät kolme kirkkoa palamaan ja hyökkäsivät papin kimppuun Javan kaupungissa. Syynä hyökkäykseen oli se, että islamia heidän näkemyksensä mukaan loukannut kristitty oli saanut vain viiden vuoden vankeustuomion kuolemantuomion sijaan.

Viimeisen kuuden vuoden aikana kristittyjä kirkkoja vastaan on hyökätty 430 kertaa. Esimerkkejä olisi paljon kaikista uskonnollisista vähemmistöistä, ja ihmisoikeusloukkaukset ovat toinen toistaan vakavampia.

 
  
MPphoto
 

  Ryszard Czarnecki (ECR). - Sytuacja największego muzułmańskiego państwa świata, gdzie władza nie potrafi zapanować nad coraz silniejszym nurtem radykalnego islamu, którego celem jest zniszczenie chrześcijaństwa lub ograniczenie jego wpływów, jest sytuacją bardzo poważną. Oczywiście możemy mówić, że układa się to w szerszą mozaikę prześladowania chrześcijan, bowiem co parę minut na świecie ginie kolejny chrześcijanin. Ale powiedzmy sobie też wprost, że nie tylko mniejszość chrześcijańska jest prześladowana w Indonezji. Można nawet powiedzieć, że w historii tego państwa i okupowanego przez Indonezję Timoru Wschodniego mamy do czynienia z rzeziami chrześcijan, którzy walczyli o niepodległość własnego państwa. A jednak jest to inna sytuacja.

Z całą pewnością Parlament Europejski powinien w tej sprawie bardzo mocno zareagować, ponieważ niestety bezczynność ze strony Europy jest grzechem zaniechania, mówiąc językiem teologicznym.

 
  
MPphoto
 

  Bogusław Sonik (PPE). - W świetle tragicznych doniesień z Indonezji chciałbym wyrazić głębokie zaniepokojenie tą sytuacją. Obywatele tego kraju nie mogą się czuć bezpiecznie we własnym państwie pomimo teoretycznie zagwarantowanych im praw i wolności. Ataki i prześladowanie mniejszości religijnych i innych nie są incydentalne, ale nagminne. A przecież w 2006 roku Indonezja ratyfikowała międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, który zapewnia podstawowe prawa obywatelskie i polityczne, między innymi ochronę mniejszości etnicznych, religijnych i językowych. Konstytucja Indonezji w rozdziale 29 także gwarantuje wolność religii swoim obywatelom.

Opinia publiczna w Europie jest wstrząśnięta i zaniepokojona występującymi przejawami agresji i dyskryminacji wobec mniejszości religijnych, głównie chrześcijańskich, ale nie tylko. Potrzebna jest stanowcza reakcja ze strony władz publicznych na działania ekstremistycznych grup terroryzujących mniejszości religijne i my, jako Unia Europejska, powinniśmy takich kroków się domagać.

 
  
MPphoto
 

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D). - Pani Przewodnicząca! Dołączam do apelu moich przedmówców wyrażających obawy o los grup mniejszościowych w Indonezji, które doświadczają przemocy i dyskryminacji ze względu na przynależność religijną lub kulturową. Indonezja to przecież kraj z długą tradycją pluralizmu i społeczeństwa obywatelskiego, który dawał wcześniej przykład wysokich standardów wielu krajom w regionie i poza nim. Ratyfikowanie przez Indonezję podstawowych porozumień dotyczących praw człowieka, jak również wybór jej na członka Rady Praw Człowieka ONZ są osiągnięciami bardzo docenianymi w Europie i na świecie. Dziwi mnie zatem, że Indonezja, będąc nowoczesnym i postępowym krajem, nie zauważa i nie reaguje na powtarzające się incydenty przemocy wobec mniejszości religijnych takich jak ahmadyjczycy, chrześcijanie, buddyści i bahaici, którym powinna gwarantować wolność wypowiedzi i wyznania. Uważam, że brak poszanowania dla wolności sumienia w Indonezji powinien się spotkać z ostrym sprzeciwem całej wspólnoty międzynarodowej, a szczególnie Unii Europejskiej.

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Recentele tensiuni din Indonezia contrazic conceptul de societate multiculturală promovat de autorităţi în ultimii ani. Atrag atenţia asupra creşterii numărului de atacuri împotriva minorităţilor religioase, în special a comunităţilor Ahmadia şi creştine. Autorităţile indoneziene au datoria să ia măsurile necesare pentru a-şi proteja cetăţenii, indiferent de religie sau opinie. Dintre acestea fac parte investigarea şi pedepsirea adecvată a actelor de violenţă, inclusiv a celor din 6 februarie 2011, dar şi combaterea manifestărilor de intoleranţă. Fac apel la guvernul de la Jakarta să acorde o atenţie prioritară acestor aspecte. De asemenea, societatea civilă are un rol important în refacerea coeziunii sociale în acest moment. La rândul său, UE poate contribui în mod concret la promovarea unui nivel crescut de protecţie a drepturilor omului, prin intermediul dialogului şi cooperării cu autorităţile indoneziene.

 
  
MPphoto
 

  Nirj Deva (ECR). - Madam President, it is important to remember that Indonesia is a very good friend of the European Union and has made great strides in democracy. I was the chairman of the observer group that monitored the Indonesian elections over a period of time, and I have to commend them for their achievements recently.

I chaired an inter-faith conference in the European Parliament that was sponsored by the Indonesian Government. It is therefore very regrettable and unfortunate that they do not seem to have acted fast enough in dealing with this intolerant behaviour by some of their people. They need to recognise that what we are saying in this Parliament we are saying as friends: we need to be in partnership with Indonesia, the world’s largest Muslim democracy, to strengthen the democracy institutions of Indonesia. So I stress – because this debate will be on the front pages of the Indonesian newspapers – that we are talking as friends to strengthen the democratic arm of the Indonesian institutions and state.

 
  
MPphoto
 

  Seán Kelly (PPE). - Madam President, Members have given a very good overview of the situation in Indonesia, and no doubt Indonesia has made rapid progress in recent years, with growing economic power, and will be looking forward to having a more comprehensive economic partnership agreement with the European Union. All that makes sense, but concomitant with that, there has to be recognition of human rights and particularly the rights of religious minorities, not just in theory but in practice.

Legislation that is used to discriminate against religious minorities must be revoked and those who engage in these activities must be brought to justice, otherwise the problems will continue and the fanatics will have their way. This cannot be the situation. Indonesia has only a little way to go to become an example to the rest of the world and to be a real partner with the European Union, going forward in every possible way.

 
  
MPphoto
 

  Corina Creţu (S&D). - Indonezia este cea mai mare ţară musulmană a lumii şi totodată o democraţie consolidată. Din păcate, în ultimii ani, au avut loc, la fel ca în tot mai multe zone ale lumii, acte de violenţă împotriva minorităţilor religioase. Fundamentalismul religios este în ascensiune, iar Indonezia este una din ţările afectate de acest flagel. Rezoluţia face trimitere la o serie de acte discriminatorii împotriva mai multor minorităţi, care induc tensiuni între diverse comunităţi, victime ale intoleranţei religioase. S-au raportat şi cazuri extreme de aplicare a Shariei, acest lucru contravenind legislaţiei indoneziene. Cred că se impune o colaborare mai strânsă cu guvernul indonezian pentru a sprijini îmbunătăţirea respectării drepturilor tuturor minorităţilor în această ţară.

 
  
MPphoto
 

  Maria Damanaki, Member of the Commission. − Madam President, the Vice-President/High Representative shares Parliament’s concerns about discrimination against religious minorities, in particular the Ahmadi and Christian communities. She also shares the concerns about the impact of introduction of Sharia-based laws on human rights, in particular the rights of women.

I would, though, like to underline that we have good long-standing relations with Indonesia, with whom we signed the first partnership and cooperation agreement in Asia. The EU has raised the matter of violence against religious minorities through established channels. We have made it clear to Indonesia that this problem has to be tackled seriously, based on respect and protection of beliefs, without discrimination.

Following the attacks last February against the Ahmadiyyah, the European Union issued a statement expressing strong concern, and emphasising the need for an effective response by the government. The EU Delegation in Jakarta met with representatives of the Ahmadi community.

The EU also raised this issue in the official human rights dialogue that we established with Indonesia in 2010, at the meeting which took place in March in Brussels. We emphasised the government’s obligation to protect all religious communities and stressed that the police should be trained, including on human rights, to respond to threats and violence against religious minorities.

We are delivering practical assistance in these areas. Since 2002, the EU has funded, for an amount of EUR 750 000, eight projects carried out by civil society organisations. These projects are aimed at enhancing tolerance and peace and promoting pluralism and multiculturalism.

We are also working with the Indonesian Government to foster inter-faith dialogue. Last year we organised together a seminar on Islam and a globalising world, which brought together NGOs, government representatives, European academics and Islamic religious scholars. Looking ahead, we are preparing a major conference with EU and Indonesian civil society in Jakarta this October, on freedom of religion and protection of minorities. Its recommendations will be fed into the next session of the human rights dialogue.

We follow closely developments concerning the implementation of Sharia-based laws, in particular in the province of Aceh. We raised this question in the human rights dialogue last March. The Indonesian Government informed us that Aceh has agreed to abide by international obligations and is in dialogue with local authorities and civil society to harmonise local by-laws with human right standards.

I would also like to mention the case of the torture of Papuan prisoners and the lenient sentences imposed on the soldiers convicted by a military tribunal in relation to recent cases. We discussed this issue in the human rights dialogue and underscored the need for dissuasive punishment for those who commit torture. The Indonesian Government is committed to ratifying the Optional Protocol of the Convention Against Torture and is pursuing initiatives to build better community relations in Papua.

I would like to conclude by mentioning that we are also supporting Indonesia in addressing the underlying causes of religious violence, such as the spread of Islamic extremism in schools and in society generally. In this regard, we plan to fund a cooperation programme with Indonesia aimed at deradicalisation in the context of the fight against terrorism.

 
  
MPphoto
 

  President. − The debate is closed.

The vote will take place shortly.

Written statements (Rule 149)

 
  
MPphoto
 
 

  Monica Luisa Macovei (PPE), written. – Violence against the Ahmadis (who consider themselves Muslims) and other religious minorities – such as Christians, Bahá'ís and Buddhists – as well as progressive civil society organisations has increased in Indonesia. The government is lagging far behind in addressing the underlying causes. Investigations have not revealed who was behind the attacks against Ahmadis in February 2011. Two weeks ago, a 22-year-old female Pentecostal pastor was abducted by three Islamic radicals. Islamic extremism has spread in schools and other public areas. Combating discrimination and securing the human rights of all, including minorities, should be a prerequisite for good relations between the EU and Indonesia. I urge the Indonesian authorities to take effective action to protect the life and personal integrity of all members of religious minorities. I call for the Commission to include a binding human rights clause in the Comprehensive Economic Partnership, insist on a moratorium on the application of blasphemy laws, and persuade the Indonesian government to repeal a 2008 ban on Ahmadi Muslim teachings, which encourages such attacks and infringes upon the freedom of religion.

 
  

(1)See Minutes.

Rättsligt meddelande - Integritetspolicy