Relato integral dos debates

Terça-feira, 25 de Outubro de 2011 - Estrasburgo

5. Semestre Europeu 2011: primeiras lições (debate)

  La Présidente. - L'ordre du jour appelle le débat sur:

- la question orale au Conseil sur le semestre européen 2011: premiers enseignements de Sharon Bowles et Pervenche Berès, au nom de la commission des affaires économiques et monétaires (O-000219/2011 – B7-0625/2011), et

- la question orale à la Commission sur le semestre européen 2011: premiers enseignements de Sharon Bowles et Pervenche Berès, au nom de la commission des affaires économiques et monétaires (O-000220/2011 – B7-0626/2011).

  Sharon Bowles, author. − Madam President, the European Semester is an important innovation of economic governance in the EU, synchronising the calendars of multilateral surveillance for the fiscal and the macro dimensions in the Stability and Growth Pact, and also regarding EU 2020 targets in the national reform programmes.

The first exercise led to the release of country-specific recommendations adopted by the Commission in June, and had the aim of providing ex-ante guidance to Member States in both fiscal and structural objectives. These recommendations were endorsed by the Council in July following the introduction of changes. As part of Parliament’s role of ensuring maximum transparency and accountability at the Union level, the European Parliament is eager to foster a debate on these recommendations, as well as more generally on the outcome of the first instalment of the European Semester.

These oral questions to the Commission and Council seek to review the Semester with the aim of improving it. Do the Council and the Commission believe the Semester lived up to expectations, and if the exercise was not perfect, how do they think it should be improved next year? Does the Council consider that the changes it made to the recommendations in June and July of this year were made in a sufficiently transparent manner? It looks a little like the old habit of the Council weakening draft recommendations by the Commission, about which we are justifiably nervous.

Of course the Council has the right to alter those recommendations, but it is also in line with Parliament’s new role as guarantor of EU-level transparency and accountability to seek answers to the questions as to why certain changes were made. The committee is planning to organise a more detailed hearing on exactly that question on 7 November, to which both the Commission and the Council have been invited.

Parliament is also asking about the interaction between tools of different legal natures – for example the national reform programmes, which are non-binding, and the stability and convergence programmes, which are binding – and is seeking an assessment of Member States’ commitment to and ownership of the European Semester. All of this is crucial to implement the significantly enhanced economic governance that Europe needs as a result of the ongoing crisis.

  Pervenche Berès, auteure. − Madame la Présidente, Monsieur le Président du Conseil, Monsieur le Commissaire, en posant cette question orale, le Parlement a voulu s'inscrire dans un débat qui nous semble tout à fait essentiel.

Lorsque la Commission a pris l'initiative de lancer cette proposition de semestre européen, l'idée était que, dans la gouvernance économique, il faut un temps pour l'orientation européenne. C'est un peu la contribution à la mise en place de ce fameux gouvernement économique. En tant que Parlement européen, nous nous inquiétons du fait qu'il puisse y avoir un gouvernement économique sans "parlement économique".

Nous vous demandons quelle évaluation vous faites de la légitimité démocratique de ce semestre européen? Comment impliquer le débat démocratique autour de ce semestre européen?

La question d'un débat politique autour des orientations de politique économique constitue le fondement de toute démocratie. Si vous rehaussez le niveau auquel se fait l'arbitrage des orientations de politique économique, vous ne pouvez pas ignorer le débat, la délibération démocratique autour de ces orientations. C'est ce que ce Parlement européen essaie de mettre en place et ce sur quoi nous vous interpellons.

Je constate que, lors du Conseil européen qui s'est tenu dimanche, vous avez évoqué le semestre européen et vous vous êtes débrouillés pour le faire sans jamais faire référence au Parlement européen, ni même d'ailleurs – je dois le dire – aux parlements nationaux. Pensez-vous que cela soit soutenable?

De la même manière, la Commission s'est engagée à mettre sur la table son prochain examen annuel de la croissance dès le mois de décembre. Très bien. Soit. Mais pourquoi n'en avez-vous pas discuté avec nous? Où est la délibération démocratique autour de cet enjeu? Lorsque vous allez mettre votre nouvelle proposition sur la table, sur la base de quelle évaluation du cycle qui vient de s'écouler allez-vous le faire? Comment intégrez-vous la mise en œuvre des objectifs de la stratégie Europe 2020 dans l'analyse de ce semestre européen? Par ailleurs, nous vous demandons – Mme Bowles l'a dit et je la soutiens totalement sur ce point, ainsi que sur beaucoup d'autres dans ce dossier – une transparence complète concernant les modifications que vous introduisez, après discussion avec les États membres, sur les recommandations spécifiques par pays. Autrement, cet exercice n'a pas de légitimité et n'a pas de sens.

Lorsque vous adoptez l'examen annuel de la croissance, quelle importance accordez-vous au fond à ce document? Est-ce uniquement un document bureaucratique pour amuser le Parlement européen ou est-ce un vrai document d'orientation? À moins que nous ne soyons dans l'illusion et que votre véritable objectif ne soit le pacte euro-plus? Nous voulons des explications sur ce point, Monsieur le Commissaire.

  Jacek Dominik, Urzędujący Przewodniczący Rady. − Pani Przewodnicząca! Chciałbym serdecznie podziękować za pytania zadane przez panie Bowles i Berès. Wydaje mi się, że jest to pierwszy moment, kiedy możemy pokusić się o – wstępną tak naprawdę – ocenę funkcjonowania semestru europejskiego i wyciągnąć przynajmniej kilka możliwych na tym etapie wniosków co do jego stosowania w praktyce.

Chciałbym podkreślić, że tak naprawdę możemy mówić tylko o wstępnej ocenie, ponieważ semestr jako taki – czy cały ten proces – nie został jeszcze zakończony. Proces ten, a przynajmniej jego roczne funkcjonowanie kończy się dopiero w momencie, kiedy parlamenty narodowe przyjmują budżety krajowe. To jest pierwszy moment, kiedy możemy faktycznie dokonać oceny, czy cała procedura rozpoczęta w styczniu 2011 roku przyniosła jakiś pozytywny efekt: czy w budżetach narodowych pojawiła się jakaś nowa wartość dodana w porównaniu z tym, co było poprzednio, i czy faktycznie nastąpiło to, na czym wszystkim nam zależało, czyli większa synergia polityk gospodarczych państw członkowskich, większe skoncentrowanie środków zgodnie z głównymi priorytetami Unii Europejskiej. Tego jeszcze nie wiemy, ten proces dopiero trwa, więc tak naprawdę dopiero za kilka miesięcy będziemy mogli ostatecznie ocenić, na ile skuteczny jest semestr europejski. Niemniej jednak już na podstawie naszych pierwszych doświadczeń wydaje się, że jest to proces jak najbardziej słuszny, pożądany i bardzo poważnie traktowany zarówno przez państwa członkowskie, jak i parlamenty narodowe, jak również wszystkie instytucje unijne zajmujące się tym procesem.

Chciałbym tutaj pokrótce przypomnieć, jak ten proces przebiega. Rozpoczyna się on – przynajmniej w tej chwili w styczniu – kiedy Komisja Europejska prezentuje roczną analizę wzrostu gospodarczego. Na podstawie tego Rada ECOFIN w lutym przyjmuje pewne wytyczne ogólne dla państw członkowskich. Później państwa członkowskie mają czas do kwietnia na przygotowanie krajowych programów reform plus paktów stabilności i wzrostu bądź programów konwergencji w zależności od tego, na jakim etapie członkostwa w strefie euro się znajdują. Następnie jest okres przygotowywania rekomendacji przez Komisję Europejską w porozumieniu z państwami członkowskimi, ustosunkowanie się do uwag zgłaszanych przez państwa członkowskie. Mamy później bardzo napięty okres, czyli czerwiec, kiedy zarówno właściwe rady sektorowe, ich grupy, organy przygotowawcze, jak i Rada Europejska ostatecznie przyjmują te wytyczne, które są – jak było w tym przypadku – ostatecznie potwierdzone przez Radę ECOFIN 12 lipca. Terminy są tej chwili bardzo napięte. Mamy już pewne wnioski czy pewne sugestie na przyszłość, jak ten proces usprawnić.

Niemniej jednak chciałbym zwrócić uwagę, że samej oceny semestru europejskiego powinniśmy dokonywać w dwóch aspektach: pierwszy aspekt, czyli techniczne funkcjonowanie semestru europejskiego – to, o czym mówiłem: w jakim trybie pewne dokumenty są przyjmowane, ile mamy na to czasu; drugi element to jest wpływ semestru europejskiego na dialog makroekonomiczny w Unii Europejskiej i zaangażowanie państw członkowskich w ten dialog, na wpływ sytuacji makroekonomicznej, na finanse publiczne. Jest to właściwie główny element, o który chodzi w semestrze europejskim, czyli połączenie priorytetów makroekonomicznych z możliwościami i z priorytetami w finansach publicznych.

Jeżeli chodzi o aspekt techniczny, to po pierwszym kilkumiesięcznym procesie przygotowywania rekomendacji dla państw członkowskich widać, że jest to proces bardzo techniczny, wymagający bardzo dużo pracy nad dokumentami w czasie całej procedury. Podczas pierwszych sześciu miesięcy przygotowywanych jest ponad 600 dokumentów. Proszę pamiętać, że większość tych dokumentów musi być następnie w odpowiednim czasie przetłumaczona na wszystkie języki narodowe. Jest to więc bardzo skomplikowany proces od strony logistycznej. Mamy później w czerwcu bardzo napięty kalendarz, bardzo krótkie terminy, żeby wszystkie właściwe organy wypowiedziały się i zatwierdziły odpowiednie dokumenty. Tutaj pole manewru jest już niewielkie, bo kalendarz prac Rady jest tak ustawiony, że właściwie niewiele możemy zmienić.

W związku z tym pojawia się pytanie, jak to jeszcze usprawnić. Jedną z sugestii, jaka pojawia się w tej chwili coraz wyraźniej – i mam nadzieję, że zostanie to ostatecznie potwierdzone – jest nieco wcześniejsze rozpoczęcie całego procesu. Proponuje się, aby Komisja Europejska przedstawiała swój roczny raport już w grudniu, co da państwom członkowskim i organom Unii Europejskiej kilka tygodni na przygotowanie się i do rozpoczęcia tego dialogu. Tak że w kwietniu bylibyśmy już na dużo dalszym etapie dyskusji i uzgadniania odpowiedzi państw członkowskich na priorytety wskazane w rocznym raporcie Komisji i przygotowania dokumentów dotyczących programu reform czy paktu stabilności i wzrostu będą już bardziej dojrzałe i lepiej przedyskutowane. Zmniejszy to prawdopodobnie presję, która pojawia się przede wszystkim pod koniec maja i w czerwcu: presję na to, żeby wszystkie organy sprawnie funkcjonowały i mogły sprawnie wszystkie dokumenty przyjąć.

Chciałbym zwrócić uwagę na to, jak duża była determinacja państw członkowskich do skutecznego przeprowadzenia tego procesu w tym roku. Tak jak mówiłem, dokumentów jest bardzo dużo, ponad 600. Są bardzo krótkie terminy na zaopiniowanie. W związku z tym państwa członkowskie zaakceptowały pewne odstępstwa od obowiązujących przepisów. W przypadku bardzo wielu dokumentów zgodzono się na przeprowadzenie procedury, nawet jeśli nie wszystkie wersje językowe były jeszcze dostępne. Jest się to bardzo trudne do zaakceptowania dla wielu państw, ale wyraziły one taką gotowość, potwierdzając swoje zaangażowanie w proces. Były gotowe pracować tylko na wersji angielskiej czy francuskiej, dostępnej w danym momencie, żeby móc przyspieszyć prace, żeby móc praktycznie doprowadzić do dialogu i przyjęcia wszystkich rekomendacji w odpowiednim terminie.

Chciałbym teraz przejść do tego drugiego elementu, dla nas zdecydowanie ważniejszego, czyli oceny wpływu całego procesu semestru europejskiego na dialog makroekonomiczny w Unii Europejskiej. Musimy pamiętać, że semestr europejski jest tylko jednym z elementów, które pojawiły się w ciągu ostatnich kilku, kilkunastu miesięcy w Unii Europejskiej jako nowe instrumenty zacieśniania współpracy gospodarczej między państwami członkowskimi i lepszej implementacji priorytetów Unii Europejskiej w tym zakresie. Mamy i semestr europejski, i „sześciopak”, który dopiero niedawno został przyjęty, mamy też normalną realizację paktu stabilności i wzrostu. Wszystkie te elementy tworzą pewną całość, a przy okazji wprowadzają dużo większą przejrzystość do procedury, jak również dużo mocniejszy dialog między państwami członkowskimi, dużo większą przejrzystość odnośnie do faktycznej sytuacji gospodarczej w państwach członkowskich. Umożliwiają też wywieranie większej presji na państwa wzajemnie, żeby dyskusja dotycząca priorytetów makroekonomicznych szła we właściwym kierunku i żeby wszyscy mieli pełną świadomość, w jakim kierunku zmierza Unia i jakie wyzwania stoją przed państwami członkowskimi.

W mojej ocenie od strony praktycznej „sześciopak” wprowadził przede wszystkim zaangażowanie parlamentów krajowych w proces przekładania unijnych priorytetów makroekonomicznych dotyczących kierunków rozwoju na politykę krajową poprzez najsilniejszy instrument istniejący w danym kraju, czyli budżet narodowy. Parlamenty krajowe już na wstępnym etapie dyskusji są informowane, jakie priorytety państwo członkowskie zamierza zgłosić w krajowym programie reform, jakie mniej więcej podejście budżetowe będzie prezentowało to państwo, bo są one informowane o obydwu dokumentach przedstawianych Komisji Europejskiej. Następnie znają wyniki rekomendacji Rady Europejskiej. Wiedzą, jakie są zalecenia Unii Europejskiej w tym zakresie. Później parlamenty krajowe mają ostateczne zdanie odnośnie do kształtu budżetu krajowego, czyli mają bardzo dobry instrument kontroli sposobu przekładania przez rządy krajowe rekomendacji priorytetów unijnych na działania krajowe. Istotne jest, że semestr europejski wzmacnia kierunkowość działania Unii Europejskiej, wskazuje jeden konkretny kierunek, w którym państwa członkowskie powinny podążać. Jeżeli priorytetem okazuje się podtrzymanie czy zwiększenie wzrostu w niektórych państwach członkowskich, wdrażanie agendy Europa 2020, to jest wyraźnie zaznaczone i pokazane, gdzie Unia powinna zmierzać, ale jednocześnie daje elastyczność dla poszczególnych państw członkowskich, bo nie wszyscy startujemy z tego samego miejsca, ale wszyscy mamy iść w tym samym kierunku. Jest to bardzo ważne. Nie ma jednego złotego modelu, który wszyscy mają naraz zastosować, bez względu na to, czy jest to im potrzebne. Mamy indywidualną dyskusję nad państwami członkowskimi, nad ich sytuacją gospodarczą, dajemy im jasny przekaz, gdzie powinny iść, ale dajemy im dosyć dużą swobodę w wybraniu środków do osiągnięcia tego celu.

Drugim istotnym elementem, który się pojawia, jest większa koordynacja i lepsze ukierunkowanie użycia środków unijnych do realizacji priorytetów Unii Europejskiej. Krajowe programy reform, które określają, na jakie cele dany kraj chciałby spożytkować przynajmniej znaczną część środków otrzymywanych z Unii, są włączone w cały proces. Poprzez koordynację tego dokumentu z innymi związanymi z zarządzaniem finansami publicznymi danego kraju i z priorytetami unijnymi, poprzez dopasowanie ich wszystkich na końcu drogi, dajemy jasny sygnał, że Unia wybrała takie priorytety, jest gotowa je finansować i że chcielibyśmy też – w ocenie Unii Europejskiej – żeby dany kraj podporządkował swoje priorytetowe wydatki z budżetu narodowego tym celom. Wtedy osiągniemy cel wyznaczony dla wszystkich państw unijnych. Przekaz ten jest teraz bardzo jasny. Wydaje mi się, że w tym zakresie – w ocenie Rady – przynajmniej na razie semestr europejski bardzo dobrze wypełnił swoje zadanie.

Jak się to przełoży na ostateczne budżety narodowe? Tego nie wiemy, bo zależy to od decyzji parlamentów narodowych. Natomiast instrumenty są, możliwość jest i należy z niej skorzystać. Oczywiście może się okazać, że nasza ostateczna ocena po tym roku będzie nadal zawierać wiele pytań i wskazówek, że można było coś zrobić lepiej. Musimy jednak pamiętać, że semestr europejski wprowadzono w dość nieszczęśliwym momencie. Mamy w Unii Europejskiej bardzo duży kryzys dotyczący długu publicznego, mamy dosyć istotne problemy z sektorem bankowym. Tak naprawdę sytuacja ekonomiczna Unii jest bardzo dynamiczna. To, co postrzegaliśmy w kwietniu czy w maju jako priorytety, jako cele możliwe do osiągnięcia w danej rzeczywistości gospodarczej, w rzeczywistości z wiosny tego roku, może się okazać albo niewystarczające, albo niemożliwe do zrealizowania w tej chwili. W związku z tym będzie łatwo za kilka tygodni dokonać krytyki, że pomimo semestru europejskiego państwa członkowskie nie zrealizowały pewnych rzeczy. Dynamika zmian gospodarczych w Unii Europejskiej czy rozwój kryzysu jest jednak tak duża, że naprawdę trudno jest w tej chwili przewidzieć z rocznym wyprzedzeniem wszystkie właściwe działania, które powinny być podejmowane. Musimy pamiętać, że wszystkie te instrumenty: semestr europejski, „sześciopak”, mają nam pomóc w stabilizowaniu sytuacji makroekonomicznej w Unii Europejskiej i w ukierunkowaniu działań. Natomiast nie są to instrumenty, które mają w ciągu dwóch czy trzech tygodni wyzwolić nas z problemu kryzysu. Instrumenty te nigdy nie były w ten sposób projektowane, więc nie możemy oczekiwać, że poprzez zastosowanie semestru europejskiego natychmiast w Unii poprawi się sytuacja gospodarcza. Natomiast oceniamy, że dzięki semestrowi europejskiemu zdecydowanie poprawi się dialog makroekonomiczny w Unii, a to jest jego podstawowy cel.

Na razie ocena Rady jest pozytywna co do samego przebiegu procesu. Wyciągamy wnioski bardziej techniczne, jak usprawnić proces i dać państwom członkowskim większe możliwości dobrej realizacji tego procesu, pełnego uczestnictwa i lepszego dialogu z Komisją odnośnie do wspomnianych rekomendacji. Padały tutaj pytania, jak w tym wszystkim odnajduje się Parlament Europejski, czy jest to proces transparentny. Odpowiedź brzmi: tak, jest. Wszystkie dokumenty są dostępne na stronach internetowych, są publiczne. Wszyscy mogą brać udział w procesie. Parlament Europejski może również zgodnie z nową procedurą zaprosić przedstawicieli i Rady Europejskiej, i Rady do dyskusji, biorąc pod uwagę sytuację makroekonomiczną. Dlatego wydaje mi się, że wszystko idzie w dobrym kierunku.

  John Dalli, Member of the Commission. − Madam President, honourable Members, thank you for giving me the opportunity to share with you our assessment of this first European Semester and also our plans for the coming year.

The first European Semester has been an important step in strengthening our economic governance. It is part of an effort to rebuild confidence through a clear focus on building the foundations for employment and growth and through stronger policy design and implementation.

We had clear expectations of what a European Semester should mainly achieve in substance. Firstly, we wanted to ensure a closer integration of the policy analysis and guidance across fiscal and macroeconomic policies but also of the policy formulation in Member States. Secondly, we wanted to ensure that the policy guidance given to Member States has a stronger effect on implementation, through a better ex-ante timing of policy guidance and through clearer and more concrete country-specific recommendations. At the same time, the European Semester was supposed to ensure that the EU-level dimension in terms of policy spillovers was taken into account from the start when formulating policies at national level.

Against these expectations the first European Semester has been successful. We have made significant progress on these key elements. When it comes to assessing the effectiveness of ex-ante policy guidance in terms of the follow-up by Member States, it is a bit too early to tell: we are, after all, only part way through the ‘national semester’. A measurable answer will therefore only be possible when Member States’ budgets and structural reforms have been decided and we have assessed them. I count on this House to play a full part in making this assessment. We will then have to follow up on the implementation and examine what is the impact of the measures taken.

There is a clear recognition on the part of most stakeholders that the policy guidance has become more integrated across policy areas and is more focused on countries’ central priorities. It has also been clearer and more concrete, which should facilitate implementation. With the joint presentation of their SCPs and NRPs, Member States have set out their views on how the key policy challenges should be addressed. The Commission has assessed these policy plans and proposed integrated recommendations based on the broad economic and employment policy guidelines and on the Stability and Growth Pact in terms of legal instruments. The Annual Growth Survey has set the horizontal policy priorities for Member States and ensured that national programmes take account of the EU dimension from the start.

While I consider the European Semester a clear success and an important step forward, there is naturally also scope for improvement. In 2012 the most important aspect is certainly going to be a stronger focus on the growth dimension. As President Barroso outlined here on 12 October, bolstering growth, through full implementation of key reforms on the single market but also through new and innovative financing instruments such as project bonds, is a central dimension of putting Europe on the course out of the crisis. You will certainly see EU-level action on growth and employment at the heart of the next Annual Growth Survey. The Commission has also decided to advance the presentation of the Annual Growth Survey to late 2011. This should allow for a fuller debate from the outset.

In our democratic societies, reform efforts can only be sustained if they have legitimacy, both in terms of being anchored in the democratic process and carried by the elected representatives of the European citizens as well as in terms of delivering what serves the common good. This means of course that this House, as well as national parliaments, will have to play an important role in the European Semester.

A strong link between the EU dimension and the national dimensions of key policy challenges can only be established if these perspectives are brought together through true ownership. This can only be achieved if parliaments have a strong role. I believe that the spring interparliamentary meeting which you organised in 2011 could, if repeated, become an important institutional way of better involving national parliaments to ensure legitimacy. And of course, the new economic governance legislation underlines the need for national parliaments – and other stakeholders – to be fully involved in the Semester, and in the elaboration of the SCPs and NRPs.

  Jean-Paul Gauzès, au nom du groupe PPE. – Madame le Président, Monsieur le Président représentant le Conseil, Monsieur le Commissaire, je note dans les propos de M. le commissaire que le semestre a été un succès. Je ne peux que m’en réjouir. Au moment où l'Europe traverse une crise dramatique, il est important que cet outil, comme l'on dit, permette de faire avancer la situation.

Je voudrais m'adresser plus spécialement au représentant du Conseil. Il vous a fallu seize minutes pour nous expliquer la mécanique, que l'on connaissait, et pour nous dire que tout cela était très technique, que finalement on ne pourrait pas comprendre et que si le Parlement voulait être informé, il avait beaucoup de chance, puisqu'il pouvait regarder sur internet les documents qui sont mis à jour pour tout le public.

Vous pourriez nous dire aussi de lire les journaux, ce que nous faisons habituellement. Je trouve qu'il est assez choquant que la seule réponse à la question que l'on posait sur le rôle du Parlement dans le semestre européen, ce soit de nous dire: "Lisez donc la presse, consultez l'internet et vous en saurez autant". Vous savez que, quand nous rencontrons nos citoyens – et je me demande s'il vous arrive, à vous, d'en rencontrer –, ils nous posent la question: "Que fait l'Europe dans ces affaires?". Jusqu'à présent, nous leur disions: "Ah, on a mis au point le semestre européen!". Eh bien, le semestre européen, aujourd'hui, il fait "pschitt".

Voilà, Monsieur le Président, ce que je voulais vous dire. La méthode qui est celle qui est appliquée depuis quelques mois de façon excessive n'est certainement pas une méthode qui permettra à l'Europe de sortir de la crise.

(Applaudissements)

  Άννυ Ποδηματά, εξ ονόματος της ομάδας S&D. – Κυρία Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με πολύ μεγάλη πλειοψηφία, είχε εξ αρχής υποστηρίξει τη διαδικασία του ευρωπαϊκού εξαμήνου θεωρώντας ότι αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη διαδικασία που έχει στόχο την έγκαιρη ευθυγράμμιση των εθνικών προϋπολογισμών και των προγραμμάτων διαρθρωτικών αλλαγών, όχι με τους στόχους της Ένωσης γενικώς, αλλά ειδικότερα με τους στόχους ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Για να κάνουμε, όμως, έγκαιρα τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις χρειάζεται να αντλήσουμε ορισμένα συμπεράσματα από την πρώτη εφαρμογή αυτής της διαδικασίας. Και, κατά την πρώτη εφαρμογή του ευρωπαϊκού εξαμήνου, είχαμε ένα μάλλον περιορισμένης κατεύθυνσης κείμενο ουσιαστικής απόκλισης των κρατών μελών από τους στόχους ανάπτυξης βάσει της στρατηγικής Ευρώπη 2020, αλλά και μη τήρησης ορισμένων συστάσεων της Επιτροπής ανά κράτος μέλος με πρωτοβουλία του Συμβουλίου.

Επειδή εκείνο που φαίνεται να εξελίσσεται – το είπαν και άλλοι συνάδελφοι – σε βασικό πρόβλημα της Ένωσης στην παρούσα κρίση είναι οι καθυστερήσεις, η μη έγκαιρη εφαρμογή των αποφάσεων και, κυρίως, η έλλειψη συνοχής μεταξύ των διαφόρων πολιτικών της Ένωσης, θέλουμε να επιμείνουμε σ’ αυτό το σημείο. Να επιμείνουμε δηλαδή ότι, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου, χρειάζεται μία ουσιαστική και περιεκτική πρόταση για τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη καθώς και η πλήρης εφαρμογή της κοινοτικής διαδικασίας με εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε όλα τα στάδια.

  Sylvie Goulard, au nom du groupe ALDE. – Madame la Présidente, je voudrais rejoindre les remarques qui ont été faites par M. Gauzès. J'ai envie de vous demander, Monsieur le représentant du Conseil: sur quelle planète vivez-vous? Quant à vous, Monsieur le Commissaire, vous avez certes tenu des propos un peu plus conscients de la nécessité d'une légitimation démocratique des décisions en matière économique, mais discutez-vous avec des personnes qui sont en ce moment dans la tourmente? Regardez-vous dans quel état est la zone euro et comment nous sommes perçus dans le monde entier? Un petit peu plus d'autocritique ne ferait, selon moi, pas de mal.

Le semestre européen est une initiative utile, qui a bien démarré, mais qui est très loin de suffire. Je voudrais insister sur un point: très sincèrement, c'est une insulte pour ce Parlement de nous dire d'aller regarder sur un site internet pour participer à la prise de décision. C'est une insulte à la démocratie. Nous ne demandons pas l'aumône de vos informations. Nous demandons d'être associés à des choix économiques, sociaux, fiscaux qui vont être absolument majeurs si nous voulons que la zone euro, d'un côté, et l'Union à vingt-sept, de l'autre, soient capables de fonctionner un peu mieux, et je crois que c'est une litote, que dans les années précédentes.

Nous avons besoin de débats par-delà les frontières. Nous avons besoin d'une mobilisation des parlements nationaux. Nous avons besoin d'une mobilisation générale et d'un peu plus que de l'information et de la communication. Nous avons besoin d'un vaste débat public européen dont ce Parlement doit vraiment être l'un des lieux.

  Ivo Strejček, za skupinu ECR. – Paní předsedající, já jsem stejně jako moji kolegové pozorně poslouchal vystoupení Rady a zřejmě budu jediným, kdo tady řekne, že je s vystoupením Rady a s jejím sdělením spokojený. Prostě proto, že Rada se pohybuje v reálném politickém a ekonomickém prostoru. Nakonec nám to tady zástupce Rady řekl. Uvědomuje si, že neexistuje pouze Evropský parlament, že existují i národní parlamenty a že debata v národních parlamentech není jednoduchá a není jednosměrná. To za prvé.

Za druhé, Rada tady mezi řádky sdělila zjevnou pravdu, že vývoj národních ekonomik je heterogenní a sladit jejich proces nejde přes noc. Za třetí, a zaznělo to od Rady, proces je velmi komplikovaný. Pokud tady Rada řekne, že je to 600 dokumentů, které ani nejsou v úředních jazycích, a národní parlamenty se s tím musí nějak poprat, tak to samozřejmě trvá nějaký čas.

A nakonec, co považuji za nejvážnější. Statické stanovení cílů před půl rokem zásadně neodpovídá ekonomickému turbulentnímu vývoji v současné době. Já jsem s odpovědí Rady spokojen.

  Bas Eickhout, namens de Verts/ALE-Fractie. – Voorzitter, als ik de Raadsvoorzitter en de commissaris zo hoor, dan is het semester één groot succes. Ik heb daar toch echt wel wat twijfels bij. In alle aanbevelingen die aan de lidstaten zijn gedaan zit één grote lijn en dat is dat er alleen gekeken wordt naar overheidsuitgaven en er zoveel mogelijk bezuinigd moet worden. Dat is dé dominante lijn in de aanbevelingen van de Commissie.

De heer Dalli zegt dat de Commissie de volgende keer ook wat breder gaat kijken, naar werkgelegenheid. Dat is al een verbetering, maar het is niet waar het semester voor bedoeld is. Het semester zou moeten bijdragen tot de EU 2020-strategie. En die heeft vijf sleutelindicatoren: werkgelegenheid, onderzoek, onderwijs, armoedebestrijding en milieu. Die thema's zouden centraal moeten staan en die zouden ook moeten terugkomen in de aanbevelingen.

We hebben onderzocht hoe al die verschillende indicatoren in aanmerking zijn genomen. Uit dat onderzoek is gebleken dat de Commissie allerlei aanbevelingen heeft gedaan die niet stroken met die sleutelindicatoren. Een aantal voorbeelden: wat betreft het belangrijke punt van energiebesparing geven het Verenigd Koninkrijk en Nederland niet eens een doel aan, maar in de aanbevelingen worden de landen daar niet eens op aangesproken door de Commissie. Een ander voorbeeld: het onderzoeksbudget. Ook hier weer zegt Nederland dat ze niet naar 3% gaan - wat het doel is - maar naar 2,5%. Ik heb daar vragen over gesteld aan de Commissie. En wat zegt de Commissie? "2,5% is ook wel goed". Kortom, de doelstelling van 3% is helemaal niet belangrijk voor de Commissie. Zég dat dan.

Als dat de lijn is van de Commissie, geef dan gewoon heel duidelijk aan dat de EU 2020-agenda niet meer van belang is en dat we alleen nog maar kijken naar economische indicatoren. Wees daar eerlijk in. Wij willen dat er echt gekeken wordt naar de EU 2020-indicatoren en dat dat een democratisch proces is. Betrek het Europees Parlement, de nationale parlementen en de maatschappelijke organisaties erbij en kijk naar alle indicatoren. Of wees anders eerlijk en zet die EU 2020-agenda aan de deur!

  Νικόλαος Χουντής, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, οι απαντήσεις των εκπροσώπων του Συμβουλίου και της Επιτροπής στην ερώτηση των συναδέλφων εμφάνισαν ουσιαστικά το πρόβλημα ως ένα διαδικαστικό πρόβλημα. Όμως, το θέμα του ευρωπαϊκού εξαμήνου είναι εξόχως πολιτικό. Κατά την άποψή μου η εφαρμογή του ευρωπαϊκού εξαμήνου είναι αντικοινωνική, αντιδημοκρατική και αντιδραστική, καθώς τα κράτη μέλη, κάτω από τις πολιτικές πιέσεις και τις απειλές της Επιτροπής, προσαρμόζουν τους δημοσιονομικούς τους στόχους και τους προϋπολογισμούς.

Με την εφαρμογή αφαιρείται ουσιαστικά κάθε δυνατότητα από κάθε κράτος μέλος, ανεξάρτητα ποια κυβέρνηση έχει ψηφίσει, να εφαρμόσει εναλλακτική αναπτυξιακή πολιτική. Αντιθέτως, ανεξάρτητα από ποια πολιτική ενέκρινε ο λαός κάθε χώρας, πρέπει να εφαρμόζει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τελικά, αν στην Ελλάδα ο άνεργος πάρει επίδομα ανεργίας, αν στην Ιρλανδία ο φτωχός και ο άστεγος θα έχει παροχές πρόνοιας, αν στην Πορτογαλία ο εργαζόμενος παίρνει 300 ευρώ, θα το αποφασίζει ο κύριος Μπαρόζο ή ο εκάστοτε κύριος Μπαρόζο ή ο εκάστοτε κύριος Ρεν.

Τέλος, αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία μια νομιμοποίηση, όπως αυτή του ευρωπαϊκού εξαμήνου, που δεν έχει δημοκρατική νομιμοποίηση, που παραβιάζει τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που παραβιάζει και παρακάμπτει τα εθνικά κοινοβούλια, που παρακάμπτει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και, κυρίως, που παρακάμπτει και παραβιάζει και παραβλέπει τα συμφέροντα των λαών.

Κύριε Επίτροπε, κύριοι του Συμβουλίου, αγαπητοί συνάδελφοι, τούτες τις ώρες που λαμβάνονται ή θα ληφθούν από τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τον έλληνα Πρωθυπουργό, αποφάσεις για τη διαχείριση του χρέους, αν αυτές οι αποφάσεις κινούνται στην ίδια κατεύθυνση, τότε δεν φθάνουν τα ευρωπαϊκά εξάμηνα για να σώσουν την κατάσταση. Αντιστρόφως, θα ζήσουμε ένα εκρηκτικό πανευρωπαϊκό εξάμηνο από τις κινητοποιήσεις των ευρωπαίων εργαζόμενων που θα πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους.

  Angelika Werthmann (NI). - Frau Präsidentin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Das Europäische Semester ist ein politisches Steuerungsinstrument, um die Strategie Europa 2020 in ihrer Schlagkraft zu verstärken. Seither müssen die Mitgliedstaaten im Frühjahr ihre wirtschaftspolitischen Pläne auf den Tisch legen – ein Verfahren, das definitiv notwendig wurde, um die desaströse finanzielle Situation vieler Mitgliedstaaten in den Griff zu bekommen.

Hier möchte ich allerdings sagen, dass ich mich der technischen Kritik meiner Kollegen anschließe. Die Ausschöpfung des Potenzials des Binnenmarkts – der wirtschaftlichen Säule der EU – ist eines von zehn Zielen im Jahreswachstumsbericht für 2011, die es bis 2012 umzusetzen gilt. Wir alle sind gefordert, dieses Potenzial, z. B. durch die Finanzierung von Infrastrukturprojekten und die Steigerung der Wettbewerbsfähigkeit unter besonderer Berücksichtigung von KMU und Schaffung von green jobs, zu nützen, um so zu einem nachhaltigen Wachstum in Europa beizutragen.

  Burkhard Balz (PPE). - Frau Präsidentin! Die Staats- und Regierungschefs wollten unseren kritischen Nachfragen von heute offenbar zuvorkommen. Auf dem Gipfel am Sonntag haben sie unterstrichen, dass ein ambitioniertes europäisches Semester ganz in ihrem Sinne ist. Auch von Lehren aus der Vergangenheit war bereits die Rede. Die ersten Erkenntnisse aus dem laufenden Semester sind meiner Ansicht nach ernüchternd. Es bestätigen sich die Erfahrungen, die wir als Europäisches Parlament schon bei der Anwendung des bisherigen Stabilitäts- und Wachstumspakts machen mussten. Eine Selbstkontrolle des Rates funktioniert nicht. Sie hat nie funktioniert und sie wird auch nie funktionieren. Dabei wäre gerade jetzt die Zeit, um große, öffentliche Lippenbekenntnisse in wertvolle, präventive Haushaltspolitik und Koordinierung und damit eben auch schwarz auf weiß umzusetzen.

Letztlich kommen wir wieder zum gleichen Schluss: Wir dürfen uns auf der Stärkung des Stabilitäts- und Wachstumspakts nicht ausruhen. Die Gemeinschaftsmethode muss ohne Zweifel weiter gestärkt werden. Wir Parlamentarier sollten auf mehr Transparenz und auf einem offenen Diskurs beharren, zum jährlichen Wachstumsbericht, zu den Kommissionsempfehlungen und zur Anwendung durch die Mitgliedstaaten. Die große Hoffnung liegt aber zu Recht nach wie vor auf der Kommission.

Daher meine Forderung: Lassen Sie uns gemeinsam das Verbesserungspotenzial ausschöpfen, denn allein die Schaffung eines neuen Instruments bringt noch keinen Fortschritt. Wir müssen es auch effizient nutzen.

  Roberto Gualtieri (S&D). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, anche se è presto per un giudizio conclusivo, è difficile sottrarsi all'impressione che questo semestre stia producendo un coordinamento debole e una legittimità democratica inadeguata, e le due cose sono collegate tra loro perché, senza piena legittimazione democratica, il semestre rischia di essere più un esercizio burocratico che un coordinamento sostanziale.

Questo limite rimanda, certo, al nodo cruciale delle competenze dell'Unione, delle prerogative del Parlamento, che dovrebbe costituire il vero cuore di una riforma dei trattati altrimenti inutile o dannosa. Ma questo limite evidenzia anche un problema di volontà politica effettiva di utilizzare da subito tutti gli strumenti offerti dal trattato, per rafforzare il coordinamento e per attribuire un ruolo maggiore al Parlamento europeo.

C'è poi un problema di contenuti. La lettura delle raccomandazioni del Consiglio mostra un evidente limite della linea di politica economica che li ha ispirati: la riduzione del deficit e lo sviluppo del mercato interno sono condizioni necessarie ma non sufficienti per contrastare la crisi e, senza un grande piano di investimenti, rischiano di innescare un circolo vizioso che ci può portare al collasso. È bene quindi che la linea politica del semestre sia oggetto di un vero dibattito politico, che non può che svolgersi nella dialettica fra Parlamento europeo e Consiglio europeo.

  Carl Haglund (ALDE). - Fru talman! När man rör sig ute bland medborgare så får man allt oftare höra frågan: "Varför debatterar ni strukturer i Europa i stället för att lösa krisen?" Nu anser jag att vi återigen gör oss skyldiga till att fundera över våra strukturer snarare än att fundera över vad vi ska göra åt de problem som finns. Jag hör till dem som tror att den nuvarande krisen går att lösa med de verktyg som vi redan har.

Det är inte så längesedan, närmare bestämt bara en månad sedan, vi godkände det lagstiftningspaket som också den europeiska planeringsterminen är en del av. Det blir lätt så att vi redan nu fokuserar på att fundera över vad som är fel med den, i stället för att använda den till vår fördel för att faktiskt ta oss an de ekonomiska bekymmer vi har.

Säkert behövs det en allmän och öppen debatt, till exempel här i Europaparlamentet, om de rekommendationer som kommissionen ger. Men att i det här skedet döma ut systemet tror jag inte är speciellt klokt eftersom vi egentligen inte ens sett några konkreta resultat av det.

Det har dock också sagts mycket klokt här i dag, bland annat om att kommissionen har alla skäl att fundera över sina rekommendationer i fråga om tillväxt. Att bara ge rekommendationer om hur man kan spara kommer knappast att föra oss ur krisen på sikt, även om det finns de länder som faktiskt måste spara pengar.

Låt oss därför tänka på att vi faktiskt har skapat en hel del nya verktyg som kan hjälpa oss att lösa krisen, i stället för att koncentrera oss på att kritisera dem.

  Vicky Ford (ECR). - Madam President, the citizens that I represent are not necessarily concerned about what is happening in some faraway European Semester, but they are very concerned about what is happening in Europe and in the euro zone. Right now they see that Greece cannot afford to repay its debt and that the crisis is just getting worse.

From a UK perspective, there are many of my citizens who are fed up with bailing out our own banks, but who do think that it is time you restructured the banks across the continent. That is not easy and it is painful, but it does need to be sorted out and it needs to be sorted out now.

As for my own contribution on the European Semester, I hope that our Member States will live up to the expectations of the Budgetary Framework Directive because, fundamentally, our citizens need to know where their money is going, how it is being spent and how forecasts are being put together by our governments. So I hope that one of the first actions of next year’s Semester will to ensure that our countries fulfil their obligations.

  Andreas Mölzer (NI). - Frau Präsidentin! Durch die Verlagerung auf die europäische Ebene wurden die disziplinierenden Kräfte der Märkte ausgeschaltet. Dafür muss nun ganz Europa einen bitteren Preis zahlen. Statt den Griechen beispielsweise außerhalb des Euro eine Chance zu geben, sich zu erholen, wurden sie um jeden Preis weiter mitgeschleppt, und das Schuldenmachen wurde entsprechend erleichtert.

Mit dem neuesten Marketingtrick will die EU für mehr Finanztransparenz sorgen. Die Brüsseler Überwachung der nationalen Haushaltspläne in Form des Europäischen Semesters wird aber in kürzester Zeit in reine Planungsbürokratie mit inhaltslosen Lippenbekenntnissen münden. Und dass eine EU-Planwirtschaft in die Hose geht, haben ja schon Butterberge und Milchseen seinerzeit bewiesen. Auch lassen sich wirtschaftliches Wachstum und Erfolg nicht vorschreiben, das hat die Griechenland-Troika ja nunmehr am eigenen Leib erfahren.

Anscheinend will Brüssel nicht einsehen, dass die Währungsunion wegen der unterschiedlichen wirtschaftlichen Voraussetzungen ihrer Mitglieder eine Fehlkonstruktion ist, die von Anfang an zum Scheitern verurteilt war. Statt mehr Zentralisierung müssen wir zurück zu einem Staatenverbund gleichberechtigter Staaten, die eine eigene Wirtschaftspolitik betreiben. Geben kann es allenfalls eine kleinere Hartwährungszone, wenn dies die wirtschaftlichen Kenndaten der jeweiligen Länder auch zulassen.

  Marianne Thyssen (PPE). - Voorzitter, voorzitters, collega's, alle plannen, beslissingen en wetten staan of vallen met de uitvoering ervan. En precies daarom waren wij zo tevreden met de lancering van het Europees semester en de integratie van dat semester in het sixpack. Want als de bestuurscyclus van dat semester goed aangewend wordt, dan kan die wonderen doen voor de absoluut noodzakelijke economische en budgettaire integratie van de Unie.

Maar ik voel wel nattigheid, nattigheid aan nationale kant. Want terwijl het voor alle waarnemers duidelijk is dat de Unie slagkracht mist om met haar hervorming de snelle opeenvolging van feiten en gebeurtenissen te volgen, stellen we vast dat in verscheidene lidstaten de weerstand groeit en dat nationale parlementen zich beginnen schrap te zetten.

Ten tweede deel ik ook de kritiek op het gebrek aan democratische legitimiteit. Het is hoog tijd voor een grondig debat over een welbegrepen subsidiariteitsaanpak. Zitten we structureel vast of zitten we politiek vast? Alleszins zitten we met barrières die weg moeten. Maar intussen mogen we niet stilzitten, want het is niet vijf vóór twaalf, maar vijf over twaalf, en moeten alle lidstaten de afgesproken maatregelen uitvoeren.

Daarom de volgende vraag: vindt u het niet nodig dat de lidstaten zich nu alvast engageren in eigen wet of grondwet om een begrotingsevenwicht te halen? Ten tweede: is het niet nodig dat de nationale parlementen als zodanig zich expliciet engageren om de Europese aanbevelingen in het kader van het semester, de begroting én Europa 2020 ernstig te nemen? En ten derde sluit ik mij aan bij de vraag naar een meer actieve rol van het Europees Parlement, want zonder democratische legitimiteit kan men geen ernstige maatregelen verantwoorden.

  George Sabin Cutaş (S&D). - Prin coordonarea politicilor economice şi sociale ale statelor membre, Semestrul european reprezintă un pas important către instaurarea unei guvernanţe economice europene solide. Politica fiscală trebuie să reprezinte de acum înainte un domeniu de acţiune comun la nivel european. Din cadrul programelor de reformă şi acelor de stabilitate şi convergenţă nu pot lipsi totodată cerinţele relative stimulării creşterii economice şi a investiţiilor, garantării unui nivel ridicat de educaţie tuturor cetăţenilor europeni, asigurării protecţiei sociale şi creării de locuri de muncă. În acest sens, recomandările anuale adresate atât statelor membre, cât şi Uniunii, trebuie să fie îndeajuns de ambiţioase pentru a permite îndeplinirea obiectivelor stabilite prin intermediul Strategiei Europa 2020.

Ca urmare a acestui prim exerciţiu de punere în practică a Semestrului european, Comisia va trebui să analizeze principalele probleme cu care Uniunea şi statele membre se confruntă şi să propună direcţii clare pentru reducerea dezechilibrelor macro-economice şi stimularea unei creşteri economice balansate. De asemenea, consider, ca şi alţi colegi, că îmbunătăţirea Semestrului european nu poate fi realizată decât în deplină conformitate cu puterile acordate Parlamentului European, în concordanţă cu Tratatul privind funcţionarea Uniunii Europene, prin implicarea deplină a Parlamentului în procesul de formulare a recomandărilor.

  Olle Schmidt (ALDE). - Fru talman! I grunden är jag mycket positiv till införandet av den europeiska planeringsterminen, som bidrar till förstärkt ekonomisk samordning och större budgetdisciplin. Helgens toppmöten skickar dock en oroande signal genom förslaget att ytterligare förstärka eurogruppen. EU är en union av 27 länder där alla medlemsländer ska vara med på samma villkor. Att nu ytterligare dela upp EU är fel väg och en farlig sådan. Också i Europaparlamentet pågår diskussioner om en uppdelning i euroländer och icke-euroländer.

Jag förstår euroländernas vilja att agera, men i tider av oro är det extra viktigt att hålla ihop unionen och inte splittra den, även vad gäller den europeiska planeringsterminen.

Alla de 27 EU-ländernas ekonomier är tätt sammanlänkade. Vi hänger ihop.

  Andrew Henry William Brons (NI). - Madam President, crises are calamities to ordinary people but to the EU they are opportunities for extending the power and competence of EU institutions and for encouraging key EU projects, like fiscal and political union. Harmonisation for its own sake borders on obsessive behaviour. Economic policy should not be about congruence or symmetry: it should be about the particular needs of very different economies.

Large budget deficits, other things being equal, should be avoided but there are circumstances in which they might be necessary. Quantitative easing might be necessary as a reflationary measure – something which, of course, is not possible unilaterally within the euro zone.

It might be argued that the mechanisms are simply providing a necessary external discipline, forcing Member States into good, rather than bad, economic habits. However, we need to look several steps ahead. How long will it be before the Commission decides the budgets of every Member State, with the Member States themselves having only a consultative role?

  Diogo Feio (PPE). - Senhora Presidente, estiveram bem as instituições europeias quando determinaram a existência do semestre europeu. É muito relevante a coordenação de políticas orçamentais como meio de coordenar também as políticas económicas, mas esta boa ideia tem tido problemas práticos quanto à sua execução. O semestre europeu exige verdadeira coordenação entre as diferentes instituições europeias: não é possível que o Parlamento Europeu seja apenas informado pela Internet, os cidadãos não votaram em deputados que sejam meros endereços de um email, votaram em deputados que são representantes dos seus interesses e esta é a primeira lição que se tem que ter em atenção. Mas, em segundo lugar, será que o semestre europeu já avançou tudo aquilo que pode? A resposta é não. As instituições europeias necessitam de rapidez, necessitam de uma resposta eficaz à actual crise e, por isso mesmo, devo dizer que notícias que têm vindo a público durante a última semana são preocupantes.

Com toda a sinceridade, vejo adiamentos a mais, sinto indecisão excessiva e ouço falar em estudos. A Europa não precisa de estudos, precisa de decisões para um governo económico eficaz baseado na Comissão Europeia, controlado pelo Parlamento Europeu, que não pense apenas nos governos nacionais e pense no interesse de todos os cidadãos da União Europeia.

  Olle Ludvigsson (S&D). - Fru talman! Jag vill lyfta fram en poäng som flera redan har berört i denna debatt. Det parlamentariska inflytandet i den europeiska planeringsterminen behöver öka. Det gäller både på nationell och på europeisk nivå. Om processen bara utmynnar i en föga transparent kohandel mellan nationella regeringar, så som den gjorde i år, kan den inte få något större värde. För att skapa riktig legitimitet krävs öppenhet och en ordentlig diskussion.

Jag vill även lyfta fram det sociala perspektivet, som genomgående har varit alltför svagt i årets planeringstermin. Fattigdom, arbetslöshet, undermåliga arbetsvillkor, de sociala klyftorna och ett försvagat trygghetssystem är aspekter som har hamnat i skymundan – detta trots att de i dag har en helt central roll i den europeiska ekonomin. Den kris som vi har att hantera är lika mycket social som ekonomisk.

En viktig orsak till den skeva prioriteringen och analysen är att arbetsmarknadens parter och de socialt engagerade frivilligorganisationerna ännu inte har givits en tydlig roll i processen. En sådan måste de få nu. Utan ett aktivt och starkt arbete på det sociala området går det inte att skapa en hållbar tillväxt.

  Theodor Dumitru Stolojan (PPE). - La întrebarea cum să prevenim o gestiune slabă a finanţelor publice, a echilibrelor macro-economice, avem deja două răspunsuri. Piaţa financiară care a dat un răspuns foarte ferm, în sensul că a eliminat mirajul dobânzilor relativ egale la care statele membre din zona euro se împrumutau. Fiecare stat membru acum este judecat după propria sa situaţie financiară şi plăteşte dobânzi corespunzătoare acestei situaţii. Al doilea răspuns este dat de noile reglementări privind guvernanţa economică în Uniunea Europeană şi în cadrul acestor reglementări noi, Semestrul european este instrumentul principal de analiză structurată a situaţiilor economice ale fiecărui stat membru.

De aceea, avem responsabilitatea ca acest Semestru să aibă eficienţă maximă şi insistăm foarte mult asupra responsabilităţii pe care o are Consiliul de a explica public, argumentat, motivele pentru care respinge unele recomandări făcute de către Comisa Europeană.

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE). - Köszönöm, Elnök asszony! Az európai szemeszter első évéről szóló anyagokból jól látszik, hogy a tagállamok próbálnak változtatni a bizottsági megfogalmazásokon. Miért? Csak könnyíteni szeretnének? Nem hiszem. Ma már minden tagállam kormánya átérzi a felelősséget, és azt is látjuk, hogy a válság sem válogat, eléri a kicsiket, de a nagyokat is. Akkor mi a probléma? Rossz a gondolat? Nem, inkább a végrehajtásban látom a problémát. Csupa sablon értékelést olvastam: nyugdíj, strukturális reform, költségvetési szigor, mindenhol és mindenhol egyformán, és papírhegyek.

Csak ez a szemeszter? Ezt akartuk? Hiába a legjobb módszer, ha a tervező, a végrehajtó és az ellenőrző nem találja a közös hangot. Szeretném azt gondolni, hogy a tagállamok nem öncélúan teszik a könnyítéseket, hanem azért, mert világos és egyszerű képlet, nem tudnak többet tenni a válságos időszakban, nincsen több lehetőségük: adósságprobléma, költségvetési gond vagy éppen gazdasági lassulás.

Ezért kérdésem a Bizottság felé: készen állnak-e egy olyan javaslattal, amelyben a jövőben át tudják adni a jobb gyakorlatokat, persze nem egy statikus környezetben, hanem egy dinamikus, válsággal teli időszakban. Az európai szemeszter gazdasági koordinációs szerepe csak akkor lehet működőképes, ha közösen meghatározott értékek és célok mentén konszenzusos alapon működik, abban meghatározó, kiemelkedő szerepet kap az Európai Parlament, az egyetlen olyan intézmény, amely függetlenül meg tudja tartani a demokratikus kontrollt, úgy a Bizottság, mint a tagállamok felett.

  Danuta Jazłowiecka (PPE). - Pani Przewodnicząca! Od kilkunastu miesięcy mamy do czynienia z nieustającą debatą na temat przyszłości gospodarki europejskiej. Zaproponowane przez Komisję Europejską instrumenty są pospiesznie wdrażane w życie, a po jakimś czasie okazuje się, że są one niewystarczające. Dzisiejsza debata świadczy o tym, że podobna sytuacja ma miejsce w przypadku europejskiego semestru.

Ja jednak chciałabym w tym miejscu wyrazić moje zaniepokojenie docierającymi głosami o chęci podzielenia Parlamentu Europejskiego na grupę posłów włączonych i wyłączonych z prac związanych z wychodzeniem z kryzysu. Wciąż istnieją zakusy na tworzenie Europy dwóch prędkości, na każdym poziomie. Dzisiaj pozbawienie deputowanych z państw niebędących w strefie euro prawa decydowania o losie wspólnej waluty raczej przyczyni się do utrwalenia podziałów niż wypracowania efektywnych rozwiązań. Nie należy zapominać, iż większość z tych krajów w bliższej lub dalszej perspektywie zamierza przyjąć euro i są one tak samo żywo zainteresowane poprawieniem mechanizmów obowiązujących w Unii Gospodarczej i Walutowej, jak pozostałe.

W chwili obecnej potrzeba nam więcej spójności i ściślejszej współpracy. Kryzys dotknął wszystkie państwa członkowskie. Parlament nie reprezentuje państw członkowskich czy strefy euro, lecz wszystkich obywateli Unii, a sytuacja wspólnej waluty determinuje losy nie tylko mieszkańców Francji, Niemiec czy Grecji, ale także państw dążących do jej posiadania.

  Liisa Jaakonsaari (S&D). - Arvoisa puhemies, tämä ohjausjakso on erittäin tärkeä työkalu siinä kokonaisuudessa, jolla Euroopan taloutta pyritään vahvistamaan ja ennakoimaan, mitä tulee tapahtumaan. Oikeastaan ainoa tahra tässä on se, että Euroopan parlamentti ollaan jättämässä internetin varaan.

Tässä on myös joitakin pelottavia asioita. Komission ja neuvoston puolesta täällä on korostettu sitä, että on kiire ja logistisia ongelmia. Varmasti näin on. Jos olemme jo junassa, niin päämäärään pääsemisen kannalta on tärkeintä, että juna on oikeilla raiteilla, eikä se mikä junan vauhti on.

Jos ja kun tammikuussa 2012 määritetään nämä raiteet, miten näitä raiteita pystytään muuttamaan, jos tapahtuukin jotain radikaalia ja uutta taloudessa niin, että emme jatkaisi virheellistä politiikkaa kuten osittain nyt on tehty eli on pelkästään säästetty?

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). - Senhora Presidente, as respostas do Representante do Conselho sobre os ganhos obtidos com a criação do chamado Semestre Europeu, visando uma vigilância e uma ingerência permanentes e antidemocráticas sobre os Estados-Membros na elaboração dos seus orçamentos nacionais, demonstra bem os objectivos centrais neste processo político de centralização do poder ao serviço de grupos económicos e financeiros.

O que se passa em Portugal é disso um claro exemplo. Há dezenas de anos que não existia um ataque tão frontal e tão profundo aos direitos sociais e laborais, com uma proposta de orçamento de Estado que visa graves cortes salariais, uma redução brutal do poder de compra da população e das funções sociais do Estado, o aumento em duas horas e meia semanais da jornada de trabalho sem qualquer contrapartida aos trabalhadores e o empobrecimento geral da população, o que também conduzirá ao encerramento de milhares de PME, ao aumento das desigualdades sociais, do desemprego e da exclusão social para níveis insuportáveis e escandalosos. É afinal isto que pretende …

(A Presidente retira a palavra à oradora)

  Andreas Schwab (PPE). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar, Herr Ratspräsident! Wie wir uns inhaltlich zur Umsetzung der Strategie Europa 2020 stellen, Herr Kollege Ludvigsson, das ist sicherlich an einem anderen Platz zu diskutieren. Hier geht es allein um die formal-technische Organisation.

Herr Dominik, Sie haben es heute Morgen nicht leicht. Sie haben aber richtig und ehrlicherweise gesagt: Das europäische Semester beinhaltet keine Instrumente, die dazu beitragen, die Krise zu überwinden. Das teile ich. Es kann nur ein ganz kleiner Beitrag sein. Aber ich denke, wir beide müssen doch versuchen, gemeinsam eine Lösung für diese Krise zu finden. Deswegen frage ich Sie: Glauben Sie ernsthaft, dass der makroökonomische Dialog tatsächlich etwas ist, das es heute schon auf der Ebene der Mitgliedstaaten gibt? Ich halte das für recht fraglich. Regierungen machen Programme, damit sie wiedergewählt werden. Das kann man ihnen auch gar nicht verübeln. Aber ein makroökonomischer Dialog über die langfristige Ausrichtung von Wirtschaftspolitik findet bislang gar nicht statt. Das ist etwas, was die Regierungen erst lernen müssen.

Zum Zweiten: Unterstützen Sie deshalb, dass wir einen größeren europäischen Haushalt bekommen, um diese makroökonomischen Defizite auf der Basis der Mitgliedstaaten bis zu einem gewissen Grad auszugleichen?

Drittens: Unterstützen Sie auch die Forderung einer single market governance, dass wir mehr Verordnungen und weniger Regulierungen bekommen?

  Csaba Sándor Tabajdi (S&D). - A mai vita olyan, mint az Állatorvostudományi Egyetemnek a lova, ahol egyetlen lovon ki lehet mutatni az összes állatbetegséget. Van egy alkalmas eszköz – és ebben teljesen egyetértek Gállné Pelcz Ildikóval – nevezetesen, hogy a pénzügyi szemeszter egy kiváló gazdasági eszköz ahhoz, hogy rákényszerítsük a tagállamokat a felelős politikára.

Ugyanakkor az Európai Bizottság nem ad hiteles információkat az Európai Parlament számára. Pedig az Európai Bizottság felfoghatná, hogy mi, a Parlament szövetségesek lehetünk Európai Bizottság számára a tagállamok ellenőrzésében. Azért is kell a demokratikus kontroll – és teljesen egyetértek a kezdeményezőkkel –, mert nincs garancia, hogy a nemzeti parlamentekben megfelelő viták folynak erről a kérdésről.

Felkérem Dalli urat, hogy a Bizottság készítsen egy összegzést arról, hogy milyen viták folytak a nemzeti parlamentekben a pénzügyi szemeszter végrehajtásáról.

  Marisa Matias (GUE/NGL). - Senhora Presidente, o que nos foi dito hoje aqui na Declaração do Conselho é que, por razões técnicas, a democracia teria de ser sacrificada em matéria de semestre europeu, mas o que nós estamos a falar é de uma questão política e a pergunta que eu coloco é se poderá haver coordenação política sem democracia? Onde é que fica afinal o escrutínio do Parlamento Europeu? Onde é que fica o escrutínio dos parlamentos nacionais sobre as suas grandes opções orçamentais? Mas, se a questão fosse técnica, como aqui foi dito, então estamos a falar de uma técnica variável, porque nós sabemos como o Conselho aliviou substancialmente as condições dos quatro países que estão em lista de espera, da França, da Itália, da Hungria, da Espanha, o mesmo não o fez em relação aos países que estão sob resgate. Portanto, que modelo de intergovernamentalidade é este que permite que a Alemanha dê opiniões sobre Portugal, mas não permite que Portugal dê opiniões sobre a Alemanha? E, Senhor Comissário, por favor, peço-lhe apenas que preste atenção a isto: não se resolve nenhum problema de legitimidade democrática pedindo aos deputados que consultem a informação na Internet. Isso é um problema de infoexclusão, não é um problema de exclusão democrática, e é desse que estamos aqui a falar.

  John Dalli, Member of the Commission. − Madam President, I would like to thank everybody for their contribution to this debate. The most fundamental change introduced by the European Semester is the fact that European-level coordination of fiscal and economic policies now happens before national decisions are finalised. Until this year, national policies and budgets had been assessed at EU level only after national decisions. This is a major change and, as has been mentioned by many Members today, it implies an increased democratic responsibility for EU institutions.

This calls for more participation of the EU institutions in national debates. We need to find a way to do this. The Commission has so far preferred to avoid challenging national policies in public debate.

The European Semester and the ‘six-pack’ will be instrumental in delivering stability, growth and jobs in Europe in the coming years. They will help us avoid the emergence of the kind of fiscal and market economic imbalances that resulted in the current crisis. But you are right: the European Semester is not a crisis management tool. It will deliver results in terms of stability and growth within a few years, which is why two weeks ago we presented the stability and growth roadmap, elements of which have been addressed by the European Council and will feature in the Euro Summit tomorrow.

In the short term we need to agree on a substantial recovery path for Greece, coordinated recapitalisation of banks and maximising the firepower of our financial backstops. In the longer term we need to agree on measures for growth and strengthening of economic governance. With the European Semester we are already making good progress on the last element: building a true economic union.

As a final note, let me just underline my conviction that the introduction of the European Semester represents a very important step forward. This House has already made an important contribution to making the European Semester more effective, including by bolstering its legitimacy. It will also in the future be the crucial role of the European Parliament and national parliaments to continue ensuring the democratic ownership of our joint policy coordination. We are all now called on to put this into practice together.

  Jacek Dominik, Urzędujący Przewodniczący Rady. − Pani Przewodnicząca! Dziękuję wszystkim mówcom, którzy wyrazili swoje opinie na temat semestru europejskiego. Takim dominującym elementem, który się przejawiał w państwa wypowiedziach był element demokratyczny tego całego procesu i kto powinien tak naprawdę w tym całym procesie decydować. Mam często przyjemność uczestniczyć w spotkaniach w parlamencie narodowym, moim własnym, w Polsce. To, co tam słyszę, to jest dokładnie to samo, tylko troszeczkę z innego punktu widzenia.

Parlamenty narodowe cały czas zgłaszają postulat, że to one mają decydować ostatecznie o tym, co się dzieje w ich kraju, uważając, że to one najlepiej wiedzą, co jest dobre dla ich obywateli. Semestr europejski właśnie temu służy. Z jednej strony, po raz pierwszy, tak jak Pan Komisarz zwrócił na to uwagę, Parlament Europejski jest włączony w cały proces decyzyjny. Z drugiej, to parlament narodowy wie, jakie są opinie instytucji europejskich na temat gospodarki danego kraju i realizacji priorytetów nakreślonych przez Unię Europejską. Wie, jakie stanowisko zajął rząd, przygotowując projekt budżetu i krajowe programy reform i sam, korzystając wyłącznie z własnej autonomii, decyduje, w jakim zakresie i jak to będzie implementowane, bo to parlament narodowy podejmuje ostateczną decyzję, co do kształtu budżetu krajowego, czyli najważniejszego instrumentu do realizacji polityki makroekonomicznej w danym kraju. Trudno mi się więc zgodzić, że cały proces pozbawiony jest elementu demokratycznego i przejrzystości, bo instytucja, która ma największy wpływ na cały proces jest właśnie w tej chwili w to włączona.

Trudno powiedzieć, czy ten cały proces, cały semestr europejski jest dużym sukcesem czy nie, bo proces się jeszcze nie zakończył. Nie wiemy, jak parlamenty krajowe przełożą do budżetów narodowych rekomendacje Unii Europejskiej na temat priorytetów danego kraju w polityce makroekonomicznej. Semestr europejski miał służyć przede wszystkim włączeniu parlamentów krajowych w proces, pokazaniu parlamentom krajowym i innym instytucjom, przede wszystkim krajowym, bo to one podejmują ostatecznie decyzje, o zagrożeniach, jakie mogą czyhać na ich kraj bądź istnieją już w tej chwili. Chodzi o to, żeby zniwelować nierównowagi makroekonomiczne, które pojawiały się między państwami członkowskimi. Kiedy – tak jak Pan Komisarz mówił – kontrola całego procesu była wtórna, po uchwaleniu budżetu, po przyjęciu większości ustaw implementujących, Komisja Europejska i Rada mogły tylko wskazywać, że państwa członkowskie poszły niewłaściwą drogą, że dane działania będą potęgowały sytuacje niekorzystne z punktu widzenia sytuacji gospodarczej danego kraju.

Teraz proces został odwrócony i ostateczną decyzję pozostawiono najbardziej demokratycznej instytucji w całym procesie, czyli parlamentowi narodowemu, który ma najlepszy kontakt z własnymi obywatelami i z tym, co powinno być zrobione. W mojej ocenie więc przynajmniej struktura semestru europejskiego jest prawidłowa, trudno zarzucić jej brak demokratycznych reguł. Natomiast jak zostanie wykorzystana przez głównego adresata, czyli parlamenty narodowe, to dopiero będziemy mogli ocenić za kilka miesięcy.

  La Présidente. - Le débat est clos.

Déclarations écrites (article 149)

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. – O Semestre Europeu é uma das ferramentas criadas para a consolidação da governação económica na UE. A par do "6 pack" e do Pacto de Estabilidade e Crescimento pretende-se coordenar a vigilância macroeconómica e orçamental e, assim, alcançar os objectivos da UE2020. Contudo, este primeiro exercício do Semestre Europeu mostrou graves falhas em termos institucionais, uma vez que o Parlamento Europeu foi apenas informado das recomendações, por parte da Comissão, e das alterações, realizadas pelo Conselho, sem direito a qualquer tipo de diálogo político. O PE, como representante de 500 milhões de cidadãos europeus, não pode ser apenas consultado, deve haver espaço para maior transparência e para o debate político, criando a legitimidade necessária a este instrumento. Aguardo com expectativa a avaliação do Semestre Europeu, só após a aprovação dos orçamentos nacionais e dos programas de reformas nacionais, para se reanalisar o aperfeiçoamento deste mecanismo, para o alcançar dos objectivos propostos. Volto, uma vez mais, a reiterar a necessidade de cooperação, de rapidez nas decisões, para a implementação de um verdadeiro governo económico baseado na Comissão, com o controlo do PE.