Volledig verslag van de vergaderingen

Woensdag 26 oktober 2011 - Straatsburg

13. Het gevaar van antimicrobiële resistentie voor de volksgezondheid (debat)

  El Presidente. − El punto siguiente del orden del día es el debate sobre:

- la pregunta oral al Consejo, sobre la amenaza para la salud pública de la resistencia a los antimicrobianos, de Jo Leinen, en nombre de la Comisión de Medio Ambiente, Salud Pública y Seguridad Alimentaria (O-000214/2011 - B7-0633/2011), y

- la pregunta oral a la Comisión, sobre la amenaza para la salud pública de la resistencia a los antimicrobianos, de Jo Leinen, en nombre de la Comisión de Medio Ambiente, Salud Pública y Seguridad Alimentaria (O-000215/2011 - B7-0634/2011).

Quiero señalar a la administración que la formulación de esta pregunta en español, que es como yo la he leído, es tal y como yo la he leído: «Amenaza para la salud pública de la resistencia a los antimicrobianos», y no tal y como consta en los textos distribuidos, porque no se trata de la amenaza de la resistencia a los antimicrobianos para la salud pública, sino de la amenaza para la salud pública de la resistencia a los antimicrobianos.

  Jo Leinen, Vorsitzender des Ausschusses für Umweltfragen, Volksgesundheit und Lebensmittelsicherheit. − Herr Präsident, Herr Ratspräsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Der Ausschuss für Umweltfragen, Volksgesundheit und Lebensmittelsicherheit hier im Europäischen Parlament, in der Bürgerkammer der Europäischen Union, legt einen Entschließungsantrag vor, um auf die Gefahren für die öffentliche Gesundheit durch die Resistenz von Bakterien gegen Antibiotika aufmerksam zu machen und von der Kommission und von den Mitgliedstaaten ein Aktionsprogramm zur Bekämpfung dieser Gefahr für die öffentliche Gesundheit zu fordern. Ich bin der Vorsitzende des Ausschusses, nicht der Verfasser dieser Entschließung, und Sie können sehen, dass wir Sponsoren aus allen politischen Parteien hatten. Wir sind uns im Gesundheitsausschuss einig, dass hier eine Zeitbombe tickt, ein großes Problem für die Gesundheit unserer Bürgerinnen und Bürger, und dass dringender Handlungsbedarf besteht. Wir brauchen einen Aktionsplan, weil die Gesundheitsbehörden in Europa alarmiert sind. Bei den Besuchen in diesem Jahr bei der Europäischen Medizinagentur in London wie auch bei der ECDC in Stockholm wurden wir auch von den Fachagenturen der Europäischen Union auf dieses Problem nochmals besonders hingewiesen.

Mittlerweile sterben in der EU circa 25 000 Menschen pro Jahr an Infektionen durch resistente Bakterien. Wenn man die Situation betrachtet, dann gab es bis zum Ende der Siebzigerjahre in der Pharmaindustrie eine rege Aktivität zur Entwicklung neuer Moleküle und neuer Wirkstoffe. Seit Ende der Siebzigerjahre sind die Aktivitäten erlahmt und zum Stillstand gekommen. Wir richten also seit 40 Jahren, wenn man so will, nicht mehr den Fokus auf dieses Problem. Es fehlen uns einfach neue Wirkstoffe, um diese Resistenz zu bekämpfen. Herr Kommissar Dalli, an dieser Stelle geht die erste Aufforderung an Sie als zuständiges Kommissionsmitglied, dass die Kommission mit der betroffenen Industrie einen Fahrplan aufstellt, um bei der Erforschung und bei der Entwicklung neuer Moleküle und neuer Wirkstoffe mehr Engagement zu zeigen. Sie sollten mit den Beteiligten in Forschung und Industrie einen solchen Fahrplan aufstellen, damit wir einen neuen Schutzmechanismus bekommen können.

Wir haben ein zweites Thema erwähnt, wo wir Sie – genauso wie die Mitgliedstaaten – bitten, aktiv zu werden. Antibiotika sind hilfreich, um Krankheiten zu reduzieren, aber bei unsachgemäßem Gebrauch schaden sie auch. Wir haben festgestellt, dass Antibiotika in den 27 Ländern der Europäischen Union völlig unterschiedlich verwendet werden. Eurobarometer hat gezeigt, wieviel Unwissenheit herrscht. 53 % der Befragten glauben, dass Antibiotika Viren töten, und 43 % glauben, dass Antibiotika gut sind gegen Erkältung und gegen Grippe. Da kann man sich vorstellen, wieviel Missbrauch bei diesen Stoffen existiert, die dann zur Resistenz noch beitragen und auch andere Menschen gefährden. Deshalb wird die Kommission von uns aufgefordert, allgemeine Grundsätze und bewährte Verfahren für den sachgemäßen Gebrauch von Antibiotika festzulegen für 500 Millionen Menschen, für alle 27 Mitgliedstaaten, und auch nachzuprüfen, ob solche Leitlinien auch umgesetzt werden, ob das wirklich praktiziert wird überall in der EU. Wir brauchen eine große Aufklärungskampagne in diesem Bereich.

Wir denken, dass wir auch ein funktionierendes Überwachungs- und Kontrollsystem in diesem Sektor brauchen. ECDC in Stockholm ist unsere Fachbehörde. Wir brauchen gute Daten, gute Erhebungen und natürlich auch Trendanalysen, frühzeitige Warnungen über die Verbreitung solcher Resistenzen.

Meine Damen und Herren, wir haben auch ein letztes Thema groß angesprochen: Die Querübertragung der Resistenzen aus dem Tierbereich in den menschlichen Bereich. Antibiotika werden sowohl in der Tiermedizin wie auch in der Humanmedizin verwendet. Es gibt starke Hinweise, dass es da Querverbindungen gibt. Das heißt, wir brauchen hier eine Zusammenarbeit mit der Tiermedizin, vor allen Dingen auch, um in der Massentierhaltung das profilaktische Einsetzen von Antibiotika zu reduzieren und zu verbieten.

In diesem Sinne, Herr Kommissar, hoffe ich, dass unsere Entschließung für Sie wie auch für die polnische Ratspräsidentschaft ein Auftrag ist, aktiv zu werden, damit wir unsere Menschen gegen diese neue Gefahr für die Gesundheit schützen können.

(Beifall)

  Adam Fronczak, Urzędujący Przewodniczący Rady. − Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowni Posłowie do Parlamentu Europejskiego! Szanowni Państwo! Jednym z największych wyzwań dla współczesnej medycyny i zdrowia publicznego jest pojawienie się i rozprzestrzenianie opornych na antybiotyki szczepów kluczowych bakterii chorobotwórczych. Od końca lat 90. problem lekooporności drobnoustrojów narasta w zatrważającym tempie, generując kolejne problemy o charakterze klinicznym, epidemiologicznym, społecznoekonomicznym i politycznym. Rośnie liczba pacjentów o zwiększonej podatności na zakażenia bakteriami zazwyczaj niepatogennymi dla osób zdrowych oraz osób przebywających w domach opieki stanowiących istotny rezerwuar oporności.

Na te sytuację nakłada się zmniejszenia zainteresowania firm farmaceutycznych antybiotykami, które wykazywałyby skuteczność wobec bakterii wielo-opornych. Skuteczne leczenie i zwalczanie powszechnie występujących zakażeń bakteryjnych może być w przyszłości coraz trudniejsze. Inwestycje w programy naukowe mające na celu opracowanie nowych antybiotyków i nowych strategii są najpilniejszymi zadaniami, które muszą być podjęte w obszarze przeciwdziałania zjawisku narastania lekooporności. Ogromnym zaniedbaniem jest zarzucenie prac nad nowymi lekami przez firmy farmaceutyczne w ciągu ostatnich 20 lat, co spowodowały bardzo wysokie wymagania rejestracyjne, olbrzymie koszty badań klinicznych i niewystarczające w opinii przemysłu zyski. Chce nadmienić, że tylko dwie nowe cząsteczki były w tym czasie wprowadzone do lecznictwa. Oporność na środki przeciw-drobnoustrojowe nie jest bynajmniej zjawiskiem nowym. Coraz częstsze występowanie oraz pojawianie się nowych szczepów opornych stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Sytuacja ta została rozpoznana przez Radę już w 1999 roku, gdy przyjęła ona rezolucję pt. „Strategia przeciwko zagrożeniom mikrobiologicznym” oraz konkluzję dotyczącą odporności na antybiotyki.

W wielu państwach Unii Europejskiej pojawiły się szczepy bakteryjne oporne na wszystkie dostępne leki. Lista tych patogenów stale się wydłuża. W odniesieniu do tych bakterii nie należy oczekiwać w najbliższym czasie na wprowadzenie nowych i skutecznych leków. Perspektywa ich uzyskania to co najmniej 10 lat. Zakażenie lekoopornym drobnoustrojem znacząco ogranicza możliwości sprawdzonego, bezpiecznego leczenia, wymagając sięgania po tak zwane leki ostatniej szansy, które w ostatnim czasie coraz częściej zawodzą. Leczenie tymi antybiotykami często nie ma podstaw naukowych i prowadzi do zwiększenia liczby działań niepożądanych, a także niepowodzeń terapeutycznych. Wzrost kosztów opieki zdrowotnej nad chorym zakażonym drobnoustrojem wielo-odpornym ma wiele wymiarów. Oprócz kosztów związanych z samą antybiotykoterapią dochodzą koszty innych leków stosowanych wraz z antybiotykami, koszty przeniesienia pacjenta na oddział intensywnej terapii, a także koszty działań przeciwepidemicznych, takich jak diagnostyka mikrobiologiczna, izolacja pacjentów czy delegowanie personelu do opieki nad pojedynczym pacjentem. Ze względu na konieczność wydłużenia pobytu w szpitalu rosną koszty opieki zdrowotnej, wzrastają także koszty związane z przedłużająca się niezdolnością do pracy.

Od roku 2001 wykonano ogromną pracę w dziedzinie przeciwdziałania oporności antybiotykowej. Chciałbym przywołać kilka przykładów. Po pierwsze, drugi raport Komisji na temat wdrażania zaleceń Rady dotyczących rozważnego korzystania ze środków zwalczających drobnoustroje w medycynie ogłoszonych w kwietniu 2010 r. Raport ten zawierał sprawozdanie z postępów poczynionych przez państwa członkowskie w ramach wielu różnorodnych inicjatyw, które zostały podjęte od czasy publikacji pierwszego raportu.

Po drugie, wyspecjalizowane agencje Unii Europejskiej, w szczególności Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Europejska Agencja ds. Leków oraz Europejski Urząd do spraw Bezpieczeństwa Żywności ściśle ze sobą współpracują w tym zakresie. Przykładowo istnieją obecnie ogólnoeuropejskie sieci monitoringu oporności EARS-Net i konsumpcji antybiotyków ESAC w medycynie i w niewielkim stopniu w weterynarii.

Po trzecie, podjęto szereg działań w celu walki z opornością na środki przeciw-drobnoustrojowe związane z łańcuchem pokarmowym. Dla przykładu: prawo Unii Europejskiej dotyczące żywienia zwierząt zakazało od stycznia 2006 r. stosowania w paszach zwierzęcych antybiotyków stymulujących wzrost. Monitorowane są również tendencje w zakresie odporności na środki przeciw-drobnoustrojowe w chorobach zwierzęcych lub infekcjach przenoszonych ze zwierząt na ludzi oraz inne czynniki mogące stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego.

W reszcie na poziomie międzynarodowym Unia Europejska wsparła przyjęcie Europejskiego strategicznego planu działania w zakresie odporności na antybiotyki podczas zebrania Regionalnego Komitetu Światowej Organizacji Zdrowia dla Europy, które odbyło się we wrześniu bieżącego roku. Wraz z USA powołaliśmy również do życia Transatlantycką grupę zadaniową ds. odporności na środki przeciw-drobnoustrojowe.

W kwestii rozważnego stosowania antybiotyków Rada kilkakrotnie zapraszała państwa członkowskie do podjęcia działań mających na celu zapewnienie takiego rozważnego korzystania z autoryzowanych środków zwalczających drobnoustroje w medycynie i weterynarii. W szczególności dotyczy to konkluzji na temat oporności na środki przeciw-drobnoustrojowe przyjętych w czerwcu 2008 r. Rada wezwała w nich państwa członkowskie do wzmocnienia systemów bezpieczeństwa i poprawy jakości danych dotyczących oporności antybiotykowej oraz korzystania ze środków zwalczających drobnoustroje, oraz do promowania rozważnego stosowania antybiotyków zarówno w medycynie, jak i weterynarii.

Opracowanie nowych środków zwalczających drobnoustroje oraz istotna rola, jaką odgrywają systemy zachęcające do inwestowania w badania, stanowią kwestie rozważane przez Radę. W swoich konkluzjach dotyczących innowacyjnych systemów motywacyjnych dla skutecznych antybiotyków przyjętych w grudniu 2009 r. Rada zwróciła się do państw członkowskich o wzmocnienie systemów motywacyjnych w zakresie przeprowadzania badań i opracowywania nowych skutecznych antybiotyków. Wezwała również państwa członkowskie i Komisję do umożliwienia opracowania nowych antybiotyków, na które istnieje konkretne zapotrzebowanie w medycynie, jak i również do identyfikacji odpowiednich instrumentów regulacyjnych, ułatwiających szybkie wprowadzenie nowych antybiotyków.

Szanowni Państwo! Co w przyszłości? Wszystkie propozycje legislacyjne zależeć będą od inicjatyw ze strony Komisji. Jestem pewien, że komisarz Dalli zechce szerzej przedstawić swoje plany na przyszłość w tej dziedzinie. Rada naturalnie pozytywnie rozważy wszelkie propozycje złożone przez Komisję. Kwestia oporności na środki przeciw-drobnoustrojowe pozostanie priorytetem Rady. Już w 2009 r. Rada poprosiła Komisję do złożenia przed końcem 2011 r. kompleksowego planu działania zawierającego konkretne propozycje, zachęcające do opracowania nowych skutecznych antybiotyków. Spodziewamy się publikacji tego dokumentu w przyszłym miesiącu. Co więcej, nadchodzący szczyt Stany Zjednoczone – Unia Europejska ma w planach uzgodnienia związane z przyszłą współpracą również tej dziedzinie.

Temat odporności na antybiotyki jest szczególnie istotny z punktu widzenia Rady i dlatego znalazł się on w katalogu priorytetów prezydencji duńskiej, naszych partnerów w ramach trio. Prezydencja duńska zaplanowała organizację konferencji poświęconej stosowaniu antybiotyków, która odbędzie się w dniach 14–15 marca przyszłego roku. W trakcie konferencji zostanie poruszone zagadnienie wyzwań i zagrożeń związanych ze stosowaniem antybiotyków.

Kończąc, chciałbym powiedzieć, że niniejsze Zgromadzenia ma w planach przyjęcie rezolucji „Oporność na środki przeciw-drobnoustrojowe zagrożeniem dla zdrowia publicznego”. Kontynuuje w ten sposób wcześniejszą rezolucję przyjętą w maju, która koncentrowała się bardziej na stosowaniu środków zwalczających drobnoustroje u zwierząt. Inicjatywy te w jasny sposób pokazują, że Rada i Parlament Europejski są w równym stopniu zainteresowane tą kwestią, jak również mają ten sam cel: powstrzymać rozprzestrzenianie się drobnoustrojów opornych na antybiotyki pierwszego rzutu i opracować nowe skuteczne antybiotyki zwalczające oporne szczepy. Kończąc moje wystąpienie, chciałem wyrazić uznanie i podziękować Państwu, Posłom do Parlamentu Europejskiego, za poruszenia tej jakże istotnej dla zdrowia obywateli Unii Europejskiej kwestii.

  John Dalli, Member of the Commission. − Mr President, the Commission shares the concern expressed in the draft report as regards antimicrobial resistance and has already taken action to address this important threat to health.

The Commission plans to strengthen action in support of Member States in this area and will present, next month, a five-year action plan on antimicrobial resistance (AMR). The promotion of the prudent use of antimicrobial agents in human and veterinary medicines will be a cornerstone of our policy and actions for the years to come.

The broad aims will be to mitigate the risk of developing AMR in humans through promotion of the prudent use of antimicrobials, to help Member States address the issue of sales of antibiotics without prescription, to support Member States’ enforcement of the prescription-only requirements for antibiotics and to address the identified shortfalls through new activities, such as guidelines, exchange of best practices, etc.

For the veterinary sector in particular the issue of AMR will be addressed in the context of the review of the legal framework for veterinary medicines and medicated feeding stuffs.

As regards the development of new effective antimicrobials, the Commission is committed to exploring with all relevant stakeholders how to ensure the availability of new, effective antimicrobials and treatments against infectious diseases, along with the promotion of the prudent use of such antimicrobials.

In the context of the current economic difficulties, our joint efforts at local, national and EU level for the prevention and control of antimicrobial resistance across all sectors will also contribute towards mitigating the important economic impact resulting from healthcare costs and productivity losses related to AMR.

IN THE CHAIR: GILES CHICHESTER
Vice-President

  Françoise Grossetête, au nom du groupe PPE. – Monsieur le Président, en 1945, Alexander Fleming craignait déjà l'utilisation abusive des antibiotiques et disait ceci: "Au lieu d'éliminer l'infection, le risque serait que les microbes apprennent à résister à la pénicilline et que ces mêmes microbes soient ensuite transmis d'un individu à l'autre et provoquent une infection que la pénicilline ne pourra guérir". Eh bien aujourd'hui, nous sommes confrontés à ce problème, puisque le Centre européen de prévention et de contrôle des maladies enregistre 25 000 décès par an. Il nous faut donc à présent une réponse globale, et je suis complètement d'accord avec notre président, Jo Leinen, qui demande qu'on renforce la recherche et le développement dans l'industrie pharmaceutique afin de trouver de nouveaux antibiotiques. Nous attendons depuis plusieurs décennies, la découverte de nouvelles molécules et de nouveaux principes actifs.

Ce qui me paraît particulièrement important, c'est la maîtrise de l'utilisation de ces antibiotiques, aussi bien dans le cadre de la médecine humaine que de la médecine vétérinaire. Il est urgent de définir des niveaux de consommation journalière dans les différentes filières d'élevage. Nous constatons en effet, et cela a été corroboré par différents experts, l'apparition de résidus d'antibiotiques dans la viande ou le lait. Comment peut-on concevoir de donner de tels aliments à nos enfants?

Ces résidus se retrouvent évidemment dans l'assiette des consommateurs et favorisent l'émergence de résistances. Il faut donc sensibiliser les éleveurs et les techniciens aux effets de l'utilisation abusive de ces antibiotiques, d'autant plus que l'on connaît l'existence de risques de transmission croisée de l'animal à l'homme. Nous avons là une responsabilité à assumer vis-à-vis de nos concitoyens. Je dis cela pour mes collègues de la commission de l'agriculture et du développement rural qui s'inquiètent mais qui partagent certainement les mêmes préoccupations.

Voilà pourquoi, Monsieur le Commissaire, nous attendons votre plan avec beaucoup d'intérêt car nous avons à traiter ici d'un véritable problème de santé publique.

  Linda McAvan, on behalf of the S&D Group. – Mr President, when a delegation from the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety went to the European Medicines Agency a few weeks ago, we were told that this issue is a top priority for the Medicines Agency: 25 000 EU citizens are dying every year from conditions which used to be treated with antibiotics which are no longer effective. I have someone very close to me who had a little boy who was ill for many months with something which would have been routinely treated with antibiotics just a few years ago. So we know it is a problem.

We know the main cause is overuse of antibiotics and misuse of antibiotics by humans – people not taking their antibiotics to the end of their course. But I just want to say one thing. We have had a lot of lobbying over the last few days – and Ms Grossetête has mentioned this – from companies which make veterinary medicines. They are saying that the science suggesting a link between veterinary medicines and human health is not proved. That is not what the European Medicines Agency says; that is not what the ECDC tells us; that is not what the World Health Organisation tells us. So, Commissioner, I am very pleased that you are going to bring forward a plan which looks at human health, how doctors prescribe and where we can exchange best practice between our doctors and our health services, but which will also look at animal feed and veterinary practices and veterinary medicines. We do need to get this right. We are also revising the common agricultural policy, and we need to look at more sustainable methods of farming as well.

We look forward to your plan. I think we will need some incentives for pharmaceutical companies, to help them bring forward the right kind of antibiotics. This is an urgent issue, and that is why we wanted to make sure this was on the agenda today in this Parliament.

  Θεόδωρος Σκυλακάκης, εξ ονόματος της ομάδας ALDE. – Κύριε Πρόεδρε, κανείς δεν περίμενε την Φουκουσίμα να την χτυπήσει τσουνάμι. Σχεδόν κανείς δεν προέβλεψε την οικονομική κρίση του 2008. Οι κοινωνίες μας δεν είναι καλά προετοιμασμένες για πιθανά, αλλά όχι συνηθισμένα ακραία γεγονότα (outlier events).Αυτό ισχύει κατ’ εξοχήν στην υπόθεση της δημιουργίας μικροοργανισμών ανθεκτικών στα αντιβιοτικά, όπου είναι θέμα τύχης η με την δαρβινική έννοια εξέλιξη ενός υπερανθεκτικού σούπερ-μικροβίου που τα σημερινά αντιβιοτικά δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν.

Η αντοχή στις αντι-μικροβιακές ουσίες αποτελεί φαινόμενο το οποίο έχει σαφώς διασυνοριακές διαστάσεις. Γι’ αυτό και προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αρμοδιότητα και υποχρέωση να δράσει στο θέμα αυτό. Η άμυνά μας στην περίπτωση αυτή είναι τόσο ισχυρή, όσο ο πιο αδύναμος κρίκος της. Πρέπει συνεπώς να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στις χώρες με υψηλά επίπεδα αντι-μικροβιακής αντοχής και είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί η υπερχρήση με επεμβάσεις σε ολόκληρη την αλυσίδα: πολίτες, γιατρούς, φαρμακοποιούς, φαρμακευτική βιομηχανία. Κάτι που θα έχει και πολύ σημαντικά οικονομικά και δημοσιονομικά αποτελέσματα γιατί τα αντιβιοτικά κοστίζουν.

Γι’ αυτό και είναι θετικό ότι σήμερα η ολομέλεια του Κοινοβουλίου ψήφισε υπέρ της δημιουργίας μιας ειδικής δράσης, την οποία πρότεινα, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού του 2012, όπου προβλέπεται να εμβαθύνει την έρευνα για τα κοινωνικά και οικονομικά αίτια της αλόγιστης χρήσης και θα διευκολύνει το σχεδιασμό ενός προγράμματος δράσης στις πιο ευάλωτες χώρες.

Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει αδυναμία της αγοράς (market failure), ειδικά στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης νέων αντιβιοτικών. Όταν τα αντιβιοτικά, που αποτελούν την τελευταία γραμμή άμυνας, πρέπει να χρησιμοποιούνται με εξαιρετική φειδώ, είναι λογικό να μην υπάρχουν κίνητρα για την ανάπτυξή τους. Γι’ αυτό και πρέπει να εντατικοποιήσουμε τη συζήτηση για την εύρεση τέτοιων κινήτρων.

Τέλος, κλειδί στην προσπάθεια είναι να περιορίσουμε την ευρεία χρήση των λεγόμενων αντιβιοτικών ευρέος φάσματος. Είναι παράλογο να χρησιμοποιούμε όπλα μαζικής καταστροφής εκεί που μπορούμε να στείλουμε έξυπνες βόμβες. Γι’ αυτό και ζητούμε και εκεί περισσότερες επενδύσεις.

Τέλος, πρέπει να κατανοήσουμε ότι η αντοχή στις αντι-μικροβιακές ουσίες στην πραγματικότητα εξαντλεί πόρους που δεν είναι ανανεώσιμοι παγκοσμίως. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητο η Επιτροπή να καταθέσει σχετικές προτάσεις και να προχωρήσει, σε σχέση με τη σύσταση του Συμβουλίου του Νοεμβρίου του 2001, και να εξασφαλίσει την αποτελεσματική εφαρμογή του περιεχομένου της.

  Janusz Wojciechowski, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Panie Ministrze! Miło mi widzieć występującego w imieniu Rady rodaka z mojego łódzkiego regionu. Cieszę się z projektu rezolucji, który dotyczy poważnego problemu dotyczącego zdrowia ludzi. Ale cieszę się również z tego, że w tym projekcie dostrzeżony został problem ferm wielkoprzemysłowych i zagrożenia, które wiąże się ze stosowaniem antybiotyku wobec zwierząt hodowanych w tych fermach. Te fermy są bardzo często prowadzone w skandalicznych warunkach, zwierzęta są tam stłoczone, pozbawione przestrzeni, pozbawione ruchu, walczące ze sobą, osłabione, a po to, żeby mogły żyć – faszerowane antybiotykami. Potem mięso z nich jest spożywane przez ludzi z wszystkimi tego negatywnymi konsekwencjami.

Powinniśmy rzeczywiście zabronić tego typu praktyk związanych z profilaktycznym stosowaniem antybiotyków, ale także zabronić tego rodzaju hodowli, antyhumanitarnej i niegodnej człowieczeństwa XXI wieku.

  Kartika Tamara Liotard, namens de GUE/NGL-Fractie. – Wat de commissaris net zei geeft hoop, want als we niets doen zijn antibiotica niet de oplossing, maar het probleem voor het leven. Jaarlijks sterven 25.000 mensen in de EU, onbehandelbaar, omdat bacteriën in hun lichaam resistent zijn tegen antimicrobiële middelen.

We zetten het medicijn verkeerd in op een verkeerde schaal en voor verkeerde doelen. Antibiotica hoor je op recept te krijgen van een deskundig arts voor een specifiek probleem. Maar het gaat niet zoals het hoort. De helft van de bevolking slikt al antibiotica bij een griepje of een verkoudheid, ten onrechte. Niet alleen zieke mensen krijgen antibiotica voorgeschreven door een arts, maar ook gezonde mensen krijgen het binnen via hun voedsel, door vlees te eten dat er opzettelijk mee is besmet omdat antibiotica preventief zijn toegediend aan diervoeders. Het perverse effect is dat met name onze veetelers grote gezondheidsrisico's lopen geconfronteerd te worden met de agressieve MRSA-bacterie.

We hebben te lang onze ogen gesloten voor de neveneffecten en voor de bijwerkingen op langere termijn, ook voor het milieu. We concentreerden ons steeds op de werking in het nu en op het effect voor het individu, maar we zadelen tegelijkertijd de collectiviteit en ons nageslacht op met dodelijke gevolgen.

Ik heb vaak fundamentele kritiek op de bemoeizucht van de EU, maar hier is sprake van een gezondheidsprobleem dat internationaal ingrijpen echt rechtvaardigt. Grensoverschrijdend optreden is het enige recept dat helpt om dit ernstig gezondheidsbedreigende probleem in te dammen. Ik hoop dat Raad en Commissie zich niet immuun tonen voor de actiepunten die wij als Parlement hebben opgesteld, en ik hoop dat Raad en Commissie de hele kuur zullen afmaken.

  Jaroslav Paška, za skupinu EFD. – Objav antimikrobiálnych liekov v minulom storočí bol jedným z najdôležitejších medzníkov v histórii medicíny. Ľudstvo našlo zbraň proti nepriateľom, ktorý dovtedy neohrozene likvidovali ľudské životy, často aj v ničivých epidémiách. Dnes však začína nebezpečne narastať podiel mikroorganizmov, ktoré sú odolné voči týmto liekom. Úsilie o záchranu a zachovanie rodu mikroorganizmy totiž núti, aby sa použitému lieku prispôsobili, lebo ak sa im to nepodarí, tak zhynú. Tie baktérie, ktoré sa naučia v prítomnosti antibiotík prežiť, ďalej rastú, mutujú, množia sa a komplikujú liečbu a neraz spôsobujú aj smrť. Najmä z nemocníc sa potom šíria na ďalších ľudí. Nové účinné látky bohužiaľ nenachádzame. Len 1,6 % z – v súčasnej dobe vyvíjaných – liekov sú antibiotiká. Z toho pohľadu môžme teda zodpovedne konštatovať, že sme teda v štádiu totálneho antibakteriálneho odzbrojovania. Svetová zdravotnícka organizácia preto navrhla súbor opatrení na zastavenie šírenia odolnosti voči liekom. Odborníci definovali aj ďalšie faktory, ktoré okrem nesprávneho podávania antimikrobiálnych látok podporujú vznik rezistencie. Upozornili najmä na neúplné celonárodné pravidlá na používanie týchto liečiv a ich nedostatočnú záväznosť. Aj odporúčanie Rady o opatrnom používaní antimikrobiálnych látok v humánnej medicíne z roku 2001 sa dnes javí z pohľadu praktickej aplikácie ako nedostatočné. Preto si dovolím pripomenúť motto Svetovej zdravotníckej organizácie, pre tohtoročný svetový deň zdravia, o boji proti antimikrobiálnej rezistencii, ktoré hovorí: žiadne opatrenia dnes, žiadna liečba zajtra.

  Horst Schnellhardt (PPE). - Herr Präsident, Herr Kommissar, meine Damen und Herren! Mein Vorredner hat es schon sehr deutlich gesagt: Mit der Entdeckung von Penicillin hat sich in der Welt eine Revolution abgespielt. Man hat festgestellt, dass die Lebenserwartung der Menschen um 10 Jahre gestiegen ist. Nun sehen wir diese Entwicklung durch die Entstehung von resistenten Keimen gefährdet. Wir müssen genau diese Gesundheitsgefährdung ernsthaft angehen, sowohl beim Menschen als auch bei Tieren. Deswegen müssen wir alles tun, um uns effektiv antimikrobielle Behandlungsmöglichkeiten auch für die Zukunft zu bewahren. Das geht in erster Linie – was heute auch schon gesagt wurde – durch Forschung.

Wir brauchen neue Mittel. Die hätten wir auch gebraucht, wenn sich die Resistenzen nicht entwickelt hätten, weil sich ja eine gewisse Gewöhnung sowieso entwickelt. Aber ein wesentliches Element dieser Bemühungen muss sein, den verantwortungsvollen und sorgsamen Einsatz von Antibiotika sowohl in der Human- als auch in der Tiermedizin zu fordern. Das umfasst konkrete Diagnosen beim Menschen und auch in der Veterinärmedizin. Das verlangt den Einsatz eines Mittels gegen einen bestimmten Erreger, und nicht, was in der Humanmedizin zurzeit üblich ist, den Einsatz von Breitbandantibiotika, wodurch die genannten Entwicklungen gefördert werden. Wenn wir die Krankenhäuser betrachten, dann haben die Keime ständig Kontakt mit Antibiotika, und genau da entstehen diese Resistenzen, mit denen wir heute zu tun haben.

Ich möchte auch noch auf das Thema Hygiene hinweisen. Die Hygiene in den Krankenhäusern – das höre ich überall – hat nachgelassen. Hier verstärkt sich die Zahl der Keime und insbesondere auch die Entwicklung von MRSA-Erregern. Natürlich ist Öffentlichkeitsarbeit richtig. Aber es hilft niemandem weiter, jetzt vorschnell und angsterfüllt bestimmte Einsatzgebiete für Antibiotika zu verbieten, ohne sich über die Konsequenzen im Klaren zu sein. Genau wie die Humanmedizin ist auch die Veterinärmedizin darauf angewiesen, dass diese Mittel eingesetzt werden. Das müssen wir bedenken, und auch die Folgen: Wenn wir sie dort nicht einsetzen – was geschieht denn dann?

Zu der ständigen Kritik an der Massentierhaltung: Ich bin selbst Praktiker und Tierarzt. Ich habe erlebt, dass gerade die Tiere in großen Ställen gesünder sind als die in kleinen, unbequemen Einheiten.

  Åsa Westlund (S&D). - Herr talman! För inte länge sedan var jag hos läkaren och när han fick reda på att jag är ledamot av Europaparlamentet frågade han direkt: Vad gör ni för att motverka antibiotikaresistensen? Alldeles för lite, svarade jag, men jag sade också att det nog beror på att sjukvården är en fråga som inte i första hand faller under EU:s behörighet, utan snarare under medlemsstaternas behörighet. Då skakade han bara på huvudet och sade om inte EU gör något åt ett av de största hoten mot våra liv där vi är helt beroende av varandra, vad ska vi då ha EU till?

Jag är faktiskt ganska förstående för den reaktionen, och jag är väldigt glad över att vi har den här resolutionen i morgon och att kommissionen kommer att presentera ett förslag. Jag är ganska övertygad om att kommissionen kommer att ha konkreta förslag på hur vi ska få fram ny antibiotika.

Därför vill jag koncentrera mig på något annat och lägga fram ett förslag som jag hoppas att du kan ta till dig. En av de viktigaste sakerna är nämligen att få fram jämförbar statistik som visar hur antibiotikaanvändningen ser ut inom sjukvården, mellan medlemsländer, mellan olika regioner men också inom djuruppfödningen, mellan olika länder, givetvis, men också mellan olika djurarter.

Utifrån den statistiken skulle vi behöva slå fast minskningsmål, för det finns egentligen ingen anledning till att ett land ska ha väldigt hög antibiotikaanvändning och andra länder låg dito. Vi skulle också få bra möjlighet att analysera och lära oss av goda exempel och se vad det är som driver upp antibiotikaanvändningen i vissa länder jämfört med andra.

Självklart ska det vara så, som många har sagt, att människor bara ska kunna få antibiotika efter att läkare har ställt diagnos och skrivit recept. Men lika självklart är det att djur inte ska kunna få antibiotika utan att ha fått en veterinär som har undersökt djuret, som har konstaterat vad det är för sjukdom och som därför skriver ut antibiotika. Det kan inte vara så att djur ska få antibiotika mer lättvindigt än barn som är sjuka.

  Gerben-Jan Gerbrandy (ALDE). - Voorzitter, de verschillen binnen Europa in de manier waarop wij met antibiotica omgaan, zijn heel groot. Soms kun je op eigen ervaringen afgaan en dat zal ik hier ook doen. Ik weet uit ervaring uit bezoeken aan artsen in bijvoorbeeld België of Frankrijk, dat het lijkt of die artsen je niet willen teleurstellen als patiënt en je komt daar terug van de dokter met een grote tas vol medicijnen, waaronder heel vaak antibiotica. Om nog maar te zwijgen over een continent als Afrika, waar ik ooit het advies kreeg om uit een grote snoepjespot te graaien om maar een stevige hand antibioticapillen te nemen!

Hoe anders is dat in mijn eigen land, Nederland. Daar gaan we heel voorzichtig om met antibiotica bij mensen. Daar moet je een arts bijna op je knieën smeken om in hemelsnaam maar een medicijn te krijgen voor je ziekte. Landbouwdieren daarentegen hoeven in Nederland niet op de knieën te vragen om medicijnen, neen, die krijgen het opgedrongen. Die krijgen ongevraagd grote hoeveelheden antibiotica toegediend zonder dat ze daarom vragen. Nederland is helaas kampioen in het gebruik van antibiotica bij dieren.

Mevrouw McAvan had het ook al even over de sterke lobby van diegenen die twijfelen aan de link tussen het gebruik in de veeteelt en de resistentie die ook op mensen slaat. In Nederland worden varkensboeren en hun familie en mensen die op varkenshouderijen werken, apart behandeld in ziekenhuizen. Gewoon vanwege het gevaar van resistente bacteriën. Zo groot is het risico. De risico's zijn zo groot dat we dit niet op zijn beloop moeten laten. Ik ben dan ook heel blij dat de heer Dalli vanuit de Commissie het plan heeft om met een heel ambitieus voorstel te komen. Ik hoop dat dat ook gevolgd wordt na 18 november met stevige wetgeving, want helaas kunnen we dit niet alleen aan de lidstaten overlaten.

  Julie Girling (ECR). - Mr President, I would like to thank Mr Leinen for his clear exposition of the issue here. There is clearly a very broad consensus of opinion here about the problem and, I think, a very broad welcome for the Commissioner’s announcement of the timetable for his report. I would just like to ask him to ensure that there is a clear presentation and clear analysis of the scientific data in that report, so that we do not have to keep having these discussions about whether the data is good or bad. Let us have some really good, clear stuff from the Commission.

I would like to address a few remarks to the issue of veterinary use. We have heard about how difficult it is to get funding for research for new products for humans. It is doubly difficult in the case of animals. I totally agree that we should be promoting high standards of animal husbandry, but this is not just about high-intensity farming. The logic of a phase-out programme for prophylactics is absolutely clear, but may I please urge caution against a complete prohibition of such use. As a livestock farmer sometimes surrounded by infection, you do need to have that particular weapon in your armoury, albeit to be used sparingly.

  Marisa Matias (GUE/NGL). - Senhor Presidente, eu acho que este debate é da maior importância e quero agradecer a quem tomou a iniciativa de o fazer. A resistência a antimicrobianos e, em particular, a antibióticos é um problema crescente. Não se justificam, sem mais nem menos, as 25.000 mortes anuais na União Europeia e não é de somenos importância o facto de muitas pessoas acabarem por ir tentar tratar do seu problema de saúde e morrerem da cura, porque são afectadas por bactérias resistentes. E é por isso que a saúde, não sendo um negócio, não pode estar dependente do interesse ou da falta de interesse da indústria farmacêutica em desenvolver novos medicamentos.

Isto é apenas um sintoma, é um sintoma de duas coisas em particular: um sintoma da falta de investimento público neste domínio, em primeiro lugar, e um sintoma daquilo que tem sido a utilização abusiva de antibióticos, em segundo lugar, e aqui gostaria de destacar, em particular, a indústria alimentar e o uso que tem sido feito. E é por isso que, sendo este um problema de saúde pública, um problema económico, um problema social, um problema clínico, temos de ir muito além da produção de novos medicamentos.

Aqui o que está em causa é nova investigação, nova inovação, passo a redundância, mas também sabermos trabalhar melhor em termos de prevenção e melhor em termos da moderação dos usos que temos dos antibióticos. Por conseguinte, todas as iniciativas que possam vir são bem-vindas, vêm tarde mas que sejam desta vez efectivas.

  Elisabeth Jeggle (PPE). - Herr Präsident, Herr Kommissar, verehrte Ratspräsidentschaft, sehr geehrte Kolleginnen und Kollegen! Zuerst bedanke ich mich bei den Initiatoren. Ja, es ist eine wichtige Entschließung! Frau Grossetête, ich möchte Ihnen das sagen und ich möchte Ihnen auch für Ihre Gesprächsbereitschaft und für Ihr Entgegenkommen danken.

Ich stehe hier auch als Agrarierin, das möchte ich Ihnen allen einfach einmal sagen. Aber ich stehe hier nicht als Ihr Feindbild, das möchte ich Ihnen auch sagen. Wir verstehen und respektieren die Tatsache, dass der Ausschuss für Umweltfragen, Volksgesundheit und Lebensmittelsicherheit, der ja auch für Gesundheit zuständig ist, natürlich zuallererst die menschliche Gesundheit im Blick hat. Ich sage Ihnen auch, für uns in der Landwirtschaft ergeben sich Fragen. Wir haben am 12. Mai dieses Jahres ebenfalls als Agrarier eine Entschließung eingebracht, hier breit abgestimmt, dieselben Themen diskutiert. Aber es kann eben nicht nur um die Gesundheit und das Wohlergehen der Menschen gehen. Wir müssen auch an die Gesundheit und das Wohlergehen der Tiere denken. Herr Kommissar, Sie legen auch einen Strategieplan für Tiere vor, auch das ist Ihre Aufgabe. Und auch darüber müssen wir nachdenken. Es ist wichtig – und wir stimmen in vielen Teilen überein: Man muss beschränken, aber man darf nicht verbieten.

Lassen Sie mich eines festhalten: Jetzt komme ich aus Deutschland. Bei uns kann kein Landwirt ein Antibiotikum einsetzen, ohne dass das vorher vom Tierarzt genehmigt und auch dokumentiert wurde. Die Dokumentation ist aufzubewahren, und sie ist vorzulegen. Wir brauchen auch weiterhin vorbeugende Antibiotika. Mastitis, eine Euterentzündung, ist für ein Tier äußerst schmerzhaft. Jetzt spreche ich mal die Damen hier an, die eine oder andere kann das vielleicht nachvollziehen.

Herr Kommissar, Sie haben große Aufgaben. Ich bitte Sie inständig, zuerst einmal darzulegen, was in Krankenhäusern geschieht, wie Medikamente für Menschen, für Tiere verschrieben werden, wie die Kontrolle ist, was mit Pflanzen passiert – Antibiotika haben ja auch mit Pflanzen zu tun. Denken Sie aber auch an Haustiere, und sagen Sie mir auch, wie viel Antibiotika an Haustiere verabreicht werden.

  Karin Kadenbach (S&D). - Herr Präsident! Die Frage nach den Haustieren und der Menge kann ich nicht klar beantworten, aber vielleicht als Einstieg ein paar Zahlen, ohne die Länder zu nennen, sondern nur die Größenordnung: bei ca. 8 Millionen Einwohnern 45 Tonnen Antibiotika in der Humanmedizin und ca. 60 Tonnen in der Tiermedizin, bei 80 Millionen Einwohnern 360 Tonnen in der Humanmedizin und 780 Tonnen in der Tiermedizin, bei 160 Millionen 760 Tonnen. Das heißt, es geht um Größenordnungen, bei denen in der Tiermedizin etwa die doppelte Menge an Antibiotika eingesetzt wird. Wir haben ganz klare Hinweise darauf, dass dort, wo mehr Antibiotika eingesetzt werden, diese Stämme auch Resistenzen entwickeln. Der Herr Kommissar weiß genau, dass er das gemeinsam betrachten muss. Ich bin aber auch davon überzeugt, dass die heutige Entschließung kein Vorwurf an irgendjemanden sein soll, sondern nur ein Zusammenarbeiten in der Zukunft bedeutet.

Wir haben in den einzelnen Mitgliedstaaten in der Zwischenzeit sehr gute Programme, Monitoring-Programme, Überwachungsmaßnahmen, wie Medikamente eingesetzt und abgegeben werden. Wir brauchen aber ein Zusammenspiel und eine Kontrolle der Wirkung. Wir haben heute schon den Bereich Breitbandantibiotika angesprochen. Es wird, auf Deutsch gesagt, mit Kanonen auf Spatzen geschossen. Wir haben 1928 die großartige Entdeckung des Penicillin gehabt und es für eine Wunderwaffe gegen alle Infektionskrankheiten gehalten. In der Zwischenzeit wissen wir, dass diese Waffe in sehr vielen Bereichen keine Wirkung mehr zeigt, weil wir – die Tiere und die Menschen – resistent sind.

Ich sehe es als die große Aufgabe der Europäischen Union an, hier nicht die einzelnen Mitgliedstaaten in ihrem Wirken allein zu lassen, sondern unsere Kräfte, unser Wissen und unser Interesse zu bündeln und gemeinsam an dem Problem zu arbeiten. Denn – wie heute schon gesagt wurde – wenn es uns nicht gelingt, hier eine koordinierte Vorgehensweise zu finden, wird es am Ende zum Superbug kommen. Wir wollen heute keine Ängste auslösen, wir wollen heute niemanden beschuldigen, wir wollen nur Wege aus dieser Krise finden. Wir wollen, dass es auch in Zukunft dieses Supermittel gegen Infektionskrankheiten gibt!

  Britta Reimers (ALDE). - Herr Präsident, verehrter Rat, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Antibiotika haben seit ihrer Entdeckung einen großen Beitrag bei der Behandlung von Infektionskrankheiten in der Human- und der Tiermedizin geleistet. Doch die Wunderwaffe scheint stumpf zu werden. Ich stimme mit den Verfassern des Entschließungsantrags überein, dass wir umsichtiger und vorsichtiger mit antimikrobiellen Wirkstoffen umgehen müssen. Ziel muss es sein, den Einsatz von Antibiotika auf die notwendige Heilung von Infektionen zu beschränken. Auch brauchen wir Anreize für weitere Forschung und Entwicklung neuer Wirkstoffe und Alternativen.

Entscheidend jedoch ist, dass wir alle an einem Strang ziehen. Ich fordere die Hersteller, die Mediziner, die Verbraucherorganisationen und die Landwirte auf, Vorurteile fallen zu lassen und endlich zusammenzuarbeiten! Wir müssen zeitgleich handeln und Maßnahmen ergreifen, die einen maßvollen und gezielten Einsatz von Antibiotika fördern.

  Esther de Lange (PPE). - Voorzitter, het is de tweede keer in een half jaar dat wij hier spreken over antibioticaresistentie: één keer op initiatief van de Landbouwcommissie, één keer op initiatief van de Commissie milieubeheer en volksgezondheid. Je zou daaruit kunnen besluiten dat we het met zijn allen heel erg urgent vinden, en dat zou een mooie conclusie zijn. Maar je zou er ook in kunnen lezen dat we wellicht over dit onderwerp veel te versnipperd zijn. En daar leg je volgens mij precies de vinger op de zere plek. We kijken veel te gefragmenteerd naar dit probleem. Het wordt een dierhouderij-versus-volksgezondheid-discussie, terwijl beide met elkaar verweven zijn en alleen een integrale aanpak een oplossing biedt.

Ere wie ere toekomt. Deze resolutie kijkt wel degelijk naar al die aspecten. Het had wat mij betreft op bepaalde punten wel wat feller gekund. Ik kijk eerst naar de dierhouderij. Terecht wordt daarnaar gewezen, want ondanks stapjes vooruit is het gebruik in de dierhouderij nog veel te hoog. In mijn lidstaat, in Nederland, hebben dus alle betrokkenen bij elkaar aan tafel gezeten, van boeren tot supermarkten, en met elkaar afgesproken om dit jaar het verbruik met 20% te verminderen en in 2013 met 50%. Dat is een hoge ambitie, commissaris, misschien ook een inspiratie voor de plannen die u gaat voorstellen.

Dan het humane verbruik. Daar is volgens mij de tekst nog veel te soft. We moeten monitoren, we moeten informeren, dat is allemaal prima. Maar het is gewoon verboden om antibiotica zonder recept te verkopen. Onderzoek laat zien dat dat verbod in bepaalde lidstaten echt nog omzeild wordt door apotheken die massaal, ook zonder recept, deze producten aanbieden aan consumenten. We vragen terecht flinke inspanningen van de veehouderij, maar we gaan het probleem van de antibioticaresistentie niet oplossen zolang we in Europa in sommige landen voor de eerste de beste verkoudheid nog steeds naar de apotheek rennen, - en daar ben ik het zowaar eens met mijn collega van de communistische fractie - rechtstreeks naar de apotheek rennen voor onze volgende shot.

Ik ben dus blij, commissaris, we hebben elkaar vaak in de haren gezeten in deze zaal maar ik ben nu blij met uw voorstel en, sterker nog, er mag nog wel een tandje bij.

  Judith A. Merkies (S&D). - We zijn er allemaal van overtuigd dat de resistentie voor antibiotica een levensbedreigend gevaar is: longontstekingen die niet meer te behandelen zijn, ziekenhuizen die kampen met MRSA-gevallen, virusuitbraken van EHEC. Daarover zijn we het eens. U zegt dat de aanpak moeilijk is en daarom heb ik voor u zes regels tegen resistentie.

Ten eerste niet meer preventief voorschrijven maar curatief, dus alleen behandelen met antibiotica als het dier ziek is en dan ook alleen dit dier en niet meteen de hele stal. Behandel een ziek dier zoals een ziek mens. Bij één oorontsteking in het EP krijgt ook niet meteen de hele plenaire een spuitje.

Ten tweede: verbied de rechtstreekse verkoop van antibiotica door dierartsen aan de boer. Verplicht de tussenstap via de apotheek als het ook daar duidelijk is dat er alleen maar op recept kan worden geleverd. Dat bleek in Denemarken tot een directe en grote reductie van gebruik te leiden.

Bovendien leidt dat tot meer toezicht, wat mij brengt tot het derde punt: goede statistieken voor het gebruik en het voorschrijven van antibiotica. Voor welke ziekte, welk dier en in welke regio? Zo is vergelijking mogelijk, ook met ziektes bij mensen, en dan is er meer inzicht in het mogelijk overspringen van ziektes van dieren op mensen en op het ontstaan van resistenties.

Ten vierde: voer een koplopersysteem in. Reductie tot gezonde en veilige laagste normen. Op die manier kunnen we vergelijken wat een veilige laagste norm is en elke keer moet er een aanpassing komen van alle landen aan de veilige en gezonde laagste norm.

Ten vijfde: zet vol in op onderzoek. Gebleken is dat maar vijf van de wereldwijd vijftien belangrijkste farmaceutische bedrijven zich met onderzoek van antibiotica bezighouden. In de innovatie-unie is gezegd dat we fragmentatie en duplicatie moeten voorkomen. Laten we zeggen dat we daar echt vol op inzetten en onderzoek verrichten naar mogelijke alternatieven.

En ten zesde: maak een einde aan de intensieve veehouderij, verander consumptie van vlees, want daar begint het allemaal mee. Dat is het begin en het eind van het hele probleem.

  Peter Liese (PPE). - Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Das ist in der Tat ein ernstes Problem. Françoise Grossetête hat es bereits mehrfach gesagt: Wir müssen jetzt wirklich sehr klar handeln, damit wir nicht irgendwann in eine Post-Antibiotika-Ära hineingeraten. Ich begrüße sehr, dass die Kommission auch dieses Jahr Pläne zur Bekämpfung von Antibiotikaresistenzen vorlegen wird.

Aus meiner Sicht sind bei den Plänen der Kommission vier besonders wichtige Punkte zu berücksichtigen. Erstens der wenig sorglose Umgang mit Antibiotika in der Humanmedizin. Ja, die Tiermedizin spielt eine Rolle, aber dass wir Antibiotikaresistenzen beim Menschen haben, das liegt vor allem am sorglosen Einsatz von Antibiotika beim Menschen. Deswegen müssen wir dabei wirklich sensibler werden, z. B. genauer diagnostizieren, bevor wir behandeln. Wir müssen wissen, um welche Erreger es sich handelt, dann kann man gezielter behandeln.

Das Zweite ist, dass die multiresistenten Keime identifiziert werden müssen, z. B. bei Patienten, die ins Krankenhaus eingeliefert werden, damit sie sich dort nicht verbreiten und gefährliche Auswirkungen haben.

Das Dritte sind dann aber auch Tierzucht und Tiermedizin. Es gibt diese Verbindung. Wir haben uns bei ECDC nochmals vergewissert. Sie ist nicht das Hauptproblem, sie betrifft nicht alle Keime. Aber sie ist da, und deswegen müssen wir sie sehr sorgfältig beobachten.

Das Vierte ist, dass wir die Industrie ermutigen, dabei aber auch über neue, innovative Regeln dafür nachdenken müssen, wie wir neue Antibiotika auf den Markt bringen können. Denn wir haben ja in der Industrie das Dilemma, dass sie eine halbe Milliarde Euro in die Entwicklung eines neuen Antibiotikums investiert, und dann sagen wir: „Weil das aber ein Reserveantibiotikum ist, muss es in den Panzerschrank, ihr dürft es eigentlich nicht benutzen.“ Es ist kein besonders schönes Geschäftsmodell, viel Geld auszugeben für etwas, das man hinterher nicht verkaufen darf.

Dafür brauchen wir neue Lösungen. Wir vertrauen auf die Kommission, dass sie all diese Lösungen in den Aktionsplan aufnimmt.

  Κρίτων Αρσένης (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, υπάρχει κατοχυρωμένη στο ευρωπαϊκό μας σύνταγμα, στη Συνθήκη της Λισαβόνας, η αρχή της προφύλαξης. Αυτό συμβαίνει για τον πολύ απλό λόγο ότι στην ιστορία της ανθρωπότητας πολλές φορές είχαμε τα πρώιμα σημάδια μιας επερχόμενης καταστροφής, δεν δράσαμε, όμως, εγκαίρως και οι συνέπειες ήταν δραματικές.

Η περίπτωση των αντιβιοτικών είναι μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση. Έχουμε ήδη τα πρώτα σημάδια και είναι τώρα ο χρόνος για να δράσουμε άμεσα.

Χαίρομαι πολύ που η Επιτροπή ετοιμάζει πρόταση για το πώς θα δράσουμε συγκροτημένα ως Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι σε αυτό τον κίνδυνο και ελπίζω αυτή η πρόταση να καταφέρει να καλύψει όλα τα σημαντικά σημεία.

Πρέπει πραγματικά να κλείσουμε την πόρτα στην αχρείαστη χρήση αντιβιοτικών. Πρέπει να σταματήσουμε να δίνουμε χωρίς συνταγογράφηση αντιβιοτικά σε ανθρώπους, ζώα αλλά και φυτοκαλλιέργειες.

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, antibiotic resistance is a very serious medical problem in Europe. People are dying from nosocomial infections and MRA – and nothing can stop these killer bugs. In the past, useless over-prescribing by doctors (and I happen to be one of them) of antibiotics for viral infections was blamed, but in recent years the issue of massive doses being given in animal feeds as growth promoters was also blamed and investigated and the practice was eventually banned.

Now we need to look again at the routine use of antibiotic prophylaxis in animal husbandry. Sometimes it is used to mask poor animal welfare and hygiene, which is clearly unacceptable. However, it is logical that overuse of antibiotics by farmers and vets will eventually lead to microbial resistance in human pathogens. We therefore need more scientific research to settle this controversial issue, but in the meantime I urge farmers and vets to be very cautious.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). - Studiile realizate de STOA - Comitetul pentru evaluarea opţiunilor ştiinţifice şi tehnologice din Parlamentul European - arată că există o insuficientă coordonare şi cooperare în domeniul cercetării şi inovării în domeniul medicamentelor şi o insuficientă abordare a sănătăţii în cadrul programelor de cercetare europeană.

Aceste studii recomandă: dezvoltarea unui portal care să permită accesul la toate documentele şi prevederile legislative referitoare la utilizarea antibioticelor aplicabile în statele membre, dezvoltarea unei baze de date cu toate iniţiativele naţionale şi europene privind rezistenţa la agenţii anti-microbieni, atât în domeniul politicilor cât şi în domeniul proiectelor de cercetare specifice, încurajarea politicilor de utilizare a antibioticelor doar pe bază de reţetă în toate statele membre, direcţionarea fondurilor de cercetare atât pentru reducerea rezistenţei la agenţii anti-microbieni, cât şi pentru descoperirea de noi medicamente, sprijinirea metodelor rapide de diagnosticare, dezvoltarea unei scheme europene voluntare de acreditare care să încorporeze standardele europene şi internaţionale de igienă şi sănătate.

Solicit Comisiei şi Consiliului să ţină cont de aceste recomandări.

  John Dalli, Member of the Commission. − Mr President, I would like to thank all the participants in this debate. What can I say? I am greatly invigorated by the comments that I have heard from all sides of this Chamber and I can say that at present we are finalising the communication that will be presented to the European Parliament and to the Council – unless we find unexpected hitches – on 17 November. I hope that will lead to a creative debate and a concrete plan of action that will see us fight and reduce antimicrobial resistance.

Basically – and I am not going to repeat the various comments that have been made in this House – the issue is prudent use and research. Prudent use in the human health sphere, both through the discipline of practitioners in prescribing (and I totally agree that we have to move to prescription-only antibiotics) and in the case of patients, who have to be educated in how to use antibiotic medicines. The misuse of antibiotics, even if prescribed, can lead to a continuation of this hazard.

Concerning animal husbandry, I believe that we are realising that this is a key issue and that the abuse of antibiotics in veterinary medicinal products and medicated feed is one cause of the problems that we are facing today. Therefore I believe that concrete action in this regard is also going to be called for.

Concerning research, what I can say is that the Commission is fully committed to exploring, with all relevant stakeholders, how to ensure the development of new effective antimicrobials, stimulate antimicrobial development and promote and support research and innovation in this area. We are already in preliminary discussions on this issue, and I hope that we can pull together all European resources to really concentrate and focus on fighting this and creating new medicines as new antibiotics. But I have to remind this House – and I have to remind everybody – that creating new molecules, new medicine, is not the solution. It is the appropriate use of antibiotics that is the solution to this problem.

  Adam Fronczak, Urzędujący Przewodniczący Rady. − Panie Przewodniczący! Szanowni Posłowie do Parlamentu Europejskiego! Dziękuję Państwu bardzo za owocną dyskusję na temat oporności antybiotykowej. Oporność na antybiotyki dotyczy wszystkich drobnoustrojów i wszystkich antybiotyków, ale najgroźniejsza jest w grupie tzw. patogenów alarmowych. Dlatego należy podejmować wszystkie możliwe działania, które pozwolą na jak najdłuższe utrzymanie aktywności dostępnych dzisiaj antybiotyków. Zgadzam się z panią poseł Grossetête z PPE, która uważa, że kontrolowanie użycia antybiotyków w weterynarii i medycynie to jeden z najważniejszych kroków i działań w zakresie ograniczania problemu lekooporności. Zgadzam się również z wypowiedziami pani poseł McAvan z frakcji socjalistów, pana posła Skylakakis z frakcji liberałów, a także z panem posłem Wojciechowskim z frakcji konserwatystów, który zwrócił uwagę na złe warunki w produkcji na fermach wielkoprzemysłowych. Również pozostałe wypowiedzi Państwa budują strategię, pokazują kierunki i są niewątpliwie fundamentem do dalszych działań zarówno dla Rady, myślę, jak i dla Komisji Europejskiej.

Szanowni Państwo! Państwa członkowskie powinny wzmocnić międzysektorowy mechanizm służący koordynacji wdrażania krajowej strategii dotyczącej zapobiegania i rozprzestrzeniania się antybiotykoopornych szczepów bakterii, a także wymianie informacji i koordynacji z Komisją Europejską, Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób i innymi państwami członkowskimi. Niezbędna jest również dalsza koordynacja prac laboratoriów monitorujących zakażenia bakteriami opornymi na leki oraz stworzenie platformy wymiany i przetwarzania danych pochodzących z monitorowania. W tym celu potrzebne jest powołanie europejskiej sieci referencyjnych laboratoriów monitorujących oporność na antybiotyki i prowadzących typowanie molekularne dla celów epidemiologicznych.

Szanowni Państwo! Ogromne znaczenie ma intensyfikacja badań podstawowych dotyczących lekooporności, współpraca między laboratoriami podstawowymi i referencyjnymi oraz ustawiczne szkolenie lekarzy oraz zawodów pokrewnych w zakresie racjonalnej antybiotykoterapii i kontroli zakażeń. Ze względu na wagę zaistniałej sytuacji działania w ramach Unii Europejskiej powinny odbywać się na kilku różnych płaszczyznach, takich jak: intensyfikacja monitorowana zakażeń bakteriami opornymi i konsumpcji antybiotyków, badania rezerwuarów oporności u człowieka i zwierząt hodowlanych w środowisku naturalnym, rozwój badań podstawowych, działania edukacyjne wśród osób związanych z medycyną i ogółu społeczeństwa.

Kończąc, chcę powiedzieć, że jestem pewien, że prezydencja duńska umożliwi rzetelną i pogłębioną dyskusję w tym obszarze, a zaproponowane przez nią rozwiązania przybiorą formę konkluzji Rady i będą przyjęte na posiedzeniu ministrów ds. zdrowia w czerwcu 2012 r. Czekamy na bardzo ważny dokument, który zapowiedział pan komisarz Dalli, który będzie również podstawą do dalszych intensywnych prac dla dobra ogółu społeczeństwa.

  President. − I have received one motion for resolution⁽¹⁾ tabled in accordance with Rule 115(5) of the Rules of Procedure.

The debate is closed.

The vote will take place tomorrow (Thursday, 27 October 2011).

Written statements (Rule 149)

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. – Sparčiai augantis bakterijų atsparumas antimikrobinėms medžiagoms - išties nerimą kelianti problema. Tai aiškiai iliustruoja ir duomenys, jog kasmet ne mažiau kaip 25 000 pacientų ES miršta nuo infekcijų, kurias sukelia daugeliui vaistų atsparios bakterijos, ir kad dėl jų sukeliamų infekcijų ES kasmet patiria papildomas sveikatos priežiūros išlaidas ir nuostolius, kurie sudaro apie 1,5 mlrd. eurų. Neabejotina, kad būtina imtis kompleksinių priemonių, kurios padėtų spręsti atsparumo antimikrobinėms medžiagoms problemą, ir kurios apimtų registruotų antimikrobinių medžiagų naudojimo žmonėms ir gyvūnams stebėseną bei kontrolės stiprinimą, didintų paskatas ieškoti naujų antimikrobinių medžiagų bei mažintų atsparumo plitimo iš gyvūnų žmonėms per maisto grandinę arba per tiesioginį kontaktą tikimybę. Akivaizdu, kad tai yra tarpvalstybinio pobūdžio reiškinys, todėl, pritardama šiam susirūpinimui dėl antimikrobinių medžiagų naudojimo, norėčiau atkreipti dėmesį į nemažai trūkumų ir spragų skatinant apdairų antimikrobinių medžiagų naudojimą, kurį parodė naujausias "Eurobarometro" tyrimas, ir paskatinti Europos Komisiją išnagrinėti netinkamo antimikrobinių medžiagų naudojimo tendencijas ir kuo skubiau pateikti kovos su atsparumu antimikrobinėms medžiagoms teisės aktų paketą, kuris skatintų atsakingo naudojimo iniciatyvas ir tinkamą vartotojų informavimą.

(1) See Minutes.