Debašu stenogramma

Ceturtdiena, 2011. gada 1. decembris - Brisele

2. ES cīņa pret HIV/AIDS pasaules mērogā (debates)

  Πρόεδρος. - Το πρώτο σημείο στην ημερήσια διάταξη είναι η δήλωση της Επιτροπής σχετικά με την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του HIV/AIDS από την ΕΕ

  John Dalli, Member of the Commission. − Madam President, on the occasion of World AIDS Day, I would like to congratulate the European Parliament for its resolution on the EU response to HIV/AIDS which you will adopt later today.

The Commission fully shares your concern and your commitment to improving the lives of people living with HIV/AIDS in Europe and beyond. The resolution is a strong and timely political signal underlining that, 30 years into the epidemic, HIV/AIDS still needs urgent attention. Last year alone, 25 000 people got infected in the EU and more than 100 000 new cases were reported in the Eastern Neighbourhood.

The Commission is committed to working towards universal access to prevention, treatment and care to support achieving the Millennium Development Goals targets by 2015. Let me reassure you that fighting HIV/AIDS remains high on the Commission’s agenda, following the adoption two years ago of our strategy and action plan on combating HIV/AIDS in the EU and neighbouring countries.

Since then, the Commission has supported a number of initiatives in this field to help Member States and stakeholders across Europe through the Health Programme, the development programmes and bilateral agreements with third countries. Indeed, evidence-based prevention, access to testing, treatment and care, and fighting discrimination are the core elements of our response to HIV/AIDS.

The Commission has also fostered mechanisms to coordinate HIV/AIDS policies and actions, such as the HIV/AIDS Think Tank and the Civil Society Forum. Two years on, the overall Strategy and Action Plan to combat HIV/AIDS remains valid, and the Commission will report on its implementation early next year.

Especially in times of economic difficulties, we must not lose sight of HIV/AIDS. The Commission will continue to play its full and active role now and in the future. I take this opportunity to stress that HIV features prominently in the Commission proposal for a new Health Programme which Parliament will be debating soon.

  Françoise Grossetête, au nom du groupe PPE. – Madame la Présidente, Monsieur le commissaire, aujourd'hui, c'est la journée mondiale de lutte contre le VIH/sida. Il était très important, pour notre Parlement, d'adopter cette résolution pour envoyer un signal fort.

Car si l'épidémie de sida recule à travers le monde, elle est certes peut-être moins visible; mais il ne faut surtout pas baisser la garde, parce qu'aujourd'hui, c'est encore un fléau. Plus de 12 millions de jeunes de 15 à 25 ans sont touchés, dont 500 000 en Europe, c'est pourquoi nous devons rassembler toutes nos forces politiques.

La Commission européenne – le commissaire Dalli vient de le dire – avait adopté un plan d'action sur la lutte contre le VIH pour la période 2009-2013, et il est important qu'à mi-parcours, nous puissions justement faire un état des lieux et voir quels progrès ont été réalisés. En réalité, on diagnostique chaque année plus de 50 000 nouveaux cas de VIH dans l'Union européenne et dans les pays voisins.

Dans l'Union, près de 30 % des séropositifs ne savent pas qu'ils sont infectés et, dans plusieurs pays voisins, cette proportion atteint 70 %. Il s'agit donc là d'un grave problème pour les décideurs politiques que nous sommes. La moitié des personnes séropositives continuent d'être soignées tardivement et atteignent des stades d'infection avancés avant d'être diagnostiquées et de commencer un traitement.

De plus, il a été récemment démontré qu'une personne séropositive qui prend des médicaments rétroviraux après le diagnostic, plutôt qu'au moment où sa santé commence à décliner, peut réduire de 96 % le risque de transmettre le virus à des partenaires non infectés.

C'est pour cette raison que l'Union européenne doit absolument maintenir son engagement pour garantir que les progrès et les investissements déjà réalisés ne s'érodent pas. Nous devons renforcer la prévention et la formation. Nous devons améliorer la surveillance. Nous devons sans cesse mettre en place les réseaux qui relient tous les acteurs qui interviennent dans la lutte contre ce fléau. Et nous devons encourager la diffusion des bonnes pratiques et obtenir, entre autres, des tests très faciles, et bien sûr efficaces, pour les citoyens. Si ces tests sont répandus, je pense qu'il sera beaucoup plus aisé pour chacun de savoir s'il est effectivement infecté par le virus.

Voilà le travail que nous devons mener. Je crois qu'il est important que nous ne baissions pas la garde et que nous continuions nos efforts pour lutter contre le VIH/sida.

  Nessa Childers, on behalf of the S&D Group. – Madam President, World AIDS Day 2011 marks 30 years of the discovery of the first AIDS case in 1981. It is an opportunity for us to unite in the fight against HIV, to show our support for people living with HIV, and to commemorate those who have died. HIV/AIDS remains of major public health importance in Europe.

On behalf of the S&D Group, I am calling for the EU to implement the strategy on combating HIV/AIDS in the European Union and neighbouring countries. We need stronger action to reduce new infections, over 25 000 of which were recorded in 2009. An estimated 30% of people with HIV/AIDS are unaware they carry the virus. Therefore we need to increase HIV testing amongst most-at-risk populations, such as young people, homosexual men, injecting drug users, sex workers and prisoners.

Between 2007 and 2010, a new HIV testing programme in the US was carried out aimed at hard-to-reach groups and high-risk populations. Testing took place in a range of settings: emergency departments, STI clinics, substance abuse clinics and community-based organisations. Whilst most testing was carried out in clinical settings, conducted by community-based organisations as part of the programme, it yielded a disproportionate number of new diagnoses, indicating the importance of supporting community-based organisations to improve rates of HIV diagnosis. We must guarantee access to HIV prevention, counselling, testing and early care, and most of all, support a community-based approach.

We are also calling for more action to tackle stigma and discrimination. People living with HIV/AIDS should be included in all equality and anti-discriminatory legislation. A 2010 UNAIDS survey reported that those living with HIV experienced high levels of negative attitudes and behaviours, as well as employment discrimination, including loss of work. Exclusion from family activities was reported by more than 40% of respondents. We must remember that the enemy is HIV, not HIV carriers.

The EU should also provide a policy framework to encourage national governments to address the issue of HIV/AIDS in the context of sexual health strategies. We need adequate information and sex education, access to protection means, such as male and female condoms, and strengthening the rights of women in sexual relationships. In an Irish context, I regret we still have not developed a national sexual health strategy. Of course, the active participation and involvement of people living with HIV at all levels of the national and international response is crucial to the success of all our efforts.

Finally, I wish to thank my fellow co-sponsors on this question, and especially my colleague Michael Cashman, who has worked so hard on this issue for so long.

  Antonyia Parvanova, on behalf of the ALDE Group. – Madam President, almost three years after the launch of the EU strategy on combating HIV/AIDS in the EU and neighbouring countries, we must admit that, even within the European Union, we are far from reaching the objective of this year’s World AIDS Day of ‘Getting to Zero’, which refers to zero new HIV infections, zero discrimination and zero AIDS-related deaths.

Progress still needs to be made, whether in prevention, early diagnosis or timely access to treatment. The situation within our Union is even more worrying in certain regions, notably Eastern Europe, while at the same time the disease tends to be forgotten in the minds of people and policymakers. Thirty years after the first detection of AIDS, it is still crucial to underline the importance of greater awareness-raising and information, the need for strengthened and targeted prevention policies and the need for governments in the EU to remain committed.

Commissioner, we welcome the Commission’s commitment and continuous effort in implementing its strategy to combat HIV/AIDS, but we hope that you will make clear to Member States that having a strategy just on paper is not enough. Even during a time of crisis, national AIDS programmes need to be effectively financed and implemented. Let us also look at the reality and focus on the right priorities. There is no room for taboo or forbidden topics. It is crucial that Member States ensure that all national AIDS programmes and strategies develop strong linkages between sexual and reproductive health and HIV/AIDS.

Finally, let me say a word about the resolution that we will be voting on today and which has been broadly supported by all groups within the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety. Yes, there are vulnerable groups that are more at risk, notably young people, men who have sex with men, and injecting drug users, which deserve all our attention and for which targeted strategies should be developed and reinforced. These groups become more vulnerable when subjected to social exclusion, stigmatisation and discrimination, from which people living with HIV are too often suffering. It is certainly not by denying the existence of these groups or by refusing to speak about anti-discrimination campaigns that we will succeed in our continuous fight against HIV/AIDS.

I therefore hope that all Members of this House will abstain from ideological consideration and will support the resolution as a whole. Today is World AIDS Day, an occasion to recall and maintain our consistent and unambiguous commitment in combating HIV/AIDS in Europe and beyond.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8))

  Dagmar Roth-Behrendt (S&D). - Madam President, yes it is true that we need more money in the European budget to have programmes to educate about HIV/AIDS and to monitor it. But I wish to ask Ms Parvanova if she agrees with me that Member States are neglecting that disease and that we have different amounts of money spent in Member States – which is a shame, as we heard from Ms Childers – and that it would be necessary to ask the Commission to ask the Member States to show us how much money they spend on education programmes, how much money they spend on treating the disease, on hospices and on helping to eradicate this disease?

It would be good if we could ask the new Presidency, the Danish Presidency, to deliver those numbers as soon as possible.

  Antonyia Parvanova (ALDE). - Madam President, I agree absolutely with Mrs Roth-Berendt. It is crucial that we use all the available means and political tools to implement our strategy, but also that we make it a reality and make it work.

We have to use the opportunities presented by e-health, innovation and partnership, ICT enhancement, and health technology and assessment. All this together will help us actually deliver because – as I said at the beginning – we have failed. It is crucially important to have transparency on the flows of money dedicated to certain priorities and to see what the added value is of that money, those priorities and this decision-making process.

We in this House have been aware of all the lobbying for different priorities which are not important for society or for European citizens, but which are important for certain groups of lobbyists. So let us now do something on behalf of, and to the benefit of, our citizens.

  Marina Yannakoudakis, on behalf of the ECR Group. – Madam President, today we remember with great sadness the many thousands of innocent lives claimed by this terrible wasteful disease. Shocking statistics show that there is still no decrease in the number of new infections within the EU. That is not good enough. HIV is an epidemic that affects all Member States and we have a great responsibility to those living with HIV and AIDS.

Later today I hope that Parliament will adopt the resolution on the EU’s global response to HIV and AIDS. The resolution looks at all aspects of the EU’s contribution to fighting HIV and AIDS, including funding for research to find a vaccine. We need to deal with a disease which knows no borders, no race, no age and no gender. However, this is a disease we can control, especially through testing, and I am confident that one day we will find a cure. For now, we have to raise public awareness in this battle, support civil groups in their work and continue sharing research. I am happy to say this resolution goes a long way towards these aims.

The ECR Group joins with all those across the globe in memory of friends, relatives and loved ones who have died as a result of contracting AIDS. We stand fully behind the drive to beat HIV and AIDS and to improve the lives of all those who live with it, and we reaffirm our commitment to this fight.

  Satu Hassi, Verts/ALE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, hyvät kollegat, lämmin kiitos kaikille kollegoille, jotka ovat osallistuneet tämän päätöslauselman valmisteluun. Yhteinen tavoitteemme on vähentää hiv-infektioita. Tilastot eivät tue sitä, että näin olisi tapahtumassa.

EU-maissa todetaan vuosittain kymmeniä tuhansia uusia tapauksia ja kun naapurivaltiot otetaan mukaan, niin uusia tapauksia vuodessa on yli sata tuhatta. Kuitenkin on kyse taudista, joka olisi täysin estettävissä, ja tiedämme miten se voidaan estää. Tärkein syy siihen, että kaikkea sitä, millä uudet hiv-tartunnat voitaisiin estää, ei tehdä, on tekopyhyys.

Joitakin vuosia sitten olin Etelä-Afrikassa ja satuin näkemään televisiomainoksen, jossa Nelson Mandela sanoi "koska rakastamme lapsiamme, puhumme heille seksistä". Mandela tietenkin viittasi siihen, että jotta nuoret ihmiset ja ylipäänsä ihmiset voisivat suojata itseään hiv-tartunnalta, heidän täytyy tietää seksistä ja heidän täytyy tietää muun muassa, että kondomi suojaa seksiltä.

Minun kotimaani Suomen kokemus on se, että kouluissa tehtävä sukupuolivalistus ja ylipäätänsä avoin keskustelu seksistä ja kattavat seksuaali- ja lisääntymisterveyspalvelut ovat tehokas tapa vähentää kaikkia seksuaalikäyttäytymiseen liittyviä ongelmia aborteista sukupuolitautitartuntoihin mukaan lukien hiv-tartunnat. Sen takia aivan avainasemassa ovatkin seksuaali- ja lisääntymisterveyspalvelut.

Monet kollegat ovat jo viitanneet naisten asemaan. Tilastot kertovat, että 45 prosenttia uusista tartunnoista on nuorilla alle 25-vuotiailla naisilla. Tämä osoittaa selvästi, että kyse on myöskin sukupuolirooleista, siitä, että onko naisilla tietoa ja uskallusta vaatia sukupuolisuhteissaan kondomin käyttöä. Testaus on tietenkin tärkeä keskeinen osa uusien tartuntojen ehkäisemistä, koska ihmiset, jotka eivät tiedä tartunnastaan, levittävät tartuntaa yli kolme kertaa todennäköisemmin. Samoin hoito on keskeinen osa esimerkiksi sen estämistä, että tartunta siirtyy imettäviltä tai odottavilta äideiltä lapsiin, ja hoidon kannalta tärkeää on syrjinnän torjuminen, josta kollegat ovat jo puhuneet. Toivoisin, että voisimme yleisten tavoitteiden lisäksi asettaa myös aivan konkreettisia tavoitteita, kuten UNAIDS on tehnyt.

  Marisa Matias, em nome do Grupo GUE/NGL. – Estamos aqui hoje, todos unidos em torno de uma resolução com um conjunto de pedidos muito importante em termos de intervenção. Estamos a falar do Dia Mundial de Luta contra o VIH/SIDA e esta avaliação sobre a resolução e comunicação de 2009 é fundamental. É fundamental precisamente por coisas que já foram referidas. Nós repetimo-nos porque, infelizmente, ainda há espaço para repetição, o que significa que muito há para fazer.

Há muitos novos casos diagnosticados todos os anos, na Europa e na área económica europeia: o relatório de 2010 fala de mais de 25.000 casos novos. Se considerarmos os países vizinhos, falamos de mais de 100 mil casos novos. E se nós pensarmos que há coisas que não podem piorar, elas podem piorar sempre.

Uma das questões que eu quero aqui deixar muito clara tem a ver com o desinvestimento que tem sido feito no sector da saúde em resultado da crise económica e financeira que vivemos actualmente. Esse desinvestimento tem afectado de forma muito séria domínios que são fundamentais para o combate ao VIH/SIDA. Por isso, Senhor Comissário, penso que aqui a Comissão tem um papel fundamental em pedir aos Estados-Membros que cumpram as suas obrigações nestes domínios.

Uma segunda questão tem a ver também com o aumento da discriminação evidenciado também pela crise económica e social, discriminação de trabalhadores que têm perdido os seus empregos por causa de serem portadores deste vírus. É por isso que prevenção, tratamento e cuidados devem ser iguais para todos independentemente do sexo, da idade, independentemente da região onde vivem. Espero que consigamos implementar estas medidas com o apoio do Senhor Comissário.

  Oreste Rossi, a nome del gruppo EFD. – Signora Presidente, onorevoli colleghi, la risoluzione sulla risposta dell'Unione europea all'infezione del virus HIV a cui abbiamo partecipato attivamente e sottoscritto richiama l'attenzione sull'altissimo numero di contagi che ogni anno colpiscono cittadini europei. In particolare si pone attenzione al fatto che ben il 30% dei malati positivi al test dell'HIV sono anche infettati dall'epatite C.

L'Unione europea deve porre in atto politiche di informazione dei rischi che corre la popolazione di infettarsi di una malattia, che oltre ad essere debilitante, spesso provoca la morte del malato. Purtroppo, causa un emendamento passato a maggioranza in commissione, il testo originale è stato modificato con una frase relativa all'aborto che non condividiamo, in quanto avulsa dal provvedimento.

Abbiamo chiesto appositamente una votazione per parti separate sulla modifica apportata dall'emendamento sull'aborto per cancellarlo, augurandoci che sia rispettato il testo originale da noi condiviso. In caso contrario, pur ritenendo questo provvedimento importante per i cittadini europei e in particolare per i giovani, non potremo mantenere un nostro voto favorevole, ma dovremo astenerci.

  Diane Dodds (NI). - Madam President, the number of people living with HIV in the United Kingdom has hit an estimated 91 500 in 2010, which is an increase of 5 000 on the previous year. This figure is predicted to reach 100 000 by 2012.

In my own constituency of Northern Ireland, more people than ever are living with HIV, with an average of two people per week being newly diagnosed as HIV positive. While that number remains relatively low, figures released this week show a rise of 20%, with the majority of new cases being diagnosed among men.

In light of these figures and the World Health Organisation’s confirmation that 33.4 million people worldwide live with HIV, including 2.1 million children, it is my belief that education throughout Member States is vital for prevention, which, alongside early diagnosis and access to treatment, can play an essential part in limiting the spread of HIV. It is time to eradicate people’s fear of being tested for the HIV virus. Due to the stigma and fear attached to an HIV positive diagnosis, people are coming forward for testing after the point at which treatment for their infection should have begun, which greatly worsens their prognosis.

The advances in HIV treatment in the last 30 years since the virus emerged have been massive, but too many people still test late and fail to benefit.

  Adam Fronczak, Urzędujący Przewodniczący Rady. − Szanowna Pani Przewodnicząca! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt jako przedstawiciel polskiej prezydencji przedstawić stanowisko Unii Europejskiej i państw członkowskich z okazji Światowego Dnia AIDS, uzgodnione z Komisją Europejską a następnie przyjęte 28 listopada 2011 przez Radę.

W dniu dzisiejszym, w Światowym Dniu Walki z AIDS w roku 2011, Unia Europejska i państwa członkowskie łączą się z osobami na całym świecie, czcząc pamięć ich zmarłych na AIDS krewnych, przyjaciół i bliskich, i ponownie potwierdzają swoje zobowiązanie do wspierania wszystkich osób żyjących z HIV oraz osób dotkniętych epidemią AIDS.

W tym roku obchodzimy szczególną rocznicę: dokładnie 30 lat temu świat dowiedział się o HIV i AIDS. W grudniu 1981 r. odkryto pierwsze przypadki zachorowań na AIDS. Podczas tych trzydziestu lat walki i poświęcenia milionów ludzi ponad 30 milionów osób straciło życie, a 16 milionów dzieci zostało osieroconych z powodu AIDS. HIV i AIDS dotknęły wszystkich krajów, wielu społeczności i rodzin. Szacuje się, że obecnie na całym świecie z HIV żyje 33,3 miliona osób, a każdego dnia dochodzi do 7 tysięcy nowych przypadków zakażeń, głównie w krajach o niskim i średnim dochodzie.

Te 30 ostatnich lat to też okres nigdy wcześniej nieobserwowanego poziomu zaangażowania i partnerstwa. W konfrontacji z HIV dowiedzieliśmy się, jak wiele znaczą partnerstwo i dialog oraz przekonaliśmy się, że prawa człowieka i jego godność powinny zawsze być w centrum uwagi. Imponujące postępy doprowadziły do niemal 20% spadku liczby nowych zakażeń HIV w ostatnim dziesięcioleciu w skali globalnej oraz do niemal 19% spadku liczby zgonów związanych z AIDS w latach 2004-2009. Największy postęp dokonał się na obszarze najbardziej dotkniętym, czyli w krajach Afryki Subsaharyjskiej, w której żyje 2/3 wszystkich osób zakażonych HIV.

Unia Europejska jest dumna z faktu, że wysiłki podejmowane przez nią wraz z tak istotnymi partnerami jak UNAIDS, WHO, Globalny fundusz na rzecz walki z AIDS, gruźlicą i malarią, UNITAID, osoby żyjące z HIV i społeczeństwo obywatelskie przyczyniły się do uzyskania niezwykłych osiągnięć w światowej konfrontacji z HIV i AIDS. W roku 2010 wysokość wkładu Unii Europejskiej do Globalnego funduszu na rzecz walki z AIDS, gruźlicą i malarią wyniosła blisko 1,5 miliarda dolarów, co oznacza 53% całkowitych wpłat na ten fundusz (zliczono razem wpłaty Komisji Europejskiej i państw członkowskich).

Niemniej jednak ponad 8 mln osób żyjących w państwach o niskim i średnim dochodzie nadal potrzebuje dostępu do skutecznego leczenia, a liczba nowych zakażeń wciąż przewyższa liczbę osób rozpoczynających leczenie. Oznacza to, że HIV i AIDS nadal są jedną z największych przeszkód na drodze tych krajów ku rozwojowi. W siedmiu krajach, w tym pięciu leżących w Europie Wschodniej i Azji Środkowej, liczba zakażeń HIV w latach 2001-2009 wzrosła o ponad 25%. Dzięki partnerstwom z tymi krajami Unia Europejska nasili swoje wysiłki na rzecz zmiany tej niemożliwej do zaakceptowania sytuacji, wzywając do pilnego zintensyfikowania programów profilaktycznych i świadczeń na szczeblu regionalnym i krajowym, które mogą doprowadzić do wyeliminowania HIV i AIDS.

Unia Europejska odegra decydującą rolę w konfrontacji z HIV i AIDS poprzez wzmocnienie swojej wiodącej pozycji i lepsze dostosowanie działań instytucji Unii Europejskiej do zmieniającego się kontekstu HIV na szczeblu globalnym i europejskim. Wyzwaniem dla nas jest teraz utrzymanie AIDS jako kwestii priorytetowej oraz przyspieszenie działań podejmowanych na szczeblu globalnym, regionalnym, krajowym i lokalnym w celu zakończenia epidemii.

Unia Europejska z zadowoleniem przyjmuje wszechstronny przegląd postępu realizacji zobowiązań wynikających ze wszystkich milenijnych celów rozwoju z roku 2000 oraz ambitnych celów na rok 2015 określonych w deklaracji politycznej w sprawie HIV/AIDS pod nazwą „Zwiększamy wysiłki na rzecz eliminacji HIV/AIDS” przyjętej na poświęconym AIDS posiedzeniu wysokiego szczebla Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w czerwcu 2011. Realizacja tych celów przybliży nas do świata bez nowych zakażeń HIV, bez zgonów związanych z AIDS i bez dyskryminacji. Unia Europejska przyłącza się do społeczności osób działających przeciwko epidemii AIDS we wspieraniu strategii UNAIDS: zero nowych zakażeń, zero dyskryminacji i zero zgonów z powodu HIV/AIDS – „Getting to zero” – oraz, korzystając z okazji, jaką jest Światowy Dzień Walki z AIDS, potwierdza swoją wolę udziału w realizacji naszego wspólnego zadania, jakim jest pokonanie epidemii HIV. Ponownie potwierdzamy zobowiązanie Unii Europejskiej do pracy na rzecz osiągnięcia wyznaczonych na 2015 r. celów, polegających na rozpoczęciu leczenia antyretrowirusowego u 15 milionów osób zakażonych HIV, zmniejszeniu o połowę liczby zakażeń przenoszonych drogą płciową, zmniejszeniu o połowę liczby zakażeń HIV wśród osób przyjmujących dożylnie narkotyki, wyeliminowaniu przenoszenia HIV z matki na dziecko oraz znacznemu zmniejszeniu liczby zgonów matek z powodu AIDS.

Unia Europejska podkreśla, że profilaktyka stanowi najskuteczniejszy sposób powstrzymania epidemii HIV. Musimy upewnić się, że strategie profilaktyczne mają kompleksowy charakter, są opracowane w oparciu o dostępną wiedzę z pełnym poszanowaniem praw człowieka i zrozumieniem kontekstu lokalnego przy jak najpełniejszym wykorzystaniu już istniejących metod profilaktycznych oraz jednoczesnym promowaniu nowych metod i technologii.

Unia Europejska z niepokojem zwraca uwagę na fakt, że kobiety i dziewczęta są szczególnie narażone na zakażenie HIV ze względu na czynniki fizjologiczne, ekonomiczne i społeczne, nierówności i przemoc związane z płcią. Kobiety i dziewczęta stanowią ponad 50% wszystkich osób żyjących z HIV, a HIV i AIDS pozostają najważniejszą przyczyną zachorowalności i śmiertelności kobiet w wieku rozrodczym. Z tego względu Unia Europejska nasili działania służące promocji podejścia uwzględniającego kwestie płci, równouprawnienia i upodmiotowienia kobiet oraz działania na rzecz praw kobiet, w szczególności prawa do ochrony przed ryzykownymi zachowaniami seksualnymi, zwłaszcza w kontekście zwalczania handlu ludźmi i wszelkich form wykorzystywania seksualnego. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na promowanie odpowiedzialnych zachowań, szczególnie wśród mężczyzn.

Unia Europejska szczególną uwagę zwraca na populacje najbardziej narażone na ryzyko zakażenia, w tym na mężczyzn mających kontakty seksualne z mężczyznami, osoby przyjmujące dożylnie narkotyki, migrantów, więźniów, mniejszości etniczne, osoby świadczące płatne usługi seksualne i ich klientów. Populacje te są często marginalizowane, a dostęp do nich utrudniony, co zwiększa ich podatność na zakażenie HIV.

Jednocześnie zauważamy z niepokojem, że większość młodzieży nadal ma ograniczony dostęp do programów w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, oferujących informacje, umiejętności, świadczenia i wsparcie społeczne. Niezwykle ważne jest zapewnienie szerokiego dostępu do specjalnie przygotowanych programów i świadczeń profilaktycznych, w tym do poufnego testowania i poradnictwa w zakresie HIV, wysokiej jakości męskich i damskich prezerwatyw w przystępnej cenie, wszechstronnej edukacji seksualnej, programów redukcji szkód i innych dostępnych środków profilaktycznych. Przy planowaniu skutecznej profilaktyki i opieki związanej z HIV nie należy zapominać o profilaktyce i leczeniu innych infekcji przenoszonych drogą płciową: wirusowego zapalenia wątroby typu B i C oraz gruźlicy.

Wzywamy do pogłębienia współpracy w tym zakresie i włączenia programów dotyczących HIV i AIDS do podstawowej opieki zdrowotnej, w tym programów z zakresu zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz wzmocnienia programów i świadczeń związanych z profilaktyką i leczeniem wszystkich tych chorób.

Unia Europejska uznaje potrzebę większego zaangażowania osób żyjących z HIV lub AIDS we wszystkie aspekty procesu planowania, wdrażania i monitorowania polityk, strategii i programów w zakresie profilaktyki i wsparcia. Jesteśmy świadomi kluczowej roli, jaką odgrywają organizacje pozarządowe, w tym organizacje zrzeszające osoby i środowiska dotknięte HIV dla podtrzymywania krajowych i lokalnych działań w tym zakresie.

Unia Europejska z zadowoleniem przyjmuje znaczny wzrost dostępności leczenia antyretrowirusowego, z niepokojem jednak odnotowuje różnice w dostępności w zależności od regionu. Obecnie ponad 6,5 miliona osób w krajach o niskim i średnim dochodzie poddaje się leczeniu antyretrowirusowemu. Jednak wciąż 8 milionów osób kwalifikujących się do leczenia jest pozbawionych tej możliwości. Wyniki niedawnych badań naukowych dotyczących skuteczności leków antyretrowirusowych zwiększają możliwości w zakresie profilaktyki HIV i umożliwiają podjęcie skuteczniejszej walki z epidemią. Pragniemy podkreślić nasze zaangażowanie na rzecz powszechnego dostępu do leczenia antyretrowirusowego, opieki i wsparcia dla osób żyjących z HIV lub AIDS oraz znaczenie zaangażowania i inwestycji na poziomie krajowym z uwzględnieniem poszanowania godności, praw i swobód osób zakażonych.

Unia Europejska docenia znaczny spadek liczby nowych zakażeń wirusem HIV przenoszonym z matki na dziecko. Potwierdzamy nasze zaangażowanie w działania prowadzące do powszechnego dostępu do profilaktyki zakażeń wertykalnych, by wyeliminować zakażenia HIV wśród dzieci i ocalić życie ich matek.

Unia Europejska ponownie potwierdza, że wszystkie osoby żyjące z HIV lub AIDS, w szczególności dzieci i młodzież, powinny móc korzystać z najlepszych dostępnych metod opieki, leczenia i wsparcia. Ponownie podkreślamy potrzebę włączenia kwestii HIV/AIDS oraz praw zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego do strategii i programów na szczeblu lokalnym, krajowym, regionalnym, międzynarodowym. Państwa członkowskie powinny chronić osoby żyjące z HIV lub AIDS przed dyskryminacją, napiętnowaniem i pozbawieniem ich praw i swobód.

Unia Europejska potwierdza także swoje zaangażowanie i poparcie na rzecz zniesienia ograniczeń dotyczących prawa wjazdu i pobytu krótko- i długoterminowego wobec osób żyjących z HIV, dekryminalizacji homoseksualności i zniesienia każącego ją prawa, gdyż takie zapisy prawne ani nie stanowią właściwych narzędzi do walki z epidemią, ani nie dają wsparcia populacjom szczególnie narażonym na zakażenie.

Unia Europejska przyznaje, że w dobie kryzysu gospodarczego kwestią kluczową jest odpowiednia alokacja dostępnych środków, w tym na promocję zdrowia i działania profilaktyczne. Potwierdzamy zatem nasze zdecydowane zaangażowanie w działania na rzecz skuteczności i efektywności realizowanych już programów i świadczeń oraz wzmocnienia krajowych systemów opieki zdrowotnej, zasobów ludzkich, niezbędnych do zapewnienia świadczeń zdrowotnych, edukacyjnych i socjalnych o kluczowym znaczeniu dla zapobiegania zakażeniom HIV, ich leczenia, opieki nad osobami żyjącymi z HIV/AIDS oraz ich wspierania. Wyłącznie kontynuując naszą pracę, nasilając działania o wysokiej jakości i efektywności oraz wypełniając istniejące luki we wszystkich aspektach, Unia Europejska jako całość i każde z jej państw członkowskich z osobna będą w stanie w znacznym stopniu przyczynić się do zmniejszenia liczby nowych zakażeń, przypadków napiętnowania i dyskryminacji oraz zgonów związanych z AIDS.

  John Dalli, Membru tal-Kummissjoni. − Jien nirringrazzja lil dawk kollha li ħadu sehem f’dan id-dibattitu għall-messaġġ qawwi li qegħdin nagħtu biex inkomplu bil-ġlieda tagħna kontra l-marda tal-HIV/AIDS.

Dan il-messaġġ qawwi huwa iktar u iktar importanti llum meta minħabba programmi ta’ awsterità li qed ikollna ġewwa l-Ewropa ħafna mir-riżorsi li kienu qed jiġu allokati għall-qasam tas-saħħa qegħdin jiġu mnaqqsa. Huwa importanti li l-messaġġ tagħna ikun illum illi t-tnaqqis tal-ispejjeż fil-baġits tal-pajjiżi tagħna għandu jsir bi ġlieda kontra l-ħela u mhux bi tnaqqis ta’ programmi ta’ finanzjament bħal pereżempju għall-HIV/AIDS u bl-investiment aktar qawwi li għandna bżonn f’dik li hija prevenzjoni.

Matul l-aħħar ftit snin sar progress sostanzjali fil-ġlieda tagħna kontra din il-marda. Pero għadna ’l bogħod ħafna milli nilħqu l-objettiv tagħna li nilħqu ċ-ċifra żero għal dawk li huma infezzjonijiet ġodda, imwiet mill-marda tal-AIDS u d-diskriminazzjoni. Dan pero, u hawnhekk nista’ nagħti l-impenn sħiħ tal-Kummissjoni, huwa l-impenn tagħna li nkomplu naħdmu bla heda biex nilħqu dawn l-objettivi. Għandna bżonn nassiguraw ġlieda kontra d-diskriminazzjoni, li hija pjaga kbira f’ħafna mill-pajjiżi Ewropej, illi nassiguraw aċċess għall-kura lil dawk kollha infettati jew f’periklu ta’ infezzjoni minn din il-marda kemm fl-Ewropa u kemm barra mill-Ewropa. Però kif għedtu xi wħud minnkom, għandna bżonn ukoll sforz qawwi fl-edukazzjoni tan-nies tagħna, taċ-ċittadini tagħna, fuq dak kollu li għandu x’jaqsam mal-infezzjoni tal-HIV/AIDS.

Jien nawgura li nkomplu bix-xogħol tagħna. Min-naħa tal-Kummissjoni aħna mmexxu pjattaforma, dik li tissejjaħ it-“think tank” tal-anti AIDS/HIV li huwa magħmul minn Stati Membri fejn nippruvaw nimbuttaw kemm nifilħu biex ikun hemm l-aqwa prattiki fil-[pajjiżi] membri tagħna kollha sabiex l-azzjoni tagħna tkun koordinata u allura nistgħu nistennew riżultati aħjar.

  Πρόεδρος. - Έχω λάβει 1 πρόταση ψηφίσματος που έχει κατατεθεί σύμφωνα με το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού.

Η συζήτηση περατώνεται.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου 2011.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149)

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. – În condiţiile în care numărul de persoane infectate cu HIV a crescut atât în Europa (2,2 milioane de persoane, conform datelor din 2009), cât şi la nivel global (34 de milioane de persoane infectate cu HIV, o creştere de 17% faţă de nivelul de acum un deceniu), este momentul ca executivul european să facă o analiză serioasă a propriei strategii de acţiune pentru prevenirea extinderii numărului de persoane afectate de această maladie. Datele statistice disponibile în acest moment arată că această creştere a numărului de bolnavi este rezultatul a două tendinţe diferite: extinderea în continuare a numărului de persoane infectate cu HIV şi creşterea speranţei de viaţă a persoanelor afectate de această maladie, ca urmare a descoperirii unor noi tratamente şi medicamente. În aceste condiţii, este necesar ca executivul european să analizeze atât direcţiile de acţiune strategică pentru prevenirea extinderii infecţiei cu HIV, în vederea eficientizării politicilor sociale şi de sănătate aplicate la acest nivel, precum şi politicile de investiţii în cercetare, prevenire, tratament şi sprijin al bolnavilor, în sensul extinderii bunelor practici şi a modelelor europene.

  Zita Gurmai (S&D), in writing. – Today reminds us that the numbers are terrible: 30 years - 60 million HIV infections, 30 million deaths. What is even worse is that we are talking about a fully preventable disease, but with a growing number of infections! The targets are ambitious; the spread of HIV/AIDS should be reversed by 2015. But how do we get there? I would like to emphasize three points. First, prevention. Equitable, universal access to prevention is necessary, together with adequate information, sex education and access to means of protection. Of course, when it comes to prevention, we shall mention vaccination as well which has already helped to lower and then freeze the number of new HIV infections to 2.7 million per year. Second, anti-discrimination. We should make sure that people suffering from HIV/AIDS are not discriminated and not stigmatized. Third, the gender aspect. We should bear in mind that women are more vulnerable than men in getting affected. This again shows the importance of and the need for ensuring women's rights and autonomy. All this requires serious, long-term political and financial engagement and support.

  Vladko Todorov Panayotov (ALDE), in writing. – I stand behind this resolution and the effort to bring Member States together in order to address serious issues, such as the prevalence of HIV and AIDS in the EU and nearby nations. This report accurately points out that disease knows no borders. In the same way, we as members of the EU need to look past our national differences in order to make a positive impact on Europe as a whole. The prevalence of HIV/AIDS in EU Member States as well as surrounding nations is a serious matter with over 2.2 million people in the European region suffering from the disease. Together we can fight this life-threatening disease and help alleviate the harm it causes to those who suffer from it. I propose that in order to truly fight the ongoing epidemic of HIV/AIDS in Europe, we focus on not only treatment but also disease prevention. It is important for the EU to work together, pool research and resources, and then to branch out in order to meet specific needs of various nations and regions. Only through these united efforts can we seriously combat the danger that HIV/AIDS presents to our society.

  Joanna Senyszyn (S&D), na piśmie. – Konieczność weryfikacji planu zwalczania HIV/AIDS w Unii Europejskiej i krajach sąsiadujących w latach 2009–2013 jest związana z szybkim postępem badań nad istotą tej choroby i metodami leczenia. W maju 2011 r. zarejestrowano nowy lek antywirusowy. Niezbędny jest przegląd celów oraz sposobów i wysokości finansowania dalszych badań.

Jak w każdej dziedzinie, najefektywniejsze jest zapobieganie. Ponieważ HIV przez długi okres (średnio około 10 lat) nie daje żadnych objawów, konieczne są systematyczne badania profilaktyczne. Potrzebujemy też skutecznych kampanii informacyjno-edukacyjnych. Ich adresatami powinny być przede wszystkim grupy największego zagrożenia. Przykładowo w Polsce około 50 proc. przypadków zakażenia HIV dotyczy osób pomiędzy 20 a 29 rokiem życia.

Zarażeni wirusem HIV i chorzy na AIDS borykają się nie tylko z chorobą, ale z dyskryminacją i napiętnowaniem, a często także z brakiem środków finansowych na leczenie. Nietolerancja skutkuje utrudnionym dostępem do pracy, a w konsekwencji ubóstwem, co z kolei zwiększa ryzyko rozpowszechniania się choroby i błędne koło się zamyka. Jak powiedział Nelson Mandela, „To nie AIDS jest zabójcą, ale stygmatyzacja, dyskryminacja i ostracyzm są prawdziwymi zabójcami.” Z okazji obchodzonego 1 grudnia Światowego Dnia Walki z AIDS apeluję o zrozumienie i instytucjonalną pomoc dla wszystkich chorych.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. – With today being World Aids day, it is quite fitting that the Parliament should vote on the motion for resolution on the EU’s global response to HIV/AIDS. Despite efforts having been made to reduce the number of new infections within the EU and neighbouring countries, progress on the 2009 Commission strategy which aimed at doing this, has been unsatisfactory. I am quite alarmed that an estimate for the European Centre for Disease Control and Prevention has revealed that around 30% of HIV positive people are still not diagnosed. Furthermore, these undiagnosed patients have three and a half times higher risk of transmitting HIV than those who have been diagnosed. What’s more, those that have been diagnosed with HIV are still presenting themselves late for care and consequently progress to late stages of infection before they are diagnosed and can start treatment. It is therefore imperative that there are better resources allocated to ensure fair access to HIV prevention, testing, treatment support and medical research, along with continuing implementing measures to address the continued discrimination and stigma attached to those infected with HIV. It is therefore only right that I voted in favour of this motion for resolution.