Fuldstændigt Forhandlingsreferat

Fredag den 20. april 2012 - Strasbourg

7. Vores livsgaranti, vores naturkapital: EU's biodiversitetsstrategi frem til 2020 (forhandling)

  Πρόεδρος. - Το επόμενο σημείο είναι η έκθεση του κ. Gerben-Jan Gerbrandy, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, σχετικά με την ασφάλεια ζωής μας, το φυσικό μας κεφάλαιο: στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020 (2011/2307(INI)) (A7-0101/2012)

  Gerben-Jan Gerbrandy, Rapporteur. − Collega's, wij zitten midden in een financiëel-economische crisis en daar kunnen wij onmogelijk aan voorbij. De kranten staan er dagelijks vol mee, de televisiejournaals openen ermee en de Europese Raad vergadert vrijwel over niets anders.

Maar naast deze alomtegenwoordige crisis hebben wij nog een crisis, een hele stille crisis. Een stille crisis van verdwijnende soorten, van verdwijnende leefgebieden en van steeds leger wordende oceanen. Over die crisis hebben wij het deze ochtend.

De cijfers zijn bekend; 25% van alle soorten in Europa worden ernstig bedreigd, slechts een zesde van alle leefgebieden in Europa zijn in een gunstige staat, en maar liefst 75% van alle visbestanden zijn overbevist. Volgens de rekenmeesters van TEEB, The Economics of Ecosystems and Biodiversity, verliezen wij jaarlijks 3% van ons bruto nationaal product door het verlies aan biodiversiteit. Dat zou voor Europa 450 miljard euro per jaar zijn! En dat is heel wat anders dan het eenmalige noodfonds voor de euro waar onze regeringsleiders nu al twee jaar moeite voor doen om dat geld bij elkaar te krijgen.

Je zou ook kunnen zeggen dat wij het vandaag hebben over de grootste multinational van Europa. Want er is niets dat zó veel voedsel produceert, dat zó veel diensten verzorgt en ons zó veel producten levert en zó veel werkgelegenheid biedt. Vandaag hebben wij het over de grootste service provider van Europa, de natuur! En iedere andere multinational van die omvang zou politiek heilig verklaard worden, sterker nog, het zou too big to fail zijn. Maar bij de multinational natuur blijft dat helaas vaak bij mooie woorden.

Want laten wij daarin eerlijk zijn, tien jaar geleden stonden wij hier ook, toen wij de vorige biodiversiteitsstrategie vaststelden. En het verlies van soorten zou in 2010 tot stilstand gebracht zijn. Daarin hebben wij hopeloos gefaald, en waarom? Omdat op die momenten dat het er echt op aankwam, mooie woorden weinig waard bleken te zijn en andere belangen prevaleerden.

De belangrijkste vraag is dan ook vandaag: wat doen wij anders dan de afgelopen tien jaar om niet in 2020 te moeten constateren dat het wéér niet gelukt is? Laten wij dan beginnen met datgene waartoe wij wettelijk verplicht zijn. Is dat te veel gevraagd van lidstaten? Waarom moet de burger zich aan de wet houden en lidstaten niet? Dus niet zoals Nederland weigeren de natuur te herstellen in de Westerschelde, zoals wettelijk verplicht, en dan boos worden als commissaris Potočnik dat niet accepteert.

Natuurlijk is het ook van heel groot belang dat wij die natuurbelangen integreren in de andere beleidsterreinen. Wij hebben een uniek moment! Het landbouwbeleid wordt hervormd, het visserijbeleid wordt hervormd, het cohesiebeleid wordt hervormd. De helft van het Europees grondgebied bestaat uit landbouwgrond. Zonder actieve bijdrage van boeren is er geen natuur. Maar ook omgekeerd zeg ik naar mijn collega's: zonder sterke natuur is er geen landbouw, zonder bijen geen bestuiving, zonder vruchtbare grond geen enkel gewas.

Tevens moeten wij het No Net Loss principe uitwerken en echt toepassen. Kan iemand mij een betere manier aandragen om het verlies aan biodiversiteit tot stilstand te brengen dan gewoon simpelweg te stoppen met die activiteiten die de natuur kapot maken? Ook moeten wij stoppen met praten over het verwerken van natuurlijk kapitaal in onze nationale jaarrekeningen, maar daar simpelweg mee beginnen: geen woorden, maar daden!

Bovendien moeten wij groter durven denken. Veel Europeanen denken dat échte natuur alleen in Afrika of in de Amazone te vinden is. Onzin! Europa heeft schitterende natuur, maar nog niet de eigen Serengetis of Yellowstones. Die kunnen wij echter wel hebben. Er zijn gebieden met arme landbouwgrond, gebieden waar mensen wegtrekken. Laten wij daar op een andere manier in investeren en die opbouwen tot nieuwe wildernis, tot trekpleisters voor natuurliefhebbers. Echte safari in Europa, het kan! Dat geeft deze desolate gebieden ook weer een totaal nieuw economisch perspectief.

Tot slot, Voorzitter, wil ik de schaduwrapporteurs hartelijk danken voor hun constructieve bijdrage om het verslag te brengen waar het nu is. En natuurlijk ook commissaris Potočnik, die niet nalaat om in en buiten Europa op te komen voor de belangrijke natuur. Hij heeft dat in Nagoya op indrukwekkende manier gedaan en straks ook in Rio+20. De volgende stap is het uitwerken van wetgeving. Ik wil hem daar heel graag vanuit het Parlement bij helpen en met name ook de strijd met de Raad aangaan.

Collega's, laten wij voorzichtig zijn met de natuur, de grootste en belangrijkste service provider van deze wereld. Deze multinational is van ons allemaal! En één uitzondering is al gemaakt, staatssteun is mogelijk!

  Janez Potočnik, Member of the Commission. − Madam President, I wish, on behalf of the Commission, to thank Mr Gerbrandy and all the honourable Members who have participated in the development of this very comprehensive, high-quality report. Many of the facts that you mentioned in your opening remarks were more than convincing and told a worrying story.

In the midst of a very bleak picture for biodiversity in the European Union, this report, fully supporting the EU 2020 biodiversity targets and actions proposed by the Commission, has reinforced my conviction that the European Parliament is a major driving force in restoring this alarming loss of resources. Parliament’s call for a higher restoration rate of ecosystems than proposed at global level under the Convention on Biological Diversity is particularly significant in this respect.

Against the background of difficult austerity measures across the continent, this report demonstrates that the EU is maintaining its strong and steady commitment to resisting the pressure of further eroding its natural capital. This year, which will see us celebrate the 20th anniversary of the Habitats Directive and of Natura 2000, is of particular importance. We need to acknowledge the success of our nature conservation policy and identify clearly the challenges ahead.

But do the circumstances we are currently facing mean that we should protect biodiversity and the Natura 2000 network with fewer resources? The answer is rather that we should be daring and innovative in the toolbox we use to develop our objectives.

The report suggests a number of promising ways forward, calling as it does for collaborative biodiversity protection and more efficient mobilisation of our available financial and human resources and for us to rise above outdated economic models and embrace new, greener ones.

Just as collaborative consumption is revolutionising old market behaviour, collaborative biodiversity protection will reinvent the way in which all the actors involved take part in combating biodiversity loss, in ways and on a scale never witnessed before.

The biodiversity crisis can be addressed successfully through new approaches that promote the exchange of knowledge, technologies, data, innovative solutions and products, and by mobilising all the actors on the ground. Progress in research and innovation partnerships will facilitate this even more. However, this alone will not suffice.

An in-depth review of how financial and human resources have thus far been allocated to biodiversity protection is paramount. This undeniably requires better integration in national and EU policies, in particular the common agricultural and fisheries policies, the cohesion policy, external instruments and development cooperation. It calls for more efficient mobilisation of public and private funds as well as stressing the need to minimise the pressures on biodiversity. But it also requires developing innovative partnerships with business, as is being achieved through the planned ‘No Net Loss’ initiative, and an increased use of instruments such as procedures for the valuation of, and payments for, ecosystem services.

We are now at a crucial stage of the implementation of nature legislation: while the designation of Natura 2000 sites is nearing completion (with the main gaps in the designation of marine sites), the main priority shifts to ensuring that the network is effectively managed and properly resourced. The Commission proposed a strengthened integrated approach, for example by using various EU structural funds together with an enhanced biodiversity strand of the LIFE Programme. To that effect, the prioritised action frameworks to be developed by the Member States will allow a strategic planning approach for the next programming period.

To conclude, we look forward to engaging with Parliament in the implementation of the Biodiversity Strategy, and I thank you for all your efforts.

  Romana Jordan, Pripravljalka mnenja Odbora za industrijo, raziskave in energetiko . − Odbor ITER je v svojem mnenju znova potrdil, da zaščita okolja in razvoj gospodarstva nista v konfliktu interesov, temveč sožitje obeh ciljev predstavlja trajnostni razvoj.

Biotska raznovrstnost namreč nima le vrednosti kot zaščita okolja in zdravo življenjsko okolje, temveč ima družbeno–ekonomsko vrednost. In to je posebej potrebno poudariti v teh kriznih časih. Bogata, raznovrstna narava je tudi neizčrpen vir novih znanj in navdiha za inovacije, s tem pa tudi za razvoj novih spretnosti, delovnih mest in poslovnih priložnosti. Zato bi biotska raznovrstnost morala okrepiti svojo horizontalno vlogo v evropskih politikah.

Naj omenim le del politik, ki so v pristojnosti našega odbora. V energetski in industrijski politiki je biotska raznovrstnost del trajnostne rabe virov. Tudi razvoj informacijskih tehnologij je lahko priložnost za ohranjanje biotske raznovrstnosti. Posebno pozornost smo namenili pomenu raziskovalne politike, kjer smo podprli večja vlaganja na tem področju.

Znanost lahko namreč pomaga k boljšemu razumevanju biotske raznovrstnosti in medsebojnega vpliva različnih dejavnikov nanjo. Posebej pozdravljamo vzpostavitev platforme za podjetja in biotsko raznovrstnost ter spodbujamo Komisijo, naj platformo še naprej razvija. Tako spodbuja večje sodelovanje med javno upravo in podjetji v Evropi, vključno z malimi in srednjimi podjetji.

Hkrati pa posebej opozarjamo na neskladje pri pripravi strateških dokumentov o infrastrukturi in pozivamo Evropsko komisijo, naj čimprej pripravi strategijo za zeleno infrastrukturo. Zahvaljujemo se poročevalcu Gerbrandyju in odboru ENVI, ker so upoštevali večino naših predlogov.

  Catherine Bearder, rapporteur for the opinion of the Committee on Regional Development. − Madam President, we have heard today about the silent crisis unfolding across Europe. It is happening right under our noses. When the rivers run dry, the forests are too small to clean the air and the ecosystem supporting our agriculture collapses, we will wonder how we did not see it happening.

Right now too many people are choosing not to listen and not to see. Nature is dying all around us, and as we bury our heads in the ever-less-fertile soil, it will continue. There will be 30% fewer species in existence when our grandchildren grow up. As with any other crisis, it is our job as legislators to stop the problems causing this silent massacre.

I welcome this report from Mr Gerbrandy and I urge the Commission to sit up and take note. We call on you to take action to protect our generation and the generations to come. We must not end up having to face our grandchildren and admit that we stood by and did nothing as the wonderful diversity of nature on this planet – ours and theirs – silently died around us.

  Vasilica Viorica Dăncilă, Raportoare pentru aviz Comisia pentru agricultură şi dezvoltare rurală. − Patrimoniul natural european reprezintă un capital ecologic important care contribuie la bunăstarea tuturor cetăţenilor, de aceea toate statele Uniunii Europene trebuie să coopereze şi să-şi coordoneze eforturile pentru o utilizare mai bună a resurselor naturale şi limitarea degradării biodiversităţii. Când vorbim de biodiversitate, trebuie să ne referim atât la biodiversitatea extraordinară, inclusă în parcurile şi rezervaţiile naturale, care sunt deja protejate sau sunt în curs de includere pe această listă, dar şi la biodiversitatea ordinară, cunoscută şi sub numele de biodiversitate funcţională. Aceasta joacă un rol major pentru menţinerea habitatului faunei de mici dimensiuni şi a insectelor, în special a celor care contribuie la polenizarea plantelor. Pe de altă parte, conservarea resurselor naturale de bază, a resurselor genetice animale şi vegetale, a mediului şi orientarea proceselor agrotehnologice sunt necesare pentru a putea asigura satisfacerea cerinţelor pentru generaţiile viitoare. Consider că existenţa unui echilibru între strategia europeană în domeniul biodiversităţii şi planurile de dezvoltare rurală ale statelor membre este esenţială pentru a asigura păstrarea biodiversităţii.

  Crescenzio Rivellini, relatore per parere della commissione per la pesca. − Signora Presidente, onorevoli colleghi, innanzitutto vorrei sottolineare che nessun paese è in grado, da solo, di gestire il problema della perdita di biodiversità, i governi degli Stati membri devono cooperare fra di loro.

Invito la Commissione a riesaminare il rendimento massimo sostenibile tenendo conto di tutti gli aspetti che caratterizzano la popolazione ittica, in particolare le dimensioni, l'età, la situazione riproduttiva, affrontando la questione degli stock composti da diverse specie.

Vorrei far notare che il raggiungimento dei sei obiettivi della nuova strategia dell'Unione europea in materia di biodiversità fino al 2020 dipende dal rispetto delle norme già definite dall'Unione e da una corretta gestione delle iniziative e dei programmi pertinenti, in particolare la rete di zone protette Natura 2000 e il programma LIFE+.

Infine, vorrei evidenziare che l'elemento decisivo dell'impegno dell'Unione europea è nelle future riforme delle politiche comuni, dell'agricoltura e della pesca, come pure nel quadro finanziario pluriennale e segnalo che l'insuccesso della prima strategia è imputabile al fatto che la tutela della biodiversità non è stata sufficientemente integrata nelle politiche dell'Unione europea.

Ricordo infine che quando tolsero l'ultima riserva a Toro seduto, quest'ultimo disse al Presidente degli Stati Uniti una frase che deve fare da monito per tutti noi: "Quando avrete distrutto l'ultima foresta, avrete ammazzato l'ultimo bisonte, avrete mangiato l'ultimo pesce nei fiumi, a quel punto l'uomo bianco capirà che non potrà mangiare i soldi che ha prodotto". Teniamo a mentre questa frase.

  Bogusław Sonik, w imieniu grupy PPE. – Pani Przewodnicząca! Sprawozdanie o strategii dla bioróżnorodności do 2020 r. pana posła Gerbrandy, w formie przegłosowanej w Komisji Ochrony Środowiska, jest bardzo dobry, przedstawia wyważone stanowisko, które uwzględnia zróżnicowane podejście do bioróżnorodności wśród państw członkowskich, popiera cele strategii dla bioróżnorodności, potrzebę ich pilnej realizacji. Popiera też skuteczną kontynuację celu zatrzymania utraty różnorodności biologicznej do 2020 r.

Teraz to Parlament Europejski musi dać wyraźne poparcie dla celów i działań na rzecz różnorodności biologicznej, wskazując równocześnie na potrzebę pilnej ich realizacji. Ważne jest, aby nadać ogólnie wyższą rangę polityczną priorytetowi różnorodności biologicznej i przeciwstawić się tendencjom osłabiania ich znaczenia ze względu na trudności ekonomiczne. Wspólna Polityka Rolna musi być włączona w ochronę bioróżnorodności. Bez udziału rolników w tym procesie nie osiągniemy oczekiwanych rezultatów.

Jednak równie ważne jest, aby wszystkie państwa członkowskie mogły spełnić zakładane progi. Głównym założeniem strategii musi być jej wykonalność. Teraz nadarza się kolejna szansa dla bioróżnorodności, ponieważ już raz Unia Europejska przegrała, nie osiągając celu 2010. Jeśli teraz ma odnieść sukces, to instytucje unijne i państwa członkowskie muszą wykazywać większą determinację i skuteczność działania. Podczas głosowania w Komisji Ochrony Środowiska pokazaliśmy jedność i mam nadzieję, że podczas głosowania na dzisiejszej sesji również tę jedność utrzymamy.

Potrzebna jest też ogromna praca edukacyjna, systematyczna, prowadzona nie tylko wobec dzieci i młodzieży, ale również wobec różnych sektorów zawodowych: rolników, pracowników przemysłu. Niezbędne jest włączenie w ten proces samorządów. Trzeba im stawiać zadania, wspierać projekty w ramach funduszy spójności, które mają na celu ochronę bioróżnorodności. Nie można dopuszczać, by przemysł i przedsiębiorczość rozwijały się w sposób słabo kontrolowany kosztem bioróżnorodności.

  Edite Estrela, em nome do Grupo S&D. – Senhora Presidente, começo por felicitar o relator pela qualidade do relatório, pelo bom trabalho que fez, e reafirmar que só com ambição, vontade política e um financiamento adequado poderemos corresponder aos objetivos da Estratégia de Biodiversidade 2020. A proteção da biodiversidade deve ser integrada em todas as políticas da União Europeia, designadamente no âmbito das atuais reformas da Política Agrícola Comum e da Política Comum das Pescas.

O próximo quadro financeiro tem de disponibilizar os recursos necessários ao financiamento da Estratégia. Financiamento que será compensado do ponto de vista ambiental e económico, uma vez que o custo da perda da biodiversidade poderá atingir 7% do PIB em 2050. Estima-se que os benefícios associados à Rede Natura 2000 se elevem a cerca de 200 a 300 mil milhões de euros por ano, para além de criar milhões de postos de trabalho.

A Comissão e os Estados-Membros devem disponibilizar recursos suficientes para financiar a Rede Natura 2000 e também devem assegurar a aplicação da legislação europeia, designadamente da Diretiva das Aves e da Diretiva Habitat, bem como da Diretiva-Quadro sobre a estratégia marinha. Não menos importantes são as iniciativas a desenvolver em relação a infraestruturas verdes e recursos genéticos, bem como a legislação relativa às espécies exóticas invasoras cujas propostas da Comissão aguardamos com expectativa.

Para se alcançarem os objetivos da Estratégia de Biodiversidade são necessárias ações concretas, integradas e ambiciosas e o financiamento adequado também é necessário e é preciso não esquecer que a biodiversidade engloba todas as interações do mundo vivo, espécies e ecossistemas, em ligação direta com a atividade humana, a alimentação, o vestuário, os cuidados de saúde, o aquecimento dos edifícios dependem da biodiversidade. A biodiversidade é a garantia da vida.

  Sandrine Bélier, au nom du groupe Verts/ALE. – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, chers collègues, je souhaiterais, moi aussi, remercier tout d'abord le rapporteur pour la qualité de son travail.

Ce rapport propose une nouvelle stratégie à l'horizon de 2020 pour lutter contre la perte de la biodiversité, dont – et cela a été souligné – la course ne cesse de s'accélérer dangereusement. Il tente de nous rappeler combien nos systèmes et notre avenir sont intimement liés à la préservation de notre capital naturel et génétique, pour notre alimentation, notre santé et la lutte contre le dérèglement climatique, et il met en exergue combien notre futur développement économique est lié à notre capacité de préservation de la biodiversité.

Rappelons que nous perdons chaque année 3 % du PIB mondial en raison de la perte de la biodiversité, que les coûts de l'inaction sont bien supérieurs aux coûts d'investissement nécessaires et ne sont pas seulement financiers, qu'il y a urgence à prendre des mesures avant que la facture ne devienne trop salée et que le crédit engagé ne soit plus remboursable.

Notre rapport appelle à deux mesures immédiates: le développement de financements innovants et la suppression de l'ensemble des financements publics néfastes à l'environnement. Mais ce rapport insiste aussi sur la nécessité d'inscrire nos stratégies de développement dans une vision à moyen et long terme et sur la nécessité d'intégration des enjeux de préservation de la biodiversité au cœur de nos politiques sectorielles et, principalement, au cœur de la politique agricole commune, de la politique commune de la pêche et de la politique forestière.

Si cette dimension d'intégration et des engagements ambitieux devait disparaître du texte lors du vote aujourd'hui, nous nous priverions d'un des principaux leviers d'action et mon groupe ne pourrait pas voter ce rapport.

Par ailleurs, j'appelle mes collègues conservateurs à ne pas rejeter le déblocage de la directive-cadre sur la protection des sols. 48 % des terres européennes, aujourd'hui, sont fortement dégradées. Cette dégradation a un coût estimé par la Commission à près de 40 milliards d'euros par an. Seule une action ambitieuse au niveau européen peut nous permettre de sortir de la spirale infernale de l'artificialisation et de la stérilisation de nos terres.

Enfin, c'est parce que nous devons tirer les leçons des erreurs passées et nous tourner vers l'avenir, et au-delà de l'Europe, que nous avons également introduit une référence au prochain sommet de la terre, à Rio, en juin prochain.

En attendant, ce rapport est une des étapes-clés de notre détermination et du rôle de l'Union européenne à réussir là où hier nous avons échoué.

  Julie Girling, on behalf of the ECR Group. – Madam President, we all agree that the protection and promotion of biodiversity is of vital importance and I welcome the vast majority of the recommendations in this report. I do, however, regret the fact that the report has become quite so wordy, detailed and, in many places, repetitive. I think there is a lost opportunity here – which was possibly seized in the original rapporteur’s report but lost later on – to produce a punchy, straight-to-the-point and clear document. Having said that, I would like to congratulate the rapporteur, Mr Gerbrandy, for his conscientious efforts to find consensus, which is not so easy with so many amendments and so many opinions from other committees.

I would like to mention one area specifically today, that of agriculture and CAP. The report supports much of the detail of the Commission’s CAP reforms, and I would stress that I am talking about detail here. This is problematic for me and my group. We find it difficult to endorse these details in the report, as this presupposes a general agreement in this area which does not yet exist. The same point applies to statements in the report such as the call for a soil directive.

Regrettably, this means we cannot unreservedly support the report, despite our strong support for many other aspects such as the call for innovative financial instruments and the increased emphasis on the importance of the LIFE programme.

  Jaroslav Paška, za skupinu EFD. – Úvodom treba s poľutovaním uznať, že konštatovanie o absolútnom zlyhaní európskej politiky v oblasti ochrany biodiverzity, uvádzané v predloženej správe, je pravdivé.

Príčin tohto zlyhania je iste viacero. Myslím si, že jeden z dôvodov, pre ktoré sa politika Európskej únie v oblasti biodiverzity míňa účinku, je nedostatočné povedomie v spoločnosti o význame zachovania ekosystémov pre ďalší život na Zemi. Musíme preto vedieť presvedčivo vysvetliť nielen našim občanom, ale aj regionálnym politikom či firemným manažérom, že ochrana biodiverzity nie je v rozpore s udržateľným a hospodárskym rastom. Lepšie povedomie spoločnosti o potrebe ochrany a zachovania ekosystémov vygeneruje väčší tlak na orgány verejnej správy, ako aj na podnikateľské subjekty, aby svojim konaním netolerovali poškodzovanie životného prostredia. Viac musíme investovať aj do výskumu, aby sme lepšie spoznali interakcie medzi jednotlivými zložkami ekosystémov a vedeli sa vyvarovať takých zásahov do prírody, ktoré môžu spôsobiť vážne poškodenie systému. Výskum zameraný na ochranu biodiverzity musí mať multidisciplinárny charakter, aby zohľadnil nielen aspekty ekologické, klimatologické či genetiky, ale aj aspekty sociálne a ekonomické.

Vážený pán komisár, pokračujúca degradácia ekosystémov nás upozorňuje, že pri opatreniach na ochranu biodiverzity musíme byť podstatne agilnejší.

  João Ferreira, em nome do Grupo GUE/NGL. – Em 2001 a Comissão Europeia definiu como objetivo travar a perda de biodiversidade até 2010. 10 anos depois reconheceu que esse objetivo não foi atingido e também que a biodiversidade global está gravemente ameaçada. Discute-se agora a Estratégia para a Biodiversidade até 2020. Mais uma vez definem-se metas e objetivos. Impõem-se, por isso, algumas perguntas:

Foram tiradas as devidas lições dos falhanços anteriores? Não estaremos daqui a 10 anos a constatar um novo falhanço? O que se fez para corrigir o rumo? De que depende o sucesso ou o insucesso, neste caso?

Uma estratégia é feita de objetivos, de curto, médio e longo prazo, e é feita também de meios para alcançar esses objetivos. Esta estratégia apresenta falhas num e noutro domínio, vejamos alguns exemplos:

Por um lado, persistem insuficiências ao nível quer do financiamento, veja-se o próximo Quadro Financeiro Plurianual, quer dos mecanismos de controlo e de correção da implementação da Estratégia. Por outro lado, algumas das políticas setoriais com efeitos mais relevantes na biodiversidade permanecem inalteradas na sua essência. É o caso das políticas agrícolas e comerciais, promotoras de modelos de produção intensiva voltados para a exportação, da desregulação e liberalização do comércio, do enfraquecimento da produção e do consumo locais.

Não basta dar a estas políticas uma aparência mais verde, mantendo inalterados os seus fundamentos, mantendo inalterada a sua dita orientação para o mercado. A Comissão entusiasma-se com a abordagem business and biodiversity. Receamos bem que estejamos perante uma estratégia de business as usual na biodiversidade.

  Lucas Hartong (NI). - Een dag gelachen is een dag niet geleefd! Dit verslag van de heer Gerbrandy is ongelooflijk lachwekkend. Om te beginnen de volstrekte naïviteit om te denken dat de mens instandhouding van genetische diversiteit kan bewerken. Vervolgens is het erg lachwekkend om boekhouders te vragen ecosystemen in hun boekhoudsysteem op te nemen, zeg maar de bloemetjes en de bijtjes op de balans.

Het wordt echter ergerlijk, wanneer wordt gesteld dat wij nog meer wetlands, lees moerassen, moeten gaan ontwikkelen in Europa. Dat is vragen om terugkeer van enge ziektes als malaria.

Ronduit belachelijk wordt het als de heer Gerbrandy een Europese milieupolitie wil oprichten, eentje die als big brother komt checken of wij ons wel aan de kostbare, nutteloze en schadelijke milieuregels van Brussel houden.

Verder lees ik dat scholieren en studenten door de EU moeten worden geïndoctrineerd met de nieuwe biodiversiteitsleer, goede landbouwgrond verder moet wijken voor ecosystemen en de visserij nog meer lastig wordt gevallen, terwijl wij niet eens weten hoe de visbestanden ervoor staan.

Maar de grootste mop zit hem in de staart! Mijnheer Gerbrandy wil dat de Commissie voor de EU-ontwikkelingssamenwerking biodiversiteitsbestendigheid gaat invoeren. Voorzitter, ik kwam niet meer bij! Helaas gelooft de heer Gerbrandy in zijn eigen geraaskal. Ik hoop echter van harte dat dit Parlement méér verstand aan de dag legt en niet meegaat in zijn waanzin. En uiteraard, mijnheer Potočnik, gaan wij geen goede landbouwgrond in Nederland onder water zetten, met name niet in Zeeland, omdat dit enorme vernietiging van biodiversiteit zou zijn.

  Κρίτων Αρσένης (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, πραγματικά η κατάσταση στην Ευρώπη όσον αφορά τη βιοποικιλότητα είναι ιδιαίτερα κακή. Το 65% των οικοτόπων μας, το 52% των ειδών βρίσκονται σε κακή κατάσταση, με το 88% των ψαριών να αλιεύονται πάνω από τα επιτρεπόμενα επίπεδα. Χρειαζόμαστε, οπωσδήποτε, να κινητοποιήσουμε τα εργαλεία μας που ευρίσκονται εκεί που υπάρχουν και τα χρήματα, δηλαδή στην κοινή αγροτική πολιτική και στην κοινή αλιευτική πολιτική. Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να σταματήσουμε να επιδοτούμε δράσεις που συνεχίζουν να επιδεινώνουν την υφιστάμενη δραματική κατάσταση.

Ιδιαίτερα στην κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο εργαλείο, ένα υποχρεωτικό δίκτυο, με "no fishing areas", με ζώνες αποκατάστασης της αλιείας. Περισσότερα ψάρια σημαίνει πιο δυνατές παράκτιες κοινωνίες, σημαίνει, προφανώς, καλύτερη βιοποικιλότητα αλλά και αλιείς με καλύτερα εισοδήματα. Μια τελευταία παρατήρηση, τα νέα που λαμβάνουμε για τη forest strategy είναι, πραγματικά, ότι κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση από τη πλειοψηφική γνώμη στο Κοινοβούλιο.

  Bas Eickhout (Verts/ALE). - Er zijn in dit huis nog steeds mensen die denken dat biodiversiteit alleen maar iets is als "gebieden beschermen". Voor die mensen die dat geloven of dat nog steeds denken is het heel belangrijk om te weten dat biodiversiteit de kern is van ons voedsel, de kern van schoon water. Dat willen wij toch allemaal!

Mensen die alleen maar roepen dat wij geen gebieden mogen beschermen, die hebben nog steeds niet begrepen wat de kern van biodiversiteit is, dus mijnheer Hartong, doe uw huiswerk eens wat beter!

Uit diverse studies blijkt dat de biodiversiteit die wij vernietigen elk jaar 3% van ons bruto nationaal product kost. Dat is de waarde van biodiversiteit en daar moeten wij het over hebben. Wij zien al concrete voorbeelden: in de landbouw zien wij dat het bijenbestand afneemt en bijen zijn cruciaal voor onze voedselvoorziening! Maar ook in de visserij, ja, het wordt steeds moeilijker om te vissen, maar hoe komt dat? Omdat wij overbevissen! Dat is het probleem en daar moeten wij het over hebben.

Daarom ondersteunen wij de commissaris van harte met zijn biodiversiteitsagenda voor 2020, maar er is natuurlijk wel een groot probleem als wij alleen maar práten over doelen in 2020. Wij moeten het hebben over beleid nú! Wij hebben het in dit huis ook over ons landbouwbeleid en over ons visserijbeleid. Laten wij concreet worden: ik reken dan ook op alle mensen die nu, vandaag, zeggen hoe belangrijk biodiversiteit is bij échte hervorming van ons landbouwbeleid en van ons visserijbeleid, zodat de biodiversiteit niet blijft hangen in loze woorden, maar er écht actie ondernomen wordt.

(Spreker is bereid een "blauwe kaart"-vraag te beantwoorden (artikel 149, lid 8, van het Reglement))

  Lucas Hartong (NI), "blauwe kaart"-vraag. – Ik zou mijn gewaardeerde collega Eickhout het volgende willen vragen, want hij heeft de mond vol over biodiversiteit, zeg maar het sparen van diersoorten o.a. Gaat hij de brief van de PVV aan het Deens voorzitterschap ondertekenen, om de vreselijke slacht van vrienden bij de Faroër Eilanden te veroordelen?

  Bas Eickhout (Verts/ALE), "blauwe kaart"-antwoord. – Dat vind ik een heel goede vraag, want ik heb net de heer Hartong gehoord en ik hoorde hem allemaal onzin vertellen over biodiversiteit. Maar ineens, bij de walvissen, als hij de Deense voorzitter weer een beetje kan pesten, vindt hij het heel belangrijk! Vind ik prima en ik kan u melden, mijnheer, wij zijn wel consistent als Groen Links, dus ja, wij zullen die brief ondertekenen, want wij vinden dit, net als biodiversiteit, een belangrijk thema. Derhalve, graag een keer consistent zijn, ook aan uw kant, en niet alleen maar over walvissen praten, maar ook over de échte biodiversiteit. Daar zullen wij het in het vervolg nog eens over hebben.

  Anna Rosbach (ECR). - Fru formand! Jeg har lige været inde på internettet for at se programmet for biodiversitetskonferencen i Hyderabad i Indien i oktober i år. Her står vi næsten med den diametrale modsætning til dagens betænkning, for indtil nu kender vi ikke EU's engagement i denne vigtige konference, ej heller hvilke personer, om nogen, der eventuelt skal deltage.

I kollega Gerbrandys betænkning er vi derimod yderst præcise, både når vi taler om nye tiltag, som f.eks. et omfattende jordrammedirektiv for hele Unionen, eller når vi taler om finansieringen af biodiversitet. Men hvorfor skal EU bestemme, hvor medlemsstaterne skal gøres grønnere, som det står i betænkningen? Her nævnes bl.a. langs landeveje, jernbaner og industriområder. Det er for mig så afgjort overflødigt at diktere specifikke områder i en betænkning, da det henhører under national kompetence og bør afpasses lokale og regionale forhold. Derfor kan jeg ikke stemme for betænkningen.

Betænkningen indeholder imidlertid også en lang række gode ting, bl.a. kravet om bedste praksis angående tilgængelige videnskabelige data for at undgå tab af biodiversitet. Det er meget værdifuldt. Derfor kan jeg heller ikke være imod betænkningen og vil slutte med at stemme blankt.

Hvad jeg generelt savner, er ønsket om at opdrage EU's borgere til at tage ansvaret for den verden, vi lever i. Denne opdragelse starter i vores nationale børnehaver og private hjem.

  Younous Omarjee (GUE/NGL). - Madame la Présidente, en 1992, à Rio, les chefs d'État du monde entier accomplissaient un acte réel de civilisation en reconnaissant pour la première fois la responsabilité de l'espèce humaine dans la perte de biodiversité et le réchauffement planétaire.

Vingt ans après, quel bilan? Si la prise de conscience s'est faite sur le changement climatique, les enjeux en matière de sauvegarde de biodiversité demeurent sous-estimés, malgré Nagoya.

Mesure-t-on seulement que nous sommes confrontés à la sixième vague d'extinction des espèces depuis le début de ce monde, et ce par la prédation notamment? On est face, j'ose le dire, à un véritable crime de masse et ce crime oblige à repenser notre apport au monde du vivant.

Ce serait donc un grand pas pour la civilisation que de faire émerger une qualification juridique nouvelle: les crimes de l'humanité contre la vie sous toutes ses formes, animale et végétale. C'est la condition nécessaire pour ériger un tribunal pénal international de l'environnement, devenu indispensable.

  Karin Kadenbach (S&D). - Frau Präsidentin, sehr geehrter Herr Kommissar! Ich möchte dem Herrn Kommissar für seinen engagierten Einsatz in der Frage der Biodiversität danken. Und ich möchte mich beim Berichterstatter und bei den Schattenberichterstattern dafür bedanken, dass sie einen derart umfassenden Bericht vorgelegt haben, über den wir heute sprechen können. Was ich mir nur wünschen würde, ist, dass vieles von dem, was in dem Bericht steht, auch umgesetzt wird. Dazu werden wir – das wurde heute schon gesagt – auch eine bessere Kommunikation brauchen.

Die Themen Ökodienstleistungen und Artenvielfalt werden immer noch ein wenig als Orchideenthema behandelt, mit dem wir uns auseinandersetzen, wenn wir einmal Zeit haben und nicht gerade über die monetäre und finanzielle Ausrichtung Europas sprechen. Ich glaube, das ist der falsche Zugang. Denn wenn wir ein Ökodienstleistungssystem haben, das wirklich arbeiten kann, dann produzieren wir auch besser, dann haben wir bessere Nahrungsmittel und ersparen uns sehr viele Investitionen, die in Wirklichkeit der Artenvielfalt zuwiderlaufen. Wir stehen jetzt mit der Ausrichtung der neuen gemeinsamen Agrarpolitik vor dieser großen Herausforderung, Artenvielfalt in Europa als etwas wirklich Gelebtes zu implementieren und in den Mitgliedstaaten umzusetzen. Daher glaube ich, dass wir beide Schienen brauchen. Wir brauchen im langfristigen europäischen Finanzrahmen die entsprechenden Finanzmittel, aber wir brauchen sie auch auf Mitgliedstaatenebene.

Ich darf Sie, Herr Kommissar, und auch die Kollegen im Rat ersuchen, dahingehend zu wirken, dass die Artenvielfalt nicht erst im Nachhinein diskutiert wird, denn dann wird es zu spät sein.

  Tomasz Piotr Poręba (ECR). - Pani Przewodnicząca, Panie Komisarzu, Szanowni Państwo! Bez wątpienia bioróżnorodność to nasz naturalny kapitał, dlatego do tej kwestii należy podejść bardzo poważnie, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym. Należy nadać tej sprawie ważny priorytet, zintensyfikować działania w ramach Unii Europejskiej, a problematyka bioróżnorodności powinna być uwzględniana w strategiach dla poszczególnych sektorów unijnej działalności.

Ochrona środowiska jest ważnym elementem naszej polityki. Dbanie o te kwestie, budowa wspólnej strategii działania jest kluczowa z punktu widzenia rozwoju Europy. Dlatego strategia ochrony różnorodności jest planem długofalowym. Należy w związku z tym podejść do tej sprawy bardzo rozważnie, zarówno pod względem efektywności planowanych działań, jak i kosztów. Potrzebna jest skuteczna weryfikacja subwencji, dotacji, mająca na celu eliminację tych źródeł finansowania, które są szkodliwe dla środowiska. Należy położyć nacisk na wprowadzanie metod nowoczesnych i przyjaznych dla ekosystemu. Grupa ECR uzależnia swoją decyzję w sprawie sprawozdania od tego, czy uwzględniony zostanie szereg zmian, dotyczących m.in. wspólnej polityki rolnej i wspólnej polityki rybołówstwa.

Problem ochrony bioróżnorodności powinien być uwzględniany przez unijne prawo w podobnym stopniu, jak w konwencji ONZ. Wzmocnieniem legislacyjnym ochrony bioróżnorodności powinna być też obszerna unijna dyrektywa dotycząca gleb. Natomiast bardzo ważne jest, aby różne środowiska w Unii Europejskiej nie wykorzystywały tematu bioróżnorodności w sposób instrumentalny na rzecz osiągnięcia celów, które niewiele mają wspólnego z bioróżnorodnością. Dziękuję bardzo.

  Andres Perello Rodriguez (S&D). - Señora Presidenta, quiero sumarme a los que dan su apoyo al señor Gerbrandy y al informe que se ha hecho, porque me parece que es un buen informe.

Quiero detenerme en dos aspectos concretos: uno de ellos es el apoyo a la necesidad de una directiva del suelo, que siempre he respaldado en este Parlamento. El otro, hacerle eco a la Comisión para que la petición que se le hace de acelerar la recuperación del tiempo perdido en materia de normativa para acabar con las especies invasoras se la tome muy en serio. Todo ello, pero sobre todo esto, muy en serio.

Porque, de las once mil especies exóticas que han cruzado las fronteras de la Unión Europea, el 15 % son especies invasoras que están acabando, por ejemplo, con el palmeral más importante de Europa, que está en la ciudad de Elche, el escarabajo picudo rojo, que está acabando con el Parque del Delta del Ebro, donde los agricultores contribuyen al ecosistema cultivando arroz.

En suma, que si tenemos que confiar, después del fracaso estrepitoso que hemos tenido en 2010, tendremos que manifestar mucha voluntad para 2020, la Comisión tendrá que ponerse las pilas, hacer caso a este informe, que es un buen informe, que se preocupa por el futuro de las siguientes generaciones y que contiene medidas muy concretas, que solamente hay que estructurar, para que la protección de nuestra biodiversidad no dé risa, sino que sea un tema muy serio que este Parlamento debe abordar como representante de los ciudadanos de toda Europa.

Διαδικασία "catch the eye"

  Mairead McGuinness (PPE). - Madam President, I thank the rapporteur for his work on this.

There are two failures. You mentioned one of them, Mr Gerbrandy – the market failure – but there has also been a communications failure. Despite all the big words and heavy debates in this House, none of the citizenship in general hears or understands what we are talking about: so we have failed. I am glad the Commissioner is nodding in agreement.

On the failure of the markets, it is acknowledged in the debate about the common agriculture policy that there is no reward for public goods in terms of the price we pay for food, but we have not found the formula for correcting the market, and we need to do that. Commissioner, could I suggest that there may be a possibility – which has not been thought through in the proposals on greening the CAP – for us to develop a market in green entitlements, and that, for example in ecological focus areas, it may be possible to establish some sort of marketplace as a first step towards a price for public goods.

You are aware, however, in relation to the bogs in Ireland and that particular problem, how extremely difficult it is when citizens are asked to change their behaviour for the good of the environment. So we have a long way to go to implement all these recommendations.

  Matthias Groote (S&D). - Frau Präsidentin! Erst mal herzlichen Glückwunsch, Kollege Gerbrandy. Es ist wirklich ein sehr guter Bericht, und er gibt Leitlinien vor, wie wir uns in Zukunft bei anstehenden Gesetzgebungsverfahren und auch bei großen Reformen verhalten können. Der Lackmustest wird auf uns zukommen, wenn wir miteinander die Agrarreform diskutieren, das ist heute auch schon in vielen Redebeiträgen deutlich geworden. Dort haben wir die Möglichkeit, wirklich etwas für mehr Biodiversität zu tun und auch anderen Partnern zu zeigen – in Rio findet die Rio+20-Konferenz statt –, dass es uns ernst ist.

Die Staats- und Regierungschefs haben 2001 schon darüber debattiert, dass Biodiversität erhalten bleiben muss. Das Ziel haben wir leider verfehlt. Darum schließt sich das Zeitfenster langsam, und wir sind zum Handeln aufgefordert. Das wird aber nicht nur mit dieser Strategie ad acta gelegt, sondern das Ganze muss dann bei der Fischereireform, bei der Agrarreform wirklich in Form gegossen und konkretisiert werden.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE). - Agricultura se află în prezent în faţa provocării de a produce mai mult utilizând cât mai puţine resurse şi aducând cât mai puţine prejudicii mediului. Raportul privind strategia în domeniul biodiversităţii consemnează în mod corect importanţa acestei duble provocări.

Cu toate acestea, cu privire la elementele legate de viitoarea politică agricolă comună, trebuie făcute o serie de observaţii. Aşa numita ecologizare a PAC este fără îndoială necesară şi binevenită, însă formula în care a fost propusă va conduce la reducerea capacităţii sectorului agroalimentar de a fi mai competitiv şi de a intra pe drumul unei creşteri durabile. Procentul de 30% rezervat ecologizării este disproporţionat, având în vedere contextul austerităţii bugetare. A renunţa la cultivarea a 7% din terenuri nu este o decizie potrivită, în condiţiile unei cereri de hrană tot mai mari. Diversificarea culturilor este practic imposibilă pentru micii proprietari. Nu în ultimul rând, sistemul presupune prea multă birocraţie şi costuri enorme. Agricultura poate avea o contribuţie importantă la conservarea biodiversităţii, dar politicile în această privinţă trebuie alese luând în considerare mai ales siguranţa alimentară pe termen lung.

  Christa Klaß (PPE). - Frau Präsidentin! Die Biodiversität, die biologische Vielfalt, das ist unsere Lebensgrundlage. Wir haben hier ein Erbe übernommen. Und hieraus erwächst auch unsere ganz große Verantwortung, dieses Erbe so intakt wie möglich an die nachfolgenden Generationen zu übergeben. Es geht nicht nur um den Erhalt der Biodiversität, sondern es geht auch um die nachhaltige Nutzung. Erfolgreiche Naturschutzpolitik funktioniert nur im Verbund mit der Landwirtschaft. Es gibt Tiere und Pflanzen, die nur in bewirtschafteten Regionen leben können, wie z.B. der Apollofalter: Er kann nur in einem gut bewirtschafteten Weinbau in den Steillagen leben; in der Wildnis kommt er um.

Die sichere Versorgung mit hochwertigen, vielseitigen Lebensmitteln und Biodiversität: Das ist unser Ziel. Schon die heutige gemeinsame Agrarpolitik macht strenge Vorgaben für eine gesunde, vielfältige und nachhaltige Produktion, die sich immer auch am Vorsorgeprinzip ausrichtet. Wir sind gerade mittendrin in den Diskussionen, und da gebe ich dem Ausschussvorsitzenden, Herrn Groote, Recht: Da müssen die Diskussionen um die GAP geführt werden, und wir sollten hier heute nicht vorgreifen.

  Karin Kadenbach (S&D). - Frau Präsidentin! Herr Kommissar, es ist heute das Bienensterben angesprochen worden. Das ist ein Bereich, mit dem ich mich schon seit einiger Zeit auseinandersetze. Es gibt sehr viele Imker, aber auch sehr viele Produzenten in der Landwirtschaft, die sich echte Sorgen machen, weil wir in Europa nachweislich einen sehr starken Rückgang an Bienen und überhaupt an Bestäuberinsekten haben. Wir forderten die Kommission schon mehrfach auf, hier tätig zu werden. Wir sind davon überzeugt, dass es einerseits am falschen Pestizideinsatz liegt und andererseits Pestizide am Markt sind, die wirklich schädlich sind.

Zweitens – und das ist ein persönlicher Zusatz von mir – ersuche ich Sie, sich auch in Zukunft dafür stark zu machen, dass jene Mitgliedstaaten, die im Sinne ihrer Bevölkerung gentechnisch verändertes Saatgut nicht wollen, es in Zukunft so handhaben können, dass sie ihren Boden, ihre Nahrung, ihre Lebensmittel von gentechnisch veränderten Organismen freihalten.

  Ana Miranda (Verts/ALE). - O Sr. Comissário fala de forma eloquente da defesa e do seu compromisso de proteger a biodiversidade. O Sr. Comissário, e também o relator, defendem esse instrumento importante que é a Rede Natura. Eu venho de um país que é riquíssimo em biodiversidade, um país verde, um país agrícola e marítimo, a Galiza. O Sr. Comissário tem recebido muitas perguntas parlamentares minhas. O Sr. Comissário fala em dotar, economicamente, com compromissos e financiamento políticos a Rede Natura. Tenciona exigir o cumprimento da legislação europeia aplicável para que as administrações responsáveis - mas muitas vezes irresponsáveis na prática - cumpram essa legislação? É o caso do meu país. Infelizmente, os casos de incumprimento da Rede Natura, tanto nos planos da conservação, do alargamento dos espaços naturais protegidos das espécies, dos habitats naturais protegidos, proporcionam, em muitos casos, uma degradação ambiental irreversível, incêndios, Prestige e situações graves como a instalação de plantas aquícolas de alta escala em espaços marítimos verdes.

  Alfreds Rubiks (GUE/NGL). - Priekšsēdētāj! Manā uztverē Eiropas Savienība pēdējos gados ir veicinājusi tādu politiku, kura atbalsta biodiversitāti mūsu Eiropā, neļaujot atsevišķām kultūrām, augiem un sugām pārmērīgi izplatīties vai izzust. Tomēr esošie importa nosacījumi ļauj citām valstīm ārpus Eiropas Savienības eksportēt savu produkciju uz Eiropas Savienību, tostarp arī tādu, kas satur ĢMO un Eiropā aizliegtus pesticīdus un herbicīdus. Tādējādi tiek atbalstīta ĢMO un kaitīgo ķīmisko vielu izplatība mūsu Eiropā. Nepieciešami daudz stingrāki noteikumi un ierobežojumi ĢMO izlietošanā un eksportēšanā.

No savas puses varu teikt, ka manā valstī Latvijā 90 % no visām pašvaldībām ir paziņojušas savas teritorijas par brīvām no ģenētiski modificētiem organismiem.

  Elena Oana Antonescu (PPE). - Biodiversitatea trece printr-o criză în Europa, dispariţia speciilor atingând un ritm fără precedent, ducând până la degradarea ecosistemelor. Costurile anuale generate de pierderea biodiversităţii se ridică la miliarde pentru economia mondială, subminând economiile, perspectivele de afaceri şi şansele de a combate sărăcia. Încurajez Comisia şi statele membre să promoveze în continuare o abordare comună a conservării naturii pe întreg teritoriul Uniunii Europene, inclusiv în regiunile ultraperiferice şi în teritoriile de peste mări ale statelor membre. Subliniez importanţa integrării protecţiei şi conservării biodiversităţii în dezvoltarea, implementarea şi finanţarea tuturor celorlalte politici europene, inclusiv cele privind agricultura, silvicultura, piscicultura, dezvoltarea, coeziunea regională, energia, industria, transportul, turismul, cooperarea pentru dezvoltare, cercetare şi inovare. Pentru a face ca politicile sectoriale şi bugetare ale Uniunii să fie mai coerente, să asigure că îşi onorează angajamentele obligatorii referitoare la protecţia biodiversităţii.

  Andrew Henry William Brons (NI). - Madam President, diversity is an emotively favourable word and of course we are all in favour of it, but unfortunately we mean different things by it. I have a book on British wild animals from 1947 which welcomed the addition of the grey squirrel to British wildlife in the interests of diversity. I have some good news for the writer of the book and for the grey squirrel: it is to be found everywhere in Britain now.

For the red squirrel I have some less welcome news: your habitats have been taken and you will soon be extinct. Now there are some people in Britain who defend the grey squirrel, saying it was born and brought up in Britain and would have a British passport if squirrels had passports – indeed it is not really a grey squirrel at all but simply a native red squirrel which happens to have grey fur.

1947 was only 65 years ago, yet the squirrel population has undergone such enormous changes, and the human population of Britain has also changed enormously. This just shows that how the wrong kind of diversity can lead very quickly to the displacement of native populations.

(Λήξη της διαδικασίας Catch-the-Eye)

  Janez Potočnik, Member of the Commission. − Madam President, first of all I agree with all those who believe that, basically, the major problem with taking care of biodiversity is insufficient awareness. I think that if we were to be frank and compare how many people today understand – even among us politicians – the importance of climate change versus biodiversity, we would be astonished at how many are aware of the success of the Durban Conference and how few are aware of the success of the Nagoya Conference – and by the way the Nagoya Conference was much more successful: it produced concrete agreements in the biodiversity area. So we all have work to do, when it comes both to Europe and to the international environment.

One of the things which will happen this year after Rio will be a conference in Hyderabad, which will also focus largely on resource-mobilisation and the things which were not entirely settled in Nagoya. I would also urge you in the European Parliament to help recognise this important issue, which needs to be addressed in the Member States. On 14 May, a ministerial-level conference will be held at which we will try to ensure that this issue can be properly addressed.

I think when we discuss the future there are basically three major core issues which we cannot ignore: one of course is climate change; another is biodiversity, and the third is the question of resources.

When we talk about issues – and this is a typical one – I think that the longer-term view, the visions and the strategies are particularly important. As Mr Eckhart said, the importance of those decisions is that we do not make mistakes today, because if we do, we should not dream about the future. We need those decisions so that we do not take the wrong decisions today. One of the things that many of you underlined, when it comes to coordination among policies, is that if you asked today – to take a clear example – somebody who is an environmentalist: ‘what is the long-term interest in fishing?’, he would say: ‘sustainable fishing’. Ask a fisherman what his long-term interest in fishing is, and he will also say sustainable fishing. So they agree perfectly. When it comes to the short term they would immediately disagree. One would ask for more fishing and another one would ask for less fishing.

So I think it is very important that we keep an eye on those long-term agendas, and that we base them very much on the scientific knowledge that we should all create and develop.

The fourth thing which I would like to mention is in the context of the common agricultural policy, because many of you have mentioned that. The protection of biodiversity is very much in the farmers’ interest – and by the way, again from the longer-term point of view, they know that perfectly well – and what we are suggesting in the proposals of the common agricultural policy is basically that they should deliver some kind of public good. In the case of other EU policies (for example water policy), they have to respect them, otherwise they will be punished by paying penalties later on because of non-compliance. We wish to pay them in advance so that they do not pollute or hamper biodiversity. That is the essence of the new common agricultural policy. Working together: that is how we understand the mainstreaming or integration of policies.

I should like to tell you some bare facts on soil biodiversity. It is widely recognised by scientists that about one quarter of biological diversity on the planet is hosted by soils. So the European Commission, in its recent report on the implementation of the soil thematic strategy five years after its adoption, said that soil degradation continues in the European Union, and soil biodiversity is not spared. These are the bare facts, and we in the Commission believe that the best way would be to adopt comprehensive legislation to protect the soils.

Two slightly more specific comments. It is not the case that it is the EU which is determining Natura 2000. Natura 2000 is determined on the scientific criteria which we have all agreed together, and it is the Member States themselves which then define the areas on the basis of those criteria. We then jointly check if they are correctly applying the criteria which we have jointly agreed upon. That is the procedure. By the way, I come from a country which has 36% of its territory protected under Natura 2000, so if anyone does not believe that this has real potential for the future, I would invite you to visit my country in the future.

The last thing that I should mention is connected to the last speaker’s comment. Part of our strategy for the future is a strategy for invasive species; we recognise that. This is one of the six strategic issues that we want to address, and this year you can expect a proposal from the Commission to address that issue.

To conclude. The other day we were guests in Denmark, where we met a farmer who was extremely successful. He told us that he was doing everything in cooperation with nature and respecting nature, and he said: ‘if you Ministers want to remember just one message coming from farms today, remember that biodiversity and nature have had millions of years of experience of how to deal with the questions which we humans are struggling with, and we are stupid enough to destroy it and stupid enough not to use it’.

VORSITZ: RAINER WIELAND
Vizepräsident

  Gerben-Jan Gerbrandy, Rapporteur. − Laat ik vooral mijn collega's bedanken voor de zeer brede steun voor ons verslag over biodiversiteit. Helaas één uitzondering: collega Hartong, uit eigen land nog wel. Hij heeft niet het fatsoen om ook het einde van het debat nog bij te wonen. Hij begon over lachen, ik zag vele lachende gezichten tijdens zijn bijdrage, alleen, helaas voor hem waren dat glimlachjes van meewarigheid en van plaatsvervangende schaamte.

Ik zou hem één advies willen geven: laat hem een tijdje op Mars gaan wonen. Op de rode planeet heeft hij absoluut geen last van de Europese Commissie en misschien kan hij vanuit die rode planeet kijken naar de blauwe planeet en vooral zien wat het grote belang en het grote onderscheidingsvermogen van die blauwe planeet is en waarom wij mensen daar wél kunnen wonen en niet op Mars. Misschien zou iemand dat nog aan hem door willen geven.

Behalve brede steun voor het verslag denk ik dat het ook belangrijk is dat wij ons in dit debat voor heel sterke politieke steun voor een sterkere bescherming van biodiversiteit hebben uitgesproken. En dat is niet alleen belangrijk voor de goedkeuring van mijn verslag, maar vooral als politiek signaal naar zowel de Europese Commissie als de Raad bij de verdere ontwikkeling van wetgeving.

Dit is een niet-wetgevend verslag. Het gaat dadelijk natuurlijk pas écht spelen als wij het over wetgeving hebben. Dan gaat het ook over de andere beleidsterreinen. Ik ben heel blij met de mooie woorden van mijn collega's daarover, maar ik wil hen graag aan die woorden herinneren op het moment dat wij daadwerkelijk concreet gaan besluiten over het nieuwe landbouwbeleid, het nieuwe visserijbeleid, het nieuwe cohesiebeleid en niet te vergeten het ontwikkelingsbeleid. Dat zijn de momenten dat het écht erop aankomt en dan zijn de mooie woorden van vandaag hopelijk net zo veel waard als zij vandaag zijn.

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet heute um 12.00 Uhr statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149 GO)

  Véronique Mathieu (PPE), par écrit. – Tel qu'il est rédigé, il m'est impossible de voter en faveur du rapport sur la stratégie de l'UE en faveur de la biodiversité à l'horizon 2020. En effet, il n'est pas concevable pour notre institution de soutenir l'idée que la pratique de la chasse aurait des répercussions négatives sur la biodiversité. Les 7 millions de chasseurs au sein de l'Union européennes au contraire s'engagent au quotidien par une action en faveur de la biodiversité. Par leur activité sur le terrain, ils mettent leur expertise, leur temps, leurs moyens, en vue de maintenir un environnement favorable au développement de la faune et de la flore. Grâce à leur passion, ils acquièrent une connaissance de la nature qui est précieuse pour les citoyens de l'Union européenne, avec qui ils partagent la même valeur de préservation de leur capital naturel. De même, l'idée contenue dans le paragraphe 35 selon laquelle l'Union européenne devrait établir une "force d'inspection environnementale" n'est pas acceptable. Cette proposition s'oppose au principe de subsidiarité et n'aurait pas à être financée par l'Union européenne dans le contexte économique que nous connaissons. Pour d'autres raisons, telle que la vision des agriculteurs comme "gardiens" du paysage, je m'oppose à l'adoption de ce rapport dont l'approche est biaisée.

  Pavel Poc (S&D), písemně. – Cíle v oblasti ochrany biologické rozmanitosti se nepodařilo do roku 2010 splnit z mnoha důvodů, především ale proto, že biodiverzita nebyla prioritou ve všech oblastech rozhodování a ve všech ekonomických odvětvích. Vítám proto usnesení Evropského parlamentu, který chápe, že řešením není jen přijít s novou strategií ochrany biodiverzity, ale především začlenit biodiverzitu do diskuse o aktuálně projednávaných politikách, které budou mít na biologickou rozmanitost rozhodující vliv. Společná zemědělská politika by se neměla zaměřovat pouze na zajištění dostatečného množství kvalitních potravin a rozvoj venkova pomocí dotování zemědělců. SZP je také klíčovým nástrojem pro zachování biodiverzity. Je proto nutné zajistit konzistentnost celého systému a jasně identifikovat a co nejrychleji zrušit takové dotace, které mají negativní dopad na životní prostředí. Stejně zásadní bude i v současnosti projednávaná reforma společné rybářské politiky, která musí okamžitě omezit destruktivní způsob rybolovu. Urychleně by se také měla začít projednávat směrnice o půdě, neboť je nutné snížit znečišťování půdy a více dbát na ochranu půdní biodiverzity. Ta je stejně jako deštné pralesy, korálové útesy a vnitrozemské sladkovodní plochy ohrožena natolik, že náprava, je-li vůbec možná, bývá velmi nákladná, protože ekosystémy se mění do jiných, méně produktivních stavů, ze kterých se mohou vracet zpět jen velmi těžko nebo vůbec.

  Csaba Sándor Tabajdi (S&D), írásban. – A biológiai sokféleség megőrzésében kulcsszerepet játszanak a beporzó rovarok, elsősorban a vadon élő és háziasított méhek, amelyek az európai virágzó növényfajok 80%-nak beporzásáért felelősek. Ahogy arra a "Méhegészségüggyel és a méhészeti ágazat jövőjével" foglalkozó, tavaly elfogadott jelentésemben is felhívtam a figyelmet az évek óta tapasztalt méhpusztulások számos okra vezethetőek vissza. Az állatgyógyászati termékek hiánya, egyes növényvédőszerek és hatóanyagaik, különösen a neonikotionidok túlzott használata, bizonyos intenzív mezőgazdasági termelési módszerek és az éghajlatváltozás káros hatásai egyaránt szerepet játszanak ebben. A legnagyobb probléma azonban az, hogy nincs elegendő uniós forrás a méhészettel foglalkozó tudományos kutatásokra és az európai szintű adatgyűjtésre. Hiányosak az európai méhállományokkal kapcsolatos ismereteink és rendkívül nehézkesen születnek meg azok a tudományos eredmények, amelyek alapján felelős döntések hozhatók. Ezért üdvözlöm, hogy a jelentés, összhangban az általam jegyzett korábbi jelentéssel, a méhészeti ágazat támogatásának jelentős növelését kéri az Európai Bizottságtól. A méhegészségügy egyszerre érdeke az európai gazdáknak és a környezetvédőknek, egyszerre szolgálja az élelmiszer-gazdaság és a környezetvédelem érdekeit. A méhek a beporzás útján közjavakat állítanak elő, ezért méltányos, hogy a 2014-től életbe lépő új Közös Agrárpolitika nagyobb támogatásban részesítse az ágazatot, mint eddig.