Zoznam 
Doslovný zápis z rozpráv
PDF 3461k
Štvrtok, 17. januára 2013 - Štrasburg Revidované vydanie
1. Otvorenie rokovania
 2. Rozhodnutia týkajúce sa určitých dokumentov: pozri zápisnicu
 3. Vykonávacie opatrenia (článok 88 rokovacieho poriadku): pozri zápisnicu
 4. Modernizácia štátnej pomoci (predložené návrhy uznesení): pozri zápisnicu
 5. Pravidlo jednej príručnej batožiny, ktorého uplatňovanie vyžadujú niektoré letecké spoločnosti (rozprava)
 6. Nariadenie o povinnom označovaní pôvodu určitých výrobkov dovážaných z tretích krajín (rozprava)
 7. Súčasný stav obchodných vzťahov EÚ – Mercosur (rozprava)
 8. Žiadosť o zbavenie poslaneckej imunity: pozri zápisnicu
 9. Zloženie výborov a delegácií: pozri zápisnicu
 10. Vyhlásenia predsedníctva
 11. Rozhodnutie o začatí medziinštitucionálnych rokovaní (článok 70a): pozri zápisnicu
 12. Hlasovanie
  12.1. Irak (B7-0006/2013) (hlasovanie)
  12.2. Dohoda o partnerstve a spolupráci medzi EÚ a Irakom (A7-0411/2012 - Mario Mauro) (hlasovanie)
  12.3. Vykonávanie dočasnej dohody o hospodárskom partnerstve medzi Európskym spoločenstvom a štátmi východnej a južnej Afriky vzhľadom na súčasnú situáciu v Zimbabwe (B7-0025/2013, B7-0026/2013, B7-0027/2013) (hlasovanie)
  12.4. Dočasná dohoda, ktorou sa ustanovuje rámec pre Dohodu o hospodárskom partnerstve medzi štátmi východnej a južnej Afriky a ES (A7-0431/2012 - Daniel Caspary) (hlasovanie)
  12.5. Modernizácia štátnej pomoci (B7-0024/2013) (hlasovanie)
  12.6. Nedávne prípady úmrtia pri požiaroch v textilných fabrikách, najmä v Bangladéši (B7-0004/2013, B7-0004/2013, B7-0005/2013, B7-0010/2013, B7-0020/2013, B7-0021/2013, B7-0022/2013) (hlasovanie)
  12.7. Odporúčania hodnotiacej konferencie Zmluvy o nešírení jadrových zbraní týkajúce sa Blízkeho východu bez zbraní hromadného ničenia (B7-0534/2012, B7-0534/2012, B7-0535/2012, B7-0538/2012, B7-0539/2012, B7-0011/2013, B7-0012/2013) (hlasovanie)
  12.8. Nariadenie o povinnom označovaní pôvodu určitých výrobkov dovážaných z tretích krajín (B7-0013/2013, B7-0013/2013, B7-0014/2013, B7-0015/2013, B7-0016/2013) (hlasovanie)
  12.9. Súčasný stav obchodných vzťahov EÚ – Mercosur (B7-0008/2013, B7-0008/2013, B7-0009/2013, B7-0017/2013, B7-0018/2013, B7-0019/2013) (hlasovanie)
 13. Vysvetlenia hlasovania
  13.1. Irak (B7-0006/2013)
  13.2. Dohoda o partnerstve a spolupráci medzi EÚ a Irakom (A7-0411/2012 - Mario Mauro)
  13.3. Vykonávanie dočasnej dohody o hospodárskom partnerstve medzi Európskym spoločenstvom a štátmi východnej a južnej Afriky vzhľadom na súčasnú situáciu v Zimbabwe (B7-0025/2013, B7-0026/2013, B7-0027/2013)
  13.4. Dočasná dohoda, ktorou sa ustanovuje rámec pre Dohodu o hospodárskom partnerstve medzi štátmi východnej a južnej Afriky a ES (A7-0431/2012 - Daniel Caspary)
  13.5. Modernizácia štátnej pomoci (B7-0024/2013)
  13.6. Nedávne prípady úmrtia pri požiaroch v textilných fabrikách, najmä v Bangladéši (B7-0004/2013, B7-0004/2013, B7-0005/2013, B7-0010/2013, B7-0020/2013, B7-0021/2013, B7-0022/2013)
  13.7. Odporúčania hodnotiacej konferencie Zmluvy o nešírení jadrových zbraní týkajúce sa Blízkeho východu bez zbraní hromadného ničenia (B7-0534/2012, B7-0534/2012, B7-0535/2012, B7-0538/2012, B7-0539/2012, B7-0011/2013, B7-0012/2013)
  13.8. Nariadenie o povinnom označovaní pôvodu určitých výrobkov dovážaných z tretích krajín (B7-0013/2013, B7-0013/2013, B7-0014/2013, B7-0015/2013, B7-0016/2013)
  13.9. Súčasný stav obchodných vzťahov EÚ – Mercosur (B7-0008/2013, B7-0008/2013, B7-0009/2013, B7-0017/2013, B7-0018/2013, B7-0019/2013)
 14. Opravy hlasovania a zámery pri hlasovaní: pozri zápisnicu
 15. Schválenie zápisnice z predchádzajúceho rokovania: pozri zápisnicu
 16. Pozícia Rady v prvom čítaní: pozri zápisnicu
 17. Rozpravy o prípadoch porušovania ľudských práv, demokracie a princípov právneho štátu (rozprava)
  17.1. Násilie na ženách v Indii
  17.2. Situácia v oblasti ľudských práv v Bahrajne
  17.3. Situácia v Stredoafrickej republike
 18. Hlasovanie
  18.1. Násilie na ženách v Indii (B7-0028/2013, B7-0028/2013, B7-0033/2013, B7-0034/2013, B7-0035/2013, B7-0036/2013, B7-0037/2013)
  18.2. Situácia v oblasti ľudských práv v Bahrajne (B7-0029/2013, B7-0029/2013, B7-0030/2013, B7-0038/2013, B7-0039/2013, B7-0040/2013, B7-0042/2013)
  18.3. Situácia v Stredoafrickej republike (B7-0031/2013, B7-0031/2013, B7-0032/2013, B7-0041/2013, B7-0043/2013, B7-0044/2013, B7-0045/2013)
 19. Opravy hlasovania a zámery pri hlasovaní: pozri zápisnicu
 20. Predložené dokumenty: pozri zápisnicu
 21. Písomné vyhlásenia zapísané v registri (čl. 123 rokovacieho poriadku): pozri zápisnicu
 22. Zaslanie textov prijatých počas rokovania: pozri zápisnicu
 23. Termíny nasledujúcich rokovaní: pozri zápisnicu
 24. Prerušenie zasadania


  

PRESIDENZA DELL'ON. ROBERTA ANGELILLI
Vicepresidente

 
1. Otvorenie rokovania
Videozáznamy z vystúpení
 

(La seduta è aperta alle 8.30)

 

2. Rozhodnutia týkajúce sa určitých dokumentov: pozri zápisnicu

3. Vykonávacie opatrenia (článok 88 rokovacieho poriadku): pozri zápisnicu

4. Modernizácia štátnej pomoci (predložené návrhy uznesení): pozri zápisnicu

5. Pravidlo jednej príručnej batožiny, ktorého uplatňovanie vyžadujú niektoré letecké spoločnosti (rozprava)
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Presidente. − L'ordine del giorno reca la discussione sull'interrogazione con richiesta di risposta orale alla Commissione sulla regola del "bagaglio a mano unico" imposta da talune compagnie aeree, di Brian Simpson, a nome della commissione per i trasporti e il turismo (O-000220/2012 - B7-0103/2013)

 
  
MPphoto
 

  Brian Simpson, author. − Madam President, as Chair of the Committee on Transport and Tourism, I am introducing this oral question today covering the issue of the ‘one bag’ carry-on rule imposed by certain airlines.

My committee feels that action needs to be taken to address the inconsistency and the lack of transparency which often faces the public when travelling by air.

It has been standard practice for a number of years that passengers are allowed to take airport purchases on board an aircraft free of charge as part of their carry-on allowance. And it was the introduction of charges for these purchases, as well as charges for extra baggage like laptops that sparked off this oral question.

In some airports with some airlines a bottle of whisky can be charged while not in another. It is pot luck if passengers are charged or not.

There is the inconsistency, there is the lack of transparency and it is this inconsistency that the committee is concerned about. There is a belief that some EU airlines are ignoring IKO guidelines in the pursuit of income which is having a detrimental effect on both the passengers and on the airport retail sector.

I fully appreciate that cabin bag rules must reflect the aircraft type and I also appreciate the commercial element here for both airlines and airports. My concern is that over recent years certain airlines look to charge for everything and others do not and it is in this area that I would ask the Commission to act to give the public full transparency and to help alleviate the cancer that is add-on charges which bedevil European aviation and often leave passengers angry, confused and with the feeling of having been robbed.

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Madam President, as the honourable Member, the Chair of the Committee on Transport and Tourism, points out in his question, the Commission is aware that the conditions relating to carrying hand luggage vary considerably among airlines. This includes the degree of strictness with which even the same airlines applies these terms and conditions in practice.

This has to be seen as a reflection of the diversity of services that are now available to passengers in a very competitive market. The freedom of air carriers to set airfares and conditions is one of the cornerstones of the aviation single market. It has caused offers to increase and prices to fall for the benefit of consumers and businesses.

The Commission considers that air carriers are free to set their own terms and conditions. This has to be done transparently and in line with the relevant EU legislation, namely the air services Regulation (EC) No 1008/2008 and Regulation (EC) No 889/2002 on air carriers’ liability in the event of accidents.

If the market functions and information is transparently available, this may become a criterion for choosing one airline rather than another. When it comes to passenger rights, passengers have the right to know the conditions whereby they can carry luggage in accordance with the principle of transparency, as laid down in the existing legislation.

The Commission therefore considers that by providing better information to passengers, the issue of inconsistencies among airlines and application of the luggage handling procedure can be effectively addressed. The second way of addressing this must be better enforcement of existing legislation.

The role of the national enforcement bodies regarding luggage may also be considered as part of the review of air passengers’ rights, legislation which will be presented during the first half of 2013. The Commission takes note that part of the industry considers that the one-bag policy respects the interests of retailers and airports. The Commission takes the view that commercial relationships are a matter to be agreed by airports and airlines and our airlines and passengers, provided that they do not pose a risk to safety or security rules.

 
  
MPphoto
 

  Georges Bach, im Namen der PPE-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Es erreichen uns immer mehr Klagen von europäischen Bürgern, die sich über willkürliche Regeln und Einschränkungen bei der Mitnahme von Handgepäck im Flugzeug beschweren. Das Fehlen von eindeutigen und klaren Definitionen beim Gepäck und Handgepäck hat zu einer regelrechten Willkür geführt bei verschiedenen Airlines, und die Lücken in der aktuellen Rechtslage werden ausgenutzt, um – wie gesagt – den Passagieren durch unorthodoxe Praktiken regelrecht das Geld aus der Tasche zu ziehen. Das Bodenpersonal drangsaliert die Fluggäste und diese müssen dann Einkäufe aus dem Flughafenshop oder die Laptoptasche beim Einstieg ins Flugzeug zurücklassen. Es ist demnach dringend geboten, EU-weit klare und einheitliche Regeln für die Mitnahme von Handgepäck einzuführen.

In meinem eigenen Bericht zu den Fahrgastrechten habe ich darauf hingewiesen; ich habe die Forderungen an die Kommission wiederholt, Maßnahmen zu einheitlichen Normen für die Beförderung von Handgepäck vorzuschlagen, um die Fluggäste vor diesen übermäßigen einschränkenden Praktiken zu schützen.

Ich möchte in diesem Kontext auch noch einmal darauf hinweisen, dass es im Hinblick auf die Mitnahme von Musikinstrumenten bei professionellen Musikern, die auch der Willkür ausgesetzt sind, keine Regeln gibt.

Ich bin der Meinung, dass die Revision der Verordnung 261 aus dem Jahre 2004 zu den Passagierrechten, die Sie angesprochen haben, jetzt ein angemessener Rahmen wäre, um diese Probleme ein für allemal zu lösen, damit nicht wieder der EuGH Klarheit schaffen muss in diesen Fragen, sondern die Kommission proaktiv handelt und eine Gesetzgebung vorlegt.

 
  
MPphoto
 

  Saïd El Khadraoui, namens de S&D-Fractie. – Mijn fractie associeert zich vanzelfsprekend met de vraag die de voorzitter van de Commissie vervoer zojuist heeft toegelicht.

Wij hebben reeds in drie verslagen in 2012 ertoe opgeroepen een einde te maken aan de zeer strikte praktijken van sommige maatschappijen ten aanzien van de toegelaten handbagage. U begrijpt natuurlijk - en zegt dat ook - dat er commerciële praktijken zijn die verschillend kunnen zijn, en dat de ene maatschappij de reiziger zeer weinig biedt en de andere zeer veel en tegen andere prijzen. Maar er zouden toch minimumafspraken moeten bestaan en op zijn minst transparantie voor passagiers en shops op de luchthavens. Die informatie ontbreekt vaak met als gevolg dat inderdaad heel wat producten moeten worden afgegeven voordat passagiers aan boord gaan.

U verwijst naar de rol van de nationale toezichthouder. Dat klopt, maar de Commissie moet, denk ik, een coördinerende rol op zich nemen en ingrijpen waar nodig. Het lijkt ons aangewezen om gewoon als principe vast te leggen dat de controles met betrekking tot de omvang van handbagage moeten gebeuren bij het inchecken. Wat er daarna gebeurt, dat eventueel aangekochte producten bijkomend moeten worden toegelaten, eventueel met bepaalde restricties, moet dan duidelijk worden meegedeeld. Je zou ook een aantal zaken kunnen beschouwen als onmisbare voorwerpen, zoals bijvoorbeeld een jas. De Commissie zou deze te strikte praktijken kunnen verbieden door regels of gemeenschappelijke normen op Europees niveau vast te leggen over de omvang van de handbagage en de uitzonderingen hierop.

Wij denken dat de passagiers vooral nood hebben aan duidelijkheid, zodat zij zeker zijn dat hun aankopen niet afgenomen zullen worden. Het systeem moet ook redelijk zijn en overal op dezelfde wijze toegepast worden. Als je een kleine tas meebrengt als handbagage en je kunt nog een fles drank kopen op de luchthaven, dan zou je die moeten kunnen meenemen op het vliegtuig. Het komt immers vaak over als pestgedrag van de maatschappijen tegenover de klanten, de luchthaven en de shops, wetende dat het natuurlijk ook een van de bedoelingen is om vooral ook producten op het vliegtuig zelf te verkopen en dat dit vaak de achterliggende redenering is.

 
  
MPphoto
 

  Liam Aylward, thar ceann an Ghrúpa ALDE. – A Uachtaráin, is léir ó bheith ag labhairt le muintir mo thoghcheantair, nach bhfuil meas ceart á léiriú ag aerlínte ar chearta paisinéirí ó thaobh bagáiste láimhe de.

Which items are ‘essential’ or ‘non-essential’, whether airport retail purchases count as baggage, the dimensions of baggage allowed: these vary from airline to airline and, often, from airport to airport. Often, what is allowed for the outgoing flight is, inexplicably, not permitted for the return journey. This lack of clarity across the European Union causes confusion and is, more often than not, very costly for passengers. It makes travel difficult and, where such rules are enforced excessively, is resulting in a marked decrease in airport retail sales.

Stories about passengers being forced to check in their hand luggage due to excessive and arbitrary restrictions are common and often comical, as if all sense had gone out of the window in some cases. We even hear rumours – which may or may not be true – of a bonus for staff imposing fines on the travelling public. These actions are contrary to passenger rights and represent, in my view, a breach of competition law.

While it is clear that storage space on aeroplanes is limited and consumers must use common sense about what is an appropriate size and amount of hand luggage, the industry must collectively and uniformly set common upper limits for restrictions. This will give passengers greater clarity when packing, shopping and travelling.

What are needed are measures to harmonise commercial practice concerning hand luggage, so as to protect passengers and allow them to carry a reasonable amount of hand luggage, including purchases from airport shops. It is essential that the introduction of these measures is met with more than just lip service. They must be enforced and monitored to ensure that passengers are made fully aware of their rights, and not left to the mercy of excessive and arbitrary decisions at boarding gates.

 
  
MPphoto
 

  Eva Lichtenberger, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Die völlig unterschiedliche Praxis bei den Airlines in Bezug auf Handgepäck ist eine Wettbewerbsverzerrung ersten Ranges, vor allem wenn man die Airlines einfach gewähren lässt, wie es in Ihrer Antwort angedeutet wurde. Das gilt vor allem im Bereich der local carriers. Für Passagiere ist das ein besonders unangenehmes Element der Flugreise. Boarding wird zum Hindernislauf von der Kontrolle der liquids bis hin zur Kontrolle des Handgepäcks. Airlines können eben nicht tun, was sie wollen. Es gibt Passagierrechte, die aber endlich auch einmal durchgesetzt werden müssen. Man kann nicht ständig die Passagiere auf einen Klagsweg bis zum EuGH schicken, damit sich etwas ändert.

Ein besonders schwieriges Problem sind die schon angesprochenen Musikinstrumente; aber auch Computertaschen und Damenhandtaschen werden zunehmend zu Problemen bei den Kontrollen. Die Antwort von Ihnen als Kommission ist mehr als unbefriedigend.

Der Passagier kann ja bei vielen Verbindungen gar nicht mehr wählen, welche Fluglinie er nehmen will, denn die Marktaufteilung der Airlines betrifft vor allem regionale Strecken. Nur zwischen Hauptstädten hat der Passagier heute noch die Wahl zwischen verschiedenen Verbindungen und Airlines. Das kann man ja nicht so lassen. Im Flugverkehr ist der freie Markt mit der Wahlmöglichkeit für Passagiere praktisch verschwunden, wenn man sich das außerhalb der großen Hauptstadtlinien anschaut. Herr Kommissar, wenn es um Wettbewerb geht, sind Sie sonst sehr pingelig. Gehen Sie auch hier endlich konsequent gegen Airlines vor, die sich überhaupt nicht um die Konsumenten, um die Passagiere scheren!

 
  
MPphoto
 

  Oldřich Vlasák, za skupinu ECR. – Vážená paní předsedající, cestování na dovolenou se může často zkomplikovat a prodražit. Zejména v souvislosti se zavazadly totiž dochází k excesům, které mohou cestujícím pořádně znepříjemnit život. Když opomineme možné zpoždění či ztrátu zavazadel, mohou za to i složitá pravidla upravující rozměry a obsah palubních zavazadel. Častým problémem také je, že aerolinky povolují bezplatnou přepravu palubního zavazadla určitých rozměrů, ale na letišti platí pravidla jiná a cestující jsou tak nuceni zavazadla odbavovat, což bývá spojeno s příplatky. Je to ale důvod k tomu, aby Evropská unie začala tuto oblast regulovat a donutila dopravce sladit pravidla?

Musíme si uvědomit, že i v letecké dopravě platí, že nic není zadarmo. Klient má možnost svobodné volby mezi různými dopravci. U některých zaplatí za letenku méně, ale musí věnovat větší pozornost obchodním podmínkám, protože nízkonákladová společnost mu výměnou za slevu poskytne i menší rozsah služeb. Principiálně se tedy jedná o obchodní vztah mezi dopravcem a cestujícím, do kterého by měla Evropská unie zasahovat co možná nejméně. Jak je známo, každá nová regulace přináší podnikům náklady a navíc se promítá do ceny pro zákazníka, což bychom měli jednoznačně odmítnout.

 
  
MPphoto
 

  Paul Murphy, on behalf of the GUE/NGL Group. – Madam President, there is a commercial relationship between the passenger and the airline, but it is not a relationship of equals involving a passenger who can choose from any airline in the world.

As a previous speaker pointed out, many passengers have no choice. We all know that many airlines do not use this ‘one bag rule’ in the interests of passenger safety or passenger comfort but simply as a means of increasing their bottom line by forcing passengers into paying inflated fees for checked baggage.

Of course there is a need for a unified system. But we also know that this is only one of the many Wild West practices that are used by airlines to increase their bottom line – with Ryanair, unfortunately, in the vanguard. Misleading advertising, poor customer service, rip-off credit card fees and less than straightforward websites were all pioneered by this airline. The philosophy of Ryanair is a raw expression of capitalist greed, maximising profit at any cost. This is also, of course, seen in the airline’s treatment of workers, with Ryanair operating a dictatorial, anti-union regime where staff are sacked for trying to organise a trade union.

I would ask the Commissioner if he will deliver on this, or if he knows whether the Irish Government will deliver on its promises during the Lisbon Treaty campaign to introduce compulsory union recognition. Or will that go down as just another of the lies told during referendums in Ireland?

 
  
MPphoto
 

  Michel Dantin (PPE). - Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, chers collègues, restreindre le nombre de bagages à main n'est pas une politique commerciale parmi tant d'autres. Elle incite, voire oblige les voyageurs à faire d'autres choix, notamment à faire des achats plutôt à bord des que dans les aéroports.

L'information préalable, Monsieur le Commissaire, n'est aujourd'hui pas claire aujourd'hui; Cette mesure de restriction des bagages, lorsqu'elle devient drastique, porte atteinte à la liberté des passagers aériens. On les empêche de choisir, on les empêche d'acheter dans les aéroports. Mais cette mesure a aussi des conséquences sur les aéroports et, notamment, sur les petits aéroports régionaux.

Pour les aéroports régionaux, le problème est même parfois très préoccupant. D'un côté, les compagnies low cost, s'y implantent en échange d'avantages financiers et, de l'autre, ces mêmes compagnies développent des politiques de bagages qui nuisent au commerce aéroportuaire. Quand un aéroport régional est seulement desservi par des low cost, je vois là un réel danger de dépendance financière.

Doit-on vraiment condamner les aéroports à accepter toutes les conditions des compagnies aériennes, même au détriment des passagers qu'ils accueillent?

Je suis, bien sûr, conscient que l'arrivée des low cost a permis l'essor de nos aéroports et, notamment, de certains aéroports régionaux. Mais nous devons nous assurer que cette entente mutuelle ne dérive pas vers un abus de position dominante. Cette politique de bagage unique pose aussi un problème de concurrence entre les compagnies aériennes et le danger serait que l'ensemble des compagnies, pour se trouver sur un terrain de jeu équitable, applique la règle du bagage à main unique

Je pense qu'il faut au minimum que les produits hors taxe ne puissent pas être considérés comme des bagages à main. Cela nous permettrait, me semble-t-il, de répondre directement au problème.

 
  
MPphoto
 

  Inés Ayala Sender (S&D). - Señora Presidenta, yo también me uno, desde luego, a la contradicción entre la libertad comercial mal entendida y la necesaria igualdad de derechos de todos los pasajeros que, ante la confusión, la falta de transparencia en los precios, la falta de claridad de la información y las dificultades enormes para llevar a cabo las reclamaciones, se ven sujetos a abusos e incluso malos tratos por parte del personal de las compañías que, bajo gran presión de las propias compañías, acaba maltratando a los viajeros, a las familias con niños y a las personas mayores. En el caso de las mujeres, que necesitamos un bolso de mano además, en el que solemos llevar la documentación, pues este bolso también es tratado como un bolso más. Y más, incluso, en los aeropuertos regionales, que se ven chantajeados y que ven sus posibilidades comerciales también restringidas.

Solo con más información –como ha dicho usted, señor Comisario– no es suficiente. Frente a todas estas normas contradictorias, necesitamos, desde siempre, reglas claras y homogéneas. Incluso en el caso de la ley española, que facilita y que protege al pasajero, en los aeropuertos regionales las compañías monocultivo invocan la seguridad para continuar con los abusos.

Necesitamos, pues, que la Comisión, de una vez por todas, armonice y dé reglas que faciliten los derechos y la igualdad de derechos de los pasajeros.

 
  
MPphoto
 

  Michael Cramer (Verts/ALE). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Der Kunde ist König und nicht die Melkkuh der Airlines! Das müsste Ihre Regel sein, und nicht hier den Markt zu verteidigen! Denn im Flugverkehr haben wir keine Marktwirtschaft, da haben wir die übelste sozialistische Planwirtschaft, weil die Airlines jedes Jahr 30 Milliarden Euro vom Steuerzahler in Europa bekommen, weil sie keine Kerosinsteuer und auf internationalen Verbindungen keine Mehrwertsteuer zahlen. Dann bieten sie aber billige Preise an, ohne dass der Passagier das weiß. Das muss sich ändern!

Wir brauchen die Rahmenbedingungen, dafür sind sie da! Die Rahmenbedingungen müssen generell für alle Airlines gelten. Man kann nicht den Leuten das Geld aus der Tasche ziehen! Wenn die Airlines dann noch überlegen, dass man selbst für die Toilettenbenutzung Geld bezahlen muss, dann zeigt das doch, um welche üblen Tricks es sich hier handelt. Wenn die Kommission diese Praxis verteidigt, dann dürfen wir uns nicht wundern, dass die Bürgerinnen und Bürger in Europa von der Europäischen Union nichts mehr halten. Da steht viel mehr auf dem Spiel! Setzen Sie sich ein für faire Regeln, die für alle gelten! Es kann nicht sein, dass die Passagiere die Abgezockten der Airlines der sind.

 
  
MPphoto
 

  Carlo Fidanza (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, Signor Commissario, le regole relative al trasporto del bagaglio in cabina, così come applicate fino ad oggi, risultano eccessivamente frammentate e disorganiche. In questo quadro, quelle imposte da alcuni vettori aerei risultano restrittive, eccessive, non sempre giustificate e limitanti della possibilità di acquisto di beni da parte dei passeggeri, in particolare all'interno dell'aeroporto stesso.

Sono regole che quindi limitano i diritti dei passeggeri aerei e che alimentano le pratiche commerciali aggressive di certi vettori, generando un'importante perdita per il mercato del retail aeroportuale, una delle principali fonti di reddito per gli scali, in particolar modo per quelli regionali e secondari.

Ritengo quindi essenziale proporre, a livello europeo e in seguito anche a livello globale, attraverso una stretta collaborazione e un dialogo con l'ICAO, delle linee guida armonizzate in merito alla dimensione e al peso e al numero dei bagagli a mano e da stiva sui voli dell'Unione europea, comprendendo quindi anche gli acquisti effettuati in aeroporto.

È altresì importante attuare una conseguente politica dei prezzi più equa e più chiara, al fine di evitare abusi a scapito dei passeggeri e alla qualità del servizio fornito. Non basta, signor Commissario, cercare di garantire la massima informazione, come lei ci ha dato come risposta a questo problema. Credo che si possa fare di più e quindi non mi ritengo soddisfatto della sua risposta: anzi, la incito e la invito ad andare avanti con maggiore decisione.

 
  
MPphoto
 

  Σπύρος Δανέλλης (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, Κύριε Επίτροπε, καθώς το τοπίο στις αερομεταφορές της Ευρώπης συνεχίζει να μεταλλάσσεται υπό το βάρος της τιμής του καυσίμου και των μοντέλων χαμηλού κόστους, είναι κατ’ αρχήν ευθύνη της Ένωσης να διαφυλάξει τα δικαιώματα των επιβατών και ένα δίκαιο πλαίσιο ανταγωνισμού.

Η εξάπλωση του κανόνα μιας χειραποσκευής παρακάμπτει το πλέγμα των εν ισχύει διατάξεων για τα δικαιώματα των επιβατών, τα αεροπορικά τέλη και τις κρατικές ενισχύσεις και συνιστά ένα πρόβλημα που οφείλει να αντιμετωπιστεί, επειδή, μεταξύ άλλων:

– πρώτον έχει προκαλέσει ένα καθεστώς γενικευμένης σύγχυσης στο επιβατικό κοινό, με τους εκπροσώπους των καταναλωτικών ενώσεων να μιλούν για ένα μείζον πρόβλημα,

– δεύτερον πολλά αεροδρόμια βασίζονται στις πωλήσεις των καταστημάτων για σημαντικό μέρος των εσόδων τους και, ως εκ τούτου, η μονομερής εφαρμογή του κανόνα μιας χειραποσκευής αποτελεί γι’ αυτά επιζήμια ανατροπή του επιχειρηματικού τους μοντέλου, και βέβαια

– για πολλούς άλλους λόγους επιβάλλεται μια άμεση και εναρμονισμένη εφαρμογή κανόνων και όχι απλά και μόνο ενημέρωση του καταναλωτικού κοινού.

 
  
MPphoto
 

  Keith Taylor (Verts/ALE). - Madam President, the question from the Chair of the Committee on Transport and Tourism is timely and I suspect there is frustration behind it. There were no fewer than three separate reports which included reference to passengers’ hand luggage adopted in 2012. I was the author of the first report which concerned the functioning and application of established rights of people travelling by air and that report was adopted by a large majority.

Concerning hand luggage, we called on the Commission to propose measures which make it possible to harmonise commercial practice so as to protect passengers against excessive restrictions and to allow them to carry on board a reasonable amount of hand luggage. We have heard the horror stories of the travelling public; the Parliament has expressed its wishes. If I heard the Commissioner right, he is going to leave it up to the market and possibly the courts. I simply do not think that is good enough and I really want the Commission to respond to those three separate reports calling for a proactive action.

 
  
MPphoto
 

  Ádám Kósa (PPE). - Kedves Kollégák! Egy nagyon fontos kérdésről van szó, hiszen nap mint nap több millió utas szembesül azokkal a problémákkal, hogy a fedélzetre felvihető csomagok kapcsán ellentmondásos információkkal találkoznak a légitársaság honlapján, és adott esetben csak a reptéren szembesülnek azzal, hogy túlméretezett vagy túlsúlyos a csomagjuk. Ilyen esetekben pedig a légitársaságok aránytalan mértékű pótdíjat szabnak ki, és nem egy esetben megalázó helyzetbe kerülnek emiatt az utasok. Sokszor sérülnek az utasok jogai, és ezt mielőbb rendezni kell. Szükség van egy általános megoldás kidolgozására. Az Európai Parlament már többször foglalkozott ezzel a kérdéssel, de én magam is úgy gondolom, hogy szükség van egy egységes utasjogi chartára, ami ezt a kérdést is rendezi. Több előttem szóló kiemelte már a zenészeket, a női táskák kérdését, én a fogyatékkal élők ügyeit szeretném kiemelni. Az ő önálló életvitelükhöz szükséges eszközök, gyógyászati segédeszközök, gyógyszerek fedélzetre való felvitelével kapcsolatban semmilyen önkényes előírás nem megengedhető, hiszen itt az állampolgárok jogairól beszélünk.

 
  
 

Procedura " catch the eye"

 
  
MPphoto
 

  Erik Bánki (PPE). - Az egyes légitársaságok által bevezetett 1 kézipoggyász szabály mennyiben veszi figyelembe az utasok érdekeit? Mennyiben korlátozza az utasjogokat? A jelenlegi gyakorlat nem harmonizált, nincsenek egységes normák, ezért az utasoknak a repülőjegyek megvásárlásakor az árak összehasonlítása mellett az egyéb feltételek összevetését is el kell végezniük, ami lássuk be, nem könnyű feladat. A diszkont légitársaságok néhány éve bevezetett szabályozása egyre komolyabb problémát okoz az utasoknak, hiszen nehezen követhető, nehezen összevethető más légitársaságok gyakorlatával, arról nem is beszélve, hogy súlyos felárral büntetik a korlátozás túllépését, ami akár a jegyár többszöröse is lehet. Nem halogatható tehát tovább az egységes szabályozás bevezetése, az utasok védelme, illetve a reptéren működő kiskereskedelmi egységek működőképességének megőrzése érdekében. Az Európai Parlament több állásfoglalásában is foglalkozott már ezzel a kérdéssel. Legutóbb 2012. október 23-án fogadott el egy saját kezdeményezésű jelentést, melyben kérte az Európai Bizottságot, hogy végre szabályozza a kézipoggyászok felvitelét a gépekre. Ezt kéne megtenni.

 
  
MPphoto
 

  Iosif Matula (PPE). - Cetăţenii europeni care călătoresc frecvent în spaţiul UE pot constata că anumite companii aeriene practică restricţii inechitabile la bagajele pe care pasagerii le pot lua la bord. Mă refer atât la dimensiunile admise şi la greutate, cât şi la obiectele pe care călătorii au dreptul să le transporte.

Înţeleg şi respect constrângerile legate de securitatea la bord, precum şi presiunile legate de spaţiul de depozitare, dar consider că ar trebui adoptate măsuri la nivel european, astfel încât să fie evitate abuzurile din partea unor companii aeriene şi taxele excesive impuse asupra bagajelor. Cadre de verificare a dimensiunii bagajelor care nu corespund dimensiunilor afişate şi impunerea unei greutăţi admise la bord de doar 7 kg sunt situaţii care creează multe neplăceri.

Cer Comisiei Europene să analizeze în detaliu aceste disfuncţionalităţi şi să ia măsuri pentru reglementarea echitabilă a regimului bagajelor de mână şi pentru respectarea dreptului pasagerilor.

 
  
MPphoto
 

  Jörg Leichtfried (S&D). - Frau Präsidentin, geschätzter Herr Kommissar! Ich möchte Ihnen zwei Beispiele erzählen, dir mir vor kurzem untergekommen sind. Ich habe vor einiger Zeit das Vergnügen gehabt, um jetzt keine Fluglinie zu erwähnen, einen Flug mit einem Flugzeug mit dem schönen Namen Stadt Wittenberg zu absolvieren, und da ist es passiert, dass eine Gruppe von Transferpassagieren sehr spät und von sehr weit her gekommen ist. Es war ein unglaubliches Chaos mit dem Gepäck. Aber es ist gelungen, alle unterzubringen und das ganze Gepäck unterzubringen.

Etwas später habe ich eine andere Linie genommen. Ähnliche Szene, aber es ist den Passagieren nicht erlaubt worden, mehr als ein Gepäckstück mitzunehmen, nicht einmal eine Flasche aus dem Duty-free-Shop. Es war ein einziges Chaos. Das geht so nicht!

Es muss einheitliche Regeln geben! Ob jemand etwas mehr mitnimmt oder nicht, darüber kann man diskutieren. Aber es muss für Passagierinnen und Passagiere vor Antritt eines Fluges komplett klar sein, dass – unabhängig von der Fluglinie und vom Flughafen – die gleichen Regeln in Europa gelten. Dafür haben Sie als Kommission zu sorgen!

 
  
MPphoto
 

  Olga Sehnalová (S&D). - Vážená paní předsedající, v poslední době se objevuje řada nových restriktivních opatření některých leteckých dopravců, která komplikují život cestujícím v letecké dopravě. Nově mezi ně patří jak již zmíněná omezení, která zavazadla mohou a nemohou být brána do kabiny letadla, tak například nová pravidla pro rozměry příručních zavazadel.

Cestující se bohužel o těchto pravidlech často dozví až při nástupu do letadla, kdy už mu nezbude nic jiného, než zaplatit poplatek, aby mohl být i se svým zavazadlem přijat na palubu. Takováto opatření pak spíše často působí dojmem, že se jedná pouze o jeden z dalších příkladů různých skrytých plateb, které na cestující pod různými záminkami číhají.

Proto žádám Komisi, aby se při přípravě očekávané revize nařízení o právech cestujících zaměřila také na cenovou transparentnost leteckých dopravců a nedávala dopravcům příležitost představovat další a další placené nadstandardy.

 
  
MPphoto
 

  María Irigoyen Pérez (S&D). - Señora Presidenta, señor Comisario, sabemos, porque así se ha reiterado esta mañana, que hay ciertas compañías aéreas que continúan imponiendo cláusulas abusivas al pasajero so pretexto de garantizarle unos precios de mercado más bajos. Establecen tarifas confusas, que inducen a error a nuestros consumidores. Son situaciones en las que la restricción del equipaje de mano es uno de los casos que recogen el mayor número de quejas en Europa. Muchas veces, estos obstáculos son imposibles de superar.

Hay que elaborar una regulación en la que la información sea clara y transparente. Urge tomar medidas ya, normas a nivel europeo, para garantizar la información y la transparencia, que incluyen el precio del billete. Hay que definir claramente las medidas del equipaje y los objetos que se pueden llevar a cabina, señor Comisario, para garantizar el ejercicio efectivo de los derechos, dar seguridad y eficacia, eliminar los abusos y dar garantías a los pasajeros aéreos.

 
  
MPphoto
 

  Wolf Klinz (ALDE). - Frau Präsidentin! Die Europäische Union betont, dass ihr Verbraucherschutz, Wettbewerb zu fairen Bedingungen und Transparenz der Regeln am Herzen liegen. Die Wirklichkeit sieht anders aus, zumindest bei dem Themenkomplex, den wir heute hier diskutieren. Wir alle haben schon die persönliche Erfahrung gemacht, dass die Luftlinien sich stark unterscheiden bei der Definition, was ein Gepäckstück ist und welche Gepäckstücke und wie viele man an Bord nehmen kann. Besonders radikal, um nicht zu sagen willkürlich, gehen die Billigfluglinien vor. Bekannt ist das Beispiel der Frau aus Lyon, die mit Gewalt gezwungen wurde, das Flugzeug zu verlassen, nur weil sie sich weigerte, entweder ihre Handtasche oder eine Plastiktüte, in der sich eine Ware befand, die sie nach der Bordkontrolle gekauft hatte, also eins von beiden Gepäckstücken wieder abzugeben.

So kann es nicht weitergehen! Wir brauchen eine europaweite, harmonisierte Regelung. Die Europäische Union hat in letzter Zeit viel Vertrauen bei den Bürgern verloren. Wir gelten als bürokratisch und nicht verbraucherfreundlich. Hier ist die Gelegenheit, verlorengegangenes Vertrauen zurückzugewinnen. Tun Sie es, nutzen Sie die Chance und geben Sie den Bürgern das Recht, das sie haben.

 
  
MPphoto
 

  Phil Bennion (ALDE). - Madam President, I certainly welcome this oral question because of the ludicrous situation we now see at boarding gates where misinformed passengers – and not only misinformed passengers, but also those being picked on arbitrarily – are having rows with the staff. I have been involved in such a row myself, so I do know what this is about. We need some consistency. We also know that retail activities have increased at many airports, and excessive restrictions can be a problem there. I agree with the Commissioner that some differentiation does favour competition. So I favour some rules, but not over-stringent rules.

What I think we should be looking for is a minimum upper limit. I do not think we can have a single upper limit, because the needs of low-cost and short-haul airlines are very different from those of long-haul operators. The fuselages are very different too, so you can carry a lot more baggage on long-haul flights. I think we need some rules, but they need to be light-touch and sensible.

 
  
MPphoto
 

  Gesine Meissner (ALDE). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Wir haben in Europa eine Regelung für freie Mobilität von Menschen, Dienstleistungen und Waren. Das ist etwas, was wir uns auf die Fahne geschrieben haben. Dafür wollen wir natürlich keine Überreglementierung, wir wollen aber vernünftige Rahmenbedingungen. Für meine Begriffe ist das, was wir im Moment haben, Intransparenz, Nichtwahrung von Passagierrechten und teilweise auch Willkür.

Ein Beispiel von vielen, die ich selber erlebt habe: Ich bin mit einer Billig-Airline in Europa geflogen; ich hatte nur eine kleine Tasche und meine Handtasche dabei. Ich sollte auch fast nicht ins Flugzeug gelassen werden, weil ich die beiden Gepäckstücke hatte. Ich konnte sie sogar ineinander schieben, aber ich sah es nicht ein. Es gab einen Ständer, wo man alles reinstecken konnte. Das Gepäck hat nur die Hälfte ausgefüllt. Ich habe das denen gezeigt. Es hieß, ich müsste entweder bezahlen oder gehen. Es war also wirklich ein großes Drama.

Ich habe das bewusst ausgereizt, weil ich wissen wollte, was passiert, denn ich bin hier im Verkehrsausschuss. Andere Passagiere können sich vielleicht gar nicht äußern und können ihre Rechte nicht wahrnehmen. So etwas kann nicht sein! Ich bin wirklich gegen Überreglementierung, aber hier brauchen wir vernünftige Regelungen.

 
  
MPphoto
 

  Karin Kadenbach (S&D). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Wir haben heute schon eine ganze Reihe von Beispielen erlebt, die zeigen, dass hier eine klare Regelung notwendig ist. Es muss aber auch eine Regelung sein, die praxiskonform ist, denn es macht nicht sehr viel Sinn, eine Regelung zu haben, die dann in Wirklichkeit über die Hintertüre zusätzliche Kosten erlaubt und nur eine Intransparenz bei der Ticketpreisgestaltung herbeiführt.

Ich habe eine Bitte an Sie: Sprechen Sie nicht nur mit Menschen, die in der Business-Class, sondern auch mit solchen, die in der ehemaligen „Holzklasse“ reisen, die vielleicht mit Kindern reisen, die mehr als ein Handgepäckstück brauchen und die vielleicht nicht gerade in den Reihen sitzen, die als erste ausgerufen werden, die dann mit einigen Gepäckstücken versuchen einzusteigen und nirgends mehr in den Handgepäckfächern Platz finden.

Das heißt, wir brauchen sinnvolle Regelungen. Sinnvoll sind Regelungen für mich nicht, wenn ich, bevor ich einsteige, meine Kinder in fünf Westen hüllen muss, wenn ich von einem warmen Urlaubsland in ein kaltes Urlaubsland reise, weil ich sie nicht in einem Extrasackerl mitführen kann. All diese Absurditäten erleben wir tagtäglich. Hier brauchen wir eine klare Regelung. Diese Regelung darf aber nicht zu einer schleichenden Verteuerung der Tickets führen.

 
  
MPphoto
 

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). - Señora Presidenta, hay un acuerdo bastante amplio en torno a las restricciones de las que estamos hablando, que vulneran claramente los derechos de los pasajeros de líneas aéreas reconocidas por la normativa comunitaria y causan daños a las tiendas.

Parece adecuado mejorar estas normas para limitar al máximo las arbitrariedades, pero, mientras se acometen las reformas o la armonización, que reiteradamente ha solicitado y está solicitando hoy este Parlamento –proceso que llevará, además, un tiempo–, podríamos realizar otro tipo de cosas: una de ellas, reforzar las medidas de control, favorecer la presión que pueden ejercer los afectados sobre las aerolíneas e incrementar las sanciones que estas puedan recibir por incurrir en prácticas fraudulentas. La colaboración de los afectados es para ello imprescindible.

Por ello, mi pregunta, señor Comisario, es: ¿cree buena la idea de efectuar una campaña específica para que los pasajeros conozcan en profundidad los derechos que vulneran estas prácticas? ¿Cabría la posibilidad de establecer en los aeropuertos que utilizan estas aerolíneas algún tipo de asesoría documental o digital que propicie este incremento de la sensibilización y los materiales sobre los que pueden decidir los organismos de control? Como las líneas aéreas son conocidas y los aeropuertos preferentes de operación también, me gustaría saber si la Comisión estaría dispuesta a poner en marcha tal campaña.

 
  
MPphoto
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). - În ultimii zece ani, traficul de pasageri pentru rutele internaţionale deservite de către aeroporturile regionale a crescut cu 84%. Reţeaua aeroportuară europeană este compusă, în proporţie de 90%, din aeroporturile regionale, rolul şi relevanţa acestora extinzându-se în mod semnificativ în ultimii zece ani.

Solicităm Comisiei măsuri ferme pentru limitarea practicilor agresive şi abuzive ale unor transportatori aerieni privind regula bagajului unic. Solicităm Comisiei să ne propună un calendar al măsurilor care ar permite armonizarea practicii comerciale privind bagajele de mână. Aceste măsuri sunt necesare pentru protejarea pasagerilor împotriva practicilor de restricţie excesivă, precum şi pentru a le permite să aducă la bord, în mod rezonabil, bagaje de mână.

Regula bagajului unic şi alte restricţii referitoare la bagajul de mână impuse de anumite companii reprezintă o încălcare a concurenţei. Solicităm Comisiei să investigheze practica taxelor pentru înregistrarea bagajului, care, adeseori, par disproporţionat de mari şi care încalcă practicile şi politica echitabilă şi transparentă a Uniunii Europene de stabilire a preţurilor.

 
  
 

(Fine della procedura "catch the eye")

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Madam President, honourable Members, thank you for this very interesting debate. The number of speeches makes it clear that this is something that is sensitive. I would like to thank you all for the interest shown in this issue and would like to continue working on policies which support passengers’ interests as well as promoting subtle mechanisms to pave the way for the better enforcement of existing transparency legislation.

As I said in the introductory remarks, there will soon be a review of air passengers’ rights. Legislation will be presented by Commissioner Kallas during the first half of 2013, and now is probably the time to have a more in-depth discussion of all these items that were introduced and commented on.

Having said this, I think it is very important – and this comes through in a lot of the speeches – that there is more transparency, there is more predictability because sometimes you can end up in rather difficult situations. I would like to add that Commissioner Kallas very much wanted to participate personally in today’s debate, but a last-minute change in the running order of this week’s agenda prevented that. I will refer all the questions that you have put to him and I am sure that he will come back to them in the debate on air passenger rights.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. − La discussione è chiusa.

Dichiarazioni scritte (articolo 149)

 
  
MPphoto
 
 

  Carlos Coelho (PPE), por escrito. – O número de passageiros a viajar em transportes aéreos tem vindo a aumentar, numa média de 4,5% ao ano, tornando necessário e urgente rever as normas em vigor relativas à protecção dos direitos dos passageiros dos transportes aéreos, de forma a reforçar o nível de certeza jurídica existente e criar uma maior uniformidade de aplicação, em toda a UE. O enquadramento legal de protecção desses direitos deverá garantir um nível mínimo de protecção ao consumidor que resista à evolução das práticas comerciais das companhias aéreas, nomeadamente a introdução de medidas restritivas como é o caso da regra de "um volume de bagagem de mão", à especificação de artigos essenciais e não essenciais e outras restrições sobre a permissão de embarque com bagagem de cabine. A Comissão deverá analisar a possibilidade e exequibilidade da criação de um instrumento legislativo único que inclua todas as disposições e princípios em matéria de direitos dos consumidores na aviação civil, a fim de reduzir a fragmentação, incoerências e a prática de restrições excessivas. Devendo, assim, ser introduzidas as medidas necessárias para harmonizar a prática comercial relativa à bagagem de mão, protegendo os passageiros de restrições excessivas e permitindo-lhes trazer para bordo uma quantidade razoável de bagagem de mão, incluindo as compras efectuadas nas lojas dos aeroportos.

 
  
MPphoto
 
 

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE), írásban . – Az európai polgárok szinte teljesen ki vannak szolgáltatva többnyire fapados légitársaságok szinte folyamatosan változó poggyászokra vonatkozó szabályainak. A fedélzetre felvihető csomagok kapcsán az utasok sokszor ellentmondó információkat találnak a légitársaságok honlapján és számos esetben csak a repülőtéren szembesülnek azzal, hogy poggyászaik adott esetben a légitársaságok egyéni szabályozása értelmében túlméretezettek, esetlegesen túlsúlyosak. A légitársaságok - különösen a diszkont légitársaságok - a túlsúly és a nagyobb méret miatt meglátásom szerint szintén aránytalan mértékben szabhatnak ki pótdíjakat. Ezt a helytelen magatartást véleményem szerint azonnal meg kell szüntetni. Úgy gondolom, hogy a Bizottságnak meg kell tennie a szükséges lépéseket, hiszen új szabályozásra, egyfajta egységesítésre van szükség. Jómagam is számos alkalommal tapasztaltam azt utazásaim során, hogy az utasok megalázó helyzetbe kerültek csomagjaik méretének megvizsgálásakor és sok esetben választásra kényszerítették őket a pótdíj fizetése, vagy bizonyos tárgyak kidobása között. Úgy vélem, hogy ezekben az esetekben alapvetően sérülhetnek az utasok jogai. Ezért is van arra szükség, hogy a légitársaságok e magatartását mihamarabb bizonyos korlátok közé szorítsuk és egységes szabályozás alá vonjuk. Üdvözlöm tehát a TRAN Bizottság indítványát, s csak remélni tudom, hogy sikerül ezt a kérdést gyorsított eljárásban tárgyalnunk.

 
  
MPphoto
 
 

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE), na piśmie. – Martwię się o prawa pasażerów. Niektóre linie lotnicze dowolnie zmieniają zasady korzystania ze swoich usług. Często brakuje konkurencji wśród obsługi lotniskowej, przez co jakość usług naziemnych nie zawsze jest na przyzwoitym poziomie. Zdarza się, że bagaż gubi się lub dochodzi po paru dniach. Dodatkowym problemem są tworzone limity związane z ciężarem, rozmiarem oraz rodzajem bagażu podręcznego. Zmieniane są definicje najłatwiejszych pojęć, tak, aby wprowadzić pasażera w błąd. Jednego dnia bagaż podręczny znaczy jedno, a drugiego zupełnie co innego. Za zmiany, a tak naprawdę pomyłki, płaci klient. Z danych statystycznych wynika, że w dobie światowego kryzysu przewoźnicy sieciowi odnotowali w Europie spadek ilości pasażerów, natomiast przewoźnicy tanich linii wzrost. W roku 2010-2011 było to na poziomie aż 10 %. Tendencja ta daje dużo do myślenia. Według badań w 2020 roku udział tanich linii na rynku europejskim może sięgać nawet 50%. Wspierajmy rozwój biznesu, ale przy zabezpieczeniu praw konsumentów. Nie można dopuścić, by linie lotnicze robiły zamieszanie i wprowadzały w błąd swoich klientów. Pasażer powinien dostawać prawdziwe informacje o przysługujących mu prawach, mieć możliwość szybkiego i skutecznego odwołania się. W Europie, muszą obowiązywać ujednolicone pojęcia dotyczące bagażu podręcznego. Niech to będzie jedna definicja. Zwiększy to przejrzystość i jakość korzystania z transportu lotniczego.

 
  
MPphoto
 
 

  Dominique Vlasto (PPE), par écrit. – Monsieur le Commissaire, il est désormais coutume de voir, au moment de l'embarquement, des passagers forcés de tasser leur sac à main ou leur achat duty free dans leur bagage de cabine. Et si par malheur, dans la précipitation, ils n'y parviennent pas ou leur bagage paraît trop gonflé aux yeux du personnel naviguant, ils doivent bien souvent s'acquitter de frais supplémentaires, particulièrement élevés. Monsieur le Commissaire, voilà maintenant plusieurs années que nous vous signalons les désagréments de cette pratique commerciale. Votre seule réponse a été pour l'instant de constater la confusion et l'exaspération des passagers, mais en aucun cas de proposer des actions pour y répondre. Alors que le trafic aérien est en constante augmentation en Europe et que cette pratique est de plus ne plus répandue, il en résulte une régression pour les droits des passagers, qui ont souvent le sentiment d'être floués! Il est donc grand temps d'harmoniser ces règles et de définir ce qui peut être embarqué par les passagers et selon quelles conditions. C'est en tous cas mon ambition dans le cadre de la révision des droits des passagers aériens. J'espère sincèrement que nous pourrons compter sur vous pour voler au secours des voyageurs.

 

6. Nariadenie o povinnom označovaní pôvodu určitých výrobkov dovážaných z tretích krajín (rozprava)
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Presidente. − L'ordine del giorno reca la discussione sull'interrogazione con richiesta di risposta orale alla Commissione sul regolamento sull'obbligatorietà del marchio di origine per taluni prodotti importati da paesi terzi, di Vital Moreira e Cristiana Muscardini, a nome della commissione per il commercio internazionale (O-000217/2012 - B7-0552/2012)

 
  
MPphoto
 

  Vital Moreira, Autor. − Senhora Presidente, Senhor Comissário, caros Colegas, cumpre-me, como um dos subscritores desta pergunta oral, apresentá-la a este plenário. No final de 2005, a Comissão Europeia apresentou um projeto de regulamento para a introdução do regime obrigatório de marcação de origem para certos produtos importados de países terceiros. Os objetivos desta proposta eram, primeiro, evitar a utilização de marcas de origem falsas ou enganosas, melhorar a informação ao consumidor sobre a origem de determinados produtos, colocar os produtos europeus em pé de igualdade com os seus parceiros comerciais, nomeadamente o Canadá, a China, o Japão e os Estados Unidos da América, que já impõem a marcação de origem aos produtos importados.

O Parlamento Europeu tem sempre apoiado a criação do regime obrigatório da marcação de origem, como indicam as resoluções aprovadas em 2006 e 2009. Não surpreende, por isso, que, em outubro de 2010, já ao abrigo das novas competências legislativas em matéria de comércio que decorrem do Tratado de Lisboa, o Parlamento Europeu tenha aprovado uma posição em primeira leitura sobre o projeto de regulamento da Comissão Europeia relativo à indicação do país de origem em determinados produtos importados de países terceiros com 529 votos a favor, 49 contra e 44 abstenções.

Posteriormente, e pese embora os reiterados pedidos do Parlamento, o Conselho não logrou adotar uma posição comum bloqueando, assim, efetivamente o processo legislativo. Recentemente, numa reviravolta surpreendente, a Comissão anunciou que retiraria, em 2003, o regulamento presentemente em vigor alegando que a decisão do painel da Organização Mundial do Comércio sobre o caso relativo à etiquetagem do país de origem respeitante à carne bovina e suína alterou a jurisprudência da Organização Mundial do Comércio e, consequentemente, tornou a proposta inicial de regulamento made in incompatível com as normas da OMC.

Assim, perguntamos: primeiro, por que razão opta a Comissão por retirar a proposta, em vez de propor as alterações necessárias para tornar o regulamento compatível com a OMC, incluindo, se necessário, uma nova base jurídica a ser adotada pelos co-legisladores ao abrigo do processo atual durante a segunda leitura ou em eventuais trílogos; segundo, não considera a Comissão que, num espírito de boa cooperação interinstitucional e no respeito pelos cidadãos europeus representados pela aprovação do regulamento por larga maioria do Parlamento, deveria ter consultado o Parlamento e concedido um tempo suficiente para a discussão antes de anunciar a retirada? Considera a Comissão que a retirada do regulamento é do interesse geral da União Europeia? Terceiro, quais os elementos da proposta inicial ou do texto da proposta aprovada em primeira leitura pelo Parlamento que já não são compatíveis com a OMC e porquê?

Na sequência do painel da OMC e das decisões do órgão de apelo, qual é a posição da Comissão sobre os regimes de marcação obrigatória de origem requeridos por muitos outros países, aplicáveis aos produtos importados, como, por exemplo, o Brasil, o Canadá e os Estados Unidos? Em penúltimo lugar, quarto lugar, que medidas concretas tenciona a Comissão tomar para garantir a indicação de origem e, assim, a rastreabilidade dos produtos importados de países terceiros no mercado único, pelo menos em relação aos setores já abrangidos pelo regulamento? Qual é o calendário previsto?

Finalmente, e com isto termino, tenciona a Comissão apresentar uma nova proposta para este regulamento, em conformidade com as novas regras da OMC e, em caso afirmativo, quando?

 
  
MPphoto
 

  Cristiana Muscardini, Autore. − Signor Commissario, lei ha ben sentito le questioni che le ha posto l'onorevole Moreira e lei sa bene che il mercato globalizzato porta sviluppo se le regole sono certe, comuni e condivise. Le libertà di impresa, di commercio e di concorrenza devono essere garantite, soprattutto all'interno, dall'Organizzazione mondiale del commercio, che non può stabilire che vi siano consumatori e produttori di serie A o di serie B, a seconda del paese o del continente nel quale vivono ed operano.

Se i nostri più importanti partner competitori economici come Cina, Stati Uniti, Canada, Brasile hanno regole interne che impongono una denominazione di origine per una serie di manufatti che provengono dall'estero, anche l'Europa ha il diritto di avere tale norma e perciò il dovere di varare un regolamento per la denominazione di origine di alcuni prodotti extra-UE, come ha votato il Parlamento in prima lettura nell'ottobre del 2010.

O l'Europa ha questo regolamento o si deve chiedere all'OMC di intervenire per far abrogare tale norma nei paesi nei quali esiste. Non ci possono essere due pesi e due misure: non ci può essere un mercato corretto e mondializzato se alcuni sono favoriti e altri sfavoriti. E l'Europa non può essere giusta verso i propri consumatori, cittadini o produttori, se non è capace di difendere i diritti insieme ai doveri. I consumatori europei hanno il diritto di scegliere in modo consapevole e il sistema manifatturiero europeo, spina dorsale della nostra capacità economica e competitiva, ha il diritto di ottenere dalle istituzioni europee la stessa attenzione che le istituzioni danno ai produttori e consumatori in Cina, Stati Uniti, eccetera.

Chiediamo che la Commissione soprassieda al rinvio del regolamento e si possa finalmente aprire un confronto serio e democratico tra Parlamento, Consiglio e Commissione. Il Parlamento non ha l'arroganza di dire che ciò che ha votato è immutabile ed è disponibile a verifiche e confronti. Ma chiediamo con fermezza che non vi sia arroganza né da parte della Commissione, né parte del Consiglio, come invece si è verificato in questa deplorevole occasione, nella quale la Commissione non ha nemmeno ritenuto di avvisare per tempo la commissione parlamentare per il commercio internazionale e i relatori della sua intenzione di ritiro, né si è mai completamente fatta promotrice di incontro, anche informale, tra le tre istituzioni per verificare quali potessero essere i compromessi onorevoli da perseguire. Il nostro perciò è un invito al rispetto reciproco nell'interesse dei cittadini e un appello perché ci si faccia promotori di un incontro chiarificatore per risolvere questo annoso problema.

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Madam President, honourable Members, today in the EU, companies can mark the origin of goods on a voluntary basis. The purpose of the so-called ‘made in’ proposal was to impose mandatory marking of origin for imported goods of selected industrial categories.

We know the importance the European Parliament attaches to origin-marking, and we are mindful of its support to the proposal in first reading. The Commission has made every effort to achieve progress on this legislative proposal, taking account of the amendments adopted by the European Parliament. However, seven years after the proposal was tabled, we must face reality: there has been no progress since the vote of the European Parliament and there are no genuine prospects for a political compromise amongst the various institutions. In addition, following the recent WTO rulings, there are now real concerns in terms of the WTO compatibility of the proposal. These rulings clarify for the first time that origin-marking may fall under a specific WTO agreement: the WTO agreement on technical barriers to trade.

Given the specific provisions of that agreement, there is a significantly increased risk, due in particular to the fact that the ‘made in’ proposal would apply only to products imported from some third countries and, notably, not to domestic EU products. Moreover, since the outbreak of the crisis, the focus of the proposal on imports has become more controversial in a context where the EU has been one of the strongest advocates against protectionism. Taking account of this backdrop and after careful consideration, the Commission included the withdrawal of the proposal in its work programme for 2013.

At this stage this is an intention to withdraw. We are now in the midst of the interinstitutional process, whereby the Council and the European Parliament have the possibility to comment and the Commission may eventually decide effectively to withdraw. The matter was discussed in the Committee on International Trade at the end of November and a technical meeting with the International Trade Committee took place on 10 January.

As regards origin-fmarking schemes in non-EU countries, the Commission notes that some countries have origin marking schemes in place, although these generally pre-date the recent rulings. Such schemes also differ significantly, notably as regards their coverage. That being said, we have not received reports of any major obstacle faced by European exporters stemming from those schemes. Should we do so, naturally that is something to which we would give very close consideration.

For these reasons, and notably in the light of our international obligations as clarified in the recent rulings, the Commission considers that it cannot at this time pursue legislation action on origin marking on imported goods only, such as that contained in the currently stalled proposal.

One option that was evaluated at the time of the original proposal is imposing origin-marking not only for imported goods but also for EU products, namely ‘made in the EU’. This would imply a major change in the scope and objective of the proposal and would therefore require a new proposal on a different legal basis. I do not think, Mr Moreira, that we can do that in the course of the present procedure. This would in turn require an impact assessment to establish whether such a new legislative initiative would satisfy the conditions established in the Treaty, whether there is a demand from EU industry for this and whether there are consumer expectations in that regard. More directly, in the context of an economic crisis, do we want to impose such cost increases on our companies?

The Commission is not currently pursuing this avenue. However, it will continue to consider the matter further. It would be for the Commissioner for Industry and Entrepreneurship, Vice-President Tajani, to explore the issue more in detail if appropriate.

But let us get back to the fundamental motivations behind this debate, namely consolidating a level playing field for our companies in the EU: ensuring protection against fraudulent origin labelling and responding to consumers’ needs for information. Recent studies supervised by the Commission on textile and leather show that, among consumers’ demands on labelling, origin-marking does not rank among the highest priorities.

As to the business environment, the Commission is currently looking at how to strengthen the enforcement of the Unfair Commercial Practices Directive.

The Commission will also soon table a package of measures that includes a legislative proposal on the market surveillance of products with the objective of improving enforcement and the control of products entering the Union, a legislative proposal on general product safety and a multiannual plan on market surveillance.

In a context where the Commission is working under resource constraints and strives for better regulation, the Commission will further set its course of action according to what can best contribute to promoting growth, competitiveness and consumer confidence.

In replying to a number of remarks which have been made in the presentations by the authors, let me say that we have mentioned very clearly to the Commission that we have the intention of withdrawing this proposal. The International Trade Committee was informed in advance through its Chair, and in any event this is exactly the purpose of the 2013 Commission Work Programme: to inform the Council and Parliament of what the Commission plans to do in the following year and what it plans not to do or not to do any more. This is fully in line, I believe, with the framework agreement.

Now Parliament has the occasion to make this view known before the Commission effectively decides to proceed to withdrawal later in the spring or decides otherwise.

 
  
MPphoto
 

  Daniel Caspary, im Namen der PPE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Es geht aus meiner Sicht heute um zwei Fragen. Die eine ist die institutionelle Frage. Die Europäische Kommission legt uns vor vielen Monaten, ja schon fast Jahren, einen Gesetzesentwurf vor, wir stimmen in erster Lesung etwas mit breiter Mehrheit ab, und der Rat, der auch heute nicht da ist, macht erst mal zwei Jahre gar nichts. Ich denke, wir sind uns alle einig, dass diese Untätigkeit im Rat – dass zwei Jahre lang unser Mitgesetzgeber nicht tätig wird, und zwar überhaupt nicht tätig wird – untragbar ist.

Die zweite Frage: Sehr geehrter Herr Kommissar, Sie haben angekündigt, in das Arbeitsprogramm der Kommission für das nächste Jahr aufzunehmen, dass Sie diesen Vorschlag zurückziehen wollen. Ich hätte mir gewünscht, dass Sie nach dem derzeitigen Stand – nämlich dass wir schon die erste Lesung hatten, auch wenn mir manches Detail nicht gefallen hat –, einfach versucht hätten, gemeinsam mit uns diesen Vorschlag WTO-kompatibel zu machen, statt ihn einfach zurückzuziehen. Denn inhaltlich sind heute schon viele Produkte gekennzeichnet, die in die Europäische Union hereinkommen. Ich verstehe auch die wenigen Verbraucher, die wirklich ein Interesse haben, die Herkunft zu erfahren. Aber die Frage ist doch in dieser globalisierten Welt, die wir heute haben: Wie kann man denn wirklich unserem Verbraucher erklären, wo ein Produkt herkommt? Wo kommt denn ein Produkt her, bei dem im Zweifel Zulieferteile aus 30, 40, 50 Ländern stammen und Produktionsschritte in 30, 40, 50 Ländern getätigt wurden, wie das bei vielen komplexen Produkten der Fall ist? Da wünsche ich mir, dass wir uns, wenn wir uns für die Einführung einer solchen „made in“-Kennzeichnung einsetzen, dann auch wirklich Gedanken machen, dass diese den Verbraucher auch informiert, und wir nicht eine Regulierung haben, die am Ende den Verbraucher staatlich verordnet desinformiert. Da sollten wir uns alle gemeinsam noch einmal Gedanken machen, wie wir in dieser Hinsicht gegebenenfalls einen neuen Entwurf, den ich mir wünsche, ausarbeiten können.

 
  
MPphoto
 

  Gianluca Susta, a nome del gruppo S&D. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, già altri colleghi hanno ricordato il vulnus istituzionale che è stato introdotto con questa proposta di ritiro da parte della Commissione. Noi avevamo salutato favorevolmente, signor Commissario, la sua iniziativa di tre anni fa di riproporre, dopo il cambiamento istituzionale intervenuto con il trattato di Lisbona, il regolamento sul "made in" per coinvolgere questo Parlamento in una fase attiva, essendo diventato colegislatore.

Facciamo fatica a cogliere le ragioni vere del cambiamento della sua impostazione: lei non potrà non vedere, da un lato, che il Parlamento è stato esautorato dopo aver espresso un voto in sede legislativa, non una mera risoluzione. Quindi non è neanche corretto affermare che la proposta ha sette anni. Da un punto di vista formale è stata riproposta tre anni fa; è stata votata nell'ottobre del 2010; e quindi questa proposta è stata votata dopo un accordo interistituzionale tra Parlamento e Commissione, che ha ridefinito i rapporti tra le due istituzioni.

Credo altresì che sia sbagliato appellarsi a coloro che, nella società civile, sono contrari all'introduzione di queste norme, perché mette in discussione la centralità di questo Parlamento come rappresentante degli interessi complessi che si articolano nel territorio dell'Unione, che è fatta da 500 milioni di persone. Nel merito ricordiamo, signor Commissario, che vasti settori dell'industria manifatturiera, che sono al centro della crisi, che sono l'unica garanzia per rilanciare una vera competitività e crescita nell'Unione europea e garantire livelli di occupazione adeguata in questo momento di crisi, chiedono l'introduzione di questo regolamento non per protezionismo, come lei ha detto, ma per ricreare condizioni di reciprocità con altri paesi.

Basterebbe una nuova iniziativa legislativa che riprendesse i termini della normativa degli Stati Uniti d'America per risolvere il problema complessivamente: quindi la invitiamo a non insistere nel ritiro di questa proposta e ad incoraggiare invece un confronto con il Consiglio e il Parlamento, semmai per adeguarla alle nuove esigenze che sono nel frattempo sorte.

 
  
MPphoto
 

  Niccolò Rinaldi, a nome del gruppo ALDE. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, sappiamo che con questo regolamento ci sarebbe comunque qualche informazione, magari non prioritaria, ma in più, per i consumatori; sappiamo che altrove nel mondo esistono disposizioni questo genere (esistono in Cina, negli Stati Uniti, esistono in Canada, in Messico, in Giappone e via dicendo); sappiamo che il Parlamento è riuscito ad avere una larga maggioranza, nonostante ci fossero in suo seno delle esitazioni profonde da parte di colleghi che avevano governi, sistemi industriali di riferimento che erano scettici su questo provvedimento; e sappiamo che il grande sostegno che abbiamo avuto due anni fa è stato ottenuto su tre punti base: un regolamento che si applica a un numero limitato di prodotti; che si applica al prodotto finito venduto al consumatore e che ha una durata di cinque anni, un progetto pilota; sappiamo che nell'Organizzazione mondiale del commercio c'è spazio per modifiche e per negoziati; sappiamo che il protezionismo in questo caso – a mio avviso – non c'entra niente; sappiamo infine che le relazioni interistituzionali debbono essere basate sul rispetto reciproco, dove un ritiro non arriva inatteso.

Quello che invece non sappiamo è se alla fine di questi cinque anni non il Parlamento, che credo il suo lavoro lo abbia fatto, ma la Commissione e soprattutto il Consiglio sapranno presentarsi, offrendo quella che è una delle poche misure concrete a favore del mondo imprenditoriale che non ha voluto de localizzare, che si è ostinato a mantenere le linee produttive nei nostri territori. È stata creata un'attesa e mi pare che siano in troppi adesso a non volersi assumere le proprie responsabilità.

È chiaro che questo è un lavoro che deve essere preparato, ad esempio con le associazioni di categoria mediate un confronto interno – in alcuni paesi hanno avuto anche lacerazioni profonde; è chiaro che abbiamo bisogno di governi che non siano soltanto favorevoli a parole ma che siano capaci di prendere iniziative bilaterali e quindi in sede di Unione europea, per preparare il terreno. È altresì chiaro che bisogna essere attivi anche all'interno dell'Organizzazione mondiale del commercio.

Ma io penso che il Parlamento abbia saputo finora dar prova di capacità di ascolto, riconoscimento e legittimità a questa parte d'Europa, che vede le istituzioni legiferare su tutto, su tutto, anche sul singolo bagaglio quando si prende un aereo, ma che al contrario dimostrano troppa paura su un provvedimento essenziale che tocca il cuore del nostro mondo industriale.

 
  
MPphoto
 

  Yannick Jadot, au nom du groupe Verts/ALE. – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, il ne vous a pas échappé que nous traversons une crise extrêmement lourde et qu'une bonne partie de nos concitoyens sont angoissés par le processus de mondialisation et s'en inquiètent. Ils ont perdu leurs repères et sont aussi soumis, d'une certaine façon, en permanence, à des pressions contradictoires. D'un côté, on leur dit: "Vous, consommateurs, vous devez consommer davantage pour favoriser la croissance, dont on ne sait plus très bien à qui elle profite, et sauver les emplois". Et, en même temps, on leur dit: "Vous consommez trop, ou vous consommez mal, et cela détruit la planète".

Au moment où, dans ce Parlement, en Europe, on essaie de renforcer quelque peu le droit des consommateurs, de leur donner des outils pour être acteurs, eux aussi, de la mondialisation et du commerce, vous nous expliquez que cela représente un obstacle au commerce. Nous voyons bien que, en l'occurrence, soit vous avez confiance dans le libéralisme, que la Commission et que, vous-même, portez, et vous considérez que les bénéfices du libéralisme sont tellement évidents que vous ne devez pas avoir peur de renforcer le droit des consommateurs, soit la crise démontre que cette forme de libéralisme a, elle aussi, échoué et vous ne pouvez pas, à ce moment-là, nous proposer simplement que la Commission renforce le contrôle sur les importations de produits.

Nous sommes dans un monde où les citoyens ont besoin d'être des acteurs, où les consommateurs doivent pouvoir choisir. Le "made in" ne répond pas à toutes les questions sur le dumping social, sur le dumping environnemental ou sur d'autres sujets, mais c'est un outil de référence et c'est un outil qui permet d'être, encore, un acteur de sa vie.

Les citoyens ont envie de savoir, les citoyens ont envie de choisir. Nous vous demandons, dès lors, Monsieur le Commissaire, de faire en sorte que ce droit des consommateurs soit renforcé et que la Commission, dont vous avez la responsabilité, ici, ne bafoue pas la responsabilité du Parlement.

Vous avez aussi la responsabilité d'inciter le Conseil à ne pas bafouer le droit du Parlement. Le Conseil n'est pas là – vous avez raison de le noter – mais, encore une fois, dans cette crise de la mondialisation, battons-nous pour renforcer les droits des citoyens, comme ceux des consommateurs.

 
  
MPphoto
 

  Julie Girling, on behalf of the ECR Group. – Madam President, I have always had concerns with respect to this proposed regulation. Can mandatory origin-marking prevent counterfeiting of goods when they are per se imitations? How accurate can origin-marking be in identifying the country where the marked products really originate, taking account of the complexity of modern supply chains? In a globalised world are the costs resulting from mandatory origin-marking bearable for enterprises? These are all very valid questions.

However, aside from the issues of trade regulations and WTO compatibility, I recognise and understand a growing demand by consumers to know where their good come from. They want to know for a variety of reasons, ranging from a desire to support their own national industries to the right to exercise choice based on the political or environmental performance of the source country.

I say to the Commission, it is time to move on. In the days when I can now walk into a store, point my mobile phone at a product and it tells me the complexities of that supply chain – it is well within our capabilities and it is not protectionist. It is simply giving consumers the information that they demand. I say listen to Parliament. We are close to consumers. This is an important issue so do not give up.

 
  
MPphoto
 

  Matteo Salvini, a nome del gruppo EFD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, Signor commissario, mi rivolgo anche a chi magari ci sta seguendo su Internet: ieri abbiamo commemorato 112 operati morti in Bangladesh, molte donne e molte minorenni, mentre confezionavano a un dollaro al giorno prodotti tessili che poi si vendono in casa nostra. Però questo all'Europa non interessa: un minuto di silenzio e poi via.

Non sappiamo cosa compriamo, cosa consumiamo e cosa indossiamo: io non so se questo golfino è stato prodotto a casa mia, a Milano o a Como, oppure da un bambino in Bangladesh. La Commissione europea non vuole farmelo sapere, né a me a cinquecento milioni di europei; non vi interessa. La Commissione europea preferisce dare retta alle multinazionali, ad alcuni governi del Nord Europa, alla Gran Bretagna, all'Olanda, alla Germania, alla Svezia, a chi ha portato le sue produzioni in Cina, alle multinazionali. A qualcuno in Europa interessa farci invadere dall'ortofrutta del Marocco, dalle scarpe del Pakistan: e chi se ne frega se chiudono migliaia di aziende? Chi se ne frega se stanno a casa decine di migliaia di lavoratori? Chi se ne frega se falliscono migliaia di imprese?

Questi sono posti di lavoro in Europa, però a qualcuno conviene che ci siano posti di lavoro altrove, perché pagare un bambino un dollaro al giorno in Bangladesh probabilmente è più utile che non un operaio 50 euro al giorno a Milano o a Como. Quindi non fate quello che è banale, ossia non ci fate sapere dove vengono prodotte le nostre cose. Lo fanno la Cina, gli Stati Uniti, il Brasile, il Messico, il Giappone: ma noi no.

Noi no, perché noi siamo protezionisti! Gli altri lo fanno e difendono i loro interessi: noi non lo possiamo fare! Signor Commissario, mi arrendo. Poi qualcuno si stupisce che i cittadini non capiscano l'Europa e stiano lontani dall'Europa. Se l'Europa è questa, l'Europa dei bambini morti in Bangladesh e delle nostre aziende in Lombardia che chiudono, è l'Europa delle multinazionali e dei Mario Monti per intenderci, allora Dio ci salvi da questa Europa.

 
  
MPphoto
 

  Helmut Scholz, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Meine Fraktion teilt die entschiedene Kritik des Europäischen Parlaments an der ungerechtfertigten Verzögerungstaktik des Rates. Die Bürgerinnen und Bürger Europas haben ein Recht darauf zu erfahren, woher ein Produkt stammt.

Ich fordere deshalb die Kommission auf, unverzüglich einen neuen Entwurf vorzulegen und darin die Position des Parlaments bereits aufzunehmen, gerade weil der Rat seinen Beitrag verweigert hat.

Die Bürgerinnen und Bürger wollen jedoch mehr wissen als einen Ländernamen. Dies kann nur ein erster Schritt sein. Wichtig ist für die Verbraucherinnen und Verbraucher im 21. Jahrhundert mit seiner immer stärker integrierten Weltwirtschaft, dass bei der Produktion – egal in welchem Land – die sozialen Menschenrechte eingehalten wurden. Sie wollen ein Zertifikat, dass die Produkte nicht gesundheitsschädlich sind und dass sie klimaschonend produziert wurden. Das heißt fair made, fair trade, Transparenz für die Verbraucher.

Ich fordere die Kommission daher auf, sich in der WTO für eine entsprechende Modernisierung der internationalen Handelsregeln einzusetzen und nicht einfach bei den bestehenden zurückzustecken. Sozial- und Umweltdumping müssen weltweit geächtet werden, damit unser Planet und unsere Gesellschaften nicht durch einen negativen Verlauf der Globalisierung der Produktionsketten gefährdet werden.

 
  
MPphoto
 

  Christofer Fjellner (PPE). - Fru talman! Jag skulle vilja börja med att välkomna att kommissionen drar tillbaka den här förordningen om ursprungsmärkningar på produkter från tredjeland. I går natt möttes vi här och debatterade just ursprungsregler och de problem som finns att fastställa ursprungsregler enkelt. Vi var också oroliga att EU skulle välja att ensidigt fastställa ursprungsregler. Jag tog då exemplet med min skjorta, och det är väl lika aktuellt idag, vars bomull kommer från Egypten, som är vävd i Italien och sydd i Hong Kong.

Nu hör vi många förespråkare för den obligatoriska ursprungsmärkningen tala om säkerhets- och arbetsvillkor och miljö, men vi vet ju alla att skillnaderna oftast är större mellan fabriker i ett och samma land än vad de kan vara mellan länder.

Jag skulle också vilja påminna om att vi faktiskt har diskuterat att införa en obligatorisk ursprungsmärkning på produkter som är tillverkade i EU, obligatoriskt ”made in the European union”, men det har vi avfärdat, för det var byråkratiskt och dyrt och någonting som företagen inte ville ha. Därför förstår jag inte varför vi vill införa det här på det som importeras till EU.

Jag tror att företag, om konsumenterna vill, själva kommer att använda mer av ursprungsmärkningar. Det här förslaget är förlorat och ska nog så förbli. ”Let ’made in’ rest in peace!”

(Talaren godtog att besvara en fråga (”blått kort”) i enlighet med artikel 149.8 i arbetsordningen.)

 
  
MPphoto
 

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), Domanda "cartellino blu". – Collega Fjellner, mi sembra di capire che solo le cose facili si possono fare: siccome è difficile indicare l'origine di un prodotto che ha un materiale di produzione che viene da un paese, una lavorazione che avviene in un altro e una fine di lavorazione in un altro, allora non lo dobbiamo indicare.

L'Europa fa solo le cose facili: le cose complicate l'Europa non le fa. Noi siamo qui per fare le cose semplici. Siccome è difficile spiegare ai consumatori da dove viene un prodotto, non dobbiamo metterci il marchio che indichi e denomini l'origine del prodotto. Mi sembra una grande banalità.

Collega Fjellner, non le sembrerebbe più corretto dire che lei, per interessi del suo paese, delle aziende del suo paese, che evidentemente non producono, e di una realtà non produttiva come quella che magari lei rappresenta, non ha interesse al marchio di origine? Sarebbe più corretto forse avere questo tipo di posizione qui in Aula.

 
  
MPphoto
 

  Christofer Fjellner (PPE), Svar "blått kort". – Tack så mycket. Det börjar verkligen bli en tradition, det här. Europa ska tvärtom fokusera på att göra det som är svårt, som kräver globala försörjningskedjor. Om vi med byråkrati, tullar och protektionism försöker hålla kvar produktion där vi inte är globalt konkurrenskraftiga, t.ex. producera t-shirts i Europa, då kommer vi snarare att vara förlorare i den globala konkurrensen.

Jag träffade i Vietnam den vietnamesiska handelskammaren, som konstaterade att man aldrig kommer att kunna försörja befolkningen i Vietnam på att bara producera skor. Om vi fortsätter att hålla fast vid någonting vi inte är globalt konkurrenskraftiga på kommer vi att märka att Kina kommer att exportera jumbojet till Europa medan vi exporterar t-shirts till dem. Då blir vi förlorare.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Lange (S&D). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Warum ist man eigentlich gegen den Vorschlag? Ich sehe im Grunde nur einen Grund, dass einzelne Hersteller und vor allen Dingen einzelne Händler in einigen Ländern der Europäischen Union das Interesse haben, nicht deutlich zu machen, wo ihre Produkte herkommen, quasi billig global einkaufen und teuer in Europa verkaufen mit dem Anschein, dass die Produkte in Europa unter vernünftigen Bedingungen produziert worden sind. Diesem ökonomischen Partikularinteresse von einzelnen Herstellern und vor allen Dingen einigen Händlern sollten wir nicht nachgeben. Wir wollen Transparenz in der Lieferkette, wir wollen sicherstellen, dass jeder weiß, woher Produkte kommen und so auch ein fairer Wettbewerb innerhalb der Europäischen Union stattfinden kann.

Deswegen bewegen mich zwei Gesichtspunkte, zwei Fragen. Die eine ist: Was ist eigentlich mit dem Rat los? Will der Rat eigentlich noch gemeinschaftlich die Europäische Union weiterentwickeln, im Interesse der Verbraucherinnen und Verbraucher? Oder gibt der Rat ökonomischen Partikularinteressen Raum und lässt dann im Grunde die europäische Methode sein? Ich habe die Befürchtung, dass zurzeit diese zweite Möglichkeit im Europäischen Rat dominiert, nicht mehr Europa nach vorne zu bringen, sondern ökonomische Partikularinteressen gelten zu lassen. Liebe Kolleginnen und Kollegen, das darf nicht sein!

Die zweite Frage richtet sich an die Kommission: Auf welcher Seite stehen Sie? Sind Sie eher auf der Seite eines Rates, der ökonomische Partikularinteressen gelten lassen wird, oder sind Sie auf Seiten des Europäischen Parlaments, das die Europäische Union gemeinsam weiterentwickeln will?

 
  
MPphoto
 

  Toine Manders (ALDE). - Er wordt nu veel gesproken over institutionele problemen, over problemen met de WTO. In Europa maken wij wetgeving die de sociale dimensie van Europa en een menselijk leven in de Europese industrie probeert te benadrukken. Dat is goed.

Wij maken wetgeving over milieu. Ik zie nu een hele hoop problemen om deze verordening door te laten gaan. Ik ben advocaat en, commissaris, u bent ook advocaat geweest. Ik denk dat je dan een andere weg moet kiezen en dat je niet moet doorgaan met te verplichten dat op de uit andere landen ingevoerde producten de aanduiding van de oorsprong wordt gezet. Ik denk dat je het moet omdraaien.

Ik zou zeggen, voer in Europa een vrijwillige aanduiding van de oorsprong in, Made in the EU of Made in Germany, maar koppel dan er wel meteen harde voorwaarden aan, dat alles, maar dan ook alles in dat land of in dat werelddeel geproduceerd moet worden en dwing dat af. Dus maak het vrijwillig, maar niet vrijblijvend.

Als wij dat kunnen doen, kunnen wij de consument in elk geval duidelijkheid en transparantie verschaffen dat een product ook daadwerkelijk in Duitsland of in de Europese Unie is gemaakt. Het kan niet zo zijn dat ik een kostuum koop waarop staat Made in Germany en dat alleen de knopen zijn aangezet in Duitsland en dat de rest in de rest van de wereld wordt gemaakt, in goedkoop producerende landen. Want dan denk ik dat ik een kwaliteitsproduct koop en in principe heb ik dan kennelijk gewoon een Chinees pak aan.

 
  
MPphoto
 

  William (The Earl of) Dartmouth (EFD). - Madam President, consumers want to know where products come from, and this applies especially to food products; so it is right that we are discussing rules of origin.

I must make the point, however, that what consumers want to know is the country of origin. They want to see ‘made in England’, ‘made in France’, ‘made in Italy’, ‘made in Germany’, ‘made in Denmark’ and so on. There may even be a few consumers who want to see ‘made in Romania’, but what consumers do not want to see is ‘made in the EU.’ This is why I am expressing the hope – but it is only a hope, and I suspect a vain hope – that these rules are not going to be another device to put us on the road to a European super-state.

 
  
MPphoto
 

  Franck Proust (PPE). - Madame la Présidente, je suis stupéfait. Stupéfait et préoccupé par la décision de la Commission de retirer sa proposition de règlement sur le marquage d'origine, plus communément appelé le "made in".

Le Parlement avait pourtant adopté, à une majorité de plus de 85 % de ses membres, la proposition de règlement. En retirant cette même proposition, sur laquelle nous nous sommes prononcés il y a plus de deux ans, vous méprisez l'avis des parlementaires et, par voie de conséquence, celui des citoyens européens.

Vous le méprisez d'autant plus que le "made in" est une composante essentielle de l'information du consommateur. C'est un signal très négatif, vu la crise de défiance envers la politique et les institutions européennes que nous traversons.

Vous nous dites que la principale raison de ce futur retrait est que la proposition est devenue obsolète, à la suite de la jurisprudence de l'OMC sur l'affaire COOL. Arrêtez de nous prendre pour plus naïfs que nous ne sommes! Dans ce cas, qu'est-ce qui empêche la Commission de faire une nouvelle proposition tenant compte de cette jurisprudence? Comment expliquez-vous que le Brésil, le Canada et les États-Unis trouvent, eux, un moyen de concilier la réglementation sur le "made in" et le respect de leurs obligations envers l'OMC? Alors, arrêtons de nous mentir! La vraie raison de ce retrait ne serait-elle de sauver la face, quand le Conseil est incapable de trouver un accord?

Notre compétitivité est en berne et notre réponse à la crise consiste à nous priver de l'un des outils que nous avons à notre disposition, et cela n'est pas raisonnable. Je vous souhaite, de tout cœur, pour 2013, que vous trouviez une issue plus raisonnable à ce sujet, en espérant que, pour une fois, le Conseil ouvre ses yeux.

 
  
MPphoto
 

  Maria Badia i Cutchet (S&D). - Señora Presidenta, señor Comisario, a estas alturas del debate ya han salido casi todos los argumentos en favor de que este Reglamento pueda continuar, pero yo creo que este es un debate sobre las reglas de origen y la información sobre el origen, pero, sobre todo, sobre transparencia. Y yo quiero hacer hincapié básicamente en lo que esto representa para las pequeñas y medianas empresas, las PYME, de la Unión Europea.

Sabemos, porque este Parlamento lo dice cada día en sus informes, que representan el 99 % de las empresas, que su facturación supone la mitad de la facturación de toda la Unión Europea y que han ayudado a crear el 80 % de los últimos empleos. Entonces, tenemos la obligación de velar por que estas empresas, que son las que enriquecen la economía y crean puestos de trabajo, tengan una competencia leal en relación con los productos de importación.

Por esto le pido, señor Comisario, que repiensen el hecho de retirar este Reglamento, porque lo único que vamos a hacer es desproteger a nuestras empresas, no ayudar al crecimiento de la Unión Europea y no ayudar a crear más puestos de trabajo. Y también necesitamos este Reglamento porque nuestros consumidores quieren saber lo que consumen, de dónde viene, y que los estándares sociales de la Unión Europea sean preservados, sean preservados aquí y sean preservados en los países terceros.

Por esto, por favor, le pido que repiensen su decisión de retirar este Reglamento. Si hay que modificarlo, se modifica, pero no lo dejen aparte.

 
  
MPphoto
 

  George Sabin Cutaş (S&D). - Acest regulament, votat de Parlamentul European încă din octombrie 2010, reprezintă, practic, un răspuns pentru cerinţele de îmbunătăţire a transparenţei şi pentru o mai bună informare a consumatorilor europeni cu privire la produsele de tip industrial care pătrund pe piaţa europeană. Un astfel de regulament este cu atât mai util, cu cât Uniunea Europeană nu dispune în prezent de o legislaţie corespunzătoare în domeniu.

Găsesc regretabil faptul că executivul a decis, prin retragerea regulamentului, să ignore dreptul consumatorilor europeni de a identifica produsele care respectă anumite standarde sociale, de mediu şi de siguranţă, în funcţie de ţara de provenienţă. În final, domnule comisar, aş vrea să vă spun că nu cred că mai multă transparenţă şi o mai bună informare pentru consumatorii europeni înseamnă protecţionism.

 
  
MPphoto
 

  Patrizia Toia (S&D). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, la proposta di ritiro del regolamento è arrivata come un fulmine a ciel sereno e lei capisce, signor Commissario, che questo non è un buon segno nei rapporti interistituzionali tra Commissione e Parlamento. Le motivazioni non sono chiare: ci si nasconde dietro ragioni legate alle sentenze dell'OMC. Però anche dalle sue parole è emersa la non convinzione rispetto alla portata di questo regolamento.

È emerso il tema dei costi, del rischio di protezionismo, tutte motivazioni non reali. Credo che invece ci sia proprio una incapacità della Commissione di essere coerente con se stessa nell'andare avanti su questa strada. Io le dico una cosa, signor Commissario: lei ha sentito i toni antieuropeisti e populisti anche in quest'Aula, purtroppo anche da parte di rappresentanti del mio paese. Ebbene, se la Commissione continua a essere così assente, così refrattaria su questo tema e, di fatto, a difendere pochi interessi privati invece di tutelare i cittadini e i consumatori, voi non fate che alimentare questi toni e questi atteggiamenti.

 
  
MPphoto
 

  Cristiana Muscardini (ECR). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, il Commissario ci ha detto che non ci sono prospettive di un compromesso tra le istituzioni. Ma chi lo ha detto, signor Commissario? Chi ha provato a trovare un modo di incontro tra le tre istituzioni perché si potesse cercare un compromesso?

Le ha detto che non si applica ai prodotti domestici: è evidente, se sono domestici e stiamo invece parlando dei prodotti extra-UE non c'entra. Noi chiediamo che si debba sospendere il ritiro per fare un'analisi sulla situazione degli altri paesi che hanno un regolamento simile e, attraverso questa analisi, presentarci eventuali modifiche alla proposte che abbiamo già votato, se effettivamente lei è convinto che questa proposta non corrisponda all'attuale meccanismo dell'OMC.

Ma noi siamo convinti che nell'OMC non ci possono stare paesi con regolamento e paesi senza regolamento, perché non ci può essere un commercio corretto e una concorrenza equa laddove le regole sono differenti e penalizzano alcuni. Lei ha anche detto che il Parlamento può dire la sua opinione prima che la Commissione decida effettivamente il ritiro.

Noi prendiamo atto di questa sua dichiarazione e vogliamo credere che lei ne sia consapevole e convinto, perché il Parlamento oggi sta esprimendo il suo parere e lo esprimerà con un voto molto chiaro. Perciò le chiediamo di sospendere il ritiro, di sentire il parere del Parlamento come un impegno per riprendere il dialogo istituzionale, di essere lei promotore di un incontro – anche informale inizialmente – con le altre istituzioni, per valutare le eventuali necessità di modifica e le soluzioni valide e condivise di un compromesso onorevole. Perché lei, signor Commissario, rappresenta l'Europa e deve difendere gli interessi dell'Europa.

 
  
MPphoto
 

  Marc Tarabella (S&D). - Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, j'ai aussi œuvré afin que le citoyen puisse avoir accès, via un étiquetage efficace, à l'information adéquate. C'est bien le rôle de l'Union européenne de faire en sorte que le citoyen ait tout en main, au moment de faire un choix, pour se décider en connaissance de cause.

Le marquage d'origine des produits des pays tiers s'inscrit dans la même optique. Le Parlement européen s'était d'ailleurs prononcé – comme cela a été rappelé, à quelques reprises –, de manière très large, en ce sens, et avait assorti son vote d'une proposition visant à la mise en place de sanctions harmonisées en cas d'infractions.

Tout d'abord, le Conseil a traîné les pieds, au point de bloquer le processus législatif, et c'est lui qui en porte la plus grande responsabilité. Maintenant, c'est la Commission, sans la moindre concertation avec le Parlement, qui veut retirer ce règlement.

Orchestrée au sein même des institutions européennes, voilà donc une belle défaite pour les défenseurs du droit des consommateurs, qui, je le rappelle, n'est pas incompatible avec le commerce – ce serait bien un comble –, et pour tous ceux qui pensaient que ce projet était aussi un moyen d'exercer un levier sur la production et l'emploi des entreprises européennes. Une fois, encore, les entreprises spécialisées dans la fabrication de produits locaux ne sont pas valorisées.

(Applaudissements)

 
  
 

Procedura " catch the eye"

 
  
MPphoto
 

  Elisabeth Köstinger (PPE). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Mich überrascht die Vorgehensweise der Kommission. Das Europäische Parlament hat in seiner ersten Lesung seinen Standpunkt ganz klar gemacht. Ungeachtet der Tatsache, dass sich die Mitgliedstaaten auf keine Position einigen können, ist der Schritt der Kommission mehr als fragwürdig. Vor allem aber auch vor dem Hintergrund der Tatsache, dass das COOL-Programm der USA, welches die Kommission als Grund ihrer Entscheidung nennt, nicht aufgehoben, sondern lediglich abgeändert werden muss. Ein solches Vorgehen ist für unser Haus, wie Sie heute am Vormittag auch hören, absolut inakzeptabel. Anstatt am Thema zu arbeiten, um eine WTO-konforme Lösung zu finden, wird einfach ein Rückzieher gemacht.

Deshalb auch meine konkrete Frage an die Kommission: Wie wollen Sie den mehrmaligen Forderungen des Parlaments nachkommen und garantieren, dass für Importe aus Drittstaaten gleichwertige Produktions-, Sozial- und Umweltstandards wie für die EU-Produkte zu gelten haben? Wie könnten solche Regelungen innerhalb des WTO-Rahmens aussehen? Gedenkt die Kommission, das Parlament künftig vor solchen Entscheidungen wie der Rücknahme eines Gesetzesvorschlages zu unterrichten oder vielleicht sogar miteinzubeziehen?

 
  
MPphoto
 

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, nel 2010 il Parlamento europeo ha approvato con 529 voti il regolamento sull'obbligatorietà della denominazione di origine e la Commissione di fronte a un voto così ampio non può e non deve ritirarlo!

L'indicazione obbligatoria dell'origine per alcuni prodotti è fondamentale. Signor Commissario, nel sud dell'Italia, del mio paese, in Puglia, in Calabria, in Campania, in Molise, in Basilicata, siamo invasi dai prodotti cinesi e migliaia di aziende, di piccole aziende, hanno chiuso, creando decine e centinaia di migliaia di disoccupati.

Una tutina per bambini prodotta in Cina ha un prezzo di vendita al pubblico pari a un terzo di quello che è il costo di produzione in Italia; a quel costo però si aggiungono i costi sociali, lo sfruttamento dei bambini, orari di lavoro impossibili, nessuna tutela della salute dei lavoratori, dell'ambiente, dei minori, delle lavoratrici. Tutti noi in Europa, anche lei signor Commissario, sappiamo perché le produzioni tessili, calzaturiere e manifatturiere importate da paesi extra-UE hanno costi così bassi e competitivi: perché i lavoratori sono trattati come schiavi.

Possiamo almeno rendere obbligatoria l'indicazione del paese d'origine? Possiamo almeno dare al consumatore la possibilità di sapere dov'è prodotto un manufatto? Ritirando la proposta di regolamento, signor Commissario, voi farete gli interessi di chi? Delle aziende che producono legalmente o dei furfanti che operano contraffazioni? Delle piccole e medie industrie del tessile, calzaturiere o abbigliamento, che danno lavoro e creano sviluppo nelle città d'Europa o delle multinazionali che fuori dall'Europa producono senza rispettare le norme europee?

Farete gli interessi delle aziende che pagano un giusto e dignitoso salario ai lavoratori e ne garantiscono i diritti o di chi sfrutta i lavoratori nei paesi in via di sviluppo, trattandoli come schiavi? Per una volta faccia gli interessi dei cittadini europei, signor Commissario: ne guadagnerà lei, l'Europa e la sua credibilità.

 
  
MPphoto
 

  Σπύρος Δανέλλης (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, Κύριε Επίτροπε, θα αναφερθώ στα ιδιαίτερα προβλήματα της εμπορίας προϊόντων, όπως τα νωπά γεωργικά προϊόντα. Μπορεί ένα γεωργικό προϊόν που εισάγεται από τρίτες χώρες, όπου το κόστος παραγωγής είναι σαφώς χαμηλότερο, να προωθείται στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ευρωπαϊκό, από τη στιγμή που υποστεί μεταποίηση σε κράτος μέλος της Ένωσης, ακόμη και αν αυτή η μεταποίηση δεν αλλάζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ή την ειδική υφή του πρωτογενούς προϊόντος. Κι έτσι οδηγούμαστε, εύκολα, σε παραπληροφόρηση του καταναλωτή, ο οποίος μπορεί να διαβάζει στην ετικέτα του προϊόντος ότι η επιλογή του είναι προϊόν της Ένωσης και να αγνοεί ότι η πρωτογενής ύλη παράχθηκε σε χώρα εκτός της Ένωσης.

Η προστασία του καταναλωτή και η διασφάλιση του θεμιτού ανταγωνισμού δεν συνιστούν προστατευτισμό, αλλά υποχρέωση της Ένωσης.

 
  
MPphoto
 

  Karin Kadenbach (S&D). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Ich fühle mich heute dreifach im Stich gelassen, erstens vom Rat, der uns als Partner heute sehr fehlt, zweitens aber auch doppelt von Ihnen, nämlich als Parlamentarierin und als Konsumentin. Als Konsumentin deshalb, weil ich glaube, dass es ganz klar im Interesse von 500 Millionen Europäerinnen und Europäern ist, über die Herkunft der Produkte, die in Europa im Handel sind und die sie kaufen, benützen und verwenden, informiert zu werden. Wir sehen das in allen Eurobarometer-Umfragen: Die Konsumentinnen und Konsumenten wollen darüber Bescheid wissen.

Zweitens fühle ich mich – wie gesagt – als Parlamentarierin von Ihnen im Stich gelassen. Dieses Parlament hat vor zwei Jahren eine ganz klare Position gefasst, und Sie haben gemeinsam mit dem Rat die Möglichkeit gehabt, diese Position zu verhandeln. Und es ist ein ganz billiges Argument, zu sagen, die WTO lasse das nicht zu. Die WTO ist ein Verhandlungspartner. Sie haben die Möglichkeit und die Aufgabe, das, was wir als Zielvorgabe gegeben haben, so gemeinsam zu diskutieren und abzuändern, dass es dieser Zielerwartung entspricht. Ich erwarte von Ihnen, dass diese Drohung von heute Morgen wirklich nur etwas war, um uns wachzurütteln und noch einmal darauf hinzuweisen, dass auch der Rat aktiv werden muss. Ich erwarte von Ihnen Verhandlungspositionen, die WTO-konform sind und den Erwartungen der Europäerinnen und Europäer entsprechen.

 
  
MPphoto
 

  João Ferreira (GUE/NGL). - Senhora Presidente, Senhor Comissário, a reviravolta neste processo revela, uma vez mais, a verdadeira postura e papel da Comissão. Alinhar ao lado dos que, desde sempre, se têm oposto à marcação de origem, defender os que beneficiam da desregulação e liberalização do comércio mundial, ou seja, os grandes importadores e a grande distribuição europeia. A retórica da livre escolha, da informação aos cidadãos, da transparência, é convenientemente deixada de lado agora que valores mais altos se levantam. Pela nossa parte temos defendido e valorizado a possibilidade de existência da marcação de origem, considerando-a, entre outros aspetos, um instrumento de defesa de empregos na Europa, um instrumento contra o dumping social e ambiental, um instrumento, e apenas isso, que não dispensa uma profunda alteração nas políticas económicas e comerciais vigentes, que exige o tratamento de algumas questões relativas à complexidade geográfica das cadeias de produção, em todo o caso não inultrapassáveis.

Continuaremos, Senhor Comissário, a lutar contra este protecionismo dos grandes interesses, contrário ao interesse coletivo geral, ao interesse dos trabalhadores e de milhões de pequenas e médias empresas na Europa.

 
  
MPphoto
 

  Claudio Morganti (EFD). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, è ormai chiaro a tutti come al Consiglio – di cui constato l'assenza – e alla Commissione europea non interessi più di tanto garantire e tutelare i propri cittadini, il cui parere conta veramente poco. Il Parlamento rappresenta infatti i cittadini che lo eleggono e questo Parlamento si era espresso chiaramente sulla questione.

Questo regolamento serviva proprio per dare maggiore sicurezza e consapevolezza alle scelte dei consumatori e lottare meglio contro le falsificazioni e le contraffazioni che invadono il nostro mercato. Evidentemente hanno prevalso le logiche dei grandi paesi del nord, ai quali non interessa difendere il settore manifatturiero e che per noi invece rappresenta un'eccellenza da tutelare.

Ieri sera in quest'Aula si è discusso di dogane: le due questioni vanno di pari passo e anche in quell'ambito vedo una chiara volontà di qualcuno che vuole remare contro ai marchi di qualità e alle garanzie di origine. Mi auguro quindi che tutto il lavoro fatto non venga gettato al vento ma si possa trovare un'intesa, anche con l'OMC. Il Parlamento spinge in questa direzione e la Commissione non può certo rimanere sorda di fronte alle nostre richieste, di fronte al volere del popolo.

 
  
MPphoto
 

  Antonio Cancian (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, credo che le dichiarazioni fatte dal Commissario sul ritiro di questa proposta, oltre a presentare dei dubbi sotto il profilo della legittimità giuridica, deludano anche a fronte di due punti di vista.

Il primo è che questa marcia indietro va ad aggiungersi al silenzio che ormai da anni il Consiglio mantiene su questo tema, rifiutandosi di discuterlo. In tal modo, il ruolo del Parlamento nel processo decisionale ne risulta fortemente diminuito, a tutto danno di questa Istituzione. È una mancanza di rispetto – altro che burocrazia! – si tratta di una mancanza di rispetto verso tutti i cittadini che il Parlamento europeo rappresenta democraticamente.

Il secondo aspetto è quello di una mancanza di una normativa organica coerente, che impedisca quest'invasione di prodotti a basso costo da paesi terzi. Ciò avviene invece con grave detrimento dei consumatori, i quali possono essere facilmente ingannati sulla qualità dei prodotti che acquistano. Abbiamo il dovere di procedere in direzione di un sempre più efficace controllo e il regolamento in questione costituisce un importante passo in questa direzione. Lasciarlo cadere significa rinunciare a questa battaglia. Ritengo pertanto che la Commissione debba rivedere la propria posizione e permettere che il processo legislativo segua il proprio iter, favorendo e non impedendo il dialogo tra i colegislatori.

 
  
 

(Fine della procedura "catch the eye")

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Madam President, may I thank everyone who has taken part in this very lively debate so early in the morning.

First of all, there have been a lot of questions about the WTO. The rulings of the WTO are quite clear. There are several by the WTO appellate body that provide clarifications regarding the rules applicable to origin-marking schemes, and have led the Commission to conclude that the 2005 proposal is outdated, in particular because it treated imported and domestic goods differently. For example, it proposed compulsory origin marking only for imported goods. In early October 2012, the Commission reported on these clarifications to the Council and to Parliament.

What does the WTO appellate body say, in a nutshell? The WTO appellate body showed that it was ready to examine origin-marking schemes in light of the provisions of the WTO agreement on technical barriers to trade, something that was unclear beforehand. This could be interpreted as meaning that origin-marking schemes must comply among other things with the ‘most favoured nation’ clause and national treatment provisions of the technical barriers to trade agreement. In particular, products of foreign origin should be accorded no less favourable treatment than domestic products.

The recent jurisprudence has therefore made more salient the issue of application to imported goods only as per the current proposal on the table. This would now be very difficult to justify in light of the interpretation of the national treatment provision of the technical barriers to trade agreements.

Some people have commented about the other countries. I do not accept that argument because what we are doing in the WTO and also in all of our negotiations, be they bilateral or plurilateral, is putting a lot of emphasis on technical barriers to trade and how to remove them. For the mature economy that we have, this is very important. It is even more important than tariffs. So you cannot, on the one hand, be advocate making away with all kinds of technical barriers to trade and on the other hand say if it is about ‘made in’ then we close our eyes and there is no problem. So the argument that the others do it; the others are behaving badly; why should we not behave in the same way? – that is not the right way to act, especially as one of the main partners of the WTO.

The Earl of Dartmouth made an interesting remark that it should be ‘made in Germany’ or ‘made in Italy’ – but he left, probably for Dartmouth. But there are no rules of origin in the European Union. We are an internal market. So you would really be facing a problem if it were a compulsory scheme, as it would be against the internal market rules. A French product, Mr Shadow Rapporteur, does not exist any more; it is a European product. By the way, are we going to have all kinds of informal origin rules within the European Union so that we can decide one way or another that a bigger part of the product comes from Germany or Portugal instead of Italy? That can never be the case. So in any case it should be ‘made in Europe’ and maybe you can then add another word for marking the Member State concerned.

The right of initiative means that the Commission also has the authority to withdraw a proposal; that is part of the right of initiative. The right of initiative does not only mean that you can present something; it also means that you can withdraw something. It gives the Commission a power of management and we have exercised this in the right way because we mentioned it to Parliament; it is part of the proposal that we are making for the 2013 working programme and we are discussing it this morning.

I have listened very carefully to all the remarks which have been made. The statement that we would no longer have the possibility to withdraw something – that does not make sense. That would be against the European Treaties and it would also be against the authority of the European Commission which is, I believe, very important if you want to maintain the right balance between the institutions.

I am not pleased with the position of the Council either. We have tried repeatedly to discuss it with them and they have never really been ready to do so. But it is also obvious that we are not going to find a majority any time soon in the Council. That is very clear and I would have preferred that they were present.

Mr Lange, you put the question: are you in favour of the Council or are you in favour of Parliament? Do not do that; that is not what it is about. We are ready to find a solution but it should be the right one.

Mr Moreira said: why do you not change your proposal in the course of the procedure? Do you really mean, Mr Moreira, as a leading scholar on constitutional law, that we could in the course of the procedure change the legal basis; change the whole content and in fact modify it completely? No, I think if we do that – and we will look into it – then we should come with a new proposal. Whether there is enough support for such a new proposal remains to be seen. But it would not be the right practice if we were to do this within the current procedure; if we had a debate in a university you would agree on that.

J'ai aussi été taxé de libéralisme. Oui, Monsieur Jadot, je suis un libéral. Mais ici, je représente la Commission, et la Commission est un collège. Ce n'est donc pas mon opinion, c'est l'opinion de la Commission.

Par ailleurs, vous avez parfois tendance à confondre libéralisme et capitalisme. Ce n'est pas la même chose, mais ce n'est pas le moment d'en débattre. J'en viens à un certain nombre de remarques qui ont été faites sur le Bangladesh. Certains disent: "C'est quand même scandaleux tout cela. Ces produits sont fabriqués au Bangladesh, où on verse aux gens – des garçons et des jeunes filles – des salaires qui sont ignobles et ils et elles doivent travailler dans des conditions complètement inacceptables."

C'est vrai!

Do not mix that up with origin-marking. It does not have anything to do with that. If we did not give them a possibility to export to our markets we would be really protectionist, and I do not think that would be a very humanitarian approach either. But we have to find the right balance there.

That is in brief – although not particularly briefly – what I wanted to say on this. Yes, we are going to go ahead and withdraw the proposal, but we will actively look into a new one. We will discuss that with you. I am ready to have that discussion, Mr Moreira, in the Committee on International Trade – not next week but within a reasonable timeframe. But you should also recognise that it is not an easy matter.

I think we have to introduce mandatory marking of origin for imported products and for domestically produced products. I wonder whether we could do it for domestically produced products alone. Perhaps that is more compatible with WTO rules. It is obvious that then you would have a lot of discussions with the industry but – OK – that is what democracies do discuss.

I am ready to look at other solutions, but this is not the right one. It is on course to fail, it will never work out and I think the only reasonable political response to that is to withdraw it.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. − Comunico di aver ricevuto quattro proposte di risoluzione(1) conformemente all'articolo 115, paragrafo 1, del regolamento.

La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà oggi alle 12.00.

Dichiarazioni scritte (articolo 149)

 
  
MPphoto
 
 

  Debora Serracchiani (S&D), per iscritto. – La volontà della Commissione europea di optare per il ritiro della proposta di regolamento relativo all'indicazione del paese di origine di taluni prodotti importati da paesi terzi rischia di minare la garanzia dell'indicazione di origine e quindi la tracciabilità dei prodotti importati da paesi terzi nel mercato unico, almeno per i settori già coperti dal regolamento. Il ritiro di tale proposta colpisce maggiormente i consumatori e i produttori europei, già pesantemente penalizzati per l'aumento esponenziale della contraffazione che polverizza centinaia di migliaia di posti di lavoro e colpisce l'industria manifatturiera senza che vi siano adeguati strumenti per contrastarla. Mi auguro che la Commissione abbia previsto altre misure volte a rendere il regolamento compatibile con quanto richiesto dall'OMC e che sia intenzionata a coinvolgere il Parlamento nelle fasi successive.

 
  

(1)Vedasi processo verbale.


7. Súčasný stav obchodných vzťahov EÚ – Mercosur (rozprava)
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Presidente. − L'ordine del giorno reca la discussione sull'interrogazione con richiesta di risposta orale alla Commissione sullo stato delle relazioni commerciali UE-Mercosur, di Vital Moreira, a nome della commissione per il commercio internazionale (O-000218/2012 - B7-0553/2012).

 
  
MPphoto
 

  Vital Moreira, Autor. − Senhora Presidente, Senhor Comissário, caros Colegas, esta é uma pergunta aprovada pela Comissão do Comércio Internacional e é na condição de presidente dessa comissão que eu me torno porta-voz da pergunta da comissão INTA. É o seguinte o texto: As negociações comerciais com o Mercosul foram oficialmente relançadas por ocasião da Cimeira UE-Mercosul em 2010, após vários anos de interrupção. O objetivo consiste em negociar um acordo comercial abrangente. Desde então, porém, já tiveram lugar nove rondas de negociação. Até ao presente as rondas têm-se centrado na parte normativa do acordo, não tendo ainda sido fixada qualquer data para o intercâmbio de ofertas de acesso ao mercado, sem o qual não haverá nenhuma negociação real.

Poderá a Comissão apresentar, de forma pormenorizada, o ponto da situação das negociações comerciais entre a União Europeia e o Mercosul, decorridos mais de dois anos desde que as negociações foram formalmente reiniciadas? Poderá a Comissão identificar os principais obstáculos enfrentados nas negociações? Poderá a Comissão explicar os principais objetivos e indicar as perspetivas em relação à próxima cimeira ministerial entre a União e o Mercosul, prevista para o final de janeiro de 2013, a realizar em Santiago do Chile? Este é o texto da pergunta.

Permitam-me, agora, alguns considerandos adicionais da minha responsabilidade. A União Europeia é o principal parceiro comercial do Mercosul, representando 20% da totalidade do comércio daquele bloco e é também o primeiro investidor na região, com um stock atual de investimento direto estrangeiro de mais de 200.000 milhões de euros. O Mercosul é o oitavo parceiro comercial da União. As exportações da União para a região têm vindo a aumentar, de forma estável, nos últimos anos, passando de 28.000 milhões em 2007 para 45.000 milhões em 2011, uma notável subida!

Portanto, todos os estudos indicam que faz todo o sentido tentar um Tratado de Comércio entre a União Europeia e o Mercosul porque as potencialidades de crescimento de ambas as partes são notórias. Todavia, este dossiê parece amaldiçoado desde a origem. Iniciadas as negociações há mais de uma década, foram suspensas poucos anos depois quando se verificou que não havia condições de sucesso. Retomadas em 2010, na Presidência espanhola do Conselho, parecem estar agora de novo paralisadas.

Sempre houve opositores dos dois lados a estas negociações, mas os recentes desenvolvimentos do lado do Mercosul parecem tornar tudo mais difícil. As medidas protecionistas e o anúncio da adesão de países claramente contrários à abertura comercial internacional do Mercosul não anunciam nada de bom para as perspetivas de abertura comercial daquele bloco. O Mercosul parece querer transformar-se numa economia virada para dentro de si mesma, sem participar no movimento de liberalização do comércio internacional.

Na América Latina parece haver, neste momento, uma linha divisória correspondente aos Andes, e enquanto que o México, a América Latina, a Colômbia, o Peru e o Chile têm manifestado a sua abertura comercial nomeadamente com a União Europeia, com quem todos têm neste momento tratados comerciais, o Mercosul, Brasil, Argentina e os demais países do Mercosul continuam claramente fora deste movimento de abertura comercial e as atuais dificuldades e a atual paralisação das negociações com a União Europeia parecem anunciar um fechamento das perspetivas para estas negociações.

A questão é que queríamos que a Comissão elucidasse este Parlamento, e esta pergunta não tem nenhuma proposta escondida, nenhuma agenda escondida, é apenas para que ela nos elucide sobre qual é o seu ponto de vista, sobre se faz sentido continuar estas negociações, sobre se ainda há alguma esperança em que elas cheguem a bom porto e se a União pode fazer alguma coisa para mudar os dados que estão em cima da mesa e fazer com que do lado dos nossos parceiros do Mercosul haja uma real mudança de perspetivas que permita que estas negociações tenham alguma saída. De outro modo é apenas continuarmos na ilusão de que as coisas podem mudar e gastarmos recursos de que a Comissão e a União apesar de tudo não dispõem de forma a poder desperdiçar.

Senhor Comissário, esta é uma discussão que importa à União, importa ao Mercosul e creio que devemos levá-la muito a sério.

 
  
  

VORSITZ: OTHMAR KARAS
Vizepräsident

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Mr President, it would be fair to say that the negotiations of the EU-Mercosur Association Agreement have not made the progress the European Commission would have liked. For sure we have done good work since resuming negotiations in 2010 at the request of Mercosur itself.

However, so far these negotiations have mainly focused on the normative part of the agreement, that is to say the ground rules and principles that should provide the basis for commitments between both sides to open up their respective markets.

Now these are very important issues and we have achieved some valuable progress on several chapters, for instance on rules of origin and services investment. However, the negotiations have not yet gone into the heart of the matter, namely on the additional access that we have to give to each other for industrial and agricultural products, services, investments and public procurement through the reduction of tariffs or the dismantling of other barriers. It is clear that the current approach has reached its limits as recognised by both sides at the end of the last negotiation round.

The EU has argued that the best way to make progress now would be though an exchange of market access offers on goods, services and investments and public procurement. But so far Mercosur has been unable to agree internally and to respond to us on how to move towards an exchange of market access offers. I would first want to discuss this with us at the highest level. That is why I will participate next week in a meeting with Mercosur counterparts at the CELAC-EU Summit in Santiago de Chile on 26 January 2013.

We must bear in mind that the internal situation of Mercosur is rather complex and this is not without consequences to the negotiations. First there is the question of who is in and who is out of Mercosur. The current suspension of Paraguay, the slow accession of Venezuela and future enlargement to Bolivia, might complicate or delay further work though not decisively in our view. If the necessary strong political will is present in Mercosur, solutions can be found. Secondly, there is an increasing tendency in parts of Mercosur to adopt protectionist measures which may cast certain doubts on the likelihood and of political will which could be mustered to open markets.

I will use the opportunity of the forthcoming ministerial meeting in Santiago de Chile to take stock of the situation and engage with Mercosur partners in a way so that we all agree on what is needed in order to move negotiations forward and instruct our negotiators accordingly.

In spite of the difficulties, the EU remains committed to negotiate a balanced, ambitious and comprehensive agreement with Mercosur. Such an agreement could generate very considerable gains for both regions. In times of crisis we need to ensure new sources of growth for EU citizens and businesses. Rest assured that Parliament will be informed of further developments.

I have in preparation of the summit meeting in Santiago discussed the matter with colleagues in the region and our feeling is that, yes, they have difficulties in coming to offers; they are probably not going to do it within a fortnight, but they are also anxious not to put an end to the negotiations because they see the political consequences of this.

But I think they have to make up their mind. Either they engage in free trade negotiations – and it will not be easy for us either, you know, to put forward offers – or they take the protectionist route. But they have to choose. You cannot have them both and the European Union in the coming weeks, months, will have to choose what to do. Are we going to continue pressing, pushing, waiting? Or are we going to take action before the WTO?

It is obvious for a number of measures and regulations that have been made by a number of member states of Mercosur – especially Argentina, but not limited to Argentina by the way – that sooner or later we have to choose our service as well. So we are close I believe to a decisive moment but I think on the other hand that we should try to get to a reasonable understanding and to make progress in this summit meeting next week. Of course, if you ask me to do so I will report on that meeting as soon as possible.

 
  
MPphoto
 

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, en nombre del Grupo PPE. – Señor Presidente, señor Comisario, Señorías, este debate llega en un momento muy oportuno del calendario, como decía el Comisario: en vísperas de la Cumbre Unión Europea-CELAC en Santiago de Chile, la semana que viene.

Si pasamos revista a la situación, vemos que México y Chile tienen un acuerdo de asociación que ha producido excelentes resultados. En el mes de diciembre, este Parlamento ratificó el acuerdo multipartes y el acuerdo de asociación con América Central. Hasta con Cuba se están moviendo las cosas. Y, precisamente en vísperas de la Cumbre de Madrid, tuve la oportunidad, en mi condición de ponente del acuerdo de asociación de este Parlamento, de visitar al Presidente de la Comisión y de visitar al Comisario de Gucht para desbloquear estas negociaciones.

El señor Comisario ha puesto de manifiesto el interés que tiene para la Unión Europea conseguir un acuerdo equilibrado, ambicioso y que tome en consideración todas las sensibilidades que este tema comporta.

Señor Comisario, se ha referido usted a la situación política de Mercosur y es verdad que, tras el reinicio de las negociaciones y por razones imputables a Mercosur, no ha sido posible poner una oferta concreta encima de la mesa que mejore la oferta negociadora del año 2004. Sabemos y conocemos la crisis paraguaya, la suspensión de Paraguay y la incorporación de Venezuela. Pero sabemos también, señor Comisario, que las diferencias de productos sensibles se refieren a menos del diez por ciento de los intercambios.

Señor Comisario, ¿piensa usted que hay voluntad política, por parte de los países de Mercosur, de concluir este acuerdo?

Y, si llegásemos a la conclusión –como usted ha apuntado– de que no hay voluntad política, ¿cuáles serían las alternativas? ¿Cree usted, señor Comisario, que sería deseable concluir el acuerdo con aquellos países que sí han manifestado su disposición a poner una oferta concreta negociadora encima de la mesa? Hablo de Brasil, hablo de Uruguay y hablo de Paraguay.

Porque, señor Comisario, señor Presidente, cuando hay voluntad, siempre hay un camino.

 
  
MPphoto
 

  Gianluca Susta, a nome del gruppo S&D. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, abbiamo voluto sollecitare come commissione INTA una discussione in Parlamento perché ci pare importante che in vista del vertice dei capi di Stato e di governo europei e dell'America latina e in vista anche dell'assemblea Eurolat, che si aprirà tra qualche giorno a Santiago del Cile, si possa dare un orientamento del Parlamento europeo su questo problema.

Sappiamo che non è solo una questione di scambi commerciali: il rapporto tra l'Europa e questa parte dell'America latina si inserisce a pieno titolo nella rivisitazione dei rapporti tra l'Europa e le altre potenze atlantiche. In un mondo in grande competizione, oltre che sempre più globalizzato, l'Europa ha bisogno di alleanze strategiche.

Venivano ricordati gli accordi che abbiamo concluso col Messico, col Cile, con la Colombia, col Perù: credo che l'Unione europea abbia tutto l'interesse di mettere in campo un'iniziativa forte nei confronti di questa regione del mondo, per creare la più grande area di libero scambio al mondo.

Sappiamo quali sono gli ostacoli, ostacoli che non vengono dall'Unione europea: e apprezzo il lavoro che la Commissione ha sin qui svolto; apprezzo anche le modalità di informazione del Parlamento. Ritengo però che dobbiamo essere molto fermi nell'indicare i limiti che sono emersi in questi anni da parte di alcuni paesi, soprattutto da parte dell'Argentina, senza dimenticare le iniziative protezionistiche messe in campo dal Brasile, che sono un ostacolo alla ripresa di questa strategia, che è politica, oltre che commerciale.

Ancora una volta il commercio diventa la punta avanzata di una strategia politica che l'Unione europea deve mettere in campo. Quindi noi vogliamo darle un segnale come Parlamento di appoggio, affinché possano essere ripresi i negoziati e si possa giungere presto a uno scambio di offerte, che consentano la loro prosecuzione.

 
  
MPphoto
 

  Метин Казак, от името на групата ALDE. – Уважаеми г-н Комисар, уважаеми колеги, за съжаление, както стана ясно, няма значителен напредък по Споразумението за свободна търговия между държавите от Меркосур и Европейския съюз поради липсата на политически импулс и ангажираност.

Освен това, съществуващите регулаторни мерки от някои държави възпрепятстват още повече хода на тези преговори. Това са ограничения в доставките, налагане на експортни такси, ограничения за някои земеделски продукти и т.н. Както и използването на „неавтоматични лицензии“ се очаква да струва на износителите от ЕС почти 45 млн. евро.

Преговорите са допълнително възпрепятствани и от решението на аржентинското правителство за възстановяване на контрола върху енергийния сектор. По този начин Аржентина нарушава поетия от нея ангажимент като член на Г-20 за борба с протекционизма и за запазване на отвореността на пазарите за търговия и инвестиции, като това изпраща и отрицателен сигнал към чуждестранните инвеститори в страната.

Въпреки тези недостатъци обаче трябва да се подчертае, че съществува и се очаква да има полза. И двата региона се ангажират със зачитане на правата на човека и основните свободи и споделят и общи езици. Освен това междурегионалното споразумение се очаква да създаде ползи от 4,5 милиарда евро за всяка една от страните.

Ние либералите вярваме, че човешките права, демократичните принципи и върховенството на закона, както и екологичните и социални стандарти, трябва да бъдат неразделна част от това споразумение за свободна търговия.

Ако Европейският съюз е за постигне на съгласуваност във външните си действия, отразяване на икономическите си интереси и за насърчаване на основните ценности, трябва да се поемат по-ясни и значими политически ангажименти по време на предстоящата среща на високо равнище между Европейския съюз и Общността на латиноамериканските и карибските държави.

В заключение, уважаеми колеги, АЛДЕ призовава за по-прозрачен и последователен подход от страна на Комисията за преодоляване на пречките, които блокират постигането на печелившо споразумение между двете страни.

 
  
MPphoto
 

  Catherine Grèze, au nom du groupe Verts/ALE. – Monsieur le Président, chers collègues, voilà plus de dix ans que les négociations avec le Mercosur ont débuté.

Nous avons, comme pour les accords avec la Colombie et le Pérou, ou encore l'Amérique centrale, les mêmes recettes néolibérales sur la table, basées sur un désaccord, un déséquilibre total entre nos deux régions: d'un côté, l'importation de matières premières, de produits agricoles, qui véhiculent la vision d'une Amérique latine qui serait le grenier à blé de l'Europe, au détriment des agriculteurs, à la fois de l'Amérique latine et de l'Europe, de l'autre côté, l'exportation de matières premières, de services. Ce n'est l'évolution que nous souhaitons.

On nous propose aujourd'hui une résolution pour accélérer les négociations Mercosur, en vue du sommet qui se tiendra à la fin du mois. Mon groupe n'est pas favorable à cette résolution.

Il ne vous a pas échappé que, depuis 1999, des bouleversements politiques profonds ont eu lieu dans cette région. Le Paraguay, après le coup d'État a, à juste titre, été suspendu du Mercosur. Le Venezuela est aujourd'hui membre de plein droit. La Bolivie, le Chili, sont en passe de le devenir. Le Pérou, l'Équateur, sont désormais associés.

Nous avons donc le tableau suivant: d'un côté, des négociations totalement engluées, de l'autre, un changement politique profond. Et, d'un point de vue législatif, j'observe, avec beaucoup d'intérêt, en tant que rapporteur pour le rapport sur la biopiraterie, qui a été voté dans cette enceinte en début de semaine une évolution législative dans certains pays, par exemple, au Brésil, sur la propriété intellectuelle ou la priorité désormais donnée aux logiciels libres, aux génériques.

Chers collègues, les équilibres régionaux évoluent très vite. La négociation et sa poursuite en l'état est contreproductive. En clair, nous sommes favorables à plus d'intégration régionale, à une négociation de bloc à bloc, à des négociations équilibrées, et la solution me paraît évidente: il faut reprendre les négociations depuis le début, avec les bons acteurs.

 
  
MPphoto
 

  Emma McClarkin, on behalf of the ECR Group. – Mr President, the potential benefits of an agreement between the EU and Mercosur are enormous – a combined market of over 800 million citizens.

However, it is regrettable that we now find ourselves no further forward, almost three years since the relaunch of negotiations. Both parties need to give significant political backing in order to move negotiations forward. Both sides must be willing to open up their markets in a mutually beneficial manner, and it is in this vein that I condemn recent protectionist measures taken by some Mercosur countries. For example, there is a strong case to be made for repeated and systemic violation of WTO rules by Argentina, including cases where the WTO should rule in favour of the EU.

There are tense relations between the UK and Argentina due to the fact that we respect the UN-enshrined right of the Falkland Islanders to self-determination. We are worried that these relations have led to discrimination against British businesses. This is, of course, unacceptable. We must continue to encourage open markets, and I call on the support of the Parliament and Member States against unjustified economic actions.

 
  
MPphoto
 

  William (The Earl of) Dartmouth, on behalf of the EFD Group. – Mr President, let me take the opportunity to address Brazil. Brazil has a gross domestic product of USD 2.48 trillion; by comparison the UK’s GDP is USD 2.43 trillion. The arithmetic is that the UK economy is 97% of the size of the Brazilian economy. On trade, 37% of Brazil’s trade is with other countries in Latin and Central America. This is comparable to the UK’s 40% of trade with the EU countries.

However, there is a critical difference between Brazil and the UK. There is nobody – absolutely nobody – in Brazil who considers Brazil’s 37% of trade with the other Mercosur countries to be any sort of reason at all for Brazil to enter into a political union.

By contrast, in the UK the professional politicians from the establishment parties repeat incessantly that the 40% of UK trade with the EU – which, incidentally, is not only in substantial deficit but is proportionately declining – is of itself an entire justification for Britain to be in a political union with the Member States of the EU. This argument, for the UK, is not just bizarre but empty and completely bogus, and I look forward to revisiting it in due course.

 
  
MPphoto
 

  Helmut Scholz, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar! Das Voranschreiten des politischen Integrationsprozesses in Lateinamerika ist beeindruckend. Es ist ein Emanzipationsprozess von globaler Bedeutung. Die EU sollte sich kontinuierlich und konstruktiv zu diesem verhalten. Mercosur kommt für Südamerika in ökonomischer Hinsicht eine zentrale Bedeutung in diesem Prozess zu.

Unsere Partner – Sie haben das unterstrichen – in diesem Wirtschaftsraum haben uns eingeladen, diesen historischen Prozess durch ein faires und ausgewogenes biregionales Abkommen zu unterstützen. Ich begrüße, Herr Kommissar, deshalb ausdrücklich, dass sich die EU, Brasilien und andere Mercosur-Staaten eindeutig darauf verständigt haben, mit ihren Handelsabkommen-Verhandlungen und dem Ausbau wirtschaftlicher Kooperation aktiv zur Erhaltung und Vertiefung des multilateralen Welthandelssystems und einer Wiederbelebung der Doha-Runde beizutragen. Das erfordert aber die Revision der geltenden Doktrin, in Handelsabkommen stets ein Maximum für Außenwirtschaftsinteressen der EU allein herauszuholen, gemessen jeweils an vergleichbaren Verhandlungsergebnissen der USA.

Die weltwirtschaftliche Situation in der zweiten Dekade des 21. Jahrhunderts erfordert angesichts der zu bewältigenden gemeinsamen globalen Aufgabenstellungen – gute Arbeit für alle, Ausbildungschancen, Teilhabe an gesellschaftlichen Entwicklungsprozessen, Bildung und Forschung, Überwindung von Armut und Hunger, Klimawandel – eine neue Art der Handelszusammenarbeit.

Meine Fraktion kann nur konsequent gegen Abkommen stimmen, die sich dieser neuen Aufgabenstellung versperren würden und nach wie vor vor allem die Rohstoff- und Marktzugangsinteressen einiger weniger Konzerne befriedigen. Jüngste politische Entscheidungen unserer Partner – darunter Argentinien und Brasilien – machen deutlich, dass sich auch bei genauem Verfolgen der zunehmenden Krisenprozesse in der EU und den USA dort ein politischer Geist manifestiert, der die Wirtschaft wieder in den Dienst der Interessen der Gesellschaft stellen will. Das sollten wir aufgreifen!

 
  
MPphoto
 

  Diane Dodds (NI). - Mr President, to date these talks has been unsuccessful, and of course we are grateful this morning to the Commissioner for bringing us up to date on where they now stand. Commissioner, you have indicated this morning that the talks are soon to reach a stage where you will have to decide on whether to exchange offers in terms of market access for goods, services and public procurement agreements.

This morning I want to remind you that the potential impact of this trade agreement for Northern Ireland and other countries which rely on agriculture and especially the beef sector could indeed be devastating. Some have estimated that such an agreement would cost the EU agriculture upwards of EUR 13 billion – a high price to pay indeed.

Commissioner, I want to have your assurance this morning that agriculture will not be sacrificed when you start or make the decision on market access officers. You said specifically in your opening statement this morning that you want a balanced, ambitious and comprehensive agreement with Mercosur. Can you give us and the farmers that I represent in Northern Ireland an assurance that, in the harsh economic climate which they face – with rising input costs, static farm gate prices and lower profit margins on top of a potentially reduced CAP budget and a Commission proposal which puts little emphasise on food production – you will step in to protect farmers in Northern Ireland and across the EU?

 
  
MPphoto
 

  Christofer Fjellner (PPE). - Herr talman! Jag börjar med att säga att jag glädjer mig åt att Europaparlamentet nu ser ut att ta ställning för de här förhandlingarna och för att de ska ta fart igen. Det är en väldigt kontroversiell fråga här i parlamentet, men faktum är att stärker vi våra relationer till Mercosur får vi många vinster. Det berör över 800 miljoner människor i Europa och Sydamerika.

Det är ju svårt; man ska inte underskatta svårigheterna i de här förhandlingarna. Det utmanar en del av den protektionism vi tyvärr fortfarande har kvar på jordbruksområdet i Europa. Men framför allt utmanar det väldigt mycket av den protektionism som Sydamerika har vad gäller industriproduktion.

Just därför tror jag att de här förhandlingarna skulle kunna åstadkomma så mycket. EU och Sydamerika kompletterar verkligen varandra. EU är Sydamerikas viktigaste exportmål för jordbruksprodukter medan EU:s export till Sydamerika främst är inriktad på industriprodukter och tjänster. Genom avtalet skulle därför Europas konsumenter kunna få billiga jordbruksprodukter och billigare mat på sina tallrikar samtidigt som våra företag får tillgång till ytterligare marknader med stark tillväxt och med stora investeringsbehov, nu när de behöver det som allra mest.

De förhandlingar som har de största ekonomiska vinsterna brukar också vara de som är allra svårast att avsluta. Därför vill jag uppmana kommissionen att inte ge upp. Jag skulle vara glad om man också kunde presentera någon typ av plan B. Det är ju inte första gången vi förhandlar med ett område, vi gjorde ju samma sak med Asean en gång i tiden, men konstaterade att det var svårt att ha en enda förhandling med den regionen. Skulle man inte kunna föreställa sig att bryta ut något av länderna om det är så att vi står och stampar, Brasilien till exempel? Vi vet ju alla att det är Brasilien som kanske erbjuder de allra största vinsterna för Europa, men att de också behöver våra produkter.

Så fortsätt de tuffa förhandlingarna, men se också till att ha en plan B så att vi inte blir stillastående på en punkt där vi inte når någonstans. Tack.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Lange (S&D). - Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Für mich hat diese Debatte drei Hintergründe. Zum Ersten: Ja, wir geben das Signal, wir wollen eine Zusammenarbeit mit den Mercosur-Staaten, weil wir viele gemeinsame Werte teilen. Herr Scholz hat auf die Gemeinsamkeiten im Kampf gegen Arbeitslosigkeit, gerade was die Regierung in Brasilien gegen Armut tut, hingewiesen. Es gibt viele Gemeinsamkeiten, es gibt viele wirtschaftliche Zusammenhänge. Wir wollen ein Abkommen, eine enge Zusammenarbeit. Das sollte ein Signal dieser Debatte sein.

Zweitens soll aber auch klar sein, dass wir sortieren müssen, wie die Verhandlung zukünftig laufen soll. Dazu gehört zum Einen, noch einmal sehr genau darüber nachzudenken, welche Länder eigentlich in diesem Korb mit der EU verhandeln wollen. Gehört Bolivien, gehört Ecuador dazu? Oder nicht? Wie sieht es mit anderen Staaten aus? Das muss zügig geklärt werden. Und zum Zweiten muss auch zügig geklärt werden, welche Inhalte der Verhandlungen letztendlich in den Korb gehören. Es kann nicht sein, dass die Ansprüche der europäischen Seite und das, was die Mercosur-Staaten leisten können, derart stark auseinander gehen. Es muss sortiert werden. Und das muss zügig passieren!

Drittens muss ein Strich gezogen werden: Entweder Ja oder Nein. Aber es kann nicht sein, dass dieser Verhandlungsprozess noch zehn Jahre weiter ins Land geht.

 
  
MPphoto
 

  Oldřich Vlasák (ECR). - Vážený pane předsedající, myslím, že si zde můžeme otevřeně říci, že rychlost jednání se sdružením Mercosur je velmi zdlouhavá a že dosažené výsledky jsou velmi slabé.

Je pravdou, že vnitřní situace sdružení Mercosur nám nedovoluje mít vysoká očekávání, ale je třeba se snažit. Evropský parlament by proto měl podpořit ambiciózní smlouvu o volném obchodu. Krátkodobě se současně musí soustředit i na odmítnutí protekcionistických opatření. Argentina a Brazílie totiž zejména v oblasti automobilů, vína či telekomunikací činí kroky, které jdou opačným směrem, než je žádoucí. Musíme tedy těsněji spolupracovat a hledat spojence ve WTO, abychom bojovali s těmito negativními signály.

Specifickým tématem je pak zapojení Venezuely. Nové členství tohoto státu bude určitě komplikující faktor, nicméně lze očekávat, že když se připojí, přijme dohodnuté. Je potřeba si uvědomit, že evropský průmysl má zájmy i ve Venezuele, takže je nutné jednání přizpůsobit i těmto ekonomickým zájmům.

 
  
MPphoto
 

  Jaroslav Paška (EFD). - Krajiny Južnej Ameriky združené v colnej únii Mercosur sú výrazným obchodným partnerom Európskej únie.

Už v roku 2009 prejavil brazílsky prezident José Alencar Gomes da Silva záujem o formalizovanie významných obchodných vzťahov s Úniou prostredníctvom rozsiahlejšej obchodnej dohody. Aj keď rokovania o Dohode o pridružení medzi Mercosurom a Európskou úniou prebiehajú už od roku 2010, veľa oblastí vzájomnej spolupráce ostáva nedoriešených.

Preto by naše dnešné rokovanie malo smerovať k tomu, aby sme deklarovali výrazný záujem pokročiť v týchto rokovaniach ako impulz pre pripravované stretnutie ministrov krajín Európskej únie a združenia Mercosur v čílskom Santiagu.

Zvýšenie obchodného obratu medzi 500 miliónovým európskym trhom a 300 miliónovým trhom združenia Mercosur by nám iste pomohlo pri eliminácii nepriaznivých dôsledkov hospodárskej stagnácie v Európe. Rovnako krajinám Mercosur by otvorenejšia a zmluvne dobre upravená spolupráca s Úniou priniesla významné benefity.

Verím, že naši juhoamerickí priatelia nakoniec zvolia racionálny a pragmatický prístup k možnému zlepšeniu hospodárskej spolupráce.

 
  
MPphoto
 

  João Ferreira (GUE/NGL). - Senhor Presidente, Senhor Comissário, o comércio, em abstrato, pode ser um instrumento de apoio ao desenvolvimento, ao crescimento económico e à criação de emprego, mas pode, inversamente, no caso do comércio livre e desregulado, ser um fator de destruição de emprego, de atraso económico e social, de destruição ambiental.

A ambição de abertura do grande mercado do Mercosul à concorrência mundial, pese embora algumas contradições, nunca foi escondida pelos grandes grupos económicos europeus e pelos seus representantes e defensores no plano político e institucional. Exasperam-se com o que chamam o protecionismo de alguns países da região. Estão pouco habituados a lidar com governos que não abdicam da sua soberania e independência, governos que defendem os interesses dos seus povos, não os subjugando aos interesses do capital. Estes países estão hoje a corrigir as políticas neoliberais que os levaram ao desastre económico e social, as mesmas que os senhores estão a impor na Europa, com os resultados conhecidos, de um lado o protecionismo aos ricos e poderosos, do outro a defesa soberana dos interesses dos povos e do seu direito ao desenvolvimento. Não há compromisso possível neste confronto!

 
  
MPphoto
 

  Andrew Henry William Brons (NI). - Mr President, whilst I am not an enthusiast for the European Union, if we must have it, I prefer it to be more European rather than less European. These negotiations between the EU and Mercosur – and many other trading associations – show that the EU is not exclusively, or even mainly, focused on Europe. It is globalist. It has the ambitions that all cosmopolitans and neo-liberals have, of a borderless, undifferentiated world in which goods, services and people will move without let or hindrance.

The result of this is not only that eventually all distinctive peoples and therefore cultures will disappear, but that all wage rates and standards of living will approximate to the same level – which would not be the level that modern Europeans enjoy. The theory of international trade is that the world as a whole will be richer as the result of comparative advantage. However, it is not necessarily true that each country or continent, or each social group and sector, will also be richer.

 
  
MPphoto
 

  Jean-Pierre Audy (PPE). - Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, le MERCOSUR a été créé en 1991 par le traité d'Asunción, et votre mandat vous a été délivré par les ministres des États membres, en 1999. Sur la forme, je me demande si vous ne devriez pas, au moins, faire revalider ce mandat par le Conseil de ministres de l'Union, parce que, depuis 1999, les conditions économiques ont changé: douze États membres supplémentaires ont rejoint l'Union et le traité de Lisbonne nous donne désormais le pouvoir politique de ratification des traités de commerce. Je regrette, d'ailleurs, l'absence du Conseil, qui aurait pu assister à ce débat.

Sur le fond, le sentiment que nous pouvons avoir, c'est que les deux blocs sont en train d'adopter des comportements de défiance mutuelle. Le bloc MERCOSUR a de moins en moins confiance en l'Union européenne, du fait des désordres monétaires, financiers et économiques que nous avons. C'est ce que nous entendons, Monsieur le Commissaire; vous dites "non" mais, quand nous allons sur place, ils nous le disent. La Présidente du Brésil affirme dans tous les colloques internationaux que c'est notre politique monétaire qui entraîne l'augmentation du réal. Personne ne réagit. Le commissaire Barnier a réagi. Il faut lui dire que c'est faux et que c'est parce que son économie va bien que le réal augmente.

Par contre, nous avons de vrais motifs de défiance vis-à-vis de ce pays. Ils ont suspendu le Paraguay de manière illégale; nous n'avons rien dit. L'adhésion du Venezuela est illégale; nous n'avons rien dit. L'Union douanière ne fonctionne pas; nous ne disons rien. La justice commerciale ne permet pas de mettre en place ce traité de commerce. Il y a du protectionnisme. Les îles Malouines... Bref, je crois qu'il faut vérifier si cet espace présente les garanties, la qualité politique, administrative et démocratique nécessaires pour que la confiance puisse être la base d'un traité d'association politique.

 
  
MPphoto
 

  Luis Yáñez-Barnuevo García (S&D). - Señor Presidente, voy a echar un cuarto a espadas, en el sentido de apoyar vehementemente la culminación de este Acuerdo histórico, que será un hito para la Unión Europea y un hito para América Latina, a través de Mercosur.

Poner de acuerdo a 800 millones de personas en algo tan complejo y que requiere tantas cuentas, como el tema del comercio, no es fácil, pero lo hicieron dos mujeres en 2010: la Vicepresidenta española, María Teresa Fernández de la Vega, viajó a Buenos Aires, se puso de acuerdo con la Presidenta Cristina Fernández y se reanudaron las negociaciones.

Yo espero que ahora en Chile las mujeres, que tienen gran sentido práctico, es decir, la señora Merkel, Dilma Vana Rousseff, la Alta Representante y la Presidenta de Argentina, busquen una fórmula para desbloquear esta negociación y llevarla a feliz puerto, porque el obstáculo no es técnico, el obstáculo no es procedimental, no es, a mi juicio, de unos países o de otros, es de falta de voluntad política al más alto nivel.

Los propios negociadores de la Comisión nos lo dicen. Yo presido la Delegación del Parlamento Europeo en Mercosur y nos dicen que es necesario un desbloqueo desde arriba, de los políticos, de los Jefes de Estado y de Gobierno.

Y yo espero, señor Comisario, estoy seguro de que usted también, que en Chile se desbloquee esta cuestión.

 
  
MPphoto
 
 

  Liam Aylward (ALDE). - A Uachtaráin, cuirim fáilte roimh an deis seo cur in aghaidh an chomhaontaithe trádála an athuair.

The Commissioner’s own impact assessment concluded that European farmers will experience heavy losses under a Mercosur trade deal yet the Commission is committed to sacrificing them in the interests of manufacturing gains. The Commission states that the gains made in the manufacturing sector would outweigh the losses to the EU agri-food sector. However, the results demonstrate clearly that the economic losses arising from a bilateral trade agreement would fall heavily on the agricultural sector with a big loss in farm jobs.

The impact assessment singles Ireland out for significant losses in the beef sector and in general revenue losses from all agricultural activities per hectare of utilised agricultural area. Aside from the economic aspect of the security of a safe food supply which European farmers deliver, farming and agriculture are an integral part of rural communities and the rural way of life. Those that criticise opposition to this deal and label it as agricultural protectionism should realise agriculture is a growth sector. It is the backbone of economic recovery in Ireland and across the European Union and it is the cornerstone of food security into the future. Demand for food is going to soar in the coming years as the global population increases. Meeting this demand will further drive economic growth and will benefit not just rural communities but the EU as a whole.

I urge EU leaders and you, Commissioner, not to sacrifice European agriculture, not to be blinded by the possible gains to be made in more attractive and popular sectors at the expense of our farmers and the agri-food sector.

 
  
MPphoto
 

  James Nicholson (ECR). - Mr President, this issue has a very strong possibility of opening Pandora’s Box for many sectors of the European agricultural industry, and it certainly sends a chill down the spine. I had the opportunity a number of years ago to go to Brazil and see for myself that, despite what the Commission were telling us at that time – despite all the assurances they were giving that Brazil was the perfect place for producing beef – we found something totally to the contrary.

Let me make it very clear. The traceability issues for Brazil and Argentina must have the same standards as those imposed within Europe – not equivalent; they must be the same or even better. We have to look at the implications for our beef sector within that. Let me be very clear about this – and I will not change my mind on this: for many countries, be it Brazil, Argentina, the Far East or anywhere else, food produced that does not meet the same stringent standards as we produce in the European Union, should not be allowed in. It is as simple as that. We have got to keep that particular position – that is a principle that we must never bend the knee on.

 
  
MPphoto
 

  Χαράλαμπος Αγγουράκης (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση ασκεί πιέσεις στη MERCOSUR, ώστε να αποδεχτεί επιτέλους τη σύναψη συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου. Πρόκειται για την οικονομική - πολιτική πλευρά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αλλού ασκείται με την ωμή στρατιωτική βία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να κάμψει τις λαϊκές αντιστάσεις γιατί οι συμφωνίες επιβάλλουν ιδιωτικοποιήσεις, αρπαγή πρώτων υλών και αγορών για τα βιομηχανικά προϊόντα και τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε βάρος των ντόπιων.

Συνοδεύονται από λεηλασία της παραγωγικής βάσης, ένταση της εκμετάλλευσης, καταστροφή των φτωχών αγροτών, των εργατών γης και των αυτόχθονων πληθυσμών. Προκαλεί πληγές στο περιβάλλον.

Η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου με το κοινό ψήφισμα, στηρίζει τις επιδιώξεις των μονοπωλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για έξοδο από την καπιταλιστική κρίση στις πλάτες των λαών.

Αυτή η πολιτική, όμως, είναι και επικίνδυνη. Το λέω αυτό γιατί προωθεί την αντιπαράθεση μεταξύ των χωρών της περιοχής, την υπονόμευση της CELAC, των κυβερνήσεων της Κούβας και της Βενεζουέλας που αντιστέκονται στους σχεδιασμούς αυτούς. Ταυτόχρονα, οξύνει τους ανταγωνισμούς με τις ΗΠΑ και τις χώρες της ομάδας των BRICS.

 
  
MPphoto
 

  Elisabeth Köstinger (PPE). - Herr Präsident, Herr Kommissar! Seit Jahren verhandelt die EU über ein Handelsabkommen mit den Mercosur-Staaten, und seit Jahren wird versucht, dieses ambitionierte Vorhaben abzuschließen. Und es scheint, dass sich Vergangenes wiederholt. Jetzt stocken die Verhandlungen wieder. Für die Europäische Union sind offene Märkte wichtig, und Abkommen, die eine geregelte, auf Gegenseitigkeit beruhende Öffnung ermöglichen, sind von immenser wirtschaftlicher Bedeutung.

Aber dennoch stelle ich mir die Frage, ob eine Gegenseitigkeit bei diesen Verhandlungen überhaupt möglich ist. Studien, auch der Kommission, zeigen, dass einem Gewinn der europäischen Industrie und High-end-Sparte ein herber Verlust der europäischen Landwirtschaft gegenübersteht. Es werden Verlustzahlen bis zu 7 Milliarden Euro im europäischen Agrarsektor genannt. Das sollte die Kommission unbedingt im Auge behalten.

Kollegen haben bereits auch darauf hingewiesen, dass der Agrarsektor nicht geschädigt werden darf. Deshalb wiederhole ich meine Forderung und jene des Europäischen Parlaments gerne erneut: Es müssen verpflichtende Nachhaltigkeitskapitel in Handelsabkommen integriert werden, die an Schutzklauseln geknüpft sind. Für Importe aus Drittstaaten müssen gleichwertige Produktions-, Sozial- und Umweltstandards in Handelsabkommen gelten.

Vor diesem Hintergrund habe ich noch folgende Fragen, Herr Kommissar. Wie steht die Kommission zu einer verbindlichen Integrierung von Nachhaltigkeitskapiteln in Handelsabkommen, wie dies das Europaparlament in seinem Bericht vom 27. September 2011 fordert? Gibt es in Anbetracht der Spannungen innerhalb des Mercosur einen Plan B der Kommission, mit einzelnen Ländern einen Abschluss der Verhandlungen voranzutreiben?

 
  
MPphoto
 

  George Sabin Cutaş (S&D). - Mercosur este al optulea partener comercial al Uniunii Europene. Exporturile către această zonă au înregistrat o creştere semnificativă în ultimii ani, Uniunea situându-se în 2010 pe primul loc atât în topul partenerilor comerciali ai regiunii, cât şi în cel al investitorilor străini. Încheierea unui acord comercial echilibrat şi echitabil cu această zonă, sinonim al unei mai bune integrări economice şi propice conchiderii acordului de asociere, are reprezenta o oportunitate pentru ambele regiuni.

În acest context, relansarea, în mai 2010, a negocierilor pentru înfiinţarea unei zone de liber-schimb au fost binevenite. Acestea însă au înregistrat un progres limitat, în care s-au reflectat măsurile de tip protecţionist pe care anumite state din regiune au decis să le aplice. Îmi exprim speranţa că întâlnirea de săptămâna viitoare din Santiago de Chile, la care participaţi, domnule comisar, se va situa sub semnul dialogului şi va permite găsirea unui compromis rapid asupra pilonului comercial al acordului.

 
  
MPphoto
 

  Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE). - Señor Presidente, en realidad, se van a cumplir en mayo tres años desde el reinicio de las negociaciones. Yo soy firmemente partidario de concluirlas con éxito.

A los datos aportados, señor Presidente, yo quiero aportar estos otros: Mercosur es el mayor productor de alimentos del mundo y en Mercosur están las mayores reservas energéticas del mundo. Eso da una idea de la importancia de esta negociación para las partes concernidas.

En otoño estuvimos en Brasil y pudimos constatar allí un lenguaje positivo, pero, al mismo tiempo, un lenguaje opaco. El señor Comisario nos ha dicho qué es lo que se ha hecho hasta ahora: que hemos avanzado en el ámbito de la normativa. Pero eso, en puridad, en lenguaje castellano, es marear la perdiz. En puridad, se trata de ver si avanzamos en el capítulo industrial, en el capítulo agrario, preservando nuestros intereses, y ver si avanzamos también en el capítulo de los servicios.

En puridad, señor Comisario, lo que yo le pido, y es la tercera vez que se habla esta mañana y en esta Cámara de voluntad política, es que en Chile evalúe usted la voluntad política de los componentes de Mercosur para firmar el acuerdo. Y que después, después de regresar de Chile, donde nosotros también estaremos y colaboraremos con sus intenciones, venga a esta Cámara para que podamos conocer y, conociendo, decidir. Decidir si seguimos por la alternativa de la negociación o si seguimos por la alternativa de ver la posibilidad de concluir acuerdos bilaterales.

 
  
MPphoto
 

  Alexander Mirsky (S&D). - Mr President, I would like to address Mr De Gucht: I hope you know of the barriers during the negotiation between Mercosur and the US. Have you prepared compromise decisions? I do not believe so, but unfortunately it seems no professionals participated in the work with Mercosur from the Commission side.

We have this situation today. It is enough to remember anti-dumping duties against the USA which lead to dumping by Argentina and Indonesia. We need professionals at negotiations with Chile. If we do not achieve real progress in deciding a trade agreement between the European Union and Mercosur, then change the team of negotiators.

 
  
MPphoto
 

  Elisabeth Jeggle (PPE). - Herr Präsident! Insbesondere nach unserer Zustimmung zu den Abkommen mit Peru, mit Kolumbien und Zentralamerika müssen wir darauf achten, dass wir die Beziehungen zum wichtigsten Wirtschaftsblock der Region, dem Mercosur, nicht aus den Augen verlieren. Entscheidend sind klare, demokratische Prinzipien sowie Umwelt- und Sozialstandards, die einzuhalten sind. Der Mercosur umfasst mit Brasilien einen der BRICS-Staaten sowie weitere dynamisch wachsende Volkswirtschaften.

Für die EU stellt dies ein gewaltiges Entwicklungspotenzial für den Ausbau von Handelsbeziehungen dar. Intensive politische und wirtschaftliche Verbindungen sind aber nur dann für alle Beteiligten und Betroffenen gewinnbringend, wenn gewisse Spielregeln eingehalten werden. Die Grundlage aller europäischen Außenbeziehungen muss die Einhaltung demokratischer Prinzipien wie Rechtsstaatlichkeit und Menschenrechte sein.

Eine weitere Kernforderung ist die Beachtung internationaler Umwelt- und Arbeitnehmerstandards. Bei der Einfuhr von Produkten aus Südamerika, insbesondere landwirtschaftlicher Erzeugnisse, müssen unsere hohen europäischen Produktionsstandards hinsichtlich Lebensmittelsicherheit, Tierschutz und Hygienestandards eingehalten werden. Wir unterstützen ein Abkommen zwischen der EU und Mercosur, wenn diese Forderungen beachtet werden und die Menschen beider Regionen nachhaltig von dieser handelspolitischen Annäherung profitieren.

 
  
MPphoto
 

  Luis Manuel Capoulas Santos (S&D). - Senhor Presidente, eu gostaria de começar por felicitar o Deputado Vital Moreira, Presidente da Comissão INTA, pela sua intervenção inicial neste debate, na qual me revejo completamente. Julgo que todos podemos estar de acordo em relação à necessidade de promover uma maior integração entre os diferentes blocos regionais à escala internacional e o que tal significa em termos de estabilidade, paz e segurança na cena internacional.

Não podemos esquecer-nos, contudo, de que, no caso do Mercosul, as dinâmicas criadas têm um efeito positivo para alguns setores e um claro efeito negativo noutros. Quando falo de efeitos falo do impacto que pode ter sobre as pessoas, o seu direito ao trabalho e a uma vida digna e, para ser mais claro, dou o exemplo da agricultura na Europa. Se os estudos apontam para que o setor da agroindústria poderá vir a usufruir de alguns efeitos benéficos, o mesmo não é verdade para os agricultores que produzem produtos primários, ainda que possa haver algumas exceções, como é o caso do vinho ou do azeite. Do lado do Mercosul há também ameaças para o seu setor industrial. Apelo, por isso, à Comissão para que tenha em devida conta a resolução que o Parlamento Europeu vai votar certamente por larga maioria e que traduz, de uma forma realista e construtiva, as preocupações e os anseios que o impacto da relação da União Europeia com o Mercosul pode ter para todos nós.

 
  
MPphoto
 

  Pablo Zalba Bidegain (PPE). - Señor Presidente, señor Comisario, Europa tiene un aliado comercial natural en el continente americano por la cultura, el idioma y otros vínculos que todos conocemos, lo que hace imperativo un acercamiento y un refuerzo continuo de nuestras relaciones.

En concreto, Mercosur es el cuarto bloque económico más importante del mundo. Representa el 80 % del PIB de la región y suma más de 240 millones de habitantes. De ahí la importancia de avanzar en las negociaciones relanzadas en 2010, habiendo llegado el momento de pasar a un verdadero intercambio de propuestas para alcanzar el objetivo fijado: un acuerdo de asociación que sirva de marco estable para fortalecer nuestras relaciones y que repercuta en beneficio mutuo.

Durante todo el proceso, el Parlamento Europeo está dando pruebas de su alta implicación y debe trabajar de forma coordinada para lograr el mejor resultado posible. Un ejemplo de las posibilidades de este Acuerdo reside en las inversiones. La inversión directa extranjera de la Unión Europea en Mercosur suma más que la inversión de la Unión en China, la India y Rusia. Podemos seguir avanzando mediante el establecimiento de un marco de protección y promoción de las mismas.

En un entorno de cada vez mayor interdependencia económica y de retos globales que trascienden las fronteras nacionales, es indispensable, como se ha dicho en esta Cámara, determinación política y voluntad de compromiso para hacer frente a las dificultades que podemos encontrar en nuestras negociaciones y alcanzar un acuerdo que sea beneficioso para todos.

 
  
MPphoto
 

  Giovanni La Via (PPE). - Signor Presidente, alla luce dei numerosi e lunghi negoziati susseguitisi senza successo negli ultimi due anni, possiamo senza dubbio ritenere alquanto affannato questo confronto tra Unione europea e Mercosur riguardante i prodotti agricoli. Da una parte il Mercosur, che preme per garantirsi maggiori vie di accesso delle proprie produzioni agricole al mercato europeo, mentre dall'altra, l'Unione europea punterebbe ad accaparrarsi agevolazioni commerciali per i prodotti lavorati e per i servizi.

Un braccio di ferro diplomatico dove, purtroppo, per l'ennesima volta, l'agricoltura europea corre i suoi rischi. Ma quelli che rischiano davvero sono gli agricoltori, che subiscono decisioni e strategie negoziate in rapporto ad altri settori. Ne viene fuori un baratto molto penalizzante per il settore agricolo europeo, per il quale invece stiamo decidendo, con la nuova politica agricola comune, di mantenere alta la priorità di garantire ai consumatori prodotti sani e tracciabili e, agli agricoltori, condizioni tali da non ledere la competitività dei prodotti agricoli nei mercati europei.

Auspico pertanto che in questo caso, come per gli altri negoziati e per gli altri e numerosi accordi bilaterali che l'Unione europea sta negoziando, che l'agricoltura europea non venga sacrificata sull'altare di un'intesa forzata, come mi sembra stia avvenendo nel caso dell'accordo tra Mercosur e Unione europea.

 
  
MPphoto
 

  Michel Dantin (PPE). - Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, naturellement, deux grands blocs économiques comme l'Europe et le MERCOSUR ont intérêt à avoir des relations partenariales claires et nous avons donc intérêt à trouver un accord. Mais, comme cela a déjà été dit, je souhaite attirer votre attention sur l'évolution de l'Europe, sur l'évolution du continent sud-américain, par rapport au moment où mandat vous a été donné. Nous n'avons plus affaire à la même économie, nous n'avons plus affaire aux mêmes hommes et notre Parlement est légitime, lorsqu'il vous dit qu'il est nécessaire de renégocier un mandat.

Pouvez-vous, dans le cadre des négociations actuelles, nous apporter des garanties sur les mesures de réciprocité, que nous appelons de nos vœux, en termes de protection du consommateur? Nous avons vu, au cours de ces derniers mois, que ces pays d'Amérique du Sud n'avait aucune honte à appliquer des mesures protectionnistes, lorsque cela les arrange. Ces mesures sont des mesures financières. Nous demandons des mesures sanitaires, des mesures qui protègent le consommateur européen. Nous savons bien que nos consommateurs sont très attachés à la qualité des productions qu'ils consomment.

 
  
MPphoto
 

  Béla Glattfelder (PPE). - Értelmetlen a Mercosur tárgyalásokat tovább erőltetni. Ezek – úgy tűnik – megfeneklettek és nem mozdíthatók ki erről a holtpontról. Egyre több politikai akadály van a Mercosur hibájából a tárgyalások folytatása előtt. Európai cégeket államosítanak, egyes EU-tagállamoknak a területi integritását megkérdőjelezik és Venezuela is taggá vált. Ilyen körülmények között be kellene látni, hogy ami nem megy, azt nem érdemes erőltetni. Ráadásul az EU eredeti tárgyalási mandátuma sem volt elég pontos és jól körülhatárolt, tehát azokkal kell folytatni a tárgyalásokat, akikkel van esély bármilyen megállapodás megkötésére. Ehhez viszont új tárgyalási mandátumra van szükség. Egy olyan új tárgyalási mandátumra, amely figyelembe veszi a mezőgazdasági termékeknek az érzékenységét, az élelmiszerbiztonságnak a kérdését és az állatjóléti szempontokat is. A mostani tárgyalási mandátum alapján ezzel a Mercosurral nem lehet sikerre jutni.

 
  
MPphoto
 

  Esther Herranz García (PPE). - Señor Presidente, señor Comisario, la Unión Europea y Mercosur tienen que fomentar e impulsar sus relaciones bilaterales. Y, desde luego, a ambos les interesa mejorar los intercambios comerciales, no cabe duda. Pero lo que creo que hay que tener muy presente es el impacto de una mayor apertura del mercado comunitario a las importaciones de productos agrícolas procedentes de estos países, sobre todo en los sectores del vacuno, del pollo y de los cítricos.

El estudio de impacto de 2011, a instancias de la Dirección General de Agricultura de la Comisión, no escondía las repercusiones que podría tener la aceptación de las peticiones realizadas por los países de Mercosur en el capítulo agrícola. De acuerdo con ese estudio, los ingresos agrícolas en la Unión sufrirían una caída que oscilaría según los diferentes Estados miembros, pero, en total, se estimaba una pérdida de treinta y tres mil puestos de trabajo en toda Europa. Hay que tener en cuenta, además, que los pronósticos de las organizaciones agrícolas son mucho más alarmistas y pesimistas que los hechos por la Comisión Europea.

Creo que no vivimos momentos propicios para aumentar importaciones de países terceros en sectores como el vacuno, los cítricos o el pollo sin exigir medidas claras de reciprocidad. Las consecuencias de un acuerdo con Mercosur se sumarían a las que se derivarían de la reforma de la Política Agrícola Común que estamos negociando ahora.

 
  
 

Catch-the-eye-Verfahren

 
  
MPphoto
 

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE). - Os acordos de livre comércio podem ser um contributo importante para a dinamização económica, a criação de emprego e a produção da riqueza. Lamentavelmente, porém, a agricultura tem servido demasiadas vezes como moeda de troca para bons acordos ao nível dos serviços e da indústria. Também no caso do potencial acordo entre a União Europeia e o Mercosul, o estudo de impacto de 2011 da Comissão Europeia evidenciava os prejuízos que traria à agricultura na Europa.

Esta é uma situação que importa denunciar e rejeitar, a bem dos agricultores europeus, que vêm o seu rendimento baixar, a sua produção ameaçada, mas também a bem de toda a indústria agroalimentar, que beneficia da produção do mercado interno, e também dos consumidores, que têm a garantia de qualidade e higiene alimentar, além do cumprimento de regras ambientais e de bem-estar animal. Estes prejuízos agravam-se em regiões vulneráveis e em relação a produtos sensíveis, como acontece com a produção de carne nos Açores. Importa ainda sublinhar que a manutenção de uma agricultura europeia forte garante a independência alimentar da União Europeia, absolutamente elementar do ponto de vista de estratégia política. Estes aspetos não podem deixar de ser tomados em consideração no reatar de negociações.

 
  
MPphoto
 

  Luís Paulo Alves (S&D). - A Comissão não pode ignorar, nem deixar de levar em conta, nestas negociações, as recomendações do Parlamento, aprovadas na resolução de março de 2011, sobre a agricultura na União Europeia e o comércio internacional que a proposta de resolução agora apresentada sobre o Mercosul infelizmente omite. A agricultura tem um papel estratégico a desempenhar na Europa e não pode ser a fácil moeda de troca para obter concessões no acesso aos mercados internacionais. O défice comercial da União em produtos agrícolas, que ultrapassou já os 7.000 milhões de euros, não pode continuar a agravar-se e a ameaçar a nossa segurança alimentar e a atividade em cada vez mais territórios rurais da União Europeia.

A Comissão deve, por isso, reavaliar as concessões já efetuadas e os seus impactos, incluindo os seus efeitos territoriais, procedendo a análises de impacto específicas, conforme acordou, como necessárias, em regiões como os Açores, nas recentes negociações do POSEI.

 
  
MPphoto
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). - Comisia estima, în 2009, că un acord global UE-Brazilia privind transportul aerian, care să deschidă piaţa, ar asigura, în primul an de deschidere, 460 000 de pasageri suplimentari şi beneficii pentru consumatori în valoare de până la 460 de milioane de euro. Se estimează că un astfel de acord UE-Brazilia ar avea un impact pozitiv la nivelul ocupării forţei de muncă. Numărul total de locuri de muncă create direct şi indirect în urma liberalizării este estimat la 980.

Aş dori să întreb Comisia, ca raportor pentru acordul privind transportul aerian între UE şi Brazilia, care este stadiul încheierii acordului privind transportul aerian între UE şi Brazilia? La următoarea reuniune ministerială UE-Mercosur, care va avea loc la sfârşitul lunii ianuarie, se are în vedere şi abordarea acestui acord aerian, în vederea deblocării negocierilor?

În final, subliniez că dialogul dintre UE şi Mercosur trebuie să se concretizeze şi asupra schimburilor de experienţă şi iniţiative comune, pentru a dezvolta producţia şi utilizarea surselor regenerabile de energie.

 
  
 

(Ende des Catch-the-eye-Verfahrens)

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Mr President, I am not very much surprised by the remarks that have been made across all political groups. I think there is a majority in this Parliament in favour of having serious negotiations with Mercosur and a good result, but of course it takes two to tango, and that is the real problem. It is Mercosur that insisted, in 2010, that we should reopen the negotiations.

We have done some valuable work since then, as I said in my introduction, but there does not seem to be the political will or political scope to make any further offers at this particular moment in time.

Is everything lost? I do not think so, because recently the Brazilians conducted a new survey of the industrial community and in fact its assessment was much more positive than it was one or two years ago. So things are not necessarily all moving in the wrong direction, but I must say that I simply do not know whether we will be able to unblock the negotiations at this moment in time. So I am waiting for the meeting in Santiago to shed more light on this topic.

A lot of questions were raised about agriculture. I am not surprised by that either, but why do you always think that agriculture is going to be sacrificed? And why do you keep saying that we are not ‘monnaie d’échange’?

Obviously, such a trade agreement would have to be balanced between a number of sectors, and agriculture is one of them. It is a very important sector, but it is not the only sector. You cannot make an agreement on agricultural products only, and you cannot make an agreement on industrial products or services only. So everything has to be taken together, and of course a balance has to be struck and discussed with the Council and with Parliament.

But why are we so defensive? I can only see that the world market for agriculture products is moving in the right direction and, for the first time ever, we have a surplus in our agricultural exports. We have a surplus of EUR 7 billion. That has never happened before.

So, please be a little less defensive. And when it comes to numbers, I do not think it is true that millions of jobs would be lost. We can make a sensible agreement with Mercosur provided that they have the political will and possibility to do so. That is the real question.

A lot of speakers also hinted at the existence of a Plan B. We do not have a Plan B at this moment in time, and I do not think that a number of countries in Mercosur have a Plan B either. That is not on the agenda for the time being. You never can tell what will happen in the future, but right now we are still talking about discussions between the European Union on the one hand and Mercosur on the other.

But time is moving on, and I quite agree with Mr Moreira that we cannot endlessly continue with this. They have to make up their minds, and they should tell us what they really want and what they really can do to enable an agreement to be reached between these two very important economic and political partners. So let us wait for the meeting next week in Santiago, and I will report back to you upon my return.

 
  
MPphoto
 

  Der Präsident. − Zum Abschluss der Aussprache wurden gemäß Artikel 115 Absatz 1 der Geschäftsordnung fünf Entschließungsanträge(1) eingereicht.

Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet heute, 17. Januar, um 12.00 Uhr statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149 GO)

 
  
MPphoto
 
 

  Marina Yannakoudakis (ECR), in writing. – As we look today at the negotiations on the EU-Mercosur trade agreement, we must first ask ourselves how reliable are our partners? As Argentina’s economic woes mount, its President is making delusional and distressing demands over the sovereignty of a self-governing British Overseas Territory. The invasion and occupation of the Falkland Islands 30 years ago by Argentina was condemned around the world. This included the European Community which imposed sanctions on Argentina. The people of the Falklands are British and have chosen to be so. Yet, the islanders’ freedom to choose their future is again being threatened by an aggressive Argentina. The islanders will have their say on whether the Falklands remain a British Overseas Territory in a referendum in March. We must listen to the voice of the islanders not to the desperate sabre-rattling of the beleaguered Argentine President.

 
  

(1)Siehe Protokoll.


8. Žiadosť o zbavenie poslaneckej imunity: pozri zápisnicu
Videozáznamy z vystúpení

9. Zloženie výborov a delegácií: pozri zápisnicu
Videozáznamy z vystúpení
 

(Die Sitzung wird um 11.40 Uhr unterbrochen und um 12.00 Uhr wieder aufgenommen.)

 
  
  

VORSITZ: MARTIN SCHULZ
Präsident

 

10. Vyhlásenia predsedníctva
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Der Präsident. − Meine Damen und Herren! In diesen Minuten verschärft sich die Situation in Algerien dramatisch. Die algerische Armee hat den Ort, an dem eine bewaffnete islamistische Terrorgruppe europäische Geiseln gefangenhält, nämlich Aïn Amenasse, nun umstellt. Ich verurteile die Geiselnahme durch diese schwer bewaffnete Terrorgruppe im Süden Algeriens scharf. Ein britischer Staatsangehöriger ist getötet worden.

Ich spreche der Familie und auch der britischen Regierung im Namen des Europäischen Parlaments mein Beileid aus. Auch den Familien der ebenfalls von dieser Terrorgruppe als Geiseln gefangengehaltenen ausländischen und algerischen Arbeitnehmerinnen und Arbeitnehmer erkläre ich unsere Solidarität.

Wir vertrauen darauf, dass die algerischen Behörden alles Notwendige und Mögliche tun, um die Geiseln zu befreien. Der Angriff auf algerischem Staatsgebiet zeigt jedoch, wie angespannt die Sicherheitslage in der Sahelzone ist. Die Bedrohung, die durch die Dschihadisten in diesen Ländern vorherrscht, ist nicht nur eine Bedrohung für diese Region, sondern auch für uns als Europäische Union – eine Bedrohung, die real und ernst ist und den Frieden in der gesamten Mittelmeerregion bedroht.

Im Namen des Europäischen Parlaments hoffe ich auf einen friedlichen Ausgang und einen Ausgang ohne Todesopfer.

 

11. Rozhodnutie o začatí medziinštitucionálnych rokovaní (článok 70a): pozri zápisnicu
Videozáznamy z vystúpení

12. Hlasovanie
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Der Präsident. − Als nächster Punkt folgt die Abstimmungsstunde.

(Abstimmungsergebnisse und sonstige Einzelheiten der Abstimmung: siehe Protokoll).

 

12.1. Irak (B7-0006/2013) (hlasovanie)

12.2. Dohoda o partnerstve a spolupráci medzi EÚ a Irakom (A7-0411/2012 - Mario Mauro) (hlasovanie)

12.3. Vykonávanie dočasnej dohody o hospodárskom partnerstve medzi Európskym spoločenstvom a štátmi východnej a južnej Afriky vzhľadom na súčasnú situáciu v Zimbabwe (B7-0025/2013, B7-0026/2013, B7-0027/2013) (hlasovanie)

12.4. Dočasná dohoda, ktorou sa ustanovuje rámec pre Dohodu o hospodárskom partnerstve medzi štátmi východnej a južnej Afriky a ES (A7-0431/2012 - Daniel Caspary) (hlasovanie)

12.5. Modernizácia štátnej pomoci (B7-0024/2013) (hlasovanie)

12.6. Nedávne prípady úmrtia pri požiaroch v textilných fabrikách, najmä v Bangladéši (B7-0004/2013, B7-0004/2013, B7-0005/2013, B7-0010/2013, B7-0020/2013, B7-0021/2013, B7-0022/2013) (hlasovanie)

12.7. Odporúčania hodnotiacej konferencie Zmluvy o nešírení jadrových zbraní týkajúce sa Blízkeho východu bez zbraní hromadného ničenia (B7-0534/2012, B7-0534/2012, B7-0535/2012, B7-0538/2012, B7-0539/2012, B7-0011/2013, B7-0012/2013) (hlasovanie)

12.8. Nariadenie o povinnom označovaní pôvodu určitých výrobkov dovážaných z tretích krajín (B7-0013/2013, B7-0013/2013, B7-0014/2013, B7-0015/2013, B7-0016/2013) (hlasovanie)

12.9. Súčasný stav obchodných vzťahov EÚ – Mercosur (B7-0008/2013, B7-0008/2013, B7-0009/2013, B7-0017/2013, B7-0018/2013, B7-0019/2013) (hlasovanie)
  

PRESIDE: MIGUEL ANGEL MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Vicepresidente

 

13. Vysvetlenia hlasovania
Videozáznamy z vystúpení

13.1. Irak (B7-0006/2013)
Videozáznamy z vystúpení
  

Explicaciones de voto orales

 
  
MPphoto
 

  Mitro Repo (S&D). - Arvoisa puhemies, äänestin tämän yhteistyösopimuksen puolesta. On tärkeää, että yhteistyömuodot eivät rajoitu vain kaupallisiin intresseihin. Köyhyyden torjuminen, koulutuksen ja terveydenhuollon parantaminen sekä työllisyyteen liittyvät uudistukset ovat sosiaalisen ja inhimillisen kehityksen kulmakiviä.

Euroopan unionin on arvoyhteisönä sitouduttava laaja-alaisesti tukemaan Irakia sen kehittäessä yhteiskuntaa ja kansalaisten hyvinvointia. Tarkoitan teknisen ja logistisen tuen antamista ja tietoa demokratiasta, oikeusvaltioperiaatteesta ja hyvästä hallintotavasta.

Irakissa on tarve muistaa kansalaisyhteiskunnan kanssa käytävän rehellisen vuoropuhelun merkitys. Terveen ja elinvoimaisen yhteiskunnan kehittämisen kannalta olisi katastrofaalista, jos naiset jätettäisiin yhteiskunnan kehityksessä päätöksenteon ulkopuolelle.

 
  
MPphoto
 

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Mr President, I welcome the EU-Iraq Partnership and Cooperation Agreement. This is a historic agreement and our first contractual relationship between the Union and the new state of Iraq. I hope that the new Parliamentary Cooperation Committee will become a good forum for discussion and policy advice. I endorse also the clause in the PCA that mentions the strict conditionality for EU financial support according to the principle of ‘more for more’.

The EU must continue to support Iraq’s development. We must support this country as much as we can on its way to peace, the rule of law and economic prosperity. Strict conditionality criteria for reforms in sensitive areas such as justice, human rights, anti-corruption, public administration and security will help further this goal.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Posselt (PPE). - Als leidenschaftlicher Föderalist sowohl auf nationaler als auch auf europäischer Ebene freue ich mich, dass der Irak in Richtung Bundesstaat steuert. Doch man muss den Föderalismus gegen zwei Missverständnisse verteidigen. Zum einen ist er weder Zentralismus, als der er ständig diffamiert wird, noch ist er Separatismus, sondern er ist ein vernünftiges System der Kompetenzverteilung, in dem auf jeder Ebene das angesiedelt ist, was die jeweilige Ebene am besten erledigen kann. Nur durch diese Einheit in Vielfalt wird der Irak Zukunft haben und nicht zerfallen. Deshalb mahne ich nachdrücklich an, dass wir auf diesem Gebiet eine enge Kooperation suchen.

Das Zweite ist: Ich danke dem Kollegen Mauro für die großartige Art und Weise, in der er sich für die Minderheiten und die Religionsgemeinschaften im Irak in ihrer Vielfalt einsetzt, insbesondere auch für die Christen. Es wäre doch ein Wahnwitz der Menschheitsgeschichte, wenn wir als Westen im Irak interveniert hätten und das Resultat dann die Zerstörung der 2000 Jahre alten christlichen Gemeinschaften in diesem Land wäre. Deshalb lege ich größten Wert auf die Menschenrechtsklausel.

 
  
MPphoto
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, one of the phenomena of modern life is the mass migration of peoples around the world from south to north. But another way of looking at it is that it is a mass migration of peoples from arbitrary, artificial states to states which are rooted in some kind of national consciousness. One of the peculiarities of the European system was the development of the nation state as a political concept.

Iraq is a very classic example of an arbitrary state without any ethnographic basis. You can infer that from looking at the straight lines that comprise its borders on the map. The three Ottoman provinces of Basra, Mosul and Baghdad were more or less randomly yoked together for reasons of Realpolitik pertaining to other countries.

And the only way that countries like that historically have been able to function is because one group, usually a minority group, has established some kind of hegemony over the others, as was indeed the case in that unhappy land.

The best thing we could do for a country like Iraq – or indeed Syria if the revolution there continues – is to move towards a proper devolution of power, to cantonalism or even, if people want, to referendums on separation. But of course that would have implications for us here in the European Union and we refuse to look those implications in the face.

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Am votat în favoarea rezoluţiei, deoarece consider că Irakul trebuie încurajat în drumul său spre democraţie. Un prim pas îl reprezintă încheierea acordului de parteneriat şi cooperare cu Uniunea Europeană, însă este nevoie de mai multe eforturi din partea autorităţilor irakiene, pentru a-şi demonstra angajamentul de consolidare democratică. Mă preocupă în continuare faptul că pedeapsa cu moartea este încă în vigoare în Irak, iar numărul de execuţii este în creştere.

De asemenea, violenţele interetnice şi religioase subminează securitatea statului. Tentativa de asasinat asupra ministrului de finanţe, dar şi uciderea unui membru al Parlamentului într-un atac sinucigaş confirmă faptul că situaţia este foarte tensionată. Cred că Guvernul trebuie să depună toate eforturile pentru a diminua aceste tensiuni şi pentru a organiza alegerile din acest an în condiţii de siguranţă.

 
  
MPphoto
 

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). - Arvoisa puhemies, äänestin päätöslauselman puolesta. On erittäin hyvä asia, että suhteet Irakiin saataisiin normalisoitua ja apu heille EU:n taholta pystyttäisiin myöntämään. Kaksi kohtaa kuitenkin, joihin haluaisin kiinnittää huomiota. En ole niinkään näiden haarakonttoreiden perustamisen puolesta. Pitäisi katsoa tarkasti mihin niitä tarvitaan ja mihin ei. Huomio myös nimenhuutoäänestykset, tarkistus 20, toinen osa, äänestin siinä vahingossa väärin. ICC:n tarkistuskonferenssin perussäännön mukaan tämä Irakin sota täytti hyökkäysrikoksen tunnusmerkit, ja olisin halunnut äänestää tässä kuten vihreät ovat esittäneet.

 
  
MPphoto
 

  Iva Zanicchi (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, l'accordo di partenariato e cooperazione siglato lo scorso maggio è, per certi versi, storico, in quanto costituisce il primo rapporto contrattuale tra l'Unione europea e l'Iraq. Senza dubbio l'accordo favorirà un dialogo politico stabile e fornirà un quadro giuridico per facilitare investimenti e politiche commerciali e cooperazione in numerosi settori.

Considerando la difficile situazione cui è stato costretto l'Iraq fino a pochi anni fa, ritengo adeguate quelle disposizioni riguardanti il rispetto dei diritti umani, la lotta al terrorismo e il contrasto alla diffusione delle armi di massa che, se non rispettate, comporterebbero una sospensione dell'accordo.

 
  
  

Explicaciones de voto por escrito

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Aprovo a presente resolução que contém uma recomendação de forma a acompanhar a resolução, na qual o Parlamento Europeu enalteceu as principais preocupações na cooperação com o Iraque, nomeadamente no que se refere ao processo de construção da Nação no Iraque e à assistência da União Europeia no processo. No entanto, revelo ainda a minha preocupação no que se refere ao Camp Liberty no Iraque, questão não saliente nesta resolução, que na minha opinião deveria ser referida como uma grave preocupação, sendo no entanto necessário que estes Iranianos sejam partes de um processo que confira legitimidade e credibilidade.

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Ce texte est le premier accord de partenariat et de coopération (APC) entre l'Union européenne et l'Irak. J’ai voté en faveur de cet accord qui établit une base générale pour renforcer les liens et la coopération dans de nombreux domaines comme les questions politiques, la lutte contre le terrorisme et la promotion des droits de l'Homme, le commerce et l’investissement dans des domaines clés tels que l’énergie et les services.

 
  
MPphoto
 
 

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), în scris. − Prevederile politice şi comerciale ale Acordului de parteneriat şi cooperare vor oferi bazele unui dialog politic mai intens privind o serie de chestiuni de importanţă bilaterală, regională şi globală. Totodată, consider că se vor îmbunătăţi relaţiile comerciale dintre Irak şi UE, prin susţinerea eforturilor de dezvoltare şi de reformă ale Irakului în vederea integrării mai uşoare a ţării în economia mondială. Un punct important în dialogul dintre UE şi autorităţile irakiene îl reprezintă respectarea drepturilor omului şi a libertăţilor fundamentale, civice sau individuale, punându-se accentul în special pe cazurile de încălcare a drepturilor omului. Din punctul meu de vedere, este important ca Delegaţia UE din Bagdad să fie pe deplin operaţională pentru a permite UE să joace un rol semnificativ în tranziţia din Irak.

 
  
MPphoto
 
 

  Anne Delvaux (PPE), par écrit. – Je me réjouis du soutien apporté par le Parlement européen au premier accord de partenariat de l'UE avec l'Irak, qui aidera à achever la transition de ce pays vers la démocratie, de reconstruire et de normaliser ses relations avec la communauté internationale. L'accord de partenariat et de coopération (APC) devrait stimuler les liens dans plusieurs domaines, du commerce à l'investissement en passant par le développement. Selon l'accord, les ministres se rencontreront chaque année pour réévaluer les progrès en matière de paix, de démocratie et d'Etat de droit. L'UE devrait également aider l'Irak à adhérer au Statut de Rome de la Cour pénale internationale. Et, ce qui me parait essentiel dans un pays qui est toujours en guerre, l'accord promeut également les droits de l'homme et les libertés fondamentales et vise à combattre le terrorisme et la prolifération des armes.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a proposta de resolução sobre o "Acordo de Parceria e Cooperação UE-Iraque", porque considero que este deverá contribuir para criar os alicerces de um diálogo político regular, a fim de apoiar o desenvolvimento e as reformas estruturais do Iraque, nomeadamente no que concerne ao respeito dos direitos humanos e das liberdades fundamentais.

 
  
MPphoto
 
 

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I abstained in this vote because I do not believe the EU should conclude an agreement with Iraq when there is increasing use of the death penalty. I recognise there have been many positive developments since 2005 but the government has failed to provide basic services for its people. I am lobbied by many constituents in Wales who are concerned about the people of Iraq and I could not, therefore, give my full support to the resolution.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. Vários anos passados após a queda do regime de Saddam Hussein, o Iraque conhece ainda muitas dificuldades no caminho que empreendeu rumo à estabilização e à institucionalização do Estado de Direito. Infelizmente, este país já deixou de ser notícia e tal sucede não porque a violência tenha terminado, mas porque esta se disseminou de tal forma que os atos que aí se praticam já não constituem novidade. A minoria cristã vem sofrendo particularmente com perseguições e ataques perfeitamente injustificados. A União Europeia deve apoiar os esforços iraquianos e demonstrar com atos e no terreno o nível do seu comprometimento de modo a poder influenciar adequada e positivamente o curso dos acontecimentos naquele país. O Acordo de Parceria e Cooperação traduz essa vontade e constitui um sinal da seriedade dos propósitos europeus. Espero que a sua aplicação contribua para trazer a paz e o progresso aos cidadãos iraquianos e permita que entre o Iraque e a União Europeia se criem novas formas de comunicação e de conhecimento.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. O Iraque viveu uma situação muito complicada enquanto esteve sujeito às atrocidades perpetradas por Sadam Hussein. A comunidade internacional conseguiu derrubar o regime vigente e colocar o país rumo à democracia. Todavia, um país com várias etnias e crenças religiosas não é fácil de unificar, sobretudo quando práticas ancestrais colidem com os direitos humanos. Neste momento, o Iraque tem pela frente um desafio: consolidar a paz e instaurar um regime democrático que respeite as liberdades fundamentais e os direitos do Homem. A UE, como doador em termos humanitários, tem uma responsabilidade acrescida no apoio político e financeiro. Saúdo, por isso, a realização de um acordo de parceria entre a UE e o Iraque, o qual deve contribuir para que este país respeite os valores e princípios da UE. Depois da adesão do Iraque ao Tribunal Penal Internacional, este acordo poderá catalisar a adesão deste país à Organização Mundial de Comércio, o que trará grandes vantagens, não só para o Iraque, mas para todos os membros da OMC. Votei favoravelmente a presente proposta de resolução, porque se trata de uma oportunidade para a partilha de práticas democráticas a serem implementadas na jovem democracia iraquiana onde ainda se assiste a alguma violência exercida sobre as mulheres e as minorias.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. A agressão ao Iraque conduzida pelos EUA e pela Grã-Bretanha, com a cumplicidade da UE, justificada com base em falsos argumentos e falsas supostas provas de existência de armas de destruição maciça, decidida tristemente em Portugal, na Cimeira das Lajes, com Durão Barroso a fazer o papel para o qual, desde então e até hoje, mostrou inegável apetência - o de mordomo das grandes potências, - tudo isto, está ausente desta resolução. Como está também ausente a ocupação deste país, os assassinatos, a violência e os maus-tratos contra o povo promovidos pelas forças agressoras e ocupantes, os bombardeamentos bárbaros (como em Falluja) com armas químicas, que mataram e continuarão a matar e a provocar doenças graves em adultos e crianças. Esta agressão deve ser condenada.

No entanto, não podemos deixar de expressar o nosso desacordo com um possível tratamento jurídico da agressão de que foi vítima o povo iraquiano pelo TPI. O TPI vem demonstrando a razão da nossa discordância relativamente à sua criação, aos seus objetivos e funcionamento. O seu caráter instrumental, ao serviço de uma justiça dos vencedores, do imperialismo, ficou demonstrado com a agressão e destruição da Jugoslávia, em que os principais agressores, a NATO, nunca se sentaram no banco dos réus.

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. − Od roku 2005 Iracká republika usporiadala troje volieb za účasti viacerých strán, v referende sa prijala ústavu, vytvorili sa základy federálneho štátu a vynaložila úsilie o vybudovanie demokratických inštitúcií a o dosiahnutie obnovy a normalizácie. Európa a Irak sú spojené tisíckami rokov vzájomných kultúrnych vplyvov a spoločnej histórie. Ešte 21. decembra 2010 sa všetky politické sily v Iraku dohodli na vytvorení vlády národnej jednoty, ktorá by naplnila očakávania irackých občanov vyjadrené vo voľbách konaných 7. marca 2010. Túto dohodu však iracká vláda ešte nevykonala a jej nedostatočné vykonávanie prispieva k nestálosti a roztrieštenosti Iraku. Okrem iného, v záujme presadzovania stability v regióne by Európska únia mala prevziať svoj diel zodpovednosti za budovanie nového, demokratického Iraku a politika EÚ voči Iraku by mala zohľadňovať širšie súvislosti strategického partnerstva Únie s krajinami južného susedstva a Blízkeho východu. Domnievam sa, že práve Dohoda o partnerstve a spolupráci svojimi politickými a obchodnými ustanoveniami vytvára základy na pravidelný užší politický dialóg o otázkach dvojstranného, regionálneho a svetového významu, pričom sa usiluje o zlepšenie režimov upravujúcich vzájomný obchod medzi Irakom a EÚ tým, že podporuje úsilie Iraku v oblasti rozvoja a reforiem, s cieľom uľahčiť začlenenie tejto krajiny do svetového hospodárstva.

 
  
MPphoto
 
 

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Balsavau už pasiūlymą. Europą ir Iraką sieja tūkstančius metų trukusi tarpusavio kultūrinė įtaka ir bendra istorija. Nuo 2005 m. Irako Respublikoje įvyko treji daugiapartiniai rinkimai, referendumas, kuriuo buvo patvirtinta konstitucija, sukurtas pagrindas federalinei valstybei ir buvo dedamos pastangos, siekiant sukurti demokratines valdžios institucijas, atstatyti šalį ir normalizuoti padėtį. 2010 m. gruodžio 21 d. visoms Irako politinėms jėgoms pavyko pasiekti susitarimą, kad būtų suformuota nacionalinės vienybės vyriausybė, atitinkanti per 2010 m. kovo 7 d. rinkimus Irako piliečių pareikštą valią. Tačiau Irako vyriausybė dar neįgyvendino šio susitarimo, o tai didina Irako trapumą ir susiskaldymą. Baigtos derybos dėl ES ir Irako Respublikos partnerystės ir bendradarbiavimo susitarimo įtvirtino abiejų šalių sutartinius santykius. Partnerystės ir bendradarbiavimo susitarimu sukuriama bendradarbiavimo taryba, bendradarbiavimo komitetas ir parlamentinio bendradarbiavimo komitetas, ir tikimasi, kad šie forumai bus naujas impulsas Sąjungos politiniam dalyvavimui Irake aukščiausiuoju lygmeniu, nuolat rengiant politines diskusijas ir plečiant ekonominius santykius su Irako valdžios institucijomis aukščiausiuoju lygiu.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − I voted for this resolution, which ‘stresses the need to give absolute priority to political dialogue with the Iraqi authorities on the abolition of the death penalty and support for the fundamental principles of the European Union; calls on the Iraqi Government to abolish the death penalty, as a first step, and to declare and implement immediately a moratorium on executions’.

 
  
MPphoto
 
 

  Mario Mauro (PPE), per iscritto. − In quanto relatore della risoluzione sull'accordo di partenariato e cooperazione tra l'Unione europea e l'Iraq ho espresso il mio voto favorevole perché pienamente convinto che questo accordo, sviluppato non solo in campo commerciale, possa permettere all'Unione europea di giocare un ruolo fondamentale nel salvaguardare i diritti fondamentali della democrazia in territorio iracheno.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Cette résolution porte essentiellement sur les questions des droits de l'homme et de l'état de droit en Iraq. Elle est, en ce sens, à l'exact opposé de l'accord de libre-échange qu'elle défend. Le contraste est saisissant.

Il est regrettable que le rapporteur n'en tire aucune conséquence. Je dénonce le soutien à l'impérialisme européen que constitue ce texte et contre l'arbitraire des propos tenus. Il est proprement inacceptable de déclarer "qu'il est impossible de promouvoir l'intégration économique et sociale de la population iraquienne dans son ensemble".

Je salue néanmoins l'accent mis sur le droit des femmes en Iraq et la demande de moratoire sur les exécutions capitales que cette résolution apporte. Il n'en risque pas moins l'échec des objectifs de guerre et d'occupation dont le peuple iraquien a été victime.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. Desde 2005, a República do Iraque organizou três eleições multipartidárias, adotou uma Constituição por referendo, criou os fundamentos de um Estado federal e envidou esforços tendo em vista a edificação de instituições democráticas, a reconstrução e a normalização. Ninguém tem dúvidas de que Europa e o Iraque estão unidos por milhares de anos de influências culturais mútuas e uma História comum. De salientar que, em 21 de dezembro de 2010, todas as forças políticas iraquianas chegaram a acordo quanto à formação de um governo de unidade nacional que responda às aspirações expressas pelos cidadãos iraquianos aquando das eleições de 7 de março de 2010. No entanto, tal acordo ainda não foi implementado pelo Governo iraquiano, pelo que a ausência da sua implementação está a contribuir para a fragilidade e fragmentação do Iraque. Assim as disposições políticas e comerciais do Acordo de Parceria e Cooperação criam alicerces para um diálogo político regular mais estreito sobre questões de importância bilateral, regional e global, ao mesmo tempo que visam melhorar os acordos que regem o comércio entre o Iraque e a UE, prestando apoio ao esforço de desenvolvimento e reforma do Iraque a fim de facilitar a integração do país na economia mundial.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − No he podido votar a favor de esta resolución debido a que la Unión Europea debe reconocer el crimen que supuso la guerra y no dejar el país a las multinacionales. Con este acuerdo la Unión pretende asegurarse los beneficios que la actividad petrolífera puede aportar y pretende continuar como si una guerra no hubiese sido lanzada sobre su población. En esta resolución la Unión pierde la oportunidad de ayudar a dicha población y construir unas relaciones con el país que no pase por la explotación de sus recursos, que fue la causa última de la guerra. La economía del país ha sido desmantelada por esta guerra, las infraestructuras han sido desintegradas, las industrias destruidas, etc. Solo reconociendo el grave daño causado se podrán establecer unas nuevas relaciones con el país. En un contexto de aislamiento internacional será difícil que la situación mejore y es por esto que, pese a considerar beneficioso un acuerdo entre los dos países, no he votado a favor de este informe.

 
  
MPphoto
 
 

  Louis Michel (ALDE), par écrit. – En adoptant cette résolution nous souhaitons fermement soutenir l'Irak dans sa transition vers la démocratie. Cet accord de partenariat et de coopération nous permettra de nouer une relation bénéfique pour les deux parties, notamment en matière de développement, de droits de l'homme, de lutte contre le terrorisme, d'investissements et de commerce. Cet accord pourrait non seulement aider l'Irak à normaliser ses relations avec la communauté internationale mais aussi à entrer à l'OMC. Enfin, il jette des bases solides pour la promotion et le respect des droits de l'homme dans le pays.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Parliament welcomes the conclusion of the negotiations on the partnership and cooperation agreement between the EU and the Republic of Iraq. This establishes contractual relations between the two parties for the first time, welcomes the establishment by the partnership and cooperation agreement of a Cooperation Council, a Cooperation Committee and a Parliamentary Cooperation Committee, and expects such fora to provide fresh impetus for the Union’s political involvement in Iraq at the highest level, in the form of regular political talks and the development of economic relations with the Iraqi authorities at the most senior level. I voted in favour.

 
  
MPphoto
 
 

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Balsavau už. Pritariu rezoliucijoje išdėstytoms rekomendacijoms, ypač žmogaus teisių ir demokratijos stiprinimo srityje. Palaikau raginimą, kad Ašrafo ir Hurija stovyklose apgyvendintiems žmonėms turi būti užtikrintos pagrindinės teisės ir laisvės, humaniškos sąlygos. Šiuos žmones saugo tarptautinė teisė ir Irako vyriausybės įsipareigojimas, jų padėtis neturi būti bloginama.

 
  
MPphoto
 
 

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šią rezoliuciją. Sveikintina, kad pagaliau pavyko pasiekti bendradarbiavimo susitarimą su Iraku. Šis susitarimas yra dar vienas didelis žingsnis pirmyn, padėsiantis ES vystyti ilgalaikius politinius ir ekonominius santykius su Iraku, o pačiam Irakui – stiprinti demokratiją, atstatyti šalį ir normalizuoti padėtį. Labai svarbu, kad pagaliau šalyje būtų kuriama integracinė pilietinė visuomenė taip pat atkurtas visuomenės sanglaudos ir partnerystės jausmas. Šiuo atveju ypatingas dėmesys turi būti skiriamas ES paramai stiprinant demokratiją ir teisės normas Irake. Irakas turi nedelsti ir kuo skubiau ratifikuoti Visuotinio branduolinių bandymų uždraudimo sutartį bei prisijungti prie Tarptautinio baudžiamojo teismo Romos Statuto. Be to, labai svarbu, kad šalyje būtų sukurtos ir veiktų demokratinės, adekvačios ir teisėtos institucijas.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. Votei favoravelmente o Acordo de Parceria e Cooperação UE-Iraque que acolhe favoravelmente a criação, através do Acordo de Parceria e Cooperação, da Comissão de Cooperação Parlamentar, que deverá constituir um fórum de reunião e troca de pontos de vista entre o parlamento iraquiano e o Parlamento Europeu, devendo ser informada sobre as recomendações do Conselho de Cooperação e, por sua vez, formular recomendações a este último. Dei assim o meu apoio a esta importante dimensão parlamentar por considerar que a referida Comissão proporcionará uma oportunidade valiosa para o diálogo democrático.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − Abstention. I am rather critical with the reading of the consequences of the conclusion of the negotiations on the partnership and cooperation agreement between the EU and the Republic of Iraq, which establishes contractual relations between the two parties for the first time. The establishment by the partnership and cooperation agreement of a Cooperation Council, a Cooperation Committee and a Parliamentary Cooperation Committee and could, maybe, provide fresh impetus for the Union’s political involvement in Iraq at the highest level, in the form of regular political talks and the development of economic relations with the Iraqi authorities at the most senior level. however, there are still many uncertainties.

 
  
MPphoto
 
 

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – J’ai voté pour cette résolution car il est important de soutenir l’Iraq dans sa progression démocratique. Depuis 2005, le pays a organisé des élections, adopté une constitution par référendum, et établi les bases d’un Etat fédéral. Des élections sont à nouveau prévues pour les prochains mois, et une Haute commission iraquienne pour les droits de l’homme vient d’être créée. Toutefois, des défis persistent notamment concernant la situation sécuritaire du pays, la lutte contre la corruption, la consolidation de l’état de droit et le respect des droits de l’homme. Malgré les demandes répétées de l’Union, la peine de mort est toujours appliquée et des cas d’utilisation de la torture sont régulièrement révélés.

 
  
MPphoto
 
 

  Charles Tannock (ECR), in writing. − Mr President, the ECR Group accepts the need to sign the Partnership and Cooperation Agreement with Iraq. However, we abstained during the vote on the resolution on the situation in the country. While pointing out numerous valid and important issues, like the urgent need to improve the dire situation of Christians, to combat enormous corruption, or to resolve humanitarian problems facing the ordinary people, the text unfortunately is not critical enough on the policies of the Al-Maliki government. We cannot forget about his close ties with regimes in Iran and in Syria, active engagement in supplying arms for the Assad regime or lack of commitment to improving the living conditions in Camp Ashraf and Camp Hurriya.

 
  
MPphoto
 
 

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Je suis en faveur de cette résolution. Elle marque un accord historique entre l'Union européenne et l'Iraq. Il arrive à un moment décisif pour accompagner la transition démocratique iraquienne, les défis de la reconstruction et du développement, le rétablissement de la souveraineté de l'Iraq et la normalisation de ses relations au sein de la communauté internationale.

Cependant, l'Union doit être pleinement engagée aux côtés du peuple iraquien et de ses autorités, qui auront bien des défis à relever, à commencer par la sécurité et la stabilité du pays. Les forces de sécurité iraquiennes gagnent en compétence sur le terrain, mais souffrent d'un manque de cohésion interne, d'une absence d'encadrement juridique et de contrôle démocratique. De plus, la violence reste une réalité menaçante. Les risques de dérapages et de reprise de la guerre civile ne peuvent être écartés, les minorités religieuses étant particulièrement en péril.

Certes, l'accord de partenariat et de coopération témoigne de la détermination de l'Union à jouer un rôle important dans la transition en l'Iraq, mais les engagements de l'Union doivent se traduire par la mobilisation de moyens humains et financiers à la hauteur des ambitions politiques affichées et des enjeux stratégiques.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. O Parlamento Europeu apoia a celebração deste Acordo de Parceria e de Cooperação, mas pede que a União tenha em especial atenção as particularidades de um país que, apesar de ancestral, está só agora a implementar um regime democrático. Um país onde o desemprego é um flagelo social, onde os serviços e bens básicos ainda não chegaram a toda a população. Onde a insegurança e as bombas continuam a ser um problema do dia-a-dia e o medo das minorias étnicas e religiosas uma realidade. Quero ressalvar a importância da cláusula relativa aos direitos humanos e expressar a importância da condicionalidade, segundo o princípio "more for more". Por outro lado, é importante que a União apoie financeira e tecnicamente este país, através da formação da sociedade nos vários domínios da vida pública. A abertura da delegação da União em Bagdade é um grande passo. Não podemos esquecer a crise que afeta os países limítrofes, nomeadamente a Síria, que pode aumentar a instabilidade no país devido ao número de refugiados e deslocados que entram no Iraque. Por último, gostaria de salvaguardar a importância de integrar o Iraque nas instâncias internacionais, de modo a adaptar as suas instituições ao sistema multilateral, nomeadamente à OMC e outras.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluţia referitoare la Acordul de parteneriat şi cooperare dintre UE şi Irak. Am votat pentru amendamentul prin care solicităm Irakului să ratifice Tratatul de interzicere totală a experienţelor nucleare cât mai curând posibil. Solicităm guvernului irakian să se asigure că resursele ţării sunt utilizate în mod transparent şi responsabil, în beneficiul întregului popor irakian. Solicităm Comisiei să acorde sprijin în acest sens, optând pentru o interpretare flexibilă a cerinţelor prevăzute în Acordul de parteneriat şi cooperare în ceea ce priveşte restricţiile cantitative, taxele la export şi plafoanele asupra proprietăţii aplicate investiţiilor străine, mai ales în sectorul energiei. Lupta împotriva corupţiei ar trebui să rămână un obiectiv-cheie al autorităţilor irakiene. UE ar trebui să depună toate eforturile necesare pentru a crea stimulente puternice care să determine companiile europene să sprijine măsurile de combatere a corupţiei din Irak. Autorităţile irakiene ar trebui să utilizeze veniturile din petrol ale ţării ca un instrument şi o oportunitate pentru reconstrucţia socială şi economică sustenabilă, în beneficiul societăţii irakiene în ansamblul său, şi ar trebui să promoveze un proces de reforme democratice.

 
  
MPphoto
 
 

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − L'accordo di partenariato e cooperazione siglato lo scorso maggio è per certi versi "storico" in quanto costituisce il primo rapporto contrattuale tra Unione europea e Iraq. Senza dubbio, l'accordo favorirà un dialogo politico stabile e fornirà un quadro giuridico per facilitare investimenti, politiche commerciali e cooperazione in numerosi settori. Considerando la difficile situazione cui è stato costretto l'Iraq fino a pochi anni fa, ritengo adeguate quelle disposizioni riguardanti il rispetto dei diritti umani, la lotta al terrorismo ed il contrasto alla diffusione delle armi di massa che, se non rispettate, comporterebbero una sospensione dell'accordo.

 
  
MPphoto
 
 

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. A agressão ao Iraque pelos EUA e a Grã-Bretanha – com a cumplicidade da UE –, a ocupação e a sua manutenção de facto estão completamente ausentes desta resolução. Assim como estão ausentes os assassinatos, a violência e os maus-tratos contra o povo promovidos pelas forças agressoras e ocupantes, os bombardeamentos bárbaros (Falluja) com armas químicas que mataram e continuarão a matar e a provocar doenças graves em adultos e crianças. A violação da soberania do povo iraquiano e a negação do seu direito à autodeterminação e ao uso e controlo dos seus recursos naturais transformam o Iraque num país colonizado pelo imperialismo. No entanto, não podemos deixar de sublinhar o nosso desacordo com um possível tratamento jurídico da agressão de que foi vítima o povo Iraquiano pelo TPI. O TPI vem demonstrando a razão da nossa discordância relativamente à sua criação, aos seus objetivos e funcionamento. Por um lado, pela confusão jurídica que lançou relativamente às suas competências e a violação da soberania nacional que por essa via promove, bem como o papel assumidamente instrumental ao serviço do imperialismo, como ficou demonstrado com a agressão e destruição da Jugoslávia, em que os principais agressores, a NATO, nunca se sentaram no banco dos réus.

 

13.2. Dohoda o partnerstve a spolupráci medzi EÚ a Irakom (A7-0411/2012 - Mario Mauro)
Videozáznamy z vystúpení
  

Explicaciones de voto orales

 
  
MPphoto
 

  Peter Jahr (PPE). - Herr Präsident! Wenn die Theorie stimmt, dass kriegerische Konflikte, dass wirtschaftliche Instabilität keine Voraussetzung für eine demokratische Entwicklung sind, sind wir natürlich verpflichtet, den Ländern zu helfen. Ich weiß, dass es immer eine Gratwanderung ist. Einerseits brauchen wir die wirtschaftliche Zusammenarbeit – nicht nur wir brauchen sie, auch die andere Seite –, damit es zu einer demokratischen Entwicklung kommt, besonders auch im Irak. Andererseits muss man immer darauf achten, dass die Menschenrechte im Grundsatz gewahrt bleiben, ohne die andere Identität zu verletzen. Deshalb habe ich dem Bericht einerseits zugestimmt, andererseits wünsche ich mir, dass wir zu gegebener Zeit wieder darüber sprechen, wie wir die Gelder eingesetzt haben und wie die Zusammenarbeit funktioniert hat.

 
  
MPphoto
 

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Mr President, I would like to refer to the EU’s financial contribution to Iraq. The EU is a major financial donor and has systematically contributed to the country’s progress.

EUJUST LEX-Iraq has been present on the ground since 2005, and its mandate has been extended until the end of the year. However, the situation in the Middle East continues to be volatile. There are 34 000 Syrian refugees reported in Kurdistan. Iraq is struggling with internal problems of its own: youth unemployment at 30%, rising ethnic and religious tensions, fights between political parties.

Money, if well channelled, can make a difference in these difficult times. The PCA with Iraq is the first building block of good partnership. The next step, however, should involve not only financial assistance but more expertise and knowledge-sharing, particularly in areas such as human rights, transparency, anti-corruption and the rule of law.

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Am votat în favoarea recomandării, deoarece Irakul este o ţară foarte importantă pentru asigurarea stabilităţii într-o regiune critică din perspectiva securităţii internaţionale. De aceea, consider importantă încheierea Acordului de cooperare între Uniune şi Irak.

Includerea în acord a clauzei de respectare a drepturilor omului va determina Irakul să avanseze cu reformele democratice şi să consolideze statul de drept. Autorităţile irakiene trebuie să acorde o atenţie mai mare protecţiei minorităţilor religioase şi etnice. Totodată, protecţia ar trebui extinsă şi în cazul grupurilor vulnerabile, cum ar fi femeile, refugiaţii şi persoanele strămutate.

Consider că, prin intermediul acordului, Uniunea va putea sprijini mai bine consolidarea unei guvernări politice şi instituţionale eficiente în Irak. De asemenea, este important modul în care Uniunea se va implica în acordarea de asistenţă tehnică Irakului, pentru a asigura îmbunătăţirea situaţiei economice.

 
  
  

Explicaciones de voto por escrito

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Aprovo a presente recomendação, considerando que o presente acordo entre a União Europeia e o Iraque se reveste de caráter histórico. Surge num momento decisivo para acompanhar, ao longo dos próximos anos, a transição do Iraque para a democracia, à medida que o país dá resposta aos desafios da reconstrução e do desenvolvimento, à restauração da soberania iraquiana e à normalização do país no seio da comunidade internacional. A UE, a par da população e das autoridades iraquianas, as quais serão confrontadas com numerosos desafios, deve estar totalmente empenhada na segurança e na estabilidade do país, enquanto principal preocupação. Contudo, existe ainda o risco de se perder o controlo da situação ou de um regresso à guerra civil, com as minorias religiosas, nomeadamente a minoria cristã, a enfrentarem a maior ameaça. Consequentemente, a reconciliação nacional deve constituir uma prioridade, tanto para os responsáveis políticos iraquianos, como para a comunidade internacional. Um Iraque democrático, estável, pluralista, empenhado no desenvolvimento socioeconómico dos seus cidadãos e dotado de instituições democráticas fortes desempenhará um papel de destaque na estabilidade de uma região crucial para a segurança internacional. Para tal, é necessária uma visão estratégica a longo prazo, que deverá guiar a política da União relativamente ao Iraque para os próximos anos.

 
  
MPphoto
 
 

  Roberta Angelilli (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, condivido la necessità di sostenere la Repubblica dell'Iraq nella transizione post bellica verso la stabilità, la democrazia e lo Stato di diritto. L'accordo di partenariato, che è la prima relazione contrattuale istituita tra Unione europea e Iraq, rappresenta un importante strumento per avviare con il Paese un dialogo costante di lungo termine. Paese che ha fatto certamente molti progressi ma sono ancora tante le sfide da affrontare: la promozione e la tutela effettiva dei diritti umani, primi fra tutti la tutela delle minoranze religiose e delle categorie più vulnerabili della popolazione, quali donne e bambini; la lotta al terrorismo; l'accesso della popolazione ai servizi di base, solo per fare alcuni esempi. L'Unione europea ha l'importante compito di aiutare l'Iraq a ricollocarsi nel contesto delle relazioni internazionali.

 
  
MPphoto
 
 

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), in writing. − I voted in favour of the resolution on the EU-Iraq partnership and cooperation agreement. This is the first ever agreement between the EU and Iraq, consolidating relations between the two countries in many fields. Parliament supports this agreement but there are still important issues that must be addressed by Iraq – with enhanced EU support in the framework of the new Agreement – in its approach to democracy and the rule of law. On the other hand, we, the Members of the European Parliament, also acknowledged the efforts made by the country, which have led to some significant progress. I support the rapporteur’s view that if our goal is to effectively promote the principles of democracy and freedom, then the best way is to be open to dialogue and this Agreement should be a tool to engage in dialogue with Iraq. Parliament urges the Iraqi authorities to pay particular attention to human rights and women’s participation in the post-conflict reconstruction process and at the highest levels of political and economic life, as well as to take the measures required to develop a civil society which can play a full part in the political process, and to encourage an independent media sector.

 
  
MPphoto
 
 

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − I support this resolution because I believe that the conclusion of the EU-Iraq partnership and cooperation agreement will provide the EU with a new framework in which to develop long-term political and economic relations with Iraq and create strong foundations for the promotion and respect of human rights in the country. With this text we express our concerns regarding the need to resolve the humanitarian problems in the country. It is also important to stress that any coordinated action between the Iraqi authorities and the international aid organisations is taken with a view to assisting vulnerable groups and creating suitable conditions to ensure their security and dignity. In addition, we stress that despite a significant improvement in the security situation, the current rate of bombings and shootings is still high and violence occurs every day, leaving most Iraqis uncertain about their future and making it impossible to promote the economic and social integration of the Iraqi population at large. For these reasons the EU should tailor the use of its resources to the specific internal, regional and humanitarian challenges facing Iraq in order to create the condition for a real promotion of human rights.

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Ce texte est le premier accord de partenariat et de coopération (APC) entre l'Union européenne et l'Irak. J’ai voté en faveur de cet accord qui établit une base générale pour renforcer les liens et la coopération dans de nombreux domaines comme les questions politiques, la lutte contre le terrorisme et la promotion des droits de l'Homme, le commerce et l’investissement dans des domaines clés tels que l’énergie et les services.

 
  
MPphoto
 
 

  John Bufton (EFD), in writing. − The majority of the EU support given to national governments in this manner ends up being used up by local government on ‘expenses’ and not on the people actually in need and there need to be stricter controls in place to prevent this. Also, we have seen over recent years how the contracts arising from such projects end up being awarded to large international contractors, not to indigenous businesses.

 
  
MPphoto
 
 

  Corina Creţu (S&D), în scris. − Am votat în favoarea rezoluţiei, deoarece consider foarte utilă cooperarea UE cu guvernul de la Bagdad în ceea ce priveşte sprijinirea poporului şi autorităţilor irakiene în procesul de reconstrucţie, stabilizare şi normalizare, lupta împotriva sărăciei, dezvoltarea sistemului educaţional şi sanitar, promovarea libertăţilor fundamentale pentru fiecare cetăţean (indiferent de sex, rasă sau religie) şi combaterea şomajului. Acest parteneriat va permite, de asemenea, dialogul privind abolirea pedepsei cu moartea, munca ilegală a copiilor şi discriminarea femeilor şi a minorităţilor, precum şi promovarea democraţiei şi a drepturilor omului.

 
  
MPphoto
 
 

  George Sabin Cutaş (S&D), în scris. − Am votat pentru acest proiect de rezoluţie legislativă, deoarece consider că Uniunea Europeană poate să contribuie, prin intermediul cooperării cu Republica Irak, la combaterea sărăciei, precum şi la facilitarea şi ameliorarea serviciilor care corespund nevoilor de bază ale cetăţenilor irakieni, precum sănătatea şi educaţia. UE poate, de asemenea, să înlesnească tranziţia democratică a Irakului, prin crearea unui Consiliu de cooperare caracterizat prin întâlniri periodice la nivel ministerial. Nu în ultimul rând, în calitate de raportor pentru monitorizarea relaţiilor UE-Irak, susţin acest demers de a aprofunda acordul comercial cu Irakul, plasându-l în sfera acordurilor de „parteneriat şi cooperare”.

 
  
MPphoto
 
 

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – La signature d'un accord de partenariat et de coopération avec l'Irak ouvre une page nouvelle dans la voie de l'approfondissement des relations l'UE avec ce pays, amorcé en 2006. A travers cet accord, l'UE affirme sa volonté de jouer un rôle important dans la transition politique et le développement de l'Irak, et dans son intégration à l'économie mondiale. Cet accord historique va permettre de renforcer nos relations dans plusieurs directions déterminantes, à commencer par le volet politique qui institue un dialogue annuel sur les droits de l’homme, la démocratie et l’état de droit, incluant la lutte contre le terrorisme et la prolifération des armes de destruction massive. Dans ce cadre, il est important que l’Union contribue au respect des minorités religieuses et ethniques. Il faut également prendre note avec satisfaction de la coopération qui permettra à l'Irak de ratifier le Statut de Rome, c'est-à-dire reconnaître l'autorité de la CPI. L’accord renforcera la coopération dans les domaines social, médical et éducatif, contribuant à la reconstruction d’un pays frappé par la guerre, le terrorisme et la pauvreté, et consolidant sa transition démocratique. Il marque la volonté de l’UE de contribuer à l’instauration d’une paix durable dans cette partie du monde lourdement meurtrie.

 
  
MPphoto
 
 

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – La conclusion de cet accord de partenariat et de coopération marquera une étape fondamentale dans les relations entre l'Union européenne et l'Irak. Grâce à lui, nous deviendrons un partenaire privilégié à un moment historique de l'histoire de ce grand pays, celui de sa reconstruction et de sa consolidation démocratique. Je me félicite de la large place accordée aux droits de l'homme, et à la lutte contre la pauvreté. Nous participerons ainsi activement au redressement du pays et au renforcement de ses institutions, au bénéfice du renforcement de la stabilité de toute la région. Je soutiens cet engagement de l'Europe aux côtés du peuple d'Irak.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a recomendação sobre a "proposta de decisão do Conselho relativa à conclusão de um Acordo de Parceria e de Cooperação UE-Iraque", porque este deverá contribuir para criar os alicerces de um diálogo político regular, a fim de apoiar o desenvolvimento e as reformas estruturais do Iraque, nomeadamente no que concerne ao respeito dos direitos humanos e das liberdades fundamentais.

 
  
MPphoto
 
 

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I abstained in this vote because I do not believe the EU should conclude agreements with countries where human rights are abused and which use the death penalty. I recognise there have been many positive developments since 2005 but the death penalty is increasingly used and the government has failed to provide basic services for its people. Over the years I have been lobbied by many constituents in Wales who are concerned about the people of Iraq and I could not, therefore, give my full support to this agreement.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. Durante alguns anos, a União cindiu-se quanto ao apoio à intervenção militar americana naquele país e na interpretação acerca de qual seria a melhor forma de ali estabelecer a democracia e os direitos humanos de modo duradouro. Findo esse período de maior tensão e divisão internas, é-me grato verificar uma maior convergência de posições neste momento. Face à sua importância geoestratégica e àquilo que a sua população já suportou, o Iraque não pode ficar de fora das preocupações europeias, devendo antes ser motivo de empenhamento conjunto. A aprovação do Acordo de Parceria e de Cooperação entre a União Europeia e o Iraque constitui um sinal importante dessa vontade europeia de envolvimento e participação.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. O Iraque viveu uma situação muito complicada enquanto esteve sujeito às atrocidades perpetradas pelo ditador Sadam Hussein. A comunidade internacional, liderada pelos Estados Unidos da América, conseguiu derrubar o regime vigente e colocar o país rumo à democracia. Todavia, um país com várias etnias e crenças religiosas não é fácil de unificar, sobretudo quando práticas ancestrais colidem com os direitos humanos. Neste momento, o Iraque tem pela frente um enorme desafio: consolidar a paz e instaurar um regime democrático que respeite as liberdades fundamentais e os direitos do Homem. A recomendação que acabámos de votar, da autoria do colega Mario Mauro, versa sobre o Acordo de Parceria e de Cooperação (ACP) entre a União Europeia (UE) e o Iraque. Num quadro social onde o desemprego atinge os 30% e onde subsistem lutas interétnicas, este acordo pode ser considerado histórico e favorecer um conjunto de apoios ao desenvolvimento iraquiano. Votei favoravelmente este relatório porque estou consciente da importância que um Iraque democrático e pacificado tem para a estabilidade da região. Logo, a conclusão do ACP UE-Iraque é uma pedra basilar neste processo. Deverá, todavia, incluir cláusulas sobre o respeito pelos direitos humanos e proteção dos grupos mais vulneráveis: crianças, mulheres e minorias étnicas e religiosas.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. Com a assinatura deste acordo, as potências europeias pretendem deitar a mão ao seu quinhão das riquezas naturais do Iraque, particularmente aos seus recursos petrolíferos. Ficam mais claros, se preciso fosse ainda, os objetivos da agressão. A assinatura deste Acordo insere-se na ofensiva recolonizadora do imperialismo, que, como no Iraque, continua a apontar para as regiões de grande concentração de recursos naturais, matérias-primas e rotas energéticas. Pouco importa que o Iraque se mantenha um país em estado de guerra e com uma ocupação de facto; que ao seu povo lhe seja negado o direito à soberania e à sua autodeterminação de acordo com as suas aspirações e interesses de desenvolvimento económico e social.

No Iraque, como em toda a região do Médio Oriente, o imperialismo não hesita em deitar mão aos meios mais sórdidos para atingir os seus objetivos, incluindo ataques terroristas, golpes de estado, alianças com forças obscurantistas e neofascistas, a promoção de poderes político-religiosos e várias forças contrarrevolucionárias de diferentes origens ideológicas – tudo em função do objetivo de domínio imperialista, redesenhando fronteiras e reorganizando mercados setoriais, em particular o mercado da energia com os seus recursos petrolíferos e de gás natural e as suas rotas de transporte.

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. − Dňa 23. marca 2006 Rada poverila Komisiu rokovaniami o dohode o obchode a spolupráci s Irakom. V siedmom kole rokovaní medzi EÚ a Irakom sa obe strany dohodli povýšiť návrh dohody na „dohodu o partnerstve a spolupráci“ zriadením Rady pre spoluprácu, ktorá zasadá pravidelne na úrovni ministrov. Predstavuje historicky prvý zmluvný vzťah medzi EÚ a Irakom a jej cieľom je vytvoriť pevný základ pre posilňovanie vzťahov medzi Irakom a EÚ. Je uzatváraná v pravý čas, aby v nadchádzajúcich rokoch sprevádzala prechod Iraku k demokracii, pretože je zameraná na plnenie hlavných úloh v oblasti rekonštrukcie a rozvoja, obnovy zvrchovanosti štátu a normalizácie jeho vzťahov v rámci medzinárodného spoločenstva. Demokratický, stabilný a pluralitný Irak so silnými demokratickými inštitúciami usilujúci sa o sociálno-ekonomický rozvoj svojich občanov bude hrať hlavnú úlohu v rozvoji stability regiónu, ktorý je kľúčový pre medzinárodnú bezpečnosť. Preto je potrebné vytvoriť dlhodobú strategickú víziu, ktorá by určovala politiku Únie vo vzťahu k Iraku v nadchádzajúcich rokoch. Som presvedčená, že dohoda o partnerstve a spolupráci nepochybne dokazuje odhodlanie EÚ zohrávať významnú úlohu v Iraku v prechodnom období, je však nutné, aby záväzky Únie viedli k mobilizácii ľudských a finančných zdrojov, ktoré budú zodpovedať politickým ambíciám a príslušným strategickým záujmom.

 
  
MPphoto
 
 

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Balsavau už pasiūlymą. 2006 m. kovo 23 d. Taryba įgaliojo Komisiją derėtis su Irako Respublika dėl prekybos ir bendradarbiavimo susitarimo. ES ir Irako derybose abi šalys susitarė sustiprinti susitarimo projekto statusą-pakeisti jį partnerystės ir bendradarbiavimo susitarimu ir įsteigti bendradarbiavimo tarybą, kuri reguliariai susitiktų ministrų lygmeniu. Šis susitarimas žymi pirmuosius ES ir Irako sutartinius santykius. Jis sudaromas lemiamu momentu siekiant ateinančiais metais, kai Irakas susidurs su atkūrimo ir vystymosi iššūkiais, kai turės atkurti savo suverenitetą ir normalizuoti santykius su tarptautine bendruomene, paremti Irako perėjimą prie demokratijos. ES turėtų aktyviai dalyvauti kartu su Irako gyventojais ir jų valdžios institucijomis, kuriems teks spręsti daug problemų, iš jų svarbiausios-šalies saugumas ir stabilumas. Irako saugumo pajėgų kompetencija didėja vykdant operacijas vietoje, tačiau joms kenkia vidinės sanglaudos stoka ir teisinio pagrindo bei demokratinės kontrolės nebuvimas. Be to, nors smurto akivaizdžiai mažėja, jis vis dar yra grėsminga gyvenimo realybė. Vis dar yra pavojus, kad padėtis taps nekontroliuojama ar vėl prasidės pilietinis karas, ir didžiausią grėsmę patiria religinės mažumos, ypač krikščionių mažuma. Taigi ir Irako politikos formuotojų, ir tarptautinės bendruomenės prioritetas turėtų būti nacionalinis susitaikymas. Reikėtų visapusiškai remti įtraukiojo politinio ir institucinio valdymo stiprinimą demokratinėje, federalinėje ir pliuralistinėje valstybėje, grindžiamoje pagarba žmogaus teisėms ir teisinės valstybės principu.

 
  
MPphoto
 
 

  Michał Tomasz Kamiński (ECR), in writing. − I voted in favour of this recommendation. I would like to underline that the PCA has three different aspects: 1. political (introducing an annual dialogue on subjects like foreign and security policy, national dialogue and reconciliation, democracy, the rule of law, human rights, good governance and regional stability and integration); 2. trade (where the agreement incorporates basic WTO rules); 3. human and social development (combating poverty, improving healthcare and education, etc.). This human rights aspect is very important because we have great concern about sectarian violence, especially attacks against Christian minorities. I am glad that we have urged the Iraqi authorities to work on accession to the Rome Statute of the ICC and emphasised the importance of human rights in our mutual relations. I also welcome the opening of the EU Delegation in Baghdad. This should further facilitate our cooperation.

 
  
MPphoto
 
 

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Ho espresso voto favorevole alla relazione del collega on. Mario Mauro perché ritengo che lo spirito di solidarietà e la programmazione concreta di aiuti per quei Paesi che attraversano difficili momenti di transizione democratica rientrino nelle prerogative e nei principi dell’Unione che rappresentiamo. Nel caso in questione, quello dell’Iraq, le macerie della dittatura sono ancora vivide nella società civile e il processo di costituzione democratica non è una prassi agevole ma, al contrario, necessita di decisioni e scelte circostanziate. In questo processo l’UE non può non giocare la sua parte, tenendo in considerazione le esigenze di rinascita del popolo iracheno ma, anche, facendo sì che il giusto apporto solidale non si trasformi in uno svantaggio per gli operatori industriali europei.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − I voted for this resolution. There are three aspects to the Agreement. The first is political and involves the introduction of an annual dialogue at ministerial and at senior official level on peace, foreign and security policy, national dialogue and reconciliation, democracy, the rule of law, human rights, good governance and regional stability and integration. Clauses on combating terrorism, countering proliferation of weapons of mass destruction, the fight against the illicit trade of small arms and light weapons are included in the Agreement. With specific regard to human rights, the agreement very importantly features a specific clause concerning cooperation on the accession of Iraq to the Rome Statute of the International Criminal Court (ICC) and a clause on cooperation in the promotion and effective protection of human rights in Iraq with the important caveat that failure by Iraq to protect, enhance and respect human rights will negatively affect cooperation and economic development programmes. This approach is certainly most welcome, although a stricter conditionality would have given greater emphasis on the importance of substantial progress in human rights. It is recommended that the bilateral discussions with Iraqi authorities highlight the particular importance the EU attaches to the observance of human rights and individual fundamental freedoms.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport propose d'approuver un accord d'établissement progressif du libre échange entre l'Union et l'Irak. L'aide à la reconstruction et le dialogue politique occupent une place mineure dans cet accord, comme les droits de l'homme et l'état de droit. L'objectif est d'accélérer l'échange de biens et de services, particulièrement de ressources énergétiques.

Le peuple irakien a déjà subi une longue dictature et deux guerres d'agression. Il continue de subir quotidiennement les conséquences de tout cela. Je refuse de cautionner le fait qu'on lui inflige, désormais, l'économie de marché et l'austérité budgétaire au profit des marchés financier, comme cet accord l'y oblige. Je vote contre.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. Estou convicto que a aprovação deste Acordo de Parceria e de Cooperação entre a União Europeia e o Iraque contribuirá para o desenvolvimento do Iraque, e representa um maior empenhamento da UE no futuro desse país. É de salientar que, durante alguns anos, a UE esteve um pouco alheada do Iraque; é assim com satisfação que vejo um novo empenhamento nas relações UE Iraque, com a aprovação deste acordo. Face à sua importância geoestratégica e atendendo ao grande sofrimento que a sua população já passou, o Iraque não pode ficar de fora das preocupações europeias, devendo antes ser motivo de empenhamento conjunto.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra de este informe debido a que supone un paso más en la intervención imperialista en Irak. Este informe no plantea ningún giro en la política europea y supone la libre entrada de multinacionales europeas para saquear recursos naturales y lo poco que pudiera haber quedado en pie tras la guerra. El informe trata del acuerdo comercial establecido inicialmente entre las dos partes en 2006 para poder continuar con la exportación de los recursos energéticos de los cuales dispone el país. En el contexto del grave golpe que ha supuesto la guerra para el pueblo iraquí, no podemos aceptar un normal desarrollo de la exportación de sus recursos naturales como si nada hubiese pasado. Por estas razones considero que el informe representa un verdadero impulso a la estrategia imperialista de la UE y, consecuentemente, he votado en contra.

 
  
MPphoto
 
 

  Louis Michel (ALDE), par écrit. – L'accord de partenariat et de coopération UE-Irak constitue la toute première relation contractuelle jamais instituée entre les parties. Sur le plan commercial et des investissements, l’accord intègre les règles fondamentales de l'OMC, bien que l'Irak n'en soit pas encore membre. Il contient des éléments préférentiels non négligeables concernant les marchés publics, les services et les investissements. Cet accord arrive à un moment décisif pour accompagner, dans les années qui viennent, la transition démocratique irakienne, les défis de la reconstruction et du développement, le rétablissement de la souveraineté de l'Irak et la normalisation de ses relations au sein de la communauté internationale.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − This is a historic agreement between the EU and Iraq. It comes at a key point in time to accompany Iraq’s transition to democracy over the coming years as it meets the challenges of reconstruction and development, the restoration of its sovereignty and the normalisation of its relations with the international community. The EU should be fully engaged alongside the Iraqi people and their authorities, who will be faced with many challenges, the security and stability of the country being the primary concern.

 
  
MPphoto
 
 

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Pritariu ES ir Irako Partnerystės ir bendradarbiavimo susitarimui. Pastarųjų dešimtmečių Irako žmonių istorija yra nepaprastai sunki. Šiame etape labai svarbu, kad suverenitetą stiprinančiai valstybei būtų suteiktas pozityvus raidos postūmis. Visos ES šalys supranta ekonomiškai stiprėjančios ir visų Irake gyvenančių žmonių, nepriklausomai nuo jų religijos, kilmės ar lyties, teises gerbiančios Irako valstybės svarbą, tiek jo žmonėms, tiek regiono ir platesniam saugumui bei stabilumui. Manau, kad šiame susitarime yra įtvirtintos prielaidos vystyti visavertį dialogą ir bendradarbiavimą tarp susitariančiųjų šalių žmogaus teisių, demokratijos ir teisės viršenybės srityse. Tikiu, kad padėties šioje srityje monitoringą tinkamai atliks atitinkamos ES institucijos ir atsakingi pareigūnai. Svarbu, kad Irako vadovybė imtųsi aktyvių veiksmų, kad užkirstų kelią tarp-etninei nesantaikai, apsaugotų pažeidžiamas religines bendruomenes bei užtikrintų deramą apsaugą, teises ir laisves pažeidžiamiausioms visuomenės grupėms, įskaitant pabėgelius ir perkeltuosius asmenis.

 
  
MPphoto
 
 

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − ES ir Irako partnerystės ir bendradarbiavimo susitarimas yra istornis įvykis. Tai yra pamatinis, tvirtas pagrindas Irako ir ES sutartiniams santykiams stiprinti bei plėtoti. Be to, tai parodo, kad ES yra ryžtingai nusiteikusi atlikti svarbų vaidmenį Irako pereinamuoju laikotarpiu. Sveikintina, kad pagaliau bus sukurtos palankios sąlygos nuolatiniam politiniam dialogui vykdyti bei gerinti ES ir Irako prekybos santykius labai svarbu, kad ES bendradarbiavimo veikla, ypatingai sveikatos, švietimo ir užimtumo srityse, būtų vykdoma remiantis įtraukties, skaidrumo ir gero valdymo principais, ugdant gebėjimus ir steigiant institucijas. Be to, Irakui turėtų būti teikiama nuolatinė techninė pagalba siekiant užtikrinti Irako ekonomikos tvarumą ir efektyvumą. Manau, kad Irakas turėtų dėti didesnes pastangas ir nedelsti siekiant tinkamai įgyvendinti tarptautinius sutartinius įsipareigojimus, sukurti veiksmingas viešųjų pirkimų procedūras taip pat veiksmingą ir efektyvią kovos su korupcija sistemą.

 
  
MPphoto
 
 

  Justas Vincas Paleckis (S&D), in writing. − The EU and Iraq cooperate on dealing with a number of challenges. The EU-Iraq partnership and cooperation agreement is an efficient tool in meeting these challenges and facilitating a dialogue with Iraq on number of important issues. This agreement presents a comprehensive framework for EU-Iraq relations. It includes substantive and wide areas of cooperation and partnership, such as: energy, trade, heath, education, environment, countering terrorism and promoting human rights. I voted in favour of this report, because it emphasises a step forward in deepening dialogue with Iraq on multiple issues. The EU holds a key role in supporting the Iraqi people. It is particularly essential for ensuring stability and security in the country and for promoting full enjoyment of the rights of Iraqi citizens.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. Votei favoravelmente o presente relatório com a convicção de que o Acordo de Parceria e de Cooperação entre a União Europeia e a República do Iraque é um passo importante para a colaboração, devidamente enquadrada e acordada entre as partes, da UE na transição no Iraque. Os compromissos da União Europeia devem traduzir-se na mobilização de meios humanos e financeiros congruentes com as ambições políticas aí proclamadas.

 
  
MPphoto
 
 

  Tomasz Piotr Poręba (ECR), na piśmie. − Umowa o partnerstwie i współpracy miedzy Unią Europejską a Republiką Iraku ma trzy aspekty: polityczny (m.in. wprowadza roczny dialog na tematy takie jak polityka zagraniczna, polityka bezpieczeństwa, demokracja, prawa człowieka), handlowy (wprowadza podstawowe zasady WTO) oraz aspekt związany z rozwojem społecznym (walka z ubóstwem, usprawnienie opieki zdrowotnej i systemu oświaty itp.). Grupa ECR popiera podpisanie umowy o partnerstwie i współpracy z Irakiem, gdyż dzięki niej UE będzie dysponować większą ilością środków, aby wpłynąć na zmianę sytuacji w tym kraju. Uważamy jednakże, iż sam tekst rezolucji w niewystarczający sposób zwraca uwagę na niektóre kwestie.

Przede wszystkim jestem bardzo zaniepokojony aktami przemocy na tle religijnym, zwłaszcza atakami na mniejszości chrześcijańskie. Irak jest obecnie na niechlubnym czwartym miejscu na świecie, jeśli chodzi o prześladowanie chrześcijan. Dochodzi do zabójstw, podpaleń i ataków, bardzo wielu chrześcijan zmuszonych zostało do ucieczki z kraju lub przeniosło się do kurdyjskiej jego części. Oprócz tego obecny rząd w Iraku jest jednym z najbardziej skorumpowanych na świecie. Mimo przywrócenia produkcji ropy naftowej do poziomu z czasów rządów Saddama Husejna miliardy dolarów znikają bez śladu. Ponadto władze Iraku umożliwiają, a nawet niekiedy ułatwiają transport irańskiej broni dla reżimu syryjskiego.

 
  
MPphoto
 
 

  Robert Rochefort (ALDE), par écrit. – En votant en faveur de ce rapport, je donne mon feu vert à l'accord de coopération et de partenariat avec l'Irak. Cet accord est historique, d'abord parce que c'est le premier accord entre l'UE et ce pays, et ensuite parce qu'il permettra d'achever la transition de celui-ci vers la démocratie, de reconstruire et de normaliser ses relations avec la communauté internationale. Il devrait stimuler les liens entre les deux parties dans plusieurs domaines, du commerce à l'investissement en passant par le développement. L'accord promeut également les droits de l'homme et les libertés fondamentales et vise à combattre le terrorisme et la prolifération des armes. Je tiens à souligner qu'il est crucial d'aligner nos ambitions politiques avec les moyens mis en œuvre: pour permettre à l'UE de jouer un rôle significatif dans la transition en Irak, la délégation de l'UE à Bagdad doit être pleinement opérationnelle, pourvue des ressources humaines nécessaires, et disposer de ses propres locaux. En outre, le chef de la délégation devrait être en mesure de voyager en toute sécurité pour vérifier la mise en œuvre correcte des programmes financés par l'UE et observer la situation en matière de droits de l'homme et le processus de réforme.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − Against. On 23 March 2006, the Council authorised the Commission to negotiate a Trade and Cooperation Agreement with Iraq. At the seventh round of EU-Iraq negotiations, the two parties agreed to enhance the status of the draft agreement to a ‘Partnership and Cooperation Agreement’ through the creation of a Cooperation Council meeting regularly at ministerial level. This EU-Iraq Partnership and Cooperation Agreement marks the first ever contractual relation between the EU and Iraq. Concluded for a period of 10 years (renewable), its aim is to build a solid basis for strengthening ties between Iraq and the EU. I do not really believe in this direct link liberalisation/democracy.

 
  
MPphoto
 
 

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – J’ai voté pour l’accord de partenariat et coopération avec l’Iraq car il s’agit pour l’Union d’établir un dialogue avec l’Iraq sur le long terme, et dans différents domaines. Cet accord de partenariat et de coopération est une étape déterminante dans les relations entre l’Union européenne et l’Iraq. Il permettra d’installer des bases solides en matière de démocratie, droits de l’homme, développement de l’économie et relations commerciales (ces dernières se développant dans le cadre de la candidature de l’Iraq déposée en 2004 pour adhérer à l’OMC). La population iraquienne vit actuellement dans des conditions difficiles : insécurité, corruption, chômage, et non-respect des droits de l’homme. L’Iraq a cumulé en 2012 plus de 80 milliards de dollars de revenus pétroliers alors que 88% de la population irakienne vit en-dessous du seuil de pauvreté. L’Union doit être présente et apporter une valeur ajoutée à la construction démocratique du pays. Il s’agit tout d’abord de soutenir la transition démocratique de l’Iraq en accompagnant le pays dans ses réformes. Le volet « commerce et investissement » de l’accord permettra, quant à lui, de développer des relations économiques durables et bénéfiques pour les deux parties.

 
  
MPphoto
 
 

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − L'accordo tra l'UE e l'Iraq è di importanza storica. Esso interviene in un momento decisivo per accompagnare, nei prossimi anni, la transizione democratica irachena, le sfide della ricostruzione e dello sviluppo e il ritorno dell'Iraq alla sua sovranità. L'UE deve sostenere pienamente il popolo iracheno e le sue autorità, che dovranno far fronte a numerose sfide, prime fra tutte quelle legate alla sicurezza e alla stabilità del Paese. Allo stato attuale, la violenza resta una realtà minacciosa e incombente e i rischi di degenerazione e ripresa della guerra civile non possono essere esclusi e le minoranze religiose, in particolare quelle cristiane, sono particolarmente esposte ai pericoli. L'accordo, concluso per un periodo di dieci anni rinnovabile, mira a costituire una solida base per rinsaldare i legami tra l'Iraq e l'UE, oltre che all'instaurazione di un dialogo annuale, su questioni quali la pace, la politica estera e di sicurezza, la democrazia, lo Stato di diritto, i diritti umani, la buona governance. L'accordo contiene inoltre clausole in materia di lotta al terrorismo, lotta alla proliferazione delle armi di distruzione di massa e lotta al commercio illegale di armi; prevede infine una clausola sulla cooperazione per la promozione e l'effettiva salvaguardia dei diritti umani in Iraq.

 
  
MPphoto
 
 

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Cet accord entre l'Union européenne et l'Iraq est historique. Il arrive à un moment décisif pour accompagner, dans les années qui viennent, la transition démocratique iraquienne, les défis de la reconstruction et du développement, le rétablissement de la souveraineté de l'Iraq et la normalisation de ses relations au sein de la communauté internationale. L'Union doit être pleinement engagée aux côtés du peuple iraquien et de ses autorités, qui auront bien des défis à relever, à commencer par la sécurité et la stabilité du pays.

Les forces de sécurité iraquiennes gagnent en compétence sur le terrain, mais souffrent d'un manque de cohésion interne et d'une absence d'encadrement juridique et de contrôle démocratique. De plus, la violence, bien qu'en net recul, reste une réalité menaçante. Les risques de dérapage et de reprise de la guerre civile ne peuvent être écartés, les minorités religieuses, notamment chrétiennes, étant particulièrement en péril.

Certes, l'accord de partenariat et de coopération témoigne de la détermination de l'Union à jouer un rôle important dans la transition de l'Iraq, mais les engagements de l'Union doivent se traduire par la mobilisation de moyens humains et financiers à la hauteur des ambitions politiques affichées et des enjeux stratégiques.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. Este acordo de Parceria e de Cooperação é um passo histórico para o iniciar das relações entre a União Europeia e o Iraque, num período em que este país necessita do apoio da comunidade internacional para o estabelecimento de um verdadeiro Estado democrático, onde o primado da lei deve ser a base da coesão nacional. Com a duração de 10 anos, renovável, este acordo baseia-se em três domínios: o político, o económico e a cooperação em matéria de desenvolvimento social e humano. É essencial que o Iraque adira ao Tribunal Penal Internacional, com o apoio da União. Por outro lado, o combate ao terrorismo e a luta contra a proliferação das armas de destruição maciça também é um objetivo central da UE. A questão dos direitos humanos e a sua condicionalidade reveste-se da maior importância num Iraque onde as guerras sectárias são uma realidade. Por último, gostaria de destacar a necessidade de cooperação em programas de desenvolvimento social com vista a melhorar a qualidade de vida das pessoas num dos países mais pobres do mundo. Os acessos básicos à saúde, educação e emprego são a chave para o desenvolvimento harmonioso deste país.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru proiectul de decizie a Consiliului privind încheierea unui acord de parteneriat şi cooperare între UE şi Irak. Scopul prezentului acord, încheiat pe o perioadă de 10 ani, reînnoibilă, este de a crea o bază solidă pentru consolidarea legăturilor dintre Irak şi UE. Partea politică a acordului implică introducerea unui dialog anual, la nivel ministerial şi la nivel de înalţi funcţionari, privind pacea, politica externă şi de securitate, dialogul şi reconcilierea naţională, democraţia, statul de drept, drepturile omului, buna guvernare şi stabilitatea regională şi integrarea. Recomandăm să se insiste, în cadrul discuţiilor bilaterale cu autorităţile irakiene, asupra respectării drepturilor omului şi a libertăţilor fundamentale, inclusiv în ceea ce priveşte minorităţile religioase şi etnice şi părţile vulnerabile din societatea irakiană, cum ar fi femeile, refugiaţii şi persoanele strămutate. În ceea ce priveşte schimburile comerciale şi investiţiile, acordul nepreferenţial a inclus normele fundamentale ale OMC, deşi Irakul nu este membru al acesteia. Acordul conţine elemente preferenţiale, mai ales în ceea ce priveşte contractele de achiziţii publice, serviciile şi investiţiile. Acordul de parteneriat şi cooperare dovedeşte hotărârea UE de a juca un rol important în procesul de tranziţie al Irakului.

 
  
MPphoto
 
 

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. Dieser Bericht behandelt das Partnerschafts- und Kooperationsabkommen zwischen der EU und dem Irak. Ziel des für 10 Jahre gültigen Abkommen ist es, eine solide Grundlage für den Ausbau der Beziehungen zu schaffen. Dabei soll die Armut bekämpft und lebensnotwendigen Bedürfnissen im Bereich Gesundheit, Bildung und Beschäftigung entsprochen werden. Eine langfristige, strategische Vision ist für die Stabilität im Irak wesentlich, ebenso sind die Demokratie, Rechtsstaatlichkeit, Menschenrechte und verantwortungsvolle Staatsführung von Bedeutung. Dieses Abkommen trägt unter anderem zum demokratischen Wandel und Wiederaufbau im Irak in den kommenden Jahren bei. Dabei wird ein Zeichen der Entschlossenheit der EU bezüglich des Wandels des Iraks gesetzt, das Engagement der EU muss aber bei der Mobilisierung von Human- und Finanzressourcen bleiben, um den politischen Ambitionen und strategischen Herausforderungen auch wirklich gerecht zu werden.

 
  
MPphoto
 
 

  Zbigniew Ziobro (EFD), na piśmie. − Irak jest krajem z potencjałem. Olbrzymim potencjałem wydobycia oraz sprzedaży ropy i gazu, co czyni go perspektywicznym partnerem gospodarczym. Niemniej Irak to wciąż kipiący tygiel etniczny i religijny, mieszany rękami Iranu, Arabii Saudyjskiej i Kataru oraz USA. Stan ten doskonale obrazuje w swoim sprawozdaniu poseł Mauro. W kotle tym giną ludzkie sprawy, szczególnie ubolewam np. nad zbyt małym ujęciem pozycji chrześcijan w tekście sprawozdania. Przed drugą wojną w Zatoce było ich około miliona, dziś pozostało zaledwie 200 tysięcy, nękanych ciągłymi, krwawymi atakami. Ich los powinien nam leżeć na sercu. Dlatego potrzeba, aby w tekście umieścić stanowcze odniesienie do ich tragicznej sytuacji oraz uzależnić podpisanie umowy od jej poprawy. Nie musimy podpisywać żadnej umowy z Irakiem, jeśli jednak to zrobimy, sformułujmy ją tak, aby nie mieć wyrzutów sumienia.

 
  
MPphoto
 
 

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. Com a assinatura deste acordo, a UE pretende deitar a mão a um quinhão das riquezas naturais do Iraque, particularmente os seus recursos petrolíferos. A assinatura deste acordo insere-se na ofensiva recolonizadora do imperialismo que, como no Iraque, continua a apontar para as regiões de grande concentração de recursos naturais, matérias-primas e rotas energéticas. Não importa à maioria do PE que o Iraque se mantenha um país em estado de guerra e com uma ocupação de facto e que ao seu povo lhe seja negado o direito à soberania e à sua autodeterminação de acordo com as suas aspirações e interesses de desenvolvimento económico e social. No Iraque, como em toda a região do Médio Oriente, o Imperialismo não tem hesitado em usar os piores instrumentos para atingir os seus objetivos, incluindo ataques terroristas, golpes de estado, alianças com forças neo-fascistas, a promoção de poderes político-religiosos e várias forças contra-revolucionárias de diferentes origens ideológicas – tudo em função do domínio imperialista, redesenhando fronteiras e reorganizando mercados setoriais, em particular o mercado de energia com os seus recursos petrolíferos e de gás natural e suas rotas de transporte.

 

13.3. Vykonávanie dočasnej dohody o hospodárskom partnerstve medzi Európskym spoločenstvom a štátmi východnej a južnej Afriky vzhľadom na súčasnú situáciu v Zimbabwe (B7-0025/2013, B7-0026/2013, B7-0027/2013)
Videozáznamy z vystúpení
  

Explicaciones de voto orales

 
  
MPphoto
 

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Mr President, I voted in favour of this resolution. 2013 is a key election year for Zimbabwe which will test the strength of its democracy and constitutional order.

The latest Human Rights Watch report, published on 10 January, expressed concerns about the current political situation. There are disagreements between President Mugabe and the prime minister over the election date, and therefore many fear a repetition of the past violence.

The political agreement signed in 2008 between Zimbabwe’s two main parties did not foster much-needed legislative and electoral reforms. Therefore the signing of an EPI with the EU comes at a crucial moment for Zimbabwe. I believe that this agreement could be a step towards more political engagement for the EU. The Union must support more effectively reforms, fair elections and the pluralistic political system.

It is true that trade can fight poverty, but not in the absence of functioning democratic institutions.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Posselt (PPE). - Herr Präsident! Das Dilemma, von dem Kollege Jahr vorhin zu Recht gesprochen hat, betrifft natürlich in besonderer Weise Simbabwe. Einerseits wollen wir natürlich dieses wichtige afrikanische Land stabilisieren und wollen nicht, dass die Zivilbevölkerung unter irgendwelchen Sanktionen leidet und die Ärmsten der Armen noch ärmer werden. Auf der anderen Seite schauen wir schon viel zu lange zu, wie dieser Diktator Mugabe sein Unwesen treibt. Wir müssen hier wirklich eine deutlichere Sprache sprechen.

Dieser wichtige Bericht ist also erst der Anfang der Entwicklung. Unsere Abstimmung war gut, aber wir müssen jetzt beginnen, diese beiden einander widersprechenden Elemente – Hilfe für das Land, aber Kampf gegen das Regime und seine undemokratischen Auswüchse – miteinander auf wirksame Weise zu kombinieren, damit es nicht bei Worten bleibt.

 
  
MPphoto
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, I met a fascinating MP from Uganda last month and I said to her: ‘What is the effect of all the EU aid that you get? Does it help?’ And she said: ‘It is not useless. It is actively harmful.’. And she then gave me some statistics comparing countries that are in receipt of overseas aid and countries that are not, and she showed the differential growth rates: the ones that do not receive aid do better. The same was true of debt remission. The countries that did not have debt remission tended not to be as indebted as the ones that had benefited and immediately indebted themselves again.

So I said: ‘Well, in that case, what can we do for you?’ She said: ‘If you want to give aid, please do not give it to governments. Just announce that there will be a project, say to build highways, take tenders from local companies and then you will leave behind at the end not only the highway but a company that knows how to gain a contract honestly rather than through bribery.’

But she said: ‘If you really want to help, the way you can do it most effectively would not cost you a penny. It is to withdraw your tariffs against our exports, above all our agrarian exports.’ So here is a way that we could raise the quality of living for European consumers at the same time as helping some of the poorest people in the world, simply by scrapping the common agricultural policy.

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Am votat în favoarea rezoluţiei, deoarece consider benefică încheierea unui Acord interimar de parteneriat între Uniune şi statele din Africa de Est şi Sud. Totuşi, sunt preocupată de situaţia drepturilor omului din Zimbabwe, care subminează angajamentele luate de guvernul de uniune naţională de la Harare. Consider că, pentru consolidarea democraţiei şi a statului de drept, este nevoie ca abuzurile asupra jurnaliştilor şi membrilor societăţii civile din Zimbabwe să înceteze.

De asemenea, este foarte important să se dea posibilitatea tuturor celor care îndeplinesc condiţiile legale să participe la alegerile din acest an. Astfel, autorităţile îşi vor demonstra angajamentul pentru continuarea reformelor democratice. În caz contrar însă, Uniunea va trebui să apeleze la toate mijloacele disponibile, inclusiv la clauza de suspendare a prevederilor Acordului interimar de parteneriat pentru Zimbabwe.

 
  
  

Explicaciones de voto por escrito

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Aprovo a presente resolução, uma vez que penso que este acordo de parceria económica interino permitirá que todos os quatro países da África Ocidental e Austral possam continuar a beneficiar de 100% de taxas de isenção e isenção de quotas no acesso ao mercado da União Europeia. Este acordo é relevante, já que é o primeiro do género em África. Contudo, é necessário continuar a apelar à grave situação dos direitos humanos no Zimbabué e assinalar que concordo que este acordo seja acompanhado de uma resolução, o que permitiria aumentar as expetativas de mais reformas políticas e sociais no Zimbabué.

 
  
MPphoto
 
 

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − I support this resolution because the interim Economic Partnership Agreement (EPA) will allow the four countries of the Eastern and Southern Africa region (Madagascar, Seychelles, Mauritius and Zimbabwe) to continue to benefit from 100 % duty-free and quota-free access to the EU market. I consider that this agreement will be an important step towards enhancing the partnership between the EU and the four African countries concerned, aimed at encouraging increased open and fair trade, investment and regional integration. As for the concerns over the human rights situation in Zimbabwe, I believe that the interim EPA will allow the EU to exert further influence on that country. Indeed with this text we call on the EU Delegation in Harare to continue to offer its assistance to Zimbabwe’s Government of National Unity in order to hold peaceful and credible elections in line with the standards the EU would expect of any of its trading partners.

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette proposition de résolution qui rappelle la situation politique au Zimbabwe, dans le cadre de la mise en œuvre de l'Accord de Partenariat Economique (APE) intérimaire. L’économie est un important levier et peut aider à pacifier les conflits notamment politiques vu les élections prochaines dans ce pays.

 
  
MPphoto
 
 

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šios rezoliucijos, nes ekonominės partnerystės susitarimai (EPS) yra su Pasaulio prekybos organizacijos taisyklėmis suderinami susitarimai, kurių tikslas – remti regionų integraciją per prekybos plėtrą, tvarų augimą ir skurdo mažinimą, tuo pat metu skatinant laipsnišką Afrikos, Karibų jūros ir Ramiojo vandenyno (AKR) šalių ekonomikos integraciją į pasaulio ekonomiką. Nors dabartinė padėtis Zimbabvėje, susijusi su žmogaus teisėmis ir demokratija, šiek tiek pagerėjo, ateityje išlieka daug dėl Europos Sąjungos ir Zimbabvės bendradarbiavimo kylančių sunkumų, ypač kalbant apie visapusiško visuotinio politinio susitarimo įgyvendinimo ir visų formų persekiojimo bei žmogaus teisių pažeidimų sustabdymo klausimus. Todėl Europos Parlamentas išreiškia susirūpinimą dėl besitęsiančių piktnaudžiavimų žmogaus teisėmis ir pagrindinėmis laisvėmis Zimbabvėje ir ragina Zimbabvės vyriausybę imtis visų reikiamų priemonių siekiant užtikrinti, kad niekas nebūtų persekiojamas ir bauginamas už tai, kad siekė išspręsti žmogaus teisių problemas. Taigi, laikinojo ekonominės partnerystės susitarimo įsigaliojimas būtų svarbus žingsnis, siekiant sustiprinti ES ir keturių susijusių Afrikos šalių partnerystę stabilios teisinės sistemos sąlygomis. Be to, svarbu ir toliau tęsti derybas, norint pasiekti visapusišką susitarimą, kuriuo siekiama paskatinti sustiprintą, atvirą ir sąžiningą prekybą, investicijas ir regioninę integraciją.

 
  
MPphoto
 
 

  John Bufton (EFD), in writing. − I am concerned about democracy and human rights in the region and do not feel that Zimbabwe is making progress or that the interim EPA has any impact. I abstained.

 
  
MPphoto
 
 

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Acordurile de parteneriat economic sunt compatibile cu normele Organizaţiei Mondiale a Comerţului, acorduri care vizează sprijinirea integrării regionale prin dezvoltarea comerţului, dezvoltarea durabilă şi reducerea sărăciei, promovând, în acelaşi timp, integrarea treptată a economiilor ACP în economia mondială. Redresarea economică din Zimbabwe este încă fragilă şi anumite politici de stat prezintă o ameninţare pentru viitoarele relaţii economice dintre UE şi Zimbabwe. Totodată, ca membră AWEPA, consider că intrarea provizorie în vigoare a AIPE este un pas important spre consolidarea parteneriatului dintre UE şi statele din Africa de Est şi de Sud, într-un cadru juridic stabil. Este important să se continue negocierile cu scopul de a se ajunge la un acord deplin care să încurajeze creşterea comerţului deschis şi echitabil, investiţiile şi integrarea regională. Guvernul din Zimbabwe ar trebui să ia toate măsurile necesare pentru a se asigura că nimeni nu este supus hărţuirii sau intimidării în ceea ce priveşte drepturile omului. Delegaţia UE de la Harare ar trebui să continue să ofere asistenţă Guvernului de Uniune Naţională din Zimbabwe, pentru a îmbunătăţi situaţia drepturilor omului în preajma alegerilor electorale, ce ar trebui să fie paşnice şi credibile, în conformitate cu standardele UE pe care le aşteaptă oricare dintre partenerii săi comerciali.

 
  
MPphoto
 
 

  Anne Delvaux (PPE), par écrit. – Je me réjouis du soutien apporté par le Parlement européen au premier accord de partenariat économique avec une région africaine, qui permettra à Madagascar, à l'île Maurice, aux Seychelles et au Zimbabwe d'accéder librement, en franchise de droits et de contingents, au marché de l'Union européenne. Cet accord intérimaire est la première étape vers un accord final qui devrait améliorer les conditions et favoriser l'intégration régionale à long terme. Concernant le Zimbabwe, je soutiendrai dans l'accord final une règle contraignante sur les droits de l'homme, afin de respecter les valeurs que je souhaitent défendre à travers le monde. L'APE devrait aider les quatre pays à promouvoir leur développement durable et à réduire la pauvreté.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a proposta de resolução sobre a "Aplicação do APE entre a Comunidade Europeia e os Estados da África Oriental e Austral à luz da situação atual no Zimbabué", porque lamento a ausência de uma cláusula relativa a direitos humanos neste Acordo, tendo em conta, nomeadamente, a situação preocupante de violações de direitos humanos no Zimbabué.

 
  
MPphoto
 
 

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted against this resolution. The Economic Partnership Agreements can undermine efforts towards regional integration and result in tax revenue loss for governments. There are also concerns about human rights which constituents in Wales regularly draw to my attention.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. O Zimbabué deu, nos anos mais recentes, sinais de querer finalmente engrenar no caminho do desenvolvimento económico, social e humano. A entrada em vigor da lei da comissão de Direitos Humanos no Zimbabué é uma medida que nos permite ter esperança que este país pretende doravante trabalhar no sentido de mitigar as situações de violação de direitos humanos. A UE apoia e vai continuar a apoiar o Governo de Harare. No entanto, e até à consolidação do caminho em direção ao desenvolvimento sustentável do país, deve manter-se a suspensão da cooperação da UE para o desenvolvimento (em virtude do artículo 96 do Acordo de Cotonu), embora a UE se comprometa a apoiar a população zimbabueana.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. A presente proposta incide sobre a aplicação de um Acordo de Parceria Económica (APE) entre a Comunidade Europeia e os Estados da África Oriental e Austral à luz da situação atual no Zimbabué. Desde o dia 14 de maio de 2012 que se encontra em vigor um APE provisório entre os seguintes estados: Madagáscar, Maurícias, Seicheles e Zimbabué, por um lado, e a UE, por outro. Trata-se de um acordo que visa “apoiar a integração regional mediante o desenvolvimento do comércio, o crescimento sustentável e a redução da pobreza, promovendo, simultaneamente, a integração gradual das economias ACP na economia mundial”. O Zimbabué, país beneficiário deste acordo – não obstante a entrada em vigor da Lei da Comissão de Direitos Humanos que constitui um passo em frente na melhoria da situação dos direitos humanos – apresenta, ainda, muitos atropelos aos direitos e garantias fundamentais. O Governo de Unidade Nacional do Zimbabué continua a perseguir jornalistas e a população civil. Votei favoravelmente esta proposta de resolução porque, considerando a realização de eleições durante este ano, deve ser dada uma oportunidade ao Zimbabué para ganhar credibilidade internacional mediante o respeito pelos direitos humanos e liberdades fundamentais.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. Este é o primeiro Acordo de Parceria Económico Provisório (APEP) com países da região africana a entrar em vigor. Os APEP inserem-se na pressão desenvolvida pela UE para forçar a assinatura, pelos países africanos, dos chamados acordos de parceria económica (APE), apesar das inúmeras resistências da parte destes. Nesta resolução, o Parlamento Europeu saúda o acordo, considerando que os APEP são um passo em frente para os países africanos e para o fomento de um comércio justo e aberto, o investimento e a integração regional. Enfim, a retórica habitual.

A preocupação do Parlamento em relação à assinatura deste acordo prende-se com a falta de transparência democrática e os abusos dos direitos humanos no Zimbabué. Mas quanto ao resto, e apesar disso, a máxima que prevalece é a de sempre: Business as usual. Nada é dito quanto aos efeitos perniciosos do livre comércio, à apropriação por parte de multinacionais de recursos naturais e da biodiversidade, ao aumento do desemprego, à debilitação da pequena agricultura e da agricultura familiar e às ameaças à soberania e segurança alimentares. Ao mesmo tempo que rejeitamos esta resolução, expressamos aqui toda a nossa solidariedade para com o povo Zimbabué, bem como para com os demais povos da África Oriental e Austral, pelo seu direito ao desenvolvimento, à soberania e à independência.

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. − Dodržiavanie ľudských práv je základným prvkom dohody o rozvojovej spolupráci medzi EÚ a krajinami AKT. Madagaskar, Maurícius, Seychely a Zimbabwe dočasnú dohodu predbežne vykonávajú od mája 2012. Komisia vníma túto dočasnú dohodu o hospodárskom partnerstve ako základný predpoklad na dosiahnutie plnohodnotnej dohody o hospodárskom partnerstve, ktorá zostane otvorená pre ostatné krajiny, ktoré sa budú chcieť pripojiť neskôr. Je dôležité, aby Európska únia uplatňovala politickú konzistentnosť vo všetkých oblastiach politík vrátane konzistentnosti medzi obchodnou politikou a dodržiavaním ľudských práv. Skutočne len ťažko považovať za správne súhlasiť s politikou EÚ, v rámci ktorej bola so Zimbabwe a Madagaskarom podpísaná dohoda o liberalizácii obchodu napriek tomu, že na obe krajiny uvalila EÚ sankcie za porušovanie ľudských práv. Považujem za opodstatnené dôrazne sa vyjadriť proti agresívnemu a nepretržitému tlaku zo strany EÚ a nekompromisnému prístupu vo vzťahu k uzatvoreniu dohody o hospodárskom partnerstve, ku ktorému dochádza napriek oprávneným obavám krajín AKT a organizácií občianskej spoločnosti. Domnievam sa, že táto dočasná dohoda nerieši rozvojové potreby dotknutých krajín. Je potrebné revidovať dohody o hospodárskom partnerstve tak, aby sa na tomto procese sa ako rovnoprávni partneri podieľali všetky zúčastnené strany vrátane odborových organizácií a organizácií občianskej spoločnosti.

 
  
MPphoto
 
 

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau šiam pasiūlymui. Manau, kad laikinas ekonominės partnerystės susitarimo įsigaliojimas yra svarbus žingsnis siekiant sustiprinti ES ir keturių susijusių Afrikos šalių partnerystę stabilios teisinės sistemos sąlygomis. Labai svarbu ir toliau tęsti derybas norint pasiekti visapusišką susitarimą, kuriuo siekiama paskatinti sustiprintą, atvirą ir sąžiningą prekybą, investicijas ir regioninę integraciją.

 
  
MPphoto
 
 

  Agnès Le Brun (PPE), par écrit. – Grâce à cette résolution, qui consacre un accord intérimaire de partenariat économique (APE) entre l'Union européenne et la région de l'Afrique orientale et australe, quatre pays africains (Madagascar, le Zimbabwe, les Seychelles et l'île Maurice) bénéficieront d'un libre accès au marché de l'Union européenne. En échange d'une suppression des droits de douane et des contingents, qui leur permettront de vendre plus facilement leurs biens au sein de l'Union européenne (café, sucre et tabac principalement), ces pays devront progressivement, sur une période de quinze ans, ouvrir leurs marchés aux exportations de l'Union européenne. Je me suis prononcée en faveur de cette résolution, car un tel accord est le premier de ce type avec une région africaine et permettra aux pays concernés de promouvoir leur économie, leur développement durable et à y réduire la pauvreté. Toutefois, nous avons également adopté une résolution reflétant nos préoccupations concernant le respect des droits de l'Homme par le Zimbabwe et nos doutes, en conséquence, quant au bien fondé de la participation de ce pays à l'accord.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − I supported this resolution, which ‘stresses that freedom of assembly, association and expression are essential components of democracy to which Zimbabwe fully committed itself under the GPA; draws attention to the current consent procedure, emphasising that the ratification of the IEPA with the European Union is a further opportunity to reiterate the need for full implementation of those commitments and obligations’.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. O Zimbabué tem dado sinais de pretender iniciar o caminho do desenvolvimento económico, social e humano. Com a entrada em vigor da lei da comissão de Direitos Humanos no Zimbabué, começa a haver esperança que desaparecerão as constantes situações de violações dos direitos humanos. Temos que continuar a apoiar os responsáveis políticos em Harare. No entanto, e enquanto o Zimbabué não cumprir o artículo 96 do Acordo de Cotonu, devemos suspender a nossa cooperação para o desenvolvimento, sem entretanto esquecer de continuar a dar apoio à população mais carenciada do Zimbabué.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra de la presente resolución debido a que es una clara injerencia en la soberanía del Estado de Zimbabue, que recibe un trato diferente al de los aliados de la Unión. Esta estrategia de "doble vara de medir" en la política exterior de la Unión nos lleva a situaciones absurdas donde se fomentan las relaciones con países como Colombia, Marruecos o Israel, mientras se exige el respeto de los derechos humanos a países como Zimbabue. No podemos abandonar la política exterior de la Unión al interés de los grupos empresariales. Considero que se debe mantener una posición firme y clara con respecto a todos los países socios de la UE. El informe, pese a recoger puntos positivos respecto a los derechos humanos, lanza acusaciones sobre actividades delictivas para las que la UE carece de competencia alguna y esto supone un verdadero acto de injerencia. Ante una resolución de este tipo, tan solo he podido votar en contra.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − This interim Economic Partnership Agreement will allow the four countries of the Eastern and Southern Africa region (Madagascar, Seychelles, Mauritius and Zimbabwe) to continue to benefit from 100 % duty-free and quota-free access to the EU market. This interim Economic Partnership Agreement is very poignant in view of the fact that it is the first of its kind in Africa.

 
  
MPphoto
 
 

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šią rezoliuciją. Šis laikinas ekonominės partnerystės susitarimas yra tik tarpinis, bet labai svarbus žingsnis siekiant ilgalaikio ir stabilaus ekonominės partnerystės ir bendradarbiavimo susitarimo. Skatinant atvirą ir sąžiningą prekybą ypatingas dėmesys turėtų būti skiriamas TDO darbo standartams ir darbo sąlygoms bei itin aukštiems socialiniams ir aplinkos standartams. Be to, labai svarbu užtikrinti, kad prekybos susitarimuose būtų įtrauktos privalomos nuostatos dėl žmogaus teisių, kadangi pagarba žmogaus teisėms yra vystymojo bendradarbiavimo esminis elementas. Manau, kad Komisija, laikantis vystymuisi palankaus požiūrio bei atsižvelgiant į šio regiono ir jo šalių strateginius tikslus ir prioritetus, turėtų vesti intensyvesnes derybas ir su kitomis regiono šalimis siekiant stiprinti prekybos santykius bei regioninę integraciją.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. A resolução do Parlamento Europeu sobre a aplicação do Acordo de Parceria Económica Provisório entre a Comunidade Europeia e os Estados da África Oriental e Austral, à luz da situação actual no Zimbabué, considera ser positiva a entrada em vigor, a título provisório, do Acordo de Parceria Económica provisório. Votei favoravelmente por considerar essa entrada em vigor um passo importante para a consolidação da parceria entre a UE e os quatro países africanos interessados dentro de um quadro jurídico estável que permitirá continuar as negociações com vista a um acordo de pleno direito capaz de fomentar o comércio aberto e leal, os investimentos e a integração regional.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − Against. We Greens tabled an alternative resolution that was rejected. We wanted to call on the EU to implement policy coherence for development in its all policy areas, including coherence between trade policy and respect for human rights, as well as to disapprove the EU’s policy of signing a trade liberalisation agreement with Zimbabwe and Madagascar despite the fact that these countries are under EU sanctions for human rights violation. Also, it is regrettable that, despite the introduction of Policy Coherence for Development as a key concept in 2005 and in a number of EU Council conclusions, no concrete measures have so far been taken to make the link between development, respect for human rights and trade. Thus, we oppose the EU’s aggressive and continuous push for, and rigid approach in relation to, the conclusion of Economic Partnership Agreements in spite of the justified concerns of many ACP countries and civil society organisations.

 
  
MPphoto
 
 

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − Nonostante la situazione attuale nello Zimbabwe, per quanto riguarda i diritti umani e la democrazia, abbia mostrato segni di miglioramento, restano numerose sfide da affrontare per quanto concerne la futura cooperazione tra l'Unione e lo Zimbabwe, in particolare la piena attuazione dell'accordo politico globale (APG) e l'eliminazione di ogni forma di molestia e abuso dei diritti umani. Il verificarsi di continui abusi dei diritti umani e delle libertà fondamentali nello Stato, compromettono gli impegni assunti negli ultimi anni dal governo di unità nazionale dello Zimbabwe, e in particolare per i recenti episodi di molestie nei confronti di difensori dei diritti umani, giornalisti e membri della società civile nel Paese. Il governo dello Zimbabwe dovrebbe adottare tutte le misure necessarie per garantire che nessuno sia oggetto di molestie o intimidazioni a causa del proprio impegno a favore di questioni relative ai diritti umani.

 
  
MPphoto
 
 

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Je suis inquiet de la situation au Zimbabwe. Force est de constater que le "gouvernement d'union nationale" du Zimbabwe ne parvient pas à mener à bien les réformes contenues dans l'Accord politique global, qui sont essentielles pour que le pays puisse organiser des élections crédibles, libres et équitables en 2013.

Pour ce faire, le gouvernement du Zimbabwe doit dès maintenant uniformiser les règles du jeu politique et créer un environnement respectueux des droits humains. Un grand nombre de Zimbabwéens craignent que, sans les réformes nécessaires, les élections attendues en 2013 ne se traduisent par la violence généralisée et des violations de droits humains, comme en 2008.

Le ZANU-PF n'a pas adopté de réformes institutionnelles, réelles et complètes, pour mettre fin à la direction politique partisane des institutions clés de l'État, telles que les forces de sécurité, les collèges électoraux et les radiodiffuseurs publics.

La commission des droits de l'homme du Zimbabwe, nouvellement constituée, pourrait contribuer à améliorer la situation des droits humains, mais son mandat se limite à enquêter et à rendre compte des violations de droits humains commises après que le gouvernement d'union nationale a été formé en février 2009.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. O acordo visa garantir o acesso ao mercado único europeu à República das Maurícias, à República de Madagáscar, à República das Seicheles e à República do Zimbabué, através de um sistema de isenção de quotas e tarifas que incidiriam sobre exportações oriundas estes países. Este acordo de parceria económica entre a UE e os quatro países supra referidos é um instrumento de desenvolvimento económico feito à medida destes e com o objetivo de responder aos condicionalismos e capacidades económicas dos mesmos. No entanto, as violações dos Direitos Humanos continuam a ocorrer no Zimbabué, pondo em causa o compromisso internacional assumido pelo Governo de União Nacional. Note-se que as violações dos Direitos Humanos foram levadas a cabo pelo próprio Governo. Assim, junto-me aos relatores e insto o Governo do Zimbabué a cumprir com as suas obrigações internacionais, sob pena de as instituições da UE, com o apoio do Parlamento Europeu, suspenderem a cooperação ao desenvolvimento do país. Apoio ainda todas as medidas levadas a cabo pela UE com o intuito de dar uma resposta às violações dos Direitos Humanos que têm ocorrido neste país da África austral. Face ao exposto, votei favoravelmente a resolução.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluţia privind implementarea Acordului interimar de parteneriat economic (AIPE) dintre Uniunea Europeană şi statele din Africa de Est şi de Sud, în contextul situaţiei actuale din Zimbabwe. UE trebuie să promoveze comerţul echitabil dintre aceasta şi ţările în curs de dezvoltare, bazat pe respectarea deplină a standardelor şi condiţiilor de muncă stabilite de OIM, şi să asigure aplicarea standardelor sociale şi de mediu de la cel mai înalt nivel posibil. Regretăm inexistenţa unei clauze solide privind drepturile omului în cadrul AIPE şi reiterăm solicitarea ca acordurile comerciale încheiate de UE să includă clauze obligatorii şi nenegociabile privind drepturile omului. De asemenea, regretăm omisiunea unui capitol referitor la dezvoltarea durabilă şi a unei cerinţe de a respecta normele internaţionale privind munca şi mediul. Intrarea în vigoare provizorie a AIPE reprezintă un pas important spre consolidarea parteneriatului dintre UE şi cele patru ţări africane vizate (Seychelles, Madagascar, Mauritius şi Zimbabwe), într-un cadru juridic stabil. Subliniem importanţa continuării negocierilor pentru a ajunge la un acord deplin, menit să încurajeze un comerţ din ce în ce mai deschis şi mai echitabil, investiţiile şi integrarea regională.

 

13.4. Dočasná dohoda, ktorou sa ustanovuje rámec pre Dohodu o hospodárskom partnerstve medzi štátmi východnej a južnej Afriky a ES (A7-0431/2012 - Daniel Caspary)
Videozáznamy z vystúpení
  

Explicaciones de voto orales

 
  
MPphoto
 

  Adam Bielan (ECR). - Panie Przewodniczący! Głównym celem umów handlowych z krajami AKP była zawsze integracja tych państw z gospodarką światową oraz wspieranie ich rozwoju poprzez promowanie rozwiązań opartych na stabilizacji i demokracji. Dotychczas podpisano niestety zaledwie jedną umowę o partnerstwie gospodarczym, z grupą państw karaibskich. Podnoszenie potencjału ekonomicznego jako podstawa ścisłej współpracy powinno odnosić się także do kontynentu afrykańskiego.

Większość państw Afryki Wschodniej i Południowej to kraje najsłabiej rozwinięte. Wymiana handlowa z tym regionem stanowi obecnie margines unijnego handlu międzynarodowego. Umowa przewiduje natomiast bezcłowy dostęp do rynków wspólnotowych, w odniesieniu do konkretnych towarów, a także otwarcie na europejski eksport w nadchodzących latach. Niesie więc korzyści dla obydwu stron, dodatkowo wzmacniając partnerstwo oraz dialog polityczny. Mimo, że obejmuje jedynie część krajów regionu, stanowi istotny wkład w procesie jego integracji. Dlatego popieram rezolucję i wyrażam zgodę na zawarcie tej umowy.

 
  
MPphoto
 

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Mr President, I welcome an agreement which promotes economic cooperation between countries in Eastern and Southern Africa on the one hand and the European Union on the other. We must ensure that countries signing economic partnership agreements with the EU are offered a fair deal. We also must ensure that in these countries, in addition to the trade we can help to foster, there is a stable and well-functioning democracy. We must ensure that money does not go into private pockets; we must ensure that money really produces progress and is not subject to corruption or fraud.

I support the idea that economic partnerships with African countries are a good policy for the Union. We should recall, however, the conditionality criteria used for our neighbourhood partners. Some of these – deeper democracy, fair elections, impartial justice, anti-corruption measures and anti-fraud measures – could and should be included in future EPAs.

 
  
MPphoto
 

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, I welcome the promotion of free trade as the cornerstone of EU external commercial policy. The Cotonou Agreement enabled African, Caribbean and Pacific countries to have a trade and development relationship with us covering not just trade in goods but also services, trade-related rules and development cooperation.

Because it was not possible in all ACP regions to finalise the negotiations before the Cotonou trade regime expired in December 2007, a series of interim agreements were concluded to minimise any disruption before the expiry date. So the interim EPA with Madagascar, Mauritius, Seychelles and Zimbabwe has to be seen as a stepping stone to a wider and more comprehensive deal currently under negotiation between the European Union and the whole of Eastern and Southern Africa.

We must encourage the negotiations for a comprehensive EPA with all countries of Eastern and Southern Africa, including those which did not join the interim one, such as Ethiopia, which is a country I know and have a lot of admiration for. We want to conclude an agreement at a regional level which supports sustainable development and fosters regional integration, because that is the way to prosperity and better development for the African continent.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Posselt (PPE). - Herr Präsident! Der Kollege Caspary hat eine ausgezeichnete Arbeit gemacht, und ich stimme seinen Schlussfolgerungen zu. Aber ich muss trotzdem sagen: Das Ganze ist eine sehr schwierige Angelegenheit. Die Idee der Wirtschaftspartnerschaft ist hervorragend, zumal sie auch die politische Dimension und die Menschenrechte und die Unterstützung der Staatlichkeit umfasst.

Aber das Interimsabkommen ist schlichtweg ein Witz, es ist eine Karikatur dieser Wirtschaftspartnerschaft. Es ist ein winziger Stein auf dem Weg dorthin, es ist mehr ein Zeichen der Hoffnung, mehr ein Zeichen der Ermutigung an die Staaten der Region, sich wirklich zu einer regionalen Zusammenarbeit zusammenzuschließen. Das ist in ihrem und in unserem Interesse. Aber auch wir Europäer sollten geschlossen agieren und nicht – wie im Fall Madagaskar – plötzlich anfangen, in irgendeinen Wettlauf miteinander zu treten gegen die eigenen Sanktionen. Deshalb brauchen wir Geschlossenheit nicht nur in Afrika, sondern auch bei uns.

 
  
  

Explicaciones de voto por escrito

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Aprovo a recomendação, considerando que em 2000, os Estados ACP e a UE concordaram em estabelecer novos acordos comerciais compatíveis com as regras da Organização Mundial de Comércio para substituir o regime unilateral de preferências comerciais aplicado pela UE às importações provenientes dos países ACP, que então vigorava. No âmbito do Acordo de Cotonu, a integração dos Estados ACP na economia mundial, a promoção do seu desenvolvimento sustentável e a criação de mercados regionais mais eficazes com normas previsíveis e estáveis constituem as pedras basilares de tal abordagem. Estes novos acordos assentarão na cooperação para o desenvolvimento da UE, que pretende reforçar as capacidades institucionais e de produção dos Estados ACP e apoiar os processos de adaptação necessários. Uma vez que os APE visam desenvolver e reforçar os processos de integração regional nos Estados ACP, foram realizadas negociações a nível regional com seis agrupamentos regionais de APE definidos pelos próprios Estados ACP. Desde então, o CARIFORUM foi o único grupo regional a assinar um APE completo. Deste modo, sou da opinião que deve ser tomada em conta a presente recomendação ao efetuarmos um Acordo de Parceria Económica entre o Estados de África Oriental e Austral com a Comunidade Europeia.

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Ce texte vise à instaurer une situation juridique compatible avec les règles de l'Organisation mondiale du commerce en remplacement du régime unilatéral de préférences commerciales accordées par l'Union européenne aux importations des pays ACP. J’ai voté en faveur de ce texte qui est une avancée vers un accord global à venir et comporte une clause de rendez-vous prévoyant la poursuite des négociations.

 
  
MPphoto
 
 

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šios rekomendacijos dėl Tarybos sprendimo sudaryti Rytų ir Pietų Afrikos valstybių ir Europos bendrijos bei jos valstybių narių laikinąjį susitarimą, nustatantį ekonominės partnerystės susitarimo pagrindą. Šiame laikinajame susitarime numatyta, kad prekes iš Mauricijaus, Madagaskaro, Seišelių ir Zimbabvės į Europos Sąjungos rinką galima eksportuoti be muitų ir kvotų. Šios šalys per 15 metų laipsniškai atvers savo rinkas Europos eksportui, tam tikras išimtis (daugiausia 20 proc. importo iš ES) taikydamos tam tikriems produktams, kuriuos jos laiko problemiškais. Šiuo susitarimu stiprinama šalių partnerių ir ES partnerystė. Juo sukuriamos naujos šalių dialogo priemonės (pvz., EPS komitetas), kuriomis bus sudarytos sąlygos produktyviai bendradarbiauti ir veiksmingai diskutuoti. Be to, laikinasis susitarimas yra dar vienas žingsnis siekiant regioninės integracijos. ES tam tikromis priemonėmis padeda siekti regioninės integracijos, pavyzdžiui, AKR šalių prekybai netaiko nuostatos dėl didžiausio palankumo statuso suteikimo ir leidžia Rytų ir Pietų Afrikos valstybėms išlaikyti regionines lengvatas. Taigi, laikinojo EPS pasirašymas – būtinas žingsnis, siekiant tvaraus šio regiono augimo. Be to, svarbu tęsti derybas dėl visapusiško susitarimo šiame regione, skatinant aktyvesnę prekybą, investicijas ir regioninę integraciją.

 
  
MPphoto
 
 

  John Bufton (EFD), in writing. − Those countries obviously need help and support to let them use their natural goods and production, but there are serious concerns about human rights, especially in Zimbabwe, so we decided to abstain.

 
  
MPphoto
 
 

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Acordul de parteneriat economic între state din Africa de Est şi de Sud şi Comunitatea Europeană şi statele sale membre (AIPE) reprezintă o etapă necesară spre creşterea sustenabilă din regiune şi evidenţiază importanţa continuării negocierilor în vederea încheierii unui acord complet care să încurajeze comerţul, investiţiile şi integrarea regională în regiune. Acordul conţine dispoziţii privind regulile de origine, cooperarea pentru dezvoltare, pescuitul, instrumente de protecţie comercială şi soluţionarea litigiilor. În 2010, importurile totale ale UE din întregul grup Africa de Est şi Sud (AES) au atins 2,88 miliarde de euro, sau 0,2% din totalul importurilor UE, cuprinzând în special ton prelucrat, cafea, zahăr din trestie de zahăr, tutun, flori tăiate şi feroaliaje. Exporturile UE către AES, compuse în primul rând din utilaje, vehicule, produse farmaceutice şi chimice, au atins aproximativ 3,99 miliarde de euro în acelaşi an. UE contribuie la integrarea regională prin intermediul unor măsuri precum excluderea comerţului ACP de la clauza naţiunii celei mai favorizate şi prin faptul că permite statelor AES menţinerea unor preferinţe regionale. În calitate de membră AWEPA, consider că este nevoie ca cooperarea pentru dezvoltare să vizeze, de asemenea, pregătirea întreprinderilor pentru concurenţa de pe plan internaţional şi să-i sprijine pe exportatori în atingerea standardelor UE pentru importuri.

 
  
MPphoto
 
 

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Cet accord permettra de renforcer les institutions et l'économie des pays d'Afrique orientale et australe. Nos relations économiques sont appelées à se développer, renforçant les liens entre nos deux régions. Je me félicite tout particulièrement de ce que ces Etats pourront protéger certains de leurs produits qu'ils considèrent sensibles : les différences de développement entre nos économies sont importantes, et nous devons garantir que les deux parties à l'accord en bénéficieront, sans tirer d'avantage indu de l'ouverture de nos marchés. Pour permettre un développement équilibré de nos partenaires, cet accord rendra plus claires et plus fortes nos relations, au bénéfice d'un climat d'affaires et d'investissement renforcé et apaisé.

 
  
MPphoto
 
 

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J'ai voté en faveur de ce texte qui améliore la transparence des relations commerciales entre l'Union européenne et les Etats d'Afrique orientale et australe. Comme le précise le texte aujourd'hui adopté, ces accords se doivent bien entendu d'être conditionnés au respect des droits de l'Homme et de l'Etat de droit, valeurs fondamentales aux yeux des Européens. Ce texte permettra également une meilleure promotion de nos produits locaux en facilitant leur exportation vers les marchés d'Afrique orientale et australe. L'Union européenne montre ainsi son soutien aux produits de nos terroirs, et respecte ses engagements de défense de la diversité.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a recomendação relativa ao "Acordo provisório que estabelece um quadro para um Acordo de Parceria Económica entre os Estados da África Oriental e Austral e a CE". Lamento, no entanto, a ausência de uma cláusula relativa a direitos humanos, bem como de um capítulo referente a desenvolvimento sustentável e a requisitos internacionais em matéria de ambiente e direitos laborais.

 
  
MPphoto
 
 

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted against this report. The Economic Partnership Agreements can undermine efforts towards regional integration and result in tax revenue loss for governments. There are also concerns about human rights which constituents in Wales regularly draw to my attention. I supported the amendments put forward by my group but as these were rejected I could not support the report.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. O Acordo Provisório que estabelece um quadro para um Acordo de Parceria Económica (APE) entre os Estados da África Oriental e Austral deve ser tido como um pilar nas relações económicas entre a UE e aquela região. Tal como o meu colega Daniel Caspary, acredito que a assinatura do APE Provisório constitui um passo necessário para o crescimento sustentável na região e assinala a importância do prosseguimento das negociações com vista a um acordo completo que fomente o comércio, o investimento e a integração da região.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. No dia 14 de maio de 2012, entrou em vigor um Acordo de Parceria Económica provisório (APEP) entre os seguintes estados: Madagáscar, Maurícias, Seicheles e Zimbabué, por um lado, e a UE, por outro. Trata-se de um acordo que visa “apoiar a integração regional mediante o desenvolvimento do comércio, o crescimento sustentável e a redução da pobreza, promovendo, simultaneamente, a integração gradual das economias ACP na economia mundial”. O principal objetivo deste APEP é promover a integração da economia regional na economia mundial e apoiar o desenvolvimento destes países. Tendo em conta a situação que se vive em alguns países, nomeadamente no Zimbabué, no que respeita à violação dos direitos humanos e às garantias fundamentais, os governos devem ser alertados para a existência de cláusulas de salvaguarda que prevêem a suspensão do acordo em caso de violação dos direito humanos. Votei favoravelmente a recomendação elaborada pelo colega Daniel Caspary, porque não só promove as relações comerciais entre a UE e estes quatro países da África Oriental e Austral, mas também porque acredito que é um passo fundamental para a promoção do comércio livre e para a implementação de regimes democráticos que funcionem com normalidade, sem corrupção ou fraudes e com respeito pelos direitos humanos.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. Os acordos de parceria económica (APE), diz o relatório, assentam na cooperação para o desenvolvimento da UE, que pretende reforçar as capacidades institucionais e de produção dos Estados ACP e apoiar os processos de adaptação necessários. O facto de poucos países ACP os terem ratificado até à data será contraditório com as boas intenções enunciadas, assim como com as afirmações que defendem o papel de apoio à integração regional destes acordos.

É conhecida a nossa posição, que aqui reiteramos, de frontal oposição aos APE, autênticos acordos de livre comércio que a UE quer impor à força, com recurso à chantagem, se for preciso, como já demonstrou por diversas ocasiões. O próprio FED volta a ser usado como arma de chantagem numa altura em que se discute o seu volume financeiro para 2014-2020. A desejada abertura dos mercados serve, naturalmente, os interesses dos grandes grupos económicos europeus, que querem vender mercadorias e serviços, explorar matérias-primas e impor um modelo de produção dirigido à exportação, segundo os seus interesses. Este APE irá trazer graves consequências aos pequenos agricultores e aos trabalhadores europeus e africanos, e, em geral, aos objetivos de desenvolvimento. Obviamente, votámos contra.

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. − V roku 2000 sa krajiny AKT a EÚ dohodli na uzatvorení nových obchodných dohôd zlučiteľných s pravidlami Svetovej obchodnej organizácie s cieľom nahradiť jednostranný režim obchodných preferencií, ktorý v tom čase EÚ uplatňovala na dovoz z krajín AKT. Tieto nové dohody by sa opierali o rozvojovú spoluprácu EÚ v záujme posilnenia inštitucionálnych a výrobných kapacít krajín AKT a zvýšenia podpory nevyhnutných procesov prispôsobenia sa novým podmienkam. Akonáhle priebehu roka 2007 začalo byť zrejmé, že komplexné DHP sa nepodarí uzavrieť so všetkými regiónmi, bolo uzatvorených niekoľko dočasných DHP s cieľom minimalizovať akékoľvek možné narušenie obchodu s partnermi AKT, ku ktorému by došlo v dôsledku skončenia obchodného režimu podľa Dohody z Cotonou, pričom sa ďalej pokračovalo v úsilí o dosiahnutie komplexných regionálnych DHP. Zatiaľ čo sa na vnútroštátnej úrovni schvaľovali dočasné dohody, krajiny získali prostredníctvom nariadenia o prístupe k trhu z 1. januára 2008 bezcolný a bezkvótový prístup tovaru na trhy EÚ. Som presvedčená, že podpísanie dočasnej DHP je nevyhnutným krokom k dosiahnutiu trvalo udržateľného rastu v regióne, a zdôrazňuje dôležitosť pokračujúcich rokovaní s cieľom dosiahnuť plnohodnotnú dohodu podporujúcu rast obchodu a investícií a regionálnu integráciu v oblasti južnej a východnej Afriky.

 
  
MPphoto
 
 

  Lorenzo Fontana (EFD), per iscritto. − Gli accordi di partenariato economico interinali che prevedono aperture commerciali verso gli Stati con cui sono stati siglati questi accordi, dal mio punto di vista, non rappresentano un pericolo per il nostro sistema produttivo. Allo stesso modo, non rappresenteranno neppure un'opportunità. Per questo motivo, mi sono astenuto dal voto.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Parmi les rares signataires de l'accord concerné figure le Zimbabwe. Certes, quelques violations des droits de l'homme sont mentionnées, dans l'exposé des motifs comme dans la résolution débattue en même temps que ce rapport. Je m'étonne cependant du silence assourdissant de ces textes sur la corruption et les violences du régime Mugabe, notamment celles qu'ont subies certaines minorités ethniques.

Mais il est vrai qu'ici, on ne s'est pas beaucoup ému des expropriations par les armes et des assassinats de fermiers blancs pourtant tout aussi zimbabwéens que leurs bourreaux et persécuteurs. Deux poids, deux mesures, comme d'habitude dès qu'il s'agit de racisme anti-blanc.

J'ai également connu cette assemblée plus réactive quant aux mesures violant les principes, pour vous sacro-saints, de la concurrence, de la liberté d'investissement, des règles de l'OMC... Je m'étonne donc de votre mutisme sur l'indigénisation obligatoire des entreprises étrangères présentes au Zimbabwe, imposant la vente de parts majoritaires de leur capital à des Zimbabwéens, exclusivement des Zimbabwéens noirs.

Venant de n'importe quel pays européen ou américain, cette mesure de préférence nationale et de réappropriation des entreprises par des acteurs économiques nationaux aurait soulevé un tollé. Vous êtes au mieux naïfs, au pire hypocrites, en tous cas incohérents.

 
  
MPphoto
 
 

  Catherine Grèze (Verts/ALE), par écrit. – Le groupe des Verts a généralement une position très critique sur les APE. J'ai voté contre l'approbation de cet Accord de Partenariat économique intérimaire (APEi) entre l’UE et les 4 pays ACP situés en région d’Afrique de l’Est et Australe (ESA). Les raisons en sont simples. Cet accord laisse beaucoup à désirer. Selon l’Accord de Cotonou, le développement durable doit être au cœur des APE. Or, cet APEi ne répond pas à cette exigence. Il ne contient aucun chapitre sur le développement durable, le respect des normes du travail et de protection de l’environnement. De plus, il comporte de nombreuses dispositions que les pays ACP considèrent contraires à leurs besoins en développement et qu’ils ont expressément demandé de modifier. Cet accord détruirait également les efforts en vue d'aller vers une meilleure intégration régionale. Enfin, le fait que Madagascar, seul PMA parmi les signataires, ou encore le Zimbabwe soient parties à cet accord, pose également des questions de cohérence des politiques pour le développement, du fait notamment de la situation des droits de l'Homme sur leur territoire.

 
  
MPphoto
 
 

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Balsavau už šį dokumentą. Laikinojo ekonominės partnerystės susitarimo pasirašymas – būtinas žingsnis siekiant tvaraus Rytų ir Pietų Afrikos regiono augimo. Todėl labai svarbu tęsti derybas dėl visapusiško susitarimo šiame regione skatinant aktyvesnę prekybą, investicijas ir regioninę integraciją. Didesnis teisinis tikrumas turėtų prisidėti gerinant prekybos ir investicijų aplinką atitinkamose šio regiono valstybėse.

 
  
MPphoto
 
 

  Michał Tomasz Kamiński (ECR), in writing. − I voted in favour of this recommendation. A series of interim Agreements were concluded to minimise possible trade disruptions for ACP partners arising from the expiry of the Cotonou trade regime while maintaining progress towards comprehensive regional EPAs. While the interim Agreement went through the domestic approval process, the countries retained duty-free and quota-free access to the EU. The interim Economic Partnership Agreement with Madagascar, Mauritius, Seychelles and Zimbabwe has to be seen as a stepping stone to a wider and more comprehensive deal currently under negotiation between the EU and the whole Eastern and Southern African region. The areas potentially covered by the full EPA go beyond trade in goods to include services and investment, and trade-related areas such as sustainable development, competition and trade facilitation.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − I supported this proposal. In 2000 the ACP and EU agreed to conclude new trading arrangements compatible with the World Trade Organisation (WTO) rules to replace the unilateral regime of trade preferences granted by the EU to imports from the ACP that prevailed at the time. This agreement with Madagascar, Mauritius, the Seychelles and Zimbabwe is a further step in fulfilling that commitment.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport approuve l'accord intérimaire établissant le cadre d'un accord de partenariat économique entre l'UE et certains des États d'Afrique orientale et australe. Il avalise donc le chantage exercé sur les Etats d'Afrique orientale et australe qui n'ont pas accepté cet accord. Il avalise aussi la "clause de rendez-vous" contraignant les Etats signataires à signer un accord de libre-échange complet avec l'UE dans les années à venir. Je dénonce le pillage organisé des pays de l'Afrique orientale et australe que cet accord organise. Je refuse de cautionner la misère et la dépendance à laquelle il condamne les populations de cette région du monde. L'effondrement de l'Etat malien et ses conséquences devraient être une alerte suffisante. Mais les idéologues aveuglés du marché libre n'en ont cure. Je vote contre.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra de este informe debido a que representa un nuevo ejercicio de neocolonialismo entre la Unión Europea y los países africanos. El informe propone un acuerdo que se ha caracterizado por la inflexibilidad de la Unión Europea durantes sus negociaciones, razón de su prolongada duración. Este tipo de acuerdos comerciales de carácter asimétrico son herramientas de dominio neocolonial que permitirán a la UE importar los bienes agrícolas y materias primas que estos países exportan y desmantelar sus posibilidades de industrialización con la importación de los productos de Europa. Sobre la base de este tipo de acuerdos entre economías tan dispares solo se pueden construir procesos de desarrollo desigual que profundizan los problemas que impiden la mejora económica de poblaciones como la africana. Todos estos factores, que condicionarán el futuro desarrollo de la región, son las razones por las cuales he votado en contra de este informe.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. O Acordo Provisório que estabelece um quadro para um Acordo de Parceria Económica (APE) entre os Estados da África Oriental e Austral e a CE é um passo importante para o futuro aprofundamento das relações económicas entre estas duas regiões. É também o início de um caminho que levará ao crescimento mais sustentável dessa região, bem como para um futuro acordo completo que venha a fomentar o comércio, o investimento e a integração da região.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − I agree that the signing of the IEPA is a necessary step towards sustainable growth in the region and highlights the importance of continued negotiations with a view to a full agreement to encourage increased trade, investment and regional integration in the region. I voted in favour.

 
  
MPphoto
 
 

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Cela fait plusieurs années que la conclusion d'un cadre pour les Accords de partenariat économique entre l'Union européenne et les Etats d'Afrique orientale et australe est reportée, du fait de la contestation de nombreux pays concernés. La Commission a donc choisi de conclure des accords intérimaires avec des sous-ensembles régionaux de ces pays. Alors que la Réunion se trouve dans la zone géographique concernée par ces accords, la Commission européenne n'a pas travaillé avec les élus réunionnais pour que cet accord prenne réellement en compte les attentes et les intérêts de la Réunion. Aussi, si les Accords de partenariat économique sont censés réduire la pauvreté et apporter une meilleure intégration régionale des pays ACP, leur efficacité est fortement contestée par les ONG et les pays concernés eux-mêmes. De surcroît, cet accord ne contient aucune mention concernant le développement durable, le respect des droits des travailleurs et des droits syndicaux, il ne contient pas non plus de disposition sur les droits de l'Homme. J'ai donc décidé de voter contre la proposition de résolution concernant la mise en œuvre de l'APE intérimaire entre l'Union européenne et les États d'Afrique orientale et australe.

 
  
MPphoto
 
 

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Laikinas Rytų ir Pietų Afrikos valstybių ir ES susitarimas, nustatantis ekonominės partnerystės susitarimo pagrindus, yra tvirtas pagrindas siekiant stabilios ES ir šio regiono partnerystės, efektyvaus bendradarbiavimo bei regioninės integracijos. Visų pirma, didesnis teisinis tikrumas padės sukurti geresnę prekybos ir investicijų aplinką bei užtikrinti nuolatinius, PPO taisyklėmis paremtus prekybos santykius. Be to, šio susitarimo nuostatos turėtų paskatinti šalis partneres efektyviau vykdyti prekybos ir ekonominės politikos reformas. Taipogi manau, kad tiek šiame susitarime, tiek kituose didesnis dėmesys turėtų būti skiriamas tvariam vystymuisi bei žmogaus teisėms.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. Votei favoravelmente o presente relatório com a convicção de que o Acordo Provisório que estabelece um quadro para um Acordo de Parceria Económica entre os Estados da África Oriental e Austral e a União Europeia é um passo necessário para o crescimento sustentável na região e um estímulo para o prosseguimento das negociações com vista a um acordo completo que fomente o comércio, o investimento e a integração na região.

 
  
MPphoto
 
 

  Paulo Rangel (PPE), por escrito. O relator sugere a aprovação do acordo provisório que reforça a parceria entre os Estados signatários, reajustando-a às regras da Organização Mundial de Comercio e substituindo o regime unilateral que dava aos países ACP um acesso preferencial aos mercados da UE numa base de não-reciprocidade. O acordo, agora, não só prevê o acesso à exportação pelos países ACP, mas também a abertura gradual dos seus mercados às exportações europeias nos próximos anos. Esta relação contratual provisória alcança uma maior segurança jurídica, fundamental para a melhoria do comércio e do clima de investimento nos Estados da África Oriental e Austral. Em conformidade com os objetivos contidos no Acordo de Cotonu, este acordo provisório quer promover o desenvolvimento sustentável e a criação de mercados regionais mais eficazes, que só com normas previsíveis e estáveis poderão alcançar a redução e eventual erradicação da pobreza.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − Against. In line with the Greens’ long-standing position of opposing the logic of the EPA.

 
  
MPphoto
 
 

  Matteo Salvini (EFD), per iscritto. − Ho deciso di astenermi in merito alla Raccomandazione sulla proposta di decisione del Consiglio relativa alla conclusione dell'accordo interinale istitutivo di un quadro per un accordo di partenariato economico tra gli Stati dell'Africa Orientale e Australe, da una parte, e la Comunità Europea e i suoi Stati membri, dall'altra. Tale accordo, che permette l'accesso esente da dazi e contingenti al mercato dell'UE per le importazioni da Mauritius, Madagascar, Seychelles e Zimbabwe, non rappresenta un rischio per le nostre imprese ma non costituisce neppure un'opportunità per il sistema produttivo padano.

 
  
MPphoto
 
 

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – La signature de l'AIPE est une étape nécessaire sur la voie de la croissance durable dans la région.

Je souligne d'ailleurs l'importance que revêt la poursuite des négociations sur un accord complet, afin d'encourager le renforcement des échanges, des investissements et de l'intégration régionale. Il faut souligner le long chapitre de l'AIPE, orienté vers le développement, et qui traite de l'aide au développement qu'il convient d'apporter aux États partenaires pour encourager l'ajustement structurel de leur économie, sa diversification et la création de valeur ajoutée.

Il convient de définir clairement les objectifs concrets de cette aide. Une des tâches importantes qui incombe aux structures de l'AIPE est de dresser une liste cohérente de priorités en se fondant sur l'article 36, paragraphe 54, et la matrice de développement de l'annexe IV de l'AIPE.

Il est important aussi que les pays partenaires de l'AfOA contribuent à ce processus de réforme grâce à un réexamen de leurs politiques commerciales et économiques visant à créer un meilleur climat pour le commerce et l'investissement. Je trouve appréciable l'intention affichée de rechercher la coopération et la synergie avec les États membres et les autres bailleurs de fonds internationaux.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. Este acordo é de grande importância dado o facto de que é a primeira vez que a UE assina um acordo bilateral de carácter regional no continente africano, promovendo assim a sua integração económica regional. O acordo visa garantir o acesso ao mercado único europeu à República das Maurícias, à República de Madagáscar, à República das Seicheles e à República do Zimbabué, através de um sistema de isenção de quotas e tarifas que incidiriam sobre exportações oriundas destes países. Em contrapartida, os países africanos nele intervenientes deverão abrir gradualmente os seus mercados às exportações da UE. Tal medida garantirá um clima de investimento potenciador do desenvolvimento do setor secundário nestes países. O presente acordo de parceria económica entre a UE e os quatro países supra referidos é um instrumento de desenvolvimento económico feito à medida destes e com o objetivo de responder aos condicionalismos e capacidades económicas dos mesmos. Integrando a estratégia de desenvolvimento definida por ambas as partes e estando em concordância com o enquadramento jurídico da Organização Mundial de Comércio, acredito que o presente Acordo será uma mais-valia socioeconómica para todos os seus intervenientes. Face ao exposto, votei favoravelmente o relatório.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru încheierea acordului interimar de stabilire a unui cadru pentru un Acord de parteneriat economic între state din Africa de Est şi de Sud şi Uniunea Europeană şi statele sale membre. În 2010, importurile totale ale UE din întregul grup Africa de Est şi de Sud (AES) au atins 2,88 miliarde de euro, sau 0,2% din totalul importurilor UE, cuprinzând în special ton prelucrat, cafea, zahăr din trestie de zahăr, tutun, flori tăiate şi feroaliaje. Importurile din ţările AES care au iniţiat acorduri interimare au reprezentat în jur de 70% din importurile UE din regiunea AES. Exporturile UE către AES, compuse în primul rând din utilaje, vehicule, produse farmaceutice şi chimice, au atins aproximativ 3,99 miliarde de euro în acelaşi an. Acordul interimar prevede acces scutit de taxe şi de contingente la piaţa UE pentru exporturile din Mauritius, Madagascar, Seychelles şi Zimbabwe. Aceste ţări îşi vor deschide treptat pieţele către exporturile europene în următorii 15 ani, cu excepţii (maximum 20% din importuri din UE) pentru anumite produse considerate sensibile de aceste ţări. Aceste produse excluse diferă în funcţie de ţară, dar includ în special produse agricole. Acordul conţine dispoziţii privind regulile de origine, cooperarea pentru dezvoltare, pescuitul, instrumente de protecţie comercială şi soluţionarea litigiilor.

 
  
MPphoto
 
 

  Angelika Werthmann (ALDE), in writing. − The Interim Economic Partnership Agreement (iEPA) between the EU and the ESA region (Eastern and Southern Africa States) is the first agreement that has been applied and entered into force last year in May, although not signed by all countries. The purpose of the agreement is to help the ESA region to develop by increasing the export rate (these countries should open gradually their markets to European exports over the next 15 years - max. 20 % of the imports should be from Europe) and by attracting foreign investors and investments to that region. These countries need our help in drawing a development strategy that will further help them to achieve a structural adjustment of their economies. Cooperation and synergies with these countries should be encouraged and sustained by the EU.

 
  
MPphoto
 
 

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Tale accordo si caratterizza per essere il primo accordo di partenariato economico ad esser concluso con un gruppo di Paesi africani (comprendente Mozambico, Zimbabwe, Seychelles, Mauritius). Siglato con carattere interinale, cioè concluso in vista di un accordo più ampio e completo, esso, nel merito, prevede elementi di liberalizzazione asimmetrica di beni, che tengono conto della diversa forza e ricchezza dei partner coinvolti. Per questo, nonostante alcune preoccupazioni riguardanti la fragile stabilità politica dello Zimbabwe, esprimo soddisfazione per l'importante successo diplomatico che tale accordo rappresenta per l'Unione.

 
  
MPphoto
 
 

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. Os Acordos de Parceria Económica (APE), diz o relatório, assentam na "cooperação para o desenvolvimento da UE, que pretende reforçar as capacidades institucionais e de produção dos Estados ACP e apoiar os processos de adaptação necessários". O facto de só quatro dos dezasseis países ACP terem ratificado o APE contradiz aqueles que defendem o papel de apoio à integração regional destes acordos. Na verdade, o que a UE pretende é a liberalização do comércio, a partir da qual os seus grandes grupos financeiros e económicos procuram assegurar a abertura dos mercados, vender mercadorias e serviços, explorar matérias-primas e impor um modelo de produção dirigido à exportação, segundo os seus interesses. Este APE irá trazer graves consequências aos pequenos agricultores e trabalhadores da UE e dos países ACP, com a eliminação progressiva dos obstáculos às trocas comerciais.

 

13.5. Modernizácia štátnej pomoci (B7-0024/2013)
Videozáznamy z vystúpení
  

Explicaciones de voto orales

 
  
MPphoto
 

  Jo Leinen (S&D). - Herr Präsident! Ich habe mich zu Wort gemeldet, weil das Beihilferecht eine große Bedeutung für die kohlenstoffarme Wirtschaft hat, das heißt für die Förderung der erneuerbaren Energien und auch von Effizienzmaßnahmen.

Wir haben einen Binnenmarkt, und dort herrscht Wettbewerb. Das ist gut so. Aber es gibt auch einen guten Grund, in einigen Sektoren staatliche Beihilfen zu geben. Die Modernisierung dieses Beihilferechts ist sehr wichtig. Wir haben uns dafür ausgesprochen, dass die Kommission bald einen Vorschlag macht. Inakzeptabel ist, dass das Parlament nur angehört wird. Das ist ein Demokratiedefizit, das wir wirklich beheben müssen, entweder durch eine interinstitutionelle Vereinbarung oder, wenn die Verträge demnächst geändert werden, auch einen neuen Europa-Vertrag.

 
  
MPphoto
 

  Elisabetta Gardini (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, anch'io ho chiesto la parola perché trovo che questa materia così delicata in tempi ordinari sia particolarmente delicata e sensibile in tempi straordinari di crisi, dove i cittadini chiedono giustamente di essere supportati. Ma i soldi dei cittadini devono essere maneggiati e destinati con maggiore cura e attenzione, trasparenza, rapidità ed efficienza, perché possano diventare volano di occupazione, crescita, competitività, assicurando quindi il buon funzionamento del mercato.

Anch'io concordo con il collega Jo Leinen: c'è un grave deficit di democrazia perché non possiamo permetterci che la Commissione decida autonomamente e senza la codecisione del Parlamento, andando a mettere bocca su decisioni che sono state prese, a livello nazionale e locale, da autorità elette democraticamente dal popolo. Mi auguro veramente che si arrivi ad accordi e che si possa mettere mano al trattato, per dare soluzione a questo deficit di democrazia che non ci possiamo permettere.

 
  
MPphoto
 

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, who can disagree with the objectives of a state aid modernisation programme? Commissioner Almunia has said that the over-arching goal of his reform is that, in times of shrinking budgets, EU Member States have do more with less.

British Conservatives welcome the Commission’s reality check; it is of course sensible to try to help national governments make more efficient use of scarce resources. But better still, the Commission wants to target aid that promotes innovation, green technologies and training.

But it always pays to be vigilialant. The proposal calls for the use of the codecision procedure, instead of consultation of Parliament, in the field of EU competition policy. It is an article of faith for Conservative MEPs that competition policy should not be politicised; it should be a purely economic and not a political process. So why does Mr Almunia want to resile his executive powers to the legisative process?

The provision of private services needs to be liberalised not state aided. The single market must be completed and not unduly protected.

 
  
MPphoto
 

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Mr President, I voted in favour of the present motion for a resolution to acknowledge a possible distortion effect of state aids on competition in the internal market. For instance 40% of the cases of state aid granted under the block exemption regulations are reported as possibly problematic.

The state aid regulations had to be modernised and this is what happened with this package. However, I regret that Parliament is only given a consultative role in this crucial reform. State-aid-related reforms should be brought in line with other areas of market integration and economic regulation where codecision is the rule. Therefore I call for the establishment of interinstitutional arrangements to overcome this deficit.

 
  
MPphoto
 

  Monika Smolková (S&D). - Podporila som návrh uznesenia týkajúci sa modernizácie štátnej pomoci, pretože v záujme stimulovania hospodárskeho rastu je to v čase finančnej a hospodárskej krízy nevyhnutné.

V dobe, keď v Európskej únii máme viac ako 23 miliónov nezamestnaných a regionálne rozdiely sa prehlbujú, musí byť štátna pomoc cielená na podporu vytvárania nových pracovných miest. Súčasne musí byť taká, ktorá nenarúša hospodársku súťaž, ale ktorá podporuje prechod na znalostnú ekonomiku.

Štátna pomoc nesmie byť diskriminujúca pre malé a stredné podniky. Musí byť prvkom pre modernizáciu a rozvoj služieb, poznatkov a infraštruktúry.

Štátna pomoc musí mať jasné pravidlá a skupinové výnimky by v novom období už vôbec nemali byť povoľované.

 
  
MPphoto
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, some of the titles of these debates are oxymoronic, not to say moronic. State aid modernisation. I mean is that not just the most wonderful retro title redolent of the early seventies when Britain made the fateful decision to join the European Union? It brings back memories of three-day weeks and prices and incomes policies and a belief that government could pick winners and occupy the commanding heights of the economy.

We learnt in the seventies what happens when you pursue that policy. The end of that road is indebtedness, poverty and hyper-inflation and yet we have set out on that road again in the four years since the disastrous decision to bail out the banks.

And we are not only making that mistake at national level. We have elevated it to a pan-continental level. There is no such thing as modern state aid. State aid is the most nostalgic and backward-looking policy. If we want state aid modernisation in Europe, modernisation means abolition.

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Am votat în favoarea rezoluţiei, deoarece modernizarea ajutoarelor de stat este necesară pentru a stimula creşterea economică şi îmbunătăţirea poziţiei fiscale a statelor membre. În opinia mea, reforma propusă de către Comisia Europeană vizează atingerea obiectivului comun de creştere economică inclusivă şi sustenabilă, iar controlul ajutoarelor de stat este esenţial pentru a asigura buna funcţionare a pieţei unice. Totodată, sunt de părere că resursele trebuie să fie direcţionate în mod echilibrat, atât asupra cazurilor cu impact major, cât şi asupra celor minore.

Neimplicarea Parlamentului European în procesul decizional este, în opinia mea, o lacună a reformei. Există motive întemeiate ca Parlamentul să îşi exercite dreptul de supraveghere democratică asupra actelor privind monitorizarea ajutoarelor de stat. De aceea, cred că opinia Parlamentului privind acest subiect trebuie luată în considerare.

 
  
  

Explicaciones de voto por escrito

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Aprovo a presente resolução, começando por realçar que sistemas nacionais eficientes devem garantir que as medidas de auxílio estatal sejam isentas da obrigação de notificação ex-ante, e estejam em conformidade com o direito da União Europeia. Para além disso, assinalo igualmente que, até à data, apenas os Estados-Membros têm fornecido informações pertinentes em relação aos casos de controlo dos auxílios estatais. Penso que deve ser exigido à Comissão que avalie se serão necessários recursos adicionais para alargar as suas ferramentas de recolha de informações. No entanto, manifesto a minha profunda preocupação face à conclusão do Tribunal de Contas Europeu de que a Comissão não tenta detetar sistematicamente as medidas de auxílio não notificadas, nem avalia de forma exaustiva o impacto a posteriori do seu controlo dos auxílios estatais. Sublinho, ainda, a especial dificuldade que isto coloca aos novos participantes e às pequenas e médias empresas, e o efeito de distorção que produz sobre a concorrência. Deste modo, penso que a Comissão, no contexto da modernização dos auxílios estatais, deve abordar as questões mencionadas anteriormente e garantir que as possíveis deficiências do controlo ex-ante das notificações sejam compensadas por um controlo a posteriori eficaz e rigoroso.

 
  
MPphoto
 
 

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), in writing. − I voted in favour of the resolution on state aid modernisation. It is important to emphasise the need for less, but better-targeted, state aid which places less demand on public spending and does not distort competition, while supporting the shift to a knowledge economy. The modernisation of state aid can improve the functioning of the internal market through a more effective policy to limit the distortions of competition, to maintain a level playing field and fight protectionism. The role of state aid now becomes more important as it is necessary to exploit the potential for growth of the internal market. Parliament urges the Commission to take this position into account, as well as to cooperate with national and regional authorities while developing policy on state aid.

 
  
MPphoto
 
 

  Roberta Angelilli (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, anche se occorre dare regole che possano assicurare il buon funzionamento del mercato interno, limitando le distorsioni della concorrenza, gli aiuti di Stato possono svolgere un importante ruolo nel coadiuvare gli Stati membri a recuperare competitività, occupazione e crescita. È necessaria una riflessione su tali strumenti per migliorare la qualità della spesa pubblica in un contesto di risorse limitate e in cui gli Stati membri hanno limitati margini di manovra sui bilanci pubblici. Inoltre, una razionalizzazione del quadro normativo e la definizione di poche regole, ben chiare, potrebbe portare a decisioni più rapide, con conseguente beneficio delle imprese. Condivido il disappunto della relatrice: il Parlamento europeo deve essere pienamente coinvolto in qualità di colegislatore e non meramente consultato per un dossier tanto importante per i cittadini europei.

 
  
MPphoto
 
 

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − Comisia Europeană a demarat un proces complex de modernizare a regulilor privind ajutorul de stat, pentru ca acestea să ţină cont de evoluţiile recente de pe piaţa internă a Uniunii Europene. Susţin demersurile executivului european în acest sens şi subliniez că, prin intermediul noului cadru legislativ, ar trebui să se urmărească acordarea de ajutoare de stat mai bine direcţionate şi care să implice mai puţine cheltuieli publice. Încurajez aplicarea la timp a măsurilor privind modernizarea ajutoarelor de stat, deoarece utilizarea şi monitorizarea corespunzătoare a acestor ajutoare vor juca un rol important în realizarea obiectivelor strategiei de creştere UE 2020. Am votat în favoarea acestei propuneri de rezoluţie.

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette proposition de résolution car elle souligne la nécessité de diminuer les aides d'État et de mieux les cibler. Cela permettra de relâcher la pression sur les dépenses publiques et de ne pas fausser la concurrence. La finalité est alors de favoriser le passage à une économie de la connaissance comme définie au niveau européen dans la stratégie Europe 2020.

 
  
MPphoto
 
 

  Regina Bastos (PPE), por escrito. Esta proposta de resolução do Parlamento Europeu sublinha a necessidade de maior envolvimento do Parlamento na elaboração e avaliação de propostas em matéria de auxílios estatais, lamentando que este não tenha um papel de co-decisão na matéria. Insta, portanto, a que esta situação venha a ser alterada no futuro. Considera que este instrumento dos auxílios estatais deve garantir um estímulo ao crescimento económico e prevenir ao mesmo tempo um aumento excessivo da dívida pública. Para tal, os auxílios estatais devem ser melhor direcionados, implicando menos despesa pública e não distorção da concorrência, garantindo igualmente a transição para uma economia do conhecimento, com desenvolvimento dos serviços e infraestruturas necessárias. O papel dos auxílios estatais é promover condições de concorrência equitativas no mercado interno, mas a sua utilização também é fulcral para atingir os objetivos da "Estratégia Europa 2020", bem como transformação ecológica da economia. Assim sendo, estes devem ser rigorosamente aplicados e avaliados para que se possa usufruir da melhor forma dos seus efeitos positivos. Voto favoravelmente esta proposta do Parlamento Europeu, uma vez que considero que contribui para uma melhoria da eficácia de aplicação dos auxílios estatais, tão importantes na garantia de condições de concorrência equitativas no mercado interno.

 
  
MPphoto
 
 

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šios rezoliucijos, kadangi valstybės pagalba turėtų būti suprojektuota taip, kad būtų skatinama paslaugų, žinių ir infrastruktūros savaiminė plėtra. Europos Parlamentas palankiai vertina Europos Komisijos komunikatą dėl valstybės pagalbos modernizavimo ir naujus jos pasiūlymus dėl reglamentų, tačiau ragina Komisiją užtikrinti, kad ekonomikos augimo skatinimas, kaip vienas iš bendrųjų šios reformos tikslų, vėl nepadidintų valstybių skolos. Tad svarbu atkreipti dėmesį į tai, kad reikia mažiau, bet tikslingesnės valstybės pagalbos, kuri reikalautų mažiau viešųjų išlaidų, neiškraipytų konkurencijos ir sykiu padėtų pereiti prie žinių ekonomikos. Be to, reikėtų paspartinti valstybės pagalbos procedūras tam, kad būtų galima skirti daugiau dėmesio sudėtingiems atvejams, kurie gali turėti didelį poveikį konkurencijai vidaus rinkoje. Kalbant apie kokybę ir informacijos pateikimą ir pranešimų parengimą laiku, Komisija turėtų užtikrinti geresnį keitimąsi informacija su valstybėmis narėmis. Be to, veiksmingos nacionalinės sistemos turi užtikrinti, kad valstybės pagalbos priemonės, kurioms netaikoma ex ante pranešimo prievolė, atitiktų Europos Sąjungos teisę.

 
  
MPphoto
 
 

  John Bufton (EFD), in writing. − Whilst the current system obviously needs reform, we do not agree with the concept of EU state aid. I abstained.

 
  
MPphoto
 
 

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Les aides d'Etat sont un instrument crucial pour nos économies : elle permettre de donner le jour à des projets qui sont essentiels à nos citoyens. Je parle de nos transports, de notre culture, et de bien d'autres richesses. Je suis donc étonnée de voir la Commission européenne opter pour une simple consultation du Parlement. Le sujet des aides d'Etat est crucial pour nos entreprises et nos citoyens. Elles doivent être modernisées, il en va de notre compétitivité et de notre qualité de vie. J'ai donc soutenu cette résolution, pour ne pas risquer de creuser le déficit démocratique de l'Europe sur un sujet d'une aussi grande importance.

 
  
MPphoto
 
 

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour of this report, which calls for a change in the way decisions on state aid policy are made. I believe that Parliament should have co-decision rights and not merely be consulted. We need better targeted aid and more communication between member states and the Commission. State aid rules are very important to Wales in building our economy so this was an important report for us.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. A Comissão apresentou recentemente duas propostas de regulamento sobre a modernização dos auxílios de Estado, com as quais pretende garantir um estímulo ao crescimento económico que não implique ou conduza, uma vez mais, ao aumento da dívida pública. Tal reforma pretende, não apenas menos auxílios estatais, mas que estes sejam mais bem direcionados e não distorçam a concorrência, procurando fomentar o desenvolvimento dos serviços, do conhecimento e das infraestruturas em si, em vez de prestarem apoio a empresas específicas. Para além disso, esta reforma pretende centrar a intervenção da Comissão nos processos mais relevantes, isentando um maior número de medidas do requisito de notificação, o que me parece uma medida importante de economia processual e racionalização de recursos. Espero, no entanto, que ao longo deste processo de revisão da legislação sobre os auxílios de Estado, tanto a Comissão como o Conselho tomem em linha de conta as propostas de alteração que vierem a ser apresentadas por este Parlamento.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. A presente proposta de resolução, apresentada na sequência de uma pergunta com pedido de resposta oral formulada pela colega Sharon Bowles em nome da Comissão dos Assuntos Económicos e Monetários, debruça-se sobre a política da União Europeia (UE) no que respeita aos auxílios estatais. A crise económica e financeira obrigou os Estados-Membros a uma nova forma de governação que cortasse nas despesas da Administração Pública. Há muito tempo que os auxílios do Estado eram objeto de crítica por se considerar que os mesmos distorciam a concorrência e punham em causa o funcionamento do mercado interno. Embora se trate de uma matéria muito sensível que deveria ter outro enquadramento normativo, nomeadamente a co-decisão e não uma mera consulta do Parlamento Europeu, considero, no entanto, que os auxílios estatais, se devidamente modernizados, poderão dar um contributo ao relançamento da economia e à criação de emprego. Devem, por isso, ser direcionados para áreas como a investigação e as novas tecnologias.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. Com esta resolução, o Parlamento Europeu (PE) apoia a chamada modernização das ajudas de Estado, mostrando o seu desacordo relativamente ao método de decisão, já que o PE será apenas consultado quando exigia a co-decisão. A resolução tem subjacente a visão neoliberal. E nela se espelham, de forma cristalina, os pressupostos desta visão. As preocupações com eventuais "distorções na concorrência dentro de um mercado interno da UE". Ao limitar ou mesmo impossibilitar a concessão de ajudas de Estado a sectores fundamentais, a empresas públicas, a serviços públicos, etc., mantendo intocáveis os dogmas neoliberais da não intervenção do Estado na economia, a maioria do PE está a favorecer as grandes potências e o grande capital que têm vantagens evidentes de competitividade e a prejudicar países como Portugal, procurando impossibilitar a defesa do emprego, da produção e de empresas ou serviços públicos. E ataca o direito soberano e democrático inalienável de um povo e de um país decidirem atribuir este tipo de ajudas para resolver um problema específico de interesse nacional, regional ou sectorial com evidentes prejuízos para os trabalhadores e as populações. Nenhum reforço do papel do Parlamento Europeu neste domínio poderá legitimar este evidente roubo de direitos democráticos e de soberania.

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. − Komisia predložila návrhy dvoch nariadení vykonávajúcich program modernizácie štátnej pomoci, pričom ich právnym základom je článok 109 ZFEÚ. Tento právny základ však umožňuje iba konzultáciu s Parlamentom, nie spolurozhodovanie. Cieľom predkladaných návrhov je upriamiť zdroje na posúdenie významnejších prípadov pomoci namiesto riešenia menej závažných prípadov a zanedbateľných sťažností, ktoré nemajú dosah na obchod medzi členskými štátmi. Návrhy, a najmä zmena a doplnenie procedurálneho nariadenia (ES) č. 659/1999, sa týkajú podmienok kontroly Komisie, pokiaľ ide o rozhodnutia zvolených štátnych a miestnych orgánov. Zastávam názor, že štátna pomoc musí byť navrhnutá tak, aby namiesto poskytovania podpory konkrétnym podnikom posilňovala samotný rozvoj služieb, poznatkov a infraštruktúry. Je dôležité vyzdvihnúť dôležitosť úlohy, ktorú štátna pomoc zohráva v riešení krízy prostredníctvom osobitného krízového režimu. Taktiež, vhodné využívanie a kontrola štátnej pomoci bude zohrávať dôležitú úlohu v plnení cieľov stratégie rastu EÚ 2020. Tieto ciele boli stanovené pri viacerých príležitostiach v minulosti a boli základom pre minulé revízie právnych predpisov o štátnej pomoci, ale vzhľadom na skutočnosť, že tieto nové návrhy sú teraz potrebné sa zdá, že neboli v plnej miere splnené. I preto vyjadrujem nádej, že sa nám ich v blízkej budúcnosti podarí naplniť.

 
  
MPphoto
 
 

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE), írásban. − Szavazatommal támogattam az állásfoglalási indítványt, hiszen jómagam is úgy vélem, hogy korszerűsíteni kell az állami támogatások ellenőrzését, elsősorban azért, hogy javítsuk a bizottsági felügyelet minőségét, és olyan eszközt alakítsunk ki, amely elősegíti az állami forrásoknak a növekedésre irányuló politikák céljaira történő ésszerű felhasználását; másodsorban pedig azért, hogy korlátozzuk azokat a versenytorzulásokat is, amelyek veszélyeztetnék az egyenlő versenyfeltéteket a belső piacon. A jelenlegi bonyolult anyagi jogi szabályozás és eljárási keret – amelyet kisebb és nagyobb horderejű ügyekben egyaránt alkalmazni kell – ugyanis jelentős kihívást jelent az állami támogatások ellenőrzése szempontjából. Az ECON bizottság mostani állásfoglalása szerint a javaslatok, különösen az eljárási rendelethez fűzött módosítás, a választott nemzeti és helyi hatóságok döntései bizottsági ellenőrzésének módozatait érinti, ezért erősen indokolt lenne e szövegek Parlament általi demokratikus felügyelete. Jómagam is úgy látom, hogy mindenképpen felül kell vizsgálni az együttdöntés hiányát ezen a területen a gazdasági szabályozás más szempontjaival való összehangolása céljából. Európa potenciális növekedése ugyanis csak azáltal fokozható, ha jobban összpontosítják a közkiadásokat, valamint megteremtjük a fellendülés megkezdődéséhez és fenntartásához szükséges feltételeket. A közös európai célkitűzések elérése érdekében a közkiadásoknak hatékonyabbá és eredményesebbé kell válniuk, és még inkább a növekedést serkentő politikákra kell irányulniuk. Ezen politikák megteremtése azonban nem teremthető meg az Európai Parlament megkerülésével!

 
  
MPphoto
 
 

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau balsuodamas, nes manau, kad reikia tikslingesnės valstybės pagalbos, kuri reikalautų mažiau viešųjų išlaidų, neiškraipytų konkurencijos ir sykiu padėtų pereiti prie žinių ekonomikos. Valstybės pagalba turi būti suprojektuota taip, kad būtų skatinama paslaugų, žinių ir infrastruktūros savaiminė plėtra, o ne teikiama parama konkrečioms bendrovėms. Konkurencijos politika turi sudaryti sąlygas valstybei tinkamai paremti ekologinę ekonomikos pertvarką, ypač atsinaujinančiųjų energijos išteklių ir energijos vartojimo efektyvumo srityse

 
  
MPphoto
 
 

  Agnès Le Brun (PPE), par écrit. – La Commission européenne adoptait en mai 2012 une communication sur le sujet de la modernisation des aides d'Etat, présentant un programme de réformes assez ambitieux, notamment en matière d'aides au sauvetage et à la restructuration. Cette résolution, sur laquelle je me suis prononcée favorablement, était donc très attendue. Dans un contexte d'attention particulière à la réduction des dettes publiques des Etats membres, elle souligne la nécessité de diminuer et de mieux cibler les aides d'Etat, qui doivent d'avantage être affectées au développement de services, de connaissances et d'infrastructures plutôt qu'au soutien ponctuel à certaines entreprises. La résolution rappelle en outre que la mission première du contrôle des aides d'Etat est de garantir au sein du marché unique européen des conditions de concurrence équitables.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − I voted for this resolution, which ‘stresses that competition policy must enable appropriate state support for the ecological transformation of the economy, in particular with regard to renewables and energy efficiency, and that the new guidelines should be based on this premise’.

 
  
MPphoto
 
 

  Linda McAvan (S&D), in writing. − We support the resolution on state aid, in particular the call for much more democratic oversight of state aid policy. The Commission must take into account the views of MEPs, national and regional/local authorities in the development of state aid policy. Earlier this week, the Commission released a draft version of the revised state aid guidelines for regional aid. The proposals seek to prohibit aid to large companies in category (c) areas and to reduce aid intensity. While some aspects of the proposal are welcome, local authorities from across the UK have made it clear to the Commission that these proposals could jeopardise economic recovery in regions with high levels of unemployment where large firms are often the catalyst for growth. The Commission needs to respond to these legitimite concerns and meet with representatives of local authorities before finalising the new rules later this year.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce texte soutient la limitation drastique des aides d'Etat pour éviter la distorsion de la libre concurrence sur le marché intérieur de l'UE. Il ne s'inquiète pas un seul instant de la situation des citoyens laissés sur le carreau faute d'aide publique à leur entreprise. Il ne s'inquiète du contrôle démocratique que le Parlement doit exercer sur la Commission européenne que pour vérifier que celle-ci ne permet pas trop d'aides d'Etat. Je vote contre ce texte et le dénonce.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. A modernização dos auxílios estatais proposta neste novo regulamento pode ser importante para a garantia de um novo estímulo económico. No entanto, é necessário que a mesma não conduza ao aumento da dívida pública, neste momento já em níveis muito elevados em alguns Estados-Membros da UE. Apesar de mais escassos os auxílios estatais, devem ser mais bem direcionados, implicar menos despesa pública e não devem distorcer a concorrência, ao mesmo tempo que apoiam a transição para uma economia do conhecimento. Os auxílios estatais devem ser concebidos de modo a fomentarem o desenvolvimento dos serviços, do conhecimento e das infraestruturas em si, em vez de prestarem apoio a empresas específicas. Daí o meu voto favorável.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra de esta resolución porque considero que las ayudas estatales deber utilizarse para maximizar el bienestar de la sociedad sin atenerse a las necesidades del mercado. Esta resolución contiene varios puntos que claramente comparto como, por ejemplo, mejorar su eficiencia, orientarla hacia la transformación ecológica de la economía europea, pero en última instancia sostiene que la toma de decisiones sobre los recursos públicos debe basarse en criterios de mercado como la competencia. Dar una importancia primordial a la competencia implica subordinar las decisiones políticas y la respectiva asignación de fondos del Estado a los actores económicos privados y a su dinámica en busca de beneficio y subordinar el bienestar de la sociedad a las leyes capitalistas imperantes. Por esta razón he votado en contra de la resolución.

 
  
MPphoto
 
 

  Miroslav Mikolášik (PPE), písomne. − Použitie finančných prostriedkov z verejných zdrojov na podporu domáceho priemyslu a individuálnych spoločností poskytuje podporeným podnikom nespravodlivú výhodu, a tak poškodzuje hospodársku súťaž medzi podnikmi na vnútornom trhu Európskej únie. Takýmto nežiaducim účinkom treba predchádzať, a preto vítam oznámenie Komisie o modernizácii štátnej pomoci. Podľa môjho názoru štátna pomoc musí zohľadňovať cieľe stratégie Európa 2020 a by mala byť zameraná predovšetkým na posilňovanie zamestnanosti a infraštruktúry. Prioritou zostáva stimulácia inteligentného, udržateľného a inkluzívného rastu ako aj prechod na znalostnú a ekologickejšiu ekonomiku bez toho, aby bola narušená spravodlivá hospodárska súťaž medzi konkrétnymi podnikmi v rôznych členských štátoch. Zvláštnu pozornosť treba venovať zosúladeniu politiky hospodárskej súťaže s politikou transformácie európskeho hodpodárstva a to obzvlášť v oblasti obnoviteľných zdrojov a inovatívnych ekologických riešení. Na záver vyjadrujem sklamanie, že v oblasti štátnej pomoci, Lisabonská zmluva neumožňuje Európskemiu parlamentu spolurozhodovanie, pretože táto významná oblasť ovplyvňujúca hospodárske záujmy jednotlivých členských štátov by mala byť právne upravená za aktívnej účasti priamo a demokraticky voleného Európskeho parlementu.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Parliament welcomes the Commission’s Communication on state aid modernisation and the Commission’s new proposals for regulations. It calls on the Commission, however, to ensure that stimulating economic growth, as one of the overall aims of this reform, will not once again lead to an increase in public debt.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. Esta resolução do Parlamento Europeu sublinha a necessidade de maior envolvimento do Parlamento na elaboração e avaliação de propostas em matéria de auxílios estatais, lamentando que este não tenha um papel de co-decisão na matéria. Insta, portanto, a que esta situação venha a ser alterada no futuro. Voto favoravelmente esta proposta do Parlamento Europeu, uma vez que considero que contribui para uma melhoria da eficácia de aplicação dos auxílios estatais, tão importantes na garantia de condições de concorrência equitativas no mercado interno. De facto, o instrumento dos auxílios estatais deve garantir um estímulo ao crescimento económico e prevenir ao mesmo tempo um aumento excessivo da dívida pública. Para tal, os auxílios estatais devem ser melhor direcionados, implicando menos despesa pública e não distorção da concorrência, garantindo igualmente a transição para uma economia do conhecimento, com desenvolvimento dos serviços e infraestruturas necessárias. O papel dos auxílios estatais deve ser o de promover condições de concorrência equitativas no mercado interno, mas a sua utilização também é fulcral para atingir os objetivos da Europa 2020, bem como transformação ecológica da economia. Assim sendo, estes devem ser rigorosamente aplicados e avaliados para que se possa usufruir da melhor forma dos seus efeitos positivos.

 
  
MPphoto
 
 

  Paulo Rangel (PPE), por escrito. Esta proposta de resolução do Parlamento Europeu sublinha a necessidade de maior envolvimento do Parlamento na elaboração e avaliação de propostas em matéria de auxílios estatais, lamentando que este não tenha um papel de co-decisão na matéria. Insta, portanto, a que esta situação venha a ser alterada no futuro. Considera que este instrumento dos auxílios estatais deve garantir um estímulo ao crescimento económico e prevenir ao mesmo tempo um aumento excessivo da dívida pública. Para tal, os auxílios estatais devem ser melhor direcionados, implicando menos despesa pública e a não distorção da concorrência e garantindo igualmente a transição para uma economia do conhecimento, com desenvolvimento dos serviços e infraestruturas necessárias. O papel dos auxílios estatais é promover condições de concorrência equitativas no mercado interno, mas a sua utilização também é fulcral para atingir os objetivos da Europa 2020, bem como transformação ecológica da economia. Assim sendo, estes devem ser rigorosamente aplicados e avaliados para que se possa usufruir da melhor forma dos seus efeitos positivos. Por considerar que se impõe uma aplicação mais eficaz dos auxílios estatais que constitua uma garantia de condições de concorrência equitativas no mercado interno, votei favoravelmente esta proposta de resolução do Parlamento Europeu.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour. The text regrets that the legal base for the new proposals, Article 109 TFEU, provides only for consultation of Parliament, not codecision in line with other areas of market integration and economic regulation further to the entry into force of the Lisbon Treaty; and believes that this democratic deficit cannot be tolerated in respect of proposals that concern the means of oversight by the Commission of decisions and acts by national and local elected authorities, notably as regards services of general economic interest related to fundamental rights.

 
  
MPphoto
 
 

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − Sono favorevole alla proposta di risoluzione sulla Modernizzazione degli aiuti di Stato e alle nuove proposte di regolamento. La strategia per la crescita di Europa 2020 riconosce il ruolo svolto dagli aiuti di Stato a favore della crescita e la loro capacità di dare un contributo attivo e costruttivo agli obiettivi di Europa 2020 stimolando e sostenendo le iniziative riguardanti tecnologie più innovative, più efficienti e più verdi e agevolando parallelamente l’accesso al sostegno pubblico per gli investimenti, al capitale di rischio e ai finanziamenti per la ricerca e lo sviluppo. La modernizzazione degli aiuti di Stato può migliorare il funzionamento del mercato interno grazie a una politica più efficace volta a limitare le distorsioni della concorrenza, a mantenere condizioni di parità e a contrastare il protezionismo. Questo ruolo degli aiuti di Stato diventa ora più importante in quanto è necessario sfruttare per la crescita tutte le potenzialità del mercato interno.

 
  
MPphoto
 
 

  Peter Skinner (S&D), in writing. − I voted for this resolution to agree with further strengthening the EU’s view of state aid and to reflect on the concerns made by many across Europe. Economic conditions are not optimum for many reasons, which means the environment both politically and economically mitigates against best outcomes. However, it is vitally important that Europe gets state aid right. It is key that rules applied across the EU can be shown to have the same force in all Member States. At the same time there is great sympathy and some support I know for the damaging effects of ill-thought-out and too speedy an introduction of changes associated with these rules. Public debt is the European watchword but opportunism has been the context for some in the past. A balance has to be struck.

 
  
MPphoto
 
 

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – J'ai voté en faveur de la Résolution Bowles pour souligner en particulier que les aides d'État doivent être conçues de manièr à encourager le développement des services, des connaisances et des infrastructures en soi, plutôt que pour apporter un soutien à certaines entreprises. D'autre part, je tiens à insister particulièrement sur la nécessité que la politique de concurrence permette un soutien public approprié à la transformation écologique de l'économie, en particulier au niveau des énergies renouvelables et de l'efficacité énergétique, et que ce principe sous-tende les nouvelles lignes directrices.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. O Parlamento Europeu congratula-se com a Comunicação da Comissão sobre a modernização dos auxílios estatais e com as novas propostas de Regulamento da Comissão. Será necessário, no entanto, que a Comissão garanta que o estímulo do crescimento económico, que é um dos objetivos gerais desta reforma, não conduza a um aumento da dívida pública. O pacote para a modernização dos auxílios estatais é a pedra angular do contínuo processo de modernização da política de concorrência, pelo que é necessária uma rápida implementação do pacote de reformas. Pelos motivos apresentados, votei a favor do documento.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluţia referitoare la modernizarea ajutoarelor de stat. Salutăm comunicarea Comisiei privind modernizarea ajutoarelor de stat şi noile propuneri de regulament ale Comisiei. Comisia trebuie să se asigure că stimularea creşterii economice, ca unul dintre obiectivele globale ale acestei reforme, nu va conduce din nou la creşterea datoriei publice. Am votat pentru amendamentul care subliniază necesitatea unor ajutoare de stat mai bine direcţionate, care să implice mai puţine cheltuieli publice şi să nu denatureze concurenţa, sprijinind în acelaşi timp trecerea la o economie a cunoaşterii. Totodată, am votat pentru ştergerea din cadrul aceluiaşi paragraf a referinţei care solicita mai puţine ajutoare de stat. Subliniem că ajutoarele de stat trebuie concepute astfel încât să promoveze dezvoltarea serviciilor, a cunoştinţelor şi a infrastructurii în sine şi nu să sprijine companii specifice. Am votat împotriva ultimei părţi din paragraful zece, prin care Comisia este invitată să garanteze o reducere pe termen lung a nivelului ajutoarelor de stat. Solicităm clarificări suplimentare cu privire la 40% dintre cazurile de ajutor de stat acordat în temeiul regulamentelor de exceptare pe categorii de ajutoare, care ar putea fi problematice. Acest lucru reprezintă o problemă pentru noii participanţi pe piaţă şi pentru întreprinderile mici şi mijlocii, având un efect de denaturare asupra concurenţei.

 
  
MPphoto
 
 

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − We support the resolution on state aid, in particular the call for much more democratic oversight of state aid policy. The Commission must take into account the views of MEPs, national and regional/local authorities in the development of state aid policy. Earlier this week, the Commission released a draft version of the revised state aid guidelines for regional aid. The proposals seek to prohibit aid to large companies in category (c) areas and to reduce aid intensity. While some aspects of the proposal are welcome, local authorities from across the UK have made it clear to the Commission that these proposals could jeopardise economic recovery in regions with high levels of unemployment where large firms are often the catalyst for growth. The Commission needs to respond to these legitimate concerns and meet with representatives of local authorities before finalising the new rules later this year.

 
  
MPphoto
 
 

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. Eines der übergeordneten Ziele der Modernisierung des Beihilfenrechts ist die Förderung des Wirtschaftswachstums. Dieses soll nicht zu einem Anstieg der öffentlichen Verschuldung führen. Staatliche Beihilfen, weniger aber dafür gezielter, sind notwendig. Die rechtliche Grundlage für den Vorschlag (Artikel 109 AEUV) dient nur der Konsultation des Parlaments, nicht der Mitentscheidung in anderen Bereichen des Marktes und der wirtschaftlichen Regulierung, laut Lissabon-Vertrag. Dies wird bedauert.

 
  
MPphoto
 
 

  Zbigniew Ziobro (EFD), na piśmie. − Pomoc państwa bez wątpienia wymaga zmian. Aktualnie jesteśmy postawieni przed sytuacją, w której Hiszpania, Belgia czy Francja wspomagają sektor finansowy, pompując w niego miliardy euro, a Polsce zabrania się wspomożenia upadających zakładów przemysłowych dających zatrudnienie tysiącom pracowników. Pierwszy przykład jest dopuszczany przez Komisję, drugi staje się obiektem krytyki i jest rozpatrywany jako niedozwolona pomoc państwa. Co ciekawe, Traktat o Wspólnocie Europejskiej nie zawiera precyzyjnie określonej definicji pomocy publicznej. Dlatego tak ważne jest jak najszybsze przystąpienie do stworzenia odpowiednich ram prawnych omawianego działu. Interesujące wydają się zapisy dotyczące tego, iż pomoc nie może zwiększać długu publicznego. Czy w okresie kryzysu nie zamyka to drogi do efektywnej pomocy publicznej?

 
  
MPphoto
 
 

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. A maioria do PE apoia a chamada modernização das ajudas de Estado, mostrando o seu desacordo relativamente ao método de decisão, já que o PE será apenas consultado quando exija a co-decisão. Preocupa-os eventuais distorções na concorrência dentro de um mercado interno da UE que não só querem manter intocável como aprofundá-lo ainda mais, o que necessariamente se traduzirá em mais destruição da capacidade produtiva em países de economias frágeis, como é o caso de Portugal. Ao limitar ou mesmo impossibilitar a concessão de ajudas de Estado a setores fundamentais, a empresas públicas, a serviços públicos, etc., mantendo intocáveis os dogmas neoliberais da não intervenção do Estado na economia, a maioria do PE está a favorecer as grandes potências e o grande capital, que têm vantagens evidentes de competitividade e a prejudicar países como Portugal, procurando impossibilitar a defesa do emprego, da produção e de empresas ou serviços públicos. E ataca o direito soberano e democrático inalienável de um povo e de um país decidirem atribuir este tipo de ajudas para resolver um problema específico de interesse nacional, regional ou setorial com evidentes prejuízos para os trabalhadores e as populações. Nenhum reforço do papel do PE nesta matéria poderá legitimar este evidente roubo de direitos democráticos e de soberania.

 

13.6. Nedávne prípady úmrtia pri požiaroch v textilných fabrikách, najmä v Bangladéši (B7-0004/2013, B7-0004/2013, B7-0005/2013, B7-0010/2013, B7-0020/2013, B7-0021/2013, B7-0022/2013)
Videozáznamy z vystúpení
  

Explicaciones de voto orales

 
  
MPphoto
 

  Nirj Deva (ECR). - Mr President, there have been a number of fires in South Asia regarding factory workers, particularly in garment factories. One was in Pakistan. Today we had this terrible report on what happened in Bangladesh. We also have to recognise that the government of Bangladesh has taken notice of what has happened and has put in place great measures to ameliorate the damage done.

Each of the families who suffered has received compensation from the government, from the Prime Minister herself, of something like USD 7 500, and the Ministry of Labour and Employment has put in place the implementation of the Bangladesh Labour Act which implements fire precautions. Over 1 300 workers at the fire-ravaged fashion company have received five months’ salary, so they are conscious of the tragedy that has happened. They are conscious that they need to do something, but we also need to help them because Bangladesh depends …

(The President cut off the speaker)

 
  
MPphoto
 

  Jo Leinen (S&D). - Herr Präsident! Als langjähriges Mitglied der Südasien-Delegation bin ich auch erschüttert über die Brände in Textilfabriken in Bangladesch und Pakistan. Wir haben hier ein Problem, das nicht nur ein Land betrifft, sondern – wie man sieht – symptomatisch ist für einen Industriesektor, in dem immer billiger produziert wird. Die Textilien, die wir für wenig Geld in unseren Supermärkten kaufen, reflektieren das Leid der Arbeiterinnen und Arbeiter in den Fabriken dieser Länder. In erster Linie haben natürlich die Firmen eine Verantwortung. Es gibt die Standards der Internationalen Arbeitsorganisation. Die EU sollte sicherstellen, dass unsere Firmen das auch einhalten. Aber auch der Verbraucher hat eine Verantwortung, näher hinzuschauen, wo diese Produkte herkommen, und sich vielleicht auch beim Konsum anders zu entscheiden.

 
  
MPphoto
 

  Mitro Repo (S&D). - Arvoisa puhemies, äänestin päätöslauselman puolesta. Tiedot Bangladeshin ja Pakistanin uhreista ovat järkyttäviä, mutta järkyttävää on myös kyseisten maiden hidas, jopa välinpitämätön toiminta tekstiilityöntekijöiden työolosuhteiden parantamiseksi.

Eurooppalainen kuluttaja tarvitsee asianmukaista tietoa siitä, millaisissa olosuhteissa Euroopassa myytävät vaateliikkeet tuottavat tuotteitansa. Toivon, että komissio ottaa tämän asian todella vakavasti ja ryhtyy seuraamaan EU:n tekstiilikauppamaiden työntekijöiden työoloja entistä tarkemmin. Euroopan unionilla on jo voimassa olevissa kauppasopimuksissa ihmisoikeuslausekkeet, jotka mahdollistavat tehokkaat toimet väärinkäytösten lopettamiseksi.

 
  
MPphoto
 

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Mr President, I deplore the terrible accident at the Tazreen factory on 24 November 2012. 112 lives were lost due to an act of sabotage and improper working conditions. Bangladesh is a developing economy struggling to export its products to international markets. Working conditions are poor; half of the people live on less than a dollar a day. These circumstances can breed conflicts in a country with an already difficult past.

I would like to lend my support to Parliament’s call for the imposition of safety rules for factory sites. This is not enough however. The EU should try to engage the Bangladeshi Government in a dialogue over a development agenda with a human rights component and with safety regulations. The cooperation agreement on partnership and cooperation gives us the necessary institutional framework but then we have to fill in the form.

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Am votat în favoarea rezoluţiei, deoarece incendiile din fabricile de confecţii din Bangladesh arată că standardele de protecţie în domeniul muncii sunt foarte uşor trecute cu vederea. Pe lângă faptul că muncitorii sunt plătiţi cu sume foarte mici, ei sunt supuşi unor riscuri majore la locul de muncă.

În contextul în care Bangladeshul este un important producător de confecţii la nivel mondial, consider că autorităţile ar trebui să iniţieze un plan de revizuire a măsurilor de protecţie din această industrie, iar cei care nu respectă astfel de reguli ar trebui sancţionaţi foarte sever. O altă soluţie ar fi ca marile firme de confecţii să nu mai încheie contracte decât cu acele fabrici care respectă toate standardele de protecţie a muncii. Însă, de multe ori, aceste firme sunt interesate de profitul obţinut şi mai puţin de situaţia muncitorilor din fabricile respective.

 
  
  

Explicaciones de voto por escrito

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Aprovo a presente resolução, tendo em conta que incêndios em fábricas têxteis e de outros produtos na Ásia já mataram centenas de pessoas nos recentes meses. Existem cerca de 4.500 fábricas no Bangladeche que empregam mais de dois milhões de pessoas, muitas das quais operam com parâmetros mínimos no que respeita a segurança contra fogos industriais. Tomando ainda em conta que o Bangladeche já é atualmente o segundo maior exportador do Mundo a seguir à China, e que recebe anualmente cerca de 12,5 mil milhões de libras decorrentes de exportações, principalmente para os Estados Unidos e a União Europeia, torna-se necessário assegurar que a Comissão use as nossas relações estratégicas com o Bangladeche e outros países da Ásia de modo a chamar a atenção para condições decentes de trabalho, mas também no que diz respeito a exigências que devem ser feitas aos produtores de marcas europeias que devem respeitar os direitos dos trabalhadores em todo o Mundo e nas relações comerciais e industriais globais.

 
  
MPphoto
 
 

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), in writing. − I voted in favour of the resolution on recent casualties in textile factory fires, notably in Bangladesh. Work conditions in textile factories in southern Asia are often poor, due to a significant lack of safety guarantees which leads to hundreds of workers being killed every year in fires all over southern Asia. An estimated 600 garment workers have died since 2005 in factory fires in Bangladesh alone. The European market is the largest export destination for Bangladeshi apparel and textile products, with prominent international and European companies having contracts with factories in Bangladesh and in other southern Asian countries. Therefore, it is important to urge those companies to provide all necessary security measures which would protect workers in those factories from accidents and especially from fire. The Commission must play a strong role in this regard and request European entrepreneurs to strictly implement fire protection measures.

 
  
MPphoto
 
 

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − Pierderea de vieţi umane în urma unor incendii care au avut loc în diverse fabrici de textile nu este un eveniment singular în Asia de Sud, sute de lucrători fiind supuşi unor riscuri similare la locul de muncă, din cauza faptului că normele de siguranţă împotriva incendiilor sunt foarte precare, iar aplicarea legislaţiei în domeniu este defectuoasă. Pentru ca această situaţie inacceptabilă să înceteze, este nevoie ca Uniunea Europeană, prin intermediul Comisiei Europene, să promoveze în mod activ obligativitatea unui comportament comercial responsabil în rândul companiilor din UE care operează în străinătate, punând accent în special pe asigurarea respectării stricte a obligaţiilor legale pe care aceste întreprinderi le au în domeniul protecţiei muncii şi al drepturilor omului. De asemenea, consider că este necesar ca Serviciul European de Acţiune Externă să se asigure că delegaţiile Uniunii Europene funcţionează ca puncte de contact pentru depunerea de plângeri împotriva companiilor din UE şi a filialelor acestora care nu respectă standardele internaţionale de muncă pentru angajaţii lor. Am votat în favoarea acestei propuneri de rezoluţie.

 
  
MPphoto
 
 

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − I voted in favour of this resolution because the working conditions in the textile factories in Bangladesh are totally unsafe and we should try to put an end to this situation. In November 2012, 123 workers perished and more than 150 were injured when fire broke out at a textile factory in the Bangladeshi capital, Dhaka. There are some 4 500 factories in Bangladesh, employing more than two million people, many of which operate with minimal safeguards against fire or industrial accidents. The European market is the largest export destination for Bangladeshi apparel and textile products. This is the reason why with this resolution we call on the Bangladeshi Government to ensure the safety of workers by establishing an efficient and impartial labour inspection system for industrial buildings. Most of all, we ask all the various multinationals to stop working with suppliers which refuse to carry out repairs necessary to ensure the complete safety of their workforce.

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette proposition de résolution qui rappelle le drame liés aux incendies survenus il y a peu au Bangladesh. J’ai églement soutenu les amendements rappelant et condamnant les conditions de travail inacceptables dont sont victimes de nombreux Bangladais, particulièrement dans le cas des usines de production de jeans.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), par écrit. – Les accidents tragiques et à répétition qui se sont multipliés ces dernières semaines et ces derniers mois témoignent des conditions de travail toujours plus difficiles des salariés de l'industrie du textile. Le nombre des victimes notamment au Bangladesh fait froid dans le dos. L'Europe ne peut se détourner de ses propres responsabilités. Le dumping social et les pratiques qui s'assimilent purement et simplement à de l'esclavage sont connus de tous. Or l'Union européenne, première économie au monde avec ses 500 millions de consommateurs, peut agir. Nous avons besoin de décisions fortes et juridiquement contraignantes pour changer les pratiques. Je me suis donc prononcé en faveur de cette résolution.

 
  
MPphoto
 
 

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šios rezoliucijos, kadangi būtina apsaugoti darbuotojus nuo nelaimių darbe ir įgyvendinti sveikatos bei saugos nuostatas darbo vietoje, nepriklausomai nuo to, kurioje šalyje yra jų darbo vieta. Europos Parlamentas savo rezoliucijoje išreiškia sielvartą dėl žuvusiųjų per neseniai įvykusius gamyklų gaisrus, reiškia užuojautą gedinčioms šeimoms ir sužeistiesiems. Bangladeše 2012 m. lapkričio 24 d. kilus gaisrui gamykloje „Tazreen“, žuvo mažiausiai 112 žmonių, o Pakistane 2012 m. rugsėjo mėn. liepsnose žuvo 289 žmonės. Europos Parlamentas laiko visiškai nepriimtina, kad pastaraisiais metais Pietų Azijos gamyklų gaisruose žuvo šitiek daug darbuotojų, ir ragina Komisiją aktyviai skatinti užsienyje veikiančių Europos Sąjungos įmonių privalomą atsakingą elgesį ir ypatingą dėmesį skirti tam, kad būtų užtikrintas griežtas jų teisinių įsipareigojimų, visų pirma, tarptautinių standartų, žmogaus teisių, darbo ir aplinkos apsaugos srityse laikymasis. Be to, reikėtų nuosekliai įgyvendinti aštuonias pagrindines TDO konvencijas, pagal kurias būtina laikytis griežtų nuostatų, apsaugant darbuotojų teises ir sveikatą darbe.

 
  
MPphoto
 
 

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – Face à de tels drames, l'UE ne peut se taire, c'est pourquoi je soutiens la demande de mise en place d'un régime de coopération juridique transnationale entre l'Union européenne et les pays tiers signataires d'accords commerciaux bilatéraux, afin que les victimes d'infractions à la législation sociale ou environnementale ou de non-respect, par les multinationales et leurs filiales immédiates, des principes de responsabilité sociale des entreprises (RSE) ou des pratiques du commerce équitable, puissent effectivement saisir la justice du pays où l'infraction a eu lieu, et demande de soutenir la mise en place de procédures judiciaires internationales permettant, le cas échéant, de sanctionner les entreprises qui enfreignent la loi. Même si la responsabilité sociale des entreprises se fait sur base volontaire, nous devrions pouvoir sanctionner les entreprises qui, hors UE, oublient tous les principes de base des droits de l'homme. Il serait bon aussi que l'UE interdise l'importation de produits fabriqués par un sablage manuel et mécanique. La pratique de sablage, très répandue au Bangladesh, est très dangereuse voire mortelle pour les travailleurs.

 
  
MPphoto
 
 

  John Bufton (EFD), in writing. − We are very saddened about these Bangladeshi textile fires and understand the grief of the families and friends of those who died or were hurt in the blazes. However, we are not in agreement with the European External Action Service and do not agree with the EU being involved in foreign affairs in this manner. I abstained from voting.

 
  
MPphoto
 
 

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Cel puţin 112 persoane au murit în incendiul de la fabrica Tazreen, în cartierul Ashulia din Dhaka, Bangladesh, la 24 noiembrie 2012 şi 289 de persoane au pierit într-un incendiu în Karachi, Pakistan, în septembrie 2012. Există aproximativ 4 000 de fabrici de textile în Bangladesh, care au mai mult de două milioane de angajaţi, Bangladeshul fiind al doilea cel mai mare exportator din lume de confecţii, după China. Creşterea costurilor forţei de muncă în alte părţi ale lumii a determinat creşterea numărului de locuri de muncă cu o calificare redusă în India, Pakistan, Cambogia, Vietnam şi, în special, Bangladesh, unde producţia de haine reprezintă 75% din exporturi. Comisia Europeană trebuie să colaboreze cu autorităţile locale, OIM şi toate părţile interesate în domeniul textil pentru îmbunătăţirea condiţiilor de muncă. Comisia trebuie să promoveze în mod activ un comportament responsabil în afaceri, mai ales în rândul companiilor din UE care operează în străinătate, cu un accent deosebit pe respectarea standardele internaţionale şi a normelor în domeniul drepturilor omului, al muncii şi protecţiei sociale şi a mediului. Se impune o consultare activă şi implicarea organizaţiilor reprezentative, inclusiv a sindicatelor libere şi independente, pentru a promova ocuparea forţei de muncă de calitate şi condiţii decente de muncă.

 
  
MPphoto
 
 

  Corina Creţu (S&D), în scris. − Am votat în favoarea acestei rezoluţii referitoare la victimele provocate recent de incendii ce au avut loc în fabrici de produse textile, îndeosebi în Bangladesh, pentru că UE, în calitate de importator, trebuie să contribuie la îmbunătăţirea normelor în domeniul drepturilor omului, muncii şi mediului, în lipsa cărora sute de lucrători îşi pierd viaţa anual. Sprijin necesitatea obligativităţii unui comportament comercial responsabil în rândul companiilor din Uniunea Europeană care operează în străinătate şi, totodată, cooperarea cu autorităţile naţionale şi locale din aceste ţări pentru instaurarea unui sistem eficace şi independent de inspecţii privind calitatea echipamentelor şi a clădirilor industriale, în vederea aplicării standardelor internaţionale în domeniul securităţii la locul de muncă.

 
  
MPphoto
 
 

  George Sabin Cutaş (S&D), în scris. − Am votat pentru această rezoluţie a PE, deoarece consider inacceptabil faptul că, în Asia de Sud, se pierd anual vieţi umane în incendiile din fabricile de textile, iar responsabilii pentru această neglijenţă criminală rămân nepedepsiţi. Doar în Bangladesh, din 2005 până în prezent, şi-au pierdut viaţa 600 de lucrători, în condiţiile în care Bangladeshul este al doilea producător mondial de haine. Îmi exprim speranţa că responsabilii pentru incendiile produse în fabricile de textile din acest stat vor fi aduşi în faţa justiţiei şi că retailerii europeni care au colaborat cu întreprinderile implicate în acest tip de accidente mortale îşi vor asuma acest lucru şi vor contribui la schemele de compensare a victimelor şi a familiilor acestora.

 
  
MPphoto
 
 

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – Dans les usines textiles du Bangladesh, les négligences en termes de sécurité, de surpeuplement et de conditions de travail (déplorables) provoquent des incendies qui ont coûté la vie à plus de 700 personnes depuis 2006. Le danger extrême de ces usines, dont de très nombreuses travaillent pour des entreprises internationales, est régulièrement dénoncé, malheureusement sans réelle prise en compte de la part des autorités publiques comme des entrepreneurs directement concernés. Cette situation contraire aux droits et obligations les plus élémentaires doit être constamment dénoncée, afin que les opérateurs de la chaîne d'approvisionnement ainsi que l’Etat du Bangladesh s'assurent que les normes de l'organisation internationale du travail (OIT) et les principes de la responsabilité sociale des entreprises (RSE) sont enfin systématiquement appliqués par les fabricants. Sur ce sujet, les entreprises européennes ont un devoir d’exemplarité. Or, certaines ne respectent pas les codes de bonne conduite qu’elles ont elles-mêmes adoptés. L’Union européenne et les Etats membres doivent leur rappeler avec fermeté et détermination qu’elles doivent prendre les mesures nécessaires pour garantir la protection des travailleurs et ne pas se rendre coupables de violations des droits de l'homme.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente esta resolução por transmitir as condolências às famílias das vítimas e manifestar solidariedade aos feridos envolvidos neste trágico acidente. É importante que os governos do Bangladesh e do Paquistão adotem medidas para impedir que ocorram novas tragédias. Para isso, é necessário que seja criado um sistema eficaz e independente de inspeções de trabalho e de inspeções a edifícios industriais.

 
  
MPphoto
 
 

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − Hundreds of workers have died in factory fires in Bangladesh and Pakistan in the last few months. The resolution allowed parliament to express its sorrow and call for improvements in safety in this sector. I voted in favour on behalf of my constituents in Wales who would also want to show their sympathy.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. Os incêndios nas fábricas de têxteis do Bangladeche – que muito lamento e cujas vítimas e famílias recordo – tornam patente a disparidade das condições de segurança e higiene no trabalho nestes complexos industriais face aos padrões ocidentais. Infelizmente, esta competitividade é construída à custa da exploração dos trabalhadores que são vítimas destas faltas de condições e dos baixos salários e põe em causa as indústrias concorrentes europeias que procuram assegurar a quem nelas trabalha, pelo menos, os mínimos exigíveis pelas legislações respetivas. A indústria têxtil do meu país vem sofrendo particularmente com esta concorrência desleal. As empresas ocidentais que alimentam com encomendas ou com deslocalizações estas situações de degradação da dignidade humana e de risco para a vida e saúde deveriam ponderar as suas práticas, reconsiderá-las e procurar adotar ou exigir a adoção de rigor e exigência neste tocante.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. No dia 24 de novembro de 2012, deflagrou um incêndio violento numa fábrica têxtil do Bangladeche que provocou 112 vítimas mortais – a grande maioria jovens e mulheres – e muitos feridos. Como consequência, trezentos trabalhadores ficaram sem o posto de trabalho. Este não foi caso único e muitos outros incêndios têm sucedido em indústrias que não cumprem os requisitos mínimos em termos de segurança. Para reduzir os custos de produção e serem mais competitivas no mercado internacional, estas empresas exploram os trabalhadores e recorrem à mão-de-obra infantil. Antes de mais, quero apresentar as condolências a todas as famílias das vítimas deste e de outros incêndios que ocorreram no sul da Ásia. A exigência de padrões elevados de segurança nas empresas europeias originou uma deslocalização de muitas destas indústrias para países emergentes onde os salários se situam na casa de um dólar por dia e onde as recomendações da Organização Internacional do trabalho (OIT) não são minimamente cumpridas. Votei favoravelmente esta proposta de resolução comum porque temos de exigir que todos os parceiros comerciais da União Europeia respeitem as condições sociais, laborais e ambientais mínimas. As empresas não podem pensar, apenas, nos lucros. Têm de pensar, também, nos trabalhadores.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. Esta resolução surge na sequência de incêndios ocorridos em fábricas de produtos têxteis no sul da Ásia, nomeadamente no Bangladesh. Apoiamos a resolução, mas não podemos deixar de aqui expressar algumas inquietações. Há uma preocupação geral, patente em toda a resolução, em relação às condições de trabalho precárias destes trabalhadores e à necessidade de os fabricantes implementarem a legislação em matéria de saúde e segurança no trabalho e de haver um maior controlo por parte dos governos através de um sistema independente de inspeções laborais.

Atualmente, o Bangladesh é o segundo maior exportador de roupa para a Europa, facto indissociável da deslocalização da produção têxtil europeia para os países do sul Asiático, onde os custos com a mão-de-obra são muito inferiores aos da Europa. Os retalhistas europeus, que agora contribuíram para os sistemas de compensação às vítimas e às suas famílias, são os mesmos que compactuam com a sujeição destes trabalhadores a condições de trabalho desumanas, o que está na base deste tipo de tragédias. Os mesmos que se aproveitam do desemprego e da pobreza, assim como das lacunas legislativas existentes nestes países a nível laboral para fazer aumentar ainda mais os seus lucros.

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. − V Bangladéši je približne 4 000 textilných tovární, ktoré zamestnávajú viac než dva milióny ľudí, čo robí z Bangladéša po Číne druhého najväčšieho vývozcu konfekcie na svete. Najmenej 112 ľudí zomrelo pri požiari továrne Tazreen v štvrti Ashulia, Dháka, Bangladéš dňa 24. novembra 2012 a 289 ľudí zahynulo pri požiari v Karáčí, Pakistan v septembri 2012. Pri počiatočnom vyšetrovaní v továrni Tazreen sa zistilo, že vedúci pracovníci továrne bránili robotníkom v úniku, a bolo vydané odporúčanie prijať opatrenia proti majiteľovi továrne za nedbanlivosť. Reťazec sprostredkovateľov medzi spotrebiteľským trhom a pracovníkmi je často netransparentný a neposkytuje prehľad o reťazci zodpovednosti, pretože veľké objednávky odevov a textilného tovaru sa dodávajú prostredníctvom subdodávok od mnohých výrobcov. Mnohí majitelia tovární zostali nepotrestaní, a preto urobili len málo na zlepšenie pracovných podmienok. Považujem za nevyhnutné, aby vlády Bangladéša a Pakistanu pokračovali v dôkladnom vyšetrovaní nedávnych udalostí a postavili osoby zodpovedné za trestnú činnosť pred súd. Je dôležité, aby tieto orgány zaviedli opatrenia, v snahe zabrániť zopakovaniu tragédie. Rovnako, považujem za opodstatnené a dôležité, aby Komisia spolupracovala s miestnymi úradmi a všetkými zúčastnenými stranami v dodávateľských reťazcoch textilných výrobkov v záujme zlepšenia pracovných podmienok.

 
  
MPphoto
 
 

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau šiam pasiūlymui, nes pastaraisiais metais Pietų Azijos gamyklų gaisruose žuvo stebėtinai daug darbuotojų. Todėl sutikau su tuo, kad Bangladešo ir Pakistano vyriausybės būtų raginamos tęsti nuodugnius pastarųjų įvykių tyrimus ir imtis priemonių, kad būtų išvengta naujų tragedijų ateityje. Taip pat pritariau tam, kad būtų skatinama, jog gamintojai laikytųsi sveikatos ir darbo saugos teisės aktų nuostatų ir būtų sukurta veiksminga ir nepriklausoma darbo inspekcijų ir pramonės pastatų inspekcijų sistema.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − I voted for this resolution which, in the light of the terrrible tradegy in a textile factory in Bangladesh, calls on the Commission actively to promote mandatory responsible business conduct among EU companies operating abroad, with a special focus on ensuring strict compliance with all their legal obligations, in particular international standards and rules in the areas of human rights, labour and the environment.

 
  
MPphoto
 
 

  Jiří Maštálka (GUE/NGL), písemně. − Je naprosto správné, že se EP vyslovuje k sérii požárů v textilních továrnách v Bangladéši. Je to v souladu s obhajobou lidských práv a v daném případě je velmi prospěšné, že se nejedná „jen“ o práva politická, ale podmínky práce. To, že mnohé evropské firmy využívají levnou pracovní sílu a otrocké podmínky nejen v Bangladéši, je opovrženíhodné. Tyto koncerny by měly přijít nejen s omluvou, ale i s patřičnými finančními kompenzacemi pro postižené. Evropská komise by měla zajistit i prostřednictvím své služby pro vnější činnost informace o nápravě stavu a také vyvíjet tlak na vládní struktury, ale i na soukromé organizace. Nemám na mysli embargo, ale účinnou pomoc prostřednictvím odborníků a předáváním tzv. best practice. Ostatně mnoho cenných rad může poskytnout i Agentura pro ochranu zdraví při práci se sídlem v Bilbau.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. Aproveito, inicialmente, para aqui relembrar as vítimas e deixar uma palavra de conforto aos seus familiares. Este tipo de incidentes é de todo inaceitável, e torna bem patente como as normas de segurança e higiene não são respeitadas nos complexos industriais de países como o Bangladesh, quando comparados com os exigidos às economias Ocidentais. A exploração dos trabalhadores que são vítimas destas faltas de condições e dos baixos salários é também a responsável pela concorrência desleal, que põe em causa as indústrias concorrentes europeias que procuram assegurar a quem nelas trabalha, pelo menos, os mínimos exigíveis pelas legislações respetivas. A indústria têxtil de Portugal tem suportado ao longo dos últimos anos essa concorrência desleal, com consequências bem nefastas para a nossa indústria e para o aumento do desemprego. As indústrias ocidentais, muitas vezes responsáveis pela deslocalização das suas produções para esses países, deveriam rever as suas políticas de deslocalização, e ao mesmo tempo encontrar melhores soluções de higiene e segurança nesses países.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor de la resolución porque hace referencia a la importante cuestión de las condiciones laborales en que se producen los productos importados a la UE. Las recientes muertes producidas en diversos accidentes laborales en fábricas textiles de Pakistán y en especial de Bangladesh son trágicos ejemplos de los efectos que acarrea la deslocalización de las empresas multinacionales. Estos países deben implementar medidas que garanticen la seguridad de los trabajadores, así como juzgar a los responsables de los posibles casos de negligencia criminal que han originado estos fatídicos accidentes. También trata de impulsar el movimiento sindical en dichas fábricas como mejor forma de garantizar las condiciones de seguridad e higiene laboral, así como cumplir con las exigencias y supervisión de la OIT. Esta resolución ha sido fruto de una negociación a partir de diferentes resoluciones, entre ellas la presentada por mi grupo parlamentario, y por esto incluye los aspectos que considero de interés. Por tanto, he votado a favor.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Fires in textile and garment factories across southern Asia have killed hundreds in recent months.There are some 4 500 factories in Bangladesh, employing more than two million people, many of which operate with minimal safeguards against fire or industrial accidents. Bangladesh is the world’s second largest exporter of ready-made clothes, next only to China. The country earns annually about GBP 12.5bn from exports of garment products, mainly to the US and Europe. This Council and Commission statement was requested on the initiative of our group. Its purpose is to ensure that the Commission uses our strategic relations with Bangladesh and other Asian countries not only to demand decent work (respecting ILO conventions) in these countries, but also to demand that producers of common brands recognise that the EU expects the utmost respect for workers rights throughout the global supply chain. I voted in favour.

 
  
MPphoto
 
 

  Claudio Morganti (EFD), per iscritto. − Oggi l'Unione europea esprime con questa risoluzione il suo cordoglio per le numerosissime vittime dei tragici incendi che hanno colpito alcune fabbriche tessili in Bangladesh: non posso che essere d'accordo con tutto questo, ma vorrei fossero chiariti alcuni aspetti. In primo luogo mi domando come mai spesso ci troviamo noi e pochi altri a denunciare gli accordi che l'Unione europea stipula con molti Paesi asiatici: ho più volte sottolineato come andrebbero cercati accordi che impongano in maniera stringente il rispetto di alcune regole e standard sociali, che invece sono sempre disattesi. Ovviamente è più facile e più profittevole far lavorare persone come schiavi in condizioni pericolosissime per un salario da fame, e di questo sono complici anche molte multinazionali europee che delocalizzano in questi Paesi. Da noi il lavoro è forse diventato troppo costoso, ma perché vi sono regole che vanno giustamente rispettate, ed episodi come quelli avvenuti in Bangladesh avrebbero meno possibilità di accadere. Mi auguro quindi che questi dolorosi fatti facciano aprire gli occhi anche all'Unione europea, perché si chiedano maggiori garanzie negli accordi commerciali che stipuliamo, e forse riusciremmo a salvare più vite umane in questi Paesi e più posti di lavoro da noi.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. Votei favoravelmente a presente resolução do Parlamento Europeu sobre as vítimas dos recentes incêndios em fábricas de têxteis, nomeadamente no Bangladesh, em que se saúda a iniciativa dos retalhistas europeus que já contribuíram para regimes de indemnização às vítimas e suas famílias e incentiva outros a seguir o seu exemplo.

 
  
MPphoto
 
 

  Paulo Rangel (PPE), por escrito. Desde 2005, perderam a vida cerca de 600 trabalhadores em incêndios de fábricas de têxteis no Bangladesh. Na base destas tragédias estão as condições precárias de trabalho nestas fábricas e a pouca atenção prestada pelos respetivos proprietários à segurança dos seus trabalhadores. Para além de uma palavra de conforto às famílias das vítimas, impõe-se, por isso, deixar aqui um apelo às autoridades locais para que investiguem exaustivamente estes acontecimentos e adotem medidas no sentido de garantir a punição dos responsáveis e o apoio às vítimas e respetivas famílias, e prevenir a ocorrência de novas tragédias. Tudo deve ser feito para assegurar o cumprimento e a melhoria das normas em matéria de saúde e segurança no trabalho, devendo, neste particular, os retalhistas europeus com ligações a estas fábricas assumir as suas responsabilidades e contribuir ativamente para a promoção de uma cultura empresarial socialmente responsável que se paute pelo pleno respeito dos direitos dos trabalhadores.

 
  
MPphoto
 
 

  Evelyn Regner (S&D), schriftlich. Ich habe für diese Resolution gestimmt, weil es bei den Tragödien in Bangladesch und Pakistan nicht nur um unvorstellbare Schicksalsschläge geht, sondern auch um Verantwortung und Grundrechte. Jede Arbeitnehmerin und jeder Arbeitnehmer hat das Recht auf Sicherheit und Gesundheit am Arbeitsplatz. Jeder Arbeitgeber hat die Verantwortung, ja die Pflicht, dieses Recht zu respektieren und die notwendigen Vorkehrungen zu treffen. In den bilateralen Handelsabkommen der Union müssen genau solche Aspekte verankert werden. Bisher sind diese Abkommen jedoch oft verlogen. Die Verantwortung wird weit weggeschoben und bei Missständen wird weggeschaut. Europäische Unternehmen dürfen sich nicht hinter einer Subunternehmerkette verstecken und dann behaupten, sie hätten von nichts gewusst. In Ländern wie Bangladesch lassen wir Verletzungen von Grundrechten zu, wie wir es in Europa niemals akzeptieren würden. Außerdem müssen freie und unabhängige Gewerkschaften in diesen Prozess der Verbesserung der Arbeitsbedingungen eingebunden werden. Die Gewerkschaften sind nicht nur die legitimen Vertreter der Arbeitnehmer, sondern auch eine enorm wichtige Schnittstelle, wenn es um Sicherheit am Arbeitsplatz geht. Sie kennen die Bedingungen vor Ort und sie kennen die Bedürfnisse der Arbeitnehmer am besten.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − in favour. Together with expressing concern at the loss of lives and the many casualties in the factory fires in Bangladesh and Pakistan in recent months and offers its condolences to the families of the victims, it is important to call on all European retailers whose orders were being processed at the time of the fires to support the local authorities and involve social partners in setting up an adequate and transparent compensation scheme for the victims and their families as well as contributing to such a system.

 
  
MPphoto
 
 

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – La situation des ouvriers des usines textiles au Bangladesh est aujourd’hui alarmante. Ces six dernières années, plus de cinq cents personnes ont péri dans des incendies d’usine ; le 24 novembre dernier, ce sont 112 personnes qui ont disparu dans l’incendie de l’usine Tazreen. L’Union européenne est directement concernée : elle demeure le principal destinataire des exportations de produits textiles du Bangladesh. Les entreprises européennes doivent donc jouer un rôle important dans la promotion et la diffusion des normes sociales et du droit du travail, non seulement au Bangladesh, mais à travers le monde. J’ai voté pour cette résolution car il est important que les autorités du Bangladesh se concertent avec les ingénieurs, les architectes et les services de secours pour améliorer la sécurité dans le travail. Il est également impératif que des lois soient respectées par les multinationales et que des sanctions puissent être appliquées. L’Union européenne a un rôle à jouer, notamment à échelle locale par le biais de la délégation de l’UE et du SEAE qui sont déjà des points de contact pour les travailleurs du Bangladesh.

 
  
MPphoto
 
 

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – Υπερψήφισα το σχέδιο ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρέπει να ληφθούν μέτρα τόσο για την ασφάλεια των εργαζομένων στις χώρες της Άπω Ανατολής, όσο και για τον προσδιορισμό ενός αξιοπρεπούς μισθού καθώς και συνθηκών εργασίας σε αυτές τις χώρες. Εκτός του ότι το πρόβλημα είναι προεχόντως ανθρωπιστικό, παραβιάζει ταυτόχρονα τις συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού και αφανίζει τις αντίστοιχες επιχειρήσεις κλωστοϋφαντουργίας και ενδύσεως στην Ευρώπη.

 
  
MPphoto
 
 

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Le 24 novembre 2012, plus de 110 personnes ont péri dans l'incendie d'une usine textile de Tazreen dans la banlieue de Dacca. Le Bangladesh compte plus de 4 500 usines de vêtements, qui emploient plus de quatre millions de travailleurs, en majorité des jeunes femmes; ce secteur est donc vital pour l'économie nationale en raison des emplois qu'il procure et des devises qu'il rapporte.

Selon moi, compte tenu du fait que les usines de vêtements du Bangladesh travaillent pour de nombreuses marques internationales, dont des marques européennes (57 % des exportations se faisant en direction de l'Union européenne), il est normal d'exiger des marques européennes de vêtements de réexaminer d'un œil critique leurs chaînes d'approvisionnement et de coopérer avec leurs fournisseurs, afin d'améliorer les normes de santé et de sécurité au travail!

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. No passado dia 24 de novembro de 2012, um fogo numa fábrica de têxteis em Ashulia (sub-distrito de Savar, distrito de Dhaka, capital do Bangladesh) provocou a morte de 112 pessoas, sem contar com o número de feridos. Para além do fogo que deflagrou em Ashulia, existiram mais dezassete focos de incêndio em outras fábricas têxteis, evidenciando assim as precárias condições de trabalho nas indústrias no Bangladesh. O Parlamento Europeu já tinha chamado a atenção do Bangladesh em resoluções anteriores sobre a precariedade das condições de trabalho no setor. A situação ocorrida em Ashulia é decorrente da fraca ou inexistente imposição das regras da Organização Internacional do Trabalho (OIT) no sul da Ásia. Insto o Governo da República Popular do Bangladesh, em especial nas pessoas da Primeira-Ministra Sheikh Hasina, dos Ministros do Trabalho e Emprego Rajiuddin Ahmed Raju e Begum Monnujan Sufian, do Ministro dos Têxteis e da Juta Abdul Latif Siddiqui, e demais autoridades responsáveis, para providenciarem todos os esforços que visem a aplicação e real implementação, no terreno, das regras da OIT no que diz respeito às condições de trabalho. Face ao exposto, votei favoravelmente a resolução.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluţia referitoare la victimele provocate recent de incendii ce au avut loc în fabrici de produse textile, îndeosebi în Bangladesh. Cel puţin 112 persoane şi-au pierdut viaţa în urma incendiului izbucnit la fabrica Tazreen, din Dhaka, Bangladesh, în noiembrie 2012 şi 289 persoane au murit în urma unui incendiu la Karachi, Pakistan, în septembrie 2012. Din păcate, în incendiile din fabricile de textile din Bangladesh şi-au pierdut viaţa, din 2005 până în prezent, 600 de lucrători, multe din aceste incendii putând fi evitate. Salutăm iniţiativele Comisiei vizând acordarea de sprijin pentru ameliorarea siguranţei în fabricile din Bangladesh. Solicităm întărirea şi extinderea acestei cooperări, în scopul includerii, dacă este cazul, şi a altor ţări din regiune. Solicităm înfiinţarea unui sistem de cooperare juridică transnaţională între UE şi ţările terţe semnatare ale acordurilor comerciale bilaterale, pentru a garanta că victimele încălcării legislaţiei în domeniul social sau al mediului sau ale neîndeplinirii de către multinaţionale şi subsidiarele directe ale acestora a angajamentelor în materie de responsabilitate socială a întreprinderilor (RSI) sau ale neadoptării unor practici corecte de schimb să aibă acces efectiv la justiţie în ţara în care s-a produs încălcarea. Susţinem introducerea unor acţiuni judiciare internaţionale, pentru a garanta că infracţiunile comise de companii sunt pedepsite.

 
  
MPphoto
 
 

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − Hundreds of workers are killed each year across South Asia in fires in the workplace, with the most recent disaster taking place in a factory in Dhaka, Bangladesh, where 112 people tragically lost their lives. Alarming figures show that in Bangladesh alone, 600 garment workers have been killed in factory fires since 2005. The European market is the largest export destination for Bangladeshi garments and textiles and I believe we have a clear responsibility to make sure that workers manufacturing clothes for the European market are being properly protected. I support calls for the Governments of Bangladesh and Pakistan to put in place health and safety legalisation to help protect workers and I welcome the work taking place between the Bangladesh Fire and Safety Agreement and Trade Unions to improve safety standards at production sites. Finally, I firmly support the proposal to promote responsible conduct among EU companies operating aboard and to make sure there are strict rules in place to make sure international standards are met in the areas of human rights, labour and environment.

 
  
MPphoto
 
 

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. In den Textilfabriken in Bangladesch kam es in den letzten Jahren vermehrt zu Todesfällen von hunderten Arbeitern. Es herrschen prekäre Arbeitsbedingungen, Arbeitnehmerrechte werden wenig berücksichtigt, und Brandschutz kennt man (fast) nicht. Die wirtschaftliche Lage hat Bangladesch als zweitgrößten Textilexporteur getroffen. Man sollte aber die Gesundheits- und Sicherheitsgesetze (Brandschutz) beachten und einhalten und ein System von entsprechenden Arbeitsbedingungen einrichten. Die Überprüfung von Gebäuden, vor allem jenen der Industrie, ist eine weitere Verpflichtung.

 
  
MPphoto
 
 

  Marina Yannakoudakis (ECR), in writing. − I send my deepest condolences to the families of the 117 men and women who died in the Tazreen Fashion factory fire in Dhaka in November last year. About half a million British-Bangladeshis live in the United Kingdom today and I am always active in supporting the Bangladeshi community in my constituency of London. While I believe that worker safety must be a priority, the Bangladeshis whom I meet in London remind me that, as the third biggest garments exporter in the world, much of the country’s economy depends on textile exports to the EU. As a stable and secular democracy, we should be supporting not punishing Bangladesh. Garment factories employ 3 million people, the majority of whom are poor women. I support strategic aid projects such as the EU and Germany’s EUR 2.4 million project to support labour standards in the garment industry. Safer workers are better workers and the international community should back Bangladesh to ensure that tragedies such as the November Dhaka fire never happen again.

 
  
MPphoto
 
 

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. Esta resolução surge devido aos incêndios ocorridos em fábricas de produtos têxteis no Sul da Ásia, nomeadamente no Bangladesh. Há uma preocupação geral expressa, patente em toda a resolução, em relação às precárias condições de trabalho destes trabalhadores, defendendo-se a necessidade de os fabricantes implementarem, de facto, a legislação de saúde e segurança no trabalho e de existir um maior controlo por parte dos Governos, através de um sistema independente de inspeções laborais. Atualmente, o Bangladesh é o segundo maior exportador de roupa para a Europa, facto que se encontra diretamente ligado à deslocalização da produção têxtil para os países do Sul Asiático, onde os custos da mão-de-obra são muito mais baixos do que na Europa. Consideramos hipócrita o contributo que os retalhistas europeus deram para os sistemas de compensação às vítimas e às suas famílias, quando estes compactuam com a prossecução deste tipo de tragédias, contribuindo diretamente e simultaneamente, para o aumento do desemprego e da pobreza dos trabalhadores na Europa. Na prática, aproveitam-se destes países e das lacunas legislativas existentes a nível laboral para fazer aumentar ainda mais os seus lucros.

 

13.7. Odporúčania hodnotiacej konferencie Zmluvy o nešírení jadrových zbraní týkajúce sa Blízkeho východu bez zbraní hromadného ničenia (B7-0534/2012, B7-0534/2012, B7-0535/2012, B7-0538/2012, B7-0539/2012, B7-0011/2013, B7-0012/2013)
Videozáznamy z vystúpení
  

Explicaciones de voto orales

 
  
MPphoto
 

  Jo Leinen (S&D). - Herr Präsident! Das Problem mit dem Schnellreden würde schnell gelöst, wenn man nicht Texte abliest. Ich bin sehr geschockt über die Kultur des Redens in diesem Parlament, wo man einen Text abliest, in einer Minute zehn Gedanken vermitteln will. Das geht nicht. Vielleicht sollten wir lieber frei sprechen, dann geht das besser.

Ich war Teil der Kampagne „Atomwaffenfreies Europa“ in den Siebziger-, Achtzigerjahren. Wir haben erreicht, dass es ein Bewusstsein für die Gefahren durch Massenvernichtungswaffen gibt. Es wäre natürlich sehr willkommen, wenn wir eine atomwaffenfreie Zone im Nahen Osten bekommen könnten. Wir sehen ja, wenn einer Atomwaffen hat, wollen andere sie auch haben. Das ist eine Spirale der Aufrüstung.

Man kann also nur hoffen, dass diese Konferenz über einen nuklearfreien Nahen Osten auch sehr bald stattfindet. Frau Ashton hat ja gesagt, dass die EU alles tut, was wir tun können, damit diese Konferenz und vielleicht auch hoffentlich der Erfolg sich bald einstellt.

 
  
MPphoto
 

  El Presidente. − Señor Leinen, quiero decirle que en el Parlamento nacional de España, del que yo fui miembro 22 años, estaba prohibido por el Reglamento leer a los parlamentarios, y no es el único Parlamento donde ese es el caso. Es la tradición parlamentaria de muchos países, pero la verdad es que se cumple poco.

 
  
MPphoto
 

  Mitro Repo (S&D). - Arvoisa puhemies, anteeksi käytän nyt muistiinpanoja. Äänestin tämän päätöslauselman puolesta.

Tämä konferenssi oli tarkoitus järjestää Suomessa viime joulukuussa. Sen peruuttaminen pysyvästi olisi todella vakava takaisku kansainväliselle rauhalle ja turvallisuudelle. Tavoite edistää joukkotuhoaseettoman vyöhykkeen perustamista Lähi-itään ansaitsee todella kaikkien EU-maiden tuen taakseen. On tärkeää, että parlamentti ja Euroopan unioni puhuvat tässä nyt yhdellä äänellä.

Ensisijaisena tavoitteena on tietysti estää uusia valtioita saamasta ydinaseita, mutta samalla myös asevarastojen pienentäminen tulee jatkua. Tavoitteena tietysti tulee olla ydinaseeton maailma. Haluan todeta, että päätöslauselma mielestäni antaa tunnustuksen myös suomalaiselle alivaltiosihteerille Jaakko Laajavalle, joka on toiminut tässä tunnustelijana.

 
  
MPphoto
 

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Mr President, I regret the decision to postpone the conference on the establishment of a Middle East zone free of nuclear weapons and all other weapons of mass destruction which should have taken place in 2012. Establishing a nuclear-weapon-free zone in the Middle East region would be a key step towards achieving international peace and stability.

The European Union is playing a part in the process of moving towards the establishment of a weapons-of-mass-destruction-free zone in the Middle East. This is, of course, positive and I call on our diplomacy, and in particular on the High Representative, to make sure that the European Union will continue to be an active stakeholder in this process.

 
  
  

Explicaciones de voto por escrito

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Aprovo a presente resolução, relembrando que no texto final do Tratado de Não Proliferação de 2010 existe um acordo para se realizar uma conferência em 2012 para o estabelecimento de uma zona livre de armas nucleares e outras armas de destruição maciça no Médio Oriente, que foi calendarizada para dezembro de 2012. Lamento profundamente o adiar da Conferência que foi calendarizada para 2012 e apelo fortemente a todas as partes interessadas a reunirem-se nesta Conferência o mais cedo possível. A meu ver, a União Europeia deve permanecer ativamente comprometida, como nos anos anteriores, pois o estabelecimento de uma zona livre de armas nucleares e de outras armas de destruição maciça no Médio Oriente iria engrandecer a paz e a estabilidade internacional.

 
  
MPphoto
 
 

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − I strongly support this resolution because it is important to deplore, and give a strong signal from the EU side, the postponement of the Conference on the establishment of a Middle East zone free of nuclear weapons and all other weapons of mass destruction, which was scheduled for December 2012. A Middle East WMD-free zone could offer compelling strategic benefits to the region and to the world at large. Moreover, the cancellation of such a conference could have a negative impact on regional security and international denuclearisation efforts. It is important to stress that the proliferation of weapons of mass destruction, and their means of delivery, represents one of the most serious threats to international peace and security. For all these reasons, with this text we urge the UN Secretary-General, the UN facilitator, the sponsors of the 1995 Resolution on the Middle East, the EU High Representative and the EU Member States to make sure that the 2012 Conference takes place at latest in early 2013. In particular we call on the High Representative/Vice-President Catherine Ashton to ensure that the European Union remains actively engaged in supporting this process, particularly through the dynamic diplomatic encouragement of all parties concerned.

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette résolution commune qui rappelle l'engagement pris par l'Union européenne d'utiliser l'ensemble des instruments dont elle dispose pour prévenir, décourager, arrêter et, si possible, supprimer les programmes de prolifération qui sont source de préoccupation au niveau mondial.

 
  
MPphoto
 
 

  Erik Bánki (PPE), írásban. − A tömegpusztító fegyverek léte, különös koncentrációja és nem megfelelő ellenőrzése kiemelten súlyosan fenyegeti a világ biztonságát, ami különösen igaz a közel-kelet néhány államára. Szeretném, ha a gyermekeim egy olyan világban nőnének fel, ahol ilyen fegyverek nem léteznek. Az ezért folytatott küzdelem nem könnyű, de meg kell vívnunk, és ebben az Európai Uniónak kiemelkedő szerepet kell vállalnia!

 
  
MPphoto
 
 

  John Bufton (EFD), in writing. − We are opposed to weapons of mass destruction, but believe the UK’s efforts on non-proliferation are much more efficient than the EU would ever be and that the UK is the best player to carry out such discussions on the global scene on behalf of the British people. I abstained from voting

 
  
MPphoto
 
 

  Alain Cadec (PPE), par écrit. – J'ai voté en faveur de la résolution sur la non-prolifération des armes nucléaires au Moyen-Orient. J'approuve l'accent mis sur les enjeux sécuritaires dans la région, en particulier sur la situation en Syrie et en Iran. Je salue par ailleurs le caractère inclusif du texte qui a le mérite d'évoquer tous les acteurs impliqués ayant promu l'instauration d'un Moyen Orient exempt d'armes de destruction massive.

 
  
MPphoto
 
 

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – La non-prolifération des armes de destruction massive au Moyen-Orient doit être l'une des priorités de la communauté internationale. Il est donc particulièrement regrettable que la Conférence sur l'établissement d'une zone sans armes de destruction massive au Moyen-Orient, initialement prévue en 2012, ait été reportée sine die, compromettant la sécurité régionale ainsi que la perspective hautement souhaitable de voir cet espace territorial si fragilisé par des guerres successives enfin dénucléarisé. Nous ne pouvons pas rester dans ce statu quo dangereux. La vocation de l’Union européenne est de peser sur les pays de la région, afin qu’ils reprennent le chemin de la négociation. C’est un dossier vital pour la paix mais également pour le développement économique d’une région qui a un urgent besoin de stabilité.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente esta resolução por considerar que o estabelecimento de uma zona sem armas nucleares na região do Médio Oriente melhorará os processos de paz e de estabilidade, não só da região, mas também a nível internacional.

 
  
MPphoto
 
 

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − As a former Chair of CND Cymru (Wales) and a longstanding anti-nuclear campaigner, I was pleased to vote in favour of this resolution and to see the cross-party support it received. The conference on the Middle East has been postponed once already. It is vital that it is convened as soon as possible.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. A atribuição do Prémio Nobel da Paz de 2012 à União Europeia (UE) foi o reconhecimento da possibilidade de povos que, no passado, se gladiaram, hoje se sintam irmanados num projeto comum de pacificação e de desenvolvimento económico. A presente proposta de resolução comum contém um conjunto de recomendações da Conferência sobre a revisão do Tratado de Não Proliferação no que respeita à definição de um Médio Oriente sem armas de destruição maciça. Em caso de conflito, quando uma das partes dispõe de um determinado tipo de armamento, esta situação gera uma corrida da outra parte em busca de armamento que possa equilibrar as forças bélicas. No setor bélico, as armas nucleares e as de destruição maciça têm a primazia pelas consequências trágicas que originam. Estas armas, nas mãos de ditadores, fanáticos ou extremistas, constituem um motivo de grande preocupação para toda a comunidade internacional, pois nunca sabemos quando poderão ser usadas como armas ofensivas. Porque todos desejamos um Mundo livre de armas de destruição maciça, lamento que a Conferência sobre esta matéria que se deveria ter realizado em Helsínquia, no passado mês de dezembro, não tenha ocorrido, adiando, assim, a criação de um corredor livre deste tipo de armas no Médio Oriente.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. Consideramos que todos os esforços para atingir o objetivo de estabelecer uma zona livre de armas nucleares e de todas as outras armas de destruição maciça no Médio Oriente devem ser apoiados. Defendemos a concretização de um programa que envolva todas as potências nucleares, com vista ao relançamento das negociações para o desarmamento nuclear, com o objetivo último de promover o seu total desmantelamento e proibir a sua utilização e produção.

Com esta resolução, a maioria deste Parlamento evidencia uma certa hipocrisia. Defendem a criação de uma zona livre de armas nucleares no Médio Oriente. Mas não referem, uma única vez, que algumas das potências nucleares do mundo fazem parte da UE (e da NATO) e que elas mesmas devem dar passos para a constituição de uma zona livre de armas nucleares na Europa. Nem referem tampouco a cumplicidade com Israel - a única potência do Médio Oriente que, de forma ilegal e à margem dos Tratados internacionais, é detentora de um vasto arsenal de armas nucleares. O desarmamento nuclear é inseparável da necessidade de desmilitarizar as relações internacionais, respeitar a Carta das Nações Unidas, o Direito internacional, os princípios da não ingerência e da solução pacífica dos conflitos internacionais. Os passos dados pela UE vão, infelizmente, em sentido contrário.

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. − Šírenie zbraní hromadného ničenia a ich nosičov predstavuje jednu z najzávažnejších hrozieb pre medzinárodný mier a bezpečnosť a keďže najnaliehavejšími bezpečnostnými prioritami je zabrániť ďalším štátom získať alebo použiť jadrové zbrane, znížiť svetové zásoby jadrových zbraní a pokročiť v snahe o svet bez jadrových zbraní. Vytvorenie zón bez jadrových zbraní, najmä v regiónoch s napätou situáciou, ako je Blízky východ, by posilnilo medzinárodný mier a bezpečnosť a prispelo by k posilneniu medzinárodného režimu nešírenia zbraní. Je dôležité, aby táto myšlienka bola prioritne podporená. Európska únia sa spolu so všetkými členmi euro-stredozemského partnerstva prostredníctvom barcelonského vyhlásenia z roku 1995 zaviazala plniť cieľ presadzovať vytvorenie zóny bez zbraní hromadného ničenia na Blízkom východe. Vyjadrujem nádej, že vytvorenie zóny bez jadrových zbraní by výrazne posilnilo medzinárodný mier a stabilitu. Súčasne, rokovania o jadrových, chemických a biologických zbraniach by mali prebiehať zároveň s cieľom dosiahnuť súbežný pokrok, pokiaľ ide o podstatu a načasovanie, v procese vedúcemu k dosiahnutiu úplného odstránenia zbraní hromadného ničenia, ako sa požaduje vo vyhlásení hodnotiacej konferencie venovanej zmluve o nešírení jadrových zbraní na Blízkom východe. I preto je dôležité, aby všetky krajiny regiónu ratifikovali Dohovor o chemických zbraniach, Dohovor o biologických zbraniach a Zmluvu o všeobecnom zákaze jadrových skúšok.

 
  
MPphoto
 
 

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Balsavau už dokumentą. Sutartis dėl branduolinio ginklo ir masinio naikinimo ginklų neplatinimo yra tarptautinio saugumo kertinis akmuo. Didžiausios svarbos saugumo prioritetai yra užkirsti kelią papildomoms valstybėms įsigyti branduolinių ginklų ar juos naudoti, sumažinti pasaulines branduolinių ginklų atsargas ir kurti pasaulį be branduolinių ginklų.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − I voted for this resolution and deplore the postponement of the 2012 Conference on the establishment of a Middle East zone free of nuclear weapons and all other weapons of mass destruction.

 
  
MPphoto
 
 

  Mario Mauro (PPE), per iscritto. − In merito alla convocazione di una Conferenza internazionale per l’istituzione di una Zona Libera da Armi di Distruzione di Massa (WMDFZ) in Medio Oriente, ho espresso il mio voto favorevole perché concordo con gli sforzi effettuati dall'Unione Europea e dall'Italia a sostegno del Facilitatore affinché si possa organizzare la conferenza prima del 22 Aprile 2013.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Cette résolution soutient la mise en place d'une zone exempte d'armes nucléaires et de toutes autres formes d'armes de destruction massive au Moyen Orient. J'approuve fermement ce soutien. Je déplore néanmoins la partialité du texte qui témoigne son inquiétude quant au programme nucléaire iranien mais ne dit pas un mot de l'arsenal nucléaire militaire israélien. Cette partialité rend peu crédible la volonté affichée dans ce texte à valeur purement déclarative d'œuvrer à la mise en place d'une zone exempte d'armes nucléaires. Je vote pour néanmoins, en soutien à la volonté exprimée.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. Tenho aqui que condenar o adiamento da Conferência sobre a criação de uma zona livre de armas nucleares e outras armas de destruição maciça no Médio Oriente, que a Conferência de Análise do Tratado de Não Proliferação de 2010 tinha programado para 2012. Tal adiamento pode ter um impacto negativo na segurança regional e nos esforços internacionais em matéria de desnuclearização. Congratulo-me com o papel que as Nações Unidas têm mantido nesta delicada matéria. Temos que continuar a pugnar por uma zona livre de armas de destruição maciça nesta região do globo.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor de esta resolución porque supone un avance en el proceso de desnuclearización del Oriente Próximo. La carrera armamentística es un proceso que no tiene límites debido al continuo desarrollo de la tecnología; por esta razón, si los países compiten en este ámbito nadie gana y solo se incrementan los riesgos para la humanidad. La presencia de este tipo de armamentos en la región pone en riesgo la seguridad mundial y declarar la zona libre de este tipo de armamentos es indispensable para tratar de construir la paz. El apoyo activo que la Unión Europea debe dar a este proceso implica exigir a los países que disponen de armamento de este tipo, como Israel, su destrucción para sentar las bases de una pacificación que obligue por igual a todos los países de Oriente Próximo. He votado a favor de esta resolución al considerarla fundamental para avanzar hacia un mundo más seguro.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − The resolution deeply regrets the postponement of the Conference which was scheduled to take place in Helsinki in December 2012 and strongly urges all parties concerned to convene the Conference as soon as possible. It calls on the High Representative/Vice-President Catherine Ashton to ensure that the European Union remains actively engaged in supporting this process, particularly through its Non-Proliferation Consortium and a series of seminars on the topic, such as those organised in previous years. The establishment of a nuclear-weapon-free zone in the region of the Middle East would greatly enhance international peace and stability. In her statement, HR/VP Catherine Ashton expressed her hopes that the Conference will be convened as soon as possible, since its goal of promoting the establishment of a WMD-free zone in the Middle East is an objective to which the EU, along with all the members of the Euro-Mediterranean Partnership, subscribed in the Barcelona Declaration in 1995. I abstained.

 
  
MPphoto
 
 

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Planuotos 2012 m. surengti Helsinkio konferencijos atidėjimas gali būti traktuojamas kaip neigiamas signalas. Būtų svarbu ilgai nedelsiant numatyti naują konferencijos datą. Šiuo metu regiono saugumas yra labai trapus. Manau, kad Viduržemio jūros sąjunga, kurioje kalbasi regiono šalys, gali būti naudinga platforma aktualiems šios srities klausimams aptarti.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. Votei favoravelmente a presente resolução por considerar importante que o Parlamento Europeu se exprima sobre o adiamento da Conferência de Helsínquia sobre a criação de uma zona sem armas de destruição maciça no Médio Oriente. O Tratado de Não Proliferação de Armas Nucleares e de Armas de Destruição Maciça é um elemento fundamental da segurança internacional e as prioridades mais urgentes em matéria de segurança consistem em impedir que mais Estados obtenham ou utilizem armas nucleares. É fundamental para a segurança global reduzir os arsenais a nível mundial e avançar rumo a um mundo sem armas nucleares.

 
  
MPphoto
 
 

  Paulo Rangel (PPE), por escrito. A proliferação de armas de destruição maciça constitui uma das mais sérias ameaças à estabilidade e segurança internacionais. O estabelecimento de uma zona sem armas nucleares na região do Médio Oriente assume-se, por isso, como um passo fundamental. De facto, tendo em conta a instabilidade política que se vive na região, esta iniciativa reveste carácter urgente, importando assegurar a continuidade dos esforços das Nações Unidas e da UE para que a Conferência de Helsínquia sobre a respetiva criação, inicialmente prevista para dezembro de 2012, possa realizar-se o mais brevemente possível.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour. I deeply deplore the postponement of the 2012 Conference on the establishment of a Middle East zone free of nuclear weapons and all other weapons of mass destruction, and also urge the UN Secretary-General, the UN facilitator, the sponsors of the 1995 Resolution on the Middle East, the EU High Representative and the EU Member States to make sure that the 2012 Conference takes place at the latest in early 2013.

 
  
MPphoto
 
 

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – Υπερψήφισα το ψήφισμα αυτό καθώς θεωρώ ότι κινείται, σωστά, προς την κατεύθυνση της ασφάλειας και της περιφερειακής σταθερότητας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Συμφωνώ και χαιρετίζω την πρόταση της ΕΕ για τη δημιουργία μιας ζώνης απαλλαγμένης από όπλα μαζικής καταστροφής (ΑΟΜΚΤ) στη Μέση Ανατολή. Οι εξελίξεις των τελευταίων καιρών στην περιοχή αυτή είναι ανησυχητικές και θεωρώ ότι πρέπει γίνουν τα απαραίτητα βήματα για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης, σε περιφερειακό επίπεδο, προκειμένου να επιτευχθεί ο μακρόπνοος στόχος μιας Μέσης Ανατολής χωρίς στρατιωτικές συγκρούσεις.

 
  
MPphoto
 
 

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – La prolifération des armes de destruction massive, ainsi que leurs vecteurs, constitue l'une des menaces les plus graves pour la paix et la sécurité internationales. Il me semble urgent de faire en sorte d'empêcher d'autres États d'acquérir ou d'utiliser des armes nucléaires, de réduire les stocks mondiaux et de tendre vers un monde sans armes nucléaires.

Le développement de zones exemptes d'armes nucléaires, en particulier dans des régions sous tension comme le Moyen-Orient, ferait progresser la paix et la sécurité internationales, et contribuerait au renforcement du régime international de non-prolifération; il convient donc de l'encourager en priorité. J'ai donc voté en faveur de cette résolution.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. A criação de uma zona livre de armas de destruição maciça é de sobeja importância para os esforços internacionais em matéria de desnuclearização e para a criação de um clima de confiança para a resolução pacífica do conflito no Médio Oriente. Os Estados da região têm que pôr fim aos fortes desentendimentos no que diz respeito às condições da criação da zona e às diferentes etapas do processo, sob pena de adiarem o processo de estabilidade e paz na região. Juntamente com os relatores, insto a Alta Representante da UE para os Negócios Estrangeiros e a Política de Segurança, a Baronesa Ashton de Upholland, a providenciar todos os esforços necessários e a dar continuidade ao trabalho iniciado com os parceiros da UE e demais partes interessadas, para que os Estados da região abordem esta questão com respeito e entendimento mútuo, de forma a chegarem a um entendimento sobejamente necessário. Face ao exposto, votei favoravelmente a resolução.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluţia privind recomandările Conferinţei de revizuire a Tratatului de neproliferare cu privire la stabilirea Orientului Mijlociu ca zonă fără arme de distrugere în masă. Tratatul de neproliferare a armelor nucleare şi a armelor de distrugere în masă este un element fundamental al securităţii internaţionale. Cele mai urgente priorităţi în materie de securitate sunt de a împiedica alte state să obţină sau să utilizeze arme nucleare, de a reduce stocurile de armament nuclear la nivel mondial şi de a urmări crearea unei lumi fără arme nucleare. UE încurajează toate statele din regiune să îşi continue angajamentul constructiv de a lua măsuri suplimentare în vederea eliminării complete a tuturor armelor de distrugere în masă – fie ele nucleare, chimice sau biologice – din regiune. Suntem convinşi că instituirea unei zone fără arme nucleare în regiunea Orientului Mijlociu ar consolida în mare măsură stabilitatea şi pacea la nivel internaţional şi ar putea constitui un exemplu şi un pas înainte pentru campania „Global Zero”. Solicităm tuturor ţărilor din regiune să adere la Convenţia privind interzicerea dezvoltării, producerii, stocării şi folosirii armelor chimice şi distrugerea acestora şi la Convenţia privind armele biologice şi toxice.

 
  
MPphoto
 
 

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − I voted in favour of this important resolution, which calls for the creation of a nuclear-weapon-free area in the Middle East. I reiterate the concerns expressed in this report regarding the postponement of the conference which would have debated this issue and which was to take place last year, and support calls for the UN to ensure it is reorganised in 2013. The foundation of a nuclear-weapon-free zone would improve international stability and constitute a significant step in establishing peace and minimising the possibility of nuclear combat.

 
  
MPphoto
 
 

  Zbigniew Ziobro (EFD), na piśmie. − Czy może istnieć Bliski Wschód bez broni jądrowej? Nie, ponieważ stanowi ona istotny element stabilizacji tego niespokojnego regionu. Regionu, w którym wciśnięty między państwa arabskie Izrael musi wszelkimi sposobami starać się zrównoważyć negatywne czynniki geopolitycznego i demograficznego otoczenia. Demografia w tym regionie to również broń. Należy tylko przypomnieć, że długookresowa prognoza demograficzna wskazuje na silny wzrost społeczności arabskiej w regionie. Normalnym schematem zachowania w sytuacji przeludnienia stają się żądania terytorialne oraz walka o najważniejsze zasoby tego pustynnego regionu – wodę oraz żyzną ziemię. Ich brak wzmacnia niepokój na Bliskim Wschodzie.

Kolejnym elementem są działania Iranu coraz skuteczniej rozszerzającego swoje wpływy i coraz bliższego swojej własnej broni atomowej możliwej do przenoszenia w już opracowanych i wypróbowanych systemach rakietowych. Oczywiście konflikt w Syrii w pewnym stopniu osłabił Teheran, jednak jest jeszcze za wcześnie na ostateczną ocenę, tym bardziej, że wyłaniające się z chaosu oddziały dżihadystów nie wróżą pokoju. W takim otoczeniu każda oznaka słabości może stać się ciężarkiem przechylającym szalę równowagi. Dlatego broń atomowa w Izraelu jest nie tylko potrzebnym, lecz wręcz koniecznym elementem krajobrazu pokoju.

 
  
MPphoto
 
 

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. Todos os esforços para atingir o objetivo de estabelecer uma zona livre de armas nucleares e de todas as outras armas de destruição maciça no Médio Oriente devem ser apoiados. É necessário ir mais longe, com a concretização de um programa que envolva todas as potências nucleares com vista ao relançamento das negociações para o desarmamento nuclear com o objetivo último de promover o seu total desmantelamento e proibir a sua utilização e produção. Esta resolução não deixa de ter um lado hipócrita inseparável de toda a ingerência no Irão, na Síria e da camuflagem da UE a Israel, a única potência da região que, de forma ilegal e à margem dos tratados internacionais, tem armas nucleares. A maioria do PE defende a criação de uma zona livre de armas nucleares no Médio Oriente mas não refere uma única vez que algumas das potências nucleares do mundo fazem parte da UE (e da NATO) e que elas mesmas devem dar passos para a constituição de uma zona livre de armas nucleares na Europa. O desarmamento nuclear é inseparável da necessidade de desmilitarizar as relações internacionais, respeitar a Carta das Nações Unidas, o Direito internacional, respeitar os princípios da não ingerência e da solução pacífica dos conflitos internacionais.

 

13.8. Nariadenie o povinnom označovaní pôvodu určitých výrobkov dovážaných z tretích krajín (B7-0013/2013, B7-0013/2013, B7-0014/2013, B7-0015/2013, B7-0016/2013)
Videozáznamy z vystúpení
  

Explicaciones de voto orales

 
  
MPphoto
 

  Andrea Zanoni (ALDE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, l'Unione europea deve assolutamente dotarsi di regole sul "made in". Precisare il paese di origine nell'etichettatura dei prodotti importati nell'Unione da paesi terzi, come vestiti, scarpe e gioielli, è in primo luogo una misura commerciale necessaria per accrescere la competitività delle imprese europee nei confronti dei loro concorrenti membri dell'OMC e, in secondo luogo, una sacrosanta misura di trasparenza a tutela dei consumatori, volta a valorizzare sia la nostra produzione di qualità, sia il rispetto della severa normativa europea in materia sociale e ambientale.

L'obbligo di apporre un marchio di origine vige da anni in paesi come Stati Uniti, Cina o Brasile e, se adottato anche dall'Unione, ci porrebbe semplicemente su un piano di parità con questi altri partner commerciali. Con un'etichettatura che precisi il marchio di origine, i cittadini europei possono essere informati e sapere se i prodotti che acquistano sono integralmente realizzati in paesi extraeuropei.

Il Parlamento europeo si è già espresso su questo tema nel 2010 a larga maggioranza e la Commissione non può ignorare questa chiara richiesta, ritirando il regolamento solo perché non si è trovato un accordo politico in Consiglio. Dobbiamo moltiplicare i nostri sforzi e cercare di arrivare a una soluzione per dotare l'Unione di chiare regole sul "made in".

 
  
MPphoto
 

  Jo Leinen (S&D). - Herr Präsident! Zum letzten Mal für heute. In der Tat ist es unverständlich, dass die Kommission diesen Entwurf zurückgezogen hat. Herkunftsangaben von Produkten sind sehr wichtig für den Verbraucher. Wenn wir abschätzen wollen, ob ein Produkt eine gute Qualität hat, aus welchem Land es kommt, ob soziale Standards eingehalten werden, dann ist das wichtig. Wir sollten die Kommission nach wie vor drängen, einen neuen Anlauf zu machen für die Herkunftsbezeichnung. Die europäischen Firmen brauchen ein level playing field wie die Firmen aus anderen Ländern. Bei diesem Thema sollte das Parlament versuchen, Druck auszuüben.

 
  
MPphoto
 

  Elisabetta Gardini (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, è indubbio che ci troviamo di fronte a un problema enorme, perché vorrei ricordare che nell'ottobre 2010 il Parlamento aveva votato a grandissima maggioranza – con 525 voti favorevoli e 49 contrari – a favore dell'obbligatorietà dell'etichettatura per alcuni prodotti provenienti dai paesi extra-UE, ad esempio l'abbigliamento, le calzature e i gioielli.

Da un lato la difesa del consumatore, che deve essere informato, ma anche la necessità di un'Europa giusta di fronte ai propri cittadini, che difenda i diritti di questi ultimi e delle proprie aziende. Infatti, ci troviamo a competere con paesi come USA, Cina e Brasile, in cui vigono invece norme sull'etichettatura di prodotti che provengono da altri paesi.

Possiamo allora noi avere le stesse regole che hanno i cittadini americani, i cittadini brasiliani, i cittadini cinesi oppure no? Credo infatti che sia più facile dotarci di regole analoghe alle loro piuttosto che cercare di abrogarle a casa loro. Mi aspetto anch'io, come Jo Leinen, che la Commissione presenti al più presto una nuova proposta in questo senso.

 
  
MPphoto
 

  Adam Bielan (ECR). - Panie Przewodniczący! Dotychczas w Unii Europejskiej nie obowiązują ujednolicone zasady określania pochodzenia większości przywożonych towarów. Może to więc powodować pewne niejasności, pozostając w zdecydowanej sprzeczności z prawem obywateli do informacji. Tym bardziej, że chodzi tutaj o dobra importowane spoza Unii.

Obowiązek oznaczania kraju pochodzenia wprowadziły już przykładowo Stany Zjednoczone, Kanada czy Chiny. Takie rozwiązanie niesie korzyści dla konsumentów, zmniejszając ryzyko nabycia towaru będącego imitacją danego produktu. Dlatego niedobrze się stało, że Komisja wycofała stosowne rozporządzenie, przyjęte już przez nasz parlament.

Głosując za przyjęciem niniejszego wniosku, reprezentuję interesy europejskich konsumentów. Oczekuję przedłożenia rozwiązań umożliwiających eliminację możliwych szkód, wynikających z udostępnienia obywatelom i przedsiębiorcom feralnych produktów. Zwracam uwagę Komisji na konieczność opracowania procedur zgodnych z normami Światowej Organizacji Handlu, które stosowane są w wielu krajach, w tym przez głównych konkurentów unijnej gospodarki.

 
  
MPphoto
 

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, is it vitally necessary to stamp ‘made in the UK’ on every product made in my country? Although emotionally appealing, this proposed regulation is all about compulsion, rarely welcomed by business. It can add to commercial costs without providing a durable consumer benefit.

One problem is the accuracy of country-of-origin marking in the first place. One has to take into account the complexity of production and supply chains in a globalised world and ask whether the costs from compulsion would make mandatory origin-marking a reasonable thing for business.

What effect would the implementation of this regulation have on open and fair trade with third countries? I am not alone in my concerns. The Council did not reach a common position on the proposal, and the Commission announced that it will withdraw the regulation. We need to understand why the proposal was withdrawn and what the Commission is going to do next. Whatever it is, it must undergo a full economic impact assessment for agri-business before going ahead.

 
  
MPphoto
 

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Protecţia consumatorilor este prioritară intereselor economice. Indicarea ţării de origine pe produsele importate din state terţe este esenţială pentru a încuraja producţia de calitate înaltă şi o concurenţă echitabilă. Solicit Comisiei să adopte, în cel mai scurt timp, sancţiuni aplicabile statelor care încalcă aceste dispoziţii.

Controalele în toate punctele de intrare a mărfurilor în Uniunea Europeană trebuie înăsprite şi efectuate după proceduri unitare, pentru a preveni ca exportatorii să utilizeze anumite căi de acces în Uniune, în detrimentul altora. În cazul în care se constată că mărfurile nu sunt în conformitate cu regulamentul, proprietarii mărfurilor trebuie traşi la răspundere.

Implementarea acestor dispoziţii este cel mai important lucru.

 
  
MPphoto
 

  Mitro Repo (S&D). - Arvoisa puhemies, äänestin myös tämän asetuksen puolesta. Se, ettei tuotteissa anneta tietoa alkuperämaista, on mielestäni epäreilua kilpailua. Tällaisia tuotteita ei tulisi lainkaan päästää Euroopan unionin alueelle. Vapaakaupan tulee aina perustua oikeudenmukaiseen kilpailuun ja selkeisiin sääntöihin, joita myös noudatetaan ja joita valvotaan.

Yksinkertaisesti eurooppalaiset kuluttajat haluavat pitää kiinni oikeudestaan tietää, mitä he ostavat, mistä tuote on peräisin ja millä tavoin se on tuotettu. Mielestäni Euroopan parlamentti tällä päätöslauselmallaan todella painokkaasti viestittää komission ja neuvoston hallinnolle, mikä on eurooppalaisten kuluttajien toive.

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Am votat în favoarea rezoluţiei, deoarece consumatorii europeni trebuie să ştie ce cumpără, de unde provine produsul cumpărat şi în ce condiţii a fost produs. De asemenea, ei trebuie să ştie care sunt standardele sociale şi de mediu aplicabile în ţara de provenienţă a produsului. Astfel, cetăţenii noştri vor fi mai bine informaţi, dar şi protejaţi împotriva produselor periculoase care dăunează sănătăţii.

De aceea, în opinia mea, colegislatorii trebuie să ajungă urgent la un consens privind regulamentul de indicare obligatorie a ţării de origine pentru anumite produse importate din ţări terţe. Consiliul încearcă să ajungă la o poziţie comună încă din anul 2010, iar Comisia a anunţat recent retragerea actualului regulament în 2013. Este nevoie de o explicaţie din partea Comisiei cu privire la retragerea actului, urmată de o expunere a măsurilor concrete ce trebuie luate pentru a garanta indicarea originii produselor.

 
  
  

Explicaciones de voto por escrito

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Aprovo a presente Resolução, começando por lamentar que o Conselho até hoje não adotou uma posição comum, deixando o processo de codecisão a meio. Para além do mais, lamento ainda a falta de respeito da Comissão Europeia que retirou a proposta sem informar apropriadamente o Parlamento Europeu sobre a decisão e sobre os passos a dar no seguimento desta matéria. Deste modo, cabe ao Parlamento Europeu exigir à Comissão Europeia que responda sobre os procedimentos formais e mais substancialmente sobre a decisão de retirar a proposta.

 
  
MPphoto
 
 

  Roberta Angelilli (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, il Parlamento non tollera la decisione della Commissione di ritirare la proposta di regolamento sul "made in" e tantomeno può tollerare il comportamento di alcuni Stati membri in seno al Consiglio. Le regole sul "made in" permetterebbero ai paesi terzi di vendere i loro prodotti in Europa solo indicando chiaramente il Paese di origine sull'etichetta. Innanzitutto, la reciprocità è una regola giusta: è un paradosso che tali paesi possano ancora scegliere se inserire o no queste informazioni nell'etichetta della merce venduta nell'UE, ma pretendono allo stesso tempo (come la Cina, gli USA e il Brasile) che sui prodotti importati dall'UE sia indicata l'origine. Il consumatore europeo si trova, di fatto, nell'impossibilità di distinguere l'origine dei prodotti e di compiere una scelta consapevole. E i nostri imprenditori subiscono quotidianamente una concorrenza sleale. È una politica commerciale totalmente fallimentare.

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette résolution commune qui demande à la Commission d'entreprendre d'urgence une étude comparative des dispositions législatives concernant le marquage de l'origine en vigueur et appliquées dans chaque pays membre de l'OMC. Cela permettra d’analyser les principes qui les sous-tendent et à en évaluer la compatibilité avec les règles de l'OMC afin de mieux protéger aussi nos entreprises.

 
  
MPphoto
 
 

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šios rezoliucijos, kadangi, nors praėjo daugiau kaip dveji metai, Taryba dar nepriėmė savo bendrosios pozicijos dėl reglamento dėl tam tikrų iš trečiųjų šalių importuojamų prekių kilmės šalies nuorodos ir bendro sprendimo procesas liko aklavietėje. Europos Parlamentas nepritaria Komisijos ketinimui panaikinti pasiūlymą dėl šio reglamento, kurį Parlamentas patvirtino per pirmąjį svarstymą tinkamai ir laiku, todėl Parlamentas ragina Komisiją persvarstyti savo planuotą sprendimą. Be to, reikėtų Komisijai priminti, kad, kaip daugiašalės prekybos dalį, svarbu išlaikyti vienodas sąlygas Europos Sąjungos įmonėms ir jų konkurentėms iš trečiųjų šalių, taip pat laikytis nuoseklios strategijos, siekiant užtikrinti vartotojų apsaugą. Taip pat svarbu suteikti daugiau vertės aukštos kokybės produkcijai ir aplinkos bei socialiniams standartams dabartinėmis pasaulinės konkurencijos, kuri itin svarbi MVĮ, sąlygomis. Taigi, Europos Parlamentas ragina Komisiją nustatyti savo bendrąją poziciją po pirmojo svarstymo Parlamente, kad galėtų vykti normalios institucijų diskusijos.

 
  
MPphoto
 
 

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – Le Parlement européen a voté en 2010 pour affirmer haut et fort combien il est crucial de permettre aux consommateurs européens d'avoir accès à une information fiable et transparente sur l'origine des produits qu'ils achètent. Vu la réticence de certains États membres opposés à un tel dispositif, la procédure législative a été bloquée, entraînant la Commission européenne à décider unilatéralement de retirer le projet. Nous devrions être capables, dans le respect des règles de l'OMC, d'assurer une traçabilité et une information complètes aux consommateurs. Les principaux partenaires et concurrents de l'Union européenne, tels que la Chine, les États-Unis ou encore le Brésil, l'exigent des biens importés de l'Union. Nous devons assurer cette traçabilité des produits qui entrent sur le marché européen. Il appartenait à la Commission, dans un souci de bonne coopération interinstitutionnelle et dans le souci de respecter les citoyens européens, de consulter le Parlement européen avant de retirer son projet.

 
  
MPphoto
 
 

  John Bufton (EFD), in writing. − Although I believe a failure to impose ‘made-in’ labelling would be a setback for British consumer rights and a missed opportunity to protect jobs in Europe, we are not in favour of EU imposed legislation. I abstained from voting.

 
  
MPphoto
 
 

  Alain Cadec (PPE), par écrit. – J'ai voté pour la résolution sur le marquage d'origine. Dans la mesure où la Commission envisage de retirer sa proposition, il s'agissait pour le Parlement européen de rappeler sa détermination et de demander au Conseil et à la Commission de rendre des comptes à ce sujet. J'estime en effet qu'une législation encadrant le marquage d'origine bénéficierait de façon non négligeable aux consommateurs européens.

 
  
MPphoto
 
 

  Antonio Cancian (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore della risoluzione perché condivido i dubbi sulla legittimità della decisione della Commissione di ritirare la proposta di regolamento sull'importazione di merci da Paesi terzi, sulla quale il Parlamento si è già espresso. In tal modo il ruolo del Parlamento nel processo decisionale risulta fortemente diminuito, a danno sia dell'istituzione in sé, sia dei cittadini, che essa rappresenta democraticamente. Inoltre, la mancanza di una normativa organica, coerente e sufficientemente forte a tutela dell'alta qualità dei prodotti europei lascia i nostri mercati indifesi di fronte alla massiccia invasione di prodotti a basso costo da Paesi terzi. Questo avviene con grave detrimento sia per i consumatori, i quali possono essere facilmente ingannati sulla qualità dei prodotti che acquistano, sia dell'industria europea, che subisce una sleale e spietata concorrenza. Abbiamo il dovere di procedere in direzione di un sempre più efficace controllo, ed il regolamento in questione costituisce un importante passo in questa direzione. Lasciarlo cadere significa rinunciare a questa battaglia. Ritengo pertanto che la Commissione dovrebbe rivedere la propria posizione, e permettere che la procedura legislativa segua l'iter previsto fino al naturale esito, favorendo, e non impedendo, il dialogo tra i co-legislatori.

 
  
MPphoto
 
 

  Michael Cashman (S&D), in writing. − I have supported the Resolution calling on the European Commission not to withdraw its Mark of Origin proposal and for the European Council to finally accept them. I have fought for 15 years, on behalf of the West Midlands ceramics industry, for such a proposal to enter into force and to include ceramics. I will certainly not give up now, because of the reluctance of some Member States. Ceramic producers want it. Trade unions want it. The European Commission and the European Parliament want it. The decision now rests with the UK and the other member states of the EU as to whether we seriously want to protect the industry and its jobs and give consumers a real choice. Let us make the protection of our industries and our consumers through EU solidarity the best example of why the UK is better off in the EU.

 
  
MPphoto
 
 

  George Sabin Cutaş (S&D), în scris. − Am votat pentru recomandarea Parlamentului European privind indicarea ţării de origine a anumitor produse importate în UE din ţări terţe, deoarece consider imperativ ca produsele care pătrund pe piaţa europeană să poată fi identificate de către consumatorii europeni în funcţie de ţara de origine. Deşi Parlamentul European a votat, încă din octombrie 2010, regulamentul cu privire la indicarea obligatorie a originii produselor, Consiliul a blocat propunerea legislativă, în lipsa unui consens al statelor membre cu privire la acest subiect. Din păcate, Comisia Europeană a decis, la rândul sau, să retragă propunerea de regulament. De aceea, Parlamentul cere Comisiei să revină asupra deciziei sale, astfel încât drepturile consumatorilor europeni să fie respectate.

 
  
MPphoto
 
 

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Le "Made in" est une signature bien utile pour les consommateurs. Ce marquage leur permet de mieux orienter leurs choix, et peut être un véritable signe de confiance et de qualité. Tous les produits doivent-ils comporter un tel marquage? C'est une question qui mérite réflexion, et toutes les pistes doivent être explorées. C'est pourquoi j'ai voté en faveur de ce texte : il est inacceptable que la Commission retire ainsi son projet de règlement, bâillonnant toute discussion constructive. Il s'agit d'une réflexion utile pour notre économie et pour la confiance que portent des citoyens dans le marché unique. Le débat doit être rouvert, et vite.

 
  
MPphoto
 
 

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – La Commission européenne a proposé en 2005 un instrument européen permettant de donner une information complète aux consommateurs européens sur l'origine de certains produits originaires de pays tiers. Dès 2010, le Parlement européen a appelé à la mise en œuvre rapide d'un tel instrument. Mais la proposition de règlement est aujourd'hui inexplicablement bloquée au Conseil depuis deux ans et la Commission envisage aujourd'hui de retirer son projet, arrêtant la procédure législative. La Commission ne peut pas retirer sans justification valable son projet de règlement sur l'indication du pays d'origine de certains produits importés de pays tiers sans remettre sur la table une proposition alternative conforme aux règles de l'OMC. La Commission comme le Conseil doivent comprendre que l'Union européenne ne peut pas être en arrière de la main en matière de marquage d'origine alors même que d'autres puissances commerciales comme les États-Unis, le Canada, le Brésil ou encore la Chine disposent déjà de cet instrument efficace. Cette avancée est nécessaire pour l'Europe, pour améliorer la compétitivité de ses entreprises, assurer enfin une concurrence loyale et garantir la protection de ses consommateurs.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente esta resolução por deplorar a intenção da Comissão de retirar a proposta de regulamento sobre a indicação do país de origem em determinados produtos importados de países terceiros, legislação já aprovada, em primeira leitura, pelo Parlamento. Esta posição demonstra um desrespeito institucional pelo Parlamento, na medida em que a Comissão não informou atempadamente o PE e não forneceu aos co-legisladores uma justificação pormenorizada do seu objetivo antes de tomar a decisão.

 
  
MPphoto
 
 

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour of this resolution. I have worked closely in recent years with the Welsh farming unions and with consumer groups on better labelling. Studies have shown that it is what consumers want. In Wales we have top quality produce and people increasingly want to buy Welsh and buy local. That means they have to know the origin of products. The Commission must act on this without delay. The fact that the UK Government is opposed to this demonstrates once again that the UK does not act in the Welsh national interest.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. Se há área na qual a UE tem tido uma intervenção profícua é a da proteção dos direitos dos consumidores, impondo regras que defendem os seus direitos e lhes garantem informação suficiente para exercer a sua liberdade de escolha em consciência. Este foi um dos padrões a que o consumidor europeu se habituou e ao qual os produtores europeus se adaptaram. Assim, por uma questão de transparência, de proteção dos consumidores, mas também de proteção dos produtores europeus, é fundamental que os bens importados de países terceiros sejam corretamente identificados como tal, dando conta da sua origem. Vou, inclusivamente, mais longe: se a Europa é tão restritiva nas regras que impõe aos seus produtores, deveria apenas permitir a importação de produtos que cumprissem essas mesmas regras, sob pena de estar a abrir o mercado a produtos de baixo custo, feitos em desrespeito de todo o normativo comunitário, e que, como tal, entram em concorrência desleal com o produto europeu, cuja produção e/ou fabrico é bem mais dispendioso. Num momento em que a Comissão é chamada à atenção pelo Parlamento sobre esta matéria, deve, igualmente, ponderar esta questão básica de concorrência no mercado interno.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. O cidadão europeu é um consumidor informado, consciente dos seus direitos e exigente em relação aos produtos que consome. Conscientes deste facto, os deputados do PE têm aprovado diretivas e regulamentos exigindo aos produtores e fabricantes europeus informação pormenorizada sobre os bens transacionados. Em relação aos produtos importados, foi aprovada em 2010, por grande maioria (525 votos a favor e 49 contra), uma resolução no sentido de que determinados produtos oriundos de países terceiros incluíssem, obrigatoriamente, a indicação de origem. Esta exigência não é uma novidade visto que países como a China, Estados Unidos da América e o Canadá já dispõem destas regras. Porque é urgente que a União Europeia disponha de regras que obriguem os países terceiros a respeitarem as normas laborais e sociais recomendadas pelas organizações internacionais, votei favoravelmente esta proposta de resolução comum e insto a Comissão a avançar rapidamente, à semelhança do que fazem outras potências comerciais, com uma nova proposta que obrigue à marcação de origem em determinados produtos importados de países terceiros. Ganham o consumidor, as empresas europeias e, sobretudo, os trabalhadores dos países terceiros.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. Aquando do debate sobre o relatório sobre este tema, em 2010, votámos a favor. Concordamos com a necessidade de tornar claro o percurso pelo qual passam os produtos até entrarem nos países da UE. A denominação de origem é um contributo para tal. Apoiamos a posição crítica do Parlamento face à Comissão por ter voltado atrás com a proposta que tinha feito neste domínio.

No entanto, tanto na altura, como agora, expressamos as mesmas preocupações: de que esta indicação, isolada, sem o acompanhamento de outras medidas, terá um impacto muito reduzido. É necessário ir mais longe. É prioritária uma rutura com as orientações da OMC para permitir aos países darem prioridade ao desenvolvimento da sua produção e do seu mercado, com a fiscalização das mercadorias importadas, impondo critérios mínimos de qualidade e técnicos iguais aos que são exigidos às empresas dentro da UE, e combater o dumping. É necessário o estabelecimento de relações económicas mais equitativas e mais justas. Todas estas questões ficam à margem desta resolução. Pelo contrário, ela vai no sentido oposto. A denominação de origem não será a panaceia para as gravosas consequências do livre comércio que aqui caucionam. Votámos contra.

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. − Ešte dňa 21. októbra 2010 Parlament v prvom čítaní prijal svoju pozíciu k návrhu nariadenia Európskeho parlamentu a Rady o označovaní krajiny pôvodu určitých výrobkov dovážaných z tretích krajín (ďalej len „nariadenie o označení ‚vyrobené v‘“), pričom 525 poslancov hlasovalo za, 49 proti a 44 poslancov sa zdržalo hlasovania. Hoci uplynuli viac ako dva roky, Rada ešte stále neprijala spoločnú pozíciu. Navyše, Komisia vo svojom pracovnom programe na rok 2013 naznačuje, že okrem toho, že Rada nedospela k dohode, sa návrh stal zastaraným vzhľadom na nedávny vývoj v právnom výklade pravidiel WTO odvolacím orgánom organizácie. Na posilnenie konkurencieschopnosti medzi členskými štátmi WTO a zabezpečenie rovnakých podmienok, aké majú výrobcovia v hlavných partnerských krajinách EÚ, ktoré zaviedli označovanie pôvodu, sú nevyhnutné spoločné ustanovenia. Úspech otvoreného a spravodlivého obchodovania Európskej únie s tretími krajinami je spojený s dodržiavaním pravidiel WTO. I z toho dôvodu sa domnievam, že je dôležité, aby sa v rámci viacstranného obchodu zachovalo uplatňovanie rovnakých podmienok pre podniky z EÚ a ich konkurentov z tretích krajín a aby sa v záujme zabezpečenia ochrany spotrebiteľa uplatňoval jednotný prístup.

 
  
MPphoto
 
 

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – En octobre 2010, nous avions, à une large majorité, estimé au Parlement européen, qu'il était crucial de permettre aux consommateurs européens d'avoir accès à une information fiable et transparente sur l'origine des produits qu'ils achètent.

Un certain nombre d'États membres s'étaient malheureusement opposés à un tel dispositif, bloquant ainsi la procédure législative. C'est dans ce contexte que la Commission européenne a unilatéralement décidé de retirer le projet.

Si certaines règles nouvellement posées par l'Organisation mondiale du commerce peuvent en effet rendre nécessaires des modifications, il me semble toujours plus que jamais indispensable d'assurer une traçabilité et une information complètes aux consommateurs. Les principaux partenaires de l'Union européenne, tels que la Chine, les États-Unis ou encore le Brésil, n'hésitent pas d'ailleurs à les exiger des biens importés de l'Union! Outre le bien-fondé d'un tel dispositif, en adoptant cette résolution, c'est la méthode suivie par la Commission que nous souhaitons dénoncer.

Dans un esprit de bonne coopération interinstitutionnelle et dans le souci de respecter les citoyens européens, la Commission aurait dû consulter le Parlement européen avant de retirer son projet. Nous attendons donc des réponses claires et argumentées de la Commission à la fois sur le fond et sur la forme.

 
  
MPphoto
 
 

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau balsuodamas, kadangi informacija yra vienas iš piliečių laisvės ir vartotojų apsaugos kertinių akmenų. Be to, yra svarbu išlaikyti vienodas sąlygas ES įmonėms ir jų konkurentėms iš trečiųjų šalių, taip pat laikytis nuoseklios strategijos siekiant užtikrinti vartotojų apsaugą. Būtina suteikti daugiau vertės aukštos kokybės produkcijai ir aplinkos ir socialiniams standartams dabartinėmis pasaulinės konkurencijos sąlygomis.

 
  
MPphoto
 
 

  Elisabeth Köstinger (PPE), schriftlich. Das Europäische Parlament hat seinen Standpunkt in erster Lesung festgelegt. Im Rat findet sich aber keine Mehrheit, und auch der Schritt der Kommission ist fragwürdig – als Grundlage ihrer Entscheidung nennt die Kommission nämlich die Unvereinbarkeit des COOL-Programms der USA mit WTO-Recht. Ich hätte mir erwartet, dass gemeinsam an einer Lösung gearbeitet wird. Die Kommission hat es allerdings vorgezogen, den Vorschlag zurückzuziehen. Für mich ist klar: Für Importe aus Drittländern müssen gleichwertige Produktions-, Umwelt- und Sozialstandards wie für EU-Produkte gelten. Die Kommission wird aufgefordert, hier anzusetzen und sich die Frage zu stellen, wie solche Bestimmungen innerhalb des WTO-Rahmens aussehen könnten.

 
  
MPphoto
 
 

  Morten Løkkegaard (ALDE), skriftlig. − Jeg har ikke valgt at arbejde med EU-politik for at indføre tekniske handelsbarrierer og unødvendige administrative byrder. Så når Parlamentet støtter et protektionistisk forslag som "Made in"-ordningen, må jeg sige, at jeg havde forventet mig mere. Det europæiske projekt bygger på et fundament af frihandel, og det vil "Made in"-forslaget være med til at undergrave. For med den argumentation underkender man, at varer i dag produceres over hele verden. Produktionen af et produkt starter gerne i ét land og bliver afsluttet i et andet. Er et produkt "Made in Europe", hvis den sidste knap bliver sat i i Italien, eller er det derimod "Made in China", fordi det er her, størstedelen af produktionen finder sted? Gennemsigtighed og klarhed er der ikke meget af - og der er vist mere tale om vildledning end vejledning af forbrugerne. Vi har allerede en valgfri model, som fungerer i dag, og sandheden er, at en oprindelsesmærkning vil gøre det dyrere for producenterne - og det betyder i sidste ende, at forbrugerne skal betale gennem dyrere varer. Derudover skaber det mere arbejde for toldmyndighederne i EU. Derfor har jeg stemt imod det fælles forslag til beslutning om "Made in", som har været til afstemning i dag.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − I voted for this proposal, which calls on the Commission, as a matter of urgency, to initiate a comparative study of the legislative regulations on origin marking currently in force in and implemented in each WTO member country, with a view to analysing the underlying principles and evaluating compatibility with WTO rules.

 
  
MPphoto
 
 

  Véronique Mathieu (PPE), par écrit. – J'ai voté en faveur de la résolution demandant aux Etats membres de trouver un accord sur un étiquetage d'origine obligatoire et d'adopter une législation européenne relative à l'indication du pays d'origine de produits importés de pays tiers. En effet, l'Union européenne devrait disposer de règles harmonisées sur l'indication de l'origine de produits importés. Des systèmes de marquage obligatoire de l'origine ont été mis en place pour certains produits par les pays tiers membres de l'OMC, tels que le Brésil, le Canada, la Chine et les Etats-Unis. Des dispositions communes sont indispensables pour améliorer la compétitivité entre les pays membres de l'OMC et pour assurer des conditions de concurrence équitables avec les pays partenaires ayant adopté le marquage de l'origine.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. A marcação obrigatória de origem em determinados produtos importados de países terceiros é essencial para a defesa e o esclarecimento do consumidor. Há algum tempo, o Parlamento tinha aprovado legislação em primeira leitura sobre esta matéria, vindo agora a Comissão, unilateralmente, a fazer tábua rasa ao aprovado pelo co-legislador, sem apresentar qualquer tipo de justificação. Eu gostaria até que a Comissão, para além de exigir aos países importadores a introdução da sua origem, fizesse também um esforço para que esses países iniciassem uma aproximação às regras de higiene e segurança do trabalho exigidas às empresas ocidentais. Daí o meu voto favorável.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor de esta resolución por suponer un avance en las exigencias de etiquetado de los productos importados permitiendo una mejor trazabilidad en las mercancías que entran en la UE. Exigir la indicación del país de procedencia da la posibilidad al consumidor de realizar elecciones correctamente informadas a la hora de consumir productos importados en la UE. Esta mejora en la información puede permitir considerar las condiciones sociales, políticas y ambientales en que se ha producido un bien. Puede ayudar al fomento del consumo de productos europeos haciendo más difícil la deslocalización de las empresas europeas que deseen producir en otros países por razones de coste. Gracias a la contribución de este informe se pone a disposición de los consumidores europeos la información referente a la procedencia de los bienes, evitando así una posible confusión en determinados productos. Por todas estas razones, he votado a favor de la resolución.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − I am confident that it is necessary to start comparative research of current legislative rules on marking products with their origin in order to analyse basic principles and obtain an objective assessment of compatibility with WTO rules. Only then can conclusions in resolutions be adopted. I abstained.

 
  
MPphoto
 
 

  Claudio Morganti (EFD), per iscritto. − Anche ieri a Prato sono stati sequestrati dalla Polizia Municipale 250 capi d'abbigliamento che presentavano numerose irregolarità nell'etichettatura, e questo è purtroppo solo l'ultimo di una serie di episodi che avvengono oramai quasi ogni giorno in Italia. La Commissione europea reagisce invece pensando di "aiutare" le nostre imprese e i nostri consumatori ritirando il regolamento sul "made in" che questo Parlamento aveva votato a larghissima maggioranza. Il pretesto secondo cui questo provvedimento sarebbe in contrasto con le normative dell'Organizzazione Mondiale per il Commercio appare abbastanza infondato, se si considera che anche alcuni nostri partner come il Brasile, il Canada, la Cina o gli Stati Uniti impongono già da tempo l'obbligo di apporre un marchio di origine per molti prodotti. Non riesco quindi a capire perché l'Unione europea si voglia fare del male da sola: la sola spiegazione plausibile è che si preferisca lasciare i consumatori nella loro inconsapevolezza, privi di indicazioni fondamentali per i loro acquisti. In questo modo però si fa il gioco dei Paesi nostri concorrenti, o delle grandi multinazionali che delocalizzano dove il lavoro costa meno e non vi sono regole e garanzie sociali, e a farne le spese siamo tutti noi e le nostre imprese.

 
  
MPphoto
 
 

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Kol vartotojų apsauga išlieka viena iš prioritetinių ES politikos sričių, nepriimtinas Komisijos atsisakymas pateikti naujas iš trečiųjų šalių importuojamų prekių kilmės šalies nuorodos taisykles. Deja, tenka pripažinti, jog Komisija, pakankamai aktyviai ėmusis iniciatyvos reglamentuoti informacijos teikimą vartotojams, vėliau kažkodėl praranda entuziazmą ir dėl kažkokių priežasčių nesiskubina teikti įgyvendinančių teisės aktų projektų. Tai ypač aktualu maisto saugos srityje, o dabar, kaip matome, plečiasi ir į visų importuojamų prekių reglamentavimą. Todėl pritariu Parlamento pozicijai raginti iš Komisijos greičiau pateikti naujas kilmės šalies nuorodų taisykles.

 
  
MPphoto
 
 

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), în scris. − Am votat în favoarea rezolutiei, consecvent principiului că cetătenii au dreptul să fie informati cu privire la produsele pe care le cumpără. Rezolutia face referire la sectorul agricol, mentionând că, în unele cazuri, în acest domeniu se aplică norme armonizate cu privire la indicarea originii produselor importate. Cu toate acestea, legislatia în această privintă este încă deficitară, ceea ce nu permite întotdeauna consumatorilor să aleagă în cunostintă de cauză.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. Votei favoravelmente a presente resolução em que se lamenta a intenção da Comissão de retirar a proposta de regulamento sobre a indicação do país de origem em determinados produtos importados de países terceiros, aprovado em primeira leitura pelo Parlamento, sem informar atempadamente o PE e sem fornecer aos co-legisladores uma justificação pormenorizada do seu objetivo antes de tomar a decisão. Acompanho o pedido expresso na presente resolução de que a Comissão reconsidere a sua decisão.

 
  
MPphoto
 
 

  Crescenzio Rivellini (PPE), per iscritto. − Oggi in Aula abbiamo votato la relazione su "Il marchio di origine su taluni prodotti importati da paesi terzi". Secondo il Parlamento europeo, l'Unione deve rendere obbligatorio l'uso del marchio d'origine per i beni importati da paesi terzi. Dopo aver criticato la decisione della Commissione di ritirare il regolamento sul "made in" che aveva ricevuto il forte sostegno del Parlamento nel 2010, abbiamo chiesto una nuova proposta.

Poiché gli Stati membri non sono riusciti a mettersi d'accordo sull'indicazione del paese d'origine obbligatoria per i prodotti importati nell'UE, quali abiti, scarpe e gioielli, la Commissione deve esplorare altre strade per garantire condizioni di parità tra le imprese dell'UE e i loro concorrenti dei paesi terzi e la tutela dei consumatori. Solo un'etichettatura con l'indicazione del paese d'origine di un prodotto può garantire una scelta informata da parte dei consumatori e pertanto si chiede alla Commissione di proporre un nuovo testo in tal senso.

 
  
MPphoto
 
 

  Robert Rochefort (ALDE), par écrit. – De nombreux pays tels que la Chine, les États-Unis et le Brésil, ont des systèmes de marquage d'origine obligatoire pour l'importation de biens tels que les textiles, les chaussures, les bijoux ou encore la verrerie, en provenance de pays tiers. Je trouve parfaitement anormal qu'il n'existe pas la même obligation en Europe pour les biens importés. Les consommateurs européens devraient eux aussi être informés de l'origine des produits qu'ils consomment lorsque ceux-ci viennent de pays tiers afin de faire des choix éclairés. La Commission avait mis sur la table une proposition en ce sens, mais alors que le texte est toujours en discussions au Conseil, et ce depuis plusieurs années, la Commission a fait part de sa décision de le retirer, estimant que celui-ci n'est plus compatible avec les règles de l'OMC. Dans cette résolution, dont je suis d'ailleurs l'un des cosignataires, nous demandons à la Commission de revenir sur cette décision, ou à défaut de proposer une nouvelle législation, compatible avec les règles de l'OMC, et au Conseil de se prononcer rapidement sur le texte pour que le débat interinstitutionnel se poursuive. J'espère que nous serons entendus.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), par écrit. – Pour. Le rôle du Parlement européen est clairement bafoué par la Commission et le Conseil. Plus gravement, au moment où les citoyens européens sont percutés par la mondialisation et souhaitent obtenir des repères et des informations sur les produits qu'ils achètent, la Commission semble clairement prendre le parti de certaines multinationales qui veulent rendre opaques les lieux et les conditions de fabrication. Jusqu'à considérer, selon les termes du Commissaire européen en charge du commerce, que l'information des consommateurs est une entrave au commerce. Le marquage d'origine -ou "made in"- est un outil de transparence, d'information et de démocratie nécessaire pour les consommateurs européens et défendu par le Parlement européen. Il est un levier utile pour renforcer la sécurité sanitaire et la protection des droits sociaux et de l'environnement. Il permet enfin la valorisation des produits européens, en particulier ceux issus des petites et moyennes entreprises. La Commission et le Conseil doivent comprendre que la sortie de crise passe aussi par le renforcement des droits et la lutte contre le dumping social, environnemental et sanitaire. Ils doivent démontrer que l'Europe protège. Céder à la pression de certaines entreprises multinationales, c'est accepter la fuite en avant qui nous a conduit dans la crise qui nous touche si dramatiquement.

 
  
MPphoto
 
 

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − Conoscere l'origine dei prodotti è fondamentale per i consumatori italiani ed europei al fine di tutelare il loro diritto alla corretta informazione su ciò che acquistano. Allo stesso tempo, in un periodo di profonda crisi economica, più informazione e maggiore trasparenza possono significare un importante rilancio dei consumi. La Commissione ha annunciato di ritirare il regolamento senza neanche aprire un tavolo discussione con il Parlamento. Non rendere obbligatoria l'etichettatura per i prodotti importati da Paesi extra-europei vuol dire però andare a favorire le grandi multinazionali che sfruttano lavoratori, donne, bambini e utilizzano materiali scadenti spesso nocivi per la salute e l´ambiente stesso. Sono più di dieci anni che le imprese italiane chiedono una normativa chiara, in grado da una parte di tutelare la filiera dell'eccellenza italiana ed europea, dall'altra di fare chiarezza sull'origine dei prodotti che spesso orienta la decisione finale dei consumatori. E' auspicabile che l'Unione reinserisca prepotentemente nella propria agenda del 2013 il tema dell’etichettatura “Made in” aprendo un confronto tra Commissione e Parlamento. Altrimenti la ripresa sarà sempre più lontana.

 
  
MPphoto
 
 

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – J'ai voté pour cette résolution. En tant qu'eurodéputé en charge de l'agriculture et de la protection des consommateurs, je me suis battu afin que le citoyen puisse avoir accès, via un étiquetage efficace, à l'information adéquate. Le marquage d'origine des produits importés des pays tiers s'inscrit dans la même optique.

Le parlement européen s'était, d'ailleurs, prononcé largement en ce sens et avait assorti ce vote d'une proposition visant à la mise en place de sanctions harmonisées en cas d'infraction. Cette proposition devait permettre au citoyen de consommer suivant une éthique qu'il avait choisie.

D'abord, le Conseil a trainé des pieds au point de bloquer le processus législatif et, maintenant, la Commission, sans la moindre concertation avec le Parlement, veut retirer le règlement. Orchestrée au sein des institutions européennes, voici donc une belle défaite pour la défense du droit des consommateurs et pour tous ceux pour qui ce projet était aussi un moyen d'exercer un effet de levier sur la production et l'emploi des entreprises européennes. Et une fois encore, les entreprises spécialisées dans la fabrication de produits locaux se mordent les doigts.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. O Parlamento Europeu lamenta a intenção da Comissão de retirar a proposta de regulamento sobre a indicação do país de origem em determinados produtos importados de países terceiros, já aprovado em primeira leitura pelo Parlamento, e sem dar ao Parlamento informação e uma justificação pormenorizada da mesma. Neste contexto, pede-se à Comissão que reconsidere a sua decisão planeada ou, em alternativa, que proponha uma nova legislação compatível com as normas da OMC, informando o Parlamento Europeu do calendário das futuras ações necessárias para relançar o processo legislativo e ultrapassar o impasse atual. Pelas razões mencionadas, votei favoravelmente o documento.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluţia referitoare la indicarea ţării de origine a anumitor produse importate în UE din ţări terţe. În UE nu se aplică norme armonizate cu privire la indicarea originii produselor importate, cu excepţia anumitor cazuri din sectorul agricol. Unele ţări din OMC, dar din afara UE, precum Brazilia, Canada, China şi SUA, au introdus mecanisme obligatorii de indicare a originii pentru anumite produse. De aceea, avem nevoie de prevederi comune pentru a creşte competitivitatea în rândul ţărilor membre OMC şi pentru a asigura condiţii de concurenţă echitabile cu producătorii din principalele ţări partenere ale UE care au implementat indicarea originii. Regretăm intenţia Comisiei de a retrage propunerea de regulament privind indicarea originii anumitor produse importate din ţări terţe, adoptată de Parlament în primă lectură, fără să fi informat Parlamentul în timp util şi fără să fi transmis colegislatorilor o explicaţie detaliată a intenţiei sale înaintea luării acestei decizii. Invităm Comisia să informeze Parlamentul cu privire la calendarul măsurilor viitoare, necesare pentru a relansa procesul legislativ şi a depăşi impasul actual. De asemenea, invităm Comisia să demareze un studiu comparativ referitor la reglementările legislative privind indicarea originii în vigoare şi implementate în fiecare ţară membră a OMC.

 
  
MPphoto
 
 

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − I voted in favour of this resolution, which requires labels on imports from third countries to state where the product originates from. This is in response to the Commission’s plans to withdraw the ‘made in’ regulation, which Parliament strongly backed in 2010. This resolution now asks the Commission to either change its mind or table an alternative. I fully support Parliament’s resolution because I believe this is an important step for consumer rights; mandatory ‘made in’ labelling is essential in allowing buyers to make informed choices. There should be no double standards where some countries have labels on products and others do not. This is not fair to citizens, consumers or to manufacturers.

 
  
MPphoto
 
 

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Dopo aver sostenuto per anni che non esistevano impedimenti tecnici all'adozione di un'etichettatura di origine obbligatoria sulle merci importate da Paesi extra-UE, la Commissione europea, nell'autunno scorso, ha mutato orientamento in maniera repentina, argomentando che l'introduzione di uno schema di etichettatura d'origine obbligatoria a livello di UE potrebbe rivelarsi piuttosto complicato. Il Parlamento europeo, che già si era espresso a favore del "made in" approvando la relazione della collega on. Muscardini, ha posto nuovamente tale questione all'ordine del giorno, chiedendo in pratica, col voto odierno, di trovare una strada che permetta all'Unione di conciliare le esigenze di una politica commerciale ambiziosa, innovativa e aperta al mondo con la necessità di assicurare la massima trasparenza sulla provenienza dei prodotti a beneficio dei consumatori europei.

 
  
MPphoto
 
 

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. É necessário tornar mais claro o percurso pelo qual passam os produtos até entrarem nos países da UE. No entanto, expressamos algumas preocupações de que esta indicação, isolada, sem o acompanhamento de outras medidas, terá um impacto muito reduzido. É necessário ir mais longe: é prioritária uma rutura com as atuais orientações da OMC para permitir aos países darem prioridade ao desenvolvimento da sua produção e do seu mercado, com a fiscalização das mercadorias importadas, impondo critérios mínimos de qualidade e técnicos iguais aos que são exigidos às empresas dentro da UE, o combate ao dumping, a regulação eficaz dos mercados de capitais, penalizando as deslocalizações de empresas, tributando as transações financeiras e pondo fim aos paraísos fiscais. É necessário o estabelecimento de relações económicas mais equitativas e mais justas, ao serviço dos povos e dos países, apoiando o desenvolvimento e a cooperação assente na igualdade entre Estados e na construção de alianças e acordos com países de todos os continentes, para combater as profundas injustiças e desigualdades sociais.

 

13.9. Súčasný stav obchodných vzťahov EÚ – Mercosur (B7-0008/2013, B7-0008/2013, B7-0009/2013, B7-0017/2013, B7-0018/2013, B7-0019/2013)
  

Explicaciones de voto orales

 
  
MPphoto
 

  Adam Bielan (ECR). - Mam nadzieję, że wznowione po kilkuletniej przerwie negocjacje handlowe z krajami Ameryki Południowej doprowadzą do wypracowania kompleksowej, obejmującej liczne sektory umowy gospodarczej. Z uwagi na potencjał wzajemnego handlu jest to bowiem bardzo znaczący partner gospodarczy Unii Europejskiej. Niestety w obecnej chwili na skutek blokujących działań niektórych członków Mercosuru trudno nawet prognozować termin finalizacji rozmów.

Układ handlowy z tym regionem w sposób bezdyskusyjny przyczyni się do pobudzenia wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Liczę więc, że najbliższe spotkanie na szczeblu ministerialnym okaże się impulsem do podjęcia konkretnych zobowiązań i dalszych postępów negocjacyjnych, gdyż dotychczasowe tempo prac wydaje się zdecydowanie zbyt powolne. Ze swojej strony chciałbym zwrócić uwagę negocjatorów na kwestie związane z ochroną konsumentów oraz inwestycji, również bowiem od wzajemnego zaufania na tym polu zależy prawidłowa i korzystna wymiana handlowa. Popieram rezolucję.

 
  
MPphoto
 

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, the EU is Latin America’s second largest trading partner after the US, and its leading investor. Although only a handful of European countries are commercially active in the region, the GBP 200 billion of direct investment is not spread evenly across the continent. Mexico, Argentina, Brazil and Chile take the lion’s share of this money but they are not responding with measures to open their markets.

Thus the free trade agreement negotiations with Mercosur in the South are not easy. No date has yet been set for the exchange of market access. This is very unfortunate. Argentina is more interested in nationalist posturing over the Falkland Islands and has little interest – as one would expect I suppose from the Peronist Party – in opening its markets to free trade. One only has to recall the recent hostile nationalisation of Spain’s YPF Repsol, without compensation, by the Argentine Government.

However, since then, several Mercosur members have imposed further protectionist measures. We are not winning the battle to liberalise trade in South America. So it is good to be updated by this communication from the Commission. We need to understand what obstacles remain to progress, because ultimately we need to have very good relations – trade, political and every kind of relationship – with Latin America, which shares our values and is composed largely of democracies like the Member States of the European Union.

 
  
MPphoto
 

  Petru Constantin Luhan (PPE). - În calitate de membru al Delegaţiei Parlamentului European pentru relaţiile cu Mercosur, constat că relaţiile comerciale dintre Uniunea Europeană şi Mercosur sunt departe de a fi atins apogeul. Acest Acord de asociere reprezintă cel mai ambiţios acord biregional din lume şi aproximativ 800 de milioane de persoane vor beneficia în urma semnării sale.

Pentru materializarea acestui acord, recomand Comisiei să depună eforturi suplimentare, pentru a integra o gamă mult mai largă de activităţi economice în schimburile comerciale, pentru a nu pierde teren în faţa competitorilor internaţionali, precum China şi Statele Unite ale Americii, să ofere asistenţă comercială care să permită producătorilor reducerea costurilor de tranzacţionare şi îmbunătăţirea standardelor de calitate şi, nu în ultimul rând, să propună oferte complementare, care să sprijine atât interesele de dezvoltare economică ale partenerilor noştri, cât şi interesele Uniunii Europene, promovând, în acelaşi timp, valorile noastre fundamentale din Uniunea Europeană.

 
  
MPphoto
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, if supranationalism was going to work in any part of the world, Latin America would be the chief candidate. The countries concerned have a congruent language – in fact, they almost all have the same language. Brazilians can understand Spanish although, as we both know, sadly and unfairly, the reverse is not true. And there is a religious, a cultural, a historical continuity; the schemes for merger have been there since the days of Bolivar and San Martín. To this day there is a community that you can see even by watching the abominable interchangeable soap operas of that part of the world.

And yet, stubbornly, politely, the countries have retained their national democratic independence, despite the best efforts of the European Union to pressure them with trade and aid deals into forming a supranational union on the EU model. I had not appreciated until I got to this place the extent to which organisations like Mercosur are not indigenous bodies that the EU just happens to support, but are creatures of either the European Union or its proxy organisations such as the Konrad Adenauer Foundation.

If supranational federation does not even work in South America, what hope of it working where there is a far wider cultural and linguistic diversity in this part of the world?

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Am votat în favoarea rezoluţiei, deoarece Uniunea Europeană este cel mai important partener comercial şi investitor al Mercosur. Deocamdată, la mai mult de doi ani de la lansarea negocierilor pentru Acordul de asociere UE-Mecosur, nu există o imagine clară a rezultatelor obţinute. Scopul actual al negocierilor este încheierea unui acord comercial cuprinzător, care prezintă avantaje clare. Acesta ar permite Uniunii să-şi întărească legăturile economice cu un partener strategic.

Totodată, avantajele incontestabile nu elimină dificultăţile pe care le presupune încheierea unui asemenea acord. Ele se referă, în special, la deficienţele structurale ale Mercosur, precum şi la chestiuni comerciale, existând temeri legate de un impact negativ în sectoare precum cel al zahărului sau al produselor de origine animală. Consider că acordul comercial între Uniune şi Mercosur trebuie să fie unul echilibrat, să aducă beneficii ambelor părţi şi să nu afecteze niciun sector al economiei statelor membre.

 
  
  

Explicaciones de voto por escrito

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Este acordo tem de ser mutuamente benéfico em todos os setores abrangidos pelo mesmo. São no entanto necessários elementos que manifestem a preocupação em não se prejudicar ainda mais os produtores europeus, recordando que um dos elementos que geralmente não se leva em conta nestas negociações são os impactos verdadeiros nas economias regionais dependentes de certos produtos importados ao abrigo destas negociações, sendo importante defender não só as relações comerciais entre a União Europeia e o Mercosul, mas, obrigatoriamente, defender simultaneamente os interesses dos produtores europeus, como é o exemplo daqueles das regiões mais frágeis como são as RUP. Por fim, reitero a importância de o respeito pelos princípios democráticos, pelos direitos fundamentais e direitos humanos e pelo Estado de direito, bem como pelos padrões ambientais e sociais serem parte integrante de todos os acordos de comércio celebrados entre a UE e países terceiros, a fim de lograr maior coerência nas ações externas, refletindo os interesses económicos da UE e promovendo ao mesmo tempo os seus valores fundamentais.

 
  
MPphoto
 
 

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − Mr. President, I voted for this resolution because I believe that a deeper integration of the European and Mercosur economies will be beneficial to both sides. For this reason with this text we express our concerns for the slow pace of the negotiations and the lack of any substantial progress to date. The trade negotiations were relaunched in 2010 with the objective of arriving at a comprehensive and mutually advantageous agreement and we are still waiting for a conclusion. I think that the only way out from this impasse is to bring sufficient political motivation and significant political backing to the table in the next round of negotiations from both parties.

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette résolution commune rappelant que le Mercosur constitue un partenaire commercial important. Cependant, toute négociation commerciale doit avoir comme priorités le développement durable, la création d'emplois, la justice sociale, l'environnement ainsi que la diversité culturelle tant dans la région du Mercosur que dans l'Union. Nous avons demandé à la Commission de ne pas rester attachée à son modèle traditionnel d'accord de libre-échange, mais à concevoir plutôt de nouvelles formes d'accords commerciaux adaptées aux besoins de ses relations avec des partenaires spécifiques.

 
  
MPphoto
 
 

  Liam Aylward (ALDE), i scríbhinn. − Vótáil mé i gcoinne na tuarascála seo agus cuirim fáilte roimh an deis seo cur in aghaidh an chomhaontaithe trádala an athuair. De réir mheasúnacht tionchair an Choimisiúin féin, bheadh cailliúintí suntasacha ann d’fheirmeoirí Eorpacha faoi chomhaontú trádála le Mercosur, ach tá an Coimisiúin fós tiomanta i leith drochbhuille a dháileadh ar fheirmeoirí Eorpacha ar mhaithe le brabús déantúsaíochta a bhaint amach. Tá tagairt ar leith sa Mheasúnacht Tionchair ar na cailliúintí suntasacha a bheadh ann d’earnáil mairteola na hÉireann agus ar an laghdú ginearálta a thiocfadh ar an ioncam, de réir heictéar limistéir talmhaíochta arna úsáid, a thagann ó na gníomhachtaí talmhaíochta ar fad. Ní amháin go bhfuil cúrsaí talmhaíochta ríthábhachtach ó thaobh an gheilleagair agus slándáil bhia de ach tá an fheirmeoireacht ar chroílár pobail tuaithe agus slí bheatha na tuaithe chomh maith. Is domheasta é an tionchar a bheadh ar chomhaontú trádála Mercosur ar phobail tuaithe agus ar an nós feirmeoireachta teaghlaigh atá againn in Éirinn. Iarraim ar na ceannairí Eorpacha gan bhuille uafásach a bhuaileadh ar an earnáil talmhaíochta Eorpach agus gan a bheith meallta, chun dochair fheirmeoirí an Aontais, ag an mbrabús a d’fhéadfadh a bheith i gceist le hearnálacha eile atá níos feiceálaí agus tarraingtí.

 
  
MPphoto
 
 

  Erik Bánki (PPE), írásban. − A Fidesz EP-delegációja tagjaként elutasítottam az EU–Mercosur szabadkereskedelmi tárgyalásokról szóló határozatot. Az Európai Bizottság tárgyalási mandátuma 1999-ből, tehát a 2004-es bővítés előttről származik. Az új tagállamok csatlakozásával Brüsszelnek új mandátumot kellett volna kérnie. Különösképpen azért, mert a hatástanulmányok szerint az egyezmény egyik legnagyobb vesztese éppen egy 2004-ben csatlakozott tagállam, Magyarország lehet.

 
  
MPphoto
 
 

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šios rezoliucijos, nes Europos Sąjunga yra didžiausia MERCOSUR prekybos partnerė ir stambiausia investuotoja MERCOSUR valstybėse ir šis tarpregioninis susitarimas susijęs su 800 milijonų piliečių. ES ir MERCOSUR derybos yra ekonomiškai ir politiškai svarbios, jos buvo atnaujintos 2010 m., siekiant sudaryti susitarimą, naudingą abiem šalims. Deja, derybų eiga dėl susitarimo buvo lėta ir iki šiol nepadaryta jokios esminės pažangos. Taigi, norint, kad tokios derybos būtų sėkmingos, abi šalys turi derėtis laikydamosi atvirumo ir abipusio pasitikėjimo principo ir būtina sukurti stabilią geresnės investicijų apsaugos sistemą. Be to, svarbu įtraukti pagarbos demokratiniams principams, pagrindinėms ir žmogaus teisėms ir teisinės valstybės principus, taip pat aplinkos apsaugos ir socialinius standartus, į visus prekybos susitarimus, kuriuos ES sudaro su trečiosiomis šalimis, kad būtų pasiekta didesnė išorės veiksmų darna, laikantis ES ekonominių interesų ir propaguojant jos pagrindines vertybes.

 
  
MPphoto
 
 

  John Bufton (EFD), in writing. − Several Mercosur members have imposed further protectionist measures and we are committed to protecting British interests in Latin America. We also believe that Argentina is more interested in nationalist posturing over the Falkland Islands and not really concerned about opening up its markets to free trade. I abstained from voting.

 
  
MPphoto
 
 

  Ole Christensen (S&D), skriftlig. − Vi, de danske socialdemokrater i Europa-Parlamentet, er for at styrke kampen mod skatteunddragelse og hvidvaskning af penge. Kampen er ligeledes en politisk prioritet for vores gruppe. Vi har dog valgt ikke at stemme for ændringsforslag 11, da vi mener, at formuleringen i ændringsforslaget er upræcis, og kritikken af Kommissionen i denne forbindelse er uklar.

 
  
MPphoto
 
 

  George Sabin Cutaş (S&D), în scris. − Uniunea Europeană şi Mercosur ar beneficia de pe urma unui acord de liber-schimb ambiţios, care să includă prevederi relative la drepturile sociale şi la protecţia mediului. Cu toate acestea, negocierile nu au avansat în ultimii doi ani şi jumătate, ca urmare a măsurilor de tip protecţionist pe care anumite state din Mercosur au decis să le implementeze. În acest context, am votat în favoarea rezoluţiei care cerea liderilor politici mai mult angajament pentru găsirea unui compromis care să conducă la relansarea negocierilor privind Acordul comercial.

 
  
MPphoto
 
 

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – En 2010, après plusieurs années de stagnation, l'Union européenne et le Mercosur ont officiellement relancé les négociations commerciales afin de parvenir à un accord global et ambitieux de nature à consolider et développer leurs économies respectives. Le Mercosur et l'Union européenne sont deux des plus grandes puissances commerciales au monde et elles doivent devenir des partenaires commerciaux privilégiés. Ces deux régions doivent faire preuve de bonne volonté pour enfin dépasser leurs blocages et avancer réellement dans les négociations. Souhaitons que la prochaine réunion ministérielle Mercosur-UE, qui se déroulera à la fin du mois de janvier, soit l'occasion pour les deux parties de relancer le dialogue et de s'engager sur des objectifs commerciaux équilibrés.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente esta resolução por instar as autoridades europeias e da América Latina a assumirem compromissos políticos significativos e a progredirem nas negociações comerciais entre os dois blocos na próxima reunião ministerial UE-Mercosul. Para se chegar ao acordo desejável, será necessário que as partes levem motivação e apoio político significativo, de modo a trocarem propostas suficientemente ambiciosas de acesso ao mercado sobre bens, serviços, investimentos e os demais capítulos do pilar comercial do acordo UE-Mercosul.

 
  
MPphoto
 
 

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − Together with my group I voted against this joint resolution. I am not convinced that there is a case for speeding up negotiations on an Association Agreement or that the strategy is correct. I will be raising this issue with NGOs active on aid issues in Wales.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. As relações comerciais entre a União Europeia e o Mercosul assumem hoje uma importância muitíssimo relevante para ambos os parceiros. Não obstante este interesse mútuo e os resultados práticos decorrentes da maior proximidade e intercomunicabilidade dos mercados, as negociações com vista a liberalizar mais as trocas comerciais têm conhecido um impasse que vem frustrando os parceiros e as empresas, e priva os consumidores europeus e do Mercosul de acederem a mais produtos e serviços. Acredito que a proximidade histórica e cultural entre o Mercosul e os países europeus da península ibérica é um valor que terá de ser adequadamente explorado e que os mercados da União Europeia e do Atlântico Sul devem procurar convergir e libertar-se da maior parte dos entraves que ainda os separam. Não desconheço os principais problemas que ainda impedem o cumprimento deste desiderato mas desejaria que ambas as partes dessem mostras de maior arrojo e empenhamento no modo como mantêm e impulsionam o comércio bilateral. As medidas protecionistas em nada concorrem para que tal suceda.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. A proposta de resolução comum que acabámos de votar, apresentada nos termos do n.º 4 do artigo 104.º e do n.º 5 do artigo 115.º do Regimento, em substituição das propostas de resolução apresentadas pelos grupos PPE, S&D, ALDE e ECR, incide sobre a situação das relações comerciais entre a União Europeia (UE) e o Mercado Comum do Sul (Mercosul), ou seja, uma União Aduaneira entre a Argentina, o Brasil, o Paraguai e o Uruguai, instituída em 26 de março de 1991 pelo Tratado de Assunção. O Mercosul é um parceiro comercial muito importante da UE, uma vez que uma grande parte das exportações da América Latina se destina aos mercados europeus. Todavia, as relações comerciais entre a UE e o Mercosul encontram-se num impasse devido a problemas políticos que, em alguns casos, até parece provocação, como a nacionalização da empresa petrolífera YPF – controlada pela companhia espanhola Repsol – feita pelo governo argentino. Votei favoravelmente esta proposta de resolução comum porque está em causa um universo de 850 milhões de potenciais beneficiários dos acordos de cooperação e dos programas de apoio ao desenvolvimento da UE, ao mesmo tempo que a UE tem uma oportunidade de impor os seus valores do primado do direito, liberdades fundamentais e democracia.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. O Parlamento visa, com esta resolução, pressionar as partes para avanços no âmbito do acordo de livre comércio entre a UE e o Mercosul. Este acordo integra-se na ofensiva de abertura dos mercados à concorrência a nível mundial. A resolução tece, assim, duras críticas aos países do Mercosul que aplicaram medidas consideradas protecionistas a nível comercial e de investimentos, dirigindo-se particularmente à Argentina. Estes países estão hoje a corrigir as políticas neoliberais que os levaram ao desastre económico e social - as mesmas que estão a ser levadas a cabo na Europa, com os resultados conhecidos.

Com esta resolução, o Parlamento procura introduzir nestes acordos todos os setores, nomeadamente o acesso ao mercado de bens, serviços e investimentos. O livre comércio que aqui defendem é o protecionismo dos ricos e poderosos, que ameaça a soberania dos povos sobre os seus recursos e sobre as opções quanto ao caminho para o seu desenvolvimento. Votámos contra, em defesa dos trabalhadores, dos agricultores e dos pequenos e médios empresários dos dois lados do Atlântico. Contra os interesses do grande capital, das multinacionais, afinal de contas, os beneficiários do livre comércio.

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. − Objem obchodu medzi EÚ a združením Mercosur je takmer rovnaký ako obchod EÚ so zvyškom Latinskej Ameriky dovedna. Únia je najväčším obchodným partnerom Mercosuru a jeho najväčším investorom. EÚ a Mercosur predstavujú komplementárne ekonomiky (EÚ je pre Mercosur na prvom mieste na trhu s vývozom poľnohospodárskych produktov, zatiaľ čo vývoz z EÚ do krajín Mercosuru sa zameriava zväčša na priemyselné výrobky a služby). Tieto dva regióny majú spoločné hodnoty a zásady, ako je záväzok dodržiavať ľudské práva, základné slobody a princípy demokracie, ako aj spoločné jazyky. Obchod je jedným zo základných prostriedkov, ktoré majú politici k dispozícii na podporu hospodárskeho rastu a tvorbu pracovných miest. Považujem za potrebné vynaložiť patričné úsilie na obnovenie obchodných rokovaní EÚ – Mercosur z roku 2010, a snažiť sa dospieť k vyváženej, spravodlivej, ambicióznej, komplexnej a vzájomne prospešnej dohode vo všetkých odvetviach, na ktoré sa dohoda vzťahuje. Je opodstatnená a dôležitá užšia spolupráca medzi EÚ a združením Mercosur a som presvedčená, že hlbšia integrácia ekonomík EÚ a združenia Mercosur bude prínosom pre obe strany.

 
  
MPphoto
 
 

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), i scríbhinn. − Chuir mé i gcoinne an rúin seo toisc go ndéanfadh comhaontú trádála AE-Mercosur an-dochar go deo d’earnáil talmhaíochta an AE. Dhéanfaí dochar suntasach d’earnáil mhairteola na hÉireann agus bheadh cailliúint uafásach post i gceist leis agus chuirfí slí beatha na mílte feirmeoir Éireannach i mbaol. Is léir ó torthaí measúnú tionchar a rinne an Coimisiún Eorpach gur ar an earnáil talmhaíochta a thitfeadh na cailliúintí eacnamaíocha agus an ualach coigeartaithe i gcás comhaontú trádála ar bith idir an AE agus Mercosur. De réir múnlaí ar fad an mheasúnaithe, is táirgeoirí an AE a bheadh thíos agus táirgeoirí Mercosur a bheadh thuas le comhaontú trádála ar bith

 
  
MPphoto
 
 

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE), írásban. − A jelenlegi határozat véleményem szerint értelmetlen, ugyanis a tárgyalások megrekedtek. Ennek oka részben a Mercosur tagállamai közötti ellentétek, részben egyes Mercosur-tagállamok politikai magatartása. Szeretném kiemelni, hogy Venezuela tavaly nyáron csak úgy válhatott a közösség teljes jogú tagjává, hogy előtte az azt ellenző Paraguay tagságát felfüggesztették. Argentínának pedig nyílt területi vitája van az egyik EU-tagállammal, Nagy-Britanniával. Meglátásom szerint az egyetlen lehetőség az lenne, ha a Mercosur arra alkalmas tagállamaival az EU egyenként kezdene kereskedelmi tárgyalásokat. Ehhez azonban új tárgyalási felhatalmazásra van szükség, ezért is nemmel szavaztam a mostani határozatra. Úgy vélem ugyanis, hogy az új tárgyalási mandátumok kialakítása során sokkal jobban oda kell figyelni az új tagállamok és a mezőgazdasági termelők érdekeire, valamint be kell építeni az EU állatjóléti és élelmiszer-biztonsági követelményeit

 
  
MPphoto
 
 

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Balsavau už dokumentą. Prekyba yra viena iš esminių politikos rengėjų turimų priemonių ekonomikos augimui ir darbo vietų kūrimui skatinti. Turi vykti glaudesnis ES ir MERCOSUR bendradarbiavimas ir manau, kad gilesnė Europos ir MERCOSUR valstybių ekonominė integracija bus naudinga abiem šalims.

 
  
MPphoto
 
 

  Elisabeth Köstinger (PPE), schriftlich. Die Verhandlungen zu einem Freihandelsabkommen zwischen der EU und den Mercosur-Staaten, Brasilien, Argentinien, Uruguay und Venezuela haben in den letzten Jahren immer wieder gestockt. Auch jetzt stocken diese wieder. Eine Öffnung von Märkten ist wichtig, muss aber geregelt und gegenseitig vonstattengehen. Es ist meines Erachtens allerdings fraglich, ob diese Gegenseitigkeit in Bezug auf die Landwirtschaft überhaupt gegeben sein kann. Studien belegen, dass die europäische Landwirtschaft mit Verlusten von bis zu 7 Mrd. EUR zu rechnen hat. Der sensible Agrarsektor muss in den Verhandlungen eine besondere Rolle einnehmen. Daher spreche ich mich erneut für ein an eine Schutzklausel geknüpftes, verpflichtendes Nachhaltigkeitskapitel in Handelsabkommen aus. Für Importe aus Drittstaaten müssen gleichwertige Produktions-, Sozial- und Umweltstandards gelten.

 
  
MPphoto
 
 

  Constance Le Grip (PPE), par écrit. – Nous nous sommes exprimés dans une résolution sur l’avancée des négociations commerciales entre l’UE et son pendant sud-américain, le Mercosur. A ce stade, les négociations sont au ralenti, car, de part et d’autre, prévaut une certaine défiance. Nous avons rappelé que la confiance est indispensable comme base de tout accord. Il nous faut, pour ce qui nous concerne, vérifier que l’espace du Mercosur est toujours dans les mêmes dispositions d’esprit vis-à-vis de la conclusion d’un accord commercial, ce que les pratiques protectionnistes d’un certain nombre de pays du continent latino-américain peuvent amener à relativiser. Sans doute conviendrait-il aussi de refaire valider le mandat de négociation accordé au Commissaire européen en charge du commerce extérieur, ce mandat de négociation datant de 1999.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − I welcome this resolution which reiterates the importance of including respect for democratic principles, fundamental and human rights and the rule of law as well as environmental and social standards in all trade agreements concluded between the EU and third countries, in order to achieve greater coherence in external actions, both reflecting the EU’s economic interests and promoting its fundamental values.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Cette résolution dénonce le protectionnisme mis en place par les gouvernements progressistes des États membres du Mercosur dans l'intérêt de leur population. Elle menace implicitement les États du Mercosur de représailles commerciales. Elle ne dit pas un mot du coup d'État au Paraguay (que ce Parlement n'a d'ailleurs toujours pas dénoncé, pas plus que le putsch au Honduras).

Je vote contre.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. O impasse que tem imperado nas negociações para as relações comerciais entre a União Europeia e o Mercosul não tem sido em nada benéfico para ambas as partes. Apesar do forte interesse que existe num iniciar de relações comerciais mais profícuas entre estes dois blocos, a verdade é que pouco se tem avançado. Tais dificuldades, além de frustrar os intervenientes nas negociações, impedem os consumidores dos dois blocos económicos de ter acesso a um maior número de produtos em melhores condições. A proximidade histórica e cultural existente entre os países do Mercosul e os países da Península Ibérica pode ser um bom trunfo para o desbloquear desta situação. Temos pois que trabalhar, em conjunto, para encontrar as soluções necessárias para desbloquear este impasse nas negociações. Eu, enquanto Vice-Presidente da Delegação para as Relações dos países do Mercosul, farei a minha parte.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra de esta resolución debido a que el grupo parlamentario de la Izquierda Unitaria Europea/Izquierda Verde Nórdica había propuesto una resolución alternativa. La resolución aprobada supone un acuerdo comercial a través del cual entrarían en el mercado europeo numerosas mercancías, la mayoría procedentes del sector agrario, producidas bajo condiciones de "dumping" ambiental y social. El acuerdo comercial propuesto supondría el incremento de la importación de materias primas elevando de esta manera los conflictos ambientales asociados. Considero que Mercosur es un bloque político fundamental con el que no basta una asociación comercial y resulta necesario un apoyo político. Se trata de un bloque que ha demostrado su defensa de la democracia con la expulsión de Paraguay tras su golpe de estado. La resolución alternativa que había presentado mi grupo incluía estos aspectos y es por ello que he votado en contra.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Negotiations with Mercosur were officially relaunched at the EU-Mercosur Summit in 2010, after several years of suspension. The objective is to negotiate a major comprehensive trade pillar within an Association Agreement. Despite nine rounds and two years of negotiations no date has been set yet for the exchange of market access offers. I voted in favour. In this resolution Parliament urges both parties, in this context, to bring sufficient political motivation and significant political backing to the table so as to proceed with the exchange of sufficiently ambitious market access offers on goods, services, investments and the other chapters of the trade pillar of the agreement. But the Commissioner should design a clear plan of negotiations. I voted in favour.

 
  
MPphoto
 
 

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), în scris. − Am votat în favoarea rezoluţiei, încheierea acordului fiind necesară. Sunt însă contrariat de faptul că textul propunerii face referire la respectarea, de către partenerii comerciali ai UE, a standardelor sociale şi de mediu în toate acordurile încheiate, însă nu face referire şi la respectarea de către statele terţe a standardelor de igienă şi securitate alimentară şi de bunăstare a animalelor, impuse agricultorilor europeni. Comerţul poate fi echitabil numai dacă producătorii respectă aceleaşi reguli, iar consumatorii sunt protejaţi numai dacă alimentele importate sunt la standardele europene, cu care sunt obişnuiţi.

 
  
MPphoto
 
 

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Pritariu šiai rezoliucijai. ES yra viena pagrindinių Mercosur prekybos partnerių dėl to pasiektas susitarimas atvertų ES verslo subjektams didesnes galimybes investuoti į pramonės ir paslaugų sektorius taip pat didinti eksportą. Visų pirma, derybose tarp šalių ypatingas vaidmuo turėtų būti skirimas atvirumo ir abipusio pasitikėjimo principams, prisiimant aiškius ir svarbius politinius įsipareigojimus. Abiems šalims turėtų būti užtikrinta pakankama politinė motyvacija ir didelė politinė parama. Kita vertus, šios derybos turėtų užtikrinti, kad būsimas susitarimas būtų naudingas abiems šalims ir kad dėl to nebūtų paaukotas nė vienas sektorius ar kitaip nukentėtų regionas ar valstybė.

 
  
MPphoto
 
 

  Paulo Rangel (PPE), por escrito. No seguimento dos trabalhos para o relançamento das negociações para a celebração de um Acordo de Associação ambicioso e equilibrado entre a UE e o nosso oitavo maior parceiro comercial, o Mercosul, a presente proposta de resolução vem recomendar o estreitamento dos laços de cooperação, lamentando contudo a lentidão nas negociações, bem como as medidas de cariz protecionista sobre o comércio e o investimento adotadas recentemente por alguns países da América Latina. Neste contexto, a próxima reunião ministerial UE-Mercosul, a realizar no final de janeiro de 2013, em paralelo com a Cimeira CELAC-UE em Santiago do Chile, pode constituir uma excelente oportunidade para que as partes progridam nas negociações.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − Against. We Greens did not sign the joint resolution (PPE, S&D, ALDE and ECR) and tabled an alternative one, which was not even put to the vote. Basically, we remain unconvinced that both partners should speed up the negotiations towards a new Association Agreement, and wanted to invite the Commission to assess the existing negotiating directives with a view to proposing changes which take account of the changing nature and composition of the Mercosur block. As we tried to amend the common one with some amendments, that were all rejected, we voted against the text.

 
  
MPphoto
 
 

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – Cette résolution, que j'ai soutenue par mon vote, montre bien nos espoirs et nos doutes quant à un éventuel accord régional entre l'UE et le Mercosur. Nos espoirs d'abord, de voir aboutir un jour ces négociations avec une région qui connaît un formidable essor économique, et qui compte plus de 800 millions d'habitants. Et nos doutes, ensuite : les pays du Mercosur pourront-ils continuer à négocier cet accord avec l'UE tout en mettant en place des mesures protectionnistes? Les négociations qui, je le rappelle, ont déjà été relancées une fois après une longue pause, peuvent-elles continuer dans ce contexte où la confiance des deux parties s'érodent? La prochaine réunion UE-Mercosur se tiendra à la fin de ce mois de janvier, en parallèle du Sommet UE-CELAC, à Santiago du Chili. J'espère vivement qu'elle permettra d'apporter des réponses à ces questions.

 
  
MPphoto
 
 

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Les échanges commerciaux entre l'Union et le Mercosur ne sont pas loin d'équivaloir au total des échanges commerciaux entre l'Union et tous les autres pays d'Amérique latine. L'Union est le premier partenaire commercial du Mercosur et le plus gros investisseur dans cette zone.

Pour que de telles négociations soient fructueuses, les deux parties doivent entamer les pourparlers dans un esprit d'ouverture et de confiance mutuelle. Cet accord interrégional concerne 800 millions de citoyens et est donc important en termes d'emploi. J'insiste pour que les accords commerciaux soient toujours assortis de conditions d'acceptation liées aux critères sociaux et environnementaux.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. O Parlamento Europeu reconhece a importância económica e política das negociações entre a UE e o Mercosul, lançadas em 2010 com o objetivo da celebração de um acordo equilibrado, justo, ambicioso, abrangente e mutuamente benéfico em todos os setores abrangidos. Lamento, porém, a lentidão das negociações e a falta de progressos substanciais até à data e espero que a próxima reunião ministerial UE-Mercosul, a realizar já no final de janeiro, em paralelo com a Cimeira CELAC-UE em Santiago do Chile, resulte numa oportunidade importante para assumir compromissos políticos claros e significativos e progredir nas negociações. Pelos motivos expostos, apoiei a resolução comum.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluţia privind negocierile comerciale dintre UE şi Mercosur, întrucât acest acord priveşte 800 de milioane de cetăţeni. Negocierile UE-Mercosur au fost relansate în 2010, în scopul încheierii unui acord cuprinzător, ambiţios, echilibrat şi reciproc avantajos. UE este pentru Mercosur cel mai mare partener comercial şi cel mai mare investitor în Mercosur, iar Mercosur este cel de-al optulea partener comercial al UE. Am votat pentru o cooperare mai strânsă între UE şi Mercosur şi consider că o mai mare integrare a celor două economii va fi benefică pentru ambele părţi. Pentru ca aceste negocieri să aibă succes, ambele părţi trebuie să abordeze discuţiile în spiritul deschiderii şi al încrederii reciproce. În acest sens, regretăm măsurile protecţioniste pentru comerţ şi investiţii luate de unele ţări din regiunea Mercosur în ultimele luni. Subliniem nevoia de a crea un cadru stabil pentru o mai bună protecţie a investiţiilor. Reamintim importanţa includerii respectării principiilor democratice, a drepturilor fundamentale şi a drepturilor omului, a statului de drept, precum şi a standardelor sociale şi de mediu în toate acordurile comerciale încheiate între UE şi ţările terţe. Speram că următoarea reuniune ministerială UE-Mercosur, de la sfârşitul lunii ianuarie 2013, va fi considerată o oportunitate pentru afirmarea unor angajamente politice clare şi pentru continuarea progresului negocierilor.

 
  
MPphoto
 
 

  Angelika Werthmann (ALDE), in writing. − The EU is negotiating at the time being a trade agreement with Mercosur. The agreement still to be agreed on focuses on topics like trade in industrial, agricultural goods and services. Issues like government procurement rules, intellectual property, customs and trade facilitation and technical barriers to trade are also being brought to attention. Both markets, the EU and Mercosur, represent complementary economies. The EU is for Mercosur the first market for the agricultural exports and in the same time the EU exports to Mercosur mostly industrial products and services. The cooperation between the two parties would be beneficial and advantageous for both sides, but there is still a need to create a stable framework for the investment protection.

 
  
MPphoto
 
 

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. O Parlamento, com esta resolução, pretende pressionar as partes para uma rápida resolução no âmbito do acordo de livre comércio entre a UE e o Mercosul. Este acordo integra-se na ofensiva de abertura dos mercados à concorrência a nível mundial. A resolução tece, assim, duras críticas aos países do Mercosul que aplicaram medidas protecionistas a nível comercial e de investimentos, dirigindo-se particularmente à Argentina, naquilo que constitui uma inaceitável ingerência em relação às políticas económicas soberanas de outros países. Aliás, a maioria do PE procura introduzir nestes acordos todos os setores, nomeadamente o acesso ao mercado sobre bens, serviços e investimentos. Consideramos que a liberalização dos mercados coloca em causa a soberania dos povos e dos Estados sobre os seus recursos e sobre a definição quanto ao caminho para o seu desenvolvimento. Com a liberalização do comércio mundial, os trabalhadores sofrem pressões sobre os salários e os direitos laborais, e é colocada em causa a atividade da maioria dos pequenos e médios agricultores e das PME, promovendo-se os interesses das grandes multinacionais e a concentração do capital.

 
  
MPphoto
 
 

  El Presidente. − Con esto concluimos las explicaciones de voto.

 

14. Opravy hlasovania a zámery pri hlasovaní: pozri zápisnicu
 

(La sesión, suspendida a las 13.20 horas, se reanuda a las 15.00 horas.)

 
  
  

VORSITZ: RAINER WIELAND
Vizepräsident

 

15. Schválenie zápisnice z predchádzajúceho rokovania: pozri zápisnicu
Videozáznamy z vystúpení

16. Pozícia Rady v prvom čítaní: pozri zápisnicu
Videozáznamy z vystúpení

17. Rozpravy o prípadoch porušovania ľudských práv, demokracie a princípov právneho štátu (rozprava)

17.1. Násilie na ženách v Indii
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Der Präsident. − Als nächster Punkt folgt die Aussprache über sechs Entschließungsanträge zur Gewalt gegen Frauen in Indien(1).

 
  
MPphoto
 

  Karima Delli, auteure. − Monsieur le Président, mes chers collègues, je me félicite de ce que l'Inde fasse l'objet d'un second débat au Parlement européen en deux mois.

C'est la plus grande démocratie du monde et, pourtant, la situation des femmes y est catastrophique. Les violences sexuelles y sont banalisées; on recense un viol toutes les vingt minutes; il est très difficile pour une femme de dénoncer ses agresseurs, à tel point que la police refuse souvent d'enregistrer les plaintes et conseille aux victimes d'épouser leurs violeurs, si elles ne veulent pas être rejetées par la communauté.

Aux violences sexuelles, s'ajoutent de multiples violences et discriminations: mariage et prostitution forcée, maltraitance envers les petites filles, extrême pauvreté, accès inégal aux ressources, aux soins de santé. Chaque année, ce sont deux millions de femmes et de jeunes filles qui meurent en Inde. Mais, face à cela, une vague de solidarité sans précédent a secoué Delhi, après le viol et la mort de cette jeune femme de 23 ans, le 16 décembre dernier.

Ces manifestations ont permis de briser des tabous et des archaïsmes puissants. L'Union européenne doit accompagner cette mutation, notamment à travers des programmes éducatifs et sanitaires. Le gouvernement et le Parlement indien doivent renforcer la législation, pour assurer la sécurité et le respect des droits des femmes. La justice indienne doit rompre avec l'impunité. Un plan national de prévention et de soutien aux victimes doit être mis en place. Il est grand temps que les comportements et les mentalités changent en Inde. Il est grand temps que les femmes y retrouvent respect et dignité.

 
  
MPphoto
 

  Marie-Christine Vergiat, auteure. − Monsieur le Président, selon des enquêtes récentes, l'Inde serait actuellement le quatrième pays le plus dangereux au monde pour les femmes, le pire pays du G20, car, ne l'oublions pas, l'Inde est membre du club des grandes nations. C'est un pays en plein développement. Il ne doit pas oublier ses femmes.

Comme le dit notre résolution, comme vient de le dire notre camarade Delli, une femme serait victime d'un viol toutes les vingt minutes ou, plus exactement, un viol serait signalé toutes les vingt minutes, car de trop nombreux viols ne sont jamais signalés. Plus grave, la plupart du temps, la police s'abstient de protéger les femmes. La législation indienne est une des plus archaïques en ce domaine. Les femmes les plus pauvres sont particulièrement victimes de ces violences, et n'oublions pas le poids des castes dans ce pays.

Fin 2012, le viol d'une jeune étudiante de 23 ans a soulevé une vive émotion en Inde et au-delà. Presses nationale et internationale relatent depuis lors de nombreux autres cas. Mais cela ne suffit pas. D'aucuns réclament aujourd'hui le rétablissement de la peine de mort.

Exhortons donc l'Inde à respecter ses engagements internationaux!

 
  
MPphoto
 

  Elisabeth Jeggle, Verfasserin. − Herr Präsident! Im Namen der EVP-Fraktion und gemeinsam mit meiner Kollegin, Frau Kolarska-Bobińska, verurteile ich entschieden die jüngsten Vergewaltigungen in Indien. Den Opfern und deren Angehörigen gebührt unser uneingeschränktes Mitgefühl. Wir setzen uns entschieden gegen jegliche Form von Gewalt gegen Frauen ein.

Indien ist die größte Demokratie der Welt und hat wichtige Beziehungen zur EU. Aus diesem Grund erwarten wir von unserem Partner, dass demokratische und rechtsstaatliche Prinzipien unbedingt eingehalten werden. Wir fordern die indische Regierung auf, ihre Maßnahmen zur Verhinderung von sexueller Gewalt gegen Frauen mit Nachdruck zu intensivieren. Ein umfangreicher Schutz muss allen Frauen der Gesellschaft zugute kommen, ohne sie aufgrund einer Kastenzugehörigkeit zu diskriminieren. Den Opfern müssen ausreichend Rechtsbeistand, Zugang zum Gesundheitswesen und psychologische Betreuung gewährleistet werden, und Täter müssen entsprechend ihrer Verbrechen bestraft werden. In diesem Zusammenhang sprechen wir uns allerdings in aller Deutlichkeit gegen die Todesstrafe aus. Ein Umdenken in der Gesellschaft ist unbedingt vonnöten.

 
  
MPphoto
 

  Kristiina Ojuland, author. − Mr President, I would like to take this chance to express my sincerest condolences to all the girls and women in India that have suffered horrific and barbaric violence. I would like to assure them that the EU is taking this extremely seriously and is devoted to helping to improve the situation as fast as possible.

The recent brutal rape and murder of a 23-year-old student from New Delhi is unfortunately not a unique case in India today. Physical and psychological violence against women is deeply rooted in the feudal and patriarchal society, which has led to huge inequalities between men and woman. As some colleagues have already mentioned, it is estimated that rape is reported every 21 minutes in India, which in 2011 accounted for 24 000 reported cases. As the judicial procedure usually does not bring any justice, many victims never report being abused. Of more than 635 rape cases reported in Delhi in 2012, only one case led to conviction. This is outrageous and I call on the EU to do everything in its powers to ensure that India reforms its legislation and starts convicting those responsible for these terrible cases.

The EU has committed EUR 470 million for the period 2007-2013 in support of the health and education programmes. In the ongoing year and for the next financial period the EU has to put emphasis on the necessity to allocate this support to increase women’s rights in India. The same applies to the Member States’ representations in India, which need to prioritise programmes addressing violence against women and girls.

In addition to sexual abuse, according to the government data analysed, more than 100 000 women are burned to death and more that 125 000 die from violent injuries in India every year. These tragic numbers demonstrate the scale of the problem and it needs to change. This resolution calls on the democratic Indian Government to ensure respect for democratic principles, fundamental rights and human rights – in particular the rule of law and the rights of women. I hope that India reacts immediately and that in 2013 it will not longer be considered one of the worst places in the world for a woman to live in, as has happened in the past.

 
  
MPphoto
 

  Charles Tannock, author. − Mr President, we must remember that India is a strong, secular democratic country with a firm commitment to human rights. Much of the comment directed at India since this appalling murder has lambasted its so-called ‘rape culture’, but given the report’s statistics on rape and sexual assault in Europe, and indeed worldwide, we must be extremely careful before throwing stones from glass houses.

India has over one billion people. That of course is not to say that we cannot engage with our Indian partners to explore ways of improving women’s lives, or that India cannot do more to promote gender equality and protect vulnerable citizens, particularly the lower castes. Certainly there have been disturbing examples of apparent indifference to sexual violence amongst the authorities, particularly with the Dalits.

So any sign of this attitude changing should be greatly welcomed. Indeed, if the tragic fate of this young woman can facilitate a new generation of Indian women to challenge patriarchal attitudes and break the stigma and silence surrounding rape victims, then we can only hope that her death will not have been in vain. I take this opportunity on behalf of the ECR Group to send my condolences to her family and the families of all similarly affected victims.

 
  
MPphoto
 

  Jo Leinen, author. − Mr President, I am a member of Parliament’s delegation to India, and I love the people and the country. But, like all of us, I was shocked by the atrocity of this gang rape against a young student. Sexual violence against women is, unfortunately, a widespread phenomenon in India, especially in the capital, Delhi. The rape of this young girl is only the tip of the iceberg.

In our resolution we ask the Indian Government to investigate the cases of persons occupying senior official posts – up to the top levels of the Parliament and the government – against whom formal accusations of rape are outstanding, and call for those persons to give up their public functions. We call upon the Indian authorities to take effective measures to train police forces to handle rape cases better, and we call for the Indian criminal law to be amended to punish all forms of sexual assault.

The European Union and the Member States should work with Indian authorities on special campaigns and programmes to combat gender-based violence. More has to be done to protect women and to implement Article 51 of the Indian Constitution, which forbids any practice against the dignity of women. Parliament’s delegation visits India in early May, and I am sure we will address this issue with our partners in the Indian Parliament.

 
  
MPphoto
 

  Maria Badia i Cutchet, en nombre del Grupo S&D. – Señor Presidente, todos ustedes están al corriente de las brutales agresiones sexuales perpetradas contra mujeres indias estas últimas semanas. La resolución que hoy aprobaremos –espero que aprobaremos– condena todos estos crímenes y, además, propone medidas para reformas urgentes de la justicia que puedan realmente castigar a los agresores, así como algunos programas para la educación, para evitar esta lacra de esta sociedad.

No dispongo más que de un minuto, pero querría ofrecerles algunas cifras: en la India actualmente hay 32 millones de casos pendientes de juicio, y los casos de violencia contra las mujeres en la India representan la muerte de un millón y medio de ellas al año. El Premio Nobel indio de economía, Amartya Sen, hablaba en 1990 de las mujeres que faltan, en el sentido de denunciar las diferentes formas de violencia contra las mujeres. Según sus cálculos, faltaban en el mundo unos 100 millones de mujeres debido a abortos selectivos de fetos de hembras, infanticidios de recién nacidas y desnutrición de niñas pequeñas.

Debemos hacer todo lo que esté en nuestra mano.

 
  
MPphoto
 

  Nicole Kiil-Nielsen, au nom du groupe Verts/ALE. – Monsieur le Président, en Inde, on voit un véritable paradoxe: deux Inde se font face.

L'une a adopté au fil des décennies un grand nombre de réformes favorables aux femmes: rehaussement de l'âge légal du mariage, interdiction de la dot, quotas pour les femmes en politique, lutte contre les violences domestiques, égalité sur les droits agricoles.

L'autre Inde reste ancrée dans une culture patriarcale et misogyne, qui freine toute évolution et contraint la plupart des femmes à vivre sans droits, sans voix, sans possibilités de choix.

L'exemple de l'Inde nous montre combien – et c'est essentiel de le souligner dans notre enceinte parlementaire – le vote des lois n'est qu'une étape. On a tous tendance à se réjouir un peu trop vite de leur adoption, alors que, souvent, par défaut de volonté politique, elles resteront lettre morte.

C'est cette volonté politique qui, seule, en Inde comme ailleurs, permettra une réelle évolution des sociétés, un changement des mentalités par l'éducation et la prévention.

(Applaudissements)

 
  
MPphoto
 

  Marek Henryk Migalski, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Wolałbym, żebyśmy w tej dyskusji unikali sformułowań, których użyła moja przedmówczyni, to znaczy, że zajmując się jakąś konkretną sprawą, zaczynamy potępiać kulturę, zaczynamy potępiać tamtą cywilizację i tradycje. Gwałt nie rodzi się z tradycji, gwałt jest wynikiem przestępstwa, jest wynikiem złego myślenia o kobietach, czy w ogóle o bliźnim. Powinniśmy się skupić na tym, co jest tematem naszej debaty, to znaczy na przeciwdziałaniu opresji i przemocy wobec kobiet. Nie powinniśmy natomiast atakować kultury, bo to nie kultura jest odpowiedzialna za to, że byliśmy zszokowani tym, co stało się w Indiach. Nie powinniśmy potępiać kraju, kultury, cywilizacji czy religii za ten okropny czyn, Powinniśmy potępić ten czyn i pomagać tamtemu społeczeństwu w tym, żeby te rzeczy się nie zdarzały, bo zdarzają się tam mniej więcej tak straszne rzeczy jak i w naszych krajach, o czym powinniśmy pamiętać.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na dwa pytania zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 149 ust. 8 Regulaminu))

 
  
MPphoto
 

  Liisa Jaakonsaari (S&D), sinisen kortin kysymys. – Te väheksyitte tätä tapahtumaa ja sanoitte, että kulttuuria tuomitaan, jos väkivalta tuomitaan. Näinhän ei ole. Me tuomitsemme sen ajattelun, joka Intiassa on, että on maan tapa, että mies voi lyödä perheen naisia, vaimoa ja lapsia. Eikö tämmöinen ole tuomittavaa? Ja mitä mieltä olette, kun jotkut gurut ovat syyllistäneet naiset tästä. Sanovat, että jos nainen antautuu, niin raiskauksen uhri ei menetä henkeään.

 
  
MPphoto
 

  Marek Henryk Migalski (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Nie chciałbym, broń Boże, umniejszać tego, co się stało, i uważać, że nie doszło tam do rzeczy strasznej. Natomiast jeśli jest tak, jak Pani mówi, że ktoś usprawiedliwia ten czyn, że ktoś uważa, że winna jest kobieta, to jest to niedopuszczalne. Wiem, że w kryminologii jest coś takiego jak wiktymologia, to znaczy udawanie czy dowodzenie, że to ofiara jest odpowiedzialna za to, że popełniony został jakiś straszny czyn z jej udziałem. To jest oczywiście nie do przyjęcia. I tutaj, w tym znaczeniu ja się z Panią zgadzam. Natomiast ważne jest, żebyśmy nie dostrzegali w kulturze, w religii czy w tamtejszej cywilizacji przyzwolenia na to, bo na to przyzwolenia być nie może.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Posselt (PPE), Frage nach dem Verfahren der blauen Karte. – Herr Migalski, Sie wissen doch selbst, dass es in Indien massenhaft Abtreibungen von Mädchen gibt, also geschlechtsspezifische Abtreibungen, und dass es auch massenhaft Tötungen von Mädchen nach der Geburt gibt. Da kann man doch nicht sagen, das habe keine kulturellen Ursachen. Es gibt natürlich eine Missachtung der Frau. Wir haben das schon im Dezember bei unserer Debatte über die Dalits festgestellt.

 
  
MPphoto
 

  Marek Henryk Migalski (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Myślę, Panie Pośle, że w sprawach aborcji i zachowania życia ludzkiego jesteśmy po tej samej stronie sporu politycznego czy ideologicznego. I tutaj znajdzie Pan we mnie zwolennika tezy, według której życie powinno być szanowane od momentu poczęcia. Natomiast my dzisiaj mówimy o przemocy, przemocy wobec kobiet. To jednak jest inna trochę rzecz niż przemoc wobec nienarodzonych dzieci. W tej pierwszej sprawie ma Pan we mnie sojusznika, w tej drugiej sprawie musimy się różnić.

 
  
MPphoto
 

  Bastiaan Belder, namens de EFD-Fractie. – De onzegbare details van de groepsverkrachting van een 23-jarige beloftevolle bloem van de Indiase natie medio december vorig jaar hebben mij diep geraakt. Ik kan mij dan ook geheel de heftige binnenlandse reacties indenken.

De martelende ontering van de dappere jonge vrouw tot op het eind van haar leven wordt tegelijkertijd ook volkomen terecht herleid tot de volstrekt verwrongen immorele visie op en gedrag tegenover vrouwelijke Indiase staatsburgers, vooral als deze vrouwen een laag of zelfs totaal geen sociaal aanzien genieten. Het absolute onaanvaardbare falen van de Indiase autoriteiten is daarbij evident.

Dat dient ook de klemmende Europese boodschap te zijn aan de Indiase partners. Vanuit mijn christelijk geloof ben ik tegelijkertijd overtuigd van de heilzaamheid van het bijbelse beeld van de mens. Voor India en Europa: ons lichaam is een tempel van de heilige geest! Wie dat schendt, man of vrouw, raakt God zelf! Juist dit besef zal de cultuur, de samenleving van India en Europa beschermen, ja verrijken.

 
  
MPphoto
 

  Paul Murphy, on behalf of the GUE/NGL Group. – Mr President, the brutal rape and murder of the twenty-three-year-old medical student and the cases that followed, including the tragic suicide of a 17-year-old victim, brought the world’s attention to the extremely high rates of rape and sexual violence against women and impunity associated with those in India.

While a rape is reported every 21 minutes, the real rate of rape is much higher and conviction rates for sexual violence are extremely low, in particular for Dalits and working women victims. The response within in India and internationally has been an explosion of anger, of solidarity and of protest. In contrast to that cry for justice for young women and men in India, the political establishment responded initially with repression against these protests and with individuals blaming the victim.

They also outrageously have a history of using rape as a weapon against opponents such as those fighting for the independence of Kashmir. The perpetrators must be brought to justice with fast-track courts for victims of sexual violence where the death penalty or the medieval practice of castration is no solution.

 
  
MPphoto
 

  Sari Essayah (PPE). - Arvoisa puhemies, päätöslauselmassamme osoitamme osanottomme joukkoraiskauksen uhriksi joutuneen 23-vuotiaan opiskelijanaisen omaisille. Viimeisin julkisuuteen noussut raaka bussiraiskaus tapahtui viime viikonloppuna.

Naisiin kohdistuva ahdistelu ja väkivalta ovat surullisen laajalle levinnyttä ja läpitunkevaa Intiassa. Seksuaalista ahdistelua tapahtuu Delhissä tehdyn tutkimuksen mukaan kaikkialla yleisillä paikoilla, eniten julkisissa kulkuvälineissä. Vuoden 2010 tilastojen mukaan yli 22 000 naista raiskattiin, uhreista yhdeksän prosenttia oli alle 14-vuotiaita ja 16 prosenttia 14–18-vuotiaita. Suurinta osaa näistä raiskauksistahan ei edes tilastoida.

Lainsäädännöllä ja sen tinkimättömällä toimeenpanolla on saatettava rikolliset vastuuseen, ja EU:n ja kansainvälisen yhteisön on vaadittava hallitukselta toimenpiteitä. Ihmisten asenteisiin on myös vaikutettava koulutuksen kautta. Se on ainoastaan syvällinen tie näihin muutoksiin intialaisessa yhteiskunnassa.

 
  
MPphoto
 

  Corina Creţu (S&D). - Împărtăşesc revolta provocată de acest viol barbar, care a atras atenţia asupra unui flagel ce afectează nenumărate fete şi femei din India. Violenţa sexuală este favorizată de discriminarea pe criterii de castă şi de impunitatea de care se bucură autorii violurilor, din cauza legislaţiei depăşite şi a pasivităţii forţelor de ordine. Este inadmisibil ca violul în grup să ajungă un fapt curent în New Delhi şi ca rata violurilor declarate în India să crească cu 25%, în condiţiile în care există estimări că sunt şi mult mai multe cazuri nedeclarate.

Solicităm, prin această rezoluţie, ca autorităţile indiene să accelereze revizuirea legislaţiei şi reforma poliţiei, pentru a asigura respectarea drepturilor esenţiale ale femeilor. Sunt necesare programe şi instituţii de asistenţă a victimelor agresiunilor sexuale, iar Uniunea Europeană are datoria de a-şi focaliza sprijinul substanţial oferit Indiei în materie de sănătate şi educaţie asupra combaterii violenţei împotriva femeilor.

 
  
MPphoto
 

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE). - Mr President, the problem we are dealing with here is not only to do with the unacceptable rapes that have occurred recently in India, though I would point out that two million women and girls die every year in India as a result of sexual violence. The lack of an adequate response from institutions and the impunity that some seem to promote as a rule need to be condemned, but beyond that the real problem is the patriarchal system in India and elsewhere.

The European Union should be much stronger in its calls for an end to discrimination against women within and outside the borders of the European Union. In their dialogues with the Indian authorities and others, all representations must bring up the cases of sexual assault and the need for a uniform protocol for treatment and examination of sexual assault survivors. There is no room for false cultural relativism or excuses: a crime is a crime, and culture should never be misused to cover it. If we want to be credible in that matter, let us speak loudly and clearly.

 
  
MPphoto
 

  Ryszard Czarnecki (ECR). - W przeciwieństwie do większości z Państwa ja byłem w Indiach i to nawet niedawno – kilkanaście dni temu – i widziałem wielką siłę społeczeństwa hinduskiego, społeczeństwa obywatelskiego, które potrafiło wyjść na ulicę. Były to także młode i starsze kobiety i one pokazały tą znakomitą twarz Indii. I byłem pełen podziwu dla tych ludzi, którzy naprawdę potrafią zmieniać swój kraj. Warto o nich dzisiaj także tutaj mocno powiedzieć.

Chciałbym powiedzieć, że nie wolno mówić tak, jak pani Ojuland, która powiedziała, że Indie to najgorszy kraj dla kobiet. Mogę Pani wymienić dziesiątki krajów muzułmańskich, gdzie kobiety mają dużo mniej praw pod każdym względem niż w Indiach. Naprawdę nie starajmy się przesadzać w tej sprawie. Potępiajmy gwałty, potępiajmy fatalne praktyki, ale starajmy się nie przesadzać, ponieważ to naprawdę do niczego nie prowadzi. I mówię o Indiach w kontekście tego, że był to kraj Indiry Gandhi, kobiety premiera.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na trzy pytania zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 149 ust. 8 Regulaminu))

 
  
MPphoto
 

  Kristiina Ojuland (ALDE), blue-card question. – I would just like to clarify the point about India being the worst place for women to live in the world. That is not my personal interpretation of the facts; it is the finding of reports from international organisations.

 
  
MPphoto
 

  Ryszard Czarnecki (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki.. – Wszyscy jesteśmy zgodni, co do tego, że stała się rzecz straszna i dzieją się rzeczy straszne. Wspólnie dzisiaj podejmiemy rezolucję, która będzie to potępiała, ale naprawdę każdy z nas doskonale wie, że są liczne kraje muzułmańskie, gdzie kobieta nie ma 10% możliwości takiej kariery zawodowej, społecznej, jaką ma w Indiach i jest dużo mniej chroniona niż kobiety w Indiach. Spójrzmy też na to. Myślę, że tu będziemy zgodni.

 
  
MPphoto
 

  Filip Kaczmarek (PPE), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Pan Poseł apelował, żebyśmy nie przesadzali. Milion aborcji w 2011 r. ze względu na płeć dziecka w Indiach, ponad 20 tysięcy gwałtów rocznie, połowa dziewczynek wychodzi za mąż przed ukończeniem 18. roku życia i 2 miliony dziewczynek rocznie jest obrzezanych. Czy te cyfry uważa Pan Poseł za przesadne?

 
  
MPphoto
 

  Ryszard Czarnecki (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Jestem od ośmiu lat w Parlamencie Europejskim z panem posłem Kaczmarkiem i widzę jakąś degradację jego osobowości. Pan jest skrajnie demagogiczny, tak jak pańska partia polityczna, muszę Panu powiedzieć. To jest skandal, co Pan w tej chwili powiedział. Ja potępiam bardziej niż Pan te fakty, tylko mówiłem o tym, że nie można być ślepym, gdy chodzi o kwestie krajów muzułmańskich, gdzie kobiety mają znacznie mniej praw niż kobiety w Indiach. Bardzo proszę, żeby Pan to w końcu zrozumiał!

 
  
MPphoto
 

  Charles Tannock (ECR), blue-card question. – Does Mr Czarnecki agree with me that the President of India is a woman and that the population of India is 1.2 billion, which is more than double the size of the European Union?

I am sure that, sadly, there are probably approximately the same number of rapes and unreported rapes in the European Union, which is a terrible crime. Would Mr Czarnecki agree that actually the country with the highest per-capita incidence of rape in the world is neither India nor a Muslim country, but the Republic of South Africa? Rape is a global phenomenon which does not apply just to India. Would you agree with that, Mr Czarnecki?

 
  
MPphoto
 

  Ryszard Czarnecki (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Oczywiście zgadzam się z tym i jednocześnie chciałbym podkreślić, że należy w tym kontekście mówić o dojrzałej reakcji społeczeństwa hinduskiego, w tym wielu tysięcy kobiet, które wyszły na ulice, oraz także władz hinduskich, które na to zareagowały, w końcu, bo w końcu, ale zareagowały jak trzeba.

 
  
MPphoto
 

  Jaroslav Paška (EFD). - Otrasné prípady hromadného znásilnenia z posledných dní potvrdzujú konštatovanie nadácie Thomson Reuters, ktorá označila Indiu za krajinu s najhoršími podmienkami pre ženy.

Veľká tolerancia vo vyspelých vládach, vysokých vládnych justičných, a najmä policajných organizáciách voči takýmto praktikám pramení zrejme z toho, že aj mnohí ich reprezentanti pochádzajúci prevažne z vládnucich kást tiež nie sú v takomto správaní celkom bez viny.

Preto by bolo asi čestné našim indickým partnerom zdôrazniť, že nemalý diel zodpovednosti za pretrvávajúce zlyhávanie represívnych zložiek a justičných orgánov v tejto veci nesú aj najvyššie exekutívne a zákonodarné orgány krajiny. Tie predsa majú plnú zodpovednosť za nastavenie pravidiel fungovania spoločnosti, ako aj za funkčnosť mechanizmov jej spravovania.

Odhad indických sociológov, že tolerancia násilných a diskriminačných praktík v Indii má za následok smrť okolo dvoch miliónov žien a dievčat ročne, je aj vizitkou ich spôsobu vládnutia krajiny.

Som presvedčený, že keby v Indii zaviedli pre...

 
  
MPphoto
 

  Filip Kaczmarek (PPE). - Panie Przewodniczący! Sytuacja kobiet w Indiach bez żadnych wątpliwości wymaga zmiany, ta zmiana nie będzie ani łatwa, ani szybka, bo pozycja kobiety kształtowała się tam przez tysiące lat. Nie oznacza to oczywiście, że powinniśmy się zniechęcić albo zaniechać działań. Powinniśmy wspierać te instytucje i osoby w Indiach, które walczą z selektywną i wymuszoną aborcją, z dzieciobójstwem, z wczesnymi małżeństwami i z przemocą wobec kobiet.

Jestem przekonany, że jednym z kluczowych sposobów doprowadzenia do trwałych i głębokich zmian społecznych jest edukacja. Bez przemian w mentalności nie uda się zmienić stosunków społecznych. Indie są dumne z tego, że są największą demokracją świata. Niestety owa skala powoduje również negatywne zjawiska, takie właśnie jak przemoc wobec kobiet, która ma przerażające rozmiary, i była o tym już tutaj mowa. Indie będą naprawdę wielkie dopiero wtedy, kiedy te wszystkie liczby będą dużo mniejsze.

 
  
MPphoto
 

  Liisa Jaakonsaari (S&D). - Arvoisa puhemies, vanha intialainen viisaus sanoo, että kun herätät naisen, silloin liikkuu koti, kylä, koko maailma. Intiassa on nyt herätty. Valtavat mielenosoitukset ovat käynnissä naisten oikeuksien puolesta, ja Intian pääministeri Singh on luvannut uudistuksia ja kovempia rangaistuksia raiskaajille. Minusta meidän Euroopan parlamentin jäseninä on syytä vedota myös intialaisiin parlamentaarikkoihin niin, että väkivalta kriminalisoitaisiin siellä nykyistä tiukemmin.

Intia on viime vuosikymmenen aikana edistynyt köyhyyden vähentämisessä, mutta juuri naisten asemaan tulee Intiassa kiinnittää erityisesti huomiota. Minusta Euroopan unionin ja jäsenvaltioiden täytyy omien lähetystöjensä kautta käynnistää dialogi intialaisten poliitikkojen kanssa, ja näin on esimerkiksi oma maani Suomi jo tehnyt. Kun Euroopan unioni siirtää varoja Intiaan, intialaiseen koulutusjärjestelmään, niin poliisien koulutus voisi olla yksi projekti.

 
  
 

Catch-the-eye-Verfahren

 
  
MPphoto
 

  Peter Šťastný (PPE). - Mr President, the gang rape of a 23-year-old student in New Delhi last December caused an eruption of rage and demonstrations in India, Nepal, Sri Lanka, Pakistan and Bangladesh and as far away as Canada. The EU and Parliament cannot remain silent.

India must act now. Its justice system against such heinous crimes is toothless. Why? For many social, cultural and historic reasons they turn a blind eye towards such crimes. India takes pride in being a fast-growing emerging economy, but it must also deter such crimes through effective justice and severe punishments. Otherwise they could become even more widespread, with tragic consequences.

With 635 rape cases in Delhi alone and only one conviction, India is beginning to resemble Mahmoud Ahmadinejad’s Iran, where the leader publicly denies the presence of gays and lesbians in his country. India can and must do better than that.

 
  
MPphoto
 

  Zita Gurmai (S&D). - Mr President, less than a month ago we had a debate on the harsh situation faced by women in India. The shameful events of the past few weeks are a tragic reminder of the fact that Indian women remain exposed on a daily basis to physical and sexual abuse and social discrimination. The rape and murder of this young student that drew widespread public outrage is therefore only the tip of the iceberg.

Every country in the world is expected to respect fundamental human rights, but India, as the world’s largest democratic country, would be expected to meet even higher standards. Therefore the international community and the EU in particular have to call on India to ensure true enforcement of existing legislation, as well as to introduce an exhaustive legislative package aimed at protecting victims of all forms of gender-based discrimination. This requires genuine political will, not only on the part of the central government, but also from local authorities and private companies. Otherwise, the situation of the thousands of women who suffer without making headlines will remain unchanged.

 
  
MPphoto
 

  Anna Rosbach (ECR). - Hr. Formand! Jeg vil tale dansk! Vi fordømmer vel alle sammen i salen det, der er sket, så det behøver jeg nok ikke at gå nærmere ind på. Indien er et subkontinent, jeg har været der flere gange, og der er mennesker overalt! Forskellene er umådelig store. Kvinder får på den ene side meget høje uddannelser og stillinger og nyder en stor agtelse, mens de samtidig på den anden side er nødt til at tage det utrolig hårde daglige slæb uden at have nogen rettigheder overhovedet. Så vi har naturligvis her at gøre med ældgamle traditioner, som vi her i EU ønsker, at Indien hellere ændrede i går end i morgen. Og i princippet taler vi jo egentlig ikke kun om kvinderne her, for vi taler også om børnearbejde og de ufødtes liv og også mange arbejdere, som arbejder f.eks. i metalstøberier, barfodede og uden nogen form for sikkerhed. Det er generelt et spørgsmål om den laveste del af samfundets værdighed.

 
  
MPphoto
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE). - Arvoisa puhemies, minä olen täällä sitä mieltä, että raiskaus voi seurata perinteestä. Tätä raiskaustapausta ei voi erottaa siitä seikasta, että maassa abortoidaan tyttösikiöitä ja naisiin kohdistuva väkivalta on merkittävää viranomaisten puuttumatta asiaan. Pohjimmiltaan on kysymys ihmisarvosta ja erityisesti naisen arvosta.

Olin itse 1990-luvulla kehitysyhteistyössä ja vierailin Intiassa, jossa tapasin isoäidin kodittomien yömajassa. Hänellä oli vastuullaan neljä tyttöä. Nämä tytöt oli ajettu perheestään pois, kun perheeseen syntyi kaivattu poikalapsi, viides lapsi. Tytöt joutuivat kadulle. Vanhin heistä, 14-vuotias tyttö, sanoi: "Me olemme täällä sen tähden, että me olemme tyttöjä."

Meidän täytyy siis auttaa Intiaa näkemään tämä pohjimmainen syy ja samalla tutkia myös tietenkin omia arvojamme. Ihmisoikeuksia ei ole ilman ihmisarvoa.

 
  
MPphoto
 

  Evgeni Kirilov (S&D). - Mr President, unfortunately, as my colleagues have already mentioned, the case of the 23-year-old Indian girl is not an isolated one. Every year we are informed about numerous cases of rape or other acts of violence against women in India, and those are just the official statistics. It is highly probable that the actual numbers are much higher.

It is amazing that the biggest democratic country in the world seems to be the most dangerous place for women. It is commendable at the same time that there was a strong reaction from civil society in December last year and that the protests continue. Europe needs to send a clear signal to the Indian Government and urge it to find a comprehensive solution addressing these serious problems.

So I support this resolution. We should support radical measures and policies and at the same time offer assistance. This is far from being complacent or paternalistic, as we also have experience in addressing similar problems.

 
  
 

(Ende des Catch-the-eye-Verfahrens)

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Mr President, like of all us I was shocked by the appalling rape in New Delhi last month and the death of a young woman shortly afterwards. I share the sense of outrage expressed by so many. Several men have now been arrested and justice will take its course.

This terrible incident has brought the issue of women’s rights in India to the forefront of attention in an unprecedented way and in a way that demands an adequate response. We look forward to the recommendations of the committee headed by former Chief Justice Verma on tackling violence against women.

The EU has engaged the Indian authorities and civil society on violence and discrimination against women and gender issues for some time already. This topic features prominently in the regular human rights dialogue between the EU and India, the next meeting of which will be held on 22 January in New Delhi. At the multilateral level we look forward to engaging with India next March in the framework of the UN Commission on the Status of Women.

We have also mainstreamed women’s issues into our development cooperation activities with India. Large budget sector programmes in education and health have a strong focus on women’s and girls’ welfare, while numerous civil society projects have addressed violence against women, including trafficking and child marriage, domestic violence and HIV/Aids. An ongoing project aims at empowering women’s leaders from local government institutions to promote women’s rights.

In 1997 the EU contributed EUR 1 million to the establishment of a gender training institute in Delhi which provides capacity building for women leaders and gender training for a wide range of professions, including government and law enforcement officials. This institute plays an important role in awareness-raising and mobilisation of grassroots communities to help abate gender-based violence in India. High Representative Catherine Ashton personally feels very strongly about this issue and has instructed the EU External Action Service to raise it at the next EU-India human rights dialogue at the end of January.

 
  
MPphoto
 

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet im Anschluss an die Aussprache statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149 GO)

 
  
MPphoto
 
 

  Monica Luisa Macovei (PPE), în scris. – În ultima lună, mai multe evenimente socante au avut loc în India: o studentă de 23 de ani a fost violată în grup cu bestialitate într-un autobuz, murind la scurt timp; o fată de 16 ani si-a dat foc după ce a fost violată; o tânără de 17 ani, victimă a unul viol în grup, s-a sinucis după ce un politist a încercat să o convingă să retragă plângerea şi să se căsătorească cu unul dintre agresori. În India, la fiecare 21 de minute este reclamat un caz de viol. Statisticile din India arată că între 2001 si 2011, în 3 din 4 procese de viol judecate, vinovatii au fost fie achitati, fie eliberati în lipsă de probe. Un proces de viol poate dura până la 15 ani. Aceste cazuri dramatice si cazurile alarmante arată că autoritătile indiene au esuat în aplicarea legii si sanctionarea victimelor. Iar acest esec a dus la cresterea criminalitătii. India beneficiază de finantare din partea UE, inclusiv pentru programe privind drepturile omului si protejarea victimelor torturilor. Solicit blocarea acestui ajutor financiar din partea Uniunii, dacă India nu adoptă imediat măsuri care să ducă la anchete si procese scurte, protectia victimelor si sanctiuni severe si descurajante.

 
  
MPphoto
 
 

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE), na piśmie. – Ostatnie przypadki gwałtów seksualnych na kobietach, do których dochodzi w Indiach, jednoznacznie pokazują, jak wielkim problemem w tym kraju jest stosowanie różnych form przemocy wobec hinduskich kobiet. Serwisy światowych mediów zawierają wiele informacji o wstrząsających praktykach, które stosowane są wobec kobiet i dziewczynek. Wiele z tych doniesień mówi o tragicznych przypadkach celowego uśmiercania dziewczynek przez rodziców zaraz po urodzeniu, czy też o procederze celowych aborcji ze względu na płeć dziecka. Co najgorsze, w niektórych regionach Indii te nieludzkie i karygodne praktyki spotykają się z milczącym przyzwoleniem społecznym. Dlatego bardzo ważne jest to, by międzynarodowa opinia publiczna udzieliła jak najszerszego wsparcia Hindusom, protestującym przeciwko gwałtom i przemocy stosowanej wobec kobiet. Należy mieć wielką nadzieję, że wpłynie to na zmianę sposobu postrzegania kobiet w Indiach jako mniej wartościowych od mężczyzn, a dziewczynek jako dzieci niechcianych. Apeluję zatem gorąco do Rady i Komisji, by wykorzystały wszelkie możliwe środki prawne i dyplomatyczne oraz wymogły na rządze Indii ochronę kobiet przed dyskryminacją i skuteczne karanie tych, którzy dopuszczają się wobec nich przestępstw i przemocy.

 
  
MPphoto
 
 

  Bogusław Sonik (PPE), na piśmie. – W związku z ostatnimi wydarzeniami w Indiach, dotyczącymi śmierci ofiary brutalnego gwałtu zbiorowego, chciałbym wyrazić głębokie zaniepokojenie sytuacją bezpieczeństwa kobiet w Indiach. Popieram projekt rezolucji wzywający władze Indii do działania. Indie, jako ważny partner UE, ale przede wszystkim jedna z największych demokracji świata są zobowiązane do przestrzegania podstawowych praw człowieka, wartości demokracji i praworządności. Biorąc pod uwagę statystki prezentujące skalę przemocy wobec kobiet w Indiach, apeluję do władz o usprawnienie systemu prawa oraz zwiększenie skuteczności organów ścigania w celu zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom w szczególności kobietom, które szczególnie narażone są na akty przemocy czy agresji. Rząd Indii powinien również wziąć pod uwagę rozbudowanie systemu pomocy ofiarom przemocy, a także podjęcie środków zapobiegawczych takich jak zwiększenie świadomości społeczeństwa i uwrażliwienia na problem. Poprawa sytuacji bezpieczeństwa kobiet to nie tylko kwestia zmian infrastrukturalnych i prawnych. Wielki wpływ na obecną sytuacje ma mentalność całego społeczeństwa i ogólno przyjęta pozycja kobiet. Rząd powinien wziąć pod uwagę podstawy problemu i wraz z reformą legislacyjną podjąć działania prewencyjne i edukacyjne. Jednocześnie w duchu solidarności z ofiarami i młodymi ludźmi protestującymi na ulicach Indii mam nadzieję, że rząd, ale też całe społeczeństwo, potraktuje tą sytuacje, jako motywację do wprowadzenia reform w pełni zapewniających wszystkim obywatelom podstawowe prawa człowieka.

 
  
MPphoto
 
 

  Jarosław Leszek Wałęsa (PPE), in writing. – India is a home to a thriving democracy and to a recent stunning economic growth. Unfortunately,this has not prevented serious human rights abuses from happening in various parts of the country.By now, many have heard of the horrifying rape and murder of a young student in the heart of India’s capital–New Delhi.I would like to emphasize that this is not a single act of violence against women in that country.The statistics are terrifying-every 21 minutes,a woman is raped in India.Most rapes remain unreported and even those rapes that are, often end up unpunished.The brutality of the crime meant that the usual regressive attitudes of India’s leadership were roundly condemned and the protests demanding action have grown louder.I call on the Commission and other EU institutions to convince the Indian government to improve the way they tackle this problem.I'm convinced it's not only the case of introducing new law, as there are already plenty of unenforced ones, but to change the way in which rape investigations are conducted.I strongly believe, the problem is fundamentally a lack of justice and impunity. Indian government should take actions to start changing culture of the country from one that blames women to the one treating rape as a crime and punishing rapists.

 
  

(1)Siehe Protokoll.


17.2. Situácia v oblasti ľudských práv v Bahrajne
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Der Präsident. − Als nächster Punkt folgt die Aussprache über sechs Entschließungsanträge zur Menschenrechtslage in Bahrain(1).

 
  
MPphoto
 

  Carl Schlyter, författare. − Herr talman! I snart två års tid har vi sett hur Bahrains regering har mött fredliga protester med tårgas, demokratiska argument med tortyr, krav på mänskliga rättigheter med fängelse, och pressfriheten med har mötts med inreseförbud. Ett enda ord har jag till makthavarna i Bahrain - Sluta!

Det är också bra att vi i vår resolution föreslår ett exportförbud av övervakningsutrustning, tårgas och andra förtryckarmedel som de har använt sig av. Jag tycker att de som har demonstrerat har visat ett beundransvärt tålamod. Det är viktigt att FN och EU kraftfullt agerar för att hjälpa Bahrains folk mot övergrepp innan det blir inbördeskrig.

Vi har dessutom ett särskilt ansvar för de europeiska medborgare som sitter fängslade idag. Jag tänker bland annat på en svensk som heter Mohammed Habib Al-Muqdad. Tack.

 
  
MPphoto
 

  Charles Tannock, author. − Mr President, let me make it clear that much of what has happened in the kingdom of Bahrain since the anti-government protests began two years again has been unacceptable. The police have frequently acted with gross disproportionality, and innocent protestors have indeed been killed.

It goes without saying that those responsible for such outrages and crimes must be brought to justice. My group, the ECR, shares with other groups profound concerns about the withdrawal of citizenship from some of the protestors; issues of judicial impartiality also come to mind, and the limits placed on freedom of expression more broadly are an issue.

Nevertheless, we must bear in mind the existential challenges to Bahrain’s constitutional monarchy and the risks posed by Iran in particular. The consequences of a successful Iranian attempt to topple the pro-Western Government would be disastrous. We therefore welcome the resolution urging the promotion of free speech, an end to authoritarian violence and the investigation of alleged abuses. I have no doubt that the whole Chamber will share the desire for both a stable Bahraini Government and a comprehensive commitment to human rights for all and democracy in that kingdom.

 
  
MPphoto
 

  Marie-Christine Vergiat, auteure. − Monsieur le Président, le Bahreïn fait effectivement partie des pays arabes dans lesquels la révolution tunisienne a provoqué des vagues de mobilisation populaire. Elles ont été violemment réprimées. Pire, cette répression s'est faite avec l'aide de l'armée du grand voisin saoudien, dont on connaît le rôle néfaste, ailleurs.

Depuis deux ans, la répression n'a pas cessé et les atteintes aux droits de l'homme ne cessent de se multiplier. On veut nous faire croire à un simple conflit ethnico-religieux opposant l'élite sunnite à la majorité de la population chiite, oubliant que, derrière cela, il s'agit avant tout, comme en Tunisie, de revendications économiques et sociales.

Pour autant, certains États membres n'ont pas rompu leurs relations économiques avec le Bahreïn, y compris en fournissant des armes et des outils de répression des manifestants, comme des gaz lacrymogènes et du matériel de contrôle des foules.

Quand les clauses démocratie et droits de l'homme seront-elles enfin respectées par l'Union européenne et par ses États membres? Quand interdira-t-elle ce type d'exportation? Ce serait pourtant le signe, Monsieur le Commissaire, que l'Union européenne est à la hauteur de son prix Nobel de la paix.

 
  
MPphoto
 

  Laima Liucija Andrikienė, author. − Mr President, as part of the European Parliament delegation, I visited Bahrain a month ago. We in the European Parliament consider the Gulf Cooperation Council and its member states to be strategic partners of the EU and are keen to see that political dialogue, as well as economic cooperation, will initially be developed on that basis. Nevertheless, we cannot and will not ignore human rights violations in the GCC countries and in Bahrain in particular.

On 7 January Bahrain’s Court of Cassation upheld prison terms for 13 prominent activists on charges of plotting to overthrow the monarchy. Eight of them, including Abdulhadi al-Khawaja and Ibrahim Sharif – two of the three prisoners of conscience we visited in al-Jaw prison while we were in Bahrain – have been given life sentences. Now only a royal pardon will change their destiny. I call on the leadership of Bahrain to release all prisoners of conscience as an essential step towards a genuine national dialogue.

 
  
MPphoto
 

  Kristiina Ojuland, author. − Mr President, as part of the Arab Spring, the protests in Bahrain were initially aimed at achieving more political freedom and equality for the Shia population. However, that goal still needs to be fulfilled. Unfortunately, the ruling power has not allowed a full and free debate on this issue to take place, and instead of communicating with the pro-democracy protestors, they have reacted to demonstrations with force. There have been cases in which the government has regretfully violated rights and freedoms, in particular the right of individuals to peaceful protest, free speech and digital freedom.

At the same time, I admit that we should also recognise some of the positive changes and reforms that have been introduced, such as the nomination of an ombudsman with a view to changing the detention centres.

This resolution does not intend to interfere with Bahraini internal politics. It concentrates on the need to respect democratic principles and to ensure that fundamental, human and citizens’ rights are upheld. Without having a dialogue with the Shia population, who are a majority in Bahrain, the Bahraini Government is moving away from democracy. This Parliament urges the Bahraini authorities immediately to continue reforms, to lift the de facto restrictions on all demonstrations, free the unlawfully imprisoned activists and allow foreign international human rights organisations into the country.

 
  
MPphoto
 

  Mitro Repo, laatija. − Arvoisa puhemies, ihmisoikeustilanne Bahrainissa on pysynyt valitettavasti muuttumattomana. Parlamentti vieraili Bahrainissa viime joulukuussa. Se vieraili vankiloissa ja tapasi poliittisia vankeja. Bahrainin ihmisoikeustilanne on vakava, mutta samalla on tärkeä ymmärtää taustalla oleva geopoliittinen peli.

Parlamentti välittää Bahrainille viestin hyvästä tahdostaan, mutta samalla se vaatii luvattujen uudistusten toteuttamista. Bahrainin valtion tulee pyrkiä aitoon ja rehelliseen vuoropuheluun kansalaisyhteiskunnan kanssa. Bahrainilaiset ovat kaduilla vaatimassa oikeutta tulla kuulluksi ja oikeutta demokraattisempaan yhteiskuntaan.

Euroopan ulkosuhdehallinnon sekä kaikkien EU:n jäsenvaltioiden tulisi tehdä kaikkensa, että Bahrainin vankiloissa istuvat poliittiset vangit saadaan vapaiksi.

 
  
MPphoto
 

  Inese Vaidere, PPE grupas vārdā. – Decembra nogalē es vadīju Cilvēktiesību komitejas delegāciju uz Bahreinu. Mēs tikāmies gan ar opozīcijas, gan pozīcijas pārstāvjiem. Secinājumus mēs daļēji iekļāvām ziņojumā presei, bet tuvākajā laikā ziņojums tiks izskatīts Cilvēktiesību apakškomitejā. Tāpēc es esmu pārsteigta par šī jautājuma iekļaušanu steidzamības kārtā, nesagaidot mūsu, aculiecinieku, ziņojumu.

Rezolūcija diemžēl ir nesabalansēta. Līdzās pilnīgi pamatotām prasībām - atbrīvot politieslodzītos, novērst kara tiesas spriedumus, uzlabot situāciju vārda brīvības jomā - diemžēl netiek saskatīts arī tas pozitīvais, kas valstī ir sasniegts. Piemēram, veiktas izmaiņas Konstitūcijā, lai ieviestu neatkarīgās komisijas (BICI) rekomendācijas; izveidota ombudsmena institūcija; policijas iecirkņi aprīkoti ar audiovizuālām sistēmām, lai novērstu spīdzināšanu; pie atbildības saukti arī policisti, kas lietojuši pārmēru spēku.

Pēc mana lūguma delegācijas ietvaros iekšlietu ministrs deva mums iespēju apmeklēt cietumu un bez liecinieku klātbūtnes tikties ar politieslodzītajiem.

Ceru, ka šī rezolūcijas vienpusība nebūs šķērslis mūsu centieniem atbrīvot politieslodzītos, sekmēt godīgas vēlēšanas.

 
  
MPphoto
 

  Zita Gurmai, on behalf of the S&D Group. – Mr President, despite some positive developments around the turn of the millennium, including the granting of voting rights to women, the human rights situation in Bahrain has started to decline over the past few years. There are reports of torture carried out by state authorities, the use of excessive force against peaceful protestors and the imprisonment of human rights activists. In addition, international human rights organisations and journalists are not allowed to enter the country.

The current situation does not serve the interests of the Bahraini Government either. Ratifying the international human rights convention would be an important step towards regaining the confidence of the international community. Moreover, the establishment of an international monitoring mechanism is essential to guarantee its proper implementation. The citizens of Bahrain must have the right to express their political opinion freely, be it at a peaceful demonstration or on a post on a social networking site. I strongly hope that the next general elections in 2014 will take place in a more democratic atmosphere and that the steady increase in political participation by women will continue.

 
  
MPphoto
 

  Marek Józef Gróbarczyk, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Łamanie praw człowieka to przestępstwo, które nie może być tolerowane przez żadne państwo na świecie. Niewyobrażalne jest, aby niektóre rządy przyzwalały na takie działania. Bahrajn jest jednym z krajów, w którym notorycznie dochodzi do łamania praw człowieka. Represjom poddawani są przede wszystkim chrześcijanie. Morderstwa, gwałty, prześladowania to praktyki powszechnie stosowane i niejednokrotnie akceptowane przez rząd.

Parlament Europejski wielokrotnie potępiał takie działania, ale tylko i wyłącznie wyrażenie zdania przez tę Izbę nie jest wystarczające. Ważniejsze staje się podjęcie szeregu działań, które zahamują podobne praktyki. Unia Europejska posiada instrumenty, których może użyć w celu ochrony chrześcijan. Brak takich działań jest wyrazem słabości i tolerancji Unii Europejskiej wobec krzywdy, jakiej doznają chrześcijanie.

 
  
MPphoto
 

  Paul Murphy, on behalf of the GUE/NGL Group. – Mr President, for almost two yeas now the people of Bahrain have faced incredible repression and attacks from a regime that is determined not to concede any significant democratic or human rights. The Bahrain Centre for Human Rights estimates that over 100 extrajudicial killings have taken place in the last 2 years and over 1 800 people, including minors, were jailed for partaking in protests. The trade union movement has in particular been targeted. Numerous cases of kidnappings, torture and sexual violence have been documented.

It is sickening hypocrisy that while the major capitalist powers talk about the need for democracy in the region on the one hand, the US and Britain, on the other hand, continue to supply this regime with weapons. In particular they have supplied the tear gas which is used indiscriminately against residential areas. All weapons deals with the regime must be cancelled. The US Fifth Fleet should be withdrawn from Bahrain immediately and the EU cooperation agreement with the Gulf Cooperation Council should be cancelled.

I reiterate my full sport for Bahraini working people, trade unionists and activists in their struggle to change society.

 
  
MPphoto
 

  Krzysztof Lisek (PPE). - Panie Przewodniczący! Musimy mieć jako Unia Europejska bardzo jasne stanowisko wobec władz Bahrajnu i wysłać bardzo jasny sygnał do władz Bahrajnu, że popieramy te zmiany konstytucyjne, które poprawiają prawa człowieka czy prawa kobiet. Natomiast nie będzie naszego poparcia, ze strony instytucji Unii Europejskiej czy państw członkowskich Unii Europejskiej, dla łamania praw człowieka, prześladowania opozycji i – to się często zdarza niestety w państwach arabskich – wykorzystywania do zwalczania opozycji czy instytucji demokratycznych czy działaczy na rzecz praw człowieka pretekstu, jakim ma być walka z terroryzmem czy radykalizmem islamskim. Tego typu praktyki muszą być jasno przez nas jako Unię Europejską potępione.

Musimy oczywiście uważać, aby jakiekolwiek kroki, które będziemy podejmować, nie dotykały całego społeczeństwa, ale Unia Europejska ma pewne mechanizmy, ma pewne narzędzia, których może w ten sposób używać.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 149 ust. 8 Regulaminu))

 
  
MPphoto
 

  Bogusław Sonik (PPE), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Chciałbym zapytać, czy mojemu koledze, posłowi Liskowi, wiadomo, że sytuacja w tych krajach arabskich jest bardziej skomplikowana, niż nam się to wydaje. Ja byłem w Bahrajnie i Bahrajn to jedyny kraj w tamtej części świata, który pozwala budować kościoły dla chrześcijan, gdzie msze odprawiają się codziennie, a w niedziele kościoły są wypełnione tysiącami wiernych. I warto też może to podkreślać.

 
  
MPphoto
 

  Krzysztof Lisek (PPE), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Dziękuję bardzo Panu Posłowi za tę uwagę. Oczywiście zdaję sobie sprawę z tych faktów i dlatego myślę, że w swoim wystąpieniu dość jasno powiedziałem, że powinniśmy odróżnić to, co dobre i te przemiany, które, przynajmniej w zapowiedziach władz Bahrajnu, idą w kierunku demokratyzacji państwa, a potępiać te działania, które są wbrew przepisom i zobowiązaniom międzynarodowym w dziedzinie praw człowieka.

 
  
MPphoto
 

  Petri Sarvamaa (PPE). - Mr President, whereas we perhaps do not have all details about the graveness of human rights violations in Bahrain, it is clear that we have to express our gravest concern over the developments in that country. International focus should now be on supporting the positive elements in this matter.

It is positive that King Hamad and his government endorsed the work of the Bahraini Independent Commission of Inquiry. Now we have to see that this endorsement is followed by real change on the ground. Of greatest importance here for me are the violations against children. Simply put, they are repugnant, and the Bahraini authorities must make sure they end.

There is one thing common to all state repression, regardless of where it takes place or how mighty the government or authority behind it is. At the end of the day, it is always doomed to fail. There is no way in today’s world to keep people unaware of what is going on in their country. Repression, including in the form of breaches of human rights, will end sooner or later.

 
  
 

Catch-the-eye-Verfahren

 
  
MPphoto
 

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE). - Panie Przewodniczący! Obowiązkiem Parlamentu Europejskiego jest zwracać szczególną uwagę na wszystkie przypadki, w których dochodzi do łamania podstawowych wolności i praw człowieka. Dzisiaj kolejny już raz na tej sali zajmujemy się problemem łamania praw przez władze Bahrajnu. Władze Bahrajnu ciągle stosują przemoc i prześladowania wobec swoich obywateli, którzy domagają się wprowadzenia demokratycznych reform. Dowodem tego jest niedawny wyrok najwyższego sądu apelacyjnego w Bahrajnie, który utrzymał w mocy wyroki, także te skazujące na dożywocie, wydane wobec przywódców prodemokratycznych protestów z 2011 r. Dlatego, uznając, że naszym obowiązkiem jest piętnowanie wszelkich form dyskryminacji i aktów bezprawia godzących w wolność i życie ludzkie, apeluję do Komisji, by wspierała działania zmierzające do uwolnienia więźniów walczących o demokrację w Bahrajnie.

 
  
MPphoto
 

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Mă voi referi, şi eu, la violenţele şi agresiunile împotriva minorilor. În ultimele luni, aproximativ 80 de minori, cu vârste între 15 şi 17 ani, au fost închişi în centre de detenţie pentru adulţi în Bahrain şi supuşi la agresiuni fizice şi psihice. De exemplu, Mohammad Mohammad, un tânăr de 16 ani din Sitra, a fost luat de acasă, la începutul lunii decembrie, şi întemniţat în închisoarea Dry Dock pentru adulţi, fără a putea lua legătura cu familia sau cu avocatul. După nouă zile, a fost transferat într-un centru de detenţie juvenilă şi a fost eliberat abia pe 20 decembrie 2012, fără a fi acuzat şi fără a se cunoaşte, până astăzi, motivele pentru care a fost arestat. Acesta este doar un exemplu.

Cer autorităţilor din Bahrain să oprească imediat acest tip de arestări şi agresiunile împotriva minorilor. Multe dintre acestea arestări şi violenţe se datorează participării minorilor, alături de adulţi, la demonstraţii. Dreptul la demonstraţie este un drept pe care trebuie să îl respecte şi autorităţile din Bahrain. Justiţia din Bahrain trebuie să facă anchete imparţiale şi transparente şi să-i pedepsească pe cei vinovaţi cu pedepse descurajante.

 
  
MPphoto
 

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D). - Panie Przewodniczący! Zainspirowani sukcesem arabskiej wiosny na ulice wyszli także mieszkańcy Bahrajnu, domagając się wprowadzenia w kraju reform oraz poszanowania zasad demokracji i swobód obywatelskich. W lutym tego roku miną dwa lata od rozpoczęcia pierwszych masowych, pokojowych wystąpień społecznych – niestety jak dotąd bezskutecznych. Władze Bahrajnu pozostają niewzruszone na postulaty mieszkańców, tłumiąc brutalnie wszelkie manifestacje. Zastraszanie, tortury i bezprawne przetrzymywanie aresztowanych to elementy codziennej rzeczywistości.

Tym niemniej w ostatnich latach rząd Bahrajnu zobowiązał się oficjalnie do przeprowadzenia demokratycznych reform, a także do współpracy z międzynarodowymi organizacjami praw człowieka. Powołano wówczas m.in. niezależną komisję śledczą do zbadania krwawych ataków na protestujących i przyjęto zalecenia Rady Praw Człowieka ONZ opracowane w ramach przeglądu okresowego. Oczekujemy, że władze Bahrajnu wywiążą się z przyjętych zobowiązań.

Tylko konstruktywny dialog ze społeczeństwem, oparty na zasadach sprawiedliwości i odpowiedzialności, może doprowadzić do wypracowania trwałego rozwiązania, które pozwoli na stabilizację sytuacji wewnętrznej i pokój w tym kraju.

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Situaţia drepturilor omului din Bahrain continuă să fie îngrijorătoare. Decizia Curţii de Casaţie de a menţine sentinţele pentru cei 13 dizidenţi confirmă incapacitatea sistemului judiciar de a proteja drepturile fundamentale. De asemenea, mă preocupă faptul că, în continuare, drepturile copiilor sunt încălcate în Bahrain. Deseori, ei sunt judecaţi şi supuşi aceloraşi condiţii de detenţie precum adulţii, iar de mai multe ori s-au raportat chiar cazuri de tortură asupra minorilor.

Consider că va trebui demarată o reformă amplă a modului în care îşi desfăşoară activitatea autorităţile judiciare şi cele de anchetă. Doar astfel se poate asigura o deplină respectare a drepturilor fundamentale ale omului.

În final, vreau să încurajez Guvernul să continue acele măsuri de îmbunătăţire a situaţiei femeilor în societate.

 
  
 

(Ende des Catch-the-eye-Verfahrens)

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Mr President, let me first express my appreciation of the role played by this Parliament in making sure that the situation in Bahrain remains high on the EU’s agenda. Bahrain is a matter of importance and concern to the High Representative/Vice-President. The wellbeing of the Bahraini people and the avoidance of violence from all sides are at the heart of our actions. Her numerous statements and her many contacts with Bahraini counterparts, including a meeting with the King, testify to this.

Even if to a lesser extent than in the immediate aftermath of the resurgence of unrest in February 2011, respect for human rights remains an important issue today, while the national reconciliation process still has to be put on more solid tracks.

Last week we conveyed the Vice-President/High Representative’s deep disappointment at the decision to uphold the sentences of 13 political activists. We remain convinced that, in the spirit of reconciliation, clemency should be shown towards human rights defenders and political activists detained in Bahrain in connection with the 2011 events. The Crown Prince’s recent offer of dialogue was a very welcome step, as was the encouraging reply from the Opposition.

We call on all parties to use the current momentum by generally preparing the ground for sustainable reforms. I also take this opportunity to call again on the Bahraini Government to fully implement the recommendations of the Bahrain Independent Commission of Inquiry (Bassiouni Commission), as well as to follow up on the commitments made during Bahrain’s universal periodic review at the end of October. This is crucial in order to build the mutual trust conducive to meaningful and inclusive national dialogue which will enable outstanding issues to be addressed over the long term.

In the same vein, I would like to invite the Bahraini Government to address the social and economic grievances of the Bahraini people. The EU stands ready to support Bahrain towards reconciliation through the provision of assistance and expertise.

Finally I would like to warmly welcome the contribution of the European Parliament’s Subcommittee on Human Rights, following the visit of a delegation of its members to Bahrain at the end of December 2012, and express my appreciation for its balanced recommendations.

 
  
MPphoto
 

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet im Anschluss an die Aussprache statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149 GO)

 
  
MPphoto
 
 

  Tadeusz Zwiefka (PPE), na piśmie. – W dzisiejszej rezolucji kolejny raz jesteśmy zmuszeni krytycznie odnieść się do działań władz Bahrajnu. Od wielu miesięcy państwo to jest areną niepokojących incydentów, które poddają w wątpliwość respektowanie międzynarodowych standardów w dziedzinie ochrony praw człowieka. Niedopuszczalne jest, byśmy nie zareagowali na mnożące się w ostatnich tygodniach przypadki bezprawnych aresztowań i zatrzymań protestujących dzieci, co stanowi jaskrawe naruszenie Konwencji Praw Dziecka. Napiętnowania wymaga również arbitralna, łamiąca zapisy Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka., decyzja władz Bahrajnu o odebraniu obywatelstwa 31 aktywistom z powodu rzekomego zagrożenia, które stanowią dla bezpieczeństwa państwa. Alarmujące powinny być dla nas przypadki wieloletnich wyroków więzienia dla dysydentów, czy użycia siły przeciwko pokojowym demonstracjom. Władze Bahrajnu pozostają jednak głuche na powtarzające się apele o zaprzestanie naruszeń podstawowych praw i wolności oraz podjęcie pokojowego dialogu z opozycją. Ze względu na troskę o demokratyczny przebieg wyborów, które odbędą się w Bahrajnie w 2014 r., koniecznym jest, aby społeczność międzynarodowa jeszcze skrupulatniej monitorowała sytuację w tym państwie. Uważam, że Unia Europejska - jako organizacja zbudowana na fundamencie poszanowania praw człowieka - ma szczególną rolę do odegrania w tym procesie. Uważam także, że wobec obecnej postawy władz Bahrajnu nasze działania powinny być bardziej stanowcze i zdecydowane.

 
  
MPphoto
 
 

  Ana Gomes (S&D), in writing. – The latest sentences against opposition activists and medics in Bahrain confirm the inability of Bahrain's judicial system to comply with international law and represent a setback in the progress towards justice and national reconciliation. We hereby call for the immediate and unconditional release of all Bahraini political prisoners, in particular Nabeel Rajab and Abdulhadi al-Khawaja, whom parliamentarians had the opportunity to visit last December in the Delegation to Bahrain. Having heard heart-rending testimonies from torture victims, it is my view that there can be no reconciliation without an independent investigation and perpetrators, at all levels, being brought to justice. Bahrain has strategic importance to the EU, however, we must continue to press the Bahraini authorities to stop the use of violence against peaceful protestors, to end the ongoing repression of political dissent and implement the recommendations of the BICI report towards the democratisation of the country. Of utmost importance is to allow an inclusive political dialogue, namely to address the discrimination faced by the Shia majority and the protection of basic human rights. Until then, the EU should reconsider its trade and diplomatic relations with Bahrain and impose targeted restrictive measures against perpetrators of human rights violations.

 
  

(1)Siehe Protokoll.


17.3. Situácia v Stredoafrickej republike
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Der Präsident. − Als nächster Punkt folgt die Aussprache über sechs Entschließungsanträge zur Lage in der Zentralafrikanischen Republik(1).

 
  
MPphoto
 

  Judith Sargentini, Auteur. − Er zijn momenten dat je met een resolutie een echte duidelijke opdracht geeft. Er zijn ook momenten dat je met een resolutie zoals deze tijdens de mensenrechtendebatten eigenlijk vooral een soort van schreeuw om hulp doet, omdat de Centraal-Afrikaanse Republiek een land is, een falende staat is, omringd door falende staten, waar toch al decennia lang eigenlijk niemand op zijn plat Hollands gezegd "chocola van kan maken", waar niemand van weet waar het eigenlijk naartoe moet.

Ik heb daar hard over nagedacht en nu ik commissaris De Gucht zie zitten denk ik, laat ik dan in ieder geval één praktische vraag stellen. En dat is deze: de Centraal-Afrikaanse Republiek is zo'n typisch land met grondstoffen, in dit geval diamanten, die verhandeld worden én door rebellen én natuurlijk door een corrupte regering. Iedereen verdient er geld aan, maar de bevolking wordt er niet rijker van.

Tot nu toe mag er nog steeds gehandeld worden in diamanten vanuit de Centraal-Afrikaanse Republiek en ik zou u willen vragen: zou u in het kader van het Kimberley Process willen vragen om een onderzoek en een tijdelijke stop op handel in diamanten uit de Centraal-Afrikaanse Republiek. Want één ding weten wij heel zeker, zolang er illegaal gehandeld wordt weten én rebellen én overheden zich te bewapenen en gaat het geweld door. Dank u wel.

 
  
MPphoto
 

  Adam Bielan, autor. − Panie Przewodniczący! Jesteśmy w trakcie negocjacji umowy o partnerstwie gospodarczym, dotyczącej również Republiki Środkowoafrykańskiej. Kraj ten dysponuje wieloma istotnymi bogactwami naturalnymi, jak ropa naftowa, złoto, diamenty, a także uran, co może stanowić ogromne niebezpieczeństwo, gdyby złoża tego zasobu znalazły się poza kontrolą rządu. Z ulgą należy więc przyjmować porozumienie o zawieszeniu broni oraz warunkach stabilizacji politycznej.

Podczas wywołanej przez muzułmańskich rebeliantów wojny domowej obydwie strony dopuściły się poważnych przestępstw. Angażowanie bezdomnych dzieci do walki zbrojnej musi budzić zdecydowany sprzeciw i zgorszenie. Dopuszczano się również gwałtów oraz przemocy na tle religijnym. Obecnie mamy tam do czynienia z katastrofalną sytuacją humanitarną, potęgowaną, wskutek działań przestępczych, trudnościami z dostarczaniem pomocy z zewnątrz.

Przestrzeganie warunków zawieszenia broni i ścisła współpraca zwaśnionych stron jest fundamentem rozpoczęcia przebudowy państwa i wkraczania na drogę rozwoju. Sprawcy zbrodni wojennych muszą stanąć przed międzynarodowym wymiarem sprawiedliwości.

 
  
MPphoto
 

  Marie-Christine Vergiat, auteure. − Monsieur le Président, la République centrafricaine est l'un des pays les plus pauvres du monde. 70 % de sa population vit en-dessous du seuil de pauvreté, et ce, alors que ce pays a une population relativement peu nombreuse et, surtout, des richesses naturelles abondantes. Cela a déjà été dit.

La République centrafricaine a été le théâtre de nombreux coups d'État, rébellions, mutineries, depuis son indépendance, dont les quatorze années de règne, de sinistre mémoire, de Jean-Bedel Bokassa.

Nul n'est besoin de rappeler, ici, comment le chef de l'État actuel est arrivé au pouvoir en 2003, et les élections de 2011, largement contestées, ne l'ont en rien légitimé.

La guerre civile et les ingérences étrangères sont quasi permanentes depuis cette date, en dépit des accords de paix de 2007.

C'est pourtant un pays qui n'intéresse pas l'Union européenne, ni même le Parlement européen.

La dernière résolution pertinente sur ce pays date de 2001, il y a douze ans, date de la première tentative, ratée celle-là, de coup d'État de François Bozizé.

Il est donc temps de nous réveiller. Alors que les combats avaient repris en décembre dernier, un accord de paix a pu être signé entre les différentes forces en présence, avec le soutien des organisations régionales.

L'Union européenne, qui s'est récemment engagée dans un dialogue politique avec ce pays, dans le cadre des accords de Cotonou, doit tout faire pour soutenir le processus de paix et, surtout, veiller à ce que son aide arrive, effectivement, à la population centrafricaine.

 
  
MPphoto
 

  Cristian Dan Preda, Autor. − Încep prin a spune că m-am bucurat să aflu, chiar înainte de începerea acestei dezbateri, că, în Republica Centrafricană, a folst desemnat, conform înţelegerii făcute la Libreville, în urmă cu câteva zile, un nou prim-ministru. Este vorba de prim-ministrul agreat de partidele de opoziţie, dl Nicolas Tiangaye. Iată, deci, că se poate! Preşedintele Bozize a cedat în urma acestor negocieri. Conflictul, sigur, a fost mai mult decât penibil, conflictul angajat cu rebelii Seleka.

Eu aş insista asupra a două puncte, pentru că am văzut că mai mulţi colegi de ai mei s-au referit acum la resurse naturale, nu la drepturile omului. Suntem, totuşi, într-o dezbatere despre drepturile omului şi aş reţine, în primul rând, nevoia de a sublinia foarte apăsat necesitatea de a lupta împotriva impunității în ceea ce privește gravele încălcări ale drepturilor omului. În al doilea rând, trebuie evident să tragem o lecţie din criza politică şi să încurajăm organizarea unor alegeri libere, corecte şi credibile, inclusiv prin trimiterea unei misiuni de observare electorală în Republica Centrafricană.

(Vorbitorul acceptă să răspundă la o întrebare adresată în conformitate cu procedura „cartonaşului albastru” [articolul 149 alineatul (8) din Regulamentul de procedură]).

 
  
MPphoto
 

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), question "carton bleu". – Je voudrais juste demander à M. Preda si, pour lui, les droits économiques et sociaux font partie des droits de l'homme. L'accès des populations locales aux ressources naturelles me semble faire partie des droits fondamentaux de ces populations locales.

 
  
MPphoto
 

  Cristian Dan Preda (PPE), réponse "carton bleu". – Vous le voyez, Madame Vergiat, on est en plein débat sur le Mali et l'Algérie, et on risque d'oublier l'avancée plutôt positive en République centrafricaine. C'est le premier point.

Deuxième point: il s'agit quand même d'un débat sur une situation politique qui était très tendue et qui a eu une issue plutôt positive. Discuter maintenant non pas de cette situation politique, mais de ce qui vous préoccupe, vous, à savoir les ressources naturelles, c'est un peu rater le sujet.

 
  
MPphoto
 

  Kristiina Ojuland, author. − Mr President, the Central African Republic has suffered years of instability and violent confrontations since it gained independence in 1960. Although the country is rich in natural resources it ranks only 179th out of 187 on the Human Development Index. Over that time the country has not yet had free and fair elections and the handover of power has been realised by force.

Taking that into account, I welcome the peace agreements signed on 11 January this year, and I hope that these agreements will be honoured by all of the signatories. Only with political will and good faith will it be possible to achieve lasting peace in the Central African Republic.

Nevertheless, the awful crimes committed by the rebels in the past must not be forgotten and the people responsible need to be convicted. The killings of innocent people and the use of child soldiers needs to end in order for peace and stability to settle. The state needs to demonstrate that it protects fundamental rights and upholds the rule of law.

The next big challenge for the country is to respect the ceasefire and to conduct free elections through which the people can decide who they want to see in power. Here, the EU needs to support the Central Africa Republic very strongly with financial and technical assistance in order for the result of the elections to represent the future of the peace.

 
  
MPphoto
 

  Liisa Jaakonsaari, laatija. − Arvoisa puhemies, Keski-Afrikka on ollut epävakaa jo pitkän aikaa, mutta ihan viime aikoina todellakin tulitauko on saavutettu ja se on hyvä asia. Mutta on syytä olla erittäin huolestunut ihmisoikeustilanteesta, kuten täällä on käynyt ilmi jo monta kertaa. Valitettavasti jälleen kerran naiset ja nuoret tytöt kärsivät eniten väkivallasta, erityisesti seksuaalisesta väkivallasta.

Väkivalta siviilejä kohtaan, ryöväykset ja muu väkivaltatoiminta on kohdistunut nimenomaan etnisiin ja uskonnollisiin vähemmistöihin, näin on kerrottu. Lapsisotilaiden käyttö on kasvamassa. Siksi on hyvä, että me keskustelemme tästä asiasta, ja me vaadimme, että korkea edustaja lady Ashton hyödyntää nyt Euroopan unionin ja Keski-Afrikan tasavallan välisen suhteen ja aktiivisesti edistää rauhan rakentamisen strategiaa.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Posselt, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident! Stellen Sie sich vor, Sie sind in einem Palast voll mit Gold, Diamanten und Edelhölzern. Stellen Sie sich vor, Sie haben eine Industriemetropole voller Uran und wertvollster Rohstoffe. Stellen Sie sich vor, Sie haben ringsum einen Garten mit den herrlichsten Pflanzen und Tieren. Das ist potenziell die Zentralafrikanische Republik. Und dass dort die Hölle auf Erden ist, liegt daran, dass Menschen dieses entsetzliche Land seit Jahrzehnten zerstören, und zwar nicht nur die Rebellen, sondern auch Räuberbanden übelsten Ausmaßes, kriminelle Organisationen, hinter denen oft auch Konzerne stehen.

Man muss sich darüber im Klaren sein, dass wir dieses Land nicht einfach als failing state abtun dürfen, sondern dass wir natürlich z. B. Kamerun stabilisieren müssen – es ist wichtig, dass die Flüchtlinge dort aufgefangen werden –, dass wir uns um den riesigen Raum der Sahelzone von Mali bis Tschad kümmern, um Kongo kümmern, dass wir die Umgebung stabilisieren. Nur dann werden wir dieses Zentrum Afrikas auch stabilisieren können. Und wenn wir dieses Land als failing state aufgeben, dann geben wir letztlich Afrika auf. Das will niemand von uns.

 
  
MPphoto
 

  Corina Creţu, în numele grupului S&D. – Republica Centrafricană ocupă primul loc în clasamentul ţărilor a căror populaţie întâmpină cele mai mari dificultăţi de a supravieţui. Este o clasificare elocventă pentru falimentul statal provocat de anii de instabilitate, rebeliuni şi lovituri de stat, acutizat de ofensiva armată din ultimele săptămâni.

Condamnăm, bineînţeles, încălcările brutale ale drepturilor omului şi, pe de altă parte, este un semn bun că acordul de la Libreville se încearcă a fi respectat. Încetarea confruntărilor dintre autorităţi şi rebelii Seleka, crearea unui guvern de uniune naţională şi alegerea unei noi adunări naţionale pot fi primii paşi spre stabilitate.

Rolul Uniunii Africane şi al Comunităţii Economice a Statelor Central-Africane rămâne esenţial în acest proces, atât prin intermediul trupelor de interpunere, deplasate la Bangui, cât şi al eforturilor diplomatice. Reinstaurarea păcii trebuie să fie însoţită de încetarea oricăror abuzuri împotriva drepturilor omului şi de asigurarea unui acces sigur al ajutorului de urgenţă la toţi cei care au nevoie de asistenţă umanitară, în special pentru refugiaţi.

 
  
 

Catch-the-eye-Verfahren

 
  
MPphoto
 

  Elena Băsescu (PPE). - Deşi Republica Centrafricană este foarte bogată în resurse naturale, ţara se confruntă de mai multe decenii cu instabilitate politică, sărăcie şi violenţe interne. Evenimentele din decembrie au adâncit criza în care se află ţara.

Aş dori să salut şi eu numirea unui prim-ministru şi sper ca, în perioada următoare, să se reuşească formarea unui guvern de uniune naţională. Astfel, s-ar putea instaura stabilitatea în ţară, iar autorităţile s-ar putea concentra mai mult pe reformele democratice şi economice. Nu în ultimul rând, noul guvern ar trebui să se ocupe şi de reformarea armatei şi reintegrarea în societate a foştilor soldaţi, inclusiv a celor din forţele rebele. Iar Uniunea, în colaborare cu Consiliul de Securitate al ONU, ar trebui să monitorizeze implementarea acestor măsuri.

 
  
MPphoto
 

  Sari Essayah (PPE). - Arvoisa puhemies, Keski-Afrikan tasavalta on hyvä esimerkki siitä, että runsaatkaan luonnonvarat eivät välttämättä tuo yhteiskuntaan hyvinvointia, vaan tarvitaan demokratiaa, ihmisoikeuksia ja hyvää hallintoa. Muutoin käy, kuten Keski-Afrikassa. Korruptio, harvainvalta ja väkivalta vallitsevat ja tavallinen kansa kärsii.

Yksi hälyttävä yksityiskohta, joka taas kerran nousi maan levottomuuksien kohdalla esille, on lapsisotilaiden käyttö. Unicefin mukaan useita tuhansia 3–18-vuotiaita lapsia pakotettiin mukaan taistelukentille ja tyttölapsille tehtiin seksuaalista väkivaltaa. Rauhansopimus on nyt allekirjoitettu, mutta sen säilyminen tarvitsee valtavia ponnisteluja. Kansainvälisen yhteisön ja EU:n on tehtävä voitavansa hauraan yhteiskunnan rakentamisessa ja ihmisten elinolojen parantamisessa.

 
  
MPphoto
 

  Krzysztof Lisek (PPE). - Panie Przewodniczący! Republika Środkowoafrykańska to oczywiście państwo, w którym sytuację humanitarną możemy ocenić jako dramatyczną. Niestety próby dotyczące pomocy żywnościowej spełzły na niczym, wiele dostaw żywności zostało splądrowanych, zaatakowanych przez rebeliantów. Musimy więc wzywać rząd do tego, aby umożliwić organizacjom humanitarnym bezpieczny dostęp do ludności wymagającej pomocy.

Druga rzecz – to, o czym powiedziała moja przedmówczyni. Oczywiście powinniśmy jako Unia wyrazić stanowczy sprzeciw wobec praktyk włączania dzieci do grup zbrojnych i armii. I trzecia rzecz, której Republika Środkowoafrykańska wymaga, to oczywiście spokój polityczny. Unia Europejska powinna towarzyszyć Wspólnocie Gospodarczej Państw Afryki Środkowej i Unii Afrykańskiej, a także udzielić pomocy technicznej w przygotowaniu wyborów.

 
  
MPphoto
 

  Mitro Repo (S&D). - Arvoisa puhemies, Keski-Afrikan tasavalta on jatkuvien aseellisten konfliktien runtelema. Valtaa tavoittelevat useat aseelliset ryhmät. Rauhanomaista ratkaisua tähän kriisiin ei saada ilman vuoropuhelua, ja juuri siinä Euroopan unionin on syytä olla tukemassa.

Kannan erityistä huolta siviiliväestön kärsimyksestä ja nuo tiedot lapsisotilaiden yhä lisääntyvästä käytöstä ovat hälyttäviä. Kyseessähän on yksiselitteisesti kansainvälinen rikos. Uhrien sekä heidän perheidensä vuoksi on tärkeää, että ihmisoikeusrikkomukset tutkitaan asianmukaisesti ja myös syyllisiä rangaistaan. Tämä on edellytys myös kansallisen sovinnon aikaansaamiseksi.

Parlamentin viesti on tämän päätöslauselman myötä selkeä. On pyrittävä siihen, että siviiliväestöön kohdistuvat ihmisoikeusloukkaukset, laittomat surmat, kidnappaukset, kidutukset ja seksuaalinen väkivalta on saatava loppumaan.

 
  
MPphoto
 

  Danuta Jazłowiecka (PPE). - Panie Przewodniczący! Republika Środkowoafrykańska posiada znaczące dla Europy surowce naturalne, którymi zainteresowany jest cały świat. W chwili obecnej na bazie właśnie tych surowców bardzo dynamicznie rozwija się współpraca między Afryką Środkową a na przykład Chinami, krajem dla którego promocja demokracji i ochrony praw człowieka nie ma znaczenia. Na ile Europa ze swym przesłaniem dotyczącym praw człowieka czy budowy systemów demokratycznych, które zawsze towarzyszą rozwojowi współpracy gospodarczej, jest konkurencyjna wobec np. Chin? Na ile idee europejskie mogą być wdrażane w Afryce Środkowej w ramach współpracy gospodarczej?

 
  
MPphoto
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE). - Arvoisa puhemies, Keski-Afrikan tasavalta on kärsinyt vuosikymmeniä epävakaudesta ja poliittisesta levottomuudesta. Vaikka maalla on runsaasti arvokkaita luonnonvaroja, kuten puuta, kultaa, timantteja ja uraniumia, se on pysynyt yhtenä maailman köyhimmistä maista.

Viime viikolla presidentti Bozizé ja kapinallisliittoutuma saavuttivat yhteisymmärryksen ja allekirjoittivat rauhan saavuttamisen kannalta merkittäviä sopimuksia koskien muun muassa tulitaukoa. Tilanne on kuitenkin herkkä. Ja haluamme tehdä parhaamme tukeaksemme rauhanomaista ratkaisua pitkän kriisin selvittämisessä. Vaikea humanitaarinen tilanne jatkuu ja koskettaa kymmeniä tuhansia keskiafrikkalaisia.

Afrikan unionia pienemmät alueelliset järjestöt ovat tehneet tärkeää työtä kriisin sovittelussa. EU on Keski-Afrikan merkittävin avunantaja, ja nyt olisi tarve aktiivisesti edistää kattavaa rauhanrakennusstrategiaa. Komission tulisi myös tarjota apua ja teknistä tukea tulevien vaalien järjestelyissä.

 
  
 

(Ende des Catch-the-eye-Verfahrens)

 
  
MPphoto
 

  Karel De Gucht, membre de la Commission. − Monsieur le Président, nous saluons l'adoption par votre Assemblée d'une résolution d'urgence du Parlement européen sur la situation en République centrafricaine.

La résurgence d'un conflit dans le pays et la lente dégradation politique et sécuritaire qui l'avait précédé préoccupent beaucoup l'Union européenne depuis plusieurs mois. Elles ont donné lieu à l'adoption de plusieurs déclarations de la haute représentante et vice-présidente pour les affaires étrangères et la politique de sécurité.

Nous nous félicitons de la signature, le 11 janvier 2013, à Libreville, d'une série d'accords entre toutes les parties prenantes, grâce, en particulier, à la médiation effectuée par la Communauté économique des États de l'Afrique centrale, qui a permis de trouver rapidement une issue négociée à ce nouvel épisode d'instabilité que connaît actuellement la République centrafricaine.

Nous partageons les inquiétudes exprimées dans votre résolution, qu'il s'agisse du respect des droits de l'homme, de la situation humanitaire et, notamment, de la sécurité des populations, de la nécessité de lutter fermement contre l'impunité, d'établir pleinement et durablement l'état de droit et la gouvernance sur l'ensemble du territoire centrafricain, y compris en ce qui concerne une gestion rigoureuse des ressources naturelles et un développement économique équitable.

Tous les acteurs de la crise centrafricaine, conformément aux accords de Libreville, doivent assurer, aussi rapidement que possible, un accès sûr et sans entraves des organisations humanitaires aux populations en détresse. De même, nous les appelons à respecter les droits de l'homme et le droit international humanitaire. Les responsables de ce type de violations doivent en rendre compte.

Il est essentiel que toutes les parties prenantes respectent intégralement les engagements auxquels elles ont souscrit, que les accords de Libreville soient rapidement mis en application et que ce processus fasse l'objet d'un suivi efficace de la part de la Communauté économique des États de l'Afrique centrale, en coordination avec les partenaires internationaux.

À cet égard, nous estimons que ces accords ne constituent qu'un premier pas vers un règlement durable de la crise. La normalisation et la stabilisation du pays à plus long terme nécessitent, pour être effectives, que les causes sous-jacentes à l'émergence de conflits récurrents en République centrafricaine soient traitées de manière consensuelle par l'ensemble des parties prenantes centrafricaines et que des réponses adéquates y soient apportées.

L'Union européenne est prête à fournir sa contribution politique à un tel processus et, en particulier, à soutenir la CEEAC dans sa mission de suivi de l'application des accords, en coordination avec d'autres partenaires. C'est pourquoi nous appelons à une coopération étroite entre les différents partenaires extérieurs de la région, en vue d'accompagner au mieux une sortie de crise durable en République centrafricaine.

Ik zou, mijnheer de Voorzitter, nog iets willen antwoorden op de vraag van mevrouw Sargentini, namelijk kan er niets gebeuren in het kader van het Kimberley Process, omdat de Centraal-Afrikaanse Republiek inderdaad bodemschatten heeft, met name diamant, en trouwens zeer waardevolle diamant, wellicht de meest waardevolle na Sierra Leone? Ik zal dit zeker ter kennis brengen van mevrouw Ashton. Ik weet niet zomaar direct of op dit moment het Kimberley Process wordt toegepast op Centraal-Afrika, of dus inderdaad de diamanten daar gecertificeerd worden. Je kunt natuurlijk diamanten alleen maar tegenhouden indien zij gecertificeerd zijn. U zegt dat dit het geval is. Ik geloof u, wees gerust, maar ik zou het moeten controleren. En dan wil ik zeker laten bekijken of daar een initiatief kan worden genomen.

Ik zou er nog aan willen toevoegen dat op dit ogenblik mevrouw Ashton en ikzelf - omdat dit natuurlijk ook wat met handel te maken heeft - aan het bekijken zijn hoe wij een systeem kunnen opzetten waarbij er een betere controle komt op de toeleveringsketen, niet alleen van diamanten, maar van alle andere mineralen. Hierbij moeten, denk ik, niet alleen de landen waar die mineralen worden gedolven hun verantwoordelijkheid nemen, maar ook de bedrijven in de Europese Unie. Ik denk dat ook bedrijven in de Europese Unie een verantwoordelijkheid hebben ten aanzien van de bevoorrading met mineralen, ertsen, diamanten, hout, en dat zij zich daar toch wel in zullen moeten schikken. Zij zullen ook meer en meer die verantwoording moeten afleggen. Wij werken dus aan een dergelijk initiatief, zoals trouwens ook in de Verenigde Staten van Amerika bestaat in verband met de Dodd-Frank Act. Toch denk ik wel dat een aantal dingen op een ietwat andere manier moeten worden bekeken met het oog op de efficiëntie.

Nu, mevrouw Sargentini, ik ben ooit al eens in de Centraal-Afrikaanse Republiek geweest. Het is inderdaad een falende staat, die bovendien geen controle heeft over zijn grondgebied, tenzij over een gebied in de onmiddellijke omgeving van de hoofdstad Bangui om een heleboel redenen. In het noorden zijn er rebellengroepen, in het zuiden zijn er rebellengroepen, Er is de LRA, de Lord's Resistance Army, die ook regelmatig de grens met de Centraal-Afrikaanse Republiek oversteekt, omdat daar inderdaad een stuk rechteloosheid heerst en zij zich daar gemakkelijk kunnen verbergen.

Dus de idee dat daar een soort van gemakkelijke oplossing zou bestaan, politiek, economisch, op het stuk van de mensenrechten en het beheer van de natuurlijke grondstoffen, is toch iets dat wij zeer sterk moeten relativeren. Dit betekent echter niet dat wij niet de nodige stappen moeten zetten in de hoop dat deze op termijn toch enig resultaat zullen opleveren.

 
  
MPphoto
 

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet im Anschluss an die Aussprache statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149 GO)

 
  
MPphoto
 
 

  Mariya Gabriel (PPE), par écrit. – La situation de crise politique, sécuritaire et humanitaire en République centrafricaine est alarmante et requiert la mise en place de mesures concrètes sans plus tarder. Cette crise doit être réglée pacifiquement et les négociations doivent se passer dans un esprit de dialogue politique constructif. Des efforts doivent être réalisés en termes de défense des droits de l’homme, d’une réforme de l’armée centrafricaine, de la préservation de l’aide humanitaire et de gestion des revenus des ressources naturelles, particulièrement, les minéraux. De plus, les parties doivent s’engager à respecter les accords conclus et assurer le dialogue politique. En outre, je salue les efforts de médiation de l’Union africaine et de la CEEAC qui ont permit d’atteindre le cessez le feu et la reprise des négociations.

Ce soutien régional doit s’éteindre à d’autres domaines clés : soutien militaire, développement des mécanismes de suivi des accords, et aide aux populations réfugiées. Enfin, la Commission et le SEAE doivent promouvoir la mise en œuvre d’une stratégie globale de consolidation de la paix. Pour ce faire, nos actions pour la République centrafricaine doivent se concentrer sur la réforme de son armée et l’organisation d’élections libres, transparentes et fiables, y compris par l’envoie d’une mission d’observation électorale.

 
  

(1)Siehe Protokoll.


18. Hlasovanie
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Der Präsident. − Als nächster Punkt folgt die Abstimmungsstunde.

(Abstimmungsergebnisse und sonstige Einzelheiten der Abstimmung: siehe Protokoll).

 

18.1. Násilie na ženách v Indii (B7-0028/2013, B7-0028/2013, B7-0033/2013, B7-0034/2013, B7-0035/2013, B7-0036/2013, B7-0037/2013)

18.2. Situácia v oblasti ľudských práv v Bahrajne (B7-0029/2013, B7-0029/2013, B7-0030/2013, B7-0038/2013, B7-0039/2013, B7-0040/2013, B7-0042/2013)
 

– Vor der Abstimmung über Ziffer 10.

 
  
MPphoto
 

  Laima Liucija Andrikienė, author. − Mr President, on behalf of the EPP Group, I would like to propose an oral amendment to paragraph 10 and the amendment is only one word. The word is ‘directly’. The amended paragraph 10 will read in the following way: ‘Stresses its strong disapproval regarding the lack of an EU response to the ongoing situation in Bahrain and calls on the VP/HR to condemn the ongoing violations of basic human rights and fundamental freedoms, to impose targeted restrictive measures (visa bans and asset freezes) on the individuals directly responsible for, or involved in, the human rights abuses (as documented in the BICI report) and to reconsider the EU’s current trade and diplomatic relations with Bahrain;’.

 
  
 

(Der mündliche Änderungsantrag wird übernommen.)

 

18.3. Situácia v Stredoafrickej republike (B7-0031/2013, B7-0031/2013, B7-0032/2013, B7-0041/2013, B7-0043/2013, B7-0044/2013, B7-0045/2013)
MPphoto
 

  Der Präsident. − Damit ist die Abstimmungsstunde geschlossen.

 

19. Opravy hlasovania a zámery pri hlasovaní: pozri zápisnicu

20. Predložené dokumenty: pozri zápisnicu

21. Písomné vyhlásenia zapísané v registri (čl. 123 rokovacieho poriadku): pozri zápisnicu

22. Zaslanie textov prijatých počas rokovania: pozri zápisnicu

23. Termíny nasledujúcich rokovaní: pozri zápisnicu
Videozáznamy z vystúpení

24. Prerušenie zasadania
Videozáznamy z vystúpení
MPphoto
 

  Der Präsident. − Ich erkläre die Sitzungsperiode des Europäischen Parlaments für unterbrochen.

(Die Sitzung wird um 16.40 Uhr geschlossen.)

 
Právne upozornenie - Politika ochrany súkromia