Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013 - Στρασβούργο

16. Ειδικά μέτρα για τη γεωργία στα μικρά νησιά του Αιγαίου - Ειδικά μέτρα στον τομέα της γεωργίας υπέρ των άκρως απόκεντρων περιφερειών της Ένωσης (συζήτηση)

  Der Präsident. − Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die gemeinsame Aussprache über

– den Bericht von Georgios Papastamkos im Namen des Ausschusses für Landwirtschaft und ländliche Entwicklung über Sondermaßnahmen im Bereich der Landwirtschaft zugunsten der kleineren Inseln des Ägäischen Meeres (COM(2010)0767 – C7-0003/2011 – 2010/0370(COD)) (A7-0319/2011) und

– den Bericht von Gabriel Mato Adrover im Namen des Ausschusses für Landwirtschaft und ländliche Entwicklung über Sondermaßnahmen im Bereich der Landwirtschaft zugunsten der Gebiete in äußerster Randlage der Union (COM(2010)0498 – C7-0284/2010 – 2010/0256(COD)) (A7-0321/2011).

  Γεώργιος Παπαστάμκος, Εισηγητής. − Κύριε Πρόεδρε, το εδαφικό πεδίο εφαρμογής της συζητούμενης πρότασης κανονισμού αφορά στα μικρά μόνο νησιά του Αιγαίου, τα οποία άλλωστε δεν αποτελούν μόνο εξωτερικό σύνορο της Ελλάδας, αλλά και της Ένωσης. Η προς ψήφιση πρόταση κανονισμού αποτελεί μία περαιτέρω τροποποίηση ή αναδιατύπωση του καθεστώτος που εισήχθη το 1993 και γνώρισε εν συνεχεία αλλεπάλληλες μεταβολές, με τελευταία αυτήν του 2006.

Η γεωργική παραγωγή των νησιών του Αιγαίου οφείλει να έχει προσανατολισμό προς την προώθηση συνεργειών μεταξύ της τοπικής γεωργικής οικονομίας και της τουριστικής ανάπτυξης, καθώς και της διατήρησης του φυσικού και πολιτισμικού τοπικού πλούτου.

Η διασπορά των νησιών αποτελεί εμπόδιο για τον εφοδιασμό και το εμπόριο, αυξάνοντας κατακόρυφα τα έξοδα μεταφοράς. Τα υφιστάμενα δίκτυα μεταφορών χαρακτηρίζονται από ανεπάρκεια και δομικές αδυναμίες δημιουργώντας συνθήκες «διπλής νησιωτικότητας», εφ’ όσον ο εφοδιασμός των μικροτέρων νησιών πραγματοποιείται μέσω άλλων κεντρικών νησιών.

Το περιορισμένο μέγεθος, το εξωτερικώς και εσωτερικώς δυσπρόσιτον, ο φθίνων και γηρασμένος πληθυσμός, η έλλειψη βασικών πρώτων υλών αλλά και δημοσίων αγαθών (νερό, ηλεκτρική ενέργεια, καύσιμα), όπως και οι γεωφυσικές και κλιματικές συνθήκες (βραχώδες έδαφος, κατακερματισμένες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, καθώς και ξηρότητα και ισχυροί άνεμοι αντιστοίχως), συνθέτουν το εξαιρετικώς ιδιόμορφο περιβάλλον των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους· εξ ου και η ανάγκη για ειδικά μέτρα.

Η αντιμετώπιση των μονίμων και δομικών δυσχερειών του γεωργικού κλάδου των νησιών του Αιγαίου απαιτεί συστημική προσέγγιση, εις βάθος ανάλυση των αναγκών και ύπαρξη σαφούς στρατηγικού προσανατολισμού. Η έννοια της γεωργικής δραστηριότητας, κατά την πλέον σύγχρονη σύλληψή της, συγκοινωνεί αναπόδραστα με την αειφόρο οικονομική, κοινωνική και οικολογική ανάπτυξη.

Πέραν δε των ιδιαιτέρων δυσχερειών, οι οποίες χαρακτηρίζουν τη γεωργική παραγωγή των μικρών νησιών του Αιγαίου, τα νησιά αυτά αποτελούν δέκτες των εξωτερικών (λαθρο)μεταναστευτικών πιέσεων.

Το καθεστώς ενίσχυσης των μικρών νησιών του Αιγαίου δεν δύναται, υπό την παρούσα μορφή, να απαντήσει μεμονωμένα στις ανωτέρω προκλήσεις, όπως επίσης δυστυχώς και στη διεύρυνση του εδαφικού πεδίου εφαρμογής δηλαδή στη συμπερίληψη των νησιών της Κρήτης και της Ευβοίας.

Αναμένουμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον την επόμενη νομοθετική πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ώστε να προχωρήσουμε σε μια ουσιαστική αναμόρφωση του προγράμματος.

Θα ήθελα, τελειώνοντας, να ευχαριστήσω την Δανική και Κυπριακή Προεδρία του Συμβουλίου, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθώς και τους σκιώδεις εισηγητές των άλλων πολιτικών ομάδων για την γόνιμη και δημιουργική συνεργασία την οποία είχαμε.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ: ΑΝΝΥ ΠΟΔΗΜΑΤΑ
Αντιπρόεδρος

  Gabriel Mato Adrover, Ponente. − Señora Presidenta, muchas han sido las horas de trabajo durante estos dos últimos años hasta llegar al punto en el que nos encontramos hoy.

Cuando el Grupo Popular me encomendó este informe, sabía que tenía ante mí un reto importante: modificar un Reglamento, el POSEI, que es un instrumento de vital importancia para las regiones ultraperiféricas de la Unión y para los ciudadanos que habitan estas regiones, en unos momentos de especiales dificultades económicas.

Debía elaborar un informe que, manteniendo todo lo positivo del anterior Reglamento, afrontara la tarea de adaptar el mismo a las actuales circunstancias; debía buscar un equilibrio entre todos los sectores a los que se dirige, a la vez que impulsar las producciones locales, mantener el inigualable paisaje de nuestras islas, promover la transparencia, buscar la eficacia de los programas, contribuir al mantenimiento del empleo incrementando las posibilidades de crecimiento, y todo ello en una situación complicada.

Todos padecemos la terrible crisis económica que vive la Unión Europea. Pero son precisamente las regiones ultraperiféricas las que figuran entre las más afectadas. Por poner el ejemplo de las Islas Canarias: solo uno de cada dos jóvenes tiene trabajo, y el índice global de desempleo supera ya un tercio de la población activa.

La crisis se ensaña con las áreas más alejadas y aisladas del continente, por lo que el Reglamento, que ha sido negociado con el Consejo de Ministros de la Unión Europea y la Comisión, supone un pequeño respiro al mantener y reforzar en la medida de lo posible las medidas de apoyo europeo a estas regiones.

Tengo la satisfacción de que en las negociaciones mantenidas a tres bandas hemos sido capaces de ponernos de acuerdo sobre la consecución de nuestras principales prioridades, lo que nos permite mandar un mensaje de esperanza.

Supone, además, un reconocimiento palpable de valor económico que desempeña un sector emblemático para muchas de estas zonas, como es el sector del plátano, que es motor de desarrollo rural en muchos territorios donde las posibilidades de diversificación son muy limitadas.

Las ayudas acordadas para este sector llegan en un momento en que los productores necesitan más que nunca garantías para mantener un nivel adecuado de competitividad frente a las importaciones procedentes de terceros países.

El Reglamento modificado tiene en cuenta, igualmente, la necesidad de diversificación de las producciones, incluyendo esa meta como uno de los objetivos ineludibles que deberán respetar los Estados miembros de ahora en adelante, a la hora de confeccionar sus programas.

Además, el Parlamento ha logrado incluir una cláusula sin precedentes, según la cual la Comisión Europea deberá realizar estudios de impacto en estas regiones cuando negocie acuerdos comerciales con terceros países o a raíz de las reformas agrarias.

Me gustaría, también, destacar que el acuerdo alcanzado consagra el espíritu de solidaridad que existe entre las regiones ultraperiféricas al fomentar el comercio entre ellas.

Una parte significativa de los programas POSEI está destinada a asegurar el aprovisionamiento de estas zonas, caracterizadas por una fuerte dependencia del suministro exterior. El acuerdo incluye, precisamente, algunas modificaciones en el régimen especial de aprovisionamiento, al mismo tiempo que introduce el principio de que dicho régimen no debe causar ningún perjuicio a las producciones locales.

También refuerza el principio según el cual las producciones procedentes de terceros países tienen que respetar los niveles de seguridad veterinaria y fitosanitaria equivalentes a los exigidos a los productores europeos.

En cuanto a la ficha de financiación, es verdad que aspirábamos a verla incrementada, si bien es cierto que éramos muy conscientes de las dificultades que lo mismo entrañaba. Fuimos capaces de rebajar nuestras legítimas y justificadas pretensiones para alcanzar un acuerdo aceptable por todos: el mantenimiento de la ficha financiera sin vincularla a otros programas.

Por último, quiero señalar que el acuerdo alcanzado prevé que la Comisión estudie en 2013 el funcionamiento del POSEI y presente un informe al respecto, que podría ir seguido, de ser necesario, de propuestas legislativas. Es un informe que debe examinar la efectividad de este régimen de ayuda así como las decisiones adoptadas en el marco de la política agrícola común. Flexibilidad, agilidad, transparencia y menos burocracia son los elementos clave de esta reforma.

  Viviane Reding, vice-présidente de la Commission. − Madame la Présidente, tout d'abord permettez-moi de remercier le Parlement, et tout particulièrement les deux rapporteurs, MM. Mato Adrover et Papastamkos. Je souhaite aussi, au nom de la Commission, remercier les rapporteurs fictifs et les services, qui n'ont pas ménagé leur peine pour réaliser cet excellent travail.

L'adoption de ces règles est importante, puisqu'il s'agit de propositions d'alignement de textes législatifs sur les nouvelles règles du traité de Lisbonne en matière de pouvoirs délégués et d'exécution. Ce sont les premiers adoptés en ce qui concerne l'agriculture et le développement rural. Il y a eu une très bonne collaboration entre le Parlement, le Conseil et la Commission et ceci a permis de créer les conditions d'une adoption de ces propositions en première lecture.

L'adoption des textes est importante car elle permet d'appliquer des dispositions améliorées et simplifiées aux opérateurs agricoles des régions ultrapériphériques et des îles mineures de la mer Égée. Les textes prévoient également, pour les États membres qui en avaient besoin, une plus grande flexibilité budgétaire entre les deux volets des programmes: le régime spécifique d'approvisionnement et les mesures de soutien à la production locale.

De plus, concernant le régime POSEI, l'entrée en vigueur du nouveau règlement permettra aux États membres d'octroyer en 2013 une aide additionnelle aux producteurs de bananes des régions ultrapériphériques, afin de les aider à renforcer le secteur, en le rendant plus compétitif et plus durable, face aux changements des conditions du marché. C'est important, compte tenu de la fragilité du tissu socio-économique de ces régions, qui dépendent souvent très fortement du secteur de la banane, lequel d'ailleurs, souffre d'un manque de compétitivité.

Par ailleurs, le nouveau règlement prévoit que, dans toute analyse, étude et évaluation que la Commission mènera dans le contexte d'accords commerciaux et de la politique agricole commune, un chapitre spécifique sera consacré aux régions ultrapériphériques lorsqu'elles sont concernées, ce qui permettra d'évaluer les incidences à attendre de toute modification des conditions du marché.

Le compromis atteint par le Parlement et le Conseil peut donc tout à fait être accepté par la Commission.

Le nouveau règlement POSEI ouvre la voie à une révision de ce régime en vue de son efficacité globale et à la lumière aussi de la réforme de la PAC. Les services de la Commission ont déjà démarré ces travaux et vont présenter les résultats avant la fin de cette année 2013.

Je me réjouis d'entendre dès à présent les commentaires des parlementaires et je vous remercie de votre attention.

  Marielle de Sarnez, rapporteure pour avis de la commission du commerce international. − Madame la Présidente, je me félicite tout à fait qu'un compromis ait été trouvé. La crise économique – nous le savons tous – touche très durement ces régions, où le chômage touche 60 % des jeunes. L'insularité, l'éloignement, le climat, la dépendance envers un trop petit nombre de produits rendent leurs producteurs agricoles particulièrement vulnérables.

Nous devons aussi garder à l'esprit que ce secteur doit faire face à la concurrence de pays voisins où, dans la plupart des cas, les salaires sont beaucoup moins élevés et les normes sociales, environnementales, sanitaires, beaucoup moins contraignantes que nos propres normes, ce qui crée trop souvent une concurrence déloyale.

Je crois vraiment que le soutien aux productions locales des régions ultrapériphériques est un atout, pas seulement bien sûr pour ces régions, mais aussi pour la diversité et la qualité de la production agricole de toute l'Europe.

Je suis donc particulièrement satisfaite, comme Mme Reding vient de le dire, et les rapporteurs également, que ce nouveau règlement voie le jour, avec des dispositions améliorées, simplifiées, avec des moyens financiers renforcés, en particulier pour les producteurs de bananes.

  Giovanni La Via, relatore per parere della commissione per i bilanci. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, mi esprimo in qualità di relatore del parere della commissione per i bilanci, in cui abbiamo voluto sostenere e rafforzare gli obiettivi del programma POSEI, contenenti misure specifiche nel settore dell'agricoltura a favore delle regioni ultraperiferiche dell'Unione europea, suggerendo in particolare la necessità di incrementare leggermente il finanziamento e le misure stesse. Ciò ha il fine di affrontare in modo appropriato le difficoltà poste dalla specifica situazione di tali regioni, che è aggravata dall'attuale crisi economica e finanziaria e dalla crescente pressione subita dai settori interessati. Alcune caratteristiche di queste regioni, quali la loro grande distanza, l'insularità, la superficie ridotta e la topografia, comportano diversi problemi socioeconomici, in particolare per quanto concerne la competitività dell'agricoltura e del settore della trasformazione industriale. Pertanto, l'aumento delle risorse da noi proposto per i produttori di banane nelle regioni ultraperiferiche ha come obiettivo quello di assicurare che tali regioni possano continuare il loro processo di sviluppo, nonché il sostegno all'agricoltura e il mantenimento delle risorse naturali.

  Younous Omarjee, rapporteur pour avis de la commission du développement régional. − Madame la Présidente, au nom de la commission du développement régional, je veux d'abord saluer la qualité du travail de notre collègue Gabriel Mato Adrover et les avancées importantes obtenues au cours de la négociation lors des trilogues.

Je veux dire aussi que c'est grâce au Parlement européen que le POSEI se trouve aujourd'hui consolidé, aussi bien dans ses fondements que dans ses objectifs. C'est la mobilisation, je crois, de l'ensemble des députés des RUP et des commissions qui a permis que l'article 349 du traité soit, aujourd'hui, une base juridique.

C'est un aspect important et j'espère que cela ouvrira la voie à la prise en compte de l'article 349 dans d'autres règlements, tels que la politique commune de la pêche, le FEAMP, etc.

C'est un symbole non dénué de sens puisque, vous le savez, le POSEI fut le premier programme consacré à ces régions éloignées. Pour autant, nous devons également garder un œil sur la négociation de la politique agricole commune ainsi que sur la politique commerciale de l'Union européenne qui, souvent, concernant la banane ou le sucre, fragilise ces secteurs. Il ne serait pas admissible que ce que nous avons obtenu d'un côté soit perdu de l'autre.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE). - Os programas POSEI constituem um testemunho da fidelidade europeia aos valores da justiça distributiva e da solidariedade, bem como do desiderato de coesão económica e social entre todas as regiões em que a própria União Europeia se funda. O POSEI Agricultura assume um valor decisivo no presente e no futuro das economias das regiões fortemente dependentes da agricultura e sob constrangimentos naturais permanentes, como é o caso das regiões ultraperiféricas. Nos Açores, a agricultura é um dos pilares mais importantes da economia regional, responsável pelo dinamismo da maior parte do setor secundário e parte significativa do setor terciário, além de ser também determinante para a fixação das populações em várias ilhas.

Neste contexto, felicito o relator e os que com ele trabalharam para apresentarem um programa cuja amplitude e flexibilidade procuram responder às necessidades de cada uma das regiões ultraperiféricas. Não posso, porém, deixar de sublinhar que a especificidade dos Açores no que diz respeito à sua forte dependência da produção leiteira não foi contemplada. Pois, perante a iminência do fim das quotas leiteiras, não se prevê qualquer medida de mitigação dos prejuízos ou, desde já, de apoio à reestruturação ou ainda, eventualmente, à reconversão de alguma exploração.

Esta singularidade da agricultura açoriana, que se estende à importância vital do setor da carne, também muito ameaçado externamente, tem de ser contemplada no POSEI, para que a justiça se cumpra. Além disso, nestes setores, como noutros de forte produção, a exportação que a Comissão Europeia prevê e incentiva terá o preço acrescido de transportes nas RUP e, assim, a perda de competitividade. Hoje, entretanto, a nossa atenção foca-se no orçamento do POSEI, que, no mínimo, teria de ter tido uma atualização de acordo com a inflação, o que ainda não se verificou.

Senhora Comissária, sabe-se que os serviços já estão a trabalhar no POSEI, apesar de só agora fecharmos um acordo que levou dois anos a obter. Estão a trabalhar no orçamento? Qual o objetivo de retomarem já este dossiê? Quais as matérias sob análise? Que novidades vai a Comissão propor?

  Σπύρος Δανέλλης, εξ ονόματος της ομάδας S&D. – Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους που στήριξαν τις βελτιώσεις που προτείναμε για τα μέτρα του Κανονισμού.

Στόχος μας ήταν και παραμένει να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή συνέργεια όλων των στοιχείων που μπορούν να αξιοποιηθούν. Και αυτό, γιατί επιδιώκουμε την αντιμετώπιση των δυσκολιών αυτών των νησιών με τρόπο αποτελεσματικό και όχι διεκπεραιωτικό, ακριβώς γιατί θέλουμε την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των χρηματικών πόρων.

Γι’ αυτό και προτείναμε στην Επιτροπή να εξετάσει την προοπτική για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης για τα νησιά που να αξιοποιεί την πολιτισμική παράδοση και την περιβαλλοντική σημασία των μικρών νησιών του Αιγαίου. Προτείναμε την αξιοποίηση της συνέργειας που μπορεί να προσφέρει ο τουρισμός στην χρήση τοπικού γενετικού και πολλαπλασιαστικού υλικού. Έγινε μια καλή αρχή και σας καλώ να την στηρίξετε και στην ψηφοφορία.

Κυρία Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, με την ευκαιρία αυτή και ανεξαρτήτως από τον Κανονισμό αυτό, όπως και τον POSEI, και σύμφωνα με το πνεύμα του άρθρου 174 της Συνθήκης της Λισαβόνας για τη νησιωτικότητα, θα ήταν σκόπιμο να θεσμοθετηθούν μέτρα στήριξης των παραγωγών προς αντιμετώπιση του ιδιαιτέρως σοβαρού μεταφορικού κόστους και των λοιπών νησιών: της Κρήτης, των Ιονίων, της Σαρδηνίας, των Βαλεαρίδων κλπ.

  Marit Paulsen, för ALDE-gruppen. – Fru talman och fru kommissionär! Jag ska inte prata direkt om Egeiska öarna utan jag ska prata om jordbrukspolitik i stort. Vi behöver två helt separata tankegångar när vi pratar jordbruk. Självklart ska vi, där det är möjligt, satsa på ett högeffektivt precisionsjordbruk för att se till att vi har tillräckligt med mat. Den andra oerhört viktiga delen av jordbrukspolitiken kan vi kalla miljö. Det handlar i detta fall om att bevara Europas biologiska mångfald och det måste vi faktiskt göra i alla de udda områden som finns: det handlar om öarna, det handlar om fjällregionerna, det handlar om de smala markremsorna längs älvarna i norra Europa.

Vi måste bevara kultur och vi måste bevara traditionella odlings- och produktionsmetoder. Detta är centralt för vår mänskliga överlevnad därför att det handlar om att bevara den biologiska mångfalden, den genetiska mångfalden inför framtiden. Vi måste bevara både djur och framför allt växter som är anpassade till det lokala mikroklimatet dvs. värme, kyla, torka, våtmarker etc. Detta är lika viktigt för vår överlevnad som matförsörjningen. Tack!

  Νίκος Χρυσόγελος, εξ ονόματος της ομάδας Verts/ALE. – Κυρία Πρόεδρε, είναι σημαντικό στο πλαίσιο των πολιτικών περιφερειακής ανάπτυξης, εδαφικής και κοινωνικής συνοχής, γεωργικής και αγροτικής ανάπτυξης να λαμβάνεται υπόψη η νησιωτικότητα.

Πολλά από τα νησιά για τα οποία μιλάμε είναι νησιά τα οποία έχουν σημαντικά φυσικά συστήματα, αλλά και μεγάλης αξίας γεωργική δραστηριότητα προσαρμοσμένη στις τοπικές συνθήκες. Παρόλα αυτά, τα νησιά αντιμετωπίζουν συχνά αξεπέραστα προβλήματα ακτοπλοϊκών συνδέσεων, αλλά ακόμα και αν αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα, υπάρχει πολύ υψηλό κόστος μεταφοράς. Γι’ αυτό χρειάζονται μέτρα τα οποία θα μειώσουν το κόστος μεταφοράς, αλλά θα ενισχύουν και την παραγωγή και μεταποίηση σε αυτά τα νησιά.

Θεωρούμε ότι ο κανονισμός θα πρέπει με τα μέτρα του να ενισχύει την τοπική, παραδοσιακή και οικολογική αγροτική παραγωγή και να αξιοποιεί τη σοφία και τις γνώσεις των τοπικών κοινωνιών στη μεταποίηση και συντήρηση προϊόντων, να συνδέει τη γεωργία με την κτηνοτροφία και να ενισχύει την γενετική ποικιλότητα των περιοχών αυτών.

Πρέπει στο μέλλον να έχουμε μια συνολική στρατηγική για τη νησιωτική γεωργία, γιατί πολλές φορές οι ρυθμίσεις που υπάρχουν δεν ευνοούν την ανάπτυξη της γεωργίας· για παράδειγμα, οι διαστάσεις σφαγείων ή τυροκομείων δεν αντιστοιχούν σε πραγματικότητες που υπάρχουν στα νησιά. Και αυτό πολλές φορές αναγκάζει τους παραγωγούς να μεταφέρουν ζώα με πλοία και φορτηγά πάρα πολλές ώρες όταν πριν από λίγες μέρες συζητούσαμε εδώ για τη μείωση του χρόνου μεταφοράς των ζώων προ της σφαγής.

  John Stuart Agnew (EFD). - Madam President, important places are missing from the outermost regions report – for example Saint Helena, the Falkland Islands and Gibraltar, to name but three. All are British territories overseas. The outermost regions report covers French departments across an ocean, and Spanish and Portuguese possessions well beyond Europe. Those countries are simply part of the Member States concerned. The report even adds the ‘missing’ French overseas department of Mayotte.

The places I have listed must be given the chance to be an integral part of the United Kingdom. I can announce to this Parliament and to the British people that this is UKIP policy. We promise to incorporate these places into the UK. As Cayenne in French Guyana is to Paris, so will Stanley in the Falklands be to London: it will have the same status as Norwich.

We believe a ‘yes’ in next month’s referendum in the Falklands should be a step towards that status. If further referenda are wanted, we will offer them. Whilst the UK is in the EU, any future outermost regions report should include the UK, in the Atlantic.

  Νικόλαος Χουντής, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, νομίζω ότι είναι ανάγκη ζωτικής σημασίας η άμεση ενίσχυση των νησιών του Αιγαίου. Όχι μόνο για τους λόγους που ανέλυσε ο εισηγητής κ. Παπαστάμκος, αλλά και για το λόγο ότι γενικότερα στην Ελλάδα και η γεωργία υφίσταται τις συνέπειες της μνημονιακής πολιτικής, μιας πολιτικής που και για τους αγρότες προβλέπει εξοντωτικούς φόρους, συρρικνώνει ακόμη περισσότερο το εισόδημά τους, ενώ οι προοπτικές της νέας ΚΑΠ είναι δυσοίωνες.

Σήμερα στην Ελλάδα - το γνωρίζετε πολύ καλά αγαπητοί συνάδελφοι - οι αγρότες έχουν βγει στους δρόμους για να διεκδικήσουν τη δυνατότητα να καλύπτουν βασικές ανάγκες επιβίωσης και για να μπορούν να συνεχίσουν την παραγωγική διαδικασία.

Με αυτήν την έννοια λοιπόν και μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει πράγματι να υπάρξει ενίσχυση της γεωργίας των νησιών του Αιγαίου. Αυτή η ενίσχυση δεν πρέπει να είναι σε βάρος της ενίσχυσης της τοπικής παραγωγής. Αγαπητοί συνάδελφοι, ξέρουμε ότι και αυτή η ενίσχυση θα είναι μια πολύ μικρή ανάσα απέναντι στο μεγάλο πρόβλημα που δημιουργεί η εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών που έχουν δυσμενείς συνέπειες και στους γεωργούς των νησιών του Αιγαίου, αλλά και γενικότερα στην ελληνική γεωργία.

  Patricia van der Kammen (NI). - Voorzitter, het gemeenschappelijk landbouwbeleid is niet meer van deze tijd en het systeem van landbouwsubsidies al helemaal niet. Boeren zijn hardwerkende ondernemers. Laat hen vooral kunnen doen waar zij goed in zijn, zonder Brusselse bemoeienis en al helemaal niet aangekoppeld en afhankelijk van het Brusselse subsidie-infuus.

Daarom zegt de PVV: schaf de landbouwsubsidies af en geef het geld terug aan de bijdragende lidstaten. Zij kunnen prima zelf beslissen óf en op welke wijze zij hun landbouw willen ondersteunen. En alsof Nederland, één van de grootste netto betalers, nog niet genoeg bijdraagt aan de EU, vraagt de rapporteur nog maar wat miljoenen extra voor landbouw op de Griekse eilanden in de Egeïsche Zee. Hoeveel geld de EU ook in de landbouw stopt, geldbomen groeien nergens. Griekenland is ondanks de miljardensteun nog steeds nagenoeg failliet.

Het moet dus afgelopen zijn met nog meer water naar de zee dragen. Daarom zegt de PVV "neen" tegen dit verslag.

  Maurice Ponga (PPE). - Madame la Présidente, je souhaitais saluer le travail réalisé par notre collègue Gabriel Mato Adrover. C'est un excellent rapport qu'il a rédigé, car il répond aux spécificités des régions ultrapériphériques, en prévoyant pour ces dernières un régime particulier, conformément à l'article 349 du traité sur le fonctionnement de l'Union européenne. J'en suis très heureux.

Parmi les avancées retenues par le rapporteur, je souhaitais en souligner cinq qui me semblent pertinentes.

Tout d'abord, nous avons introduit plus de souplesse au niveau procédural en supprimant certaines exigences et en raccourcissant des délais. Deuxièmement, nous avons exigé la réalisation d'études d'impact préalables afin de mieux anticiper les effets des accords commerciaux conclus avec les États tiers sur l'économie des régions ultrapériphériques.

Cette avancée mérite d'être soulignée. Il est en effet nécessaire d'anticiper les incidences des accords de libre-échange conclus avec les États tiers afin de limiter et de réduire le plus possible les effets négatifs sur les économies fragiles des régions ultrapériphériques.

Troisièmement, de nouvelles dérogations pour les régions ultrapériphériques françaises concernant la production de lait ont été introduites. Cette extension offre de nouvelles possibilités, notamment pour les régions ultrapériphériques françaises de la Caraïbe, et je m'en félicite.

Quatrièmement, des mesures particulières ont été prévues pour Mayotte, qui devrait devenir une nouvelle région ultrapériphérique en 2014. C'est là un point important pour assurer que la "rupéisation" de Mayotte se passe dans les meilleures conditions possibles.

Enfin – et cette avancée est cruciale –, nous avons proposé d'augmenter le budget du POSEI et nous avons prévu des compensations pour les producteurs de bananes ultramarins, à concurrence de 30 millions d'euros. Il est nécessaire de compenser les pertes subies par les producteurs de bananes ultramarins suite à la conclusion des accords de Genève et des accords de libre-échange conclus avec de nombreux pays d'Amérique latine.

Je suis donc très satisfait à cet égard. Nous voterons le rapport de M. Mato Adrover demain et ce vote exprimera sans aucun doute la solidarité qui existe au niveau européen à l'égard des régions ultrapériphériques.

  Luís Paulo Alves (S&D). - Quero felicitar o relator e dizer que esta revisão do POSEI foi feita num contexto muito difícil, em que infelizmente um número considerável de países está a exigir fortes reduções no orçamento da União. Lamentamos, contudo, que o acréscimo do financiamento considerado como necessário pela Comissão da Agricultura e dirigido à sustentabilidade das atividades agrícolas e ao desafio a enfrentar por estas regiões europeias afastadas, com problemas de dimensão e escala, tenha sido rejeitado pela Comissão e pelo Conselho, sobretudo porque a União tem em curso a abertura dos mercados de produtos agrícolas, estabelecida pelos acordos internacionais, que atinge de forma muito intensa as produções destas regiões.

Está em preparação um conjunto de acordos que, para além de também já anunciarem o fim das quotas leiteiras, ameaçam produções como o leite e como a carne que não viram nesta revisão qualquer incremento financeiro dirigido ao reforço das medidas necessárias para lidar com estes desafios.

Aguardamos, por isso, os avanços e as melhorias que conseguirmos introduzir nesta revisão do regulamento, segundo os quais a Comissão passa a fazer o acompanhamento e a monitorização permanente do setor do leite e da banana, incluindo as propostas necessárias que resultem dessa avaliação, assim como a obrigação de proceder a análises de impacto específicas para as RUP nos acordos internacionais.

  Riikka Manner (ALDE). - Arvoisa puhemies, syrjäisimmät alueet ovat todellakin erityisasemassa, ja on täysin perusteltua, että niitä myös tuetaan erityistoimenpitein.

Omavaraisuus ja huoltovarmuus ovat syrjäisimmillä alueilla erityisen tärkeitä, ja Euroopan unionin on tehtävä kaikkensa niiden varmistamiseksi. Meidän pitää pystyä turvaamaan myös maataloustuotanto kaikkialla Euroopassa, ja sen vuoksi nämä edellä esiintyneissä mietinnöissä esitetyt toimenpiteet ovat perusteltuja.

Pitkät välimatkat, harva asutus, vaikeakulkuinen maasto, hankalat sääolot ja suuret tuotantokustannukset aiheuttavat erityiset haasteensa näille syrjäisimmille alueille ja erityisesti niiden maataloustuotannolle. Maataloustuotannolla näiden syrjäisten alueiden elinkeinona on ratkaisevan tärkeä osuus näiden alueiden ja maaseudun elävänä pitämisessä ja asuttamisessa, koska erityisesti näiden syrjäisimpien alueiden maaseutu kärsii väestön ikääntymisestä, harvasta asutuksesta ja joillakin alueilla jopa väestökadosta. Tämän vuoksi toivon ja vaadin komissiolta vahvasti, että jatkossakin huomioimme nämä syrjäiset alueet myös budjetin osalta, kun puhutaan maatalouskysymyksistä.

  Jean-Jacob Bicep (Verts/ALE). - Madame la Présidente, chers collègues, les réformes des programmes d'options spécifiques à l'éloignement et à l'insularité, plus connus sous le nom de POSEI, ont toujours été des moments clés dans la relation entre l'Union européenne et les régions ultrapériphériques.

Je tiens aujourd'hui à m'exprimer devant vous en tant qu'écologiste issu, notamment, d'une région ultrapériphérique – la Guadeloupe – pour saluer le compromis trouvé en trilogue.

Pour la première fois, c'est un texte de refonte qui intègre de réelles mesures de verdissement. Cependant, il y a un pas à franchir. Ce pas consiste, notamment, à réorienter la politique agricole de ces territoires insulaires pour qu'ils puissent atteindre la souveraineté alimentaire. C'est vers cela que nous devons aller, entre autres, en plafonnant les aides attribuées, en particulier, au secteur de la banane pour les ramener vers les secteurs productifs tournés vers la satisfaction immédiate des besoins alimentaires. Les négociations ont, cette fois-ci, permis de repenser la façon la plus efficace de réduire le coût dû à l'insularité.

Enfin, je salue l'effort réalisé pour laisser une plus grande marge de manœuvre aux autorités régionales compétentes, une gestion décentralisée qui permette aux partenaires ultramarins d'assurer leur légitimité pour appliquer les mesures appropriées aux besoins de leurs territoires.

  Χαράλαμπος Αγγουράκης (GUE/NGL). - Κυρία Πρόεδρε, αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα βρίσκεται σε εξέλιξη ένας μεγάλος αγώνας των ναυτεργατών και των αγροτών. Αυτή η μάχη στηρίζεται στην αλληλεγγύη των νησιωτών, της φτωχής αγροτιάς, για τα δικαιώματά τους και για την ανάπτυξη των νησιών προς όφελός τους.

O Κανονισμός και η Έκθεση δεν δίνουν λύση στα εκρηκτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί αγρότες των νησιών, ακριβώς γιατί η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων του κεφαλαίου στην Ελλάδα είναι αυτή που τα οξύνει.

Ένα από τα πολλά παραδείγματα είναι η απόγνωση των μαστιχοπαραγωγών της Χίου που μέχρι σήμερα δεν έχουν πάρει καμία αποζημίωση για τις καταστροφές από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού.

Οι φτωχοί αγρότες ξεκληρίζονται από την ΚΑΠ. Η κατάσταση οξύνεται από τον συγκοινωνιακό αποκλεισμό και τους εκβιασμούς των εφοπλιστών. Οι ναυτεργάτες αντιμετωπίζουν τη σκληρή εκμετάλλευση, με οδυνηρές συνέπειες για την ασφάλεια στη θάλασσα, στο περιβάλλον και στην ντόπια οικονομία.

Ο παραγωγικός και φυσικός πλούτος, το έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό των ελληνικών νησιών, μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος των εργαζομένων, μόνο με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και σε ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Eric Andrieu (S&D). - Madame la Présidente, chers collègues, je voudrais remercier ici Gabriel Mato Adrover pour son travail et dire que je soutiens farouchement son rapport sur la refonte et l'alignement de la réglementation POSEI sur le traité de Lisbonne.

Je me félicite de l'augmentation de 20 % des plafonds sur les mesures spécifiques d'approvisionnement, qui permettent d'abaisser le coût des produits alimentaires acheminés vers les régions ultrapériphériques.

Je veux aussi saluer l'accroissement des moyens affectés aux mesures en faveur du développement des produits agricoles locaux, notamment, comme cela a été dit, dans le secteur de la banane, durement touché par les dernières concessions faites par l'Union européenne dans les accords commerciaux internationaux, qui ont réduit sévèrement la protection de la production européenne.

Les enveloppes obtenues permettront d'accompagner les objectifs techniques, environnementaux, sociaux et de sécurité alimentaire du plan de développement durable de ces régions ultrapériphériques.

  Θεόδωρος Σκυλακάκης (ALDE). - Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας τον συνάδελφο κ. Παπαστάμκο για την έκθεσή του. Η Ένωση έχει δεχθεί τις δομικές αδυναμίες που συνεπάγεται η γεωγραφική ιδιαιτερότητα των μικρών νησιών στο Αιγαίο ειδικά, κάτι που καλύπτεται ασφαλώς και από τις Συνθήκες.

Ειδικά σήμερα, αυτή η βοήθεια έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία γιατί το κόστος παραγωγής στα νησιά του Αιγαίου όπως και γενικότερα στην χώρα έχει αυξηθεί σημαντικά. Η αγροτική παραγωγή αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες. Σε ολόκληρη την χώρα οι αγρότες αντιδρούν. Και αυτό έχει ακόμη βαρύτερες επιπτώσεις στις οριακές καλλιέργειες, και πολλές από τις καλλιέργειες στα μικρά νησιά είναι οριακές λόγω του μικρού κλήρου.

Η πρόσθετη ενίσχυση της τοπικής παραγωγής, όπως προτείνει ο εισηγητής κ. Παπαστάμκος, έχει ιδιαίτερη σημασία στη σημερινή συγκυρία. Με την ανεργία στην Ελλάδα να φτάνει στο 27%, πολλοί πολίτες επιστρέφουν προς την ύπαιθρο και αναζητούν τρόπους να επιστρέψουν και στα μικρά νησιά του Αιγαίου. Για τον λόγο αυτόν, η βοήθεια θα έχει αυξημένη οικονομική και κοινωνική αποτελεσματικότητα από πλευράς θέσεων εργασίας.

Θα ήθελα, λοιπόν, τελειώνοντας, να επισημάνω ότι η βοήθεια αυτή έχει μεγάλη αξία για τους αγρότες των περιοχών αυτών, αλλά και για την ανάπτυξη των μικρών νησιών του Αιγαίου.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D). - Delegaţiile Comisiei de agricultură în insulele Canare şi Azore ne-au oferit ocazia de a cunoaşte situaţia zonelor ultraperiferice şi problemele pe care le au agricultorii, dar şi necesitatea unor măsuri specifice care să se plieze pe realităţile existente.

Probleme precum depărtarea, suprafaţa agricolă redusă, dependenţa economică de un număr redus de produse, climatul dificil, costurile suplimentare de transport pentru aprovizionarea cu produse esenţiale pentru locuitorii insulelor, distanţele mari faţă de pieţele de consum, depopularea acestor zone şi dificultăţile pe care le au producătorii de banane sunt câteva dintre problemele care aşteaptă un răspuns din partea Uniunii Europene, concretizat printr-o sporire a resurselor acordate acestora. Subliniez că este necesar ca regimul specific de aprovizionare să nu aducă atingere producţiilor locale şi dezvoltării acestora. Consider că raportorii au cuprins problemele existente şi multe dintre soluţiile acestora şi, de aceea, îi felicit pentru munca depusă.

  Patrice Tirolien (S&D). - Monsieur le Président, chers collègues, je souhaiterais saluer le travail de tous les parlementaires qui ont contribué à l'élaboration de ce texte, qui présente de nombreuses avancées dans l'accompagnement de l'agriculture dans les régions ultrapériphériques. La défense d'un modèle durable et innovant a été au cœur de notre action sur ce texte.

Je souhaiterais tout particulièrement insister sur les dispositions relatives au régime spécifique d'approvisionnement qui finance les importations entrant dans la production locale. Elles devront, désormais, mieux cibler les consommateurs comme bénéficiaires finaux de cette aide.

Cet amendement, que j'ai défendu, est la contribution européenne à la lutte contre la cherté de la vie dans les départements d'outre-mer. Une fois ce texte voté, les États membres auront une responsabilité: s'assurer du développement des filières de diversification dans les RUP non pris en compte dans le texte.

La satisfaction des besoins alimentaires locaux doit devenir une priorité d'une politique agricole durable et solidaire.

(L'orateur accepte de répondre à une question "carton bleu" (article 149, paragraphe 8, du règlement))

  Giommaria Uggias (ALDE), Domanda "cartellino blu". – Signor Presidente, onorevoli colleghi, io valuto positivamente il testo che abbiamo in discussione perché sicuramente è un vantaggio per quanto riguarda le realtà ultraperiferiche e quelle delle isole minori del Mar Egeo. Tuttavia, volevo chiedere al collega che ha seguito con attenzione il tema se non ritiene che ci sia un problema alla base che riguarda l'insularità, oltre alla distanza e alla dimensione, e che soprattutto il costo maggiore dei trasporti possa far pensare a un'estensione di questi problemi – come diceva il collega Danellis poc'anzi – a tutte le realtà insulari per consentire una vicinanza alla centralità del mercato unico, senza il quale le realtà insulari sarebbero escluse.

  Patrice Tirolien (S&D), réponse "carton bleu". – Je suis entièrement d'accord avec vos propos. Je crois que le problème du transport est un problème fondamental auquel il faudra trouver une solution.

J'ai essayé de voir quelles solutions l'Union européenne pourrait nous apporter pour que ce problème du transport puisse être, en quelque sorte, atténué. En effet, si nos produits arrivent dans les régions ultrapériphériques et, notamment, dans vos îles à des prix très élevés, c'est à cause du coût du transport. Il faudrait que nous puissions nous pencher ensemble sur ce problème.

Je vais donc proposer des réunions avec l'ensemble des régions ultrapériphériques et les îles de la mer Égée pour voir dans quelle mesure nous pourrions, ensemble, trouver une solution qui soit compatible avec les principes de l'Union européenne.

Διαδικασία "Catch-the Eye"

  João Ferreira (GUE/NGL). - Como sempre temos afirmado, os condicionalismos naturais que pesam sobre as regiões ultraperiféricas e os constrangimentos económicos e sociais que deles decorrem devem justificar um conjunto de medidas de apoio a estas regiões. Medidas permanentes que compensem estes constrangimentos e não derrogações casuísticas ilimitadas no tempo. Como bem assinala o relator, a dotação financeira atribuída ao programa POSEI tem sido insuficiente. Várias produções, designadamente agrícolas, encontram-se em declínio, perante grandes dificuldades.

A verdade é que o pouco que a União Europeia tem dado com uma mão, retira a dobrar com as duas. Desde logo, acabando com os instrumentos de regulação da produção no âmbito da PAC. É o caso das quotas no setor do leite, um setor de capital importância nos Açores, ou do açúcar que carece de medidas permanentes e não apenas de derrogações temporárias. Também a desregulação e a liberalização do comércio internacional afetam a economia destas regiões. Vejam-se as medidas tomadas no setor das bananas, que abrem as portas às multinacionais americanas, afetando a produção local em regiões como a Madeira. Ou, também ainda, o que querem fazer no domínio da carne ou noutros setores. São alguns exemplos entre outros possíveis.

(Λήξη της διαδικασίας "Catch-the-Eye")

  Viviane Reding, vice-présidente de la Commission. − Madame la Présidente, je pense que cette discussion a montré l'intérêt que portent les parlementaires aux régions ultrapériphériques et aux îles de la mer Égée, ainsi qu'à leurs spécificités.

Il est bien évident qu'on ne peut pas traiter des productions situées dans des lieux difficiles de la même façon que des productions situées dans les grandes plaines fertiles du centre de l'Europe.

Je crois que nous tous, dans cet hémicycle, considérons l'agriculture dans ces régions difficiles comme un atout pour l'agriculture européenne. Une décision positive sera donc une bonne nouvelle pour tous les Européens, surtout pour ceux qui habitent dans ces régions et qui veulent continuer à y vivre.

Permettez-moi de remercier encore une fois chaleureusement les rapporteurs pour leur excellent travail et la collaboration dont ils ont fait preuve tout au long de ce processus législatif.

  Γεώργιος Παπαστάμκος, Εισηγητής. − Κυρία Πρόεδρε, για κάποια φωνή που κινήθηκε εκτός θέματος, θα ήθελα να πω, παραφράζοντας, ότι «μακάριοι οι πτωχευμένοι τω πνεύματι». Θα πρέπει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να κάνουμε μια διάκριση μεταξύ μιας ολοκληρωμένης, συγκροτημένης νησιωτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στα νησιωτικά συμπλέγματα και στις νήσους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα μπορούσε να υπαχθεί στην περιφερειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως σε ό, τι αφορά την τρίτη συνιστώσα της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής πλέον συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εδώ μιλούμε - για να μην λαϊκίζουμε - για ειδικά μέτρα για μια συγκεκριμένη περιοχή, σε ό, τι αφορά τη δική μου εισήγηση, που είναι τα μικρά νησιά του Αιγαίου. Εξέφρασα την ευχή για διεύρυνση του εδαφικού πεδίου εφαρμογής, ούτως ώστε να περιλαμβάνονται τα νησιά όλου του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους. Και αυτό όμως θα έπρεπε να εξεταστεί όχι στον υπό αναθεώρηση κανονισμό, στην αναδιατύπωση του κανονισμού, αλλά θα έπρεπε να είχε προβλεφθεί στον αρχικό κανονισμό ή θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο του μελλοντικού κανονισμού.

Σε ό, τι αφορά τους πολίτες των απόμακρων περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαιτέρως στον δοκιμαζόμενο Ευρωπαϊκό Νότο, έχουν μεγάλη ανάγκη - και το διαδηλώνουν αυτό - από «περισσότερη» Ευρώπη. Και αυτό είναι το μήνυμα και των ειδικών μέτρων, έστω των ελλιπών ειδικών μέτρων, υπέρ των μικρών νησιών του Αιγαίου.

Αυτά τα εδικά μέτρα επιβάλλονται, δικαιολογούνται από τις ειδικές συνθήκες που διαμορφώνουν η εδαφική ασυνέχεια και ο κατακερματισμός του νησιωτικού συμπλέγματος του Αιγαίου Πελάγους. Γι’ αυτόν τον λόγο ακριβώς η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκπονήσει αυτό το πρόγραμμα, το οποίο χρήζει συμπληρώσεως ως πρόταση κανονισμού από την Επιτροπή, αφού η μέχρι τώρα διαδρομή μας έχει οδηγήσει να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το πού πρέπει να κατευθυνθούμε μελλοντικά.

Σας ευχαριστώ, κυρία Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, για την συμβολή σας σε αυτήν την δημιουργική συζήτηση.

  Gabriel Mato Adrover, Ponente. − Señora Presidenta, señora Vicepresidenta de la Comisión, quisiera agradecer a todos sus intervenciones. Sí es verdad que esta reforma aborda muchos aspectos y también ofrece muchas posibilidades.

Yo sé que, como sucede en todas las negociaciones, hay cuestiones a las que aspirábamos y que, lamentablemente, no se pueden recoger. Una de ellas la ha expresado aquí muy bien el señor Patrão Neves: se refiere a sus aspiraciones sobre el sector lácteo que no quedan plenamente colmadas. Yo, la verdad es que lo lamento.

Pero sí puedo afirmar que, en su conjunto, es un buen documento que tiene que dar estabilidad a un sector que, además, lo necesita. Pero este Reglamento también tiene que ser un claro aviso de que hay que hacer las cosas bien, por parte de todos. Las instituciones europeas hemos sido capaces de ponernos de acuerdo, con el convencimiento de que el POSEI es un instrumento absolutamente esencial. Nuestro sector agrario lo necesita, nuestra forma de vida, nuestros paisajes y nuestra gente, también. Por ello, es necesario demostrar que, con el trabajo diario, con transparencia y con el compromiso de todos, el trabajo que hemos hecho ha valido la pena.

El futuro del POSEI depende de las instituciones, evidentemente. Y aquí estaremos para defenderlo. Pero también depende de manera fundamental de que todos aquellos beneficiarios de este programa hagan el mejor uso del mismo, demostrando día a día que no nos hemos equivocado.

Termino agradeciendo a todos su gran ayuda, y a la Comisión y al Consejo, su esfuerzo por llegar a este acuerdo. Hemos pasado momentos difíciles durante la negociación, pero puedo decir públicamente que siempre me he encontrado la mejor de las voluntades para llegar a acuerdos hasta en los temas más difíciles. A los ponentes De Sarnez, La Via y Omarjee, muchas gracias por su contribución.

Y también a los hados que han sido capaces de ceder en lo particular para ganar en lo general. Y a todas esas personas siempre anónimas de las tres instituciones – y hoy lo quiero personalizar, aunque sé que no le gustará, en Chiara Imperio de la Comisión – que con tanta dedicación como cariño han sido capaces de sentar las bases del documento que mañana aprobaremos y para el que yo pido el apoyo de todos los diputados. No ha sido tarea fácil, pero creo que ha valido la pena el esfuerzo.

  Πρόεδρος. - Η κοινή συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013, στις 12.40.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149)

  Jarosław Kalinowski (PPE), na piśmie. – Stykając się z problematyką stosowania bądź zaniechania stosowania szczególnych środków dotyczących rolnictwa w kontekście mniejszych wysp Morza Egejskiego, mierzymy się nie tylko z kwestią postawioną wprost w temacie, ale również z o wiele szerszym kontekstem. Specyfika (mnogość) małych wysp jawi się jako wyzwanie dla polityki spójności terytorialnej, zapisanej od początku w prawie UE i wyrażonej w polityce spójności gospodarczej i społecznej. Pielęgnowanie zrębów zarysowanej polityki w każdym, a szczególnie w tym konkretnym kontekście, oznacza dbałość o ciągłe zapewnianie silnego powiązania między poszczególnymi jednostkami terytorialnymi. Mniejsze wyspy, usytuowane na obrzeżach archipelagów, z dala od wysp centralnych, stanowiących swoisty „rdzeń”, postawione są przed szczególnie trudnym wyzwaniem w tej materii. Oznacza to również dbałość o zapewnianie środków mających na celu niwelowanie różnic między wyżej wspomnianymi obszarami, jak również poprawę ich dostępności., Powinno to się spotkać z powszechną aprobatą. Przyjmując projekt, wyciągamy rękę w stronę regionu, który owego wsparcia potrzebuje, choćby po to, aby przełamać – często najtrudniejszą do samodzielnego pokonania – barierę izolacji.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), în scris. – Salut raportul privind agricultura în regiunile ultraperiferice ale Uniunii Europene, apreciind că întreaga Uniune trebuie susţinută, iar aceste regiuni sunt supuse unor provocări deosebite datorită mai ales îndepărtării de continent. Aş vrea, totodată, să atrag atenţia asupra necesităţii de a asigura un sprijin corespunzător agriculturii din alte tipuri de regiuni periferice ale UE, cum ar fi de exemplu Delta Dunării din România, care se situează în extremitatea estică a Uniunii, dar este greu accesibilă şi slab populată. Flora şi fauna Deltei au, de asemenea, caracteristici specifice. Nu consider că măsurile în favoarea regiunilor ultraperiferice trebuie extinse în astfel de regiuni, afirm doar că trebuie să le recunoaştem caracterul aparte şi să permitem derularea pe aceste teritorii a unor măsuri de sprijin adecvate, care să aibă în vedere specificul local.