Пълен протокол на разискванията

Четвъртък, 23 май 2013 г. - Страсбург

21.1. Индия: екзекуцията на Мохамед Афзал Гуру и последиците от нея

  předseda. − Díky tomuto hlasování přikročíme k dalšímu bodu rozpravy a to je bod „Indie: poprava Mohammada Afzala Gurua a její dopady“⁽¹⁾. K tomuto bodu bude prvním řečníkem pan Ryszard Czarnecki.

  Ryszard Czarnecki, autor. − Panie Przewodniczący! Mieliśmy już w Parlamencie Europejskim, w tym gmachu, pięć miesięcy temu, w grudniu, debatę, gdzie głównym oskarżonym był największy demokratyczny kraj świata – Indie. I mam takie wrażenie, że panują w naszym Parlamencie podwójne standardy, że bardzo często nie oskarża się tych państw, które w sposób systemowy łamią prawa człowieka, które używają do tego brutalnego państwowego aparatu przemocy, a często na ławie oskarżonych wygodniej jest postawić kraje, które na tle innych, w swoich regionach świata, są ewidentnie demokratyczne. Wydaje mi się, że w kontekście Indii możemy mówić właśnie o takim przypadku, gdy jest oskarżany kraj, który z całą pewnością jest znacznie bardziej demokratyczny niż szereg innych, o których nie mówimy lub prawie nie mówimy.

Mówimy tutaj o wyroku w sprawie brutalnego ataku terrorystycznego. Warto przypomnieć, jaki był powód tego wyroku. Jest rzeczą absolutnie ważną w kontekście tego, o czym mówimy w tej rezolucji, że trudno przewidzieć konsekwencje tego wyroku, ale bardzo łatwo przewidzieć, jakie będą konsekwencje tej rezolucji dla relacji Unii Europejskiej z jej strategicznym partnerem, jakim są Indie. Ten strategiczny partner po raz kolejny, drugi raz w ciągu niespełna pół roku, staje się przedmiotem naszego ataku. Sytuacja, w której nasz demokratyczny Parlament, będący nie raz wzorem demokracji dla wielu środowisk i krajów na świecie, po raz kolejny ostro atakuje największą demokrację świata, jest swoistym paradoksem. Na tle innych krajów Indie charakteryzują się bowiem różnorodnością, względną tolerancją, wzrastającą zamożnością i demokracją. Czy w takiej sytuacji Indie nie poszukają innego sojusznika niż szeroko rozumiany Zachód, w tym Unia Europejska? Myślę, że mówienie o tym właśnie wyroku podczas gdy w zeszły weekend, po sąsiedzku, w Beludżystanie w Pakistanie – gdzie stosuje się permanentnie tortury i zabójstwa – zastrzelono polityka opozycji, jest nieporozumieniem. Dość tych ataków!

  Karima Delli, auteure. − Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs les députés, l'exécution de Mohammed Afzal Guru, le samedi 9 février dernier, est le signe d'une tendance alarmante et régressive vers la reprise de l'application de la peine de mort en Inde.

C'est la seconde exécution pratiquée en trois mois en Inde, après une interruption de huit années. L'Inde se retrouve ainsi à contrecourant de la tendance abolitionniste observée dans le reste du monde. Au total, 140 États, soit plus de deux tiers de la planète, sont abolitionnistes en droit ou dans la pratique. En 2011, seuls 21 pays ont appliqué ce châtiment, ce qui signifie, mes chers collègues, que 90 % des États s'en abstiennent.

Mohammed Afzal Guru a été condamné à la peine capitale en décembre 2002 par un tribunal spécial établi en vertu de la loi de 2002 sur la prévention du terrorisme. Il existe de sérieux doutes quant à l'équité de son procès. Il n'a pas choisi son avocat, ni décidé d'être représenté par un avocat disposant d'une expérience adéquate lors du procès. Les autorités indiennes avaient pour habitude de rendre publiques avant toute exécution les informations concernant le rejet des recours en grâce et les dates d'exécution.

Cette nouvelle approche qui consiste à pratiquer les exécutions dans le secret est donc particulièrement alarmante. Cette résolution parlementaire rappelle que nous nous opposons à la peine de mort en toute circonstance, sans exception, quelles que soient la nature ou les circonstances du crime commis, que le condamné soit coupable ou innocent.

C'est pourquoi nous demandons au gouvernement et au parlement indiens d'adopter un moratoire permanent sur les exécutions dans le but d'abolir rapidement la peine de mort.

  Eija-Riitta Korhola, laatija. − Arvoisa puhemies, olen erittäin iloinen, että kollegat tukivat minua Intian kuolemantuomioiden nostamisessa Euroopan parlamentin asialistalle. EU on ollut keskeinen toimija taistelussa kuolemanrangaistusta vastaan. Toivon päätöslauselmassa, että Euroopan unioni jatkaa Intian painostamista, jotta tämä monella tavoin kehittynyt demokratia ottaisi käyttöön pysyvän kuolemanrangaistuskiellon.

Mohammad Afzal Gurua syytettiin logistisesta avustamisesta iskussa Intian parlamenttiin vuonna 2002 ja hänen kuolemanrangaistuksensa pantiin täytäntöön helmikuussa. Prosessi ei noudattanut kansainvälisiä oikeudenmukaisen oikeudenkäynnin standardeja eikä Guru saanut mahdollisuutta hakea armoa. On myös mahdollista, että tuomittu oli syytön.

Gurun yksittäistapaus on osa laajempaa kehityssuuntaa, sillä Intia on ottanut kuolemantuomiot uudelleen käyttöön, kun maa päätti marraskuussa 2012 epävirallisen kahdeksanvuotisen kuolemanrangaistuskieltonsa. Lisäksi Gurun tapaus toimitettiin salassa, perheelle ei kerrottu tuomion ajankohdasta, vaikka aikaisemman käytännön mukaan tiedot ajankohdasta julkaistiin.

Haluan mainita olevani erityisen tyytyväinen siihen, että tämä on mahdollisesti ensimmäinen kerta pitkään aikaan, kun Kashmirin rauhanprosessi mainitaan Euroopan parlamentin päätöslauselmassa.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, autorka. − Panie Przewodniczący! 9 lutego 2013 r. w indyjskim więzieniu Tihar wykonano wyrok śmierci na Mohammadzie Afzal Guru, organizatorze zamachu na indyjski parlament w 2001 r., w wyniku którego zginęło 9 osób. Prezydent Indii odrzucił prośbę o ułaskawienie. Wykonanie wyroku było tajne, nawet najbliżsi członkowie rodziny skazanego nie zostali poinformowani o dniu egzekucji. Według danych Amnesty International w 2012 r. co najmniej 679 nowych wyroków śmierci zostało wykonanych w rejonie Azji i Pacyfiku. Kara śmierci nadal jest stosowana w 43 krajach, w tym w Indiach, które zobowiązały się do wprowadzenia moratorium na karę śmierci w 2004 r.

Biorąc pod uwagę silne zaangażowanie Unii w działania na rzecz zniesienia kary śmierci zgodnie z rezolucjami przyjętymi w 2008 r. przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, musimy potępić działania rządu indyjskiego oraz sąsiednich państw, wzywając je do natychmiastowego wprowadzenia stałego moratorium na egzekucje celem zniesienia kary śmierci w najbliższej przyszłości. Kara śmierci jest barbarzyńska, niehumanitarna, stanowi pogwałcenie prawa do życia i nie powinna w XXI w. być stosowana.

  Phil Bennion, author. − Mr President, first of all I would like to express my condolences to the family of Mohammad Afzal Guru. It is utterly unacceptable that his family were not informed of his imminent execution: the execution was carried out and immediately his body was kept in the prison, and there has been quite a campaign to get it returned to his family.

The Liberals and Democrats always strongly oppose the death penalty wherever it is and in whatever circumstances, and the European Union also takes that view. Still too many countries, particularly in the region of southern Asia, either do not have a moratorium on the death penalty or are crumbling around the edges about this issue.

We are seeing this not only in India (this is the second instance); we also saw in Pakistan that their moratorium was broken last year. India is the largest democracy in the world, as others have pointed out, and should be a leader instead of lagging behind in this respect. India should also be very careful that any action does not undermine the peace process in Kashmir.

We have seen some particular disturbances related to this execution, and a lot of the people on death row are not only other separatists but separatists of the Sikh cause. I worry that this is a precedent and that we could see this being used in a political sense in the run-up to the next Indian election. I think there is a view that some of those on death row who are most at risk are likely to be those of a political nature, with political contexts.

I strongly urge High Representative / Vice-President Lady Ashton to use both strong and diplomatic language – and pressure – to send this message of our firm and strict opposition to the death penalty.

  Marie-Christine Vergiat, auteure. − Monsieur le Président, en 2011, en présentant sa candidature au Conseil des droits de l'homme des Nations unies, l'Inde s'était engagée à respecter les normes les plus élevées en matière de droits de l'homme. Le 21 novembre 2011, elle a pourtant été l'un des rares pays à voter contre la résolution de l'ONU sur le moratoire contre la peine de mort.

Près de 1 500 personnes croupissent actuellement dans les couloirs de la mort en Inde, dont certains depuis plus de dix ans. Les ONG estiment les condamnations à la peine capitale à plus de 130 chaque année. Pire, Christof Heyns, rapporteur spécial de l'ONU, qui s'est rendu sur place en 2012, s'est déclaré préoccupé par le fait que la peine de mort puisse être prononcée apparemment de façon croissante, et a insisté pour qu'elle ne puisse plus l'être que pour les crimes les plus graves visés par l'article 6 du pacte international des droits civils et politiques. L'exécution de Mohammed Afzal Guru est même, de ce point de vue, tristement exemplaire, puisqu'il semble qu'il n'ait pas eu droit à un procès équitable, que ses coaccusés aient heureusement eu droit à un traitement différent, que sa famille n'ait même pas été avertie de son exécution imminente et que son corps n'ait même pas été rendu à cette famille. Cette exécution a donné lieu à d'importantes manifestations au Cachemire, cela a été dit. Celles-ci ont été violemment réprimées.

Tout cela n'est pas digne d'un pays qui devrait être la plus grande démocratie du monde. La peine de mort est toujours intolérable. Il ne peut y avoir d'exception. C'est une peine barbare, indigne du 21e siècle. Les autorités indiennes devraient se ressaisir et revenir dans le camp des abolitionnistes, de droit ou de fait, comme elle l'a été pendant huit ans, de 2004 à 2012.

  Bernd Posselt, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident! Indien stört uns in diesem Punkt in dreierlei Gestalt: Erstens: Wir lehnen prinzipiell die Todesstrafe ab, auch bei einem guten Partner wie den USA oder Indien.

Zweitens sagen wir ganz klar: Diese Art, die Todesstrafe zu vollziehen, ist einer Demokratie nicht würdig, sie ist absolut der Art einer Diktatur entsprechend.

Das Dritte, das ich sagen möchte, ist das Allerwichtigste: Wir appellieren an Indien und an Pakistan, endlich mit Mut und Versöhnungsgeist die Kaschmirfrage zu lösen – eine schwelende Wunde zwischen zwei Atommächten, die unmittelbar die Sicherheit und den Frieden der Welt und damit auch die Sicherheit und den Frieden in Europa bedroht. Deshalb müssen wir uns als Europäer auch viel intensiver in eine angemessene Lösung des Kaschmirproblems einbringen und so unseren Beitrag zum Frieden in dieser strategisch schwierigen Region leisten.

  Joanna Senyszyn, w imieniu grupy S&D. – Mohammad Afzal Guru został oskarżony o pomoc w zamachu dokonanym na parlament w New Delhi dnia 13 grudnia 2001 r. i skazany na karę śmierci na podstawie ustawy dotyczącej zapobiegania terroryzmowi, uchwalonej w marcu 2002 r., czyli trzy miesiące po zamachu. W celi śmierci spędził ponad 10 lat. Po odrzuceniu prośby o ułaskawienie, dnia9 lutego bieżącego roku został potajemnie stracony. Wiadomość o egzekucji dotarła do rodziny dwa dni później. Kolejnych 1 455 więźniów czeka na wykonanie kary śmierci.

Całkowite zniesienie kary śmierci jest jednym z głównych celów unijnej polityki w dziedzinie praw człowieka, dlatego wzywamy władze Indii do wprowadzenia stałego moratorium na wykonywanie kary śmierci i jej zniesienia w najbliższej przyszłości. Apelujemy o przestrzeganie międzynarodowych standardów ochrony praw człowieka w postępowaniu karnym oraz zapewnienie oskarżonym uczciwego procesu.

  Kristiina Ojuland, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, our relations with India have intensified over the years as India tries to find its role as a serious global partner. We must admit that the human rights situation in India has greatly improved in recent years, but still some serious issues remain unresolved.

As democratic principles are gaining a foothold in society, India needs to work hard to set a positive example in an unstable and fractious region. Therefore, it is highly regrettable that India has decided to end its unofficial moratorium on the death penalty that had lasted eight years.

This is a big step away from the humane values which we in the Liberal and Democratic Group, and in the European Union, consider limitless and universal. In addition, I would like to convey my serious concerns regarding the fairness and the impartiality of the judicial system in India. I hope the Indian Government will do its utmost to remedy the situation.

Finally, I would like to call on the Government of India, as a matter of urgency, not to approve any execution orders in the future.

  Barbara Lochbihler, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident! In der vorliegenden Entschließung fordern wir auch die Umwandlung der Todesstrafe von Professor Devinder Pal Singh Bhullar in eine Haftstrafe. Zu ihm haben wir bereits im Juli 2011 eine Entschließung verabschiedet. Professor Singh, ein politischer Dissident, ging nach Deutschland, um politisches Asyl zu beantragen, nachdem sein Vater von der Punjab-Polizei entführt und seine Familie immer wieder gequält und gefoltert worden war.

Nach erfolglosem Asylantrag in Deutschland wurde er auf der Grundlage, dass er nichts zu befürchten hätte, nach Indien abgeschoben. Bei seiner Ankunft in Indien wurde er festgenommen und sitzt seitdem im Gefängnis. Zehn Jahre in Einzelhaft, täglich davon 22 Stunden in einer 9 mal 7 Meter kleinen Zelle. Die psychische Verfassung des Professors hat sich über die Jahre verschlechtert. Später entschieden die deutschen Gerichte, dass er nicht hätte abgeschoben werden dürfen, dass sein Leben in Indien in Gefahr wäre. Ich appelliere nachdrücklich an die indische Regierung, Professor Singh und auch all die anderen Menschen, die noch in der Todeszelle einsitzen, nicht hinzurichten und ihre Todesurteile in Haftstrafen umzuwandeln.

Der anstehende Weltkongress gegen die Todesstrafe im Juni dieses Jahres in Madrid wäre eine gute Gelegenheit, ein guter Anlass für Indien, aber auch für die anderen Staaten, die immer noch die Todesstrafe anwenden, diese Politik des staatlichen Tötens aufzuhören und zu beenden.

  Jacek Włosowicz, w imieniu grupy EFD. – Panie Przewodniczący! Mohammad Afzal Guru został skazany przez sąd za udział w brutalnym ataku terrorystycznym. Napadł na serce kraju, na serce Indii, na parlament. W zamachu tym zginęło 9 osób. Od tamtego czasu doszło niestety na świecie do wielu takich zamachów, a ostatnie godziny w Londynie pokazują, że w dalszym ciągu terroryzm rozprzestrzenia się. Dlatego też uważam, że kara, na jaką został skazany w Indiach Mohammad Afzal Guru, była współmierna do jego czynu. Indie pokazują, że są sojusznikiem Unii Europejskiej w walce z terroryzmem. Mogą być przykładem dla innych krajów z tego regionu, które nie tylko nie reagują, ale wprost odwrotnie wspierają terrorystów. Uważam, że powinniśmy Indie wesprzeć w ich walce z terroryzmem, który, jak pokazały ostatnie godziny, niestety nie zna granic.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie „niebieskiej kartki” (art. 149 ust. 8 Regulaminu).)

  Bernd Posselt (PPE). Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ – Herr Kollege, ich bin auch gegen den Terrorismus, aber ich bin genauso gegen die Todesstrafe. Wissen Sie, dass der wohl größte Europäer des 20. und 21. Jahrhunderts, der polnische Papst Johannes Paul II., grundsätzlich gegen jede Todesstrafe war?

  Jacek Włosowicz (EFD). - Tak, Panie Kolego! Muszę jednak Panu powiedzieć, że większość Polaków reaguje w sposób bardzo zdecydowany i konkretny. Tam, gdzie okazuje się, że ludzie podobni są do człowieka tylko z kształtu, a nie z zachowania i charakteru, powinniśmy stawiać tamę tak bestialskim zachowaniom, nawet w sposób skrajny.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie „niebieskiej kartki” (art. 149 ust. 8 Regulaminu))

  Joanna Senyszyn (S&D), pytanie „niebieskiej kartki”. – Panie Przewodniczący! Panie pośle, czy uważa pan, że kara śmierci powinna być stosowana w wybiórczo: w stosunku do terrorystów – tak, a w stosunku do osób, które popełniają inne bestialskie zbrodnie, ale nie w ramach terroryzmu, nie powinna być stosowana? Czy też uważa Pan, że w ogóle powinna być stosowana kara śmierci? Czy również usprawiedliwia Pan morderstwa i terror oraz tortury, które są stosowane w Guantanamo wobec terrorystów lub rzekomych terrorystów właśnie z tego powodu, że są terrorystami?

  Jacek Włosowicz (EFD), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie „niebieskiej kartki”. – Uważam, że kara śmierci powinna być stosowana tam, gdzie osoby popełniające takie czyny nie charakteryzują się w jakikolwiek sposób uczuciami wyższymi, które są przynależne ludziom. Natomiast, jeżeli chodzi o zabijanie niewinnych ludzi, którzy nie popełnili jakiegokolwiek czynu, jestem jak najbardziej przeciwny – czy to zabijanie nienarodzonych dzieci, czy zabijanie ludzi, którzy na to nie zasługują.

  Philip Claeys (NI). - Wij moeten als Europees Parlement de nodige schroom en voorzichtigheid aan de dag leggen, wanneer wij spreken over de toepassing van de doodstraf in derde landen. Dat geldt des te meer voor een land als India, dat geconfronteerd wordt met een ernstig probleem van islamitisch terrorisme. Ik ga natuurlijk akkoord met de aanbeveling dat India de grootst mogelijke omzichtigheid moet tonen bij de toepassing van de doodstraf. En de rechtsstaat moet gelden voor iedereen.

Maar ik ben ook van oordeel dat wij absoluut moeten vermijden om terroristen van wie de daden bewezen zijn, te gaan voorstellen als slachtoffers en niet als daders. Mohammad Afzal Guru was betrokken bij de voorbereiding van een aanslag die het leven gekost heeft aan twaalf mensen. Het is een essentieel element in zijn veroordeling en ik betreur het dat dit element niet eens vermeld wordt in de gemeenschappelijke resolutie van de vijf fracties. Afzal Guru was zelf voorstander van de doodstraf, maar dan toegepast op onschuldige mensen die geen enkel verweer hadden. Laat ons dat niet vergeten.

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Condamn execuţia în secret a lui Mohammad Afzal Guru pe 9 februarie 2013, după un moratoriu de şapte ani. Condamn şi modul în care execuţia a avut loc, precum şi înmormântarea lui în cadrul închisorii. Procesul în urma căruia Mohammad Afzal Guru a fost condamnat la moarte nu a fost unul corect, încălcându-se inclusiv dreptul la apărare. În plus, condamnarea lui s-a bazat pe legea prevenirii terorismului, care nu respectă dreptul internaţional şi care de altfel a fost şi abrogată în 2004.

Suntem într-o perioadă definită drept perioadă de luptă împotriva pedepsei cu moartea, cu 154 de state care au abolit deja această pedeapsă, de jure sau de facto, şi, de asemenea, în urma unor rezoluţii ONU în acelaşi sens.

Cer Indiei să nu mai execute nicio persoană şi să introducă imediat un moratoriu privind pedeapsa cu moartea, urmând să o interzică prin lege.

  Franz Obermayr (NI). - Herr Präsident! Ich finde es schon etwas merkwürdig, dass wir zwar hier heute über die Menschenrechtsverletzungen in Indien diskutieren dürfen, uns allerdings das Wort entzogen worden ist, als über Menschenrechtsverletzungen diskutiert wurde, wenn es die Vereinigten Staaten von Amerika betrifft. Sehr eigenartig für mich und nicht gerecht!

Nun möchte ich vorab sagen, ich lehne natürlich diese grässlichen Vorfälle in Mumbai ab und habe vollstes Mitgefühl mit den Opfern. Allerdings wird die Hinrichtung von Herrn Guru, eines radikalen Moslems, wahrscheinlich, das fürchte ich, der Auslöser für weitere Unruhen in der Krisenregion seiner Heimat Kaschmir sein. Gerade die Kaschmir-Region ist eine religiöse Zeitbombe und obendrein Rückzugsgebiet für Terroristen. Ich will Indien heute nichts empfehlen. Ich will heute auch niemanden verurteilen. Aber ich rege an zu überlegen, ob Hinrichtungen, die offensichtlich dem Volkszorn der hinduistischen Bevölkerung entsprechen, tatsächlich die richtigen Mittel sind und nicht neue Märtyrer schaffen. Indien sollte sich überlegen, ob die Todesstrafe tatsächlich die Konflikte zwischen den Volksgruppen entspannen mag.

Für die umstrittene Grenzregion braucht es für mich Dialogbereitschaft und Bekämpfung sozialer Missstände, aber nicht Säbelrasseln!

  Cristian Dan Preda (PPE). - Două lucruri aş vrea să subliniez. În primul rând, aceasta este a doua rezoluţie referitoare la pedeapsa cu moartea în India pe care o adoptăm în mandatul prezent. Prima a vorbit despre condamnarea lui Devinder Pal Singh, a cărui cerere de clemenţă a fost respinsă în luna martie a acestui an. Din nou, ca şi atunci când am discutat prima dată, vrem să trimitem un semnal autorităţilor indiene, spunându-le, reafirmându-le punctul de vedere comun în Uniune referitor la pedeapsa cu moartea, pe care o considerăm profund inumană, o încălcare a demnităţii umane.

Al doilea lucru pe care vreau să-l spun se referă la protestele care au urmat după executarea în secret a lui Afzal Guru şi la modul în care li s-a răspuns. Toate acestea au evidenţiat fragilitatea procesului de pace din Kashmir şi, într-o perioadă în care India caută să consolideze relaţiile cu vecinii, destabilizarea situaţiei din Kashmir nu e un lucru prea bun, de aceea încurajăm părţile implicate să colaboreze pentru o soluţionare diplomatică a situaţiei din această regiune.

Vystoupení na základě přihlášení se zvednutím ruky.

  Jolanta Emilia Hibner (PPE). - Panie Przewodniczący! Kolejny już raz jesteśmy świadkami niepokojących wydarzeń, które zapoczątkował brak tolerancji i łamanie zasad i które doprowadziły do kolejnego konfliktu na pograniczu indyjsko-pakistańskim. Egzekucja wykonana na Mohammadzie Afsalu Guru, któremu udowodniono współudział w zamachu terrorystycznym na indyjski parlament w grudniu 2001 r., wywołała gwałtowną eskalację fali protestów zamieszkiwanej przez muzułmańską większość Dolinie Kaszmirskiej. Czy naprawdę było to konieczne?

Niestety władze indyjskie nie wyciągają żadnej lekcji z tego, co wydarzyło się wcześniej. Już samo wykonanie kary śmierci jest pogwałceniem praw i wolności człowieka. W tej sytuacji Unia nie powinna milczeć, ale działać, wyrażając swoje niezadowolenie i dając całemu światu sygnał, że każda krzywda ludzka rodzi zło i agresję, których ofiarami stają się często niewinni ludzie, a zaniechanie działań pokojowych da zawsze zarzewie wojny.

  Mitro Repo (S&D). - Arvoisa puhemies, tämä päätöslauselma on erityisen tärkeä, koska tälläkin hetkellä yli 20 000 kuolemaantuomittua odottaa teloitustaan vankiloissa ympäri maailman. Kuolemanrangaistus on julma, epäinhimillinen ja ihmisarvoa alentava rangaistus. Se loukkaa ja rikkoo oikeutta elämään; se on tekona peruuttamaton.

Tiedot Afzal Gurun oikeudenkäynnin epäselvyyksistä asettaa kuolemanrangaistuksen täytäntöönpanon erityisen kyseenalaiseksi. Jokaiselle syytetylle tulee taata oikeus puolustukseen sekä tehokkaat oikeussuojakeinot. Euroopan unionin jäsenvaltiot ovat kaikki sitoutuneet kuolemanrangaistuksen pysyvään poistamiseen kaikissa olosuhteissa. Kuolemanrangaistus on vastoin unionin arvoja. EU:n jäsenvaltiot ovat sitoutuneet noudattamaan myös Euroopan perusoikeuskirjaa, jonka nojalla "ketään ei saa tuomita kuolemaan eikä teloittaa". Tämä yksiselitteinen sääntö ohjaa unionin omaa ulkopolitiikkaa.

Euroopan ulkosuhdehallinnon sekä Intiassa toimivan EU-edustuston lisäksi jokaisen jäsenvaltion nostaa kuolemantuomion lopettaminen esille myös kahdenvälisissä vuoropuheluissa Intian kanssa.

  Marek Henryk Migalski (ECR). - Panie Przewodniczący! Nie chciałbym, żeby ta bulwersująca, jednostkowa sprawa stała się przyczyną czy przyczynkiem do ataku po pierwsze na Indie, po drugie na karę śmierci jako taką, dlatego, że – o czym mówił pan Preda – na przestrzeni kilku miesięcy po raz drugi w naszym Parlamencie bardzo mocno potępiamy Indie, które, jak Państwo podkreślaliście, są największą demokracją świata. Warto to uszanować, uszanować ich rozwiązania instytucjonalne. I to jest pierwsza uwaga – żebyśmy zaakceptowali to, że to jest największa demokracja, zwłaszcza w tamtym rejonie świata, i docenili to. I po drugie, niech ta bulwersująca sprawa, o której dzisiaj dyskutujemy, nie będzie pretekstem do ataku na karę śmierci, dlatego, że problem kary śmierci jest problemem filozoficznym. Część z Państwa jest przeciwnikami tej kary, i potrafię zrozumieć tę pozycję, a część z nas jest zwolennikami tej kary, i z tego chociażby powodu warto, żebyśmy rozumieli własne racje.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie „niebieskiej kartki” (art. 149 ust. 8 Regulaminu))

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), pytanie „niebieskiej kartki”. – Panie Przewodniczący! Nie jest tak, że część z nas jest za karą śmierci, a część z nas jest przeciw. Warunkiem przystąpienia do Unii Europejskiej było przyjęcie pewnych wartości i uznaliśmy, że kara śmierci nie powinna istnieć w Unii Europejskiej. W większości w referendach zdecydowaliśmy, że chcemy należeć do związku państw, który nie uznaje kary śmierci, więc nie może Pan nie szanować demokracji. Tutaj, w Parlamencie Europejskim i w Unii Europejskiej, nie uznajemy kary śmierci, jest to obyczaj barbarzyński.

  Marek Henryk Migalski (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie „niebieskiej kartki”. – Niestety Pani Poseł, będzie Pani musiała zaakceptować fakt, że na przykład ja jestem zwolennikiem kary śmierci. Z tego, co wiem, Indie nie aplikują do członkostwa w Unii Europejskiej. Wobec tego, tak samo jak Stany Zjednoczone, mogą mieć w swoim systemie prawnym karę śmierci jako najskuteczniejszy środek odstraszania od popełnienia w przyszłości morderstwa czy zabójstwa. A to oznacza wobec tego, że problem kary śmierci, z którym Europa i świat żyją od tysięcy lat, pozostaje w dalszym ciągu problemem filozoficznym. Szanuję Pani opinię na ten temat i szanuję to, że uważa Pani, iż jest to barbarzyńska forma wymierzania kary. Bardzo proszę również o to, żeby zaakceptować takie osoby jak ja, które uważają, że kara śmierci jest najskuteczniejszym sposobem odstraszania, czyli zachowywania istnienia ludzkiego.

  Sari Essayah (PPE). - Arvoisa puhemies, Euroopan parlamenttina haluamme puolustaa jokaisen ihmisen oikeutta puolueettomaan oikeudenkäyntiin ja toisaalta ainakin suurin osa meistä vastustaa kategorisesti kuolemanrangaistusta. Afzal Gurun tapauksessa emme hyväksy niitä tekoja, joista häntä syytettiin eli avunannosta terroriin, mutta kuolemanrangaistus on kuitenkin aina väärä tuomio. Se on jokaisen ihmisen perustavaa laatua olevan perusihmisoikeuden, nimittäin oikeuden elämään, räikeä rikkomus.

Afzal Gurun hirttotuomiolla pelätään olevan vaikutuksia myös Kashmirin ja Intian rauhanprosessiin. Hirtto ruokkii Intian vastaisia ajatuksia, lisää toivottomuutta ja edelleen halukkaita osallistumaan väkivaltaisiin tekoihin. Intia on viime vuosina pidättäytynyt kuolemantuomioiden täytäntöönpanosta ja siksi nämä kaksi tapausta nyt muutaman kuukauden sisällä on syytä nostaa esille. Lähes kahdeksan vuoden moratorion jälkeen. Tämä herättää huolta taantumisesta ihmisoikeuskysymyksissä Intiassa.

  Marc Tarabella (S&D). - Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, Madame la représentante du cabinet de Mme Ashton, l'exécution de Mohammed Afzal Guru par pendaison, le samedi 9 février, est le signe d'une tendance alarmante et régressive en Inde, où les exécutions sont pratiquées dans le plus grand secret et où la reprise de l'application de la peine de mort nous a amenés à élaborer cette résolution.

Beaucoup d'orateurs, dont Mme Delli, notamment, se sont exprimés sur le sujet. Je ne voudrais pas répéter ce qui a été dit, mais il existe de sérieux doutes quant à l'équité du procès de M. Afzal Guru, qui n'a pas pu choisir son avocat. Il a disposé d'un avocat qui n'avait pas une expérience adéquate puis, par après, dans la procédure, la famille n'avait pas été informée de l'exécution. Cela a été dit aussi. Le corps n'a pas été remis à la famille ensuite pour le rite funéraire et l'inhumation.

Compte tenu de toutes ces infractions aux normes internationales, il était normal que cette proposition de résolution soit à l'ordre du jour et que nous la soutenions, si possible le plus unitairement possible, dans ce Parlement, au-delà de nos clivages politiques.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE). - Mr President, as a matter of fact we are not confronting a simple philosophical question here. The death penalty is an irreversible and cruel punishment which violates the right to life. It is a norm recognised by all members of the UN in the Universal Declaration of Human Rights, and there is no evidence at all to suggest that it serves as a deterrent.

In the specific case we are dealing with, national and international human rights organisations have raised serious questions about the fairness of Afzal Guru’s trial. He did not have representation in the decisive lower court, and the confession that he made in police custody was allegedly made under torture and later rejected by Guru. Guru’s family was not informed prior to the execution and a final farewell was thus denied to them. Even his body was not released to them. Because of all this, we reiterate our long-standing opposition to the death penalty under all circumstances – I repeat, all circumstances – and I emphasise once again that the abolition of the death penalty contributes to the enhancement of human dignity and the progressive development of human rights.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8))

  Marek Henryk Migalski (ECR), pytanie „niebieskiej kartki”. – Dziękuję, Panie Pośle, za przyjęcie „niebieskiej kartki”. Ma Pan rację, mówiąc, że nie ma empirycznych dowodów na to, że kara śmierci najbardziej odstrasza bądź nie odstrasza, bo nie ma laboratoryjnych warunków, w których moglibyśmy to stwierdzić. Ale czy zgodzi się Pan z logicznym twierdzeniem, że kara większa odstrasza bardziej niż kara mniejsza? A jeśli tak, czy zgodzi się Pan z tezą, że kara największa, czyli kara śmierci, odstrasza najbardziej? Czy zgodziłby się Pan z tym logicznym ciągiem twierdzeń?

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), blue-card answer. – There is a very simple answer. The basic question here is the irreversibility of the measure. This is the basis of any discussion on that topic. Apart from this, you might agree or not with whatever reasons are behind this, but the irreversibility of this is out of the question.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8))

  Krisztina Morvai (NI), blue-card question. – You criticised serious violations of human rights during criminal proceedings, and I agree with you that it is wrong to violate fundamental due-process rights of defendants. Moreover, you criticised violations of human dignity in prisons. Both these things were done by the United States. Nevertheless, your group, the Greens, represented by Mr Tavares, wrote a report on the human rights situation in Hungary and wants to send – to transfer – this report to the Government of the United States of America. How is this possible? How can you reconcile these two views or acts?

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), blue-card answer. – I am sorry to say that I think this has nothing to do with the topic we are discussing, so I simply will not answer that question.

  Corina Creţu (S&D). - Nu este prima dată când discutăm despre necesitatea abolirii pedepsei capitale în India şi în peste alte 40 de ţări. Este un efort pe care nu trebuie să-l întrerupem, pentru că pedeapsa cu moartea este o încălcare a dreptului fundamentul al omului la viaţă, este un tratament crud, degradant, care nu previne criminalitatea mai eficient decât alte pedepse, iar faptul că 154 de state au abolit de facto sau de jure această pedeapsă este încurajator.

Execuţia lui Mohammad Afzal Guru reprezintă un prilej pentru a reînnoi solicitarea adresată Indiei să-şi alinieze legislaţia şi practica judiciară la standardele internaţionale în materie de drepturi ale omului pentru a-şi obţine respectul cuvenit şi în această privinţă. Este regretabil că această ţară cu o ascensiune şi o dezvoltare demne de admiraţie menţine încă pe culoarul morţii aproape 1 500 de persoane. De aceea reînnoim apelul nostru către autorităţile indiene de a renunţa la aplicarea sentinţelor capitale deja pronunţate şi de a aboli pedeapsa cu moartea.

(Konec vystoupení na základě přihlášení se zvednutím ruky.)

  Günther Oettinger, Mitglied der Kommission. − Herr Präsident, Damen und Herren Abgeordnete! Ihre Besorgnis teilen wir, was die Hinrichtung von Herrn Afzal Guru am 9. Februar dieses Jahres in Indien anbelangt. Die Hohe Vertreterin und Vizepräsidentin der Kommission, Catherine Ashton, hat unmittelbar nach dem 11. Februar eine Erklärung zu diesem Fall abgegeben, indem sie bekräftigte, dass die Europäische Union die Todesstrafe unter allen Umständen nachdrücklich und im Grundsatz ablehnt, und sie hat Indien aufgefordert, erneut ein Moratorium für die Vollstreckung von Todesstrafen in Kraft treten zu lassen.

Diese Entscheidung über die Hinrichtung und die Vollstreckung war die zweite nach einem längeren Zeitraum von acht Jahren, in dem in Indien keine Todesurteile vollstreckt worden sind. Der andere Fall war Ajmal Kasab, der einzige am Anschlag in Mumbai Beteiligte, der überlebte und lebend gefasst wurde. Er starb im November letzten Jahres durch den Strang. Auch damals haben wir als Europäische Union unsere Besorgnis über die Wiederaufnahme von Hinrichtungen nach einer Pause von immerhin acht Jahren nachdrücklich geäußert.

Nachdem der Präsident Indiens in den letzten Wochen eine Reihe von Gnadengesuchen abgelehnt hat, fürchten wir, dass es bald zu weiteren Hinrichtungen kommen könnte. Dabei geht es um Fälle, die im Umfeld des Terrorismus zu sehen sind, aber es geht auch um Personen, die wegen Mordes oder wegen Vergewaltigung und Mordes verurteilt wurden. Einige Fälle finden und fanden ja auch große Aufmerksamkeit in der Weltöffentlichkeit und auch bei Ihnen hier, den Abgeordneten des Europäischen Parlaments.

Ich darf den Fall Devinder Pal Singh Bhullar erwähnen, der uns besorgt, der seit mehr als zehn Jahren einer Entscheidung über ein von ihm gestelltes Gnadengesuch harrt und dessen psychische Gesundheit darunter sehr leidet.

Wir wissen, dass in der Zivilgesellschaft mangelnde Klarheit besteht über die Kriterien, nach denen Anträge auf Begnadigung durch den Präsidenten entschieden werden, und die hohe Zahl von Ablehnungen gibt ebenfalls Anlass zur Sorge.

Wir unterstützen Indien im Kampf gegen jeden Terror und haben unsere Bereitschaft zur Erörterung dieses Themas mit der Regierung in Delhi mehrfach betont. Der Kampf gegen den Terror muss jedoch unter völliger Achtung rechtsstaatlicher Prinzipien und mit den notwendigen Garantien stattfinden. Dabei glauben wir, dass die Todesstrafe kein wirksames Mittel zur Abschreckung vor Straftaten oder vor der Planung und Durchführung von Terroranschlägen darstellt.

Die Europäische Union bemüht sich stets um einen Austausch mit der indischen Regierung und ihren Behörden über die Todesstrafe, über ihre Vollstreckung, und dies werden wir fortsetzen. Zu diesem Zweck müssen wir die Möglichkeiten, die der vor Ort geführte Menschenrechtsdialog bietet, in vollem Umfang nutzen. Unsere Erwartung geht dahin, dass die indische Regierung uns bald eine neue Terminfestsetzung anbieten wird, um diesen Dialog, der leider mehrfach verschoben wurde, alsbald wiederaufzunehmen und fortzuführen.

Besten Dank für Ihr Engagement!

  President. − The debate is closed.

The vote will take place shortly.

(1) viz zápis.