Stenograma dezbaterilor

Joi, 4 iulie 2013 - Strasbourg

17.2. Situaţia din Nigeria (dezbatere)

  Elnök. − A következő pont vita hat, a nigériai helyzettel kapcsolatos állásfoglalásra irányuló indítványról⁽¹⁾.

  Judith Sargentini, Auteur. − We spreken vanmiddag over Nigeria en de nu voorliggende resolutie geeft een enorme opsomming van problemen in de democratie in Nigeria. Het is eigenlijk vrij kort samen te vatten: droogte, honger en slecht bestuur leiden tot rampen, leiden tot extremisme. Het feit dat er nu duizenden Nigerianen op de vlucht zijn en in vluchtelingenkampen in Niger en in Kameroen terechtkomen, duidt op een situatie die niet meer in de hand te houden is.

Dit Parlement roept de regering van Nigeria op zijn verantwoordelijkheid te nemen, te werken aan goed bestuur en te werken aan economische voorspoed. Nou is dat simpel gezegd en zul je een terroristengroep als Boko Haram niet zomaar uit de markt prijzen, want dit is natuurlijk wat we met z'n allen zouden willen, maar we kunnen ook niet simpelweg zeggen "de manier waarop Boko Haram tewerk gaat, leidt tot alle rampspoed in Nigeria". Het feit dat Nigeria langzamerhand meer en meer een falende staat lijkt te worden, helpt hier niet aan mee.

Ik zie deze resolutie vooral als een wake-up call van dit Parlement en een manier om activisten in Nigeria die strijden voor democratie alsook voor gelijke rechten voor homo's en lesbo's, een hart onder de riem te steken; ik hoop dat wij met deze resolutie aandacht creëren in Nigeria en bescherming bieden aan die activisten.

  Marek Henryk Migalski, autor. − Szanowny Panie Przewodniczący! Pani Sargentini skupiła się przede wszystkim na krytyce rządu, oczywiście to jest słuszne podejście i słuszna uwaga, dlatego że rząd stosuje nieproporcjonalne środki do zwalczania swojej opozycji. Ale wspomniana przez panią poseł organizacja Boka Haram jest również tym czynnikiem, który sprawia, że sytuacja w Nigerii jest rzeczywiście dramatyczna. Ta organizacja została uznana przez Stany Zjednoczone za drugą najbardziej groźną organizację terrorystyczną świata, dlatego ta sytuacja jest tak trudna do rozwiązania. Stąd decyzja o tej rezolucji, stąd – jak rozumiem – również decyzja o tym, by przedstawiciele Parlamentu Europejskiego udali się do Nigerii za dwa tygodnie. Mam nadzieję, że na miejscu będą w stanie przyjrzeć się dokładniej sytuacji i znaleźć adekwatne środki do tego, żeby pomóc Nigeryjczykom w rozwiązaniu tego problemu.

  Filip Kaczmarek, autor. − Panie Przewodniczący! Nigeria jest krajem, który ze względu na swoją wielkość, potencjał gospodarczy i polityczne znaczenie oddziaływuje na dużą część Afryki. Jestem przekonany, że rola regionalnego lidera jest również pewnym zobowiązaniem. Nigeria mogłaby dawać dobry przykład sąsiadom. Z różnych powodów w zakresie praw człowieka tak się nie dzieje. Część problemów, np. związanych z terrorystyczną działalnością Boko Haram, nie jest bezpośrednio zależna od władz Nigerii, a sytuacja jest na tyle poważna w tym zakresie, że w maju prezydent Nigerii ogłosił stan wyjątkowy w 3 stanach szczególnie zagrożonych działalnością Boko Haram. Jednak inne problemy, jak np. bardzo częste orzekanie kary śmierci, czy próba wprowadzenia przepisów dyskryminujących obywateli ze względu na ich orientację seksualną, można by znacznie ograniczyć, lub w ogóle wykluczyć, gdyby władze Nigerii posłuchały propozycji zawartych w naszej rezolucji.

  Marietje Schaake, author. − Mr President, this House shares the grave concern over the terrorist activities carried out by Boko Haram and related groups which have resulted in no less than 4 000 deaths over the past four years and forced many to flee violence and terror.

I well remember how a distribution centre, where the youth of Nigeria served as part of a year of civic duty, was blown up in the days before the presidential elections in 2011, leaving many young people dead.

Extremists and terrorists see democracy as a threat. To ensure there is no further escalation, extra-judicial killings should end, the downward spiral of revenge violence should be halted, and Boko Haram members and other suspected terrorists should be charged and tried. The principle of ‘innocent until proven guilty’ cannot be replaced by the destruction of entire villages where suspected members may live.

Nigerian law allows prosecution under the Terrorism Prevention Act of 2011. The role of the media deserves our special attention. It is not acceptable for journalists to be kept out of large areas because there is a state of emergency. Threats to journalists for reporting, as well as censorship, should be prevented, condemned and avoided. While it may seem like a good idea for the government to shut down mobile services to prevent militants and terrorists from communicating, this also restricts the digital freedoms of many ordinary Nigerians.

The EU, as Nigeria’s largest financial donor, should forcefully urge the government to work within the law. The International Criminal Court is investigating whether Boko Haram has committed crimes against humanity. The legal path should prevail, as it sets the state apart from those who act outside of the law more clearly and more justly. We should also urge them to change laws.

The government should change laws that allow the death penalty and the criminalisation of LGBT people, as they do not only restrict the freedoms and rights of Nigerians, but also deny our aid workers and diplomats from the EU the space to work freely.

We need to focus on Nigeria, which has a lot of great opportunities in terms of resources and human capital. If Nigeria develops democratically and successfully into a rule-based society it could be an example for the region: an example in the good sense. Similarly, however, an escalation of extremism and violence, together with the wider unrest in the Sahel region, could lead to a spillover and a worsening situation.

  Marie-Christine Vergiat, auteure. − Monsieur le Président, des affrontements sanglants ont lieu au Nigeria, sous la houlette du groupe fanatique Boko Haram. Nous nous devons de les condamner, mais cela ne doit pas faire oublier le reste.

Ainsi, près de 50 000 personnes croupissent dans les prisons, la plupart d'entre elles sans avoir été jugées, et souvent depuis des années. Mille personnes sont dans les couloirs de la mort, et plusieurs exécutions ont eu lieu la semaine dernière. Très récemment, une loi a été votée criminalisant l'homosexualité. Cette loi prévoit dix ans de prison pour toute démonstration publique d'affection entre deux personnes de même sexe et la même peine pour toute personne tentant d'aider les LGBT.

Le Nigeria vit une situation dramatique, dans laquelle l'emprise des compagnies pétrolières internationales et la corruption qui va avec minent les politiques publiques et privent la population des bénéfices pouvant provenir de l'exploitation des richesses nationales, sans même parler des dégâts environnementaux.

La misère est le terreau de la radicalisation. Les membres de Boko Haram sont surtout des jeunes gens n'ayant pas fait d'études, sans perspectives d'avenir et témoins d'une corruption révoltante dans le premier pays producteur de pétrole d'Afrique.

Pour contrer Boko Haram, le gouvernement nigérian a choisi la répression, et les violences s'enchaînent de part et d'autre: assassinats, rafles, extorsions de fonds, viols, et j'en passe. C'est un cercle vicieux qui se met en place au détriment de la population, provoque une émigration massive vers les pays voisins, qui ont déjà leur lot de problèmes. C'est intolérable, et ce n'est pas seulement en dénonçant les violences interethniques que l'on aidera le peuple nigérian.

Dans ce contexte, on peut se demander à quoi ont servi les 700 millions d'euros que l'Union a versés à ce pays depuis 2009. Oui, l'Union européenne a des outils. Encore faut-il qu'elle les utilise!

  Véronique De Keyser, auteure. − Monsieur le Président, je voudrais revenir sur ce qui vient d'être dit, c'est-à-dire les 700 millions de l'Union européenne.

En effet, l'Union européenne est le plus grand donateur financier pour le Nigeria. Le 12 novembre 2009, nous avons signé avec le Nigeria, un Nigeria-EC Country Strategy Paper, et un National Indicative Programme pour 2008-2013, où nous financions des projets incluant la paix, la sécurité et les droits de l'homme. Ce sont les 700 millions dont vient de parler Mme Vergiat. De plus, conformément aux articles 8 et 9 de l'accord de Cotonou, l'Union européenne engage un dialogue politique régulier avec le Nigeria sur les droits de l'homme et les principes démocratiques.

Alors, je n'évoquerai même pas Boko Haram, je ne reprends que l'affaire des gays et des lesbiennes et le problème de l'homosexualité.

Nous nous sommes prononcés sur ce problème au Parlement européen à deux reprises déjà. Ce sera la troisième. Mme Ashton a fait un statement le 2 juin à ce sujet. Et, comme nous l'avons dit, en dépit de tout cela, la loi a été adoptée, et elle est terrible. On l'a évoquée: 14 ans de prison si on est marié à une personne du même sexe, 10 ans de prison si on a été témoin de ce mariage, 10 ans de prison si on a de l'affection. Je vous dirai que, dans mon pays, le premier ministre Elio Di Rupo, belge, ne pourrait pas se rendre au Nigeria. Je ne dirai rien de Michael Cashman, non plus. Il faut le garder chez nous. Et donc, cela pose un problème très réel aux niveaux politique et diplomatique et au niveau des droits de l'homme.

Personnellement, ce n'est pas le Nigeria que j'interpelle, c'est la Commission. Que faisons-nous, Monsieur le Commissaire, par rapport à cela? Quels résultats avons-nous obtenus de la part du Nigeria?

  Bernd Posselt, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident! Europa ist nicht zuletzt aus dem Christentum entstanden, wie die wunderbare Ausstellung der sechs größten Marien-Wallfahrtsorte – darunter auch Mariazell, Herr Kommissar – hier im Europaparlament zeigt, die die Stadt Altötting hierhergebracht hat. Es gab in der Geschichte immer wieder blutige Konfrontationen mit dem Islam, aber auch viel fruchtbaren Austausch. Und dieser fruchtbare Austausch wäre eine einmalige Chance für Afrika und vor allem für eines seiner potenziell stärksten und reichsten Länder, nämlich Nigeria, die nur auf der Basis der Rechtsstaatlichkeit, der Toleranz und des interreligiösen Dialogs und des Respekts vor Minderheiten – und vor allem auch vor religiösen Minderheiten – eine Zukunft haben.

Deshalb müssen wir dieses Zusammenleben in Nigeria als Europäer auf der Basis von Modellen unterstützen, die wir selbst entwickeln. Und in wenigen Wochen wird im Kosovo eine Wallfahrt nach Maria Letnica sein, gemeinsam von Christen und Muslimen, wie das seit Jahrzehnten und Jahrhunderten der Fall ist. Und diese Symbole, die wollen wir nach Nigeria tragen und sagen, die Substanz sind die Menschenrechte, ist die Würde des Einzelnen. Dann kann das Zusammenleben auch erfolgreich sein.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy S&D. – Panie Przewodniczący! Trwający od 2009 r. konflikt między katolikami a muzułmanami w północnej Nigerii doprowadził do śmierci ponad 3 600 cywilów. Z obawy o własne życie kraj opuściło ponad 9 000 obywateli. Nasilające się ataki islamistycznego ugrupowania Boko Haram na kościoły, szkoły, banki czy posterunki policji przyczyniły się do śmierci kolejnych kilkuset niewinnych cywilów. Siły bezpieczeństwa reagują ostro, ale nieskutecznie.

Konieczny jest dialog między rządem a islamistami. Ponadto władze muszą kontynuować realizację reform gospodarczych i prawnych gwarantujących wszystkim zatrzymanym prawo do niezawisłego procesu i moratorium na karę śmierci.

Dnia 30 maja Parlament Nigerii przyjął ustawę o zakazie małżeństw tej samej płci, obłożonym karą 14 lat więzienia. Podobne kary przewidziano dla członków organizacji pozarządowych działających na rzecz osób homoseksualnych. W dwunastu północnych stanach obowiązuje prawo szariatu karzące homoseksualistów śmiercią.

W kontekście nowopowstałej ustawy zakazującej małżeństw homoseksualnych przypominamy Nigerii o obowiązku wypełnienia zobowiązań przyjętych na mocy wiążących ją z Unią umów odnośnie do poszanowania uniwersalnych praw człowieka i podstawowych swobód, w tym zakazu dyskryminacji na gruncie orientacji seksualnej.

  Hannu Takkula, ALDE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, Nigerian tilanne on monella tapaa huolestuttava. Ilman muuta Euroopan unionissa, kun me kannamme huolta ihmisoikeuksista ja demokratiasta, me haluamme olla myöskin tukemassa tälle tielle Nigeriaa. Onhan näin, että Nigerialla ja Euroopan unionilla on myöskin paljon yhteistyötä.

Euroopan unioni on rahoittanut tai ollut avustamassa Nigeriaa, vuonna 2008–2013 viiden vuoden aikana yli 700 miljoonalla eurolla, joka on erittäin merkittävä summa. On selvää, että meidän lähin ja keskeisin intressi on toki saada demokratiakehitys käyntiin Nigeriassa.

Nigeriahan on yksi maailman suurimmista öljyntuottajamaista. Silti on muistettava, että yli 60 prosenttia kansasta elää alle yhdellä dollarilla vuorokaudessa. Eli se kertoo siitä, että oikeudenmukaista tulonjakoa ei myöskään tuossa maassa ole. Sen vuoksi on tärkeää huolehtia siitä, että oikeudenmukaisuuden periaatteet voisivat nousta esille.

Täällä on noussut esille Boko Haram -terroristijärjestö. On totta, että meidän pitää taistella terrorismia vastaan, meidän pitää Euroopan unionin kansalaisina Euroopan unionin kautta hyvin voimakkaasti huolehtia siitä, että demokratia voisi vahvistua, ihmisoikeudet voisivat vahvistua ja myöskin erilaisten vähemmistöjen asema tuossa maassa voisi vahvistua.

  Barbara Lochbihler, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident! Wer in Nigeria zu einer Haftstrafe verurteilt wird, hat nichts Gutes zu erwarten. Die Gefängnisse sind überfüllt, das Essen extrem schlecht und nur selten kann man bei Krankheiten auf eine ärztliche Versorgung hoffen. In den über 200 Gefängnissen des Landes saßen 2011 nach offiziellen Angaben 48 000 Gefangene. Damit ist die Kapazitätsgrenze um mehr als das Doppelte überschritten. Schon bei kleineren Gesetzesverstößen drohen Haftstrafen, und wer arm ist, kann sich oft die Kaution oder die Geldstrafe nicht leisten.

Die Untersuchungshaft kann bis zu zehn Jahre dauern. Das heißt, sie können unter Umständen zehn Jahre lang auf einen Verhandlungstermin warten. Ich sage das verbunden mit der Aufforderung an den EU-Außendienst, ein ganz besonderes Augenmerk auf die beschleunigte und umfangreiche Veränderung des Justizwesens in Nigeria zu legen und entsprechende Reformen gezielt zu unterstützen.

Und nun wurde ein Gesetz verabschiedet, das Personen, die in einer gleichgeschlechtlichen Beziehung leben, hart bestraft, ebenso Einzelpersonen und Institutionen, die die Rechte von LGBTI-Personen verteidigen. Dabei sieht bereits jetzt das Strafgesetzbuch in Nigeria Gefängnisstrafen bis zu 14 Jahren für gleichgeschlechtliche sexuelle Handlungen vor. In den nördlichen Bundesstaaten, dort wo das Scharia-Strafgesetzbuch gilt, muss mit noch härteren Strafen gerechnet werden. Homosexualität wird als Sodomie bezeichnet. Dafür gibt es für unverheiratete Personen einhundert Stockschläge und ein Jahr Haft, verheiratete Personen müssen mit der Steinigung rechnen.

Das neue Gesetz wird dazu führen, dass Menschen sich wegen ihrer sexuellen Orientierung verstecken werden, sie werden nicht die öffentlichen Dienststellen ansprechen, z. B. wenn sie krank sind, werden sie nicht in die Krankenhäuser gehen. Das gilt auch für die HIV-/Aids-Erkrankten. Dabei hat Nigeria bereits heute die dritthöchste Anzahl von HIV-/Aids-Infizierten der Welt.

Deshalb unser Appell an den nigerianischen Staatspräsidenten, dieses Gesetz auf keinen Fall zu unterstützen!

  Adam Bielan, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Prowokowane przez islamskich bojowników brutalne walki stanowią poważne zagrożenie dla społeczeństwa Nigerii. Organizacja Boko Haram przeprowadziła szereg ataków terrorystycznych na instytucje publiczne, kościoły, szkoły, a także gospodarstwa rolne, których celem stała się ludność cywilna. Niestety wielu aktów przemocy dopuszczają się również pozostające pod kontrolą władz oddziały wojska. Następstwem wewnętrznych konfliktów jest katastrofalna sytuacja gospodarcza państwa.

Ponieważ obiektem ataków fundamentalistów są głównie chrześcijanie oraz przedstawiciele innych wyznań, możemy mówić o aktach przemocy na tle religijnym, które w dzisiejszym świecie zasługują na szczególne potępienie. Zagwarantowanie bezpieczeństwa i ochrony ludności musi być obecnie priorytetem rządu. Nie może on jednak dążyć do eskalacji konfliktu poprzez brutalne działania odwetowe.

Apeluję do obydwu zwaśnionych stron o powściągliwość i pokojowe rozwiązanie sporu, w tym poszanowanie wolności religijnej. W interesie społeczeństwa bezwzględnie konieczne jest zagwarantowanie wolności mediów, działalności organizacji społecznych oraz swobody komunikowania się. Pilnych działań wymaga sytuacja porzuconych plantacji. Zaprzestanie prac rolniczych grozi bowiem klęską głodu.

  Jaroslav Paška, za skupinu EFD. – Bojovými stretnutiami medzi skupinou Boko Haram a nigérijskou armádou najviac trpia civilní obyvatelia.

Základnou príčinou napätia medzi domorodými skupinami treba hľadať v súperení o kontrolu nad úrodnou poľnohospodárskou pôdou. Prehlbujúca sa zmena klímy a rozširujúca sa púšť vyháňa moslimov zo severu do úrodnejších oblastí, kde potom vzniká spoločenské napätie založené aj na etnických a náboženských rozdieloch.

Skupina Boko Haram, ktorá operuje v štátoch Borno, Yobe a Adamawa ohrozuje teroristickými útokmi nielen policajné stanice či vojenské zariadenia, ale útočí aj na školy, kostoly či poľnohospodárske farmy. A neúmerné reakcie nigérijskej armády však dopadajú opäť na civilné obyvateľstvo, keď sú aj armádou ničené obydlia či školy.

Preto musíme apelovať na nigérijské úrady, aby opatrenia, ktoré musí armáda v záujme stability krajiny urobiť, boli primerané a neprenášali sa na civilné obyvateľstvo. Musíme tiež žiadať, aby nigérijské orgány urýchlene zahájili náboženský dialóg medzi jednotlivými skupinami s cieľom eliminovať náboženskú a etickú neznášanlivosť v krajine.

Problémov v Nigérii je veľa. Neznamená to však, že sa budeme na trápenie občanov tejto krajiny nečinne pozerať. Musíme byť aktívni pri riešení jej najvážnejších problémov.

  Franz Obermayr (NI). - Herr Präsident! Seit vier Jahren führt die radikale Boko Haram in Nigeria einen blutigen Kampf für einen islamischen Gottesstaat. Seither ist die Terrorgruppe für den Tod von rund 4 000 Menschen verantwortlich. Sie ist damit die terroristische Vereinigung mit der zweithöchsten Zahl von Todesopfern weltweit.

Die EU muss sich dafür einsetzen, dass die Massaker von Boko Haram vor den Internationalen Strafgerichtshof kommen, denn es handelt sich um einen versuchten Massenmord an Christen und all denen, die sich gegen einen islamischen Gottesstaat stellen. Die Angriffe sind somit ein Verbrechen gegen die Menschlichkeit.

Und schließlich darf man Nigeria nicht isoliert betrachten. Wir brauchen eine Strategie zur Bekämpfung islamischer Terrorgruppen für die gesamte Sahelzone, für den gesamten westafrikanischen Bereich, aber eben nicht nur in militärischer Hinsicht, sondern auch in wirtschaftspolitischer und in sozialpolitischer Hinsicht. Es existieren klare Verbindungen zwischen Boko Haram und Al-Qaida im islamischen Maghreb. Und beide Gruppen – Boko Haram wie auch Al-Qaida – gefährden Frieden und Menschenrechte in der gesamten Region und somit gefährden sie auch Europa. Sie stellen eine akute Bedrohung des Friedens und der Sicherheit in Europa dar!

  Peter Šťastný (PPE). - Mr President, I support the text of the resolution that strongly condemns the escalation of violence on the part of Boko Haram and the tragic loss of innocent lives in Nigeria. We cannot approve of Nigeria’s response, which has become increasingly brutal and indiscriminate. We condemn the military for using disproportionate force which leads to further escalation of the conflict.

The government must aim for a peaceful solution by addressing the root causes of the conflict. Terrorism is most likely to take root in countries which are not delivering for their people and when the sources of conflict and underlying frustration are not dealt with. The Nigerian Government needs to give people opportunity, education and social justice because, as Martin Luther King famously stated, ‘without justice there can be no peace’.

  Corina Creţu (S&D). - Într-adevăr, peste 4 mii de oameni au fost ucişi în ultimii ani, în cursul ofensivei declanşată de mişcarea Boko Haram pentru instaurarea unui regim islamic în Nigeria. Diferenţele etnice, religioase şi sexuale sunt pretextul declanşării unor violenţe de o cruzime fără precedent. Copiii sunt ucişi în şcoli şi mii de elevi sunt forţaţi să renunţe la studii. În această situaţie, Uniunea Europeană are datoria de a cere ferm autorităţilor nigeriene să depună toate eforturile pentru asigurarea respectării drepturilor tuturor cetăţenilor. Guvernul federal trebuie să îşi consolideze capacitatea de protejare a populaţiei în faţa atacurilor extremiste şi are datoria să acţioneze asupra cauzelor profunde ale conflictului, în special prin redistribuirea echitabilă a veniturilor publice. Încurajăm autorităţile nigeriene să acţioneze în spiritul toleranţei şi pe calea dialogului, pentru aplanarea tensiunilor din societate. Solicităm, totodată, revenirea la moratoriul privind pedeapsa capitală şi renunţarea la legislaţia şi agresiunile homofobe.

  Sari Essayah (PPE). - Arvoisa puhemies, olemme käsitelleet täällä ihmisoikeuskeskusteluissa Nigeriaa useamman kerran. Erityisesti islamilaisen Boko Haram -terroristiryhmän hyökkäyksiä kristittyjen kyliin ja kirkkoihin ja raakoja surmia. Neljän viime vuoden aikana yli 4 000 ihmistä on saanut surmansa Nigerian väkivaltaisuuksissa. Tuhannet ihmiset ovat lähteneet omista kodeistaan paetakseen turvallisuusjoukkojen ja Boko Haram -militanttien välisiä taisteluita.

Hallitus on hankalassa tilanteessa taistelussa terroristeja vastaan, mutta tietenkään se ei oikeuta suhteettomaan voimankäyttöön eikä myöskään ihmisoikeuksien polkemiseen. Amnesty International on vedonnut Nigerian viranomaisiin keskeyttääkseen kuolemantuomioiden toimeenpanon. Neljän vangin hirttäminen kesäkuun lopulla katkaisi vuodesta 2006 voimassa olleen moratorion.

Nigeriassa tarvitaan uudistuksia muun muassa tulonjaossa. Maa on yksi maailman suurimpia öljyntuottajia, mutta suurin osa tavallisesta kansasta elää köyhyydessä. EU:n kehitysavulla on pyrittävä ohjaamaan maata kohti uudistuksia.

„Catch teh eye” eljárás

  Bogusław Sonik (PPE). - Panie Przewodniczący! Według szacunków w ubiegłym roku w Nigerii skazano na śmierć 56 osób, na wykonanie wyroku czeka około 1 000. Uważam, że należy wywrzeć wszelkie możliwe naciski na władze Nigerii, aby zniosły karę śmierci. W wyniku starć między wojskiem a terrorystami Boko Haram w kwietniu 2013 r. zabito setki cywilów, zniszczono miasto Baga. Wiele obszarów w tym kraju jest też odciętych od pomocy humanitarnej i nie ma kontaktu z reporterami i dziennikarzami. Dziennikarze i osoby zdające relacje z wydarzeń w Nigerii w sposób krytykujący władze są zastraszane i grozi im nawet kara śmierci. Dlatego apeluję o przestrzeganie wolności prasy i mediów, ponieważ one odgrywają bardzo ważną rolę nie tylko w udokumentowaniu konfliktu, ale i we wzmacnianiu odpowiedzialności za naruszenia praw człowieka.

  Marc Tarabella (S&D). - Monsieur le Président, la situation au Nigeria est désastreuse. Des milliers de citoyens ont migré vers le Cameroun afin d'échapper aux violences perpétrées au nord-est du pays. La population nigériane fuit également vers le Niger. Ces violences sont l'œuvre de Boko Haram, bien évidemment, mais aussi de l'armée nigériane qui, dans son combat contre cette organisation, ne prend pas le temps de faire la distinction entre ses militants et les civils. Il est urgent que la population civile nigériane soit correctement protégée.

Nous sommes également très inquiets au sujet de la position du Nigeria sur l'homosexualité et la lourde pénalisation de celle-ci, tant pour les citoyens nigérians que pour les touristes, les travailleurs étrangers, ou les diplomates qui seraient sur le territoire du Nigeria. Le retour de la peine de mort met fin à un moratoire de fait qui existait depuis 2006. Le Nigeria sombre donc dans des jours noirs et fait un dangereux pas vers le passé.

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, Nigeria is the largest country in Sub-Saharan Africa and a massive holder of oil and other minerals. It plays a strategic and regional role in the African Union and Ecowas. Sadly, since Nigeria’s independence, it has been characterised by successive military governments and widespread corruption, so it is a welcome relief now to see a democratic government in power.

Sadly, human rights are still a problem, particularly LGBT rights. But recently the rise in Boko Haram, an Islamist terrorist group linked to al-Qa’ida, is posing a serious threat to the security of the federal state and risks escalating into a widespread southern Christian and northern Muslim confrontation and serious ‘splittism’ in the country. There are already 4 000 dead as a result of this.

The EU must do everything now in its power to help stabilise this fragile country and help bring the perpetrators of these terrorist atrocities to justice.

  Jacek Olgierd Kurski (EFD). - Panie Przewodniczący! Mimo że od 2004 roku Polska jest członkiem Unii Europejskiej, to do chwili obecnej nie pochylono się nad ofiarami rzezi wołyńskiej jako ludobójstwa na tle etnicznym. Mimo, że na forum Parlamentu Europejskiego poruszano wielokrotnie sprawy innych ludobójstw, często w krajach odległych od Europy, to ta tragedia w dalszym ciągu czeka na swe upamiętnienie. Z szacunkiem pochylmy głowy nad ofiarami Wołynia w latach 1943–1944, gdy z rąk ukraińskich nacjonalistów zginęło prawie 100 tysięcy niewinnych ludzi, których jedyną winą było to, że byli Polakami. Mordowano ich znienacka, o świcie, siekierami i maczetami. Palono żywcem całe wioski, nie oszczędzając nawet dzieci czy kobiet w ciąży, mordowano wszystkich jak leci. Jak długo jeszcze współczesna Europa będzie milczeć na temat Wołynia? Wybaczyć można wiele, ale nie można zapominać, jaka była prawda, nie można nie nazywać ludobójstwa ludobójstwem. Dlatego też we wrześniu tego roku Parlament Europejski powinien przyjąć rezolucję w sprawie upamiętnienia ofiar rzezi wołyńskiej.

  Jolanta Emilia Hibner (PPE). - Panie Przewodniczący! Ostatnia eskalacja przemocy w Nigerii, która utrzymuje się praktycznie od niemal dwóch lat, musi budzić głębokie zaniepokojenie. Ataki terrorystyczne, których ofiarami pada najczęściej mniejszość chrześcijańska, zasługują na szczególne potępienie całej społeczności międzynarodowej. Sytuacja jest na tyle dramatyczna, że w niektórych prowincjach chrześcijanie boją się wychodzić po zmroku z domu lub też uczestniczyć w obrzędach religijnych.

Bardzo smutne jest to, że ich sytuacja w tym afrykańskim państwie może być postrzegana w szerszym kontekście kampanii antychrześcijańskiej w innych regionach świata. Dlatego też Parlament w dniu dzisiejszym wzywa nigeryjskie władze do natychmiastowego powstrzymania aktów przemocy i powrotu do pokojowego współżycia wyznawców różnych religii. Nalegamy też na zintensyfikowanie starań w celu zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim mieszkańcom, bez względu na ich wyznanie i przynależność etniczną.

„Catch the eye” eljárás vége.

  Johannes Hahn, Member of the Commission. − Mr President, all the topics and concerns that you mention in your draft resolution are addressed with the Nigerian authorities in an open and frank manner, as you can judge from the conclusions of our recent political dialogues and the ministerial meeting in mid-May.

Recent developments are disappointing. We have made a clear statement expressing our concerns following the adoption by the National Assembly of the so-called Same Sex Marriage Bill. We share your concerns about the impact this bill may have on fundamental freedoms if it receives the President’s assent.

We are also disappointed and concerned by the recent execution of four persons in Edo state. The Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy expressed concerns in a public statement deeply regretting the executions and calling on the authorities to refrain from any further executions. We are maintaining our efforts in this regard, with a special focus on a fifth person who is on death row in Edo state, against whom an execution warrant is still pending, with an appeal introduced by NGOs ongoing.

Avoiding unnecessary violence and respecting human rights in countering terrorism are also matters of deep concern to us. Clearly, Nigeria currently faces serious security challenges and the armed forces and security services are under considerable pressure. One needs to acknowledge this, but respect for fundamental rights is crucial, even when countering terrorism. Likewise, respect for the rule of law and the fight against impunity are essential to build durable peace. We have consistently impressed on the Nigerian authorities the need to adopt a comprehensive counter-terrorism strategy, not merely repressing terrorist attacks with extreme violence, but also addressing the root causes of violence, including the development gap, in areas such as health, education and job creation, and working on counter-radicalisation.

To conclude, I wish to stress that we share the same concerns about recent developments in Nigeria. We will maintain our efforts, on both the political and the cooperation front, to address this with our Nigerian partners.

  President. − Before proceeding to the next item, I have been informed that somebody wanted to raise a point of order after not being given the floor in the catch-the-eye procedure. I would like to mention that catch-the-eye is a possibility but not a right. It depends on the President as to who is given the floor and who is not. Two people were scheduled to speak and I gave the floor to five speakers. I am sorry, but there were too many requests. This is the normal procedure.

The debate is closed.

The vote will be held at the end of the debates.

Written statements (Rule 149)

  Tadeusz Zwiefka (PPE), na piśmie. – Dzisiejszą rezolucją Parlament Europejski ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie eskalacją przemocy w Federalnej Republice Nigerii. To wielowyznaniowe państwo, które mogłoby stanowić przykład wszechstronnego i pokojowego dialogu społecznego, od wielu lat nękane jest atakami terrorystycznymi na tle etnicznym. Ogłoszona przez sektę islamską Boko Haram wojna religijna przybiera drastyczne rozmiary, a starcia między grupami wyznaniowymi pochłonęły w ciągu ostatnich dziesięciu lat tysiące ofiar.

Dodatkowo brutalne działania rządowych sił bezpieczeństwa, będące odpowiedzią na kampanię terroru, pogarszają i tak dramatyczną już sytuację w kraju. Z wielu niezależnych raportów wynika, że operacje skierowane przeciwko Boko Haram są przeprowadzane z niewielkim szacunkiem dla rządów prawa czy praw człowieka. Wiele osób pozostaje w areszcie długi czas, bez oskarżenia ani procesu, bez poinformowania członków rodziny czy dostępu do adwokata. Dokonana ostatnio egzekucja czterech więźniów, zrywająca tym samym 7-letnie moratorium na wykonanie kary śmierci, budzi wielki niepokój i zasługuje na stanowcze potępienie. Wiemy, że każda niesprawiedliwość popełniana w imię bezpieczeństwa wywołuje jeszcze większą eskalację terroru. W tym kontekście uważam, że rząd Nigerii musi podjąć skuteczne działania w celu ochrony ludności, ale należy przedsięwziąć to w granicach rządów prawa. Natomiast Parlament Europejski ma obowiązek monitorowania przypadków jawnych naruszeń międzynarodowych standardów i reagowania na nie.

(1) Lásd a jegyzőkönyvet.