Rapporti verbatim tad-dibattiti

It-Tlieta, 10 ta' Settembru 2013 - Strasburgu

23. Miżuri għall-irkupru tal-istokkijiet tas-sallura Ewropea (dibattitu)

  Elnök. − A következő napirendi pont az Isabella Löwin által a Halászati Bizottság nevében készített, az európai angolnaállomány helyreállítására vonatkozó intézkedésekről készített jelentésről folytatott vita (COM)2012/0413–C7–0202/2012–2012/0201(COD)) (A7-0242/2013)

  Isabella Lövin, rapporteur. − Mr President, let me first read out directly from the latest scientific advice on eels from the International Council for the Exploration of the Seas (ICES) that says: ‘The eel stock remained in a critical state in 2012. The recruitment index ... is currently at its historical lowest, less than 1% for the North Sea’. Outside the North Sea less than 6.5%, compared to the years 1960 to 1979’. ICES also says: ‘urgent action is needed. ... All anthropogenic mortality (recreational and commercial fishing, hydropower, pollution) affecting ... eels should be reduced to as close to zero as possible’.

If this had been the case for a more charismatic species, let us say swordfish or bluefin tuna, I think the Commissioner would have been here in the first place, and I am quite certain that we would now have a very noisy public debate over the lack of urgent action taken; but unfortunately this is the European eel with its fascinating life cycle.

As you know it is born and then dies in the Sargasso Sea and goes through several transformations from glass eel to yellow eel to silver eel. It does not get the public attention it deserves. The regulation that is now before you, and on which we will vote tomorrow, dates back to 2007 when Member States, after many years of discussion, finally agreed to do something about the eel decline.

The debate has been going on for more than 10 years now and the regulation has been in place for more than five years, and during all this time the eel stock has continued to decline. In 2012 the advice from ICES sounded yet another alarm bell. The restocking of eels that has been allowed as a conservation measure is – and I quote again – ‘unlikely to contribute to the recovery of the European eel population in a substantial manner’.

This is indeed a huge problem since many of the Member States’ eel recovery plans rely heavy on eel restocking that is now conducted without any guidelines or criteria at all regarding survival of glass eels, or conditions to allow silver eels to escape to the Sargasso sea to spawn.

Basically what we are adding now to the old regulations are two very important things. First of all, that the Commission should present a report on the effectiveness of restocking as a conservation measure. Secondly, we are asking the Commission to come up with a new legislative proposal before the end of March next year that will, with high probability, save the European eel.

I hope too that the Council will see the need for this and that the Council will not try and bury this regulation along with all the other long-term management plans, because of the different interpretations of allocation of fishing opportunities. There are no allocations of fishing opportunities in this regulation, so after the vote in Parliament I look forward to a speedy process forward.

A lot of things are at stake here, not only the survival of the eel but also the credibility of the EU as a serious player on the international arena, promoting sustainable fisheries and even imposing trade sanctions on third countries that allow unsustainable fisheries. Remember that the European eel is listed as an acutely endangered species and that it falls under the CITES Convention on trade in endangered species.

I want to thank all colleagues and shadow rapporteurs that have supported this report. To those that think we should stick to simple ‘Lisbonisation’ in this process I want to say that I am quite certain that future generations will not understand the logic of doing a simple legal adjustment to this regulation which has the fate of an entire species in its hands.

  Maria Damanaki, Member of the Commission. − Mr President, I would like to thank the rapporteur, Ms Lövin, and other members of the Committee on Fisheries for their work on this report. As you know, the objective of the Commission’s proposal was to bring the Eel Regulation into line with the Treaty rules on delegated and implementing acts. I welcome the fact that the report agrees with most of the proposed changes.

I am aware that, during the discussions in the Fisheries Committee, concerns were voiced as to whether this regulation is effective enough in protecting eels, and I heard the same concern expressed by Ms Lövin here in plenary. I understand that this House would prefer a more comprehensive review of the current rules, going beyond the scope of the Commission’s proposal.

I would like to repeat today that the Commission is committed to ensuring the recovery of European eel stocks. However, we have to be prepared in a better way. That is why we have recently received and are currently analysing the latest assessment by the International Council for the Exploration of the Sea (ICES) of the implementation of the Eel Management Plans by Member States. We are also looking forward to the annual eel stock assessment by ICES in November 2013. We need these assessments in order to proceed. This advice will also include an evaluation of the Eel Regulation and its consistency with the precautionary approach.

On the basis of these scientific and technical data, the Commission will report to Parliament and the Council, before the end of this year, on the implementation and effectiveness of the Eel Management Plans. On the basis of that report, the Commission will consider whether amendments to the Eel Regulation are necessary in order to improve the recovery of this important stock. I would like to reassure all the honourable Members that the Commission very much wants to ensure the sustainability of this stock.

  Werner Kuhn, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident, verehrte Frau Kommissarin Damanaki, verehrte Frau Kollegin Lövin! In der Tat geht es heute in der Debatte darum, dass wir in Bezug auf die Übertragung der Befugnisse zum Erlass von delegierten Rechtsakten und Durchführungsrechtsakten an die Kommission ein so genanntes Alignment durchführen, also die Anpassung an den Vertrag von Lissabon. Aber es ist auch tatsächlich so, dass die Biomasse und die Rekrutierung des Europäischen Aals nicht in einem wirklich guten Zustand sind. Deshalb ist auch das zentrale Thema, mit dem wir uns auseinandersetzen müssen, inwiefern hat die Aalverordnung Nr. 1100/2007 einschließlich des Managementplans zur Wiederauffüllung des Aalbestands tatsächlich gegriffen.

Es war wirklich von existenzieller Bedeutung, dass im Jahr 2007 durch die Kommission gemeinsam mit dem Rat ein Export-Verbot für Aale und Aalprodukte, Fischprodukte aus Aal, außerhalb der Europäischen Union erlassen wurde. Und wir wissen ganz genau, die Biomasse des Aals ist daran zu erkennen, wie viele Glasaale aus dem Sargassomeer in die Biskaya kommen und dann im Prinzip in die Ströme, in die europäischen Flüsse in ihre Habitats, in ihre Lebensräume aufsteigen und sich dort vermehren können. In der Tat weiß jeder, dass dort ein unwahrscheinlicher Schwarzmarkt existiert. Wir müssen dieses Exportverbot konsequent durchsetzen, damit wir die Rekrutierung und den Nachwuchs für unseren Aal in der Zukunft haben werden!

Deshalb ist es auch notwendig, dass wir unsere Aal-Managementpläne, die in vielen Mitgliedstaaten schon umgesetzt worden sind, auch weiter verfolgen. Der Aal ist aquakulturfähig, das heißt, dass Glasaale in Aquakulturanlagen in Dänemark und in Großbritannien zu Smalls aufgezogen werden. Und wir haben ein Programm, um sie dann in den Binnenseen auszusetzen, um da den Bestand wieder zu erhöhen, sicher auch damit er befischt werden kann. Deshalb würde man eigentlich das Kind mit dem Bade ausschütten, wenn wir bei einem Lebenszyklus des Aals von 25 Jahren jetzt nicht einmal eine Interruption machen, eingreifen und sagen, wir müssen eine komplette Veränderung herbeiführen.

Wo ich Frau Lövin zustimme: Wir brauchen jetzt eine Evaluierung bis zum 31.12., wie dieser Managementplan gegriffen hat. Dann müssen wir weitersehen.

  Jens Nilsson, för S&D-gruppen. – Herr talman! Beståndet av europeisk ål är i ett förfärligt skick. Det handlar om utfiske och kraftigt förändrade levnadsförhållanden för en fisk som inte bara har en komplicerad livscykel utan som också kan leva i decennier innan nästa generation blir till.

Vi måste därför vidta alla rimliga åtgärder för att se till att vi skapar goda förutsättningar för att ålen återhämtar sig. Det kommer att krävas en blandning av snabba åtgärder i linje med de senaste vetenskapliga utvärderingar av bestånden som finns tillgängliga, men också långsiktiga åtgärder för att återställa migrationsvägar och skapa långsiktiga förutsättningar.

Vi har inte velat förespråka ett totalstopp för fisket, en åtgärd som naturligtvis låter väldigt handlingskraftig, men som skulle undergräva incitament till frivilliga insatser och kanske till och med skulle vara skadligt, då det skulle ta bort möjligheterna till utsättning.

Jag vill istället att det ställs krav på att när man sätter ut ål då ska det ske på det mest ansvarsfulla och effektiva sätt som man kan, för att säkerställa att detta är bra för beståndet.

Vi har också i utskottet ställt krav på att kommissionen inom kort ska komma med en ny plan som tar sin grund i de senaste vetenskapliga rapporterna. Jag hoppas att det kommer att innebära en säkrare framtid för den europeiska ålen, men då måste alla medlemsländer bidra på ett bättre sätt än vad som har skett tidigare.

  Pat the Cope Gallagher, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, firstly I would like to thank Isabella Lövin for her work as rapporteur on this important alignment report. There is no doubt that the European eel stock is at an historic low. In 2007 the European eel was included in the CITES Appendix II and in 2009 eel was listed in the IUCN Red List of Threatened Species.

The 2007 EU regulation requires each Member State to implement individual management plans to achieve the objective of restoring the stock to sustainable levels – and I want to expand on ‘sustainable’ later. A range of measures included limiting fisheries, making it easier for fish to migrate through the rivers, and restocking suitable inland waters with young eel.

Regrettably, an Irish management plan introduced a complete ban on eel fishing affecting the Shannon, the Corrib and Lough Erne and this ban is extremely unfair on fishermen as they have received no compensation for their loss of income. The ban is also extremely questionable as the eel stock in Ireland has continued to decline in the period 2009-2011.

Sufficient numbers of eels were destroyed by the Ardnacrusha hydroelectric station on the Shannon, despite the efforts by the Electricity Supply Board to trap and transport them above the turbines. A positive example of how to manage the stock in a sustainable way is the Lough Neagh Fishermen’s Cooperative Society in Northern Ireland. Since the mid-1980s they have embarked upon a restocking programme from when they first had evidence of a decline in recruitment.

Finally, my group has decided to reintroduce a single amendment which was narrowly defeated in the Committee on Fisheries. It calls on the Member States to consider support for fishermen to help them diversify in the event of any Member State deciding to ban the fishing of eel.

In conclusion I want to refer to the importance of sustainability, whether we speak about eels or about demersal or pelagic. But I think of pelagic and I think of mackerel. I would just remind the Commissioner that in the Committee on Fisheries on 10 July she gave us a commitment that she would take the necessary action in relation to the North-East Atlantic and the notification would be issued. I am not referring to Atlanto-Scandian herring, I am referring to mackerel. That decision was to have been taken, notification was to have been issued, before the summer break. It is a long summer and we have heard nothing since, Commissioner.

  Marek Józef Gróbarczyk, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Na wstępie chciałbym serdecznie podziękować Isabelli za bardzo dobre i wyważone sprawozdanie jak i za cały proces negocjacji i jej zaangażowanie.

W świetle ochrony gatunków węgorza warto odnieść się do dwóch istotnych argumentów wskazanych w sprawozdaniu. Po pierwsze sprawozdawczyni wskazuje na niewystarczającą ilość i jakość badań naukowych oraz że badania te nie dają jednoznacznych odpowiedzi na pytanie, jakie są przyczyny spadku populacji węgorza. Po drugie w wyniku wadliwie funkcjonującego systemu kodowania raportowane ilości złowionego węgorza przez poszczególne kraje nie są zgodne z danymi zamieszczonymi w statystykach Eurostatu / albo publikowanymi przez Eurostat. Błędna sprawozdawczość rodzi poważne problemy dotyczące całej przestrzeni kwot połowowych i ich raportowania w kontekście oceny stanu zasobów morskich. W rezultacie brak danych lub niewłaściwe dane stają się podstawą do zarządzania rybołówstwem. Przy tej okazji muszę się odnieść do obecnej decyzji Komisji w zakresie Morza Bałtyckiego, która zwiększa kwoty połowowe na gatunki pelagiczne, w ten sposób poszerzając połowy przeznaczone na mączkę rybną. Doprowadzi to do wyniszczenia systemu biologicznego Bałtyku i zniszczy drobne rybołówstwo. Już obecnie godujący dorsz znajduje się na skraju zapaści. Wzywam więc Komisję do przeprowadzenia reformy w zakresie przede wszystkim sprawozdawczości połowów.

  Mikael Gustafsson, för GUE/NGL-gruppen. – Herr talman! Jag vill först tacka Isabella Lövin för hennes fantastiska och väldigt viktiga arbete. Det finns ju väldigt många myter om ålen. Förr visste man inte ens var den kom ifrån. Ingen hade sett en ål födas. Man trodde till exempel att den uppstod ur dagg som utsatts för solvärme, eller ur gyttja.

Idag vet vi att ålen har en mycket, mycket komplicerad livscykel. Den föds och dör i Sargassohavet, långt från Europas vatten, och det har visat sig vara omöjligt att överhuvudtaget föda upp ål i fångenskap.

Om vi vill att ålen ska finnas kvar i Europa, oavsett om vi vill skydda den eller äta den, krävs ett internationellt samarbete. Därför är jag mycket glad över det här betänkandet från Isabella Lövin som ger oss en grund för detta.

Men om vi verkligen vill se skillnad handlar det faktiskt om att förbjuda ålfisket tills beståndet återhämtat sig. Det finns inga tecken på att en återhämtning skulle kunna ske utan drastiska åtgärder. Så frågan är när vi vågar ta ett sådant beslut, annars är risken mycket stor att det inte kommer att finnas kvar någon ål överhuvudtaget. Precis som Isabella Lövin sa, hur förklarar vi för kommande generationer att vi utrotade ålen?

  Bastiaan Belder, namens de EFD-Fractie. – Dit wás een puur technisch dossier, maar er is debat over de inhoud ontstaan. Maar dan willen wij wel graag een debat op basis van juiste argumenten.

De aal is er niet mee geholpen als de visserij wordt stopgezet. Gelukkig zag een meerderheid van de visserijcommissie dat ook in. Het probleem zijn namelijk turbines en gemalen die de weg naar zee blokkeren. Lidstaten moeten deze obstakels ombouwen, en met prioriteit.

Tot die tijd moeten we de aal 'over de dijk' helpen. Vorig jaar werden in Nederland meer dan 4000 volwassen palingen over de dijk gezet door de vissers tegen een kleine vergoeding, deels uit het Europees Visserijfonds. Alles volledig transparant en gecontroleerd. Daarmee is de aal daadwerkelijk geholpen.

Dit jaar worden naar verwachting zelfs 25.000 volwassen palingen over de dijk gezet. Klaar voor de reis naar de Sargassozee. Deze initiatieven én de vissers verdienen onze volledige medewerking.

  Lucas Hartong (NI). - Nadat de EU de zeevisserij kapot dreigt te maken met haar waanzinnige ommezwaai naar een aanlandplicht, is het nu kennelijk de beurt aan de aalvisserij. Er moeten beheersplannen komen en uiteraard moet dat allemaal heel duurzaam.

De jonge aaltjes moeten over dijken en langs waterkrachtturbines en pompen worden geholpen. En nu komt het geweldige voorstel van dit Parlement. Ik citeer letterlijk: "In een tijd waarin vissers op zoek zijn naar alternatieve werkzaamheden kunnen hun vaardigheden worden ingezet om het herstel van het Europees aalbestand te versnellen".

Ik moet zeggen: hiervan breekt mijn klomp! Eerst ervoor zorgen dat de visser kapot wordt gemaakt door Europese regelgeving en hem vervolgens met emmertjes aal over dijk laten sjouwen. Je verzint het niet, behalve dit Parlement. Het herinnert mij aan een oud Nederlands kinderliedje. "Twee emmertjes alen halen, twee emmertjes pompen, vissers op de klompen, EU op een houten been, rij maar door mijn straatje heen".

  Gabriel Mato Adrover (PPE). - Señor Presidente, evidentemente, en este debate estamos mezclando cosas distintas. En teoría, estamos ante una propuesta de enmienda del Reglamento para alinear las disposiciones del mismo a las nuevas normas del Tratado de Lisboa, en particular en relación con la concesión de los poderes actualmente conferidos a la Comisión, que ahora deben ser reclasificados en poderes delegados o poderes de ejecución.

Por tanto, lo normal sería ceñirnos a enmendar los elementos del Reglamento sobre la anguila en el marco de su alineación con los artículos 290 y 291 del Tratado. Es cierto que no podemos, ni debemos, negarnos a que se utilice un informe para hacer algo distinto de lo que en realidad debía hacer y se planteen cuestiones de fondo sobre un asunto cuando dicho análisis no es el ejercicio propiamente dicho para lo que en este momento hemos sido llamados.

Permitir enmiendas de fondo en un informe como el que hoy nos ocupa supone, en cierta manera, apartarse del procedimiento normal de enmienda, que, de esta manera, escapa a la consulta a la que debe ser sometido antes de que la Comisión haga sus propuestas al Parlamento y al Consejo.

Señorías, he querido recordar esto porque todos estamos haciendo un gran esfuerzo para alinear nuestra legislación a las disposiciones del Tratado de Lisboa, y este esfuerzo no debería verse empañado por cualquier otra actuación.

Pero si dejamos el alineamiento y hablamos de la anguila, desde luego tendremos que decir que es cierto que la población de anguila ha disminuido en un 95 % o un 99 % si comparamos los niveles actuales con los de los años 60 y 80. Y también lo es que la Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza ha clasificado la anguila como una especie en peligro crítico.

También diremos que el Reglamento (CE) nº 1100/2007 del Consejo establece medidas para la recuperación de la anguila y se centra fundamentalmente en solicitar a los Estados miembros el desarrollo de planes de gestión con la finalidad de que se permita liberar al menos un 40 % de la biomasa de las larvas para la repoblación de esta especie.

Y concluiremos que la Convención CITES considera que la anguila europea necesita una protección especial y prevé la prohibición de la importación y exportación de estas especies.

Esta es la situación de la anguila y, desde luego, hay que actuar, pero hoy no íbamos a hablar propiamente de anguilas sino de comitología y de alineamiento.

  Ulrike Rodust (S&D). - Herr Präsident, liebe Maria Damanaki! Dem Europäischen Aal geht es schlecht, sehr schlecht! Ich sage Ihnen offen, die Aalverordnung kam zu spät und wurde dann auch noch äußerst schleppend von den EU-Mitgliedstaaten umgesetzt. Und gleichzeitig wurden die Aale weniger und weniger!

Wir haben dieses Thema heute auf der Tagesordnung, weil die Aalverordnung an den Vertrag von Lissabon angepasst werden muss. Es handelt sich auf den ersten Blick um eine langweilige Formalität. Aber es ist mehr als eine Formalität. Hinter dem Vertrag von Lissabon steckt ja, dass das Europäische Parlament mitentscheidet, wie es zukünftig mit der Fischereipolitik weitergeht. Wir werden die Entwicklung des Aalbestands genau beobachten. Ich hoffe inständig, dass die aktuellen Managementpläne ausreichen und zu einer Bestandserholung führen. Das lässt sich nach so kurzer Zeit noch nicht abschätzen. Ich begrüße deshalb die auf dem Tisch liegenden Kompromisse, die einem sofortigen Fangverbot eine Absage erteilen, aber gleichzeitig deutlich machen, dass wir die Augen nicht vor der Realität verschließen wollen und – wenn es sein muss – auch weitergehende Maßnahmen treffen werden.

  Struan Stevenson (ECR). - Mr President, we have witnessed a collapse in European eel stocks of about 90%. This is not surprising as they are killed at virtually every stage of their life cycle.

First of all, the glass eels are fetching about the same per kilo as a kilo of gold. They are a much sought-after delicacy. The elvers find it almost impossible now to get into fresh water because of the building of offshore renewables in river mouths and estuaries as well as the traditional hydroelectric schemes and water pumping stations. The adult eels find it impossible to get back into the sea to make their return journey to the Sargasso Sea.

For that reason I am delighted to welcome what the Commissioner has said this evening, that she will take very tough action to produce measures that will protect the eel. I also welcome Isabella Lövin’s excellent report. Both of these are aiming to achieve similar objectives.

  Alain Cadec (PPE). - Monsieur le Président, Madame la Commissaire, chers collègues, depuis le vingtième siècle, de multiples facteurs influent sur la population européenne d'anguilles. C'est le cas de la pêche, bien sûr, mais aussi de l'assèchement des zones humides, du drainage, de la chenalisation, des obstacles migratoires, des pollutions, du pompage, du turbinage et de bien d'autres facteurs.

Comme vous pouvez le constater, cette liste est longue, trop longue sans doute. Il faut donc que nous soyons attentifs à la préservation de ce stock. Néanmoins, nous nous devons d'être pragmatiques et d'arrêter de faire de la pêche le bouc émissaire des problèmes liés à la population d'anguilles.

Réguler uniquement les activités de pêche ne saurait constituer une réponse adéquate et appropriée. Les habitats de l'espèce, qui sont mis en danger par les activités humaines diverses, doivent être restaurés mais ce n'est malheureusement pas ce qui est proposé dans ce rapport. Notre rapporteure oublie la contribution du secteur de la pêche à la reconstitution du stock d'anguilles. En France, par exemple, le secteur a fait d'importants efforts et sacrifices pour atteindre les objectifs de réduction de mortalité fixés par le plan de gestion à l'horizon 2020. La production de civelles pour la consommation a été réduite de 65 % par rapport à la période 2004-2008. 65 %! La flotte de pêche a été réduite de 50 % depuis 2006. Des efforts pour réduire les prix ont également été réalisés.

Il faut donc rester vigilant mais il n'y a pas d'urgence à réviser le règlement européen avant la publication du bilan de mise en œuvre des plans de gestion de l'espèce. Ce serait mettre la charrue avant les bœufs.

Je souhaite que le Parlement adopte un rapport axé uniquement sur l'alignement par rapport au traité de Lisbonne sans modification du règlement (CE) n° 1100/2007.

  Isabelle Thomas (S&D). - Monsieur le Président, Madame la Commissaire, je voudrais d'abord féliciter la rapporteure et lui dire que je partage ses inquiétudes sur les stocks d'anguilles et sur la nécessaire protection que l'Union doit accorder à cette espèce.

Pour autant, les données actuelles des instances scientifiques européennes ne concordent pas toujours avec les expertises scientifiques locales, ni avec les observations des pêcheurs dans certaines régions.

Il est urgent de procéder à une évaluation exhaustive et irréfutable de l'état des stocks d'anguilles et, puisque la plupart des États tardent à transmettre leurs données, il devient malheureusement nécessaire de prévoir des sanctions pour obliger ces États récalcitrants à coopérer, afin que les pêcheurs n'aient pas à payer le prix de l'ignorance.

En effet, les pêcheurs ont consenti de nombreux sacrifices et la plupart ont mis en place une gestion exemplaire de leur activité. Rappelons qu'aujourd'hui, la mortalité de l'anguille est régulée exclusivement par des contraintes de pêche, alors que nous savons, par exemple, que la qualité des eaux estuariennes et côtières est déterminante pour cette espèce.

Il devient donc urgent que la Commission européenne révise le règlement sur la reconstitution des stocks d'anguilles, en prenant en compte des données actualisées et en tâchant de pallier la mortalité des anguilles de manière holistique, tout en maintenant un cadre sécurisant pour la profession, par le biais de plans de gestion stables.

  James Nicholson (ECR). - Mr President, the Lough Neagh eel fishery in my constituency is both the largest commercial wild eel fishery in Europe and the most sustainable. It is run by a fishermen’s cooperative and provides a livelihood for over 300 families. The local people who depend on it have banded together to protect and preserve this vital resource. For this reason, over a 40-year period the fishing and stocking methods applied have won international acclaim, and since 1984 the cooperative has invested almost GBP 5 million on the purchasing and restocking of glass eels. The eels are also important as an export, and bring in earnings of around GBP 5 million a year. It is a source of pride that Lough Neagh eels now enjoy PGI status.

I completely support the ways of improving European eel stock recovery, but Northern Ireland is part of the solution and not part of the problem. I hope the Commissioner will take that on board. I would urge that no proposals be introduced until an impact assessment based on independent scientific advice has been completed and is understood by everyone. I have always supported the Commission’s move towards the improvement of reporting obligations on eel management and the move towards updating eel regulations. Countries must fulfil their responsibilities and draw up the relevant reports so that the Commission can make an independent and proper judgment on what is happening.

  Lambert van Nistelrooij (PPE). - Wat oorspronkelijk een hele kleine formaliteit leek in verband met de vraag hoe wij als instituties met elkaar omgaan in het kader van Lissabon, heeft in het debat vandaag toch wel een inhoudelijke impact gekregen. Als je ziet dat 90% van de aalstand achteruit gaat, dan moeten wij daar bovenop zitten. Mensen spreken ons er ook op aan als zij zien wat er nog geëxporteerd wordt. Er werd al gesproken van een zwarte handel in kleine glasaaltjes naar andere delen van de wereld. Dan is er iets fout, dan is er grondig iets fout en dat heeft ook te maken met het nakomen van afspraken.

Daarom wil het Europees Parlement niet op afstand blijven van dit soort van gedelegeerde handelingen. Wij willen er bovenop blijven zitten en ook kunnen interveniëren waar mogelijk en nodig is. In Nederland bijvoorbeeld gebeurt er heel erg veel. Die beheersplannen, dat uitzetten van alen, het wegnemen van belemmeringen, dat alles gebeurt met grote inzet. Met een heleboel geld ook van zowel het visserijfonds, waarvoor dank, maar ook van de eigen overheid en de visserijsector.

Dus er zijn kansen, maar wij moeten het wel samen doen dicht bij de burger. Dit is een goed voorbeeld waar wij echt het nodige kunnen betekenen. En natuurlijk, dit najaar nog komen met uw evaluatie, dat is wat wij willen.

„Catch the eye” eljárás.

  Martina Anderson (GUE/NGL). - Mr President, in my constituency, Lough Neagh enjoys protected geographical indication (PGI) status. It is the largest commercial wild eel fishery in Europe and there is no other eel fishery which is similarly structured and managed. More than 300 families around Lough Neagh are dependent on the eel fishery. Lough Neagh Fishermen’s Cooperative has developed the most sustainable eel fishery in Europe: all involved recognise the importance of conserving eel stocks and apply additional regulations ensuring sustainable fishing practices. Over 40 years they have invested nearly GBP 5 million to purchase and restock glass eels.

Recognising the importance of improving the EU eel stock recovery, leading eel experts in the Agriculture, Food and Bioscience Institute are currently researching the biological assessment of stocking. However, no proposal which impacts directly on individual businesses and communities should be introduced until an impact assessment, based on independent scientific advice, has been completed.

  João Ferreira (GUE/NGL). - Senhor Presidente, a gestão da população de enguia europeia confronta-se com uma dificuldade incontornável: a enorme escassez de dados científicos que apoiem essa gestão. Um problema que é agravado pela situação de penúria imposta a vários países importantes no recrutamento desta espécie, como é o caso de Portugal, cujas instituições públicas de investigação com responsabilidades neste domínio estão asfixiadas e quase paralisadas.

Neste contexto, de pouco vale produzir regulamentos exigentes se estes não forem acompanhados dos recursos financeiros que permitam implementar as medidas necessárias. Os fatores de ameaça que pesam sobre a enguia são diversos. Todos devem ser tidos em conta e acautelados. Não podem ser os pescadores os únicos a pagar os custos da imperiosa recuperação desta espécie.

A pesca ilegal do meixão, estimulada por um quadro europeu desigual, atualmente existente, cria uma pressão muito forte sobre o recurso. É sobre esta fase, o meixão, a fase juvenil, mais do que sobre uma possível proibição da pesca da enguia amarela ou prateada, que em nosso entender não se justifica – é sobre a fase do meixão que se devem centrar as preocupações e as medidas a adotar.

(A „catch the eye” eljárás vége.)

  Maria Damanaki, Member of the Commission. − Mr President, I would like to repeat that the Commission proposal aims at the ‘Lisbonisation’ of our legislation: what we are simply trying to do is align the existing regulation to the new Treaty – the Treaty of Lisbon. We are not interfering with the substance. Still, I understand that it is reasonable, since we have so many indications that the stock is not doing well, for Members of Parliament to express their concerns, and I would like to reiterate that the Commission is going to take on board your concerns.

What we have already done is that we have asked our scientists to give us an assessment about the management plans by the Member States, about the reporting system and about the other aspects you have already mentioned. So we are waiting for this assessment; we are then going to analyse it and I can promise you again that by the end of the year the Commission will come back to you, to Parliament and to the Council, with a report about an assessment of what we have been doing until now and what is needed to improve the situation of the stock.

  Isabella Lövin, rapporteur. − Mr President, I would like to thank my colleagues very much for participating in this debate and for supporting the report. I thank those colleagues who mentioned all the other aspects that are threatening eels stocks: there is no debate about that at all.

However, I must emphasise to the Members from Northern Ireland that using the word ‘sustainables’ in relation to eel fisheries today is very difficult because we have a single European eel stock. Even though some fishermen might see themselves as being sustainable, when we have a 99% decline in the eel stock and we do not have any criteria for or monitoring of the conditions of restocking, it is very difficult to call a fishery sustainable today.

What we are asking for, Commissioner, includes an evaluation of the restocking measures, and that is actually something new. The International Council for the Exploration of the Sea (ICES) has expressed great concern over restocking and whether it actually contributes to the eel stock recovery or not. There is concern about the mortality during fishing of small glass eels, the possible transfer of diseases during transport, and whether or not stocked eels can actually survive and swim to the Sargasso Sea to spawn, rather than simply get fished.

I would say to the EPP Group that I respect your wish to stick to the alignment. However, it is sometimes difficult to be consistent even inside your own group. I know that, with regard to the Cod Management Plan in the Baltic, the EPP Group was actually in favour of some very substantial changes to the ‘Lisbonisation’ report, so you are not always very consistent in your approach.

I would like to thank the Commissioner for understanding that the urgency of this situation actually calls for some additional elements in the eel recovery plan.

To those of you who want to look at the illegal export of glass eels, I would emphasise that I want to do that too, but somehow we are not very consistent in the European Union. On the one hand, we acknowledge that the European eel is acutely endangered and should not be exported at all and, at the same time, we are very hesitant about taking action with regard to the trade inside the Union. We have to be consistent, especially at a time when the EU is now considering trade sanctions against other countries that fish unsustainably. We have to live up to the same criteria ourselves.

  Elnök. − A vitát lezárom.

A szavazásra 2013. szeptember 11-én, szerdán kerül sor.

Írásbeli nyilatkozatok (149. cikk)

  Krzysztof Lisek (PPE), na piśmie. – W związku ze stale malejącymi zasobami węgorza europejskiego, ochrona węgorzy i wspieranie ich sukcesji rozrodczej jest bardzo ważnym elementem na zrównoważenie sektora rybołówstwa. Istotne jest wprowadzenie norm prawnych przewidujących sankcje dla tych krajoów UE, które nie dostarczają danych koniecznych do oceny zasobów węgorza. Jest to problem, który dotyczy wielu regionów UE, również regionu warmińsko-mazurskiego, który mam zaszczyt reprezentować.

Temat jest bardzo specjalistyczny i na poprawę stanu rzeczy składa się wiele elementów. Główną przyczyną malejącego pogłowia węgorzy są odłowy gospodarcze i komercyjne oraz sztuczne przegrody na naturalnych trasach migracyjnych ryb. Należy pamiętać, że pozornie poprawa sytuacji nie nastąpi dzięki zarybieniu, gdyż pozwala ona tylko na lokalne zagęszczenie pogłowia ryb i nie daje efektów globalnych ani dalszej możliwości rozrodu tego gatunku. Nie wolno zapominać, że jedyną drogą jest wprowadzenie zakazu odłowów węgorza europejskiego oraz szukanie rozwiązań polegających na likwidacji sztucznych przegród w rzekach. Uzasadnione jest wyznaczenie cieków oraz połączonych z nimi zbiorników wody stojącej, gdzie węgorze mają szansę na migrację i homing w naturalny sposób, aby je chronić i wprowadzic całkowity zakaz odłowów węgorza. W związku z tym w pierwszej kolejności należałoby objąć zakazem odłowów wszystkie otwarte wody przymorskie wraz z przybrzeżną strefą morską.