Fullständigt förhandlingsreferat

Onsdagen den 11 september 2013 - Strasbourg

14. EU:s politik gentemot Vitryssland (debatt)

  Elnök. − A következő napirendi pont a Justas Vincas Paleckis által a Külügyi Bizottság nevében készített, az Unió Belarusszal kapcsolatos politikájáról szóló jelentésről folytatott vita (2013/2036(INI).

  Justas Vincas Paleckis, rapporteur. − Mr President, over the past 19 years Parliament has adopted 37 resolutions exclusively on Belarus. However, for what is probably the first time, we are discussing Belarus and its relations with the EU not by reacting to the frequent negative news from this country, but rather by trying to analyse the situation and thus propose concrete policy actions.

I would like to thank the 25 colleagues who tabled amendments to my recommendation and especially the shadow rapporteurs – Jacek Protasiewicz, Werner Schulz, Johannes Cornelis van Baalen, Paveł Kowal. Also of course Commissioner Stefan Füle, officials from the EEAS, the Commission, as well as staff members of the Committee on Foreign Affairs and my political group, and last, but not least, many citizens of Belarus for constructive cooperation.

Some influential European politicians believe that Belarus is lost to the EU. Therefore, one might argue we should turn our backs on the country and focus on other EU neighbours. I strongly disagree with such an opinion. In this case we would turn our backs not only on the authorities, but more importantly on 10 million Belarusian citizens, most of whom wish for closer relations with the EU.

We recommend taking advantage of the Lithuanian Presidency and the Eastern Partnership Summit in Vilnius as an opportunity to improve relations with Belarus, as soon as all political prisoners have been released of course, and to restart the political dialogue on, inter alia, democratic reforms, free and fair elections, and respect for human rights. It is important that the majority of opposition parties in Belarus favour this position.

The conditionality and ‘more for more’ principle in EU-Belarus relations are particularly emphasised in the text. We emphasise that the general situation concerning respect for human rights remains deplorable. Therefore, we urge Belarus to lift any obstacles and restrictions to the exercise of freedoms of association, expression, movement, peaceful assembly, thoughts, for the democratic opposition and NGOs.

We recommend encouraging the wider civil society, including trade unions and business representatives as well as the political opposition, alongside officials, to increase their involvement in the Dialogue on Modernisation. It is a very important instrument and should be used for strengthening people’s understanding of the need for reforms and for the development also of an appropriate social net.

The EU, however, distanced itself from Belarus with a kind of financial visa wall. I mean the ungraspably high visa fees of EUR 60. It is depressing to see all the queues for the consular departments in the EU States’ embassies in Minsk. At the border checkpoints to EU States, lorry queues extend for 15 kilometres and more, and sometimes the infrastructure on the Belarusian side is better than on the EU side.

I believe that all these and other artificial barriers should be broken down as soon as possible. The EU should open all gates, doors and even windows for more people-to-people contacts.

This recommendation, I believe, will send a strong signal that the European Union is not turning its back on Belarus despite these difficult 19 years of strained relations. This country in the centre of Europe, I am sure is not and will not be lost to Europe.

  Štefan Füle, Member of the Commission, on behalf of the Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. − Mr President, honourable Members, thank you for this timely opportunity to discuss European Union policy towards Belarus and let me appreciate the hard work and coordination by rapporteur Paleckis to present this valuable report. I believe that there is broad convergence between our analysis and visions. Your recommendations will help our further deliberations on how to approach the difficult situation we face with this neighbouring country.

The contrast between our dynamic relations with some Eastern European Partnership countries and the longstanding stagnation of our relations with Belarus is stark. This regrettable situation is of Belarus’s own doing. The European Union maintains its offer to Belarus but it is a conditional one. Political prisoners must be released and rehabilitated and there must be progress on human rights. The ball remains in Belarus’s court, but I am afraid that there is little progress to report.

The last time a political prisoner was given early release was September last year. Seven political prisoners are still in prison and we are receiving most worrying reports concerning their detention conditions, including the lack of access to lawyers and restricted contacts with their families. It is also greatly disturbing that on the European continent we still have a country where a moratorium on the death penalty is apparently far away. And the petty harassment of civil society activists and the oppression of regime critics continue unabated.

So we have no choice but to maintain our policy of targeted, restrictive measures. European Union sanctions continue to remind the Belarusian authorities that their actions violating basic principles to which Belarus adhered in the context of the Eastern Partnership have consequences.

Similarly, the lack of respect for human rights and basic freedoms still keeps Belarus far from membership of the Council of Europe.

Against this background we will shortly launch our annual review of the restrictive measures which expire in October. We focus our efforts and find ways of supporting the Belarusian people. During the last two years the European Union has strengthened its assistance and engagement with Belarusian civil society and with the Belarusian public at large. In particular, the European Union has intensified its dialogue with civil society, including via the European dialogue on modernisation. This dialogue has the potential to become a channel for communication, both with wider Belarusian society and with authorities.

We are working towards this objective with the Belarusian foreign ministry and, of course, with the support of Belarusian civil society. Since Foreign Minister Makey’s appointment, Minsk has taken a number of diplomatic steps to improve relations with the European Union. These include, for example, the re-opening of the Swedish Embassy in Minsk. We welcome this and, within the constraints we face, we are doing what we can to enhance our cooperation in certain areas. These include, for example, our technical dialogues on economic and financial issues and also the environment.

However, it is regrettable that after two years there has been no reply from Belarusian authorities to our offer to launch negotiations for a visa facilitation agreement.

Of course, as soon as Belarus takes the necessary steps, we can resume work on our joint interim plan, paving the way for the full participation of Belarus in the Eastern Partnership. We will look forward to that day and we stand ready to offer our full support for a comprehensive reform process in Belarus.

  Jacek Protasiewicz, w imieniu grupy PPE. – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Jest faktem, że Białoruś od początku istnienia Partnerstwa Wschodniego jest najbardziej problematycznym uczestnikiem tego programu. Powody tego stanu są oczywiste. Po pierwsze białoruski system polityczny jest całkowicie niedemokratyczny. Jest to chyba jedyny przypadek na kontynencie europejskim, gdzie opozycja polityczna nie ma nawet jednego przedstawiciela w 110-osobowym parlamencie. Wreszcie niestety – mówił o tym Pan Komisarz – jest to jedyny kraj w Europie, gdzie wciąż są więźniowie polityczni, wśród nich tacy prominentni działacze, jak obrońca praw człowieka Aleś Białacki czy konkurent obecnego przywódcy państwa Aleksandra Łukaszenki w wyborach prezydenckich pan Mikołaj Statkiewicz. A ci, którzy ostatnio odzyskali wolność, nie odzyskali jej dlatego, że zmieniło się podejście władz, tylko dlatego, że zwyczajnie ich kary dobiegły końca.

Nie oznacza to jednak, że powinniśmy zaniechać prób zmiany sytuacji wewnętrznej w tym kraju poprzez naszą politykę – nie zapominając przy okazji o naszych wartościach – po to, żeby właśnie znaleźć realne możliwości zbliżania się do realizacji tych wartości. Jeśli istnieje choć cień szansy na to, aby więźniów politycznych uwolnić, warto z tej szansy skorzystać. Mamy nadzieję, że szczyt Partnerstwa Wschodniego w Wilnie taką okazję właśnie tworzy i dlatego, jako PPE, będziemy wspierać propozycję wynegocjowaną i zaproponowaną przez pana posła Paleckisa, wierząc, że tym razem białoruskie władze nie zmarnują szansy, jaką Parlament Europejski i Unia Europejska dają, tworzą przy okazji szczytu Partnerstwa Wschodniego w Wilnie.

  Libor Rouček, on behalf of the S&D Group. – Mr President, when we talk about Belarus, we are talking about a country which has political prisoners, which suppresses human rights and which isolates itself from the European Union. This is true, but there is also another Belarus. When you go to Minsk and meet Belarusian people, especially young people, they want as much contact with us as possible. They would like to come here, to see the fees for visas reduced, to study at our universities and to have the same standard and style of living with the freedoms we enjoy. It is our moral duty to help those people, and that is exactly what this report is about.

We do not deny that there are political prisoners, and we want the release of those prisoners, but it is also time to look in a constructive way at how to make it easier for the young people of Belarus to live in their country and to have deeper, closer relations with us. There are many suggestions in the report. For instance, we have countries such as Poland, Lithuania and Latvia where there could be partnerships between and among cities. That is one of the ways in which we could work.

I would like to thank Justas Paleckis for this report, and I hope that together, step by step, we will find a constructive way to help those young people I was talking about in Belarus.

  Olle Schmidt, för ALDE-gruppen. – Herr talman! Herr kommissionär! Tack till föredraganden för ett alldeles utmärkt betänkande. Balansen finns där, men låt oss inte vara naiva. Ibland när man lyssnar på inläggen så får man faktiskt intrycket av att vi kan acceptera vad som helst.

Vitryssland är Europas sista diktatur. Det är det enda landet – som kommissionären också påpekade – som utdömer och verkställer dödsstraff.

Otaliga uppmaningar, vädjanden och krav på Lukasjenkas regering har inte lett till frisläppande av de många politiska fångarna. Minimalt. Rättsprocesserna är osäkra och tortyr är som sagt inte ovanligt.

Att Europas siste envåldshärskare förärats hedersuppdraget att stå som värd för ishockey-VM 2014 är fullständigt förkastligt. Det är ansvarslöst av Internationella Ishockeyförbundet att inte beakta respekt för mänskliga rättigheter när ett värdland utses. Det har vi sagt i det här parlamentet tidigare. Targeted restriced measures, som kommissionär Füle uttryckte saken.

Jag anser att idrott inte står över humanitet! Därför har jag föreslagit att Europaparlamentet också ska kritisera – och våga göra det – värdskapet av ishockey-VM. Det är ändringsförslag 2.

Att sport och politik inte ska blandas ihop är ett känt argument, men det håller inte längre.

Det är därför hedervärt när kvinnor och män som tävlar i mästerskapen vågar säga ifrån. Senast var den svenska höjdhopperskan Emma Green Tregaro som under sommarens friidrotts-VM i Moskva målade naglarna i Pride-flaggans färger för att visa sitt stöd för landets hbtq-rörelse.

Lukasjenko ska inte stå värd för det här mästerskapet. Han är en diktator som måste bort från makten, och jag hoppas att vi kan skicka det budskapet till honom och till ishockeyförbundet imorgon. 

  Werner Schulz, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident, meine Damen und Herren! Seit der gefälschten Präsidentschaftswahl, der brutalen Niederschlagung der Proteste und der verschärften Verfolgung der Opposition ist das Verhältnis zwischen der EU und Belarus äußerst angespannt.

An dieser bedrückenden Menschenrechtssituation hat sich nichts geändert: Noch immer gibt es politische Gefangene und wird das Land mit autoritär harter Hand regiert. Doch ohne Freilassung der Gefangenen und ohne ein Ende der Repression müssen die Sanktionen gegen Belarus bestehen bleiben, und da, wo sie Schwächen gezeigt haben, noch verstärkt und vervollständigt werden.

Trotzdem war es richtig, dass wir Belarus nicht als hoffnungslosen Fall aufgegeben haben und aus dem Programm der östlichen Partnerschaft ausgeschlossen haben. Der vorliegende Bericht beschreibt etliche Ansatzpunkte, wie es weitergehen könnte. Wichtig bleibt, dass wir uns zu unseren Werten bekennen und nicht erneut auf die Schaukelpolitik von Lukaschenko hereinfallen.

Der wichtigste Ansprechpartner bleibt für uns die Zivilgesellschaft – die unerfüllten Hoffnungen nach dem Zusammenbruch der Sowjetunion auf ein freiheitliches Land, die Swetlana Alexijewitsch so beeindruckend beschreibt. Umso befremdlicher ist es, Herr Kommissar Füle, dass Ihr Haus die Förderrichtlinien für die NGO in Belarus so verändert hat, dass selbst bewährte NGO kein Geld mehr bekommen. Das muss umgehend geändert werden, und ich hoffe, dass unser entsprechender Antrag morgen auch Zustimmung findet.

  Paweł Robert Kowal, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Czytałem sprawozdanie pana Paleckisa, słucham Państwa, i mam wrażenie, że – choć mamy takie poczucie, tylko tego nie mówimy – wstydzimy się za to, co się dzieje z Białorusią. Tyle mądrych ludzi na tej sali, tyle bogatych krajów, tyle wspaniałych pomysłów i programów, a nie jesteśmy w stanie poradzić sobie z dyktaturą w środku Europy. Małą dyktaturą, ale groźną. Przychodzi mi do głowy wtedy jedno słowo – wizy, wizy, wizy. To jest obsesja Unii Europejskiej i chleb codzienny części urzędników, ale one nas ograniczają. To one pozwalają trzymać tych ludzi w klatce Łukaszenki. Trzeba otworzyć Białoruś i Łukaszenko sam się skończy, i nie dawać żadnych koncesji politycznych. Oprócz „wizy, wizy, wizy” trzeba tutaj recytować nazwiska tych, którzy są zamknięci w więzieniu za politykę. To powinien być nasz pierwszy warunek podejmowania wszelkich rozmów. Teraz, kiedy zapraszamy przedstawicieli Białorusi do Wilna, trzeba im tylko powiedzieć te nazwiska, zaznaczając, że zamknięcie tej sprawy otworzy dyskusję na inne tematy. A potem krok za krokiem wyłamać wszystkie kraty na Białorusi. To jest możliwe, tylko musimy jeszcze raz przemyśleć tę taktykę, ale jednego nie odpuścić – nie odpuścić tych, którzy siedzą w więzieniach. I jednego nie zapomnieć – sami jesteśmy więźniami tych naszych „wiz, wiz, wiz”.

  Rolandas Paksas, EFD frakcijos vardu.– Baltarusijos dalyvavimas Europos Sąjungos Rytų partnerystėje yra teigiamas ženklas, liudijantis apie šios šalies norą nenusigręžti nuo Europos. Labai svarbu, kad Baltarusija ir ateityje dalyvautų Europos Sąjungos iniciatyvose bei dėtų pastangas plėtoti dvišalį bendradarbiavimą. Pateikdamas klausimus Europos Komisijai konstatavau, kad Baltarusijos piliečiams yra nepateisinamai apsunkintas judėjimas per sieną, todėl sveikinu Parlamento siūlymą apsvarstyti galimybę vienašališkai supaprastinti vizų išdavimą ir sumažinti jų kainą iki Baltarusijos piliečiams prieinamos sumos, taip pat raginimą visapusiškai pasinaudoti lanksčiomis galimybėmis, numatytomis Vizų kodekse, įskaitant galimybę panaikinti ar sumažinti trumpalaikių vizų mokestį. Ir visų pirma jauniems žmonėms, siekiant palengvinti ir suintensyvinti žmonių tarpusavio ryšius ir padėti užkirsti kelią tolesnei Baltarusijos piliečių izoliacijai. Šiandien daugiau kaip 40 Lietuvos savivaldybių labai produktyviai bendradarbiauja su kaimyninės Baltarusijos miestais partneriais. Tikiuosi, kad tas bendradarbiavimas ateityje tik stiprės. Lietuvoje sakoma: „geras kaimynas yra du kartus geriau už prastą giminaitį“, tad tuo geru kaimynu šiandien turėtų pabūti Europos Sąjunga, kad rytoj tokiu pat kaimynu galėtų tapti Baltarusija.

PRESIDENZA DELL'ON. ROBERTA ANGELILLI
Vicepresidente

  Filip Kaczmarek (PPE). - Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Szanowni Państwo! Białoruś jest dla nas ważna z bardzo prostych względów: jest naszym sąsiadem, jest też państwem europejskim. A zależy nam na tym, by naszym sąsiadom wiodło się jak najlepiej. Nie wynika to wyłącznie z naszego idealizmu. Chcemy, by Białorusi wiodło się dobrze, bo stabilna, bezpieczna, rozwijająca się Białoruś jest korzystna dla Europy. Dlatego tak uparcie szukamy sposobu na poprawienie sytuacji na Białorusi. Dziękuję panu posłowi Paleckisowi za udział w tych wysiłkach i otwartą postawę podczas prac nad zaleceniami. A nie było to zadanie proste, bo tak naprawdę możemy powiedzieć, że piłka leży po stronie białoruskiej. Nasze oczekiwania nie są, moim zdaniem, wygórowane, bo wynikają bezpośrednio z wartości, które uznajemy za uniwersalne i niezbywalne. Mówił o tym też pan komisarz. To nie podlega negocjacjom, bo nie zrezygnujemy z naszych podstawowych zasad. Liczę na to, że Białoruś otworzy oczy, zobaczy piłkę na swojej połowie boiska i podejmie decyzje, które pozwolą jej wyjść z samoizolacji, którą Białoruś zafundowała sama sobie.

  Marek Henryk Migalski (ECR). - Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! We wszystkich wypowiedziach, również w wypowiedzi pana komisarza, pobrzmiewał jeden temat – więźniowie polityczni. Pan zwrócił na to uwagę, że warunkiem koniecznym do jakichkolwiek rozmów z reżimem Łukaszenki jest wypuszczenie więźniów politycznych i , jak Pan podkreślił, ich rehabilitacja. Za to bardzo dziękuję. Rzeczywiście jest tak, że podczas jakichkolwiek rozmów z Łukaszenką powinniśmy pamiętać o wstydzie, o którym mówił w tej sali Paweł Kowal. Podkreślili to również pan komisarz i Filip Kaczmarek – piłka jest co prawda po stronie białoruskiej, ale my musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby zmazać z siebie ten wstyd. Jednym z tych elementów jest stałe, permanentne, konsekwentne domaganie się uwolnienia więźniów politycznych i ich rehabilitacji. Dzięki wysiłkom części europosłów ponad podziałami politycznymi osiągnięto porozumienie co do nominacji białoruskich więźniów politycznych do nagrody im. Sacharowa. Będzie wobec tego okazja, żeby wyrazić nasz sprzeciw raz jeszcze wobec tego, co dzieje się na Białorusi, do czego bardzo serdecznie zachęcam.

  Jacek Olgierd Kurski (EFD). - Pani Przewodnicząca! Otwarcie Białorusi na Zachód oraz rozwój otwartego społeczeństwa obywatelskiego musi być jednym z priorytetów polityki zagranicznej Unii. Tym bardziej – co znamienne i dobre – że już ponad połowa mieszkańców Białorusi uważa, że Unia powinna odgrywać na Białorusi większą rolę. Widać wzrost aktywności władz białoruskich wobec Litwy. Być może jest to kolejna próba wyjścia Białorusi i tego reżimu z izolacji międzynarodowej i wznowienia dialogu z Unią. Jakkolwiek Mińsk usiłuje powrócić do strategii lawirowania pomiędzy Zachodem i Rosją, to nie wydaje się, aby Łukaszenka był gotowy do zwolnienia i rehabilitacji wszystkich więźniów politycznych, a bez tego nie powinniśmy znosić sankcji wobec Mińska.

Dlatego, aby wpłynąć na realne zmiany na Białorusi, musimy prowadzić politykę dwutorowo – negocjować z Mińskiem zwiększenie praw obywatelskich i wspierać opozycję. Gdy Mińsk uwolni Alesia Białackiego, powinniśmy wesprzeć wolne media, takie ja telewizja Biełsat; gdy Mińsk ponownie otworzy biuro OBWE, możemy wesprzeć opozycję z funduszu na rzecz demokracji, a gdy Mińsk znormalizuje sytuację ze Związkiem Polaków na Białorusi, możemy znieść ograniczenia wizowe wobec tego kraju.

  Cristian Dan Preda (PPE). - Sunt bucuros că abordăm astăzi acest subiect. Am depus, de altfel, mai multe amendamente în dezbaterea care a avut loc în cadrul comisiei şi trebuie să subliniez aici, cum am făcut-o şi în alte ocazii, faptul că, pentru Grupul PPE, ceea ce este cel mai important atunci când vine vorba despre Belarus este situația generală în privinţa respectării drepturilor omului - este o situaţie dezastruoasă, cum se ştie. Nu mai reamintesc aici faptul că Belarus rămâne singura țară din Europa care mai folosește pedeapsa cu moartea! De altfel, chiar în acest an au fost anunţate noi sentințe. Din păcate, autoritățile din Belarus râmăn indiferente la toate semnalele lansate de comunitatea internaţională şi aceasta, sigur, nu a făcut decât să degradeze în mod continuu relațiile dintre Uniune şi Belarus, ceea ce a condus, practic, la autoizolarea a acestei ţări.

Summitul Parteneriatului estic, care se va desfășura în noiembrie la Vilnius, nu va putea îmbunătăți relațiile Uniunii cu Belarus. Este, din păcate, o certitudine. Trebuie însă să facem tot posibilul, cred eu, ca această stare de fapt să afecteze doar liderii politici, şi nu societatea din Belarus. Trebuie, în acest sens, să sprijinim societatea civilă, cetăţenii simpli, prin stabilirea de contacte şi prin oferirea posibilității de a călători, de ce nu, de a lucra în Europa, pentru a încuraja, în acest fel, un proces un proces de europenizare de jos în sus, pentru că, de sus în jos, e clar, nu se poate.

Interventi su richiesta

  Jan Kozłowski (PPE). - Pani Przewodnicząca! Zgadzam się ze sprawozdawcą i przedmówcami, że warto wprowadzić jednostronne ułatwienia w wydawaniu wiz oraz obniżyć ich koszt, ponieważ kwota 60 euro nie jest przystępna dla większości Białorusinów. Sądzę, że obniżenie lub zniesienie opłat za wizy krótkoterminowe, zwłaszcza dla młodzieży, pozytywnie wpłynie na ich mobilność, pomoże w zwalczaniu izolacji społeczeństwa, przyczyni się do zrozumienia potrzebnych form społecznych i gospodarczych, a także promowania wartości, na których opiera się Unia Europejska.

Podzielam również opinię, że należy zwiększyć nakłady na rozwój społeczeństwa obywatelskiego, i tutaj istotnym instrumentem, który warto wykorzystać, jest Europejski Fundusz na Rzecz Demokracji, który został utworzony właśnie po to, aby otworzyć nowe możliwości współpracy z państwami trzecimi.

  Zuzana Roithová (PPE). - Paní předsedající, ve zprávě považuji za klíčový náš požadavek na bezpodmínečné a okamžité propuštění všech politických vězňů v Bělorusku. Za stejně důležité považuji jejich následnou plnou rehabilitaci, co se týče všech občanských práv, zahlazení odsouzení v trestních rejstřících a majetkové odškodnění.

Bez těchto kroků není možné rušit sankce Evropské unie cílené na hlavní představitele totalitního režimu v Bělorusku. Lidé v Bělorusku by měli vědět, že evropská finanční pomoc je vázána na demokratické reformy, spravedlivé volby s rovným přístupem opozice do médií.

Současně bychom neměli dostat občany Běloruska do izolace, ale např. otevřít naše školy studentům. Společným cílem je dosáhnout fungující ochranu vlády práva a základních lidských práv a svobod také v této zemi na východě naší Evropy.

  Marek Siwiec (S&D). - Pani Przewodnicząca! Wszyscy na tej sali zgadzają się, że polityka wobec Białorusi obliczona jest na wiele lat, a może i na wiele dziesiątek lat. Nie mamy dobrego sposobu, aby szybko rozwiązać największe problemy. Polityka obliczona na wiele lat może być skuteczna w dwóch dziedzinach: pierwsza to media – dotarcie do opinii publicznej, a druga to edukacja. W obu dziedzinach działamy ieschematycznie, mało kreatywnie, bez wyobraźni. Są na Białorusi gazety drukowane za niezależne pieniądze, cokolwiek by to znaczyło, czy gazety drukowane w Rosji i dystrybuowane poprzez agencje kurierskie. Ale są i działają, i to one dają prawdziwą wiedzę na temat sytuacji w tym kraju. Jest internet, który mało angażuje uczestników i odbiorców. I w końcu są dwie szalenie ważne instytucje – telewizja Biełsat i radio Białoruś.Wszystkie te środki przekazu powinny być bardziej obecne, lepiej rozliczane z tego, co robią i bardziej wpływać na to, jaka jest polityka Unii Europejskiej wobec Białorusi.

  Kristiina Ojuland (ALDE). - Aitäh proua juhataja! Mul isiklikult on päris palju sõpru Eestis, kes on tulnud Valgevenest noorte põgenikena ja kellele Eesti on andnud poliitilist asüüli. Ma olen nendega viimastel aastatel väga palju koostööd teinud ja olen seetõttu ka päris hästi kursis nende probleemidega, mis seisavad Valgevene ja tema kodanike ees. Ma ei taha hakata kordama kõike seda, mida siin härra Rouček, härra Schmidt, härra Schulz ja härra Kowal oma kõnedes mainisid, ma olen kõige sellega nõus. Selge on see, et tänane Valgevene režiim on kriminaalne režiim. Tänane režiim on korruptsioonist läbinisti läbi imbunud. Tänane režiim hoiab kinni poliitilisi vange. Ja küsimus on tegelikult selles, miks Valgevene kodanikud ise sellise asjaga lepivad. Aga võib-olla ka sellepärast, et kunagi on Euroopa Liit jätnud midagi tegemata, jätnud neile andmata perspektiivi, võimaluse tulla lähemale Euroopa Liidule. Ja see sõnum, mis on kunagi andmata jäetud, võib-olla selle sõnumi andmine võib veel täna toimuda, võib-olla selleks ei ole hilja.

  Andreas Mölzer (NI). - Frau Präsidentin! Der Fortschritt in den Beziehungen zwischen der EU und Belarus ist meines Erachtens mehr als unbefriedigend. Die EU hat mit ihrer Politik der Ausgrenzung von Belarus und der Nichtbeachtung des Wahlergebnisses der Parlamentswahl des Jahres 2012 sicher nicht das gewünschte Ziel erreicht. Die Sanktionen sind nicht zielführend, schaden in erster Linie der Bevölkerung und sind daher meines Erachtens aufzuheben.

Was es braucht, ist ein verstärkter politischer und wirtschaftlicher Austausch zwischen Weißrussland und den EU-Mitgliedstaaten, um einerseits Reformen in Gang zu setzen und die wirtschaftliche Lage im Land zu verbessern und andererseits die Weißrussen von den Vorzügen und Stärken des westlichen Systems zu überzeugen. Die strikte Visumpolitik mit den relativ hohen Kosten für Visa ist dabei völlig kontraproduktiv und muss dringend verändert werden.

Ich fordere die Kommission auf, bei der Beurteilung der Lage in Belarus stärker auf Tatsachen zurückzugreifen und sämtliche Länder in Osteuropa nach den gleichen Standards zu beurteilen!

  Eduard Kukan (PPE) - Je poľutovaniahodné, že Bielorusko zostáva jednou z problematických krajín Východného partnerstva, pokiaľ ide o dodržiavanie zásad demokracie, ochrany ľudských práv a občianskych slobôd. Napriek rôznym politickým nástrojom a sankčným opatreniam v prospech zlepšenia situácie v tejto krajine je veľmi malý.

Som preto rád, že máme report z odporúčaniami, ako by sa Únia mala k tejto krajine konštruktívne postaviť. Bielorusko by nemalo zostať izolované. Stagnácia vo vzťahu medzi Úniou a Bieloruskom by sa mala rozhýbať. Únia má reálne čo Bielorusku ponúknuť. Záleží však na ňom.

Odstránenie káuz politických väzňov, diskriminácia občianskej spoločnosti, nedemokratických praktík obmedzovania občianskych slobôd, to všetko sú základy skutočných partnerských vzťahov. Bieloruským politickým elitám hodno tiež pripomenúť, že by si mali uvedomiť, že ich vzťahy s Ruskom majú tiež svoje limity.

(Fine degli interventi su richiesta)

  Štefan Füle, Member of the Commission on behalf of the Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. − Madam President, honourable Members, this was a fascinating debate: many thanks again for both the report and the debate.

I would like to end with three remarks. Firstly, let there be no doubt that the situation in Belarus in terms of human rights and democracy remains of serious concern. Against this background, I feel that the European Union policy of critical engagement towards Belarus remains valid.

Secondly, I would like to react to those who call on the European Union to step up its role in dealing with Belarus. I agree. I agree with those who say that the Eastern Partnership is a policy not only for good weather in our relationship with our partners, but also for bad weather; that it offers enough instruments, based on the principle of more for more and also less for less, for engaging with our partners. And that is what we have been trying to do recently. The participation by Minister of Foreign Affairs Makey in the recent Eastern Partnership ministerial meeting in July was an opportune contribution to such a debate. I am looking forward to continuing that debate this week in Yerevan, where we are going to have a third informal partnership dialogue with the foreign ministers of our six partner countries.

I heard some of you mentioning a couple of the important issues, so let me refer to some of them. The World Ice Hockey Championship is an important occasion. Let me tell you openly that I am not a friend of boycotts, in particular when it comes to sport, but this does not mean that we should not use this important sporting event to focus attention, not only throughout Europe but throughout the world, on the human rights situation in Belarus. It will be a great opportunity for us to make very clear the case we are discussing here: to Belarus itself, in Europe, and also throughout the world.

Another issue is that of civil society: since 2011 we have increased our support for civil society six-fold. Let me make it absolutely clear, there has been no change in the Commission’s policy on financing the activities of civil society in Belarus. Even civil society organisations which are not registered have means of benefiting from our support. I will send you an explanation in greater detail on that question and I will work with my colleagues on the potential for strengthening, not weakening, such involvement.

Another point that you mentioned a number of times concerns visas and visa facilitation. Belarus is the only country in the world, to the best of my knowledge, which has not reacted to our offer to negotiate a visa facilitation agreement that would facilitate people-to-people contact. So, in the meantime, we will continue to work with the Member States on making the best use of the visa code, to which some of you referred, and it is encouraging to see more Member States using and strengthening the flexibility that the visa code affords them.

My third concluding point is this: Belarus can still use the opportunity open to it, and give us grounds to regard it more positively, in the context of the forthcoming Eastern Partnership Summit, at which we hope to take a qualitative leap forward with our partners in the Eastern Partnership. I call upon the authorities of Belarus to take the necessary steps to bring Belarus back to the heart of Europe where it belongs. The more openness to political and economic reform they demonstrate, the more engagement they will encounter on the part of the European Union.

  Justas Vincas Paleckis, rapporteur. − Madam President, I believe that this discussion has shown that the issue of political prisoners is an absolute priority for Parliament and for the EU. At the same time, as Commissioner Füle said, there is a chance that there could be some movement in the right direction, especially before the summit in Vilnius.

I believe that those who tabled amendments and who worked on this recommendation tried to create a set of proposals which would also encourage contacts between two countries and of course with the aim of creating a situation where political prisoners in this country would be past, so to say, their impossible situation.

I believe it is important that in October there is to be a revision of the sanctions or, as the Commission says in a very polite way, the ‘restricted measures’ against Belarus. We suggest that this should be done in a very thorough way in order to improve their effectiveness and adapt their scope, nature and validity, reacting to the developments in that country and in their relations with the EU. As has been said, Minsk has time to show its real intentions.

There was debate about the World Ice Hockey Championships in Belarus. I very much support the opinion of Commissioner Füle. I believe that those who intend to affect their supreme authorities with this step could instead affect the ordinary people of Belarus.

I believe that it was useful to speak not only about the human rights situation in Belarus – we have done so many times – but about the strategy of our relations with Belarus.

  Presidente. − La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà domani, giovedì 12 settembre 2013, alle 12.00.

Dichiarazioni scritte (articolo 149)

  Vojtěch Mynář (S&D) ), písemně. – Doporučení kolegy Paleckise vůči Bělorusku jsou dle mého názoru významným příspěvkem litevského předsednictví k posílení evropské politiky východním směrem. Obratně kombinují zachování našich „červených čar“ se změnou prostředků k jejich naplnění. Mrzí mne pouze, že jsme nebyli schopni se podobného kompromisu dopracovat dříve. Přitom bylo patrné, že náš dosavadní přístup nepřináší kýžené výsledky. Pravidelná setkání s opozicí, která má jistě neodmyslitelnou roli, nemohou nahrazovat naši interakci s oficiálními běloruskými úřady, ať si o režimu myslíme cokoli. Praktickým důsledkem toho všeho bylo mj. i omezení úlohy parlamentní delegace, jejímž jsem členem. Velmi užitečným shledávám námět na jednostranné ulehčení vízového styku s Běloruskem ze strany EU. V praxi EU to je premiéra, ale myslím, že přichází v pravý čas. Součinnost s běloruskými úřady v oblastech jako obchod, ekologie, migrace, energetika nebo celní otázky shledávám přirozenou, i když také opožděnou. Na druhou stranu je třeba stále důsledně kontrolovat dodržování lidských práv, svobody slova a tisku a průběh demokratických reforem, především posilování nezávislosti justice. Posun v této oblasti musí být podmínkou pro další podporu v rámci evropského nástroje sousedství a partnerství, ze kterého byly podpořeny projekty přeshraniční spolupráce s běloruskými sousedy.