Istungi stenogramm

Neljapäev, 12. september 2013 - Strasbourg

17.2. Olukord Kesk-Aafrika Vabariigis (arutelu)

  Der Präsident. − Als nächster Punkt folgt die Aussprache über sechs Entschließungsanträge zur Lage in der Zentralafrikanischen Republik⁽¹⁾.

  Marek Henryk Migalski, autor. − Panie Przewodniczący! Republika Środkowoafrykańska jest jednym z klasycznych państw upadłych. W takich państwach zawsze dochodzi do tych zbrodni, do tych nieprawidłowości, o których mówimy i o których wspominamy w naszej rezolucji. Moja grupa będzie za nią głosować, dlatego, że wzywa do koniecznych działań, do zaprzestania konfliktu zbrojnego, do ukarania w zgodzie z prawem krajowym i międzynarodowym złoczyńców, do wyciągnięcia wobec nich konsekwencji, wreszcie do poprawy sytuacji humanitarnej.

Unia Europejska powinna działać dwutorowo: po pierwsze działania dyplomatyczne, a po drugie działania natury ekonomicznej. Przypomnijmy, że Unia Europejska i tak jest największym donatorem. Przekazaliśmy do tego kraju ponad 20 milionów euro. Warto jednak pamiętać, że przy tego typu transferach, zawsze dochodzi do nieprawidłowości, kradzieży, korupcji. Pamiętajmy o tym, żeby te pieniądze trafiały do potrzebujących, i powinniśmy również na to zwracać uwagę. Podsumowując, droga dyplomatyczna i pomoc ekonomiczna.

  Cristian Dan Preda, Autor. − Subiectul pe care îl discutăm acum a fost stabilit săptămâna trecută, aşa cum se întâmplă de obicei. În fine, subiectul următor, Bahrain, a fost stabilit abia luni, după cum se ştie. Revenind, atunci când s-a propus discutarea situației din Republica Centrafricană au fost colegi care s-au întrebat: este cu adevărat o urgenţă? Ce se întâmplă acolo? De ce acest caz?

Ei bine, ceea ce s-a întâmplat peste weekend arată foarte clar faptul că este vorba de o urgenţă, pentru că nu mai puţin de 70 de persoane au murit în vestul acestei ţări, în confruntările dintre rebelii Seleka și partizanii fostului Președinte Bozizé. De fapt, la aproape 6 luni după ce rebelii Seleka au preluat puterea, ţara este în haos, situaţia umanitară este foarte preocupantă, situaţia drepturilor omului, la fel. În discuţia pe care am avut-o în negocierea rezoluţiei comune se amintea declaraţia făcută de Valerie Amos, Secretarul-General adjunct pentru afaceri umanitare al Națiunilor Unite, pericolul ca acest ...

(Preşedintele a întrerupt vorbitorul)

  Joanna Senyszyn, autorka. − Panie Przewodniczący! W Republice Środkowej Afryki rozgrywa się dramat humanitarny. Po niekonstytucyjnym przejęciu władzy rebelianci z koalicji Seleka dopuszczają się bezprawia. Przemoc i destrukcja osiągnęły niespotykany poziom. 70% ludności cywilnej żyje poniżej granicy ubóstwa. Przed bezprawiem chronią się w dżungli i na sawannach. Panuje strach, głód i choroby. Dzieci są przymusowo werbowane do islamskich bojówek.

Trzeba zapewnić ochronę, żywność, dostęp do opieki zdrowotnej, umożliwić repatriację i reintegrację ze społeczeństwem. Republika Środkowej Afryki potrzebuje naszego pilnego, silnego wsparcia politycznego i finansowego. Kluczowa jest pomoc humanitarna. Ważne jest oczywiście zwiększenie liczebności misji pokojowej dla ustabilizowania sytuacji, co pomoże zapewnić bezpieczeństwo i ochronę ludności cywilnej oraz stworzyć odpowiednie warunki do przeprowadzenia wolnych demokratycznych wyborów. Słuszna jest decyzja Republiki Środkowoafrykańskiej dotycząca rozpoczęcia programu zbierania nielegalnej broni, kwestia pomocy powinna być poruszona podczas zgromadzenia...

(Przewodniczący odebrał posłance głos)

  Kristiina Ojuland, author. − Mr President, nearly six months have now passed since the unconstitutional seizure of power in the Central African Republic and the situation is worsening every day. The EU has repeatedly expressed its deep concern over the absence of the rule of law and has insisted on urgently restoring protection to the civilian population.

To remove the climate of impunity, the judicial system must make accountable those who have committed human rights violations and war crimes. Otherwise, there needs to be an international intervention, as the International Criminal Court said last month that the crimes committed in the Central African Republic may fall under its jurisdiction. There needs to be a clear demilitarisation and the implementation of a thorough peace plan.

  Marie-Christine Vergiat, auteur. − Monsieur le Président, c'est la deuxième fois depuis le début de l'année que nous examinons une résolution sur la République centrafricaine. Depuis notre résolution du 11 janvier dernier, le général Bozizé a été renversé et Michel Djotodia, le chef des rebelles de la Seleka, s'est autoproclamé chef de l'État.

Aujourd'hui, le roi est nu et les hommes de la Seleka ont visiblement échappé à son contrôle, comme en témoignent effectivement les récentes violences. La France et ses amis tchadiens portent une lourde responsabilité dans la situation de ce pays. Aujourd'hui, elle refuse d'intervenir en Centrafrique mais le risque demeure.

Sans résultats tangibles, l'Union européenne a octroyé des aides considérables à ce pays qui, malgré ses richesses naturelles, est l'un des plus pauvres au monde. La situation humanitaire est effectivement catastrophique: près de six millions de personnes ont besoin d'une aide d'urgence et les ONG n'accèdent qu'à 20 % du territoire.

Leur venir en aide doit effectivement être la priorité des forces internationales dans ce pays dont on ne sait plus par qui il est gouverné.

  Barbara Lochbihler, Verfasserin. − Herr Präsident! Die Bevölkerung in der Zentralafrikanischen Republik leidet extrem unter den jahrelangen Kämpfen und schweren Menschenrechtsverletzungen durch bewaffnete Gruppen und durch die Armee. Und obwohl bereits 2012 mehrere bewaffnete Gruppen das Ende des Konflikts mit der Regierung erklärt und sich zur Entwaffnung verpflichtet haben, nehmen die schweren Menschenrechtsverletzungen kein Ende. Es kommt zu außergerichtlichen Tötungen, Entführungen, Plünderungen, ja Massenhinrichtungen. Personen werden ohne Anklageerhebung verhaftet sowie Frauen und Mädchen vergewaltigt und als Sexsklavinnen missbraucht. Ebenso zwingen viele der bewaffneten Gruppen Kinder unvermindert dazu, für sie zu kämpfen und zu morden.

Die Kämpfe wurden in letzter Zeit wieder intensiver. Dadurch wurde besonders deutlich, dass die fragilen staatlichen Strukturen von Recht und Ordnung nun komplett zusammengebrochen sind. Man muss wohl von einem nicht existierenden Justizwesen sprechen. Die jahrelangen gewalttätigen Auseinandersetzungen und eine kaum funktionierende Regierung haben dazu geführt, dass Grundnahrungsmittel knapp und die Preise extrem hoch sind und viele Menschen ihre Heimat verlassen müssen, um ihr schieres Überleben zu sichern. Man spricht heute von 1,6 Millionen Menschen, die dringend mit Wasser, Nahrung, einem Dach über dem Kopf und der notwendigsten Gesundheitsfürsorge versorgt werden müssen.

Die EU ist aufgefordert, mit ihrer humanitären Hilfe fortzufahren und die Regierung der Zentralafrikanischen Republik darin zu unterstützen, ein funktionierendes Regierungshandeln zu ermöglichen. Insbesondere muss die EU darauf hinarbeiten, dass die Menschenrechtsverletzungen aufhören und diejenigen zur Verantwortung gezogen werden, die diese Verbrechen angeordnet und durchgeführt haben. Es ist notwendig, hierfür eine gemischte Untersuchungskommission einzusetzen. Auch dies sollte die EU intensiv unterstützen!

  Mariya Gabriel, au nom du groupe PPE. – Monsieur le Président, en juin, au sein de l'Assemblée paritaire ACP-UE, nous avions salué les signes d'amélioration, sur le plan politique, en République centrafricaine. Nous avions cependant aussi souligné que la situation humanitaire et sécuritaire, notamment, y demeurait très fragile. Malheureusement, une fois de plus, nous avions raison.

Le processus de stabilisation et de reconstruction du pays est aujourd'hui remis en cause. Plusieurs priorités s'imposent. La crise humanitaire centrafricaine touche 1,6 million de personnes. Il convient d'abord de rétablir les services de base pour les personnes déplacées. Il faut, deuxième point, s'attaquer avec fermeté au problème des enfants soldats. Troisième point, l'aspect militaire est primordial: il faut mener à bien la collecte des armes dans tout le pays. Ceci m'amène à mon dernier point.

La mise en œuvre des accords de Libreville demeure le cadre de référence pour une sortie de la crise. Nous lançons ainsi un appel à tous les partenaires régionaux et internationaux à renforcer leurs missions afin d'améliorer les actions communes.

  Mitro Repo, S&D-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, parlamentti joutuu jo toistamiseen tänä vuonna ottamaan kantaa Keski-Afrikan yhä heikkenevään ihmisoikeustilanteeseen. Tämä luonnonvaroiltaan rikas maa on yksi maailman köyhimmistä ja turvattomimmista maista. Euroopan unionin on syytä punnita tarkkaan, kuinka se suhtautuu Keski-Afrikan tasavallan tilanteeseen.

Ihmisoikeuksien kunnioittaminen on unionimme perusarvo ja keskeinen osa Cotonoun kumppanuussopimusta. Suurimpana kehitysavun antajana Euroopan unioni on avainasemassa maan siviiliväestön kärsimyksen helpottamisessa. Levottomuuksien vuoksi perheet ovat jättäneet kotinsa, humanitäärinen kriisi on vain syventynyt ja ruokapula kasvanut. Räikeintä on se, että raiskauksia käytetään sodan välineenä, kuten myös lapsisotilaitakin.

Euroopan unionin tulee antaa täysi tukensa Kansainvälisen rikostuomioistuimen päätökselle tutkia Keski-Afrikan tasavallan tekemät julmat ihmisoikeusrikokset. Uhrien ja heidän perheidensä vuoksi on tärkeää, että ihmisoikeusrikkomukset tutkitaan asianmukaisesti ja syyllisiä rangaistaan.

  Franz Obermayr (NI). - Herr Präsident! Seit ihrer Machtergreifung haben Teile der Séléka-Koalition zahlreiche Vergewaltigungen, Diebstähle, Plünderungen und andere Menschenrechtsverletzungen in der Hauptstadt, aber auch in den Provinzen begangen. Sie unterliegen dabei keinerlei Kontrolle und können so willkürlich die Bevölkerung mit ihren Gräueltaten quälen. Die gewaltsame und verfassungswidrige Machtübernahme durch diese Séléka-Koalition muss daher von der internationalen Gemeinschaft klar verurteilt werden.

Diejenigen, die Kriegsverbrechen und Verbrechen gegen die Menschlichkeit begehen, müssen nach nationalem, aber auch internationalem Strafrecht vor Gericht gestellt und bestraft werden. Der Internationale Strafgerichtshof ist bereits mit der Lage in der Zentralafrikanischen Republik befasst. Nach seinem Statut – und das sollte den Kriegsverbrechern auch klar sein – gibt es eben keine Verjährungsfrist für Völkermord und keine Verjährungsfrist bei Verbrechen gegen die Menschlichkeit.

  Seán Kelly (PPE). - A Uachtaráin, is ceart agus is cóir go bpléimid i bPoblacht na hAfraice Láir anseo inniu go háirithe ós rud é go dtugann an tAontas Eorpach níos mó cabhrach di ná aon tír ná aon aonad eile. Tugaimid mar a dúirt an t-údar EUR 20 milliún in aghaidh na bliana, suim nach beag. Cé go bhfuair an phoblacht seo neamhspleáchas i 1960, ní móran iad na buntáistí a thug sé do dhaonra na tíre, faraor. Tá siad sa 9ú háit as 187 tír ó thaobh forbairt daonra. Nuair a thuigeann tú go bhfuil saibhreas sa tír seo ó thaobh acmhainní nádúrtha cosúil le hadhmad, ór agus úráiniam is deacair an figiúr sin a thuiscint. Dá bhrí sin, caithfimid gach cabhair a thabhairt dóibh chun deireadh a chur leis an bhforéigean agus chun an saibhreas a roinnt i measc an daonra. Tá a lán le déanamh agus ba chóir dúinn cabhrú leo.

  Corina Creţu (S&D). - Într-adevăr, Republica Centrafricană a fost aruncată într-un haos deplin, care favorizează încălcările sistematice şi grave ale drepturilor omului, mai ales de când rebelii din coaliţia Seleka au preluat puterea, prin lovitura de stat armată din 24 martie. Într-o impunitate totală, bandele Seleka au comis crime, au torturat partizani ai fostului preşedinte, au violat femei, au jefuit localităţi întregi. O jumătate de secol de instabilitate, culminând cu aceste atrocităţi, a împins întreaga populaţie în chinurile foametei, iar statul centrafrican a ajuns în pragul dezintegrării, într-o reeditare dezolantă a scenariului somalez.

De aceea, este nevoie urgentă de o intervenţie militară internaţională, pentru pacificarea ţării şi pentru stoparea ameniţării jihadiste din nord. Pentru a putea acorda suportul umanitar, atât de necesar, şi pentru a putea demara efortul de reconstruire a statului centrafrican, trebuie, cu prioritate, să fie consolidate mandatul şi efectivele misiunilor multinaţionale de menţinere a păcii şi de asistenţă pentru Republica Centrafricană.

  Monica Luisa Macovei (PPE). - Sunt foarte îngrijorată de starea de război şi impunitate, care se prelungeşte în Republica Centrafricană. Oamenii mor, sunt torturaţi şi nimeni nu răspunde. Comunitatea internaţională asistă impasibilă la o nouă criză a acestei ţări, deja sărăcită de alte războaie şi conflicte interne. Populaţia este traumatizată, 240 000 de refugiaţi sunt într-o situaţie vulnerabilă şi peste 100 000 de copii au fost victime ale abuzurilor sau sunt înrolaţi în grupuri armate. Tribunalul Internaţional Penal trebuie să înceapă cercetările în Republica Centrafricană. Normele internaţionale se aplică tuturor ţărilor, chiar şi celor cu resurse economice limitate. Suntem responsabili în faţa populaţiei din Republica Centrafricană şi nu putem aştepta să vedem cine va câştiga din confruntările dintre diverse grupuri armate pentru a decide pe cine susţinem.

Catch-the-eye-Verfahren

  Krzysztof Lisek (PPE). - Panie Przewodniczący! Sytuacja w Republice Środkowoafrykańskiej jest oczywiście niezwykle skomplikowana i wygląda na to, że powoli wymyka się spod jakiejkolwiek kontroli. Walki między zwolennikami obalonego poprzedniego prezydenta Bozizé a zwolennikami obecnych władz nasilają się. Tylko w zeszłym tygodniu zginęły 73 osoby, w tym – co warto i należy podkreślić – kilkunastu żołnierzy z Republiki Południowej Afryki, którzy uczestniczą w misji Unii Afrykańskiej FOMAC. To jest sytuacja, która rzeczywiście zbliża nas do sytuacji, którą koledzy określili jako upadek państwa. Nie możemy oczywiście stać z założonymi rękami i społeczność międzynarodowa musi podjąć działania na rzecz zakończenia tego konfliktu i podjęcia dialogu między tymi zwaśnionymi stronami.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D). - Panie Przewodniczący! Od momentu przejęcia władzy w Republice Środkowoafrykańskiej przez rebeliantów z koalicji Seleka w marcu bieżącego roku, sytuacja w kraju wymknęła się spod kontroli. Przemoc, gwałt i grabieże stały się elementami codzienności dla tamtejszej ludności za sprawą zmilitaryzowanych grup przestępczych z kraju i sąsiednich regionów. Doprowadziło to do exodusu ludności cywilnej z miast i prowincji nękanych falą przemocy, przyczyniając się do kompletnego upadku rolnictwa, a także całkowitego paraliżu działalności instytucji publicznych w państwie, w tym systemu opieki zdrowotnej.

Według szacunków Biura ONZ ds. koordynacji pomocy humanitarnej, prawie jedna trzecia ludności opuściła swoje domy. Półtora miliona osób potrzebuje natychmiastowej pomocy humanitarnej, w tym 200 tysięcy – pomocy medycznej. Prawie pół miliona osób dotkniętych jest skrajnym głodem. 650 tysięcy dzieci pozostaje bez dostępu do edukacji, a 3,5 tysiąca z nich jest zmuszona do czynnej służby wojskowej. Społeczność międzynarodowa powinna zwiększyć obecność w tym regionie, wspierając wysiłki działających na miejscu misji w ich działaniach na rzecz ochrony ludności cywilnej.

  Sari Essayah (PPE). - Arvoisa puhemies, Keski-Afrikan tasavallan hallinto on lähes tuhoutunut sitten viimeisimmän vallankaappauksen ja turvallisuustilanne on erittäin vakava.

Maan pääkaupungin Banguin ulkopuolella turvallisuustilanne on erityisen heikko. Ei ole poliisia, ei ole oikeuslaitosta, ei edes alkeellista terveydenhuoltoa. Maan 4,6 miljoonasta asukkaasta puolet on lapsia. Monet ihmiset ovat paenneet kaupungeista ja kylistä ja syövät juuria selvitäkseen. Malaria, muut taudit sekä korkea synnytyskuolleisuus ja aliravitsemus tappavat ihmisiä jopa enemmän kuin aseellinen konflikti.

On käsittämätöntä, että kansainvälinen yhteisö on hyvin pitkään ollut huomioimatta tätä Keski-Afrikan tasavallan humanitaarista katastrofia, ja aivan niin kuin täällä moni kollega on jo aiemmin sanonut, EU alueen tukijana ei voi väistää vastuuta. Tällä hetkellä me tarvitsemme nopeasti toimenpiteitä, jotta pystymme pelastamaan ihmishenkiä tuossa maassa.

(Ende des Catch-the-eye-Verfahrens)

  Viviane Reding, Vice-President of the Commission. − Mr President, the Commission welcomes the draft resolution, because the situation in the Central African Republic is of greatest concern since the outbreak of the crisis in December 2012. More than five months after the unconstitutional change of government, the Central African Republic is now moving towards a state of anarchy.

Over the last weekend alone, more than 60 people were killed in the north-west of the country. This marks an escalation of the religious and communal tension. We strongly condemn the ongoing and widespread violations of human rights and international humanitarian law. We share the concern expressed by the Parliament and continue to work through all possible channels to ensure respect for human rights and to fight impunity.

We will do this jointly with our regional and international partners, as well as the appropriate international fora such as the United Nations Human Rights Council. Vice-President Ashton issued a statement on 25 March 2013 expressing deep concern and underlining that those responsible for human rights abuses will be held to account. We call on the Central African Republic’s transitional authorities to take concrete measures to restore law and order, to protect the civilian population and to comply with the Libreville Agreements.

We also support the setting up of the African-Union-led peace support operation in the Central African Republic. We are also assisting the efforts of the Central African Republic Government of National Unity under the leadership of Prime Minister Tiangaye, notably through an urgent stabilisation programme, funded under the instrument for stability.

Despite the unprecedented scale of the current crisis, the Central African Republic risks becoming a forgotten crisis and this should not be the case. Thanks to the European Parliament, it will not be forgotten. Strong international mobilisation to bring the Central African Republic high on the agenda is crucial, including at United Nations level. In this context, let me also recall the statement of 10 September 2013 by my colleague Kristalina Georgieva, strongly condemning the killing of two aid workers employed by ACTED, a French NGO, and a humanitarian partner organisation of the European Union. It is beyond words and completely unacceptable to target people who are working to save the lives of others. Our thoughts are with the families, friends and colleagues of the victims.

Colleagues, you know that the humanitarian situation is dramatic in the country and that everything must be done to protect the citizens and aid workers and to respect humanitarian principles. Security has become a major problem, limiting the ability of aid workers to move around and help the people in need. Worse still, killing, executions, torture, physical violence, including sexual violence, extortion, illegal taxation, pillaging and the destruction of houses and fields are affecting the whole life of the country. An already desperately destitute population is being pushed to the limit.

Commissioner Georgieva is organising a high-level ministerial meeting with France and OCHA on this subject on 25 September 2013 to raise awareness on the humanitarian needs in the Central African Republic. The EU will continue to remain actively engaged to assist in close coordination with international partners and the stabilisation of the country in support of the political process.

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet im Anschluss an die Aussprache statt.

(1) Siehe Protokoll.