Acta literal de los debates

Martes 10 de diciembre de 2013 - Estrasburgo

14. Resultados de la Cumbre de Vilna y futuro de la Asociación Oriental, en particular por lo que respecta a Ucrania (debate)

  President. − The next item is the debate on the statement by the Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy on the outcome of the Vilnius Summit and the future of the Eastern Partnership, in particular as regards Ukraine (2013/2983(RSP)).

  Štefan Füle, Member of the Commission, on behalf of the Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. − Mr President, honourable Members, the Vilnius Summit is continuing in the streets and squares of Kiev and other Ukrainian cities. The massive support for European integration, for reform and for modernisation that has been shown by Ukrainian citizens over recent weeks suggests that a large part of the population has made up its mind about where Ukraine should go, and that Ukrainians are committed to defending their choice by peacefully exercising their civil rights, their freedom of association and freedom of expression.

Their voice has been heard. I firmly believe that Ukraine and the European Union have been bound in association – unprecedented by its depth, breadth, and strength – not only by the letter, but by the spirit of this Association Agreement, which is maybe worth a million times more than a simple stroke of the pen. I admire the Ukrainian nation’s love for freedom and the maturity of its European spirit. It is not the European Union’s compensation that they seek; it is a chance to live by European values.

The Agreement is also a framework for some of the investments that Ukraine will have to make if it is serious about its modernisation pledge. Modernisation and investment go hand-in-hand. There can be no modernisation without genuine effort, political will and adequate investment.

The speculation we have seen about the alleged cost of Ukraine’s modernisation is unfounded and unjustified, as are the trade restrictions imposed by Russia. They are meant to dissuade the Ukrainian people from taking up new opportunities.

Once again, in our partnership we respect and defend the rights and freedoms of each individual, and we must defend the right of every nation to make its own choices. The people of Ukraine, its independence and sovereignty should not become victims of geopolitical zero-sum games or secret agreements.

We are in permanent contact both with government and opposition, as well as civil society to help find a way out of the current political stalemate. That way has to be based on non-violence and on compromises which are conducive to rapid political and economic stabilisation of the country. This must include a swift and credible investigation into the police brutality on Maidan on the night of 29 to 30 November. A panel with experts from government, opposition and from the Council of Europe will hopefully very soon be formed to monitor these investigations. I call upon the authorities to release all those peaceful demonstrators who remain in custody.

Ukraine cannot afford more tension and ever deeper division, in particular at a time of a looming financial crisis. The European Union is called upon by all sides to be helpful in such a situation. President Barroso has already discussed the European support that is needed and High Representative/Vice President of the Commission, Cathy Ashton, has arrived in Kiev today.

We stand ready to help and support Ukraine on its modernisation journey, including through topping up IMF loans with macro-financial assistance, stepping up the European Union’s financial assistance programmes to help Ukraine implement the Agreement, when signed, and helping to bring on board other international partners.

We are also willing to use our dialogue with Russia to clarify that the Agreement with Ukraine will not harm Russia’s economic interests. However, the Agreement itself is a bilateral issue between the European Union and Ukraine. As President Barroso stated in Vilnius, times of limited sovereignty are over in Europe.

The developments around Ukraine have marked the Vilnius Summit to a considerable extent. This should not however cloud the fact that Vilnius was an important step in the development and advancement of the Eastern Partnership. Vilnius was the first summit delivering tangible results, based on the steady work on political association and economic integration that the European Union has been doing with partners since the adoption of the Prague Declaration in May 2009 and the Warsaw Declaration in 2011. Let me enumerate them:

1. we initialled the Association Agreement/DCFTA with Georgia and the Republic of Moldova;

2. we signed the Visa Facilitation Agreement with Azerbaijan (after a similar agreement had been signed earlier this year with Armenia);

3. we signed a Framework Participation Agreement for EU-led crisis management operations with Georgia;

4. we initialled the Common Aviation Area Agreement with Ukraine and endorsed the Eastern Partnership transport network and list of priority projects agreed by Transport Ministers in October 2013;

5. we had a very successful Eastern Partnership Business Forum meeting and Civil Society Conference in Vilnius on the eve of the Summit; and

6. Belarus finally expressed its readiness to take up our offer to begin negotiations on a Visa Facilitation and Readmission Agreement. This is very important indeed for the citizens of Belarus.

We also agreed a Joint Summit Declaration which sets ambitious goals to be reached by 2015. Let there be no doubt that respect for our common values will remain at the centre of our partnership: an independent judiciary, tackling corruption, and effective and accountable public administration will be essential to ensure agreements serve those for whom they have been negotiated – namely the citizens.

Looking ahead, we will intensify our support for broader society – business communities, local and regional authorities, parliaments and, most of all, civil society which is vital for building the constituencies for reforms. Vilnius has also proven that differentiation is at the heart of the Eastern Partnership. We will be as ambitious as our partners are willing to be and we will deliver to the extent to which our partners are able to deliver on reforms. But combined with greater differentiation is our strong determination to pursue our common agenda with all six partners through multilateral dialogue and cooperation.

The Eastern Partnership is all about creating the conditions that will unlock and fulfil the potential for growth, enterprise, and creativity of citizens in Eastern Europe. The Partnership is being tested by the decision of Ukraine not to sign the AA/DCFTA at this stage, but the European Union has come out stronger because it did not compromise when faced with external pressure. It stood firm. It stood united and keeps the door to finishing the transformation of partner countries, within a clear rules-based framework, firmly open.

(Applause)

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, en nombre del Grupo PPE. – Señor Presidente, la Cumbre de Vilna no pasará precisamente a la historia como uno de los momentos más brillantes de la acción exterior de la Unión Europea. Resulta difícil comprender que nadie, hasta el último momento, haya podido anticipar el portazo del Presidente de Ucrania, que no solo nos ha puesto en ridículo, sino que, además, ha puesto en cuestión la propia política de vecindad de la Unión Europea.

Tiempo habrá, señor Comisario, para la autocrítica. Yo creo que en este momento lo que tenemos que hacer es articular desde las instituciones una respuesta que pueda estar a la altura de las expectativas de millones de ciudadanos de Ucrania que sí querían ese Acuerdo de Asociación con la Unión Europea.

Y resulta, señor Presidente, curioso constatar cómo el escepticismo crece dentro de nuestros Estados miembros y cómo en ese país se juegan literalmente la vida millones de ciudadanos ―como hemos podido constatar este fin de semana en Kiev el señor Buzek, el señor Brok, el señor Saryusz-Wolski, yo mismo y otros colegas del Grupo Liberal― que realmente sí quieren una asociación más estrecha con la Unión Europea.

Señor Comisario, en este momento creo que este Parlamento tiene que apoyar la misión de la Alta Representante sobre la base de evitar cualquier salida de la crisis por la violencia; apoyar, de forma determinada, los derechos fundamentales, el derecho de reunión, de manifestación y de opinión; pedir que se identifique a los culpables de la violencia y que se pongan a disposición judicial; y, lo más importante, señor Presidente, establecer un cauce pacífico y democrático para que el pueblo pueda ser oído y para que los ciudadanos de Ucrania, y no otros, puedan decidir su propio destino.

  Libor Rouček, on behalf of the S&D Group. – Mr President, let me thank the Commissioner for the hard work he has done. Let me also thank and congratulate the Lithuanian Presidency for a very well organised summit. Some people say the summit was a failure. I personally do not think so. We initiated agreements with Moldova and Georgia, and the Commissioner has already mentioned the other achievements, which I do not have time to repeat here.

What we have to do now is to look at how we can help Moldovans, Georgians, Ukrainians and others in a concrete way. For instance, how we can speed up projects connecting the EU with those countries in terms of energy, so that there is energy security and these countries are not left to the mercy of their big Eastern neighbour.

Visa facilitation and the visa-free regime is another aspect we should be looking at. We should also have as many contacts as possible with members of civil society, which is another way we should be going.

Also, of course, we should be helping the people of Ukraine, who have expressed in a clear way that they want to join the European Union and that they accept Western values and what they stand for. This is our moral duty and we should work out a policy on how to help those people in a concrete way.

  Graham Watson, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, the important documents signed at the Vilnius Summit have been somewhat overshadowed by the important documents unsigned. What we see in Kiev and other cities is almost as momentous as what we saw there ten years ago. It is the undeniable will of the people for a European future.

I wish we saw a similar passion among the peoples of the European Union, who frequently take the security that membership brings for granted. Liberals welcome the High Representative’s timely visit to the Ukraine. We hope she will make clear to the government how much we deplore police brutality against the demonstrators. We hope she will work with the authorities to help the country find its way forward. We hope she will consider appointing a mediator to bring together government, opposition and civil society.

Her message to President Yanukovych should be clear: it takes a great man to be a good listener. A great man listens to his people and does not silence them. A great man mediates between the different forces of society to prevent violence. A great man thinks twice before overriding the will of Parliament in the documents that he signs.

But I hope too that we will allow ourselves some self-criticism. Mr Kwasniewski, who has longstanding experience, recently suggested that we may have been naive in our dealings with the East, and we should reflect on that. If we want the association agreements to work, we must be more constructive, more flexible, more issue-focused. We must speak more openly about the elephant in the room – the Russian Federation – and we should look, as I hope the Commission and the EEAS will, at sending a fully-fledged mission to Kiev to negotiate a way forward to secure that country’s European future.

  Rebecca Harms, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident, sehr geehrte Kollegen! Ob dieser Vilnius-Gipfel uns vorwärts gebracht hat, oder ob das ein Gipfel war, der sehr böse in die Geschichte eingehen wird, das entscheidet sich in den nächsten Tagen in Kiew und in der Ukraine.

Ich bin selber, während Sie in Vilnius waren, in Kiew gewesen und habe den Euromaidan besucht. Was mir da begegnet ist, das kannte ich aus den Jahrzehnten meiner Arbeit in der Ukraine noch nicht. Der Euromaidan, das ist ein Fest von Tausenden, Zehntausenden, an Sonntagen Millionen Bürgern, die einstehen für eine unglaubliche Liebe zu ihrem Land – deswegen trage ich heute diese Fahne –, die einstehen dafür, dass sie glauben, dass die Europäische Union dafür steht, dass Freiheit, Gleichheit und Gerechtigkeit durch die Annäherung an die Europäische Union zu ihnen kommt.

Wer in den letzten Tagen auf dem Maidan war, der weiß, dass es in ganz Europa, im Westen kein Fest für Europa gibt wie das, was zur Zeit auf dem Maidan von denjenigen, die nach Westen wollen, gefeiert wird.

Ich kann bis jetzt nicht glauben, dass Politiker der Ukraine, mit denen ich noch vor Kurzem an einem Tisch gesessen habe, dass Regierungsmitglieder, dass der Außenminister, der so ernsthaft versucht hat, Politik zu machen, dass die in der Lage sein werden, ihre Spezialeinheiten, ihre Sondereinheiten gegen diese friedlichen Tausende, Millionen Ukrainer zu schicken, die da für Freiheit und Demokratie und für ihr Land eintreten.

Meine Damen und Herren, für die Europäische Union ist es meiner Meinung nach so, dass wir das Gegenüber sein müssen für diese neue Opposition, die ihre Wurzeln nicht mehr in den Zeiten der Sowjetunion hat, die nach der Sowjetunion kam, diese jungen Leute, die tatsächlich europäisch ticken, weil sie Europa kennengelernt haben. Und ich glaube, dass die wichtigste Idee, die in den letzten Tagen da diskutiert wurde, die Idee ist, die Konfrontation, den Einsatz der Gewalt anzuhalten, zu stoppen und das Ganze an einen Verhandlungstisch zu holen.

Der Runde Tisch, der heute von Präsident Janukowitsch organisiert wurde, das ist noch nicht der Runde Tisch, der gebraucht wird. Aber es braucht einen solchen Runden Tisch, und es ist die europäische Rolle, es ist in dieser Situation die historische europäische Aufgabe, der Eskalation der Gewalt entgegenzutreten und für diese Verhandlungen an einem Runden Tisch zu sorgen.

Wenn wir das schaffen, dann werden wir in Zukunft anders über Vilnius reden. Wenn wir das nicht schaffen, dann wird Vilnius als der Wendepunkt zum Schlechten in Sachen der Östlichen Partnerschaft in die Geschichte eingehen.

(Beifall)

  Ryszard Antoni Legutko, on behalf of the ECR Group. – Mr President, I think it is obvious to any unprejudiced mind that the Eastern Partnership summit in Vilnius was a humiliating failure. Let us admit it: the Eastern Partnership has never been a darling child of the European Union – poorly funded and poorly executed, it was never at the centre of EU strategy. It is no wonder that in this last political skirmish it was Russia that won, and it was the EU that lost.

The problem is that European Union politicians have never treated Ukraine as a strategic and important part of a larger game plan in which Russia is a potent and dangerously imperialist player. Instead, it was the national governments of Germany and France that played their bilateral, egoistic games with the Russian Government – as they have done, by the way, for several centuries. It is amazing to see how political habits die hard.

The ‘Russia first’ principle may have had its ups and downs, but it will survive – recent declarations by top German politicians notwithstanding. Will the latest developments in Ukraine teach a lesson to the European political class? I do not think so. When the turmoil subsides, the big guys from Moscow, Berlin, Paris and elsewhere will go back to business: business as usual.

  Helmut Scholz, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar! Frau Ashton weilt zurzeit in Kiew, um – wie es heißt – zu vermitteln nach dem Vilnius-Gipfel. Unsere Fraktion würde ein Agieren der Europäischen Union zur Verhinderung von eskalierenden innenpolitischen Krisen immer unterstützen. Dann müssten wir hier aber über Prävention – gebunden an die eigene Nichteinmischung und Mäßigung – reden.

Ich habe immer wieder kritisiert, dass die Politik der Östlichen Nachbarschaft, Herr Kommissar, zunehmend in Konfrontation zur Russischen Föderation konzipiert und praktiziert wird und die Länder der Östlichen Nachbarschaft in eine Logik der Ja-Nein-Entscheidungen gedrängt wurden. Damit hat die EU zum heutigen Konflikt in der Ukraine und auch zu den vielleicht mageren Ergebnissen des Vilnius-Gipfels beigetragen.

Ja, die Ukraine durchlebt gerade einen gesellschaftlichen Konflikt mit einem gefährlichen Destabilisierungspotenzial, einen Konflikt, der hausgemacht ist, denn es geht im Kern um die Überwindung heutiger wirtschaftlicher Schwierigkeiten und um gesellschaftliche Perspektive.

Wie will Frau Ashton aber vermitteln, wenn sie kein klares Wort sagt in Richtung derjenigen, die jetzt mal schnell das Paket der Schwarzmeerflotte aufmachen wollen, oder die – wie Rumäniens Staatspräsident – beabsichtigen, mal so nebenbei die Grenzen in Europa neu zu zeichnen? Wo ist der klare Verweis auf Helsinki und die Schlussakte?

Wie will Frau Ashton vermitteln, wenn die Kommission die Forderung nach einem Referendum in der Ukraine politisch abgetan hat, alleine weil es eine Forderung von Linken in der Ukraine war, es aber billigend in Kauf nimmt, dass die Konzepte von UDAR in Schreibstuben in der EU erarbeitet werden? Wir haben von ihr nichts zu den Faschisten von Swoboda gehört, die heute noch Denkmäler umstürzen, aber schon laut nach dem Sturz der Regierenden schreien.

Es gibt nur einen Ausweg: Die Bürger der Ukraine und – richtig – von Lwiw und Odessa bis Donezk und Sewastopol müssen wieder selbst über ihre Zukunft entscheiden dürfen, auch in Kiew. Die EU hat alles zu tun, damit dies möglich wird, und alles andere ist zu unterlassen. Das heutige Pressestatement von Frau Ashton vermittelt nicht die Botschaft eines Vermittelns. Es bezieht im Konflikt Position, damit gibt sie also das eine vor und tut das andere.

  Zbigniew Ziobro, w imieniu grupy EFD. – Panie Przewodniczący! Mimo podpisania porozumień w Wilnie przez Gruzję i Mołdawię z Unią Europejską jest oczywiste, że spotkanie to zakończyło się oczywistą klęską polityki wschodniej Unii Europejskiej. Została odrzucona propozycja współpracy przez największy i najważniejszy kraj partnerski Unii Europejskiej, to jest Ukrainę, i stało się tak – w sposób oczywisty dla każdego obserwatora – jak stać się musiało, stało się to, co było nieuchronne.

Otóż w sprawie polityki wschodniej było mnóstwo udawania od samego początku. Unia Europejska udawała, że angażuje się w sposób szczególny w politykę wschodnią i jest żywo zainteresowana integracją Ukrainy ze Wspólnotą Europejską. Unia Europejska udawała, że tak naprawdę w zasadzie przesądzone jest podpisanie porozumienia, tylko na przeszkodzie stoi sprawa pani Tymoszenko. Unia Europejska wreszcie udawała, że w tej sprawie jest tak naprawdę tylko jedyny partner, to jest wolna i suwerenna Ukraina, a w rzeczywistości mieliśmy dwóch ważnych partnerów: z jednej strony Ukrainę na pierwszym planie, ale na drugim Rosję. I te wszystkie okoliczności były całkowicie pomijane i lekceważone.

Wiadomo było, że Rosja traktuje Ukrainę jako sferę swojego wpływu, nie tylko gospodarczego, jako strategiczną sferę swojego wpływu. Wiadomo było, że gospodarka Ukrainy znajduje się w dramatycznej sytuacji. I wiadomo wreszcie było, i do przewidzenia, że Rosja nie po raz pierwszy użyje nacisku ekonomicznego, gróźb ekonomicznych jako formy szantażu, uniemożliwiając doprowadzenie do zacieśnienia relacji między Ukrainą i Unią Europejską. I tego scenariusza nie było w planach polityków unijnych. Byli całkowicie zaskoczeni działaniem Putina, byli całkowicie zaskoczeni dramatyczną sytuacją, w jakiej znalazła się Ukraina. W tej sytuacji można powiedzieć jedno: dramatyczna klęska szczytu w Wilnie jest rezultatem zaniechań i naiwnej, nieprzemyślanej polityki unijnej, która z góry była skazana na fiasko i na niepowodzenie.

  Adrian Severin (NI). - Mr President, unfortunately the Vilnius Summit was a failure. In its first ever geostrategic confrontation with Russia, the EU was defeated. The credibility of the Eastern Partnership has crumbled and the developments which followed prove that our approach was wrong.

From now on, the EU must understand that its enlargement and association with its neighbours are primarily about its own security, not about their transformation; that enlargement and association are a geostrategic exercise; that values cannot flourish before we win the geostrategic contest; that enlargement and association are a process of synthesis between Western and Eastern European cultures, traditions and security sensitivities; that the EU must transform itself while asking others to transform; that the EU is not the only alternative as at least some countries have other alternatives; and that the Eastern European states striving to join the EU must not only reform their internal systems, but pay the price for decoupling from the old Soviet imperial structures.

Therefore, the philosophy of our Eastern policy must be changed. The negotiations with Ukraine, but also with Azerbaijan and others, should restart immediately, so that the Association Agreement with Ukraine can be signed during the next EU-Ukraine summit. Finally, financial means must be put in place to facilitate the decoupling of Ukraine and other neighbouring states from their old geopolitical and geo-economic ties. If we want to change this unfortunate trend, we must learn the lessons of the Vilnius Summit and not fool ourselves with flattering conclusions.

  Elmar Brok (PPE). - Herr Kommissar, Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Die Paraphierung mit Moldau und Georgien ist ein wichtiger Schritt. Wir sollten diese Länder unterstützen und so schnell wie möglich zur Unterzeichnung kommen.

Wir müssen aber sehen, dass wir es hier im Wettbewerb mit einem Land zu tun haben, das es verleugnet, dass Länder wie die Ukraine eine freie Entscheidung haben. Die Entscheidung über den Weg eines Landes obliegt allein diesem Land und nicht Brüssel oder Moskau. Wenn Moskau gegen eines dieser Länder handelspolitische Mittel, zollpolitische Mittel, Sicherheitsmaßnahmen im Falle Armeniens einsetzt, dann ist das Völkerrechtsbruch, der als solcher benannt werden soll und den wir nicht hinnehmen können und wo wir vielleicht in unserer Antwort einheitlicher sein müssen.

Die Tür steht offen. Die IWF-Verhandlungen werden von uns gefördert. Aber es muss auch klar sein, dass die Transformation von Staat, Gesellschaft und Wirtschaft nicht teuer ist, sondern der einzige Weg ist, mit einer modernen Welt aufzuschließen, dass das eine Investition in die Zukunft ist.

Wollen die Menschen so leben wie in den Tiefen Russlands, oder wollen sie so leben wie in der Europäischen Union? Die Menschen in Kiew und in der Ukraine haben ihre Entscheidung getroffen, sie demonstrieren für eine freiheitliche zukünftige Ukraine. Und wir wollen mit ihnen kooperieren und sollten mit ihnen eng zusammenarbeiten. Deswegen sollten wir sie unterstützen, den Mut der Opposition, der Zivilgesellschaft, die friedlichen Demonstrationen, die nicht gewaltsam niedergeschlagen werden sollen. Wir müssen einen Runden Tisch fordern – Frau Ashton kommt heute hoffentlich damit weiter –, damit ohne Gewalt das Volk der Ukraine selbst entscheiden kann, wohin der Weg geht. Ich glaube, dass Präsident Janukowitsch auf sein Volk hören und dafür den Weg freimachen soll und nicht Deals innerhalb Palästen von Sotschi machen soll.

(Der Redner ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der "blauen Karte" gemäß Artikel 149 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Tatjana Ždanoka (Verts/ALE), blue-card question. – I have two questions for you. The first question is: how many people were there in the streets? The second question is: what is the population of Ukraine?

  Elmar Brok, im Namen der PPE-Fraktion. – Ich habe einen Transformationsprozess in meinem Land mitgemacht.

Ich weiß, was die Demonstrationen in den Straßen von Leipzig im Herbst 1989 waren. Am Samstag und am Sonntag in Kiew hatte ich dasselbe Gefühl. Wenn Menschen demonstrieren unter der Bedrohung, von ihrer Regierung und ihrer Polizei zusammengeschlagen zu werden, wie das geschehen ist – ich habe Menschen dort im Krankenhaus besucht – wenn sie mit einer Million Menschen dort hingehen in Kiew, aber auch in anderen Städten, dann muss ich sagen: Regierung, hör auf dein Volk, mach einen Runden Tisch und versuch, eine Regelung zu finden. Die Million auf dem Maidan ist für mich mehr als das Gespräch zwischen Putin und Janukowitsch in Sotschi.

(Beifall)

  Evgeni Kirilov (S&D). - Mr President, after today’s debate we have to adopt the resolution addressing the Eastern Neighbourhood policy in a strategic way based on realities. Extreme reactions cannot contribute to our long-term objectives. After all, we have to be credible and stick to our position that, as far as Russia is concerned, this is not a zero-sum game. Yes, Russia’s pressure is totally unacceptable. Yes, we support wholeheartedly the legitimate protests of the pro-European majority in Ukraine. Young people there support political values, not nationalistic ones.

We put our values in this FTA, as well as the principle ‘more for more’. In the long term, this would prove beneficial for these countries. This is the right approach, but was it enough as a policy? I am afraid not. We in the new Member States know well that these FTAs also involve high economic and social costs in the short term. Commissioner Füle partly addressed this issue today. We need to enhance all our possible channels of communication with the partners. We have to find new ways of constructively engaging Russia. This House should give further support to the Euronest Parliamentary Assembly. What we need is both strategic patience and perseverance.

  Leonidas Donskis (ALDE). - Man neatrodo, kad Vilniaus susitikimas buvo nesėkmė. Man atrodo, greičiau nesėkmė buvo tai, kad buvo pernelyg vėlai suvokta, jog Europos Sąjungoje padaryta daugybė klaidų. Mes neturėjome strategijos. Mes paprasčiausiai supainiojome geopolitiką ir vertybes. Mes nemokėjome ginti principinių pozicijų. Mes nesugebėjome paprasčiausiai suvienyti ir integruoti visos užsienio politikos, kuri būtų lydima ateities pasaulio vizijos. O kas įvyko, buvo paprasčiausiai praregėjimas, tiesa, kiek per vėlyvas, bet keletą pamokų Europos Sąjunga turi neabejotinai padaryti, ir manau, kad tai, kas įvyko Lietuvoje, buvo puiki pamoka. Visų pirma, suvokti, kad jokia laisva Europos tauta neturi tapti savo politinės klasės arba ne visai demokratinių praktikų ir įgūdžių lyderio įkaitė. Antras dalykas – labai aiškiai įsiklausyti į tautų valią ir žiūrėti, kiek jos gali padėti mums patiems, mūsų europiniam solidarumui ir jausmui.

  Werner Schulz (Verts/ALE). - Herr Präsident! Soweit ich mich erinnern kann, habe ich noch nie ein solch leidenschaftliches Bekenntnis zur Europäischen Union erlebt, wie das momentan in Kiew auf dem Euromaidan zu sehen ist. Das ist keine orangenfarbene Revolution, sondern das ist ein demokratischer Aufbruch in blau-gelb. Die Demonstranten zeigen Flagge, und das ist die Flagge ihres Landes, und es ist die Flagge der EU, wie sie hinter Ihnen hängt, Herr Präsident.

Wir haben die Verpflichtung und die Verantwortung, bei all den Hoffnungen, die wir geweckt haben, dass dort die Zukunft der Ukraine liegt, jetzt zu helfen und zu vermitteln. Deswegen braucht die Ukraine – das ist hier von meinen Vorrednern schon betont worden – in dieser Situation einen Runden Tisch, wo sich die Opposition und die Regierung über den weiteren Weg der Ukraine verständigen. Und wir haben die Verpflichtung und Verantwortung, dort die Rolle des Vermittlers zu besetzen und deutlich zu machen, dass wir schleunigst diesen Platz besetzen wollen, um in diesem Konflikt zu vermitteln.

(Der Redner ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 149 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Rebecca Harms (Verts/ALE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Ungewöhnlich, dass eine Fraktionsvorsitzende ihren Kollegen fragt, aber ich würde gerne noch einmal fragen, Werner Schulz: An den Runden Tisch gehören die gewählten Politiker der Ukraine. Aber dann gehört doch auch die Zivilgsellschaft an diesen Tisch, oder habe ich dich falsch verstanden?

  Werner Schulz (Verts/ALE), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Nein. Ich habe ja selbst an einem Runden Tisch in der DDR gesessen und weiß, wie erfolgreich solch ein Runder Tisch laufen kann. Es haben dort die Regierungsvertreter zu sitzen, das ist klar, und auf der anderen Seite die Vertreter der Opposition und der Zivilgesellschaft, die sich momentan auf dem Maidan artikuliert. Und sie haben einen gemeinsamen Lösungsweg, einen konsensualen Lösungsweg zu erarbeiten, wie man aus dieser Krise herauskommt. Klar ist – und das ist deutlich geworden: Die Mehrzahl der Ukrainer will diese Orientierung nach Europa, und diesem politischen Willen muss man Rechnung tragen.

  Paweł Robert Kowal (ECR). - Panie Przewodniczący! Jesteśmy w unikalnym momencie, kiedy jeszcze możemy coś zmienić. Ja przyjechałem tutaj prosto z Majdanu, jeszcze w środku nocy byłem tam ze studentami. Mam takie poczucie, że nasza debata, wizyta pani Ashton i sygnały, które teraz popłyną, mogą przynosić konkretne skutki.

Martwię się, że dyskutujemy tu o różnych sprawach, a ten centralny problem, problem wiz – my mamy do tego prawo jako politycy w Parlamencie Europejskim – nawet w naszej rezolucji jest gdzieś ukryty między zdaniami. Pierwsza rzecz, jaką możemy zrobić, to zwrócić się do studentów, do tej młodej Ukrainy i powiedzieć im, że drzwi dla nich indywidualnie są już otwarte i powiedzieć publicznie, że trzeba tylko kilku zmian w ustawodawstwie, i to może być za rok. Dlaczego brakowało tego w czasie pomarańczowej rewolucji? Dlaczego brakuje tego dzisiaj? Dlaczego nie jesteśmy w stanie wydusić z siebie kilku prostych słów? To jest nasza rola. Zanim zasiądziemy przy ukraińskim stole okrągłym czy kwadratowym, zróbmy to, co powinniśmy zrobić jako politycy, wyślijmy jasny sygnał, że drzwi dla nich są otwarte. Nie bójmy się.

  Andreas Mölzer (NI). - Herr Präsident! Ob und wie weit sie das Angebot zur Modernisierung annehmen, liegt zweifellos an unseren östlichen Nachbarn allein. Auf deren Rücken indessen eine geopolitische Konfrontation mit Russland auszutragen, das sollte keiner wollen. Es ist wirklich verständlich, dass die in Schwierigkeiten steckende ukrainische Staatsführung sich nicht von Russland mit Exportsanktionen in den Staatsbankrott treiben lassen wollte. Da fiel wahrscheinlich die Wahl zwischen vielen Milliarden aus Moskau und etlichen hundert EU-Millionen, inklusive eher vagen IWF-Versprechungen, relativ leicht.

Dass der Kreml ein tiefes Eindringen in seine historischen Einflusssphären nicht tolerieren würde, war ja absehbar – vor allem von Seiten einer EU, die sich immer mehr von Russland abwendet und eine immer stärkere US-Abhängigkeit demonstriert.

Es liegt meines Erachtens an der Europäischen Union, diese allzu einseitige Westorientierung zu relativieren und die Beziehungen zu Russland zu verbessern. Wichtig ist dabei natürlich ein prinzipientreues und konsequentes Eintreten für Menschenrechte und Demokratie. Da haben wir aber in der Union auch immer wieder ein gewisses Glaubwürdigkeitsproblem.

  Jacek Saryusz-Wolski (PPE). - Dziękuję Wysokiej Izbie za zgodę na debatę i na rezolucję, którą przedstawiłem. Ukraina jest kluczowa dla Partnerstwa Wschodniego i dokładnie wszystko, co mamy do powiedzenia, jest zawarte w rezolucji, nad którą negocjacje właśnie godzinę temu zakończyliśmy. Większość Ukraińców popiera europejski wybór. Prezydent, rząd, parlament też popierali aż do Wilna. Potem prezydent i rząd zrobili zwrot i nie podpisali stowarzyszenia w Wilnie. Ta decyzja jest kontestowana przez masowy ruch Euromajdanu i euromajdanów w Ukrainie. Ponieważ prezydent i rząd stracili demokratyczną legitymację do prowadzenia tej polityki. Europejski Parlament jest po stronie Euromajdanu, po stronie bitych i represjonowanych, żąda ich zwolnienia i zaprzestania stosowania siły. Unijna oferta jest nadal ważna, wzywamy do pokojowego rozwiązania przez formułę okrągłego stołu, której wzorem jest polski Okrągły Stół, ale prawdziwy, nie ten udawany, który dzisiaj się odbywa w Kijowie. Demokratyczny europejski wybór Ukrainy może się najlepiej dokonać i potwierdzić przez przyspieszone wybory parlamentarne.

Unia Europejska ma moralny i polityczny obowiązek poprzeć demokratyczny i suwerenny europejski wybór Ukrainy. Mamy obowiązek bronić Ukrainy przed rosyjską presją i sankcjami i też stosować presję i adekwatne wobec Rosji sankcje. Parlament Europejski słyszy wołanie z Ukrainy: „Pieremocha Jewropa!” z Euromajdanu i odpowiada: Jesteśmy z Wami! Odpowiadamy solidarnością i poparciem. To wołanie o demokrację i Europę, i europejskie standardy daje nadzieję, daje także nadzieję Europie, bo pokazuje siłę europejskich wartości i siłę europejskiej demokracji. Ддякую!

  Marek Siwiec (S&D). - Panie Przewodniczący! Tak Parlament Europejski odpowiada Majdanowi – „jesteśmy z wami”. Parlament Europejski odpowiada ludziom, którzy marzną w słusznej sprawie „jesteśmy z wami”. Ale też powinni się przebudzić niektórzy politycy na tej sali, którzy odmawiają demokratycznego mandatu prezydentowi tego kraju. Został wybrany 4 lata temu i myśmy ten wybór zaakceptowali. Odmawiają mandatu Radzie Najwyższej, która została wybrana rok temu. W tej Radzie Najwyższej jest opozycja, która jest w mniejszości, jest Partia Regionów, która stworzyła rząd. Ich obowiązkiem jest mówić w imieniu tych ludzi, którzy są za Europą i którzy są przeciwko stowarzyszeniu. My nie możemy abstrahować od rzeczywistości, którą sami przypieczętowaliśmy. Więc przebudźcie się, Panie i Panowie, którzy nie dostrzegacie tych faktów.

A jeśli chodzi o Unię Europejską – więcej cierpliwości, więcej wyobraźni i otwarte drzwi dla milionów ludzi w ramach polityki partnerstwa wschodniego, którą z takim trudem współtworzyliśmy razem z Komisją Europejską i obecnym tutaj komisarzem. Rozbudziliśmy te nadzieje, nie możemy zamykać drzwi. Na tym rozdaniu nie kończy się historia, ta historia toczy się dalej. Po 29 listopada jest 30 listopada i kolejne dni grudnia. O tym rozmawiajmy i przestańmy bzdury opowiadać na tej sali.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 149 ust. 8 Regulaminu))

  Elmar Brok (PPE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Herr Siwiec, habe ich recht verstanden, dass Sie immer noch Ihren alten, treuen Glauben in die Verlässlichkeit von Präsident Janukowitsch haben?

  Jacek Saryusz-Wolski (PPE), blue-card question. – Mr Siwiec, do you not think that a government – and a president – which is elected on a promise to choose Europe, but then changes its mind and its decision, loses democratic legitimacy? That is not democracy.

  Marek Siwiec (S&D), blue-card answers to Elmar Brok and Jacek Saryusz-Wolski. – Dear Elmar, nine years ago we spent a few days in frozen Kiev and you know very well that this is not a question about the credibility of President Yanukovych; it is a question about our efficiency and how the Neighbourhood policy is efficient, about how much we can enjoy the outcome of Vilnius and how much we cannot enjoy it. So believe me, this is not a question of credibility, this is not a question of confidence.

Coming back to the question by Mr Saryusz-Wolski, I must say that credibility is given by the Ukrainian people and it can be withdrawn by the Ukrainian people. We can confirm or we can like the decision by the Ukrainian authorities or we can decide not to like it. This is about our role. We can do as we did nine years ago: advise, be active, be cooperative, be critical. It does not matter who wins the elections, this was our job.

So if you want to organise the revolution in Ukraine, please move directly to Kiev and do that, but respect the law which you accepted one year ago during the last parliamentary elections and very many times before, for however many elections there have been. That is what I am asking for. I am with these people, but I am not against the rule which we have accepted.

  Mark Demesmaeker (Verts/ALE). - Collega's, commissaris, de Europese Unie heeft bittere lessen geleerd. Eerste les: de Unie is verwikkeld – of ze dat nu wil of niet – in een geopolitieke strijd met het Kremlin. Wel ik hoop dat we nu begrepen hebben dat het Kremlin niet geïnteresseerd is in een win-win, alleen in een win-loose. Is de koude oorlog wel echt voorbij?

Tweede les: onderhandelen met een regime dat volledig onder invloed is van de Russische beer en het soevereine recht ondermijnt van de burgers van Oekraïne om vrij hun toekomst te bepalen, vraagt een aangepaste benadering.

De voorbije jaren heb ook ik Oekraïne een beetje van binnenuit leren kennen. Mijn gedachten zijn bij de mensen, vooral de jonge mensen die de kou trotseren en opkomen voor een waardige toekomst. Zij verdienen het niet om hun land ten onder te zien gaan aan corruptie en eigenbelang, om vervolgd en geslagen te worden, omdat ze een mening uiten. Ze verdienen het niet om geïsoleerd te worden van de Europese Unie.

Wij moeten alles doen om nú die mensen te helpen bij hun Europese integratie, met of zonder steun van het regime Janoekovitsj. Versoepeling van de contacten, versoepeling van de visumverplichtingen, faciliteren van handel, van uitwisselingen, samenwerking stimuleren tussen steden en gemeenten. Commissaris, met wat creativiteit en politieke wil is er veel mogelijk. Eigenlijk hadden we dit al lang geleden moeten doen. Ukraine's pain is Europe's shame!

  Tomasz Piotr Poręba (ECR). - Panie Przewodniczący! Szczyt Partnerstwa Wschodniego w Wilnie, wyczekiwany od dawna i zapowiadany z wielką pompą jako wielki sukces unijnej polityki wschodniej, okazał się być tak naprawdę soczewką, w której głównie za sprawą działań Rosji skupiły się nasze wszystkie błędy w negocjacjach i wszystkie związane z tymi negocjacjami niedociągnięcia.

Bardzo dobrym sygnałem jest zainicjowanie umów stowarzyszeniowych z Gruzją oraz Mołdawią, jednak należy pamiętać, że w obu tych krajach sytuacja wewnętrzna nie jest całkiem stabilna. Unia Europejska powinna więc podwoić wysiłki, by doprowadzić do jak najszybszego podpisania i wdrożenia tych umów, a przykład Ukrainy pokazuje, że samo zainicjowanie umowy nie oznacza jeszcze sukcesu.

Jakkolwiek potoczą się losy na Ukrainie i sprawy na Ukrainie – podobnie jak w przypadku Armenii – Unia nie może zamykać drzwi przed tymi krajami, ale dalej realizować wspólne programy, pomagać w reformach, ułatwiać przepływ ludzi, zwłaszcza młodych: uczniów, studentów i naukowców. I jeszcze jedno, drodzy Państwo. Wydaje mi się, że bardzo poważnie trzeba rozważyć zniesienie wiz dla Ukrainy, a także sankcje, sankcje dla reżimu Janukowycza, który występuje przeciwko własnemu narodowi. Rząd, który występuje przeciwko własnemu narodowi, nie powinien zasługiwać na uznanie i szacunek w tej izbie.

  Gunnar Hökmark (PPE). - Mr President, let us get things straight. There is an official position of the Ukrainian Parliament that it wants to enter into an agreement with the European Union. The demonstrations in Kiev are in support of that. Then there has been a decision – taken not in a transparent manner, but behind the scenes – which people are demonstrating and reacting against.

The demonstrators in Kiev tell us a lot about what the European Union is about. They are demonstrating for openness, freedom, transparency, democracy and prosperity. We need to ensure that we remain open for them, firm against the authorities and the government and firm regarding the requirements for an open society with democracy. We must insist, and we must remember that there has been a legitimate ‘yes’ to the European Union and that we need to say ‘yes’ to those who want to enter into an agreement.

  Knut Fleckenstein (S&D). - Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich begrüße unsere große Übereinstimmung mit der Politik und den Bemühungen von Cathy Ashton, jetzt in Kiew, wenn es möglich ist, zu vermitteln. Ein Runder Tisch, wie vom Präsidenten vorgeschlagen, ist ein guter erster Schritt, der weiterentwickelt werden muss mit der Zivilgesellschaft, aber bitte auch mit der russischstämmigen. Ja, wir sind tief beeindruckt von den mutigen Menschen auf dem Euromaidan, und deshalb ist die Bitte an beide Seiten nach Vernunft und Angemessenheit richtig.

Unsere Botschaft ist klar: Die Tür bleibt offen, und unsere Gesprächsbereitschaft bleibt bestehen.

Wir sollten auch über unsere eigene Politik nachdenken, ob wir auch etwas dazu beigetragen haben, dass wir heute, nach Vilnius, im Positiven wie im Negativen dort sind, wo wir sind. Deshalb ist es wichtig, Herr Vorsitzender des Ausschusses für auswärtige Angelegenheiten, dass der Kowal-Bericht nicht zack-zack durch den AFET-Ausschuss durchgepeitscht wird, sondern dass wir in Ruhe darüber nachdenken und wirklich über notwendige Schritte reden.

Wir wollen keine Dreierverhandlungen. Selbstverständlich nicht! Wir sind ja nicht bei einer Auktion! Aber wir müssen gemeinsam mit allen darüber nachdenken, welchen Weg wir mit Russland finden, um gemeinsam darüber zu sprechen, wie Sicherheit, Stabilität und Wohlstand für alle erreicht werden können und wie das alte Denken der Einflusssphären auf allen Seiten langsam herauswächst.

(Der Redner ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 149 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Paweł Robert Kowal (ECR), pytanie zadanie przez podniesienie niebieskiej kartki. – Panie Przewodniczący! Wydaje mi się jednak, że pewne wnioski ze szczytu w Wilnie można wyciągać i trzeba docenić tutaj pracę komisarza Füle i jego zespołu, dzięki którym umowy z Mołdawią i Gruzją zostały parafowane. Czy nie uważa Pan, że właśnie teraz, właśnie Parlament, powinien wesprzeć Komisję jasnym politycznym sygnałem, żeby te umowy jak najszybciej podpisać i jak najszybciej wprowadzić w życie? Czy naprawdę nie sądzi Pan, że to jest jeden z najlepszych sygnałów, jakie możemy wysłać na Ukrainę, bo ludzie zobaczą, że przynajmniej w stosunku do Gruzji i Mołdawii jesteśmy w stanie skutecznie działać? To bardzo dobrze będzie oddziaływało na Ukrainę. Co Pan o tym sądzi?

  Knut Fleckenstein (S&D), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Selbstverständlich ist das so. Da haben Sie Recht. So, wie unsere Benchmarks, die wir gesetzt haben, erreicht werden, muss das schnellstens geschehen. Ich glaube, da sind wir auch alle einer Meinung. Allerdings wäre ich Ihnen dankbar, wenn Sie sich selbst mit dafür einsetzen könnten, dass Ihr eigener Bericht nicht sozusagen nebenbei schnell durchgejagt wird, sondern in Ruhe ordentlich diskutiert wird, denn wir haben viele Schlussfolgerungen zu ziehen aus dem, was wir bisher erlebt haben.

  Cristian Dan Preda (PPE). - Domnule președinte, după Vilnius, Uniunea Europeană a spus Ucrainei că ușa noastră rămâne deschisă. Eu cred că ar trebui să precizăm: pentru Ianukovici ușa este închisă. Nu trebuie să perseverăm în eroare și să ne închipuim că președintele Ucrainei e altceva decât o moștenire a războiului rece. Eu așa înțeleg prezența ucrainenilor în stradă. Vor o alternativă la Ianukovici, nu o nouă negociere a Uniunii cu acesta.

Mai e ceva. Mă întreb dacă mai putem considera Rusia partenerul nostru strategic. Ar însemna să acceptăm că un partener strategic face presiuni și îi amenință pe prietenii noștri din vecinătatea estică.

În fine, solicit Comisiei sprijinul pentru ca Moldova să finalizeze semnarea acordului de asociere înaintea sfârșitului mandatului actual al Comisiei și al Parlamentului.

  Liisa Jaakonsaari (S&D). - Arvoisa puhemies, on tärkeää, että Euroopan parlamentista lähtee selkeä ja voimakas viesti siitä, että Euroopan parlamentti tukee Ukrainan kansaa.

Ukrainan tulevaisuus on eurooppalainen, kuten komission jäsen Rühle alussa sanoi. Sekin on totta, että Ukraina on vaikeassa välikädessä geopoliittisen asemansa vuoksi. Täytyy kuitenkin muistaa, että Euroopassa on ollut monia muitakin valtioita haastavassa paikassa ja ne ovat kyenneet tekemään omia ratkaisujaan ja kehittämään yhteiskuntaa demokraattisempaan suuntaan. Tämä on tärkeä historian havainto. Tällä tiellä pitää jatkaa eikä julistaa Vilnan kokousta suureksi tappioksi. Itse asiassa Ukraina oli tappio, mutta siellä saatiin askeleita eteenpäin Georgian ja Moldovan kanssa ja myös sopimus EU:n ja Azerbaidžanin kanssa ja monet alueelliset ja muut yhteistyöelimet, kuten pohjoinen ulottuvuus, palvelevat naapuruuspolitiikkaa.

  György Schöpflin (PPE). - Mr President, Ukraine is heading for a major crisis and the EU is in small measure responsible. The primary actors are of course President Yanukovych and the dysfunctional elite around him but equally responsible is Russia, which has never properly accepted that Ukraine is not a part of it but independent. These three forces are of unequal strength and capacity.

The EUʼs combination of soft power and a vague European perspective for Ukraine proved insufficient to induce Mr Yanukovych to move towards the West. Instead he moved two steps to the north, while still glancing towards Brussels.

Now this is where the fourth actor, Ukrainian society, entered entirely unexpectedly into the picture, taking to the streets in considerable numbers to demand a European future. This has greatly weakened Mr Yanukovych and I think the dangers of a crisis serious enough to shake the country cannot be excluded.

Is there a way out? Yes. To stabilise the situation the EU would have to offer Ukraine an eventual prospect of EU membership. Will it happen? I wonder.

  Boris Zala (S&D). - Mr President, I do not agree with our colleague, Mr Severin, that the EU was defeated in Vilnius. The EU is powerful enough to bring the Eastern Partnership and our eastern partners closer and at the same time to stop Russia using heavy-handed tactics of pressure and bribery. All it needs is a higher degree of geopolitical imagination to project its power more efficiently, as Commissioner Füle has already indicated.

The protests in Ukraine are a truly historic event and not just for Ukraine. When was the last time one million people marched through the streets of a European capital demanding more EU integration? It is also a moment of truth for our policy in the eastern neighbourhood and, I would dare to say, the biggest test yet of the EU’s performance as a geopolitical player capable of defending its interests and values in the immediate neighbourhood.

There is no question as to our priorities in Ukraine: to prevent further violence and anarchy, to support a national dialogue leading to a political solution and to bring Ukraine back on track towards signature of the Association Agreement.

  Ria Oomen-Ruijten (PPE). - Meneer de Voorzitter, steun heb ik voor de demonstranten die met EU-vlaggen in Kiev nu weer en wind doorstaan om op te komen voor een eigen toekomst, een toekomst waarin Oekraïne welvarend en democratisch kan worden. Een toekomst met het gezicht naar Europa. Maar Voorzitter, deze jonge mensen moeten met leedwezen aanzien dat ze de speelbal zijn geworden van een geopolitiek steekspel, een steekspel van pure macht.

Voorzitter, wij moeten hier hardop zeggen dat die associatie nog steeds openstaat, een associatie die voor de EU, maar zeer zeker ook voor al die mensen die nu demonstreren in Oekraïne historisch kan zijn, want dat associatieverdrag voorspelt ook andere dingen, namelijk óók in Oekraïne meer democratie en adequate justitie. Wij zullen er alles aan moeten doen om die onderhandelingen open te houden.

  Zigmantas Balčytis (S&D). - Rytų partnerystės viršūnių susitikimą Lietuvoje aš, kaip ir keletas susirinkusių šiandien salėje, vertinu labai teigiamai, todėl, kad mes pasirašėme tam tikras sutartis su Moldova ir Gruzija. Tai yra labai svarbu, nes mes žinome, kiek šios valstybės yra patyrusios tam tikro politinio spaudimo praeityje. Taip pat šiandien turime pripažinti, kad galėjome susidurti su tam tikrais savo veiksmais ir juos įvertinti, ir tam tikrų klaidų mums, taip pat Europos Sąjungai, nepavyko išvengti.

Mes iš tikrųjų turime suprasti, kad šis asocijuoto susitarimo pasirašymas buvo geopolitinis aktas ir natūralu, kad mes labai lengvo sprendimo tikrai negalėjome tikėtis. Aš sutinku su tais, kurie siūlo vertinti ir tam tikrus finansinius įsipareigojimus, kurie būtų užgulę pačią Europos Sąjungą, tačiau aišku, kad šiandien pati Ukrainos tauta sprendžia savo ateities perspektyvą, tai neišvengiama ir būtina norint, kad ateityje Ukraina teisingai ir tvarkingai suprastų savo integravimąsi į Europos Sąjungą. Tačiau aš irgi noriu paprašyti, gerbiamas Pirmininke, kad taip pat išklausytume ir pirmininkaujančios valstybės – Lietuvos – atstovų pasisakymą šiuo klausimu.

  Jacek Protasiewicz (PPE). - Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Mamy oczywisty niedosyt po wynikach szczytu w Wilnie, zwłaszcza ze względu na brak podpisania umowy o stowarzyszeniu z Ukrainą. Czy mamy się z tego powodu samobiczować? Uważam, że nie. Unia Europejska naprawdę zrobiła wszystko, zaoferowała bardzo dobre warunki stronie ukraińskiej. Umowa była negocjowana przez wiele lat, nie tylko z rządem aktualnym, ale również z wcześniejszym, którym kierowali liderzy dzisiejszej opozycji. Warunki umowy były znane od dawna, albowiem była wiele miesięcy temu parafowana, i decyzja o tym, żeby jej nie podpisać nie zapadła tu, w Brukseli, nie jest to winą Unii Europejskiej, ale jest winą czy odpowiedzialnością aktualnych władz Ukrainy. Rozumiem nacisk i kontekst rosyjski, i kontekst geopolityczny, ale powinniśmy naprawdę przestać siebie obwiniać za to, że do podpisania umowy z Ukrainą w Wilnie nie doszło.

Trzeba dzisiaj rzeczywiście wspierać wszystkich tych Ukraińców, którzy protestują na ulicach Kijowa, albo starają się o to, żeby wrócić do rozmów stowarzyszeniowych. Bardzo ważna jest deklaracja zarówno komisarza, jak i pani Ashton i liderów unijnych, że umowa stowarzyszeniowa nadal jest aktualna i może być podpisana. I chciałbym pogratulować mimo wszystko Panu Komisarzowi za to, że udało się w Wilnie parafować umowy z Gruzją i z Mołdawią oraz otworzyć możliwość dialogu wizowego z Białorusią, chociaż to jest ciągle niesatysfakcjonujące, ale prawdziwe osiągnięcie szczytu wileńskiego, za które chcielibyśmy Panu Komisarzowi również pogratulować.

  Bernd Posselt (PPE). - Herr Präsident! Schluss mit dem Wundenlecken über Vilnius! Es geht nicht um einen Gipfel, es geht auch nicht um ein Abkommen, so wichtig das auch ist, es geht um die Freiheit der Ukraine und damit um die Freiheit Europas! So, wie die Ukrainer die Europafahnen schwenken, so müssen wir – wie die Kollegin Harms – die ukrainische Fahne schwenken. Und wir müssen alles tun, um die Freiheit des ukrainischen Volkes zu unterstützen.

Die Ukrainer sind ein zutiefst europäisches Volk. Sie sind bedroht von Resowjetisierung. Sie sind davon bedroht, wieder zur russischen Kolonie zu werden oder zum Opfer von sogenannten Einflusszonen. Es ist skandalös, wenn hier wieder dieses Wort zur Sprache kommt, das dem Selbstbestimmungsrecht der Völker entgegen gerichtet ist, das sogar Lenin mit seinen leninschen Nationalitätengrundsätzen propagiert hat, um es dann anschließend im Falle der Ukrainer wieder abzuschaffen und sein Wort zu brechen, weswegen auch seine Statue zu Recht gestürzt wurde, ob das jetzt taktisch klug war oder nicht.

Man muss sich darüber im Klaren sein: Das Selbstbestimmungsrecht der Völker ist die Basis Europas, und dieses Selbstbestimmungsrecht muss gerade auch für das ukrainische Volk gelten, das in seiner Geschichte so viel gelitten hat wie nur wenige europäische Völker.

(Der Redner ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 149 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Victor Boştinaru (S&D), blue-card question. – Mr Posselt, why are some Members of this Chamber surprised that Russia reacted as it did during the Vilnius Summit? Did Europe not understand that security equals energy? Finally, why should we be surprised when we have abandoned Nabucco and favoured South Stream? Let us be honest: some Member States themselves have responsibility for the failure of Vilnius. Do you agree with that?

(Applause)

  Bernd Posselt (PPE), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Herr Präsident! Ich vertrete hier keinen Mitgliedstaat, ich vertrete die europäische Demokratie und sage als europäischer Demokrat sehr klar: Es geht hier darum, das ukrainische Volk zu unterstützen und nicht Verständnis für diejenigen zu entwickeln, die mit einem Neoimperialismus versuchen, die Freiheit dieses ukrainischen Volkes zu unterminieren.

Ich bin nicht überrascht, aber ich bin empört über das, was sich in der Ukraine abspielt, und das sollte die Gemeinsamkeit aller Demokraten sein.

  Alojz Peterle (PPE). - V Ukrajini se oranžna barva meša z evropsko modro. Barva ni bila uvožena, prišla je od znotraj. Evropskih vrednot in evropskih ambicij Ukrajine ne morem videti kot razlog za politično polarizacijo, kaj šele za represijo.

Izredna ljudska energija, ki jo izražajo ljudje na najbolj neposreden in demokratičen način, bi morala biti razlog za širok demokratični pogovor o prihodnosti Ukrajine. Partnerski in drugi sporazumi, ki jih sklepa Evropska zveza niso zavezništva proti komurkoli.

Čim več partnerjev bo delilo iste vrednote in načela, ki krepijo spoštovanje človekovega dostojanstva, mir, svobodo, pravno državo, socialno tržno gospodarstvo in demokratično odločanje, tem večje bo območje demokratične stabilnosti in sodelovanja.

To potrebujemo v Evropi in globalno. Okrogla miza je gotovo boljša kot katerokoli sredstvo drugih oblik.

  Michael Gahler (PPE). - Herr Präsident! Unsere Politik der östlichen Partnerschaft bleibt ein attraktives Angebot für die Länder östlich der EU. Wir geben den Menschen Hoffnung. Sie wissen das und gehen deswegen für diese europäische Perspektive, unter anderem der Ukraine, auf die Straße. Und Janukowitsch kann offensichtlich nicht liefern, das hat er in den letzten Jahren bewiesen, er kann es nicht. Er kann allenfalls die Hoffnungen seiner eigenen Familie befriedigen, wenn man sich ansieht, wie sich seine Söhne oder seine größere Entourage in den letzten Jahren hemmungslos bereichert haben.

Deswegen sollten wir unsere politische Botschaft weiterhin klar verfolgen, dass alles das, was wir diesem Land angeboten haben, auf dem Tisch bleibt. Ich hoffe, dass Cathy Ashton heute, morgen und vielleicht auch übermorgen in der Lage ist, diese Botschaft nicht nur dem Präsidenten, sondern auch den Menschen so zu vermitteln, dass wir weiterhin eine gute Perspektive für dieses Land aufrechterhalten können.

  Davor Ivo Stier (PPE). - Gospodine predsjedniče, kada slušam kolege koji nam poručuju kako se moramo odreći transformacijske dimenzije naše politike susjedstva i kada nas pitaju u čudu zašto se mi čudimo kako je Rusija reagirala, sve me to podsjeća na one uskogrudne političare Zapada koji su okrenuli leđa slobodi nakon Budimpešte 1956., nakon Praškog proljeća ili nakon Hrvatskog proljeća 1971.

Gospodo, ljudi na ulici u Kijevu poslali su svima nama poruku da svi narodi na ovom kontinentu imaju pravo na slobodu i da oni tu slobodu vide u Europskoj uniji. Naravno, put slobode traži i slogu, traži isto tako hrabrost da se poduzmu svi potrebni koraci u usvajanju europskih vrijednosti i to je ponekad i mukotrpni proces, traje, i upitno je koliko je ukrajinska politička elita možda spremna za to. Ali ono što je neupitno, to je da nema tog zlata, nema te ekonomske računice koja će dovesti do toga da narod kaže: „Ne želim slobodu i ne želim svoju europsku budućnost.” I zato mi danas moramo biti s tim ukrajinskim narodom koji traži slobodu i europsku perspektivu.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE). - Vilniaus aukščiausiojo lygio susitikimas jau istorija. Jis neabejotinai buvo žingsnis pirmyn, ypač lyginant su ankstesniais Rytų partnerystės aukščiausiojo lygio susitikimais, tačiau šiandien turime žiūrėti į ateitį ir ieškoti politinio sprendimo dabartinėje situacijoje. Šimtai tūkstančių ukrainiečių reikalauja, kad Ukraina neatsisakytų strateginių tikslų, Europos integracijos kelio. Vietoj to prezidentas V. Janukovičius jiems siūlo strateginę partnerystę su Rusija. Šiomis dienomis Europos Sąjungos ateitis ir Rusijos ateitis sprendžiasi Euromaidane. „Ukraina į Europą“ – taip skanduoja mitinguotojai. Ukrainos aukščiausieji pareigūnai, deja, nėra pasirengę klausytis savo piliečių. Vietoj to, tapome jėgos panaudojimo liudininkais. Be to, Ukrainos lyderiams stinga politinės valios atsispirti Rusijos pažadams ir pasiūlymams, kurių esmė aiški – išlaikyti Ukrainą savo įtakos zonoje.

Ukrainoje – politinė, finansinė ir ekonominė krizė. Siekiant išvengti gilesnės krizės, geriausias politinis sprendimas – priešlaikiniai prezidento ir parlamento rinkimai. Ši valdžia yra praradusi ir didelės dalies Ukrainos piliečių, ir Europos partnerių pasitikėjimą.

  Vytautas Leškevičius, President-in-Office of the Council. − Mr President, let me stress that on this occasion I am taking the floor as the representative of Lithuania, the host country of the recent Eastern Partnership Summit.

First of all, let me commend the High Representative, Commissioner Füle and many Members of this House for all their efforts in developing and strengthening the Eastern Partnership policy. The Vilnius Summit, its eve and its aftermath and what is happening in the streets and squares of Kiev right now have proved to be an important and eye-opening experience. The current situation is worrying and something we cannot ignore. As President Barroso stated yesterday, the European Union has the right and the duty to stand alongside the people of Ukraine at this very difficult time.

As we have seen in recent days, the situation in Ukraine is evolving very quickly and is highly volatile. We should stay engaged and not allow any threats, use of force or violence. Having learned the lessons of the past month, we should be much more united and resolute in supporting and defending rights and freedoms in the Eastern Partnership region – both those of every individual and those of every nation.

Baigdamas pasakysiu šį tą asmeniškai. Aš žinau, ką reiškia stovėti šaltyje prieš ginkluotą jėgą iš savo asmeninės patirties, kai buvau jaunas studentas, prieš 20 metų. Dėl to manau, kad suprantu, ką jaučia žmonės Ukrainos aikštėse, kai tave šildo tik laužas, draugo ranka ir tikėjimas, kad tu stovi už teisingą reikalą. Taip pat žinau, kad tokiais momentais yra ypač svarbi tarptautinės bendruomenės parama.

  President. − I have had a very large number of requests for catch the eye and strictly speaking we are only required to take five speakers. I have therefore taken 10 speakers, twice the number, and I have selected them on the basis of the size of the political group and the geographical spread, respecting the order in which I was asked for the floor.

Catch-the-eye procedure

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). - Gerbiami kolegos, sekmadienį dalyvavau Euromaidane. Šimtai tūkstančių žmonių ten susirinkę ir kiekvieno iš jų balsas yra svarbus. Ten ta pati dvasia kaip ir dainuojančių revoliucijų Baltijos šalyse metais, prieš daugiau nei 20 metų. Kas su tais žmonėmis Euromaidane toliau nutiks, yra ir mūsų atsakomybė. Juos saugo tik mūsų dėmesys ir raginimas valdžiai pradėti dialogą, susilaikyti nuo prievartos.

Turime blaiviai vertinti Rusijos įtaką. Rytų partnerystės šalys yra geopolitinio veikėjo įtakoje, todėl Europos Sąjungos pareiškimai negali būti „take it or leave it“. Mes turime imtis konkrečių priemonių, atsižvelgdami į jautrumus, kuriuos kiekviena iš tų šalių patiria, nuo ko yra priklausomos ir koks yra spaudimas. Ir būtina tęsti vizų liberalizavimą, nes tai žmonių kontaktai.

Iš premjero lūpų pasigirdo, kad Europos Sąjunga nori atsitraukti dėl vizų liberalizavimo klausimo, todėl manau, kad čia svarbu išsakyti savo poziciją. Ir pabaigai – tegyvuoja Ukraina, „slava Ukraine“.

  Маруся Любчева (S&D). - Г-н Председател, Вилнюс беше необходимата стъпка на Европейския съюз и благодарение на комисар Фюле, но за съжаление на сме удовлетворени. Задълбочен анализ ни е много необходим, защото нямаме план "Б", а трябва да продължим напред. Иска ми се да вярвам, че отказът на Украйна да подпише споразумението за асоцииране с Европейския съюз не е окончателен.

Европейското бъдеще на Украйна, обаче, не зависи само от нея. Зависи от нас – европейските политици. Асоциирането на която и да е страна е двустранен процес. В момента украинското общество е разделено, както и обществата в другите източноевропейски страни. А ние, европейските политици, очевидно не сме положили максималните усилия, за да ги убедим в полезността на асоциирането.

Допуснахме в критериите за асоцииране на Украйна да доминира един персонифициран проблем, случаят Тимошенко. Не успяхме да дадем достатъчно аргументи на Украйна, така че управляващи и опозиция в Украйна да могат да постигнат лесно компромис и реален напредък. Това, както и натискът на Русия, създаде предпоставки за ситуацията, в която се намираме.

Трябва да вземем поука. Важно е да отправим ясното послание и да призовем правителството за широк диалог с гражданите на Украйна.

  Rebecca Harms (Verts/ALE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Wenn das Abkommen so wenig überzeugend ist, wie erklären Sie sich dann diese Begeisterung von Millionen von Bürgern, die für dieses Abkommen auf die Straße gehen? Ich habe gerade in der New York Times gelesen, dass man in Amerika darüber diskutiert, was man selber tun kann, damit jemals für Handelsabkommen so begeistert demonstriert wird, wie zur Zeit auf dem Maidan.

Was meinen Sie mit „persönliches Schicksal“ von Frau Tymoschenko? Ich habe Herrn Kwaśniewski so verstanden, dass er für Rechtsstaatlichkeit eingetreten ist.

  Маруся Любчева (S&D), отговор на въпрос, зададен чрез вдигане на синя карта. – Разбира се, че става дума за правова държава. Украйна е суверенна държава и тя има право да решава да приеме или не каквото и да е асоцииране и каквото и да е споразумение. Очевидно обаче не сме успели да убедим цялата общественост в Украйна в полезността от присъединяването към Европейския съюз.

В противен случай Украйна трябваше и щеше да бъде единна. Аз съм за това да подкрепим европейската асоциация на Украйна, защото знам, че това е единственият път, но ние трябва да намерим този компромис, който да убеди всички, че това е наистина така.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). - Panie Przewodniczący! Zgadzam się z panem komisarzem, że szczyt w Wilnie nadal trwa – na Majdanie. Zmieniło się nie tylko miejsce, ale też emocje Ukraińców, których połączył wspólny protest – protest tych, którzy chcą demokratycznych zmian i europejskich standardów. Życzę jak najlepiej narodowi Ukrainy i wierzę, że zapał i solidarność, jaką widzimy na Majdanie, będzie impulsem do dobrych i niezbędnych zmian, do reform, które pozwolą rozwinąć skrzydła, do decyzji, które dają nadzieję na normalne, lepsze życie. Zdaję sobie sprawę, że to naród ukraiński musi podjąć decyzję, musi napisać najnowszą historię Ukrainy. To prawda, jak powiedział pan Brok, że to ludzie wybierają swoją drogę, ale niekiedy, jak na Ukrainie, odbiera się im taką szansę. Dlatego Ukraińcy muszą czuć, że mogą cały czas liczyć na Unię Europejską, na naszą pomoc, wsparcie, na naszą solidarność.

  Ana Gomes (S&D). - Senhor Presidente, eu quero manifestar o meu apoio não apenas àqueles que se manifestam na Praça Maidan corajosamente, mas àqueles ucranianos que se manifestam em Lisboa, em português, porque percebem que o seu futuro democrático e de liberdade depende da União Europeia e é exatamente por isso que eu tenho dúvidas que, de facto, conhecendo a natureza e os constrangimentos do poder de Yanukovich, a União Europeia não pudesse ter feito melhor ao pôr em cima da mesa um pacote que não deixasse margem para recusar o acordo de Vílnius. Esse acordo está aí e nós temos de fazer todo o nosso possível para de facto corresponder às expectativas do povo ucraniano.

É extraordinário que a União Europeia esteja em crise e continue a ter este poder de atração. É a liberdade, é a democracia, são os valores da justiça social pelos quais os ucranianos lutam e que nós temos que honrar, na União Europeia e na Ucrânia.

  Tunne Kelam (PPE). - Mr President, I think post-Vilnius has shown that despite the official line in Kiev the Ukrainian people have passed their own verdict in favour of Europe and it is clear that this verdict cannot be overturned. It is also clear that there is no chance for the European Union to ignore this verdict. I think, as the Commissioner put it, we are associated with Ukraine by spirit, the spirit of this people’s brave initiative. But there are two strategic conclusions to be drawn from the situation. The first is to make a geopolitical choice, and this is a choice not only for Ukraine but also for Europe’s future. This is a choice between a rule-of-law society and a prosperous economy and, on the other hand, continuous post-Soviet misery, uncertainty, bullying and corruption. To choose the latter would pose a security risk for us too.

The second conclusion is that geopolitics has become a reality for us. It is time to realise that Russia’s strategic goals differ in principle from those of the EU and are mostly opposed to ours. So instead of convincing Mr Putin I think first we need to provide an adequate, symmetric and forceful response to Russia’s economic and political warfare, conducted not only against Eastern Partnership countries but also against some member countries.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). - Arvoisa puhemies, Vilnan kokous osoitti, että EU:n tulee jatkaa naapuruussuhdepolitiikkaansa ja rakentavaa sellaista. EU:n tulee siis olla rakentava ja naapuruussuhdepolitiikkaa jatkettaessa tulee uskaltaa puhua Venäjästä, mutta myös Venäjän kanssa on uskallettava puhua naapuruussuhdepolitiikasta.

Toivon, että tulevaisuus rakentuu niin, että Ukraina itsenäisenä valtiona ja kansakuntana valitsee itse kumppaninsa ilman painostusta, ja myös niin, ettei sen tarvitse valita kahden kumppanin välillä vaan se voi tehdä yhteistyötä sekä Venäjän että EU:n kanssa. Suomi esimerkiksi on valtio, joka on EU:n jäsen, mutta tekee yhteistyötä myös Venäjän kanssa. Se ei ole ollut aina helppoa, mutta sekin tie on mahdollinen. EU:n ja naapurimaiden edun mukaista on, että yhteistyötä jatketaan rakentavalla pohjalla.

  Peter Šťastný (PPE). - Mr President, the state of the Eastern Partnership project after the summit in Vilnius and the present serious developments in Ukraine are the source of profound concern for the European Parliament. We deeply regret President Yanukovych’s withdrawal from signing the Agreement with the EU, despite the unquestioned will on the EU side to continue with the association process.

The European Parliament fully supports Ukraine’s European aspirations. The democratic opposition has become its voice and its true representative. The Ukrainian choice for Europe is clear. The current authorities have lost all credibility by taking violent and unacceptable decisions against this choice.

We call for all practical steps to support Ukraine’s European aspirations, including imposing sanctions if the violence against Ukrainian society does not stop.

  Ioan Mircea Paşcu (S&D). - Mr President, the Vilnius Summit can be seen as a glass either half full or half empty. Geopolitically Ukraineʼs last minute volte-face leaves the glass half empty. If in the twenties Ukraineʼs joining the USSR brought Russia into the heart of Europe, her decision of today might keep it there.

Some would argue that the Vilnius Summit was more than simple geopolitics. The trouble is that apparently Russia does see it exclusively that way. The Ukrainians themselves are now saying that we did not do enough to help them resist the huge pressure from Russia. It is true that the EU is weakened by the crisis but it takes two to tango, not one.

Naturally all has not yet been settled in Vilnius but lessons should be learned by all parties and, as a Romanian considering that the common future of Romania and Moldova resides exclusively in EU membership and not in an illusionary reunification, I salute the result in Vilnius for Moldova, and for that matter for Georgia too.

  Kristiina Ojuland (ALDE). - Härra esimees, ajalugu on taas kord tunnistajaks, et Ukraina on sattunud Samuel Huntingtonlikku jõujoonte keskpunkti – tulipunkti. Kui vaadata isegi ajalukku tagasi, 1709. aasta Poltaava lahingut, siis ka seal sõdis Peeter I Karl XII-ga just nimelt Ukraina pärast. Ja tähelepanuväärne on see, et ka tol ajal oli Ukraina juba jagunenud kaheks – Ida- ja Lääne-Ukrainaks, kus rahval oli väga erinev arvamus.

2004. aastal valis Ukraina rahvas euroopaliku tee, mida jätkati kuni viimase ajani. Ja nüüd on küsimärgid õhus. Mis saab sellel aastal? Mis hakkab juhtuma järgmisel aastal? Minu seisukoht on see, et Euroopa Liit peab väga pragmaatiliselt suhtuma sellesse, kuidas ja mida pakkuda Ida-Ukraina rahvale, nendele kümnetele tuhandetele inimestele, kes on rasketööstuses. Ja põhiküsimus: kes tagab Ukraina julgeoleku kõige laiemas plaanis?

Euroopa liberaalid korraldasid täna pressikonverentsi, kus osales ka läbi Skype'i Mõkola Katerõntšuk. Ja loomulikult me jätkame Ukraina demonstrantide, rahumeelsete demonstrantide toetamist kuni sinnamaani, kuni assotsiatsioonileping Euroopa Liidu ja Ukraina vahel saab sõlmitud. Aitäh.

  Tatjana Ždanoka (Verts/ALE). - Mr President, first of all I would like to remind colleagues that today is 10 December. I am afraid nobody has mentioned the fact that the Universal Declaration of Human Rights was passed 65 years ago. It declares in its Article 1 that: ‘All human beings are born free and equal in dignity and rights’.

I have several questions for speakers who spoke prior to me in this House. First of all, why do we not respect the dignity of our Eastern European partners by giving them lessons? Why do we not treat all Ukrainians as equal human beings? It is known that public opinion is divided 50-50 in favour of and against European accession. Why is only Maidan shown on Western European television rather than other squares in Ukraine.

I was in Ukraine two months ago and I heard all the propaganda – mainly by Mr Yanukovych’s party – in favour of accession. Nevertheless, according to all the polls, half the population has doubts about this accession. If we agree that all Ukrainians are equal, why are we afraid of a referendum? We know that one of the parties in the parliament is...

(The President cut off the speaker)

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL). - Senhor Presidente, o povo ucraniano tem muitas razões de queixa. O fracasso das reformas económicas e políticas nos últimos 20 anos de restauração capitalista levaram ao aumento das desigualdades e da pobreza. Já vimos antes o que está a acontecer hoje. Vimos, na chamada revolução laranja, a manipulação e aproveitamento dos descontentamentos da população, a criação de ilusões em torno da União Europeia. O desfile de visitas e as ingerências externas por parte de ministros, deputados e personalidades são flagrantes.

Vejamos que a União Europeia está agora do lado dos grupos ultranacionalistas e neofascistas e dos seus atos de provocação inaceitáveis. Não é certamente pela via da incitação aos nacionalismos e às divisões que a Ucrânia assegurará a paz e a soberania. Deixem o povo ucraniano decidir soberanamente, livremente, sem ingerências interesseiras, arrogantes e antidemocráticas.

(End of catch-the-eye procedure)

President. − I should like to say sorry to those of you who have been sitting here through the debate and were not called. As I say, we tried to be balanced politically and geographically.

  Štefan Füle, Member of the Commission, on behalf of the Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. − Madam President, honourable Members, may I start with a humble plea: be united. This is the time for this House to show its full strength in being united. This is the time for being stronger and not weaker in our commitment to the Eastern Partnership. This is a time for us to be stronger and not weaker vis-à-vis the commitment of the reform path in Ukraine. This is the only way to be credible, in urging all stakeholders in the political process in Ukraine to ensure an inclusive and sustainable dialogue.

I mentioned that in my statement and let me repeat it. The European Union remains ready to sign the Association Agreement, including a deep and comprehensive free trade area, as soon as Ukraine is ready and proves its commitment by deeds. Let me make it absolutely clear. The Association Agreement is not being offered to the current President or to the current government. Let me recall that we have started this discussion and negotiations years ago. Let me stress what this agreement is indeed all about. It is an offer to Ukraine, to the Ukrainian people, and as such that is what is on the table. There is a shared ownership of the Association Agreement. So the message that the door is open should not reach only the President’s office or only the Prime Minister’s cabinet.

Our common values are based on the respect for and promotion of human rights, freedoms, democracy, and the rule of law. Yet, the rights and freedom of all the states participating in the Eastern Partnership – their sovereignty, their right to choose their own destiny, and their freedom of association – are equally indispensable values in our partnership, which we respect and are ready to promote and defend. The Vilnius Summit declaration unequivocally reaffirms the sovereign right of each partner state to freely choose the level of ambition and the goals to which it aspires in its relations with the European Union.

We welcome the European aspirations of the Ukrainian nation. And I firmly believe that the Association Agreement, including DCFTA, will be the first substantial step towards fulfilling these aspirations. Respect for our common values and implementation of the Association Agreement will define the future progressive development of our relationship.

Could we have done more than repeating that we welcome the European aspiration? I think the time has come for us to be more strategic and if we are saying (a) that we want to transform that part of Europe, then we should be ready ultimately also to say (b) that we will be ready to use the most appropriate instrument we have for that transformation. The light at the end of the tunnel is missing.

Europe remains fully engaged and is committed to facilitating finding solutions to Ukraine’s acute political crisis, based on the firm conviction that moving rapidly towards the signature of the Association Agreement would constitute a key step for restoring confidence. We are talking about confidence not only towards Ukrainian citizens but also towards international investors from around the globe and international financial institutions, since association provides a blueprint for future-oriented, European Union-related reforms in Ukraine.

In my speech to you, of 11 September 2013, I stated clearly, that our Eastern Partnership agenda is not directed against anyone, quite the contrary – all stand to gain. Any threats of any form from Russia linked to the signing of agreements with the European Union are unacceptable. The Vilnius Summit proved to be an important reality check in this regard, one that was not of the European Union’s choosing and we have drawn the necessary conclusions.

Keeping in mind the lessons learned in Vilnius, and preparing for the summit in Riga we need to swiftly proceed with the implementation of the Eastern Partnership agenda. We are strongly determined to sign the Association Agreement including the DCFTAs with Georgia and the Republic of Moldova by autumn 2014 before the end of the term of this College. We will continue negotiations with Azerbaijan. At the same time we will need to reflect on how to proceed with Armenia given the current situation.

Further advancement in the area of mobility is no less important. I am very happy that it has been underlined by many of you. On the eve of the Vilnius Summit, having assessed all the reforms implemented by the Republic of Moldova, the European Commission has tabled its legislative proposal to introduce visa-free travel for this country.

I call on the Council and the European Parliament to proceed on this as quickly as possible. Those, who deliver, need to be rewarded without any delays. Moldova has become the first success story and an example for the others; and we should enhance our efforts in helping others to achieve the same. Visa facilitation and liberalisation with the Eastern partners is probably one of the best and most promising investments in the region and I call on Ukraine to deliver on outstanding reforms so that it can follow in Moldova’s path.

We need to be more strategic and resolute. History will judge us not by the promises we made in Vilnius, but by the promises we keep. I am not a Plan B politician and I will always resist the temptation to play someone else’s game. We have the right policy and we have the right instrument and I am committed to working with Catherine Ashton, together with my colleagues, even more in order to make the best sense of it to the benefit of the transformation of that part of Europe and for the benefit of the people of Eastern Europe.

PRESIDENZA DELL'ON. ROBERTA ANGELILLI
Vicepresidente

  Presidente. − Le proposte di risoluzione, che dovranno essere presentate a norma dell'articolo 110, paragrafo 2, del regolamento, saranno notificate successivamente.

La discussione è chiusa.

La votazione avrà luogo domani, alle 12 e 20.

Dichiarazioni scritte (articolo 149)

  Arkadiusz Tomasz Bratkowski (PPE), na piśmie. – Dzisiejszą debatę powinna zdominować staranna analiza nie tylko fiaska Szczytu Wileńskiego czy protestów społeczeństwa ukraińskiego, ale przede wszystkim należałoby wyciągnąć wnioski na podstawie bilateralnych działań podejmowanych przez dyplomatów poszczególnych państw członkowskich i samej UE, także w kontekście Programu Partnerstwa Wschodniego! Z uwagi na wielkość rynku wewnętrznego oraz sąsiedztwo granic, Ukraina powinna być naturalnym partnerem zjednoczonej Europy! Owszem, dzieli nas wiele kwestii natury politycznej, ale nie należy zapominać o walczącym i pełnym nadziei narodzie ukraińskim!

W kontekście prac nad wykazem państw trzecich, których obywatele muszą posiadać wizy przy przekraczaniu granic zewnętrznych UE, oraz państw, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, zgłosiłem poprawki postulujące włączenie Ukrainy na pozytywną listę wizową. Tym samym, jako mieszkaniec Lubelszczyzny położonej blisko granicy Polski Wschodniej, chciałem przypomnieć o Ukrainie i jej mieszkańcach! Apel pani poseł sprawozdawcy o przejrzystość procesu i potrzebę dalszych rozmów skłoniły mnie do wycofania poprawek. Niemniej jednak podtrzymuję ich przesłanie polityczne! Ukraina dokonała imponujących zmian w swoim prawie. Rząd w Kijowie traktuje z pełną powagą zobowiązania określone w mapie drogowej. Życzyłbym sobie, aby władze Ukrainy potwierdziły ten wysiłek poprzez ratyfikację umowy stowarzyszeniowej z UE. Tym samym pozostaję przy nadziei, iż wkrótce będziemy mogli ogłosić obywatelom Europy i Ukrainy decyzję o bilateralnym zniesieniu wiz!

  Corina Creţu (S&D), în scris. – În contextul discutării concluziilor reuniunii Parteneriatului Estic de la Vilnius, cred că trebuie precizat că extinderea Uniunii Europene este un proces logic și necesar pentru viitorul proiectului european. Nu pot fi de acord cu aceia care văd în extindere un pericol pentru coeziunea ansamblului Uniunii. Prețul opririi extinderii ar fi mult mai mare decât costurile lărgirii Uniunii, atât în termeni economici și sociali, cât și de securitate. UE are resursele necesare pentru a susține extinderea, pentru a combate sărăcia și a reduce decalajele de dezvoltare între diversele țări europene. Națiunile bogate ale Europei nu au de ce se simți amenințate de eventualele fluxuri de emigranți economici din țările candidate. Este o realitate faptul că primii care pleacă fac parte din elitele profesionale din aceste țări, care acoperă cererea de forță de muncă din domenii sensibile din țările bogate. Este în interesul vechilor state ale UE să investească în noile țări membre pentru că, pe măsură ce va crește ocuparea forței de muncă în aceste țări, fluxurile migrante se vor reduce. Avem nevoie de un plan coerent și de voință politică pentru a face asta.

  Zita Gurmai (S&D), in writing. – We are all aware of the importance of the events taking place in Ukraine. Our first priority and concern has to be towards the Ukrainian citizens protesting in Kiev: for their safety and the respect of their fundamental rights to protest and to freely express their opinion. The abuses in the use of force we witnessed over the past days are not acceptable. President Yanukovych seems finally inclined to initiate a dialogue with the opposition but intentions have to be followed by concrete acts, which does not seem to be the case so far. Apart from the decision not to sign the Association Agreement, the main issue lies in the way this whole process has been handled: such an important decision for the future of Ukrainian society cannot be taken without a broad consultation and a genuine debate. It cannot be the decision of one person alone. Let me add one remark to take stock of the role of Russia: although pressure towards Ukraine and other Easter Partnership countries is not acceptable, one has to acknowledge that dialogue with Russia seems hard to avoid. Therefore I would like to hear the views of the Commission on this specific point.

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL), písemně. – Výsledky summitu ve Vilniusu ukazují, že Evropská unie se ve své východní politice posledních let zřejmě tragicky mýlí, pokud její funkcionáři myslí vážně to, s čím v minulém týdnu do Litvy odjeli. Někteří z nich se domnívají, že je opět doba neohrožených misionářů přinášejících jedinou pravdu divochům kdesi v pustinách. Novým bohem není nic jiného než tradiční zlaté tele apoštolů neoliberalismu, které se skrývá za pravdou a láskou. Lidská práva skloňovaná na každém kroku ve vztahu k „partnerům“ a přitom znásilňovaná ve vztahu k obyvatelům Evropské unie. Pokud by tomu bylo jinak, nemohlo by se stát, že po všech dekádách rozvoje a solidarity jižní křídlo EU stojí před hospodářskou katastrofou. Nadnárodní monopoly na celé situaci stále více a bezostyšně vydělávají. Východní partnerství je mylný název pro diktát zemí EU těm, kteří by rádi v duchu společně sdílených historických hodnot Evropy dosáhli možnosti stát se skutečnými rovnocennými partnery. Partnerům se ovšem nesmí diktovat. Návrhy, které partnerům předkládáme, musí předpokládat vstřícné kroky obou jednajících stran, nikoliv jen jedné z nich. Vyjednavači EU v určitém momentu na tuto pravdu zapomněli a nyní je třeba místo organizace nepokojů vzít konečně na vědomí nutnost jednání se státy vně EU jako se skutečnými partnery.

  Jan Kozłowski (PPE), na piśmie. – Ostatnie wydarzenia na Ukrainie wymagają zdecydowanej reakcji ze strony Unii Europejskiej. Społeczeństwo ukraińskie, poprzez ostatnie protesty, a zwłaszcza Euromajdan, jasno wyraziło swoje proeuropejskie aspiracje i niezadowolenie z wycofania się przez rząd z podpisania umowy stowarzyszeniowej. Należy zdecydowanie potępić użycie siły wobec pokojowo nastawionych demonstrantów- takie działania nie mieszczą się w standardach demokratycznych! Uważam, że naszym obowiązkiem jest teraz udzielenie konkretnego wsparcia społeczeństwu obywatelskiemu na Ukrainie. Potrzebne jest określenie jasnej mapy drogowej wiodącej do członkostwa w Unii Europejskiej i dostosowanie trybu wspierania reform demokratycznych i gospodarczych do obecnej sytuacji.

  Krzysztof Lisek (PPE), na piśmie. – Chciałbym wyrazić z tego miejsca solidarność ze społeczeństwem obywatelskim Ukrainy protestującym od dwóch tygodni na Euromajdanach w całym kraju. Ukraina jest kluczowa dla Partnerstwa Wschodniego. Umowa stowarzyszeniowa była negocjowana przez wiele lat, nie tylko z rządem aktualnym, ale również wcześniejszym kierowanym przez liderów dzisiejszej opozycji. Warunki umowy były znane od dawna i wiele miesięcy temu została parafowana. Unia Europejska zaoferowała bardzo dobre warunki stronie ukraińskiej. Mamy obowiązek bronić Ukrainy przed rosyjską presją i sankcjami, i też zastosować presję i adekwatne sankcje wobec Rosji. Jestem głęboko rozczarowany, że Ukraina nie podpisała długo negocjowanej umowy stowarzyszeniowej. W obecnej sytuacji musimy być również gotowi okazać wsparcie Ukrainie. Nie powinniśmy tolerować brutalności sił porządkowych wobec demonstrantów, zwracam się do władz Ukrainy o zagwarantowanie wszystkim uczestnikom demonstracji bezpieczeństwa oraz potępienie użycia siły wobec pokojowej demonstracji poparcia integracji Ukrainy z Unią Europejską. Wśród demonstrantów było mnóstwo młodzieży i studentów, a ich postulaty były zgodne z oficjalnym i deklaracjami rządu Ukrainy w ostatnich latach.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. – Failure to sign the Association Agreement and the DCFTA falls totally within the remit of Parliament and the Council. We have missed the opportunity to move closer to Ukraine and this is a loss for the EU. I and my colleagues from Parliament and Verkhovna Rada have been working in this direction for three years and I regret the time and effort lost. What is more, it is incomprehensible that the EU officials should consider the doubtful release of Yulia Tymoshenko as more important than all the Ukrainian peopleʼs rights on integration. I consider the failure of the Vilnius Summit as the fault of EU officials.

  Надежда Нейнски (PPE), в писмена форма. – Дами и господа, Днес Украйна има нужда от Европейския съюз повече от всякога. Но не Украйна на Янукович и Путин, а Украйна на хилядите протестиращи, които искат да видят своята страна като една истинска демокрация с европейски ценности. Наше задължение е да демонстрираме солидарност с тях и да ги подкрепим с ясна общоевропейска позиция, осъждаща употребата на сила и натиска на Русия; с допълнителна финансова помощ за гражданските организации и независимите медии, които са така необходими за съществуването на будно гражданско общество; с допълнителни възможности за директно сътрудничество, заобикалящо държавните институции. Важно е и да напомним на Русия, че изборът на всяка една държава към какъв съюз иска да се присъедини и в какви икономически взаимоотношения да се обвърже трябва да е свободен от натиск и шантаж. Дами и господа, случващото се в Украйна не е борба между Русия и Европейския съюз. То е противопоставяне на два ценностни модела на сътрудничество и украинското общество ясно заявява кой модел предпочита. Благодаря ви за вниманието!

  Tonino Picula (S&D), napisan. – Zimske političke igre na Istoku su očito počele prije zimskih olimpijskih igara. Ali pozitivni rezultati skupa u Vilniusu, bez obzira na razvoj prilika u Ukrajni, navode na zaključak da europski projekt može očuvati vitalnost u 21. stoljeću samo ako povezanost sa svojim istočnim susjedstvom vremenom podigne na razinu koju ima sa transatlanskim partnerima na Zapadu. To se čini još opravdanijim u razdoblju kada Amerikanci najavljuju renesansu transatlanskih odnosa. EU se nakon Vilniusa suočava sa strateškom situacijom na Istoku umnogome drugačijom od stanja iz vremena Praškog summita 2009. godine i početaka politike istočnog susjedstva. Vrijeme je za nastavak ozbiljnih pregovora o Transatlantskom partnerstvu sa Washingtonom, ali jednako podržavam i širenje mreže sveobuhvatnih ugovora o slobodi trgovine na prostoru Istočnog partnerstva što jamči širenje vrijednosti na kojima počiva EU. Nažalost, u pravu su svi koji ističu da je danas Ukrajina opasno i nepredvidivo mjesto. Jasno je da pritisak na tzv. GUAM zemlje ne popušta pa posljednji dogadjaji traže naš promišljeni odgovor na pitanje u kojoj mjeri su danas Rusija i EU na istim prostorima partneri, a u kojoj suparnici.

  Monika Smolková (S&D), písomne. – Výsledky samitu vo Vilniuse nie sú také, aké sme očakávali. Ukrajina so svojimi 48 miliónmi obyvateľov patrí do spoločnej Európy. Aj ľudia v uliciach v hlavnom meste Ukrajiny, ale aj ďalších miest to dávajú jasne najavo. Treba si položiť ale otázku, prečo nakoniec predstavitelia Ukrajiny nepodpísali asociačnú dohodu, keď od roku 1998, kedy bola podpísaná dohoda o partnerstve a spolupráci medzi EÚ a Ukrajinou urobila podstatný krok k priblíženiu sa k EÚ. Osobne si myslím, že tlak na Ukrajinu, aby prijala zákon, ktorý nikde inde nie je, bol nespravodlivý a jednoúčelový. Ukrajina bola a je v nezávidenia hodnej situácií. Na jednej strane je enormná snaha o integráciu k EÚ, na druhej strane sú lákavé podmienky Ruska na miliardové projekty pre oblasť energetiky, leteckého priemyslu a kozmonautiky, ak sa nepridá k EÚ, až po vyhrážky na okamžité sprísnenie colných pravidiel, ak sa Ukrajina pridá k EÚ. Preto citlivý a rozvážny postoj EÚ je dnes potrebnejší než kedykoľvek predtým. Som presvedčená o tom, že Ukrajina pre svoju budúcnosť v spoločnej Európe sa rozhodne veľmi skoro.

  Csaba Sógor (PPE) , írásban. – A vilniusi csúcstalálkozó Ukrajnával kapcsolatos eredményének – bár kétségtelenül pillanatnyi megtorpanást jelent az EU keleti partnerségi programjában – nem szabad megakasztania az ország Európához való közeledését. A jelenleg Kijev utcáin tüntető ukrán polgárok számára ez teljesen egyértelmű, ők mindent megtesznek annak érdekében, hogy az ország vezetése megváltoztassa álláspontját. Európának is ez a dolga: továbbra is nyitottnak kell maradnunk és rugalmasan kell viszonyulnunk a helyzethez, egyértelmű európai perspektívát kell felmutatnunk Ukrajna számára és nem szabad elfelejtenünk, hogy a végső döntés az ország polgárainak kezében van. Sem Brüsszel sem Moszkva nem tud egy ilyen fontos döntést meghozni helyettük, a végső szót nekik kell kimondaniuk. Ennek megfelelően bizakodó vagyok, hiszen az utóbbi napok ukrajnai eseményei megmutatták: a demokrácia iránti elkötelezettség, az ország európai jövője iránti bizalom nagyon erős az ukránok körében, ez pedig egyértelműen kijelöli azt az utat, amelyen az ország haladni fog az elkövetkező években.

  Indrek Tarand (Verts/ALE), in writing. – The Commission seems to continue to praise its victorious, even historical Vilnius Summit. Quite frankly the only thing more ridiculous has been the EU foreign ministers attending Kiev and not doing a single thing there other than legitimising Ukraine܀s decision to act against its protesters. A battle of Poltava perhaps should have been mentioned in Kiev, not here in a peaceful and comfortable plenary hall. Also, it has been mentioned today that business as usual will continue soon after the protests. No need to wait that long – ‘business as usualʼ between Russia and France was conducted already before, during and after the Georgian-Russian conflict. ‘Ceterum censeoʼ, France has decided to sell its Mistral warships to Russia. We believe it will regret its actions.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. – Cu ocazia celei de a treia reuniuni la nivel înalt a Parteneriatului estic de la Vilnius, Lituania, părțile au trecut în revistă progresele înregistrate în încheierea unor noi acorduri de asociere între UE și anumite țări partenere. Țările care fac parte din Parteneriatul estic sunt Armenia, Azerbaidjan, Belarus, Georgia, Moldova și Ucraina. În cursul reuniunii au fost parafate acordurile de asociere cu Georgia și Moldova, acorduri ce vor contribui la crearea unor relații politice și economice mai aprofundate între UE și aceste două țări. Acordurile vor include zone de liber schimb complex și cuprinzător, o zonă de liber schimb care se referă atât la bunuri, cât și la servicii (zonă de liber schimb cuprinzător) și care implică un grad ridicat de apropiere legislativă (zonă de liber schimb aprofundat).

Salut în special parafarea acordului de asociere între UE și Republica Moldova, țară vecină României. În felul acesta UE își extinde sfera de influență către est, iar cetățenii moldoveni se vor putea bucura, în scurt timp, de avantajele apartenenței la marea familie europeană. Astfel, Republica Moldova face un pas istoric pentru cetățenii săi. Consider că, pe viitor, România va putea sprijini Republica Moldova în procesul de integrare în Uniunea Europeană, atat în negocieri cât și la transpunerea legislației europene în legislația națională.