Пълен протокол на разискванията

Вторник, 14 януари 2014 г. - Страсбург

1. Откриване на заседанието

VORSITZ: MARTIN SCHULZ
Präsident

(Die Sitzung wird um 9.05 Uhr eröffnet.)

2. Разисквания относно случаи на нарушаване на правата на човека, на демокрацията и принципа на правовата държава (обявяване на внесените предложения за резолюция): вж. протоколи

3. Преглед на литовското председателство (разискване)

  Der Präsident. − Als nächster Punkt der Tagesordnung folgen die Erklärungen des Rates und der Kommission zur Bilanz der litauischen Präsidentschaft (2013/2630(RSP)).

Ich begrüße dazu die Staatspräsidentin von Litauen, Dalia Grybauskaitė. Guten Morgen, Frau Präsidentin, herzlich willkommen! Ich begrüße den Präsidenten der Europäischen Kommission, José Manuel Barroso. Guten Morgen, Herr Präsident, herzlich willkommen!

  Dalia Grybauskaitė, President-in-Office of the Council. − Mr President, I would like to begin in Lithuanian.

Man labai malonu kartu su Jumis įvertinti Lietuvos pirmininkavimo rezultatus. Didžiuojuosi, kad mūsų maža jaunos demokratijos šalis, neseniai atkūrusi savo valstybingumą, įrodė, kad ji gali atlikti Europos Sąjungos pirmininkavimo užduotis taip pat gerai kaip ir bet kuri valstybė narė, nesvarbu didelė ar maža. Lietuva įveikė šį išbandymą. Atlikome visus darbus, kuriuos turėjome atlikti, ir net nuveikėme daugiau nei buvo tikėtasi. Po šešių Lietuvos pirmininkavimo mėnesių turime stipresnę, patikimesnę ir labiau savimi pasitikinčią Europos Sąjungą.

When I addressed you in July I said that the Lithuanian Presidency would be about a credible, growing and open Europe. I stressed the need to regain credibility with the citizens of Europe by delivering on the outcomes they have been promised, by following through on what we have committed to do, and by showing we can work effectively together in the interest of our citizens.

I spoke of the need to restore growth to our economy and to make it competitive, with sustainable jobs for young people in particular. And I reminded this House that Europe has always been at its best when it has been an open Europe: a Europe which has stood up for peace, democracy and human rights, and a Europe which, after 50 years of conflict and division, has striven to reunite.

So what have we achieved in these six months? Despite the exceptional efforts of the Irish Presidency, reaching the final agreement on the multiannual financial framework (MFF) and the 2014 budget was not easy for us. The deal struck in November involved hard choices on all sides. No one got everything they wanted. I pay tribute to all those in this House who played a part in forging that agreement – not least to Mr Lamassoure and Ms Jensen. I think that together, we showed what can be done when we apply our collective ingenuity to the task of making Europe work for our citizens.

We delivered – on time – a modern, predictable, forward-looking and long-term budget, a budget that makes a difference to people’s lives, to every household across Europe. It is a budget that shows that Europe is part of the solution. Yes, it is a rigorous budget, in keeping with those that national governments are having to implement at home, but even if modest in size, at 1 % of European GDP, it represents an injection of nearly a trillion euros into the real economy of Europe. It addresses the urgent investment needs of hundreds of thousands of towns and regions across Europe. It recognises the social cost of the economic crisis, bringing badly-needed extra help to those living below the poverty line or desperately seeking a job.

It is a budget for smart growth, targeted on strengthening and sustaining the economic recovery which is already underway. It provides us with the means to prevent our young people being denied a future. It gives Europe the capacity to fight cybercrime. It addresses the tragedy we have seen too often at Lampedusa, strengthening our border and asylum management system. At home, it brings relief to the victims of catastrophic floods and drought. Also, beyond our borders, it provides the largest programme of development and humanitarian assistance the world has ever seen.

In putting our house in order, we delivered a budget fit for purpose and right for our time. However, delivery requires more than a budget. As you well know, the Lithuanian Presidency also faced the task of completing negotiations with you on separate programmes required to implement the MFF. I am pleased that we managed to reach agreement on nearly all of these. Only a very few remain for the Greek Presidency to complete.

Delivery on that scale is demanding on any individual. So I would like to put on record my thanks and admiration for the tireless efforts that your committee chairs, rapporteurs and members have put in, and for the skill and experience they bring to their task. Europe’s voters need to hear the message that they are well served by their legislators.

Everyone benefits from the programmes which have been in place since the start of this year – Horizon 2020, Creative Europe, COSME and Erasmus+, to name but a few. They provide evidence for the claim that Europe is building its way out of the crisis, that Europe is delivering for its citizens, and that Europe is working.

Credibility is not just about delivering sustainable growth; it is also about restoring confidence in the European Union’s financial system and regaining the trust of financial markets. That is why we pulled out all the stops to make progress on creating a functional Banking Union. The agreement reached just before Christmas on the Single Resolution Mechanism provides a blueprint for repairing insolvent banks. This is vital for securing economic recovery and financial stability.

The Bank Recovery and Resolution Directive will stop taxpayers having to bail out banks again, while the Deposit Guarantee Scheme means that depositors will be guaranteed up to EUR 100 000, not by taxpayers but by the banks themselves, and that they will get their money back within seven working days. This is the way to restore the trust of global markets and to help boost the Union’s economy. The Commission’s Annual Growth Survey shows that growth is gradually returning; financial markets are stabilising; consumers and businesses are more confident about the future; and we have the good news that Ireland has exited the bail-out programme.

During our Presidency, a total of 141 legislative and 283 non-legislative dossiers were concluded. That is more than twice what, on average, a Presidency is capable of achieving. Nevertheless, there will be those who remain disappointed that their particular dossier did not progress as far as they had hoped. However, let me single out some of the areas in which we did make a breakthrough, although there was little hope of this at the beginning of our Presidency.

Firstly, the interinstitutional task force made significant progress towards agreeing on single stock plans under the reformed common fisheries policy. This has always been a contentious area, and multiannual plans for the sustainable management of European fish stocks and our fishing industry would represent a historic step forward.

Secondly, we all wanted to see progress on a proposal on the statute and funding for European political parties and foundations, so I am glad that our negotiators appear to have made a breakthrough on this politically sensitive and legally challenging subject. It will serve as a strong basis for our trio partner Greece in seeking final agreement before the end of the term of this Parliament.

Lastly, the Lithuanian Presidency has reached a landmark agreement on the Posting of Workers Directive, which is key for the improved provision of cross-border services and protection of workers’ rights.

We also moved forward with the digital agenda and further deepened the single market, creating opportunities for small and medium-sized enterprises, which are the true engines of our economies. In the field of energy, the December Council endorsed two reports – on the internal energy market and on EU external energy. It set the guidelines for completion of the internal energy market, which is scheduled to take place at the end of 2014. It is important that, for the first time, we have a separate instrument in the MFF for strategic energy links.

Trade has always been vital to growth, to creating jobs, and to sustaining families and communities. Here, too, there were breakthroughs: with Canada, on an ambitious Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA); with the United States, with whom we finally got down to serious negotiations on the Transatlantic Trade and Investment Partnership (and agreement here would be game-changing for all, benefiting every family in the EU); with the World Trade Organisation, in Bali, where we rediscovered our hope that multilateral trade deals can become a vehicle for global growth; and with Georgia and Moldova, both of which, despite relentless and unacceptable pressure from Moscow, signalled their determination to integrate their economies with the European Union.

The outcome of the Vilnius summit triggered a historic change, giving fresh impulse to the Eastern Partnership. Ukraine will never be the same again. Together with Commissioners Füle and Ashton, with your envoys, Pat Cox and Aleksander Kwaśniewski, and with a massive show of support from Members from every corner of this House, we put heart and soul into demonstrating to our Eastern neighbours that our offer of partnership was – and is – genuine and that Europe is their centre of gravity.

By not signing the Association Agreement, Ukraine’s political leadership defied the expectations of its own people, who were unwilling to let go of their European dream. Who in the world could fail to have been moved by the image of ordinary people of all ages in Kiev’s freezing Euromaidan peacefully confronting rows of riot police; and, among them, a solitary pianist playing on an upright piano painted in the blue and yellow stars of the EU flag? Taking their future into their own hands, unwilling to be subdued by the Berkut militia units, these demonstrators refused to give up their quest for a fairer life and the right of all people in sovereign states to choose a better future for themselves.

The spirit of the Maidanci, who have taken to the streets to defend their European choice, represents a test for all of us. It is a test we cannot afford to fail. While commentators in Europe – and even in this Parliament – complain that the EU has lost its way, we are seeing precisely the opposite sentiment coming from the Euromaidan. The Vilnius summit served as a wake-up call. The EU is still a model and a centre of attraction for many in the world, beginning with our closest neighbours. Aspirations towards the European Union in our Eastern Neighbourhood, as in the Western Balkans, are not just a show of democracy: they are a rallying call for the democratic values that this Parliament represents. Once again, the European Union is a lighthouse of hope – for freedom, democracy and human rights.

In conclusion, 2013 was designated the European Year of Citizens. We all know very well that the interests of citizens can be best served and their trust gained when we deliver results – and I think the Lithuanian Presidency has delivered. From the outset, the European Parliament has been our partner. I would also like to thank the members of the European Commission for making the partnership a success. I believe that the experience of the last six months has given Lithuania new strength and new confidence. Faced with intolerable external pressures in the run-up to the Vilnius summit, we came to appreciate the value of European solidarity.

In extending every best wish to the incoming Greek Presidency, I can say this: we discovered that success in a Council Presidency has nothing to do with the size of the country. It has everything to do with hard work, efficiency, and determination to build a consensus. We came prepared, we learned along the way, and we have given it everything.

Thank you all for your cooperation.

(Applause)

  José Manuel Barroso, President of the Commission. − Mr President, Madam President-in-Office, honourable Members, with the conclusion of the Lithuanian Presidency, the European Union ended the year 2013 on a high note.

The successful closure of Ireland’s support programme proves that, when adjustment and assistance go hand in hand, we can overcome even the most serious kinds of crisis in a eurozone country.

Spain’s exit from its specific banking programme shows that we can effectively address grave concerns about the financial institutions, even in a larger economy. It proves that, through reform and increased responsibility, we can put the banking sector on a sound footing once again.

With the accession of Latvia, the eurozone is expanding – another unambiguous sign of renewed confidence in the euro. These are encouraging signs for the European Union and especially for Member States that still face hard times and challenging transitions. I believe that Europe as a whole should take heart that the situation can be, and is being, turned around.

It is hugely important to note that, at the start of this New Year – a crucial year for Europe – we are in a far better place than we were at any time since the start of the financial crisis. We owe this only to combined, concerted and continued efforts at national and European level.

Honourable Members, I want to pay a sincere tribute to the Lithuanian Presidency. Through a lot of hard work and commitment, the Lithuanian team has been able to push forward a number of delicate and decisive initiatives. For the months ahead, our top priority remains the Banking Union.

Over the past five years, we have undertaken a fundamental reform of the way banks are regulated and supervised. We want a thriving and responsible European banking sector, at the service of the real economy, where banks – not taxpayers – carry the costs of their own mistakes.

Today, Europe’s banks are better capitalised, better regulated to manage risks, and better supervised. We are now at the beginning of the end of public bank bail-outs, with the welcome agreements reached by the co-legislators in December on the Bank Resolution Directive and Deposit Guarantee Schemes.

Banking Union is a crucial sign of our commitment to a genuine and deep Economic and Monetary Union and to restoring decent lending conditions throughout the euro area, and it is an essential part of decoupling bank risks from sovereign debt. So it is now imperative to work for agreement on the Single Resolution Mechanism, which is the last building block needed for a genuine European Banking Union. The Council set out its position in December, opening the door for negotiations with Parliament.

As you know, the Commission would have preferred a system based fully on the Community approach. The Commission has rigorously defended an Article 114 legal base for its proposal. Like Parliament, we are concerned that the introduction of an intergovernmental dimension to addressing the transfer and mutualisation of funds will undoubtedly add further unnecessary complexity.

But at the same time – and we have to face reality – there appears to be no other approach which will obtain the necessary support in Council. So the question is not whether we are happy with the Council position. The question is rather whether we can afford to waste the opportunity to reach a final agreement before the end of this parliamentary term. Can we afford to put at risk the emerging signs of returning confidence? This is what is at stake.

So I believe we should now work hand in hand as Parliament and Commission to achieve our goal of a Single Resolution Mechanism, which is the indispensable final piece of a European Banking Union. For that, we need to fight to the limit to ensure that the intergovernmental dimension is kept to the absolute minimum of what is politically necessary. We should also be very vigilant in making sure the outcome remains fully compatible with, and upholds the primacy of, EU law.

2013 was also very much the year in which we proved the maturity and the effectiveness of the economic governance framework as we have developed it since the start of the crisis, including the tools of the ʻtwo pack’ implemented for the first time. This European Semester cycle offered less drama than previous editions but more genuine debate and, in the end, more gratifying decisions. We can build on these experiences and the policy results when we further focus on growth and jobs in the months to come.

We have at the same time continued to deepen the debate about the future of our governance framework, notably at the December Summit, with a real in-depth discussion about contractual arrangements that could expand the partnership between Member States and the European Union, deepen the effective solidarity between countries and reinforce the sense of ownership of reforms within Member States.

This must certainly include paying more attention to the social dimension of Economic and Monetary Union, which is the topic of a communication from the European Commission and of two ministerial debates under the Lithuanian Presidency. As part of the European Semester, we have proposed a new scoreboard to allow for better and earlier identification of major social and employment problems. From the beginning, this has been an integral part of what our reform efforts are all about. There is now broad support across Europe to fine-tune our approach further, to focus our attention even more and to work more closely with the social partners in order to improve results.

Earlier in the Lithuanian Presidency we reached an agreement that forms the very basis of the European Union’s role and ability to make sure reforms lead to more jobs and better opportunities: the Multiannual Financial Framework. I remember well the extensive discussions we had, between the Council and Parliament, and also how we were together able to make the final deal. I want once again to thank all the leaders in the European Parliament who worked with us to conclude that historic agreement.

As I have always stated, our response to the crisis has to go beyond fiscal consolidation and structural reform. They are indispensable, to be sure, but we also need investment, and for many of our regions the European budget is the first – and even in some cases almost the only – source of public investment. So it is vital that we make progress and do not delay its implementation.

One aspect remains especially urgent, and it is one in which European institutions and actors have strongly taken the lead but where cooperation with Member State governments is essential: youth unemployment. The Commission has been giving top priority to all initiatives aimed at tackling youth unemployment, but implementation by the Member States remains crucial. By 31 December 2013, 17 out of 20 Member States in which the youth unemployment rate is above 25 %, and which are therefore eligible to benefit from the Youth Employment Initiative, had submitted their Youth Guarantee Implementation Plans, so three Member States are still missing.

An important contribution to fostering action on the ground was the agreement reached on the European Social Fund Regulation, and in particular on the Youth Employment Initiative. Now that the framework for the Youth Employment Initiative is set, it is crucial that national authorities proceed with speedy programming of activities in order to ensure quick and effective implementation.

Also, to further link up Europeans with job opportunities across the European Union, the Commission will later this week present the way we aim to strengthen the EURES network. I call on all Member States and social partners not to slow down this issue, which is so decisive for our credibility and for the future of our young people.

Also regarding the social agenda, let us not forget that we successfully concluded on the posting of workers issue under the Lithuanian Presidency as well. This was a very important agreement and an important step towards encouraging people to use their right of free movement, and to do so in a way which is – and is seen to be – socially fair.

Honourable Members, The Lithuanian Presidency gave priority to the Vilnius Summit so that we could move forward with the Eastern Partnership. Indeed, it was a very important and, I would say, historic summit, and we were able to make progress in our relationship with our Eastern partners, especially by moving towards economic integration and political association with those who are ready and willing for it. It also confirmed how challenging the situation in Ukraine is, and why we should not give up on our commitment to those countries in our neighbourhood that want to link up with the freedoms and the way of life they see in the European Union. Indeed, one of the most important moments of the Vilnius Summit was on the streets of Kiev. The summit was not only in Vilnius; it was also on the streets of Kiev. We saw Europe at its most popular: a beacon of hope and values and a guarantee of human rights and liberties.

Around diplomatic tables, we saw Europe at its best: united in defending Ukrainian citizens’ dignity and opinions and ready to support their sovereign right to decide on their own destiny and to improve their chances of a better, more prosperous and more democratic future. At a time when we have so many people disappointed in the European Union, I think that to see young people – and sometimes not so young people – in the freezing Kiev nights, holding so high the flags of the European Union, confirms how important the European Union and its values are, not only for us here in our Member States, but also for the rest of the world.

Other elements of the Eastern Partnership were also pursued. The European Union-Georgia Association Agreement was initialled, and so was the Association Agreement with Moldova. Visa facilitation was on the table, and the Joint Declaration of the Vilnius Summit made clear that we will enhance cooperation in strategic areas in the future as well.

The tragic events of Lampedusa – I had the occasion to witness the dramatic consequences personally on that island – and the unforgettable deaths of 350 people signalled and symbolised the difficulties of individual Member States in dealing with complex migration issues in a globalised world and pushed us all towards a renewed effort in this area.

In the Task Force we have worked out a holistic strategy to respond to such problems, recommending more than 30 concrete actions in the areas of cooperation with third countries; regional protection, resettlement and reinforced legal migration; the fight against human smuggling and organised crime; proper management and better surveillance of sea borders; and solidarity with Member States experiencing especially high migration pressures.

At the same time, we have prepared the ground for debates that may often be less visible but are equally important for the future economic welfare and political relevance of the European Union.

At the December Summit the European Council, for the first time ever, discussed concrete defence issues which are so important for our leverage as a political actor and international player. This is a theme I have raised in all my State of the Union speeches before you in this Parliament. Everyone underlined the need for a credible, reinforced and refocused Common Security and Defence Policy as a strategic, geopolitical and economic imperative, and there was a consensus on the wish for more cooperation among Member States and with our allies, especially NATO, and on the obligation to maintain a technological lead in our defence capabilities and our industrial base.

From 2001 to 2010, in a rapidly changing and often threatening global context, EU defence spending declined from EUR 251 billion to EUR 194 billion, meaning that we must do more with less money. We can only do that together.

Security issues in the broader sense – from energy policy in both its internal and external dimensions, which also remains high on the agenda for the months to come, to cyber security and data protection – are at the heart of the European Union’s raison d’être. We share the problems and suffer the threats together, so we are increasingly destined to work out the solutions together.

I hope this common European destiny in these and many other areas will be realistically highlighted and strongly defended in the months to come, when the future of the European project will be debated and decided on, and especially during the European elections.

We are not yet there, as we will discuss tomorrow a number of important files, and the preparatory work of the Commission and the Presidency will need to be followed up and brought to a conclusion before the end of this parliamentary term. We still have a lot of work to do, even if – when you think of where we were some time ago and where we are now – we have reason to be confident.

Let us not forget that, not so long ago, some people were predicting the implosion of the euro and even the disintegration of the European Union. And yet now, with consumer and investor confidence resuming, growth – even if it is timid growth – is expected. The recession is behind us, but we should avoid any kind of complacency. With such high levels of unemployment in some of our Member States and with many of our companies, especially SMEs, still lacking the financial means to invest and create jobs, we cannot yet say that we are out of the crisis.

But with determination and resolve we can overcome the current challenges. In recent months we have again done a lot of the groundwork in order to do so. 2014, I am sure, will be a year of positive change for the European economy. Let us work together for that to happen sooner rather than later.

  Raffaele Baldassarre, a nome del gruppo PPE. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, basterebbe ricordare che in soli sei mesi sono stati adottati ben 241 atti legislativi, ovvero due volte e mezzo la media dei semestri precedenti, per evidenziare l'ottimo risultato raggiunto da questa Presidenza.

Ma la Presidenza lituana non si è distinta solo per la quantità dei risultati concreti e di quelli ottenuti, bensì soprattutto per la qualità del lavoro che è stato svolto. Grazie alla bravura e passione del proprio governo e dei propri esperti, la Lituania ha pienamente meritato la fiducia e l'apprezzamento di questo Parlamento. Ciò è accaduto soprattutto grazie al vigoroso europeismo con cui la Presidenza ha portato avanti iter legislativi complessi, spesso resi ancora più difficili da tendenze politiche euroscettiche e talvolta antieuropeiste. Basti pensare al completamento dei negoziati relativi ai ben cinquantanove programmi per l'attuazione del bilancio dell'Unione europea per il periodo 2014-2020. Se dai primi giorni di gennaio è possibile iniziare a impiegare i fondi stanziati dall'Unione europea per i prossimi sette anni, lo si deve anche e soprattutto alla perseveranza e all'impegno di una Presidenza che è riuscita a far prevalere il valore dell'integrazione europea sugli egoismi e la miopia di alcuni Stati membri.

Ma il ruolo fondamentale della Presidenza lituana ha riguardato numerosi altri dossier, dal meccanismo unico di risoluzione delle crisi bancarie sino alla direttiva sul sistema di garanzia dei depositi. Per ciò che concerne la mia attività di relatore, ringrazio la Presidenza lituana per aver sbloccato l'impasse politico sulla direttiva relativa alla rendicontazione non finanziaria da parte delle imprese.

Concludo quindi rinnovando i miei complimenti alla Presidenza lituana, la quale ha raggiunto accordi politici importantissimi che serviranno a rafforzare la sicurezza finanziaria, economica e sociale dell'Unione, contribuendo allo sviluppo di un'Europa forte e inclusiva.

  Hannes Swoboda, on behalf of the S&D Group. – Mr President, first of all I want to thank the President-in-Office personally, as well as all the representatives of her government who worked so hard to produce a very good Presidency which was, I think, successful in many areas. Some elements still remain to be discussed in this Parliament, for example the Banking Union. I am not as positive as the President of the Commission. It is a bad solution and we have to improve it, and I do not know why you accepted it. We still need to have a lot of debate on the posting of workers. But these are issues that I will come back to tomorrow.

I want to speak about two main issues: the MFF and the Vilnius Summit. Regarding the MFF, once again I am not as positive as you about smart growth. Maybe it is a smart solution, but I doubt it; it is not a very growth oriented solution.

But we have to speak about the future. I appeal to all the Member States to take up the money which is available. We talk about the social issues; migration is a big issue, and poverty migration is a big issue in many debates. Then we look at the European Social Fund: if I am right, the absorption rate was 55 %. In Germany, where there is also a big debate about poverty migration, the rate was 63 %. The money is there: why do you not take the money and solve the problem instead of pointing to Brussels and the Commission and the bad institution? That would be an important step. Therefore I think that the budget – low as it is – should be taken up by the Member States so they can do their job.

Secondly, regarding the Vilnius Summit: was it a success or not? It was partly a success if we look at Moldova, Georgia and even Azerbaijan. On Ukraine the picture is mixed. I agree with you, and I agree here with the President. We gave a clear message: money cannot buy everything. The Russians will not be able to buy everything. They cannot buy reforms and they cannot buy citizens.

Perhaps the Maidan spirit is something we need in Europe in general: people going onto the streets and fighting for values. I know that not every single individual on the streets there is keeping up the values of the European Union, but the overall majority of the protesters – the citizens going onto the streets and demonstrating for Europe – is something that should encourage us. Sometimes it would be good to have demonstrations of this sort in our own countries too, inside the European Union.

My last point: Lithuania will hand over the Presidency to the Greek Government. Maybe this is symbolic for us – from the north to the south. We need the whole of Europe, we need the north with their capacities, but we need the south too. We need the west and we need the east. We need the poorer and the richer. It is not possible to divide this Europe, it is not acceptable. The people who favour division are not here today because we are talking about a specific subject.

We have to have a united Europe: a Europe of solidarity and mutual understanding. Everyone has to do their job. But do not let there be a victory for those who want to divide Europe. Let us have common Europe, a Europe of solidarity. That is the vision of the Social Democrats and this House.

  Adina-Ioana Vălean, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, I think that Lithuania had a difficult task ahead of it when it took over the Council Presidency in July 2013. Fortunately, the many hurdles were transformed into opportunities, and that is why I wish to congratulate the Lithuanian Presidency on the results of its mandate.

The potential for growth in the EU was unlocked by the positive outcome of the interinstitutional negotiations on the MFF, especially through the establishment of a new funding mechanism for long-term competitiveness. The Connecting Europe Facility is one of the programmes that are aimed at attracting private investment for our energy, telecommunications and transport infrastructures. Upgraded networks will connect European citizens to the best prices and services, and large-scale infrastructure projects will be better financed through maximised use of financial instruments.

As rapporteur on this dossier, I very much appreciate the good cooperation we had in concluding the negotiations. I also wish to salute the agreement with Parliament on notification of investment projects in energy infrastructure, which will help provide an overview of infrastructure development, thus helping to build up and fine-tune the EU’s energy policy.

Finally, I would like to thank the Lithuanian Presidency on behalf of the people of Moldova, who have come one step closer to their European aspirations by initialising the Association Agreement, as well as through the completion of the EU-Moldova visa liberalisation act.

  Philippe Lamberts, au nom du groupe Verts/ALE. – Monsieur le Président, Madame la Présidente, je voudrais tout d'abord vous dire ma surprise. Ma surprise parce que je ne m'attendais pas à cela de la part de la Lituanie. On pourrait dire, en effet, petit État, jeune démocratie, donc présidence un petit peu chaotique. Non, pas du tout. J'ai été extrêmement et agréablement surpris de voir la compétence de vos équipes, mais aussi leur capacité à être une force de proposition, quand il y avait des difficultés entre le Parlement et le Conseil. À chaque fois, en tout cas celles à qui j'ai eu à faire – souvent c'étaient des femmes – ont eu la capacité de faire des propositions qui ont permis de débloquer la situation. Je voulais vous en remercier.

C'est d'ailleurs la deuxième fois que vous m'avez surpris. La première fois c'est lorsque la Lituanie a désigné Algirdas Šemeta comme commissaire européen. Ce n'est sans doute pas un commissaire flamboyant. C'est quelqu'un d'assez discret mais qui a en charge un dossier extrêmement difficile: la fiscalité, dossier où, comme chacun sait, chaque État a le droit de veto. Votre commissaire est quelqu'un qui est capable, sans relâche, de faire des propositions de manière à faire avancer les dossiers fiscaux qui sont des dossiers extrêmement compliqués. Là aussi, je voudrais remercier la Lituanie. Elle nous a donc doublement surpris. Je suis fier d'être un Européen aux côtés de la Lituanie. Je viens, moi aussi, d'un petit pays.

Cela dit, je voudrais revenir sur trois points de cette présidence, qui ne sont peut-être pas à porter au débit de la présidence lituanienne mais qui sont à porter au débit du Conseil.

Le premier est le budget. Les perspectives financières pluriannuelles qui ont été adoptées sont des perspectives financières en régression. C'est un budget réactionnaire dans lequel – je suis désolé de le dire – non seulement les montants qui ont été décidés mais le contenu marquent un choix de priorités du vingtième siècle. Tous les éléments véritablement porteurs de progrès dans le budget, pour les sept années qui viennent, ont fait l'objet de variables d'ajustement, à la baisse bien sûr, dans un budget globalement en baisse. Je pense, évidemment, aux politiques de recherche. Je pense au deuxième pilier de la politique agricole commune. Je trouve que ce budget est inacceptable et c'est d'ailleurs pour cela que nous ne l'avons pas accepté.

Deuxième point, dans la négociation sur les nouvelles règles qui permettent de gérer les crises bancaires, les restructurations des banques – la directive que l'on appelle BRRD –, j'ai été très désagréablement surpris de voir le Conseil insérer, presque en catimini, une disposition qui permettra aux États de continuer à recapitaliser leurs banques, qui ne seraient soi-disant pas en difficulté, des banques soi-disant saines, avec de l'argent public.

Je dois constater qu'au sein de l'Union européenne, malgré tous les discours, la préférence reste, aujourd'hui, de faire payer le contribuable plutôt que de faire payer les créanciers des banques en raison du fait que faire appel aux créanciers privés pourrait être déstabilisateur pour les marchés. Mais faire payer le contribuable, évidemment, ce n'est pas déstabilisateur! Ce n'est pas systémiquement dangereux! Tout cela parce que les contribuables sont évidemment captifs alors que les investisseurs – car on les appelle encore ainsi –, c'est-à-dire les propriétaires de capitaux, eux, peuvent bien sûr aller d'un endroit à l'autre avec leur argent.

Cette attitude existe toujours et donc, malgré le progrès que représente la directive BRRD, il sera encore possible à un État de recapitaliser ses banques avec de l'argent public. Ce qui, pour nous, devrait être véritablement une solution de dernier recours reste malheureusement une solution que certains voudraient continuer à généraliser.

Dernier élément – c'est le plus grave, je pense –, c'est la question de l'union bancaire. Je vous ai entendu, Monsieur Barroso, et, une fois de plus, je ne suis pas d'accord avec vous. Nous n'avons pas mis un terme à cette spirale infernale qui lie les grandes banques et leurs États souverains. Aujourd'hui, la prétendue solution qui a été avancée par le Conseil n'en est pas une. Il n'y a pas de mutualisation de l'effort financier pour faire face à des crises bancaires entre les États membres. Chacun reste responsable chez soi. Il n'y a pas d'engagement du mécanisme européen de stabilité pour recapitaliser directement les banques.

Et le mécanisme de décision que vous proposez pour l'union bancaire pour la restructuration des banques, est un mécanisme de décision d'une complexité qui aurait probablement fait perdre son latin à Einstein. C'est un mécanisme impraticable. C'est un mécanisme illisible. C'est un mécanisme qui ne rendra pas possible ce que Mario Draghi – qui n'est pourtant pas au nombre de mes amis – réclame, c'est-à-dire la possibilité de mettre en résolution une banque sur la durée d'un week-end.

Donc, la solution que vous avez préconisée n'est pas une solution. Nous avons engagé, la semaine dernière, les négociations sur ce sujet. J'invite, en tout cas, les collègues, ici, au Parlement européen, et la Commission, de grâce, à se lever pour faire barrage à ce deal malsain du Conseil européen.

Je sais, Madame la Présidente, que vous n'êtes pas seule responsable de la chose mais je voudrais véritablement m'adresser au Conseil pour vous appeler à revoir vos batteries en la matière.

  Valdemar Tomaševski, ECR frakcijos vardu. – Pirmininkavimas Europos Sąjungos Taryboje visada yra didelis iššūkis ne tik politine prasme, bet taip pat ir organizacine. Su pasitenkinimu ir malonumu kalbėdamas ECR frakcijos vardu noriu pabrėžti, kad Lietuvos pirmininkavimas buvo aukšto lygio ir praėjo sėkmingai. Tarp Lietuvos pirmininkavimo prioritetų galima išvardinti energetinį saugumą, Rytų partnerystę, išorinių ES sienų stiprinimą, Baltijos jūros regiono valstybių bendradarbiavimą. Lietuva užsibrėžė ambicingą tikslą užtikrinti nuoseklumą priimant sprendimus, todėl ES darbotvarkėje buvo suplanuota daugiau negu 500 teisės aktų užklausimų. Visgi svarbiausiu Lietuvos pirmininkavimo pasiekimu buvo, be abejo, susitarimas su Europos Parlamentu dėl daugiamečio ES biudžeto, skirto nuo 2014 m. iki 2020 m., t. y. dėl Sąjungos daugiametės finansinės programos. Ukrainos asociacijos susitarimo su ES nepasirašymas negalėtų būti pavadintas Lietuvos pirmininkavimo nesėkme, kaip tai įvardijo daugelis komentatorių, bet akivaizdaus žaidimo pasekme, žaidimo, kurį žaidė Kijevo valdžia ir kurio rezultatai buvo nuspėjami dar iki susitikimo. Pirmininkavimas – tai puiki proga pačios valstybės narės reklamai, jos vaidmens sustiprinimui Sąjungoje bei teigiamo valstybės kaip patikimos partnerės įvaizdžio pristatymui. Deja, bet pastarieji skandalingi įvykiai Lietuvoje, nukreipti prieš tautines mažumas, paliko blogą įspūdį ir tapo lyg deguto šaukštas Lietuvos pirmininkavimo medaus statinėje. Kalėdų išvakarėse Lietuvos vyriausybės atstovo prašymu Vilniaus apygardos teismas, spaudžiamas viešų politikų pareiškimų, nustatė drakonišką apie 13 tūkstančių eurų baudą Šalčininkų rajono savivaldybės direktoriui Boleslavui Daškevič už dvikalbių informacinių lentelių su gatvių pavadinimais valstybine lietuvių bei lenkų kalbomis naudojimą, kurios kabo ant privačių namų. Šiame regione 80 proc. gyventojų sudaro vietinė lenkų tautinė mažuma. Kova su autochtoninių tautinių mažumų kalbomis, palaikoma aukščiausios valdžios, yra ne kas kitas kaip kraštutinio nacionalizmo pasireiškimas, kurio neturėtų būti Europos Sąjungoje. Praėjusių metų liepą Europos Parlamentas specialioje kalbų įvairovės rezoliucijoje paragino valstybes nares, kurios to dar nepadarė, pasirašyti bei ratifikuoti Europos regioninių bei mažumų kalbų chartiją. Parlamentas taip pat paragino smerkti bet kokius veiksmus, kurie diskriminuoja kalbos pagrindu arba per nustatytą arba paslėptą asimiliaciją pažeidžia kitų bendruomenių kalbas bei tapatybes. Kreipiuosi į Tarybą ir Komisiją nedelsiant imtis veiksmų įgyvendinant šią rezoliuciją ir reaguoti siekiant sustabdyti represijas, diskriminaciją bei tautinių mažumų persekiojimus Sąjungos teritorijoje. Ačiū už dėmesį ir linkiu sėkmės Graikijai.

(Kalbėtojas sutiko atsakyti į klausimą, pateiktą pakėlus mėlynąją kortelę (Darbo tvarkos taisyklių 149 straipsnio 8 dalis))

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), pakėlus mėlynąją kortelę pateiktas klausimas. – Pirmas dalykas – ar jūs kalbate savo frakcijos vardu ar savo asmens vardu, kalbėdamas konkrečiai apie tautines mažumas Lietuvoje ir neva esamus tam tikrus pažeidimus? Ir antras dalykas – jūs ko gero gerai žinote, kad Lietuvoje valstybinė kalba yra lietuvių kalba, ir tos baudos, kurios buvo skirtos, jos susiakumuliavo į tokią sumą, kurią jūs buvot minėjęs. Ir kitas klausimas – ar jūs manot, kad valstybės tarnautojas gali leisti sau nesilaikyti valstybės, kurioje jis dirba ir kurios pilietis yra, įstatymų?

  Valdemar Tomaševski (ECR), atsakymas į pakėlus mėlynąją kortelę pateiktą klausimą. – Ačiū labai už klausimą. Taip, aš sakiau, kad kalbu ECR frakcijos vardu, tai yra mūsų frakcijos nuomonė, kadangi mūsų frakcijos vienas iš autoritetų buvusi Britanijos premjerė Margaret Thatcher būtent ir kovojo už tokią Europą, kurios mes šiandien norime ir, deja, kurios dar nėra mano valstybėje, kadangi tautinės mažumos (tautinės mažumos vietinės autochtoninės, kurios gyveno čia 700 metų) yra persekiojamos ir baudžiamos už savo gimtosios kalbos vartojimą net tuose rajonuose, kur tautinės mažumos sudaro 80 proc. gyventojų. Šitie užrašai rašomi šalia valstybinės kalbos. Jie buvo legaliai pakabinti dar 1991 m., kada buvo priimtas įstatymas, kada mes, Lietuvos lenkai, kovojom už nepriklausomybę ir iškovojom šitą nepriklausomybę. Bet po dvidešimties metų buvo panaikintas šitas įstatymas ir dabar yra taip, kaip yra. Tai yra skandalinga ir taip negali būti.

  Martina Anderson, on behalf of the GUE/NGL Group. – Mr President, one of the good news stories during the Lithuanian Presidency was the Irish exit from the bailout. Sinn Féin has long advocated saying goodbye to the Troika, and we would encourage all other Member States who are suffering from the deep social and economic winds being inflicted by the Troika to show it the door as well.

The Irish Government has now adopted the mind-set of austerity, so there is no need for the Troika to remain. In case the government should think of stepping outside that policy, the 26-county state will remain under supervision by the EU for several decades to come. Exiting the bailout will change little for middle- and low-income families, for the unemployed or for those who have been forced to emigrate. It will do nothing to stop the dissipation of public services and the deterioration of living standards for the vast majority of Irish people.

One truly good news story to come out of this Presidency was the agreement reached on the Tobacco Products Directive. As a shadow for this file, I was able to witness the resolve and the hard work put in by the Lithuanian Presidency to agree on legislation which will have tangible effects for the health of future generations. I want to congratulate the Lithuanian Presidency for this.

  Rolandas Paksas, EFD frakcijos vardu. – Lietuva buvo pirmoji iš trijų Baltijos valstybių, kuriai teko garbė ir pakankamai sunki užduotis antrąjį praėjusių metų pusmetį pirmininkauti Europos Sąjungai. Džiaugiuosi, kad pakankamai jauna bendrijos narė pasirodė kaip subrendusi, patikima ir politikoje viena solidžiausių bendrijos narių, gebanti pasiekti svarbius susitarimus ir rasti pačius geriausius sprendimus. Aš sveikinu Jus, Ekscelencija Prezidente. Suprantama, kad didžiausias dėmesys pirmininkavimo metu buvo skirtas Rytų partnerystės klausimams. Tai, kad Ukraina ir Europos Sąjunga nepasirašė asocijuotos narystės bei laisvos prekybos sutarties, kartais vertinama kaip Lietuvos pralaimėjimas. Aš manau, kad tai iš principo neteisingas vertinimas. Turime pripažinti, kad ir pati Ukraina, ir Europos Sąjungos institucijos nepadarė visko, ką galėjo, kad ant partnerystės sutarties būtų sudėti visi taškai. Tačiau nereiktų pamiršti, kad per šį laikotarpį Rytų partnerystės srityje pirmininkaujant Lietuvai pasiekti kiti svarbūs dalykai: sutarta dėl bevizio režimo Moldovai, pasirašyti kiti keturi susitarimai. Pirmininkaujant Lietuvai pasiektas susitarimas dėl septynmečio biudžeto. Daug dėmesio buvo skirta bankų sąjungos kūrimo, bankų priežiūros ir pertvarkymo, indėlių garantijų klausimams. Praėjusį pusmetį pasiektas ir susitarimas su Europos investicijų banku bei struktūriniais fondais dėl galimybių finansiniais ištekliais padėti mažoms ir vidutinėms įmonėms. Tačiau kalbant apie iš tiesų svarbius pasiekimus ir gerus rezultatus neturėtume pamiršti, kad Europos Sąjunga šiandien stovi kryžkelėj tarp federacinės sąjungos ir nacionalinių valstybių sandraugos, ir apsisprendimas, kuria kryptimi teks eiti, yra neišvengiamas. Gal ne šiam Parlamentui, gal net ne kitam, bet išrinktam po 2020 m. tai bus neišvengiama. Tačiau iki to laiko privalome šiek tiek pakeisti kai kurias bendrijoje vis garsiau skambančias politines nuostatas. Jeigu šūkis „Daugiau Europos“ reikš mažiau laisvių ir teisių nacionalinėms valstybėms, nebus iš to nieko gero. Orientuokime šiandieninę politiką į nacionalinių valstybių sąjungą, nes būtent stiprios, savo identitetą, kultūrą ir religiją turinčios valstybės yra stiprios Europos pagrindas.

PRESIDENZA DELL'ON. GIANNI PITTELLA
Vicepresidente

  Ewald Stadler (NI). - Herr Präsident! Frau Präsidentin, Ihre Ratspräsidentschaft, die ansonsten wirklich sehr professionell und akkurat war, wird immer mit dem Scheitern der Bemühungen, ein Assoziierungsabkommen mit der Ukraine auf dem Gipfel von Vilnius zustande zu bringen, verknüpft sein. Das ist bedauerlich für Ihre Präsidentschaft, aber es ist gleichzeitig bezeichnend für die EU-Außenpolitik.

Der Versuch der Europäischen Union, die Ukraine gegen Russland auszuspielen, ist gescheitert. Und daraus sollten wir Lehren ziehen. Den Geist des Maidan-Platzes, den Sie und auch Kommissionspräsident Barroso beschworen haben, sehen Sie wirklich etwas zu romantisch. Er ist relativ rasch verdunstet – nämlich unter dem Eindruck eines Gaspreisrabatts, den die Ukrainer in der Zwischenzeit bekommen haben. Der Geist des Maidan-Platzes ist in Wahrheit ein Geist der Wohlstandserwartung. Das haben wir vorher schon in Rumänien und Bulgarien gesehen. Die Menschen in der Ukraine glauben, sich mit der Nähe zu Europa ihre Lebensverhältnisse verbessern zu können. Die romantischen Werte, die Sie in diese Maidan-Platz-Demonstrationen hineininterpretieren, haben mit der Realität dort nichts zu tun. Daher mein Appell an die Verantwortlichen der Europäischen Union, insbesondere an Frau Ashton, aufzuhören, Länder gegen Russland auszuspielen!

Damit bin ich beim nächsten Kapitel: Es ist bedauerlich, dass Ihre Ratspräsidentschaft mit dem dauernden Bemühen verknüpft sein wird, aus dieser Union eine Militärunion zu machen. Ich sage das als Angehöriger eines neutralen Staates: Das ist für uns inakzeptabel. Wir sind keiner Militärunion beigetreten, und ich will keine Militärunion. Ich will keine Militärunion, die klar ein Feindbild hat. Und das wird hier offen ausgesprochen. Diese Konfliktsituation, die sich hier gegenüber Russland aufbaut, ist meiner Ansicht nach hochgefährlich und brisant. Ich spreche mich daher dezidiert gegen das aus, was Sie, aber auch die anderen Verantwortlichen dieser Union auf dem Gipfel vom 19. Dezember gesagt haben. Es darf nicht zu einer Verschmelzung von EU und NATO kommen. Ich möchte keine Militärunion in Europa haben!

  Dubravka Šuica (PPE). - Poštovani g. predsjedavajući; gospođo predsjednice, imali ste vrlo težak i izazovan zadatak koji je ne samo tehničke prirode bio nego i političke prirode. Postignuti su izvrsni rezultati, ne samo u količini, kao što ste i sami rekli, nego je poznata i energija koju je litavsko predsjedništvo uložilo u ovaj šestomjesečni mandat. Uspjeli ste se izboriti protiv nekih uskogrudnih sebičnih politika, a na samom početku postavili ste jedan vrlo ambiciozan program koji se odnosio na energetsku sigurnost, na financijsku stabilnost, na smanjenje nezaposlenosti i na stalno promicanje gospodarskog rasta. Vjerujem osobno da ste u tome uspjeli.

Isto tako želim reći da je počelo sve ubrzanim ritmom jer osim proračuna Litva je morala riješiti i brojne i kompleksne dosjee koji su ostali od prošlog predsjedavanja. Isto tako, kad je riječ o Istočnom partnerstvu treba reći da sigurno će Litva ukrajinskom narodu, drugim narodima Istočnog partnerstva biti dobar primjer s obzirom na to da se svrstava među države Europske unije koje su najuspješnije prevladale krizu i čiji su ekonomski i financijski pokazatelji jasni.

Isto tako, želim reći da je litavsko predsjedavanje koincidiralo s ulaskom Hrvatske u Europsku uniju i imali ste jedan vrlo važan zadatak uvesti najnovijeg člana Europske unije i želim vam se zahvaliti na toj izvrsnoj suradnji. I na samom kraju, također je vrlo simbolično da nakon Litve Grčka preuzima predsjedanje, dakle, od samog sjevera na kojem ste vi do samog juga – simbolika Europe, dakle. Ja se uporno zalažem da nema razlika i da ne bude razlika između Sjevera i Juga, Istoka i Zapada, nema zemalja Eurozone i onih koje nisu u Eurozoni, nema zemalja u Schengenu i onih koje nisu u Schengenu, želimo jednu solidarnu jedinstvenu Europu i na tome vam se zahvaljujem.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D). - Sveikinu ir džiaugiuosi pasiektais puikiais Lietuvos pirmininkavimo rezultatais ir ypač sveikinu pasiekus susitarimą dėl Europos Sąjungos daugiametės finansinės programos, nes šis susitarimas leis užtikrinti, kad visos ES finansuojamos programos bus pradėtos įgyvendinti laiku. Lietuvos pirmininkavimo metu po ilgų derybų galiausiai buvo susitarta dėl socialinę dimensiją turinčių Europos Sąjungos programų, o tai reiškia, kad Europos Sąjungos biudžetas bus orientuotas į žmones, ir mūsų piliečiai pajus konkrečią naudą. Iš jų noriu pasidžiaugt pasiektais susitarimais dėl Europos socialinio fondo, Europos globalizacijos fondo, Paramos labiausiai skurstantiems fondo, nes visi šie fondai prisideda prie mūsų žmonių gerovės skatinimo ir yra skirti nuo krizės nukentėjusiems žmonėms. Lietuvos pirmininkavimo metu patvirtinta Jaunimo garantijų iniciatyva bei švietimo ir mokslo programa Erasmus+ šiame kontekste yra labai svarbi, nes kartu pasiekėm, kad nedarbo problemos sprendime ypatingas dėmesys būtų skirtas jaunimo užimtumo didinimui. Ir be to, iš tikrųjų tai yra geras pasiekimas, kad švietimui ir mokymui skirtas biudžetas padidintas net 40 proc., palyginti su praėjusiu finansinio programavimo laikotarpiu. Iš tikrųjų Lietuvai pirmininkaujant pavyko rasti bendrus kompromisus, priimti bendrus sprendimus dėl bendro bankų priežiūros ir pertvarkos mechanizmo, dėl indėlių garantijų sistemos direktyvos, dėl ilgai diskutuotos Tabako direktyvos. Labai džiaugiuosi ir dėl judančių darbuotojų papildomų teisių į pensiją ir galiausiai tvirta padaryta pažanga, ir dėl komandiruojamų darbuotojų direktyvos, ir dėl daugelio kitų klausimų, kurie daro Europos Sąjungą iš tikrųjų labiau patikimą, augančią ir atvirą. Ir baigdama, gerbiama Prezidente, dėkoju Jums ir Jūsų komandai, dėkoju ambasadoriui R. Karobliui, dėkoju viceministrui Vytautui Leškevičiui, kuris iš tikrųjų labai gerai dirbo su Europos Parlamentu, ir visai Lietuvos vyriausybei ir visiems čia esantiems žmonėms, todėl, kad žinau, kiek daug jie dirbo, kiek naktų nemiegojo, kiek nervų sugadino, bet užtai rezultatas yra tikrai geras.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). - Arvoisa puhemies, Liettua hoiti puheenjohtajakautensa aivan mallikkaasti, onnittelut siitä. Valitettavaa on, että puheenjohtajakausi tullaan kuitenkin muistamaan lähinnä vain siitä, että itäinen kumppanuus kärsi haaksirikon. Se oli Liettuan puheenjohtajakauden painopiste.

Mutta se, että tämä haaksirikko tapahtui, ei ole vain Liettuan syy, vaan siinä täytyy EU:n itse uskaltaa katsoa toimintaansa avoimesti. EU:n vetovoima ja vipuvoima ovat hiipuneet. EU:n on myös mietittävä, mitä se tarkoittaa sanoilla yhteistyö, kumppaneiden arvostus ja sillä, että kunnioitetaan toisten arvoja.

On hyvä asia, että neuvotteluja Ukrainan kanssa jatketaan. Ukrainan tulee saada itse päättää, minkälaista yhteistyötä se EU:n kanssa tekee, ilman minkäänlaista painostusta. Minun mielestäni on aivan luontevaa, että itäiset kumppanivaltiot ja kaikki EU:n jäsenvaltiot tekevät yhteistyötä eri suuntiin. Ei voi olla sellainen tilanne, että tehdään yhteistyötä vain EU:n kanssa, vaan EU itsekin tekee yhteistyötä erilaisten valtioiden kanssa. EU:n lähtökohdan pitää olla se, että EU:n omat kumppanivaltiot voivat myös harjoittaa itsenäistä politiikkaa moneen suuntaan. Se on Euroopan etu, se on maailman etu, ja se takaa myös rauhan.

  Mark Demesmaeker (Verts/ALE). - Voorzitter, ik wil op mijn beurt van de gelegenheid gebruik maken om het Litouwse voorzitterschap van harte te bedanken en te feliciteren.

Ik wil graag toch ook even terugkomen op de top van Vilnius, het niet-ondertekenen van de associatieovereenkomst met Oekraïne. De huidige leiders van Oekraïne hebben dan inderdaad misschien hun Europese droom laten varen, maar een groot deel van de bevolking koestert die droom nog altijd en die bevolking mogen we natuurlijk niet in de steek laten.

Samen met een aantal andere collega's was ik in Kiev getuige van de Maidan en wat uniek is bij deze protestbeweging is dat het een burgerbeweging is, dat het de civil society is die mobiliseert en organiseert. Het niet-ondertekenen van de associatieovereenkomst was voor hen de aanleiding om een dieper ongenoegen uit te drukken.

Die beweging mikt op verregaande hervormingen, op een systeemshift: de spelregels zelf moeten veranderen met de hulp van de Unie. De leiders van de Maidan beseffen dat dat straatprotest, dat nu nog altijd doorgaat, vroeg of laat moet leiden naar een politieke oplossing. Ze vragen om een echte dialoog. De huidige meerderheid en oppositie moeten hierbij betrokken worden, maar ook het maatschappelijk middenveld, dat zijn blik vestigt op de Europese Unie, die een rol zou moeten spelen bij die onderhandelingen - en ik gebruik mijn spreektijd om de verzuchtingen te verwoorden van de leiding van die Euromaidan, waarmee ik uitgebreid kon spreken. Ik reken erop dat de Europese Unie die rol op zich wil nemen, want dat zijn wij de bevolking verschuldigd.

  Tomasz Piotr Poręba (ECR). - Panie Przewodniczący! Pani Prezydent! Przy okazji podsumowania litewskiej prezydencji nie można milczeć, lecz należy głośno mówić o tym, jak w kraju, który przez ostatnie miesiące przewodził sprawom Unii Europejskiej, traktuje się mniejszości narodowe, a szczególnie mniejszość polską. Ostatnio na wniosek pełnomocnika litewskiego rządu nałożono drakońskie kary sięgające tysięcy euro za używanie tablic informacyjnych w języku polskim na prywatnych posesjach. Na Litwie nie można też używać oryginalnych nazwisk. Ponadto pod koniec roku parlament litewski zadecydował o nieuchwaleniu na Litwie ustawy o mniejszościach narodowych, pomimo że stanowią one aż 16% mieszkańców Litwy, w tym sami Polacy w rejonie Wilna stanowią 60% mieszkańców. Mimo tego próbuje się rugować język polski z litewskiej przestrzeni publicznej, tym samy Litwa w dalszym ciągu łamie Konwencję ramową Rady Europy o ochronie mniejszości narodowej, którą ratyfikowała, a także ignoruje Europejską Kartę Języków Regionalnych lub Mniejszościowych.

Apeluję dzisiaj do Pani Prezydent, aby skończyć z tą jawną dyskryminacją mniejszości polskiej na Litwie, co zupełnie niepotrzebnie niszczy wizerunek Pani pięknego kraju w Europie.

  Paul Murphy (GUE/NGL). - Mr President, I have a question for President Barroso, though unfortunately he has again left the debate before answering any questions. Perhaps Commissioner Šefčovič will be able to assist. At the EU summit in December, Mr Barroso spoke about the question of the bank bailout in Ireland, saying that it would be wrong to give the impression that Europe had created a problem for Ireland, and that now Europe had to help Ireland. I hear it sometimes suggested that the problem has been created by the EU, or by the euro, but it is exactly the opposite. I think that Mr Barroso perhaps protests too much, because Irish developers, Irish bankers and the Irish Government should of course bear responsibility for the building of a massive property bubble which benefited a tiny section of the population – but what about the bank bailout? Together with the government, did the European Commission and the European Central Bank not support the idea of a massive bank bailout at the expense of working people in Ireland? The consequence is that Irish people have paid more in terms of the bank bailout than any other state in Europe, with less than 1 % of Europe’s population meeting 42 % of the total cost of that bailout.

Can the Commission spell out the consequences of this thinking clearly? Does it mean that the notion of retroactive burden-sharing of the bank bailout is off the table from the Commission’s point of view? How does that square with the Irish Government’s statements that this was agreed at the summit in June 2012? This is not about asking nicely for Europe to help Ireland; it is about saying that all working people across Europe have paid more than enough to the bankers, the bondholders and the billionaires. The debt should not be paid.

  Andrew Henry William Brons (NI). - Mr President, the Lithuanian Presidency claims credit for progress on the Banking Union and enhanced EU control over the economies of Member States, especially those in the eurozone, as though these were simply means of achieving economic well-being. However, these are not a means to an end, but rather an end in itself: centralised control of Member States.

The Presidency has boasted of its achievements on hate crime, which properly refers to criminal acts, violence, abuse and property damage motivated by hatred of a particular category of people, and should always be deplored. Hatred is always destructive of the hater as well as the hated. However, assaults and extreme violence and damage motivated by hatred and contempt are not perpetrated only – or even mainly – by the indigenous populations of Europe against ethnic minorities, as we know from the cases of Lee Rigby in London, those of Kriss Donald and Richard Everitt, the London riots in 2011 and the countless victims of Asian grooming.

Lithuania boasts of hosting a conference in November of the Fundamental Rights Agency (FRA), which believes in the criminalisation of disapproved expressions of opinion on ethnicity, including racism – a word undefined but coined by Trotsky – and xenophobia, which can only be described as an Orwellian thought crime. Ironically, the application of these words to political opponents – a favourite activity of the FRA and Eurocrats – is a subliminal message of hatred: stop reading, stop listening, stop judging for yourself; hate the speaker, hate the writer.

  Tunne Kelam (PPE). - Mr President, may I congratulate Lithuania on the success they have clearly deserved. It was not only the first Lithuanian, but also the first Baltic Presidency, and may I add that this was a combined success of all the pro-European forces in the country, prepared too by the previous Kubilius Government.

Last year resulted in a compromise on the MFF. This was in fact good teamwork by two presidencies, with Ireland preparing an agreement on substance and Lithuania successfully finalising it. The Vilnius Summit was well prepared by its host. While the main hopes were not formally met, the Eastern Partnership’s validity has been confirmed by the Ukrainian people’s inspiring verdict in favour of their European future. As the President-in-Office said, Ukraine will never be the same again.

It was also a realistic assessment of Russia’s policies. The Kremlin’s vigorous and hostile opposition to the expansion of the rule of law and citizens’ rights area in Europe shows that Mr Putin views the EU not as a partner but as a strategic rival. What we need now is an even stronger commitment to the six nations of the Eastern Partnership, beginning with the visa liberalisation that Lithuania has started.

Under the Lithuanian Presidency a mandate was given to start accession negotiations with Serbia. This reminds us that the start of similar negotiations with Macedonia is still in a demoralising impasse. I would appeal to the Greek Presidency to demonstrate statesmanship, generosity and loyalty to all European interests, to give all Balkan applicants an equal chance and a solid perspective in the future.

Lastly, Latvia has just joined the euro area. The next Lithuanian Presidency may be 14 years away, but there is hope that, next year, Lithuania will become the 19th member of the euro area. I wish you every success and I thank you.

  Libor Rouček (S&D). - Mr President, I would like to congratulate Ms Grybauskaitė, her government and her country. Madam President-in-Office, as you mentioned, Lithuania is a young democracy and a small country, but you have done a huge job very well: the huge task that lay ahead of you six months ago.

It has been mentioned that 241 legislative acts were adopted. Most importantly, you finished the work on the multiannual financial framework (MFF) so that we have a budget. Yes, many of us wish we had more money or that we had redirected money to different priorities, but we do have a budget for the next seven years. I participated in some of the negotiations, so I know well how difficult they were.

Lithuania organised the Vilnius summit, and organised it well. Some of our colleagues and others took the view that it was a failure. I am not of that view. It was clear from the beginning that we had to deal with six different countries: OK, they had all been under the Soviet Union, but they were, are and will be very different. On the one hand, for instance, we have Belarus and, on the other, Azerbaijan. For those countries who wanted to take up our offer of an Association Agreement or a Deep and Comprehensive Trade Agreement, they were initiated.

The case of Ukraine has, of course, been mentioned. Ukraine will never be the same. In spite of this, we have to work towards the goal of not letting down the people in Kiev and Ukraine as a whole. We have to keep our offer open.

Madam President-in-Office, your people and your country can be proud of your Presidency. I congratulate you on it, and I also hope, as Mr Kelam mentioned, that by January next year your country will be the 19th member of the eurozone.

  Graham Watson (ALDE). - Mr President, the first former Soviet Republic to preside over our Union has done so well. Congratulations are due on a landmark agreement on the EU budget and on agreements with Georgia and Moldova at the Eastern Neighbourhood Summit. The absence of Ukraine can hardly be blamed on Lithuania.

Among the lesser achievements, the progress on the status of European political parties is especially welcome to me and to other Members of this House. Yet there remains one area of deep concern. During our debate at the start of the Presidency, I questioned official attitudes in Lithuania to ethnic Russians. I cited the case of Viktor Uspaskich, an ethnic Russian who is persecuted for the success of a Party he founded and the threat it poses to longer-established parties. We hoped that Lithuania would satisfy us that due process in this case is paramount and that Lithuania has not only a free economy but also a just society, in which the separation of powers is respected – that Lithuania has become, as President Grybauskaitė said of the European Union, ‘a lighthouse of hope for freedom, democracy and human rights’.

We have been disappointed. The irregularities in the judicial process against Mr Uspaskich are striking. Evidence of meddling in the judicial and political processes by the State Security Department and the Office of the President are worrying. Here, as in the case of Malik Gatayev, we need assurance that justice and the rule of law prevail in Lithuania.

  Danuta Maria Hübner (PPE). - Mr President, I would like to say a few words, as Chair of the Committee on Regional Development, on interinstitutional cooperation between this Parliament and the Lithuanian Presidency.

As you probably know, Parliament has for the first time been a co-legislator on the entire package for this policy, taking responsibility for this European investment policy for the years to come on an equal footing with the Council negotiators. Together we had to cope with a very complex multi-regulation framework for this policy which will, in the future, make a decisive contribution to Europeʼs growth, the creation of jobs and also to improving European competitiveness.

I think it is worth looking back at this interinstitutional joint effort, because lessons were learnt during this process with regard to both the working methods and also communication between the institutions and their legal services.

We had parallels from the interlinked negotiations on umbrella and fund-specific regulations, which required extremely deep knowledge of the entire portfolio, but we could also clearly see that interinstitutional cooperation – which is based on trust and common goals – can be key to the efficiency and democratic legitimacy of European policy-making. I would like to thank most wholeheartedly all colleagues working at all levels of the Presidency, starting with ministers, through ambassadors and right up to expert level.

I would like to add just one or two sentences on a different issue. I would like to say that I welcome the Presidencyʼs drive to take revision of the balance of payments facility forward. I understand that the file could not be finalised and presented for Parliamentʼs approval due to the resistance of several Member States, but I sincerely hope that the Greek Presidency will build on the Lithuanian Presidencyʼs work and reach a final agreement on the balance of payment facility. And lastly, I will keep my fingers crossed for Lithuaniaʼs successful entry into the euro area.

  Linda McAvan (S&D). - Mr President, as rapporteur on the Tobacco Products Directive I would like to address the President-in-Office to put on records my thanks to her Presidency for the commitment it showed to reaching agreement on the Directive. In particular I would like to thank Minister Vytenis Andriukaitis for his determination to reach agreement; Ambassador Vinciunas, who I can see is here this morning; and the chair of the working group, Martynas Pukas, who did a tremendous job to make sure that we were able to reach agreement between Parliament and Council on 16 December 2013, almost one year to the day since the Commission presented the Tobacco Products Directive to the outside world.

We know that the Tobacco Products Directive had a very difficult birth. We know all about the intense lobbying and people trying to delay it, trying to push it into the long grass and to undermine it. I hope that all the institutions will learn lessons about what happened and that we will all look at the Framework Convention on Tobacco Control and implement in full its recommendations on transparency and lobbying.

I think the agreement that we have reached is a good one. I said at the beginning that the EU has to play catch-up with many other countries in the world on tobacco control. We know that Australia, the US and Canada are ahead of us, but so too is Brazil, where tough tobacco control measures have seen the proportion of smokers drop from 37 % to 15 %. We are, of course, going to have a vote in this House, hopefully in late February. I hope that we will reach agreement and that this will indeed be a testimony to the work of the Lithuanian Presidency, which will be a real legacy.

  Olle Schmidt (ALDE). - Herr talman! Jag vill tacka Litauen för ett alldeles utmärkt ordförandeskap. Som ett litet land i unionen har ni gjort ett fantastiskt bra arbete. Jag tror att man kan säga att vi alla är imponerade. Eftersom jag själv kommer från ett litet land så vet jag, från den gång då Sverige först var ordförandeland 2001, hur mycket det betydde för vårt land och det kanske betyder än mer för ert land. Man kan inte annat än uttrycka sin beundran och stolthet över det ni har gjort.

Som ledamot i det utskottet för ekonomi och valutafrågor har jag följt arbetet rörande regleringar av banker och de finansiella marknaderna. Jag har deltagit i förhandlingar om det så kallade MiFID-direktivet – direktivet och förordningen om marknader för finansiella instrument – och suttit med i tolv trepartsmöten. Tyvärr föll vi på mållinjen under det senaste trepartsmötet i december, och det grekiska ordförandeskapet får ta över stafettpinnen. Men jag vill ändå rikta ett särskilt tack till Dovile Naktinyte och hennes team för deras utmärkta arbete.

I hope that you will pass on the message, Madam President-in-Office, and the tribute to her team. Without her work we would not have come as far as we have done.

Finally, I will also support you in joining the eurozone. I hope this will encourage my own country, Sweden, to join, following Latvia and Lithuania. You are two brave countries: hopefully my country can learn from that.

  Marian-Jean Marinescu (PPE). - Domnule președinte, Președinția lituaniană a acoperit o perioadă dificilă și intensă, caracterizată de negocieri importante, care au vizat politici vitale pentru funcționarea și evoluția Uniunii.

Refacerea economică a Uniunii este prioritatea zero în acest moment, de aceea felicit încă o dată Parlamentul și Președinția lituaniană, pentru că au reușit să ajungă la un acord privind bugetul 2014-2020.

S-au concluzionat și consolidat politici care vor asigura pe termen lung creștere durabilă și stabilitate. Sunt de menționat, în primul rând, acordurile pe bazele legale privind politicile de coeziune și agricultură. Sunt de salutat și măsurile privind combaterea șomajului, mai ales în rândul tinerilor. Prin adoptarea prevederilor comune privind fondurile structurale și de investiții europene se va asigura canalizarea resurselor alocate într-o direcție optimă, generându-se astfel prosperitate regională.

Trebuie remarcat și susținut activ progresul obținut în ultimul timp în stabilirea uniunii bancare, în generarea de politici economice responsabile din partea statelor membre, precum și în legislația care protejează interesele financiare și garantează drepturile cetățenilor Uniunii în sectorul financiar.

Nu trebuie să uităm un punct important de pe agenda Președinției lituaniene, și anume Acordul de Asociere și cel de liber schimb dintre Uniune și Republica Moldova. Acest acord reprezintă o recunoaștere a eforturilor de reformă din ultimii ani ale guvernului de la Chișinău, dar și o dovadă că Uniunea Europeană își onorează angajamentele față de partenerii estici.

Regret că nu au fost deschise discuțiile privind regulamentul „Cerul unic european”. Acest regulament este foarte important, atât pentru Uniunea Europeană, cât și pentru cetățenii săi, prin îmbunătățirile pe care le aduce traficului aerian și confortului pasagerilor pe acest mod de transport.

Mulțumesc Președinției lituaniene pentru colaborarea excelentă din cadrul negocierilor pentru Fondul de securitate internă al Uniunii.

  Pervenche Berès (S&D). - Monsieur le Président, Madame la Présidente, merci de cette présidence. Pour les affaires sociales, je dois dire que l'arrivée de votre Présidence a vraiment permis de débloquer, dans la négociation du cadre financier pluriannuel, beaucoup de dossiers. Vous avez manifesté, vis-à-vis des demandes du Parlement européen, une qualité d'écoute qui nous a permis, notamment sur le Fonds social européen, d'avancer, y compris sur les questions de prise en compte de la situation des jeunes, de l'articulation avec la garantie jeunesse, que ce Parlement européen a soutenue avec tant de détermination depuis le début. Bien sûr, nous n'avons pas pu aboutir sur la part du Fonds social européen dans le cadre des fonds structurels de la politique de cohésion. Nous aurions souhaité pouvoir nous exprimer sur le besoin, pour cette politique sociale, de déboucher sur 25 % de l'enveloppe globale, mais pour le reste, nous avons, je crois, obtenu un bon accord.

Quant à la directive sur le détachement des travailleurs, merci là aussi de ce que votre présidence a fait pour débloquer ce dossier et parvenir à la conclusion, au Conseil, d'un accord qui a permis d'ouvrir la négociation avec le Parlement européen. Soyez certains que nous ferons tout pour conclure ce dossier avant la fin de la législature, même s'il faut que vous disiez à la Présidence qui vous succède que, bien sûr, le Parlement européen présentera, sur la base du mandat qui lui a été donné par sa commission, des demandes fortes qui devront être entendues pour que cet accord puisse être le meilleur possible.

Un dernier mot, Madame la Présidente, simplement une marque de regret. Dans le dossier de l'Union économique et monétaire – au vu du mandat qui avait été donné – pour que nous puissions évoquer, faire vivre pleinement la question de la dimension sociale de l'Union économique et monétaire, il me semble aussi que vous devez indiquer à vos successeurs que le chantier est ouvert et qu'il faut le prendre à bras-le-corps.

  Kristiina Ojuland (ALDE). - Mr President, Madam President-in-Office, I am very proud of the Lithuanian Presidency, because Lithuania is our neighbour in the Baltic countries, and I hope that Estonia, my country, will take a lesson from your Presidency’s experience. However, I believe that the success of each Presidency is comprehensively connected with the political will and determination of the Council Members. Outcomes must be put in the context of the objective possibilities that are open to each country during its Presidency.

In the field of foreign policy, hopes were high for the Vilnius Summit. The failure to sign the Association Agreement with Ukraine was not the fault of the Presidency but rather was due to the shortcomings of long-term enlargement policy and to Ukraine’s selfish leadership. Nevertheless, the success achieved with Moldova and Georgia should not be underestimated, and hopefully the Council will continue at full speed with the signing of both these agreements before the end of the current parliamentary term. Signing a cooperation agreement with Azerbaijan is also a very important step forward.

I would also like to welcome the progress made with the Single Supervisory and Single Resolution Mechanisms. A fully integrated Banking Union will ensure that, in future, banks will bear the cost of their own mistakes rather than have taxpayers foot the bill. The banks will be better regulated and supervised. With many different opinions on how to achieve that, the success of the Lithuanian Presidency in proceeding with this proposal has to be acknowledged.

Finally, I would like to highlight the progress made with the negotiations on the Transatlantic Trade and Investment Partnership Agreement with the USA. We all know that completion of this agreement will bring significant financial benefits to both sides. I hope the Greek Presidency will continue with the same relentless effort to ensure that the negotiations are concluded successfully.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE). - Kadangi atstovauju Lietuvai, pirmiausia dėkoju visiems kolegoms iš Europos liaudies partijos ir kitų frakcijų, kurie prisidėjo prie Lietuvos pirmininkavimo sėkmės. Visiems, dirbusiems su mumis ranka rankon šiuose rūmuose, dėkoju už supratimą, paramą ir bendrą darbą.

Keletas išvadų.

Pirmininkaudama Europos Sąjungai, Lietuva sugebėjo sutelkti Europos dėmesį į glaudesnius santykius su Rytų partnerystės šalimis, o Rusijai atsakius spaudimu, Europos Sąjungoje nebeliko iliuzijų dėl Maskvos politikos tikslų. Ukrainos atsisakymas viršūnių susitikime Vilniuje pasirašyti istorinę sutartį su Europos Sąjunga yra tik trumpalaikė ir labai brangiai kainavusi Rusijos ir prorusiškų jėgų Ukrainoje pergalė. Turime pripažinti, kad mūsų Rytų partnerystės programa pradžioje buvo biurokratiška ir techniška, tačiau dabar tapo aišku, kad tai yra geopolitinis klausimas, ir mūsų požiūris į jį turi būti atitinkamas. Pažymėsiu, kad Rusija visiškai sugadino savo įvaizdį pasaulyje: daugelis žmonių suprato, kad Rusija nesiūlo draugiškos partnerystės, bet siekia dominuoti. Rusija, žaisdama be kompromisų, gali laimėti trumpalaikių pergalių, bet ilgalaikėje perspektyvoje tautos sieks išsilaisvinti iš Rusijos įtakos. Lietuvos pirmininkavimas ir buvo sėkmingas pirmiausiai todėl, kad jo metu Rytų kaimynystė tapo visaverte Europos Sąjungos darbotvarkės dalimi. Ir pabaigai, nors tarp Graikijos prioritetų Rytų partnerystės politikos nėra, bet manau, kad būtent šiai politikai artimiausią pusmetį turime skirti ypatingai didelį dėmesį.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). - Labai smagu girdėti tiek daug sveikinimų Lietuvos atžvilgiu ir smagu girdėti, kad Lietuva daug ką nustebino savo geru gerai organizuotu pirmininkavimu. Pavyko pasiekti bene didžiausią susitarimų skaičių įtraukiant ir bankų sąjungą, ir daugiametį biudžetą, taip pat įvykdančias programas, ypač kalbant apie jaunimo nedarbo mažinimą. Vilniaus susitikimas buvo labai reikšmingas stiprinant ryšius su Rytų partnerystės šalimis. Dabar turime atsižvelgti į didžiųjų veikėjų žaidimus, turime nepalikti Ukrainos žmonių vienų. Taip pat kuo greičiau užtvirtinti viršūnių susitikime pasiektus susitarimus su tomis šalimis, kurios tvirtai stovi suartėjimo su Europos Sąjunga kelyje. Manau, kad pasiekėme pirmininkavimo uždavinius, kurie buvo energetinis saugumas, integruotas sienų valdymas, Europos Sąjungos Baltijos jūros strategija, Rytų kaimynystės politika.

Noriu pabrėžti, reaguodama į kai kurių kolegų pasisakymus, kad Lietuvoje tautinių mažumų teisės pilnai atitinka tarptautinius susitarimus. Tas buvo patvirtinta ne vieną sykį ir ESBO, ir kitų tarptautinių institucijų. Niekur pasaulyje, konkrečiai kalbant apie lenkų tautinę mažumą, neturi lenkų mažuma tiek teisių ir sąlygų puoselėti savo kultūrą, socialinį ir visą kitą gyvenimą. Todėl prašau nebeklaidinti kolegų ir nevelti jų į politinius žaidimus.

Prieš 23 metus sausio 13-ąją Lietuvos žmonės stovėjo prie Parlamento gindami beginkliai su daina ir su tvirtu tikėjimu. Mes stovėjome prieš sovietų armiją. Ir turbūt stebuklas, kad šiandien po 23 metų mes džiaugiamės sėkmingu Lietuvos pirmininkavimu Europos Sąjungoje. Todėl labai noriu padėkoti visai Lietuvos komandai, labai noriu padėkoti kolegoms Europos Parlamento nariams ir tikiuosi, kad turėsime ateityje daug progų bendradarbiauti ir gražiai sutarti dėl mums visiems rūpimų klausimų.

Procedura catch-the-eye.

  Mairead McGuinness (PPE). - Mr President, I would like to thank the Lithuanian Presidency. I listened very carefully this morning to Ms Grybauskaitė’s presentation of a very effective, efficient and hardworking Presidency.

Often the headlines do not really tell the story of a Presidency’s work – and the Irish can vouch for that – but I compliment you on how you handled the Presidency. I particularly welcome your mention of Ireland’s exit from the bail-out. It is important that we remember what is good and positive in terms of the evolution of the European Union. We welcome the stability that has come with that.

I would like to comment briefly on what President Barroso said in relation to the unresolved issue around the Banking Union. Here in this House we share a real concern that we are adding complexity and will reduce the effectiveness of the measures. So there is a great deal of work to be done by the Greek Presidency.

However, well done Lithuania! Small is beautiful, as Ireland knows.

  Edit Herczog (S&D). - Elnök Úr! Gratulálni szeretnék a vilniusi elnökségnek az MFF terén bizonyított munkájáért. Ugyanakkor szeretnénk elmondani, hogy továbbra is forráshiányosnak tartjuk a költségvetést, ami a következő évek során az éves költségvetések elfogadását nagymértékben megnehezíti, esetleg a célok is sérülhetnek. Külön felhívnám a figyelmet a kisvállalkozásoknak, illetve a fiataloknak szánt összegnek az érzékenységére. Azt hiszem ezzel még sok problémánk lesz. A vilniusi csúcs esetében én azt hiszem, hogy a pohár félig tele van. Külön szeretném hangsúlyozni Grúzia esetét, ahol a vészmadarak annak idején azt mondták, hogy amennyiben nem Szakasvili úr pártja győz, akkor az európai integráció folyamata leáll.

Azt hiszem, egyértelműen kimondhatjuk, hogy a Georgian Dream elkötelezettsége Európa irányában megkérdőjelezhetetlen. És végül, elnök asszony, szeretném Önnek megköszönni személyesen, hogy konzervatív politikusként a régióból Európa-pártiságot sugároz. És csak tiszta szívemből kívánni merem, hogy egyszer az Ön üzenetét Magyarországon, a magyar kormány is megérti.

  Czesław Adam Siekierski (PPE). - (...) Litwa poradziła sobie z tym zadaniem bardzo dobrze. Do sukcesów litewskiego przewodnictwa należy zaliczyć przede wszystkim osiągnięcie długo oczekiwanego porozumienia w sprawie budżetu Unii na lata 2014–2020 – na co już tu wielokrotnie wskazywano – oraz powiązanych z nim reform głównych polityk unijnych, w tym polityki spójności i wspólnej polityki rolnej. Na duże uznanie zasługują również postępy w tworzeniu tzw. unii bankowej.

Jest jednak sprawa, która podważa pozytywny wizerunek Litwy na arenie międzynarodowej. Mimo że kraj ten jest od ponad 20 lat członkiem Rady Europy, to nadal brakuje tam kompleksowych regulacji w obszarze ochrony praw mniejszości narodowych. Przedstawiciele innych narodowości na Litwie nie mają prawa do zapisu swoich mion i nazwisk w językach innych niż litewski. Zakazane jest umieszczanie dwujęzycznych nazw miejscowości. Przykłady takiej dyskryminacji i innych działań w ostatnich dniach już tu przedstawiono. Sytuacja taka pozostaje w sprzeczności z zapisami konwencji ramowej Rady Europy o ochronie mniejszości narodowych, która gwarantuje możliwości umieszczania dwujęzycznych nazw miejsc publicznych. Jeszcze raz gratuluję efektów prezydencji.

  Csaba Sándor Tabajdi (S&D). - Tisztelt Gribauskaite Elnök Asszony! Kedves Barátaim! Valamennyi új tagállam számára rendkívül nagy büszkeség Litvánia teljesítménye. Ebben a Házban az egyik német képviselő arról beszélt, hogy meglepetés volt a számára, hogy Litvánia ilyen kiválóan teljesítette a soros elnökséget. Ez is azt mutatja, hogy nem ismerjük egymást és tele vagyunk előítéletekkel. Számomra, ismerve a litván történelmet, kultúrát, Čiurlionis festményeit, ismerve Gribauskaite asszony intelligenciáját, számomra nem volt meglepő, törvényszerű volt. Sajnálatos, hogy véget ér a litván elnökség, mert az unió egy rendkívül szomorú pillanatot él át, amikor David Cameron brit miniszterelnök és Seehofer bajor miniszterelnök durva támadást indít a bevándorló munkásokkal szemben.

Románokkal, bolgárokkal, leginkább a lengyelekkel szemben, Európa megosztásához hozzájárulva most lenne nagy szükség föllépni ez ellen. Ez ellen a populista ragály, populista demagógia ellen, ami káros Nagy-Britannia, káros Németország, káros az egész Európai Unió számára. Gratulálok még egyszer, azt kell mondjam, ačiū a litván elnökségnek!

  Andrej Plenković (PPE). - Gospodine predsjedavajući, želio bih prije svega čestitati našim kolegama iz Litve na vrlo angažiranom i učinkovitom, organiziranom predsjedništvu. Znam koliko je to za zemlju veličine koja je slična Hrvatskoj naporno i zahtjevno i u smislu administracije i u smislu političkih ciljeva. Kao član Odbora za proračune posebno bih istaknuo izvrstan rad i suradnju koju smo imali i na usvajanju višegodišnjeg financijskog okvira i na usvajanju proračuna, a mali poseban dio koji nije bio spomenut je i aktivnost koja se odnosila na važan zakonodavni akt o davanju jamstava Europskoj investicijskoj banci za kredite prema trećim zemljama. Posebno mi je drago da ste bili angažirani i na Istočnom partnerstvu i na proširenju, učinili ste sve što ste mogli, a vaše će predsjedništvo za Hrvatsku uvijek biti upamćeno po govoru predsjednice 1. srpnja u Zagrebu i stoga...

Ačiū, gerbiama Prezidente, kad pasveikinote Kroatiją.

  Oleg Valjalo (S&D). - Gospodine predsjedavajući, moja je ocjena da je litavsko predsjedanje bilo jedno pragmatično, realistično, efikasno i u konačnici vrlo kvalitetno i uspješno predsjedanje. Mislim da se s time bez velikih zadrški možemo složiti gotovo svi. Naravno, svatko od nas u svom području djelovanja s litavskim predsjedanjem imao je određena iskustva. Kao član Odbora za proračune, ali i Odbora za ekonomsku i monetarnu politiku ja bih u ovom kratkoj ocjeni želio istaknuti svoje posebno zadovoljstvo s načinom na koji je litavsko predsjedništvo vodilo pregovore oko proračuna Europske unije za 2014. godinu, kao i pregovore oko višegodišnjeg financijskog okvira za naredno sedmogodišnje razdoblje. Litavski pristup bio je staložen, otvoren kompromisu, senzibilan prema stavovima Europskog parlamenta. Drugim riječima, litavsko je predsjedništvo uvažilo punu ulogu Parlamenta i bilo je voljno čuti ono što smo mi kao direktno izabrani predstavnici građana imali za reći u važnim pregovaračkim trenucima. Ovom posebno dajem na težini, osobito jer su pregovori oko proračuna zbog teške ekonomske krize uglavnom bili obilježeni riječima „rez” i „rezovi”. Na koncu osjećam potrebu da posebno zahvalim g. Agimantasu Rimkūnasu i g. Vytautasu Leškevičiusu na entuzijazmu i golemoj energiji koju su uložili u svoj rad i to na dobrobit svih građanki i građana Europske unije. Nadam se da će se s jednakom spretnošću u kormilarenju Vijećem snaći i Grčka, koja ima čast iduća primiti ovu odgovornu zadaću.

  Miloslav Ransdorf (GUE/NGL). - Pane předsedající, já bych těm, kteří tady vychvalovali úspěchy Východního partnerství, chtěl položit otázku: O jakém úspěchu tady chcete mluvit, když ve skutečnosti tento projekt krachuje? Ukrajina nepodepsala onu dvanáctisetstránkovou dohodu. Pokud jde o Arménii, ta se rozhodla pro partnerství s Ruskem, a Ázerbájdžán prakticky suspenduje práci v rámci Východního partnerství. Takže, protože s Běloruskem nemluvíte, tak vlastně zůstává jenom Moldavsko a Gruzie. Kde je jaký úspěch Východního partnerství? Ve skutečnosti je projekt Východního partnerství v troskách.

  Davor Ivo Stier (PPE). - Gospodine predsjedniče, i ja pozdravljam gospođu predsjednicu koja je litavsko predsjedništvo započela od prve sekunde u Zagrebu prilikom ulaska Hrvatske u Europsku uniju. Naravno, svi smo očekivali da će i na kraju litavskog predsjedništva možda biti i potpisan sporazum s Ukrajinom da bi se potvrdile te iste vrijednosti u koje svi zajednički vjerujemo i na kojima radimo i tim sporazumom. To se nije dogodilo, ali ne greškom litavskog predsjedništva. Složio bih se s predsjednikom Barrosom – summit iz Vilniusa zapravo se proširio i na ulice Kijeva i tamo su se doista te europske vrijednosti i pokazale i dokazale, gdje su ih ukrajinski građani još jednom potvrdili i na taj način obnovili i taj duh. Upravo zbog toga bih želio i litavskom predsjedništvu još jednom čestitati i s tim elanom zaželjeti dobrodošlicu Grčkoj.

  Tonino Picula (S&D). - Poštovani gospodine predsjedavajući; gospođo predsjednice, prije svega dopustite da zahvalim vama i litavskim kolegama na iskazanoj dobrodošlici mojoj zemlji Hrvatskoj u Europsku uniju, čime ste ujedno i započeli svoje predsjedanje. Na taj način su i nacionalne povijesti naše dvije zemlje povezane zaista velikim datumom. Želim vam čestitati na nedvojbenim rezultatima koje ste postigli radeći na onome što ste u programima opisali kao kredibilna Europa, Europa rasta i otvorenosti. Među brojnim postignućima valja istaknuti koordiniranje i artikuliranje inicijativa o daljnjem ekonomskom povezivanju. Također, uspješno je zaključena ozbiljno zakašnjela tema višegodišnjeg proračunskog okvira kao i reforma poljoprivrede. Jednako tako, pregovori o slobodnoj trgovini u Svjetskoj trgovačkoj organizaciji dobili su snažan poticaj. Spomenut ću i doprinos politici proširenja, koja osim pristupanja Hrvatske uključuje dogovor o početku pregovora sa Srbijom te napredak u pregovorima s Crnom Gorom i Turskom. Premda impresivan broj od čak 137 zakonodavnih akata služi kao brojčani izraz ukupnog uspjeha vašeg predsjedanja, još je važnije što ste dokazali da zemljopisno i populacijski manje zemlje članice mogu i trebaju djelotvorno obavljati zadaću predsjedanja Europskom unijom. Čestitke još jednom!

  Danuta Jazłowiecka (PPE). - Panie Przewodniczący! Pani Prezydent! Dziękuję za tę prezydencję. Litwa, obejmując przewodnictwo w Radzie, postawiła przed sobą bardzo ambitne cele, a wśród nich kluczowy – zacieśnienie stosunków ze wschodnimi sąsiadami Wspólnoty. Wydawało się, że zaplanowany szczyt partnerstwa wschodniego w Wilnie będzie nie tylko ogromnym sukcesem Litwy, ale całej Unii Europejskiej. Niestety wydarzenia potoczyły się inaczej, pomimo że politycy litewscy włożyli ogromny wysiłek w próbę przekonania ukraińskich przywódców do wybrania europejskiej drogi.

Osobiście uważam, że największym sukcesem prezydencji litewskiej było przyjęcie przez Radę ogólnego podejścia w sprawie delegowania pracowników. Udało się pokonać trwający ponad rok impas i wznowić rozmowy w tak ważnym dla wewnętrznego rynku temacie.

Szczególne podziękowania składam na ręce pani minister Pabedinskiene i jej zespołu. Podkreślić należy, że to właśnie podczas litewskiej prezydencji ostatecznie sfinalizowano negocjacje nad wieloletnimi ramami finansowymi na lata 2014-2020. Szczególnie my w Parlamencie Europejskim wiemy, jak trudne było to zadanie, zwłaszcza teraz w okresie cięć budżetowych i nasilających się tendencji antyunijnych. Dyplomatom i urzędnikom Litwy należy się więc szczególne podziękowanie. W czasie tych trudnych negocjacji potrafili kierować się interesem całej Unii i dbać o to, aby perspektywy wzrostu nie zostały poświęcone na ołtarzu cięć budżetowych.

  Olga Sehnalová (S&D). - Pane předsedající, dovolte mi uvést další příklad spolupráce, který se týká jedné z oněch zmíněných 241 legislativních složek, kterými se zabývalo litevské předsednictví. V uplynulém půlroce jsem měla možnost intenzivně spolupracovat se zástupci litevského předsednictví z pozice zpravodajky za Výbor pro dopravu a cestovní ruch k legislativě o silničních technických kontrolách užitkových vozidel, která byla součástí po všech stránkách náročného balíčku o technické způsobilosti vozidel. Chtěla bych na tomto místě poděkovat zástupcům litevského předsednictví pro oblast dopravy za veškeré úsilí, které bylo z jejich strany vyvíjeno k dosažení kompromisu, a to i přes tlak a neochotu k ústupkům, zejména ze strany velkých členských států v Radě.

Ačkoliv se jedná o první předsednictví, jak už zde dnes mnohokrát zaznělo, litevské předsednictví v této zkoušce obstálo. Vážená paní prezidentko, dovolte mi poblahopřát celému Vašemu týmu.

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE). - Panie Przewodniczący! Dziękuję prezydencji litewskiej, nie będę już powtarzać o jej sukcesach, o których tutaj moi koledzy wspomnieli. Gratuluję Pani Prezydent i jej zespołowi, dziękuję za ciężką pracę.

Czuję się jednak w obowiązku zwrócić uwagę, że Litwa nadal dopuszcza się dyskryminacji zamieszkujących na jej terenie mniejszości narodowych. Szczególnie dyskryminowana jest mniejszość polska, której zabrania się używania języka polskiego. Ostatnio wileński sąd okręgowy wymierzył karę za używanie polskojęzycznych tablic z nazwami ulic zawieszonych na prywatnych posesjach.

Parlament Europejski przeciwstawia się różnym formom dyskryminacji. W wielokrotnie przyjmowanych na tej sali rezolucjach zwalczaliśmy dyskryminację ze względów etnicznych, dziś natomiast mamy do czynienia z sytuacją, w której państwo członkowskie Unii toleruje dyskryminacyjne zachowania wobec tych swoich obywateli, którzy przyznają się do przynależności do polskiej mniejszości narodowej. Z przykrością i ubolewaniem stwierdzam, że postawa zdecydowanie przeczy wizji Europy budowanej w duchu poszanowania praw człowieka. Dlatego zwracam się do Pani Prezydent, aby w końcu rozwiązała ten problem, a Komisję Europejską proszę o zajęcie się sytuacją mniejszości etnicznych na Litwie.

  Monika Flašíková Beňová (S&D) - Litva prevzala predsedníctvo v neľahkej situácii. Európu sužovali veľké sociálne nepokoje a prudká hospodárska a dlhová kríza, bol veľký rast nezamestnanosti a najmä zvyšujúca sa nespokojnosť občanov členských štátov s neefektívnymi a neúčinnými reakciami EÚ na zvyšujúce sa sociálne napätie.

Litovské predsedníctvo však ukázalo, že dokáže prevziať zodpovednosť za záležitosti, ktoré sú dôležité pre celú Európu. Ja osobne za najväčšie úspechy považujem schválenie viacročného finančného rámca pre roky 2014 až 2020 a tiež ročného rozpočtu na rok 2014, ako aj posilnenie už spomínaného Východného partnerstva. Litva zamerala úsilie na posilnenie schopnosti EÚ poskytovať adekvátnu a rýchlu reakciu, či už na hospodárske, finančné alebo sociálne problémy.

Podarilo sa tiež dosiahnuť dohodu s Európskym parlamentom o smerniciach na obnovu a riešenie problémov bánk a na systémy ochrany vkladov občanov, ktoré budú v budúcnosti vytvárať pevný základ pre väčšiu finančnú stabilitu v Európe. Dúfam a verím, že podobne úspešne bude prebiehať aj predsedníctvo Grécka.

  Marino Baldini (S&D). - Gospodine predsjedavajući, poštovani, osobno vjerujem kako ste u vrijeme predsjedanja Europskom unijom postigli veoma značajne rezultate. Da je 1. srpnja 2013. moja zemlja postala dio Europske unije smatram jednim od najznačajnijih događaja. Upravo, međutim, predsjedanje Litve među bitnim rezultatima ima postignuća na planu financija. Prvi jasni znakovi oporavka Unije ekonomske i financijske prirode dosegnuti su upravo u vrijeme litavskog predsjedanja. Na kraju, ono što je još bitnije, Litva je pokazala dostojanstvo predsjedanja Europskom unijom dokazujući kako širenje Unije nije samo stvar novih država ili primjerice proširenja zone eura, već je moguće generalno prinositi rastu našeg zajedničkog europskog doma bez računa ili partikularnih koristi, već radom za sve, što donosi opći rast. Prvi stupanj bankovne unije, značajni pomaci u proširenju u jugoistočnoj Europi i obilje drugih rezultata dokazuju kako je razvoj Europske unije dostojno predstavljen i vođen u tragu kulture koja nije pojedinačni proizvod već univerzalna društvena vrijednost.

(Fine della procedura catch-the-eye).

  Maroš Šefčovič, Vice-President of the Commission. − Mr President, if you will allow me, I will focus my closing remarks on the most frequently debated topics in this debate. I will speak firstly on the economic situation and the Banking Union, because I believe that we have to look at this issue in the perspective of recent history and of the near future.

I remember very well our debates a year ago, both in this House and outside in the capitals of Europe, where there were actually many who predicted the implosion of the euro, the falling apart of the European Union and a never-ending economic doom for Europe and its citizens. We know that today the situation is different. The recession is over, growth is gradually returning to our countries and the most affected Member States are one by one exiting the programmes and returning to the financial market.

On top of this we have Latvia as the 18th euro area Member State, and we in the Commission, of course, extend our good wishes for Lithuania to become, very soon, the 19th member of the euro area.

This change was achieved by the hard work of our citizens in the Member States, who also bore the heavy load of the financial consequences of the crisis. But the gradual restoration of confidence was also achieved by changes in our economic governance, by the improved regulation of our banks and by the structural reforms implemented under the European Semester.

Now we need to put the last piece of the new economic construction in place: the completion of the Banking Union and the conclusion of the negotiations on the single resolution mechanism. As you well know, the Commission would have preferred a system based fully on the Community approach. We have been rigorously defending the Article 114 legal base for this proposal and, like you, are also concerned that the introduction of the intergovernmental dimension to address the transfer and mutualisation of the fund undoubtedly adds further complexity to the system.

But at the same time, we also have to be aware of the fact that this approach was supported unanimously by all the Member States in the Council. It was supported unanimously in the European Council and it had the support of the European Central Bank as well.

Therefore we should now work very hard together on how we can make sure that the intergovernmental dimension is kept to the absolute minimum of what is politically necessary. We must be very vigilant to make sure that the outcome of these negotiations remains fully compatible with and will uphold the primacy of European law.

We all know that we need to complete these very difficult negotiations before the parliamentary recess. The Commission is ready for close cooperation with the co-legislator to complete this very important work and add this last piece of the puzzle for the new European economic construction.

If you will allow me, Mr President, I also would like to thank the Lithuanian Presidency for finalising the MMF negotiations. Thanks to this, Europe has its investment budget. It has the possibility to help finance very important measures such as the Youth Guarantee, especially in those countries which are most affected by youth unemployment. Here I also have to agree fully with what Mr Swoboda said and with his appeal to the Member States to spend better and to spend more of what is actually allocated for them in the European Union budget. Absorption is still very low, and we – and here I mean all of us: the Member States, Parliament and the Commission – must make sure that this improves significantly under the new MMF.

The Commission is working very hard with the Member States on partnership agreements to make sure the EU budget is focused on the right priorities; that timing for the spending of EU funds is much better; and that we will have the ability to intervene jointly in time before absorption becomes a real problem in our Member States. So let us use the EU financial instrument better for consolidating the recovery and for boosting growth, especially in those countries which suffered the most in the crisis.

I know that the Lithuanian Presidency did its utmost to achieve a successful Eastern Partnership Summit, and I think that – as we heard from many of the honourable Members – we made really good progress on many fronts and many issues. I believe that people in Georgia and Moldova clearly appreciate that.

I would also like to stress that we are offering Ukraine a true partnership, a true European perspective. What was on offer from the other side? I believe that the Ukrainian citizens know the answer to this question very well and demonstrated it very clearly on Maidan Square in Kiev and in other Ukrainian cities. I agree with President Grybauskaitė that, thanks to this offer and to this clear demonstration of the will of the Ukrainian citizens, Ukraine will never be the same again.

To conclude, I would like to re-emphasise the statements and the comments of Mr Lamberts on, as he put it, pleasant surprises. I have to say that I was not that surprised, because I know how much Lithuania invested in the high-quality preparation of its Presidency – in the preparation of its team – and I would like to congratulate you on how well all this was put together and how the Lithuanian Presidency prepared a strong gender-balanced team for the execution of its priorities under the Lithuanian Semester. I also share the feeling of Mr Lamberts when it comes to my colleague, Commissioner Šemeta, who is doing a great job with his calm, hardworking determination on what are very difficult files.

So if you will allow me, Mr President, I would once again like to thank Madam President and her team for the great job they did, the enormous effort they made and the very impressive result they achieved.

  Dalia Grybauskaitė, President-in-Office of the Council. − Mr President, I would like to thank the Members for all the remarks we have heard on our cooperation through the whole six months, on our preparations and on doing our best together. Without their support and that of the Commission, we would not have been able to deliver. Delivery was important for Europe in order to stabilise growth and guarantee stability for the next seven years – and we delivered. Now we need to base our election campaign on talking with our citizens and convincing them that the European Parliament and the European institutions and governments can be helpful – and are helpful – for their future.

I would like to reply to the two main criticisms of us which were made during the discussion. Firstly by Mr Watson, who repeated remarks made at the beginning of our Presidency. I was not able to reply last time, but now I am and I would just like to remind him that this House revoked Mr Uspaskich’s immunity three times – this House, three times. There is nothing discriminatory about it. One might also criticise this House’s decision, but a Lithuanian court found Mr Uspaskich and some partners guilty of financial fraud and tax avoidance, so my reply is that I hope it will not be your watchword to protect financial and tax avoidance at the European elections.

With regard to the remarks on the Polish minority, I want to remind the House that Lithuania fully complies with all international norms. Not one international organisation responsible for the protection of minority rights has ruled that Lithuania violates any of the international norms on ethnic minority protection, including the Framework Convention for the Protection of National Minorities of the Council of Europe. I would therefore say to Mr Tomaševski that his personal target and the goal of his political career is to discredit Lithuania – inside Lithuania, in this House and internationally.

  President. − The debate is closed.

Written statements (Rule 149)

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE), irásban. – Magam is szívből gratulálok a litván elnökség munkájához! Kiemelkedő munkát végzett el az elnökség nem túl könnyű körülmények között, hiszen ne feledjük: ugyan már stabilizálódni látszik Európa gazdasága, a szuverén államadósságok fokozott mértékben ugyan, de csökkenő tendenciát mutatnak, ugyanakkor valójában még nem vagyunk túl a gazdasági és pénzügyi válságon, és a munkanélküliség is egekbe menő. Még inkább értékelendő, hogy az elnökség mintegy 137 jogalkotási dossziét zárt le és olyan meghatározó folyamatokban sikerült vezetőként sikeresen helytállnia, mint a bankunió vagy a biztosítási szolvenciarendszerek témaköre. A bankunió kapcsán külön kiemelendő, hogy a litvánok ügyes kompromisszumok alkalmazásával elérték, hogy a bankunió két további nagyon fontos fázisába lépett: megállapodás született a biztosítási garanciarendszerekről, valamint a közös bankszanálási hatóságról és alapról, aminek köszönhetően az EP is felhatalmazást kapott, hogy mielőbb megalkossa támogató és építő álláspontját. Sajnos a körülmények nem mindig befolyásolják jó irányban a dolgokat, lásd az ukrán kapcsolatok teljes kénytelen befagyasztása, de ha objektívek akarunk maradni, akkor meg kell állapítanunk, hogy a litván elnökség igazi européerként telejésített, és sokunk várakozásait múlta felül!

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), in writing. – Despite Lithuania being a small Baltic nation in its ninth year as an EU member and its 23rd year as an independent state, its first EU Presidency of the EU Council has been solid, competent and effective. The Presidency successfully completed negotiations on 137 legislative acts on various dossiers ranging from environmental legislation to the digital agenda and the EU Banking Union. Furthermore, it adopted 251 documents that are important to Europe's future, made progress on negotiating 114 initiatives and finalized 239 non-legislative acts. Another important element of the Presidency was the Eastern Partnership. Here, despite the failure to conclude an agreement with Ukraine, the Lithuanian Presidency delivered association agreements with Moldova and Georgia and signed visa facilitation deal with Azerbaijan. However, among these important achievements, I deplore the fact that the Lithuanian Presidency did little to change the country’s attitudes towards its ethnic Polish minority. This group, which forms about 8 % of the nation’s population, continues to face discrimination in language, schools and land titles. It is therefore my hope that the experience Lithuania gained during its six-month term in the Presidency will help change the country’s approach to this particular ethnic minority group and to others which also suffer discrimination.

  Kinga Göncz (S&D), irasban. – A litván soros elnökség aktív közreműködésével sikerült megállapodni az Európai Unió következő költségvetéséről. A volt soros elnök érdeme, hogy a büdzséhez kapcsolódó többi jogalkotási dosszié – benne az Európai Szociális Alapról szóló rendelet – végére is sikerült pontot tenni. A litván elnökség szakértői konszenzuskereső, kreatív és a Parlament véleményét tiszteletben tartó magatartásukkal nagymértékben hozzájárultak ahhoz, hogy az alapról szóló tárgyalások mindenki számára elfogadható módon zárultak. A válság katasztrofális munkaerő-piaci és szociális hatásait ismerő litván elnökség támogatta a Parlamentet abban a törekvésében, hogy az ESZA valóban segítség legyen a legrosszabb helyzetben élők és a legveszélyeztetettebb csoportok számára, s hogy a tagállamoknak kötelezően a szegénység és kirekesztés felszámolására kelljen fordítaniuk az alap 20 százalékát. Köszönet jár Litvániának azért is, hogy az elnöksége alatt sikeresen befejeződtek a tárgyalások azokról a támogatási programokról, amelyek az igazságügyi együttműködés, az európai polgársággal járó jogok gyakorlása terén állnak a tagállamok rendelkezésére. Fontos, hogy az elmúlt félévben tanácsi állásfoglalás született arról, hogy a jelenleginél átfogóbb védelem illesse meg a gyűlölet táplálta bűncselekmények áldozatait. Sajnálatosnak tartom ugyanakkor, hogy a Tanács egy sor területen megpróbálja csorbítani a Parlament együttdöntési jogát, vagy igyekszik megkerülni, illetve kész helyzet elé állítani, mint például az Európai Rendőrakadémia jövőbeni sorsára vonatkozó döntések meghozatalakor.

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. – Gerade für ein kleines Land mag die EU-Vorsitzführung eine große Herausforderung sein, sie bietet indes auch eine große Chance: eine Chance für ein Ende diverser Fehlentwicklungen. Und diese Chance hat die litauische Vorsitzführung ungenutzt verstreichen lassen. Hinsichtlich der Reformen der Bankenlandschaft sind die EU-Regeln für Bankenrettung auf halbem Weg stecken geblieben. Weiterhin fehlt eine Trennung von traditionellem Bankgeschäft und dem riskanten Investmentbanking. Auch wurden keinerlei Fortschritte hinsichtlich des Datenschutzes erzielt. Weder innerhalb der EU selbst noch hinsichtlich den Datentransfers in die USA, die nicht nur den Einblick in die Daten von Reisenden, Bankkunden und Co. verlangen, sondern gleich en gros die Datenleitungen ihrer sog. „Partner“ anzapfen. Dennoch wurde am Freihandelsabkommen mit den USA, das realistisch betrachtet nicht einmal im Interesse Europas liegt, festgehalten. Ebenso wenig punkten konnte Litauen beim Chaos rund um den mehrjährigen Finanzrahmen und beim Kiew-Debakel. Und die Türkei wurde gar – nach einem kurzen Klapps auf die Hand – für die Polizeigewalt gegen Demonstranten belohnt. Im letzten Halbjahr wurden zentralistische Irrwege starr fortgesetzt, erfolgreiche nordeuropäische Volkswirtschaften weiter ausgeplündert. Es ist höchste Zeit, diese Irrwege zu beenden.

  Ivari Padar (S&D), kirjalikult. – Soovin Leedule õnne eesistumise eduka lõpetamise puhul ning tunnistan, et minule ei tulnud üllatusena, et Leedu suudab sellel perioodil edukas olla. Leedu on esimene kolmest Balti riigist, kellel on võimalus ennast eesistujana teostada ning latt on Eesti ja Läti jaoks kõrgele asetatud.

Leedu eesistumise perioodi jäävad ilmestama eelkõige kaks olulist sündmust, millest üks on uus 7-aastane finantsperiood ja sellega seoses edukas kompromisside leidmine. Lõplike otsuste lihvimisel oli Leedul kui eesistujal väga oluline osa. ELi stabiilsuse huvides oli väga tähtis, et need kompromissid saavutati.

Omaette teema, millega Leedul tuli tegelda, oli idapartnerlus. Usun, et ka siin tegi Leedu maksimumi. Toonitaksin siin seda, mida ütles Leedu president Grybauskaitė oma sõnavõtus - Ukraina ei ole enam kunagi see, mis ta oli.

4. Програма „Потребители“ за периода 2014—2020 г. (разискване)

  President. − The next item is the report by Robert Rochefort, on behalf of the Committee on the Internal Market and Consumer Protection, on the proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council on a consumer programme 2014-2020 (COM(2011)0707 – C7-0397/2011 – 2011/0340(COD)) (A7-0214/2012).

  Robert Rochefort, rapporteur. − Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, c'est une vraie joie de débattre ce matin avec vous de l'accord auquel nos institutions ont abouti sur ce sujet, accord qui a demandé plus de deux ans de négociations.

Je voudrais préciser, que si le programme "consommateurs" est souvent présenté comme un petit programme compte tenu de son budget, moins de 200 millions d'euros sur les sept ans jusqu'en 2020, c'est néanmoins une grande responsabilité pour l'Union. La consommation, je vous le rappelle, c'est 50 % du produit intérieur brut de l'Union et, dans cette période où nous cherchons la croissance, c'est loin d'être négligeable.

Comment le texte a-t-il évolué depuis qu'il a été déposé par la Commission et où en sommes-nous aujourd'hui? D'abord, je voudrais remercier la Commission parce que son texte était un bon point de départ, mais nous avons souhaité lui donner des impulsions politiques nouvelles et complémentaires. Au final, et sur le fond, je dirai que nous avons essentiellement opéré trois grands changements aboutissant à trois vraies avancées.

Premièrement, nous avons tourné ce programme vers l'avenir. Il est question de définir les orientations jusqu'en 2020 et, pour être plus concret, je voudrais dire qu'en matière de sécurité, par exemple, nous avons renforcé les aspects liés à la traçabilité des produits. Pour l'information des consommateurs, nous avons insisté sur la transparence indispensable des marchés et sur la comparabilité des informations et des données. En matière d'éducation, nous proposons de faire un usage plus intensif et plus efficace des possibilités offertes par les nouvelles technologies, les plateformes en ligne, les traductions automatiques, etc.

Enfin, pour les recours, et Dieu sait si c'est important en matière de litiges liés à la consommation, nous mettons, j'allais dire, le paquet sur les mécanismes extrajudiciaires de règlement des litiges et je pense, en particulier, à la mise en place de la plateforme électronique ODR, qui va, je le pense, proposer aux consommateurs des possibilités nouvelles. Toutefois, cette plateforme ODR de règlement extrajudiciaire en ligne des litiges est un grand chantier important qu'il va falloir réaliser.

Deuxièmement, nous avons renforcé et précisé le type de soutien à offrir aux acteurs de terrain, à ceux qui, à la base, dans les territoires, dans les États membres, agissent pour faire en sorte que cette protection des consommateurs soit effective. Ce soutien se manifestera par des formations pour les agents des États membres essentiellement centrées sur la prise en compte des risques, un soutien accru en faveur des centres européens des consommateurs, des moyens financiers directs pour les organisations de consommateurs au niveau européen car, derrière ces programmes, il nous faut reconnaître le travail réalisé par les militants, par ceux qui agissent au quotidien au plus près des consommateurs.

Troisièmement, je dirais que nous avons inscrit ce programme dans la continuité en tenant compte des contextes économiques liés à la crise et des changements démographiques dans le comportement des consommateurs. Avec la croissance exponentielle et spectaculaire du commerce en ligne, avec des consommateurs saturés d'informations, avec une complexité croissante dans la prise de décision, nous avons voulu, dans ce contexte, mettre en avant le développement des sites de comparaison fiables en ligne pour les consommateurs, tenant compte non seulement des prix mais aussi de la qualité des biens et des services, car c'est essentiel pour notamment s'inscrire dans l'évolution écologique et le refus du gaspillage, qui est indispensable.

Enfin, permettez-moi pour terminer, de dire que nous avons inclus un point, qui a été le point final de nos débats, sur lequel nous avons trouvé un accord – et je m'en réjouis – sur le suivi et sur l'évaluation de ce programme. En septembre 2017, nous ferons un point d'étape qui sera suivi, le cas échéant, d'une proposition législative pour faire en sorte que la deuxième partie du programme soit adaptée si cela est nécessaire.

Permettez-moi donc, pour conclure, de remercier les présidences successives, en particulier chypriote et lituanienne, de remercier aussi chaleureusement mes collègues les rapporteurs fictifs et de vous dire que c'est la confiance dans les marchés que nous allons renforcer en garantissant et en renforçant les droits des consommateurs.

  Neven Mimica, Member of the Commission. − Mr President, I very much welcome the successful conclusion of the negotiations on the 2014-2020 Consumer Programme. This might be one of the smaller MFF programmes, amounting to around EUR 189 million, but it will play an essential role as a catalyst for consumer policy at EU level by complementing and supporting national consumer policies. This will be achieved by financing a number of key actions under the Consumer Agenda – the EU strategy on consumer policy – and by laying the basis for meeting emerging challenges.

The Programme will focus on four specific objectives: consumer safety; consumer information and education, including support to consumer organisations; rights and redress; and last but not least, enforcement. I would like sincerely to thank Parliament for its hard work and especially Mr Rochefort – the rapporteur for the Committee on the Internal Market and Consumer Protection – and the shadow rapporteurs for their personal commitment to this file.

During the negotiations, Parliament emphasised the special importance of the Consumer Programme, given the direct impact on citizens of consumer policy. I fully share your assessment. The actions supported by the Programme will contribute towards strengthening the confidence of EU consumers in the single market and empowering them to play a key role in the economy. Ultimately, a high level of consumer protection will contribute to our overarching priority of making markets work better and supporting growth.

I am reassured to see that Parliament, the Council and the Commission share to a very large extent the same view of the objectives of the Programme, its beneficiaries, and the actions it should finance. All three institutions were largely in agreement as to the substance of the programme. The negotiations served to improve the text and led to a number of adjustments in order properly to integrate the political priorities identified by Parliament.

We have made sure that actions to be financed under this programme are targeting areas where intervention at EU level can truly make a difference and add value. These include actions to further promote cooperation in the field of product safety, better coordination in enforcement, co-financing of the European Consumer Centres and support for EU-level representation of consumer interests.

The few sensitive issues identified during the negotiations related rather to management of the programme. Here I think that the solution we have found together is a balanced one. It fully recognises the prerogative of Parliament but also makes sure that the programme is manageable and that procedures remain suitable for its small size. The evaluation scheduled for 2017 will offer the opportunity to review the implementation of the programme, to discuss it together and to make adjustments if necessary.

It is important to highlight the fact that, in these times of financial constraints and scarce resources, the Commission sought to preserve as far as possible the programmeʼs budget as initially proposed. A cut amounted to only around 4 %, reflecting the importance that the Commission, like Parliament, attaches to this small but important programme.

Following these long but successful negotiations, our priority now is to implement the programme as rapidly and efficiently as possible. We have indeed already started the technical work for 2014, pending the formal adoption and publication of the legal base, which we hope will be completed by March. We very much look forward to working closely with Parliament when implementing the programme over the next seven years, to the benefit of European consumers.

  José Manuel Fernandes, relator de parecer da Comissão dos Orçamentos. − Senhor Presidente, Senhor Comissário, caros Colegas, este programa tem de colocar no centro do mercado único o consumidor no pleno uso dos seus direitos. Os consumidores devem estar bem informados sobre os seus direitos e formas de os exercer e confiar totalmente nos vários intervenientes do mercado único. Esta é uma forma, uma boa forma, de potenciarmos o crescimento económico na União Europeia.

Neste sentido, propus, nomeadamente, que a Comissão institua um conjunto de indicadores estatísticos a nível da UE que permitam avaliar e melhorar o funcionamento do mercado único. Este programa tem de contribuir para a proteção da saúde, da segurança e dos interesses económicos dos consumidores, para além de promover o direito destes à informação, à educação e à organização em defesa dos seus interesses.

  Cecilia Wikström, föredragande av yttrande från utskottet för rättsliga frågor. − Herr talman! Jag vill börja med att rikta ett varmt tack till föredragande Robert Rochefort, för det utomordentliga arbete som han har utfört i att ta fram detta viktiga betänkande. Självklart är det av allra största vikt att ett välfungerande konsumentskydd finns och verkar i hela unionen, och förhoppningsvis kan det här programmet bidra till att åstadkomma just precis detta under kommande år – för konsumenternas skull.

Å utskottet för rättsliga frågors (JURI) vägnar tackar jag föredraganden – och faktiskt hela det team som har arbetat med denna viktiga fråga i utskottet för den inre marknaden (IMCO) – för att flera av de ändringsförslag som vi i JURI lade fram har beaktats och nu finns med i den färdiga texten. Det handlar exempelvis om att understryka konsumenters rättsliga skydd och att detta rättsliga skydd är centralt och av utomordentligt stor betydelse.

Det är också viktigt att våra skrivningar om smart lagstiftning och minskat regelkrångel finns tillgodosett och att även internationella organisationer har tagits med i sluttexten, och för detta vill jag tacka å mitt utskotts och mina egna vägnar.

  Roberta Metsola, f'isem il-grupp PPE. – Dan huwa l-ewwel rapport li kelli l-pjaċir insegwi f'isem il-Partit Popolari Ewropew, u li issa ġie konkluż. Għaldaqstant nixtieq nirringrazzja lis-Sur Rochefort, ir-rappreżentanti tal-gruppi parlamentari l-oħra u l-assistenti tagħna, għax-xogħol u l-kooperazzjoni kollha tagħhom fuq dan id-dossier.

Ninsab kuntenta ħafna bix-xogħol li wettaqna u għalhekk se nagħti l-appoġġ kollu tiegħu sabiex dan ir-rapport isarraf l-allokazzjoni ta' EUR 189 miljun għal titjib fil-protezzjoni tal-konsumatur permezz ta' miżuri li jħarsu s-sigurtà, ir-rimedji, l-edukazzjoni u l-infurzar tad-drittijiet tal-konsumatur. B'mod partikolari, jiena nilqa' bi pjaċir it-titjib li ser iseħħ fis-siti li jgħinu lill-konsumatur iqabbel il-prezzijiet. Barra minn hekk ir-rapport jisħaq li għandu jkun hemm evalwazzjoni ta' dan il-programm u skritunju mill-Parlament għall-mod kif jiġu allokati l-fondi u użati.

Fl-aħħar nett dan ir-rapport jibgħat messaġġ importanti lill-kostitwenti tagħna li l-Parlament Ewropew iqiegħed il-protezzjoni tal-konsumatur fil-quċċata tal-aġenda tiegħu. Jiena kburija li se nagħti l-appoġġ tiegħi għall-approvazzjoni ta' dan ir-rapport u nħeġġeġ lil kulħadd f'din il-Kamra sabiex jagħmel l-istess.

  María Irigoyen Pérez, en nombre del Grupo S&D. – Señor Presidente, Comisario, celebro la adopción, tras largos meses de trabajo, del nuevo Programa plurianual de consumidores para el período 2014-2020, que debe contribuir a garantizar un nivel elevado de protección de los consumidores y alcanzar los objetivos de la Estrategia 2020.

Felicito al ponente, el señor Rochefort, por el excelente trabajo que ha realizado, velando por el interés de los consumidores —y, en especial, por el de los consumidores vulnerables— y por su derecho a acceder a una información precisa, clara, completa, comprensible y correcta sobre bienes y servicios para que la igualdad de oportunidades sea real. Celebro que el programa tenga especialmente en cuenta a los menores y a las personas mayores.

Comisario, sabe que el programa necesitaba ser mejorado. Por eso lamento la escasa dotación financiera que se le ha concedido a este programa, lo que hace casi imposible solventar las lagunas e incoherencias presentes en el mercado interior, que repercuten negativamente en la confianza de los consumidores y de los ciudadanos, cuando los institutos de consumo se están debilitando —por ejemplo, en mi país—.

Es deplorable que, una vez más, los recortes presupuestarios recaigan en los programas, las acciones y las organizaciones en favor de los consumidores cuando son estos instrumentos los que refuerzan la seguridad de los consumidores y usuarios, que somos todos, en definitiva: los ciudadanos. Ampliar los derechos apoyando a los consumidores en los litigios mejoraría, sin duda, el funcionamiento del mercado interior. Si sabemos que es prioritario que el consumo se reactive para dinamizarlo, no se entiende que el Ejecutivo comunitario no actúe con responsabilidad dotándolo con recursos suficientes.

Celebro, no obstante, que finalmente se haya logrado introducir la dotación financiera de un límite máximo del 12 % en el programa, dotación destinada a actividades de preparación.

Y transmito mi felicitación por el acuerdo logrado en uno de los puntos más espinosos del programa: la limitación del ámbito de aplicación de los actos de ejecución. Hay que subrayar que, tal como pedía el Parlamento, se garantiza que el informe de evaluación tenga lugar en 2017 ―y no en 2018― para prever problemas y dar soluciones.

  Angelika Werthmann, im Namen der ALDE-Fraktion. – Herr Präsident! Der Kommissionsvorschlag von 2011 über dieses Verbraucherschutzprogramm hat bei gegenwärtigen Preisen die entsprechende Summe von 197 Mio. EUR für sieben Jahre vorgeschlagen. Das kommt einem Betrag von ca. 5 Cent pro Unionsbürger gleich. Das ist ein durchaus sehr bescheidenes Programm, wenn man sich den Zweck überlegt: sichere Produkte und Dienstleistungen für unsere europäischen Verbraucher.

Angesichts der nach wie vor herrschenden Strukturkrise ist es von absoluter Notwendigkeit, unser Wirtschaftswachstum anzukurbeln und unseren Bürgern und Bürgerinnen die Vorteile unseres Binnenmarkts aufzuzeigen. Das bedeutet auch Information und Bildung der Verbraucher.

Einen Kritikpunkt habe ich: Das sind die Verwaltungsausgaben. Sie sind meiner Meinung nach zu senken, denn mehr als 20 Mio. EUR sind viel zu viel. Ein Teil davon sollte auf jeden Fall den Bürgern zugutekommen. Und demnach bedarf es hier mehr Transparenz und Kosteneffizienz.

Zum Abschuss noch ein Dankeschön an den Berichterstatter und alle, die daran mitgearbeitet haben!

  Malcolm Harbour, on behalf of the ECR Group. – Mr President, as chairman of the committee and also the shadow rapporteur for my group, I warmly welcome our agreements on this proposal, and I know the House is going to give it very substantial support today. I particularly want to thank all colleagues who have worked on it under the inspired leadership of Robert Rochefort – who I see is not paying attention to me because he is talking to Ms Wikström – but I want to say to him that his expertise in this has been very well deployed in many of the detailed proposals.

This is of real importance to us as a committee because, as we have heard from a number of speakers already, we have driven through some really important advances for consumers. I particularly want to highlight the issue about dispute resolution, or rather alternative and on-line dispute resolution, because there are a lot of really important resources to help get that operating. I think the broader picture – and Ms Irigoyen Pérez put her finger on this – is that in many cases we have seen the opportunity to strengthen the rights of consumers, to give them better information and ensure better and safer products, but we are not seeing those rights delivered consistently in every country. This resource is all about doing that.

I want to say in conclusion to the Commissioner – whom I warmly welcome here, as I think this is the first major proposal we have worked on together – please help us to resolve the impasse in the Council at the moment on the regulation on consumer product safety. We really want to get that through in this Parliament, Commissioner, and unless we move forward on this, a lot of the work we have done is simply going to be sitting here for the next six months, whereas we could be enhancing consumers’ access to better and safer products if we unblock that log jam in the Council at the moment. I should add, Mr President, that I am disappointed to see that there is no one here from the Council Presidency to listen to this debate.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, το νέο πρόγραμμα για τους καταναλωτές για την περίοδο 2014-2020, το οποίο προτάθηκε από την Επιτροπή, καθόριζε τα κύρια προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω της χρηματοδότησης των διάφορων δράσεων. Ο κύριος στόχος του νέου κανονισμού ήταν να τοποθετηθεί ο ενδυναμωμένος καταναλωτής στο επίκεντρο της ενιαίας αγοράς προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούν να αποκομίσουν πλήρως τα οφέλη της ενιαίας αγοράς, με τελικό αποτέλεσμα τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Ο κανονισμός περιείχε, αρχικά, αρκετά θετικά στοιχεία όσον αφορά τα δικαιώματα των καταναλωτών, ιδίως όσον αφορά τις βέλτιστες πρακτικές, τη διαφάνεια στις διαδικτυακές συναλλαγές, τους ευάλωτους καταναλωτές και τα ένδικα μέσα. Ωστόσο, τελικά υπάρχουν και αρκετές αδυναμίες, σημαντικότερη από τις οποίες είναι ότι δεν κάνει καμία αναφορά στην τρέχουσα κατάσταση στην εσωτερική αγορά, η οποία ευθύνεται σε κάποιο βαθμό για την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε. Επιπλέον, δεν περιλαμβάνει προτάσεις για την αντιμετώπιση της διαμορφωθείσας κατάστασης. Βασίζεται στην απελευθέρωση της αγοράς και στον ακόμη περισσότερο ανταγωνισμό και δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι οι πολιτικές αυτές είναι που έχουν οδηγήσει σε αύξηση τιμών, χαμηλότερη ποιότητα και λιγότερες κοινωνικές υπηρεσίες. Επιμένει, ουσιαστικά, στην πλήρη ευθυγράμμιση των στόχων της ανάπτυξης με την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, κάτι που σημαίνει ότι αγνοείται η ανάγκη προστασίας των καταναλωτών από τις συνέπειες της ανταγωνιστικότητας.

  Claudio Morganti, a nome del gruppo EFD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, la tutela dei consumatori dovrebbe essere un principio cardine dell'azione europea, come stabilito del resto anche dai trattati, secondo cui l'Unione contribuisce alla difesa dei loro diritti e interessi, a partire dalla salute, dalla sicurezza e dalle informazioni.

La realtà dei fatti è purtroppo ben diversa. C'è un blocco di paesi che non vuole queste garanzie. La storia del marchio di origine, cosiddetto "Made in", è sotto gli occhi di tutti, così come le enormi difficoltà per arrivare a una piena tracciabilità della filiera agricola e alimentare. C'è qualcuno che vuole andare contro gli interessi dei consumatori, con evidenti danni sia per gli stessi cittadini che per le aziende che operano in maniera regolare, alla luce del sole, garantendo cioè il rispetto di determinati criteri di qualità, sicurezza e salute.

Senza una volontà forte e decisa, anche questo programma, che ci porta fino al 2020, rischia di rimanere una mera propaganda. La dotazione finanziaria prevista per la sua realizzazione è infatti molto bassa e una buona parte viene addirittura spesa per l'assistenza tecnica e amministrativa, non certo per misure e azioni concrete. Vorrei infine che si chiarisse anche il ruolo di alcune presunte organizzazioni europee di consumatori, che spesso sembrano appiattite piuttosto sugli interessi dei grandi gruppi e dei grandi paesi, non certo a difesa della categoria che dovrebbero rappresentare e tutelare.

  Franz Obermayr (NI). - Herr Präsident! Laut Umfragen fühlt sich weniger als die Hälfte der EU-Bürger in ihrer Eigenschaft als Verbraucher gut informiert und geschützt. Wirtschaftlich gesehen machen Verbraucherausgaben einen beachtlichen Teil, nämlich 56 %, des BIPs der Union aus. Ich befürworte daher Maßnahmen, die die Position der Konsumenten stärken und vor allem mehr Produktsicherheit sowie einen besseren Zugang zu Rechtsbehelfen garantieren.

Was allerdings die Verbraucher nicht brauchen, das ist die Anhäufung der Kompetenzen durch die Kommission, wie es im Verbraucherprogramm durch Durchführungsrechtsakte wieder einmal versucht wurde. Was wir auch nicht brauchen, ist eine Überbevormundung etwa durch übergroße Warnhinweise und Schreckbilder auf Zigarettenpackungen. Was wir auch nicht brauchen, ist die Zwangsverordnung von Sparglühbirnen, vermeintlich sparsamen Wasserhähnen, Staubsaugern etc.

Was die Verbraucher ganz sicher nicht brauchen, sind die Verhandlungen zur Transatlantischen Freihandelszone hinter verschlossenen Türen. Denn da stehen sehr wohl Konsumenteninteressen auf dem Spiel, gerade in einem essenziellen Bereich wie der Lebensmittelsicherheit. Ich bin gespannt, wie die Rechtsposition der Verbraucher gestärkt werden soll, wenn Großkonzerne künftig Staaten vor einem Schiedsgericht verklagen können, wenn diese zu hohe Konsumentenstandards setzen.

  Regina Bastos (PPE). - Senhor Presidente, Colegas, Senhor Comissário, começo por felicitar o colega Rochefort pelo excelente trabalho neste importante relatório. Quando os consumidores europeus estão habilitados a tomar decisões informadas, o mercado único sai reforçado e maior é o estímulo à inovação e ao crescimento. É por isso que a política do consumidor constitui um pilar fundamental para a realização dos objetivos da Estratégia Europa 2020.

É preciso que os consumidores europeus tirem o máximo partido das vantagens do mercado único, que tenham plena confiança no seu funcionamento, que sintam que a sua segurança está garantida e que há mecanismos legais que os defendem e protegem.

Nesse sentido, com este programa que vai vigorar nos próximos seis anos, reforça-se a acessibilidade aos mecanismos da resolução alternativa de litígios através de intercâmbios entre organismos e melhorando a divulgação das melhores práticas. Continua-se a prestar apoio financeiro às organizações de consumidores, melhora-se e aposta-se na informação a prestar aos consumidores, nomeadamente disponibilizando sítios na Internet fiáveis e de fácil acesso e que permitem também a comparação de preços. Estabelece-se uma plataforma de intercâmbio em matéria de educação dos consumidores.

Com esta nova abordagem estamos a garantir que os consumidores tenham um elevado nível de proteção, que sejam respeitados nos seus direitos, que colocam esses mesmos consumidores no centro do mercado único europeu.

Em conclusão, com este programa os cidadãos da União ficam bem mais acautelados porque são a razão da existência e do funcionamento do mercado único.

  Evelyne Gebhardt (S&D). - Herr Präsident! Wir haben hier ein Programm, das ein ganz wichtiges Programm ist. Und 188 Mio. EUR für sieben Jahre schon sind ein recht bescheidener Betrag. Deswegen ist es ganz wichtig, dass wir in diesem Programm, so wie es jetzt vorgesehen ist, ein paar Schwerpunkte gesetzt haben, damit die Mittel auch wirklich sinnvoll und richtig ausgegeben werden.

Eines ist ganz wichtig in diesem Zusammenhang: Information! Information, Information und nochmals Information ist das, was wir brauchen für die Bürger und Bürgerinnen. Denn wenn wir dafür sorgen wollen, dass wir mündige Bürger haben, dann müssen wir auch dafür sorgen, dass diese Bürger und Bürgerinnen auch die Informationen erhalten, damit sie auch mündig ihre Entscheidungen treffen können.

Da geht es nicht nur um die Preise, sondern auch um die Qualität der Produkte und um die Sicherheit. Das ist ein zweiter Schwerpunkt, den wir in diesem Zusammenhang setzen müssen: dafür zu sorgen, dass die Qualität der Produkte in der ganzen Europäischen Union auch wirklich gleichbleibend ist und dass nicht – wie es eben hin und wieder zu erfahren ist – in manchen Staaten die Produkte weniger Qualität bieten, obwohl sie unter dem gleichen Namen verkauft werden. Auch da brauchen wir mehr Transparenz, damit wir auch wirklich dafür sorgen, dass es vorangeht.

Damit dies wirklich funktionieren kann, brauchen wir auch starke Verbraucherschutzorganisationen, die uns wirklich dabei helfen herauszufinden, wo die Probleme liegen und wie diese Probleme angegangen werden können. Deswegen ist auch die Unterstützung dieser Netzwerke, die wir auf europäischer Ebene haben, von so großer Wichtigkeit. Da müssen wir auch einen besonderen Akzent setzen, damit wir für die Menschen in Europa auch wirklich dieses Europa als ein positiv erlebbares Europa schaffen können.

Information, Sicherheit, Durchsetzungsmöglichkeiten sind die Schwerpunkte, die wir setzen müssen. Ich bin froh, dass wir dieses auf den Weg bringen können.

  Adam Bielan (ECR). - Panie Przewodniczący! W czołowych krajach Wspólnoty ochrona konsumentów osiągnęła wysoki poziom, którego utrzymanie powinno być jednym z celów programu. Niestety nie wszędzie konsumenci dysponują właściwymi narzędziami umożliwiającymi pełne dochodzenie swych praw. Wiele do życzenia pozostawiają przedmiotowe regulacje np. w Polsce, gdzie szereg przepisów odnosi się do sytuacji sprzed okresu transformacji ustrojowej.

Dlatego z zadowoleniem przyjąłem fakt, że porozumienie w Radzie zostało poparte przez wszystkie grupy polityczne. Dyskutowane obecnie sprawozdanie wzmacnia bezpieczeństwo konsumentów, usprawniając mechanizmy nadzoru rynku, wskazuje na konieczność szerszego informowania, w szczególności w odniesieniu do cen produktów, oraz postuluje zwiększenie ochrony poprzez rozwój internetowych systemów rozstrzygania sporów.

Jednakże stosunkowo skromna pula środków na realizację założonych celów może powodować obawy o skuteczność tych działań.

  Jaroslav Paška (EFD) - Aj keď navrhovaný rámec pre financovanie opatrení Európskej únie v oblasti spotrebiteľskej politiky na nadchádzajúce rozpočtové obdobie je veľmi skromný, význam dobrého prerozdelenia týchto prostriedkov sa iste premietne aj do hodnotenia dôveryhodnosti práce Únie.

Preto musíme veľmi citlivo zvažovať, ktoré zo základných cieľov do budúcnosti finančne viac podporiť a v ktorých oblastiach sa budeme usilovať trochu šetriť. Už z prvého posúdenia sa výška plánovaná na administratívne výdavky spojené s realizáciou programu zdá byť neprimerane vysoká. Efekt z veľkého množstva štúdií a analýz týkajúcich sa spotrebiteľov a tohto priestoru, ktoré často nevedú ku konkrétnym opatreniam, je tiež diskutabilný.

Preto si myslím, vážený pán komisár, že našu pozornosť by sme mali skutočne viac venovať sledovaniu všeobecnej bezpečnosti výrobkov a posilňovaniu práv spotrebiteľov v maloobchode. Aj aktivity rozličných špekulatívnych zoskupení pôsobiacich v oblasti internetového obchodovania či nebankových finančných služieb by si zaslúžili väčšiu pozornosť našich kontrolných a represívnych zložiek.

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE). - A fogyasztók évről-évre új és újabb kihívásokkal találják szemben magukat, és egy olyan információtömeggel, amit nehezen tudnak kezelni. Mindezek értelmében ez az információáradat felveti annak a szükségét és szükségességét, hogy európai szinten megfelelő jogorvoslati eszközök álljanak rendelkezésre, és megfelelő és magas szintű fogyasztóvédelem legyen. Éppen ezért maximálisan támogatom Rochefort képviselőtársamnak a 2014–2020 közötti fogyasztóvédelmi programjáról szóló jelentést, ami fenntartható, magas szintű fogyasztóvédelmet irányoz elő, illetve a fogyasztóvédelmi szervezeteknek a támogatását. Örülök annak is, hogy sikerült ezt egy stratégiai irányba illeszteni, ami megfelel az EU 2020 stratégiai irányának.

Fontosnak tartom azokat a kérdéseket, amik konkrét intézkedéseket jelenítenek meg. Így például nagyon fontos az a rész, ami a termékeknek a nyomon követhetőségéről, az információadásról szól. És mint a belső piac és fogyasztóvédelem költségvetési soraiért felelős raportőr, fontosnak tartom az ODR-t, az online vitarendezési platformnak a megerősítését. Hiszen mi magunk is láthatjuk, hogy az online kereskedés egyre nagyobb teret hódít, éppen ezért az online vitarendezésre is szükség van. Nagyon jónak tartom, hogy egyre több összehasonlító online felület jelenik meg, és ez nemcsak az áraknak, hanem a minőségnek az összehasonlítását is biztosítja. Azt gondolom összességében elnök úr, hogy ez a program lehetőséget ad arra, hogy a verseny fokozódjon, és a fogyasztók nagyobb védelem mellett, jobban tudjanak tájékozódni.

  Sergio Gaetano Cofferati (S&D). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, condivido molto una delle sue affermazioni iniziali. Il regolamento del quale stiamo parlando appare piccola cosa ma in verità è una soluzione molto importante per il futuro dell'Unione.

Noi dobbiamo considerare i consumatori per quello che sono: un soggetto straordinario con grandissime potenzialità per lo sviluppo non soltanto del mercato interno ma dell'economia di questa parte del mondo. E allora non li possiamo portare per mano, conducendoli come se fossero dei bimbi, verso comportamenti virtuosi. Ai consumatori noi dobbiamo dare regole certe, creare dunque le condizioni di ambiente perché possano apprendere per tempo quali sono le caratteristiche di ciò che decidono di consumare.

La loro consapevolezza è il tratto che dobbiamo privilegiare nella costruzione del consumatore del futuro. Quello che si è fatto nell'ambito di questo regolamento a questo fine è molto importante, comprese le risorse che sono state destinate, che dovranno crescere nel futuro, per arrivare fino agli strumenti nuovi, a partire dalla Rete, che deve essere messa loro a disposizione,per aiutare noi nel nostro lavoro e loro nei loro comportamenti.

  Horst Schnellhardt (PPE). - Herr Präsident, meine Damen und Herren! Ich möchte dem Berichterstatter ein Kompliment aussprechen dafür, dass er unter den gegebenen Umständen einen ordentlichen Vorschlag erarbeitet hat. Denn es ist ja klar: Der rote Faden fehlt eigentlich im Vorschlag der Kommission, die Verbraucherpolitik von 2014 bis 2020 zu gestalten. Es ist deshalb auch nicht verwunderlich, dass die Kommission in ihrem Vorschlag sehr häufig zielführende Lösungsansätze in Durchführungsbestimmungen regeln möchte. Ich begrüße es deshalb, dass der Berichterstatter dies geändert und wenigstens delegierte Rechtsakte daraus gemacht hat. Das ist sehr wichtig. Das Parlament muss in dieser Form der Umsetzung der Finanzen stark eingebunden werden.

Ich bin auch der Meinung, dass das Schnellwarnsystem für Produktsicherheit RAPEX stärker ausgebaut werden muss. Denn insbesondere im grenzüberschreitenden Handel sind schnelle Reaktionen schon sehr nötig, und dazu brauchen wir dieses System. Es muss jedoch den Verantwortlichen, die dort tätig sind, auch klar sein, dass hier Sensibilität gefragt ist, denn Panik und Gefährdung von Unternehmen wären der falsche Weg für ein Schnellwarnsystem.

Ich halte es aber auch weiterhin für sinnvoll, dass Verbraucherschutzorganisationen stärker finanziell unterstützt werden. Denn diese Unterstützung ist notwendig. Aber sie muss in erster Linie von den Mitgliedstaaten ausgeübt werden, denn die Verbraucherschutzorganisationen möchte ich vor Gericht oder bei Streitigkeiten als Rechtsvertreter für den Verbraucher sehen. Hier muss stärker gearbeitet werden und die Verbraucherorganisationen müssen stärker ausgebaut werden.

(Der Redner ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte‟ gemäß Artikel 149 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Franz Obermayr (NI), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Herr Präsident! Ja, Herr Kollege, ich habe Ihren Ausführungen Folge geleistet. Ich kann einige Punkte sehr gut nachvollziehen: Positiv ist, wie Sie gesagt haben, das Schnellwahlsystem – hoffentlich nicht nur für Food-, sondern auch für Non-Food-Bereiche.

Wo ich aber nicht ganz sicher war – und deswegen möchte ich noch einmal nachfragen: Sie haben auch die Problematik der Durchführungsrechtsakte erwähnt. Habe ich das richtig verstanden, dass Sie auch glücklich sind darüber, dass das Parlament einige dieser Punkte der Durchführungsrechtsakte herausverhandeln konnte und sie eben nicht mehr drinnen sind? Habe ich das so richtig verstanden?

  Horst Schnellhardt (PPE), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Ja, genau so habe ich es auch gemeint. Da haben Sie mich richtig verstanden.

  Olga Sehnalová (S&D). - Pane předsedající, program Spotřebitelé na období 2014 až 2020 je jedním z důležitých nástrojů pro posílení úrovně ochrany spotřebitelů v Evropě. Má-li evropský vnitřní trh správně fungovat a podnítit hospodářský růst, potřebuje k tomu informované spotřebitele, kteří budou vnitřnímu trhu věřit. Vítám zejména finanční podporu spolupráce spotřebitelských organizací a vytváření jejich sítí ke společnému postupu proti nekalým obchodním praktikám v celé Evropské unii. Zkušenosti ukazují, jak je koordinovaná spolupráce mezi donucovacími orgány a sdruženími spotřebitelů nezbytná pro potírání protiprávního jednání na vnitřním trhu.

Neméně důležitá role nezávislých spotřebitelských organizací spočívá ve zlepšení vzdělávání, informovanosti a povědomí spotřebitelů o jejich právech, a to především v zemích, ve kterých není spotřebitelské sebevědomí ještě dostatečně rozvinuto. Zajištění odpovídající finanční podpory je pro naplnění těchto cílů klíčové.

A samozřejmě bych ráda poděkovala jak panu zpravodaji, tak stínovým zpravodajům za odvedenou práci.

  Zofija Mazej Kukovič (PPE). - Ali znamo vsi kupovati na notranjem evropskem trgu? To je zame ključno vprašanje pri tem, ko govorimo o programu varstva potrošnikov.

Ponekod je to celo na nacionalnem nivoju slabo urejeno, tudi zato, ker samo 15 % potrošnikov pravzaprav ve, da sploh obstajajo centri mrež za zaščito potrošnikov.

In svetovne verige so danes tudi lahko zelo problematične in zato se moramo pravzaprav zoperstaviti z dobrimi in enostavnimi informacijami potrošnikom in informacijami, ki jih bodo videli tudi tisti, ki imajo očala, kajti danes velik del starejših in pa ljudi s posebnimi potrebami se zelo težko prilagaja na zelo malo napisane informacije.

Platforme, ki so na internetu, omogočajo seveda popolnoma novo dobo, omogočajo popolno informiranost, ampak samo mora biti dovolj prijazna potrošniku. Pri tem pa se zavedajmo, da je naše zdravje še kako odvisno od tega, kako informiran je naš potrošnik.

  Patrizia Toia (S&D). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, se più della metà dei cittadini europei ammette che, quando compra o consuma, non si sente né sicuro né tutelato né informato, significa che c'è molto da fare. Ma purtroppo questo programma, pur positivo, ha risorse troppo modeste.

Io penso che bisogna fare di più, soprattutto aggiornando e facendo un grande cambiamento in relazione al fatto che bisogna accompagnare il livello di tutela dei consumatori allo sviluppo crescente del mercato digitale e dell'e-Commerce, che oggi offre sicuramente opportunità in più – più scelta di prodotti e servizi e possibilità di ottenere più risparmi – ma pone anche molti altri problemi, giuridici e tecnici, e comporta anche rischi e pericoli per il consumatore sprovveduto. Bisogna dunque collegare di più l'agenda strategica del consumatore con l'agenda digitale e fare dell'"e-compratore" un soggetto preparato e attrezzato.

Un'ultima osservazione: bisogna anche fare molta attenzione a un aspetto richiamato nel documento e nel programma in esame, cioè quello dei consumatori vulnerabili. I consumatori vulnerabili, i bambini e i cittadini più fragili hanno bisogno che l'Europa li tuteli maggiormente, tuteli i loro diritti anche preventivamente.

Procedura catch-the-eye

  Petru Constantin Luhan (PPE). - Domnule președinte, consumatorii reprezintă elementul de bază în ceea ce privește dezvoltarea economică bazată pe consum în Uniunea Europeană. În ultima perioadă, constatăm că aceștia nu mai sunt protejați. În special în regiuni transfrontaliere, se pare că lipsa de încredere este în creștere în ceea ce privește consumul de produse pe o piață unică.

Noi, în Uniunea Europeană, încercăm să generăm o piață unică bazată pe criterii democratice, principii comune, însă se pare că guvernele naționale nu au înțeles în egală măsură acest lucru. De aceea, consider că instituțiile Uniunii Europene, în frunte cu Comisia Europeană, trebuie să se implice mai mult în ceea ce privește elaborarea unei piețe comune bazate pe principii comune și, mai mult decât atât, legi comune, cum ar fi cea a achizițiilor publice – care, iarăși, este elaborată și implementată în mod diferit în fiecare stat membru.

Consider că acest lucru se poate elabora prin trecerea la modele de consum mai sustenabile și, nu în ultimul rând, prin luarea unor decizii comune în Uniunea Europeană.

  Marc Tarabella (S&D). - Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, cher rapporteur, il est important pour l'Europe de garder en ligne de mire la protection et le respect des droits des consommateurs. Le rapport de Robert Rochefort va dans le bon sens.

Les seules craintes que je vais émettre – et elles l'ont été par d'autres collègues – sont motivées par le fait qu'on parle beaucoup des outils de relance. Et l'un d'entre eux et non des moindres, c'est la consommation. C'est vrai qu'il faut la promouvoir et, évidemment, cela veut dire qu'il faut restaurer la confiance du citoyen vis-à-vis du marché.

La seule crainte que j'émets est budgétaire car la réponse que nous avons donnée est un budget à la baisse pour accomplir ces missions. Alors, vous me direz que nous devons montrer l'exemple en nous serrant la ceinture en cette période de récession, comme tout le monde, comme toutes les institutions. Je vous répondrai que si l'on n'investit pas dans les outils qui permettent de sortir de la crise en renforçant notamment la confiance des citoyens à l'égard du marché, il sera difficile d'en sortir.

Je prends deux chiffres: on consacrait 7 centimes d'euro par an et par citoyen européen à toute cette politique, et on va tomber à 5 centimes par an et par citoyen. Ce n'est pas un bon signal mais M. le rapporteur n'y peut rien.

  Amelia Andersdotter (Verts/ALE). - Mr President, ensuring a high level of protection for all consumers in the European Union is a well-established goal for this House. I know that colleagues working on this report have made the utmost effort to ensure a good level of harmonisation between the Member States in the upcoming six years.

Equally important for the welfare of consumers in the European Union will be the upcoming copyright reform. The Commission opened a consultation on the future of European copyright in December last year, and a modernisation of copyright will be as important for new and innovative services in the digital environment as it will be for consumers.

I hope that the future of copyright law will also be closely integrated into any consumer welfare programme that the European institutions engage with in the upcoming six years so that we can ensure a sustainable and inclusive digital environment for everyone in Europe.

  Ruža Tomašić (ECR). - Gospodine predsjedavajući, ovo je iznimno važna tema jer ima izravan utjecaj na opstojnost zajedničkog tržišta kao kamena temeljca ove Zajednice. Kao zastupnica iz Hrvatske imam dodatni razlog za pozdravljanje ove rezolucije jer su prema posljednjem Komisijinom pregledu potrošačkih uvjeta hrvatski građani među najlošije zaštićenim potrošačima u Europskoj uniji. Znanje građana o zakonima koji štite potrošače u našoj se državi pokazalo skromnim, što Hrvatsku svrstava na alarmantno pretposljednje mjesto u Europskoj uniji. Također, tek 66 % hrvatskih potrošača reagira kada se smatraju oštećenima što je među najnižim postocima u Europskoj uniji. Stoga smatram da je osim mjera navedenih u rezoluciji naročito važno ustrajati na pravosudnoj reformi u članicama u kojima je to potrebno te raditi na promicanju kulture zaštite potrošača ne samo kod krajnjih korisnika, već i među proizvođačima, trgovcima, pružateljima usluga i zaposlenicima u pravosudnim organima.

  Nikola Vuljanić (GUE/NGL). - Mr President, consumers in a consumer society can be defined as the largest group of people who live under false assumptions: from the false assumption that they eat healthy food to the one that they buy products manufacturered in an environmentally-acceptable manner and humane manufacturing conditions.

One of the most frequently encountered false assumptions in Europe is that under the same brand name we always buy the same product. This is simply not so. Despite high standards prescribed by the EU, products launched on the markets of developed countries, where they are of high quality, are sold under the same brand on the markets of new Member States, and especially on the markets of accession countries, but the quality is often not the same. This is true for a range of products, from food and clothes to technical products. The practice should be stopped, as it serves only to help the rich become richer and destroys what is left of domestic production.

  Andrew Henry William Brons (NI). - Mr President, given that national legislation is insufficient, this proposal is ostensibly to protect consumers. Yet the more you read, the more you realise that consumer protection is not wanted primarily for its own sake but because it will facilitate free trade. It seems that cutting the budget would not be acceptable. No surprise there!

In the context of product safety, the report does contain some interesting revelations. In 2010, 58 % of notifications were in respect of goods from China, and in 16 % of cases it was not possible to identify the country of the manufacturer. Alarmingly, 25 % of notifications concerned toys. The drive to extend free trade worldwide without regard for the job security of Europeans is well documented. However, it seems that consumer safety has also been a victim of international free trade. The countries of Europe, individually or collectively, cannot deal with countries that habitually sell us unsafe or substandard goods.

(Fine della procedura catch-the-eye).

  Neven Mimica, Member of the Commission. − Mr President, in my short concluding remarks, I would like to reiterate how warmly I welcome the strong interest of Parliament in this important programme.

Let me thank the rapporteur, Mr Rochefort, once again for his drive and determination in handling this file over the past two years. This programme can bring strong EU added value and contribute towards making the single market deliver for consumers. Now is the time to focus on swift and effective implementation. My services and I have already been working hard to prepare the ground. I count on your continued engagement and support to realise the programme’s objectives as soon as possible for the benefit of European consumers.

I look forward with a lot of enthusiasm to the vote that will now take place.

  Robert Rochefort, rapporteur. − Monsieur le Commissaire, chers collègues, oui, beaucoup d'entre vous l'ont dit, compte tenu des moyens limités de ce programme, il ne pourra pas tout. Néanmoins, nous serons vigilants, nous serons exigeants. Je remercie le président Harbour d'avoir tout à l'heure indiqué à quel point nous devons tous être mobilisés derrière ce programme.

Mais, évidemment, étant donné que, la consommation est très importante dans l'action économique de l'Union européenne, défendre les intérêts des consommateurs va également être une mission de tous les autres programmes. Et tous ici, mes chers collègues, vous serez responsables aussi de la défense des intérêts des consommateurs quand il s'agira des politiques de transport, des politiques de l'énergie, des politiques de santé. Cela doit devenir une de nos missions générales et communes.

Cela dépendra aussi des États membres, car la politique de défense des consommateurs est également une politique nationale. Nous venons la compléter, nous venons l'impulser, mais elle renvoie aux responsabilités de chacun des États membres.

Et cela dépendra aussi de la coopération que nous parviendrons à mettre en place avec les pays tiers, avec les pays qui fabriquent à l'autre bout du monde de nombreux produits que nous consommons ici. De la façon dont nous serons vigilants et exigeants à l'égard de ces pays dépendra le niveau de défense des consommateurs dans l'Union européenne.

Alors, Monsieur le Commissaire, à vos successeurs et à nos successeurs à tous ici dans ce Parlement, il faut donner rendez-vous au plus tard en septembre 2017, lorsqu'il y aura lieu de présenter ce rapport d'évaluation à mi-parcours du programme "consommateurs" et lorsqu'il faudra recadrer, si c'est nécessaire, les objectifs et les missions de ce programme absolument indispensable.

IN THE CHAIR: EDWARD McMILLAN-SCOTT
Vice-President

5. Време за гласуване

  President. − The next item is the vote.

(For the results and other details of the vote: see Minutes.)

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). - Signor Presidente, intervengo perché da ventitré mesi, dal 16 febbraio 2012, due fucilieri della Marina italiana, Massimiliano Latorre e Salvatore Girone, sono agli arresti in India perché accusati di aver ucciso due pescatori durante un attacco pirata alla nave italiana Enrica Lexie. L'episodio è avvenuto in acque internazionali e l'Italia ha subito rivendicato la competenza giuridica del caso. Ma le autorità del Kerala si sono opposte dopo aver arrestato con uno stratagemma i due militari italiani e hanno avviato un processo caratterizzato da ritardi, capovolgimenti dei fatti e incertezza.

Dopo aver garantito che i due militari non sarebbero stati condannati alla pena di morte, la scorsa settimana, signor Presidente, alcuni esponenti del governo indiano hanno lasciato intendere che questa pena non sarebbe del tutto esclusa.

Presidente, Massimiliano Latorre e Salvatore Girone sono due miei corregionali ma sono anche due cittadini europei arrestati con l'inganno, detenuti ingiustamente in India da quasi due anni, che rischiano la pena di morte per un reato che non hanno commesso. Che cosa fa l'Europa? Presidente, si attivi, attivi la diplomazia e solleciti l'Alto commissario Ashton a risolvere il caso. Glielo chiede questo Parlamento, glielo chiede l'Italia, glielo chiedono le famiglie dei due marò.

  President. − I am sure the House notes your comments with concern and that you will hear from the relevant authorities.

5.1. Искане за защита на парламентарния имунитет на Лара Коми (A7-0469/2013 - Eva Lichtenberger) (гласуване)

5.2. Интелигентна специализация: мрежи за върхови постижения с оглед на стабилната политика на сближаване (A7-0462/2013 - Hermann Winkler) (гласуване)

5.3. Правила за гласуването и съдържанието на докладите в рамките на процедурата за одобрение (A7-0412/2013 - Rafał Trzaskowski) (гласуване)

5.4. Eмисии на СО2 от нови леки търговски превозни средства (A7-0168/2013 - Holger Krahmer) (гласуване)

5.5. Програма „Потребители“ за периода 2014—2020 г. (A7-0214/2012 - Robert Rochefort) (гласуване)

5.6. Тарифни квоти на Общността за висококачествено говеждо месо и за свинско месо, птиче месо, пшеница и лимец, и трици, отпадъци и други остатъци (A7-0212/2012 - Vital Moreira) (гласуване)

5.7. Внос на маслиново масло и други селскостопански продукти от Турция (A7-0209/2012 - Vital Moreira) (гласуване)

5.8. Географски указания на ароматизирани лозаро-винарски продукти (A7-0158/2012 - Paolo Bartolozzi) (гласуване)

- Before the vote:

  Paolo Bartolozzi, relatore. − Signor Presidente, dopo quasi due anni di lavoro abbiamo finalmente votato l'accordo in prima lettura, siglato con il Consiglio, sulla proposta di regolamento relativa alla definizione, designazione, presentazione, etichettatura e protezione delle indicazioni geografiche dei prodotti vitivinicoli aromatizzati, una proposta tesa a aggiornare un quadro normativo di riferimento per questi prodotti risalente al 1991 e ormai superata alla luce degli sviluppi tecnologici e commerciali.

In qualità di relatore vorrei nuovamente ringraziare tutti coloro che hanno lavorato alla relazione – i relatori-ombra, la Commissione, il Consiglio – e dirmi soddisfatto del risultato raggiunto. Dai negoziati e dal voto è uscito infatti un testo che vede migliorata l'applicabilità, la leggibilità e la chiarezza della legislazione dell'Unione europea sui prodotti vitivinicoli aromatizzati, che introduce una politica di qualità e che definisce regole ben precise per quanto riguarda la protezione da qualsiasi forma di indicazione falsa e fuorviante.

5.9. Технологии за улавяне и съхранение на въглерод (A7-0430/2013 - Chris Davies) (гласуване)

5.10. План за действие за електронно здравеопазване за периода 2012—2020 година (A7-0443/2013 - Pilar Ayuso) (гласуване)

5.11. Продоволствената криза, измамите в рамките на хранителната верига и борбата срещу тях (A7-0434/2013 - Esther de Lange) (гласуване)

5.12. Ефективни трудови инспекции като стратегия за подобряване на условията на труд в Европа (A7-0458/2013 - Jutta Steinruck) (гласуване)

5.13. Финансово участие на служителите в приходите на дружествата (A7-0465/2013 - Phil Bennion) (гласуване)

5.14. Социална закрила за всички, включително за самостоятелно заетите лица (A7-0459/2013 - Vilija Blinkevičiūtė) (гласуване)

5.15. Нов програмен период в рамките на политиката на сближаване (A7-0007/2014 - Derek Vaughan) (гласуване)

5.16. Пластмасови отпадъци в околната среда (A7-0453/2013 - Vittorio Prodi) (гласуване)

- After the vote:

  Vittorio Prodi (S&D). - Signor Presidente, volevo ringraziare i colleghi e il Presidente per questo consenso. È un documento che, a mio avviso, spiana chiaramente la strada a un'economia circolare ed è questa l'importanza del voto di stamattina. Ci attende ancora un grande lavoro ma ci arriveremo.

5.17. Регионална марка за качество (A7-0456/2013 - Eric Andrieu) (гласуване)

  President. − That concludes the vote.

6. Обяснение на вот

6.1. Искане за защита на парламентарния имунитет на Лара Коми (A7-0469/2013 - Eva Lichtenberger)

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente pedido de defesa de imunidade parlamentar da Deputada ao Parlamento Europeu Lara Comi. Considero que o pedido feito pela deputada está de acordo com o interesse público e está intrinsecamente ligado às funções que desempenha enquanto Membro do Parlamento Europeu.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore dell'immunità parlamentare per la collega di partito e di delegazione Lara Comi, insieme alla stragrande maggioranza dei deputati europei. Al di là di ogni considerazione nel merito del procedimento nei suoi confronti (le cui motivazioni ritengo inconsistenti), la stessa commissione giuridica ha raccomandato al Parlamento europeo di difendere l'immunità della nostra collega di Forza Italia.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах против предложението за сваляне на имунитета на Лара Коми, защото намирам аргументите за неоснователни и несъдържателни. Не намирам за редно да се подлага под въпрос имунитетът на депутат заради изявления, направени от него по време на дебат.

Свободата на словото трябва да бъде основно човешко право, гарантирано за всеки един човек. За да се стигне до сваляне на имунитет, се изисква наличието на сериозни действия и нарушения от страна на депутата, каквито в случая смятам, че липсват. Твърдо се застъпвам за комисията по правни въпроси, която препоръчва на Европейския парламент да защити имунитета и привилегиите на Лара Коми.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté contre la demande de levée de l'immunité parlementaire de Lara Comi comme le souhaite le rapporteur Autrichien du groupe des Verts.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − O Parlamento deve exercer os seus poderes em matéria de privilégios e imunidades com o objetivo de manter a sua integridade enquanto assembleia legislativa democrática e garantir a independência dos seus membros no exercício das suas funções. Por isso estou de acordo que sejam apurados e clarificados os factos que deram origem a este relatório.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne − Poslankyňa Európskeho parlamentu Lara Comi sa 24.1.2013 zúčastnila na diskusnej relácii s lídrom politickej strany Antoniom Ingroiom. Hlavnými témami bolo verejné obstarávanie a organizovanie trestnej činnosti v súvislosti s konkurzom spoločnosti Coopcostruzioni. Medziiným sa otvorila aj diskusia o Robertovi Soffritim, ktorý podal trestné oznámenie o spáchaní trestného činu ohovárania. Laura Comi však tvrdí, že sa len vyjadrovala k téme verejného obstarávania, ktorou sa vždy zaoberala v Európskom parlamente. Podľa článku 8 Protokolu č. 7 o výsadách a imunitách nepodliehajú členovia Európskeho parlamentu žiadnej forme vyšetrovania, zadržania alebo súdneho stíhania vo vzťahu k vyjadreným názorom alebo hlasovaniu pri výkone svojich úloh. Podľa názoru súdneho dvora vyhlásenie poslanca Európskeho parlamentu uskutočnené mimo priestorov Európskeho parlamentu, ktoré bolo dôvodom pre začatie trestného konania v jeho členskom štáte pôvodu pre trestný čin spojený s prejavením názoru, predstavuje názor vyjadrený pri výkone poslaneckých právomocí, ktorý podlieha príslušnej imunite len vtedy, ak toto vyjadrenie zodpovedá subjektívnemu názoru, ktorý priamo a zjavne súvisí s výkonom týchto právomocí. Výbor pre právne veci konštatuje, že vyhlásenia Lari Comiovej majú zjavnú spojitosť s výkonom jej funkcie.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A defesa da independência do mandato do Deputado Europeu é da competência do Parlamento Europeu e essa independência não pode ser posta em causa. De acordo com o artigo 8.º Protocolo relativo aos Privilégios e Imunidades da União Europeia os membros do Parlamento Europeu não podem ser procurados, detidos ou perseguidos pelas opiniões ou votos emitidos no exercício das suas funções. Lara Comi, deputada ao Parlamento Europeu, solicitou a defesa da sua imunidade parlamentar no âmbito de uma ação judiciária instaurada pela Procuradoria da República de Ferrara na sequência de uma denúncia por crime de calúnia, prevista no artigo 595.º, n.os 2 e 3, do Código Penal italiano e no artigo 30.º da lei n.º 223, de 6 de agosto de 1990, devido às declarações proferidas num debate político realizado durante uma emissão televisiva. Lara Comi interveio como deputada ao Parlamento Europeu para debater problemáticas políticas, nomeadamente relativas aos contratos públicos e ao crime organizado, que estiveram sempre no cerne das suas atividades no âmbito europeu. Assim sou favorável à defesa da imunidade parlamentar da deputada Lara Comi.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − I voted in favour of defending the immunity, since I was ‘attacked’ similarly by the far-right

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − Foi solicitado ao Parlamento Europeu pela eurodeputada Laura Comi a defesa da sua imunidade parlamentar no contexto do processo contra si instaurado na sequência de um debate televisivo, por declarações que alegadamente poderiam constituir o crime de calúnia, previsto e punido pelo Código Penal Italiano. A Comissão dos Assuntos Jurídicos foi chamada a pronunciar-se e considerou que os factos inerentes ao caso, como evidenciado pela queixa e pela audição de Lara Comi, indicam que as declarações emitidas pela deputada não só dizem respeito a assuntos de verdadeiro interesse público – contractos públicos e crime organizado –, mas também têm um nexo direto e evidente com o exercício das suas funções de deputada ao Parlamento Europeu. Há ainda que ter em conta o pedido de desculpas prontamente apresentado pela Deputada Comi ao queixoso, e posteriormente reiterado noutro programa de televisão nacional. Com base nas considerações expostas, nos termos do artigo 6.º, n.º 3, do Regimento, e após análise das razões que militam a favor ou contra a defesa da imunidade, votei, seguindo o parecer da Comissão dos Assuntos Jurídicos, no sentido da defesa dos privilégios e imunidades de Lara Comi.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − I membri del Parlamento europeo non possono essere ricercati, detenuti o perseguiti a motivo delle opinioni o dei voti espressi nell'esercizio delle loro funzioni. Per questo motivo decido di appoggiare la richiesta di immunità.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour. During the television programme Servizio pubblico of 24 January 2013, Lara Comi debated with Antonio Ingroia, the leader of a political party, matters relating to public procurement and organised crime in connection with the bankruptcy of Coopcostruzioni. In this context, a discussion arose concerning Roberto Soffritti, the former Mayor of Ferrara, who was standing as a candidate in the Italian national elections of February 2013 on the party list of Antonio Ingroia.

Mr Soffritti claims that statements made by Lara Comi concerning him during the debate in question were damaging to his reputation, and he therefore filed a complaint on the grounds of aggravated slander as referred to in Article 595(2) and (3) of the Italian Criminal Code and Article 30 of Law No 223 of 6 August 1990.

For her part, Ms Comi claims that she was speaking in her capacity as a Member of the European Parliament and that she spoke about public procurement, a subject of public interest with which she had always concerned herself as part of her work at the European Parliament.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Članak 8. Protokola o povlasticama i imunitetima Europske unije izričito propisuje da zastupnici u Europskom parlamentu ne mogu biti podvrgnuti nikakvom obliku istrage, pritvora ili sudskog postupka zbog izraženih mišljenja ili glasanja pri obnašanju svojih dužnosti. Zastupnici Lari Comi prijetio je sudski proces zbog stavova izrečenih u talijanskoj emisiji 24. siječnja 2013. godine, gdje je u debati s Antoniom Ingroiom diskutirala o problematici javne nabave i organiziranog kriminala u vezi s bankrotom Coopcostruizionija. U ovom kontekstu, raspravljalo se i o bivšem gradonačelniku Ferrare, Robertu Soffritiju, stranačkom kolegi g. Ingroe. G. Soffrita smatra da je tom raspravom nanesena šteta njegovom ugledu te je podnio prijavu protiv zastupnice Comi. Valja istaknuti da je zastupnica Comi sudjelovala u emisiji u svojstvu eurozastupnice kako bi pričala o procesima javne nabave i organiziranom kriminalu, temama koje su joj prioriteti rada u Europskom parlamentu. U tom kontekstu, sasvim je legitimno pozivati se na članak 8. Protokola o zastupničkom imunitetu. Držim da je zastupnica obavljala svoj posao, da ne smije zbog izražavanja svojih političkih stavova biti sudski procesuirana, te sam zato podržao ovaj prijedlog kojim Europski parlament brani imunitet zastupnice Lare Comi.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Nous n'avons pas trouvé que les griefs reprochés à la députée Comi valaient une levée d'immunité.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − A Deputada Lara Comi solicitou um pedido de defesa dos privilégios e imunidades relativamente a um processo contra si intentado resultante de uma denúncia por calúnia alegadamente com base em declarações proferidas aquando de um debate televisivo. Tendo em conta que, no debate em questão, a Colega Deputada, falou na sua qualidade de Membro ao Parlamento Europeu, o relatório prevê que a sua imunidade deve ser defendida. Dada a posição inscrita no Relatório, baseada no respeito pelo artigo 8 do Protocolo sobre os Privilégios e as Imunidades da União Europeia, votei a favor do presente documento.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru decizia Parlamentului European referitoare la cererea de apărare a imunității și privilegiilor doamnei Lara Comi, având în vedere raportul Comisiei pentru afaceri juridice. Doamna Lara Comi, deputată în Parlamentul European, a solicitat apărarea propriei imunități în legătură cu o procedură judiciară inițiată de Parchetul Republicii din Ferrara, ca urmare a unei plângeri pentru infracțiunea de defăimare agravată prevăzută la articolul 595 al doilea și al treilea paragraf din Codul penal italian și la articolul 30 din Legea nr. 223 din 6 august 1990, pentru cuvintele pe care le-ar fi pronunțat pe parcursul unei dezbateri politice din cadrul unei transmisii de televiziune.

Articolul 8 din Protocolul privind privilegiile și imunitățile Uniunii Europene, la care face trimitere în mod expres Lara Comi în cererea sa de apărare, prevede că deputații în Parlamentul European nu pot fi cercetați, reținuți sau urmăriți datorită opiniilor sau voturilor exprimate în cadrul exercitării funcțiilor lor. Curtea de Justiție a recunoscut că o declarație expresă a unui deputat din afara Parlamentului European poate constitui o opinie expresă în exercitarea funcțiilor sale în sensul articolului 8 din Protocol, luând în considerare nu locul în care a fost efectuată declarația, ci natura și conținutul acesteia.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Glasovala sam za izvješće jer smatram da postoje neosporni dokazi da je talijanska zastupnica u Europskom parlamentu, Lara Comi, u spornoj emisiji iz siječnja prošle godine, u svom istupu nastupala kao zastupnica ovog visokog tijela Unije, a ne u svojstvu članice nacionalne stranke. Budući da se člankom 8. Protokola o imunitetima i povlasticama Europske unije, na koji se Lara Comi izričito poziva u svom zahtjevu za zaštitu, propisuje da zastupnici u Europskom parlamentu ne mogu biti podvrgnuti nikakom obliku istrage, pritvora ili sudskog postupka zbog izraženih mišljenja ili glasovanja pri obnašanju svojih dužnosti, držim ispravnim zaštititi imunitet zastupnice Comi.

6.2. Интелигентна специализация: мрежи за върхови постижения с оглед на стабилната политика на сближаване (A7-0462/2013 - Hermann Winkler)

Oral explanations of vote

  Rosa Estaràs Ferragut (PPE). - Señor Presidente, básicamente quiero decir que los Fondos de Cohesión, que se trataron en las últimas semanas del año 2013, se centraron en objetivos temáticos. Uno de ellos era el I+D+I, y las regiones tenían que estar preparadas haciendo las estrategias de especialización inteligente. Por eso es muy oportuno el informe al objeto de que, como no hay ninguna región igual, las regiones puedan prepararse para poder acceder a este objetivo primero de fondos de I+D+I, paliar la crisis e ir por la senda del crecimiento.

  Oleg Valjalo (S&D). - Gospodine predsjedavajući, u svojim sam dosadašnjim govorima neprekidno naglašavao važnost kohezijske politike te njezinu ključnu snagu za pokretanje Europske unije. Osobito u vrlo zahtjevnom ekonomskom razdoblju u kojem se nalazimo. Izvješće kolege Winklera predstavlja dodatan instrument koji bi trebao osigurati uspjeh ove politike i zato sam ga vrlo rado podržao. Svaka zemlja članica naše Zajednice posebna je u odnosu na bilo koju drugu, jednako kao što je svaka regija unutar pojedinih zemalja članica na svoj način specifična te obiluje svojim posebnostima. Posebnostima u kojima leži potencijal za pametan, specijaliziran ekonomski prosperitet. Upravo je to misao koju je snažno poentirao kolega Winkler. Potrebno je da regije prepoznaju važnost svojih razlika i da svoju energiju koncentrirano usmjere na vlastite kvalitete i potencijale, a ne samo na pasivno i uglavnom sasvim kontraproduktivno kopiranje ideja na kojima počivaju uspjesi drugih regija. Potencijal postoji, inovativne ideje ne postoje, a ovo izvješće uspostavlja perspektivni instrument koji uspješno potiče pametan i održiv razvoj. Rado ga podržavam u nadi da će se donijeti očekivani rezultati.

  Adam Bielan (ECR). - Panie Przewodniczący! W rozpoczynającym się okresie programowania wymogiem dla otrzymania wsparcia ze środków rozwoju regionalnego, będzie konieczność opracowania regionalnych strategii inteligentnej specjalizacji. W oparciu o nie dokonywane będą inwestycje w badania, rozwój oraz innowacje. Szczególnie w obliczu recesji systematyczne zwiększanie zdolności innowacyjnych przyczynia się do wzrostu konkurencyjności oraz pomniejszania strat będących następstwem ograniczeń budżetowych.

Dotychczasowa praktyka wykazała natomiast, że brak kompleksowej i spójnej strategii w regionach prowadził do rozproszenia udzielanego wsparcia, obejmującego nazbyt rozległe obszary działań. Decyzje dotyczące finansowania konkretnych przedsięwzięć podejmowano nierzadko w oparciu o czynniki polityczne, nie przejmując się koniecznością równomiernego rozwoju regionu. Zbyt małą rolę odgrywała również współpraca międzyregionalna. Oczekuję zatem bardziej efektywnej polityki spójności w nadchodzących latach.

  Roberta Angelilli (PPE). - Signor Presidente, con la crisi, il taglio dei bilanci e il costante inasprimento della concorrenza mondiale, è opportuno che i finanziamenti comunitari vengano utilizzati in modo mirato, ben finalizzato ed efficace, a vantaggio certamente dell'economia locale ma con un valore aggiunto su tutta l'economia europea. È tempo di scegliere in modo mirato i settori e gli obiettivi da finanziare, ottimizzare sinergie, strumenti, investimenti, soprattutto nel settore della ricerca e dell'innovazione – parliamo di Orizzonte 2020 e dei Fondi strutturali – e incoraggiare poi le regioni a stringere alleanze tra loro, soprattutto con istituti di ricerca e università, coinvolgendo le imprese, soprattutto le PMI, e ovviamente le amministrazioni locali.

  Peter Jahr (PPE). - Herr Präsident! Dieser Bericht gehört bestimmt nicht zu den ganz großen, öffentlichkeitswirksamen Berichten, dennoch ist er außerordentlich wichtig.

Ich möchte mich beim Berichterstatter auch außerordentlich bedanken, dass er sich mit dieser Problematik beschäftigt hat. Denn es ist nicht nur eine Frage des Geldes, sondern auch eine Frage der Vernunft, dass man sich, wenn man in der Europäischen Union Forschungsmittel ausgibt, vernetzt und auch die Forschungsleistung miteinander abstimmt. Denn wenn jeder alles macht, kommt zum Schluss überhaupt nichts heraus. Spezialisierung und Zusammenarbeit ist nicht nur effizienter, sondern dient auch dem Fortschritt in der Europäischen Union. Demzufolge ist das ein sehr innovativer Bericht, und ich konnte dem mit großer Freude meine Zustimmung geben.

  Giommaria Uggias (ALDE). - Signor Presidente, ho sostenuto la relazione Winkler perché fornisce un valido orientamento per la Commissione e per gli Stati membri per un efficace impiego dei Fondi strutturali. Le strategie di specializzazione intelligente sono la precondizione perché gli Stati membri e le regioni possano ricevere i finanziamenti dal Fondo europeo di sviluppo regionale per l'obiettivo Ricerca e innovazione. È giusto dunque evitare di cadere nei soliti errori, far tesoro delle esperienze precedenti e far fruttare appieno gli investimenti: in una parola, utilizzare tali fondi in maniera davvero strutturale.

Le strategie di specializzazione intelligente devono poggiare su un ampio concetto di innovazione, non solo tecnologico, ma devono contemplare altre misure volte a stimolare il capitale privato, ossia la possibilità di reperire investitori internazionali privati.

Purtroppo, dobbiamo registrare una grave responsabilità di molte regioni nel programmare il prossimo periodo, perché non sono stati ascoltati i territori prima di decidere in quali settori è necessario innovare, senza disperdere le risorse in attività di breve respiro. È indispensabile che le regioni cooperino tra loro nel rispetto di tale strategia, approfittando quindi della conoscenza di altre regioni, rafforzando nell'Unione europea il gioco di concorrenza a livello mondiale.

  Diane Dodds (NI). - Mr President, I very much welcome the committee’s focus on smart specialisation as a means of promoting effective investment in research and innovation. In tough economic times we must ensure that funding in research and innovation is not spread too widely or haphazardly. Instead, investment should surround a limited a number of priorities and be targeted where there is the greatest economic potential. I am pleased that the report recognises this need.

As the report highlights, establishing regional innovation incubators is vital. In my own constituency of Northern Ireland, I was delighted to visit the Innovation Growth Centre in Omagh, which opened last May. It received GBP 2.3 million in funding from the INTERREG IV programme and is part of an extension of cross-border links with Leitrim in the Republic of Ireland. Furthermore, it is good to see the potential behind the ‘smart region’ concept, which is being worked on by Omagh and Fermanagh Councils. The project will be enhanced by combining the two councils in the coming years.

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, cohesion is one of those wonderful words, like solidarity, where the practice has become almost completely divorced from the literal etymological meaning of the word.

We have had two decades and a little bit more of cohesion payments. They were introduced as part of the Maastricht Treaty, when it was all about bringing the worse-off regions of Europe up to the standard. We are now in a position to see how that has worked. Which country has been the biggest net recipient of cohesion payments under the European Treaties in per capita terms? Greece. Well, how is that working out in terms of improving the Greek economy? There is a reason why there is this link. It is that if you have more money available and being paid out by bureaucracies than you can get in the private sector then, in every cohort of Greek schools, the best and brightest kids will make the rational decision to work for Brussels or in some government agency, rather than making something or selling something. So the European Union becomes a gigantic mechanism for the redistribution of taxpayers’ funds – and we wonder why we are falling further and further behind economically.

  Seán Kelly (PPE). - A Uachtaráin, dar ndóigh níor tháinig na moltaí seo ón gCoimisiún ar dtús ach is mar thoradh ar mholadh ó mo ghrúpa féin, EPP, go bhfuil siad againn inniu. Tá áthas orm gur glacadh leo agus bhí áthas orm vótáil ina bhfabhar. Molaim an rapóirtéir an tUasal Winkler dá bharr.

Dar ndóigh bímid i gcónaí ag caint sa Pharlaimint seo faoin tábhacht a bhaineann le taighde ach go háirithe, agus bhí sé d’aidhm againn go gcaithfimis 3% de bhuiséad 2014-2020 ar thaighde agus forbairt. Ní tharlóidh sé sin de bharr na ngearrthacha siar sa bhuiséad a fuaireamar ón gComhairle; ach caithfimid cur suas leis. Dá bhrí sin tá sé an-tábhachtach go mbainfimid úsáid chiallmhar as an airgead atá againn.

Molaim go mbeadh comhoibriú idir na réigiúin agus go háirithe go mbeadh béim ar thaighde, as a leanfaidh jabanna agus forbairt. Tá sé sin an-tábhachtach ar fad.

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, tendo em conta que sou da opinião que durante a atual crise económica, financeira e social e com escassos recursos orçamentais, a capacidade de inovação é fundamental. Considero que a inovação tem um papel fundamental na criação de emprego e no crescimento. Sublinho e relembro que o investimento na investigação é um dos objetivos temáticos da política de coesão. Neste contexto, considero que as regiões devem estabelecer prioridades no financiamento de investigação e desenvolvimento. No meu ponto de vista as Regiões devem investir na investigação e inovação promovendo e potenciando as suas próprias forças e vantagens comparativas. Defendo que para ser atingido o objetivo de especializações inteligentes deve-se incentivar uma maior sinergia entre universidades, empresas e administrações regionais e locais.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Il s'agit d'un rapport à l'initiative de mon groupe politique: le Parti Populaire Européen (PPE). Dans la nouvelle période de programmation des fonds de cohésion, les régions doivent concentrer leurs investissements dans la recherche, le développement et l'innovation (R & D & I) par l'intermédiaire de stratégies de spécialisation intelligente. J'ai voté en faveur de ce texte car il appelle à la mise en réseau des pôles d'excellence pour une politique de cohésion efficace pour la période 2014-2020.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą. Nuo 2014 m. nustatomas reikalavimas valstybėms narėms parengti nacionalines ir / arba regionines pažangiosios specializacijos strategijas. Šių strategijų parengimas yra išankstinė ERPF paramos gavimo moksliniams tyrimams, technologinei plėtrai ir inovacijoms sąlyga. Praeitis parodė, jog nesant bendros strategijos ES investicijos į mokslinius tyrimus, technologinę plėtrą ir inovacijas valstybėse narėse ar regionuose neatnešė akivaizdžių rezultatų. Strategijoms bus numatomi konkretūs reikalavimai, kurie leistų finansinius išteklius sutelkti ribotam skaičiui mokslinių tyrimų ir inovacijų prioritetų, skatintų privačias investicijas, užtikrintų geresnę kontrolės ir stebėsenos sistemą. Jei strategija nebus paruošta, valstybė narė ar jos regionas negalės pasinaudoti ERPF finansavimu.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa relazione perché credo che in un periodo di recessione economica e quindi di ristrettezze di bilancio come quella attuale, sia assolutamente di vitale importanza che l'Unione europea migliori la propria capacità innovativa. Il passato ci dimostra che in assenza di una strategia globale integrata, gli sforzi compiuti in questo ambito alla fine non hanno conseguito i risultati sperati. Non è più il tempo dei finanziamenti a pioggia in vari settori che spesso non risultano collegati: bisogna avere maggiore cautela e scegliere dei precisi obiettivi sui quali incanalare i finanziamenti per ottenere i maggiori risultati. E proprio per assicurare un uso più efficiente dei Fondi strutturali, sono stati introdotti 11 obiettivi tematici e diverse condizioni ex ante da rispettare per poter concedere le risorse. Per ricevere i fondi FESR per l'obiettivo tematico 1, le regioni d'ora in poi dovranno investire in ricerca, sviluppo e innovazione sulla base delle cosiddette strategie di specializzazione intelligente.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах в полза на предложението на комисията по регионално развитие относно изграждането на мрежи за върхови постижения с оглед на ефективна политика на сближаване, тъй като вярвам, че за ЕС е от решаващо значение да продължи да подобрява потенциала си за иновации.

Смятам, че е необходимо целите, които се подкрепят в бъдеще, да се избират особено внимателно. Като цяло докладът на Винклер е много общ и представя единствено препоръки, без да са предложени конкретни мерки за подобряване на състоянието на регионите.

Въпреки това считам, че идеите, заложени в него, са добри и ако бъдат доразработени, биха допринесли за бъдещо подобряване на положението на регионите на ЕС.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Ho inteso sostenere col mio voto la relazione che analizza la "specializzazione intelligente: eccellenza in rete per un'efficace politica di coesione". Reputo di fondamentale importanza promuovere strategie di innovazione su base regionale e nazionale che definiscano chiare priorità volte a creare un effettivo vantaggio competitivo. Condivido altresì le posizioni sostenute nel testo che finalmente puntano sul potenziale delle piccole e medie imprese troppo spesso ancora sottovalutato dall'Europa.

  Vito Bonsignore (PPE), per iscritto. − Esprimo un convito voto favorevole alla relazione, che interviene su un tema con il quale spesso mi trovo a confrontarmi nella mia regione. È un fatto indiscutibile che, sotto la pressione della crisi produttiva e sociale, delle difficoltà di bilancio e di sostenibilità dei sistemi di welfare, le amministrazioni locali abbiano spesso rinunciato a raccogliere le più difficili sfide di riforma strutturale, per ripiegare su tecniche di dirottamento dei fondi in risposta a emergenze occasionali.

La relazione coglie l'opportunità della nuova disciplina dei PO per introdurre criteri più stringenti, che offrano all'Unione maggiori garanzie sulla finalizzazione strategica dei fondi erogati; tra questi, è molto interessante la condivisione di buone pratiche (matrici SWOT, controllo di gestione) dal settore privato, un approccio che valorizzi le vocazioni del sistema produttivo privato.

Raccolgo in ultimo la sollecitazione alle regioni di attrezzarsi con strategie di sinergia che facciano leva sui valori di vantaggio comparativo, in particolare su politiche di reindustrializzazione. Considero particolarmente grave, sul piano politico, l'incapacità da parte delle autorità locali di utilizzare le risorse a disposizione, il che porta le regioni a spendere meno della metà dei fondi stanziati. Introdurre specifiche più stringenti sarà indubbiamente di stimolo a elaborare strategie e politiche adeguate.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. − Pametna specijalizacija je pozitivan koncept koji omogućuje regijama razvoj u užim područjima u kojima su najuspješnije. Izvješće upućuje na rizike odabira specijalizacije, ali zagovara usmjeren rast kroz istraživanje, razvoj i inovacije. Vjerujem da će donošenje regionalne strategije za pametnu specijalizaciju te regionalno umrežavanje centara izvrsnosti u konačnici rezultirati ekonomskim i društvenim napretkom. Valja podsjetiti kako cilj da se 3 % BDP-a EU-a odvaja za istraživanje i razvoj još nije ostvaren. Unatoč tome, Izvješće je izrazito pozitivno za Hrvatsku jer predviđa nove načine kojima naše županije mogu privući europska sredstva. U višegodišnjem financijskom planu EU-a za ulaganje u istraživanje i razvoj Hrvatskoj je namijenjeno oko milijardu eura. Izvješće predviđa mehanizme učenja za regije, kroz međusobnu suradnju, prekograničnu suradnju te uključivanje socijalnih aktera u procese izrade projekata kojima se nastoje privući sredstva iz kohezijskih fondova.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport WINKLER sur la mise en réseau des pôles d'excellence pour une politique de cohésion efficace car il améliorera les interconnexions au profit des acteurs publics, économiques et politiques.

  Zdravka Bušić (PPE), napisan. − Europska zajednica, kasnije Europska unija, nastala je prvotno iz ekonomskih razloga. I to je ono što mora jamčiti održivost Unije, zato je ovakvo umrežavanje važan korak ka većoj iskoristivosti potencijala. Kako bi ulaganja polučila uspjeh potrebna je sveobuhvatna strategija, političke odluke moraju biti usklađene s lokalnom situacijom. Mreža mora moći funkcionirati horizontalno i vertikalno. Strategijama pametne specijalizacije stvorit će se okvir u kojem sve europske regije mogu kvalitetnije napredovati, jer široko poticanje nepovezanih, različito razvijenih područja često nije održivo. Dodatna kvaliteta Strategije jest da ona pruža priliku svakoj regiji, tako da u primarnom fokusu ne ostaju zastupljene samo najbogatije i najrazvijenije europske regije. Ovo izvješće, kao i drugi legislativni akti, služi kao dobar pokazatelj fokusiranosti europskih institucija na pitanje napretka regija na području istraživanja, razvoja i inovacije.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa risoluzione di iniziativa proposta dal mio gruppo politico. I finanziamenti europei non sempre sono stati utilizzati al meglio, causa l'assenza di una strategia globale integrata per concentrare i fondi su obiettivi specifici e soprattutto per ottimizzarne l'utilizzo. È quindi necessario fare ricorso alle cosiddette "strategie di specializzazione intelligente", presupposto indispensabile, una condizionalità ex ante, per accedere ai finanziamenti del FESR a favore di RSI. È, infatti, indispensabile individuare delle priorità in base alle necessità dei vari territori, cercando di sviluppare i punti di forza in materia di ricerca e innovazione e collegarli alle esigenze imprenditoriali evitando la frammentazione degli sforzi e dei finanziamenti. Altrettanto importante è incentivare la collaborazione con le imprese, le università e i centri di ricerca e gli istituti superiori.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Salut și sunt de acord cu realizările Comisiei și ale autorității legislative a Uniunii Europene în cadrul eforturilor de îmbunătățire a condițiilor-cadru pentru sinergii între fondurile structurale și de investiții europene (ESIF) și alte programe ale UE, cum ar fi COSME și, în special, Orizont 2020, care funcționează de exemplu prin rate standard armonizate sau printr-o finanțare combinată.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – La stratégie de spécialisation intelligente consiste à mettre en réseau des pôles d'excellence pour s'assurer de l'efficacité de la politique européenne de cohésion. Par ce vote, nous encourageons donc les régions à adopter des stratégies efficaces pour favoriser les investissements dans la recherche, le développement et l'innovation. Il me semble particulièrement important au niveau régional d'associer au maximum les PME à cette stratégie et de favoriser ainsi le développement de leur potentiel.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce texte qui a trait à l’instauration d’une politique de cohésion efficace. Je soutiens activement la stratégie visant à faire en sorte que les concepts et moyens mis en place au niveau régional, national et de l'Union engendrent des synergies tout en incitant davantage les investisseurs privés locaux, régionaux ou internationaux à investir durablement.

  Tamás Deutsch (PPE), írásban. − Az intelligens szakosodás fogalma azt jelenti, hogy egy régiónak prioritásokat kell meghatároznia a kutatás-fejlesztés-innováció terén saját erősségei és komparatív előnyei függvényében. A régiók különbözőek, de az intelligens szakosodás lehetőséget rejt magában minden régió számára. Megfelelően kidolgozott stratégia hiányában eddig nem sikerült mindig elérni a kívánt eredményeket az uniós kutatás-fejlesztés-innováció terén. Fontos, hogy a rendelkezésre álló forrásokat ne szűken osszuk el az összes terület között, hanem legyenek prioritásaink a régiók adottságainak függvényében, hiszen a koncentrált támogatás fokozza az eredményhatékonyságot. A stratégiák megalkotásakor szem előtt kell tartani a magánszféra bevonását a finanszírozásba és befektetésbe, továbbá meg kell könnyíteni a strukturális alapok és a Horizon 2020 kombinált használatát, elő kell segíteni az egyetemek, egyéb felsőoktatási intézmények, az ipari szektor és a kormányzati szféra együttműködését.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − The West Wales and Valleys region has been in receipt of the highest amount of regional funding for many years. We must ensure that we spend this money in the most efficient and sustainable way possible in order to aid the development of the region.

Plaid Cymru has always supported EU cohesion policy and its focus on the poorest regions. I voted for this report because I support the involvement of regional stakeholders at all stages and the concept of offering them training so they can carry out their roles effectively.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Num cenário de forte recessão na Europa, urge encontrar soluções para incrementar a competitividade europeia num mundo globalizado. Estas soluções não podem passar pela reaplicação dos modelos de desenvolvimento utilizados no passado, mas antes por uma aposta Europeia na especialização e na inovação, para a criação de valor acrescentado. Também dentro da UE, e como tenho vindo a defender, os Estados só podem ser competitivos e aspirar a um crescimento económico significativo se se especializarem naquilo que melhor podem fazer. Não faz sentido ter 28 Estados a competir entre si na produção de um mesmo produto ou na prestação de um mesmo serviço, quando esses mesmos 28 Estados são diferentes e têm modelos económicos e condições naturais e sociais díspares. Devem antes pelo contrário, cada um, apostar no que mais se ajusta ao seu modelo e às suas condições. Com 28 Estados competitivos e a crescer, a UE será, também ela, mais competitiva à escala mundial.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − A denominada especialização inteligente é a forma de uma região aproveitar vantagens comparativas tendo em conta os seus pontos fortes, estabelecendo prioridades em termos de I&D&I. A visão plasmada no relatório, de certa forma a mesma que norteou a aprovação dos regulamentos dos fundos estruturais para o período 2014-2020, merece-nos vários reparos e críticas. As regiões são empurradas para o desenvolvimento da dita estratégia de especialização inteligente, sob pena de deixarem de receber os fundos destinados aos programas operacionais. Caso as prioridades não sejam bem definidas, tendo em conta a evolução de mercado, a região terá dificuldade em desenvolver este conceito e consequentemente o seu financiamento pode ser posto em causa. Se as prioridades forem acertadas, tendo em conta a evolução do mercado, então quem define as prioridades não são as regiões mas sim quem orienta a progressão do mercado - os monopólios que mandam na economia europeia. Por muitas voltas que se dê a alguns conceitos deste relatório, no final das contas haverá regiões que correm o risco de ficarem excluídas do grosso do financiamento para a coesão, caso não assimilem esses mesmos conceitos. Mais uma vez, a condicionalidade... Não negamos que existem aspetos positivos neste relatório. Mas as divergências que temos em relação a alguns aspetos-chave são evidentes.

  Elisabetta Gardini (PPE), per iscritto. − In un momento di profonda crisi e di difficoltà è impensabile permettere sprechi o investimenti sbagliati. Quindi, vista la difficile situazione economica e di bilancio, non è più possibile distribuire finanziamenti "a pioggia" a molti settori, spesso non collegati tra loro. In futuro sarà necessario fare maggiore attenzione nella scelta degli obiettivi da finanziare. Come? Individuando le priorità e mettendo in stretto collegamento gli attori pertinenti, mettendo un'attenzione particolare alle possibili sinergie tra i vari strumenti di promozione a tutti i livelli politici e sviluppando la cooperazione con le altre regioni.

  Brice Hortefeux (PPE), par écrit. – La France est la sixième puissance scientifique au monde et pourtant elle n’apparaît qu’à la quinzième position en matière d’innovation. Or, c’est l’innovation, l’audace et l’anticipation qui rendront nos entreprises, nos régions et notre pays compétitifs. Le décrochage que nous constatons par rapport à notre principal partenaire commercial, l’Allemagne, et face aux grandes puissances émergentes doit nous inciter à réagir immédiatement et à monter des stratégies de reconquête des marchés mondiaux. Dans cet élan, les fonds structurels doivent accompagner les régions et le pays vers le chemin de la croissance en concentrant les investissements vers des projets ambitieux et porteurs. La réforme de la politique de cohésion intègre cette approche avec la stratégie de spécialisation intelligente. Les régions doivent mettre en avant leurs atouts et exploiter leurs potentiels en matière de recherche, de développement et d’innovation. A l’instar de la Silicon Valley près de Grenoble, nous devons encourager les régions à devenir des pôles d’excellence et de compétitivité et développer des projets inédits. À l’évidence, une telle ambition ne peut émerger qu’en associant des acteurs du monde de l’entreprise, de la recherche, du monde universitaire et ne pas réunir seulement les acteurs institutionnels habituels peu habitués à la prise de risques.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Balsavau už šį dokumentą, kadangi 2014–2020 m. programavimo laikotarpiu pažangiosios specializacijos strategijos parengimas bus būtina išankstinė ERPF paramos gavimo moksliniams tyrimams, technologinei plėtrai ir inovacijoms sąlyga. Praeitis parodė, kad, netaikant išsamios bendros strategijos, ES investicijomis, taip pat ir į mokslinius tyrimus, technologinę plėtrą ir inovacijas (MTTPI), dažnai nepasiekta pageidaujamų rezultatų: parama teikta pernelyg plačiai sričiai, sprendimai neatitiko konkrečios padėties tam tikroje vietoje, o dalyviai ir administracinių lygmenų atstovai – per mažai susiję. Jeigu nacionalinė arba regioninė pažangiosios specializacijos mokslinių tyrimų ir inovacijų strategija apskritai neparengta arba priimant veiksmų programas nėra veiksmų plano, kuriuo užtikrinamas strategijos įgyvendinimas iki 2016 m., ERPF lėšų mokėjimas MTTPI teminiam tikslui nebus atliekamas.

  Jarosław Kalinowski (PPE), na piśmie. − Innowacyjność jest dziś myślą przewodnią wielu inicjatyw mających na celu szeroko pojętą poprawę jakości życia obywateli. Innowacyjna gospodarka, do której dążą państwa członkowskie, to gospodarka efektywnie korzystająca z osiągnięć naukowych, wykorzystująca osiągnięcia technologiczne z poszanowaniem środowiska naturalnego i gwarantująca wzrost konkurencyjności UE na arenie światowej. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego w dążeniu do wyrównania różnic między regionami Wspólnoty wspiera właśnie taką innowacyjność. Jednak w ubiegłych latach wsparcie udzielone w jego ramach nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, gdyż – według sprawozdawcy – obejmowało zbyt duży zakres obszarów, a decyzje o przyznaniu środków odbiegały od aktualnych potrzeb regionów.

Dlatego niniejszy dokument proponuje wdrożenie tzw. inteligentnej specjalizacji, w ramach której władze regionów wybiorą cele, na które zostanie przeznaczone wsparcie. Aby w nowym okresie programowania uzyskać pomoc w ramach EFRR, regiony będą musiały przedstawić strategie określające ich priorytety w zakresie badań naukowych, rozwoju i innowacji. Oczywiście będą musiały wziąć przy tym pod uwagę swoje mocne i słabe strony i ustalić, w jakim kierunku najkorzystniej się rozwijać. Jeśli władze regionalne wykorzystają potencjał tego pomysłu i przy współpracy zainteresowanych podmiotów, tj. placówek naukowych i przedsiębiorstw, wybiorą właściwą drogę rozwoju, wykorzystanie funduszy strukturalnych będzie o wiele bardziej efektywne niż dotychczas i zaowocuje wzrostem gospodarczym obszaru i poprawą jakości życia jego mieszkańców.

  Elisabeth Köstinger (PPE), schriftlich. − Ich unterstütze diesen Bericht zur Vernetzung von Exzellenzzentren für eine wirksame Kohäsionspolitik. Es muss auf die Stärken diverser Regionen eingegangen werden. Jede Region muss analysieren, wo ihre Potenziale liegen, um dann Strategien zur Förderung erarbeiten zu können. Daher ist es wichtig, dass die Regionen diese Innovationsstrategien vorlegen müssen, um an die Fördergelder zu gelangen. Eine Förderung mittels Gießkannen-Prinzips wird damit verhindert.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Blikkfangos marketinges cím próbálja elfedni a lényeget. Azt, hogy megint a belgiumi bizottsági bürokrácia burjánzását kívánják elősegíteni. Meg egy kicsit lépni az Európai Egyesült Államok felé, meg elvonni a régiós önkormányzatiság mozgásteréből. Ha jól végzik a dolgukat a nemzeti és helyi hatóságok, ezzel csak fékezik őket, ha rosszul végzik, akkor pedig személycserék kellenek, nem újabb adminisztrációs terhek.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Ho espresso voto favorevole alla presente relazione sull'eccellenza in rete per un'efficace politica di coesione. Ritengo, infatti, che la modulazione regionale prevista dalla relazione sia quanto mai importante, soprattutto considerando le disparità oggi esistenti tra le varie regioni sia all'interno degli Stati membri che tra di questi. In tal senso, mi trova favorevole l'istituzione di una "related diversity", che si traduce nella diffusione di tecnologie, prodotti e servizi affini alle tecnologie e ai settori di competenza esistenti e già affermati in ambito regionale. Promuovere una cultura dell'innovazione, tenendo conto delle specificità territoriali, è senza dubbio una strategia efficace per promuovere la crescita.

  Bogusław Liberadzki (S&D), na piśmie. − W czasie obecnego kryzysu ekonomicznego, finansowego i społecznego środki budżetowe są mocno ograniczone. Innowacyjność odgrywa coraz większą rolę jako środek do zwiększenia konkurencyjności UE na świecie oraz tworzenia nowych miejsc pracy. Inwestycje w badania i rozwój są jednym z najważniejszych celów polityki spójności, która ma zwiększyć konkurencyjność gospodarki UE. Sprawozdanie zwraca uwagę na fakt, że każdy region powinien ustalić priorytety pozyskiwania funduszy ze środków poświęconych na badania i rozwój poprzez analizę słabych i mocnych stron, które muszą zostać uwzględnione w regionalnych strategiach innowacyjności. To dobre sprawozdanie, ważne także z punktu widzenia Polski.

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Am votat în favoarea rezoluției Parlamentului European privind specializarea inteligentă: crearea unei rețele a centrelor de excelență pentru o politică de coeziune eficientă. Salut importanța pe care politica de coeziune 2014-2020 o acordă cercetării, dezvoltării și inovării. Încurajez regiunile din estul Uniunii, în special cele din România, să aplice la toate oportunitățile de finanțare disponibile în domeniul cercetării prin programul Orizont 2020. Sinergiile între programul Orizont 2020 și posibilitățile de finanțare a inovației din fonduri structurale pot să reducă semnificativ decalajul dintre regiunile din estul și cele din vestul Uniunii Europene.

  Светослав Христов Малинов (PPE), в писмена форма. − Подкрепям този доклад, подчертавайки една дума, спомената в изложението на колегата Херман Винклер – „ефикасност”. Смятам, че тя олицетворява смисъла на новата Многогодишна финансова рамка и големите промени, които забелязваме в размерите на фондовете. Това означава да постигаме по-голяма ефективност със същия ресурс, с който сме разполагали досега.

Между другото, България има нужда от насърчаване именно в тази насока, като причината за това далеч не е фактът, че страната ще разполага със същите по размер европейски фондове за следващите седем години, колкото имаше и за миналия период.

За програмния период 2014 – 2020 г. от държавите членки за първи път се изисква да разработят стратегия за научни изследвания и иновации, която да допринесе за увеличаване на регионалния иновационен капацитет, и да подобрят координирането на средствата, отпускани за развойна дейност. Те ще продължат да играят централна роля в процеса на усвояване на това финансиране.

Ето защо интелигентната специализация е единственият според мен правилен начин да използваме общата експертиза и ресурси на Съюза за постигане на регионално развитие – с фокус върху засилването на собствените регионални характеристики, потенциал и конкурентни предимства.

Определяйки индивидуалните си приоритети и изготвяйки конкретните си регионални стратегии, отделните региони ще могат максимално ефективно да ги пригодят спрямо своите индивидуални нужди.

  Clemente Mastella (PPE), per iscritto. − Nel periodo di crisi e di recessione economica che stiamo attraversando, è fondamentale per l'Unione europea migliorare le proprie capacità innovative in modo sostenibile, attraverso l'adozione di una strategia globale sempre più integrata. Sosteniamo questa relazione, che ha voluto individuare, allo scopo di assicurare d'ora in avanti un uso più efficiente dei Fondi strutturali, 11 obiettivi tematici ("concentrazione tematica") e diverse condizionalità ex ante per l'attribuzione dei fondi di finanziamento.

Dal momento che le regioni europee sono tutte diverse, la strategia della specializzazione intelligente dovrà avere il compito di offrire opportunità a ognuna di loro. Gli sforzi dovranno concentrarsi su attività intersettoriali e comprensive di diverse tecnologie che sviluppino l'impatto trasversale su tutta l'economia regionale. Questa strategia dovrà far sì che dai diversi concetti e dagli strumenti regionali, nazionali e dell'UE scaturiscano sinergie e più incentivi per investimenti da parte dell'economia privata, a livello locale e regionale, o da investitori internazionali. La strategia dovrà, quindi, contemplare anche misure volte a stimolare il capitale privato, ossia la possibilità di reperire investitori internazionali privati, così come le strategie regionali dovranno essere documentate e comprendere sistemi di vigilanza e valutazione ben ponderati.

  Iosif Matula (PPE), în scris. − Valorificarea potențialului regional de cunoștințe și competențe constituie un impact pozitiv asupra economiilor regionale, asigură o valoare adăugată însemnată și oferă regiunilor deschideri pe noi piețe. Specializarea inteligentă trebuie să urmărească stabilirea obiectivelor prioritare de dezvoltare prin evaluarea avantajelor competitive ale regiunilor și exploatarea punctelor forte de care acestea dispun. Strategia de specializare inteligentă presupune un plan de acțiune comun care să reunească autoritățile locale, întreprinderile de la nivel regional, alături de instituțiile de învățământ și societatea civilă. Cooperarea pe orizontală între acești actori va contribui la identificarea sectoarelor prioritare de dezvoltare, definirea planului de implementare a obiectivelor stabilite, precum și monitorizarea și evaluarea investițiilor. Este important ca regiunile să folosească cu succes oportunitățile de finanțare și de cooperare oferite prin fondurile comunitare. În acest sens, inițiativa Orizont 2020 oferă pârghii financiare ce contribuie la reducerea diferențelor în materie de inovare la nivelul regiunilor. Transferul de cunoștințe între regiuni contribuie la îmbunătățirea și diversificarea capacităților de dezvoltare economică. Cooperarea și schimbul de experiență între grupările inovatoare se bucură de sprijinul programelor-cadru de cercetare şi dezvoltare tehnologică (PC7). Sunt convins că sprijinirea strategiilor de specializare inteligentă la nivel transfrontalier și crearea clusterelor transfrontaliere va genera noi oportunități de dezvoltare.

  Emma McClarkin (ECR), in writing. − This report is not without merit, and demonstrates how the European Structural and Investment funds can be leveraged to support and develop effective synergies between universities, higher education institutes, entrepreneurs and businesses. As Conservatives, we want Local Enterprise Partnerships in the UK to make research and innovation a key priority in their development strategies, and to take maximum advantage of the next 7-year EU funding period.

This report deals with an area of real added EU value, and the UK has long been a leader in Europe is this particular area. We acknowledge the utmost importance of Horizon 2020 to our top research institutions, universities and entrepreneurs, and welcome that this report highlights how the EU’s Cohesion policy is slowly moving away from a top-down grants-based system.

Nonetheless, we cannot accept the emphasis that this report places on regional strategies for research and innovation. Conservatives in Government have been at the fore of establishing Local Enterprise Partnerships, inspired by bottom-up collaboration between local economic actors. Having abolished Labour’s failed and bureaucratic Regional Development Agencies, we see the report’s regional stress as harking back to the same top-down rigid structures for regional development policy which we abolished in Government. For these reasons, despite the fact we welcome the main thrust of the rapporteur’s suggestions, Conservatives abstained on this report.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – C’est un rapport qui invite les régions à la «spécialisation intelligente», autrement dit la mise en concurrence sans limite. Il s’inscrit dans la vision du programme Horizon 2020 sur la recherche, le développement et l’innovation qui vise, dans une large mesure, à ne développer la connaissance que lorsqu’elle a un intérêt pour le privé. Les «pôles de compétitivité» prônés entrent dans cette logique. Il incite les régions à développer leurs atouts dans certains domaines tout en incluant au maximum la société civile et en leur demandant de garder à l'esprit la nécessité de relever les défis sociétaux comme la lutte contre le chômage et la pauvreté, le tournant énergétique ou la réindustrialisation. Ce rapport est sans valeur législative et sans contenu, c'est un manifeste libéral. Je vote contre

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − Nesta era de recessão económica e, consequentemente, de escassez de recursos orçamentais, bem como de concorrência cada vez mais renhida ao nível mundial, torna-se determinante para a UE melhorar de forma sustentável a sua capacidade de inovação. No futuro, a utilização dos diferentes fundos estruturais e de investimento europeus deve ser facilitada através de um regulamento-quadro comum. Além disso, a utilização comum dos fundos estruturais e de investimento europeus deve ser particularmente facilitada no âmbito do programa Horizonte 2020, sobretudo para facilitar a participação, nesse mesmo programa, das regiões que ainda revelam deficiências consideráveis em termos de infraestruturas de investigação e, assim, colmatar as lacunas em matéria de inovação entre as regiões mais avançadas e as regiões mais desfavorecidas. Daí o meu voto favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor del presente informe debido a que supone dar un enfoque de aplicación territorial de las políticas europeas orientadas a la investigación y el desarrollo. La investigación y el desarrollo deben ser uno de los principales motores que permitan la regeneración económica en el continente. Sin embargo, las actuales estrategias en este ámbito producen la concentración de los recursos en las áreas más especializadas, marginando al resto de regiones y territorios. Para una mejor implementación de una política de I+D europea que permita la inclusión es necesario regionalizar los recursos a fin de permitir que todos los territorios de la Unión Europea puedan acceder a las políticas de la UE en este ámbito. Es por esto por lo que he votado a favor del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Investment in research, development and innovation (R&D&I) is one of the thematic objectives of the EU cohesion policy. Smart specialisation means that a region should set priorities for R&D&I funding in the light of its own strengths and comparative advantages, drawing up smart regional innovation strategies. Close links should be established between research and higher education institutions, businesses (particularly SMEs) and local and regional administrations. A two-way process should be set in motion, to further innovation and new developments. I voted in favour.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), na piśmie. − Kluczem do nowej polityki spójności na lata 2014-2020 będzie specjalizacja oparta na wiedzy i innowacyjności oraz wykorzystaniu unikalnego potencjału każdego regionu. Przyznanie środków unijnych na niemal wszystkie projekty będzie wprost wymagało od beneficjenta wykazania, że powyższe wartości znalazły odzwierciedlenie w planowanej inwestycji. Pochwalam taki kierunek rozwoju polityki spójności. Jest on szczególnie trafny z wielu względów. Po pierwsze, pozwala maksymalnie dostosować sposób wsparcia UE do lokalnych realiów, a tym samym bardziej zaangażować lokalną społeczność i wzbudzić ducha przedsiębiorczości. Po drugie, inteligentna specjalizacja jest dokładnie tym, co z jednej strony może pomóc nam przezwyciężyć kryzys gospodarczy, a z drugiej strony podnieść globalną konkurencyjność europejskich regionów. Inteligentna specjalizacja to wszakże innowacyjne pomysły, powstające na bazie bliskiej współpracy pomiędzy lokalnymi ośrodkami naukowymi a małymi i średnimi przedsiębiorstwami, które mają szanse przyciągnąć inwestycje, generując tym samym zatrudnienie i wzrost gospodarczy. Inteligentna specjalizacja rozwija się także w oparciu o poszanowanie środowiska naturalnego i dostępnych zasobów.

Ważne, by europejskie regiony potrafiły zdefiniować, a potem odważnie wykorzystać swój indywidualny potencjał, budując własną markę i rozpoznawalność. Teraz, gdy poczyniliśmy znaczące inwestycje w europejską infrastrukturę, nadszedł czas, aby przyłączyć obiecujące biznesy lokalne do europejskich sieci. Dlatego w pełni popieram przedstawione sprawozdanie.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Cette stratégie vise à optimiser l'utilisation des fonds européens dédiés à la politique régionale. Elle se fonde sur les forces et avantages comparatifs que possède chaque région, et vers lesquels elle devra principalement investir les fonds européens. Il s'agit donc d'exploiter le potentiel régional pour ainsi conquérir des domaines pouvant offrir une forte valeur-ajoutée économique tout en créant des emplois. J'ai donc voté en faveur de ce rapport.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šį pranešimą.

Pažymėtina, kad pažangioji specializacija yra pagrindinis naujosios ES sanglaudos politikos elementas ir išankstinė sąlyga norint panaudoti Europos regioninės plėtros fondo lėšas. Todėl labai svarbu, kad pažangiosios specializacijos strategijos būtų plėtojamos kartu su privačiuoju sektoriumi, mokslininkais ir inovacijų bendruomene. Regionams būtina padėti maksimaliai išnaudoti inovacijų potencialą Todėl ištekliai turėtų būti sutelkiami į pažangaus augimo prioritetines sritis, turinčias konkurencinį pranašumą. Visų pirma, būtina aktyiai įtraukti verslo, mokslinių tyrimų, švietimo, inovacijų bendruomenių atstovus ir kitus suinteresuotuosius subjektus. Regionai turėtų būti aktyvūs įgyvendinant žinių ekonomiką.

Rengiant strategiją ypatingas dėmesys turėtų būti skiriamas prioritetų nustatymui. Regionas turi atsižvelgti į savo stipriąsias puses ir lyginamuosius pranašumus. Taip pat turi būti skatinamas glaudus visų susijusių dalyvių bendradarbiavimas ir sąveika visais politiniais lygmenimis.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Ricerca, sviluppo e innovazione. Sono queste le parole chiave per il periodo 2014-2020, in cui l'Europa deve assolutamente tornare alla crescita economica. C'è quindi bisogno di una politica di coesione più forte e di un utilizzo mirato ed efficace dei fondi europei ed è per questo si parla di specializzazione intelligente. Il testo appena approvato sottolinea come le regioni, per ricevere i fondi FESR, dovranno adottare dei programmi operativi concentrati sulle strategie di specializzazione intelligente. Questo sarà considerato presupposto indispensabile per accedere ai finanziamenti europei e nel momento in cui mancherà una strategia regionale e/o nazionale per la ricerca e l'innovazione, considerando il ramo di specializzazione che si potrà adottare da regione a regione, i progetti potranno non essere finanziati.

  Моника Панайотова (PPE), в писмена форма. − Колеги, подкрепих предложението за Резолюция на ЕП относно „Интелигентно специализиране: изграждане на мрежи за върхови постижения за ефективна политика на сближаване“, тъй като считам, че Структурните и инвестиционни фондове на ЕС следва да съдействат за превръщането на регионите в "двигатели за иновации", посредством насочени инвестиции в научно-изследователска и развойна дейност (НИРД).

Важно предварително условие за получаване на финансиране за НИРД от Европейския фонд за регионално развитие е изготвянето на т.нар. "Стратегии за интелигентна специализация" и държавите членки следва да ускорят усилията си за изработването им. При подготовка на тези стратегии се открояват следните предизвикателства, особено по отношение на новите държави членки от Източна Европа, които се нуждаят от допълнителни инвестиции в НИРД и научно-изследователска инфраструктура:

Първо, определяне на "конкурентните предимства" за иновационна дейност в тясно сътрудничество с бизнеса/МСП, като източник на бъдещи предприемачи и основен двигател за внедряване на иновации на пазара;

Второ, създаване на устойчиви мрежи и партньорства на университети, научно-изследователски центрове и представители на бизнеса от новите държави-членки с водещи европейски изследователски центрове с цел изграждане на необходимия капацитет и научноизследователска инфраструктура.

Трето, осигуряване на синергия между различните инструменти и източници за финансиране, с акцент върху Хоризонт 2020 и новите инструменти за привличане на частни инвестиции в НИРД.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Η Ε.Ε. κατά τη νέα προγραμματική περίοδο (2014-2020) δίνει μεγάλη έμφαση στη προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας. Το πρόγραμμα «Ορίζοντας» αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, ωστόσο επιμέρους διαρθρωτικά ταμεία μπορούν επίσης να αξιοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Εκ των πραγμάτων, όμως, αυτή η διττή προσέγγιση εγείρει ερωτηματικά αναφορικά με τον συντονισμό των προσεγγίσεων των διαρθρωτικών ταμείων και του προγράμματος «Ορίζοντας 2020» καθώς έχουν εντελώς διαφορετική δομή και διάρθρωση. Για τον λόγο αυτό, στις χρηματοδοτικές διατάξεις προβλέπεται μεταξύ άλλων ότι ένα έργο μπορεί υπό ορισμένους όρους να ενισχυθεί από περισσότερα του ενός ταμεία. Προχωρώντας, εξάλλου, ένα βήμα πιο πέρα, η παρούσα έκθεση, την οποία και υπερψήφισα, αναγνωρίζει και προωθεί την στήριξη των τοπικών αρχών και των περιφερειών με παροχή συμβουλών προκειμένου να αποφευχθεί σύγχυση που θα στερήσει πολύτιμους πόρους για την ανάπτυξη και στήριξη της απασχόλησης στις τοπικές κοινωνίες.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − No novo período de programação para 2014-2020 tanto os Estados-Membros como as regiões devem investir na investigação, no desenvolvimento e na inovação (I&D&I) através de uma especialização inteligente. Votei favoravelmente o presente relatório porque permite uma utilização futura mais eficientes de fundos estruturais, como o FEDER, essencial para o desenvolvimento económico e social das regiões para o próximo período de programação.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − In un periodo di recessione economica e quindi di ristrettezze di bilancio e di costante inasprimento della concorrenza mondiale, è di vitale importanza che l'Unione europea migliori la propria capacità innovativa in modo sostenibile. Per assicurare d'ora in avanti un uso più efficiente dei Fondi strutturali, quindi, ho deciso di votare a favore.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Glasala sam za ovo izvješće jer su ciljevi pametne specijalizacije itekako pohvalni. Svaka regija ima svoje posebnosti i prema tome pametna specijalizacija može biti polazišna točka za sve specifičnosti određenih regija koje ova institucija, kao i sve ostale, trebaju uzimati u obzir kada se rade programi i planovi na duže razdoblje koji vidno i bitno mogu promijeniti živote ljudi u različitim krajevima. Htjela bih također napomenuti kako Hrvatska ima viziju inovativnosti kroz programe Vlade i ministarstva koji se, pored regionalnog razvoja, bave i razvojem malog i srednjeg poduzetništva koji je obuhvatila hrvatska Vlada u svom Planu razvoja. Postoji i petogodišnji Program održivog društvenog i gospodarskog razvoja potpomognutih područja koji nije u potpunosti zaživio od 2009. godine kada je stupio na snagu. Različitosti koje nas trebaju spajati zasigurno su neki od najkompleksnijih političkih ciljeva koje svaka država mora imati kao polazišnu točku za razvoj i unapređenje kvalitete života svojih građana i pridonošenje razvoju društva, što je na kraju krajeva i cilj ove institucije.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Slažem se s činjenicom da je poboljšanje inovacijske snage EU-a na održiv način nužno u kontekstu recesije. Iz tog razloga, kao i s ciljem učinkovitijeg korištenja strukturnih fondova, podržavam razvoj „Strategija pametne specijalizacije” na kojima će se temeljiti investiranje u istraživanje, razvoj i inovacije.

Hrvatska, s obzirom na čistoću i bioraznolikost zemlje, ima potencijala za daljni rast i razvoj u biostrateškim sektorima kao što su biotehnologija, bioenergetika, poljoprivreda i vodoprivreda. Iznimno je važna inkluzivna dimenzija programa prema kojoj strategija pametne specijalizacije pruža priliku svakoj regiji te se postiže nadogradnja regionalnog potencijala, znanja i sposobnosti. Posebno podržavam mišljenje izvjestitelja da je zajednička suradnja sudionika istraživanja i obrazovanja, prije svega malih i srednjih poduzeća među sobom i s upravom od velike važnosti. Pozdravljam i ideju međuregionalne suradnje na način da se koriste i razmjenjuju znanja drugih regija s ciljem osnaživanja konkurentnosti na globalnom nivou.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour. The report is pretty good and covers a range of aspects: promotion of the concept of smart specialisation, its importance for long-term regional development and its role in the new funding period; a recommendation for the setting-up of a smart specialisation strategy clearly based on regional strengths, characteristics and areas of potential, as well as regional choice of appropriate action; involvement of regional actors at all stages, including the possibility of offering them targeted training and seminars so they can fulfil their role; achieving synergies between EU funds, in particular the European Structural and Investment Funds and Horizon 2020; and the promotion of cooperation between regions, including networking under territorial cooperation.

The draft report was already very balanced and quite complete, and the process of negotiation led to an overwhelming consensus on compromises. Our concerns have been fully taken on board. Our amendments aimed to strengthen the involvement of partners and stakeholders in the process of defining and implementing a smart specialisation strategy, focusing on regions’ core areas of potential and characteristics, and establishing the understanding that small-scale measures and centres of innovation – not just big lighthouse projects – would also be taken into account. Furthermore, we emphasised the importance of capacity building in the regions for the successful drafting and implementation of a smart specialisation strategy.

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – Qu'entend-on par "spécialisation intelligente"? Il s'agit simplement des stratégies nationales ou régionales d'innovation qui visent à créer un avantage compétitif en développant et en faisant correspondre les points forts en matière de recherche et d'innovation avec les besoins des entreprises afin de tirer parti des nouvelles possibilités et des évolutions du marché, ou encore plus simplement: de rationaliser au mieux les compétences pour en tirer le maximum d'avantages. En pratique, il ne s'agit pas seulement de miser sur l'innovation à tout prix, mais de l'organiser autour d'autres priorités, telles que la lutte contre le chômage, la pauvreté, ou la sécurité de l'approvisionnement énergétique. Les orientations présentées dans ce rapport vont dans ce sens, c'est pourquoi je l'ai soutenu par mon vote en session plénière.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Unia Europejska dostrzega wagę prowadzonej przez siebie polityki spójności, widzi potrzebę innowacji i może na tym polu odnotować niewątpliwe sukcesy, działania te jednak w stopniu niewystarczającym są ze sobą skorelowane. Należy podkreślić potrzebę dążenia do złożonej, ale zarazem jednolitej strategii spójności. Kontekst lokalny oraz aktualne potrzeby w różnych regionach nie mogą być ignorowane, jednak podejście do wszelakich zagadnień powinno odnosić się do pewnego zestawu celów, w miarę możliwości sprecyzowanych. Jest to zadanie o tyle trudniejsze, że ograniczone efekty niektórych programów wynikały często z niefortunnego określenia obszarów wsparcia lub braku dopasowania rodzaju wsparcia do potrzeb lokalnych.

W ramach celów i wieloletnich priorytetów wyznaczonych na poziomie europejskim działaniem właściwym wydaje się wparcie lokalnej przedsiębiorczości oraz prywatnych inwestycji w rozwój nie tylko technologiczny, ale również w inne nowatorskie pomysły mające na celu twórcze wykorzystanie potencjału danego regionu. Jeżeli teraz dołożymy starań, aby strategia inteligentnej specjalizacji stała się dla regionów UE realną szansą na obranie właściwej drogi rozwoju oraz realizację szytych na miarę innowacyjnych rozwiązań, wejdziemy na drogę większej stabilności. Kwestia ta dotyczy nie tylko funkcjonowania MŚP, ale również może odegrać istotną rolę w integracji lokalnej i regionalnej oraz pomoże w wypracowaniu lepszej pozycji oraz siły przebicia na rynku.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − Innovazione e sostenibilità sono le parole d'ordine per l'Unione europea del futuro. Tuttavia questi due elementi assumono un significato concreto solo se inseriti nel contesto di una strategia organica, onnicomprensiva e lungimirante, che punti a risolvere problemi concreti anziché definire azioni ad ampio raggio, a pioggia, distanti dalle problematiche reali dei cittadini e delle imprese europee.

Per queste ragioni appoggio gli elementi proposti per la nuova strategia RIS 3, vale a dire lo svolgimento di analisi SWOT che individuino priorità specifiche relative a ricerca e innovazione, l'inserimento di misure per stimolare gli investimenti, affiancate da quadri di riferimento e piani pluriennali nazionali per i progetti prioritari europei. Tutto questo affiancato da un sistema di controllo e sorveglianza razionale.

Concordo con gli aspetti individuati dal relatore affinché la strategia apporti concreti miglioramenti: individuare i punti di forza di ogni regione su cui investire, interconnettere tutti gli attori interessati, dai privati alle autorità locali, alle PMI, ai centri di ricerca, per gestire in maniera più efficiente i programmi e gli strumenti di promozione a disposizione; naturalmente anche la cooperazione tra regioni diverse è fondamentale, permettendo di sfruttare eventuali sinergie.

  Γεώργιος Σταυρακάκης (S&D), γραπτώς. – Υπερψήφισα την έκθεση διότι υποστηρίζει ότι ευφυής εξειδίκευση σημαίνει ότι, κατά την εκπόνηση των στρατηγικών για ευφυή περιφερειακή καινοτομία, οι περιφέρειες θα πρέπει να θέσουν προτεραιότητες για την χρηματοδότηση της έρευνας, της ανάπτυξης και της καινοτομίας σύμφωνα με τα συγκριτικά πλεονεκτήματά τους. Επίσης, θα πρέπει να υπάρχει στενή σχέση μεταξύ των ερευνητικών και των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με τις επιχειρήσεις (ιδίως τις ΜΜΕ) και με τις τοπικές και περιφερειακές διοικήσεις. Αυτή οφείλει να είναι μια αμφίδρομη διαδικασία, η οποία θα συμπεριλαμβάνει τις νέες εξελίξεις στον τομέα της καινοτομίας και θα αξιοποιεί τις πιθανές συνέργιες διαφόρων επιλογών χρηματοδότησης σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Επιπλέον, η πρόταση για τη δημιουργία ενός οδηγού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που θα εξετάζει το ζήτημα της χρηματοδότησης ενός έργου από διαφορετικές πηγές κρίνεται ενδιαφέρουσα. Θα πρέπει να τονιστεί ότι η χρονική στιγμή της έκθεσης είναι σημαντική, δεδομένου ότι οι περιφέρειες βρίσκονται στο στάδιο της προετοιμασίας των προγραμμάτων τους, συμπεριλαμβανομένων των στρατηγικών έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας, για την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020. Επομένως, η έκθεση αυτή μπορεί με τον τρόπο της να συνεισφέρει σε αυτές τους τις προσπάθειες.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Već duže vrijeme tvrdim da povratak na put ekonomskog rasta EU-a leži u digitalnoj ekonomiji, kojoj je preduvjet upravo ulaganje u razvoj i istraživanje. EU mora postati pionir tehnološkog razvoja kako bi osigurala dugoročan rast svoje ekonomije. Do sada, napori da to postignemo nisu bili adekvatni. EU je u 2011. uložila tek nešto malo više od 2 % BDP-a u istraživanje i razvoj. To je poražavajuća statistika u usporedbi sa zemljama poput SAD-a, Japana ili Kine. Zato je dobro što smo i unutar Europskog regionalnog fonda odlučili u fokus staviti upravo ulaganja u istraživanja i razvoj kao generatore rasta. Nije samo iznos ulaganja EU-a u ovaj segment bio neadekvatan - bila je i njihova upotreba.

Zato pozdravljam ovo izvješće u kojem se inzistira na izradi pametne specijalizacije, tj. identificiranja jedinstvenih karakteristika i komparativnih prednosti svake zemlje i regije, kako bi se one kroz ulaganja u istraživanje i razvoj što bolje iskoristile. Podržao sam ovaj prijedlog kojim se predlaže da po prvi puta države članice moraju izraditi nacionalne i regionalne strategije kako bi mogle koristiti sredstva iz Europskog regionalnog fonda namijenjena ulaganju u istraživanje i razvoj. Ovime ćemo osigurati efikasnije i kvalitetnije trošenje sredstava EU-a.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. − Pozdravljam strategiju pametne specijalizacije iz razloga što se u današnje vrijeme gospodarske, financijske i socijalne krize javlja potreba za većom inovativnošću kao i za stvaranjem održivog gospodarskog rasta. Imajući na umu da se regije u Hrvatskoj znatno razlikuju prema stupnju razvoja i imaju različite slabosti i prednosti, ova strategija omogućava da svaka regija samostalno odabere svoje aktivnosti na temelju prioriteta koje sama definira s naglaskom na jačanju regionalnih obilježja, potencijala i konkurentnih prednosti.

Strategija pametne specijalizacije jest dinamičan i dugoročan proces te zahtijeva usko povezivanje sudionika istraživanja, obrazovanja, uprave i malih poduzeća kao i drugih regija kako bi postale što konkurentnije na europskom i svjetskom tržištu. Inovacija se koristi kao širok pojam upravo kako bi regije svoju strategiju temeljile na što širem pojmu i kako se ne bi bazirale samo na visokim tehnološkim inovacijama.

Podržavam inicijativu za strategijom koja u Hrvatskoj može poprimiti oblik nacionalnog ili regionalnog strateškog političkog okvira za istraživanje i inovaciju što smatram izrazito potrebnim kako bismo umanjili nezaposlenost, siromaštvo i demografski deficit.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I welcome the opportunity that this report provides to highlight the virtues of smart specialisation strategies. By prioritising research and innovation in the light of their strengths and comparative advantages, regions will be able to use their structural funding more efficiently. Targeted investments, greater efficiency and a clearer focus on research and innovation are all approaches that I can support in the deployment of structural funding for the 2014-2020 period, and I hope they will be adopted in Wales. I therefore voted in favour of this report.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Dans une période marquée par la récession économique et la faible disponibilité de moyens budgétaires qui s'ensuit, mais aussi par une concurrence mondiale sans cesse plus rude, il est vital pour l'Union européenne d'améliorer durablement sa force d'innovation.

Le passé a montré que, souvent, sans une stratégie d'ensemble globale, les investissements de l'Union en général, y compris, donc, ceux dans la recherche, le développement et l'innovation (RDI), ne débouchent pas sur les résultats souhaités: la gamme des bénéficiaires était trop large, les décisions du monde politique étaient trop éloignées de la situation réelle du terrain, et les connexions étaient insuffisantes entre les acteurs impliqués et les échelons de l'administration.

Face à la situation budgétaire et économique délicate, le soutien large en faveur de nombreux secteurs souvent sans lien entre eux, selon le principe de l'"arrosoir", n'est plus faisable. Il convient désormais de se montrer particulièrement prudent au moment de choisir les objectifs que l'on entend soutenir. La collaboration fructueuse de tous les acteurs, à tous les niveaux, sera à cet égard d'une importance décisive.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − É necessário que a União Europeia melhore a sua capacidade de inovação, de uma forma sustentável e eficaz. Para tal, este documento apresenta-nos o conceito de especialização inteligente, onde uma região, tendo em conta os seus pontos fortes ou vantagens comparativas, estabelece prioridades em matéria de investigação, desenvolvimento e inovação. A estratégia tem, idealmente, que concentrar esforços em atividades que abranjam vários sectores e domínios tecnológicos, com efeitos na economia regional. Deverá haver também uma cooperação ativa entre todos os intervenientes, desde na investigação, bem como a nível administrativo nas empresas. O relator defende ainda uma interação entre regiões, que poderá ser benéfica para que haja um reforço da competitividade da União. Por estes motivos e por considerar que a estratégia promove uma política de coesão eficaz, votei favoravelmente a aprovação deste documento.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluția referitoare la tema „specializarea inteligentă: crearea unei rețele a centrelor de excelență pentru o politică de coeziune eficientă”. Solicităm tuturor regiunilor și statelor membre, în măsura în care nu au făcut încă acest lucru, să accelereze elaborarea strategiilor lor de specializare inteligentă, pentru a nu risca primirea cu întârziere a finanțării UE pentru programele operaționale relevante din cauza lipsei unei astfel de strategii. „Strategie de specializare inteligentă” înseamnă strategii naționale sau regionale în domeniul inovării care stabilesc priorități, în scopul de a crea un avantaj competitiv prin dezvoltarea punctelor tari proprii cercetării și inovării și prin corelarea acestora cu nevoile întreprinderilor, în vederea abordării coerente a oportunităților emergente și a evoluțiilor pieței, evitând suprapunerea și fragmentarea eforturilor și care pot lua forma unui cadru politic strategic în domeniul cercetării și inovării (CI) la nivel național sau regional sau care sunt incluse într-un astfel de cadru. Încurajăm regiunile să investească în activități intersectoriale și intertehnologice care pot genera legături transversale în toată economia regională, pentru ca o gamă cât mai largă de întreprinderi să poată contribui la crearea mai multor locuri de muncă și a unei creșteri mai puternice și să beneficieze de acestea.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Glasovala sam za jer smatram dobrim svaki proces koji omogućuje nižim razinama da kreiraju vlastitu sudbinu. Kao zastupnica iz Hrvatske nažalost mogu posvjedočiti o slaboj iskorištenosti sredstava iz fondova koji su nam kao državi članici dostupni. Ako centralna razina nije dovoljno učinkovita u povlačenju poticajnih sredstava, ne možemo očekivati da niža razina ima viši administrativni kapacitet. Također, držim kako od regija u ovom trenutku ne možemo tražiti da provode aktivnosti kojima bi se riješili problemi poput nezaposlenosti, siromaštva, energetske sigurnosti i demografskih promjena jer ih nisu u stanju kvalitetno provesti ni mnoge države članice, među kojima je i Hrvatska. Prvo se trebamo pobrinuti da svi regionalni sudionici ovog procesa dostignu kapacitet koji bi garantirao učinkovitu provedbu.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − With economies in many Member States struggling to grow, cohesion policy investment in research, development and innovation can provide a vital stimulus to increasing the capacity to innovate and developing a competitive economy. I supported this report, which outlines smart specialisation, which in turn gives regions control over establishing their own research, development and innovation priorities. This would enable funding to be directed towards a region’s strengths, so that the money has the most impact. I also support the report’s focus on the link between research and higher education, businesses and local and regional administrations, which should be strengthened to ensure that spending is focused on projects that will bring the most benefit to a region.

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. − Der Bericht bezüglich der Notwendigkeit von Vernetzung für eine gute Kohäsionspolitik weist auf einige wichtige Punkte hin. Auf regionaler Ebene herrscht bedeutender Handlungsbedarf, alle Akteure einzubeziehen, um so den größtmöglichen Nutzen aus EU-Investitionen zu erzielen. Der angesprochene Ausbau der Forschungsinfrastruktur in osteuropäischen Ländern soll vorsichtig abgewogen werden, da sich nicht alle Regionen auf demselben Entwicklungsstand befinden und manche mehr finanzielle Unterstützung benötigen als andere. Auch der Bezug finanzieller Mittel aus mehreren Fonds für ein Projekt sollte vorsichtig abgewogen werden, da hier eventuell Potenzial für Missbrauch bestehen könnte.

  Iuliu Winkler (PPE), în scris. − Raportul referitor la tema „specializarea inteligentă: crearea unei rețele a centrelor de excelență pentru o politică de coeziune eficientăˮ se pronunță, fără echivoc, pentru îmbunătățirea durabilă a potențialului de inovare al UE, lucru esențial într-o perioadă marcată de recesiune economică și constrângeri bugetare inevitabile, precum și de o concurență globală tot mai acerbă. Salut adoptarea acestui raport care prezintă viziunea Parlamentului European cu privire la necesitatea unei implicări și mai active a regiunilor pentru a fi în avangarda noilor tehnologii, precum și accentuarea rolului pe care sectorul IMM îl joacă și îl poate juca în procesul de inovare. Am votat acest raport și pentru că pune accentul pe selecția riguroasă și sistematică a obiectivelor care urmează să fie finanțate din bani europeni, cu atâta mai mult cu cât experiența trecută a arătat că, în lipsa unei strategii globale cuprinzătoare, investițiile UE, în general, și, prin urmare, și cele în cercetare și dezvoltare, dar și în inovare nu au produs întotdeauna efectele scontate .

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Centrum Doskonałości (CD) to jednostki naukowe bądź struktury organizacyjne prowadzące badania naukowe i rozwijające nowoczesne technologie na najwyższym światowym poziomie. Skupiają zespoły uczonych o wybitnych osiągnięciach badawczych, którzy współpracują w zakresie wspólnych tematów, prowadzą wspólne projekty badawcze i technologiczne, podejmują bliską współpracę z przemysłem oraz prowadzą działalność szkoleniową i edukacyjną. Z założenia CD powinny być organizacyjnie niezależne, ale jednocześnie ich podstawę musi stanowić uznana jednostka badawcza (może to być np. placówka PAN, uczelnia wyższa lub jednostka badawczo-rozwojowa). Program Centrów Doskonałości nie zakłada tworzenia nowych instytucji badawczych, jest raczej swego rodzaju „laboratorium” aktywnie współpracującym z przemysłem lub innymi ośrodkami naukowymi. Naukowcy działający w ramach Centrum zajmują się strategicznymi zagadnieniami wykorzystując zaplecze naukowe kilku różnych instytucji pracujących pod wspólnym naukowym i organizacyjnym kierownictwem, przy czym posiadają stosunkowo dużą autonomię. Centra Doskonałości powinny realizować zarówno projekty z zakresu badań podstawowych, jak i stosowanych, oraz uczestniczyć we wdrożeniach innowacyjnych technologii. Wielkość zespołu i dostępne zaplecze badawcze muszą być wystarczające do wykonania zaplanowanych prac.

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Le esperienze del passato hanno dimostrato come gli investimenti dell'Unione, sia in generale, sia nel campo di ricerca, sviluppo e innovazione, in assenza di una strategia globale integrata, spesso non abbiano portato ai risultati attesi. Il periodo di forte crisi economica ha inoltre contribuito a rendere oramai superato il metodo di distribuzione di finanziamenti "a pioggia". È dunque di fondamentale importanza che l'Unione migliori la propria capacità innovativa in modo sostenibile e adotti maggiore cautela nella scelta degli obiettivi da finanziare. Per queste ragioni ho espresso il mio voto favorevole alla relazione del collega Winkler, certa che le "strategie di specializzazione intelligente" potranno rendere più efficace la politica di coesione europea.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − A denominada especialização inteligente é a forma de uma região aproveitar vantagens comparativas tendo em conta os seus pontos fortes, estabelecendo prioridades em termos de I&D&I. As regiões são empurradas para o desenvolvimento da dita estratégia de especialização inteligente, sob pena de deixarem de receber os fundos destinados aos programas operacionais. Caso as prioridades não sejam bem definidas, tendo em conta a evolução de mercado, a região terá dificuldade em desenvolver este conceito e consequentemente o seu financiamento pode ser posto em causa. Se as prioridades forem acertadas, tendo em conta a evolução do mercado, então quem define as prioridades não são as regiões mas sim quem orienta a progressão do mercado - os monopólios que mandam na economia europeia. Por muitas voltas que se dê a alguns conceitos deste relatório, no final das contas haverá regiões que correm o risco de ficarem excluídas do grosso do financiamento para a coesão, caso não assimilem esses mesmos conceitos, o que é negativo.

6.3. Правила за гласуването и съдържанието на докладите в рамките на процедурата за одобрение (A7-0412/2013 - Rafał Trzaskowski)

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório já que concordo que é necessário clarificar os resultados dos votos, tendo em conta que os procedimentos de votação variam dependendo das Comissões. Sou a favor de um procedimento que respeite um único voto previsto, independentemente da recomendação por parte da Comissão. A maioria requerida depende do artigo do TFUE que constitui a base legal do ato proposto. Se não houver indicação, a maioria dos votos é aceite, pelo contrário, se o ato é rejeitado é porque a maioria não foi obtida. Penso que ao adotar regras mais claras quanto aos procedimentos de votação reforçamos a transparência e caráter democráticos das Comissões.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Dans certains cas, le Parlement est amené à se prononcer sur un acte par la voie de la procédure d'approbation. L'objectif de ce rapport consiste à clarifier cette procédure d'approbation, que ce soit au niveau de la plénière et au niveau des commissions parlementaires. Je considère que cette clarification est bienvenue, j'ai donc voté en faveur de ce rapport.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах положително за доклада относно правилата за гласуване и съдържанието на докладите в рамките на процедурата на одобрение, защото смятам, че е важно да се изгради един стабилен механизъм, който да бъде спазван от всички.

Напълно съм съгласен с член 81 от Правилника за дейността на ЕП, който е от най-голямо значение за целите на настоящето изменение на правилника. Смятам, че е важно да бъде разширен обхватът на гласуване с квалифицирано мнозинство, тъй като това е метод, при който се установява по-добро и по-справедливо представяне на вота на европейските граждани.

Също така съм съгласен с решението на Комисията за внасяне на реформи в правомощията на Европейския парламент, с оглед на по-ефективното му функциониране.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Ritenendo il testo ben sviluppato in tutte le sue parti, ho inteso sostenere col mio voto la relazione Trzaskowski.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport TRZASKOWSKI relatif aux règles de vote et au contenu des rapports dans la procédure d'approbation car il s'agit d'un léger changement technique qui ne pose aucun problème.

  Zdravka Bušić (PPE), napisan. − Glasala sam za izvješće kolege Trzaskowskog zato što smatram važnim doradu parlamentarnih procedura, naročito kada se radi o onim procedurama koje su potrebne za važne, dugoročne političke odluke. Povećanje broja država članica i promjene odnosa između Vijeća, Komisije i Parlamenta uzrokovane turbulentnim vremenima zahtijevaju spremnost Parlamenta na nove, nepredviđene situacije.

Posebno bih istaknula dobrim promjenu članka 81. stavka 1. podstavka 1. i podstavka 1.a. Smatram kako izmijenjeni tekst doprinosi ravnoteži u samom postupku odlučivanja. Također je važno istaknuti i podnošenje amandmana, čime se svima daje mogućnost predlaganja promjena.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di queste modifiche alla procedura di approvazione che la rendono più adatta, in termini di efficacia e trasparenza, alle materie alle quali si applica. In effetti, i miglioramenti proposti sul tema dei considerando, della risoluzione non legislativa e degli emendamenti, rendono la procedura più consona agli obiettivi che deve perseguire.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour of this report as clarity and transparency are key to making the European Union work for Wales. The new procedure is clearer and stricter than before, but Parliament will still be able to voice its concerns when this legislative procedure is used.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − As diferentes interpretações das diversas comissões parlamentares acerca do modo como é conduzido o processo de aprovação por parte do Parlamento Europeu justificou a presente tentativa de o uniformizar não coartando completamente a possibilidade de emissão de opinião por parte desta instituição mas sem pôr em causa o disposto nos Tratados. Do ponto de vista jurídico parece uma tentativa de justo equilíbrio que, espero, permita maior coerência procedimental e o funcionamento harmonioso do referido processo de aprovação.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − O presente relatório trata da forma como são efetivadas, na prática, pelo Parlamento Europeu competências suas decorrentes do Tratado de Lisboa. São domínios em que a aprovação do Parlamento Europeu é obrigatória: acordos de associação, acordos relativos a adesões, acordos que criam um quadro institucional específico, acordos com consequências orçamentais significativas para a UE, aprovação do Quadro Financeiro Plurianual, aplicação da cláusula de flexibilidade, instituição de uma cooperação reforçada, processo uniforme para a eleição dos deputados ao Parlamento Europeu, composição do Parlamento e medidas de execução do sistema de recursos próprios da UE. Em todos estes casos, sendo embora exigida a aprovação do Parlamento, em condições que podem variar (maioria simples ou qualificada), em nenhum destes domínios o Parlamento pode modificar o conteúdo das propostas que lhe são submetidas – apenas aprovar ou rejeitar. Com a prática, surgiram algumas dúvidas de procedimento que agora se procuram clarificar, através da revisão das regras aplicáveis do Regimento, tendo em vista estabelecer os procedimentos de aprovação. O relator propõe, por uma questão de clareza jurídica, que o procedimento de aprovação/rejeição seja separado formalmente da fundamentação e considerandos que acompanham a decisão, que passam a constar de uma resolução/recomendação à parte, elaborada pela respetiva comissão especializada. Não nos opomos à solução encontrada.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne − Postup súhlasu bol zavedený v roku 1986 Jednotným európskym aktom, a to v dvoch oblastiach: pri dohodách o pridružení a dohodách upravujúcich proces pristúpenia. V článku 81 nie je presne určená forma, v akej sa má predložiť odporúčanie výboru. Odporúčanie má formu legislatívneho uznesenia, ktorým Parlament udelí alebo neudelí súhlas predmetnému aktu. Ak nie je v zmluvách ustanovené inak, na udelenie súhlasu Parlamentu je potrebná väčšina odovzdaných hlasov. V niektorých prípadoch sa vyžaduje väčšina všetkých poslancov, napríklad v prípade pristúpenia nového členského štátu alebo v prípade volebného postupu. Odôvodnenia sú súčasťou odporúčania predkladaného gestorským výborom plénu. Predmetná správa navrhuje, aby sa už nepokladali za neprípustné, ale aby sa umožnilo, aby gestorský výbor mohol k odporúčaniu určenému plénu priložiť návrh nelegislatívneho uznesenia. Týmto spôsobom by bolo umožnené výborom, ale aj plénu podrobnejšie vysvetliť svoje stanovisko. Podľa znenia článku 81 nie sú prípustné ani pozmeňujúce návrhy z dôvodu neprípustnosti odôvodnení. Odporúčanie výboru nesmie obsahovať odôvodnenia, prípadné pozmeňujúce návrhy by sa mali obmedziť na rozhodovací odsek. Možnosť predkladať pozmeňujúce návrhy je vskutku dôležitá, aby sa predišlo všetkým pochybnostiam, čo sa týka presného stanoviska výborov.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau pasiūlymui, kurio tikslas – aptarti, kaip EP duoda pritarimą procedūrose, kuriose tai būtina pagal Europos Sąjungos teisę. Pritarimo procedūra 1986 m. Suvestiniame Europos akte nustatyta dviejose srityse: asociacijos susitarimų ir stojimo sutarčių. Pagal Lisabonos sutartį ji dabar yra speciali teisėkūros procedūra. Parlamento komitetuose pritarimo procedūrai taikoma tvarka gerokai skiriasi. Todėl siekiama paaiškinti pritarimo procedūras, padaryti jas skaidresnes ir efektyvesnes.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − La relazione del collega Trzaskowski si riferisce alla procedura di approvazione in relazione agli accordi di associazione e agli accordi che regolano le adesioni, introdotta con l'Atto unico europeo del 1986. Oggi, grazie al trattato di Lisbona, la procedura di approvazione costituisce una "procedura legislativa speciale", ai sensi dell'articolo 289, paragrafo 2, del trattato sul funzionamento dell'Unione europea. Ho espresso voto favorevole alla relazione poiché, al fine di rendere questa procedura più trasparente ed efficiente, ritengo che la modifica all'articolo 81 sia necessaria.

  David Martin (S&D), in writing. − I voted in favour of this report because I believe it is important that the Parliament’s Rules of Procedure are as clear as possible. Parliament now plays an important role in the consent procedure and it is right and proper that procedure reflects Parliament’s wishes accurately.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Cette résolution n'a aucun intérêt. Elle tend à codifier des pratiques parlementaires qui elles-mêmes tentaient de grignoter un peu de pouvoir pour le compte de l'institution parlementaire, seule institution issue du suffrage direct. Pour autant, elle ne restitue concrètement aucun pouvoir proprement parlementaire à l'institution. Moyennant quoi, elle ne remet jamais en cause l'économie actuelle des traités qui fait la part belle à la Commission européenne et qui mutile l'institution parlementaire. En effet, sous couvert d'efficacité, elle évite de remettre en cause les règles de priorité aux commissions compétentes pour réduire les plénières à leur plus simple appareil: la machine à voter sans délibérer. Je vote contre.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − O processo de aprovação constitui, com o Tratado de Lisboa, um processo legislativo especial na aceção do artigo 289.º, n.º 2 do Tratado sobre o Funcionamento da União Europeia, exaustivamente tipificado. As práticas relativas às votações e ao conteúdo dos relatórios no âmbito dos processos de aprovação foram-se alterando, pelo que se impunha que o regimento do Parlamento Europeu incorporasse as atualizações em questão.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor del presente informe debido a que, desde mi punto de vista, implica una mejora en el funcionamiento de la actividad del Parlamento. Este informe presenta una modificación del Reglamento del Parlamento Europeo de forma que se agilizan los procedimientos de aprobación que se tramitan en esta institución. Como lugar principal de la elaboración democrática de la legislación de la Unión Europea, el Parlamento debe funcionar de manera ágil para dar salida al ingente número de acciones políticas que necesita la Unión Europea. Con esta modificación se mejora el procedimiento de aprobación, de forma que el Parlamento votará específicamente la propuesta que llegue a la cámara, en lugar del informe presentado. Es por la mejora que supone por lo que he votado a favor del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − I voted in favour because I agree on the following principles: (1) no recitals, only citations, in the recommendation accompanying the decision (the S&D Group had been in favour of including recitals); (2) a six-month period for taking a decision; (3) an interim report from the committee(s); (4) a ‘cooling off’ period of no longer than one year for international agreements.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − O presente relatório ocupa-se da forma pela qual o Parlamento dá a sua aprovação nos processos em que a aprovação pelo Parlamento Europeu é exigida ao abrigo dos Tratados (processo de aprovação). Os casos em que se aplica o processo de aprovação são exaustivamente definidos pelos Tratados. Pretende-se, com o presente relatório, uniformizar os processos de aprovação, revendo as regras aplicáveis do Regimento, tendo em vista a clarificação dos procedimentos de aprovação, tornando-os mais transparentes e possivelmente mais eficazes. Estando de acordo com esta iniciativa votei favoravelmente o presente relatório.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Je relève l'importance de la proposition de la clause de suspension relative à l'approbation des accords internationaux de la part du Parlement qui peut décider de suspendre la procédure d'approbation durant une année au maximum, sur une recommandation de la commission compétente. Cela permettrait une période de réflexion pour qu'un rejet éventuel de l'accord international en question soit évité, et plus particulièrement pour recommander à la Commission de renégocier la partie de l'accord international qui pourrait faire objet d'un désaccord au sein du Parlement quant à l'approbation du texte en question. Cela est important prenant en considération le fait que les accords internationaux seraient d'ailleurs exempts des amendements en raison de l'application de l'article 90, paragraphe 7 du Règlement portant sur l´irrecevabilité des amendements sur le texte même de l'accord international en question. Le susdit est justifié par le fait que la décision du Parlement est inconditionnelle tenant compte des conséquences à long terme que cette décision pourrait avoir, voir, provoquer, et notamment parce qu'un accord négocié ne peut être modifié unilatéralement.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − La presente relazione riguarda il modo in cui il Parlamento dà la propria approvazione nelle procedure in cui ciò è richiesto a norma dei trattati (procedura di approvazione). Credo che le modifiche apportate tramite questo testo siano positive e quindi mi sembra giusto dare il mio parere favorevole al lavoro del relatore.

  Andrej Plenković (PPE), napisan. − Glasovao sam za usvajanje Izvješća bivšeg zastupnika kolege Rafala Trzaskowskog kojim se utvrđuje način na koji Europski parlament daje svoju suglasnost u postupcima u kojima je to predviđeno Temeljnim ugovorima. Ugovorom iz Lisabona područje primjene postupka suglasnosti (ranije nazvanog postupak pristanka) je značajno prošireno. Predsjednik Konferencije predsjednika odbora Klaus Heiner Lehne još je u svom pismu od 9. prosinca 2011. istaknuo kako se prakse vezane uz postupak suglasnosti prilično razlikuju među parlamentarnim odborima. U cilju ujednačavanja postupovne prakse Odbora, bilo je potrebno tehnički izmijeniti i dopuniti članak 81. Poslovnika Europskog parlamenta koji regulira postupak suglasnosti. Smatram kako se ovim Izvješćem predlažu izmjene članka 81. Poslovnika Europskog parlamenta na način koji uspješno regulira pitanja uvodnih izjava, amandmana i glasovanja te precizira postupak suglasnosti. Time će se pridonijeti učinkovitijoj i transparentnijoj praksi rada Europskog parlamenta.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour. The proposed procedure is clearer and more complete than the current one. It is also stricter but still with room for political manoeuvre: a non-legislative resolution, an interim report, and suspension of the procedure for up to a year. We tried to make recitals admissible in the recommendation of the committee responsible but that proposal was largely rejected. We managed, however, to get a longer period for the adoption of the recommendation in committee (six months with the possibility of extension, rather than the four months proposed in the draft report) and to retain the option of adopting interim reports. Therefore we supported the report.

The new rule will enter into force on the first day of the next part-session, that is to say on 3 February 2014 (in accordance with Rule 212(3)), and will therefore apply to the on-going consent procedures for which the committee responsible has not yet adopted a recommendation.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Podržao sam ovaj prijedlog amandmana na pravila o glasovanju i sadržaj Izvješća o postupku suglasnosti Europskog parlamenta. Jedna od značajnih izmjena je eksplicitno objašnjenje i prijedlog da se na plenarnoj sjednici glasuje o davanju suglasnosti, a ne o preporukama nadležnog izvjestitelja parlamentarnog odbora budući da je bilo slučajeva gdje je praksa glasovanja o preporuci dovodila do konfuzije. Dakle, bez obzira na preporuku nadležnog parlamentarnog odbora, Parlament glasuje o davanju ili nedavanju suglasnosti. Takve klarifikacije Pravilnika o glasovanju su važne kako bi se smanjila mogućnost dvojnih tumačenja u budućnosti.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − It is important that the rules on parliamentary procedures, such as the consent procedure, are clear. I am satisfied that this report goes some way towards clarifying the situation across Parliament as to how the consent procedure should operate, and therefore I voted in favour of it.

  József Szájer (PPE), írásban. − Az egyetértési eljárás lényege, hogy a Tanácsnak meghatározott döntések meghozatala előtt az Európai Parlament jóváhagyását kell kérnie. A Lisszaboni Szerződés hatálybalépése óta egyetértési eljárást kell alkalmazni például az Unióra nézve jelentős költségvetési hatásokkal járó megállapodások, a csatlakozási megállapodások, vagy az uniós polgárokat megillető jogok kibővítése esetén. Az egyetértési eljárás során a Parlament kiemelkedő szerepkörét az biztosítja, hogy vétójoggal rendelkezik. Amennyiben a Parlament nem adja meg egyetértését, az adott jogszabályt vagy megállapodást a Tanács nem fogadhatja el. A szóban forgó jelentés célja, hogy az egyetértés megadásának módját egyértelműsítse, és a Parlament eljárási szabályzatát összhangba hozza a gyakorlattal.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – J'ai voté en faveur du présent rapport qui porte sur les modalités d'application de la procédure d'approbation par le Parlement dans les matières pour lesquelles les traités la requièrent.

La procédure d'approbation a été mise en place par l'Acte unique européen, de 1986, dans deux domaines: les accords d'association et les accords régissant les adhésions de nouveaux États membres. Ensuite, toutes les modifications des traités intervenues depuis lors ont étendu son champ d'application.

Aujourd'hui, dans le cadre du traité de Lisbonne sur le fonctionnement de l'Union européenne (traité FUE), la procédure d'approbation constitue une "procédure législative spéciale" au sens de l'article 289, paragraphe 2. Les traités délimitent avec précision le champ d'application de la procédure d'approbation.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − O presente documento visa clarificar três aspetos relacionados com o procedimento de aprovação do Parlamento, tornando as regras mais transparentes e mais eficientes, nomeadamente quanto aos recitais, à possibilidade de apresentar alterações e o sentido de um voto negativo. Além disso, o relatório mantem a possibilidade de a comissão responsável apresentar um relatório intercalar ao Parlamento. Pelos motivos expostos, votei a favor do documento.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat decizia Parlamentului European privind modificarea articolului 81 din Regulamentul de procedură al Parlamentului European referitor la procedura de aprobare, având în vedere articolele 211 și 212 din Regulamentul de procedură al PE și raportul Comisiei pentru afaceri constituționale.

Am susținut clauza de suspendare privind aprobarea acordurilor internaționale, deoarece consider că este foarte important: să se evite respingerea unui acord internațional; să se poată solicita țării terțe să introducă anumite modificări sau să-și îndeplinească anumite obligații pe care Parlamentul le consideră necesare pentru aprobare; să se poată recomanda Comisiei să renegocieze orice parte a unui acord internațional care ar fi inadecvată din punctul de vedere al Parlamentului.

În cazul în care este necesară aprobarea Parlamentului pentru un acord internațional preconizat, Parlamentul poate decide, pe baza unei recomandări a comisiei competente, suspendarea procedurii de aprobare pentru cel mult un an, conform modificărilor aprobate ale Regulamentului de procedură al PE.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Riječ je o vrlo kvalitetnom izvješću, koje se referira na članak 81. Poslovnika Europskog parlamenta o postupku suglasnosti, točnije na mane navedenog članka, a koje se u praksi očituju čestom zlouporabom procedure suglasnosti. Zlouporaba se odvija na način da se na proceduru suglasnosti kroz odbore dodaju političke izjave i preporuke, o kojima se glasuje odvojeno od same procedure, što u praksi dovodi do brojnih komplikacija jer se suglasnost Parlamenta mora dati pozitivnim činom, a ne činom kojim se izriče suprotnost preporuci.

Izvjestitelj je preporukom da se u proceduri suglasnosti ne dopuštaju uvodne izjave, ali da se nadležnom odboru dopusti da svoju preporuku na plenarnoj sjednici poprati prijedlogom nezakonodavne rezolucije postigao odličan balans između zakonodavne i pragmatične uloge Parlamenta u postupku. Stoga sam glasovala za.

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. − Dieser Bericht bezüglich der Zustimmungsverfahren des Europäischen Parlaments weist auf einen sehr wichtigen Punkt bei Abstimmungen hin. Es stellt sich die Frage, ob bei nicht erreichter notwendiger Mehrheit und ohne gegenteiligen Änderungsantrag in dem Sinne entschieden wird, dass der Ausschuss bzw. das Plenum keinen Beschluss gefasst hat, oder im Sinne eines gegenteiligen Beschlusses zu dem, was vorgeschlagen wurde. Laut Berichterstatter könnte man jedoch so argumentieren, dass die Zustimmung durch eine positive Handlung und nicht durch eine Auslegung einer gegenteiligen Handlung des Parlaments erfolgen müsse. Um jedwede Schwierigkeiten zu umgehen, sollen Rechtsakte, die nicht die notwendige Mehrheit erreicht haben, als abgelehnt gelten. In diesem Sinne ist der Bericht zu begrüßen, da er eine klare Entscheidung fördert und nicht etwa die gegenteilige Auslegung bei ausbleibender positiver Abstimmung.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Poseł, w ramach pracy w jednej z komisji parlamentarnych, sporządza sprawozdanie na temat projektu tekstu aktu prawnego przedstawionego przez Komisję Europejską, która posiada wyłączną inicjatywę legislacyjną. Komisja parlamentarna poddaje sprawozdanie pod głosowanie, wprowadzając do niego ewentualne poprawki. Parlament Europejski wyraża swoje stanowisko poprzez wprowadzenie zmian w tekście i głosowanie podczas posiedzenia plenarnego. Przy przyjmowaniu aktów prawnych wyróżnia się zwykłą procedurę ustawodawczą (współdecyzję), która stawia Parlament na równi z Radą, oraz specjalne procedury ustawodawcze, które mają zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do przypadków szczególnych, gdzie Parlament pełni rolę konsultacyjną. W pewnych kwestiach Parlament Europejski pełni jedynie funkcję opiniodawczą. W niektórych przypadkach Traktat przewiduje, że konsultacja ma charakter obowiązkowy, gdyż jest wymagana w podstawie prawnej – wówczas projekt nie może nabrać mocy prawnej, jeżeli Parlament nie wyda opinii. W takiej sytuacji Rada nie jest uprawniona do samodzielnego podjęcia decyzji. Parlament posiada prawo inicjatywy politycznej. Może zwrócić się do Komisji, aby przedstawiła Radzie projekty aktów prawnych. Parlament w sposób rzeczywisty uczestniczy w opracowywaniu nowych tekstów ustawodawczych, gdyż rozpatruje roczny program pracy Komisji i wskazuje akty, które należałoby przyjąć. Większość uchwalanego w Europie prawa przyjmowana jest wspólnie przez Parlament Europejski i rządy państw członkowskich. Tok prac nad prawodawstwem zwany jest zwykłą procedurą ustawodawczą.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − O presente relatório trata da forma como são efetivadas, na prática, pelo Parlamento Europeu competências suas decorrentes do Tratado de Lisboa. São domínios em que a aprovação do Parlamento Europeu é obrigatória: acordos de associação, acordos relativos a adesões, acordos que criam um quadro institucional específico, acordos com consequências orçamentais significativas para a UE, aprovação do Quadro Financeiro Plurianual, aplicação da cláusula de flexibilidade, instituição de uma cooperação reforçada, processo uniforme para a eleição dos deputados ao Parlamento Europeu, composição do Parlamento e medidas de execução do sistema de recursos próprios da UE. Em todos estes casos, sendo embora exigida a aprovação do Parlamento, em condições que podem variar (maioria simples ou qualificada), em nenhum destes domínios o Parlamento pode modificar o conteúdo das propostas que lhe são submetidas - apenas aprovar ou rejeitar. O relator propõe, por uma questão de clareza jurídica, que o procedimento de aprovação/rejeição seja separado formalmente da fundamentação e considerandos que acompanham a decisão, que passam a constar de uma resolução/recomendação à parte, elaborada pela respetiva comissão especializada. Não nos opomos à solução encontrada.

6.4. Eмисии на СО2 от нови леки търговски превозни средства (A7-0168/2013 - Holger Krahmer)

Oral explanations of vote

  Francesco De Angelis (S&D). - Signor Presidente, ho votato a favore della relazione perché ritengo che l'obiettivo confermato dalla Commissione di ridurre le emissioni di CO2 dei veicoli a 147 grammi per chilometro sia un obiettivo valido ed ecologicamente competitivo. Ritengo che le esigenze di rispetto dei criteri ambientali debbano però essere coniugate con la certezza normativa in merito alla redditività degli investimenti finora impegnati. Credo però che sarebbe stato meglio rafforzare il principio dei supercrediti, in quanto è un sistema che non richiede risorse aggiuntive e quindi non va a gravare sui contribuenti.

Il settore automobilistico vive un momento di crisi, una crisi gravissima che colpisce l'occupazione e la competitività di questa filiera in Europa e nel mondo. Anche per questo sono convinto che ambiziosi obiettivi ambientali debbano misurarsi con la fattibilità del mercato, soprattutto alla luce degli obiettivi come quelli sui veicoli commerciali che sono, tutto sommato, recenti e ancora competitivi.

  Peter Jahr (PPE). - Herr Präsident! Ich muss Ihnen gestehen: Immer dann, wenn die Politik Grenzwerte festlegt, lohnt es sich nachzuschauen und einmal nachzurechnen. Denn oftmals entsteht dann ein Wunschbriefkasten und eine Situation: Wer mehr bietet, ist dann immer der Bessere. Aber es muss natürlich auch in der Praxis umsetzbar bleiben, was man beschließt. Bei diesem Bericht ist dieser Kompromiss zwischen politischem Anspruch und Praxistauglichkeit gelungen. Dafür auch der Dank an den Berichterstatter!

Ich denke, dass wir natürlich auch für leichte Nutzfahrzeuge den CO2-Ausstoß senken wollen, ist unstrittig, aber es muss natürlich auch verkraftbar sein. Aber der Kompromiss – ich sage es noch mal – ist tragfähig. Ich begrüße auch außerordentlich, dass wir auch bei der Ermittlung des Normverbrauchs einen neuen Prüfstand eingeführt haben. Worum es jetzt geht: eventuelle Irritation in der Praxis zu bereinigen, weil einige deutsche Zeitungen schon wieder behaupten, es müsse jetzt eine Umrüstung von leichten Nutzfahrzeugen stattfinden, was so nicht der Wahrheit entspricht.

  Andrej Plenković (PPE). - Gospodine predsjedavajući, podržavam izvješće kolege Krahmera o Uredbi kako bi se utvrdili načini postizanja cilja za 2020., tj. smanjenje emisija CO2 iz novih lakih gospodarskih vozila. Ta vozila emitiraju 13,5 % ukupne CO2 emisije u Europskoj uniji te izneseni prijedlozi pridonose ostvarenju zadanih ciljeva smanjenja stakleničkih plinova do 2020. odnosno njihovog 60 postotnog smanjenja do 2050. Mi smo u Hrvatskoj 2008. imali 133 500 lakih gospodarskih vozila, a prošle godine ih je novo registrirano nešto više od 5 000. Izvješće o energetskoj učinkovitosti kamiona i lakih gospodarskih vozila pokazuje značajan porast energetske učinkovitosti u tom sektoru. U izvješću se sadržavaju doneseni dugoročni ciljevi za 2020. u emisijama od 147 g CO2 što će osigurati ostvarenje ciljeva zaštite okoliša i stabilnost tvrtkama kojima treba vremena za razvoj novih tehnologija. Također smatram da je vrlo dobar sustav tzv. superkredita za proizvodnju vozila s ekstremno niskim emisijama ispod 50 g CO2.

  Seán Kelly (PPE). - A Uachtaráin, bhí áthas orm tacaíocht a thabhairt don togra seo agus vótáil le mo ghrúpa ins na moltaí go léir. Gan dabht ar bith, tá sé an-tábhachtach dúinn go ndéanfaimid gach rud gur féidir linn chun laghdú a dhéanamh ar na CO2 emissions i ngach aon ghné – go háirithe má táimid chun troid éifeachtach a chur i gcoinne athrú aeráide mar a fheicimid ag tarlú gach uile lá.

Dá bhrí sin, caithfimid díriú ar iompar i gcoitinne agus go háirithe na feithiclí éagsúla a bhfuil an iomarca CO2 emissions ag teacht uathu. Ag an am céanna, caithfimid cinnteacht a thabhairt don tionscal freisin. Dá bhrí sin, trí spriocanna a bheith againn lena ndéanfaimid laghdú de réir a chéile ar na emissions seo, beidh an tionscal in ann obair a dhéanamh i dtreo is go mbeidh siad in ann teacht agus réiteach a dhéanamh ar na fadhbanna seo.

Dá bhrí sin, bhí áthas orm cuidiú leis an togra agus tá súil agam go ndéanfaidh sé maitheas dúinn amach anseo.

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório por considerar ser válido e positivo o estabelecimento de metas para emissões provenientes de veículos comerciais ligeiros. Acredito que esta medida ajudará na redução de consumo de combustíveis fósseis. Com a aplicação de regras em relação às emissões de CO2 dos veículos comerciais ligeiros a UE incentiva o recurso a tecnologias alternativas, inovadoras e mais amigas do ambiente. Considero que este Relatório promove o desenvolvimento de novas tecnologias de mobilidade em benefício do ambiente.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), raštu. − Balsavau už šią rezoliuciją, kuria komercinių automobilių gamintojai įpareigojami gaminti ekologiškesnes transporto priemones, be to, maksimalus naujųjų komercinių transporto priemonių išmetamo CO2 išlakų vidurkis sumažintas nuo 203 g/km iki 147 g/km, ir jis turės būti taikomas nuo 2020 metų. Temperatūra pasaulyje gali pakilti iki kritinio lygio, jei ir toliau tokiais tempais bus deginamas iškastinis kuras bei gaminami didelį CO2 išlakų kiekį išmetantys automobiliai.

  Roberta Angelilli (PPE), per iscritto. − Ho sostenuto la relazione del collega Krahmer perchéperché concordo con la riduzione, entro il 2020, del limite di emissioni di CO2 per i nuovi veicoli commerciali leggeri dagli attuali 203 g/km a 147 g/km. Una riduzione ancor più necessaria dal momento che la durata dei veicoli commerciali leggeri è più lunga di quella delle autovetture. Quindi produzioni di veicoli più puliti e metodi più affidabili per i controlli delle emissioni di CO2. Il regolamento rappresenta un importante strumento per coniugare l'attuazione di obiettivi di riduzione di medio periodo con una sufficiente prevedibilità per il comparto industriale di riferimento.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Le transport étant l'un des secteurs émettant le plus de gaz à effet de serre, l'Union européenne et les constructeurs automobiles ont entrepris de réduire progressivement ces émissions. Le rapport Krahmer s'inscrit dans ce contexte et fixe un objectif à la fois ambitieux et raisonnable pour les véhicules utilitaires neufs d'ici 2020: 147g CO₂ / km. De plus, la fourchette d’objectif entre 105g et 120g CO₂ / km d’ici 2025 crée de la prévisibilité pour les constructeurs. Ce compromis étant bon à la fois pour le climat et pour les constructeurs automobiles, j'ai voté en faveur de ce texte.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą. Po ilgų ir sudėtingų derybų 2011 m. pavyko susitarti dėl 147 g CO2/km vidutinio išmetamų teršalų kieko tikslo nuo 2020 m. taikymo. Manau, kad turime laikytis šio principinio susitarimo bei užtikrinti aiškumą automobilių pramonei, nekeisdami šio tikslo. Pritariu pranešėjo pozicijai, jog būtina išsaugoti ypatingųjų kreditų sistemą. Ypatingieji kreditai yra svarbi priemonė skatinant rinkai teikti mažos taršos transporto priemones ir teikti paskatas gamintojams plėtoti mažą CO2 kiekį išmetančias technologijas. Kadangi dar nėra žinoma, kuri mažai tarši technologija pirmaus ateityje, ypatingųjų kreditų sistema turėtų būti išsaugota ir lengvųjų komercinių transporto priemonių atžvilgiu. Tam nereikia jokių papildomų finansinių išteklių ir nesukuriama naštos mokesčių mokėtojams.

  Erik Bánki (PPE), írásban. − Az új könnyű haszongépjárművekre vonatkozó rendelet módosítása fontos lépés ahhoz, hogy az Unió elérhesse célját az üvegházhatású gázok kibocsátásának csökkentése terén. Míg más ágazatokban ugyanis a kibocsátás többnyire csökkenőben van, a közúti közlekedés azon ágazatok egyike, amelyek kibocsátása gyors ütemben növekszik. Azért támogattam az első olvasatos megállapodást, mert mindamellett, hogy ösztönzi a gyártókat a fenti klímacélok elérésére, figyelmmmel van arra is, hogy az autógyártás az EU egyik legversenyképesebb iparága, amelyre rendkívül káros hatással lehet egy nem megfelelő szabályozás. Nem utolsósorban fontos megemlíteni, hogy noha Magyarországon nem jelentős a haszongépjármű-gyártás, a hazai, de külföldi érdekeltséggel működő autó- és alkatrészgyártás miatt nagy jelentősége van a most kialkudott kompromisszumnak.

  Ivo Belet (PPE), schriftelijk. − Met dit nieuwe kader voor bestelwagens blijven we wereldwijd de toon zetten. Tegen 2017 mogen nieuw verkochte bestelwagens gemiddeld nog maximaal 175 gram CO2 per kilometer uitstoten, tegen 2020 nog maximaal 147 gram. Dit duidelijke kader zal ervoor zorgen dat de CO2-uitstoot aanzienlijk wordt verminderd. Goed nieuws is ook dat er een nieuwe testcyclus komt, de World Light Duty Test Procedure, vastgelegd in het kader van de VN, die beter het verbruik van bestelwagens in echte rijomstandigheden weergeeft. Ook dat is een fundamentele verbetering. Als de lokale overheden en ook ondernemingen als de Post of internet- en koerierbedrijven nu ook hun eigen wagenpark gaan uitrusten met enkel nog de meest milieuvriendelijke, en bij voorkeur elektrische bestelwagentjes, dan zal deze markt nog veel sneller verduurzamen. We hebben er alle belang bij om dit lokaal voluit aan te moedigen met allerhande stimuleringsmaatregelen voor schone bestelwagens.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Abbiamo approvato la proposta del collega Krahmer per fissare l'obiettivo di emissioni di CO2 dei veicoli commerciali leggeri a partire dal 2020. Si tratta dell'ambizioso obiettivo dei 147 g CO2/km, già fissato peraltro dalla Commissione nel 2011. Non ci sono condizioni perché si debba modificare tale strategia, né dal punto di vista ambientale, né economico. In più bisogna fornire ai produttori delle certezze a livello di pianificazione, di modo che possano intervenire per tempo in sede progettuale per adeguare la loro produzione ai nuovi standard richiesti. Ritengo anche importante che siano stati conservati nella proposta adottata anche i "supercrediti", ossia quei crediti supplementari che ogni costruttore può ottenere a fronte di ciascun veicolo prodotto che ha emissioni al di sotto dei 50 grammi di CO2 per kilometro.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах в полза на предложението на Комисията относно регламент на Европейския парламент и на Съвета за изменение на Регламент (ЕС) № 510/2011, с оглед определяне на условията за постигане на целта за намаляване на емисиите на СО2 от нови леки търговски превозни средства до 2020 г., тъй като смятам, че намаляването на емисиите на въглероден диоксид от леките превозни средства ще доведе до положителни резултати в борбата ни за по-екологична природна среда.

Също така приветствам предоставянето на дерогации за малките предприятия, които иначе биха срещнали сериозни затруднения при спазването на регламента, а това от своя страна, би довело до намаляване на конкуренцията.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Non ho inteso sostenere col mio voto la relazione Krahmer sulla riduzione delle emissioni di CO2 per i nuovi veicoli commerciali, poiché ritengo che essa porterebbe un ulteriore aggravio di spese per il comparto automobilistico, già fortemente provato dalla crisi economica in atto.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes juo Parlamentas priima Komisijos pasiūlymą, patvirtinantį ambicingus aplinkosauginius tikslus, nustatytus dar 2011 m., kuriuo siekiama mažinti naujų lengvųjų komercinių transporto priemonių išmetamo CO2 kiekį. Pastarojo meto tarpinstitucinėse diskusijose buvo kilę abejonių dėl techninių tokio tikslo įgyvendinimo galimybių, tačiau Komisija patvirtino, kad techniškai tikslą pasiekti yra įmanoma, taigi, Parlamentas jam pritarė. Aplinkosauginiai tikslai Parlamente buvo dar kartą patvirtinti dar ir dėl to, kad nuo to laiko, kai buvo susitarta dėl 147 g/km tikslo, neįvyko jokių su aplinka arba ekonomika susijusių sąlygų pokyčių, dėl kurių būtų pagrįsta keisti siektiną vertę, o gamintojams yra būtinas planavimo tikrumas, atsižvelgti į ilgą lengvųjų komercinių transporto priemonių kūrimo ciklą.

  Franco Bonanini (NI), per iscritto. − Ho votato favorevolmente alla relazione Krahmer sulla revisione del regolamento CO2 "veicoli commerciali leggeri". Si tratta di un regolamento estremamente importante, che tuttavia spero possa essere molto presto accompagnato dell'approvazione definitiva anche del regolamento gemello sulle emissioni di CO2 per le autovetture, oggetto di molte polemiche e di un difficile percorso in seno al Consiglio dei ministri UE.

Con l'approvazione di questo regolamento viene rafforzato l'obiettivo di una significativa riduzione delle emissioni di CO2 per i veicoli commerciali leggeri, grazie alla previsione di un primo target da raggiungere entro il 2020 (147g CO2 al km) ed alla prefigurazione di successivi obiettivi, sulla cui fattibilità si dovrà pronunciare la Commissione europea. Nel regolamento è anche previsto un meccanismo sanzionatorio per gli sforamenti da parte dei costruttori. Il regolamento oggi approvato rappresenta ovviamente un delicato compromesso, dunque assolutamente migliorabile (con obiettivi più ambiziosi), ma che ha il merito di confermare la leadership globale dell'Unione europea nella lotta al cambiamento climatico e contribuire al raggiungimento di significativi obiettivi su scala europea per la riduzione globale delle emissioni di CO2.

  Vito Bonsignore (PPE), per iscritto. − Nel suo impianto misurato e realistico, la relazione investe una molteplicità di aspetti, anche oltre il regolamento in discussione. È fondamentale applicare un approccio globale e finalizzato al risultato, dall'allineamento al WLDT, alle valutazioni di bilancio ambientale complessivo. Ad oggi, elementi di frammentazione e di contraddittorietà hanno contraddistinto l'approccio a questi problemi, tra Stati membri e anche in ambito locale; regioni e aree metropolitane hanno introdotto misure in proprio, al di fuori di qualsiasi quadro di riferimento e con esiti paradossali: piani di viabilità che escludono veicoli promiscui ma ne consentono altri a maggiori emissioni; sistemi di trasporto urbano convertiti all'elettrico, ambientalmente sostenibile, alimentato però da energia prodotta in centrali obsolete ad alto impatto.

Mi pare sia anche ragionevole offrire linee generali di sviluppo oltre il 2020, anche con riguardo agli aspetti economici e produttivi, pensando non soltanto ai produttori di veicoli (che comunque beneficiano di esenzioni o supercrediti), ma soprattutto alle piccole imprese commerciali e artigiane che vedono questo necessario bene strumentale sempre più oneroso per via dei costi del carburante, ovvero dei costi di R&S o conseguenti a regolamentazioni trasferiti dal produttore al consumatore. La relazione reca indicazioni e misure condivisibili e pertanto esprimo un voto favorevole.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. − Zaštita okoliša jedno je od najopširnijih područja strategije EU2020. Potrebno je dovoljno rano postaviti smjernice koje će nas u budućnosti dovesti do željenog napretka. Zajednička strategija svih država članica EU2020 si zadaje jasan cilj smanjenja emisije CO2 iz novih lakih gospodarskih vozila na 147 g/km do 2020. Ambiciozniji ciljevi smanjenja CO2 su izvedivi, međutim bitno je proizvođače pravilno usmjeriti kako bi se potaknulo ulaganje u ekološke tehnologije bez ugrožavanja konkurentnosti. Osvrnula bih se i na pozitivan primjer iz Hrvatske. Naime, Zakon o posebnom porezu na motorna vozila, tzv. ekološki porez po kojemu se od 1. srpnja 2013. oporezivanje automobila veže uz zaštitu okoliša i emisiju ugljičnog dioksida. Ekološki porez se računa na osnovi nabavne vrijednosti vozila i emisije CO2, što znači da su automobili koji emitiraju manje od 120 grama CO2 po kilometru jeftiniji, oni koji emitiraju između 120 i 130 grama po kilometru ostaju na istoj ili malo nižoj cijeni, a oni s emisijom CO2 iznad 130 grama po kilometru su značajno skuplji. Zaključno, želim istaknuti da postavljanje ciljeva vezanih za smanjenje emisije CO2 potiče europske proizvođače automobila na tehnološku inovativnost, time ne samo unaprijeđujući gospodarstvo nego i spašavajući okoliš. Ova Uredba podiže kvalitetu života građana, ali i daje poticaj automobilskoj industriji za traženje novih načina smanjenja emisije.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport Krahmer sur les émissions de CO2 des véhicules utilitaires légers car il permettra d'améliorer les performances de nos véhicules tout en réduisant l'impact de ces véhicules sur l'environnement. Les utilitaires sont d'ailleurs des véhicules régulièrement utilisés, souvent plus que des véhicules de particuliers donc ils ont également besoin d'un cadre législatif.

  Arkadiusz Tomasz Bratkowski (PPE), na piśmie. − Jestem za przyjęciem rezolucji w sprawie regulacji dotyczących poziomu emisji CO2 z nowych lekkich pojazdów dostawczych. W 2011 r. Parlament wraz z Radą akceptowały rozporządzenie (UE) nr 510/2011 przewidujące obniżenie emisji dwutlenku węgla z w/w samochodów do poziomu 147g CO2/km od roku 2020. Zgodnie z przeprowadzonymi analizami technicznymi osiągnięcie powyższego poziomu emisji CO2 jest wykonalne do roku 2020. Przyjęte wytyczne z pewnością wpłyną na rozwój badań w dziedzinie innowacji na europejskich rynkach motoryzacyjnych, jak również polepszą ich konkurencyjność na arenie międzynarodowej. Docelowe obniżenie poziomu CO2 do progu 147g/km pozwoli obniżyć zużycie paliwa o 17% w skali rocznej, w odniesieniu do poziomu 175 g założonego na rok 2017.

Przedmiotowe rozporządzenie zakłada również obowiązek nakładania kar na producentów, którzy przekroczyli dopuszczalny poziom emisji CO2 przy produkcji samochodów dostawczych. Wyjątek stanowią tu wytwórcy sprzedający na mniejszą skalę, których roczny obrót nie przekracza ilości 22 000 lekkich pojazdów dostawczych. Regulacje zaostrzające limity dopuszczalnych emisji CO2 przez pojazdy są konieczne, aby uchronić i zachować w niezmienionym stanie środowisko naturalne dla przyszłych pokoleń, zwłaszcza że to samochody osobowe i dostawcze są odpowiedzialne za wysyłanie do atmosfery ponad połowy gazów cieplarnianych w przemyśle transportowym w Europie.

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Trecerea la autovehicule cu emisii ultra-scăzute de carbon este indispensabilă în cazul în care Europa vrea să-și atingă obiectivele climatice pe termen lung. Transportul rutier este, la ora actuală, a doua sursă, ca mărime, de emisii de gaze cu efecte de seră în Uniunea Europeană, generând aproximativ o cincime din emisiile totale de CO2 ale UE. Mai mult decât atât, transportul rutier este unul dintre puținele sectoare în care emisiile au crescut cu rapiditate. De aceea, am votat astăzi în plenul Parlamentului European pentru stabilirea unor noi standarde de performanță pentru vehiculele utilitare ușoare noi și a unui obiectiv ambițios de reducere a emisiilor de CO2 pentru noile vehicule comerciale ușoare. Consider că acest obiectiv va stimula cercetarea și inovarea în sectorul automobilelor, va promova creșterea ecologică și locurile de muncă ecologice și va îmbunătăți competitivitatea industriei UE la nivel internațional, reducând, de asemenea, dependența UE de importurile de petrol. Textul adoptat acoperă și lacunele protocolului actual privind testul de performanță în privința mediului și prevede să înlocuiască acest protocol cât de curând posibil cu noua procedură internațională de testare a vehiculelor ușoare (WLTP), definită de ONU.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa proposta di regolamento perché ritengo che l'Unione europea debba assumersi le proprie responsabilità in termini di emissioni di anidride carbonica e debba fare del suo meglio per guidare il mondo nella riduzione. I negoziati fra Parlamento e Consiglio hanno permesso di giungere ad un buon testo e con il mio voto ho inteso confermare il lavoro svolto. Ritengo infine che la gradualità nell'applicazione sia ottimale per permettere di avere un impatto pur dando tutto il tempo, ai player interessati, di adeguarsi.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Consider că acele credite suplimentare sunt un instrument important pentru producători, pentru generarea de schimbări tehnologice și în calitate de stimulent pentru investițiile în tehnologiile inovatoare cu emisii scăzute. Ele sunt și un instrument eficient pentru atingerea obiectivelor Regulamentului (UE) nr. 510/2011, fără a impune sarcini suplimentare contribuabililor Uniunii. Multe tipuri de sisteme de propulsie alternative pot fi promovate prin folosirea creditelor suplimentare. Prin urmare, cred că sistemul de credite suplimentare ar trebui extins până după 2018, conform Regulamentului (UE) nr. 510/2011.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Ce texte définit les modalités nécessaires pour atteindre l'objectif de 2020 en matière de réduction des émissions de CO2 des véhicules utilitaires légers neufs. Il est en effet temps de s'attacher plus sérieusement à la réduction des émissions de CO2 dans le secteur du transport routier, deuxième source d'émissions de gaz à effet de serre dans l'UE. Je suis néanmoins favorable à éviter une trop grande instabilité juridique pour l'industrie européenne afin de ne pas nuire à la compétitivité et aux emplois.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce rapport ayant trait à la réduction des émissions de CO2 des véhicules utilitaires légers neufs. Il est nécessaire que l’Union européenne s’empare de cette question dans la mesure où la non-détermination ou la non-mise en œuvre des modalités aurait des conséquences préjudiciables sur les constructeurs automobiles et les fournisseurs de pièces détachées. Ces derniers ont besoin de certitudes quant à la technologie et aux véhicules nécessaires pour que les objectifs environnementaux soient respectés. Ce texte répondant aux attentes des différents acteurs tout en préservant l’environnement, je me félicite de ce compromis.

  Edite Estrela (S&D), por escrito. − Votei favoravelmente o relatório relativo às Emissões de CO2 dos veículos comerciais ligeiros novos, por considerar que esta legislação irá beneficiar os cidadãos europeus e a indústria automóvel europeia. A definição de objetivos claros em matéria de redução de emissões de CO2 permitirá não só benefícios ambientais e climáticos, mas ajudará também a uma maior poupança no consumo de combustíveis e a manter a liderança tecnológica da indústria europeia.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted against this report. I believe that the review could have been used to improve the targets and provide a policy driver for improving fuel efficiency. Such an approach would benefit small entrepreneurs as well as the climate. The legislation could have provided a clear path towards a 2025 target to combat climate change effectively. It was a missed opportunity.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Em 2011, o Parlamento Europeu e o Conselho aprovaram o Regulamento (UE) n.º 510/2011, com o objetivo de reduzir as emissões de CO2 dos veículos comerciais ligeiros novos. Concordo, pois, que não seja introduzido um novo objetivo para o período pós 2020 antes de, pelo menos, 1 de janeiro de 2018, altura em que deverá estar totalmente operacional um novo ciclo de ensaios. Os desenvolvimentos tecnológicos e uma eventual redução das emissões de CO2 devem ser tidos em conta antes de estudar um novo objetivo. Além disso, de acordo com o atual Regulamento (UE) n.º 510/2011, cada veículo com baixos níveis de emissões que emita menos de 50 g de CO2/km ganha créditos adicionais para a frota do fabricante. Os créditos adicionais (ou supercréditos) são um instrumento importante para incentivar a colocação no mercado de veículos com baixos níveis de emissões e para encorajar os fabricantes a desenvolver tecnologias com emissões reduzidas de CO2. Visto não se saber ainda qual será no futuro a principal tecnologia com emissões reduzidas, o regime de supercréditos deve manter-se.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. − O relatório elaborado pela colega Holger Krahmer debruça-se sobre a proposta de regulamento do PE e do Conselho que altera o Regulamento (UE) n.º 510/2011 a fim de definir as formas de consecução do objetivo de 2020 em matéria de redução das emissões de CO2 dos veículos comerciais ligeiros novos. O sector do transporte rodoviário é o segundo maior emissor de gases com efeito de estufa na União Europeia e as suas emissões não têm parado de aumentar. Contudo, porque sabendo-se que são as PME que mais usam os veículos comerciais ligeiros e constituindo estas na UE mais de 99,8 % das empresas e 67,4 % do emprego, não se poderia avançar com metas que as prejudicassem. Temos de conjugar ambição com realismo e sensatez. Assim considero o compromisso alcançado há menos de dois anos um bom compromisso quando comparado com a média de 203 g de CO2/km de 2007. O objetivo de 147 g de CO2/km representa uma redução de 28% e grandes investimentos em novas tecnologias por parte dos fabricantes.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − O Regulamento (UE) n.º 510/2011, que visa reduzir as emissões de dióxido de carbono (CO2) dos veículos comerciais ligeiros novos, estabelece que a Comissão Europeia deverá confirmar a viabilidade do objetivo médio de longo prazo para a frota, 147g de CO2/Km a partir de 2020, e estabelecer as modalidades para atingir esse objetivo. O relator propõe que não seja introduzido um novo objetivo para o período após 2020 antes de 2018, pelo menos. Altura em que deverá estar totalmente operacional um novo ciclo de ensaios (Procedimento de Ensaio Globalmente Harmonizado para Veículos Comerciais Ligeiros), que deverá ser adotado em 2014, e que se confirme o objetivo de 147g de CO2/Km a partir de 2020. A posição do nosso grupo, que acompanhamos, é que a proposta apresentada é muito pouco ambiciosa e insatisfatória, já que não acrescenta muito ao próprio Regulamento, a não ser propor supercréditos para veículos com baixos níveis de emissões e concordar com a abordagem da Comissão Europeia em manter a eco-inovação na proposta. A não determinação ou não execução das formas de consecução concretas terá efeitos negativos para os fabricantes de veículos, os fornecedores de peças, os compradores e o ambiente. Por estas razões votámos contra.

  Carlo Fidanza (PPE), per iscritto. − Accolgo con favore questo progetto di legge riguardante i limiti delle emissioni di CO2 dei nuovi veicoli commerciali leggeri. Entro il 2020 le emissioni dovranno essere ridotte dagli attuali 203 g/k a 147 g/km. L'impegno a favore dell'ambiente è imprescindibile: tuttavia bisogna ricordare che un testo di regolamento molto orientato alla sostenibilità ambientale può risultare molto impegnativo per le aziende produttrici. È per questo motivo che io ed altri colleghi ci siamo battuti per raggiungere obiettivi più realistici, raggiungendo un discreto compromesso che si è tradotto in un regolamento comunque vicino a quello varato dalla Commissione.

  Lorenzo Fontana (EFD), per iscritto. − La relazione riguarda la modifica del regolamento (UE) n. 510/2011 per raggiungere l'obiettivo fissato, per il 2020, di ridurre le emissioni di CO2 per i nuovi veicoli commerciali leggeri. Esprimo voto contrario al testo in quanto tale politica risulta essere una sorta di "riduzione del danno" per evitare l'approvazione di proposte più dannose, oltre a non risultare essere vincolante per il risollevamento del settore automobilistico europeo, per il quale, al contrario, risulta limitante.

  Françoise Grossetête (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cet accord, qui permettra d’encourager la réduction des émissions de gaz carbonique des véhicules utilitaires légers tout en préservant la compétitivité de notre industrie automobile. Je me réjouis que les objectifs de réduction à l’horizon 2020, déjà très ambitieux, aient été conservés et que les objectifs à long terme ne soient pas contraignants. Les constructeurs automobiles européens subissant de plein fouet la crise économique, il est nécessaire de ne pas les mettre en situation de désavantage compétitif vis-à-vis de leurs concurrents étrangers. De nouveaux tests seront également mis en place, pour mesurer plus efficacement les émissions de CO2 et la consommation des véhicules. Ils permettront ainsi de mieux informer les consommateurs, dont les nombreuses PME pour lesquelles les véhicules utilitaires sont un outil de travail crucial et un poste de dépenses important.

  Marian Harkin (ALDE), in writing. − I voted in favour of this report, the objectives which were set by the Commission of 147gr of CO2 per km are achievable. It is a balanced report overall in that what we have proposed will be implemented. Light commercial vehicles contribute in excess of 13% of all CO2 emissions in the EU. Our objective has been to achieve a 60% reduction in these emissions by 2050.

  Brice Hortefeux (PPE), par écrit. – À partir de 2020, les camionnettes vendues dans l’Union européenne devront rejeter 28% de CO2 en moins par rapport aux normes en vigueur. Le seuil de rejet fixé à 147g de CO2 par km au lieu de 203 g/km aujourd’hui est un seuil largement atteignable qui ne devrait pas accabler l’industrie automobile. En effet, cet objectif représente une moyenne des émissions autorisées pour chaque industriel, celles-ci pouvant compenser les émissions de leurs modèles les plus polluants par des modèles «propres. Au-delà de l’objectif environnemental, cette décision est l’occasion de libérer les énergies créatrices et d’inciter l’industrie automobile à développer de nouveaux modèles avec une technologie de pointe pour en faire une industrie compétitive et innovante. C’est un formidable défi pour ce secteur qui a été frappé de plein fouet par la crise dès 2008. Le projet de voiture électrique développé par Renault-Nissan et de la Navia, ce transport automatisé 100% électrique développé par une société française, Induct, démontrent combien la France recèle d’esprits visionnaires et audacieux. Faisons donc en sorte, tant au niveau de l’UE que des autorités nationales, que ces initiatives soient encouragées, valorisées et exploitées.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau šiam pranešimui, nes yra būtina siekti mažinti naujų lengvųjų komercinių transporto priemonių išmetamo CO2 kiekį. Nustatyta norma 147 g CO2/km neturi būti keičiama, t. y. neturi būti nei didinama, nei mažinama, kad būtų užtikrinamas aiškumas automobilių gamintojams. Mano nuomone, ypatingieji kreditai taip pat turi būti išsaugoti, nes tai yra papildomi kreditai, suteikiami už mažos taršos transporto priemones, skatina vystyti mažą taršą išmetančias technologijas. Už kiekvieną mažos taršos transporto priemonę, išmetančią mažiau nei 50 g CO2/km, gamintojo parkui suteikiamas papildomas kreditas. Ši sistema nustos galioti 2018 m. Šie kreditai yra įtraukti į Komisijos pasiūlymą keleivinių automobilių išmetamo CO2 kiekio atveju, tačiau nėra įtraukti lengvųjų komercinių transporto priemonių išmetamo CO2 kiekio atveju.

  Iñaki Irazabalbeitia Fernández (Verts/ALE), in writing. − From my perspective, this review of the Regulation should have been used to tighten the targets in order to provide a policy driver for improving fuel efficiency to the benefit of small entrepreneurs and climate alike. As a minimum the legislation should have provided a clear path and scale for improvements in respect to a 2025 target in order not to simply fix further the low ambition level. That is why I voted against.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Értelmetlen a CO2 kibocsátás ilyetén favorizálása, inkább a mikroszemcséskorom-emissziót kellene sürgősen csökkenteni, mert az milliószor veszélyesebb a CO2-nél. Mind az allergiás, mind a daganatos betegségek rohamos terjedésének az egyik oka az egyre takarékosabb és „tisztább” motorok elterjedése, melyek „mellékesen” mikroszkopikus koromszemcséket termelnek. Ezek a rákkeltő szemcsék az élő szervezetek minden zugába eljutnak, de a korom hatására lesz allergén például a különben ártalmatlan parlagfű, mely régebben ambrózia néven fűszer- és gyógynövény volt! Ha a CO2 közlekedési kibocsátáscsökkentés a cél, arra a legjobb a gázautó vagy elektromos autó. Ha a CO2 légköri csökkentése a cél, akkor erdőket kell telepíteni és óvni kell a trópusi esőerdőket. Ha pedig felesleges költségekbe akarjuk verni az embereket és a kkv-kat, akkor ennek a jelentésnek az elfogadása a megoldás.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Ho espresso voto favorevole alla relazione dell'onorevole Krahmer perché ritengo che, con il lavoro svolto in commissione, si sia riusciti a varare un testo sufficientemente realistico e, soprattutto, che tenesse conto delle contingenze economiche attuali in cui versa il settore dell'auto. Il limite di emissioni da raggiungere proposto dalla Commissione, pari a 147 g di CO2/km, appariva sin da subito fin troppo ambizioso. Averlo modificato, quindi, ha significato dare un segnale forte ai nostri imprenditori, pur tenendo ferma l'attenzione alla tematica ambientale che, in ultima analisi, non deve mai prescindere da una valutazione costante e basata anche sulle contingenze macroeconomiche.

  Bogusław Liberadzki (S&D), in writing. − How can we combine technological innovation and the reduction of CO2 emissions caused by the road sector? The answer is relatively easy: setting well balanced emissions targets for vehicles, in this case for new light commercial vehicles. I voted in favour of this report since I am strongly convinced that technological innovation in the automobile sector can be encouraged by reasonable emissions targets to reduce fuel consumption. Being too ambitions could increase the costs of road transport and thus have a negative impact of the mobility of our society. Therefore, I welcome that the European Parliament has found a good solution – a solution between reality and vision which will support an innovative European automotive industry to develop further.

  David Martin (S&D), in writing. − I voted in favour of this report because it will be good for the environment and save van users money. It is mostly small businesses that use these vehicles and it is important in the current financial crisis that they are shielded from price increases, where appropriate.

  Clemente Mastella (PPE), per iscritto. − Già nel 2011 il Parlamento europeo e il Consiglio hanno adottato un regolamento che mira a ridurre le emissioni di CO2 dei nuovi veicoli commerciali leggeri. Riteniamo, insieme al relatore, che tale obiettivo a lungo termine di 147 g CO2/km, da applicare a partire dal 2020, non dovrebbe essere modificato. Si tratta di un obiettivo ambizioso che è stato concordato soltanto nel 2011: intendiamo quindi confermarne la fattibilità tecnica, non essendoci stato alcun cambiamento delle condizioni ambientali o economiche tale da giustificare un mutamento del livello di ambizione in questa fase.

Riteniamo che i costruttori abbiano parimenti bisogno di certezza a livello di pianificazione: ulteriori modifiche in questo momento non farebbero che compromettere questa legittima esigenza di certezza. Una modifica dell'obiettivo inoltre comprometterebbe la credibilità generale degli obiettivi a lungo termine. Sebbene alcuni studi sostengano che l'obiettivo 2020 potrebbe essere più ambizioso, consideriamo che un altro fattore da prendere in considerazione sia l'attuale situazione economica, la crisi finanziaria. Non giudichiamo, pertanto, opportuno imporre ai costruttori europei ulteriori oneri economici derivanti dalla fissazione di obiettivi più ambiziosi.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Le texte se place dans un cadre nettement libéral, productiviste et libre-échangiste que nous connaissons, hélas, trop bien. Les rapporteurs auraient pu faire l’effort d’abaisser le niveau des émissions pour 2020 et non pour 2025 et sortir le texte de son carcan libre-échangiste, pour en modifier réellement les termes. Pour ces raisons, il est difficile de voter sans réserve. Toutefois, il est très clair que les rapporteurs ont éclairé certaines problématiques, en particulier la sous-estimation mensongère des émissions de CO2 des véhicules utilitaires ou les défauts réels des modes de calcul actuels: la réponse est claire, l’administration devra s’appuyer sur un mode de calcul plus réaliste, en particulier à partir des méthodes internationales semble-t-il plus fiables. Au surplus, les rapporteurs envisagent de prendre en compte dans le calcul l’ensemble du cycle de vie des véhicules, jusqu’au recyclage. Ce sont là des mesures coercitives, et non simplement déclaratoires, susceptibles de produire des effets réels quoique décidément insuffisants. Je m'abstiens pour encourager ces bonnes résolutions.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − Devemos continuar o nosso esforço que visa a redução das emissões de CO2 dos veículos comerciais ligeiros novos. Assim é aconselhável manter os objetivos de redução para 147 g de CO2 Km a partir 2020. Daí o meu voto favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra del presente informe debido a que es un ataque contra el medio ambiente y los compromisos de emisión de CO2. El informe trata de impulsar las demandas de los lobbies automovilísticos. El informe recoge estas demandas de forma escandalosa, solicitando supercréditos para esta industria e incluso brindando la posibilidad de alejarse de los objetivos de emisión de CO2 para que sus vehículos puedan contaminar lo que desee la industria. Este informe refleja el débil compromiso que la mayoría de esta cámara tiene con los objetivos medioambientales tan necesarios para garantizar la vida en el planeta. Es por la necesidad que tenemos de reducir nuestros niveles de contaminación por lo que he decidido votar en contra del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Setting emissions targets for vans will help reduce fuel consumption and keep European producers at the forefront of technological innovation while at the same time benefiting the environment. This legislation is a clear win-win solution for both consumers and the automotive industry in Europe. Therefore, I voted in favour.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Europos Sąjunga yra vienas progresyviausių regionų, siekiantis mažinti CO2 emisijas ir taip prisidėti prie taršos mažinimo. ES, siekdama mažinti CO2 kiekius, laikosi nuoseklaus požiūrio, kuris apima įvairius pramonės sektorius. Bene labiausiai šis klausimas aktualus automobilių pramonei. Suprantama, kad lengvieji automobiliai neturi ir negali būti išimtis, siekiant mažinti CO2 kiekius, tačiau kartu pritariu, kad reikalavimai turi būti realistiški, todėl numatyti CO2 kiekiai neturi būti keičiami. Svarbu, jog šioje srityje būtume ne tik ambicingi, bet suprastume ir realias pramonės galimybes mažinti lengvųjų automobilių išmetamus CO2 kiekius, nes būtina išlikti konkurencingais globalioje rinkoje.

  Katarína Neveďalová (S&D), písomne − Stanovenie emisných cieľov pre ľahké úžitkové vozidlá napomôže zníženie spotreby paliva a udržateľnosti európskej produkcie v oblasti inovatívnosti. Na druhej strane, zníženie emisií je jednoznačným krokom vpred v dlhodobom cieli 2020 týkajúcom sa ochrany životného prostredia. Po viacerých rokovaniach s Európskou komisiou a Radou si myslím, že sa stranám podarilo dosiahnuť vhodný kompromis v stanovení stropu emisií na 147 gramov na 100 km do roku 2020. V prípade pristúpenia na pôvodné ciele stanovené Komisiou by sme mohli ľahko dospieť ku globálnej izolovanosti európskych výrobcov. Podporou inovácií, ako aj zvýšením výkonnosti automobilov sa nám podarí dosiahnuť rovnováhu medzi ekonomickými a ekologickými požiadavkami na budúcu generáciu úžitkových vozidiel. Napriek extrémistickým názorom, ktorým čelil gestorský výbor ENVI, verím, že predložená správa vychádza v ústrety výrobcom automobilov, ktorí si zachovajú svoje konkurenčné výhody, ako aj spotrebiteľom, ktorí na druhej strane ušetria peniaze za palivo, a v konečnom dôsledku chránime životné prostredie. Napriek faktu, že ide o veľmi technickú a komplikovanú tému pre bežného užívateľa, je nevyhnutné, aby konečný spotrebiteľ bol upovedomený o plánovaných zmenách v legislatíve týkajúcich sa priamo jeho osobných a pracovných výdavkov.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport concerne les émissions de dioxyde de carbone émis par les véhicules utilitaires légers neufs. Tout en dénonçant la sous-estimation par les constructeurs des émissions de CO2 de leurs véhicules - ce qui est une bonne chose-, il propose de confirmer l’objectif de 147g de CO2/km à l’horizon 2020 et de le porter à un niveau compris entre 105 et 120g de CO2/km à l’horizon 2025. Le rapport justifie notamment ces importants délais par la situation économique actuelle qui ne permet pas aux constructeurs automobiles de faire les investissements nécessaires et aux PME de payer plus cher ces véhicules (ces normes entraînant un surcoût pouvant allant jusqu’à 10%).

Si le renforcement de ces seuils est une bonne nouvelle, je regrette que les délais posés soient si peu ambitieux. La difficile conjoncture économique derrière laquelle se retranche ce rapport n’est que la conséquence des politiques d’austérité qui freinent l’investissement, ce qui a ici un impact direct sur notre santé et notre environnement. Le durcissement de ces normes étant néanmoins la voie à suivre, j’ai fait le choix de m’abstenir.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Pritariu pateiktiems reglamento pakeitimams. Labai svarbu, kad iki 2020 m. būtų pasiektas užsibrėžtas tikslas –  sumažinti naujų lengvųjų komercinių transporto priemonių išmetamo CO2 kiekį. Manau, kad tai paskatins mokslinius tyrimus ir inovacijas automobilių pramonės sektoriuje ir tokiu būdu bus skatinamas ekologiškai tvarus augimas ir darbo vietų kūrimas, didinamas ES pramonės konkurencingumas pasaulyje, mažinama ES priklausomybė nuo importuojamos naftos.

Siekiant užsibrėžto tikslo įgyvendinimo yra tikslinga ekonomiškai kuo labiau sumažinti suvartojamą degalų kiekį, kadangi degalai sudaro vis svarbesnę verslo išlaidų dalį. Pažymėtina, kad greičio ribojimo prietaisai yra labai ekonomiška priemonė sumažinti suvartojamą degalų kiekį. Jie padėtų gamintojams laikytis šiame nustatytų mažinimo tikslų daug mažesnėmis sąnaudomis.

Taigi, labai svarbu, kad būtų veiksmingiau remiamos naujoviškos veiksmingos technologijos, toliau diegiamos ekologinės naujovės, taip pat taikomas mokestis už viršytą taršos normą

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Ho espresso il mio parere favorevole alla relazione sulle emissioni di CO2 dei nuovi veicoli commerciali leggeri perche è in linea con gli obiettivi Europa 2020. La proposta di revisione di questo regolamento intende ridurre le emissioni di CO2 con una media di emissione di 147 g/km entro il 2020. Il testo si propone di indirizzare verso il conseguimento di tale target seguendo varie tappe in cui sono fissati valori massimi di emissioni di carbonio già nella produzione di nuovi veicoli commerciali leggeri immatricolati ogni anno nell'Unione europea.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − Votei favoravelmente o presente relatório em que o Parlamento fixa para 2020 um objetivo de 147 g/km de emissões médias de CO2 para os veículos comerciais ligeiros novos matriculados na UE. Esta medida vai aplicar-se aos fabricantes que produzam mais de 1000 veículos por ano. O regulamento prevê ainda a introdução de um novo procedimento de ensaio para a medição das emissões de CO2 mais realista e confiável. Confio que o objetivo de estímulo da investigação e a inovação no setor automóvel seja alcançado e se promova o crescimento e os empregos amigos do ambiente, melhorando a competitividade internacional da indústria da União, reduzindo simultaneamente a dependência da União Europeia das importações de petróleo.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − La lotta contro l'emissione di CO2, in questo caso da parte dei veicoli leggeri, necessitava di alcuni aggiornamenti rispetto al testo introdotto nel 2011. Apprezzo il lavoro svolto in Commissione dal relatore e quindi appoggio il testo arrivato oggi in Aula.

  Alojz Peterle (PPE), pisno. − Pozdravljam dejstvo, da Evropska zveza do leta 2020 načrtuje zmanjšanje emisij CO2 za nova lahka gospodarska vozila za skoraj 30 % merjeno v g/km. Dotična zakonodaja predvideva tudi uvedbo bolj zanesljivih preskusnih postopkov merjenja emisij CO2. Boj za boljše okolje je boj za več zdravja, in odločitve v to smer vedno pozdravljam.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Podržala sam izvješće i pozdravljam trud izvjestitelja, kao i svih onih koji su nastojali pronaći kompromisno rješenje koje će odgovoriti na ekološke i ekonomske izazove. Ovakvo rješenje predstavlja stvarnost i dosljednost naših politika. Ono nagovještava da će Europa zadržati poziciju lidera u proizvodnji ekološki naprednih vozila, ustrajući na cilju postavljenom 2011. godine. Vjerujem da svi oni koji prate europske trendove vezane za ekologiju, a posebice oni koji se zalažu za smanjenja emisija CO2, imaju razloga biti zadovoljni. Iako ovom Uredbom reguliramo proizvodnju vozila koja se u praksi koriste isključivo u gospodarske svrhe, tendencija i zalaganje za daljnje pooštravanje kriterija proizvodnje vozila u vidu kontrole ispušnih plinova sigurno će se prenijeti i na regulaciju svih drugih oblika osobnih vozila. Kratkoročno povećanje troškova može naići na neodobravanja nekih, ali dugoročno je ovakvo rješenje dobro za sve. Osim što brinemo o okolišu, na ovaj način štedimo i na potrošnji goriva što je, uvjerena sam, za svakog korisnika vozila sretno rješenje.

  Phil Prendergast (S&D), in writing. − I voted in favour of this report to set emissions targets for vans in order to help reduce fuel consumption, keep European producers at the forefront of technological innovation, while at the same time benefiting the environment. The Vans Regulation limits CO2 emissions from new vans to a fleet average of 175 g of CO2 per km by 2017 – with the target phased in from 2014 – and 147 g/km by 2020. This legislation is a clear win-win for both the consumers and the automotive industry in Europe.

  Franck Proust (PPE), par écrit. – Préserver notre milieu naturel est, à raison, l'une des principales priorités de l'Union européenne. Nous devons agir maintenant pour préserver les ressources considérables qu'offre notre planète. Ce rapport devait donc être adopté. Les objectifs de réduction des émissions de CO2 de ce rapport sont ambitieux, mais néanmoins réalisables. Il était important de garder 2020 comme année de référence tant dans un souci de faisabilité que de protection des constructeurs. En effet, bien que la protection de l'environnement soit impérative, nous devons garder en tête que, comme c'est le cas dans le secteur automobile, les constructeurs de véhicules utilitaires ont besoin de sécurité et ce d'autant plus en cette période de crise. Il faut donc éviter de leur imposer des objectifs impossibles à atteindre. Nous devons agir pas à pas et ne pas nous fourvoyer dans des pratiques irréalistes.

  Crescenzio Rivellini (PPE), per iscritto. − Oggi il Parlamento europeo, convocato in seduta plenaria, ha espresso il suo parere favorevole alla relazione dell'onorevole Krahmer, concernente le emissioni di CO2 dei nuovi veicoli commerciali leggeri. Il progetto di legge approvato configura la riduzione, entro il 2020, del limite di emissioni di anidride carbonica per i nuovi veicoli commerciali leggeri venduti nell'Unione, portandolo dagli attuali 203 g/km a 147 g/km. Tale obiettivo, applicabile alle aziende che annualmente producono più di 1000 veicoli, rappresenta un incentivo alla produzione di modelli maggiormente ecocompatibili, nell'ottica di una generale riduzione delle emissioni di CO2 nelle industrie di trasporto europee. La fattibilità tecnica e strutturale dell'obiettivo, d'altronde, non comporta consistenti oneri economico-finanziari alle imprese destinatarie del regolamento. Per tale motivo, nonché per le ovvie esternalità ambientali positive, in un contesto dove le tematiche "verdi" sono all'ordine del giorno, ho ritenuto opportuno esprimere il mio parere favorevole alla risoluzione del collega.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − I voted against. The report by the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety (supported by the Greens) maintained the 147g/km 2020 target of the existing regulation but introduced a 2025 target with an indicative range of 105g/km to 120g/km as the average fleet CO2 emission of new light commercial vehicles – to be confirmed by a review. The report allowed for super-credit scheme to be extended.

The committee also adopted a requirement for speed-limiter devices as of 1 January 2014, with a maximum speed of 120km/h. In the first-reading agreement concluded with the Irish Council Presidency, Parliament agreed to drop super-credits and speed limiters. The Council would not agree to additional text in the recital on comparability of trajectory to 2017-2020, or 3-4% per annum compared to 2012 for 2025, to match the outcome of the provisional agreement on car CO2 emissions concluded the night before. The agreement was not supported by the Greens/EFA as it did not give sufficient guidance for a future target to ensure a steeper improvement in vehicle technology and the reduction of emissions. The ALDE rapporteur, the EPP and the ECR supported the outcome; the Greens/EFA and GUE were against. In the vote in the Environment Committee, the S&D also voted in favour of the deal.

  Licia Ronzulli (PPE), per iscritto. − E' necessario continuare a rendere gli autoveicoli commerciali leggeri in commercio sempre più ecologici, riducendone progressivamente le emissioni inquinanti. Il testo approvato oggi va in questa direzione, introducendo inoltre metodi più affidabili per i controlli delle emissioni di CO2.

  Amalia Sartori (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore della relazione poiché ritengo che l'obiettivo confermato dalla Commissione di ridurre le emissioni di CO2 dei nuovi veicoli commerciali leggeri a 147 grammi per kilometro sia un obiettivo fattibile ed ecologicamente competitivo. Ritengo che questa relazione sia coerente con il regolamento (UE) n. 510/2011 adottato dal Parlamento e il Consiglio nel 2011 e in linea con gli obiettivi europei posti per il futuro. Infatti, nonostante il settore automobilistico stia vivendo un momento di crisi che colpisce l'occupazione e la sua competitività nel mondo, questi obiettivi sono ancora competitivi in quanto danno la possibilità ai costruttori che impiegano "tecnologie innovative" di utilizzare meccanismi flessibili (ovvero un credito fino a 7 grammi di CO2 sulla media dell'intera flotta).

  Salvador Sedó i Alabart (PPE), por escrito. − Hoy, el Parlamento Europeo en pleno ha aprobado una resolución legislativa acorde con los objetivos ambientales para 2020 que limita las emisiones de CO2 de los vehículos comerciales ligeros de fabricantes comunitarios que se deberán alcanzar progresivamente en dos períodos. El sistema adicional de incentivos de los «supercréditos», que compensa la fabricación de modelos «contaminantes» con modelos «no tan contaminantes», seguirá en pie hasta el año 2018, cuando expirará para conseguir el objetivo final en 2020. Además, se ha obtenido el compromiso de la Comisión Europea de adoptar por fin el procedimiento mundial de ensayo de vehículos ligeros definido por las Naciones Unidas.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − Ritengo che l'obiettivo a lungo termine di 147 g CO2/km a partire dal 2020 sia di già piuttosto ambizioso oltre che di recente approvazione e pertanto appoggio la proposta del relatore e della Commissione, anche perché una modifica rischierebbe di porre ulteriori incertezze per gli operatori del settore, e i costruttori in particolare, che hanno già effettuato pesanti investimenti sulla base dell'obiettivo in vigore, mentre una modifica di quest'ultimo graverebbe ulteriormente sulle imprese, che proprio in questi mesi cominciano a uscire dalla grave crisi economica che ha afflitto l'Europa per anni.

Relativamente ai supercrediti, ritengo che essi siano uno strumento importante per stimolare la diffusione di veicoli a basse emissioni di CO2 e pertanto ritengo che essi debbano essere mantenuti in vigore, anche alla luce del fatto che le altre forme di alimentazione a basso tasso di inquinamento hanno una diffusione estremamente residuale rispetto al volume totale del mercato. Infine, per quanto riguarda le ecoinnovazioni, l'endorsement da parte della Commissione trova il mio totale appoggio, dal momento che l'innovazione deve essere il motore pulsante dell'economie europea e la proposta in esame è un ottimo incentivo in tal senso.

  Monika Smolková (S&D), písomne − Aj keď výroba osobných automobilov a ľahkých úžitkových vozidiel prechádza obdobím nebývalých technologických zmien, tieto vozidlá aj naďalej podľa štatistických údajov produkujú približne 15 % emisií CO2 v EÚ vrátane emisií z dodávok palív. Hlasovala som za túto aktuálnu správu, lebo si myslím, že predložené návrhy sa môžu stať dôležitým nástrojom pre splnenie cieľov EÚ v oblasti znižovania celkových emisií skleníkových plynov do roku 2020, 20 % pod úroveň z roku 1990 a v premene odvetvia dopravy na odvetvie eliminujúce emisie uhlíka v súlade s politikou EÚ v oblasti zmeny klímy a Bielou knihou o doprave. Som presvedčená, že opatrenia a postupy, s ktorými prichádza Komisia, môžu viesť aj k dosiahnutiu nižšej spotreby paliva pri osobných automobiloch a ľahkých úžitkových vozidlách, čo by sa v konečnom dôsledku mohlo prejaviť aj na vyššej hospodárskej efektivite a ochrane životného prostredia v jednotlivých členských štátoch EÚ. Podporujem taktiež všetky návrhy Komisie, ktoré predstavujú jasné a stabilné právne prostredie pre investície a ďalší stimul pre výrobcov vozidiel a dodávateľov komponentov, ktorými by sa uvedené ciele dali dosiahnuť.

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − Dit verslag bood een zeer goede kans om het Europese klimaatbeleid te versterken en innovatie in de automobielsector te stimuleren. In de plaats van deze kans te grijpen, is het een zwak compromis geworden. Het voorstel werd in de onderhandelingen met de lidstaten sterk afgezwakt en de traditionele fracties van dit Parlement - christendemocraten, conservatieven, liberalen en ook een deel sociaaldemocraten - hebben het zwakke compromis aanvaard. De doelstellingen zijn allesbehalve ambitieus en bevestigen slechts al eerder vastgestelde limieten voor 2020. Maar ambitieuzere CO2-emissielimieten zijn zowel op economisch als ecologisch vlak de meest zinvolle keuze. Strengere emissielimieten zouden een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de Europese klimaatdoelstellingen en hadden aanzienlijke besparingen kunnen opleveren voor consumenten door verminderd brandstofverbruik (geschat op zo'n €5000 per voertuig). Ook bestaat er op deze manier geen stimulatie voor innovatie en werkgelegenheid. De huidige limieten blijken namelijk al te ruim in vergelijking met de effectieve CO2-emissies en er wordt geen ambitieus pad voor verminderingen van CO2-emissie uitgestippeld. Dit verslag volgt de belangen van de producenten, die vasthouden aan oude productietechnieken en niet vooruit denken, en er wordt niet aan de consumenten of het klimaat gedacht. Ik stem tegen dit verslag.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Ovim izvješćem potvrđujemo cilj od 147 g CO2/km iz lakih gospodarskih vozila, definiran još 2011. godine, u svrhu smanjenja emisija CO2 iz novih lakih gospodarskih vozila do 2020. godine. Dobro je što nismo mijenjali cilj pod pritiskom obje strane – one za smanjenje i one za povećanje cilja. Za proizvođače je važno da imaju stabilne ciljeve kako bi zadržali svoju konkurentnost te se mogli na vrijeme prilagoditi zadanim ciljevima. Prečeste promjene bile bi loše za automobilsku industriju jer joj treba vremena za prilagodbu novim standardima.

Posebno podržavam dio izvješća koji preporučuje olakšice za proizvođače koji proizvode laka gospodarska vozilo sa specifičnim emisijama CO2 ispod 50 g CO2/km, kao i dio kojim bi se podržale kroz olakšice i eko inovacije. Zbog svega navedenog, glasovao sam za ovo izvješće, imajući u vidu klimatske izazove s kojima se suočavamo zbog kojih nam je potrebna dugoročna strategija razvoja koja je održiva ekonomski, a s druge strane, kojom smanjujemo utjecaj na okoliš na najmanju moguću mjeru.

  Catherine Stihler (S&D), in writing. − I support this revision because it confirms a fuel efficiency target for vans for 2020. There is also a commitment to move to an improved testing system which will mean fuel efficiency tests better reflect real-world conditions.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I am pleased to see this agreement approved here today. I believe it is a sensible and balanced one, which rightly maintains the long-term CO2 emissions reduction target of 147g/km by 2020, which was agreed by this House only two years ago.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – J'ai voté en faveur du texte. En 2011, le Parlement européen et le Conseil ont adopté le règlement (UE) n°510/2011, qui vise à réduire les émissions de CO2 des véhicules utilitaires légers neufs. Aux termes de l'article 13, paragraphe 1, dudit règlement, la Commission est tenue de confirmer la faisabilité de l'objectif moyen à long terme de 147g de CO2/km et de définir les modalités permettant d'atteindre cet objectif.

En adoptant sa proposition COM(2012)394 le 11 juillet 2012, la Commission a répondu à la demande des colégislateurs et confirmé que l'objectif de 147g défini à l'article premier, paragraphe 2, du règlement précité était faisable. J'estime que cet objectif à long terme de 147g de CO2/km, s'appliquant à compter de 2020, ne devrait pas être modifié. Il s'agit d'un objectif ambitieux qui n'a été convenu qu'en 2011, moins de deux ans avant l'adoption de la proposition de la Commission en confirmant la faisabilité.

Par conséquent, je soutiens pleinement la proposition de la Commission, confirmant que l'objectif fixé pour 2020 est techniquement réalisable. Je m'oppose à toute modification de l'objectif à long terme existant, à savoir 147g de CO2/km

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − Como parte integrante da estratégia para redução das emissões de CO2 dos veículos comerciais ligeiros novos, o Parlamento Europeu e o Conselho aprovaram em 2011 o Regulamento nº 510/2011, que exige à Comissão que confirme a viabilidade do objetivo 147g de CO2/km a partir de 2020, estabelecendo as modalidades necessárias para tal. Este documento defende que esse objetivo deve ser mantido, uma vez que não houve qualquer alteração das circunstâncias ambientais ou económicas, o ciclo de desenvolvimento dos veículos comerciais ligeiros deve ser tido em conta e, além disso, uma alteração do objetivo minaria a credibilidade em geral dos objetivos a longo prazo. Assim, o relator propõe que, pelo menos, antes de 1 de janeiro de 2018 não seja introduzido um novo objetivo e salienta que antes disso, devem ser tidos em conta os desenvolvimentos tecnológicos e uma eventual redução das emissões de CO2.

  Isabelle Thomas (S&D), par écrit. – Dans le cadre de la stratégie de réduction des émissions de CO2 de véhicules légers en 2011, l'UE a adopté un règlement qui cible les émissions de CO2 des véhicules utilitaires légers neufs vendus sur le marché européen. La loi est semblable à la règlementation en vigueur pour les nouvelles voitures. Ce nouveau règlement limite les émissions de CO2 à une moyenne de de 175 grammes de CO2 par kilomètre avant 2017 et a pour objectif de la limiter à 147 g/km avant 2020. 177 Amendements ont été présentés et 4 compromis ont été soutenus par la majorité des groupes politiques pour confirmer la volonté d'atteindre l'objectif de 2020, ajoutant un objectif supplémentaire pour 2025, celui de parvenir à 105-120 grCO2/km. Je me félicite de son adoption à une grande majorité car il faut garder à l'esprit que cette directive permet également sur un second plan, grâce aux investissements nécessaires, de réduire la consommation de carburant, de conserver une production européenne de premier rang, de favoriser l'innovation technologique tout en profitant à l'environnement. Cette législation est donc clairement bénéfique tant pour les consommateurs que pour l'industrie automobile européenne.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru propunerea de regulament al Parlamentului European și al Consiliului de modificare a Regulamentului (CE) nr. 510/2011 pentru a defini modalitățile de realizare a obiectivului prevăzut pentru anul 2020 de reducere a emisiilor de CO2 produse de vehiculele utilitare ușoare noi. Având în vedere legătura dintre emisiile de CO2 și consumul de combustibil, definirea modalităților de reducere a emisiilor de CO2 produse de vehiculele utilitare ușoare ar putea contribui și la reducerea consumului de combustibil și a costurilor aferente suportate de proprietarii unor astfel de vehicule, într-o manieră rentabilă. Obiectivul prezentului regulament, și anume definirea modalităților de realizare a obiectivului prevăzut pentru anul 2020 de reducere a emisiilor de CO2 produse de vehiculele utilitare ușoare noi, poate fi realizat mai bine la nivelul Uniunii. În conformitate cu analiza tehnică realizată în cadrul evaluării impactului, tehnologiile necesare pentru realizarea obiectivului de 147 g CO2/km sunt disponibile, iar reducerile necesare pot fi obținute la un cost mai mic decât cel estimat în analiza tehnică anterioară. Procedura de acordare a unei derogări pentru micii producători ar trebui simplificată, pentru a permite o mai mare flexibilitate în ceea ce privește momentul în care trebuie depusă o cerere de derogare de către astfel de producători și momentul în care Comisia urmează să o acorde.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Ovaj kompromis smatram pobjedom zdravog razuma te čestitam izvjestitelju na odličnoj ravnoteži između potreba okoliša te potreba proizvođača koju je postigao u izvješću. Također pohvaljujem zalaganja izvjestitelja u smjeru osiguranja dugoročnog cilja od 147 g CO2/km, koji bi se trebao primjenjivati do 2020., istovremeno naglašavajući potrebu zaštite proizvođača kojima bi promjena navedene ciljane emisije koja je dogovorena prije samo dvije godine značajno ugrozila legitimnu potrebu za sigurnošću. Neosporna je činjenica da promjene ciljeva stvaraju nesigurnost za automobilsku industriju te negativno utječu na njezinu globalnu konkurentnost.

Najpozitivnijim dijelom izvješća držim izvjestiteljev napor da se prizna neproporcionalni utjecaj koji usklađivanje s određenim ciljnim vrijednostima ima na male proizvođače, te njegova preporuka da se proizvođači koji su odgovorni za proizvodnju manje od 1 000 novih lakih gospodarskih vozila izuzmu iz područja primjene ciljne vrijednosti smanjenja emisija i plaćanja premije za prekomjerne emisije. Izvješće držim u cijelosti pozitivnim te sam glasovala za.

  Dominique Vlasto (PPE), par écrit. – Je me félicite de l’adoption de cette nouvelle norme européenne d’émissions de CO2 pour les véhicules utilitaires légers. Elles devront être ramenées à 147 gr/CO2/km d’ici 2020, contre 203 gr/CO2/km aujourd’hui. Cet objectif est largement réalisable pour les constructeurs européens qui, d’année en année, grâce à leurs efforts en matière de R&D et au cadre législatif incitatif que le Parlement a mis en place, ont considérablement amélioré leur performance énergétique. Par ailleurs, le système leur laisse une marge de manœuvre puisqu’il s’agit de limite d’émission moyenne par constructeur. Ainsi les constructeurs pourront produire assez de modèles à faibles émissions afin de trouver le juste équilibre avec les véhicules les plus polluants mis sur le marché. Ce système flexible permettra aussi d’offrir une gamme diversifiée aux clients, qui souhaitent des produits adaptés à leurs besoins. Il est donc dans l’intérêt des constructeurs, des consommateurs, et des citoyens, que le Conseil suive la position raisonnable de notre Assemblée, conformément à nos objectifs ambitieux de lutte contre la pollution.

  Jarosław Leszek Wałęsa (PPE), in writing. − I am voting in favour of the report on the proposal for a regulation to reduce CO2 emissions from new light commercial vehicles because I see a prospect for achieving that goal. The report proposes a number of solutions for reducing CO2 emissions from vans. First is the target of 147g/km from 2020. All opinions are consistent that the goal is achievable, and I believe that companies will achieve it without high costs.

I feel satisfied that the proposal excludes smaller vehicle manufacturers with an output of less than 22 000 new light commercial vehicles registered in the Union per year. I should stress that the rapporteur notes the potentially far-reaching consequences of Parliament’s decisions in relation to the functioning of small and medium-sized enterprises which primarily use such vehicles. In addition, the Counsel has set out incentive systems. All these factors help us to have a coherent and clear overview of the challenges for the EU with regard to light commercial vehicles and CO2 emissions.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Od 2014 r. producenci lekkich samochodów dostawczych będą musieli przestrzegać nowych wymagań odnośnie emisji CO2. Od 2017 r. już wszystkie produkowane samochody dostawcze będą musiały być w pełni ekologiczne. Natomiast producenci samochodów dostawczych, które emitować będą mniej niż zakładają przyjęte normy, będą dodatkowo promowani.

Unia Europejska już teraz planuje wprowadzić ograniczenie emisji CO2 także z samochodów ciężkich. Ministrowie środowiska państw członkowskich Unii Europejskiej przyjęli zapisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady określającego normy emisji dla nowych lekkich samochodów dostawczych. W obradach wziął udział Janusz Zaleski, podsekretarz stanu w ministerstwie środowiska, główny konserwator przyrodyprzyrody. Celem regulacji będzie nałożenie na producentów tego typu pojazdów obowiązku zmniejszenia średniego poziomu emisji CO2 pochodzących z nowych, lekkich samochodów dostawczych do 175 g/km począwszy od roku 2014 stopniowo do roku 2017. Oznacza to, że w 2014 roku 70% samochodów będzie musiało spełniać odpowiedni poziom emisji CO2, zaś w kolejnych latach udział procentowy pojazdów będzie wzrastał następująco: 75% w roku 2015, 80% w roku 2016, 100% w roku 2017.

Rozporządzenie przewiduje też wprowadzenie systemu polegającego na promowaniu producentów wprowadzających na rynek samochody emitujące poniżej 50 g CO2/km, czyli tzw. superkredytów. Jednocześnie producenci nie spełniający obowiązków wynikających z przepisów, produkujący pojazdy przekraczające poziom emisji CO2, narażeni będą na ponoszenie opłat z tego tytułu.

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, nel 2011 il Parlamento europeo e il Consiglio hanno adottato il regolamento (UE) n. 510/2011, che mira a ridurre le emissioni di CO2 dei nuovi veicoli commerciali leggeri. Ai sensi dell'articolo 13, paragrafo 1, del regolamento, la Commissione è tenuta a confermare la fattibilità dell'obiettivo a lungo termine di 147 g CO2/km per le emissioni medie dei veicoli commerciali leggeri nuovi a decorrere dal 2020 e a definire le modalità per raggiungere tale obiettivo. Al riguardo ho espresso il mio voto favorevole alla relazione del collega Krahmer che, sostenendo la proposta della Commissione, conferma la fattibilità tecnica dell'obiettivo 2020.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − O Regulamento (UE) nº 510/2011, que visa reduzir as emissões de dióxido de carbono (CO2) dos veículos comerciais ligeiros novos, estabelece que a Comissão Europeia deverá confirmar a viabilidade do objetivo médio de longo prazo para a frota, 147g de CO2/Km a partir de 2020, e estabelecer as modalidades para atingir esse objetivo. O relator propõe que não seja introduzido um novo objetivo para o período após 2020 antes de 2018, pelo menos. Altura em que deverá estar totalmente operacional um novo ciclo de ensaios (Procedimento de Ensaio Globalmente Harmonizado para Veículos Comerciais Ligeiros), que deverá ser adotado em 2014, e que se confirme o objetivo de 147g de CO2/Km a partir de 2020. A proposta apresentada é muito pouco ambiciosa e insatisfatória, já que não acrescenta muito ao próprio Regulamento, a não ser propor supercréditos para veículos com baixos níveis de emissões e concordar com a abordagem da Comissão Europeia em manter a ecoinovação na proposta.

6.5. Програма „Потребители“ за периода 2014—2020 г. (A7-0214/2012 - Robert Rochefort)

Oral explanations of vote

  Biljana Borzan (S&D). - Gospodine predsjedniče, Europska unija u osnovi je tržište od 500 milijuna potrošača. Stoga se potrošačka prava moraju smatrati jednim od temelja Unije. Cilj ove regulative je povećati razinu zaštite potrošača što će u konačnici doprinijeti povećanju potrošnje i gospodarskom rastu.

Nacrt programa predviđa nekoliko konkretnih kvalitetnih mjera. Unapređenje sustava upozorenja na štetne proizvode RAPEX je od ključne važnosti jer se pokazalo učinkovitim. Europske i nacionalne udruge za zaštitu potrošača smatram da treba i dalje materijalno pomagati budući da su u nekim slučajevima pokazale da su i učinkovitije od službenih tijela. Isto tako podržavam povećanje sredstava za financiranje europskih potrošačkih centara kao mjesta za rješavanje prekograničnih sporova.

Osim na informiranost potrošači imaju i pravo na jednakost, zato moram naglasiti kako naš posao po ovom pitanju neće biti gotov dok god svaki proizvod ne bude iste kvalitete u svim zemljama Unije.

  Oleg Valjalo (S&D). - Gospodine predsjedniče, ekonomska kriza koja je pogodila gotovo sve zemlje članice Europske unije ukazala nam je na niz nedostataka od kojih još uvijek trpi naš pokušaj da stvorimo jedinstveno tržište koje će u isto vrijeme biti i sasvim dinamično i sasvim efikasno. Navedeni su se nedostaci posebno negativno odrazili na povjerenje potrošača i to osobito u pitanjima kvalitete, sigurnosti i zdravstvene ispravnosti proizvoda. Zato vrlo rado podržavam ovo izvješće jer vjerujem da će ono pridonijeti ne samo učvršćivanju potrošačkih prava, nego i povratku jačeg povjerenja u funkcionalnost i operativnost jedinstvenog europskog tržišta.

U suštini je ovo izvješće instrument kojim se u isto vrijeme pokušavaju otkloniti neki očiti nedostaci u funkcioniranju našeg tržišnog modela, ali je i mehanizam kojim se nastoji u centar postaviti svakog potrošača i njegova individualna prava. To je pohvalno i to je dobro. Dapače, s obzirom da potrošnja čini gotovo 56% bruto društvenog proizvoda Europe, naša je dužnost i obveza prava potrošača stalno osnaživati.

Zaključno samo još jedna rezervacija. U proračunskom smislu višegodišnji program za potrošače relativno je skroman i svakako se treba pobrinuti da se sredstva koja su mu dodijeljena utroše na najefikasniji način. Unatoč ovoj rezervaciji, kako sam i rekao, podržavam navedeno izvješće.

  Anna Maria Corazza Bildt (PPE). - Mr President, I support the Consumer Programme, because it enhances consumer freedom of choice and the safety of products. People want to know what they are buying. Finally we have a budget that gives the possibility specifically to boost cross-border cooperation in Europe for product safety, better awareness of consumer rights and the possibility to enhance informal dispute resolution.

Better information will also make it possible to compare not only prices but also quality and sustainability. Too often it is the ‘red tag price’ that drives consumption, when it should also be what the product contains. We should, of course, use all possible innovative solutions the digital world gives us to increase traceability, transparency and safety. I am happy that the programme also focuses on vulnerable consumers such as children, and I invite and encourage stakeholders and all consumer organisations to implement the programme and particularly to avoid misleading marketing aimed at children.

  Dubravka Šuica (PPE). - Gospodine predsjedavajući, želim pozdraviti ovaj prijedlog budući da se njime uspostavlja strateški okvir za financiranje potrošačke politike u sljedećih šest godina, potrošačima se omogućuje bolja zaštita njihovih prava, informirani su o mogućnostima i načinima njihove zaštite. Ujedno se iskorištavaju prednosti jedinstvenog tržišta. Ako jedinstveno tržište dobro funkcionira, raste povjerenje potrošača u prekogranične transakcije i imat će pozitivan učinak na tržišno natjecanje i na korist svih građana Europske unije pa tako i Hrvatske, koja se tek našla pred izazovima i prednostima koje sa sobom takvo tržište donosi. Potrošači moraju imati povjerenje u kvalitetu robe i usluga na tržištu Europske unije, ali i u nadzor samog tržišta. Ipak, predloženi budžet od samo 197 milijuna eura je prilično skroman pa bi trebalo razmisliti o njegovom povećanju želimo li zaista provesti ciljeve navedene u ovome programu.

  Roberta Angelilli (PPE). - Signor Presidente, un'efficace politica dei consumatori può contribuire a migliorare la vita di noi cittadini ma anche a rendere più competitiva l'economia europea, proprio perché sono i consumatori ad essere il fulcro del cambiamento economico, poiché le loro scelte incentivano l'innovazione e l'efficienza.

Con centonovantasette milioni di euro a disposizione per questo programma, sarà necessario continuare ad assicurare un livello elevato di protezione dei consumatori e a sostenere gli obiettivi della strategia Europa 2020 per la crescita, la competitività ma anche per la digitalizzazione del mercato interno, soprattutto per quanto riguarda il commercio al dettaglio.

Una regolamentazione migliore, più sicura, più trasparente non potrà far altro che aumentare la fiducia dei consumatori nei prodotti, negli operatori, nei servizi, nelle tecnologie e nei metodi di vendita, il tutto a vantaggio dell'economia europea.

  Davor Ivo Stier (PPE). - Gospodine predsjedniče, podržavam ovo izvješće svjestan, naravno, važnosti koju potrošnja ima u ukupnom udjelu u BDP-u Europske unije. Dakle, potrošnja naših građana čini gotovo 56 % BDP-a EU-a. Međutim, prema podacima Eurobarometra samo 50 % naših građana se osjeća dobro informirano o pravima potrošačima odnosno da je dovoljno zaštićeno u tom smislu. Stoga je izuzetno važno da se i ovakvim zakonodavstvom to poboljša, da se poboljša i informiranost naših građana iako se slažem s izvjestiteljem da je upitno u kolikoj će mjeri ovaj budžet od samo 189 milijuna eura omogućiti da Europska komisija provede adekvatno program koji je namijenila. U svakom slučaju, podržavam ovo izvješće za program zaštite potrošača do 2020. godine.

  Erminia Mazzoni (PPE). - Signor Presidente, il programma 2014-2020 per i consumatori risponde molto bene anche alla sfida dei tagli alle risorse messe a disposizione, che ha colpito tutte le politiche europee. L'obiettivo che si pone questo programma è quello di rafforzare i consumi, partendo dal presupposto che la crescita dipende in maniera preponderante dal volume dei consumi. Questo programma punta opportunamente sugli elementi di qualità – tutela della salute, tutela dei diritti dei consumatori, trasparenza con una maggiore informazione. Si vuole cioè garantire, attraverso le misure messe in campo con questo programma, che il consumatore tragga vantaggio dal mercato unico attraverso delle scelte consapevoli.

Elementi di estremo apprezzamento, credo, siano contenuti nell'attenzione dedicata alla tracciabilità dei prodotti, perché attraverso di essa si dà contenuto al "Made in", che altrimenti sarebbe un contenitore vuoto.

Due elementi di dubbio. Il primo è la tracciabilità nell'e-commerce: poca attenzione viene dedicata a questo capitolo e il secondo è la risoluzione stragiudiziale delle controversie. Per questi due punti di incertezza io riservo delle valutazioni alla verifica di metà periodo ma il mio voto di oggi è stato convintamente favorevole. Ringrazio il collega Rochefort.

  Andrej Plenković (PPE). - Gospodine predsjedavajući, podržavam izvješće našega kolege Rocheforta i zahvaljujem mu na uloženom trudu upravo u ovaj program za potrošače u razdoblju 2014. – 2020. te cijenim ocjene koje je u svom uvodnom izlaganju iznio povjerenik Mimica, koji je i odgovoran za provedbu ovoga programa koji u idućih sedam godina ima na raspolaganju 189 milijuna eura.

Potrošači u Europskoj uniji pridonose čak 57 % ukupnog bruto društvenog proizvoda. To dovoljno govori o značaju da oni svoje odluke moraju donositi na informiran način i stoga ovaj program stavlja akcente na zaštitu potrošača, na njihovo informiranje i obrazovanje, na njihova prava i pravnu zaštitu te ono što je najvažnije – ostvarivanje prava. Posebno mi se čini bitnim da se s europske razine pomognu organizacije za zaštitu potrošača na nacionalnoj razini te da se vodi računa o zaštiti potrošača na Internetu.

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, in Adam Smith’s view, prosperity rested on just three elements: peace, easy taxes and the tolerable administration of justice. The European single market really should rest on just two: mutual product recognition built upon enforceable contracts. That is all you need; we do not need hundreds of Commissioners and thousands of officials and MEPs building a higher and higher edifice of regulation.

What has happened as we have gone down this road of introducing environmental, social and other standards is that, in practice, we erect barriers to entry. We allow – and I think all of us know this privately – the EU institutions to become a honeypot for lobbyists and corporate interests of all kinds wanting to extend costs that they happen to meet already to all of their prospective competitors. Thus we have the opposite of a single market. Instead of extending consumer choice, we end up reducing it in the interests of a handful of big corporate producers, and then we wonder why we are getting poorer.

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, uma vez que considero que o propósito do Programa Consumidores para 2014-2020 é o de capacitar aos consumidores europeus de um maior poder de informação que suporte escolhas esclarecidas. A disponibilização de mais informação aos consumidores ajuda a fortalecer a confiança e crescimento do Mercado Interno da UE. Considero que deve ser dada prioridade a questões como a segurança, disponibilização de mais informação acerca dos conteúdos e origem dos produtos que consumimos. Defendo que se informe melhor os consumidores sobre os seus direitos, através da disponibilização de informação e promoção de programas nacionais, regionais e locais de apoio e esclarecimento. Em suma, acredito ser imperativo promover um mercado mais transparente e seguro para os consumidores.

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − Salut faptul că programul privind protecția consumatorilor pentru perioada 2014-2020 ia în considerare provocările sociale, economice și tehnice curente. Este însă important ca programul să beneficieze de un buget adecvat, astfel încât să asigure un grad ridicat de protecție reală pentru toți consumatorii. De asemenea, este vital ca Uniunea Europeană să elimine orice fel de bariere din calea funcționării corespunzătoare a pieței interne și să sporească încrederea cetățenilor în piața unică.

Pe de altă parte, înțelegând condițiile curente datorate restricțiilor bugetare, susțin adoptarea programului privind protecția consumatorilor pentru perioada 2014-2020 în această formă, cu mențiunea că o scădere a bugetului pentru acest program este de neacceptat, iar utilizarea eficientă a fondurilor puse la dispoziție este esențială.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Il s'agit ici de la définition du nouveau programme politique en faveur des consommateurs pour la période 2014-2020. L'objectif consiste à protéger le consommateur à travers quatre priorités: la sécurité, l'information et l'éducation, le droit de recours et le respect de la législation. Je pense qu'un accord satisfaisait a été atteint sur ce dossier, avec notamment l'inclusion de la demande du Parlement visant à ce que le consommateur puisse avoir accès à des sites internet de comparaison de prix. J'ai donc voté en faveur de ce rapport, présenté par mon collègue Robert Rochefort.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą, kurio tikslas –parengti ES veiksmų finansinę programą vartotojų reikalų politikos srityje 2014–2020 m. ir taip išlaikyti aukštą vartotojų apsaugos lygį. Vartotojų programa bus remiama ES vartotojų reikalų politika. Programa siekiama, kad bendrojoje rinkoje svarbiausi būtų vartotojai, visų pirma: užtikrinant didesnį produktų saugumą, gerinant vartotojų informuotumą, švietimą ir teisių išmanymą, įtvirtinant vartotojų teises ir užtikrinant veiksmingas žalos atlyginimo priemones, visų pirma taikant alternatyvų ginčų sprendimo būdą bei užtikrinant teisių įgyvendinimą tarpvalstybiniu lygmeniu. Pritariu išdėstytiems siūlymams skirti daugiau dėmesio informavimo ir švietimo iniciatyvoms, kad vartotojai, visų pirma jaunimas, išmanytų savo teises. Būtina toliau plėtoti faktinių duomenų bazę, siekiant tobulinti tiek ES, tiek nacionalinę vartotojų reikalų politiką, taip pat Vartotojų rinkų rezultatų suvestinę, kurioje nurodomos vartotojus Europoje nuvylusios rinkos. Taip pat svarbu kuo greičiau įgyvendinti teisės aktus, kuriais siekiama didinti vartotojų teises, ir baigti kurti alternatyvaus ginčų sprendimo sistemą.

  Erik Bánki (PPE), írásban. − Az Európai Parlament ma nagy többséggel megszavazta azt a javaslatot, amely az Unió 2014–2020-as időszakra szóló fogyasztóvédelmi politikája számára törekszik finanszírozási keretet teremteni. Kiemelten fontosnak tartom a fogyasztóvédelem megerősítését, különös figyelemmel a digitális piac fejlődésére, valamint az adatvédelem és a tisztességtelen kereskedelmi gyakorlatok esetében. A fogyasztói jogok eredményes érvényre juttatásához hozzáférhető és eredményesen működő jogorvoslati rendszer szükséges. Fontos továbbá a gazdasági válság után kialakult piaci környezetben, ahol a fogyasztóknak bonyolult kérdésekben kell döntéseket meghozniuk, hogy megbízható és ellenőrizhető tájékoztatás álljon rendelkezésükre, ill. hogy esetleges jogviták felmerülése esetén azok alternatív rendezésére szolgáló platform is működjön. A jogszabálytervezet a fent említett tartalommal került elfogadásra, melyet szavazatommal támogattam.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Abbiamo votato a favore di questa proposta che mira a garantire un elevato livello di tutela dei consumatori, grazie ad uno stanziamento annuo di 25 milioni di euro per sette anni. In parte tali risorse serviranno a sostenere l'attività delle organizzazioni di consumatori a livello europeo, di cui ognuno riconosce l'importanza per la divulgazione delle informazioni, l'assistenza ai consumatori nell'esercizio dei loro diritti, nonché per il contributo nella fase di elaborazione degli interventi legislativi.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах в полза на предложението на Комисията за нов регламент относно програма „Потребители“ за периода 2014 – 2020 г., тъй като то предоставя достатъчно пълна и всеобхватна защита на потребителите и вътрешния пазар.

Обаче бях против алтернативното предложение, на което липсваше достатъчно яснота по някои основни въпроси. Подобен правен акт е изключително важен за здравето на потребителите, както и за защитата на техните интереси.

През последните години нуждата от подобен акт се усещаше осезаемо с оглед на остарелите разпоредби на предшестващите го правни уредби.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Ho votato a favore della relazione Rochefort sul "Programma per la tutela dei consumatori 2014-2020". Ritengo questo testo molto equilibrato; importantissimo lo stanziamento previsto di 188 milioni di euro per il finanziamento di politiche più efficaci a difesa dei consumatori.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes juo Parlamentas pritaria ES Vartotojų programai 2014–2020, su tam tikrais savo pasiūlymais ir pataisymais. Remiantis šia programa, ES įsipareigoja ir toliau skirti lėšų vartotojų apsaugai, švietimui bei informavimui, visų pirma, dėmesį skiriant rinkose siūlomų prekių ir paslaugų saugumui. Viena iš Parlamento pasiūlytų naujovių vartotojų teisių apsaugos srityje ateinančiais metais – interneto svetainės, kuriose būtų vartotojams teikiami palyginami, patikimi ir lengvai prieinami duomenys apie kainas, paslaugų kokybę ir tvarumą. Pranešime taip pat siūloma teikti finansinę paramą Europos vartotojų organizacijoms kartu didinant pajėgumus ir skatinant keitimąsi gerąja patirtimi, vartotojų tyrimus ir vartotojų informavimą vietos, regionų, nacionaliniu ir Europos lygmenimis veikiančioms vartotojų organizacijoms.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour soutenir le résultat des négociations en trilogue au sujet du rapport de M. Rochefort portant sur le programme "Consommateurs" pour la période 2014-2020. Le dossier ne pose aucun problème à ce stade des négociations et sera un enjeu majeur pour la protection des consommateurs dans l'avenir.

  Arkadiusz Tomasz Bratkowski (PPE), na piśmie. − W głosowaniu poparłem utworzenie programu ochrony konsumentów na lata 2014–2020. Uważam za niezbędne zapewnienie 500 mln konsumentów w Unii Europejskiej odpowiedniej ochrony ich interesów. Powyższy program zapewnia im możliwość dochodzenia swoich praw w przypadku ich łamania oraz wspiera konsumentów przy sposobach ich egzekwowania. Sprawą nadrzędną jest dostarczenie klientom wiarygodnych informacji o cenach oraz jakości danych produktów.

W tym miejscu ogromną rolę mają do odegrania europejskie organizacje konsumenckie czy też porównawcze portale internetowe, które stanowiłyby platformę wymiany dobrych praktyk. Popieram również inicjatywę utworzenia Europejskiego Centrum Akredytacji dysponującego bazą informacyjną na temat wiarygodnych przedsiębiorstw prowadzących działalność internetową, co przełożyłoby się na większe zaufanie konsumentów do dokonywania zakupów w sieci. Program przewiduje również stworzenie unijnej platformy rozwiązywania sporów konsumenckich w sieci, gdzie będzie również miejsce na składanie skarg oraz wymianę informacji, tak aby ułatwić europejskim klientom skuteczne egzekwowanie praw.

Jestem za przyjęciem powyższego dokumentu, ponieważ poprzez utworzenie odpowiednich instrumentów administracyjnych pomaga on w skutecznym wykryciu nieprawidłowości prawnych oraz przeciwdziałaniu im. Tym samym zapewnia konsumentom Unii Europejskiej wysoki poziomu ochrony ich praw i interesów.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore del nuovo programma per la tutela dei consumatori che sarà valido dal 2014 al 2020. Va considerato prioritario il rafforzamento della partecipazione dei consumatori al mercato europeo e della fiducia in tale mercato. Concordo con i tre obiettivi che sono stati fissati: gli obblighi giuridici vincolanti, l'assistenza su questioni transfrontaliere e le attività integrative a livello nazionale. Per quanto attiene la dotazione organica di 188,8 milioni di euro, concordo con le associazioni europee dei consumatori che avrebbero auspicato la disponibilità di somme maggiori.

  Joseph Cuschieri (S&D), bil-miktub. − Ivvutajt favur dan ir-regolament għax nemmen li għandna inżidu is-setgħat lill-konsumaturi. Ninsab kuntent li matul in-negozjati bejn il-Kunsill u l-Kummissjoni, il-Parlament Ewropew insista fuq l-importanza ta' inizzjattivi li jkabbru it-trasparenza tas-swieq. Fil-futur, il-konsumaturi se jkuni f'pozizzjoni aħjar biex iqabblu offerti dwar prodotti u servizzi bħal, pereżempju kif naraw fl-emendi IMCO numri 67 u 68. Aktar minn hekk, 'il quddiem għandu jkollna l-għodda biex nindunaw bil-każijiet fejn jonqsu l-istandards sabiex nindirizzawhom fl-interess tal-konsumatur. Hu essenzjali li l-konsumaturi jkunu dejjem f'pozizzjoni li jeżerċitaw id-drittijiet taghhom skont il-liġijiet Ewropej kif ukoll li jkollhom id-dritt jiddefendu l-interessi tagħhom skont il-liġi. Ninsab kuntent ukoll, fit-twettiq ta' din il-ħidma, dan il-Parlament qed jimmira li jgħin fit-twettiq tal-istrateġija Ewropea 2020.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Consider că programul privind protecția consumatorilor pentru perioada 2014-2020 trebuie să asigure un nivel ridicat de protecție a consumatorilor și să sprijine pe deplin ambițiile Strategiei Europa 2020, în ceea ce privește creșterea și competitivitatea, integrând preocupările specifice ale acesteia referitoare la agenda digitală pentru Europa, pentru a asigura că digitalizarea conduce realmente la un nivel superior de bunăstare a consumatorilor, la creștere sustenabilă, prin trecerea la modele de consum mai sustenabile, la integrarea socială, prin luarea în considerare a situației specifice a consumatorilor vulnerabili și a nevoilor populației îmbătrânite, precum și la reglementarea inteligentă, prin monitorizarea pieței de consum, în vederea elaborării unor reglementări inteligente și punctuale.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Je soutiens l'établissement du programme "Consommateurs" pour la période 2014-2020, afin de leur garantir un haut niveau de protection sur le marché européen. Il est notamment légitime, comme le souligne très justement ce rapport, d'œuvrer en vue d'un renforcement des droits et des voies de recours des consommateurs en cas de litige. De même, le développement d'organes de règlement extrajudiciaire des litiges est une proposition intéressante pour répondre à cet objectif.

  Ioan Enciu (S&D), par écrit. – J’ai voté en faveur du règlement visant à établir un cadre de financement des actions de l'Union pour la politique des consommateurs pour la période 2014-2020. Ce règlement vise à financer des actions destinées à garantir le maintien, au sein de l'Union européenne, d'un haut niveau de protection des consommateurs et à permettre à ces derniers de mieux faire valoir leurs droits. Avec 500 millions de consommateurs, dont les dépenses représentent 56 % de son PIB, l’Union européenne a tout intérêt à renforcer sa politique en matière de protection des consommateurs. Le renforcement des droits, de la protection et des capacités des consommateurs européens est une manière de stimuler l’innovation et la croissance en étant exigeants sur les prix, la qualité et le service. Les entreprises qui répondent à ces attentes seront les mieux placées pour résister aux pressions du marché mondial. Ce règlement doit permettre à l'Union de répondre aux nouveaux défis posés par la politique des consommateurs pour la période 2014-2020.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour of this report on the 2014-2020 Consumer Programme. Wales benefits from the free movement of goods within the European Union. We have to be sure that those goods are safe and that consumers’ rights are protected. This regulation allows consumer organisations to play an active role, and this is to be welcomed.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − O direito dos consumidores e a sua proteção na legislação comunitária é um dos pilares principais do funcionamento do mercado interno. Se entendo que uma adequada proteção e segurança dos consumidores é fundamental para o correto funcionamento dos mercados e para o comércio, também considero que essa proteção deverá ser tão uniforme quanto possível na União e ter um adequado financiamento. A proposta de regulamento da Comissão visa estabelecer um quadro de financiamento das ações da UE no âmbito da política dos consumidores, para o período 2014-2020, o qual prevê um orçamento de 175 milhões de euros para 7 anos. Esta proposta parece garantir um alto nível de proteção dos consumidores na União Europeia e permitir um maior respeito pelos seus direitos.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. − O relatório elaborado pela colega Robert Rochefort debruça-se sobre a proposta de regulamento do Parlamento Europeu e do Conselho relativo ao Programa Consumidores 2014-2020. O Programa coloca no centro do mercado único o consumidor no pleno uso dos seus direitos. Os consumidores devem estar bem informados sobre os seus direitos e formas de os exercer, e confiar totalmente nos vários intervenientes do mercado único. Esta é a forma de potenciarmos o crescimento económico na UE. Para tal, deve contribuir para a proteção da saúde, da segurança e dos interesses económicos dos consumidores, para além de promover o direito destes à informação, à educação e à organização em defesa dos seus interesses. A informação e a participação do consumidor constituem prioridades transversais e por conseguinte, têm de estar presentes, sempre que possível, em todas as ações financiadas no âmbito do programa e agrupadas segundo os seguintes quatro objetivos: Segurança, Informação e educação, Direitos e reparação, Aplicação da legislação.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Este relatório é sobre a proposta de criação de um programa plurianual Consumidores para o período de 2014-2020. Este programa tem o objetivo de contribuir para assegurar a proteção dos consumidores, habilitá-los e colocá-los no centro do mercado interno. Há um pressuposto falacioso que frequentemente enquadra os debates que aqui temos sobre a política de defesa dos consumidores: quanto mais se aprofundar o mercado único, quanto mais se aprofundarem as sucessivas agendas liberalizadoras da UE, quanto mais se aprofundar a concorrência, mais salvaguardados estarão os direitos dos consumidores. A realidade, porém, denuncia esta falácia. O mercado interno, ou seja, as políticas de liberalização, privatização e desregulamentação da economia significaram para os países economicamente mais vulneráveis, como Portugal, a destruição da sua capacidade produtiva, a diminuição das suas exportações, o aumento das importações em setores como a energia e a alimentação, que os deixaram em situações de extrema dependência externa. Este regulamento está em plena sintonia com a falácia anteriormente referida e com os seus objetivos gerais: privatização dos setores da energia, dos transportes, dos correios, das telecomunicações, da banca, dos seguros, a liberalização de serviços públicos essenciais. Tudo resultando em menor proteção dos consumidores.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), in writing. − The 2014-2020 Consumer Programme will ensure better protection for EU consumers. The funding budgeted for the programme will be used to give EU consumers better information on their rights and the best way of exercising them. The new programme will also mean that consumers, no matter what Member State they come from, will enjoy a common set of core consumer rights.

  Mikael Gustafsson (GUE/NGL), skriftlig. − Jag har lagt ned min röst. Programmet har positiva inslag som syftar till ökat konsumentskydd och bättre tvistlösningsmekanismer. Men negativt är att hela grundidén bygger på total tilltro till den inre marknaden och man kräver dessutom mer pengar till EU:s budget. Av den anledningen kan jag varken rösta för eller emot programmet. Jag väljer att lägga ner.

  Małgorzata Handzlik (PPE), na piśmie. − Udział obywateli w jednolitym rynku jest niezbędny, aby w pełni mogli oni korzystać ze swoich praw. Niemniej jednak obywatele muszą mieć zaufanie do jednolitego rynku i czuć się bezpiecznie funkcjonując w jego ramach. Dostrzegamy ogromne znaczenie firm dla gospodarki europejskiej, ale konsumenci są przecież drugą stroną tego medalu. Dokonując zakupów napędzają ekonomię (mówimy tutaj o wydatkach rzędu 56% PKB), dlatego ogólne bezpieczeństwo produktów jest kluczowe.

Cele, wokół których program ochrony konsumenta na lata 2014-2020 się skupia, są określone tak, aby to bezpieczeństwo zwiększyć, a także, aby zapewnić konsumentom informacje o prawach, które im przysługują.

Niemniej ważne są systemy rozstrzygania sporów. W tym zakresie Parlament przyjął odpowiednie regulacje ADR i ODR. Te mechanizmy rozwiązywania sporów muszą być dostępne, aby zapewnić korzystanie z nich przez jak największą liczbę osób – i tutaj program również odegra rolę. Ważne będzie roczne planowanie wydatkowania środków, aby jak najskuteczniej realizować określone cele pomimo ograniczeń budżetowych.

Poparłam sprawozdanie, gdyż jestem przekonana, że w czasach, kiedy rynek jest coraz bardziej złożony, program przyczyni się do zwiększenia udziału konsumentów i zaufania do europejskiego jednolitego rynku.

  Brice Hortefeux (PPE), par écrit. – Face à la multiplication des abus et des arnaques sur des sites d’achat sur internet, l’Union européenne a décidé de lancer un nouveau programme destiné à mieux informer et mieux protéger les consommateurs. L’objectif est donc de garantir que les citoyens bénéficient pleinement des avantages du marché unique tout en limitant les désagréments. Il faut savoir que les dépenses des consommateurs représentent en effet 56% du PIB de l’UE. Le programme doté de 189 millions d’euros pour la période 2014-2020 vise donc à renforcer la sécurité, l’information et l’éducation des consommateurs mais aussi à préciser les droits et les voies de recours et à faire respecter la législation. Compte tenu du nombre de réclamations que les députés européens reçoivent de la part de citoyens dupés et découragés, il nous reviendra, à mi-parcours, de nous assurer que ces actes sont suivis d’effets.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau siūlymui, kuriuo siekiama parengti Europos Sąjungos veiksmų finansinę programą vartotojų reikalų politikos srityje 2014–2020 m. ir taip išlaikyti aukštą vartotojų apsaugos lygį. Programa siekiama užtikrinti didesnį produktų saugumą, gerinant vartotojų informuotumą, švietimą ir teisių išmanymą, įtvirtinant vartotojų teises, užtikrinant veiksmingas žalos atlyginimo priemones, taikant alternatyvų ginčų sprendimo būdą bei užtikrinant teisių įgyvendinimą tarpvalstybiniu lygmeniu. ES vartotojai turi turėti galimybę naudotis prekėmis ir paslaugomis būdami užtikrinti, kad ES vykdoma veiksminga rinkos stebėsena. ES vartotojai privalo būti visapusiškai informuoti apie savo teises ir jų įgyvendinimo būdus.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Kicsit a „melyik ujjamat harapjam” szituáció. Fontos célt szolgál a jelentés, ez a fogyasztók jogainak védelme. Másrészről pedig az internetes kereskedelem elősegítése révén a perifériás országokat inkább hátrányosan érinti, mert valószínűbb, hogy nem a centrum országok polgárai vásárolnak az újonnan csatlakozottak web-áruházaiban, hanem fordítva. Ez utóbbi eddig is megvalósult, a fogyasztókat pedig védeni kell.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Gli obiettivi indicati dalla presente relazione, tra cui quelli finalizzati ad incoraggiare la modernizzazione del Sistema RAPEX, a concentrare lo scambio di agenti su settori a rischio, e a realizzare una struttura più stabile rispetto all’attuale sistema di coordinamento informale (PROSAFE), vanno accolti positivamente e si indirizzano sulla linea di una crescente semplificazione. Nel campo della tutela dei consumatori, ulteriori passi dovranno essere compiuti in materia di informazioni e per assicurare loro assistenza nell’esercizio dei propri diritti. In tal senso, ritengo che il provvedimento posto al voto odierno dell'Aula proceda con efficacia nella giusta direzione.

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Consumatorii din Uniunea Europeană reprezintă motorul de creștere al Uniunii, de aceea este importantă asigurarea unui nivel ridicat de protecție a acestora împotriva riscurilor și amenințărilor pe care nu le pot preveni ca persoane particulare. Piața internă are potențialul de a deveni cea mai mare piață cu amănuntul din lume, însă în prezent aceasta rămâne puternic fragmentată de-a lungul frontierelor naționale, formând mai multe mini-piețe.

Consumatorii au o lipsă de încredere în achizițiile transfrontaliere. Piețele care răspund mai eficient cerințelor consumatorilor vor fi mai performante din punctul de vedere al competitivității și al inovării. Susțin programul pentru protecția consumatorilor pentru perioada 2014 - 2020, deoarece consider că este vital pentru eliminarea obstacolelor directe și indirecte din calea funcționării corespunzătoare a pieței interne și sporirea încrederii cetățenilor în acest sistem, în special în cazul cumpărăturilor transfrontaliere.

De asemenea, programul ar sprijini ambițiile Strategiei Europa 2020 în ceea ce privește creșterea și competitivitatea, prin asigurarea unui nivel superior de bunăstare a consumatorilor, prin trecerea la modele de consum mai sustenabile și prin luarea în considerare a situației specifice a consumatorilor vulnerabili și a nevoilor populației îmbătrânite.

  Ivana Maletić (PPE), napisan. − Sigurnost i zaštita ekonomskih interesa potrošača glavni je cilj programa za potrošače 2014. – 2020. Jedna od mjera u tom kontekstu je donošenje regulative kojom bi se osigurao set osnovnih prava potrošača uključujući i pravo na točnu informaciju prije negoli se potrošač financijski obveže. Posebna pažnja posvećuje se važnosti monitoringa koji se provodi kroz sustave EU-a kao što je RAPEX, sustav brze razmjene službenih obavijesti o mjerama i radnjama po pitanju neprehrambenih proizvoda koji predstavljaju ozbiljan rizik za zdravlje i sigurnost potrošača.

U sklopu mjere informacije i edukacije predlaže se razvoj baze podataka u kojoj bi se pratila kršenja prava potrošača na određenim tržištima što bi omogućilo razmjenu znanja, iskustava i sprječavanje ponavljanja kršenja prava. Proračun programa je 189 milijuna eura kroz 7 godina, odnosno 0,05 eura godišnje po potrošaču i stoga je pažljivo raspoređen prema ciljevima, dajući prioritet sigurnosti potrošača.

Obveza Republike Hrvatske kao države članice je osigurati sigurnost proizvoda koji su stavljeni na hrvatsko tržište, kao i proizvoda koji ulaze na zajedničko tržište EU-a iz trećih zemalja. Gospodarski inspektori državnog inspektorata u 2012. godini utvrdili su 26 967 povreda propisa, što pokazuje da je važno intenzivno raditi na zaštiti potrošača koristeći različite mjere, u čemu ovaj program pomaže te ga podržavam.

  Clemente Mastella (PPE), per iscritto. − Appoggiamo questa relazione che si prefigge di garantire il mantenimento, in seno all'Unione europea, di un elevato livello di tutela dei consumatori, nonché di consentire a questi ultimi di fare miglior uso dei loro diritti. Occorre sottolineare che il regolamento in questione deve poter permettere all'Unione di rispondere alle nuove sfide poste dalla politica dei consumatori fino al 2020. In questo senso è dunque opportuno orientarlo maggiormente verso il futuro, insistere sugli obiettivi della strategia Europa 2020 e includere nel progetto un riferimento all'"Agenda dei consumatori", che definisce il quadro strategico della politica dei consumatori nei prossimi anni.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Cette proposition vise à garantir le maintien au sein de l'Union européenne d'un haut niveau de protection des consommateurs et à permettre à ces derniers de mieux faire valoir leurs droits. Force est de constater que le compte n'y est pas. Pas une critique n'est émise concernant le fonctionnement actuel. Le rapport rappelle qu'il vise avant tout à l'élimination de tout obstacle direct et indirect au bon fonctionnement du marché intérieur, à la compétitivité et à la croissance. Pour la protection des consommateurs ça commence mal. Il s'agit au mieux de les aider à «prendre des décisions raisonnées et éclairées». La proposition envisage également de permettre à la Commission des actes délégués sur ces questions. Je vote contre

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A presente proposta visa garantir um alto nível de proteção dos consumidores na União Europeia e permitir um maior respeito pelos seus direitos. Este regulamento deve permitir à União responder aos novos desafios suscitados pela política dos consumidores até 2020. Apesar de tudo deveriam ter sido disponibilizadas mais verbas para a concretização destes objetivos.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra del presente informe porque es una propuesta sobre el Programa de Consumidores 2014-2020 manifiestamente insuficiente para las necesidades de la Unión Europea. Este programa define los objetivos y las principales políticas que se desarrollarán en este ámbito durante el periodo señalado, para lo que resulta necesario realizar una evaluación crítica del periodo anterior que no se ha realizado. La Comisión no ha sido capaz de criticar la actual situación de crisis producida por el desarrollo de un mercado común sin atender las diferencias en los sistemas productivos de los Estados miembros. Más grave aún resulta que la Comisión no realiza ninguna propuesta para afrontar los principales problemas económicos de los consumidores. Es por esto por lo que he decidido votar en contra del presente informe.

  Miroslav Mikolášik (PPE), písomne − 500 miliónov spotrebiteľov žijúcich v EÚ si zasluhuje, aby Únia vytrvalo bdela na tým, že na spoločnom trhu sú poskytované bezpečné výrobky a služby. Právna úprava súčasných podmienok na trhu si vyžaduje modernizáciu vo svetle nových vedecko-technologických poznatkov a nových situácií, ktoré sa vyskytujú v súvislosti s dovozom výrobkov z tretích krajín. Zvláštnu pozornosť bude treba venovať ochrane práv zraniteľných spotrebiteľov, akými sú deti, ale aj starší ľudia. Zvyšovanie povedomia o právach by malo byť doplnené aj o zvyšovanie znalostí o označovaní a logách. Spotrebitelia taktiež ocenia zvýšenie rýchlych a spoľahlivých oznámení o nebezpečných výrobkoch, predovšetkým v citlivých oblastiach, ako sú hračky pre deti alebo potraviny. Už teraz sa dá očakávať na základe výsledkov mnohých štúdií, že určité rizikové oblasti si budú vyžadovať revíziu právnych predpisov. Je však otázne, či a do akej miery sa budú dať vykonať zamýšľané opatrenia, keďže navrhovaný rozpočet sa javí neadekvátny. Program spotrebitelia na roky 2014 - 2020 obsahuje mnohé ambiciózne ciele pre blaho občanov EÚ, a preto dúfam, že budú v stanovenom časovom horizonte dosiahnuté.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − I voted in favour because this programme aims to facilitate the creation of an environment in which – thanks to education, information and awareness-raising – consumers know how to navigate the single market to benefit from the best offers on products and services.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Pritariu šiam dokumentui. Esu įsitikinusi, kad vartotojų apsauga turi vaidinti didesnį vaidmenį vidaus rinkos veikime. Nors numatytas finansavimas nėra didelis, manau, kad tinkamai paskirsčius lėšas, jos duotų naudos vartotojui. Tarp sričių, kurioms pirmiausia turėtų būti skiriamas finansavimas – ne tik vartotojų informavimas bei švietimas, bet ir vartotojų skundus tiriančių specialistų mokymai ir kvalifikacijos kėlimas. Šie žmonės turi būti savo srities profesionalai, kad galėtų tinkamai pagelbėti nukentėjusiam vartotojui.

  Franz Obermayr (NI), schriftlich. − Der Binnenmarkt der EU ist eine ihrer wichtigsten Errungenschaften und gleichzeitig wesentliche Stütze der Union. Aber ein gemeinsamer Markt mit allen Chancen und Missbrauchsmöglichkeiten muss auch ein hohes Verbraucherschutzniveau garantieren, sonst wird er zur Belastung für Europas Bürger statt zum Vorteil. Das Verbraucherprogramm ist trotz einiger wenig prägnanter Aspekte zur finanziellen Mittelverwendung eine Stütze dieses Grundgedankens. Die wesentlichen Zielsetzungen sind die Beibehaltung eines hohen Verbraucherschutzniveaus sowie die bessere Geltendmachung der Verbraucherrechte im Binnenmarkt. Die Beibehaltung eines hohen Schutzniveaus ist gerade im Hinblick auf die Verhandlungen mit den USA zu einer gemeinsamen Freihandelszone von besonderer Bedeutung. In Hinblick auf die Geltendmachung von Rechten muss angemerkt werden, dass die Bürger der EU oft noch zu wenig über ihrer Verbraucherrechte wissen und es eine Reihe von Programmen zur Aufklärung, Information, Beihilfe oder Streitschlichtung in der EU gibt. Diese sollen intensiviert und dem Bürger noch näher gebracht werden. Daher habe ich für den Bericht gestimmt.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport porte sur une proposition de la Commission visant à placer le consommateur au centre du marché unique afin de renouer avec la croissance. Si le rapport est à première vue plutôt satisfaisant (renforcement de la protection des consommateurs, transparence pour les transactions en ligne et soutien financier aux associations de consommateurs notamment), je regrette qu’aucune critique du fonctionnement du marché intérieur ne soit formulée.

Le rapport occulte en outre le fait que les politiques de libéralisation menées depuis des années sont la cause de la baisse du pouvoir d’achat, d’une baisse de la qualité générale des produits et d’un niveau de protection des consommateurs plus faible. Ces écueils m’ont ainsi conduit à m’abstenir lors du vote.

  Ivari Padar (S&D), kirjalikult. − Tarbijakaitseprogrammi eesmärgid on tervitatavad ning nende saavutamise programmid ja meetmed sobivad. Kindlasti peame ajaga kaasas käima ja kasutama võimalusi, mida tänapäevased tehnoloogiad meile annavad. Eesti on tuntud kui IT-riik ning meile on eriti teretulnud erinevate internetipõhiste platvormide ja tarkvaravahendite võimalused, mis soodustavad tarbija ja tootja vahelist suhtlust turul.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − La partecipazione nel mercato unico dei consumatori europei è di fondamentale importanza in quanto la spesa per i consumi nell'UE si assesta intorno al 56% del PIL dell'Unione. Considerando l'esigenza di crescita economica, appare evidente come la tutela del consumatore rivesta un ruolo cruciale nella ripresa. Dunque è per questo che il nuovo programma 2014-2020 intende potenziare la tutela dei consumatori, perche rendendoli più partecipi al mercato unico, sicuri e garantiti, si cerca di stimolare la fiducia e la crescita, proprio come nella comunicazione della Commissione del 2012: "Un'agenda europea dei consumatori".

  Pier Antonio Panzeri (S&D), per iscritto. − Esprimo voto favorevole riguardo alla relazione sulla proposta di regolamento del Parlamento europeo e del Consiglio relativo a un programma per la tutela dei consumatori (2014 - 2020). La presente proposta mira a stabilire un quadro per il finanziamento delle iniziative dell'Unione per quanto riguarda la politica dei consumatori per il periodo 2014-2020 e dovrà permettere all'Unione di rispondere alle nuove sfide poste dalla politica dei consumatori fino al 2020. A tale fine è previsto uno stanziamento di 175 milioni di euro per 7 anni, ovvero 25 milioni di euro all'anno a prezzi costanti (quindi 197 milioni di euro per 7 anni, prezzi costanti). Sono convinto che tale proposta rappresenti un utile strumento atto a garantire il mantenimento, in seno all'Unione europea, di un elevato livello di tutela dei consumatori nonché di consentire a questi ultimi di fare miglior uso dei loro diritti.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − A presente proposta visa garantir um alto nível de proteção dos consumidores na União Europeia e permitir um maior respeito pelos seus direitos. A proposta de regulamento da Comissão, que votei favoravelmente por concordar com os seus objetivos fundamentais, visa estabelecer um quadro de financiamento das ações da UE no âmbito da política dos consumidores, para o período 2014-2020. Esta é compatível com os valores previstos pela Comissão na sua proposta intitulada Um orçamento para a Estratégia Europa 2020, que prevê um orçamento de 175 milhões de euros para 7 anos, ou 25 milhões de euros por ano a preços constantes (ou seja, 197 milhões de euros para 7 anos, a preços correntes).

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − La proposta di regolamento della Commissione mirava a stabilire un quadro per il finanziamento delle iniziative dell'Unione per quanto riguarda la politica dei consumatori per il periodo 2014-2020. Occorre nondimeno ricordare che il regolamento in questione deve permettere all'Unione di rispondere alle nuove sfide poste dalla politica dei consumatori fino al 2020. La materia è molto importante, come dimostra il lungo dibattito che ha portato alle modifiche presenti oggi nel testo. Appoggio, quindi, il compromesso trovato.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Podržala sam Program za potrošače 2014. – 2020. jer smatram da predstavlja i oslikava kontinuitet u pružanju podrške sustavima zaštite potrošača. Hrvatska je, kao nova država članica, implementacijom europskih standarda u relevantnim područjima jednako tako osigurala i jačanje zaštite potrošača. Vjerujem da će tome još više doprinijeti i osnivanje Europskog potrošačkog centra u Hrvatskoj i stoga podupirem povećanje sredstava namijenjeno funkcioniranju istih diljem Europe.

Mnoga međunarodna istraživanja svjedoče da su europski potrošači i dalje izloženi nejednakom tretmanu na tržištu koje bi trebalo biti jedinstveno. Mnogi proizvodi, posebice oni multinacionalnih kompanija, i dalje su lošije kvalitete u većini „novih država članica”, pa tako i u Hrvatskoj. Apeliram na Europsku komisiju da postojećim sredstvima i njihovom modernizacijom stane na kraj takvom dvostrukom tretmanu naših sugrađana. Podržavam i ostala predložena poboljšanja, posebno u segmentu koji se tiče boljeg sustava obavještavanja i edukacije potrošača. Bez informiranosti potrošača o njihovim pravima, teško ćemo postići da vjeruju u sustav koji se mi ovdje trudimo urediti.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Podržavam izvješće kolege Rocherforta kojim se želi osigurati visoka razina zaštite i bolja provedba prava potrošača EU-a. Slažem se s izvjestiteljem koji kroz definiranje četiri važna cilja posebnu važnost pridaje sigurnosti proizvoda. Zabrinjava rastući broj prijava vezanih uz opasnu potrošačku robu stoga nadzor nad tržištem trebamo učiniti efikasnijim. Izvjestitelj posebno naglašava važnost transparentnosti i informiranja, te je kao jedan od ciljeva naveo podržavanje potrošačkih udruga na nivou Unije jer upravo one igraju važnu ulogu u širenju informacija i provođenju potrošačkih prava.

U Hrvatskoj se savjetovanje potrošača provodi kontinuirano od 2005. godine. Tijekom godina, potrošači su prepoznali savjetovališta kao mjesta za obraćanje u svrhu informiranja o svojim pravima ili rješavanja slučajeva kršenja istih. Vrijedi spomenuti i prošlogodišnji natječaj dodjele financijske potpore za provedbu projekta savjetovanja potrošača, nakon čega je Ministarstvo gospodarstva potpisalo ugovore s ciljem provedbe projektnih aktivnosti sa savjetovalištima za zaštitu potrošača diljem Hrvatske.

Također, kao još jedan primjer naglasio bih nedavno potpisivanje ugovora spomenutog Ministarstva s udrugama za projekte „Informiranje i edukacija potrošača” koji se odnose na područje bankovnih i financijskih usluga i usluga elektroničnih komunikacija. Zaključno, još jednom želim izraziti podršku ovom programu te izraziti nadu da će za vrijeme predviđenog trajanja ostvariti istaknute ciljeve.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour. The proposed Regulation establishes a multiannual programme to support consumer protection actions for the years 2014-2020. It follows the previous Programme 2007-2013. The IMCO Committee had adopted its Report one year and a half ago, in June 2012, but we had to wait for the adoption of the Council's position before starting the trilogues, which took place during the 2nd part of 2013. Greens/EFA were particularly attentive to: 1. Have a strong emphasis on product safety and market surveillance, as well as on actions intended to contribute to consumer empowerment and on collective redress; 2. Insist on the Parliament's right of scrutiny in the implementation of the programme; and 3. Make a link with the EU2020 strategy

  Oreste Rossi (PPE), per iscritto. − La proposta di regolamento della Commissione mira a stabilire un quadro per il finanziamento delle iniziative dell'Unione per quanto riguarda la politica dei consumatori per il periodo 2014-2020. Essa è compatibile con gli importi previsti dalla Commissione nella sua proposta "Un bilancio per la strategia Europa 2020", in cui prevede uno stanziamento di 175 milioni di euro per 7 anni, ovvero 25 milioni di euro all'anno a prezzi costanti (quindi 197 milioni di euro per 7 anni, prezzi costanti). Il regolamento deve entrare in vigore nel gennaio 2014.

Sostengo con voto favorevole la relazione del Collega Rochefort e ne condivido appieno la motivazione, poiché si prefigge di garantire all'interno dell'UE il mantenimento di un elevato livello di tutela dei consumatori e di consentire a questi ultimi di accedere più facilmente alle informazioni sui loro diritti. La relazione approva nel complesso i quattro obiettivi proposti, in continuità con il programma precedente, ragion per cui trova il mio appoggio.

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – Le nouveau programme "Consommateurs" a pour objectif de permettre aux citoyens de l'Union de bénéficier pleinement des avantages du marché unique, tout en protégeant leur sécurité et leurs intérêts économiques.

En effet, le consommateur est un acteur clé du marché intérieur, ses dépenses représentant 56% du PIB de l'Union. Je soutiens les quatre objectifs du nouveau programme, rappelés et précisés dans ce rapport: la sécurité, l'information et l'éducation, les droits et voies de recours et le respect de la législation. Par souci de transparence et pour renforcer la protection des consommateurs, le Parlement a obtenu lors des négociations un calendrier strict pour l'évaluation à mi-parcours du programme, ainsi qu'un droit de contrôle sur l'utilisation des fonds et la mise en œuvre du programme.

  Matteo Salvini (EFD), per iscritto. − Ho deciso di votare in maniera favorevole a questa proposta di regolamento in quanto si pone come priorità: la sicurezza dei prodotti immessi sul mercato, l'educazione e l'informazione del consumatore, i diritti dei consumatori e le modalità di ricorso collettivo e l'adeguamento alla nuova legislazione. Inoltre, il provvedimento contiene riferimenti con lo scopo di stimolare la creazione di siti Internet davvero affidabili per la comparazione dei prezzi dei prodotti, migliorarne la tracciabilità e andare incontro alle specifiche esigenze dei consumatori vulnerabili.

  Salvador Sedó i Alabart (PPE), por escrito. − Hoy, dentro de la partida «Seguridad y ciudadanía» del Marco Financiero Plurianual 2014-2020, el Parlamento Europeo ha aprobado el Programa de Consumidores 2014-2020. Ha contado con mi apoyo dado que ha asignado 188,8 millones de euros para la protección de los 500 millones de ciudadanos europeos, ya que cada uno de ellos es un consumidor. El principal objetivo de este programa es maximizar la confianza y seguridad de los consumidores, dotándoles de más información sobre sus derechos ― por ejemplo, de devolución y reclamación―, y asegurar que puedan explotar al máximo todas las ventajas que ofrece el mercado único de bienes y servicios. Siempre es motivo de celebración cualquier tipo de fortalecimiento de los derechos de los ciudadanos, y más teniendo en cuenta que, a largo plazo, beneficiará a esa demanda interna tan esencial para el crecimiento económico.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Nie jest żadną tajemnicą, że w obecnych czasach coraz częściej konsumenci w Europie są zmuszeni do podejmowania coraz bardziej złożonych decyzji. Dodatkowo globalizacja oraz cyfryzacja są zjawiskami zachodzącymi bardzo szybko, dającymi ludziom, a zarazem konsumentom mało czasu na dostosowanie. Wiele osób, zarówno młodszych jak i starszych, pada ofiarą wprowadzających w błąd lub wykorzystujących niewiedzę dostarczycieli towarów i usług.

W tej sytuacji pomoc udzielana konsumentom ze strony Europejskich Centrów Konsumenckich jest niezwykle ważna. Aby zwiększyć zaufanie konsumentów zarówno do Centrów Konsumenckich, jak również samego programu, powinniśmy skupić się na jego przejrzystości oraz wykazać się skutecznością przy jego wdrażaniu ze szczególnym uwzględnieniem transakcji zawieranych przez internet. Organy alternatywnego rozwiązywania sporów konsumenckich powinny mieć maksymalnie ułatwiony oraz ciągły kontakt umożliwiający konsultacje oraz wymianę dobrych praktyk. W sytuacji częstych oraz szybkich zmian na rynku dóbr i usług szybka wymiana informacji i dostosowywanie działań są bowiem szczególnie istotne nie tylko z punktu widzenia konsumenta. Musimy ponadto dokonać rozsądnego podziału środków finansowych przeznaczonych na badanie obecnej sytuacji oraz działań, jakie w wyniku tej oceny należy podjąć. Bardzo ważna jest tu umiejętność spojrzenia w przyszłość, oceny stabilności rynku, pojawienia się nowych zagrożeń oraz nowych potrzeb konsumentów.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − Ritengo che la proposta della Commissione per un quadro di finanziamento delle iniziative dell'Unione per la politica dei consumatori per il periodo 2014-2020 potrà garantire un elevato livello di tutela dei consumatori, nonché di consentire a questi ultimi di fare miglior uso dei loro diritti. Tuttavia, a mio avviso, non è totalmente esente da critiche.

Innanzitutto, la somma media annuale proposta ha subito una riduzioni e ciò potrebbe comportare un calo nell'efficienza della proposta. Inoltre, in accordo col relatore, la sicurezza (Obiettivo 1) dovrebbe essere posta al centro della proposta, con un incremento della voce di spesa ad essa dedicata. Sempre relativamente all'obiettivo 1, ritengo che il sistema RAPEX debba essere aggiornato e concordo con il relatore nel sostenere la necessità di prendere maggiormente in considerazione la globalizzazione della filiera produttiva e la crescente interdipendenza dei mercati nei rapporti coi Paesi terzi, concentrando la cooperazione in materia di amministrazione e applicazione della legislazione sui Paesi che producono un notevole numero di notifiche.

Vorrei infine sottolineare l'importanza dei meccanismi di composizione delle controversie, al fine di garantire che siano utilizzati dal maggior numero di persone possibile, con risparmio di tempo e denaro per le amministrazioni pubbliche e per i privati.

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − Ik heb gestemd vandaag voor het Verslag-Rochefort, dat gaat over het programma voor consumentenbescherming voor de periode 2014 - 2020 omdat de consumenten hier zeker wel bij zullen varen. Zo worden verschillende vormen van actie gefinancierd die de consument beter moeten beschermen en consumentenorganisaties toelaat een actievere rol te spelen. De vier belangrijkste doelstellingen zijn productveiligheid door effectieve marktcontrole, consumentenvoorlichting, versterking en uitvoering van consumentenrechten. Het Europees Parlement heeft het commissievoorstel verbeterd via verschillende aanpassingen zoals het verbeteren van de productopvolging, nadruk op het uitbouwen van consumentenorganisaties, meer transparantie en het delen van goede voorbeelden.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Europski građani s osobnom potrošnjom u iznosu od 56 % BDP-a EU-a, u ulozi potrošača, ključni su u stimuliranju ekonomskog rasta. Prema anketi Eurobarometra iz 2011., samo 50 % europskih građana osjeća se sigurno, upućeno i zaštićeno u ulozi potrošača. Moramo inzistirati na zaštiti i informiranju potrošača, kao i na poboljšanju potrošačkih prava te na adekvatnijoj implementaciji tih prava.

Slažem se s izvjestiteljem da je upitno da li je proračun od 189 milijuna eura za naredno sedmogodišnje razdoblje dostatan za adekvatnu provedbu Komisijinog programa. To je manje od 0.05 centi po građanu namijenjeno u svrhu zaštite potrošačkih prava. Posebice podržavam stav izvjestitelja kako je potrebno financirati programe informiranja potrošača kroz rad udruga. Zbog svega navedenog, glasovao sam za ovo izvješće i Program za potrošače 2014. – 2020. Ovakva će vrsta financiranja svakako koristiti Hrvatskoj čiji se građani tek trebaju upoznati sa svim pravima koje su stekli kao građani EU-a.

  Catherine Stihler (S&D), in writing. − I am in favour of this new Consumer Programme as it is intended to support and empower consumers and ensure the protection of vulnerable consumers. The programme and the funding will put consumers at the heart of the single market.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I voted in favour of this agreement on the Consumer Programme for 2014-2020, which deals with a number of important issues.

I was particularly pleased to see calls for the programme to strengthen the advice and information provided to consumers. I am often contacted by constituents who are encountering difficulty as consumers and do not know who to turn to for information about their rights. I hope that the Consumer Programme will help to strengthen the resources available to those consumers in need of information or advice.

  József Szájer (PPE), írásban. − Szavazatommal támogatom a 2014-től 2020-ig terjedő időszakra vonatkozó fogyasztóvédelmi program elfogadását, amely a fogyasztóvédelem magas szintjének fenntartására törekszik az Európai Unióban. A program az öntudatos fogyasztót helyezi az egységes piac középpontjába, és olyan eszközök létrehozására irányul, amelyek elősegítik, hogy a fogyasztók könnyebben érvényesíthessék jogaikat. A jelentés az elmúlt évek tapasztalatait is figyelembe véve, az európai fogyasztói szervezetek pénzügyi támogatásának fenntartását javasolja, továbbá a fogyasztói jogviták rendezésére szolgáló alternatív mechanizmusok megfelelő finanszírozását irányozza elő.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Il est important pour l'Europe de garder en ligne de mire la protection et le respect des droits des consommateurs. Toutefois, j'émets quelques craintes en tant que député en charge du marché intérieur et de la défense du consommateur. En effet, on parle beaucoup des outils de la relance et l'un d'entre eux, non des moindres, est la consommation.

Et c'est vrai, il faut promouvoir la consommation, ce qui veut dire qu'il faut restaurer la confiance du citoyen vis à vis du marché. Mais pourtant, la réponse des institutions est un budget à la baisse pour accomplir notre mission. Vous me direz que nous montrons l'exemple en nous serrant la ceinture en cette période de récession. Je vous répondrai que si on n'investit pas dans les outils nous permettant de sortir de la crise, jamais nous n'en sortirons!

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluția legislativă referitoare la propunerea de regulament cu privire la un program privind protecția consumatorilor pentru perioada 2014-2020.

Regulamentul instituie un program multianual privind protecția consumatorilor pentru perioada 1 ianuarie 2014 – 31 decembrie 2020. Obiectivul general al programului este acela de a asigura un nivel ridicat de protecție a consumatorilor, de a acorda mai multă putere consumatorilor și de a permite afirmarea acestora ca element central al pieței interne în cadrul unei strategii generale pentru o creștere inteligentă, durabilă și favorabilă incluziunii. Programul va realiza acest obiectiv contribuind la protecția sănătății, a siguranței și a intereselor juridice și economice ale consumatorilor, precum și la promovarea dreptului acestora la informare, educare și organizare în vederea apărării intereselor lor, sprijinind integrarea intereselor consumatorilor în alte domenii de politică. Programul completează, susține și monitorizează politicile statelor membre.

Pachetul financiar pentru punerea în aplicare a programului pentru perioada 1 ianuarie 2014 – 31 decembrie 2020 este de 188 829 000 EUR, la prețurile actuale. În conformitate cu Regulamentul (UE, Euratom) nr. 966/2012, contribuția financiară a Uniunii poate lua fie forma granturilor, fie a achizițiilor publice, fie a oricărei alte intervenții necesare pentru îndeplinirea obiectivelor regulamentului adoptat.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Glasovala sam za jer kao zastupnica iz Hrvatske imam dodatni razlog za pozdravljanje ove Rezolucije, s obzirom na to da su prema posljednjem pregledu potrošačkih uvjeta Komisije, hrvatski građani među najlošije zaštićenim potrošačima u EU-u. Snažno podupirem dijelove izvješća koji pozivaju na učinkovit nadzor tržišta, poboljšanje znanstvenog aspekta u savjetovanju potrošača, prekograničnu usporedbu cijena te općenito povećanu informiranost potrošača.

Znanje građana o zakonima koji štite potrošače u našoj se državi pokazalo skromnim, što Hrvatsku svrstava na alarmantno pretposljednje mjesto u EU-u. Također, tek 66 % hrvatskih potrošača reagira kad se smatraju oštećenima, što je među najnižim postotcima u Uniji.

  Marianne Thyssen (PPE), schriftelijk. − De Europese consumenten hebben recht op een goede bescherming. Het Europees Parlement in het algemeen en mijn fractie en ikzelf in het bijzonder hebben hier altijd al een prioriteit van gemaakt. In 2006 was ik zelf de rapporteur van het vorige meerjarenprogramma, en het verheugt mij dat de inspanningen en ambities van toen in dit meerjarenprogramma worden voortgezet. Ik denk met name aan de twee prioriteiten die ik destijds naar voren heb geschoven, met name de aandacht voor kwetsbare consumenten en voor de nieuwe lidstaten met een minder lange traditie in consumentenbescherming. Met dit verslag onderstreept het Parlement opnieuw het belang van een hoog consumentenbeschermingsniveau in de Europese Unie en stelt het consumenten beter in staat om hun rechten te doen gelden. Met duidelijke en realistische doelstellingen - de verbetering van de productveiligheid, de bewustmaking van consumenten, de versterking van het verhaalrecht en van de handhaving van consumentenrechten over de grenzen heen - zetten we opnieuw een stap voorwaarts voor de Europese gebruikers. Het is bovendien goed een deel van de meerjarenbegroting voor consumentenbeleid te voorzien, want het vertrouwen van de consument levert een niet te onderschatten bijdrage aan de kansen op duurzame groei. Om die redenen stem ik dit verslag.

  Patricia van der Kammen (NI), schriftelijk. − De PVV is van mening dat voorlichting en opvoeding van consumenten geen taken zijn van de Europese Unie. Nationale consumentenorganisaties zijn prima in staat om hiervoor - indien nodig - zorg te dragen. Bovendien kunnen zij bilateraal met elkaar samenwerken als het om grensoverstijgende kwesties gaat. Via deze verordening worden subsidies verstrekt voor bijvoorbeeld consumenteninformatie (zoals vergelijkende prijs- of productinformatie), wat prima door de markt zelf kan worden georganiseerd. Ook handhaving en toezicht zijn subsidiabel. Die moeten wat de PVV betreft echter beschouwd worden als een reguliere taak van toezichthouders en dus is subsidie hiervoor absurd. De PVV is om deze redenen tegen het voorstel.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − I welcome today’s report which gives the go-ahead for the new consumer programme (2014-2020). Around EUR 169 million has been allocated to this programme which aims to address safety issues, making sure that unsafe products are not allowed on the market. The proposal also aims to improve cross-border consumer rights and redress, and to improve the existing network of national enforcement authorities and European consumer centres. I am pleased that the report also takes into account both the threats and opportunities presented to the consumer through digitalisation, and furthermore I welcome moves to fully protect vulnerable consumers.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – J'ai voté contre ce rapport relatif au programme "Consommateurs" pour la période 2014-2020. Ce programme correspond au cadre de financement des actions de l'Union pour la politique des consommateurs sur la période 2014-2020. Il lui a "généreusement" été alloué un budget de 175 millions sur 7 ans, soit - ramené aux 500 millions de consommateurs que compte l'Union à 28 pays - la somme moyenne de 5 centimes d'euros par an et par consommateur, en baisse par rapport au programme précédent. Dans un contexte de scandales de consommation (viande chevaline notamment), le signal est pour le moins déplorable. Parfaitement en ligne avec les objectifs généraux de compétitivité et d'une croissance basée sur la libéralisation, il ne prend absolument pas en compte le fait même que ces politiques ont entraîné une augmentation des prix, une baisse de la qualité et un affaiblissement de la protection des consommateurs. Enfin, ce texte ne fait aucune référence et encore moins de critique de la situation actuelle du marché intérieur qui a joué un rôle majeur dans la crise économique actuelle et à leurs conséquences sur les "consommateurs" et leur pouvoir d'achat.

  Josef Weidenholzer (S&D), schriftlich. − Diese Verordnung regelt die Mittelverwendung der Europäischen Union für das Verbraucherschutzprogramm. Im Zeitraum zwischen 2014 und 2020 sollen 175 Millionen für das Programm aufgewendet werden, was einer kleinen Erhöhung im Vergleich zur vorhergehenden Periode entspricht. Zu den wichtigsten Zielen des Programmes zählen die Steigerung der Produktsicherheit, eine höhere Transparenz auf den Märkten und die bessere Durchsetzung der Verbraucherrechte. Sie sind ein klares Bekenntnis zu einem starken europaweiten Verbraucherschutz. Mit dem Programm wird ein wichtiger Beitrag zur Information und Aufklärung der Verbraucher geleistet, damit diese von besseren Angeboten, Produkten und Dienstleistungen am europäischen Markt profitieren. Zudem soll eine höhere Produktsicherheit dadurch erreicht werden, dass Risikobereiche künftig noch genauer überwacht werden. Durch die Förderung, Lizenzierung und Kontrolle von Vergleichsportalen im Internet soll eine möglichst lückenlose Information sichergestellt werden. Ich begrüße auch, dass in Zukunft mehr Mittel für konkrete Maßnahmen zum Verbraucherschutz verwendet werden und weniger Mittel in die Administration fließen. In Anbetracht der stetig wachsenden Produktvielfalt ist es in Zukunft noch wichtiger, den Verbraucherschutz und die Marktüberwachung weiter auszubauen, um die umfassende Information der EU-BürgerInnen zu erreichen und ein gutes Funktionieren des Binnenmarktes zu gewährleisten.

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. − Dem Bericht ist nach den Änderungsanträgen des Haushaltsausschusses zuzustimmen, da die Vorschläge der Kommission im Einklang mit der Strategie Europa 2020 stehen. Außerdem ist ein Verbraucherprogramm gerade in Zeiten der Steigerung des Wirtschaftswachstums der EU besonders notwendig. Die Gesamtmittel für das Programm sind zwar bescheiden, der Betrag für die Verwaltungsausgaben ist dennoch zu hoch und sollte niedriger gehalten werden.

  Glenis Willmott (S&D), in writing. − I supported this report, which aims to establish a Consumer Programme for 2014-2020 that will put the consumer at the heart of the single market. The main areas that the proposals identify for improvement are product safety; information and education to ensure that consumers know what their rights are and how to seek redress, especially in cross-border cases; and the enforcement of consumer rights. The proposed regulation should ensure both greater rights for consumers and their empowerment to demand redress when those rights are not upheld.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Program ten ma być kontynuacją poprzedniego, ale działania będą się koncentrowały przede wszystkim na upodmiotowieniu konsumentów przez zapewnienie im bezpieczeństwa, informacji i edukacji oraz mechanizmów egzekwowania praw i dochodzenia roszczeń. Przedmiotem tych działań będą: monitorowanie i egzekwowanie bezpieczeństwa za pomocą unijnych systemów, takich jak RAPEX, unijny system szybkiego informowania; inicjatywy w zakresie informowania i edukowania konsumentów, zwłaszcza młodych konsumentów, na temat przysługujących im praw. Stale rozwijany będzie także zasób materiałów stanowiących podstawy wiedzy dla kształtowania unijnej i krajowej polityki w kwestiach dotyczących konsumentów – na przykład tablica wyników dla rynków konsumenckich, która pokazuje, które rynki nie spełniają oczekiwań konsumentów w Europie; prawodawstwo, którego celem jest rozszerzenie praw konsumentów, na przykład dyrektywa w sprawie kredytu konsumenckiego zapewniająca konsumentom w całej Europie ten sam zestaw podstawowych praw, w tym prawo do jasnych i porównywalnych informacji przed podjęciem zobowiązania finansowego; dochodzenie roszczeń: w tej kwestii wykonano już prace przygotowawcze, szczególnie w zakresie alternatywnych metod rozwiązywania sporów; działania na rzecz egzekwowania prawa z wykorzystaniem akcji kontrolnych koordynowanych przez Komisję Europejską i prowadzonych równocześnie przez krajowe organy ds. egzekwowania praw konsumentów dla ustalenia, gdzie te prawa są łamane lub zagrożone.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − Este relatório debruça-se sobre a proposta de criação de um programa plurianual Consumidores para o período de 2014-2020. Este programa tem o objetivo de contribuir para assegurar a proteção dos consumidores, habilitá-los e colocá-los no centro do mercado interno. O mercado interno, significa, na prática, a aplicação das políticas de liberalização, privatização e desregulamentação da economia, que significaram para os países economicamente mais vulneráveis, como Portugal, a destruição da sua capacidade produtiva, a diminuição das suas exportações, o aumento das importações em sectores como a energia e a alimentação, que os deixaram em situações de extrema dependência externa. Este regulamento está em plena sintonia com os objetivos gerais da chamada competitividade. Não tem em consideração de que são essas mesmas políticas que resultam na privatização dos sectores da energia, dos transportes, dos correios, das telecomunicações, da banca, dos seguros, a liberalização de serviços públicos essenciais, aquelas que colocam em causa a proteção dos consumidores. Não obstante a nossa posição política, compreendemos a importância financeira que este programa pode significar para variadas organizações de defesa dos consumidores.

6.6. Тарифни квоти на Общността за висококачествено говеждо месо и за свинско месо, птиче месо, пшеница и лимец, и трици, отпадъци и други остатъци (A7-0212/2012 - Vital Moreira)

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, tendo em conta que esta proposta da Comissão pretende ajustar o referido regulamento, aos artigos 290.º e 291.º do Tratado sobre o Funcionamento da União Europeia. Dado que uma parte substancial da legislação em matéria de política comercial é ajustada aos artigos 290.º e 291.º do TFUE, à mercê dos regulamentos denominados Trade Omnibus. Sou a favor de alterações que refletem as modificações avançadas nos dois atos. Defendo que tal implica um verdadeiro envolvimento do Parlamento Europeu na preparação e execução de atos delegados, como a limitação da delegação de poderes a períodos de cinco anos tacitamente prorrogáveis, o prolongamento do período para uma possível objeção a projetos de atos delegados de dois para quatro meses e a modificação da execução do procedimento escrito. Para além disso sou a favor da eliminação de referências em relação ao procedimento do Comité no que concerne ao Regulamento OCM única. Esta eliminação permite garantir que o direito de controlo dos atos de execução necessários à gestão do regime de contingentes continue a enquadrar-se nas competências da Comissão do Comércio Internacional.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – De nature avant tout technique, ce rapport vise à aligner la législation existante sur le régime des actes délégués et des actes d'exécution tels que modifiés par l'entrée en vigueur du traité de Lisbonne. J'ai voté pour ce rapport.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą, kuro tikslas – Tarybos reglamentą (EB) Nr. 774/94, atidarantį tam tikras Bendrijos tarifines tam tikros mėsos ir javų produktų kvotas ir numatantį tokių kvotų administravimą, suderinti su Lisabonos sutarties nuostatomis.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах положително за доклада на Витал Мурейра, тъй като значителна част от законодателството в областта на търговската политика е приведена в съответствие с два члена от ДФЕС – т.нар. „търговски омнибуси“, а докладчикът предлага изменения, които отразяват промените, представени в двата акта.

Това обхваща надлежно включване на Европейския парламент в подготовката и прилагането на изпълнителни актове, ограничаване на делегирането на правомощия до срок от пет години, който може да бъдe удължаван с мълчаливо съгласие, удължаване на периода за евентуално възражение за изготвянето на делегиран акт от два на четири месеца и променено прилагане на писмената процедура.

По мое мнение предложенията на докладчика внасят положителни промени и дават конкретни насоки, срокове и начин на действие.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Ho sostenuto col mio voto la relazione Moreira "sulle modalità di gestione di alcuni contingenti tariffari comunitari di carni bovine di qualità pregiata, carni suine, carni di volatili, frumento (grano) e frumento segalato e crusche, stacciature e altri residui", che riguarda il necessario adeguamento della legislazione alle nuove norme sugli atti delegati a di esecuzione.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes juo 1994 metų Europos Bendrijos reglamentas, atidarantis tam tikras Bendrijos tarifines tam tikros mėsos ir javų produktų kvotas ir numatantis tokių kvotų administravimą, yra priderinamas prie Lisabonos sutarties nuostatų, kiek tai liečia procedūrinius kvotų nustatymo ir administravimo klausimus. Šiuos procedūrinius pokyčius sąlygoja Lisabonos sutartimi pakeistos kai kurios Komisijos darbo ir procedūrų taisyklės bei sustiprėjęs Europos Parlamento vaidmuo.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour Le rapport MOREIRA sur la gestion de certains contingents tarifaires communautaires pour la viande bovine de haute qualité, la viande porcine, la viande de volaille, le froment (blé) et méteil et les sons, remoulages et autres résidus. Il s'agit d'adapter le texte actuel au traité de Lisbonne en particulier concernant la comitologie.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa proposta. I negoziati sono stati lunghi e complessi, sia per il merito che per il metodo, e il mio gruppo politico ha trovato la giusta sintonia con il relatore. Trovo che il Parlamento europeo debba sempre prestare molta attenzione quando si tratta di delegare potere alla Commissione europea attraverso atti delegati o atti di esecuzione.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Le traité de Lisbonne a accordé à la Commission européenne le pouvoir d'adopter des actes délégués, permettant de modifier des éléments non essentiels d'actes législatifs, et des actes d'exécution. Pour assurer la cohérence de la législation européenne, il faut alors adapter en conséquence l'acte législatif portant ouverture et mode de gestion de certains contingents tarifaires communautaires pour certaines viandes et certains produits céréaliers. Je soutiens, comme le fait ce rapport, qu'il est toutefois essentiel que le Parlement européen soit correctement associé à la préparation et la mise en œuvre de ces actes délégués.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce texte qui vise à mettre ce règlement, en adéquation avec les traités européens. Midi-Pyrénées et plus particulièrement le Gers sont des territoires où la production de volaille représente une part importante de l’économie. Le texte permettra de rationnaliser l’action de l’Union européenne en la matière, ce dont je me félicite.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Conforme o relator esclarece expressamente na sua exposição de motivos, a resolução em questão destina-se, uma vez mais, a colocar em linha com o regime pós-Lisboa o regulamento em questão. A sua interpretação jurídica quanto à necessidade dessa adequação e as alterações propostas à proposta da Comissão fizeram vencimento junto dos demais grupos, nomeadamente junto do PPE que as apoiou e que, de uma forma geral, reforçam o papel do parlamento na preparação e aplicação dos atos delegados.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Este relatório tem como principal objetivo colocar o regulamento do Conselho acima mencionado em linha com os artigos 290.º e 291.º do Tratado de Funcionamento da União Europeia (TFUE). O resultado final das negociações com o Conselho, que votamos hoje, não alterou substancialmente o relatório inicial. Apenas, e lamentavelmente, reduz o tempo do Parlamento para objetar a um ato delegado. Sendo na sua essência uma mera adaptação ao Tratado de Lisboa, este relatório não pode todavia deixar de ser analisado tendo em conta o significado profundo deste Tratado, designadamente no domínio da política comercial. Com efeito, o Tratado de Lisboa estipula que a política comercial é uma competência exclusiva da UE. Ou seja, retirou-se aos Estados um instrumento de política económica essencial. Os interesses no domínio comercial são, evidentemente, distintos de país para país, porque diferentes são as respetivas economias, as fragilidades e potencialidades de cada uma. A sobreposição dos interesses dos mais fortes aos mais fracos, neste como noutros domínios, acarreta prejuízos tremendos para economias mais débeis, como sucede com Portugal. Vejam-se os efeitos das políticas de livre comércio na desestruturação de importantes sectores produtivos nacionais.

  Carlo Fidanza (PPE), per iscritto. − Sostengo fermamente la relazione dell'onorevole Moreira e pertanto il mio voto è favorevole. Infatti, le modifiche apportate al testo principale non penalizzeranno gli agricoltori italiani come purtroppo avvenuto in passato e, anzi, consentiranno una maggiore flessibilità degli allegati settoriali.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne − Nariadením ES č. 774/94 sa Európskej komisii udeľuje právomoc prijímať potrebné vykonávacie opatrenia a meniť a dopĺňať nariadenie, ak je potrebné upravovať objemy kvót a ostatné ustanovenia o kvótach. Z Lisabonskej zmluvy vyplynul systém delegovaných a vykonávacích aktov, s ktorými je potrebné predmetné právomoci zosúladiť a udeliť Európskej komisii príslušné vykonávacie právomoci. Majoritná časť právnych predpisov v oblasti obchodu už bola zosúladená s článkami 290 a 291 Zmluvy o fungovaní Európskej únie a je preto potrebné odzrkadliť tieto zmeny. Týkajú sa hlavne zapojenia Európskeho parlamentu do prípravy a vykonávania delegovaných aktov. Pre zosúladenie je potrebné odstránenie odkazov, ktoré sa týkajú komitologického postupu a odkazujú na ustanovenia budúceho zosúladeného nariadenia o jednotnej spoločnej organizácii trhov. Tieto ustanovenia by sa mali priamo vložiť do pozmeňujúceho nariadenia, čím by sa zaistilo, že Výbor pre medzinárodný obchod si zachová právo na dohľad nad vykonávacími aktmi.

  Lorenzo Fontana (EFD), per iscritto. − La relazione riguarda l'allineamento del regolamento 774/1994 ai nuovi articoli 290 e 291 del TFUE, senza cambiare le finalità e l'oggetto dell'ordinamento stesso. Il provvedimento riguarda la modalità di gestione di alcuni contingenti tariffari comunitari di alcuni tipi di carne e cereali (carni bovine di qualità pregiata, carni suine, carni di volatiti, frumento – grano – e frumento segalato e crusche, stacciature ed altri residui). Esprimo voto favorevole al testo in quanto sono presenti soltanto adeguamenti di tipo tecnico, necessari ad un allineamento al regime degli atti delegati e di esecuzione successivo al Trattato di Lisbona ed entrato in vigore con il regolamento (UE) n. 182/2011 .

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau tam, kad Tarybos reglamentas (EB) Nr. 774/94, atidarantis tam tikras Bendrijos tarifines tam tikros mėsos ir javų produktų kvotas ir numatantis tokių kvotų administravimą, būtų suderintas su Lisabonos sutartimi.

  Jarosław Kalinowski (PPE), na piśmie. − Sprawozdanie to, przygotowane przez naszego kolegę – przewodniczącego parlamentarnej Komisji Handlu Międzynarodowego, dotyczy dostosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 774/94 otwierającego i ustalającego zarządzanie niektórymi wspólnotowymi kontyngentami na pewne produkty mięsne i zbożowe do „polizbońskiego” systemu legislacyjnego, a dokładnie do zapisów art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Rozporządzenie (WE) nr 774/94 daje Komisji Europejskiej uprawnienia wykonawcze i możliwość dostosowania jego zapisów w odniesieniu do wielkości kontyngentów taryfowych i ich warunków. Zmiany, które pragniemy wprowadzić do przedmiotowego rozporządzenia jako posłowie do PE, odpowiednio włączają Parlament Europejski w przygotowywanie i wdrażanie aktów delegowanych poprzez przekazywanie nam pełnej dokumentacji z posiedzeń dotyczących opracowania aktów na poziomie eksperckim, wprowadzają ograniczenie przekazania KE uprawnień do okresów pięcioletnich, a także wydłużają termin możliwego zgłaszania zastrzeżeń wobec aktów, jeśli takowe się pojawią.

Całkowicie popieram te postulaty, gdyż dzięki nim Parlament Europejski uzyska należyty mu wgląd w prace KE, a Komisja Handlu Międzynarodowego, posiadająca odpowiednie do tego kompetencje, będzie miała kontrolę nad procedurami dotyczącymi kontyngentów.

  Elisabeth Köstinger (PPE), schriftlich. − Die Forderungen in diesem Bericht sind mit den vorangehenden Vorschlägen des Europäischen Parlaments vereinbar. Daher stimme ich für diesen Bericht. Eine Einbeziehung des Europäischen Parlaments in die Vorbereitung und Durchführung von delegierten Rechtsakten ist eine notwendige Maßnahme.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Ez a szabályozás az Európai Parlament ellenőrző jogkörét bővíti minőségi mezőgazdasági termékeknek az EU-n kívülről történő importja kapcsán. Hazai mezőgazdaságunk 20 éve még képes volt kiváló minőségű árukból jelentős mennyiségeket előállítani exportpiacokra is. Mára az ágazatot a rendszerváltók szétverték, eltűnt a Globus, a húsüzemek, konzervgyárak, cukorgyárak egész sora. Ne feledjük, mindez a régi EU-s tagországok piacszerző akcióinak is köszönhető, de a főbűnösöket otthon kell keresni. Ha felfuttatjuk a mezőgazdaságunkat, könnyebben tudunk beleszólni az importba ennek a szabályozásnak az alapján.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − La proposta della Commissione mira ad allineare il regolamento (CE) n. 774/94 del Consiglio recante apertura e modalità di gestione di alcuni contingenti tariffari comunitari di talune carne e cereali agli articoli 290 e 291 del trattato sul funzionamento dell'Unione europea. Nell'ambito del suddetto regolamento alcune modifiche di rilievo riguardano la partecipazione del Parlamento europeo alla preparazione e all'attuazione degli atti delegati, la limitazione della delega di potere a cinque anni, la proroga del termine da due a quattro mesi per le obiezioni a un progetto di atto delegato e, infine, la modifica dell'applicazione della procedura scritta.

  David Martin (S&D), in writing. − I voted in favour of this report because it will allow the Commission to implement the most appropriate trade tariffs for the products listed.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Le texte de la Commission propose d'adapter le règlement qui organise les volumes d'importation des viandes et céréales en conformité avec les traités. La Commission se voit attribuer la capacité d'agir par actes délégués lorsqu'il s'agit de gérer l'ouverture et le mode de gestion des contingents, à la suite d'un accord avec un ou des pays tiers. La fixation des contingents d'importation implique la fixation des volumes de produits autorisés à l'importation sur le marché communautaire. Or, la Commission démontre avec constance qu'elle entend libéraliser totalement les échanges commerciaux et vider de leur substance les outils douaniers de régulation du commerce, comme les contingents tarifaires. Le rapport vise à garantir l'association du Parlement à la préparation et à la mise en œuvre de ces actes délégués. Maigre ambition. Elle ne peut cacher le fond: la Commission amplifie son appropriation sans contrôle d'un droit régalien des peuples. Je vote contre.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A presente proposta tem por objetivo ajustar o Regulamento (CE) n.º 774/94 do Conselho, de 29 de março de 1994, relativo à abertura e modo de gestão de determinados contingentes pautais comunitários de carne de bovino de alta qualidade, carne de suíno, carne de aves de capoeira, trigo e mistura de trigo com centeio, sêmeas, farelos e outros resíduos, aos artigos 290.º e 291.º do Tratado. Esse regulamento confere à Comissão competências para adotar as medidas de execução necessárias. Confere-lhe também competências para introduzir ajustamentos nesse regulamento, caso os volumes e outras condições relativas ao regime de contingentes sejam ajustados, nomeadamente por decisão de aprovação de um acordo com um ou mais países terceiros. Daí o meu voto favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor del presente informe debido a que supone una mejora del control democrático de los actos delegados de la Comisión Europea en el ámbito de los contingentes arancelarios en la importación de los productos señalados. El control democrático en este ámbito es fundamental de cara a contener la lógica de la liberalización creciente de las importaciones, que tiene graves consecuencias en los productores internos. Con este informe se pretende que la Comisión tenga que dar cuenta de cada una de sus decisiones al Parlamento y al Consejo, al mismo tiempo que tiene que informar y consultar a la Organización Común de Mercado para poder ejercer los actos delegados en el ámbito de los productos cárnicos citados. Esta mejora del control permitirá hacer disponible la información tanto a los consumidores como a los productores europeos. Es por esto por lo que he decidido votar a favor del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − This alignment measure deals with the management of quotas for certain meat and cereal products, as regards implementing and delegating powers to be conferred on the Commission. I voted in favour.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Cari colleghi, il testo del collega Moreira sull'apertura e la gestione di alcune quote tariffarie per le carni di qualità pregiata, carni suine, pollame ed altri alimenti non è altro che una modifica al regolamento sull'apertura e la gestione di tali contingenti tariffari in linea con le procedure del trattato di Lisbona. L'attuale proposta della Commissione mira ad allineare appunto il regolamento (CE) n. 774/94, che ha conferito alla Commissione il potere di adottare le misure di esecuzione necessarie e di modificare il regolamento nel caso in cui i volumi e le altre condizioni del regime contingentale vengano adeguati, in particolare da decisioni relative alla conclusione di accordi con paesi terzi.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − A presente proposta da Comissão pretende ajustar o Regulamento relativo à abertura e modo de gestão de determinados contingentes pautais comunitários de alguns produtos de carne e cereais ao Tratado de Lisboa. O presente regulamento confere à Comissão competências para adotar as medidas de execução necessárias e alterar esse regulamento, caso os volumes e outras condições relativas ao regime de contingentes sejam ajustados, nomeadamente por decisões de celebração de acordos com países terceiros. Esses poderes devem ser ajustados ao regime pós-Lisboa. Tal implica um verdadeiro envolvimento do Parlamento Europeu na preparação e execução de atos delegados, a limitação da delegação de poderes a períodos de cinco anos tacitamente prorrogáveis, o prolongamento do período para uma possível objeção a projetos de atos delegados de dois para quatro meses e a modificação da execução do procedimento escrito. Em face do exposto votei favoravelmente o presente relatório.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − L'attuale proposta della Commissione mirava ad allineare il regolamento (CE) n. 774/94 del Consiglio recante apertura e modalità di gestione di alcuni contingenti tariffari comunitari di talune carni e cereali agli articoli 290 e 291 del trattato sul funzionamento dell'Unione europea (TFUE). Approvo le modiche apportate alla relazione votata.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Podržala sam ovo izvješće jer smatram bitnim uskladiti ovlasti Parlamenta s dosezima Lisabonskog ugovora. Europski parlament, kao predstavničko tijelo građana, mora biti uključen u procese odlučivanja koji se tiču svih Europljana i Europljanki, jer samo kao najviši demokratski uzor i sudionik svih političkih promjena, pred građanima možemo imati legitimitet i graditi njihovo povjerenje u europske institucije. S obzirom da ova Rezolucija omogućuje bolju i demokratskiju proceduru odlučivanja o carinskim kvotama, glasala sam za.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Podržavam izvješće o prilagodbi postojeće Uredbe (EZ) br. 774/94 novim odredbama članaka 290. i 291. Ugovora iz Lisabona kojim se dio ovlasti delegira Europskoj komisiji s ciljem učinkovitijeg sustava nadzora carinskih kvota na spomenute proizvode. Dodatna regulacija uvoza spomenutih proizvoda od posebnog je značenja za Hrvatsku s obzirom na trenutne trendove koji ukazuju na snažan porast uvoza nakon pristupanja EU-u. Tako je uvoz svježeg svinjskog mesa već u prvom mjesecu članstva porastao za 300 %, govedine svih kategorija u prosjeku 40 %, dok je ukupan uvoz mesnih proizvoda veći za 17 % u odnosu na isto razdoblje 2012. godine. Teška gospodarska situacija i slaba konkurentnost neki su od problema s kojima se suočavaju uzgajivači i na europskoj razini. Potrebno je stoga usvojiti srednjoročne i dugoročne ciljeve kao i set interventnih mjera kojima će se poticati proizvodnja europskih proizvođača te olakšati plasman njihovih proizvoda. Prilagodba postojeće regulative vezane uz carinske kvote Zajednice jedna je od mjera koje tome mogu doprinijeti.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour. The dossier aligns Council Regulation (EC) No 774/94 to Articles 290 and 291 of the Treaty on the Functioning of the European Union (TFEU). It is part of the recently adopted so called Trade Omnibuses, but was treated separately, as it stems from the remits of the larger agricultural basket. The adjusted regulation was on the EP plenary agenda in September 2013. After a vote on the amendments, the final vote on the legislative resolution was withheld in order to provide for negotiations with Commission and Council. This trilogue finished in late autumn. The outcome of the trilogue on tariff quotas for agricultural products mirrors the EP achievement with respect to the Trade Omnibuses in general. It increases EP involvement, right to scrutiny and (tacitly extendable) limitation of the delegation of powers to five years, as well as a prolongation of objection periods.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − Ritengo che un elemento essenziale che deve essere preservato sia l'obbligatorietà dell'etichettatura di origine dei prodotti trasformati. L'etichettatura d'origine è infatti un tassello di enorme importanza per il mercato europeo e per i consumatori. Dal momento che è stato evidenziato come determinati prodotti "scadenti" derivino per lo più da determinate regioni o paesi, tale obbligo permetterebbe la diffusione di prodotti di qualità sul mercato e garantirebbe al consumatore di effettuare una scelta consapevole del prodotto.

D'altro canto l'etichettatura non deve porre eccessivi oneri economici o amministrativi sulle imprese: l'etichetta deve essere un simbolo di qualità, non il frutto di un macchinoso processo burocratico che eccede i limiti del fattibile. Ad esempio, un'etichetta non dovrebbe indicare la provenienza di ogni singolo ingrediente presente in un prodotto. Per questi motivi ritengo che la Commissione debba proseguire lungo la linea tracciata nella sua proposta legislativa, rendendo obbligatoria l'indicazione del marchio di origine per le carni dei prodotti trasformati. Al tempo stesso deve però bilanciare tale obbligatorietà tenendo in considerazione i risultati della sua valutazione d'impatto, evitando costi e oneri amministrativi eccessivi per le imprese.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Podržao sam prijedlog Uredbe Europskog parlamenta i Vijeća o izmjeni Uredbe Vijeća (EZ) br. 774/94 o otvaranju i upravljanju određenim carinskim kvotama Zajednice za visokokvalitetnu govedinu te za svinjetinu, meso peradi, pšenicu i suražicu, mekinje, posije i druge ostatke. Amandmani koje je uvela izvjestiteljica uglavnom su tehnička prilagodba te odražavaju promjene uvedene kroz Direktive Komisije OMNIBUS 1 i 2 kojima se implementiraju promjene nakon Lisabonskog ugovora vezane uz način donošenja odluka u EU-u, vezanih uz trgovinsku politiku.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. − Ovo pravno pitanje, predloženo od strane g. Moreirae kao izvjestitelja, odnosi se na prijedlog Europskog parlamenta i Vijeća o izmjenama i dopunama Uredbe Vijeća koji dopunama i izmjenama omogućuje administraciji uvođenje određenih carinskih kvota Zajednice za visokokvalitetnu govedinu te za svinjetinu, meso, perad, pšenicu i suražicu, mekinje, posije i druge ostatke. Pozdravljam prijedlog kojim Komisija mora osigurati punu informiranost i dokumentiranost svih konzultiranja s nacionalnim stručnjacima u okviru svog rada na pripremi i provedbi delegiranih akata.

Oslanjajući se na primjere dobre prakse i pozitivnih iskustava prakse iz drugih područja politike drago mi je da ovim prijedlogom Europski parlament postaje direktno uključen u provedbu akata jer predloženim izmjenama između ostalog zahtijevamo veću uključenost Parlamenta u pripremi i provedbi delegiranih akata. Ograničava se prijenos ovlasti Komisije na razdoblje 5 godina koje se može prešutno produžiti isključivo ako se Parlament i Vijeće ne protive.

Smatram kako ovaj prijedlog omogućuje pojednostavljenje procedura i očuvanje transparentnosti. Trgovački interesi svake zemlje su različiti, Hrvatska ima različite prednosti i slabosti od ostalih članica te se nadam da u budućnosti neće doći do preklapanja interesa između jačih i slabijih gospodarstava gdje u većini slučajeva interes biva štetniji za slabija gospodarstva.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I voted in favour of this proposal, which puts forward a technical adjustment to facilitate the aligning of Council Regulation (EC) No 774/94 with Articles 290 and 291 of the Treaty on the Functioning of the European Union.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Il s'agit notamment de garantir que le Parlement européen est dûment associé aux travaux sur la préparation et la mise en œuvre des actes délégués et que la délégation de pouvoir est tacitement prorogée pour des périodes d'une durée de cinq ans, ainsi que de prolonger la période pour exprimer des objections éventuelles à des projets d'actes délégués de deux à quatre mois et de modifier les modalités d'application de la procédure écrite.

Nous avons demandé instamment que soient supprimées toutes les références relatives à la procédure de comité du futur règlement OCM unique aligné et suggéré d'insérer de telles dispositions directement dans le règlement modificateur. Cela permettra de refléter les modifications concernant l'application de la procédure écrite prévues par les actes omnibus sur le commerce.

En outre, il pourra ainsi être garanti que le droit de regard sur les actes d'exécution nécessaires à la gestion du régime contingentaire visé dans ce règlement demeure dans le domaine de compétence de la commission du commerce international.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − A proposta da Comissão Europeia visa alinhar o Regulamento do Conselho nº 774/94 relativo à abertura e modo de gestão de determinados contingentes pautais comunitários com os artigos 290.° e 291.° TFUE. Assim, de entre as emendas propostas, constam o envolvimento do Parlamento a preparação e na execução dos atos delegados, bem como a limitação da delegação de poderes por cinco anos. Votei, por isso, a favor do documento.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru propunerea de modificare a Regulamentului (CE) nr. 774/94 privind deschiderea și modul de gestionare a anumitor contingente tarifare comunitare pentru carnea de vită și mânzat de calitate superioară, carnea de porc, carnea de pasăre, grâu, borceag și tărâțe, brizuri și alte reziduuri. În vederea completării sau modificării anumitor elemente neesențiale ale Regulamentului (CE) nr.774/94, trebuie să se delege Comisiei competența de a adopta acte legislative în conformitate cu articolul 290 din Tratat în ceea ce privește adoptarea de modificări la respectivul regulament, în cazul în care se ajustează volumele și alte condiții ale regimului contingentar. Este deosebit de important ca, în timpul lucrărilor pregătitoare, Comisia să organizeze consultări adecvate, inclusiv la nivel de experți. Atunci când pregătește și elaborează acte delegate, Comisia trebuie să asigure transmiterea simultană, la timp și adecvată a documentelor relevante către Parlamentul European și către Consiliu. Comisia ar trebui să furnizeze informații și documente complete cu privire la reuniunile sale cu experții naționali, în cadrul lucrărilor sale pentru pregătirea și punerea în aplicare a actelor delegate. În acest sens, Comisia ar trebui să se asigure că Parlamentul European este implicat în mod corespunzător, pentru a crea cele mai bune condiții posibile pentru controlul actelor delegate exercitat de Parlamentul European în viitor.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Glasovala sam za jer izvješće držim pozitivnom tehničkom prilagodbom koja u obzir uzima uobičajeno razumijevanje procedure komitoligije nakon stupanja na snagu Ugovora iz Lisabona, a koja ima tendenciju osigurati da nadzor nad implementacijom akata potrebnih za administriranje kvota za navedene proizvode ostane u nadležnosti Odbora za međunarodnu trgovinu.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – J’ai voté pour ce rapport concernant les contingents tarifaires communautaires pour la viande bovine de haute qualité, la viande porcine, la viande de volaille, le froment (blé et méteil) et les sons, remoulages et autres résidus. Ce rapport entend aligner les dispositions du règlement sur l’ouverture et le mode de gestion de certains contingents tarifaires communautaires pour ces produits, sur le traité de Lisbonne. Derrière ce jargon européen, ce sont en réalité des procédures pour encadrer l'exercice des compétences d'exécution conférées à la Commission européenne. Ainsi, le rapport prévoit que la Commission ait la possibilité de légiférer par actes délégués et actes d’exécutions dans le présent règlement. Il a aussi permis de rappeler que le Parlement européen doit être dûment associé aux travaux sur la préparation et la mise en œuvre des actes délégués. Cette délégation de pouvoir s’exerçant pendant cinq ans et pouvant tacitement être prorogée pour des périodes d'une durée identique.

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. − Der vorliegende Bericht befasst sich mit der Eröffnung und der Verwaltung gemeinschaftlicher Zollkontingente für hochwertige Fleisch- und Getreidewaren. Der Kommission wurden die Befugnisse übertragen, dass erforderliche Durchführungsmaßnahmen und Änderungen der Verordnung durchgeführt werden können, falls die Kontingentsmengen und sonstige Kontingentsbedingungen insbesondere durch Beschlüsse über den Abschluss von Abkommen mit Drittländern angepasst werden. Der Berichterstatter räumt der Europäischen Kommission und dem Europäischen Parlament erhöhte Befugnisse ein, und der Zuständigkeitsbereich des Ausschusses für internationalen Handel bleibt derselbe. Diese Entwicklung ist sehr zu begrüßen, vor allem unter dem Blickwinkel, dass es um den Handel mit hochwertigen Nahrungsmitteln geht.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Unijne kontyngenty taryfowe ustanawiane są w celu zapewnienia możliwości importu na obszar Unii Europejskiej pewnej określonej puli towaru po stawkach celnych niższych od tych, które zapisane są w taryfie celnej. Wyczerpanie unijnego kontyngentu taryfowego lub upłynięcie terminu, na który został on ustanowiony, nie oznacza automatycznej blokady możliwości importu z krajów trzecich. Przywóz towaru jest nadal możliwy, jednak celnik przy obliczaniu wartości należnego cła skorzysta wówczas ze stawki zapisanej w taryfie celnej, a nie w rozporządzeniu ustanawiającym unijny kontyngent taryfowy. W przypadku unijnych kontyngentów taryfowych zasadnicze znaczenie dla sposobu ich rozdysponowania ma rodzaj towaru, na który te preferencyjne środki polityki handlowej są ustanawiane. Główny podział następuje tu na towary rolno-spożywcze oraz na umownie zwane towary przemysłowe (umownie ponieważ np. ryby również należą do tej grupy). Towary rolno-spożywcze to towary objęte wspólną polityką rolną, regulowaną przepisami wspólnotowymi, oraz towary przetworzone, nieobjęte załącznikiem I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, tzw. towary z grupy non-aneks I. Towary przemysłowe to wszystkie pozostałe towary objęte taryfą celną.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − Sendo na sua essência uma mera adaptação ao Tratado de Lisboa, este relatório não pode todavia deixar de ser analisado tendo em conta o significado profundo deste Tratado, designadamente no domínio da política comercial. Com efeito, o Tratado de Lisboa estipula que a política comercial é uma competência exclusiva da UE. Ou seja, retirou-se aos Estados um instrumento de política económica essencial. Os interesses no domínio comercial são, evidentemente, distintos de país para país, porque diferentes são as respetivas economias, as fragilidades e potencialidades de cada uma. A sobreposição dos interesses dos mais fortes aos mais fracos, neste como noutros domínios, acarreta prejuízos tremendos para economias mais débeis, como sucede com Portugal. Vejam-se os efeitos das políticas de livre comércio na desestruturação de importantes setores produtivos nacionais.

6.7. Внос на маслиново масло и други селскостопански продукти от Турция (A7-0209/2012 - Vital Moreira)

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Sou a favor de duas alterações à proposta da Comissão por razões de coerência da legislação em matéria de comércio. Considero que refletem as alterações resultantes dos dois regulamentos Omnibus. A proposta da Comissão refere-se, relativamente aos três regulamentos, ao procedimento de Comité previsto para o regulamento ajustado. Este estabelece uma organização comum dos mercados dos produtos agrícolas (Regulamento OCM única). Defendo a eliminação desta referência e proponho que se adite uma nova disposição relativa ao procedimento de comité a cada um dos regulamentos alterados. Deste modo, pode garantir-se a alteração da aplicação do procedimento escrito, em resultado dos regulamentos Trade Omnibus. Para além deste aspeto, os três regulamentos alterados, e não o Regulamento OCM única, passarão a ser os atos de base de futuros atos de execução. Isto permitirá que o direito de controlo desses atos de execução se manterem sob a competência da Comissão do Comércio Internacional e não da Comissão da Agricultura. Estou convicto de que se trata da forma correta de acompanhamento da aplicação da legislação no domínio da política comercial comum, tendo por base jurídica o artigo 207.º do TFUE.

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − I support this report as it will be mutually beneficial for the parties involved. Imports of olive oil and other agricultural products from Turkey will be another step towards solidifying cooperation and improving political and economic interests, and most importantly a step closer to the accession of Turkey to EU.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – De nature avant tout technique, ce rapport vise à aligner trois règlements relatifs aux importations d'huile d'olive et d'autres produits agricoles originaires de Turquie sur le régime des actes d'exécution et des actes délégués instauré par le traité de Lisbonne. J'ai voté pour ce rapport.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą, kurio tikslas – tris Tarybos reglamentus, susijusius su alyvuogių aliejaus ir kitų žemės ūkio produktų importu iš Turkijos, suderinti su Lisabonos sutarties nuostatomis.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах положително по доклада на колегата Мурейра от съображения за съгласуваност на законодателството в областта на търговията, тъй като се предлагат изменения към предложението на Комисията, които отразяват промените, въведени с двата Общи търговски акта.

Споделям съображенията на докладчика, че това е правилният начин за проследяване на изпълнението на законодателството в областта на общата търговска политика, след като правното основание е член 207 от ДФЕС. Освен това, подобна промяна ще гарантира бъдещото участие на комисията по международна търговия в упражняването на правото на контрол, което е от значителна важност за правилното функциониране на ЕС.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Sostengo col mio voto la relazione Moreira il cui testo modifica la legislazione vigente adeguandola alle nuove norme sugli atti delegati e di esecuzione.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes juo atliekami daliniai reglamentų, susijusių su alyvuogių aliejaus ir kitų žemės ūkio produktų, kurių kilmės šalis yra Turkija, importu į ES, pakeitimai. Šiuo pranešimu Komisijai yra suteikiamos tam tikros reglamentų įgyvendinimo aktų priėmimo galios bei stiprinamas Europos Parlamento vaidmuo, kiek tai diktuoja ES bendrosios prekybos politikos pokyčiai, numatyti Lisabonos sutartyje.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport Moreira sur "les importations d'huile d'olive et d'autres produits agricoles en provenance de Turquie". Il s'agit d'un vote unique d'approbation concernant des mises à jour des procédures de comitologie aux dispositions prévues par le traité de Lisbonne.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − L'introduzione degli atti delegati e degli atti di esecuzione ha richiesto alcuni piccoli adeguamenti ad alcuni atti già in vigore, come in questo caso. È pertanto per mera coerenza legislativa che ho votato a favore di questo provvedimento.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Dans un souci de cohérence de la législation européenne, il me semble cohérent d'adapter nos actes législatifs aux nouvelles dispositions mises en place par le traité de Lisbonne. Il me semble donc légitime d'ajuster les législations relatives aux importations d’huile d’olive et d’autres produits agricoles originaires de Turquie conformément aux compétences de la Commission européenne.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce texte qui vise à prendre en compte les effets du traité de Lisbonne sur l’action de la Commission et plus particulièrement dans le domaine ayant trait à l’importation d’huile d’olive turque. La Turquie est un partenaire historique de l’Union européenne dans la mesure où des accords commerciaux existent entre ces deux puissances depuis près d’un demi-siècle. Concernant l’huile d’olive, la Turquie est aujourd’hui un des premiers exportateurs de ce produit à destination de l’Union européenne, c’est pourquoi il est nécessaire pour cette puissance de coordonner son action avec l’Europe.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour of this proposal because, while I encourage people to buy Welsh produce, we need effective rules governing those goods we import.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Atendendo a que a legislação atinente à política comercial se encontra em processo de harmonização com as disposições constantes do Tratado de Lisboa, esta proposta da Comissão, tal como muitas outras, apresenta esse propósito expresso. A linha seguida pelo parlamento, nomeadamente quanto ao seu papel nos atos delegados tende a divergir da daquela outra instituição, devendo este último, por isso, frisá-la sempre que possível. Creio que a Comissão não deveria interpretar as posições do Parlamento como um entrave à sua ação mas como um legítimo exercício de controlo democrático que, sendo bem entendido e aplicado, estou em crer que resultará em benefício da União Europeia e da transparência da sua ação.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Este relatório tem como principal objetivo alinhar a legislação neste domínio com as alterações introduzidas pelo Tratado de Lisboa. O resultado final das negociações com o Conselho não introduz alterações de monta. Porém, o tempo de que o Parlamento dispõe para objetar a um ato delegado foi diminuído. Contudo, este relatório tem de ser avaliado pelo seu significado mais profundo, tendo em conta posições de princípio relativamente ao Tratado e ao que nele é disposto sobre a política comercial. Com efeito, o Tratado de Lisboa estipula que a política comercial é uma competência exclusiva da UE. Os interesses no domínio comercial são, evidentemente, distintos de país para país, porque diferentes são as respectivas economias, as fragilidades e potencialidades de cada uma. A sobreposição dos interesses dos mais fortes aos mais fracos, neste como noutros domínios, acarreta prejuízos para economias mais débeis, como sucede com Portugal, que fica nas mãos dos interesses comerciais dos grupos económicos das potências da UE, em especial da Alemanha, tantas vezes opostos ao interesse do tecido produtivo nacional. Neste caso concreto, estamos perante um exemplo de importação de um produto crucial para Portugal, sendo que os critérios para salvaguarda de interesses de cada país na determinação das condições de importação são evidentemente distintos consoante o país.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne − V súčasnosti prebieha proces zosúlaďovania balíka právnych predpisov s článkami 290 a 291 Zmluvy o fungovaní Európskej únie prostredníctvom súhrnného aktu pre obchod I - nariadenie Európskeho parlamentu a Rady, ktorým sa menia a dopĺňajú nariadenia, ktoré sa vzťahujú na spoločnú obchodnú politiku, pokiaľ ide o postupy prijímania určitých opatrení, a súhrnného aktu pre obchod II – nariadenie Európskeho parlamentu a Rady, ktorým sa menia a dopĺňajú určité nariadenia týkajúce sa spoločnej obchodnej politiky, pokiaľ ide o udelenie delegovaných právomocí na účely prijímania určitých opatrení. Zámerom je zosúladenie troch nariadení Rady, a to konkrétne č. 2008/97 o dovoze olivového oleja a ďalších poľnohospodárskych výrobkov s pôvodom v Turecku, č. 779/98 o dovoze poľnohospodárskych výrobkov pochádzajúcich z Turecka sa Komisii udeľujú právomoci, ktoré jej umožnia prijať vykonávacie opatrenia na uplatňovanie dovozného režimu pre výrobky, a č. 1506/98 o koncesii vo forme colnej kvóty Spoločenstva pre Turecko v roku 1998 na lieskové orechy a ktorým sa pozastavujú niektoré koncesie v oblasti dovozu olivového oleja a iných poľnohospodárskych výrobkov predmetnými aktmi.

  Lorenzo Fontana (EFD), per iscritto. − La relazione riguarda la modifica dei regolamenti n. 2008/97, n. 779/98 e n. 1506/98 inerenti le importazioni di olio d'oliva e di altri prodotti agricoli dalla Turchia; questa variazione riguarda le competenze e i poteri della Commissione e si riferisce soltanto agli adeguamenti di tipo tecnico. Esprimo voto favorevole in quanto il testo ha lo scopo di allineare le norme esistenti al regime degli atti di esecuzione e atti delegati introdotti dal trattato di Lisbona (art 290 e 291 TFUE).

  Jim Higgins (PPE), in writing. − I voted in favour of this report as it clearly aims at aligning the Council regulations in the field of imports of olive oil and other agricultural products from Turkey with Articles 290 and 291 of the TFEU establishing the new regime of delegated acts and implementing acts. I agree that we in the EP should be duly involved in preparation and implementation of delegated acts in order to facilitate the scrutiny of delegated acts. This will ensure an efficient exercise of the delegation of power by avoiding objections from the European Parliament and ensuring at the same time the future involvement of the Committee on International Trade in the exercise of the right of scrutiny.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau tam, kad trys Tarybos reglamentai, susiję su alyvuogių aliejaus ir kitų žemės ūkio produktų importu iš Turkijos, būtų suderinti su po Lisabonos sutarties priėmimo taikomu įgyvendinimo teisės aktų ir deleguotųjų aktų režimu.

  Elisabeth Köstinger (PPE), schriftlich. − Die Forderungen in diesem Bericht sind mit den vorangehenden Vorschlägen des Europäischen Parlaments vereinbar. Daher stimme ich für diesen Bericht. Abänderungen, die die Einbeziehung des Europäischen Parlaments während der Vorbereitung delegierter Rechtsakte gewähren, sind notwendige Maßnahmen.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Miért pont Törökországból ne importálhatna az EU olívaolajat, déligyümölcsöt? Nekünk ezekben nem jelent konkurenciát. Ha pedig másban igen, akkor a szabályozás alapján lehetőségünk lesz protestálni a Bizottságnál. Lehet persze, hogy az egész szabályozás okafogyottá válik, mert a törökök csatlakoznak az orosz-kazah-stb. vámunióhoz. Már ébredeznek.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Ho espresso voto contrario alla relazione riguardante l'importazione di olio di oliva e di altri prodotti agricoli dalla Turchia. Anche in questo caso, come già accaduto altre volte in passato, torniamo a discutere e a deliberare su questioni commerciali molto delicate, relative ai rapporti con Paesi extra-UE. Così com'è avvenuto per il Marocco prima e per il Mercosur poi, soltanto per citare i casi più eclatanti, la deliberata scelta di aprire le nostre frontiere a Paesi terzi senza prima fornire garanzie adeguate ai nostri produttori – nel caso di specie di olio di oliva – mi trova fortemente in disaccordo. Non possiamo pensare, infatti, che a pagare il prezzo di una concorrenza al ribasso siano i nostri produttori, già vessati da una forte crisi economica.

  Barbara Matera (PPE), per iscritto. − Ho votato contro la relazione del collega portoghese Vital Moreira, che ha proposto la modifica dei regolamenti per facilitare l'importazione di olio d'oliva e di altri prodotti agricoli dalla Turchia. Come membro della delegazione mista UE-Turchia, sono consapevole dell'importanza di migliorare ad ampio raggio i rapporti con questo Paese ma ritengo che l'Unione europea, i suoi produttori, i suoi consumatori e gli organi di controllo, in questo caso, non siano ancora preparati. Credo che l'apertura del mercato europeo ad un prodotto come l'olio d'oliva di dubbia qualità e tracciabilità non possa essere consentita, perché comporterebbe, oltre all'incremento delle già tante difficoltà dovute al crollo dei prezzi, per i produttori italiani delle regioni meridionali, anche un rischio diretto per la salute dei consumatori.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Le texte de la Commission propose d'adapter le règlement qui organise les volumes d'importation des huiles d'olives et autres produits agricoles en conformité avec les traités. La Commission se voit attribuer la capacité d'agir par actes délégués lorsqu'il s'agit de gérer l'ouverture et le mode de gestion des contingents, à la suite d'un accord avec un ou des pays tiers. La fixation des contingents d'importation implique la fixation des volumes de produits autorisés à l'importation sur le marché communautaire. La réduction des droits permet de nouvelles baisses de droits de douane. Au cas précis il s'agit d'un moyen de pression supplémentaire sur les concurrents de la Turquie membre de l'UE. Irresponsable! La Commission démontre avec constance qu'elle entend libéraliser totalement les échanges commerciaux et vider de leur substance les outils douaniers de régulation du commerce, comme les contingents tarifaires. Le rapport vise à garantir l'association du Parlement dans la préparation et la mise en œuvre de ces actes délégués. Maigre ambition. Elle ne peut cacher le fond: la Commission amplifie son appropriation sans contrôle d'un droit régalien des peuples. Je vote contre.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A presente proposta da Comissão consiste na harmonização dos três regulamentos do Conselho no domínio das importações de azeite e outros produtos agrícolas da Turquia com o regime pós-Tratado de Lisboa relativo aos atos de execução e aos atos delegados (artigos 290.º e 291.º do TFUE). Tem vindo a ser necessário a harmonização de uma série de regulamentos por forma a ficarem em consonância com as alterações introduzidas pelo Tratado de Lisboa.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra del presente informe debido a que reconoce como legítimo el Acuerdo de Asociación de la Unión Europea con Turquía. El informe trata aspectos referentes a la gestión y el control de la importación de aceite de oliva y otros productos procedentes del país. Sin embargo, Turquía es una potencia invasora que ocupa la parte norte de Chipre, Estado miembro de la UE, y, por tanto, no se debería aceptar un Acuerdo de Asociación con Turquía hasta que se resuelva la situación de los territorios ocupados en la isla de Chipre. Apoyar comercialmente a un país que mantiene dicha ocupación supone legitimar la actual ocupación y renunciar a la búsqueda de una solución para los territorios ocupados de Chipre. Es por todo esto por lo que he decidido votar en contra del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − This alignment measure deals with imports of olive oil and other agricultural products from Turkey, as regards implementing and delegating powers to be conferred on the Commission. I voted in favour.

  Franz Obermayr (NI), schriftlich. − Der Bericht zielt zusammengefasst darauf ab, die Handelsschranken, d. h. insbesondere die Zölle, gegenüber der Türkei für Olivenöl und andere landwirtschaftliche Erzeugnisse zu senken. Dies erachte ich aus mehrerer Hinsicht als schlecht. Erstens, kommen innerhalb der Union die bereits angeschlagenen Volkswirtschaften, welche oft landwirtschaftliche Erzeugnisse dieser Art produzieren, noch mehr unter Druck. Zweitens erfolgt dies auf teilweise unfaire Weise, denn die Anforderungen innerhalb der Türkei in Hinblick auf die Produktionsqualität sind oft niedriger als innerhalb der EU, womit wir es türkischen Produkten auf unserem Markt preistechnisch einfacher machen, sich durchzusetzen, als z. B. griechischem Olivenöl. Drittens sehe ich aufgrund der Außenpolitik der Türkei, ihrer Nichtakzeptanz Zyperns und ihrer häufigen Missachtung fundamentaler Werte der Bürger eher in der Erhöhung des wirtschaftlichen Drucks auf die Türkei die richtige Antwort, statt sie dafür zu belohnen, dass sie wichtige internationale Werte und wichtige Menschenrechte ignoriert.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Il testo del collega Moreira sull'importazione di olio d'oliva e di altri prodotti agricoli dalla Turchia riguarda la modifica ai regolamenti in questione relativi all'importazione nella Comunità di prodotti agricoli originari della Turchia. Tali regolamenti conferiscono alla Commissione poteri che le consentono di adottare misure per l'applicazione del regime di importazione dei prodotti originari della Turchia. Ancora in linea con le procedure del trattato di Lisbona, la modifica di questi regolamenti rappresenta una coerenza legislativa dell'UE sulla base delle modifiche imposte dal Trattato.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − O presente relatório tem por base a proposta da Comissão relativa à harmonização de três regulamentos do Conselho no domínio das importações de azeite e outros produtos agrícolas da Turquia com o regime pós-Tratado de Lisboa relativo aos atos de execução e aos atos delegados. Toda uma série de legislação no domínio da política comercial comum encontra-se em processo de harmonização através de dois regulamentos cujos processos estão ainda em curso e estarão sujeitos a negociações entre os dois colegisladores. Por razões de coerência da legislação o Parlamento propõe alterações no que respeita à participação do Parlamento Europeu na elaboração dos atos delegados; à limitação da atribuição de poderes delegados na Comissão a um período de 5 anos, prorrogáveis tacitamente por um período de igual duração e à extensão da eventual prorrogação do prazo para apresentar objeções a um projeto de ato delegado de 2 para 4 meses, alargando, deste modo, o prazo de exame de 4 meses (2+2) para 6 meses (2+4). Nada tendo a obstar votei favoravelmente o presente processo.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − U cijelosti sam podržala ovu zakonodavnu rezoluciju, posebno u smislu uključivanja Europskog parlamenta u proces pregovora o delegiranim aktima kao i ograničenje dodjeljivanja delegiranih ovlasti na Komisiju na period od pet godina, s mogućnošću produljenja na period jednakog trajanja.

Smatram da je potrebno osigurati izmijenjenu primjenu pisane procedure na način da se uvrsti odredba koja se odnosi na proceduru u Odboru u svaku od izmijenjenih uredbi koje su predmet ovog pravnog pitanja i kojima se dodjeljuju ovlasti Komisiji, uzimajući u obzir da se iste uredbe odnose na Uredbu o organizaciji jedinstvenog tržišta.

Prethodno navedeno je od posebne važnosti zbog toga što će temeljni akti za buduće implementirane akte biti tri izmijenjene uredbe umjesto jedinstvene uredbe, te će isto pravo razmatranja i nadzora ostati u okviru nadležnosti Odbora za međunarodnu trgovinu umjesto Odbora za poljoprivredu. Na taj bi način pravno praćenje i slijed implementiranja legislative u području zajedničke trgovinske politike bio u skladu pravnog temelja određenog člankom 207. Ugovora o funkcioniranju Europske unije.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Podržavam prilagodbu zakonodavnih odredbi koje su stupile na snagu usvajanjem Ugovora iz Lisabona, čijim sadržajem se dodatno regulira pitanje uvoza poljoprivrednih proizvoda iz Turske. Posebno podržavam naglašavanje maslinovog ulja u kontekstu cjelokupnog uvoza poljoprivrednih proizvoda iz Turske s obzirom na to da je upravo maslinarski sektor jedan od uvozom najugroženijih poljoprivrednih sektora. Iako je kvalitetom i načinom proizvodnje Europska unija vodeća u svijetu te je predvodnik novih trendova u proizvodnji, cijenama i kvantitetom često nije konkurentna jeftinijim uvoznim uljima.

I kvaliteta hrvatskog maslinovog ulja već je mnogo puta potvrđena raznim priznanjima na globalnoj razini. No, iznimna kvaliteta često nije garancija plasmana pa se hrvatski proizvođači već sada suočavaju s brojnim poteškoćama uzrokovanim uvozom maslinovog ulja po znatno povoljnijoj cijeni koje se nekad plasira kao domaće. Upravo zbog toga podržavam prilagodbu regulacije ovog područja te pozivam Komisiju na usvajanje dodatnih mehanizama kontrole kojima bi se naglasak stavio na kvalitetu, ali i očuvanje europske proizvodnje.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour. The objective of the Commission proposal consists in aligning three Council Regulations in the field of imports of olive oil and other agricultural products from Turkey with the post-Lisbon regime of implementing acts and delegated acts (Art. 290 and 291 TFEU). It is proposed to delegate to the Commission the power to adopt acts in accordance with Article 290 of the Treaty in order to supplement or amend certain non-essential elements of Regulation (EC) No 2008/97, in particular as regards the amounts of duty reduction, or where a new agreement is concluded with Turkey.

  Oreste Rossi (PPE), per iscritto. − Consiglio, Parlamento e Commissione hanno concluso le operazioni di trilogo che permettono la finalizzazione della procedura relativa a questa proposta di regolamento, ora allineata con la nuova procedura degli atti di esecuzione e degli atti delegati del trattato sul funzionamento dell'Unione europea. Il provvedimento approvato in Aula prevede che sarà la Commissione europea, purtroppo, ad avere unica ed esclusiva voce in capitolo sugli scambi commerciali di olio d'oliva e altri prodotti agricoli tra UE e Turchia; al Parlamento sarà invece lasciato, in ultima istanza, il diritto di obiezione a un progetto di atto delegato. Il rischio evidente è che si esponga il mercato interno all'importazione di olio di dubbia qualità e tracciabilità da produttori extra UE, esponendo gli stessi prodotti alla contraffazione e i consumatori a una totale disinformazione. Ho votato contro l'approvazione del provvedimento, in dissenso col mio gruppo, in quanto ritengo che la Turchia non sia un partner commerciale leale e che non si possa favorire l'importazione di olio d'oliva e di altri prodotti agricoli da quel paese, creando un'ulteriore riduzione dei prezzi sul mercato olivicolo europeo.

  Salvador Sedó i Alabart (PPE), por escrito. − Después de que en 2012 el Parlamento Europeo aprobase en sesión plenaria las enmiendas a la propuesta de Reglamento del Parlamento Europeo y del Consejo que modifica los Reglamentos (CE ) nº 2008/ 97, (CE ) nº 779/98 y (CE ) nº 1506/98 en el ámbito de las importaciones de aceite de oliva y otros productos agrícolas procedentes de Turquía con respecto a las competencias delegadas y de ejecución que se otorgan a la Comisión, y de las consiguientes negociaciones, por fin se ha aprobado la resolución legislativa que acuerda que el Parlamento Europeo, en concreto la Comisión de Comercio Internacional, se involucre en la redacción y ejecución de los actos delegados cedidos a la Comisión, entre otros.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − Ritengo che l'Unione europea abbia il dovere di difendere gli interessi delle proprie regioni, mentre questa proposta mina la salute economica della Puglia, la mia regione, e di numerose altre regioni europee mediterranee la cui economia si fonda in primo luogo sulla produzione agricola, come l'olio d'oliva. Una riduzione dei dazi doganali avverso il mercato turco potrebbe avere gravi effetti sul tessuto economico e sociale di queste regioni, che già in questo momento vivono un periodo di difficoltà finanziarie legate alla grave crisi che si è abbattuta sull'Europa, con conseguenze gravissime per un ampio numero di imprenditori e dipendenti agricoli, che si troverebbero ad affrontare un forte afflusso di prodotti stranieri.

Inoltre, all'abbassamento dei dazi seguirebbero anche conseguenze negative per l'intero mercato europeo, che ne risentirebbe innanzitutto in termini di qualità. I nuovi prodotti, che godrebbero di un più facile accesso al mercato europeo, forse risulterebbero concorrenziali in termini di prezzo, ma resterebbero comunque ben lontani dal raggiungere gli standard qualitativi garantiti dalle produzioni provenienti da numerose regioni sud-europee in generale e dalla Puglia in particolare.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Glasovao sam za izvješće o prijedlogu Uredbe Europskog parlamenta i Vijeća o izmjeni Uredbi Vijeća (EZ) br. 2008/97, (EZ) br. 779/98 i (EZ) br. 1506/98 o uvozu maslinovog ulja i drugih poljoprivrednih proizvoda iz Turske s obzirom na delegirane i provedbene ovlasti koje se dodjeljuju Komisiji. Amandmani koji su uvedeni uglavnom se svode na tehničku prilagodbu nakon uvođenja direktiva OMNIBUS 1 i 2 koje uređuju nove procedure odlučivanja u vezi s trgovinskom politikom, reflektirajući nastale promjene nakon Lisabonskog ugovora.

  Catherine Stihler (S&D), in writing. − I support the revision of the regulation as it brings the rules in line with new delegated and implementing acts under the Lisbon Treaty.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. − Europska unija već dugo je suočena s problemom demokratskog deficita, te demokratskog legitimiteta koji je posebno vidljiv još od Ugovora iz Maastrichta. Člankom 290. Ugovora o funkcioniranju Europske unije predviđeno je da se zakonodavnim aktom Komisiji može delegirati ovlast za donošenje nezakonodavnih akata radi dopune ili izmjene elemenata zakonodavnog akta. Upravo se ovim izmjenama omogućuje ostvarenje članka 290. kojima se Komisiji delegiraju ovlasti potrebne za izmjenu. U tom postupku, Komisija bi trebala surađivati kako s nacionalnim stručnjacima, tako i s Europskim parlamentom, omogućujući mu uvjete za nadzor takvih delegiranih akata.

Budući da bi ostvarenje demokratskog legitimiteta trebalo biti jedno od temeljnih načela Europske unije, pravi je trenutak da napisano slovo Lisabonskog ugovora zaživi. Ipak, potrebno je biti veoma oprezan kada se radi o delegiranju ovlasti, budući da je nadzor i transparentnost u tim postupcima upitna. I Hrvatska sadrži ustavne odredbe kojima je u određenim slučajevima izvršnoj vlasti omogućeno donošenje pojedinih akata. Problem zakonodavne delegacije je velik, budući da su mehanizmi kontrole takvih akata prilično slabi. S istim problemom suočena je i zajednica poput Europske unije.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I voted in favour of this proposal, which will align three Council regulations on imports of olive oil and other agricultural products from Turkey with the relevant provisions of the Treaty on the Functioning of the European Union.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – J'ai voté pour le rapport Moreira. La proposition de la Commission renvoie, dans le cas visé par les trois règlements, à la procédure de comité prévue pour le futur règlement aligné portant organisation commune des marchés des produits agricoles (règlement OCM unique).

Votre rapporteur propose de supprimer ce renvoi et d'insérer une disposition sur la procédure de comité dans chacun des règlements modifiés. De cette manière, l'application modifiée de la procédure écrite, induite par les lois omnibus, pourra être garantie.

En outre, ce sont les trois règlements modifiés, et non le règlement OCM unique, qui constitueront les actes de base des futurs actes d'exécution. Par conséquent, l'exercice du droit de regard sur ces actes d'exécution restera exercé par la commission du commerce international et non par la commission de l'agriculture.

Votre rapporteur est fermement convaincu que c'est le bon moyen de procéder au suivi de la mise en œuvre de la législation dans le domaine de la politique commerciale commune, en se fondant sur l'article 207 du traité FUE.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − A proposta da Comissão pretende alinhar os Regulamentos (CE) n.º 2008/97, (CE) n.º 779/98 e (CE) n.º 1506/98 do Conselho, em matéria de importação de azeite e outros produtos agrícolas da Turquia, no que diz respeito aos poderes delegados e às competências de execução a conferir à Comissão pelos artigos 290.° e 291.° TFUE que definem o novo regime dos atos delegados e de execução. De entre as várias propostas de alteração apresentadas, é de destacar o apelo ao envolvimento do Parlamento na preparação e na execução dos atos delegados. Pelos motivos expostos, votei a favor do documento.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru propunerea de modificare a Regulamentelor (CE) nr. 2008/97, (CE) nr.779/98 și (CE) nr.1506/98 în domeniul importului de ulei de măsline și de alte produse agricole din Turcia în ceea ce privește competențele delegate și competențele de executare care trebuie conferite Comisiei. Obiectivul prezentului regulament constă în alinierea a trei regulamente din domeniul importurilor de ulei de măsline și de alte produse agricole din Turcia cu regimul actelor delegate și al actelor de punere în aplicare, instituit după Lisabona (articolele 290 și 291 din TFUE). Se propune să se delege Comisiei competența de a adopta acte delegate pentru a completa sau modifica anumite elemente neesențiale ale Regulamentului (CE) nr. 2008/97, în special în ceea ce privește valorile reducerii taxei sau în cazul în care se încheie un nou acord cu Turcia. De asemenea, i se conferă Comisiei competențe care îi permit să adopte măsurile necesare pentru a pune în aplicare normele de aplicare a regimului special privind importurile de ulei de măsline și de alte produse agricole originare din Turcia.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Podržavam ovaj prijedlog jer uvodi veću kontrolu Parlamenta pri donošenju delegiranih akata od strane Komisije produženjem roka za prigovor i ograničenjem trajanja ovlasti danih Komisiji. Ono što ovom prigodom želim istaknuti jest da moramo učiniti sve kako bismo zaštitili europske proizvode, a time i proizvođače i radna mjesta. Princip slobodnog tržišta i zdrave konkurencije uvijek ću braniti, ali držim kako sve veći tehnički zahtjevi koje se stavlja pred europske proizvođače nesumnjivo vode ka padu naše konkurentnosti u odnosu na države koje takve visoke standarde proizvodnje ne primjenjuju.

Upravo zbog uvoza iz trećih zemalja smatram da moramo raditi na zaštiti svojih proizvoda oznakama izvornosti i zemljopisnog podrijetla kako bi se europskim kupcima nudila što šira lepeza europskih proizvoda visoke kvalitete i prepoznatljivosti. Stoga se doista nadam kako će postupak registracije istarskog maslinovog ulja proteći u europskom duhu i na police diljem Europe donijeti još jedan visokokvalitetan zaštićeni europski proizvod.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Import z Turcji cieszy się coraz większą popularnością. Owszem, kierunek ten nie jest tak popularny, jak – dla przykładu – import z Chin, jednak wszystko wskazuje na to, że Turcja może stać się wkrótce największą fabryką Starego Kontynentu. Nie, to nie błąd – już w poprzednim tematycznym wpisie wyjaśnialiśmy, dlaczego Turcję należy (zwłaszcza w kwestii importu) pojmować w kategoriach kraju europejskiego. Teraz, idąc za ciosem, rozpoczynamy cykl odpowiedzi na zadawane przez czytelników e-import.pl pytania. Pierwsze z nich dotyczy odprawy celnej – kwestii problematycznej dla wielu importerów sprowadzających towary z Turcji. Szeroko rozumiany handel z Turcją (a więc i import z Turcji) opiera się w kwestiach legislacji na prawach unii celnej, której pełnomocnym uzupełnieniem są umowy o wolnym handlu. Te ostatnie dotyczą rolnych produktów nieprzetworzonych oraz produktów objętych traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (której kompetencje przejęła obecnie Unia Europejska). Powyższe uchwały prawne, regulujące zasady obrotu handlowego między państwami Wspólnoty i Turcją (starającą się o akcesję do szeregów UE), określają i stanowią całkowite zniesienie ceł importowych i eksportowych na linii Unia – Turcja. Ponadto postanowienia zakładają zniesienie innych, także wewnątrzpaństwowych, a mających charakter cła opłat, które nie mogą być nakładane w przypadku sprowadzanych z Turcji, a objętych przepisami unii celnej towarów przemysłowych.

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Ho espresso il mio sostegno alla relazione dell'onorevole Moreira sulle importazioni di olio di oliva e di altri prodotti agricoli dalla Turchia: con il voto odierno, questa proposta di regolamento viene dunque allineata con la nuova procedura degli atti di esecuzione e degli atti delegati del Trattato sul funzionamento dell'Unione.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − Este relatório tem como principal objetivo alinhar a legislação neste domínio com as alterações introduzidas pelo Tratado de Lisboa. O tempo que o Parlamento dispõe para objetar a um ato delegado foi diminuído. Contudo, este relatório tem de ser avaliado pelo seu significado mais profundo, tendo em conta posições de princípio relativamente ao Tratado e ao que nele é disposto sobre a política comercial. Com efeito, o Tratado de Lisboa estipula que a política comercial é uma competência exclusiva da UE. Os interesses no domínio comercial são, evidentemente, distintos de país para país, porque diferentes são as respetivas economias, as fragilidades e potencialidades de cada uma. A sobreposição dos interesses dos mais fortes aos mais fracos, neste como noutros domínios, acarreta prejuízos para economias mais débeis, como sucede com Portugal. Neste caso concreto, estamos perante um exemplo de importação de um produto crucial para Portugal, sendo que os critérios para salvaguarda de interesses de cada país na determinação das condições de importação são evidentemente distintos consoante o país.

6.8. Географски указания на ароматизирани лозаро-винарски продукти (A7-0158/2012 - Paolo Bartolozzi)

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório tendo em conta que os vinhos aromatizados têm grande importância económica no setor vitivinícola da União Europeia, com produtores tradicionais bem estabelecidos em muitos Estados-Membros. Trata-se de questões importantes ligados às regras de definição, descrição, apresentação e rotulagem dos produtos de vinhos aromatizados, bem como o estabelecimento de critérios para o reconhecimento de indicações geográfica. Relembro que a União Europeia é responsável por 90% da produção global de produtos de vinhos aromatizados. Concordo com a necessidade da presente proposta atualizar o quadro legal desta atividade económica e concretizar a indicação geográfica dos produtos vitivinícolas aromatizados. Creio igualmente que existe uma clara necessidade de atualização das regras existentes, tendo em conta os desenvolvimentos tecnológicos, inovação, evolução do mercado e expetativas dos consumidores relacionados com a qualidade e métodos de produção.

  Roberta Angelilli (PPE), per iscritto. − Ho sostenuto la relazione del collega Bartolozzi, perché concordo pienamente sulla necessità di regole più chiare per l'indicazione d'origine e sulla valorizzazione della qualità del prodotto vitivinicolo. Un iter lungo che ha portato a un buon risultato: il testo, infatti, migliora l'applicabilità, la leggibilità e la chiarezza della legislazione dell'Unione europea sui prodotti vitivinicoli aromatizzati, introduce una politica di qualità e dà regole ben precise per quanto riguarda la protezione da qualsiasi forma di indicazione falsa o fuorviante, a tutela della sicurezza dei consumatori e della stessa attività produttiva.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Les produits vinicoles aromatisés sont une catégorie de boissons incluant notamment la sangria ou le vermouth. De nature avant tout technique, ce texte vise à actualiser les règles applicables aux produits vinicoles aromatisés et à les aligner sur le traité de Lisbonne adopté en 2009. J'ai voté en faveur de ce rapport.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą, kurio tikslas – atnaujinti Reglamentą (EEB) Nr. 1601/91, nustatantį bendrąsias aromatizuotų vynų, aromatizuotų vyno gėrimų ir aromatizuotų vyno kokteilių apibrėžimo, aprašymo ir pateikimo taisykles. Aromatizuoto vyno sektorius Europos Sąjungai yra labai svarbus, net apie 90 proc. visos pasaulinės tokio tipo vyno produkcijos pagaminama ES. Vyno sektoriaus reforma siekiama išdėstyti aromatizuotų vyno produktų apibrėžimus, aprašymus, pateikimo, ženklinimo ir tokių produktų geografinių nuorodų apsaugos nuostatas. Taip pat numatoma tobulinti aromatizuotus vyno produktus reglamentuojančių ES teisės aktų taikymą ir daryti juos aiškesnius bei įdiegti naują tinkamai apibrėžtą tokių produktų kokybės politiką. Pritariu išdėstytiems siūlymams įtraukti aiškią nuorodą, kad ženklinant aromatizuotus vyno produktus galima užsiminti apie juos gaminant naudotų produktų ekologiškumą. Taip pat svarbu numatyti taisykles, kurios įpareigotų nurodyti visus aromatizuotų vyno produktų gamybai būdingus veiksmus: aromatizavimą, galimą alkoholio įpylimą, saldinimą ir dažiklių naudojimą

  Marino Baldini (S&D), napisan. − Proizvodi aromatiziranih vina imaju veoma važnu ulogu za proizvođače te predstavljaju značajan udio u sektoru vina EU-a. Podržavam ciljeve koji se ovom Uredbom žele ostvariti, prvenstveno u smislu reformiranja vinskog sektora, reguliranja proizvoda aromatiziranih vina te upoznavanja s kvalitetom tih proizvoda.

S obzirom na to da dolazim iz Hrvatske koja u posljednje vrijeme ima puno problema sa zaštitom domaćih proizvoda, iznimno mi je drago da je jedan od ciljeva projekta i uspostava kriterija za priznavanje zemljopisnog podrijetla. U skladu s postojećim pravilima o vinskim proizvodima izvjestitelj podržava namjere i ciljeve Komisije da prerađeni proizvodi moraju također u zakonodavnom okviru poštovati i zemljopisno podrijetlo. Također, prema jednom od glavnih ciljeva prijedloga da se donese propis u skladu s odredbama o funkcioniranju Europske unije, tekst ostavlja i prostor za niz ovlasti Europskoj komisiji. Dok se izvjestitelj slaže da tekst treba uskladiti s njegovom pravnom osnovom, on ga je izmijenio kako bi ograničio ovlasti na određeno vremensko razdoblje. No smatram da se treba ostaviti više prostora za odlučivanje i drugim institucijama Europske unije.

  Sergio Berlato (PPE), per iscritto. − I prodotti vitivinicoli aromatizzati rivestono un ruolo importante per il settore agricolo nell'Unione europea. Essi rappresentano una quota significativa del settore vinicolo europeo e si configurano come un mercato estremamente importante dal punto di vista qualitativo e quantitativo sia a livello europeo che internazionale. L'Unione europea rappresenta circa il 90% della produzione mondiale di prodotti vitivinicoli aromatizzati con produzioni tradizionali radicate in molti Stati membri. Accolgo con favore gli elementi principali della proposta di regolamento della Commissione europea sostenendone, in particolare, gli obiettivi di semplificazione e di miglioramento.

In particolare, condivido l'approccio generale della proposta con il quale si interviene al fine sia di armonizzare il regolamento in esame con l'evoluzione normativa in materia di politica di qualità vinicola, sia di conformarlo al trattato sul funzionamento dell'Unione europea. Pertanto, accolgo con favore l'intervento della Commissione inteso a modernizzare una disposizione di legge che, finora, ha garantito il buon funzionamento del mercato di questi prodotti ma che deve essere adattata all'evoluzione regolamentare in materia. Concordo con il relatore nel sostenere l'esigenza giuridica di fornire anche per i prodotti trasformati un quadro complementare e completo in materia di indicazioni geografiche.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Abbiamo votato a favore della relazione del collega Bartolozzi che definisce le norme di tracciabilità dei prodotti vitivinicoli aromatizzati, come il vermouth. Un prodotto che rappresenta una quota significativa del mercato del settore, sia dal punto di vista qualitativo che da quello quantitativo. Non solo, ma a livello mondiale, nell'Unione Europea viene prodotto il 90% dei vini aromatizzati venduti in tutto il mondo. Si può ben comprendere l'importanza che assume, quindi, la definizione di precise norme relative alle indicazioni geografiche applicate a tutti i prodotti, sia quelli provenienti da Stati membri dell'UE, sia da quelli di Paesi terzi.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах положително по доклада на Паоло Бартолоци относно определянето, описанието, представянето, етикетирането и закрилата на географските указания на ароматизирани лозаро-винарски продукти по няколко основни причини:

На първо място смятам, че е важно да се въведе политика за качество по отношение на тези продукти. Основните цели на предложението са подобряване на приложимостта и яснотата на законодателството на ЕС по отношение на ароматизираните лозаро-винарски продукти, като някои търговски наименования ще бъдат актуализирани. По този начин се гарантира, че потребителят е надлежно информиран, което е наистина важно.

Друга цел е привеждането в съответствие с Договора за функционирането на Европейския съюз. Като цяло предложението не променя обхвата на съществуващите правила за сектора, а се отнася до адаптиране към задълженията, които вече са поети от Съюза.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Ho sostenuto col mio voto la relazione Bartolozzi sulla proposta di regolamento del Parlamento europeo e del Consiglio concernente la definizione, la designazione, la presentazione, l'etichettatura e la protezione delle indicazioni geografiche dei prodotti vitivinicoli aromatizzati. Il testo è equilibrato ed è volto ad aggiornare il vigente regolamento, adeguandolo alle regole dell'Organizzazione comune dei mercati e al Trattato di Lisbona.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes šiuo pranešimu siekiama atnaujinti 1991 m. reglamentą, nustatantį bendrąsias aromatizuotų vynų, aromatizuotų vyno gėrimų ir aromatizuotų vyno kokteilių apibrėžimo, aprašymo ir pateikimo taisykles. Vykstant bendros žemės ūkio politikos paprastinimo procesui, yra tikslinga pertvarkyti ir ES vyno rinkos valdymo būdus, kad būtų laipsniškai panaikintos neveiksmingos ir brangios intervencinės priemonės bei perskirstytos išlaidos siekiant kuo labiau patenkinti vartotojų poreikius ir padaryti Europos vyną konkurencingesnį. Aromatizuoti vyno produktai užima gana didelę Europos vyno sektoriaus dalį ir yra laikomi kokybės ir kiekio požiūriu labai svarbia vidaus ir tarptautine rinka. ES pagaminama apie 90 proc. visos pasaulinės aromatizuoto vyno produkcijos, o daugelyje valstybių narių jau yra susiformavę gilios šio vyno gamybos tradicijos.

  Franco Bonanini (NI), per iscritto. − Ho votato favorevolmente a questa proposta di regolamento, ritenendo necessario e attuale l'aggiornamento, nel settore dei vini aromatizzati, di un quadro normativo ormai superato alla luce dei più recenti sviluppi normativi, quali il trattato di Lisbona e la comitatologia, le regole OMC, inclusi gli accordi TRIPs, e la riforma del settore vitivinicolo del 2008. Viene aggiornato, dunque, un regolamento importante su cui si basa attualmente l'intera disciplina di questa importante fetta dei prodotti vitivinicoli europei. Tra le tante disposizioni, sono rivisitati anche i criteri che regolano il riconoscimento delle nuove indicazioni geografiche, massima garanzia di riconoscibilità di prodotti legati a territori. Un aggiornamento complessivo, dunque, con l'obiettivo primario di valorizzare la qualità di tali prodotti a garanzia e tutela della sicurezza dei consumatori contro eventuali abusi e, contemporaneamente, dell'attività produttiva del settore da forme di concorrenza sleale.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. − Europska unija proizvodi oko 90 % svjetske proizvodnje aromatskih vina među kojima su razni vermuti, sangrije, ali i samoborski bermet. U brojkama je to oko tri milijuna hektolitara godišnje. Trenutni zakonodavni okvir na snazi je od devedesetih godina prošlog stoljeća i nužno ga je osuvremeniti radi napretka tehnologije, razvoja tržišta i sve globaliziranije trgovine. Ovaj prijedlog utvrđuje pravila definiranja, opisivanja, predstavljanja i etiketiranja aromatiziranih vinskih proizvoda te propisuje kriterije za određivanje zemljopisnog porijekla istih. Neće se mijenjati opseg ingerencija prijašnje direktive, već će se njene propozicije pojasniti i pojednostaviti, što bi na kraju trebalo imati pozitivan efekt na ovaj vinarski sektor.

Hrvatska je, poput nekih drugih zemalja članica, imala negativna iskustva sa zaštitom svojih tradicionalnih vina i svaki zakonodavni prijedlog koji će smanjiti pravnu nesigurnost je dobrodošao. Pravila trebaju odražavati situaciju na terenu i ne ići protiv praksi i proizvoda koji postoje stoljećima.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport Bartolozzi sur les produits viticoles aromatisés afin d'améliorer la transparence sur les indications géographiques.

  Antonio Cancian (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore della proposta poiché si tratta di un testo che vede migliorata l'applicabilità, la leggibilità e la chiarezza della legislazione dell'Unione europea in materia di prodotti vitivinicoli aromatizzati, che introduce una politica di qualità e che dà regole ben precise per quanto riguarda la protezione da qualsiasi forma di indicazione falsa o fuorviante relativa alla provenienza, all'origine, alla composizione, al contenuto di vino o di alcol, ai metodi di produzione o alle qualità essenziali dei prodotti. Questo regolamento avrà una rilevanza particolare per il settore.

I prodotti vitivinicoli aromatizzati rivestono infatti un ruolo importante per i consumatori, i produttori e, in generale, per il settore agricolo dell'Unione europea. Essi rappresentano una quota significativa nell'ambito del settore vinicolo europeo e si configurano come un mercato estremamente importante dal punto di vista qualitativo e quantitativo, sia a livello interno che internazionale. Grazie a questo regolamento e grazie proprio alle nuove regole sulla protezione delle indicazioni geografiche, si riuscirà a garantire, allo stesso tempo, la tutela della sicurezza dei consumatori e quella dell'attività produttiva del settore.

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Produsele vitivinicole aromatizate reprezintă o parte semnificativă din sectorul vitivinicol european și formează o piață extrem de importantă din punctul de vedere al calității și al cantității, atât în interior, cât și în exterior. Uniunea reprezintă 90% din producția mondială de produse vitivinicole aromatizate (în jur de trei milioane de hectolitri pe an), cu producții tradiționale înrădăcinate în numeroase state membre. Prin votul de astăzi ne asigurăm de continuarea politicii de reformare a sectorului vitivinicol, în contextul simplificării politicii agricole comune, prin sporirea aplicabilității și clarității legislației Uniunii privind produsele vitivinicole aromatizate și instituirea unei politici bine definite privind calitatea pentru aceste produse. Denumirea, prezentarea și etichetarea produselor vitivinicole aromatizate vor fi actualizate, astfel încât consumatorii să fie informați corect și definițiile folosite să fie adaptate la progresul tehnic.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Da grande entusiasta della fornitura di informazioni ai consumatori per aiutarli a scegliere, ho votato a favore di questa proposta di regolamento. Sono dell'idea che solo con la trasparenza, che nei modelli economici corrisponde alla perfetta informazione, si può raggiungere l'ideale di homo oeconomicus che compie scelte consapevoli e che massimizzino il proprio benessere. Anche in questo settore specifico, ho apprezzato l'aumento di dettagli da fornire affinché il consumatore possa acquistare e permettere a domanda e offerta di incontrarsi laddove è più opportuno che si incontrino, riducendo delusioni, malcontenti e soprattutto frodi e inganni.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Ce texte permet une amélioration de la traçabilité des boissons vinicoles aromatisées européennes. En donnant de nouveaux cadres en termes de contenu et de provenance à ces produits, il protège les appellations d'origine et soutient les viticulteurs européens. Mais il s’agit également de redonner confiance aux consommateurs en optant pour davantage de transparence. Les efforts de clarté sur les méthodes de fabrication sont notamment à souligner.

  Francesco De Angelis (S&D), per iscritto. − Ho votato a favore della relazione Bartolozzi perché ritengo che i prodotti vitivinicoli aromatizzati siano una risorsa di grande importanza per l'UE, che ne gestisce il 90% della produzione mondiale. Ritengo, infatti, che la decisione da parte del relatore di accogliere la proposta di regolamento della Commissione, che semplifica il regolamento 1601/91, migliorandone la chiarezza, sia la più opportuna. In particolare, sono d'accordo sul fatto che il Parlamento europeo introduca una serie di modifiche tecniche disciplinando l'aromatizzazione, l'edulcorazione, la colorazione e l'eventuale aggiunta di alcool in questi prodotti. Infine, è opportuno ridurre e progressivamente eliminare privilegi a filiere nazionali che costituiscono un elemento perturbativo della concorrenza.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce texte qui vise à simplifier et clarifier la définition, la désignation, la présentation et l'étiquetage des produits vinicoles aromatisés ainsi que la protection de leurs indications géographiques. Député d’une circonscription qui englobe les coteaux du Languedoc Roussillon, du Sud-Ouest et de Bordeaux, cette thématique me tient particulièrement à cœur. Avec ce nouveau texte, une politique de qualité et de clarté sera mise en place à destination du consommateur, ce dont je me réjouis.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Sou completamente favorável à restrição relativamente às normas para a denominação de Sangria. Agrada-me em particular que esta diga respeito apenas a bebidas produzidas em Portugal e Espanha. Proteger o termo Sangria é manter uma referência a uma bebida imediatamente identificada em qualquer parte do mundo. Qualquer outro país que queira produzir esta bebida vai ter de acrescentar ao nome sangria, o complemento da denominação de venda bebida aromatizada à base de vinho, além do nome do Estado-Membro onde foi concebida a bebida.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. − O relatório elaborado pela colega Paolo Bartolozzi debruça-se sobre a proposta de regulamento do Parlamento Europeu e do Conselho relativo à definição, designação, apresentação, rotulagem e proteção das indicações geográficas dos produtos vitivinícolas aromatizados. Atualiza as denominações de venda e adapta-as à legislação sobre a informação aos consumidores. O texto alinha também as normas europeias aos requisitos da Organização Mundial do Comércio (OMC). Os produtos vitivinícolas aromatizados desempenham um papel importante para os consumidores, para os produtores e, de um modo geral, para o sector agrícola da União Europeia. A UE representa cerca de 90% da produção mundial de produtos vitivinícolas aromatizados (cerca de 3 milhões de hectolitros por ano). Neste relatório foram aprovadas regras que apenas permitem que a denominação de venda Sangria seja usada nas bebidas produzidas em Portugal e Espanha. Esta medida tem por objetivo proteger o termo Sangria, originário dos dois países ibéricos, limitando a sua utilização por outros Estados-Membros à informação complementar e opcional do produto. Assim só se poderá utilizar esta denominação de venda em Portugal e Espanha. Considero que foi igualmente importante as atualizações introduzidas no regulamento sobre a definição, designação, apresentação, rotulagem e proteção das indicações geográficas dos produtos vitivinícolas aromatizados.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Os principais objetivos da proposta são melhorar a aplicabilidade, legibilidade e clareza da legislação da UE sobre produtos vitivinícolas aromatizados, através de critérios específicos para a designação dos produtos, contribuindo para uma política de qualidade bem definida. O relatório prevê salvaguardas para indicações geográficas protegidas, não permitindo qualquer tipo de informação enganosa, nem rotulagem com palavras como estilo, tipo, etc., quando um produto não satisfaz os pré-requisitos estabelecidos. Protege designações de venda, como é o caso da designação sangria, que só pode ser usada se for produzida em Portugal ou Espanha (sendo que, se assim não for, o rótulo deve mencionar que se trata de um produto aromatizado à base de vinho). Protege os consumidores, permitindo apenas o uso de álcool etílico vínico, e os dados relativos ao seu conteúdo de açúcar (seco, extrasseco, doce, etc.) podem ser adicionados às denominações de venda, mas sempre de acordo com os padrões e as percentagens estabelecidas. Quantos às políticas de qualidade, está previsto que os Estados-Membros possam estabelecer regras mais rigorosas de produção e descrição. Por todas estas razões e, especialmente, a fim de proporcionar uma maior proteção e informação aos consumidores, prevenção de práticas enganosas, cumprimento das normas de transparência, votámos favoravelmente.

  Carlo Fidanza (PPE), per iscritto. − Esprimo il mio voto favorevole. Le disposizioni relative alla definizione, designazione, presentazione, etichettatura e protezione delle indicazioni geografiche dei prodotti vitivinicoli aromatizzati necessitavano di un aggiornamento, specialmente in seguito all'innovazione tecnologica di questi anni. Tuttavia, vorrei comunque sottolineare che è molto importante tenere conto anche dei metodi tradizionali di produzione. Le nuove misure applicabili ai prodotti vitivinicoli aromatizzati dovrebbero, inoltre, contribuire al raggiungimento di un livello elevato di protezione dei consumatori, alla prevenzione delle pratiche ingannevoli e alla realizzazione della trasparenza del mercato e di eque condizioni di concorrenza.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne − Súčasný právny rámec siaha až do roku 1990 a je preto nevyhnutná jeho aktualizácia s ohľadom na technologický vývoj, inovácie, vývoj trhu a očakávania spotrebiteľov týkajúce sa kvality a výrobných metód. Európska únia patrí k svetovým lídrom vo výrobe aromatizovaných vínnych výrobkov s dobre zavedenými výrobcami v členských štátoch. Je preto nevyhnutné zosúladiť súčasný právny rámec s článkami 290 a 291 Zmluvy o fungovaní Európskej únie o delegovaných a vykonávacích aktoch. Návrh sa skladá hlavne z technických úprav existujúcich pravidiel a takisto reformy politiky Európskeho sektoru vína a jednotnej organizácie spoločného trhu. Je potrebné zjednodušiť uplatniteľnosť a jasnosť právnych predpisov Európskej únie o aromatizovaných vínnych výrobkoch, ako aj aktualizácia obchodných názvov a zlepšenie informovanosti spotrebiteľa. Aromatizované vínne výrobky by mali odkazovať na organickosť použitých výrobkov. Táto zmena a doplnenie by bola skutočne pozitívnym doplnkom rámca budúcich pravidiel vinárskych postupov uplatňovaných pri ekologických vínach.

  Lorenzo Fontana (EFD), per iscritto. − La relazione riguarda la sostituzione del vigente regolamento (CEE) 1601/91, adeguandolo alle regole dell'OCM e al trattato di Lisbona. Esprimo voto favorevole al testo in quanto gli accordi raggiunti riguardano: la definizione, la designazione, la presentazione, le denominazione di vendita di vini aromatizzati, bevande aromatizzate a base di vino, cocktail aromatizzati di prodotti vitivinicoli e l'etichettatura e la protezione delle indicazioni geografiche dei prodotti vitivinicoli aromatizzati.

  Elisabetta Gardini (PPE), per iscritto. − Da Eurodeputata italiana, tutto ciò che ha a che fare con il comparto vitivinicolo mi sta particolarmente a cuore. È per noi un motivo di vanto e di profondo orgoglio vedere come questo settore sia riuscito a reggere l'onda d'urto della crisi economica. Si tratta di persone che ogni sacrosanta mattina si alzano e con il duro lavoro realizzano prodotti di qualità. Proprio per il rispetto che nutro per questi lavoratori, è necessario impegnarci affinché l'Unione europea semplifichi loro la vita, snellendo le procedure e chiarendo le norme poco efficaci. Allo stesso tempo le istituzioni europee hanno il dovere di proteggere la filiera vitivinicola di qualità da attacchi esterni (anche se non mancano purtroppo quelli interni) che minano il mercato. La relazione del collega Bartolozzi prevede una rapida ristrutturazione del settore mediante una progressiva eliminazione delle misure di intervento inefficaci e dispendiose e un riorientamento della spesa al fine di soddisfare al meglio la domanda dei consumatori e rendere il vino europeo più competitivo.

  Jim Higgins (PPE), in writing. − I voted in favour of this proposal for a regulation that lays down rules on the definition, description, presentation and labelling of aromatised wine products as well as on the protection of geographical indications of aromatised wine products. There is a need for an accurate definition of manufactured products and they need to be clearly understood by consumers.

  Elisabeth Köstinger (PPE), schriftlich. − Der Bericht über die geografischen Angaben für aromatisierte Weinerzeugnisse zielt auf klare Definitionen, Präsentation und Kennzeichnung von aromatisierten Weinerzeugnissen ab. Eine klar definierte Qualitätspolitik, die sowohl geografische Angaben als auch geistiges Eigentum schützt, wird angestrebt. Durch den erzielten Kompromiss konnten auch die Probleme der Diskriminierung von Nicht-Mitgliedstaaten aufgrund von geografischen Angaben und der unterschiedlichen Kennzeichnung beseitigt werden. Daher stimme ich für den Bericht und damit für klar definierte Regelungen für aromatisierte Weinerzeugnisse.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Egyszer volt, hol nem volt, volt egykoron mezőgazdaságunk. Sőt voltak állami gazdaságok és kutatóintézetek is. Sőt volt almatermesztésünk is. Hazai kutatóintézet, hazai almából, hazai vermutféléket fejlesztett ki. No nem olyan világmárkákat, mint az olaszok, de ízre nem rosszabbakat is. Exportáltuk is a KGST keretében. Ez a javaslat az ilyen ízesített borászati termékek (pl. Vermut) meghatározására, megnevezésére és kiszerelésére vonatkozó általános szabályokat harmonizálja. Szabály tehát lett, már csak olyan magyar kormány kellene, amelyik felvirágoztatná a gazdaságunkat és megint gyárthatnánk, meg exportálhatnánk.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Oggi è stato compiuto un ulteriore passo in avanti in tema di qualità, attraverso l'aggiornamento del regolamento (CEE) n. 1610/91 riguardante le regole generali relative ai prodotti vitivinicoli aromatizzati. Si tratta di un tema importante per l'Unione europea, che detiene circa il 90% della produzione mondiale, con produzioni tradizionali radicate in molti Stati membri, soprattutto nel centro-sud del continente. Il tutto nel contesto più ampio della semplificazione della Politica agricola comune, in parallelo all'adozione del regolamento OCM unico. L'obiettivo è quello di mettere a disposizione del consumatore informazioni chiare sulla natura dei prodotti, fornendo loro un quadro completo in materia di indicazioni geografiche, definizione, designazione, presentazione ed etichettatura, nonché circa i metodi tradizionali di produzione.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL), písemně. − Aktualizace názvů, ustanovení související se zeměpisným označením, poukázání na nutnost zachování tradičních jakostních postupů i řádné informování spotřebitele jsou v tomto návrhu obsaženy. Domnívám se, že zjednodušení současných pravidel se zapracováním nových, odrážejících technologický pokrok, je ta správná cesta k tvorbě předpisů reflektujících aktuální požadavky. Jako v některých jiných případech je nahrazení staršího nařízení – stávající vešlo v platnost v roce 1991 – potřebné, a proto jsem návrh podpořil.

  Clemente Mastella (PPE), per iscritto. − I prodotti vitivinicoli aromatizzati rivestono un ruolo importante per i consumatori, i produttori e, in generale, per il settore agricolo nell'Unione europea. Essi rappresentano, infatti, una quota significativa del settore vinicolo europeo e si configurano come un mercato estremamente importante dal punto di vista qualitativo e quantitativo, sia a livello interno che internazionale.

Accogliamo, quindi, con favore questa proposta di regolamento che stabilisce le regole generali relative alla definizione, alla designazione e alla presentazione dei vini aromatizzati, delle bevande aromatizzate a base di vino e dei cocktail aromatizzati di prodotti vitivinicoli, in quanto, così come la protezione delle indicazioni geografiche per tali prodotti, si applica a tutti i prodotti immessi nel mercato dell'Unione europea, siano essi prodotti negli Stati membri o in Paesi terzi, così come a quelli prodotti nell'Unione per l'esportazione.

Ne condividiamo i principali obiettivi che sono: il miglioramento dell'applicabilità e della chiarezza della legislazione UE, nonché l'introduzione di una politica di qualità ben definita per tali prodotti; alcune denominazioni di vendita poi saranno aggiornate alla luce della possibilità di aumentare il livello di vino invece che aggiungere direttamente alcole, in modo da assicurare che il consumatore sia propriamente informato e le definizioni utilizzate siano aggiornate all'evoluzione tecnica.

  Barbara Matera (PPE), per iscritto. − Votando a favore della relazione del collega Bartolozzi, intendo affiancarmi alla proposta di miglioramento della legislazione dell'UE nel settore vinicolo. Una politica specifica che miri ad informare il consumatore sull'evoluzione tecnica di queste bevande porta ad una maggiore conoscenza della qualità che hanno raggiunto nel mercato. Inoltre la proposta, introducendo la necessità di un'adeguata segnalazione degli elementi che caratterizzano l'elaborazione dei prodotti vitivinicoli aromatizzati, migliorerà la leggibilità e l'informazione alimentare a protezione dei consumatori.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport soutient une nouvelle réglementation assouplie des «produits vinicoles aromatisés». Cette proposition aggrave encore le règlement de 1991 qui accordait à des préparations alcooliques aromatisées la qualification de «produit vinicole», en cohérence avec la libéralisation commerciale mondiale ayant affecté l’Organisation internationale du vin. Or historiquement ne pouvait être appelé vin que le produit exclusif de la fermentation alcoolique du raisin. En donnant le qualificatif «vinicole» à toutes sortes de produits qui n’ont rien à voir avec le vin, cette «simplification» a marqué une régression pour la protection du vin. Le règlement européen proposé aggrave cette banalisation. Il étend aux produits aromatisés, édulcorés, colorés des qualifications qui étaient jusqu’ici réservées au seul vin, comme la mention du cépage ou de l’origine géographique. Cette évolution, favorable aux produits alcooliques industriels standardisés, va se faire au détriment des producteurs de vin de qualité, qui perdent progressivement leurs protections spécifiques. C’est une très mauvaise nouvelle pour l’avenir et la diversité des vins européens. Et c'est un signe supplémentaire de l'absence de bon goût de la technostructure arrogante et vulgaire qui invente un tel crime contre la civilisation européenne. Je vote absolument contre.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − Os produtos vitivinícolas aromatizados desempenham um papel importante para os consumidores, para os produtores e, de um modo geral, para o setor agrícola da União Europeia. Representam uma parte significativa do setor vinícola europeu e constituem um mercado extremamente importante do ponto de vista qualitativo e quantitativo, quer a nível interno, quer internacional. A presente proposta de regulamento da Comissão visa atualizar o Regulamento (CEE) n.° 1601/91 que estabelece as regras gerais relativas à definição, designação e apresentação dos vinhos aromatizados, das bebidas aromatizadas à base de vinho e dos cocktails aromatizados de produtos vitivinícolas.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor del presente informe debido a que supone una mejora de la protección de los productos vitivinícolas aromatizados desarrollados en la Unión Europea. Este informe define las especificaciones aplicables a este tipo de productos, desarrollando una normativa unificada a nivel europeo de los productos aromatizados del vino. El informe permite el empleo de indicaciones geográficas en estos productos sin poner en peligro los requisitos y exigencias de calidad de las denominaciones de origen o cualquier tipo de indicaciones geográficas protegidas. El informe establece requisitos muy importantes para el desarrollo de estos productos, como, por ejemplo, el empleo de alcoholes de origen agrícola, e introduce exigencias técnicas al empleo de componentes como los edulcorantes. Debido a que este informe mejora los requisitos de calidad y tendrá un efecto positivo en la industria del vino, he decidido votar a favor del mismo.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − I voted in favour because clear rules on aromatised wine products, coupled with a strict quality regime, serve consumer interests and stop customers being misled.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport entend assouplir la règlementation relative aux « produits vinicoles aromatisés ». Concrètement, il permet à des produits aromatisés, colorés ou édulcorés de bénéficier de qualifications jusqu’alors réservées aux seuls vins. Ces produits pourront ainsi s’enorgueillir d’un cépage ou d’une origine géographique spécifique. Les vins traditionnels perdent de fait ces signes distinctifs, créant dès lors une confusion préjudiciable à ces produits qui témoignent d’un précieux savoir-faire que nous devons préserver. Le consommateur est également pénalisé puisqu’il lui sera plus difficile de distinguer un simple produit aromatisé d’un véritable vin. Je me suis ainsi résolument opposé à ce rapport.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − La proposta di regolamento sulla definizione, presentazione, etichettatura e protezione delle indicazioni geografiche dei prodotti vitivinicoli aromatizzati ha come scopo quello di semplificare e modernizzare la legislazione in materia. Migliorando la chiarezza delle informazioni del prodotto, sulla qualità e sull'indicazione di provenienza, si garantiscono e si tutelano i consumatori. Inoltre, con questo regolamento, l'UE adatta le norme sui prodotti vitivinicoli aromatizzati alle prescrizioni dell'Organizzazione mondiale del commercio.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − Os produtos vitivinícolas aromatizados desempenham um papel importante para os consumidores, para os produtores e, de um modo geral, para o setor agrícola da União Europeia. Representam também uma parte significativa do setor vinícola europeu e constituem um mercado extremamente importante do ponto de vista qualitativo e quantitativo, quer a nível interno, quer internacional. A UE representa cerca de 90% da produção mundial de produtos vitivinícolas aromatizados (cerca de 3 milhões de hectolitros por ano), com produções tradicionais radicadas em muitos Estados-Membros, sobretudo no centro-sul, mas também no norte e no leste do continente. Com o presente regulamento o Parlamento Europeu aprovou regras que restringem a denominação de venda Sangria às bebidas produzidas em Portugal e Espanha. A proteção do termo Sangria, que é originário destes dois países, está incluída na atualização do regulamento sobre a definição, designação, apresentação, rotulagem e proteção das indicações geográficas dos produtos vitivinícolas aromatizados. Por concordar com esta medida votei favoravelmente o presente relatório.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − Vorrei complimentarmi con il relatore per il lavoro effettuato su questo importante dossier che rappresenta un importante passo avanti per i consumatori, i produttori e, in generale, per il settore vinicolo nell'Unione europea. Approvo la relazione.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Podržavam prijedlog amandmana koji se odnose na neophodnost jasnog provjeravanja i kontrolu koju je potrebno provoditi nad svim prehrambenim proizvodima koji mogu utjecati na ljudsko zdravlje. Stoga je, između ostalog, potrebno voditi računa i o pravilnom etiketiranju, uzimajući primjerice u obzir eventualni dodatak kemijskih supstanci, ili oznaku ekološke proizvodnje, čime bi se točno mogle opisati osnovne karakteristike određenog proizvoda zbog zaštite zdravlja i interesa, s jedne strane, potrošača koji trebaju znati što kupuju, ali s druge strane i onih koji ulažu značajne resurse u eko proizvodnju kako bi im se omogućilo pravilno plasiranje na tržište uz pomoć posebno etiketiranog proizvoda na kojem bi bilo označeno da se radi o ekološkom proizvodu.

Smatram potrebnim istaknuti da u Hrvatskoj postoji primjer aromatiziranog vina „Bermet” koje u sebi sadrži 16,5% alkohola, temelji se na vinu sa dodacima aroma biljaka i pelina sa rogačem, sušenim voćem poput npr. smokve, te korom agruma. Stoga je nemoguće okarakterizirati aromatizirano vino kao aromatizirano piće na bazi vina jer aromatizirano vino zapravo ima mnoštvo dodataka i spada u specijalna vina.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Podržavam ovo Izvješće jer smatram da je zbog rastućih očekivanja potrošača i razvoja tržišta aromatiziranih vinskih proizvoda potrebno uskladiti zakonsku regulativu na razini Europske unije. Pri tome je vrlo važno uzeti u obzir tradicionalne oblike proizvodnje specifične za određena geografska područja i njihovu zaštitu.

Tako se među hrvatskim aromatiziranim vinima svojom kvalitetom i načinom proizvodnje ističu samoborski bermut i vermut. Jasna pravila i kontrola kvalitete u proizvodnji aromatiziranih vina moraju postojati kako bi potrošači diljem Europe raspolagali točnim informacijama i tako pružili povjerenje tržištu aromatiziranih vina. Ovu raspravu želio bih iskoristiti i kako bih izrazio zabrinutost zbog poteškoća koje je Hrvatska iskusila nakon ulaska u EU u zaštiti zemljopisnog podrijetla specijalnih vina prošeka i terana iz Hrvatske, unatoč brojnim povijesnim i tehnološkim argumentima da se radi o autohtonim hrvatskim proizvodima. Ovim putem izražavam nadu da će Europska komisija biti uspješan medijator među državama članicama u potencijalnim konfliktima u budućnosti, vezanim uz aromatizirana, ali i sva ostala vina koja proizvodimo.

  Mario Pirillo (S&D), per iscritto. − Il regolamento approvato oggi, di cui sono stato relatore per il gruppo S&D, ha lo scopo di aggiornare il quadro normativo di riferimento per un importante prodotto di derivazione agricola come i vini aromatizzati. La legislazione finora in vigore risale agli Anni novanta e con il voto odierno, pur non cambiando lo scopo generale della normativa, sono state introdotte modifiche volte ad allineare le norme specifiche sui vini aromatizzati con il regolamento quadro (UE) n. 1169/2011 relativo alla fornitura di informazioni sugli alimenti ai consumatori. Sono state, inoltre, introdotte regole chiare che prendono in considerazione gli sviluppi dei metodi di produzioni e l'evoluzione dei mercati di riferimento in modo da assicurare alti regimi di qualità per i prodotti venduti e permettere ai consumatori una maggiore chiarezza e leggibilità dell'etichettatura al fine di garantire scelte di acquisto pienamente consapevoli.

  Andrej Plenković (PPE), napisan. − Podržavam Izvješće zastupnika Bartolozzia koje se odnosi na potrebu određivanja, opisivanja, prezentiranja, označivanja i zaštite oznaka zemljopisnog podrijetla aromatiziranih vinskih proizvoda. Proizvodnja aromatiziranih vina značajna je za proizvođače i potrošače te zauzima značajan udio u sektoru vina Europske unije. Naime, pravilna i poboljšana primjena ove europske legislative će na odgovarajući način zaštiti i hrvatske proizvode, među kojima svakako treba izdvojiti Samoborski bermet. Također, doprinijet će i boljoj regulaciji tržišta i povjerenju potrošača koji će raspolagati točnim informacijama, a u konačnici pomoći će se i konkurentnosti proizvoda na zajedničkom europskom tržištu.

Želim naglasiti kako dolazim iz zemlje u kojoj je duga tradicija proizvodnje vina te podsjetiti na određene poteškoće koje je Hrvatska iskusila prilikom ulaska u EU po pitanju zaštite zemljopisnog podrijetla određenih sorta vina, točnije, prošeka i terana. Očekujem da se u dijalogu s Europskom komisijom, Slovenijom i Italijom u najskorije vrijeme riješe ova pitanja.

  Crescenzio Rivellini (PPE), per iscritto. − In virtù delle più recenti tecniche e della sempre più esigente domanda del consumatore, la proposta di regolamento dell'onorevole Bartolozzi semplifica ed attualizza il regolamento che disciplina i prodotti vitivinicoli aromatizzati. Il progetto di regolamento riguarda in primis le misure relative alla designazione, presentazione ed etichettatura dei prodotti vitivinicoli aromatizzati, prevedendo per essi la possibilità di indicare la varietà di vite, in assenza dell'indicazione geografica.

Per quanto riguarda le specifiche tecniche, la proposta, tra l'altro, mira a ribadire l'esclusività delle denominazioni stabilite a garanzia di un'adeguata informazione al consumatore ed ampliare l'elenco delle pratiche di edulcorazione previste. Condivisibilmente, si sottolinea poi, circa gli aspetti giuridici, la necessità di fornire anche per i prodotti vitivinicoli aromatizzati una disciplina in materia di indicazioni geografiche, complementare a quella prevista per i prodotti vitivinicoli.

Ho inteso pertanto esprimere il mio voto favorevole alla relazione dell'onorevole Bartolozzi, in quanto ritengo che tale settore rivesta un ruolo rilevante per i consumatori e i produttori all'interno del settore agricolo nell'UE e in Italia, rappresentando una quota significativa del settore vinicolo europeo ed italiano ed un mercato qualitativamente e quantitativamente importante sia a livello interno che internazionale.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − Against. The purpose of the proposal is to update the rules on the definition, description, presentation and labelling of aromatised wine products (e.g. Vermouth, Sangria, Vinglögg, Glühwein etc.). It also adds a chapter on geographical indications (GIs), establishing a procedure for application and decision for protection of aromatised wine products. More specifically, the Regulation aims at adapting the definitions and criteria for production in the light of technical developments and in accordance with WTO requirements, at updating certain sales denominations, and at aligning the current regulation to the new comitology rules (delegated and implementing acts).The compromise will be supported by the big groups, but we voted against. Generally speaking, the whole issue of ‘aromatized wines’ is not very pleasant from a Green perspective; it is all about requirements on how much alcohol, sugars, sweeteners, colours etc. can be added to a certain product in order to be able to market it with terms such as ‘aromatised wine product’, ‘aromatised wine’, ‘aromatised wine-based drink’, ‘aromatized wine-product cocktail’, etc.

  Oreste Rossi (PPE), per iscritto. − La proposta di regolamento sui vini aromatizzati e le altre bevande a base di vino è di grande importanza per l'intero settore in Europa, in particolare per l'Italia che rappresenta prodotti e marchi di qualità. La normativa interessa un'intera famiglia di prodotti, dei quali oltre il 70% di quelli commercializzati nell'area europea è prodotto in Italia. I principali obiettivi sono il miglioramento dell'applicabilità e della chiarezza della legislazione dell'UE sui prodotti vitivinicoli aromatizzati e l'introduzione di una politica di qualità ben definita per tali prodotti.

Ho sostenuto con voto favorevole questa relazione perché ritengo che la regolamentazione dei prodotti biologici, le informazioni ai consumatori sull'etichettatura, la definizione dei processi di aromatizzazione, di aggiunta di alcole, di edulcorazione e colorazione siano importanti. Le norme esistenti sulle indicazioni geografiche saranno allineate all'accordo sugli aspetti dei diritti di proprietà intellettuale attinenti al commercio (accordo TRIPS) nel quadro dell'OMC. Ritengo che l'esigenza di adeguamento di tale normativa corrisponda a un adattamento agli obblighi già assunti dall'Unione, e non presenti norme che abbiano impedito l'evoluzione del settore e il consolidamento della tradizione. Auspico che il settore, interessato oggi da questa normativa, non venga penalizzato da successiva normativa fiscale in materia di imposte indirette e accise.

  Catherine Stihler (S&D), in writing. − I support this report as it aligns the provisions on the geographical indications with the international TRIPS agreement and with certain provisions of the regulation on food information to consumers. It is vital that legislation is up-to-date, especially when it concerns information to consumers.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I voted in favour of this proposal, which takes steps to enhance the applicability and clarity of the EU legislation on aromatised wine products and to improve the policy in place for such products so as to ensure that consumers are better informed.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – J'accueille favorablement les éléments essentiels de la proposition de la Commission, notamment ses objectifs de simplification et d'amélioration. La proposition de règlement simplifie et actualise le règlement (CEE) n° 1601/91 qui, pour l'instant, régit les produits vitivinicoles aromatisés et qui, sous les feux de l'innovation technique et des attentes toujours nouvelles des consommateurs, est abrogé et remplacé par un nouveau texte.

Je ne peux que me prononcer en faveur d'une telle intervention de la Commission en vue de moderniser un dispositif qui, jusqu'à présent, a assuré le bon fonctionnement du marché des vins aromatisés, mais qui doit s'adapter à l'évolution de la réglementation en la matière. J'épouse l'approche générale par laquelle, au sein du texte même, il s'agit d'harmoniser le règlement à l'examen avec l'évolution normative vers une politique de qualité vinicole, de l'adapter aux règles de l'OCM et de le conformer au traité FUE.

  Rui Tavares (Verts/ALE), por escrito. − No caso presente, e no momento do voto, segui a indicação de voto contra expressa pelo meu grupo político. A justificação é a de que há um buraco nesta legislação que permite que a sangria, enquanto produto de vinho português ou espanhol, possa ser feita com uvas ou vinho de fora destes países, sendo ulteriormente disfarçada a origem destas uvas ou vinho pelos aditivos tradicionalmente usados na confeção deste produto. Não fica assim assegurada a devida informação ao consumidor, nem o necessário apoio à produção vitivinícola local, que deveriam ser os objetivos da legislação. Este voto não significa, porém, uma posição contrária à proteção da denominação de origem da sangria enquanto especificamente portuguesa ou espanhola. Sou favorável à proteção da origem deste produto, a exemplo do que se passa com outros produtos tradicionais de determinadas origens geográficas. Pelas razões acima expostas, considero que a legislação poderia e deveria ter ido mais longe na proteção dos interesses dos consumidores e produtores.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − Os produtos vitivinícolas aromatizados desempenham um papel importante para o setor agrícola da União Europeia. Esta proposta visa atualizar as regras gerais relativas à definição, designação e apresentação dos vinhos aromatizados, das bebidas aromatizadas à base de vinho e dos cocktails aromatizados de produtos vitivinícolas, comercializados na União Europeia. O relator apela a uma maior clareza na legislação sobre estes produtos e a introdução de uma política de qualidade bem definida. Um dos outros objetivos é também o alinhamento com o Tratado sobre o Funcionamento da União Europeia (TFUE), aplicando uma regulamentação uniforme no que diz respeito às indicações geográficas, aos controlos administrativos e físicos, bem como à troca de informação. Votei a favor da aprovação deste documento.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru propunerea de regulament privind definirea, denumirea, prezentarea, etichetarea și protejarea indicațiilor geografice ale produselor vitivinicole aromatizate. Produsele vitivinicole aromatizate ocupă un loc important pentru consumatori și producători și, în general, pentru sectorul agroalimentar al Uniunii Europene. Ele reprezintă o parte semnificativă din sectorul vitivinicol european și formează o piață extrem de importantă din punctul de vedere al calității și al cantității, atât în interior, cât și în exterior. Având în vedere importanța și complexitatea sectorului produselor vitivinicole aromatizate, este necesar să se instituie norme specifice privind descrierea și prezentarea produselor vitivinicole aromatizate. În vederea facilitării înțelegerii de către consumatori, ar trebui să fie posibilă completarea denumirilor de vânzare stabilite prin prezentul regulament cu denumirea curentă a produsului. Definițiile produselor vitivinicole aromatizate ar trebui să respecte în continuare practicile tradiționale în materie de calitate, dar ar trebui actualizate și îmbunătățite, în lumina progresului tehnologic. Ar trebui ca prezentul regulament să instituie o procedură pentru înregistrarea, conformitatea, modificarea și eventuala anulare a indicațiilor geografice ale unor țări terțe și ale Uniunii. Autoritățile statelor membre ar trebui să fie responsabile de asigurarea respectării prezentului regulament, iar Comisia ar trebui să dispună de mecanisme care să îi permită să monitorizeze și să verifice respectarea acestuia.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Kao zastupnica iz države s dugom tradicijom u proizvodnji vina podržavam uvođenje prave politike kvalitete s jasnim uvjetima proizvodnje aromatiziranih vina. No, držim kako su odredbe o homonimnosti u ovom prijedlogu nedovoljno jasne pa ostavljaju previše prostora za parcijalna tumačenja. Nejasno određenom „djelomično homonimnom oznakom” bit će lako manipulirati pa smatram kako je u prijedlogu takva oznaka trebala biti puno konkretnije definirana. Također, kriteriji pri postupku zaštite takvih proizvoda nisu dovoljno jasni i precizni, što ostavlja priličan prostor za manipulacije.

Ovo govorim iz pozicije hrvatske zastupnice, zabrinuta kako bi ovakve nejasne formulacije mogle ići na štetu „slabijih” strana u postupku zaštite proizvoda, u čemu je Hrvatska kao najnovija članica u posebno neravnopravnom položaju što su već pokazali slučajevi prošeka i terana. Zato sam glasovala protiv ovog prijedloga.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – Je me suis abstenue sur le rapport concernant la proposition de règlement pour la définition, la désignation, la présentation, l'étiquetage et la protection des indications géographiques des produits vinicoles aromatisés. Cette proposition de règlement s’inscrit dans le cadre de la réforme de la politique du secteur vitivinicole dans l’Union européenne dans un contexte de simplification de la PAC. Soutenir la transparence, apporter des garanties sur ces appellations et assurer la protection et l’information des consommateurs me semblent bien évidemment des objectifs soutenables. Informer sur la composition de ces produits, leur origine géographique, leur provenance et éviter ainsi les appellations trompeuses sont sans doute nécessaires. Mais aligner ces protections sur celles offertes aux vins de qualité en faisant finalement perdre la protection spécifique qui existait pour ces vins, place les produits vinicoles aromatisés et souvent industriels sur le même plan qu’un vin de qualité traditionnel et peut donc être dangereux pour les produits traditionnels et risque d’induire plus de confusion chez le consommateur qu’une réelle transparence.

  Dominique Vlasto (PPE), par écrit. – Je me félicite de la révision du règlement sur les vins aromatisés destinée à clarifier les règles existantes. D’une part, le Parlement met à jour les nombreuses dénominations commerciales existantes pour garantir une meilleure visibilité pour les consommateurs. D’autre part, ce texte assouplit les règles de composition de ces boissons spécifiques, tout en renforçant les garanties sanitaires. Cette révision ne chamboulera pas les principaux producteurs européens et répond ainsi à leur souhait de moderniser, sans révolutionner, un cadre législatif juste mais obsolète.

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. − Aromatisierte Weinerzeugnisse spielen eine große Rolle für die Verbraucher, die Hersteller und im Allgemeinen für den Agrarsektor in der Europäischen Union. Etwa 90 % der weltweiten Produktion aromatisierter Weinerzeugnisse (ca. 3 Millionen Hektoliter jährlich) stammen aus der EU, wobei die traditionelle Erzeugung in vielen Mitgliedstaaten, vor allem in Mittel- und Südeuropa, aber auch im Norden und Osten unseres Kontinents, fest verwurzelt ist. Angesichts dessen und der Tatsache, dass die geltenden Vorschriften nicht verändert, sondern ein Rechtsakt aktualisiert werden soll, der bisher das reibungslose Funktionieren des Marktes für diese Erzeugnisse gewährleistet hat, ist der Kommissionsvorschlag zu befürworten, dessen Ziele vor allem die Vereinfachung und Verbesserung der Verordnung sind.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Celem rozporządzenia jest stworzenie polityki jakości. Sektor produktów wina aromatyzowanego jest ważny dla rynku spożywczego i konsumentów UE. Chodzi o przepisy dotyczące informowania klientów. Oznaczenia wyłączności nazwy nie mogą być stosowane jako oznaczenia dla klientów. Ważne są oznaczenia geograficzne i oznaczenia charakteru biologicznego użytych składników. Trzeba opracować konkretne wytyczne i zasady dla producentów wina aromatyzowanego. Najważniejsze jest bezpieczeństwo konsumentów. Trzeba dostosować definicję wina aromatyzowanego. Istotna jest kwestia składników. Należy dostosować produkcję tak, aby wziąć pod uwagę ewolucję tych produktów przez ostatnie 20 lat. Ważna jest wzmianka o produkcji biologicznej. Z niektórymi winami aromatyzowanymi np. jajecznymi występuje problem z analizą i określaniem zawartości cholesterolu. Konsumenci mają prawo do uzyskania rzetelnej informacji o pochodzeniu i zawartości produktu.

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Ho espresso il mio voto favorevole alla relazione del collega Bartolozzi sulle indicazioni geografiche dei prodotti vitivinicoli aromatizzati. Dopo circa due anni di negoziati si è, infatti, giunti ad un testo che vede migliorata l'applicabilità, la leggibilità e la chiarezza della legislazione dell'Unione europea sui prodotti vitivinicoli aromatizzati e che introduce una politica di qualità con regole ben precise per quanto riguarda la protezione da qualsiasi forma di indicazione falsa o fuorviante relativa alla provenienza, all'origine, alla composizione, al contenuto di vino o di alcol, ai metodi di produzione o alle qualità essenziali dei prodotti.

Grazie alle nuove regole sulla protezione delle indicazioni geografiche contenute nel regolamento, si è fatto un passo avanti per garantire, allo stesso tempo, la tutela della sicurezza dei consumatori e quella dell'attività produttiva del settore vitivinicolo.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − Os principais objetivos da proposta são melhorar a aplicabilidade, legibilidade e clareza da legislação da UE sobre produtos vitivinícolas aromatizados, através de critérios específicos para a designação dos produtos, contribuindo para uma política de qualidade bem definida. O relatório prevê salvaguardas para indicações geográficas protegidas, não permitindo qualquer tipo de informação enganosa, nem rotulagem com palavras como estilo, tipo, etc., quando um produto não satisfaz os pré-requisitos estabelecidos. Protege designações de venda, como é o caso da designação sangria, que só pode ser usada se for produzida em Portugal ou Espanha (sendo que, se assim não for, o rótulo deve mencionar que se trata de um produto aromatizado à base de vinho). Protege os consumidores, permitindo apenas o uso de álcool etílico vínico, e os dados relativos ao seu conteúdo de açúcar (seco, extrasseco, doce, etc.) podem ser adicionados às denominações de venda, mas sempre de acordo com os padrões e as percentagens estabelecidas. Acordo geral.

6.9. Технологии за улавяне и съхранение на въглерод (A7-0430/2013 - Chris Davies)

Oral explanations of vote

  Vicky Ford (ECR). - Mr President, I support the development of carbon capture and storage (CCS). Indeed, unless we have CCS and include it in our long-term energy plans, it will not be possible to reduce emissions without also switching off the lights. They have had CCS projects for 15 years in Norway, and these are being developed in the United States, Canada and even China.

This report calls for development of demonstration projects to help fund research and build clusters in order to best leverage infrastructure spending. However, two issues in Europe are holding back CCS. The first is the binding renewables target, which is driving investments towards renewables at the expense of both CCS and nuclear. We must have a technology-neutral approach. The second is the planning deadline set by the Commission. Fundamentally, it is more complicated to build a storage facility for carbon dioxide storage than to put up a wind turbine. We must take account of that in our deadlines.

  Peter Jahr (PPE). - Herr Präsident! Ich muss Ihnen gestehen, dass ich bei diesem Bericht sehr skeptisch bin, auch bei dieser Technologie. Deshalb habe ich mich insgesamt nur der Stimme enthalten können. Denn was machen wir eigentlich, wenn es um Abscheiden und Speicherung von CO2 in Europa geht? Die bessere Strategie wäre natürlich, CO2-Ausstoß zu vermeiden. Zweitens wäre es auch viel besser, sich nachwachsender Rohstoffe zu bedienen. Das ist ein ganz normaler Speicher, den die Natur uns geliefert hat. Alles andere halte ich für hochgradig gefährlich und schwierig. Im Endeffekt dient es auch nicht unserem Effizienzansatz. Denn auch das Abscheiden und die Speicherung von Kohlendioxid gehen mit technischem und technologischem Aufwand einher. Man darf schließlich auch die Effizienz nicht aus den Augen verlieren.

  Andrej Plenković (PPE). - Gospodine predsjedniče, podržavam izvješće kolege Daviesa o provedbi izvješća za 2013. o razvoju i primjeni tehnologija hvatanja i skladištenja ugljika u Europi kojim se želi dodatno potaknuti razvoj CCS projekata u zemljama članicama Europske unije, osigurati ispunjenje ciljeva o smanjenju emisija stakleničkih plinova. Razvoj CCS tehnologije pokazuje se kao ključni čimbenik u borbi s klimatskim promjenama, no unatoč svim naporima Europske unije one još nisu u cijelosti zaživjele u državama članicama. Mnogi od CCS projekata su u pripremi i šteta je što statistika udruge ZERO na čije se podatke poziva Europska komisija u svom izvješću nije uzela jedan pozitivan primjer, iz Hrvatske na primjer, a to je rad naše naftne kompanije INA-e koja je 2012. investirala 68,5 milijuna eura u CCS projekte u blizini Zagreba. Hrvatska je u procesu donošenja strategije niskougljičnog razvoja do 2050. godine, a temeljne smjernice koje su prihvaćene u Saboru pridonijet će da ovo izvješće bude dodatan poticaj Hrvatskoj da ovu tehnologiju značajnije inkorporira u svoje strateške dokumente te ga stoga podržavam.

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, throughout our life in politics, people were complaining in Britain about the mining of fossil fuels. When Margaret Thatcher died and her funeral was an opportunity for retrospective comment, we heard again and again a number of politicians and commentators saying that the most evil and disagreeable thing she had done was to close down the mining sector and prevent this extraction of fossil fuels. Yet exactly the same people – not the same kinds of people but precisely the same individuals, politicians and newspapers – are now complaining about the extraction of fossil fuel in the form of shale oil and gas.

There are times when I really struggle to enter into the mentality of my fellow citizens. We are told on the one hand that mining coal is a good thing, but then that burning it is a bad thing. How are we supposed to make sense of that?

  Linda McAvan (S&D). - Mr President, the Davies report gives important impetus to carbon capture and storage (CCS). It is five years since Parliament created a mechanism to fund CCS projects through the New Entrant Reserve (NER) mechanism, and we have still not got a single project up and running across Europe.

As you know, Mr President, we have in our region one of the most advanced schemes on the cards – the White Rose project – and now potential government investment in Drax power station to get CCS up and running. Today’s report will give a major boost to that.

What we now need to see is funding from the NER mechanism released to match that project, and we need a very clear commitment from the government to go ahead, because we have been dilly-dallying and dithering back home for several years now. We have still not got a commitment to go beyond an investigation and a research phase, when CCS is important for the future of tackling climate change in our own country and right across the planet.

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, tendo em conta as alterações feitas à proposta original. Considero que a tecnologia de captura e armazenagem de carbono não deve ser vista como competitiva na Rede Europeia de energia, embora reconheça a sua importância no que respeita às reduções de CO2 de fontes industriais tais como o aço, ferro, químicos, cimento e refinarias. Acredito que a tecnologia de captura e armazenagem de carbono deve permanecer uma decisão dos Estados-Membros. Apoio a ideia que a eficiência energética e as energias renováveis devem permanecer como o principal foco da legislação europeia, em benefício do ambiente e na contenção das alterações climáticas. Considero ainda que a tecnologia de captura e armazenagem de carbono deva ser tida em conta como uma solução transitória na redução das emissões de gases com efeito de estufa de fontes industriais.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), raštu. − Norint mažiausiomis sąnaudomis sumažinti išmetamo CO2 kiekį pasaulyje, labai svarbu diegti anglies dioksido surinkimo ir saugojimo (CCS) technologijas. Taikant šias technologijas ir toliau gali būti naudojamas iškastinis kuras, tačiau jo poveikis visuotiniam atšilimui būtų mažesnis. Pritariu pranešėjo nuomonei, kad, nepaisant to, jog valstybių narių finansinė parama yra ypatingai svarbi CCS plėtrai, vis dėlto pati Europos Sąjunga turi dalyvauti skatinant šios technologijos plėtrą ir pasiekti, kad būtų užtikrinamas keitimasis gerąja patirtimi. Norint skatinti inovacijas, mažinti sąnaudas ir užtikrinti, kad ši technologija būtų priimta kaip perspektyvi galimybė, reikia remti pavyzdinių CCS projektų rengimą.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – La capture et le stockage de carbone (CSC) est une technologie prometteuse devant permettre à l'avenir de réduire les émissions de CO2 dans l’atmosphère. Elle doit donc bénéficier d'un soutien politique et probablement financier afin de pouvoir déterminer au plus vite s'il s'agit d'une technologie viable sur le long terme et, le cas échéant, permettre aux acteurs d'investir. Ce rapport d’initiative est favorable à l’innovation et à la lutte contre le changement climatique. C'est la raison pour laquelle j'ai voté en faveur de celui-ci.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šią rezoliuciją. Anglies dioksido surinkimas ir saugojimas (CCS) šiuo metu yra vienintelė prieinama didelio masto parodomoji technologija, taikoma siekiant surinkti deginant iškastinį kurą išskiriamą anglies dioksidą ir taip gaminti mažo anglies dioksido kiekio elektros energiją. Dar prieš penkerius metus ES tikėjosi tapti pasauline anglies dioksido surinkimo ir saugojimo (CCS) diegimo lydere, tačiau jos pasirinktos priemonės neatnešė reikšmingų rezultatų šioje srityje. Nors ir buvo sukurtas šiam tikslui skirtas finansinis mechanizmas NER300 ir skirta apie 1 milijardą eurų, tačiau iki šiol didžioji dalis šios sumos nėra panaudota. Pagrindine problema išlieka konkretaus verslo modelio nebuvimas ES ir jos valstybėse narėse, kurios užtikrintų investuotojams aiškią reglamentavimo ir finansavimo aplinką, leidžiančią efektyviai plėtoti šias technologijas. Pritariu, jog CCS technologijos turi būti įtrauktos į ilgalaikę ES energetikos strategiją, turi būti sukurti aiškūs finansavimo mechanizmai bei sudaromos vienodos sąlygos taikyti skirtingas mažo anglies dioksido kiekio energijos gamybos technologijas ir užtikrinama sąžininga jų konkurencija.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), par écrit. – La technologie de captage et de stockage du carbone n’est en aucun cas une panacée. Elle reste néanmoins une piste à creuser dans la lutte contre le changement climatique. L’année 2013 fut une nouvelle fois une année historiquement chaude et les scénarios esquissés par l’ensemble des experts font véritablement froid dans le dos! L’Union européenne doit donc se positionner en leader des technologies avant-gardistes sur ce sujet. Pour cela, elle doit lancer, aider et suivre de nouveaux projets de captage et de stockage de CO2. En revanche, les entreprises qui bénéficient de ce soutien ne sauraient s’exonérer des responsabilités qui leur incombent en cas de fuite. C’est bien une démarche gagnante-gagnante qu’il convient d’engager et pour laquelle je me suis positionné favorablement.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa proposta perché ritengo che sarà essenziale una diffusione della tecnologia per la cattura e lo stoccaggio del carbonio nell'ottica di una riduzione sostanziale delle emissioni dei principali impianti industriali, consentendo altresì di proseguire nell'utilizzo dei combustibili fossili con conseguenze nettamente inferiori sul riscaldamento globale. Purtroppo negli ultimi anni la maggior parte dei progetti sono stati ritirati o non hanno soddisfatto i requisiti rigorosi e inflessibili che sono stati fissati. Questa proposta va nella direzione di concordare un obiettivo UE per concentrare gli sforzi e incoraggiare una parte dei fondi esistenti per poter raggiungere l'obiettivo fissato per il 2035.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах „въздържал се“ по доклада за разработване и прилагане на технологии за улавяне и съхранение на въглерод в Европа, не защото не съм съгласен с аргументите на докладчика или технологията на процеса.

За мен, като член на ЕП от България, звучи направо немислимо да се очаква от нас, като членове на ЕС, да подкрепим финансово проекта или пък да се изработи индикативна стратегия, която да обяснява по какъв начин да се постигнат целите за намаляване на CO2 в срок до 2050 г.

Не съм песимист, а реалист и мога да твърдя, че България в момента има тежката задача да реши толкова много сериозни жизненоважни проблеми, че технологиите за улавяне и съхранение на въглерод не са сред приоритетите. Оценявам потенциала на технологиите за улавяне и съхранение на въглерод и се надявам в скоро време да се превърнат в един от приоритетите и на нашата страна.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Non condivido le posizioni sostenute nella relazione Davies a proposito della realizzazione della "Tecnologia per la cattura e lo stoccaggio del carbonio (CCS)". Poiché ritengo che le argomentazioni presentate non siano sufficienti a giustificare l'investimento nella CCS, non ho inteso sostenere col mio voto questo testo.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes juo Europos Parlamentas nurodo galimą kryptį ir reikiamas priemones, norint paskatinti spartesnį anglies dioksido surinkimo ir saugojimo technologijos diegimą Europos Sąjungoje. Norint iki 2050 m. mažiausiomis sąnaudomis itin sumažinti išmetamo CO2 kiekį pasaulyje, bus labai svarbu diegti šią technologiją, nes ją pasitelkiant būtų sumažinamas didelių pramoninių įrenginių išmetamų teršalų kiekis, ir ją taikant būtų suteikta galimybė toliau naudoti kai kurį iškastinį kurą darant mažesnį poveikį aplinkai. Deja, per penkerius pilotinių projektų paskelbimo metus beveik nė vienas šių projektų neprigijo, todėl manoma, kad reikia peržiūrėti projektų valdyseną, o taip pat kurti verslo modelius, kurie skatintų privačias investicijas. Taip pat pranešime siūloma ES teisės aktuose numatyti reikalavimą kiekvienai valstybei narei paskelbti orientacinius strategijos dokumentus, kuriuose būtų paaiškinta, kaip jos sieks tikslo iki 2050 m. į aplinką išmetamo CO2 kiekį sumažinti beveik 20 procentų.

  Vito Bonsignore (PPE), per iscritto. − Sono favorevole alla relazione, che fornisce un indirizzo preciso su una materia di urgente revisione, senza tuttavia voler scontare alcun punto di vista contrario. Per esempio, siamo consapevoli che la previsione di fondi per l'innovazione in area CCS, ancorché ottenuti dalla vendita di certificati di emissione, possano essere interpretati come una sovvenzione al consumo di fossili e pertanto un disincentivo agli investimenti in rinnovabili. Tuttavia, è indiscutibile che le rinnovabili, anche per effetto di risultati eccellenti, hanno beneficiato di misure importanti e che gli episodi di tassazione retroattiva incontrano la ferma opposizione della Commissione e di buon parte di quest'aula.

Né possiamo, nell'ambito della discussione di ambiziosi obiettivi di riduzione delle emissioni al 2050, trascurare le stime dell'IEA sulla quota di fossili nell'energy mix fino al 2030. La tecnologia CCS è collaudata, efficace sul piano economico e ambientale, e richiede semplicemente un quadro stabile e di minima prospettiva che sia di incentivo alla sua diffusione in ambito industriale. Non sarebbe giustificabile rinunciare a questa opportunità. Come ha dimostrato la vicenda del back-loading, dobbiamo ridurre il rischio di cedere alla compiacenza, con il risultato di ritrovarci un sistema produttivo inadeguato alla competizione globale quando il ciclo economico negativo si chiuderà.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. − Zaštita okoliša jedno je od najopširnijih područja strategije EU 2020. Potrebno je dovoljno rano postaviti smjernice koje će nas u budućnosti dovesti do željenog napretka. Zajednička strategija svih država članica EU 2020 zadaje si jasan cilj smanjenja emisije CO2 iz novih lakih gospodarskih vozila na 147 g/km do 2020. Ambiciozniji ciljevi smanjenja CO2 su izvedivi, međutim bitno je proizvođače pravilno usmjeriti kako bi se potaknulo ulaganje u ekološke tehnologije bez ugrožavanja konkurentnosti.

Osvrnula bih se i na pozitivan primjer iz Hrvatske. Naime, Zakon o posebnom porezu na motorna vozila, tzv. ekološki porez po kojemu se od 1. srpnja 2013. oporezivanje automobila veže uz zaštitu okoliša i emisiju ugljičnog dioksida. Ekološki porez računa se na osnovi nabavne vrijednosti vozila i emisije CO2, što znači da su automobili koji emitiraju manje od 120 grama CO2 po kilometru jeftiniji, oni koji emitiraju između 120 i 130 grama po kilometru ostaju na istoj ili malo nižoj cijeni, a oni s emisijom CO2 iznad 130 grama po kilometru su značajno skuplji. Zaključno, želim istaknuti da postavljanje ciljeva vezanih uz smanjenje emisije CO2 potiče europske proizvođače automobila na tehnološku inovativnost, time ne samo unaprijeđujući gospodarstvo nego i spašavajući okoliš. Ovom se Uredbom podiže kvaliteta života građana, ali i daje poticaj automobilskoj industriji za traženje novih načina smanjenja emisije.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport sur le captage et stockage de carbone. Sujet assez sensible en commission des pétitions où me sont parvenues des pétitions contre ce type de projets qui peuvent présenter un risque en cas de changement de nature des sols ou de tremblement de terre. La France se doit de continuer d'investir dans la recherche et la sécurité autour de ce type de projets pour rester en pointe dans ce domaine.

  Arkadiusz Tomasz Bratkowski (PPE), na piśmie. − Zastosowanie technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla w przemyśle europejskim jest aktualnie jedyną metodą, która ma doprowadzić do znacznej redukcji emisji CO2 w takich sektorach przemysłowych jak przemysł stalowy, cementowy, chemiczny czy rafinerie ropy naftowej. Metoda ta, wykorzystując dwutlenek węgla ze spalania paliw kopalnych, przyczynia się do produkcji niskoemisyjnej energii elektrycznej oraz ma wpływ na redukcję emisji gazów cieplarnianych. Implementacja przedmiotowej technologii zyskuje na znaczeniu, biorąc pod uwagę obrany przez Unię Europejską cel znacznego ograniczenia emisji CO2 do roku 2050. Ponadto według przeprowadzonych przez Międzynarodową Agencję Energetyczną badań wynika, iż paliwa kopalne nadal będą odgrywały dominującą rolę na rynkach energetycznych w następnych dziesięcioleciach, przez co omawiana technologia dodatkowo zyskuje na znaczeniu.

Myślę, że należy inwestować w nowe, niskoemisyjne technologie przyjazne środowisku naturalnemu i promować je. Jedną z nich jest właśnie metoda wychwytywania i składowania dwutlenku węgla wykorzystywana w przemyśle europejskim. Trzeba jednak pamiętać, że wymaga ona jeszcze wypracowania konkretnych wytycznych ze strony Komisji Europejskiej pod kątem pozyskiwania wsparcia finansowego na jej wdrażanie w poszczególnych państwach członkowskich.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − In questo settore, l'Unione europea è molto avanzata. Tuttavia, l'attuale periodo di crisi non ha permesso alla direttiva approvata nel 2011 di essere completamente operativa. Questa relazione cerca di fotografare la situazione e sono d'accordo con i colleghi, tra cui l'italiana Gardini, che hanno sottolineato l'importanza di non sottovalutare le tematiche ambientali anche in tempi economicamente sfavorevoli, e di cercare le risorse per poter incentivare i comportamenti più virtuosi. Per queste ragioni ho votato a favore di questa relazione.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Consider că statele membre și Comisia trebuie să adopte măsuri de anvergură, pentru a stimula cooperarea internațională și pentru a promova utilizarea tehnologiilor de atenuare a efectelor schimbărilor climatice, pentru a orienta economiile în expansiune către alternative de dezvoltare cu emisii de carbon mai scăzute, care să includă, de exemplu, CSC.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Par le vote de ce texte, les députés européens ont souhaité encourager le développement des technologies permettant le captage et le stockage de carbone. Cette technologie permettrait en effet d'obtenir d'importantes réductions des émissions de CO2 et de nous rapprocher de nos objectifs environnementaux. C'est pourquoi, il est notamment pertinent de se pencher plus sérieusement sur la manière d'attirer les investissements permettant le déploiement du captage et du stockage de carbone.

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – Dans le cadre de sa stratégie "Horizon 2020", l'UE s'est fixé pour ambition de réduire ses émissions de gaz à effet de serre d'au moins 20 % d'ici à 2020. Pour y parvenir, les modes de vie devront évoluer. Il faudra également s'appuyer sur des technologies innovantes pour allier, dans la mesure du possible, une utilisation optimale des énergies avec le respect de nos engagements environnementaux. En étroite coopération avec les industriels et les États membres, l'UE appuie les projets de démonstration et le développement du captage et du stockage du carbone (CSC). Les chefs d'État et de gouvernement se sont ainsi engagés à mettre en place 12 « usines de démonstration » pour 2015. Mais aucune de ces usines n'a encore vu le jour et le retard dans le lancement de projets de démonstration à l'échelle européenne risque de compromettre les objectifs fixés. Il ne faut donc surtout pas perdre de vue cet objectif qui au-delà de la réduction des gaz à effet de serre sera porteur de croissance et d'emploi pour l'Europe.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce rapport destiné à mettre en avant les technologies de captage et de stockage du carbone. Cette proposition garantit l'application d'une technologie qui a un rôle essentiel à jouer dans la lutte contre la menace du réchauffement climatique et à l’heure où les questions d’ordres environnemental demeurent préoccupantes pour bon nombre de citoyens, je me félicite de la prise de telles mesures.

  Edite Estrela (S&D), por escrito. − Votei favoravelmente o relatório relativo à Captura e armazenagem de carbono, por considerar que esta tecnologia poderá proporcionar uma solução transitória para assegurar a redução de emissões em determinadas indústrias. Considero, no entanto, que as políticas climáticas europeias e respetivos programas de financiamento deverão continuar a apostar sobretudo nas energias renováveis e na eficiência energética.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted against this report. While carbon capture and storage (CCS) could have a role to play in future in reducing the carbon footprint of industrial sectors such as steel or cement, it should not be used as a cover for ‘business as usual’ for the fossil fuel industry. Our focus should be on cutting carbon emissions and improving energy efficiency.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − A implantação da captura e armazenamento de carbono (CAC) tem potencial para permitir à UE cumprir, ao menor custo, os seus objetivos para 2050 relativos à redução das emissões de carbono, sendo que é um instrumento necessário, especialmente para reduzir as emissões de CO2 de indústrias fortemente poluidoras. A CAC poderá contribuir também para a diversidade e a segurança do abastecimento energético, mantendo e criando, simultaneamente, oportunidades de emprego. Defendo, também, que é necessário encontrar formas de garantir a aplicação de uma tecnologia que tenha um papel na luta contra a ameaça do aquecimento global.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. − O relatório elaborado pelo colega Chris Davies debruça-se sobre o Relatório de execução 2013: Desenvolvimento e aplicação da tecnologia de captura e armazenagem de carbono na Europa. A tecnologia de separação e captura de CO2 existe desde os anos 30. O transporte de CO2 em gasodutos é comum à escala mundial. Em Sleipner a Noruega injeta, desde 1996, anualmente, 1 milhão de toneladas de CO2 no solo rochoso e profundo do Mar do Norte, sem qualquer sinal de movimentos inesperados. Considero que se queremos promover a inovação, reduzir os custos e aceitar esta tecnologia enquanto opção viável então temos que chegar a acordo de forma a centrar a reflexão e encorajar a utilização de alguns dos fundos existentes. Devemos assim apoiar o desenvolvimento de um leque de projetos emblemáticos em matéria de Captura e Armazenamento de Carbono. Considero que esta tecnologia tem um papel importante na luta contra a ameaça do aquecimento global.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Todos os parágrafos deste relatório apoiam a ideia de que a Captura e Armazenagem de Carbono (CAC) é uma ferramenta-chave, uma técnica adequada, confiável e útil, que tem de ser apoiada por urgentes investimentos públicos e privados no âmbito da política climática. Temos muitas dúvidas quanto a esta urgência na promoção de um método e de uma técnica que ainda precisam de ser mais estudados e desenvolvidos, e que comportam, no seu estádio atual de desenvolvimento, impactos muito significativos no ambiente, para além de custos muitíssimo elevados. O relatório reconhece a técnica como economicamente vantajosa principalmente para os grandes poluidores, as indústrias que emitem grandes quantidades de dióxido de carbono (CO2). Apoiamos o investimento na investigação e no estudo de métodos e técnicas úteis para a diminuição da concentração atmosférica de CO2, como será o caso da CAC. Mas não será apenas um método ou técnica que resolverão os problemas do aumento do CO2 atmosférico, como este relatório pode fazer crer. Não consideramos que a CAC seja a resposta fundamental para alcançar o objetivo de manter o aumento global da temperatura abaixo dos limites considerados seguros, como faz o relator. Votámos contra.

  Gaston Franco (PPE), par écrit. – J'ai voté en faveur de ce texte qui a vocation à soutenir le développement des technologies de captage et de stockage du carbone (CSC) en Europe et leur rôle dans la lutte contre le changement climatique. Ainsi, le dioxyde de carbone rejeté par les installations fortement émettrices, comme les centrales à combustibles fossiles par exemple, serait capté et stocké sous la terre. Le C02 pourrait également être valorisé en tant que matière première dans les procédés industriels. Toutes les solutions visant à réduire l'effet du changement climatique méritent d'être expérimentées. Les technologies CSC doivent être soutenues au même titre que les énergies renouvelables dans la mesure où elles permettraient d'accompagner la décarbonisation de l'économie et d'agir en faveur de l'innovation et de l'emploi en Europe. À ce titre, il est nécessaire qu'elles soient mentionnées au sein du paquet Climat/Énergie horizon 2030.

  Françoise Grossetête (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce rapport, qui souligne le manque criant d’investissements publics et privés dans les technologies de captage et de stockage du carbone (CSC). Malgré tous les efforts déployés, les technologies de captage et de stockage du carbone n’ont toujours pas pris leur essor en Europe. Une fois de plus, l’UE est à la traîne ! Le CSC est un outil essentiel à la réalisation à moindre coût d'une économie compétitive à faible intensité de carbone. Il faut clairement encourager et attirer les investissements dans ces technologies, et le secteur public doit y prendre sa part. Les technologies de CSC ne sont pas en "concurrence" avec les énergies renouvelables, elles constituent une technologie alternative, indispensable dans certains secteurs industriels fortement émetteurs de CO2. Face à un tel potentiel, l’Europe ne peut pas se permettre de rester le dernier élève de la classe !

  Andrzej Grzyb (PPE), na piśmie. − Technologia wychwytywania i składowania dwutlenku węgla może być jednym z kluczowych elementów obniżania emisji dwutlenku węgla do atmosfery. Niestety jej wdrożenie napotyka dużą ilość problemów technicznych i finansowych. Dotychczasowe programy pilotażowe są nieliczne, dużym wyzwaniem środowiskowym jest również transport dwutlenku węgla od miejsca emisji do miejsca składowania. Podkreślić trzeba, że w sytuacji, w której wyraźnie widać, że daleko jeszcze do wdrożenia tych technologii, należałoby się również skupić na roli, jaką w obniżeniu poziomu dwutlenku węgla w atmosferze odgrywa sorpcja biologiczna, w tym również zachodząca w glebach. Działania nakierowane na jej zwiększenie mogłyby prowadzić do skutecznego offsetowania emisji dwutlenku węgla.

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – Force est de constater que depuis son adoption en 2009, la directive sur la capture et le stockage du Carbone (CSC) n'a pas eu l'effet escompté: à ce jour, aucune usine-pilote n'a encore vu le jour. Il était donc indispensable que le Parlement dresse le bilan de l'application – ou plus exactement de la non-application – de cette directive et des améliorations nécessaires pour que le développement de cette technologie soit à la fois effectif et encadré. "Effectif" car il est important que l'Europe puisse se doter d'électricité à faible carbone dans la mesure où la CSC pourrait être le seul moyen d'atteindre les objectifs européens de réduction de gaz à effet de serre issus des sources industrielles. "Encadré" car il est tout aussi important de préciser que la CSC ne doit pas être considérée comme une alternative aux énergies renouvelables; si la technologie de la CSC doit bénéficier des ressources financières indispensables à son utilisation, elle ne doit pas devenir un blanc-seing pour les pollueurs. Tout en encourageant le recours à cette technologie, les députés socialistes ont particulièrement promu un cadrage plus strict de son utilisation. J'ai par conséquent décidé de soutenir ce rapport qui, à l'issue des négociations, présentait un équilibre satisfaisant.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau tam, kad reikia sukurti ES mastu anglies dioksido surinkimo ir saugojimo (CCS) strategiją bei nustatyti finansavimo šaltinius. Prieš 5 metus buvo tikėtasi, kad Europos Sąjunga taps pasauline anglies dioksido surinkimo ir saugojimo diegimo lydere. Tačiau kol kas didžioji dalis 2009 m. pagal Europos energetikos programą ekonomikai gaivinti bandomiesiems CCS projektams skirtos 1 mlrd. EUR sumos dar neišleista ir nebus perskirstyta. Vienas po kito tyrimai rodo, kad vienos taikant CCS technologiją išvengtos CO2 tonos sąnaudos bus mažesnės už jūros vėjo ir saulės energijos sąnaudas. Pagrindine problema išlieka konkretaus verslo modelio nebuvimas ES ir jos valstybėse narėse, kuris užtikrintų investuotojams aiškią reglamentavimo ir finansavimo aplinką, leidžiančią efektyviai plėtoti šias technologijas. Manau, kad CCS technologijos turi būti įtrauktos į ilgalaikę ES energetikos strategiją ir sukurti aiškūs finansavimo mechanizmai.

  Iñaki Irazabalbeitia Fernández (Verts/ALE), in writing. − I think that CCS could help to combat CO2 emissions, but I am not sure whether all the proponents of this technology actually have this purpose or if they only want reinforce the fossil fuels industry. The report is problematic in some aspects, in that it: calls for CCS targets in the 2030 climate and energy policy framework; calls for a requirement for the purchase of CCS certificates for fossil fuels; is concerned that the liabilities for CCS developers are excessive; calls for revision of the carbon leakage provisions of the CCS directive in relation to the ETS allowances; calls for a more entrepreneurial role for Member States accepting greater share of responsibilities; states that the informed public is supportive of CCS; calls for the Commission to urgently assess the potential to enhance oil and gas recovery with CO2. That is why I abstained.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Megint egy hatalmas átverés és néplehúzás van kibontakozóban ezzel a CO2-leválasztással és -tárolással. A valós megoldás a szénalapú áramtermelés leállítása. Helyette tóriumos nukleáris erőművek kellenek, melyeknél nem keletkezik hosszú felezési idejű veszélyes hulladék és amelyek a mai áramárak felének megfelelő áron minimum 200 évig el tudják látni a Földet. Ezzel párhuzamosan védeni kell a trópusi esőerdőket, újra kell telepíteni kivágott erdeinket, élelmiszert kell termelni biogazdaságokban. Minden növény imádja a magas CO2-szintet és jobb lesz a termés tőle. Nem mellesleg a szénerőművek a CO2-nél sokkal veszélyesebb anyagokat is kibocsátanak, például iszonyatos mennyiségű ként, rengeteg nehézfémet és milliószor több sugárzó anyagot, mint az agyonszidott atomerőművek, ezért a szénerőmű-ellenes módosítókat megszavaztam. Ugyancsak nem mellesleg a CO2 lesajtolása a mélyrétegekbe rengeteg veszélyt rejt! Erre a közveszélyes pénzszivattyúra nemmel szavaztam.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − La diffusione della tecnologia della cattura e dello stoccaggio del carbonio (CCS) sarà di fondamentale importanza nei prossimi anni, considerato che le emissioni globali di CO2 dovranno subire una significativa riduzione entro il 2050. Tale tecnologia, infatti, risulta essere l'unica in grado di produrre riduzioni considerevoli di CO2, in quanto idonea al mantenimento dell'aumento della temperatura globale al di sotto dei 2° C. In tal modo, potremmo contrastare la minaccia del riscaldamento globale.

  Bogusław Liberadzki (S&D), na piśmie. − Rozwój odnawialnych źródeł energii powinien pozostawać podstawowym celem prawodawstwa, ale również wsparcia finansowego UE. Wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla powinno być traktowane jako przejściowe rozwiązanie, które może wspomóc ograniczanie emisji gazów cieplarnianych ze źródeł przemysłowych. Nie można tej technologii traktować jako konkurencyjnej wobec odnawialnych źródeł energii i nie może być ona traktowana jako środek na ograniczenie emisji CO2. Jednak jej właściwa implementacja i uzupełnienie luki prawnej powinno zdecydowanie ułatwić państwom członkowskim wprowadzanie nowych, czystszych technologii pozyskiwania energii.

  David Martin (S&D), in writing. − I voted in favour of this report because it portrays the current failings of the CCS projects across the EU and how policy on them can best be improved at the European level. This area has the potential to be an important technology in the fight against climate change and it is important that the most effective European policy is implemented.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce texte est un exemple de l'incohérence écologique de la technocratie européenne. Il est contradictoire quand il affirme que le soutien aux technologies de captage et stockage du carbone (CSC) doit se fonder sur les mécanismes du marché carbone après avoir rappelé son inefficacité. Il est fidèle à la ligne néolibérale austéritaire de l'UE. Ainsi, les États membres devraient jouer le rôle d'accompagnement – par le biais de partenariats public-privé – des entreprises privées dans le développement au niveau européen de gazoducs. Ils devraient aussi prendre à leur charge une partie du risque industriel lié à l’activité de stockage du CO2. Il est enfin tout à fait conforme aussi à la politique anti-pauvres qui est celle de l'UE. Comme celle-ci n'entend pas prendre l'argent ou il est, il est envisagé ici de financer le soutien au CSC par le biais d'une nouvelle forme de taxation des combustibles fossiles. L’addition sera une nouvelle fois salée pour les ménages modestes aux dépenses énergétiques et de transport contraintes. Cela sans poser la question du besoin réel de l'UE en la matière, alors que le financement énergies renouvelables est plus efficace écologiquement et socialement. Je vote contre.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − As expetativas de a União Europeia vir a ser o líder mundial da implantação da captura e do armazenamento de carbono (CAC) eram, há cinco anos, muito elevadas. A implantação da tecnologia de CAC é fundamental para conseguir uma redução drástica das emissões mundiais de CO2 até 2050. No entanto os resultados conseguidos, no desenvolvimento desta tecnologia, não foram os esperados. É necessário voltarmos a investir nesta tecnologia, que contribuirá no futuro para o cumprimento dos objetivos definidos para a redução das emissões de CO2. Daí o meu voto favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra de este informe porque continúa con la absurda apuesta por la tecnología de captura y almacenamiento de carbono que ha demostrado ser un absoluto fracaso. Esta tecnología fue autorizada por la UE mediante la Directiva 2009/31, puesto que considera esta tecnología como un mecanismo fundamental para reducir las emisiones. Desde entonces no se ha desarrollado planta alguna, dado que esta tecnología resulta excesivamente cara y tiene costes incalculables a largo plazo. Con los problemas que están generando en la actualidad tecnologías de inyección, como el almacenamiento de gas (por ejemplo el proyecto Castor en Valencia), o el fracking, continuar apostando por tecnologías de este tipo es solo justificable por los intereses de los lobbies, puesto que estas «soluciones» generan problemas medioambientales gravísimos. Debido a que el compromiso de reducir las emisiones debe ser real y estar basado en un cambio de modelo de desarrollo, he votado en contra de este informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − I believe that renewables and energy efficiency should remain the primary focus of EU climate legislation and funding. Carbon capture and storage can be considered only as a transitional solution to help reduce greenhouse gas emissions from industrial sources. However, I voted in favour.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Su šiomis technologijomis susijusius klausimus svarstėme dar 2009 metais. Tuomet kėliau klausimą dėl efektyvios aplinkos apsaugos naudojant CCS technologijas. Šis klausimas išlieka aktualus ir dabar. Kita vertus, mokslo pažanga ir naujesni metodai leidžia šią technologiją naudoti kur kas saugiau. Kita vertus, darsyk noriu pakartoti savo mintį, išsakytą anksčiau, jog visų pirma turėtume kalbėti ne apie šias technologijas, o apie anglies dvideginio emisijų sumažinimus.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport d'initiative soutient le développement des technologies de captage et de stockage du carbone (CSC) dans l'Union européenne. Malheureusement, le développement de ces technologies sous-entend que cela se fera probablement au détriment de technologies faiblement émettrices en gaz à effet de serre, comme les énergies renouvelables, et profitera pour l’essentiel aux grands groupes industriels. Le développement du CSC n'offre donc pas de réelles réponses aux problématiques climatiques et énergétiques, et soutient implicitement les méthodes ultra-productivistes des industriels les plus émetteurs. Pour toutes ces raisons, j’ai voté contre ce rapport.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šį pranešimą.

Visų pirma, norint iki 2050 m. mažiausiomis sąnaudomis sumažinti išmetamo CO2 kiekį pasaulyje, būtina diegti surinkimo ir saugojimo technologiją. Pažymėtina, kad šios technlogijos taikymas leis ne tik sumažinti didelių pramoninių įrenginių išmetamų teršalų kiekį, bet ir sudarys galimybę toliau naudoti kai kurį iškastinį kurą darant mažesnį poveikį visuotiniam atšilimui. Neįtraukus CCS technologijos į ilgalaikę energetikos strategiją bus labai varžomos nacionaliniu, Sąjungos ir pasaulio lygmenimis dedamos pastangos kovoti su klimato kaita. Dėl to labai svarbu, kad kiekviena valstybė narė pateiktų orientacinius strategijos dokumentus, kuriuose būtų paaiškinta, kaip jos sieks tikslo iki 2050 m.

Pažymėtina, Komisija ir valstybės narės turėtų dėti didesnes pastangas siekiant panaikinti pagrindines reguliavimo, finansines ir socialines kliūtis naudoti anglies dioksido surinkimo ir saugojimo technologiją. Valstybės narės turėtų būti pasirengusios aktyviai užtikrinti šios technologijos plėtrą, taip pat tinkamą aplinkosaugos standartų laikymąsi.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − La proposta di risoluzione del Parlamento sulla relazione di attuazione delle tecnologie per la cattura e lo stoccaggio del carbonio (CCS) è un buon testo che intende aiutare dal punto di vista normativo lo sviluppo di tali tecnologie. La CCS è l'unico strumento per ottenere riduzioni considerevoli delle emissioni di CO2 da fonti industriali, mantenendo bassi i costi e alti i livelli di produzione; inoltre va a favore della tutela ambientale. Tale tecnologia può ridurre in misura significativa le emissioni prodotte dalle centrali elettriche a combustibili fossili. Bisogna quindi favorire lo sviluppo delle tecnologie CCS nell'UE.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − As expetativas de a União Europeia vir a ser o líder mundial da implantação da captura e do armazenamento de carbono (CAC) eram, há cinco anos, muito elevadas. Não só o Conselho Europeu tinha acalentado a ideia de ter até 12 projetos de demonstração de CAC em funcionamento até 2015, como também tinha aprovado uma proposta do Parlamento Europeu para um mecanismo de financiamento (NER300) que aparentava poder fornecer apoio público suficiente para garantir a realização destes projetos. No entanto houve poucos resultados concretos. O Parlamento propõe, no presente relatório, formas de garantir a aplicação de uma tecnologia que tem um papel na luta contra a ameaça do aquecimento global. Estando de acordo com os objetivos, votei favoravelmente o presente relatório.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − Cinque anni fa sembrava altamente auspicabile che l'Unione europea fosse destinata a divenire il leader mondiale nella diffusione della tecnologia per la cattura e lo stoccaggio del carbonio (CCS). Se le emissioni globali di CO2 devono essere ridotte significativamente entro il 2050 al minor costo possibile, la diffusione della tecnologia CCS sarà essenziale. Serve a ridurre le emissioni dei principali impianti industriali e può consentire in una certa misura di proseguire nell'utilizzo dei combustibili fossili con molte meno conseguenze sul riscaldamento globale. Il Parlamento deve garantire l'applicazione di una tecnologia che deve svolgere un ruolo chiave nella lotta alla minaccia del riscaldamento globale. Approvo la relazione.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Ekološki problem zbrinjavanja otpada CO2 je jedan od najvećih problema današnjice, uzrok zdravstvenih problema ljudi, nestanka životinjskih i biljnih vrsta, i razlog globalnog zatopljenja. Fosilna goriva će i dalje osiguravati 75 % svjetskih izvora energije do 2030. g., ali moramo voditi računa da se taj ugljik pravilno skladišti da bi se do 2050.g. ostvario dugoročni cilj smanjenja korištenja CO2 za 20 %. Hvatanje i skladištenje ugljika važan je ekološki faktor jer se smanjenjem udjela njegove emisije može održati porast globalne temperature za 2 celzijeva stupnja što je presudno u doba globalnog zatopljenja.

Osim toga, hvatanje i skladištenje ugljika treba biti dio strategije razvoja obnovljivih izvora energije u prijelazu na proizvodnju s niskom upotrebom ugljika. Međutim, problem je u financiranju nužnih postrojenja i izrade europske mape za izradu postrojenja u kojima bi se skladištio CO2, na čemu trebaju inzistirati svi građani EU-a, kao i naše države partneri koje nisu države članice, a koje imaju isti problem upotrebe fosilnih goriva u industriji. Odgovornost je na nama svima da svijet učinimo boljim.

  Teresa Riera Madurell (S&D), por escrito. − Mi apoyo a este informe de iniciativa sobre el desarrollo y la aplicación de la captura y almacenamiento de carbono (CAC) se debe a que, para reducir las emisiones en Europa, deben tenerse en cuenta todas las medidas disponibles y complementarias.

Evidentemente, el apoyo a las energías renovables sigue siendo el objetivo último de mi Grupo. Pero el apoyo a la CAC, así como la inversión en I+D+I para desarrollar nuevas tecnologías que permitan reducir las emisiones durante la transición hacia una economía baja en carbono con primacía de las renovables, sigue siendo vital para Europa. El apoyo político y económico de los Estados sigue siendo, tal y como señala el informe, el máximo requisito para desarrollar la CAC, ya que en ellos recae la decisión de apostar o no por esta técnica en sus respectivas estrategias de reducción de emisiones.

Se trata de un informe equilibrado y realista, que acepta el potencial de la CAC para reducir las emisiones, pero que no olvida que nuestro objetivo último debe ser el apoyo a las energías renovables.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − Against. The adopted ENVI report moderates slightly the excessive enthusiasm for CCS in the Rapporteur’s draft report, but remains very problematic for the Greens. In particular it: calls for CCS targets in the 2030 climate and energy policy framework; calls for the purchase of CCS certificates to be required for fossil fuels; is concerned that the liabilities for CCS developers are excessive; calls for revision of the carbon leakage provisions of the CCS directive in relation to ETS allowances; calls for a more entrepreneurial role for Member States accepting a greater share of responsibilities; states that the informed public is supportive of CCS; and calls for the Commission to urgently assess the potential for the secure use of CO2 to enhance oil and gas recovery. Strategy for plenary: We will table several amendments to state that no public support should go to CCS in the power sector, and to amend the provisions to limit CCS to industrial sectors.

  Salvador Sedó i Alabart (PPE), por escrito. − Estoy especialmente contento por el contenido de esta Resolución sobre la captura y el almacenamiento de carbono, una tecnología con un gran potencial que, de momento, es el medio más prometedor para lograr las necesarias reducciones de CO2 de fuentes industriales para el año 2050. Pedimos, por lo tanto, a la Comisión que apueste por esta metodología, cuya aplicación técnica es lenta por la falta de inversión y financiación, mediante, por ejemplo, un fondo de inversión de innovación industrial a nivel de la UE financiado con la venta de derechos de emisión. Además, desde el Parlamento Europeo pedimos que se fomente su despliegue no solo en relación con el carbón y la generación de energía de gas, sino también en sectores industriales como la metalurgia, la siderurgia, el cemento y las refinerías.

  Monika Smolková (S&D), písomne − Aj napriek tomu, že Európu považujem za jedného zo svetových lídrov v oblasti vývoja technológií zachytávania a ukladania oxidu uhličitého (CCS), súčasný stav v rámci jeho rozvoja považujem za nedostatočný. Myslím si, že pod tento nepriaznivý stav sa podpísalo viacero faktorov, medzi ktoré určite patrí najmä nedostatočný dlhodobý ekonomický význam, vysoké náklady na technológie CCS a nedostatočná informovanosť verejnosti. Hlasovala som za túto správu, lebo som presvedčená, že ak chceme do roku 2050 dosiahnuť stanovené ciele znížením skleníkových plynov o 80 – 95 % v porovnaní s úrovňami z roku 1990, je nevyhnutné zo strany EÚ prijať také opatrenia, ktoré vytvoria hospodárskym prevádzkovateľom vhodnejšie a lepšie stimulujúce podmienky. Správu som podporila aj preto, že zavádzanie CCS považujem za jedno z nevyhnutných opatrení, ktoré môže zmierniť dôsledky a dopady klimatických zmien na človeka a jeho životné prostredie. Očakávam, že aj napriek mnohým negatívnym a zamietavým postojom niektorých členských štátov a verejnosti k zákazu alebo obmedzeniu ukladania CO2 na ich území dôjde k ich opätovnému prehodnoteniu. Som presvedčená, že rozvoj CCS by mohol priniesť aj väčšie istoty pracovných miest v priemyselných odvetviach.

  Francisco Sosa Wagner (NI), por escrito. − Considero que, en principio, debe avanzarse en los estudios relativos al desarrollo y la aplicación de la técnica de captura y almacenamiento de carbono, pero señalo que, por el momento, la UE no debe sobrepasar un límite económico prudente para más investigaciones o demostraciones sin contar con unas garantías ciertas de la rentabilidad científica y económica de los proyectos.

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − Ik heb met de Verts/ALE-fractie tegen het verslag-Davies gestemd omdat het een techniek van de opslag van kooldioxide (CCS) promoot die niet-efficiënt is. Het is letterlijk een 'end of the pipeline'-aanpak. Het broeikasgas CO2 wordt letterlijk ondergronds opgeslagen, met als argument dat het dan niet bijdraagt tot het broeikaseffect. Maar CCS komt terecht niet van de grond: het is een dure techniek die stuit op grote publieke weerstand, omdat er risico´s aan kleven. Met CCS als excuus kunnen energieproducenten bovendien doorgaan met het bouwen van fossiele energiecentrales. Het verslag-Davis geeft met zijn oproep aan de lidstaten om financiële steun aan CCS te verlenen aan dat lidstaten een deel van de risico´s op zich kunnen nemen zodat ook burgers opdraaien voor de schade bij een ongeluk, en het wil dat de EU CCS opneemt in het 2030-plan voor klimaat- en energiebeleid. CCS is helemaal niet nodig om de energiesector koolstof-armer te maken. Europees geld en aandacht kunnen dus veel beter worden besteed aan de energievormen van de toekomst: wind- en zonne-energie, geothermie én energiebesparing. We moeten het gebruik van fossiele brandstoffen uitfaseren. Dat kan met een CO2-prijs die hoog genoeg is en het instellen van een CO2-norm voor alle bestaande en nieuwe elektriciteitscentrales.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Podržao sam ovo izvješće. Tehnologija hvatanja i skladištenja ugljika ima potencijal za omogućavanje EU-u da ostvari svoje ciljeve u pogledu nižih razina ugljika do 2050. Posebno pozdravljam prijedlog Komisiji da razmisli o osnivanju europskog investicijskog fonda za industrijske inovacije kojim bi se poticao razvoj inovativnih tehnologija koje su dobre za okoliš, uključujući vodeće projekte u vezi s tehnologijom hvatanja i skladištenja ugljika, druge inovativne tehnologije s niskom razinom ugljika i mjere za smanjivanje emisija CO2 iz industrija koje su veliki potrošači energije i njihovih procesa.

Također, slažem se s izvjestiteljem kako je uporaba tehnologija hvatanja i skladištenja ugljika kompetencija država članica, te one same trebaju odlučiti hoće li uvrstiti takve tehnologije u svoje nacionalne strategije smanjenja emisija CO2 ili će do zadanih ciljeva doći direktnim smanjenjem emisija.

  Catherine Stihler (S&D), in writing. − I support this report because I think it is important to address the failings of the CCS so far and that there is an urgent need to include goals in the 2030 climate and energy framework.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I can support much of the content of this report. Whilst I believe there are some key factors which have held back carbon capture and storage and which the report does not address, I voted in favour of the report because I feel that carbon capture and storage should form an important part of our long-term industrial and energy strategy.

  József Szájer (PPE), írásban. − „Chief Whip”-ként az én tisztem a néppárti képviselőcsoport szavazási fegyelmének biztosítása, amely abban nyilvánul meg, hogy a plenáris szavazások során a teljes néppárti képviselőcsoport számára én mutatom a követendő álláspontot. A Néppárt célja egy, a közös európai értékeken, hagyományokon és kultúrán alapuló, meghatározó politikai súllyal rendelkező európai egység megteremtése. Azonban a magyar néppárti képviselőcsoport aktívan dolgozik hazánk érdekeinek előmozdításán, az Európai Parlamentben is saját nemzeti érdekeinket képviseljük, így előfordul, hogy a magyar Fidesz–KDNP delegáció álláspontja eltér a néppárti állásponttól. Annak érdekében, hogy alelnöki tisztségemből fakadó kötelezettségem miatt ne kerüljek önellentmondásba, azokban az esetekben, amikor a név szerinti, gombnyomásos szavazások során a frakció másképpen szavaz, mint a magyar képviselők, akkor közvetlenül nem veszek részt a szavazásban. Vagyis nem nyomom meg a szavazógombot, de feltett kézzel jelzem a néppárti frakciónak a korábban közösen eldöntött szavazási álláspontot.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Je suis tout à fait en faveur du texte. Il y a cinq ans, nombreux étaient ceux qui espéraient que l'Union européenne devienne le leader mondial du déploiement du captage et du stockage du carbone (CSC). Le Conseil avait non seulement épousé l'idée de mettre jusqu'à 12 projets de démonstration du CSC en service à l'horizon 2015, mais avait aussi approuvé une proposition du Parlement européen concernant un mécanisme de financement (NER300) qui semblait pouvoir assurer un appui suffisant du secteur public afin de garantir la mise en œuvre des projets.

Tout cela pour une bonne cause. Si les émissions mondiales de CO2 doivent être fortement réduites d'ici 2050 à moindre coût, alors le déploiement des technologies de CSC sera essentiel. Ce déploiement est nécessaire en vue de réduire les émissions des grandes installations industrielles et il peut permettre de continuer à utiliser les combustibles fossiles tout en réduisant fortement les conséquences sur le réchauffement climatique.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − A captura e armazenamento de carbono (CAC) é fundamental para uma redução drástica das emissões mundiais de CO2, até 2050. Há cinco anos atrás, a União Europeia ambicionava vir a ser a líder mundial da implementação da CAC, porém, hoje em dia são poucos os resultados visíveis. Como salienta a relatora neste documento, a principal razão prende-se com o facto de que não foi desenvolvido um modelo empresarial para a promoção do investimento privado, quer por parte da União como pelos Estados-Membros. É crucial o apoio político e financeiro dos Estados-Membros para a implementação da CAC e os que reconhecerem o seu potencial deverão representar uma parte ativa na promoção do seu desenvolvimento. É ainda realçado que também a União deve intervir para a promoção da CAC, devendo criar uma estratégia eficaz para tal. Pelos motivos acima expostos, votei a favor da aprovação deste relatório.

  Isabelle Thomas (S&D), par écrit. – Le Parlement et le Conseil ont adopté en 2009 la directive Capture et stockage du carbone, qui fournit un cadre pour l'UE. Or du fait notamment du manque de financements pour le développement technologique, il n'y avait encore aucun projet en cours dans l'UE. Pourtant la question du réchauffement climatique est devenue incontournable et cette possibilité de capture doit être étudiée afin de le limiter. Dans son projet le rapporteur s'est concentré sur des moyens possibles pour faire avancer le développement de la capture et du stockage du carbone dans l'UE, en particulier par des mesures financières et réglementaires. Il a aussi souligné le rôle des États membres dans ce domaine en lien avec le transport, le stockage et la responsabilité du rejet de CO2. Les énergies renouvelables, le rendement énergétique et leur financement devraient rester l'objectif principal de législation climatique de l'Union Européenne. La capture et le stockage du carbone doivent être considérés comme une solution transitoire pour réduire les émissions de gaz à effet de serre de sources industrielles. J'ai soutenu l'adoption de ce rapport d'initiative car je pense qu'aucune possibilité ne doit être écartée.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluția referitoare la raportul de punere în aplicare pentru 2013: dezvoltarea și utilizarea tehnologiei de captare și stocare a carbonului în Europa. Captarea și stocarea carbonului (CSC) este o tehnologie promițătoare, care ar putea fi singurul mijloc de a reduce în mod semnificativ emisiile de CO2 ce provin din surse industriale și are potențialul de a reduce în mod semnificativ emisiile de CO2 din centralele electrice care funcționează cu combustibili fosili. Aceasta necesită realizarea unor investiții și a unei demonstrații la scară industrială în vederea promovării inovației, a reducerii costurilor și a promovării siguranței sale pentru mediu. Având în vedere investițiile substanțiale necesare, este nevoie de instrumente financiare pentru a promova cercetarea și aplicarea tehnică și în condiții de siguranță a CSC. Consider că este necesar să se elaboreze o serie de proiecte emblematice, care să acopere lanțul complet de CSC, astfel încât să se identifice soluțiile optime și cele mai avantajoase din punct de vedere economic.

Invităm Comisia să încurajeze realizarea CSC nu numai în legătură cu producerea de energie pe bază de carbon și gaze, ci și într-o serie de sectoare industriale, precum sectorul instalațiilor chimice, al metalurgiei, al fierului și al siderurgiei, al cimentului și al rafinăriilor.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Smatram da je skladištenje CO2 iznimno pozitivna praksa i napredna tehnologija kojom se mogu značajno smanjiti emisije CO2 iz industrijskih izvora i elektrana na fosilna goriva. Podupirem napore izvjestitelja u pozivanju Komisije na uzimanje u obzir prijedloga Parlamenta za pripremu zakonodavnog okvira kojim bi se od svake države članice tražilo da osmisli strategiju za postizanje niske razine ugljika do 2050. Također, podupirem prijedlog izvjestitelja da se nacionalni planovi za navedenu strategiju ažuriraju svakih pet godina.

Slažem se s konstatacijom izvjestitelja da države članice imaju ključnu ulogu u osiguravanju transparentnog toka prihoda, s obzirom da se time podupiru izgradnja i rad vodećih projekata i omogućuje rentabilnost ulaganja. Budući da je skladištenje CO2 problem koji izaziva mnoge kontroverze u državama članicama Unije, kompromis koji je u odboru postignut vezano uz skladištenje CO2 smatram pozitivnim i izbalansiranim jer naglašava da je suverena odluka svake države članice Unije hoće li ili neće nastaviti s razvojem prakse skladištenja, istodobno držeći se principa da potpora skladištenju ne smije dovesti do daljnjeg porasta proračuna EU-a. Stoga sam glasovala za.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − Today I voted for the implementation report on developing and applying carbon capture and storage (CCS) technology in Europe. I believe that carbon capture and storage – a technique which traps carbon dioxide (CO2) as it is emitted from large point sources, compresses it and transports it to a suitable storage site, where it is injected into the ground – has significant potential as a mitigation technique for climate change in Europe. I support the belief that large industrial installations should be CCS-ready. This could be of particular importance to Wales, which still has coal resources.

  Dominique Vlasto (PPE), par écrit. – Comme chaque année depuis l'adoption de la directive de 2009 sur le stockage du CO2, notre Parlement a adopté un rapport sur les progrès accomplis. Je me félicite que le cadre européen pour le développement des technologies de captage et stockage du carbone porte ses fruits. C'est à la fois une niche pour l'innovation, la R&D et l'emploi, et un moyen efficace pour atteindre nos objectifs de réduction des émissions. Nous savons que cette stratégie nécessite des investissements de la part des industriels et donc sur des mesures incitatives européennes et nationales. Notre rapport reconnaît ainsi le rôle essentiel des États membres, qui doivent jouer le jeu pour soutenir la démarche ambitieuse de l'UE et accentuer leurs efforts pour utiliser les financements disponibles. Il est évident qu'il existe des sources d'émissions de carbone que l'on ne peut supprimer, dans l'industrie ou les transports. Néanmoins, la règlementation mise en place pour le captage et le stockage du carbone est indispensable et complète les efforts pour le développement des énergies et carburants alternatifs. Le principal enjeu pour l'avenir est désormais d'accélérer les recherches pour améliorer le transport et le stockage géologique du carbone qui est capté à la source et dans l'atmosphère.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Kilka dziesięcioleci temu wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla (skrót ang. CCS) jawiło się jako przełomowa technologia, która umożliwi opalanie elektrowni paliwami kopalnymi bez wyrządzania dalszych szkód środowisku. Jednak pracom nad sekwestracją CO2 od początku towarzyszą zawiedzione nadzieje i niespełnione obietnice. W teorii technologia CCS umożliwia wychwytywanie, transportowanie i zatłaczanie dwutlenku węgla pod ziemię, gdzie jest on bezpiecznie składowany i nie przedostaje się do atmosfery. W praktyce powstrzymanie emisji dwutlenku węgla z paliw kopalnych wykorzystywanych do produkcji energii, jak i w innych celach przemysłowych okazuje się bardzo trudne i drogie.

Choć niektóre z procesów związanych z wychwytywaniem i magazynowaniem dwutlenku węgla wykorzystuje się z powodzeniem na przykład przy wydobyciu gazu ziemnego, skonstruowanie zintegrowanego systemu umożliwiającego sekwestrację CO2 na skalę przemysłową na przykład w elektrowniach opalanych paliwami kopalnymi wciąż należy do przyszłości. Pomimo wielu zachęt stwarzanych przez państwa na całym świecie dążące do opracowania technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, wiele prac projektowych nigdy nie wyszło poza deskę kreślarską ze względu na ogrom nakładów inwestycyjnych i niepewność przyszłych zysków. Projekty, nad którymi wciąż trwają prace, wymagają olbrzymiego wsparcia ze strony państwa i nie ma pewności, że zainwestowane środki kiedykolwiek się zwrócą.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − Apoiamos o investimento na investigação e no estudo de métodos e técnicas úteis para a diminuição da concentração atmosférica de CO2, como será o caso da CAC. Mas não será apenas um método ou técnica que resolverão os problemas do aumento do CO2 atmosférico, como este relatório pode fazer crer. Não consideramos que a CAC seja a resposta fundamental para alcançar o objetivo de manter o aumento global da temperatura abaixo dos limites considerados seguros, como faz o relator. Votámos contra.

6.10. План за действие за електронно здравеопазване за периода 2012—2020 година (A7-0443/2013 - Pilar Ayuso)

Oral explanations of vote

  Martina Anderson (GUE/NGL). - Mr President, as a shadow I was pleased to see my amendments incorporated into this report on e-health, and I voted in favour. E-health has significant potential to improve healthcare for both patients and health professionals alike. Of course, e-health should never be seen as a replacement for face-to-face care, especially for the elderly, and it is of the utmost importance that data protection issues are clarified and dealt with, given the highly sensitive nature of patients’ healthcare.

Nevertheless, a patient-centred e-health approach can be an excellent tool for improving access to healthcare services, especially for those who live in remote regions – as in Ireland, where much of the population is in rural areas. I supported the development of the North-West Health Innovation Corridor in Ireland, and I believe that a well-developed e-health action plan will help such a corridor to deliver for people in its network and beyond.

  Roberta Angelilli (PPE). - Signor Presidente, la sanità elettronica è una grande sfida e anche un'opportunità. Come ho sottolineato anche nella relazione sulle malattie delle donne legate all'età, di cui sono stata relatrice, la sanità elettronica può migliorare l'accesso all'assistenza medica, non disponibile spesso in zone difficilmente accessibili, e può migliorare la qualità e la frequenza dell'assistenza specialistica richiesta dalle condizioni di salute delle persone anziane, spesso isolate per ragioni di mobilità.

Non dimentichiamo tra l'altro che la spesa pubblica in ambito sanitario è in aumento, anche in ragione dell'invecchiamento della popolazione. Quindi con la sanità elettronica si potrebbe allo stesso tempo risparmiare e migliorare il servizio sanitario. Accessibilità dunque: ma ovviamente anche sicurezza, certezza giuridica, controllo del servizio sanitario online, che dev'essere garantito e certificato; questo ovviamente per l'efficienza del servizio e la fiducia dei pazienti.

  Miroslav Mikolášik (PPE) - Výrazné škrty, ktoré zaznamenali v posledných rokoch mnohé členské štáty, zasiahli aj oblasť zdravotníctva. Pre mnohých ľudí sa tak zdravotné služby stali finančne alebo aj geograficky menej prístupnými, čo sa prieči právu na rovnaký prístup ku všeobecnej zdravotníckej starostlivosti.

Elektronické zdravotníctvo, a o tom je dnes reč, má v tomto ohľade potenciál zmierniť nerovnosti v oblasti zdravia a zvýšiť účinnosť doterajších zdravotných systémov, a preto myšlienku zavedenia tzv. e-health vítam.

Elektronické zdravotníctvo okrem mnohých predností prináša aj množstvo závažných otázok, na ktoré treba poskytnúť jasnú právnu odpoveď vo forme transparentného právneho rámca. Pacienti si zasluhujú vysokú úroveň ochrany osobných údajov, aby sa zamedzilo zneužívaniu citlivých osobných informácií.

V záujme zrovnoprávnenia prístupu všetkých ku zdravotnej starostlivosti treba v oblasti elektronického zdravotníctva brať do úvahy aj zvyšovanie digitálnej gramotnosti, predovšetkým ľudí v odľahlých oblastiach, ale aj staršej generácie, ktorá nesmie byť povahou veci marginalizovaná.

  Andrej Plenković (PPE). - Gospodine predsjedavajući, zdravstveni sustavi u državama članicama Europske unije nalaze se pod velikim proračunskim pritiskom, a trebaju odgovoriti na izazove društva u kojem populacija rapidno stari i u kojem su očekivanja građana u smislu univerzalne zdravstvene zaštite i pacijenata i svih ljudi vrlo visoka. U tom smislu tržište e-zdravstva ima veliku ekonomsku potencijalnu snagu, to se vidi i na podacima koje je telemedicina doživjela u proteklih nekoliko godina gdje se do 2016. očekuje ekspanzija na preko 27 milijardi dolara. U operativnom smislu bitno je da e-zdravstvo u ovom programu od 2012. do 2020. osigura nekoliko ciljeva, a to je prije svega međuoperativnost i to na pravnoj, organizacijskoj, tehničkoj i semantičkoj razini, te da se podrži istraživanje, razvoj, inovacija i blagostanje u zdravstvu kako bi se koristili adekvatni alati i usluge za pacijente. U Hrvatskoj je u tom smislu u proteklom razdoblju ostvaren značajan napredak i uštede koristeći e-zdravstvo.

  Seán Kelly (PPE). - A Uachtaráin, bhí áthas orm vótáil le mo ghrúpa ins na vótaí go léir ar an tuarascáil seo. Freisin, bhí áthas orm páirt a ghlacadh ins an díospóireacht ghearr a bhí againn ar an ábhar seo aréir. Bhí tú féin sa Chathaoir ag an am sin chomh maith – comhghairdeachas leat.

Gan dabht ar bith cloisimid a lán faoi e-shláinte, agus cloisfimid níos mó faoi amach anseo. Mar shampla, tá fás mór ag teacht ar theilileigheas – tá sé ag fás de réir 18.6% in aghaidh na bliana. Freisin, tá dúshlán mór ann do chórais sláinte de bharr níos mó daoine ann le níos mó galar orthu, an daonra a bheith ag maireachtaint níos faide agus brú ar bhuiséid de bharr an chúlaithe eacnamaíochta. Is féidir linn a lán de na fadhbanna sin a cheartú trí níos mó a dhéanamh le e-shláinte agus is maith an tuarascáil í seo dá bharr sin.

  Joseph Cuschieri (S&D). - Nilqa' bi pjaċir il-pjan ta' azzjoni e-health għax nemmen li dan huwa strument utli għas-servizz tas-saħħa kemm fl-Unjoni Ewropea kif ukoll f'pajjiżi. Pajjiżi, li għal tant snin kien meqjus bħala l-isptar tal-Mediterran għar-rwol importanti li dejjem kellu f'dan is-settur, għandu interess partikolari f'dan il-pjan ta' azzjoni. Bis-servizzi li joffri l-pajjiż, Malta qiegħda ssir waħda mill-għażliet popolari għal min ifittex trattament fis-saħħa tal-ogħla kwalità. Is-settur tas-saħħa qed jiżviluppa b'ritmu mgħaġġel ħafna u jeħtieġ kull appoġġ biex ikun aktar kompetittiv. B'investiment teknoloġiku, is-sistema l-ġdida għandha toffri standards aħjar għas-settur tas-saħħa fil-kuntest Ewropew, b'mod li tipprovdi privatezza u sigurtà mill-aqwa. Għandu jkun hemm provvedimenti li jassiguraw taħriġ u informazzjoni biex kulħadd jibbenefika minnhom fl-aktar mod effettiv.

Jeħtieġ ukoll li nieħdu kunsiderazzjoni tal-fatt li mhux kull reġjun fl-Ewropa għandu l-istess livell ta' avvanz teknoloġiku, u għaldaqstant għandna nassiguraw li jkun hemm livell xieraq kullimkien sabiex inħaddmu dawn is-sistemi b'mod effettiv. Biex isir dan, jeħtieġ li nipprovdu t-taħriġ fir-reġjuni li jeħtiġuh. Il-Kummissjoni għandha tiffaċilita l-fondi strutturali Ewropej sabiex tgħin fil-ħolqien ta' qafas legali u amministrattiv li jippermetti l-użu ta' dejta u informazzjoni marbuta mas-saħħa. Nemmen li b'din is-sistema kulħadd jista' jibbenefika, inkluż dawk ta' età avvanzata. Dan għandu jgħin biex fis-snin li ġejjin nikkumbattu aktar it-tixrid tal-mard fis-soċjetà tagħna, għall-benefiċċju ta' kulħadd, b'mod partikolari tal-anzjani.

Fil-ħidma tiegħi fil-Parlament Ewropew dejjem tajt importanza xierqa lill-qasam tas-saħħa, b'mod partikolari fejn jidħlu l-bżonnijiet ta' dawk li jsofru mill-kundizzjoni tad-demenzja. Jeħtieġ infakkru li l-aċċess għas-sistema tas-saħħa ta' kwalità, id-dritt fundamentali taċ-ċittadini Ewropej u għaldaqstant nemmen li dan il-programm ta' azzjoni tal-e-health għandu jgħin biex il-popli tagħna jkollhom ħajja aħjar.

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, visto que considero ser necessário um novo plano de ação para a saúde em linha para o período 2012-2020, de acordo com a realidade dos desafios que existem hoje no sistema de saúde. Defendo que a União Europeia deve prestar apoio aos Estados-Membros de forma a criar condições que permitam um melhor funcionamento dos sistemas de saúde a nível nacional, regional e local. Deve ser dada especial atenção às regiões e localidades mais isoladas e com dificuldades de acesso aos centros de saúde e hospitais. Em termos sociais, creio que os Estados-Membros devem ter como prioridade a disponibilização de serviços adaptados aos grupos mais vulneráveis da sociedade, como os idosos, as crianças, doentes crónicos e os grupos mais desfavorecidos, de forma a reduzir as desigualdades sociais. Apoio a ideia de que os Estados-Membros devem fazer uso dos meios tecnológicos inovadores disponíveis no campo da saúde de forma responderem às necessidades existentes com maior eficácia. Considero que os cuidados de saúde em linha tem um enorme potencial e podem melhorar significativamente o acesso e qualidade dos serviços de saúde prestados aos cidadãos da União Europeia, sendo no entanto necessário desenvolver um enquadramento legal apropriado.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), raštu. − Balsavau už rezoliuciją dėl 2012–2020 m. e. sveikatos veiksmų plano. E. sveikata – tai priemonė ir universalesnis būdas gerinti sveikatos priežiūros kokybę ir didinti jos veiksmingumą 21 amžiuje. Nors teisė gauti kokybiškas sveikatos priežiūros paslaugas yra pripažinta pamatine teise, dėl didėjančios sveikatos priežiūros paslaugų paklausos senėjant visuomenei, lėtinių ligų poveikio, pacientų ir sveikatos priežiūros specialistų mobilumo, kartu ir didėjančių piliečių lūkesčių dėl sveikatos priežiūros kokybės ir vis mažesnių sveikatos priežiūros biudžetų ne visuomet yra užtikrinamas kokybiškas šių paslaugų teikimas. Pritariu pranešėjos nuomonei, kad e. sveikatos srityje glūdi didelė potenciali rinka. Kitaip tariant, prieigos prie sveikatos priežiūros paslaugų asmenims, gyvenantiems atokiose ar retai gyvenamose vietovėse, palengvinimas, darbo sąlygų gerinimas, laukimo laiko mažinimas ir saugaus, veiksmingo ir kokybiško sveikatos priežiūros paslaugų teikimo proceso užtikrinimas – galimos priemonės kovojant su sveikatos priežiūros sistemos problemomis.

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − În prezent, sistemele europene de sănătate se confruntă cu provocări majore, datorită cererii tot mai mari de servicii de sănătate ca urmare a îmbătrânirii populației, a stării de sănătate precare a cetățenilor europeni, a mobilității pacienților și a bugetelor din ce în ce mai restrânse alocate asistenței medicale. Pentru a răspunde acestor provocări, susțin adoptarea raportului privind e-Sănătatea. Planul de acțiune privind e-Sănătatea reprezintă o modalitate inovativă care poate îmbunătăți calitatea și eficiența asistenței medicale, asigurând totodată o asistență medicală de înaltă calitate și fiabilă, un acces îmbunătățit la servicii de sănătate pentru persoanele care locuiesc în zone îndepărtate și slab populate, condiții de muncă mai bune și un timp redus de așteptare.

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − I voted for this resolution because, although equality should be a fundamental principle in the European Union, there is still discrimination concerning the access to the healthcare system. As a matter of fact, the healthcare system is in many cases restricted as a result of financial constraints. I do believe that the eHealth system could play a key role in reducing these inequalities. Nonetheless, Member States must invest in affordable, high-quality health systems. Moreover, some patients are obliged to undergo medical treatment outside their country of residence and this is not acceptable. Also, I would like to highlight that every citizen should have the opportunity to use IT tools or the skills needed to take advantage of eHealth services and we have the duty to make this possible.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – La "santé en ligne" offre un moyen d'améliorer la qualité et l'efficacité des soins de santé au 21e siècle en la rendant plus universelle. Le marché mondial de la télémédecine représente plusieurs centaines de millions d'euros avec un très fort potentiel de croissance pour notre continent. Le vieillissement de la population et le développement des maladies chroniques augmentent la pression sur les systèmes de santé des États membres qui ont besoin de gagner en efficacité. J'ai voté en faveur de ce texte car la mise en ligne des procédure liées à la santé permettra d'améliorer l'accès aux services de soins de santé pour les personnes vivant dans des zones reculées et peu peuplées, d'améliorer les conditions de travail des professionnels, de réduire les temps d'attente et, surtout, de contribuer à assurer la fourniture de données fiables, efficaces et de haute qualité des soins de santé.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą. Tebesitęsiantis ekonomikos nuosmukis, vis didėjantis žmonių mobilumas, bei sumažinti nacionaliniai sveikatos priežiūros biudžetai sukuria nemenkus iššūkius nacionalinėms sveikatos priežiūros sistemoms bei tinkamam tokių paslaugų teikimui. Pagrindinė kiekvienos valstybės narės sveikatos sistemos paskirtis –užtikrinti saugias, kokybiškas ir veiksmingas sveikatos priežiūros paslaugas. Nuotolinių sveikatos priežiūros paslaugų teikimas galėtų tapti vienu iš būdų lanksčiai ir efektyviai teikti sveikatos priežiūros paslaugas tam tikroms tikslinėms pacientų grupėms, pvz., besigydantiems namuose. Pritariu raginimui valstybėms narėms įtraukti sveikatos paslaugas į esamas medicinos sistemas, o ES mastu nustatyti ES mastu naudojamų e. sveiktos sistemų kūrimo standartus ir siekti, kad jie būdų suderinti įvairiose valstybėse narėse.

  Erik Bánki (PPE), írásban. − Támogattam a jelentést, mert az e-egészségügy olyan eszköz lehet a tagállamok kezében, amely megválaszolja az uniós egészségügyi rendszerek aktuális kihívásait. Noha a minőségi egészségügyi ellátáshoz való hozzáférés minden uniós polgár elismert alapjoga, a gyakorlati megvalósítás számtalan olyan nehézségbe ütközik, mint például a betegek és az egészségügyi szakemberek mobilitása vagy az egyre csökkenő egészségügyi költségvetés. Az e-egészségügy javíthatja a távoli és gyéren lakott területeken élők egészségügyi szolgáltatásokhoz való hozzáférését, hozzájárulhat a várakozási idő csökkentéséhez és az eredményes, minőségi egészségügyi ellátás biztosításához. E célok megvalósítása érdekében azonban a polgárok és az egészségügyi szakemberek bizalmának megteremtése az elsődleges, melynek alapvető feltétele a jogbiztonság garantálása az e-egészséügy alkalmazása terén.

  Sergio Berlato (PPE), per iscritto. − L'aumento della richiesta di servizi sanitari scaturito dall'invecchiamento della popolazione, la mobilità dei pazienti e dei professionisti del settore sanitario, le maggiori aspettative dei cittadini in merito alla qualità dell'assistenza sanitaria e bilanci sanitari sempre più ristretti hanno portato i sistemi sanitari dell'Unione europea a fronteggiare importanti sfide.

La sanità elettronica, a mio avviso, potrebbe essere parte della risposta a tali sfide in quanto strumento che consente di migliorare l'accesso ai servizi sanitari da parte dei cittadini nonché di ridurre i tempi di attesa e, soprattutto, di contribuire al raggiungimento di un'assistenza sanitaria sicura, efficace e di qualità. Per conseguire i suddetti obiettivi, occorre pervenire a una un'interoperabilità dei sistemi sanitari europei e a una definizione a livello unionale dei regimi di certificazione e di autenticazione affinché i fornitori di servizi sanitari collaborino fra loro, al di là dei limiti linguistici e di competenza, al fine di fornire servizi di qualità imperniati sulla sicurezza del paziente.

Affinché cittadini e professionisti del settore sanitario ripongano fiducia e credano nei benefici delle applicazioni di sanità elettronica, è necessario fornire loro certezza giuridica: la protezione dei dati, la riservatezza, la responsabilità sono fondamentali per l'istituzione di servizi di sanità elettronica di successo.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах против предложението на Комисията за План за електронно здравеопазване за периода 2012 – 2020 г., тъй като не са поставени за гласуване конкретни мерки за развитието на тези бази данни във връзка със статуса на пациентите, което е най-важното за приемането на този акт.

Единствено по-важно е, че Парламентът призовава Комисията и държавите членки да продължат да работят по пилотни проекти като „epSOS“ (Интелигентни отворени услуги за европейските пациенти / Smart Open Services for European Patients) и „Възстановяване на здравето“ (Renewing health) и/или инициативата „Виртуален физиологически човек“ (Virtual Physiological Human) в името на изграждането на оперативна съвместимост на европейско равнище, както и за продължаване на подкрепата за иновативните решения за оказване на грижи, в чийто център е поставен индивидът, включително съвременно моделиране и симулации, необходими за постигане на целите за предсказуема и персонализирана медицина.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Lo sviluppo della cosiddetta "Sanità elettronica", come analizzato nella relazione Ayuso, è certamente importante, ma ritengo che questo testo, chiedendo maggiori investimenti in questo settore, non tenga in debita considerazione lo stato di salute dei bilanci sanitari di Paesi quali l'Italia, dopo l'attuazione delle politiche di austerità . Per questo motivo mi sono astenuta in tale votazione.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes juo Parlamentas išdėsto savo požiūrį į galimą ES e. sveikatos, arba, kitaip vadinamos, nuotolinės medicinos, veiksmų planą iki 2020 m., siekiant užtikrinti novatorišką sveikatos priežiūrą XXI a. E. sveikata – priemonė gerinti asmenų, gyvenančių atokiose arba retai gyvenamose vietovėse, galimybes gauti sveikatos priežiūros paslaugas, gerinti darbo sąlygas, trumpinti laukimo laikotarpius ir svarbiausia – padėti užtikrinti saugią, veiksmingą ir kokybišką sveikatos priežiūrą. Vis dėlto, kad šie tikslai būtų pasiekti, sveikatos priežiūros paslaugų teikėjai turi bendradarbiauti tarpusavyje platesniu mastu, negu leidžia kompetencija ir kalbinės ribos. Tam reikia užtikrinti ES sveikatos priežiūros sistemų techninį standartizavimą ir tarpusavio sąveiką bei ES lygmeniu nustatyti sertifikavimo bei tapatumo nustatymo schemas. Be abejo, duomenų apsauga, konfidencialumas, privatumas ar atsakomybė – taip pat labai svarbūs klausimai, kuriuos reikia spręsti, jeigu norime sėkmingai įdiegti e. sveikatos paslaugas.

  Vito Bonsignore (PPE), per iscritto. − Se mi è consentito un riferimento storico, vorrei ricordare che il primo servizio di telemedicina è stato istituito ormai più di ottanta anni fa, in Australia, di fronte al problema di garantire assistenza medica a un territorio di estensione pari a quella della Francia. Era il corpo dei Royal Flying Doctors. Vediamo come da tempo le nostre comunità si confrontino con le sfide pratiche e logistiche dell'assistenza medica: in questo senso, il fiorire scoordinato di applicazioni in telemedicina va inteso come il segno che società e mercati sanno anticipare la politica. Alcune tecnologie, quali la gestione delle cartelle in cloud, o apparecchi per il trattamento delle malattie croniche come il diabete, sono ormai largamente diffuse, anche per effetto della crescita di uno specifico mercato di consumatori .

La relazione merita un voto favorevole, in riferimento alle raccomandazioni sugli effetti delle economie di scala – per la sola Italia, il Consiglio Superiore di Sanità valuta in 14 miliardi annui il possibile risparmio derivante dalla digitalizzazione della medicina – soprattutto sulla responsabilizzazione, in termini di empowerment, degli utenti dei servizi sanitari, condizione necessaria per passare le strettoie dell'invecchiamento della popolazione e della mantenimento della copertura sanitaria di livello avanzato all'insieme della popolazione.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport Ayuso relatif au plan d'action pour la santé en ligne. Il s'agit d'inciter la Commission et les États membres à encourager les solutions de santé en ligne. En tant que médecin dans une zone qualifiée de désert médical je suis confronté au manque de médecins et de solutions au profit de nos patients. Je prône depuis plusieurs années l'investissement dans la télémédecine comme solution à la pénurie de médecins. Cela ne nécessite pas beaucoup de moyens, n'est pas de nature à contrer la liberté d'installation des médecins en France, ne contribuerai plus non plus à la pénurie de médecins en Roumanie par exemple, et renforcerait le principe de cohésion territoriale. L'Europe permettra enfin je l'espère de pallier le problème quotidien que rencontrent nos citoyens.

  Arkadiusz Tomasz Bratkowski (PPE), na piśmie. − Powyższy projekt stanowi uzupełnienie przyjętego w 2004 r. pierwszego planu promującego zastosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnych w europejskich systemach opieki zdrowotnej. Biorąc pod uwagę zachodzące obecnie niekorzystne zmiany demograficzne, takie jak postępujące starzenie się obywateli, zwiększona ilość zachorowań na choroby chroniczne, przy jednoczesnym spadku liczby personelu medycznego oraz rosnących wymaganiach co do jakości świadczenia usług medycznych, uważam, że elektroniczne usługi w dziedzinie zdrowia są narzędziem gwarantującym wszystkim obywatelom łatwiejszy i równy dostęp do opieki zdrowotnej. Jest to szczególnie dogodne rozwiązanie dla osób przewlekle chorych, których leczenie będzie mogło być prowadzone w domu, czy też dla osób zamieszkujących odległe bądź słabo zaludnione tereny.

Niewątpliwą zaletą wprowadzenia usług w zakresie e-zdrowia jest również łatwy dostęp do spersonalizowanej dokumentacji medycznej pacjentów przechowywanej w jednym miejscu, bez względu na to, gdzie obecnie przebywa pacjent. Niezbędne jest tu jednak zagwarantowanie obywatelom Unii odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa i ochrony ich danych osobowych oraz danych medycznych, które stosunkowo łatwo mogą stać się celem włamań i ataków hakerów.

Myślę, że do owocnego wdrożenia planu działania w dziedzinie e-zdrowia na lata 2012–2020 potrzebna jest również ścisła współpraca władz lokalnych i regionalnych w celu pozyskania dotacji unijnych na realizację innowacyjnych rozwiązań w polityce zdrowotnej w poszczególnych państwach członkowskich.

  Antonio Cancian (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore poiché la sanità elettronica è un innovativo strumento per migliorare la qualità e l'efficacia dell'assistenza sanitaria erogata al pubblico nell'Unione europea. Sebbene l'accesso a un'assistenza sanitaria di alta qualità sia un diritto fondamentale riconosciuto, l'aumento della richiesta di servizi sanitari scaturito dall'invecchiamento della popolazione e i bilanci sanitari sempre più ristretti hanno portato i sistemi sanitari dell'UE a dover fronteggiare grandi sfide. La sanità elettronica potrebbe costituire un'ambiziosa soluzione a tali problemi, in quanto strumento che consente di migliorare le condizioni di lavoro in campo sanitario, di ridurre i tempi di attesa e di facilitare l'accesso ai servizi sanitari alle persone che vivono in zone remote o scarsamente popolate.

Ciononostante, per conseguire i suddetti obiettivi è necessario che i fornitori di servizi sanitari collaborino fra loro, al di là dei limiti linguistici e di competenza, occorre pervenire a una normalizzazione tecnica, a un'interoperabilità dei sistemi sanitari europei e a una definizione a livello di Unione europea dei regimi di certificazione e di autenticazione. Da ultimo, affinché i cittadini ripongano fiducia e credano nei benefici delle applicazioni di sanità elettronica, è doveroso fornire loro certezza giuridica e protezione della privacy.

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Accesul în condiții de egalitate la asistență medicală de calitate este un drept fundamental recunoscut la nivel internațional, în special în UE. Cu toate acestea, exercitarea acestui drept este încă, în unele state membre, constrânsă de probleme financiare, regionale și de disponibilitate de personal medical. În plus, criza economică duce la tăieri ale bugetelor naționale pentru asistență medicală, fapt care implică necesitatea de a găsi soluții pentru a crește eficacitatea sistemelor de sănătate și pentru a asigura sustenabilitatea acestora. De aceea, votând pentru planul de acțiune 2012-2020 privind e-Sănătatea, am votat pentru îmbunătățirea accesului la serviciile de sănătate, reducerea costurilor serviciilor de sănătate și asigurarea într-o mai mare măsură a egalității între cetățenii europeni. Consider că sistemul de e-Sănătate are un potențial foarte mare și poate aduce beneficii specialiștilor din domeniul sănătății, pacienților, îngrijitorilor informali și chiar autorităților publice. De aceea, Comisia trebuie să depună în continuare eforturi în vederea adoptării la scară largă a serviciilor de e-Sănătate în întreaga UE. Întrucât femeile sunt implicate la toate nivelurile sectorului sănătății, Comisia și statele membre trebuie să aibă în vedere accesul egal al femeilor la domeniul e-Sănătății, nu numai ca paciente, ci și ca persoane care acordă îngrijire, specialiste TIC și factori de decizie.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa relazione di iniziativa. La sanità elettronica può essere una valida via per affrontare le grandi sfide che le nostre società si stanno già trovando a fronteggiare: l'invecchiamento della popolazione, l'impatto delle malattie croniche, la mobilità dei pazienti e dei professionisti nel settore sanitario, le maggiori aspettative di qualità dell'assistenza sanitaria e i bilanci sempre più scarni. La sanità elettronica può contribuire a ridurre i tempi di attesa, migliorare l'accesso alle cure per coloro che vivono in zone remote, fornire maggiori informazioni sui servizi che sono assicurati. Un sistema di questo tipo richiede, però, un elevato utilizzo degli standard tecnici per assicurare l'interoperabilità dei sistemi sanitari attraverso l'utilizzo di certificazione e autenticazione che garantiscono la fiducia del consumatore grazie alla certezza giuridica.

  Tadeusz Cymański (EFD), na piśmie. − Głosowałem za przyjęciem projektu rezolucji w sprawie planu działania w dziedzinie e-zdrowia na lata 2012–2020: innowacyjna opieka zdrowotna w XXI wieku. E-zdrowie, czyli elektroniczne usługi w dziedzinie zdrowia, sprzyja upowszechnianiu oraz poprawie jakości opieki zdrowotnej. Dostęp do elektronicznych usług w opiece zdrowotnej pozwala na skrócenie okresu oczekiwania, poprawia warunki pracy, a także gwarantuje dostęp do usług medycznych osobom mieszkającym w regionach słabo zurbanizowanych. Rezolucja podkreśla potrzebę odpowiedniego dostosowania pomocy, informacji i szkoleń, które powinny być dostępne w całej Unii, aby możliwe było szerokie korzystanie z usług e-zdrowia, a także wzywa Komisję do informowania o postępach we wdrażaniu działań związanych z e-zdrowiem.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Consider că, la nivel european, trebuie să se încurajeze și să se promoveze serviciile de e-Sănătate destinate îngrijitorilor familiali (informali), care sunt în continuare în majoritate femei, astfel încât să le sprijine în sarcinile de îngrijire, care sunt deseori dificile, și pentru a le permite să furnizeze cea mai bună asistență posibilă.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – J'encourage le développement des services de santé en ligne en Europe pour la période 2012-2020. Les services de santé en ligne constituent une réponse cohérente aux différents défis à relever tels que vieillissement de la population, la mobilité des patients, ou encore les besoins de réduction des coûts. Néanmoins, il convient de s'assurer qu'une attention particulière soit portée à la protection des données médicales des citoyens et à la prévention de la fraude.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce texte qui vise à faire progresser les systèmes de santé en ligne. Les mesures de ce texte s’inscrivent dans la volonté d’accroître la pérennité et l'efficience des systèmes de santé tout en encourageant les soins de santé transfrontaliers. Par ailleurs, la promotion du dialogue politique et la coopération internationale sur la santé en ligne au niveau mondial sont autant d’éléments qui visent à renforcer le plan santé pour la période en question, ce dont je me félicite.

  Mark Demesmaeker (Verts/ALE), schriftelijk. − E-gezondheid heeft veel potentieel om de efficiëntie van de gezondheidszorg te bevorderen, de levenskwaliteit van patiënten te verhogen en innovatieve technieken aan te boren. Ondanks de geboekte vooruitgang, blijft de e-gezondheid nog al te vaak toekomstmuziek. Belangrijke obstakels spelen daarbij een rol: veel mensen zijn nog onvoldoende op de hoogte van de mogelijkheden of hebben er weinig vertrouwen in, er is een gebrek aan interoperabiliteit van verschillende systemen en er zijn ook juridische onduidelijkheden in verband met gegevensbescherming, om maar enkele pijnpunten te noemen. Met het nieuwe meerjarenplan 2012-2020 wil de Europese Commissie de bestaande obstakels wegwerken en focussen op meer interoperabiliteit, onderzoek en innovatie. Het Europees Parlement steunt de aanpak van de Europese Commissie. De verwijzing naar de subsidiariteit en de expliciete erkenning van de rol van de bevoegde overheden in de lidstaten op vlak van gezondheidszorg, zijn ontzettend belangrijk. De resolutie van het Parlement vermeldt klaar en duidelijk dat e-gezondheid kansen biedt voor een gedecentraliseerd gezondheidsbeleid. De Europese Commissie wordt ook opgeroepen alle regionale bevoegde autoriteiten te laten deelnemen aan het e-gezondheidsnetwerk. Tenslotte benadrukt de tekst dat bij het interoperabiliteitsvraagstuk rekening moet worden gehouden met de taalkundige diversiteit in de EU.

  Edite Estrela (S&D), por escrito. − Votei favoravelmente o relatório relativo ao Plano de ação para a saúde em linha, 2012-2020, por incluir propostas que poderão ajudar a responder a alguns dos desafios que os sistemas de saúde enfrentam atualmente, designadamente no quadro do envelhecimento da população e do consequente aumento das doenças crónicas. Os programas de saúde em linha permitirão igualmente responder às necessidades das pessoas que vivem em regiões isoladas e ajudar a reduzir os tempos de espera nos serviços de saúde.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I worked on this report for my group and I welcomed the final outcome. E-health is an exciting development and excellent work on it is being done in Welsh universities. There is a long way to go to develop the technology and ensure patient safety and confidence, as well as protecting vulnerable groups, but the Commission strategy points the way forward. I hope the Welsh Government will now adopt a national strategy. I voted for the report.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Tal como diz a relatora, a saúde em linha, ou seja, a utilização de meios eletrónicos ao serviço da saúde, é um meio de melhorar a qualidade e a eficácia dos cuidados de saúde no século XXI e uma forma de tornar a sua prestação mais universal. No entanto, pela sua própria natureza, a saúde em linha requer cuidados especiais e regras de segurança adequadas, de modo a que tanto o público em geral como os profissionais de saúde tenham confiança e acreditem nos benefícios resultantes das suas aplicações. A proteção de dados pessoais, a confidencialidade, a privacidade ou a responsabilidade são algumas das questões que têm que ser adequadamente acauteladas para que a saúde em linha seja uma realidade no século XXI.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. − O relatório elaborado pela colega Pilar Ayuso debruça-se sobre o Plano de ação para a saúde on-line, 2012-2020 - Cuidados de saúde inovadores para o século XXI. Este plano de Ação tem como objetivo melhorar a qualidade e a eficácia dos cuidados de saúde no século XXI e tornar a sua prestação mais universal. Estima-se que o mercado mundial da telemedicina represente 11 600 milhões de dólares em 2011 e possa, em 2016, atingir os 27 300 milhões. Os cuidados de saúde de elevada qualidade são um direito fundamental reconhecido e a saúde on-line pode ser parte da resposta aos problemas de hoje, enquanto forma de melhorar o acesso a cuidados de saúde para as pessoas que vivem em zonas remotas. O objetivo é melhorar as condições de trabalho, reduzir os períodos de espera e, sobretudo, contribuir para a obtenção de cuidados de saúde seguros, eficazes e de qualidade. Considero fundamental que estas aplicações sejam juridicamente seguras e esteja sempre garantida a proteção dos dados, a confidencialidade, a privacidade. No desenvolvimento destes projetos temos sempre que ter em consideração os interesses do doente e melhorar a qualidade dos cuidados saúde dos cidadãos da UE.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Os cuidados de saúde em linha podem ter um impacto positivo, tanto na vida dos pacientes como na eficiência dos sistemas de saúde. No entanto, é importante que alguns pontos essenciais no que aos cuidados de saúde diz respeito sejam salvaguardados. Os cuidados de saúde prestados via internet ou linha telefónica não devem ser um substituto dos cuidados pessoais, imprescindíveis, mas sim um complemento, além de uma ferramenta para superar dificuldades geográficas momentâneas. O desenvolvimento dos sistemas de saúde em linha não deve criar barreiras adicionais a pacientes sem conhecimentos nas tecnologias de informação. As trocas de dados e informações dos pacientes, que devem ser confidenciais e devidamente protegidos, têm que ser salvaguardadas, e a distância física entre médico e paciente não pode significar, nem justificar, ausência de responsabilidade ou falhas nos cuidados de saúde prestados. O Relatório apresentado acolhe, no essencial, essas preocupações. Temos todavia reservas quanto às referências à gestão privada destas linhas e à vantagem económica que as linhas apresentam. Falta clareza na recusa do desvio de investimento nos meios de cuidado e prestação de serviços de saúde, como hospitais e meios técnicos, nas zonas menos desenvolvidas.

  Franco Frigo (S&D), per iscritto. − Il piano d'azione "Sanità elettronica" 2012-2020 è di fondamentale importanza, soprattutto considerando le sfide connesse all'assistenza sanitaria oggi. In particolare l'invecchiamento della popolazione obbliga ad un ripensamento profondo del sistema sanitario dei diversi Stati membri . L'introduzione di strumenti digitali ed elettronici nella sanità è parte della soluzione al problema. Allo stesso tempo intendo sottolineare l'importanza della protezione dei dati, in quanto i dati sanitari, in particolare delle persone anziane, sono particolarmente sensibili ed è opportuno riuscire a garantire un adeguata tutela dei diritti dei cittadini-pazienti.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), in writing. − The eHealth Action Plan aims to improve access to healthcare services for people living in remote and sparsely-populated areas, something which is particularly important and relevant to people living in rural communities in Ireland. Healthcare services are currently under pressure, not just in Ireland but across the EU, and improvements need to be made across the board in relation to working conditions, reducing waiting times and ensuring a high-quality service.

  Elisabetta Gardini (PPE), per iscritto. − In un'Europa che si appresta ad aprire le frontiere dal punto di vista sanitario, è fondamentale omogeneizzare anche il sistema elettronico e informatico: la sanità a portata di clic non come semplice slogan ma come realtà concreta. Penso soprattutto alle nuove generazioni, che con il mezzo hanno dimestichezza, ma anche ai nostri anziani che si sono ormai abituati a usare il computer. Adeguiamoci e adeguiamo le normative europee. È una via per garantire un servizio sanitario di qualità anche in un momento in cui i bilanci si fanno sempre più ristretti. La parola d'ordine deve essere: condivisione, mettere insieme le buone prassi e le conoscenze creando un sistema interoperativo semplice e adeguato. Con questa partita abbiamo la possibilità di dare delle risposte alle sempre maggiori aspettative dei cittadini in merito alla qualità dell'assistenza sanitaria. È un'importante occasione da non perdere.

  Françoise Grossetête (PPE), par écrit. – J'ai voté en faveur de ce rapport qui demande à la Commission et aux États membres d'accélérer l'accès aux outils de santé en ligne. Ces solutions de santé en ligne peuvent en effet permettre d'améliorer le bien-être des patients, en particulier ceux qui sont atteints d'une maladie chronique, étant donné qu'il est plus facile de les traiter ainsi, à domicile. La santé en ligne laisse envisager aussi des progrès majeurs dans la prévention et le traitement de nombreuses maladies: télémédecine, dossier médical personnel, prise de rendez-vous en ligne... Nous devons passer à la vitesse supérieure dans ce domaine, c'est impératif à la fois pour les patients mais aussi pour la création de nouveaux emplois dans les services liés à la médecine, à la recherche et à la santé

  Mikael Gustafsson (GUE/NGL), skriftlig. − Jag har röstat för handlingsplanen. En planerad och väl utbyggd e-hälsa, som presenteras i programmet, kan få bidra till säker och effektiv hälso- och sjukvård. Men jag vill understryka att det i betänkandet finns direkta felaktigheter då det bl.a. påstås att alla har rätt till sjukvård inom EU. Det är inte sant då EU/IMF/ECB:s åtstramningsprogram medfört så kraftiga nedskärningar inom vården i eurokrisens länder, till exempel Grekland, att miljontals människor idag saknar rätt till vård. Ska allas rätt till vård åter bli verklighet krävs en ny ekonomisk politik från EU:s sida.

  Marian Harkin (ALDE), in writing. − I voted in favour of this report because e-health has the potential to improve conditions for patients and healthcare systems. However, it is important that it is a patient-centred e-health approach and that data protection is ensured. It is very important in isolated areas and for older people and can deliver cost savings, an improved health service and improved accessibility to telemedicine.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau balsuodamas, kadangi dėl ekonomikos nuosmukio valstybės narės sumažino sveikatos priežiūros biudžetus, todėl būtina rasti būdus padidinti sveikatos priežiūros sistemų veiksmingumą ir užtikrinti jų tvarumą. E. sveikata gali būti šių problemų sprendimo dalis – priemonė gerinti asmenų, gyvenančių atokiose arba retai gyvenamose vietovėse, galimybes gauti sveikatos priežiūros paslaugas, gerinti darbo sąlygas, trumpinti laukimo laikotarpius ir svarbiausia – padėti užtikrinti saugią, veiksmingą ir kokybišką sveikatos priežiūrą. Manau, kad reikėtų nustatyti ES mastu naudojamų e. sveiktos sistemų kūrimo standartus ir siekti, kad jie būdų suderinti įvairiose valstybėse narėse, siekiant užtikrinti jų veiksmingumą.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Már megint leköröztük Európát! A magyar orvosokat sikerült elüldözni az eddigi kormányzatok hathatós közreműködésével. Így minden esély megvan arra, hogy egy komplikált esetben az Angliában dolgozó magyar orvos e-konzultálhasson a magyar beteg hazai gyógyítása kapcsán. Hiszen az adott jelentés csak most foglalkozik az e-egészségügy, azaz a távorvoslás lehetőségeivel és alkalmazhatóságával. Magyarország megint jobban teljesített! Azt nem lehetne, hogy mi megfizessük a saját orvosainkat, az angolok meg elkezdjenek saját orvosokat képezni és nem elcsábítani másokét? A jelentés ettől még jó, mert a távoli vidékek betegellátására fókuszál

  Tunne Kelam (PPE), in writing. − I voted in favour of this report. The increased challenges in the provision of efficient, quality healthcare require a European answer. Developing and implementing a functioning cross-border e-health system in the EU would bring relief in providing timely, quality services. Growing mobility within countries and, especially, cross-border mobility pose new healthcare challenges that require new and innovative solutions.

Interoperability and standardisation are the two main areas to work on in the coming years, and coordination and close cooperation will be needed here at all levels, especially among Member States. The issues of training health professionals, research, and legal and data protection also need to be tackled. As for technical solutions, we should learn from best practices. My own country, Estonia, has an e-health system that has been functioning well for several years, accompanied by an e-receipts service. Together they make for mobility and availability. Such systems may also offer clever technical solutions at European level.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Al fine di garantire un'assistenza sanitaria sicura ed efficace e fornire servizi di qualità ai pazienti, ritengo importante l'odierna adozione di alcune misure nell'ambito della sanità elettronica. Tali misure sono volte a ridurre i tempi di attesa per i pazienti, a migliorare le condizioni di lavoro per il personale sanitario e a facilitare l'accesso ai servizi sanitari, soprattutto per le persone che vivono in zone remote. Il nostro obiettivo principale è l'interesse del paziente e il miglioramento della qualità dell'assistenza ai cittadini. A tal fine, considero opportuno giungere ad una più stretta collaborazione tra i fornitori di servizi sanitari e ad una definizione comune dei regimi di certificazione e di autenticazione.

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Susțin planul UE de acțiune privind e-sănătatea. Discrepanțele regionale între statele membre reprezintă un impediment continuu pentru îmbunătățirea calității vieții cetățenilor UE, după cum arată și un studiu al Comisiei Europene realizat în anul 2013, care plasează Bucureștiul, capitala României, pe locul 27 din 28 în percepția cetățenilor asupra satisfacției privind sistemul de sănătate. De exemplu, în Strasbourg, 93 % din cetățeni sunt foarte mulțumiți sau mulțumiți cu sistemul de sănătate, în timp ce în București procentul nu depășește 29%. Chiar dacă organizarea sistemelor de sănătate intră în competența autorităților statelor membre, instituțiile europene trebuie să ia măsuri și să încurajeze acțiuni concrete care ar putea salva viețile europenilor. Astfel de acțiuni pot fi îmbunătățirea infrastructurii TIC (Tehnologia Informațiilor și Comunicațiilor) și mai ales stimularea investițiilor în infrastructura de sănătate. Este de datoria noastră să ridicăm standardele în sistemul medical pentru toate țările membre. Ca urmare, rog Comisia Europeană să ceară autorităților române o adaptare stringentă la cerințele planului de acțiune, fără de care obiectivele Uniunii, cât și interesele cetățenilor nu vor putea fi atinse!

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), na piśmie. − Największą wartością, jaką człowiek posiada oprócz rodziny, jest zdrowie, dlatego bardzo ważne są wszelkie działania, których celem jest uproszczenie systemu opieki zdrowotnej, zniesienie barier, dostępność. Istotne jest, że sprawozdanie nakreśla wizję e-zdrowia w Europie zgodnie z celami strategii Europa 2020 i Europejskiej Agencji Cyfrowej oraz zachęca państwa i zainteresowane podmioty do współpracy. Uważam, że musimy eliminować bariery utrudniające budowę w pełni rozwiniętego systemu opieki zdrowotnej w Europie. Należy prowadzić działania, aby przyśpieszać wykorzystywanie nowoczesnych technologii w obszarze zdrowia. Zdajemy sobie sprawę, że obecnie unijne systemy opieki zdrowotnej muszą sprostać dużym wyzwaniom. Wiadomo, że rynek elektronicznych usług w dziedzinie zdrowia ma duży potencjał. Ważne jest, by był nakierowany na samego pacjenta i żeby przyczynił się do poprawy opieki zdrowotnej. W związku z powyższym głosowałam za sprawozdaniem Pilar Ayuso „Plan działania w dziedzinie e-zdrowia na lata 2012–2020”.

  Clemente Mastella (PPE), per iscritto. − Riteniamo che la sanità elettronica sia uno strumento di miglioramento della qualità e dell'efficacia dell'assistenza sanitaria nel XXI secolo, nonché un modo di renderla più universale e più accessibile a tutti. Può, infatti, migliorare l'accesso ai servizi sanitari da parte delle persone che vivono in zone remote o scarsamente popolate, nonché le condizioni di lavoro, consente di ridurre i tempi di attesa e, soprattutto, contribuisce al raggiungimento di un'assistenza sanitaria sicura, efficace e di qualità. È però necessario che i fornitori di servizi sanitari europei collaborino fra loro, al di là dei limiti linguistici e di competenza, al fine di fornire servizi di qualità imperniati sulla sicurezza del paziente.

A tale scopo occorre pervenire a una normalizzazione tecnica, a un'interoperabilità dei sistemi sanitari europei e a una definizione a livello di Unione europea dei regimi di certificazione e di autenticazione. Affinché cittadini e professionisti del settore sanitario ripongano fiducia e credano nei benefici delle applicazioni di sanità elettronica, è doveroso fornire loro certezza giuridica. La protezione dei dati, la riservatezza, la privacy o la responsabilità sono alcune delle problematiche che occorre risolvere, se si desidera che l'istituzione dei servizi di sanità elettronica abbia successo.

  Erminia Mazzoni (PPE), per iscritto. − Le nuove tecnologie sono parte integrante di svariati settori, compreso quello sanitario. Esse rappresentano uno strumento ineguagliabile per incrementare la qualità e l'efficienza del sistema sanitario, oltre a rappresentare un settore commerciale in piena espansione. Le sfide sono molteplici: invecchiamento della popolazione europea, sistemi sanitari differenti nei vari Stati membri, crescente mobilità dei pazienti e dei professionisti. Esse richiedono un approccio coordinato e integrato a livello europeo, con un focus dedicato alla "e-Health". La direttiva 2011 sull'applicazione dei diritti dei pazienti relativa all'assistenza sanitaria transfrontaliera ha segnato un passo avanti in questa direzione, creando una rete europea della e-Health. Il Parlamento europeo sostiene la Commissione nello sviluppo del settore, in particolare tramite la formazione dei professionisti e la ricerca.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Les outils de santé en ligne peuvent effectivement représenter un atout pour la résorption des inégalités d’accès aux soins, notamment dans les zones rurales, où, fermetures d’hôpitaux ou non, la distance reste une contrainte que la technologie aurait pu résorber. Néanmoins, dans ce rapport et dans la communication de la Commission européenne sur lequel il s’appuie, il ne s'agit pas de se doter de moyens supplémentaires pour améliorer, humaniser et personnaliser le dispositif sanitaire. La santé en ligne est le nouveau moyen de la Commission pour accompagner les réformes austéritaires. Le rapport du Parlement européen est certes moins mauvais que la communication de la Commission. Mais, au lieu de préserver ce droit fondamental, la santé devient ici une marchandise comme une autre, un marché juteux pour les prestataires privés. Ce texte est un pis-aller pour éviter de remettre en cause la marchandisation, la déshumanisation et la privatisation de la santé, pour éviter de construire des hôpitaux, de former des médecins, de financer un grand plan sanitaire de lutte contre les inégalités de santé et d'affronter les défis gigantesques qui nous attendent (vieillesse, dépendance, renoncement aux soins, déserts médicaux). Je vote contre.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A saúde em linha é um meio de melhorar a qualidade e a eficácia dos cuidados de saúde no século XXI e uma forma de tornar a sua prestação mais universal. O mercado da saúde em linha tem vindo a crescer e espera-se que assim continue. O rápido aumento dos valores orçamentados para as despesas de saúde nos Estados-membros tem vindo a ser um grave problema. A saúde em linha pode ser parte da resposta a estes problemas, enquanto forma de melhorar o acesso a cuidados de saúde para as pessoas que vivem em zonas remotas ou escassamente povoadas, melhorar as condições de trabalho, reduzir os períodos de espera e, sobretudo, contribuir para a obtenção de cuidados de saúde seguros, eficazes e de qualidade. Temos que continuar a trabalhar para tornar a saúde em linha um mecanismo cada vez mais seguro, para desta forma ganharmos a confiança de todos os intervenientes, para assim podermos beneficiar das suas vantagens.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor del presente informe porque propone un Plan de acción sobre la salud electrónica para el periodo 2012-2020 que puede permitir un mejor acceso a los servicios públicos de salud y, por tanto, una mejora del derecho fundamental a la salud de los ciudadanos europeos. El informe incluye un plan para fomentar el desarrollo que las nuevas tecnologías de la información pueden aportar al ámbito de la atención sanitaria. Nuestro Grupo ha sostenido líneas rojas que este informe ha mantenido, como que la salud electrónica en ningún caso sustituya a los actuales servicios de salud, que se tenga en cuenta la brecha tecnológica para garantizar el acceso de todos, etc. Es por esto por lo que he decidido votar a favor del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − This report, based on the Commission’s proposal for a new 2012-2020 e-health action plan, is designed to tackle the challenges facing healthcare systems today. Against the backdrop of an ageing population, the impact of chronic illnesses, and reduced patient and staff mobility, e-health can go some way to meeting these challenges, but I categorically disagree with the report. Instead of digital treatment and consultations, the network of hospitals and polyclinics needs to be increased! I am against these proposals!

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − E. sveikata tampa priemone gerinti sveikatos priežiūros kokybę, kartu ji suteikia galimybes gauti sveikatos priežiūros paslaugas atokesnėse srityse. Palaikydama šį pranešimą tikiuosi, kad jame numatytos priemonės prisidės prie pacientų sveikatos raštingumo didinimo, bus gerinama prieiga prie medicinos paslaugų. Manau, kad pranešime įtvirtinamos nuostatos atneš teigiamų poslinkių šioje naujoje ir dinamiškai besiplėtojančioje srityje.

  James Nicholson (ECR), in writing. − The severity of the economic crisis continues to be felt across the board, with no sector immune from budgetary constraints. One of the most dramatic impacts of a tumultuous financial climate has been the impact on the health sector. It is therefore vital that the EU and Member States capitalise on the enormous market potential of eHealth. The new eHealth Action Plan, in line with the Europe 2020 Strategy and the Digital Agenda for Europe, will hopefully ameliorate some of the existing difficulties of establishing a fully operable system to contend with the pan-European challenges of ageing populations and the increasing incidence of chronic diseases. In my own constituency of Northern Ireland, we have seen the difficulties of meeting these challenges particularly with certain services either unavailable, inefficient or both. I believe the new eHealth Action Plan can build upon local and regional success stories in Member States, disseminating models of best practice elsewhere. For instance, the impressive development of the Connected Health initiative has placed Northern Ireland at the forefront of Europe in developing eHealth technologies. I support the report’s recommendations for the eHealth Action Plan 2012-2020, and hope this serves as a basis to tackle modern health challenges.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – La "santé en ligne", selon les termes de la Commission européenne, désigne l'utilisation des technologies de l’information et de la communication dans le cadre de l'interaction entre patients et prestataires de services dans le domaine de la santé, la transmission de données entre institutions, ou la communication entre patients et/ou professionnels de la santé.

La santé en ligne peut constituer une réelle avancée pour les habitants des régions faiblement peuplées, éloignées et/ou isolées qui rencontrent des difficultés pour accéder aux soins de santé. Ce texte était donc une véritable opportunité pour désenclaver ces déserts médicaux et améliorer la qualité et l’efficacité de la santé en Europe.

Malheureusement, en laissant le domaine de la santé en ligne aux mains du secteur privé, ce texte risque d’entrainer un désengagement des politiques publiques qui serait très préjudiciable pour les citoyens. Je me suis donc opposé à ce rapport.

  Siiri Oviir (ALDE), kirjalikult. − Arvestades tervishoiuteenuste kättesaadavuse halvenemist hõredalt asustatud piirkondades, rahvastiku vananemist, inimeste vaba liikumist ning arstide ja tervishoiutöötajate puudust, on e-tervise süsteemi rakendamine tõhus 21. sajandi vahend tervishoiu kvaliteedi ja tulemuslikkuse parandamiseks.

Nimetatud põhjusel toetasin ka seda algatusraportit, milles soovitatakse liikuda e-tervise laialdasema rakendamise suunas. E-tervis on ennast laialdaselt tõestamas kui toimiv ja efektiivne süsteem ning seda kinnitab ka telemeditsiini maailmaturu mahu pidev kasv – ligi 19% aastas.

Ühtse ja hästitoimiva Euroopa e-tervise süsteemi loomine ja rakendamine eeldab mõistagi tervishoiuteenuste osutajate vahelist head koostööd, mis ulatub üle nende keele- ja pädevuspiiride ja mille keskmes on patsiendi ohutus. Süsteemi väljatöötamisel tuleks kindlasti võtta arvesse arstide ja tervishoiutöötajate ning ka patsientide ühenduste ettepanekuid. Selleks et patsiendid usaldaksid e-tervise süsteemi, tuleb tagada ennekõike eraelu puutumatus ehk toimiv andmekaitse.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Pritariu pateiktam e. sveikatos veiksmų planui, kuriuo pratęsiamas 2004 m. priimtas e. sveikatos veiksmų planas.

Sveikintina, kad šiame plane nustatant tolesnius veiksmus ypatingas dėmesys skiriamas sveikatos priežiūros paslaugų gerinimui ir prieinamumui, sveikatos priežiūros išlaidų mažinimui ir didesnės Europos piliečių lygybės užtikrinimui. Manau, tai yra priemonė ir universalesnis būdas gerinti sveikatos priežiūros kokybę ir didinti jos veiksmingumą XXI amžiuje. Ji gali pagerinti asmenų, gyvenančių atokiose gyvenamose vietovėse, galimybes gauti sveikatos priežiūros paslaugas, gerinti darbo sąlygas, trumpinti laukimo laikotarpius ir padėti užtikrinti saugią, veiksmingą ir kokybišką sveikatos priežiūrą. Tačiau būtina užtikrinti ES sveikatos priežiūros sistemų techninį standartizavimą ir sąveikumą, ES lygmeniu nustatyti sertifikavimo bei tapatumo nustatymo schemas.

Norint sėkmingai įdiegti šias paslaugas, reikia išspręsti klausimus dėl duomenų apsaugos, konfidencialumo, privatumo ar atsakomybės. Prieš kuriant sveikatos priežiūros taikomąsias programas ir jas sukūrus būtina atsižvelgti į gydytojų ir sveikatos priežiūros specialistų, pacientų asociacijų nuomonę. Būtina garantuoti tinkamą paramą MVĮ, kad būtų užtikrintos vienodos veiklos sąlygos šiame sektoriuje.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Riduzione drastica dei tempi di attesa, accesso ai servizi anche a distanza, assistenza sicura e competente. Questi sono i pilastri del testo sul piano d'azione per la sanità elettronica 2012 - 2020. Bisogna rinnovare la sanità in Europa, adattarla al nuovo secolo utilizzando la tecnologia a disposizione. La sanità elettronica potrà essere la risposta alla domanda di maggiore assistenza sanitaria da parte dei cittadini, migliorerà l'accesso ai servizi sanitari e garantirà maggior sicurezza al paziente. Sarà necessaria la collaborazione dei diversi servizi sanitari, nazionali e locali e per questo si dovrà lavorare per l'armonizzazione del sistema di certificazione dei diversi sistemi sanitari europei.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − A saúde em linha é um meio de melhorar a qualidade e a eficácia dos cuidados de saúde no século XXI e uma forma de tornar a sua prestação mais universal. O mercado potencial da saúde em linha é sólido. Assim, o mercado mundial da telemedicina passou de 9 800 milhões de dólares, em 2010 para 11 600 milhões de dólares em 2011, prevendo-se que continue a crescer, atingindo os 27 300 milhões de dólares em 2016, o que corresponde a uma taxa composta de crescimento anual de 18,6 %, votei favoravelmente o presente relatório. O Parlamento Europeu define neste relatório como essencial no desenvolvimento destes projetos uma especial atenção nos interesses do doente e, em última análise, num objetivo principal: melhorar a qualidade dos cuidados saúde dos cidadãos da UE, tendo sempre presentes as diferenças culturais entre os Estados-Membros da UE no domínio dos cuidados de saúde.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − La sanità elettronica è uno strumento di miglioramento della qualità e dell'efficacia dell'assistenza sanitaria nel 21esimo secolo, nonché un modo di renderla più universale. Sebbene l'accesso a un'assistenza sanitaria di qualità sia un diritto fondamentale riconosciuto, l'aumento della richiesta di servizi sanitari scaturito dall'invecchiamento della popolazione, dall'impatto delle malattie croniche, dalla mobilità dei pazienti e dei professionisti del settore sanitario, dalle maggiori aspettative dei cittadini in merito alla qualità dell'assistenza sanitaria e da bilanci sanitari sempre più ristretti hanno portato i sistemi sanitari dell'UE a dover fronteggiare, nel momento attuale, grandi sfide. Approvo questa relazione sperando che riesca a fornire all'Unione gli strumenti necessari a fronteggiare questa sfida.

  Alojz Peterle (PPE), pisno. − Pozdravljam predlog za izboljšanje kakovosti in učinkovitosti varnosti zdravstva. E-zdravje lahko pomeni olajšanje dostopa do zdravstvenih storitev za ljudi, ki prebivajo po oddaljenih ali redko poseljenih območjih. Evropska zveza se sooča z vedno večjim povpraševanjem po zdravstvenih storitvah zaradi staranja prebivalstva, vpliva kroničnih bolezni, mobilnosti pacientov in zdravstvenih delavcev in navsezadnje tudi vedno večjih pričakovanj državljanov. Za dobro in predvsem varno delovanje e-zdravstva, je potrebno zagotoviti pravno varnost. Potrebno je vzpostaviti tudi dober tehnični okvir in v ta namen izpeljati tehnično standardizacijo, doseči interoperabilnost evropskih zdravstvenih sistemov in na ravni EU uvesti sisteme izdaje potrdil in avtentikacije. V ospredju je izboljšanje kakovosti zdravstvenega varstva državljanov EZ.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Informatizacija kao takva ima svoje prednosti, no ovisno o zemlji u kojoj se ona primjenjuje, naravno da postoje i nedostaci koji su često uzrokovani manjkom sredstava u proračunu. Mišljenja sam da se treba posvetiti velika pažnja zaštiti podataka korisnika zbog sve češćeg kibernetičkog kriminala koji se događa svim sustavima, pa čak i najskupljim i najnaprednijim. Krađa identiteta i internetske prevare postale su naša svakodnevnica i zato, uz bezrezervno podržavanje informatiziranja zdravstva kao i svih ostalih sustava, naglašavam tri najvažnije stavke: 1. osiguravanje dostatnih sredstava u proračunu; 2. sigurnosna politika koja će unaprijediti sigurnosne mjere zaštite od kibernetičkog kriminala; i 3. mogućnost lakše mobilnosti građana među državama članicama i mogućnost osiguravanja građana, bez dodatnog kompliciranja sustava zdravstvene zaštite građana Europske unije nacionalnim zakonima i propisima. Mobilnost je jedna od osnovnih ideja same Unije država članica.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Pozdravljam donošenje Izvješća o Akcijskom planu za e-zdravlje 2012. – 2020. koji nastoji unaprijediti kvalitetu i efektivnost zdravstvenog sustava kroz inovativnu zdravstvenu skrb za 21. stoljeće. Danas, kada je zdravstveni sustav visoko razvijen na razini Europske unije, naglasak je na povećanju dostupnosti zdravstvenog sustava kroz inovativna informatička rješenja. Financiranje programa „Connecting Europe” pod „Programom Obzor 2020.” za razvoj širokopojasnih mreža i digitalnih usluga ostao je, nažalost, bez važne financijske podrške. Stoga države članice, jedinice lokalne i regionalne vlasti imaju još veću odgovornost za efikasnim povlačenjem sredstava iz fondova drugih programa EU-a kako bi internetske usluge postale dostupnije, a digitalne usluge razvijenije.

Istaknuo bih da je Hrvatska među najnaprednijim državama u području e-zdravstva, odnosno među njih 25 u svijetu. Uvođenjem sustava e-zdravstva ostvarene su značajne uštede, liste čekanja su smanjene na prihvatljivu mjeru te se povećala kvaliteta zdravstvenih usluga. Slažem se sa stavom Komisije i Odbora regija da će se dugoročna korist od e-zdravlja osjetiti samo ako se ta rješenja provode nefragmentirano i na ujednačen način, stoga podržavam Akcijski plan za e-zdravlje 2012. – 2020.

  Phil Prendergast (S&D), in writing. − As a former nurse and midwife, I’m all too aware of the challenges facing European healthcare systems today. eHealth has potentially far-reaching benefits for EU citizens. Against the backdrop of an ageing population, the impact of chronic illnesses, reduced mobility of patients or medical staff, eHealth can go some way to meeting these challenges. Furthermore, I was happy to support the S&D amendments to ensure that access to IT tools and training would be tailored for all sectors of the population, including the elderly and the less able, so as to avoid exacerbating social inequalities.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour. Since the adoption of the first e-Health Action Plan in 2004, the Commission has developed targeted policy initiatives such as its recommendation on cross-border interoperability of electronic health record systems (2008/594/EC), its communication on the benefits of telemedicine for patient healthcare systems and society, and the establishment of the e-Health Network following Directive 2011/24/EU (cross-border healthcare). Progress has been made, but the promise of e-Health remains to a large extent unfulfilled. Important hurdles are: lack of awareness of, and confidence in e-Health solutions; lack of interoperability; limited large-scale evidence of cost-effectiveness; lack of legal clarity for mobile applications and lack of transparency regarding the utilisation of data collected by such applications; inadequate or fragmented legal frameworks including the lack of reimbursement schemes for e-Health services; high start-up costs involved in setting up e-Health systems; regional differences in accessing ICT services, and limited access in deprived areas. Greens/EFA amendments mainly focus on the recognition of the role of regional authorities and on preserving linguistic diversity. Most of them were adopted in ENVI.

  Oreste Rossi (PPE), per iscritto. − Sebbene l'accesso a un'assistenza sanitaria di qualità sia un diritto fondamentale riconosciuto, l'aumento della richiesta di servizi sanitari scaturito dall'invecchiamento della popolazione, l'impatto delle malattie croniche, la mobilità dei pazienti e dei professionisti sanitari – unitamente all'aumento delle aspettative dei cittadini in merito alla qualità dell'assistenza sanitaria e bilanci sanitari sempre più ristretti – hanno portato i sistemi sanitari dell'UE a dover fronteggiare grandi sfide.

La sanità elettronica può essere parte della risposta a tali problemi e, più in generale, alla richiesta dei cittadini di migliorare l'assistenza sanitaria transfrontaliera, garantendo l'accesso ai servizi sanitari sicuri, efficaci e di qualità, anche in zone remote o scarsamente popolate. Ho sostenuto con voto favorevole questa relazione perché ritengo che lo sviluppo tecnologico e finanziario degli strumenti di sanità elettronica debba essere fondato in primis sull'efficacia e l'utilità degli strumenti stessi in termini di miglioramento della qualità della vita.

La vera sfida per il 2020 è che la sanità elettronica sia una realtà efficace soprattutto per i pazienti, ivi inclusi quelli anziani e con disabilità, per i medici e per i professionisti sanitari, come pure per le associazioni dei pazienti. Sono loro che potranno trarne beneficio e, a tal fine, non solo devono essere convinti della loro utilità, bensì devono altresì sapere come utilizzarle.

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – La Commission européenne ne dispose que de compétences limitées en matière de santé, l'essentiel de ces compétences relevant toujours des États membres. Elle joue toutefois un rôle moteur dans ce secteur qui, en dépit de ses insuffisances, dispose d'un fort potentiel et qui peut être utilisé dans l'intérêt des professionnels de santé, des patients, des personnes apportant un soutien informel ainsi que des autorités publiques.

Les défis sont multiples: il faut renforcer la culture numérique des professionnels du secteur, et en amont réduire la fracture numérique qui divise tant les territoires européens que les territoires au sein d'un même État membre; il faut également rendre accessible à tous les patients les outils proposés, ce qui implique un important travail de recherche, d'innovation et d'adaptation des techniques traditionnelles.

Mais il ne s'agit pas seulement de défis: les conséquences économiques d'une telle évolution, si nos médecins et nos entreprises savent la saisir, seront très positives pour l'UE, qui figure déjà parmi les leaders mondiaux du secteur.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − La sanità elettronica può fornire un importante strumento per fronteggiare le sfide derivanti dall'invecchiamento della popolazione europea, dalla mobilità dei pazienti e degli operatori del settore, nonché dai bilanci sanitari nazionali in continuo calo. Si tratta già di una realtà globale: dal 2010 il mercato mondiale della telemedicina è cresciuto del 18,6% e nel 2012 otto Stati membri disponevano di sistemi operativi di ricette elettroniche, cinque godevano di sistemi parzialmente operativi e quattro erano in procinto di avviare programmi nazionali.

Apprezzo l'approccio bilanciato raggiunto nel testo: da un lato vengono sottolineati i vantaggi in termini di accesso ai servizi (qualità, sicurezza, riduzione dei costi). La Grecia rappresenta un esempio eccellente, con un sistema nazionale di prescrizione elettronica che ha permesso un risparmio di 30 milioni/mese. La relazione tiene in considerazione una serie di fattori di rischio per la salute e l'interesse del paziente, come il raggiungimento di un alto grado d'interoperabilità dei sistemi nazionali o il rispetto della privacy del paziente: quest'ultimo deve essere informato in maniera chiara e avere la garanzia che la propria privacy non venga lesa, eliminando qualsiasi incertezza giuridica in merito.

  Monika Smolková (S&D), písomne − Informačné a komunikačné systémy a technológie považujem za najvýznamnejšie faktory rozvoja ekonomík každej krajiny, preto v plnom rozsahu podporujem elektronizáciu každej oblasti vrátane zdravotníctva. Som presvedčená o tom, že informačné a komunikačné technológie v súčasnosti dosiahli už dostatočne vyspelú úroveň, a preto by mohli byť využité aj v systémoch elektronického zdravotníctva. Myslím si, že výsledky, ktoré sa dosiahli v rôznych krajinách, jednoznačne potvrdzujú opodstatnenosť a správnosť nastúpenej cesty v inovačnej zdravotnej starostlivosti. Aj keď sa v oblasti zdravotníctva dosiahli určité pozitívne výsledky, som znepokojená najmä tým, že medzi rôznymi regiónmi členských štátov existuje digitálna priepasť. Preto očakávam, že na úrovni EÚ a jej členských štátov sa prijmú dostatočné opatrenia na to, aby sa prístup k elektronickému zdravotníctvu a jeho využívaniu nestal zdrojom sociálnych a územných nerovností. Za správu som hlasovala aj preto, lebo verím, že navrhované zmeny môžu pomôcť zdravotníctvu pri ďalšom zvyšovaní kvality a efektívnosti poskytovaných zdravotníckych služieb a zvyšovaní spokojnosti občanov so systémom zdravotníctva.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Starenje populacije uzrokuje niz socioekonomskih problema, jedan od kojih je povećano opterećenje nacionalnih zdravstvenih sustava. Kao jedan od odgovora na ovaj izazov vidim upravo razvoj e-zdravlja. Informatizacija zdravstvenih sustava pokazala se kao alat kojim se postižu značajne uštede za države članice, dok se istovremeno smanjuju liste čekanja i pacijentima omogućuje brži pristup podacima.

Glasovao sam za ovo izvješće . Posebno bih istaknuo dijelove izvješća koji se bave sprječavanjem još većeg produbljivanja jaza dostupnosti zdravstvenih usluga. Ukoliko krenemo intenzivnije u projekt e-zdravlja diljem EU-a, moramo istovremeno raditi na širenju pristupačnosti širokopojasnih usluga u udaljenijim područjima te uložiti sredstva u tehnološko educiranje naših građana. Svim građanima EU-a moramo omogućiti jednak pristup novom, inovativnom e-zdravlju kako ne bi dodatno povećali nejednakosti unutar EU-a. Pravilnom implementacijom, e-zdravlje trebalo bi rezultirati upravo suprotnim - smanjenjem tih razlika i dostupnijim zdravstvom za sve građane Unije.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. − Pozdravljam akcijski plan za e-zdravlje 2012. – 2020. koji donošenjem novih mjera uvelike pridonosi poboljšanju pristupa zdravstvenih usluga, smanjuje zdravstvene troškove te osigurava jednakost građana unutar Hrvatske, a u konačnici unutar Europske Unije. Gospodarska kriza je zdravstveni sustav dovela u izuzetno loše stanje i svjedoci smo bolnih rezova u zdravstvenoj skrbi koja predstavlja temeljno ljudsko pravo.

Iz tog razloga, na akcijski plan e-zdravlje gledam pozitivno jer predstavlja veliki potencijal europskom i hrvatskom zdravstvu, koje se trenutno nalazi u vrlo teškoj situaciji. Za provedbu ovakvih sustava u Hrvatskoj potreban je razvoj novih vještina kod informatički nepismenih pacijenata, a tako i kod zdravstvenih djelatnika. Tu se nameću Europski fondovi kao realan izvor financiranja e-zdravlja koji će dodatno rasteretiti državni proračun bez da se zatvaraju javne bolnice, što je nažalost danas slučaj u Hrvatskoj. Ovo je dobar program, koji zorno može pokazati kako preskočiti kulturološke razlike u zaštiti zdravlja koje postoje u zemljama članicama EU-a. Ovdje naglašavam potrebu sigurnosti zaštite podataka povjerljivosti, zaštite privatnosti i naravno sveopću odgovornost kako bi se pacijenti osjećali sigurno i zaštićeno.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I welcome the opportunity that this report provides to assess the progress made on e-health in the EU. The application of information and communication technology to our healthcare systems can increase their efficiency and also improve patient services and care. I believe that e-health could be utilised to address some of the key challenges facing our healthcare systems, and I therefore voted in favour of the report today.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Afin que les citoyens et les professionnels de santé aient confiance dans les applications de santé en ligne et soient convaincus de leurs avantages, il faut leur garantir une sécurité juridique. La protection des données, la confidentialité, le respect de la vie privée ou la responsabilité sont quelques-unes des questions auxquelles il faut répondre pour garantir le succès de la mise en place des services de santé en ligne.

Il est également indispensable, lors de la mise en place de ces projets, de tenir compte en premier lieu de l'intérêt du patient, qui représente au fond notre objectif principal, à savoir améliorer la qualité des soins aux citoyens de l'Union, sans pour autant oublier les différences culturelles entre les États membres dans le contexte des soins de santé.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − O direito ao acesso a cuidados de saúde de qualidade é um direito fundamental reconhecido. Porém, com o aumento da procura destes serviços, como consequência do envelhecimento da população, o aumento de doenças crónicas, entre outros, fez com que os sistemas de saúde europeus enfrentem grandes desafios hoje em dia. Assim, a saúde em linha é apresentada como um meio para melhorar, não só a qualidade, como também a eficácia dos cuidados de saúde no século XXI. A relatora salienta que esta pode ser uma forma de melhorar o acesso a estes cuidados para quem vive em zonas remotas e também para reduzir o tempo de espera, garantindo assim uma maior eficiência. Contudo, para alcançar estes objetivos é necessário que os Estados-Membros e os prestadores de serviços de saúde trabalhem verdadeiramente em conjunto e é por isso, necessária uma normalização técnica a nível da União Europeia. A melhoria dos cuidados de saúde, sempre com atenção para o interesse do doente, é uma prioridade para a UE, tendo por isso votado a favor deste relatório.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluţia referitoare la Planul de acțiune privind e-Sănătatea 2012-2020: asistență medicală inovatoare pentru secolul XXI. Accesul în condiții de egalitate la asistență medicală universală de calitate este un drept fundamental recunoscut la nivel internațional, în special în UE. Tehnologiile informației și comunicațiilor (TIC) au ajuns la un nivel de dezvoltare suficient pentru a putea fi aplicate în cadrul sistemelor de e-Sănătate și acest lucru este demonstrat de experiențele pozitive din diferite state membre ale UE și din întreaga lume, implicând numeroase beneficii la nivel național. Consider important să se acorde importanță bazelor de date (precum cloud computing), situării și protecției lor și consider că securitatea bazelor de date în cauză trebuie să constituie o prioritate. De asemenea, chestiunile juridice și cele legate de protecția datelor ale sistemelor de e-Sănătate ar trebui să constituie o prioritate și, întrucât datele privind sănătatea pacienților au un caracter extrem de sensibil, este necesară stabilirea unui echilibru între protecția datelor și accesul la ele, iar aspectele legate de responsabilitate trebuie să fie clare. Aplicațiile de e-Sănătate trebuie să fie accesibile tuturor. La crearea oricărui produs sau aplicație software, accesibilitatea ar trebui să fie o condiție obligatorie, pentru a preveni inegalitățile în ceea ce privește accesul.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Unatoč krizi, tržišni potencijal e-zdravlja je velik. Zdravstveni sustavi u EU-u su pod pritiskom velikih proračunskih ograničenja te u žaru krize moraju izmoći način da učinkovito odgovore na probleme kao što su starenje populacije i mobilnost pacijenata i profesionalaca zaposlenih u zdravstvenoj struci. Izvješće sam poduprla u cijelosti, a najpozitivnijim dijelom akcijskog plana držim onaj koji se referira na mjere koje imaju potencijal poboljšati pristup zdravstvenim uslugama, smanjiti zdravstvene troškove te osigurati veću jednakost među europskim građanima.

Posebno pozdravljam odredbu koja upućuje na mogućnost aplikacija e-zdravlja koje omogućuju decentraliziranje zdravstvenih politika na regionalnoj i lokalnoj razini te prilagođavanje zdravstvene politike lokalnim potrebama i različitostima jer ista poštuje princip supsidijarnosti. Kao zastupnica iz Hrvatske, države članice s niskim postotkom iskorištenosti EU fondova, posebno mi je zanimljiv dio izvješća koji potiče lokalna i regionalna tijela javne uprave da se učinkovito koriste strukturnim fondovima EU-a za financiranje e-zdravlja i zdravstvene pismenosti, a da pritom ne smanjuju sredstva za financiranje tradicionalnih usluga zdravstvene skrbi.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − I supported today’s own-initiative report, which is in response to the Commission’s e-Health programme 2012-2020. I support the rapporteur’s calls to increase training for healthcare professionals to be able to use new e-Health technologies including electronic health records, telemedicine and health-related phone apps. It’s important for research and innovation to develop e-Health technologies and user-friendly tools and I believe a sufficient amount of EU funding should be used for this purpose. Finally, I agree with remarks made in the report to make sure e-Health is available to all parts of society, particularly elderly people, in order to avoid inequalities.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – Je me suis abstenue lors du vote sur le rapport concernant le plan d’action pour la santé en ligne 2010-2020, malheureusement, si le développement de la santé en ligne comporte des potentialités intéressantes afin d’améliorer la qualité et l’efficacité des soins, je regrette que l’approche du rapport rejoigne celle de la Commission, et place ce plan dans une perspective austéritaire et une logique de marché. De plus, il faut être vigilant quant à la future utilisation qui pourra être faite des données qui seront stockées pour permettre le fonctionnement des outils de la santé en ligne. Le Parlement manque ici l’occasion de se servir des outils de la santé en ligne comme des atouts, en particulier dans les zones rurales, puisqu’ils permettraient de prendre en compte les particularités régionales, de réduire à la fois les distances et la fracture numérique, d’améliorer les traitements de certains patients ou encore de permettre la création d’un cadre d’interopérabilité entre les systèmes de santé, de recherche et d’innovation. Je regrette qu’au lieu de chercher à protéger ce droit fondamental, la santé devienne avec ce rapport un moyen d’accompagner les réformes austéritaires, un marché juteux pour les prestataires privés et une marchandise comme une autre.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Choć odnotowano postępy od roku 2004, kiedy UE zainicjowała pierwszy plan działania w dziedzinie e-zdrowia, wciąż istnieją przeszkody dla konfiguracji zintegrowanego systemu europejskiego, m.in. ze względu na: brak wiedzy wśród pacjentów, obywateli i pracowników służby zdrowia na temat rozwiązań w dziedzinie e-zdrowia oraz brak zaufania do tych rozwiązań; brak interoperacyjności rozwiązań w zakresie e-zdrowia; nieodpowiednie lub niekompletne ramy prawne; różnice regionalne w dostępie do usług ICT i ograniczony dostęp do nich na obszarach znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji.

Duża liczba występujących w Europie niekompatybilnych produktów to nieunikniona konsekwencja fragmentacji rynku i braku norm w zakresie komunikacji i wymiany lub faktu, że masowi nabywcy nie znają tych norm. W rezultacie często nie da się połączyć systemów informatycznych krajów, graniczących ze sobą regionów czy nawet ośrodków zdrowia. Na przykład oprogramowania używanego na oddziałach radiologii niektórych szpitali nie można połączyć z programami używanymi na innych oddziałach tego samego szpitala.

Zgodnie z celami strategii „Europa 2020” i agendy cyfrowej dla Europy celem nowego planu działania jest rozpoznanie tych przeszkód i zaradzenie im, a także wyjaśnienie kwestii politycznych i zwięzłe ujęcie koncepcji e-zdrowia w Europie. Wartość światowego rynku e-zdrowia, przechodzącego etap ogromnej ekspansji, może w 2016 r. wynieść 27,3 mld dolarów. Niektóre duże europejskie przedsiębiorstwa zajmują na nim pozycje światowych liderów.

  Marina Yannakoudakis (ECR), in writing. − I voted in favour of this report, as we need to improve the management of chronic diseases and strengthen effective prevention and health promotion practices. We need to increase the sustainability and efficiency of health systems by empowering citizens, unlocking innovation and enhancing patient/citizen-centred care, while also sharing best practice among Member States, with a view to supporting cross-border healthcare and health security.

I particularly welcome aspects of this report that reflect respect for Member State competence, and the subsidiarity principle, in this important field, and I also welcome the principle that local and regional authorities should make better use of existing EU funds, as opposed to new allocations for the financing of e-health.

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Lo sviluppo di una "sanità elettronica" può fornire una risposta alla domanda di maggiore e migliore assistenza sanitaria da parte dei cittadini, quale strumento che consente di migliorare l'accesso ai servizi sanitari da parte delle persone che vivono in zone remote o scarsamente abitate, nonché di ridurre i tempi di attesa e, soprattutto, di contribuire al raggiungimento di un'assistenza sanitaria sicura, efficace e di qualità. Per conseguire tali obiettivi è necessario che i fornitori di servizi sanitari collaborino tra loro per garantire, al di là dei limiti linguistici e di competenza, servizi di qualità che tutelino la sicurezza dei pazienti.

6.11. Продоволствената криза, измамите в рамките на хранителната верига и борбата срещу тях (A7-0434/2013 - Esther de Lange)

Oral explanations of vote

  Horst Schnellhardt (PPE). - Herr Präsident! Ich glaube das nicht. Unser Kantinendienst wird kontrolliert von den Abgeordneten, die prüfen das am Produkt.

Aber zum Bericht Esther de Lange: Es ist ein sehr guter Bericht, und er hat auch konkrete Vorschläge unterbreitet, die in Gesetze umgesetzt werden können. Zum Beispiel haben wir jetzt die Kontrollverordnung vor uns liegen, die wir bearbeiten. Dabei werden die Strafhöhen am wirtschaftlichen Gewinn orientiert. Das hat Esther de Lange in ihrem Bericht gefordert. Es ist sehr wichtig, dass wir dies auch so umsetzen.

Aber ich habe auch eine kleine Kritik an diesem Bericht anzubringen. Denn wenn es um Lebensmittelskandale geht und wir über Herkunftskennzeichnung reden, dann weiß ich nicht, warum man die Herkunftskennzeichnung betrugsfrei macht. Das ist doch Quatsch! Es kann überall betrogen werden. Das hier so darzustellen, halte ich also für falsch. Genauso halte ich auch die Hochhebung der Kontrolle in den Polizeibereich für falsch. Hier ist wichtig, dass die Kontrollbereiche vor Gericht besser vertreten werden, dass sie eine bessere richterliche und auch staatsanwaltliche Vertretung haben, um sich gegen Betriebe durchzusetzen, die betrogen haben.

  Anna Maria Corazza Bildt (PPE). - Herr talman! Jag är glad att Europaparlamentet idag säger basta till matfusket. Människor vill veta vad de äter och var maten kommer ifrån. Efter hästköttskandalen är det nu dags att med konkreta åtgärder återskapa konsumenternas förtroende för maten. Då väljer vi att svara med bättre spårbarhet, bättre transparens, bättre kontroller, bättre dna-tester – inte med matnationalism eller stängda gränser. Med en gemensam marknad för maten är vi inte starkare än den svagaste länken.

Matsäkerheten är hög i EU, men nu måste vi gå från ord till handling och på ett bättre sätt bekämpa bedrägerier och vilseledande information som rör matfusket. Lösningen är inte fler regler, utan ett bättre och enhetligt genomförande i hela EU av de regler som vi redan har. Vi ska inte göra det svårare för småföretagare, men matbranschen måste ta ett större gemensamt ansvar för att bekämpa matfusket. Det ska inte vara lönsamt att fuska och därför måste både poliser och åklagare prioritera matfusket. Tack ordförande, jag säger basta till matfusket.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D). - Gospodine predsjedavajući, podržala sam prijedlog zaštite potrošača i zdravlja kao jednu od prioritetnih politika Europske unije. Nedavne prijevare s hranom narušavaju kako zaštitu tako i potencijalno njihovo zdravlje.

Potrošači moraju biti sigurni da ono što pronađu na policama naših trgovina zaista i odgovara opisu tih proizvoda na njihovim deklaracijama. Samo uz snažnu kontrolu koja uključuje i sprečavanje takvih prevara te rizika obmanjivanja potrošača naše tržište hrane možemo nazvati sigurnim, jedinstvenim i visokokvalitetnim. To zaslužuju ne samo naši potrošači već svi oni pošteni proizvođači kojima ovakve prijevare ne bi nikada pale napamet.

  Krisztina Morvai (NI). - Kedves Képviselőtársaim! Az élelmiszerválság témában és az élelmiszerválság megelőzésére fontos bejelentenivalóm van. Mégpedig az, hogy mi, magyarok – és ezt, kérem, adják tovább a választóiknak is – nem adjuk el külföldieknek a termőföldet. Mi, magyarok ragaszkodunk a termőföldünkhöz, és józan paraszti ésszel, számunkra az Európai Unió állampolgára és az Európai Unióban vagy társult államában bejegyzett cég is külföldi. Ha tehát osztrák, német, tiréz, izraeli vagy bármiféle állampolgár vagy cég szemet vet arra a termőföldre, amely a magyar kisgazdát, a helyben lakó magyar embert illeti, akkor számoljon azzal, hogy kurucos lendülettel az elrabolt, illegálisan megszerzett, erkölcstelenül bekebelezett földről el fogjuk kergetni!

  Martina Anderson (GUE/NGL). - Mr President, I voted in favour of this report, which deals with the issue of food fraud. After the shocking case of the horsemeat scandal, it became clear that, with rising food prices and the lack of resources for food safety inspectors, it has become all too temptingly profitable for fraudsters to engage in exploitation. Action needs to be taken so that this criminal minority do not tarnish the excellent reputation of the majority of food producers.

Traceability is key. Supermarkets should be able to stand by the source and quality of their food instead of focusing on downward pressure on prices. Consumers should be able to trust labels. Furthermore, in line with the Good Friday agreement, producers in the North of Ireland should be allowed to continue to label their produce as Irish if they so wish.

  Dubravka Šuica (PPE). - Gospodine predsjedavajući, posljednjih godina mogli smo svjedočiti raznim prevarama u prehrambenoj industriji pa tako i nedavnim događajima kada smo svjedočili skandalu s konjskim mesom, što je bio jasni pokazatelj da postoji problem u strukturi i organizaciji u prehrambenoj industriji unutar Europske unije.

Važnost kontrole treba naglasiti, pogotovo zato što je velika koncentracija trgovanja robama, uslugama i prehrambenim proizvodima unutar, ali i izvan Europske unije. Prema istraživanju jedne slovačke udruge potrošača, proizvodi slabije kvalitete se češće nalaze na policama dućana u takozvanim "novim" članicama Europske unije, a proizvodi slabije kvalitete završavaju u istočnim zemljama, što je nedopustivo.

U potpunosti se slažem da je kontrola proizvoda iznimno važna jer iako je javno zdravstvo na visokoj razini, zaštita potrošača ne smije niti u jednom trenutku biti dovedena u pitanje. Smatram da ukoliko se zemlje članice odluče za uvođenje strožih mjera kontrole prehrambenih proizvoda, povećat će se povjerenje svih građana Europske unije, uključujući i građane Hrvatske. Dakle, potrebno je uspostaviti iste mehanizme kontrole na razini cijele Europske unije.

  Peter Jahr (PPE). - Herr Präsident! Unstreitig ein sehr wichtiger Bericht. Denn es geht ja darum, dass wir Ernährung auch sicherer machen und natürlich Betrug ganz einfach bekämpfen.

Trotzdem möchte ich vor einer Illusion warnen: Wer glaubt, dass einfach eine bessere Herkunftskennzeichnung den Betrug annulliert oder ad absurdum führt, der irrt ganz einfach. Denn man könnte ja sagen, was nützt es, wenn ich weiß, wo das Pferdefleisch herkommt, wenn der Hersteller gar nicht erwähnt, dass es drin ist. Denn man könnte ja auch sagen, wir haben beim Pferdefleischskandal durchaus festgestellt, wo das Pferdefleisch hergekommen ist.

Drei Dinge sind für mich wichtig: Zunächst einmal müssen wir mehr Kontrollen durchführen; das ist auch im Bericht vermerkt. Wir müssen auch mehr Strafen verhängen, wenn Betrügereien stattfinden, auch das ist vermerkt. Aber wir brauchen vor allen Dingen auch mehr Eigenverantwortlichkeiten, mehr Selbstkontrolle in der Handelskette. Nur der Herkunftsnachweis alleine reicht hier nicht.

  Petri Sarvamaa (PPE). - Arvoisa puhemies, Euroopan elintarvikemarkkinoilla vallitsee mielenkiintoinen tilanne: myytävänä oleva ruoka on tilastojen valossa turvallisempaa kuin koskaan mutta kuluttajien luottamus horjuu. Huolta eivät nyt aiheuta niinkään listeria- tai salmonellabakteeri, vaan kysymys on kasvanut suuremmaksi: voimmeko edes luottaa pakkausmerkintöihin?

Tämä on kuluttajalle äärimmäisen tärkeä kysymys. Niinpä hyväksyimme äsken valiokunta-aloitteisen mietinnön koskien ruokaturvallisuutta ja petosten estämistä elintarvikeketjussa. Suositamme komissiolle, että panostaisimme riskeihin perustuvaan valvontaan. Siis keskittyisimme sinne, missä uhka turvallisuusriskistä tai petoksesta on suurin.

Tämähän on järkevä näkemys EU:n roolista niin maataloudessa, tuotteiden ja ketjun vaiheiden tarkastamisessa kuin muissakin asioissa. Asiansa hyvin hoitavilla pitää olla tilaa hengittää, ja ongelmatapauksiin pitää voida puuttua tiukasti. Kun keskitymme rajat ylittäviin isoihin ongelmiin, voimme auttaa koko alaa ja kohdella ketjun eri osia tasapuolisemmin.

Sivumennen sanoen muuten: tätähän pitäisi soveltaa EU:ssa kaikkiin asioihin!

  Marino Baldini (S&D). - Poštovani predsjedavajući, dragi kolege, pitanje zakonske regulative vezano za prehrambene proizvode iznimno je važno za svakog građanina Unije. Sigurnost prehrambenih namirnica, njihovo podrijetlo, ispravno naznačen sastav i rok uporabe, kvantitativna istraživanja, alergeni i nutritivne vrijednosti trebaju biti imperativni kriteriji od kojih se ne smije odstupiti.

Ulaganja u ovaj društveni sektor, transparentno upravljanje i kontrola prehrambenih proizvoda, uz neprestanu edukaciju i podizanje svijesti građana o važnosti zdrave i uravnotežene prehrane dugoročno podižu razinu kvalitete života i smanjuju postotak oboljelih. Donošenjem kvalitetnih propisa u području prehrambenih proizvoda te uklanjanjem mogućnosti prijevare izravno utječemo na poboljšanje kvalitete života naših građana.

  Roberta Angelilli (PPE). - Signor Presidente, sicurezza alimentare e fiducia dei consumatori devono essere nostre priorità. Questo può avvenire solo se c'è trasparenza e piena tracciabilità. Più volte il Parlamento ha sollecitato l'etichettatura di origine per la carne nei prodotti alimentari trasformati: per questo è importante che l'etichettatura di origine sia obbligatoria anche per la carne impiegata come ingrediente.

Dobbiamo contrastare con forza le frodi alimentari, che si sono negli ultimi tempi moltiplicate, con effetti negativi sulla fiducia dei consumatori. Basti pensare allo scandalo relativo all'uso della carne equina al posto della carne bovina. Ne va della salute pubblica: per questo è altresì importante definire la frode a livello armonizzato nell'Unione europea, visto che non esiste una definizione comune.

  Hannu Takkula (ALDE). - Arvoisa puhemies, tämä elintarvikekriisi ja petokset elintarvikeketjussa ja niiden valvonta ovat erittäin tärkeitä aiheita.

Meillä Suomessa on sellainen sanonta, että ihminen on sitä, mitä hän syö. Eihän tämä asia ihan näin mene, mutta on erittäin tärkeää, että olemme tietoisia siitä, mitä me syömme, ja sitä kautta voimme itse myös osaltamme vaikuttaa omaan terveyteemme.

Tässä meidän ryhmämme äänestyslistassa valitettavasti oli hiukan epäselvyyksiä, ja haluan vielä omalta osaltani vahvistaa, että ehdottomasti olen sitä mieltä, että kaikissa yhteyksissä lihan alkuperämerkinnän pitää olla pakollinen. Kuluttajan pitää tietää, mistä liha tulee, ja tätä kautta myös näiden erilaisten jalosteiden kohdalla pitää olla hyvin selkeä merkintä. Meidän on tärkeää huolehtia siitä, että kuluttajat voivat tietää, että se ruoka, mitä he ostavat, on turvallista, terveellistä ja sitä kautta hyväksi ihmisille.

  Diane Dodds (NI). - Mr President, I am delighted to report to this House that Northern Ireland is a part of the United Kingdom renowned for good-quality, highly traceable food. In order to copper-fasten that reputation, I welcome this report. I share the report’s concerns about the need to strengthen the supply chain in order to win back confidence lost as a result of unscrupulous actions by those seeking to make additional profit at any cost.

There should be a focus on enforcement of the current rules across all Member States. All the actors in the supply chain, including retailers, have a responsibility to ensure that the end product is what it says it is, and to take a realistic approach to the cost of food production. Making supply chains shorter and promoting the purchase of local produce are extremely welcome but should not be used as means of restricting choice or discriminating against products from other Member States.

In Northern Ireland we have witnessed the impact of the campaign run by the National Dairy Council in the Republic of Ireland, which has effectively been trying to exclude milk from Northern Ireland from being sold in shops there. This type of action is completely unacceptable.

  Seán Kelly (PPE). - A Uachtaráin, bhí áthas orm tacaíocht a thabhairt don tuarascáil seo agus vótáil mé le mo ghrúpa ins na moltaí go léir cé is moite de cheann amháin: is é sin an dara cuid agus an tríú cuid den leasú ar Mhír 41. Vótáil mé féin agus mo chomhghleacaithe i bhFine Gael i bhfabhar an leasaithe sin agus i gcoinne an ghrúpa. Ach vótálamar dar ndóigh leis an ngrúpa agus leis an tromlach ag an deireadh don tuarascáil i gcoitinne agus glacadh leis an tuarascáil le móramh mór: 659 i bhfabhar as 691 a vótáil.

Maidir leis an bhfadhb seo, ba mhaith liom a rá go bhfuil sé an-tábhachtach go mbeadh lipéid cruinn ceart ar bhia agus go mbeadh muinín ag daoine go bhfuil siad mar sin. Freisin, maidir le scannal fheoil na gcapall in Éirinn, caithfidh mé a rá gur tháinig an chuid is mó de na hábhair ó thíortha thar lear agus gur dhéileáil an Coimisiún agus údaráis na hÉireann leis go héifeachtach agus go tapa, agus is maith sin.

I ndeireadh na dála, ba mhaith liom a rá gur cheart pionós níos éifeachtaí a bheith againn ar gach saghas caimiléireachta.

  Vicky Ford (ECR). - Mr President, last year, of course, we had the horsemeat scandal, but seven years ago in my region we had a bird flu epidemic when dead turkeys imported from Hungary were being processed in the UK and then being labelled as British meat. I have called for better traceability ever since then. Those with longer memories will remember that 13 years ago, 10 million sheep and cows were put down in the UK during the foot-and-mouth epidemic.

Traceability is not just about stopping fraud, it is also about reducing health risks. Our single market is meant to allow for free trade with reduced bureaucracy across borders, but it is not an excuse for fraud or the lack of proper protection. Fundamentally, if you cannot tell which country the meat comes from, how can you trace it back to the farm? And if you cannot trace it back to the farm, how can you reduce the risk of diseases?

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, por considerar que a questão da fraude alimentar é de extrema importância, tendo em conta que diz respeito a uma necessidade primordial de sobrevivência, comum a todos os seres humanos: alimentar-se. O recente escândalo da fraude da carne de cavalo só veio a expor uma situação que existe e é recorrente de fraude da cadeia alimentar. Sou a favor da procura de uma solução que vá ao encontro do reforço da confiança dos consumidores e assegure a segurança alimentar através de medidas rigorosas de controlo da cadeia alimentar por parte da União Europeia. Apoio a criação de uma rede anti-fraude-alimentar, um sistema alargado de alerta europeu que funcione com eficiência na deteção de fraudes na cadeia alimentar, implementando penalidades apropriadas aos infratores. Esta é uma necessidade, acima de tudo, de assegurar a saúde pública, a segurança alimentar assim como restaurar a confiança dos consumidores no mercado interno da União Europeia.

  Eric Andrieu (S&D), par écrit. – À la suite du scandale de la viande de cheval survenu il y a presqu'un an dans ma propre région du Sud-Ouest de la France, je me félicite que notre Parlement ait pu élaborer un rapport d'initiative sur les crises et les fraudes alimentaires dans la chaine alimentaire ainsi que sur les moyens de lutter contre ces pratiques. Les socialistes ont soutenu l'orientation générale du rapport de Mme de Lange. Avec mon collègue Gilles Pargneau, rapporteur fictif du Groupe S&D, nous avons fait adopter des amendements invitant à la création d'un réseau antifraude alimentaire destiné à prévenir les crises et à améliorer l'information du consommateur. Grâce à nos efforts, le Parlement exige aujourd'hui de la part de la Commission un étiquetage obligatoire de la mention d'origine de toutes les viandes. Il demande aussi, et surtout à la Commission, d'agir dans les meilleurs délais en faisant des propositions législatives visant une extension d'étiquetage obligatoire de la mention de l'origine pour les ingrédients.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), raštu. − Balsavau už rezoliuciją dėl maisto krizės, sukčiavimo maisto grandinėje ir jų kontrolės. Nepaisant to, kad skaidrumas yra vienas svarbiausių Europos Komisijos ir valstybių narių maisto saugos kontrolės koncepcijos elementų, dažnai pasitaiko sukčiavimo maisto produktų srityje atvejų. Pavyzdys – skandalas dėl arklienos, parduodamos kaip jautienos. Taip yra dažniausiai dėl to, kad galima finansinė nauda sukčiavimo atveju yra didelė, o rizika įkliūti – maža. Tokie veiksmai ne tik menkina vartotojų pasitikėjimą maisto grandine, bet ir daro tiesioginį neigiamą poveikį maisto produktų sektoriui. Žemės ūkio maisto produktų sektorius yra vienas didžiausių ES ūkio sektorių, jame dirba apie 48 mln. žmonių, o apyvarta siekia 715 mlrd. eurų per metus, todėl Komisija turi imtis visų reikalingų priemonių siekiant užkardyti sukčiavimą, o kontrolės tarnybos turi geriau bendradarbiauti tarptautiniu mastu.

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − În ultimii ani, s-a acordat din ce în ce mai multă atenție problemei fraudelor din sectorul alimentar, ca urmare a cazurilor de etichetare frauduloasă a mai multor produse alimentare. Cred că recentele cazuri de fraude din sectorul alimentar au afectat încrederea consumatorilor în lanțul alimentar, având un impact negativ și asupra sectorului agroalimentar, sector-cheie al economiei UE. Consider că este necesară o definiție armonizată a fraudei alimentare la nivelul UE, că avem nevoie de crearea unei rețele europene de combatere a fraudei alimentare și de utilizarea testelor ADN pe scară mai largă, pentru a elimina orice tip de fraudă.

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − I voted for this report because it is necessary to regain consumer confidence in the single market for foods, as the agri-food sector is one of the biggest sectors in the EU economy, providing 48 million jobs and worth EUR 715 billion annually. I would like to point out the importance of inspections and the effectiveness of unannounced inspections, which should be made regular and mandatory by Member States. Additionally, there is a need for Member States to improve coordination between different health authorities, given that a lack of adequate information exchange often paves the way for dishonest actors in the supply chain.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Ce rapport d'initiative vise à tirer les leçons du scandale de l'étiquetage de la viande chevaline. J'ai déposé de nombreux amendements afin de renforcer son contenu, notamment sur la question de l'indication de l'origine de la viande dans les plats préparés. Ainsi, dans sa version finale, ce rapport demande à ce que la Commission européenne présente « des propositions législatives visant à rendre obligatoire l'indication d'origine des produits transformés à base de viande ». La Commission européenne doit maintenant agir au plus vite pour informer et rassurer les consommateurs. Il s'agit d'un très bon rapport expliquant les causes et enjeux de la fraude alimentaire, demandant un renforcement des contrôles et des sanctions, et j'ai voté en faveur de ce texte.

  Liam Aylward (ALDE), in writing. − I voted in favour of the Resolution on the food crisis, fraud in the food chain and the control thereof. This calls on the European Commission to make the prevention of food fraud an integral part of EU policy. Confidence in the Irish and European beef sectors was damaged by the horsemeat scandal which came to light in January 2013. Such fraudulent activity damages food safety, transparency and the proper functioning of the supply chain. This also damages consumer confidence and could cause instability in agricultural prices. Europol observed a rise in the number of food fraud cases and predicts that this will continue. Food fraud can involve incorrect labelling of animal species in meat, incorrect labelling of weight, using cheaper and lower quality alternatives for key ingredients, incorrectly labelling ‘use-by’ and ‘best-before’ dates, labelling food as organic which was not grown organically, and fraudulently using quality logos. The monetary gain for participation in food fraud is facilitated by large differences between practices in Member States. Therefore, given the nature of the single market, a coordinated approach involving collection and exchange of data, exchange of best practices and development of a harmonised definition of food fraud is necessary.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą. Pastaruoju metu buvo kilę net keli skandalai, susiję su maisto produktais, kurie neigiamai paveikė vartotojų pasitikėjimą ES gebėjimu kontroliuoti sukčiavimo atvejus maisto produktų srityje. Nors ES didelis dėmesys skiriamas maisto saugai, tačiau iki šiol trūksta aiškus reglamentavimo dėl sukčiavimo maisto produktų srityje. Kol kas ES galioja tik bendro pobūdžio reikalavimas, kad ženklinimas, reklama, pristatymas ir pakuotė turi neklaidinti vartotojų, nors praktiškai šios nuostatos taikymas įvairiose šalyse labai skiriasi, o šios srities kontrolės priemonių skaičius labai ribotas. Dėl šios priežasties sukčiavimas maisto produktų srityje dažniausiai nenustatomas, ypač jei nėra padarinių visuomenės sveikatai ar maisto saugai. Pritariu, kad situaciją būtina keisti, ypač nustatant sukčiavimo maisto produktų srityje sąvoką, stiprinant maisto ir veterinarijos tarnybos vaidmenį ir didinant jų išteklius, gerinant valstybių narių bendradarbiavimą su Europolu bei padidinant sankcijas už sukčiavimą.

  Erik Bánki (PPE), írásban. − Támogattam szavazatommal a jelentést, mert különösen fontosnak tartom, hogy az Európában egyre gyakrabban előforduló élelmiszer-címkézési és egyéb, az élelmiszerláncot érintő csalások problémájával foglalkozzon az Európai Parlament. A közelmúlt botrányai ugyanis komolyan megrendítették a fogyasztói bizalmat, annak ellenére, hogy maguk az élelmiszerek – hála a szigorú minőségi követelményeknek – biztonságosnak mondhatók. A fogyasztói bizalom helyreállítása érdekében a problémára minél előbb európai megoldást kell találni, és fokozni kell a tagállamok hatóságai közötti együttműködést, mivel az élelmiszerlánc napjainkban rendkívül összetett és határokon átnyúló jellegű.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Ho approvato questa proposta perché ritengo fondamentale rivolgere un'attenzione sempre maggiore alle frodi alimentari, anche alla luce dei numerosi casi di etichettature fraudolente che sono stati evidenziati negli ultimi anni. Casi eclatanti, come lo scandalo della carne equina, hanno avuto un impatto pesantemente negativo sulla fiducia dei consumatori nei confronti della catena alimentare. Occorre maggiore cooperazione tra gli Stati membri per stroncare i traffici fraudolenti di alimenti. Inoltre, sarebbe necessario aumentare le sanzioni e portarle ad almeno il doppio dei profitti economici generabili tramite la frode.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах в полза на доклада на Де Ланге относно продоволствената криза, измамите в рамките на хранителната верига и борбата срещу тях, тъй като смятам, че безопасността на храните и интересите на потребителя винаги са заемали централно място в работата на Европейския парламент като цяло.

Поради тази причина се радвам, че комисията по околна среда, обществено здраве и безопасност на храните е поела инициативата да представи доклад, в който са изложени съответните фактори, допринасящи за възникналите измами, както и възможните решения за тях.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Ho sostenuto la relazione de Lange che analizza le frodi nella catena alimentare e i relativi controlli. Condivido pienamente le posizioni contenute nel testo, soprattutto dopo l'intensa battaglia che ho combattuto in prima persona contro l'agropirateria e la contraffazione, che hanno colpito i prodotti tipici dei nostri territori e i nostri consumatori. Finalmente il Parlamento europeo chiede alla Commissione maggiore attenzione per questo fenomeno e misure più decise per contrastarlo, e per questo non posso che essere a favore dell'iniziativa.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes jame Europos Parlamentas nagrinėja sukčiavimo maisto produktų srityje problemą, įtakos jos atsiradimui turinčius veiksnius bei galimus sprendimus. Pastaraisiais metais sukčiavimo maisto produktų srityje problema patraukia vis daugiau dėmesio dėl nesąžiningo maisto produktų ženklinimo atvejų ir kitų sukčiavimo maisto produktų srityje atvejų. Tokie pavyzdžiai kaip keliams barstyti skirtos druskos naudojimas maisto produktuose, įprastų kiaušinių pardavinėjimas kaip ekologiškų bei naujausias su arkliena susijęs skandalas parodo, kad tai gali būti tęstinė arba struktūrinė problema. Be kita ko, tai taip pat daro neigiamą įtaką vartotojų pasitikėjimui maisto grandine, ir susidaro labai paradoksali padėtis: maistas yra saugesnis nei kada nors anksčiau, tačiau vartotojų pasitikėjimas yra menkas.

  Franco Bonanini (NI), per iscritto. − Sostengo col mio voto favorevole questa risoluzione, giudicandola essenziale al fine di infondere nuova fiducia nei consumatori europei nella sicurezza dei prodotti alimentari, lungo tutta la catena di approvvigionamento. Nell'attuale contesto di libertà di circolazione delle merci, il consumatore vive con apprensione le notizie riguardo il numero crescente di frodi alimentari, anche oltre i propri confini, ben consapevole che queste possano costituire una minaccia diretta per la propria salute. Tali preoccupazioni si ripercuotono negativamente sul settore agro-alimentare, dove un solo scandalo è capace di ledere l'immagine globale di questo settore chiave dell'economia europea.

Unitamente a un rafforzamento di sanzioni e controlli volti a combattere le frodi, appare non più differibile una rivisitazione organica delle attuali normative UE che fornisca maggiori informazioni ai consumatori e preveda l'obbligatorietà di un'etichettatura chiara ma esaustiva sull'origine e sulla composizione di tutti i prodotti alimentari, compresi quelli trasformati. L'obiettivo ambizioso, ma sempre più attuale, vista la crescente globalizzazione produttiva in campo alimentare, deve essere quello del raggiungimento di una tracciabilità totale della catena alimentare in tutte le fasi di produzione. Tale normativa costituirebbe una garanzia per i consumatori, oltre a premiare produttori virtuosi e prodotti di qualità, simbolo e vera e propria risorsa per l'Europa.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport d'initiative de Madame De Lange relatif à la fraude dans la chaîne alimentaire. J'ai toutefois voté différemment de mon groupe politique sur un point qui me paraît primordial, vu notamment l'actualité récente. En effet, j'ai soutenu le principe de l'obligation de l'étiquetage de l'origine de la viande dans les plats préparés, conformément aux attentes de transparence des citoyens français. Trop de scandales sanitaires nous parviennent ces derniers temps. Demander la transparence c'est normal mais il faut redoubler les contrôles sanitaires pour éviter les fraudes. Cela reste par contre entre les mains des États membres.

  Arkadiusz Tomasz Bratkowski (PPE), na piśmie. − Poparłem projekt sprawozdania podnoszącego kwestię kryzysu żywnościowego, oszustw w łańcuchu dostaw żywności oraz nadzoru nad nimi. Przemysł rolno-spożywczy jest prężnie rozwijającą się gałęzią europejskiej gospodarki zatrudniającą 48 mln obywateli. Uważam, że zagwarantowanie bezpieczeństwa żywności jest jednym z głównych priorytetów Unii Europejskiej. W tym kontekście Unia bardzo dokładnie precyzuje ramy prawne dotyczące konieczności przeprowadzania kontroli na poszczególnych etapach łańcucha dostaw żywności, brakuje natomiast jednolitej definicji oszustwa w branży spożywczej.

Niestety aktualne doświadczenia pokazują, iż coraz częściej zdarzają się przypadki podrabiania produktów spożywczych, w tym zamiany głównych składników na ich tańsze i gorsze odpowiedniki, mylnego oznakowania produktów czy oznakowania zwykłej żywności jako żywności ekologicznej. Do ostatnich oszustw na skalę europejską możemy zaliczyć skandale dotyczące sprzedaży mięsa końskiego jako wołowiny, jaj z chowu klatkowego jako jaj ekologicznych czy soli drogowej jako soli spożywczej.

W związku z powyższym Unia Europejska powinna dokonać wszelkich starań, aby zminimalizować skalę występowania oszustw w branży spożywczej. W tym celu należy zwiększyć częstotliwość niezapowiedzianych kontroli oraz inspekcji ze strony Biur Komisji ds. Żywności i Weterynarii, jak również zacieśnić współpracę na szczeblu międzynarodowym między odpowiednimi władzami krajowymi a Europolem w przypadkach dochodzeń transgranicznych.

  Jan Březina (PPE), písemně. − Na rozdíl od USA nedisponuje EU obecně uznávanou definicí podvodu v potravinářství, neboť stávající legislativní rámec EU se z převážné části zaměřuje na bezpečnost potravin. Jediné obecné vodítko lze nalézt v nařízení č. 178/2002, kterým se stanovují obecné zásady a požadavky potravinového práva, v němž je stanoveno, že označování, propagace, úprava a balení nesmí „uvádět spotřebitele v omyl“, avšak v praxi se uplatňování tohoto ustanovení mezi jednotlivými členskými státy velmi liší a počet kontrol v této oblasti je velmi nízký. V důsledku toho zůstává velká část podvodů v potravinářství neodhalena, a to zejména v těch případech, kdy nemají žádné důsledky pro veřejné zdraví či bezpečnost potravin. Je tedy obtížné zjistit stávající rozsah podvodného jednání v oblasti potravinářství v EU. Proto je třeba přijmout v rámci EU legislativu, která bude podvody v potravinářství účinně potírat, a chránit tak spotřebitele před uváděním v omyl ohledně složení výrobku a jeho vlastností.

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Recentele cazuri de fraudă din domeniul alimentar au avut un impact negativ asupra sectorului agroalimentar și au afectat profund încrederea consumatorilor. Cadrul de reglementare al UE pentru siguranța alimentară și lanțul alimentar a fost conceput pentru a oferi un grad ridicat de siguranță alimentară consumatorilor din Uniunea Europeană dar, cu toate acestea, legislația actuală este încă fragilă și nu întotdeauna fiabilă, fiind necesare, prin urmare, îmbunătățiri ale situației pe teren. De aceea sper că, prin votul de astăzi din plenul Parlamentului European, prevenirea și combaterea fraudelor din sectorul alimentar vor deveni o parte integrantă a politicii UE. Astfel vom descuraja și controla mai eficient fraudele din lanțul alimentar și vom putea restabili încrederea consumatorilor europeni. Consider că statele membre și regiunile europene ar trebui să pună la dispoziția autorităților de control resurse umane, financiare și tehnice suficiente pentru efectuarea unor controale și inspecții eficiente, în așa fel încât să se evite o sarcină administrativă suplimentară pentru IMM-uri.

De asemenea, dată fiind lipsa unui cadru legislativ european privind carnea provenită de la animale clonate, Comisia trebuie să prezinte cât mai curând posibil o propunere legislativă privind clonarea animalelor și să dezvolte o metodă de depistare și identificare a cărnii provenite de la animale clonate.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − È solo una relazione di iniziativa, quindi non ha valore legislativo, ma è la dimostrazione di quanto il Parlamento europeo sia vicino ai bisogni della gente e di quanto velocemente riesca a rispondere alle necessità sollevate dall'attualità. Infatti, è di pochi mesi fa la notizia della carne di cavallo utilizzata impropriamente in alcuni preparati e il Parlamento ha subito reagito preparando una relazione per introdurre il concetto di "frode alimentare", finora inesistente. Infatti, a meno che non ci fossero altre fattispecie (problemi alla salute pubblica, ad esempio), non c'era una base giuridica per punire la contraffazione alimentare o l'adulterazione di cibi. Mentre votavo a favore ho pensato che era ora e mi auguro che adesso la Commissione dia un seguito altrettanto rapidamente.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Deoarece transparența este o componentă cheie a abordării adoptate de Comisie și de statele membre față de controalele privind siguranța alimentară, consider că statele membre și regiunile europene trebuie să pună la dispoziția autorităților de control resurse umane, financiare și tehnice suficiente.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Compte tenu des scandales qu'ont connus certains pays européens, et notamment la France, à propos de la fraude alimentaire et du mauvais étiquetage de plats préparés à base de viande de cheval, il devenait urgent d'agir au niveau européen pour renforcer la protection des consommateurs sur le marché intérieur. L'Union européenne est donc appelée à enfin se doter d'une définition commune de la fraude alimentaire. De plus, un meilleur contrôle concernant l'étiquetage de ces produits permettrait de redonner confiance au consommateur dans le secteur agro-alimentaire. Depuis près d'un an, je soutiens un étiquetage d'origine obligatoire pour la viande utilisée comme ingrédient ainsi que pour les produits transformés à base de viande. Je me félicite de la recommandation qui a été faite en ce sens dans ce texte.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce texte, qui donne une définition de la fraude alimentaire au niveau de l’Union européenne. Alors que de nombreux scandales sanitaires ont été découverts à l’échelle européenne ces dernières années, il me paraît essentiel que l’Union se saisisse de cette problématique de fraude alimentaire. Je soutiens ainsi activement l’accroissement des sanctions afin d’arriver au moins au double des gains économiques recherchés par la fraude alimentaire. De même je partage l’idée selon laquelle l'agrément d'un exploitant du secteur alimentaire lui soit retiré en cas de récidive.

  Diane Dodds (NI), in writing. − I welcome this report and the need for a strengthening of the supply chain in order to win back confidence lost as a result of unscrupulous actions taken by those wanting to make additional profit at any cost. There should, however, also be a focus on enforcement of the current rules across all Member States. There is a responsibility incumbent on all the actors within the supply chain, including retailers, to ensure that the end product is what it says it is. It is also important to have a realistic approach to the cost of food production. Making supply chains shorter and promoting buying local produce is extremely welcome but should not be used as a tool to restrict choice or discriminate against products from other Member States. In Northern Ireland we have seen the impact of the National Dairy Council, which has effectively excluded milk from Northern Ireland being sold in the Republic of Ireland. This is unacceptable.

  Edite Estrela (S&D), por escrito. − Votei favoravelmente o relatório sobre Crise alimentar, fraudes na cadeia alimentar e respetivo controlo, por incluir disposições que preveem maior transparência na informação prestada aos consumidores, designadamente através da obrigatoriedade de rotulagem relativamente à origem da carne contida nos alimentos transformados, tais como refeições congeladas, e de sanções a aplicar às fraudes no setor alimentar.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − This report was drafted as a reaction to the horsemeat scandal, which affected Wales directly. I received a lot of correspondence from my constituents in the wake of that scandal and this report addresses many important issues which will help prevent future food fraud. The successful and growing Welsh food industry demands the highest standards, and it is in all our interests to work together across the EU to prevent criminal activity which undermines consumer confidence. Trust is essential. I voted for the report.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − A Europa foi sobressaltada por diversas vezes por casos de fraude na cadeia alimentar do que o caso da carne de cavalo é talvez, e simultaneamente, o mais emblemático e o mais recente. Estas crises refletem-se negativamente na economia europeia e põem em risco as explorações que cumprem a legislação vigente e que já sofriam a concorrência desleal dos produtos fraudulentos. Para além das questões de saúde pública e de segurança alimentar, é necessário atender-se de modo resoluto ao direito à informação dos consumidores acerca dos produtos integrantes dos alimentos que são colocados à sua disposição. A clareza da rotulagem tem um papel crucial nesse tocante. Urge, por isso, dar uma atenção crescente a esta problemática, promover a adoção de melhores práticas de controlo e de troca de informações entre Estados-Membros e refletir maduramente acerca dos modos de rastrear adequadamente a origem e o percurso dos alimentos e dos seus componentes. Conforme se verificou na questão da carne de cavalo, o esquema envolvia diversos países e agentes justificando-se uma resposta ou, pelo menos, uma atenção europeia ao problema que não se atenha ao problema num plano nacional e consiga contribuir para responder adequadamente e com firmeza a ameaças transnacionais.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. − O relatório elaborado pela colega Esther de Lange debruça-se sobre crise alimentar, fraudes na cadeia alimentar e respetivo controlo. Considero que a segurança alimentar e os interesses dos consumidores devem estar sempre no centro da nossa atenção. Nos últimos anos, em virtude dos casos de rotulagem fraudulenta dos géneros alimentícios e de outras fraudes neste sector, devemos dar especial atenção a esta matéria. São conhecidos casos como por exemplo o sal para manutenção de estradas utilizado nos géneros alimentícios, a comercialização de ovos normais como se fossem biológicos e, mais recentemente, o escândalo da carne de cavalo parecem indicar a existência de um problema persistente ou estrutural. Estes casos afetam a confiança dos consumidores. Contudo sabemos que nunca os géneros alimentícios foram tao seguros e que a probabilidade de um cidadão europeu morrer de gripe é 260 vezes maior do que a probabilidade de morrer devido a géneros alimentícios não seguros.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Nos últimos anos vieram a público vários escândalos na cadeia alimentar, desde a substituição de ingredientes-chave por outros, mais baratos, à rotulagem errónea das espécies animais, passando pela presença de contaminantes químicos, perante o falhanço de todo o quadro regulamentar e de controlo existente. São escândalos que denotam a fragilização crescente de princípios básicos de salvaguarda da saúde pública, dos direitos dos consumidores, da qualidade e segurança alimentares. Este relatório propõe a definição e o âmbito de fraude alimentar, identifica os fatores que contribuem para a sua ocorrência e as possíveis soluções no sentido de reforçar os sistemas de vigilância da UE. Propõe o desenvolvimento de um laboratório de referência da UE para a autenticidade dos produtos alimentares, entre outras medidas. Sem pôr em causa a bondade e a pertinência de algumas das medidas propostas, não basta falar de regulação e de controlo para salvaguardar os princípios básicos acima referidos. São necessárias mudanças de modelos de produção e de políticas. Estas situações são indissociáveis da crescente desregulação e liberalização das políticas agrícolas e comerciais; da complexificação e aumento da extensão das cadeias alimentares, dos modelos de produção intensiva de cariz exportador, que aniquilam a pequena e média agricultura e a produção e consumo locais. Tudo isto é ignorado pelo relatório.

  Lorenzo Fontana (EFD), per iscritto. − La relazione riguarda le frodi ed i controlli nella catena alimentare in seguito alle recenti irregolarità avvenute nel territorio UE; per questo si propone una serie di iniziative valide per contrastare il fenomeno che sembra essersi accentuato con la crisi economica. Esprimo voto favorevole al testo in quanto, tra le proposte che condivido troviamo: l'istituzione di un'équipe per contrastare il fenomeno; la richiesta che gli Stati membri si attivino per far si che le ispezioni non preannunciate costituiscano la norma (pubblicandone poi i risultati) allo scopo di ritrovare la fiducia nei consumatori. Altri aspetti positivi sono il sanzionamento delle imprese inadempienti e infine l'aumento della tracciabilità degli ingredienti dei prodotti alimentari attraverso un sistema di etichettatura chiaro e trasparente.

  Julie Girling (ECR), in writing. − Today the British Conservatives voted in favour of the de Lange Report on the food crisis and fraud in the food chain, written in light of last year’s horsemeat scandal. This report focused on the criminal activity which took place last year, the official controls, Member State cooperation and how to ameliorate this situation and prevent a recurrence. However some Members used this text as a vehicle to express their continued dissatisfaction with the compromise on country of origin labelling (COOL) for processed meats which was struck during the Food Information for Consumers negotiations, despite the fact that the Commission was due to come forward with a report on its feasibility imminently. This report was published this December following the vote in ENVI, but ahead of this plenary vote. It is for this reason that we abstained on paragraph 41, as the objective of this paragraph has now been achieved.

  Françoise Grossetête (PPE), par écrit. – J'ai voté en faveur de ce rapport afin de lutter plus efficacement contre la fraude dans la chaîne alimentaire. Les récents scandales alimentaires comme celui de la viande de cheval dans des lasagnes au bœuf ont en effet porté préjudice à la confiance des consommateurs dans les contrôles et la traçabilité de nos produits. Le rapport demande de renforcer les sanctions pénales contre de telles pratiques. Enfin, j'ai soutenu l'obligation d'indiquer l'origine des produits transformés à base de viande, qui n'entraîne pas de charges administratives excessives pour les opérateurs. Cette précision renforcera la confiance des consommateurs par une meilleure information. Cette mention d'origine sur les étiquettes leur permettra de faire une démarche d'achat citoyenne liée à des exigences relatives à la qualité, à la sécurité sanitaire mais aussi à l'ancrage territorial. Ces dispositions ont été adoptées aujourd'hui.

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – Si l’affaire de la viande de cheval a eu un mérite, c’est celui de mettre en lumière l’existence de failles dans un dispositif européen complexe de production agro-alimentaire qui touche directement la santé de nos consommateurs, partout en Europe. En soutenant ce rapport d’initiative, j’appelle ainsi au renforcement du cadre législatif du système agroalimentaire européen, notamment en demandant que l'étiquetage de l'origine de la viande utilisée dans les plats cuisinés soit obligatoire. En outre, les cas de fraude devraient être sévèrement sanctionnés, notamment en faisant payer une amende équivalente au double du profit recherché par les fraudeurs et en aggravant les peines dans les cas où les victimes affectées seraient des nourrissons ou des personnes vulnérables.

  Brice Hortefeux (PPE), par écrit. – Alarmé par la succession de scandales alimentaires qui ont alimenté l’actualité l’année dernière, le Parlement européen a adressé une feuille de route à la Commission européenne et aux États membres pour que de telles pratiques ne se reproduisent plus. Alors que l’UE s’efforce de renforcer la sécurité alimentaire par des séries de mesures parfois perçues comme contraignantes par les citoyens et que cette sécurité n’a jamais été aussi élevée, ces fraudes et manipulations ont largement contribué à décrédibiliser les actions européennes et à saper la confiance des consommateurs. C’est pourquoi, j’appelle la Commission et les autorités nationales à renforcer les contrôles et à sanctionner davantage les fraudeurs qui n’hésitent pas à spéculer sur la santé des citoyens. Enfin, je plaide pour que la Commission fasse au plus vite des propositions sur l’étiquetage de l’origine des viandes dans les plats préparés qui sont parfois de piètre qualité afin que le citoyen soit pleinement informé de la qualité des produits qu’il consomme. Ne laissons pas courir l’idée que l’UE est uniquement un marché incontrôlé, abandonné aux mains d’une poignée d’irresponsables et de fraudeurs.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau pasiūlymui, kadangi sukčiavimo maisto produktų srityje problema patraukia vis daugiau dėmesio dėl nesąžiningo maisto produktų ženklinimo atvejų ir kitų sukčiavimo maisto produktų srityje atvejų, darančių įtaką ES maisto grandinei, pvz., keliams barstyti skirtos druskos naudojimas maisto produktuose, įprastų kiaušinių pardavinėjimas kaip ekologiškų bei naujausias su arkliena susijęs skandalas. Šie sukčiavimo maisto produktų srityje atvejai jau padarė neigiamą įtaką vartotojų pasitikėjimui maisto grandine. Kol kas ES galioja tik bendro pobūdžio reikalavimas, kad ženklinimas, reklama, pristatymas ir pakuotė turi neklaidinti vartotojų, nors praktiškai šios nuostatos taikymas įvairiose labai skiriasi, o šios srities kontrolės priemonių skaičius labai ribotas. Todėl sukčiavimas maisto produktų srityje dažniausiai nenustatomas, ypač jei nėra padarinių visuomenės sveikatai ar maisto saugai. Taip pat dėl to labai sunku nustatyti esamą sukčiavimo maisto produktų srityje mastą Europos Sąjungoje. Situaciją būtina keisti, ypač nustatant sukčiavimo maisto produktų srityje sąvoką, stiprinant maisto ir veterinarijos tarnybų vaidmenį ir didinant jų išteklius, gerinant valstybių narių bendradarbiavimą bei padidinant sankcijas už tokio pobūdžio sukčiavimą.

  Iñaki Irazabalbeitia Fernández (Verts/ALE), in writing. − I think this is not a bad report and can help not to reproduce episodes such as that of horsemeat. It has some points worth noting: suggests reviewing rules for intermediary labelling and reviewing traders; proposes to increase sanctions to at least double the amount of the economic advances sought through the food fraud and to withdraw registrations of food business operators in case of recidivism. That is why I voted in favour.

  Jarosław Kalinowski (PPE), na piśmie. − Jednym z głównych celów, dla których wszyscy razem pracujemy, jest zapewnienie obywatelom Europy życia w zdrowiu i dobrobycie. Dlatego też nasi rolnicy i przedsiębiorcy muszą spełniać wysokie normy dotyczące hodowli, uprawy oraz produkcji żywności. Coraz to nowe ograniczenia, certyfikaty lub wymogi są pewnego rodzaju utrudnieniem, ale również sprawiają, że produkty europejskie są znane na całym świecie, jako te cieszące się niezwykłą renomą. W obliczu afer żywnościowych ostatnich lat możemy stwierdzić, że czeka nas jeszcze sporo pracy w zakresie legislacji. Oszustwa w przemyśle spożywczym szkodzą zarówno konsumentom, którzy płacą za podrobione towary oraz narażają swoje zdrowie, jak i producentom, którzy starają się spełniać wymogi i dbać o jakość, a ich renoma jest bezprawnie niszczona.

  Elisabeth Köstinger (PPE), schriftlich. − Ich befürworte diesen Bericht, da Nahrungsmittelsicherheit eine derart wichtige Rolle spielt wie nie zuvor. Der Verbraucher muss geschützt und Lebensmittelbetrug verhindert werden. Die europäischen Bürger dürfen das Vertrauen in Agrar- und Lebensmittelerzeugnisse nicht verlieren, deswegen muss jede Maßnahme in diese Richtung unterstützt werden.

  Béla Kovács (NI), írásban. − A való világ lekörözi a jogalkotó fantáziáját. Meg az átlag vásárlóét is. És nem a kínai műtojás a legnagyobb trükk. Ma már gyakorlatilag vegyiparrá silányult az élelmiszeripar. Művilágunk műételeit médiaműsorokkal népszerűsítik. Egykori takarmányokból és ipari hulladékokból ma reformételek készülnek, szárazkenyérből csillogó dzsemek, tapétaragasztóból felvágottak és sorolhatnám. És ez még nem a csalás kategóriája, ezek engedélyezett technológiák és anyagok. A jelentés előrelépést jelent. De nagyon hátulról. Aki teheti, alaposan nézze meg, hogy mit vásárol. "Amit eszel, azzá leszel".

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Al fine di tutelare la salute dei cittadini e garantire la qualità dei prodotti che arrivano sulle tavole dei consumatori, si è deciso di incrementare l'azione europea di contrasto alle frodi alimentari. È stato chiesto di dare una definizione comune di frode alimentare e di rafforzare le ispezioni dei prodotti, nonché di potenziare i programmi antifrode e introdurre maggiori sanzioni, soprattutto nel caso di una frode che mette a rischio la salute dei cittadini. A ciò si aggiunge una proposta di legge che prevede l'obbligo dell'etichettatura di carne e pesce, con l'indicazione del paese d'origine, e l'obbligo per gli operatori del settore alimentare di segnalare comportamenti fraudolenti, a garanzia di una maggiore tutela dei consumatori e dei produttori.

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Salut inițiativa acestui raport. Cazurile de fraudă din sectorul alimentar sunt poate printre cele mai greu de sesizat și de sancționat, afectând un număr foarte mare de persoane. Există o serie de provocări pentru care instituțiile europene trebuie să găsească soluții. De exemplu, lanțurile de aprovizionare lungi și complexe, care facilitează cazurile frauduloase și închiderea întreprinderilor care, mai apoi, sunt deschise în alte state membre, fără ca statul respectiv să fie sesizat, din lipsă de schimb de informații, sunt doar câteva dintre provocări. Oficiul Alimentar și Veterinar al Comisiei nu are competențele necesare pentru a putea face față tuturor neregularităților din sectorul alimentar. Astfel, o echipă nouă, specializată în combaterea fraudelor din sectorul alimentar, trebuie înființată.

  Ivana Maletić (PPE), napisan. − Sprječavanje prevara s hranom izuzetno je važno jer je riječ o zdravlju i sigurnosti ljudi. Prevare s hranom ozbiljno narušavaju i povjerenje potrošača, sigurnost hrane, funkcioniranje prehrambenog lanca i stabilnost cijena u poljoprivredi. Različite su vrste prevara s hranom, od zamjene ključnih sastojaka jeftinijim i manje kvalitetnim, preko pogrešnog označavanje životinjskih vrsta koje su korištene za proizvodnju, do primjera poput označavanja ribe iz uzgoja kao ribe iz slobodnog ulova te stavljanja hrane kojoj je istekao rok na tržište.

U cilju sprječavanja prevara ove vrste u izvješću se od svih država članica traži da osiguraju dodatne administrativne i tehničke kapacitete za provedbu inspekcija te da potiču istraživačke i razvojne programe za razvoj i provedbu tehnologija i metoda za otkrivanje prevara s hranom. U Hrvatskoj je provedeno istraživanje o kvaliteti ekstra djevičanskog maslinovog ulja koje je pokazalo da je tek svako četvrto ulje iz trgovine uistinu one kvalitete koja je navedena na deklaraciji. Hrvatska se susrela s konjskim mesom umjesto goveđeg, s otkrivanjem lažnih deklaracija na hrani i drugim prevarama. Nažalost ovakve su pojave karakteristične za sve zemlje stoga je važno i s europske razine što snažnije utjecati na suzbijanje prevara i zaštitu potrošača, zbog čega podržavam ovo izvješće.

  David Martin (S&D), in writing. − I voted in favour of this report because, as the horsemeat scandal showed last year, there is a dire need to tighten legislation on food supply networks across the EU. I support the report and improvements in this field because it will improve quality for consumers and also improve animal welfare standards.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL), písemně. − Nejen jako poslanec, ale i jako lékař sleduji intenzivně témata týkající se právě podvodů v potravinovém řetězci. Pokládám za potřebné si zejména připomenout, že v případě těchto podvodů jde o záležitosti, kdy může být ohroženo lidské zdraví i přímo lidský život. Jedná se o klamání konečného spotřebitele, jehož důvěra pak samozřejmě logicky klesá. Nedávné kauzy, jakou byl třeba závažný případ s metylalkoholem, záměrná záměna koňského masa za hovězí nebo obsah různých nadlimitních množství reziduí v potravinách, ukazují potřebu se touto oblastí pečlivě zabývat. Stejně jako v jiných případech se uvedená problematika nedotýká pouze jednoho státu, ale přesahuje hranice. V této souvislosti tak nabývá na významu efektivně nastavená mezinárodní spolupráce, včasná informovanost i důraz na kvalitně nastavený systém související s prokazováním původu zboží. Předložený návrh může pomoci při ochraně spotřebitelů.

  Barbara Matera (PPE), per iscritto. − Negli ultimi anni, le ripetute frodi alimentari, frutto di etichettature fraudolente degli alimenti, hanno portato i cittadini europei alla totale sfiducia nella sicurezza alimentare. Come indica il mio collega, i prodotti maggiormente a rischio sono l'olio d'oliva, il pescato ed i prodotti biologici, tutti alimenti di largo consumo. In particolare, queste frodi hanno comportato un indebolimento della competitività di aziende agricole esemplari, come quelle del Sud Italia, che da generazioni basano la loro attività su prodotti sinonimo di qualità e trasparenza. Grazie a questa relazione, si rafforzeranno i controlli su tutta la catena distributiva: dai prodotti ai commercianti, fino a risalire alle imprese che producono le materie prime. In questo modo si cercherà di riconquistare la fiducia del consumatore, scoraggiato dai troppi scandali alimentari avvenuti. Questi i motivi che mi hanno spinto a votare a favore della relazione, per supportare e dare voce a tutti i cittadini che, come me, si sono sentiti ingannati da queste false etichettature, sostituzioni e contraffazioni.

  Erminia Mazzoni (PPE), per iscritto. − Ho sostenuto con il mio voto il rapporto De Lange, adottato a larga maggioranza dall'Aula del Parlamento europeo. Negli ultimi mesi una serie di scandali nel settore alimentare hanno determinato la necessità di imporre sanzioni più dure nei confronti di chi commette frodi alimentari, a scapito non solo dei consumatori ma anche dei produttori onesti. Oltre alla nota frode legata alla carne di cavallo, commercializzata come carne bovina, mi sono occupata, in qualità di presidente della commissione petizioni, anche della carne di coniglio. Ho, infatti, ricevuto da parte dell'associazione di categoria italiana ANLAC una segnalazione riguardante l'esistenza di un mercato parallelo di importazione in Italia di conigli, provenienti in particolare dalla Cina. Tale filiera commerciale utilizzerebbe alcuni Paesi comunitari come la Spagna e l'Ungheria come basi per una triangolazione commerciale. I conigli importati illegalmente, contenenti spesso sostanze antibiotiche, verrebbero poi venduti in Italia e nell'Unione europea come prodotti d'origine italiana, all'insaputa dei consumatori italiani ed europei. Se ciò fosse vero, si tratterebbe di un danno inaccettabile nei confronti di consumatori e produttori: l'UE ha il dover di investigare e intervenire.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Après le scandale des lasagnes frauduleusement intitulées, ce rapport s’attaque à la fraude alimentaire. Il propose de lutter à l’échelle européenne en arrêtant une définition harmonisée de la fraude alimentaire et en mettant en réseau les organes de lutte. Il invite les États à se doter de polices spécialisées et à renforcer les sanctions. Il dénonce l’austérité dans les budgets des autorités de contrôle. Il prône un étiquetage favorisant les circuits courts et la vente directe. Il défend l’étiquetage obligatoire de la viande utilisée dans des préparations. J’approuve ces propositions. Même si ce rapport reste prisonnier de l’UE. Il pleurniche contre la Commission qui n’a pas proposé dans les délais les règlements prévoyant l’étiquetage obligatoire de la provenance des viandes ovines, caprines et de volaille. Ces jérémiades visent à masquer que le Parlement n’a pas le pouvoir de les proposer à la place de la Commission défaillante. Je vote pour, afin de soutenir les avancées contenues dans ce rapport.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A segurança alimentar e os interesses dos consumidores sempre estiveram no centro dos trabalhos da Comissão do Ambiente, da Saúde Pública e da Segurança Alimentar e do Parlamento Europeu em geral. Acresce que a questão da fraude no setor alimentar – tema distinto, ainda que conexo – tem atraído cada vez mais atenção nos últimos anos em virtude dos casos de rotulagem fraudulenta dos géneros alimentícios e de outras fraudes neste setor que têm afetado a cadeia alimentar da UE. Estes casos têm vindo a afetar de forma acentuada a confiança da generalidade dos consumidores. A UE tem que criar mecanismos que permitam detetar este tipo de fraude de forma a reconquistar a confiança da generalidade dos consumidores na cadeia alimentar. Daí o meu voto favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor del presente informe debido a que trata de impulsar la mejora de los sistemas de control de fraudes en la cadena alimentaria. Son numerosos los escándalos que se han producido en la Unión Europea a lo largo de los últimos años en el sector alimentario debido a la escasa existencia de sistemas de control adecuados. Estos sistemas de control no han sido dotados de recursos suficientes, especialmente cuando las empresas del sector agroalimentario han crecido en tamaño, complejidad y diversificación de componentes de los productos que salen al mercado. Para impedir este tipo de fraudes que ponen en peligro la salud de los ciudadanos europeos es necesario garantizar la homogeneidad de los sistemas de control, y es por esto por lo que he votado a favor del presente informe.

  Miroslav Mikolášik (PPE), písomne − Európsky potravinársky sektor s ročnou hodnotou vo výške 715 miliárd eur prináša každodenne na stôl potraviny pre 500 miliónov európskych občanov, ktorí si zasluhujú vysoko kvalitné a bezpečné potraviny. Žiaľ, týmto sektorom v posledných rokoch otriasli mnohé závažné škandály, ktoré naštrbili dôveru spotrebiteľov v európsky agropriemysel. Považujem za absolútne neprípustné, aby sa v EÚ objavovali prípady závažných potravinových podvodov, napríklad označovanie konského mäsa za hovädzie, používanie tukov s dioxínmi alebo inými škodlivými látkami pri výrobe krmív, nesprávne označovanie mäsových a rybích výrobkov, zamieňanie cestárskej a potravinovej soli, falšovanie záručnej lehoty alebo opätovné zmrazovanie mäsa a iné. Presadzovanie relatívne podrobného potravinového práva preto musí byť posilnené zvýšením pravidelných neohlásených inšpekcií vo všetkých stupňoch výrobného a distribučného reťazca. V prípade konštatovania porušenia treba konať rázne a ukladať primerane vysoké pokuty. Z uvedených dôvodov hlasujem za správu o potravinovej kríze a podvodoch v potravinovom reťazci.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − It is sad that food fraud is becoming a common occurrence. Member States must take urgent action to implement better and more frequent controls in the food chain and must apply appropriate penalties in order to safeguard public health and restore consumer confidence. I supported the rapporteur.

  Claudio Morganti (EFD), per iscritto. − Come ho già sottolineato stamattina nel mio intervento sul Programma europeo per i consumatori, le frodi alimentari rappresentano una delle questioni più importanti ancora da risolvere. Tutti i tipi di truffe sono sicuramente deprecabili, ma in questo caso abbiamo un'aggravante non da poco, dovuta al fatto che qui possiamo avere conseguenze pericolose anche dal punto di vista della salute umana. Il modo migliore per combattere questo fenomeno sarebbe, da un lato, avere controlli maggiormente frequenti e approfonditi e, dall'altro, prevedere misure legislative che lo possano adeguatamente contrastare.

Alla base di tutto vi deve essere anche in questo settore la necessità di arrivare a una vera tracciabilità di filiera, dall'origine al consumatore, per prevenire i continui aggiramenti di regole troppo permissive, che lasciano spazio a numerosi comportamenti fraudolenti. L'Italia lotta da tempo per tutelare la propria produzione ma spesso si è trovata sola in Europa a combattere una battaglia che va ben oltre i confini anche del nostro Continente. Il nostro Paese è forse quello che più ha da perdere da questo fenomeno, ma credo che sia una questione che fondamentalmente debba riguardare tutta Europa, perché il danno lo subiscono alla fine anche i consumatori di tutti gli altri Paesi.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Vienas esminių ES maisto saugos politikos principų – vartotojų saugos, tinkamo informavimo ir produktų atsekamumo kontrolė. Išties pastarieji įvykiai rodo, jog ne visuomet pavyksta užtikrinti, jog galutinis vartotojas gauna tai, ką perskaito etiketėje. Todėl pritariu kontrolės sistemos griežtinimui ir geresniam tokios kontrolės koordinavimui bei raginu Komisiją greičiau nustatyti priemones, leisiančias glaudžiau bendradarbiauti valstybių narių kompetentingoms institucijoms, užkertant kelią tokiems sukčiavimo atvejams.

  Katarína Neveďalová (S&D), písomne − Potravinová bezpečnosť a záujmy spotrebiteľov a verejné zdravie a bezpečnosť potravín ako celok vždy stáli v centre pozornosti EÚ. Prípady, ako bolo používanie cestárskej soli v poľských potravinách alebo nedávny škandál s konským mäsom, poukazujú na pretrvávajúci štrukturálny problém. Potravinové podvody sa negatívne prejavujú na dôvere spotrebiteľov v potravinové reťazce a distribútorov. Potraviny sú v súčasnosti bezpečnejšie než kedykoľvek predtým, napriek tomu dôvera spotrebiteľov sa stále znižuje. EÚ nedisponuje všeobecne uznávaným vymedzením pojmu potravinového podvodu, keďže súčasná legislatíva EÚ sa zameriava hlavne na potravinovú bezpečnosť. Preto je ťažké určiť súčasný rozsah potravinového podvodu v EÚ, hoci je podľa viacerých zdrojov čoraz väčší. K najčastejším potravinovým podvodom patrí falšovanie, náhrada, manipulácia alebo napodobovanie. Medzi najviac ohrozené výrobky patria ryby, olej a biopotraviny. Je preto potrebné zriadenie siete boja proti potravinovým podvodom, ďalej je nutné jasne vymedziť pojem „potravinový podvod“. Doteraz platilo, že označovanie pôvodu sa týkalo iba čerstvého mäsa, avšak v záujme bezpečnosti by takéto označovanie malo platiť aj pre spracované potraviny. Potravinové podvody sú čoraz častejšie, členské štáty preto musia zakročiť čím skôr. Kontroly musia byť účinnejšie a častejšie, zároveň podvody na potravinách musia byť adekvátne potrestané. Ich hlavným cieľom je zabezpečenie verejného zdravia a obnova dôvery spotrebiteľov.

  James Nicholson (ECR), in writing. − Agriculture, perhaps more than other sector, is heavily reliant on consumer trust to be successful. It is unfortunate that it took the hugely damaging horsemeat scandal to try and get to grips with fraud in the food chain. To this end, the report makes several useful recommendations, including: extending the Food and Veterinary Office’s role in auditing the food chain to cover fraud, and improved self-regulation by the industry. Moreover the report states that inspections should remain in the preserve of local public authorities rather than economic operators, as this approach enhances communications and compliance with controls. I am however concerned to avoid establishing additional bureaucratic and costly bodies that will have little impact on consumer confidence. Instead we ought to strengthen existing bodies, ensuring there are greater deterrents for food fraud. For instance, one year on from when the horsemeat scandal broke in Northern Ireland, there have still been no prosecutions – a totally unacceptable situation given the damage done to the local agricultural sector. Only when people are 100% confident that ‘what is on the can is in the can,’ will we be able to say that consumer trust in the food chain has been restored.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), în scris. − Am votat în favoarea raportului și apreciez că textul aprobat astăzi constituie un semnal puternic adresat celor care - sub o formă sau alta - sunt implicați sau tentați să profite de lacunele legislative pentru a se implica în astfel de fraude. De asemenea, raportul reprezintă un îndemn la adresa Comisiei, care trebuie să țină cont obligatoriu de aspectele semnalate și de propunerile formulate.

  Franz Obermayr (NI), schriftlich. − Viele von uns EU-Bürgern haben mittlerweile ein unsicheres Gefühl in puncto Lebensmittel. Dabei ist es nicht unbedingt die Frage einer wirklichen Gesundheitsgefährdung, formell ist es in der EU 250-mal wahrscheinlicher, an einer Grippeerkrankung zu sterben als durch ein unsicheres Lebensmittel. Es ist vielmehr das Gefühl, dass wir hereingelegt werden und etwas anderes vorgesetzt bekommen als das, was wir wollten. Dabei sind es oft Bio-Lebensmittel, Fisch, Olivenöl, Wein etc., wo wir laut Studien am häufigsten betrogen werden. Der Bericht schlägt vor, dass der Fokus der Lebensmittel leicht verändert wird. Neben der Kommission sollen auch die Mitgliedsstaaten mehr Gewicht auf die Kontrolle der Lebensmittel legen, insbesondere im Hinblick auf Betrugsfälle in der Lieferkette und nicht nur auf die reine Sicherheit der Lebensmittel. Dazu benötigen wir erstens eine gute (rechtliche) Definition, was ein Lebensmittelbetrug ist – die fehlt in der EU. Zweitens wird eine Erhöhung der Kontrollressourcen und eine verstärkte Zusammenarbeit der Mitgliedstaaten mit Europol angestrebt sowie drittens eine Vermehrung der amtlichen Kontrollen. Da keine dieser Punkte für sich schadhaft sein kann, sondern eher nützlich und hier wirklich etwas passieren muss, habe ich für den Bericht gestimmt.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), na piśmie. − Przypadki stwierdzenia obecności koniny w mięsie sprzedawanym jako wołowina na rynku europejskim dowodzą istnienia braków w systemie kontroli żywności oraz nierzetelności producentów i dystrybutorów produktów spożywczych. Musimy dać jasny odpór tego typu zachowaniom. Zbyt dużo inwestujemy w europejskie rolnictwo, dopilnowując, by rolnicy i przetwórcy spełniali wyśrubowane standardy jakości, aby potem zaufanie do naszego sektora spożywczego spadało poprzez nieuczciwe praktyki handlowców poszukujących zysku za wszelką cenę.

Opowiadam się za tym, by uczynić łańcuch żywnościowy w UE bardziej transparentnym, uwzględniając potrzebę zmian legislacyjnych w kierunku podwyższonej identyfikowalności produktów i ich składników, tak aby konsument miał jasność, skąd naprawdę pochodzi żywność, którą nabywa. Będzie się to wiązało z przeglądem sposobów znakowania produktów spożywczych. Konieczne są też częstsze, wyrywkowe kontrole w łańcuchu żywnościowym, na różnych jego etapach, uwzględniając transnarodowy charakter tego procesu. Z jednej strony musimy więc postarać się o ujednolicenie przepisów dotyczących kontroli pomiędzy państwami członkowskimi oraz zapewnienie sprawnego obiegu informacji. Z drugiej zaś, postuluję centralizację agencji zajmujących się bezpieczeństwem żywności w obrębie każdego państwa członkowskiego, aby jasno zdefiniować ich zakres obowiązków oraz usprawnić ich funkcjonowanie. Ponadto uważam, że przedmiotowy kryzys jest świetną okazją, by bliżej przyjrzeć się zaletom krótkich, lokalnych łańcuchów produkcji. Z tych powodów w pełni popieram przedłożone sprawozdanie.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Ces dernières années, des scandales relatifs à la fraude alimentaire ont impacté la confiance des consommateurs. Le Parlement européen a donc décidé de s’emparer de cette question. Le rapport invite les États membres et la Commission européenne à élargir leurs politiques et leurs contrôles à la fraude alimentaire. Le texte propose pour la première fois une définition de la fraude alimentaire afin de mieux pouvoir l'identifier. Il propose également de relever les sanctions en cas de fraude et de retirer l'agrément d'un exploitant récidiviste. Ce rapport apporte des éléments très intéressants pour lutter contre la fraude alimentaire et j'ai donc décidé de voter en faveur.

  Ivari Padar (S&D), kirjalikult. − Usalduse kadu kogu toiduahelas ja selle kontrollimises on äärmiselt kahetsusväärne. Euroopa Liit ja liikmesriigid on aastaid tegelenud usalduse loomisega – me ei saa ju ilma selleta rakendada ühisturgu.

Viimaste aegade toiduga seotud skandaalid kutsuvad üles tegelema toidupettustega ning seepärast on käesolev resolutsioon ääretult tähtis. Toidupettus tuleb määratleda vastavas õigusraamistikus ning tuleb tegeleda ka rakendatavate sanktsioonidega. Situatsioonid, nagu nn hobuseliha pettus, peavad olema toiduahelas välistatud.

Euroopa Parlament peab olema proaktiivne jõud Euroopa kodanike huvide eest seismisel. Me peame olema see institutsioon, kes taastab kodanike usu Euroopa kvaliteeti ja ohutusse. Usun, et see on valdkond millega edasitegelemine on ka järgmise parlamendi üks olulisemaid punkte.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šį pranešimą.

Manau, kad sukčiavimo maisto produktų srityje prevencija turi būti neatsiejama ES politikos dalimi, kadangi toks sukčiavimas padarė neigiamą įtaką vartotojų pasitikėjimui maisto grandinėje.

Siekiant užtikrinti tinkamą vartotojų apsaugą ir atgauti jų pasitikėjimą bendrąja maisto rinka, vartotojai turi žinoti, iš kur kilęs jų perkamas maistas.

Kovojant su šiuo sukčiavimu daugiau dėmesio reikėtų skirti geresniam sudedamųjų dalių ir produktų atsekamumui visoje maisto grandinėje. Būtina nustatyti griežtesnį iš trečiųjų šalių importuojamų prekių tikrinimą. Manau, kad turėtų būti sukurta speciali grupė, tirianti tokius sukčiavimo atvejus, vykdanti patikrinimus be išankstinio pranešimo. Visoje ES turi būti skatinama kurti privačiojo sektoriaus kovos su sukčiavimu programas.

Pažymėtina, kad ekonominę sukčiavimo naudą dar labiau sustiprina palyginti mažos baudos ir dideli valstybėse narėse galiojančios tvarkos skirtumai taip pat griežtos taupymo priemonės. Dėl to siekiant palengvinti veiksmingą kovą su sukčiavimu maisto tiekimo grandinėje, būtina aiški, teisiškai galiojanti, ES mastu taikytina sukčiavimo maisto srityje apibrėžtis.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − La relazione del collega De Lange sulla "crisi alimentare, frode nella catena alimentare e relativi controlli" definisce l'elenco dei prodotti alimentari più soggetti a contraffazione e delinea eventuali misure da intraprendere al fine di tutelare aziende e consumatori per garantire la sicurezza alimentare. L'UE non dispone di un quadro legislativo particolare sulla frode alimentare, concentrandosi piuttosto sulla tutela dei consumatori e, di conseguenza, i controlli relativi sono minori di quanto dovrebbero essere. Con questo testo si vuole quindi porre l'attenzione su quei prodotti più a rischio, come olio d'oliva, pesce, latte e prodotti biologici, nell'acquisto dei quali il consumatore è chiamato a prestare più attenzione.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Η παρούσα έκθεση, την οποία και υποστήριξα, δεν καταπιάνεται μόνο με την ασφάλεια των τροφίμων και τα συμφέροντα των καταναλωτών, ζήτημα το οποίο έτσι κι αλλιώς βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η έμφαση αυτή την φορά δίνεται στο ζήτημα της απάτης στον τομέα των τροφίμων ως αποτέλεσμα των περιπτώσεων ψευδούς επισήμανσης και άλλων περιπτώσεων απάτης που έχουν επηρεάσει την αλυσίδα τροφίμων της ΕΕ. Το αλάτι στρώσης οδοστρώματος που χρησιμοποιείται σε τρόφιμα και η ψευδής αναγραφή βιολογικών προϊόντων, αποτελούν μόνο δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα για τα οποία η έκθεση προτείνει την βαθύτερη διερεύνηση του ζητήματος της απάτης στον τομέα των τροφίμων καταλήγοντας μεταξύ άλλων στην ανάγκη να δοθεί ορισμός σχετικά με το τι συνιστά απάτη στον τομέα των τροφίμων, να ενισχυθεί ο ρόλος του ΓΤΚΘ στον εντοπισμό περιπτώσεων απάτης στον τομέα των τροφίμων, να αυξηθεί η συνεργασία των κρατών μελών μέσω της Eυρωπόλ καθώς και στην ανάγκη να επιβάλλονται κυρώσεις τουλάχιστον στο διπλάσιο του ποσού του οικονομικού οφέλους που επιδιώκεται μέσω της απάτης στον τομέα των τροφίμων.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − A segurança alimentar e os interesses dos consumidores sempre estiveram no centro dos trabalhos da Comissão do Ambiente, da Saúde Pública e da Segurança Alimentar e do Parlamento Europeu em geral. A questão da fraude no setor alimentar – tema distinto, ainda que conexo – tem atraído cada vez mais atenção nos últimos anos, em virtude dos casos de rotulagem fraudulenta dos géneros alimentícios e de outras fraudes neste setor que têm afetado a cadeia alimentar da UE e ameaçado a saúde dos consumidores. Por estes motivos, a Comissão do Ambiente, da Saúde Pública e da Segurança Alimentar decidiu apresentar um relatório de iniciativa sobre a questão da fraude no setor alimentar e, mais concretamente, sobre a sua definição e âmbito de aplicação, os fatores que contribuem para a sua ocorrência e as soluções possíveis. Votei favoravelmente o presente relatório por concordar com as suas preocupações, designadamente no que se refere à proposta de duplicação das sanções, para evitar a vantagem económica resultante da fraude no setor alimentar e, em caso de reincidência, a proposta de anulação dos registos dos operadores dessas empresas do setor alimentar.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − Approvo la relazione.

  Alojz Peterle (PPE), pisno. − Evropska zveza nima splošno sprejete opredelitve goljufij s hrano. Pozdravil sem predlog, ki bi goljufije v zvezi s hrano zmanjšale s tem, da bodo morale države članice tesneje sodelovati z Europolom, med njimi ter pristojni organi bodo morali bolj nadzirati zasebne nadzorne organe, ki prevzemajo določene naloge nadzora.

  Mario Pirillo (S&D), per iscritto. − Gli scandali alimentari, da ultimo quello della carne di cavallo, hanno fortemente leso la fiducia dei consumatori verso uno dei settori chiave dell'economia europea: quello agroalimentare. Per prevenire ulteriori casi, è in primo luogo necessario dare una definizione armonizzata di "frode alimentare" ad oggi ancora inesistente a livello europeo. Occorrerà, inoltre, rafforzare gli strumenti di controllo previsti nella modifica del regolamento (CE) n. 882/2004 di cui sono relatore, prevedendo, altresì, la creazione di un'Autorità europea delle frodi. Sarebbe, infine, opportuno inasprire le sanzioni previste nei confronti di chi commette frodi nella catena alimentare. Gli Stati membri devono, dunque, intraprendere azioni volte alla realizzazione di una strategia coordinata a livello europeo in ambito di frode alimentare, al fine di tutelare la salute pubblica dei consumatori.

  Mitro Repo (S&D), kirjallinen. − Ӓänestin äsken tämän tärkeän mietinnön puolesta. On hyvä, että elintarvikeskandaalien ryvettämä EU etsii keinoja, miten palauttaa kuluttajien usko elintarvikemarkkinoihin. Olen tyytyväinen siihen, että EU pyrkii tarkentamaan lainsäädäntöä etenkin petosten osalta, sillä tällä hetkellä elintarvikeketjun petokset johtavat vain harvoin oikeudellisiin toimiin ja rangaistuksiin. Tämä on häpeä, sillä elintarvikeketjun petoksista kärsivät usein heikommassa asemassa olevat kuluttajat. Näillä kuluttajilla ei usein ole riittävästi tietoa ja taitoja erottaa terveellinen ja turvallinen ruoka vaarallisesta. Lisäksi heillä on usein heikompi taloudellinen tilanne, jonka vuoksi he ovat halukkaita ostamaan edullisempia elintarvikkeita. Tästä syystä kannatan lämpimästi kollega de Langen mietintöä ja sen ajatusta siitä, että elintarvikeketjun petoksiin on puututtava aiempaa tiukemmin.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour. This report was decided upon as a reaction to the horsemeat scandal, and to numerous other cases of fraudulent food labelling and other food frauds which impacted the EU food chain, such as the marketing of battery cage eggs as organic eggs, road salt in foods etc. Different types of food fraud include adulteration, substitution, tampering and counterfeiting. The economic gain of fraud is further enhanced by the often ineffective sanction regime due to relatively low sanctions and large differences between Member States’ practices. We have tabled amendments e.g. regarding country of origin labelling (the wording in the ENVI report weakens our amendments, but we agreed in the light of the overall compromises), mislabelling of fish species, shorter food chains, the necessity of action by Member States in order to address issues raised by the FVO, the importance of official controls, which can never be replaced by industry-driven initiatives, the responsibilities of retailers, the need for establishing unannounced inspections as standard inspections, and the need to publish inspection results, e.g. in the form of a rating system. Our amendments were almost all adopted.

  Licia Ronzulli (PPE), per iscritto. − I recenti casi di frode alimentare, come quella della vendita di carne di cavallo spacciata per manzo, dimostrano che l'UE deve rafforzare i controlli e rivedere sia il funzionamento della catena di produzione, sia la legislazione di etichettatura alimentare. È preoccupante notare come sia costante l'aumento dei casi di frode alimentare che sfruttano la debolezze di una catena di produzione sempre più complessa e transfrontaliera.

  Oreste Rossi (PPE), per iscritto. − La sicurezza alimentare e gli interessi dei consumatori sono sempre stati al centro dei lavori della commissione ENVI e del Parlamento europeo. A questi aspetti è venuta ad aggiungersi la questione (correlata ma distinta) della frode alimentare, a cui è stata rivolta un'attenzione sempre maggiore negli ultimi anni a seguito dei casi di etichettatura fraudolenta degli alimenti e di altre frodi alimentari che hanno avuto ripercussioni sulla catena alimentare dell'UE. Esempi come quello del sale per il disgelo stradale utilizzato negli alimenti, la commercializzazione di uova comuni come biologiche e, più recentemente, lo scandalo della carne equina sembrano indicare che ci potrebbe essere un problema persistente o strutturale. Questi casi di frode alimentare hanno già avuto un impatto negativo sulla fiducia dei consumatori nella catena alimentare, creando un enorme paradosso: il cibo è più sicuro che mai, ma la fiducia dei consumatori è bassa. Condivido la motivazione che ha portato alla stesura della relazione e ho espresso il mio voto favorevole per l'approvazione; tuttavia ho espresso il mio voto in dissenso rispetto al mio gruppo su alcuni emendamenti per favorire le indicazioni in etichetta dell'origine dei prodotti e la filiera alimentare corta dei "prodotti a km 0".

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – À la suite des cas récents et trop fréquents de fraudes dans la chaîne alimentaire en France et en Europe, je ne pouvais que soutenir ce rapport. Celui-ci est une véritable feuille de route, claire et concrète, à destination des États membres et des autorités européennes pour que des crises comme le scandale de la viande de cheval ne se reproduisent pas. J'ai plus précisément soutenu les points de ce texte visant à améliorer l'étiquetage des produits: le texte que nous avons adopté demande ainsi à la Commission européenne de présenter rapidement des mesures rendant obligatoire l'étiquetage de l'origine de la viande dans les plats préparés. Le vote de ce rapport est une avancée importante en matière de renforcement des moyens techniques nationaux, de transparence dans la chaîne alimentaire et d'établissement de sanctions qui deviennent réellement dissuasives.

  Matteo Salvini (EFD), per iscritto. − Ho deciso di votare in maniera favorevole a questa relazione in quanto l'attenzione posta al fenomeno della frode alimentare e la richiesta di interventi più decisi per contrastarlo sono assolutamente condivisibili. Ho particolarmente apprezzato il riconoscimento che gli accordi di libero scambio e il crearsi delle cosiddette filiere lunghe abbiano giocato un ruolo importante nella crisi alimentare, mentre le filiere corte (locali e regionali) possono garantire maggiore trasparenza. Positiva anche la pretesa che la negoziazione di accordi commerciali con paesi terzi non comporti alcuna modifica alla legislazione europea in materia di sicurezza alimentare.

  Marie-Thérèse Sanchez-Schmid (PPE), par écrit. – J'ai voté en faveur de ce rapport relatif à la lutte contre la fraude alimentaire. Après le scandale Spanghero qui a secoué la filière de la viande en 2013, les citoyens européens avaient découvert avec effarement les pratiques inadmissibles de certaines entreprises du secteur. La délégation UMP a demandé que les plats préparés – à l’origine du scandale – soient également soumis à l’étiquetage obligatoire de l’origine de la viande. Cette transparence est nécessaire pour regagner la confiance des consommateurs.

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – Le scandale de la viande de cheval intervenu l'année dernière a mis au grand jour toutes les lacunes de la filière agro-alimentaire. Ce type de tromperie, qui est loin d'être un cas isolé, exige un renforcement du système de traçabilité au niveau européen. Il faut tout d'abord sanctionner sévèrement les fraudeurs. Ensuite il faut multiplier les contrôles et les inspections des autorités nationales et européennes à tous les stades de la production, mieux coordonner les mécanismes d'alertes et mettre enfin en place un étiquetage obligatoire et précis de l'origine des viandes et poissons dans les plats préparés. Au-delà des fraudes, c'est tout l'ensemble du système du trading alimentaire qui semble à l’origine de ces dérives inacceptables. Il ne s’agit plus ici de produire pour vendre, mais d’acheter toujours moins cher pour revendre en engrangeant le plus de bénéfices, soit ni plus ni moins que de la spéculation financière sur les produits agro-alimentaires. Il est essentiel de revenir à un système plus transparent, plus clair et plus éthique avec moins d’intermédiaires et qui valorise les productions locales et les circuits courts.

  Salvador Sedó i Alabart (PPE), por escrito. − Hace unos meses, a raíz del escándalo de la carne de caballo, presenté una pregunta parlamentaria (E-001617/13) relacionada con el fraude en la cadena alimentaria y el mal etiquetado de los productos. Por eso mismo celebro calurosamente la aprobación de este informe que está en consonancia con una de mis inquietudes. Tal y como subraya el informe, los alimentos son más seguros que nunca y, sin embargo, la confianza de los consumidores se encuentra en uno de sus puntos más bajos como consecuencia de algunos casos concretos ―que, bajo ningún concepto, debemos permitir que se repitan―. El respeto de los derechos de los consumidores debe ser esencial en nuestras políticas, por eso hemos de actuar en el ámbito de la supervisión del buen etiquetado de los alimentos a lo largo de la cadena alimentaria y aplicar severamente sanciones en el caso de que no se informe correctamente sobre el contenido de los alimentos.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Kolejne demaskowane oszustwa w branży spożywczej ukazują, że są one problemem narastającym, charakteryzującym się coraz większym zróżnicowaniem, niosącym ze sobą konieczność opracowania nowych sposobów ich wykrywania i karania celem zniwelowania uzyskanych nielegalnie zysków.

W pierwszej kolejności należy skupić się na przestrzeganiu obecnie obowiązujących standardów odnośnie do jakości żywności. Z jednej strony wzrastająca ilość zdemaskowanych oszustw, jak w przypadku skandalu z mięsem końskim czy sprzedażą produktów zwykłych jako ekologicznych, pokazuje, że bezpieczeństwo konsumentów wzrasta, a oszustwa są ujawniane. Z drugiej jednak strony wiedza o tym, że w spożywanych na co dzień produktach spożywczych mogła znajdować się sól drogowa, wzbudza w pełni uzasadnione obawy konsumentów. Nie jest łatwo wykrywać fałszowane produkty żywnościowe przed wprowadzeniem ich do obrotu. Trudno jest zapobiec oszustwu. Kiedy jednak już się ono dokona, wiele osób może zostać poszkodowanych wskutek spożycia żywności, której skład nie jest zgodny z etykietą.

Nie zapominajmy, że główną przyczyną oszustw w branży spożywczej nie jest chęć trucia konsumentów, którzy są zarazem klientami producentów żywności, ale uzyskanie korzyści gospodarczej. Powinno się doprowadzić do sytuacji, w której producentom nie będzie się opłacało oszustwo własne, jak również innych firm, obniżające zaufanie konsumentów do danego produktu. Potrzebujemy również jasnego sformułowania definicji przestępstwa i oszustwa w branży spożywczej, a czynnikiem odstraszającym mogą być dotkliwe kary.

  Monika Smolková (S&D), písomne − Podporila som správu, pretože v ostatnom období sa stretávame s potravinovými podvodmi veľmi často. Nie je to iba škandál s konským mäsom namiesto hovädzieho, ale môžeme uviesť oveľa viac príkladov. V rámci legislatívy EÚ sa zameriavame na potravinovú bezpečnosť, ale do legislatívy sa musí dostať aj pojem potravinové podvody. Spotrebitelia si kupujú biovajíčka, ktoré sú z klietkového chovu, olivový olej, ktorý nie je olivový, kvalitnú kávu, ktorá obsahuje náhrady kávy. Konzumujeme cestnú soľ namiesto jedlej. O podvode môžeme hovoriť aj v prípadoch, keď výrobca na dva samostatné trhy uvádza zdanlivo totožný výrobok vyrobený s použitím zložiek rôznej kvality. Riziká odhalenia potravinových podvodov sú veľmi malé a sankcie nízke. Ani navrhované zvýšenie sankcií na dvojnásobok predpokladaného hospodárskeho zisku neprinesie odstránenie podvodov v potravinovom reťazci, preto pre ochranu spotrebiteľa je potrebné, aby sa pojem potravinový podvod dostal do trestno-právnych postihov. Väčšia osveta, informovanosť spotrebiteľov a sústavná kontrolná činnosť by tiež mohli zohrať lepšiu úlohu pri odhaľovaní a boji proti podvodom v potravinovom reťazci.

  Renate Sommer (PPE), schriftlich. − Ja, es ist wichtig, dass wir uns mit Lebensmittelbetrug befassen, und ich begrüße ausdrücklich die Forderung nach hohen, harmonisierten Strafen für Lebensmittelbetrüger. Die Forderung nach einer allumfassenden, verpflichtenden Herkunftskennzeichnung kann ich aber nicht unterstützen. Deswegen habe ich gegen diese Entschließung gestimmt. Keine Herkunftskennzeichnung der Welt hätte die betrügerische Falschdeklarierung von Pferdefleisch verhindern können. Außerdem widerspricht diese Forderung unseren Beschlüssen zur Lebensmittelinformationsverordnung. Weitreichende Herkunftsangaben sind technisch schwer umzusetzen und sehr teuer. Deshalb hatten wir die Kommission aufgefordert, zunächst zu prüfen, ob und wie eine Herkunftskennzeichnung für Frischfleisch und Fleisch in verarbeiteten Produkten umgesetzt werden kann. Offenbar zu Recht: Nach der Folgenabschätzung für Frischfleisch verteuerte eine dreistufige Herkunftskennzeichnung (Orte der Geburt, Haltung und Schlachtung) zum Beispiel Schweinefleisch um bis zu 55%. Diese Kostensteigerung würde dem Verbraucher angelastet. Auch die Folgenabschätzung für Fleisch in verarbeiteten Produkten zeigt, wie schwer eine solche Herkunftskennzeichnung machbar ist. Obwohl alle Fraktionen seinerzeit der vorgelagerten Folgenabschätzung zugestimmt hatten, ignoriert die rot-rot-grüne Allianz in diesem Hause jetzt die Ergebnisse und fordert eine verpflichtende Herkunftskennzeichnung, die weit über das Machbare hinausgeht. Das ist unverantwortlich, schädigt den Mittelstand und zwingt dem Verbraucher enorme Preissteigerungen auf, ohne dass es einen Zusatznutzen hätte. Diese ideologiegetriebene Willkür kann ich nicht unterstützen.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Sigurnost hrane i zaštita potrošača uvijek su bili u centru rada Europskog parlamenta. U proteklih nekoliko godina svjedočili smo nekolicini skandaloznijih slučajeva pokušaja prevare potrošača u prehrambenom lancu. Pozdravljam svaki pokušaj veće kontrole u prehrambenom lancu kako bi zaštitili naše građane, stoga sam glasovao za ovo izvješće. Posebno podržavam prijedlog izvjestitelja da bi se službene kontrole trebale baviti ne samo sigurnošću hrane već i sprječavanjem prijevare i rizika obmanjivanja potrošača.

Također, podržavam prijedlog Komisiji o osnivanju radne skupinu za prijevare s hranom. Slažem se također i sa prijedlogom da se uvedu mehanizmi veće koordinacije među državama članicama kao i usklađivanje propisa na razini EU-a s obzirom da trgovina hranom prelazi nacionalne granice država članica.

  Catherine Stihler (S&D), in writing. − I support this because food fraud cases are becoming a common occurrence and must be tackled at a European level. Country of origin labelling will give consumers the power to make informed choices and would force food manufacturers to get a grip on their supply chain.

  Michèle Striffler (PPE), par écrit. – Le scandale alimentaire des lasagnes étiquetées "viande de bœuf" mais qui contenaient en réalité de la viande de cheval a mis en évidence la complexité de la chaine de production alimentaire et surtout l'existence de fraudes au sein de celle-ci. Pour éviter que de telles manipulations puissent se reproduire, le rapport demande à la Commission européenne de réviser et d'améliorer les contrôles effectués tout au long de la chaîne de fabrication des plats préparés. Au sein de ce rapport, j'ai tenu également à ce que l'étiquetage des plats préparés soit amélioré en demandant à la Commission européenne qu'elle impose le fait que l'origine de la viande soit clairement indiquée, malgré la position de certains grands groupes d'agroalimentaire qui estiment que cela augmentera le prix. Je souhaite rappeler à ces grands groupes qu'un scandale alimentaire est également très néfaste pour leur industrie et qu'un étiquetage clair et de meilleurs contrôles renforceront la confiance des consommateurs. Ce sont les raisons pour lesquelles j'ai voté en faveur de ce rapport.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − Given the negative impact that recent cases of food fraud have had on consumer confidence in the food chain, it is right that Parliament has compiled this report which looks into the issue of food fraud, its definition and scope, the factors contributing to its occurrence, and possible solutions. I welcome the general thrust of the report and I therefore voted in favour of its adoption.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Ce midi, le Parlement s’est prononcé pour plus de sécurité alimentaire. «Depuis les lasagnes chevalines, le consommateur n’a plus nécessairement confiance dans la qualité de ce qu’il a dans son assiette. Nous voulons que soient mises en place des sanctions financières dissuasives envers les fraudeurs, un réseau anti-fraude alimentaire et une mention claire de l’origine des viandes, entre autre dans les plats préparés. Ceux qui mentent aux consommateurs doivent être sévèrement punis.»

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − A qualidade, segurança alimentar e o interesse do consumidor sempre estiveram no centro das preocupações da União Europeia. Os últimos escândalos de fraude alimentar, em particular o caso da carne de cavalo, mostram que o controlo na cadeia alimentar continua a ter falhas. Outro caso flagrante é a etiquetagem incorreta de produtos não orgânicos, como sendo orgânicos. Pelas razões acima enunciadas, a relatora deste relatório de iniciativa toma um conjunto de iniciativas: definição de fraude alimentar, reforço do papel do serviço alimentar e veterinário da União na deteção de fraudes e apelo a uma revisão das regras de etiquetagem no caso dos operadores intermédios. A nível nacional, pede que o controlo em toda a cadeia alimentar seja mais rigoroso, porque também está em causa a saúde pública. Para que a fraude seja desencorajada as sanções/penalizações devem ser também aumentadas nas legislações nacionais. Sou a favor deste relatório que tem enfoque na saúde pública e na qualidade alimentar.

  Isabelle Thomas (S&D), par écrit. – Suite au scandale de viande de cheval, le rapport d'initiative du député De Lange traite des façons de combattre la fraude dans la chaîne alimentaire. La fraude alimentaire concerne une large gamme de produits incluant la viande, le poisson, des aliments biologiques, l'huile d'olive, le lait et les céréales. Les cas de fraudes alimentaires deviennent fréquents. Les États membres doivent prendre les mesures conséquentes qui s'imposent pour mettre en œuvre des contrôles efficaces dans la chaîne alimentaire et appliquer des pénalités appropriées afin assurer la santé publique et rétablir la confiance des consommateurs. Ce rapport suggère de prendre des mesures réglementaires. D'une part en proposant une harmonisation de la définition de la fraude alimentaire, d'autre part en énumérant ce qui contribue à ces fraudes. Il encourage l'amélioration de la coopération, il propose d'instaurer un règlement européen de révision sur l'étiquetage ainsi que la mise en place d'un système électronique d'échange rapide des informations pour traiter les cas de fraude. Je me félicite de l'adoption de ce texte qui met en avant la nécessité d'une action rapide et plus stricte.

  Marianne Thyssen (PPE), schriftelijk. − In februari van vorig jaar zijn heel wat Europeanen geschrokken van het zogenaamde paardenvleesschandaal. Veel consumenten verwachten van ons dat we voorkomen dat dit soort toestanden zich in de toekomst kunnen herhalen. Zowel voor mezelf als voor dit Parlement is voedselveiligheid al vele jaren een prioriteit. Voedsel is een basisbehoefte: de mensen moeten kunnen vertrouwen op wat ze kopen en eten. In Europa bestaat al goede wetgeving over voedselveiligheid en etikettering, en de tracering werkt naar behoren. Maar er zijn nog onvoldoende instrumenten die specifiek voedselfraude bestrijden. Er moet een duidelijke en gemeenschappelijke definitie komen van wat we onder voedselfraude verstaan. We hebben doeltreffende instrumenten nodig om fraude te bestrijden: een voedselfraudeteam, een versterking van het Voedsel- en Veterinair Bureau (VVB) en een betere samenwerking tussen de EU-lidstaten via Europol. En bovenal: de pakkans moet toenemen en de boetes moeten hoger zijn dan de winst die fraudeurs met hun praktijken kunnen maken. Alleen zo kunnen we een einde maken aan dit soort praktijken en de Europese consumenten gerust stellen. Daarom steun ik dit verslag.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluția Parlamentului European referitoare la criza alimentară, fraudele din lanțul alimentar și controlul acestora. Am votat pentru paragraful 41, prin care îndemnăm Comisia să își prezinte raportul privind etichetarea obligatorie a originii în cazul cărnii folosite ca ingredient și să urmeze propunerile legislative care fac obligatorie indicarea originii cărnii în cazul produselor alimentare prelucrate, ținând în același timp cont de evaluările de impact pe care le realizează și evitând costuri și sarcini administrative excesive. Solicităm o mai bună etichetare a produselor prelucrate care conțin pește, în special în ceea ce privește originea peștilor și tehnicile de pescuit utilizate. Invităm Comisia să prezinte propuneri legislative privind sistemele din domeniul calității produselor agricole și alimentare, referitoare la un sistem de etichetare aplicabil „agriculturii locale și vânzării directe”, pentru a contribui la promovarea piețelor în cauză și a-i ajuta pe agricultori să crească valoarea produselor lor. Invităm Comisia și statele membre să continue să încurajeze programele naționale și europene de cercetare și dezvoltare, să dezvolte și să implementeze tehnologii și metode utilizate pentru a detecta frauda din sectorul alimentar, precum tehnologia cu senzori, analiza datelor și amprentarea produselor și să faciliteze disponibilitatea pe piață a testelor pe termen scurt.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Prijevara u prehrambenom lancu problem je koji u posljednjih par godina izaziva povećanu pozornost, posebice nakon skandala koji je Uniju zastresao početkom 2013., povezan s konjskim mesom. Ovakve zlouporabe negativno utječu na povjerenje potrošača u prehrambeni lanac, što ima potencijalno iznimno negativan utjecaj na mesnu industriju. Kao dugogodišnja policijska službenica, svesrdno podržavam napor izvjestiteljice u traženju jasnijeg i transparentnijeg označavanja između poduzeća i između poduzeća i potrošača te veće osvještenosti i pojačanog nadzora nad smrznutom hranom. Posebice pozitivno gledam na prijedlog izvjestiteljice da Komisija podnese prijedlog obaveznog označavanja mesa i ribe u kojemu se navodi jesu li proizvodi bili smrznuti, koliko puta i koliko dugo. Smatram da ovakav potez od strane Komisije ne bi narušio princip supsidijarnosti iz razloga sto je državama članicama zbog pitanja nadležnosti često teško progoniti poslovne subjekte koji prodaju krivotvorenu hranu preko granica EU te je ovo sfera u kojoj smatram pozitivnim svaki daljnji razvoj suradnje izmedu država clanica Unije i Europola, a da bi se efikasnije i ujednačenije sprječavali prekogranični slučajevi prijevare s hranom. Stoga sam poduprla izvješće.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − After the horsemeat scandal in the UK, I believe it is our duty to ensure high standards of quality and transparency in the British food industry. Cases of food fraud are becoming increasingly common and they need to be tackled at a European level in order to combat the problems at the points of manufacture, distribution and consumption. For this reason, I voted in support of the own-initiative report on fraud in the food chain.

I welcome the harmonisation of the definition of food fraud, as well as the enhancement of the role of, and the resources available to, the Food and Veterinary Office. I believe that sanctions equivalent to twice the profit made by fraudulent means will deter repeat offenders or, in extreme cases of malpractice, close them down. I hope that this report represents a step towards consumers being able to make informed choices and manufacturers having control over their supply chains.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – J'ai voté en faveur de ce rapport relatif à la fraude dans la chaîne alimentaire. Ces dernières années, on a malheureusement vu se multiplier des fraudes dans la chaîne alimentaire (œufs prétendument biologiques, viande de cheval) et il n'est pas étonnant qu'un consommateur sur trois n'ait ainsi plus confiance dans les informations mentionnées sur les étiquettes des denrées alimentaires. Ce rapport propose plusieurs axes afin de rétablir la confiance des consommateurs européens : - trouver une définition européenne harmonisée de la fraude alimentaire ; - renforcer le rôle et les ressources de l'Office Alimentaire et Vétérinaire européen dans la détection des cas de fraude alimentaire ; - encourager les États membres à davantage coopérer via Europol dans les enquêtes transfrontalières en la matière ; - accroître les sanctions pour arriver au moins au double des gains économiques recherchés par la fraude alimentaire. Même si l'UE est souvent mise en cause, en l'espèce, la responsabilité de la lutte contre les fraudes en ce domaine relève beaucoup plus de la compétence des États-membres ; ce rapport incite donc essentiellement les États à agir en leur donnant un cadre européen.

  Bernadette Vergnaud (S&D), par écrit. – Suite au scandale de la viande chevaline début 2013, le Parlement européen a lancé un travail pour analyser les fraudes dans la chaîne alimentaire et définir les mesures à prendre pour lutter contre ces dérives. Le rapport que j'ai voté aujourd'hui comprend un éventail de propositions concrètes, notamment une définition harmonisée de la fraude alimentaire, une révision des règles d’étiquetage, un renforcement des sanctions, la création d’un réseau anti-fraude alimentaire, l'extension de la portée du système européen d’alerte rapide pour les denrées alimentaires et les aliments pour animaux. Des amendements socialistes, que j'ai soutenus, exigeaient également l’obligation de la mention de l’origine de la viande dans les plats préparés, ce qui représente une véritable avancée, en phase avec la nécessité de donner une réponse européenne à ce phénomène de fraude alimentaire. Nous avons ainsi obtenu, et je m'en félicite, que le rapport appelle à l’adoption d’une proposition législative étendant l’obligation de la mention d’origine de la viande dans les plats préparés. Je serai particulièrement attentive à ce que ce texte garantisse l’information du consommateur sur le lieu de naissance, d’élevage et d’abattage de l’animal, car cette proposition responsabilisera tous les transformateurs.

  Dominique Vlasto (PPE), par écrit. – La lutte contre la fraude alimentaire est un point relativement nouveau à l'ordre du jour de l'UE et je me félicite que ce soit devenu une priorité. Les citoyens européens ne comprendraient pas que nous restions inactifs alors que des scandales se sont succédé ces dernières années, qu'il s'agisse de la viande de cheval, des conditions de transport et de conservation ou de l'étiquetage. L'Europe assure, grâce à des règles sanitaires les plus strictes du monde, une sécurité alimentaire sur tout le marché intérieur. Dès lors, il est essentiel de garantir la qualité de l'intégralité de la chaîne alimentaire, et ce du champ à l'assiette. J'ai naturellement soutenu l'appel à la Commission pour le lancement d'une stratégie globale pour renforcer la confiance du consommateur et améliorer le fonctionnement de la chaîne alimentaire, tout en assurant la stabilité des prix agricoles, sans quoi les pratiques d'impunité du passé ne seront pas éradiquées. Le secteur agroalimentaire est une des principales industries en Europe et nous ne pouvons faire l'économie de progrès significatifs pour lutter contre les fraudes. Je considère enfin que notre démarche est indissociable du renforcement des efforts pour lutter contre le gaspillage alimentaire, qui constitue un scandale tout aussi inacceptable.

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. − Die Berichterstatterin weist auf die jüngsten Lebensmittelbetrugszwischenfälle hin, welche das Vertrauen der europäischen Bürger und Bürgerinnen tief erschüttert haben. Laut de Lange werden diese Fälle von Lebensmittelbetrug viel zu selten aufgedeckt, weil keine direkten Folgen für die öffentliche Gesundheit ersichtlich sind. Es wird des Weiteren darauf hingewiesen, dass Lebensmittelbetrug immer dann auftritt, wenn der dadurch erzielte wirtschaftliche Gewinn signifikant höher ist als die bei Aufdeckung zu erwartenden Sanktionen und Strafzahlungen. Es wird daher gefordert, dass die Sanktionen auf mindestens den doppelten Betrag des mit dem Lebensmittelbetrug angestrebten wirtschaftlichen Vorteils angesetzt werden. Der Bericht kann daher als sehr positiv gewertet werden, da die Missstände bekannt sind und Schritte in die richtige Richtung in die Wege geleitet und unternommen werden.

  Glenis Willmott (S&D), in writing. − Food fraud concerns a range of products including meat, fish, organic produce, olive oil, milk and grains. Cases of food fraud are becoming increasingly common, as was highlighted by the horsemeat scandal last year. With food production spanning national borders, it is essential that food fraud should be tackled more vigorously at EU level. I therefore supported this report, which calls for measures such as the introduction of better and more frequent inspections and an enhanced role for the Food and Veterinary Office in combating food fraud.

As a deterrent to non-compliance, it also calls for tough sanctions for those who break the rules, including large fines and the possibility of closing down food-business operators. I tabled amendments to the report calling for mandatory country-of-origin labelling for all meat, including in processed foods, which would force manufacturers to get a grip on their supply chains, while also giving consumers more power to make informed choices; I am pleased that these amendments were supported in today’s vote.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Największym problemem jest kwestia podrabiania produktów żywnościowych. Potrzebne są sztywne ramy prawne w tym zakresie. Podrabiane produkty żywnościowe są wprowadzane na rynek, co może zagrażać ogółowi konsumentów. Unia Europejska powinna zacząć forsować nowe rozwiązania ustawodawcze. Należy uregulować konkretne działania oraz zwiększyć zaufanie społeczeństwa do instytucji. Sankcje są na razie zdecydowanie dalekie od zastraszających, trzeba zdecydowanie podnieść kary za oszustwa gospodarcze. Dbanie o bezpieczeństwo żywności oraz interes konsumentów zawsze należały do podstawowych zadań komisji ENVI oraz całego Parlamentu Europejskiego.

W ostatnich latach coraz więcej uwagi poświęca się powiązanej, ale jednak odrębnej kwestii oszustw w branży spożywczej, np. w związku z przypadkami oszukańczego oznaczania żywności oraz innymi oszustwami, które miały wpływ na łańcuch dostaw żywności w UE. Przykłady, takie jak stosowanie soli drogowej do celów spożywczych, sprzedaż zwykłych jaj jako jaj z produkcji ekologicznej oraz niedawny skandal dotyczący mięsa końskiego zdają się wskazywać na istnienie stałego lub strukturalnego problemu. Takie przypadki oszustw w branży spożywczej wpłynęły negatywnie na zaufanie konsumentów do łańcucha dostaw żywności, powodując powstanie dużego paradoksu: żywność jest bezpieczniejsza niż kiedykolwiek, jednak zaufanie konsumentów jest niskie.

  Marina Yannakoudakis (ECR), in writing. − It has become clear that more must be done to combat fraud in the food chain and enable better control of our food chain. Member States had to contend with the horsemeat scandal in early 2013 and the issue highlighted just how ineffective current food control is. We need to work to define clearly what fraud in the food chain is and what we can do to reduce it.

We need consistent enforcement measures across the EU and the establishment of national laboratories so that tests can be carried out efficiently and effectively on items in the food chain. This does not mean creating another European agency or increasing the level of bureaucracy. Member States’ cooperation can improve the situation: there is no need to increase expenditure through a supranational body. We must also ensure that our response to fraud is measured. Excessive spot checks and regulations could have adverse effects on the industry. New pressures could increase fraud rather than reduce it, as the industry struggles to survive under a new set of requirements. This issue can only be resolved through the efforts of each Member State. No EU body can ensure long-term stability, quality and control in the food chain.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − Nos últimos anos, vieram a público vários escândalos na cadeia alimentar, desde a substituição de ingredientes-chave por outros mais baratos, à rotulagem errónea das espécies animais, passando pela presença de contaminantes químicos, perante o falhanço de todo o quadro regulamentar e de controlo existente. São escândalos que denotam a fragilização crescente de princípios básicos de salvaguarda da saúde pública, dos direitos dos consumidores, da qualidade e segurança alimentares. Este relatório propõe a definição e o âmbito de fraude alimentar, identifica os fatores que contribuem para a sua ocorrência e as possíveis soluções no sentido de reforçar os sistemas de vigilância da UE. Propõe o desenvolvimento de um laboratório de referência da UE para a autenticidade dos produtos alimentares, entre outras medidas. Estas situações são indissociáveis da crescente desregulação e liberalização das políticas agrícolas e comerciais; da complexificação e aumento da extensão das cadeias alimentares, dos modelos de produção intensiva de cariz exportador, que aniquilam a pequena e média agricultura e a produção e consumo locais. E nada disto é mencionado.

6.12. Ефективни трудови инспекции като стратегия за подобряване на условията на труд в Европа (A7-0458/2013 - Jutta Steinruck)

Oral explanations of vote

  Krisztina Morvai (NI). - A munkaerő-kölcsönzők által rabszolgaként vagy valamiféle tárgyként cégekhez kikölcsönzött munkaerő helyzete Magyarországon – és gondolom más, úgymond másodosztályú tagállamokban is – kriminális. Bár kriminálisnak inkább az elkövetői oldalt nevezném, azokat, akik mindezt létrehozták, illetőleg akik olyan, szerintem akár bűncselekményt is megvalósító magatartásokat tanúsítanak, minthogy aláíratnak szerencsétlen kiszolgáltatott emberekkel egyszerre két papírt. Az egyik egy munkaszerződés, a másik pedig ugyanannak a munkaszerződésnek – biztos, ami biztos – egy előre aláíratott felmondása közös megegyezéssel. Ilyen kriminális magatartás a kettős jelenléti ív alkalmazása.

Ha éppen nincs meg – mint ahogy általában nincs meg – a nyolc órás pihenőidő két műszak között, vagy egyébként jogsértő a munkaidő, akkor előveszik a „B” jelenléti ívet, az „A” helyett. Ezeket a bűnözői magatartásokat meg kell állítani, föl kell számolni és az elkövetőket nem egyszerűen csak bírságolni a munkaügyi felügyelet eszközeivel, hanem adott esetben börtönbe is juttatni, és egy önálló magyar gazdaságot teremteni, ahol méltóságteljes körülmények között dolgozhatnak az emberek.

  Biljana Borzan (S&D). - Zahvaljujem gospodine predsjedavajući. Ova Rezolucija se u dobrom dijelu bavi rastućim problemom u mnogim državama članicama, a to je rad na crno. Glavni adut u borbi protiv te pojave, ali i u zaštiti radničkih prava jest inspekcija rada. Zakoni mogu biti dobro osmišljeni, no ukoliko inspekcija ne nadzire njihovu provedbu, mogu ostati mrtvo slovo na papiru. U Hrvatskoj, po novom zakonu, poslodavac koji ne isplaćuje plaće ili drži radnike na crno završava u zatvoru. Taj zakon je itekako nužan i dobro osmišljen, no sada je na inspekciji da provjerava njegovo provođenje. Nadzor, ali i savjetovanje radnika i poslodavaca u praksi zahtjeva dovoljan broj osposobljenih inspektora.

Konačno, pozdravljam činjenicu da Strukturni fondovi nude financiranje nacionalnih akcijskih planova za jačanje mehanizama inspekcija rada, jer dokle god rad na crno buja, a godišnje na radnom mjestu strada 7 milijuna Europljana, ne možemo biti zadovoljni.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D). - Señor Presidente, quisiera felicitar a mi colega socialdemócrata, la ponente Jutta Steinruck, que ha hecho un trabajo excelente con este informe.

Hoy, en época de crisis, no podemos permitir que se sigan erosionando los derechos de los trabajadores.

Con este informe hemos demostrado que el Parlamento Europeo respeta y estima a todos los trabajadores que han construido nuestra Unión.

Solamente con esta actitud respetuosa de la dignidad de todos podremos reconstruir la economía europea.

  Danuta Jazłowiecka (PPE). - Panie Przewodniczący! Głosowałam dzisiaj za sprawozdaniem poseł Steinruck pomimo kilku zapisów, które uważam za przesadne w kontekście inspekcji pracy.

Zgadzam się, iż potrzebujemy skutecznych i adekwatnych inspekcji pracy w Unii Europejskiej, szczególnie jeśli naszym celem jest zwiększenie mobilności na rynku wewnętrznym oraz coraz większe korzystanie ze swobody przepływu pracowników, usług czy swobody przedsiębiorczości.

Inspekcje pracy są niezbędnym elementem, który – wraz ze współpracą i wymianą informacji pomiędzy właściwymi organami państw członkowskich oraz odpowiednim poziomem monitoringu – powinien zapewnić sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz poszanowanie zasad konkurencyjności. W sprawozdaniu znalazło się jednak wiele zapisów, które mogłyby spowodować nadmierne obciążenia administracyjne i finansowe, nie mając większej wartości dodanej. Takimi zapisami są np. stworzenie unijnego rejestru formularzy A1, który miałby stanowić uzupełnienie istniejących rejestrów krajowych i być dostępny dla organów władzy w całej Unii Europejskiej. Uważam, że wprowadzenie takiego rejestru na poziomie unijnym wiązałoby się z nadmiernymi kosztami i obciążeniami dla administracji krajowych i nie przyniosłoby zamierzonego efektu. Dostęp do informacji na temat wydanych formularzy A1 można uzyskać poprzez wymianę informacji pomiędzy organami państw członkowskich oraz dzięki coraz powszechniej stosowanemu systemowi IMI.

Ponadto sugerowany system wczesnego ostrzegania przed przypadkami naruszania ochrony pracowników i pracy nierejestrowanej na wzór systemu szybkiego informowania RAPEX, czy też sporządzanie czarnej listy, są rozwiązaniami całkowicie nieadekwatnymi do prawa pracy i naruszeń z nimi związanych.

  Oleg Valjalo (S&D). - Čestitam kolegici Jutti Steinruck na izvješću koje u sebi sadrži jednu od ključnih komponenti na kojima mora počivati Europske unija, a to je solidarnost. Nedopustivo je da u zemljama naše zajednice opseg neprijavljenog rada iznosi više od 30 %. Takav rad direktna je uvreda osjećaju priznanja, pravednoga postupanja i sigurnosti svakog radnika. On je uvod u niske plaće, niske standarde i nesigurno radno okruženje.

U ovom izvješću, pravilno se primjećuje sve češća zloupotreba privremenih ugovora o radu kojima se nastoji izbjeći ispunjavanje obveza koje proizlaze iz radnog odnosa i prava na socijalnu zaštitu. Kao socijal-demokrat, s takvim se izokretanjem humanih radnih odnosa nipošto ne mogu složiti i upravo zbog toga svesrdno podržavam ovo izvješće kojim se nastoji stvoriti efikasna podloga za učinkovite radne inspekcije u svim zemljama članicama te tako spriječiti zlouporabe koje u konačnici degradiraju ne samo radno, nego i sveukupno dostojanstvo svake ljudske osobe koja se nalazi u radnom odnosu.

Također, uzimajući u obzir razlike među nacionalnim tržištima rada, posebno podržavam ideju kolegice Steinruck o jedinstvenom obrazovanju inspektora na europskoj razini.

  Dubravka Šuica (PPE). - Gospodine predsjedavajući, pozdravljam ovu Rezoluciju budući da sam mišljenja kako učinkovite inspekcije rada, ako nisu mrtvo slovo na papiru, mogu uvelike pomoći stvaranju boljih radnih uvjeta radnika koji su u današnje vrijeme ugroženi. Nažalost,moram priznati kako, iako već postoji zakonodavstvo na razini država članica kojim se reguliraju ovakva pitanja, njegova provedba je u praksi često upitna.

Konkretno, u Hrvatskoj, imamo nedavni primjer ukidanja državnog inspektorata koji je bio osnovan kao državno nezavisno tijelo u čijem sastavu se nalazila inspekcija rada, a danas su sve inspekcije po raznim ministarstvima. Puno je problema koji se javljaju u vezi s ovom temom, kako u Hrvatskoj, tako i u drugim europskim zemljama, a samo su neki od njih neprijavljeni rad, nepostojanje socijalnog i zdravstvenog osiguranja koje proizlazi iz toga, nesigurna radna okolina, rascjepkanost tržišta rada, nedostatak osoblja i sredstava potrebnih za učinkovito provođenje isnpekcija rada. Ova Rezolucija ipak može biti korak naprijed u poboljšanju radnog zakonodavstva na razini Europske unije.

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, it is, of course, important to ensure that companies are working within the law and that employees are not being unfairly – or unknowingly – exploited by their bosses. This requires effective inspection and policing.

I am therefore pleased that the Steinruck report has emphasised the need to introduce new measures which challenge poor labour conditions. I should note, as does the report, that there are certain groups of people who are most vulnerable. In my London constituency some of the migrant communities, in particular, have certainly been exploited by unscrupulous employers.

However, despite its good intentions, there are aspects of the report which seek to undermine the competencies that individual Member States already enjoy in the area of labour inspections, aspects which forced me and many of my Conservative colleagues to vote against the report. As an example, I would point to the proposed establishment, within the European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions (Eurofound), of a European platform for labour inspections on undeclared work, which really offers minimal improvement. These are matters which should be left to the Member States to police.

  Zdravka Bušić (PPE). - Gospodine predsjedavajući, podržavam izvješće kolegice Steinruck. Ovo pitanje je od ključne važnosti u vremenima kada su mnoge države članice suočene s krizom i jačanjem sive ekonomije. Udio takve ekonomije, kao što nam je poznato, u Europskoj uniji je jako visok, ali situacija u Hrvatskoj je lošija, čak se 28,4 % BDP-a ostvari sivom ekonomijom.

Zato smatram prijedlog uspostave europske platforme za inspekciju rada dobrim prijedlogom jer bi to omogućilo razmjenu informacija na višoj razini i koordinaciju rada. No, implementacija bi morala biti i učinkovita, ne kao, na primjer, kod nas u Hrvatskoj, gdje se ove godine uveo novi sustav inspekcije rada, a raspušten je državni inspektorat. Sada se ta kontrola obavlja u ministarstvima i narušena je neovisnost inspekcije i stvorila se nepotrebna pomutnja i nesigurnost. Stoga smatram da će ovakva platforma dati dobre smjernice i ovom našem lošem slučaju.

  Andrej Plenković (PPE). - Gospodine predsjedniče, zahvaljujem kolegici Steinruck na ovom izvješću o učinkovitoj inspekciji rada kao dijelu strategije poboljšanja radnih odnosa u Europi. Smatram da je upravo ovo izvješće istaknulo jedno od najvažnijih socijalnih pitanja u Europskoj uniji, a to je učinkovita inspekcija rada i prava onih građana koji se nađu u situaciji da im neodgovorni poslodavci uskraćuju prava koja bi trebali imati.

Znamo i sami da je čak 18,8% ukupnog BDP-a u Europskoj uniji onaj dio koji se odnosi na neprijavljeni rad, da su primjerice u Hrvatskoj siva ekonomija i rad na crno dosegli čak oko 33% udjela u općoj nezaposlenosti. Smatram da su to problemi s kojima se moramo nositi na prekogranični način, a učinkovita i neovisna inspekcija rada u tome može pomoći.

Također mi se čine korisnim ideje za pokretanje europske agencije koja bi se bavila prekograničnim problemima, kao i sugestija za uvođenje europske karte socijalnoga osiguranja.

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, tendo em conta que a inspeção laboral é uma parte fundamental da garantia do respeito das condições de trabalho dos trabalhadores na União Europeia. Apoio a ideia de que a crise económica não pode ser usada como desculpa para flexibilizar regras que ponham em causa a proteção dos trabalhadores, nem a quebra da qualidade das condições de trabalho. É essencial tornar as inspeções mais eficazes e presentes através de organismos institucionais e independentes dotados de capacidade de intervenção. Defendo que deve haver uma harmonização dos direitos dos trabalhadores na União Europeia, tendo em vista uma melhoria de condições de trabalho em todo o espaço da União.

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − Creșterea eficienței inspecțiilor la locul de muncă reprezintă un element în vederea menținerii unui nivel ridicat al competitivității actorilor economici europeni. În actualul context, dominat încă de efectele crizei financiare și economice, asigurarea unui nivel ridicat al competitivității întreprinderilor europene prin diminuarea nivelului muncii nedeclarate, care reprezintă 18,8% din PIB-ul Uniunii și chiar 30% din PIB-ul unor state membre, este de o importanță covârșitoare. În același timp, creșterea eficacității acestor inspecții trebuie să asigure și un nivel ridicat al siguranței la locul de muncă. Diminuarea numărului de victime ca urmare a accidentelor de muncă poate fi realizată prin instituirea unui sistem mai eficace de control al respectării normelor de siguranță.

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − I voted for this resolution because I believe that labour inspection plays an important role in protecting employees’ rights. It is the responsibility of companies to ensure legal working conditions but unfortunately they do not always do so. Irregularly employed workers suffer from consequences such as the fear of having an accident or being caught, which in turn affects the productivity of companies and the economy as a whole.

We need to win the fight against unsafe working environments. Also, in this time of economic crisis, undeclared work has negative consequences for Member States’ economies and creates social and financial insecurity. For all these reasons, all Member States must commit to taking the necessary measures on this issue at national level.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – J'ai soutenu ce rapport qui dresse un état des lieux des relations et des conditions de travail dans un contexte accru de mondialisation. Le rapport souligne le rôle des systèmes d'inspection du travail dans la lutte du travail non déclaré dans l'UE (qui s'élève à 18,8% du PIB total de l'UE-27) et qui devrait devenir une des priorités européennes à court terme.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą. Europos Sąjungoje vis dažniau susiduriama su nedeklaruojamu darbu ir šešėline ekonomika. ES-27 valstybėse nedeklaruojamas darbas sudaro 18,8 proc. bendro BVP, o tam tikrose šalyse jis siekia net per 30 proc. Šiuo metu daugelyje valstybių narių darbo inspekcijos patiria sunkumų visais būdais kovodamos su nedeklaruojamu darbu, nes taupant lėšas darbo inspekcijoms buvo sumažintas finansavimas. Viena iš pagrindinių problemų darbo inspekcijoms yra tarpvalstybiniai darbo santykiai. Nacionalinėms valdžios institucijoms sunku gauti svarbios informacijos iš kilmės šalies institucijų ir suprasti darbo santykius. Pritariu Komisijos iniciatyvai sukurti Europos darbo inspektorių platformą, kuri padėtų keistis gerąja patirtimi, pradėti taikyti Europos socialinio draudimo kortelę, kurioje būtų įrašyti visi būtini duomenys, pvz., darbo laikas ir socialinis draudimas, kas leistų darbo inspektoriams iš karto gauti visą reikiamą informaciją. Abejoju dėl poreikio steigti atskirą ES agentūrą. Manau, kad tai yra perteklinis siūlymas, o darbo inspekcijų vaidmenį būtų tikslinga stiprinti anksčiau minėtomis priemonėmis.

  Regina Bastos (PPE), por escrito. − As inspeções laborais assumem uma importância fundamental para proteger os direitos dos trabalhadores, garantir normas de saúde e de segurança no trabalho, evitar infrações às normas de proteção do emprego e para garantir a concorrência leal na União Europeia. Apoia-se o estabelecimento de uma rede eletrónica entre todos os serviços sociais envolvidos, que facilitará o intercâmbio de dados entre as autoridades competentes na realização de inspeções. Defende-se a elaboração de planos de ação nacionais, no respeito do princípio da subsidiariedade, para reforçar os mecanismos de inspeção do trabalho e melhorar a formação contínua dos inspetores. Pelas razões acimas expostas, votei a favor deste relatório.

  Heinz K. Becker (PPE), schriftlich. − Wir müssen in der EU gemeinsam stärker gegen Schwarzarbeit vorgehen. Deshalb begrüße ich den Initiativbericht des Europäischen Parlaments, dessen Ziel es ist, auf eine Koordinierung aller nationalen Kontrollbehörden zur europaweiten Bekämpfung von illegaler Beschäftigung hinzuwirken. Knapp 20 Prozent der Wirtschaftsleistung der EU kommen aus der Schwarzwirtschaft. Das ist nicht nur ein riesiger Steuerausfall, sondern auch ein massives soziales Problem und eine Wettbewerbsverzerrung in der EU. Die ÖVP-Delegation im Europäischen Parlament stimmt deshalb heute der Forderung des Europäischen Parlaments zu, eine europäische Koordinierungsstelle aller nationalen Arbeitsinspektionen und zuständigen Kontrollbehörden zur Bekämpfung von Sozialdumping und illegaler Beschäftigung einzurichten. Es geht hier nicht darum, Arbeitskontrollen auf EU-Ebene zu zentralisieren, sondern die nationalen Arbeitsaufsichtsbehörden zu stärken und zur Zusammenarbeit zu verpflichten. So soll ein Frühwarnsystem eingerichtet werden, das es bei illegalen Praktiken von Unternehmen ermöglicht, Informationen zwischen den nationalen Stellen auszutauschen. Auch gemeinsame Schulungen für deren Führungskräfte und die Einführung eines fälschungssicheren europäischen Sozialversicherungsausweises will das Europäische Parlament. Es gibt immer mehr grenzüberschreitende Beschäftigungsverhältnisse, deshalb müssen die Arbeitsinspektionen und Finanzaufsichten auch grenzüberschreitend zusammenarbeiten, um Schwarzarbeit zu bekämpfen.

  Ivo Belet (PPE), schriftelijk. − Zwartwerk en fraude met nepstatuten en postbusondernemingen vormen een dubbele aanslag op de werking van de interne markt. Ondernemingen die volgens de regels werken, lijden zwaar onder de oneerlijke concurrentie. Illegaal tewerkgestelde werknemers worden vaak blootgesteld aan enorme financiële en gezondheidsrisico’s. Het probleem is de laatste jaren helaas enkel groter geworden, zeker in de sectoren bouw, transport en voeding. Effectievere arbeidsinspecties zijn daarom dringend nodig voor een eerlijke concurrentie en ze zijn in het belang van zowel werkgevers als werknemers. Dat moet gebeuren via geautomatiseerde digitale gegevensuitwisseling tussen de lidstaten, gerichte aandacht voor kwetsbare sectoren, aansprakelijkheidsmechanismen in onderaannemingsketens en een verbeterde opleiding van arbeidsinspecteurs. De Europese Commissie moet er nu alles aan doen om via nieuwe en moderne instrumenten, zoals een Europese socialezekerheidskaart, de inspanningen op nationaal niveau te ondersteunen.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Ho approvato questa relazione insieme ai miei colleghi del PPE, in quanto crediamo tutti che si debba fare di più per contrastare il ricorso al lavoro nero, aumentato considerevolmente in seguito ai cambiamenti economici e sociali degli ultimi decenni. L'economia sommersa è un danno per l'economia di un Paese nel suo complesso, perché ha ripercussioni sulla qualità dei prodotti e dei servizi, nonché sulla produttività delle imprese. Favorisce inoltre la concorrenza sleale nel mercato unico per la perdita delle entrate fiscali in conseguenza dell'evasione e del mancato pagamento dei contributi. La relazione votata dal Parlamento ha specificatamente l'obiettivo di aiutare gli ispettorati del lavoro ad operare in maniera più efficace, facendo rispettare i diritti dei lavoratori e prevenendo gli abusi da parte dei datori di lavoro.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах в полза на доклада на Щайнрук относно ефективните трудови инспекции като стратегия за подобряване на условията на труд в Европа, тъй като смятам, че икономическите и социалните промени през последните десетилетия оказват драматично въздействие върху трудовата заетост.

Вярвам, че е от изключително значение осъществяването на подобна система, която да позволи обмена на информация между националните органи в случай на измама или незаконни практики на експлоатация от страна на дадени предприятия.

Това допълнително ще допринесе за сътрудничеството на европейско и национално ниво.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Pur ritenendo condivisibile i contenuti della relazione e il testo in molti suoi aspetti, ritengo estremamente problematici i paragrafi dove si chiede che gli interventi dell'Ispettorato del lavoro in caso di lavoro nero che coinvolgano immigrati clandestini non permettano l'avvio di procedure di espulsione dei clandestini stessi. Per questo motivo mi sono espressa con voto di astensione.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes juo Europos Parlamentas siekia atkreipti dėmesį į darbo inspekcijos sistemų vaidmenį kovojant su nedeklaruojamu darbu Europos Sąjungoje. Tai yra labai svarbu, nes pastaraisiais dešimtmečiais įvykusios ekonominės ir socialinės permainos turėjo didelę įtaką darbo rinkai. Pasaulio ekonomikos globalizacija neigiamai paveikė tradiciškai saugius ir sąžiningus darbo santykius. Subranga, užsakomieji darbai, mažos darbo garantijos, darbų intensyvėjimas ir darbo vietos nesaugumas kenkia darbo vietų kokybei Europoje. Šią darbo santykių eroziją lydi ir darbo teisės bei darbuotojų teisių nesilaikymas – ES vis dažniau susiduriama su nedeklaruojamu darbu ir šešėline ekonomika. Tuo tarpu šiuo metu daugelyje valstybių narių darbo inspekcijos patiria sunkumų visais būdais kovodamos su nedeklaruojamu darbu, nes taupant lėšas joms buvo sumažintas finansavimas. Į tai būtina atkreipti valstybių narių dėmesį.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport sur les inspections du travail efficaces à titre de stratégie pour l'amélioration des conditions de travail sur lequel j'ai été rapporteur pour mon groupe PPE. Ce rapport propose de nombreuses améliorations des conditions de travail, une meilleure formation dans l'inspection du travail pour faire face aux défis du marché du travail européen.

  Françoise Castex (S&D), par écrit. – L'adoption de ce rapport sur le renforcement de l'inspection du travail est une avancée importante dans la lutte contre le dumping social et le travail non déclaré. Dans le cadre du détachement des travailleurs, ce renforcement permettra non seulement d'assurer les droits des travailleurs détachés mais aussi de diminuer le nombre de fraudes par les entreprises, et ainsi le dumping social en Europe. Une inspection du travail renforcée permet également, dans le cadre de la lutte contre le travail au noir, d'accroître les rentrées fiscales. Je regrette néanmoins que les propositions avancées pour inclure les aspects de lutte contre le dumping social dans le droit de la concurrence aient été rejetées par la droite.

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Criza economică nu trebuie să reprezinte un obstacol, ci un stimulent de îmbunătățire și consolidare ale inspecțiilor la locul de muncă, pentru a asigura protecția lucrătorilor. Inspectorii muncii au un rol esențial pentru aplicarea drepturilor angajaților, prevenirea abuzurilor din partea angajatorilor și promovarea dezvoltării economice și sociale. Este necesară crearea unei agenții europene care să se ocupe de toate chestiunile de natură transfrontalieră legate de inspecțiile la locul de muncă. Acestea ar putea include controalele asupra furnizorilor de servicii transfrontalieri, precum și asupra întreprinderilor de tip „căsuță poștală”, introducerea unor programe de formare europene specializate și organizarea de controale transfrontaliere.

Totodată, este importantă introducerea unui card european de asigurare socială, pe care să fie înregistrate toate datele necesare, cum ar fi programul de lucru sau asigurarea socială, inspectorul de muncă putând analiza pe loc toate datele necesare. Un astfel de card a făcut deja obiectul unui proiect-pilot în sectorul construcțiilor, fiind implementat cu succes în Suedia și Luxemburg. Trebuie menționat faptul că Strategia Europa 2020 atrage atenția asupra necesității de a crește numărul femeilor de pe piața muncii și este important ca inspectorii de muncă să dețină cunoștințe privind condițiile de muncă atât ale femeilor, cât și ale bărbaților.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa risoluzione con la quale si ribadisce, in maniera chiara e netta, l'importanza delle ispezioni sul lavoro per migliorane le condizioni. Incentivare i controlli, infatti, significa contrastare ragionevolmente il lavoro sommerso, quello autonomo fittizio e il dumping sociale e rafforzare, quindi, la corretta applicazione della legislazione sociale e la concorrenza, combattendo le pratiche di dumping sociale, ancora troppo diffuse.

  Emer Costello (S&D), in writing. − I welcome the adoption of the Steinruck report on effective labour inspections as a strategy to improve working conditions. According to a recent study, undeclared work accounted for nearly 20% of the wealth produced in Europe in 2012. More effective labour inspectorates and cross-border cooperation between inspectorates are needed to protect workers’ rights, create a level playing field for all businesses and boost income tax and social security contributions.

We need greater Europe-wide cooperation to combat ‘letter box’ companies and ever-lengthening subcontracting chains. I support the establishment of a European platform to fight undeclared work, bringing together national labour inspectorates along with other national enforcement authorities charged with tackling undeclared work, such as tax and social security bodies, as well as the social partners. I particularly welcome the adoption of paragraph 15, which calls for better protection for whistle-blowers and their families in order to facilitate the detection of abuse. I am disappointed, however, that a majority of MEPs did not support the call to include in EU competition law measures to combat social dumping.

I would now urge the Commission and the Council to respond positively to the recommendations set out in this report.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Deoarece inspecțiile la locul de muncă joacă un rol fundamental în asigurarea exercitării drepturilor, garantând respectarea legii, cunoașterea drepturilor și a obligațiilor de către cei implicați și prevenirea accidentelor și a abuzurilor, consider că inspectorii de muncă din statele membre trebuie să fie autorizați să desfășoare inspecții pe teren, să utilizeze instrumente de inspecție inteligente, să colaboreze cu toate autoritățile relevante, să aibă o sferă de competențe corespunzătoare și să lucreze în mod independent.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Ce texte promeut des inspections du travail efficaces à titre de stratégie pour l'amélioration des conditions de travail en Europe. Le nombre important de travailleurs non-déclarés en Europe constitue un problème qu'il faut combattre. Ces travailleurs sont souvent soumis à une plus grande vulnérabilité, notamment en matière de protection sociale. C'est pourquoi, un système de sanctions devrait être établi pour lutter contre ces abus.

  Cornelis de Jong (GUE/NGL), in writing. − This report deals with the important issue of labour inspections, which are essential to the enforcement of rules on working conditions. It is important that Member States cooperate, for example to combat social dumping, but it should be noted that labour inspection is not an EU competence. It is the responsibility of the Member States to enforce proper working conditions. I vote in favour of the report on the assumption that it will not lead to more EU competences in this field.

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – L'Union européenne doit se doter de moyens de contrer le travail non déclaré et lutter contre l'économie parallèle, qui représente un manque à gagner équivalent à 18,8% de son PIB. La création de normes européennes en matière d'inspection du travail va de pair avec l'approfondissement du marché commun, de même que la création d'une carte européenne de sécurité sociale qui couvrirait toutes les catégories de travailleurs. Des inspections du travail plus efficaces et rigoureuses et une coopération renforcée entre les autorités nationales contribueraient également à améliorer les conditions de travail en Europe. Sur ce point, le dumping social doit être combattu, notamment les fraudes en cas de détachement. L'Union européenne devra donc repenser sa législation sur les travailleurs détachés, environ 1,5 million de personnes. La directive de 1996 n'est pas assez protectrice et ne définit pas précisément les critères permettant de distinguer un détachement réel d’un cas de fraude. Il faudra donc la réformer pour mettre fin aux dumpings fiscaux et sociaux pratiqués au sein de l'UE qui déstabilisent des pans importants de notre économie.

  Tamás Deutsch (PPE), írásban. − A munkajogi szabályokat és a munkavállalók érdekeit sajnálatos módon sokszor nem veszik kellő módon figyelembe. A be nem jelentett munkavégzés becslések szerint megközelítőleg 20%-át teszi ki az EU27 GDP-jének, egyes országokban akár több mint 30%-át. A feketemunkások pénzügyi és társadalmi nehézségek sokaságával találják szemben magukat. A bizonytalan munkaügyi helyzetet, jövedelmet és társadalombiztosítási körülményeket tovább fokozza a megbecsülés, méltányos bánásmód hiánya. A leginkább veszélyeztetett társadalmi csoportok a bevándorlók, fiatalok, nők, az alacsony képzettségű munkavállalók. Mindezek fényében rendkívül fontos, hogy biztosítsuk a veszélyeztetett helyzetben levő munkavállalók védelmét, és lényeges, hogy érdekeltté tegyük a munkáltatókat a megfelelő munkakörülmények biztosításában.

  Ioan Enciu (S&D), par écrit. – J’ai voté en faveur de cet important rapport relatif aux inspections du travail et pour une stratégie pour l’amélioration des conditions de travail dans l’Union européenne. Ce texte propose la mise en œuvre de plusieurs outils qui devraient permettre de renforcer les inspections du travail en Europe.

Plusieurs études récentes ont montré qu’en 2012, le travail non déclaré représentait près de 18,8 % de la richesse produite en Europe. Cette situation est grave car elle laisse la porte ouverte aux abus, à l’exploitation des travailleurs et au dumping social. Nous devons renforcer les capacités des autorités de l’inspection du travail, qui sont souvent en manque de moyens et de personnel. Leur travail doit permettre d’assurer que les droits des travailleurs sont respectés et défendus, en impliquant à la fois représentants patronaux et syndicaux.

Il est toutefois profondément regrettable que la droite européenne ait voté contre l’introduction d’une clause de responsabilité sociale dans les règles de la concurrence européenne, qui aurait permis de pénaliser les cas de fraude les plus graves.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − Plaid Cymru has long supported stronger laws on workers’ rights as a means of securing good quality jobs in Wales, so I voted in favour of this report. Its main aim is to tackle the lack of enforcement of labour legislation. It is essential that the laws enacted to protect workers should be as effective as possible.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − O combate ao trabalho ilegal, às más condições de higiene e segurança no trabalho devem ser prioridades de todas as administrações responsáveis, pelo que as inspeções realizadas para apurar a legalidade da situação dos trabalhadores e a adequação das suas condições de trabalho aos ditames legais constituem uma obrigação inalienável e um importante fator de regulação e de avaliação da atividade empresarial e do grau de respeito pelos direitos dos trabalhadores. Estas não podem, ou não devem, no entanto, ser usadas como um instrumento contra a economia ou apostado em travar a iniciativa e a atividade económicas mediante a imposição às empresas de regras ou obrigações excessivas ou desrazoáveis e que desincentivem a contratação e o investimento. Biblicamente, separar o trigo do joio não significa apenas queimar este último, destina-se, sobretudo, a deixar que o primeiro cresça e se fortaleça. É, por isso, necessário abandonar a ideia dickensiana e oitocentista do que são as empresas e apoiar e incentivar o seu trabalho, sem deixar de as sujeitar às inspeções sempre que tal se mostre justificado e adequado.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Este relatório centra-se na necessidade das inspeções laborais e do aumento da sua frequência, para proteger os direitos dos trabalhadores e melhorar as condições de trabalho. Estamos de acordo com a relatora, quando afirma que devido ao aumento dos contratos de trabalho atípicos e precários, ao aumento do trabalho não declarado e do trabalhado transfronteiriço, é necessário que sejam garantidos recursos suficientes para reforçar as inspeções laborais. Contudo, não podemos esquecer que as medidas de austeridades estão a contribuir para o aprofundamento da crise económica e social em países com economias mais frágeis, impondo uma degradação das relações laborais, acompanhada pelo desrespeito pelas leis laborais e pelos direitos dos trabalhadores. Facto, em grande medida, ignorado pelo relatório. Hoje, os trabalhadores são forçados a trabalharem em quaisquer condições e as condições de segurança e saúde no trabalho sofreram com o retrocesso civilizacional ao nível de direitos no trabalho. Prevenção, fiscalização adequada, investimento público, combate à precariedade laboral que surge sempre associada à sinistralidade e ausência de condições de saúde e higiene no trabalho, criminalização dos acidentes de trabalho, são passos urgentes. Difíceis de concretizar com as políticas da UE, que cada vez mais desvalorizam e retiram dignidade aos trabalhadores.

  Lorenzo Fontana (EFD), per iscritto. − Il contenuto della relazione denuncia un insufficiente e debole meccanismo di controllo verso quelle aziende che svolgono i propri servizi in un Paese UE diverso dal proprio; queste ispezioni dovrebbero spettare allo Stato membro che ospita tali imprese con l'obiettivo di evitare una concorrenza sleale e migliorare le condizioni di lavoro in Europa. Tali punti sono condivisibili ma il testo contiene alcuni paragrafi riguardanti i lavoratori provenienti da Paesi terzi (anche clandestini): si specifica che gli interventi di controllo fatti dalle autorità competenti non si devono tradurre in procedimenti di espulsione o sanzioni in caso di irregolarità. Vista l'ambiguità dei contenuti, opto per un'astensione.

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Je me suis abstenu sur le rapport Steinruck. Je considère en effet que le contrôle du respect du droit du travail est éminemment important. Mais je considère aussi que l'inspection du travail est aujourd'hui une des premières victimes des restrictions budgétaires imposées par Bruxelles, en même temps que les politiques de Bruxelles sont directement la cause de la multiplication des opportunités de fraude au droit social national. On verra d'ailleurs quelle est votre réaction, le jour où un État membre décidera de mettre réellement les moyens pour réagir, au nom de la défense de ses citoyens et travailleurs. Je parie pour une condamnation de votre part, au nom du respect des diktats budgétaires de Bruxelles et des règles de concurrence.

Il y a donc une certaine hypocrisie de cette maison à réclamer des contrôles plus stricts et des inspections plus efficaces, alors que l'on soutient le dumping social organisé légalement par la directive "détachement" par exemple. Parce que même en l'absence de fraude ou d'exploitation des travailleurs étrangers, on organise bel et bien la possibilité d'employer des salariés à bas coûts en concurrence directe avec les millions de chômeurs nationaux. C'est la source même du problème qu'il faut éradiquer. Mais cela, bien sûr, vous n'êtes pas prêts à le faire.

  Françoise Grossetête (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce rapport, qui permettra de mieux lutter contre le travail au noir et les situations abusives pouvant résulter, par exemple, du détachement des travailleurs. Le rapport souligne les difficultés que rencontrent parfois les inspections du travail dans l’Union et propose de renforcer leurs moyens. Il se prononce également en faveur d’une meilleure coopération transfrontalière dans ce domaine, pour mieux lutter contre les fraudes résultant de la mobilité des travailleurs. Face au dumping social que subissent parfois nos entreprises et nos salariés, nous ne devons pas nous voiler la face ! Il faut assurer le respect de la réglementation européenne et renforcer le régime des sanctions en cas d’abus.

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – En votant ce texte, j’appelle au renforcement des inspections du travail pour lutter contre le nivellement vers le bas des conditions sociales en Europe et garantir une protection sociale adéquate pour tous les travailleurs. Elles sont indispensables pour rendre plus équitable la concurrence au sein de l'UE et améliorer les rentrées fiscales. Il est regrettable que ce secteur soit trop souvent très mal doté, c’est pourquoi nous appelons les États membres à atteindre l'objectif d'un inspecteur pour 10 000 travailleurs, conformément aux recommandations de l'OIT, et ce malgré un contexte de réductions budgétaires tous azimuts. La Commission européenne devrait ainsi mettre en place un projet pilote européen d’alerte en cas de non-respect des règles, assorti d’une liste noire. Des sanctions plus fermes devraient être appliquées contre les entreprises ne respectant pas leurs obligations. Il serait enfin intéressant de prévoir la mise en place d'une carte européenne électronique de sécurité sociale infalsifiable et sur laquelle pourraient être sauvegardées toutes les données nécessaires au contrôle de la relation de travail du porteur, y compris en matière d'assurance sociale et de temps de travail.

  Mikael Gustafsson (GUE/NGL), in writing. − This report deals with the important issue of labour inspections, which are essential to the enforcement of rules on working conditions. It is important that Member States cooperate, for example to combat social dumping, but it should be noted that labour inspection is not an EU competence. It is the responsibility of the Member States to enforce proper working conditions. I vote in favour of the report on the assumption that it will not lead to more EU competences in this field.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau tam, kad reikia apžvelgti darbo inspekcijos sistemų vaidmenį kovojant su nedeklaruojamu darbu Europos Sąjungoje, jų patiriamas problemas ir pateikti politikos rekomendacijas, kaip pažaboti nedeklaruojamą darbą ir padėti inspekcijoms veiksmingiau dirbti. Europos Sąjungoje vis dažniau susiduriama su nedeklaruojamu darbu ir šešėline ekonomika. ES 27 valstybėse nedeklaruojamas darbas sudaro 18,8 proc. bendro BVP, o tam tikrose šalyse jis siekia net per 30 proc. Šiuo metu daugelyje valstybių narių darbo inspekcijos patiria sunkumų visais būdais kovodamos su nedeklaruojamu darbu, nes taupant lėšas darbo inspekcijoms buvo sumažintas finansavimas. Viena iš pagrindinių problemų darbo inspekcijoms yra tarpvalstybiniai darbo santykiai. Nacionalinėms valdžios institucijoms sunku gauti svarbios informacijos iš kilmės šalies institucijų ir suprasti darbo santykius. Siūloma pradėti taikyti Europos socialinio draudimo kortelę, kurioje būtų įrašyti visi būtini duomenys, pvz., darbo laikas ir socialinis draudimas. Tokiu būdu darbo inspektorius galėtų iš karto peržiūrėti visus būtinus duomenis. Švedija jau įdiegė tokią kortelę statybų sektoriuje. Inspektoriai gauna detektorius, kuriais gali labai greitai ir lengvai nuskaityti kortelėse įrašytą informaciją. 2013 m. sausio mėn. panašią sistemą pradėjo taikyti Liuksemburgas.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Al fine di perseguire un miglioramento economico e sociale, l'Ue continua a lavorare per affrontare al meglio le sfide di un mercato del lavoro in continua evoluzione. L'obiettivo è quello di intervenire a livello nazionale sulla salvaguardia dei diritti dei lavoratori, mediante il potenziamento delle ispezioni, e a livello europeo, promuovendo nuove iniziative legislative. Credo che con il voto di oggi ci si muova nella giusta direzione di un rafforzamento degli strumenti già messi a disposizione dall'UE agli Stati membri per migliorare la qualità del lavoro dei nostri cittadini.

  Bogusław Liberadzki (S&D), na piśmie. − Sprawozdanie ma na celu zwrócenie uwagi na rolę systemów inspekcji pracy w walce z pracą nierejestrowaną, która jest istotnym problemem na terenie Unii Europejskiej. Obecnie wszystkie formy zwalczania pracy nierejestrowanej poprzez inspekcję pracy są w wielu państwach członkowskich utrudnione, w związku ze zmniejszeniem nakładów finansowych, co zostało wymuszone przez szukanie oszczędności. Efektywnie działający system inspekcji pracy jest w stanie sprostać wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy i jest ważną częścią dobrego zarządzania. Inspektorzy pracy są niezbędni do kontroli przestrzegania praw pracowniczych, zapobiegania wykorzystywaniu pracowników przez nieuczciwych pracodawców, ale także promowania rozwoju gospodarczego i społecznego. Kryzys gospodarczy nie może być przeszkodą, ale powinien być bodźcem do poprawy i wzmocnienia inspekcji pracy w celu zapewnienia pracownikom ochrony, jakiej potrzebują.

  Clemente Mastella (PPE), per iscritto. − L'Unione europea si trova a dover fare sempre più i conti con il lavoro nero e l'economia sommersa, fenomeni questi che hanno conseguenze dannose per l'economia nel suo insieme, avendo ripercussioni sulla qualità dei prodotti e dei servizi, sulla produttività delle imprese e favorendo la concorrenza sleale nel mercato. Sosteniamo questa relazione che pone in evidenza il ruolo dei sistemi d'ispezione del lavoro nella lotta al lavoro sommerso nell'UE. Attualmente, in molti Stati membri tutte le forme di contrasto al lavoro sommerso incontrano difficoltà a causa della riduzione dei finanziamenti.

Per avere ispezioni del lavoro efficaci, l'Europa ha bisogno di qualcosa di più di strumenti normativi non vincolanti: abbiamo l'urgente necessità di misure giuridicamente vincolanti intese a far rispettare la protezione dei lavoratori e l'occupazione e l'attuazione dei fondamentali diritti sociali e del lavoro. Il tutto deve avere inizio dal rafforzamento dei diritti sociali e del lavoro fondamentali nel mercato unico e dall'impegno a promuovere la concorrenza leale e i diritti dei lavoratori. Tale principio deve essere fissato nel diritto primario dell'Unione tramite l'adozione di un protocollo sul progresso sociale, per proteggere i diritti sociali fondamentali da eventuali ripercussioni negative derivanti dalle riforme nazionali e dalle misure di austerità.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport insiste pour le renforcement des contrôles de l’inspection du travail dans les différents États membres et une lutte contre le dumping social au niveau européen, notamment à l’aide de meilleures garanties juridiques. Il est dommage qu’il ne remette pas en cause plus vivement les mesures austéritaires et le cadre européen de la concurrence organisée entre travailleurs en s’attachant principalement à ce que les «assainissements budgétaires» ne conduisent pas à des baisses de moyens. Ainsi, le rapport ne remet pas en question le fond de la directive sur le détachement des travailleurs: les entreprises ne paient pas les cotisations sociales sur le lieu où elles exercent leurs activités de détachement. Néanmoins nous avons ici un texte véritablement en faveur de l’amélioration des conditions de travail en Europe. Je m'abstiens.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − As transformações económicas e sociais das últimas décadas têm tido um impacto dramático no mundo do trabalho. A globalização da economia mundial teve efeitos negativos nas relações laborais, tradicionalmente seguras e justas. A subcontratação, a externalização, a precariedade, a intensificação e a insegurança do trabalho têm vindo a prejudicar a qualidade do emprego na Europa. Esta degradação gradual das relações laborais tem sido acompanhada pelo desrespeito pelas leis laborais e pelos direitos dos trabalhadores. A UE tem vindo a ser confrontada com a realidade do trabalho não declarado e da economia paralela. É necessário que os mecanismos de inspeção salvaguardem os interesses dos trabalhadores, ainda para mais neste período de crise que a UE atravessa.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor del presente informe debido a que trata de impulsar el desarrollo de los servicios de las inspecciones de trabajo en los Estados miembros como forma de garantizar que se haga cumplir la normativa laboral en los mismos. Las normativas en el ámbito laboral necesitan una estructura institucional que garantice su cumplimiento; sin recursos humanos suficientes para garantizar las inspecciones de trabajo, las normativas que regulan las inspecciones laborales dejan de ser un derecho efectivo. A nivel europeo, la falta de recursos dedicados a inspecciones ha provocado un incremento de condiciones laborales ilegales, violaciones de contratos, trabajo en la economía sumergida, etc. Para combatir esto resulta fundamental que los Estados miembros destinen los recursos necesarios a estos servicios de inspección. Es por todo esto por lo que he decidido votar a favor del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Labour inspection is a fundamental part of labour administration. An effective labour inspection system, capable of confronting the challenges of a changing labour market, is an essential part of good governance. Labour inspectors are essential to the enforcement of employee rights, the prevention of abuses by unscrupulous employers and the promotion of economic and social development. It is also important for inspection systems not to be ‘overworked’. I abstained.

  Vital Moreira (S&D), por escrito. − Votei a favor do relatório Steinruck sobre a inspeção do trabalho, porque me parece importante que os direitos dos trabalhadores e as normas laborais (nomeadamente quanto à segurança e saúde) sejam efetivamente asseguradas em toda a União. Já basta a assimetria jurídica que existe nesse aspeto entre os diversos Estados-Membros; importa que ela não seja agravada pela falta de meios de efetivo cumprimento da legislação interna de cada Estado-Membro. As situações de trabalho não declarado e de falsos trabalhadores independentes são casos especialmente preocupantes de fuga ao cumprimento das obrigações laborais dos empregadores. A integração económica da União tem de ser acompanhada de um nível equivalente de integração social, sob pena de uma competição regulatória que pressionará os países de mais elevado nível de proteção laboral a reduzirem-na para não perderem competitividade económica face aos países de mais baixos padrões laborais. Entre os perigos que ameaçam o modelo social europeu, na sua vertente de direitos laborais, o maior é justamente tolerar o dumping social, seja legal (por deficit de direitos), seja de facto (por falta de meios de efetivo cumprimento dos direitos sociais). Por isso, o enforcement dos direitos laborais é uma questão oficial da constituição laboral da União.

  Katarína Neveďalová (S&D), písomne − Podľa najnovších štúdií dosiahla nelegálna práca v krajinách EÚ až 18 %, pričom v niektorých krajinách sa blíži až k 30 %. Naše národné kontrolné úrady práce zohrávajú dôležitú úlohu v oblasti vymožiteľnosti práva. Na druhej strane rovnako dôležitú úlohu zohrávajú aj pri ochrane práv pracovníkov. Preto je potrebné bojovať proti zneužívaniu systému. Jedno z možných východísk vidím v cezhraničnej spolupráci krajín. V súčasnosti pracovné vzťahy presahujú hranice členských štátov EÚ. Európsky pracovný trh tvorí spleť rôznych subdodávateľov. Práve v týchto prípadoch je nesmierne zložité odhaliť podvody. Tvrdé sankcie pri zneužívaní systému sú ďalším možným riešením problému neregistrovanej práce. Na celoeurópskej úrovni je nevyhnutné vytvoriť fungujúci systém prevencie a rovnakých pravidiel pre zamestnancov v jednom odvetví bez ohľadu na miesto výkonu práce. Tomu by slúžila európska elektronická platforma pre inšpektorov práce, ktorá by sa celoplošne usilovala o náležitú sociálnu ochranu zamestnancov, ako aj zraniteľných skupín pracovníkov. Hospodárska kríza v predošlých rokoch so sebou priniesla množstvo nepriaznivých následkov pre občanov EÚ. Vykorisťovanie, sociálny dumping a podvody zo strany zamestnávateľov zhoršujú vyhliadky občanov do budúcnosti. Verím, že našou úlohou je zaistiť také pravidlá, pri ktorých by sa podvody vykonávané či už na štáte alebo na samotných pracovníkoch zamestnávateľom nevyplácali.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport d’initiative met en exergue les principales difficultés rencontrées par les inspections du travail dans l’UE et formule des recommandations afin d’aider ces inspections à travailler plus efficacement. L’objectif est ainsi de lutter contre le travail non déclaré qui représente 18,8% du PIB total de l’UE-27.

Les nombreuses pistes proposées (renforcement de la coopération transfrontalière, nécessité pour les États membres de se doter de mesures légales contraignantes, inscription dans le traité de dispositions contre le dumping social, instauration d’une définition claire et contraignante du salarié au niveau de l’UE, etc.) permettront de mieux protéger les travailleurs non déclarés qui comptent parmi les plus vulnérables. J’ai ainsi voté en faveur de ce rapport.

  Siiri Oviir (ALDE), kirjalikult. − Johtuvalt Euroopa tööhõive kvaliteedi langusest, mis on paljuski tingitud tööalase ebakindluse kasvust seoses alltöövõttudega ja tööpakkujate liikumisega odavama tööjõuga Aasia riikidesse, toetasin antud algatusraportit, milles juhitakse nimetatud keerulisele probleemile tähelepanu ning pakutakse mõistlikke lahendusi olukorra parandamiseks.

Olen päri, et varimajanduse vähendamiseks ja töötajate õiguste kaitsmiseks tuleb tõhustada tööjärelevalvet ning rakendada lisameetmeid deklareerimata töö vastu võitlemiseks piiriüleselt. Toetan igati vajalikke andmeid sisaldava Euroopa sotsiaalkindlustuskaardi kasutuselevõtmist, mis lihtsustaks oluliselt tööinspektorite tööd, kuid suhtun skeptiliselt uue Euroopa asutuse loomisesse, mis käsitleks piiriüleseid küsimusi tööjärelvalve valdkonnas.

Minu arvates dubleeriks uus amet liikmesriikide järelvalveasutuste tööd, oleks kulukas ning ei annaks piisavalt lisandväärtust püstitatud eesmärkide täitmiseks. Seetõttu pean olulisemaks liikmesriikide järelvalveasutuste tihedamat koostööd läbi kogemuste ja andmete vahetamise, rakendades ka raportööri soovitatud varajase hoiatamise süsteemi, mis võimaldaks vahetada teavet pettuse või ettevõtete ebaseadusliku tegevuse korral.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šį pranešimą.

Pažymėtina, kad nedeklaruojamas darbas, šešėlinė ekonomika, darbo teisės bei darbuotojų teisių nesilaikymas ES turi žalingų padarinių visai ekonomikai, visuomenei, įmonėms.

Dėl to labai svarbu didelį dėmesį skirti darbo inspekcijos sistemų vaidmeniui kovojant su nedeklaruojamu darbu ES. Būtina nustatyti rekomendacijas tarpvalstybiniam nacionalinių valdžios institucijų bendradarbiavimui ir naujoms teisinėms iniciatyvoms.

Naujų darbo formų ir netipinio darbo reglamentavimas, sukuriant aiškią ir privalomą darbuotojo apibrėžtį ES lygmeniu, yra dar viena efektyvi priemonė kovojant su fiktyviu savarankišku darbu.

Manau, kad darbo inspekcijos turi apimti visas darbuotojų kategorijas, ypatingą dėmesį skiriant išnaudojamų darbuotojų apsaugai. Be to, turėtų būti kuriamos novatoriškos bendradarbiavimo su kitomis valdžios institucijomis sistemos ir mobiliųjų darbuotojų registracijos sistemos.

Atkreiptinas dėmesys į tai, kad ES lygmeniu nėra užtikrinamas socialinio antidempingo taisyklių laikymasis. Pritariu pasiūlymui sukurti Europos agentūrą, sprendžiančią visų tipų tarpvalstybinius klausimus, taip pat yra tikslinga pradėti taikyti Europos socialinio draudimo kortelę.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Il cosiddetto lavoro "nero" é una piaga che affligge tutti i paesi dell'Unione, dalla sicurezza dei lavoratori all'evasione fiscale si tratta di un tema estremamente delicato che va combattuto a livello comunitario. Ovviamente le ispezioni da parte degli organi competenti per verificare la messa in regola dei posti di lavoro e dei lavoratori sono la prima misura da adottare, ma i finanziamenti per questo tipo di controlli non sembrano essere abbastanza. Il testo in questione si prefigge quindi di evidenziare il ruolo dei sistemi di ispezione del lavoro nella lotta al lavoro nero e di aumentare i finanziamenti destinati agli organi di controllo.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − As transformações económicas e sociais das últimas décadas têm tido um impacto dramático no mundo do trabalho. A globalização da economia mundial teve efeitos negativos nas relações laborais, tradicionalmente seguras e justas. A subcontratação, a externalização, a precariedade, a intensificação e a insegurança do trabalho têm vindo a prejudicar a qualidade do emprego na Europa. O presente relatório, que votei favoravelmente, apresenta propostas para a tomada de medidas no plano legislativo a nível da UE de regulamentação das novas formas de trabalho e do trabalho atípico, para que se defina de forma clara e vinculativa o estatuto do trabalhador na UE, a fim de lutar contra a prática mais comum de incumprimento do direito do trabalho, isto é, o falso trabalho independente. Esta medida será um instrumento importante para os inspetores do trabalho, que lhes permitirá determinar se as empresas estão a recorrer a esta prática ilícita.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − I cambiamenti economici e sociali degli ultimi decenni stanno avendo un impatto rilevante nel mondo del lavoro. La globalizzazione dell'economia mondiale ha inciso negativamente su rapporti di lavoro tradizionalmente sicuri ed equi. Il subappalto, l'esternalizzazione, la precarietà, l'intensificazione del lavoro e l'insicurezza del posto di lavoro stanno compromettendo la qualità dell'occupazione in Europa. Tale deterioramento dei rapporti di lavoro è accompagnato dal fenomeno del mancato rispetto del diritto del lavoro e dei diritti dei lavoratori. L'Unione europea si trova a dover fare sempre più i conti con il lavoro nero e l'economia sommersa. Spero che quanto approvato oggi riesca a rimediare ai tanti problemi sui diritti dei lavoratori.

  Phil Prendergast (S&D), in writing. − As a former trade unionist, I was happy to support this report, to emphasise the role of labour inspection systems in the fight against undeclared work in the EU. Labour inspection is a fundamental part of labour administration. An effective labour inspection able to confront the challenges of a changing labour market is an essential part of good governance. Labour inspectors are essential to the enforcement of employees’ rights, the prevention of abuses by unscrupulous employers and the promotion of economic and social development. The economic crisis cannot be an obstacle but an incentive to improve and reinforce labour inspections in order to ensure workers’ protection.

  Evelyn Regner (S&D), schriftlich. − Schwarzarbeit und die Ausbeutung von Beschäftigten zählen heute zu den größten Problemen, die es auf den Arbeitsmärkten in Europa neben der Arbeitslosigkeit gibt. Es ist eine Grundaufgabe der Europäischen Union, im Binnenmarkt auch dafür Sorge zu tragen, dass mobile ArbeitnehmerInnen geschützt werden. Dazu brauchen wir in Europa effektive Arbeitsinspektionen. Ich habe für den Bericht von Jutta Steinruck gestimmt, unter anderem weil er folgende wichtige Punkte enthält: a) Die Kontrollbefugnis der Behörden darf nicht eingeschränkt sein und muss sich auf alle Kategorien von ArbeitnehmerInnen erstrecken. b) Die Kontrollbehörden müssen selbstverständlich mit den notwendigen personellen Ressourcen ausgestattet sein, um effektiv arbeiten zu können. c) Die Sozialpartner sollen in den Mitgliedstaaten stärker eingebunden werden, um die Kontrollbehörden zu unterstützen. d) Umgehung darf sich nicht lohnen: Die Sanktionen gegen jene Unternehmen, die sich durch die Ausbeutung von Beschäftigten bereichern, müssen dementsprechend hart sein. Das schützt auch die anständigen Unternehmen vor Wettbewerbsverzerrungen. e) Die Generalunternehmerhaftung ermöglicht es, die Einhaltung der Arbeitsvorschriften über den gesamten Produktionsprozess zu gewährleisten.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour. In pursuance of having effective labour inspection in monitoring the application of labour law, Europe needs more than soft law to ensure that employment in Member States will be decent, stable, healthy and safe. This report tries to draw attention to the urgent need for legally binding measures to enforce the protection of workers and the employment and the implementation of fundamental labour and social rights. This has to start by strengthening fundamental labour and social rights in the single market and by working to promote fair competition and workers’ rights. This principle must be laid down in primary EU legislation adopting a social progress protocol to safeguard basic social rights from any negative consequences of national reforms and austerity measures.

  Licia Ronzulli (PPE), per iscritto. − Bisogna intervenire immediatamente per aumentare le risorse necessarie alle ispezioni sul lavoro negli Stati membri, unica strada per contrastare anche nel lungo periodo il lavoro sommerso, quello autonomo fittizio e il dumping sociale. I controlli nazionali svolgono inoltre un ruolo importante nell'attuazione della legislazione sociale e nella garanzia di eque condizioni di concorrenza nell'UE.

  Marie-Thérèse Sanchez-Schmid (PPE), par écrit. – J'ai voté en faveur de cette résolution demandant un renforcement des moyens des inspections du travail dans les États membres afin de lutter contre le travail non déclaré, les abus dans le détachement des travailleurs, les faux indépendants et le dumping social. Le travail au noir représente près de 18% du PIB européen; un employé au noir ne dispose pas de couverture sociale, prive l'État de recettes fiscales et entraine une concurrence déloyale face aux travailleurs déclarés. Les inspections du travail souffrent actuellement d'un manque criant de personnel et les coopérations transfrontalières entre administrations sont trop souvent insuffisantes.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Problemy związane z pracą nierejestrowaną dotyczą wszystkich państw UE. Powstająca i rozprzestrzeniająca się na skutek tego szara strefa ma nie tylko negatywne konsekwencje gospodarcze, ale również pogłębia trudności na płaszczyźnie społecznej. W przypadku pracowników nierejestrowanych planowanie rodziny i przyszłości własnej oraz zagwarantowanie stabilnych finansowo warunków dorastania dla dzieci jest bardzo utrudnione. Co więcej sytuacja jest również niepotrzebnie skomplikowana w przypadku pracowników rejestrowanych, opłacających składki społeczne, gdyż szara strefa tworzy szkodliwy rodzaj konkurencji niższych płac na rynku pracy. Sprawa jest poważna, gdyż udział pracy nierejestrowanej w całkowitym PKB Unii wynosi prawie 20%.

Celem naszych działań powinno być uregulowanie tej sytuacji oraz przede wszystkim zapewnienie pracownikom wsparcia w uzyskaniu sprawiedliwego traktowania oraz poczucia bezpieczeństwa, którym cieszą się pracownicy rejestrowani. Kontrola przestrzegania ustanowionych przepisów będzie tu szczególnie istotna, gdyż szerzący się wyzysk w pracy stanowi realny problem nie tylko dla pracowników, ale i przedsiębiorstw, szczególnie tych z sektora MŚP. Aby móc skutecznie zapobiegać nadużyciom, administracja pracy powinna dostać do tego celu odpowiednie narzędzia oraz uprawnienia. Ważne jest nie tylko poważne podejście do kwestii efektywności działań inspekcji pracy, ale również objęcie jej kontrolą wszystkich kategorii pracowników.

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − Ik steun dit verslag over het versterken van de arbeidsinspectie en het verbeteren van de arbeidsomstandigheden in Europa. Sociale inspectie moet dan wel een nationale bevoegdheid blijven, maar een betere samenwerking tussen de lidstaten is nodig. Wetten werken enkel als er toezicht is op de uitvoering ervan. Een goed uitgebouwde internationale samenwerking is cruciaal en dat is precies waar dit verslag op doelt. Schijnzelfstandigen, zwartwerkers, misbruiken bij detacheringen en interim-arbeid moeten streng worden aangepakt. Ze ondermijnen de sociale zekerheid en zadelen de lidstaten op met budgettaire tekorten, maar ook met ontevreden werknemers. We steunen dit voorstel omdat onze amendementen de tekst versterken. We maakten de sancties zwaarder dan de winst die men behaalt met het omzeilen van de wetgeving. We willen dat er minstens 1 inspecteur is per 10.000 werknemers, een doelstelling die ook de Internationale Arbeidsorganisatie, de ILO, vooropstelt. De inspecteurs moeten in alle vrijheid hun werk kunnen uitvoeren. Het is onbegrijpelijk dat de Commissie heeft gepoogd de controles te beperken omdat ze discriminerend zouden zijn tegenover buitenlandse bedrijven! Voor mij is het belangrijker dat werknemers niet uitgebuit worden, dat arbeidsomstandigheden verbeteren en dat de interne marktwerking fair wordt!

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − Whilst I support measures which challenge undeclared work and other abuses or forms of non-compliance with legal obligations, I am concerned by aspects of this report which seek to encroach on the competence of the Member States. Therefore, I could not support the report.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Les changements économiques et sociaux survenus au cours des dernières décennies ont une incidence considérable sur le monde du travail. La mondialisation de l'économie a fragilisé des relations de travail traditionnellement sûres et équitables. La sous-traitance, l'externalisation, la précarité, l'intensification du travail et le manque de sécurité de l'emploi nuisent à la qualité des emplois en Europe.

Cette érosion des relations de travail s'accompagne d'un manque de respect du droit du travail et des droits des travailleurs. Le travail non déclaré et l'économie parallèle sont des problèmes de plus en plus présents dans l'Union européenne. L'économie parallèle limite les possibilités de développement de la société, et le travail non déclaré donne naissance à une catégorie de travailleurs marginalisés et financièrement et socialement très vulnérables.

En l'absence de revenus garantis et de protection sociale, les travailleurs non déclarés rencontrent des difficultés à satisfaire leurs besoins fondamentaux, par exemple à trouver un logement, et peuvent difficilement faire des projets pour leur famille et leur avenir.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − Na última década, a União Europeia tem sido confrontada com a degradação gradual das relações laborais, através de realidades como o trabalho não declarado e a economia paralela. Ambos têm consequências negativas para a economia, que se manifesta na baixa qualidade dos produtos e serviços, na falta de produtividade das empresas e na promoção de uma concorrência desleal no mercado único – através da perda de receitas fiscais. Neste contexto, a relatora salienta o papel dos sistemas de inspeção laboral na luta contra o trabalho não declarado, apresentando recomendações políticas para fazer face ao mesmo. Ainda no âmbito da inspeção laboral, uma das recomendações da relatora é a criação de uma agência europeia responsável pelos assuntos a nível transfronteiras no domínio da inspeção do trabalho. É também referida a criação de um cartão europeu de segurança social e de um sistema de alteração precoce, que permite a troca de informações entre autoridades em caso de fraude ou exploração ilícita. Por defender condições de trabalho dignas e justas, votei a favor deste relatório.

  Isabelle Thomas (S&D), par écrit. – Près de 20% du PIB, c'est ce que représente le travail non déclaré. Le phénomène est connu, néanmoins, l'Europe connait aujourd'hui une envolée fulgurante des pratiques de dumping social qui s'appuie sur les manques de coopération entre les États membres. Nous l'avons vu sur le chantier de l'EPR de Flamanville. Des sociétés d'intérim fictives sévissaient en s'appuyant les failles du système et en contrecarrant le caractère temporaire du droit sur le détachement des travailleurs étrangers. La coopération transfrontalière est donc indispensable. Ce rapport indique le rôle du système d'inspection du travail dans le combat contre le travail non déclaré dans l'UE. Actuellement toutes les formes de luttes éprouvent des difficultés dans beaucoup d'États membres tant en termes de financement que d'adaptation des mesures aux pratiques de fraude en perpétuelle évolution. Ce rapport met en exergue ces lacunes de l'Union et donne des recommandations pour l'améliorer. J'ai soutenu ce rapport, néanmoins, en tant que socialistes, nous souhaitions que des mesures contre le dumping social soient intégrées au droit de la concurrence. C'était sans compter sur l'opposition idéologique de la droite qui a réussi à réunir une majorité afin d'en obtenir le rejet, c'est déplorable.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluția referitoare la inspecțiile eficace la locul de muncă ca strategii de îmbunătățire a condițiilor de muncă în Europa. Inspecțiile la locul de muncă au un rol important în ceea ce privește protejarea drepturilor lucrătorilor, garantarea sănătății și securității la locul de muncă și combaterea mediilor de lucru nesigure, prevenirea încălcării normelor privind protecția muncii, precum și promovarea unei creșteri economice echitabile și responsabile din punct de vedere social, în măsura în care contribuie la asigurarea plății efective a salariilor și a contribuțiilor la sistemele de asigurări sociale, crescând astfel veniturile din impozite și fondurile sistemelor de asigurări sociale și garantând că lucrătorii sunt asigurați în caz de boală și de accidente la locul de muncă și că beneficiază de pensii. Îndemnăm statele membre să crească resursele umane și financiare ale inspectoratelor lor de muncă, să atingă obiectivul de un inspector la 10 000 de lucrători, în conformitate cu recomandările Organizației Internaționale a Muncii. Atragem atenția asupra situației specifice a lucrătorilor la domiciliu și a lucrătorilor la distanță care, în contextul muncii la domiciliu sau al muncii în afara locației angajatorilor lor, pot face obiectul unor încălcări ale dreptului muncii, dacă angajatorii nu își îndeplinesc obligațiile legale față de ei.

  Ruža Tomašić (ECR), in writing. − The subject of tackling undeclared work is very familiar in Croatia. There are clear instructions for labour inspectors on how to work more effectively in tackling undeclared work or irregularities in business.

The measures suggested are intended to lead to a lower rate of undeclared work and eventually to better working conditions. Very similar measures are being implemented in Croatia to fight undeclared work and the grey economy. To give one example, there is a pastry shop called Gossip, which is on Stradun, the most visited street in Dubrovnik. It was closed for two months in the middle of the tourist season following an inspection, because there was difference of EUR 1.5 between the register and the bills. This is just one case, and we have thousands more in Croatia. These measures have the wrong effect at the wrong time.

I support all measures which challenge undeclared work and other abuses or forms of non-compliance with legal obligations, but they must all be carefully prepared for each state individually. This is the main reason why I did not support this report.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − To keep Europe competitive we need to ensure that our workforce is well protected. For this reason, I voted in favour of the own-initiative report on ‘Effective labour inspections as a strategy to improve working conditions in Europe’. I believe that the labour inspection systems recommended in this report will help to improve working standards throughout the EU, as well as tackling undeclared work. I realise that over recent years, funding for labour inspection has been cut in many Member States, which has often led to a rise in undeclared work and poor working standards. I hope that this report will begin to address this issue.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – J’ai voté pour le rapport concernant la mise en place d’inspections du travail efficaces pour améliorer les conditions de travail. De plus en plus de salariés d’un État membre vont travailler dans un autre État de l’Union, le travail non déclaré augmente de manière significative et le nombre et les formes de contrats de travail précaires se multiplient, favorisant le dumping social notamment par le recours à des travailleurs détachés dans des conditions souvent frauduleuses, il faut donc encourager la création d’un cadre européen concernant les inspections du travail. Les systèmes en matière d’inspections, la manière dont ces inspections sont effectuées et les domaines qu’elles couvrent varient dans les États membres. Il n’existe pas d’organismes pouvant surveiller et contrôler les conditions de travail au niveau européen et les échanges d’informations en la matière sont difficiles. Afin de garantir de meilleures conditions de travail aux travailleurs de l’Union et surtout aux plus vulnérables d’entre eux, il est grand temps d’agir. Les droits des travailleurs doivent être améliorés et renforcés et ils n’ont de sens que s’ils sont appliqués, nous espérons donc qu’un cadre européen concernant les inspections du travail puisse apporter des garanties et lutter contre le dumping social à l’intérieur de l’UE.

  Bernadette Vergnaud (S&D), par écrit. – Je me félicite du vote effectué aujourd'hui sur ce texte appelant à renforcer les moyens des inspections du travail pour lutter contre le travail non déclaré, les faux indépendants et le dumping social. Adopter des règles pour lutter contre le dumping social est en effet aujourd'hui une nécessité, notamment pour une meilleure protection des travailleurs détachés. Le travail non déclaré représente près de 20 % du PIB: réduire son poids, c’est accroître les rentrées fiscales, et assurer le financement des retraites et des systèmes de santé. Nous, socialistes européens, devons ainsi faire respecter le droit du travail en renforçant les inspections du travail dans chacun des États membres, et en coordonnant de façon plus efficace la coopération transfrontalière. C’est une réponse européenne que nous demandons aujourd’hui, comprenant par exemple une carte européenne de sécurité sociale. La Commission européenne doit également mettre en place un projet pilote européen d’alerte en cas de non-respect des règles, assorti d’une liste noire.

  Nikola Vuljanić (GUE/NGL), napisan. − Zapanjujuće su razlike u uvjetima rada u pojedinim zemljam članicama Europske unije, čak i u istim tvrtkama (npr. kod velikih trgovačkih lanaca. Tvrtke koje ovdje, u Strasbourgu, zatvaraju vrata u 19 sati u drugim zemljama (u pravilu siromašnijima i u pravilu južnijima, pa i u Hrvatskoj) drže dućane otvorene do kasnih noćnih sati. Radi se pod uvjetima kakve u matičnim zemljama jedva mogu zamisliti, nedjeljama i praznicima, po desetak i više sati dnevno. Inspektora rada u takvim tvrtkama nema, to su korporacije imune na državnu kontrolu i kod njih se žmiri na oba oka. Inspekcija rada ključna je služba u očuvanju kakve-takve društvene pravednosti, ali samo ako djeluje, ako ima podršku vlasti (izvršne, ali i sudbene) i ako djeluje prema svima na isti način.

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. − Die Berichterstatterin betont, dass die Verbesserung der Arbeitsbedingungen in Europa auf europäischer Ebene gestalten werden soll. Zu diesem Zweck soll die Rolle der Arbeitsinspektoren gestärkt werden und eine bessere Kontrolle von vor allem grenzübergreifenden Beschäftigungsverhältnissen ermöglicht werden. Es wird zu Recht eingeräumt, dass es schwierig sei, auf EU-Ebene zu einem Konsens zu kommen, da Arbeitsrecht und Arbeiterschutz oft als nationaler Schwerpunkt gesehen werden. Besonders zum Schutz kleiner und mittlerer Unternehmen wäre eine europaweit angesetzte strengere Kontrolle von Vorteil, da es gerade diese kleineren und mittleren Unternehmen sind, die am meisten unter den Folgen von Sozialdumping leiden. Es muss vorsichtig abgeschätzt werden, ob diese Maßnahmen tatsächlich ausreichend Vorteile bringen.

  Glenis Willmott (S&D), in writing. − In the wake of the economic crisis, funding for labour inspection authorities has been greatly reduced across Europe, yet better inspections would help to ensure that workers’ rights are respected, to create fairer competition in the single market and to boost tax and social-security contributions by reducing the incidence of undeclared work. I supported this report, which proposes measures to improve working conditions in Europe through more effective labour inspections.

We need to tackle the complex subcontracting arrangements that allow workers to be exploited, and the report recommends measures to help inspection authorities to do this by addressing the misuse of agencies and the bogus self-employment which allow workers’ pay to be undercut and lead to social dumping. The report also proposes introducing an electronic social-security card to record important data for workers and reduce levels of undeclared work. I was disappointed, however, that a right-wing majority in Parliament managed to block proposals for a social responsibility clause to be introduced into EU competition rules.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Stratega Unii w odniesieniu do bezpieczeństwa i higieny pracy zalecała rządom państw członkowskich opracowanie polityki krajowej w tym obszarze. Polityka taka powinna była być ujęta w „Narodowej strategii rozwoju kraju”. Jej realizacja miała być monitorowana w corocznych raportach. Polska w raportach przedstawiała Komisji Europejskiej wieloletni program „Dostosowywanie warunków pracy w Polsce do standardów Unii Europejskiej” przyjęty przez Radę Ministrów.

Obecna strategia europejska różni się od poprzednich programów tym, że wskazuje na konieczność wykorzystania zestawu możliwie różnych, komplementarnych instrumentów oraz na zaangażowanie wszystkich podmiotów działających w obszarze bhp, w szczególności pracodawców, przełożonych i pracowników. W ramach strategii przyjęto globalne podejście do komfortu w miejscu pracy, uwzględniając zmiany w świecie pracy oraz pojawienie się nowych zagrożeń, zwłaszcza natury psychospołecznej.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − Este relatório centra-se na importância e necessidade das inspeções laborais e do seu aumento, tanto para proteger os direitos dos trabalhadores como para melhorar as condições de trabalho. Estamos de acordo com a relatora quando refere que, devido ao aumento de formas de contrato de trabalho atípicos e precários, ao aumento do trabalho não declarado e do trabalha transfronteiriço, é necessário que sejam garantidos recursos suficientes para reforçar as inspeções laborais. Contudo, não podemos esquecer que são as medidas de austeridade que estão a contribuir para o aprofundamento da crise económica e social em países com economias mais frágeis, impondo uma degradação das relações laborais que tem sido acompanhada pelo desrespeito pelas leis laborais e pelos direitos dos trabalhadores. Hoje, os trabalhadores são forçados a trabalharem em quaisquer condições e as condições de segurança e saúde no trabalho sofreram com o retrocesso civilizacional ao nível de direitos no trabalho. Prevenção, fiscalização adequada, investimento público, combate à precariedade laboral, que está associada à sinistralidade e ausência de condições de saúde e higiene no trabalho, criminalização dos acidentes de trabalho são passos urgentes. Difíceis de concretizar com as políticas da UE, que cada vez mais desvalorizam e retiram dignidade aos trabalhadores. Votámos a favor.

6.13. Финансово участие на служителите в приходите на дружествата (A7-0465/2013 - Phil Bennion)

Oral explanations of vote

  Krisztina Morvai (NI). - Sajnos vannak az Európai Uniónak olyan tagállamai, amelyek sokkal inkább hasonlítanak régi értelemben vett latin-amerikai országra, vagy harmadik világbeli országra, mint európai polgári demokráciára. Sajnos az én hazám, Magyarország is ilyen. Ugyanis van egy nagyon vékony milliárdos, nagyon gazdag réteg, akik többnyire a nemzeti vagyon leprivatizálásából gazdagodtak meg. És a másik oldalon pedig egy hatalmas olyan réteg, munkavállalói réteg, akik a profitot termelik ezeknek a vadkapitalistáknak, ugye kommunistákból átvedlett vadkapitalistáknak. És ugye ez a hatalmas munkavállalói réteg rosszul fizetett, jogfosztott, nincsenek munkavállalói jogaik. Ez egy elviselhetetlen és tűrhetetlen helyzet. Ezen talán enyhítene egy picit az az elképzelés, ami a jelentésben is megfogalmazódik. Tudniillik, hogy a munkavállalók részesedhetnének a vállalatoknak a profitjából. Én ezt egy jó iránynak tartom, ezért megszavaztam a jelentést.

  Oleg Valjalo (S&D). - Gospodine predsjedavajući, naravno da podržavam ovo izvješće jer mi se čini osobito važnim da u promicanju Europe solidarnosti potičemo i vlasništvo zaposlenika u privatnim tvrtkama kao jedan od modela zajedništva i veće društvene ravnopravnosti. Uvjeren sam da je ovo jedan od instrumenata kojim se osnažuje društvena kohezija te jača jednakost svih dionika uključenih u poslovne procese. Nema dvojbe da sudjelovanje zaposlenika u upravljanju privatnim društvima nosi sa sobom brojne prednosti, kako za poslodavce tako i za zaposlenike. Ako je to utemeljeno na odgovornim odnosima, ono donosi financijske koristi svima koji su na određeni način uključeni u upravljački proces. Drago mi je da izvješće kolege Benniona takve povlastice prepoznaje i potiče, ali pritom naglašava da profit nipošto nije jedini razlog zbog kojeg bi ovakav upravljački model trebalo promicati kao održiv, human, kvalitetan i dobar. Posebno mi je drago da su u izvješće uključene i preporuke Odbora za ekonomsku i monetarnu politiku koje su otklonile određene nedostatke te izvješće dodatno precizirale u pogledu poreznih pitanja. Kolegi Bennionu zahvaljujem na uloženom trudu i nadam se da će izvješće potaknuti što veći broj poslodavaca u zemljama članicama da svoje zaposlenike aktivno uključe u upravljački proces.

  Dubravka Šuica (PPE). - Gospodine predsjedniče, za razvoj ovog programa zaposlenici trebaju biti što više uključeni u proces odlučivanja u tvrtkama u kojima su zaposleni, a to im osigurava prostor za osobni razvoj unutar same tvrtke, te samim time mogućnost da se razviju profesionalno što poslodavcima daje poticaj za više ulaganja u stručno usavršavanje zaposlenika.

Potrebno je ojačati mala i srednja poduzeća s mogućnosti zaposlenika da ulažu u tvrtku u kojoj su zaposleni i time bi stvorili stabilnost i sigurnost tvrtki u razvoju. Osobno smatram da će se zaposlenik više založiti za razvoj tvrtke kada sudjeluje u odlučivanju i ukoliko zna da će sudjelovati i u raspodjeli prihoda.

Podupirem program jer pruža mogućnost i poduzetnicima i zaposlenicima da rade zajedno na vlastitu dobrobit, ali i na dobrobit društva u kojemu rade, odnosno zajednice. Iako postoje ključni faktori za razvoj i implementaciju programa kao što su harmonizacija oporezivanja i fiskalne politike, postoji niz mjera koje je potrebno poduzeti na razini Unije kako bi se olakšalo ostvarivanje programa u zemljama članicama. Nadam se da će program zaista polučiti pozitivan rezultat u što kraćem roku.

  Roberta Angelilli (PPE). - Signor Presidente, oggi abbiamo votato una risoluzione sulla partecipazione dei lavoratori agli utili delle imprese. È un primo passo importante per la condivisione degli utili o della proprietà delle imprese da parte dei lavoratori, verso una crescita davvero inclusiva. Soprattutto in tempi di crisi la partecipazione dei dipendenti sviluppa senso di appartenenza all'impresa, motivazione, orgoglio, meritocrazia interna. Fondamentale l'apporto in termini di superamento del conflitto tra proprietà e lavoratori: si rema tutti nella stessa direzione; si condividono le responsabilità, le scelte, le strategie; soprattutto, si possono evitare licenziamenti e delocalizzazioni; si difende la continuità dell'impresa e si difende il lavoro.

È importante quindi che la Commissione faccia il possibile per promuovere le forme di partecipazione dei dipendenti e per far sì che ogni Stato membro avvii questo importante percorso.

  Marino Baldini (S&D). - Gospodine predsjedniče, pozdravljam regulativu o financijskom sudjelovanju zaposlenika u prihodima društva. Osnaživanjem mogućnosti da zaposlenik financijski sudjeluje kao dioničar daje se prilika pojedincu da participira u strateškom odlučivanju društva gdje radi i tako izravno utječe na stabilnost i sigurnost svog radnog mjesta.

Ovaj institut bi za radnika trebao biti isključivo dobrovoljne naravi, a nikako ne bi trebao predstavljati zamjenu za prihode i slično. Stoga pri uređenju ovog instituta treba imati na umu sve potencijalne mogućnosti zlouporabe te treba zaštititi radnika kao malog dioničara.

Također je važno transparentno istaknuti strukturu vlasništva svakog društva kako bi se izbjegla mogućnost dvostrukog oporezivanja radnika dioničara. Kako bi se dodatno motiviralo radnike da sudjeluju u ovakvom modelu vlasništva društva, države članice na nacionalnoj razini trebale bi definirati porezne poticaje za takav oblik vlasništva.

  Erminia Mazzoni (PPE). - Signor Presidente, la relazione d'iniziativa della commissione lavoro affidato all'onorevole Bennion contiene, dal mio punto di vista, un'ottima proposta che ho votato con grande convinzione. Essa invita gli Stati membri a valutare la opportunità di introdurre misure per promuovere e incentivare le società ad ammettere la partecipazione dei lavoratori agli utili, ma anche al capitale, delle società stesse. Di questo si potrebbero avvantaggiare non solo le grandi imprese, ma anche e soprattutto le piccole e medie imprese e gli stessi lavoratori, con un beneficio in termini di dimensione psicologica dell'apporto del lavoratore.

Al momento, come ha dimostrato la crisi, i lavoratori partecipano in maniera automatica solo delle perdite delle imprese, con licenziamenti, trasferimenti obbligatori, riduzione dell'orario di lavoro e altro. È importante, invece, immaginare che il lavoratore possa sentirsi parte attiva non solo dei momenti di crescita ma anche dei momenti di decrescita dell'azienda. Io ritengo che questa sia la strada da seguire e non a caso anche il partito nel quale milito, il Nuovo centrodestra, ha formulato proprio in questi giorni al governo italiano una proposta in tal senso. Credo che questo sia un dato importante da far rilevare in quest'Aula, che oggi appoggia questa indicazione strategica.

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, along with the much-welcomed reforms on the competitive and innovation framework, I welcome the new proposed guidelines set out for European financial participation by workers in the EU. As an MEP for London, I know all too well the important role SMEs have to play in the City’s economy and their contribution to employment opportunities.

One great example is the John Lewis Partnership, a brilliant example indeed of a successful cooperative business – but share options are another route that can be taken in that respect. By offering workers a chance to engage directly in the governance and financial success of the companies in which they work, employee financial participation (EFP) can contribute to improving and also encouraging the productivity of their business and thus the competitiveness of European business as a whole.

I must, however, note my concerns at the Bennion reportʼs suggestion of presenting guidelines on the taxation of EFP. Tax matters, of course, must remain firmly in the sovereign control of individual Member States, and I would point to the report’s overall tone in acknowledging the differences which already exist between Member States in terms of their labour law and the benefits of participating in the EFP scheme.

Nevertheless, overall, I welcome the new proposals set out in this report, on balance, and I am pleased that I, with my Conservative colleagues, voted in favour. Aligning the interests of management, the workforce and ownership is always a good thing in my view.

  Danuta Jazłowiecka (PPE). - Panie Przewodniczący! Popieram sprawozdanie dotyczące udziału finansowego pracowników. Uważam, że Phil Bennion w wyważony sposób przedstawił formy udziału pracowników w zarządzaniu i zyskach finansowych spółek, dla których pracują, płynące z tego korzyści i związane z tym obecne europejskie problemy. Systemy udziału finansowego pracowników to szereg modeli, które dają firmom i pracownikom możliwość wspólnej pracy na korzyść ich samych oraz ogółu społeczeństwa. Europa wciąż pozostaje w tyle w stosunku do Stanów Zjednoczonych, jeżeli chodzi o udział finansowy pracowników, co jest kolejnym niewykorzystanym potencjałem, i przez co Unia traci na swej konkurencyjności. Podobnie jak sprawozdawca uważam, że polityka fiskalna i opodatkowanie odgrywają kluczową rolę w opracowywaniu i wdrażaniu systemu udziału ze szczególnym jednak poszanowaniem kompetencji państw członkowskich. Ponadto należy pracować nad rozpowszechnianiem informacji oraz przygotować działania edukacyjne dotyczące możliwych systemów własności pracowniczej. Udział finansowy pracowników stymuluje ich przedsiębiorczość i zaangażowanie, nie wspominając o potencjalnych korzyściach finansowych. Gratuluję sprawozdawcy dobrego sprawozdania.

  Andrej Plenković (PPE). - Gospodine predsjedniče, danas sam kao i većina kolega podržao izvješće kolege Phila Beniona koje se odnosi na financijsko sudjelovanje zaposlenika u prihodima društava. Smatram da je riječ o zanimljivom izvješću na vlastitu inicijativu koje govori o dva bitna aspekta. Jedan je da motivira zaposlenike, tj. radnike, da se identificiraju sa društvom u kojem rade, da daju istinski doprinos njegovoj konkurentnost, njegovoj uspješnosti pa u konačnici i profitu koji to društvo ostvaruje.

A načini koji su ovdje predloženi temeljem modela koji su dosada viđeni u državama članicama Europske unije omogućuju radnicima i zaposlenicima da biraju nekoliko oblika ili suvlasništva ili dijeljenja profita u obliku dionica, u obliku dobivanja konkretnog novca temeljem godišnjih rezultata tvrtke ili drugih beneficija. Sve su ovo mjere koje mogu pomoći radnicima u Europskoj uniji da budu konkurentni i zaposleni.

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, considerando que é necessário planear e prever um conjunto de requisitos mínimos de funcionamento relativamente ao sistema de participação financeira dos trabalhadores nos lucros das empresas. Há que assegurar que os empregados que participem financeiramente nos lucros da empresa sejam devidamente informados sobre os riscos subjacentes, tanto em termos de direitos e deveres. Sou da opinião que o sistema de participação financeira dos trabalhadores nos lucros da empresa deve assegurar a igualdade de condições de integração.

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − Consider că sistemele de participare financiară a angajaților reprezintă formule capabile să ofere beneficii financiare directe, superioare sistemelor simple de remunerare, atât sub forma participării la capital, cât și sub forma participării la profit. Încurajarea acestor sisteme de participare ar trebui avută în vedere de autoritățile naționale și de cele europene. În actualul context economic însă, marcat de efectele crizei economice și financiare, riscurile suportate de angajații care participă la astfel de sisteme sunt considerabile. De aceea, este importantă monitorizarea lor atentă de către autoritățile naționale și europene competente. Este necesar ca statele membre să aibă în vedere eliminarea obstacolelor transnaționale cu care se confruntă întreprinderile europene ce operează sisteme de participare financiară a angajaților. Trebuie acordată o atenție sporită problemei evitării posibilității dublei impuneri sau a discriminării în materie fiscală.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – L'objectif de ce rapport d'initiative consiste à inciter les États membres à développer des mesures nationales visant à encourager les entreprises à mettre en œuvre des régimes de participation financière des travailleurs. Ces régimes, qui peuvent prendre différentes formes, permettent en effet d'accroître le sens de l'appropriation et de responsabilité des travailleurs, améliorant ainsi la satisfaction au travail, la performance et la motivation. L'employé profite ainsi de la réussite de l'entreprise, ce qui me semble tout à fait sain et cohérent! Je soutiens donc pleinement cette démarche et ce rapport.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą. Darbuotojų finansinis dalyvavimas (DFD) įmonės valdyme nėra populiari priemonė ES įmonėse, nors ją taikant darbuotojai labiau įtraukiami į sprendimų priėmimo procesą įmonėse, kuriose jie dirba, padedama stiprinti gerą valdymą ir užtikrinti dalijimąsi finansine sėkmingai veikiančios įmonės nauda. JAV ji kur kas populiaresnė, o ES šią priemonę sunku įgyvendinti dėl nevienodų mokesčių lengvatų, taip pat dėl reguliavimo paskatų ir aiškių praktinių įgyvendinimo gairių stokos. Pritariu, kad ši priemonė galėtų būti labiau plėtojama ir taikoma ES, ypač mažose ir vidutinėse įmonėse, kas paskatintų jų plėtrą. ES turėtų pateikti sistemos koncepciją ir bendrąsias gaires dėl pagrindinių principų ir geriausios patirties, kad šiomis gairėmis ir patirtimi būtų galima remtis priimant sprendimus dėl DFD sistemų nacionaliniu ir įmonių lygmenimis.

  Regina Bastos (PPE), por escrito. − A participação financeira dos trabalhadores permite usufruir dos sucessos da empresa na qual os trabalhadores investiram, contribuindo assim para melhorar a sua satisfação e o seu desempenho. Na verdade, um reforço da responsabilidade dos trabalhadores na gestão da empresa contribui para aumentar a sua estabilidade e crescimento. Devido aos riscos e às responsabilidades associadas à participação neste tipo de regime, é essencial que sejam fornecidas informações claras aos empregadores e aos trabalhadores que lhes permita decidir e avaliar as melhores opções. Votei a favor deste relatório sobre a participação financeira dos trabalhadores no capital e nos lucros das empresas, tendo em conta o seu contributo positivo para o combate ao desemprego e o crescimento económico.

  Heinz K. Becker (PPE), schriftlich. − Es freut mich zu sehen, dass das Europäische Parlament sich dafür ausspricht, Mitarbeiter stärker am Erfolg von Unternehmen zu beteiligen. Arbeitgeber sollen demnach ihren Gewinn mit jenen teilen, die ganz wesentlich zu ihm beigetragen haben – ihren Arbeitnehmern. Dieses Konzept bringt für beide Seiten nur Vorteile, denn es motiviert die Mitarbeiter und stärkt dadurch gleichzeitig die Wettbewerbsfähigkeit der Unternehmen. Grundvoraussetzung für die Gewinnbeteiligung ist wirtschaftlicher Erfolg des Unternehmens. Wenn dieser nicht vorhanden ist, dann kann auch kein Überschuss verteilt werden. Wenn ein Unternehmen jedoch Gewinne macht, dann bekommt jeder Mitarbeiter zusätzlich zum regulären Gehalt einen Anteil davon. Wichtig ist außerdem, dass alle Arbeitnehmer gleichermaßen in dieses System eingebaut werden, um Ungerechtigkeiten zu vermeiden und eine gerechte Verteilung sicherzustellen.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Sono soddisfatto della votazione di quella che è stata la prima relazione di cui ho ottenuto l'incarico da che ho assunto il ruolo di deputato al Parlamento europeo. Incaricato dalla commissione ECON, mi sono occupato di redigere una parte della relazione, la cui competenza principale spettava alla commissione ENVI. Si tratta di un'iniziativa parlamentare interessante, che potrà avere rilevanti sviluppi nel corso della prossima legislatura. Credo infatti che l'individuazione e la definizione di uno schema comune per l'attivazione delle modalità di partecipazione dei dipendenti all'attività delle imprese possa essere un mezzo interessante per rilanciare le aziende europee, e soprattutto italiane, con particolare riferimento a quelle piccole e medie.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах в полза на предложението на Комисията за финансовото участие на служителите в приходите на дружествата, тъй като този доклад има за цел да изтъкне положителната роля, която могат да изпълняват схемите за финансово участие на служителите за развитие на участието на работниците и служителите в управлението, както и за финансовия успех на дружествата, в които те работят.

В настоящия доклад се отделя преди всичко внимание на редица наблюдения и препоръки за финансовото участие на служителите, които могат да допринесат за въвеждането на доброволна рамка за консултиране на дружества, служители, социални партньори и национални органи относно въпроса как най-добре да се развиват и подпомагат схемите за финансово участие на служителите.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Pur essendo condivisibile l'idea della partecipazione finanziaria dei lavoratori agli utili dell'azienda, ritengo che la relazione Bennion voglia in realtà andare oltre a tale intento, gettando i presupposti per l'estensione a tutta Europa del modello tedesco di cogestione delle imprese: per questo motivo non ho inteso sostenere col mio voto tale testo.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes jame siekiama atkreipti dėmesį į teigiamą vaidmenį, kurį gali atlikti darbuotojų finansinio dalyvavimo sistemos plėtojant darbuotojų dalyvavimą valdyme ir siekiant finansinės įmonių, kuriose jie dirba, sėkmės. Pažangaus, tvaraus ir integracinio augimo strategijoje „Europa 2020“ atkreipiamas dėmesys į tai, kad reikia „įtraukaus augimo“, kuriuo, be kita ko, piliečiams suteikiama galių užtikrinant užimtumą, investuojant į gebėjimus, kovojant su skurdu ir modernizuojant darbo rinkas bei socialinę apsaugą. Darbuotojų finansinis dalyvavimas (DFD) yra konkreti šių klausimų plėtojimo priemonė, kurią taikant darbuotojai labiau įtraukiami į sprendimų priėmimo procesą įmonėse, kuriose jie dirba, padedama stiprinti gerą valdymą ir užtikrinti dalijimąsi finansine sėkmingai veikiančios įmonės nauda. Darbuotojų finansiniu dalyvavimu teikiant inovatyvaus finansavimo mechanizmus taip pat galima stiprinti MVĮ, skatinti darbuotojus investuoti į įmonės, kurioje jie dirba, akcijas ir kartu kapitalizuoti plėtrą. Plėtojant ilgalaikes darbuotojų investicijas į savo įmonę taip pat galima suteikti stabilumo ir tikrumo, kuriais stiprinamos MVĮ, taip apsaugant darbo vietas.

  Vito Bonsignore (PPE), per iscritto. − Già nella Laborem Exercens, pubblicata prima che la crisi investisse le economie occidentali, il beato Giovanni Paolo II aveva denunciato i rischi per la dignità umana insiti nei processi di disumanizzazione della dimensione del lavoro, da valore connaturato allo sviluppo della personalità umana, a bene immateriale, trattabile come una qualsiasi commodity. Uno degli argini a questa deriva è costituito dalle forme di partecipazione dei dipendenti alle imprese, dalle forme più leggere di accesso alla compagine proprietaria, alle forme di cogestione in esito alla contrattazione aziendale.

La relazione si riferisce, manifestamente, ad una precisa Weltanschauung, che è quella del diritto naturale e della dottrina sociale della Chiesa, nella sua storica applicazione della economia sociale di mercato. Come popolare europeo, non posso che esprimere un voto favorevole. Unico caveat, giustamente rilevato in relazione, è vigilare che la partecipazione finanziaria dei lavoratori non venga surrettiziamente distorta in funzione di riduzione del costo del lavoro. Non a caso, le riforme del mercato del lavoro attualmente in discussione enfatizzano questi aspetti come complementari all'aggancio di una futura ripresa in un clima di coesione sociale e di incentivo alla produttività attraverso la flessibilità, definita in gran parte a livello di contrattazione integrativa.

  Mario Borghezio (NI), per iscritto. − Con questa risoluzione il Parlamento europeo sollecita gli Stati membri ad aprire gli schemi di EFP (Employee financial partecipation – Partecipazione finanziaria dei dipendenti) a tutti i lavoratori senza alcuna discriminazione e tenendo conto della specifica situazione delle piccole, medie e microimprese. Tra le novità dell'indirizzo europeo, c'è anche l'avviso che la EFP può consistere in una forma di bonus per l'impiegato, facilitandone in tal modo la partecipazione al capitale o a bond specifici, in base al prodotto finanziario utilizzato e al tipo di azienda.

Non c'è dubbio che un moderno sistema di relazioni industriali costituisca la condizione essenziale per favorire la crescita economica, lo sviluppo e la coesione sociale. Dove le aziende (ad esempio in Germania) hanno promosso e adottato la partecipazione, sia in termini finanziari che gestionali, si sono registrati risultati economici e produttivi assai positivi. E infatti il coinvolgimento diretto dei dipendenti nella vita dell'azienda aumenta considerevolmente il senso di responsabilità, sia in chi è a capo dell'impresa, sia in chi nella impresa lavora. L'aver coscienza piena e diretta delle difficoltà che possono derivare dalla crisi offre a chi dell'impresa è parte e compartecipe una lettura più penetrante delle cause che l'hanno determinata. Dunque, una via maestra per raggiungere l'obbiettivo di costruire una vera Europa dei popoli.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. − Programi financijskog sudjelovanja zaposlenika u prihodima društva naslanjaju se na strategiju EU 2020. o pametnom, održivom i uključivom rastu i povećavaju interes zaposlenika za uspješno poslovanje gospodarskog subjekta. Financijskim sudjelovanjem potiče se produktivnost, zadovoljstvo i inovativnost radnika. Radnicima se omogućava pravo na uživanje u povlasticama uspjeha društva, no sve to ne ide bez rizika koji su povezani sa strateškim odlukama, kao ni bez preuzimanja odgovornosti za eventualni neuspjeh. Zato je iznimno važno temeljito i točno informiranje radnika o rizicima i njihovim pravima.

Rezoluciju koja omogućuje dobrovoljno financijsko sudjelovanje zaposlenika u prihodima društva doživljavam kao kvalitetan pokušaj rješavanja vječnog sukoba rada i kapitala te kao kvalitetan odgovor na procese divljeg kapitalizma, kakav danas susrećemo osobito u tranzicijskim zemljama. Uspjeh u rješavanju pitanja produktivnosti, koju diktiraju tržište i visine radničkih dohodaka, nužan je za izgradnju modernog i progresivnog europskog društva 21. stoljeća.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport de ma commission emploi sur la participation financière des salariés aux résultats des entreprises.

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Participarea financiară a angajaților, prin implicarea mai amplă a lucrătorilor în procesele decizionale ale întreprinderilor pentru care lucrează, contribuie la consolidarea bunei guvernanțe și asigura o parte din beneficiile financiare ale unei întreprinderi de succes. Participarea financiară a angajaților poate consolida și IMM-urile, oferind mecanisme pentru finanțare inovatoare, deoarece lucrătorii doresc să investească în acțiuni ale întreprinderii care îi angajează, capitalizând extinderea. Dezvoltarea de investiții pe termen lung de către lucrători în întreprinderile lor poate ajuta la asigurarea stabilității și a certitudinii, care consolidează IMM-ul și, astfel, locurile de muncă devin mai sigure. Aceasta participare a angajaților este condiționată foarte mult de cadrele și condițiile juridice naționale. Politicile fiscale și impozitarea sunt esențiale pentru elaborarea și punerea în aplicare a sistemelor de participare financiară a angajaților de către întreprinderile din fiecare stat membru. Problemele subsidiarității și îndoielile continue cu privire la posibilele armonizări ale impozitării fac improbabilă și inadecvată orice acțiune legislativă concretă privind aceste domenii la nivelul UE. UE ar putea pune la dispoziție un „cadru de referință” cu orientări generale privind principiile de bază și bunele practici pentru a contribui la orientarea procesului decizional la nivel național și la nivelul întreprinderilor cu privire la sistemele de participare financiară a angajaților.

  Ole Christensen, Claus Larsen-Jensen, Christel Schaldemose, Britta Thomsen og Emilie Turunen (S&D), skriftlig. − Vi, de danske socialdemokrater i Europa-Parlamentet, har stemt for Phil Bennions betænkning om arbejdstagernes finansielle deltagelse i virksomhedernes overskud, men vi stiller os tvivlende over for ideen om en "29. ordning", som nævnes i punkt 16. Vi er principielt imod ideen om en alternativ retlig ramme, der kan tilsidesætte medlemslandenes lovgivning på f.eks. skatteområdet.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Questo tema ha i suoi pro e i suoi contro e prima della lettura della relazione ero piuttosto perplessa: se da un lato la partecipazione dei dipendenti agli utili dell'impresa è uno stimolo a lavorare meglio e a sentirsi parte dell'organizzazione, dall'altro lato potrebbe essere una responsabilità eccessiva per qualcuno che non controlla l'intero processo produttivo e non può dunque, nel bene e nel male, rispondere del risultato complessivo. Mi spiego meglio: ritengo che l'operaio non possa essere ritenuto responsabile del successo o insuccesso della vendita del prodotto che ha contribuito ad assemblare. Inoltre, mi sembra che il titolo stesso della relazione sia piuttosto ideologizzato: la partecipazione agli utili deve presupporre l'assunzione di rischio e quindi anche la partecipazione alle perdite. Devo dire, tuttavia, che il mio gruppo ha saputo presentare gli emendamenti giusti e la relazione ha cambiato verso risultando, adesso, accettabile per le mie opinioni.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Consider că statele membre trebuie încurajate să utilizeze, în cooperare cu partenerii sociali, cu organizațiile de participare a lucrătorilor și cu Comisia, portalurile unice de informare existente – ghișeele unice – accesibile angajatorilor și angajaților sau să dezvolte altele noi, pentru a explica beneficiile și avantajele, precum și riscurile participării financiare a angajaților, stimulentele naționale disponibile și diferitele modele existente, pentru a le permite angajaților și angajatorilor să ia decizii în cunoștință de cauză în ceea ce privește sistemele de participare financiară a angajaților, să identifice cea mai bună opțiune pentru contractele semnate la nivelul întreprinderii și să evalueze mai bine opțiunile care se află la dispoziția lor și provocările pe care le presupune participarea la un sistem de participare financiară a angajaților. Sugerez că aceste portaluri unice de informare ar trebui să fie atașate la organismele sau autoritățile competente existente la nivel național sau incluse în acestea.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – J'ai soutenu ce texte qui encourage les États membres à entreprendre des mesures nationales pour inciter leurs entreprises à mettre en place des régimes de participation financière des travailleurs. Ceci permettrait une meilleure intégration des travailleurs dans leur entreprise. Il est néanmoins évident qu'il faut prendre en considération les situations spécifiques dans lesquelles se trouvent les PME et les microentreprises. La proposition consistant à mieux organiser les campagnes d'information et à encourager les échanges de bonnes pratiques entre États membres apparaît alors appropriée.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette proposition qui vise à promouvoir la participation financière des salariés aux résultats des entreprises. Le présent rapport vise à souligner le rôle positif que les régimes de participation financière des salariés peuvent jouer en stimulant la participation des travailleurs à la gouvernance et la performance financière des entreprises dans lesquelles ils évoluent.

  Tamás Deutsch (PPE), írásban. − A munkavállalók pénzügyi részesedése a vállalatok bevételeiből olyan terület, mely jelentős mértékben függ a tagállami jogi keretektől és feltételektől. A tagállami fiskális politikák, az adózás kulcsfontosságúak ezen a területen, tehát a szubszidiaritás elvét teljes mértékben tiszteletben szükséges tartani. Az Unió keretfeltételeket határozhat meg, és útmutatást adhat a jobb gyakorlatok cseréjével.

A munkavállalók bevonása a vállalati kormányzásba elősegítheti a hosszabb távú gondolkodást munkáltatóikkal kapcsolatban. Lehetőségek nyílhatnak az innovatív finanszírozásra, hiszen a munkavállalók érdekeltté válnak abban, hogy befektetéseket eszközöljenek abban a vállalatban, melynek alkalmazásában állnak. Ennek ellenére a munkavállalói bevonás szintje viszonylag alacsony, különösen, ha az amerikai szinttel hasonlítjuk össze. Ezért az útmutató irányelvek e területen különösen hasznosak.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − Despite the importance of protecting the rights of workers who invest in their companies, I abstained on the final vote on this report because of the addition of controversial passages on taxation. Wales has a long history of worker ownership and participation, and it is important that legislation on these matters should be clear.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Tendo em consideração a grave crise económica que a UE atravessa, nomeadamente as dificuldades com que várias empresas europeias se têm deparado, julgo ser necessário analisar formas alternativas de participação nas empresas. Assim, concordo que a participação financeira dos trabalhadores seja uma opção a ser analisada pelos Estados-Membros, que pode proporcionar uma maior participação dos trabalhadores na formulação de decisões e reforçar a boa governação.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − O relatório aborda três modelos principais de participação financeira dos trabalhadores nas empresas (PFT): a participação nos lucros (em dinheiro, diferida ou em ações); a participação de trabalhadores individuais no capital (ações dos trabalhadores e opções sobre acções); e os planos de participação dos trabalhadores no capital (ESOP). Em qualquer destes esquemas, os trabalhadores que optem pela PFT adquirem o direito de fruir dos benefícios do sucesso da empresa, participando embora também na responsabilidade e nos riscos, nomeadamente os "ligados a decisões estratégicas". O relatório apela aos Estados-Membros para que removam os obstáculos transnacionais ao aumento da participação financeira dos trabalhadores em empresas. Defende uma convergência gradual dos regimes de PFT existentes e das legislações nacionais conexas. Defende a disponibilização às PME de regimes de participação dos trabalhadores que satisfaçam as suas necessidades particulares. Em suma, estamos perante um conceito e perante propostas extremamente controversas. A PFT é suscetível de criar falsas ilusões aos trabalhadores, nomeadamente no que respeita ao seu poder real de influenciar o processo decisório na definição das estratégias das empresas. Ademais, os conceitos aqui explanados são indissociáveis de uma linha de condicionamento dos salários e dos direitos dos trabalhadores, incluindo dos direitos e papel das suas organizações representativas, como os sindicatos.

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – J’ai soutenu ce rapport d’initiative car je partage l’avis que la participation financière des travailleurs dans leur entreprise peut être utile à la création d’une nouvelle gouvernance économique que les Socialistes appellent de leurs vœux. Avec des travailleurs associés au processus décisionnel, une offre accrue de formations aux employés tout au long de leur carrière, il s’agirait d’une formule gagnant-gagnant qui mérite d’être développée. Pour cela, des obstacles doivent encore être levés pour mieux inciter les entreprises à y recourir.

  Marian Harkin (ALDE), in writing. − I voted in favour of this report because we need to protect workers as small shareholders, and because the model for ownership of companies is a real incentive to companies to involve employees in profit sharing. Good practice on the part of employers encourages employees.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Ho espresso voto favorevole alla presente relazione che pianifica la partecipazione finanziaria dei dipendenti agli utili dell'impresa. Si tratta di un segno concreto nella direzione dello sviluppo delle tematiche attinenti alla crescita inclusiva, prevista dalla strategia Europa 2020. Attraverso la partecipazione finanziaria dei dipendenti agli utili dell'impresa (PFL) si garantisce un maggiore coinvolgimento dei lavoratori nel processo decisionale delle imprese in cui lavorano e si rafforza il concetto di una governance efficace ed efficiente.

  Ivana Maletić (PPE), napisan. − Financijsko sudjelovanje zaposlenika u prihodima društava jedan je od načina uključivanja i motiviranja zaposlenika koji potiče razvijanje osjećaja vlasništva i pojačava uzajamno poštovanje između poslodavaca i zaposlenika. Tri glavna modela financijskog sudjelovanja zaposlenika koja društvo može izabrati su: podjela prihoda (u gotovini, odgođena ili u dionicama), vlasništvo dionica za pojedinačne zaposlenike (zaposleničke dionice ili dioničke opcije) i programi radničkog dioničarstva. Unatoč tome što EU prepoznaje korisnost programa financijskog sudjelovanja zaposlenika, to područje nije u njegovoj nadležnosti te je ovo izvješće preporuka državama članicama. EU bi mogao osigurati okvirni koncept s općim smjernicama o osnovnim načelima i najboljoj praksi kao pomoć u donošenju odluka o programima financijskog sudjelovanja zaposlenika na nacionalnoj razini i razini trgovačkih društava. Postoji niz mjera koje bi se mogle poduzeti na razini EU-a za olakšavanje provedbe programa financijskog sudjelovanja zaposlenika u državama članicama: od prevencije dvostrukog oporezivanja do konkretnih okvira djelovanja stvorenih prema uspješnim primjerima drugih zemalja članica.

Financijsko sudjelovanje zaposlenika mehanizam je koji doprinosi ispunjavanju temeljnih ciljeva Europe 2020. o pametnom, održivom i uključivom rastu, i to većim uključivanjem radnika u odlučivanje u trgovačkim društvima u kojima rade, poticanjem jačanja dobrog upravljanja i osiguranjem udjela u financijskim koristima uspješnog poslovanja, i stoga podržavam ovaj izvještaj.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – La participation financière des travailleurs (PTF) est ici appréhendée comme un moyen tangible de renforcer «la croissance inclusive». Le néologisme veut faire diversion. Cette participation peut prendre plusieurs formes: la participation aux bénéfices (en espèces, différée ou sous forme d'actions), la participation individuelle des travailleurs au capital (actions ou options sur titres distribuées aux salariés) et les plans d'actionnariat salarié collectif (ESOP). Mais il s'agit principalement de promouvoir la logique du capital plutôt qu'une politique salariale volontariste, je vote contre.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A participação financeira dos trabalhadores nos lucros das empresas pode ser um bom mecanismo para aumentar os seus rendimentos e, por outro lado, aumentar os níveis de produtividade dos trabalhadores. É assim necessário legislar a nível europeu para acabar com os entraves transnacionais à implementação de PFT, como seja a dupla tributação. Daí o meu parecer favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado en contra del presente informe debido a que supone una oportunidad perdida para que la clase trabajadora europea tenga acceso a aquello que legítimamente le pertenece, el fruto de su trabajo. En este informe se pide a la Comisión Europea el desarrollo de una evaluación de impacto sobre la participación financiera de los trabajadores en los beneficios de las empresas pero, para ello, se define esta participación con unas premisas que la invalidan por completo. Partir de la flexibilidad en el funcionamiento y su carácter voluntario implican el deseo de que ninguna empresa europea deba aplicarla, y que esta participación financiera sea una farsa. Es por todo esto por lo que considero esta iniciativa una farsa y por lo que he decido votar en contra del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Employee participation schemes need a set of minimum requirements, including the comprehensive involvement of employees and their representatives. Furthermore, employees joining such schemes need to be properly informed concerning the underlying risks. If a scheme is put in place, there should be equal access for all employees. These proposals are a nonsense and I voted against them.

  Claudio Morganti (EFD), per iscritto. − Credo che la partecipazione finanziaria dei dipendenti agli utili di un'impresa sia un'opportunità e uno strumento che andrebbe maggiormente approfondito ed utilizzato. È innegabile che una simile misura responsabilizzerebbe i dipendenti, sentendosi essi stessi maggiormente partecipi alle dinamiche di sviluppo dell'impresa. Credo che il vecchio schema, che contrappone lavoro e capitale, sia da ritenersi oramai superato, sia dalla storia che dall'evoluzione economica: la realtà è ora ben differente, e le sfide sono altre.

La sorte di lavoratori e aziende è infatti spesso già oggi legata a doppio filo, e le difficoltà economiche e la crisi colpiscono indistintamente, da un lato e dall'altro. Una più stretta partecipazione e collaborazione potrebbe a mio avviso essere utile, soprattutto in determinate realtà. Io credo che ogni lavoratore dovrebbe essere fiero di partecipare in maniera diretta alle sorti di un'azienda, condividendone cioè a pieno gli sviluppi. Nel caso siano essi positivi, sarà gratificato anche il lavoratore, mentre in caso negativo potrebbe forse comprendere meglio la situazione di difficoltà in cui si può venir a trovare un'impresa. Questo ovviamente non vuol dire essere tutti proprietari e lavoratori: i ruoli vanno tenuti ben distinti, e con essi le rispettive e doverose garanzie.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šį pareiškimą. Darbuotojų finansinis dalyvavimas yra efektyvi priemonė, kurią taikant darbuotojai labiau įtraukiami į sprendimų priėmimo procesą, taip pat siekiama sukurti naujas įmonių finansavimo formas.

Be to, ši priemonė padeda stiprinti gerą valdymą ir užtikrinti dalijimąsi finansine sėkmingai veikiančios įmonės nauda.

Nors finansinio darbuotojų dalyvavimo nauda yra neabejotina, tačiau dalyvavimas įgyvendinant šią priemonę vis dar yra nedidelis. Dėl to turi būti skiriamas didesnis dėmesys teigiamam šios sistemos vaidmeniui, plėtojant darbuotojų dalyvavimą valdyme ir siekiant finansinės įmonių, kuriose jie dirba, sėkmės. Taipogi, ši priemonė turėtų būti tvari ilguoju laikotarpiu ir grindžiama savanoriško dalyvavimo principais.

Manau, kad Komisija turėtų pateikti šios sistemos koncepciją ir bendrąsias gaires dėl pagrindinių principų ir geriausios patirties, kurios būtų taikomos visoje ES. Be to, reikėtų nustatyti rekomendacijas, kurios padėtų įmonėms, darbuotojams, socialiniams partneriams ir nacionalinėms valdžios institucijoms geriau parengti ir įgyvendinti šią priemonę.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore della relazione del collega Bennion sulla partecipazione finanziaria dei dipendenti agli utili dell'impresa perché ritengo che la partecipazione dei dipendenti al processo decisionale incentivi le piccole e medie imprese e garantisca il posto di lavoro. In un'Unione europea alla ricerca di una crescita intelligente, sostenibile ed inclusiva, sollecitare la partecipazione finanziaria dei lavoratori dipendenti significa creare le basi per rapporti più duraturi all'interno dell'impresa stessa, garantirne integrità e potenziarne introiti e investimenti, in sostanza una stabilità e una crescita intelligente assicurata.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − A Estratégia UE 2020 para um crescimento inteligente, inclusivo e sustentável salienta a necessidade de um crescimento inclusivo que, entre outros, capacite os cidadãos através do emprego, investindo em capacidades profissionais, lutando contra a pobreza e modernizando os mercados de trabalho e a proteção social. No presente relatório, aborda-se a participação financeira dos trabalhadores, instrumento que proporciona um meio tangível de desenvolver estes temas através de uma maior participação dos trabalhadores na formulação de decisões nas empresas para as quais trabalham, ajudando a reforçar a boa governação e assegurando-lhes uma fração dos benefícios financeiros de uma atividade empresarial bem-sucedida. Este instrumento pode também reforçar as PME, proporcionando mecanismos de financiamento inovador, pois os trabalhadores podem pretender investir em partes do capital social da empresa para a qual trabalham, capitalizando a expansão. Por concordar com este mecanismo, votei favoravelmente o presente relatório.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − La strategia Europa 2020 per una crescita intelligente, sostenibile e inclusiva sottolinea la necessità di una "crescita inclusiva" che, tra l'altro, favorisca l'emancipazione dei cittadini attraverso l'occupazione, gli investimenti nelle competenze, la lotta alla povertà e la modernizzazione dei mercati del lavoro e della protezione sociale. La partecipazione finanziaria dei lavoratori dipendenti (PFL) offre un mezzo tangibile per sviluppare tali tematiche con un maggiore coinvolgimento dei lavoratori nel processo decisionale delle imprese in cui lavorano, contribuendo a rafforzare la buona governance e a garantire una quota dei benefici finanziari di un'impresa di successo. Concordo con quanto discusso e presentato in Aula.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Podržala sam ovo izvješće jer smatram da je takav koncept financijskog sudjelovanja izuzetno pozitivan, kako za poslodavce, tako i za zaposlenike. Zaposlenici bi dobili priliku sudjelovanja u upravljanju poduzećem te bi bili više motivirani i okrenuti ka razvoju poduzeća, dok bi poslodavci s druge strane ulagali u zaposlenike i njihovu edukaciju, što bi zajedno vodilo većoj produktivnosti. Kako je ukupno sudjelovanje u takvim programima još uvijek vrlo nisko, podržavam stvaranje „okvirnog koncepta” kao pomoći u donošenju odluka o programima financijskog sudjelovanja na nacionalnoj razini i na razini poduzeća. Držim da je iznimno bitno naglasiti razlike između država članica s obzirom na obavezne socijalne doprinose na dohodak za financijsko sudjelovanje te da okvir za europski model vlasništva zaposlenika ne bi smio dokidati nacionalna prava oporezivanja. U skladu s time trebalo bi apelirati na države članice da uzmu u obzir nacionalne mjere za poticanje poduzeća na razvijanje programa financijskog sudjelovanja zaposlenika na dobrovoljnoj bazi i bez diskriminacije, a također bi i precizno usmjereni porezni poticaji imali veliku ulogu u širenju ovakvih modela.

  Evelyn Regner (S&D), schriftlich. − Finanzielle Mitarbeiterbeteiligung ist für manche Unternehmen ein sehr nützlicher Weg, um die Stabilität und die Nachhaltigkeit des Betriebes zu verbessern. Als Schattenberichterstatterin konnte ich viele wichtige Punkte in diesen Bericht einbringen und stimme daher auch dafür. Modelle der finanziellen Mitarbeiterbeteiligung sind jedoch einerseits nicht für alle Unternehmen in allen Situationen geeignet und andererseits für die betroffenen MitarbeiterInnen auch stets mit Risiko verbunden. Solche Modelle sollten nur unter bestimmten Bedingungen eingeführt werden – dazu zählt etwa, dass die Beteiligung freiwillig und für alle Beschäftigten zugänglich sein muss, dass Gewinnbeteiligung immer nur ergänzend zum Grundgehalt sein kann, dass die Sozialpartner entsprechend einbezogen werden und dass die Belegschaft dadurch auch mehr Mitsprache bei der Unternehmensführung bekommt. Finanzielle Mitarbeiterbeteiligung ist ein sehr gutes Beispiel dafür ist, dass wir Europäerinnen und Europäer noch vieles voneinander lernen können. Es gibt viele Best-Practice-Beispiele, die man als Unternehmen vielleicht nicht kopieren, aber durchaus als Vorbild nehmen kann. Dazu zählen etwa die sociedades laborales in Spanien oder auch die Stahlstiftung in Österreich. Hier den Austausch von Erfahrungen zu forcieren, bedeutet, vielen Menschen in Europa neue Perspektiven zu geben.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − I abstained. The Europe 2020 Strategy on smart, sustainable, and inclusive growth highlights the need for ‘inclusive growth’ which, amongst other things, empowers citizens through employment, investing in skills, fighting poverty and modernising labour markets and social protection. Employee financial participation (EFP) offers a tangible means of developing these themes by involving workers more in the decision-making of the companies they work for, helping to strengthen good governance, and ensuring a share of the financial benefits of a successful business.

The involvement of workers in corporate governance like this can develop their opportunities to access meaningful lifelong learning within employment: EFP often develops long-term thinking – as workers become more involved with decision-making and financial rewards they will develop longer-lasting relationships with their employers, giving employers more incentive to invest in training opportunities for their workforce. It is too confused for the Greens.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − Ritengo che la partecipazione finanziaria dei lavoratori dipendenti agli utili di un'impresa sia uno strumento essenziale della strategia una crescita intelligente, sostenibile e inclusiva, coinvolgendo i lavoratori nel processo decisionale delle imprese in cui lavorano, contribuendo a rafforzare la buona governance. Tale coinvolgimento apporta vantaggi economici ai lavoratori, ma anche occasioni formative e un approccio di lungo periodo al proprio lavoro, dal momento che tale coinvolgimento sviluppa una più salda relazione reciproca tra dipendente e datore di lavoro. Questo vale soprattutto per le PMI, in cui i lavoratori potrebbero voler investire in quote dell'impresa, capitalizzandone l'espansione, garantendo al tempo stesso maggiore stabilità e certezza per l'impresa e l'indotto ad essa collegato. Purtroppo l'Europa è ancora in ritardo su questo tema, ma concordo sul fatto che un'azione a livello unionale possa essere inficiata dalle disparità presenti a livello nazionale, ma ritengo che l'UE possa dare per lo meno delle direttrici e orientamenti generali che facilitino il processo decisionale nazionale. Infine, appoggio la proposta di avviare uno studio sui metodi di promozione della partecipazione finanziaria dei dipendenti delle imprese che operano a livello transnazionale, al fine di rendere il mercato europeo veramente unico anche in questo senso.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Financijska participacija zaposlenika u prihodima poduzeća može dovesti do mnogo lojalnijih, zadovoljnijih i motiviranijih radnika. Samim time povećava se njihova produktivnost, što posljedično donosi veći profit poduzeća. Zato podržavam ovo izvješće i svakako onaj njegov dio koji ističe da ovakva participacija mora biti dobrovoljna. Također, podržavam preporuku državama članicama da donesu odgovarajuće mjere kojima bi potakle poduzeća da omoguće financijsku participaciju zaposlenika u prihodima poduzeća, a koja bi bila otvorena svim radnicima. Naravno, pri kreiranju takvih politika posebnu pažnju treba obratiti na specifične situacije malih i srednjih poduzeća.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − This report aims to highlight the positive role which employee financial participation (EFP) can play in developing participation by workers in the governance and financial success of the companies in which they work. I believe that this is, overall, a balanced report and I voted in favour of its adoption here today.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – L'Union européenne pourrait fournir un "cadre de référence" accompagné d'orientations générales sur les principes de base et les bonnes pratiques pour contribuer à guider le processus décisionnel au niveau national et entrepreneurial sur les régimes de PFT. Selon moi, des questions se posent sur l'efficacité des régimes de PFT dans le cas d'entreprises transnationales ayant des activités dans plusieurs États membres de l'Union, en particulier en l'absence de règles communes en matière de fiscalité. La Commission pourrait lancer des recherches afin de définir les méthodes possibles permettant de faciliter la PFT transfrontalière, notamment au moyen d'un "régime à 29" facultatif.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − A participação financeira dos trabalhadores (PFT) é uma forma de ajudar a reforçar a boa governação das empresas, já que participam na formulação de decisões nas mesmas. Esta participação desenvolve também a visão a longo prazo, já que os trabalhadores se tornam mais envolvidos no processo de decisão e os empregadores sentem-se, por isso, mais incentivados a investirem em oportunidades de formação profissional para a sua força de trabalho. O relator salienta que esta participação pode também reforçar as PME, já que os trabalhadores têm a possibilidade de investir em partes do capital social da empresa para a qual trabalham, tornando também mais seguros os postos de trabalho. Atualmente, a participação em regimes de PFT é relativamente baixa e há que reforçar o facto de que estas vantagens variam consoante os diferentes setores, a dimensão das empresas, a demografia dos trabalhadores e os Estados-Membros. O documento propõe ainda que a União Europeia crie um conceito-quadro de orientação geral sobre os princípios básicos e as melhores práticas, para ajudar a facilitar a aceitação das PFT nos Estados-Membros.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru propunerea de rezoluție referitoare la participarea financiară a angajaților la veniturile întreprinderilor. O întreprindere poate alege unul dintre cele trei modele principale de participare financiară a angajaților: participarea la profit (în numerar, eșalonată sau în acțiuni), participarea individuală la capital a angajaților (acțiuni sau opțiuni pe acțiuni) și planuri de participare a angajaților la capital (ESOP). Subliniem că participarea financiară a angajaților la veniturile întreprinderii implică o serie de riscuri potențiale pentru aceștia. De aceea, participarea financiară nu ar trebui utilizată pentru a evita respectarea dreptului muncii sau ca mijloc de a reduce drepturile sociale și de muncă dobândite sau de a recurge la presiuni pentru a crește flexibilitatea pieței muncii. Încurajăm statele membre să utilizeze, în cooperare cu partenerii sociali, cu organizațiile de participare a lucrătorilor și cu Comisia, portalurile unice de informare existente – ghișeele unice – accesibile angajatorilor și angajaților sau să dezvolte altele noi, pentru a explica beneficiile și avantajele, precum și riscurile participării financiare a angajaților, stimulentele naționale disponibile și diferitele modele existente. Sugerăm ca aceste portaluri unice de informare să fie atașate la organismele sau autoritățile competente existente la nivel național sau incluse în acestea.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Potpuno podržavam izvješće koje ima naglasak na programima financijskog sudjelovanja zaposlenika u razvoju suradnje radnika u upravljanju i financijskom uspjehu poduzeća u kojima rade. Podržavam sve programe koji će pridonijeti smanjenju nezaposlenosti, ulaganju u vještine i modernizaciji tržišta rada. Izvješće je vrlo balansirano i uzima u obzir razlike zakona o radu kod zemalja članica EU. Treba istaknuti da izvješće ukazuje da EU može imati ulogu u olakšavanju razmjene najbolje prakse, uspostavom 'pravnog okvira' koji će olakšati tvrtkama da posluju u više od jedne države članice i predstavljajući smjernice o oporezivanju financijskog sudjelovanja zaposlenika. Ovakvi programi ne samo da mogu povećati produktivnost, konkurentnost i profitabilnost tvrtke, nego i poticati sudjelovanje zaposlenika, povećati kvalitetu zapošljavanja i pridonijeti većoj socijalnoj koheziji. Ovo može dovesti do bržeg razvijanja i oporavka malih i srednjih poduzeća (SMEs), koja se smatraju kralježnicom europske ekonomije.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – J’ai voté contre le rapport concernant la participation financière des salariés aux résultats des entreprises car, pour moi, il n’est pas, comme le présente ce rapport, un bon moyen de participer à une croissance soi-disant intelligente, durable et inclusive. L’actionnariat salarié, s’il peut apporter des bénéfices quand il y en a (et dans la période de crise que nous traversons, rien n’est moins sûr), fait surtout peser des risques importants sur les salariés puisqu’il les place dans une position pouvant être doublement précaire avec le risque de perdre à la fois son emploi (et donc son revenu) et le capital investi dans l’entreprise. Cela crée, de surcroît, l’illusion chez les travailleurs qu’en participant aux résultats de leur entreprise, ils auraient un quelconque pouvoir de décision dans les stratégies de celle-ci. On sait ce qu'il en est dans les grandes entreprises. Et en fait, cela ne sert qu'à masquer le refus d'augmenter les salaires. Militant depuis de nombreuses années en faveur de l'économie sociale et solidaire, je préfère permettre aux salariés de se réapproprier leur entreprise, par un fonctionnement démocratique et soutenir les initiatives pour d’autres formes de propriété et de participation des salariés que soutenir un tel miroir aux alouettes.

  Nikola Vuljanić (GUE/NGL), napisan. − Ovo je bajka u stilu koncepta radničkog samoupravljanja u nekadašnjoj Jugoslaviji. U teoriji zvuči savršeno, u praksi nije baš tako kako zvuči, a u posljedicama je bila strašna. Nadam se da ova neće biti takva. Kako god, kao člana Stranke rada razveselila me činjenica da još netko u ovom parlamentu misli da današnji odnosi rada i kapitala nisu ni humani, ni pošteni, ni dobri i da ih treba promijeniti. Radnici bi trebali sudjelovati u prihodima društva, ali onda valjda i u odgovornosti za to trgovačko društvo i za svoje radno mjesto. Bojim se da u vrijeme okrutnog kapitalizma, koji iz nekog razloga zovemo neoliberalnim, ovakve ideje teško mogu dobiti potporu vlasnika kapitala. Bliže im je iskorištavati radnika do krajnjih granica i tretirati ga kao trošak. Tako je jeftinije, profit je veći, a i može se. Samo se ne zna dokle.

  Angelika Werthmann (ALDE), in writing. − I voted in favour of this report, as in my opinion the Employee Financial Participation (EFP) concept has two positive effects. On one hand the role of the EFP scheme is to develop the participation of workers in the governance of the companies they are working in. Employees have the chance of continuous professional development and training, this leading to a general development of our society. Secondly, through more efficient involvement in business activity, employees also contribute to the financial success of companies and corporations, contributing indirectly to a general development of the economy. I personally believe that Employee Financial Participation will raise awareness of the workers and employees across Europe’s economic activity, making European companies and corporations more successful and efficient. Our citizens, people who are workers and employees, having the opportunity to participate in decision making processes, will feel valuable to the companies they work in and more involved in the economic activity of their corporations. And last but not least they will have a chance of ‘lifelong learning, coaching, training and professional development’, as the EFP framework develops long-term thinking.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Spółka pracownicza jest jedną z wielu form organizacyjno-prawnych spółek funkcjonujących w gospodarce. Umiejscowiona w ogólnych ramach prawnych i organizacyjnych zawiera pewne cechy, które zdecydowanie wyróżniają ją od pozostałych spółek. Zanim zostaną omówione te cechy, należy rozpoznać czynniki ogólnie charakteryzujące spółki. W dalszej kolejności przedstawione zostaną istotne cechy spółki pracowniczej. Przez spółkę rozumie się stosunek prawny w formie umowy, obejmujący co najmniej dwa podmioty dążące do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Przedmiotem działania spółki może być sfera produkcji, usług i handlu. Udział w spółce wiąże się z prawem do udziału w zyskach spółki. Korzyści udziału w niej mogą się wiązać z możliwością korzystania z określonych świadczeń i usług. Z ekonomicznego punktu widzenia spółka jest zrzeszeniem osób lub kapitału w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Najogólniej można określić spółkę jako związek osób fizycznych lub prawnych, które łączą swoje kapitały w celu prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej i osiągania dochodów. Zasadniczy podział spółek związany jest z ich podstawami prawnymi. Spółka powstająca i działająca według przepisów kodeksu cywilnego przyjmuje miano spółki cywilnej, natomiast powstająca i działająca na gruncie kodeksu spółek handlowych określana jest jako spółka handlowa. Wśród spółek handlowych wyróżnia się ponadto: spółkę jawną, spółkę komandytową, spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółkę akcyjną oraz ich połączenia.

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − La relazione dell'onorevole Bennion mira a sottolineare il ruolo positivo che i piani di partecipazione finanziaria dei lavoratori dipendenti possono svolgere nello sviluppo della partecipazione dei lavoratori alla governance e alla riuscita finanziaria delle imprese in cui lavorano. In particolare, la relazione evidenzia una serie di osservazioni e raccomandazioni sulla partecipazione finanziaria dei lavoratori che possono contribuire alla definizione di un quadro volontario di consulenza per imprese, dipendenti, parti sociali e autorità nazionali sulle possibili modalità per sviluppare e agevolare al meglio tale partecipazione.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − A chamada participação financeira dos trabalhadores tem o objetivo fundamental de criar uma falsa ilusão entre os trabalhadores de que estes têm o poder de tomada de decisão nas estratégias da empresa. Na verdade, a participação financeira dos trabalhadores nas empresas significa, em muitas experiências, o condicionamento sobre os salários e direitos dos trabalhadores, incluindo os direitos sindicais. E desresponsabiliza aqueles que sempre lucraram com a gestão da empresa - os patrões. Votámos contra.

6.14. Социална закрила за всички, включително за самостоятелно заетите лица (A7-0459/2013 - Vilija Blinkevičiūtė)

Oral explanations of vote

  Biljana Borzan (S&D). - Gospodine predsjedavajući, u uvjetima velike nezaposlenosti ističem kao pozitivnu posljedicu da je samo u 2012. godini gotovo 33 milijuna Europljana preuzelo inicijativu i odlučilo se na samozapošljavanje. Ono je osobito popularno među mladima i ženama. Iskustva su vrlo pozitivna. U nekim zemljama je više od 90 % ovako pokrenutih tvrtki opstalo na tržištu. Samozapošljavanje ne pomaže samo pojedincu, nego i društvu uopće u uvjetima u kojima su država i gospodarstvo bili nemoćni dati odgovor na rastuću nezaposlenost. Osim toga, kod samozapošljavanja nije bitna stručna sprema i dosadašnji radni staž, a fleksibilno radno vrijeme olakšava brigu o djeci ili nemoćnim članovima obitelji. Stoga smatram da su državne potpore za samozapošljavanje izvrstan način poticanja i ohrabrivanja još nezaposlenih ljudi na ovaj korak. Naravno, ono što smatram osobito bitnim je da se istovremeno mora osigurati socijalna zaštita samozaposlenih kako ne bi bili diskriminirani na tržištu rada.

  Danuta Jazłowiecka (PPE). - Panie Przewodniczący! Głosowałam dzisiaj za sprawozdaniem w sprawie ochrony socjalnej dla wszystkich ze względu na szereg pozytywnych elementów w nim zawartych. Zgadzam się z wezwaniem do ściślejszej współpracy administracyjnej pomiędzy poszczególnymi instytucjami na szczeblu krajowym i unijnym w celu ułatwiania wdrażania unijnych przepisów prawa, ograniczenia pracy na czarno czy właśnie fałszywego samozatrudnienia. Ponadto sprawozdanie zwraca uwagę państw członkowskich na to, że w stosunku do pracowników migrujących pochodzących z Unii Europejskiej pracujących w innym państwie członkowskim nie można stosować dyskryminujących zasad związanych z ochroną socjalną. Dokument porusza ważną kwestię fałszywego samozatrudnienia, które realnie staje się w Europie rosnącym problemem i który ciężko jednoznacznie rozwiązać na poziomie unijnym ze względu na niemalże wyłączne kompetencje państw członkowskich w tym zakresie. Brak jakichkolwiek działań doprowadzi jednak do zakłóceń konkurencji na rynku wewnętrznym i do naruszenia praw pracowników socjalnych.

  Joseph Cuschieri (S&D). - B'konvinzjoni vvutajt favur dan ir-rapport li jitfa' l-attenzjoni fuq il-kwistjoni importanti tal-ħarsien soċjali. Il-welfare state Ewropew, iva, l-istil Ewropew tal-ħajja, jinsab taħt pressjoni qawwija minħabba l-kriżi ekonomika u t-tqaċċit goff fin-nefqa pubblika fuq naħa, u l-isfidi soċjali, bħal ma hija popolazzjoni dejjem tixjieħ, fuq l-oħra. Kienet għalhekk bżonnjuża din is-sejħa lill-Istati Membri biex jassiguraw li jkun hawn finanzjament fit-tul responsabbli u sostenibbli tas-sistema tas-sigurtà soċjali u li jibqa' jkun sostnut il-mudell soċjali Ewropew.

Din ir-regola titfa' attenzjoni sħiħa fuq il-każi speċjali ta' min jaħdem għal rasu. Skont id-dettalji għall-2012, dawk li jaħdmu għal rashom jirrappreżentaw aktar mill-15 fil-mija ta' dawk li jimpjegaw ruħhom fl-Unjoni Ewropea. Fl-istess sena, f'Malta, kien hemm 23 000 ruħ jaħdmu għal rashom. Irridu nifhmu u nirrikonoxxu li dawk li jaħdmu għal rashom jipprovdu forma ta' xogħol li tgħin biex jinħolqu l-impjiegi u jonqos il-qgħad. Speċjalment fejn jidħlu n-nisa, li f'Malta u fil-bqija tal-Ewropa huma f'riskju akbar li jispiċċaw bla xogħol, jirrikorru għall-għażla li jaħdmu għal rashom, jista' jgħin biex jonqos il-faqar. Min-naħa l-oħra rridu nifhmu wkoll li f'ħafna każi ta' persuni li jaħdmu għal rashom, din l-għażla mhix dejjem dik preferuta minnhom, iżda tkun neċessità li tinħoloq minħabba n-nuqqas ta' opportunitajiet ta' xogħol jew in-nuqqas ta' arranġamenti biex is-sigħat tax-xogħol ikunu aktar flessibbli u b'hekk ikunu jistgħu jlaħħqu kemm mal-impjieg kif ukoll mal-ħidma ta' kura għall-oħrajn.

  Oleg Valjalo (S&D). - Gospodine predsjedavajući, izvješće kolegice Blinkevičiūtė važan je korak u osiguravanju socijalne zaštite za sve građanke i građane Europske unije i zato sam ga vrlo rado podržao. Drago mi je da je izvješće već ranije dobilo vrlo jaku podršku na relevantnim sastancima nadležnog odbora jer je to dobar dokaz da većina svih nas koji ovdje zastupamo građane Europske unije želi promicati socijalnu uključenost i socijalnu pravdu kao temeljne vrijednosti europskog socijalnog modela. U tom smislu očuvanje prihoda te jamčenje visokokvalitetnih službi obrazovanja i zdravstvene skrbi za svakog nužni su preduvjet europske solidarnosti. Socijalna dimenzija ne smije izostati ako želimo zaustaviti eroziju humanih radnih odnosa koje u Europskoj uniji u ovom trenutku prati sve naglašenije i beskrupuloznije nepoštovanje radnog prava i prava radnika.

Snažno podržavam osudu ugovora o radu kojim se otvara prostor izbjegavanju isplaćivanja dostojanstvenih plaća te izbjegavanju uplata svih socijalnih davanja. Posebno mi je drago da izvješće izrijekom poziva države članice da poduzmu konkretne korake u borbi protiv siromaštva i socijalne isključenosti i to pružanjem odgovarajućeg minimalnog dohotka i socijalne zašite za sve – ne za neke, ne za određene, ne za povlaštene, nego za sve!

  Nikola Vuljanić (GUE/NGL). - Mr President, this report is another brilliant and glorious story: a Europe where everybody is protected and safe. It almost seems as if the left is not needed in the best of all possible Europes. Unfortunately, the reality is not so pleasant; young people are unemployed, the old are poor, and homeless people and beggars can be seen even on the streets of Strasbourg.

Whenever I mentioned this topic outside of Parliament, I was told that the welfare society is the dead past – and I do not want to accept this. We have the state that protects those who have, know and can, and which should protect those who cannot protect themselves – which it does not do. This Parliament is like a golden castle: difficult to enter, and from which it is even more difficult to see how people live outside.

Seriously, we are obliged to do everything to protect socially and in any other respect those who cannot protect themselves: the weak, the poor, the uneducated, and those too young or too old to be able to cope with the world as it is. This is the only way to justify our being in this castle.

  Dubravka Šuica (PPE). - Gospodine predsjedavajući, Europska unija je socijalna zajednica i mora učiniti sve kako bi spriječila da gospodarska kriza utječe na osporavanje socijalnih prava koja su temelj socijalne sigurnosti. Mišljenja sam kako je pravo na socijalnu zaštitu temeljno pravo koje je došlo do izražaja u ova turbulentna vremena kada, konkretno, u Hrvatskoj bez posla ostaje preko 600 osoba dnevno, a stopa nezaposlenosti mladih je preko 52 %, čime se Hrvatska nažalost svrstala na visoko treće mjesto ove neslavne ljestvice u Europskoj uniji. Samozapošljavanje mora biti prepoznato kao poželjan novi oblik zapošljavanja, stvaranja radnih mjesta i smanjenja nezaposlenosti. Kako bi se stvorio napredak, mora sadržavati i odgovarajuće mjere socijalne zaštite jer je samozapošljavanje uz malo poduzetništvo temelj gospodarskog rasta i razvoja naprednih članica Europske unije, a činjenicu da žene odabiru poduzetništvo kao svoju djelatnost češće od muškaraca ne smijemo izostaviti i posebno je potrebno ohrabrivati i podupirati žene koje imaju obitelj jer je u konačnici stabilna obitelj temelj napretka i rasta društva, a samim time i gospodarskog oporavka koji nam je danas neophodno potreban.

  Roberta Angelilli (PPE). - Signor Presidente, la crisi che ha colpito l'Europa in questi anni ha penalizzato in particolar modo alcune categorie di cittadini assolutamente vulnerabili, come i disoccupati, i disabili, le famiglie monoparentali e soprattutto i giovani. Inoltre, ha fatto emergere in modo chiaro che la flessibilità sul lavoro non è stata sempre accompagnata dalle giuste tutele, per cui ci siamo ritrovati con un sistema di protezione sociale spesso ancorato a logiche e schemi vecchi, che ha finito per tutelare soltanto i lavoratori dipendenti e non ha dato alcuna garanzia ai lavoratori atipici e ai lavoratori autonomi.

Per tale ragione sostengo fortemente questa risoluzione e auspico che la Commissione lavori affinché gli Stati membri si adoperino per riformare i propri sistemi di protezione sociale, con diritti e tutele sociali e pensionistici anche ai cosiddetti "non garantiti".

  Davor Ivo Stier (PPE). - Gospodine predsjedniče, Europska unija čini 7 % svjetskoga stanovništva, ali stvara 25 % BDP-a. Međutim, ona stvara i 50 % svih socijalnih transfera u svijetu. Upravo ta razlika od 7 % stanovništva koje stvara 25 % BDP-a, ali 50 % socijalnih transfera otvara problem konkurentnosti našeg europskog gospodarstva i pravo je pitanje kad se govori o reformi socijalne politike u tome kako učiniti tu reformu da bi se povećala konkurentnost, ali s druge strane sačuvati solidarnost u društvu. Ovo izvješće daje barem dijelom neka objašnjenja i nudi neka rješenja i u tom smislu ja sam ga i podržao. Smatram da se dobro fokusirati i govoriti isto tako o socijalnoj zaštiti za samozaposlene, za obiteljske tvrtke, za obrtnike, ali to je samo, naravno, dio rješenja. U povećanju konkurentnosti je i pravo globalno rješenje za konkurentnost europske ekonomije.

  Paul Murphy (GUE/NGL). - Mr President, I agree with the title of the report, which is ‘Social protection for all, including self-employed workers’, but a series of fundamental flaws in its content means that I voted against it.

The report fails to offer solutions for bogus and involuntary self-employment. With over 15 % of the workforce now self-employed, a growing proportion of these people are in that situation not by choice but because of an inability to find decent employment. Well over half of all the jobs created in Ireland over the past year have been in self-employment, the vast majority of them being self-employed workers who have no employees. Fundamentally, the solution is to strengthen contracts and create decent employment through a massive programme of investment.

The report calls for more general implementation of so-called ‘flexicurity’. That is the driving principle that has seen a range of unstable, insecure job programmes created throughout Europe, undermining wages and conditions across the board. The report also calls for greater efforts on neo-liberal so-called ‘structural reforms’ and pension reform. In effect, this report supports the on-going dismantling of social security systems. What would be left would be generalised insecurity.

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, tendo em conta que considero que, com a atual crise, denota-se um aumento da pressão exercida sobre os sistemas de proteção social em muitos Estados-Membros. Considero que, com as atuais dificuldades económicas associada à crise económica vivida na União Europeia, torna-se necessário garantir o respeito dos padrões mínimos de proteção social para todos os cidadãos da UE. Neste sentido, é necessário reforçar a proteção social, em especial aos trabalhadores independentes que em muitos Estados-Membros estão à margem dos planos de proteção social, colocando-os em situação desigual em termos sociais e no mercado de trabalho. Sou da opinião que se deve garantir a proteção social dos trabalhadores independentes de forma a permitir, por exemplo, o acesso ao fundo de desemprego, apoio médico, entre outros direitos a que estão vedados, numa clara desvalorização do estatuto de independente. Ao proteger os direitos sociais dos trabalhadores independentes, está-se a valorizar o empreendedorismo e a criação do próprio emprego, uma atitude desejável num mercado dinâmico e com o potencial da UE.

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − Susțin propunerile legislative referitoare la protecția socială a lucrătorilor europeni. În acest moment, Uniunea Europeană se confruntă cu tot mai multe provocări generate de creșterea interdependenței economice globale, care reclamă măsuri urgente pentru a putea adapta sistemele economice naționale la transformările globale. În contextul dezvoltării rapide a activității independente, recunoscută deja ca o formă de muncă ce favorizează crearea de locuri de muncă și reducerea șomajului, consider că Uniunea Europeană trebuie să adopte acele măsuri capabile să ofere protecție socială tuturor lucrătorilor care desfășoară astfel de activități și, mai mult, să îi sprijine pe cei care lucrează independent.

  Pino Arlacchi (S&D), in writing. − I strongly support this report because I believe that all workers, including the self-employed, should have access to social security, and because the EU institutions need to take steps to combat all forms of discrimination in the labour market. Most importantly, with this text we call once again on the Member States to guarantee adequate social security for the most vulnerable groups, even in times of crisis.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – La protection sociale est au cœur du modèle social européen. Sa fonction principale est la promotion de l'inclusion, de la justice sociale, la protection des revenus et la garantie d'une éducation de qualité et de soins de santé pour tous. Ce rapport que j'ai soutenu établit que la sécurité sociale peut être considérée comme appropriée si elle permet d'atteindre les résultats escomptés d'une politique sociale. En outre, le rapport traite des prestations de sécurité sociale adaptées, de l'importance de l'activité non salariée en tant que forme d'emploi, des nouvelles formes d'emploi, et des possibles abus liés au statut d'indépendant.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą. Europos išskirtinis bruožas visada buvo aukšto lygio socialinės apsaugos sistema ir ji yra neatskiriama Europinio socialinio modelio dalis. Tačiau tebesitęsianti krizė palietė ir šią sritį, kas pasireiškė socialinių išmokų apkarpymais, socialiai remtinų asmenų skaičiaus sumažinimu. Ekonominė ir finansinė krizė atnešė nemažai pokyčių ir verčia ieškoti naujų būdų didinti užimtumą, tuo pat metu išlaikant socialinių apsaugos sistemų stabilumą ir tvarumą. Reikia skatinti darbo neturinčius ar jį praradusius žmones imtis naujų darbo formų, pvz., savisamdos, kas suteikia didesnį lankstumą. Tačiau skatindami savisamdą turime užtikrinti šia veikla beišverčiančių asmenų socialinę apsaugą, ypač kalbant apie apsaugą nuo negalios ir senatvės, motinystę ir tėvystę, nedarbo atvejus, prieigą prie sveikatos priežiūros teikimo paslaugų, kas leistų šia veikla beišverčiantiems asmenims jaustis saugiems bei paskatintų šią labai svarbią užimtumo formą.

  Regina Bastos (PPE), por escrito. − O aumento das despesas relacionadas com as alterações demográficas está a ameaçar os sistemas de segurança social dos Estados-Membros. Estes sistemas estão ainda a enfrentar o aumento das despesas sociais ligadas às elevadas taxas de desemprego em vários Estados-Membros. Face a estes desafios, é urgente prosseguir a modernização dos sistemas de segurança social na União Europeia, a fim de assegurar o acesso a sistemas de saúde de elevada qualidade e a utilização mais eficiente dos recursos públicos. A realidade das mulheres no mercado de trabalho deve ser devidamente tida em conta. As mulheres, mais frequentemente do que os homens, interrompem as suas carreiras para cuidar de crianças, idosos, pessoas dependentes ou doentes na família. Esta situação pode conduzi-las a optar por empregos a tempo reduzido ou menos bem remunerados, com um impacto negativo nas suas pensões. O trabalho independente deve ser reconhecido e beneficiar de medidas adequadas de proteção social. É importante garantir que o trabalho independente não se torne meio para impedir os trabalhadores de beneficiarem da segurança social, nem uma forma de os empregadores contornarem a legislação em matéria laboral e de segurança social. Por estas razões, votei favoravelmente este relatório.

  Heinz K. Becker (PPE), schriftlich. − Rund 15 % der arbeitenden EU-Bevölkerung ist selbstständig. Der Preis für ihre berufliche Selbstbestimmung bedeutet aber oft den Verzicht auf soziale Sicherheit und Vorsorge. In vielen Staaten werden Selbstständige nicht vollständig in die Rentensysteme einbezogen, ihnen droht Altersmut. Sozialschutz fehlt auch bei Themen wie Elternzeit oder Arbeitslosigkeit. Scheinselbstständigkeit ist ebenfalls ein Problem. Um Sozialabgaben einzusparen, werden Angestellte als Selbstständige deklariert. Das verzerrt den Wettbewerb, verletzt die Rechte der Menschen und erhöht das Risiko von Sozialdumping! Sozialschutz, also Rentenvorsorge, Elternzeit und Arbeitslosenhilfe müssen so aufgebaut sein, dass sie den Bedürfnissen von Selbstständigen besser gerecht werden.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa relazione, insieme ai miei colleghi del gruppo PPE, perché credo che le società abbiano bisogno di una protezione sociale efficace per affrontare le sfide della globalizzazione e adeguarsi ai cambiamenti. In particolare, l'assicurazione sociale, che dipende dal lavoro, è un elemento chiave dei sistemi di sicurezza sociale, ma non è ancora garantita a tutti i residenti.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах в полза на доклада, защото смятам, че е важно да се осигури отговорно и устойчиво дългосрочно финансиране на системите за социална сигурност, особено по време на икономическа криза.

Смятам, че всички работници мигранти от ЕС следва да се ползват с подходящи социално-осигурителни права и обезпечаване, когато работят в друга държава членка. Напълно съм съгласен, че е необходимо да се изградят основите на една здрава социална закрила за всички, включително за самостоятелно заетите лица и наетите лица, независимо от вида на трудовия им договор или трудовия им статус.

Имайки предвид факта, че броят на безработните, нуждаещи се от социална подкрепа, се увеличава с всеки изминал ден, системите за социална сигурност в Европа следва да спомагат за защитата срещу рисковете и ниските доходи, както и за намаляване на неравенството в държавите – членки на ЕС.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Pur condividendo la relazione nei suoi obiettivi più generali e nella volontà di impedire lo sfruttamento e la concorrenza sleale, il testo richiede l'introduzione del reddito minimo: per questo motivo ho deciso di esprimermi con voto di astensione.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau už šį pranešimą, kuriame daugiausia dėmesio skyriau savarankiškai dirbančių asmenų socialinei apsaugai, nes kyla grėsmė, jog, keičiantis užimtumo pobūdžiui ir vis dažniau susiduriant su savisamdos atvejais, naujos darbuotojų grupės nėra ir nebus tinkamai apsaugotos. Daugiau nei 30 mln. žmonių Europos Sąjungoje dirba savarankiškai – tai sudaro apie 15 proc. visų dirbančiųjų asmenų. Dauguma žmonių tampa savarankiškais darbuotojais todėl, kad negali rasti kitokio darbo arba nesudaromos lanksčios darbo sąlygos. Deja, bet Europos Sąjungoje neturime vieningos visuotinai pripažįstamos savisamdos, todėl kyla nemažai problemų, susijusių su savarankiškai dirbančių asmenų darbo teisėmis ir jų socialine apsauga. Pavyzdžiui, daugelyje šalių savarankiškai dirbantys asmenys tik iš dalies dalyvauja pensijų sistemoje, todėl šiems darbuotojams kyla didelė skurdo senatvėje grėsmė (kadangi įmokos mažos, tai ir pensijos mažos). Panašiai galima teigti ir kalbant apie neįgalumo pensijas. Savarankiškai dirbantys asmenys mažiau saugomi ir motinystės/tėvystės atveju. Dar mažiau savarankiškai dirbantys asmenys saugomi nedarbo atveju. Taigi, pranešime primygtinai raginu valstybes nares siekti, kad savisamda nebūtų naudojama kaip būdas neleisti, kad darbuotojai pasinaudotų socialinėmis ir darbo garantijomis, arba kaip būdas darbdaviams apeiti darbo ir socialinės apsaugos teisę. Be to, siūlau, kad valstybės narės teiktų visiems piliečiams, kurie nori dirbti savarankiškai, informaciją apie jų teises, susijusias su socialine apsauga.

  Vito Bonsignore (PPE), per iscritto. − Sotto l'urto della crisi, la struttura produttiva dei Paesi più colpiti sta attraversando una profonda trasformazione: in questo scenario si colloca la relazione, che giustamente denuncia la necessità di adeguare i nostri sistemi previdenziali alle nuove forme del mondo del lavoro. Superato lo schema delle mutualità di categoria, oggi riservate a categorie circoscritte, il sistema di protezione sociale, concepito in relazione a un modello sostanzialmente fordista, è entrato in crisi e rischia di escludere intere generazioni.

Non è un mistero, infatti, che molti nuovi lavoratori autonomi lo siano più per necessità (conseguente, spesso, alla perdita di un precedente lavoro dipendente) che per libera decisione: circa 50.000 nuovi imprenditori italiani, secondo Unioncamere, avrebbero intrapreso questo percorso nel 2012. Così come è allarmante la diffusione dell'abuso degli istituti di lavoro autonomo o precario in diversi Stati membri, elementi ben riassunti ai punti d); f); j) e k). L'invito agli Stati Membri, nell'ambito dei poteri di coordinamento dell'Unione, a rivedere i sistemi di sicurezza sociale, adeguandoli alle nuove strutture e alle nuove modalità di esercizio del lavoro autonomo, rappresenta un investimento a prevenzione dell'esplosione di una crisi sociale senza precedenti, oltre che un imperativo morale e civile. Esprimo pertanto un voto favorevole.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport qui permettra d'améliorer la protection sociale pour tous y compris pour les travailleurs indépendants. Tous, que ce soient les salariés ou les travailleurs, ont besoin d'une protection sociale.

  Arkadiusz Tomasz Bratkowski (PPE), na piśmie. − Każdy obywatel Unii Europejskiej na podstawie prawa unijnego oraz krajowego ma prawo do skorzystania z zabezpieczeń socjalnych. Dostęp do systemów ochrony socjalnej jest szczególnie ważny w przypadku wystąpienia choroby, niezdolności do pracy, niepełnosprawności, bezrobocia czy też okresów macierzyńskich. Świadczenia społeczne pomagają obywatelom Unii dostosować się do zaistniałych zmian na rynkach pracy, a jednocześnie przyczyniają się do walki z wykluczeniem społecznym i ubóstwem. Niestety w wyniku kryzysu gospodarczego i redukcji płac oraz obniżenia wysokości składek socjalnych, przy jednoczesnym wzroście liczby osób bezrobotnych, europejski system ochrony socjalnej uległ zachwianiu, a najbardziej odczuły to osoby z grup szczególnie zagrożonych. W związku z powyższym jestem zdania, iż państwa członkowskie na potrzeby swoich obywateli powinny wypracować własne procedury rozwoju systemów świadczeń socjalnych. Ważne jest, aby w tym systemie nie pomijać rosnącej grupy osób samozatrudnionych, które stanowią 15% wszystkich zatrudnionych w Unii Europejskiej. W niektórych krajach członkowskich osoby te często mają problem z uzyskaniem odpowiedniej pomocy socjalnej. Bardzo rzadko zdarza się, aby ich interesy były reprezentowane przez związki zawodowe, co dodatkowo potęguje problem występujących nadużyć i nieprawidłowości. Mając na uwadze powyższe argumenty, myślę, że tylko przy skutecznej współpracy pomiędzy organami krajowymi oraz unijnymi uda nam się efektywnie zwalczać problemy zaistniałe w wyniku różnic w przepisach regulujących rynek pracy.

  Zdravka Bušić (PPE), napisan. − Iako je svaka zemlja članica odgovorna za svoj sustav socijalne zaštite, to ne znači da ne trebamo davati smjernice i zastupati model jednako kvalitetne socijalne zaštite u svim zemljama članicama. Ovdje bih spomenula dvije vrijednosti koje su međusobno povezane na ovom polju – slobodu kretanja i jednaku socijalnu zaštitu za sve. Jedan od razloga zašto se teži ujednačavanju sustava socijalne zaštite u našim članicama jest nužnost da se izbjegne selektivna migracija stanovništva. Zbog nepovoljnih socijalnih uvjeta u vlastitim zemljama stanovništvo nerijetko emigrira u zemlje gdje je socijalna zaštita na višoj razini. No toj problematici ne možemo pristupati iz jednog kuta gledišta. Sloboda kretanja jedna je od temeljnih vrijednosti Unije koju uvijek treba štititi. Isto tako ne smijemo izgubiti iz vida kako pojedine zemlje ili regije u Europi nisu u stanju ponuditi najoptimalnije uvjete socijalne zaštite te se i dalje bore s visokom nezaposlenošću. Ako bi se sustavi takvih zemalja izjednačavali sa sustavima zemalja koje imaju puno manju stopu nezaposlenosti i gdje sustav socijalne zaštite iziskuje visoku javnu potrošnju, ne možemo vjerovati kako bi se svi dijelovi Unije razvijali u jednakoj brzini.

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Sistemele de securitate socială din Europa ar trebui să ajute la protejarea împotriva riscurilor și a veniturilor mici, precum și la reducerea inegalităților în statele membre ale UE. Nivelul de protecție socială vizează garantarea venitului și a accesului la servicii sociale de bază pentru toți rezidenții, acordând o atenție deosebită grupurilor cele mai vulnerabile (șomeri, persoane cu handicap, familii monoparentale, tineri, pensionari, familii tinere etc.). De asemenea, trebuie garantat venitul minim, care joacă un rol important, asigurând solidaritatea și justiția socială.

În vederea garantării unei protecții sociale durabile și eficace, statele membre ar trebui să elaboreze și să instituie strategii naționale de dezvoltare a securității sociale. Unul dintre obiectivele cele mai importante ale strategiei de dezvoltare socială ar trebui să fie garanția investițiilor sociale și a eficacității lor, întrucât facilitează coordonarea obiectivelor sociale și economice. Ele nu ar trebui considerate cheltuieli, ci mai degrabă o investiție care favorizează performanțe mai bune și o creștere economică durabilă. Statele membre trebuie să acorde tuturor lucrătorilor, inclusiv lucrătorilor care desfășoară o activitate independentă și soților sau partenerilor care participă la aceste activități, posibilitatea de a concilia munca și responsabilitățile de îngrijire, oferind lucrătorilor flexibilitate în ceea ce privește programul de lucru.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa risoluzione che riafferma in maniera chiara l'importanza di assicurare un sistema di protezione sociale per tutti, compresi i lavoratori autonomi. La difficile situazione di crisi economica ha inciso già negativamente sui servizi sociali offerti, con la riduzione o quantomeno il rischio di riduzione dei fondi messi a disposizione per questa finalità. L'invito quindi è principalmente agli Stati membri di impegnarsi maggiormente per attuare riforme e misure strutturali al fine di creare posti di lavoro, consapevole però che i diritti possono pienamente essere garantiti quando l'economia funziona e produce ricchezza. Pertanto, sono necessarie strategie integrate come pure, nel contempo, vanno compiuti maggiori sforzi per combattere il lavoro sommerso che è una vera piaga per le economie di talune realtà nazionali.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Cred că statele membre trebuie să se asigure că structurile de educație și de îngrijire a copiilor sunt puse la dispoziție la un preț rezonabil și să garanteze accesul lucrătorilor care desfășoară o activitate independentă la serviciile publice și la avantajele fiscale sau sociale relevante legate de îngrijirea copiilor.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Ce texte établit avec raison que la politique de protection sociale demeure de la compétence des États membres. Néanmoins, l'Union européenne peut tout de même faire appel à la poursuite d'objectifs communs. Il ne peut donc être que bénéfique de rappeler aux États membres l'importance d'une protection sociale de qualité pour tous. Le texte met ainsi notamment l'accent sur l'attention particulière qui doit être portée aux travailleurs indépendants qui peuvent apparaître comme plus vulnérables dans plusieurs pays d'Europe.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette proposition afin que l’Union européenne adopte sa législation en prenant en compte la protection sociale des travailleurs indépendants. En effet, le travail indépendant connaît une expansion rapide, en adoptant une variété de nouvelles formes. En 2012, 32,8 millions de personnes dans l'UE étaient des travailleurs indépendants, ce qui représentait 15 % de l'emploi total dans l'UE, je me réjouis ainsi de l’action de l’Union en la matière.

  Tamás Deutsch (PPE), írásban. − Az Európai Parlament Szociális és Foglalkoztatási Bizottságának saját kezdeményezésű jelentése az európai szociális modellel foglalkozik és annak legfontosabb elemeivel, a szociális felzárkóztatás, a szociális igazságosság és a jövedelmek védelmét, illetve a magas szintű oktatás és egészségügyi ellátáshoz való jogot állítja a középpontba. A jelentést a szakbizottsági képviselők többsége támogatta és a plenáris szavazáson is nagy többséggel elfogadták.

  Ioan Enciu (S&D), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette résolution du Parlement européen qui appelle à ce que tous les travailleurs européens, dont les travailleurs indépendants, aient droit à un accès égal à la sécurité sociale. Cette résolution est la bienvenue en cette période de crise, qui a entrainé une augmentation considérable et inquiétante du chômage en Europe, qui touche près de 27 millions de personnes dans l’Union européenne. Cette situation économique et financière de crise a poussé à la multiplication de plans de rigueur et des politiques d’austérité qui ont parfois sévèrement réduits les retraites et les acquis en terme de sécurité sociale. C’est pourquoi je me félicite que cette résolution appelle les États membres à garantir un accès adéquat de tous les citoyens à la sécurité sociale, et particulièrement pour les groupes les plus faibles, comme les chômeurs, les handicapés, les familles monoparentales, les jeunes, et les personnes âgées. Nous devons également faire en sorte que l’UE maintienne ses efforts afin de lutter contre le travail non-déclaré et de faire en sorte que tous les travailleurs bénéficient d’une protection sociale appropriée.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour of this report because it is vital for the economy of Wales and the whole of the EU that all employees, including the self-employed, should have social protection. This report calls on Member States to safeguard decent incomes for all, including young people in training and apprenticeships. This is of particular importance to us in Plaid Cymru as we attach high priority to expanding the number of apprenticeship places, and we have achieved that in the National Assembly.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Nos últimos anos, foram vários os Estados-Membros que tiveram de iniciar programas ou aplicar medidas que visem garantir a sustentabilidade a longo prazo do seu sistema de segurança social ou outros equivalentes. Contudo, parece existir uma desigualdade, em certos Estados-Membros, na proteção social que asseguram a trabalhadores dependentes de terceiros e naquela que garantem a trabalhadores independentes. Embora a política de proteção social seja da responsabilidade de cada Estado-Membro, em conformidade com o princípio de subsidiariedade, parece existir o espaço necessário para que uma discussão responsável se realize.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. − O relatório elaborado pela colega Vilija Blinkevičiūtė debruça-se sobre a proteção social para todos, incluindo os trabalhadores independentes. A proteção social reveste-se de importância e a sua principal função consiste em promover a inclusão social e a justiça social, proteger os salários e garantir serviços de educação e cuidados de saúde de qualidade para todos. A política de proteção social é da responsabilidade de cada Estado-Membro, em conformidade com o princípio de subsidiariedade. Contudo, a nível da UE, foi adotado o método aberto de coordenação que, num processo voluntário de cooperação política, permite definir objetivos e indicadores comuns. Estes objetivos têm a sua origem natural nos valores fundamentais da União Europeia. Entre outras medidas propostas neste relatório, considero importante unir esforços no combate aos falsos trabalhadores independentes e incentivar os parceiros sociais a trocarem boas práticas a respeito dos serviços prestados aos trabalhadores por conta própria.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − É para nós evidente que os trabalhadores independentes devem ter os seus direitos assegurados e garantidos – algo que hoje não acontece. Mas há facto iniludível que tem de ser aqui sublinhado – é que na realidade muitos destes trabalhadores não são verdadeiros trabalhadores independentes. Hoje, em vários países, nomeadamente em Portugal, existe uma fatia significativa de falsos independentes, que obedecem a uma hierarquia, que têm um horário de trabalho definido, que têm uma remuneração fixa, mas que não têm um contrato de trabalho, com os direitos que lhe são inerentes. A grande maioria destes trabalhadores ocupam um posto de trabalho permanente, mas não têm um vínculo efetivo. Em grande parte, estamos de acordo com este relatório. Estamos de acordo com o alargamento da proteção social aos trabalhadores independentes e sanções aos empregadores que contratem trabalhadores sob falso trabalho independente. No entanto, não acompanhamos as referências à necessidade de reformar os sistemas de segurança social (sabemos bem o que isso significa...), ao aumento da idade da reforma e à flexigurança.

  Franco Frigo (S&D), per iscritto. − La sicurezza sociale dei lavoratori è uno degli elementi più importanti del modello sociale europeo. La trasformazione dei sistemi di welfare deve riuscire, da un lato, a garantire i diritti sociali e, dall'altro, ad adattarli alle mutate condizioni socio-economiche dell'Europa. In particolare il lavoro autonomo (parasubordinato e non) rappresenta l'ambito più importante su cui lavorare per via della mancanza, in molte legislazioni nazionali, di un'adeguata considerazione delle specificità e delle necessità particolari che un lavoratore autonomo ha. Nella regione da cui provengo, il Veneto, la grandissima diffusione di microimprese e PMI mi permette di conoscere approfonditamente i limiti di un sistema di tutele per i lavoratori come quello italiano, non capace di considerare le specificità dei lavoratori autonomi. Per questa ragione la risoluzione va nella direzione adeguata.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), in writing. − Social protection aims to provide men and women with basic income security and access to essential services throughout the various phases of their lives. While they are an essential mechanism for promoting inclusion and addressing inequalities, national social security mechanisms in all Member States have been subjected to cuts due to the financial crisis. Paradoxically, these cuts took place at the same time as the number of people out of work and in need of social support significantly increased. With the goal of providing lasting and effective social protection for all, the current report calls on Member States to optimise and modernise protection systems, ensure sustainable long-term financing for their schemes, and draw up social security strategies that take account of the International Labour Organisation guidelines.

The report further emphasises the need to recognise and protect self-employed workers who, although they represent 15% of the total workforce in the EU generally, have restricted access to social security in some Member States. As a Socialist MEP, I believe that the use of resources for social protection should not be regarded as expenditure but as an investment in sustainable economic growth and social inclusion in the EU. Therefore I voted in favour of the report.

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – J’ai soutenu le rapport de ma collègue Vilija Blinkevičiūtė car j’estime que tous les travailleurs européens, y compris les indépendants, doivent avoir accès à une protection sociale et que celle-ci soit de surcroît solide, durable et adéquate pour tous. Cette question se pose avec plus d’acuité encore dans la période actuelle de crise économique profonde que nous traversons et un chômage qui touche 27 millions de personnes en Europe. Avec une baisse des cotisations sociales et les restrictions imposées aux budgets des États membres, l’État-providence se trouve sérieusement fragilisé. De l’autre côté, des politiques de flexibilisation des marchés du travail ont été mises en place et conduisent à des réductions dans la protection sociale des travailleurs, en particulier sur les populations les plus vulnérables comme les retraités, les familles monoparentales ou encore les personnes sans emploi. Ce texte est donc pour nous l’occasion de rappeler haut et fort que personne ne doit rester sans protection sociale.

  Richard Howitt (S&D), in writing. − The European Parliamentary Labour Party voted for the Blinkevičiūtė report, arguing for fair levels of social protection for the most vulnerable in our society. We specifically support EU action to combat bogus self-employment, which leaves workers without the protection they need. We did not support paragraph 20 of the report, as social security entitlements should be decided at national level.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau tam, kad reikia apžvelgti socialinės apsaugos sistemas ES bei užtikrinti socialinę apsaugą visiems, įskaitant ir savarankiškai dirbančius asmenis. Socialinė apsauga – Europos socialinio modelio pagrindas, kurios svarbiausia funkcija – skatinti socialinę įtrauktį, socialinį teisingumą ir užtikrinti pajamas bei visiems prieinamas kokybiškas švietimo ir sveikatos priežiūros paslaugas. Pastaruoju metu savisamda sparčiai plečiasi ir įgauna įvairias naujas formas, tačiau ES neturima vieningos visuotinai pripažįstamos savisamdos apibrėžties. Savisamda neabejotinai turi būti pripažįstama darbo forma, padedančia kurti darbo vietas ir mažinti nedarbą. Valstybės narės turi plėtoti socialinę apsaugą senatvės, negalios, motinystės (tėvystės), nedarbo atvejais, kad ji būtų geriau pritaikyta savarankiškai dirbančių asmenų poreikiams ir prilygtų samdomiems darbuotojams taikomam standartui. Komisija ir valstybės narės socialinę apsaugą ir su ja susijusias teises turi susieti ne su darbo sutartimi, o su asmeniu, taip užtikrinant deramą socialinę apsaugą visiems, įskaitant savarankiškai dirbančius asmenis ir samdomus darbuotojus, nesvarbu, koks jų sutarties tipas ar užimtumo statusas.

  Cătălin Sorin Ivan (S&D), in writing. − I voted in favour of this report. Inequality is still a major problem in the European Union and social protection is an essential mechanism to address these issues, in this difficult time for people in Europe. The report focuses on important questions such as: sustainable and adequate social protection for all, based on the principles of universal access and non-discrimination and decent income scheme.

  Lívia Járóka (PPE), in writing. − Social protection is at the heart of the European social model, and one of its main functions is to promote social inclusion and social justice. Member States must ensure responsible long-term financing of social security systems in order to enable social and economic goals to be reconciled and to help sustain and develop the economy.

Member States must also provide a guarantee of social security for the most vulnerable social groups, such as the unemployed, the disabled, single-parent families, large families with four or more children, the young, pensioners and young families, and they must ensure that social services are accessible to vulnerable social groups and people with long-term care needs, particularly in rural areas and disadvantaged regions. Practical steps must be taken to combat poverty and social exclusion by providing an appropriate minimum income and a social security system with a particular focus on marginalised communities and those at risk of poverty. Specific standards and an implementation framework should be defined in accordance with national practices.

Furthermore, Member States and the Commission must act to combat all forms of discrimination in the labour market, including that against women, and must take measures to prevent the dismissal of employees during pregnancy or motherhood.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − L'accesso alla sicurezza sociale è un diritto fondamentale ed è parte integrante del modello sociale europeo. Nel 2012 il lavoro autonomo, maggiormente diffuso in Italia, Grecia, Portogallo e Romania, rappresentava oltre il 15% dell'occupazione totale dell'UE. Vi è la necessità di migliorare la cooperazione amministrativa tra i diversi attori (uffici delle imposte, amministrazioni comunali, ecc.) sia a livello nazionale, sia a livello europeo. In un momento di crisi, come quello attuale, in cui gli Stati membri hanno a che fare con grandi livelli di disoccupazione, soprattutto tra i giovani, l'azione politica non può che concentrarsi nel raggiungimento di questi obiettivi.

  Bogusław Liberadzki (S&D), na piśmie. − W wielu państwach członkowskich obciążenie systemów pomocy socjalnej zwiększyło się w związku z trudnościami ekonomicznymi wywołanymi kryzysem gospodarczym. W sprawozdaniu uwzględniono ważne kwestie, takie jak m.in. równa i wolna od dyskryminacji ochrona socjalna czy prawo do powszechnego i niedyskryminującego dostępu do pomocy socjalnej. Ochrona socjalna ma na celu zapewnienie mężczyznom i kobietom podstawowego zabezpieczenia dochodów i dostępu do niezbędnych świadczeń na różnych etapach życia. Pomoc socjalna jest podstawowym mechanizmem pokonywania nierówności i należy ją wzmocnić, zwłaszcza w tym trudnym dla Europy czasie.

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Salut rezoluția Parlamentului European privind strategia europeană în materie de protecție socială. Consider că este necesară o abordare coerentă a problemei protecției sociale, pentru promovarea incluziunii sociale și a justiției sociale, protejarea veniturilor și garantarea serviciilor privind educația și asistența medicală de înaltă calitate pentru toți.

Am votat în favoarea rezoluției Parlamentului European privind protecția socială pentru toți, inclusiv pentru lucrătorii care desfășoară o activitate independentă, deoarece consider că aceasta reprezintă un pilon esențial al creșterii favorabile incluziunii durabile și al reducerii sărăciei. Pentru încurajarea antreprenoriatului și atingerii obiectivelor Europa 2020, este important ca și cei care desfășoară o activitate independentă să beneficieze de plasa de siguranță oferită de sistemele de protecție socială.

  Ivana Maletić (PPE), napisan. − Izvješće ističe potrebu za stalnim prilagodbama i modernizacijom sustava socijalne zaštite na razini država članica, kojima će se jamčiti kvalitetna, održiva i primjerena socijalna zaštita za sve građane, temeljena na načelima opće dostupnosti i nediskriminaciji te sposobnosti pravodobnog odgovora na novonastale demografske promjene i promjene na tržištu rada. Europa se suočava s problemima starenja stanovništva, niskim natalitetom i promjenjivim tržištem rada koji povećavaju potrebu za hitnim reformiranjem sustava socijalne sigurnosti.

Posebno je važno pitanje mirovina i osiguranje održivosti mirovinskog sustava. Pozivaju se države članice da ne zaborave socijalnu ulogu koju imaju, što je često slučaj u uvjetima krize. Države bi trebale osigurati socijalnu zaštitu koja jamči zaštitu minimalnog dohotka utvrđenog u svakoj zemlji te pristup osnovnim socijalnim pravima osobito u slučaju bolesti, nezaposlenosti, majčinstva, invaliditeta, umirovljenja.

Izvješćem se potiču EK i države članice da pronađu ravnotežu između sigurnosti na tržištu rada i fleksibilnosti, te da segmentiraju tržište rada pružanjem socijalne zaštite onima koji su u postupku prijelaza, privremeno zaposleni ili zaposleni na ugovor o radu s nepunim radnim vremenom, istovremeno osiguravajući pristup dodatnoj edukaciji. Socijalna je zaštita u središtu europskog socijalnog modela, a jedan od njegovih glavnih ciljeva je promicanje socijalne uključenosti i socijalne pravde te sam podržala ovo izvješće.

  Iosif Matula (PPE), în scris. − Protecția socială îndeplinește un rol esențial în cadrul modelului economic european, oferind garanția unui venit minim, a asistenței medicale, educației și incluziunii sociale pentru cetățenii defavorizați. Deși competență a statelor naționale, politica de protecție socială se bucură de obiective și indicatori comuni, grație metodei deschise de coordonare. Din păcate, asistența socială nu este garantată pentru toți rezidenții, aceștia neavând acces la serviciile de bază, lucru care îi plasează într-o poziție vulnerabilă. Mai mult, unii dintre cetățenii UE sunt discriminați în țările unde își au, temporar, reședința, pe baza prejudecăților că ar urmări strict obținerea unui statut de asistat. Atrag atenția că nu trebuie să pornim de la premisa greșită că lucrătorii migranți vizează exclusiv protecție socială. Cunosc un număr covârșitor de conaționali care caută în mod activ o slujbă în țările unde s-au stabilit, refuzând categoric statutul facil de asistat social. Mai atrag atenția asupra pericolului ca persoanele care desfășoară o activitate independentă să nu fie pe deplin protejate, beneficiind de drepturi sociale inferioare. În numeroase state, această formă de activitate este utilizată abuziv pentru ca angajatorii să eludeze contribuțiile sociale, fiind o deturnare gravă a concurenței. Dreptul fundamental trebuie garantat tuturor lucrătorilor, indiferent de statutul lor, potrivit legislației europene.

  Anthea McIntyre (ECR), in writing. − While we recognise that there are disparities between welfare entitlements for the self-employed and those for other workers, we do not believe it is the role of the EU to act in this area. There must be better recognition that national security systems are a Member State competence.

Additionally, we are concerned about the implication in this text that anything other than permanent full-time employment is of low value. In Britain, the existence of a flexible and responsive labour market is one of the key reasons why we have seen 1.4 million new jobs created since May 2010.

This report also fails to recognise the value of entrepreneurship and self-employment – we must remember that SMEs and micro-enterprises are the driving forces of the EU economy. While we support Member States’ efforts to challenge and combat undeclared work and other abuses or forms of non-compliance, these must be distinguished from new forms of legitimate employment, which often reflect personal choices, e.g. to balance family care or study. That is why my Conservative colleagues and I voted against this report.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Le rapport affiche une volonté de mettre en place un accès à la protection sociale et aux droits sociaux minimums. Le constat des politiques liées à la compression des budgets nationaux du fait de la crise sollicitant les finances publiques est fait. Le texte tente de proposer des avancées pour donner des garanties aux travailleurs indépendants. On doit en effet affirmer l’intérêt de favoriser pour ces travailleurs souvent contraints, l'accès aux mêmes droits que les salariés. Au delà de ces constats il manque la volonté de remettre en cause la politique de l'UE en la matière : démantèlement des droits sociaux, baisse des «coûts du travail», austérité budgétaire... Enfin la protection sociale est envisagée uniquement comme un «investissement» favorable à la performance économique et non comme un progrès humain. Pourquoi? Les sociaux-démocrates ont des complexes pour assumer des préoccupations sociales. Je vote contre ce texte aux contradictions évidentes.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A proteção social encontra-se no cerne do modelo social europeu. A sua principal função consiste em promover a inclusão social e a justiça social, proteger os salários e garantir serviços de educação e cuidados de saúde de qualidade para todos. A política de proteção social é da responsabilidade de cada Estado-Membro, em conformidade com o princípio de subsidiariedade. Todavia, a nível da UE, foi adotado um método aberto de coordenação, um processo voluntário de cooperação política baseado na adoção de objetivos e indicadores comuns. Um dos principais objetivos da proteção social é aumentar a equidade e a eficácia dos serviços, promovendo ao mesmo tempo a inclusão social e a coesão, enquanto elementos fundamentais do crescimento inclusivo e sustentável e da redução da pobreza. Estes objetivos têm a sua origem natural nos valores fundamentais da União Europeia. É a manutenção destes princípios que devemos preservar, independentemente de atravessarmos um período de crise que pode levar ao seu esquecimento. Daí o meu voto favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − No he podido votar a favor del presente informe ya que, pese a que contiene la reivindicación fundamental de exigir una cobertura igual en materia de seguridad social para los trabajadores autónomos, ha quedado invalidado por las enmiendas de otros Grupos del Parlamento. Debido a estas enmiendas introducidas en el informe, se ha conseguido suavizar y flexibilizar la obligación en su implementación en los Estados miembros. De esta forma se ha garantizado que los Estados puedan continuar sin hacer nada. El informe señala la falta de cobertura social de los autónomos, así como la discriminación que esto supone de cara a los servicios sociales europeos, pero al no ser vinculante su efectividad, esta es prácticamente nula. Por esto es por lo que no he podido votar a favor del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Social protection aims to provide men and women with basic income security and access to essential services throughout the various phases of their lives. Social protection is an essential mechanism for addressing inequalities and, especially at this difficult time for people in Europe, it needs to be reinforced. I voted in favour.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Europos Sąjunga susiduria su nedarbo problemomis. Vienas iš būdų mažinti nedarbą ir priklausomybę nuo socialinių išmokų yra savarankiškas darbas (individuali veikla, savisamda). Nors tokiu būdu dirba nemažai įvairių sričių specialistų, tačiau labai dažnai jie susiduria su nepakankamu socialinės apsaugos užtikrinimu. Nors socialinė apsauga tradiciškai yra priskiriama valstybių narių kompetencijai, tačiau manau, kad būtina skatinti valstybių narių bendradarbiavimą ir gerosios praktikos sklaidą šioje srityje bei siekti standarto, užtikrinančio tinkamą socialinės apsaugos lygį. Taip bus apsaugoti individualia veikla besiverčiančių asmenų socialiniai interesai, o kartu skatinama imtis individualios veiklos bei tokiu būdu prisidėti prie nedarbo mažinimo.

  Siiri Oviir (ALDE), kirjalikult. − Toetasin oma Leedu kolleegi hästi koostatud algatusraportit, milles juhitakse tähelepanu füüsilisest isikust ettevõtjate diskrimineerimisele sotsiaalkaitse vallas. Euroopa Liidus töötab füüsilisest isikust ettevõtjana 32,8 miljonit inimest, mis moodustab tervelt 15% kogu ELi tööhõivest ja on oluline tööpuuduse leevendaja ning inimeste ettevõtlikkuse suurendaja.

Seetõttu pean eriti kahetsusväärseks, et füüsilisest isikust ettevõtjal pole sarnaseid sotsiaaltoetusi kui palgatöötajatel, näiteks ei saa ta töötushüvitist (v.a mõnes üksikus liikmesriigis), tal ei ole asjakohaseid vanemapuhkuse ja muid seotud õigusi, tema pension on väikeste maksete tõttu väike jne. Kahjuks pole ELi tasandil ka ühtset üldiselt tunnustatud füüsilisest isikust ettevõtja mõistet ning olukorra teeb keerukamaks FIEde kategooria alla kuuluvate tegevuste mitmekesisus.

Kui me tahame vähendada Euroopas endiselt suurt tööpuudust ja suurendada inimeste ettevõtlikkust, täites Euroopa 2020 strateegiat, siis tuleb meil nimetatud probleemi lahendamisega tõsiselt tegelema hakata, pakkudes lahendusi, mitte luua täiendavaid takistusi ega varjuda „Pole võimalik!“ arvamuse taha.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − Em 2012, o trabalho independente representava mais de 15 % do emprego total na UE. O presente relatório, que votei favoravelmente, determina que o aumento do trabalho independente deve ser acompanhado de medidas adequadas de proteção social para estes trabalhadores. A proteção social encontra-se no cerne do modelo social europeu. A sua principal função consiste em promover a inclusão social e a justiça social, proteger os salários e garantir serviços de educação e cuidados de saúde de qualidade para todos. O presente relatório indica ainda a necessidade de otimizar permanentemente e de modernizar os sistemas de proteção social, ao nível dos Estados-membros, a fim de garantir uma proteção social sólida, sustentável e adequada para todos, incluindo os trabalhadores independentes.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Broj samozaposlenih osoba u Hrvatskoj je tijekom posljednja dva desetljeća iznosio oko 20 % ukupnog broja zaposlenih i stoga je nešto viši od europskog prosjeka. Podržala sam izvješće kolegice Blinkevičiūtė smatrajući da pruža dobar uvid u ključne probleme s kojima se samozaposleni susreću. Europski socijalni model mora se prilagođavati novonastaloj gospodarskoj situaciji ispravljajući nedostatke za koje se pokaže da postoje u praksi.

Jedan je od njih upravo socijalna „ne-zaštita” samozaposlenih. Isti su često samozaposleni upravo zbog toga što nemaju druge mogućnosti zaposlenja. Ne smijemo dopustiti da izostankom socijalnih i radničkih prava, koje se reflektira i na mirovinska prava, kažnjavamo samozaposlene radnike samo zato što su se trudili osigurati egzistenciju sebi i svojoj obitelji. Socijalna zaštita jest socijalno ulaganje jer su radnici oni koji pokreću gospodarstvo. Posebno mi je drago što naglašavamo činjenicu da žene, pogotovo mlade majke, često posežu za takvim oblicima rada i pozdravljam apel državama članicama da im se razdoblja pauza u karijeri uračunaju u radni staž prilikom obračuna mirovina i drugih prava.

  Andrej Plenković (PPE), napisan. − Zahvaljujem kolegici Valiji Blinkeviciute i podržavam njezino izvješće. Socijalna zaštita predstavlja jedan od temelja Europske unije i njenog socijalnog modela. U aktualnim gospodarskim okolnostima nepovoljne su činjenice rast broja nezaposlenih kao i nemogućnost pronalaska posla za mlade. Razvidno je kako je potrebno podržati alternativne oblike zapošljavanja, a samozapošljavanje je najbolji primjer jer čini čak 15 % ukupne radne snage u EU-u. Međutim, samozaposleni se često susreću s problemom slabije socijalne zaštite osobito glede zdravstvenog osiguranja, mirovina, dječjeg doplatka te prekomjernog radnog vremena.

U takvom kontekstu važno je da Komisija i Odbor za zapošljavanje i socijalna pitanja Parlamenta surađuju s državama članicama u izjednačavanju socijalnih prava u javnom sektoru s pravima samozaposlenih jer razlike među državama ograničavaju slobodu kretanja radnika. Nužno je raditi i na boljoj kontroli lažnog samozapošljavanja. U procesu pristupanja EU-u za Hrvatsku je u ovom području bila značajna provedba Memoranduma o socijalnom uključivanju koji je Vlada Republike Hrvatske potpisala s Europskom komisijom još 2007. godine.

  Franck Proust (PPE), par écrit. – Le modèle social européen prévoit une protection sociale pour tous, sans aucune discrimination quant au statut du travailleur. Pourtant, nous constatons que certaines catégories de travailleurs, principalement les travailleurs indépendants, sont victimes de discrimination dans certains États membres. Cette situation doit changer. Pour cela, l'Union européenne se doit d'agir afin d'uniformiser la définition des indépendants dans chaque pays qui la compose. Ceux-ci doivent jouir d'un statut bien défini afin qu'ils bénéficient d'une meilleure protection sociale et ce au même titre que les travailleurs salariés. Je suis très heureux qu'un tel rapport ait été adopté. En effet, celui-ci montre la nécessité d'obtenir une protection sociale plus équitable pour tous les travailleurs dans l'Union mais également le besoin de renforcer la lutte contre le travail non déclaré, les faux indépendants et le dumping social. Ces trois fléaux doivent être résorbés afin que chacun de nos concitoyens puissent bénéficier pleinement du modèle social européen.

  Evelyn Regner (S&D), schriftlich. − Die Sozialversicherung ist der Grundpfeiler eines Wohlfahrtsstaates und die Basis für eine gerechte und lebenswerte Gesellschaft. Der Zugang zu Sozialleistungen muss universell sein und alle notwendigen Bereiche umfassen – von Arbeitslosenunterstützung über Krankenversicherung bis hin zu den Pensionen. Es ist die Aufgabe der Mitgliedstaaten, die Finanzierung des Sozialschutzes sicherzustellen. Nur so ist es möglich, dass die Menschen die Unterstützung bekommen, die sie brauchen, und dass der soziale Zusammenhalt gewahrt wird. Selbstverständlich müssen die Sozialversicherungssysteme auch Selbstständige und atypisch Beschäftigte erfassen, die in den letzten Jahren zahlenmäßig stark zugenommen haben, aber leider oft aus diesen Systemen herausfallen. Genau hier fordert dieser Bericht Verbesserungen und daher habe ich auch dafür gestimmt. Ökonomisch betrachtet handelt es sich nicht nur um eine Frage der Gerechtigkeit, sondern der Vernunft. Diese automatischen Stabilisatoren sind gerade in Krisenzeiten immens wichtig, da sie die Binnennachfrage stärken und dadurch die Wirtschaft ankurbeln. Leider hat das konservativ-liberale Krisenmanagement der letzten Jahre genau das Gegenteil gebracht: Staaten, wie etwa Griechenland, wurden dazu gezwungen, ihre Sozialausgaben dermaßen zurückzufahren, dass breite Bevölkerungsschichten in die Armut abgerutscht oder von ihr bedroht sind.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour. Social security systems in Europe should help to provide protection against risks and low incomes, as well as to reduce inequalities in the EU Member States. However, because of persistent economic difficulties associated with the financial crisis, difficult issues regarding the financing of the systems need to be tackled.

During the economic crisis, the public finances of EU Member States have been reduced, while the number of people out of work and in need of social support has grown. Moreover, the substantial rise in unemployment, together with declining wages, has caused revenue from social security contributions to fall, thus jeopardising the European social model. It should also be noted that because of pressure on national budgets and cuts in pensions and other social benefits, the most vulnerable people have been affected and have fallen below the poverty threshold.

In an effort to overcome the crisis, while priority has been given to restructuring budgets, the social-policy dimension has not been sufficiently taken into account and Member States have not paid sufficient attention to the social objectives on employment and education set in the Europe 2020 Strategy, particularly with regard to reducing poverty and social exclusion.

  Oreste Rossi (PPE), per iscritto. − Questa relazione d'iniziativa ricorda che la protezione sociale è al centro del modello sociale europeo e che la sua principale funzione è di promuovere l'inclusione sociale e la giustizia sociale nonché di garantire un alto livello d'istruzione e di assistenza sanitaria per tutti. Inoltre viene stabilita una definizione di lavoratore autonomo a livello europeo e degli abusi legati a tale status. Condivido gli obiettivi fissati con l'iniziativa faro della strategia "Europa 2020" intitolata "Un'agenda per nuove competenze e per l'occupazione", la quale riconosce il lavoro autonomo come un fattore importante per la creazione di posti di lavoro e impone agli Stati membri di eliminare le misure che ne scoraggiano lo sviluppo. Per questa ragione ho espresso il mio voto in favore del provvedimento che mira ad ampliare la protezione sociale per i lavoratori autonomi che non hanno adeguata tutela sociale, soprattutto nel caso dei diritti connessi ai congedi di malattia.

  Christel Schaldemose (S&D), skriftlig. − Jeg valgte at stemme hverken for eller imod punkt 20, da jeg støtter op om de vandrende EU-arbejdstageres ret til fri bevægelighed, og at de skal sikres ordentlige arbejdstagerrettigheder og social sikring i det land, hvori deres arbejde udføres. Men jeg mener ikke, at det fremstår klart nok i punkt 20, at de nationale socialsikringssystemer først og fremmest hører under medlemsstaternes kompetence.

  Salvador Sedó i Alabart (PPE), por escrito. − La crisis económica ha afectado a millones de trabajadores, que han tenido que adaptarse a nuevas condiciones laborales, en ocasiones abusivas, sumando a esta situación la considerable reducción del gasto público, lo que ha incrementado la pobreza así como el riesgo de exclusión social en gran parte de la sociedad europea. Este informe pone de manifiesto la necesidad de que las autoridades nacionales de los Estados miembros mejoren y faciliten el acceso a la seguridad social a todos los trabajadores, al reconocerse este derecho como fundamental y como la base del sistema social europeo. Así pues, se pretende proteger los derechos de los trabajadores, sobre todo de los autónomos, puesto que en los últimos años, a raíz de las nuevas formas de empleo que han aparecido, son, sin duda, los más desprotegidos socialmente al no contar, por ejemplo, con las mismas condiciones sociales en casos de maternidad o paternidad. Igualmente, es necesario homogeneizar a nivel europeo el término de trabajador autónomo y evitar que falsos trabajadores autónomos perjudiquen el sistema social. Considero que las iniciativas incluidas en este informe contribuirán a evitar que se produzcan explotaciones laborales y a dotar de más protección social a los trabajadores.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Ochrona socjalna pracujących obywateli UE to inwestycja w ich rozwój, wydajność pracy i stabilizację życiową. Zyskuje ona na znaczeniu oraz zasadności, jeśli dokłada się wszelkich starań, aby zapewniała większą równość i funkcjonowała skutecznie, mając na celu objęcie wszystkich, którym może się przysłużyć. Poza oczywistymi korzyściami i prawami płynącymi z przynależności do programu ochrony socjalnej, takimi jak dostęp do usług edukacyjnych i opieki zdrowotnej, na szczególną uwagę zasługuje tu aspekt włączenia społecznego. Niewątpliwie kwestie związane z gwarancją dochodu minimalnego czy dostępności różnego rodzaju świadczeń są z punktu widzenia sprawiedliwości społecznej niezwykle istotne, a objęcie nią szerszych grup społeczeństwa będzie stanowić znaczący krok w walce z ubóstwem i nierównością w UE. Polityka socjalna nabiera dodatkowego znaczenia obecnie, kiedy wzrasta liczba bezrobotnych oraz osób zagrożonych wykluczeniem społecznym.

Ochrony socjalna osób samozatrudnionych jest utrudniona, gdyż system ten był przez lata tworzony pod kątem pracowników najemnych. Kiedy zatem uda nam się już ustalić, kto istotnie jest samozatrudniony i komu należą się określone świadczenia, należy upewnić się, że zakres roztoczonej nad nimi opieki nie będzie dyskryminujący. Konieczne jest uregulowanie pojawiającej się w niektórych państwach UE sytuacji, kiedy to samozatrudnieni, płacąc większe składki na ubezpieczenie społeczne, mają ograniczony dostęp do świadczeń.

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − De crisis zorgt ervoor dat er steeds meer zelfstandigen zijn. Ook andere nieuwe vormen van tewerkstelling maken opgang. Ook deze beroepsgroepen verdienen een fatsoenlijke sociale bescherming. Het Parlement wil de kloof op de arbeidsmarkt tussen vast en flexibel werk verkleinen door de toegang tot sociale zekerheid voor alle werknemers en zelfstandigen te verbeteren. Het model van zogezegde 'flexicurity', flexibele arbeidsmarkten gecombineerd met een hoog niveau van werkzekerheid, is de laatste jaren in vele lidstaten zeer eenzijdig doorgevoerd. Veel flexibilisering maar te weinig zekerheid en sociale bescherming, vooral voor de toenemende groep werknemers zonder vaste aanstelling. Voor deze groep is er vaak een gebrek aan betaalbare, toegankelijke regelingen voor arbeidsongeschiktheid, pensioen of ouderschapsverlof. De Commissie moet nagaan wat de effecten van de flexibiliseringsmaatregelen op de arbeidsmarkt zijn voor de sociale bescherming in Europa. En de lidstaten moeten dringend en dwingend extra aandacht besteden aan kwetsbare groepen. Alle vormen van discriminatie op de arbeidsmarkt moeten aangepakt worden. Jongeren moeten een fatsoenlijk loon krijgen, ook voor stages, en vrouwen moeten een even hoog loon krijgen als mannen. Lidstaten dienen passende minimuminkomens te verstrekken om armoede en sociale uitsluiting te bestrijden. Daarom heb ik dit verslag met grote overtuiging gesteund.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. − Pravo na socijalnu zaštitu temeljno je pravo koje je došlo do izražaja u ovim turbulentnim vremenima kada u Hrvatskoj bez posla ostaje preko 600 osoba dnevno, a stopa nezaposlenost mladih je preko 52 %, čime se Hrvatska svrstala na visoko 3. mjesto ove neslavne ljestvice u EU-u. Europska unija je socijalna unija i mora učiniti sve kako bi spriječila da gospodarska kriza utječe na umanjivanje socijalnih prava koji su temelj socijalne sigurnosti. Samozapošljavanje u Hrvatskoj, kao i u ostalim zemljama članicama, mora biti prepoznato kao poželjan, novi oblik zapošljavanja, stvaranja radnih mjesta i smanjenja nezaposlenosti.

Stoga moramo poticati pojedince na takvo razmišljanje jer smo zasigurno svi svjesni koliko je novootvoreno radno mjesto važno za razvoj gospodarstva i poboljšanje standarda u svim zemljama članicama. Kako bi se postigao napredak u tom polju, ono mora sadržavati i odgovarajuće mjere socijalne zaštite jer je samozapošljavanje uz malo poduzetništvo temelj gospodarskog rasta i razvoja naprednih članica EU-a.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − This report addresses social security systems in Europe in the context of the continuing economic difficulties facing Member States. I believe that the matter of national security systems is a Member State competence and therefore I could not vote in favour of the report.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – J'ai voté en faveur du texte. La protection sociale est au cœur du modèle social européen. Sa fonction principale est de promouvoir l'inclusion sociale et la justice sociale, de protéger les revenus et de garantir des services d'éducation et de soins de santé de haute qualité pour tous. La politique de protection sociale relève de la responsabilité de chaque État membre, conformément au principe de subsidiarité. Toutefois, au niveau de l'UE, une méthode ouverte de coordination, processus volontaire de coopération politique basé sur l'acceptation d'objectifs et d'indicateurs communs, a été mise en place. L'un des principaux objectifs de la protection sociale est d'accroître l'équité et l'efficacité des services, tout en promouvant l'inclusion sociale et la cohésion, piliers essentiels de la croissance inclusive et durable et de la réduction de la pauvreté. Ces objectifs trouvent naturellement leur origine dans les valeurs fondamentales de l'Union européenne

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − A proteção social e uma segurança social para todos encontram-se na base do modelo social europeu. A ausência de uma definição clara do trabalho independente e reconhecimento a nível europeu prejudica-os em termos de segurança social. Na Europa, os sistemas tradicionais de segurança social foram concebidos para garantir a proteção dos assalariados, razão pela qual esta regularização tem como objetivo garantir uma melhor proteção à categoria intermédia: trabalhador independente economicamente dependente. Há, porém, que ter em atenção o facto de que este é um grupo muito heterogéneo, pois abrange tanto pessoas autossubsistentes ou profissionais de certos setores que recebem uma remuneração considerável, como pessoas cuja atividade depende de um único cliente, entre outras. O relator salienta que a ausência de uma ligação entre os quadros jurídicos nacionais e europeus no que respeita à distinção entre trabalho assalariado e prestação de serviços faz com que o conceito de trabalho independente seja uma questão problemática. Todos têm direito a proteção social e, por isso, votei a favor da aprovação deste documento.

  Isabelle Thomas (S&D), par écrit. – La pression sur les systèmes de protection sociale dans beaucoup d'États membres en Europe en raison des difficultés économiques persistantes associées à la crise financière crée des drames humains. Le rapport d'initiative dit Protection sociale pour tous, se concentre sur des questions importantes comme la réaffirmation d'un droit à une protection sociale durable et adéquate pour tous, basé sur les principes d'accès universel et non-discriminatoire, sur l'importance des investissements sociaux et sur l'assurance d'un revenu convenables pour chacun. Je me félicite de l'adoption de ce rapport qui remet les objectifs sociaux de l'Europe sur le devant de la scène. La protection sociale est le premier rempart face aux inégalités et a pour but de fournir aux hommes et aux femmes la sécurité d'un revenu de base et l'accès à la solidarité, notamment dans les périodes de maladie, de chômage ou de vieillesse. La protection sociale est un mécanisme essentiel pour traiter ces inégalités et il est nécessaire, pour une Europe sociale et plus juste, de le renforcer. Et plus particulièrement lorsque les temps sont difficiles.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluția referitoare la protecția socială pentru toți, inclusiv pentru lucrătorii care desfășoară o activitate independentă. Consider că statele membre trebuie să asigure finanțarea responsabilă și sustenabilă pe termen lung a sistemelor de securitate socială, în special în perioadele de criză economică, precum și să elaboreze o componentă preventivă a sistemelor de securitate socială și să pună un accent mai mare asupra măsurilor de activare, fără a uita că unul dintre factorii cei mai importanți ai investițiilor sociale este faptul că acestea permit reconcilierea obiectivelor sociale și economice și pot contribui pe termen lung la menținerea și dezvoltarea economiei. Am votat pentru ca investițiile sociale să fie considerate investiții, nu cheltuieli. Consider că este necesar ca Comisia să examineze legislația și să monitorizeze implementarea și coordonarea sistemelor de securitate socială, cu respectarea principiului subsidiarității. Atragem atenția statelor membre cu privire la faptul că lucrătorii migranți din UE care lucrează într-un alt stat membru nu ar trebui să fie supuși unor măsuri discriminatorii de protecție socială. Consider că toți lucrătorii migranți din UE ar trebui să se bucure de aceleași drepturi la securitate socială și să aibă posibilitatea de a fi asigurați când lucrează într-un alt stat membru.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Dok apsolutno razumijem potrebu za zaštitom socijalnih prava samozaposlenih osoba, smatram kako ne smijemo upasti u klopku tako što ćemo dugoročnu samozaposlenost učiniti prihvatljivim ili čak primamljivim životnim rješenjem. Samozaposlene ljude moramo motivirati da svoje poduzetničke projekte realiziraju otvarajući tvrtke i zapošljavajući ostale, čime bi se aktivno uključili i u financiranje sustava socijalne zaštite. Vjerujem kako ćemo se svi složiti da socijalna prava svih društvenih kategorija u EU moraju biti na respektabilnoj razini. No, pritom moramo stalno imati u vidu kako ta prava netko mora i financirati. Stoga sam glasovala protiv.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − Today I voted in favour of the ‘social protection for all, including self-employed workers’ own-initiative procedure. I support this report because I believe that social protection systems need to be modernised, with responsible and sustainable long-term financing of social security, in order to ensure sound, sustainable and adequate social protection for all. I hope that this report helps to unravel bogus self-employment schemes in the UK, which have allowed companies to avoid paying national insurance, to deny their workers sick pay and to reduce benefit entitlements. I hope that this report will help to protect workers in the UK from malpractices, and to entrench their social security rights.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – J’ai voté contre le rapport d’initiative concernant la protection sociale pour tous les travailleurs, y compris les travailleurs indépendants. Initialement, ce projet était prometteur puisqu’il mettait l’accent sur les nécessités existantes et les avancées nécessaires en matière de protection sociale dans l’UE, notamment pour les plus démunis et les plus jeunes. Reconnaissance du fait que l’accès à la sécurité sociale est un droit fondamental et un élément du modèle social européen, reconnaissance de l’apport des investissements en matière de sécurité sociale pour ce qu’ils sont, des investissements, non des dépenses, mise en place d’un socle national de protection sociale assurant un revenu décent et garantie de l’accès à des prestations sociales de base et globalement l’amélioration des régimes de protection sociale, étaient autant de propositions que je ne pouvais que soutenir. Malheureusement, le projet soumis au vote, a été largement amendé pour glorifier le concept de «flexisécurité» et recommander la mise en œuvre des principes qui en découlent. Nous savons bien ce que cela sous-entend: une plus grande facilité de licenciement pour les entreprises, des réformes structurelles comme ils disent notamment l'alignement de l'âge de la retraite sur l'augmentation de l'espérance de vie et des coupes budgétaires

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Obecnie nie ma jednoznacznej, obowiązującej w całej UE definicji, która umożliwiałaby wyraźne rozróżnienie między osobami samozatrudnionymi, działającymi w dobrej wierze i faktycznie pracującymi na własny rachunek, a osobami samozatrudnionymi fikcyjnie. Każdy właściwy organ i każda instytucja stosuje własne ramy prawne lub regulacyjne, które mogą się różnić w zależności od ich zakresu kompetencji oraz obszaru polityki, w jakim działają (np. przepisy podatkowe, ubezpieczenia społeczne, prawo handlowe, rynek pracy, ubezpieczenia). Nadużycia te mogą polegać na unikaniu płacenia składek na ubezpieczenia społeczne i podatków, naruszaniu praw pracowniczych czy na pracy nierejestrowanej. Stanowi to poważne zakłócenie warunków konkurencji dla osób faktycznie samozatrudnionych, dla mikroprzedsiębiorstw i dla MŚP.

W zielonej księdze z 2006 r. „Modernizacja prawa pracy w celu sprostania wyzwaniom XXI wieku” Komisja Europejska postawiła pytanie, czy w celu ułatwienia przechodzenia w dobrej wierze od zatrudnienia do samozatrudnienia i odwrotnie potrzebna jest większa przejrzystość w definicjach prawnych zatrudnienia i samozatrudnienia, które obowiązują w państwach członkowskich. W konsultacji przeprowadzonej w związku z tą zieloną księgą uznano, że brak ogólnounijnej definicji może powodować problemy, szczególnie w przypadkach pracy transgranicznej (i transgranicznego świadczenia usług).

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Ho espresso il mio voto favorevole alla relazione dell'onorevole Blinkevičiūtė riguardo alla protezione sociale dei lavoratori. La protezione sociale è infatti al centro del modello sociale europeo e la sua funzione principale è di promuovere l'inclusione e la giustizia sociale, proteggere i redditi e garantire servizi di istruzione e cure sanitarie di alta qualità per tutti. Particolarmente apprezzato, all'interno del testo, è il riconoscimento dell'importanza del lavoro autonomo per la creazione di posti di lavoro, con l'invito agli Stati membri di eliminare tutte quelle misure che ne scoraggino lo sviluppo.

  Janusz Władysław Zemke (S&D), na piśmie. − Samozatrudnienie staje się coraz popularniejsze, zwłaszcza wśród młodych, przybierając różne formy. Obecnie w Europie osoby samozatrudniające się stanowią ponad 15% wszystkich zatrudnionych, czyli 33 mln osób. W Polsce ta grupa osób także ciągle rośnie, nie zawsze dlatego, że chcą one korzystać z tej możliwości. Niestety ta forma zatrudnienia bywa także wykorzystywana do zaniżenia wynagrodzenia i do obchodzenia praw pracowniczych. Nadużycia te polegają czasem na unikaniu płacenia podatków i składek na ubezpieczenie społeczne lub też prowadzą do pracy w ogóle nierejestrowanej. Moim zdaniem należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że w praktyce są bardzo różne sytuacje z samozatrudnieniem, czasem jest ono jedynym źródłem dochodów, niekiedy jednak stanowi źródło dodatkowe osoby pracującej. Moim zdaniem powinno to mieć wpływ na obowiązek płacenia nie tylko podatków, ale i składek. Ten wymóg powinien zwłaszcza dotyczyć osób, dla których samozatrudnienie jest wyłącznym źródłem dochodów. Brak ubezpieczenia społecznego nawet od najniższej płacy w danym kraju może rodzić w przyszłości poważne skutki. Musimy w Europie tak budować prawo, by zapewniało ono ochronę socjalną wszystkim, w tym także rosnącej grupie osób samozatrudnionych.

  Roberts Zīle (ECR), rakstiski. − Ņemot vērā, ka Parlamenta pašiniciatīvas ziņojumā "Par sociālo aizsardzību visiem, tostarp pašnodarbinātām personām" ir vairakkārt uzsvērts, ka sociālās aizsardzības sistēma ir dalībvalstu kompetencē, uzskatu, ka ziņojums ir atbalstāms. Tā pamatdoma — aicināt dalībvalstis nodrošināt, lai sociālās aizsardzības pasākumi tiktu vienlīdzīgi attiecināti ne tikai uz tradicionālajās pilna laika darba līgumiskajās attiecībās esošajiem darbiniekiem, bet arī alternatīvos veidos nodarbinātajiem, proti, nepilna laika darbiniekiem, pašnodarbinātajām personām u. c. — ir apsveicama, taisnīga un pamatota.

Ir skaidrs, ka 21. gadsimta globalizētajā ekonomikā ar tehnoloģijām, kas ļauj veikt darbu attālināti, tradicionālās nodarbinātības loma aizvien samazināsies, palielinoties cilvēku skaitam, kas darbojas kā pašnodarbinātas personas, kā līgumdarbinieki uz nepilnu laiku vairākās darba vietās u. tml. Pozitīvi, ka ziņojumā tiek pievērsta uzmanība arī Latvijā aktuālai problēmai, kas saistīta ar faktiski pilna laika darba attiecībās esošu personu slēpšanu zem pašnodarbinātā statusa, lai izvairītos no sociālās apdrošināšanas maksājumu veikšanas par viņiem.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − É evidente que os trabalhadores independentes devem ter os seus direitos assegurados e garantidos. Mas isso não deve esconder um dos maiores problemas destes trabalhadores – é que, na realidade, estes trabalhadores não são trabalhadores independentes. Hoje, em vários países, nomeadamente em Portugal, existe uma fatia significativa de falsos independentes, que obedecem a uma hierarquia, que têm um horário de trabalho definido, que têm uma remuneração fixa, mas que não têm um contrato com direitos. A grande maioria destes trabalhadores ocupa um posto de trabalho permanente mas não tem um vínculo efetivo. Em grande parte, estamos de acordo com este relatório. Estamos de acordo com o alargamento da proteção social aos trabalhadores independentes e sanções aos empregadores que contratem trabalhadores sob falso trabalho independente. No entanto, não acompanhamos as referências à necessidade de reformar os sistemas de segurança social, ao aumento da idade da reforma e à flexigurança. Desta forma, abstivemo-nos.

6.15. Нов програмен период в рамките на политиката на сближаване (A7-0007/2014 - Derek Vaughan)

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, por considerar muito importante que seja tomado em consideração o modo como os Estados-Membros estão a preparar-se para o novo período de implementação da política de coesão. Considero importante que tenham sido tidas em conta as particularidades dos diferentes Estados-Membros e regiões, em especial no contexto da atual crise económica. É do conhecimento geral que os Estados-Membros e algumas das suas regiões estão em diferentes fases de processo preparatório da implementação dos Acordos de Parceria e dos Programas Operacionais, no entanto, deve ser garantido que a finalização seja atingida dentro dos prazos previstos por todos. Na minha opinião, é importante que haja um forte envolvimento das autoridades locais e regionais neste processo. Considero igualmente que deve ser dada maior flexibilidade às regiões no estabelecimento de prioridades que vão ao encontro das suas necessidades territoriais específicas.

  Roberta Angelilli (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, la prossima programmazione sarà fondamentale per l'UE. Bisogna imparare dagli errori commessi nel passato. È chiaro che i bilanci nazionali, locali e regionali subiscono pressioni crescenti nell'attuale clima economico. Di conseguenza, i finanziamenti della politica di coesione diventano sempre più importanti per molti Stati membri, per molte regioni e comunità locali. È assolutamente necessario garantire un impiego più efficiente delle risorse: gli accordi di partenariato e i programmi operativi dovranno essere impiegati in base alle reali esigenze dei territori e delle popolazioni. Quindi è fondamentale che i nuovi progetti possano essere avviati il prima possibile: come la Garanzia per i Giovani, tanto per fare un esempio. Inoltre le autorità locali non possono essere lasciate sole: devono poter utilizzare il Patto di stabilita in maniera costruttiva e quindi finalmente ottenere, come ho proposto più volte, di scorporare le spese per gli investimenti produttivi.

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − În contextul dat de condițiile economice actuale, este necesară abordarea unitară a politicii de coeziune, astfel încât presiunile care se exercită asupra bugetelor naționale, regionale și locale să fie diminuate cât mai repede. Susțin prezentul proiect de rezoluție și consider că el este salutar și din perspectiva analizării gradului de pregătire a statelor membre pentru următoarea perioadă de finanțare a politicii de coeziune în exercițiul bugetar 2014-2020. Experiența ultimului exercițiu bugetar trebuie să fie pusă în valoare, iar mecanismele instituționale să fie adaptate cu rapiditate, pentru a profita de potențialul de dezvoltare oferit de politica de coeziune a UE, în vederea atingerii obiectivelor propuse.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Grâce à ses financements tournés vers l'avenir, la politique de cohésion joue un rôle essentiel dans le développement durable et solidaire des territoires de l'Union européenne. Le présent rapport vise à assurer une bonne mise en œuvre de la nouvelle période de programmation de cette politique (2014-2020). Ce texte rappelant des éléments clefs et notamment la nécessité absolue de simplifier cette politique afin de la rendre plus utile et efficace pour les citoyens, j'ai voté pour ce rapport.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą, kurio tikslas –  išanalizuoti, kiek valstybės narės yra pasirengusios kitam sanglaudos politikos finansavimo etapui. Susiklosčius dabartinei ekonominei padėčiai, nacionaliniams, vietos ir regionų biudžetams tenka vis didesnė našta. Taigi, daugeliui valstybių narių ir regionų sanglaudos politikos finansavimas tampa vis svarbesnis. Todėl būtina, kad valstybės narės ir regionai imtųsi reikiamų žingsnių siekdami veiksmingai ir laiku parengti partnerystės susitarimus ir veiksmų programas, kad būtų galima kuo greičiau pasinaudoti finansavimo lėšomis. Valstybės narės yra pasiekusios labai skirtingus pasirengimo kitam programavimo laikotarpiui etapus. Tačiau daugelis jų deda pastangas analizuodamos tai, kas pavyko ir kas nepasisekė įgyvendinant 2007–2013 m. programą, siekiant išplėtoti naujas strategijas veiksmingam sanglaudos politikos lėšų panaudojimui užtikrinti. Pritariu išdėstytiems siūlymams daugiau dėmesio skirti vietos ir regionų valdžios institucijų dalyvavimui ir didesniam regionų lankstumui nustatant prioritetus pagal savo teritorinius poreikius.

  Adam Bielan (ECR), na piśmie. − Polityka spójności przyczynia się do podnoszenia poziomu życia obywateli. Dzięki jej programom w mijającym okresie planowania zrealizowano szereg przedsięwzięć służących zwiększeniu liczby miejsc pracy, innowacjom czy rozwojowi infrastruktury. Wciąż jednakże potencjał gospodarczy części regionów zdecydowanie odbiega od europejskiej średniej. Palącym problemem pozostaje nadal rosnące bezrobocie wśród młodych.

Budujący jest natomiast fakt, że to nowe kraje członkowskie znajdują się obecnie w zaawansowanym stadium przygotowań do kolejnego okresu programowania. Pokazuje to, jak ważny mechanizm stanowią dla nich fundusze europejskie. Mam nadzieję, że dzięki temu uzyskają możliwie szybkie uruchomienie projektów, a doświadczenia nabyte w poprzednich latach przyczynią się do maksymalnego wykorzystania przysługujących środków. Liczę na terminowe zakończenie negocjacji dotyczących pakietu dla polityki spójności.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. Ho trovato la relazione Vaughan poco chiara in molti suoi passaggi e per questo ho deciso di non sostenerla col mio voto.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes juo Parlamentas apžvelgia ES valstybių narių pasirengimą veiksmingai ir laiku pradėti naująjį sanglaudos politikos programavimo laikotarpį. Susiklosčius dabartinei ekonominei padėčiai, nacionaliniams, vietos ir regionų biudžetams tenka vis didesnė našta, taigi, daugeliui valstybių narių ir regionų sanglaudos politikos finansavimas tampa vis svarbesnis. Tai išryškina išaugęs poreikis užtikrinti, kad pinigai būtų leidžiami efektyviai, kad piliečiai galėtų pasinaudoti visais Europos finansavimo teikiamais pranašumais. Turint tai omenyje, itin svarbu, kad valstybės narės ir regionai imtųsi būtinų žingsnių siekdami veiksmingai ir laiku parengti partnerystės susitarimus ir veiksmų programas, kad būtų galima kuo greičiau pasinaudoti finansavimo lėšomis, kai tik bus pasiektas susitarimas dėl Bendrų nuostatų reglamento. Pranešime konstatuojama, kad valstybės narės pasiekusios labai skirtingus pasirengimo kitam programavimo laikotarpiui etapus, iš dalies dėl objektyvių priežasčių, pavyzdžiui, valstybės narės atlieka tam tikrus pakeitimus rengdamosi kitam programavimo laikotarpiui, palyginti su ankstesniu finansavimo etapu, kaip antai struktūrinius veiksmų programų pakeitimus; veikia naujos administracinės struktūros; vyksta diskusijos dėl dėmesio sutelkimo pagal temas į kelis konkrečius tikslus.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), în scris. − În actualul context economic este evident că bugetele naționale, locale și regionale sunt supuse unor presiuni tot mai mari. Din această cauză, pentru tot mai multe state membre finanțarea politicii de coeziune devine din ce în ce mai importantă. Ținând seama de acest lucru, este esențial ca statele membre și regiunile să ia măsurile necesare pentru a pregăti acordurile de parteneriat și programele operaționale în timp util și în mod eficace, astfel încât să fie gata să utilizeze finanțarea cât mai curând posibil după încheierea unui acord asupra Regulamentului privind dispozițiile comune. Consider că este vital ca proiectele să poată fi demarate cât mai repede posibil la începutul anului 2014, astfel încât finanțarea europeană să poată fi utilizată la maximum pentru a stimula creșterea în regiuni.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. − Izvješće kolege zastupnika Dereka Vaughana poziva zemlje članice da što prije izrade svoje operativne programe i započnu njihovu implementaciju. Izvješće poziva na pojednostavljenje procedura u implementaciji operativnih programa. Vjerujem da će se tako povećati apsorpcija sredstava iz europskih fondova koja je nekim državama članicama u uvjetima ekonomske krize prijeko potrebna. Izvješće naglašava i važnost uključivanja regionalnih i lokalnih vlasti u izradu operativnih programa. Na taj način će programi biti realniji i učinkovitiji te će sredstva biti raspodijeljena gdje su najpotrebnija.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport Vaughan sur la capacité des États membres de l'Union à commencer en temps opportun, avec l'efficacité requise, la nouvelle période de programmation de la politique de cohésion.

  Arkadiusz Tomasz Bratkowski (PPE), na piśmie. − W głosowaniu poparłem sprawozdanie w sprawie gotowości państw członkowskich UE do skutecznego i terminowego rozpoczęcia nowego okresu programowania polityki spójności. Polityka spójności przyczynia się do realizacji celów strategii „Europa 2020” oraz pozwala walczyć z kryzysem gospodarczym, który dotknął większość państw członkowskich. Uważam, że finansowanie inwestycji w ramach funduszy pochodzących z polityki spójności jest szczególnie ważne dla wyrównania różnic występujących między poszczególnymi regionami Unii Europejskiej. Mając na uwadze, iż dla wielu państw fundusze pozyskane z programów polityki spójności są podstawowym źródłem realizacji nowych inwestycji, odpowiedzialne władze państwowe oraz lokalne muszą jak najszybciej zadbać o terminowe wdrażanie nowego okresu finansowania na lata 2014–2020.

Myślę, że dla skutecznego wdrożenia poszczególnych programów w ramach polityki spójności bardzo ważne jest dążenie do uproszczenia procedur administracyjnych, zarówno dla beneficjentów, jak i instytucji zarządzających. Wierzę, że sukces terminowego realizowania nowego okresu programowania polityki spójności jest uwarunkowany właściwą koordynacją i zarządzaniem ze strony poszczególnych władz, tak na szczeblu unijnym, rządowym, jak i regionalnym.

  Jan Březina (PPE), písemně. − Financování ze zdrojů politiky soudržnosti se v situaci rostoucího tlaku na vnitrostátní, místní i regionální rozpočty stává stále důležitějším. K tomu se dále přidává potřeba účinnnějšího vynakládání finančních prostředků, aby tak občané mohli plně využívat výhod financování z evropských fondů. Proto je klíčové, aby členské státy a regiony podnikly nezbytné kroky k přípravě dohod o partnerství a operačních programů, a mohly tak začít co nejdříve využívat strukturální fondy. Evropskému parlamentu se v průběhu jednání podařilo dosáhnout většího zapojení místních a regionálních orgánů a větší flexibility pro regiony při stanovování priorit podle jejich vlastních územních potřeb. Je zjevné, že se členské státy nacházejí ve velmi rozdílných fázích přípravného procesu, kdy některé z nich už Komisi předložily návrhy dohod o partnerství a operačních programů. Ty, které zatím vykazují zpoždění například z důvodu strukturálních změn operačních programů, nové administrativní struktury a diskuze o koncentraci tematických cílů, by měly zintenzivnit přípravné úsilí, aby nedošlo ke zbytečným zdržením a prodlevám.

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Am votat acest raport datorită importanței deosebite pe care o are privind politicile de coeziune, deoarece între regiunile din UE continuă să existe disparități și, în unele cazuri, acestea se intensifică, precum și datorită faptului că investițiile permanente realizate din finanțarea acordată de UE la nivel local și regional sunt extrem de importante pentru a se asigura acordarea unui sprijin neîntrerupt zonelor care trebuie să se redreseze la nivel economic și social și la nivelul mediului. Salut, de asemenea, la fel ca și raportorul, faptul că „una dintre modalitățile de a asigura compatibilitatea dintre abordarea bazată pe acordurile de parteneriat și administrațiile descentralizate din statele membre este de a include în aceste acorduri capitole separate, care să fie redactate de administrațiile regionale”.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa relazione di iniziativa che valuta i dati forniti dagli Stati membri per valutare la loro preparazione nei confronti della nuova programmazione 2014-2020. Di fronte alla scarsità di risorse nazionali e regionali, è importante mettere in campo il miglior utilizzo dei Fondi di coesione, evitando dispersioni e sprechi. Non si può ignorare che le regioni che hanno intrattenuto buoni rapporti con gli Stati membri di appartenenza durante tutte le fasi della preparazione e attuazione della politica di coesione sono quelle che sono riuscite ad assicurare una risposta ai loro interessi e alle loro necessità, attraverso l'utilizzo dei fondi. Pertanto, soprattutto in questa fase, è essenziale prestare la massima attenzione al tema della governance e del partenariato e dei programmi che gli Stati dovranno concludere con la Commissione europea.

  Tadeusz Cymański (EFD), na piśmie. − Głównymi założeniami polityki spójności są: podnoszenie konkurencyjności regionów oraz stymulowanie wzrostu zatrudnienia, a także europejska współpraca terytorialna wraz ze wsparciem rozwoju infrastruktury oraz potencjału gospodarczego i ludzkiego najsłabiej rozwiniętych regionów Unii Europejskiej. Jak wnosi rezolucja, w oparciu o określenie przez region strategii inteligentnej specjalizacji finansowany będzie rozwój badań i wprowadzanie nowych technologii. W okresie zastoju gospodarczego szczególnie ważne jest finansowanie rozwoju nowych technologii. Drogę do tego zapewnia przyjęcie rezolucji dotyczącej nowego okresu programowania polityki spójności, którą poparłem w głosowaniu plenarnym.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Cred că politica de coeziune poate contribui în mod semnificativ la realizarea obiectivelor Strategiei Europa 2020 și, prin urmare, consider că este importantă alinierea politicii de coeziune cu obiectivele Strategiei Europa 2020, prin concentrarea tematică asupra unui număr limitat de obiective. Sunt convinsă că această abordare asigură suficientă flexibilitate pentru a răspunde nevoilor locale și regionale.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Ce texte rappelle l'importance de la bonne gestion des fonds apportés par la politique de cohésion de l'Union européenne pour contribuer efficacement à la croissance, la compétitivité et la lutte contre le chômage. À une période où les pressions sur les budgets nationaux ne sont pas négligeables, il devient essentiel que les États membres se tiennent prêts à mettre en place rapidement ces financements de manière appropriée en coopération avec les autorités régionales. C'est pourquoi, je soutiens notamment la simplification des méthodes de préparation et de mise en œuvre des projets, ainsi que davantage de transparence dans la gestion des fonds structurels et d'investissement européens.

  Francesco De Angelis (S&D), per iscritto. − Ho votato a favore della relazione Vaughan perché ritengo che il dialogo tra gli Stati membri e le regioni debba essere intensificato. È fondamentale stabilire e rispettare le priorità, affinché i finanziamenti siano mirati a obiettivi specifici. Ritengo, infatti, che i finanziamenti della politica di coesione siano una risorsa sempre più importante per gli Stati membri e le regioni, viste le ormai croniche ristrettezze di bilancio, ed è proprio per questo che nei negoziati 2014-2020 il Parlamento si è sempre espresso a favore di un maggiore coinvolgimento di questi soggetti.

Inoltre, è importante che quest'Assemblea intraprenda un'analisi della precedente programmazione 2007-2013 per sviluppare nuove strategie, evidenziando anche che non tutti gli Stati partono alla pari, in ragione delle nuove disposizioni amministrative e degli obiettivi tematici. Sono convinto che grazie a questo sistema gli Stati e le regioni saranno finalmente in prima linea nell'attuazione della nuova politica di coesione e saranno nella condizione di ottimizzare l'effetto leva di questo enorme bagaglio di investimenti.

  Tamás Deutsch (PPE), írásban. − A nemzeti, helyi és regionális költségvetések egyre fokozódó nyomás alatt vannak a jelenlegi gazdasági helyzetben. Ennek következtében a kohéziós politikai finanszírozás jelentősége folyamatosan növekszik. A rendelkezésre álló forrásokat minél hatékonyabban kell elkölteni, ügyelni kell arra, hogy olyan célokra fordítsuk a szűkös erőforrásokat, melyek valódi hozzáadott értéket képviselnek. A 2014 utáni kohéziós politika egyik alapköve a növekedés és a versenyképesség fokozása, a befektetések ilyen irányban történő koncentrálása.

Ezért igen fontos, hogy a tagállamok és a régiók meghozzák a szükséges lépéseket a partnerségi megállapodások és operatív programok időben és hatékonyan történő elkészítése érdekében. Létfontosságú, hogy a projektek 2014 legelején megkezdődhessenek, és ezáltal minél előbb lehessen növekedést generálni a régiókban. Ennek érdekében hasznosítani kell az előző programozási időszak tapasztalatait, és ezeket felhasználva, a hibákat és bevált gyakorlatokat azonosítva kell a tagállamoknak és régióiknak készülniük a 2014–2020-as időszakra.

  Diane Dodds (NI), in writing. − At a time when youth unemployment levels are soaring across the EU, I share the committee’s desire to see preparations for cohesion policy funding in the period 2014-2020 take place in a timely and effective manner. The report rightly identifies the need for local and regional authorities to be involved in setting the priorities for European Regional Development Fund and European Social Fund spending. In my constituency, Northern Ireland, I am encouraged that our devolved departments and local councils have cooperated in this way.

I also welcome the committee’s focus on simplifying procedures and reducing administrative burdens. This is extremely important in terms of ensuring that organisations feel comfortable about applying for funding and equipped to do so. In Northern Ireland, the Peace IV programme will form part of EU cohesion policy post-2014 and, while preparations continue, I am delighted that there will be an overriding focus in the new scheme on youth, skills and employment. This is vital to tackle the legacy of terrorism in our country, and I therefore look forward to the finalisation of the operational programme.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − This report looks at whether Member States are prepared for the new funding programme. A delayed start was a problem in the funding period 2007-2013. In the event, there was very little time between the adoption of the legislation and the start of the funding period, and therefore little time for the Member States to take into account the conclusions of this report.

I believe strongly in the regional character of cohesion policy and programming and I opposed the rapporteur’s recommendation for a single national operational programme. That approach would have given the UK Government, rather than the Welsh Government, responsibility for the funding programme: shifting power from Wales to London. This would have been very damaging for the Welsh economy. I am grateful to colleagues from the Green/EFA Group who succeeded in amending the report. I voted in favour of the final version.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Parece-me inequívoca a importância que o financiamento da política de coesão tem tido nos diversos Estados-Membros da UE e julgo que todos desejamos que o próximo pacote legislativo, respeitante à política de coesão para o período 2014-2020, entre em vigor o mais rapidamente possível. Assim, cumpre apenas desejar que os Estados-Membros terminem rapidamente os seus contratos de parceria e programas operacionais, de modo a que os programas possam ser iniciados o mais rapidamente possível em 2014.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. − O relatório elaborado pelo colega Derek Vaughan debruça-se sobre a preparação dos Estados-Membros para um começo atempado e efetivo do novo período de programação da política de coesão. Este relatório tem como objetivo perceber até que ponto os Estados-Membros estão preparados para a próxima fase do financiamento da política de coesão. O financiamento da política de coesão é cada vez mais importante. Considero que a experiência adquirida durante o anterior programa de financiamento é de extrema importância para os Estados-Membros. Saliento os esforços desenvolvidos por vários Estados-Membros e regiões no sentido de realizar uma análise rigorosa dos êxitos e erros do programa de 2007-2014. É agora tempo para expandir e melhorar as ideias existentes e desenvolver novas estratégias para assegurar a aplicação eficaz do financiamento da política de coesão.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − O relatório considera e bem que é através da concentração do financiamento no reforço da coesão económica, social e territorial que se poderá alcançar o objetivo da política de coesão de redução das disparidades existentes entre as regiões da UE. Reconhece também que, nos últimos anos, o financiamento da política de coesão tem proporcionado milhares de euros na criação de novos empregos e no apoio de empresas inovadoras, facto que, podendo ser verdade, não é suficiente para ocultar os empregos que, por outro lado, foram destruídos em consequência das políticas e orientações da UE - uma dinâmica prevalecente face à primeira, como o demonstra a realidade em diversos países. O relatório tem lacunas evidentes e não inocentes, cuja consequência poderá ser a acumulação preferencial de fundos em certas regiões, sectores e Estados-Membros, levando a uma distribuição desequilibrada dos (parcos) fundos para a coesão. As medidas de condicionalidade impostas à política de coesão constituem uma barreira real ao financiamento de regiões que, necessitando de se desenvolver, poderão não reunir os critérios requeridos e ficarem privadas do necessário financiamento. O problema do desemprego, e em particular do desemprego entre os jovens, é abordado em termos insuficientes e deficientes, praticamente limitando-se à estafada repetição da lengalenga da submissão à estratégia UE 2020...

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne − V novom programovom období 2014 – 2020 bude sprístupnených až 366,8 miliárd EUR na investície do európskych regiónov, miest a reálnej ekonomiky. Tieto investície budú tvoriť principiálny nástroj pre dosiahnutie cieľov programu Európa 2020, ktorými sú vytváranie pracovných miest, rastu, boj proti zmene klímy a energetickej závislosti a v neposlednom rade zníženie chudoby a sociálneho vylúčenia. Je veľmi dôležité, aby sa finančné prostriedky vynakladali účinnejším spôsobom, pretože vnútroštátne, miestne a regionálne rozpočty sú v súčasnom hospodárskom prostredí pod čoraz väčším tlakom. Pre mnoho členských štátov a regiónov je preto financovanie v rámci politiky súdržnosti čoraz dôležitejšie. Členské štáty a regióny musia podniknúť potrebné kroky na včasnú a účinnú prípravu dohôd o partnerstve a operačných programov, aby boli pripravené na uplatňovanie finančných prostriedkov čo najskôr po dosiahnutí dohody o nariadení o spoločných ustanoveniach. Miera zapojenia miestnych a regionálnych orgánov bude veľmi dôležitá, pretože sa regiónom poskytne väčšia pružnosť pri určovaní priorít podľa vlastných potrieb. Dôkladná analýza programového obdobia 2007 – 2013 môže jednotlivým členským štátom pomôcť pri účinnej realizácii financovania v rámci politiky súdržnosti. Je potrebné urýchlenie procesu schvaľovania dohôd o partnerstve a operačných programov.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau pasiūlymui, kurio tikslas – išanalizuoti, kiek valstybės narės yra pasirengusios kitam sanglaudos politikos finansavimo etapui. Siekiama kuo greičiau pabaigti derybas dėl sanglaudos politikos teisės aktų rinkinio, partnerystės susitarimų ir veiksmų programų. Du trečdaliai neįvykdytų įsipareigojimų, susikaupusių 2007–2013 m. DFP pabaigoje, yra susiję su sanglaudos politikos finansavimu, todėl siekiama rasti patikimą sprendimą, kuris leistų sumažinti ES programų įgyvendinimo blokavimo dėl neatliktų mokėjimų riziką. Pritariu ir tam, kad daugiau dėmesio būtų skiriama vietos ir regionų valdžios institucijų dalyvavimui, didesniam regionų lankstumui nustatant prioritetus pagal savo teritorinius poreikius.

  Lívia Járóka (PPE), in writing. − Various approaches are used by the Member States in preparing to implement the future cohesion policy. It is vital, however, that Member States and regions take the necessary steps to prepare the partnership agreements and operational programmes in a timely and efficient way, so as to be ready to implement the funding as quickly as possible once the agreement on the Common Provisions Regulation has been reached.

I hope that European structural and investment funding can be allocated to projects as soon as possible, from the very start of 2014. It is vitally important that projects can begin at the earliest possible date in 2014 so that the use of European funding can be maximised in order to stimulate growth, and consequently social cohesion and inclusion, in the regions most in need.

  Jan Kozłowski (PPE), na piśmie. − Głosowałem za sprawozdaniem posła Dereka Vaughana, ponieważ uważam, że finansowanie w ramach polityki spójności, jednej z głównych polityk UE, wnosi cenny wkład w pomoc państwom członkowskim i regionom w tworzeniu miejsc pracy, zwiększaniu konkurencyjności i promowaniu zrównoważonego wzrostu. Cieszę się, że udało się wynegocjować wiele istotnych ulepszeń dla nowego pakietu polityki spójności na lata 2014–2020. W pełni popieram podkreślenie znaczenia zasady wielopoziomowego sprawowania rządów. Dzięki temu władze lokalne i regionalne będą mogły w pełni uczestniczyć we wszystkich procesach wdrażania programów operacyjnych – od przygotowania po ocenę. Wdrażanie projektów oparte na dobrze funkcjonującym partnerstwie oraz wymianie wspólnych praktyk przynosi zdecydowanie bardziej efektywne i długofalowe rezultaty.

Należy również zadbać o to, aby realizacja programów dotyczących polityki spójności była możliwie jak najbardziej uproszczona dla wszystkich organów i beneficjentów, co przyczyni się do sprawnej realizacji projektów przy ograniczeniu biurokracji. Jestem przekonany, że te uproszczenia oraz nowe sposoby zarządzania finansowego będą wpływały pozytywnie na władze lokalne i regionalne oraz zachęcały je do realizacji inwestycji prowzrostowych. Dziękuję.

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Am votat în favoarea rezoluției Parlamentului European privind noua perioadă de programare a politicii de coeziune. Raportul pune în evidență faptul că pregătirile pentru politica de coeziune 2014-2020 se află în stadii diferite în statele membre. Deplâng întărzierile înregistrate de România, al cărei Acord de Parteneriat a fost criticat în termeni duri de Comisia Europeană. Salut invitația adresată Comisiei de a face public gradul de pregătire a Acordurilor de Partneriat ale statelor membre. Cetățenii europeni, în fapt contribuabili la bugetul comunitar, trebuie informați cu privire la cât de avansate sunt pregătirile pentru perioada 2014-2020 în țara lor, comparativ cu celelalte state UE. Sper ca prin îmbunătățirile aduse regulamentului privind dispozițiile comune și prin simplificarea procedurilor și a birocrației, impactul politicii de coeziune să crească și să vedem o reducere semnificativă a decalajelor dintre vestul și estul Uniunii Europene.

  Ivana Maletić (PPE), napisan. − Ovaj prijedlog rezolucije Europskog parlamenta o spremnosti država članica za efikasno i pravovremeno korištenje Kohezijske politike iz novog programskog razdoblja je iznimno vrijedan jer daje pregled stanja priprema država članica za provedbu fondova EU-a u razdoblju 2014. – 2020. te je poticaj državama članicama koje još rade na pripremama da budu efikasnije.

Ono što je posebno istaknuto je da nije važno samo jesu li pripremljeni temeljni strateški dokumenti, partnerski sporazum i operativni program, nego i kako su pripremljeni. U tim dokumentima moraju se moći prepoznati svi segmenti društva koji su kasnije i nositelji provedbe. Strateške dokumente treba raditi u uskoj suradnji s jedinicama lokalne i područne (regionalne) samouprave, civilnim društvom, poduzetnicima, socijalnim partnerima, mladima, znanstvenicima. Idealno je kada operativni programi proizlaze iz strateških planova razvoja koji su doneseni na lokalnim razinama i harmonizirani s nacionalnom politikom. Tada operativni programi proizlaze iz analize postojećeg stanja, a ciljevi se postavljaju uzimajući u obzir konkurentne snage identificirane i na razini regija. Države članice koje dobro napreduju s pripremama partnerskog sporazuma i operativnih programa predale su nacrte ovih dokumenata Europskoj komisiji na neformalne konzultacije još u lipnju 2013., a što je još važnije, barem godinu ranije provodile su potrebne konzultacije sa svim segmentima društva.

  David Martin (S&D), in writing. − I voted in favour of this report because it looks at how prepared Member States are for the next round of cohesion-policy funding. In light of the financial difficulties many Member States are facing, it is vital that they are ready to start funding programmes as soon as possible at the beginning of this year. The report examines different reasons why states may not be prepared for this implementation phase.

  Iosif Matula (PPE), în scris. − Noua perspectivă financiară a Uniunii Europene prevede o nouă abordare în materie de programare strategică pentru politica de coeziune, în conformitate cu obiectivele Strategiei Europa 2020. Pentru asigurarea punerii în aplicare la timp a noii politici de coeziune, este esențial ca statele membre și regiunile să întreprindă eforturile necesare în vederea pregătirii acordurilor de parteneriat și a programelor operaționale. Doresc să atrag atenția că orice întârziere va conduce la concentrarea cererilor de plată înspre sfârșitul perioadei de programare. Este deosebit de important ca proiectele să poată fi demarate la timp, astfel încât finanțarea europeană să poată fi utilizată eficient pentru a stimula creșterea și competitivitatea în regiunile europene. Principiul guvernanței pe mai multe niveluri joacă un rol crucial în asigurarea unor acorduri de parteneriat și a unor programe operaționale de calitate. Consider că formularea acordurilor de parteneriat trebuie să se realizeze în strânsă colaborare cu autoritățile naționale, regionale și locale pe parcursul procesului de planificare, elaborare şi punere în aplicare a programelor de finanțare în materie de coeziune. Nu în ultimul rând, doresc să subliniez importanța simplificărilor și a creșterii transparenței în gestionarea fondurilor structurale și de investiții europene în perioada 2014-2020.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport d'initiative avait pour but de peser sur les débats concernant le paquet législatif sur la politique de cohésion. Ce dernier ayant été voté en novembre dernier, il arrive donc après la bataille. Il rappelle - fort heureusement - la liberté des États membres et de leurs régions dans l'établissement de leurs différents programmes opérationnels, propres à leurs besoins territoriaux spécifiques. C'est quand même le minimum de la souveraineté populaire. Au-delà de cet aspect, gagné de haute lutte, il n'y a rien de bon à reprendre. Ce document atteste la conversion des sociaux-démocrates aux logiques de la grande coalition en Allemagne. Non content de s'inscrire dans la stratégie Europe 2020, le rapport se félicite d'un budget pluriannuel coupé à la hache et de la nouvelle politique de cohésion adoubant le principe de macro-conditionnalité. Ce dernier impose aux États le bon respect des recommandations libérales et austéritaires de la Commission européenne pour recevoir les fonds régionaux de cohésion. Pour couronner le tout, le rapporteur, social-démocrate, se félicite de l'intervention de fonds privés pour compenser la baisse d'investissement de l'État dans le social. Tout ceci démontre une fois de plus la mutation idéologique de la social-démocratie vers les préceptes du néolibéralisme décomplexé. Je vote contre cette ode au néolibéralisme.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − Os Estados-Membros têm de estar preparados para a próxima fase do financiamento da política de coesão, e este relatório procura verificar se isso acontece. O documento faz referência às provas recolhidas em diferentes Estados-Membros e revela em que medida os Estados-Membros estão preparados para o próximo período de programação, bem como alguns dos métodos utilizados a nível nacional e regional. Existe uma necessidade acrescida de assegurar que os fundos sejam aplicados de uma forma mais eficaz para que os cidadãos possam beneficiar plenamente do financiamento europeu. Com esse objetivo, é vital que os Estados-Membros e as regiões adotem as medidas necessárias para preparar os acordos de parceria (AP) e os programas operacionais (PO) de forma atempada e eficiente, por forma a estarem preparados para aplicar o fundo o mais rapidamente possível. Daí o meu voto favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − No he podido votar a favor del presente informe ya que, pese a que valoro positivamente algunos de los efectos de la política de cohesión de la Unión Europea, no se incluyen en él las críticas necesarias que deben realizarse al nuevo marco legislativo de dicha política. La nueva política de cohesión de la UE aprobada el pasado mes de noviembre por el Parlamento Europeo ha introducido la gravísima cláusula de la macrocondicionalidad, que permite que las instituciones europeas impongan sus objetivos de política económica a las regiones, si estas quieren recibir los fondos de la política de cohesión. Este chantaje neoliberal no puede ser aceptado y es por esto por lo que, pese a entender la cohesión como una política fundamental de la UE, no he podido votar a favor del presente informe.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − The S&D Group rapporteur looks at how prepared Member States are for the next round of cohesion policy funding, taking into account the various Member States’ and regions’ particularities and the context of the current economic situation. It is clear that, for a number of reasons, Member States and regions are at very different stages of the process in terms of the necessary steps in preparing for partnership agreements and operational programmes in a timely and efficient way. Nevertheless, I voted in favour.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šį pranešimą.

Siekiant užtikrinti, kad naujas SP programavimo laikotarpis būtų pradėtas veiksmingai ir laiku, svarbu, kad valstybės narės ir regionai imtųsi būtinų žingsnių siekdami veiksmingai ir laiku parengti partnerystės susitarimus ir veiksmų programas. Įgyvendinus šias priemones būtų ir toliau mažinami esami ES regionų skirtumai, skatinamas jų augimas ir stiprinama ekonominė, socialinė ir teritorinė sanglauda.

Pažymėtina, kad daugiapakopio valdymo principas yra būtinas norint užtikrinti veiksmingą naujos sanglaudos politikos valdymą. Daugeliui valstybių narių ir regionų sanglaudos politikos finansavimas tampa vis svarbesnis. Dėl to, siekiant didesnio ES pagalbos poveikio, būtina laikytis integruoto požiūrio ir koordinuoti įvairius turimo finansavimo šaltinius, taip pat užtikrinti taikomos politikos ir reguliavimo darną. Be to, didinant Sąjungos lėšų skaidrumą, reikėtų supaprastinti jų valdymą, prieigą prie procedūrų paramai gauti, viešųjų pirkimų taisykles bei priežiūros tvarką. Kiekvienam suinteresuotam subjektui turi būti teikiama aiški ir prieinama informacija apie lėšų gavėjus ir finansavimo galimybes.

Mes privalome užtikrinti, kad pinigai būtų leidžiami efektyviai ir kad piliečiai galėtų pasinaudoti visais Europos finansavimo teikiamais pranašumais.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Il nuovo periodo di programmazione della politica di coesione segue la linea guida del quadro finanziario pluriennale 2014-2020. Le competenze in materia di politica di coesione sono, nella maggior parte degli ordinamenti degli Stati membri, di competenza delle regioni che, quindi, devono adottare il prima possibile i nuovi programmi operativi per usufruire dei fondi dell'Unione. Il testo votato sollecita gli Stati membri in favore degli accordi di partenariato per garantire innovazione e integrazione regionale ma soprattutto intende sottolineare come sia importante avviare il più velocemente possibile le nuove programmazioni regionali 2014 - 2020.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Η παρούσα έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας, την οποία και υπερψήφισα, εστιάζει στην ετοιμότητα των κρατών μελών για την επόμενη περίοδο χρηματοδότησης της πολιτικής συνοχής. Από τα στοιχεία που διαθέτει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκύπτει ότι τα κράτη μέλη δεν βρίσκονται σε παρόμοιο στάδιο προετοιμασίας. Σημαντικό ρόλο σε αυτό συντελούν οι αλλαγές που εφαρμόζουν τα κράτη μέλη κατά την προετοιμασία τους σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο χρηματοδότησης, όπως π.χ. οι διαρθρωτικές αλλαγές των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Ωστόσο, για τον καλύτερο προγραμματισμό και επομένως για την αποδοτικότερη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων είναι σημαντικό και για την Ελλάδα, να επιχειρηθεί η αναλυτική εξέταση και αξιολόγηση επιτυχημένων και αποτυχημένων προσπαθειών της περιόδου προγραμματισμού 2007-2013, προκειμένου να μην επαναληφθούν λάθη και να απαλειφθούν εκείνα τα διοικητικά ή μη εμπόδια που οδήγησαν σε ανεπαρκή αξιοποίηση των πόρων από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία. Σημειώνεται εξάλλου, ότι ορισμένα κράτη μέλη προβαίνουν ήδη συνολικά σε αυτή την μορφή της αυτοαξιολόγησης, διευκολύνοντας σημαντικά τη στρατηγική τους ενόψει της νέας προγραμματικής περιόδου.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − As políticas de coesão podem dar um contributo inestimável em domínios que propiciam a criação de emprego, o aumento da competitividade e o desenvolvimento sustentável, quer nos Estados-Membros, quer nas regiões, sobretudo numa época particularmente difícil de crise económica. O facto de o presente relatório incluir disposições comuns destinadas aos cinco fundos abrangidos pelo RDC (FEDER, FSE, Fundo de Coesão, FEADER, FEAMP), quero destacar a importância da participação das autoridades locais e regionais, bem como uma maior flexibilidade no sentido de permitir que as regiões definam as suas prioridades, atendendo às suas necessidades, nomeadamente no que diz respeito à criação de contratos de parcerias em consonância com a governação. Ou seja, contratos de parceria a vários níveis destinados ao desenvolvimento territorial com vista à aplicação do princípio da subsidiariedade. Em face do exposto, votei favoravelmente o presente relatório.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Podržala sam ovo izvješće koje na sažeti način donosi glavne smjernice prema boljoj praksi država članica Europske unije kada je u pitanju kohezijska politika. U novom programskom razdoblju 2014. – 2020. važno je države članice potaknuti na jačanje ekonomske, teritorijalne i socijalne kohezije, posebice u zemljama pogođenim gospodarskom krizom visokog intenziteta. Istaknula bih važnost usredotočenosti na pristup usmjeren na rezultat, osiguravanje pozitivnog dugoročnog učinka, ali i priznavanje gospodarskih, socijalnih i ekoloških prioriteta.

Također smatram bitnim smanjivanje administrativnog opterećenja kako bi došli do što djelotvornijeg povlačenja sredstva iz fondova, kao i učinkovitu koordinaciju između država članica kada su u pitanju sporazumi o partnerstvu i operativni programi. Potrebna je suradnja na svim razinama – nacionalnoj, regionalnoj i lokalnoj – u svim fazama programa financiranja i pritok informacija do svih sudionika, i onih koji predstavljaju različita gospodarska, socijalna i ekološka gledišta. Smatram da je veoma važno osigurati pomoć u svim fazama pripreme projekata kako bi financiranje iz fondova EU-a ostvarilo najveći učinak i kako bi države članice u svako novo razdoblje ulazile spremnije i pripremljenije na povlačenje sredstava.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Podržavam izvješće o pripremljenosti država članica EU za efektivan i pravovremen početak novog programskog razdoblja kohezijske politike. Vrlo je važno da financiranje projekata u novom razdoblju može početi što ranije kako bi se potaknuo gospodarski rast u regijama. Iako je dugi niz godina koristila sredstva kohezijske politike, Hrvatska sada kao članica Europske unije ima na raspolaganju znatno veći iznos sredstava. Pod pritiskom ekonomske krize Hrvatska se suočava s negativnim kretanjima gospodarskih pokazatelja, stoga su vanjska sredstva odnosno sredstva kohezijske politike od presudnog značaja za ostvarenje ciljeva konvergencije, regionalne konkurentnosti i zapošljavanja. Hrvatska je svjesna da deficit državnog proračuna može ugroziti dostupnost financiranja iz kohezijske politike, stoga su u najavi rebalans državnog proračuna i procedura usklađenja prekomjernog deficita koji će osigurati ispunjenje makroekonomskih uvjeta EU, a time i osigurati daljnju mogućnost financiranja kroz kohezijsku politiku. Finaliziranje partnerskih sporazuma i operativnih programa prioritet je hrvatske Vlade zbog čega, nakon zaključenja paketa kohezijske politike i usvajanja višegodišnjeg financijskog okvira EU, očekujemo što skoriji početak povlačenja sredstava iz fondova kohezijske politike.

  Andrej Plenković (PPE), napisan. − Podržao sam Izvješće kolege Dereka Vaughana o pripremljenosti država članica EU-a za učinkovit i pravovremen početak novog programskog razdoblja kohezijske politike. Imajući na umu kako kohezijska politika uz pomoć mjera financiranja pomaže prevladati socijalne i gospodarske razlike u Uniji, kao i u integraciji nerazvijenih tržišta, te ujedno podiže kapacitete manje razvijenih članica kako bi mogle ravnopravno sudjelovati na europskom tržištu, ona zasigurno predstavlja i jest ključni instrument u mnogim zemljama članicama. Programiranje i operativni programi su bitni u procesu pripreme korištenja sredstava iz Kohezijskog fonda i za Hrvatsku kao novu članica, koja jedino s pravilno uspostavljenim funkcionalnim institucionalnim okvirom te pripremljenim strateškim i programskim dokumentima može računati na izdašna i u doba gospodarske krize potrebna sredstva.

Kao član Odbora za proračun podsjećam na važnost načela višerazinskog upravljanja koje je ključno za učinkovito upravljanje novom kohezijskom politikom. Također bitno je provesti reviziju VFO-a do kraja 2016. kako bi se sljedećoj Komisiji i sljedećem sazivu Parlamenta omogućilo da ponovno ocijene političke prioritete EU-a i, ako je potrebno, VFO prilagode novim izazovima.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour. The draft report summarised the new elements for the 2014-2020 funding period, highlighting some randomly selected aspects and stating assumptions not based on evidence. The most controversial point was the approach recommending a single national operational programme, instead of several regional operational programmes.

The first attempt to vote on the draft report in the Committee on Regional Development failed, as our group managed at the very last moment to have the vote postponed. The compromises proposed by the rapporteur at that time had not taken account of our concerns, and the other groups woke up very late but finally supported us and rejected the single national operational programme.

The second attempt was successful, as the revised compromises reflected the spirit of the Common Provisions Regulation and led to the controversial paragraphs being deleted. Our amendments on this issue had been fully taken on board. We fundamentally reject the approach promoting and advocating a single national operational programme. Our group was the only one to defend the regional character of cohesion policy, and programming at regional level – and that still makes us wonder. Once the offending sections of the text had been deleted, we finally agreed on the compromises and voted in favour.

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – En cette période de crise économique et financière, la politique de cohésion menée par l'Union européenne est fondamentale pour la création d'emplois, la croissance durable et le maintien de la compétitivité des États membres et de l'Union européenne. J'ai voté en faveur de ce rapport, qui rappelle le rôle crucial du Parlement européen lors des négociations du cadre financier pluriannuel et des fonds alloués à la politique de cohésion. La politique de cohésion, pour cette nouvelle période de programmation, sera couplée à la mise en œuvre effective des fonds quelle que soit la situation économique de l'État membre et de ses régions. Nous devons soutenir cette politique qui a, par le passé, démontré son efficacité et permis à certaines régions de progresser et d'augmenter leur PIB par habitant. C'est le cas notamment de la région Nord-Pas-de-Calais, qui sera une région intermédiaire pour la prochaine période 2014-2020.

  Salvador Sedó i Alabart (PPE), por escrito. − Una vez aprobado el marco financiero plurianual 2014-2020, el Parlamento Europeo ha votado a favor de un informe que subraya la necesidad de que los Estados miembros se adapten lo antes posible a los nuevos parámetros y elementos para recibir los Fondos de Cohesión correspondientes. Además, en la misma línea, también se ha aprobado la petición a los Estados miembros de que focalicen la financiación de los Fondos de Cohesión en investigación y desarrollo mediante estrategias inteligentes de especialización, es decir, explotando los puntos fuertes de las regiones y la ventaja comparativa. Personalmente, considero que estas iniciativas son muy acertadas a la hora de implementar eficazmente programas que desde Europa se han preparado concienzudamente y que sin una fuerte colaboración de los Estados miembros caen en saco roto.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − In un clima di crisi economica come quello degli ultimi anni, la politica di coesione svolge un ruolo importantissimo per numerose regioni europee. Anche se il peggio è passato, ora è necessario dare i giusti stimoli per la ripresa alle regioni più in difficoltà e pertanto concordo con il relatore nell'auspicare che i Fondi strutturali e d'investimento europei possano essere assegnati ai progetti quanto prima all'inizio del 2014.

È vero che gli Stati membri si trovano in fasi diverse del processo di preparazione, ma per taluni il ritardo è dovuto essenzialmente alle modifiche che stanno apportando ai loro preparativi rispetto alla precedente fase dei finanziamenti, al fine di indirizzarli in maniera più selettiva ed efficiente, facilitando una crescita innovativa, intelligente e sostenibile. Ad ogni modo ritengo, in accordo col relatore, che gli Stati membri in ritardo debbano giungere nel più breve tempo possibile a un accordo sui loro contratti di partenariato e programmi operativi, così che questi programmi possano essere avviati quanto prima nel 2014 e portare a risultati concreti nel minor tempo possibile.

  Γεώργιος Σταυρακάκης (S&D), γραπτώς. – Υπερψήφισα την έκθεση του συναδέλφου Derek Vaughan, η οποία εξετάζει το κατά πόσο τα κράτη μέλη είναι προετοιμασμένα για τη νέα περίοδο της Πολιτικής Συνοχής. Για μια σειρά λόγων, όπως είναι οι ιδιαιτερότητες στα κράτη μέλη και η κατάσταση που επικρατεί στο πλαίσιο της τρέχουσας οικονομικής κατάστασης, τα κράτη μέλη βρίσκονται σε πολύ διαφορετικά στάδια στη διαδικασία προετοιμασίας των συμφωνιών εταιρικής σχέσης και των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Για τον λόγο αυτό, κρίνεται ιδιαίτερα χρήσιμη η συνεργασία και η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ τους. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εργάστηκε σκληρά ώστε οι διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο για τη νομοθετική δέσμη της Συνοχής και για το ΠΔΠ να ολοκληρωθούν έγκαιρα, προκειμένου να διαμορφωθεί το κανονιστικό πλαίσιο και να καθοριστεί η χρηματοδότηση για αυτή τη πολιτική. Επίσης, ζητήματα που προώθησε το Κοινοβούλιο στις διαπραγματεύσεις, όπως είναι, μεταξύ άλλων, η συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών αρχών, ο κώδικας δεοντολογίας και η μεγαλύτερη ευελιξία που παρέχεται στις περιφέρειες να ρυθμίζουν τις προτεραιότητές τους, καθιστούν τη νέα περίοδο 2014-2020 πολλά υποσχόμενη. Εναπόκειται πλέον στα κράτη μέλη να ολοκληρώσουν, σε στενή συνεργασία με τους τοπικούς και περιφερειακούς φορείς, την εκπόνηση των συμφωνιών για να μπορέσουν να τεθούν σε εφαρμογή τα προγράμματα, τα οποία θα συνεισφέρουν στις προσπάθειες των κρατών μελών για οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − U vrijeme kada mnoge države članice Europske unije još uvijek proživljavaju efekte ekonomske krize, upravo su sredstva iz kohezijskih fondova Unije važan generator ekonomskog rasta. Učinkovita kohezijska politika može dati značajan doprinos državama članicama pri otvaranju radnih mjesta, povećanju konkurentnosti i poticanju održivog rasta i razvoja. Podržao sam ovo izvješće kojim Europski parlament ističe važnost i potrebu da se sredstva iz kohezijskih fondova za novo programsko razdoblje 2014. – 2020. počnu alocirati što prije. Također, podržavam stav Parlamenta da ključan dio kohezijske politike mora biti „pametna“ specijalizacija, tematska koncentracija, korištenje komparativnih prednosti regija i država članica; u sažetku, da prioritet ove politike mora biti učinkovitost i povrat investicija i ulaganja.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. − U potpunosti se slažem s ovim programom jer vjerujem da može pomoći državama članicama Europske unije i njezinim građanima. Nova kohezijska politika predložena u Parlamentu za države članice može utjecati na otvaranje novih radnih mjesta, na rast konkurentnosti te na dugoročan rast. Navedeni faktori su od velike važnosti u vrijeme krize koja je imala znatan utjecaj na zemlje Europske unije, uključujući Republiku Hrvatsku.

Usvajanjem ovog programa, Europska komisija može realizirati operativne programe i ugovoriti sporazume s nacionalnim partnerima kako bi se financijska sredstva mogla dodijeliti čim prije. Cilj programa je napredak u gospodarskom razvoju zemalja članica te se program koncentrira na različite faktore tijekom realiziranja, kao na primjer na odabir sektora na koji se treba koncentrirati i koji je potrebno poboljšati, na efektivnost programa.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I voted in favour of this report, which was prepared by my Welsh MEP colleague. It provides a timely opportunity to assess how prepared Member States are for the next seven-year round of cohesion policy funding and it makes a number of positive recommendations on how to ensure that these funds are utilised as effectively as possible. I hope that Member States and regions will continue their efforts to learn lessons from the successes and the failures of the funding period that has just ended, and that these lessons will be reflected in more targeted and more efficient deployment of funds during the 2014-2020 period.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Le présent rapport d'initiative étudie l'état d'avancement de la préparation des États membres en vue du prochain cycle de financement de la politique de cohésion. Le document se réfère aux observations recueillies dans les États membres et montre dans quelle mesure les États membres sont préparés pour la prochaine période de programmation, ainsi qu'à plusieurs des méthodes utilisées aux niveaux national et régional. Votre rapporteur accueille favorablement toute discussion plus poussée au sujet de ce rapport. Il est clair que les budgets nationaux, locaux et régionaux subissent des pressions accrues dans le climat économique actuel. Dès lors, le financement de la politique de cohésion devient de plus en plus important pour de nombreux États membres et de nombreuses régions. Cela est d'autant plus vrai qu'il est nécessaire de garantir que l'argent est dépensé de manière plus efficace, afin que les citoyens puissent bénéficier pleinement du financement européen. Dans cette perspective, il est essentiel que les États membres et les régions prennent les mesures nécessaires pour préparer les accords de partenariat et les programmes opérationnels de façon efficace et dans des délais appropriés afin d'être prêts à mettre en œuvre les financements dès que possible, dès qu'un accord sur le règlement portant dispositions communes aura été trouvé.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − O presente documento analisa a preparação dos Estados para a nova fase do financiamento da política de coesão. O documento faz referência às provas recolhidas em diferentes Estados-Membros e revela em que medida estes estão preparados para o novo período de programação. Tendo em conta a entrada em vigor dos novos regulamentos para o período que este mês se inicia e a pertinente oportunidade deste documento, votei a favor do mesmo.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru propunerea de rezoluție privind gradul de pregătire a statelor membre ale UE pentru începerea la timp și în mod eficace a noii perioade de programare pentru politica de coeziune. Statele membre elaborează în prezent acorduri de parteneriat (AP) și programe operaționale (PO) pentru noua perioadă de programare 2014-2020. Invităm statele membre să introducă mai multe măsuri de simplificare a birocrației și a gestionării programelor. Subliniem solicitarea Comisiei ca statele membre și regiunile să depună eforturi pentru a se asigura că acordurile de parteneriat și programele operaționale deja elaborate au cel mai înalt nivel de calitate. Recomandăm Comisiei și autorităților naționale și regionale să asigure un schimb constant de informații, cum ar fi detalii despre actele de punere în aplicare care urmează să fie adoptate. Comisia ar trebui să își intensifice susținerea, pentru a se asigura că acordurile de parteneriat și programele operaționale ale statelor membre care înregistrează întârzieri importante sunt aprobate cât mai curând posibil. Examinarea progreselor înregistrate de statele membre pe parcursul etapelor de pregătire ar contribui la reducerea întârzierilor. Pe durata etapei de punere în aplicare, Comisia ar putea veni în ajutorul acelor state membre care au rămas în urmă.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Režim javne nabave po prirodi je vrlo kompleksan, posebice za male lokalne vlasti i mala i srednja poduzeća. Širi pristup jasnim informacijama i savjetima u vezi s propisima EU-a podjednako treba biti potreban javnoj nabavi za naručitelje, osobito na regionalnoj i lokalnoj razini, te malim i srednjim poduzećima. Komisija i zemlje članice dijele veliku odgovornost u osiguravanju obuke i savjetovanja, potrebnog informiranja i pomaganju regionalnim i lokalnim vlastima te malim i srednjim poduzećima te bi trebale uključiti druge zainteresirane strane kako bi se osiguralo da postoji učinkovito sudjelovanje u javnoj nabavi, čime se smanjuje učestalost pogrešaka i nepravilnosti i razvija potrebna stručnost među ugovornim tijelima lokalnih i regionalnih vlasti u području javne nabave. Glasovala sam za jer podupirem povećanje učinkovitosti javne potrošnje kako bi se osigurao najbolji mogući ishod u smislu vrijednosti za novac te kako bi se omogućilo da javna nabava bude od veće koristi za zajedničke društvene ciljeve kao što su zaštita okoliša, zapošljavanje i socijalna uključenost i osiguravanje.

  Oleg Valjalo (S&D), napisan. − Analiza ekonomskih pokazatelja u velikom dijelu zemalja članica Europske unije pokazala je da se značajan dio njih oslanja na strukturne i kohezijske fondove kao najučinkovitiji način izlaska iz gospodarske krize. Drago mi je da izvješće kolege Dereka Vaughana to prepoznaje i da dijelom, upravo zbog toga, poziva sve zemlje članice da čim prije izrade svoje operativne programe te čim prije započnu njihovu implementaciju. Osobito podržavam onaj dio izvješća koji prepoznaje pojednostavljivanje procedura u implementaciji operativnih programa. Nadam se da će takva mjera povećati apsorpcijske kapacitete svih uključenih u ovaj proces i tako pridonijeti jačanju gospodarstva na europskoj razini. Predugo smo u crvenom i duboko vjerujem da nas vremenski precizna i efikasna implementacija operativnih programa svih zemalja članica može dovesti korak bliže u finalnom obračunu s recesijom. Najvažnije je, naravno, da sva raspoloživa sredstva i iscrpimo pa je zato ključno da nacionalne vlade prepoznaju svoju vodeću ulogu u ovom procesu. Zaključno, drago mi je da ovo izvješće naglašava nužnost uključivanja regionalnih i lokalnih vlasti u izradu operativnih programa svake pojedine zemlje članice. Samo tako će raspoloživa sredstva biti iskorištena na pravi način te alocirana na mjesta gdje su ona zaista i potrebna.

  Angelika Werthmann (ALDE), in writing. − EU regional policy, cohesion policy and programmes are not only the expression of the EU’s solidarity with less developed countries and regions, but also an investment policy and tool, an EU financing instrument that will help to meet the new Europe 2020 goals, such as to boost small and medium-sized businesses, develop and improve education and professional training, support research and innovation, invest in environment strategies, support energy efficiency and tackle climate change, invest in better infrastructure, and improve access to digital technology. The reformed cohesion policy will make available some EUR 366.8 billion to invest in Europe’s real economy, regions, and cities. New strategies and measures, and all experiences from the past should be a good start in creating new jobs, generating economic growth, tackling climate change and energy dependence, and especially reducing youth unemployment poverty and social exclusion. This is why I voted in favour of the report. Lessons learned from successes or failures of the old cohesion policy period will be a great help in the next programming period, especially at regional level, because we have seen that good relations with Member States during all implementation phases of the Cohesion Policy programmes are those that have succeeded in securing and spending EU funds efficiently.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Co się zmieniło w polityce regionalnej w obecnej perspektywie finansowania? Obok spójności ekonomicznej i społecznej (wyrównanie poziomu rozwoju gospodarczego i społecznego wszystkich regionów w Europie) równie ważne miejsce zajęła kwestia spójności terytorialnej. Spójność terytorialna stanowi uzupełnienie i wzmocnienie spójności gospodarczo-społecznej i oznacza zrównoważony oraz jednolity rozwój całego terytorium Unii Europejskiej, także pod względem infrastruktury, koncentracji działalności człowieka i równych szans. W znacznie mniejszym stopniu niż dotąd dotacje unijne są sposobem redystrybucji dochodów z obszarów bogatych na rzecz regionów biednych, a ich najważniejszym zadaniem jest obecnie stymulowanie innowacyjności i atrakcyjności regionów. Bardzo ważne miejsce w polityce regionalnej zajmuje także edukacja i kształcenie.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − O relatório considera, e bem, que é através da concentração do financiamento no reforço da coesão económica, social e territorial que se poderá alcançar o objetivo da política de coesão de redução das disparidades existentes entre as regiões da UE. O relatório tem lacunas evidentes e não inocentes, cuja consequência poderá ser a acumulação preferencial de fundos em certas regiões, setores e Estados-Membros, levando a uma distribuição desequilibrada dos (parcos) fundos para a coesão. As medidas de condicionalidade impostas à política de coesão constituem uma barreira real ao financiamento de regiões que, necessitando de se desenvolver, poderão não reunir os critérios requeridos e ficarem privadas do necessário financiamento. O problema do desemprego, e em particular do desemprego entre os jovens, é abordado em termos insuficientes e deficientes, praticamente limitando-se à estafada repetição da lengalenga da submissão à estratégia UE2020.

6.16. Пластмасови отпадъци в околната среда (A7-0453/2013 - Vittorio Prodi)

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, tendo em conta que reconheço a necessidade do reforço da legislação europeia relativamente aos resíduos plásticos no ambiente. Sou da opinião que há necessidade de reforçar e definir os objetivos na gestão dos resíduos de plástico na UE. Neste contexto, considero que se deva dar prioridade à prevenção, redução, reutilização, reciclagem e recuperação de resíduos de plástico. Reconheço que a indústria de plástico é um recurso valioso, representando na Europa 300 mil milhões de euros por ano e empregando mais de 1,54 milhões de pessoas em toda a União. Contudo creio que, apesar da importância da referida indústria, é necessário salvaguardar a proteção do ambiente e dos efeitos nocivos que a indústria de resíduos plásticos tem na nossa saúde e meio ambiente. Neste sentido, é fundamental desenvolver um programa europeu de gestão sustentável de resíduos plásticos, que promova a eficiência energética, reduza a emissão de gases com efeitos de estufa e conserve os recursos naturais. Defendo a criação de programas a nível europeu e nacional que promovam uma maior consciencialização ambiental a nível da indústria, mas também a nível das escolas e das populações em geral.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), raštu. − Balsavau už rezoliuciją dėl plastiko atliekų aplinkoje. Europos plastiko pramonė per metus pasiekia apie 300 mlrd. eurų apyvartą ir joje dirba 1,54 mln. žmonių, tačiau su šios pramonės atliekomis susiję duomenys vis dar nėra konsoliduoti ir svyruoja nuo 25 mln. tonų atliekų (2008 m. Europos Komisijos duomenimis) iki 13 mln. tonų (2010 m. Europos aplinkos agentūros duomenimis). Atsižvelgiant į tai, raginame iki 2020 m. iš rinkos pašalinti pavojingiausias plastikines medžiagas, sumažinti plastikinių maišelių naudojimą. Mano nuomone, plastiko atliekos aplinkoje tiesiogiai neigiamai veikia ir žmonių sveikatą, ir pačią aplinką. Pasaulyje kaupiasi didžiuliai plastiko kiekiai, kurie nesuyra šimtmečius ir kenkia aplinkai. Be to, ES neturi specialiai plastiko atliekoms skirtų taisyklių, o bendri atliekų srities teisės aktai yra prastai įgyvendinami ES valstybėse. Todėl labai svarbu, kad bent iki 80 proc. plastiko atliekų būtų surinkta ir išrūšiuota. Pažymėtina, kad plastiko perdirbimo ekonominis potencialas nėra iki galo išnaudotas, t. y. tik ketvirtadalis plastiko atliekų yra perdirbama.

  Roberta Angelilli (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa relazione, perchéperché il Libro verde «Una strategia europea per i rifiuti di plastica nell'ambiente» ha avviato un'ampia riflessione su possibili risposte alle sfide politiche pubbliche poste dai rifiuti di plastica, visto il diffuso utilizzo di questo materiale. Inoltre, ha evidenziato come una migliore gestione dei rifiuti di plastica sia una sfida che può costituire anche un'opportunità per contribuire a raggiungere gli obiettivi della tabella di marcia verso un'Europa efficiente nell'impiego delle risorse, oltre ad aiutare a ridurre le emissioni di gas a effetto serra e le importazioni di materie prime e combustibili fossili. Infine, l'adozione di misure specifiche per il riciclaggio della plastica può giovare anche alla competitività, oltre a creare opportunità economiche e posti di lavoro. A tal proposito ho di recente presentato un'interrogazione.

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − În calitate de raportor din umbră, salut adoptarea acestei rezoluții referitoare la strategia europeană în materie de deșeuri de plastic, care poate să aducă o contribuție importantă în contextul revizuirii legislației din domeniul deșeurilor, care trebuie finalizată în acest an. Plasticul are anumite caracteristici intrinseci care pot crea probleme din punct de vedere al gestionării deșeurilor. De aceea, consider că a devenit imperativ ca, atât la nivel european, cât și la nivel național, să gestionăm mai bine modul în care plasticul interferează cu mediul în care trăim și cu sănătatea noastră. Reamintesc că mediul reprezintă unul dintre cele 4 domenii de politică cele mai predispuse la încălcări ale legislației și cred că aplicarea normelor deja adoptate în domeniul deșeurilor va contribui fără îndoială și la reciclarea mult mai bună și valorificarea deșeurilor din plastic. Există disparități între statele membre în ceea ce privește gestionarea problemei deșeurilor de plastic, de aceea am susținut o abordare precaută în stabilirea unor obiective sau ținte obligatorii, aceasta dacă vrem ca obiectivele pe care ni le propunem să fie și realizabile.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Ce rapport d’initiative correspond à une prise de position du Parlement européen suite à la publication par la Commission européenne de son livre vert sur les déchets plastiques. Pour moi, il est naturellement indispensable de lutter contre les déchets plastiques dans l’environnement car leur durée de vie est souvent extrêmement longue et leur impact néfaste sur la faune et la flore. C’est notamment le cas en mer avec le développement de « continents de déchets » (vortex). Ainsi, un simple déchet plastique peut être à l’origine de la mort de poissons ou d’oiseaux par ingestion. J'ai donc voté en faveur de ce rapport.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą, kurio tikslas – sukurti Europinę plastiko atliekų mažinimo aplinkoje strategiją. 2010 m. Europos Sąjungos rinkai tiekta apie 95 mlrd. plastikinių maišelių. Šiandien ES plastiko pramonės sektoriuje dirba 1,6 mln. žmonių, o iki 2050 m. pasaulinė plastiko gamyba gali patrigubėti. Tačiau su šios pramonės atliekomis susiję duomenys vis dar nėra tikslūs ir vienodi – nuo 25 mln. t atliekų iki 13 mln. t. Neturint patikimų ir palyginamų duomenų apie plastiko gamybą, surinkimą, rūšiavimą, perdirbimą, panaudojimą energijos gamybai ir šalinimą, sudėtinga suformuoti tikslingą ir veiksmingą politiką, ypač veiksmus, nukreiptus prieš neteisėtus atliekų srautus. Siūlymu siekiama iki 2020 m. iš rinkos pašalinti pavojingiausią plastiką ir sumažinti plastikinių maišelių naudojimą. Taip pat sumažinti vienkartinių, neperdirbamų, biologiškai neskaidžių ir nekompostuojamųjų plastikinių maišelių naudojimą ir užtikrinti, kad iki 2020 m. į sąvartynus nebebūtų vežamos atliekos, kurias galima perdirbti ir panaudoti. Pritariu išdėstytiems siūlymams numatyti taisykles, kurios įgaliotų aiškiai apibrėžti į rinką pateikiamų gaminių savybės: kad būtų lengviau rūšiuoti, vartotojai turi žinoti, ar jų perkamas plastikas yra perdirbamas, kompostuojamasis, biologiškai skaidus arba panaudojamas. Taip pat svarbu didinti visuomenės sąmoningumą per visuomenės informavimo kampanijas.

  Marino Baldini (S&D), napisan. − Zbog povećanih tehnoloških mogućnosti recikliranja i sve veće uporabe plastičnih masa u svakodnevnom životu važno je da se plastični otpad razvrstava u posebnu kategoriju te da se tretira kao resurs. Osnaživanjem zelenih tehnologija, recikliranja i ponovne uporabe iskoristivih materijala daje se rješenje za rastući problem nestašice sirovina. Tretiranjem plastičnog otpada kao resursa i njegovim strateškim upravljanjem postiže se smanjenje upotrebe primarnih resursa. Dodatni napori u razvoju i neovisna istraživanja u području biorazgradivih i održivijih vrsta i oblika plastike također mogu doprinijeti ovom cilju. S obzirom na vrlo visoki udio proizvoda za jednokratnu uporabu u plastičnom otpadu drastično bi trebalo smanjiti uporabu onih koji nisu predmet recikliranja te bi se kao prioritet u proizvodnji ambalaže trebao istaknuti proizvod koji je predmet recikliranja i koji je visoke kvalitete, ali bez utjecaja na povećanje konačne cijene proizvoda.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), par écrit. – Dans un contexte de raréfaction des ressources, alors qu'il nous faut renforcer nos objectifs dans la lutte contre le changement climatique mais aussi assurer une croissance économiquement et socialement durable, créatrice d'emplois, aller vers une économie circulaire n'est pas une option, c'est une nécessité. Nous avons aujourd'hui profité d'un rapport d'initiative sur la stratégie européenne en matière de déchets plastiques pour soutenir le modèle de l'économie circulaire qui permet le découplage entre la croissance et l'épuisement des ressources et suppose un changement total de notre conception du produit. De l'écoconception au rallongement de la durée de vie des produits, en passant par la facilitation de la réparation et du réemploi, c'est tout un mode de production qui est en train de changer. En termes de coût, d'impact environnemental, de lutte contre le gaspillage et de services de proximité, le réemploi, la réparation, le recyclage et la réutilisation des produits n'ont que des avantages. L'économie circulaire impacte potentiellement tous les secteurs et doit donc être source de création d'emplois. Avec le vote d'aujourd'hui, le Parlement européen envoie un signe positif et appelle, dans sa grande majorité, l'Union européenne, les États membres et les entreprises à s'engager résolument dans la voie de l'économie circulaire.

  Sergio Berlato (PPE), per iscritto. − L'industria della plastica in Europa genera un fatturato annuo di circa 300 miliardi di euro e impiega circa 1,54 milioni di persone. Tuttavia, i dati relativi ai rifiuti prodotti non sono ancora consolidati. In assenza di dati affidabili su produzione, raccolta, cernita, riciclaggio, recupero e smaltimento della plastica, è difficile elaborare una politica mirata ed efficace, in particolare per quanto riguarda le azioni contro i flussi illegali di rifiuti. Risulta evidente come l'impatto ambientale della plastica sia ancora sottostimato.

Concordo con il relatore nel ritenere che il finanziamento della ricerca e sviluppo di migliori tecniche di riciclaggio, raccolta e cernita, in particolare per quanto concerne il riutilizzo e la durabilità, darà impulso all'implementazione di sistemi di gestione dei flussi di rifiuti più avanzati ed efficaci. A mio avviso, un passo importante nella direzione dell'armonizzazione normativa dei flussi di rifiuti dovrebbe essere la creazione di una normativa europea specifica per i rifiuti di plastica, con relativi obiettivi, nonché la rigorosa attuazione delle norme attuali. Nell'ambito di tale quadro di riferimento, sarebbe inoltre essenziale migliorare la consapevolezza dei cittadini mediante campagne d'informazione sul territorio, volte a promuovere la sensibilizzazione dell'opinione pubblica, come la Giornata europea per i rifiuti di plastica.

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. − Гласувах в полза на предложението за специфични мерки относно пластмасовите отпадъци в законодателство на ЕС във връзка с по-последователното и стриктно прилагане на законодателството относно пластмасовите отпадъци.

Смятам, че е важно да се хармонизира събирането, разделянето и цялостното управление на отпадъците в целия ЕС, за да се създадат равнопоставени условия на конкуренция в съответствие с йерархията на отпадъците, включително премахване на техническите, регулаторните, административните и финансовите препятствия пред рециклирането.

Гласувах положително за предложената реформа за специално етикетиране на материалите, за да бъдат информирани потребителите относно възможностите за механичното или органичното им рециклиране, заедно с указания как потребителите да увеличат сортирането и рециклирането. От значение за околната среда е заменянето на пластмасовите продукти за еднократна и краткосрочна употреба с по-трайни материали.

Не бях съгласен във връзка с първата част – до енергийно оползотворяване на пластмасовите отпадъци да се прибягва, в случай че всички други възможности са изчерпани.

Гласувах отрицателно и по отношение на въвеждането на Европейски ден за пластмасови отпадъци, в който гражданите могат да върнат каквото и да е количество пластмасови отпадъци в предварително определени пунктове, в замяна на подходящо парично обезщетение. Не считам за редно гражданите да бъдат стимулирани с предлагането на парични средства, те трябва безвъзвратно да поемат инициативата.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes juo Parlamentas siekia atkreipti dėmesį į problemas, susijusias su plastiko atliekomis aplinkoje. Europos plastiko pramonė per metus pasiekia apie 300 mlrd. EUR apyvartą, joje dirba 1,54 mln. žmonių, tačiau su šios pramonės atliekomis susiję duomenys vis dar nėra konsoliduoti ir tinkamai vertinami. Neturint patikimų ir palyginamų duomenų apie plastiko gamybą, surinkimą, rūšiavimą, perdirbimą, panaudojimą energijos gamybai ir šalinimą, sudėtinga suformuoti tikslingą ir veiksmingą politiką, ypač veiksmus, nukreiptus prieš neteisėtus atliekų srautus. Akivaizdu, kad plastiko poveikis aplinkai vis dar yra nepakankamai įvertintas. Parlamentas šiame pranešime taip pat ragina ES teisėkūra reglamentuoti plastiko atliekų valdymą ir perdirbimą, kad būtų numatyti susiję tiksliniai rodikliai bei nustatytas griežtesnis esamų taisyklių įgyvendinimas. Šiuo metu 40 proc. atliekų susidaro iš pakuočių, nors vieninteliame nuo 1994 m. šiuo metu galiojančiame ES teisės akte yra nustatyta, kad turi būti surinkta tik 22,5 proc. plastiko. Taigi, teisės aktų atnaujinimai ir papildymai yra būtini.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), în scris. − Plasticul a devenit un material inevitabil în lumea noastră modernă. Materialele plastice sunt versatile și durabile, dar durabilitatea poate face ca eliminarea lor să fie problematică. Odată ajunse în mediu, în special în mediul marin, deșeurile de plastic pot persista timp de sute de ani. Până la 10 milioane de tone de deșeuri, în cea mai mare parte de plastic, ajung anual în mările și oceanele lumii, transformându-le în cea mai mare groapă de deșeuri de plastic a planetei. În societatea noastră în care domnește principiul „folosește și aruncă”, plasticul este adesea perceput ca un material ieftin și ușor de aruncat, iar ratele de reciclare sunt reduse. Jumătate din deșeurile de plastic generate în Europa ajung la groapa de gunoi, fapt care ar trebui evitat, deoarece plasticul poate conține elemente periculoase, iar aruncarea la gunoi poate genera emisii indezirabile și reziduuri concentrate și poluante.

  Franco Bonanini (NI), per iscritto. − Ho votato favorevolmente per questa relazione che considera in modo approfondito le problematiche e le strategie per trattare in modo virtuoso lo smaltimento dei rifiuti in plastica nell'ambiente. Appare necessaria, anzitutto, la scrittura di norme specifiche ed armonizzate a livello UE in tema di smaltimento, di riduzione e soprattutto di riciclaggio di tali rifiuti; in secondo luogo, la definizione di obiettivi ambiziosi per il riciclaggio e la riciclabilità di essi; infine, una differente valutazione della plastica, da considerare non più come "rifiuto da smaltire" ma quale fattore di crescita economica.

La relazione votata chiede in modo concreto una drastica riduzione (e dove possibile, la loro completa eliminazione) delle plastiche più pericolose e dei sacchetti monouso; ritengo che tale obiettivo dovrebbe assumere rilevanza ulteriore nelle aree protette, nei parchi nazionali ed in tutte le aree vulnerabili da un punto di vista ambientale. Prossimamente, potremo sostenere la recente proposta di revisione della direttiva sugli imballaggi, che obbligherà gli Stati membri a ridurre l'uso delle buste di plastica più pericolose per l'ambiente; la sua eventuale approvazione consegnerà ai cittadini della UE un quadro normativo più efficace per un ambiente meno inquinato.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. − Industrija plastike u Europi premašuje promet od 300 milijardi eura godišnje te zapošljava 1,54 milijuna ljudi. Samo 2010. na tržište EU-a stavljeno je 95,5 milijardi plastičnih vrećica. Nedovoljno angažiranje od strane država članica zbog nedostatka odgovarajućih ciljeva i mehanizama cijena, nedovoljna unutarnja potražnja za recikliranim materijalima i sl. doveli su do činjenice da plastični otpad nije zasebno definiran legislativom EU-a.

To znatno otežava njegovo iskorištavanje kao vrijedne sekundarne sirovine. Europska komisija u dokumentu „Green Paper” poziva na zasebnu legislativu EU-a čija bi uspješna implementacija učinila sektor za recikliranje plastike novim izvorom radnih mjesta. Sektor za recikliranje plastike bio bi u mogućnosti zaposliti oko 162 000 osoba ako bi se recikliranje diljem Europske Unije povećalo za 70 % do 2020., što je jedan od zadanih ciljeva kluba Socijalista i demokrata u Europskom parlamentu.

Podržavam ovu inicijativu i smatram kako su potrebne intenzivne kampanje za podizanje razine osviještenosti šire javnosti. Kako bi ova strategija bila što učinkovitija te težila našem zajedničkom cilju, zelenijoj Europi, također je potreban aktivan angažman lokalnih i regionalnih vlasti.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport sur une stratégie européenne en matière de déchets plastiques dans l'environnement. En effet, de nombreux pays européens connaissent un problème de recyclage du plastique. Nous avons donc demandé une législation particulière sur les plastiques afin de les recycler autant que possible, de lutter contre les déchets plastiques sur terre comme sur mer et de diminuer la consommation de sacs plastiques. Cela créerait potentiellement 40 000 emplois en Europe.

  Jan Březina (PPE), písemně. − Vzhledem k tomu, že asi 40 % odpadu pochází z obalů, je vhodné přizpůsobit normy nové výrobní realitě a uvést je v soulad s environmentálními povinnostmi dalších odvětví při současném zachování celosvětové konkurenceschopnosti. Zavedení cíle spočívajícího v dosažení 75 % recyklovaného plastu do roku 2020, povinných kritérií týkajících se recyklovatelnosti a zvláštního označování k usnadnění třídění za tímto účelem by mělo vést k zahájení diskuse a dát podnět k zavedení modernějších a účinnějších systémů řízení toků odpadu. K zajištění splnění stanovených cílů by dále mělo přispět financování výzkumu a rozvoje lepších metod recyklace, sběru a třídění odpadu. Druhy plastu, které do tohoto modelu nezapadají, plasty, které nejvíce poškozují životní prostředí a lidské zdraví, jako jsou oxorozložitelné a mikrorozložitelné plasty a plasty na jedno použití, by měly být postupně staženy z trhu.

  Zuzana Brzobohatá (S&D), písemně. − Na dnešním hlasování o zprávě k evropské strategii pro řešení problematiky plastového odpadu v životním prostředí jsem zaujala souhlasný postoj s Výborem pro životní prostředí, veřejné zdraví a bezpečnost potravin. Domnívám se, že plastové hmoty jsou stále různorodější a stále používanější a jejich likvidace a recyklace je nedostačující. Přibližně 40 % plastového odpadu pochází z obalů, zejména z výrobků na jedno použití, a tím dochází ke značnému hromadění odpadu a nepříznivému vlivu na životní prostředí. Odhaduje se, že v Atlantském a Tichém oceánu plave 80 milionů tun plastů, které přetrvávají až stovky let. Tento odpad ničí podmořský život a vyvolává toxické reakce, které uvolňují do ekosystémů, a tím i do potravního řetězce např. karcinogenní a mutagenní látky, látky toxické pro reprodukci, nanočástice aj. Vzhledem k tomu, že jen v roce 2010 bylo na trh EU uvedeno 95,5 miliardy plastových sáčků a tašek, ze kterých byla většina určena na jedno použití, souhlasím s tím, aby se s plastovým odpadem nakládalo jako s hodnotovým zdrojem. Souhlasím s tím, aby se podpořilo jeho opakované použití, recyklace a zpracování, které pak podpoří vhodné životní prostředí.

  Zdravka Bušić (PPE), napisan. − Podržavam ovo izvješće i želim istaknuti trenutnu podcijenjenost plastičnog otpada uzimajući u obzir da 40 % otpada dolazi od ambalaže. Često zaboravljamo na činjenicu da se na pitanje o plastičnom otpadu može, osim iz ekološke, gledati i iz ekonomske perspektive. Naravno, uvijek imajući na umu održivost ekološkog sustava, u ovom slučaju, u kojem se gospodarski i ekološki interesi mogu preklapati. Kad bismo se racionalnije ponašali prema plastičnom otpadu, a to se posebno odnosi na sprečavanje nastanka otpada, ponovno korištenje i recikliranje, gledajući na njega kao na sirovinu i iskoristiv resurs, bili bismo u situaciji pomiriti ta dva često suprotstavljena interesa. Koherentnom i konzistentnom primjenom politike gospodarenja plastičnim otpadom koji nije temeljen isključivo na iscrpljivanju prirodnih resursa omogućio bi se gospodarski rast i stvorila bi se nova radna mjesta. Koliko god nije dobro postavljati nerealne ciljeve, toliko je nemoguće očekivati kvalitetnu provedbu bez jasnih ciljeva i instrumenata kojima se isti planiraju postići. Posebno bih htjela ukazati na važnost financiranja infrastrukture za recikliranje plastičnog otpada umjesto financiranja odlagališta otpada i spaljivanja istog. U Hrvatskoj imamo veliki problem s odlagalištima otpada koji ugrožavaju zdravlje ljudi i održivost ekosustava. Dosad je sanirano samo stotinjak od više od tristo odlagališta u Hrvatskoj.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa risoluzione su un importante settore, quello dei rifiuti di plastica, che rappresentano un fatturato di 300 miliardi all'anno e 1,5 milioni di lavoratori, cifre considerevoli per il mercato europeo. È importante fissare degli obiettivi ragionevoli e raggiungibili che contribuiscano realisticamente a ridurre i rifiuti di plastica e quindi l'impatto sull'ambiente. Condivido che si debba partire da nuovi obiettivi in materia di imballaggi visto che già questi rappresentano il 40% dei rifiuti. Un altro aspetto che merita attenzione è, inoltre, la necessità che l'industria assicuri maggiori sforzi per rendere più trasparente l'informazione del prodotto, indicando se si tratta di plastica riciclabile, compostabile, biodegradabile o recuperabile, magari anche attraverso l'uso di campagne di informazione e di sensibilizzazione. Anche in questo campo, stimolare i comportamenti migliori dei cittadini-consumatori è essenziale per il raggiungimento di obiettivi ambizioni di bene comune.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Consider că nu trebuie să se recurgă la valorificarea energetică a deșeurilor de plastic decât în cazurile în care toate celelalte posibilități au fost epuizate și cu condiția de a utiliza tehnologii dotate cu purificatoare adecvate, pentru a evita daunele cauzate mediului și sănătății umane.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Ce texte plaide à juste titre en faveur de la réduction des déchets plastiques et de leur impact sur l'environnement. L'augmentation des déchets plastiques génère des effets non négligeables sur l'environnement et la santé humaine. C'est pourquoi, j'encourage le recyclage de ces matières, ainsi que leur réutilisation et leur valorisation, plutôt que la mise en décharge et l'incinération.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce texte qui vise à réduire l'incidence des déchets plastiques sur l'environnement. Conçues de manière appropriée, certaines mesures de recyclage des matières plastiques s’inscrivent dans une logique de développement durable et peuvent également améliorer la compétitivité et créer de nouvelles activités économiques et des emplois. A l’heure où notamment les questions d’ordre environnemental prédominent au rang des préoccupations pour nos citoyens, je me félicite d’un tel texte.

  Edite Estrela (S&D), por escrito. − Votei favoravelmente o relatório sobre Resíduos de plástico no ambiente, por incluir medidas que permitam o tratamento dos resíduos de plástico como recursos de valor e eliminar progressivamente a deposição em aterros de resíduos recicláveis ou valorizáveis. Considero que uma gestão adequada dos produtos e embalagens de plástico permitirá uma maior eficiência na utilização de recursos, em particular uma maior eficiência energética, bem como a redução de emissões de gases com efeito de estufa.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour of this report calling for binding targets for the collection, sorting and recycling of plastic waste. In Wales we already have a plastic bag charge in place but this does not mean that our work is complete in terms of reducing the amount of plastic waste we produce. We urgently need to cut down on the plastic packaging of our products.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − A utilização de sacos de plástico descartáveis deve ser reduzida e, se possível, gradualmente eliminada, mas defendo que deve haver períodos de ajustamento consideráveis. Os plásticos mais perigosos e os que contêm metais pesados devem ser retirados progressivamente do mercado ou proibidos antes de 2020, por forma a criar um mercado para materiais plásticos reutilizados e reciclados. A introdução do objetivo de 75% de plástico reciclado até 2020, os critérios vinculativos para a reciclagem e uma rotulagem específica podem facilitar a triagem e dar novo ímpeto ao desenvolvimento de sistemas de gestão dos fluxos de resíduos mais avançados e eficazes.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. − O relatório elaborado pelo colega Vittorio Prodi debruça-se sobre uma estratégia europeia para os resíduos de plástico no ambiente. A indústria do plástico emprega anualmente, na Europa, 1,54 milhões de pessoas. Contudo, os dados relativos aos seus resíduos continuam por consolidar e, sem dados fiáveis e comparáveis sobre a produção, a recolha, a triagem, a reciclagem, a valorização e a eliminação de plásticos, é difícil delinear uma política eficaz e orientada. É evidente que o impacto ambiental do plástico continua a ser subestimado. Considero que o plástico constitui um recurso demasiado valioso para ser depositado em aterros ou simplesmente incinerado. Considero que devemos assegurar o envolvimento coletivo dos cidadãos, produtores, administrações públicas e associações profissionais. Adicionalmente, devemos reforçar a sensibilização da opinião pública através de campanhas de informação, nomeadamente através da criação de um Dia Europeu dos Resíduos de Plástico.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Os materiais plásticos são cada vez mais diversificados e a sua utilização continua a aumentar, dando origem a maiores volumes de resíduos (estima-se que haja cerca de 80 milhões de toneladas de resíduos de plástico a flutuar nos oceanos Atlântico e Pacífico) que perduram no ambiente durante séculos, matando a vida marinha, causando reações tóxicas e libertando para os ecossistemas substâncias variadas prejudiciais aos seres vivos. Não existem dados fiáveis e comparáveis sobre produção, recolha, triagem, reciclagem, valorização e eliminação, continuando o impacto ambiental que estes resíduos têm a ser subestimado. O relatório defende uma estratégia europeia para os resíduos de plástico no ambiente, incluindo na legislação da UE medidas específicas nesta matéria, e fazendo-se aplicar e executar de forma mais uniforme, coerente e rigorosa a legislação relativa aos resíduos já existente. Defende a reestruturação da Diretiva Embalagens e Resíduos de Embalagens, incluindo regras em matéria de conceção ecológica que permitam a recolha e a triagem de resíduos para uma reciclagem mais eficaz. Pede esforços adicionais à indústria, no sentido de facultar informações mais transparentes, que definam claramente as características dos produtos que introduz no mercado, de modo a fornecer a informação necessária aos consumidores para facilitar os processos de triagem, entre outras medidas. Votámos favoravelmente.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne − Odvetvie plastov v Európe vytvorí približný ročný obrat vo výške 300 miliónov EUR a zamestnáva 1,54 milióna ľudí. Je preto nevyhnutné, aby sa stanovili osobitné opatrenia, ktoré sa majú prijať, a ciele, ktoré majú byť stanovené v oblasti právnych predpisov správy odpadu v Európskej únii. Plastový odpad by mal byť považovaný za cenný zdroj a nové právne predpisy by mali predstaviť spôsoby, ako v prvom rade znížiť objem plastového odpadu. Opatrenia by sa mali zamerať na včasnú revíziu smernice o obaloch, definovať ciele pre zber, triedenie a recykláciu a podporovať vytváranie zodpovedajúcich infraštruktúr, predstaviť spôsoby spracovania rôznych druhov plastov, nebezpečné plasty, ktoré majú byť vyradené, prípadne zakázané v roku 2020, znížiť a postupne vyradiť z výroby igelitové tašky na jedno použitie, zvýšenie verejných a súkromných investícií do výskumu a vývoja udržateľných plastov. Európska únia a členské štáty musia riešiť nelegálny vývoz a uskladňovanie plastového odpadu. Osveta spotrebiteľov je na nízkej úrovni, pretože im chýbajú častokrát základné informácie o recyklovateľnosti plastového výrobku, ktorý si kúpili. Ďalším zásadným krokom je podporiť informovanosť verejnosti prostredníctvom kampaní, ako je Európsky deň plastového odpadu. Miestne orgány musia vynaložiť zvýšené úsilie pri likvidácii komunálneho a priemyselného plastového odpadu.

  Vicky Ford (ECR), in writing. − It is right to minimise plastic waste and protect the environment. However, I do not believe that banning plastic bags should be a European-level decision. Many smaller companies have creative solutions in the sustainable packaging sector. To enable economic growth we should avoid putting new burdens on SMEs and other businesses. We need to reduce red tape not increase it, and we must ‘think small first’ when it comes to new legislation.

Each plastic polymer has its own characteristics, uses, risks and benefits. Any policy intervention, therefore, should focus on specific properties. It is vital to recognise the difference between single-use plastics and multi-use bags and between various alternative plastics. Indeed, even within the category of oxy-biodegradable plastics there are products with fundamentally different properties. More work needs to be done on these before we rush into a ban. Alternatives to single-use plastic bags, such as jute, cotton or paper bags, often use up more energy in production, and so they are not necessarily an environment-friendly option.

  Gaston Franco (PPE), par écrit. – J'ai souhaité voter en faveur de ce texte dans la continuité de mes préoccupations environnementales en matière de recyclage, de lutte contre la pollution et d'éducation à l'environnement. Ce rapport vise à réduire l'incidence des déchets plastiques sur l'environnement et contribue à la réalisation des objectifs de l'UE pour une Europe efficace dans l'utilisation des ressources. L'union doit encourager les États membres à obtenir de meilleurs résultats sur leur territoire et inciter nos citoyens européens à utiliser les bons gestes au quotidien. Nous avons souhaité également mettre l'accent sur certaines mesures de recyclage des matières plastiques qui peuvent améliorer la compétitivité et créer de nouvelles activités économiques et des emplois. Le Parlement européen a ainsi lancé un message fort en apportant des réponses concrètes et constructives aux défis que posent les déchets plastiques.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), in writing. − The introduction of targets to reduce plastic waste is vitally important, especially for the marine sector as marine litter is a serious and ever-increasing problem, with up to 10 million tons of litter, mostly plastic, ending up in the world’s oceans and seas.

  Elisabetta Gardini (PPE), per iscritto. − Domandiamoci se stiamo facendo la cosa giusta: abbiamo scelto il cassonetto appropriato? Oppure se, sovrappensiero, abbiamo gettato l'immondizia nel contenitore sbagliato? È un piccolo sforzo, un sacrificio mentale che a noi non costa nulla ma che a livello europeo significa tanto. Significa posti di lavoro, significa risparmio, significa meno inquinamento. Partiamo da qui, dall'educazione civica per costruire un percorso comune che ci porti a raggiungere quegli obiettivi che la relazione presa in esame evidenzia essere ancora molto lontani. La plastica è una risorsa troppo preziosa per finire in discarica o semplicemente essere bruciata. Facciamolo capire ai cittadini europei: la consapevolezza si raggiunge solo attraverso campagne informative efficaci. Allo stesso tempo chiediamo la collaborazione delle industrie per quanto riguarda la trasparenza dell'informazione, senza però danneggiarne il lavoro con etichette burocraticamente perfette ma illeggibili per qualsiasi comune mortale. Solo semplificando la vita ai cittadini si raggiungono certi risultati.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau pasiūlymui, kadangi siūloma iki 2020 m. iš rinkos pašalinti pavojingiausią plastiką ir sumažinti plastikinių maišelių naudojimą, sumažinti vienkartinių, neperdirbamų, biologiškai neskaidžių ir nekompostuojamųjų plastikinių maišelių naudojimą, o taip pat užtikrinti, kad iki 2020 m. į sąvartynus nebebūtų vežamos atliekos, kurias galima perdirbti ir panaudoti. Pritariu tam, kad reikia dėti daugiau pastangų dėl informacijos skaidrumo, kad būtų aiškiai apibrėžtos į rinką pateikiamų gaminių savybės: kad būtų lengviau rūšiuoti, vartotojai turi žinoti, ar jų perkamas plastikas yra perdirbamas, kompostuojamasis, biologiškai skaidus arba panaudojamas. Svarbu didinti visuomenės sąmoningumą per visuomenės informavimo kampanijas, kad kuo mažiau plastiko patektų į aplinką.

  Iñaki Irazabalbeitia Fernández (Verts/ALE), in writing. − I think that this was a good report and that the Greens/EFA amendments made it better. The report clearly raises concern about the toxic substances used in plastics and the waste problems caused by plastic waste. Most notable are the following demands: revision of the packaging directive and for further waste legislation to address plastic waste; binding targets for collection, sorting and recycling of plastic waste; recycled plastic to be free from hazardous additives that are no longer allowed in new products; phase-out of landfilling of recyclable and recoverable waste without incentivising energy recovery over recycling; essential to discourage incineration of recyclable/compostable plastics; phase-out of oxy-biodegradable plastic and of dangerous plastic materials and additives; radical reduction and where possible phase-out of single-use, non-recyclable, non-biodegradable and non-compostable plastic bags.

  Romana Jordan (PPE), pisno. − Industrija plastike je v EU pomembna panoga, saj zaposluje preko 1,5 milijona ljudi. Žal pa ustvari tudi ogromno količino odpadkov. Po podatkih EK je bilo tovrstnih odpadkov v letu 2008 kar 25 M t. Ti škodujejo okolju, še zlasti je problematičen dolg čas razgradnje plastike in njeno nalaganje v morjih. Zato podpiram napore EP, da oblikujemo ustrezno okolje, ki bo spodbudilo ponovno uporabo plastike.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Műanyaghulladék-hasznosítás, -újrafeldolgozás a téma. Épp 20 éve lett szabályozva a szakterület, ideje volt frissíteni, mielőtt belefulladunk a fogyasztói társadalom eme áldásába. Talán nem kellett volna megvárni azt sem, míg országnyi műanyaghulladék-szigetek keletkeznek a tengereken. Bezzeg a banán paramétereire volt gondja a Bizottságnak, de számos ilyen lényegtelen témára nem maradt kapacitása. Illetve csak nagy sokára. Az anyag elfogadható.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − La plastica rappresenta un materiale di grande impiego nelle aziende di tutto il mondo. Nella presente relazione, si sottolinea l'importanza dei rifiuti di plastica, quali risorsa preziosa per la tutela dell'ambiente, attraverso la promozione del loro riutilizzo, riciclaggio e recupero. In tal senso, ritengo necessario intervenire attraverso politiche di sensibilizzazione dei cittadini e di diffusione delle tecniche atte a favorire il radicarsi di una cultura del riciclo.

  Bogusław Liberadzki (S&D), na piśmie. − Odpady z tworzyw sztucznych powinny być postrzegane jako cenny surowiec do recyklingu i ponownego wykorzystania. Właściwa gospodarka odpadami z tworzyw sztucznych i związane z nią pakiety pomocowe mogą się przyczynić do wzrostu efektywności energetycznej, ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz ochrony zasobów naturalnych. Aby to osiągnąć, należy wprowadzić jasne cele w odniesieniu do zbierania, sortowania i recyklingu odpadów z tworzyw sztucznych, a przede wszystkim nie ustawać w dążeniach do zmniejszenia ilości odpadów.

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Salut rezoluția Parlamentului European privind strategia europeană în materie de deșeuri de plastic aflate în mediul înconjurător. Consider că este necesară o abordare coerentă a problemei deșeurilor de plastic în legislația europeană și că avem nevoie de o finanțare adecvată a infrastructurii de reciclare a deșeurilor, ca alternativă la depozitarea și incinerarea acestora. De asemenea, consider că statele membre și Comisia Europeană trebuie să elaboreze și să implementeze măsuri adecvate pentru a combate depozitarea și exporturile ilegale de deșeuri de plastic, printre care și programe de monitorizare și inspecții în porturi și la stațiile de tratare a deșeurilor. Utilă este și armonizarea la nivelul întregii Uniuni a criteriilor pentru colectarea, trierea și gestionarea generală a deșeurilor.

  Маруся Любчева (S&D), в писмена форма. − Гласувах в подкрепа на доклада относно европейската стратегия за пластмасовите отпадъци в околната среда. Ситуацията с пластмасовите отпадъците е сериозна, не на последно място поради съществените им разлики с останалата част от материалите, съдържащи се в отпадъчните потоци. Липсата на достатъчно задълбочен акцент в Рамковата директива за отпадъците поражда проблеми както при осигуряване на събирането и третирането им, така и при прилагането на единен целеви подход на равнище Европейски съюз.

Поради огромните потоци от пластмасови отпадъци, намирането на целево решение, в съответствие със съществуващите регулаторни механизми, и на варианти за оползотворяване на този огромен материален ресурс, е от първостепенно значение. Категорично подкрепям усилията за изготвяне на стратегия за пластмасовите отпадъци, с поставянето на конкретни цели и определянето на подход за реализацията им. Подобна стратегия трябва да отчита особеностите на пластмасите като материал и процеса на третиране на генерираните отпадъците, който е не само управленски, но и технологичен. Обръщам внимание на ключовата роля на всяка държава членка в решаването на проблемите с пластмасовите отпадъци, посредством приемане и прилагане на необходимото законодателство. В никакъв случай ограничителните мерки не следва да се възприемат като удар срещу пластмасовата промишленост, а напротив - като стремеж за повече ефективност в икономиката на материалите.

  David Martin (S&D), in writing. − I voted in favour of this report because there is a need for EU legislation on the use of plastic and how best we can recycle and cut down the environmental impact of this product. We need to drastically decrease the amount of plastic we use, but it is important that each Member State is allowed to do this as it sees best, which this report allows.

  Barbara Matera (PPE), per iscritto. − L'impatto ambientale che arreca la plastica è una problematica purtroppo ancora sottovalutata. Al momento non esiste una normativa specifica dell'UE che disciplini, in maniera coerente e condivisa, un riciclaggio efficiente di alcune tipologie di plastica. Stiamo facendo passi avanti nell'economia sostenibile ed è attraverso il mio voto favorevole che intendo affiancarmi al collega nella ricerca di migliori tecniche di riciclaggio. Ritengo che questo bene prezioso, piuttosto che finire nel processo di combustione o delle discariche, debba essere inserito in un sistema di riciclo meccanico consistente in un lavoro di produzione di nuovi oggetti.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce texte prend les choses par le bon bout, à savoir la réduction globale de la production de plastique, notamment dans le domaine de la consommation qui concerne 40% de la production européenne. L’ordre prévention, réutilisation, recyclage et valorisation va dans ce sens, et les mauvaises solutions comme le bioplastique et l’incinération sont écartées. Enfin, l’objectif de 75% de plastiques recyclés d’ici 2020 est intéressant. Je déplore cependant l’absence de préconisation de mesures réellement coercitives à même d’atteindre des objectifs ambitieux pour 2020 et la transformation radicale des modes de production. Je vote pour, afin de soutenir les avancées contenues dans ce rapport.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A indústria do plástico é uma das mais importantes da UE e gere um grande volume de negócios. Apesar disso, não existem dados fidedignos no que respeita à quantidade dos seus resíduos, bem como no que respeita às toneladas recicladas. Sem dados fiáveis e comparáveis sobre a produção, a recolha, a triagem, a reciclagem, a valorização e a eliminação de plásticos, é difícil delinear uma política eficaz e orientada, nomeadamente no que respeita ao combate aos fluxos de resíduos ilegais. É evidente que o impacto ambiental do plástico continua a ser subestimado. O plástico é um resíduo valioso e não pode ser desperdiçado e abandonado em aterros sanitários, temos que fazer o necessário para cumprir os objetivos de reciclar 75 % do plástico produzido até 2020. Daí o meu voto favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor del presente informe debido a que supone un cambio de enfoque en el ámbito de la gestión y producción de residuos plásticos. El informe presenta la necesidad de reconsiderar la producción de dichos productos partiendo de la economía circular, que tiene en cuenta toda la vida útil del producto. Desde este enfoque se plantea que los plásticos no solo deben manejarse como residuos, sino que también hay que tener en cuenta la necesidad de producir menos este tipo de materiales que tardan cientos de años en descomponerse si se liberan en el medio ambiente. Sin una política que persiga la reducción de su fabricación y empleo seguiremos inundando nuestro medio ambiente con plásticos que no se descomponen. Por todo esto es por lo que he decidido votar a favor del presente informe.

  Miroslav Mikolášik (PPE), písomne − V súčasnej dobe takmer 40 percent odpadu pochádza z obalov. Plastové obaly, medzi ktoré patria aj tašky, by sme mali prestať vnímať len ako odpad, ale skôr ako cenný zdroj, ktorý môžeme opakovane využiť. Moderné európske hospodárstvo by malo postupne prejsť od jednoduchého spaľovania svojho odpadu k dôkladnejšej recyklácii. Preto treba podnecovať výrobcov, ale aj verejnosť k lepšiemu zberu, triedeniu a opätovnému spracovaniu. V konečnom dôsledku moderné a efektívne odpadové hospodárstvo je oblasť, ktorá je súčasťou trvalo udržateľného a inteligentného rastu a v ktorej sa vytvára veľa nových pracovných miest aj pre odborníkov. Z uvedených dôvodov vítam správu o plastovom odpade.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Measures are needed to: ensure a timely revision of the Packaging Directive, separating waste norms from product rules and standards; define targets for collection, sorting and recycling, and promote the creation of adequate infrastructures; envisage ways of processing different types of plastic; have dangerous plastics phased out or banned by 2020; reduce and phase out single-use plastic bags; promote safe, biodegradable, bio-based and compostable plastics on the basis of clearly defined criteria; and increase public and private investment in R&D for sustainable plastics. The European Union and the Member States also need to tackle illegal exports and the dumping of plastic waste. All stakeholders must adopt good practices in line with the principle of a circular economy: the EU should lead global initiatives to reduce litter, including litter in marine environments; and Member States should run awareness-raising campaigns for the public, with the involvement of regional and local authorities. I voted in favour.

  Claudio Morganti (EFD), per iscritto. − E innegabile che la plastica, come rifiuto, costituisca un grosso problema da affrontare: siamo infatti ancora ben lontani da un suo recupero e riutilizzo ottimale, l'unica soluzione per garantire un minor ricorso a discariche e inceneritori. Sono ovviamente favorevole a sostenere il recupero e il riciclaggio della plastica e questo dovrebbe essere ottenuto anche attraverso agevolazioni e incentivi, che possano inoltre contribuire a un cambiamento generale della mentalità di gestione dei rifiuti.

Non credo invece a misure drastiche, di stampo "talebano" per intenderci, che spesso si insinuano anche nei corridoi di questi palazzi: occorre quindi tenere ben presente un giusto bilanciamento tra il rispetto per l'ambiente e il rispetto anche dei cittadini e delle imprese. Io sono per una differenziazione massima dei rifiuti, perché credo ci possa essere anche un vantaggio economico, oltre che ambientale: fino ad ora però i benefici sono stati assai modesti, soprattutto se comparati alle previsioni iniziali. Bisogna quindi essere onesti e diretti con i cittadini, e dire quale sia il loro beneficio economico finale, oltre ovviamente a quello ambientale che dovrebbe riguardare tutti noi.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), raštu. − Plastiko atliekos – vienos ilgiausiai išliekančių aplinkoje. Turime kuo skubiau imtis priemonių, tiek kad sumažintume jų susidarymą, tiek kad padidintume pakartotinį panaudojimą ir perdirbimą. Tam būtina ne tik peržiūrėti galiojančius ES teisės aktus, bet ir užtikrinti, kad valstybėse narėse efektyviai veiktų plastiko atliekų surinkimo sistemos. Todėl pritardama šiai rezoliucijai, kartu raginu Komisiją imtis griežtesnių priemonių tikrinant ir užtikrinant valstybių narių plastiko atliekų surinkimo sistemų tinkamą veikimą.

  Katarína Neveďalová (S&D), písomne − Sektor výroby a spracovania plastov v Európe vytvorí približný ročný obrat 300 miliárd EUR a zamestnáva 1,54 milióna ľudí. Údaje týkajúce sa odpadu však nie sú konsolidované, pohybujú sa v rozmedzí od 25 megaton vyrobených v roku 2008 podľa údajov Európskej komisie do 13 megaton v roku 2010 podľa údajov Európskej agentúry pre životné prostredie. Bez porovnateľných údajov a čísel o výrobe, zbere, triedení, recyklácii, zhodnocovaní a likvidácii plastov nie je možné vytvoriť cielenú a efektívnu politiku, najmä pokiaľ ide o kroky potrebné na zamedzenie nezákonných tokov odpadu. Vplyv plastového odpadu na životné prostredie sa stále podceňuje, preto jedným z dôležitých krokov je revízia nariadenia o obaloch a odpade. Plastové materiály sa totiž stávajú čoraz rozmanitejšími a ich použitie sa rozširuje, čo vedie k väčším objemom odpadu a častejšiemu kombinovaniu s inými materiálmi. Preto je nutné hľadať nové a účinné spôsoby na spracovávanie rôznych druhov plastov. Zároveň sa musíme usilovať o zakázanie nebezpečných druhov plastov do roku 2020, zníženie alebo zrušenie používania jednorazových igelitiek a podporovať výrobu bezpečných bioplastov schopných rozkladu.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Ce texte propose de créer une législation européenne pour lutter contre la prolifération des déchets plastiques dans l'environnement. Ainsi, la première piste d'amélioration évoquée concerne les emballages, qui sont responsables de 40% des déchets plastiques. La méthode énoncée pour traiter les déchets, à savoir, prévention, réutilisation, recyclage et valorisation me semble importante et témoigne d'un pas en avant vers l'économie circulaire. J'ai décidé de soutenir ce rapport.

  Ivari Padar (S&D), kirjalikult. − Keskkonda puudutavad ettepanekud puudutavad kõige enam meie tulevikku. Keskkonnakaitsega tuleb täna tegeleda üha rohkem ning käesolev ettepanek on järjekordne samm õiges suunas.

Leian, et suunad, millega tarbijatele antakse selged soovitused kas või plastpakendite igapäevase kasutamise vähendamiseks, on õiged. Kindlasti tekitavad resolutsioonis toodud mõtted teatud vastuseisu, kuid mõne aja pärast on see juba iseenesestmõistetav ja rakendatav.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − La riduzione dei rifiuti di plastica nell'ambiente è uno degli obiettivi dell'UE per il 2020 in materia di tutela ambientale. Bisogna adattare la legislazione esistente per agevolare l'utilizzo dei nuovi metodi di riciclo e sollecitare gli Stati membri a sensibilizzare i cittadini nella raccolta particolareggiata di rifiuti. L'obiettivo per il 2020 è di ridurre del 75% i rifiuti di plastica, riutilizzandoli al meglio, evitando sprechi e limitando l'inquinamento.

  Vladko Todorov Panayotov (ALDE), in writing. − I am happy that we managed to reach an ambitious agreement on priorities for the plastic waste strategy for Europe, and that Parliament has supported that. The report recognises both the necessity of specific binding targets for the collection, sorting and recycling of the various plastics and the pressing need for more rigorous implementation and enforcement of the existing legislation throughout all the Member States.

This proposal sends a strong signal to all actors along the value chain about the direction in which Europe should move, creating impetus for policies, practices and consumer behaviour based on the principle of waste as a valuable resource. I am confident that this will push Europe to innovate further in the field of recycling and waste management at all levels and will promote research and the development of more sustainable modern technologies, materials and products. In this manner we also send a strong signal to the international community as regards dealing with plastic waste, and we will contribute significantly to eliminating toxic and hazardous plastic waste from the environment and to protecting human health.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − A indústria do plástico gera anualmente, na Europa, um volume de negócios na ordem dos 300 mil milhões de euros e emprega 1,54 milhões de pessoas. Porém, os dados relativos aos seus resíduos não são certos, oscilando entre as 25 mil toneladas, que a Comissão Europeia diz terem sido produzidas em 2008, e as 13 mil toneladas, que o EEE diz terem sido produzidas em 2010. Sem dados fiáveis e comparáveis sobre a produção, a recolha, a triagem, a reciclagem, a valorização e a eliminação de plásticos, é difícil delinear uma política eficaz e orientada, nomeadamente no que respeita ao combate aos fluxos de resíduos ilegais. É evidente que o impacto ambiental do plástico continua a ser subestimado. O presente Livro Verde, que votei favoravelmente, oferece uma ocasião oportuna para se tentar alcançar uma harmonização legislativa coesa e ambiciosa. O primeiro passo que merece o meu acordo deverá ser o da criação de uma legislação específica da UE em matéria de resíduos de plástico, que estabeleça metas e pugne pela estrita aplicação das regras existentes.

  Alojz Peterle (PPE), pisno. − Podprl sem zavezujoče cilje v evropski zakonodaji za zbiranje, razvrščanje in recikliranje do 80 odstotkov plastičnih odpadkov. Do sedaj pomanjkljivo uveljavljanje evropske zakonodaje dopušča, da se s plastičnimi vrečkami v Evropi še vedno ravna neodgovorno in škodljivo okolju. Sektor ravnanja z odpadki lahko zagotovi večji promet in odpiranje novih delovnih mest.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Glasala sam za ovu Rezoluciju utemeljenu na konceptu kružnog gospodarstva uzimajući u obzir činjenično stanje navedeno u prijedlogu: podržavam izradu posebnog zakonodavstva EU-a o plastičnom otpadu i usklađivanje postojećih normi sa stvarnom proizvodnjom, a ponajprije inicijativu apsolutnog smanjenja upotrebe resursa.

Slažem se s tezom da je plastika prevrijedan resurs da se odlaže na odlagališta ili spaljuje te smatram da je vrlo važno regulirati proizvodnju tog resursa na način da on bude maksimalno iskoristiv i da se kasnije olakša postupak njegova razvrstavanja. Važno je tu istaknuti kako je uporaba različit proces od recikliranja te da je došlo vrijeme da se pogoni za recikliranje otpada podrže, a postojeće spalionice postupno ugase (u određenom roku).

Bitan korak je uveden, a to je edukacija građana i probuđivanje svijesti te stoga punu podršku dajem informativnim kampanjama, kao što je Europski dan plastičnog otpada, budući da kupac mora biti informiran na prikladan način može li se nešto reciklirati i koja plastika sadrži tvari koje otežavaju taj postupak. Kao zadnje, ali nikako manje važno, spomenula bih otvaranje novih radnih mjesta u svim fazama životnog ciklusa proizvoda, od ekološkog dizajna, popravaka, ponovnog pakiranja i recikliranja.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Redefiniranje europskog pristupa plastici te promjena poimanja plastike i plastičnih prerađevina od otpada prema iskoristivom industrijskom resursu dobrodošao su korak koji će pozitivne efekte imati na okoliš ali i na gospodarski rast kroz poticaj reciklažnim pogonima koji sa sobom nose i otvaranje novih radnih mjesta. Ovakvom strateškom pristupu upravljanju otpadom kao resursom ozbiljnu prepreku predstavljaju jeftini, lako dostupni i lako zamjenjivi plastični proizvodi u konzumerističkom društvu koje na njih gleda isključivo kao na jednokratne proizvode koji po upotrebi postaju beskoristan otpad. Poziv na temeljitu i sveobuhvatnu kampanju podizanja svijesti na koju, pohvalno, poziva članak 13. prijedloga Rezolucije stoga treba istaknuti i snažno podržati. Posebno treba pohvaliti i članak 12. Rezolucije kojim se poziva na razvoj adekvatne reciklažne infrastrukture i pratećih javnih politika, a koje u kombinaciji s edukacijom i javnom kampanjom nesumnjivo mogu polučiti željene rezultate. U tom smislu treba istaknuti hrvatski primjer subvencioniranja otkupa PET ambalaže koji, uz nadogradnju te proširenje i na druge vrste plastičnih ambalaža i proizvoda, može poslužiti kao primjer dobre prakse koji je uspješno osigurao plastičnu sirovinu reciklažnim pogonima te uklonio značajnu količinu plastičnog otpada iz okoliša.

  Andrej Plenković (PPE), napisan. − Podržao sam Izvješće kolege Vittoria Prodia kojemu je cilj smanjenje utjecaja plastičnog otpada na okoliš, produljenje životnog ciklusa postojećih plastičnih proizvoda te rješavanje pitanja plastičnog otpada u morima. Sektor plastike u EU-u je industrija koja generira više od 300 milijardi eura prometa i zapošljava 1,54 milijuna osoba, no i dalje nema jasnih podataka o otpadu. Od procijenjenih 25 Mt plastičnog otpada u 2008. u EU27, samo je 21.3% bilo reciklirano.

Hrvatska u prosjeku generira trećinu manje komunalnog otpada u odnosu na EU27. Što se tiče plastičnog otpada, u 2007. godini Hrvatska je generirala 143 kt plastičnog otpada odnosno 32t/glavi stanovnika, od čega je bilo reciklirano samo 17 % što je ispod ionako relativno skromnog prosjeka za EU. Želim upozoriti na problem nanosa plastičnog otpada iz Albanije s kojim se Hrvatska nažalost suočava. Sve češće se događaju situacije u kojima iz Albanije doplutaju velike količine smeća nanošene morskim strujama i jugoistočnim vjetrom. U samo nekoliko dana na stotine tona plastičnog smeća bude naneseno na plaže u području juga Hrvatske, što direktno ugrožava ne samo okoliš već i hrvatski turizam kao jednu od najznačajnijih industrijskih grana.

  Phil Prendergast (S&D), in writing. − The purpose of this own initiative report was to deal with the public policy challenges of plastic waste management currently not addressed by EU waste legislation. When managed correctly plastic waste should be seen as a valuable resource to be reused, recycled and recovered. Proper waste management of plastic products and packages helps promote energy efficiency, reduce greenhouse gas emissions and conserve resources.

  Franck Proust (PPE), par écrit. – Les déchets plastiques causent des dommages irréversibles à notre environnement. Il était donc plus que temps pour l'Union européenne d'élaborer une stratégie les concernant. Ce rapport a permis de fixer un objectif réalisable en vue de l'interdiction des matières plastiques dangereuses ainsi que certains sacs mais également de demander à la commission d'introduire des objectifs en matière de recyclage. J'ai voté pour l'adoption de ce rapport pour deux raisons. Premièrement, celui-ci montre que l'Union européenne fait tout ce qui est en son pouvoir pour améliorer les conditions environnementales en se fixant des objectifs réalisables. Il faut en effet laisser l'opportunité aux industries concernées ainsi qu'aux États membres de s'adapter à ces nouvelles cibles. Souvent des objectifs trop ambitieux vont à l'encontre de l'effet souhaité. Deuxièmement, le rapport fait mention des concepts d'économie circulaire et d'économie durable. Je reste intimement persuadé que c'est en innovant et en investissant dans le développement technologique, comme dans les nouvelles techniques de recyclage, que nous arriverons à créer des emplois et peu à peu à sortir de cette crise. Nous devons garantir à nos concitoyens un environnement plus propre tout en prônant l'idée d'une industrie plus efficace et plus compétitive.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour. The plastic industry in Europe generates an approximate turnover of EUR 300 billion per year and employs 1.54 million people but the data related to its waste remain unconsolidated, varying from 25 million tonnes generated in 2008 according to the European Commission, to 13 million tonnes in 2010 according to EEA. Without reliable and comparable data on production, collection, sorting, recycling, recovery and disposal of plastics, it is difficult to shape a targeted and effective policy, especially as regards action against illegal flows of waste. It is evident that the environmental impact of plastic is still underestimated. As part of the ongoing ‘fitness check’ on waste stream directives, this Green Paper offers a timely opportunity to aim at a cohesive and ambitious legislative harmonisation. The first step should be, therefore, the creation of specific EU plastic waste legislation, with related targets as well as the rigid implementation of current rules.

  Licia Ronzulli (PPE), per iscritto. − È necessario continuare lungo la strada della progressiva riduzione delle plastiche più pericolose, bandendo definitivamente entro il 2020 alcuni tipi di sacchetti di plastica. L'Unione europea deve intervenire al più presto per sopperire alla mancanza di leggi comunitarie specifiche in materia di rifiuti plastici.

  Oreste Rossi (PPE), per iscritto. − La relazione evidenzia che il diritto dell'UE in materia di rifiuti di plastica deve in primis mirare alla riduzione dell'immissione di plastiche non biodegradabili nell'ambiente. È fondamentale continuare a investire nella ricerca, nel pubblico e nel privato, e il programma Orizzonte 2020 può "offrire opportunità per rispondere a tale importante esigenza sociale nonché portare considerevoli vantaggi tanto per l'ambiente quanto per i cittadini, dalla creazione di nuove attività economiche alla riduzione dei rifiuti marini e dei rischi per la salute". Inoltre si rileva che una corretta attuazione della normativa dell'Unione sui rifiuti consentirebbe di risparmiare 72 miliardi di euro all'anno, aumentare il fatturato annuo dell'UE di 42 miliardi di euro nel settore della gestione e del riciclaggio dei rifiuti e creare oltre 400 000 posti di lavoro entro il 2020. Condivido la motivazione del documento redatto e ho espresso voto favorevole, nella convinzione che la tutela e il rispetto dell'ambiente siano obiettivi ambiziosi per l'Europa e possano tradursi nella realtà in un'occasione di rilancio economico per l'Europa e per la competitività delle imprese che investono, con un'adeguata pianificazione strategica, nella prevenzione, nel riutilizzo, nel riciclo e nel recupero dei rifiuti.

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – L'industrie du plastique génère chaque année en Europe environ 300 milliards d'euros de bénéfices et emploie 1,5 millions de personnes. Cependant, cette industrie engendre une quantité importante de déchets qui ne suivent pas toujours un retraitement durable, voire sont parfois détournés illégalement. C'est en ce sens que j'ai soutenu ce rapport, dans l'objectif que la législation européenne permette une réduction conséquente des déchets plastiques et leur assure un recyclage spécialisé selon le type de matière ou produit. Le recyclage permettra la réutilisation des déchets plastiques pour la création de nouveaux produits et se présente comme une réelle solution durable sur le long terme, tant économiquement qu'environnementalement.

  Matteo Salvini (EFD), per iscritto. − Ho deciso di votare in maniera contraria a questa relazione in quanto le richieste appaiono troppi stringenti nei confronti della Commissione e, in particolare, prevede la progressiva eliminazione di alcuni tipi di plastiche e prodotti e dello smaltimento in discarica.

  Amalia Sartori (PPE), per iscritto. − Sono favorevole a questa relazione che mira innanzitutto a ridurre i rifiuti di plastica e a promuovere il loro riciclaggio. Considerando che il settore della plastica in Europa impiega circa 1,6 milioni di persone, è evidente che ci sia la necessità per gli Stati membri di periodi di transizione per poi raggiungere obiettivi ambiziosi e stabili per la plastica riciclata priva di additivi pericolosi. Inoltre, questa nuova politica ecosostenibile potrà creare circa 162 000 posti di lavoro nell'UE, qualora il tasso di riciclaggio dovesse essere aumentato al 70% entro il 2020. Questi cambiamenti contribuiranno a favorire la transizione verso un'economia sostenibile.

  Salvador Sedó i Alabart (PPE), por escrito. − Gracias a esta nueva Directiva se eliminarán progresivamente todos los tipos de plásticos considerados como más peligrosos y que, sin duda, son perjudiciales para nuestra salud y el medio ambiente. Igualmente, hemos aprobado que, en la medida de lo posible, se tienda a eliminar la utilización de bolsas de plásticos de un solo uso, puesto que su reciclaje es casi imposible y muy contaminante. Además, se promoverá tanto la investigación como la tecnología, lo que repercutirá directamente en la creación de nuevas empresas que generan puestos de trabajo directos. Considero que el Parlamento ha sabido responder de manera responsable a esta problemática, y celebro que se lleven a cabo estas medidas.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − L'industria della plastica rappresenta un'importante percentuale del mercato europeo, impiegando più di 1,5 milioni di persone, con un fatturato annuo di 300 miliardi di EUR. Tuttavia, l'inquinamento da esso provocato pone costi enormi per gli Stati membri e i cittadini europei, in termini economici, ambientali e sanitari. Condivido il focus sul bisogno di adattare le norme europee agli obblighi sanciti dalla direttiva quadro sui rifiuti, adottando il concetto di economia circolare per la plastica, una linea di azione che aiuterebbe a raggiungere gli obiettivi della strategia 2020 di una quota del 75% di plastica riciclata.

La maggiore trasparenza (ad esempio tramite etichettatura) a beneficio dei consumatori è altresì fondamentale, tuttavia questo aspetto non dovrebbe a mio avviso porre ulteriori oneri economici sulle imprese. Condivido poi l'idea che le autorità locali abbiano la principale responsabilità di condurre campagne di sensibilizzazione per incentivare un'economia sostenibile dei rifiuti plastici, poiché è questo il livello di governance in cui lo smaltimento è gestito. Infine, il problema dei traffici internazionali provoca una serie di esternalità negative che possono essere eliminare solo garantendo norme chiare sui controlli dei flussi internazionali.

  Monika Smolková (S&D), písomne − Na úvod chcem oceniť prácu spravodajcu, ktorý veľmi kvalitne a podrobne spracoval problematiku plastového odpadu v životnom prostredí. Plastový odpad je veľkým problémom pre životné prostredie a v súčasnosti predstavuje aj problém najmä pre komunálnu politiku. Keď som pôsobila ako starostka jednej veľkej tridsaťtisícovej mestskej časti v Košiciach na východe Slovenska, najväčší problém po každej veternej búrke boli plastové vrecká, sáčky na lúkach, verejnom priestranstve a ako nechcené ozdoby na stromoch a kríkoch. Problém triedenia plastového odpadu je nedostatočný. Plastový odpad sa nerecykluje, ale spaľuje, čo opäť negatívne vplýva na životné prostredie. Aj z tohto dôvodu som podporila správu, lebo cieľ zameraný na dosiahnutie 75 % recyklovaných plastov do roku 2020 je reálny. Podporujem aj financovanie vedy a výskumu a vývoja pre lepšie postupy recyklácie, zberu a triedenia plastov.

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − Ik steun met volle overtuiging het verslag van collega Prodi dat een aantal voorstellen doet om het probleem van kunststofafval in ons leefmilieu aan te pakken. De wereldwijde productie van plastic is de laatste decennia enorm gestegen. Terwijl de productie in 1950 op 1,5 miljoen ton lag, is die ondertussen opgelopen tot 245 miljoen ton in 2008, waarvan 60 miljoen ton in Europa. Kunststofafval bevat veelal gevaarlijke, verontreinigende stoffen. Het kan honderden jaren in het leefmilieu aanwezig blijven en heeft een negatieve impact op ons ecosysteem en onze voedselketen. Van de 25 miljoen plastic afval geproduceerd in 2008 werd 50% onder de grond gestopt, 30% verbrand en 20% gerecycleerd. Er is dus nog werk aan de winkel. Het stemt me dan ook tevreden dat het verslag bindende doelstellingen voorop stelt voor het verzamelen, sorteren en recycleren van plastic afval, alsook dat er wordt gekeken naar het uitbannen van gevaarlijke stoffen uit zowel gerecycleerd plastic als nieuwe producten. Daarnaast wordt afvalverbranding ontmoedigd, zal de verpakkingsrichtlijn herbekeken worden en wordt er gewerkt aan een radicale vermindering en uitfasering van wegwerpzakjes. Deze aanpak verdient onze steun.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − S plastičnim otpadom treba postupati kao s vrijednim resursom promičući njegovo ponovno korištenje, recikliranje i uporabu. Novoj politici zaštite okoliša, ekoloških inovacija i gospodarenja otpadom na razini Europske unije trebale bi prethoditi cjelovite procjene utjecaja, uključujući i njihove društvene posljedice i mogućnosti otvaranja novih tzv. zelenih radnih mjesta.

Industrija plastike u Europskoj Uniji zapošljava oko 1.6 milijuna ljudi te u razdoblju do 2020. godine može stvoriti dodatnih 162 000 radnih mjesta ukoliko se stopa recikliranja poveća do 70 %. Posebno je važan model kružnog gospodarstva jer omogućuje odvajanje rasta od iscrpljivanja prirodnih izvora te stoga predstavlja regenerativni model koji može utjecati na sve sektore i biti izvor novih radnih mjesta. Kružno gospodarstvo podrazumijeva potpunu promjenu poimanja samog proizvoda i stvara nova radna mjesta u svim fazama ciklusa proizvodnje. od ekološkog dizajna preko popravka, ponovnog pakiranja pa sve do recikliranja. Posebno pozdravljam prijedlog o uvođenju zelene knjige Komisije i detektiranju problema koje bi vodilo ka dodatnim mjerama o plastičnom otpadu u zakonodavstvu Europske unije te ujednačeniju, dosljedniju i rigorozniju primjenu i provedbu postojećeg zakonodavstva o otpadu. Glasovao sam za ovaj prijedlog.

  Catherine Stihler (S&D), in writing. − 79% of plastic waste is sent to the landfill or incineration instead of being recycled. The EU needs to introduce stringent rules on the Member States to prevent this. In the meantime, this is a good step forward.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. − Ovaj ambiciozni cilj od 75 % reciklirane plastike prije 2020. godine daje poticaj stvaranju učinkovitih sustava za upravljanje tokovima otpada. Smatram ovaj prijedlog potrebnim prvenstveno zato što bi jasna provedba zakonodavstva EU-a doprinijela razvoju gospodarstva, a sektor za recikliranje plastike otvara mogućnost otvaranja preko stotinu tisuća radnih mjesta. Ukazujem na veliki problem plastičnog otpada u moru, a posebice brigu izražavam za Jadransko more koje je polu zatvoreno more.

Problem je važan za sve članice EU-a i za države koje će tek postati članice te je zato iznimno važno da se propisi koji se odnose na zaštitu okoliša usklade. Svi smo svjesni povećane uporabe plastičnih materijala i raznovrsnih plastika što kao posljedicu ima veće količine otpada koja nanosi globalnu štetu okolišu i ljudskom zdravlju i radi toga su potrebne mjere na razini Europske unije kako bismo prevenirali takve pojave.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − Improving the management of plastic waste is a goal that I fully support. I voted in favour of this report although I would like to see a better balance in efforts to tackle plastic waste effectively, in terms of avoiding placing burdens or costs on businesses, including SMEs.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Notre objectif est 75 % de plastiques recyclés d'ici 2020, des critères obligatoires pour le recyclage et un étiquetage spécifique pour faciliter le tri, autant de mesures qui permettront d'amorcer une discussion et de donner de l'élan au déploiement de systèmes de gestion des flux de déchets plus efficaces et plus avancés. Ce processus continuera d'être encouragé (pour autant que les objectifs soient remplis) en finançant les activités de recherche et de développement portant sur l'amélioration des techniques de recyclage, de collecte et de tri, ainsi que sur les matériaux avancés, notamment en ce qui concerne leur potentiel propre en matière de réutilisation et de durabilité.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − Não há dados estatísticos únicos e consensuais que nos indiquem a quantidade de resíduos causados pela indústria do plástico, para assim se criar uma estratégia realista e objetiva, nomeadamente para combater os fluxos de resíduos ilegais. Os últimos dados indicam- nos 25 milhões de toneladas geradas em 2008 e 13 milhões de toneladas em 2010. Assim, o impacto real deste setor não é quantificável no que diz respeito às consequências reais da produção, da recolha, dos diferentes tipos, da reciclagem, da recuperação e da distribuição de plásticos. É, por isso, necessário tomar medidas progressivas para a limitação da produção de plásticos e critérios claros para a sua reciclagem e reutilização. Sou favorável a esta política ambiental mais equilibrada e que dá ao Estados-Membros espaço para se adaptarem.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru rezoluția referitoare la strategia europeană în materie de deșeuri de plastic aflate în mediul înconjurător. Punerea în aplicare integrală a legislației UE în domeniul deșeurilor ar putea determina realizarea unor economii de 72 de miliarde EUR pe an, ar crește cifra de afaceri anuală a sectorului gestionării și reciclării deșeurilor din UE cu 42 de miliarde EUR și ar duce la crearea a peste 400 000 de locuri de muncă până în 2020. Solicităm mai multe investiții publice și private în cercetare și tehnologii, care să vizeze obținerea unor materiale plastice mai sustenabile (de exemplu, un consum mai redus de materii prime, menținând aceeași calitate și aceeași posibilitate de reutilizare și de reciclare) și o mai bună integrare a diferitelor tipuri în procesele de producție și în activitățile de reprelucrare, fără a afecta calitatea materialelor. Susținem că programul Orizont 2020 ar putea oferi oportunități pentru a răspunde acestei nevoi societale importante și că avantajele ar fi importante atât pentru mediu, cât și pentru cetățeni, de la crearea de noi activități economice, la reducerea deșeurilor marine și a riscurilor pentru sănătate. Aceasta le poate oferi tinerilor în special posibilitatea de a se integra pe piața muncii, prin implicarea în noi domenii de activitate.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − S obzirom na to da Hrvatska još uvijek nije uspostavila učinkovit sustav zbrinjavanja plastičnog otpada, ova me strategija posebno zanima. Glasovala sam za ovo izvješće jer se slažem da moramo dati prednost recikliranju u odnosu na spaljivanje ili odlaganje plastičnog otpada. No takva strategija doista traži podizanje svijesti građana pa držim da je izvjestitelj dobro prepoznao potrebu za organiziranjem kampanja i boljim informiranjem građana o svojstvima proizvoda posebnim obilježavanjem. Iako se izvjestitelj zalaže za kažnjavanje ilegalnog izvoza i odlaganja plastičnog otpada, nažalost nije se dotaknuo i dotoka plastičnog smeća iz trećih zemalja u članice EU morskim putem. Hrvatska već neko vrijeme ima problem s otpadom koji morem dolazi iz Albanije, u kojoj postoje samo dva legalna odlagališta otpada i veliki broj nelegalnih deponija. Trebali bismo uspostaviti dijalog s trećim državama kako bismo zajednički našli rješenje za ovakve probleme, naročito ako se radi o državama kandidatkinjama i potencijalnim kandidatkinjama.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − The European Strategy on Plastic Waste in the Environment is Parliament’s response to the Commission’s green paper on plastic waste, which recommends specific measures for this type of waste in EU legislation. Currently, 79% of our plastic waste is sent for landfill or incineration, instead of being recycled. I voted in favour of the report in the hope that this wastefulness can be curtailed and that our resources can be used and disposed of in a more environment-friendly way. I was pleased to see moves towards phasing out the worst kinds of plastic, which are not biodegradable and are damaging to the environment, by 2020. I believe the success of the 5p charge for carrier bags in Wales has shown that the public backs waste reduction, and I hope to see this initiative rolled out across Europe.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – J’ai voté en faveur du rapport concernant une stratégie européenne en matière de déchets plastiques dans l’environnement. Notant que les déchets plastiques s’accumulent en grandes quantités et qu’ils persistent dans l’environnement pendant des centaines d’années, tuant la vie marine, provoquant des réactions toxiques et libérant des perturbateurs endocriniens et cancérigènes et que leurs incidences sur l’environnement bien que connue reste encore sous-estimée, il est important de se mobiliser pour contrôler ce flux de déchets. Ce rapport propose de concevoir une politique plus ciblée et plus efficace sur la collecte, le tri, le recyclage, la valorisation et l'élimination des matières plastiques, ainsi que la mise en œuvre stricte des règles qui prévalent actuellement en la matière. Je ne peux que soutenir cette initiative et encourager à éliminer progressivement l’utilisation des produits plastiques ou en tout cas soutenir le développement de plastiques plus durables. Reste à espérer que ce rapport trouvera une réelle application, car nous savons qu’en matière d’environnement la politique de l’Union européenne est souvent plus ambitieuse en paroles qu’en actes.

  Jarosław Leszek Wałęsa (PPE), na piśmie. − Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie odpadów z tworzyw sztucznych, ponieważ każdego dnia widzę na ulicach i w przydrożnych rowach stare opakowania, zniszczony sprzęt elektroniczny i wszelkie inne odpady, które mogłyby być racjonalniej stosowane i po zużyciu ponownie wykorzystane. Cieszę się, że Komisja Europejska oraz sprawozdawca zdecydowali się podjąć ten trudny temat i zaproponowali spójny oraz ambitny plan redukcji śmieci w naszym środowisku.

W projekcie wiele miejsca poświęca się liczbom. Zgodnie z nimi przemysł tworzyw sztucznych generuje już 300 mld euro obrotu, a zatrudnienie wynosi na dzień dzisiejszy 1,54 mln ludzi. Jak podaje Komisja Zatrudnienia branża ta ma nadal ogromny potencjał wzrostu. Mówi się o kolejnych 400 tys. miejsc pracy i dodatkowych 42 mld euro obrotu, gdyby tylko udało się zrealizować ambitny plan proponowany przez Komisję Europejską. To ogromna szansa, by za pomocą zrównoważonej polityki jednocześnie zwiększyć zatrudnienie i poprawić stan naszego środowiska. Szczególnie cieszy mnie zwrócenie uwagi na problem zaśmiecania wód europejskich. Jest to poważne wyzwanie, ponieważ odpady przyczyniają się do zmniejszania zasobów rybnych, co powoduje niezadowolenie nie tylko rybaków, ale i konsumentów.

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. − Der Berichterstatter weist auf die Tatsache hin, dass ohne zuverlässige und vergleichbare Daten zu Produktion, Sammlung, Sortierung, Recycling, Verwertung und Entsorgung von Kunststoffen die Gestaltung einer zielgerichteten und wirksamen Strategie sehr schwierig sei. Der Berichterstatter weist auch darauf hin, dass man zuerst auf Reduzierung, dann auf Wiederverwendung und dann auf Recycling hinarbeiten soll. Gesundheitsschädliche Kunststoffarten sollen nach und nach aus dem Verkehr gezogen und in einer weiteren Etappe gänzlich verboten werden. Besonders Abfälle im Meer stellen ein immer größeres Problem dar, und der Berichterstatter stellt fest, dass strengere Kontrollen der Abläufe und klarere Vorschriften in internationalen Abkommen eindeutig notwendig sind.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − Spalanie plastikowych butelek, folii, różnego rodzaju tworzyw sztucznych oraz śmieci niesie ze sobą ogromne zagrożenie dla środowiska naturalnego, a przede wszystkim dla zdrowia ludzi. Spalanie odpadów to uwalnianie się do atmosfery gazów i pyłów, w tym dwutlenku węgla i metali ciężkich. Spalanie w warunkach naturalnych (w niskich temperaturach – paleniska domowe) odpadów takich jak płytki PCV, plastikowe wiadra czy miednice prowadzi do powstania m.in. furanów i dioksyn, które są najbardziej trującymi chemicznymi syntetykami znanymi człowiekowi, natomiast 1 kg poliuretanów występujących m.in. w gąbkach, uszczelkach czy podeszwach daje 30 do 50 litrów cyjanowodoru, czyli tzw. kwasu pruskiego, a więc jednej z najsilniejszych trucizn. Powstające podczas spalania plastików dioksyny są związkami chemicznymi, które nawet w śladowych ilościach są niebezpieczne – są one 10 tys. razy bardziej trujące od cyjanku potasu niż np. TCDD. Związki te są rakotwórcze, działają mutagennie, naruszają strukturę kodu genetycznego, obniżają odporność immunologiczną, osłabiają proces wzrostu, i powodują zaburzenia neurologiczne i hormonalne, poronienia i wysypki alergiczne. Toksyczne działanie tych związków polega na powolnym uszkadzaniu wielu narządów wewnętrznych tj. wątroby, nerek, rdzenia kręgowego i kory mózgowej. Uświadomienie sobie, jak bardzo szkodliwe jest wprowadzanie do atmosfery substancji pochodzących ze spalania odpadów w nieprzystosowanych do tego urządzeniach, ostrzeżenie innych, może nas wszystkich uchronić przed najgorszym – zachorowaniem na nieuleczalną chorobę.

  Marina Yannakoudakis (ECR), in writing. − I voted against this report as the Socialist rapporteur called for binding targets for collection, separation and recycling by 2020. An enforced, harmonised and overly bureaucratic set of rules on the disposal of plastic waste across the whole European Union will further burden UK householders with additional requirements as to how much, and in what way, they need to recycle. This comes at a time when families already have to sort their rubbish into a variety of bins.

Furthermore, I am not in favour of binding targets for Member States regarding the ban on landfilling, as there are great differences among the regions and differences in the types of waste they produce. In my view, a new proposal for legislation is nonsensical while we still have Member States not complying with the existing legalisation. While I agree that we need to dispose of our waste better, we must not lose our grip on reality by applying a one-size-fits-all approach, and we must work hard to prevent the EU taking green rules to the extreme once again.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − O relatório defende uma estratégia europeia para os resíduos de plástico no ambiente, incluindo na legislação da UE medidas específicas nesta matéria, e fazendo-se aplicar e executar de forma mais uniforme, coerente e rigorosa a legislação relativa aos resíduos já existente. Defende a reestruturação da Diretiva Embalagens e Resíduos de Embalagens, incluindo regras em matéria de conceção ecológica que permitam a recolha e a triagem de resíduos para uma reciclagem mais eficaz. Pede esforços adicionais à indústria, no sentido de facultar informações mais transparentes, que definam claramente as características dos produtos que introduz no mercado, de modo a fornecer a informação necessária aos consumidores para facilitar os processos de triagem, entre outras medidas. Votámos favoravelmente.

6.17. Регионална марка за качество (A7-0456/2013 - Eric Andrieu)

Written explanations of vote

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Aprovo o presente relatório, pois considero relevante e benéfico o desenvolvimento de uma marca regional. Acredito que é pelo desenvolvimento de parcerias entre entidades públicas e privadas em torno da valorização de produtos próprios de uma região que se promovem novas oportunidades nos mercados locais, regionais, nacionais e internacionais. Saliento ainda que a especificação de marca regional contribui para o desenvolvimento de economias locais, através da dinamização do mercado, na promoção do turismo, valorização dos produtos regionais e contribui para a preservação dos métodos artesanais de produção.

  Roberta Angelilli (PPE), per iscritto. − I marchi di qualità territoriali possono essere un'importante leva per la crescita e lo sviluppo del settore agroalimentare europeo. A dire il vero ritengo, come si afferma anche nella risoluzione, che questo strumento possa essere utile per valorizzare tutte le economie locali di eccellenza, andando anche oltre il settore agroalimentare. Ragionando in un'ottica di "rete" e di promozione delle "catene del valore", i marchi regionali di qualità possono rappresentare un vettore di marketing territoriale molto efficace per il rilancio di tutti i settori produttivi, incluso quello turistico.

  Sophie Auconie (PPE), par écrit. – Il s'agit d'un rapport d'initiative relatif à la promotion des identités régionales. Les travaux sur ce texte ont prouvé qu'il fallait être prudent et ne pas créer de confusion avec les labels juridiquement établis et bien encadrés. Dans la mesure où ce rapport a finalement clarifié ce point et se contente de présenter des pistes pour que chaque territoire puisse développer une démocratie participative et une promotion fondée sur la définition de son identité, je l'ai soutenu lors du vote.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Balsavau už šį siūlymą, kurio tikslas – kurti regioninius kokybės ženklus. Regioniniai kokybės ženklai rodo, kad produktai ir paslaugos priklauso konkrečiam vieninteliam regionui, kuriame šie produktai gaminami. Jie yra svarbūs atitinkamiems regionams ir kaimo ekonomikai bei skatina tvaraus turizmo plėtrą ir padeda didinti regionų konkurencingumą. Pritariu išdėstytiems siūlymams toliau organizuoti visų susijusių subjektų bendradarbiavimą ir partnerystes plėtojant regioninius kokybės ženklus. Taip pat svarbu nustatyti bendras ženklų suteikimo sąlygas ir kriterijus, su kuriais kartu butų vykdomos pritaikytos programos (finansavimo, mokymo ir pan.), kad būtų suteikiamos reikalingos paskatos vietos valdžios institucijoms ir įmonėms jas veiksmingai įgyvendinti.

  Heinz K. Becker (PPE), schriftlich. − Ich freue mich, dass sich das Europäische Parlament heute für die Einführung eines regionalen Gütezeichens und Maßnahmen zur Förderung von Qualitätslebensmitteln ausspricht. Durch eine stärkere Ausrichtung auf regionale Produkte und eine hochwertige und nachvollziehbare Qualität wird nicht nur das Image Europas als hochwertiges Produktionsland weiter ausgebaut, sondern können auch Arbeitsplätze in ländlichen Gebieten geschaffen und erhalten werden.

  Fabrizio Bertot (PPE), per iscritto. − Abbiamo approvato questa relazione per l'istituzione di un marchio di qualità territoriale per consentire alle aree rurali una migliore tutela e soprattutto una migliore promozione nella prospettiva di un'economia ancor più globalizzata. Un marchio siffatto presuppone innanzitutto un'adeguata definizione della realtà territoriale e svolgerebbe una funzione di controllo nell'ottica di agevolare l'organizzazione e l'immissione sul mercato dei prodotti locali. Quello che abbiamo votato è soprattutto un appello all'Unione europea affinché si doti di questo tipo di marchio a sostegno e a tutela della nostra produzione di qualità, in particolare per quanto riguarda il settore agroalimentare.

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Ho sostenuto col mio voto la relazione Andrieu che analizza l'istituzione di un "marchio regionale" mirato alla valorizzazione dei territori omogenei, facendo particolare riferimento alle zone svantaggiate. Ritengo che il testo sia molto equilibrato e che le proposte in esso contenute andranno a tutto vantaggio dello sviluppo dei futuri piani agricoli dei nostri territori.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau dėl šio pranešimo, nes jame Parlamentas atkreipia dėmesį į augančią kaimo plėtros politikos svarbą. Pranešime konstatuojama, kad riba tarp miesto ir kaimo vis labiau nyksta, o priemiestinių zonų žemės ūkis tampa vis populiaresnis. Todėl svarbu, kad regioninė politika, kaip kaimo plėtros politikos priedas, taip pat apimtų ir kaimo vietoves siekiant remti jose įgyvendinamus novatoriškus ir struktūrinius projektus. Pranešime taip pat atkreipiamas dėmesys į tai, kad kaimo plėtros programavimo 2014–2020 m. laikotarpiu valstybėms narėms bus pasiūlyta įvairesnių priemonių, tokių kaip parama kokybiškų maisto produktų gamybai, teritorinių subjektų bendradarbiavimo rėmimas siekiant panaudoti visus kokybiškų prekių ir paslaugų išteklius, gamintojų organizacijų stiprinimas, taip pat inovacijų ir ekonomikos įvairinimo skatinimas kaimo teritorijose.

  Franco Bonanini (NI), per iscritto. − Giudico certamente positiva la risoluzione in oggetto, che rappresenta un appello affinché l'Unione europea possa dotarsi di un marchio di qualità d'eccellenza territoriale, da applicare trasversalmente a tutti i prodotti, beni e servizi di un territorio rurale. I marchi d'eccellenza territoriale possono contribuire allo sviluppo delle economie territoriali, coordinando insiemi di beni alimentari e non alimentari, promuovendo servizi di qualità indissolubilmente legati tra loro e radicati al patrimonio storico, culturale e antropologico unico di ogni territorio.

È necessario che i territori rurali possano guardare alla globalizzazione non come minaccia di dissoluzione ma come opportunità di sviluppo: per far ciò dobbiamo dotarli di tutti gli strumenti più adatti alla loro promozione e conservazione, trasmissione delle loro tradizioni, storia, identità e caratteristiche specifiche che, come tali, possano favorire la loro competitività e attrattiva in un contesto globale.

Spero che l'approvazione di questa risoluzione sproni la Commissione europea a elaborare al più presto una proposta riguardo all'istituzione di un marchio di qualità regionale, senza dimenticare il potenziale vettore turistico del quale tale marchio possa essere investito, favorendo un turismo orientato al rispetto e alla conservazione delle culture locali, nonché sostenibile da un punto di vista sociale e ambientale.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. − Izvješće se zalaže za službeno priznanje oznake europske regionalne kvalitete kako bi proširio tržište dobara i usluga. Navodi da regionalno brendiranje kvalitete, temeljeno na teritorijalnom pristupu odozdo prema gore, promiče suradnju različitih lokalnih gospodarskih subjekata i socio-profesionalnih organizacija koji, zahvaljujući tome, razvijaju i poboljšavaju svoje proizvode i usluge te uvode ekološki prihvatljive postupke. Izvješće naglašava da su poštivanje prava radnika i uzimanje u obzir ekoloških učinaka posebno važni aspekti kriterija kvalitete. Smatram da je izvješće kolege Erica Andrieu izrazito pozitivno. Regionalno brendiranje može pomoći plasiranju kvalitetnih proizvoda i usluga te stvoriti nove pozitivne mehanizme na tržištu.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour le rapport sur la marque régionale. En effet, nos régions ont des symboles, des produits régionaux, etc. et nous devons aller vers de meilleures pratiques dans les économies rurales afin de les soutenir.

  Arkadiusz Tomasz Bratkowski (PPE), na piśmie. − Zagłosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie znakowania produktów regionalnych: w kierunku najlepszych praktyk w gospodarstwach wiejskich. Uważam, że przyznanie znaku jakości konkretnym produktom regionalnym wpłynie w sposób korzystny na rozwój gospodarczy terenów wiejskich, a także przyczyni się do zwiększenia ich rozpoznawalności na arenie krajowej i międzynarodowej. Ponadto dzięki promowaniu miejscowych produktów dany region zyska na atrakcyjności od strony turystycznej, co pozwoli również na rozkwit agroturystyki, turystyki wiejskiej, turystyki żywnościowej lub ekologicznej.

Aby zapewnić lepszą promocję produktom regionalnym, niezbędne jest wypracowanie współpracy, tworzenie partnerstw pomiędzy przedsiębiorstwami, stowarzyszeniami na poziomie lokalnym, krajowym a nawet europejskim. Myślę, że w dzisiejszych czasach niezwykle trudno jest lokalnym przedsiębiorstwom osiągnąć sukces i stać się marką rozpoznawalną na arenie międzynarodowej, mając na uwadze postępujące procesy globalizacji oraz zaostrzoną konkurencję. Dlatego kluczowe jest tutaj wsparcie ze strony Unii Europejskiej i uzyskanie pomocy na rozwój produktów regionalnych dzięki korzystaniu z europejskich funduszy strukturalnych oraz inwestycyjnych.

  Jan Březina (PPE), písemně. − Evropská unie by měla vytvořit evropskou územní známku kvality. Tato známka by byla zastřešující známkou, která by se uplatňovala na veškeré zboží a služby vzešlé z území, která jsou zapojena do globálního procesu rozvoje. Především jde o obohacení nabídky o soubor navzájem se doplňujícího a velmi provázaného zboží a služeb, který se také nazývá „košík“. Zatímco výrobky, které tvoří součást těchto košíků, se liší kvalitou a původem, u služeb je obtížnější definovat specifický charakter a jsou méně kodifikovány; přesto je však jejich potenciál, díky němuž se snadněji zařazují do košíku, značný. Příkladem je cestovní ruch, mobilita, prvky související se společným dědictvím, obchod či komunikační prostředky. Dále jde též o specifickou nabídku, která tvoří součást jisté historie, jisté kultury, vyvěrá z území a jinde ji nelze napodobit. Tato nenahraditelnost a nenapodobitelnost chrání zboží a služby před konkurencí zvenčí a představuje skutečnou příležitost k rozvoji, a to zejména v případě nejzranitelnějších venkovských území. Územní ukotvení je tedy zásadní složkou při sestavování košíků a konkurenceschopností jednotlivých území. Poptávka po košících služeb a zboží je založena na vztazích blízkosti a důvěry. Projevuje se v přímém prodeji, na městských trzích, při turistických pobytech, návštěvách, v pohostinství či ve společenském uspořádání. Je rovněž spojena s kvalitou, všeobecnou známostí, znalostmi a s celkovým dojmem z území.

  Antonio Cancian (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore poiché si tratta di una proposta che ha il pregio di non trattare soltanto il settore agricolo ma di sollevare anche la questione dello sviluppo rurale nel suo complesso. Il marchio di qualità territoriale vuole infatti essere un "marchio ombrello" che riconosce gli sforzi degli operatori economici non solo nei settori produttivi ma anche nel settore dei servizi, al fine di uscire da un approccio settoriale di sviluppo che segmenta gli attori economici, e tendere invece ad un potenziamento intersettoriale capace di fornire valore aggiunto e opportunità di occupazione. Si tratta di un passo importante per la dinamizzazione delle economie rurali. I marchi territoriali possono contribuire infatti allo sviluppo delle economie territoriali, basando il concetto di qualità su panieri di beni e servizi di qualità legati tra loro, ancorati alle specificità di ogni territorio e al relativo patrimonio storico, culturale e geografico. Tali panieri di beni e servizi saranno capaci di creare rendite territoriali e di offrire nuove opportunità economiche sui mercati locali e internazionali.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa risoluzione con la quale il Parlamento sottolinea l'importanza dei marchi di qualità regionale, che possono contribuire allo sviluppo delle economie territoriali e rappresentare una leva importante in un momento difficile come quello che stiamo vivendo. Concordo con l'idea di sostenere le denominazioni di origine protetta (DOP) e le indicazioni geografiche protette (IGP), perché consentono azioni congiunte di produttori e di altri attori interessati promuovendo, nel contempo, il territorio e i mercati locali.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Consider că marca de calitate regională trebuie să contribuie la conservarea imaginii Europei ca destinație turistică de înaltă calitate, pe baza diferitelor sectoare de activitate specifice turismului regional, cum ar fi agroturismul, turismul rural, ecoturismul și turismul gastronomic, precum și pe baza patrimoniului industrial, istoric, natural și cultural, incluzând, de asemenea, pistele ciclabile care pot fi combinate cu transporturile în comun.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – Ce texte encourage la création d’une marque régionale propre aux régions de l’Union. La mise en place de ce label d’excellence leur donnerait la possibilité de coopérer entre elles à travers l’échange de bonnes pratiques. Plus encore, elle contribuerait au rayonnement des régions et leur garantirait les moyens nécessaires pour s’affirmer dans le cadre d’une économie globalisée. Ce rapport aurait notamment un impact positif en matière de tourisme et de gastronomie dans les territoires. Il permettrait plus particulièrement de cimenter le développement local des régions de montagne et des zones fragiles en coordonnant des ensembles de biens et de services spécifiques à ces régions.

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de ce texte, l’idée de défense d’une marque de qualité régionale s’avérant aujourd’hui indispensable. Il est opportun d'acquérir une reconnaissance officielle d'une marque de qualité territoriale européenne, de manière à ouvrir plus largement les marchés aux biens et services issus de nouveaux projets de territoires. Concrètement, l’intérêt est de promouvoir de nouveaux modèles de développement pour tous les territoires ruraux dans la mesure où la sauvegarde de beaucoup d'entre eux en dépend. Député d’une circonscription où l’agriculture représente un pan important de l’activité économique, je défends avec intérêt ce projet.

  Mark Demesmaeker (Verts/ALE), schriftelijk. − Vandaag buigt het Europees Parlement zich over het concept van een "regionaal kwaliteitsmerk". Ik zie hierin een duidelijk potentieel. Europa heeft plattelands- en streekontwikkeling in het verleden steeds ondersteund. Maar ook in de nieuwe begrotingsperiode 2014-2020 trekt de EU 85 miljard EUR uit voor die pijler van het Landbouwbeleid. Als we met een deel van die middelen de eigen identiteit van enkele Vlaamse streken, zoals het Pajottenland, waar ik vandaan kom, extra in de verf kunnen zetten, dan kunnen we ook de plaatselijke en regionale producenten een duw in de rug geven. Dat is goed voor de instandhouding van de identiteit en de bekendheid van de streek, en goed voor de lokale economie. Als marketinginstrument is het streekgebonden kwaliteitslabel complementair aan de al bestaande Europese kwaliteitsaanduidingen en overkoepelt het, naast levensmiddelen, ook de streekgoederen en -diensten. Het kwaliteitsmerk moet op die manier een investering vormen voor de langetermijnvitaliteit van het concurrentievermogen van een streek. Een regio die een eigen huisstijl creëert, met slogans die de eigenheid van de streek doeltreffend uitdrukken en een logo dat in één oogopslag herkend wordt, heeft sowieso een streepje voor. Door daaraan mee te helpen, ondersteunt Europa ook het toerisme en de plaatselijke economie.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour of this report, which promotes the sharing of good practice in rural economies. As a representative of Wales, I know the importance of branding and the need, too, to ensure the high quality of products. There is much we can do to support rural economies, and this is an important factor.

  Göran Färm, Anna Hedh, Olle Ludvigsson, Jens Nilsson och Åsa Westlund (S&D), skriftlig. − Betänkandet innehåller flera goda exempel, både på samarbetsformer och på användning av EU-instrument. Framförallt inom sammanhållningspolitiken och den andra pelaren av EU:s jordbrukspolitik, där vi välkomnar utvidgningen av Leader-metoden som en av flera förbättringar.

Vi svenska socialdemokrater valde dock att nolla i omröstningen eftersom det inte framgår hur dess förslag om en territoriell kvalitetsmärkning skulle bidra till att ytterligare främja regionala ekonomiers utveckling.

Initiativ som berör lokal och regional utveckling ska bygga på ett underifrånperspektiv och bör helst initieras på den lokala nivån. På så sätt hade både förankringen och förslagets innehåll blivit bättre.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − A marca de qualidade regional pode contribuir para assinalar e destacar produtos, bens e serviços de especial interesse, qualidade e notoriedade num determinado território e poderá fazer sentido em economias e empresas que crescentemente diversifiquem a sua oferta sem pretenderem deixar de lhes conferir uma marca identitária reconhecida e reconhecível. Temo apenas que o excesso de criação de marcas/denominações/zonas demarcadas, etc., possa diluir a sua importância e confundir, em vez de esclarecer, os consumidores. Haverá que atentar neste problema e procurar que tal se não verifique, sob pena de inundarmos os mercados de indicadores de qualidade ineficazes. Espero, por isso, que este não seja o caso da marca de qualidade regional e que a mesma possa vingar e impor-se como referente e contribuir para o desenvolvimento e prosperidade das respetivas regiões.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Este relatório aborda a questão da marca de qualidade regional. O relatório segue a ideia da UE de uma política de qualidade dos produtos alimentares baseada em sistemas de certificação e rotulagem. Reconhecemos esta ideia como uma possível forma de poder valorizar os produtos regionais e os processos de produção locais tradicionais. Um contributo, mas não uma panaceia para os malefícios das políticas agrícolas e de desenvolvimento rural vigentes (nomeadamente a PAC). Concordando com algumas das ideias do relatório, nomeadamente o facto de o LEADER congregar um conjunto de ações que podem favorecer a multifuncionalidade da atividade em meio rural, o que é importante, por exemplo, para as associações de desenvolvimento local e para o seu trabalho junto das comunidades. Mas temos grandes dúvidas quanto às condições de acesso a estes sistemas de marca regional por parte da pequena agricultura e da agricultura familiar e camponesa. Além disso a apologia das Marcas de Excelência com base na certificação que, além de burocrática e cara, cria a obrigação de resposta a cadernos de encargos e exigências de produção e de resposta quase impossíveis de cumprir pelos pequenos produtores ou prestadores de serviços, leva a que os produtos sejam mais caros e só acessíveis a uma elite com maior poder de compra.

  Carlo Fidanza (PPE), per iscritto. − Voto a favore della relazione in quanto ritengo importante che la politica regionale vada anche ad orientarsi ai territori rurali, così da sostenere progetti innovativi e strutturanti. I marchi d'eccellenza territoriale insieme ai programmi di sviluppo rurale di ampia portata permettono di avere un impatto davvero positivo sui tassi di occupazione e sulla competitività delle aziende nelle zone rurali più "depresse", riducendo il rischio di disoccupazione o di povertà estrema nelle campagne.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne − Pre Európsku úniu je veľmi dôležitá koncepcia vyváženého rozvoja územia. Od konca deväťdesiatych rokov má Európska únia k dispozícii politiku rozvoja vidieka. Prvýkrát sa táto koncepcia objavila na konferencii v Corku. V súčasnosti Lisabonská zmluva veľmi jasne definuje pojem „územný“, ktorý bol prevzatý z reforiem regionálnej politiky a spoločnej poľnohospodárskej politiky. Na zachovanie konkurencieschopnosti a rozvoja poľnohospodárskeho sektora je dôležité, aby si Európska únia v budúcnosti vytvorila európsku regionálnu známku kvality z dôvodu prezentácie kvality výrobkov špecifických pre dané územie a ich účinnejšej propagácie na regionálnych, národných či medzinárodných trhoch. Pre dynamický územný rozvoj je dôležité presadzovať rozvoj vidieckych území. Efektívny a odborne zorganizovaný systém vidieckych území bude mať väčšiu šancu prekonať globalizáciu a zmeny v spoločnosti. Je potrebné vyčlenenie väčšieho množstva zdrojov na riadenie na posilnenie riadenia území, keďže zohrávajú nezastupiteľnú úlohu pri určovaní a využívaní zdrojov.

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – J'ai soutenu la démarche proposée par mon collègue Eric ANDRIEU dans son rapport sur le concept de marque régionale car je partage avec lui l'idée que nous devons faire évoluer les concepts de la politique de développement rural actuelle et à en renforcer la place au sein de la PAC. Il s'agit de proposer ici des pistes de réflexion pour l'avenir, afin de réconcilier les dimensions locale et globales. La marque régionale pourrait également constituer un levier utile pour créer des emplois et valoriser l’ensemble des ressources des territoires, en favorisant également un rapport équilibré (et plus que nécessaire) entre les zones rurales et urbaines.

  Mikael Gustafsson (GUE/NGL), skriftlig. − Jag har lagt ner rösten. Att stärka regionala produkter och lokala producenter tycker jag är bra. Men då hela betänkandet bygger på stöd och tilltro till EU:s jordbrukspolitik – som jag anser är synnerligen ineffektiv och ofta miljöfientlig – så kan jag inte rösta för förslaget. Därför är rösten nedlagd.

  Małgorzata Handzlik (PPE), na piśmie. − Obszary wiejskie w UE pełnią rolę wielofunkcyjną, która nie ogranicza się tylko do rozwoju rolnictwa. Ich potencjał lokalny opiera się również na sektorach usług i produkcji wykorzystujących miejscowe źródła i zasoby. Utworzenie europejskiego znaku jakości dla produktów regionalnych pozwoliłoby nie tylko zapewnić im lepszą ochronę i promocję w ramach globalnej gospodarki, ale także w istotny sprzyjałoby promowaniu lokalnej tożsamości oraz dziedzictwa naturalnego, historycznego i kulturowego regionów.

Inwestycja w budowanie pozytywnego wizerunku regionów w samej UE, jak i poza jej granicami, przyczyniłaby się również do poprawy konkurencyjności obszarów wiejskich, a stworzenie nowych produktów i podjęcie nowych działań da szansę na ożywienie gospodarcze, szczególnie w przypadku obszarów wiejskich w trudnej sytuacji. Utworzenie znaku jakości dla produktów regionalnych, np. produktów rolnych, rzemiosła czy rękodzieła, ma również istotne znaczenie dla konsumentów, którzy chcą dokonywać świadomych wyborów produktów i usług.

  Jarosław Kalinowski (PPE), na piśmie. − Każde przedsiębiorstwo, które chce uzyskać jak największe przychody, stara się wypromować swój wizerunek i wykreować rozpoznawalną markę. Wiąże się to z wysoką jakością produktu, a w rezultacie dobrą sprzedażą i dochodami. Konsument, kupując żywność, kieruje się swoim gustem i upodobaniami. Wielokrotnie decyduje się również na kupno produktów lokalnych, wspierając przetwórstwo w regionie, lub wybiera produkty z obszaru, który specjalizuje się w wyrobie danego towaru. Dlatego chciałbym w pełni poprzeć stworzenie znaku jakości dla produktów regionalnych. Dzięki temu europejskie towary będą jeszcze bardziej rozpoznawalne, a jednolite oznakowanie ułatwi konsumentom identyfikację ulubionego produktu. Co za tym idzie, będzie to doskonała reklama dla poszczególnych regionów oraz dla całej Unii Europejskiej, tak w kwestii promocji żywności, jak i w aspekcie turystyki. Takie oznakowanie ułatwi również identyfikację pochodzenia towarów w przypadku fałszerstw, które powodują ogromne straty dla całego sektora, a nie tylko winnych uchybieniom.

  Béla Kovács (NI), írásban. − Nevezzük inkább „térségi márkanév”-nek magyarul, sokkal jobban hangzik. Jobb lett volna sokkal korábban, de így is üdvözlendő, hogy az EU a helyi gazdaságokat védelemben kívánja részesíteni a globális piac negatív hatásaival szemben. Minden nemzet megtartó ereje a vidék. A vidék megtartóerejének kulcsa a vidékfejlesztés. Ebben segít a „térségi márkanév” és logó bevezetése. Meg a minőségvédelemben is.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. − Tra le misure per lo sviluppo dei territori rurali, si auspica la creazione di un marchio di qualità territoriale, che metta in sinergia prodotti e servizi di un territorio con le relative caratteristiche storico-culturali. Ciò, al fine di favorire la valorizzazione delle risorse territoriali, la promozione dei prodotti d'eccellenza e la messa a disposizione di strumenti di sviluppo, soprattutto nelle zone rurali. Il marchio regionale, inoltre, sarebbe in grado di garantire una maggiore tutela dei prodotti e la loro promozione, nell'ottica di un'economia globalizzata.

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Am votat în favoarea rezoluției privind marca de calitate regională și mă bucur că amendamentele susținute de raportorul din umbră al Partidului Popular European se regăsesc în textul rezoluției. Este foarte important ca buna guvernanță și forme durabile de guvernanță teritorială să se regăsească în programele de dezvoltare rurală ale statelor membre pentru perioada 2014 - 2020. Subscriu ideii că programele de dezvoltare rurală ar trebui să fie multisectoriale, păstrând totodată caracterul central al activității agricole, și salut invitația adresată Comisiei Europene de a sprijini eforturile statelor membre de a recunoaște și promova noi forme de cooperare pentru zonele rurale, în jurul mărcii de excelență, cu ajutorul instrumentelor incluse în reforma Politicii Agricole Comune (PAC).

  Ivana Maletić (PPE), napisan. − Podržala sam ovo izvješće kojim se promovira i potiče regije na uočavanje posebnosti te inovativan pristup usmjeren regionalnom brendiranju. Regionalna oznaka kvalitete sigurno može biti i jedan od rezultata pametne specijalizacije regija te je za razvoj regionalne oznake ključan zajednički rad lokalnih jedinica, poduzetnika, znanstvenika i neprofitnih organizacija. Tako osmišljene regionalne oznake kvalitete pokretač su rasta i razvoja određenog područja jer se oko njih okupljaju svi segmenti društva te svojim idejama doprinose izvrsnosti. Sredstva europskih fondova, osobito Europskog fonda za poljoprivredu i regionalni razvoj mogu se koristiti i za razvoj regionalnih oznaka kvalitete, što je važno iskoristiti.

U Republici Hrvatskoj je početkom 2007. pokrenut projekt vizualnog označavanja otočnih proizvoda oznakom „Hrvatski otočni proizvod”. Ukupno je do sada ovu oznaku kvalitete dobilo 145 otočnih proizvođača za 409 proizvoda. Riječ je o prehrambenim, kozmetičkim, odjevnim proizvodima i suvenirima. Projekt je potaknuo stanovnike otoka na razvoj novih ideja i samozapošljavanje, stvaraju se proizvodi natprosječne kvalitete, a potrošači dobivaju nešto novo i posebno. Učinci ovog brendiranja su višestruki, od zadržavanja stanovništva na otocima do stvaranja novog dohotka i poticanja rasta i razvoja. Kroz razvoj regionalnih oznaka kvalitete regije i Europa u cjelini čuvaju svoj identitet i tradiciju koji se često u procesima globalizacije gube.

  David Martin (S&D), in writing. − I voted in favour of this report because it aims to improve the competitiveness of the EU rural tourism industry and its capacity for growth. It wants to provide an EU-wide mechanism by which certain characteristics of regions can be promoted and help promote tourism in those regions.

  Barbara Matera (PPE), per iscritto. − Ho espresso parere favorevole alla relazione del collega sulla creazione di un marchio di qualità europeo, perché ritengo che tale progetto possa dare un contributo importante per la tutela dei piccoli territori rurali e della qualità delle loro produzioni. Un marchio che fa riferimento alle aree territoriali garantirebbe, da un lato, un maggiore sviluppo economico per le regioni che puntano sulla qualità dei prodotti e, dall'altro, farebbe da stimolo per il rilancio produttivo. Si eliminano in questo modo i presupposti per il ricorso alla delocalizzazione, le cui conseguenze si ripercuoterebbero sulla produzione e implicherebbero una riduzione dei posti di lavoro.

Sarà fondamentale che le aziende cooperino tra loro, per crescere insieme e sviluppare le loro potenzialità, per rafforzare la loro immagine e l'identità territoriale. Sarebbero utili, inoltre, nuove strategie di governance che mirino allo sviluppo del marchio regionale attraverso una riorganizzazione collettiva e attraverso la creazione di partenariati tra aziende e Istituzioni, favorendo così la massima condivisione dei progetti, che valorizzino i prodotti del territorio. La creazione del marchio di qualità regionale soddisferà gli interessi di chi opera all'interno delle realtà territoriali, faciliterà l'immissione di prodotti di qualità nel mercato europeo ed evidenzierà senza dubbio le differenze di qualità e di origine.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce rapport propose de créer des marques régionales pour favoriser le marketing et le développement des productions locales, alimentaires ou non. Cette idée pourrait aller dans le sens du renforcement des circuits courts que je propose. Mais ce texte se borne à parler de "qualité" des produits labellisés sans jamais détailler les conditions sociales et écologiques qui mériteraient d'être soutenues. Cette marque ne serait pas non plus réservée aux petits producteurs. Le risque est donc qu'elle serve à emballer de "terroir" des productions de groupes mondialisés toujours à la recherche d'un coup marketing. Les noix du Périgord pourront aussi être préparées en Bavière. En matière agroalimentaire, ce rapport propose que "la marque d'excellence territoriale doit se limiter à promouvoir les systèmes de qualité AOP-IGP-STG lorsqu'ils existent ou à soutenir leur création lorsqu'ils n'existent pas". Cette marque ne changera donc rien. Elle ne risque que d'ajouter un label de plus et donc de la confusion ou pire de la dilution pour les consommateurs, au détriment des AOP et IGP déjà menacées par le projet de grand marché transatlantique. Je vote contre.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A criação de uma marca territorial permitiria não só assegurar uma maior proteção, mas também a sua promoção, na perspetiva de uma economia globalizada. Antes de considerar a marca de qualidade territorial, importa, em primeiro lugar, definir o que se entende por território. É necessário salientar a importância da governação do território na criação de riqueza e no estabelecimento de sistemas de produções territoriais. A marca teria uma grande abrangência, no sentido de facilitar a mobilização dos intervenientes, a sua organização e a colocação dos produtos nos mercados. É necessário que a União Europeia se dote de uma marca de qualidade territorial europeia. Esta marca seria, mais especificamente, uma marca de referência aplicável a um conjunto de bens e serviços com origem em territórios envolvidos num processo global de desenvolvimento. Assim, haveria um instrumento que ajudaria as regiões a escoar os seus produtos de forma mais profissional e organizada. Daí o meu voto favorável.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − He votado a favor del presente informe debido a que apuesta ―sin necesidad de crear nuevas etiquetas― por la indicación regional de los productos agrícolas, de manera que se potencia la relación entre el producto y su territorio. Con este informe se pretende que los productos europeos indiquen la región en la que se producen, a fin de maximizar los potenciales efectos beneficiosos que esto pueda tener sobre las economías locales en las que se desarrollan dichos productos. El informe presenta una propuesta para proporcionar una mejor información a los consumidores a fin de que estos puedan decidir y seleccionar la región geográfica del producto que consumen. Mejorando el conocimiento sobre la procedencia de los productos agrícolas se pueden tomar decisiones para un consumo más local. Por sus efectos positivos sobre el medio ambiente y las poblaciones rurales es por lo que he votado a favor del presente informe.

  Miroslav Mikolášik (PPE), písomne − Regionálne značky kvality sú určené regiónom na posilnenie ich postavenia a zvýšenie ich konkurencieschopnosti na trhoch. Kvalita výrobkov pochádzajúcich z určitého územia vyplýva zo špecifických spôsobov ich prípravy, ktoré sú neodmysliteľne spojené s geografickou osobitosťou, kultúrnym dedičstvom a jedinečným know-how daného regiónu. Vidiecke oblasti, častokrát závislé od poľnohospodárstva, napríklad horské regióny, môžu na základe regionálnej značky kvality, znovu obnoviť svoje postavenie na trhu s výrobkami, ale aj so službami a zabezpečiť tak trvalo udržateľný rozvoj zamestnanosti. Zviditeľnenie kvalitných výrobkov charakteristických pre určité územie na vzdialenejších trhoch má z hospodárskeho hľadiska potenciál priniesť príjmy na dané územie a zvýšiť aj jeho turistickú atraktivitu vďaka oživeniu tradičných spôsobov výroby založených na neopakovateľnom kultúrnom a historickom dedičstve lokality. Práve remeselná výroba sa stáva v posledných rokoch významným lákadlom pre turistov. Z uvedených dôvodov hlasujem za správu o regionálnych značkách kvality.

  Alexander Mirsky (S&D), in writing. − Regional branding can play an important role in promoting high-quality sets of goods and services embodying the specific characteristics of each territory and contributing to the development of territorial economies and to new opportunities on local and international markets. I voted in favour.

  Claudio Morganti (EFD), per iscritto. − Pur trattandosi di una semplice relazione d'iniziativa, credo debba essere supportata l'idea di arrivare ad avere un marchio di qualità regionale, che dovrebbe servire a garanzia delle eccellenze di un territorio. Viene inteso originariamente in ambito agricolo, e con particolare riferimento ad aree, quelle montane, che vengono comunemente definite come "svantaggiate"; è innegabile che vi siano delle oggettive difficoltà a vivere in questi luoghi, ma nel contempo non si può negare gli enormi vantaggi che qui sono rappresentati, a partire dal godimento di un patrimonio ambientale e paesaggistico unico. Io credo che un marchio regionale, che non si limiti al solo settore agricolo, ma che coinvolga anche la dimensione artigianale e turistica ad esempio, possa essere uno strumento utile per valorizzare e far conoscere un territorio, mettendo in risalto le caratteristiche peculiari di un'area. Come dicevo, siamo ancora in fase embrionale ma credo valga davvero la pena investire in questa

  James Nicholson (ECR), in writing. − The ECR group was unable to support this report on regional branding for a number of reasons. Member States already have well-established brands, ‘VisitScotlandʼ and ‘Britain is Greatʼ in the UK, ‘Regionální Potravinaʼ and ‘Chutná hezky Jihočeskyʼ in the Czech Republic, and ‘Visitamilano.itʼ in Italy are just a few examples, and there are concerns that the creation of a generic quality brand could lead to a loss of distinctiveness for these existing brands.

At EU level, there are three schemes currently in place: Product with Geographical Indicator, Product of Designated Origin and Traditional Speciality Guaranteed. The ECR Group believes that an additional EU branding scheme would be superfluous and costly – there is no need for additional EU branding, which would undermine existing systems already in place and working. The ECR Group opposes the call for the Commission to draw up an inventory of brands with specific regional features. We believe that regional branding should be managed and overseen by each Member State and not by the EU.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), în scris. − Am votat în favoarea raportului și consider că toate aspectele semnalate și măsurile propuse ar trebui să fie reflectate în programele naționale de dezvoltare rurală ale statelor membre. Statele UE trebuie încurajate să acorde un rol central răspândirii celor mai bune practici în economia rurală și să aloce resurse substanțiale protejării şi promovării acestora. O astfel de abordare ar constitui o ultilizare înţeleaptă a fondurilor europene şi ar aduce beneficii pentru producători, consumatori, precum şi posibilităţi sporite de promovare pe pieţele internaţionale.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šį pranešimą.

Regioniniai kokybės ženklai yra itin svarbūs atitinkamiems regionams ir kaimo ekonomikai. Šie ženklai skatina tvaraus turizmo plėtrą ir padeda didinti regionų konkurencingumą. Be to, jie yra visa aprėpianti priemonė, naudojama siekiant sėkmingiau įtraukti subjektus, organizuoti jų veiklą ir tiekti rinkai sukurtus gaminius.

Pažymėtina, kad šie ženklai ne tik skatina našų regionų ekonomikos vystymąsi, bet taip pat gerina kaimo vietovių konkurencingumą ir patrauklumą. Todėl labai svarbu, kad jo steigimui būtų skiriamas tinkamas finansavimas.

Siekiant, plėtoti ir populiarinti regioninės kokybės ženklus, turėtų būti nuolat skatinamas visų susijusių subjektų bendradarbiavimas ir partnerystės. Regioniniai kokybės ženklai turėtų suteikti esminės informacijos apie vietinę ir regioninę tapatybę. Be to, jie prisidėtų prie to, kad būtų išsaugomos, perduodamos ir skatinamos vietos ir regionų tradicijos, istorija ir regiono ypatybės.

Tam, kad šie ženklai padėtų išlaikyti Europos, kaip aukštos kokybės turizmo krypties, įvaizdį, reikėtų taikyti bendras ženklų suteikimo sąlygas ir kriterijus. Vietos valdžios institucijoms ir įmonėms turėtų būti suteikiamos reikalingos paskatos ir parama veiksmingai įgyvendinti numatytas programas.

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Lo sviluppo delle economie territoriali e delle nuove opportunità sui mercati locali e internazionali dipendono strettamente anche dall'utilizzo dei marchi di qualità presenti sui diversi territori regionali. Sviluppare, pubblicizzare e salvaguardare un marchio rappresenta quindi un vero e proprio progetto per gli interessi di una regione in quanto possono dipenderne ricchezza e sviluppo. Il testo appena votato mostra l'interesse nel promuovere nuovi modelli di sviluppo e una migliore identificazione dei sistemi agroalimentari territorializzati.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − Votei favoravelmente este relatório, uma vez que o mesmo defende a necessidade da promoção de modelos de desenvolvimento para todos os territórios rurais europeus, numa perspetiva integrada e organizada pelos vários intervenientes locais, como partes interessadas. Só assim, com uma conjugação de esforços e uma complementaridade de programas e financiamentos é que poderemos ambicionar a uma coesão territorial no todo europeu. Não obstante considerar que existem já algumas ferramentas que podem ser utilizadas para este propósito, a possibilidade de promoção dos produtos agrícolas, das pescas, dos serviços, do turismo, entre outros aspetos, numa contexto de cooperação e inovação, com a organização de redes entre a sociedade civil, as organizações profissionais, entre outras, permitirá potencializar os benefícios e assegurar a reprodutividade dos instrumentos financeiros europeus para o desenvolvimento dos territórios rurais. Assim, as marcas europeias de qualidade regional são uma mais-valia, pois permitem manter a especificidade regional, na promoção da qualidade europeia.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − Ho deciso di votare a favore della relazione.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Uzimajući u obzir detaljno razmatranje situacija vezanih za regionalne oznake koje za cilj imaju stvaranje specifične ponude i novih modela razvoja za sve ruralne regije, dozvolite mi da iznesem razloge davanja podrške ovom prijedlogu Rezolucije: ovaj prijedlog sam podržala posebice iz razloga integriranog pristupa te ukazivanja na važnost provedbe zajedničkih projekata, posebice u okviru poljoprivrednog sektora. Bilo je potrebno uzeti u obzir već razvijeni sustav zaštićenih oznaka (ZOI, ZOZP) te isto tako želju za konkurencijom cijenama i troškovima, a sve to u cilju ulaganja u vitalnost konkurentnosti regije.

Pozdravljam stavljanje težišta na mikropoduzeća te nadopunjavanje ponude dobara i usluga u cilju teritorijalnih priljeva i stvaranja vrijednosti, kao i prepoznavanje kvalitete cjelokupnog turističkog proizvoda, a i očuvanja imidža Europe koja potiče stvaranje alternativnih rješenja za tradicionalne sektore poput poljoprivrede i stočarstva. Tu bih izdvojila primjer Hrvatske; preciznije, Krapinsko – zagorske županije i njezine oznake „Bajka na dlanu”, koja obuhvaćajući enogastronomiju, tradiciju, prirodna bogatstva i vrednote postaje vodeća destinacija kontinentalnog turizma. Posebice podržavam nove načine upravljanja kojima će se potaknuti interakcija i suradnja raznovrsnih i međuovisnih sudionika, a u kojima javne vlasti igraju ključnu ulogu povezujući se na svim razinama, kako na regionalnim, tako i na nacionalnim te nadnacionalnim.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Podržavam izvješće o regionalnoj oznaci radi ostvarenja boljih praksi ruralnih gospodarstava u teritorijalnom brendiranju. Dijelim mišljenje izvjestitelja da se koncept regionalne oznake mora jasno definirati kako ne bi bilo preklapanja s postojećim oznakama kvalitete i izvornosti. Poljoprivredno-prehrambene proizvođače u Hrvatskoj karakterizira različitost proizvoda i proizvodnih procesa prema geografskim regijama. Hrvatske regije imaju mnogo teritorijalno specifičnih proizvoda zbog povijesnih, reljefnih i klimatskih utjecaja. Regionalne oznake mogle bi doprinijeti razvoju gospodarstva hrvatskih regija posebno u najugroženijim, planinskim, otočnim i ostalim udaljenim područjima nudeći regionalno brendirane proizvode i usluge na hrvatskom i međunarodnom tržištu, koristeći između ostalog i turizam kao poveznicu. Donošenje regionalne oznake potaknulo bi dionike jedne regije na umrežavanje, obogaćivanje ponude i zajedničko djelovanje pod oznakom regionalne kvalitete što svakako vrijedi podržati. Zaključno, koristim ovu priliku da ukažem i na potrebu pronalaska mehanizma u sustavu regionalnih oznaka koji će spriječiti trenutne probleme svojatanja proizvoda različitih obilježja proizvedenih u istoj regiji koja geografski prelazi granice jedne zemlje, s čim su se nedavno suočili hrvatski proizvođači istarskog pršuta.

  Andrej Plenković (PPE), napisan. − Podržao sam izvješće kolege Erica Andrieua. Smatram da je pitanje regionalne oznake od iznimne važnosti u vrijeme kada je europsko tržište prepunjeno proizvodima o kojima se ne zna mnogo. Uz postojanje oznake izvornosti i zemljopisnog porijekla, regionalna oznaka pomoći će detaljnijoj kvalifikaciji proizvoda. Prvenstveno je značajna za ruralna gospodarstva jer govori o porijeklu proizvoda te u isto vrijeme pruža promociju tog ruralnog područja i daje mu prepoznatljivost. Na taj način se ruralnim krajevima daje poticaj za razvoj. S druge strane, regionalna oznaka pomaže potrošačima jer će imati uvid u ono što kupuju kao i u porijeklo samog proizvoda.

Regionalna oznaka pomoći će svim zemljama koje žele unaprijediti svoja ruralna područja, a u isto vrijeme promovirati svoje krajeve. Ona omogućuje i kontrolu aktivnosti proizvodnje koja se do sada teško pratila stoga podupirem njen razvoj i smatram da se što prije trebaju uspostaviti uvjeti za primjenu. To je bitno i za Hrvatsku i njezine izvorne proizvode kao što su maslinovo ulje, drniški i istarski pršut te aromatizirana vina poput prošeka, o čijem brendiranju se raspravljalo u proteklom razdoblju. Regionalna oznaka je bitna jer potiče i konkurentnost ruralnih predjela i uspješniji razvoj turizma budući da se njom upotpunjuje ponuda.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour. Since the late 1990s, and in response to the changes affecting rural areas, the Union has endowed itself with a rural development policy under the second pillar of the CAP, although only 20% of the budget is set aside for non-farmers.

The concept of a global strategy for territorial development, based on the mobilisation of local resources as part of a comprehensive development approach involving all sectors of industry and all parties in a given territory, was first posited at the 1996 Cork conference. That approach, which has led to the emergence of new products and new activities that have in turn created many jobs and opened up a number of new outlets on international markets, has not been sufficiently developed. Introducing regional quality branding would make it possible not only to protect these products and activities more effectively but also to promote them in the context of a globalised economy.

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – On constate que les appellations d'origine protégée (AOP) et les indications géographiques protégées (IGP) sont un système efficace, permettant de faire connaître et reconnaître des savoir-faire locaux et régionaux qu'il est culturellement et économiquement important de sauvegarder.

La marque de qualité régionale, qui viendrait en complément, poursuit l'objectif de renforcer et développer les économies territoriales en coordonnant des ensembles de biens (alimentaires et non alimentaires) et de services de qualité ancrés dans les spécificités de chaque territoire. Ce projet répond en outre aux objectifs de développement rural assignés par la nouvelle politique agricole commune, ainsi qu'à celui d'un développement régional homogène dans l'UE.

C'est pourquoi j'ai soutenu les recommandations formulées dans ce rapport lors du vote en session plénière, et serai attentive à l'accueil que réservera la Commission européenne aux orientations qu'il contient.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Znak jakości terytorialnej można uznać za pewnego rodzaju „dookreślenie” danego produktu lub grupy produktów. Poza składem i właściwościami opisanymi na etykiecie w sposób bardziej bezpośredni dowiadywalibyśmy się, w jakich warunkach produkt został wytworzony oraz że jego jakość jest ważna dla producenta oraz stanowi towar, z którego dany region jest dumny.

Z całą pewnością istnieją regiony, w których wypracowanie odpowiedniej marki będzie trudniejsze niż w innych, tam większą rolę będzie musiała odegrać gospodarność i pomysłowość mieszkańców, z której wzmożenia można się tylko cieszyć. Jest to szansa dla różnych regionów, która jednak może zostać łatwo zaprzepaszczona w przypadku nieumiejętnego promowania danego produktu, oszustw w branży spożywczej prowadzących do utraty zaufania konsumentów czy wreszcie nieuczciwej konkurencji ze strony innych producentów regionalnych. Powinniśmy być świadomi tego rodzaju zagrożeń i przygotować się na skuteczne przeciwdziałanie im. Poprawa konkurencyjności danego regionu będzie musiała w znacznym stopniu opierać się na organizacji zbiorowej wynikającej chociażby z bliskości geograficznej podmiotów. Odnośnie do rynku światowego należy dołożyć starań, aby konsument w dowolnym miejscu na świecie miał jak najlepsze skojarzenia, patrząc na etykietę informującą go, że produkt, który trzyma w dłoni, wyprodukowano w Europie. Do tego powinniśmy dochodzić, działając na rzecz jakości, poczynając od poziomu lokalnego.

  Csaba Sógor (PPE), írásban. − Üdvözlendőek és támogatandóak a jelentés megállapításai, amelyek a vidéki területeken új fejlesztési modellek előtérbe helyezését szorgalmazzák. A jelentés kimondja, hogy a terület – fejlesztési szempontból – nem egy közigazgatási egységet jelent, hanem egy olyan társadalmi szerkezetet, amellyel az emberek azonosulnak. Véleményem szerint figyelembe kell venni az olyan különleges erőforrásokat, mint a társadalmi kohézió, az elsajátított ismeretek, a történelmi örökség, a különleges szerveződések és intézményeik, valamint a helyi identitás. Egyetértek a megállapítással, hogy az ilyen megközelítésben alkalmazott területi projektek keretében a vidéki területek túlélési stratégiát fogadhatnak el. A jelenlegi szöveg azonban nem egyértelmű a regionális márka használatát illetően. Meg kell világítani, hogy a vidéki és a kulturális sokszínűség mennyire befolyásolja egy adott márka használhatóságát. Szükségszerű a márka odaítélési feltételeinek és kritériumainak a meghatározása, valamint annak tisztázása is, hogy kinek a hatáskörébe tartozik a márka odaítélése, illetve mely kompetens intézmény lesz a rendszer működtetésével megbízott illetékes. A jelenlegi védjegyek és márkák implementálhatóak kell legyenek az új regionális márkákba. A kritériumok felállításánál figyelembe kell venni az adott regionális márka használati területének behatároltságát is.

  Davor Ivo Stier (PPE), napisan. − Pojam regionalnog razvoja dobio je na važnosti posljednjih godina. Uvođenje oznaka regionalne kvalitete treba pridonijeti očuvanju imidža Europe kao visokokvalitetnog turističkog odredišta na temelju različitih grana regionalnog turizma, poput ruralnog turizma, ekoturizma i gastronomskog turizma. Ovo bi potrošačima omogućilo lakše prepoznavanje kvalitete turističkog proizvoda. Ovakva oznaka bi svakako mogla biti korisna za Hrvatsku koja je prepoznata diljem svijeta kao atraktivna turistička destinacija, i od koje Hrvatska ostvaruje više od 15 % BDP-a.

Uvođenje oznake kvalitete, uz pravilnu implementaciju, može povisiti prepoznatljivost svih dijelova hrvatskog turizma. Glasovao sam za ovo izvješće ali želim posebno istaknuti njegov ključni dio: uvođenje regionalne oznake kvalitete ne smije postati dodatna administrativna komplikacija niti trošak državi. Svakako podržavam izvjestitelja u pozivu državama članicama da uklone sve zapreke između ministarstava i drugih administrativnih tijela pri provođenju ove inicijative.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. − Podržavam ovu inicijativu budući da globalna strategija regionalnog razvoja omogućuje nove djelatnosti, i to ne samo one povezane s poljoprivrednim razvojem već i s drugim gospodarskim i društvenim djelatnostima, koje pak potiču zapošljavanje. Regionalna oznaka omogućuje prepoznavanje identiteta pojedine regije i stvaranje sustava regionalne proizvodnje, jačanje i iskorištavanje svih domaćih sredstava. Regionalni razvoj važan je i za iskorištavanje razvojnog potencijala u Hrvatskoj kako bi se smanjile nejednakosti među regijama te povećala njihova konkurentnost i realizirali potencijali, smanjila nezaposlenost, koja je krajem 2013. iznosila 21,1 %.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − I fully support the existing schemes that the EU has in place to protect and promote regional produce – and I was particularly pleased to see a quality product from my own constituency, the Pembrokeshire Early Potato, awarded protected geographical indication (PGI) status under one of these schemes at the end of last year. However, I have some concerns regarding the proposals that this report puts forward, in particular its calls for additional EU branding, which would undermine the already effectively functioning systems that are in place.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – L'actuelle politique de développement rural contient déjà un certain nombre d'outils pouvant être mis au service d'un développement de la qualité des territoires. Nous pensons bien sûr en priorité à l'initiative communautaire LEADER. Grâce à la préparation de la prochaine programmation des plans nationaux de développement rural, il est désormais possible de généraliser cette initiative communautaire sur tous les territoires en complément de l'approche multi-fonds, qui permet de financer des projets relevant de plusieurs fonds sur un même territoire, voire sur un territoire rural/urbain et urbain/côtier… Il est également autorisé d'intégrer des programmes thématiques dans les programmes opérationnels du FEADER, capables de mobiliser davantage de fonds. À la lumière de ce rapport, il nous paraît opportun d'engager des moyens très importants pour le renforcement de la gouvernance des territoires, dont on a vu tout l'intérêt dans l'émergence de la ressource et dans les indispensables coopérations entre les acteurs. Le choix de mesures fortes, comme les mesures actuelles sur l'animation, la formation, les transferts de connaissances, l'ingénierie ou celles qui sont présentes dans la réforme de la PAC, doivent concourir à l'amélioration de l'organisation et à la qualité des territoires.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − O reforço da marca regional, principalmente nas economias rurais, nas regiões montanhosas e nas regiões ultraperiféricas, poderá ter um efeito multiplicador no desenvolvimento destes locais. O que este relatório delineia é que as entidades regionais deverão ter formas mais amplas de participação, para que haja mais projetos de desenvolvimento territorial a acontecerem com a participação dos agentes locais, nomeadamente dos grupos de Ação Local sobre o programa Leader. Por considerar estes elementos importantes, voto a favor deste relatório.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru propunerea de rezoluție privind marca regională: cele mai bune practici în economia rurală. Regiunile agricole joacă un rol multifuncțional, implicând nu numai dezvoltarea agricolă, ci și alte activități economice și sociale care se învârt în jurul consolidării locale a competențelor, a know-how-ului și a investițiilor. Marca de calitate regională trebuie să contribuie la conservarea imaginii Europei ca destinație turistică de înaltă calitate, pe baza diferitelor sectoare de activitate specifice turismului regional, cum ar fi agroturismul, turismul rural, ecoturismul și turismul gastronomic, precum și pe baza patrimoniului industrial, istoric, natural și cultural, incluzând, de asemenea, pistele ciclabile care pot fi combinate cu transporturile în comun. Inițiative precum rețeaua EDEN (Destinații Europene de Excelență) promovează competitivitatea, ajută la dezvoltarea turismului sustenabil și de înaltă calitate la nivelul regiunilor și contribuie la implicarea instituțiilor locale, la instituirea de parteneriate și la diversificarea actorilor care participă la crearea mărcii de calitate regională. Invităm Comisia să includă diversele forme de turism legate de activitățile rurale în acțiunile și programele aferente, cum ar fi EDEN, Calypso etc. Este necesar ca activitățile turistice rurale să fie sprijinite prin intermediul unor acțiuni și al unor programe specifice.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. − Protivim se ovoj inicijativi jer vjerujem da su institut zaštite izvornosti i zemljopisnog podrijetla sasvim dovoljni za kvalitetno brendiranje proizvoda europskih regija i da apsolutno nema potrebe za uvođenjem krovne europske oznake. Naravno, to pretpostavlja funkcioniranje postojećeg sustava zaštite u europskom duhu te na principima pravednosti i zdrave konkurencije umjesto da ga se koristi za institucionalno gaženje konkurencije na zajedničkom tržištu kao npr. u slučajevima hrvatskog prošeka, terana i, kao posljednjeg primjera, istarskog pršuta. Također, držim kako su države članice najkompetentnije za prepoznavanje specifičnosti svojih proizvoda i razvoj svojih regionalnih brendova pa se Unija u to ne bi trebala miješati.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − Regional branding can play a vital role in promoting goods and services that characterise a particular region. As highlighted in the report, this can contribute to developing rural economies, including tourism, and can also create new opportunities for goods and services on local and international markets. Measures to promote rural development, tourism and the economy should be encouraged, and I support introducing a European regional quality brand. This report provides an overarching aim to improve the competitiveness of European rural tourism and improve the capacity for sustainable growth in rural areas.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – J’ai voté en faveur du rapport concernant la marque régionale (vers de meilleures pratiques dans les économies rurales). Après une réforme manquée de la politique agricole commune, soutenir cette approche qui invite à repenser en profondeur la politique de développement rural au sein de la PAC en l’orientant résolument sur une approche territoriale et permettre de lancer de nouvelles initiatives en faveur de l’emploi agricole, pour valoriser les territoires et promouvoir des gouvernances participatives et dynamiques avec les acteurs des territoires ruraux, peuvent amener quelques palliatifs. S’orienter vers une agriculture écologique, créatrice d’emplois, de campagnes vivantes et assurer ainsi la souveraineté alimentaire et lutter contre la famine sur l’ensemble de la planète sont des objectifs que je fais mien. Reste à espérer que ce rapport ne restera pas une simple feuille de route et qu’il sera suivi d’effets, ce dont on peut cependant douter dans le cadre de la nouvelle PAC. C’est donc un vote sans illusion que j’ai exprimé ici.

  Angelika Werthmann (ALDE), schriftlich. − Da das Vertrauen der europäischen Bürger und Bürgerinnen durch die jüngsten Medienberichte in Bezug auf Lebensmittelbetrug tief erschüttert ist, bietet die Einführung eines regionalen Gütezeichens die Möglichkeit, dieses Vertrauen wiederherzustellen und gleichzeitig auch die regionale Wirtschaft zu unterstützen. Der Bericht ist in diesem Sinne durchaus zu begrüßen, da spezifischen Produkten, die sonst nirgends zu finden sind als in einem bestimmten regionalen Raum, eine Dachmarke geboten wird. Gefördert wird die Wettbewerbsfähigkeit, und vor dem Hintergrund der Globalisierung würde ein offizielles europäisches territoriales Gütezeichen die Märkte für Güter und Dienstleistungen aus neuen territorialen Projekten weiter öffnen.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − W bardzo wielu państwach, zwłaszcza tych wysokorozwiniętych, od kilku dekad widoczne jest zainteresowanie żywnością wytwarzaną według tradycyjnych metod produkcji i o znanym pochodzeniu. Potrzeba konsumentów znalazła odzwierciedlenie w europejskiej Wspólnej Polityce Rolnej, którą śmiało można określić mianem polityki jakości. Całe europejskie prawodawstwo zmierza w kierunku promowania żywności wysokiej jakości. W 1992 roku Unia Europejska przyjęła szereg rozporządzeń, które otaczają szczególną ochroną producentów, często drobnych, wytwarzających właśnie taką żywność, której szczególne cechy związane są ze środowiskiem, w którym powstaje, i z tradycją. W celu wyróżnienia tych wyjątkowych produktów stworzono europejski system oznaczeń. Jego głównym zadaniem jest informowanie konsumentów, że trzymają w ręku produkt wysokiej jakości, a ponadto ochrona producentów przed nieuczciwymi konkurentami wypuszczającymi na rynek podróbki. Do tej pory jednym z trzech europejskich oznaczeń wyróżniono w Polsce 36 produktów, jednak ta lista stale się powiększa.

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Ho espresso voto favorevole alla relazione dell'on. Andrieu, che chiede forme più dinamiche di gestione partecipativa per realizzare i progetti di sviluppo territoriale integrato, basato sulla partnership e sinergie comuni che coinvolgano sia i soggetti pubblici che quelli privati. In particolare nel testo viene evidenziato l'importante ruolo che i marchi regionali possono svolgere nel promuovere la qualità di beni e servizi propri di ciascun territorio, contribuendo allo sviluppo delle economie territoriali e a nuove opportunità sui mercati locali e internazionali.

  Milan Zver (PPE), pisno. − Pri sprejemanju tega poročila smo prehodili dolgo pot. Vesel sem, da je poročevalec Andrieu prisluhnil argumentom in upošteval številne predlagane amandmaje, tudi glede naslova. Odločno zagovarjam učinkovitejše sodelovanje in boljše upravljanje z viri na posameznih teritorijih. A hkrati sem odločno proti uvajanju novih birokratskih postopkov in zmanjševanju sredstev, namenjenih za pridelavo hrane. Zato sem zadovoljen, da imamo pred sabo poročilo, ki ne ustvarja zmede in novih birokratskih postopkov. Poročilo, ki spodbuja teritorialno sodelovanje in ki opozarja na možnosti, ki jih za sodelovanje in upravljanje prinašajo že obstoječe evropske pobude, kot denimo LEADER, ali pa oznake kakovosti, kot so zaščita geografskega porekla ali nacionalnega porekla.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − O relatório segue a ideia da UE de uma política de qualidade dos produtos alimentares baseada em sistemas de certificação e rotulagem. Reconhecemos esta ideia como uma possível forma de poder valorizar os produtos regionais e os processos de produção locais tradicionais. Um contributo, mas não uma panaceia para os malefícios das políticas agrícolas e de desenvolvimento rural vigentes (nomeadamente a PAC). Concordando com algumas das ideias do relatório, nomeadamente o facto de o LEADER congregar um conjunto de ações que podem favorecer a multifuncionalidade da atividade em meio rural, o que é importante, por exemplo, para as associações de desenvolvimento local e para o seu trabalho junto das comunidades. Mas temos grandes dúvidas quanto às condições de acesso a estes sistemas de marca regional por parte da pequena agricultura e da agricultura familiar e camponesa.

  President. − That concludes the explanations of votes.

7. Поправки и намерения за гласуване: вж. протоколи

(The sitting was suspended at 14.15 and resumed at 15.00)

PRESIDE: ALEJO VIDAL-QUADRAS
Vicepresidente

8. Одобряване на протокола от предишното заседание: вж. протокола

9. Възлагане на договори за концесия - Обществени поръчки - Възлагане на обществени поръчки от възложители, извършващи дейност във водоснабдяването, енергетиката, транспорта и пощенските услуги (разискване)

  El Presidente. − El punto siguiente en el orden del día es el debate conjunto sobre:

- el informe de Philippe Juvin, en nombre de la Comisión de Mercado Interior y Protección del Consumidor, sobre la propuesta de Directiva del Parlamento Europeo y del Consejo relativa a la adjudicación de contratos de concesión (COM(2011)0897 - C7-0004/2012 - 2011/0437(COD)) (A7-0030/2013),

- el informe de Marc Tarabella, en nombre de la Comisión de Mercado Interior y Protección del Consumidor, sobre la propuesta de Directiva del Parlamento Europeo y del Consejo relativa a la contratación pública (COM(2011)0896 - C7-0006/2012 - 2011/0438(COD)) (A7-0007/2013), y

- el informe de Marc Tarabella, en nombre de la Comisión de Mercado Interior y Protección del Consumidor, sobre la propuesta de Directiva del Parlamento Europeo y del Consejo relativa a la contratación por entidades que operan en los sectores del agua, la energía, los transportes y los servicios postales (COM(2011)0895 - C7-0007/2012 - 2011/0439(COD)) (A7-0034/2013).

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, deputising for the rapporteur. − Mr President, I will speak in English. Unfortunately Mr Juvin, our rapporteur on the Concession Directive, cannot be here today as we have just heard. He very much apologises that he is not available, due to unforeseen circumstances. He asked me to take the floor on his behalf to share with you a few thoughts, once again ahead of the vote tomorrow on the Concession Directive and the two public procurement directives.

Regarding concessions, the rapporteur would like to emphasise that this directive creates a brand new legal framework at EU level. The vote tomorrow in plenary on the concession text will be a strong signal in favour of the reinforcement of the internal market, filling in the gaps left in the legislative framework.

The rapporteur, Mr Juvin, insists on the fact that it was indeed time to take action at EU level: firstly, to clarify the legal framework throughout the EU in view of the multiplication of case law and of the diverging interpretations of key notions between our Member States; secondly, to ensure legal security and stability, which is essential for all actors; thirdly, to support public authorities’ action in favour of the development of economic infrastructure and the promotion of public services, especially in a context of economic crisis and budgetary constraints; and fourthly, to ensure transparency and equal treatment between all candidates and fight potential abuses.

However, the legislative proposal as initially proposed by the Commission was missing the point. Concessions are not public contracts. Their specificities must be taken into account: more flexibility, more room for manoeuvre for public authorities and for negotiation. This, however, must be achieved taking due account of the need for transparency and equal treatment.

Two years have now passed since the proposal was published by the Commission. A final agreement was reached in trialogue last July. The final text has been clarified and made more readable, more pragmatic, more efficient and more adapted to the specific nature of concessions, which are mostly long-term, complex contracts, often renegotiated several times with a light approach.

The public authoritiesʼ freedom of administration is acknowledged. Public authorities are free to decide how best to manage the execution of the works and the provision of the services, and they are never obliged to use concessions. They are the ones who decide how to perform their public tasks. Other key principles have been inserted or made clearer, such as transparency, equal treatment, the freedom to define services of general economic interest, etc.

The final text ensures key factors to guarantee a healthy economic environment, the transparency of the procedure, and equality of treatment of economic operators, with the same rules applying to everyone. Finally, the agreement takes into account the complexities of national situations, for instance in terms of public-public cooperation.

Two more sentences from Mr Juvin: the text to be voted tomorrow in plenary has survived despite many misunderstandings and false debates. No, the directive is not going to lead to the privatisation of public services. This was an erroneous and abusive interpretation. The award of a concession is not in itself a privatisation, as concessions do not lead to the definitive sale of an activity by the public authority.

And the last sentence from Mr Juvin, Mr President. No, the directive will not lead to low-cost public services. This was raised as the usual bogeyman against any attempt by the EU to legislate. But again those allegations are deceitful, as public authorities remain free to decide how to manage their services, as they are also free to define the award criteria, including characteristics linked to the quality of the services.

Mr Juvin thanks all colleagues, all shadows and all the collaborators and cooperators: thank you very much in his name.

  Marc Tarabella, rapporteur. − Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, permettez-moi tout d'abord de rappeler quelques éléments utiles pour apprécier l'importance de ces dossiers liés entre eux.

Tout d'abord, les marchés publics représentent près de 20 % du PIB de l'Union européenne et doivent être ainsi utilisés comme leviers pour favoriser une croissance durable et inclusive.

En décembre 2011, le commissaire Barnier, et donc la Commission, publiait deux communications pour la modernisation des marchés publics, pour les secteurs classiques et les secteurs spéciaux, afin de rendre les procédures plus efficaces, simples, transparentes et plus accessibles aux petites et moyennes entreprises. Près de 2 500 amendements ont été déposés pour les deux directives dont j'étais et suis encore le rapporteur. Huit commissions parlementaires ont émis un avis et la commission du marché intérieur et de la protection des consommateurs a travaillé au fond pendant une année et demi de négociations, d'abord au sein du Parlement puis en trilogue avec le Conseil et la Commission.

Je vais peut-être insister sur huit points qui m'apparaissent essentiels. Il y en a sans doute d'autres.

Le premier point porte sur le renforcement et la clarification de la coopération public-public au titre de l'article 11. Les négociations sur la coopération public-public ont été très positives car, pour la première fois, le législateur codifie cette coopération en permettant de tracer une ligne claire qui exclut du champ d'application de la directive les contrats entre les autorités publiques et les entités ayant une partie limitée de capitaux privés. De nouvelles dispositions énoncent à l'article 1er le principe de la libre administration à tous les niveaux des collectivités publiques. À elles de décider si, comment et dans quelle mesure seront effectuées des tâches d'intérêt public mais également en coopération avec d'autres autorités publiques.

Le deuxième point a trait aux principes généraux. Il sera désormais fait référence au respect, bien sûr, des directives et des lois nationales mais aussi des conventions collectives de travail. Ce principe est décliné dans toute la directive de manière à donner une structure cohérente garantissant le respect du droit du travail et des conventions collectives dans le lieu où le travail est effectué. Finalement, on met un terme à de multiples abus ayant conduit à des pratiques de dumping social et environnemental, faussant par là le fonctionnement du marché intérieur.

Le troisième point est une disposition très importante introduite sur la sous-traitance afin d'éviter que celle-ci ne soit utilisée comme un moyen de contourner les règles sur le respect des critères sociaux et environnementaux. La nouvelle réglementation  de la sous-traitance entraîne une obligation d'information pour l'opérateur économique, qui doit fournir toutes les informations concernant la partie du contrat qu'il sous-traite ainsi que les informations sur les sous-traitants.  De plus, ce nouvel article définit le principe de la responsabilité conjointe dans la chaîne de sous-traitance que les État membres peuvent établir et renforcer. Rappelons que la sous-traitance est souhaitable car elle représente une opportunité pour les petites et moyennes entreprises de participer aux procédures de marchés publics. Elle doit juste se faire dans les bonnes conditions.

Le quatrième point concerne l'offre économiquement la plus avantageuse, qui est un signal clair. Ce sera désormais le seul critère d'attribution, qui incitera les autorités à faire le choix de la qualité et de la durabilité des achats et des investissements publics au regard de critères sociaux, environnementaux et de durabilité, sachant que le prix reste évidemment un des critères.

Le cinquième point, ce sont les offres anormalement basses, qui devront désormais faire l'objet d'un contrôle par l'autorité et être écartées si elles contreviennent aux principes généraux relatifs au respect des conventions collectives et des règles en matière de sous-traitance et de respect de l'environnement.

Le sixième point, c'est la simplification qui se fera, notamment, par l'encouragement à recourir à la procédure électronique et à l'auto-certification (European Single Procurement Document), laquelle ne contraindra plus les entreprises à déposer a priori des annexes, souvent rebutantes, qui seront désormais exigées de l'adjudicataire. C'est une simplification essentielle.

Le septième point concerne le meilleur accès des petites et moyennes entreprises grâce à la réduction du chiffre d'affaires nécessaire pour participer à un marché et à la disposition qui prévoit d'encourager le regroupement temporaire des petites entreprises pour mieux affronter la thématique des marchés publics. 

Enfin, les services sociaux font l'objet d'un titre spécifique visant à leur donner une importance particulière. La directive assure, outre les principes de la haute qualité et de l'inclusion, l'équilibre entre une procédure allégée et la transparence de la passation. 

Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, cette réforme marque une étape essentielle pour l'harmonisation du marché intérieur. Nos efforts vont aujourd'hui dans la bonne direction, celle de la relance économique dont nous avons grand besoin, de la croissance durable et innovante, du respect des droits sociaux et de notre environnement.

Maintenant, la tâche n'est pas finie et elle incombera aux États membres, car il sera de leur responsabilité de transposer dans le droit national les directives. Je souhaite qu'ils le fassent en restant le plus possible fidèles aux principes qui les ont inspirées.

Je termine en disant que je n'oublie pas les remerciements d'usage mais je compte utiliser les deux minutes qui me seront données en fin de débat pour remercier les principaux acteurs de cette directive.

  Michel Barnier, Membre de la Commission. − Monsieur le Président, quand on parle de la commande publique – et c'est bien de cela qu'il s'agit à travers les marchés publics ou les concessions – nous parlons de ce qui représente 18 % du PIB européen. C'est donc considérable, et Mesdames et Messieurs les députés, si nous pensons vous et moi que la principale bataille aujourd'hui est celle de l'emploi, de la compétitivité, de la lutte contre le chômage, alors, nous devons utiliser, parmi d'autres outils, ce que représente la commande publique pour participer à cette bataille pour l'emploi.

C'est précisément pourquoi il y a presque quatre ans, en février 2010, au cours de ma première audition devant vous, j'avais exprimé l'ambition d'une réforme profonde de cette commande publique. Et voilà aussi pourquoi, quelques mois plus tard, avec l'appui de votre commission – et je tiens à remercier en particulier Malcom Harbour – dans l'Acte pour le marché unique, nous avons fait figurer cette réforme, cette rénovation de la commande publique comme un des points principaux, une pierre angulaire de cet Acte pour le marché unique.

Il s'agissait de faire en sorte qu'il y ait davantage de flexibilité, moins de bureaucratie, notamment pour les petites et moyennes entreprises souvent dissuadées de participer à des appels d'offre parce que ça coûte trop cher en paperasse et puis aussi, de qualifier la commande publique. J'ai été, vous le savez, président d'une région, d'un département dans mon propre pays, j'ai lancé beaucoup d'appels d'offres et j'ai souvent regretté le manque de sécurité quand, avec mes équipes, nous choisissions le mieux-disant sur le plan social, sur le plan environnemental, sur le plan de l'innovation. Malcom Harbour a été le tout premier à m'interpeller sur l'utilité des marchés publics pour encourager l'innovation. Nous avons voulu qualifier cette commande publique pour encourager, pas toujours le moins-disant, mais en tous cas, systématiquement le mieux-disant.

Je vais tout de même prendre quelques secondes pour remercier Marc Tarabella et Philippe Juvin, qui ne peut pas être avec nous aujourd'hui, tous les rapporteurs fictifs et les membres de votre commission qui ont participé à tous ces travaux, ainsi que les présidences danoise, chypriote, irlandaise et lituanienne.

Quelques mots sur les marchés publics d'abord, des règles simplifiées plus efficaces et plus modernes, de nouvelles règles qui vont soutenir, à travers la commande publique, la protection de l'environnement, l'innovation, l'insertion sociale, le respect aussi du droit social et du travail – c'est un point auquel votre rapporteur M. Tarabella a apporté un soin et une attention particulière – et également un élément auquel je tenais –, même si ce n'est pas encore parfait, l'introduction du concept du coût tout au long du cycle de vie du service ou du produit.

Ensuite, un point très important, notamment pour plusieurs groupes parmi vous, en particulier, l'accès des petites et moyennes entreprises aux marchés publics, la limitation des exigences de capacité financière et l'incitation à la division en lots des marchés pour favoriser précisément l'accès des PME à ces marchés publics. Nous sécurisons, nous simplifions. Les services sociaux et assimilés bénéficieront d'un nouveau régime simplifié. Comme l'a dit monsieur Tarabella, la coopération entre autorités publiques sera sécurisée et préservée, et l'intégrité des procédures sera également renforcée.

Tout ce chantier de simplification, de qualification des marchés publics doit être mis en perspective avec une autre ambition qui est très importante pour donner du sens aux choses, c'est celle de la numérisation et de la dématérialisation des marchés publics. Avec de nouvelles directives vont devenir progressivement obligatoires, début 2016, la publication électronique des avis de marchés et l'accès électronique aux documents, puis en 2017 pour les centrales d'achat, avant une généralisation de cette numérisation, de cette dématérialisation à la mi-2018.

Mesdames et Messieurs, ces changements, le fait qu'on passe du papier à l'électronique, dans toutes les collectivités publiques et les États, va conduire, si nous faisons bien notre travail, à – écoutez-moi bien – 80 à 100 milliards d'économies chaque année. Ce sont de bonnes économies, c'est de l'argent qu'on pourra utiliser pour faire de l'investissement dans la recherche, dans l'éducation ou les infrastructures plutôt que dans la paperasse, 80 à 100 milliards d'euros par an d'économies grâce à la numérisation de la commande publique.

C'est aussi pourquoi, en liaison avec ce grand chantier, je vous ai fait une proposition à laquelle je tiens, sur la facturation électronique et j'espère qu'elle pourra être conclue avant la fin de votre mandat.

Quant aux concessions maintenant, quelques mots dans le prolongement de ce que Madame Róźa Thun a dit au nom de Philippe Juvin. Là ausi nous avions besoin d'un cadre juridique clair et souple au niveau européen pour favoriser l'investissement. Je pense que les procédures de concession peuvent aider à résoudre le dilemme quelque fois important entre le besoin de services publics de qualité et le recours à l'investissement privé, mais à la condition d'avoir des règles qui encadrent les choses partout en Europe de manière équitable et cohérente. C'est ce que nous avons voulu faire et réussi à faire puisqu'il n'existait pas auparavant de cohérence européenne et que beaucoup d'États avaient soit pas de législation du tout soit des législations différentes en matière de concessions. Nous savons aussi qu'avec ce cadre nouveau, nous pouvons lutter pour plus de transparence et une meilleure gouvernance. Certaines pratiques comme la corruption, vont être mieux encadrées et combattues.

Ce que nous avons voulu faire ensemble avec ce texte sur les concessions, c'est apporter plus de simplicité, plus de souplesse sans porter préjudice aux prérogatives des entités privées et publiques. Je veux le préciser, en écho à des débats qui ont eu lieu notamment sur la question de l'eau et qui m'ont conduit à proposer le retrait de ce secteur de la directive pour éviter des polémiques: la directive sur les concessions n'empiète pas sur les pouvoirs des autorités nationales et locales de définir les obligations de service public qu'elles jugent nécessaires, ainsi que leur mode de financement. Ces nouvelles dispositions que vous allez voter ne remettront pas non plus en cause la liberté des autorités publiques de choisir souverainement la manière dont elles souhaitent mettre en œuvre les tâches dont elles ont la charge. Et c'est en particulier vrai pour l'eau, qui, de mon point de vue, a toujours été un bien public.

L'adoption en première lecture de ces textes est la preuve de votre engagement, de notre engagement, pour simplifier, qualifier, mieux utiliser la commande publique au service de l'emploi et de la croissance. Il faut, comme l'a dit M. Tarabella, que les États membres mettent à présent en œuvre ces dispositions dans les délais convenus, pour que tous les acteurs locaux, privés et publics, s'approprient ces nouvelles dispositions.

C'est aussi pour faciliter cette appropriation que je serai heureux de vous inviter à une conférence publique que nous organisons le 19 mars prochain à Bruxelles, précisément pour expliquer le contenu de ces deux textes et la bonne utilisation qui peut en être faite. Nous allons réunir cette conférence le 19 mars, avec vous et vos rapporteurs et le président Malcom Harbour, pour parler directement à ceux qui vont devoir utiliser ces textes importants qui seront une pierre angulaire de la simplification et de la relance du marché unique dont je vous remercie très sincèrement.

  Bernd Lange, Verfasser der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für internationalen Handel. − Herr Präsident, Herr Kommissar, meine lieben Kolleginnen und Kollegen! Der Handelsausschuss hat natürlich sehr stark die Gesetzgebung begleitet, weil die Frage der öffentlichen Beschaffung für den internationalen Handel von zentraler Bedeutung ist, weil wir natürlich auch in Drittstaaten auf den öffentlichen Beschaffungsmarkt kommen wollen – wie wir es gerade in den Verhandlungen mit den Vereinigten Staaten diskutieren. Aber wenn wir das wollen – was natürlich dann auch positive Effekte für Unternehmungen in der EU mit sich bringen wird –, dann brauchen wir auch klare Regeln für die Beschaffung hier bei uns, die wir dann in Gegenseitigkeit mit anderen Staaten außerhalb der EU festlegen werden.

Dazu gehört, dass klar definiert ist, was ein Verstoß gegen faire Vergabepraxis ist. Dazu gehört auf alle Fälle die Nichteinhaltung von Umwelt- und Sozialstandards als klares Ausschlusskriterium für Angebote. Und dieses Kriterium muss auch für Unteraufträge gelten. Gerade im internationalen Kontext, liebe Kolleginnen und Kollegen, haben wir häufig Unteraufträge jenseits der EU-Grenzen, und auch diese Unterauftragnehmer müssen verpflichtet werden, Umwelt- und Sozialstandards einzuhalten.

  Birgit Sippel, Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Beschäftigung und soziale Angelegenheiten. − Herr Präsident! Als sozialdemokratische Berichterstatterin für die allgemeine Richtlinie im Beschäftigungsausschuss bin ich mit dem jetzt vorliegenden Ergebnis nicht rundum zufrieden. Gleichwohl konnten wir einige soziale Aspekte stärken.

Wir haben deutlich unterstrichen, dass das niedrigste Angebot allein kein Vergabekriterium sein kann. Stattdessen erlaubt das wirtschaftlich günstigste Angebot auch die Beachtung von sozialen und Umweltkriterien – ein wichtiger Schritt für mehr Nachhaltigkeit, auch im Umgang mit dem Geld der Steuerzahler. Verbindliche Arbeits- und Sozialnormen müssen bei der Ausführung aller öffentlichen Aufträge anerkannt werden. Dazu gehört auch die Einhaltung von Tarifverträgen. Dies war ein großer Erfolg auch in den Verhandlungen mit dem Rat. Wer diese Normen nicht einhält, kann – kann leider nur – vom Verfahren ausgeschlossen werden.

Insbesondere bei der Unterauftragsvergabe hätte ich mir deutlich mehr gewünscht, denn gerade hier, bei den Kettenverträgen an Subunternehmen, liegt ein großes Potenzial sittenwidriger Beschäftigungsverhältnisse.

Gleichwohl schaffen die neuen Richtlinien eine verbesserte Transparenz und klare Regeln zum Schutz und zur Achtung von Sozial- und Arbeitsnormen. Und wir verweisen auf bereits existierende Systeme der Generalunternehmerhaftung. Natürlich können Mitgliedstaaten darüber hinausgehen; ich bin gespannt, ob das geschieht.

Bei besonders niedrigen Angeboten müssen die öffentlichen Behörden prüfen, ob tatsächlich grundsätzliche Arbeits- und Sozialnormen eingehalten werden. Öffentliche Gelder müssen zwar sparsam ausgegeben werden, aber nicht für Sozialdumping. Das wäre letztlich auch gegen die Interessen der Bürgerinnen und Bürger.

18 % des Bruttoinlandsprodukts sind öffentliche Aufträge. Damit ist dies ein wichtiger Bereich, um gesellschaftliche Ziele voranzubringen. Denn mit den neuen Richtlinien haben wir einen verbesserten Rahmen geschaffen für Nachhaltigkeit, qualitativ hochwertige und soziale Dienstleistung und für die Achtung guter Arbeitsbedingungen. Ein wichtiges Signal insgesamt für die Bedingungen auf unseren Arbeitsmärkten!

  Jürgen Creutzmann, Verfasser der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Beschäftigung und soziale Angelegenheiten. − Herr Präsident, Herr Kommissar, meine werten Kolleginnen und Kollegen! Die Verhandlungen zur Reform des europäischen Vergaberechts waren wahrlich nicht immer einfach. Umso mehr freue ich mich über das Ergebnis und habe als Berichterstatter der ALDE meiner Fraktion empfohlen, morgen für das Paket zu stimmen. Die öffentliche Auftragsvergabe wird damit moderner, einfacher und transparenter. Die komplizierten EU-weiten Verfahren werden unbürokratischer und mittelstandsfreundlicher.

Der europäische Binnenmarkt wird deutlich enger zusammenwachsen – zum Vorteil von Steuerzahlern, von Unternehmen, aber auch von Arbeitnehmerinnen und Arbeitnehmern.

Bei den neuen Vorschiften für die Inhouse-Vergabe und interkommunale Zusammenarbeit ist uns der schwierige Spagat gelungen, bewährte kommunale Strukturen zu erhalten und gleichzeitig Wettbewerbsverzerrungen zu begrenzen. Eine vermeintliche „Zwangsprivatisierung“ von Dienstleistungen wie der Wasserversorgung oder Rettungsdiensten war nie Ziel der Reform. Die vom Parlament im Trilog erwirkten Änderungen haben hierüber Klarheit geschaffen.

  Paul Murphy, rapporteur for the opinion of the Committee on Employment and Social Affairs. − Mr President, right now in Ireland we have a major scandal breaking which illustrates the reality of how public procurement functions, as opposed to the nice legal theory whereby everybody wins. To be blunt, in many cases it is simply a means for the political establishment to allow their big-business, big-corporation friends to enrich themselves by feasting at a trough filled with taxpayers’ money. We have the process of the attempted privatisation of the Irish water supply and the imposition of water charges: yet another austerity tax.

Last year the Irish Government lied through its teeth to the people, saying that the property tax would go to fund local services, only then for them to be told that it would actually go to the setting-up of Irish Water, a new company which will levy that tax. In the last week it has emerged that the money has actually gone to line the pockets of major corporations, to the tune of up to EUR 80 million, through a public procurement process.

It is a bonanza for consultants, major accountancy firms and major law firms. Almost EUR 50 million will go to IBM; close to EUR 20 million will go to Accenture; Ernst & Young will get close to EUR 5 million; McCann Fitzgerald will get EUR 1 million; A&L Goodbody will get EUR 3 million; KPMG will get over EUR 2 million. None of that has come out because of a process of democratic accountability, or through scrutiny or transparency; it has been dragged out, bit by bit, from Irish Water in the media.

A week ago the managing director said that all contracts were awarded after an open competition. Now it has been revealed that four suppliers were awarded contracts without any competition. This is happy for all of them, but not for the taxpayer, who is paying for this process of privatisation over public good. Once an asset has been commodified, it will be privatised. As part of that process, we have councils voting to hand over water assets to this company, which will then in turn be sold for a song. This is a new frontier in a battle to push privatisation and transfer public wealth into private hands. Public procurement and privatisation must be resisted.

  Åsa Westlund, föredragande av yttrande från utskottet för miljö, folkhälsa och livsmedelssäkerhet. − Herr talman! Jag vill å miljöutskottets vägnar gratulera Marc Tarabella för ett väldigt gott arbete.

Det är glädjande att fokus nu flyttas från lägsta pris till det så kallade mest ekonomiskt fördelaktiga anbudet, som också kan baseras på ett livscykelperspektiv. Detta kan göra det tydligt för alla att det inte bara är möjligt utan också är önskvärt enligt direktivet att ställa höga miljö- och hållbarhetskrav vid upphandling. Rätt använt kan det här innebära tydliga förbättringar för miljön och också för alla företag som vill ligga i framkant på miljöområdet.

Det är också glädjande att det nu blir ett krav att de arbetsrättsliga villkor som finns på orten och i branschen ska följas – i Sverige ska de regler som finns i kollektivavtal gälla. Vidare är det också glädjande att direktivet bidrar till att städa upp bland de oöverblickbara underleverantörskedjor som finns idag.

Sist men inte minst vill jag välkomna att förslaget från kommissionen nu har ändrats så att det faktiskt blir lättare att ställa krav på rättvisemärkta produkter vid offentlig upphandling.

  Werner Langen, Verfasser der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Industrie, Forschung und Energie. − Herr Präsident! Ich berichte über die Stellungnahme des ITRE-Ausschusses zu der Konzessionsrichtlinie. Die Konzessionsrichtlinie war eine schwierige Geburt. Schon Binnenmarktkommissar Monti hatte in den 90er-Jahren einen Anlauf gemacht, der damals gescheitert ist. Deshalb ist es ein Verdienst, dass wir heute ein Ergebnis haben. Wir haben ja lange dafür gebraucht – die Stellungnahme des ITRE ist jetzt 14 Monate alt. Einige Forderungen sind berücksichtigt, andere nach dem Trilog nicht.

Ich möchte trotzdem dem Kollegen Juvin ausdrücklich danken, auch wenn zwei unserer Hauptforderungen nicht berücksichtigt wurden. Das Erste ist die Konsequenz aus dem Altmarkt-Urteil, dass private Beteiligungen bis zu maximal 10 % die Ausnahmeregelung nicht tangieren dürfen. Das ist nicht übernommen worden. Und das Zweite ist die Frage der Wasserversorgung. Hier war relativ weitgehend ein vernünftiger Kompromiss ausgehandelt worden, der allen Belangen zu Recht Rechnung getragen hat. Aber leider hat Herr Kommissar Barnier diesen Vorschlag zunichtegemacht. Deshalb werden wir auch in Zukunft mit den Urteilen des Europäischen Gerichtshofs in der Wasserversorgung rechnen müssen. Das war aus der Sicht des ITRE-Ausschusses ein Pyrrhus-Sieg.

  András Gyürk, Az Ipari, Kutatási és Energiaügyi Bizottság véleményének előadója. − Elnök Úr! Biztos Úr! Tisztelt Képviselőtársaim! A közbeszerzési irányelv felülvizsgálata kedvezően érinti a gazdasági szereplőket, illetve növeli a közbeszerzések átláthatóságát és hatékonyságát. A felülvizsgálat előrelépést jelent a kis- és középvállalkozások számára, mivel a szerződések részekre osztása révén könnyebben hozzáférhetnek a közbeszerzési piacokhoz. Az elektronikus pályázatleadás jelentős költségmegtakarításhoz, rövidebb átfutási időhöz és kevesebb hibához vezet. Előrelépést jelent az ajánlatkérő szervek számára is, mivel az értékelés során az áron kívül figyelembe kell venni az adott termék életciklusa során fölmerülő költségeket is. Ez hosszútávon jelentős gazdasági előnyökkel jár. Végezetül előrelépést jelent a gazdaság egésze számára, hiszen az eljárásfajták palettájának bővítése és a közbeszerzési kultúra fejlesztése hozzájárul a gazdaság dinamizálásához.

  Zigmantas Balčytis, Pramonės, mokslinių tyrimų ir energetikos komiteto nuomonės referentas. − Visų pirma noriu pasveikinti savo kolegą Marcą Tarabellą už atliktą didžiulį darbą IMCO komitete bei derybose su Taryba siekiant išsaugoti principinius viešųjų pirkimų aspektus, kuriems buvo pritarta ITRE komitete. Kalbant konkrečiai apie direktyvą dėl subjektų, vykdančių veiklą vandens, energetikos, transporto ir pašto paslaugų sektoriuose vykdomų pirkimų, būtina paminėti, kad pavyko išsaugoti atskirą reglamentavimą komunalinių paslaugų teikimui. Šiuose sektoriuose tebėra didelė rinkos koncentracija ir menka konkurencija, todėl, atsižvelgiant į šių viešųjų paslaugų svarbą, yra tikslinga taikyti specifines taisykles, kurios atspindėtų specifinį šių paslaugų pobūdį bei užtikrintų aukštos kokybės socialinių paslaugų teikimo sąlygas. Šių direktyvų peržiūra padėjome naujus ir teisingesnius pagrindus skaidresnių viešųjų pirkimų procedūroms ateityje. Vienu svarbiausių pasiekimų būtų galima įvardinti elektroninį viešųjų pirkimų skatinimą. Pasiūlyme jau numatomas privalomas pranešimų perdavimas ir pirkimo dokumentų prieinamumas elektronine forma bei įsipareigojimas valstybėms narėms per dvejus metus pereiti prie visiško elektroninio susirašinėjimo. Manau, kad ateityje visi viešieji pirkimai turi būti perkelti į elektroninę erdvę, kas leis sukurti skaidrias ir labiau efektyvias viešųjų pirkimų sistemas valstybėse narėse. Europos Parlamentas išreiškė aiškų apsisprendimą reformuoti ir keisti viešųjų pirkimų taisykles, todėl ypatinga užduotis teks Komisijai prižiūrint, kaip valstybės narės perkels šių direktyvų nuostatas ir jas įgyvendins ateityje.

  Eva Lichtenberger, Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Verkehr und Fremdenverkehr. − Herr Präsident! Das Vergaberecht und das Konzessionsrecht ja ebenso sind von ganz besonderer Bedeutung für Städte, Gemeinden und öffentliche Körperschaften und müssen deswegen mit der notwendigen Seriosität und Genauigkeit behandelt werden. Aber was wir auch dringend brauchen, ist dann für diese Gremien Kompetenzen, Erfahrungen und wirklich großes Engagement im Durchführen dessen, was wir hier im Europäischen Parlament vorgeschlagen haben. Das ist nämlich wirklich keine triviale Aufgabenstellung.

Im Verkehrsausschuss war es uns besonders wichtig, dass es in jenen Bereichen, wo es schon Spezialgesetzgebung gibt – wie etwa im Bereich des öffentlichen Verkehrs –, nicht zu einer Duplizierung von Normen kommt, durch die gerade für Körperschaften wie Städte und Gemeinden der Vergabeprozess noch komplexer und noch komplizierter wird. Glücklicherweise ist das auch herausgefallen. Denn wir sollten im Europäischen Parlament auch alles dafür tun, dass jene, die unsere Normen anwenden sollen, damit auch zurechtkommen können. Das ist zum Teil erfüllt, leider nicht ganz so, wie wir uns das erwartet hätten!

  Sabine Wils, Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Verkehr und Fremdenverkehr. − Herr Präsident! Meine Fraktion hat sich von Anfang an für die komplette Ablehnung der Richtlinie ausgesprochen, weil das bestehende EU-Recht genug Transparenz, Diskriminierungsfreiheit und Rechtssicherheit bietet. Die Kommission hat versäumt, die Verhältnismäßigkeit ihres Vorschlags zu überprüfen, zum Beispiel welche Folgen ihr Eingriff in das kommunale Selbstverwaltungsrecht mit sich bringt. Insbesondere befürchten wir, wie auch die Gewerkschaften, negative Auswirkungen auf die Bereitstellung von Leistungen der Daseinsvorsorge und auf den Schutz und die Weiterentwicklung der sozialen Sicherheit. Als Verfasserin einer Stellungnahme im Verkehrsausschuss habe ich mich deshalb für eine Zurückweisung des Richtlinienentwurfs starkgemacht.

Wir brauchen eine Strategie zur Verteidigung und zum Ausbau der öffentlichen Dienste und keine blinde Marktöffnung. In den Debatten zur Konzessionsrichtlinie, aber auch beispielsweise zum Eisenbahnpaket wird aber wieder einmal deutlich: Die Kommission ist von einer drastischen Liberalisierungsagenda getrieben. Den Preis zahlen am Ende die Beschäftigten durch Arbeitsplatzabbau und Druck auf die Löhne, die Bürgerinnen und Bürger durch explodierende Preise für lebensnotwendige Dienstleistungen und die Kommunen durch den Verlust der Kontrolle über wichtige Teile der öffentlichen Aufgaben.

Wir sagen klar: Auf der Grundlage des Lissabon-Vertrags, der die Wettbewerbspolitik im EU-Binnenmarkt ins Zentrum der EU-Politik rückt, kann es keine soziale, friedliche und demokratische EU geben.

  Ovidiu Ioan Silaghi, raportor pentru aviz a Comisiei REGI. − Domnule președinte, domnule comisar, stimați colegi, în primul rând doresc să felicit cu căldură raportorii și toți colegii care și-au adus atribuțiile și competența în vederea îmbunătățirii și simplificării legislației privind achizițiile publice. Trebuie să subliniem încă o dată, sistemul actual de achiziții publice este deosebit de complex și greu de aplicat la nivelul statelor membre, fără a genera un procent mare de erori și nereguli. Prin urmare, este extrem de important să eficientizăm modul de gestionare și alocare a banului public, în general, dar mai ales a fondurilor europene. Concret, avem nevoie de directive clare, simple, precise, predictibile și transparente, credibile, care să vină în sprijinul statelor membre și, în special, în sprijinul autorităților locale și regionale.

În ceea ce privește întreprinderile mici și mijlocii, având în vedere potențialul lor ridicat de absorbție a forței de muncă, de inovare, de dezvoltare, acestea trebuie încurajate prin mijloace specifice, prin măsuri adecvate și încurajate să participe la acest proces de achiziții publice, atât la nivel local, cât și la nivel regional.

  Heide Rühle, Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für regionale Entwicklung. − Herr Präsident! Da ich die gesamte Redezeit zugestanden bekommen habe, kann ich gleich für beide Berichte sprechen. Vielen Dank dafür.

Zuallererst möchte ich mich für die gute Zusammenarbeit bedanken. Wir haben alles in allem ein Ergebnis erzielt, auf das wir stolz sein können. Zwar ist es – wie immer bei Kompromissen –, so, dass wir nicht alles erzielt haben, was wir erreichen wollten. Zum Beispiel hätte ich mir gewünscht, dass wir noch zu einer wesentlicheren Entlastung der kleinen Vergabestellen gekommen wären. Dennoch muss man noch einmal deutlich sagen, dass es jetzt eine breite Vielfalt von variablen Vergabeverfahren gibt, auf die die Vergabestellen zurückgreifen können, dass sie bessere Möglichkeiten haben, vor der Vergabe den Markt zu prüfen, dass sie leichtere Anpassungen auch noch während der Vergabezeit vornehmen können, Modifikationen während der Laufzeit. Vor allem – darauf hat ja schon Herr Barnier hingewiesen – erhoffe ich mir von der elektronischen Vergabe eine wesentliche Vereinfachung und damit auch sehr viel mehr Möglichkeiten für kleine Vergabestellen, aber auch für kleine und mittlere Unternehmen.

Leider ist die irische Ratspräsidentschaft heute nicht anwesend. Ich hätte mich eigentlich bei ihr ganz gerne noch mal bedankt, weil es in enger und guter Zusammenarbeit mit ihr gelungen ist, die öffentlich-öffentliche Kooperation von der Vergabe stärker freizustellen. Da waren die Vorgaben von der Kommission zu restriktiv, und da haben wir es in den Verhandlungen geschafft, mehr Spielraum für öffentlich-öffentliche Kooperation zu schaffen. Ich halte es in einer Zeit hoher Schulden der öffentlichen Hand, von großen Problemen mit dem demografischen Faktor und einer Überalterung der Gesellschaft für wichtig, dass wir mehr Möglichkeiten für Gemeinden schaffen, gemeinsam die Dienste der Daseinsvorsorge zu erbringen. Das haben wir hiermit erreicht.

Was bringt das Paket im Einzelnen? Zum einen ist zu erwähnen, dass wir die nachhaltige Vergabe im Sinne von sozialer, ökologischer und ethisch verantwortlicher Vergabe gestärkt haben. Zwar haben auch schon die bestehenden Richtlinien einiges ermöglicht, aber in den bestehenden Richtlinien steht das Kriterium des niedrigsten Preises auf der gleichen Ebene wie die Qualität. Das hat immer wieder zu Missverständnissen in den Mitgliedstaaten geführt und zu Aussagen, dass das Europarecht den Zuschlag nach dem niedrigsten Preis verlangen würde. Hier ist es uns gelungen, eine Klarstellung zu erzielen und deutlich zu machen, dass der Zuschlag auf der Grundlage des wirtschaftlich besten Angebots erfolgen soll, dass neben der Qualität auch der Preis berücksichtigt werden kann, aber dass beim Preis die Lebenszykluskosten der Produkte eingehen sollen, und zwar von der Forschung über die Entwicklung bis zu Produktion, Transport, Gebrauch, Erhaltungs- und Reparaturkosten und Entsorgung – das kann alles Eingang finden in die Vergabekriterien. Und damit haben die Vergabestellen wirklich sehr viele Spielräume. Das halte ich auch für ein sehr wichtiges Ergebnis.

Ebenso wichtig ist für mich, dass die Fair-Trade-Vergabe gestärkt worden ist. Die neue Gesetzgebung erlaubt erstmals ausdrücklich, sich bei der Beschaffung auf Gütesiegel oder Labels zu stützen. Zwar müssen Anbieter, die nachweislich keinen Zugang zu diesen Gütesiegeln haben, auch zugelassen werden, aber die Beweispflicht liegt eindeutig beim Anbieter. Und das bringt einen meines Erachtens richtigen Schub in Richtung Fair-Trade-Vergabe, weil wirklich deutlich wird, dass es sinnvoll ist, sich zertifizieren zu lassen und die Labels entsprechend zu übernehmen. Das entkräftet viele Argumente, die bisher gegen die Fair-Trade-Beschaffung vorgebracht worden sind.

Zudem erlauben die revidierten Richtlinien nun ausdrücklich, eine bestimmte Produktionsmethode zu fordern, und zwar nicht nur im Zusammenhang mit ökologischen Kriterien, was bisher schon der Fall war, sondern auch in Bezug auf soziale Kriterien und Fair-Trade-Kriterien. Beispielsweise kann ein Verbot von Kinderarbeit künftig auch in den entsprechenden Vergabekriterien gefordert werden. Das halte ich auch für eine sehr wichtige Maßnahme. Aber auch Maßnahmen zum Schutz der Gesundheit am Arbeitsplatz können, solange sie Bezug zum Auftragsgegenstand haben, Eingang in die Zuschlagskriterien finden.

Wir haben ferner eine bessere Integration behinderter und benachteiligter Menschen erreicht. Es wird die Möglichkeit geschaffen, dass Aufträge geschützten Werkstätten vorbehalten werden.

Außerdem – auch das halte ich für wichtig – verpflichten die neuen Richtlinien zur Einhaltung der am Ort der Ausführung oder Erbringung von Dienstleistungen geltenden Umwelt-, Sozial- und Arbeitsrechte, einschließlich der Bestimmungen, die sich aus Tarifverträgen ergeben, sofern sie im Einklang mit Unionsrecht stehen.

Last but not least schaffen wir endlich auch eine Erleichterung für kleine und mittlere Unternehmen. Als Beispiele seien erwähnt: Unterteilung in Lose, Originaldokumente muss nur noch der vorlegen, der den Zuschlag erhält, Einstieg in den Europäischen Vergabepass – noch nicht in der vollen Breite, wie wir es gewünscht hätten, aber das European Single Procurement Document wird einige Erleichterungen bringen, gerade für kleine und mittlere Unternehmen.

Wir erwarten nun von den Mitgliedstaaten, dass sie diese Richtlinien zügig umsetzen und die Spielräume, die wir geschaffen haben, bei der Umsetzung auch erhalten und keine zusätzlichen bürokratischen Hürden aufbauen. Ich erwarte aber auch von der Kommission – und das geht jetzt nicht an Kommissar Barnier, sondern an die Gesamtkommission –, dass sie die erzielten Kompromisse respektiert und beispielsweise nicht bei internationalen Handelsvereinbarungen in Frage stellt. Die Herausnahme des Wasserbereichs oder der Rettungs- und Katastrophendienste aus der Vergabe darf nicht wieder über internationale Vereinbarungen in Frage gestellt werden. Die hohen Standards, die wir im Bereich nachhaltige Vergabe und im Bereich innovative Vergabe erreichen, müssen erhalten bleiben!

  Raffaele Baldassarre, relatore per parere della commissione giuridica. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, finalmente ci accingiamo ad approvare uno dei pacchetti legislativi più importanti e complessi di questa legislatura. Voglio pertanto esprimere i miei più vivi complimenti a tutti i protagonisti coinvolti e, in particolare, ai relatori e amici Marc Tarabella e Philippe Juvin.

Ritengo si sia brillantemente trovato il giusto equilibrio tra il bisogno di semplificare le procedure e la necessità di garantire un'elevata certezza del diritto. È stato raggiunto l'obiettivo di creare un nuovo istituto giuridico, quelle delle concessioni, che introdurrà regole chiare nel settore, stimolandone la competitività e accrescendone la trasparenza. In materia di appalti sono stati chiariti aspetti fondamentali per stimolare la sostenibilità dei contratti pubblici attraverso, ad esempio, disposizioni più chiare per l'individuazione e il contrasto delle offerte anormalmente basse. Spetterà adesso alla Commissione, caro Commissario Barnier, vegliare sulla corretta trasposizione delle direttive, che mi auguro avvenga speditamente e in maniera uniforme.

  Giuseppe Gargani, relatore per parere della commissione giuridica. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, credo anch'io che questo sia uno dei provvedimenti più importanti portato avanti da questa legislatura, dopo due anni di negoziato che ha visto impegnato il collega Baldassarri e i relatori e sul quale intendo dare anch'io un giudizio in Aula.

Abbiamo modernizzato il quadro governativo su queste questioni – credo che sia un fatto importante – e se le opere pubbliche – il Commissario Barnier lo saprà meglio di noi – assorbono il diciannove percento del PIL per beni, servizi, lavori, eccetera, vuol dire che questa è una leva per la crescita che noi dobbiamo saper utilizzare in maniera intelligente e quindi la Commissione è giustamente delegata.

Abbiamo fatto un passo avanti rispetto alla trasparenza, perché si garantisce un miglior servizio a un minor costo e ritengo che la scelta dell'offerta economicamente vantaggiosa sia certamente una razionalizzazione del sistema. Concludo per dire che l'aspetto più importante è la tutela maggiore a favore delle piccole e medie imprese, il che è veramente importante sul piano europeo.

  Frank Engel, au nom du groupe PPE. – Monsieur le Président, sur la substance de cette réforme des marchés publics, je me limiterai, en toute connaissance de cause, aux remerciements d'usage, surtout au rapporteur, Marc Tarabella, avec lequel il a été possible de procéder à une organisation des travaux longue et pénible, mais amicale et efficace. L'un n'exclut pas l'autre, heureusement. Ce dossier, en fin de compte, malgré les mérites que nous pouvons dégager et malgré les retombées positives qu'apportera cette réforme, m'amène quand même à mentionner l'un ou l'autre problème qui, je crois, à l'approche des élections européenne, ne doivent pas être tus.

Nous avons vu que dans une réforme de pareille envergure, sur un tel sujet, simplifier n'est pas chose facile. Je doute, en fin de compte, que nous ayons beaucoup simplifié. Nous avons introduit des notions nouvelles, nous avons amélioré quelques formulations, mais je doute que nous ayons vraiment simplifié pour les usagers de la chose. Cela me peine un peu parce que j'aurais préféré être en mesure, à ce stade de la procédure, de dire clairement: "Oui, nous avons simplifié".

Mais il y a autre chose qui me tracasse beaucoup plus. Cette procédure, au sein des instances législatives européennes, a duré deux ans. Deux ans au cours desquels nous avons subi les obstructions les plus pénibles de la part du Conseil. Je crains que, pendant le délai de transposition de deux ans, les représentants des États membres, ceux qui composent le même Conseil, fassent tout pour essayer, dans le cadre de leur marge de manœuvre nationale, de ramener leur texte national à ce qu'ils ont initialement défendu au Conseil.

J'espère que ce ne sera pas le cas parce que sinon, de nouveau, ce sera le contraire d'une simplification, compréhensible pour tous, à l'échelle européenne, d'un texte à l'intention de l'ensemble des acteurs.

Enfin, Monsieur le Président, je dois dire que nous sommes quand même parvenus à de bons compromis sur un sujet difficile. J'espère que, dans quatre ans, quelqu'un à la Commission n'aura pas la bonne idée de dire: "Maintenant le temps est venu d'une nouvelle réforme". Laissons d'abord celle-ci produire ses effets.

  Pier Antonio Panzeri, a nome del gruppo S&D. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, dopo due anni dalla presentazione di questa importante proposta, siamo in dirittura di arrivo. Il lavoro è stato molto impegnativo e sono stati negoziati complessi ma necessari per disciplinare in maniera adeguata il settore delle concessioni, una delle aree più importanti di attività economica in cui il mercato unico deve ancora affermarsi, grazie anche al lavoro svolto dal collega Juvin.

Dalla sua pubblicazione questa proposta ha immediatamente suscitato reazioni controverse. Numerose sono state le critiche animate dalla paura di possibili esternalizzazioni e privatizzazioni. Ebbene, abbiamo lavorato per evitare che questa direttiva potesse diventare uno strumento che spingesse verso privatizzazioni o esternalizzazioni forzate. Il testo che approveremo con il voto di domani è un testo semplificato ed equilibrato, un testo che permetterà di garantire la certezza giuridica, la trasparenza ed evitare possibili forme di abusi. La nuova disciplina permetterà di garantire, inoltre, un effettivo accesso al mercato di tutti gli operatori economici e soprattutto delle PMI. Nel far questo non viene, però, in alcun modo intaccata l'autonomia delle autorità pubbliche. Le amministrazioni pubbliche rimangono, infatti, libere di decidere se e come ricorrere sostanzialmente allo strumento delle concessioni.

Ma i progressi normativi sono stati anche altri. Con questo strumento si inseriscono importanti clausole in materia sociale, ambientale e di subappalto. Questo è stato possibile grazie al lavoro svolto congiuntamente con l'altro strumento importante, la direttiva appalti pubblici, insieme al collega Marc Tarabella. Non ci sono da questo punto di vista dubbi o margini d'interpretazione: gli operatori economici cui è attribuita una concessione dovranno rispettare tutti gli obblighi sociali e ambientali previsti dalla normativa europea e dalla contrattazione collettiva.

Infine un ultimo aspetto, da non sottovalutare, che riguarda la cosiddetta protezione dei servizi di interesse economico e generale. Si tratta di servizi che, per loro natura, giocano un ruolo fondamentale nella promozione della coesione territoriale. Le autorità nazionali continuano a rimanere libere di definire questi servizi e come questi debbano essere organizzati e finanziati e in questo contesto un successo è stata l'esclusione dal campo di applicazione del settore idrico.

In definitiva, si tratta di progressi importanti e fondamentali. Credo che occorra lavorare in questa direzione e mi auguro che ci sia un impegno della Commissione europea per applicare integralmente quanto uscirà da questo Parlamento.

  Jürgen Creutzmann, im Namen der ALDE-Fraktion. – Herr Präsident, meine sehr verehrten Damen und Herren! Nachdem wir Liberale den Tarabella-Bericht im Ausschuss noch abgelehnt hatten, konnten wir den Text im Trilog schließlich entscheidend verbessern. Unser größter Erfolg ist, dass wir die Lage kleiner und mittlerer Unternehmen entscheidend verbessert haben.

So war die ALDE-Fraktion die einzige Fraktion, die sich durchgehend für die Aufteilung großer Aufträge in kleine Einheiten stark gemacht hat. Dadurch haben kleinere Unternehmen eher die Möglichkeit, sich um öffentliche Aufträge zu bewerben. Außerdem werden KMU mit relativ geringen Umsätzen davon profitieren, dass für die Teilnahme an Ausschreibungen der mindestens erforderliche Jahresumsatz deutlich gesenkt wurde.

Auch wird die Bürokratie deutlich abgebaut: So müssen Bieter Nachweise erst dann erbringen, wenn sie die Ausschreibung gewonnen haben. Zu Beginn des Verfahrens sind Selbsterklärungen ausreichend. Behörden dürfen keine Nachweise, die sie sich auch anderweitig beschaffen können, verlangen.

Wir haben außerdem erreicht, dass die in Deutschland weit verbreitete Zusammenarbeit von Gemeinden etwa bei der Straßenreinigung weiterhin auch ohne Ausschreibung möglich sein wird. Gleichzeitig haben wir neue Regeln geschaffen, die verhindern, dass öffentliche Unternehmen in unfairen Wettbewerb mit privaten Unternehmen treten müssen.

Wie bereits eingangs erwähnt, wurde ein für alle Mal klargestellt, dass die Konzessionsrichtlinie auf keinen Fall zu einer Zwangsprivatisierung der Wasserversorgung führen wird. Leider gab es in der öffentlichen Diskussion hierzu insbesondere in Deutschland viel irreführende Panikmache. Das bedeutet: In Zukunft können auch die Stadtwerke ohne europaweite Ausschreibung die Wasserversorgung für ihre Gemeinden übernehmen und andere Gemeinden mitversorgen.

Ebenso haben wir es geschafft, Notfallrettungsdienste von den Vergaberichtlinien auszunehmen, sofern sie von gemeinnützigen Organisationen wie dem Roten Kreuz erbracht werden. Damit wird sichergestellt, dass auch die bewährten ehrenamtlichen Strukturen wie in Deutschland weiter bestehen können. Normale Krankentransporte fallen zwar ab einem gewissen Schwellenwert unter die Vergaberichtlinien. Für sie gelten aber die sehr viel flexibleren Vorschriften für „soziale Dienstleistungen“. So können Gemeinden auch in Zukunft karitative Organisationen mit der Durchführung von Krankentransporten unterstützen.

Ich will noch einmal auf das verweisen, was die Kollegin Rühle sehr ausführlich dargestellt hat. Es ist eine ganz breite Palette aufgebaut worden, indem wir auch soziale Aspekte berücksichtigt haben, indem wir berücksichtigt haben, dass Lohndumping nicht weiter ein Kriterium sein kann, um an der öffentlichen Auftragsvergabe teilnehmen zu können. Es ist weiter auch erreicht worden, dass – wie wir das in Deutschland seit Jahren schon kennen – nicht der billigste Bieter, sondern der preisgünstigste Bieter das Angebot erhält. Dies ist sehr wichtig, denn wir stellen immer wieder fest – auch bei der kommunalen öffentlichen Auftragsvergabe –, dass der Billigste nicht immer das beste Produkt, die beste Dienstleistung abliefert und im Nachhinein dann Korrekturen vorgenommen werden müssen und das, was vorher schlecht ausgeführt wurde, korrigiert werden muss.

Deswegen können wir morgen diesem ganzen Paket zustimmen!

  Claude Turmes, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident! Die öffentlichen Aufträge machen fast 20 % des Bruttosozialprodukts in Europa aus. Das sind also riesige Investitionssummen. Und mit diesem neuen Legislativwerk bringen wir es fertig, dass die besser genutzt werden, vor allem besser genutzt werden in Richtung mehr Umweltschutz, weniger Lohndumping, Fair Trade und vor allem auch für Innovationen.

Für mich sollen öffentliche Aufträge ein Motor sein für die Innovation in Europa, damit wir neue Produkte, neue Prozesse in öffentlichen Aufträgen testen können und ihnen damit auch den Weg in die Märkte hinein ebnen. Das ist für die europäische Wirtschaft ein essenzielles Element, und es ist super, dass wir hier einen politischen Konsens hatten, um vom Billigsten wegzugehen auf den Gesamtlebenszyklus und dadurch den besseren Produkten in den Markt helfen. Jetzt geht es natürlich darum, dass wir diese Bürokratie, die natürlich immer noch da ist, so klein halten wie möglich. Deshalb brauchen wir Regierungen, die nicht nur administrativ die Voraussetzungen schaffen, sondern auch gezielt in Weiterbildung und Ausbildung investieren.

Es gab dieses Wasser-Dossier, das diese ganze Richtlinie politisch ein bisschen verschmutzt hat, wenn ich das mal so lapidar sagen kann. Ich persönlich bin froh, dass sich Millionen Bürger mobilisiert haben. Und es geht auch ein Dankeschön an die 5000 luxemburgischen Bürger, die mitmobilisiert haben in Right2Water gegen diese Idee, die doch irgendwie im Raum stand, Wasserversorgung zu privatisieren. Ich denke, das war das Letzte, was wir gebraucht hätten.

  Malcolm Harbour, on behalf of the ECR Group. – Mr President, as Chair of the Committee on the Internal Market and Consumer Protection, and also as the shadow rapporteur on both the directives, may I say that it is a very special day for all of us, and particularly for me, having chaired the conciliation meetings, to be here today after an extremely long process.

One of the reasons we have a very good outcome – and I am pleased that, generally, across the different committees, the work we have done is now being fully appreciated for its economic and political (and, I would also say, strategic) importance for Europe – is that we did not just wait until you, Mr Barnier, sent us some very good material to work with but, since 2009, when I became chair, we have worked on public procurement as a policy.

I was really delighted that Heide Rühle’s group did her the honour of giving her six minutes’ speaking time. She deserved that because she was rapporteur for two own-initiative reports which got us here. This has been an immensely complex challenge. We have to make this a complete repositioning of public procurement, as a tool for encouraging the better, more innovative and more efficient delivery of public services across the board, whether they are concessions in the area of transport or catering or concern the simple procurement of goods or services.

We have to say to public procurers that this is not just a question of getting in the tenders and selecting the lowest price, but that they have to sharpen up their act, as smart customers, to decide exactly what it is that they want. We are giving them the opportunity to do some proper negotiation with the suppliers to match up their requirements with what those suppliers can deliver. If they can provide them with a better and more innovative solution, then they can take that solution. This is the rethinking here. It must not be a legalistic process but a process that delivers better outcomes.

I was delighted that Claude Turmes talked about innovative procurement and, Commissioner, you mentioned that very specifically. We have an entirely new tool here to enable an innovative supplier to work with a customer and, over an extended period, to develop and deploy a solution. That customer will be doing the European economy a service by supporting that innovative company. That is how important this proposal is.

I would just say in conclusion to the Commissioner that, in the next cycle of this Parliament, we need his successors in the Directorate-General for Internal Market and Services to give attention to transposition in the same way as for the Services Directive. There has to be an equally intensive period of working with Member States to deliver the real benefits of this proposal, otherwise we will have done all this work in vain.

  Mikael Gustafsson, för GUE/NGL-gruppen. – Herr talman! Jag skulle vilja börja med att säga att jag är positivt överraskad över direktivet om offentlig upphandling. Det var många med mig som var djupt oroade över att kostnad och pengar skulle sättas främst.

Men nu finns det möjlighet att ställa sociala och miljömässiga krav och krav på att kollektivavtal ska respekteras och det finns möjlighet att utesluta företag som begått brottsliga handlingar eller inte betalat skatt eller sociala avgifter. Det här är ett betydande steg framåt jämfört med tidigare lagstiftning, även om det fortfarande öppnar upp för undantag.

Jag är dock kritisk mot att till exempel social och miljömässig hänsyn och inte ens kvalitet får finnas med som minimikrav så som nämns i punkt 15 c. Men på det stora hela är detta ett betänkande som förbättrar dagens situation.

När det däremot gäller direktivet om koncessioner vet jag knappt vad jag ska säga. För det enda jag skulle kunna glädjas åt är att åtminstone frågan om vatten lämnats utanför denna sjuka ultraliberalisering. Ingen ville ha detta direktiv, ingen bad om det och ingen såg behov av det, utom möjligen liberaliserings- och utförsäljningsivrande byråkrater i kommissionen.

Jag vill avsluta med att säga att jag är mycket missnöjd med att dessa betänkanden gått direkt till trepartsförhandling utan att passera parlamentet. Det minskar det demokratiska inflytandet. Vi ska i varje fall föreställa att vara en demokratisk institution och då borde vi ju fått chans att ha åsikter om sådana här viktiga dokument. På det viset som det har gått till nu har vi inte haft en sådan möjlighet, utan det har gått direkt till trepartsförhandling och jag som ledamot kan i slutändan bara trycka "ja" eller "nej".

  Matteo Salvini, a nome del gruppo EFD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, ringrazio per la buona volontà ma mi sembra che siano solo parole. Ricordiamo la direttiva sui ritardati pagamenti: le pubbliche amministrazioni dovrebbero pagare entro trenta giorni le imprese e gli artigiani. In Italia non succede quasi mai; quindi questo mi sembra sia l'ennesimo documento, con anni e anni di lavoro, che giustifichi lo stipendio e il posto di lavoro di qualche centinaio di burocrati europei, che vanno a complicare la vita a imprese, lavoratori e sindaci.

Le gare europee complicano. Si sarebbe potuta alzare la soglia per aiutare il chilometro zero, per aiutare le imprese locali. Non so se a Bruxelles qualcuno se n'è accorto, però c'è crisi. In Italia c'è un tasso di disoccupazione giovanile che non c'è da quarant'anni, oltre il quaranta percento. E invece no: è giusto che in Italia vengano a lavorare imprese da ogni dove, senza rispettare i diritti né l'ambiente e le condizioni di lavoro, se non con vaghi cenni.

Nessun limite ai subappalti:, quindi nel nome del libero mercato, del liberi tutti, del profitto e del guadagno, la criminalità organizzata potrà continuare a fare, comprare, investire. Si sarebbe potuto e dovuto fare di più. Nessun ostacolo vero all'invasione di beni e servizi da paesi che non rispettano i nostri standard di qualità e che sfruttano i lavoratori. Io, anche in questo dibattito, ho sentito parlare di "consumatori", di "clienti", di "mercato": siamo uomini e donne; io non sono né un consumatore, né un cliente, né un uomo a tempo determinato. Siamo uomini e donne che pensano a un'altra Europa, un'Europa fondata sul lavoro, sul rispetto e sul lavoro delle imprese locali, sulla storia, sulla cultura, sulla tradizione, sulle identità, che in questo palazzo contano poco ma penso che conteranno molto di più dopo le elezioni del prossimo 25 maggio.

(L'oratore accetta di rispondere a una domanda "cartellino blu"(articolo 149, paragrafo 8, del regolamento)).

  Marc Tarabella, Relatore domanda "cartellino blu". − Collega Salvini, è una vergogna sentirla in Aula. Perché? Perché per un anno e mezzo abbiamo lavorato con i colleghi Frank Engel, Jürgen Creutzmann, Heide Rühle, Malcolm Harbour, Dennis de Jong, tutti relatori ombra come lei. E lei è l'unico che non abbiamo mai visto in riunione. Allora, è facile dire che sono solo parole!

No! Abbiamo lavorato nell'interesse delle piccole aziende, dei lavoratori, degli appalti pubblici sani: come intende spiegare ai suoi elettori che è un fannullone in questo Parlamento? È solo in TV e mai in Aula, mai in riunione per lavorare. È una vergogna: lei è un fannullone in questo Parlamento, lo dico io.

  Matteo Salvini (EFD), Risposta a una domanda "cartellino blu". – Signor Presidente, io non me la prendo. Ci sono colleghi di sinistra che querelerebbero per dichiarazioni di questo tipo. Ci sta. Ci sta il dissenso, ci sta il consenso, quindi non me la prendo, anche perché so che il presidente su molti punti la pensava come me, la pensava come la Lega Nord. Avrebbe voluto ottenere di più, fare di più per la tutela delle aziende e dell'ambiente. So io, come sa lui, che il documento finale non porta a casa neanche un terzo di quello che io e lui avremmo voluto.

Quindi non me la prendo: gli lascio le sue opinioni. Io alle piccole e medie imprese, lombarde e italiane, porto in dote il nulla, perché il risultato conseguito, dal mio punto di vista è il nulla. Quindi lo ringrazio per lo stimolo a essere più presente, la prendo da questo punto di vista. L'avrei fatto molto volentieri se non avessi avuto fin da subito la certezza che saremmo arrivati al niente o quasi, nel nome del mercato. E siccome so che tanto io quanto lui pensiamo che l'Europa potrebbe essere qualcosa di diverso, non mi offendo e gli mando un abbraccio.

  Patricia van der Kammen (NI). - Voorzitter, met het pakket maatregelen voor overheidsopdrachten en aanbestedingen wil de Commissie een aantal doelen bereiken waaronder efficiency bij het besteden van overheidsmiddelen. De PVV heeft voor het bereiken van die efficiency een nuttige suggestie: schaf het beleid en de regelgeving over concessies en aanbestedingen af. Laat de lidstaten zelf beslissen op welke wijze en door wie zij hun opdrachten, publieke werken en nutsfuncties uitgevoerd willen zien. De regels leiden alleen maar tot meer bureaucratie en meer kosten voor de belastingbetaler.

Daarnaast wordt met dit voorstel op slinkse wijze een politieke agenda van klimaathysterie, diversiteitsbeleid en andere socialistische onzin opgedrongen aan ondernemers. Overheden mogen namelijk deze aspecten laten meewegen in hun aanbestedingen.

Beste Commissie, de burger wil waar voor zijn belastinggeld en zeker niet mee betalen aan nog meer onzindoelen die alleen nuttig zijn voor ambtenaren.

  Andreas Schwab (PPE). - Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Das neue europäische Vergaberecht kommt zehn Jahre, nachdem das alte Vergaberecht in Kraft getreten ist. Das ist für ein Gesetzeswerk dieses Ausmaßes keine allzu lange Zeit. Deswegen hoffe ich, dass die Anpassungsprozesse in den Mitgliedstaaten dazu genutzt werden, die Vergaberechtsverfahren dort zu vereinfachen, wo es möglich ist – und es wird durch das neue Recht möglich –, und ebenfalls die kleineren und mittleren Unternehmen an den Stellen von bürokratischen Anforderungen zu entlasten, wo es möglich ist.

Der eigentliche Wert der Überarbeitung liegt darin, dass wir nunmehr das Vergaberecht aus einem Guss anbieten können und viele Grenzfragen durch den einheitlichen Charakter von Konzessionen und öffentlichen Aufträgen einheitlich beantwortet werden können. Das ist ein Vorteil für die betroffenen Gemeinden und öffentlichen Auftraggeber, aber auch für die betroffenen Unternehmen.

Aber, meine Damen und Herren – es ist in der Debatte schon vieles angesprochen worden –, all das wird natürlich nur funktionieren können, wenn die Mitgliedstaaten, die jetzt gefordert sind, die Vergaberechtsrichtlinien umzusetzen, dies in einer Weise tun, die diesen Zielen auch wirklich nahekommt. Da muss man die Europäische Kommission und den zuständigen Kommissar, Michel Barnier, dringend darum bitten, den Umsetzungsprozess in den Mitgliedstaaten einerseits, aber auch den Anwendungsprozess – wenn das neue Recht einmal ins Leben gerufen wurde – wirklich aufs Genaueste zu überprüfen, damit die Ziele, die hier gemeinschaftlich formuliert worden sind, am Ende auch tatsächlich umgesetzt werden können.

Hier können wir an einer Reihe von Stellen schon Zielkonflikte erkennen. Jeder interpretiert in das neue Gesetz hinein, was ihm politisch besonders bedeutsam ist. Klar ist, dass Umweltschutzauflagen auch mit dem alten Vergaberecht schon möglich waren, wenn sie europarechtskonform umgesetzt wurden. Klar ist, dass mit dem alten Recht schon Sozialdumping verhindert werden konnte, wenn es richtig umgesetzt war. Das wird sich durch das neue Recht nur marginal verändern. Aber es wird am Ende vor allem darauf ankommen, dass die Mitgliedstaaten den Sinn, den wir dem neuen Vergaberecht geben, auch entsprechend umsetzen. Lieber Herr Kommissar Barnier, darauf sollten wir gemeinsam achten.

  Evelyne Gebhardt (S&D). - Herr Präsident! Lassen Sie mich eine Vorbemerkung machen: Ich habe eine Erfahrung gemacht hier im Europäischen Parlament: Wenn man etwas durchsetzen möchte, auch wenn man in einer Minderheit ist, dann kann man es tun. Es gibt aber zwei Grundvoraussetzungen. Erstens: Man muss arbeiten wollen und sehr viel arbeiten, und das ist offensichtlich nicht jedermanns Sache. Und man muss anwesend sein bei den Diskussionen, sonst kann man diese Anliegen nicht berücksichtigen. So ist das nun mal in einem Parlament!

Wir haben mit diesen drei Dossiers eine sehr heftige Arbeit hinter uns. Und ich bedanke mich bei Marc Tarabella und Philippe Juvin für die außerordentliche Arbeit, die sie geleistet haben. Ich bedanke mich auch bei Herrn Panzeri, der für unsere Fraktion im Bereich Konzessionsrecht auch außerordentlich gute Arbeit geleistet hat.

Wir können stolz sein auf das, was wir erreicht haben als Parlament, weil wir einiges an Verbesserungen am Text der Europäischen Kommission durchgesetzt haben. Sowohl was die Vereinfachung des Rechts angeht – da ist die elektronische Auftragsvergabe zum Beispiel eine der herausragenden Sachen, die erreicht wurden –, als auch dahingehend – und das ist für mich als Sozialdemokratin von ganz besonderer Wichtigkeit –, dass die sozialen und ökologischen Kriterien in den Vordergrund gerückt wurden und nicht einfach der Preis das Aussagekräftige ist, sondern bei der Vergabe und der Ausgabe der Steuergelder der Bürger und Bürgerinnen auch die Qualität sowohl der Produkte und Dienstleistungen als auch der Arbeit, die geleistet wird, berücksichtigt werden muss. Eine ganz wichtige Sache – und dies nicht nur für die Generalunternehmer, die den Auftrag erhalten, sondern auch für die Subunternehmer –, dass da eine Haftungspflicht mit eingebaut worden ist. Das ist eine ganz enorme Errungenschaft und Verbesserung gegenüber dem bisherigen europäischen Recht.

Lassen Sie mich noch zur Konzessionsrichtlinie kommen und mich da auch bei Kommissar Barnier dafür bedanken, dass er sich doch noch überwunden hat, am Ende der Diskussion dafür zu sorgen, dass die Wasserversorgung aus dem Wirkungskreis der Richtlinie herausgenommen worden ist, und damit auch einem großen Verlangen von mehr als 1,8 Mio. Bürgern und Bürgerinnen der Europäischen Union nachgekommen wurde, denen es ein wichtiges Anliegen war, einer Bürgerinitiative beizutreten und klarzumachen: Das ist ein Wille, der sehr stark in unserer Bevölkerung da ist.

Ich glaube, das ist eine richtige Art und Weise zu handeln. Uns so sollten wir auch in Zukunft weiter dafür sorgen, dass der Fortschritt auch wirklich kommen kann.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). - Arvoisa puhemies, julkisiin hankintoihin kohdistuu suuri mielenkiinto. Julkiset tavara-, palvelu- ja rakennuskustannukset, hankinnat, ovat lähes 20 prosenttia EU:n kansantulosta. Kyseessä ovat suuret rahat, noin 2,5 miljardia euroa. On siis ymmärrettävää, että kansalaiset ovat kiinnostuneita siitä, miten nämä hankinnat tehdään, miten rahat käytetään.

Nyt on siis tarkoitus uudistaa tätä hankintamenettelyä. Tarkoituksena on saada mukaan sosiaaliset, ympäristö- ja työlainsäädäntöön liittyvät näkemykset. Tämä on hyvä asia, mutta toisaalta meidän on myönnettävä, että tämä myös kyllä vaikeuttaa julkista hankintaa ja kilpailuttamista, koska nämä ovat arvostusasioita. Hinta on helppo päättää, mutta ympäristöasioille on vaikeampi antaa arvoa.

Tämän lainsäädännön tarkoituksena oli uudistaa ja yksinkertaistaa tätä julkista hankintaa. Lopputulos taitaa kyllä olla päinvastainen: byrokratia lisääntyy, konsultit voittavat. Jatkossa tarvitaan enemmän koulutusta, niin että nämä julkiset hankinnat kussakin EU-valtiossa osataan tehdä oikein, osataan pistää painoarvo oikeille asioille.

  Jill Evans (Verts/ALE). - Mr President, as we have heard, public procurement is of central importance to the economy. In my constituency in Wales, only half of public contracts are awarded to Welsh companies, and if that figure was increased to 75 % we might see the creation of almost 50 000 jobs. EU rules have often been blamed for being too complicated and preventing the award of contracts to local and regional businesses. We must have policies that are fair and effective, and this should not be to the detriment of our environment or of our citizens.

I welcome the possibilities for more sustainability in terms of clarity in the use of environmental, social and fair trade criteria, and also the splitting up of large contracts, making things easier for small businesses and cutting red tape. I hope that these changes will help strengthen the economy and provide more opportunities in the future for innovation and job creation.

  Adam Bielan (ECR). - Panie Przewodniczący! Przedmiotowe dyrektywy stanowią kluczowy element napędzania gospodarki w ramach jednolitego rynku. To ważne, że udało się wynegocjować kompromisowe, wyważone porozumienie trójstronne. Nowe przepisy wymuszają uproszczenie i odbiurokratyzowanie procedur, w znaczący sposób obniżając koszty ponoszone przez przedsiębiorstwa. Zapewniają większą przejrzystość prawa.

Na uwagę zasługują propozycje rozwoju e-zamówień, które docelowo mają stać się obowiązkowe. Utworzenie centralnego punktu online umożliwi oferentom uzyskiwanie informacji o rodzajach wymaganych dokumentów i trybie postępowania w poszczególnych państwach.

Odzwierciedlenie w przepisach znalazła również polityka antykorupcyjna, administracja w niektórych krajach systematycznie bowiem ulega zewnętrznej ingerencji. Doprecyzowane regulacje dotyczące podwykonawstwa przyczynią się natomiast do wzmocnienia bezpieczeństwa i ochrony prawnej pracowników. Oceniam, że nowelizacja istotnie spotęguje skuteczność działań dostawców i zamawiających.

  Claudio Morganti (EFD). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, a mio avviso oggi non avremmo neanche dovuto discutere in quest'Aula di concessioni, perché si tratta di materie che andrebbero gestite a livello nazionale, nel pieno rispetto del principio di sussidiarietà. I mercati europei sono troppo diversi tra loro per voler essere uniformati dall'altro. Si rischiano situazioni che possono portare parecchi danni: anzi, i danni in alcune parti sono già stati fatti a determinati settori specifici in diversi paesi. I nostri amici tedeschi sono stati bravi, ad esempio, a escludere le loro acque dalle concessioni europee, mentre i nostri terminalisti portuali si lamentano giustamente per la disparità di trattamento rispetto al sistema di affitti in vigore nel Nord Europa.

Vi sono associazioni di categorie che rischiano di pagare più di altre e, stranamente, questo riguarda sempre e solo alcuni paesi. Commissario Barnier, lei sa bene a cosa mi riferisco: mi riferisco alla situazione di difficoltà dei balneari italiani colpiti dalla direttiva Servizi. Forse questa delle concessioni poteva essere un'occasione utile per discuterne e cercare di risolvere una volta per tutte il problema. Ma vedo che anche in Europa è in vigore il sistema dei due pesi e due misure: sempre ovviamente a vantaggio di qualcuno più importante di altri.

  Franz Obermayr (NI). - Herr Präsident! Durch den starken Druck der Öffentlichkeit wurde die Wasserversorgung glücklicherweise vorerst aus dem Geltungsbereich der Konzessionsrichtlinie ausgenommen. Ich betone „vorerst“, denn die Kommission hat sich eine Revisionsklausel ausbedungen, und alle drei Jahre werden die Ausnahmeregelungen neu überprüft. Das heißt, die ursprünglich geplante Ausschreibungspflicht im Bereich der Wasserversorgung könnte in Brüssel bald schon wieder auf der Tagesordnung stehen. Dabei sollten wesentliche Bereiche der Daseinsvorsorge grundsätzlich nicht zur Disposition stehen, weder heute noch in drei Jahren, weder im Vergabepaket noch in einer transatlantischen Freihandelszone.

Der Mehrwert dieser Richtlinie ist allgemein fraglich. Kommunen werden sich durch ein sehr kompliziertes Regelwerk durchkämpfen müssen, etwa bei der Kooperation auf kommunaler Ebene. Schließlich ist der Schwellenwert für die Ausschreibungspflicht eindeutig zu niedrig. Wieder einmal musste die EU hier dem Druck der WTO nachgeben.

  Anna Maria Corazza Bildt (PPE). - Herr talman. kommissionär Michel Barnier! I Sverige serveras dagligen tre miljoner måltider i offentlig regi. Det är ofta maten som är guldkanten för våra sjuka och för våra äldre. Jag har kämpat för att skolor, äldreomsorg och sjukhus ska kunna ha bra mat på sina tallrikar och möjlighet att upphandla bra mat och inte bara det billigaste alternativet. Därför är jag glad att fokus nu går från lägsta pris till kvalitet i de nya reglerna för offentlig upphandling.

Alla har rätt till god och näringsrik mat, även konsumenter som inte handlar själva. Nu kan kommuner upphandla lokalproducerad mat utan att hindra den gemensamma marknaden, tack vare krav på hållbarhet och produktionsmetod – min linje gick igenom. Att främja djurskydd är också ett övergripande mål för upphandling, men inget krav.

Jag har drivit på för att vi ska få värde för pengarna – inte bara lägsta pris –, enklare och flexiblare regler samt delad upphandling. En skola ska inte behöva köpa toalettpapper och potatis från samma leverantör. Vi ökar valfriheten för småkommuner och tillgängligheten för småföretag. Övergången till EU-upphandling är också ett bra sätt att minska kostnaderna och krånglet. Jag välkomnar särskilt att det ska gå att främja både innovation och jämställdhet i upphandling.

Tyvärr har de röd-gröna samtidigt lagt till en rad onödiga krav på EU-nivå som rör den sociala dimensionen. Det kan skapa krångel och kostnader för alla. Den nya regeln kunde annars ha varit mycket bättre och tydligare. Mycket kommer därför att göras i genomförandet och jag uppmanar de nationella myndigheterna att inte övertolka kraven så att företagarnas verklighet blir svårare. Det är dags att säga basta till guldplätering.

  Sergio Gaetano Cofferati (S&D). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, la soluzione alla quale arriveremo domani relativamente agli appalti pubblici e alle concessioni è, secondo me, una soluzione ad alto livello e di particolare qualità.

Nel mercato globale, il confronto con gli altri si fa in due modi: c'è quello antistorico, che viene suggerito ripetutamente, di introdurre nuovi dazi doganali, di alzare frontiere, e c'è quello moderno ed efficace di accettare la sfida, puntando sulla qualità, sulla trasparenza e sulla legalità delle azioni che si promuovono. Io credo che alcune delle novità che sono contenute nel testo che voteremo siano importanti proprio perché coerenti con questo assunto.

Noi dobbiamo valorizzare una leva straordinaria di crescita economica come sono gli appalti pubblici. Sono uno dei fondamenti delle politiche keynesiane e lo dobbiamo nel modo che abbiamo sempre scelto di attuare in Europa, rafforzando il confronto con gli altri, sfidandoli ad accettare i nostri parametri. Allora basta col massimo ribasso ma puntiamo a regola vincolante, quella del prezzo competitivo, dove la qualità e il prezzo si tengono insieme, dove appunto l'elemento di novità non è dato dal ridurre i diritti delle persone, le protezioni sociali, perché così il prezzo sarà adeguatamente basso, ma quello di mantenere i diritti, i contratti collettivi e le protezioni delle persone che lavorano, di quei cittadini che sono contemporaneamente produttori e consumatori in virtù della qualità di quello che faranno.

Questa è la strada da battere. Può indicare, questa soluzione, un modello di competizione alta, che darà un punto di riferimento importante agli altri e farà dell'Europa anche un punto di riferimento nel processo di globalizzazione.

  Adina-Ioana Vălean (ALDE). - Mr President, there can hardly be a more timely debate on public procurement. Reform is not only needed, it is long overdue. As shadow rapporteur for the opinion of the Committee on Industry, Research and Energy, I especially welcome the debate on the award of concession contracts. In this day and age it is unacceptable that there are still numerous cases of contracts being directly awarded without any transparency. When a third of businesses, associations and public authorities have said they are aware of such cases, it is no wonder that the existing legislation is not providing the right framework.

If there is room for corruption outside the existing legal outline, the questions of who gets access – and how they get access – to such contracts should be better defined within specific criteria. That is why we have fully supported specific obligations regarding selection and award standards, which must ensure fair competition.

  Ruža Tomašić (ECR). - Gospodine predsjedniče, javna nabava od posebnog je društvenog interesa jer predstavlja pravi test zrelosti političkih predstavnika koji često neodgovorno postupaju s novcem poreznih obveznika. Postoji potreba da se ovo područje što bolje regulira kako bi javni novac bio usmjeren u prave projekte i prema najboljim ponuđačima. Pozdravljam stoga uvođenje veće fleksibilnosti i transparentnosti te olakšavanje pristupa postupcima nabave za mala i srednja poduzeća čime bismo javnu nabavu učinili doista javnom.

Slažem se s izvjestiteljem da bi iz postupka trebali biti isključeni svi subjekti koji ne ispunjavaju obveze koje proizlaze iz radnog prava, a dodala bih kako isto mora vrijediti za one koji su osuđeni za prijevare, pranje novca i ostala teška kaznena dijela.

No povećana fleksibilnost donosi i veće izazove jer je javna nabava omiljeni teren za pronevjeru javnog novca i zlouporabu položaja. Iako je s ekonomskog stajališta vjerojatno opravdano, držim kako uvođenje kriterija ekonomski najpovoljnije ponude otvara preširok prostor za manipulacije i kako bez sustava strožih kontrola neće polučiti očekivani rezultat.

  Gerard Batten (EFD). - Mr President, the subject of public procurement brings to mind the problems with the Brussels hemicycle. The hemicycle was, of course, closed in September 2012 because cracks were discovered in three of the beams holding up the roof. In December 2012 we were told that Parliament was having difficulty in finding a builder to do the repair work. This was, apparently, because they were concerned about the ten-year guarantee required.

If the Chamber is reopened in April, as promised, it will have been closed for 18 months. Surely Parliament’s public procurement procedures should have been able to find a builder willing to do the work, given that money is no problem? Some might suspect that the long delay was deliberate, in order to prevent the Brussels Chamber being used as the sole meeting place of this Parliament, thereby ending the monthly and expensively monstrous trek to Strasbourg. If Parliament cannot organise its own public procedure policies, how can it possibly hope to organise everybody else’s?

  Bruno Gollnisch (NI). - Monsieur le Président, chers collègues, ce n'est pas parce que des textes sont moins mauvais que ce que l'on craignait qu'ils en deviennent pour autant satisfaisants. Il en est ainsi, notamment, de la procédure concurrentielle avec négociation. Elle a été élargie mais elle reste strictement encadrée. Il en est ainsi pour l'accès des petites et moyennes entreprises aux marchés publics. Il a été facilité mais pas réellement encouragé malgré les recours possibles à l'allotissement. Il en est ainsi de la réglementation bancale de la coopération entre acteurs publics eux-mêmes, qui ne manquera pas de créer des problèmes, et de la remise en cause, malgré les déclarations formelles, de la liberté de choix des autorités pour les délégations de service public. Il en va surtout ainsi de la prise en compte de considérations environnementales ou sociales. Cette prise en compte ne va pas, en effet, jusqu'à être érigée en véritable critère d'attribution. Elle ne permet pas l'application de la priorité nationale ou locale comme d'autres orateurs l'ont souligné.

Vous n'avez pas cessé de déclarer que cette réforme était essentielle pour la relance et pour l'emploi. Mais pour l'emploi de qui? Sera-ce en France pour l'emploi des chômeurs nationaux ou locaux ou pour l'emploi des travailleurs détachés de certains pays qui restent, même en cas de respect absolu des lois ou conventions collectives, moins chers que la main-d'œuvre française?

Quoi que vous en disiez, c'est bien le moindre coût qui restera déterminant pour l'attribution des marchés publics dans cette Europe qui impose l'austérité budgétaire et organise le dumping social.

PRÉSIDENCE DE MME ISABELLE DURANT
Vice-présidente

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE). - Először is szeretnék gratulálni a jelentéstevőknek, mert bár hosszan, de nagyon alaposan és nagyon eredményesen végezték a munkájukat. Amikor 2011-ben ezek a javaslatok bemutatásra kerültek, akkor én magam is azt gondoltam, hogy ezek nem elegendőek és alapvető módosításokra is szükség van. Azt gondolom azonban, hogy a szakbizottságnak a kiváló munkája nagyban hozzájárult ahhoz, hogy teljessé váljanak ezek a jelentések. Az első témához, a Tarabella úrnak a jelentéséhez azt szeretném mondani, magam is úgy gondolom, hogy a jogbiztonságnak a biztosítása az nagyon fontos kiindulópontja a közbeszerzéseknek. Maga a jogalkotás és a nemzeti átültetéseknek a gyakorisága azonban egy nagyon összetett és nagyon bonyolult rendszert képez és képezett. Nagyon fontos, hogy ez az összetettség nagyon drágává is tette a közbeszerzéseket. Hosszúvá is, ami a minőségnek a rovására is ment.

Azt gondolom, hogy ezen mindenféleképpen szükséges és kellett is változtatni. Ez a jelentés e tekintetben jó irányba megy. Magam is üdvözlöm a kkv-knak a lehetőségét, megnövekedett lehetőségét a közbeszerzések területén. Úgy gondolom, hogy nagyon helyénvaló, hogy azokat a garanciákat, biztosítékokat, amiket túlzónak találtam a kkv-kkal szemben, azoknak a csökkentésére sor kerülhetett, és így egy egyszerűsítési folyamat is beindult. Azt hiszem, hogy a Juvin képviselőtársam által jegyzett jelentés a koncesszió tárgyában nagyon fontos, és az EP-nek a munkája e tekintetben nagyon-nagyon meghatározó volt. Ez a definíció szükségszerű volt, hogy meg tudjuk határozni, hiszen ez által a piacnak a stabilitása és a verseny is növekedni tud, és a gazdasági növekedés is be fog indulni. Ezek az üzenetei ennek a jelentésnek, ami miatt ezeket a jelentéseket támogatni is fogom.

  Bernadette Vergnaud (S&D). - Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, chers collègues, je me félicite de l'accord obtenu sur ce dossier crucial pour la croissance et l'emploi, sur lequel nous travaillons depuis plusieurs années et je tiens à féliciter le rapporteur pour son excellent travail.

Les marchés publics, de par leur importance dans l'économie, sont essentiels pour favoriser l'emploi de qualité et la responsabilité environnementale tout en fournissant des services et produits de qualité aux citoyens.

Ces textes répondent à ce défi, notamment parce que nous avons enfin abandonné la logique simpliste du moins-disant pour laisser aux autorités publiques la possibilité de choisir la meilleure offre économique en fonction de critères qualitatifs, sociaux, environnementaux et en tenant compte des contraintes rencontrées par les PME dans l'accès aux marchés publics.

J'attends également des autorités des États qu'elles jouent leur rôle dans le contrôle des dérives de la sous-traitance et du dumping social puisqu'elles en auront désormais les outils juridiques.

Enfin, je regrette que nous n'ayons pas pu obtenir la clause de réciprocité dans les deux textes et j'attends de la Commission qu'elle joue pleinement son rôle pour que l'Union cesse d'être naïve et qu'elle ne soit plus la seule à montrer l'exemple.

  Nils Torvalds (ALDE). - Fru talman! Det gamla upphandlingsdirektivet var en byråkratisk katastrof. I den meningen är vi glada över att vi nu har ett nytt förslag att behandla, men det finns fortfarande allvarliga problem. Ett är att det nya upphandlingsförfarandet kommer att innebära minst lika stor byråkrati som det gamla, det andra problemet – och det gör mig speciellt bekymrad – är att förhandlingen leder fram till oerhört korta avtal.

För en sådan verksamhet som t.ex. förbindelsefartygen i den finländska skärgården innebär det här ett stort problem eftersom upphandlingsförfarandet inte kommer att tillåta att nya företagare kommer in på området. Det kommer i sin tur att leda till att upphandlingarna i skärgården skapar dåliga, gamla och osäkra båtar med vilka befolkningen ska försöka ta sig fram, det är ett dåligt resultat. Tack.

  Oldřich Vlasák (ECR). - Paní předsedající, pane komisaři, dovolte mi v souvislosti s problematikou přístupu zboží a služeb třetích zemí na vnitřní trh Evropské unie s veřejnými zakázkami upozornit na jeden praktický problém.

Pocházím z Hradce Králové ve východních Čechách, kde mimo jiné již od roku 1864 vyrábí firma Petrof klavíry. Tato firma je mimochodem největším výrobcem pian v Evropě. Když se tato firma účastní na našich školách či filharmoniích tendrů na nákup hudebních nástrojů, čelí konkurenčnímu tlaku levnějších, zpravidla čínských pian. To by bylo zcela v pořádku, pokud by se nelišila dovozní cla. Když čínské firmy dováží do Evropy piana, činí dovozní clo 4 %. Když česká firma vyváží piana do Číny, činí clo 17,5 %. Každému je jasné, že za těchto podmínek otevírat trhy a podstupovat konkurenci je více méně nesmyslné.

Problematiku veřejných zakázek tak nemůžeme posuzovat izolovaně, ale pouze v kontextu revize celních pravidel a dalších překážek obchodu.

  Francisco Sosa Wagner (NI). - Señora Presidenta, desde los años setenta las instituciones europeas han aprobado numerosas directivas con el fin de crear un mercado único de la contratación pública. Ahora impulsamos nuevas reformas, pero debo advertir que, pese a las energías consumidas, los resultados no han sido positivos.

Los mercados siguen muy fraccionados, la transposición de estas normas en los Estados es irregular, de tal modo que se solapa la entrada en vigor de una norma con su reforma, creando una gran confusión, agravada por el hecho de ser elevado el número de administraciones, organismos y empresas llamados a aplicarlas. Como se comprenderá, todo ello hace que un valor jurídico de primer orden, como es la seguridad jurídica, padezca de forma muy sensible.

Por otro lado, lamento que los criterios que está aplicando el Tribunal de Luxemburgo no siempre se acojan en las reformas de las directivas y, en fin, que la excelente tradición histórica del régimen de las concesiones de servicios públicos, que viene del Derecho francés, haya quedado en buena medida desatendida.

  Regina Bastos (PPE). - Senhora Presidente, Senhor Comissário, caros Colegas, em primeiro lugar felicito os colegas relatores e todos os que com eles colaboraram pelo excelente trabalho e que tem como resultado uma importante reforma legislativa na União.

A necessidade da criação de um quadro normativo moderno e adaptado às realidades neste domínio da adjudicação das concessões e dos contratos públicos era por demais evidente. Na verdade estes instrumentos contratuais são importantes alavancas para a realização do mercado único contribuindo, assim, para a promoção do crescimento económico e a criação de emprego.

O objetivo é garantir que os operadores económicos tirem pleno proveito das liberdades instituídas pelo mercado único quando participam em contratos públicos ou na adjudicação de concessões no seio da União Europeia.

Estes objetivos conseguem-se através de, primeiro, uma simplificação das regras e uma adequação aos contextos políticos, sociais, económicos, sempre em evolução; segundo, através do acesso mais facilitado das pequenas e médias empresas ao mercado dos contratos públicos, o que permite às autoridades adjudicantes alargar a sua base de fornecedores e a estas pequenas e médias empresas aumentar o seu volume de negócio e, assim, promover a criação de novos postos de trabalho e, em terceiro lugar, através da redução da insegurança jurídica que rodeia a adjudicação destes contratos de concessão.

Com estas novas disposições as autoridades poderão utilizar melhor estes instrumentos no apoio a políticas ambientais, de eficiência energética e de luta contra as alterações climáticas. Por outro lado, com esta nova legislação dá-se um contributo decisivo para a transparência e, por consequência, para combater o favorecimento, a corrupção e os conflitos de interesses.

  António Fernando Correia de Campos (S&D). - Senhora Presidente, Senhor Comissário Barnier, o conjunto das duas diretivas sobre contratos de concessão (O Relatório Juvin) e sobre compras públicas (o Relatório Tarabella), constitui um instrumento equilibrado para progredir e modernizar o mercado único, afasta a incerteza jurídica anterior associada ao serviço in house, permite o aproveitamento eficiente de recursos públicos, preserva vantagens de serviços de alta qualidade prestados por unidades públicas, impõe exigências sociais, laborais e ambientais aos prestadores, desmaterializa a burocracia, assegura ainda que a subcontratação fica vinculada às mesmas obrigações do contratante principal, prevenindo desresponsabilizações nocivas ou até fraudulentas.

Em termos gerais, as novas diretivas promovem uma saudável competição nas aquisições e concessões públicas. Os critérios de seleção baseiam-se no princípio da escolha da proposta economicamente mais vantajosa e não na de menor custo, o que permite introduzir na relação qualidade-preço atributos de natureza social, ambiental e de qualidade de serviço. É, portanto uma excelente legislação.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). - Señora Presidenta, he suscrito la enmienda que pretende preservar la capacidad de las administraciones públicas para contratar fuera del ámbito de aplicación de la presente Directiva para mantener a las entidades no lucrativas del tercer sector en la primera línea de las prestaciones sociales.

No es un capricho; reconoce una realidad histórica, pues estas organizaciones fueron pioneras en la prestación de este tipo de servicios y aportan eficacia, calidad, conocimiento e implicación. Además, alientan el voluntariado solidario y ejercen una tarea de concienciación básica para difundir problemáticas que necesitan, además de apoyo asistencial, el aliento de la sociedad.

No incluir su contenido en el acuerdo pone en riesgo este tejido de personas eficientes, comprometidas, altamente especializadas y con demostrada profesionalidad, y será un paso atrás que van a pagar los usuarios de los servicios.

Esta forma de organizar y atender la asistencia social es, por eso, más eficaz y predica valores positivos y necesarios para la sociedad europea. Por ello, lamento que hoy no les demos la respuesta que esperan de nosotros.

  Janusz Wojciechowski (ECR). - Pani Przewodnicząca! Składam gratulacje sprawozdawcom. Przyjmujemy, moim zdaniem, jedno z ważniejszych sprawozdań w tej kadencji, jeden z ważniejszych dokumentów. Dyrektywa ta jest bardzo ważna i bardzo potrzebna. Czystość, przejrzystość, jasne reguły zamówień publicznych to jedne z podstawowych gwarancji państwa prawa, zasad uczciwości w życiu publicznym i funkcjonowania demokracji. Z przyjętych tutaj rozwiązań najważniejsze znaczenie – w moim przekonaniu – ma to, że w przetargach publicznych, zamówieniach publicznych ma decydować nie tylko cena, ale również jakość proponowanej usługi, fakt że otwieramy szersze możliwości dostępu małych i średnich przedsiębiorstw do zamówień publicznych poprzez możliwość ich dzielenia, no i wreszcie pakiet rozwiązań antykorupcyjnych oraz większa troska o to, żeby przy zamówieniach publicznych nie dochodziło do konfliktu interesów. Jest to dobry i potrzebny dokument. Popieram go i z pełnym przekonaniem będę za nim głosował.

  Diane Dodds (NI). - Madam President, at this time of economic uncertainty, I welcome these proposals. They would make public procurement less costly, faster and more advantageous for businesses across Europe.

In my constituency of Northern Ireland, 99 % of enterprises are small or medium-sized, and this package would allow many of these to compete better within public procurement. Buyers would be encouraged to break contracts into lots in order to ensure that not just large contractors benefit. In addition, a turnover cap for bidders would facilitate greater participation by SMEs. These are proposals that my colleagues in the departments of finance and enterprise have rightly emphasised in negotiations, and they stand to increase competitiveness within the overall process in Northern Ireland.

The package would also simplify the assessment process, reducing bidder response times, encouraging e-procurement and allowing social considerations to be integrated into contracts. These factors would undoubtedly help harness the transformative potential of public procurement. Bidders could also be excluded on grounds of poor past performance. Ultimately, the focus on cutting red tape and making the system more efficient and credible is important, and for this reason I would urge Parliament to endorse the package.

  Sari Essayah (PPE). - Arvoisa puhemies, hyvä komission jäsen, julkisilla hankinnoilla on lähes parinkymmenen prosentin merkitys EU:n bruttokansantuotteeseen.

Työllisyys- ja sosiaalivaliokunnassa halusimme erityisesti nostaa esille julkisten hankintojen työllisyyspoliittisen vaikutuksen ja sen, miten uudistusten kautta voimme parantaa pienten ja keskisuurten yritysten mahdollisuuksia osallistua hankintoihin. Se, että hankintoja nyt kannustetaan pilkkomaan, lisää pk-yritysten mahdollisuuksia jättää tarjouksensa. Nythän tänä päivänä ongelmana on ollut se, että julkiset toimijat ovat tehneet tarjouspyynnöistä niin suuria, että vain suuret ylikansalliset firmat ovat voineet niihin vastata ja pienet paikalliset toimijat ovat menettäneet markkinoita. Toivon mukaan myös sähköisten menettelyiden lisääminen helpottaa pk-yritysten mukaan tulemista.

Työllisyys- ja sosiaaliasioiden valiokunnassa asetimme myös tiukempia ehtoja erityisen alhaisille tarjouksille, jotta voimme varmistaa sen, että työlainsäädäntöä noudatetaan eikä halpaa tarjousta ole tehty sosiaalisella polkumyynnillä. Tämä on myös aina rehellisen yrittäjän etu, että valvotaan, että kaikkia sosiaalisäädöksiä on noudatettu.

Julkisten hankintojen direktiivin keskeisin uudistus liittyy kuitenkin siihen, että parlamentti halusi kokonaistaloudellisesti edullisimman kriteerin ensisijaiseksi pelkän halvimman hinnan sijaan. Verorahoilla on saatava parasta mahdollista laatua. Laatukriteerien määrittäminen vaatii kuitenkin osto-osaamista, muuten saadaan vain hinnaltaan halvinta sekundalaatua. Hankinnoissa voidaan vastaisuudessa entistä paremmin huomioida elinkaarikustannukset ja sosiaaliset arvot sekä lisätä erilaisten innovaatioiden käyttöönottoa. Toisaalta näiden kriteereiden seuranta saattaa myös lisätä byrokratiaa.

On erittäin tärkeää, että tämä lainsäädäntö implementoidaan hyvin kansallisissa parlamenteissa.

  Catherine Stihler (S&D). - Madam President, I would like to start by thanking our rapporteur, Marc Tarabella, for his excellent work and for persevering through the negotiations to achieve a progressive piece of legislation.

While there are elements which we would have liked to take further, this is progress and a very good compromise. The public procurement process will now be faster, less costly and more effective for suppliers and procurers alike. There will be less red tape and more focus on getting the right supplier and the best tender. Especially for small and medium-sized enterprises, the process of bidding should be quicker, less costly and more competitive.

I hope to see the achievements reflected in the new Scottish Public Procurement Bill because, if they are implemented correctly, we will see a much more sustainable approach to procurement that will encompass our social and environmental goals. One area in particular that needs to be implemented correctly is Article 76(a). This should be used only to benefit social enterprises and mutuals and should not be used as privatisation through the back door.

  Zofija Mazej Kukovič (PPE). - Javno naročilo po najnižji ceni pomeni tudi tunel, ki nima informacijske infrastrukture in ne moremo slišati radia, ko smo v tunelu. Pomeni tudi nekakovostno hrano, ki jo lahko jedo otroci v šolah, takrat ko gre za najnižjo ceno in ko ne gre za kakovost.

In sama, ko sem bila direktorica podjetja z dvesto zaposlenimi, sem občutila upanje pri javnih naročilih in razočaranje. Razočaranje predvsem pri tem, da srednje veliko podjetje ni moglo dostopati do javnih naročil zaradi zahteve po visokih finančnih vzvodih in zaradi zahteve po visoki realizaciji. Hkrati je bil kriterij najnižja cena.

In danes vendar ta obnovljena zakonodaja izboljšuje določena področja, omogoča srednjim in malim podjetjem, da bodo imela boljši dostop.

In to je nujno, kajti s tem bodo tudi ljudje obdržali delovna mesta oziroma se bodo odpirala nova delovna mesta za tiste, ki danes niso zaposleni.

Imam pa seveda pri tem tudi pomisleke, ali smo naredili tisto zakonodajo, ki je poenostavljena. Kajti predvsem ta vidik, ki je vezan na sociološke kriterije, lahko zaplete te postopke, lahko jih zaplete zaradi tega, ker tukaj ni eksaktnih meril.

Sicer je to lepo, je zelo ljudsko, bi to sicer zelo podpirala, ampak ker vem, kaj pomenijo postopki javnega naročanja, lahko pride ravno tukaj do problematike.

In zaradi tega in zaradi nove zakonodaje, ki ima mnogo več plusov kot minusov, verjamem, da bo več malih in srednjih podjetij imelo delo in da bodo ljudje imeli delovna mesta.

  Josef Weidenholzer (S&D). - Frau Präsidentin! Das Vergabepaket hat uns lange und intensiv beschäftigt, und das Endergebnis kann sich sehen lassen. Als Sozialdemokraten dürfen wir uns über die Festschreibung sozial-, arbeits- und umweltrechtlicher Kriterien bei der Vergabe von öffentlichen Aufträgen und Konzessionen freuen. Dadurch wird sichergestellt, dass die öffentliche Auftragsvergabe für die Förderung sozial verantwortlicher Unternehmen genutzt werden kann, und gleichzeitig ist es ein wichtiger Schritt im Kampf gegen Lohn- und Sozialdumping.

In der besonders heftig diskutierten Konzessionsrichtlinie konnten im Einklang mit dem Lissabon-Vertrag die Grundsätze der Selbstverwaltung und Gestaltungsfreiheit verankert werden. Somit wird sichergestellt, dass die Leistungen der Daseinsvorsorge in öffentlicher Hand bleiben können. Viel wird allerdings von der Umsetzung der Richtlinie in den einzelnen Mitgliedstaaten abhängen.

Als einen ganz besonderen Erfolg sehe ich, dass der äußerst sensible Bereich der Wasserver- und -entsorgung bis auf Weiteres aus dem Anwendungsbereich der Richtlinie ausgenommen wird. Dies ist im Besonderen der Europäischen Bürgerinitiative Right2Water zu verdanken. Vor allem sehe ich aber darin auch den Beweis, dass die demokratischen Verfahren auf europäischer Ebene immer besser funktionieren.

  Seán Kelly (PPE). - A Uachtaráin, caithfidh mé a rá go bhfuil mé ag baint taitneamh as an díospóireacht seo agus molaim na Feisirí as ucht a bpaisin, go háirithe an rapóirtéir an tUasal Tarabella agus daoine cosúil le Malcolm Harbour, cathaoirleach an Choiste um an Margadh Inmheánach agus um Chosaint an Tomhaltóra, agus an Coimisinéir Barnier a bhfuil gaisce déanta aige arís san ábhar seo.

Madam President, we have seen how public procurement is so important. For instance, in trying to get free trade agreements with countries like Japan, it has certainly been a stumbling block. Thankfully we are now getting to grips with our own public procurement, and I think the new proposals are going to be tremendously beneficial to European industry.

I come to this from the point of view of the Committee on Industry, Research and Industry, of which I am honoured to be a Member, and particularly in relation to four areas: SMEs, innovation, energy efficiency and fiscal responsibility.

It is good that we are simplifying the process so that SMEs can benefit, particularly through the facility to break contracts into smaller lots. That, too, will help SMEs, on which we are so dependent to get out of the economic crisis and create jobs and growth in the economy.

Innovation is a very important area, because procurement has a responsibility in driving technological progress. We have seen that in regard to the jet engine, computers, the internet, etc., and again, innovation is crucial to our future and especially the competitiveness of Europe.

On Energy efficiency, we have to meet the 2020 targets, and I welcome the rules on that.

Regarding fiscal responsibility, life cycle costs as well as upfront costs have to be taken into consideration.

  Christel Schaldemose (S&D). - Fru Formand! Kære kolleger! Jeg er meget tilfreds med vores nye EU-udbudsregler. Vi får ganske vist ikke færre regler, men vi får klart bedre regler. Og der er endda rigtig mange socialdemokratiske fingeraftryk på disse regler. Listen er lang, så den er svær at nævne fuldt ud, men vi får bedre muligheder for at opstille sociale kriterier og klausuler. Vi får mulighed for at lave kædeansvar til hovedentreprenøren. Vi får mulighed for at tage langt flere miljøhensyn, og vi letter adgangen for den lille lokale håndværksmester til at kunne byde ind på delopgaver, når der skal bygges et nyt sygehus. Og – som det er blevet nævnt flere gange i dag – så skal det ikke længere være det billigste, men det bedste tilbud, der gælder. Jeg synes, listen er lang, og det bliver nogle gode nye regler. Alt er ikke godt, men jeg synes, at vores regler her er et stort fremskridt, og nu er det så op til medlemslandene at levere. Tak.

  Andrej Plenković (PPE). - Gospođo predsjednice, prije svega želim kazati kako podržavam izvješće kolege Marca Tarabella i čestitati njemu i drugim izvjestiteljima u sjeni koji su na temelju prijedloga Komisije, kojeg nam je ovdje predstavio povjerenik Michel Barnier kojeg također pozdravljam, objasnili razvoj ovoga paketa zakonodavstva koji modernizira tekstove direktiva koji su na snazi od 2004. godine i dobro je da se zajedno donose i dodjele ugovora o koncesiji i javna nabava i javna nabava subjekata koji sudjeluju u sektoru vodnog gospodarstva, energetskom i prometnom sektoru te sektoru poštanskih usluga.

Nema nikakve dileme da je javna nabava jedan od ključnih čimbenika strategije Europa 2020 te da pomaže Europskoj uniji, s obzirom da čini čak 19% BDP-a u članicama EU-a, kod ekonomskog razvoja i zapošljavanja. U Hrvatskoj je taj postotak javnih nabava čak 12% BDP-a te smo svjesni bili važnosti upravo ovog segmenta izrazito zahtjevnih pregovora u pristupanju na temelju kojeg smo prilagodili hrvatsko zakonodavstvo javnoj nabavi.

Ono što mi se posebno čini je da će nova regulativa unijeti dodatnu transparentnost i omogućiti više šansi malim i srednjim poduzećima da na temelju natječaja i novih, pojednostavljenih procedura dobiju odgovarajuće poslove na razini Europske unije.

  Françoise Castex (S&D). - Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, je crois que nous devons d'abord nous féliciter d'avoir enfin dans le droit européen, grâce à ces deux directives, une distinction claire entre les marchés publics et les concessions, ce qui n'apparaît pas toujours dans le débat.

Bien sûr, quand on parle de concession, on parle de concession de services et dans la grande majorité des cas, il s'agit de la concession de services d'intérêt économique général si ce n'est de la délégation de service public. Pour ma part, j'aurais aimé que ce soit dit explicitement de manière à lever toute ambiguïté.

Cela n'a pas été possible mais c'est dit très fortement de façon implicite, notamment grâce aux références références à l'article 14 et au protocole 26. Ces deux éléments des traités sont relatifs aux services d'intérêt économique général et font leur entrée, enfin, dans le droit dérivé.

J'en retiendrai l'affirmation essentielle: la liberté des États membres et des autorités publiques de définir ce qu'est un SIEG et la manière dont ils souhaitent les organiser et les financer. C'est un pas important vers la sécurisation juridique de l'action publique dans l'Union européenne.

  Herbert Dorfmann (PPE). - Frau Präsidentin, sehr geehrter Herr Kommissar, geschätzte Kolleginnen und Kollegen! Ich schließe mich der positiven Grundstimmung und der Zustimmung an, die diese Debatte heute Nachmittag hier kennzeichnet – und zwar aus drei Gründen. Erstens: Ich denke, dass die Entscheidung, dass der Auftraggeber im Falle öffentlicher Ausschreibung entscheidet, ob er ein Bauwerk oder einen Auftrag als Ganzes übergeben oder in Lose und Gewerke unterteilen will, eine richtige Auffassung ist. Ich denke und hoffe, dass auch in dem Mitgliedstaat, aus dem ich komme, in Italien, diese Grundeinstellung endlich akzeptiert wird, wo seit Jahren alles getan wird, um zu verhindern, dass Bauwerke und insgesamt Aufträge in Lose unterteilt werden.

Zweitens: Ich glaube, dass eine bessere Stellung der Subunternehmer notwendig ist und mit dieser Richtlinie auch garantiert wird.

Drittens bin ich froh, dass jetzt auch die Lebenszykluskosten als Kriterium im Bereich der Ausschreibung berücksichtigt wurden. Damit sind auch lokale Kreisläufe einfacher als bisher.

Lassen Sie mich noch ein Wort zur Konzessionsrichtlinie sagen: Ich bin froh, dass definitiv geklärt wurde, was überhaupt eine Konzession ist, und geklärt wurde, dass etwas, was in dem Land, aus dem ich komme, sehr wichtig ist, also Skilifte und Skiliftkomprensorien, nicht in den Anwendungsbereich fällt. Dafür bin ich sehr dankbar!

  Edite Estrela (S&D). - Senhora Presidente, também quero começar por agradecer o trabalho do relator pois considero que as alterações apresentadas pelo Parlamento Europeu melhoram o texto da Comissão e dão resposta às principais preocupações dos parceiros sociais. Mais transparência e regras claras evitam distorções no mercado interno. Por exemplo, o ajuste direto de contratos favorece a fraude, o favoritismo nacional e a corrupção. Os contratos de concessão devem, pois, ser públicos e transparentes. A aplicação da diretiva tem de respeitar a promoção do emprego de qualidade, garantir uma proteção social adequada e combater o dumping social na atribuição de concessões transfronteiriças. É preciso assegurar que as principais convenções sociais e ambientais internacionais sejam integradas e respeitadas no processo relativo à adjudicação de contratos de concessão.

  Sabine Verheyen (PPE). - Frau Präsidentin, sehr geehrter Herr Kommissar Barnier! Die Überarbeitung des Vergaberechts und die Neuschaffung von Sekundärrecht im Bereich der Dienstleistungskonzessionen sollte ein großes Ziel verfolgen: mehr Transparenz zu schaffen, mehr Klarheit, und vor allem Vereinfachung, insbesondere für kleine und mittlere Unternehmen und die kleinen öffentlichen Vergabestellen wie kleine und mittlere Städte und Gemeinden. Es sollte auch mehr Rechtssicherheit schaffen. Das ist in vielen Teilen gelungen, allerdings muss man auch ganz klar sagen, in einigen Teilen nicht, weil bei dem öffentlichen Vergabewesen nach wie vor gerade für kleine und mittlere Kommunen ein großer bürokratischer Aufwand notwendig ist.

Beim Thema Dienstleistungskonzessionen war ein Thema ganz besonders wichtig, nämlich die Herausnahme des Wassersektors als ein Sektor, der in einer besonderen Weise zu betrachten ist. Wasser ist Lebensgrundlage für uns Menschen, aber nicht nur für uns Menschen. Es ist nicht eine Dienstleistung wie jede andere, die ich einkaufe, sondern es ist eine ganz besondere. Deshalb war es richtig und wichtig, hier auch das Subsidiaritätsprinzip zu beachten, das eigentlich bei allem, was wir hier tun, immer wieder besonders zu beachten ist. Gerade auch in diesem Bereich ist das Subsidiaritätsprinzip, die Entscheidungsfreiheit der Kommunen vor Ort, zu organisieren, damit die Dienstleistung Wasserversorgung für die Menschen mit einer adäquaten Qualität und in ausreichender Sicherheit gewährleistet ist. Das ist ein ganz wichtiges Element.

Ich hoffe von daher, dass Ihre Revisionsklausel, die wieder in das Papier hineingekommen ist, nicht dazu führt, dass wir die gleiche Debatte in drei Jahren hier wieder führen werden, sondern dass die Erkenntnis – auch der Bürgerinnen und Bürger –, dass es sich hier um ein besonderes Gut handelt, auch bei der Kommission angekommen ist.

  Barbara Weiler (S&D). - Frau Präsidentin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Wir hier im Parlament haben uns zum Vergabepaket geeinigt und kennen unsere Standpunkte und Argumente. Ich möchte mich daher konzentrieren auf drei Vorurteile, die von außen – von den Medien, von der Wirtschaft und anderen – an uns herangetragen werden. Das erste ist die Bürokratie. Wir beginnen mit neuen sozialen Kriterien: Einhaltung von Tarifen, IAO-Normen, Verbot der Kinderarbeit, Regelung von Unteraufträgen, Regelung gegen Korruption etc. Ist das bürokratisch? Ja, das kann sein. Im Einzelfall kann das sein, aber es ist politisch gewollt, um unsere Arbeitsmärkte und Europa zu regulieren.

Zweitens: Privatisierung von Wasser. Wir Sozialdemokraten sind grundsätzlich gegen Privatisierung von Leistungen der Daseinsvorsorge. Ich betone aber: Die Entscheidung liegt bei den Kommunen. Und daher ist es leider nicht ausgeschlossen, dass morgen meine Nachbargemeinde die Wasserversorgung privatisiert. Ich würde es bedauern, aber es ist nicht ausgeschlossen.

Und der letzte Punkt: Vorurteil niedrigster Preis. Wir haben das diskutiert. Der Preis muss nicht der niedrigste sein. Nachhaltige Investitionen sind wichtig, und daher ist auch dies ein Vorurteil, das wir hoffentlich ausgeräumt haben.

  Mitro Repo (S&D). - Arvoisa puhemies, kiitän kollega Tarabellaa ja kollega Juvinia hienosta ja arvokkaasta työstä.

EU on säädellyt julkisia hankintoja jo ennen tätä uudistusta, valitettavasti vain lainsäädännön heikkouksiin on kuulunut järjestelmien monimutkaisuus, alhaisen hinnan liian dominoiva merkitys sekä pk-yritysten heikko asema. Pienyrittäjillä ei ole ollut todellista mahdollisuutta osallistua moneen liian suureen urakkaan, vaikka heillä olisikin osaamista ja taitoja.

On tärkeätä ottaa huomioon tuotteiden koko elinkaari. Kovien talouspaineiden kanssa painivan julkisen sektorin on ollut tähän asti liian helppo jättää ympäristöön, kestävään kehitykseen ja innovointiin liittyvät asiat vähemmälle huomiolle. Pelkkä mahdollisimman alhaisen hinnan painottaminen on ollut myös lyhytnäköistä.

Nyt tehtävän uudistuksen kautta meillä on todellakin mahdollisuus antaa selkeä viesti siitä, että pienyritysten toiminnan tukeminen, rehelliset toimintatavat, ympäristö sekä sosiaalinen oikeudenmukaisuus ovat olennainen osa eurooppalaisen julkisen sektorin toimintaa.

Interventions à la demande

  Alajos Mészáros (PPE). - A közbeszerzések a gazdaság nem elhanyagolható részét képezik, az unió GDP-jének közel 19%-át. Hatékony lebonyolításuk jelentős mértékben hozzájárulhat a beruházások fellendítéséhez és az európai gazdasági válság leküzdéséhez. Fontos a közbeszerzések hatékony és szociális szempontból fenntartható odaítélése. A szociális munkajog, valamint a környezetvédelmi jog terén betartandó kötelezettségek elmulasztását kizárási oknak kell tekinteni. A legalacsonyabb ár fogalmát végleg törölni kell, és helyette a gazdaságilag legelőnyösebb árajánlat fogalmát kell használni. Továbbá fontos a kkv-k tényleges részvétele hatékony alvállalkozás formájában. Szükségszerű a felelősség elvének bevezetése az alvállalkozási lánc egészében, az alapvető jogok, a munkavállalók egészsége és biztonsága, valamint a hatályos munkajogi rendelkezések betartása érdekében.

Cél az egyszerűbb közbeszerzés! A tagállamoknak biztosítaniuk kell az ajánlatkérők számára azokat a technikai és pénzügyi eszközöket, amelyekkel alkalmazkodhatnak az online közbeszerzési eljárásokhoz.

  Phil Prendergast (S&D). - Madam President, I would like to welcome this. Contractors will be bound by labour, social and environmental obligations, which must also be respected by any subcontractors, in accordance with EU and national laws. The specifications and selection criteria which will be allowed in the calls for tender have also been broadened and explicitly allow for the inclusion of social goals.

Public authorities will no longer be forced to sign up for the cheapest tender, even when it fails to deliver minimum quality standards. ‘Penny wise, pound foolish’ approaches often end up costing the public more in the long-term, especially when the lack of quality also undermines other public policy goals. Our citizens are entitled to expect quality and value for their tax money.

Where possible, authorities will now divide contracts into smaller lots, which will open up public procurement markets, which until now were out of reach of many small and medium-sized enterprises due to their scale. Provision by public bodies and cooperation between public authorities have been safeguarded from the requirements imposed on market operators.

I wish to pay tribute to those who worked so hard on this.

  João Ferreira (GUE/NGL). - Senhora Presidente, desde há muito que convergem sobre os contratos públicos, sobre o enorme mercado da contratação pública, apetites muito vorazes, apetites que são indissociáveis do avanço do mercado sobre áreas onde tradicionalmente os Estados exercem a sua função social, através de serviços públicos, e os argumentos repetem-se mesmo que a realidade teime em desmenti-los.

Não está em causa a necessidade de clareza e transparência na contratação pública, mas os contratos públicos. É bom não esquecer, são um instrumento importante para defender o emprego com direitos, promover e dinamizar a atividade económica e a preservação do ambiente, ou seja, tudo aquilo que é ameaçado pela sujeição às regras da livre concorrência no mercado único que as propostas da Comissão Europeia sempre sacralizam e daí resultam também propostas sempre feitas à medida das grandes empresas e não das pequenas e médias empresas.

  Krisztina Morvai (NI). - Kedves Képviselőtársaim! Nemrégiben egy nagyon találó karikatúrát láttam, amelyen egy tipikus öltönyös, nyakkendős politikus állt egy jogalkotási, törvényhozási épület mellett. Odament hozzá egy karikatúrában sztereotipikus nagytőkés vagy bankár nagy zsák pénzzel, mellé egy kívánságlistával. Átadta a politikusnak, aki azt szépen megköszönte, bement az épületbe, értelemszerűen onnantól kezdve ő és a pártja a megrendelő igénye szerint hozta a döntéseket. Ez nagyjából le is írja, le is rajzolja a mai politikai életet. De a kép teljességéhez hozzátartozik még a közbeszerzés, mint olyan, aminek a lényege az, hogy a pajtások egymás között osztogatják a közpénzeket. A gazdasági hatalom és a politikai hatalom ily módon olvad össze teljességgel. Ebből van az európai polgároknak tökéletesen elege. Amikor közbeszerzésről beszélünk, erről kellene beszélni, mert ez a lényeg.

  Iosif Matula (PPE). - Politica în domeniul achizițiilor publice joacă un rol cheie în utilizarea eficientă a fondurilor publice, contribuind la realizarea unei creșteri inteligente, durabile și favorabile incluziunii.

Revizuirea directivelor privind achizițiile publice constituie un proiect ambițios și realist, care vine în sprijinul autorităților locale și regionale. Actualizarea lor are ca obiectiv reguli mai simple, mai eficiente și mai ușor de utilizat, dar și stabilirea de proceduri riguroase, bazate pe criterii de atribuire care să țină cont și de inovare și sustenabilitate.

Ținând cont de faptul că achizițiile publice constituie o parte importantă a economiei, estimată la 19% din PIB-ul UE, revizuirea cu succes și punerea în aplicare a normelor referitoare la achizițiile publice pot ajuta în mod considerabil la depășirea crizei actuale a economiei europene. Salut măsurile de simplificare, menite să faciliteze participarea IMM-urilor la achiziții publice, cu impact în crearea de noi locuri de muncă, dezvoltare și inovare.

Felicitări raportorilor.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D). - Gospođo predsjednice, želim privući nakratko pozornost na ugovore o koncesiji koji predstavljaju za Hrvatsku važan instrument u dugoročnom razvoju infrastrukture i strateških usluga. Pozdravljam usvajanje uravnoteženog pravnog okvira za dodjelu koncesija te osiguravanje učinkovitog i nediskriminirajućeg pristupa tržištu svim gospodarskim subjektima Unije.

Donošenjem jasnih pravila na razini Unije omogućuje se veća pravna sigurnost te se posebno olakšava jednak pristup i pravedno sudjelovanje malih i srednjih poduzetnika u dodjeli ugovora o koncesiji na lokalnoj razini te na razini Unije.

Pozdravljam uvođenje novih kriterija u postupak dodjele koncesija koje uključuju zaštitu okoliša, inovacije, socijalna pitanja usmjerena na radne uvjete i zaštitu zdravlja osoblja te promicanje socijalne integracije osoba u nepovoljnijem položaju uključujući dostupnost za osobe s invaliditetom. Jednako tako podržavam primjenu prethodno navedenih faktora i na podugovaratelje kao i pravo država članica na uvođenje strožih pravila odgovornosti.

  Petru Constantin Luhan (PPE). - Doamnă președinte, domnule comisar, stimați colegi, din punctul meu de vedere, directiva aduce îmbunătățiri îmbucurătoare, însă insuficiente. Cu toții știm că unul dintre cele mai mari motive pentru care absorbția de fonduri europene este limitată îl reprezintă însăși achizițiile publice la nivel european.

Atrag atenția asupra unui fapt extrem de important. Vorbim aici de o directivă, și nu de un regulament. Acest lucru înseamnă că fiecare stat membru, fiecare guvern, fiecare parlament are puterea de a implementa în forma în care doresc ei această directivă, și nu așa cum s-ar cere, în mod uniform la nivel european. Ce înseamnă asta? Că vor exista din nou posibilități de a acorda contracte după dorințele politice ale guvernelor.

În acest context, aș vrea să atrag atenția asupra Guvernului României, care deja a acordat puterea primarilor să aloce contracte rudelor. Comisia trebuie să urmărească acest fenomen îndeaproape.

  Janusz Władysław Zemke (S&D). - (...) Otóż ja chciałbym zwrócić uwagę na fakt, że obecnie stosowane procedury przetargowe i kryteria bardzo często zamiast pobudzać gospodarkę po prostu ją hamują. Te negatywne doświadczenia nakazują – moim zdaniem – dokonania twardych, co najmniej dwóch istotnych zmian. Po pierwsze, odrzucenia jako podstawowego kryterium najniższej ceny na rzecz najkorzystniejszej ekonomicznej oferty. Cena powinna zostać jednym z ważnych kryteriów, ale nie może być kryterium rozstrzygającym, tak, jak to jest dzisiaj.

Po drugie, wśród preferowanych procedur przetargowych należy znacznie rozszerzyć zakres stosowania procedur negocjacyjnych. Można wówczas znacznie lepiej egzekwować jakość przy poszanowaniu praw pracowniczych.

  Miroslav Mikolášik (PPE) - Verejné obstarávanie je neodmysliteľnou súčasťou správne fungujúceho hospodárstva a ako také musí stimulovať hospodársku súťaž, inovácie a rast. Jednotné pravidlá verejného obstarávania výrazne zvýšia transparentnosť a rovné zaobchádzanie, čo otvorí dvere pre vyššiu účasť aj malých a stredných podnikov, ktoré sú chrbtovou kosťou európskeho hospodárstva.

V tomto kontexte zdôrazňujem nutnosť zjednodušenia verejného obstarávania a odstránenie nadbytočnej byrokracie, napríklad aj systematickým používaním elektronického obstarávania.

Čo sa týka environmentálnych sociálnych štandardov, som presvedčený, že kritérium najnižšej ceny nemá byť len jediným určujúcim pre zadávanie zákaziek. Zadávateľ musí totiž riešiť konkrétnu situáciu komplexne s dlhodobým výhľadom. Preto treba hospodársky najvýhodnejšiu ponuku hodnotiť v intenciách hospodárskych, ale aj sociálnych environmentálnych výhod.

  Silvia Costa (S&D). - Signora Presidente, onorevoli colleghi, Commissario, grazie ai colleghi Tarabella, Panzeri e Juvin per questo ottimo lavoro. Trovo che nel pacchetto legislativo la direttiva sull'istituto della concessione è molto importante per la difesa del concetto di pubblica utilità e di servizio pubblico negli appalti, con regole più chiare che escludono gli appalti in-house e la cooperazione pubblico-privato, prevenendo così anche sentenze della Corte di giustizia come avvenuto per il passato.

Si consente anche la partecipazione di privati, a patto che almeno l'ottanta percento sia fornito all'autorità pubblica controllante e questo è un altro punto verso la chiarezza e la trasparenza. Sono anche molto convinta che sia stato utile avere semplificato, comunque, le norme per gli appalti in ambito culturale, sociale e della salute pubblica, nonché l'avere rimarcato e sottolineato il principio di valutare le offerte più vantaggiose, non solo in ambito economico ma a parità di qualità e le clausole sociali e ambientali.

Spero che questo sia valutato positivamente dai cittadini, anche italiani, anche lombardi, nonostante quello che dice il collega Salvini.

  Cristina Gutiérrez-Cortines (PPE). - Señora Presidenta, hay dos razones por las cuales quiero dar la enhorabuena al señor Malcolm Harbour y al Comisario Barnier.

Hay dos aspectos que quiero destacar. En primer lugar, este es un primer paso para evitar uno de los obstáculos que tenemos para el desarrollo de la asociación para la innovación. De nada nos sirve lanzar los caballos a la carrera si el camino está lleno de obstáculos, y sabemos que la asociación público-privada está en peligro si, no solo Europa, sino también los países cambian gran parte de sus métodos y su contratación pública.

Segundo: creo que hay que dar también la enhorabuena porque el hecho de que no se deba atender al precio más barato va a abrir el camino a que se pueda hacer una contratación en patrimonio histórico que no vaya solo al precio más barato, y se va a evitar así la destrucción de muchos edificios y obras de arte que han sido sometidos a un tratamiento deformante que los ha destruido realmente por razones del precio.

  Monika Flašíková Beňová (S&D) - Zákazky verejného obstarávania sú dôležitou súčasťou hospodárstva, a preto modernizáciou smerníc o verejnom obstarávaní by sa mala dosiahnuť rovnováha medzi zjednodušením pravidiel na jednej strane a zavedením riadnych a účinných postupov vyhodnotenia ponúk na strane druhej. Musíme však zaručiť vyššiu účasť malých a stredných podnikov a tiež rozšíriť využívanie elektronického verejného obstarávania.

Pre väčšiu transparentnosť by tiež mal byť zo zákaziek verejného obstarávania vylúčený každý subjekt, ktorý nedodrží povinnosti vyplývajúce zo sociálneho, pracovného a environmentálneho práva vymedzené či už vo vnútroštátnych alebo európskych právnych predpisoch a v kolektívnych zmluvách, ktoré boli uzatvorené v súlade s právom Únie.

Je tiež neprípustné, aby verejní obstarávatelia zadali zákazku uchádzačovi, ktorý síce predložil najvýhodnejšiu ponuku, ale nie je schopný predložiť napríklad aktualizované informácie o platení svojich príspevkov na sociálne zabezpečenie alebo ostal dlžný svojim subdodávateľom.

(Fin des interventions à la demande)

  Michel Barnier, membre de la Commission. − Madame la Présidente, merci à chacune et chacun d'entre vous, au cours de ce long débat mais qui se justifiait, de votre attention, de votre soutien quasi général pour le travail qui a été engagé depuis deux ans, voire bien avant, pour donner raison à Malcolm Harbour, puisque avant même ce nouveau mandat – le nôtre et le mien –, votre commission du marché intérieur et de la protection des consommateurs s'était penchée sur cette question de la rénovation du cadre européen des marchés publics pour simplifier et qualifier.

Tout à l'heure, M. Plenković a rappelé le chiffre, que j'avais moi-même cité, pour montrer l'importance économique de ce sujet: 19 % du PIB européen. Voilà ce que représente la commande publique. Nous devions donc, au moment où la bataille pour la croissance est si importante, donner à cette commande publique plus d'efficacité pour lutter contre le chômage et, en même temps, pour sécuriser. Nous avons ainsi réalisé un vrai progrès et je veux bien donner acte à Mme Gebhardt que les textes de la Commission sont toujours améliorables. Je suis depuis assez longtemps commissaire et je pars de ce principe que la Commission n'a pas toujours raison et qu'elle doit écouter à l'extérieur les citoyens – nous l'avons fait dans ce cas précis – et, en même temps accepter et même vouloir que ses textes soient améliorés, quelquefois par le Conseil et, généralement, par le Parlement européen. C'était le cas ici, je vous en remercie.

C'est un vrai progrès pour la qualité et beaucoup d'entre vous, Mme Corazza Bildt, tout à l'heure, Mme Schaldemose, Mme Vergnaud, à l'instant, M. Mikolášik et Mme Gutiérrez-Cortines ont évoqué le mieux-disant par rapport au seul choix du moins-disant. Je pense que c'est un vrai progrès d'avoir, avec le mieux-disant, sécurisé juridiquement et favorisé dans le choix des collectivités publiques des solutions plus innovantes, plus sociales ou plus écologiques. C'est un vrai progrès.

Il y a d'autres progrès: la simplification. M. Engel, tout à l'heure, a regretté qu'elle ne soit pas suffisante. On va toujours faire mieux même s'il faut laisser ces textes vivre leur vie pendant quelques années pour les évaluer et voir leur efficacité mais, franchement, la réduction des contraintes, notamment pour la documentation imposée aux PME, est un vrai progrès de simplification. C'est même un vrai choc de simplification, comme d'ailleurs la numérisation – que j'ai signalée – de la commande publique dans l'ensemble de l'Union européenne, qui sera un vrai progrès en matière de simplification et d'économie.

C'est aussi un progrès pour la transparence, comme Mme Weiler ou M. Murphy l'ont rappelé. Ces textes comportent des définitions, des outils pour lutter contre des fléaux: la corruption, bien sûr, mais aussi le favoritisme.

Enfin, progrès pour ce qui est de la clarification – je reprends les termes de Mme Castex ou de Mme Thun –, notamment dans la différenciation pour les collectivités publiques en ce qui concerne l'usage du marché public ou quelquefois, c'est utile, l'usage des concessions.

Ce sont donc de vrais progrès, qu'il faut mettre en œuvre maintenant. Je voudrais, dans le prolongement du propos d'Andrea Schwab, rappeler qu'une fois que vous aurez voté ces textes, les États membres auront pour tâche de les transposer et de les mettre en œuvre rapidement.

Je vais donc m'attacher, notamment avec la conférence que nous organiserons avec Malcolm Harbour le 13 mars, à mobiliser les États membres pour qu'il y ait dans chacun des vingt-huit États membres une suite rapide dans la mise en œuvre de ces textes de simplification et de qualification de la commande publique.

Je suis heureux de profiter de la présence de mon collègue et ami, Karel De Gucht, d'abord pour m'excuser auprès de lui et auprès de vous de ne pas rester pour le débat qui va suivre et qui m'intéresse et me concerne sur la réciprocité dans les marchés publics, mais il se trouve que se déroule depuis le début de l'après-midi un trilogue très important – j'espère conclusif – sur un texte majeur de régulation financière concernant la MiFID et je vais rejoindre ce trilogue. Je remercie donc mon collègue Karel De Gucht de porter notre parole commune dans ce débat.

Mme Rühle a évoqué un sujet important, tout à l'heure, qui est celui des conséquences éventuelles de certaines négociations internationales – c'est un point que j'ai d'ailleurs signalé à mon collègue Karel De Gucht – pour que certains standards ou certaines normes, notamment dans les marchés publics, que nous avons actés dans ces textes, ne soient pas remis en cause par des négociations internationales. En tout cas, Mme Rühle, je serai attentif à ce point.

En remerciant chacun des intervenants, en remerciant le président Malcolm Harbour, et au-delà d'ailleurs, du travail considérable qui a été fait par mes propres services, la DG Markt, qui a beaucoup travaillé sur ce sujet, je voudrais dire un mot de remerciement particulier à Marc Tarabella et à Philippe Juvin pour leur ténacité, leur compétence et leur disponibilité, qui ont été les clés du succès pour que ce paquet sur la commande publique puisse aboutir en temps voulu, avant la fin de notre mandat, et apporter les vrais progrès que j'ai rappelés tout à l'heure.

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, zastępca sprawozdawcy. − Pani Przewodnicząca! Zdaję sobie sprawę, że reforma, o której tutaj dzisiaj dyskutujemy – reforma zamówień publicznych – jest ważna, nie tylko tam, gdzie jest gorąco dyskutowana, mianowicie w województwie małopolskim i świętokrzyskim w Polsce, gdzie zostałam wybrana, ale dla całej Unii Europejskiej. Rzeczywiście jest to reforma niezwykle ważna dla nas wszystkich, bo przecież wydawane są tutaj nasze wspólne pieniądze.

Słyszeliśmy przed chwilą, że instytucje publiczne przeznaczają mniej więcej 19% PKB na zamówienia publiczne. To jest bardzo dużo i dlatego tak ważne jest, by te pieniądze były wydawane dobrze.

Cieszę się, że nareszcie po dwóch latach udało się nam osiągnąć porozumienie w tej sprawie i doprowadzić do powstania prawa, które, po pierwsze, te przepisy upraszcza. Dołączam więc do głosów kolegów, a przede wszystkim do głosu nieobecnego tutaj sprawozdawcy Philippe'a Juvina, którzy apelują o głosowanie jutro za tą reformą. Po drugie, ta reforma likwiduje anachroniczne kryterium najniższej ceny, o której przed chwilą mówił kolega Zemke, i bardzo dobrym rozwiązaniem jest tutaj oferta najkorzystniejsza.

Po trzecie, chcę zwrócić uwagę na fakt, że instytucjom zamawiającym łatwiej będzie teraz dzielić zamówienia na części – i tutaj pomagamy małym i średnim przedsiębiorstwom, którym łatwiej będzie brać udział w przetargach.

Po czwarte, większa niż do tej pory część procesu przyznawania zamówień publicznych będzie odbywać się online. Jeszcze raz zwracam uwagę na to, co powiedział komisarz Barnier: to nam pozwala na 80 do 100 miliardów euro oszczędności. Szczególnie teraz musimy zwracać uwagę na takie aspekty.

Ważne jest bardzo, żeby te przepisy wprowadzić szybko w życie, szybko wprowadzić je do prawodawstwa państw członkowskich. Ważne jest, żeby to zrobić bardzo umiejętnie, żeby przedsiębiorcom nie utrudniać życia, ale ułatwiać je. To samo dotyczy samorządowców.

Na zakończenie chciałabym tylko pogratulować jeszcze raz i podziękować wszystkim, którzy pracowali nad tymi rozwiązaniami, a więc Komisji Europejskiej, Radzie i wreszcie Wam, Koleżanki i Koledzy, sprawozdawcom, kontrsprawozdawcom i wszystkim, którzy brali udział w pracach.

  Marc Tarabella, rapporteur. − Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, chers collègues, il y a deux ans, le premier de mes travaux a été d'écouter les 120 parties prenantes qui voulaient me rencontrer pour me parler du dossier. A raison d'une demi-heure par partie prenante, cela a été pour moi une belle collecte d'informations. Puis, j'ai fait mon rapport, il y a eu 2 500 amendements. Il a fallu trouver une position la plus commune possible, un compromis, d'abord au sein du Parlement, avec un message clair pour ne pas dénaturer la proposition initiale de la Commission mais essayer effectivement de l'améliorer, là où c'était possible.

Puis il y a eu les négociations avec le Conseil, avec de multiples réunions dont je parlais tout à l'heure, d'abord avec les rapporteurs fictifs puis, avec l'ambassadeur irlandais – c'était sous la présidence irlandaise – pour aboutir à une position le 27 juin, le COREPER le 17 juillet, la position du Parlement le 5 septembre au sein de la commission du marché intérieur et de la protection du consommateur pour arriver en plénière aujourd'hui.

Je vous l'ai dit tout à l'heure, il me faut remercier, et c'est un plaisir de le faire, d'abord le commissaire Michel Barnier et ses services conduits par Pierre Delsaux pour la négociation mais aussi pour la proposition initiale, que nous avons effectivement essayé d'améliorer mais qui allait déjà dans le bon sens. Je remercie aussi Evelyne Gebhardt, qui m'a fait confiance au sein de mon groupe pour me confier ce rapport. Ce n'était pas évident, je suis suppléant dans la commission du marché intérieur et de la protection des consommateurs, mais très impliqué, et je lui suis évidemment très reconnaissant.

J'ai parlé tout à l'heure des rapporteurs fictifs et j'ai salué leur travail remarquable. J'ai mentionné Heidi Ruehle – y compris dans les réunions techniques, mais elle avait été aussi l'auteure d'un rapport d'initiative – Monsieur Creutzmann, Monsieur De Jong, et aussi Frank Engel, en qui j'ai découvert quelqu'un de très ouvert et de très collaboratif. Il est vrai que nous avons essayé d'abord de dégager des compromis, auxquels se sont greffés d'autres par la suite, mais il fallait que le Parlement ait un message clair. Merci à toi, Frank.

Je salue aussi Malcolm Harbour, last but not least, en tant que rapporteur fictif mais aussi président. Merci Madame la Présidente de me laisser quelques secondes de plus, je sais que vous le ferez, ça vaut la peine. Malcom Harbour a conduit les négociations de manière remarquable. On ne partageait pas toujours les mêmes opinions, il ne partageait pas toujours personnellement l'opinion majoritaire du Parlement, mais il a su par des réunions de travail intensives bien préparer le Parlement qui négocie à six – puisque le septième était devant la télé et n'était pas là, comme j'ai dit tout à l'heure –, six groupes politiques différents face à un ambassadeur, ce qui n'est pas une position facile.

J'ai aussi cité Pier Antonio Panzeri et Philippe Juvin, collègues avec lesquels nous avons beaucoup collaboré, mais aussi les présidences danoise, chypriote, et irlandaise – sous laquelle nous avons négocié avec l'ambassadeur Haney et Monsieur Kineane avec qui nous avons beaucoup travaillé – ainsi que la présidence lituanienne et, actuellement, la présidence grecque. Je remercie bien sûr le secrétariat de la commission IMCO aux côtés du Président Harbour, avec Panos Konstantopoulos et son équipe.

Je termine par mon assistante, Marie Rameau, qui avait commencé le dossier et Alessia Centioni, qui l'a fait atterrir et qui a porté le fort de la négociation ainsi que Santina Bertulessi au sein de mon groupe, qui a été remarquable dans les négociations. Il faut saluer aussi le personnel qui nous entoure sans lequel on ne pourrait pas travailler. Je termine aussi par les traducteurs qui nous ont fourni les textes en 23 langues, ainsi que les juristes linguistes, 450 pages, il fallait le faire!

  La Présidente. - Le débat est clos.

Le vote aura lieu mercredi, le 15 janvier 2014, à 12 heures.

Déclarations écrites (article 149)

  Elena Băsescu (PPE), în scris. – Directiva privind concesiunile va asigura tuturor actorilor implicați mai multă stabilitate juridică. În contextul economic actual, va determina și o utilizare mai eficientă a banilor publici. Trebuie pus accentul pe exploatarea potențialului IMM-urilor, care aveau nevoie de un astfel de cadru legal, pentru a deveni mai competitive pe piața internă și pentru a-și îmbunătăți oportunitățile de afaceri oferite prin contractele de concesiune. În ceea ce privește achizițiile publice, neregulile în acest sector limitează concurența și afectează interesele financiare la nivel național și european.

Spre exemplu, în România, principala constatare a ultimelor rapoarte MCV a fost lipsa de transparență în acest domeniu. Deși actualele directive privind achizițiile publice și-au demonstrat eficiența, avem nevoie de un cadru legislativ nou, modern, pentru a face față provocărilor economice actuale. Noua directivă aduce modificări importante, precum promovarea principiului „cea mai bună valoare a banului”, care va muta accentul pe calitate. Astfel, autoritățile publice pot alege soluții inovatoare și eficiente, în loc să fie constrânse doar de prețul cel mai scăzut; astfel, va crește eficiența cheltuielilor publice și se vor garanta cele mai bune rezultate din punctul de vedere al raportului preț-calitate și al dezvoltării durabile.

  Eduard-Raul Hellvig (ALDE), în scris. – Acordul în prima lectură asupra pachetului legislativ privind achizițiile publice și contractele de concesiune este un succes semnificativ pentru piața internă a UE și cred că va aduce schimbări pozitive atât pentru autoritățile publice, cât și pentru întreprinderile interesate să obțină contracte publice, asigurând totodată cheltuirea eficace și responsabilă a banului public. Reforma cadrului legislativ înseamnă în primul rând un exercițiu de simplificare și clarificare. Noua legislație va crește gradul de transparență în atribuirea contractelor, va încuraja achiziționarea de produse și servicii inovatoare și va permite utilizarea strategică a achizițiilor publice, prin sinergii cu alte politici publice. Alegerea ofertei celei mai avantajoase din punct de vedere economic, spre deosebire de oferta cea mai ieftină și posibilitatea luării în considerare a criteriilor sociale și de mediu constituie o schimbare de abordare necesară în acest sens. Mă bucur să regăsesc în textul final elemente susținute ferm de grupul liberal, care vor favoriza participarea IMM-urilor la procedurile de achiziții publice, precum divizarea contractelor în loturi sau scăderea cifrei de afaceri minime anuale necesare participării la o procedură de achiziții publice. Stabilirea unor reguli pentru atribuirea contractelor de concesiune, care până acum erau atribuite direct, favorizând clientelismul, este un alt progres incontestabil.

  Romana Jordan (PPE), pisno. – Podpiram evropsko zakonodajo za podeljevanje koncesij zasebnim izvajalcem, ki bo omogočila preglednejše in bolj poštene postopke. Žal pa mi je, da so ljudje zahtevali izločitev vode in pri tem uspeli. Prepričana sem, da to za državljane ni dobro, ustreza pa koncesionarjem, saj za to področje pogodb ne bo treba sklepati v skladu z evropsko zakonodajo. Državljani moramo od oblasti zahtevati, da nam zagotovijo zadostno oskrbo z zdravo in kakovostno vodo za vzdržano ceno. V Sloveniji je izvedbena naloga zaupana občinam in če se le-te odločijo, da bodo koncesijo podelile zasebnemu podjetju, moramo kot davkoplačevalci zahtevati, da je izbran najboljši ponudnik. Naš denar mora biti porabljen optimalno, posel morajo dobiti dobra podjetja. Prepričana sem, da bi direktiva o koncesijah pomagala doseči te cilje. Nikakor predlog direktive ni spreminjal standardov pitne vode, ni vsiljeval privatizacije vode in ni dajal prednosti velikim podjetjem. Nasprotno, ohranjal je vodo kot javno dobrino in ohranjal je pristojnost nad upravljanjem z vodnimi viri občinam, dovoljeval je neposredno upravljanje ali podeljevanje koncesij javnim ali zasebnim podjetjem, v primeru javno-zasebnih partnerstev pa zahteval pregledne in poštene postopke, odpiral priložnosti predvsem malim in srednjim podjetjem ter zagotavljal učinkovitejšo porabo javnega denarja. Te evropske zahteve za vode žal ne bodo veljale.

  Vladimír Maňka (S&D), pisomne. – Ak chceme posilniť hospodársky rast, zamestnanosť, sociálne začleňovanie, bojovať za väčšiu transparentnosť a proti korupcii, musíme modernizovať aj verejné obstarávanie, ktoré predstavuje 19 % HDP Únie.

Úspešné prepracovanie a zavedenie pravidiel verejného obstarávania preto pomôže obnoviť investície do reálneho hospodárstva a prekonať európsku hospodársku krízu.

Je najvyšší čas, aby sme pojem „najnižšia cena“ nahradili pojmom „ekonomicky najvýhodnejšia ponuka“. Aj na Slovensku deformujú súťaž niektoré firmy, ktoré, aby za každú cenu uspeli, úmyselne podrazia cenu. Potom nie sú schopné dokončiť zákazku. Neplatia svojim subdodávateľom. Spôsobuje to reťazovú platobnú neschopnosť a likvidáciu tých najslabších. Často investor, v mnohých prípadoch mestá a obce, z dôvodu neukončenia zákazky, stratia možnosť čerpať eurofondy a dostanú sa do obrovských problémov.

Treba posilniť ustanovenia týkajúce sa neobvykle nízkych ponúk, aby sa predišlo akejkoľvek možnosti využívania subdodávateľov, v rámci ktorého sa nebude dodržiavať pracovné právo.

Európska únia musí mať možnosť pri zadávaní verejných zákaziek v určitých osobitných prípadoch možnosť uprednostniť domácich výrobcov.

V rámci zjednodušenia verejného obstarávania bude prínosom rozšírenie elektronického obstarávania. Tu očakávame ročné úspory 80-100 mil. EUR.

  Sirpa Pietikäinen (PPE), kirjallinen. – Uusi hankintadirektiivi selventää hankintasääntöjä jäsenvaltioissa. Erityisen iloinen olen siitä, että halvin hinta ei saa olla enää ainoa kilpailutusperuste. Direktiivi luo puitteet kansallisille hankintalainsäädännöille myös sikäli, että hankintojen hallintoa kevennetään ja innovaatioille annetaan tilaa.

Hankintoja ei ole järkeä tehdä tiukimman tulkinnan mukaan tai ’varmuuden vuoksi’, vaan niistä täytyy tehdä kuntatasolla strateginen työkalu: mitä kilpailutetaan, milloin ja miten. Luomutuotannon asettaminen ruokahankintojen kriteeriksi tai suurten hankintaerien pilkkominen paikallisten pienyrittäjien saataville ovat konkreettisia keinoja, joiden kautta hankinnoilla voidaan lisätä paikallista kasvua ja hyvinvointia.

Strateginen päätös voi olla myös kilpailuttamatta jättäminen. Uusi direktiivi korostaa jäsenvaltioiden oikeutta päättää sosiaalipalveluiden kilpailutuksesta. Kansallisissa lain valmisteluissa olisikin nyt tärkeää ottaa järki käteen sosiaalipalvelujen osalta ja kilpailuttaa jatkossa vain ne palvelut, joille on todellista markkinakysyntää. Opaskoirien kouluttaminen sokeille tai ensi- ja turvakotien ylläpito eivät ole sellaisia.

Strategiset hankintapäätökset sopivat yhteen myös Eurooppa 2020 -tavoitteiden kanssa. Julkiset hankinnat muodostavat viidenneksen EU-alueen bruttokansantuotteesta. Työllisyyteen, resurssitehokkuuteen ja sosiaaliseen oikeudenmukaisuuteen liittyvät tavoitteet tulee pitää mukana aina kuntatasolta lähtien.

  Jutta Steinruck (S&D), schriftlich. – Die Richtlinien zur öffentlichen Auftragsvergabe und Dienstleistungskonzessionen haben in Bezug auf Wasser und die Befürchtung der Wasserprivatisierung für viel Wirbel und Aufsehen gesorgt. Es ist richtig und wichtig, dass dies nun ausgenommen worden ist. In Bezug auf Rettungsdienste muss der besonderen Struktur der Verbindung von Notfallrettung, dem qualifizierten Krankentransport, dem Katastrophenschutz und der Daseinsvorsorge durch Krankenhäuser Rechnung getragen werden. Daher ist es gut, dass Rettungsdienste als solches ausgenommen sind. Es wäre gut gewesen, wenn auch die Krankentransporte ausgenommen worden wären. Dass sie unter soziale Dienstleistungen mit vereinfachtem Vergabeverfahren fallen, ist dennoch ein guter Weg, ein richtiges Zeichen an Bürgerinnen und Bürger sowie die Kommunen. Im Kontext der Subsidiarität müssen die Gestaltungsfreiheit und die Verantwortung bezüglich der Daseinsvorsorge auch weiterhin in der Hand der Kommunen bleiben.

10. Достъп на стоки и услуги до пазарите на обществени поръчки (разискване)

  La Présidente. - L'ordre du jour appelle le débat sur le rapport de Daniel Caspary, au nom de la commission du commerce international, sur la proposition de règlement du Parlement et du Conseil concernant l'accès des produits et services des pays tiers au marché intérieur des marchés publics de l'Union et établissant des procédures visant à faciliter les négociations relatives à l'accès des produits et services originaires de l'Union aux marchés publics des pays tiers (COM(2012)0124 - C7-0084/2012 - 2012/0060(COD)) (A7-0454/2013).

  Daniel Caspary, Berichterstatter. − Frau Präsidentin, geschätzte Kolleginnen und Kollegen! Wir diskutieren heute über einen Verordnungsvorschlag der Europäischen Kommission, der es zum Ziel hat, ausländische Staaten dazu zu motivieren, ihre Märkte für das öffentliche Beschaffungswesen für Anbieter aus der Europäischen Union zu öffnen. Ganz wichtig ist mir hierbei: Es handelt sich nicht um einen protektionistischen Vorschlag, wir wollen nicht unseren Markt verschließen, sondern wir wollen andere Staaten motivieren, ihre Märkte auf allen Ebenen verstärkt zu öffnen, weil wir uns davon für alle Beteiligten Vorteile erhoffen. Wir wollen also Waffengleichheit. Und noch mal: Wir wollen keinen Protektionismus. Die geplante Verordnung gilt also nicht für alle Länder, die diesem GPA-Abkommen angehören, mit denen wir keine Sonderregelung haben. Sie gilt für alle nicht, mit denen wir bilaterale Verträge haben oder bilaterale Verträge aushandeln, sie gilt nicht für die am wenigsten entwickelten Länder, wobei wir uns an den Regelungen des Allgemeinen Präferenzsystems orientiert haben.

Die Handelspolitik ist spätestens seit dem Vertrag von Lissabon die exklusive Kompetenz der Europäischen Union. Deshalb stellen wir in Artikel 1 noch mal klar, dass wir das als exklusive Kompetenz haben wollen und nicht mehr wollen, dass die Mitgliedstaaten hier eigene Regelungen treffen. Mein Eindruck ist, dass manche Argumente, die in den vergangenen Wochen geäußert wurden, nur vorgeschoben sind. Es geht in Wahrheit vielen um die Kompetenzfrage. Es geht vielen immer noch darum, in Frage zu stellen, dass die Europäische Union und eben nicht mehr die Mitgliedstaaten die ausschließliche Kompetenz für die Handelspolitik haben. Auch deshalb ist Ablehnung keine Option. Denn ich habe den Eindruck, dass die Europäische Kommission will, meine aber, dass die Europäische Kommission auch kontrollieren muss, inwieweit viele bestehenden nationalen Gesetze heute eigentlich schon gegen europäisches Recht verstoßen.

Die wesentlichen vorgeschlagenen Änderungen zum Kompromissvorschlag, die morgen zur Abstimmung stehen, sind: In Artikel 1 gehen wir auf das Thema „exklusive“ Kompetenz noch mal ein. Ich bin gerade darauf eingegangen. In Artikel 2 wollen wir, um die Anwendung zu verbessern, um Missverständnissen vorzubeugen, zusätzliche Definitionen einfügen. In Artikel 6 und 8 schlagen wir eine bessere Verknüpfung dieser beiden Artikel vor. Ich bin der festen Überzeugung, was der Ausschuss in seiner Mehrheit vorgeschlagen hat, ist deutlich stringenter, es ist noch mal ein besserer Sicherheitsmechanismus gegen Protektionismus.

Die Kommunen haben jetzt neben der Kommission, neben den Mitgliedstaaten und neben der betroffenen Wirtschaft die Möglichkeit, nach Artikel 8 zu beantragen, dass ein solches Prüfverfahren eröffnet wird. Wir kommen also den Kommunen aus meiner Sicht entgegen. Wir schlagen vor, das Verfahren deutlich zu beschleunigen. Wir reduzieren in Artikel 13 die Möglichkeit von Ausnahmen, um wirklich zu erreichen, dass wir eine europäische Hebelwirkung schaffen können. In Artikel 19 schlagen wir eine Überprüfungsklausel vor. Vielleicht ist das auch eine Chance für viele, die diesen Verordnungsentwurf ablehnen, doch noch über den Stock zu springen und vielleicht doch zuzustimmen.

Zusammenfassend: Es gibt immer noch etliche Kollegen, die diesen Vorschlag komplett ablehnen, was ich auf Basis des ursprünglichen Kommissionsvorschlags auch nachvollziehen kann. Aber in allen beratenden Ausschüssen gab es eine breite Mehrheit für das Instrument. Ich bin der Meinung, wir haben einen guten Kompromiss in den Ausschussberatungen gefunden, der morgen hier zur Abstimmung steht. Ich freue mich, dass mir schon viele gesagt haben, die morgen für eine Zurückweisung des Kommissionsvorschlags stimmen möchten, dass sie aber, sollte die Zurückweisung nicht zum Tragen kommen, dann dem im Ausschuss gefundenen Kompromisspaket zustimmen können.

Deswegen herzlichen Dank an meine persönlichen Mitarbeiter, an alle im Ausschusssekretariat, in der Kommission, in den Fraktionen und bei den Kollegen, die in den vergangenen Wochen mitgearbeitet haben! Ich freue mich auf die Debatte heute, die sicher noch das eine oder andere an Erkenntnissen bringt.

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Madam President, honourable Members of Parliament, I am a firm believer in open markets, and I see it as one of my main tasks as Commissioner for Trade to work towards further market openings for EU companies worldwide.

The European public procurement sector is one of the most open in the world and should remain so. Non-EU companies are welcome to compete on our market, subject to the same conditions as European companies. This stands in sharp contrast to the situation in many third countries.

The value of the procurement market in emerging economies is estimated at 20 % of GDP. For China alone, this means more than USD 900 billion; for Russia, USD 250 billion; for Brazil, USD 246 billion; and for India, USD 182 billion. Yet we have no legally-secured market access to these procurement markets at all.

The proposal for an international procurement initiative is aimed at ensuring further opportunities and greater fairness for EU businesses competing internationally, to the benefit of growth and jobs. The proposal strikes a careful balance between keeping the EU procurement markets open while providing the EU with additional leverage to try to open foreign procurement markets for EU companies.

One should take a long-term view regarding the initiative. Procurement policies in major emerging economies are evolving quickly. Even companies with long records of fruitful cooperation and joint ventures in third-country markets can be threatened by upcoming protectionist measures. This is not a theoretical threat: India, Indonesia, Brazil and Russia have all recently introduced such protectionist measures.

The rather lengthy revision of the Government Procurement Agreement (GPA) has shown how difficult it was to reduce the gap in market access commitments. In bilateral free trade agreements (FTAs) there is rather more room for manoeuvre because of possible trade-offs between various sectors. But cross sectoral trade-offs remain difficult in practice, and our trading partners should not take our openness for granted and should look for concessions elsewhere in return for opening their procurement markets. Moreover, certain important countries are covered neither by the GPA nor by an FTA at all.

We are currently involved in very important trade negotiations, and we need to be fully equipped to handle these. The proposed instrument would be an important addition to our toolbox. We seem to agree on the need for the adoption of such an instrument, and this is very good. I remain persuaded of the usefulness of the Commission’s proposal, but this does not mean that it is written in stone. On the contrary, there is a need to engage fully in a process where the merit of the different tools we proposed is examined and where amendments could be introduced.

I remain fully committed to such efforts to make the procurement initiative as well-balanced and efficient as possible, and I therefore warmly welcome Parliament’s support. I am also fully open to consider the suggestions the Council may have, and I am confident that we can reach a solution acceptable to all and create the tool for leverage in the negotiations that we really need.

  Judith Sargentini, Rapporteur voor advies van de Commissie ontwikkelingssamenwerking. − Dank u, Voorzitter, en dank u, commissaris De Gucht. Mijn voorstel aan de Commissie ontwikkelingssamenwerking was dit voorstel in zijn geheel terug te sturen naar de Commissie. Mijn voorstel heeft het niet gehaald, maar ik ga hier wel beargumenteren waarom ik vind dat het terug moest.

U kunt zeggen dat openbaar aanbesteden onderdeel is van vrij handelen. Ik zou willen beargumenteren dat openbaar aanbesteden ook een manier is voor een land om zijn eigen bedrijvigheid te stimuleren. En als ik kijk naar verdragen die de landen in de wereld gesloten hebben op het gebied van effectiviteit van ontwikkelingssamenwerking (Parijs, Accra, Busan), dan wordt openbaar aanbesteden ook gebruikt als een gereedschap om de eigen markt te helpen.

Dat u de markt in China, Brazilië en India wil openbreken voor aanbod van Europese bedrijven, dat snap ik, daar heb ik ook geen enkel probleem mee. Maar je zou ook andersom kunnen argumenteren. Het is de Europese Unie die eigenhandig haar eigen openbareaanbestedingsmarkt heeft opengezet voor bedrijven van buiten de Unie. En het lijkt er nu op dat hier in dit Parlement een coalitie gesloten wordt tussen de mensen die graag op de Chinese markt willen aanbesteden – waar ik geen probleem mee heb – en de mensen die denken: dit is een mooie manier om de Europese markt weer te sluiten.

Maar wie tussen de wal en het schip vallen zijn de ontwikkelingslanden. Want de definitie die gebruikt wordt in dit voorstel, gaat uit van ontwikkelingslanden. China en Brazilië en India zijn nog steeds, volgens de definitie van de OESO, ontwikkelingslanden. Maar Kameroen, Fiji-eilanden, Ivoorkust, Guatemala en de Gazastrook zijn dat ook. Die vallen onder dezelfde definitie. Zij kunnen dus in de toekomst niet meer zeggen 'nee dank u wel, ik help eerst mijn eigen bedrijven', terwijl het slecht een theoretische mogelijkheid is dat zij op onze markt offertes zouden uitbrengen. Dàt moet worden opgelost voordat hier een voorstel ligt dat bruikbaar is.

  Tamás Deutsch, A Foglalkoztatási és Szociális Bizottság véleményének előadója. − Tisztelt elnök asszony! A közbeszerzési piacok gazdasági jelentősége hatalmas súlyú. Az éves GDP százalékában kifejezve az Unión belül 16%-ot, az Egyesült Államok gazdaságában 11%-ot, Japán gazdaságában 18%-ot képvisel, de hasonlóan magas a feltörekvő országok esetében is. E piacok nyitottsága ugyanakkor rendkívül eltérő, ezért támogatandó, hogy az Unió rendelkezzen olyan eszközökkel, amely ösztönözheti a kereskedelmi partnereket saját közbeszerzési piacaiknak az Unióhoz hasonló mérvű megnyitására. A Foglalkoztatási Bizottság néppárti árnyék-jelentéstevőjeként fontosnak tartom, hogy a társadalmilag fenntartható közbeszerzés szempontjai a közbeszerzési folyamat minden fázisában figyelembe legyenek véve. Lényeges, hogy a nemzeti és uniós munkajogi normáknak való megfelelés következetesen biztosítva legyen.

  Frank Engel, rapporteur pour avis de la commission du marché intérieur et de la protection des consommateurs. − Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, très brièvement, au nom de la commission du marché intérieur et de la protection des consommateurs, je voudrais évoquer deux points concernant ce dossier.

Premièrement, nous avons essayé, avec les collègues de la commission du commerce international, de faire en sorte que ce texte soit conforme, autant que possible, aux nouvelles dispositions que nous nous apprêtons à adopter en matière de marchés publics et de concessions. Nous y sommes parvenus et la cohésion de l'arsenal législatif dont nous disposons en est renforcée.

Deuxièmement, et mon collègue Caspary y a fait référence, il y avait des réticences quant à la nécessité d'un tel texte, notamment au sein de la commission du marché intérieur et de la protection des consommateurs. Je crois que les réticences dont nous sommes actuellement témoins au Conseil, sont la meilleure preuve qui confirme, que, pour asseoir la compétence désormais exclusive de l'Union européenne en matière de politique du commerce, il nous faut également un instrument comme celui-ci par lequel nous pouvons inciter d'autres à reconsidérer leurs barrières pour autant que nous ne leur en opposions pas dans ce domaine.

  Raffaele Baldassarre, relatore per parere della commissione giuridica. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, non mi dilungherò sul contenuto degli emendamenti, i quali saranno modificati sostanzialmente durante i triloghi. Voglio invece rilevare una questione politica. Gli oppositori di questa proposta, sia tra gli Stati membri sia tra alcuni colleghi in Parlamento, ritengono che le disposizioni di questo regolamento siano protezioniste e contrarie agli accordi internazionali di libero scambio. Francamente, non so a quale testo queste voci critiche facciano riferimento.

A fronte di una grave asimmetria e disparità di accesso ai rispettivi mercati, il regolamento in questione conferisce alla Commissione la possibilità di escludere le offerte con una quota estera significativa se il paese terzo applica misure restrittive nel proprio mercato degli appalti. L'obiettivo di questo regolamento è quindi solo quello di rafforzare il peso negoziale dell'Unione europea a livello internazionale. Pertanto se alcuni Stati preferiscono anteporre e privilegiare agli interessi del mercato interno i propri rapporti privilegiati con altri paesi terzi,lo facciano pure, ma non diano la responsabilità all'Unione europea.

  Paweł Zalewski, w imieniu grupy PPE. – ... należy poprzeć inicjatywę prawodawczą Unii Europejskiej zmierzającą do zapewnienia większej symetrii w dostępie do rynków zamówień publicznych między Unią Europejską i jej partnerami handlowymi. Istnieje przy tym potrzeba pełnego stosowania zasady wzajemności oraz większego otwarcia rynków zamówień publicznych państw, z którymi Unia Europejska prowadzi obecnie negocjacje nad umowami o wolnym handlu. Ponieważ znaczna część państw trzecich szerzej stosuje środki ograniczające dostęp do krajowych rynków zamówień publicznych, w rezultacie wykonawcy, towary i usługi z Unii Europejskiej mają mniejszy dostęp do rynków zamówień publicznych państw trzecich niż towary, usługi i wykonawcy z państw trzecich do rynków zamówień publicznych Unii Europejskiej.

Dodatkowo wiele państw trzecich nie wykazuje woli szerszego otwarcia swoich rynków na konkurencję międzynarodową. Na poziomie unijnym brak jest natomiast odpowiednich mechanizmów, które byłyby w stanie skutecznie skłonić państwa trzecie do otwarcia ich krajowych rynków. Z tego względu konieczne jest wprowadzenie instrumentu umożliwiającego wyegzekwowanie wzajemnych zobowiązań podjętych w ramach zawartych porozumień oraz wpływanie na państwa, z którymi Unia Europejska prowadzi negocjacje.

Należy zadać pytanie, czy proponowane w projekcie rozporządzenia rozwiązania zapewnią realizację powyższych celów. Mam tutaj szereg wątpliwości, jest szereg kwestii kontrowersyjnych. W tym momencie chciałem podziękować panu Casparemu, sprawozdawcy, za to, że starał się uwzględnić w tym niezwykle trudnym, ważnym dossier szereg punktów sprzecznych. Myślę, że w wielu kwestiach nie było to możliwe. Mam nadzieję, że negocjacje z Radą i Komisją doprowadzą do utworzenia dokumentu, którego Unia Europejska potrzebuje.

  Bernd Lange, im Namen der S&D-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! In der Tat, der Kompromiss, der jetzt auf dem Tisch liegt, ist ein ausgewogener Kompromiss, der sicherstellt, dass die Beschaffungsmärkte nach fairen Regeln ablaufen, und das ist doch ganz entscheidend! Wir haben gerade vorhin die Debatte über die Regeln für den Beschaffungsmarkt innerhalb der Europäischen Union geführt und sichergestellt, dass wir klare Gesichtspunkte zur Bewertung haben, was ein faires Angebot ist und was nicht.

Das müssen wir natürlich auch im Zusammenhang mit Angeboten aus den Drittstaaten machen. Ich möchte, dass zum Beispiel ökologische Produkte und Dienstleistungen aus Europa, die nachhaltig die Welt verbessern können, auch in Drittstaaten angeboten und angenommen werden können. Insofern müssen wir hier klare Regeln schaffen. Da brauchen wir auch europäische Regeln, weil es nicht angehen kann, dass wir einen Flickenteppich innerhalb der Europäischen Union haben, wo die Nationalstaaten ganz unterschiedlich bewerten, ja bis hin zu einer unterschiedlichen Bewertung von Kommunen in den einzelnen Mitgliedstaaten. Also richtig: klare, faire Regeln aufstellen, und zwar auch europaweit!

Unter diesen Gesichtspunkten ist es dann auch legitim zu bewerten, ob man bestimmte Angebote ausschließt oder eine Untersuchung für einen Ausschluss auf den Weg bringt. Ich glaube, wir haben in dem Kompromiss eine gute Balance zwischen dem Recht der einzelnen Auftraggeber und der Kommission geschaffen, um eine Machtbalance innerhalb der Europäischen Union zu gewährleisten. Insofern stehe ich auch zu diesem Kompromiss.

Wichtig war uns Sozialdemokraten natürlich, noch mal genau klarzumachen, unter welchen Gesichtspunkten wir einen Mangel an Reziprozität feststellen. Dazu gehört natürlich nicht nur die Transparenz oder die Frage des Dumpings, sondern insbesondere die Frage der Einhaltung von sozialen und Umweltstandards und natürlich der Kernarbeitsnormen. Genau das haben wir ja vorhin in der Frage der Beschaffung innerhalb der Europäischen Union auch festgelegt. Insofern muss das auch als Kriterium zur Bewertung von Mangel an Reziprozität benutzt werden.

Dadurch, dass wir die L-, die C- und die GSP-Länder ausgeschlossen haben, trifft auch die Kritik der entwicklungspolitischen Seite an diesem Instrument nicht. Nein, es ist in erster Linie ein Instrument, das die fairen Regeln zwischen weiterentwickelten Ländern sicherstellen soll. Ich glaube, es ist mehr als recht und billig, wenn wir das von der europäischen Seite aus fordern.

Ich appelliere auch an den Rat, hier ähnlich kompromissbereit zu sein, wie wir es im Europäischen Parlament waren, damit wir möglichst zügig so eine Gesetzgebung umsetzen können!

  Метин Казак, от името на групата ALDE. – Г-жо Председател, уважаеми г-н Комисар, уважаеми колеги, искам да поздравя Даниел Каспари за постигнатия компромис по един ключов регламент от външнотърговската политика на Европейския съюз.

Този инструмент е от съществено значение за либерализацията и достъпа до външни пазари, имайки предвид настоящите предизвикателства, произтичащи от променящите се баланси в глобалната пазарна среда.

С оглед на това за нас, либералите, основен приоритет е да се разработи инструмент, който да защитава целостта на единния пазар и на общата търговска политика на Съюза, като на Комисията се предоставят повече правомощия, с които да се гарантира равнопоставеност и справедливи условия за достъп както на фирмите от държавите членки на Европейския съюз до пазара на обществени поръчки на трети държави, така и на фирмите от тези трети държави до пазарите в Съюза.

Когато говорим за реципрочност, тя не трябва да бъде възприемана като начин за ответно затваряне на пазарите в Европейския съюз и в трети страни. Основната цел трябва да бъде насърчаването на взаимното отваряне на пазарите, ето защо опцията за ограничаване достъпа до пазара следва да бъде като последна инстанция и да бъде прилагана само в случаите, когато са изчерпани всички други мерки, свързани с разследване от страна на Комисията на ситуацията и са проведени съответните преговори.

Смятам, че възможността за ограничаване на достъпа до целия пазар на Европейския съюз, а не само на определени региони в Съюза, трябва да бъде принцип, но и съм убеден, че е стратегически важно Комисията да има необходимия инструментариум, с който да гарантира установяването на справедлива система от общи правила, които да се прилагат и в международните търговски споразумения.

Приемам факта, че темата е деликатна, но тя е свързана с прилагането на различни инструменти за защита на търговията, което я и политизира, но въпреки това съм убеден, че Съюзът има нужда от такава единна система.

Накрая бих искал да подчертая, че ние, либералите, изцяло заставаме зад усилията за намиране на компромисен подход в Парламента, който да помогне за преодоляване на разногласията сред държавите членки в рамките на Съвета.

  Yannick Jadot, au nom du groupe Verts/ALE. – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, chers collègues, mon groupe n'approuvera pas ce texte.

Il ne l'approuvera pas parce que ce que nous sommes véritablement en train de définir, ce sont les marges de manœuvre en matière de restrictions sur les marchés publics européens. Allons-nous réduire ou restreindre l'accès aux marchés européens pour défendre une politique industrielle, pour défendre une politique économique alors que, pour la première fois, les institutions européennes ont réduit le budget européen et notre capacité d'investissement? Le fait-on sur des critères sociaux environnementaux? Non, on veut le faire pour pouvoir libéraliser les marchés publics partout dans le monde.

L'Europe est une exception mondiale puisqu'elle a défini l'ouverture des marchés publics par défaut. Restreindre les marchés publics, c'est une exception. Aucun de nos partenaires économiques dans le monde ne fonctionne de cette façon. Tous les partenaires économiques fonctionnent par la fermeture par défaut parce que les marchés publics sont un outil au service des politiques économiques, au service de la réindustrialisation, au service des petites et moyennes entreprises. En réduisant les marchés publics au-delà de cinq millions, ceux qui pourront avoir des restrictions, nous ne défendrons même pas les petites et moyennes entreprises.

Nous voterons donc contre ce texte.

  Emma McClarkin, on behalf of the ECR Group. – Madam President, colleagues, I wish today to express my complete rejection of the Commission’s proposal, and as such I, alongside a number of colleagues from across the Chamber, have tabled an amendment to do just that.

While the rapporteur has been open to a number of discussions surrounding the proposal and has understood our concerns, I cannot join him in voting through this very dangerous piece of legislation. Throughout this process I have given my reasons why the EU should not pursue what I see to be a protectionist trade measure.

Firstly, the proposal itself is based on the view that the EU currently offers unrestricted access to its own procurement markets, while EU Member States struggle for reciprocal access. But this has been identified as at best completely over-exaggerated, with evidence showing that Chinese and US markets have gradually become more open and have remained more open than both the German and French markets since 1995.

One cannot but help feel that the Commission’s argument is an attempt to wrestle control of public procurement policy from Member States, including the British citizens that I represent. I believe that would be taking a major risk, and it is fair to say that the Commission also has no idea as to how third countries will react to being left out of the EU’s public procurement market. China’s retaliatory reaction to the EU’s anti-dumping levies on Chinese solar panel imports is a case in point. The damage to our international trade relationships across the world could take years to repair, while those countries build relationships elsewhere – not to mention the risk to our own single market and increased public procurement costs for our taxpayers.

By supporting the Commission proposal, I have the distinct feeling that we are shooting ourselves in the foot. If our aim is to open up procurement markets across the world, we should continue to support the government procurement agreement, which we ratified amendments to last year. Instead of pursuing this protectionist policy, we must keep our markets open.

  Helmut Scholz, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Herr Caspary, Sie haben in diesem Fall als Berichterstatter einen undankbaren Job. Sie mussten viel Energie in die Verbesserung eines Gesetzentwurfes investieren, den eigentlich keiner braucht. Zwei Drittel der von der Kommission befragten öffentlichen Auftraggeber haben sich für den Erhalt des Status quo ausgesprochen. Was sagt denn eigentlich Herr Stoiber zu diesem Vorschlag? Er sollte doch überflüssige Vorschriften und Gesetze aufspüren und entfernen. Und nun kommt schon wieder so ein Text, der den kommunalen Entscheidern das Leben schwerer macht.

In Wahrheit geht es, Herr Kommissar De Gucht, doch nur darum, ein Instrument für unsinnige Drohgebärden gegenüber China oder anderen BRIC-Staaten in die Hände zu bekommen. Damit kommt der Text jedoch völlig zur Unzeit. Durch die falsche Austeritätspolitik bricht in vielen Mitgliedstaaten der Markt für Aufträge der öffentlichen Hand weg. Portugiesische Unternehmen müssen stattdessen hoffen, Aufträge in Brasilien oder China oder in anderen Ländern zu erhalten. Und in einer solchen Situation provozieren Sie mit Ihrem Vorschlag, dass Partnerländer mit ähnlichen Gesetzen reagieren und ihren Markt für europäische Unternehmen schwieriger machen.

Meine Fraktion fordert daher gemeinsam mit vielen Abgeordneten aus anderen Fraktionen – das ist ja jetzt hier in der Diskussion auch schon angeklungen –, dieses Musterbeispiel für unnötige und ungewünschte Gesetzgebung zurückzuweisen!

  Claudio Morganti, a nome del gruppo EFD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, sono molto stupito dal fatto che l'Unione europea voglia difendere i propri interessi. Mi sembra un'assoluta novità, un evento da sottolineare! In tutti gli accordi commerciali siamo infatti soliti tirarci la zappa sui piedi, pensando più ai nostri partner che a noi stessi. Per una volta finalmente sentiamo parlare di reciprocità, una parola semplice ma fondamentale per tutti i tipi di rapporti, compresi ovviamente quelli commerciali.

I dati sono chiari e inconfutabili e dimostrano come oggi vi sia un enorme squilibrio nelle aperture dei mercati degli appalti tra l'Unione europea e i suoi principali competitori, che giustamente difendono le loro imprese per le gare interne. Abbiamo quindi due strade percorribili: o ci adeguiamo anche noi, privilegiando di fatto le nostre aziende, oppure chiediamo anche a loro di aprirsi maggiormente. Io sono per la prima ipotesi, perché temo che a trarre vantaggio da una maggior apertura siano sempre e solo le grandi imprese del Nord Europa, mentre nei fatti noi subiamo già oggi una pesante sleale concorrenza esterna anche nel settore degli appalti pubblici interni.

  Christofer Fjellner (PPE). - Fru talman! Först av allt vill jag tacka Daniel Caspary för hans betänkande. Han har gjort ett dåligt förslag bättre, eller jag kanske ska säga mindre dåligt för jag tillhör ju trots allt den minoritet – om än stora minoritet – i utskottet som ville att vi skulle förkasta det här förslaget. Jag har tre skäl till det.

Huvudskälet är att jag inte ställer upp på själva grundprincipen bakom det. Idén om att stänga eller hota om att stänga våra marknader som en strategi för att öppna andra länders marknader, det känns som en gammal merkantilistisk handelspolitik som jag tror har tjänat ut sitt syfte. Det här var ju också ett av de exempel som WTO tog upp häromåret när de varnade för protektionismen runt om i världen. Då nämnde Pascal Lamy specifikt just det här förslaget.

Det andra skälet är att vi ju pratar om offentlig upphandling. Offentlig upphandling som syftar till att ge valuta för skattepengar, och att i det sammanhanget utesluta särskilt låga bud är både dumt och dyrt – särskilt i kristider när vi har så dåligt med skattepengar. Undrar vad finansministrarna tycker om det här förslaget?

Det tredje skälet är att jag tror att det här riskerar att fragmentisera den inre marknaden. Att låta regioner ha så stort ansvar och ha möjlighet att ta initiativ som kan leda till att man utesluter bud och till att man stänger delar av marknader, det tror jag riskerar att skada den inre marknaden. Sammantaget tycker jag att det här förslaget borde förkastas, även om det förslag som vi nu behandlar i Europaparlamentet är långt mycket mindre skadligt än det som kommissionen ursprungligen föreslog.

  Vital Moreira (S&D). - Antes de mais, felicitações ao relator da INTA por este equilibrado compromisso que é proposto ao plenário.

O acesso aos mercados públicos externos é fundamental para as empresas europeias, em especial no atual quadro de crise económica. Todavia, o mercado das compras públicas na União é muito aberto para as empresas estrangeiras, mas o acesso das empresas europeias aos mercados internacionais de contratos públicos não é semelhante, longe disso. A maneira de resolver esta assimetria não é fechar o nosso mercado, como propõe a esquerda radical, mas sim procurar abrir os mercados externos.

O objetivo desta iniciativa não é fechar o acesso a empresas estrangeiras ao mercado europeu, mas sim abrir os mercados externos às empresas europeias. Não é uma medida restritiva do comércio internacional, mas sim uma medida de incentivo à abertura do comércio internacional.

O interesse da União em proteger o objetivo do crescimento económico e da criação de emprego por parte das empresas europeias não deve ser sacrificado pelo eventual interesse nacional em beneficiar de ofertas mais baratas provenientes de países que não oferecem as mesmas possibilidades às nossas empresas, seja na China, ou no Brasil, na Índia ou na Rússia. Um ponto muito importante que gostaria de ressaltar no relatório Caspari, e que é comum aos relatórios Tarabella e Juvan discutidos esta tarde sobre a legislação das compras públicas, é o cumprimento obrigatório dos direitos laborais e das normas sociais e ambientais tanto a nível nacional como da União, ou seja, os operadores económicos externos devem respeitar as obrigações aplicáveis em matéria ambiental, social e laboral na execução dos contratos públicos, o que contribuirá para estabelecer condições mais equitativas no mercado de contratos públicos da União.

Concluindo, o que se procura com esta iniciativa é garantir a abertura e a reciprocidade no comércio internacional e, por isso, tem o nosso apoio.

  Marietje Schaake (ALDE). - Madam President, although we are not obliged to do so through the WTO GPA agreements, the EU chooses openness to our markets, including public procurement, and that makes sense. Other countries are, sadly, not always acting in the spirit of reciprocity towards us, and this impacts on our businesses, whether large or small.

It may be tempting to some to answer protectionist measures such as ‘buy American’ with ‘buy French’ or ‘buy European’, but we must resist such a race to the bottom, where one protectionist measure leads to another. Instead of being reactive, together we must be proactive. This means we have to act strongly together and leverage the European single market while seeking free trade and access, also for our businesses, to public procurement globally.

The amendments before us are the start of a process in which we must think broadly about the appropriate trade defence instruments while striving for global growth and development and trade. We are, of course, particularly aware of the importance of public procurement and reciprocity in our dealings and negotiations with the United States over the Transatlantic Trade and Investment Partnership.

PRESIDENZA DELL'ON. ROBERTA ANGELILLI
Vicepresidente

  Ria Oomen-Ruijten (PPE). - Geachte meneer De Gucht, collega Caspary en alle collega's, wij hebben te maken met een reëel probleem. De overheidsaanbestedingenmarkt willen wij open hebben. In Europa is die ook open, maar er is geen sprake van wederkerigheid overal. In een aantal landen zit hij gewoon potdicht. Dat betekent dus dat we, waar ons de toegang wordt geweigerd, naar oplossingen moeten zoeken.

Dat is heel creatief gebeurd door de Commissie, vind ik. Maar ik heb twijfels. Waarom? Als de Commissie op basis van de oorsprong van goederen ertoe gaat beslissen een toeleverancier uit te sluiten, vraag ik me af of we dan ook niet onze eigen bedrijven zouden kunnen benadelen, want ons eigen bedrijfsleven is toch met het bedrijfsleven elders verbonden door de global value change. En ik heb het gevoel dat wat we nu hebben afgesproken, wat ook in de amendementen zit, mogelijkerwijs niet kan werken.

Ik heb bovendien wat vragen ten aanzien van de administratieve last die er zou kunnen komen. Want als je de verplichting moet aangeven van die toegevoegde waarde, dan zou je ook kunnen zeggen dat het tot protectionisme kan gaan leiden.

Ik heb bovendien nog een vraag ten aanzien van artikel 6. Als je toelaat dat de decentrale overheden bij de Commissie kunnen aangeven of iemand al dan niet uitgesloten moet worden, dan ben je eigenlijk bezig met het decentraliseren van een stukje van je buitenlands beleid.

Ik geef alles het voordeel van de twijfel, maar ik heb wel veel vragen.

  Barbara Weiler (S&D). - Frau Präsidentin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Mit dieser Initiative betreten wir Neuland – trotz WTO-Abkommen über GPA. Darum ist es umso wichtiger, dass wir sorgfältig vorgehen. Als Mitglieder im Binnenmarktausschuss waren uns zwei Punkte besonders wichtig. Der eine wurde schon von Herrn Lange genannt: Diese Initiative muss kohärent sein mit den Vergabepaketen, die wir heute Nachmittag diskutiert haben, also auch soziale und ökologische Kriterien einbeziehen. Und besonders wichtig war uns, die Probleme der besonders niedrigen Angebote in den Griff zu bekommen und geeignete Lösungen zu finden und auch die soziale Verantwortung von Unternehmen einzubeziehen.

Mir persönlich ist es noch wichtig, dass es vergleichbare Industriestaaten sind und es nicht Entwicklungsländer betrifft. Es ist natürlich verführerisch, Länder mit zweistelligen Zuwachsraten hineinzunehmen. Aber das ist nicht Sinn der Initiative, sondern fairer Marktzugang für alle Beteiligten.

Ich wünsche vor allen Dingen den Kolleginnen und Kollegen in der nächsten Legislaturperiode, die dieses Dossier ja beenden werden, Zeit für eine seriöse Beratung und einen klugen Beschluss.

  Nora Berra (PPE). - Madame la Présidente, même si le texte suscite de nombreuses divergences parmi les membres de notre Assemblée et aussi parmi les États membres, en tout cas l'initiative de la Commission a le mérite de poser certaines questions qui me paraissent essentielles sur l'équilibre des échanges internationaux, la cohésion, l'unité que veut et peut afficher l'Europe face à ses partenaires.

Nous avons entendu de nombreuses critiques, encore aujourd'hui lors des débats, notamment sur sa légitimité et sur son objectif mais il paraît essentiel de rappeler que les consultations qui ont été menées ont démontré qu'une majorité de répondants partagent le constat de la Commission sur les degrés d'ouverture et le manque de réciprocité et, plus précisément, que 75 % des représentants du monde de l'entreprise sont en faveur d'une action de l'Union au moyen d'un instrument législatif.

Il ne s'agit en aucun cas d'un instrument de protectionnisme pour préserver nos marchés comme certains voudraient le présenter, il s'agit de répondre au vrai problème, à savoir que 50 % des marchés publics dans le monde sont, aujourd'hui, fermés aux entreprises européennes du fait même de mesures protectionnistes.

Il est donc légitime de tenter d'obtenir une vraie transparence et un traitement équivalent chez nos partenaires et de réfléchir aux outils pour y parvenir. Avec ce règlement, nous nous donnons simplement les moyens d'agir. Nous envoyons un message clair à nos partenaires: les mêmes droits impliqueront ainsi à l'avenir les mêmes obligations.

Je voudrais, pour terminer, remercier et féliciter Daniel Caspary, qui a fait un excellent travail pour concilier tous les points de vue sur ce texte. J'invite donc le Conseil à entendre la voix des citoyens.

  David Martin (S&D). - Madam President, I see this proposal as being about fairness. I entirely reject my Conservative colleague’s rather naive view of rampant unbridled liberalisation and the idea that, simply by virtue of the European Union doing the right thing, our foreign competitors will also do the right thing.

As others have said, this is not a report about protectionist measures. We are not encouraging the closure of public procurement markets in the European Union, and we do not see this as an over-aggressive tool to force market liberalisation abroad. It is simply about rebalancing our trading relationships where they have tilted too far from the European Union towards our competitors. Indeed, under these proposals, the Commission is required to investigate and support claims of a substantial lack of reciprocity before Member States can act. So this is not a tool which can be used on the whim of protectionists.

I should also like to add that there are important measures in this which balance what we have just done in the previous debate and bring our foreign trade rules into line with the internal market rules. Of course, as others have said, it is important to add that this does not apply to the least-developed countries. This is not a tool attacking the poorest in the world.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE). - Madam President, we fully acknowledge that there is an increasing mismatch between the legal openness of the EU’s public procurement markets, the EU’s ambitions and interests in this area and, on the other hand, restrictive practices by major trading partners. The EU’s on-going efforts to open up public procurement markets for EU companies in third countries are to be welcomed, and that is exactly what the Commission is trying to do. The Commission’s proposal aims to create a new instrument which seeks to redress the lack of leverage in the EU’s international trade negotiations and to gain substantial market access commitments for the benefit of EU business.

The amended proposal, suggested by our rapporteur Daniel Caspary and voted in the Committee on International Trade (INTA), is a further step in improving the original text of the Commission, which gives the Commission a major role in determining the exclusion of foreign bidders and introducing more legal certainties. At the same time, the amended proposal is a real alternative to the original one. I will vote in favour of the amended proposal and I suggest to my colleagues that they also support it.

Procedura catch-the-eye.

  Erik Bánki (PPE). - Tisztelt elnök asszony, tisztelt képviselőtársaim! Az Európai Bizottság javaslata az Európai Unió tagállamaiban gyártott áruk, illetve az uniós országokban működő cégek által nyújtott szolgáltatások és szállítók harmadik országok közbeszerzési piacaira történő bejutását igyekszik elősegíteni. Helyes a Bizottság azon álláspontja, mely szerint korlátozzuk azon országok uniós piacra történő bejutását, akik nem kínálnak számunkra viszonosságot ezen a téren. Meg kell nyitni azon országok piacait, akik szeretnének részt venni az uniós közbeszerzések piacának ellátásában. Meggyőződésem, hogy a Bizottság javaslatai nem protekcionista intézkedések, hiszen a viszonosság elve alapján kínálnak együttműködést a piacok megnyitásában, illetve elérhetőségében. Remélem, hogy a Parlament támogatását követően azon tagállamok is módosítják álláspontjukat, akik pillanatnyilag nem támogatják ezen szabályozás bevezetését.

  George Sabin Cutaş (S&D). - Doamnă președinte, potrivit estimărilor Comisiei Europene, în Uniunea Europeană achizițiile constituie între 15% și 20% din PIB, 85% din piețele europene fiind deschise, ceea ce reprezintă 352 de miliarde de euro. În egală măsură, achizițiile publice ocupă un rol important în negocierile comerciale cu țările terțe, deoarece societățile europene dețin un grad mai mare de competitivitate în mai multe domenii.

Este regretabil faptul că multe din țările terțe preferă să adopte măsuri protecționiste, de tipul impunerii transferurilor tehnologice ca o condiție preliminară pentru acordarea de contracte publice, lucru care restricționează accesul la piața achizițiilor publice. Propunerea comună a comisarilor Barnier și De Gucht își propune să răspundă acestor provocări, prin intermediul unui mecanism de reciprocitate. Astfel, Uniunea Europeană ar putea să dispună de posibilitatea de a restricționa, la rândul său, accesul pe piață pentru țările terțe care nu își deschid piața pentru societățile europene.

Salut această propunere, sub rezerva că anumite țări în curs de dezvoltare, a căror situație economică nu le permite o deschidere completă a pieței, trebuie să fie protejate.

  Andrew Henry William Brons (NI). - Madam President, I am not reassured that this proposal is not protectionist, because that is exactly what it ought to be. The countries of Europe, individually or collectively, ought to protect their jobs and their businesses. The question which has not been asked is whether it is in the interests of any country or trading bloc, if you will, to open its public procurement market to other countries or blocs. Public expenditure is ultimately funded by domestic taxes, but if it generates economic activity – and it does – it should be for the benefit of that country or those countries’ own peoples.

The report confirms that market access by companies from third countries is part of the common commercial policy which falls under the exclusive competence of the Union. The EU’s wish to maximise international access to these markets shows that the EU is not so much a European Union as a global union in waiting.

(Fine della procedura catch-the-eye).

  Karel De Gucht, Member of the Commission. − Madam President, generally speaking, I believe there is broad support among a number of political groups for what we have proposed, and also for the line that has been taken by the rapporteur. I welcome most of the amendments that he has proposed and which were voted for in the Committee on International Trade.

We all know where the problem lies, namely with the Council. It seems clear at this stage that we are not going to have a quick solution there. I will come back to that in a moment.

Let me first give an answer to a couple of remarks that have been made.

Eerst en vooral wat mevrouw Sargentini heeft gezegd, namelijk het probleem met ontwikkelingssamenwerking. Ik denk eerlijk gezegd dat dit niet juist is, in die zin dat het instrument zich niet richt tot de least developed countries, of de landen die GSP genieten. Het probleem doet zich enkel voor als GSP-landen niet langer in het systeem zitten. Dus de tegenstelling tussen ontwikkelingssamenwerking en opening van openbare aanbestedingsmarkten is er naar mijn bescheiden mening niet. Je leert ook altijd iets in zo'n debat. You always learn something in such a debate. For example, I learnt from Ms McClarkin that the Chinese market for public procurement is more open than the European one. You always learn something.

En dan mevrouw Oomen-Ruijten, die een aantal vragen heeft gesteld. Ja, ik begrijp de bezorgdheid. Maar ik denk ook dat we daaraan tegemoet gekomen zijn, want het instrument is alleen van toepassing wanneer een meerderheid, meer dan 50 procent van de diensten en de goederen die in het bod vervat zitten, niet gedekt is door de openheid van de markt. Met andere woorden pas als meer dan de helft van de diensten of de goederen komt van een land of van landen waartoe het instrument zich richt, dan kan er op Europees niveau opgetreden worden. Maar alleen dan.

De administratieve complicatie van de toegevoegde waarde is een andere aangelegenheid. Dat zal werk geven. Ik twijfel daar niet aan, dat dat inderdaad, als we dat serieus willen doen, enige workload zal geven. Maar ik denk ook dat het onze internationale standing ten goede zal komen.

Dan de decentralisatie van het buitenlands beleid. Ik denk dat het instrument er juist op gericht is dat dit níet zou gebeuren, dat met andere woorden de locale overheden wel voorstellen kunnen formuleren, maar dat het uiteindelijk de Europese Commissie is die op basis van de criteria beslist. Dat lijkt mij een essentieel element in dit debat. Wat we juist niet willen, is dat er een heleboel verschillende benaderingen komen in de lidstaten.

Als we, collega's, niet optreden in dit dossier, dan is het juist dát wat in de komende jaren staat te gebeuren. U zult zien dat dan een aantal landen optreden volgens criteria die ze voor zichzelf uitmaken, en dat daaruit juist problemen zullen voortvloeien voor de interne markt. De bedoeling is juist op een gedecentraliseerde manier ertoe te komen dat er één, zeg maar jurisprudentie, één rechtspraak ontstaat met betrekking tot dit dossier.

To sum up, I am most grateful for the approach that Parliament has been taking to this file, and I hope that we can have, as soon as possible, discussions with the Council on this very important topic. I also hope that, now that Parliament and the Commission have teamed up on this and have made very clear that we want something to happen, this will influence the decision taken in the Council.

  Daniel Caspary, Berichterstatter. − Frau Präsidentin, geschätzte Kolleginnen und Kollegen! Vielen Dank für die kontroverse Debatte! Ich glaube, es wurde deutlich, was das Problem in den letzten anderthalb Jahren war: nämlich bei diesen extrem unterschiedlichen Meinungen einen Kompromiss zu finden. Ich bin noch mal allen Kollegen und allen Mitarbeitern dafür sehr dankbar.

Ich möchte aber auch noch mal in aller Kürze drei Punkte herausgreifen. Der erste: Von der Rednerin der ECR wurde angesprochen, dass diese Regulierung Protektionismus sei. Ich habe gerade in Großbritannien manchmal den Eindruck, wenn ich mir die bestehende Gesetzgebung zu diesem Thema in Großbritannien anschaue, dass vielleicht gerade in Großbritannien, das nämlich heute schon eigene nationale Regelungen hat, um ausländische Anbieter aus dem Markt auszuschließen, das Thema Protektionismus oben auf der Agenda steht und da vielleicht ein Missverständnis vorliegt.

Das Zweite: Auf das Thema der Entwicklungsländer ist, glaube ich, Kommissar De Gucht dankenswerterweise noch einmal eingegangen. Ich glaube, dass wir auch da den Kommissionsvorschlag wirklich noch mal verbessert haben.

Und drittens – Kommissar De Gucht hat es auch angesprochen, aber ich möchte es auch ausdrücklich noch einmal herausstellen: Wir haben mit der Änderung des Artikels 6 den Kommissionsvorschlag wesentlich geändert. Es ist nämlich nur die Europäische Kommission, die über den möglichen Ausschluss eines Anbieters aus dem Ausland entscheiden kann, und es sind eben nicht mehr einzelne Kommunen vor Ort. Ich glaube, dass das zu einer besseren Stringenz und auch zu einer größeren Hebelwirkung beiträgt.

Ich bin sehr dankbar, dass wir morgen abstimmen können. Wir haben uns mit den Schattenberichterstattern der anderen Fraktionen darauf geeinigt, dass wir über die Änderungsanträge abstimmen, aber dann beantragen, die Schlussabstimmung zu verschieben. Das stellt auf der einen Seite sicher, dass das Gesamtplenum seine Stellungnahme abgeben kann, aber wir auf der anderen Seite dem Rat die Hand reichen, in erster Lesung eine Vereinbarung zu finden. Ich rufe wirklich den Rat und die Mitgliedstaaten auf: Bitte beenden Sie die Sprachlosigkeit und treten Sie schnell in Verhandlungen mit uns ein!

  Presidente. − La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà mercoledì 15 gennaio 2014 alle 12.00.

Dichiarazioni scritte (articolo 149)

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – La Commission européenne répond enfin aux critiques, maintes fois entendues, selon laquelle l'Union européenne ouvre bien plus ses marchés publics que ses autres partenaires commerciaux. Elle a longtemps pensé que l'Accord sur les marchés publics, outil relevant de l'Organisation mondiale du commerce et récemment révisé, pourrait suffire à notre défense. Mais ce n'est pas le cas, et cet instrument de réciprocité a été conçu non seulement pour mieux défendre les marchés publics européens contre des offres étrangères injustes; mais aussi pour pouvoir enquêter sur les pays qui n'appliquent pas des conditions d'ouverture réciproque, et prendre des sanctions à leur égard. Ainsi, la Commission européenne aura également le droit, de sa propre initiative ou sur demande, d’enquêter sur les pratiques de passation de marchés restrictives appliquées par des pays tiers. Cet instrument est, dans le contexte actuel, d'une absolue nécessité et je souhaite que les travaux portant sur le texte puissent aboutir rapidement, afin que le règlement entre en vigueur au plus tôt.

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE), na piśmie. – Omawiane dziś zmiany dyrektywy w sprawie zamówień publicznych wyznaczają dobry kierunek nowelizacji tych przepisów. Na szczególne poparcie zasługuje propozycja wprowadzenia kryterium najkorzystniejszej ekonomicznie oferty zamiast kryterium najniższej ceny. Ta zmiana spowoduje, że z postępowania przetargowego będą wykluczone te oferty, w których drastycznie zaniżano koszty przeprowadzenia inwestycji po to, by zdobyć w wyniku przetargu zlecenie za najniższą cenę. Kryterium najniższej ceny nie dość, że ograniczało konkurencję na rynku, to w wielu przypadkach powodowało, iż finalne wykonanie inwestycji, właśnie z powodu nienaturalnie niskich kosztów, okazywało się wręcz niemożliwe. Dlatego wprowadzenie kryterium najkorzystniejszej ekonomicznie oferty, znaczne uproszczenie procedur przetargowych oraz umożliwienie składania ofert drogą elektroniczną ograniczą koszty przygotowania oferty i ułatwią wielu przedsiębiorcom, szczególnie tym małym i średnim, dostęp do zamówień publicznych.

Popierając te zmiany, jednocześnie apeluję do Komisji, by dołożyła wszelkich starań w celu szybkiego wprowadzenia proponowanych rozwiązań we wszystkich państwach członkowskich po to, by na wspólnotowym rynku obowiązywały takie same zasady regulujące sferę zamówień publicznych i by wszystkie przedsiębiorstwa, bez względu na ich wielkość, miały te same warunki udziału w przetargach.

11. Поправка на приет текст: вж. протокола

12. Мед (разискване)

  Presidente. − L'ordine del giorno reca la relazione di Julie Girling, a nome della commissione per l'ambiente, la sanità pubblica e la sicurezza alimentare, sulla proposta di direttiva del Parlamento europeo e del Consiglio che modifica la direttiva 2001/110/CE del Consiglio concernente il miele (COM(2012)0530 - C7-0304/2012 - 2012/0260(COD)) (A7-0440/2013).

  Julie Girling, rapporteur. − Madam President, in September 2009, following the discovery of pollen from GM maize in honey, the European Court of Justice ruled that pollen is an ingredient of honey. With all due respect to the Court, they are wrong: pollen is not an ingredient, and any beekeeper will tell you so. Pollen is present in honey due to bees’ activity and is not deliberately added by the beekeeper. It is technically impossible to produce honey free from pollen. In fact it is not permitted for beekeepers to add anything.

Honey is considered by producers and consumers alike to be the ultimate natural product, made entirely by bees and free from human interference. This includes the various constituents particular to honey, such as pollen. To define pollen as an ingredient would cause reputational damage to honey by implying that its production is not a wholly natural process. This is a dangerous road to start on.

Products with ingredients need to have them listed on a label. If pollen were to be defined as an ingredient, honey would need to display a list of ingredients. To have a list reading ‘Ingredients: honey, pollen’ would obviously not be providing any additional information to the consumer and would only create an unnecessary labelling burden.

For the reasons I have mentioned, the Commission felt it necessary to come forward with a proposal clarifying the definition of pollen as a ‘constituent’. I have supported this position from the beginning, as have most of the Member State governments. I do not do this blindly. Of course, as an active MEP I have not let this proposal go unchallenged. It is Parliament’s job to investigate all aspects and come up with alternatives, but in this case I have concluded that there is only one answer: pollen is not an ‘ingredient’ of honey.

Of course, the ingredient/constituent argument has arisen due to the labelling implications of each option. If pollen continues to be considered a ‘constituent’, any GM pollen present would not need to be labelled. This is because, according to the GM regulation, only GM content above 0.9 % needs to be labelled. Since pollen only forms around 0.5 % of any batch of honey, it would never exceed the labelling threshold.

If pollen is to be considered an ‘ingredient’, then the 0.9 % threshold applies to the total pollen rather than the total honey. Pollen would therefore need to be tested for GM content and, where it exceeds 0.9 %, it would need to be labelled.

There are some in this Chamber who are actively promoting this latter option even though it is based on a false premise, because it would lead to some honey being labelled as food produced from GMOs. By doing this, I think they believe they will score a small victory in the fight against GMOs, but they would in the process be using honey producers as collateral damage. They will argue that they are doing this in the interest of consumers and to increase transparency about the GM content of food. If they succeed, I think they will be doing the exact opposite.

Lying to consumers by stating that pollen is an ingredient is not a good start. If GM pollen is labelled, consumers will be receiving inconsistent information about GM content when compared with other foods. Either the 0.9 % labelling threshold applies to all food or to none. To make an exception of honey by requiring GM content below the threshold to be labelled will only serve to confuse consumers about labelling laws.

There has been a lot of scaremongering surrounding this proposal, much of it designed to create uncertainty in the sector. If the Commission proposal is not adopted, there will be negative consequences for the sector, as all honey producers will be required to test their honey to check the GM content, and some will be required to label if GM pollen is found to be present.

Small producers will be hit hardest by the testing requirements. Parliament’s own policy department found that the cost of each test would be EUR 94 per batch. This may not seem much if you are making a large batch, but for many small producers the cost could be very crippling.

To conclude, I ask you this: do we really want to base legislation on a false premise and then subsequently force small-scale beekeepers out of business? Or do we want to put an end to years of legal uncertainty in the sector and finally allow our beekeepers to get back to what they do best: providing us with quality European honey?

  Tonio Borg, Member of the Commission. − Madam President, honourable Members, I would first like thank the rapporteur, Ms Girling. I would like to congratulate her on the eloquent way in which she laid out the reasons why honey has pollen as a constituent rather than an ingredient. This is not because the Commission says so or because the Court of Justice says so, but because nature says so.

I would also like to thank Ms Gabriel and the shadow rapporteurs for their active engagement on the Commission’s proposal to amend the Honey Directive in order to determine the status of pollen as a constituent in honey.

I believe it is important to provide Parliament with a mandate for entering interinstitutional negotiations based not on desires, or on opinions on other matters which are only indirectly linked to this question, but simply on objective facts. I also believe this is in the interests of both consumers and beekeepers. I refer to the opinion of Ms Gabriel of the Committee on Agriculture and Rural Development on why it is in the interests of beekeepers to consider pollen as a constituent in honey and not as an ingredient.

Why should pollen be considered as a natural constituent of honey? For the very simple reason that pollen finds its way into honey as a result of the presence and activity of bees, which are so important in agriculture. You will remember that the Commission only recently proposed the prohibition of certain neonicotinoids in pesticides because they were disrupting the bee population.

So pollen finds its way into honey, not because the beekeeper introduces it but as a result of the presence and activities of bees. Pollen is present in honey independently of the action of the beekeeper, who has no control whatsoever over the presence of pollen in the final product. Pollen is therefore not a substance which is voluntarily added, like the additives which we use in food. It is not added voluntarily to the preparation of a foodstuff. It is not an ingredient. It is a natural constituent.

It is precisely this that the Commission’s proposal seeks to clarify. Otherwise, honey would be defined as a ‘manufactured product’ rather than a primary, natural product. Not only would this confuse consumers, who would think that honey is a manufactured product, but it would also be at odds with the Codex Alimentarius international standards, which state that no ingredient can be added to honey. So if we considered pollen to be an ingredient added to honey, that would be a violation of the rules and international standards of the Codex Alimentarius.

I must also appeal to this assembly, as Ms Girling did, not to turn the Commission’s proposal into a pro-GM or anti-GM issue. This proposal does not change the conclusion of the Court of Justice that our GMO legislation will continue to apply if GM pollen is found in honey. GM pollen in honey has to be authorised under our regulation applying to GM food and feed before it can be placed on the market.

Turning now to the labelling issue, which lies behind some of the amendments adopted by the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety, let me stress that consumers would be informed of the presence of GM material in honey in exactly the same way as for any other food product. Indeed, the same labelling rules – that is to say, labelling for above 0.9 % of the adventitious presence of GM material by ingredient – would be required as for any other foodstuff (including organic foodstuffs).

Lastly, let me say a few words on the comitology alignment and stress that the Commission proposes delegated acts to amend only those parts of the annexes which do not contain essential elements. I therefore call on the honourable Members not to remove the existing delegation granted to the Commission under Directive 2000/110.

I hope I can count on the support of the honourable Members to open the inter-institutional negotiations, which could lead us to a first-reading agreement and thus resolve this matter to the satisfaction of both honey producers and consumers.

  Alojz Peterle, v imenu skupine PPE. – Pred dvema urama sem dobil tale sladki argument z označbo čisti in naravni med – 100 % naravni produkt brez dodanih snovi.

Kot čebelar in kot potrošnik in kot poslanec sprašujem, kako naj potrošnik ugotovi, ali je v tako označenem medu cvetni prah iz gensko spremenjenih rastlin.

Če je cvetni prah iz takih rastlin pravno opredeljen kot sestavni del medu (angleško constituent), potrošnik tega ne more izvedeti. Sodišče Evropske zveze se je izrecno izreklo proti takemu pristopu.

Gensko spremenjen organizem ni primarni izdelek narave. Naša naloga ni, da s politično večino določamo sestavo medu, ampak da podpremo pravico potrošnikov do informiranosti in izbire na trgu.

S tem bi podprli tudi prizadevanja tisočev evropskih čebelarjev, ki se trudijo, da bi prišli pred potrošnike na transparenten način in s kakovostnim medom.

To so razlogi, zaradi katerih predlagam, da podpremo pozicijo Odbora za okolje, javno zdravje in varnost hrane, ki je podprl koncept sestavine, ne pa koncepta sestavnega dela medu, ko gre za cvetnih prah iz gensko spremenjenih organizmov.

To so podprli tudi evropski čebelarji. Bil sem na njihovem kongresu, preden smo odločali.

Taka odločitev nikakor ne more voditi v znižanje oskrbe, niti do velikih stroškov čebelarjev v zvezi z označevanjem medu.

Glavni del problema je mogoče tehnično rešiti z uvedbo sistematično urejenih registrov območij z gensko spremenjenimi organizmi, kar v več državah članicah že deluje. Med, pridelan zunaj teh območij, ne potrebuje testov.

Prepričan sem, da vse bolj okoljsko ozaveščenih potrošnikov ne zanima politična debata o strukturi medu, ampak uveljavitev pravice do informiranosti in izbire.

Mnogi evropski čebelarji zato med že prostovoljno označujejo s certifikatom "brez gensko spremenjenih organizmov".

Pozivam vas, da podprete stališče odbora, ki je jasno podprl koncept sestavine.

  Csaba Sándor Tabajdi, az S&D képviselőcsoport nevében. – Kedves kollégák! Sajnos sem az Európai Bíróság döntése, sem az Európai Bizottság javaslata nem jelent megoldást az európai méhészek számára. A megoldást a Környezetvédelmi Bizottság módosító javaslata tartalmazza, amelynek alapján a méz, mint természetes termék mentesülne az összetevők feltüntetésének kötelezettsége alól.

Az európai méhészek és a fogyasztók számára azonban kiemelt kérdés, hogy a génmódosított növényekről származó virágport feltüntetjük-e a címkén vagy nem tüntetjük föl. Erre rendkívül nagy szüksége van mind a fogyasztónak, hiszen a fogyasztónak elemi joga van ezt megismerni. Ez az európai méhészek döntő többségének érdeke is. Nyilvánvalóan vannak államok, ahol vannak génkezelt növényi kultúrák. Ott bonyolultabb a méhészeti szervezeteknek a helyzete, de összeurópai szinten föl kell tüntetnünk a címkén azt, hogy a pollen, a virágpor génkezelt növényről származik-e vagy sem.

Ugyanis a Bizottság javaslata egyáltalán nem jelent megoldást, hiszen már Girling asszony is elmondta, hogy a Bizottság javaslata alapján semmilyen mézen nem tüntetnénk fel, hogy van benne génkezelt virágpor. Ezért kérem a szocialista frakció nevében nyomatékosan az Európai Bizottságot, hogy ne söpörje szőnyeg alá a problémát. A jelenlegi javaslat nem megfelelő megoldás. Mind Magyarországnak, de más közép-európai méhészeknek is az az érdeke, hogy erősítsék a pozíciókat, hogy megmutassák, hogy nem tartalmaz génkezelt virágport a termékük. Ez erősítené Európa pozícióit Latin-Amerikával, Kínával, a Kanadából származó versenytársakkal szemben. Kérem, támogassák a holnapi szavazás során a Környezetvédelmi Bizottság 10. javaslatát, amely megoldást jelent erre a problémára.

  Britta Reimers, im Namen der ALDE-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich bin Landwirtin. Das heißt, ich habe bei der Arbeit, die ich vor meiner Mandatszeit getätigt habe, jeden Tag den ganzen Tag mit biologischen Grundgesetzen zu tun gehabt. Es ist einfach eine biologische Tatsache, dass der Pollen ein Bestandteil des Honigs und keine Zutat ist. Denn wenn wir jetzt anfangen, so klein akribisch juristische Spitzfindigkeiten über biologische Tatsachen zu stellen, dann wird das Nächste, was wir auseinandernehmen, das Ei sein. Dann wird das Eigelb eine Zutat des Huhnes bei der Eiproduktion sein, und dann muss man mir als Landwirtin bitte schön erklären: Wie soll ich dann juristische Spitzfindigkeiten einem kleinen Tier erklären, einer großen Kuh erklären, damit dieses Tier dann auch so handelt, wie ich es als sein Halter haben möchte? Eine Biene entscheidet sich nicht aufgrund von Paragrafen, eine Biene geht einfach einem natürlichen biologischen Verhalten nach. Und genau dasselbe machen meine Kühe mit der Milchproduktion. Wir fangen auch nicht an zu diskutieren und sagen, die Milch muss jetzt aufgegliedert werden in die Zutaten Fett, Eiweiß, Laktose, Vitamin, Wassergehalt. Das sind Bestandteile, das sind keine Zutaten! Das ist einfach biologisch festgelegt. Von daher unterstützen wir Frau Girling dabei, dieses so auch in dieser Vorlage der Kommission zu bestätigen.

Es ergibt keinen Sinn, dass man hier versucht, Gesetze über Biologie zu setzen. Naturgesetze sind etwas, was man nicht durch juristische Spitzfindigkeiten verändern kann. Und es wird dadurch auch keine Unsicherheit für Verbraucher entstehen. Denn wenn ein 0,9-prozentiger Schwellenwert für GVO-Bestandteile in allen Lebensmitteln gilt, dann wird davon der Honig auch keinen Schaden nehmen, auch das Informationsrecht wird nicht beschränkt.

Wenn wir aber wirklich etwas machen wollen, dann sollten wir auch in Zukunft sagen: Fair bleiben und dann alles, was irgendwo mit GVO in Kontakt kommt, mit GVO kennzeichnen. Das würde bedeuten, dass alle Joghurts gekennzeichnet werden, dass alle Fruchtsäfte gekennzeichnet werden, weil Vitamin C in der Produktion inzwischen kaum noch ohne Gentechnik zu erhalten ist und wir ansonsten auch zu wenig Bakterien für die Joghurtproduktion haben.

(Die Rednerin ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte‟ gemäß Artikel 149 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Hans-Peter Martin (NI), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Frau Kollegin! Sie sind bei der liberalen Fraktion, da ist man liberal und hat ganz viel mit Lobbyisten zu tun. Aber wenn Sie jetzt sagen, dass die Bestandteile von Milch nicht aufgeführt werden: Immer, wenn ich eine Milch kaufe, steht genau darauf, was darin ist. Ich weiß nicht, wo Sie Ihre Milch kaufen lassen. Warum gehen Sie denn diesen Umweg rundherum? Es geht doch hier nicht um den Pollen als solchen, sondern allenfalls um die GVO-Manipulation des Pollens. Wir in Europa wollen doch möglichst natürliche Lebensmittel auch so gekennzeichnet haben. Unterliegen Sie nicht einem falschen Lobby-Einfluss, wenn Sie die Position vertreten, die Sie vertreten?

  Britta Reimers (ALDE), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Ich unterliege da keinem Lobby-Einfluss, ich unterliege meiner eigenen Meinung. Im Übrigen – Sie haben es gerade eben selber gesagt: Bestandteil, nicht Zutat! Es wird nicht auf die Milchtüte geschrieben, wie viel Fett als Zutat zugetan worden ist, sondern angegeben wird der Fettgehalt der Milch nach Verarbeitung. Denn es handelt sich bei Ihrer Milchtüte nicht mehr um das Milchprodukt, wie ich es als Landwirt produziere, sondern um ein schon verarbeitetes Produkt, wo schon Rahm entzogen, also Fett entnommen worden ist. Damit muss so etwas natürlich gekennzeichnet werden, weil es dann ein verarbeitetes Produkt ist und nicht ein Rohprodukt, wie Sie es bei mir zu Hause, bei mir im Milchtank finden würden.

  Bart Staes, namens de Verts/ALE-Fractie. – Voorzitter, commissaris, collega's, ik ben het niet eens met de stelling van de rapporteur, mevrouw Girling, en ik ben het ook niet eens met de stelling van de heer Borg. Mijn fractie deelt eerder de analyse van de heer Peterle en de heer Tabajdi.

Terecht sluit de Commissie milieu en voedselveiligheid zich aan bij het arrest van het Hof van Justitie, dat stelt dat stuifmeel en zeker GGO-stuifmeel een ingrediënt is. Stuifmeel komt in de honing terecht door toedoen van bijen en door het slingeren van de honing door de imker, maar ook door tussenkomst van de mens.

Aangezien bijenkorven doelbewust ergens geplaatst worden, al dan niet in de buurt van GGO-velden, zodat de bijen stuifmeel van specifieke planten kunnen vergaren, en aangezien het slingeren van honing ook doelbewust plaatsvindt, kan de aanwezigheid van stuifmeel in honing niet worden beschouwd als iets onvoorziens. Gewoon stuifmeel kan nog als een natuurlijk bestanddeel worden beschouwd, GGO-stuifmeel per definitie niet, want de GGO-wetgeving vertrekt namelijk vanuit het feit dat GGO's niet natuurlijk zijn en bijgevolg een risico-analyse, een autorisatie en etikettering moeten krijgen. Als we dus stuifmeel als ingrediënt beschouwen, dan is voor ons een GGO-labeling voldoende, dan is er geen nood aan een ingrediëntenlijst, zoals ook de heer Tabajdi zei.

Sommigen beweren dat de uitspraak van het Hof van Justitie de verplichting inhoudt dat alle honing nu voortaan standaard zal moeten worden getest op de aanwezigheid van GGO's. Dat klopt niet. En dat zal ook geen extra geld kosten, want in de praktijk, collega's, wordt het arrest al toegepast en dat zorgde niet voor marktverstoringen. Daar waar honing wordt geproduceerd in omgevingen waar geen GGO-teelt is, daar is er geen enkel probleem. En in Duitsland bijvoorbeeld vragen de supermarkten nu al een bewijs dat er in de honing geen GGO's aanwezig zijn. Als er voldoende afstand is tussen een GGO-veld en een bijenkorf, dan wordt dat als een voldoende bewijs aanvaard dat er geen probleem is.

Het komt er dus op aan een goed co-existentiebeleid uit te werken, ervoor te zorgen dat er ook bij de co-existentie rekening gehouden wordt met bijen, bijen die soms tien, veertien kilometer ver vliegen. Dus is mijn oproep: zorg ervoor dat er een goed co-existentiebeleid is. Dan zullen de imkers geen enkele schade ondervinden.

  Janusz Wojciechowski, w imieniu grupy ECR. – Pani Przewodnicząca! Nie można mnie chyba podejrzewać o to, że jestem lobbystą na rzecz GMO, dlatego że wielokrotnie na tej sali wypowiadałem się jako zwolennik Europy wolnej od GMO, nierozpowszechniania upraw GMO i ograniczania stosowania pasz GMO. Natomiast w tej kwestii popieram sprawozdawczynię. Jeżeli nie chcemy mieć GMO w miodzie, to nie uprawiajmy roślin GMO. W moim przekonaniu nie można tworzyć sztucznej koncepcji i nazywać sztucznym składnikiem czegoś, co jest naturalnym składnikiem, bo przecież to pszczoły, a nie człowiek, przyczyniają się do tego, że pyłek kwiatowy znajduje się w miodzie. To nie jest droga do ograniczania zagrożenia związanego z GMO.

Jestem za ograniczaniem upraw GMO. Zrobiliśmy spory postęp, bo kraje członkowskie mają prawo decydować we własnym zakresie. Niektóre kraje o tym zdecydowały. To jest właściwa droga, natomiast w tej kwestii popieram sprawozdawczynię.

  João Ferreira, em nome do Grupo GUE/NGL. – A alteração à diretiva do mel agora proposta foi motivada por uma decisão do Tribunal de Justiça, relativamente a uma queixa de apicultores em cujo mel foi detetada a presença de pólen proveniente de plantas geneticamente modificadas.

Pese embora o facto de o pólen não ser propriamente um ingrediente do mel, mas sim um complemento que nele ocorre naturalmente, há uma clarificação que se pretende introduzir na legislação, há uma decisão que tem, à partida, que ser tomada.

Que fazer relativamente ao que motivou tudo isto, ou seja, à ocorrência de pólen transgénico no mel? E aqui há duas opções: ou se considera este um problema real e aí há que procurar resolvê-lo da melhor forma possível, ou se considera, pelo contrário, normal que o mel possa ser comercializado contendo pólen transgénico independentemente das quantidades, sem que possam ser tomadas medidas para o evitar e sem que os consumidores tenham sequer conhecimento deste facto.

Pela nossa parte, não ignoramos o problema. As propostas que fizemos procuram resolvê-lo da melhor forma possível, sem esquecer contudo que dificilmente o problema poderá ser inteiramente resolvido, num quadro como o que hoje temos, em que é permitida a libertação e o cultivo em grande escala de organismos geneticamente modificados na natureza.

Sendo esta uma das muitas e profundas implicações da libertação de transgénicos na natureza, ela não pode ser resolvida, é certo, senão num quadro mais amplo de questionamento dos próprios transgénicos e dos seus efeitos na saúde e no ambiente.

  Hans-Peter Martin (NI). - Frau Präsidentin! Herr Kommissar, was Sie da gerade gesagt haben, ist ein Schmarrn fürs Kabarett, man könnte auch sagen: Topfen. Reden Sie doch nicht um den Brei herum! Sie sprechen da von Pollen und Pollen und natürlichen Bestandteilen. In Wirklichkeit geht es um die GVO, um gentechnisch veränderte Organismen. Das ist der Wunsch, das ist die Sorge von so vielen Imkern, die uns, wie ich finde, vollkommen zu Recht derzeit mit E-Mails eindecken, die sagen: Wir wollen, dass das, was der Europäische Gerichtshof schon festgestellt hat, dass nämlich GVO-Pollen nicht natürliche Bestandteile sind, weiterhin erhalten bleibt, weil es die Möglichkeit bietet, tatsächlich 100 % GVO-freien Honig auf dem Markt zu halten.

Was Sie gerade machen, ist nicht nur ein Eingriff in Regulierungsbereiche, wo aus der Sicht vieler Bürgerinnen und Bürger die Europäische Union nichts verloren hat, sondern Sie unterminieren auch noch das Vertrauen in die Europäische Union, indem Sie eine Entscheidung des Europäischen Gerichtshofs aushebeln. Da fragt man natürlich: In wessen Interesse? Welchen Lobbyisten folgen Sie da? Wir folgen, ich folge den Imkern Österreichs und anderer Länder, bei Ihnen weiß man es nicht. Und zu Recht muss man Verdacht aufkommen lassen.

  Renate Sommer (PPE). - Frau Präsidentin! Es ist doch völlig klar: Pollen ist ein natürlicher Bestandteil des Honigs. Das haben hier viele Kollegen gesagt, und das alleine ist richtig. Er ist nun mal keine Zutat, weil Pollen nicht absichtlich hinzugefügt wurde, und Zutat ist als solche definiert im Lebensmittelrecht.

Wir haben es hier mit einer lebensmittelrechtlichen Frage zu tun. Es ist auch keine Gentechnik-Gesetzgebung, die wir hier mit der Revision der Honig-Richtlinie besprechen. Wir müssen mit dieser Revision dafür sorgen, dass weiterhin die Bürgerinnen und Bürger in der Europäischen Union genug Honig zur Verfügung haben.

Jetzt hören Sie doch auf, liebe Kollegen, die der Meinung sind, dass der Honig quasi durch GVO-Pollen vergiftet wird und damit im Grunde genommen für den Verbraucher nicht mehr genießbar ist. Das ist gehobener Unsinn, und es ist gefährlicher Unsinn. Damit reden Sie dieses hervorragende Produkt Honig nämlich schlecht. Und damit reden Sie sich selber als Imker, sofern Sie es sind – ich weiß, einige hier sind auch Imker –, selber schlecht. Wollen wir das?

Wenn tatsächlich der Pollen eine Zutat wäre, dann wäre Honig kein Naturprodukt mehr, und die Imker dürften es auch nicht mehr als solches bewerben. Wollen wir das? Und ist es nicht so, dass der Pollen auch den Honig durchaus charakterisiert? Wenn Pollen aber eine Zutat ist, dann kann ich ja Pollen beliebig zusetzen und kann im Grunde genommen gar nicht mehr wirklich sagen: Das ist ein Tannenhonig, weil die Bienen bei den Tannen genascht haben, oder das ist ein Lindenblütenhonig. Das geht dann nicht, weil ja Pollen als Zutat beliebig zugesetzt sein kann nach der Definition für Zutat. Das wollen wir doch wohl auch wirklich nicht.

Wir müssen sicherstellen, dass die bisherige Praxis in allen Mitgliedstaaten, wonach eben Pollen ein natürlicher Bestandteil von Honig ist, weiterhin so bleiben darf. Eine Änderung dieser Praxis wäre kontraproduktiv für die Imker: sehr hohe Laborkosten. Und ja, es müsste eine Nährwertkennzeichnung auf die Produkte. Es gäbe keine Ausnahme von der Nährwertkennzeichnung nach der Lebensmittelinformationsverordnung. Und tatsächlich würde, wenn das, was uns die Imker in ihren Lobby-E-Mails schreiben, durchkäme, Honig in der Europäischen Union zu einem Luxusgut, weil wir den Bedarf, den wir haben, nicht selber decken können. Jedenfalls können wir die 40 %, die wir aus Drittstaaten importieren, so schnell nicht selber produzieren.

Also bitte: Der Europäischen Kommission folgen und der Parlamentsberichterstatterin Julie Girling. Vielen Dank, Julie!

  Kriton Arsenis (S&D). - Madam President, we agree with Julie Girling on many issues, but we usually have different positions on GMO issues, and this is a GMO issue.

What we have in front of us is the choice between, on the one hand, a Commission proposal which in practice does not respect the decision of the European Court of Justice and does not allow for labelling of GMO honey and, on the other, a proposal which allows us to have labelling to say whether the honey is produced by bees which have collected pollen from GM crops.

It is very simple: if we vote for the Commission proposal, which is also Julie Girling’s proposal, we are voting in favour of not having GM labelling for honey which is produced by bees that live in the middle of miles and miles of GM cultivation.

If we vote for what Mr Tabajdi is proposing – the S&D’s proposal – we are voting for a clear labelling procedure for honey which is produced by bees that have used GM crops to collect their pollen.

So the choice is very clear.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8))

  Renate Sommer (PPE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Herr Kollege, stimmen Sie tatsächlich mit dem überein, was zum Beispiel der Kollege Peterle gesagt hat, dass man Pollen natürlich als Zutat definieren muss wegen der Transparenz für den Verbraucher hinsichtlich GVO? Andererseits wollen die Kollegen, die Pollen als Zutat definiert haben wollen, den Honig von der verpflichtenden Kennzeichnung nach der Lebensmittelinformationsverordnung ausnehmen, also hier wiederum gezielt den Verbraucher nicht informieren. Was ist denn jetzt für Sie die richtige Transparenz?

  Kriton Arsenis (S&D), blue-card answer. – Thank you very much for the question. It is very clear, and I agree with Mr Peterle, that we need to have labelling. If we need to name something as an ingredient in order to have GM labelling and to be able to inform citizens about what they are eating, let us do it. This is not about ingredients or natural constituents, it is actually about labelling. Do you yourself agree that we need to label GM honey?

  Chris Davies (ALDE). - Madam President, this debate is really about whether you think GMOs are dangerous or evil, and of course about those who are attempting to use this legislation to gain a financial advantage over their competitors.

I am sure there are some people who think there are important issues of principle here, but when principles are tested in this way, they start to look ridiculous. If pollen is an ingredient in honey, then surely it must be added artificially. Someone must be adding it – and the finger of blame must be pointed at the bees.

The Greens would have us believe that these are bad bees, criminal bees, deliberately contaminating honey with a dangerous ingredient, but in fact they are doing what honey bees have always done, which is to carry pollen back to their hives to feed their young. And in those hives, the pollen – whether it has come from GMOs or not – is perfectly harmless, according to the European Food Safety Authority. Naturally it gets into the honey, so they are good bees doing good work, and the Greens should lay off them.

  James Nicholson (ECR). - Madam President, I must begin today by thanking my colleague Julie Girling for her excellent work on this report. She has expertly navigated this incredibly difficult issue, and I am hugely disappointed that the Committee on the Environment (ENVI) did not support her eminently sensible and highly laudable report.

The industry has many battles to face. The colony collapse crisis has been primary amongst these. While beekeepers battle to save their bees, we must battle to save their industry. In order to do this, we must support the Commission proposal and the amendments which designate pollen as a constituent of honey. The amendments proposed in the ENVI Committee would require labelling that indicates ingredients, which would tell the consumer that additions have been made to the honey. I need only hint at some of the arguments already put forward here tonight to show how unnecessary this would be and that it would only cause confusion to consumers.

I want to see the European production of honey increase. The EU has to consume more honey than anywhere else in the world. Honey producers must be able to capitalise on the markets right on their doorstep and should not be hindered or left unresolved by the fight over semantics between the EU institutions.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8))

  Alojz Peterle (PPE), Vprašanje, postavljeno z dvigom modrega kartončka. – Gospod Nicholson, z zanimanjem sem vas poslušal in k vaši trditvi, da je treba podpreti industrijo, dodajam, da ne bomo prišli z industrijo daleč, če ne bomo podpirali čebelarjev, s katerim medom si pomaga industrija naprej.

Meni je vseeno, ali se imenuje ingredient ali constituent ali sestavina ali sestavni del, mene zanima, kako bo potrošnik izvedel, kaj je kupil, ko je kupil med.

Kakšen je vaš odgovor na to?

  James Nicholson (ECR), blue-card answer. – I think I would say to Mr Peterle – and here I am assuming he is the shadow rapporteur for the PPE Group – that the consumers of Europe are not as foolish as some people seem to think they are.

The argument which was made very well by Mr Davies, when he spoke before me, laid out what some people are trying to achieve with regard to this report.

What we have got here is an eminently sensible suggestion from the Commission and a sensible report from the rapporteur, and I suspect that this House will take that report on board and go forward with it, and that this will help beekeepers.

  Димитър Стоянов (NI). - Г-жо Председател, медът е толкова чист, че той е единствената храна, която няма срок на годност, защото никога не се разваля.

На второ място, скоро бяха обявени данни, че в Европа популацията на пчели е само две трети от това, което нашето земеделие изисква.

И на трето място, Съдът на Европейския съюз нито е законодателен орган, да ви го напомня, колеги, нито е академия на науките. Аз не приемам решението на Съда, защото то представлява една лъжа, една лъжа, родена в щабовете на корпоративни лобита, които не са европейски, които искат да наложат чужда продукция, като ни накарат да приемаме изключителни и ненужни мерки за нашите собствени производители.

И сега тази лъжа е подета от болния мозък на зелените фанатици, които се опитват да извършат едно убийство върху сектора на производството на мед в Европа, защото ако тези ваши предложения, които сега правите, влезнат в сила, България, в която производителите на мед едва свързват двата края, те ще загинат, ще лишите хората от хляб и поминък. Позор!

  Sophie Auconie (PPE). - Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, permettez-moi de vous adresser tous mes vœux, notamment le vœu de pouvoir goûter du miel tel qu'il est fabriqué par nos abeilles et distribué par nos apiculteurs.

La révision de cette directive relative au miel est symptomatique des erreurs d'appréciation qui peuvent parfois être commises par les élus. Certains de mes collègues, pleins de bonnes intentions certes, pensent pouvoir considérer le pollen comme un ingrédient du miel alors même que la nature a voulu que le pollen soit un constituant naturel du miel. Se pose-t-on la question sur l'œuf? Se pose-t-on la question de savoir si le jaune d'œuf est un ingrédient ou un composant naturel de l'œuf? Le pollen est naturellement présent dans le miel, indépendamment de l'extraction ou non du miel par l'apiculteur. En aucun cas, les apiculteurs ne procèdent à un ajout intentionnel de pollen dans le miel.

Pourtant, certains de mes collègues veulent aller contre la nature et nier cette réalité naturelle. Je comprends, naturellement, les interrogations importantes qui émergent derrière cette question. Oui, je pense qu'il faut informer les consommateurs sur la présence de traces d'OGM dans les produits alimentaires et je soutiens totalement la règle selon laquelle tout ingrédient contenant au moins 0,9 % d'OGM soit ou doive être étiqueté comme tel. Mais on parle bien ici des ingrédients et non des constituants naturels comme le pollen. Cette règle ne s'applique pas et ne peut pas s'appliquer au pollen ni, a fortiori, au miel.

Chers collègues, je peux vous dire que les apiculteurs de ma région, qui est une région apicole, sont très heureux que cette règle ne s'applique pas au miel. En effet, les abeilles, comme l'a dit mon collègue Davis, butinent parfois à des dizaines de kilomètres de leur ruche, dans des champs de toutes sortes et n'ont ni GPS ni système de haute technologie pour éviter le contact avec les OGM. Trêve de plaisanterie, retournons à la réalité, il serait totalement irresponsable d'obliger tous les apiculteurs à tester chacun de leurs pots de miel pour vérifier que les abeilles n'ont pas été au contact d'OGM.

  Σπύρος Δανέλλης (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωνε την έγκρισή της για την τροποποίηση της οδηγίας για το μέλι, με σκοπό την αποσαφήνιση της πραγματικής φύσης της γύρης ως φυσικού συστατικού, μας διαβεβαίωνε ότι η πρόταση τροποποίησης δεν θα επηρέαζε το συμπέρασμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ως προς τη γύρη όσον αφορά την εφαρμογή της νομοθεσίας για τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς στα τρόφιμα. Σήμερα, κρίνουμε ότι είναι αναγκαίο να οριοθετήσουμε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο αναφοράς.

Καθοριστικό για τη βιωσιμότητα της ευρωπαϊκής μελισσοκομίας αποτελεί το ότι η γύρη θα πρέπει να θεωρείται φυσικό συστατικό του μελιού. Δεδομένου δε ότι το μέλι είναι ένα φυσικό προϊόν, δεν απαιτείται να συνοδεύεται από κατάλογο συστατικών. Κρίνεται όμως απαραίτητο το μέλι, αλλά και άλλα τρόφιμα ή συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν γύρη, η οποία προέρχεται από γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, να πρέπει να επισημαίνονται ως τρόφιμα που περιέχουν συστατικά τα οποία παράγονται από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.

Θεωρούμε, επίσης, ότι δεν πρέπει να εκχωρηθεί δυνατότητα τροποποίησης των τεχνικών χαρακτηριστικών, που σχετίζονται με τα ονόματα, τις περιγραφές προϊόντων, τους ορισμούς τους και τα κριτήρια σύνθεσής τους, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια της έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

Κύριε Επίτροπε, τηρώντας τις θεμελιώδεις αρχές του κανονισμού για τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς -ελευθερία επιλογής για τον καταναλωτή, συνύπαρξη και μηδενική ανοχή- στόχος μας είναι η αποκατάσταση της ασφάλειας δικαίου για τους παραγωγούς μελιού και τους μελισσοκόμους καθώς και για τους εισαγωγείς και πρωτίστως, βεβαίως, για τους καταναλωτές.

  Jolanta Emilia Hibner (PPE). - Pani Przewodnicząca! My się dzisiaj sprzeczamy tak naprawdę i debatujemy nad wyrokiem Trybunału, który w wydanym wyroku uznał, że pyłek jest składnikiem. W chemii jako nauce mówimy o związkach lub produktach, które mają określone składniki. Wiadomo, że te składniki stanowią całość, ale można je dowolnie zmieniać. Ja mam takie pytanie do tych kolegów, którzy mają wątpliwości: czy my możemy zmieniać zawartość pyłku w miodzie? Czy możemy sobie dokładnie ustalać składniki, dodawać i zmieniać ich ilość? Chyba nie. To jest naturalny komponent. Naturalnym składnikiem miodu jest nektar i pyłek, który przynoszą pszczoły. Nie wyobrażam sobie, aby pojawiły się jakieś dowody naukowe mówiące, że pszczoły będą przynosiły 1% albo może 0,5% tego pyłku Wydaje mi się, że do takich nonsensów nie dojdzie. Musimy przyjąć, że miód jest jednoskładnikowym produktem, a jak jest jednoskładnikowym produktem, to istnieje też zasada etykietowania takich produktów i informowania naszych obywateli.

Wydaje mi się, że powinniśmy się skupić na tych rzeczach, które rzeczywiście są bardzo ważne dla producentów miodu, dla pszczelarzy: walka z chorobami jak warroza czy innymi, skupić się na tym, jak nasze środowisko uczynić ekologicznym, jak zmniejszyć chemizację, i przeznaczyć pieniądze na takie badania, a nie na to, aby badać, ile jest pyłku w danej partii miodu czy w danym ulu, bo jeśli do tego dojdzie, to będzie to grubym nonsensem. Wszyscy będą się śmiali, nawet mieszkańcy powiedzą, że widocznie mamy za dużo czasu i naprawdę powinniśmy się skupić na rzeczach ważniejszych.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D). - Doamnă președinte, susțin propunerea Comisiei, a raportoarei și a majorității colegilor mei de a considera polenul drept un constituent natural al mierii, și nu un ingredient.

Este important să avem în vedere protecția consumatorilor, dar, în aceeași măsură, trebuie accentuată încurajarea și susținerea apicultorilor, având în vedere că sectorul apicol asigură venitul principal sau suplimentar pentru mai mult de 600 000 de cetățeni din Uniunea Europeană, oferă servicii vitale pentru agricultură prin polenizare, contribuie la menținerea biodiversității, apicultura făcând parte din moștenirea agricolă europeană și din tradițiile naționale. Cred că este cu adevărat important ca Uniunea Europeană să ofere sprijin, cu obiective clare, tinerilor apicultori, pentru a contrabalansa structura nefavorabilă de vârstă din sectorul agricol.

(Vorbitorul a acceptat să răspundă două întrebări adresate în conformitate cu procedura „cartonașului albastru” (articolul 149 alineatul (8) din Regulamentul de procedură)

  Димитър Стоянов (NI), въпрос, зададен чрез вдигане на синя карта. – Г-жо Председател, г-жо Данчила, мога ли да Ви помоля, и това е моят въпрос към Вас, кажете какво ще се случи, и го кажете на Вашите колеги от лявата страна на залата, ако се реализира налагането на 100 евро разход за всяка разфасовка на производителите в моята, във Вашата страна и в другите по-бедни страни на Европейския съюз?

Моля кажете какъв ще бъде резултатът от една такава рестрикция, наложена върху тях?

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), Răspuns la o întrebare adresată în conformitate cu procedura „cartonașului albastru”. – Cred că colegul meu, domnul Stoyanov, nu a înțeles. De fapt, eu susțin propunerea Comisiei. Asta nu presupune costuri suplimentare, dacă polenul este un constituent, și nu un ingredient. Deci nu văd legătura cu această întrebare referitoare la speech-ul ținut de mine.

Cu siguranță, majoritatea colegilor mei s-au exprimat în favoarea polenului natural ca un constituent al mierii, iar eu am militat pentru ajutorul dat apicultorilor, și nu pentru o povară suplimentară pentru dumnealor.

  Kriton Arsenis (S&D), blue-card question. – I would like to ask you whether you know that, under this proposal, any beekeeper whose hives are at a distance of 10 kilometres or more from any GM cultivation will not be required to bear any cost of controls. These controls will entail a cost only for beekeepers who have hives within or very close to GM cultivations.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), Răspuns la o întrebare adresată în conformitate cu procedura „cartonașului albastru”. – Am subliniat faptul că trebuie tratată într-un mod echilibrat atât protecția consumatorilor – deci am făcut referire la culturile de OMG-uri – dar, în același timp, am considerat că trebuie tratate și problemele apicultorilor. Deci, sunt pentru etichetare și sunt pentru amendamentul pe care îl susține domnul Tabajdi și dumneavoastră, domnule Arsenis.

  Christa Klaß (PPE). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Wer die Diskussion hier verfolgt, bekommt ein bisschen einen Schrecken. Ich bin der Meinung, das hat unser guter Honig eigentlich nicht verdient, wie wir heute dieses Thema behandeln – was ja auch ein bisschen eine Phantomdiskussion ist: Was wäre, wenn? Da möchte ich schon auch einmal auf den Wert des Honigs als Naturprodukt hinweisen dürfen.

Die emotionalen Wellen beim Honig – das kennen wir schon – schlagen in diesem Hause immer besonders hoch. Honig ist eben immer etwas Besonderes. Aber es steht fest, dass der Honig ein bedeutendes und ein gesundes Naturprodukt und auch ein Nahrungsmittel ist. Als reines Produkt, aber auch als Zutat in anderen Lebensmitteln spielt der Honig eine ganz wichtige Rolle in unserer Ernährung.

Der Honig ist auch ein wichtiges Kulturgut und ein Faktor für unsere Kulturlandschaft. Die Imker sorgen für den Erhalt der Bienenvölker, und ohne Bienen gäbe es letzten Endes keine Pflanzen. Wichtige Lebensmittel würden in der Versorgung mit Nahrungsmitteln fehlen.

Der Honig ist aber vor allem ein natürlich gewachsenes Produkt – es ist mehrfach gesagt worden, aber auch ich möchte darauf noch einmal hinweisen –, und man kann ihn nicht in seine Einzelteile zerlegen. Honig wird so geerntet, wie die Bienen ihn bringen. So war das jedenfalls immer bei uns, in unserer ganz kleinen Bienenhaltung. Die Frage ist somit – Jolanta Hibner hat sie auch schon gestellt: Gibt es Honig ohne Pollen? Denn nur dann könnte Pollen eine Zutat sein. Wäre das dann der bessere Honig, der nicht in direktem Bezug zu den Pflanzen steht? Wir wissen aber, dass Honig immer Pollen enthält. Deshalb kann man den Pollen, der durch die Bienen transportiert wird, nicht als willentlich beigefügte Zutat klassifizieren. Er ist ein natürlicher Bestandteil des Honigs. Allerdings, Herr Kommissar, muss man bei der Gewichtung von Pollen zu Honig auch das gesamte Gewicht des Honigs zugrunde legen. Das kommt in diesem Vorschlag nicht ganz klar heraus.

Ich unterstütze den Vorschlag der Kommission. Wir sollten morgen in der Plenarabstimmung dem Bericht von Frau Girling folgen.

  Tonino Picula (S&D). - Gospođo predsjedavajuća, osim definiranja peluda ova rasprava stavlja fokus na fundamentalno pitanje koegzistencije genetski modificiranog bilja i pčelarstva. Smatram da je naša dužnost kao direktno izabranih predstavnika naroda zaštititi buduće naraštaje, pružiti im mogućnost za siguran uzgoj hrane i transparentnost plasmana na tržište Unije. Ponosan sam što je Hrvatska jedna od GMO-free zemalja, gdje je čak 14 od 20 županija formalno prepoznalo značaj prirodne proizvodnje i proglasilo svoja područja slobodnima od GMO proizvodnje. Tu tradiciju treba njegovati, kao i prepoznati trud hrvatskih pčelara koji ulažu velike napore kako bi se držali dobrih pčelarskih praksi koje su temelj za održivi razvoj pčelarstva. One podrazumijevaju veći stupanj odgovornosti i konstantno obrazovanje, ulaganje u objekte za vrcanje i drugu opremu te svakodnevnu brigu o pčelama. Za sve to, kao i borbu protiv zabrinjavajućeg trenda opadanja broja pčela, potpora Unije je prijeko potrebna, pogotovo manjim proizvođačima.

Trebamo reći ne pritiscima GMO industrije i snažno se zalagati za proizvodnju meda kako se to danas radi u Hrvatskoj, na prirodan, siguran način i u čistom okolišu.

  Françoise Grossetête (PPE). - Madame la Présidente, en écoutant ce débat, je me dis qu'il est vraiment temps de sauver le produit miel car, sous des dehors très techniques, le vote qui interviendra demain sera un vote crucial pour l'avenir d'une filière apicole qui est déjà malheureusement fragilisée par le devenir de nos abeilles.

Considérer le pollen comme un ingrédient du miel, c'est une aberration scientifique. Le miel est présent dans la ruche à l'état de produit fini. Le pollen n'en est qu'un composant naturel. Si l'on devait considérer que le miel était composé d'ingrédients, il deviendrait alors facile de le manipuler, de le modifier. Un ingrédient peut, en effet, par définition, être ajouté, retiré ou altéré. Cela ouvrirait les portes de nos marchés à des miels trafiqués à l'aide de techniques industrielles dont la Chine, par exemple, est une grande productrice.

A-t-on mesuré le fardeau économique considérable que l'on imposerait à nos apiculteurs, qui sont souvent, d'ailleurs, des petits producteurs, et qui seraient, dans ce cas, soumis à des obligations d'étiquetage disproportionnées? Ils se verraient contraints de procéder à des analyses extrêmement coûteuses.

L'exigence d'information des consommateurs, bien sûr, est légitime, mais elle ne justifie pas que nous prenions la filière apicole en otage dans le débat général sur les cultures OGM.

Au nom d'un principe de précaution poussé à l'extrême, c'est tout un secteur que l'on assassine. Le pollen n'est ni plus ni moins qu'un constituant du miel. Dire le contraire, c'est une menace pour ce produit et c'est une désinformation des consommateurs.

Ne nous trompons pas d'enjeu, la survie de nos apiculteurs en dépend. C'est pour cela que je soutiens la proposition de la commission.

  Horst Schnellhardt (PPE). - Frau Präsidentin, meine Damen und Herren, Herr Kommissar! Wenn ich die Diskussion hier betrachte – wenn es nicht so ernst wäre und wir morgen über ein wichtiges Thema abstimmten, dann würde ich diese ganzen Diskussionen in den Bereich der Satire versetzen. Wie durch Genhysterie in diesem Hause Naturgesetze einfach mal umgekehrt werden, wie Regeln zur Gentechnik, die wir selber in diesem Haus beschlossen haben, einfach ignoriert werden, wie einfach darüber hinweggegangen wird aus einem Grund, der mir einfach nicht klar wird! Blicken wir so blind in der Welt umher? Sehen wir überhaupt nicht, was eigentlich die Natur ist, was sie hervorbringt? Und deswegen kann es doch wohl nicht ernsthaft verfolgt werden, mit der Überschrift „Gentechnik“ den Pollen plötzlich als Zutat zu deklarieren! Das sind ja Dinge! Wir wollen ja die Welt verändern, Naturgesetze verändern! So kann es doch eigentlich nicht gehen! Werden wir doch mal wieder vernünftig in dieser Sache!

Pollen ist Bestandteil. Und wenn er Zutat wäre, dann müsste der Pollengehalt im Honig ermittelt werden – ich habe mir das mal errechnen lassen. Kosten pro Analyse: 150 bis 200 EUR. Der Nährwert müsste für die Deklaration ermittelt werden. Kosten für die Analyse: 100 EUR. Haben wir das überhaupt einmal registriert? So können wir doch nicht mit den Imkern umspringen! So können wir doch nicht Naturgesetze einfach mal so hinstellen! Wir haben Regeln über Gentechnik. Wir haben die Kennzeichnung klar und deutlich definiert. Und jetzt tun wir so, als wenn es das gar nicht gibt, und vermischen die Natur mit Gesetzen, die wir hier beschlossen haben, und drehen alles um. So kann es doch nicht funktionieren!

Ich bin froh, dass diese Diskussion heute Abend stattfindet. Ich hoffe, dass nicht so viele diese Diskussion verfolgen, denn die Bürger würden das nicht verstehen.

Für mich gibt es natürlich eine entscheidende Frage: Warum gehen die Imker so auf die Barrikade? Will man den Markt abschotten, oder ist man einfach nur aufgestachelt durch falsche Information? Die Frage werde ich in der nächsten Zeit zu klären versuchen!

  Erik Bánki (PPE). - Tisztelt képviselőtársaim! Az európai méztermelők számára rendkívül fontos kérdésről vitatkozunk a mai nap folyamán. Az Európai Bizottság arra hivatkozik javaslatában, hogy a virágpor a méz természetes alkotóeleme, nem pedig összetevője. Első hallásra a két fogalom között nincs is olyan jelentős különbség, azonban ha a dolgok mélyére nézünk, akkor látjuk, hogy óriási különbség van, hiszen abban az esetben, ha az Európai Bizottság álláspontját fogadjuk el, akkor nem kell gyakorlatilag feltüntetni a mézen a génmódosított virágportartalmat.

Márpedig én azt gondolom, hogy az európai fogyasztók érdekeit figyelembe kell vennünk. Az információhoz jutás feltételeit biztosítanunk kell számukra, már csak azért is, mert Európa számos országában kifejezett célja a kormányoknak – sőt van olyan ország, mint például Magyarország, amely az alkotmányában rögzített azt, hogy az emberek számára biztosítani kell a génmanipulációmentes élelmiszerek hozzájutási feltételeit. Tehát azt gondolom, hogy ha ezeket az alapvetéseket figyelembe vesszük, akkor nem is lehet kérdés, hogy összetevőnek kell tekintenünk a virágport, és igenis fel kell tüntetnünk rajta a génmódosított növényekből származó virágportartalmat abban az esetben, hogy ha annak mennyisége a virágportartalmon belül a 9 tizedszázalékot meghatározzák.

Nem hiszem, hogy az Európai Parlament képviselőinek az európai mézimportőrök érdekeit kellene szem előtt tartaniuk. Sokkal inkább az európai méztermelők igényét és várakozásait kell figyelembe vennünk. Azt gondolom, hogy valamennyien beszéltünk az elmúlt időszakban méhészekkel, én például a magyar méhészekkel beszéltem, de ismerem az Európai Méhészek Szövetségének állásfoglalását is, akik egyértelműen kimondják, hogy számukra kifejezett versenyhátrányt jelent az, hogy ha nem kell feltüntetni a GMO-tartalmat a mézeken.

Tehát azt gondolom, hogy az Európai Parlament Környezetvédelmi Bizottságának a módosító javaslatait kell elfogadnunk. Én magam is nyújtottam be hasonló tartalmú módosító indítványt, amely kötelezővé teszi a GMO-tartalom feltüntetését, mégsem terhel súlyos költségeket a méztermelőkre.

VORSITZ: OTHMAR KARAS
Vizepräsident

  Astrid Lulling (PPE). - Monsieur le Président, j'ai déjà vu beaucoup d'aberrations dans ce Parlement mais vouloir baser une législation européenne sur la fausse prémisse que le pollen n'est pas une composante naturelle du miel dépasse mon imagination. Restons sérieux!

J'ai parlé avec de nombreux apiculteurs ces derniers jours. Ils sont bien sûr divisés sur l'opportunité d'étiqueter la présence d'OGM dans le miel mais la plus grande majorité a compris les arguments que la rapporteure, le commissaire, tous mes collègues, Mme Sommer, Mme Klaß, ont clairement présentés en ce qui concerne l'absurdité d'un tel étiquetage.

Chers collègues, je suis depuis 1994 la rapporteure permanente sur la situation de l'apiculture dans l'Union européenne. Je n'ai pas tout obtenu. Ce que j'ai proposé dans mes multiples rapports depuis vingt ans pour maintenir assez d'apiculteurs en Europe, c'est pour les bonnes raisons que vous connaissez tous: la pollinisation des abeilles est indispensable et irremplaçable!

Cela dit, certains collègues semblent ignorer qu'il est difficile sinon impossible d'interdire aux abeilles d'aller polliniser dans certaines cultures. Ils peuvent, bien sûr, mettre des panneaux "Attention OGM, abeilles abstenez-vous" mais je crois que cela ne fonctionnera pas.

La Cour de justice a été citée parce qu'elle essaie de nous faire comprendre que le pollen est un ingrédient du miel. Je connais beaucoup plus d'apiculteurs que de juges à la Cour de justice européenne et les apiculteurs m'ont confirmé la présence naturelle du pollen issu du butinage des abeilles.

Pour ceux, Monsieur le Président, qui, contre toute bonne raison, veulent cet étiquetage aberrant, il est clair qu'ils ne s'intéressent pas aux abeilles ni à la santé des consommateurs de miel mais prennent en otage le dossier du miel pour prêcher leur religion anti-OGM.

  Béla Glattfelder (PPE). - Fontos a fogyasztók bizalma, ehhez viszont az is kell, hogy a mézesüvegre rá legyen írva, hogy mi is van benne. Én ma reggel kaptam egy kis üveg mézet valami lobbistától, amire egészen apró betűkkel, mikroszkopikus betűkkel az volt ráírva, hogy EU és nem EU mézeknek a keveréke. És akkor is ezt kell ráírni egy üvegre az európai szabályok értelmében, ha abban az üvegben egyébként 1%-nyi EU méz van és 99%-nyi importált méz. Ekkor is azt írják rá, hogy EU és nem EU mézek keveréke. Annyiszor javasoltam már, hogy pontosan, százalékos arányban tüntessék föl, hogy hány százalék az EU méz benne és hány százalék a nem EU méz, hogy a fogyasztó tudja, hogy abban az üvegben mennyi az EU és mennyi az EU-n kívüli méznek az aránya.

A méhészet ugye Magyarország számára nem véletlenül fontos, nálunk van a legnagyobb méhsűrűség, és ez köszönhető a méhészek szorgalmának, és annak, hogy Magyarországon van a legnagyobb mennyiségű akácfa. Az akác egy kiváló méhlegelő. Mégis vannak olyanok, akik üldözik az akácot. Nem engedik, hogy akácerdőket telepítsenek. Nem engedik, hogy az akácerdőket újratelepítsék, sőt egy bizottsági javaslat újabban még azt is meg akarja tiltani, hogy energetikai célra, energiaerdő céljára akácot telepítsenek, pedig az akác nem csak a méhek számára fontos, a gazdáknak is jövedelmet hoz. Olyan helyeken is nyereségesen termelhető, ahol más fa nem nő meg, és a megújuló energiatermelés céljából is fontos. A magyar méhészek követelik, hogy lehessen akácot telepíteni. Aki tiszteli a méhészeket, szereti a mézet, az ne üldözze az akácot.

(Catch-the-eye-Verfahren)

  Gabriel Mato Adrover (PPE). - Señor Presidente, intervengo para apoyar con rotundidad la consideración del polen como un constitutivo natural de la miel.

Hay múltiples argumentos a favor de esta posición, pero lo que es evidente es que no hay ni un solo argumento científico que justifique lo contrario.

Las enmiendas propuestas por la Comisión de Medio Ambiente tendrían unas consecuencias nefastas para un sector que, actualmente, es muy vulnerable. Nuestra obligación es promover la revalorización de las producciones europeas en este y en todos los sectores agrícolas y no penalizar al sector con medidas sin fundamento.

Y hablando de miel, acojo con satisfacción que la miel de Tenerife, hoy precisamente, haya obtenido la «apelación de origen protegida». Y aprovecho para reclamar, una vez más, el reconocimiento europeo de la denominación «Miel de palma de la Gomera», un producto que, aunque no entra en la definición de miel, tendría todos los elementos para ser una excepción, dado que se conoce claramente por su utilización tradicional.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). - Señor Presidente, me sumo a lo dicho por el señor Mato y quiero felicitar a Tenerife y a su sector apícola porque la Comisión Europea ha concedido la denominación de origen europea a la «Miel de Tenerife»: un reconocimiento a un trabajo bien hecho.

Por ello, es un buen día para hablar de la miel y manifestar que votaré en contra de las enmiendas que consideran el polen como ingrediente. Apoyarlas afectaría negativamente a la imagen del producto, confundiría infundadamente a los consumidores y pondría en riesgo la viabilidad de algunas empresas.

Por ello, votaré a favor de considerar el polen como un componente, un constituyente de la miel, no porque lo diga la sentencia del Tribunal Europeo, sino porque así lo dicta la sentencia de la naturaleza.

  Alajos Mészáros (PPE). - Az Európai Bizottság 2011-es ítélete kimondta, hogy a virágport a méz összetevőjének, nem pedig természetes alkotóelemének kell tekinteni, akár tetszik valakinek ez, akár nem, és akár igaz ez, akár nem, a döntés egyértelművé tette, hogy a mézek esetében is alkalmazni kell a genetikailag módosított tartalom feltüntetésére vonatkozó szigorú címkézési követelményeket.

Az Európai Bizottság mostani javaslata azonban a virágport a méz alkotóelemévé nyilvánítja, ami lehet igaz, de annyit tesz, hogy soha nem kerül jelölésre annak GMO tartalma. Első pillanatra ez egy egyszerű jogi kérdésnek tűnik, de ha jobban megvizsgáljuk, a javaslat súlyosan hátrányos következményekkel jár. Megvonja a szabad választás lehetőségét a GMO-t tartalmazó és a GMO-mentes termékek tekintetében. A jelölési kötelezettség hiányában elveszik az uniós norma, amely a GMO-mentes méztermelés biztonságát garantálja. A címkézési előírások megkerülésével a Bizottsági tervezet, így a GMO-t tartalmazó mézet előállító és exportáló, főként az EU-n kívüli, harmadik országokból származó méz kereskedelmének kedvezne. Ezért meg kell védenünk a kiváló minőségű mézet előállító európai méhészek és mézfogyasztók érdekeit, hogy továbbra is szabadon dönthessenek arról, hogy kívánnak-e GMO-t tartalmazó termékeket fogyasztani az európai piacon.

  Zbigniew Ziobro (EFD). - Panie Przewodniczący! Dzisiejsza dyskusja toczy się tak naprawdę wokół sporu i kontrowersji, jakie budzi żywność genetycznie zmodyfikowana i uprawy genetycznie zmodyfikowane. Wydaje się, że tutaj jest istota rzeczy i trudno dziwić się też części konsumentów, którzy obawiają się, że będą musieli spożywać produkty (nie wiedząc o tym) powstające w związku z uprawą roślin genetycznie zmodyfikowanych. Wobec tego spór ten jest istotny i z jednej strony należy rozumieć oczekiwania środowisk pszczelarskich, które nie chciałyby ponosić dodatkowych kosztów, ale z drugiej strony trzeba także uszanować oczekiwania konsumentów, którzy chcieliby mieć pewność, że miód powstaje na obszarach, na których nie ma upraw genetycznie zmodyfikowanych. Sądzę, że poważnie należy zastanowić się także nad kompromisem, który być może w przyszłości uda się osiągnąć.

  Franz Obermayr (NI). - Herr Präsident! Der EuGH hat offensichtlich keine Freude an Honig, wenn dieser Pollen von Gentechnikmais oder anderen transgenen Pflanzen enthält. Das ist gut so!

Die Kommission unterläuft aber dieses Urteil, indem sie vorschlägt, GVO-Pollen als natürlichen Bestandteil von Honig zu qualifizieren und damit nicht zu kennzeichnen. Aber ohne entsprechende Hinweise haben Konsumenten keine freie Wahl bei der Kaufentscheidung. Die Mehrheit der EU-Bürger steht GVO kritisch gegenüber. Sie haben ein Recht darauf zu wissen, ob ein Honig gentechnisch veränderte Organismen enthält. Unsere heimischen Imker, die hochwertigen Honig herstellen, haben ein Recht darauf, sich im Wettbewerb gegen GVO-Produkte zu schützen. Ohne Kennzeichnung ist das aber nicht möglich. Der Vorschlag begünstigt wieder einmal Gentechnikkonzerne und Importeure und schadet heimischen Konsumenten und letztlich auch den kleinstrukturierten Imkern.

  Pilar Ayuso (PPE). - Señor Presidente, yo quiero apoyar firmemente la propuesta de la Comisión, la opinión de la Comisión de Agricultura, el informe de la ponente —la señora Girling— y a todos los diputados que se han expresado a favor de que el polen es un componente de la miel, como así es.

Tenemos que proteger a nuestros apicultores, son un sector muy importante dentro de la Unión Europea, y, concretamente, mi región ―La Alcarria― es una región que vive de la apicultura.

Si analizamos el polen, después de muchos análisis muy costosos, nunca llegaríamos al 0,9 %, que es lo que se prescribe que se etiquete cuando hay componentes modificados genéticamente. Por lo tanto, no lleguemos a ese absurdo y no traigamos el debate de los OMG contra los apicultores, que no tienen ninguna culpa.

(Ende des Catch-the-eye-Verfahrens)

  Tonio Borg, Member of the Commission. − Mr President, I was going to say that it was not exactly a debate flowing with milk and honey, but I would nevertheless like to clarify certain points.

First of all – and I am clarifying these points, because they were mentioned – non-authorised GMO will not be allowed in our food chain. I am saying this because during the debate there was some confusion, with some people saying that we were going to allow non-authorised GMOs. So the presence of no non-authorised GMOs will be allowed. That legislation already exists, and it will remain.

Secondly, we are speaking here about a 0.9 % presence of adventitious GMO, that is to say that the presence has to be adventitious for the 0.9 labelling. If it is not adventitious, then the threshold is zero. So each time we refer to labelling and 0.9 % we are referring to an accidental presence of GMO in pollen in honey.

Now, as was rightly said, I believe by the rapporteur, the real difference from a practical point of view is that, if we consider pollen to be an ingredient of honey, then the 0.9 % of our legislation applies to the pollen. So, when we say 0.9 %, that is 0.9 % of what? If we consider pollen to be an ingredient, then the 0.9 % applies to the pollen, while if we consider pollen to be a natural constituent of honey – as I and the Commission believe, and as most of you have said – then you calculate the 0.9 % of the labelling legislation on the honey itself and not just on the pollen.

The error which I think some have committed – with due respect – is that first they decide which kind of labelling and which kind of 0.9 % they want, and then they work, illogically, backwards to come to the conclusion that it is an ingredient, while logic indicates that the process should be the opposite. First we decide whether pollen is a natural component constituent or an ingredient, and then we apply the legislation which we already have to that conclusion.

As most speakers said, we cannot tamper with nature. I cannot exhibit before you a document indicating what the laws of nature are, because those laws of nature are, by their very nature, unwritten. But the beekeepers say that the pollen is a constituent. Those who are in this business say that it is a constituent. So how can we change something which, in the nature of things, indicates that pollen is a constituent?

Against this argument, some Members have pointed out that the Court of Justice has ruled otherwise. First of all, the Court of Justice observed that there is no provision in the law which says whether pollen is an ingredient or a constituent. I could have counter-argued that it is the natural way of things; but it took this positivist approach that there is nothing in the law because, had there been an indication – a definition of pollen in the law – as we are determining now, it would have decided otherwise. Then, in the absence of a law, the Court decided that, in its opinion – even though the Codex Alimentarius indicates otherwise – it is an ingredient and not a constituent. This does not preclude the legislators of this institution from clarifying this point and saying that, according to the laws of nature, it is a constituent and not an ingredient. So you do not undermine a court judgment because you clarify the law and fill in a loophole which existed before. After all, it is not the Court which has to legislate, but the legislator and, as we know, the Commission has the exclusive right of initiative in this respect.

So, GM pollen needs to be authorised before this amendment of the directive, and after the amendment. There is no change in that. Normal labelling rules will apply. They applied before the directive and they will apply after the amendment of this directive. Also, as I said before, non-authorised GM will not be allowed at all.

In conclusion, let me reiterate that I very much hope to count on the support of the Members to open the interinstitutional negotiations as soon as possible. These could then pave the way to a first reading agreement under the Greek Presidency and during the mandate of this Parliament.

  Julie Girling, rapporteur. − Mr President, Commissioner, colleagues, I would like to thank everyone who has spoken.

We have seen clearly from the debate that this discussion is about GMO and about labelling. I would just like to remind colleagues that I submitted this report on 19 December 2012, and we have spent an awfully long time running around pretending it was not about these things. It has taken until today to get it absolutely clear and out in the open that this is what it is about. I would like to make the point, however, that that is not what the report is about.

Many Members here seem to have either forgotten or maybe to be deliberately ignoring the fact that, as the Commissioner said, all foodstuffs have a GMO adventitious threshold of 0.9 %: all of them. Honey too. If you want to single out honey as something exceptional (and that is clearly what some Members want to do), be very clear about your motives for doing that and about what the ramifications for the honey industry could be.

I would like now to clear up one or two issues. We heard talk about distance, namely that this would be OK because we have an amendment in there about 10 kilometres. What nonsense! There is an amendment in the report, which went through the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety, which suggests that the Commission should look at the figure of 10 kilometres. It does not guarantee it, and indeed there is no legal instrument for guaranteeing that at all. You must simply put that to one side: it is not an aspect of our deliberations here. What we are deliberating on here is very simple.

Also, I am, quite frankly, shocked by some colleagues’ propensity for seeking to go along with what the European Court of Justice said just because they said it. The Court of Justice has a very important function, but we in this Parliament, and indeed in the Commission and Council as co-legislators, also have a very important function, which is to reconsider how our legislation is framed, on the basis of comments from the Court. And that is precisely what we are doing.

So perhaps I can do no better than to echo the point that Ms Sommer made. She said that this is a regulation on food, not on GMOs. Let us stick to that.

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet morgen, Mittwoch, 15. Januar, um 12.00 Uhr statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149 GO)

  Gaston Franco (PPE), par écrit. – Je considère que le pollen est un constituant du miel et non un ingrédient. L'approche "ingrédient" entraînerait l’obligation d’un étiquetage OGM pour des miels ne contenant que quelques grains et ce, de manière fortuite. De lots peuvent ainsi être déclarés positifs dans certains pays ne cultivant pas d'OGM. Rappelons que, du fait de la biologie des abeilles, leur distance de butinage varie en permanence en fonction des sources de nourriture présentes, pouvant atteindre 13 km. En considérant le pollen comme un ingrédient, avec seulement 9 grains sur un total de 1000 grains de pollen de maïs, la présence de pollen OGM devrait être indiquée, alors que cette présence ramenée au pollen total ne serait que de 0,009% (soit 100 fois moins que le seuil d’étiquetage communautaire de présence fortuite fixé à 0,9%). Ceci aurait un impact dévastateur sur l’image du miel et pour l’avenir de la filière apicole européenne qui souffre déjà de la concurrence de miels étrangers de moins bonne qualité, et qui devrait supporter des coûts d'analyse exorbitants malgré les incertitudes analytiques. Si le miel n'est plus considéré comme un produit entier mais comme composé d'ingrédients, alors il pourra être frelaté, coupé avec d'autres produits, ultra-filtré ou pasteurisé.

  Richard Seeber (PPE), schriftlich. – Honig ist ein überaus beliebtes Lebensmittel, das von vielen Menschen in der EU täglich genossen wird. Wie auch bei allen anderen Lebensmitteln muss jedoch für den Verbraucher klar ersichtlich sein, was er konsumiert. Viele Konsumenten in Europa lehnen gentechnisch veränderte Lebensmittel ab. Um den Menschen die Kaufentscheidung zu erleichtern, ist es daher sinnvoll, GVO-haltige Nahrungsmittel zu kennzeichnen – das haben wir in der Lebensmittelkennzeichnungs-Verordnung beschlossen. Das sagt aber auch der gesunde Menschenverstand! Im Falle von Honig hat sich auch der EuGH dafür ausgesprochen, Pollen als Zutat und nicht als natürlichen Bestandteil von Honig einzustufen und somit eine Kennzeichnung zu ermöglichen. Die rechtliche Situation ist also klar! Außerdem würde Honig, der als GVO-frei gekennzeichnet wird, zweifelsohne in vielen Ländern stärker nachgefragt werden. Die Bürger müssen über möglichst viele gesundheitsrelevante Inhaltsstoffe in Lebensmitteln informiert werden, um ihre Kaufentscheidung zu erleichtern!

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. – Kwestia bezpieczeństwa żywności produkowanej i dostarczanej konsumentom w UE jest niezwykle istotna. Ważne jest dostrzeganie i identyfikowanie zagrożeń dla życia i zdrowia konsumentów związanych ze spożywaną przez nich żywnością. Niekiedy dyskusje te mogą wydawać się mało istotne w opinii osób postronnych, jednak trudno mówić o kwestiach drugorzędnych, jeśli sprawa dotyczy bezpieczeństwa produktów spożywanych na co dzień przez miliony Europejczyków.

Miód jest w UE artykułem powszechnie dostępnym, popularnym i ogólnie postrzeganym jako naturalny i zdrowy, a nasi producenci korzystają z bogatej tradycji pszczelarstwa. Powinniśmy unikać stwierdzeń mogących rzucić na nich jakiekolwiek nieuzasadnione oskarżenie odnośnie do jakości ich produktu. Należy również przypomnieć, że to nie miód jest modyfikowany genetycznie, a jedynie może zawierać bardzo niewielkie ilości – maksymalnie rzędu 0,005% – 0,05% – pyłków pochodzących z roślin genetycznie modyfikowanych. Miód powstaje z nektaru kwiatowego, a fakt, że pszczoły przenoszą również na sobie pyłek między kwiatami, jest mechanizmem natury. Pyłek kwiatowy jest więc naturalnym komponentem miodu, a nie jego składnikiem. Prowadząc jednak dyskusję na ten temat, starajmy się zachować zdrowy i rozsądny umiar. Nie zapominajmy o tym, że całej sprawie przyglądają się producenci i konsumenci z całej Europy.

  Dominique Vlasto (PPE), par écrit. – Le Parlement est attendu au tournant par les apiculteurs sur ce vote sur la directive « Miel ». Allons-nous créer une inflation législative qui bouleverserait la filière, ou, au contraire, souhaitons-nous protéger un savoir-faire ancestral et de nombreux emplois? Je vous invite bien sûr à choisir la deuxième option et à ne pas cautionner une révolution législative injuste et contre-productive. Donner un statut d’ingrédient au miel forcerait les apiculteurs à réaliser des tests sur tous leurs lots et engendrerait des coûts de production disproportionnés, voire difficilement surmontables. Par ailleurs, le bénéfice pour le consommateur serait très limité (obligation d’étiquetage liée au statut d’ingrédient), comparé aux nouveaux coûts imposés aux producteurs. Le pollen est une composante infime du miel et ne mérite donc pas toutes ces attentions règlementaires. Montrons que l’UE sait travailler en bonne intelligence et que l’obsession règlementaire ne prédomine pas aussi bien que veulent le faire entendre les eurosceptiques.

13. Програмата „Херкулес ІІІ“ и защитата на финансовите интереси на Европейския съюз (разискване)

  Der Präsident. − Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Aussprache über den Bericht von Monica Luisa Macovei im Namen des Haushaltskontrollausschusses über den Vorschlag für eine Verordnung des Europäischen Parlaments und des Rates über das Programm „Hercule III“ zur Förderung von Maßnahmen auf dem Gebiet des Schutzes der finanziellen Interessen der Europäischen Union
(COM(2011)0914 - C7-0513/2011 - 2011/0454(COD)) (A7-0385/2012).

  Monica Luisa Macovei, Raportoare. − Domnule președinte, domnule comisar Šemeta, dragi colegi, programul Hercule III va finanța cumpărarea de echipamente și acțiuni concrete pentru combaterea contrabandei cu țigări și cu alte mărfuri, pentru combaterea contrafacerii și a fraudei. Numai în 2011, statele membre au pierdut venituri fiscale de peste 11 miliarde de euro din cauza contrabandei cu țigări. Acești bani au mers, evident, în buzunarele celor care controlează crima organizată.

Metodele de contrabandă evoluează rapid și apar noi moduri de operare. De exemplu, în 2012, echipajul unui avion cargo rusesc a introdus prin contrabandă în Finlanda circa 4 milioane de țigări. Au făcut asta prin zborurile săptămânale către Finlanda. Sau, în iulie 2012, autoritățile slovace au descoperit un tunel de contrabandă construit din Uzhgorod, Ucraina, până pe teritoriul slovac.

Fondurile care se vor aloca prin Hercule III, regulamentul pe care mâine îl vom vota și, sper, adopta, sunt destinate pentru: cumpărarea de echipamente de scanare, în vederea identificării mărfurilor de contrabandă în camioane, în TIR-uri; achiziționarea de sisteme automate de recunoaștere a codurilor de pe containere și a plăcuțelor de înmatriculare; cumpărarea de echipamente de supraveghere electronică și pentru comunicații criptate.

Între 2007 și 2013, România, țara mea, a primit aproximativ 3,5 milioane de euro prin bugetul Hercule II. În 2013, nouă proiecte din România au primit finanțare prin Hercule II pentru cumpărarea de sisteme de recunoaștere automată a plăcuțelor de înmatriculare, necesare Poliției pentru depistarea și urmărirea vehiculelor suspectate a fi implicate în activități ilegale, pentru dresarea și transportul câinilor de serviciu, pentru achiziționarea de echipamente pentru detectarea documentelor false sau falsificate și pentru cumpărarea de echipamente de localizare și urmărire.

Hercule III are un buget de peste 104 milioane de euro și este a treia generație din programul Hercule. În calitate de raportor, scopul meu a fost să mă asigur că Hercule III elimină punctele slabe constatate în implementarea programului Hercule II.

De aceea, între modificări sunt: evaluarea rezultatelor concrete ale activităților finanțate prin programul Hercule (de exemplu, o evaluare concretă este cantitatea de țigări de contrabandă care a fost confiscată prin folosirea banilor din acest program); transparență în gestionarea programului, pentru că vrem să știm ce fac concret statele membre cu acești bani; cooperarea și coordonarea între statele membre, OLAF și Comisie.

Cel puțin 75% din bugetul programului Hercule III va fi investit pentru asistență tehnică, adică pentru cumpărarea echipamentelor adecvate și moderne. Vreau să vă spun că un astfel de echipament este scump. De exemplu, un scanner de containere cu raze X costă în jur de 1,5 milioane de euro.

O altă chestiune importantă – rata de cofinanțare din partea Comisiei Europene este menținută la un maximum de 80% din costurile eligibile. Pentru statele membre care au un risc ridicat de contrabandă, rata de cofinanțare merge până la 90%.

Conform analizei anuale a riscului Frontex 2013, nivelul de contrabandă cu țigări și contrafacere este mai mare în statele membre care au frontieră terestră sau maritimă cu Ucraina, Federația Rusă și Belarus. Este crucial să apărăm aceste state membre, care nu își pot permite suficiente resurse pentru că, în final, toate statele membre beneficiază de această măsură. E de prisos să mai spun că, odată intrate în Uniunea Europeană, într-un stat membru al Uniunii, produsele de contrabandă ajung în toate statele Uniunii. De aceea, este interesul tuturor statelor Uniunii, chiar dacă nu sunt la granița Uniunii, să contribuie financiar pentru a asigura protecția granițelor Uniunii Europene împotriva contrabandei.

În final, vreau să mulțumesc președințiilor irlandeză și lituaniană, sub care am negociat și am purtat trilogul, să mulțumesc raportorilor din celelalte grupuri, să mulțumesc Comisiei Europene, chiar și OLAF, cu care am avut numeroase dispute, dar am ajuns la un consens, pentru finalizarea acestui regulament.

  Algirdas Šemeta, Member of the Commission. − Mr President, honourable Members, let me first thank you and in particular Ms Macovei, as the rapporteur on this file, for the excellent work and cooperation on the new Hercule programme. Together we have achieved major improvements compared to Hercule II.

Let me just mention two of them. Firstly, the support for grants is increased substantially. Hercule III now allows for grants to cover up to 80 % of the costs of an action undertaken by a national or regional administration. It allows potential beneficiaries to submit an application even in cases where there can be only little national funding. This is particularly important in a situation where the national budgets of a number of Member States are very tight due to the financial and economic crisis.

Secondly, the reporting on the implementation of the programme will be improved. The annual report to the European Parliament and to the Council will include an assessment of the achievement of the programme’s objectives. In order to enhance the programme’s transparency, the Commission will clearly set out to the European taxpayer how the programme contributes to protecting his or her money. Furthermore, the Commission commits itself to presenting the Hercule Annual Work Programme to the European Parliament and to discussing its implementation in a structured dialogue every year.

The Hercule programme is an important element in our fight against fraud. More than EUR 70 million will be made available to support Member States’ administrations in strengthening their operational capacity to fight fraud, corruption and other illegal activities.

One important area will continue to be the fight against cigarette smuggling. This includes the financing of X-ray scanners used in harbours and airports and the purchase and training of sniffer dogs. Hercule III will furthermore support training activities. For example, it will facilitate exchanges of best practices through support for dedicated international transparency seminars and promote measures to prevent conflicts of interest and corruption in procurement procedures.

These activities are indispensable in order to make Member State authorities fit for the fight against fraud and corruption in the interests of all EU taxpayers. The Hercule III programme provides the EU with the necessary means and tools to enable these essential activities to be further implemented over the next seven years.

  Richard Ashworth, rapporteur for the opinion of the Committee on Budgets. − Mr President, by their very nature, smuggling, counterfeiting and fraud are cross-border crimes which adversely affect the financial interests of the Member States of the European Union. It is therefore entirely logical and necessary that the Member States should work together to combat such crimes, but it is also logical that the European Union should support their efforts wherever possible.

As rapporteur for the opinion of the Committee on Budgets, I therefore welcome this report, and I am very pleased to see how many of our amendments were incorporated into the final text: for that I thank our rapporteur. There are, however, two further points which I would like to make. The first is that to improve the long-term impact of spending under this programme – and thereby ultimately to protect taxpayers’ money – it is important for us to ensure that synergies with other national initiatives are strengthened. In doing so, it is crucial for the Member States, the Commission and the competent authorities to ensure that they reduce overlap and duplication with other EU and Member State programmes and anti-fraud tools. I welcome the specific references that the rapporteur has put into the final text in that respect.

Secondly, I refer to the opinion of the Court of Auditors. This should have been taken into account prior to the adoption of this report. Had that been the case, the auditors’ comments could have been fully taken into account in the preparation of the report. I believe that omission was a mistake, because I agree with the auditors’ observations on implementation. There is a need for more independent evaluation reports, for greater emphasis on delivering European added value – particularly in terms of technical assistance – and for focusing on results achieved against planned objectives.

Finally, I share the auditors’ views on co-finance for this programme. I accept and am sympathetic to the need to consider funding levels on a case-by-case, state-by-state basis, but nevertheless they observe – and I agree – that raising levels of co-finance is unlikely to deliver any additional benefit.

  Ingeborg Gräßle, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen, aber vor allem liebe Monica Macovei! Ich gratuliere ganz herzlich, dass es fertig ist. Ich weiß, wie erleichtert man sein kann, wenn es fertig ist. Wir haben es hier ja wirklich mit einer rumänisch-bulgarischen Koproduktion zu tun. Die Änderungsanträge wurden noch gemacht unter unserer Kollegin Iliana Ivanova, die jetzt im Rechnungshof ist und die sich mit uns sehr darüber freut, dass es jetzt fertig ist. Deswegen auch ein herzlicher Dank an die Kommission.

Hercule III ist ein Erfolg aller, die sich um Einnahmen der EU verdient machen und verdient machen wollen, die diese Situation verbessern wollen. Die Eigenmittel sind das Stiefkind der EU, ein bisschen auch das Stiefkind der Kommission, Herr Kommissar, weil wir dort bei den Eigenmitteln die ältesten Vorbehalte der Kommission haben. Sie gehen zurück bis in das Jahr 1995. Wir haben hier ja auch nächste Woche Gelegenheit, mit Ihnen darüber den Austausch zu führen. Das werden wir gerne tun, weil wir finden, dass Einnahmen wichtig sind. Einnahmen sind noch wichtiger als Ausgaben.

Wir haben vor Hercule III gelernt von Hercule II. Wir haben umfangreiche Informationslücken in Hercule II festgestellt. Ich habe es selber durchexerziert mit Reserven im Budget und habe Geld eingefroren. Es war sehr mühsam, in Erfahrung zu bringen, was denn mit dem Geld aus Hercule II wirklich geschehen ist.

Vor allem interessiert uns nach wie vor, wie lange eigentlich die Geräte funktionsfähig bleiben, die wir unter den Hercule-Programmen mit viel Geld kaufen. Wir wissen unter den in Hercule II gekauften Programmen nur sechs Monate lang, wie die Geräte funktionieren und dass es sie gibt. Über die sechs Monate hinaus wissen wir gar nichts. Deswegen, Herr Kommissar, wäre es sehr wichtig, uns wirklich Bericht zu erstatten, dass diese Scanner auch nach diesen sechs Monaten gepflegt und eingesetzt werden, gerade weil sie so teuer waren. Das wäre eine ganz große Bitte. Dafür gibt das neue Instrumentarium in Hercule III uns schon Möglichkeiten.

Der Haushaltskontrollausschuss ist an die Ostgrenzen gereist und an die Südgrenzen. Wir haben uns die Grenzanlagen angeschaut. Ich glaube, dass wir das in den kommenden Jahren auch noch sehr viel intensiver tun werden. Ich möchte mich ganz herzlich bedanken für den Abschluss dieses großen Dossiers!

  Jens Geier, im Namen der S&D-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar, sehr verehrte Kolleginnen und Kollegen! Mein Dank gilt zunächst einmal der Berichterstatterin, Frau Macovei. Wir sind ja nicht sehr oft einer Meinung, aber bei der Berichterstattung zum Hercule-III-Programm haben Sie die uneingeschränkte Unterstützung der Sozialdemokraten.

Meine Damen und Herren! Die deutsche Tabakindustrie macht regelmäßig ein Marktforschungsprojekt. Das fördert unter anderem zutage, dass zum Beispiel in Berlin mittlerweile jede vierte Zigarette eine cheap white ist, eine Zigarette, die legal in Deutschland überhaupt nicht zu erwerben ist. Das zeigt, welches Ausmaß organisierter Zigarettenschmuggel angenommen hat. Mehr noch, es erfüllt den Tatbestand organisierter Kriminalität. Denn Sie brauchen nicht nur ein ungemein großes Vertriebsnetz für illegale Zigaretten. Nein, das Bargeld muss ja auch irgendwie wieder gesammelt und in den Wirtschaftskreislauf eingespeist werden. Dafür sind OK-Strukturen notwendig. Gleichzeitig sind die Profite ähnlich hoch wie beim Rauschgift, das Risiko aber ist weitaus geringer.

Zigarettenschmuggel bedeutet eine Schädigung des EU-Haushalts wegen entgangener Zölle und eine Schädigung der nationalen Haushalte wegen entgangener Steuern. Diese Schäden summieren sich auf 10 Milliarden EUR pro Jahr, davon 1 Milliarde EUR Schaden für den EU-Haushalt. Liebe Kolleginnen und Kollegen, das ist oftmals nahe der Summe, über die wir mit dem Rat bei der Aufstellung des jährlichen EU-Haushalts streiten müssen. Das zeigt nur, wie wichtig dieses Problem ist.

Der Schutz der finanziellen Interessen der EU ist eine Aufgabe, die den Mitgliedstaaten obliegt; sie müssen dazu beitragen. Aber wir müssen anerkennen, dass es Staaten gibt, denen dafür vergleichsweise größere Aufgaben zukommen als anderen. Daher ist es richtig, dass die EU beim Grenzschutz und bei der Schmuggelbekämpfung hilft. Es ist auch richtig, dass das Arbeitsprogramm dafür offen gestaltet wird, weil wir flexibel reagieren können müssen auf – die Berichterstatterin hat es gesagt – Reaktionen der Schmuggler, die sich andere Wege suchen. Dann müssen wir andere Wege der Bekämpfung finden.

Die Sozialdemokraten begrüßen das Programm Hercule III.

  Jan Mulder, namens de ALDE-Fractie. – Voorzitter, ook ik wil graag mevrouw Macovei mijn complimenten geven met het bereikte resultaat.

Ik weet niet wie indertijd de naam Hercules bedacht heeft, maar het is duidelijk dat de opgave waar wij voor staan om de financiële belangen van Europa te beschermen, inderdaad een 'herculesarbeid' is. Het is niet eenvoudig. Wat betreft de sigarettensmokkel, ik denk dat wij niet alleen in Europa ermee te maken hebben, maar dat een wereldwijd probleem is. Dat we van elkaar kunnen leren is duidelijk. Wij zullen veel moeten overleggen, met de lidstaten, met iedereen die er iets mee te maken heeft, want de methoden om te smokkelen, worden steeds ingewikkelder en beter en ook moeilijker te ontdekken.

Als we kijken naar de begroting, dan zien we dat de begroting in vergelijking met de voorgaande jaren niet aanzienlijk is toegenomen. Dat is een fenomeen dat wij in alle aspecten van de begroting op het ogenblik kunnen ontdekken. Wij zullen dus duidelijk meer moeten samenwerken met de lidstaten en we zullen moeten leren wat de beste methoden zijn. Een duidelijke consultatie, regelmatige consultatie met alle belanghebbenden. Daarom is het ook belangrijk dat er een regelmatige rapportage met het Parlement plaatsvindt, opdat actief gediscussieerd kan worden over de beste methoden.

Er is niet alleen samenwerking met de lidstaten nodig, maar ook met de buurlanden. Onlangs bracht een delegatie van de begrotingscontrolecommissie een bezoek aan Kaliningrad. Het was buitengewoon merkwaardig dat, als wij de statistieken die ons werden aangereikt moesten geloven, de sigarettenconsumptie in dat land en ook de productie aanzienlijk hoger was dan de bevolking van die enclave kan rechtvaardigen. Het merkwaardige was ook dat de Russische autoriteiten geen enkele belangstelling hadden om met ons van gedachten te wisselen over dat probleem. Ik zou de Commissie duidelijk willen aanraden om vooral ook met de Russische autoriteiten het probleem sigarettensmokkel aan te kaarten.

  Bart Staes, namens de Verts/ALE-Fractie. – Voorzitter, collega's, meneer de commissaris, ik denk dat onze hoofdonderhandelaar, mevrouw Macovei, tijdens de onderhandelingen, met de ervaring die we in Hercules I en II hebben opgedaan, ervoor gezorgd heeft dat het Hercules III-programma nog wordt aangescherpt inzake de operationele doelstellingen.

De kern is eigenlijk vrij duidelijk: 1) meer transnationale en multidisciplinaire samenwerking, 2) meer uitwisseling van informatie, ervaringen en personeel, 3) betere ondersteuning van de douanediensten, 4) betere ondersteuning van de politiediensten en het Openbaar Ministerie, zowel technisch als operationeel.

We zijn het met z'n allen eens dat Hercules-programma van ontzettend groot belang is in de strijd om het geld van de belastingsbetaler te beschermen tegen gesjoemel en fraude. En in de strijd tegen de smokkel en de namaak van sigaretten speelt het een cruciale rol, speelt het een doorslaggevende rol. Daarom roep ik iedereen op om dit programma, om de tekst van mevrouw Macovei, overeengekomen met de Raad, morgen met een grote meerderheid goed te keuren.

  Ryszard Czarnecki, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Świetna robota naszej koleżanki, pani Macovei! Gratulacje! Mówimy o programie Herkules, już trzecim, przypomnę takie przysłowie: nec Hercules contra plures, to oznacza, że nawet najsilniejszy Herkules może ulec przeważającej ilości przeciwników, a oczywiście ten program ma konkretnych przeciwników. To nie są krasnoludki. Nie ma co ukrywać, że są całe lobbies w Europie, które pracują, żeby ten przemyt i podrabianie towarów były jak największe.

Ja tylko chciałem powiedzieć, że również wśród krajów, które kandydują do Unii Europejskiej, są państwa, które są wręcz oparte o przemyt. Ja jestem za tym, żeby te państwa przyjmować, ale żeby jednak tę poprzeczkę wysoko stawiać. Oczywiście ten program jest potrzebny, choć zgadzam się z kolegą Geierem, który mówił, że jednak to państwa członkowskie powinny wykonywać główną robotę.

  Nikola Vuljanić, on behalf of the GUE/NGL Group. – Mr President, is the programme really called Hercules, followed by III? Maybe this is a little bit presumptuous. Anyhow the aim of the programme is to protect European financial interests – the budget (our budget) – in Member States. Some Member States in particular have great problems protecting their own budgets from fraud, counterfeiting, the corruption associated with it, smuggling and the like.

The problem is even greater when you bear in mind the fact that legal regulations differ widely from country to country. The programme is supposed to respect subsidiarity and not to step beyond the bounds of Member State jurisdiction and responsibility, which is good.

The EUR 110 million is supposed to help the countries find common ground for action, exchange information and promote best practices for fighting these criminal actions. Surely the last is the most important issue in the programme, as it will be able to help protect not only European financial interests but the interests of Member States as well. However, the proposed timeline is not so good, since – as is always the case – we are slower than the criminals. If the results do not come much sooner than 2017 or 2021, we will be in deep trouble.

  Bogusław Liberadzki (S&D). - Panie Przewodniczący! Rozmawiamy o dwóch rzeczach – po pierwsze, o ryzyku finansowym i stratach finansowych, ale również szkodach gospodarczych, które ponosi Unia Europejska, kiedy nie chronimy naszych granic i naszego modelu gospodarowania, w tym cenotwórstwa. Zdaje się, że kluczową sprawą jest po pierwsze wyważenie ryzyka. Ci, którzy podejmują się przemytu, najpierw oceniają swoje szanse – co ryzykują, ile można zarobić, jak często można być schwytanym na tym wykroczeniu. A zatem wykrywalność jest sprawą o znaczeniu kluczowym. Jeżeli nasz system będzie systemem, który wykrywa, to z czasem sam proceder przestanie się opłacać, wszak ta działalność jest oparta na zysku i ryzyku.

Ważną sprawą jest to, żebyśmy także rozróżnili między państwami, które są narażone na tego typu działalność. Zostały tutaj wyszczególnione państwa sąsiadujące z Rosją: Białoruś, Ukraina, Polska. Zaletą jest zróżnicowanie finansowania, dzięki czemu możemy zarówno finansować zakup jak i eksploatację.

Słyszeliśmy tutaj także o tym, że niektóre urządzenia krótko funkcjonują, 6 miesięcy i potem przestają. Dzieje się tak dlatego, że wciąż jest u nas zbyt wielu przeciwników ładu gospodarczego, którzy są włączeni w ten proceder (wspierając korupcję i wszelkiego rodzaju sprzyjające temu działania).

Pamiętajmy, że należy sporządzać listy tych osób, które często występują jako przemytnicy, listy pojazdów, przewoźników. Powinniśmy też unikać takiego systemu cenotwórstwa, który spowoduje motywację do przemytu.

  Marta Andreasen (ECR). - Mr President, there is no doubt that smuggling and the counterfeiting of cigarettes are matters of serious concern for us all. The large sums of money lost, which should be going to exchequers across the EU, are significant, and this means that front-line services are not being as well supported as they should be.

But let us be honest: the amounts of taxpayers’ money wasted by the EU institutions are also significant. Some 4.8 % of the EU budget in 2012 was spent on regional projects which should never have received the money – a total of EUR 5.5 billion.

Only in December did we learn that billions in aid to Gaza and Egypt cannot be properly accounted for, having been spent on out-of-work politicians. And almost every month we receive a new Court of Auditors’ report spelling out more errors and more wasted money. If MEPs are serious about looking after EU financial interests, they should look closer to home as well as to the Hercule III programme.

  Zbigniew Ziobro (EFD). - Polityka zwalczania korupcji, nadużyć finansowych, przemytu jest niezwykle istotna z punktu widzenia interesów indywidualnych budżetów państw członkowskich, jak i interesu całej Unii Europejskiej. Jest to ważne, zwłaszcza wtedy, kiedy słyszymy o narastających nadużyciach związanych z przemytem z krajów Europy Wschodniej. Jest to szczególnie ważne wtedy, kiedy słyszymy o niewłaściwym wykorzystywaniu środków europejskich przy realizacji różnych inwestycji w poszczególnych państwach członkowskich.

Wystarczy wspomnieć informacje, że na przykład w moim kraju, w Polsce, dochodziło do dużych nadużyć środków budżetowych, wewnętrznych, krajowych, polskich, ale też i środków europejskich, do wielkiej afery korupcyjnej w zakresie informatyzacji, która miała być wielką szansą na skok cywilizacyjny w Polsce. I do takich sytuacji nie może dochodzić i dlatego tutaj polityka ze strony Unii Europejskiej i poszczególnych państw członkowskich musi być bardzo konsekwentna.

Z nadużyciami trzeba walczyć bardzo zdecydowanie. Tu konieczna jest zasada „zero tolerancji”, ale żeby to robić skutecznie, trzeba wprowadzać dobre praktyki, trzeba wymieniać się informacjami, trzeba prowadzić szkolenia i podnosić jakość kadr, które zajmują się zwalczaniem tego rodzaju nadużyć. No i oczywiście poza rozwiązaniami, o których mówi program Herkules, niezbędne jest również dbanie o to, aby podnosić poziom wewnętrznych organów ścigania, bo ich współpraca jest niezwykle ważna. Poziom sądownictwa, poziom prokuratur, aby można było skutecznie, szybko i niemal nieuchronnie wykrywać tego rodzaju zjawiska i później karać winnych i odpowiedzialnych za przestępstwa i nadużycia.

  Inés Ayala Sender (S&D). - Señor Presidente, yo también felicito a la ponente, a la señora Macovei, por llevar a buen término este texto.

Este Hércules III celebra, realmente, el décimo aniversario de su lanzamiento en 2004. En diez años, el presupuesto se ha multiplicado casi por diez, aunque deploro que la senda de refuerzo presupuestario, en tareas tan fundamentales, no haya continuado entre Hércules II y Hércules III.

De todos modos celebramos y nos felicitamos de los resultados que se han ido consiguiendo en la lucha contra el contrabando; por ejemplo, en mi país, España, hay que felicitar especialmente a la Guardia Civil por todas las capturas que se han hecho.

Celebramos también que se refuercen los indicadores clave de rendimiento, aunque tal vez convendría para la próxima vez proponer objetivos concretos, como porcentajes u otros criterios, para verificar la mejora de estos objetivos, al igual que en otros sectores como, por ejemplo, la seguridad vial.

Pero nos preocupa y, por lo tanto, deseamos evitar también, que las políticas europeas se tropiecen, se contradigan. Por ejemplo, en política de transporte, estamos acelerando y desregulando los puertos, incluso con el riesgo posible que representan programas interesantes como «Blue Belt».

De todos modos, me pregunto: ¿será Hércules capaz de prevenir y proteger contra el fraude que la propia Troika ha creado, deprimiendo países y economías enteras y obligando a sumergirse a sus economías, con las consiguientes pérdidas de recursos del IVA?

Los ciudadanos sabemos que el monto y las consecuencias de la corrupción ascienden ya a un millón de euros. Eso también debería ser objeto de esta lucha.

  Ruža Tomašić (ECR). - Gospodine predsjedavajući, „Hercule III” je doista kvalitetan program, ali je s mog stajališta kao hrvatske zastupnice teško provediv na prostoru čitave Europske unije. Držim kako borba protiv krivotvorenja i krijumčarenja cigareta može biti učinkovita samo uz punu primjenu schengenskog sustava na svim vanjskim granicama Unije i pooštrenje mjera prema državama kandidatkinjama i potencijalnim kandidatkinjama iz kojih se trenutno u Hrvatsku krijumčare velike količine cigareta. Prema podacima Carinske uprave u prvih devet mjeseci 2013. u Hrvatsku je prokrijumčareno više cigareta nego u istom razdoblju 2012. godine, a gotovo sva je ta roba stigla preko Srbije i Bosne i Hercegovine.

Stoga, iako podržavam napore Komisije i Parlamenta po ovom pitanju, bojim se da bez primjene Schengena na hrvatskim granicama, strožih uvjeta za susjedne zemlje u njihovom pristupanju Uniji te kvalitetnih prekograničnih programa kroz učinkovitiju suradnju policija i pravosudnih organa, od programa „Hercule III” Hrvatska neće imati previše koristi.

  Zigmantas Balčytis (S&D). - Iš tikrųjų taip pat noriu pasveikinti kolegę Monicą Macovei už atliktą tikrai labai gerą darbą dėl susiderėjimo dėl „Hercule III“ programos ateinantiems septyneriems metams. Tačiau labai trumpai norėčiau paminėti, kad iš tikrųjų jau 10 metų mes tą programą naudojame, ir ne visos valstybės panaudoja visas galimybes mėginant įsisavinti arba pasinaudojant šitos programos galimybėmis. Aš turiu omenyje net ir pačią Lietuvą, kad Lietuvos politikai dar ne visi žino, kad tokia programa egzistuoja. Ir ypatingai Baltijos valstybėse cigarečių kontrabanda yra labai akivaizdi – kai kuriuose mūsų regionuose iki 40 proc. yra naudojama kontrabandinės cigaretės. Ir aš manau, komisaras puikiai tai žino, todėl mano pasiūlymas ateityje labiau propaguoti šitą programą ir netgi koordinuoti, ką kalbėjo ir mano kolega B. Liberadzkis, kad atskirame regione būtų perkama vienoda technika, kad nebūtų galima apvažiuoti sienų ir pan.

  Vojtěch Mynář (S&D). - Pane předsedající, finanční podvody na výdajové i příjmové stránce mají významný negativní dopad, jak tady bylo mnohokrát všemi předřečníky zdůrazněno.

Jsem tak rád, že se Evropskému parlamentu podařilo během vyjednávání finální podoby programu prosadit detailnější a přesnější hodnocení účinnosti programu. V důvodové zprávě k návrhu nařízení byly nabídnuty čtyři možnosti budoucího fungování tohoto finančního nástroje. Z těch jednoznačně podporuji návrh číslo 2, který počítá s přijetím nového nařízení a zřízením programu Hercule III. Vítám také navrhované zjednodušení systému čerpání finančních prostředků, který mnohdy představuje neúměrnou administrativní zátěž pro všechny účastníky.

Za významnou považuji rovněž každodenní a každoroční informační povinnost ze strany Komise a zároveň povinné zhodnocení programu v polovině rozpočtového období do konce roku 2017. Na základě těchto výsledků mohou být přehodnocena jednotlivá opatření tak, aby nejlépe přispívala k účinnému potírání podvodů. Možná, vzhledem k tomu, že před námi stojí vysoce kvalifikovaná skupina podvodníků, může dojít k tomu, že budeme připravovat i program Hercule IV.

  Algirdas Šemeta, Member of the Commission. − Mr President, honourable Members, the discussion today clearly demonstrates the high importance you attach to this programme, Hercule III, and to the fight against fraud and corruption. I believe that the programme will contribute to that fight.

Many of you spoke about cigarette smuggling, and this is a big problem for the European Union. In June 2013, the Commission adopted a strategy for combating cigarette smuggling and counterfeiting. The strategy provides for some 50 actions to be implemented, and this programme will, of course, serve the implementation of the strategy very well.

I fully agree with Mr Balčytis that there is a need for good communication about this programme, although I have to say that Lithuania was a successful recipient of the programme, using it to purchase certain equipment. Nevertheless I agree with you that we need to make more effort to familiarise our Member States with the benefits of the programme.

To turn to the issues regarding reporting, I think this is probably the biggest change in the new programme, compared with Hercule II. Under the Hercule III programme you will be able to receive annual reports from the Commission, describing, among other things, the added value of the actions implemented throughout the year. So the programme will provide for full monitoring of its implementation and also for demonstrating the added value of the actions implemented. The proposal envisages the production of the report on the Hercule II programme by the end of this year, so I would just like to tell Ms Gräβle that this report will be made available as provided for in the programme, and it will, of course, present all the Hercule II implementing actions.

There have been lively discussions between the institutions but, thanks to the substantial efforts of Ms Macovei, we managed to reach agreement before the end of 2013. This allows us to launch Hercule III only a few weeks after the end of Hercule II and to ensure the necessary continuity. I am confident that Hercule III, like its predecessors, will make an important contribution to strengthening the European Union’s capacity to prevent and effectively fight fraud involving its financial interests.

Thank you very much for your attention. I look forward to a positive vote tomorrow.

  Monica Luisa Macovei, Raportoare. − În primul rând, mulțumesc pentru felicitările primite din partea comisarului și din partea colegilor și a grupurilor politice.

Foarte pe scurt, ceea ce am auzit astăzi de la toți colegii este în unanimitate faptul că Parlamentul vrea transparență din partea Comisiei și din partea OLAF pentru cum se gestionează aceste proiecte.

Vrem mai multă transparență din partea statelor membre pentru cum folosesc concret banii din fiecare proiect în care au primit bani din partea Comisiei Europene. Vrem să știm ce au făcut cu banii și să fim siguri că fiecare euro s-a cheltuit eficient iar, dacă nu s-a cheltuit eficient, să putem lua măsuri. Parlamentul se va implica în verificarea periodică a eficienței programului și în stabilirea programelor anuale.

În final, aș vrea să spun că Hercule III este un program european mic din punct de vedere financiar în comparație cu obiectivele propuse și, ca raportor, aștept punerea rapidă în aplicare a regulamentului. De asemenea, avem nevoie să investim mai mulți bani pentru a ne lupta cu contrafacerea, cu contrabanda și cu crima organizată.

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet morgen, Mittwoch, 15. Januar, um 12.00 Uhr statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149 GO)

  Lucas Hartong (NI), schriftelijk. – De PVV-Eurofractie heeft tegen dit verslag gestemd. Zij is voor bestrijding van EU-fraude en verspilling, maar niet op EU-niveau. Op grond van het subsidiariteitsbeginsel valt dit onder de bevoegdheid van de nationale lidstaten. Bovendien moet er een stop komen op het rondpompen van belastinggeld en getuigt dit verslag van louter symptoombestrijding. Belastinggeld rondpompen en/of uitgeven op EU-niveau leidt bijna automatisch tot fraude.

  Γεώργιος Σταυρακάκης (S&D), γραπτώς. – Tο Hercule ΙΙΙ αποτελεί το πρόγραμμα που έχει θεσπιστεί για τη παροχή τεχνικού εξοπλισμού και κατάρτισης για να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητά στην καταπολέμηση της απάτης, της διαφθοράς και άλλων παράνομων δραστηριοτήτων (όπως του λαθρεμπορίου, της παραποίησης) που είναι επιζήμια και για τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Στο τελικό συμβιβαστικό κείμενο, το ΕK κατάφερε να συμπεριλάβει ορισμένα από τα πιο θεμελιώδη ζητήματα που υποστήριζε, όπως ο συντονισμός του προγράμματος σε επίπεδο ΕΕ, η θέσπιση λεπτομερών δεικτών επιδόσεων για τη μέτρηση των ειδικών στόχων και η εκπόνηση ενός λεπτομερέστερου Ετήσιου Προγράμματος Εργασιών και μιας ενδιάμεσης έκθεσης, ενώ θα υπάρχει ενδελεχής τελική αξιολόγηση των επιτευγμάτων και της προστιθέμενης αξίας του προγράμματος. Επίσης, ιδιαίτερα σημαντικό κρίνεται το ότι το ποσοστό συγχρηματοδότησης τίθεται στο 80% και μπορεί να αυξηθεί έως και 90% στην περίπτωση που τα κράτη μέλη εκτίθενται σε υψηλό κίνδυνο που επηρεάζει τη προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης.

Στην περίοδο που διανύουμε, με τους δημοσιονομικούς περιορισμούς και τον εξορθολογισμό των δημόσιων οικονομικών, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι αναγκαίο να χρησιμοποιούμε στο έπακρο την υπάρχουσα ενωσιακή χρηματοδότηση. Για τον λόγο αυτό οφείλουμε να διαφυλάττουμε τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα χαθεί ούτε ένα ευρώ σε παράνομες δραστηριότητες.

14. Статистика, свързана с търговията със стоки между държавите членки (разискване)

  Der Präsident. − Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Aussprache über den Bericht von Hans-Peter Martin im Namen des Ausschusses für Wirtschaft und Währung über den Vorschlag für eine Verordnung des Europäischen Parlaments und des Rates zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 638/2004 über die Gemeinschaftsstatistiken des Warenverkehrs zwischen Mitgliedstaaten hinsichtlich der Übertragung von delegierten Befugnissen und Durchführungsbefugnissen an die Kommission zum Erlass bestimmter Maßnahmen, zur Übermittlung von Informationen durch die Zollverwaltung, zum Austausch vertraulicher Daten zwischen Mitgliedstaaten und zur Definition des statistischen Wertes
(COM(2013)0578 - C7-0242/2013 - 2013/0278(COD)) (A7-0457/2013).

  Hans-Peter Martin, Berichterstatter. − Herr Präsident! Machen wir es vernünftig, also kurz und knapp! Die Redezeit, die mir da zugestanden worden ist, werde ich nicht brauchen. Trotzdem möchte ich mich zunächst mal bedanken für die sehr konstruktive Zusammenarbeit mit den Schattenberichterstattern, soweit sie keine Schatten waren, sondern tatsächlich erschienen sind, natürlich auch bei den Mitarbeitern und hier bei dieser doch technischen Materie gerade auch bei den Beamten in diesem Haus.

Bei den Vorbereitungsarbeiten sollen Konsultationen auf Sachverständigenebene effizient durchgeführt werden; das war mir ein zentrales Anliegen. Das ist übernommen worden. Delegierte Rechtsakte sollen kostengünstig und ohne zusätzlichen Verwaltungsaufwand bleiben; das haben wir jetzt drinnen, es wird trotzdem noch einmal separat abgestimmt. Ich bitte da um das richtige Signal in Richtung Wählerinnen und Wähler, dass wir schon auch verstehen, dass, wenn wir komplexe Materien behandeln, wir trotzdem nicht noch mehr bürokratischen Aufwand haben wollen, dass ein Datenschutz gewahrt bleiben soll, gerade bei der Übermittlung der Daten, die eben nicht an Dritte weitergegeben werden sollen, dass es gebührenfrei sein soll, wenn diese Daten übermittelt werden, und dass es eben auch keine noch zusätzlichen übermäßigen Kosten für die Statistikbehörden gibt.

Erstaunt war ich – und ich fürchte, das muss ich heute Abend wieder sein –, dass wir doch sehr intensiv zusammengearbeitet haben und dann am letzten Tag eine E-Mail kam von der Fraktion der Sozialdemokraten, man könne dem Bericht im Ausschuss nicht zustimmen, weil man doch im Bereich des Austauschs von vertraulichen Daten im Zusammenhang mit möglichen physikalischen Ansprüchen weiter gehen möchte. Mir gegenüber ist das nie begründet worden. Auch bei der Abstimmung ist dieser Änderungsantrag nicht begründet worden. Ich habe ihn trotzdem wieder hier, diesmal morgen zur Abstimmung. Ich bin sehr neugierig, was Herr Liem Hoang Ngoc im Namen der S&D-Fraktion oder einer seiner Stellvertreter dazu zu sagen haben wird. Wir verstehen nicht wirklich, ich halte das für ein bisschen bedauerlich. Wir, die anderen Fraktionen, glauben, dass das an dieser Stelle nicht sinnvoll ist und dass der grundsätzliche Inhalt dessen, worum es da gehen sollte, eigentlich abgedeckt wäre.

  Algirdas Šemeta, Member of the Commission. − Mr President, the Commission proposal on Community statistics relating to the trading of goods between Member States – Intrastat – has a number of important objectives. Firstly, the legislative proposal aims to align an existing Intrastat regulation with the new institutional context after the Lisbon Treaty. Secondly, the Commission is proposing to streamline the structure of the European statistical system by replacing the current reference to the committee for trading of goods between Member States, the Intrastat committee. Furthermore, the Commission is proposing to clarify the definition of statistical value. The current definition of this data element in intra-EU trade statistics will be aligned with that in the extra-EU trade statistics.

It is also proposed to collect information on the movement of certain non-Community goods through the Intrastat system. This would ensure the quality and coverage of intra-EU trade statistics.

Finally, this proposal explicitly enables the voluntary exchange of confidential data between Member States’ national statistical authorities. This will improve the data quality and the efficiency of the system of intra-EU trade statistics. It will also serve the permanent need to improve the quality of data and increase the efficiency of the system.

It should be noted that the exchanged data shall be used solely for the statistical needs outlined in the proposal. It is a matter of principle that respondents continue to trust the European statistical system. Therefore, given the importance of the proposal, I would like to thank the rapporteur, Mr Martin, and the members of the Committee on Economic and Monetary Affairs, for their interest in it and the support provided so far.

The Commission broadly welcomes the draft report and its amendments, in particular those improving or clarifying the proposal and ensuring trust in the European statistical system. However, I should also note that a few of the proposed amendments require further elaboration and discussion. As an example, I could mention the time limitation for voluntary data exchange or free-of-charge data transmission, but I am confident that these issues can be successfully addressed during the trilogues.

I am therefore looking forward to receiving your support today for the Commission proposal. This would allow us to proceed with further steps and enter into interinstitutional discussions.

  Alfredo Pallone, a nome del gruppo PPE. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, colgo l'occasione per ringraziare il collega Martin e tutti i relatori ombra, perché è stato fatto un discorso prettamente scientifico riguardo al problema delle nuove statistiche, a livello europeo, tra gli Stati membri. Questa è una relazione squisitamente tecnica, non è una relazione politica, e io sono contrario a renderla politica e a inserire un dibattito che ci porterebbe sicuramente fuori tema.

In sostanza, ha detto molto bene il Commissario Šemeta: la Commissione ha riesaminato il regolamento relativo alle statistiche comunitarie degli scambi proposti tra i beni dei paesi dell'Unione europea: una nuova struttura piramidale – la SSE – che andrà a sostituire la vecchia struttura Infrastat. Quando sarà varata questa relazione, la Commissione potrà adottare atti delegati e atti di esecuzione. E su questo noi abbiamo lavorato: nel senso che riteniamo che oggi non possano più gravare spese sui governi per questa nuova struttura – e credo che questo sia stato recepito – garantendo quindi il minimo costo possibile per le autorità nazionali.

Gli altri emendamenti che sono stati presentati e anche accolti riguardano la struttura del sistema statistico e una migliore definizione del valore statistico. Sono d'accordo con lei, Commissario Šemeta, anche perché esistono in statistica valori e modalità quantitative e qualitative e il valore assoluto deve essere onnicomprensivo, altrimenti rischiamo di utilizzare linguaggi diversi tra gli Stati membri. Quindi io credo che tutto questo è stato fatto nell'ottica di migliorare la qualità delle statistiche europee rispetto al commercio dei beni, evitando eccessivi e inutili cavilli che andrebbero a ingessare gli Stati membri e gli altri.

Un'ultima questione, signor Presidente, che riguarda lo scambio dei dati riservati: siamo molto cauti, perché rischiamo di andare a creare dei problemi che non sono all'ordine del giorno, almeno non in questa relazione.

  Liem Hoang Ngoc, au nom du groupe S&D. – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, l'enjeu principal du règlement sur lequel nous avons été amenés à travailler est d'encadrer la production des statistiques communautaires relatives aux échanges de biens entre les États membres.

Le règlement détermine les pouvoirs de la Commission et fixe la procédure appropriée pour lui permettre d'adopter des mesures en vertu de ses pouvoirs. Nous nous sommes accordés sur la garantie de l'efficacité et de la gratuité de l'échange des données statistiques par la mise en place d'un système cohérent. Néanmoins, en ce qui concerne l'échange de données confidentielles, le rapporteur a maintenu dans son texte l'idée d'une confidentialité absolue, ce qui implique qu'aucune donnée confidentielle ne doit être utilisée à d'autres fins.

Si ce principe est à première vue légitime, j'estime qu'il est aussi extrêmement important de ne pas exclure l'existence de cas exceptionnels, sous peine de proposer une législation trop manichéenne et trop rigide. Ces exceptions permettraient la communication, sous certaines conditions, de ces informations confidentielles.

Cette idée n'est pas déconnectée des autres textes puisque l'article 20 du règlement 223/2009 précise lui-même que, dans certains cas exceptionnels, les données statistiques peuvent être diffusées et utilisées à d'autres fins. Cette idée n'est pas non plus sans utilité. En effet, ces données pourraient être utilisées à des fins fiscales, ce qui constituerait une première avancée dans la perspective d'une harmonisation fiscale au niveau européen. Comme vous le voyez, ces arguments techniques sont en grande partie politiques.

Je m'interroge, aujourd'hui, sur les réticences du rapporteur à introduire ce principe d'ouverture dans son texte, et cela malgré nos nombreuses tentatives de parvenir à un compromis. Sur ce dossier, j'ai souhaité travailler en bonne intelligence avec le rapporteur et je regrette de n'avoir pas pu échanger autant que nécessaire.

Je reste, bien entendu, ouvert à un compromis jusqu'au moment du vote mais je ne suis pas en mesure de soutenir le texte en l'état.

  Olle Schmidt, för ALDE-gruppen. – Herr talman, herr kommissionär! Den liberala gruppen stöder förslaget från kommissionen. På olika sätt har föredraganden – som jag är skyldig ett tack – och utskottet som jag ser det förbättrat förslaget. Rapporteringen av gemenskapsstatistik är betungande för de berörda företagen, särskilt de små företagen, och det är därför angeläget att förenkla regelverket.

Utbytet av konfidentiella uppgifter för statistiska ändamål bör begränsas till en period av fem år för att kunna ta hänsyn till utfallet av pilotstudien rörande microdatautbyte inom ramen för projektet SimStat. Efter fem år bör kommissionen utarbeta en rapport om effekterna. Det är också bra att förtydliga och understryka vikten av att de administrativa bördorna och kostnaderna inte ökar för medlemsstaterna, EU-institutionerna eller uppgiftslämnarna.

Utbytet av information ska göras så kostnadseffektivt som möjligt. Det behövs också en bättre samordning mellan de statistiska myndigheterna och de europeiska myndigheterna. Slutligen två saker, och de är mer politiska.

1) EU behöver säkerställa högsta kvalitet på statistiska uppgifter. Vi måste kunna lita på att uppgifterna är korrekta. Jag tror att vi alla här i kammaren är medvetna om att historien tyvärr har visat på motsatsen, och här finns anledning till viss försiktighet.

2) I skenet av de senaste avslöjandena om hur information hamnat i fel händer måste givetvis extra vaksamhet och säkerhetsåtgärder finnas för att upprätthålla förtroendet och tilliten till utbytet av statistik. Jag tror att det är viktigt i det här sammanhanget. Det är möjligen att tillämpningsområdet då blir lite bredare, men jag anser att det här är en politisk församling som också bör ta hänsyn till de synpunkter som har kommit fram i det här sammanhanget. Hur det sedan exakt ska utarbetas överlåter jag, som kommissionären sade, till trepartsförhandlingen.

Slutligen är skatter ett känsligt område. Vi kommer allt oftare in på skatter, men jag tycker inte att det är ett område för den här debatten och det här förslaget.

  Algirdas Šemeta, Member of the Commission. − Mr President, honourable Members, it is true that this piece of legislation is very important in terms of the potential reduction of administrative burdens on businesses, because Intrastat is the statistical field which is probably the most burdensome in terms of statistics. The proposal which has been made will allow the introduction of new methods which were mentioned by Mr Schmidt, since that project, if successful, will allow the administrative burden on businesses to be reduced very significantly. So for this reason this is a very important piece of legislation.

I would like to make a point on confidentiality issues. First of all we have to be clear here that our proposal extends the scope for the possible exchange of statistical data among statistical authorities. It allows for the voluntary exchange of statistical data between the statistical authorities of the Member States, which we did not have before in this regulation. So this is an extension. However, confidentiality is the fundamental principle of official statistics and is recognised globally as the most important element in ensuring that businesses and citizens trust statistics and that statisticians do not start providing information to anybody who asks for this information.

Here – and this is very important – we are talking about information relating to individual companies: information about the trade of goods by a specific company which could be very sensitive, and that is why we consider that we should limit this possible exchange of information – as provided in the regulation – to statistical authorities and not extend it to other fields such as fiscal fields, as was mentioned by Mr Ngoc.

On the other hand we do not have any evidence that the fiscal authorities lack statistical data. In fact, some Member States have introduced systems whereby fiscal authorities participate in the collection of Intrastat data through the VAT Information Exchange System (VIES) and they benefit from this, but even in this case they have to ensure very strict confidentiality regarding statistical data.

That is why the Commission considers that we have to stick to what it has proposed in terms of the exchange of confidential data and that such data should not be exchanged more broadly, because that might contribute to a reduction in the credibility of official statistics and in trust on the part of our businesses and our citizens.

I would strongly advocate not extending the scope of the exchange of confidential data and adopting the proposal which has been presented by the rapporteur.

  Hans-Peter Martin, Berichterstatter. − Herr Präsident! Aber ja doch, Herr Kommissar! Herr Kollege Ngoc, Sie sagen, Sie hätten das so oft versucht. Jetzt sprechen Sie also das erste Mal in dieser Angelegenheit direkt mit mir. Jetzt verstehe ich ein bisschen, worauf Sie hinauswollen. Ich bin jetzt im 15. Jahr hier. Und was ich hier unter anderem gelernt habe, ist, dass man, wenn man über das Wiener Schnitzel spricht und gleichzeitig auch Apfelstrudel mag, nicht das Wiener Schnitzel mit einem Apfelstrudel gleichzeitig servieren soll. Sie können sich jetzt aussuchen, ob Ihr Versuch, durch die Hintertür auch die fiskalische Seite des Problems hereinzubringen, eher dem Wiener Schnitzel oder dem Apfelstrudel entspricht. Ich bin aber dagegen, dass wir das auseinanderhalten.

Und selten genug – Kollege Schmidt, den ich aus verschiedensten Gründen sehr schätze, lobt mich nicht so oft – bin ich da ganz auf der Seite der Liberalen. Ich denke, dass genau das zutrifft: Wenn wir Qualität haben wollen in diesen Daten – was wir dringend brauchen, da muss ich nicht das Wort „Griechenland“ sagen –, wenn wir wirklich wissen wollen, wie die Handelsströme laufen, in welchen Umfängen sich das abspielt, wo wie was verschoben wird, brauchen wir eine Sicherheit für diejenigen, die Daten liefern, dass sie eben nicht Sorge haben müssen, dass die von ihnen gelieferten Daten für etwas ganz anderes verwendet werden.

Das funktioniert im bürgerlichen Recht nicht, es funktioniert im Strafrecht nicht, es funktioniert im Rechtsstaat nicht, und es funktioniert bei so einer vergleichsweise banalen Sache wie dieser Richtlinie auch nicht. Darum würde ich Sie nochmals ersuchen – oder erstmals, weil wir jetzt halt darüber reden –, dass Sie schon noch einmal überlegen, was Sie mit Ihren Änderungsanträgen bezweckt haben. Sie haben uns ja schon in eine Extrarunde hineingebracht. Gäbe es diese Ihre Positionierung, die jetzt zum ersten Mal, ich wiederhole mich, von Ihnen mir gegenüber vorgetragen worden ist, nicht, wären wir schon im Trilog.

Was mich zum Abschluss bringt – Sie wissen das, so ist es ja auch entsprechend im Ausschuss beschlossen worden –, dass ich morgen nach dieser – wie beim Biathlon – Extrarunde, weil wir noch mal schießen gehen mussten, hier im Plenum vor der Abstimmung über die legislative Abstimmung ersuchen werde, ebendiese Abstimmung zu verschieben, damit wir zügig in den Trilog kommen und hoffentlich noch innerhalb dieser Legislaturperiode das Ganze dann endgültig über die Bühne bringen, sodass wir da nicht durch neue Übersetzungen und neue Verfahren unnötige Zusatzkosten für die europäischen Bürgerinnen und Bürger erzeugen.

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet morgen, Mittwoch, 15. Januar, um 12.00 Uhr statt.

15. Тахографите и социалното законодателство, свързано с автомобилния транспорт (разискване)

  Der Präsident. − Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Aussprache über die Empfehlung für die zweite Lesung des Ausschusses für Verkehr und Fremdenverkehr betreffend den Standpunkt des Rates in erster Lesung im Hinblick auf den Erlass der Verordnung des Europäischen Parlaments und des Rates über Fahrtenschreiber im Straßenverkehr, zur Aufhebung der Verordnung (EWG) Nr. 3821/85 des Rates über das Kontrollgerät im Straßenverkehr und zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 561/2006 des Europäischen Parlaments und des Rates zur Harmonisierung bestimmter Sozialvorschriften im Straßenverkehr (11532/4/2013 - C7-0410/2013 - 2011/0196(COD)) (Berichterstatterin: Silvia-Adriana Ţicău) (A7-0471/2013).

  Silvia-Adriana Ţicău, Raportoare. − Domnule președinte, domnule comisar, propunerea de adoptare a acestui nou regulament privind tahografele în transportul rutier, de abrogare a Regulamentului nr. 3821/85 și de modificare a Regulamentului (CE) nr. 561/2006 reflectă acordul la care s-a ajuns cu Consiliul în data de 14 mai 2013, sub președinția irlandeză.

Raportul reprezintă un echilibru între siguranța rutieră și îmbunătățirea condițiilor de muncă, pe de o parte, și respectarea vieții private și a datelor șoferilor, pe de altă parte.

Aș dori să subliniez în special următoarele puncte ale compromisului, la care s-a ajuns în urma celor trei runde de trilog cu președinția irlandeză.

Parlamentul a sprijinit introducerea tahografului inteligent, deoarece acesta va contribui la îmbunătățirea punerii în aplicare a legislației și va fi un mijloc de reducere, pe termen mediu și lung, a nivelului sarcinii administrative legate de obligațiile privind tahografele pentru societățile de transport. Vrem ca tahograful inteligent să fie eficient, însă la un preț accesibil.

Tahograful inteligent va include două noi funcții: comunicarea la distanță, utilizată pentru a efectua controale și înregistrarea datelor de localizare. Pe lângă introducerea de noi garanții legate de protecția datelor și confidențialitate, acordul elaborează mai pe larg aceste funcții.

În ceea ce privește comunicarea la distanță, în niciun caz aceasta nu poate duce la amenzi sau sancțiuni automate pentru conducătorul auto sau întreprindere.

Statele membre au obligația să își doteze ofițerii de control cu echipamente de comunicare la distanță înaintea unui termen stabilit. Mecanismul de comunicare la distanță trebuie să utilizeze o tehnologie simplificată și, deci, accesibilă, care limitează investițiile statelor membre cât se poate de mult.

În ceea ce privește înregistrarea datelor de localizare, au fost introduse mai multe puncte decât începutul și sfârșitul perioadei zilnice de muncă, pentru o mai bună aplicare a controalelor. Înregistrarea se va realiza automat și după trei ore de condus continuu. Semnalul prin satelit care urmează să fie utilizat va fi gratuit.

Termenul convenit pentru introducerea pe piață a tahografului inteligent este de 36 de luni după intrarea în vigoare a specificațiilor tehnice detaliate. Toate tahografele conectate la o aplicație informatică trebuie să utilizeze o interfață standardizată după o perioadă de 36 de luni.

Cerințele privind tahografele includ acum referiri specifice la concurența de pe piața producătorilor.

De asemenea, în textul regulamentului au fost incluse noi dispoziții privind funcțiile tahografelor, datele care urmează să fie înregistrate, avertismentele și afișarea informațiilor destinate conducătorului auto.

Textul introduce noi garanții privind protecția datelor și confidențialitatea, într-un articol specific privind protecția datelor la capitolul 1.

Parlamentul a insistat asupra includerii în text a unei dispoziții referitoare la modernizare, astfel încât, la 15 ani după introducerea tahografului inteligent pe piață, toate vehiculele noi ar trebui să fie dotate cu un astfel de tahograf.

Textul consolidează rolul ofițerilor de control. Comisia va stabili conținutul cursurilor de formare urmate de ofițerii de control în Uniunea Europeană, incluzând și o interpretare comună a legislației sociale.

În ceea ce privește cardurile temporare, controlarea conducătorilor auto nerezidenți va fi îmbunătățită, acordându-le acestora permisiunea de a utiliza tahografe digitale.

Dispozițiile privind responsabilitatea companiilor de transport au fost modificate, pentru ca textul să fie mai clar în ceea ce privește obligațiile și răspunderea companiilor. Prevederea referitoare la fuzionarea permiselor de conducere cu cardurile conducătorilor auto a fost eliminată din text și am cerut Comisiei să își retragă propunerea.

În ceea ce privește Regulamentul (CE) nr. 561/2006 privind armonizarea anumitor dispoziții ale legislației sociale în domeniul transporturilor rutiere, principala preocupare a Parlamentului a fost aceea de a se asigura că legislația se aplică doar conducătorilor auto profesioniști. Textul convenit nu impune obligativitatea utilizării tahografelor pentru vehiculele mai mici de 7,5 t, utilizate pentru transportul de materiale, echipamente sau mașini utilizate de conducătorul auto în exercitarea profesiei sale și care sunt utilizate numai pe o rază de 100 km de la sediul întreprinderii și cu condiția ca principala activitate a conducătorului auto să nu fie cea de conducere a vehiculului.

Închei, spunând că, referitor la derogările naționale menționate la articolul 13 din Regulamentul (CE) nr. 561/2006, textul convenit urmează propunerea Comisiei de a dubla raza de la valoarea actuală de 50 km la 100 km.

  Siim Kallas, Vice-President of the Commission. − Mr President, the Commission welcomes the final compromise text agreed between the Council and Parliament, which the Council adopted as its position at first reading on 15 November 2013. The Commission considers that a good overall balance has been reached in terms of road safety, fair competition, working conditions for drivers and the interests of the manufacturing and haulage industries.

The revised regulation will increase road safety by reducing the potential for tampering with the tachograph. Higher standards for workshops entrusted with installing and calibrating the tachograph will also help to reduce fraud and manipulation. This will ensure better compliance with rules on driving times and rest periods. Drivers will thus be better protected, road safety increased and fair competition assured.

The proposal introduces a number of technological improvements such as a satellite positioning function and an interface for Intelligent Transport Systems. Furthermore, the new tachographs will allow control authorities to access them through remote communication, for the purpose of roadside controls. This will help reduce the administrative burden created by random checks on transport companies and make enforcement more effective.

Certain vehicles will be excluded from the scope of the regulation. The exemptions have been carefully balanced with the need to ensure road safety. Notably craftsmen, for whom driving is not the main activity, will not have to use a tachograph within a 100 km radius of their centre of activities. This will also contribute to smarter legislation, to the benefit of small and medium-sized enterprises.

The Commission thanks Parliament for its good cooperation and looks forward to the endorsement of the Council position at first reading, enabling the new smart tachograph to be placed on the market as soon as possible

PRÉSIDENCE DE MME ISABELLE DURANT
Vice-présidente

  Jim Higgins, on behalf of the PPE Group. – Madam President, as shadow of the EPP Group on this report on recording equipment on road transport (more commonly referred to as the tachograph file), I want to express my delight that we are about to have a final vote tomorrow. The proposal was first published on 19 July 2011, and since then Ms Silvia-Adriana Ţicău has worked closely with the shadows and with the Irish Presidency to reach the final compromise text that we have before the House this evening.

In view of the fact that one in four tachographs is manipulated in some way at present, I want to highlight some of the key elements of the tachograph. These new devices, as Ms Ţicău has said, will use satellite tracking technology to make it easier to check and enforce driving and rest times while reducing the number of roadside checks, meaning that law-abiding transport businesses will benefit. The next generation of tachographs will be fitted to new vehicles within three years of the necessary final technical specifications being defined by the Commission.

Applying equally to all trucks over 3.5 tonnes on EU roads, they will make fraud and tampering more difficult. Within 15 years, they will have to be fitted or retrofitted to all EU-registered trucks and buses, and I am delighted that Parliament held out against the Council on this point. These new tachographs are designed to be much more user-friendly for both drivers and the authorities and will feature easy downloading and even remote checking of suspect data. They will make it even more difficult – and hopefully impossible – for rogue operators and fraudsters.

One thing I pushed very hard for was to make sure that the remote control communication must not lead to automatic fines or penalties for the driver or his firm, and I am glad that this is in the final text. When you get to exemptions it is dangerous territory, but I believe we got the balance right. So, to Ms Silvia-Adriana Ţicău and her staff, well done. To Elvira Ramirez in the transport secretariat, well done. To Annemarie Smith of the Irish Permanent Representation, well done. To the Commission, Mr Kallas and your staff, well done, you did an excellent job. And to the other shadows, I think we all did an excellent job.

  Saïd El Khadraoui, namens de S&D-Fractie. – Mevrouw de Voorzitter, meneer de commissaris, collega's, het akkoord over de digitale tachograaf dat, zoals gezegd, al in mei vorig jaar werd gesloten tussen onderhandelaars van Commissie, Parlement en lidstaten wordt pas vandaag behandeld en morgen eindelijk definitief goedgekeurd. Ik wil op mijn beurt iedereen die daartoe heeft bijgedragen, in de eerste plaats natuurlijk de rapporteur, onze goede collega, mevrouw Ţicău, en alle schaduwrapporteurs, bedanken voor het goede werk.

Het is zeer belangrijke wetgeving die de toepassing van bestaande regels, meestal ook sociale spelregels, aanmerkelijk zal kunnen bevorderen. Dankzij de nieuwe wetgeving worden vanaf 2015 de nieuwe vrachtwagens uitgerust met de nieuwe digitale tachograaf, die moet bijdragen tot een veiliger wegtransport, een socialer transportsysteem en natuurlijk ook een eerlijkere transportsector, omdat hiermee de controle op de regels die moeten leiden tot het gelijk leggen van de lat voor iedereen beter zal kunnen worden georganiseerd.

Rij- en rusttijden zullen beter gecontroleerd kunnen worden doordat manipulatie moeilijker wordt. De tachograaf zal op afstand kunnen worden gecontroleerd, zodat tijdsverlies voor de eerlijke transporteur achterwege kan blijven, maar controleurs ook meer vrachtwagens zullen kunnen controleren. Bovendien wordt de tachograaf gekoppeld aan de GPS zodat de naleving van andere regels, zoals de cabotageregels ook efficiënter kan worden uitgevoerd.

Als het misloopt zal de verantwoordelijkheid niet meer automatisch bij de chauffeur worden gelegd, maar in eerste instantie bij de werkgever, die vaak de chauffeur onder druk zet om wat met de tachograaf te spelen. Daar staat dan tegenover dat kleine zelfstandigen binnen een straal van honderd kilometer ook vrijgesteld kunnen worden van de tachograaf. Daarmee zal de bureaucratie dus worden verminderd.

Kortom, een positieve wetgeving, iets waarmee we Europa in een goed daglicht kunnen plaatsen. Het is natuurlijk geen wonderoplossing. Veel zal afhangen van hoe de lidstaten dit allemaal gaan uitvoeren.

  Gesine Meissner, im Namen der ALDE-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, meine Damen und Herren! Ich freue mich sehr, dass wir heute wirklich sagen können, in erster Lesung haben wir es geschafft, dieses Gesetz zum digitalen Fahrtenschreiber zu verabschieden. Als erstes gebührt mein Dank auch wirklich Silvia Ţicău, die sich sehr reingehängt hat. Sie war eine sehr gute Berichterstatterin. Die Zusammenarbeit hat Spaß gemacht und war erfolgreich.

Wozu ist dieser digitale Fahrtenschreiber da? Wir haben schon Verschiedenes gehört. Es ist eine technische Neuerung. Eigentlich ist das Gesetz jetzt eine Anpassung. Der analoge Fahrtenschreiber war vorher da, da gab es Regelungen. Jetzt haben wir den digitalen Fahrtenschreiber in neuer Generation. Der kann natürlich mehr; da hatten wir auch überlegt: Was soll man alles integrieren in diese technische Innovation? Wir haben dann zum Beispiel auch gefragt, ob alles praktikabel und umsetzbar für die Unternehmen, für die Fahrer ist, und haben uns darum auch entschieden, die Fahrerkarte und den Führerschein nicht zusammen mit zu integrieren. Das waren solche Dinge, wo man auch sieht: Das ist ein sehr praxisbezogenes Gesetz, obwohl es extrem technisch klingt, aber es macht wirklich viel aus für den Betrieb.

Wir brauchen Fahrtenschreiber, um die Lenk- und Ruhezeiten der Berufsfahrer zu überwachen. Das ist unbedingt erforderlich. Die Fahrer sollen nicht bestraft werden, sondern eventuell die Unternehmen, das ist auch richtig. Man will unbedingt den Datenschutz für die Fahrer haben, und es darf auch keine Manipulationsmöglichkeiten geben, soweit wir das mit einschränken können. Es soll leichter sein, die Sachen zu überprüfen. Auch das wurde vom Kommissar gesagt. Mir ist aber ganz besonders eine Sache dabei wichtig gewesen: Wir haben es gleichzeitig geschafft, Bürokratie abzubauen. Es war so, dass schon bei der Stoiber-Kommission ein Vorschlag vom Zentralverband des Deutschen Handwerks den ersten Preis in Brüssel gewonnen hat, und der besagte, dass die Fahrtenschreiber eigentlich gut und richtig sind, um die Verkehrssicherheit bei den Berufskraftfahrern zu erhöhen, dass aber die selbständigen Handwerker, die ihr eigenes Fahrzeug fahren, um eine Baustelle einzurichten, das eigentlich weder bezahlen noch regelmäßig Buch führen müssen, wenn sie keine Berufsfahrer sind. Das fand ich vollkommen richtig. Eigentlich war in den Mitgliedstaaten sogar vorgeschlagen, im Umkreis von 150 Kilometern ausnahmsweise die Handwerker davon zu befreien. Es ist jetzt dazu gekommen, 100 Kilometer Radius zu haben und grundsätzlich in allen Mitgliedstaaten alle Nichtberufskraftfahrer herauszunehmen.

Ich finde, das ist eine sehr gute Errungenschaft. Es ist auch nicht bei 2,8 Tonnen Anwendung geblieben, sondern bei einem höheren Wert, bei 7,5 Tonnen. Es ist sehr gut, denn wir wollen die Unternehmen bei uns stärken, wir wollen kleine und mittelständische Unternehmen stärken, auch gerade die Selbständigen, die nicht unbedingt Berufsfahrer sind. Gleichzeitig wollen wir natürlich Verkehrssicherheit haben. Ich glaube, es ist ein hervorragender Kompromiss, der uns dort gelungen ist. Ich bedanke mich bei allen.

  Eva Lichtenberger, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Es geht morgen mit der Abstimmung eine unendliche Geschichte zu Ende. Der Fahrtenschreiber und die Pflicht, einen Fahrtenschreiber zu haben und damit die Lenk- und Ruhezeiten zu kontrollieren, ist schon seit zehn bis fünfzehn Jahren in Debatte, wurde von den Mitgliedstaaten leider aber nicht umgesetzt. Dabei ist das so ein wichtiges Thema. Es geht hier um die Vermeidung der Übermüdung von Kraftfahrern, denn die Überschreitung der Fahrzeiten verursacht natürlich Unfälle und ist auch ein Schritt zu Sozialdumping.

Mangelnde Kontrolle in den Mitgliedstaaten machte aber bisher eine Rechtsdurchsetzung letzten Endes unmöglich oder sehr sehr schwierig. Jetzt in den Abschlussverhandlungen – danke an die Berichterstatterin – ist es gelungen, den hinhaltenden und zähen Widerstand des Rates gegen diese Regelung etwas auszusetzen. Wir haben einige Sachen geschafft. Einige sind allerdings auch auf der Strecke gebelieben. So ist zum Beispiel aus meiner Sicht diese Ausnahme für Handwerker etwas, was in Zukunft wahrscheinlich sehr stark missbraucht werden wird. Wir werden fast keine Berufskraftfahrer mehr haben, sondern nur mehr Handwerker, die zufällig gerade mal mit dem Lkw unterwegs sind. Hier sehe ich ein großes Problem im Unterschied zu meiner Vorrednerin.

Allerdings gab es auch einige Errungenschaften, die ich sehr positiv finde. Die Geschwindigkeit wird mit erfasst. Auch hier gibt es ja immer wieder Geschwindigkeitsüberschreitungen, und mit 40 Tonnen im Rücken bremst man halt einfach auch schwer. Das kann durch die 40 Tonnen im Rücken natürlich auch umso heftigere, umso gefährlichere Situationen im Straßenverkehr und Unfälle herbeiführen. Nach wie vor bleibt allerdings eine Grauzone bestehen. Es gibt keine echte Möglichkeit zu verhindern, dass Fahrer in ihrer Ruhezeit eingesetzt werden, um zu laden, zu beladen, zu reparieren oder sonstige Arbeiten durchzuführen. Deswegen ist das auch ein Appell an die Mitgliedstaaten, diese Frage bei der Umsetzung noch einmal getrennt zu berücksichtigen.

  Jacky Hénin, au nom du groupe GUE/NGL. – Madame la Présidente, le transport routier est dans une situation catastrophique en matière d'emploi, comme l'atteste la situation du transporteur Mory Ducros, qui s'apprête à licencier en France des milliers de salariés. C'est le règne d'une concurrence déloyale basée sur le dumping social et environnemental qui fait de l'Union la honte du monde développé.

Le laxisme concurrentiel de l'Europe favorise outrageusement des entreprises souvent extérieures à l'Union qui ne sont que des négriers de la route. C'est une calamité pour les chauffeurs mais aussi pour la sécurité des usagers de la route. Alors, oui au tachygraphe intelligent, tout de suite, car il y a urgence si l'on veut arrêter le massacre de l'emploi. Oui à la mise en place d'un plan d'urgence d'équipement et de formation de l'ensemble des forces de police des États membres financés à partir de fonds européens. L'objectif de l'Union devrait être de frapper à la caisse les actionnaires et les bénéficiaires d'entreprises qui détruisent l'emploi dans les États membres en imposant aux conducteurs routiers des conditions de travail dignes de l'esclavage, conditions qui entraînent souvent la mise en danger de la vie de tous les usagers de la route.

  Patricia van der Kammen (NI). - Voorzitter, de tachograaf is als hulpmiddel ooit ingezet voor de handhaving van de rij- en rusttijdenwet. Die wet beoogt verkeersveiligheid te verhogen en uitbuiting tegen te gaan.

Diverse misstanden op de weg liegen er niet om. De vernieuwde tachograaf gaat die misstanden echter niet oplossen. En wat misschien nog veel erger is, is dat dit apparaat een grove schending van de privacy vormt. Het apparaat registreert bijna permanent de locatie van de bestuurder en tot overmaat van ramp kan het controleren en uitlezen ervan op afstand gebeuren. 'Big brother EU is watching you!'

Dit voorstel grijpt op heel zichtbare wijze in in de persoonlijke levenssfeer van beroepschauffeurs. Aldus luidt de conclusie van de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming. Veiligheid op de weg is uitermate belangrijk, maar de digitale tachograaf is daar geen oplossing voor.

  Dieter-Lebrecht Koch (PPE). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Intelligente digitale Fahrtenschreiber sind etwas Gutes, dienen sie doch der Kontrolle der Einhaltung von Vorschriften zu Lenk- und Ruhezeiten von Berufskraftfahrern, und dies nicht zum Selbstzweck, sondern um für einen fairen Wettbewerb zwischen Transportunternehmen zu sorgen und um zu einer hohen Straßenverkehrssicherheit beizutragen. Frau Ţicău, ich danke Ihnen für Ihr großes Engagement!

Eine technische Vereinfachung durch Fernabfrage, einheitliche Kontrollpraxen, hohen Datenschutz und Bürokratieabbau, wie sie die vorliegende Änderung der geltenden Verordnung vorsieht, sollte jedoch genutzt werden, um Vorschriften zu vereinfachen und zu entrümpeln. Leider greift der mit dem Rat gefundene Kompromiss hier zu kurz. Fahrer von Reisebussen und Lkw-Fahrer sind einfach nicht gleichzusetzen! Eine Flexibilisierung mit Augenmaß, aber auch veränderte Vorschriften für Fernbusfahrer wären keine Eingriffe in die Straßenverkehrssicherheit.

Auch um den Sekundenschlaf von Postzustellern zu vermeiden, braucht es keine digitalen Tachografen. Und wenn unsere Handwerker mit ihrem Pkw zu einer über 100 Kilometer entfernten Baustelle fahren, dann brauchen sie dieses Gerät nicht. Fahren sie jedoch mit ihrem Firmen-Lkw, um Material und Werkzeug mitzunehmen, dann schreiben wir ihnen diesen digitalen Tachografen vor. Ist das nicht seltsam? Ich bedaure sehr, dass diese logischen Schritte keinen Anklang bei den nationalen Verkehrsministern gefunden haben. Solange wir keine deutlichen Verbesserungen besonders für den Personentransport haben, werde ich keiner Änderung zustimmen!

  Inés Ayala Sender (S&D). - Señora Presidenta, damos las gracias más expresivas a la señora Ţicău por este acuerdo, que nos da lo mejor de un dossier aparentemente técnico pero lleno de trampas y de elementos políticos.

Esperábamos en 2006 que el tacógrafo digital iba a resolver todo en nuestra lucha contra el fraude de los discos de papel, que ponían en peligro, no solamente la seguridad vial, sino también la competencia leal, etc. Pronto estuvo claro que no era infalible, que, hecha la ley, hecha la trampa.

Sin embargo ahora, con este acuerdo ―estoy segura de la enorme tenacidad y capacidad de trabajo de la señora Ţicău―, con el nuevo tacógrafo inteligente, será mucho más difícil, si no imposible, defraudar. Es verdad que hubiésemos podido mejorar y que nos hubiera gustado fusionar el permiso de conducir y la tarjeta del conductor; es decir, que todavía las autoridades nacionales deberán seguir inspeccionando los datos válidos y, además, a distancia, aunque siempre, a pesar de lo que se diga, mediante el respeto de la protección de los datos y la privacidad.

En el debate yo no estuve nunca de acuerdo con la ampliación de 50 a 100 km y, sobre todo, especialmente en relación con los autobuses, puesto que en mi país se da el abuso de viajes en continuo, durante horas y horas, sin tacógrafo de autobuses en las proximidades, y el abuso por parte de los empresarios, que piden a los conductores que trabajen mucho más que las ocho horas correspondientes.

Sin embargo nos alegramos de que, en lo social, la carga de la prueba corresponda a la empresa y no al trabajador.

  Diane Dodds (NI). - Madam President, at a time when national governments across Europe are seeking to encourage economic opportunity and increase competitiveness, it is disheartening that this Parliament is yet again considering proposals that will restrict the activity of lorry drivers. My constituency is Northern Ireland. It rests on the very edge of Europe and relies heavily on its road transport industry, which includes many self-employed hauliers.

Drivers are already highly regulated by existing tachograph rules, and the new recommendations would serve to further constrain their work by recording location data at three-hour intervals rather than at the start and end of the journey. Inspecting authorities would also be given further powers through remote communication to assess vehicles before stopping them.

This type of intrusion is completely unwarranted. Ultimately, although the Council has rightly chosen to exclude non-professional hauliers from the scope of the proposals (and this will include farmers), I believe that they will have a significant impact on lorry drivers and the public purse.

  Markus Ferber (PPE). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich bitte etwas um Verzeihung, dass ich so spät hereingestürmt komme. Aber ich komme gerade aus einem Trilog der Finanzmarktregulierung und muss da auch gleich wieder hin.

Ich will aber doch kurz darauf hinweisen, dass wir uns beim Tachograf ganz nüchtern überlegen sollten, wofür er überhaupt notwendig ist. Ist es ein Instrument, um die Verkehrssicherheit zu erhöhen, oder ist es ein Instrument, das dafür sorgen soll, dass die Lenk- und Ruhezeiten eingehalten werden? Wenn es aber dafür vorgesehen ist, dass die Sozialgesetzgebung der EU eingehalten wird, dann sollten wir es auch auf jene konzentrieren, die wirklich von den Lenk- und Ruhezeiten betroffen sind. Deswegen sollten die Handwerker klar ausgenommen werden, und deswegen sollte auch klar definiert sein, dass nur dort, wo Transport im Mittelpunkt der Aufgabe steht, dieser Tachograf auch zur Anwendung kommt und dass insbesondere Handwerksbetriebe komplett ausgenommen sind. Was wir hier tun, ist eine Überregulierung, was wir hier tun, ist, dass wir Kosten für den Mittelstand generieren, die unter dem Strich keine zusätzliche Sicherheit bringen.

Deswegen empfehle ich, dem Antrag der EFD zu folgen und den ganzen Vorschlag abzulehnen.

  Ismail Ertug (S&D). - Frau Präsidentin! Sehr geehrter Herr Kommissar! Ich denke, dass wir hier schon noch einmal zwei Jahre zurückgehen müssen und letztendlich den Hintergrund dieses Vorschlags sehen müssen. Die Europäische Kommission hat meines Erachtens richtig gehandelt, indem sie diesen Vorschlag eingebracht hat. Darin geht es selbstverständlich um Verkehrssicherheit, das geht gar nicht anders, und es geht natürlich auch um die Durchsetzung der Sozialvorschriften. Diese analogen Fahrtenschreiber sind ja bekannt dafür, dass sie auch manipulationsfähig sind, und die Umstellung auf die digitalen Fahrtenschreiber finde ich richtig. Es muss auch hier an dieser Stelle gesagt werden: Einen herzlichen Dank an die Berichterstatterin! Sie hat sich tatsächlich sehr viel Zeit genommen, um die Wünsche der verschiedenen Fraktionen auch zu beantworten.

Ich denke, die Aufzeichnungen werden mit diesem digitalen Fahrtenschreiber vereinfacht werden, Missbrauch wird verhindert werden. Ich danke auch der Kommission, dass sie hier auch die Realität zur Kenntnis genommen hat, nämlich dass einige Berufsgruppen tatsächlich von dieser Tachografenverordnung nicht gegängelt werden müssen. Deswegen finde ich es gut, dass hier eine 100-Kilometer-Umkreis-Grenze als Ausnahme formuliert worden ist. Es ist bekannt, dass ich mich für 150 Kilometer eingesetzt habe. Aber dennoch ist es ein Erfolg, dass wir die 100-Kilometer-Umkreis-Grenze haben. Ich denke auch, dass wir das alles jetzt satellitengestützt machen. Eine Fernabfrage zu ermöglichen, hat natürlich auch seine Vorteile, zum Beispiel die Vereinfachung der Unterwegskontrolle. In diesem Sinne danke ich noch einmal der Berichterstatterin und auch der Europäischen Kommission.

Interventions à la demande

  Zbigniew Zaleski (PPE). - Pani Przewodnicząca! To jest okazja, żeby wspomnieć o rzeczy innej niż tachograf. Tachograf jest kontrolą zewnętrzną dla kierowcy. Natomiast ostatnie okropne wypadki samochodowe z ofiarami śmiertelnymi spowodowane przez kierowców znajdujących się pod wpływem alkoholu, skłoniły mnie, aby powiedzieć, że musimy zacząć też debatę na temat tego, czy w samochodach nie warto instalować (tak jak w niektórych krajach w Unii już jest) alkomatów po to, żeby kierowca, który miał przyjemny wieczór z winem, a potem nie wie, czy ma za dużo alkoholu we krwi, sam mógł się skontrolować. Więc to nie jest taka sama kontrola jak tachograf, ale może pomóc kierowcy stwierdzić, czy jest zdolny do prowadzenia samochodu czy nie. Inaczej będziemy mieli okropne wypadki, które nas strasznie dużo kosztują, a życia ludzkiego nie można przywrócić.

  Janusz Władysław Zemke (S&D). - Dzisiejsza dyskusja dotyczy urządzenia, które służy przede wszystkim do monitorowania czasu pracy kierowców. Proponowane zmiany mają utrudniać popełnianie oszustw przez wprowadzenie nowych, inteligentnych tachografów w pojazdach powyżej 7,5 tony. Funkcje te zostaną dodatkowo poszerzone, a tachografy będą oparte na systemie GPS.

Ale ja chcę zwrócić uwagę na bardzo ważna rzecz. Otóż wszystkie zmiany mają zostać wprowadzone w ciągu 15 lat, ale trzeba dodać, że przedtem potrzebne będą trzy lata na wprowadzenie pierwszych inteligentnych tachografów na europejskich rynkach. Inaczej mówiąc zatem, cały proces będzie trwał 18 lat. Jest to bardzo długo. Przypuszczam, że w tym czasie pojawi się kilka nowych, kolejnych generacji tachografów.

(Fin des interventions à la demande)

  Siim Kallas, Vice-President of the Commission. − Madam President, honourable Members, I would like to express my gratitude and thanks for the very constructive work done here in the European Parliament in the negotiations with the Council. I think this is a good proposal. Of course, there is always the question of whether we should do something like this or leave it to the Member States. However, given the pan-European nature of road transport and the extreme dynamism of the sector, some harmonised rules are necessary.

We also have to ensure safety on the roads, and the tachograph, which was introduced a long time ago, is an important tool for ensuring that the rules on driving time, rest times and other parameters are observed. The proposal for this further step – to modernise the tachograph and make procedures easier and more efficient – is a good one, and I would once more like to thank all those involved in it for their constructive work.

  Silvia-Adriana Ţicău, Raportoare. − Doamnă președinte, vreau să mulțumesc atât raportorilor din umbră, cât și Comisiei și Președinției irlandeze – de altfel, tuturor președințiilor care ne-au însoțit pe parcursul a doi ani de negocieri – și, în special, personalului Comisiei pentru transport și turism, pentru faptul că ne-au sprijinit în ajungerea la acest consens.

În ceea ce privește observațiile doamnei van der Kammen și ale doamnei Dodds, vreau să subliniez că nu va exista o înregistrare continuă, ci va fi o înregistrare a locației doar la începutul și sfărșitul zilei de lucru și după doar trei ore de condus consecutiv.

De asemenea, Parlamentul a introdus noi prevederi privind protecția datelor cu caracter personal. Acest regulament a introdus o nouă excepție, faptul că se aplică la nivel european acest regulament doar șoferilor profesioniști. Cred că acest regulament este important, pentru că va reduce timpul petrecut de șoferi cu controalele în trafic.

Închei, doamnă președintă, solicitând Comisiei să vină într-un timp rezonabil cu specificațiile tehnice de la articolul 11.

  La Présidente. - Le débat est clos.

Le vote aura lieu mercredi, le 15 janvier 2014, à 12 heures.

16. Повторна индустриализация на Европа за насърчаване на конкурентоспособността и устойчивостта (разискване)

  La Présidente. - L'ordre du jour appelle le débat sur le rapport de Reinhard Bütikofer, au nom de la commission de l'industrie, de la recherche et de l'énergie sur "Réindustrialiser l'Europe pour promouvoir la compétitivité et la durabilité". (COM (2012)0582 - 2013/2006(INI) ) (A7 -0464/2013)

  Reinhard Bütikofer, Berichterstatter. − Frau Präsidentin, Herr Vizepräsident Tajani, meine sehr geehrten Kolleginnen und Kollegen! Ich freue mich, dass die Arbeit an diesem Bericht zur Reindustrialisierung Europas jetzt zum Abschluss kommt, und ich habe mich bei sehr vielen zu bedanken für ihre Beiträge zu diesem Bericht. Nicht nur Kollegen aus diesem Haus, insbesondere die Schattenberichterstatter, sondern auch viele Stimmen aus der Wirtschaft, von Gewerkschaften, von Verbraucherorganisationen, Nichtregierungsorganisationen und insbesondere auch aus der Kommission.

Seit ich gehört habe, dass jetzt zum zweiten Mal innerhalb eines Jahres ein eigentlich geplanter Gipfel zur Industriepolitik vom Rat abgesagt wird – erst im Juni letzten Jahres, jetzt für Februar –, ist mein Stolz auf das Stück Arbeit, das jetzt hier im Parlament vor uns liegt, durchaus ein Stück gewachsen. Ich will es deutlich sagen: Ich habe den Eindruck, der Rat kapituliert vor der Aufgabe, sich der Herausforderung zur Formulierung einer gemeinsamen europäischen Industriepolitik zu stellen. Dabei hat die Kommission, insbesondere unter der Verantwortung von Vizepräsident Tajani und seinem Team, vor einem Jahr durchaus ehrgeizige Ziele gesetzt für diese Aufgabe. Aber wenn man auf manche Stimmen hört, ist von diesen Zielen nicht mehr viel übrig geblieben. Manche tun so, als bestünde Industriepolitik nur daraus, sich um die Senkung von Energiekosten und um Deregulierungsforderungen zu kümmern. Das bleibt offensichtlich hinter den Erfordernissen zurück.

Und das wird man dann auch nicht durch gemeinsame Sonntagsreden ausgleichen, die man sicherlich dann im März vom Rat hören wird. Deswegen bin ich stolz darauf, dass dieses Parlament mit diesem Bericht – wenn er denn morgen angenommen wird – an drei entscheidenden Stellen eine klare Position vertritt.

Erstens: Im internationalen Wettbewerb wird sich Europa nur bewähren, wenn wir auch eine gemeinsame Industriepolitik machen – mit einem gemeinsamen Grundverständnis, wie wir es hier formulieren. Das gilt nicht nur etwa für die Rohstoffpolitik oder das Verhältnis von Außenhandel und Industrie, das gilt auch für die wichtigen Branchen wie Stahl, Auto usw. Dieses Parlament sagt mit dem Bericht klar: Wir wollen dieses dicke Brett weiter bohren, um zu einer gemeinsamen Industriepolitik zu kommen.

Zweitens: Industriepolitik ist auch, wie die Kommission in ihrer Kommunikation letztes Jahr zu Recht betont hat und wie auch dieser Bericht betont, ein transversales, ein horizontales Thema. Zur Industriepolitik gehört Bildung und Ausbildung; dazu gehört Zugang zu Finanzierung; dazu gehört Forschung und Entwicklung; dazu gehört eine ganze breite Palette von Themen. Nur wenn das ressortübergreifend integriert wird und eine gute Governance-Struktur geschaffen wird, können wir tatsächlich industriepolitisch Erfolge erzielen.

Drittens: Zur Industriepolitik gehört eine klare Orientierung darauf, dass Wettbewerbsfähigkeit in Zukunft nur noch im Zusammenhang mit und auf der Basis von Nachhaltigkeit erreicht und gesichert werden kann. Das gilt sicherlich insbesondere für den Süden Europas, wo die Notwendigkeit einer Renaissance der Industrie besonders deutlich hervorsticht. Aber Europa wird sich orientieren müssen, wenn wir wettbewerbsfähig bleiben und Technologieführerschaft behalten wollen, es wird sich orientieren müssen an den hohen technologischen Standards, die wir in vielen Bereichen erreicht haben, an Produktionsstrategien mit hohem Mehrwert, an der Vernetzung von Standorten, am clustering, und an einer Strategie, die gemeinsam versucht, das zu tun, was die Abkürzung RISE in diesem Bericht sagt: Renaissance of Industry for a Sustainable Europe.

  Antonio Tajani, Vicepresidente della Commissione. − Signor Presidente, onorevoli parlamentari, voglio innanzitutto ringraziare la commissione ITRE, in modo particolare l'onorevole Bütikofer, per l'importante lavoro svolto negli ultimi mesi sulla politica industriale e per il sostegno che anche il testo all'esame del Parlamento dà all'azione svolta dalla Commissione europea, per dare una nuova politica industriale moderna, competitiva, meno inquinante e di qualità all'intera Unione europea.

Certo, c'è molto da fare. La Commissione ha fissato un obiettivo, quello del venti percento del Prodotto interno lordo, prima del 2020, frutto del manifatturiero. È un obiettivo certamente ambizioso e sono lieto che il Parlamento ci sostenga in questa azione forte per ridare all'Europa una visione politica per uscire dalla crisi, basata non soltanto sulla riduzione del debito pubblico e sul risanamento dei conti, ma anche su un sostegno forte all'economia reale, all'industria, alle piccole e medie imprese e al mercato interno.

Mi fa piacere che il testo abbia la stessa impostazione delle scelte della Commissione europea: innovazione, accesso ai mercati, accesso ai finanziamenti, formazione e molti suggerimenti che vengono dal Parlamento sono in perfetta sintonia con la posizione della Commissione. Certo, questo documento è anche un segnale forte che viene inviato al prossimo Consiglio dove – sono d'accordo con l'onorevole Bütikofer – non si deve parlare soltanto di politica industriale legata al costo dell'energia, al tema dello shale gas o agli obiettivi del cambiamento climatico.

Certo, la politica industriale dev'essere vista come un tutt'uno ma non può limitarsi soltanto a questi punti. Ecco perché la prossima settimana la Commissione europea presenterà una serie di documenti approvati dal Collegio, uno dei quali sarà dedicato soltanto alla politica industriale. Ci sarà il documento sul cambiamento climatico, di cui tanto hanno parlato i giornali, un documento sulla politica energetica, un altro sullo shale gas, ma ci sarà anche un documento dedicato solo alla politica industriale. Non possiamo combattere la disoccupazione se non crediamo nell'industria, se non crediamo nelle piccole e medie imprese, se non lavoriamo per lo sviluppo del mercato interno.

Quindi, il riconoscimento della base industriale europea diventa fondamentale se vogliamo uscire dalla crisi. Mi spiace che il rappresentante del Consiglio non sia presente quest'oggi, ma abbiamo ricevuto rassicurazioni certe dalla Presidenza greca, e in modo particolare dal ministro responsabile, che è un nostro ex collega, l'onorevole Hatzidakis, che durante il suo semestre si farà molto per sostenere la politica industriale. La stessa assicurazione ci è stata fornita dalla Presidenza italiana, tant'è che il Primo ministro, in molteplici interventi, ha insistito sull'obiettivo del venti percento del Prodotto interno lordo entro il 2020. Mi rallegro del fatto che il Parlamento creda altresì nella ripresa dell'industria per un'Europa sostenibile. Il relatore solleva anche la questione dell'Europa meridionale, auspicando tra l'altro un approccio multiregionale che rilanci la crescita sostenibile nelle economie in fase di contrazione e in quelle caratterizzate da basi industriali esposte a rischi significativi e caratterizzate da alti livelli di disoccupazione, in modo particolare quella giovanile.

Passiamo a un altro tema importante, anche per rispondere con fatti concreti all'interessante proposta del Parlamento: vorrei informarvi di una serie di iniziative che hanno già registrato un enorme successo in Portogallo e in Grecia e che ho intenzione di continuare nei prossimi mesi. Come la Presidente sa, la Commissione europea sta organizzando nel mondo missioni per la crescita, vale a dire per internazionalizzare le nostre imprese. L'ultima è stata in Myanmar, in Thailandia e in Vietnam. Ora stiamo lavorando per avviare missioni per la crescita anche all'interno dell'Unione europea, per dare un messaggio forte di solidarietà ai paesi dove c'è una forte disoccupazione giovanile. Come ho detto, siamo stati in Grecia e in Portogallo; il 18 febbraio saremo in Belgio, in Vallonia; il 10 marzo di nuovo in Grecia e il 3-4 aprile saremo in Spagna, nelle regioni di Estremadura e Andalusia, dove c'è una disoccupazione giovanile molto forte. Poi saremo in Italia, in Sicilia e in Campania, alla fine del mese di marzo. Si tratta quindi di un segnale di politica industriale concreto, un'azione che la Commissione europea intende continuare a integrare.

L'altro tema che sarà al centro della discussione del Consiglio, nonché di diverse iniziative che saranno adottate dalla Commissione entro la fine del mese, è quello dell'efficienza energetica, dell'eccessivo costo dell'energia e della politica per la lotta al cambiamento climatico. Sono d'accordo con l'onorevole Bütikofer: si tratta comunque di elementi che riguardano la politica industriale, a latere della politica industriale, perché i costi dell'energia e un'attenta e intelligente politica contro il cambiamento climatico possono e devono caratterizzare la nostra politica industriale.

Nel discorso del 2013 sullo stato dell'Unione, il presidente Barroso ha annunciato ulteriori proposte per una politica industriale all'altezza del XXI secolo, rilevando che una base industriale solida e dinamica è indispensabile per un'economia europea forte. Il Consiglio europeo dei prossimi mesi sarà un'opportunità storica per mettere l'industria e la politica industriale al centro della strategia europea per la crescita. Perciò il nostro contributo al Consiglio di fine febbraio-inizio marzo si incentrerà su misure concrete per migliorare l'attuazione delle priorità di politica industriale già consolidate.

Siamo al lavoro per tradurre in pratica le parole del presidente Barroso; come ho detto la Commissione adotterà la nuova comunicazione il giorno 22. A grandi linee: in primo luogo, stiamo lavorando per favorire una maggiore integrazione tra politica regionale e politica industriale a sostegno dell'innovazione della competitività – concretamente gli Stati membri potranno usare una parte dei finanziamenti ricevuti dai Fondi strutturali dell'Unione per sostenere la specializzazione intelligente in situazioni in cui l'industria ha un ruolo rilevante. In secondo luogo, andremo incontro al bisogno delle imprese di avere accesso all'energia, alle materie prime e ad altre risorse a prezzi accessibili. Sul fronte del mercato interno, la priorità andrà al completamento delle infrastrutture e all'accelerazione dei processi di standardizzazione. Continueremo a rafforzare anche l'integrazione degli aspetti della competitività industriale negli altri settori e nelle altre politiche, cercando di andare al di là dei test di competitività e del fitness check.

Infine, lavoreremo per definire una diplomazia economica che guardi a tutta la catena del valore, partendo dalle materie prime, tema caro all'onorevole Bütikofer, e al conseguimento di input produttivi a basso costo, sino alla vendita dei prodotti e all'apertura dei mercati, attraverso accordi commerciali e le missioni per la crescita. In poche parole, ci concentreremo su azioni concrete per migliorare l'attuazione della nostra politica industriale e lo faremo in tutti i restanti mesi del mandato di questa Commissione.

  Niccolò Rinaldi, relatore per parere della commissione per il commercio internazionale. − Signora Presidente, onorevoli colleghi, signor relatore, signor vicepresidente della Commissione, credo che tra le tante azioni che lei ha annunciato si debba mettere in cima, tra quelle più importanti, l'accesso ai mercati internazionali: senza internalizzazione del nostro comparto industriale non ci sarà ripresa.

Del resto questa è anche la lezione che viene dai due principali paesi del manifatturiero europeo: Germania e Italia. La Germania riesce a crescere nelle sue esportazioni e lo fa con molta organizzazione, con una politica coerente, e anche l'Italia, malgrado tutte le difficoltà, vede il suo export crescere. Ricordiamoci un piccolo dato, significativo nei suoi elementi: due anni fa la catena Ikea ha portato dalla Malesia in Italia tre linee di produzione. Quindi anche noi possiamo competere con i mercati e con le produzioni dell'Estremo Oriente ma abbiamo bisogno, data la limitata capacità interna di domanda, di esportare.

Questo significa aiutare le nostre imprese all'internazionalizzazione tramite una procedura antidumping che sia più facilmente accessibile, anche per le nostre piccole e medie imprese; un uso dei fondi europei che sia diffuso anche per facilitare la digitalizzazione e, appunto, l'internazionalizzazione e la formazione delle nostre imprese e, soprattutto, la difesa dell'innovazione e della qualità. L'innovazione va difesa attraverso un partenariato con le università e con gli istituti di ricerca, in modo che impresa, industria e rinascita industriale vadano di pari passo anche con la creazione e la creatività, attraverso tutte quelle norme contro la contraffazione, a cominciare dalla difesa delle indicazioni geografiche, che rappresentano un baluardo per i nostri prodotti.

  Tadeusz Cymański, autor projektu opinii Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. − Pani Przewodnicząca! W projekcie sprawozdania znajduję istotne elementy, które sygnalizowałem w projekcie opinii dla Komisji Ochrony Środowiska. Jedną z głównych barier dla reindustrializacji Europy są rosnące koszty energii dla przemysłu, co powoduje pogorszenie konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw na globalnym rynku. Oponenci nowej strategii przemysłowej dla Europy wątpią w możliwość obniżenia cen energii, twierdzą, że jesteśmy skazani na ich wzrost. Stany Zjednoczone udowodniły, że można obniżać emisję gazów cieplarnianych przy jednoczesnym obniżeniu kosztów energii. Poza tym istniejące w zakresie energetyki i zmian klimatu przepisy poddawane są częstym zmianom, negatywnie oddziaływają zwłaszcza na najbardziej energochłonne sektory przemysłu. Jednym z przykładów jest przyjęta ostatnio przez Parlament decyzja o administracyjnej ingerencji w system handlu emisjami. Powoduje to poza utratą konkurencyjności zjawisko przenoszenia produkcji poza granice Unii Europejskiej z wszystkimi negatywnymi skutkami, klimatycznymi i społecznymi. Polityka przemysłowa musi uwzględniać bezpieczeństwo energetyczne Europy.

  Evelyne Gebhardt, Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Binnenmarkt und Verbraucherschutz. − Frau Präsidentin! Wir sollten aus den Erfahrungen lernen, und die Finanz- und Wirtschaftskrise hat uns auf drastische Weise verdeutlicht, was passiert, wenn sich Volkswirtschaften auf den Finanz- und Dienstleistungssektor als alleinigen Heilsbringer verlassen. Und wir konnten feststellen, dass gerade die Mitgliedstaaten, die in den vergangenen beiden Jahrzehnten dem Trend der Deindustrialisierung nicht gänzlich verfallen sind, besser durch die Krise gekommen sind. Deswegen begrüße ich im Namen des IMCO-Ausschusses, dass sich die Europäische Kommission auch wieder stärker für Industriepolitik in Europa interessiert.

Aber moderne Industriepolitik muss verschiedene Politikbereiche miteinander verknüpfen. Herr Bütikofer, Sie sprachen von Nachhaltigkeit. Das kann allerdings nicht nur ökologische Nachhaltigkeit bedeuten, sondern auch Arbeitsmarktsicherheit und Arbeitsrecht, soziale Rechte müssen auch in diesem Zusammenhang von hoher Wichtigkeit sein. Ich denke, es ist wichtig – und das hat der IMCO-Ausschuss ganz klar zum Ausdruck gebracht –, dass wir dafür sorgen, dass in allen Staaten der Europäischen Union und insbesondere da, wo die Arbeitslosigkeit besonders hoch ist, besondere Anstrengungen notwendig sind.

  María Irigoyen Pérez, Ponente de opinión de la Comisión de Desarrollo Regional. − Señora Presidenta, Señor Comisario, sabemos bien que la industria europea ha perdido un 10 % de actividad, tres millones de empleos con sus terribles consecuencias. Hoy hay siete millones más de pobres en Europa. Esta es la radiografía que deberíamos tener siempre presente.

Sí, Europa necesita dinamizar y reforzar su tejido industrial para llegar al 20 % que ha dicho el señor Comisario. ¿Cómo? Invirtiendo esta tendencia con voluntad política. No son suficientes las políticas instrumentales ―monetaria, fiscal y financiera―; necesitamos un plan de acción europeo e inversión; fondos públicos y privados que inviertan en I+D+I y en las TIC para modernizar la fuerza y estructura productiva; eficacia en el uso de los fondos europeos; políticas públicas directas, porque exportar está bien pero no solo; necesitamos crecimiento sostenible y no estacional, y aquí son responsables el ejecutivo comunitario, los nacionales y los regionales.

Por tanto, más inversión pública en I+D+I, más inversión en educación pública y apoyo a las PYME y, Señor Comisario, medidas recogidas en un plan de acción europeo para reindustrializar Europa.

  Britta Thomsen, ordfører for udtalelse fra Udvalget om Kvinders Rettigheder og Ligestilling . − Fru Formand! Reindustrialisering af Europa er afgørende for at skabe vækst og nye arbejdspladser. Vi har brug for produktion og solide arbejdspladser i industrien, for vi kan ikke leve af serviceerhverv alene. Europa har brug for en moderne, bæredygtig industri, der producerer på en energieffektiv måde. Derfor glæder jeg mig over, at der er fokus på viden, teknologi, innovation og energieffektivitet i denne betænkning. Jeg glæder mig også over, at der er fokus på medarbejdernes kompetencer, for hvis vi vil skabe vækst og arbejdspladser og klare os godt i konkurrencen, er det afgørende, at vi også udnytter de menneskelige ressourcer på den bedst mulige måde. Derfor er det også vigtigt at integrere ligestillingsaspektet i den europæiske industripolitik, da vi ikke kun skal rekruttere medarbejdere fra den mandlige halvdel af befolkningen. Vi har også brug for kvindernes talentmasse, og jeg er meget tilfreds med, at ligeløn, fokus på kvinder i industrien, kvindelige iværksættere og kvinders mulighed for efteruddannelse og opkvalificering nu indgår i betænkningen.

  Franck Proust, au nom du groupe PPE. – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, chers collègues, nous avons fait, il y a une trentaine d'années, le choix du "tout services" aux dépens de l'industrie. Nous savons aujourd'hui qu'il s'agissait d'une erreur. L'industrie traverse une profonde crise et nous devons réindustrialiser l'Europe. Mais l'autre erreur serait de croire que nous pouvons continuer à avoir vingt-huit stratégies industrielles isolées face à quatre ou cinq grands blocs mondiaux qui ne nous font aucun cadeau.

Notre naïveté nous a coûté très cher, comme dans l'affaire, notamment, du photovoltaïque chinois. Nous devons réactiver le cercle vertueux investissement, innovation, croissance et emploi. Pour y arriver, nous devons jouer collectif et savoir nous battre ensemble.

C'est notre message dans ce rapport. Je suis d'ailleurs particulièrement fier de voir que les solutions proposées dans ce texte font très largement écho à ce que nous proposons, nous, au sein du groupe PPE depuis le début de la crise. Je voudrais féliciter en ce sens le rapporteur, M. Bütikofer.

Ce que nous devons faire, c'est offrir coûte que coûte aux entreprises industrielles les meilleurs outils pour prospérer et nous défendre, notamment dans la recherche et l'accumulation du savoir-faire sur les standards à imposer au niveau mondial et, bien entendu, dans nos relations commerciales.

  Josefa Andrés Barea, en nombre del Grupo S&D. – Señor Presidente, Señor, Vicepresidente, la política industrial es una estrategia emblemática, un pilar de iniciativa del crecimiento.

La industria europea tiene que hacer frente a un importante reto por la crisis económica que padecemos: medidas a corto y medio plazo.

La industria tiene que recuperar el crecimiento, crear empleo de alto valor, dar respuesta a los problemas que tiene planteados la sociedad con 26 millones de parados y paro juvenil, mucho paro juvenil, empobrecimiento social, salarios bajos, empleos precarios, presupuestos menguantes que no producen efectos palanca.

Se ha propuesto una hoja de ruta en este informe para llegar al 20 % del PIB, como planteaba el Comisario: desarrollo sostenible, mercado interior, apertura de mercados, externalización, nuevas formas de financiación, más y mejor formación, acceso a materias primas, innovación y especialización tecnológica, participación de las PYME; una verdadera política energética ―no una política energética fragmentada―, una política energética para toda la Unión Europea basada en nuestros propios recursos y medioambientalmente sostenible; diálogo social como una forma de gestión; la democratización de las empresas; la estrategia regional, con atención a los países del Sur ―se ha prestado atención a los países del Sur―.

Necesitamos una convergencia europea de las 28 políticas industriales ―de las 28―, con la coordinación de los Estados, pero de las 28 políticas industriales, evitar los desequilibrios regionales y la coordinación Europa-nación-región, para generar un entorno favorable, crecimiento y empleo.

Felicito a la Comisión por esta iniciativa. Le felicito, Comisario. Felicito al ponente, señor Bütikofer, y a todos los intervinientes, a todos los ponentes, a los funcionarios, a los agentes sociales: ha sido mucha gente la que ha contribuido al concepto «reindustrialización de Europa». Ahora hay que poner las condiciones.

El Consejo podría estar presente hoy. Espero que ese comité de competitividad marque el pistoletazo de salida, porque Europa tiene que tomar ya el timón y tomar decisiones o nos quedaremos sentados.

Por lo tanto, le felicito y le animo a que continúe insistiendo en este tema por la solución de Europa, por la solución de los ciudadanos europeos.

  Kent Johansson, för ALDE-gruppen. – Fru talman! Jag vill inleda med att tacka föredraganden Reinhard Bütikofer för hans ansträngningar för att vi skulle komma fram till ett så gemensamt yttrande som möjligt, och jag vill också tacka mina kamrater – de övriga skuggföredragandena – för arbetet. Det här betänkandet är viktigt inför framtiden därför att det i kristider och inför framtiden är viktigt att vi får ett gemensamt grepp och en helhetssyn på den europeiska industrins framtid.

Det blir lätt att olika politikområden som utbildning och näringspolitik inte är sammanlänkade, men detta är ett försök att få en bättre helhetssyn. Vi pratar om att återindustrialisera Europa – "åter" betyder inte att återgå till en tidigare industripolitik, utan det handlar om att vi förnyar och moderniserar och att vi sätter forskning, innovation, hållbarhet, energieffektivitet och resurseffektivitet i centrum för den nya politiken.

Själv kommer jag från Sverige. Från mitt tidigare uppdrag som regionråd och ansvarig för industripolitiken i en av regionerna i Sverige har jag erfarenhet av att industriföreträdare och fackliga organisationer ser framåt och tar tag i de nya utmaningarna som just forskning, innovation och hållbarhet – det är där vi lyckas med konkurrenskraften.

Energieffektivitet och förnyelsebar energi är en del av framtiden. Förslaget som finns i Horisont 2020 om en särskild satsning på småföretag är också viktig. Och man ska inte vara rädd för öppenhet, utan se möjligheterna med utbyte och handel inom Europa och övriga världen, för det är genom den öppenheten vi också kan stärka vår konkurrenskraft.

Dessa synsätt är viktiga i det här betänkandet, för i slutändan kan vi aldrig konkurrera med enbart låga energipriser eller låga löner. Det är genom forskning, innovation och kombinerad konkurrenskraft och hållbarhet som Europa kan svara upp till de globala utmaningarna i framtiden.

  Satu Hassi, Verts/ALE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, hyvät kollegat, kiitos mietinnön esittelijälle Reinhard Bütikoferille erinomaisesta työstä!

Aivan liian usein kuulee väitettävän, että ympäristönsuojelu olisi vastakkainen taloudelle ja teollisuudelle. Todellisuudessa ilmastonsuojelua ja kestävää kehitystä, kuten resurssitehokkuutta, edistävät teknologiat, prosessit ja ratkaisut ovat tärkeitä teollisia työllistäjiä, ja niiden merkitys vain kasvaa.

Omassa maassani Suomessa cleantech on jo kasvanut suuremmaksi kuin perinteinen taloudellinen selkärankamme paperiteollisuus. Toissa vuonna cleantech-liikevaihto kasvoi 15 prosenttia, vaikka samaan aikaan talouden kokonaiskehitys oli lievästi negatiivinen. Maani cleantechin liikevaihdosta yli kolmannes tulee energiatehokkuudesta ja tietysti myös uusiutuva energia on merkittävä osa tätä.

Vihreät teknologiat ja ratkaisut ovat tärkeitä koko Euroopan työllisyydelle. Komission mukaan uusiutuva energia ja energiatehokkuus voivat tuoda Eurooppaan viisi miljoonaa uutta työpaikkaa tällä vuosikymmenellä. Myös WWF:n ja Global Cleantech Groupin mukaan cleantech-innovaatioindeksin kymmenestä kärkimaasta kuusi on EU-maita, mutta Kiina ja Intia kirivät nopeasti ja hengittävät jo niskaamme.

Viime viikolla ENVI- ja ITRE-valiokuntien yhteiskokous kannatti vuodelle 2030 kolmea ilmastotavoitetta: päästövähennystä, uusiutuvaa energiaa ja energiatehokkuutta. Tämä on myös Euroopan teollisen kehityksen ja työllisyyden etu. Voimme pysyä kärjessä vain, jos koko ajan kannustamme teollisuutta parempaan.

  Vicky Ford, on behalf of the ECR Group. – Madam President, we need a new revolution to help industry. In the 1870s nearly a third of the world’s manufactured goods were made in the UK alone, but now Europe makes less than a fifth of the total, and last year only one European country made it into the top ten most competitive countries for manufacturing.

We cannot go back to the past, but for a better future we need to address the competitiveness crisis. In some areas our manufacturing is working well. Look at the recent success in the UK car industry – success built on a flexible, highly-skilled workforce, coupled with research and innovation. Having a flexible, skilled workforce plus unlocking innovation equals helping companies to create jobs. Too often our innovators have had great ideas which we have then seen exploited and turned into products in other parts of the globe. That is why I support policies which help turn research into reality.

However, we also need competitive cost-bases, especially for our energy-intensive companies. Look at the glass industry. In Europe in the past two years, 12 plants have shut down but 17 plants are opening on our borders, plants that will supply us with products but will not pay our carbon taxes. Tax rates also need to be competitive, and I oppose calls in this report for tax harmonisation. Those calls come from countries which do not want to make structural reforms and want to drag the rest of us down. Taxation decisions rest with Member States, not with Europe, and I will vote against this report if tax harmonisation stays in it.

The single market is meant to be a free market. It is meant to break down barriers for business. It is meant to help companies trade easily across borders. It is not meant to be about bureaucracy and cost. In the UK, a business taskforce recently identified a long list of detailed and specific changes that need to be made to EU laws. If we want our world-class products to be made within our borders, we need to support businesses and make those changes to our laws.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8)).

  Paul Rübig (PPE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Frau Präsidentin! Ich möchte die Frau Ford fragen, nachdem sie vom Steuerwettbewerb gesprochen hat und hier vielfach die Meinung besteht, dass Minimumsteuersätze verhängt werden sollten, ob es nicht auch sinnvoll wäre, Obergrenzen für Steuern festzulegen und zu sagen: Okay, eine maximale Belastung für Unternehmen ist im internationalen Wettbewerb in diesem oder jenem Ausmaß zulässig. Was glauben Sie, wäre es auch möglich, für die Arbeitnehmer die Steuerbelastung zu reduzieren, so dass mehr Kaufkraft entsteht? Also sollte Europa nicht Obergrenzen für Steuern fordern und nicht Minimalbeschränkungen?

  Vicky Ford (ECR), blue-card answer. – Thank you for your question. The problem, as I see it, is that we have a crisis of competiveness: unless we are competitive in industry we will not create jobs, and we need jobs. Tax competitiveness is a key part of it. If you have low taxes for businesses, businesses move within your borders. If other countries want to levy high taxes, that is their choice. But decisions about taxes for business within the EU rest at Member State level, not at EU level. So any call for tax harmonisation will therefore be met with an absolute ‘no’ from my political group.

  Jacky Hénin, au nom du groupe GUE/NGL. – Madame la Présidente, l'heure serait à la réindustrialisation, fort bien. La concurrence ne serait plus le Graal et nous devrions de nouveau parler de stratégie industrielle, fort bien. Dommage que ces réflexions viennent après tant de destructions d'emplois industriels, des destructions nées de la mise à mal des stratégies industrielles nationales au nom du dogme de la concurrence et du libre-échange, sans que l'on ait pensé à construire de stratégie cohérente au niveau européen pour faire front contre nos concurrents mondiaux. Pourtant, quand nous sommes ensembles, nous sommes plus forts, Airbus est là pour en faire la démonstration.

Dramatiquement la question n'est plus celle d'une réindustrialisation, elle est devenue celle d'une nouvelle révolution industrielle répondant aux besoins des peuples de notre Union. Pour cela, il faut s'attaquer à la finance et prendre le pouvoir sur elle. Ce ne sont pas les marchés financiers qui financent l'industrie, mais l'industrie qui voit sa plus-value confisquée par les marchés financiers. Il faut, par exemple, interdire d'urgence les LBO, qui ravagent notre tissu industriel.

Il faut s'attaquer en priorité au coût du capital et non à celui du travail, qui est la seule source de création de richesses. Il faut que les brevets échappent aux griffes des fonds financiers et deviennent la propriété des salariés qui ont permis leur existence, y compris en généralisant les licences Creative Commons. Il faut aussi avoir l'audace de repenser tout notre système productif au regard d'innovations majeures, comme l'impression 3D.

Cela veut dire donner le pouvoir aux salariés et aux créateurs dans les entreprises, relocaliser, raisonner du point de vue de la valeur d'usage et non de la valeur d'échange, créer partout des tiers lieux et remettre en cause, parfois, la propriété privée des productions et des conceptions.

  Jaroslav Paška, za skupinu EFD – Ak chceme zodpovedne hovoriť o reindustrializácii Únie, musíme sa pozrieť na hlavné príčiny veľkého úbytku našich výrobných kapacít. Mnohí naši zamestnávatelia nám otvorene hovoria, že premiestňovali už svoje produkty z Európy do iných častí sveta pod tlakom stále komplikovanejších a prísnejších predpisov Únie.

Európske spoločnosti, ktoré vyrástli, zbohatli a zosilneli na práci a ume našich ľudí, v záujme svojho prežitia stále utekajú preč. Železiarenskú výrobu presunuli do Indie, textilnú a sklársku do Číny, elektrotechnickú do Južnej Kórey, Číny či Taiwanu, farmaceutickú do USA a Indie. Ich bývalí zamestnanci ostali tu a sú prevažne bez práce. Svoje nové fabriky stavajú naši automobiloví výrobcovia od Brazílie cez USA, Rusko, Turecko a Čínu prakticky po celom svete. Tam, kde majú lepšie podmienky na podnikanie, dávajú zamestnanie a pomáhajú aj zvyšovať kvalitu života.

Od roku 2008 nás naša bruselská administratíva svojim insitným a byrokratickým riadením hospodárstva pripravila takmer o štyri milióny pracovných miest. Vážení kolegovia, bez citlivejšieho prístupu k zamestnávateľom a rešpektovania elementárnych trhových pravidiel pri formovaní hospodárskeho prostredia tie stratené priemyselné kapacity nikdy nenahradíme.

  Ivo Belet (PPE). - Voorzitter, commissaris, ik denk - de commissaris heeft het zelf al benadrukt - beste collega's, dat de industrie in Europa alleen kan overleven als we werk maken van betaalbare energieprijzen. Dat zijn communicerende vaten. Wie het heeft over een Europees industriebeleid, heeft het ook over een Europees energiebeleid. Dat wil zeggen dat we meer dan ooit werk moeten maken, prioritair, van de uitbouw van grensoverschrijdende Europese energienetwerken. Dat moet ook dé prioriteit worden van de volgende Europese Commissie.

Punt twee, innovatie natuurlijk. Ja, daarmee trap ik een open deur in, maar innovatie ook in het onderwijs. We moeten onze jongeren ervan overtuigen dat industrie wél een sectieopleiding is. Kijk naar 3D-printing bijvoorbeeld. Dat is een heel interessante nieuwe industriële opleiding, een industriële activiteit, en we kunnen jongeren ervan overtuigen dat dat ook iets voor hen is.

Punt drie, we kunnen alleen slagen met dit nieuwe industrieel beleid als we kunnen garanderen dat onze industrie met gelijke wapens kan concurreren tegen de concurrenten van buiten de Europese Unie. Dat wil zeggen dat we veel offensiever moeten inzetten op sociale dimensies, op ecologische, op milieuvriendelijke criteria in bilaterale handelsakkoorden. Dat is geen gemakkelijke weg, maar dat is de enige weg, onvermijdelijk.

Punt vier, grondstoffenpolitiek. U hebt daar de nadruk op gelegd, commissaris. Ik denk dat we moeten inzetten op die slimme, op die doortastende grondstoffenpolitiek, met grote nadruk op recycling. Dat is de belangrijkste troef die we in handen hebben. Grondstoffen zijn de achillespees van onze industrie en een efficiënt hergebruik is vitaal in dit verhaal. Dus daar veel offensiever op inzetten.

Tot slot, collega's, commissaris, - het laatste punt - een klein element in dit verslag Bütikofer, maar toch belangrijk. Daarin wordt het belang onderstreept van de coöperatieve aanpak, ook in de industrie. Heel veel coöperaties, ook in het industriële veld, zijn lokaal heel, heel succesvol. En ik denk dat we die coöperaties ook vanuit Europees standpunt honderd procent moeten ondersteunen.

  Patrizia Toia (S&D). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, la crescita del nostro continente, che è ancora lontana, si avrà solo se riprenderà l'economia reale proprio a partire dall'industria del manifatturiero, affinché aumenti la capacità produttiva, che deve ritrovare almeno i livelli pre-crisi, e possa aumentare il livello di innovazione per essere più competitivi, se non vogliamo ipotizzare ancora una competitività che si basi solo sulla riduzione dei costi del lavoro, ma che, invece, si deve basare sulla qualità del prodotto, perché questo conta nella competizione globale e questo può aprire nuove opportunità professionali, tecniche e di preparazione di qualità.

Ma tutto questo non si verificherà automaticamente se non ci sarà una politica comune europea in materia industriale. Per questo è necessario – e non è una richiesta fuori tema – un rafforzamento delle competenze istituzionali, una sovranità in materia, la possibilità di usare strumenti e leve a livello comunitario, e non solo di singoli Stati, per dare concretezza ed efficacia alle nostre scelte.

C'è un interesse comune nella crescita: se in un dato paese si rafforza l'industria è un bene comune, c'è un effetto diffusivo nel continente. In questo senso penso sia importante anche quel riferimento alla politica industriale per l'Europa meridionale.

Dobbiamo allora dire chiaramente – e lo diciamo ma poi lo dovremo mettere in pratica – che tutta la politica di coordinamento economico, il semestre europeo, l'architettura della governance, che tanto ha catalizzato le nostre attenzioni, non può più limitarsi a correggere gli squilibri macro-economici, ma deve aggredire il tema dello sviluppo concreto, non solo delle vaghe riforme astratte e strutturali, ma proprio il tema dei problemi concreti della crescita e dell'economia reale, altrimenti si avrà un'Europa insufficiente, per non dire dannosa.

Per questo è importante la strategia RISE, contenuta in questo documento, per questo sono importanti le azioni intraprese dal Commissario con il nostro supporto in questi anni. Penso che questo sia il momento della sfida: dobbiamo stabilire come usare gli strumenti che ci sono, se questi saranno gli obiettivi, gli strumenti che il bilancio ha messo a disposizione, dal tema della ricerca, per toccare le leve sensibili individuate nella relazione che oggi discutiamo: le leve della ricerca, le leve dell'innovazione, le leve della qualificazione del personale col Fondo sociale europeo, gli strumenti finanziari. Ecco, penso che solo così l'Europa potrà davvero trovare nell'industria il motore per un traguardo più sviluppato e anche più inclusivo.

  Владко Тодоров Панайотов (ALDE). - Г-н Комисар, колеги, искам да изкажа своята подкрепа за амбициозния и позитивен доклад на г-н Бютикофер относно перспективите за реиндустриализация на Европа.

Новите технологии могат да поставят основите на една модерна индустриална революция, основана на зелената енергия, чистия транспорт, новите производствени методи и нови материали и интелигентните комуникационни системи. Всички те предоставят огромни възможности за иновации и за развитие на по-чисто и по-устойчиво бъдеще за Европа и за превръщане на кризата във възможност за иновативни решения и икономически напредък.

В отговор на обществените предизвикателства, пред които сме изправени, ни е необходим единен европейски подход, който едновременно интегрира по-устойчиви и ефективни производствени и потребителски модели и който трябва да лежи в основата не само на нашата индустриална стратегия, но и на мисленето и начина ни на живот. По-ефективното и устойчиво използване на ресурсите по цялата верига и по-голямата енергийна ефективност е печеливша стратегия, както за околната среда, така и за икономиките ни в дългосрочен план.

В контекста на ограничените ресурси, които имаме в Европа, тези принципи са фундаментални.

Приветствам изключително доклада на г-н Бютикофер, подкрепям неговата визия за това как да постигнем целите устойчива и конкурентна икономика.

  Bas Eickhout (Verts/ALE). - Voorzitter, ik bespeur in de zaal enige weemoed als we het over industrialisering van Europa hebben, alsof we terug kunnen gaan naar de goede oude tijd, naar hoe de industrie er in Europa toen uitzag. Volgens mij is het heel belangrijk dat we realiseren dat Europa een specifiek continent is met specifieke problemen. We zijn heel dichtbevolkt. We hebben heel weinig eigen grondstoffen en we hebben een vergrijzende bevolking. Dus als we een beetje terug blijven kijken naar hoe het vroeger was, dan houden we onszelf voor de gek.

Want wat Europa moet doen is van onze kwaliteit onze kracht maken. En onze kracht is juist een economie die innovatief is, die vooruitkijkt en die gaat werken aan een economie die efficiënt weet om te gaan met haar grondstoffen. Dat is die duurzame economie, dat is die circulaire economie, dat is die duurzame bio based economy. Dat is waar Europa sterk in kan zijn.

Daar hebben we beleid voor nodig. Dat weten we allemaal, zelfs de Britten doen aan industriebeleid, alleen is dat op basis van kernenergie of schaliegas. Wij kiezen voor ander industriebeleid en wij zeggen daarom dat de Commissie volgende week een goede kans heeft met het klimaat- en energiepakket. En ik kijk naar de heer Tajani: kom ook met doelstellingen voor duurzame energie en energiebesparing. Dan maken we echt werk van die industriële agenda.

  Marek Józef Gróbarczyk (ECR). - Pani Przewodnicząca! Omawiane sprawozdanie ma zasadnicze znaczenie dla przyszłości Unii Europejskiej. Przy tej okazji w sposób szczególny należy upomnieć się o przyszłość gospodarki morskiej, a więc przyszłość przemysłu stoczniowego. Polityka Komisji Europejskiej przyczyniła się do zniszczenia tej gałęzi przemysłu, czego dobitnym przykładem są zlikwidowane stocznie w Polsce. W wyniku tego działania pracę straciło blisko 90 tysięcy osób. Spowodowało to głęboką zapaść gospodarczą oraz poważne trudności w rozwoju regionalnym. Szczególnie jest to widoczne w moim mieście Szczecinie, w którym zlikwidowano stocznię. Zasadniczym celem powinno być ustanowienie wspólnej polityki dającej równe szanse dla rozwoju tej branży we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Wzywam więc Komisję do podjęcia działań w celu odbudowy przemysłu okrętowego w Europie, w tym w Polsce. Powinno to być głównym celem walki z kryzysem gospodarczym, ponieważ zagwarantuje tysiące miejsc pracy.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE). - Senhora Presidente, Senhor Comissário, gostaria de começar por felicitar o relator pelo excelente trabalho.

A indústria é hoje em dia confrontada por uma série de constrangimentos e dificuldades, tais como o problema da falta de financiamento e a excessiva regulamentação. Em primeiro lugar, é fundamental criar as condições para um maior investimento. O instrumento crucial nesta área é o orçamento da UE, que coloca como prioridade política, com grande impacto, a reindustrialização, isto é, a ciência, a inovação, a educação e o apoio às PME.

Em segundo lugar, é preciso melhorar a competitividade da indústria europeia através de regulamentação mais inteligente, menos burocracia e de reformas estruturais nos Estados-Membros favoráveis ao crescimento.

Em terceiro lugar, é necessária uma nova política de inovação para incentivar o desenvolvimento mais rápido e a comercialização de bens e serviços. É por isso que o Horizonte 2020 cobre todo o ciclo da inovação, desde a investigação fundamental até aos primeiros passos da entrada no mercado. E um dos seus três pilares é inteiramente dedicado à competitividade industrial.

Por fim, gostaria de referir a importância do mercado interno. Devemos aprofundar e completar o mercado interno e, em particular, em três áreas fundamentais: a energia, os serviços e a agenda digital. Só com uma resposta a nível global conseguirá libertar o potencial da indústria europeia, tornando-a um motor de crescimento e de criação de emprego.

  Marita Ulvskog (S&D). - Fru talman! Industriell produktion är av nödvändighet något som ständigt måste förändras och det betyder att även vi industripolitiker måste vara öppna för snabba förändringar. Jag skulle önska att det märktes tydligare genom att vi på Europanivå var bättre på att markera vad vi som EU-politiker kan och ska göra på detta område. Dit hör en forsknings- och innovationspolitik som är betydligt vassare än idag.

Det betyder satsningar på infrastruktur, det betyder intelligenta och starka handelsavtal, det betyder större satsningar på ännu högre utbildningar och arbetsmarknadsutbildningar och det innehåller också ett klimat- och hållbarhetstänkande som är vår tids konkurrensmedel på marknaden. Varför tror ni att kulsinter från världens största underjordsgruva i norra Sverige är så attraktiv? Varför vill USA köpa, varför vill Kina köpa, varför vill hela Europa köpa? Jo, därför att den är världens mest energieffektiva kulsinter. Det är hemligheten.

  Romana Jordan (PPE). - Gospod Bütikofer se je na začetku zahvalil številnim ljudem, ki so prispevali k temu poročilu, jaz pa bi se mu rada zahvalila za poročilo, ki je resnično zelo obsežno in obravnava številne vidike industrijske politike.

Tudi mene skrbi, da se industrijska baza v Evropi manjša že vrsto let in zato močno podpiram 20 % cilj, ki je poudarjen v tem poročilu.

Seveda pa se strinjam s poročevalcem, ki pravi, da nedeljski govori za to ne bodo dovolj. Pri uresničevanju tega cilja namreč moramo razmišljati o potrebah industrije, ne smemo razmišljati o potrebnih političnih prijemih.

Podjetja ne bodo širila svoje proizvodnje in investirala v nove obrate, če bomo sprejemali politike z vedno novimi in dodatnimi indikatorji. Industrije ne bomo okrepili z bolj zapleteno zakonodajo in obsežnejšim reguliranjem.

Verjamem, da so v tem trenutku potrebni ukrepi, kot so realizacija notranjega trga na področju elektrike, plina, telekomunikacij, večja vlaganja v raziskave in razvoj, potem izpolnjevanje zahtev evropskega semestra, oblikovanje stabilnega zakonodajnega okolja z manj administrativnimi obremenitvami.

Politika mora definirati le glavne cilje, ostalo pa prepustiti trgu. Pri tem moramo odgovarjati na največje družbene izzive, ki so doslej povsem jasno prepoznani, to so demografija in staranje prebivalstva, podnebne spremembe in učinkovito ravnanje z viri.

Nazadnje pa naj omenim še, da je izredno pomembno izobraževanje in usposabljanje, kajti menim, da na tem področju dejansko potrebujemo reforme, ki bodo bolj odgovarjale na potrebe gospodarstva.

  Adam Gierek (S&D). - Pani Przewodnicząca! Z Europy znika przemysł. Korporacje delokalizują go, pomnażając zyski. Bezrobocie rośnie. Wschodzące potęgi agresywnie przejmują te obszary produkcji, z których znana była Europa. Czy realna jest zatem reindustrializacja? Jaka ma być struktura wytwórczości w Europie? Czy nastąpi powrót do autarkicznej gospodarki narodowej?

Europa traci konkurencyjność. Rosną koszty energii, materiałów, surowców oraz produkcji. Są one wyższe niż u naszych globalnych konkurentów. Sytuacji tej może zaradzić jedynie innowacyjność produktów i efektywne energetycznie, materiałowo i organizacyjnie technologie oraz sprawne procedury biznesowe.

Przemysł zdominowany przez korporacje nie sprzyja MŚP, z którymi konkuruje. Dlatego potrzebna jest stymulacyjna polityka przemysłowa, która spowoduje odrodzenie małych i średnich producentów lokalnych w oparciu o lokalne surowce, tradycje, kulturę pracy oraz lokalny popyt. Powinna to być zarazem polityka hamująca ucieczkę przemysłu korporacyjnego z Europy.

  Cristina Gutiérrez-Cortines (PPE). - Señora Presidenta, señor Comisario, yo me alegro muchísimo de este informe, porque creo, además, que, de cara a un proceso electoral, es importante la coincidencia de objetivos europeos que hay hoy en esta sala.

Me parece enormemente importante esta sintonía política, en la cual se entiende que lo importante es la industria del renacer de Europa, porque sin ese renacer no existe empleo. Me parece que esto es un canto, al mismo tiempo, a la colaboración entre la investigación pública y la investigación privada.

Ya no debiera haber fronteras entre el mal empresario y la buena inversión pública. Ahora entendemos que todos producen riqueza, todos producen conocimiento. Y esto me parece importante. De la misma manera que Internet y el GPS fueron inventados por el ejército estadounidense, y luego la sociedad ha sabido aprovecharlos, nosotros hemos de entender que estamos en la época de apoyar a la empresa, como está haciendo la Comisión en estos momentos.

Además, este proyecto es un proyecto integral, que también me parece novedoso en el sentido de que ya no se trata de iniciativas sueltas, se trata de una política completa, que demuestra que los países tienen mucho que aprender de la Comisión Europea. La política de la Comisión Europea es original y creativa, no va destinada solo a determinados sectores; está apoyando la industria creativa, está apoyando el cine, está apoyando todo aquello que sea renovación del sistema y está apoyando una Europa, repito, que deje atrás la nostalgia de la Europa de los servicios. Dotemos de nuevo a la empresa de sus capacidades, quitémosle problemas de en medio y busquemos una política de crédito capaz de darle la fortaleza que necesita, que hasta ahora, realmente, ha sido uno de los pilares más débiles de la industria europea. Sabemos que la Comisión Europea está luchando por ello, pero que los Estados no acaban de ceder en la política, diríamos, de la vieja y tradicional sospecha de la empresa.

  Alajos Mészáros (PPE). - Az Európai Unió a világ egyik vezető gazdasági ereje, de sajnos napjainkban ez nem látványos. A válság keményen sújtotta gazdaságunkat, nem kímélve az ipari ágazatot sem. Több mint 3,8 millió munkahely szűnt meg, ezzel kilátástalan helyzetbe sodorva társadalmi jólétünket. A munkanélküliségi rátánk, különösképpen a fiatalok körében egyre növekszik. Az európai ipar kulcsfontosságú szerepet játszik az előttünk álló kihívások megoldásánál. Nem csak munkahelyeket, szolgáltatásokat vagy adóbevételeket biztosít, de kulcstényező az alacsony szén-dioxid-kibocsátású gazdaságra való átállásban is.

Ahhoz, hogy fel tudjunk zárkózni, elegendő befektetést kell a kutatásra és a humántőkére fordítani, hiszen ez az, ami akadályozza az innováción alapuló gazdaságra való átállásunkat. Az innovációban a kkv-k szerepe nagyon fontos, hisz ők rugalmasabban reagálnak a változásokra. Éppen ezért olyan finanszírozási rendszerre van szükségünk, amely hozzáférést biztosít számukra is az innovációhoz szükséges tőkéhez.

A helyi mezőgazdasági kisipari mikrovállalkozások elterjedése is elősegítheti a gazdasági fellendülést. A nyersanyagok és energiaforrások központi jelentőségűek az európai ipar fejlődése szempontjából. Egyes alapvető fontosságú nyersanyagok nélkül az stratégiai európai iparágak többsége a jövőben nem fog tudni fejlődni. A nemzetközi versenyképesség tekintetében alapvető az átlátható energiapiac garantálása is. Biztosítani kell a biztonságos, fenntartható, megfizethető és megbízható energiához való hozzáférést. A kohéziós politika és az európai strukturális és beruházási alapok támogatása nélkülözhetetlen az EU és régiói korszerű újraiparosításához.

Mind uniós szinten, mind a nemzeti reformprogramokban egyértelmű ipari versenyképességi szakpolitikai stratégiákat kell meghatározni. A szakképzett munkaerő biztosítása is elengedhetetlen a jól működő ipar működéséhez, ezért több figyelmet kell fordítanunk az oktatás és kutatás területére, hogy nemzetközi szinten élenjáró tudományos kutatóközpontokat tudjunk kialakítani. Ezzel kapcsolatban fontos szerepet kell játszaniuk az uniós programoknak és eszközöknek, köztük a Horizont 2020-nak és az Európai Innovációs és Technológiai Intézetnek is.

  Zofija Mazej Kukovič (PPE). - Čestitke, res, poročevalcu Bütikoferju. In naj povem, da me izjemno veseli delo v naši politični skupini Evropske ljudske stranke, ker so to teme, ki so tako rekoč nam pisane na kožo, s katerimi živimo.

Živimo z industrijo, živimo s podjetji, s srednjimi in malimi podjetji, in seveda v skrbi za to, kaj bomo jutri delali. In ta politika, industrijska politika, daje velik del odgovora na to, kaj bomo jutri delali.

Obdržati več industrije v Evropi je lahko tudi zaradi tega, ker mi imamo tukaj kulturo industrije, ker mi imamo tukaj tehnološko disciplino. Ni si za predstavljati, kaj pomeni za vse tiste, ki so selili industrijo, recimo na Kitajsko ali v Indijo, kaj pomeni tehnološka disciplina, ki jo mi tukaj že sami po sebi imamo.

In to, kar je pri nas v ovirah, v ovirah je gotovo velika stvar, da kadrovsko nismo prilagojeni. Torej mnogo mladih bi moralo imeti večji pogum za študij inženirstva, za študij informacijskih tehnologij.

To gotovo potrebujemo, če želimo reindustrializirati. Poleg tega, da so visoke cene energije v primerjavi vsaj z Ameriko, tiste, ki so še vedno previsoke in krnijo konkurenčnost.

Veseli me, da je znotraj tega poročila opažena priložnost tudi za pridelavo hrane. Povezava hrane in zdravja z delovnimi mesti in z industrijo je izjemna, kajti robotika, tudi na področju pridelave hrane, je priložnost.

Torej povežimo, metaforično povedano, motiko z računalnikom.

  Elisabetta Gardini (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, credo che davvero oggi ci sia una ventata nuova dentro quest'Aula e che possiamo tornare ad una sorta di sentimento positivo e anche, perché no, di entusiasmo, di voglia di fare.

Se ci guardiamo intorno vediamo che, rispetto alle grandi aree economiche dagli Stati Uniti, alla Russia, dal Medio Oriente all'America Latina, l'Europa si trova in una condizione di sofferenza particolare tutta sua e se la cura continuerà a essere quella che abbiamo conosciuto fino ad oggi cioè l'austerità, non ne usciamo. Perché va bene una certa austerità, va bene un po' di austerità, ma la "sola" austerità ci porta alla recessione, ci porta al contenimento e alla contrazione dei salari per tentare una disperata e impossibile competizione con altre zone del mondo, con le quali saremo destinati invece a soccombere se la strada è quella.

Oggi siamo qui a invertire la rotta. Oggi siamo qui a parlare di reindustrializzazione dell'Europa dopo l'ubriacatura dell'Europa dei servizi, dopo l'ubriacatura dell'Europa della finanza. Quindi ben venga questa finalmente nuova partenza, questo rinascimento, che poi è una parola bellissima per noi italiani, una parola straordinaria, che ci evoca cose belle e importanti. Noi diciamo sempre abbiamo bisogno di crescita e occupazione, bene: l'industria europea può dare questa crescita e questa occupazione.

Spesso purtroppo l'Europa ha dato il senso di essere nemica dell'industria, di remare contro l'industria con troppe regole, con troppa burocrazia, con l'aggiunta di costi. Ecco, noi oggi diciamo che abbiamo davvero voltato pagina e, come lei ha ricordato, ci sono anche sul tavolo delle possibilità di finanziare in modo adeguato questa reindustrializzazione, come lei ha ricordato, che vanno dai Fondi strutturali per sostenere la specializzazione intelligente al programma COSME, alla dotazione di Orizzonte 2020, che è stata ricordata da altri colleghi. Bene, noi da oggi invertiamo la rotta: abbiamo tempi stretti ma non è troppo tardi. Quindi buon lavoro a tutti quanti noi.

  Theodor Dumitru Stolojan (PPE). - Doamnă președintă, mulțumesc raportorului pentru că a pus această problemă, a reindustrializării europene, în dezbaterea Parlamentului și mulțumesc domnului Tajani, pentru că instituțiile europene au devenit conștiente că trebuie să acționăm pentru dezvoltarea bazei industriale europene.

Aveți dreptate, domnule comisar, dezvoltarea industriei nu este numai o problemă de echilibru între politica energiei și a schimbărilor climatice și cerințele de competitivitate ale industriei, problemă semnalată de foarte multe companii industriale.

De exemplu, în țara mea, România, aproape că nu mai avem învățământ profesional care să pregătească tinerii pentru meseriile concrete cerute de către industrie. Iată de ce avem nevoie de un program european, cu o abordare integrată a dezvoltării bazei industriale și care să poată coordona eforturile atât la nivel european, cât și la nivelul statelor membre.

Avem, de asemenea, nevoie ca Europa să mențină în continuare producția de oțel și de produse petrochimice, pentru că generațiile, noile generații de tineri nu vor lucra numai în industriile de vârf, iar aceste industrii creează multe locuri de muncă.

Avem nevoie ca Europa să devină din nou un magnet pentru companiile care își relocalizează investițiile, producția industrială din China și din alte țări asiatice înspre Europa, înspre Statele Unite ale Americii.

Interventions à la demande

  Davor Ivo Stier (PPE). - Gospođo predsjednice, pozdravljam ovo izvješće i pozdravljam sve napore koje i povjerenik Tajani čini u promociji tog novog pristupa industrijskoj politici u Europi. Ona je doista potrebna, pogotovo je potrebna nekim državama članicama poput Hrvatske iz koje ja dolazim, samo prošle godine je industrijska proizvodnja pala za 3,3 % i broj zaposlenih u industriji je pao za 3,5 %. Sve to samo prošle godine, a to se nažalost događa već u jednom dužem periodu. Više je razloga zašto je tome tako, ali jasno da su dva ključna elementa ključna za rješenje tog problema i za novu industrijsku renesansu: jedan je više ulaganja u istraživanje i razvoj. Europa inače još nije dosegla naš cilj od 3 % BDP-a, Hrvatska je još daleko ispod toga. A drugi je, naravno, pitanje politike kreditiranja za mala i srednja poduzeća, i na to se moramo fokusirati.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). - Doamnă președinte, domnule comisar, viitorul Uniunii, competitivitatea sa și locurile de muncă de pe teritoriul său depind de o politică industrială ambițioasă și ecoeficientă. Această politică industrială trebuie să fie aliniată la obiectivele Uniunii privind ocuparea forței de muncă, inovarea, creșterea eficienței energetice și reducerea emisiilor poluante.

Consider important ca Uniunea să producă produsele și materialele necesare atingerii obiectivelor privind eficiența energetică și energiile regenerabile, reducând, astfel, importurile din terțe țări.

Consider că orice politică industrială a Uniunii trebuie să abordeze punctele sale slabe comparative, printre care se numără lipsa investițiilor în cercetare și dezvoltare, evoluția prețurilor la energie, birocrația sau accesul dificil la finanțare.

Eu vin dintr-un oraș bazat pe industria siderurgică și, de aceea, subliniez rolul foarte important al industriilor mari consumatoare de energie, care produc materiale de bază esențiale și atrag atenția că aceste industrii sunt supuse riscului de relocare a emisiilor de dioxid carbon și că, prin urmare, sunt necesare măsuri de precauție speciale pentru a le menține competitivitatea.

  Ruža Tomašić (ECR). - Gospođo predsjednice, Europi treba reindustrijalizacija i rast industrijske proizvodnje, ali se moramo pomiriti s činjenicom da uz sve tehničke zahtjeve koji su stavljeni pred europske proizvođače u brojnim granama teško možemo biti konkurentni svjetskim ekonomijama koje ne primjenjuju visoke standarde proizvodnje i čija je radna snaga puno jeftinija od europske.

Europu čeka razdoblje ulaganja u visoke tehnologije, inovacija i rasterećenja proizvođača previsokih nameta i prekomjerne regulative. Inače ćemo o europskoj industriji pričati u prošlom vremenu. Napredak tehnologije 3D ispisa omogućit će da dobar dio poslova koje danas obavlja jeftinija radna snaga na dalekom istoku vratimo u Europu, pa bismo trebali početi razmišljati o opsežnijem ulaganju u tu tehnologiju.

I ovdje ću istaknuti da mobilnost nije rješenje za nezaposlenost. Ona može kratkoročno popraviti statistiku, jer će nezaposleni hrliti u članice koje nude radna mjesta, ali dugoročno će dovesti do ekonomskog i demografskog sloma siromašnijih država članica.

  Zbigniew Ziobro (EFD). - Zderzenie z kryzysem uświadomiło Europie wielką potrzebę reindustrializacji. Zdaliśmy sobie sprawę z tego, że dotychczasowa polityka nie była przemyślana. Szczególnie widać to w różnych aspektach, choćby w sprawie przemysłu, który jest wysoko energetyczny. Ten przemysł z całą pewnością traci na – często wydaje się z punktu widzenia ideowego słusznej, ale z punktu widzenia ekonomicznego nieracjonalnej – polityce niskich emisji. Niestety polityka obniżania emisji CO2 nieuchronnie prowadzi do obniżenia konkurencyjności europejskiego przemysłu. Musimy z tego wyciągnąć wnioski: skoro inni nie chcą towarzyszyć naszym wysiłkom, nie możemy doprowadzić do sytuacji, w której ta polityka, i tak globalnie nieskuteczna, z całą pewnością obniży konkurencyjność (i to bardzo) przemysłu europejskiego.

Wreszcie trzeba przejść od słów do czynów, jeśli chodzi o likwidację barier i biurokracji, które bardzo podnoszą koszty działalności gospodarczej w Europie. Myślę, że za dużo o tym mówimy, a za mało robimy, a ten Parlament wręcz służy przede wszystkim do tworzenia prawa, które podnosi koszty działalności gospodarczej.

  Seán Kelly (PPE). - Madam President, the key words here are ‘reindustrialising’, ‘competitiveness’ and ‘sustainability’. Reindustrialising suggests we were industrialised, we lost it and we now need to get it back; this is highly commendable. Competitivness and sustainability, I think, are different a kettle of fish and are more problematic.

I have come from a meeting where we were discussing the impact of gas prices on fertiliser, and in the course of that discussion, Commissioner Tajani was quoted as saying that energy prices would lead to an industrial massacre in Europe. If he said that, he is probably correct, because on the one hand we have our dependency on Russian gas, which they use as a political football, making gas far cheaper for Russians and far dearer for us. How can we compete against them?

On the other hand we have the Americans developing shale gas, with the price of energy going down there and up in Europe. How can we compete against them? We have to be far more sustainable, utilise our resources and bring down energy costs before we can become industrialised, let alone reindustrialised.

  Elena Băsescu (PPE). - Doamnă președinte, reindustrializarea Uniunii este o condiție esențială pentru depășirea crizei. În primul rând, trebuie vizate acele sectoare care generează locuri de muncă, așa cum ar fi industria auto, reprezentată atât de bine în Europa de către Dacia.

Facilitatea finanțării pentru producătorii europeni și stimularea industriilor tradiționale sunt priorități în acest context. Încurajarea inovării și cercetării poate consolida competitivitatea la nivel european.

Din păcate, industria românească nu are o direcție clară de dezvoltare. Între timp, șomajul crește, iar investițiile străine se reduc în fiecare an. Asta, deși guvernul socialist promitea anul trecut crearea a peste 50 000 de locuri de muncă și atragerea de investiții străine. Însă, până acum, aceste investiții sunt doar pe hârtie, iar lipsa de viziune a guvernului nu face decât să îndepărteze investitorii străini.

  Claudio Morganti (EFD). - Signora Presidente, onorevoli colleghi, questa mattina sono intervenuto in Aula per sottolineare l'importanza dei consumatori in Europa, ma è ovvio che non possiamo trascurare il lato produttivo dell'economia, cioè l'industria.

L'industria in Europa si trova in una crisi profonda, anche a causa delle misure intraprese dall'Unione europea in questi anni. Interi settori non sono stati adeguatamente tutelati dalla concorrenza sleale, proveniente in particolare dall'Asia. Cito solo due esempi che conosco bene: il tessile e la siderurgia. Io vengo da una regione, la Toscana, dove queste attività erano fortemente sviluppate con il distretto pratese del tessile e il polo siderurgico di Piombino. Si tratta di realtà che ora sono in estrema sofferenza e che chiedono aiuto anche all'Europa, anche attraverso una politica di protezione delle nostre imprese con l'introduzione di dazi e quote per proteggere la nostra produzione. In passato si è fatto l'opposto e abbiamo visto i risultati.

Dobbiamo quindi invertire la rotta il prima possibile, per salvare almeno quello che ci è rimasto.

  Iosif Matula (PPE). - Doamnă președintă, domnule comisar, competitivitatea industriei europene se confruntă cu probleme fără precedent, în primul rând datorită factorilor interni, precum investiții limitate în cercetare și inovare, accesul dificil la finanțare, birocrația și prețurile ridicate la energie. Totodată, costurile producției industriale în UE au devenit prea ridicate pentru a face față economiilor țărilor emergente, iar diferențele în materie de competitivitate industrială se adâncesc treptat.

Regiunile Uniunii pot folosi instrumentele financiare comunitare ce urmăresc inovarea tehnologică, crearea de produse și servicii noi, contribuind la creșterea gradului de ocupare. Însă tăierile la rubrica 1a din cadrul financiar multianual afectează instrumentul Orizont 2020 și mecanismul Conectarea Europei. Prin urmare, consider că lipsa de coordonare între prioritățile de dezvoltare și strategia de reindustrializare ne îndepărtează și mai mult de obiectivele propuse.

Producția industrială trebuie să fie cât mai aproape de consumatorii din marile piețe, de aceea trebuie creat cadrul pentru reîntoarcerea producției europene din țările terțe.

  Jacek Olgierd Kurski (EFD). - Pani Przewodnicząca! Anegdota mówi, że polityk to jest taki człowiek, który rozwiązuje problemy, które sobie sam stwarza. To samo można powiedzieć dzisiaj o Unii Europejskiej. My musimy zerwać kajdany, które sami sobie nałożyliśmy. Przykład pierwszy z brzegu – zbyt restrykcyjne przepisy dotyczące pomocy publicznej, w wyniku czego np. stocznie niemieckie czy francuskie przeżyły, a stocznie polskie padły. I już mamy mniej przemysłu. Harmonizacja podatków – to też zabije konkurencyjność. Nie ruszajmy tego.

W końcu crème de la crème – pakiet energetyczno-klimatyczny. Co za szaleniec wymyślił, żeby Europa się wykrwawiała, żeby Europa wydawała miliardy euro na redukcję emisji CO2, kiedy większość świata – Brazylia, Rosja, Chiny, Indie, Stany Zjednoczone, Kanada – mają w nosie protokół z Kioto i emitują więcej CO2? Zabijamy się, wykrwawiamy się, niszczymy swoją konkurencyjność, niszczymy swoją efektywność. Najpierw zwalczmy bariery we własnej głowie i legislacji europejskiej, a potem bierzmy się za reindustrializację kontynentu.

  Paul Rübig (PPE). - Frau Präsidentin! Ich möchte mich auch bei Kommissar Tajani bedanken, weil er es geschafft hat, diese Reindustrialisierungsdebatte wieder auf den Tisch der Europäischen Union zu legen. Wir müssen schauen, dass wir mit 7 % der Bevölkerung in Europa und mit 25 % der Produktion auch in Zukunft die 50 % Sozialleistungen dieser Welt bezahlen können. Dafür brauchen wir eine starke Leitindustrie, die nicht nur im europäischen Binnenmarkt stark ist, sondern die im Export eine echte Führungsfunktion übernimmt.

Wir brauchen selbstverständlich auch Deregulierung. Wir haben viele Vorschriften, die unsere Industrie behindern. Ich glaube, dass hier Präsident Barroso die richtige Leitlinie vorgegeben hat. Schauen wir uns die zehn Beispiele an, die unsere Industrie behindern! Schauen wir, was wir in Europa tun können für Energieproduktion, für Rohstoffabbau! Wie können wir die Werte in Europa selber schaffen?

Kommissar Tajani, ich danke Ihnen, dass Sie diese Initiative gesetzt haben!

(Fin des interventions à la demande)

  Antonio Tajani, Vicepresidente della Commissione. − Signora Presidente, il dibattito di questa sera per approvare il documento in esame, insieme al testo che verrà approvato, dimostrano quanto è cambiata l'Europa rispetto a cinque anni fa.

Questa legislatura con l'attuale Commissione hanno certamente invertito una tendenza e hanno dato all'Europa una nuova strategia di politica industriale. Non si tratta di nostalgia della politica industriale del 1900, né tantomeno di quella dell''800: si tratta di un nuovo modo di puntare sulla crescita con una rete industriale moderna, competitiva, non inquinante, di qualità, che punta su settori chiave come le biotecnologie, le nanotecnologie. Una politica industriale completa, anche grazie al sostegno che abbiamo avuto – e ringrazio l'onorevole Bütikofer per averlo sottolineato nel suo testo – da parte del Consiglio Competitività, che è diventato una sorta di vero Consiglio Industria.

Abbiamo approvato una serie di iniziative, legislative e non, che hanno posto in essere un quadro generale per la politica industriale europea, sugli obiettivi che ci poniamo, sulla strategia globale ma anche sulle azioni da condurre settore per settore. Penso a CARS 2020, penso al Piano d'azione per l'acciaio, penso al Piano d'azione per le costruzioni compatibili, penso al Piano d'azione per la cantieristica navale, LeaderSHIP 2020, penso al Piano d'azione per un settore industriale importante qual è il turismo, del quale non si parla a sufficienza, penso alla Innovation partnership, per l'innovazione, il riciclaggio e la sostituzione delle materie prime, con una forte politica europea per le materie prime. L'onorevole Bütikofer sa quanto impegno c'è stato, in simbiosi perfetta, tra la Commissione e il Parlamento europeo per dotare l'Europa di una tale strategia.

Ma politica industriale significa difendere l'industria nel suo complesso e quando parlo di industria mi riferisco anche ai lavoratori ivi impiegati, perché per la prima volta anche in occasione della presentazione del piano per l'acciaio, la Commissione ha significato al signor Mittal di aspettare le scelte politiche dell'Europa prima di decidere le chiusure, prima di mandare a casa lavoratori e, grazie all'azione dell'Unione europea, siamo riusciti comunque ad impedire che ci fosse una degenerazione e, quindi, a far sì che l'industria attenda le scelte politiche dell'Unione europea.

También estamos trabajando para defender a los trabajadores asturianos de Tenneco.

Porque yo estoy totalmente en contra de lo que está haciendo Tenneco, porque no podemos cerrar oficinas cuando se gana mucho ―y Tenneco está ganando mucho―; no puede cerrar para invertir en Rusia.

Yo estoy en contra, y lo digo aquí, ante el Parlamento Europeo: defender a los trabajadores es también política industrial.

Cuando se gana, no se cierran oficinas.

…e lo faremo per tutti i comparti industriali dove ci sarà un tentativo di guadagnare senza guardare la politica sociale, perché la stella polare che conduce questa politica industriale europea si chiama Economia sociale di mercato: l'industria e il mercato sono strumenti per creare posti di lavoro, per fare politica sociale e per creare benessere per i nostri concittadini. Ecco, onorevoli deputati, è questo, credo, che abbiamo cambiato negli ultimi cinque anni.

Certo, c'è molto da fare. C'è da lavorare per l'implementazione di tutti i piani d'azione, per dare nuove regole, per far sì che ci sia una politica industriale che raggiunga nei prossimi anni l'obiettivo del 20% – per il quale ci stiamo battendo – del prodotto interno lordo proveniente dal manifatturiero. Ci sarà molto da fare, ci sarà ancora da impegnarsi. Ma credo che questa sia la miglior ricetta per creare occupazione, per uscire definitivamente dalla crisi e per creare, in futuro, un tessuto economico che permetta di reggere a prossime eventuali crisi. Perché le regioni europee in cui esisteva un tessuto industriale e imprenditoriale forte – e quando parlo di politica industriale mi riferisco sempre anche alle piccole e medie imprese – sono quelle che han retto meglio alle scosse della crisi.

Ecco perché io sono fermamente convinto che serva all'Europa questa nuova rivoluzione industriale, che punti sul risparmio energetico, che punti anche su nuove energie rinnovabili, che punti su una politica energetica più moderna, una politica energetica che sia più europea. Certo, non possiamo pretendere che tutta l'Europa sia industrializzata nella stessa maniera ma certamente dobbiamo fare in modo che esista un tessuto imprenditoriale, puntando anche sulla internazionalizzazione, per impedire la delocalizzazione.

Ecco perché sono fermamente convinto che il dibattito di questa sera e il documento che state per approvare – credo che sia il terzo dibattito sulla politica industriale che si svolge durante questa legislatura, più i tanti che abbiamo avuto sui differenti settori – rappresentino uno straordinario successo politico perché finalmente, dopo anni e anni, l'Europa torna a credere nel manifatturiero, l'Europa torna a credere nell'economia reale con una sua politica. Ecco perché ritengo importante il messaggio che parte oggi dal Parlamento europeo e domani con il voto su questo documento. Ma anche dalle decisioni della Commissione europea della prossima settimana partiranno altri messaggi rivolti ai capi di Stato e di governo perché garantiscano un'applicazione forte e siano sempre più convinti della necessità di dover continuare a implementare questa politica industriale, fondamentale per creare occupazione e dare speranze ai nostri giovani.

  Reinhard Bütikofer, rapporteur. − Madam President, my thanks to Commission Vice-President Tajani and to everyone for this discussion. If the Vice-President and my colleague Mr Hénin from the GUE/NGL Group both argue that we are confronted with an industrial revolution, I think we can safely assume it is the case. If I understand anything about a revolution, I would say that you cannot win if you are afraid of moving forward, and we owe that much – let me thank you again here for your emotional words, Vice-President – to the workers, to the people and, in particular, to young people.

Equally clearly, it will not be possible to effect a renaissance of industry if we think we can stick to yesterday’s ideas or technology. We have to innovate, move forward and engage in new ideas. Competitiveness must not be seen as a trade-off against sustainability. This, I believe, is a core message that we all have to adopt, and I am sorry that some from the far right have not yet understood that.

The same applies to the energy issue. It has been lamented that we are energy dependent – and, yes, we are – but the Commission’s internal analysis shows that we will be less dependent if we increase efficiency and if we reduce CO2 emissions. The triangle that we have always pursued – sustainability, availability, affordability – has to govern energy policy, and we should listen to energy-intensive industries if they call for an efficiency target for 2030. I would welcome it if the Commission followed the ambitious lead of the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety and the Committee on Industry, Research and Energy, which have set goals to be pursued.

So, thank you again for this discussion. But the real test lies in the implementation of these policies in everyday work, and I hope that we will find enough common ground to move forward together.

  La Présidente. - Le débat est clos.

Le vote aura lieu mercredi, le 15 janvier 2014, à 12 heures.

Déclarations écrites (article 149)

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. – A UE necessita de uma estratégia para fazer face à crise, impulsionar uma nova dinâmica económica e resolver os problemas criados - só o setor industrial perdeu 3,8 milhões de empregos. No âmbito de uma estratégia de aposta no crescimento, é necessário investir numa nova política industrial, pois é fonte de emprego, mas também de bens e serviços, bem como de receitas fiscais. A indústria ainda representa 4/5 das exportações da Europa, mas precisamos de lhe dar um novo impulso, visto que os nossos concorrentes internacionais (como o Japão, a China ou os EUA) desenvolveram, durante os últimos anos, fortes estratégias neste domínio, o que lhes permitiu tornarem-se mais competitivos. Do ponto de vista regional, importa salientar o potencial da indústria para eliminar os défices de desenvolvimento das regiões mais desfavorecidas, aproveitando o potencial de cada uma para, por exemplo, fomentar a cooperação europeia transnacional e transregional através de clusters de empresas e de organismos académicos e de investigação inovadores. Os Açores, por exemplo, têm características muito próprias, que potenciam a investigação e a inovação, energias renováveis, biodiversidade, agricultura, riqueza marítima, etc, que devem ser fruto de uma estratégia que conduz à produção de bens transacionáveis e à criação de valor.

  Frédéric Daerden (S&D), par écrit. – Ayant été en charge de l'avis de la commission Emploi pour le groupe S&D, je me félicite de l'adoption de ce rapport qui reprend bien des éléments de cette commission comme l'importance du dialogue social dans la réactivité de notre tissu industriel face aux changements mondiaux ou la défense des intérêts de l'industrie européenne dans le cadre des accords commerciaux de l'Union.

Mais ma plus grande satisfaction procède de la reprise de mon amendement appelant à une véritable politique industrielle commune en Europe, avec une ambition et des moyens comparables à ceux de la politique agricole commune, une véritable consultation transnationale pour élaborer une stratégie commune dotée de moyens financiers importants et d'outils de régulation des marchés, comme l'outil monétaire ou des règles sur les aides d'État adaptées aux besoins de notre industrie. Cette politique commune doit intégrer une dimension recherche-innovation et énergie-climat ambitieuse.

Un Fonds Européen d'ajustement à la mondialisation aux moyens renforcés, avec un aspect anticipatif des restructurations sectorielles pourrait être fondamental pour le fonctionnement de cette politique commune. Il est en outre nécessaire de pouvoir recourir aux instruments de défense commerciale dans un objectif de juste échange pour éviter un dumping préjudiciable à notre industrie.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. – Unul dintre sectoarele cele mai afectate în Europa de criză este sectorul industrial, având in vedere că s-au pierdut peste trei milioane de locuri de muncă, existând riscul accentuării deficitului de forță de muncă specializată pe meserii specifice industriei. Cu toate acestea, industria reprezintă în continuare o forță motrice principală pentru creștere economică, inovare și durabilitate, dar Europa are nevoie de politici hotărâte și resurse financiare adecvate pentru susținerea unei noi „revoluții” industriale în UE, bazată pe noile tehnologii (nanotehnologii, biotehnologii, microelectronică), dar și pentru a evita adâncirea decalajului dintre Uniune și celelalte vârfuri (Statele Unite, țările BRICS). Ca atare, susţin părerea raportorului privind necesitatea asigurării unui sprijin din partea viitoarei politici de coeziune și a fondurilor structurale și de investiții europene pentru reindustrializarea Uniunii și a regiunilor sale prin intermediul unei politici industriale cu adevărat moderne, pentru inovare industrială în vederea lansării unui răspuns la provocările legate de sursele durabile de energie, schimbările climatice și utilizarea eficientă atât a resurselor materiale, cât și umane, prin promovarea formării pe tot parcursul vieții, pentru adaptare la provocările permanente.

  Edit Herczog (S&D), írásban. – Az Európai Uniót sújtó válság a tudásipart is elérte. Meg kell fékeznünk a továbbterjedését. Korábban Európa ipara 20%-át tette ki a GDP-nek, mára ez 15%-ra esett. A jelen ipari termelés 10%-kal elmarad a válság előtti időszakhoz képest, az ipari szektorban 3 millió munkahely szűnt meg. Az ipar romlása az Unió versenyképességét veszélyezteti. Az Uniónak olyan iparpolitikai szemléletmódra van szüksége, amely egységesíti a versenyképességet, a fenntarthatóságot és a tisztességes munkát. Jelenleg az Európai Unión belül 34 millió ember dolgozik az iparban. Az Uniónak egy egységes stratégiára van szüksége a válság megoldásához, melyben kulcsfontosságú szerep lehet az ipar/tudásipar fejlesztése. Első lépésként, hatékonyabbá kell tenni az iparpolitikával kapcsolatos kommunikációt a fiatalok felé. Magyarországot sok frissdiplomás hagyja el a jobb élet reményében, akiket a hazájukban kell tartani. Ezt tudásalapú iparágazatok fejlesztésével lehet elérni, mint pl. orvostudomány, energetika, számítástechnika. A fiatalok otthontartásával a középosztály lecsúszását meg lehetne állítani, de gazdasági fellendülést és növekvő reálbéreket is okozna. Fő prioritást az erős termelési ágazatok és a know-how megőrzése kapna. A változás 6-8 éven belül érezhető lenne. Az elmúlt években Magyarország Uniós forrásokból építkezett. A tudásipar fejlesztésére nagy hangsúlyt kell fektetni. Erre igazán fontos lenne áldozni és valóban meghozná a várt eredményt.

  Evelyn Regner (S&D), schriftlich. – Die Industrie ist das Rückgrat der europäischen Wirtschaft und der Motor für Wachstum und Beschäftigung. Allerdings hat die europäische Industrie speziell in der Krise mit großen Problemen zu kämpfen; etwa 2,7 Millionen Arbeitsplätze gingen verloren. Wenn wir in Europa einen beschäftigungsintensiven Aufschwung schaffen wollen, dann brauchen wir eine erfolgreiche Industriepolitik. Dieser Bericht und die Mitteilung der Kommission zum Thema „Eine stärkere europäische Industrie bringt Wachstum und wirtschaftliche Erholung“ liefern dafür einige Eckpunkte. Für mich sind folgende Faktoren hervorzuheben: Die Abkehr von der Austeritätspolitik ist eine Grundvoraussetzung. Die Mitgliedstaaten müssen endlich wieder stärker investieren – in Forschung und Entwicklung, in Infrastruktur, in Aus- und Weiterbildung etc. So werden Arbeitsplätze geschaffen, die Unternehmen, die Binnennachfrage und letztlich die gesamte Wirtschaft würden dadurch gestärkt. Industriepolitik muss auch die Qualifizierung von ArbeitnehmerInnen fördern. Der Auf- oder Ausbau von dualen Ausbildungssystemen ist eine wirksame Maßnahme. Auch die Unternehmen sind hier in die Pflicht zu nehmen. Schließlich ist entscheidend, dass die Rolle der Sozialpartner in allen Bereichen der Industriepolitik gestärkt wird. Das betrifft insbesondere die Informations- und Konsultationsrechte der ArbeitnehmerInnen bei Umstrukturierungen, aber auch eine stärkere Partizipation bei der Unternehmensführung. Das trägt zur Nachhaltigkeit der europäischen Industrie und der im Bericht genannten „industriellen Renaissance“ bei.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Nous ne pouvons laisser tomber l’industrie européenne ! Je constate le déclin de l'industrie européenne qui, notamment en raison de l'évolution du paysage industriel mondial, a perdu 3 millions d'emplois et 10 % de sa production depuis 2008 alors qu'elle est un des principaux vecteurs de croissance pour l'Europ. La Commission doit mettre en œuvre, sans tarder, une stratégie commune durable et à long terme fondée sur la promotion, la valori-sation et l'attractivité de l'industrie européenne, et reposant sur des instruments concrets, en vue de maintenir sa compétitivité sur le plan mondial; rappelle que la politique commerciale commune est déterminante pour l'industrie. Cette politique industrielle européenne devrait soutenir les filières porteuses de croissance et de valeur ajoutée où l'Europe est déjà en pointe ou a le potentiel pour l'être, et veiller à ce que les secteurs tels que l'aérospatial, la chimie, l'automobile, l'agroalimentaire, le textile-habillement et la construction mécanique demeurent compétitifs. Cela demande une coordination de tous les niveaux de pouvoir qui quelques fois fait défaut ! Il s’agit de croissance, d’emplois et de l’indépendance industrielle de l’Europe pas moins.

17. Дневен ред на следващото заседание: вж. протокола

18. Закриване на заседанието

(La séance est levée à 23 heures)