Az ülések szó szerinti jegyzőkönyve

2014. január 16., Csütörtök - Strasbourg

9.12. A hajléktalanságra vonatkozó uniós stratégia (RCB7-0008/2014, B7-0008/2014, B7-0009/2014, B7-0010/2014, B7-0011/2014, B7-0012/2014)

A szavazáshoz fűzött szóbeli indokolások

  Martina Anderson (GUE/NGL). - Mr President, the economic and financial crisis, the implementation of austerity measures, rising unemployment and continued high rents and mortgage repayments are all resulting in a higher incidence of repossession and in increased homelessness. Tackling social exclusion and poverty by eradicating homelessness would help homeless people, who struggle to cope with life and are forced to live in inhumane conditions.

While respecting the principle of subsidiarity, the Commission should develop a homelessness strategy which recognises the right to housing as a fundamental and social right that ought to be guaranteed, and it should thus support governments in developing policies, including a moratorium on evictions. Given that taxpayers’ money, to the tune of billions, been squandered bailing out banks and paying off international bondholders and speculators, it would take much less finance – and simply more political will – to resolve the terrible problems that homeless people endure.

  Marisa Matias (GUE/NGL). - Senhor Presidente, hoje na Europa temos meio milhão de pessoas sem abrigo e temos 124 milhões de pessoas que vivem em risco de pobreza e de exclusão social. Subscrevendo a esmagadora maioria das recomendações que foram aprovadas na resolução que hoje aqui votámos, não posso reconhecer-me em três delas. A primeira foi a ausência da referência ao direito à habitação como direito fundamental; a segunda foi a não inclusão da moratória sobre os despejos; e a terceira tem a ver com a não ligação entre o aumento de sem-abrigo e as políticas de austeridade que têm sido praticadas na União Europeia.

Ora bem, o aumento de sem-abrigo não pode ser indiferente à perda de empregos, à redução de salários e de pensões, aos despejos forçados de quem não pode pagar as hipotecas. E isso não ficou considerado, infelizmente. Todos os meses voltamos a este plenário e todos os meses nós votamos verdadeiras estratégias europeias de combate aos sem-abrigo. E, nesse caso, o que poderíamos votar era contra o tratado orçamental, contra a governação económica – aí sim, recusando a austeridade, estaríamos a fazer uma verdadeira estratégia.

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, the joint motion is right in noting the terrible plight of homelessness and its increasing prevalence across the EU Member States. In my own constituency of London, annual figures for 2012-13 suggest that nearly 6 500 people were sleeping rough – including, sadly, many recently-arrived EU migrants. This figure represents an increase of 13 % over last year.

The global economic crisis is, of course, a strong determining factor in this trend. However, this does not excuse the problem or the need to take preventative action. Whilst I sympathise with the concerns which inform much of the resolution, I oppose the calls to undermine the clear position of subsidiarity that the EU has in relation to the Member States having competence in this area. The right of the Member States to deal with this issue in their own manner is absolutely vital. The resolution is careful to note the multifaceted nature of homelessness, so it should also respect the fact that those reasons are not necessarily uniform across all the Member States. This is not a matter for the EU, it is a matter for the Member States.

  Monika Smolková (S&D) - Podporila som návrh uznesenia o stratégii Európskej únie v oblasti bezdomovstva, pretože považujem bezdomovstvo za extrémny a najhorší prejav chudoby a sociálneho vylúčenia. Vo vyspelej Európe v 21. storočí musíme vedieť nájsť vhodné spôsoby od prevencie, poradenstva až po budovanie sociálnych a finančne dostupných bytov pre najodkázanejších ľudí, ktorí si nevedia zabezpečiť vlastný domov.

Členské štáty majú na to možnosť využívať finančné prostriedky Fondu európskej pomoci najodkázanejším osobám, ale aj Európsky sociálny fond s cieľom zlepšiť situáciu bezdomovcov a vybudovať cestu k sociálnemu začleneniu a postupnej integrácii na pracovnom trhu. Všetci si musíme uvedomiť, že odstránenie chudoby je v záujme celej Európskej únie. Preto zaangažovať do tohto procesu sa musia všetky vrstvy spoločnosti a priestor musí dostať aj verejný a súkromný sektor.

  Elena Băsescu (PPE). - Am votat în favoarea rezoluției și atrag atenția că eliminarea fenomenului persoanelor fără adăpost până în 2015 pare imposibilă la acest moment.

În România, numărul lor este estimat la peste 15 000. Asta în ciuda faptului că avem un executiv socialist, care ar trebui să aibă ca prioritate reducerea numărului de persoane fără locuință. Efectele fenomenului sunt profunde. Fie că vorbim despre creșterea infracționalității sau despre condamnarea acestor oameni la o viață în sărăcie, cu toții avem de pierdut.

O soluție la această problemă ar putea fi parteneriatul public - privat între autorități și operatorii economici. Însă interesul este prea redus, iar acești oameni sunt invizibili pentru guvernanți. Probabil și din cauză că mulți nu au acte de identitate și nu se pot transforma în masă de manevră electorală.

A szavazáshoz fűzött írásbeli indokolások

  Claudette Abela Baldacchino (S&D), bil-miktub. − Huwa ovvju li meta pajjiż ikollu jieħu miżuri drastiċi biex jilqa' għal problemi ekonomiċi u finanzjarji serji, ikun hemm riperkussjonijiet li jolqtu fil-laħam il-ħaj lil miljuni ta' ċittadini. Bħalissa numru ta' pajjiżi Ewropej jinsabu f'din is-sitwazzjoni u numru mhux zgħir ta' familji qegħdin jispiċċaw mingħajr saqaf fuq rashom għax tilfu l-impjieg u allura litteralment m'għandhomx flus iħallsu l-kirjiet. Hija sfortuna u xi ħaġa li tweġġgħek meta tara fi bliet ewlenin Ewropej tiltaqa' ma' nies reqdin barra. Imma din il-problema mhijiex biss dwar dawk li jorqdu barra. Hija wkoll dwar dawk li qegħdin jingħataw kenn f'xi dar jew oħra, u jkollhom jaċċettaw dan il-kenn għax ma jistgħux jagħmlu mod iehor, biex ma jispiċċawx jorqdu barra. Id-dritt li kulħadd ikollu dar fejn jgħix ma jfissirx sempliċiment saqaf fuq ras dak li jkun. Ifisser li dak li jkun ikollu dar diċenti fejn joqgħod – fejn ikun jista' jgħix mingħajr ma jiddependi fuq il-ħniena ta' xi ħaddiehor. Għalhekk huwa opportun li din il-problema qiegħda titqajjem fil-Parlament Ewropew u hija opportuna wkoll is-sejħa għal strateġija Ewropea biex din il-problema tkun indirizzata. L-appell tiegħi huwa biex nifhmu sew il-problema u nibdew nindirizzawha illum qabel għada.

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. − Abstenho-me no presente relatório. Este debate é fundamental para a garantia de direitos humanos básicos e no respeito da dignidade humana, que compete aos Estados-Membros promover e garantir. Estes princípios estiveram na base da importante criação da Plataforma Europeia Contra a Pobreza e a Exclusão Social. Com a atual crise europeia vivida em muitos dos Estados-Membros, os atuais níveis de pobreza e de exclusão social vão impedir que se atinja a meta estabelecida pela estratégia Europa 2020. Em que se previa reduzir em, pelo menos, 20 milhões o número de pessoas em risco de pobreza e exclusão social. Neste contexto, defendo que o direito à habitação é uma necessidade humana básica e condição prévia para uma vida digna que permite inclusão social. No entanto, acho que se devia ter ido mais longe na proteção destes cidadãos, tendo mesmo havido propostas nesse sentido que foram chumbadas pela ala direita neste Parlamento, o que me leva a abster.

  Liam Aylward (ALDE), in writing. − I voted in favour of the joint resolution on an EU homelessness strategy. Focus Ireland estimates that there are up to 5 000 homeless people at any one time in Ireland. According to a report on homelessness compiled by the Irish Central Statistics Office, when the last census was taken in Ireland on 10 April 2011, 3 808 people were in accommodation providing shelter for homeless persons or were identified sleeping rough. While the individual Member States are responsible for combating homelessness, the development of an EU homelessness strategy could assist Member States by, for example, sharing best practices and developing opportunities for mutual learning, making measures to tackle homelessness a priority across all relevant EU policy areas and making funding streams available. I voted in favour of an amendment that calls for an end to the criminalisation of homelessness in certain Member States. The poorest and most vulnerable members of our society must be protected rather than being victimised further. We risk the continuation of a failure to respect the fundamental human dignity of every person unless we act now to develop an EU-wide strategy to address homelessness.

  Heinz K. Becker (PPE), schriftlich. − Ich unterstütze die Entschließung des Europäischen Parlaments zu einer EU-Strategie zur Bekämpfung der Obdachlosigkeit. Gleichzeitig muss ich jedoch hervorheben, dass eine Kriminalisierung der Obdachlosen, wie sie in einigen Mitliedstaaten derzeit praktiziert wird, nicht gutzuheißen ist! Es darf nicht vergessen werden, dass Obdachlosigkeit kein freiwillig gewählter Lebensstil ist. Insbesondere die steigende Obdachlosigkeit bei jungen Personen ist ein alarmierendes Zeichen dafür, dass die Koordinierung und Zusammenarbeit nicht nur zwischen den einzelnen Mitgliedstaaten, sondern auch innerhalb der einzelnen Mitgliedstaaten dringend verstärkt werden muss. Es ist zu bedauern, dass es in den meisten Mitgliedstaaten keine verbindlichen Aufzeichnungen und Statistiken zu diesem Thema gibt, daran muss gearbeitet werden!

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Ho trovato il testo oggetto di voto contraddittorio in molte sue parti, per questo motivo mi sono espressa con un'astensione.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), în scris. − Traiul fără adăpost este în continuare o problemă în întreaga Europă, iar natura populației fără adăpost este în schimbare. Traiul fără adăpost are un efect negativ atât asupra persoanelor care nu au locuință, cât și asupra societății. În ciuda progreselor multor state membre în combaterea fenomenului, transpare necesitatea susținerii și coordonării politicilor la nivel european. Nu numai că definiția traiului fără adăpost variază mult între statele membre, dar și colectarea datelor și raportarea sunt foarte neuniforme. Consider că este necesar ca UE să dezvolte un cadru comun pentru susținerea și monitorizarea statelor membre în elaborarea de politici pentru combaterea traiului fără adăpost.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. − Beskućništvo je možda najteži oblik siromaštva, no tek se na prijelazu u novo tisućljeće počelo profilirati kao tema od posebnog interesa na europskoj političkoj agendi. Značaj problema je neupitan. Naime, čak 116 milijuna ljudi u EU živi u siromaštvu ili na granici siromaštva. Prema Strategiji EU 2020. godine taj broj bi se trebao smanjiti za 20 milijuna. Zato se predviđa izdvajanje čak 20% sredstava iz Socijalnog fonda. Međutim, problem beskućništva je puno širi od ekonomskih aspekata. Rješenje kao i uvijek treba tražiti u uzrocima kako bi se moglo djelovati preventivno, a prema istraživanju koje je provedeno u mojoj zemlji 2010. godine, glavni uzroci su obiteljsko nasilje, narušeno zdravlje, a tek onda gubitak posla, dugovi i slično. Rješenje je poboljšanje zdravstvene skrbi, pravnih usluga, a ne tek povećanje broja kreveta u prihvatilištima. Koliko je problem složen pokazuje i činjenica da je npr. u Hrvatskoj oko 95% beskućnika ima značajan radni staž. Zato inzistiram da se beskućništvo ne treba kriminilazirati niti te ljude degradirati kao manje vrijedne ili manje sposobne. Upravo zbog složenosti problema, smatram da je potreban strateški pristup njegovom rješavanju, i u tom kontekstu podupirem ovu inicijativu.

  Philippe Boulland (PPE), par écrit. – J'ai voté pour la proposition de résolution sur une stratégie de l'Union européenne pour les personnes sans-abri. Ces citoyens parfois privés de droits se doivent d'être défendus comme tout le monde et doivent pouvoir bénéficier d'une stratégie au niveau européen pour les aider. J'ai notamment soutenu l'idée que le FSE puisse leur parvenir sous forme d'aides.

  Jan Březina (PPE), písemně. − Odmítám jakékoli návrhy na umělé snižování počtu migrantů, kteří jsou občany EU, neboť jsou v rozporu se zásadou volného pohybu osob zakotvenou ve Smlouvě o EU. Je nepochybné, že mobilita pracovních sil napomáhá konkurenceschopnosti evropského hospodářství. Komise a členské státy by měly zajistit důsledné prosazování právních předpisů Unie s cílem zaručit, že se všemi pracovníky EU bude zacházeno stejně a nebudou diskriminováni, pokud jde o přístup k zaměstnání, zaměstnanecké a pracovní podmínky, odměnu za práci, propuštění ze zaměstnání a sociální a daňové výhody. Vnitrostátní orgány musí důsledně bojovat proti všem bezdůvodným omezením či překážkám, které pracovníkům brání v uplatňování svého práva na volný pohyb, a zároveň potírat všechny formy vykořisťování pracovníků. Členské státy nesmí diskriminovat migrující pracovníky EU tím, že budou mylně předpokládat, že tito pracovníci chtějí své právo na volný pohyb za účelem práce využít k nezákonnému získání sociálních dávek. Žádný z členských států, které toto tvrdí, nepředložil na podporu tohoto svého tvrzení žádný důkaz.

  Alain Cadec (PPE), par écrit. – J'ai soutenu la proposition de résolution commune sollicitant l'élaboration d'une stratégie européenne de lutte contre le sans-abrisme ainsi qu'un engagement ferme des États membres de l'Union. Afin de contrer la pauvreté et la précarité, le rapport invite les États membres à mettre rapidement et efficacement en œuvre le Fonds européen d'aide aux plus démunis. La société civile, les autorités locales, régionales et nationales doivent s'en porter garants.

  Minodora Cliveti (S&D), în scris. − Lipsa de adăpost constituie o încălcare a demnității umane și a drepturilor omului și reprezintă cea mai gravă formă de sărăcie și precaritate, iar în ultimii ani acest fenomen a luat proporții în aproape toate statele membre. Comisia trebuie să elaboreze fără întârziere o strategie a UE privind persoanele fără adăpost și, totodată, trebuie să acorde atenția cuvenită problemei lipsei de adăpost în recomandările specifice fiecărei țări, adresate statelor membre în care este imperios necesar să se realizeze progrese în această privință.

Statele membre trebuie să acorde mai multă atenție problemei lipsei de adăpost în programele lor naționale de reformă. De asemenea, statele membre trebuie să asigure locuințe sociale accesibile din punct de vedere financiar și adaptate pentru persoanele cele mai vulnerabile, pentru a preveni excluziunea socială și lipsa de adăpost.

Totodată, este important ca statele membre să utilizeze resursele Fondului de ajutor european pentru cele mai defavorizate persoane, precum și alte programe, cum ar fi Fondul social european, pentru a îmbunătăți situația persoanelor fără adăpost și pentru a crea o cale către incluziunea socială și integrarea pe piața forței de muncă.

  Carlos Coelho (PPE), por escrito. − A condição dos sem-abrigo é uma das formas mais extremas de pobreza e privação, constituindo uma violação da dignidade humana e dos direitos humanos. Lamentavelmente, temos vindo a assistir a um agravamento deste fenómeno em quase todos os Estados-Membros, embora os países mais atingidos pela crise económica e financeira tenham sido os mais afetados, ao serem obrigados a fazer economias drásticas nas despesas sociais, em detrimento da coesão social. O acesso a uma habitação digna e acessível é um direito fundamental que pode ser visto como condição prévia, quer para o exercício de outros direitos fundamentais, quer para uma vida humana em condições de plena dignidade. É necessária uma resposta política multifacetada, que preveja acções reforçadas e mais ambiciosas, que compete em primeiro lugar aos Estados-Membros, mas que pode e deve ser complementada por uma estratégia europeia, apoiada pelo Programa para o Emprego e Inovação Social (EaSI). Relembro aos Estados-Membros a importância de assumirem as suas responsabilidades para fazer face ao fenómeno dos sem-abrigo, podendo recorrer a diversos instrumentos europeus, como é o caso do Fundo de Auxílio Europeu às Pessoas mais Carenciadas ou do Fundo Social Europeu, de forma a melhorar a situação das pessoas sem-abrigo e criar uma via para a inclusão social e a integração no mercado de trabalho.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore di questa risoluzione che intende spronare gli Stati membri, le autorità regionali e nazionali a prevedere un'adeguata strategia per risolvere il problema dei senzatetto. Questa problematica rientra in uno dei nostri obiettivi più importanti, ovvero la lotta alla povertà. Sarà utile utilizzare al meglio le risorse previste per il Fondo sociale europeo da parte delle autorità regionali, soprattutto per far sì che tutti possano avere un alloggio e le condizioni minime per vivere una vita dignitosa.

  Tadeusz Cymański (EFD), na piśmie. − Dnia 16 stycznia 2014 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję dotycząca strategii UE na rzecz osób bezdomnych. W związku z tym, że bezdomność jest najbardziej skrajną formą ubóstwa, kwestia przeciwdziałania niemu stała się priorytetem w ramach strategii Europa 2020 – inicjatywa „Europejska platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym”. W głosowaniu plenarnym poparłem przyjęcie rezolucji, ponieważ apeluje ona o podjęcie natychmiastowych działań w zakresie przeciwdziałania ubóstwu. Wzywa Komisję Europejską do niezwłocznego opracowania strategii przeciwdziałania bezdomności, której długofalowym celem byłoby położenie kresu bezdomności.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Consider că atât Comisia, cât și Consiliul trebuie să creeze o „garanție UE de adăpost”, pentru a asigura un număr suficient de adăposturi de urgență, precum și alte facilități și servicii destinate persoanelor fără adăpost din Uniunea Europeană.

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – Il est crucial que l'Union européenne élabore une stratégie pour réinsérer durablement les sans-abri et les sortir de la spirale de l’isolement. Les difficultés économiques auxquelles l'UE fait face ont augmenté le décrochement des personnes les plus vulnérables économiquement. Les logements d'urgence pour les sans-abri souffrent d'une grave pénurie de places. À Paris par exemple, il existe une disponibilité de seulement 3 500 places pour environ 8 000 sans-abri, chiffres qui témoignent de l'ampleur d'une crise du logement qui frappe en particulier les jeunes sans emploi, les migrants et les "travailleurs pauvres". Si cela relève de la responsabilité des autorités locales et nationales, la Commission doit néanmoins s'attacher à prendre en compte le problème des sans-abri dans ses recommandations aux États membres.

  Ioan Enciu (S&D), in writing. − I voted in favour of this resolution on the European Union’s homelessness strategy. This debate highlights the critical nature of homelessness in the European Union. In recent years, those Member States which have been most severely hit by the economic crisis have witnessed an unprecedented and worrying increase in homelessness. The fight against poverty and social exclusion should become a major priority for the EU in the near future, especially during the next Commission mandate. I welcome and strongly share the repeated calls for the Commission to develop an EU homelessness strategy and to establish a high-level expert group to support it without any further delay. The growth in homelessness targets Europeans from all generations. The situation of street children is a specifically worrying and growing reality that the Commission should take into particular account in its elaboration of the EU homelessness strategy, which should be put together in close cooperation with local authorities as well as with competent civil society organisations, whose work on the field is vital for such children.

  Jill Evans (Verts/ALE), in writing. − I voted in favour of this resolution which urges the European Commission to develop an EU homelessness strategy. 1 245 households were described as homeless across Wales during the July to September 2013 quarter. This number needs to decrease and the only way this will happen is with a strong homelessness strategy which calls on the expertise of all Member States. I was particularly pleased that my group’s amendment to end the criminalisation of homeless people was adopted.

  Diogo Feio (PPE), por escrito. − Uma estratégia da UE para os sem-abrigo deve estar em conformidade com o Tratado, que estabelece o papel essencial e o amplo poder de apreciação das autoridades nacionais, regionais e locais para prestar, mandar executar e organizar serviços de interesse económico geral de uma forma que atenda tanto quanto possível às necessidades dos utilizadores. Julgo que as medidas de austeridade não devem, em nenhuma circunstância, privar os cidadãos do acesso a serviços sociais e de saúde básicos e devem ser sempre fornecidos os cuidados necessários às pessoas nesta situação. Acredito que o desenvolvimento de uma estratégia ambiciosa e integrada da UE, sustentada por estratégias nacionais e regionais, com o objetivo de longo prazo de resolver o problema dos sem-abrigo no quadro mais amplo da inclusão social, poderia ser da maior utilidade.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. − Valorizamos a iniciativa do Parlamento de inscrever a problemática dos sem abrigo na ordem do dia. Porém, tendo em conta o aumento significativo de pessoas sem-abrigo na UE, uma resolução do Parlamento Europeu sobre uma estratégia para os sem-abrigo pedia muito mais... A resolução acordada entre maioria do Parlamento não faz nenhuma abordagem às verdadeiras causas para este aumento de pessoas sem abrigo, nem propõe medidas concretas para erradicar de vez a pobreza, nomeadamente os sem-abrigo. Por alguma razão esta resolução é subscrita pelos principais grupos políticos – direita, liberais, social-democracia, – afinal de contas os responsáveis pela situação económica e social que determina o aumento dos sem abrigo. Consideramos que qualquer estratégia para os sem abrigo não pode ser desligada de políticas mais gerais de combate à pobreza e ao desemprego, da promoção do desenvolvimento económico e do fim da destruição dos direitos laborais e do ataque aos salários. É também por isso que é completamente contraditório incluir a luta contra a existência de pessoas sem abrigo no Semestre Europeu – um instrumento ao serviço da prossecução das políticas que impõem cortes de salários, despedimentos, enfim, a realidade subjacente ao aumento dos sem abrigo.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne − Bezdomovstvo postihuje ľudí vo všetkých členských štátoch Európskej únie. Stratégia EÚ 2020 si dala za cieľ do roku 2020 zachrániť pred hrozbou chudoby a sociálneho vylúčenia najmenej 20 miliónov ľudí. Výbor regiónov predstavil program sociálneho bývania, ktorý je zameraný na finančné a sociálne bývanie, využívanie štrukturálnych fondov a používanie energetickej efektívnosti. Členské štáty sa zaviazali do roku 2015 uskutočniť všetky potrebné kroky na to, aby odstránili pouličné bezdomovectvo. V budúcnosti je nevyhnutné vytvorenie pracovnej skupiny na vysokej úrovni, ktorá sa bude zaoberať problematikou bezdomovstva. Je potrebné odsúdiť akúkoľvek kriminalizáciu bezdomovcov a vytvorenie komplexnej databázy údajov o bezdomovstve v Európe. Stratégia Európskej únie v oblasti bezdomovstva by mala byť plne v súlade s Lisabonskou zmluvou, ktorá určuje základnú úlohu a široké diskrečné právomoci národných, regionálnych a miestnych orgánov pri poskytovaní, obstarávaní a organizovaní služieb všeobecného hospodárskeho záujmu, ktoré čo najlepšie napĺňajú potreby užívateľov. Úlohou členských štátov je stanoviť podmienky dostupného a sociálneho bývania. Stratégia Európskej únie v oblasti bezdomovstva by mala byť plne v súlade s politikou sociálneho bývania členských štátov, v ktorej je plne zakotvená zásada podpory sociálnej rôznorodosti a boja proti spoločenskej segregácii.

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – Trois mois après l'adoption d'une résolution appelant la Commission européenne à lancer une stratégie européenne pour les personnes sans-abris, je regrette qu'aucune proposition concrète n'ait pour le moment vu le jour. C'est pourquoi j'ai soutenu cette résolution appelant la Commission européenne à agir enfin, et ce d'autant plus que la crise économique a pour effet de mettre à la rue sans cesse plus de personnes appauvries par des travails précaires et des situations individuelles de précarisation. Une telle stratégie devrait se concentrer sur le logement, la qualité des services accessibles aux sans-abri, la prévention, la situation des jeunes et les aspects transfrontaliers. Il était également pour moi important de souligner qu'il n'est pas acceptable de voir fleurir, un peu partout en Europe, des décisions pénalisant les sans-abris et rendant leur réintégration dans la société plus qu'improbable: être sans-abri ne constitue certainement pas un crime. Il faut, plus que jamais, se donner les moyens de lutter véritablement contre les discriminations auxquelles sont confrontés les sans-abri et contre la marginalisation de communautés entières.

  Małgorzata Handzlik (PPE), na piśmie. − W wyniku kryzysu gospodarczego i finansowego problem bezdomności dotknął na przestrzeni ostatnich lat wiele państw członkowskich UE na niespotykaną dotychczas skalę. Choć kwestia bezdomności stała się priorytetem unijnej polityki przeciwdziałania ubóstwu w ramach strategii „Europa 2020” zakładającej ograniczenie liczby osób żyjących w ubóstwie i zagrożonych wykluczeniem społecznym o co najmniej 20 mln, zjawisko to nadal stanowi ogromy problem społeczny. Konieczne jest więc niezwłoczne opracowanie unijnej strategii na rzecz przeciwdziałania bezdomności przy pełnym poszanowaniu zasady pomocniczości, która odgrywałaby rolę wspierającą i uzupełniającą do kompleksowych działań podejmowanych przez państwa członkowskie na szczeblach krajowych, regionalnych i lokalnych, szczególnie takich, które dotyczą mieszkalnictwa, strategiach prewencyjnych obniżających liczbę eksmisji oraz współpracy z odpowiednimi organizacjami pomocowymi zapewniającymi osobom bezdomnym wsparcie, poradnictwo i zakwaterowanie.

W głosowaniu opowiedziałam się przeciwko karaniu bezdomności, które ma miejsce w niektórych krajach. Zła sytuacja materialna nie powinna być penalizowana, a państwa członkowskie powinny skupić się na pomocy i stwarzaniu szans dla osób dotkniętych ubóstwem.

  Juozas Imbrasas (EFD), raštu. − Pritariau siūlymui, kadangi visi žmonės gimsta laisvi, turi vienodą orumą ir teises ir kadangi valstybių narių atsakomybė yra šių teisių įgyvendinimą remti ir užtikrinti. Benamystė yra žmogaus orumo ir žmogaus teisių pažeidimas. Būstas yra pagrindinis žmogaus poreikis ir būtina sąlyga oriam gyvenimui ir socialinei įtraukčiai užtikrinti. Pagal strategiją „Europa 2020“ ir jos pavyzdinę iniciatyvą „Europos kovos su skurdu ir socialine atskirtimi planas“, taip pat pagal ES socialinių investicijų srities dokumentų rinkinį benamystė tapo ES kovos su skurdu politikos prioritetu. Tačiau dėl dabartinio skurdo ir socialinės atskirties lygio kyla pavojus, kad nebus pasiektas strategijos „Europa 2020“ tikslas – sumažinti žmonių, kurie skursta ir yra socialiai atskirti arba kuriems gresia skurdas ir socialinė atskirtis, skaičių bent 20 mln. Benamystė – viena iš ekstremaliausių skurdo ir nepritekliaus formų ir pastaraisiais metais jos mastas išaugo beveik visose valstybėse narėse. Pritariu tam, kad reikia parengti ES benamystės strategiją ar panašų dokumentą. Įgyvendinant ES benamystės strategiją turėtų būti visapusiškai laikomasi Sutarties, kurioje patvirtinamas „svarbus nacionalinių, regioninių ir vietos valdžios institucijų vaidmuo ir didelė veiksmų laisvė teikiant, pavedant teikti ar organizuojant kuo labiau vartotojų poreikius atitinkančias bendrus ekonominius interesus tenkinančias paslaugas“. ES benamystės strategija turėtų padėti valstybėms narėms šią atsakomybę kuo veiksmingiau prisiimti visapusiškai laikantis subsidiarumo principo.

  Philippe Juvin (PPE), par écrit. – J'ai soutenu la résolution concernant la stratégie européenne pour les personnes sans-abri, qui encourage la Commission européenne et les États membres à adopter des mesures pour lutter contre ce phénomène qui s'aggrave dans le contexte actuel de crise, et touche de plus en plus les jeunes. Je me félicite donc de son adoption.

  Marine Le Pen (NI), par écrit. – L'Union européenne met en place des politiques dont elle a beau jeu ensuite de déplorer les conséquences. Avec une immigration extra-européenne incontrôlée et l'adhésion des pays de l'Europe centrale et orientale, le problème des sans-abri a explosé dans tous les pays où le marché du travail et les systèmes sociaux sont les plus attractifs mais aussi dans les pays les plus touchés par la crise.

La Commission s'en émeut aujourd'hui et demande aux États membres de mettre en place une stratégie pour éradiquer ce phénomène à l'horizon 2020. Comment? Avec quels moyens? Quand on voit partout des budgets contraints par les politiques d'austérité et la folle politique du dumping social. Alors oui, la pauvreté se répand, le "sans-abrisme" en jargon européen explose partout et pas seulement pour les migrants.

Ce n'est pas en en traitant les effets que l'on combat les causes. La libre circulation, le libre établissement et l'immigration extra-européenne doivent être remis en cause, les systèmes sociaux réservés aux nationaux dans une Europe des Nations libres et souveraines que beaucoup aujourd'hui appellent de leurs vœux. Je vote contre cette résolution.

  Véronique Mathieu Houillon (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de la résolution qui demande la mise en place d’une stratégie européenne pour les personnes sans-abri, avec la mise en place d’un groupe d’experts de haut niveau pour assister la Commission européenne. La stratégie européenne devrait traiter du sans-abrisme transnational, des approches axées sur le logement, de la qualité des services aux personnes sans-abri, du sans-abrisme des jeunes.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Cette résolution de compromis sur la situation des sans-abris ne contient que des bonnes intentions. Elle n'aura que peu de répercussion concrètes. Néanmoins elle rappelle quelques principes comme le fait que « la pauvreté n'est pas un crime ». Elle dénonce également le manque de logements sociaux face à demande croissante. La résolution invite donc la Commission à élaborer une stratégie sur les sans-abris de l'UE conformément aux orientations définies dans la résolution du Parlement du 14 Septembre 2011. Il était temps! Je suis sans illusion sur l’efficacité d'une telle prise de position du Parlement mais je m'abstiens afin de l'encourager.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. − A condição de sem-abrigo constitui uma das formas mais extremas de pobreza e privação, sendo que este fenómeno se tem agravado em vários Estados-Membros da UE. Esta problemática tem sido uma prioridade evidente no âmbito do processo de inclusão social da UE. Assim, a coordenação à escala da UE das políticas para os sem-abrigo no âmbito do Método Aberto de Coordenação em matéria de Proteção Social e Inclusão Social tem, na última década, enriquecido e acrescentado valor aos esforços desenvolvidos a nível nacional, regional e local, sendo necessário aproveitar esse trabalho no âmbito de uma abordagem mais estratégica. Os ambiciosos objetivos da Estratégia Europa 2020, que prevê retirar pelo menos 20 milhões de pessoas de situações de risco de pobreza e de exclusão até 2020, dá um novo ímpeto à luta contra todas as formas de pobreza e exclusão social, incluindo a exclusão dos sem-abrigo.

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − No he podido votar a favor de la presente Resolución —pese a que considero fundamental desarrollar una estrategia sobre el tema—, porque no se han incluido principios que considero fundamentales para garantizar la protección de los ciudadanos europeos que más están sufriendo las consecuencias de la crisis. Para nuestra organización, el derecho a la vivienda es un derecho fundamental que debe ser garantizado por todo Estado de Derecho; en caso de no garantizarse, los ciudadanos ven mermadas sus capacidades para ejercer otros derechos y libertades fundamentales. Los desahucios que se están provocando de manera masiva a raíz de la explosión de la crisis financiera son una de las causas fundamentales del incremento del número de personas sin hogar, y esta Resolución debería haber incluido una mención expresa que obligase a las entidades financieras rescatadas con dinero europeo a no desahuciar a más personas. Por esto es por lo que he decidido abstenerme en la votación de esta Resolución.

  Miroslav Mikolášik (PPE), písomne − Bezdomovstvo je závažný sociálny problém úzko súvisiaci s mnohými druhmi porušenia ľudských práv, predovšetkým práva na ľudskú dôstojnosť a práva na zdravie. Bezdomovstvo častokrát zabraňuje človeku v prístupe ku získaniu práce, čím sa naďalej prehlbuje extrémna chudoba a sociálne vylúčenie ľudí bez domova. Problematika bezdomovstva si zasluhuje komplexné politické riešenie na úrovni miestnych a regionálnych samospráv, členských štátov a Únia by mala, samozrejme, prispieť svojím politicko-právnym zastrešením koordinovaného prístupu na celom území EÚ. Na záver by som chcel oceniť aktivity, ktoré vyvíja Únia na boj proti sociálnemu vylúčeniu prostredníctvom európskych fondov. Z uvedených dôvodov vítam správu o stratégii EÚ v oblasti bezdomovstva.

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. − Obdachlosigkeit ist ein immer größer werdendes Problem unserer Gesellschaft. Viele derer, die in die Obdachlosigkeit rutschen, werden dadurch stigmatisiert, und der Weg aus ihr heraus wird immer schwieriger. Vor allem in jenen EU-Ländern, die von der Krise stark getroffen wurden, verzeichnet Obdachlosigkeit einen bis dato nicht gekannten Anstieg. Da vor allem durch die Ost-Öffnung sehr viele Migranten und Wirtschaftsflüchtlinge in die EU strömen und auch sie von den Maßnahmen gegen Obdachlosigkeit profitieren würden, habe ich gegen die Entschließung gestimmt. Meiner Ansicht nach sollten die einzelnen EU-Länder diesbezüglich ihr Augenmerk auf die heimische Bevölkerung richten, die von dem Problem Obdachlosigkeit nicht weniger betroffen ist. Für Migranten würde hier einmal mehr Tür und Tor geöffnet werden, um Sozialmissbrauch zu betreiben. Zudem könnte es auch ein weiterer, neuer Anreiz werden, nach Europa zu kommen.

  Claudio Morganti (EFD), per iscritto. − Negli ultimi anni la crisi economica ha fatto aumentare in maniera significativa il numero di senzatetto in tutta Europa, e questa è forse una delle conseguenze più terribili di questa situazione difficile da cui fatichiamo ad uscire. Per fare fronte ad una simile condizione, di una gravità eccezionale, servono misure straordinarie, ovvero al di fuori dalle normali regole e logiche. In passato avevo già chiesto alla Commissione europea di farsi promotrice di un'iniziativa comune che prevedesse un accordo con gli istituti di credito che garantisse, in presenza di condizioni particolarmente sfavorevoli, un blocco dei pignoramenti bancari delle abitazioni, sul modello di quanto era già stato proposto in Spagna. Credo che gli interessi delle famiglie e degli individui debbano venire prima di quelli degli istituti bancari, perché non è ammissibile sbattere in strada delle persone solo perché si trovano momentaneamente in difficoltà con le rate di un mutuo. Mi dispiace molto che oggi l'Aula abbia bocciato un emendamento che andava proprio in questa direzione, chiedendo cioè una moratoria degli sfratti per i proprietari in difficoltà: è perfettamente inutile parlare di discorsi astratti contro questo o quel problema, se poi non vengono neanche prese in considerazione le misure concrete per risolverli.

  Katarína Neveďalová (S&D), písomne − Bezdomovectvo postihuje ľudí vo všetkých členských štátoch Európskej únie. V 21. storočí predstavuje neprijateľné porušenie ľudskej dôstojnosti a jednu z najhorších podôb chudoby a strádania. Európska únia si dala za cieľ do roku 2020 zachrániť pred hrozbou chudoby a sociálneho vylúčenia najmenej 20 miliónov občanov. Členské štáty si dali za záväzok do roku 2015 urobiť všetko pre to, aby bezdomovectvo odstránili. V budúcnosti je nevyhnutné vytvoriť pracovnú skupinu na vysokej úrovni zaoberajúcu sa touto problematikou. Odsudzujem akúkoľvek kriminalizáciu bezdomovcov, zároveň pokladám za potrebné vytvoriť databázu údajov o bezdomovectve v Európe. K takejto poľutovaniahodnej kriminalizácii došlo nedávno v Maďarsku. Na základe zmien v maďarskej ústave bolo možné presadiť zákon umožňujúci stíhať ľudí „ktorí žijú/bývajú na verejných miestach“. Považujem za veľmi nešťastný krok, keď členský štát EÚ postihuje ľudí bez domova, mimoriadne zraniteľnú skupinu, ktorá čelí veľmi vysokému riziku sociálneho vylúčenia, pretože to ide proti ľudskej dôstojnosti a je to aj v rozpore so základnými hodnotami, na ktorých je založená Európska únia. Ako poslankyňa Európskeho parlamentu preto považujem za potrebné pripomínať tvorcom takejto legislatívy, aby rešpektovali medzinárodné a európske dohody v oblasti ľudských práv či už na štátnej, ale aj na miestnej úrovni. Ľutujem, že pripomienky, ktoré sa týkali spomínaných faktov, neboli schválené v pléne, preto som sa hlasovania zdržala.

  Franz Obermayr (NI), schriftlich. − Es ist traurig und eine Schande, wenn Menschen in einer der reichsten Regionen der Erde auf der Straße leben müssen. Damit oft verbunden: soziale Ausgrenzung, Krankheit, Arbeitslosigkeit etc. Die Bekämpfung der Obdachlosigkeit liegt grundsätzlich in der Kompetenz der Mitgliedstaaten. Dieser Kampf erweist sich in Österreich als immer schwieriger, nicht zuletzt durch die steigende Armutszuwanderung aus Osteuropa: In meiner Heimatstadt Linz steht die Caritas-Wärmestube etwa vor der Herausforderung, hunderte Obdachlose aus Osteuropa zu betreuen. Erstens reicht der Platz nicht aus. Zweitens dürften sich die „Bedürftigen“ aus dem Osten nicht an Hausregeln halten – und die Mitarbeiter respektlos oder gar aggressiv behandeln und attackieren. Auch das sind Folgen einer bedingungslosen Freizügigkeit. Die Kommission sollte auch diesen Aspekt in ihre Strategie gegen die Obdachlosigkeit aufnehmen, was leider im gegenständlichen Entschließungsantrag keinen Niederschlag gefunden hat. Daher habe ich gegen den Antrag gestimmt.

  Younous Omarjee (GUE/NGL), par écrit. – Cette proposition constitue un compromis entre les résolutions individuelles des groupes des Verts, des libéraux, des socialistes et des chrétiens-démocrates. Si l'on peut regretter le manque d'ambition de cette proposition, puisqu’aucune mesure concrète n'est proposée sur le logement et que la pénalisation de l'état de sans-abri n'est pas condamnée, la situation me semble trop dramatique pour prendre le risque d'un statu quo. J’ai voté en faveur de cette résolution qui constitue un signal positif et qui mènera, je l’espère, à des mesures concrètes pour lutter contre ce fléau.

  Rolandas Paksas (EFD), raštu. − Balsavau už šią rezoliuciją. Manau, kad reikėtų kuo skubiau parengti ES benamystės strategiją. Ši strategija turėtų padėti valstybėms narėms prisiimti atsakomybę už kovą su benamyste visapusiškai laikantis subsidiarumo principo. Pažymėtina, kad benamystė turėtų būti įtraukta į visas susijusias ES politikos sritis.

Didžiausias dėmesys turėtų būti skiriamas jaunimo, tarpvalstybinei benamystei bei benamystės prevencijai. Reikia vykdyti reguliarią Europos benamystės srities stebėseną. Be to, ES turėtų būti skatinama benamystės politikos ir paslaugų socialinė inovacija, moksliniai tyrimai taip pat plėtojamas bendradarbiavimą siekiant stiprinti abipusį mokymąsi ir keitimąsi geriausia praktika bei plėtoti bendrą politinį požiūrį. Labai svarbu, kad valstybės narės reguliariai rengtų šios srities apskritojo stalo diskusijas.

Pažymėtina, kad įgyvendinant veiksmingą prevencijos politiką turėtų būti sumažintas iškeldinimų skaičius, taip pat veiksmingai kovojama su bet kokio pobūdžio benamių diskriminacija ir ištisų bendruomenių atskirtimi.

Manau, kad turėtų būti labiau skatinama naudotis Europos pagalbos labiausiai skurstantiems asmenims fondo bei kitų programų lėšomis siekiant gerinti benamių padėtį ir sukurti socialinės įtraukties ir integracijos į darbo rinką planą.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Παρά την αδυναμία προσδιορισμού του αριθμού αστέγων στην Ε.Ε. είναι δεδομένο πως η οικονομική κρίση, ιδίως σε κράτη μέλη που πλήττονται με σφοδρότητα από αυτή όπως η χώρα μας, έχει οδηγήσει σε αύξηση των συνανθρώπων μας που αδυνατούν να καλύψουν την βασική ανθρώπινη ανάγκη της στέγης. Είναι σαφές πως η έλλειψη στέγης αποτελεί παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς η στέγαση αποτελεί βασική ανθρώπινη ανάγκη και απαραίτητη προϋπόθεση για αξιοπρεπή ζωή και κοινωνική ένταξη, όντας ευθύνη των κρατών μελών να προωθούν και να εγγυώνται τα δικαιώματα αυτά. Με αυτή τη θεμελιώδη παραδοχή το κοινό ψήφισμα, το οποίο και υπερψήφισα, καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση στρατηγική της ΕΕ για τους άστεγους με στόχο να στηρίξει τα κράτη μέλη στην ανάληψη αυτής της ευθύνης. Άλλωστε, το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την απασχόληση και την κοινωνική καινοτομία (EaSI) μπορεί να αποτελέσει εργαλείο ανταλλαγών καλής πρακτικής και χρηματοδότησης, το οποίο οι Δήμοι και οι Περιφέρειες της Ελλάδα οφείλουν να αξιοποιήσουν. Ειδικά ως προς αυτό είναι λυπηρό το γεγονός ότι η χώρα δεν εκμεταλλεύτηκε μέχρι σήμερα το πιλοτικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα "Η στέγη πριν απ´ όλα " ("Housing first"), που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της έλλειψης στέγης και στην πρόληψη του φαινομένου των αστέγων.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), por escrito. − Votei favoravelmente a presente proposta de resolução em que se exorta a Comissão a desenvolver uma estratégia da UE para os sem-abrigo sem mais delongas, de acordo com as linhas orientadoras definidas na resolução do Parlamento, de 14 de setembro de 2011, sobre uma estratégia da UE para os sem-abrigo e nas propostas de outras instituições e organismos da UE. Sublinho que votei no sentido de incluir no documento o pedido aos Estados-Membros para pôr imediatamente termo à criminalização das pessoas sem-abrigo e a alterar as práticas discriminatórias utilizadas para impedir estas pessoas de acederem a serviços sociais e abrigos. Votei assim contra a não criminalização e esta proposta saiu vencedora.

  Sandra Petrović Jakovina (S&D), napisan. − Glasovala sam za Strategiju EU-a za suzbijanje beskućništva jer osjećam svojom dužnošću suprotstaviti se problemu koji dovodi do potpunog gubitka ljudskog dostojanstva. Nažalost, preko 1 000 mojih sugrađana noćas spava na ulici, a još mnogo više građana Europske unije noćas nema krov nad glavom, a njihov broj iz dana u dan nezapamćeno raste. Smatram da je iznimno bitno da Komisija snažno i djelotvorno pomogne i potakne države članice i njihove jedinice lokalne samouprave u sprječavanju da i jedan naš sugrađanin živi u neljudskim uvjetima. Sprječavanje daljnje kriminalizacije beskućnika, suočavanje sa problemom njihova stambenog zbrinjavanja i prevencija nastanka beskućništva ključne su odredbe ove rezolucije koju smatram korakom u naprijed u borbi za jednakost svih građana Europe.

  Tonino Picula (S&D), napisan. − Kriza u Europi najviše je pogodila najslabije i najugroženije pripadnike društva. Među njih se svakako ubrajaju i beskućnici kojima je teško izaći iz začaranog kruga siromaštva te su višestruko depriviraniji u potrazi za poslom s obzirom da često nemaju pristup osnovnim civilizacijskim dosezima poput sanitarija, mogućnosti pranja odjeće ili pak internet servisa. Izloženi su i stereotipima više nego bilo koja društvena skupina, predrasudama i strahom drugih ljudi. Ne postoje službene statistike broja beskućnika u Europi, no sve procjene govore da se njihov broj u krizi povećao. Neslužbene brojke govore o čak 3 milijuna beskućnika čija očekivana životna dob je gotovo 25 godina manja od nacionalnog prosjeka su podaci koji zabrinjavaju i pozivaju na akciju. Podupirem stoga stvaranje europske strategije za beskućništvo te naglašavam potrebu poboljšanja nacionalnih zakonodavstava u državama članicama, posebno u onima gdje pojam beskućništva još nije definiran zakonom. Uz koordinirano djelovanje na nacionalnoj i europskoj razini, beskućnicima je moguće potrebno pomoći i na lokalnoj razini. Želio bih istaknuti dobar primjer programa pomoći beskućnicima kao što su časopis Ulične svjetiljke u Hrvatskoj u kojima beskućnici dijele svoje životne priče, pomažući pritom suzbijanju diskriminacije te koristeći polovinu sredstava od prodaje upravo kako bi pomogli onima kojima je pomoć najpotrebnija.

  Andrej Plenković (PPE), napisan. − Jedan od glavnih ciljeva Strategije Europa 2020. je da se za najmanje 20 milijuna ljudi ukloni rizik od siromaštva i socijalne isključenosti. Upravo stoga ogromne napore država članica Europske unije trebalo bi usmjeriti i na smanjivanje beskućništva. Trenutno u Europskoj uniji ima 10 milijuna ljudi više nego u 2005. godini, koji su u zoni rizika da postanu beskućnici. Beskućništvo predstavlja jedan od najgorih oblika siromaštva i socijalne isključenosti i zasigurno ima razorne posljedice za društvo u cjelini te je prisutno u svim zemljama. Stoga, podržavam prijedlog da se pozove Komisiju da koristi program EaSI (za zapošljavanje i socijalne inovacije) te da dodatno ojača svoju suradnju s europskim partnerima kao što su FEANTSA i HABITACT. U Hrvatskoj ne postoji zakon koji uređuje status i prava beskućnika, a za sada ne postoji ni nacionalni program stanovanja koji bi uredio njihova prava.

  Phil Prendergast (S&D), in writing. − Housing is a fundamental right. The material deprivation and severe exclusion that the lack of a secure roof entails also makes it impossible to enjoy other basic rights. I find the emerging consensus over the effectiveness of housing-led approaches to homelessness an encouraging development. In our experience in the recent past, while many believed the property market would prosper forever, homelessness increased, many found themselves paying astronomical rents for inappropriate houses, waiting lists for council housing grew longer and longer and millions were spent in emergency, temporary accommodation. There is room for a more significant EU role to assist Member States in their efforts to eradicate homelessness. We need the Commission to heed our call for a common strategy based on the provision of secure housing, without sacrificing a whole range of social efforts to prevent evictions or the emergency support structures that assist those who sleep rough.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), in writing. − In favour, although I am deeply disappointed by the fact that several crucial amendments proposed by the greens were rejected, for instance: ‘Expresses its concerns about the mortgage situation in Spain, Ireland and now Greece, in particular about the waves of evictions which will generate large numbers of homeless persons; considers that the updated Spanish mortgage law is not consistent with the ruling by the European Court of Justice of 14 March 2013; calls on the Commission to urge Spain to guarantee the proper transposition of Directive 93/13/EEC; calls for a reform of the banking sector in such a way that it meets the needs of society by banning home foreclosures for unpaid mortgages; recommends to the Member States that they adopt a tenure neutral housing policy to prevent housing bubbles;’

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – Η οικονομική κρίση και η αυξανομένη ανεργία έχει ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να αντιμετωπίζει τον κίνδυνο φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Ψήφισα υπέρ της στρατηγικής για τους άστεγους, η οποία - μεταξύ άλλων - προτρέπει τα κράτη μέλη να αναπτύξουν μια κοινωνική και οικονομικά προσιτή στέγαση, προσαρμοσμένη στα πλέον ευάλωτα άτομα.

  Salvador Sedó i Alabart (PPE), por escrito. − Considerando que la falta de hogar es la muestra más extrema de pobreza y privación y que la vivienda es una necesidad humana básica, apoyo por completo esta Resolución del Parlamento Europeo que insta a la Comisión a elaborar una estrategia comunitaria para las personas sin hogar y apremia a los Estados miembros a reforzar las políticas nacionales al respecto y compartir mejores prácticas. La lucha contra la pobreza es una prioridad en la estrategia Europa 2020, ya que ésta no es una elección vital y todos los seres humanos nacemos con los mismos derechos y dignidades. Buscamos pues, desde el Parlamento, que la Unión Europea complemente y dé apoyo a los Estados miembros en un política social tan vital como ésta.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Strategia Europa 2020 przewiduje zmniejszenie liczby osób żyjących w nędzy oraz cierpiących z powodu wykluczenia społecznego o 20 mln do roku 2020. Bezdomność stanowi jednak nie tylko skrajną formę wykluczenia społecznego, ale także sytuację, z której samodzielne wyjście i ponowna reintegracja jest znacznie utrudniona. Niepokojący jest również fakt, że od 2008 roku problem bezdomności w UE zaostrza się. Obywatele dotknięci skrajnym ubóstwem lub bezdomnością nie są w stanie realizować swojego potencjału ani też skutecznie zadbać o siebie i najbliższych. Są również w większym stopniu narażeni na problemy zdrowotne, agresję oraz różnego rodzaju uzależnienia i niedożywienie. Znacznie obniżony poziom uczestnictwa w instytucjach życia społecznego skutecznie ogranicza ich zdolność do egzekwowania nawet swoich podstawowych praw. Szczególnie niebezpieczne dla społeczeństwa jest coraz częstsze pojawianie się rodzin z dziećmi żyjących w ubóstwie i bez dachu nad głową. Dzieci dorastające w tego rodzaju warunkach są nie tylko narażone na szereg niebezpieczeństw, ale ich łączność ze społeczeństwem jest od najmłodszych lat szkodliwie osłabiona, co może skutkować zmarnowaniem życia i potencjału wielu wartościowych jednostek. UE powinna nadal wspierać działania rządów krajowych szczególnie pod względem wymiany danych, doświadczeń odnośnie trendów oraz skutecznych sposobów zaradczych. Podstawową zasadą powinno być tutaj określanie przyczyn oraz skuteczne przeciwdziałanie występowaniu sytuacji prowadzących do ubóstwa i bezdomności.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), per iscritto. − La disponibilità di alloggi e di strutture abitative popolari a prezzi accessibili è un problema con sempre maggiore rilevanza in numerosi Stati membri dell'UE. Il problema assume dimensioni drastiche se si considera che, in seguito alla crisi economica e finanziaria, l'UE conta tra i suoi cittadini circa 26 milioni di disoccupati e il 24,2% delle persone è a rischio di povertà, mentre i senzatetto sono circa 410 mila. Le misure di austerità di taluni governi, nonostante fortemente osteggiate da alcune forze politiche, hanno esacerbato questa situazione, portando a una riduzione delle retribuzioni, all'aumento del peso fiscale e della disoccupazione.

Per questi motivi ho deciso di appoggiare questa denuncia a una politica spregiudicata che ha perso di vista il benessere dei cittadini europei. La appoggio anche perché il diritto all'alloggio incide su altri diritti, inclusi quelli politici e sociali, e pertanto deve essere garantito a tutti i cittadini europei. A tal fine, concordo con le direttrici individuate nella risoluzione, vale a dire la creazione di reti di ricoveri dignitosi e adeguati; l'adozione di norme contro la speculazione immobiliare; il monitoraggio della popolazione di ciascun ricovero al fine del reinserimento sociale, e la creazione di "programmi di alloggio immediato".

  Francisco Sosa Wagner (NI), por escrito. − Enmienda 2: voto a favor porque estoy de acuerdo con la exigencia de cumplimiento de la sentencia del Tribunal de Justicia y comparto la necesidad de reformar el sector bancario. En relación con los desahucios, avalo el contenido de la reciente Directiva hipotecaria europea que exige una «tolerancia razonable» antes de proceder a las ejecuciones, así como facilitar la dación en pago acordada entre las partes. Respecto a la enmienda 6: voto afirmativamente por estar básicamente de acuerdo con el fondo pero no con la forma, especialmente en lo que se refiere a la redacción de su inciso final.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. − Beskućništvo predstavlja povredu ljudskog dostojanstva i ljudskih prava budući da predstavlja egzistencijalno pravo svakog čovjeka. Smatram pomalo tužnim da u današnjem svijetu koji se naziva naprednim, svaka osoba nema omogućene osnovne životne uvjete. Beskućništvo treba predstavljati prioritet politike Europske unije čije bi se institucije trebale pozabaviti nadziranjem beskućništva, poboljšanjem znanja o politikama i uslugama za beskućništvo, pripremanjem i daljnjem razvoju strategije EU-a o beskućništvu. Ipak, najhitnija je funkcionalna i učinkovita socijalna politika svake države članice koje trebaju imati za cilj suradnju s odgovarajućim organizacijama za pomoć, kako bi beskućnicima omogućili savjetovanje i smještaj te borbu protiv marginalizacije tih ljudi. Naravno da uvijek postoje slučajevi koji se teško mogu kontrolirati, ali oni trebaju biti iznimka. Danas smo nažalost svjedoci kako se broj beskućnika povećava, što može značiti da nešto i u samom sustavu ne valja, bilo nacionalnom, bilo na razini zajednice. Ipak, bilo bi najbolje da jača socijalna države a time bi se smanjio broj beskućnika.

  Kay Swinburne (ECR), in writing. − The issue of how we look after homeless people is a very important one; however, it is not one which I feel it is the responsibility of the European Union to address. Our local housing authorities and our housing associations are best placed to handle this issue and therefore I cannot support this resolution, which calls for an EU-wide strategy to address homelessness.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. – Une stratégie européenne pour les personnes sans-abri devrait être pleinement conforme au traité de Lisbonne qui établit "le rôle essentiel et le large pouvoir discrétionnaire des autorités nationales, régionales et locales pour fournir, faire exécuter et organiser les services d'intérêt économique général d'une manière qui réponde autant que possible aux besoins des utilisateurs". C’est aux États membres qu'il incombe de lutter contre le sans-abrisme et donc, une stratégie européenne pour les personnes sans-abri devrait venir aider les États membres à assumer cette responsabilité le plus efficacement possible, dans le plein respect du principe de subsidiarité. Toutefois, la Commission doit mettre en place un groupe d'experts de haut niveau pour l'assister dans la préparation et la poursuite d'une stratégie de l'Union pour les personnes sans-abri; elle doit également examiner attentivement les mentions qui sont faites du problème des personnes sans-abri dans les recommandations spécifiques par pays des États membres où il convient de faire sans délai des progrès sur cette question.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. − O fenómeno dos sem-abrigo é uma violação da dignidade humana e dos direitos humanos dado que a habitação corresponde a uma necessidade básica e é uma condição prévia para uma vida digna e de inclusão social. Neste sentido, entendo que é fundamental as instituições europeias assumirem uma posição mais ativa na resolução desta problemática social, devendo a Comissão desenvolver uma estratégia para os sem-abrigo sem mais delongas, de acordo com as linhas orientadoras definidas na resolução do Parlamento, de 14 de setembro de 2011, sobre uma estratégia da UE para os sem-abrigo e nas propostas de outras instituições e organismos da UE.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. − Am votat pentru amendamentul 8 care salută dispozițiile noului Regulament privind Fondul social european referitoare la stabilirea unor indicatori pentru monitorizarea eficacității investițiilor în ceea ce privește persoanele fără adăpost sau persoanele afectate de excluziunea locativă. Solicităm Comisiei să fructifice la maximum potențialul acestor noi instrumente. De asemenea, am votat pentru amendamentul 5, întrucât accesul la locuințe este un drept fundamental și o condiție prealabilă pentru exercitarea și valorificarea cetățeniei în condiții de deplină demnitate. Garantarea accesului la o locuință decentă și adecvată este o obligație internațională a statelor membre, pe care Uniunea trebuie să o respecte. O strategie privind persoanele fără adăpost va da rezultate doar dacă este integrată într-un plan general, care să combată sărăcia și șomajul, să promoveze dezvoltarea economică și să pună capăt subminării drepturilor și standardelor din domeniul muncii și al nivelului salariilor, combinat cu o politică de planificare a teritoriului și o politică privind locuințele, care să vizeze satisfacerea nevoilor populației și respectarea drepturilor acesteia.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. − Between 2012 and 2013 there were 15 360 applications to register as homeless in Wales. Social exclusion, economic issues and structural failures within housing systems all contribute to the number of people in Wales and throughout Europe who find themselves without a home. To protect this vulnerable section of society, I have voted in favour of the EU homelessness strategy. I am pleased to see this sensitive issue being addressed at European level, and I agree that homelessness is an unacceptable violation of human dignity. I believe that EU-level policy coordination in the homelessness sector has supported and enhanced efforts within Member States to protect individuals at national, regional and local level, and I hope to see renewed energy and effort put into tackling this extreme and damaging form of poverty. On the basis of this resolution I would like to see further development between the EU homelessness strategy and EU funding streams, particularly from the Structural Funds.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – Le nombre de sans-abris est en progression dramatique dans les États membres les plus touchés par la crise. 8 % de la population de l'Union européenne vit dans un dénuement matériel extrême et plus de 400 000 personnes dorment à la rue chaque soir. Ce n’est ni un délit ni un choix de vie contrairement aux idées reçues mais des conséquences de la croissance des écarts de richesses. C'est principalement aux États membres des prendre les mesures ad hoc pour trouver des solutions, l'UE n'a quasiment pas de compétences en matière sociale mais une stratégie européenne pourrait jouer un rôle complémentaire. Cette résolution exhorte l'Union à élaborer une stratégie sans plus tarder, à partir de l'évolution du nombre de sans abri au niveau européen, de la compilation des politiques et services en direction des personnes sans-abri dans les États membres et de la promotion de l'innovation sociale. On aurait pu aller beaucoup plus loin car seule la mise cause des politiques d'austérité est apte à enrayer la misère sociale croissante mais difficile de s'opposer à ce catalogue de bons sentiments au seul motif que cela ne va pas assez loin. J'ai donc voté en faveur de cette résolution.

  Jacek Włosowicz (EFD), na piśmie. − W tekście rezolucji podkreślono, że bezdomność stanowi naruszenie podstawowych praw człowieka i dlatego kwestia ta musi zostać rozwiązana. Ponieważ w ostatnich latach w wielu państwach członkowskich zanotowano znaczny wzrost tego zjawiska, dokument wzywa do opracowania zintegrowanej strategii Unii. Postuluje wykorzystanie funduszy europejskich w walce z bezdomnością oraz stworzenie wymiernych zasad monitorowania postępów państw członkowskich w zwalczaniu tego zjawiska. Wzywa również do przyjęcia kompleksowego programu badań, aby w ramach strategii UE na rzecz walki z bezdomnością gromadzić wiedzę oraz wymieniać się doświadczeniami w rozwiązywaniu tego problemu. Opierając się na strategiach krajowych oraz regionalnych, strategia UE położyłaby kres bezdomności ulicznej do 2015 roku.

  Inês Cristina Zuber (GUE/NGL), por escrito. − Valorizamos a iniciativa do Parlamento de inscrever a problemática dos sem-abrigo na ordem do dia. Porém, tendo em conta o aumento de pessoas sem-abrigo, uma resolução do PE sobre uma estratégia séria para os sem-abrigo requeria muito mais medidas estruturais. A resolução acordada a entre maioria do Parlamento não faz nenhuma abordagem às verdadeiras causas para este aumento de pessoas sem-abrigo, nem propõe medidas concretas para erradicar de vez a pobreza, nomeadamente os sem-abrigo. Consideramos que qualquer estratégia para os sem-abrigo não pode ser desligada de políticas mais gerais de combate à pobreza e ao desemprego, da promoção do desenvolvimento económico e do fim da destruição dos direitos e das condições de trabalho e do nível salarial. É também por isso que é completamente contraditório incluir a luta contra a existência de pessoas sem-abrigo no Semestre Europeu – exactamente as políticas que impõem cortes de salários e despedimentos. Não serviremos para branquear as políticas de retrocesso social da UE.

  Milan Zver (PPE), pisno. − V zadnjih petih letih se je število brezdomcev povečalo v dobri polovici članic, žal tudi v moji Sloveniji. Ulično brezdomstvo je morda najbolj vidna oblika brezdomstva, ni pa edina. Brez pravega doma so tudi tisti, ki pozimi zmrzujejo v neogretih in slabo izoliranih stanovanjih. Tudi tisti, ki poleti umirajo v pregretih stanovanjih. Tudi tisti, ki se kot sardine stiskajo v premajhnih stanovanjih, ker si zaradi previsokih najemnin ne morejo privoščiti večjih. Za reševanje bančnih problemov se zmeraj najdeta čas in denar, za najšibkejše med nami pa ne. V tretje gre rado, pravimo pri nas. Upam, da bo res tako. To je namreč že tretja pobuda v tem mandatu Evropskega parlamenta, da bi se bolj učinkovito in odločno lotili zmanjševanja brezdomstva.