Compte rendu in extenso des débats

Mardi 4 février 2014 - Strasbourg

15. Nécessité d'adoption rapide d'une taxe sur les transactions financières reposant sur une assiette large (débat)

  Elnök. - A következő pont a Tanács és a Bizottság nyilatkozata egy széles körű pénzügyi tranzakciós adó gyors elfogadásának szükségességéről (2014/2513(RSP)).

  Ευάγγελος Βενιζέλος, Ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. - Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Kυρίες και κύριοι βουλευτές, γνωρίζετε καλύτερα από μένα ότι η εισαγωγή ενός φόρου στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές έχει απασχολήσει πάρα πολύ έντονα τη συζήτηση και στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στο επίπεδο του Συμβουλίου. Θέλω ιδιαίτερα να μνημονεύσω τη συμβολή της εισηγήτριας, της κ. Άννυς Ποδηματά, στη διαμόρφωση της θέσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Δεν έχουμε καταφέρει, στο επίπεδο του Συμβουλίου, να κάνουμε την άριστη επιλογή. Δεν διαμορφώθηκε μία κοινή θέση η οποία να οδηγήσει σε μια ρύθμιση που να μπορεί να εφαρμοστεί στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλα τα κράτη μέλη, σε όλη την κοινοτική επικράτεια. Καταλήξαμε στη δεύτερη, κατά σειρά ποιότητας, επιλογή του σχήματος της ενισχυμένης συνεργασίας. Είναι πολύ σημαντικό ότι είμαστε έντεκα χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που πιστεύουμε στον φόρο αυτόν διότι θεωρούμε ότι έτσι μπορούν να αντληθούν πόροι, οι οποίοι από την χρηματοοικονομική σφαίρα θα μεταφερθούν στη σφαίρα της πραγματικής οικονομίας και θα χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις, την προσπάθεια για δημιουργία θέσεων εργασίας και για καταπολέμηση της ανεργίας και θα χρηματοδοτήσουν μέτρα κοινωνικής συνοχής. Aυτό είναι το αντάλλαγμα, η ανταπόδοση που πρέπει να πληρώσει ο χρηματοοικονομικός τομέας λόγω και της πολύ μεγάλης βοήθειας που του δόθηκε από τα κράτη μέλη, μέσω δημοσιονομικών μηχανισμών, για να ξεπεράσει τη δική του κρίση. Από την άποψη αυτή, το θέμα που συζητούμε τώρα, σχετικά με τον φόρο στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, συνδέεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με την προηγούμενη συζήτηση για τον ενιαίο μηχανισμό εξυγίανσης, για την τραπεζική ένωση, για τον ενιαίο μηχανισμό εποπτείας, για το σπάσιμο του φαύλου κύκλου ανάμεσα στη χρηματοοικονομική και τη δημοσιονομική κρίση - ζητήματα στα οποία αναφέρθηκα εκτενώς στην προηγούμενη συζήτηση.

Δυστυχώς έχουμε πρόσθετες θεσμικές δυσκολίες. Το θέμα είναι, ούτως ή άλλως, πολύπλοκο, σε τεχνικό, χρηματοοικονομικό αλλά και νομικό επίπεδο και, επιπλέον, έχουμε και την προσφυγή ενός κράτους μέλους, του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θέτει ζήτημα ακύρωσης της απόφασης του Συμβουλίου με την οποία εγκρίθηκε η διαδικασία της ενισχυμένης συνεργασίας. Θέλουμε να προχωρήσουμε γρήγορα, θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στα έντεκα κράτη μέλη που σχηματίζουν την ομάδα της ενισχυμένης συνεργασίας να ολοκληρώσουν αυτό το θεσμικό σχήμα, χρησιμοποιώντας τους θεσμικούς μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άρα πάντα με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πρέπει όμως να είμαστε ρεαλιστές διότι υπάρχουν δυσκολίες. Δεν ξέρω αν θα προλάβουμε να καταλήξουμε σε μία κοινή θέση, πάντως σίγουρα θα επιδιώξουμε να διατυπωθούν οδηγίες οι οποίες να δίνουν την κατεύθυνση μέσα στην οποία θέλουμε να κινηθούμε.

Αντιλαμβανόμαστε πάρα πολύ καλά, σε τεχνικό επίπεδο, ότι δημιουργούνται πολλαπλές ταχύτητες στην χρηματοοικονομική αγορά που είναι μία κατ̕ εξοχήν παγκοσμιοποιημένη αγορά, αλλά, από την άλλη μεριά, πρέπει να συμφωνήσουμε κάποια στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το αν χρειαζόμαστε τέτοιους μηχανισμούς άντλησης υπεραξίας από τη χρηματοοικονομική σφαίρα και μεταφορά της σε δραστηριότητες που συνιστούν προτεραιότητα μιας Ευρώπης που έχει ένα πολιτικό πρόγραμμα και που μπορεί να δώσει απάντηση στις πολλαπλές μορφές ευρωσκεπτικισμού. Η συζήτηση αυτή είναι εξαιρετικά επίκαιρη, λίγους μήνες πριν από τη λήξη της κοινοβουλευτικής περιόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τη διεξαγωγή των επόμενων ευρωπαϊκών εκλογών. Δεν θέλει κανείς μια Ευρώπη της λιτότητας και της ανεργίας και κυρίως δεν τη θέλει η νέα γενιά της Ευρώπης. Πρέπει να είμαστε σε θέση να προσφέρουμε ένα όραμα και μια ελπίδα και πρέπει επίσης να μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε αυτή την ελπίδα. Από τους ίδιους πόρους και από τους μηχανισμούς του κοινοτικού προϋπολογισμού δεν μπορούμε να δώσουμε μία πλήρη απάντηση. Χρειαζόμαστε νέες ιδέες και νέους μηχανισμούς, άρα η συζήτηση που κάνουμε τώρα μπορεί να φαίνεται τεχνική ή αποσπασματική αλλά βρίσκεται όμως στην καρδιά του ευρωπαϊκού προβλήματος, της ανάγκης να ξαναμιλήσουμε για μια Ευρώπη που πείθει τους πολίτες της και ιδίως τη νέα γενιά.

  Algirdas Šemeta, Member of the Commission. - Mr President, Minister, honourable Members, this debate is timely and essential. It is timely because there are only a few months left before Europe will be judged on how it has delivered on its objectives, and the Financial Transaction Tax has always been closely aligned to some of the EU’s most important objectives: fairness, responsibility and a stronger Single Market.

The European Parliament has consistently supported this project. You have had the courage and conviction to transcend individual differences and dogmas, and to converge in support of the FTT. Last July, you strongly supported a design which offered a balance between efficiency and delivery.

You identified the sensitive areas in this file, and offered strong and credible solutions; you adopted a realistic approach, without losing the ambition for results.

I find myself wondering why the eleven Member States have not been able to do the same, especially as they had asked specifically to proceed with this project under enhanced cooperation. Europe needs to reconnect with its citizens, and the FTT is a prime example of a project which can help to achieve this. 64% of EU citizens support the Financial Transaction Tax, according to the latest Eurobarometer survey. This is a highly popular initiative which Europeans believe in. Our leaders should keep this in mind when considering the proposal, especially as the May elections come ever closer.

Today’s debate is essential because the FTT is at risk. We all know that a broad-based FTT has a lot of supporters; this is something which should not be overlooked in the avalanche of lobby-driven criticism. But strong vested interest groups have worked tirelessly to impede progress, over-estimating the threats and negative impact of this tax. This has created some apprehension amongst the Member States.

While I still strongly maintain that many of the fears are unfounded, I do believe it is now time to speed up the work with the Member States in order to find a compromise. This Assembly set out various options in its last report, which could have formed the basis of a possible agreement. These options included removing from the scope those transactions which are closely linked to the real economy or whose objective is to ensure market liquidity.

They included exempting intra-group transactions or transactions within a network of de-centralised banks, when they fulfil a legal or prudential liquidity requirement. They included implementing lower tax rates for certain products, such as governments bonds. All of the options that you presented were viable, and they should have been explored with greater zeal by the Member States in seeking a compromise.

It is time for all FTT supporters to stand up and team up for progress. This means adapting to the reality of the situation today, and finding a way forward. The broad based FTT is the one that the Commission and many stakeholders and citizens want. I still believe that it is the best option to achieve our legitimate objectives.

But we must play the cards we are dealt. If we want results, we must nurture what can be achieved, rather than relentlessly pursuing what cannot. The Commission has always been clear that it would not stand in the way of an agreement on the FTT, as long as the final compromise does not open the way for avoidance or distortions and does not alter the rights of the non-participating Member States.

In this context, there would be nothing wrong with a gradual implementation of the tax if that is what the Member States are more comfortable with today – as long as this first step is clearly enshrined in an agreed roadmap towards the eventual implementation of a broad-based FTT. Agreement on a common FTT will be highly significant for the Single Market and for our taxpayers, even if the pace is more cautious than we would ideally like.

However, to see real progress before the elections, the eleven Member States need to engage. Yes, they have advanced on some important aspects at technical level, with the full support of the Commission, but many issues require strong political steering in order to be resolved. Unfortunately that steering has been lacking up to now.

I am pleased that the Greek Presidency has committed to giving priority to this file. Under its leadership, there is still time for the eleven Member States to converge before the European elections. It is time for them to engage, to compromise and to deliver.

  Werner Langen, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident! Vielen Dank, Herr Ratspräsident, Herr Kommissar, für diesen Zwischenbericht. Der Zwischenbericht war sehr ernüchternd, denn – wie der Ratspräsident gesagt hat – es ist ohnehin nur die zweitbeste Lösung, wenn elf Staaten das machen und der Finanzplatz London außen vor bleibt.

Wir haben als EVP-Fraktion den Vorschlag unterstützt, obwohl an der einen oder anderen Stelle auch berechtigte Bedenken vorgetragen wurden – der Herr Kommissar hat es gesagt – bezüglich der Ausnahmen, vieler Dinge. Wenn man das schrittweise einführen kann, dann ist das sicher der richtige Weg, um hier nicht nur den Bankensektor an den Kosten der Sanierung zu beteiligen, sondern auch möglicherweise neue Mittel zu kreieren.

Aber Tatsache ist – und davon hat hier noch niemand gesprochen: Die Auswirkungen auf die Realwirtschaft müssen beachtet werden. Denn es nützt ja nichts, wenn wir eine neue Belastung einführen, die zwar Einnahmen bringt, die aber auf der anderen Seite in ihrer Konstruktion geeignet ist, den Wettbewerb zu verzerren zulasten der Industrie, zulasten auch der kleinen Anleger. Das darf nicht der Fall sein. Deshalb haben wir mit der Finanzmarktregulierung eine gewaltige Mammutaufgabe für alle Beteiligten vor uns – sie ist ja bei Weitem noch nicht vollendet –, aber die Finanztransaktionssteuer ist nur ein kleiner Teilbereich.

Deshalb bin ich auch dafür, als ersten Schritt eine Börsenumsatzsteuer einzuführen, weil in diesem Fall möglicherweise Großbritannien mitmachen kann. Aber niemand kann die Staaten zwingen oder ihnen befehlen, sich zu beteiligen. Das ist die Frage, denn wirksam wird eine solche Finanztransaktionssteuer eigentlich nur, wenn sie global wirksam ist und die anderen großen Finanzmärkte sich daran beteiligen.

Mindestens genauso wichtig ist die Reduzierung des Bankensektors, der sich aufgebläht hat über Derivate, über abgeleitete Finanzmarktprodukte, ohne Risikounterlegung. Deshalb gehört das alles zusammen. Wir sind auf dem Weg. Sowohl der Hochfrequenzhandel als auch die notwendige Eigenkapitalunterlegung sind mindestens so wichtig wie die Finanztransaktionssteuer.

  Άννυ Ποδηματά, εξ ονόματος της ομάδας S&D. – Κύριε Πρόεδρε, Κύριε Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, Κύριε Επίτροπε, όπως υπενθυμίσατε πριν από ενάμισι χρόνο, έντεκα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να εφαρμόσουν το φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών με τη διαδικασία της ενισχυμένης συνεργασίας και ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει μία νομοθετική πρόταση στη βάση της αρχικής πρότασης που είχε υποβληθεί τον Οκτώβριο του 2011. Ποια ήταν η λογική εκείνης της πρότασης: χαμηλοί συντελεστές φορολόγησης ώστε να καλύπτονται όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όλες οι χρηματοπιστωτικές αγορές και όλα τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Αυτή ήταν η σωστή προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αυτή ήταν και παραμένει η προσέγγιση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Έχει περάσει ενάμισης χρόνος, βρισκόμαστε τέσσερις μήνες πριν από τις πιο κρίσιμες ευρωπαϊκές εκλογές στην ευρωπαϊκή ιστορία και οι εξελίξεις είναι απογοητευτικές. Η διαπραγμάτευση στο Συμβούλιο έχει «κολλήσει» και το πρόβλημα, κύριε προεδρεύοντα, δεν είναι τόσο η νομική προσφυγή ενός κράτους μέλους εκτός των έντεκα, όσο το ότι ορισμένα από τα έντεκα κράτη μέλη έχουν υπαναχωρήσει από τις αρχικές τους δεσμεύσεις. Με την έκθεσή του που εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία τον Ιούλιο του 2012, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως υπενθύμισε ο Επίτροπος Šemeta, πρότεινε έναν ρεαλιστικό συμβιβασμό, με συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις για τα πιο δύσκολα θέματα. Για παράδειγμα, προτείναμε χαμηλότερους συντελεστές και μεταβατική περίοδο για τις συναλλαγές με κρατικά ομόλογα και για τις συναλλαγές repos. Tο θέμα όμως που παραμένει για μας αδιαπραγμάτευτο αφορά το ευρύ πεδίο εφαρμογής με φορολόγηση όλων των αγορών, όλων των προϊόντων περιλαμβανομένων των αγορών παραγώγων. Ως εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τούτη τη στιγμή που είναι η πρώτη φορά που μία χώρα από τις έντεκα ασκεί την προεδρία και αφού σας συγχαρώ ιδιαίτερα για την ισχυρή σας δέσμευση να προωθήσετε αυτό το μέτρο, σας ζητώ κύριε Πρόεδρε να καταβάλετε κάθε δυνατή προσπάθεια για να βγουν από το τέλμα οι διαπραγματεύσεις, για να προωθήσουμε αυτό το κοινωνικά δίκαιο μέτρο και για να μην απογοητεύσουμε τους ευρωπαίους πολίτες καθυστερώντας ή αποδυναμώνοντας το φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

  Philippe Lamberts, au nom du groupe Verts/ALE. – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, je vous avais promis une caisse de champagne si nous avions une taxe sur les transactions financières avant la fin de la législature. Je ne sais pas si j'aurai le plaisir de tenir ma promesse mais, en tout cas, j'espère pouvoir le faire et donc, nous sommes évidemment avec vous.

Je m'adresse de nouveau au représentant du Conseil, M. Venizelos. Je sais que vous tenez à ce projet aussi mais, sapristi, il est temps aussi qu'au Conseil, on arrête de se cacher derrière son ombre.

Fondamentalement, je sais qu'il y a un certain nombre d'États membres qui, devant les citoyens, disent qu'ils sont très intéressés par cette taxe mais qui, en réalité, n'en veulent pas. Je pense en particulier à la France, où on dit beaucoup la vouloir mais, en coulisses, l'establishment de Bercy s'oppose bec et ongles au principe même d'une taxe.

Je voudrais juste répondre à Werner Langen. Lorsqu'une banque se livre à la spéculation financière – ce qui est mauvais pour l'économie –, il est légitime de lui faire payer le prix de sa spéculation. Mais lorsque c'est une entreprise réputée du secteur de l'économie réelle qui spécule, c'est une bonne chose. Trouvez-vous cela normal?

Je voudrais vous rappeler, Monsieur Langen, que de nombreuses entreprises, dont un certain nombre d'entreprises allemandes, dopent leurs profits par la spéculation financière et, dès lors, se transforment elles-mêmes en entreprises financières. Je ne vois pas en quoi ce serait un mal qu'elles paient le prix de la spéculation financière qu'elles veulent faire. Il n'est pas normal qu'une activité de marché soit, en réalité, implicitement subventionnée par les contribuables. Si, aujourd'hui, la spéculation de ces entreprises est dopée par des subsides publics implicites, il est temps qu'on y mette un terme et qu'elles paient le prix juste pour cette spéculation. Cela rendra-t-il leur spéculation plus chère? Oui, absolument! Et c'est une bonne chose! Il n'y a pas de raison! Si le métier de Lufthansa est de faire voler des avions, alors qu'elle ne spécule pas sur les marchés financiers!

(L'orateur accepte de répondre à une question "carton bleu" (article 149, paragraphe 8, du règlement))

  Werner Langen (PPE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Herr Kollege Lamberts, sind Sie nicht mit mir der Meinung, dass Überwälzungseffekte stattfinden werden und am Ende Verbraucher, Haushalte, Kleinanleger und Unternehmen, die auf Absicherungsgeschäfte angewiesen sind, die Finanzmarkttransaktionssteuer bezahlen könnten, wenn sie nicht entsprechend ausgelegt wird? Oder glauben Sie, das Geld dafür fällt vom Himmel und wird von den Banken selbst aufgebracht, die ohnehin Eigenkapitalmangel haben?

  Philippe Lamberts (Verts/ALE), réponse "carton bleu". – Mais évidemment que ce sont les banques qui vont mettre l'argent sur la table! Ce sont elles qui spéculent, non? Cet argument que finalement, ce serait le petit contribuable, le petit citoyen, le petit consommateur qui paierait la taxe, c'est évidemment une vaste foutaise! Je vous rappelle quand même que les taux dont nous parlons, c'est 0,1 % sur la valeur nominale des transactions en actions et 0,01 %, c'est-à-dire un dix-millième – d'accord? – de la valeur nominale des transactions sur les produits dérivés.

Vous n'allez pas me dire que les petits consommateurs, les petits citoyens utilisent ces produits de manière tellement intensive que ça va leur coûter un pont? Ce n'est évidemment pas vrai. Ce sont des choses qu'on dit pour effrayer le peuple et, en réalité, pour protéger des intérêts particuliers. Donc, Monsieur Langen, je n'achète pas...

  Lajos Bokros, on behalf of the ECR Group. – Mr President, many experts suggest that the Financial Transaction Tax (FTT) is a Wunderwaffe to solve all underlying problems of the banking crisis. Nothing is further from the truth. The FTT cannot even be considered a major source of revenue for the EU budget. In any case, it is not something to be called ‘own revenue’. It is indispensable to define precisely the objectives we wish to achieve when designing new solutions to the still unfolding banking crisis.

Firstly, we want to make retail banking safe and retail deposits secure. That can be best achieved by three actions: separation of commercial and investment banking with a new Glass-Steagall arrangement; strengthening deposit insurance at the European level; and applying no tax, I repeat, applying no tax on either deposits or lending. Look no further than the hugely negative impact of the all-encompassing banking tax in my country. We have now a government-orchestrated credit crunch and no growth at all.

Secondly, we would like to avoid contagion by ring-fencing potentially toxic investment banking assets. Here, the best way would be to apply the Volcker rule. The Volcker rule, as many people know, prohibits banks, or institutions that own a bank, from engaging in proprietary trading that is not at the behest of their clients, and from owning or investing in a hedge fund or a private equity fund. President Obama endorsed the Volcker rule four years ago.

Thirdly, reduce volatility in securities and derivative trading in order to tame herd behaviour. That can be partially achieved by slowing down high frequency trading. Here a modest tax or a flat fee, for that matter, applicable on selected securities and derivative transactions can be helpful. In order to preserve liquidity, market makers should be able to gain exemptions as well.

As it must be clear to all by now, the FTT is no panacea for curing all problems of banking. We support its limited application only within the framework of a comprehensive and global – and I repeat global – financial sector reform which would strengthen the efficiency and competitiveness of European banking.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8))

  Erik Bánki (PPE), Kékkártyás kérdés – Tisztelt Képviselőtársam! Felszólalásában azt említette, hogy Magyarországon a kormány által kivetett különadók befagyasztották a hitelpiacot, és ezáltal a gazdaság visszaesését idézték elő. Arra kérném, hogy amennyiben ismeri a 2013-as számokat, akkor elevenítse fel, hogy 2013-ban mennyivel nőtt a magyar gazdaság és mennyivel nőtt az Európai Unió átlagos gazdasága.

  Lajos Bokros (ECR), Kékkártyás kérdésre adott válasz – Ha nem lenne Magyarországon ez az ésszerűtlen, szakszerűtlen bankadó, akkor háromszor ekkora gazdasági növekedést is elérhettünk volna. Minden lehetőséget ahhoz kell hasonlítani, ami ennek az alkalmazása esetén előállt volna. Ön is tudja, hogy Magyarország szinte az egyetlen ország a kelet-európai országok közül, amelyik még a 2005-ös bruttó hazai termékét sem érte el. Ez nagyban köszönhető az önök kormánya áldásos tevékenységének.

  Patrick Le Hyaric, au nom du groupe GUE/NGL. – Monsieur le Président, la taxe sur les transactions financières, dont nous parlons à nouveau, doit cesser d'être ce serpent de mer avec lequel nous faisons semblant de courir en laissant faire le grand casino de la spéculation financière contre le travail et les investissements productifs et sociaux. Plus les mois et les jours passent, plus ce projet est vidé de sa substance sous la pression des puissances d'argent auxquelles des gouvernements cèdent, y compris, il est vrai, Monsieur Lamberts, le gouvernement français.

Une telle taxe n'est pas un fardeau, comme on l'a entendu dire; c'est la contribution de la finance au bien commun. Une telle décision relève donc de l'intérêt général pour réorienter l'argent vers les besoins sociaux et humains.

La proposition initiale de la Commission est un pas en avant et permettrait de récupérer 36 milliards d'euros pour la protection de l'emploi, le développement des services publics pour le bien commun, la lutte contre la pauvreté ou le changement climatique. Taxer la spéculation sur une assiette plus large, c'est aussi faire reculer la concurrence fiscale, qui fait tant de mal à nos économies. Il faut donc maintenant vite passer aux actes.

  Sampo Terho, EFD-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, olemme keskustelleet tästä verosta jo monta kertaa ennenkin. Henkilökohtaisesti en kannata tätä veroa enkä ymmärrä, miksi jotkut haluavat rangaista jäsenvaltioitaan ja yrittäjiään tällaisella maksulla. Minun nähdäkseni tämän veron aiheuttamat hyödyt ovat selvästi pienemmät kuin sen todennäköiset riskit.

Finanssialan elinvoimaisuudelle tämä vero olisi hyvin haitallinen. Lisärasitus vaarantaisi pankkien ja finanssialan mahdollisuudet toimia talouden ja hyvinvoinnin vetojuhtina. Tämä vero lisäisi finanssisektorin yritysten kustannuksia, joiden kautta ne siirtyisivät asiakkaiden maksettaviksi. Pankkipalveluiden kustannusten nousu aiheuttaisi päänvaivaa varsinkin niille ihmisille, joille palveluiden kustannuksilla on väliä, siis pienituloisille. Ei tämä ole sitä oikeudenmukaisuutta, jota haluamme Euroopassa ajaa.

Jos vero toteutetaan euroalueella, tai kuten tällä hetkellä näyttää, suppeamman jäsenvaltioryhmittymän keskuudessa, olisi veron tuotto todennäköisesti negatiivinen. Kansantaloudelle, jonka kasvu ja elpyminen ovat riippuvaisia ulkomaisista investoinneista, uusi vero olisi kokonaisuudessaan haitallinen. Se saattaisi näivettää finanssiyritysten investoinnit ja siirtää alan työpaikat johonkin muuhun maahan, jossa veroa ei ole.

Olen henkilökohtaisesti huolissani myös, voidaanko todella taata, että kun tietyt jäsenvaltiot haluavat ottaa käyttöön eurooppalaisen finanssitransaktioveron, ettei verosta aiheudu sen ulkopuolelle jääville jäsenvaltioille haittaa. Ymmärrän veron takana olevat ihanteet, jotka saattaisivat toimia, jos vero olisi käytössä maailmanlaajuisesti. Olen kuitenkin realisti, enkä näe, miksi EU-maiden pitäisi kiirehtiä hankaloittamaan omaa tilannettaan vapaaehtoisesti, kun maailmanlaajuinen finanssitransaktiovero on yhä hyvin kaukainen ajatus. On ylipäänsä vastuutonta jättää idealismin ajamana huomiotta finanssitransaktioverosta koituvat negatiiviset vaikutukset, joista joillakin jäsenvaltioilla on jo vahvaa kokemusta.

  Hans-Peter Martin (NI). - Herr Präsident! Vor fast 15 Jahren zählte ich zu den Mitbegründern hier der Intergroup Tobin Tax. Es war ein weiter Weg bis zum Februar 2013 und Ihrem Vorstoß, tatsächlich eine Finanztransaktionssteuer einzuführen.

Jetzt lese und zitiere ich einen hohen Beamten aus Ihrem Haus, der als einer der Architekten der Finanztransaktionssteuer erwähnt wird, mit dem Zitat: „Der Lobbydruck der Finanzindustrie ist schon gewaltig.“ Herr Kommissar, Ihr Kollege Herr Barnier war so fair, rund um die Strukturreform der Banken detailliert aufzulisten, welche Lobbyisten ihn wann getroffen haben und worüber gesprochen wurde. Das geht in die Richtung des legislativen Fußabdrucks. Ich fordere Sie jetzt auf, das für Ihr Ressort bezogen auf die FTT genauso zu tun, damit wir wissen, was der Beamte, der in dem Artikel im Standard vom 22. Januar nicht namentlich genannt werden will, damit gemeint hat. Seien Sie wenigstens so fair, offenzulegen, welchem Druck Sie erliegen, wenn Sie das nicht umsetzen, was Sie eigentlich vorhatten!

  Astrid Lulling (PPE). - Monsieur le Président, l'adage dit qu'"il n'est pas pire sourd que celui qui ne veut pas entendre". Je dois dire que tant M. Venizelos que M. Šemeta ont prouvé par leur intervention, au début, qu'ils figurent parfaitement parmi cette espèce de sourds.

Alors que la fameuse taxe sur les transactions financières fait l'objet d'un quatrième débat dans notre enceinte, n'est-il pas étonnant que l'Union européenne ne soit guère plus avancée qu'il y a trois ans malgré toutes les déclarations d'intention de nombreuses parties prenantes? Celles d'aujourd'hui ne changeront rien à l'affaire, à savoir que la taxe sur les transactions financières est un dossier qui n'avance pas parce qu'il contient des vices de forme fondamentaux. Il n'est qu'à lire l'avis juridique des services du Conseil, qui ne sont pas l'expression d'un lobby quelconque, pour comprendre l'étendue du problème, à savoir les distorsions du marché unique, les incompatibilités avec les dispositions du traité et l'excès de pouvoir des États. Toutes ces accusations ne sont pas minces; elles sont dévastatrices.

Voilà pourquoi je suis admirative devant le flegme de la Commission européenne, qui continue comme si de rien n'était, en affirmant que l'extraterritorialité, qui est à la base de cette proposition, ne peut être remise en cause.

J'admire aussi tous ceux qui continuent de voir dans la procédure de la coopération renforcée un moyen commode pour contourner les difficultés et impliquer les vingt-huit États membres d'une façon ou d'une autre. La volonté politique ne peut faire fi des réalités, comme l'intégration du marché unique et des marchés financiers, la compétitivité de notre continent ou même le droit international.

En conclusion, Monsieur le Président, si la taxe sur les transactions financières doit voir le jour, il faudra bien répondre de façon cohérente aux objections de fond parce qu'il ne sert à rien de faire "comme si"; cela ne fera pas bouger les lignes.

S'il y a quelque chose qui presse, Monsieur le Président, c'est que M. Šemeta, le Conseil et beaucoup de leurs collègues, ici, comprennent enfin qu'ils ont tort et que la taxe sur les transactions financières ne sera pas la solution à tous leurs problèmes.

PRESIDE: ALEJO VIDAL-QUADRAS
Vicepresidente

  Leonardo Domenici (S&D). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, sono d'accordo con le considerazioni svolte dal Commissario Šemeta nella sua introduzione e vorrei partire da una domanda. Questo non è certo il primo dibattito che noi facciamo sulla tassa sulle transazioni finanziarie. È chiaro che ognuno può rimanere della sua opinione, ma molti argomenti che anche oggi sono stati riproposti in questo dibattito li abbiamo già discussi e approfonditi in passato. Qual è allora la novità?

Dobbiamo dircelo chiaramente: la novità è che nel momento in cui la tassa sulle transazioni finanziarie ha cessato di essere soltanto una possibilità ed è diventata qualcosa di concreto, è cominciata una campagna lobbistica di enorme portata che si è riversata anche sui governi che fanno parte della cooperazione rafforzata. È accaduto e sta accadendo in Italia, in Francia e altrove.

Allora credo che invece noi abbiamo bisogno di arrivare ad una conclusione: che è giusto che anche sui governi si faccia sentire un movimento di opinione pubblica largamente favorevole a questa tassa sulle transazioni finanziarie e vorrei anche dire a un collega che ora non è presente, l'onorevole Langen, per il quale io ho molto rispetto, che noi non possiamo rimettere in discussione una scelta perché c'è il ricatto che qualcuno faccia ricadere sui piccoli risparmiatori il peso e l'onere di questa tassa.

Credo in realtà che non ci sia nessuna relazione diretta fra il fatto che un mercato finanziario sia sano e la quantità di transazioni che avvengono su quel mercato finanziario e che se la tassa sulle transazioni finanziarie contribuirà in qualche modo ad abbassare i livelli di speculazione, questo sarà un altro dei successi importanti che potrà conseguire, fermo restando che ciascuno di noi è sempre stato attento, a cominciare dalla relatrice Podimata, alla valutazione attenta di tutte quelle che possono essere le conseguenze indesiderate su cui si potrà eventualmente ancora intervenire.

  Ulrike Lunacek (Verts/ALE). - Herr Präsident! Ich kenne diese Finanztransaktionssteuer schon aus meiner Zeit in der Entwicklungspolitik, bei den Zivilgesellschaftsorganisationen in den achtziger- und neunziger Jahren. „Gut Ding braucht Weile“, sagt man oft. Aber jetzt wäre es wirklich höchste Zeit, das endlich umzusetzen.

Dieses Parlament hat sich schon mit breiter Mehrheit dafür ausgesprochen, dass eine große Menge der Finanzprodukte besteuert gehört und die größtmögliche Menge der Finanzmarktakteure hier auch besteuert gehört. Es ist Zeit, das endlich umzusetzen, aber nicht mit der Salamitaktik, die jetzt da angesetzt wird, eine Salamitaktik von Seiten der Finanzlobby, die jetzt hergeht und sagt: Sonderinteresse dort, Ausnahme hier, Ausnahme dort, Uneinigkeit der Regierungen. Die Elf, die gesagt haben, sie machen es, sind sich in ihren eigenen Koalitionen nicht einig. Auch die österreichische Regierung sollte hier klarer Stellung nehmen. Auch der österreichische Finanzminister Spindelegger muss hier klarer dafür Sorge tragen, dass die Elf das, worauf sie sich geeinigt haben, endlich umsetzen.

Denn – und das ist auch ganz klar – mit der Finanztransaktionssteuer schlagen wir zwei Fliegen mit einer Klappe. Nämlich, dass die Spekulanten selber zahlen müssen, und zwar so viel, dass sie nicht mehr spekulieren und große Risiken eingehen, und dass soziale Maßnahmen finanziert werden können. Das brauchen wir in dieser Zeit!

Die Finanztransaktionssteuer muss jetzt kommen. Keine Salamitaktik mehr von Seiten der Finanzlobbys!

  Vicky Ford (ECR). - Mr President, I cannot believe we are still spending time talking about the Financial Transaction Tax. This is not a Robin Hood tax – it is a Sheriff of Nottingham charge. History tells us that, when financial transactions are taxed, financiers leave. They move to other parts of the world, and the people who are left to pay the tax are the pensioners, the savers and the companies who are looking for money to grow – each of us as taxpayers – when our governments have their own costs of funding put up. That is why so many countries have said no to an EU FTT. Then there is the issue of extra-territorialisation, which means forcing one country to collect tax on behalf of another. It is not legal, which is why the UK has to waste money taking the EU to court.

Some say that the EU should look to the UK because we have a stamp duty. Yes we do, but big investors do not pay it. Furthermore, from 1 April small companies’ shares will not be subjected to it either, because we want those companies to be able to raise money to grow. So we are unwinding our financial transaction tax. I am not opposed to taxing banks. In the UK the bank levy raises GBP 2.5 billion every year. However, if you are going to tax financial services, do it in a more intelligent way.

This is a waste of time, a waste of effort and a waste of money, and the poorest will end up paying.

  Auke Zijlstra (NI). - Voorzitter, de financiële transactietaks is een belasting op beleggen waarvan de Nederlandsche Bank heeft uitgerekend dat het de Nederlandse economie vier miljard per jaar gaat kosten. En ook de Commissie geeft nu toe in antwoord op mijn vragen dat deze taks de Nederlandse pensioenen treft, maar ook de koopkracht en de economie.

En dan is het plan nog illegaal ook. De transactietaks mag niet via versterkte samenwerking worden ingevoerd, want het heeft een effect op de hele interne markt. Het voorstel eist dat privé-ondernemingen belastinggeld innen voor andere landen – wat illegaal is. En het treft de economie van landen die niet meedoen – wat ook niet mag.

Samenvattend, Voorzitter, is het dus een illegaal plan dat de burgers, de koopkracht, de economie en de pensioenen treft. Maar gelukkig, commissaris Šemeta wil het nu in kleine stapjes invoeren, want daar wordt het blijkbaar minder illegaal en minder schadelijk van.

Voorzitter, kunnen we even serieus blijven? Een slecht plan moet je niet langzaam invoeren, dat moet je heel snel in de prullenbak gooien.

  Gunnar Hökmark (PPE). - Mr President, the reason why it is complicated to introduce the FTT is that it is complicated to have the FTT. It has been tested. We had it in Sweden, and it made financial transactions move to the City of London.

Today it would make the mayor of Shanghai and the financial markets in other parts of the world very happy. There is an error in the description of the Financial Transaction Tax. It is based on a belief that there is some free money lying about in the bank vaults and the financial markets, but that is not true. The Financial Transaction Tax takes aim at those who are saving for their pensions or trying to finance investments in jobs and growth, who are exporting or importing or trying to finance deficits. There is no anonymous market paying for this: it is human beings and companies who are supposed to contribute to the growth, and that is why it is complicated and that is why it has failed in Sweden. That is why it is complicated to introduce it now. If we are to have an ongoing debate, do discuss the complications, because the damages are bigger than the potential benefits and we are risking making the situation worse. We need more and better competitiveness in Europe, not less. Taxes do not create jobs, but investments do.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8))

  Anni Podimata (S&D), blue-card question. – Mr Hökmark, why do you not acknowledge that the Swedish tax was designed exactly the other way round from the tax proposed by the Commission and endorsed by the European Parliament? It was a tax of very limited scope charged at a very high rate, and that is why it failed.

  Gunnar Hökmark (PPE), blue-card answer. – The interesting thing is that, when it was introduced, the Social Democrats in Sweden had more or less the same argument. It is defined in a way that will create benefits and more tax income. Today, financial markets are much more mobile, much more global and much more fragile in that sense. What I cannot understand is, why do you believe that higher taxes for those who are saving for their pensions and those who are going to invest in new jobs will create new jobs?

  Ivailo Kalfin (S&D). - Mr President, I would also like to call for the swift finalisation of negotiations and the introduction of the Financial Transaction Tax. The tax has to be simple, easy to apply and involve no exceptions or loopholes. Now, when we see the prospects of the European economy starting out on a period of recovery, and when the work on the construction of the banking union is underway, it is definitely high time to solicit the financial sector’s commitment to reinforcing the fiscal capacity of those countries that have been badly damaged during the financial crisis.

That is why the decision has to be taken soon. We have already eleven Member States that have declared their readiness to go ahead with the Financial Transaction Tax and to start working on it. I hope that more Member States will join, including my own, which has a Socialist-supported government. They have to act and not water down their decisions further.

We are not in a position to impose global taxes, and I hear the arguments of some colleagues. I am sure that the experience, however, of the pioneer Member States will show the usefulness of this tax. I would like to bring two arguments for this that relate to national budgets, because I hear many arguments about taxpayers and about small and medium-sized companies.

Firstly, the introduction of such a tax would relieve the pressure on the national budgets on the revenue side, and this relief of pressure would allow the national budgets to be reinforced and finance the economic recovery.

Secondly, I would like to remind you about the Commission’s proposal to use part of the Financial Transaction Tax as own-revenue for the European budget. That would mean less national contributions to the European budget – not a bigger budget, but a more autonomous budget. Therefore, you are going to have relief on the expenditure side of the national budgets as well. So, when we speak about the small taxpayers, about the depositors in the banks, we also have to think that this is going to make the national budgets much easier to manage and reduce taxes for them.

  Ewald Stadler (NI). - Herr Präsident! Der Herr Kommissar hat in seinem Debattenbeitrag gesagt, dass es um die Glaubwürdigkeit der Europäischen Union vor den Bürgern geht. Ja, genau darum geht es!

Was hat die Europäische Union zur Lösung der Finanzkrise zusammengebracht? Kein Trennbankensystem bis zur Stunde, keine wirklichen Regeln für den Bankensektor, keine echten Haftungsregeln, ja nicht einmal eine Finanztransaktionssteuer zur Finanzierung des ganzen Systems! Ursprünglich hieß es, alle Mitgliedstaaten – und da gebe ich dem Kollegen Hökmark recht: Wenn nicht alle dabei sind, macht sie von vorneherein keinen Sinn, dann schaffen wir nur noch Wettbewerbsvorteile für die City of London –, jetzt sind es nur mehr elf. Dann hat es geheißen: alle Finanzprodukte. Jetzt habe ich eine ganze Liste von Finanzprodukten gehört, die nicht mehr dabei sein sollen. Dann hat es geheißen: Es wird 2014 eingeführt. Und jetzt sagt Herr Schäuble ganz offiziell: Ja, das wird noch lange nicht kommen. Also von wegen vor der EU-Wahl!

Wir müssen uns eingestehen: Wir sind gescheitert. Wir sind gescheitert mit der Finanztransaktionssteuer, weil die Banken auf diesem Kontinent das Sagen haben. Nicht die gewählten Volksvertreter haben das Sagen, das haben Sie heute verklausuliert zugegeben, sondern die Lobbyisten, die es fertigbringen, der Politik auf diesem Kontinent und in dieser Europäischen Union die Regeln zu diktieren. Nicht wir diktieren dem Bankensektor die Regeln, sondern der Bankensektor sagt uns, was wir tun dürfen und was nicht. Das ist eine Schande! Damit werden Sie keine Glaubwürdigkeit vor dem Bürger haben!

Intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»)

  Erik Bánki (PPE). - Elnök úr, tisztelt Képviselőtársaim! Az optimista minden vészhelyzetben lehetőséget lát, a pesszimista minden lehetőségben veszélyt érez. Azt gondolom, hogy Churchill jól összefoglalta a két különböző embertípus leírását. Nagyon örülök annak, hogy az Európai Bizottság és a Tanács is elkezdett foglalkozni a különadó bevezetésével, egy olyan tranzakciós adó bevezetésével, amely segíthet nagy európai programok megvalósulásában. Mégis azt gondolom, hogy a tagállami gyakorlatokat érdemes megnézni, Magyarországot például, ahol 2010-ben bevezetésre került a bankadó, majd egy tranzakciós illeték is, éppen annak érekében, hogy az a lehetetlen helyzet, amelyet a nyolc év hozzá nem értő szocialista kormányzás okozott Magyarországon, a válságból kivezető útban közös teherviselés legyen. Én azt gondolom azt kéne továbbra is nézni, hogy ne központosítva, hanem tagállami szinten történjen a beszedése, és a felhasználása is ezeknek a forrásoknak. Ez így sokkal hatékonyabb lehet.

  Malika Benarab-Attou (Verts/ALE). - Monsieur le Président, parallèlement à l'appauvrissement de beaucoup de nos concitoyens, des spéculateurs financiers s'enrichissent honteusement comme jamais. Nos concitoyens se détournent aujourd'hui du projet européen à cause de cette situation profondément injuste.

Pourtant, nous disposons d'un levier important pour mobiliser des ressources, de l'ordre de 30 à 35 milliards d'euros, à savoir la taxe sur les transactions financières, afin de faire face à nos besoins, de lutter contre la pauvreté, d'assurer la transition énergétique, de mener des projets culturels, etc. Or, le lobby financier et bancaire est en train de convaincre certains chefs d'État qui, malgré leurs déclarations de principe, manquent de volonté pour mettre en œuvre cet acte indispensable. Leur responsabilité est grande.

  Andrew Henry William Brons (NI). - Mr President, for a tax to attract one or two non-partisan critics would be unfortunate. To attract dozens sounds a bit like carelessness. The tax is superficially appealing as a levy on institutions blamed for the recession: a tax on the rich to benefit the poor. But, as one critic said: banks simply pass down their taxes to us, the customers. Indeed, the FTT would be levied most heavily on long-term investments such as those of pension funds. The good news is that it will be levied in only eleven countries. The bad news is that it might be drafted in a way that would catch some transactions in countries that have rejected it.

There is reason to believe that its imposition, even at a modest level, would lead to the migration of funds to countries beyond those participating in it. If it were ever to be imposed on all 28 Member States, funds would migrate to New York and elsewhere. Remember: the FTT is the chosen instrument to be an EU own-resources tax.

(Fin de las intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»))

  Algirdas Šemeta, Member of the Commission. - Mr President, Minister, honourable Members, first of all I would like to thank you for this comprehensive discussion. I think that it contributed very well to the work on the agreement on the Financial Transaction Tax (FTT) and I thank those who, in their speeches today, supported the proposal. Your support is very important.

I would like to remind the entire House that this House voted for the report by Mrs Podimata with an overwhelming majority; if I remember correctly with 552 votes in favour of the Financial Transaction Tax. That shows the strong support of this House for the introduction of the Financial Transaction Tax.

I heard some repeated arguments today against the Financial Transaction Tax, and those arguments were expressed many times during the discussion. Mr Bokros – who is no longer present – said that some people consider that this is the panacea to solve all the problems. No, we do not consider that this is a panacea to solve all the problems. We consider that this complements the reform of the financial sector and that it could serve as a market-based instrument to ensure a fair contribution by the financial sector to the public purse. That is what we were aiming at when we proposed the Financial Transaction Tax.

Some of you said: well we may agree on the FTT, but only if it is global. Of course, the Commission also agrees that the best approach would be global, but we have to be realistic at this point in time that there is no global agreement on this. There is a clear request from eleven Member States to go ahead with the introduction of a Financial Transaction Tax on the basis of the Commission’s proposal, thus allowing us to demonstrate to the world that with the introduction of this tax in the participating Member States it can work and then others could follow.

Mrs Lulling referred to the opinion of the Council’s Legal Service. Mrs Lulling, I have to say to you that the Commission presented its arguments to the Council and that they were very well received by the Member States. Indeed, the participating Member States decided to go ahead and heed the arguments from the Commission and not the arguments of the Council’s Legal Service.

Some of you, including Mr Langen, referred to the issue of the impact on the real economy. The impact assessment clearly demonstrated that the growth effect of this proposal could be positive to the economy and I personally believe that if we introduce the Financial Transaction Tax it could actually stimulate the financial sector to pay more attention to the financing of the real economy and not to lock itself into gambling activities within the securities market.

I do not wish to go on with the arguments we have already discussed here at length on many occasions. What I would like to say is that the Commission would be open to contribute to a compromise on this file even if, in a gradual approach, the first step in implementation would be less ambitious in scope than our initial proposal. I must however warn you that limitation should not be at the expense of robustness. Such an approach should not create obvious possibilities for tax avoidance and economic distortions.

Discussions in the Council will now continue under the Greek Presidency, which has expressed its determination to strive for solutions. I welcome this steady approach. The Commission will support it. I also firmly believe that a political agreement is possible and should be reached before the European elections.

In this context, we need to continue to involve non-participating Member States. Indeed, the purpose of enhanced cooperation is to get everybody on board.

Honourable Members, again I wish to thank you for your broad support in moving forward with this initiative. As I said in my introduction, the time of declarations, promises and joint communiqués is over. Now it is time for the Member States to act – quickly and decisively. It is time for agreement on the Financial Transaction Tax, as this is what the citizens have clearly called for.

  Ευάγγελος Βενιζέλος, Ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. - Κύριε Πρόεδρε, θα ξεκινήσω με μία θεσμική απάντηση: η ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου με την οποία επιτράπηκε να κινηθεί η διαδικασία της ενισχυμένης συνεργασίας. Το Συμβούλιο θα υπερασπιστεί το κύρος της απόφασής του ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να απορριφθεί η προσφυγή που έχει ασκηθεί. Μιλώντας τώρα εκ μέρους των έντεκα κρατών μελών που μετέχουν στην ενισχυμένη συνεργασία, δηλώνω ότι η Προεδρία του εξαμήνου αυτού θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε το θέμα να έρθει ξανά στην επικαιρότητα και να καταστεί πολιτική μας προτεραιότητα, ώστε να υπάρξει ένα συγκεκριμένο και χειροπιαστό αποτέλεσμα.

Από την άποψη αυτή θέλω να ευχαριστήσω την κ. Ποδηματά, που ως ιστορική εισηγήτρια του θέματος στο Κοινοβούλιο θύμισε την αιτιολογία με την οποία η συντριπτική πλειοψηφία του Σώματος απεδέχθη τον φόρο στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Και θέλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω τον Επίτροπο, τον κ. Šemeta, για τη σθεναρή υποστήριξη και την τεχνική και επιστημονική τεκμηρίωση του φόρου στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές.

Τώρα επιτρέψτε μου να κάνω μερικές σύντομες πολιτικές παρατηρήσεις, όχι τυπικά, ως εκπρόσωπος του Συμβουλίου, αλλά επειδή ως Έλληνας υπουργός έχω την ευκαιρία να σας απευθύνω τον λόγο.

Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση τώρα, λίγους μήνες πριν τις ευρωπαϊκές εκλογές, δεν καταφέρει στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας, εκεί που δοκιμάζεται η κοινωνική συνοχή, εκεί που δοκιμάζεται η αξιοπιστία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, να δώσει μια πρακτική απάντηση λέγοντας στους πολίτες με ποιο τρόπο θα χρηματοδοτήσει μέτρα ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας, των επιχειρήσεων, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής, θα έχουμε χάσει το παιχνίδι της νέας ευρωπαϊκής αφήγησης. Θα μου πείτε: «Είναι λογικό να λέει κάποιος ότι θα αντλήσουμε πόρους από τη χρηματοοικονομική σφαίρα για να ενισχύσουμε την πραγματική οικονομία, για να ενισχύσουμε την κοινωνική συνοχή»; Ναι, κατ̓̓̓̓̓ αρχάς αυτό είναι λογικό. Καθετί που παράγει υπεραξία πρέπει να μετέχει σε έναν μηχανισμό αναδιανομής. Τα επιχειρήματα που ακούγονται –γιατί εδώ ακούσαμε μία κλασική συζήτηση, η οποία επαναλαμβάνεται πάρα πολύ συχνά– έχουν μια έντονη ιδεολογική φόρτιση.

Κατ̓̓̓̓̓ αρχάς τα περισσότερα επιχειρήματα κατά του φόρου των χρηματοοικονομικών συναλλαγών είναι επιχειρήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά κάθε είδους φόρου, κατά της ίδιας της ιδέας της κρατικής φορολογίας. Με τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές στην πραγματικότητα βρισκόμαστε αντιμέτωποι, και ως Ευρωπαϊκή Ένωση και ως κράτη μέλη, με το φαινόμενο της κυριαρχίας μας. Πράγματι, η χρηματοοικονομική σφαίρα είναι μια κοσμοπολίτικη σφαίρα, είναι μια παγκοσμιοποιημένη σφαίρα, η οποία έχει αποκολληθεί από το στοιχείο της εδαφικότητας και άρα της κυριαρχίας και άρα της ισχύος της έννομης τάξης, είτε εθνικής, είτε ευρωπαϊκής κοινοτικής έννομης τάξης. Θα το αποδεχθούμε αυτό; Θα αποδεχθούμε ότι η παγκόσμια χρηματοοικονομική αγορά είναι μία αγορά εκτός κάθε είδους θεσμικού ελέγχου; Αυτό είναι το μεγάλο θέμα. Αν το αποδεχθούμε αυτό, τότε δεν έχουμε καμία προοπτική να συγκροτήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ως πραγματική πολιτική οντότητα.

Στην πραγματικότητα το ερώτημα είναι: Θα ξεκινήσει από κάπου η συζήτηση για την παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση ή θα το ξεχάσουμε αυτό; Το 2008, μόλις κατέρρευσε η Lehman Brothers, έγινε η σύνοδος των G20 στο Λονδίνο και υπήρξε ένας κατάλογος αποφάσεων και πρωτοβουλιών των είκοσι πιο ανεπτυγμένων οικονομιών του κόσμου, προκειμένου να τεθούν οι βάσεις μιας κάποιας παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης. Σας διαβεβαιώ ότι από τον κατάλογο εκείνο σχεδόν τίποτα δεν εφαρμόστηκε.

Μπορούμε να ξεκινήσουμε από κάπου; Η Γηραιά Ήπειρος, η Ευρώπη, έχει τη δυνατότητα να πάρει κάποιες πρωτοβουλίες; Όχι επειδή είναι το κέντρο της παγκόσμιας οικονομίας. Δυστυχώς δεν είμαστε πλέον το κέντρο της παγκόσμιας οικονομίας. Γηράσκουμε και μικραίνουμε ως οικονομία και ως κοινωνία αλλά έχουμε ευαισθησίες, έχουμε ιδέες, έχουμε μία παράδοση, έχουμε αξίες.

Μπορεί από κάπου να ξεκινήσει η συζήτηση για τους θεσμούς παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης; Ας ξεκινήσει από τα έντεκα μέλη της ενισχυμένης συνεργασίας και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μήπως τα πληρώσουν αυτά τελικά οι καταναλωτές και οι συνταξιούχοι; Μα κανείς Ευρωπαίος πολίτης, κανείς πολίτης πουθενά στον κόσμο δεν είναι μόνο συνταξιούχος, μόνο καταναλωτής, μόνο φορολογούμενος· έχει πολλές ιδιότητες. Μπορεί κάποιος να χάνει κάτι ως συνταξιούχος ή ως καταναλωτής αλλά το κερδίζει επειδή έχει άλλου είδους αντιπαροχές και άλλου είδους δυνατότητες. Είναι πάντα σύνθετα τα υποκείμενα που δρουν σε μια κοινωνία· από κάπου χάνουν από κάπου κερδίζουν. Άρα στην πραγματικότητα το παιχνίδι που παίζεται είναι πολύ σημαντικό και έχει πολύ μεγάλη σημασία να επιμείνουμε ως ευρωπαϊκοί θεσμοί προς την κατεύθυνση του φόρου επί των χρηματοοικονομικών συναλλαγών.

  El Presidente. - Se cierra el debate.

Declaraciones por escrito (artículo 149 del Reglamento)

  Biljana Borzan (S&D), napisan. – Jedan od glavnih razloga za uvođenje europskog poreza na financijske transakcije bilo je traženje pravde za naše građane. Pravde koju čekaju od 2008. godine. Krizu koja naše zemlje pritišće više od pet godina uzrokovala je pohlepa bankarskog sektora i špekulacije temeljene na financijskim balonima od sapunice. Unatoč tome, najveću cijenu izlaska iz krize platili su građani smanjenim životnim standardom, nezaposlenošću, liberalnijim radnim zakonodavstvom itd. Porez na financijske transakcije (FTT) zamišljen je kao način kojim bi glavni krivci za krizu barem djelomično nadoknadili štetu koju su uzrokovali. Nažalost, lobiranje i taktike otezanja financijskih centara moći već dugo sprječavaju njegovo uvođenje. Pozivam Europsko vijeće i Europsku komisiju da se ohrabre i naprave korak naprijed u vezi s ovimn pitanjem. Ako to ne učine, možemo samo zaključiti da iz ove krize nismo ništa naučili.

  Wolf Klinz (ALDE), schriftlich. – Der Finanzsektor hat in den vergangenen Jahren einen großen volkswirtschaftlichen Schaden angerichtet und das Vertrauen der Bürger spürbar erschüttert. Der Finanzsektor soll über eine Finanztransaktionssteuer am Ausgleich des verursachten Schadens beteiligt werden. Das ist grundsätzlich nachzuvollziehen.

Allerdings macht die Einführung einer solchen Steuer nur Sinn, wenn dadurch der Wettbewerb nicht verzerrt und der Binnenmarkt nicht geschwächt wird. Der vorgeschlagene Weg, die Steuer in den 12 Staaten einzuführen, die sich im Rahmen einer verstärkten Zusammenarbeit hierzu bereit erklären, ist nicht zielführend. Er würde zu Verlagerungen innerhalb der Finanzplätze führen und den europäischen Markt zersplittern. Die Staaten, die schon einen Teil der Finanztransaktionen besteuern, betrachten dies als ausreichend und wollen keine vollumfängliche Finanztransaktionssteuer einführen. Damit hätten wir keine einheitliche Besteuerung.

In jedem Fall wird die Steuer zu einer weiteren Belastung der Verbraucher führen. Daher sollten Pensionsfonds ausgenommen werden. Sparer, die für ihr Alter Geld zurücklegen, dürfen nicht bestraft werden. Das Projekt in der jetzigen Form sollte nicht weiterverfolgt werden. Als Alternative bietet sich die britische Stempelsteuer an, die im Laufe der Jahre um eine Besteuerung von Anleihen und Derivaten ergänzt werden könnte. Wir wollen keine Zersplitterung des Binnenmarktes und brauchen keine neue Steuer, sondern eine zunehmende Harmonisierung zumindest der indirekten Steuern.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), în scris. – Criza economică și financiară a afectat milioane de cetățeni europeni, care și-au pierdut locurile de muncă și încrederea în soluțiile europene de redresare economică. Speculațiile financiare reprezintă una dintre cauzele majore ale crizei economice și financiare din ultimii ani. Cu toate acestea, pentru a permite sectorului bancar să continue creditarea în scopul asigurării capitalului necesar întreprinderilor, Uniunea Europeană a considerat necesară sprijinirea, pe o perioada limitată, a sectorului bancar.

De asemenea, datorită crizei economice și financiare, statele membre au adoptat, în ultimii ani, politici de austeritate care, adesea, au contribuit la creșterea șomajului. Austeritatea nu poate conduce la creștere economică și la crearea de locuri de muncă. De aceea, cetățenii europeni solicită ca și sectorul bancar să contribuie la costul relansării economice. 64% din cetățenii europeni susțin introducerea rapidă a unei taxe pe tranzacțiile financiare. Taxa pe tranzacția financiară ar trebui să fie simplă și ușor de aplicat. Aceasta ar trebui să vizeze doar tranzacțiile cu produse derivate și nu simplele tranzacții financiare realizate de cetățeni. De asemenea, parte din veniturile obținute din taxa pe tranzacții financiare ar trebui să intre în bugetul Uniunii, astfel încât contribuția statelor membre la bugetul Uniunii să fie diminuată în mod corespunzător.