Istungi stenogramm

Kolmapäev, 5. veebruar 2014 - Strasbourg

16. Olukord Süürias (arutelu)

  Presidente. - L'ordine del giorno reca la discussione sulla dichiarazione del vicepresidente della Commissione/alto rappresentante dell'Unione per gli affari esteri e la politica di sicurezza sulla situazione in Siria (2014/2531(RSP)).

  Štefan Füle, Member of the Commission, on behalf of the Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. - Madam President, allow me on behalf of the Vice-President of the Commission and High Representative to make the following statement. Honourable Members, the situation in and around Syria remains extremely difficult. Since last year, most humanitarian statistics, such as the number of those affected in numerous ways by the fighting, have doubled. With 9.3 million Syrians in need of outside assistance – half of them children – we have reached the limits of what the international community can do.

The neighbouring countries are sheltering close to 3 million refugees. The European Union continues to support them, but the dangers for Lebanon and Jordan, as well as threats to the territorial integrity of Iraq, are real. At the United Nations Humanitarian Conference hosted by Kuwait, the European Union pledged an additional EUR 550 million for the relief effort in Syria, raising its overall effort to EUR 2.6 billion. Yet the United Nations’ unprecedented fundraising appeal of EUR 6.5 billion clearly shows the urgency of settling the conflict, as the capacity of international donors is reaching its limits. The international community worked hard in Kuwait, but only slightly more than a third of that sum was raised.

That is why the recent launch of the Geneva Conference on Syria on 22 January in Montreux is so important. As was stressed by the High Representative and Vice-President in Montreux, the Geneva Conference on Syria is unique, as it has a clear political legitimacy, set out in United Nations Security Council Resolution 2118, to work together to fully implement the Geneva Communiqué of 30 June 2012.

Progress in the first round of negotiations has been slow, but the parties are now talking to each other, and we need to remind ourselves that reaching the goals stated in the Geneva Communiqué will be an arduous process. The European Union considers that it is important to maintain a double-track approach by discussing the difficult issue of a political transition and at the same time promoting confidence-building measures that could alleviate some of the suffering being experienced by the Syrian people. Even small progress that would, for example, enable more humanitarian access to those trapped in the conflict zones would be a success which would help to sustain the negotiations.

The tactics of ‘starve and surrender’ practised by the regime must end. Yet our responsibility goes beyond our humanitarian obligations and supporting the Geneva process. That it is why it should be our ambition to reach out to groups that have not taken up arms and can play a role in settling the conflict. Here the role of women is crucial, and in her meetings with the Syrian women in Switzerland, High Representative Ashton promised a dedicated European Union effort to support their role in the envisioned transition.

The European Union also has the ambition to look beyond the conflict and assist in educating and training young Syrians, who will be key to Syria’s future. To this effect, the European Union is planning to develop an ambitious training programme in cooperation with our Member States.

Honourable Members, Syria’s crisis has profoundly affected its neighbours. They must be applauded for their efforts to host an increasing number of Syrian refugees. It is important to reiterate that the European Union’s support to Syria now focuses mainly on Syrians who have fled to neighbouring countries, and that our support is also addressed to the host countries and communities. We will also maintain all other forms of assistance, including those targeting areas under the control of the opposition, to maintain and develop most vital services. With these and many other efforts, the European Union will help Syrians to reach their goal of living in dignity, freedom and democracy.

I would like to reemphasise that the European Union will continue in its humanitarian efforts and spare no effort to deliver life-saving and medical aid to besieged areas. There is little doubt that the Geneva process will be a long and complex one, but we must work relentlessly with all partners in the international community to reach the desired goal of a peaceful and reunited Syria.

  Elmar Brok, im Namen der PPE-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, Kolleginnen und Kollegen! Der Syrienkonflikt hat mit internen Schwierigkeiten zu tun, ist aber auch das Schlachtfeld anderer. Es findet dort auch ein Ersatzkrieg statt. Zuvörderst sollten wir denjenigen, die von außen ihr Interesse gegenüber Syrien gewährleisten wollen, vom Iran über Russland, Saudi-Arabien oder wem auch immer, deutlich machen, dass sie ihren Beitrag zum Frieden leisten sollten.

Ich bin weiterhin der Auffassung, dass die Gewaltmaßnahmen, die das Assad-Regime ursprünglich gegen die Zivilbevölkerung angewandt hat, Teil dieses dramatischen Konflikts sind, der jetzt zu so unglaublichen Entwicklungen geführt hat, dass 9,3 Millionen Bürger direkt vom Krieg betroffen sind, 6,5 Millionen allein in Syrien selbst auf der Flucht sind. Ich war kürzlich im Libanon. Wenn ich sehe, dass dort in einem Land mit vier Millionen Einwohnern eine Million Flüchtlinge aus Syrien sind, dann wird deutlich, zu welchen unglaublichen Zuständen das für einzelne Menschen führen kann. Das reißt einem das Herz auf!

Ich hoffe, dass die internationale Gemeinschaft jetzt endlich ihrer Verpflichtung gerecht wird, hier die Dinge in Ordnung zu bringen. Deswegen halte ich es für wichtig, dass es nun gelungen ist, bei den Chemiewaffen aufzuräumen, und ich hoffe, es geht schneller als bisher. Ich hoffe auch, dass das, was Lakhdar Brahimi zustande gebracht hat, dass Regierung und Opposition sich an einen Tisch setzen, von einer Verantwortung getragen ist, dass man jetzt nicht auf taktisches Hinhalten setzt und dadurch jeden Tag erneut Menschen sterben – 130 000 sind schon gestorben –, sondern dass man in Verantwortung gegenüber dem eigenen Volk Übereinkommen treffen kann, damit sich die Lage verbessert.

Herr Kommissar, ich finde es gut, dass die Europäische Union bei den Flüchtlingshilfen, bei den Katastrophenhilfen – wie ich meine – bisher großzügig gewesen ist. Aber wir wissen auch, dass das noch nicht reicht, dass es auch zu Destabilisierung in Ländern wie Jordanien oder Libanon kommen kann. Auch die Belastung, die auf der Türkei hier ruht, sollten wir sehen. Hier sollte internationale Solidarität demonstriert werden.

Ich hoffe, dass es als erste Maßnahme auch aus Genf heraus möglich ist, humanitäre Korridore zu schaffen, damit man auch in den Gebieten der Aufständischen humanitäre Hilfe ermöglicht, um auf diese Art und Weise das Leid der Menschen zu lindern und auf Dauer den Frieden eines geeinten Syriens herzustellen.

  Véronique De Keyser, au nom du groupe S&D. – Madame la Présidente, la guerre de Syrie va durer. Tous les analystes augurent d'une catastrophe humanitaire sans précédent et d'un bouleversement complet du paysage du Moyen-Orient.

La guerre de proximité que se livrent, par combattants interposés, les puissances extérieures, vise à modifier durablement les rapports de force politiques et confessionnels dans la région. Dès lors, le risque d'une déflagration plus large est énorme mais Genève II a marqué un sursaut responsable de la part de la communauté internationale. Que les États-Unis et la Russie aient réussi à persuader les belligérants d'y participer est un pas important mais insuffisant.

Mon groupe regrette que l'Iran n'y ait finalement pas été admis et il soutient les efforts de Lakhdar Brahimi de transformer le semi-échec de Genève en un processus de négociation durable, mettant en avant des aspects humanitaires capables de recréer la confiance.

Plus de trois millions d'enfants en Syrie n'ont plus fréquenté l'école depuis trois ans. Cette semaine, un rapport insoutenable de l'ONU dénonce, chez les forces armées syriennes et les belligérants, la torture à l'égard des enfants, les abus sexuels et les exécutions sommaires.

À Yarmouk, les Palestiniens sont dans une situation désespérée et aux photos des 5 000 Syriens torturés et livrés aux médias, il faut ajouter les égorgés, les assassinés, les kidnappés, tant par les milices du régime que par les groupes terroristes qui ont, hélas, infiltré l'opposition.

Pour atténuer cette immense souffrance, il faut de l'argent mais surtout du courage politique et de l'obstination. Il faut tarir les sources de financement qui alimentent le terrorisme.

L'Europe n'est pas tout, mais elle n'est pas rien sur la scène internationale, comme elle a eu l'occasion de le montrer dans les négociations sur le nucléaire iranien. Et je pense que la Syrie est une région où elle peut faire la différence.

  Guy Verhofstadt, on behalf of the ALDE Group. – Madam President, for me the Geneva II Conference has proved one thing: that with Bashar al-Assad there will be no solution, ever, for Syria. He refused to talk about a political way out of the crisis. He refused even to make a deal on Homs and Yarmouk – places where thousands of people are currently starving or dead. He also refused to end the blockade so that food could be taken into those cities.

In the meantime, the Assad regime is dropping barrel bombs on cities. At last we have seen the 55 000 horrible pictures of dead and mutilated bodies, and read the report by three former prosecutors on those 11 000 members of the opposition systematically killed and eliminated in the presence of Assad. What words can you use for that? The only words I can find are ‘crimes against humanity’ – and the time has now come for us to bring Bashar al-Assad before the International Criminal Court, or at least to spell out the charges against him. What more do we need, I ask myself, to start that process?

Secondly, we must do everything within our means and our power to limit the suffering of the Syrian people. EU humanitarian visas should be issued, not only by Germany, France and Austria, who have taken such a step already, but EU-wide in every country of the Union. Since 2001, we have also had the Temporary Protection Directive in place. Why do we not use it? Why not also establish a regional protection programme? Why not encourage visa facilitation?

Let us assume our responsibility towards the Syrian refugees. As you know, there are in total 2.4 million: 400 000 were registered in January alone. What is Europe doing? It is providing for 33 000! That is not even 1% of the total number of refugees. I find this shameful; I find it a disgrace.

Finally, Commissioner Füle, we in Parliament have called two or three times already in resolutions for a European humanitarian conference on the Syrian refugee crisis. The Commission has backed the call. It was Commissioner Barnier who, during a debate, backed that idea. So when will the Commission put before the Council of Ministers for Foreign Affairs, or the European Council, a proposal to the effect that Europe should finally assume its responsibility in this humanitarian crisis?

  Isabelle Durant, au nom du groupe Verts/ALE. – Madame la Présidente, c'est notre ixième résolution sur la Syrie et sans doute sa longueur est-elle proportionnelle à notre impuissance. Elle m'inspire trois remarques: la première c'est une formule reprise au secteur commercial: "Pendant les travaux, la vente continue". En l'occurrence, bien qu'il n'y ait pas eu de condition préalable au démarrage de Genève II, malgré le fait qu'en effet il était convenu de démarrer ces pourparlers quoi qu'il en soit, il est pour moi et sans doute – je l'espère – pour nous tous, difficile, voire inacceptable de comprendre les bombardements que nous avons vus avec des barils d'explosifs à Alep au lendemain de la fin de la première partie de Genève II. C'est quelque chose de très difficilement admissible. Je pense donc que nous devons tenter de négocier un cessez-le-feu, peut-être d'ailleurs sans les Syriens, entre les Américains et les Russes, pour donner quelques chances à la suite du processus, qui reprendra dans quelques jours.

Deuxièmement, je pense que l'arbre de l'humanitaire ne doit pas cacher la forêt des refugiés. C'est vrai que la situation – on l'a décrite en chiffres – est lourde en Syrie, mais également en Jordanie et au Liban. Je suis honteuse, comme Européenne, d'être là avec les quelque 50 000 réfugiés que nous accueillons quand je dois parler avec des habitants libanais, avec des autorités libanaises et jordaniennes, pour lesquelles certaines écoles accueillent aujourd'hui trois quarts d'enfants syriens par rapport aux enfants autochtones, et ainsi de suite dans tous les domaines.

Troisièmement, nous parlons d'argent. Je voudrais attirer votre attention sur les problèmes de crédits de paiement – je suis aussi membre de la commission des budgets –. Les crédits de paiement ne sont pas à l'ordre du jour. Aujourd'hui le personnel d'ECHO présent sur le terrain n'a plus les moyens de poursuivre les projets en cours. C'est très grave! On peut faire des listes de chiffres de ce qu'on va faire; agissons d'abord et mettons en œuvre les crédits de paiement pour permettre qu'au moins les engagements pris soient respectés.

Enfin, je tire quelques conclusions politiques, provisoires. La première, c'est la fragilité des pays voisins. La Jordanie et le Liban sont dans une situation pas seulement humanitairement difficile mais politiquement explosive. Nous n'avons donc aucun intérêt à ce que cette situation politique s'aggrave dans une guerre qui est faite par procuration.

Deuxièmement, je pense qu'à un moment donné, nous devrons aussi évaluer les erreurs que nous avons commises au début du conflit et peut-être que lors des premiers soulèvements populaires, nous aurions eu à agir autrement que nous ne l'avons fait; nous ne serions peut-être pas dans la situation dans laquelle nous sommes aujourd'hui.

Enfin, je pense qu'il faut une protection temporaire dans les pays de l'Union européenne. Aujourd'hui, nous devons honorer aussi nos responsabilités comme Européens, comme États membres et pas seulement en finançant, pas suffisamment d'ailleurs, des opérations sur place ou chez les voisins.

  Struan Stevenson, on behalf of the ECR Group. – Madam President, Commissioner Füle said the Syrian crisis has profoundly affected its neighbours. Well, last November I visited Kurdistan in northern Iraq to see for myself the refugee camps that they have set up to provide shelter for over 230 000 men, women and children fleeing from the bloody civil war in Syria. I believe we owe a great debt of gratitude to President Massoud Barzani of Kurdistan and to the Kurdish people. Despite the suffering of the Kurds under Saddam Hussein, when over 180 000 were massacred in the genocidal al-Anfal campaign, nevertheless they have maintained their tradition of welcoming and sheltering refugees whom they regard as their brothers and sisters in need.

Hundreds of thousands of Christians, Turkmens, Shabaks and other ethnic refugees fled to Kurdistan during the insurgency in the rest of Iraq, and sadly that situation is now worsening and civil war, I believe, is imminent in Iraq. It is against that background that the Kurds have opened their borders to give shelter to the refugees from Syria, and we must provide the KRG with all possible assistance to enable them to deal with this new and overwhelming tide of starving and exhausted people.

One of the first things we must do, Commissioner, is open an EEAS consular office in Erbil. President Barzani called for this when he spoke in the Committee on Foreign Affairs two weeks ago in Brussels. It would be a highly significant gesture of support for Kurdistan if Baroness Ashton followed the example of many Member States, which have themselves opened consular offices in Erbil.

  Τάκης Χατζηγεωργίου, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, ο συριακός λαός ζει μια τραγωδία που πρέπει να τερματιστεί. Καταγγέλλουμε τις ξένες επεμβάσεις, που, όπως αποδεικνύεται καθημερινά, καμιά σχέση δεν έχουν με τις επιδιώξεις και τις προσδοκίες του συριακού λαού για πολιτικές και δημοκρατικές αλλαγές ούτε στόχευαν ποτέ να τις στηρίξουν.

Εμείς στηρίζουμε, και καλούμε όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να στηρίξουν, την προσπάθεια εξεύρεσης πολιτικής λύσης μέσα από τη Διάσκεψη "Γενεύη ΙΙ" που να διασφαλίζει την ενότητα, την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Συρίας. Οι δήθεν ξένοι μαχητές πρέπει άμεσα να φύγουν από τη χώρα και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επαναφέρει την απαγόρευση αποστολής όπλων στη Συρία. Οι διαπραγματεύσεις θα είναι μια μακρά και δύσκολη διαδικασία. Θα πρέπει να επιδιωχθεί συμπερίληψη πολιτικών δυνάμεων και εκπροσώπηση όλων των κοινοτήτων της χώρας, έτσι που ο λαός της Συρίας να αποφασίσει και να διαχειριστεί ο ίδιος το μέλλον του. Ως πρώτα βήματα ζητούμε άμεση εκεχειρία και ασφαλή πρόσβαση ανθρωπιστικής βοήθειας, ιδιαίτερα σε πολιορκημένες περιοχές. Δεν μπορεί οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στο Γιαρμούκ και αλλού να λιμοκτονούν και να πεθαίνουν για δεύτερη φορά.

  Bastiaan Belder, namens de EFD-Fractie. – Mevrouw de Voorzitter, over de rol van Turkije op het Syrische strijdtoneel zijn de Europese instellingen – dus ook dit Parlement – opvallend zwijgzaam. Maar zo niet de Turkse media, als je die goed volgt. En dat doe ik. Dat brengt mij bij een tweetal dringende verzoeken aan commissaris Füle.

Ten eerste, vraag de Turkse autoriteiten om opheldering over het lot van de twee Syrische aartsbisschoppen die op 22 april 2013 zijn ontvoerd. Hun vermoedelijke ontvoerder Abu Bennet bevindt zich al geruime tijd in de Maltepe-gevangenis in Istanbul dankzij de nauwgezette surveillance van de Turkse geheime diensten, die daar veel meer van af weten.

En mijn tweede verzoek, commissaris: vraag de Turkse autoriteiten ook om opheldering over de aanwezigheid van drie trainingskampen van Al Qaeda, op Turks territorium in de richting van Syrië, die de Israëlische generaal Aviv Kochavi eind vorige week met satellietfoto's aantoonde. Alweer volgens de Turkse media.

Dit zijn twee verzoeken, en ik zie graag een schriftelijke reactie van u tegemoet. Ik wil u desnoods de Turkse media toesturen waarin deze berichten hebben gestaan, die ik ook heb nagetrokken via onderzoekers.

  Nick Griffin (NI). - Madam President, unlike the others in this debate I have gone twice to war-torn Syria to see at first hand what is really going on there. So I can tell you that the majority of the refugees do not want or need to come to Europe. They just want the West to leave the Syrian army to finish off the Islamist terror gangs from whom the Christians, Alawites and moderate Sunnis fled for their lives. Then they will be able to go home.

The Wahhabi minority should go to their Gulf State sponsors, where they too would be at home.

I can also tell you that, having used the CIA to help the rebels destroy so much of Syria, American and French corporations are already in contact with Damascus to negotiate multi-billion-dollar reconstruction contracts. While the EU and Mr Farage unite to import a wave of violently Islamist asylum seekers to already poor and stressed parts of our constituencies, American and French companies are chasing profits for big business, as usual.

  Krzysztof Lisek (PPE). - Pani Przewodnicząca! Oczywiście to, co się dzieje w Syrii, to dalej wielki dramat, to dramat tego państwa, dramat obywateli tego kraju, dramat rodzin, dramat kobiet i dzieci, które są codziennie zabijane w tym kraju, to dramat już w tej chwili milionów ludzi, którzy musieli opuścić Syrię. Pytanie – czy widać, jak to się mówi popularnie, „światełko w tunelu”? Wydaje mi się, że jedyną szansą na rozwiązanie tego konfliktu jest porozumienie samych Syryjczyków, nawet tych, którzy dzisiaj ze sobą walczą, a walczy przecież armia wierna Asadowi z Wolną Armią Syryjską, ale walki toczą się też między Wolną Armią Syryjską a radykalnymi grupami islamistów czy zwykłymi przestępcami i bandami kryminalnymi. To wszystko komplikuje tę sytuację. Wiemy też o broni chemicznej, która jest w Syrii.

Wydaje się, że dzisiaj tylko wspólny nacisk społeczności międzynarodowej (oczywiście integralną częścią musi być Unia Europejska, ale wspólnie ze Stanami Zjednoczonymi, z Rosją, z sąsiadami Syrii – Turcją, a być może nawet Iranem, który należałoby włączyć do dyskusji o bezpieczeństwie w tym regionie) może dać jakiekolwiek rezultaty.

  Ana Gomes (S&D). - Genebra II abriu um processo negocial que será longo e penoso mas tem de sentar a coligação nacional das forças revolucionárias e da oposição sírias, hoje profundamente divididas, com outros atores regionais e internacionais para as fazer chegar a uma solução política que ponha fim ao horrífico sofrimento do povo sírio e dos países vizinhos, em especial os que acolhem milhares de refugiados.

Foi um erro excluir o principal aliado do regime de Bashar al-Assad da mesa. O Irão é hoje um ator central no conflito e, por isso, vital para uma solução política. O acordo sobre o programa nuclear iraniano deveria ter permitido trazê-lo à mesa e empenhá-lo também num processo de busca de uma saída negociada para o conflito na Síria. Da mesma forma, interessa responsabilizar outros países da região, como a Arábia Saudita e o Catar, para que o apoio que prestam à oposição síria não continue a cair nas mãos de grupos extremistas e terroristas.

As negociações têm que ser iniciadas, têm que implicar medidas para restabelecer a confiança, definir cessar-fogos, acabar com cercos às áreas urbanas e populosas, libertar prisioneiros, facilitar o acesso humanitário, impor corredores humanitários. A solução para a Síria e para a região passa por uma transição política baseada no comunicado de Genebra, preservando a independência e a integridade do país.

Com quase três anos, a guerra civil na Síria já matou mais de cem mil pessoas; dez mil crianças, dizem as Nações Unidas, que têm demonstrado como estas são um dos grupos mais atingidos e neste conflito recrutadas como soldados, usadas como escudos humanos para o transporte de armas, comida, medicamentos, ou como mensageiros e espiões nas zonas de conflitos.

Esta violação sistemática dos direitos humanos e das crianças na Síria é mais uma das razões por que Bashar al-Assad e outros torcionários envolvidos no conflito da Síria há muito deviam já estar referenciados ao Tribunal Penal Internacional.

Também a situação dos palestinianos nas condições desesperadas de Yarmouk merecem uma intervenção da comunidade internacional e é por isso essencial que a União Europeia responsabilize as potências do Conselho de Segurança, e em especial a Rússia, para que não continuem a demorar a adoção de uma resolução que, ao menos, contemple a vertente humanitária do conflito.

  Annemie Neyts-Uyttebroeck (ALDE). - Madam President, while the events in Syria confront us with seldom – if not never – before seen levels of destruction and human cruelty and horror, I believe that we must concentrate on trying to help find a solution. It must be clear by now, after three years of mainly military conflict, that there will be no military solution to the situation. Only a political solution is possible. A political solution entails, of course, the participation of all the main partners and all the main actors in this tragedy.

The start of the Geneva talks a few weeks ago offers a very faint glimmer of hope. It was to be expected from the outset that this can only be the start of a very long, painful, difficult process and we should not lose patience in the course of it. We should do everything we can to exert maximum influence on whoever can bring about – or help to bring about – a solution and end the bloodshed. That means talking to the regimes in the region; that means convincing the opposition forces to build unity; to open up to representatives of civil society; to involve half of mankind – that is women; to see to it that the rights of children are not neglected, and so on. It will take efforts and endeavours by everybody concerned to bring about a peaceful solution. We should not lose hope and we should work together in order to try to bring about a solution.

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD). - Κυρία Πρόεδρε, είναι βέβαιο ότι η κατάσταση της Συρίας συνεχίζει να είναι δραματική: δεκάδες χιλιάδες νεκροί και εκατομμύρια πρόσφυγες. Η σύρραξη τελικά αναβάθμισε τον ρόλο της Ρωσίας και πάνω σε αυτήν παίζουν παιχνίδια πολλά όμορα και μη κράτη καθώς και τρομοκρατικές οργανώσεις.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι αψιμαχίες μεταξύ των αντίπαλων φατριών στο εσωτερικό της συριακής αντιπολίτευσης έχουν γενικευθεί. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι τώρα με έναν εμφύλιο μέσα στον εμφύλιο, ενώ οι χριστιανοί βρίσκονται σε διωγμό ρωμαϊκής εποχής. Από κανέναν δεν άκουσα ότι υπάρχει κενό εξουσίας στη χώρα αυτή. Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου συνομιλιών της κυβέρνησης και της συριακής αντιπολίτευσης είναι ισχνά. Το μόνο επίτευγμα των συνομιλιών ήταν ότι οι δύο πλευρές κάθισαν στο ίδιο τραπέζι, δίνοντας η μία στην άλλη ένα μέτρο διεθνούς αναγνώρισης.

Ως προς την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, αναμφισβήτητα πρέπει να γίνει, ωστόσο η λύση για καταστροφή του σε διεθνή ύδατα μεταξύ Μάλτας, Λιβύης και Κρήτης είναι καταστροφική και θα πρέπει να επανεξεταστεί. Η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θαλάσσια λεκάνη με πολύ μικρό βαθμό ανανέωσης των υδάτων και δεν ενδείκνυται για τέτοιες καταστροφικές για το περιβάλλον και τις παράκτιες περιοχές ενέργειες.

  Peter Šťastný (PPE). - Madam President, I support the text of the resolution that strongly condemns the violence and barbarities currently occurring in Syria. Yet we must be clear that al-Assad has no future in the Syrian Government after a transitional body is formed. Under his regime, tens of thousands of innocent Syrian civilians have been systematically tortured, killed and massacred.

The EU and other participating bodies in the Geneva talks must make sure that these negotiations are constructive and follow the Geneva Communiqué passed in 2012. We must not waste time; we must begin the transition of power from the al-Assad regime to the people of Syria. Enough blood has been shed over the last two years. It is time for democracy and peace to prevail in Syria. It is not achievable if Al-Assad stays in power.

  Ioan Mircea Paşcu (S&D). - Madam President, it should be noted that the parties to the Syrian conflict have been brought to the negotiating table through international pressure rather than through their own conviction. For them, military confrontation remains their main interaction.

The link between the military situation and the negotiations is crucial. The negotiations have, after all, been forced on the parties because the level of violence has become horrifying and there is no military solution to the conflict. Indeed, for some time at least the military situation will remain paramount. The parties will try to position themselves on the battlefield as best they can to acquire an advantage at the negotiating table. Consequently, the military situation could derail the talks.

Therefore, the aim should be to keep the negotiations going until the balance between military action and talks reverses in favour of the latter. Talks would then acquire a motivation of their own. Only then can we say that the prevailing logic is that of negotiating rather than of fighting.

  Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου (PPE). - Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αναφερθήκατε στις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της διεθνούς κοινότητας να αντιμετωπίσουν την ανθρωπιστική κρίση στη Συρία. Αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση αυτό. Απαιτούνται περισσότεροι πόροι και από την Ευρώπη και από τη διεθνή κοινότητα για την ανακούφιση του λαού και των Σύρων που είναι στις γειτονικές πόλεις αλλά απαιτούνται και για τις ανθρωπιστικές οργανώσεις μας, οι οποίες εργάζονται με πολύ μεγάλη δυσκολία και με πόρους που τελειώνουν.

Η διαδικασία της Γενεύης θα διαρκέσει πολύ, αν δεν καταρρεύσει. Ήδη ξέρουμε ότι οι βεβαιότητες θα συνεχίσουν. Ήδη μέσα σε μια εβδομάδα συζητήσεων 1.900 άτομα έχουν σκοτωθεί στη Συρία και στο τέλος του πρώτου μέρους των συζητήσεων ο στρατός συνεχίζει να βομβαρδίζει με εκρηκτικά.

Έχετε, κύριε Επίτροπε, υπολογίσει αν υπάρχουν συνθήκες που θα επιτρέψουν να οδηγηθούμε σε μια πολιτική λύση; Συνθήκες που επιτρέπουν να υποθέσουμε ότι θα φύγει ο Άσαντ, ότι η αντιπολίτευση θα οργανωθεί, θα παρουσιαστεί στις διαπραγματεύσεις πιο πειστική και αντιπροσωπευτική όλων των ομάδων της κοινωνίας;

Τέλος, κύριε Επίτροπε, τι πληροφορίες έχετε για τα χημικά, των οποίων συζητείται η καταστροφή; Πόση ασφάλεια δίνει η λύση της καταστροφής τους στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου; Τι πληροφόρηση έχετε για τη μεσογειακή λεκάνη;

IN THE CHAIR: EDWARD McMILLAN-SCOTT
Vice-President

  Μαρία-Ελένη Κοππά (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, λίγες μέρες μετά τη διακοπή των συνομιλιών στη Γενεύη, βρισκόμαστε εδώ να συζητούμε εκ νέου για την κατάσταση στη Συρία. Το μόνο θετικό από τη Γενεύη ΙΙ είναι ότι αποφεύχθηκε η οριστική ρήξη, γεγονός που μας δίνει κάποια ελπίδα ότι, στη συνέχεια των συνομιλιών, θα εξευρεθεί λύση για τη δημιουργία μεταβατικής κυβέρνησης. Εν τω μεταξύ όμως, ο πόλεμος συνεχίζεται, με πάνω από 130.000 νεκρούς και πάνω από 9 εκατομμύρια εκτοπισμένους. Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι η κρίση στη Συρία δεν είναι μια περιφερειακή σύγκρουση αλλά απειλεί αντίθετα να βάλει φωτιά στην ήδη ταραγμένη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Είναι επιβεβλημένο να υπάρξουν ισχυρές πιέσεις από τη διεθνή κοινότητα, ώστε η κυβέρνηση της χώρας να επιτρέψει την παράδοση της ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως επιβάλλει το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Πρέπει επίσης να υπάρξει ειδική μέριμνα για τα παιδιά. Παράλληλα, χρειάζεται υποστήριξη για τους πρόσφυγες και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δηλαδή ένα πλάνο κατανομής των Σύρων προσφύγων που έρχονται προς την Ευρώπη, ούτως ώστε οι χώρες που βρίσκονται στα σύνορα της Ένωσης να μην αντιμετωπίζουν μόνες τις αυξανόμενες ροές.

Θα ήθελα, τέλος, να ζητήσω τόσο από την Επιτροπή, όσο και από την Ύπατη Εκπρόσωπο να ασκήσει κάθε δυνατή επιρροή για να αποτραπεί η καταστροφή των χημικών όπλων στα διεθνή ύδατα ανοιχτά της Κρήτης και για να ακολουθηθεί μία ασφαλής, τόσο για το περιβάλλον, όσο και για τους ανθρώπους, διαδικασία.

  David Martin (S&D). - Mr President, I of course want to associate myself with the remarks made by my colleagues about the atrocities being carried out in Syria. But I want to use my minute to draw particular attention to the situation of Palestinians in Syria.

As with so many conflicts, the Palestinian people are being disproportionately affected. Almost all of the 540 000 Palestinian refugees in Syria are in need of emergency assistance and are entirely reliant on the UN relief and works assistance. In particular, the situation for the 18 000 Palestinians in the Yarmouk refugee camp is desperate and shocking. The camp has been under siege since July, with limited medical and food supplies being allowed to enter. The conditions are reported to be atrocious and more than 50 people have now died of starvation. UNRWA was allowed limited access on 30 January to distribute food and medication, but its work was halted when gunfire began nearby. Only 1 000 of the 18 000 refugees received food parcels, and that was only enough to last them ten days. The situation in Yarmouk is absolutely untenable and in danger of becoming a massive humanitarian crisis. I of course deplore the actions of the Assad regime and welcome the fact that the European Commission and High Representative are continuing to try and find a safe, humanitarian corridor so that UNRWA can continue its refugee work in that area.

  Boris Zala (S&D). - Mr President, two facts are crystal clear. First, there will be no military solution; neither side can win. Diplomacy aiming for a political transition of power is the only way of ending this tragedy. Second, the role of Iran is crucial. Tehran can effectively block any solution, but Iran is also the only player capable of forcing Assad to step back. The rhetoric of new President Rouhani offers some hope, but Iran must yet demonstrate that its new foreign policy course is serious and credible, not only in the nuclear negotiation but also in Syria. Helping to achieve a political solution could be the basis of Iran’s reinvented regional role.

The EU should develop a broad-based dialogue with Iran, including on Syria. Given our limited options for action in Syria, we must take advantage of any strategic opening.

Catch-the-eye procedure

  Eija-Riitta Korhola (PPE). - Arvoisa puhemies, vaikka odotukset Geneve II –neuvottelujen suhteen olivat erittäin vähäiset, ensimmäisen kierroksen tuloksiin voi olla kuitenkin vain pettynyt. Kuolonuhrien määrä viikon kestäneiden Geneve II –neuvotteluiden aikana ylsi jopa 1870 henkeen.

Jo aivan konfliktin alkuvaiheesta lähtien YK:n ekspertit ja Syyrian tutkimuskomissio ovat vahvistaneet, että molemmat osapuolet ovat syyllistyneet rikoksiin ihmisyyttä vastaan. Tammikuun lopulla julkaistut kuvat osoittavat jopa teollisen ja systeemisen tuhoamisen. Nälkiinnyttämistä käytetään sodan aseena Syyriassa, mistä Jarmugin palestiinalaispakolaisleiri Damaskoksessa on ehkä kammottavin esimerkki. Leirin asukkaat syövät kissoja ja koiria ja asuvat nälkiintyneiden ruumiiden keskellä. Myös Homsin tilanne järkyttävä. Yhteensä 2500 nälkiintynyttä ihmistä on jumissa Homsin vanhan keskustan piiritetyillä alueilla. Valitettavaa on myös, että media on hiljaa 45 000 kapinallisen shiiamuslimin nälkäpiirityksistä Zahraassa ja Nublissa.

Neuvottelut alkavat uudelleen helmikuussa. Niidenkään suhteen ei voi olla kuin pessimistinen niin kauan kuin kaikki relevantit ryhmittymät eivät istu pöydän ympärillä.

  Σπύρος Δανέλλης (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, η διεθνής κοινότητα χαιρέτισε με μεγάλη ανακούφιση τη συμφωνία για την απόσυρση και καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας. Σήμερα όμως βρίσκεται σε εξέλιξη, σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας που επιτρέπουν την διατύπωση κάθε σεναρίου, η επιχείρηση καταστροφής των εν λόγω όπλων, μια επιχείρηση που πραγματοποιείται εν πλω κάπου στην κεντρική Μεσόγειο, με τρόπο που κανείς δεν έχει ξαναδοκιμάσει ποτέ, σύμφωνα με τα λόγια του αμερικανού Υπουργού Άμυνας.

Κύριε Επίτροπε, ακόμη και αν η ανεπάρκεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην άσκηση κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της αποστερεί το ρόλο του διεθνούς παίκτη, εντούτοις δεν μπορεί να παραμένει παρατηρητής μιας διεθνούς επιχείρησης που εξελίσσεται, με τεράστιο ρίσκο, στην καρδιά της Μεσογείου. Οι πολίτες της Μεσογείου ζητούν ενεργή παρουσία της Ένωσης, διαφάνεια και εγγυήσεις ότι θα αποφύγουμε τον εφιάλτη. Ζητούμε την άμεση παρέμβαση της Ύπατης Εκπροσώπου και της Προεδρίας του Συμβουλίου και υπενθυμίζουμε ότι το 2014 έχει χαρακτηρισθεί ως Έτος της Μεσογείου.

  Iñaki Irazabalbeitia Fernández (Verts/ALE). - Señor Presidente, señor Comisario, Señorías, es evidente que la Unión tiene en Siria uno de los desafíos más importantes en política exterior.

Es evidente que la situación en Siria es muy compleja y de difícil resolución.

Es evidente también que la resolución democrática del conflicto sirio tiene que tener en cuenta la diversidad étnica, religiosa, cultural y lingüística de Siria, cosa que el señor Füle ni ha mencionado.

Es evidente que, siendo la minoría kurda una de las más importantes en Siria —un 10 % de la población—, difícilmente se alcanzará una resolución democrática y sostenible del conflicto sirio sin contar con el pueblo kurdo.

Es evidente que parte del territorio de Siria —el Kurdistán Occidental— está controlado y gobernado por el denominado «Consejo Popular del Kurdistán Occidental», en el cual los kurdos son mayoría.

Es evidente que la minoría kurda no está representada adecuadamente en las conversaciones de Ginebra 2, ya que tanto el partido más representativo —el PYD— como el Consejo Popular han sido excluidos.

Es evidente que la presencia de los representantes más significativos de la minoría kurda en las conversaciones para la resolución democrática del conflicto sirio es totalmente necesaria para garantizar su éxito.

En consecuencia, hago un llamamiento a la Comisión para que impulse la participación de representantes del Consejo Popular del Kurdistán Occidental en las conversaciones para la resolución del conflicto sirio.

  Σοφοκλής Σοφοκλέους (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, δυστυχώς τα στατιστικά στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Από τον Μάρτιο του 2011 έχουμε 136.000 νεκρούς, 2.350.000 πρόσφυγες, 2.000.000 εγκατέλειψαν τα σχολεία, 4.000 σχολεία έχουν καταστραφεί.

Διαπίστωση: Απουσία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αδύναμη η Ευρωπαϊκή Ένωση να παρέμβει αποτελεσματικά.

Θέση: Όσο δεν έχουμε μια ουσιαστική παρέμβαση, μια εξωτερική πολιτική άμυνα και ασφάλεια, τότε απλά θα συνεχίζεται ο πόλεμος, θα αυξάνονται οι νεκροί, θα αυξάνονται οι πρόσφυγες, θα διώκονται οι χριστιανοί κι εμείς θα εκφράζουμε τη λύπη και θα εκδίδουμε ψηφίσματα. Όμως οι νεκροί δεν επιστρέφουν. Τώρα είναι η ώρα να βοηθήσουμε τον συριακό λαό να αποφασίσει ποιος θα τον κυβερνά. Με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα. Λίγα λόγια, πολλά έργα! Αυτή είναι η ώρα!

  Tarja Cronberg (Verts/ALE). - Mr President, in Syria the internationally-approved principle of responsibility to protect is a joke. The war goes on, aid access is not available and people die. Implementation of the responsibility to protect in Syria cannot depend on its leader taking the lead, and we must strongly challenge that state’s ‘right’ to kill its people. There is a need for a new mandate in the United Nations to actually implement this principle.

  Zbigniew Ziobro (EFD). - Panie Przewodniczący! Padło tutaj na tej sali wiele ostrych słów pod adresem reżimu syryjskiego na czele z Baszarem al-Assadem. I słusznie, dlatego że metody sięgające okrucieństwa i bestialstwa zawsze muszą być potępiane na tej sali. Ale jednak, słuchając tej debaty, można odnieść wrażenie, że mamy do czynienia tylko i wyłącznie z taką bardzo jednostronną sytuacją, biało-czarną. Tymczasem tak nie jest. Jest też i druga strona monety, mianowicie różne radykalne organizacje po stronie rebelianckiej, nawiązujące do skrajnego islamu, wojującego islamu, które też przecież popełniają okrutne zbrodnie na mniejszości alawickiej, na chrześcijanach, kiedy zajmują chrześcijańskie wioski i nie tylko, porywają duchownych, ale również i mordują czasami całe wioski.

Nie możemy nad tym przejść do porządku dziennego, że świat Zachodu wspiera akurat rebeliantów, nie patrząc też i na to, kim oni są. Jeżeli prawdą są analizy niektórych obserwatorów, że 70% rebeliantów to obecnie siły skrajnego islamu, jeżeli te środowiska rebelianckie atakują wolną armię syryjską, to powstaje pytanie, kogo my tak naprawdę wspieramy? Trzeba szukać pokojowego rozwiązania, a nie bezsensownie wspierać jedną stronę, która jest warta drugiej strony.

  Silvia Costa (S&D). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, vorrei dire che in questi giorni a Roma si è tenuta la riunione del gruppo di alto livello sulle sfide umanitarie in Siria formato da una coalizione di diciannove paesi dell'ONU, dove il Commissario Georgieva ha detto che pur avendo stanziato, l'Unione europea, tre miliardi e mezzo, le parti siriane in guerra non consentono alla popolazione di accedere agli aiuti già pronti al confine.

La situazione è drammatica. Sono sette milioni le persone tagliate fuori dai rifornimenti, mentre in Libano ci sono oltre un milione di rifugiati che rappresentano oramai un quarto della popolazione del Libano. L'Unione io credo che debba rivolgere un appello nella Conferenza di Ginevra, nei colloqui che riprenderanno il 10 febbraio, ma anche al Consiglio di sicurezza dell'ONU, che il 13 febbraio valuterà i risultati del gruppo per la Siria, perché la questione umanitaria sia separata e affrontata prima di quella politica e si pretenda che sia preliminarmente, in tutte le modalità, creato un corridoio umanitario, come da tempo noi inutilmente chiediamo, ma credo che sia assolutamente necessario che questa sia separata dalla questione più politica, altrimenti penso che sarà molto difficile che diamo una risposta a una popolazione che è in una situazione drammatica, soprattutto per la morte ormai che ha raggiunto più di centotrentamila persone.

(End of catch-the-eye procedure)

  Štefan Füle, Member of the Commission, on behalf of the Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. - Mr President, may I say how much I appreciate the role the European Parliament has played in the search for a solution to this unprecedented crisis. We take all the comments, remarks and ideas expressed in plenary very seriously, and this is particularly true now, when addressing this unprecedented crisis which the situation in Syria is imposing on all of us.

Let me start by addressing some of your questions and suggestions while we continue to reflect on some others. Concerning the humanitarian conference, let me make it absolutely clear that we have that very much on our minds. At the same time, we have to take into account the effort of the United Nations that has recently been launched under the auspices of UN-OCHA with the support of the European Union and the Member States. A high-level humanitarian group has met several times, most recently on Monday in Rome (I have referred to this), and Commissioner Kristalina Georgieva attended this meeting. So we need to avoid duplication and work in a coordinated way. My colleague Kristalina misses no opportunity to use the Foreign Affairs Council to raise this issue. We are working together on the idea of the trust fund which would be devoted to Syria and run by the European Union. Maybe that could be a good opportunity to come back to the idea of an EU humanitarian conference.

Concerning the issue of the consular office in Erbil, let me just mention that this is the Member States’ responsibility.

Concerning the question of Mr Belder, we will provide him with written answers. I would only like to say that in the political dialogue which will take place on Monday, with Cathy Ashton on our side and Ahmet Davutoğlu, the Turkish Foreign Minister and his new colleague, the European Minister of Turkey, on the other, we will definitely also be talking about Syria and the cooperation between the EU and Turkey.

Concerning the question on chemical weapons, there has been, I hope, quite a full and comprehensive reply to a number of Parliamentary questions.

Let me conclude by underlining our most important ongoing efforts to assist Syrians in need. Firstly, while the first round of negotiations did not produce results, the European Union is committed to assist in all ways possible the parties and organisers in sustaining the effort started on 21 January in Montreux.

Secondly, I would like to re-emphasise that the European Union will continue in its humanitarian efforts and press all parties to allow the unhindered delivery of humanitarian aid and country-wide medical care in Syria, ensure respect of international humanitarian law, and allow the citizens to evacuate. We will continue to spare no effort to deliver life-saving medical aid to besieged areas. We will also assist in advocacy efforts to insist on safe and full access for health teams participating in the polio immunisation campaign throughout Syria.

We will maintain all other forms of assistance, including those targeting areas under the control of the opposition, in order to maintain and develop the most vital services. With these and many other efforts, the European Union will help Syrians to reach their goal of living in dignity, freedom and democracy.

  President. - I have received seven motions for resolutions tabled in accordance with Rule 110(2) of the Rules of Procedure.

The debate is closed.

The vote will take place on Thursday, 6 February 2014.

Written statements (Rule 149)

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – Alors que la Conférence de Genève II sur la Syrie s'est ouverte le 22 janvier dernier, l'escalade de la violence se poursuit en Syrie et la situation demeure dramatique du point de vue humanitaire. Depuis le début du conflit, 130 000 personnes ont été tuées, 500 000 ont été blessées et plus de 2 millions de personnes ont fui pour se réfugier dans les pays voisins. Cette conférence, dont les pourparlers sont actuellement suspendus jusqu'au 10 février, doit être la première étape d'une solution politique et démocratique durable pour la Syrie. Pour cela, les négociations de paix doivent être ouvertes à toutes les parties impliquées dans le conflit afin que la confiance soit rétablie et qu'un cessez-le-feu soit décidé le plus rapidement possible. De son côté, la communauté internationale doit poursuivre sa coopération au processus de destruction de l'arsenal chimique syrien et maintenir son soutien aux pays voisins de la Syrie qui ont accueilli et continuent d'accueillir les réfugiés. Je tiens à rappeler qu'au sein de la communauté internationale, l'Union européenne est le plus grand donateur en matière d'aides financières. Nous devons poursuivre nos efforts pour contribuer à la mise en place d'une solution politique en Syrie au plus vite.

  Joanna Senyszyn (S&D), na piśmie. – W Syrii mamy do czynienia z katastrofą humanitarną. 10 mln osób potrzebuje pilnej pomocy. Dlatego przede wszystkim zwracam uwagę na konieczność zapewnienia organizacjom humanitarnym dostępu do wszystkich poszkodowanych. Biorąc pod uwagę, że konflikt w Syrii trwa trzy lata, ma ogromną skalę i dramatyczne konsekwencje dla ludności cywilnej, apeluję do Rady Bezpieczeństwa ONZ o wypracowanie rozwiązania syryjskiego kryzysu w aspekcie humanitarnym. Mam nadzieję, że konferencja genewska przyniesie oczekiwane rezultaty. Mimo całego naszego wsparcia i dobrych intencji, zgadzam się z Sekretarzem Generalnym ONZ, że to przede wszystkim na samych Syryjczykach spoczywa odpowiedzialność za zakończenie trwającego kryzysu. To oni muszą zgodzić się na wspólną wizję polityczną swojego kraju i skoncentrować na jego odbudowie. My możemy jedynie pomagać i wspierać.

Musimy też reagować na niepokojące doniesienia w sprawie przyłączania się do ugrupowań ekstremistycznych coraz większych grup osób, w tym m.in. obywateli Unii Europejskiej. W tym kontekście niezbędna jest współpraca z państwami graniczącymi z Syrią, aby uniemożliwić ew. terrorystyczne przepływy. Po raz kolejny powtarzam również, że sytuacją w Syrii powinien zająć się Międzynarodowy Trybunał Karny. Wszystkie osoby odpowiedzialne za zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne muszą zostać osądzone i ukarane.