Index 
 Zurück 
 Vor 
 Vollständiger Text 
Verfahren : 2011/0284(COD)
Werdegang im Plenum
Entwicklungsstadium in Bezug auf das Dokument : A7-0301/2013

Eingereichte Texte :

A7-0301/2013

Aussprachen :

PV 26/02/2014 - 4
CRE 26/02/2014 - 4

Abstimmungen :

PV 26/02/2014 - 9.12
Erklärungen zur Abstimmung

Angenommene Texte :

P7_TA(2014)0159

Ausführliche Sitzungsberichte
Mittwoch, 26. Februar 2014 - Straßburg

4. Gemeinsames Europäisches Kaufrecht (Aussprache)
Video der Beiträge
Protokoll
MPphoto
 

  Przewodniczący. - Kolejnym punktem porządku dnia jest sprawozdanie sporządzone przez Klausa-Heinera Lehnego i Luigiego Berlinguera w imieniu Komisji Prawnej w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych europejskich przepisów dotyczących sprzedaży (COM(2011)[nbsp ]0635 - C7-0329/2011 - 2011/0284(COD)) (A7-0301/2013).

 
  
MPphoto
 

  Tadeusz Zwiefka, zastępca sprawozdawcy. - Panie Przewodniczący! Zabieram dzisiaj głos jako pierwszy nie dlatego, że jestem sprawozdawcą, tylko w imieniu mojego kolegi i przyjaciela Klausa-Heinera Lehnego, który niestety z powodów osobistych nie może uczestniczyć w dzisiejszej sesji.

Podczas wielu spotkań i debat, które prowadziliśmy w Parlamencie Europejskim odnośnie do utworzenia nowego mechanizmu dotyczącego reżimu prawnego umowy sprzedaży w obrocie transgranicznym, doszliśmy do przekonania, że ten instrument jest dla wspólnego jednolitego rynku absolutnie niezbędny. Ma być impulsem, który pozwoli zmienić sytuację na wspólnotowym rynku. Oczywiście mamy świadomość, że są osoby czy firmy, które przeciwstawiają się takiej propozycji lub takiemu rozwiązaniu, ale argumenty, które przemawiają za jego przyjęciem, są jednoznaczne. Prace, które trwały w Komisji Prawnej od 2011 roku, wzbudziły wiele emocji zarówno po stronie konsumentów, jak i przedstawicieli przedsiębiorców. Zrozumiałym jest, że każdy nowy instrument rodzi pewne obawy, dlatego chciałbym zarówno w imieniu posła Lehnego, jak i swoim, kilka z nich rozwiać.

Po pierwsze, proponowany przez sprawozdawców nowy reżim prawny dotyczy ponadgranicznych umów zawieranych na odległość. Ten węższy nieco zakres stosowania rozporządzenia ma przede wszystkim dać szansę na przezwyciężenie barier przy zakupach za pośrednictwem internetu.

Po drugie, ma to być instrument opcjonalny, co oznacza, że zarówno konsument, jak i przedsiębiorca mogą wybrać, czy chcą z tego instrumentu skorzystać na proponowanych przez nas wspólnotowych zasadach, czy też wolą pozostać przy rozstrzygnięciach, które obowiązują w systemach krajowych.

Należy tutaj jasno podkreślić, że europejskie prawo sprzedaży nie zastępuje prawa krajowego, jest jedynie opcjonalną, dodatkową wersją, którą można wybrać, i na którą powinny zgodzić się obie strony transakcji. Jeśli natomiast któraś ze stron nie będzie chciała wyrazić zgody na taką formułę, umowa nie dojdzie do skutku.

Kolejną kwestią, która wzbudza chyba najwięcej emocji, jest poziom ochrony konsumentów, jaki proponuje wspólna europejska umowa sprzedaży. Zacznijmy od tego, że zgoda konsumenta na zawarcie umowy nie może być domniemana. Ona musi być faktyczna i jasno wyrażona. Przed ostatecznym zawarciem umowy będzie obowiązek informowania konsumentów o ich prawach gwarantowanych przez wspólną europejską umowę sprzedaży, ale informacja ta będzie także dotyczyła konsekwencji zawarcia tej umowy na wspólnotowych zasadach. I to jest różnica w stosunku do obowiązujących dzisiaj przepisów w poszczególnych państwach członkowskich. Taki poziom informacji w zasadzie występuje tylko w pięciu krajach Unii Europejskiej.

Oczywiście przeciwnicy tego opcjonalnego rozwiązania będą podkreślać, że pełna harmonizacja przepisów czy też zmiana dokumentu z rozporządzenia na dyrektywę dałyby lepsze rezultaty. Nie zgadzam się z takim podejściem i uważam, że na etapie, na którym się dzisiaj znajdujemy, tylko i wyłącznie przyjęcie tego dokumentu, który jest dzisiaj proponowany, może pozwolić na wykonanie kroku do przodu, by zmienić sytuację na wspólnotowym rynku, by nastąpił rozwój handlu poprzez możliwość rozwoju handlu w sieci. Instrument, który dzisiaj Państwu proponujemy, jest najlepszym rozwiązaniem. Pamiętam entuzjazm pani komisarz Viviane Reding podczas pierwszego spotkania ministrów, kiedy omawialiśmy tę kwestię w Sopocie w Polsce w 2011 r. oraz entuzjazm, z jakim podchodziła do tego opcjonalnego rozwiązania większa część ministrów, i cieszę się, że dzisiaj możemy sfinalizować ten właśnie projekt, który zaczęliśmy w 2011 r.

 
  
MPphoto
 

  Luigi Berlinguer, relatore. - Signor Presidente, onorevoli colleghi, io sono convinto che il provvedimento che noi stiamo discutendo e andremo ad approvare – e io confido nell'approvazione perché si sono già pronunziati a favore tutti i grandi gruppi e anche molti dei gruppi meno numerosi – non è soltanto un provvedimento tecnico. C'è stato un errore d'interpretazione: che parlare di contratti sia come parlare di una materia separata dalla politica e dall'importanza delle questioni generali.

Noi stiamo oggi intraprendendo un cammino nuovo nell'Unione europea. Stiamo affrontando il cuore dell'integrazione dell'Europa, perché la disciplina dei contratti è la disciplina della vita quotidiana della gente. Non c'è in Europa un solo cittadino che non vada ad acquistare una merce. Si identifica nel cittadino europeo questa attività e il fatto che noi discipliniamo in questo modo questo tipo di attività è come dire intervenire nella vita quotidiana dell'Europa. Noi l'Europa non la possiamo solo costruire, come è giusto che sia, nelle grandi occasioni politiche, ma la dobbiamo costruire anche in questo modo.

Ebbene, oggi con questo provvedimento, per quanto limitato alle vendite transfrontaliere online e a distanza, per quanto limitato soltanto al diritto di compravendita, stiamo però aprendo una strada nella quale il vero compito dell'Unione europea si manifesta: superare la frammentazione interna. Il fatto che noi siamo chiusi dentro i nostri Stati nel disciplinare la vita quotidiana è un ostacolo all'affermarsi compiuto dell'Europa. Quindi credo che il valore politico di questo nostro cammino vada sottolineato fino in fondo. Direi di più: bisogna che la politica, l'attività politica comprenda anche questi aspetti, come sono ad esempio quelli giuridici, perché i contenuti della politica oggi sono quello che i cittadini chiedono di più e non soltanto il confronto fra le ideologie e lo scontro permanente fra i diversi partiti. È la vita di tutti i giorni che deve emergere e che noi stiamo portando avanti.

In questo, lo spirito che ha animato noi due relatori è quello di tutelare i consumatori e di consentire alle imprese di poter tranquillamente esportare oltre la frontiera, perché non ci sono ostacoli di natura giuridica che rendano impraticabile questa attività. Aumentare l'offerta di beni sul mercato è un elemento essenziale di tutela dei consumatori. Che cosa vuol dire tutelare i consumatori? Significa tutelare colui che va ad acquistare una merce, ma significa tutelare non soltanto chi è già consumatore, ma anche colui che lo può diventare se l'offerta del mercato sollecita il suo interesse. Dobbiamo avere una visione dinamica dei consumatori, non statica, come fanno certe volte taluni, che pretendono di difendere i consumatori come categoria e li difendono quasi fissandoli, ipostatizzandoli e non interpretandoli nel fatto che tutti devono poter diventare consumatori, perché questo è il benessere.

Noi siamo contro un'idea dell'Europa fondata solo sull'austerity. Siamo certamente per difendere i conti pubblici, ma noi non possiamo fare un passo oltre la difesa dell'austerity se non immettiamo nella nostra politica europea dei contenuti di promozione e di allargamento dell'attività economica che favoriscano l'investimento. Quindi, la difesa dei consumatori, che noi abbiamo inserito in questo provvedimento ad un livello più alto di quanto non sia mai stato fatto finora, è anche una difesa dinamica e quindi un'alta difesa.

Ebbene, in questo senso credo che noi dobbiamo superare le incertezze anche di coloro che legittimamente non sono convinti, che hanno preoccupazione di conseguenze, che hanno anche manifestato nella discussione, ma che noi dobbiamo guardare dinamicamente con questo esperimento dello strumento opzionale, l'indicazione dei rimedi per difendere il consumatore indifeso. Finora il consumatore è indifeso, specialmente nell'acquisto online, perché nell'acquisto vis-à-vis il consumatore vede la merce, la può valutare e può essere presente, ma nell'acquisto online c'è un'incertezza nuova che caratterizza in modo nuovo il consumatore. L'unico modo per risolvere questo aspetto è sperimentare strumenti nuovi e questo è il senso della proposta che noi facciamo per l'approvazione a quest'Aula.

(L'oratore accetta di rispondere a una domanda "cartellino blu" (articolo 149, paragrafo 8, del regolamento)).

 
  
MPphoto
 

  Ashley Fox (ECR), blue-card question. – Mr[nbsp ]Berlinguer, the Common European Sales Law will reduce consumer protection in my country and in other countries as well, for example, Germany. Can you explain how this will improve consumer confidence?

For example a German consumer buying something over the internet in the United Kingdom will enjoy a lower level of consumer protection if the business decides to use this optional instrument and, contrary to what Mr[nbsp ]Zwiefka, said earlier, it is not for both parties to agree; it is the business that decides, not the consumer. I have to say what I thought you said was completely flawed. I would welcome your response.

 
  
MPphoto
 

  Luigi Berlinguer (S&D), Risposta a una domanda "cartellino blu". – Prima di tutto, formalmente l'adesione al metodo opzionale non è soltanto dell'imprenditore che vende. Lei mi può dire che il consumatore non ha gli strumenti d'interpretazione di questo fatto, perché quando va a comprare compra e non si occupa di qual è il diritto che lo difende o meno. Questo è logico.

Però noi siamo convinti che sperimentare questo strumento dell'opzionalità è creare un regime diffuso in tutti i paesi, unico e alternativo a quello dei singoli Stati e dei singoli codici civili, che possa determinare un'abitudine dei consumatori verso l'internazionalità della propria tutela. Adesso, naturalmente, i consumatori conoscono soltanto il regime di casa propria, del proprio Stato. Quindi, è nella dinamica che si crea con questo provvedimento che noi abbiamo fiducia.

È anche vero che ci sono alcuni Stati che hanno protezioni superiori, e lei ha citato quelli giusti. Questo è una verità. Ora però cosa rispondiamo noi? Prima di tutto che il livello medio di tutela dei consumatori è molto più elevato, e questo produrrà una condizione di promozione del diritto dei consumatori europeo che si andrà rafforzando in una dinamica di questo tipo. Quindi noi abbiamo fiducia che anche nei due Stati che lei ha citato la tutela effettiva rimanga sostanzialmente quella che è.

 
  
MPphoto
 

  Viviane Reding, Vice-President of the Commission. - Mr President, honourable Members, the Common European Sales Law is meant to allow businesses and consumers to choose a single set of contract tools for their cross-border transactions within the European Union.

Let me start with businesses, and in particular small and medium-sized businesses. For them it dramatically cuts transaction costs: no need to get acquainted with 28 different legal regimes anymore; no more legal fees to adapt contracts to different rules; just one single law and one single IT platform to sell the products throughout the European Union; a whole new continent of business opportunities – mostly for our small businesses, mostly for our start-ups.

For consumers the new rules bring choice: choice because greater offer means increased competition, which in turn means lower prices. For our consumers there are undeniable advantages to shopping cross-border online. They do not do it today because they are mistrustful about what is happening when they are shopping on the other side of the border. Now they will have a real deal: one that means they can compare offers, select the best, order it from anywhere in Europe with the click of a mouse button. And they will be well protected when they buy cross-border. And that is exactly the core of the Common European Sales Law: the guarantee of consumer protection. The proposed level of consumer protection is equal to or higher than the existing EU harmonised rules. It is comparable to and higher than almost all non-harmonised areas of national law. It is in any case, and I emphasise in any case, not lower than the protection of consumers in Great Britain and consumers in Germany – because it is always those which are quoted – or consumers in France. It is at least at the same level, if not higher, and it is of an optional nature. That means – and this is the first time that we have had this in a European law – we are letting people choose. If they want it, they choose it. If they do not want it, they do not choose it. That is a win-win situation for businesses and consumers alike in their cross-border dealings.

We really hope with this that we will break through this wall, the real wall which exists today, because neither businesses nor consumers trust cross-border e-commerce because they are not sure that their rights are going to be preserved. Well, we give them the certainty that their rights will be preserved. We hope that this will lead to a bigger exchange of goods across borders and create jobs in this movement.

I would very much like to thank Klaus-Heiner Lehne and Luigi Berlinguer. They have been very strong supporters of an optional European Common Sales Law. Their report is a key step towards the adoption of the proposal. It is a balanced base for further negotiation between the co-legislators. We need to keep up the prospect of real benefits for both in these negotiations. The consumers have benefits; the businesses have benefits. One of the reasons why I have been constantly against the idea of transforming the optional Common European Sales Law into a minimum harmonisation directive is exactly that one, because such an approach would mean a change of national laws, and we do not need to change the national laws. There is nothing wrong with the national laws. It would require all businesses to adapt to new legal requirements. We do not need red tape: we need to eliminate red tape.

Going to a harmonisation directive would mean the opposite of what we do here. We would have less protection and we would have more red tape. That is why, for the first time, we have chosen a very new way of going ahead: leaving the national law in place; bringing out a second set of rules to provide security for consumers who like to buy cross-border and to give easy access to the market for companies who like to sell cross-border. Choice is at the centre of what we are doing here: choice for businesses, choice for consumers. They should consider it an advantage; they should be ready to choose.

So let us provide these new business opportunities; let us give our consumers a guarantee of real, tangible protection when they shop cross-border and let us finally bring back trust to consumers: buying cross-border is not a risk – I am protected as a consumer. I should like to thank this House for moving in this direction.

 
  
MPphoto
 

  Evelyne Gebhardt, Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Binnenmarkt und Verbraucherschutz. - Herr Präsident! Im Namen des Ausschusses für Binnenmarkt und Verbraucherschutz möchte ich hier betonen, dass das Parlament heute einen Fehler, einen sehr großen Fehler machen wird, da es genau diesen Weg, den die Europäische Kommission vorgeschlagen hat, auch einschlagen wird. Ein großer Fehler, weil dieser Weg in Rechtsunsicherheit hineinführt und in eine Verringerung von Möglichkeiten der Verbraucherinnen und Verbraucher, was ihre Schutzrechte angeht. Das ist ganz klar, das brauchen wir nur genau anzuschauen.

Was bedeutet das, was wir heute bestellen? Wir werden zwei Parallelwelten haben. Zum einen das nationale Recht, das für den Verbraucher gilt, und dann ein zweites, ein optionales Recht, das unter Umständen schlechter ist als das nationale Recht. Und gleichzeitig wird durch dieses Optionale, durch die Parallelwelt, dafür gesorgt, dass Regelungen, die zum Schutz des Verbrauchers da sind, wie zum Beispiel Rom[nbsp ]I, in Frage gestellt werden, weil das dann nicht mehr angewandt werden kann. Gerade diese Rom[nbsp ]I-Regelung sorgt dafür, dass, wenn bei einem Einkauf ein höherwertiges Recht im Staat des Verbrauchers existiert, dieses auf jeden Fall gilt. Das gilt dann nicht mehr – das wissen aber die Bürger und Bürgerinnen nicht –, wenn sie einen Kaufvertrag abschließen, weil sie natürlich all diese Gesetze, die wir auf europäischer Ebene haben, nicht kennen können. Selbst wir als Abgeordnete kennen sie nicht alle.

Liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich sage Ihnen, es ist ein Bärendienst, den wir hier den Bürgern und Bürgerinnen erweisen, indem wir diesen Weg einschlagen. Ich hoffe sehr, dass die Regierungen und der Ministerrat diesem nicht zustimmen werden. Da habe ich ganz große Hoffnungen, dass es auch wirklich so sein wird.

 
  
MPphoto
 

  Hans-Peter Mayer, Verfasser der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Binnenmarkt und Verbraucherschutz. - Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Als Ko-Berichterstatter zu diesem Thema im IMCO bin ich ganz anderer Meinung als meine Ko-Berichterstatterin, die gerade eben gesprochen hat. Ich bin mir nämlich sicher, dass das europäische Kaufrecht mit einem umfangreichen Anwendungsbereich kommen muss! Denn das europäische Kaufrecht ist eine Chance für den Binnenmarkt von 28[nbsp ]Mitgliedstaaten. Er wird transparenter werden. Kleine und mittelständische Unternehmen können davon enorm profitieren, aber auch für Verbraucher ist ein solches Kaufrecht ein wesentlicher Gewinn. Sie bekommen ein vielfältigeres, ein umfangreicheres, ein größeres Angebot und damit auch günstigere Preise.

Im Gegensatz zu mancher Meinung ist ein hoher Verbraucherschutz eingearbeitet – im Durchschnitt wesentlich höher als das Verbraucherschutzniveau aller Mitgliedstaaten. Daher gibt es für die heutige Abstimmung im Interesse der Verbraucher und der Unternehmer nur einen richtigen Weg: das Wahlrecht für ein europäisches Kaufrecht! Es ist eine Option, wer sie wahrnehmen will, kann dies tun, er muss es aber nicht. Das ist im Sinne unserer mündigen Bürgerinnen und Bürger das Richtige, was wir heute abstimmen.

 
  
MPphoto
 

  Raffaele Baldassarre, a nome del gruppo PPE. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, permettetemi innanzitutto di ringraziare i relatori, gli amici e colleghi Klaus-Heiner Lehne e Luigi Berlinguer.

Stiamo per approvare una proposta che presenta notevoli vantaggi e benefici. Il nuovo diritto opzionale permetterà finalmente di ridurre i costi e di accrescere la certezza del diritto nelle transazioni commerciali effettuate dalle imprese. Esso garantirà inoltre un elevato livello di protezione dei consumatori all'interno di tutti gli Stati membri, aumentando la loro fiducia negli acquisti online. Questo diritto eviterà di doversi avventurare anche nella traduzione e interpretazione delle leggi degli Stati membri, riducendo gli oneri amministrativi e le spese che gravano sul sistema giudiziario e sulle transazioni commerciali.

A fronte di questi vantaggi evidenti alcune organizzazioni di rappresentanza, insieme ad alcuni colleghi, hanno sollevato dei dubbi riguardo all'efficacia dello strumento. Ritengo queste critiche assolutamente incomprensibili e contrarie all'obiettivo di facilitare lo sviluppo del mercato interno. Chi sostiene che questo strumento pregiudica i diritti dei consumatori non ha probabilmente approfondito il testo licenziato alla commissione giuridica, altrimenti sarebbe stato subito chiaro che questo diritto opzionale aiuterà soprattutto i consumatori, facilitando il pieno esercizio dei loro diritti in tutti gli Stati membri dell'Unione europea.

 
  
MPphoto
 

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy S&D. – Panie Przewodniczący! Wspólne europejskie przepisy dotyczące sprzedaży mają na celu stworzenie jednolitych norm regulujących rynek wewnętrzny Unii i rozwiązanie dotychczasowych problemów spowodowanych rozbieżnościami między krajowymi przepisami prawa umów. Zostanie w ten sposób stworzone nowe narzędzie do obrotu internetowego zapewniające także większą ochronę konsumentów dokonujących zakupów online.

Popieram koncepcję opcjonalności tego instrumentu, który będzie obejmował tylko te firmy i konsumentów, którzy widzą w tym realne korzyści. Zaproponowane w tym sprawozdaniu przepisy prawne będą dotyczyły jedynie tych przedsiębiorstw, które dokonują transakcji transgranicznych, zwłaszcza online, proponując jednolite reguły, ograniczając koszty oraz ułatwiając kontrole zgodności.

Zgadzam się ze sprawozdawcami, że ta przełomowa inicjatywa znacząco ułatwi rozwój handlu transgranicznego, poprawiając sytuację konsumentów i przedsiębiorców działających w nowych realiach obrotu cyfrowego. Ponadto dzięki ograniczeniu zbędnych obciążeń regulacyjnych, prawodawstwo europejskie stanie się skutecznym narzędziem na drodze do osiągnięcia dobrze funkcjonującego rynku wewnętrznego. Gratuluję obu sprawozdawcom ambitnego sprawozdania.

 
  
MPphoto
 

  Alexandra Thein, im Namen der ALDE-Fraktion. – Herr Präsident, sehr geehrte Kolleginnen und Kollegen! Vor genau zwei Jahrzehnten hat dieses Europaparlament die Einführung eines einheitlichen europäischen Kaufrechts gefordert. Heute werden wir darüber abstimmen. Und ich möchte mich ganz ausdrücklich bei Frau Kommissarin Reding dafür bedanken, dass sie dieses Projekt so energisch in dieser Legislaturperiode vorangetrieben hat, dass wir heute endlich darüber abstimmen können.

Das war für unsere liberale Fraktion über Jahrzehnte hinweg ein Leuchtturmprojekt. Und wir Liberale waren es auch, die aufgrund der Widerstände den Anwendungsbereich eingeschränkt haben auf die Fernabsatzverträge bzw. auf den Online-Handel. Es ist gut für die Verbraucher, denn das Verbraucherschutzniveau ist in der Tat im Durchschnitt höher als in den meisten Mitgliedsländern.

Ich möchte Herrn Fox auch hier an dieser Stelle ausdrücklich als Deutsche antworten: Wir Deutsche haben es gar nicht nötig, grenzüberschreitend im Internet einzukaufen, weil wir als größter Mitgliedstaat in der ganz glücklichen Lage sind, alles im Internet von deutschen Anbietern kaufen zu können, obwohl das natürlich nicht der Sinn der Sache ist. Auch in Großbritannien ist das Angebot schon nicht ganz so groß, aber es lässt sich noch überwiegend decken. Aber wenn man dann weitergeht in andere Mitgliedstaaten, beginnt doch im Endeffekt eine Servicewüste. Wenn man sich in Belgien ans Internet setzt und mal versucht irgendetwas zu bestellen, was man von Deutschland aus gewohnt ist, bekommt man es doch schlicht nicht. Wir haben doch überhaupt keinen Binnenmarkt in diesem Bereich. Und genau darum geht es für die Unternehmen.

Es ist gut für die Unternehmen, dass überhaupt erst einmal ein digitaler Binnenmarkt entstehen wird, dass überhaupt einmal grenzüberschreitend online eingekauft werden kann, weil dann sowohl Unternehmer als auch Verbraucher wissen, welches Recht gelten wird, und damit die bestehende Rechtsunsicherheit beseitigt wird.

Und was die Mitgliedstaaten angeht: Ich hoffe, dass sie hier zustimmen werden, denn wir als Europaparlament haben uns ganz klar von einem einheitlichen europäischen Zivilgesetzbuch distanziert, dafür haben wir keine Kompetenz, es besteht auch keine Notwendigkeit. Ich bin nach fast fünf Jahren im Rechtsausschuss ein absoluter Fan von optionalen Instrumenten, denn alle Bemühungen um Teil- oder Vollharmonisierung haben sich als extrem schwierig erwiesen. Die Verbraucherschutzrichtlinie habe ich persönlich abgelehnt, weil sie meines Erachtens vollkommen misslungen ist.

 
  
MPphoto
 

  Eva Lichtenberger, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident! Lassen Sie mich starten mit einem Dank an die Berichterstatter! Und lassen Sie mich Ihnen auch versichern, dass bei den Debatten in unserem Gremium von Berichterstattern und Schattenberichterstattern der Konsumentenschutz eine dominante Rolle gespielt hat. Wer also immer behauptet, hier sei sozusagen am Abbau des Konsumentenschutzes gearbeitet worden, der liegt falsch.

Ein Kaufrecht, das grenzüberschreitend funktioniert, vor allem für den Fernabsatz, wäre eine extrem wünschenswerte Möglichkeit. Allerdings ist das Problem die Optionalität. Dazu kommt: Es werden dadurch viele Rechtsfragen aufgeworfen, die offen bleiben. Die Wahlmöglichkeit besteht nur auf der Seite des Business. Schon heute arbeiten die Wirtschaftskammern extrem intensiv daran, das hohe Niveau des Konsumentenschutzes, das wir jetzt erreicht haben, wieder zu schwächen. Und das Problem dabei ist: Der Rat, der in den letzten Jahren immer stärker gegen Konsumenteninteressen gearbeitet hat, wird – so befürchte ich – diese Ansätze aufgreifen.

Der optionale Charakter ist aus meiner Sicht hier in diesem Bereich nicht wünschenswert, denn keiner der Konsumenten hat automatisch Recht studiert und kann sich dann in diesen Möglichkeiten überhaupt noch zurechtfinden.

(Die Rednerin ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel[nbsp ]149 Absatz[nbsp ]8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

 
  
MPphoto
 

  Andreas Schwab (PPE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Frau Kollegin Lichtenberger! Ich habe Ihnen sehr aufmerksam zugehört. Ich will Sie einfach darum bitten, mir nochmals zu erklären, ob Sie tatsächlich der Auffassung sind, dass das optionale Instrument verbraucherschutzrechtlich betrachtet in Ordnung ist, und dass es lediglich die Frage ist, dass der Verbraucher nicht selber wirklich die Wahl hat, ob er sich dafür entscheidet oder nicht, aber dass die verbraucherschutzrechtlichen Bedingungen des optionalen Rechts aus Ihrer Sicht absolut angemessen sind.

 
  
MPphoto
 

  Eva Lichtenberger (Verts/ALE), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Für die meisten Mitgliedstaaten würde das durchaus eine Verbesserung des Konsumentenschutzes bedeuten, nicht jedoch für alle – das muss man auch einfach klarlegen, das ist klar –, und zwar unter der Bedingung, dass es so bleibt, wie es jetzt ist. Die Praxis des Rates – das will ich noch einmal betonen – innerhalb der letzten Jahre hat gezeigt, dass man in erster Linie auf die Interessen des Business hört und nicht auf die Interessen des Konsumentenschutzes. Das ist mein ganz großes Bedenken. Aber was wir verhandelt haben, würde in einem Großteil der Mitgliedsländer durchaus zu einer Verbesserung führen, wenn die Konsumenten eine realistische Chance hätten, für dieses Kaufrecht zu optieren.

 
  
MPphoto
 

  Ashley Fox, on behalf of the ECR Group. – Mr President, the Common European Sales Law, or CESL, as we call it, is a deeply flawed system that complicates consumer law and increases costs for businesses. Stakeholders from consumer groups and business organisations have queued up to condemn this new proposal, and I would love to hear from Ms Reding or someone else in this Chamber: if it is so good why does BEUC (the European consumers’ organisation) campaign against it?

We are not proposing to simplify the law but to add a new, 29th regime into the EU. CESL is an optional instrument for e-commerce, but it will be for businesses to decide when it applies, not consumers. In her remarks, Ms Reding said this would benefit small businesses, because they would not have to deal with 28 legal systems. Does that sound optional to you for the consumer? Mr Zwiefka says: oh no, the consumer will be able to choose whether to use it. Will he? How will he be able to choose it if, according to Ms Reding, that small business will not have to deal with 28 systems? The answer is, of course, that it will be the business that chooses. What will happen is that there will be a little box that you have to tick, and if you do not tick it, you will not be able to complete the transaction. Either Mr Zwiefka or Ms Reding is wrong. You cannot both be right on this subject. I would love to know whether you two had a conversation about this, because what you are saying is completely contradictory.

I fear that this proposal will undermine and fragment the single market. It will reduce consumer confidence, and I am left asking why we are debating this issue at all. I think the answer is in this Chamber: the answer is Ms Reding, because this is a vanity project. Unfortunately she supports it just because it introduces a new body of European law, and in her rather strange view of the world, anything that increase the power of the EU at the expense of the Member States, however flawed it is, must be a good thing – no matter that consumers and businesses are against it. My group will vote against this proposal, and I know that there are large numbers in the EPP and the S&D who will support Ms Gebhardt’s motion to reject this proposal. I hope we do.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8))

 
  
MPphoto
 

  Alexandra Thein (ALDE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Herr Kollege Fox! Sie haben gesagt, wir müssen uns hier entscheiden zwischen der Meinung von Frau Reding und der Meinung von Frau Gebhardt. Ist Ihnen bekannt, dass im Moment nur 7 bis 8[nbsp ]% grenzüberschreitend online eingekauft wird? Ich frage Sie: Welcher Binnenmarkt soll da zerstört werden? Sind Sie der Auffassung, dass 7 bis 8[nbsp ]% grenzüberschreitender Einkauf bereits ein Binnenmarkt ist? Das ist meine Frage an Sie, denn ich bin in der Tat Ihrer Auffassung, dass die kleinen Unternehmen natürlich nur verkaufen werden, wenn sie das europäische Kaufrecht anwenden können. Aber dann hoffen wir natürlich, zu 100[nbsp ]% Binnenmarkt zu kommen.

 
  
MPphoto
 

  Ashley Fox (ECR), blue-card answer. – Well, I am a grateful for someone who is honest and who actually says that small businesses will insist on CESL and impose it on consumers. But I do not think that the issue of consumer rights is probably the biggest obstacle to cross-border trade. I suspect it is an issue of language.

Consumers will not use a website in another country unless it talks to them in their own language, and I would have thought that businesses that want to sell to consumers across the EU have to have websites in 24 different languages. I suspect that language is the biggest single obstacle to cross-border selling.

 
  
MPphoto
 

  William (The Earl of) Dartmouth, on behalf of the EFD Group. – Mr President, 120[nbsp ]years ago, the British Parliament passed the Sale of Goods Act. In 1979, that Act was re-enacted with minor amendments and it remains very much the same today. Every day in Britain, millions of people and thousands of businesses buy and sell under contracts governed by the Sale of Goods Act. The Act has stood the test of time because it is a model of brevity, clarity and simplicity.

Now along comes the Commission, in its self-absorbed wisdom, proffering a common European sales law. Twice the length of the UK Sale of Goods Act, it is a minor masterpiece of legislative flatulence which will benefit only lawyers. It is voluntary for the UK at the moment, but on past form our British consumers will eventually be deprived of the tried and tested benefits of English law and our government will be powerless.

Mark my words: UK electors have had enough of this. By the way, Commissioner Reding, please come back to the UK soon and often. Every out-of-touch, arrogant utterance from you gains the UK Independence Party an extra MEP. One thing which we can be sure of – and which I predict now – is that we shall have a very different Parliament in May, which would vote down this arrogant, out-of-touch, useless piece of legislation, which actually comes out of a Commission which acts against the interests of the people and not with them.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 149(8))

 
  
MPphoto
 

  Mairead McGuinness (PPE), blue-card question. – Perhaps it is a little bit too early for this question but how would you define arrogance? I hear a great deal of it from your side of the Chamber on occasion and I think that a little bit of humility on all sides would better serve politics. Your definition, Earl?

 
  
MPphoto
 

  William (The Earl of) Dartmouth (EFD), blue-card answer. – Well I do not know what parallel universe you inhabit, Madam Mairead McGuiness, but what I can assure you is that the arrogance comes entirely from the Commission, from the PPE, from the S&D, from the ALDE, from the Greens, from the ECR and never, not at all, from us. I suggest that if you are aiming to direct some snide or inappropriate remark at me, as a fellow elected Member, may I perhaps draw your attention to my website where for once you might learn something.

 
  
MPphoto
 

  Francisco Sosa Wagner (NI). - Señor Presidente, es meritorio el esfuerzo de los ponentes, pues me consta que llevan muchos años de trabajo en este asunto. Pero es de lamentar que se haya avanzado de forma tan limitada en la definición de un negocio jurídico europeo que hundiría sus raíces —importa proclamarlo— en el Derecho romano y en la conformación, ya en la Edad Media, de un Derecho común formado gracias a las sutilezas de los glosadores de Bolonia.

Es decir que, cuando no existía más que la vaga arquitectura del Sacro Imperio Romano Germánico, se pensaba en términos europeos y ahora, que contamos con estructuras políticas sólidas, nos quedamos encogidos en una fórmula dispositiva o facultativa, cuando, sin embargo, hemos avanzado mucho en otros aspectos como el de la protección de los consumidores. ¡Mayor contradicción no cabe!

A quienes pensamos que Europa es, ante todo, una comunidad de Derecho, pasos como este —el que supone este trabajo— realmente no nos satisfacen.

 
  
MPphoto
 

  Alajos Mészáros (PPE). - Úgy gondolom, hogy történelmi pillanat ez a mai, mert az éveken keresztül tartó tárgyalások eredményeként a közös európai adásvételi jog plenáris vitájában vehetünk részt.

A jelentés szerint a közös európai adásvételi jog által kiküszöbölhetők azok a jelenleg ismert belső piaci problémák, amelyek az eltérő tagállami szerződésjogi szabályozásoknak tudhatók be. A rendelet hatályának meghatározása eloszlathatja azokat az aggályokat, amelyek a nemzeti jogrendszerek befolyásolására vonatkoznak. Az európai rendszer csak a határon átnyúló szerződések és különösen az online szerződések esetében lesz alkalmazható, továbbá a közös európai adásvételi jog választható, tehát opcionális eszköz marad az EP jelentése alapján. A tagállamok jogrendjén belül, mintegy második rendszerként teszi majd elérhetővé a rendeletben megállapított egységes szerződési jogi szabályokat.

Bízom abban, hogy a Parlament munkája révén valóban a kereskedők, az európai kis- és középvállalkozások lesznek az új rendelet adta lehetőség nyertesei. Mindez azt jelentené, hogy minden határon átnyúló ügyletük során közös szabályokra támaszkodhatnak majd, és ugyanazokat a szerződési feltételeket alkalmazhatják, ezáltal is csökkentve költségeiket. Az azonos rendszer alkalmazása jogbiztonsági szempontból is lényeges, ha a megfelelő fogyasztóvédelmi garanciák és a jogorvoslati lehetőségek is biztosítottak. A jogbiztonsági tényezőt erősítheti az európai szerződési mintafeltételek Bizottság általi kidolgozása. A fogyasztók és vállalkozások számára belső piaci potenciális előnyt ígérő jogi eszköz valós formát öltött, és a Parlament munkáján keresztül tökéletesebbé vált. Ez megfelelő alapot nyújthat majd a további tárgyalásokhoz.

 
  
MPphoto
 

  Antonio Masip Hidalgo (S&D). - Señor Presidente, felicito a mi gran amigo Luigi Berlinguer por esa energía que ha aplicado a este informe y, además, por su restablecimiento, del que me congratulo mucho. También al señor Lehne, cofirmante ―al que le deseo lo mejor―, por el informe y por su nuevo puesto en las responsabilidades europeas.

Yo diría que este asunto que es, efectivamente ―como ha dicho mi colega Sosa Wagner― limitado, sin embargo es muy importante porque la experiencia nos demuestra que el Derecho comunitario avanza así, dando pequeños pasos, en una dirección clara, que conforman la base para futuros desarrollos más amplios.

Por tanto, solo queda limitado, efectivamente, al comercio electrónico y, además, se va a hacer una evaluación temporal, pero lo que está claro es que la arrogancia es del otro lado.

 
  
MPphoto
 

  Edvard Kožušník (ECR). - Paní komisařko, pane předsedající, já jsem pozorně poslouchal tu dnešní ranní diskusi a jsem přesvědčen, že projednávané nařízení nemůže naplnit svůj zamýšlený cíl.

Použít jako nástroj harmonizace spotřebitelského práva institut mezinárodního práva je nemístným experimentem. Navržený postup nepřispěje ke konsolidaci vnitřního trhu ani ke zlepšení jeho fungování, ani neusnadní přeshraniční obchodní vztahy mezi podnikateli a spotřebiteli. Navržená dvojkolejnost právních režimů spotřebitelského práva podkope právní jistotu spotřebitelů a znepřehlední jejich orientaci v celém komplexu spotřebitelského práva. Mám velmi vážnou obavu, že to, co dnes projednáváme, je počátkem vzniku autonomního právního řádu, který sice dnes deklaruje paralelní existenci vedle národních právních řádů, ale nelze však přehlédnout jeho neskrývanou ambici postupně nahradit národní právní režimy.

Těžiště soukromého práva včetně práva smluvního by mělo i nadále zůstat na úrovni členských států, které je dokáží regulovat nejen dostatečně uspokojivě, ale také efektivně. Vyslovuji se proto pro odmítnutí návrhu.

 
  
MPphoto
 

  Димитър Стоянов (NI). - Г-н Председател, смятам, че предложението за общо право за продажбите е добро, тъй като то спазва един основен принцип. Още от 50-те години, когато са се учредявали европейските общности, това е да се процедира напред със ситни стъпки. И колкото повече стават държавите в Европейския съюз, защото този съюз не е същият, както преди 20 години, толкова по-ситни трябва да бъдат тези стъпки.

Мисля, че на общото право за продажбите трябва да бъде даден шанс. То има някои положителни страни, които ни се струват очевидни: защитата на потребителите, облекчаването на бизнеса всички тези положителни страни бяха споменати, но все пак за първи път от много време съм свидетел на законодателно предложение за европейско право, което не скача от високо във водата без да знае къде е дъното, а подхожда по един внимателен начин, така че да може тези привидни положителни страни, тези на теория облаги, до които то ще доведе, да бъдат тествани и след този тест те ще покажат дали това право ще работи добре.

 
  
MPphoto
 

  Giuseppe Gargani (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, io credo che il dibattito di stamattina sia proprio indicativo della differenza di concezione che noi abbiamo dell'Europa e del diritto comunitario. Quindi credo che si debba ancora di più sostenere un provvedimento come questo, che è importante.

Il diritto comunitario potrà avere qualche défaillance, potrà avere delle deficienze, ma non è mai arrogante. È un tentativo di armonizzazione che l'Europa deve perseguire per poter avere una legislazione che, con la prevalenza del diritto europeo, possa nei vari Stati armonizzare le varie leggi.

A differenza di chi ritiene che sia tutto negativo, io invece credo che questa sia una pagina importante del Parlamento oggi e che noi davvero – cosa che io non faccio mai – dobbiamo ringraziare Lehne e Berlinguer e la commissione giuridica che si è impegnata per il lavoro fatto.

Credo che la proposta che viene dalla Commissione, ma che il Parlamento ha approfondito, debba raggiungere un risultato, perché vuole mettere insieme tre equilibri: garantire i consumatori in maniera uguale in tutti gli Stati – e credo che non vi sia un problema di legislazione specifica o migliore nei vari Stati se poi il riferimento, sia pure in itinere, deve avvenire rispetto al diritto europeo –, aumentare la fiducia negli acquisti online e ridurre gli oneri amministrativi e giuridici.

Io credo che questo sia un problema fondamentale che tocca il cittadino, il consumatore, ma anche tutti quelli che attorno ai rapporti di obbligazione nei vari paesi costruiscono questa economia che deve avere un riflesso e un riferimento. L'Europa si costruisce così.

Naturalmente torno a dire, proprio perché ci sono delle deficienze, proprio perché si deve perfezionare, che credo che il voto di oggi, anche per il Consiglio, possa essere un dato importante e fondamentale per proseguire lungo questa via. Credo che lo dobbiamo dire alla Commissione e che dobbiamo ringraziare chi ha portato avanti questa problematica nell'ambito della commissione giuridica.

 
  
 

Pytania z sali

 
  
MPphoto
 

  Mairead McGuinness (PPE). - Mr President, I thought what Ashley Fox said in relation to some of the barriers may be worth listening to as regards whether language, the language of websites, is an issue. But I would like to raise a particular point which a citizen raised with me last night.

I like to bring real concerns to the floor of this House as I think it makes us more real as politicians. What he described was a ‘rip-off’ when buying goods online within the European Union delivered into Ireland. I think the Commissioner might work together with us on this to look at this issue. We want people to buy online and across borders, but let us look at the penalties in terms of the high cost of delivering goods to some Member States.

Perhaps this is more perception than reality, but I think it would be wise for us to look at this issue because my constituent very clearly wants to buy online and across borders but believes that, because he is based in Ireland – off the mainland – he is discriminated against and incurs disproportionate costs in that process. So perhaps you will take up that challenge.

 
  
MPphoto
 

  Catherine Stihler (S&D). - Mr President, we are 85 days away from the European elections and we are about to vote in a proposal which will undermine Scottish consumers’ rights. There is a reason why Which, the consumer rights organisation in the UK, is warning us about this proposal and we have had it confirmed in the Chamber this morning that their concerns are justified.

I believe this proposal would trigger legal uncertainty by creating an additional legal regime next to the legal regimes of the Member States, and raises questions of subsidiarity. I believe that the optional instrument is far from optional when the power to use it rests not with the consumer, but with the trader or the business involved. This proposal undermines the level of consumer protection in Scotland and the rest of the UK, and therefore I will be voting against.

On a separate matter, this debate started at 8.30[nbsp ]am but I believe the live web stream did not start until 9.00. Therefore, citizens that were interested in watching this debate – I have had some people on Twitter saying this – did not get that opportunity. I think that in future, if we are starting at 8.30, we have to make sure that the live web stream is actually on.

 
  
MPphoto
 

  Miroslav Mikolášik (PPE). - Upevňovanie a rozvíjanie dobre fungujúceho vnútorného trhu patrí medzi primárne záujmy a úlohy Únie. Napriek tomu už roky spotrebitelia aj obchodníci čakajú na zjednotené pravidlá v oblasti kúpneho práva, ktoré by prinášali jasné právne riešenia každodenných obchodných transakcií. Predovšetkým oblasť predaja na diaľku, či už cez internet, alebo prostredníctvom iných telekomunikačných technológií, nedostatkom jednoznačných cezhraničných pravidiel značne trpí. Som presvedčený, že potenciál predaja na diaľku sa bude priamo úmerne rozvíjať so zvyšovaním predvídateľnosti a právnej istoty oboch zmluvných strán. Obzvlášť spotrebitelia ocenia štandardizované zmluvné podmienky, ktoré sa nemenia štát od štátu, ale práve naopak, s ktorými sa môžu ľahko a vo svojom rodnom jazyku vopred zoznámiť.

 
  
MPphoto
 

  António Fernando Correia de Campos (S&D). - Senhor Presidente, eu queria dizer que nos pequenos e médios países europeus as exportações para os outros países europeus são cerca de 70 % ou acima disso. Um pequeno ou médio país tem necessidade de diversificar destinos de exportação. Se não conseguem ter uma linguagem jurídica única para essa diversificação, os seus esforços saem frustrados. É por isso que esta legislação é extremamente importante para desenvolver o comércio transfronteiriço, para desenvolver as pequenas e médias empresas exportadoras, que é aquilo que todos queremos, ao fim e ao cabo, nesta sala.

Finalmente, Sr. Presidente, gostaria de lhe lembrar que, há 115 anos, os países europeus reuniram-se com os Estados Unidos da América, reuniram-se na Suíça, e criaram a Lei Uniforme de Letras, Livranças e Cheques. Essa lei foi a normalização base do funcionamento financeiro de todos os nossos países durante estes anos todos. Nós precisamos de um contrato deste tipo para renovar essa capacidade e para renovar o comércio transfronteiriço.

 
  
 

(Koniec uwag z sali)

 
  
MPphoto
 

  Viviane Reding, Vice-President of the Commission. - Mr President, thank you for giving me the floor again. I would like to make some factual comments on remarks that have been made, then I will respond to our two rapporteurs, whom I thank for their work on behalf of their committee.

There was a question on Irish citizens from Ms McGuinness. I would just like to give the following facts: 67% of attempts to order from Ireland fail (speaking about cross-border transactions), and 6.4% of Irish citizens have faced a refusal to sell at least once. So the new legislation will make it easier for companies to sell to Irish citizens: it will open the border and give citizens a choice.

Concerning the UK, the Federation of Small Businesses and the British Retail Consortium are all very strong supporters of the new law, because they know that they face many problems in selling across borders. Concerning consumer protection in the same country, I will give you just one example, and this concerns the free choice of remedies in case of defective products.

In the UK a consumer has, under British law, the right to return a product 30 days after delivery. Under the new law a consumer buying cross-border can terminate the contract immediately within a two-year period after the discovery of the defect. So we go from 30 days to two years. I do not believe that this is a reduction of the right of the consumer, who always has the right under national law to buy at the shop next door. It is really not a problem. But if the consumer wants to buy cross-border then he has a guarantee that his consumer rights will be very highly protected if he does so – as a choice, of course.

There is a question which has been raised by the two rapporteurs, and this is a question which affects me directly because it would mean that I would have to change my basic proposal. The rapporteurs, in the name of Parliament, propose reducing the scope of the law to distance contracts only. Because the biggest added value of the European Sales Law is in reducing costs for the online sector (logically, the main reason such a law is needed), I agree with Parliament and I will be prepared to reduce the scope to distance contracts only. If that is the wish of the Parliament and the Council in negotiations, I will not oppose it.

 
  
MPphoto
 

  Tadeusz Zwiefka, zastępca sprawozdawcy. - Panie Przewodniczący! Chciałem bardzo serdecznie podziękować pani Komisarz za zrozumienie tej idei, która przyświecała sprawozdawcom, która przyświeca Parlamentowi Europejskiemu. By zrobić krok do przodu, czasami trzeba się nieco wycofać z niektórych propozycji, co nie oznacza, Szanowna Pani Komisarz, że w przyszłości nie powrócimy do Pani propozycji, by jeszcze bardziej rozszerzyć te nowe rozwiązania.

Mam nadzieję, że kolega Fox jest usatysfakcjonowany wyjaśnieniami, które przedłożyła pani Komisarz. Nie ma żadnej sprzeczności pomiędzy wzmocnieniem pozycji małych i średnich przedsiębiorstw dzięki tej właśnie opcjonalnej formule europejskiego prawa sprzedaży, a ochroną praw konsumenta większą niż w wielu przypadkach dzisiaj istniejących w państwach członkowskich. Proszę sobie wyobrazić, Kolego Fox, że dzisiaj kupujący – klient – bardzo często nie ma możliwości zdecydowania o tym, jaka ma być forma odszkodowania za wadliwą usługę czy za wadliwy towar. W tej formule opcjonalnej, którą dzisiaj proponujemy i którą, mam nadzieję, Parlament Europejski przyjmie zdecydowaną większością głosów, taka możliwość istnieje. Mógłbym jeszcze przytaczać wiele innych przykładów, które pokazują, że to opcjonalne rozwiązanie jest krokiem do przodu, co więcej mogę nawet przypuszczać, że w przyszłości to opcjonalne rozwiązanie wyprze umowy oparte na prawie krajowym.

Bardzo proszę wszystkich, aby zechcieli poprzeć to sprawozdanie tak, by Parlament Europejski wpisał się po raz kolejny w tę formułę pomocy małym i średnim przedsiębiorstwom oraz wszystkim europejskim konsumentom.

 
  
MPphoto
 

  Luigi Berlinguer, relatore. - Signor Presidente, onorevoli colleghi, questa discussione è stata di grandissimo interesse, perché indica quanto è difficile il cammino per la costruzione dell'Unione europea fino in fondo, ma indica anche come noi stiamo cercando delle soluzioni. Sarebbe bene che quest'aspetto fosse più chiaro.

Noi non vogliamo imporre una unificazione del mercato unico, perché il mercato non si lascia imporre niente – come è noto –, né vogliamo cancellare i codici civili e i diritti nazionali di colpo, perché questo non è possibile. Io ho fatto un mestiere, lo storico del diritto, e so con certezza che questi sono dei processi all'insegna della gradualità. Importante è trovare uno strumento che riproduca altri successi successivi. Noi crediamo che la scelta dello strumento opzionale abbia questa caratteristica.

Comprendo i dubbi perché questa cosa ha una sua novità, comprendo le preoccupazioni. Però, se noi siamo gradualisti ma anche coraggiosi, noi possiamo arrivare in Europa, ma se non siamo coraggiosi restiamo nella situazione in cui ci troviamo. Un rigetto, una non approvazione della nostra proposta ci condanna alla inazione e questo non va bene.

La discussione ha dimostrato quanto si sapeva forse dalle dichiarazioni dei singoli partiti, e cioè che vi è un ampio consenso in questa casa, al di là delle formazioni politiche, e quindi questo ci dà un po' di speranza. Tuttavia, signora Commissario e Vicepresidente, questo ci indica anche un'altra cosa. Noi apprezziamo molto la determinazione con la quale la Commissione ha operato in questo campo, ma non è soltanto un problema giuridico. Noi oggi abbiamo una competenza nell'aspetto giuridico, cioè del superamento, o del tentativo di superare, la frammentazione normativa. Però, come ha detto giustamente la collega McGuinness, sono anche gli interventi di sostegno pratico e concreto all'esportazione online che possono produrre dei risultati.

Qui emerge una nuova figura di consumatore, perché il consumatore che va in un negozio vede e si accerta della merce, ma il consumatore online fonda tutto sulla buona fede dell'altra parte perché è incerto ed è debole. Noi dobbiamo lavorare su questa caratteristica di diffondere modernamente il consumo online, a fianco alle norme giuridiche, per cui invito ad approvare questa norma.

 
  
MPphoto
 

  President. - The debate is closed.

The vote will take place shortly.

Written statements (Rule 149)

 
  
MPphoto
 
 

  Слави Бинев (EFD), в писмена форма. Нарастването на продажбите в интернет е сериозно. За да насърчим този сектор, който има огромен потенциал и значение, трябва да отстраним пречките в договорното право, които затрудняват процеса. Нужен е набор от норми на договорното европейско право за продажбите, който да има същото значение и да се тълкува еднакво във всички държави членки. Само хармонизираните права улесняват и потребителите, и търговците. Но трябва да внимаваме задълженията и правата да бъдат ясно формулирани, за да не могат отделните страни членки да си позволяват отклонения в една или друга посока, както за съжаление често се случва с правителствата на България, които интерпретират доста повратно европейските правила, като по този начин осигуряват монопол на приближени до тях фирми. Пример за това са строежите на сметища в с. Баня и Джерман, гр. Ямбол, където се нарушават европейските правила и ЕК откри процедура срещу България.

 
  
MPphoto
 
 

  Eduard-Raul Hellvig (ALDE), în scris. Legislatia europeana comuna in materie de vanzare este din punctul meu de vedere un pas curajos inainte pentru o mai mare integrare a pietei unice. In prezent, multe intreprinderi sunt reticente sa vanda produse si servicii in alte state membre din cauza divergentelor de legislatie in materie de protectia consumatorului carora trebuie sa se conformeze, suportand costuri de adaptare semnificative. Consumatorii sunt la randul lor reticenti, pentru ca se tem ca nu vor fi la fel de bine protejati ca si cand ar cumpara din tara lor de resedinta. Aceste probleme reprezinta in mod clar un obstacol pentru intreprinderi si consumatori in a beneficia de beneficiile pietei unice. Pasul este unul curajos pentru ca, in conditiile in care avem niveluri de protectie diferite, armonizarea este un exercitiu extrem de dificil. O armonizare inspre nivelul cel mai protector este greu realizabila, dar in acelasi timp, nu putem scadea protectia consumatorilor acolo unde acestia deja beneficiaza de un nivel ridicat de protectie. Totusi, fiind vorba de un instrument optional, cred ca merita incercat. Vom vedea apoi in ce masura consumatorii si intreprinderile opteaza pentru acest regim, vom vedea cum functioneaza, iar pe baza experientei vom putea ulterior ameliora progresiv aceasta legislatie.

 
Rechtlicher Hinweis - Datenschutzbestimmungen