El Presidente. - El punto siguiente es el debate sobre siete propuestas de Resolución relativas a Mauritania, en particular el caso de Biram Dah Abeid [(2014/2999(RSP)].
Barbara Lochbihler, Verfasserin. - Herr Präsident, verehrte Kolleginnen und Kollegen! Mauretanien hat die Sklaverei 1981 offiziell abgeschafft, seit 2007 steht sie im Land unter Strafe.
Doch in der Praxis besteht die Sklaverei fort. Nichtstaatliche Organisationen wie IRA Mauretanien und andere Organisationen, wie SOS Esclaves bringen Fälle von Sklaverei an die Öffentlichkeit. Die mauretanische Regierung wäre also gut beraten, die Arbeit dieser Organisationen ernst zu nehmen, ja, sie sogar als Unterstützung im Kampf für die Ausmerzung von Sklaverei zu sehen.
Doch die Situation zeigt gerade das Gegenteil. Heute fordern wir mit dieser Entschließung die Regierung auf, ihren Druck, ihre Aktionen gegen die Antisklaverei-Aktivisten zu beenden. Wir fordern insbesondere, die jüngst erneut verhafteten Antisklaverei-Aktivisten freizulassen, allen voran Herrn Biram Dah Abeid, und verurteilen deren Verhaftung.
Wer in Mauretanien die Sklaverei bekämpfen will, muss auch die Armut der vielen versklavten Menschen bekämpfen. Dazu gehört es, dass auch die Gruppe der Haratin die Möglichkeit erhalten, Land zu besitzen – Land, auf dem die Haratin seit Generationen arbeiten und das sie kultiviert haben. Die mauretanische Regierung ist hier gefordert, ernsthaft aktiv zu werden.
Auch die internationalen Unternehmen, die in Mauretanien tätig sind, sind aufgefordert sicherzustellen, dass sie keine Zwangsarbeit oder Kinderarbeit nutzen. Es ist sicherlich auch die Aufgabe der EU, sicherzustellen, dass sie in keiner Weise, zum Beispiel auch in den Handelsbeziehungen mit Mauretanien und auch nicht indirekt, Sklavenarbeit toleriert.
Cristian Dan Preda, auteur. - Monsieur le Président, discuter aujourd'hui de la Mauritanie et de Biram Dah Abeid n'est pas simple pour moi.
Si j'ai soulevé ce sujet – et si ce n'est pas simple pour moi –, c'est parce qu'à la différence d'autres sujets dont nous avons traité ici, j'ai rencontré à plusieurs reprises Biram Dah Abeid, qui est un militant engagé dans la lutte contre l'esclavage en Mauritanie. C'est donc avec quelque émotion que je traite de ce cas ici. Je demande, d'une manière claire et forte, aux autorités mauritaniennes de libérer cet homme, qui se bat pour le bien de son pays.
D'une manière plus générale, je crois que la Mauritanie doit sortir de cette logique de négation d'une réalité qui est très pesante et il faut qu'elle assume les séquelles de l'esclavage, qu'elle traite ces questions dans les plus brefs délais, pour donner une vie meilleure au peuple mauritanien.
Jana Žitňanská, autorka - Aj napriek tomu, že sa píše rok 2014, existuje na svete štát, kde nie je prítomné len tzv. novodobé otrokárstvo, ktorého sme svedkami, žiaľ, aj vo vyspelých krajinách. V Mauritánii žijú skutoční otroci – ľudia, ktorí sú majetkom iných ľudí, ktorí majú nad nimi absolútnu moc, ktorí rozhodujú o ich živote a smrti. Jednoznačne odsudzujem tento stav. Tolerovanie takýchto neprijateľných praktík, ktoré dokonca sú v tejto krajine už niekoľko rokov zákonom zakázané. Žiadam vládu Mauritánie, aby prepustila neprávom zadržiavaného bojovníka za zrušenie otrokárstva Birama Daha Abeida, ktorého proces sa údajne dnes začal. V prípade, že tento aktivista bude odsúdený, bude to nielen veľká nespravodlivosť, ale aj rana pre tisícky otrokov, za ktorých slobodu bojuje. Vyzývam mauritánsku vládu, aby rešpektovala nielen ľudské práva, ale aj vlastné zákony. Nie je možné tolerovať takúto situáciu a za seba môžem prehlásiť, že neexistuje žiadny ekonomický záujem, ktorý by ma prinútil nad týmto neľudským konaním privrieť oči.
Josef Weidenholzer, Verfasser. - Herr Präsident! Manche von uns hatten im Lauf der letzten Jahre Gelegenheit, Biram Dah Arbeid kennenzulernen, den unermüdlichen Kämpfer gegen die in seinem Land, Mauretanien, offiziell zwar abgeschaffte, aber noch immer praktizierte Sklaverei. Als Sohn ehemaliger Sklaven setzt er sich für ein modernes, demokratisches, die Menschenrechte respektierendes Mauretanien ein, nicht nur auf der internationalen Bühne, sondern vor allem in seiner Heimat. Im Zuge einer Aufklärungskampagne, die die Menschen über die Rechte aufklären wollte, wurden er und seine Mitstreiter verhaftet. Er wird der Zugehörigkeit zu einer illegalen Organisation beschuldigt und könnte sogar mit dem Tod bestraft werden.
Wir müssen alles daransetzen, dass diese Menschen unverzüglich freigesetzt werden und dass Mauretanien unzweideutig zu seinen in internationalen Verträgen zugesicherten Verpflichtungen steht. Ich hoffe, dass diese Entschließung auch einen Dialog mit der mauretanischen Regierung einleitet, um diese Zustände endlich zu beenden.
Ignazio Corrao, Autore. - Signor Presidente, onorevoli colleghi, secondo un recente rapporto di Amnesty International in Mauritania, paese poverissimo di 3,5 milioni di persone, si calcola che ci siano 700 000 persone costrette a vivere alle dipendenze di un padrone. In Mauritania la schiavitù, utilizzata quale vera e propria arma del potere è ancora una atroce realtà e ce ne sono di diverse forme: domestica, legata al lavoro non retribuito e dei minori, che sono violati sessualmente, maltrattati sin dalla nascita, abusati e utilizzati come schiavi per discendenza, essendo figli di schiavi. Essere schiavi in Mauritania significa quindi, nascere schiavi, proprietà del padrone bianco.
La situazione odierna è anche più grave di quella del passato. Ogni giorno esseri umani nati schiavi sono discriminati, umiliati, castrati nei loro diritti di essere umani. L'11 novembre 2014 almeno nove noti attivisti contro la schiavitù sono stati arrestati e trasferiti in vari centri di detenzione nella città meridionale di Rosso. Tra questi vi è Biram Dah Ould Abeid, una sorta di Mandela mauritano. La sua colpa? Lottare contro questo dramma. L'Unione europea dovrebbe mettere in campo tutte le sue forze e pretendere dalle autorità mauritane il rilascio immediato di tutti i prigionieri di coscienza.
Gérard Deprez, auteur. - Monsieur le Président, au nom du groupe ALDE, je tiens à exprimer publiquement notre soutien à cette résolution, en ce qu'elle appelle à la libération immédiate de M. Abeid et de militants abolitionnistes et qu'elle condamne sans équivoque l'esclavage qui continue à être pratiqué en Mauritanie.
Je regrette néanmoins, suite à l'opposition des représentants des deux grands groupes, l'absence, dans cette résolution, de plusieurs paragraphes que nous avions demandés.
Nous avions proposé un paragraphe demandant au gouvernement mauritanien de signer et de ratifier le protocole portant statut de la Cour africaine de justice et des droits de l'homme. Cela a été refusé!
Nous avions demandé un paragraphe demandant à la Commission d'engager un dialogue politique avec le gouvernement mauritanien sur le respect des droits de l'homme, sur la base de l'article 8 des accords de Cotonou. Cela a été refusé!
Nous avions demandé l'intégration dans cette résolution d'une demande à la Commission pour lancer des consultations formelles, conformément à l'article 96, sur toute violation des droits de l'homme. Cela a été refusé!
Je n'ai pas compris ces refus, Monsieur le Président, qui ont été justifiés, lors des négociations que nous avons menées, par l'argument d'autorité de la taille des groupes, ce qui me semble le plus pénible des arguments.
Lidia Senra Rodríguez, autora. - Señor Presidente, el artículo 4 de la Declaración Universal de los Derechos Humanos, que acabamos de conmemorar, prohíbe todas las formas de esclavitud.
Ahora, 66 años después, 21 millones de personas son víctimas de trabajos forzados en el mundo —4,5 millones de ellas víctimas de explotación sexual forzada—.
También tenemos que señalar las políticas neoliberales que estamos viviendo como una amenaza para los derechos humanos —también para el artículo 4— en todo el mundo, incluida la Unión Europea.
Por eso pensamos que no podemos mirar para otro lado y que, además de exigir de Mauritania la libertad de Biram Dah Abeid, hemos de exigir la abolición y el fin de la esclavitud, así como medidas para que los Estados y la Unión Europea obliguen a las multinacionales a respetar los derechos humanos en todo el mundo.
Stanislav Polčák, za skupinu PPE. – Pane předsedající, chci poukázat na to, jak zde již bylo řečeno, že Mauretánie skutečně jako poslední stát světa zrušila systém otroctví v roce 1981. Teprve po dvaceti šesti letech zavedla trestný čin otrokářství do své legislativy. Nicméně od tohoto roku 2007 je známo pouze několik jednotlivých případů odsouzení za spáchání tohoto trestného činu otrokářství. Přitom podle zprávy The Walk Free Foundation je Mauretánie zemí s nejvyšším počtem populace žijící v poměrech novodobého otroctví, a to 4 %.
Obě tyto čísla ukazují, jak je složité a obtížné měnit dávné zvyky v tradicionalistické společnosti, ovšem to nemůže představovat jakoukoliv omluvu pro toto jednání. Evropská unie by proto měla jako partner pomáhat Mauretánii skutečně překonat tuto strašlivou situaci. A chtěl bych poděkovat panu Predovi, že byl iniciátorem této, pro mě velmi důležité, rezoluce.
Marie-Christine Vergiat, au nom du groupe GUE/NGL. – Monsieur le Président, curieux pays que la Mauritanie! Il n'est pas inutile de rappeler que l'actuel président mauritanien, Mohamed Ould Abdel Aziz, a renversé, par un coup d'État militaire, le premier et le seul président vraiment démocratiquement élu depuis l'indépendance.
C'est pourtant un pays que l'on ménage. Si son président est crédité d'avoir débarrassé le pays d'AQMI, la Mauritanie reste pourtant une des plaques tournantes des trafics dans la région, qui comptent parmi les principales sources de financement des bandes armées de toutes sortes.
Dans ce pays, le racisme fait des ravages et vise, avant tout, les Noirs africains. Ce racisme reste institutionnalisé à travers l'esclavage, qui persiste malgré son abolition officielle en 1981 et sa criminalisation en 2007. À ce jour, une seule procédure judiciaire à l'encontre d'un propriétaire d'esclaves a abouti en sept ans, c'est dire.
Depuis 2008, Biram Dah Abeid, descendant d'esclaves haratines, mais aussi opposant politique au régime, mène le combat contre ces pratiques d'un autre âge, mettant en cause, notamment, sa justification religieuse. Il risque, à ce titre, la peine de mort.
Il faut par conséquent faire pression par tous les moyens sur ce pays pour qu'il mette un terme à ces pratiques et, malgré ses insuffisances, je voterai donc pour cette résolution.
Fabio Massimo Castaldo, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, ancora una volta siamo qui a parlare di Biram Dah Ould Abeid, un'attivista coraggioso torturato e imprigionato in Mauritania lo scorso 11 novembre per la sua lotta contro une delle più grandi piaghe sociali di questo mondo. Una piaga che offende la libertà dei più poveri, dei bambini, degli illetterati e di quanti sono costretti a servire un padrone per non vivere di stenti. La schiavitù, seppure messa al bando nel 1981, continua ad essere un male sistemico in una società che si basa su forme di subordinazione ingiustificabili e difficilmente sanzionabili.
Da tempo inviamo fondi a questo paese. Più di 195 milioni di euro sono stati trasferiti per la realizzazione di progetti di integrazione sociale. Altri arrivano tramite il Fondo per lo sviluppo. Ma così facendo, diventiamo complici di un governo che non ha ancora capito che senza il rispetto dei diritti umani non vi è Cotonou, non vi è Stato e non vi può essere l'amicizia dell'Europa.
Chiediamo quindi all'alto rappresentante di non chiudere gli occhi e di far quanto in suo potere affinché l'Europa non diventi partecipe di chi, oggi, come già nel 2012, ha imprigionato un uomo che è simbolo di una lotta impari, alla quale noi tutti dobbiamo affiancarci con forza e determinazione. Biram Dah Ould Abeid deve essere liberato. Tutto il popolo mauritano deve essere liberato.
Γεώργιος Επιτήδειος (NI). - Κύριε Πρόεδρε, είναι ίσως απίστευτο, αλλά στον 21ο αιώνα περισσότεροι από το 20% του πληθυσμού της Μαυριτανίας είναι σκλάβοι.
Η κυβέρνηση της χώρας, αντί να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει την απαράδεκτη αυτή κατάσταση, έκανε κάτι πιο απλό: Συνέλαβε τον κ. Αμπέιντ, πρόεδρο μίας ακτιβιστικής οργανώσεως κατά της δουλείας, με ανυπόστατες κατηγορίες καθώς επίσης και ορισμένα από τα μέλη της οργανώσεώς του.
Θα μου πείτε ότι η στάση της κυβερνήσεως της Μαυριτανίας ενδεχομένως να μην προκαλεί έκπληξη, διότι είναι αντιδημοκρατική και θα την καταδικάσουμε. Όταν όμως την ίδια στάση τηρεί και μια κυβέρνηση δημοκρατικής χώρας, όπως η κυβέρνηση της Ελλάδας, η οποία, κατόπιν ωμής παρεμβάσεως του Πρωθυπουργού στη δικαιοσύνη, κρατάει επί 14 μήνες παράνομα στη φυλακή τον αρχηγό, βουλευτές και στελέχη του τρίτου σε δύναμη πολιτικού κόμματος της Ελλάδος, της Χρυσής Αυγής, γιατί δεν δείχνουμε την ίδια ευαισθησία;
Το θέμα αυτό το γνωρίζετε διότι έχουν αναφερθεί σ’ αυτό κατ’ επανάληψη και άλλοι δύο συνάδελφοί μου ευρωβουλευτές. Το αναφέρω όμως για να δείξω πόση υποκρισία υπάρχει σ’ αυτή την αίθουσα.
Εάν πιστεύετε πως έχω άδικο και σας αδικώ, παρακαλώ με τη συμπεριφορά σας να με διαψεύσετε.
Bogdan Brunon Wenta (PPE). - Panie Przewodniczący! Choć niewolnictwo zniesiono w Mauretanii dopiero w 1981 r., do dziś brakuje tam przepisów egzekwujących ten zakaz. Warto również podkreślić fakt, iż w Mauretanii ma ono charakter dziedziczny i jest związane z urodzeniem w tej, a nie innej grupie etnicznej. Unia Europejska nie może godzić się na łamanie praw człowieka, tym bardziej, że dzieje się to w kraju z grupy AKP, z którą przecież współpracuje.
Jednak starania państw zewnętrznych to często za mało dla zmiany status quo. Przede wszystkim niezbędna jest praca aktywistów lokalnych, stąd moje poparcie dla działania Birama Dah Abeida i innych osób walczących z niewolnictwem, osadzanych zresztą wielokrotnie w więzieniach. Wzywam do uwolnienia Birama Dah Abeida i innych abolicjonistów, a także do realnej walki rządu w Nawakszucie z problemem niewolnictwa, gdyż tylko działania w kierunku demokracji i stabilności umożliwią owocne relacje między Unią Europejską i Mauretanią oraz wspieranie rozwoju tego kraju.
Seán Kelly (PPE). - A Uachtaráin, seo an tríú bliain i ndiaidh a chéile go bhfuilimid ag caint faoi chearta daonna sa limistéar seo den domhan agus i ndáiríre is deacair a chreidiúint go bhfuilimid ag caint faoi sclábhaíocht sa lá atá inniu ann. Ach sin díreach mar atá, agus go háirithe nuair a thuigimid gurb í an Mháratáin an tír dheireanach ar domhan chun sclábhaíocht a chur ar ceal go hoifigiúil i mbliain 1981. Anois trí bliana is tríocha ina dhiaidh sin deirtear go bhfuil suas le 4 % nó níos mó, b’fhéidir suas le 20 % den daonra faoi sclábhaíocht.
Ní féidir cur suas leis seo agus caithfimid brú a chur ar an Máratáin cloí lena rialacha féin agus go háirithe seans a thabhairt do na sclábhaithe atá ag déanamh feirmeoireacht ar thalamh le cianta a bheith ina n-úinéirí ar an dtalamh sin agus freisin an fear iontach cróga Biram Dah Abeid a ligean saor. Níl aon chúis go bhfuil sé i bpríosún in aon chor.
Intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»)
Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D). - Panie Przewodniczący! Biram Dah Abeid jest przywódcą Inicjatywy na rzecz zniesienia niewolnictwa, skupiającej około 9 tysięcy działaczy. W 2013 r. za swą działalność otrzymał Nagrodę Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych. Niestety, 11 listopada Biram Dah Abeid wraz z 16 aktywistami swojego ruchu po pokojowym marszu na rzecz zniesienia niewolnictwa został skazany i uwięziony.
Wzywamy do ich natychmiastowego uwolnienia. Mauretania jest krajem partnerskim Unii Europejskiej na podstawie umowy stowarzyszeniowej AKP. Przypominamy więc, że Unia Europejska jest przeciwna niewolnictwu, pracy dzieci, ich okaleczaniu oraz wszelkim innym przejawom ograniczenia wolności obywatelskich. Domagamy się od rządu Mauretanii respektowania przyjętych międzynarodowych zobowiązań i wdrożenia stosownych przepisów chroniących własnych obywateli.
Komisja Europejska i Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinny zacieśnić relacje z władzami Mauretanii, co umożliwiłoby kontynuowanie misji tamtejszych aktywistów na rzecz ochrony praw człowieka i skutecznej walki z różnymi odmianami niewolnictwa.
Νότης Μαριάς (ECR). - Πράγματι, εδώ έχουμε ένα κατ’ εξοχήν ψήφισμα που αφορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες όπως ήταν το προηγούμενο ψήφισμα που αφορούσε τη Βενεζουέλα. Η δουλεία είναι γενικευμένο καθεστώς στη Μαυριτανία και πρέπει να σταματήσουν οι διώξεις κατά των ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Biram Dah Abeid.
Καταδικάζω λοιπόν τη δουλεία που υπάρχει στη Μαυριτανία. Υποστηρίζω το ψήφισμα, και ορθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ασχολείται με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οφείλει όμως να κάνει το ίδιο και για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, στις χώρες οι οποίες βρίσκονται υπό μνημόνιο· στις χώρες όπου η Τρόικα παραβιάζει βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Και μάλιστα, φτάσαμε σε σημείο η Επιτροπή να πει, απαντώντας σε ερώτηση, ότι δεν μπορεί να τηρήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα στην περίπτωση της Ελλάδας διότι εκεί εφαρμόζεται το μνημόνιο. Είναι απαράδεκτο και το καταδικάζουμε.
(Χειροκροτήματα)
Ivan Jakovčić (ALDE). - Gospodine predsjedniče, zar je moguće da danas u ovom Parlamentu raspravljamo o jednoj zemlji koja je ustvari naš partner, a koja prakticira robovlasništvo?
Mauretanija je, kolege i kolegice, članica Unije za Mediteran, članica, dakle, jedne unije koju smo mi pokrenuli u Europskoj uniji. U tom kontekstu želim jasno izraziti snažnu podršku ovoj rezoluciji, želim reći vrlo jasno da očekujem da Visoka povjerenica Mogherini učini sve za oslobađanje gospodina Abeida iz zatvora u Mauretaniji jer je on postao simbol borbe protiv jednog sustava, ali prije svega protiv nehumanih uvjeta u kojima živi gotovo 20% stanovništva Mauretanije. Zato očekujem odlučnu akciju gospođe Mogherini.
(Fin de las intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»))
Benedetto Della Vedova, Presidente in carica del Consiglio. - Signor Presidente, onorevoli deputati, accogliamo con soddisfazione la risoluzione d'urgenza del Parlamento europeo sulla situazione dei diritti umani in Mauritania, che tocca da vicino il caso di Biram Dah Abei e di altri membri della sua organizzazione, l'IRA. Conosciamo bene il caso di Biram, difensore dei diritti umani mauritani e attivista nel campo della lotta contro la schiavitù, arrestato più volte per le sue convinzioni e le sue azioni e accusato di apostasia nel 2012.
Biram è il presidente dell'IRA, l'Iniziativa per la rinascita del movimento abolizionista contro la schiavitù, attività che gli è valsa numerosi tributi internazionali nel campo dei diritti umani. Come uomo politico si è inoltre candidato alle ultime elezioni presidenziali nel giugno scorso. Biram è stato arrestato insieme ad altri membri dell'IRA in occasione di un raduno non autorizzato, con l'accusa di disturbo dell'ordine pubblico, oltraggio alle autorità e appartenenza a un'organizzazione non riconosciuta.
Secondo la sua organizzazione, il raduno serviva a denunciare il mancato rispetto dei diritti fondiari tradizionali dei mauritani, perlopiù neri, del sud del paese, nelle vicinanze del confine con il Senegal. Contemporaneamente le autorità mauritane dichiarano che Biram è ora nelle mani dei giudici, oggetto di procedimenti giudiziari.
Siamo molto preoccupati per questi ultimi arresti. Tramite la nostra delegazione in Mauritania, siamo in regolare contatto con l'organizzazione di Biram, veniamo informati della sua situazione in carcere e dell'andamento dei procedimenti giudiziari. Cogliamo ogni occasione per dialogare con le autorità sulla questione. Gli ambasciatori dell'Unione europea in Mauritania hanno sollevato il caso di Biram con il Primo ministro subito dopo l'arresto e ulteriori discussioni in merito si sono svolte il 15 dicembre nell'ambito del dialogo politico previsto dall'accordo di Cotonou. In quella occasione l'Unione europea ha ribadito la necessità di rispettare pienamente lo stato di diritto e i diritti di Biram e ha sottolineato che l'uguaglianza e la non discriminazione per tutte le comunità etniche e razziali sono fattori fondamentali per l'unità e la stabilità del paese.
L'Unione europea continuerà a seguire molto da vicino il caso di Biram Dah Abei; continueremo anche a dialogare con le autorità e la società civile per garantire che sia trattato in modo equo e imparziale. Qualora lo sviluppo della situazione lo richieda, non esiteremo a intervenire ulteriormente. Siamo stati informati che il processo potrebbe avere luogo già oggi. La delegazione dell'Unione europea in loco sta seguendo gli sviluppi e seguirà da vicino il processo, che in ogni caso dovrebbe svolgersi il più presto possibile.
Signor Presidente, onorevoli deputati, l'Unione europea ha avviato un dialogo regolare con la Mauritania sulla questione dei diritti dell'uomo. Stiamo anche sostenendo il governo nel suo impegno di rafforzare le istituzioni e armonizzare la legislazione con norme in materia dei diritti umani ma occorre fare di più. Nel marzo 2014 la Mauritania ha adottato un road map promossa dalle Nazioni Unite con una serie di raccomandazioni per sradicare le schiavitù fino alle ultime forme. Ha anche convenuto di istituire uno speciale tribunale penale che si occupi dei casi di schiavitù.
L'Unione europea sta fortemente incoraggiando il governo a portare avanti l'attuazione della road map. In questo impegno siamo in stretto contatto con l'Ufficio dell'ONU per i diritti umani. Organizziamo inoltre riunioni periodiche con i difensori dei diritti umani, che ci permettano di avere una visione più completa della situazione e di capire come vedono gli sforzi del governo e, a tal proposito, ricordiamo che l'Unione europea finanzia anche tre progetti a titolo del programma per i diritti umani e la democrazia in Mauritania che va a beneficio delle ONG locali. Il caso di Biram ci ricorda però che occorre fare ancora molti progressi.
Posso assicurarvi che nell'ambito del nostro dialogo e della nostra cooperazione con la Mauritania, la questione dei diritti umani, compresi i problemi della schiavitù e delle pratiche ancora esistenti e il caso di Biram Dah Abei e altri casi che potranno emergere in futuro rimarranno al primo posto dei nostri ordini del giorno e continueranno ad essere una priorità della nostra azione diplomatica.
El Presidente. - Se cierra el debate.
La votación tendrá lugar después de los debates.
Declaraciones por escrito (artículo 162 del Reglamento)
Kashetu Kyenge (S&D), per iscritto. – Con questa risoluzione il Parlamento, ancora una volta, mostra il suo impegno a favore della tutela dei diritti umani e della democrazia. Deploriamo ogni forma di schiavitù, di violenza, di limitazione delle libertà individuali, di discriminazione razziale e crediamo fortemente nel dialogo con le autorità mauritane al fine di contribuire alla democrazia, alla stabilità e allo sviluppo del paese. La Mauritania rappresenta un partner strategico nel quadro della strategia dell'UE per la sicurezza e lo sviluppo nel Sahel e un interlocutore importante per portare avanti delle politiche in materia di diritti umani chiare e attuabili, in linea con il quadro strategico dell'UE sui diritti umani e la democrazia. Sollecito a tale proposito la creazione di missioni di osservatori del Parlamento europeo presso le autorità politiche, amministrative e giudiziarie del governo mauritano, con il compito di riportare i progressi che il Paese compie verso il processo di democrazia e tutela dei diritti umani.