Relato integral dos debates

Terça-feira, 9 de Junho de 2015 - Estrasburgo

10. Estratégia Europeia de Segurança Energética (debate)

  President. – The next item is the report by Algirdas Saudargas, on behalf of the Committee on Industry, Research and Energy, on European Energy Security Strategy (2014/2153(INI))(A8-0164/2015).

  Algirdas Saudargas, pranešėjas. – Mieli kolegos, visų pirma noriu nuoširdžiai padėkoti Komisijai, už puikų bendradarbiavimą, ir labai turiningas konsultacijas, šešėliniams pranešėjams už turiningą bendradarbiavimą ir sunkų darbą.

Mieli kolegos, energetinis Europos Sąjungos saugumas – ypatingai svarbus dabartiniame geopolitiniame kontekste. Europos priklausomybė nuo energetinių resursų ne tik trukdo mums vykdyti nepriklausomą užsienio politiką, bet ir daro įtaką mūsų pramonės konkurencingumui bei visų piliečių kasdieniniam gyvenimui. Todėl be geresnės komunikacijos, bendradarbiavimo ir kalbėjimo vienu balsu su trečiosiomis šalimis, Europa negalės užtikrinti vieningos energetikos politikos ir energetinio saugumo. Privalome pasiekti, kad solidarumas tarp valstybių narių sutrikus išorės energijos tiekimui būtų ne vien tik žodžiai, bet ir konkretūs veiksmai.

Manau, kad turime kreipti ypatingą dėmesį į koordinuotą tiekėjų, maršrutų ir energijos išteklių įvairinimą bei vietos energijos gamybos didinimą ir skatinimą. Mes turime ir galime naudoti vietos energijos išteklius ir tai apima iškastinį kurą, atsinaujinančius energijos šaltinius bei pažangias technologijas, kur Europa su savo inovacijomis ir kvalifikuota darbo jėga lyderiauja, todėl privalome geriau išnaudoti šį potencialą.

Kaip ne kartą jau buvo minėta, efektyviai veikianti vidaus rinka yra pagrindas energetiniam saugumui ir solidarumui tarp valstybių narių užtikrinti. Turime skirti pakankamai dėmesio jungčių plėtrai ir optimaliam jų panaudojimui. Reikia neužmiršti, kad Europoje vis dar yra energetinių salų ir norint užtikrinti jų saugumą būtina jas integruoti į kontinentinės Europos tinklus.

Surasti tinkamą balansą tarp įvairių energetikos sričių ir bus vienas iš pagrindinių kuriamos energetinės sąjungos iššūkių.

Gerbiamas Pirmininke, mieli kolegos, nenoriu kartotis kalbėdamas apie energetinio efektyvumo, atsinaujinančių energijos šaltinių ir ekonomikos dekarbonizacijos svarbą. Kalbant apie energetinį saugumą neišvengiamai supinamos visos su energetika susijusios temos. Esu įsitikinęs, kad vienodai svarbu įgyvendinti tiek vidinę tiek išorinę Europos Sąjungos energetikos politiką. Tačiau noriu atkreipti kolegų dėmesį į tai, kad šiame pranešime saugumo klausimas turi išlikti pagrindinėje vietoje. Šio pranešimo tikslas nėra išspręsti, kiek procentų energetinio efektyvumo turime pasiekti, ar kiek pastatų renovuoti, o nubrėžti pagrindines gaires, kuriomis remiantis sieksime užtikrinti mūsų saugumą tiek ilgalaikiu, tiek trumpalaikiu laikotarpiu. Kiti su energetika susiję klausimai neturėtų saugumo klausimo paimti įkaitu, juos bus galima detaliau išnagrinėti Europos energetikos sąjungos politikos rėmuose.

Dar kartą visiems nuoširdžiai dėkoju ir kviečiu palaikyti šį pranešimą rytojaus balsavimuose.

  Miguel Arias Cañete, miembro de la Comisión. – Señora Presidenta, me satisface participar en este debate sobre la Estrategia Europea de Seguridad Energética. Quiero extender mi más sincero agradecimiento a todas sus Señorías que van a participar en el mismo, pero estoy especialmente agradecido al señor Saudargas y a todos los ponentes de opinión por los esfuerzos que han realizado para lograr este equilibrado informe del Parlamento Europeo sobre un tema que es muy actual, pero, al mismo tiempo, muy sensible. Me gustaría agradecer igualmente la excelente cooperación que han mantenido con la Comisión a lo largo de este proceso, proporcionándonos muchas oportunidades para compartir y explicar nuestros puntos de vista. El proyecto de informe que tenemos ante nosotros es un excelente resultado del trabajo y del compromiso por la seguridad energética, que se suma al impulso político que hemos querido dar a este y otros asuntos con la Unión de la Energía.

Permítanme explicar por qué creemos que este es un informe importante. En primer lugar, porque mantiene y refuerza un enfoque equilibrado e integral de la seguridad energética. La seguridad energética es un asunto muy complejo que requiere acción en diferentes ámbitos políticos y varios niveles en lo que a la toma de decisiones se refiere. Tenemos que mantener este enfoque equilibrado si queremos abordar con éxito este desafío colectivo. En este sentido, el proyecto de informe que refleja la estructura de la estrategia de seguridad energética de mayo de 2014 trata de responder no solo a nuestros retos a corto plazo, por muy políticamente sensibles que sean, sino que mira más allá, teniendo en cuenta las prioridades estratégicas, tanto dentro como fuera de la Unión Europea.

En este amplio concepto de seguridad energética, la consecución de un verdadero mercado interior de la energía es fundamental, al igual que la investigación y la innovación. Yo quiero felicitarme por el hecho de que el proyecto de informe que debatimos hoy ha puesto un especial énfasis en la necesidad de moderar la demanda de energía y aumentar la producción interior, principalmente a partir de fuentes de energía renovables. La Comisión comparte plenamente este enfoque. Continuaremos avanzando a partir de este fuerte mensaje político del Parlamento, especialmente en el contexto de la próxima Conferencia COP 21 de finales de este año, con el objetivo de lograr un acuerdo histórico para la lucha contra el cambio climático.

Al mismo tiempo, este proyecto de informe, en su dimensión externa, menciona cuáles son los problemas de suministro más urgentes a los que nos enfrentamos y destaca de una manera muy clara la dependencia de un único proveedor para los recursos energéticos, con la vulnerabilidad que ello genera y la falta de competencia, porque puede impedir el crecimiento económico y poner en peligro la seguridad a nivel nacional de la Unión Europea. La Comisión comparte este punto de vista. Por lo tanto, vamos a trabajar para diversificar nuestras fuentes y rutas de suministro. Para ello, seguiremos trabajando en el corredor meridional del gas, el Southern Gas Corridor, en el Mediterráneo y en Argelia, así como las relaciones con nuestros socios tradicionales, como Noruega, Estados Unidos y Canadá.

Ya he visitado varios de estos países en los últimos meses, consciente de que una diversificación de rutas y proveedores es fundamental para la Unión Europea. En el norte de Europa, el establecimiento de hubs de gas licuado, con múltiples proveedores, está mejorando en gran medida la seguridad de suministro, y este ejemplo debe ser seguido en Europa central y oriental y en el área mediterránea. En este sentido, estamos preparando una estrategia de gas natural licuado y de almacenamiento que se adoptará a finales de este año, junto con la revisión del Reglamento relativo a la seguridad del suministro de gas, dos piezas fundamentales para la diversificación del suministro y para estar preparados en caso de interrupciones de abastecimiento de gas.

También he podido constatar con satisfacción que el informe insiste, una vez más, en la necesidad de hablar con una sola voz en la escena internacional y pide a la Comisión que desarrolle una propuesta de evaluaciones obligatorias ex ante de los acuerdos intergubernamentales con respecto a su impacto en el mercado interior de la energía y su compatibilidad con la legislación de la Unión Europea. Puedo garantizarles que la Comisión está trabajando en ello y tiene previsto presentar una propuesta en el primer semestre de 2016.

Por último, me gustaría subrayar el énfasis que el proyecto de informe hace en la Estrategia de la Unión de la Energía, adoptada por la Comisión en febrero de este año. Como saben, la seguridad energética es uno de los tres objetivos globales de la Estrategia de la Unión de la Energía de la Comisión. Nuestra energía tiene que ser segura, competitiva y sostenible. Por supuesto, los tres objetivos son interdependientes y van de la mano. Por lo tanto, la implementación de la Estrategia Europea de Seguridad Energética se ha integrado plenamente como un elemento central de la Estrategia de la Unión de la Energía. Estamos planeando publicar a finales de este año el primer informe sobre la implementación de las acciones claves relacionadas con la Estrategia Europea de Seguridad Energética y confío en que el diálogo en el Parlamento Europeo sea, a lo largo de todo el proceso, un pilar clave de nuestra acción.

  Arne Lietz, Verfasser der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für auswärtige Angelegenheiten. – Frau Präsidentin! Als Verfasser der Stellungnahme des Ausschusses für auswärtige Angelegenheiten will ich in erster Linie über die externen Aspekte unseres Berichts sprechen. Die Schaffung einer europäischen Energieunion im Innern muss durch eine kohärente Energie- und Klima-Außenpolitik flankiert werden. Zu den drängendsten Fragen gehören ohne Zweifel die Diversifizierung unserer Energieimporte und die Notwendigkeit, international mit einer gemeinsamen europäischen Stimme zu sprechen.

Energie- und Klima-Außenpolitik darf sich aber nicht auf reine Versorgungssicherheit beschränken. Dazu gehört auch der weltweite Kampf für den Klimaschutz. Europa muss seine außenpolitischen Instrumente besser nutzen, um europäische Projekte wie die Dekarbonisierung und die Energiewende auch nach außen zu tragen.

Neue Atomkraftwerke erhöhen unsere Versorgungssicherheit nicht, sondern stellen neben der noch offenen Frage der Atommüllentsorgung ein ständiges sicherheitspolitisches Risiko dar. Das gilt besonders, wenn Russland neue Kernkraftwerke innerhalb Europas baut und weiterhin mit betreiben darf.

IN THE CHAIR: MAIREAD McGUINNESS
Vice-President

  Helmut Scholz, Verfasser der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für internationalen Handel. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Der Handelsausschuss betont die besondere Rolle des Handels für die Energiesicherheit. Wir sehen den Königsweg im Aufbau von Energiepartnerschaften, die nicht nur uns selbst, sondern auch unseren Partnern Sicherheit bringen. Energiezugang ist ein Grundbedürfnis der Menschen, Energiearmut leider ein wachsendes Phänomen auch in Europa.

Der INTA besteht deshalb darauf, dass mit Energieversorgungssicherheit ein erschwinglicher, nachhaltiger, stabiler, sicherer und vorhersehbarer Zugang zu Energie für Bürger wie Unternehmen sicherzustellen ist und Teil einer inklusiven Strategie für Wirtschaftswachstum sowie einer kohärenten Wechselbeziehung zwischen EU-Handels- und Energiepolitik sein muss.

Diese Partnerschaften sollen eingebettet sein in die Ziele des globalen Klimaschutzes und entsprechende verbindliche Verpflichtungen in Energiekapiteln in EU-Handelsabkommen. Wir fordern die Kommission auf, energisch gegen Umweltdumping von Drittländern vorzugehen, die sich nicht an internationale Beschlüsse halten.

Der INTA betont, dass die Verringerung der Abhängigkeit von einem Lieferanten nicht durch eine neue Abhängigkeit von einem anderen Lieferanten ersetzt werden sollte. Die Europäer lehnen Fracking ab und befürworten eine dezentrale Ersatzlösung. Im Export umweltfreundlicher Energietechnologie liegt für Europa eine Chance. Energieabkommen sind künftig im Mitentscheidungsverfahren zu beschließen.

  Kateřina Konečná, navrhovatelka Výboru pro životní prostředí, veřejné zdraví a bezpečnost potravin. – Evropská strategie energetické bezpečnosti obsahuje dle našeho soudu některé opravdu dobré body, které mohou zlepšit kvalitu životního prostředí tak, aby bylo dosaženo rovnováhy mezi ekologickými a socio-ekonomickými faktory.

Jedná se v prvé řadě o energetickou účinnost. Plné využití jejího potenciálu a rozvoje inteligentní infrastruktury by vedlo ke stimulaci růstu a k vytváření kvalitních pracovních míst a ke snižování spotřeby energie. Snižování spotřeby energie je spolu s energetickou účinností rychlou a efektivní cestou, jak se můžeme vypořádat s mnoha problémy, jako je energetická bezpečnost, závislost na zdrojích ze zahraničí, vysoké ceny a nezaměstnanost.

Odstranění zbytečné spotřeby díky lepší účinnosti, silnějšímu propojení, vyšší integraci trhu a udržitelným investicím do energetiky, zejména pokud jde o budovy, by mohlo domácnostem umožnit získat za rovných podmínek přístup k jednotnému, cenově dostupnému, konkurenceschopnému a bezpečnému trhu s energií a vyhnout se energetické chudobě, která se v roce 2012 týkala čtvrtiny občanů EU.

  Филиз Хюсменова, докладчик по становище на комисията IMCO. – Г-жо Председател, в качеството си на докладчик по становището на комисията IMCO, по темата съм изразила ясно позицията си за необходимостта да преодолеем силната зависимост от външни енергийни доставчици и налаганите от тях високи цени за постигането на функциониращ вътрешен енергиен пазар.

Един от ключовите елементи за постигането на тези цели е подобряването на енергийната инфраструктура. Ето защо, в качеството си на български представител, искам да насоча вниманието ви към важността от интегрирането на югоизточния регион на Европа в европейския газов пазар чрез изграждането на газоразпределителен център в България и междусистемни връзки към съседните й страни. Така ще бъдат осигурени потоци природен газ от различни източници, включително от Средиземноморието и Черно море. Смятам, че осъществяването на такъв проект ще е реално изражение на политиката, която обсъждаме днес.

  Krišjānis Kariņš, PPE grupas vārdā. – Priekšsēdētājas kundze, komisāra kungs, kolēģi! Eiropa šobrīd ir nedrošā situācijā. Mēs, kā zinām, importējam vairāk nekā pusi no visiem saviem patērētajiem energoresursiem ar pieaugošu tendenci katru gadu. Un pats lielākais piegādātājs ir Krievija, un ir runa par dabasgāzi, par naftu, par akmeņoglēm, pat par urānu. Lielākā piegādātājvalsts ir Krievija. Bet, kolēģi, ko dara šī pati Krievija?

Mēs zinām, ka 2006. un 2009. gadā tā piegrieza gāzes piegādes Ukrainai, jo bija domstarpības, bet jau tagad veselu gadu tā ne tikai piegriež gāzes piegādi Ukrainai, tā veic aktīvu karadarbību Ukrainā un atklāti izmanto gāzes piegādi kā ieroci, kā šantāžas līdzekli. Krievija — vai mums to patīk atzīt vai nē — ir pierādījusi to, ka tā vairs nav mums pilnīgi uzticama partnervalsts.

Tātad ko mēs varam darīt, lai palielinātu savu drošību? Parlamenta sagatavotajā ziņojumā man liekas tas ir diezgan skaidri pateikts (un ir lūgums Komisijai to ņemt vērā, nākot klajā ar konkrēto likumdošanu): savienot tīklojumus gāzē, elektrībā, dažādot avotus, palielināt energoefektivitāti, vairāk izmantot pašmāju resursus, kā arī mācīties runāt vienotā balsī. Eiropas Savienības tirgus kopumā ir 500 miljoni patērētāju. Šobrīd mēs katrs iepērkam, piemēram, dabasgāzi atsevišķi. Ja mēs varētu apvienot savus spēkus, labumu gūtu gan mūsu iedzīvotāji, gan uzņēmēji, gan konkurētspēja kopumā. Paldies jums par uzmanību!

(Runātājs piekrita atbildēt uz „zilās kartītes” jautājumu (Reglamenta 162. panta 8. punkts)).

  Janusz Korwin-Mikke (NI), blue-card question. – Can you tell us the price which Russia is taking from Ukraine, and the price which Russia is taking from Poland or Germany?

  Krišjānis Kariņš (PPE), atbilde uz zilās kartītes jautājumu. – Kolēģi, ir pilnīgi skaidrs, ka Krievija piegādā apmēram trešo daļu dabasgāzes Eiropai caur Ukrainu. Ja Krievija var šantažēt Ukrainu, Krievija var šantažēt mūs visus. Nav runa par cenām, ir runa par šantāžas iespēju, no kuras mums ir jātiek vaļā.

  Miroslav Poche, za skupinu S&D. – Pane zpravodaji, já Vám chci poděkovat na úvod za velmi dobrou spolupráci.

Náš současný způsob života, fungování našeho hospodářství a vlastně celá moderní společnost jsou zcela závislé na nepřerušovaných dodávkách dostupné energie, a to jak cenově, tak fyzicky.

Zajištění energetické bezpečnosti tak přirozeně musíme považovat za jednu z našich hlavních priorit. Velmi důležitá budou opatření přijímána nejen členskými státy, ale stále významnější roli budou hrát také opatření přijímána Evropskou unií. I proto potřebujeme účinnou a silnou evropskou strategii, jak zajistit naše energetické potřeby v budoucnu. Strategii, která nebude pouhým opakováním tradičních receptů na naše energetické problémy.

Mezi odborníky i veřejností dlouho převládal názor, že energetická bezpečnost se omezuje na hledání přístupu k novým fosilním palivům, především k ropě a zemnímu plynu. Proto se diskuse velmi často stáčela k plánům na budování nových plynovodů a ropovodů. Tento názor byl založený na stoleté závislosti na těchto surovinách. Osobně jsem přesvědčen, že tento postoj je již dávno přežitý. Naši dlouhodobou energetickou bezpečnost dnes totiž ohrožuje právě ta neudržitelná, řekl bych až nerozumná závislost na ropě a zemním plynu. Nejedná se pouze o dovozy ze zemí, které mají sklon používat tzv. energetickou zbraň k prosazování svých zahraničněpolitických cílů.

Za hrozbu totiž považuji také nekritickou podporu těžby nekonvenční ... (předsedající řečníka přerušila). Dnes používané technologie mají jednoznačně negativní dopad na zdraví občanů a kvalitu životního prostředí. Samo o sobě by toto mělo stačit, abychom těžbu s využitím hydraulického štěpení v Evropské unii zakázali.

To není důvod jediný. Velké nebezpečí spočívá také v tom, že by došlo pouze k prodloužení naší závislosti na ropě a zemním plynu. Těžba těchto nekonvenčních zdrojů tak pouze povede k tomu, že tolik potřebný přechod na nízkouhlíkové hospodářství se opět odloží do budoucnosti. I proto naše frakce předkládá pozměňovací návrh, který vyzývá členské země k zastavení těžby nekonvenčních zdrojů metodou hydraulického štěpení v Evropě.

Jsem velmi rád, že předložená zpráva se neomezuje pouze na krátkozrakou snahu prosadit stavbu nových ropovodů a plynovodů či najít spolehlivější partnery. Naopak přichází s velmi konkrétními návrhy a opatřeními, jak se postupně zbavit naší závislosti a přitom posílit konkurenceschopnost našeho hospodářství. Evropská strategie pro energetickou bezpečnost musí v první řadě začít doma, u nás v Evropské unii. Musíme zásadně změnit způsob, jak energii používáme, nebo jinými slovy, jak jí spíše plýtváme.

Energetické úspory jsou jednou z nejméně nákladných cest, jak posílit naši energetickou bezpečnost. Nižší spotřeba znamená zároveň menší závislost na dovozech ropy a zemního plynu. Je smutné, že právě v této oblasti členské země neměly loni na podzim větší ambice a nepřijaly vyšší závazný cíl pro energetickou účinnost.

  Ashley Fox, on behalf of the ECR Group. – Madam President, the European Union has an energy security problem because it is too reliant on one source of energy – Russian gas. I agree with Mr Kariņš that Russia is ruled by an unfriendly government which uses energy as a political weapon. We saw this happen in both 2006 and 2009 when Mr Putin decided to cut off gas supplies to Ukraine. The continuing crisis in Ukraine has only exacerbated the danger of this happening again.

While improving energy efficiency and our use of renewable energy are both important, they will not have much impact on the EU’s energy dependency on Russia. If we are to relieve the focus on energy security, we should be willing to use all the tools at our disposal, including shale gas and nuclear energy. We should also encourage the development of new technologies, especially carbon capture and storage. I reject the calls in this report for binding climate and energy targets and interference in the energy mix of Member States. That is a national competence and I want it to remain so.

Commissioner, the best way to ensure energy security for the whole of Europe is to have a properly interconnected single market. We need the ability to move gas and electricity around the continent, so that if one source is ever unavailable, another can be used. I would ask Members to imagine how differently we would have approached the crisis in Ukraine had we been able to replace Russian gas with imports from elsewhere.

The Commission should concentrate on resolving the technical and legal issues which prevent the free exchange of energy, and they should also use their funds for projects of common interest to improve the connectivity of our energy networks. A properly-functioning and free market in energy across the EU will reduce prices for consumers and businesses and provide energy security for all of us.

(The speaker agreed to take a blue-card question under rule 162(8))

  Michèle Rivasi (Verts/ALE), question "carton bleu". – Madame la Présidente, je voudrais poser une question à M. Fox. Tout à l'heure, il y a eu un débat sur le changement climatique: il faut réduire les gaz à effet de serre. Et vous, vous venez de dire que chaque État doit garder sa souveraineté énergétique et que l'exploitation du gaz de schiste doit être encouragée. Expliquez-moi, comment pouvons-nous réduire nos émissions de gaz à effet de serre et notre consommation d'énergies fossiles, et en même temps répondre au problème du changement climatique et réaliser les objectifs de la COP21?

  Ashley Fox (ECR), blue-card answer. – I want Member States to take sensible and proportionate steps to reduce their greenhouse gas emissions, but that does not mean destroying our enemies (because we are doing this so much more quickly than all our competitors), and it also means that we maintain our standards of living.

  Morten Helveg Petersen, on behalf of the ALDE Group. – Madam President, the EU Energy Security Strategy is at the very heart of our energy politics in these uncertain times. Ensuring that our supplies of energy are stable, secure and reliable is not just about convenience for consumers but also about ensuring that people are warm enough to survive in winter. By fundamentally changing the way we supply, distribute and consume energy, we can ensure that European citizens do not have to fear such threats in the future.

I am glad that in this report we have been able to agree, across party lines, on the need to look not just at the issue of gas imports. We have taken a step further by also addressing the link between the need to reduce gas imports and the benefits that more efficient use of energy and renewables can bring. This will not only address security of supply but also offer significant opportunities for local jobs and growth within the EU through productive investment in infrastructure and renovation.

Reducing dependence on fossil fuels, particularly gas and oil, has created local jobs and a competitive economy, as well as a thriving export base in the development of renewable energy and energy efficiency technologies in my own country, Denmark. I think that it is important that Europe should undertake such a green transition, delivering both energy security and economic prosperity at the same time.

This very important report could contribute to all this. I want to end by thanking the rapporteur and colleagues for such good cooperation on this very important file.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  Maria Grapini (S&D), Întrebare adresată conform procedurii „cartonașului albastru”. – Apreciez intervenția colegului meu, apreciez și raportul, însă am o întrebare punctuală. Cum credeți că vom putea să facem Uniunea energetică, cum vom putea să ajungem ca diferența de dezvoltare în infrastructura energetică și infrastructura de transport din țările membre să se poată diminua dacă planul Junker de investiții nu ține cont de coeziunea socială și de criterii geografice, repartizând fondurile pe criterii tehnice?

  Morten Helveg Petersen (ALDE), blue-card answer. – Thank you. I am not saying – and I do not think anybody will claim – that this is going to be easy in any way, but I think we all see increasing willingness to cooperate across party lines in this house and hopefully also between Member States, because the challenges that we face are for real. This will require more cooperation and thereby, hopefully, also fulfilling the wishes from the person asking this important question.

  Νεοκλής Συλικιώτης, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, παρά τις βελτιώσεις που έχουν σημειωθεί στην έκθεση, υπάρχουν σημαντικές παραλείψεις και προβληματικές αναφορές που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.

Η ενέργεια για μας συνιστά κοινωνικό αναπτυξιακό αγαθό, στο οποίο πρέπει όλοι να έχουμε ευθύνη και ισότιμη πρόσβαση. Πρωταρχικός στόχος, λοιπόν, πρέπει να είναι η καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να τερματιστούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και να προωθηθούν πολιτικές για στήριξη της κοινωνικής ανάπτυξης και ενισχυμένο κρατικό έλεγχο.

Για αυτό είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η δημόσια ιδιοκτησία και η διαχείριση των υποδομών με στρατηγική σημασία από το κράτος, βάσει των συμφερόντων της κοινωνίας και του λαού. Ιδιαίτερα αρνητική στο κείμενο είναι η πρόταση για υποχρεωτική συμμετοχή της Επιτροπής στις διαπραγματεύσεις για διακυβερνητικές συμφωνίες, καθώς και η εκ των προτέρων και εκ των υστέρων αξιολόγηση αυτών των συμφωνιών.

Η GUE δεν θα στηρίξει την προώθηση μιας ενεργειακής πολιτικής η οποία ελέγχεται από την Επιτροπή, περιορίζει την κυριαρχία των κρατών και μειώνει την εθνική ευελιξία στη διαμόρφωση πολυδιάστατων και αποδοτικών διεθνών ενεργειακών σχέσεων. Πολύ περισσότερο δεν γίνεται η Επιτροπή να ζητά αυξημένες αρμοδιότητες, ενώ υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στον ενεργειακό εφοδιασμό των κρατών μελών και επίσης συνεχίζεται η ενεργειακή απομόνωση πολλών κρατών μελών, αλλά και περιοχών, από τα μεγάλα ενεργειακά δίκτυα της Ένωσης.

Προς αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών χαιρετίζουμε τις προτάσεις για αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ενέργειας φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο και τη δημιουργία ενός μεσογειακού κόμβου φυσικού αερίου με την ανάπτυξη LNG, ώστε να αξιοποιηθούν οι προοπτικές που δημιουργούνται στην περιοχή για την ενεργειακή ασφάλεια της Ένωσης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση επίσης πρέπει να στηρίξει τις προσπάθειες ενός κράτους μέλους, της Κύπρου, να εκμεταλλευτεί τους ορυκτούς της πόρους, ιδιαίτερα τώρα με την ανακήρυξη του κοιτάσματος Αφροδίτη ως εμπορεύσιμου, μιλούμε για 140 PCM, είναι σημαντικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να χρηματοδοτήσει, αλλά και να παρέχει τεχνική υποστήριξη για την υλοποίηση των αναγκαίων υποδομών.

(Ο αγορητής συμφωνεί να απαντήσει σε ερώτηση "γαλάζια κάρτα" (άρθρο 162, παράγραφος 8 του Κανονισμού)).

  Λευτέρης Χριστοφόρου ( PPE), ερώτηση με γαλάζια κάρτα*. – Κυρία Πρόεδρε, δεν πιστεύετε ότι για να μπορέσει επιτέλους η Ευρωπαϊκή Ένωση να χαράξει μια ολοκληρωμένη ενεργειακή στρατηγική πολιτική, πρέπει όχι μόνο να αναδείξει την Μεσόγειο και την Ανατολική Μεσόγειο, όπου εκεί υπάρχουν αποδεδειγμένα ενεργειακά αποθέματα, ως κόμβο, αλλά ταυτόχρονα η Ευρωπαϊκή Ένωση, να αρχίσει να επενδύει σε ενεργειακές υποδομές, ιδιαίτερα στην Ανατολική Μεσόγειο, αξιοποιώντας την Κύπρο, την Ελλάδα και το Ισραήλ, αλλά και άλλες χώρες που φαίνεται ότι έχουν την ευχέρεια και τη δυνατότητα να αποβούν σε ενεργειακό παράγοντα ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Νεοκλής Συλικιώτης ( GUE/NGL), απάντηση σε ερώτηση με γαλάζια κάρτα*. – Κυρία πρόεδρε, ήθελα πρώτα να πω ότι είναι σημαντικό και ευχαριστούμε τον εισηγητή για αυτό, όπως και όλους τους συναδέλφους που αποδέχθηκαν αυτή τη δική μας τροποποίηση. Είναι σημαντικό να δούμε τα εγχώρια κοιτάσματα της Ένωση,ς ιδιαίτερα αυτά που είναι στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά, επίσης και πώς δημιουργούμε υποδομές.

Μίλησα για την απομόνωση των κρατών μελών και, ενώ έχει τεθεί ως στόχος ότι μέχρι το 2015 θα πρέπει να τερματιστεί αυτή η απομόνωση, εξακολουθούν να υπάρχουν κράτη μέλη, όπως η Κύπρος, η Μάλτα, αλλά και άλλες νησιωτικές περιοχές, που είναι απομονωμένες. Άρα, χρειάζεται αξιοποίηση των εγχώριων κοιτασμάτων και δημιουργία των απαραίτητων υποδομών, ιδιαίτερα στη Μεσόγειο.

  Benedek Jávor, on behalf of the Verts/ALE Group. – Madam President, energy security has become a primary concern over recent years in Europe, especially in the light of the Russia-Ukraine crisis. The Commission has rightly identified the fact that reducing energy dependency is a key to strengthening energy security in Europe, especially considering that approximately EUR 400 billion is spent yearly by the EU on energy imports. Yet the strategy they came up with has not managed to translate this high-level ambition into the most needed actions.

The own-initiative report of the European Parliament contains several more forward—looking elements than the Commission proposal. I would like to thank our rapporteur, Mr Algirdas Saudargas, and the shadow rapporteurs for their constructive work in this regard. These achievements include the chapter entitled Moderating Energy Demand and reiterating the position of the European Parliament on 2030 climate and energy targets. However, in my opinion, this own-initiative report only gives a partial answer to energy security challenges. I fear that the extreme dependency on Russia will simply be turned into a dependency on other external fossil energy suppliers. This is not what we should be aiming for. The future energy policy of the EU, as also mentioned in the Energy Union Package, should be fully coherent with other EU policies and be based on reduced energy demand, energy savings and the use of renewable sources with the increased role of consumers/prosumers. It should also tackle the pressing issue of energy poverty.

Unfortunately, in many areas the report does not set clear directions and it lacks long—term thinking when it comes to concrete measures. I would like to highlight the selection of projects of common interest – PCI’s – where we experience a strong bias towards fossil fuel projects, which is neither defendable nor in line with the decarbonisation pillar of the energy union package. The report mentions several types of technologies, including shale gas, liquefied natural gas (LNG) and carbon capture and storage (CCS), which should be supported. This would lead to a severe lock-in effect in the European energy system. The report remains very much focused on gas and other conventional energy sources and does not tackle the multiple forms of energy dependence – technological and financial fuel dependence.

Also, it does not acknowledge the important role of renewables – we only find a few hints in the strategy. The EU should, rather, take steps towards an energy transition using sustainable renewable sources of energy, which are becoming increasingly cost—competitive with conventional sources and provide multiple benefits, including more jobs, opportunities for the local economy and lower energy import costs.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  Tibor Szanyi (S&D), Kékkártyás kérdés. – Képviselő úr! A beszédében említette a külső forrásoktól való extrém függést, illetve hogy egyik extrém függést a másikra válthatjuk, bár megemlítette a palagáznak a fontosságát is. Őszintén szólva én a palagázt egy súlyosan környezetrongáló történetnek tartom, én ebbe nem nagyon bocsátkoznék bele, de lát-e arra lehetőséget, hogy csak energiahatékonysággal kiváltsuk azt a feszítő importot, amiben most mi itt ilyen libikókaként működünk?

  Benedek Jávor (Verts/ALE), Kékkártyás válasz. – Köszönöm a kérdést! A palagázban egyetértünk, én is nagyon súlyosan környezetszennyező forrásnak tartom. Nem a fontosságát említettem, hanem éppen problémaként tettem ki az asztalra.

Energiahatékonysági és megújulós beruházásokkal kiváltható Európa orosz gázfüggése. Ahelyett, hogy gázinfrastrukturális fejlesztésekkel Európát hozzákötjük ehhez a fosszilis energiaforrás-rendszerhez, ehelyett éppen arra lenne szükség, hogy azt a pénzt, amit ezekre a fejlesztésekre vagy ezeknek a fejlesztéseknek egy részére költünk, bizonyos hálózatfejlesztésekre mindenképpen szükség van, bizonyos új forrásokra szükség van, de ebből a pénzből egy fenntartható, megújuló energiarendszert kell ...

(az elnök megvonta a szót a képviselőtől...)

  Dario Tamburrano, a nome del gruppo EFDD. – Signora Presidente, onorevoli colleghi, ci piacerebbe che questo Parlamento prendesse atto di alcuni fatti: a maggio l'Arabia Saudita ha dichiarato che per la metà di questo secolo ambisce a diventare "una potenza globale nell'energia solare ed eolica" e a esportare non petrolio ma elettricità; a giugno il Parlamento norvegese ha votato per disinvestire dal carbone; quest'anno in Polonia Chevron, Total, ConocoPhilips, Exxon, Marathon Oil hanno abbandonato lo shale gas, nel paese membro si credeva ne custodisse le maggiori riserve europee.

Infine, a maggio, uno studio recente del Fondo monetario rivela che tra sussidi diretti e danni ambientali e alla salute, le energie fossili quest'anno costeranno all'umanità 5 000 miliardi di dollari pari al 6,5 % del PIL mondiale.

La strategia di sicurezza energetica nonostante i miglioramenti sostanziali – e ringrazio Saudargas – appare pertanto non solo fuori dalla storia ma anche purtroppo schizofrenica: da una parte, si dichiara guerra al climate change e di voler ridurre la dipendenza energetica e politica, dall'altra si prevede l'importazione di materiale fissile, il carbone pulito, nuove trivellazioni e l'utilizzo dello shale gas, e nuovi investimenti per infrastrutture che si tradurranno ancora in emissioni di gas climalteranti.

Tempo perso, soldi buttati e atteggiamento da completi irresponsabili. Se vogliamo una solida e duratura sovranità europea, è ora di investire univocamente verso un modello rinnovabile, ce lo chiede appunto non solo l'economia reale, ma la necessità di sicurezza reale, la geologia, il clima del pianeta e i cittadini europei e la loro salute.

  Nicolas Bay (NI). – Madame la Présidente, au nom de considérations géopolitiques hautement contestables, vous entendez remplacer le gaz russe par le gaz de schiste américain ou bien encore le GNL du Qatar – grande démocratie... –, ce au mépris des critères qui font de la Russie notre partenaire naturel, à savoir les stocks disponibles et la facilité du transit.

C'est ainsi que le rapport de M. Saudargas s'apparente avant tout à un réquisitoire contre la Russie, un rapport politique qui se soucie peu des impératifs tant économiques qu'écologiques liés à notre sécurité énergétique. J'en veux pour preuve qu'aucune mention n'est faite du biogaz. Voilà pourtant une filière d'avenir à encourager. Issu de la méthanisation de matières organiques comme les déchets de l'industrie agroalimentaire ou les boues de station d'épuration, le biométhane présente de nombreux avantages. Voilà, en effet, une énergie créatrice d'emplois et non délocalisable. Mieux encore, si elle est assurée de manière décentralisée sur les lieux de génération des déchets, sa production contribue au développement de nos territoires ruraux. Enfin, la partie résiduelle solide de la production de biométhane permet de substituer des engrais naturels aux engrais chimiques.

Alors, avant de nous faire passer d'une dépendance russe à une dépendance américano-qatarie, commencez par miser sur le savoir-faire de nos industriels.

  Jerzy Buzek (PPE). – Madam President, energy security is certainly a crucial subject for us, and we have two sides of the coin: external and internal. Internally, indigenous energy resources are the most important consideration. Of course, efficiency is very important – nobody disagrees with that – and so are renewables, new technologies, and also clean coal technologies. If we use coal in a clean way – in an environmentally-friendly way – we can achieve a lot in terms of energy security.

In the internal energy market, infrastructure is also absolutely necessary, as is implementing the existing law. And, of course, there is an energy community. Eight countries surround the European Union, making for an Energy Union of 36. We should build an Energy Union of 36, not just 28.

I am glad that, externally, the first EU-USA Energy Round Table, which we held two weeks ago in the European Parliament, was a success, because we should cooperate closely with all our partners – in the West, the East, the North and the South. Another important issue is energy solidarity. Sometimes we omit this issue, but we have written it into our treaties, and energy solidarity is so important.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  Fredrick Federley (ALDE), blue-card question. – Madam President (and thank you, Mr Buzek, for such an interesting speech), we have been looking from a Swedish point of view at the energy security situation in Poland. One big part that you did not mention – which I would give you the chance to elaborate on – is the biomass industry, which is producing more than 52% of Sweden’s energy. Poland, too, has huge potential for developing a big biomass industry. Would it be in the interest of Mr Buzek to work together to strengthen the biomass industry in Poland?

  Jerzy Buzek (PPE), blue-card answer. – I am very interested in strengthening this sector. Thank you for this remark, but we do not have as many forests as Sweden does. Probably you are the best country in Europe from this point of view.

We must remember that forests could be the most important source of biomass and biofuels, maybe second-generation or third-generation biofuels – not first-generation biofuels. We checked properly that the first generation was a mistake for all of us.

  Kathleen Van Brempt (S&D). – Energiezekerheid, velen hebben al aangestipt hoe belangrijk dat is voor onze economie, maar ook voor ons sociaal beleid, voor onze gezinnen, voor onze industrie. Na analyse denk ik dat we het wel eens kunnen worden als je meer dan de helft van je energie buiten Europa moet halen. Per jaar gaat het over 420 miljard, dat is meer dan een miljard euro per dag die we onnodig besteden buiten Europa.

Wat de oplossingen betreft moeten we nog wat discussiëren en zijn er nog wel verschillen tussen de verschillende politieke groepen. Op korte termijn moeten we ervoor zorgen dat we samen optreden in de wereld ten aanzien van de verschillende leveranciers. We moeten samen contracten afsluiten.

Maar we moeten vooral op de lange termijn denken en dus de energiezekerheid kaderen in de energie-unie en ook in het klimaatbeleid. Met veel plezier verwijs ik naar wat de grote leiders gisteren op de G7 beslist hebben. Dat blijft allemaal nog bij veel woorden, maar ik ga ervan uit dat we overgaan tot daden. Dat is voor mij een heel belangrijk kader, de lange termijn en de langetermijninvesteringen. Want, mijnheer Buzek, kolen bijvoorbeeld, dat is natuurlijk geen investering in de lange termijn en in de toekomst. Als je nu nieuwe kolencentrales bouwt dan hang je daar de komende 30 jaar aan vast en dat kan niet de bedoeling zijn.

In het verleden heeft de Commissie eigenlijk al de weg gekozen. In de routekaart 2050 heeft ze gezegd: er zijn no-regret options. Er zijn opties die we nu kunnen nemen en die eigenlijk vanuit alle mogelijke standpunten, vanuit het sociale en het economische en het ecologische, de juiste opties zijn: hernieuwbare energie, energie-efficiëntie en niet blijven investeren in fossiele brandstoffen. Daarom is het amendement over schaliegas dat onze fractie heeft ingediend, zo ontzettend belangrijk. Want waarom investeren in een technologie waarvan we weten dat die opnieuw inzet op fossiele energie, opnieuw inzet op vervuilende technologie voor ons leefmilieu? Laten we meteen de juiste keuzes maken en de juiste keuzes die liggen voor ons.

(De spreker stemt ermee in een "blauwe kaart"-vraag te beantwoorden (artikel 162, lid 8, van het Reglement).)

  Jerzy Buzek (PPE), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Co Pani myśli, Pani Van Brempt, o naziemnym zgazowaniu węgla, w czasie którego możemy równolegle produkować gaz, energię elektryczną i ciepło, wykorzystując nasz węgiel, a równocześnie zużyć produkowany CO2 nawet do 40% w produkcji metanolu i kolejno do produkcji tworzyw sztucznych? Ja mówię o czystych technologiach wykorzystania węgla. To daje nam ogromne perspektywy, także w zakresie nowych miejsc pracy.

  Kathleen Van Brempt (S&D), "blauwe kaart"-antwoord. – Er is de korte en er is de lange termijn. Op korte termijn zijn die technologieën aanvaardbaar om een transitie mogelijk te maken. In onze industrie hebben gas en kolen een rol te spelen. In onze energiebevoorrading zullen we het werken met fossiele brandstoffen op lange termijn toch moeten loslaten. Die technologieën zijn dus geen technologieën voor de lange termijn. Dat onderscheid is ontzettend belangrijk.

  Marek Józef Gróbarczyk (ECR). – Pani Przewodnicząca! Europejska strategia bezpieczeństwa energetycznego to kolejny etap budowy unii energetycznej. Dokończenie tego projektu stanowi dzisiaj fundament Unii Europejskiej. Wśród wielu istotnych postulatów dotyczących wydajności energetycznej rynku wewnętrznego czy zwiększenia rodzimych produkcji energii należy zwrócić szczególną uwagę na konwencjonalne i niekonwencjonalne źródła energii znajdujące się w granicach Unii Europejskiej. Nie można dopuścić do dyskryminacji żadnego ze źródeł energii. Szczególną uwagę chcę zwrócić na coraz czystsze i wydajniejsze technologie spalania węgla oraz produkcję gazu łupkowego. To dwa elementy mające najistotniejszy wpływ na zapewnienie niezależności energetycznej w Europie w oparciu o rodzime zasoby oraz wydatnie wpływające na cenę energii, szczególnie elektrycznej, która w Unii Europejskiej jest jedną z najwyższych na świecie.

  Fredrick Federley (ALDE). – Fru talman! Vi har nu chansen att gå från ett samhälle som är beroende av fossila bränslen till ett samhälle som bygger på förnybara energislag, och det här är en av våra största utmaningar. EU är världens största energiimportör. EU importerar 53 procent av sin energi för en kostnad på över 400 miljarder euro per år.

Vi är redan på väg att nå 2020-målet om att 20 procent av den sammanlagda energin ska vara förnybar. Men om vi ska nå 2030-målet om att 27 procent av energin ska komma från det förnyelsebara så behöver vi ta krafttag. För att progressivt och effektivt kunna integrera förnybar produktion på en marknad som främjar konkurrenskraftiga, förnybara energikällor och driver på utvecklingen av innovation, så måste energimarknadernas nät också vara anpassade till förnybara energikällor. Missar vi den här biten, så missar vi också en av dom viktigaste komponenterna i att skapa en bättre miljö och också i att stärka vår energisäkerhet.

  João Ferreira (GUE/NGL). – Senhora Presidente, várias e importantes questões se levantam quando abordamos uma estratégia de segurança energética na Europa: a importância crítica de progressos ao nível da eficiência energética nos transportes, indústria, edifícios; a necessidade de diversificar nos planos interno e externo as origens e fontes do aprovisionamento energético; a valorização acrescida das energias renováveis e o reconhecimento do inexorável esgotamento, a prazo, dos combustíveis fósseis; a necessidade de grandes investimentos nas cadeias de produção e distribuição de energia e na investigação e desenvolvimento de tecnologias menos maduras; retirar do isolamento energético certos Estados-Membros.

Enfim, estas e outras questões não serão convenientemente abordadas e implementadas senão no quadro do controlo público, democrático, do setor energético, incluindo o planeamento, a produção e a distribuição de energia. Não são as miríficas virtudes do mercado interno de energia que vão assegurar objetivos de progresso, justiça social, sustentabilidade, desenvolvimento. A energia é um bem público precioso que urge resgatar das mãos dos monopólios privados.

  Peter Eriksson (Verts/ALE). – Fru talman! Det här är ett viktigt och centralt område för att garantera oberoende och självständighet, inte minst med tanke på att Ryssland allt mer valt att utnyttja sina energitillgångar i politiska syften genom både utpressning och hot. I kommissionens meddelande och i betänkandet finns mycket som är bra, men också en hel del, tyvärr, som går åt fel håll.

Här finns till exempel tal om nya stora investeringar i fossila energikällor, nya gasledningar och även att utvinna mer olja där det är möjligt, inga klara besked om att avveckla kolberoendet eller kolanvändningen trots att alla egentligen vet att det är ohållbart. I betänkandet skriver man också att klimatmålen och säkerhetsmålen för energi går att förena. Jag håller med om det, de kan dra åt samma håll och borde också göra det, men varför gör ni inte det sen?

Vi har goda förutsättningar i Europa för att klara omställningen men vi tvekar och vi pekar åt olika håll. Det skapar osäkerhet istället för tydlighet, förvirring istället för aktivitet. Vill du vara snäll och tala om för mej vilken väg jag ska ta härifrån? Det beror på vart du vill komma, sa katten. Det spelar inte så stor roll, sa Alice. Då spelar det heller ingen roll vilken väg du tar, sa katten.

  Roger Helmer (EFDD). – Madam President, there is almost no problem which cannot be made worse by regulatory intervention, and energy markets are a perfect example. We have hit them with emissions targets, an emissions trading scheme – including backloading and a market stability reserve – feed-in tariffs, renewable obligations certificates and, in my country – the UK – a carbon price floor. We have set aggressive targets for biofuels and then cut them, doing huge damage to investors.

Is it any wonder we are seeing investors shy away? Is it any wonder that nuclear, coal and gas power plants are being closed or mothballed? Do we not understand that intermittent renewables can never replace base—load generating capacity? In my country, where we used to have a comfortable spare capacity margin, we are now down to low-single-figure percentages in winter. Blackouts and power cuts are a real possibility.

The rapporteur is right to call for energy conservation measures and indigenous energy production, especially shale gas. But more than that, we need a stable regulatory environment to promote investment. We need to understand that we cannot continue to rely on expensive and intermittent renewables.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  Peter Eriksson (Verts/ALE), fråga ("blått kort"). – Jag skulle vilja be min ärade kollega att ta en titt på verkligheten. För i verkligheten så är det på ett helt annat sätt. Det är där som de förnybara energikällorna idag sänker priserna över Europa när det gäller energi, när det gäller elektricitet. Det är vindkraften som är det billigaste att investera i idag och det borde också det Förenade kungariket satsa på mer, och det planerar man ju också mycket från energimyndigheterna. Så titta på verkligheten – det skulle underlätta. (Talaren godtog att besvara en fråga ("blått kort") i enlighet med artikel 162.8 i arbetsordningen.)

  Roger Helmer (EFDD), blue-card answer. – Mr Eriksson, I have been looking at reality, and when somebody stands up in this House and says that wind power is the cheapest generating technology to invest in, I do not know how to respond. I have never heard anything so absurd in my life.

Wind power onshore is much more expensive than conventional generation, and wind power offshore is more expensive again. We are ruining our economy by wasting money on these fabulously expensive initiatives. They cost more to build per unit of capacity and they cost more to run. You may be living in fairyland; I am not.

  Jean-Luc Schaffhauser (NI). – Madame la Présidente, chers collègues, un enfant de sept ans comprendrait que le marché de l'énergie ne peut être un marché ouvert et concurrentiel et qu'il fait partie des monopoles naturels d'État pour la sécurité énergétique.

En effet, prenons le marché de l'électricité: ce qui est cher, ce sont les surcapacités de production utilisables épisodiquement, lors des pics de demande. Faites marcher la concurrence et les prix, et on abandonne alors ces surcapacités pour avoir un prix moindre et gagner des parts de marché, aux dépens de la sécurité énergétique.

Alors pourquoi cette assemblée est-elle en faveur de la libéralisation du secteur de l'énergie? Pourquoi avoir choisi l'insécurité énergétique?

Par incompétence, d'abord, car beaucoup ne connaissent pas ce marché.

Deuxièmement, pour obéir à la finance spéculative, présente ici et à la Commission. Car, faites un marché spot de l'électricité, du gaz ou du pétrole, et vous pourrez, par des dérivés, acheter ou vendre cent fois, mille fois la production, créer la pénurie, jouer sur les prix et spéculer.

Enfin, pour obéir aux États-Unis, et donc faire la guerre à la Russie, sortir de la sécurité énergétique avec la Russie pour l'insécurité énergétique sans la Russie. Ce parlement est sous la domination de la kleptocratie libérale.

  András Gyürk (PPE). – Az Európai Unió előtt álló egyik legnagyobb kihívás ma az energiaellátás biztonságának megteremtése. Kontinensünk veszélyes mértékben kiszolgáltatott külső beszállítóinak.

Amikor orvosságot keresünk erre a helyzetre, azt is tudnunk kell, hogy a kiszolgáltatottak között is vannak kiszolgáltatottabbak. A 2006-os és a 2009-es gázválság világossá tette, hogy Közép-Kelet-Európa ma a legsérülékenyebb. Magyarországon például a társasházak 80%-a fűt az egyetlen importforrásból származó gázzal. Ezen a helyzeten változtatnunk kell, az ellátás biztonságának növelése kötelességünk. Véleményem szerint a Saudargas-jelentés iránytűként szolgálhat ehhez a munkához.

Egyetértek azzal, hogy feladatunk az egységes energiapiac megvalósítása, a meglévő jogszabályok alkalmazása az energiahatékonyság és a diverzifikáció növelése, és az infrastruktúra fejlesztése. A legjobb szabályok sem érnek ugyanis semmit, ha hiányoznak a vezetékek az energia szállítására.

A Bizottságnak és a Tanácsnak ezért kiemelt figyelmet kell fordítania az energiacsomag előírásainak betartására. Ösztönöznie kell az energiapiaci szereplőket a meglévő infrastruktúra jobb kihasználására, pl. az összekötők kétirányúsítására, és a még hiányzó infrastruktúra kiépítésére.

Tisztelt Képviselőtársaim! Ha ezen az úton haladunk, akkor az energiaunió reális célkitűzéssé válhat.

(A felszólaló a 162. cikk (8) bekezdése szerint hozzájárult egy kék kártyával jelzett kérdés megválaszolásához.)

  Zoltán Balczó (NI), Kékkártyás kérdés. – Tisztelt Képviselő Úr! Az energiabiztonság kapcsán Ön az infrastruktúrát, a szállítókapacitást emelte ki. Ez valóban fontos. De visszatérve a magyarországi példára, Ön, amit említett, akármilyen módon növeljük az infrastruktúrát, ha nem tudunk új beszerzési forrást találni – esetleg rövid távon – akkor ez a függőségünk nem fog megváltozni. Tehát Ön hogyan látja magának a gázforrásnak a diverzifikálását Magyarország esetében rövid távon?

  András Gyürk (PPE), Kékkártyás válasz. – Köszönöm szépen a kérdést, Képviselő Úr! Éppen azért érveltem többek között a kétirányúsítás mellett, amikor infrastruktúra-fejlesztésről volt szó, hogy újabb forrásokhoz juthassunk. Magyarország komoly erőfeszítéseket tett az elmúlt időszakban, hogy javítson helyzetén infrastrukturális szempontból. Tárolókapacitásokat és interkonnektorokat is épített. Most a szomszédainkon a sor, ha úgy tetszik, hogy a kétirányúsítás lehetősége megteremtődjön, és így valóban más forrásból is gázhoz juthassunk. Köszönöm!

  Miriam Dalli (S&D). – Is-sigurtà Ewropea tal-enerġija hija sfida waħda fil-qafas tal-Energy Union li għandha twassal għal aktar sigurtà, sostenibbiltà u anki kompetittività. Imma x'ifisser dan fil-konkret għall-konsumaturi tagħna?

Jiena ġejja minn Malta, pajjiż b'sistema iżolata u allura nifhem l-importanza li l-ebda pajjiż ma jibqa' maqtugħ, [u li] jiddependi minn sors wieħed tal-enerġija bil-konsegwenzi kollha li sitwazzjoni bħal din tista' ġġib magħha.

Irridu nħarsu lejn sistema sigura li fil-qalba tagħha jkollha l-interess tal-konsumaturi, ta' dawk il-familji li jħallsu l-kontijiet tad-dawl u tal-gass, ta' dawk in-nisa u rġiel li f'ħafna pajjiżi madwar l-Unjoni Ewropea qegħdin jgħixu f'dik li tissejjaħ energy poverty għaliex m'għandhomx il-finanzi meħtieġa biex imqar isaħħnu jew jiffriskaw id-djar tagħhom.

Jien esperjenzajt kif roħs fil-kontijiet jista' jwassal għal kwalità ta' ħajja aħjar u anki tkabbir ekonomiku. U f'dan il-qafas ukoll irridu nżommu quddiem għajnejna l-ħarsien tal-ambjent, il-kwalità tal-arja li ngħixu fiha u t-tnaqqis tat-tniġġis bħala prijorità.

Hemm bżonn li naħdmu aktar biex ikollna skema effettiva li tnaqqas it-tniġġis filwaqt li naċċertaw ruħna li nissalvagwardjaw il-kompetittività. U fuq kollox irridu nkunu ferm aktar ambizzjużi, billi ninvestu aktar f'riċerka u innovazzjoni ħalli niżviluppaw aktar teknoloġiji li permezz tagħhom nistgħu niġġeneraw enerġija aktar nadifa.

Din hija sfida komuni tagħna lkoll. Opportunità li tista' toffri sigurtà akbar lill-pajjiżi kollha tal-Unjoni Ewropea, ħajja aħjar għaċ-ċittadini tagħna u ambjent aħjar għalina u għat-tfal tagħna.

(Il-kelliem qabel li jwieġeb għal mistoqsija "karta blu" skont l-Artikolu 162(8) tar-Regoli ta' Proċedura).

  Jonathan Arnott (EFDD), blue-card question. – Energy—intensive industry is moving from Europe to countries with cheaper energy costs. That is why I know, for example, scrap metal merchants who are selling now to India because they can get a better price for doing so, even with all the carbon footprint involved in transporting that metal from the UK to India. High energy prices push more of this to happen and cause fuel poverty for pensioners. Could, therefore, the European Energy Union prove counterproductive if it is not competitive?

  Miriam Dalli (S&D), tweġiba karta blu. – Dak li għadek kif għidt inti, irriaffermajtu wkoll fid-diskors tiegħi; il-ħtieġa li nilħqu bilanċ. Għaliex inutli li nħarsu lejn ħaġa waħda jekk imbagħad ikollna konsegwenzi oħra. U dak hu li qed nitkellmu dwaru, u dak hu li hemm bżonn; li kulħadd joqgħod bilqiegħda u naslu għalih, għaliex dak li qed issemmi wkoll jirrelata per eżempju mal-emissions trading scheme. Imma tajjeb tfakkar ukoll li għandna industriji li llum il-ġurnata qegħdin jimbuttaw biex anki jkollna prezz realistiku tal-karbonju, ħalli iva, din is-sitwazzjoni ma tirrealizzax ruħha.

   Evžen Tošenovský (ECR). – Jak připomněla i dopolední debata, jakákoli závislost EU na Rusku a jeho energetických surovinách je skutečně velkým hazardem.

Nejlepší cestou k energetické bezpečnosti je zajištění alternativních dodávek a lepší energetické propojení členských zemí, ale také maximální soběstačnost a rozumné nakládání s našimi vlastními zdroji.

Zpráva bohužel opět obsahuje věci, proti kterým jsme opakovaně vystupovali. Zmíním závazné cíle do roku 2030, vidíme opět výzvy k dekarbonizaci mixu a upřednostňování obnovitelných zdrojů. Bohužel musíme pořád připomínat, že energetický mix je v rukou členských států. Ty mají rozdílné podmínky a používají jiné zdroje, technicky je zkrátka nemožné nadiktovat jeden model napříč celou Evropou.

  Philippe De Backer (ALDE). – Madam President, Commissioner, I agree, of course, with many of the statements which have already been made here. This goes without saying for import dependency, as well as for the fact that we need, in particular, to secure the gas sector and to move forward in that respect. But if there is one thing that can really make a large contribution to increasing our energy security, it is to finally create that internal energy market. It is something that has been on the table for a very long time, but many Member States are lagging with the implementation of the measures they themselves have agreed upon.

Well-functioning gas and electricity markets will secure affordable energy prices for consumers, as well as improving industrial competitiveness. Unfortunately, the internal energy market is still kept divided by too many different national policies: we are looking at a dragon with 28 heads, all looking in different directions. A truly common vision, also guided by market logic, will help to improve investment and create a single market.

The time has come to really move forward, to make sure that we implement – fully implement – EU rules and guidelines. We need the further development and modernisation of our transmission infrastructure, and we really need the network to start implementing energy security. I am therefore very glad that already this week 12 Member States have addressed this at European level. Yesterday they agreed to start collaborating and working together, so in that respect we have seen the first steps towards a true Energy Union that will also deliver on energy security.

  Σοφία Σακοράφα ( GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, είναι προφανές ότι αντιμετωπίζουμε το διακύβευμα της ενεργειακής ασφάλειας με διαμετρικά αντίθετο τρόπο. Για εμάς η ενέργεια αποτελεί βασικό ανθρώπινο αγαθό. Συνεπώς, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενεργειακή ασφάλεια, πρέπει να έχει σαν βασικό της στόχο την αποτελεσματική εξάλειψη της ενεργειακής πενίας.

Πέρα όμως από τις όποιες νομικές διαφωνίες, με εντυπωσιάζει o τρόπος που λειτουργούμε σαν Κοινοβούλιο. Την ίδια στιγμή, που σωστά επισημαίνεται στο ψήφισμα ότι η ενέργεια δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν πολιτικό εργαλείο πίεσης σε κανένα πλαίσιο διεθνούς συνεργασίας, σε άλλα σημεία του, αλλά και στη γνωμοδότηση της επιτροπής AFET, προτείνεται να χρησιμοποιείται η ενέργεια σαν μέσο άσκησης πολιτικής πίεσης και μάλιστα με εκβιαστικό περιεχόμενο.

Ζητάτε ενιαία ενεργειακή έκφραση από τα κράτη μέλη στη βάση μιας δήθεν αλληλεγγύης και στοχοποιείτε το δικαίωμά τους, ή και άλλων υπό ένταξη κρατών, να απόσχουν από συμφωνίες, επειδή θίγουν την πολιτική που διαμορφώνουν ορισμένα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Τέτοιες πολιτικές επιτρέπουν στον εκάστοτε κύριο Schulz να εγκαλεί δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις για τις επιλογές τους στον ενεργειακό τομέα.

  Michèle Rivasi (Verts/ALE). – Madame la Présidente, chers collègues, il aura fallu une crise majeure avec la Russie pour que nous débattions enfin sérieusement de la stratégie européenne en matière de sécurité énergétique. Il était temps.

Nous sommes confrontés à au moins deux défis. Le premier est celui de notre dépendance énergétique. Nous importons plus de la moitié de l'énergie que nous consommons, ce qui représente environ 400 milliards d'euros par an, soit plus d'un milliard par jour! Selon les chiffres, 95 % de notre uranium, 90 % de notre pétrole brut, 66 % de notre gaz et 40 % de notre charbon proviennent de l'étranger. Et la Russie représente justement près d'un tiers de ces ressources, tous types confondus.

Le second défi est celui du changement climatique. On nous dit que pour limiter la hausse de température à 2°C, il faut que les deux tiers de nos énergies fossiles restent sous terre. Voilà la problématique.

Alors, quelle est la proposition de la Commission et des États membres? On nous dit qu'il faut diversifier nos sources d'approvisionnement. Mais le même système reste inchangé puisqu'on entend qu'il faut prévoir d'autres gazoducs, d'autres oléoducs, or cela nous renvoie aux énergies fossiles. On nous dit aussi qu'il faut absolument exploiter les ressources indigènes. Quelles sont ces ressources indigènes? Ce sont les gaz non conventionnels, les gaz de schiste. Or, en Europe, nous ne voulons pas des gaz de schiste! On parle aussi d'énergie nucléaire, mais nous allons être dépendants sur le plan des approvisionnements en uranium, puisque nous n'avons pas d'indépendance à ce niveau, et nous serons en outre dépendants des Russes vis-à-vis de Rosatom.

Par conséquent, la solution consiste vraiment à développer les énergies renouvelables, puisqu'elles relèvent de la souveraineté européenne et contribuent à l'efficacité énergétique. Voilà la vraie solution.

  Piernicola Pedicini (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, brava la collega Rivasi. Noi siamo qui a parlare di sicurezza energetica e di mix energetici, però io vi domando quale diversificazione pensiamo di raggiungere se a parole puntiamo sulle fonti rinnovabili, ma nella pratica si permette agli Stati membri di cancellare gli incentivi alle fonti rinnovabili e al tempo stesso di aumentare i sussidi alle fonti fossili nelle bollette di luce e gas per milioni di cittadini dell'Unione europea?

Secondo il Fondo monetario internazionale, le sovvenzioni a favore delle fonti fossili nel 2015 sono state superiori alla spesa sanitaria di tutti i governi del mondo: 5,3 trilioni di dollari all'anno. Eliminando queste sovvenzioni, si potrebbe aumentare le entrate dei governi, tagliare le emissioni globali di carbonio del 20%, ridurre del 55% le morti premature legate all'inquinamento.

Perciò i combustibili fossili non sono affatto a buon mercato, come questa Commissione vuole farci credere. I costi reali sono giganteschi e l'Europa deve dare un segnale chiaro eliminando i sussidi alle fonti fossili una volta per sempre perché hanno conseguenze devastanti sul clima, sull'ambiente, sulla salute pubblica ma anche sulle nostre fragili economie.

  Barbara Kappel (NI). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar Caňete! Im Zuge der heutigen Debatte über die europäische Energieversorgungssicherheit ist noch viel zu wenig der Punkt herausgearbeitet worden, dass gestern ein wichtiger erster Schritt erreicht wurde, nämlich durch die Unterzeichnung einer Deklaration für eine verstärkte regionale Zusammenarbeit im Bereich der Strommärkte durch 12 europäische Energieminister: verstärkte regionale Kooperation, Verstärkung der europäischen Versorgungssicherheit.

Ein zweiter Punkt wurde heute auch noch nicht erwähnt, nämlich dass gestern eine Studie im Auftrag des Weltenergierates veröffentlicht wurde, die aufzeigt, dass Milliardeneinsparungen auch im Sinne der europäischen Versorgungssicherheit möglich wären, Milliardeneinsparungen durch den Abbau von Reservekapazitäten. Bis zu 100 Großkraftwerke könnten eingespart werden, wenn man die Versorgungssicherheit in dem heute vorgelegten Maße ernst nimmt.

Was bedeutet Regionalisierung? Welche Schritte sind zu setzen? In erster Linie geht es um Investitionen in den Ausbau des Leitungsnetzes, zum zweiten um länderübergreifende Interkonnektoren, zum dritten um den Abbau von Engpässen innerhalb der nationalen Grenzen. Diese drei Punkte sind wichtig für die Regionalisierung.

In dem Bericht, über den wir heute diskutieren, ist ein komplexerer Zugang gewählt worden, nämlich ein komplexerer Zugang im Sinne politikübergreifender Natur. Zwei Dimensionen, die auch völlig richtig ausgesucht wurden, nämlich die Internetdimension, wo man sagt: Was ist zu tun, um Energieversorgungssicherheit zu erhöhen? Mehr Eigenproduktion an Energie. Hier wird in erster Linie auf erneuerbare Energie gesetzt, das ist gut. Und ein zweiter Punkt, nämlich die Erhöhung der Energieeffizienz und dadurch die Dämpfung der Nachfrage. Hier ist zu berücksichtigen, dass Energieeffizienz auch Geld kostet. Und die außenpolitische Dimension, Diversifizierung der Drittländer – bitte nicht von einer Abhängigkeit in die andere hineinfallen.

Und der letzte Punkt, der heute auch schon angesprochen wurde: 400 Milliarden Euro werden jährlich von Europa in Energieankauf investiert. Hier muss man koordiniert vorgehen.

  Paul Rübig (PPE). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Wir haben heute eine Debatte, die uns in die Zukunft führt: 2020 – was können wir für die nächste Generation tun? Natürlich ist nicht nur die Versorgungssicherheit wichtig, sondern auch die Preise, die es in diesem Bereich dann zu bezahlen gibt. Deshalb geht es darum, die Preiszonen auch neu zu definieren. Preiszonen über die nationalen Grenzen hinweg wären besonders wichtig; hier sollte man einen Schwerpunkt legen, um mehr Konkurrenz zu fördern.

Der zweite Bereich ist natürlich die Nutzung der erneuerbaren Energien und hier insbesondere der Wasserkraft. Gerade die Speicherung der Wasserkraft ist die Grundvoraussetzung, um erneuerbare Energie effizienter einsetzen zu können.Was schlagen Sie vor im Bereich von Natura 2000? Gibt es hier auch die Absicht, in Zukunft Räume zu definieren, in denen Wasser gespeichert werden kann und wo Wasserkraft stattfinden kann? Und natürlich auch: Wie werden Sie mit der Wasserrahmenrichtlinie umgehen, um hier die Effizienz der Kraftwerke zu erhöhen?

Letzter Punkt: Die Qualität des Stroms muss gesichert werden. Was haben Sie vor im Bereich der Frequenzstabilisierung? Wie können wir die Phasen, die ja quer durch Europa sehr unterschiedlich ausgeprägt sind, in einen einheitlichen Rahmen bringen, und wie kann die Spannung im Netz qualitativ sichergestellt werden?

  Martina Werner (S&D). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Ich möchte mich zunächst einmal ganz herzlich beim Berichterstatter und den Schattenberichterstattern für die sehr gute Zusammenarbeit bedanken und auf zwei weitere Aspekte noch gerne hinweisen. Ich finde es bedauerlich, dass die aktuelle politische Debatte zur Energieversorgungssicherheit hauptsächlich von außenpolitischen Themen dominiert wird. Es geht vor allem um unsere starke Importabhängigkeit gegenüber Russland und um die Frage, aus welchem Land oder welcher Region wir unser Gas dann in Zukunft beziehen können. Ich halte diese Entwicklung für kontraproduktiv, denn neue Energiepartnerschaften alleine werden weder unsere Energieversorgung langfristig sicherstellen noch unsere Importabhängigkeit verringern können.

Der zweite Aspekt, auf den ich aufmerksam machen möchte, betrifft die sogenannten heimischen Energiequellen der EU, auf die ja im Bericht oft hingewiesen wird. Dieser Begriff kam auch schon in der Mitteilung der Kommission zur Energieversorgungsstrategie vor, ohne dass er auf irgendeine Art und Weise definiert wurde. Daher frage ich mich, was eigentlich genau mit diesem Begriff gemeint ist. Zählt zum Beispiel Atomenergie auch zu den heimischen Energiequellen der EU, obwohl ja 95 % des im Nuklearbereich eingesetzten Urans aus dem EU-Ausland importiert werden? Zählt zum Beispiel das hydraulische Fracking trotz der umweltpolitischen Bedenken in vielen Mitgliedstaaten auch zu diesen sogenannten vielversprechenden heimischen Energiequellen der EU? Dieser Begriff bedarf einer ganz klaren Definition seitens der Kommission. Deshalb habe ich auch letzte Woche diesbezüglich eine schriftliche Anfrage gestellt.

  Dawid Bohdan Jackiewicz (ECR). – Zaletą europejskiej strategii bezpieczeństwa energetycznego jest to, iż dostrzega potrzebę zapewnienia dywersyfikacji dostaw i źródeł energii. Ważnym elementem jest również to, że zacieśnia współpracę regionalną w dziedzinie energetyki. To bardzo ważne postulaty. Nie możemy jednak być bezkrytyczni wobec tego dokumentu. Ja osobiście bardzo stanowczo protestuję przeciwko postulatowi dekarbonizacji. Dla takich państw jak Polska dekarbonizacja gospodarki oznacza upadek wielu zakładów pracy oraz wzrostu ubóstwa energetycznego. Lekceważenie tego problemu zaprzecza idei solidarności Unii Europejskiej i podważa szczerość intencji w budowaniu prężnej gospodarki Unii Europejskiej.

Mówicie Państwo, że kraje takie jak Polska muszą się dostosować i muszą zrezygnować z kopalnych surowców energetycznych. Wypowiadacie te słowa i żądania z lekkością i bez głębszej refleksji. Nie interesuje Was, jakie to oznacza koszty dla mojego i kilku innych krajów. Nie interesuje Was, kto za to zapłaci. Czy wiecie, że spełnienie tych postulatów będzie oznaczało utratę 500 tysięcy miejsc pracy w najbliższej dekadzie w moim kraju? Kto i w jaki sposób to zrekompensuje? Łatwo mówić o postulatach dekarbonizacji Wam, krajom zamożnym, których gospodarki były przez całe dekady nieograniczone żadnymi tego typu restrykcjami i rozwijały się sposób nieograniczony. Drodzy Państwo, ostatnie zdanie Pani Przewodnicząca, bezpieczna energetycznie Unia Europejska to taka, która szanuje interesy wszystkich jej członków, a nie tylko najsilniejszych graczy. Proszę, żebyście Państwo o tym pamiętali.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 162 ust. 8 Regulaminu))

  Klaus Buchner (Verts/ALE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Sie reden von der Preissicherheit. Wie steht es denn tatsächlich? Wenn Sie erneuerbare Energien nehmen; ist das langfristig und auch mittelfristig deutlich billiger? Ich darf nur vergleichen: Wenn wir die als unbezahlbar bezeichnete Sonnenenergie nehmen, dann ist die heute in Deutschland deutlich billiger als zum Beispiel der Strom aus neuen Atomkraftwerken – nehmen Sie die Daten von Hinkley Point – von den Arbeitsplätzen einmal abgesehen, die dadurch erzeugt werden.

  Dawid Bohdan Jackiewicz (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Nie usłyszałem pytania, ale odpowiem, że jeśli chodzi o koszty energii, nie ma kosztów tańszych niż te oparte o źródła kopalne, czyli o węgiel, który w moim kraju stanowi 90% całego zasobu energetycznego, czyli wszystkich surowców energetycznych, z których pozyskujemy energię elektryczną. Koszty energii odnawialnej są bardzo wysokie i gdyby nie dotacje, które ona pozyskuje, byłyby nieporównywalnie wyższe niż ta energia, którą pozyskujemy np. z węgla czy z gazu.

  Kaja Kallas (ALDE). – Madam President, one of the main reasons we have failed to build the internal energy market so far and ensure energy security is the national protectionism still practised by many Member States. I therefore welcome the fact that this report sees the energy security issue as a European issue rather than a national one. I also strongly welcome the Memorandum of Understanding signed yesterday between the Commission and the Member States to strengthen security of supply through further market integration. A functioning internal market and the free flow of energy across borders is the key to ensuring security of supply. More work needs to be done, however, and I hope that the Commission will build on the strong will shown by the Member States yesterday and translate this will into action to build energy security and the energy union.

  Paloma López Bermejo (GUE/NGL). – Señora Presidenta; señor Cañete, no es el oligopolio eléctrico el que solucionará los problemas de seguridad energética: son los Estados los que deben orientar los recursos hacia la mejora de la eficiencia energética y la generación con recursos propios.

No hablamos solo de las renovables, duramente golpeadas por el Gobierno del que formó parte en España. Hablamos también del carbón, una alternativa segura que implica, además, el desarrollo de tecnologías de combustión limpia, de I+D+i ―como es el caso de ELCOGAS―, y no como las importaciones fósiles y el desarrollo de energías tan peligrosas como la nuclear o el fracking.

Es necesario cumplir con las cuotas mínimas de generación con carbón local y preparar las térmicas para una combustión más eficiente, y deben extenderse los Fondos Miner y los subsidios más allá de 2018. Solo así se puede garantizar el empleo y el asentamiento de las poblaciones en las cuencas mineras y, además, intervenir en el precio de la energía establecido a beneficio de las multinacionales.

  Bas Eickhout (Verts/ALE). – Madam President, I would like to thank the rapporteur for the report. It is good that we started at 3 o’clock with the climate debate and are now having an energy security debate. Maybe we could have merged those two discussions because, very clearly, energy security and climate protection can – and should – go hand in hand. Therefore, if one really takes this seriously, it is a clear agenda for energy efficiency – the fastest, cheapest way of reducing our dependence on energy – and renewables. None of the other options have those advantages. Maybe there is still someone asking about nuclear energy; well, I would say, go to Finland or Hungary where they are building nuclear – or want to build nuclear – and are now deeply dependent on Russian technology and Russian uranium. So that is no longer any help in terms of energy security.

I have one question for the Commissioner, to end once and for all the gossip: will you now make very clear that the EU will never ever again allow public money to go into nuclear? It would be very helpful in this debate if we closed that circus as well.

  Petr Mach (EFDD). – Myslím si, že energetická politika EU v minulosti zaznamenala spoustu chyb a měli bychom si to přiznat.

V ČR máme venkov zaplavený solárními panely. Dopadá to na spotřebitele, kteří platí ročně miliardy korun, navíc ze svých kapes, aby tuto EU preferovanou energii platili.

Měli bychom se zbavit předsudků, existují tady předsudky vůči jaderné elektřině, to jsme mohli slyšet před chvílí od pana kolegy. Existují zde předsudky vůči zemnímu plynu, pokud se těchto předsudků nezbavíme, tak se budeme dostávat do dalších problémů.

Nyní, když v Německu zafouká silněji vítr, tak energie z větru se musí přesouvat a musíme všichni investovat více peněz do sítí. Stojí nás to všechny spoustu peněz, zbavme se prosím těchto předsudků.

  Gianluca Buonanno (NI). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, – scusi non mi sento molto bene – penso che la politica dell'energia in Europa dovrebbe essere un insieme e dovrebbe essere collaborativa. Faccio un esempio: io per venire a Strasburgo, quando non vengo in auto, prendo l'aereo a Milano e poi devo fare scalo a Lione, per poi prendere un altro aereo per venire a Strasburgo. Da Lione per venire a Strasburgo, io vedo le centrali nucleari, praticamente al confine con l'Italia, dalla parte della Francia. Se dovesse mai succedere un problema in Francia sarebbe ovviamente un problema anche per l'Italia. Quindi che senso ha discutere di energia, quando poi in realtà ogni Stato fa storia a sé.

  Adam Szejnfeld (PPE). – Mam nadzieję, że mój przedmówca wróci do sił i zdrowia. Wracając do tematu, europejska strategia bezpieczeństwa energetycznego powinna być jednym z najważniejszych dokumentów Wspólnoty. Dotyczyć ma ona bowiem zapewnienia dobrej przyszłości, rozwoju oraz względnej niezależności od energii lub jej źródeł spoza terytorium państw członkowskich. Dokument tego rodzaju powinien być więc zawężony do niezbędnych strategicznie priorytetów. Powinny w nim współgrać tworzona unia energetyczna oraz polityki poszczególnych państw członkowskich. Jednym z głównych filarów tak pojętej strategii powinno być silne ujęcie w niej udziału rodzimych źródeł energii, bowiem to one właśnie zapewniają niezależność zewnętrzną. W tym zakresie nie powinno się więc prowadzić polityki dyskryminacji żadnego rodzimego źródła, z węglem kamiennym czy gazem łupkowym włącznie. Powinno się kłaść nacisk także na wspieranie badań i rozwoju nad nowoczesnymi technologiami czystego wykorzystania źródeł rodzimych. Niestety omawiana strategia w zasadzie nie przewiduje tego rodzaju założeń, wręcz przeciwnie. Z tych powodów jest bardziej stanowiskiem ideologicznym, a nie merytorycznym. Z tych powodów jest to dokument, który – no szkoda to powiedzieć, ale jednak – trudno będzie zaakceptować.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – Sveikinu kolegą Algirdą Saudargą už parengtą išsamų ir labai svarbų pranešimą.

Turiu tris pastebėjimus:

1. Atsiradusi ir gilėjanti įtampa tarp Europos Sąjungos ir Rusijos siunčia rimtą signalą visai Europos Sąjungai kuo skubiau sukurti visiškai sujungtą, integruotą ir sukrėtimams atsparią energetikos sąjungą. Tačiau tokia sąjunga galima tik tuomet, kai atsiras tvirta politinė valia priimti sudėtingus sprendimus. Energetinių išteklių kaip galingo politinio spaudimo naudojimas prieš Europos Sąjungą skaldo ją, kelia vidinę įtampą bei smukdo ekonomiką.

2. Užtikrinant energetinį saugumą pasigendu regioninio požiūrio. Komisija turėtų teikti konkrečius pasiūlymus, atsižvelgdama į atskirų Europos Sąjungos regionų energetinę specifiką bei įvertindama optimalius energetikos rūšių derinius. Vienas iš esminių darbų energetinio saugumo srityje – tai Baltijos regiono elektros tinklų sinchronizacija su kontinentinės Europos tinklais.

3. Iki šiol Komisija nepateikia strateginio požiūrio į branduolinės energetikos vystymą Europos Sąjungoje, nors Komisijos pateiktame energetikos veiksmų plane pabrėžiamas branduolinės energetikos vaidmuo bei jos svarba ateityje gaminant netaršią elektros energiją. Tačiau iki šiol nebuvo imtasi veiksmų politiškai remti tas valstybes nares, kurios ir toliau nori naudoti ar vystyti branduolinę energetiką.

  Hans-Olaf Henkel (ECR). – Frau Präsidentin! Ich habe dieses Leben in der Industrie verbracht, und ich kann diesem Bericht nicht zustimmen, denn ich vermisse die nötige Technologieneutralität, und zwar insbesondere bei zwei Bereichen. Erstens bei der Kernenergie: Wie können wir denn die nötige Dekarbonisierung der Industrie weltweit erreichen, wenn wir auf diese Industrie verzichten wollen? Zurzeit sind siebzig Kernkraftwerke in der Welt im Bau, und insbesondere außerhalb Europas wird der Beitrag zur Dekarbonisierung ohne die Kernenergie nicht möglich sein.

Und der zweite Bereich ist für mich das Fracking. Es gibt jetzt eine neue Untersuchung, die klarstellt, dass die Risiken des Fracking gewaltig übertrieben worden sind. Deshalb müssen wir uns auch in Europa um diese beiden Technologien bemühen. Angst ist hier ein schlechter Ratgeber.

  Nils Torvalds (ALDE). – Madam President, welcome to this discussion, Commissioner. What did we actually learn in connection with the so-called ILUC file? We learned that we have a considerable amount of Member States afraid of being left behind and therefore opposing targets and paths towards producing a more energy-efficient Europe.

In the closing debate on ILUC, I said that we have to revisit this issue in three years. I think I was a wrong. If we are seriously going to tackle the question of energy security, we need goals and targets as soon as possible. Part of the solution of the energy security issue is actually linked to our ability and willingness to get the circular economy up and running. If you look at the means of energy production for the moment, we see that we have a huge challenge – we have a mountain to climb. I hope that our beloved Commissioner will do his utmost to get this on the table as soon as possible.

  Bronis Ropė (Verts/ALE). – Noriu pasveikinti kolegą Algirdą Saudargą su puikiai parengtu dokumentu. Dokumente gerai subalansuoti tiek technologiniai, tiek ir energijos tiekimo saugumo aspektai. Dauguma jo siūlomų sprendimų, pavyzdžiui, vietinės atsinaujinančios ištekliais pagrįstos energijos plėtra puikiai atsako tiek į saugumo, tiek ir aplinkos iššūkius. Ir kas svarbiausia, sėkmingai įgyvendinę siūlomos žaliosios energetikos priemones, pradėję patys gamintis energijos išteklius, galėsime ženkliai prisidėti ir prie kitų Europos Sąjungos tikslų įgyvendinimo, kaip antai naujų darbo vietų kūrimo regionuose.

Mes, Žalieji, pranešime pasigedom ryžtingesnio raginimo atsisakyti ištikimybės praeito amžiaus artefaktams, didelę žalą galinčiai kelti branduolinei energetikai bei didelę žalą darančiai iškastiniu kuru paremtai energetikai. Pranešimą dar buvo galima patobulinti sudarant galimybę europinėje energetikos rinkoje dalyvauti europinėms vertybėms ištikimoms valstybėms partnerėms.

(Kalbėtojas sutinka atsakyti į asmens, pakėlusio mėlynąją kortelę, klausimą (Darbo tvarkos taisyklių 162 straipsnio 8 dalis)).

  Miroslav Mikolášik (PPE), blue-card question. – What do you think about the so-called energy mix? When we burn gas, this is CO2 emission, and when we burn biomass it is again not very good for the environment. What do you think for the future? Nuclear energy is quite clean and it does not have any impact on the environment.

  Bronis Ropė (Verts/ALE), atsakymas į pakėlus mėlynąją kortelę pateiktą klausimą. – Iš tikrųjų Jūsų užduoti klausimai yra labai svarbūs, bet mes turime visų pirma pasirinkti patikimą, saugią, gamtos neteršiančią, nepaliekančią užterštų atliekų ateities kartoms, pakankamai pigią ir darnią su gamta energetiką. Manau, kad tai yra mūsų prioritetas. O dėl atominės elektrinės galiu pasakyti taip – gamybos metu, jeigu nėra avarijų, viskas gerai. Bet kaip paskui išspręsti panaudoto kuro, branduolinių atliekų klausimus? Šiandien Europoje atsakymo nėra, yra tik sprendimas penkiasdešimčiai metų. O kas toliau? Tūkstančius metų reikės dirbti su juo.

  Σωτήριος Ζαριανόπουλος ( NI). – Κυρία Πρόεδρε, η ενεργειακή ένωση και ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προωθώντας την απεξάρτησή της από τη Ρωσία, την ενίσχυση επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές, την παραπέρα απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και ιδιωτικοποίηση των υποδομών της, υπηρετεί συμφέροντα των μονοπωλίων. Εξελίσσεται σε περιβάλλον επιχειρηματικών αντιθέσεων εντός της Ένωσης, γεωπολιτικών ανταγωνισμών με Ρωσία και Κίνα, με εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών που οξύνονται, με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, όπου πρωτοστατούν η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, με θύματα τους λαούς, κύματα μεταναστών και προσφύγων.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αποκάλυψε ότι πίσω από τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης για "γεωστρατηγική αναβάθμιση" στο ενεργειακό "παιχνίδι", προωθείται μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για λογαριασμό μεγάλων συμφερόντων.

Όσο ο πλούτος είναι στα χέρια των λίγων και η ενέργεια εμπόρευμα, οι λαοί θα πληρώνουν ακριβότερα καύσιμα και ρεύμα, χιλιάδες νοικοκυριά θα στερούνται τη θέρμανση. Έτσι πρέπει να διαμορφώσουν τη στάση τους οι εργατικές λαϊκές δυνάμεις, να αναπτύξουν την πάλη τους με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα.

  Henna Virkkunen (PPE). – Arvoisa puhemies, Eurooppaan tuodaan energiaa joka päivä yli miljardilla eurolla, mikä osoittaa, kuinka riippuvaisia olemme tuontienergiasta. Lisäksi stressitestit osoittivat, kuinka riippuvaisia monet jäsenvaltiot ovat nimenomaan Venäjän kaasusta ja että ne ovat sillä tavoin hyvin haavoittuvassa asemassa, koska tiedämme, että Venäjä on ottanut energiapolitiikan ulkopolitiikan keinovalikoimaansa. Se on merkittävä muutos, koska edes kylmän sodan aikana näin ei toimittu.

Eurooppa tarvitsee siis luotettavia kumppaneita, ja sen johdosta onkin tärkeää, että pyrimme siihen, että USA:n kanssa neuvoteltavaan TTIP-sopimukseen saadaan oma osionsa energialle. Erityisen suuri merkitys sillä olisi nimenomaan kaasun ja nesteytetyn maakaasun osalta.

Samaan aikaan, kun avataan uusia energiareittejä Eurooppaan, on tärkeää vahvistaa omia sisäisiä siirtomahdollisuuksiamme, niin että pääsemme eroon energiasaarekkeista, aivan kuten kollega Saudargas erinomaisessa mietinnössään tuo esille. Myös komission energiaunionissa esittämät tavoitteet nimenomaan energian omavaraisuuden kasvattamisessa ja energiatehokkuuden lisäämisessä tarjoavat paljon mahdollisuuksia. Mutta samaan aikaan, kun kasvatamme uusiutuvan energian osuutta Euroopassa, on tärkeää varmistaa, että se pystyttäisiin tekemään mahdollisimman markkinaehtoisesti.

  Flavio Zanonato (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, la sicurezza dei nostri approvvigionamenti energetici è il tema centrale per il futuro del tessuto sociale, economico e produttivo dell'Unione europea. Basta considerare che importiamo il 53 % del fabbisogno con un costo di 400 miliardi di euro. Siamo il più grande, come Unione europea, importatore di energia del pianeta.

È per questa ragione che mi sembra importante ed equilibrato la relazione che ci offre Saudargas sulla sicurezza energetica. C'è un equilibrio trovato nella commissione per l'industria che è particolarmente avanzato: punta su efficienza energetica, infrastrutture e rinnovabili quali vettori non esclusivi dell'approvvigionamento energetico interno all'Europa, e soprattutto vede nell'investimento nella diversificazione delle linee e delle fonti e dei fornitori di energia – in prima istanza a favore di quegli Stati membri che più di altri vedono ridotti gli spazi di sovranità – vede in questo la strada da seguire.

Questa relazione a me pare una solida base di partenza per il confronto con il Consiglio, che appena ieri ha ribadito nella riunione dei rappresentanti permanenti, l'impegno per una politica degli approvvigionamenti che tenga conto del percorso verso il completamento del mercato interno, in linea quindi con le conclusioni del 20-21 marzo del 2014. Questa mi pare anche l'occasione per rilanciare una visione più ambiziosa delle politiche "clima ed energia", dove i fattori di crescita dell'economia non siano in contraddizione con i fattori di miglioramento dell'ambiente e viceversa. La sfida è complessa e su questo dobbiamo continuare a lavorare.

  Anneleen Van Bossuyt (ECR). – Morgen stemmen we over het verslag over de energiezekerheid. Ik betreur te moeten vaststellen dat het verdienstelijke verslag van onze collega Saudargas veranderd is in een kerstboom aan ideeën. Collega's maken van dit soort verslagen gebruik - of moet ik zeggen misbruik - om wetgeving die niet ter discussie staat, opnieuw open te breken. Zo proberen verschillende linkse fracties te raken aan de bevoegdheid van de lidstaten om hun eigen energiemix te bepalen. De oplossing voor onze energieafhankelijkheid bestaat volgens mij uit een duidelijk beleid met een focus. Helaas ontbreken in het verslag breed gedragen compromissen die ambitieuze maar realistische doelstellingen vooropstellen en oplossingen aanreiken.

Uiteraard zitten er ook heel wat positieve elementen in het verslag en ik denk dan in het bijzonder aan de focus op energie-efficiëntie, de betere verbindingen van de energienetwerken en meer investeringen voor onderzoek en innovatie. Het is echter jammer dat de negatieve elementen de positieve dreigen te overschaduwen. Als Parlement krijgen we echter in het najaar een nieuwe kans met het verslag over de energie-unie. Ik pleit er dan ook voor om de kans die we daar krijgen, te grijpen om aan onze gezinnen en aan onze bedrijven betaalbare energie te verzekeren.

PUHETTA JOHTI ANNELI JÄÄTTEENMÄKI
varapuhemies

  Antanas Guoga (ALDE). – Madam President, I do not like the word ‘strategy’ in our discussions. I think we are beyond that, and we need action. The energy market is waiting for action and not strategy. Today we have a situation in Europe where three Member States are dependent on one external supplier/operator for the operation and balancing of their electricity network. Currently a third country – Russia – can significantly influence electricity systems in these Member States. This creates vulnerability, not only from a technical perspective, but, given the current geopolitical situation, it also diminishes significantly the level of energy security.

It is not enough to build adequate infrastructure within, and between, Member States to develop a resilient energy union. Full EU support should be given to end the situation. Synchronisation should constitute a part of the energy union concept. Without this concept, the energy union would not be full and consistent. We need solidarity, cooperation and a European approach among Member States to end this unacceptable situation.

  Davor Škrlec (Verts/ALE). – Gospođo predsjednice, poštovani gospodine povjereniče, poštovani kolegice i kolege, poštovani građani, ako želimo biti lideri u borbi protiv klimatskih promjena i tako osigurati tehnološku kompetitivnost Europske unije, ako želimo smanjiti makroekonomski deficit Europske uniji zbog uvoza fosilnih goriva koji iznosi milijardu eura dnevno, potrebno je energetsku politiku Europske unije mijenjati u održivu energetsku politiku koja će potaknuti razvoj novih goriva za uspješnu zamjenu uvoznih fosilnih goriva, koja će potaknuti razvoj (nerazumljivo) tehnologija, politiku koja će kroz obnovljive izvore i energetsku učinkovitost omogućiti građanima aktivnu participaciju u dekarbonizaciji društva.

Umjesto toga nam se kao energetska sigurnost nudi politika koja potiče države članice, kao što je npr. Hrvatska, na istraživanje i eksploataciju domaćih nekonvencionalnih i konvencionalnih izvora energije, uglavnom fosilnih izvora, koja nas vraća na početak 20. stoljeća umjesto da nas uvodi u 21. stoljeće i ono za što se deklarativno zalaže: sigurnu, čistu i jeftiniju energiju.

(Govornik se složio da odgovori na pitanje podizanjem plave kartice na osnovi članka 162. stavka 8. Poslovnika.)

  Ivan Jakovčić (ALDE), pitanje koje je podizanjem plave kartice postavio. – Poštovani gospodine zastupniče, hvala na prihvaćanju ove plave karte. Spomenuli ste Hrvatsku. Vama je sigurno poznato da je projekt nove termoelektrane Plomin na ugljen i poznato Vam je da se namjerava istraživati Jadran, odnosno bolje rečeno eksploatirati Jadran. Slažete li se sa mnom da se Plomin na ugljen ne smije dogoditi, a da se, što se tiče istraživanja Jadrana, odnosno eksploatacije Jadrana, treba učiniti sve da se maksimalno osigura i zaštiti Jadran od buduće eksploatacije?

  Davor Škrlec (Verts/ALE), odgovor na pitanje postavljeno podizanjem plave kartice. – Slažem se u potpunosti s Vama da se Plomin C na uvozni ugljen ne smije graditi zbog toga što on ne osigurava energetsku sigurnost Republici Hrvatskoj, nego dapače, on i dalje stvara ovisnost o uvozu energije. Što se tiče istraživanja eksploatacije u Jadranskom moru, dakle tu je jasan stav da Hrvatska nije ispoštovala direktive Europske unije koje zahtijevaju da se na dobar i siguran način upravlja morskim okolišem u suradnji sa svojim susjedima.

I zato, dokle god ne bude osiguran djelotvoran način zaštite Jadranskog mora, ja sam protiv toga da se ide u eksploataciju nafte i plina u Jadranu.

  Janusz Korwin-Mikke (NI). – Madam President, I am sorry but the best description of this report is the German word ‘Scheiße’ – thousands of words, politically correct, with no real meaning. Perhaps I am the only one who read through it. I would ask you to read through Chapter I, for example, to see what is in this report.

The discussion here has also been absurd. Somebody said that Russia is waging war on Ukraine through gas sales, but when I asked for the price he refused to answer because this price is one third lower than the price at which they are selling gas to Poland or Germany. This is not a war: it is cartel assistance. China and the United States have gas four times cheaper than in Europe – four times cheaper! It is shale gas.

Now, when I hear that the last American company withdrew from Poland last week because of bureaucratic obstacles, I find myself asking whether they were obstacles or perhaps Gazprom agents. When I hear all these tales about gas sales again, I have to ask whether I am listening to a huge idiot or an agent of Gazprom.

  Carlos Zorrinho (S&D). – Senhor Presidente, Senhor Comissário, o desenvolvimento do Mercado Único da Energia é um dos dossiês em que a União Europeia se atrasou em relação às dinâmicas da globalização, da tecnologia e das necessidades de sustentabilidade e competitividade. A pressão externa, em particular o conflito com a Rússia, forçou uma mudança de atitude. Por isso, devemos aproveitar esta oportunidade, não apenas para responder ao desafio imediato, mas para dar um impulso decisivo na liderança europeia da transição energética.

Aprendemos a lição para não repetirmos os mesmos erros noutros dossiês. Por exemplo, o dossiê da União Digital que liga tão fortemente com a União da Energia e onde se indiciam ameaças de segurança devido aos nossos atrasos na criação de um mercado único regulado e transparente.

Mas voltemos, Sr. Comissário, à segurança energética. Os pilares estratégicos evidenciados neste relatório são adequados: mais eficiência, mais produção própria com prioridade às energias renováveis e amigas do ambiente, liderança tecnológica, um mercado integrado com fortes interligações, diversificação de fontes e de origens geográficas das importações necessárias.

A aplicação desta estratégia implica um mercado único e uma União da Energia. Os níveis de planeamento e regulação têm que ser supranacionais e reforçados. Mas implica também dar um novo impulso ao crescimento sustentável da economia europeia, com um novo modelo de organização do espaço, da mobilidade e da organização social. Não deixemos morrer a ambição. Segurança e mudança andam de mãos dadas. Segurança energética e mudança económica também. Aproveitemos oportunidade.

  Tomasz Piotr Poręba (ECR). – Pani Przewodnicząca! Myślę, że nikogo na tej sali nie trzeba przekonywać o ogromnym znaczeniu bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej oraz o tym, jakie ono ma wpływ dla naszej pozycji, dla pozycji politycznej i gospodarczej Europy, zwłaszcza w kontekście kryzysów, które są u europejskich granic. Unia Europejska w moim przekonaniu powinna zwiększyć wysiłki na rzecz dywersyfikacji dostaw, ponieważ nie możemy się opierać tylko i wyłącznie na jednym źródle, które pochodzi z niepewnego kraju, jakim jest Rosja, kraju, który wyraźnie kwestionuje przepisy unijne i wykorzystuje energię do celów politycznych.

Ale jest jeszcze jeden aspekt tej sprawy: otóż wydaje mi się, że bezpieczeństwo energetyczne, bezpieczeństwo Unii Europejskiej nie może polegać tylko i wyłącznie na energii odnawialnej i być z nią utożsamiane. Myślę, że powinniśmy robić wszystko, żeby był dostęp do wykorzystywania takich źródeł energii jak gaz łupkowy w krajach europejskich, co – jestem przekonany – przyczyni się do zwiększenia dywersyfikacji i zwiększenia bezpieczeństwa krajów Unii Europejskiej, jeżeli chodzi o energię.

  Urmas Paet (ALDE). – Madam President, Europe has had to endure many experiences, with one example being Russia cutting off gas to its neighbouring countries. We see once again that Europe is very vulnerable. I cannot stress this enough: we need to diversify our energy sources and make sure we prioritise energy security and supply. European gas markets need to be developed, and electricity grids in remote places in Europe, like the Baltics, need to be connected to the rest of Europe. All EU Member States must be interconnected.

I am sure that the strategy on LNG terminals would enhance the diversification of energy resources. The internal energy market, including the implementation of infrastructure projects and the harmonisation of market regulations, must be a priority. We need to agree on the free trade agreement with the United States, and we should also concentrate on cooperation with Turkey and Central Asia on new energy rules. It is also important that the EU, in its energy and foreign policy, speaks and acts with one voice, and that the EU is able to resist pressure from third states if energy is used as a political tool.

  Janusz Lewandowski (PPE). – Bezpieczeństwo energetyczne, czy szerzej rozumiana unia energetyczna, ma już trwałe miejsce w słowniku Unii Europejskiej. Bitwa na słowa została wygrana. Nic dziwnego, skoro jesteśmy pod wpływem tak istotnej lekcji geopolitycznej, jakiej dostarcza współczesna Ukraina. Wcześniejsze zakłócenia dostaw gazu nie były wystarczające jako lekcja. Ta lekcja jest wystarczająca, ale skoro nie kwestionujemy celów, to naszą wspólną odpowiedzialnością jest implementacja, tak aby bezpieczeństwo energetyczne nie dzieliło losów tych wszystkich deklaracji, które pozostały deklaracjami. Jak zwykle najtrudniejsze jest wyważenie agendy klimatycznej i energetycznej Unii Europejskiej.

Wydaje mi się, że oryginalne sprawozdanie posła Saudargasa idzie tym tropem. Idzie również tropem naszych wysiłków, które pamiętam z końcówki Komisji Barroso, i które zaowocowały propozycją, aby w jednym ręku skupić i agendę klimatyczną i agendę energetyczną, co stało się w przypadku komisarza Cañete. Jeżeli takiej równowagi brakuje, to trudno osiągnąć inne cele: konkurencyjność, bezpieczeństwo, reindustrializację, a źle jest, jeżeli Unia deklaruje cele i ich nie osiąga. To, co zwraca uwagę w tych dokumentach, to słabo zarysowany, nieśmiało zarysowany aspekt zewnętrzny koordynacji polityk unijnych wobec głównych dostawców. Natomiast widzę też poprawki, które łamią równowagę agendy klimatycznej i energetycznej, w związku z tym chyba nie zasługują na poparcie.

  Adam Gierek (S&D). – Pani Przewodnicząca! Unia energetyczna ma stanowić konsensus pomiędzy priorytetami klimatycznymi a strategią bezpieczeństwa dostaw energii, niskich cen i konkurencyjności. Będą temu służyć z jednej strony inwestycje strategiczne, jak i wzrost efektywności energetycznej oraz wzrost udziału OZE z drugiej.

Obecna dyrektywa efektywnościowa jest błędna, gdyż w krajach unijnych o zróżnicowanym użytkowaniu energii zakłada jednakowe jego ograniczanie. Wskaźnik efektywności jako cel polityczny dla państw członkowskich winien uwzględniać PKB per capita tych państw. Celem nowej dyrektywy nie może być ograniczanie użytkowania energii, lecz fizyczny wzrost jego efektywności jako główna metoda dekarbonizacji. W zróżnicowanych gospodarkach krajów UE, poważnie różniących się w konsumpcji energii, brak sposobu liczenia wskaźnika tego celu – innego dla całych krajów i innego dla sektorów przemysłowych – nie stymuluje działań innowacyjnych zarówno w zakresie inwestycji efektywnościowych, jak i OZE. Brak także spójności EU ETS z pozostałymi celami polityki klimatycznej, gdyż wzrost efektywności energetycznej oraz użytkowania OZE przez podmioty gospodarcze nie skutkuje rynkowo dodatkowymi dla nich uprawnieniami do emisji.

  Massimiliano Salini (PPE). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, il dibattito ancora una volta si rivela estremamente utile per individuare una strategia che dia su questo tema al Parlamento europeo la giusta autorevolezza che merita, in un dibattito che ha come suo fulcro la politica di sviluppo dell'Unione europea.

Oggi l'Unione europea è ancora uno dei mercati, forse il mercato più affascinante che abbiamo a livello internazionale, ma segna il passo dal punto di vista della competitività dei suoi settori produttivi. E una delle ragioni che impedisce all'Europa di essere ancora così competitiva è proprio costituita dalla poca forza – scusate ma c'è un rumore strano, chiedo scusa – vado avanti?

Dal nostro punto di vista, per quanto riguarda diciamo lo schema industriale del nostro continente, la solidità delle nostre politiche energetiche sicuramente costituisce un punto centrale. Non possiamo immaginare di giocare questa partita con equivoci di tipo ambientale come quelli che spesso abbiamo visto nella discussione che ha portato questa relazione. Io do atto al collega Saudargas di aver prodotto un risultato di grande equilibrio, non condivido integralmente tutti i passaggi della proposta perché su alcuni punti dovremo ancora lavorare, ma certamente sono consapevole che su questa partita, la strada è quella giusta.

Non guardiamo con pigrizia le nostre realtà produttive trasferirsi dove vincoli che noi riteniamo oggi necessari non vengono rispettati. Penso in particolare al mercato cinese. Quando l'Europa si appresta a riconoscere lo status di economia di mercato a un'economia come quella cinese corre il rischio di perdere sia la partita dell'equilibrio energetico sia la partita della competitività industriale.

  Theresa Griffin (S&D). – Madam President, on Monday the G7 leaders agreed to cut greenhouse gases by phasing out the use of fossil fuels by the end of the century. It is paramount that this objective is intertwined with our work on energy security. Energy security has become an increasingly important issue, not only for policymakers and the energy industry but also for the public, who are becoming more and more concerned about where their energy comes from and its affordability. A recent study in the UK showed that 82% of the public are worried that the UK is becoming too dependent on too many countries for its supply.

Energy security is a crucial part of this puzzle. However, to help design our Energy Union, we should not forget that millions of people in Europe and in the UK are energy poor. So how do we ensure that our energy is secure and affordable? Our actions and our policies need to be guided by three major responsibilities: affordability, security and also sustainability.

For all of these reasons, the S&D Group has pushed to include binding targets on energy efficiency and renewable energy in the energy security strategy report, which we will be voting on tomorrow. I believe that this vision is the only way to achieve our climate change targets, to combat energy poverty, to guarantee energy security across Europe, and to protect our most vulnerable citizens.

  Marian-Jean Marinescu (PPE). – Strategia pentru securitate energetică trebuie să asigure în primul rând negocierea cu o singură voce a achiziționării de resurse energetice, în special gazul din Rusia. Ar trebui să începem la nivel regional, cu asistența Comisiei, pentru a crea axe regionale de infrastructură energetică.

Sunt necesare noi surse de gaz, limitarea dependenței energetice de Rusia, extinderea și consolidarea rețelelor de transport și distribuție. Lumea energetică implică o guvernare coordonată a pieței interne precum și interconectori strategici în special în Balcanii de Vest.

Statele membre au nevoie de stimulente pentru dezvoltarea unui mix energetic diversificat bazat pe sursele de energie indigenă care să acopere cererea din surse regenerabile, inclusiv hidro, dar și din hidrocarburi fosile, termice sau nucleare.

Este nevoie de o strategie clară privind cărbunele pentru a asigura continuitatea alimentării cu energie. Regiunea Mării Negre are o importanță geostrategică și este necesară o accelerare a cooperării pentru a dezvolta coridorul sudic și a asigura legătura cu zona Mării Caspice, Orientul Mijlociu și Asia Centrală, pentru consolidarea securității aprovizionării și pentru eliminarea monopolului rusesc.

Comisia trebuie să creeze condițiile necesare pentru integrarea potențialului offshore al Mediteranei de Est, Mării Nordului, Mării Baltice și Mării Negre, esențial pentru dezvoltarea pieței energiei interne europene. Uniunea Europeană trebuie să monitorizeze mai atent strategia monopolului rus inclusiv achizițiile geopolitice ale rețelei de energie și punctele de distribuție și instalațiile de stocare.

Eșecul proiectului Nabucco nu trebuie uitat ci folosit ca lecție pentru dezvoltarea noilor coridoare de transport gaz.

  Soledad Cabezón Ruiz (S&D). – Señora Presidenta, Señorías, Europa tiene sol, tiene viento y tiene mareas; por lo tanto, podríamos decir claramente que Europa tiene energía limpia, y no se entendería o no se entiende —o al menos no lo entendemos gran parte del Grupo Socialista— por qué recurrir a fuentes de energía cuya extracción al menos resulta polémica.

La fracturación hidráulica necesita ingentes cantidades de agua, productos químicos altamente contaminantes, y no está claro que no produzca temblores de tierra, entre otras cosas porque no existen estudios de impacto medioambiental rigurosos en ningún caso. Por estas razones, Señorías, presenté en la comisión una enmienda que pide a los Estados miembros, a los Gobiernos, no autorizar nuevas técnicas de prospección, nuevas prospecciones, hasta que no se demuestre que esta técnica es segura para la salud, para el medio ambiente y para los trabajadores.

Esta es la razón por la que vuelvo a presentar esta enmienda —mi Grupo recupera esta enmienda y la vuelve a presentar en el Pleno— y espero que mañana tenga el beneplácito de la mayoría de los aquí presentes, por los motivos que alego. Y, por último, señora Presidenta, Señorías, querría felicitar al ponente y a los ponentes alternativos por haber incluido la petición socialista a la Comisión para que elabore una comunicación sobre pobreza energética, que lleve acompañado un plan de acción para combatirla de forma seria.

  Gunnar Hökmark (PPE). – Madam President, I think that it is important to state that this discussion has arisen very much from the fact that Russia is using its energy resources for political and strategic purposes against Member States of the European Union, as well as others. This is a threat to peace and stability, and also to the sovereignty of our societies. We need to diversify, we need to develop new energy sources, and we need to phase out those energy sources that have the highest levels of carbon dioxide emissions.

This is very compatible with the climate strategy of the European Union, because when we reduce fossil fuels we are also reducing our dependence on Russia and on other regimes that use their petrol resources in order to have a political impact. This leads me to an important conclusion for this Chamber: the Green’s policies are leading us to the increased use of black fossil fuels. We see it in a number of countries: when phasing out nuclear power instead of phasing out fossil fuels, we are increasing our dependence on countries like Russia and we are increasing our dependence on fossil fuels. Let us do it the other way around: reduce fossil fuels and reduce our dependence on the countries we do not want to be dependent on.

  Edouard Martin (S&D). – Madame la Présidente, la stratégie énergétique globale déclinée dans le rapport Saudargas va plutôt dans le bon sens. En effet, ce dernier reprend les objectifs du rapport Delvaux, qui prône trois orientations contraignantes: réduire de 40 % les émissions de gaz à effet de serre, atteindre 30 % d'énergies renouvelables et obtenir 40 % de gain d'efficacité. Ces objectifs sont plus ambitieux que ceux retenus par le Conseil et on ne peut que s'en féliciter.

Néanmoins, quelques points posent problème, notamment l'exploitation du gaz de schiste et, plus largement, les combustibles fossiles non conventionnels. Il n'est pas suffisant de souligner – et seulement souligner – que l'extraction de ces combustibles n'est pas très propre. C'est pourquoi nous sommes nombreux à estimer que l'utilisation de la fracturation hydraulique – une technologie mal maîtrisée en Europe – induit des risques et des effets néfastes pour le climat, l'environnement et la santé publique.

Sur le plan économique, les retombées seront très en-deçà de celles attendues ou promises par certains experts. Les coûts d'exploitation sont beaucoup plus élevés qu'aux États-Unis et les stocks de gaz sont aussi moins importants. D'ailleurs, les entreprises pétrolières américaines elles-mêmes font machine arrière en arrêtant les forages en Pologne et en Hongrie. Même l'impact sur l'emploi est limité puisque les experts estiment que le nombre total des travailleurs dans ce secteur a connu une augmentation située entre 0,1 et 0,2 %.

Nous invitons donc les États membres à ne pas s'obstiner dans ce qui pourrait être une faute majeure à l'encontre de la planète et des jeunes générations. Il faut arrêter les activités d'exploration et d'extraction de combustibles non conventionnels. Nous avons les moyens, à condition de le vouloir, de soutenir les politiques énergétiques favorables à l'emploi et à la préservation de la planète.

  Luděk Niedermayer (PPE). – Madam President, first of all, let me say that I highly appreciate the quality of the report, and I appreciate the concept of an energy union, as it wisely merges the issues of affordable energy and energy security and also the issue of sustainability and responsibility.

I have just three comments. First of all, the efficient and responsible use of energy savings should be one of the key priorities of our energy policy. We should focus on an ambitious goal in this area, bearing in mind that the development of new technologies is making that more affordable than ever. Technologies are real game-changers, and this is the game-changer that is on our side. We must fully utilise it to merge the goals in the areas of security, to support the economy and to use energy resources responsibly.

Secondly, energy security should not be an issue only at times of political crisis, like now in Russia. There should be a long-term focus. At the same time, we should bear in mind that making energy more secure means making it more expensive, and people will have to pay the price. It is not for free, so we should focus on the tools that are the most efficient and offer the best cost-benefit ratio.

Lastly, we should focus on the energy we can generate most easily. That would seem to be electricity produced in a responsible, economical away, especially through new technologies.

  Csaba Molnár (S&D). – Oroszország már nem kiszámítható partner, hogyha Európa energiabiztonsága a tét. A Krím-félsziget elcsatolása, a kelet-ukrajnai események, vagy éppen a Gasprom versenyellenes árképzése nagyon világosan mutatja, hogy fel kell ébrednünk, nem helyezhetjük Európa energiabiztonságát egyetlen monopolhelyzetben lévő szállítónak a kezébe. Ezzel párhuzamosan véget kell vetnünk a különutas tagállami energiapolitikáknak is, mert ez veszélyezteti Európa energiafüggetlenségét. Nem külön alkukkal építendő atomerőművekre, vagy külön alkukkal tető alá hozandó gázszerződésre van szükségünk, mert aláássa azt a szolidaritást, ami az alapja lehet az európai energiaunió megalapításának.

Épp ellenkezőleg, tovább kell mennünk azon a javaslaton, ami itt fekszik az Európai Parlament asztalán, például oly módon, hogy az európai energiaunióba megpróbáljuk beemelni a tagállamok közös energiavásárlásának lehetőségét is, mert ez növeli az alkuerőnket, és végső soron ez tudja szolgálni az Európai Unió és a tagállamok energiabiztonságát.

  Eva Paunova (PPE). – Madam President, today’s debate is important on several levels. First of all, it is important politically, because it comes at a time when we are faced with various geopolitical challenges. Secondly, it is important economically, because the European Union’s prosperity and security hinges on a stable and abundant supply of energy. Thirdly, it is important technically, because it requires the Member States to successfully implement complex infrastructure projects.

Let me tell you the story of the country I know best, which has been active on all these levels in order to contribute to long-term energy security. Bulgaria is still dependent on Russian energy supplies but did not give in to recent pressures and instead took a step forward by working together with the Commission and the Member States in creating the High Level Group on Central and South Eastern Europe Gas Connectivity (CESEC). The aim of this group is to support cross-border diversification projects in the region, starting with a regional hub in Bulgaria. This regional approach is the basis to developing key infrastructure better and faster, bringing success to the improvement in our energy security and, finally, achieving a diversification of suppliers. As I said before, and I would like to state it one more time, to me, European energy security means working together and staying connected – both politically, economically and technically.

  Miapetra Kumpula-Natri (S&D). – Arvoisa puhemies, onnea ensimmäiseen istuntoonne. Energia pyörittää arkeamme, mutta myös koko yhteiskuntaamme. Tuomme kuitenkin yli puolet kuluttamastamme energiasta, yli 400 miljardilla eurolla vuosittain. Tarvitsemme ratkaisuja turvallisuuden, kauppataseen, työllisyyden ja ilmastonmuutoksen vuoksi. Lähes puolet kulutetusta energiasta kuluu lämmitykseen ja jäähdytykseen. Liikenteeseen kuluu neljännes. On ongelma, ettei meillä EU:ssa ole tavoitetta vain neljän ja puolen vuoden päähän liikenteen uusiutuville polttoaineille. Omat biopolttoaineet ja myöhemmin sähköistyminenkin olisivat myös turvallisuuden kannalta järkeviä.

Lämmitys on muutakin kuin kaasua: se on biomassaa, jätteitä, aurinkolämpöä ja maalämpöä. Valitettavasti edelleen 40 prosenttia lämmityksestä tehdään fossiilisella kaasulla. Uusiutuvilla jätteillä tehdään nyt 25 prosenttia, parikymmentä vuotta sitten vain kolme prosenttia. Puhtaammat teknologiat, varastointi ja älykäs verkkoteknologia auttavat energiatehokkuutta ja sitä myöten myös kestävyyttä ja turvallisuutta. Kun uusiutuvien osuus tulee lisääntymään, tarvitsemme joustavuutta sähkömarkkinoille markkinamallin uudistuksella eli myös sisäistä toimitusvarmuutta.

  Ivan Štefanec (PPE) – Zvýšenie bezpečnosti dodávok energie musí zahŕňať aj výraznejšiu podporu obnoviteľných zdrojov energií. Mnohé z nich sú prevádzkované najmä malými a strednými podnikateľmi. Situácia na Slovensku je ale, žiaľ, taká, že príslušné orgány dlhodobo bránia v rozvoji malých vodných elektrární, ako aj využívaniu fotovoltickej energie na podnikateľské účely. Majiteľom odopierajú vyplatenie oprávnených ziskov a odmietajú zapájanie ich zariadení do verejnej prenosovej sústavy. Len v segmente vodnej energie je na Slovensku takto postihnutých 1 200 malých výrobcov. Nastáva tu výrazný rozpor medzi deklarovanými cieľmi a realitou, čo znižuje dôveryhodnosť deklarovaných európskych cieľov. Na uvedený stav som už upozorňoval aj Európsku komisiu. Ak majú mať legislatíva a dokumenty prijímané týmto parlamentom nejaký zmysel, musia sa európske inštitúcie viac zaujímať o ich implementáciu v jednotlivých členských štátoch a pružnejšie reagovať na podnety poškodených. Verím, že takýto prístup a kontrola práve prispejú k zvyšovaniu energie z domácich zdrojov, a tým aj k našej lepšej energetickej bezpečnosti.

  Eugen Freund (S&D). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Das ist die Prämisse: Die Europäische Union muss die Energieversorgung ihrer Bürger sicherstellen. Wenn gleichzeitig Russland hier in Europa eine Krise auslöst und Staaten durch Gaslieferungen erpresst, ist das ganz sicher nicht der Fall. Daher ist es unbedingt notwendig, unsere Energiequellen nachhaltig und mit entsprechender Weitsicht zu diversifizieren. Wir müssen Lieferbeziehungen mit neuen Ländern aufbauen und intensivst an unserer Energieeffizienz arbeiten. Denn schließlich ist die günstigste Energie die, die wir nicht verbrauchen. Wenn wir unseren Verbrauch reduzieren, hilft uns das drastisch, Kosten zu sparen und unsere Energieimporte zu verringern. Die freigewordenen Mittel könnten in den Ausbau von erneuerbaren Energien investiert werden. Wir könnten ein Zeichen für die Nachhaltigkeit setzen und so eine Vielzahl von Arbeitsplätzen schaffen – Arbeitsplätze, die Europa dringend benötigt.

Noch ein Wort zur Energiearmut: Es kann nicht sein, dass sich in der EU Menschen Energie nicht leisten können, und es darf nicht sein, dass die Betroffenen im Winter von der Versorgung ausgeschlossen werden.

  Γεώργιος Κύρτσος ( PPE). – Κυρία Πρόεδρε, η στρατηγική ενεργειακής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακούγεται φιλόδοξη, όμως σε αυτά τα ζητήματα όλα κρίνονται με βάση το αποτέλεσμα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι πέρα από το γενικό πλαίσιο, το οποίο προσυπογράφω, πρέπει να υπάρξει μία βήμα-βήμα προσέγγιση των θεμάτων.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, χρειάζεται η συμπαράσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για να περιοριστούν οι απαράδεκτες υπερτιμολογήσεις της τάξεως του 20-30%, σε ό,τι αφορά το ρωσικό πετρέλαιο και το ρωσικό φυσικό αέριο.

Υπολογίζω ότι η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να εξοικονομήσει πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ με μία σοβαρή διαπραγμάτευση της τιμής τους.

Θα μπορούσε επίσης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δώσει το πράσινο φως για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΣΦΑ, κρατικής εταιρίας φυσικού αερίου, μέσω επένδυσης της SOCAR, εταιρίας του Αζερμπαϊτζάν. Η έγκριση αυτή θα διευκόλυνε και την κατασκευή του αγωγού, που θα προμηθεύει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, από την περιοχή της Κασπίας θάλασσας, στην Ελλάδα, περιορίζοντας έτσι την ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία.

Κατά την άποψή μου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να προωθήσει σοβαρές ενεργειακές επενδύσεις στην Ελλάδα, όπως η υποβρύχια σύνδεση της Κρήτης με το ενεργειακό σύστημα της ηπειρωτικής Ελλάδας, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που προσφέρουν το σχέδιο Juncker και η μερική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

  Eva Kaili (S&D). – Madam President, in general I am aligned to the principles of this report and also the proposed actions which should be taken into account in the planning of the European energy security strategy. But, in this respect, it is necessary to stress the role of energy efficiency as a new energy source and of further renewables, since they contribute both to the increase of EU energy security and to the transition to a low carbon economy. Since in the EU we are always concerned with the diversification of energy sources, let me just underline the importance of the Trans-Adriatic pipeline, which is a project that is almost under construction in the Southern Gas Corridor and has already been selected to transport diversified gas supplies to Europe. In addition, the discovery of significant gas reserves in the Eastern Mediterranean offers us potential for a future supply from indigenous energy sources. So we should pay special attention to these new discoveries. I believe that we cannot build energy security without investing in our own resources. We should also work on the stability of the area and the continuity of research.

  Inese Vaidere (PPE). – Godātie kolēģi! Paldies Saudargas kungam par ļoti labi izstrādāto ziņojumu! Enerģētikas savienība mums ir vajadzīga vairāk nekā jebkad. Tā spēs nodrošināt gan resursu brīvu plūsmu starp dalībvalstīm, gan arī paaugstināt mūsu konkurētspēju, kā arī palīdzēs veidot vienādu politisko nostāju pret mūsu piegādātājiem.

Vairāk kā puse Eiropas enerģētikas tiek importēta. Liela daļa importa ir no viena piegādātāja — no Krievijas. Putina režīms, kā zināms, enerģētikas jautājumus lieto, lai izdarītu politisku spiedienu uz saviem produkcijas noņēmējiem. Mēs to esam pieredzējuši gan Baltijas valstīs, gan Ukrainā, gan arī citās Eiropas Savienības valstīs. Tādēļ Eiropas Savienībā mums ir ļoti nepieciešama enerģētikas resursu diversifikācija. Mums ir jābūt atvērtiem jauniem tirgiem, jāuzlabo attiecības ar Centrālāzijas valstīm, ar Azerbaidžānu. Absurda ir situācija, kad, piemēram, Turkmenistāna ir spiesta pārdot savu gāzi Krievijai, kura pēc tam šo pašu gāzi par krietni augstāku cenu pārdod mums. Ir nepieciešams tiešais gāzes vads. Ja Krievija atliktās "Dienvidu straumes" vietā īstenos "Turku straumi", nu, tad mēs to pieredzēsim, un tā arī notiks.

Steidzīgi nepieciešams izbūvēt starpsavienojumus, lai pārtrauktu atsevišķu valstu, tai skaitā arī manas valsts — Latvijas, enerģētisko izolētību. Svarīgi ir diversificēt arī enerģētikas avotus. Nenoniecināsim arī slānekļa gāzi. Efektīva energoresursu un drošības politika būs mūsu visu interesēs. Paldies!

   Vladimír Maňka (S&D) – Najviac energie v Európe spotrebujeme na vykurovanie a chladenie. Preto investície do hospodárnosti budov budú pre občanov i priemysel aj najprínosnejšie. Najlepšia, najrýchlejšia, najlacnejšia cesta k energetickej bezpečnosti, ale aj k zníženiu našich účtov, k dosiahnutiu klimatických cieľov a k vytvoreniu stoviek tisíc pracovných miest je zvýšenie energetickej účinnosti v budovách. Investície do hospodárnosti budov sú hlavne v prípade nízkopríjmových vlastníkov mimoriadne pomalé. Ani pri nájomných budovách vlastníci nemajú v tejto oblasti veľkú motiváciu, lebo „však za energie platia nájomníci“. Investície do hospodárnosti budov pritom nenesú pre investorov takmer žiadne riziká.

Vážený pán komisár, pokúsme sa za pomoci bánk a investorov vytvoriť systém, ktorý vygeneruje dostatok voľných zdrojov pre investície v oblasti energetickej hospodárnosti.

  Theodor Dumitru Stolojan (PPE). – Ieri, zece state membre între care Germania, Franța, dar și Polonia și Cehia au semnat o declarație comună privind inițiativa regională de dezvoltare a unei piețe unice a energiei electrice, având ca obiectiv și întărirea securității.

Observăm că formarea pieței unice europene a energiei electrice trece prin formarea de piețe regionale ca o etapă intermediară. Consider că trebuie făcuți pași concreți pentru realizarea unei piețe regionale unice a energiei electrice și pentru statele membre din Sudul și Estul Europei împreună cu țările terțe din zonă.

Aceasta este o cale pentru întărirea securității energetice. În acest scop, avem nevoie de susținerea Comisiei Europene pentru dezvoltarea interconectărilor fizice necesare, armonizarea reglementărilor și transferul tehnologiilor care folosesc în mod eficient energia.

  Paul Tang (S&D). – Dank voor de rapporteur en schaduwrapporteurs. Europa is verscheurd in een spanningsveld tussen een nationale energiemix, een gewenst klimaatbeleid en een grote afhankelijkheid van externe leveranciers van fossiele brandstoffen, die vaak komen uit landen met dubieuze regimes. Door dit spanningsveld is in Europa energie duur, vervuilend en ook onveilig.

Nu we de ambities hebben uitgesproken om te komen tot een groene, goedkope en gegarandeerde energietoevoer, is het moment gekomen voor acties om de lappendeken van nationale en private belangen weg te gooien en te komen tot een gezamenlijk belang. Dat begint met een fatsoenlijke prijs voor vervuiling. Dat vragen inmiddels ook oliegiganten als Statoil en BP al. Dat begint met goede toegang tot ieders markten.

Kortom, dat begint en dat kan alleen met een Europa en een Europese Commissie die de leiding neemt en durft te nemen. Doorgaan op dezelfde weg is het financieren van oligarchen en oliesjeiks. Laten we kiezen voor Europese aanpak en voor Europese investeringen om te komen tot een veilige, duurzame en ook goedkope energie.

  Dariusz Rosati (PPE). – Madam President, first of all I would like to congratulate Mr Saudargas on his report and thank him for the hard work he has done. I fully support many points included in the report. For example, the rapporteur correctly emphasises the need to reduce the EU’s dependence on foreign energy sources, including Russian oil and gas, and to establish an energy union in Europe.

Nevertheless, the current version of the text is, in my opinion, not as good as the original draft. The main weakness of the document is that it is one-sided and focused excessively on environmental and climate aspects of energy policy at the cost of energy security as such. A good illustration of these biased proportions is that the word ‘renewable’ appears 74 times in the text of the report, while the word ‘competitiveness’ only appears 10 times. Clearly, the issue of the impact of the Energy Security Strategy on the growth and competitiveness of European companies is not given sufficient attention.

Another weakness of the report is that it largely ignores the potential role of some indigenous sources of energy such as clean coal and shale gas. In particular, the issue of clean coal has not been discussed at all, which I found very surprising. The report is very optimistic on the issue of expanding energy generation from renewables. However, there is no solid evidence that a massive and rapid shift from fossil fuels to renewables is indeed technologically feasible and economically viable in the foreseeable future.

I hope, Commissioner, that these points will be taken into consideration.

  José Inácio Faria (ALDE). – Senhora Presidente, Senhor Comissário, caros Colegas, a política energética tem hoje uma importância central para a competitividade europeia e para os objetivos climáticos da União. Precisamos de energia a preços competitivos, de energia segura, de energia limpa. As interconexões elétricas são essenciais para o equilíbrio de níveis mais elevados de penetração de energias renováveis na rede, contribuindo, assim, para diminuir o seu custo para o consumidor final e para o contribuinte. Gostaria, por isso, de insistir na necessidade de metas vinculativas, não indicativas, de capacidade de interconexão. Por outro lado, as interconexões de gás e a capacidade de receção de gás natural liquefeito existente na Península Ibérica podem também contribuir para a diversificação das fontes de abastecimento, para a segurança energética e para a convergência de preços na Europa.

Enfatizo, por isso, a necessidade urgente de implementar o terceiro pacote energético, de apoiar investimentos em infraestruturas de interconexão e de uma monitorização próxima e em tempo real por parte da Comissão Europeia da implementação destes projetos prioritários.

  Peter Liese (PPE). – Frau Präsidentin, sehr geehrter Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich möchte den Kollegen Saudargas zu diesem Bericht ganz herzlich beglückwünschen, denn er hat uns einen sehr guten Vorschlag gemacht, der auch im ITRE mit großer Mehrheit angenommen wurde.

Ich möchte einen Aspekt ganz besonders hervorheben, nämlich das Thema Energieeffizienz. Die preiswerteste und die sicherste Energie ist die, die wir gar nicht brauchen. Und Präsident Juncker hat vor seiner Wahl angekündigt, dass er sich für mindestens 30 % Energieeinsparung bis 2030 einsetzen wird. Wir haben in einem Papier, das wir gemeinsam in der EVP-Fraktion beschlossen haben, auch bekräftigt, dass wir dieses Ziel von 30 % unterstützen.

Wenn man das einmal vergleicht: Ein wichtiges Projekt zur Energieversorgungssicherheit war die Nabucco-Pipeline. Wahrscheinlich wird sie jetzt nicht realisiert. Wenn Nabucco gekommen wäre, hätte dies 3 % der Gesamtenergieversorgung der Europäischen Union ausgemacht, weil Gas natürlich nur ein Teil ist und weil es natürlich auch nur einen Teil der Gasversorgung sichergestellt hätte. Also 3 % Nabucco mit all den politischen Diskussionen, die wir darum hatten – 30 % Energieeffizienz: Ich glaube, das zeigt die Perspektive. Wir müssen Energieeffizienz als kostengünstigstes Mittel zur Energieversorgungssicherheit und zum Klimaschutz stärker nach vorne bringen, und ich bin sicher, Herr Kommissar, da habe ich Sie an meiner Seite, wenn ich das fordere.

Pyynnöstä myönnettävät puheenvuorot

  Λευτέρης Χριστοφόρου ( PPE). – Κυρία Πρόεδρε, θεωρώ ότι αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός το ότι πραγματικά η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ενεργειακά εξαρτώμενη και ότι έχει μια σταθερή οικονομική αιμορραγία από τον ενεργειακό τομέα, της τάξης των 400 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, γεγονός πραγματικά συγκλονιστικό.

Πώς απαντούμε σε αυτήν την πρόκληση; Υπάρχουν λύσεις. Η μία λύση σίγουρα είναι η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την οποία στηρίζουμε και υποστηρίζουμε. Η δεύτερη αξιόπιστη, σημαντική λύση είναι να αξιοποιήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τις δικές της ενεργειακές πηγές. Αυτήν την περίοδο, αυτήν τη στιγμή, η Ανατολική Μεσόγειος προσφέρεται για να δώσει διέξοδο στα ενεργειακά προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι για αυτό, που αν πραγματικά η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα να ανοίξει ενεργειακούς διαδρόμους και να επιλύσει το πρόβλημα της ενεργειακής εξάρτησης και του κόστους, πρέπει να επενδύσει σε ενεργειακές υποδομές και - αναμένω και από τον κύριο Επίτροπο απάντηση επʼ αυτού του θέματος - στην Ανατολική Μεσόγειο, Κύπρο, Ελλάδα, Ισραήλ, αλλά εμείς λέμε και σε οποιεσδήποτε άλλες χώρες έχουν την ευχέρεια και τη δυνατότητα να προσφέρουν ενεργειακά κοιτάσματα, που είναι ευρωπαϊκά ενεργειακά κοιτάσματα και οφείλουμε να τα αξιοποιήσουμε εδώ και τώρα και όχι αύριο.

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D). – Madam President, allow me to quote a Commission report which says there is no diversification or back-up in the event of supply problems, whether for technical or political reasons.

You know that Russia could cause significant disruption in the EU energy sector, and not only with regard to gas supply but also in relation to nuclear supply and nuclear fuel. As you know very well, there are 18 Russian-designed nuclear reactors functioning in European Union countries using Russian atomic fuel: in Finland, Bulgaria, the Czech Republic, Slovakia and Hungary. This is a subject that has to be addressed quickly by the Commission in the future energy security strategy of the European Union. It is a subject of tremendous importance for Europe’s energy security in the future.

  Ruža Tomašić (ECR). – Gospođo predsjednice, rasprava o energetskoj sigurnosti je višedimenzionalna jer se dotiče našeg unutarnjeg tržišta i konkurentnosti naših gospodarstava, ali ujedno seže i u sferu vanjske i obrambene politike država članica.

Drago mi je da izvjestitelj to prepoznaje te ističe nasušnu potrebu za raznolikošću europskih energetskih izvora i širom lepezom partnera na globalnoj razini. Željela bih u tom smislu istaknuti kako bi nam dodatni kapaciteti za ukapljeni prirodni plin u Sredozemlju i Crnom moru trebali biti visoko na listi prioriteta jer bi njihov doprinos energetskoj neovisnosti srednje i jugoistočne Europe bio doista golem.

Stoga s ovog mjesta pozivam sve dionike u izgradnji LNG terminala na hrvatskom otoku Krku da učine sve potrebne korake u uklanjanju preostalih prepreka kako bi se već izrađeni projekt koji predugo čeka na realizaciju pokrenuo s mrtve točke.

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospođo predsjedavajuća, jedinstveno europsko energetsko tržište je jedini mogući način da ostvarimo svoju energetsku sigurnost. Naime, iz više razloga, a ja ću naravno nabrojiti samo dva općepoznata, jedno je naša ovisnost o Rusiji i drugo naša konkuretnost u odnosu na američke cijene energije ili cijene energije na nekim drugim konkurentskim tržištima.

Dakle, zalažem se za to da stvorimo jedinstveno energetsko tržište i to po principu stvaranja najprije regionalnih energetskih tržišta i tu ću se zaustaviti na području istočne Europe, na području Balkana, gdje imamo izvanredno velike mogućnosti hidropotencijala, vjetra i sunca, ali imamo isto tako i projekte izgradnje LNG terminala, ne samo na otoku Krku u Hrvatskoj, već i u Albaniji i još na drugim mjestima.

Dakle, mislim da je to dobar put da kroz regionalna tržišta stvorimo jedinstvno europsko tržište i time omogućimo našu sigurnost.

  Nicola Caputo (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, lo scenario internazionale, reso ancora più complesso per le note vicende russe evidenzia che la sicurezza energetica significa soprattutto indipendenza politica. La costruzione di una reale stabile e protettiva Unione europea dell'energia si dimostra come urgente e vincolante, non tanto e non solo per perseguire gli obiettivi evidenziati nella proposta di risoluzione che, unitamente agli attenti suggerimenti delle commissioni, condivido, innanzitutto perché obiettivo geopolitico. L'energia, la resilienza delle nostre nazioni la lotta alla cosiddetta povertà energetica sono infatti strumentalizzati, divenendo con preoccupante escalation, strumento di diplomazia di pressione e di aggressione.

Il cammino verso l'Unione europea dell'energia si dimostra ancora frammentato e incerto quando non incoerente se, alle accurate analisi effettuate, alla sicurezza, competitività e sostenibilità energetiche si frappongono tematiche irrisolte sulla nostra dimensione energetica interna ed esterna che amplificano la vulnerabilità. Tra tutte queste criticità che vorrei fossero opportunità di crescita, sono convinto che l'affermare il principio generale di solidarietà tra gli Stati, unito a quello di moderazione, decarbonizzazione e innovazione, sia il progresso decisivo verso una politica energetica realmente comune.

  Νότης Μαριάς ( ECR). – Κυρία Πρόεδρε, η ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια οφείλει να αποσκοπεί σε βάθος χρόνου στη διασφάλιση της ενεργειακής ανεξαρτησίας για τα κράτη μέλη της Ένωσης. Αυτό σημαίνει ενότητα στη διαφορετικότητα των διαφόρων κρατών μελών. Σημαίνει συντονισμό δράσης αλλά και ευελιξία. Σημαίνει κοινή στρατηγική, αλλά και αξιοποίηση της αρχής της επικουρικότητας. Σημαίνει διαμόρφωση ενός κοινού πλαισίου δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κοινές αρχές, εντός του οποίου όμως τα κράτη μέλη της Ένωσης θα πρέπει να διατηρούν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και να αξιοποιούν τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές.

Σε σχέση με την Ελλάδα, αυτό σημαίνει ότι η πατρίδα μου θα πρέπει να κινηθεί σε δύο κατευθύνσεις. Πρώτον, να μετατραπεί σε ένα σύγχρονο ενεργειακό κόμβο, αξιοποιώντας ιδιαίτερα τον αγωγό TAP, αλλά και τον greek stream, όπως επίσης και το υγροποιημένο αέριο. Δεύτερον, να αξιοποιήσει χωρίς δεσμεύσεις, χάριν του δημοσίου συμφέροντος, το φυσικό αέριο και πετρέλαιο που βρίσκεται στην ελληνική ΑΟΖ.

Για το λόγο αυτό πρέπει η Ελλάδα να δημιουργήσει ένα δημόσιο φορέα ερευνών και αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, χωρίς κηδεμονία από την Τρόικα και τους δανειστές.

  Claudia Tapardel (S&D). – Pentru multe state din zona Europei Centrale și de Sud-Est conceptul de securitate energetică este esențial, atât din punct de vedere al securității naționale, cât și al bunăstării cetățenilor.

Aflate deja sub semnul vulnerabilității generate de dependența de importuri provenite cu precădere din regiuni instabile politic, aceste state au văzut o escaladare a temerilor în contextul crizei din Ucraina. Criză care a readus în discuție urgentarea progresului în ceea ce privește: infrastructura europeană de energie, finalizarea pieței interne de energie și diversificarea surselor de import.

În ciuda acestui context sunt și state care înregistrează temporar progrese considerabile în ceea ce privește independența energetică. În ultimele trei luni moderarea cererii pentru gaze naturale pe piața românească a putut fi acoperită din producția internă fără a apela la importuri.

Avem nevoie de mai multe exemple de acest gen și mă bucur că am agreat termenii unei strategii europene pentru securitate energetică.

Crearea uniunii energetice este singura soluție la vulnerabilitățile ce derivă în mod logic din instabilitatea regională. Uniunea energetică poate oferi statelor membre un cadru fizic și legal prin care pot coopera și își pot furniza reciproc resurse energetice necesare creșterii economiei și creării locurilor de muncă, bunăstării cetățenilor, competitivității industriei și mediului de afaceri.

(Pyynnöstä myönnettävät puheenvuorot päättyvät)

  Miguel Arias Cañete, miembro de la Comisión. – Señora Presidenta, yo quiero reiterar mi agradecimiento al ponente por el enorme trabajo que ha realizado para hacer un informe de enorme complejidad, como se ha visto por el interés de los intervinientes ―más de ochenta oradores― y por la variedad de puntos de vista que se han puesto encima de la mesa y, por lo tanto, yo creo que ha buscado un equilibrio de posiciones que es muy loable.

Yo, a lo largo de este debate, he comprobado, en primer lugar, el interés que despliega el tema de la seguridad energética. Es normal: una Unión Europea que importa el 53 % de su energía; en la que seis Estados miembros dependen de Rusia como único suministrador externo de gas; en la que tres Estados dependen de Rusia para la operación y equilibrio de su red eléctrica; y teniendo en cuenta la situación geopolítica que hemos vivido, pues este tema es de candente actualidad. Pero la aproximación a su solución es poliédrica, como se ha visto: hay muchas maneras de incrementar nuestra seguridad energética.

El máximo nivel de consenso que he apreciado en el debate es en torno a las políticas de eficacia energética. Aquí hay consenso de que es una política win-win, es una política ganadora, es una política que merece la pena impulsar. Y basta un dato, que es que por cada punto porcentual en que incrementamos nuestra eficiencia energética, disminuimos nuestras importaciones de gas en un 2,6 %, conseguimos incrementar nuestra seguridad energética y, además, logramos ahorros fundamentales para los consumidores europeos.

La segunda gran política en la que existe un acuerdo básico es el desarrollo de un verdadero mercado interior de la energía en el sector eléctrico y en el sector del gas. En el sector eléctrico, el mayor problema se ha planteado por las interconexiones: el hecho de que hay todavía muchos Estados miembros que no llegan al 10 % del objetivo de interconexión que se estableció para 2020 o al 15 % que se estableció para el 2030. Y, por lo tanto, una de las políticas de la Comisión Europea va a ser favorecer las interconexiones, el desarrollo de redes inteligentes y que los flujos de energía eléctrica puedan ser una realidad en la Unión Europea.

Pero lo mismo ocurre con las interconexiones en materia de gas: no tenemos resueltas todas nuestras interconexiones en este momento. Tenemos que solucionarlo: el corredor Midcat en los Pirineos; tenemos que desarrollar las redes del sur de Francia para conectar con la red centroeuropea; en Europa central, oriental y meridional tenemos que realizar más de catorce proyectos para que haya verdadera interconexión en la zona. Y, por lo tanto, también hay que tener una política ambiciosa de interconectar el territorio, porque hemos visto, durante la reciente crisis de Ucrania, cómo los flujos reversibles y la solidaridad europea eran muy importantes para garantizar la seguridad energética en momentos de crisis.

Y finalmente hay una política, que todo el mundo también ha defendido, que es la necesidad de que haya diversificación de fuentes, diversificación de rutas y diversificación de suministradores. La Comisión está buscando que ningún país dependa de un suministrador único y pueda depender de al menos tres suministradores, lo cual supone un desarrollo de interconexiones; lo cual supone apoyar el corredor meridional para hacer la conexión de gas con Azerbaiyán y, en su día, con Turkmenistán; y lo cual supone desarrollar una estrategia de gas natural licuado que es muy importante como elemento de seguridad energética y como garantía en los momentos en que pueda haber una crisis.

Pero, además, es que produce unos efectos inmediatos: aumenta la competición. El desarrollo del gas natural licuado con una estrategia produce efectos inmediatos. Lo hemos comprobado en Lituania, cuando la construcción de una planta de gas natural licuado automáticamente produjo una reducción de precios del 20 % porque existía competencia en el mercado. Por lo tanto, la Comisión seguirá apoyando todos los desarrollos, todas las acciones en el marco de la Unión de la Energía para que la seguridad energética sea una de las prioridades, y utilizando todos los instrumentos.

Y termino reiterando mi felicitación por este informe al señor Saudargas y a los cuatro ponentes de las cuatro comisiones que han emitido opiniones, por su trabajo y por la colaboración con la Comisión para el desarrollo del mismo.

  Algirdas Saudargas, pranešėjas. – Dėkoju Komisijos nariui, kuris kantriai mūsų klausėsi beveik tris valandas. Iš tiesų jis man sutaupė labai daug šito pasisakymo laiko, nes pateikė puikią visos diskusijos santrauką. Aš visiškai po šita santrauka sudėtais akcentais galiu pasirašyti ir jai pritarti. Ir daugiau nesikartosiu, nes plėtoti šią temą būtų tas pats, kaip išplaukti į begalinę jūrą. Noriu tik pasakyti vieną dalyką, ką gerbiamas Komisijos narys akcentavo, kad iš tiesų labai svarbi užduotis buvo pasiekti įvairių dalykų pusiausvyrą. Ir ne tik mechaninę pusiausvyrą, bet pasiekti prasmingą pusiausvyrą, kad jai būtų suteiktas turinys. Aš tikiuosi, gerbiami kolegos, kad mums pasisekė tam tikrą turinį sutelkti, todėl kad pirmą kartą iš esmės taip plačiai buvo svarstomi visi tie klausimai, kurie mums jau nėra nauji. Jie jau daug kartų diskutuoti. Bet į juos buvo žiūrima iš saugumo perspektyvos. Ir ne tik senieji klausimai, bet ir visi tie klausimai, kurie dabar naujai iškyla žvelgiant į kuriamą Europos energetinę sąjungą. Todėl manau, kad mes tą darbą sunkiai dirbdami atlikome, tam tikrą turinį sukūrėme. Aš kviečiu jį paremti balsavime. Dar kartą noriu padėkoti Komisijai už puikią bei savalaikę iniciatyvą ir labai prasmingą bei turiningą bendravimą. Labai noriu padėkoti kolegoms šešėliniams pranešėjams. Turėjome gana įtemptas, bet labai turiningas ir prasmingas diskusijas. Ir dar kartą noriu padėkoti visiems mūsų bendradarbiams, ir savo, ir mūsų frakcijos, ir šešėlinių pranešėjų talkininkams ir bendradarbiams, kurie atliko labai sunkų techninį ir tuo pačiu politinį darbą. Labai ačiū visiems ir kviečiu balsuoti rytoj už šį pranešimą.

  Puhemies. – Keskustelu on päättynyt.

Äänestys asiasta toimitetaan keskiviikkona 10.6.2015.

Kirjalliset lausumat (työjärjestyksen 162 artikla)

  Ivo Belet (PPE), schriftelijk. – Om minder afhankelijk te worden van de invoer van olie en gas is inzetten op energie-efficiëntie en duurzame energie vitaal voor Europa. Tegelijk zorgen we op die manier voor groei en jobs. Maar uiteraard is er meer nodig. We moeten ook werk maken van meer grensoverschrijdende interconnecties en een einde maken aan het gefragmenteerde landschap van ongecoördineerde nationale energiemarkten. Daarvoor is een breed gedragen langetermijnvisie én meer regionale samenwerking noodzakelijk. Alleen zo zetten we de bakens uit om de broodnodige investeringen in de energiemarkt te realiseren. We moeten ons daarbij geen rad voor ogen draaien. De overeenkomst van de G7, die stelt dat "ernstige reducties in de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen nodig zijn met een volledige decarbonisatie van de wereldeconomie in de loop van deze eeuw", geeft een duidelijk signaal over waar we op lange termijn naar toe moeten. Ook al gaat het momenteel onze verbeeldingskracht te boven hoe het zonder fossiele brandstoffen verder moet, toch moeten we onze onderzoeksinspanningen op dat doel afstemmen. Dat is de enige manier om onze bedrijven en onze economie echt vooruit te drijven, om leider te worden en te blijven in duurzame innovatie en technologie.

  Birgit Collin-Langen (PPE), schriftlich. – Eine stabile und nachhaltige Energieversorgung sowie eine rationelle und effiziente Energienutzung tragen zu Wohlstand und Sicherheit in der Europäischen Union bei. Daher darf das Thema Energieversorgungssicherheit nicht nur auf nationaler Ebene behandelt werden, sondern es bedarf einer europäischen Strategie, die gegenseitige Abhängigkeiten der Mitgliedstaaten berücksichtigt. Die Strategie für eine sichere europäische Energieversorgungssicherheit ist notwendig, denn sie stellt eine wichtige Säule bei der Schaffung einer Energieunion dar. Die Krise in der Ukraine im Jahr 2014 hat uns gezeigt, dass wir eine gemeinsame europäische Energiepolitik brauchen!

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE), írásban. – Az egységes európai uniós energiapolitika kialakításának vannak buktatói, amelyek a tagállamok közötti különbségekből adódnak. Ennek megoldása az egymáshoz való közeledés, azonban vannak olyan különbségek, amik csak kölcsönös áldozatvállalással hidalhatók át. A közösségi energiapolitika kialakítása hosszú folyamat lesz, s úgy gondolom, hogy jó úton haladunk, azonban félő, hogy a válság tagállami szinten kicsit visszaveti a törekvéseket, mert inkább az államadósságra és a költségvetési hiányra koncentrálnak az országok. Egyetértek azzal, amit a jelentésben leírtak, hogy tartani kell magunkat a célkitűzésekhez, hiszen az energiahatékonysági intézkedések és a bio erőmű beruházások hozzájárulnak az energiafogyasztás csökkentéséhez és munkahelyeket is teremt, ezzel csökkentve a munkanélküliséget. Nyilvánvaló azonban, hogy az energiapolitika nem áll meg önmagában és nem különíthető el a többi politikától sem, hiszen egy egy beruházásnak vagy intézkedésnek automatikusan hatása van olyan folyamatokra és területekre, amelyek alapvetően egy másik közösségi politikához tartoznak. Éppen ezért is kell a stratégiákat és a célkitűzéseket összehangolni minden terület között, mert ezáltal érhető el a legnagyobb hatékonyság, így támogatják egymást a különböző szakpolitikai tevékenységek.

  Neena Gill (S&D), in writing. – In the UK over 80% of people express concerns that we are becoming too dependent on other countries to secure our energy needs and nearly the same number of people say we are not doing enough to tackle climate change. More than two million households in our country suffer from energy poverty, meaning they are not even able to secure the necessary fuel to heat their homes in winter. The answer is clear: acting as a bloc, the EU has the potential to develop new technologies to increase energy production while reducing primary demand, optimise network infrastructure, and diversify supply options to decrease our dependence on uncertain imports from third countries, including Russia. All of this is possible while respecting national energy choices. Meeting the energy needs of our constituents should be a priority even for Conservative and UKIP MEPs. It is therefore disappointing that they are against progress on this issue; could it be down to undue influence of vested interests? The path to energy security lies in an EU strategy that puts energy efficiency first, promotes renewables, and invests money domestically to develop our green technologies industry and create jobs rather than wasting scarce resources on expensive imports.

  Krzysztof Hetman (PPE), na piśmie. – Bezpieczeństwo energetyczne jest bez wątpienia filarem unii energetycznej. Ostatnie wydarzenia na wschodzie Ukrainy, jak również testy wytrzymałościowe przeprowadzone w zeszłym roku przez Komisję Europejską wyraźnie pokazały zagrożenia związane z zależnością energetyczną. Priorytetem Unii Europejskiej powinna być zatem w moim przekonaniu dywersyfikacja dostaw gazu oraz działania na rzecz zmniejszenia uzależnienia od dostaw z państw trzecich. Cieszę się, że poseł Saudargas wyraźnie podkreśla to w swoim sprawozdaniu, jak również wzywa do przyśpieszenia działań na rzecz dywersyfikacji dostawców, szlaków i źródeł energii, co jest w moim przekonaniu słusznym postulatem. Ponadto uważam za niezwykle istotne, by Unia Europejska, będąc potężnym, jednym z największych na świecie rynków energetycznych, mówiła jednym głosem w kluczowych kwestiach, takich jak na przykład projekt Turkish Stream.

  Илхан Кючюк (ALDE), в писмена форма. – Кризата в Украйна и липсата на дългосрочно решение за региона поставят под въпрос осигуряването на надеждни доставки на енергия. Диверсификацията на енергийните доставки е по-важна от всякога, защото просперитетът и сигурността на ЕС изискват рационално и високоефективно използване на енергията. Стрес тестовете по отношение на природния газ, извършени от Комисията, доказаха уязвимостта на ЕС поради неговата зависимост, а високите разходи за енергия принуждават промишлеността да напуска ЕС и това възпрепятства икономическия растеж на Европа.

В тази връзка считам за необходимо да се обърне особено внимание на най-уязвимите държави членки и да се насърчи експлоатацията на местни конвенционални петролни и газови находища в пълно съответствие с достиженията на правото на ЕС. Необходимо е да наблегнем върху развитието на инфраструктурата, интегрирането на устойчиви енергийни източници и подкрепата за нови проекти. Създаването на единен енергиен пазар изисква преди всичко политическа независимост, а тя се постига само с достъпно и устойчиво енергоснабдяване.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), na piśmie. – Biorąc pod uwagę fakt, iż bezpieczeństwo energetyczne jest w ogromnej mierze powiązane z niezależnością polityczną, UE powinna zabiegać o wypracowanie wspólnej i efektywnej strategii bezpieczeństwa energetycznego. Trzeba pamiętać, że UE nadal importuje aż 53% wykorzystywanej przez siebie energii, a wiele państw członkowskich uzależnionych jest od dostaw z jednego zewnętrznego źródła. Ponadto znaczna część importu energii pochodzi z regionów niestabilnych politycznie, co w znacznym stopniu zwiększa zagrożenie dla bezpieczeństwa energetycznego. Dlatego też UE powinna działać wspólnie na rzecz tworzenia wewnętrznego rynku energii, rozwoju technologii energetycznych i większej dywersyfikacji dostaw energii. Europejska strategia energetyczna powinna jednak opierać się na zróżnicowanych zasobach energetycznych państw członkowskich. Wprowadzając nowe kryteria gospodarki niskoemisyjnej, wykorzystującej odnawialne źródła energii, trzeba mieć na względzie sytuację krajów, które opierają produkcję energii na węglu. Nowa strategia nie może być realizowana kosztem tych państw, których podstawowym paliwem energetycznym jest węgiel.

Wszyscy zgodzimy się, iż potrzeba nam spójnej i długoterminowej strategii energetycznej, ale musi być ona oparta na sprawiedliwych warunkach.

  Светослав Христов Малинов (PPE), в писмена форма. – Все по-често напоследък, когато говорим за енергийна сигурност, се налага да си припомняме прецедентите на прекъсване на газовите доставки от Русия. В резултат на второто такова спиране на газовите доставки през 2009 г. загубите за българската икономика бяха в размер на над 250 млн. евро. Кризата в Украйна и проведените от Европейската комисия стрес тестове дадоха ясен сигнал за необходимостта от актуализиране на политиките с цел обезпечаване на енергийната сигурност в Европа.

Стратегията за европейска енергийна сигурност предлага пакет от краткосрочни и дългосрочни мерки, насочени към повишаване капацитета на ЕС за справяне със съществено прекъсване на доставките на природен газ през зимния сезон; укрепване на механизмите за действие при извънредни ситуации и механизмите на солидарност, включително координирането на оценките на риска и плановете за действие при извънредни ситуации, както и защитата на стратегическата инфраструктура; намаляване на енергийното потребление; изграждане на добре-функциониращ и напълно интегриран вътрешен пазар; диверсифициране на външните доставки и свързаната инфраструктура; подобряване на координацията на националните енергийни политики и отстояване на единни позиции във външната енергийна политика.

Убеден съм, че само с координирани действия ще можем да противодействаме на потенциалните рискове за енергийната сигурност в Съюза.

  Marijana Petir (PPE), napisan. – Europska unija uvozi 53 % energije koju troši i to plaća više od 1 milijarde eura dnevno. Tako EU uvozi gotovo 90 % nafte, prirodnog plina 66 %, a u manjem opsegu kruta goriva poput ugljena 42 % i nuklearnog 90 %. Snažno se zalažem se puno poštivanje supsidijarnosti, poštivanje nacionalnih energetskih izbora, pogotovo kada se radi o dostatnosti njihovih domaćih izvora ili u situaciji kada ne postoji mogućnost diversifikacije.

Međutim, kako reagirati na neodgovorna ponašanja pojedinih država članica i njihovih vlada koje u svojim strateškim dokumentnima, neovisno o dostupnosti obnovljivih izvora energije odabiru izvore energije koji samo povećavaju ovisnost o uvozu? Izgleda da Europi nedostaju hrabre i snažne odluke koje bi u doglednom vremenskom razdoblju osigurale snažne iskorake usmjerene prema većem korištenju zelene energije i energetskoj učinkovitosti.

Da, Europa je predvodnik u klimatskoj politici, međutim donošenje odgovorne odluke o smanjenju emisija stakleničkih plinova o kojoj raspravljamo, bolna je poput čupanja zuba. Tu odluku mora pratiti i usmjeravanje gospodarstva u novom smjeru, u smjeru smanjenja ovisnosti o uvoznoj energiji. Trebamo se usmjeriti prema zelenom gospodarstvu, zelenom rastu i zelenim radnim mjestima. Novaca ima, 365 milijardi eura godišnje, samo nedostaju odluke.

  Olga Sehnalová (S&D), písemně. – Vítám zprávu o Evropské strategii energetické bezpečnosti, protože poukazuje na hlavní problémy v energetickém odvětví EU. Přestože v posledních letech došlo k významnému pokroku směrem k posílení energetické bezpečnosti EU, stále se potýkáme s řadou problémů, jako je nestabilita v regionech, které jsou dodavateli energie, nebo roztříštěnost vnitřního trhu. Považuji za důležité, aby se Komise rovněž seriózně zabývala problémem energetické chudoby. Sama jsem ve zprávě poukázala na důležitost opatření ke zlepšení informovanosti spotřebitelů ohledně struktury cen energií a opatření týkajících se energetické účinnosti, která by umožnila aktivní zapojení spotřebitelů do řízení spotřeby energie, včetně možnosti snadno změnit dodavatele.

  Jutta Steinruck (S&D), schriftlich. – Es ist sehr bedauerlich, dass die Diskussion um die sichere Energieversorgung in Europa immer noch zu sehr auf den Import von Energie und auf die Nutzung umstrittener Energien gesetzt wird. Der Import von Energie beschäftigt uns nicht erst seit der Ukraine-Krise, doch dessen ungeachtet haben wir in Europa verschlafen, Konzepte zu entwickeln, unseren Energiebedarf so zu decken, dass wir nicht von wenigen Partnern abhängig sind. Wenn der Bericht und die Mitteilung der Kommission so dezidiert auf die künftige Nutzung heimischer Energiequellen setzen, dann wollen wir bitte auch wissen, was damit gemeint ist. Viele Konservative zählen neben den erneuerbaren Energien auch die Atomkraft und das hydraulische Fracking zu diesen Energiequellen. Das darf aber nicht sein, denn wir müssen bei der Zukunft der Energieversorgung klare Prioritäten setzen. Atomkraft darf dabei keine Rolle spielen. Auch andere Verfahren, die sicher oder möglicherweise zur Umweltverschmutzung beitragen, dürfen wir nicht nutzen. Es muss konsequent auf erneuerbare Energien und auf Energieeinsparung gesetzt werden, wenn wir in Europa eine nachhaltige Energiepolitik und Versorgungssicherheit gewährleisten wollen.

  Romana Tomc (PPE), pisno. – Energetska varnost je za Evropsko unijo zelo pomembna. Vsi naši cilji za večjo zaposlenost, za gospodarsko rast in tudi za boljši globalni položaj EU temeljijo na našemu gospodarstvu. In to, poleg naših gospodinjstev, potrebuje varno dobavo električne energije. V teh časih si ne smemo privoščiti električnih mrkov. Zagotoviti je potrebno ustrezno infrastrukturo, ki bo ključna za zagotavljanje energetske varnosti po vsej Evropski uniji. Strinjam se, pomembno je tudi opredeliti širši pomen energetske politike v EU. Poročilo o energetski varnosti naj bo osnova za dolgoročno strategijo. Evropa ne sme vsako zimo trepetati, ali bo Rusija preprečila dobavo plina. Stopiti moramo skupaj in pogledati, kaj lahko naredimo znotraj EU. Katere so naše priložnosti, in kje lahko napredujemo. Samo s skupnim delom na tem področju se bomo lahko zoperstavili zunanjim dobaviteljem, ki imajo moč nad tem področjem.

  Владимир Уручев (PPE), в писмена форма. – Днес енергийната сигурност представлява основно предизвикателство пред ЕС в контекста на кризата в Украйна, която създаде нова геополитическа горивна ситуация, особено за страните от Централна и Югоизточна Европа. Ето защо енергийната сигурност минава през намаляване на зависимостта от вноса на руски газ поне до управляемо ниво.

Това може да бъде постигнато чрез повишаване на енергийната ефективност, изграждането на напълно интегриран вътрешен енергиен пазар и единното му регулиране, чрез декарбонизация на енергийния микс, на базата на надеждната и беземисионна ядрена енергия в съчетание с възобновяеми енергийни източници и увеличаването на местното производство на енергия. ЕС следва да подпомага всеки устойчив местен енергиен източник, който може да допринесе за енергийната ни сигурност. Ключова предпоставка за постигането на тази цел е засилване на регионалното сътрудничество между държавите членки, включително и страните от Енергийната общност, с оглед на по-добра координация на националните енергийни политики, и пълно единодействие при формирането на паневропейски позиции при енергийни преговори с трети страни.

Категорично не приемам драстичните изменения от някои политически групи за забрана на изкопаемите горива и ядрената енергетика и фаворизирането само на енергийната ефективност и възобновяемите енергии. Така можем само да осуетим вземането на решение в Парламента по един от най-важните европейски приоритети за енергийната сигурност на Съюза.

  Janusz Zemke (S&D), na piśmie. – Zmienia się – na szczęście – podejście Unii do bezpieczeństwa energetycznego. W ostatnich latach zrozumiano, że poziom tego bezpieczeństwa ma fundamentalne znaczenie dla pozycji Europy, dla jej gospodarki i życia mieszkańców. Pamiętajmy, że 53% całkowitego zużycia energii w Unii pokrywa nadal energia importowana, a wiele państw członkowskich jest uzależnionych od jednego, zewnętrznego dostawcy. Parlament Europejski powinien zatem energicznie wspierać te działania Komisji Europejskiej, które nie tylko zwiększają bezpieczeństwo dostaw, ale zmierzają do europejskiej unii energetycznej. Podstawą takiej unii powinna być ścisła koordynacja polityki energetycznej poszczególnych państw i prezentowanie wspólnego stanowiska w kontaktach z dostawcami.