Stenograma dezbaterilor

Luni, 5 octombrie 2015 - Strasbourg

11. Rolul autorităților locale din țările în curs de dezvoltare în cooperarea pentru dezvoltare (dezbatere)

  President. – The next item is the report by Eleni Theocharous, on behalf of the Committee on Development, on the role of local authorities in developing countries in development cooperation (2015/2004(INI)) (A8—0232/2015).

  Ελένη Θεοχάρους, Εισηγήτρια. – Κυρία πρόεδρε, ευχαριστώ όλους όσοι συνετέλεσαν στη συγγραφή και την παρουσίαση, ενώπιον της Ολομέλειας, της έκθεσης αυτής και τους σκιώδεις εισηγητές.

Η παρουσίαση γίνεται με ένα ιδιαίτερα συναινετικό, θα έλεγα, τρόπο και χωρίς πάρα πολλά αμφιλεγόμενα σημεία. Η έκθεση αναφέρεται στο ρόλο των τοπικών αρχών ως αναπτυξιακών φορέων και υπογραμμίζει τη σημασία των παραγόντων που συνιστούν μια αποτελεσματική αναπτυξιακή πολιτική. Αναφέρεται, επίσης, στους μηχανισμούς με τους οποίους η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να στηρίξει τις τοπικές αρχές των αναπτυσσομένων χωρών, για την υλοποίηση των προγραμμάτων ανάπτυξης.

Η ενίσχυση του ρόλου των τοπικών αρχών είναι σημαντική και συναρτάται με ένα βελτιωμένο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον για την εφαρμογή των Millennium Development Goals. Οι στόχοι αυτοί είναι σημαντικοί για τη μείωση της φτώχειας και τη βελτίωση της διαβίωσης των πολιτών σε κάθε περιοχή, αλλά κυρίως στα αστικά κέντρα και εκεί όπου υπάρχουν, συγκεντρωμένοι και σε μεγάλη πυκνότητα, πληθυσμοί που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, στις παραγκουπόλεις δηλαδή, για παράδειγμα. Απώτερος στόχος είναι η δημιουργία συνθηκών παροχής αποτελεσματικών κοινοτικών υπηρεσιών και ανάπτυξης, από τις τοπικές αρχές.

Η έκθεση στηρίζεται στο μετά το 2015 αναπτυξιακό πρόγραμμα και στα συμπεράσματα του Ρίο + 20. Ως εκ τούτου, στην έκθεση υπογραμμίζεται η ανάγκη για αποτελεσματική παγκόσμια συνεργασία και μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς επίσης και μεταξύ των κρατών, των τοπικών αρχών ως θεσμών των διαφόρων κρατών και της κοινωνικής βάσης. Στους γενικούς άξονες της έκθεσης, τονίζεται ότι η ανάπτυξη προέρχεται από τη βελτίωση των μηχανισμών δράσης των τοπικών αρχών και προκύπτει μέσα από τις αρχές της τοπικής υπευθυνότητας, της δημοκρατικότητας και της ικανότητας που πρέπει να έχουν οι τοπικές αρχές για να επιτυγχάνουν προκαθορισμένους στόχους.

Υποστηρίζεται η σημασία της συμμετοχής των γηγενών πληθυσμών, έτσι ώστε να υλοποιούνται οι τιθέμενοι στόχοι. Αυτό σημαίνει ενίσχυση της συμμετοχικής δημοκρατίας και αύξηση ελέγχων και, συνεπώς, περιορισμών των φαινομένων διαφθοράς. Αν άκουγε κανείς την προηγούμενη συζήτηση, θα καταλάβαινε επακριβώς τι προσπαθούμε να πούμε. Καθίσταται σαφής ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζει η τεχνολογία και τα μέσα που αυτή παρέχει, καθώς και η σημασία αξιοποίησης των φυσικών πόρων κάθε περιοχής, ώστε να επιτυγχάνεται τοπική ανάπτυξη.

Εκείνο το οποίο θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως και στο οποίο θα πρέπει να δοθεί έμφαση είναι οι σχέσεις μεταξύ κεντρικής εξουσίας και τοπικών αρχών, που ποικίλλουν αναλόγως των πολιτειακών συστημάτων κάθε χώρας και, πρωτίστως, του επιπέδου της δημοκρατίας. Η ποιότητα και η αποτελεσματικότητα των τοπικών αρχών είναι συναφείς με τη δημοκρατικότητα της κεντρικής εξουσίας και την πολιτική σταθερότητα της χώρας. Οι εξουσίες και οι αρμοδιότητες του κέντρου είναι σημαντικές και ουσιώδεις όταν παρέχουν αποτελεσματική λειτουργία, μέσω των τοπικών αρχών και έχουν ως σκοπό την καταπολέμηση της φτώχειας, της κοινωνικής ανισότητας με απώτερο στόχο την ανάπτυξη. Σημαντικό πρόβλημα είναι η αδυναμία συνεργασίας με υγιείς τοπικές αρχές, όταν η κεντρική εξηγεί εξουσία μαστίζεται από διαφθορά.

Στο σημείο αυτό, προσπάθησα να καταθέσω και την προσωπική μου εμπειρία από μία εικοσιπεντάχρονη δράση στην Αφρική. Υπό αυτές τις συνθήκες, δύο σημαντικές κατευθύνσεις είναι συναφείς μεταξύ των σχέσεων της κεντρικής εξουσίας και των τοπικών αρχών. Πρώτον, η παραχώρηση, εκεί όπου επιβάλλεται, περισσότερων εξουσιών και αρμοδιοτήτων προς τις τοπικές αρχές, ειδικότερα στις μεγάλες σε έκταση χώρες, για σκοπούς αποκέντρωσης και αποτελεσματικής διοίκησης. Δεύτερον, η παραχώρηση, από το κέντρο προς τις τοπικές αρχές, ειδικών εξουσιών. Η

πρώτη διάσταση είναι αλληλένδετη με τη δεύτερη και αντίστροφα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποχρέωση να ασκήσει θετική πολιτική στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, γνωρίζοντας ότι η επίλυση των προβλημάτων στις χώρες αυτές μας απαλλάσσει και από πολλά προβλήματα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι τα συνεχή, μη ελεγχόμενα και επικίνδυνα για τους ίδιους τους μετανάστες, μεταναστευτικά κύματα.

Συνεπώς, ανάπτυξη στις φτωχές χώρες σημαίνει, ταυτοχρόνως, και λιγότερα προβλήματα στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και αύξηση των συνθηκών συνεργασίας για ένα καλύτερο κόσμο, για την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάθε πολίτη, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Η σωστή διάθεση της αναπτυξιακής βοήθειας βασίζεται σημαντικά στις τοπικές αρχές.

  Neven Mimica, Member of the Commission. – Madam President, as this Assembly knows, policy is local and, as with any other policy, development cooperation policy also has to be local. That is why I would like to thank Parliament for its resolution on the role of local authorities in development cooperation. It highlights a common belief that the roots of democracy and well-being are local.

Development starts at the local level. Most jobs, basic social services, political and civic rights are provided first and foremost in cities or regions or through local branches of government. Moreover, I agree with the resolution where it states that, in order to be adequate and legitimate, policies have to be defined through a bottom-up approach. This means that they have to start with local authorities.

I am convinced that the newly adopted 2030 agenda for sustainable development can only be of benefit if all actors are involved and mobilised. To that end, all public and private representatives, including local authorities, have to be involved in the implementation of the Sustainable Development Goals.

The world’s urban population will reach 70% by 2050. Having a specific goal dedicated to urbanisation is therefore of crucial importance. But beyond the specific Sustainable Development Goal, cities will be the frontline of all other issues, including migration, environmental sustainability, climate resilience, fragility and inequalities. Local authorities will need human, institutional and financial resources to fulfil their missions. The transfer of financial resources from central governments remains a difficult aspect of decentralisation, and it is often overlooked.

All these issues are a question of sovereignty. We will address this through our political dialogue with partner countries, with the objective of ensuring coherent and efficient implementation. Since 2013, the Commission has been working on empowering local authorities in partner countries for enhanced governance and more effective development outcomes. This work will now be intensified.

We have started to deliver on this commitment following four priorities, which are: supporting decentralisation reforms and local initiatives; strengthening the capacity of local authorities; addressing the challenges brought to the fore by rapid urbanisation; and engaging with associations of local authorities at all levels. These priorities are all covered by the resolution to be adopted in Parliament.

As an example of our cooperation, in January this year the Commission signed the first framework partnership agreements with five global and regional associations of local authorities. These agreements formalise our reinforced support. We are also backing up our political commitment by providing adequate resources: EUR 450 million has already been secured from the dedicated programme of the Instrument for Development Cooperation on civil society organisations and local authorities.

All EU instruments are gradually taking local governments into account as well. Approximately EUR 1.7 billion will be used to support decentralisation reforms, rural development and local governance in the period up to 2020. These precious resources must be used to ensure delivery and concrete results in empowering local authorities in the implementation of development cooperation.

  Davor Ivo Stier, u ime kluba PPE. – Gospođo predsjednice, evo prije desetak dana na summitu u Ujedinjenim narodima šefovi država i vlada su usvojili novu agendu za održivi razvoj. Tada je postignut konsenzus oko strategije globalnog razvoja. Odrađen je veliki posao, ali sada predstoji onaj mnogi teži, izazovniji dio, tj. ispuniti obećanja odnosno transformirati riječi u djela. Implementacija čak 17 održivih razvojnih ciljeva predstavlja veliki izazov te zahtijeva formiranje globalnog partnerstva koje će uključivati sve sudionike. Dakle, upravo zbog toga želim podržati izvjestiteljicu i čestitati joj na ovom izvješću koje se bavi važnim akterima globalnog razvoja tj. lokalnim vlastima.

Europski parlament je u svom izvješću o novom globalnom razvojnom okviru usvojenom u studenom prošle godine istaknuo upravo lokalne vlasti kao ključne aktere kako kod samog kreiranja tako i kod implementacije nove razvojne agende. Izvješće zastupnice Theocharous potvrđuje stav zastupnika ovoga doma da je dobro upravljanje potrebno na svim razinama vlasti – lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj – kako bi se postigli razvojni ciljevi, iskorijenilo siromaštvo i osigurao dostojanstven život za sve ljude.

U završnom dokumentu usvojenom u New Yorku, usvojen je i zaseban cilj 11 o održivom razvoju u urbanim sredinama. Sasvim je jasno da je implementacija ovog cilja moguća jedino uz blisku suradnju s lokalnim vlastima. No participacija lokalnih vlasti ne smije se ograničiti samo na ovaj cilj. Lokalne vlasti su ključne za ostvarenje svih ostalih ciljeva, ali i za prikupljanje podataka, mjerenje rezultata za transparentnost i odgovornost. Osim što lokalne vlasti najbolje mogu razumjeti potrebu lokalnog stanovništva kao razina moći najbliža građanima, decentralizacija moći je također učinkovito sredstvo u borbi protiv korupcije, izgradnje i demokracije i zaštiti ljudskih prava, a upravo to je najviše potrebno mnogim zemljama u razvoju.

  Louis-Joseph Manscour, au nom du groupe S&D. – Madame la Présidente, mes chers collègues, à quelques semaines de la COP 21, qui se tiendra à Paris, et alors que la communauté internationale vient tout juste d'adopter les nouveaux objectifs de développement durable, ce rapport et ce débat arrivent à point nommé.

Je veux d'abord féliciter Mme la rapporteure. Ce texte nous donne l'opportunité de rappeler le rôle crucial joué par les autorités locales dans la définition et la mise en œuvre de la politique de développement européenne et internationale. En tant que fournisseur de services publics de base tels que la santé, l'éducation, notamment, l'eau, l'assainissement, on mesure combien l'expertise de ces autorités dans ces domaines clés comptera dans la réussite de notre engagement pour éradiquer la pauvreté.

Le onzième objectif de développement durable relatif aux villes permet aux autorités locales d'être dorénavant pleinement reconnues comme des acteurs centraux de la coopération internationale. Je pense que nous pouvons modestement y voir une victoire de l'Union européenne et surtout de notre Parlement, qui n'a de cesse, depuis 10 ans, de souligner le rôle clé de la décentralisation et de la coopération décentralisée pour améliorer les conditions de vie des plus démunis à l'échelle planétaire.

La Commission doit maintenant se saisir de ce rapport et des propositions qu'il renferme, pour promouvoir une politique de développement basée sur une gouvernance multiniveau. À ce titre, il est grand temps que la décentralisation devienne un secteur de concentration financière à part entière de l'Union européenne à destination des pays en développement.

Je conclurai mon propos en reprenant les mots de Kofi Annan, ancien Secrétaire général des Nations unies qui, lors du lancement des objectifs du Millénaire pour le développement en 2000, soulignait que leur réalisation serait locale ou ne serait pas. Ces mots résonnent avec la même acuité à l'aube des nouveaux objectifs qui seront les nôtres jusqu'en 2030.

  Ruža Tomašić, u ime kluba ECR. – Gospođo predsjednice, načelno bih se mogla složiti s duhom ove Rezolucije jer i sama često ističem kako bi se odluke ključne za život građana trebale donositi što bliže njima i njihovim obiteljima. U interesu je građana da lokalne vlasti imaju potreban kapacitet za donijeti održivu strategiju razvoja i primjereno koristiti dostupna financijska sredstva.

No, ne mogu ne primijetiti da se pristup koji je predložen u ovom tekstu temelji na pogrešnim pretpostavkama. Naime, javni sektor ne može imati glavnu ulogu u pokretanju i provedbi razvojnih planova jer to u pravilu znači povećanje javne potrošnje te smanjenu učinkovitost i konkurentnost uz veću poreznu opterećenost građana i poduzeća.

Mala i srednja poduzeća su ta koja trebaju preuzeti vodeću ulogu i biti nositelji rasta u zemljama u razvoju, dok im lokalna vlast mora otvoriti put smanjenjem poreza i administrativnog tereta.

  Ivan Jakovčić, u ime kluba ALDE. – Gospođo potpredsjednice, gospodine povjereniče Europske komisije, još 90-tih godina dok sam bio jako angažiran u političkom životu Hrvatske, propovijedao sam i malo me tko slušao. Moram reći da upravo uloga lokalnih i regionalnih vlasti može biti presudna za brži razvoj države, za rješavanje problema nezaposlenosti, za jaču socijalnu, ekonomsku ili bolju politiku zaštite okoliša.

Isto tako, drugo iskustvo koje sam imao dok sam bio potpredsjednik ARLEM-a, kada smo imali suradnju s južnom obalom Mediterana u toj organizaciji koja okuplja regionalne i lokalne vlasti Europske unije i regionalne i lokalne vlasti južnog dijela Mediterana, vidjelo se koliko je važno za njih da imaju direktne odnose i direktnu suradnju s nama. Upravo u tom kontekstu uvjeren sam da ovo što je iznio gospodin povjerenik Mimica, koji me dobro poznaje i koji zna koliko sam zagovarao važnost i ulogu regionalnih i lokalnih vlasti u Hrvatskoj, upravo primjeri koje je sam iznio govore u prilog tome da dva principa, princip subsidijarnosti i princip decentralizacije, moramo do kraja uzeti u obzir u suradnji s našim partnerima u zemljama u razvoju.

Predlažem da Europska komisija zaista maksimalno potakne međusobnu suradnju naših gradova, naših velikih gradova, ali i manjih gradova jer su i ruralne sredine u zemljama u razvoju i te kako bitne za jačanje demokracije, za jačanje razvoja, upravo da se potaknu suradnja i razmjena iskustava koja veliki gradovi u Europi imaju, a potrebna su velikim gradovima u afričkim zemljama, na primjer Kairu koji zaista treba našu pomoć u na primjer svom poslovnom planiranju. Ne mora ona uvijek biti samo financijska, može biti dana na mnoge druge načine, pretakanjem iskustava koje su naši gradovi, općine i ruralna područja postigli u Europskoj uniji. I na taj način možemo pomoći našim partnerima u zemljama u razvoju.

Mislim da imamo dobar dokument i da na tim temeljima možemo ostvariti dobru politiku suradnje sa zemljama u razvoju.

  Lola Sánchez Caldentey, en nombre del Grupo GUE/NGL. – Señora Presidenta, señor Comisario, la cooperación al desarrollo no puede ser competencia exclusiva de los gobiernos nacionales o de instituciones internacionales. Las entidades locales son las más cercanas a la gente y deben tener autonomía para ser protagonistas en un proceso participado para su propio desarrollo.

Muchas veces vemos cómo la cooperación al desarrollo viene marcada por unos intereses supranacionales, con un fuerte carácter de intereses comerciales y de inversiones que muchas veces obvia las verdaderas necesidades de los pueblos. Las autoridades locales pueden escapar a estas dinámicas de forma que sirvan de herramienta para el desarrollo endógeno en la línea de sus verdaderas prioridades. Es fundamental la participación de la sociedad civil, ONG, productores, comercios locales, sindicatos, asociaciones, fomentando así la corresponsabilidad y dejando de lado el viejo paradigma de donantes y beneficiarios que tanto recuerda a la caridad.

Frente a esta vieja idea apostamos por el paradigma de socios y colegas, es decir, por la solidaridad entre los pueblos. Descentralizar es democratizar; necesitamos que los gobiernos locales tengan libertad y capacidad para impulsar los nuevos agentes del cambio en sus territorios, multiplicando así los actores que permiten compartir y afrontar los problemas de cada localidad.

Los nuevos objetivos de desarrollo sostenible de las Naciones Unidas son una razón más para fomentar el desarrollo local desde lo local, impulsando la cooperación directa y participada, y no la paternalista.

  Maria Heubuch, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Ich begrüße den Bericht sehr, und ich begrüße die zunehmende Erkenntnis auf internationaler Ebene, dass lokale Behörden in den Entwicklungsländern als staatliche Akteure in der Entwicklungszusammenarbeit eine zentrale Rolle spielen müssen. Denn es sind die lokalen Behörden, die der Bevölkerung am nächsten sind. Sie sind es, die wissen, was die sozialen, die ökologischen, die wirtschaftlichen Bedürfnisse, die Probleme, aber auch die Herausforderungen vor Ort sind. Auch spielen sie eine wichtige Rolle in den Demokratisierungs- und Dezentralisierungsprozessen und müssen dementsprechend unterstützt und gefördert werden. Also, sie brauchen auch eine verstärkte finanzielle Unterstützung. Hier sind mehr Mittel notwendig.

Sie müssen als vollwertige Akteure bei der Umsetzung des 11. Europäischen Entwicklungsfonds verstärkt eingebunden werden, sowohl auf den Ebenen der Partnerländer und der Regionen als auch in ihren sektoralen Beihilfen und Budgethilfen.

Herr Kommissar, wir benötigen im Rahmen der europäischen Zusammenarbeit einen echten politischen Dialog mit den lokalen Behörden. Wir müssen dies starten, um laufende Fortschritte und Schwierigkeiten erkennen zu können und Perspektiven für effizientere Hilfen auf lokaler Ebene zu ermöglichen.

  Ignazio Corrao, a nome del gruppo EFDD . – Signora Presidente, onorevoli colleghi, Commissario Mimica, partiamo dal presupposto che la relazione dell'onorevole Theocharous è un lavoro ben fatto perché è un lavoro che esce da una commissione che ha a cuore i temi dello sviluppo e della cooperazione internazionale.

Purtroppo però dobbiamo dall'altro lato registrare che quello che riusciamo a tirar fuori dal Parlamento, o quello che si propone come commissione, non ottiene un riscontro da parte degli Stati, di coloro che comunque avrebbero più possibilità di sostenere, di finanziare e di cambiare le politiche di sviluppo e di cooperazione internazionale. Perché è chiaro che se si va nei summit internazionali, se si va nei forum a parlare di un cambio di programma, del fatto che si sposano gli obiettivi, questi 17 obiettivi di cui abbiamo parlato, però poi si continuano a sostenere le politiche aggressive da parte delle multinazionali europee in questi stessi paesi in via di sviluppo, diventa molto complicato riuscire ad applicare quello che proponiamo.

Abbiamo tantissimi casi anche di partecipate statali di Stati europei che sfruttano risorse prime dei territori di cui parliamo, parliamo del petrolio, parliamo dell'acqua, parliamo dell'energia in generale e da quei paesi le voci che si ascoltano sono delle voci del tipo ma lasciateci sfruttare le nostre risorse in pace. Invece noi spesso e volentieri abbiamo dato dei soldi che si sono persi per la gran parte per strada a causa del grandissimo tasso di corruzione.

Allora, la domanda che noi dobbiamo fare è: in che modo possiamo riuscire a migliorare, cioè in che modo possiamo concretamente fare in modo che questi soldi non si perdano e che lo sviluppo diventi effettivo? Credo che dovremmo cambiare strategia, dovremmo magari vincolare i finanziamenti pluriennali a degli obiettivi, a dei livelli da raggiungere e poi, passo dopo passo, rifinanziare se vengono ottenuti determinati standard. È un lavoro molto complicato. Io sono contento che da questo Parlamento ci sia l'approccio giusto e che la Commissione sia cooperativa. Dobbiamo riuscire a fare più pressione con maggiore forza sugli Stati.

  Louis Aliot, au nom du groupe ENF. – Mesdames et messieurs, je remercie notre collègue pour cette contribution, mais je dois vous avouer que je ne suis pas convaincu.

Ce rapport est d'abord la traduction de l'échec des politiques antérieures à destination des États et notamment des États africains.

Depuis soixante ans, plus de mille milliards de dollars ont été dépensés dans l'aide au développement. Près de la moitié des Africains vit encore avec un euro par jour. Depuis un demi-siècle, les guerres et les massacres ont tué dix millions de personnes, il y a eu quatre-vingts coups d'État. Onze pays ont connu des guerres civiles en quinze ans, qui auront coûté, au-delà des vies humaines, près de deux cents milliards de dollars, sans parler de la corruption qui est évaluée par l'Union africaine à cent cinquante milliards de dollars par an.

Comment, dans ces conditions, parler d'aide au développement? Une économie naissante nécessite des institutions stables, des services publics qui fonctionnent et des perspectives pour la jeunesse.

S'adresser, comme nous le faisons, aux collectivités inférieures ne réglera rien. Pour lutter contre la corruption, contrôler les flux migratoires et favoriser le développement, il faut trois priorités: conditionner les aides dans une logique de projet et non plus dans une logique de guichet, assurer la transparence et le contrôle pour éradiquer les réseaux de corruption et sanctionner les agissements des multinationales prédatrices de matières premières ou de marchés juteux sans considération pour les populations locales. Enfin, faire confiance aux nouvelles générations qui souhaitent s'en sortir par elles-mêmes et qui peinent à s'émanciper des rigidités administratives ou culturelles locales.

Aider pour aider ne servira à rien si nous continuons à soutenir des pouvoirs structurellement corrompus.

  Bogdan Brunon Wenta (PPE). – Pani Przewodnicząca! Dziękuję Eleni Theocharous za pracę nad sprawozdaniem, które podkreśla znaczenie władz lokalnych dla rozwoju. Władze lokalne są najbliżej swoich społeczności. Jak nikt inny znają ich potrzeby. Dostrzegamy to także, działając w naszych regionach w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Budowanie tej świadomości w krajach rozwijających się jest kluczowe nie tylko dla władz centralnych i lokalnych, ale także dla obywateli. Ośrodki władzy powinny wspierać proces decentralizacji i przekazywać wzory dobrego zarządzania, kompetencje, a także środki finansowe tak, aby na stopniu lokalnym były one najefektywniej wykorzystane. Władze lokalne z kolei muszą być otwarte zarówno na dialog z mieszkańcami, jak i na współpracę z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, innymi organami administracji i partnerami prywatnymi. Te partnerstwa realnie wpływają na zwiększenie włączenia społecznego poprzez promocję edukacji, wzmocnienie mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw, co sprzyja tworzeniu miejsc pracy i wspieraniu trwałego wzrostu gospodarczego w danym regionie. Chciałbym także podkreślić kluczową rolę władz lokalnych w sytuacjach kryzysowych. Sprawiedliwa dystrybucja pomocy humanitarnej, która musi docierać w pierwszej kolejności do grup najbardziej zagrożonych, nie jest możliwa bez dobrego zarządzania oraz dialogu z partnerami i organizacjami pomocowymi. Biorąc pod uwagę wszystkie przytoczone argumenty, wskazane jest, aby samorządy lokalne były jeszcze lepiej reprezentowane w międzynarodowych negocjacjach służących przyjęciu programu działań na rzecz rozwoju na okres po 2015 r.

  Michela Giuffrida (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, troppo spesso abbiamo assistito al fallimento delle politiche di cooperazione che tra sprechi, corruzione e inefficienze non sono riuscite purtroppo a raggiungere gli obiettivi prefissati e a costituire un vero valore aggiunto per i cittadini e per le popolazioni cui erano rivolte.

I dati ci dicono che nei paesi in via di sviluppo, la crescita delle popolazioni si concentra nelle aree urbane. Da qui dunque, appare chiaro che la chiave per far sì che gli sforzi e i progetti messi in campo migliorino davvero le condizioni di vita delle popolazioni è il coinvolgimento delle istituzioni autoctone, cioè interne ai paesi stessi. È necessario responsabilizzare le autorità locali e garantire livelli adeguati di trasparenza nella gestione delle risorse e nell'attribuzione dei fondi attraverso, anche e soprattutto, una reale partecipazione delle associazioni e della società civile, con le quali va condiviso un percorso di recupero. Istruzione, sanità, alloggi e condizioni di vita dignitose non possono ammettere né sprechi né ritardi.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – Señora Presidenta, señor Comisario, quiero apoyar los contenidos de este informe sobre el papel de las instituciones locales en la política de cooperación y ayuda al desarrollo.

La clave del éxito es la proximidad en la gestión de los programas y la solidez del vínculo que une a quienes ayudan y a quienes reciben la ayuda. La práctica demuestra que, especialmente en el ámbito rural, son las instituciones locales quienes mejor cumplen estos requisitos. En el ámbito local se reducen los riesgos de corrupción y mejoran el seguimiento y la evaluación. En lo local está la clave del desarrollo territorial sostenible y la promoción de una gobernanza más democrática. Por eso, las Naciones Unidas promueven y reconocen el papel local en las políticas de cooperación. Por eso, lo local debe ser adecuadamente reconocido e integrado en el funcionamiento del undécimo Fondo Europeo de Desarrollo (FED).

El éxito de estas políticas de cooperación es una de las claves para promover un desarrollo sostenible en las zonas del planeta más deprimidas. Es también una clave de la política de inmigración europea. Es, en suma, la expresión natural de la necesaria convivencia entre medidas que requieren un enfoque global —como la política de visados o la política común de seguridad y defensa— y este ámbito de la cooperación en el que prima lo local y lo regional.

El informe se refiere, además, a otra cuestión especialmente importante también para la construcción de una Europa que sea de verdad la suma de toda su diversidad. Se trata de la suficiencia financiera de las entidades locales y regionales. Esa es otra condición imprescindible para el desarrollo armónico también en Europa y una de las claves para mantener el esfuerzo financiero en materia de cooperación. El País Vasco, gracias a su compromiso con estas políticas y a un sistema de financiación bien estructurado, se mantiene en cabeza del Estado español en esta materia. Un informe de Intermon Oxfam destaca que es la región que más esfuerzo destina a este campo con 18 euros por habitante y año. Tenemos que seguir el ejemplo.

  Jordi Sebastià (Verts/ALE). – Señora Presidenta, señor Comisario, antes de llegar aquí, al Parlamento Europeo, yo fui alcalde de mi pueblo —Burjassot—, un maravilloso pueblo europeo, y le puedo asegurar que el tópico que dice que las administraciones locales son las más próximas al ciudadano es absolutamente cierto. Son a ellas a las que los ciudadanos se dirigen en primer lugar cuando tienen necesidades, cuando quieren servicios, cuando tienen problemas, y en muchas ocasiones estas mismas entidades locales tienen que hacer frente a eso sin estar convenientemente financiadas.

En los países en desarrollo su papel como interlocutores directos de la política de cooperación es definitivo. Son actores políticos clave, no solo para el desarrollo económico, sino también para la mejora de la democracia en las comunidades y para garantizar una acción descentralizada, eficaz, participativa y transparente de nuestra cooperación; esa cooperación que, en ocasiones, se pierde en esas macroestructuras a menudo teñidas de corrupción

Son, además, actores dinámicos, no meros receptores, que conocen las necesidades reales de sus ciudadanos, y no esos planteamientos que a veces enviamos desde aquí diseñados en despachos muy alejados de lo que realmente quieren y necesitan esas personas, a las que, en teoría, queremos ayudar. Por eso, apoyamos el informe y pedimos un reconocimiento claro de ese papel, también con apoyo presupuestario directo aplicado en el undécimo Fondo Europeo de Desarrollo.

(El orador acepta responder a una pregunta formulada con arreglo al procedimiento de la «tarjeta azul» (artículo 162, apartado 8, del Reglamento))

  David Coburn (EFDD), blue-card question. – Would you not agree with me that interfering in the good ordering of national governments, through the EU giving money to local governments, is surely an EU plot to destroy the sovereign nation-state by stealth and by buying local politicians? Do you agree with me, sir?

  Jordi Sebastià (Verts/ALE), respuesta de «tarjeta azul». – Pues no, no comparto en absoluto esa teoría de la conjuración europea para destruir la soberanía de los Estados nacionales, ni siquiera de los Estados europeos, que ustedes muy a menudo citan. Me parece todo lo contrario: que este informe lo que quiere es apostar por la eficacia real de esa ayuda al desarrollo en sitios donde realmente hace muchísima falta y que, además, tiene en cuenta, en concreto, la realidad local, pues es allá donde los problemas se están sufriendo.

Por tanto, creo que su pregunta en absoluto tiene nada que ver con lo que yo he afirmado.

  Nathan Gill (EFDD). – Madam President, it is a fact that corruption in developing nations is endemic. This has been the case for decades, and it has become an almost cultural norm in many countries that find it difficult to make national and local government transparent and accountable. The idea that somehow bypassing the top layer of government will see less waste of our money is a naive idea, to say the least.

The Turkish proverb ‘the fish stinks from the head down’ is very pertinent here. If you have a corrupt national government it is safe to say that there will be corruption within a nation at every level. The idea that it will be easier to police hundreds or even thousands of local authorities when you cannot do the job with dozens of national governments is ludicrous. One of the first duties of government is to ensure that the taxes that they collect from their citizens are treated with respect. If we cannot guarantee that the aid we hand over is managed within a framework in which we have confidence, if we cannot be sure that we are not propping up corrupt regimes or paying for fleets of Mercedes limos and private jets, then we should not be handing over aid at all. The message should be: get your own house in order if you expect our help.

Paying local authorities directly undermines the nation state and could be used to gerrymander the overthrow of legitimate, but poor, governments pursuing EU objectives. If the EU directly funds tribal councils in Africa or the Middle East it will undermine national unity in the strength of legitimate central authorities. Surely, rewarding good governance and refusing to reward bad governance should be the ethos of development aid.

  Jean-Luc Schaffhauser (ENF). – Madame la Présidente, chers collègues, Madame, comme promoteur des premiers programmes de coopération décentralisée en France, ayant fondé l'Institut régional de coopération-développement de la région Alsace, celui également de Champagne-Ardenne, membre et secrétaire général de la première commission nationale de coopération décentralisée, ayant promu également en Europe avec, d'ailleurs, le soutien de l'Union européenne, les premiers programmes de coopération décentralisée, je ne pourrais a priori que soutenir votre rapport.

Je dois pourtant constater que les institutions européennes, une fois de plus, ont cette capacité permanente à détourner les bonnes idées pour en faire des outils de l'idéologie européiste. Une vraie coopération décentralisée s'opère – je m'excuse de faire étalage de mon expérience – de la manière suivante.

Il ne faut pas passer au-dessus des États – il faut toujours intervenir avec leur accord. Dans ce rapport, les entités décentralisées sont traitées comme des acteurs quasi étatiques! Il faut accompagner les partenariats décentralisés existants et venir en support à des dynamiques, les promouvoir, tout au plus par des appels à projets de coopération Nord-Sud.

Il ne faut pas créer des dynamiques artificielles volontaristes; il faut toujours avoir un partenaire au nord et un partenaire au sud et demander une responsabilité surveillée du partenaire local au nord, dans la gestion de l'aide apportée au sud. Ce n'est pas parce que le partenaire est local qu'il n'est pas sujet aux détournements de fonds.

Enfin, il faut approfondir cette logique vertueuse des circuits courts – la décentralisation n'est qu'un moyen, pas une fin – pour faire en sorte que la coopération décentralisée se fasse de société civile à société civile, d'hôpital à hôpital, de chambre de métiers et d'agriculture à chambre de métiers et d'agriculture, avec le Nord et le Sud. Alors, nous serons efficaces et utiles au développement. Trente ans ont été perdus.

  Cristian Dan Preda (PPE). – Doamnă președintă, aș vrea în primul rând să o felicit pe colega mea, Eleni Theocharous, pentru redactarea acestui raport. Dezbaterea de astăzi este, cred, importantă, fiindcă ea are loc la puțin timp după adoptarea la New York a Agendei pentru 2030 privind dezvoltarea durabilă. Cum se știe, e o agendă ambițioasă, care include și dorința de a pune capăt sărăciei extreme și de a angaja toate țările pe calea dezvoltării durabile până în 2030.

La nivelul implementării, implicarea autorităților locale și a societății civile va fi crucială dacă vrem, desigur, ca obiectivele de dezvoltare durabilă să devină realitate. Așa cum o subliniază și raportul Theocharous, autoritățile locale au un rol major în asigurarea legăturii dintre cetățeni și guvern, ca și în construirea aproprierii democratice a agendei de dezvoltare la nivelul fiecărei țări. De aceea e esențial să susținem acțiunea autorităților locale, pentru a le permite să își asume pe deplin acest rol în cadrul furnizării de servicii de bază, dar și pentru a asigura participarea și responsabilizarea la nivel subnațional, în ciuda a ceea ce spunea mai devreme domnul Schaffhauser, care nu vede deloc acest nivel. Mi se pare, de asemenea, important să sprijinim consolidarea capacităților instituționale ale autorităților locale și, cum spune și raportul Theocharous, e nevoie de un dialog politic între autorități locale în cadrul cooperării noastre pentru dezvoltare.

În fine, în calitatea mea de raportor permanent privind coerența politicilor pentru dezvoltare, vreau să subliniez că autoritățile locale pot juca un rol important și în această privință, pentru că ele pot promova și monitoriza acest concept. Rolul lor în materie de politici pentru dezvoltare, de coerența politicilor pentru dezvoltare nu a fost însă suficient explorat la nivel european și nici în afara Uniunii. Avem deci nevoie, cred, de un cadru specific pentru ca politica de coerență pentru dezvoltare să fie realizată într-un cadru inclusiv.

Mulțumesc pentru atenție.

(Vorbitorul a acceptat să răspundă unei întrebări adresate în conformitate cu procedura „cartonașului albastru” (articolul 162 alineatul (8) din Regulamentul de procedură)

  David Coburn (EFDD), blue-card question. – Surely this is extending the tentacles of corruption of the European Union throughout the world? This is wrong. Nation-states should be respected and the order of government should be respected. This is appalling. I hope you will agree with me.

  Seán Kelly (PPE). – Madam President, I was in a meeting last week where I heard it said that individual MEPs could ask only one blue-card question during a debate. Is Mr Coburn able to get the floor as often as he wants to ask blue-card questions after every speaker and disrupt the debate?

  Cristian Dan Preda (PPE), răspuns la o întrebare adresată în conformitate cu procedura „cartonașului albastru”. – Doamnă președintă, sincer să fiu, nu înțeleg legătura - intelectual vorbind - între respectul pentru statul-națiune și ceea ce onorabilul deputat a spus, și anume dezvoltarea înțeleasă doar ca o cumpărare a autorităților. Nu există nicio legătură logică între aceste două universuri, între universul statului-națiune și această corelație absurdă. Dezvoltarea nu înseamnă a cumpăra teritorii sau autorități. E, cred, o greșeală de înțelegere. Poate că domnul deputat nu a nimerit bine dezbaterea. Poate că voia să ajungă în altă sală.

Mulțumesc.

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D). – Madam President, local authorities will play an essential role in achieving the post-2015 Sustainable Development Goals that have just been adopted in New York and that shape the new global development agenda for the next 15 years.

Moreover, they play a crucial role in safeguarding vulnerable populations in fragile crisis conditions. I strongly support partnership programmes with local authorities with a view to ensuring that they are the main actors who implement the new agenda at the level that is closest to citizens. Acknowledgement of their role as state stakeholders represents a major step forward for the European Union’s new development agenda.

However, these new guidelines must be translated into effective implementation, both in terms of the 11th European Development Fund and in terms of the development cooperation instrument. Promoting decentralised cooperation is a way of implementing the post-2015 development framework and should become a priority funding sector for our external aid financing instruments.

  Jarosław Wałęsa (PPE). – Madam President, a locally driven approach and greater civic participation are the keys to achieving more effective poverty reduction and equitable development. In implementing the post-2015 development agenda, the fact that the local dimension is of utmost importance must be further acknowledged. The engagement of local authorities in dialogue must be considered essential. In the resource-allocation process they reflect the closest possible connection between development aid and its intended beneficiaries.

They are the first to respond to the changing needs of local society, and they provide basic services in terms of access to education, health and sanitation. By reinforcing decentralised public aid and fostering partnership with the private sector, we can improve social cohesion and inclusive economic growth. Nevertheless, cooperation with local authorities must be monitored and controlled by good governance so that the results are lasting and do not dissolve when incentives are withdrawn.

PRÉSIDENCE DE MME Sylvie GUILLAUME
Vice-présidente

  Monika Flašíková Beňová (S&D). – Európska únia sa musí aj naďalej aktívne zapájať do podpory miestnych orgánov a presadzovať demokratickú a transparentnú správu vecí verejných. Miestne orgány budú mať kľúčový význam pri dosahovaní cieľov stanovených pre obdobie po roku 2015, pretože predstavujú silné prepojenie medzi cieľmi Európskej únie, vnútroštátnymi cieľmi a globálnymi cieľmi. Je veľmi dôležité, aby sa nám v budúcnosti podarilo lepšie zapojiť organizácie občianskej spoločnosti, miestne orgány a národné parlamenty a posilniť tak postavenie miestnych orgánov, čím zabezpečíme týmto procesom riadnu transparentnú a zodpovednú správu vecí verejných. Považujem tiež za rovnako dôležité, aby sme sa usilovali o vytvorenie viacerých nových a dôstojných pracovných miest. Európska únia a jej členské štáty ako najväčší darcovia oficiálnej rozvojovej pomoci, ale aj kľúčoví tvorcovia politík a aktéri decentralizovanej spolupráce by mali zostať hybnou silou počas ďalšej fázy rokovaní v rámci OSN. Som presvedčená o tom, že v budúcnosti musíme pomoc pre rozvojové krajiny lepšie zacieliť, aby sa tak reagovalo na potreby najzraniteľnejších skupín obyvateľstva.

(Rečník súhlasil, že odpovie na otázku položenú zdvihnutím modrej karty (článok 162 ods. 8 rokovacieho poriadku)).

  Nathan Gill (EFDD), blue-card question. – Whenever money is given, there is always some kind of underlying politics. I just wonder how you would feel if Russia decided that the local authorities in your country were in need of some development aid and started paying your councils money. Would you like that? Would you think that would be acceptable to the people in your area?

  Monika Flašíková Beňová (S&D), odpoveď na otázku položenú zdvihnutím modrej karty. – Pán kolega, toto bola veľmi zlá otázka akurát smerom na moju krajinu. Moja krajina dostala obrovskú pomoc pred samotným vstupom do Európskej únie a som veľmi rada, že Európska únia je práve tou silou a práve tým aktérom, ktorá pomáha takýmto krajinám.

  Ramona Nicole Mănescu (PPE). – Doamnă președintă, domnule comisar, în primul rând doresc să o felicit pe colega mea, Eleni Theocharous, pentru acest important raport. Cred că este foarte important să putem sprijini guvernele naționale, dar și autoritățile locale din țările în curs de dezvoltare, atât prin mijloace financiare, cât și prin acordarea de asistență tehnică acestora. Este necesar și urgent ca Uniunea Europeană să folosească în mod eficient politicile sale externe și de dezvoltare pentru combaterea sărăciei, dar și a cauzelor care generează și întrețin conflictele. Lipsa de educație și perspective pentru tineri, sărăcia, șomajul, discriminarea, marginalizarea și corupția transformă tinerele generații în victime sigure ale radicalizării și extremismului, așa cum am văzut, și condamnă cetățenii la sărăcie și nesiguranță. Prevenirea și soluționarea acestor conflicte, precum și dezvoltarea trebuie să reprezinte priorități în cadrul unei strategii globale coordonate a Uniunii Europene, strategie care să utilizeze atât instrumentele diplomatice de menținere a păcii și securității, cât și cele economice și de rezolvare a problemelor care țin de drepturile omului.

Un bun exemplu îl constituie sprijinul financiar pe care Uniunea Europeană l-a promis și trebuie să-l acorde autorităților din Iordania, Liban și Turcia. Este extrem de important să ajutăm aceste state, care au făcut un impresionant efort umanitar și nu doar în gestionarea taberelor de refugiați, dar și în sprijinirea autorităților locale, care au dificultăți în a asigura pentru propriii cetățeni servicii de sănătate, educație și asistență socială.

În același timp, însă, consider că este vital să avem o cooperare internațională eficientă, pentru a monitoriza dacă aceste fonduri sunt cu adevărat utilizate pentru scopurile pentru care au fost destinate.

Vă mulțumesc.

  Patrizia Toia (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, voglio fare un discorso molto realistico, partendo dalla costatazione di molti errori, dei fallimenti e dei mancati traguardi della cooperazione europea. Siamo sinceri, se tutte le ingenti risorse europee che sono state impiegate in questi decenni fossero state impiegate in progetti di sviluppo efficaci, capaci davvero di cambiare le realtà locali e con la partecipazione delle popolazioni e senza corruzione e sprechi, noi oggi avremmo un'altra Africa, avremmo un altro Medio Oriente e avremmo prevenuto tantissimi conflitti e tanta povertà.

Dobbiamo dunque dare un impulso nuovo, un impulso coerente con le cose che diciamo, che punti alla valorizzazione appunto del ruolo delle autorità locali, sia nei paesi donatori sia in quelli riceventi, mobilitando insomma le capacità degli attori non statali, delle risorse che ci sono, anche quelle imprenditoriali della società civile. Io direi basta, limitiamo i grandi progetti che anche a livello europeo richiedono una soglia di partecipazione così ampia che taglia fuori tantissime esperienze di ONG che lavorano sul campo, basta con le megagalattiche multinazionali della cooperazione e con le grandi organizzazioni internazionali, costose e burocratiche.

  Alojz Peterle (PPE). – Vesel sem, da se strinjamo, kako pomembno vlogo lahko igrajo lokalni organi kot razvojni akterji. Strinjali smo se tudi glede ambicioznih razvojnih ciljev.

Lokalna raven pa lahko odigra svojo vlogo samo pod nekaterimi pogoji. Za uresničevanje ciljev je pomembno, da je lokalni organ demokratično konstituiran, organiziran in financiran tako, da lahko kompetentno in uspešno izvaja razvojne naloge na svoji ravni.

V tem smislu pozdravljam poudarek poročevalke Eleni Teodoris na decentralizaciji. Ta ima smisel, če je pri tem uporabljeno načelo subsidiarnosti, ki je v Evropi harmoniziralo različne ravni odločanja in prispevalo k večji učinkovitosti pri doseganju razvojnih ciljev.

Drugi pomemben poudarek vidim v načelu participativnosti. Učinkovito izvajanje razvojnih politik je potrebno dosegati z dialogom in sodelovanjem organov oblasti, zasebnega sektorja, znanosti, civilne družbe in državljanov.

Kot tretji pomemben element in izziv bi omenil načelo dobrega upravljanja, ki ga ni brez odgovornosti, preglednosti in spoštovanja načel pravne države.

Na ta način bi se najbolj učinkovito približali šestnajstemu postmilenijskemu cilju, ki govori o delu za miroljubne in vključujoče družbe. Samo take družbe lahko trasirajo pot v trajnostni razvoj.

  Julie Ward (S&D). – Madam President, decision-making should always take place as close to citizens as possible. That is a key aspect of democracy and a core value of the EU. It is clear, therefore, that local authorities have a crucial role to play in sustainable development, centred on citizen participation and grassroots engagement.

Development cooperation also depends on intercultural understanding and dialogue. This is something which the Millennium Development Goals underestimated and which will, hopefully, be rectified in future. Local authorities can play an important role in dialogue with their counterparts in Europe. There are common issues to address, and best practice on both sides – such as the exemplary Brazilian participatory budgeting model – should be considered.

One issue that is hardly mentioned in the report is gender equality, including women’s representation. Improving gender balance in local government is a crucial aspect of women’s empowerment and will make for more holistic, inclusive and sustainable development. However, this is not just a development issue. In England, for example, only 32% of local councillors are women.

To conclude, we need to strive towards this goal together.

  Gabriel Mato (PPE). – Señora Presidenta, señor Comisario, la Unión Europea se ha marcado unos ambiciosos objetivos en la cooperación para el desarrollo de cara a los próximos años, un trabajo para el que necesitamos la participación de todos con el fin de poder avanzar tanto como nos hemos propuesto.

Como estamos viendo aquí esta tarde, el papel de las entidades locales de los países a los que se dirige nuestra ayuda es fundamental, pero también aquí en Europa debemos saber canalizar y movilizar todos nuestros recursos y nuestras fortalezas para aprovechar la experiencia, los recursos y, en muchos casos, las ventajas que ofrece la cercanía.

Por su cercanía al continente africano y por los lazos que se han forjado durante décadas con autoridades locales y nacionales de los países del África Occidental, Canarias puede desempeñar un papel relevante para ayudar a alcanzar los objetivos europeos de ayuda al desarrollo. De hecho, ya lo hace en la actualidad, ya que en Gran Canaria se encuentra una base logística del Programa Mundial de Alimentos de las Naciones Unidas y el puerto de Las Palmas acoge también el centro logístico de ayuda humanitaria de Cruz Roja Internacional. También la Agencia de los Estados Unidos para el Desarrollo Regional cuenta, desde el año 2013, con dos naves en este puerto para el desarrollo de su labor humanitaria en África.

Canarias está en un lugar estratégico —nadie lo duda—, y tiene unos contactos con muchos países de África, a los que se destina el 30 % de la ayuda al desarrollo europea, que pueden resultar muy adecuados para avanzar en el objetivo que estamos debatiendo aquí esta tarde de lograr una mayor colaboración entre las autoridades locales de los Estados miembros de la Unión Europea y las de los países en desarrollo, a fin de que podamos sacar todos consecuencias mucho más positivas.

  Viorica Dăncilă (S&D). – Doamnă președintă, în multe state membre ale Uniunii Europene autoritățile locale și regionale sunt competente din punct de vedere oficial să participe la politicile naționale în domeniul dezvoltării prin intermediul cooperării descentralizate. În consecință, acestea pot fi privite ca actori direcți în politica de dezvoltare și în afacerile externe ale Uniunii.

Consider că municipalitățile și regiunile trebuie să aibă o implicare mai mare, bazată pe parteneriat și expertiză, prin concentrarea eforturilor în primul rând asupra domeniilor specifice care sunt de competența administrației publice locale sau regionale. O dezvoltare durabilă nu poate fi asigurată decât dacă anumite responsabilități revin celor care cunosc cel mai bine realitățile și caracteristicile specifice la nivel local și regional.

Nu trebuie însă să uităm rolul esențial al autorităților locale, anume acela de garant al coeziunii sociale și teritoriale.

Mulțumesc.

  Mariya Gabriel (PPE). – Madame la Présidente, monsieur le Commissaire, chers collègues, je tiens tout d'abord à féliciter Eleni Theocharous pour cet excellent rapport pour lequel son expérience du terrain lui donne toute légitimité pour formuler les recommandations.

Je voudrais mettre l'accent sur 3 éléments. 

Premièrement, il est clair que le rôle des autorités locales devient incontournable si l'on veut accroître l'efficacité de l'aide au développement. La définition, conjointement avec les autorités locales, d'un nombre restreint de priorités doit permettre une meilleure adéquation et appropriation des projets mis en œuvre. C'est aussi un moyen de partager la responsabilité avec les acteurs étatiques qui sont au plus près des citoyens.

Deuxièmement, je crois qu'il est plus que temps de faire coopérer plus étroitement les autorités locales pour le développement car c'est par elles que l'on peut favoriser l'émergence de la démocratie, prévenir et guérir les conflits, qui, on le sait, sont l'un des principaux obstacles au développement dans de nombreux pays. La reconnaissance du rôle des autorités locales doit aussi permettre d'améliorer la participation des femmes dans la prise de décision, par principe et parce que l'on sait que les retombées positives en termes de développement sont importantes. 

Enfin, les nouvelles orientations de la communication de la Commission concernant les autorités locales doivent se traduire concrètement dès aujourd'hui dans la mise en œuvre du 11e FED. Il n'y a plus de temps à perdre pour que l'aide de l'UE porte ses fruits: ne fermons pas les yeux sur les liens entre la crise migratoire d'aujourd'hui et la perfectibilité de notre politique européenne de développement. 

J'espère enfin que ce rapport sera transmis, au-delà du Conseil et de la Commission, aux autorités locales de nos États membres, à l'Union africaine par exemple, à nos partenaires ACP, pour mettre en avant justement le rôle des autorités locales en matière de coopération au développement.

  Bernd Lucke (ECR). – Frau Präsidentin! Meine Fraktion unterstützt diesen Bericht ebenfalls. Ich glaube, es ist ein guter und ausgewogener Bericht, der in angemessener Art und Weise die Schwierigkeiten der Entwicklungspolitik und der Armutsbekämpfung aufzeigt und die richtigen Lösungsvorschläge macht. Das Prinzip der Subsidiarität wird hier in der Tat angewendet, und die Stärkung von lokalen Gebietskörperschaften ist der richtige Weg, hier vorzugehen. Andere Instrumente wie beispielsweise der Einsatz von Mikrokrediten oder die Partizipation des Privatsektors und das Einwerben von finanziellen Mitteln aus dem privaten Sektor sind ebenfalls wichtige Elemente einer erfolgreichen Entwicklungspolitik.

Ich möchte aber auch darauf hinweisen, dass das, was hier so gut ausgearbeitet worden ist, auch in ganz anderen Kontexten Anwendung finden sollte. Denn eben hatten wir eine Debatte darüber, wie wir die besonderen Hilfen für Griechenland auf den Weg bringen. Und diese besonderen Hilfen – wo wir jetzt 35 Milliarden Euro aus einer mittelfristigen Finanzplanung, die sich eigentlich über mehrere Jahre hinweg erstrecken sollte, plötzlich zugänglich gemacht haben – beachten eben gerade nicht das Prinzip der Subsidiarität. Hier werden plötzlich große Projekte gefördert. Hier wird ganz plötzlich darauf verzichtet, dass Eigenfinanzierungsanteile, Kofinanzierungsanteile mit dabei sind. Hier wird wirklich mit der Gießkanne von oben herab versucht, Wirtschaftsförderung zu betreiben, die sehr viel besser ebenfalls bei den lokalen Behörden ansetzen würde.

Interventions à la demande

  Stanislav Polčák (PPE). – Paní předsedající, já chci rovněž poděkovat paní zpravodajce za předloženou zprávu. Podle mého názoru role místních orgánů, subsidiarita a decentralizace skutečně nejsou prázdný pojem, a jsem proto rád, že i paní předkladatelka si v tomto směru místních orgánů váží a oceňuje je.

Zaznělo zde v debatě, že ryba smrdí od hlavy a je otázkou, jaká je skutečně role místních orgánů při rozvoji evropského prostoru. Já si myslím, že s tímto tvrzením v žádném případě nelze souhlasit a můžu to ilustrovat na konkrétních příkladech. V České republice je úroveň veřejného dluhu na úrovni 70 miliard EUR. Místní orgány se na veřejném dluhu, to znamená obce a regiony, podílejí pouze třemi miliardami, to znamená jednou dvacetinou této částky. A proto je otázkou, do jaké míry mají nést i obce, municipality, regiony odpovědnost za výkony vlády, to znamená, jak mohou být místní orgány sankcionovány, když nedodržuje vláda rozpočtovou politiku. I nad tím by se bylo třeba zamyslet.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κυρία πρόεδρε, πραγματικά οι τοπικές αρχές είναι βέβαιο ότι μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και κυρίως στη μείωση της φτώχειας. Ταυτόχρονα, θα έχουμε και μια ενίσχυση της οικονομικής δημοκρατίας, διότι έτσι ενισχύεται η αποκέντρωση, η εγγύτητα, η επικουρικότητα και η συμμετοχή. Αυτό έχει ιδιαίτερη αξία σε ένα κόσμο οποίος προχωρεί σε μια πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και μάλιστα με τη συμμετοχή των ίδιων των πολιτών.

Όμως, για να υπάρξουν πόροι στην τοπική αυτοδιοίκηση, πρέπει οι προϋπολογισμοί των αναπτυσσόμενων χωρών να μην πηγαίνουν για την εξυπηρέτηση χρέους. Γι' αυτό, λοιπόν, το πιο βασικό είναι να υπάρξει διαγραφή του χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών. Το δεύτερο είναι να αξιοποιηθεί o κανονισμός 472/2013, για να γίνει λογιστικός έλεγχος του χρέους και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως στην Ελλάδα και διαγραφή του επονείδιστου χρέους. Τέλος, να πω στον συνάδελφό μου, τον κύριο Lucke, σχετικά με τα 35 δις ότι απ' αυτά, τα 15 δισεκατομμύρια ευρώ για την Ελλάδα είναι για την ενίσχυση των αγροτών με επιδοτήσεις και δίνονται τα υπόλοιπα με την προϋπόθεση ότι, αγαπητέ συνάδελφε, και η Γερμανία θα πάρει...

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή).

  Kateřina Konečná (GUE/NGL). – Vážená paní zpravodajko, moc bych vám chtěla poděkovat za jistě podnětnou zprávu. Místní orgány hrají klíčovou úlohu při ochraně zranitelných skupin obyvatelstva v nestabilních státech postižených krizí a jejich role by tak v žádném případě neměla být podceňována. Zvláště v dnešních dnech, kdy Evropská unie čelí důsledkům značné humanitární krize, kterou byly postiženy některé státy Blízkého východu a severní Afriky. Mírový stát, ekonomická prosperita a soudržnost komunit a místních orgánů jsou klíči k řešení současné krize.

Nesmíme zapomínat, že mnoho uprchlíků v Evropské unii žít nechce a ze svých domovů utíkají kvůli občanským válkám a špatné ekonomické situaci v jejich zemích. Ráda jsem si přečetla, že zpráva vybízí k vytvoření místních konzultačních platforem v rámci rozpočtového plánování, avšak nechápu, proč nešla u žen o malý krok dále a nevyslovila se pro zavedení participativních rozpočtů. Ve zprávě sice oceňuji zdůraznění role občanské společnosti na místní komunity, ovšem nemohu souhlasit s důrazem kladeným na soukromý sektor.

  Igor Šoltes (Verts/ALE). – Število svetovnega prebivalstva bo očitno po dinamiki, ki jo kaže statistika do leta 2050, naraslo približno na devet milijard. In največji del rasti se pričakuje ravno v državah v razvoju. In zato je vloga lokalnih organov v teh državah še toliko bolj pomembna.

Te se že danes soočajo z izzivom, kako vse več prebivalcem zagotoviti dostop do izobrazbe, zdravstvene oskrbe, hrane, stanovanj in pa virov energije, zato se bo v prihodnjih letih potreba po dodatnih finančnih virih še povečala.

In edinstveno vlogo za izboljšanje razmer v državah v razvoju ima vsekakor razvojna pomoč, ki pa sama po sebi ne zadošča, zato je potrebno uporabiti inovativne vire financiranja, kot so na primer mehanizmi kombiniranja.

Predvsem bi pa opozoril še na nekaj, in to je, da tudi ta sredstva, ko se uporabljajo, ne morejo ostati brez nadzora. In to je tudi vloga Evropskega parlamenta.

  James Carver (EFDD). – Madam President, many developing states already feel that they have little control over the activities of both donors and NGOs.

A good example of how a state tries to manage control of its situation is in Somaliland, where the Government has set up a national planning office, ensuring that there is a national strategy – that there is joined-up thinking and that funding is directed towards agreed national priorities. Like the UK Government and other actors, the EU, as a donor, has some input into these national priorities. Thus it is both absurd and contradictory to now discuss negotiating directly with local authorities, undermining national governments and accountability – very much in the model of the role that the EU readily takes with its own Member States.

This debate underlines your desire to assume the role of a neo-colonial power and highlights your lust for influence, thus showing a lack of consideration of how this strategy has a real chance of destroying young and fragile democracies. Shame on you all!

  Seán Kelly (PPE). – A Uachtaráin, go raibh maith agat as ucht an seans a thabhairt dom cúpla focal a rá ar an ábhar tábhachtach seo mar a bhfuilimid ag tabhairt aitheantas don pháirt atá glactha ag údaráis áitiúla, ní hamháin inár dtíortha féin ach go háirithe sna tíortha atá ag forbairt.

Now it was a great Irish-American politician, Tip O’Neill, who said ‘all politics is local’. Certainly that is true, and I suppose local authorities are a prime example of that because they are closest to the people. For that reason it is important that we should work as closely as possible with them.

Particularly now, in the global sense, we are looking for sustainable development goals. In Paris, where I will be representing Parliament, we will be hoping to get a global agreement on climate change. That is going to pose a huge challenge worldwide – and nowhere more so than in Africa where the population is bound to explode over the next number of years.

Combining those targets with feeding a growing population is going to be a challenge, but, by working with local authorities, we may have a better chance than through governments.

(Fin des interventions à la demande)

  Neven Mimica, Member of the Commission. – Madam President, I would like once again to welcome and congratulate the rapporteur, Ms Theocharous, for this comprehensive and well-targeted report. We share a common vision: the idea that one of the key challenges for the next 15 years will be the localisation of the Sustainable Development Goals.

This must not be just another repackaging of the usual existing actions. We need to think from the outset about data desegregation at sub-national level. This approach has to be a real new paradigm where local authorities in the north and the global south become strongly involved, not just in the implementation but also in the nurturing of the Sustainable Development Goals. This report is very welcome and it strengthens the EU’s views. We will continue to intensify, with your backing, our support to local authorities in development policy.

  Ελένη Θεοχάρους, Εισηγήτρια. – Κυρία πρόεδρε, ευχαριστώ τον κύριο Επίτροπο, όλους τους συναδέλφους για τη συνεισφορά τους στη συζήτηση. Θέλω να σας μιλήσω για έναν μύθο της πατρίδας μου, από την ελληνική μυθολογία: για τον μύθο των Δαναΐδων, όπου οι Δαναΐδες είχαν την κατάρα να προσπαθούν να γεμίζουν ένα πιθάρι που είχε χίλιες τρύπες, με νερό. Αυτό είναι σήμερα οι χώρες που είναι αποδέκτες της αναπτυξιακής βοήθειας, ένας πίθος που έχει χίλιες τρύπες κι αυτό που κάνουμε είναι να προσπαθούμε να κλείσουμε κάποιες τρύπες, ενισχύοντας την τοπική αυτοδιοίκηση.

Δεν προσπαθούμε να επιλύσουμε όλο το πρόβλημα, θέτοντας το ζήτημα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Θα ήθελα να πω στους συναδέλφους κάποια πράγματα που πρέπει να προσέξουμε: είναι άλλο η αναπτυξιακή βοήθεια και άλλο η ελεημοσύνη. Δεν ζητάμε σήμερα αύξηση της αναπτυξιακής βοήθειας, αλλά αύξηση της αποτελεσματικότητάς της. Δηλαδή, το ζητούμενο είναι, αυτή η βοήθεια που δίνουμε να πιάνει τόπο, να δημιουργεί υποδομές, για να μπορέσουν οι άνθρωποι να ζουν καλύτερα.

Διότι αν ήταν αποτελεσματικές οι μέθοδοι που χρησιμοποιήσαμε μέχρι σήμερα, δεν θα χρειαζόταν καν η έκθεσή μας, δεν θα είχε νόημα η έκθεση. Και δεν μιλάμε, φυσικά, για τοπική αυτοδιοίκηση της Ευρώπης, αλλά μιλάμε για τοπική αυτοδιοίκηση κάποιων άλλων χωρών, όπου αν γνώριζαν κάποιοι συνάδελφοι τι συμβαίνει στις φτωχές χώρες, θα μιλούσαν με περισσότερο φόβο για το τι μπορεί να συμβεί στον κόσμο και δεν θα επέμεναν κάποιοι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να εξαγάγει δημοκρατία. Κύριε Επίτροπε, πολλά απ' όσα έχετε πει, μάλλον όλα όσα έχετε πει, αλληλεπικαλύπτονται με αυτά που περιλαμβάνονται στην έκθεση.

Επισημαίνω ότι δεν μπορούν να ισχύουν γενικεύσεις και κανόνες για όλα τα κράτη, όλες τις νοοτροπίες και όλες τις περιοχές της γης. Υπάρχουν δημοκρατικά εκλεγμένες τοπικές αυτοδιοικήσεις, αλλά υπάρχουν και περιοχές όπου η τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκεται στα χέρια του αρχηγού της Φυλής. Όλα αυτά τα πράγματα πρέπει να τα προσέξουμε, λαμβάνοντας υπόψη και το επίπεδο της δημοκρατικότητας από κει και πάνω. Αν τα σεβαστούμε όλα αυτά, σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι θετικό και δεν θα μιλάμε για τοπική αυτοδιοίκηση ευρωπαϊκού τύπου.

  La Présidente. – Le débat est clos.

Le vote aura lieu mardi, le 6 octobre 2015.

Déclarations écrites (article 162)

  Fabio Massimo Castaldo (EFDD), per iscritto. – Una pianificazione strategica che integri livello nazionale e locale è indispensabile per promuovere e integrare le tre principali dimensioni dello sviluppo: sociale, economica e ambientale. Il coinvolgimento delle autorità locali è quindi centrale, in quanto esse conoscono le realtà e relativi punti di forza e debolezza. La nuova agenda di sviluppo permette tale coinvolgimento e la relazione sollecita, in riferimento a settori specifici, in particolare l'introduzione di accordi di partenariato tra autorità locali negli Stati membri dell'UE e autorità locali nei paesi in via di sviluppo. La formazione e le risorse umane sono tra i settori più interessati, nell'ottica di favorire uno sviluppo che non sia unicamente legato all'intervento esterno, ma punti a rendere autonome le comunità.

  Victor Negrescu (S&D), in writing. – The local authorities can and should play an important role in developing countries. Engaging them in development cooperation could lead to a better exchange of experiences and know-how that could strengthen the administrative capacity of local authorities from developing countries. Therefore the EU should try, through its development cooperation instruments, to integrate the rising involvement of local authorities from the different Member States in establishing better cooperation with partners from developing countries. This strategy of involving local authorities is linked to the Sustainable Development Goals that imply a stronger participation at local level and a direct partnership with the beneficiaries of development aid. Cooperation is needed at local level to assess better the needs of the population and the know-how brought by local authorities could lead to a better use of the development funds and projects already established by the European Union and the Member States.

  Janusz Zemke (S&D), na piśmie. – Unia Europejska jest zaangażowana we wspieranie władz lokalnych w krajach rozwijających się, gdyż prowadzi to do zmniejszenia biedy i do demokratyzacji rządzenia na poziomie lokalnym. O wadze tych działań niech świadczy fakt, że według prognoz liczba ludności na naszym globie wzrośnie z około 7 miliardów do 9,5 miliarda ludzi do 2050 roku. Główna część tego wzrostu przypadnie na kraje rozwijające się, w szczególności na ich obszary miejskie.

Zgadzając się zatem ze wsparciem przez UE społeczności lokalnych, chcę jednak zasygnalizować ważny problem. Pomoc Unii Europejskiej nie może być pomocą bezwarunkową. Wśród różnych określonych przez UE warunków trzeba także stawiać wymóg walki z korupcją. Państwa, które nie notują postępu w walce z korupcją, nie powinny otrzymywać unijnego wsparcia finansowego. Środki UE powinny być bowiem przeznaczane na poprawę systemów sanitarnych, dostępność do kształcenia czy transport. Nic nie usprawiedliwia tego, by środki UE były zawłaszczane przez lokalnych przywódców.