Posėdžio stenograma

Ketvirtadienis, 2015 m. spalio 8 d. - Strasbūras

4.3. Masinis vaikų perkėlimas Nigerijoje dėl grupuotės „Boko Haram“ išpuolių

Elnök asszony. – A következő pont: vita hét állásfoglalásra irányuló indítványról a következő témában: a Boko Haram támadásai következtében a gyermekek tömegesen lakóhelyük elhagyására kényszerülnek Nigériában (2015/2876(RSP))

  Mark Demesmaeker, auteur. – Vandaag dolen zowat 1,2 miljoen kinderen door het noordoosten van Nigeria, weerloos, ontredderd, getraumatiseerd, op de vlucht voor het barbaarse geweld van de nomadische oorlogsmachine van Boko Haram. Mensenrechten en kinderrechten zijn er van geen tel. Dit is de vernietiging van een hele generatie. Maar ik richt mij ook tot de nieuwe Nigeriaanse president: mijnheer Buhari, bescherm uw kinderen. Bewijs dat u wel het verschil kan maken, want ondanks de oliedollars is het land niet in staat geweest om de eigen bevolking te beschermen. Schrijnend hoe een land aan de top kan staan van olieleveranciers, maar in de welvaartskelder van de wereld vertoeft. Net die armoede wakkert het geweld verder aan. Soldaten zijn gedemotiveerd en de verarmde bevolking is een makkelijke prooi voor terroristen en voor de doctrine van Boko Haram. En laten we niet vergeten in de spiegel te kijken, mijnheer de commissaris. Kan de EU het land nog een perspectief bieden op een betere toekomst door middel van haar huidige handels- en ontwikkelingsbeleid? Een krachtig signaal vereist niet alleen woorden, maar ook daden. Dank u.

  Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Autora. – Señora Presidenta, la de Boko Haram es la cara más atroz del fanatismo religioso y político. Quienes destrozan la posibilidad de un futuro digno en las comunidades que atacan lo hacen precisamente para ello. Por eso, atacan a los niños y niñas, que son el futuro. Por eso, atacan especialmente a los escolares y utilizan la violación sexual como arma.

Si los dejan sin escuela, pongamos escuelas. Si los atacan sexualmente, devolvámosles la dignidad. Protejamos a los niños y niñas en Nigeria y, tras la victimización, apoyémosles especialmente, reintegrémosles en la comunidad. Los más vulnerables deben ser nuestra prioridad absoluta en Nigeria y, por eso, presentamos esta Resolución y, por eso, no debemos olvidar el caso de Nigeria ni, especialmente, el caso de los niños. Es algo que les debemos a ellos y es algo que nos debemos como comunidad internacional.

  Ignazio Corrao, Autore. – Signora Presidente, onorevoli colleghi, quando parliamo della situazione dei bambini in Nigeria, quindi di sfollamenti dovuti all'attività di Boko Haram nel paese, è chiaro che dobbiamo fare riferimento alla situazione generale della Nigeria, che è il paese più ricco dell'Africa, ma sistematicamente uno dei paesi più pericolosi dove c'è più povertà, come paradosso, e dove ci sono situazioni quale quella che stiamo descrivendo.

Milioni di bambini che scappano, milioni di bambini, come denunciato dall'Unicef, l'agenzia delle Nazioni Unite per i diritti dell'infanzia, per i quali mancano i fondi anche per l'acqua, anche per i diritti di base e su questo ci dovremmo impegnare come Parlamento europeo e cercare di spingere la comunità internazionale a reperire quei fondi.

Non dobbiamo tralasciare un altro aspetto, ossia che si tratta della Nigeria, e quindi i bambini di cui stiamo parlando sono bambini che vengono utilizzati come bambini soldato e anche questo è un tema su cui stiamo facendo molto poco e ci sono tantissime denunce che non riguardano solo la Nigeria, ma che riguardano questo tema. Soprattutto dovremmo cercare di fare in modo che questi bambini, quando vengono sottratti alle milizie siano inseriti in programmi di reinserimento sociale e non puniti in quanto soldati.

  Pier Antonio Panzeri, Autore. – Signora Presidente, onorevoli colleghi, in Nigeria l'insicurezza causata dal conflitto tra il gruppo armato di Boko Haram, le forze militari e i gruppi di autodifesa di civili ha costretto oltre 1 400 000 bambini, di cui la metà con meno di cinque anni, a lasciare le proprie abitazioni e fuggire.

La situazione umanitaria continua a deteriorarsi per le difficoltà nel reperire alimenti, acqua potabile, servizi sanitari e i bambini rischiano di morire per malaria, malnutrizione ed essere coinvolti in un ciclo di violenza, separati dalle loro famiglie, esposti a sfruttamento e reclutati nei gruppi armati. Giovani donne e ragazze sono state rapite e sottoposte a matrimoni forzati, abusi fisici e psicologici, lavoro forzato e stupro. Inoltre spesso ai bambini sono legate addosso bombe e vengono fatti esplodere in luoghi pubblici.

Da qui questa risoluzione e il nostro richiamo forte perché si affronti seriamente questa situazione da parte della comunità internazionale a partire dall'Unione europea.

  Maria Heubuch, Verfasserin. – Frau Präsidentin! Die Lage in Nigeria ist dramatisch. Inzwischen hat sogar Boko Haram den Treueeid mit dem Islamischen Staat geschworen und so eine ganz unsägliche Koalition geschlossen – eine Allianz, die den Terror weiter über das Land und eigentlich weiter über diesen Kontinent ausbreiten soll. Allein in den letzten Monaten hat Boko Haram zirka 1 600 Zivilisten getötet. Hunderttausende sind auf der Flucht, darunter viele Kinder. Und Nigeria hat weltweit die höchste Anzahl an Kindern, die keine Schule besuchen, gerade wegen des Terrors von Boko Haram.

Wir haben von den Vorrednern sehr viel darüber gehört. Hier muss die internationale Gemeinschaft ihre Verantwortung übernehmen und die Versprechen bezüglich der humanitären Hilfe einhalten. Daher begrüße ich es sehr, Herr Kommissar Stylianides, dass die Gelder für die Opfer von Boko Haram erhöht werden sollen.

Aber ich denke, trotz allem gibt es ein bisschen Hoffnung in Nigeria. Wir haben einen Regierungswechsel erlebt, einen demokratischen Wechsel, friedlich, was in Afrika nicht selbstverständlich ist. Und der neue Präsident hat jetzt ein Programm vorgelegt, das vielversprechend klingt – unter anderem, was die Bekämpfung der Korruption, den Schutz von Frauen und Kindern und die Art der Einsätze des Militärs gegenüber Boko Haram angeht. Und jetzt hoffen wir doch sehr, dass es gelingt, dieses Programm umzusetzen. Ich glaube, wir müssen jetzt alles dazu tun, um diese Regierung zu unterstützen, diese Region zu unterstützen, damit das neue Programm wirklich erfolgreich wird.

  Santiago Fisas Ayxelà, Autor. – Señora Presidenta, queridos colegas, como jefe de la misión electoral de la Unión Europea en Nigeria, he estado este año cuatro veces en este país, y el próximo lunes voy a volver para presentar el informe final al nuevo Gobierno.

Dentro de la terrible situación en la que está el noroeste del país, debido a los ataques de la banda terrorista Boko Haram, es especialmente dolorosa la situación en que se encuentran miles de chicas que han sido violadas, obligadas a convertirse al Islam, forzadas a casarse y, en muchos casos, utilizadas como niñas suicidas bajo pena de ser enterradas vivas, y eso sin contar a los miles de desplazados y a sus familias, que han tenido que abandonar sus casas y están en una situación de gran precariedad.

Desde Europa no nos podemos quedar con los brazos cruzados ante tanto horror. No debemos quedarnos solo en una condena formal de estos terribles actos terroristas, sino que hemos de dar nuestro apoyo efectivo al nuevo Gobierno y a la coalición de Estados africanos que, por fin, se ha puesto en marcha para acabar con la lacra terrorista de Boko Haram.

  Lola Sánchez Caldentey, Autora. – Señora Presidenta, Nigeria es el país más poblado de África y es, también, una de las economías más ricas y más grandes del continente, ya que cuenta con importantes reservas de petróleo. Sin embargo, más de setenta millones de nigerianos y nigerianas viven por debajo del umbral de la pobreza. La desigualdad entre las personas y la desesperación son el caldo de cultivo perfecto para la violencia. No solamente hay necesidad de asistencia humanitaria. Las causas de Boko Haram también debemos buscarlas en nuestras políticas externas, entre ellas la comercial, que siguen empobreciendo a África. Son los niños y las niñas los principales damnificados, las principales víctimas de la violencia, pues son secuestrados, reclutados y explotados sexualmente por Boko Haram y privados de absolutamente todos sus derechos como niños y niñas.

La Unión Europea debe ser coherente. Si nuestra política comercial sigue empobreciendo a África y si no hacemos nada en aras de un sistema fiscal justo y redistributivo a nivel mundial, luego no nos podemos llevar las manos a la cabeza ante situaciones tan terribles como esta. Y eso se llama coherencia.

  Seán Kelly, thar ceann an Ghrúpa PPE. – A Uachtaráin, is ábhar an-tábhactach é seo agus is dóigh liom gur cheart dúinn féachaint air i gcomhthéacs na gcainteanna a bhí ar siúl sa Phairlimint seo i rith na seachtaine. Bhí an Seansailéir Angela Merkel agus Uachtarán na Fraince, Francois Hollande, anseo agus iad ag rá gur cheart dúinn díriú níos mó ar an Afraic, cabhrú níos mó leo maidir le hábhair mhóra cosúil le hathrú aeráide, an eacnamaíocht a chur ar bun agus saol níos fearr a chothú do na daoine ann.

Nuair a fheicimid cad atá ag tarlú sa Nigéir, feicimid chomh deacair is atá sé déileáil le grúpaí cosúil le Boko Haram agus an sceimhlitheoireacht atá ar siúl acu, go háirithe maidir le daoine óga – buachaillí óga agus cailíní óga – agus fiú amháin iad ag déanamh scrios ar scoileanna. Dá bhrí sin is léir go gcaithfimid comhoibriú leis na Náisiúin Aontaithe agus le gach aon duine eile a chabhróidh linn chun saol níos fearr a chothú ansin agus troid i gcoinne Boko Haram.

(Aontaíonn an cainteoir freagra a thabhairt ar cheist ó "chárta gorm" (Riail 162(8) de na Rialacha Nós Imeachta)).

  Paul Rübig (PPE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Frau Präsidentin! Ich möchte den Kollegen Kelly fragen, wie es eigentlich mit der Bildungsarbeit ausschaut. Gibt es hier Möglichkeiten, in der Öffentlichkeits- und Bildungsarbeit Angebote zu erstellen, um dann vor Ort Aufklärung zu betreiben und auch die notwendigen Rahmenbedingungen setzen zu können?

  Seán Kelly (PPE), blue-card answer. – My colleague, Mr Rübig, is absolutely correct. It is one thing to fight against Boko Haram, it is another thing to establish the culture that is necessary for the recognition of human rights and respect for individuals. It is only through a proper educational system that that can happen. There is a big difference between having a proper educational system and actually destroying schools – which is what is happening right now in Nigeria. So, yes, that is the fundamental way of approaching the problem and, unless it happens, we will never really have progress.

  Elena Valenciano, en nombre del Grupo S&D. – Señora Presidenta, nos acostumbramos con mucha velocidad a las tragedias que nos rodean y aquí, muchas tardes, muchas mañanas, hablamos de los millones de seres humanos que sufren; de los millones de niños y niñas que están siendo gravemente atacados en, probablemente, lo más grave, que es robarles la educación. No hay nada peor para el futuro de esos niños que robarles la educación.

Hablamos de ello y casi nos acostumbramos a las cifras, pero también tenemos que saber que los donantes —aquellos que nos comprometimos a donar una cantidad de dinero, para que fuera posible la educación de los niños y las niñas y para que se pudiera combatir eficazmente el ataque de Boko Haram— no hemos cumplido: de cada tres euros a los que nos comprometimos, debemos dos. Es decir, tenemos una responsabilidad también nosotros. Así que yo me dirijo a la Unión Europea y a los Estados miembros para que cumplan con los compromisos que han adquirido para que sea posible acabar con esta barbarie en Nigeria, apoyando también a su presidente.

  Bas Belder, namens de ECR-Fractie. – Voorzitter, in paragraaf 11 van de gezamenlijke resolutie staat een zinsnede die mij diep heeft geraakt. Ik citeer: "geeft uiting aan zijn volledige medeleven met vrouwen en kinderen die het blinde terrorisme van Boko Haram hebben overleefd". Bij deze zin denk ik onmiddellijk aan Hassan Bitrus, 4 jaar oud en afkomstig uit Noord-Nigeria. November vorig jaar liep hij met een bijbel in zijn hand de kerk uit. Extremisten van Boko Haram hielden hem aan, pakten zijn bijbel af en wierpen die in een vuur. Hassan probeerde zijn bijbel met een stok uit het vuur te halen. Een terrorist van Boko Haram trapte hem tegen zijn hoofd, zo het vuur in. Voor dood liet Boko Haram hem achter. Godzijdank overleefde Hassan Bitrus. Hassan Bitrus en alle talloze slachtoffers van Boko Haram vragen om meer dan onze sympathie, namelijk om internationale bescherming, ook van de EU.

  Hilde Vautmans, namens de ALDE-Fractie. – Voorzitter, ik denk dat iedereen het hier vandaag al heeft gezegd: we moeten spreken over Nigeria. Meer dan een miljoen kinderen zijn op de vlucht, velen jonger dan vijf jaar, gewoon omdat ze naar school willen gaan, omdat ze gedood worden als ze onderwijs willen volgen. Collega's, Boko Haram is bang van mensen met een mening. Hun waarheid, hun laffe waarheid komt uit de loop van een geweer. Daarom moeten we de strijd tegen Boko Haram opvoeren. Maar we moeten natuurlijk opletten dat de remedie niet erger is dan de kwaal. Vandaar dat we aan de nieuw verkozen president moeten vragen een onderzoek in te stellen naar de schendingen van de mensenrechten door de voormalige legertop. Waarheid moet daar geschieden. Tenslotte, Voorzitter, wil ik nog een lans breken voor de vrouwen die daar massaal verkracht zijn. Ik denk dat we hun alle steun moeten geven. Ik wil hier ook een oproep doen om hun toe te staan abortus te plegen wanneer zij zwanger worden na deze misdaden. Ik dank ook mevrouw Mogherini voor haar standpunt ter zake.

  Franz Obermayr, im Namen der ENF-Fraktion. – Frau Präsidentin! Seit Jahren kennen wir die Appelle der Union an die Mitgliedstaaten, den Kampf gegen Boko Haram zu intensivieren. Doch erreicht wurde leider viel zu wenig. Geiselnahmen – vorwiegend weiblicher Bewohner – stehen auf der Tagesordnung. Wir erlebten im Sommer die Selbstmordanschläge durch Kindersoldaten, und nach wie vor werden systematisch christliche Dörfer ausgelöscht. In Nordnigeria sind derzeit 1,2 Millionen Kinder auf der Flucht, und nach UNICEF ist die Hälfte von diesen Kindern unter fünf Jahren. In den Nachbarstaaten wurden zirka 265 000 Kinder vertrieben.

Wenn Europa nun den Kampf gegen Islamismus in Nigeria und den Kampf gegen die menschenverachtende Barbarei von Boko Haram nicht mit aller Konsequenz betreibt und unterstützt, brauchen wir uns nicht darüber zu wundern, wenn sich der nächste Immigrations-Tsunami aufbaut.

  Krzysztof Hetman (PPE). – Pani Przewodnicząca! Trwający od 6 lat konflikt w północno-wschodniej Nigerii kosztował już życie ponad 20 tysięcy osób, a ponad 2 miliony zmusił do opuszczenia swoich domów. Z uwagi na strukturę społeczną Nigerii, gdzie ponad 40% społeczeństwa jest poniżej 14 roku życia, ogromna liczba osób dotkniętych konfliktem to dzieci. Morderstwa, odseparowanie od rodziców, przemoc seksualna, brak dostępu do opieki medycznej, edukacji czy głód stają się codzienną częścią ich dzieciństwa. Do poprawy ich sytuacji potrzebne są kompleksowe działania ukierunkowane zarówno na poprawę ogólnej sytuacji polityczno-gospodarczej w kraju, jak i na zapewnienie wsparcia humanitarnego. W tym kontekście cieszę się, że w czerwcu Komisja przeznaczyła dodatkowe 21 milionów euro, a ostatnio zapowiedziała kolejne zwiększenie środków na ten cel. Pamiętajmy jednak, że w dalszym ciągu potrzeby Nigerii znacznie przewyższają oferowaną pomoc i dalsze wysiłki w tym kontekście są niezbędne.

  Kazimierz Michał Ujazdowski (ECR). – Pani Przewodnicząca! To, co dzieje się w Nigerii, jest aktem szczególnego barbarzyństwa, to czego dopuszcza się Boko Haram. Jestem, tak jak wielu moich przedmówców, zdecydowanym zwolennikiem tego, by Unia Europejska podejmowała i wspierała wszystkie działania skutecznie przynoszące pomoc humanitarną mieszkańcom Nigerii: kobietom, przesiedlanym dzieciom, okaleczonym osobom. Musimy także dążyć do tego, by władze Nigerii były pod stałą presją. Ale podobnie jak pan poseł Belder chciałbym, żebyśmy mówili o tym z podniesioną przyłbicą, bez wewnętrznej cenzury – to nienawiść tej grupy do chrześcijaństwa jest źródłem tego barbarzyństwa. To powinno być bardzo wyraźnie nazwane: nasi bracia w wierze giną, ponieważ są chrześcijanami. Powinno być to bardzo wyraźnie także nazwane w rezolucji.

  Anna Maria Corazza Bildt (PPE). – Mr President, half a million people, half a million children, have been uprooted from their homes, many separated from their families. For six years Boko Haram terrorism has been terrifying the people in and around Nigeria.

We should strongly condemn the use of children as sexual slaves, forced marriages, recruitment for terrorist activities and any form of violence against children. Our hearts today should be with the victims and their families. We should at least remember the schoolgirls of Chibok, who were kidnapped one-and-a-half years ago, and the thousands of girls who are abducted in Nigeria. Our message should be strong: you are not forgotten and you are not alone.

But much more needs to be done to mobilise support in Europe to join forces with the rest of the international community to support the Nigerian Government and the African Union to protect children, investigate these crimes and combat impunity. Children should be given access to basic needs: water, food, shelter, healthcare and schooling. In the Intergroup on Children’s Rights we will continue to keep the fate of the children in and around Nigeria on the agenda for as long as it takes.

„Catch the eye” eljárás

  Jiří Pospíšil (PPE). – Paní předsedající, já se chci připojit k tomu, co zde bylo řečeno. Chci poděkovat autorům tohoto návrhu, chci poděkovat všem, kteří vystoupili a jasně odsoudili násilí, které probíhá v Nigérii. Ta čísla tady padala a není třeba je opakovat, přes dva miliony vnitřních uprchlíků v této zemi, tisíce zavražděných žen, dětí, ale i obyčejných civilních obyvatel. Více než deset milionů dětí v Nigérii nemůže chodit do školy, to je nejvíce dětí, které nechodí do školy, na celém světě na počet obyvatel této země.

Je třeba podle mého názoru o tom vést debatu, ne to podceňovat jen proto, že se nás to bezprostředně nedotýká, jako se nás třeba bezprostředně dotýkají problémy Blízkého východu. Myslím si, že by zde měla být velmi aktivní Evropská komise. Zde vyzývám pana komisaře, aby se Evropská komise snažila být lídrem v získávání humanitární pomoci tomuto území, dětem a ženám žijícím a vysídleným v této oblasti. Je třeba, aby peníze, které dárci slíbili, byly dodány a to bohužel dnes není. Je dále třeba hovořit s prezidentem.

  Marek Jurek (ECR). – Pani Przewodnicząca! Kilka miesięcy temu wydawało się, że Boko Haram jest zepchnięte do defensywy, że działania podjęte przez państwa Unii Afrykańskiej i wsparcie dla rządu Nigerii doprowadzą do tego, że będziemy coraz mniej słyszeć o tym dramatycznym problemie. Ale dzisiaj widzimy znowu, że Boko Haram jest aktywne i Europa nie może ani zamykać oczu ani ograniczać się tylko do słów, dlatego że my bardzo dużo mówimy, a nie zdajemy sobie sprawy z tego, że to, co się dzieje w Afryce, poczynając od regionu na południe od Sahary, przez region Wielkich Jezior i po Środkową Afrykę, jest jednym z największych dramatów geopolitycznych współczesności będącym jednocześnie nieprawdopodobnym dramatem humanitarnym. Europa na nowo musi we współpracy z państwami Unii Afrykańskiej i z rządem Nigerii myśleć nie tylko o tym, jak proponować kolejne rezolucje, ale jak pokonać i wyeliminować Boko Haram.

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D). – Madam President, throughout Nigeria insecurity caused by the conflict between the terror group Boko Haram, military forces and civilian self-defence has escalated into a worsening humanitarian crisis. The latest spate of attacks has uprooted 500 000 children, bringing the total number of displaced children in north—east Nigeria and neighbouring Chad and Niger to 1.4 million. These children are at risk of being trapped in a cycle of violence, separated from their families, exposed to exploitation and recruited by armed groups, despite a commitment by the Commission to provide additional funds to boost urgent humanitarian aid to the region.

I would like to express my concern at the funding gap between commitments and actual payments for UNICEF operations. It is essential that we contribute to bringing to an end the violence of Boko Haram as soon as possible, re-establish stability and security across the whole country and address the root causes of terrorism and illegal migration.

  Илхан Кючюк (ALDE). – Г-жо Председател, уважаеми колеги, днес тероризмът се явява най-голямата заплаха за света. Под неговата угроза са всички граждани, независимо от тяхната етническа и религиозна принадлежност, и варварството на Боко Харам нееднократно го доказва. Вече няколко години терористичната организация е нарастваща заплаха за стабилността на Нигерия и региона на Западна Африка.

Боко Харам продължава да отвлича деца и жени и да ги използва за самоубийствени атентати, като разраства своята дейност и в съседни държави. В тази връзка искам да подкрепя неотдавнашното изявление на Европейската комисия за необходимостта от допълнителни средства за стимулиране на спешната хуманитарна помощ в региона.

Необходимо е също така, съвместно с международната общност, да окажем нужната подкрепа на новоизбрания президент на Нигерия, за да приеме строги мерки за защита на цивилното население. Трябва да се постави специален акцент върху защитата на жени и деца и да се осигури помощ на жертвите от зверствата на терористичната организация.

  Fabio Massimo Castaldo (EFDD). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, se vediamo le notizie che vengono dalla Nigeria purtroppo stiamo leggendo un bollettino di guerra, e a farne le spese sono bambini e ragazzini dai 5 ai 14 anni che vengono utilizzati in modo vile per attentati kamikaze.

Le Nazioni Unite, tramite l'agenzia dell'Unicef, hanno dichiarato che, dei 50 milioni di euro necessari, ne sono arrivati solamente il 32 per cento per fronteggiare questa emergenza. Bene, i donatori internazionali, inclusa l'Unione europea, devono fare di più, devono mandare fondi addizionali, occorre adottare misure anche per proteggere i civili e occorre permettere alle ragazzine violentate di usufruire dei relativi servizi medici, incluso l'aborto, con appunto l'assistenza dei programmi di recupero sociale.

Dobbiamo anche capire però che se non adottiamo politiche più lungimiranti e sostenibili e se non interveniamo sull'origine del problema terroristico, che sono le condizioni di povertà e la governance inefficace e la corruzione, noi non risolveremo mai il problema né in Nigeria né altrove. Dobbiamo risolvere le crisi di oggi e prevenire quelle di domani cambiando la nostra condotta.

  Marijana Petir (PPE). – Gospodine predsjedniče, osuđujem izazivanje egzodusa te okrutnost prema djeci, pogotovo djevojčicama, koje provodi Boko Haram, ne samo na području Nigerije, gdje je i glavno uporište ove terorističke skupine, nego i na području Kameruna, Čada i Nigera.

Potpuno je nedopustivo što djeci onemogućavaju pohađanje škole, što im uskraćuju radosti odrastanja i svih ljepota koje djetinjstvo sa sobom donosi. Otimaju ih i odvajaju ih od njihovih obitelji.

Jednako tako ističem da ova teroristička skupina ciljano napada i ubija kršćane, a u posljednjih nekoliko godina ubili su 10 000 ljudi. Zbog terora koji provode u bijegu je oko 250 000 ljudi.

Ubijanje koje Boko Haram provodi je nedopustiv zločin. Osobno to osuđujem i pozivam sve da zaustave ta ubojstva koja provodi ova teroristička skupina. Naš odgovor mora biti jasan. Moramo spriječiti financijske tokove prema Boko Haramu i poduprijeti snage koje se bore protiv Boko Harama te ojačati humanitarnu pomoć Europske unije djeci koja su žrtve ove terorističke skupine.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κυρία Πρόεδρε, η Νιγηρία είναι μια πλούσια χώρα, με πλουτοπαραγωγικές πηγές, με πετρέλαιο, με τεράστια έσοδα κι όμως ο πληθυσμός στη Νιγηρία ζει μέσα στη φτώχεια και βρίσκεται αντιμέτωπος με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έτσι, η υπανάπτυξη, η έλλειψη δημοκρατίας και η διαφθορά αποτελούν λίπασμα για την τρομοκρατία και την ανάπτυξη της Boko Haram, της οργάνωσης αυτής των τζιχαντιστών που συνεργάζεται στενά με τον ISIS. H Boko Haram, λοιπόν, αναπτύσσεται συνεχώς, ασκεί τρομοκρατία, είναι υπεύθυνη για δολοφονίες, για βομβιστικές ενέργειες, για απαγωγές παιδιών, για βιασμούς. Από το 2009, εκατομμύρια παιδιά έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους για να σωθούν.

Για να ηττηθεί η Boko Haram, πρέπει να χτυπηθεί η φτώχεια, πρέπει να χτυπηθούν τα αίτια που δημιουργούν την τρομοκρατία, πρέπει τα τεράστια έσοδα από το πετρέλαιο στη Νιγηρία να πάνε υπέρ του ίδιου του λαού της Νιγηρίας, και όχι στις τσέπες των πολυεθνικών.

  Davor Ivo Stier (PPE). – Gospođo predsjednice, za početak želio bih izraziti sućut obiteljima žrtava posljednjeg napada Boko Harama koji se odvio u Nigeriji prošlog tjedna. Stotine tisuće djece moralo je dosad pobjeći iz svojih domova u Nigeriji zbog Boko Harama i zato moramo podržati Nigeriju i njezinu vladu u nastojanjima i u borbi protiv Boko Harama. U tom smislu pozdravljam odluku Konferencije predsjednika da se pozove predsjednika Buharija da sljedeće godine dođe u ovaj Parlament.

Potrebna je naravno humanitarna pomoć, ali isto tako moramo pomoći nigerijskoj vladi da odgovori i na uzroke krize i konflikata na ekstremno siromaštvo, ogromne socijalne nejednakosti i na endemsku korupciju, jer je neprihvatljivo da zemlja tako bogata prirodnim resursima ima gotovo dvije trećine stanovništva ispod granice ekstremnog siromaštva, a to je zapravo plodno tlo za radikalizam kakav sada viđamo u Nigeriji. Zato mislim da bi i Komisija trebala unutar EDF-a posebno naglasiti važnost borbe protiv korupcije.

(„A catch the eye” eljárás vége.)

  Christos Stylianides, Member of the Commission. – Madam President, colleagues, thank you for giving me the opportunity to comment on the humanitarian situation in north-eastern Nigeria, in particular that of children. Thank you for your comments. It was a very rich discussion.

I was there two or three months ago. I visited areas very close to the areas controlled by Boko Haram and it is very clear that the violence perpetrated by Boko Haram is still most worrying, with, unfortunately, no predictable perspective for improvement yet.

Some progress in engaging against Boko Haram has been achieved by the new authorities in Nigeria, together with its neighbouring countries, but the terrorists continue to perpetrate attacks on an almost daily basis. This is not only extending insecurity and human suffering, we also see that children are increasingly used as weapons to carry out suicide attacks. This situation is unacceptable and calls for our continued commitment.

The crisis caused by Boko Haram is one of the worst humanitarian crises worldwide. The number of internally displaced people (IDPs) in the north—east of Nigeria has increased to over two million. In the whole Lake Chad region, about 700 000 children have been forced from their homes. The majority of them are staying with host communities, and not in official camps, and their needs in terms of food, education and health are most often not met. Their vulnerability makes them easy targets for bad treatment and exploitation. We are following the situation closely, together with the UN and humanitarian actors on the ground.

We help Nigeria with several instruments. Firstly, through humanitarian aid, the European Union is providing assistance in the areas of healthcare, food security and nutrition, shelter, protection, water and sanitation, with a special focus on children. The Commission has been the leading humanitarian donor in Nigeria since the beginning of the Boko Haram crisis, with a mobilisation of EUR 20.5 million in the current year and EUR 42.5 million for the whole Lake Chad region.

We are currently preparing to provide support to the Multinational Joint Taskforce that is being set up by the countries concerned. A significant amount has been set aside, around EUR 50 million, but not all requirements are yet met to commit these funds. The coming weeks will bring more clarity.

The European Union also funds a specific counter-terrorism project that supports counter-radicalisation and de-radicalisation measures, observance of human rights in military operations, the establishment of communication systems and Nigeria’s criminal justice response to terrorism.

EU development assistance under the European Development Fund (EDF) focuses on tackling the root causes of radicalisation and violence, and is targeted in part at children – in particular with projects on child protection and juvenile justice administration, child health, psychosocial support for boys and girls who are victims of armed conflict, and involving girls in peacebuilding efforts in north-east Nigeria.

Nigeria is also a priority country for the EU in the Children in Armed Conflict initiative, following the listing of the country in the UN report on children and armed conflict. In mobilising this support, we are doing our best to address the situation of children suffering the consequences of Boko Haram violence. But, of course, much of the responsibility lies with national governments. We will stay committed to supporting them, and will continue to work with the United Nations, civil society and our humanitarian partners on the ground.

  Elnök asszony. – A vitát lezárom.

A szavazásra 2015. október 8-án, csütörtökön 12 órakor kerül sor.

Írásbeli nyilatkozatok (162. cikk)

  Anna Elżbieta Fotyga (ECR), na piśmie. – Gorąco wspieram działania państw afrykańskich i społeczności międzynarodowej przeciwko Boko Haram. Bezsprzecznie w walkę z jednym z najbardziej bezwzględnych ugrupowań terrorystycznych powinna jeszcze mocniej włączyć się Unia Europejska i państwa członkowskie. W głosowaniu sprzeciwiłam się zapisowi o dostępie do pełnego zakresu usług w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego.

Podobne zdanie mam na temat kwestii związanej z Republiką Środkowoafrykańską. To jedno z najbiedniejszych państw na świecie, o niezwykle skomplikowanych problemach, stoi na skraju wojny domowej i olbrzymiego kryzysu humanitarnego. Zapewnienie nieograniczonego dostępu do aborcji nie rozwiązuje żadnego z nich. Wiem o tym, bo przewodniczyłam w tym roku misji SEDE do Bangi. Istotną rolę odegrała tam polska żandarmeria. Spotkałam się tam także z polskimi misjonarzami, którzy z poświęceniem służyli mieszkańcom tego kraju, nawet w okresie największych napięć. To oni pomagali kobietom i dzieciom w najcięższych chwilach. Sytuacja kobiet jest niezwykle ciężka podczas wszystkich konfliktów zbrojnych. Temat ten zostanie omówiony podczas następnego posiedzenia SEDE.

  Luigi Morgano (S&D), per iscritto. – Profondamente preoccupato della tutela dei diritti dei minori in Nigeria, paese in cui oltre il 40% della popolazione ha un'età compresa tra 0 e 14 anni; convinto dell´importanza di tutelare adeguatamente i diritti delle donne e dei bambini nella lotta all'estremismo; sostengo convintamente la risoluzione che invita le autorità nigeriane e la comunità internazionale a collaborare per invertire la continua tendenza allo sfollamento della popolazione. Il solo approccio militare non sarà sufficiente a contrastare Boko Haram, che con le sue azioni ha privato dell'accesso all'istruzione la cifra di scolari più alta al mondo. Troppi bambini sono scomparsi, sono stati rapiti o reclutati come combattenti e lavoratori domestici. Troppe ragazze sono state vittime di stupri e matrimoni forzati o sono state obbligate a convertirsi all'Islam. Separati dalle famiglie e costretti dalle violenze a fuggire per salvare la propria vita, i bambini in Nigeria sono il 58% degli sfollati interni. Benché diverse organizzazioni umanitarie operino nei campi, l'accesso ai diritti di base continua a essere di qualità tremendamente bassa. Il Parlamento europeo deve fare tutto quanto in suo potere per impedire che le vite di tanti minori siano segnate da episodi quotidiani di violenza e terrore nonché da abusi fisici e psicologici.

  Bogdan Brunon Wenta (PPE), na piśmie. – W ciągu ostatnich pięciu miesięcy działania islamistów z Boko Haram zmusiły pół miliona dzieci do ucieczki z domów. To ugrupowanie, które w ostatnim czasie zdobyło kontrolę w wielu miastach północno-wschodniej Nigerii, morduje osoby cywilne, uprowadza kobiety i dziewczęta oraz siłą wciela chłopców i młodych mężczyzn do swych oddziałów. Dzieci uciekają i są masowo wysyłane przez rodziców na południe kraju, a także poza jego granice, głównie do Kamerunu, Czadu i Nigru. Jednym z głównych celów Boko Haram, poza wprowadzeniem szariatu, jest walka z zachodnią edukacją. 10,5 miliona nigeryjskich dzieci nie uczęszcza do szkoły, a z rąk terrorystów zginęło w Nigerii ponad 600 nauczycieli.

Mając na uwadze, że edukacja jest jednym z najważniejszych czynników zapewniających zrównoważony rozwój i filarem stabilnego społeczeństwa, apeluję do prezydenta Nigerii i nowo powołanego rządu federalnego o przyjęcie zdecydowanych środków w celu zwalczania ekstremizmu i ochrony ludności cywilnej, zwłaszcza dzieci, oraz zapewnienia bezpiecznych warunków do życia i rozwoju, w tym także kształcenia.