Debatten

Woensdag 2 december 2015 - Brussel

9. Topconferentie EU-Turkije (debat)

  Der Präsident. – Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Aussprache über die Erklärungen des Rates und der Kommission zum Gipfeltreffen EU-Türkei (2015/3004 (RSP)).

  Nicolas Schmit, président en exercice du Conseil. – Monsieur le Président, Mesdames, Messieurs les députés, je vous remercie d'abord d'avoir invité la Présidence du Conseil à participer à ce débat sur la coopération avec la Turquie et en particulier sur les résultats du sommet qui s'est tenu dimanche.

La Présidence salue les résultats de ce sommet qui a été organisé à l'initiative du président du Conseil européen et auquel vous avez assisté pendant toute sa durée, Monsieur le Président. Il faut remercier et féliciter également pour son engagement le premier vice-président de la Commission, M. Timmermans, qui a négocié le plan d'action avec les autorités turques.

Cette réunion au sommet était pleinement opportune, parce qu'elle a pu aborder des questions capitales pour la sécurité de l'Union. En effet, nos relations avec la Turquie, tout particulièrement dans le contexte actuel, ont une importance considérable, tant sur les questions de la migration que sur le cadre plus large de nos relations. Nous partageons avec la Turquie beaucoup d'intérêts communs et notre coopération est indispensable face aux trois crises majeures qui nous affectent et qui affectent la Turquie.

D'abord la guerre en Syrie et la nécessité absolue de trouver une solution politique à ce conflit particulièrement meurtrier et déstabilisateur. Ensuite, le problème des réfugiés, qui est directement lié à ce conflit, et finalement le terrorisme, qui a frappé à Paris, mais qui a aussi frappé en Turquie et ailleurs et qu'il faut combattre de façon implacable.

Ce sommet a permis de parvenir à des résultats concrets et de confirmer la nécessité d'une coopération accrue, et d'un dialogue régulier. La revitalisation de nos relations, la libéralisation du régime de visas, des règles en matière de réadmission, ainsi qu'une aide humanitaire et financière en faveur des 2 millions de réfugiés en Syrie sont précisément des résultats concrets.

Il faut dire aussi que tout ce que nous avons conclu avec la Turquie doit néanmoins nous encourager à poursuivre ce que nous faisons à l'intérieur de l'Union européenne. Toutes les mesures concernant une meilleure surveillance de nos frontières, un meilleur contrôle de nos frontières extérieures, les politiques de relocalisation, les différentes autres démarches en matière de frontières doivent bien sûr être poursuivies, nous devons donc mettre en œuvre tout ce qui a été décidé et tout ce qui doit encore être décidé doit l'être rapidement.

Vous comprenez, Monsieur le Président, qu'il n'appartient pas maintenant à la Présidence de présenter de manière détaillée le bilan du sommet. Il sera en effet plus opportun que monsieur le vice-président, premier vice-président de la Commission, vous fasse part de son évaluation de cette réunion.

Cependant, comme le note la déclaration finale du sommet, tous les éléments agréés dimanche devront progresser en parallèle et faire l'objet d'une évaluation attentive. Et cela vaut aussi pour le processus d'adhésion pour lequel toutes les conditions applicables à tous les candidats sont évidemment aussi applicables à la Turquie.

Et le Conseil veillera avec une attention particulière à ce que les mesures retenues dimanche dernier soient mises en œuvre dans leur globalité et de façon solidaire. Et bien sûr le Parlement sera pleinement informé du suivi de ces décisions.

  Frans Timmermans, First Vice-President of the Commission.– Mr President, President Jean-Claude Juncker has asked me to debrief you on his behalf since I was also at the summit. By the way, President Schulz, you yourself were at the summit. You intervened and you were there for the whole duration of the summit, so Parliament was very well represented and was an integral part of our decision-making. I hope President Schulz will share Jean-Claude Juncker’s view and my view that this summit was fruitful and opened a new chapter in the EU’s partnership with Turkey.

Since April, the EU has held four meetings at Heads of State and Government level to discuss the migration crisis. At each of these meetings we said it was necessary to engage with Turkey – and this is what we did on Sunday.

It is clear that we need to cooperate to secure our borders, jointly to bring order into migratory flows, and to stem irregular migration. But the focus of the summit went far beyond the current refugee crisis. Turkey is a strategic partner for Europe in many areas: trade, the economy, foreign policy, energy and customs. At the summit, we reached agreement on how to move forward in all key areas of our cooperation. We agreed on the need for a structured, frequent and more dynamic high-level dialogue. We decided to have summits twice a year to discuss mutual relations and international issues. We hope that the meeting created a new partnership both on refugee-related matters and beyond. To name one example, the recent and atrocious attacks in Paris and Ankara – including a bomb again last night – showed how Europe and Turkey are confronted by the same security threats, and they reinforced our resolve to step up counter-terrorism cooperation, which should be a strong focus of this dialogue.

This new chapter of our relationship, and now our partnership, will not lead to a situation in which we forget the remaining divergences and differences we may have with Turkey – on human rights and freedom of the press. All of these will be matters to which we will come back again and again. We need to work with Turkey in order to narrow the gap between our positions.

The proof of the pudding is in the eating. The Commission is now working to ensure that implementation is swift, effective and immediate. The Commission will prepare a report on the state of play for the 15 December European Council. To go more specifically into what was agreed: firstly, re-energising the EU-Turkey relationship must also mean putting new energy into the ongoing accession negotiations. The summit declaration jointly welcomes the decision to hold the intergovernmental conference on 14 December for the opening of Chapter 17 on economic and monetary union. In a letter sent by President Juncker to Prime Minister Davutoğlu, the Commission reiterated its commitment to complete the preparatory work for the opening, in the first quarter of 2016, of Chapters 15, on energy; 23, on judiciary and fundamental rights; 24, on justice, freedom and security; 26, on education and culture; and 31, on foreign, security and defence policy.

Secondly, Turkey has committed to accelerating the fulfilment of the visa liberalisation benchmarks, and we welcome that. The Commission will assist Turkey in this endeavour, and strive to achieve visa liberalisation for Turkish citizens in the Schengen area by October 2016, provided, of course, that all requirements have been met by then. We want to accelerate the process but we do not want to change the requirements. They will remain firm and they need to be applied in full.

By the way, Turkey did not ask us to relax the requirements.

Progress needs to be made on the management of borders, asylum and migration, quality of travel documents and respect for minorities’ rights. Moreover, the visa liberalisation process can only go hand in hand with substantial progress on the EU-Turkey readmission agreement, notably on the obligation to take back third-country nationals. The date for full implementation of the readmission agreement has been considerably brought forward, to June 2016, from the initially proposed date of October 2017.

Thirdly, we agreed on addressing the refugee crisis together. We agreed to activate the joint action plan that was agreed ad referenda on 15 October and welcomed by Heads of State and Government of the EU’s 28 Member States at the European Council held the same day. This is a joint action plan to step up cooperation on migration management in a coordinated effort to tackle the refugee crisis. It identifies a series of actions for both the European Union and the Republic of Turkey. The aim is twofold: this is about confronting common challenges in a concerted manner and supplementing Turkey’s efforts in managing the large number of people in need of international protection in the country.

On Sunday, Turkey committed to implementing immediately the elements agreed on in the action plan, notably immediate action to stem the flow of irregular migrants to the EU and to improve the socio-economic situation of Syrians under temporary protection in Turkey. Both sides reaffirmed their shared commitment to step up the fight against smugglers.

The EU has committed to providing immediate and ongoing humanitarian assistance in Turkey, including through its overall financial support. The Commission has put forward its decision: the Turkey Refugee Facility was adopted last week. On Sunday there was consensus among leaders that the EU is committed to providing an initial EUR 3 billion of additional resources. The need for, and nature of, this funding will be reviewed in the light of the developing situation. The details will be worked out with the EU Member States by the next European Council. However, let me be crystal clear about the destination for these funds: this is not money for Turkey – it is money to provide help to refugees in Turkey. This is money to provide for medical care for Syrians, for schooling, and for better living conditions for Syrian refugees in Turkey.

I hope this House will not question the importance of burden-sharing, not only within the EU but also with all our neighbours. We have put in place several instruments for that: the Syrian Trust Fund, the African Trust Fund and the Turkey Refugee Facility.

Let me finish on the question of resettlement. I have repeatedly stressed, including before you, that you take a lot of human misery out of the equation if you have resettlement. You take the criminal networks out of the equation – with all the risks that people take to come to Europe – and you introduce fair burden sharing by the international community. And, by the way, you can identify precisely who you invite to come to Europe.

Resettlement is part of the overall partnership with Turkey set out on Sunday. It is explicitly referred to under Point 6 of the summit declaration. The next steps on resettlement were discussed on the margins of the summit. The Commission will prepare a framework for such a voluntary scheme by 15 December.

I want to repeat what President Juncker has said: this will be an open and voluntary process. Those Member States willing to join this common undertaking will tell us – yes or no – whether they would like to be part of this endeavour, which the Commission deems very necessary.

  Manfred Weber, im Namen der PPE-Fraktion.– Herr Präsident! Herr Vizepräsident! Herr Ratsvorsitzender! Meine sehr verehrten Kolleginnen und Kollegen! Es ist gut, dass der Gipfel stattgefunden hat, es war ein positives Zeichen. Es ist gut, dass er ein Ergebnis gebracht hat. Ich bedanke mich bei der Kommission – Frans Timmermans, bei Ihnen – für die Arbeit, die darin steckt, dass wir Ergebnisse erzielt haben. Aber lassen Sie uns auch ehrlich sein: Der Gipfel hat vor allem stattgefunden, weil wir über die Balkanroute eine große Flüchtlingsfrage vor der Tür haben, die wir gemeinsam lösen müssen.

Und lassen Sie uns auch ehrlich sein: Die Probleme sind deswegen so groß, weil ein Mitgliedstaat der Europäischen Union, nämlich Griechenland, an seiner Schengen-Außengrenze die Schengen-Standards nicht umsetzt. Wenn wir all die Polizisten und Grenzschutzbeamten, die wir jetzt verwenden, um im Inneren Europas wieder Grenzsicherungen aufzubauen – zwischen Deutschland und Frankreich, zwischen Bayern und Österreich, zwischen Schweden und Dänemark –, wenn wir die alle einsetzen würden, um die 190 Kilometer lange griechisch-türkische Grenze gemeinsam zu sichern, dann wäre Europa besser gedient als mit dem, was wir derzeit leider Gottes in der Europäischen Union erleben.

Deswegen müssen wir ehrlich sein, dass wir unsere Aufgaben intern auch zu erledigen haben, nämlich unsere Grenzen ordentlich zu sichern. Die Punkte, die der Türkei angeboten worden sind, sind weitreichend und auch in meiner Fraktion wird es dazu noch einige Fragen geben. So wird beispielsweise die volle Liberalisierung der Visaerteilung zu Debatten führen. Wir haben schon mit anderen Ländern die Probleme der Overstayer – Leute, die ohne Visum einreisen und dann ihrer Ausreisepflicht nicht mehr nachkommen. Es wird auf alle Fälle notwendig sein, dass wir in Europa über ein Entry-Exit-System nachdenken, um zumindest zu dokumentieren, wer als Overstayer in Europa bleibt und wer nicht.

Die Thematik Verhandlungskapitel ist aus unserer Sicht eine Möglichkeit, Gespräche zu führen. Wir unterstützen das, allerdings ist für uns klar, dass all die Gespräche ergebnisoffen geführt werden, weil wir an eine privilegierte Partnerschaft mit der Türkei glauben.

Und zu guter Letzt zu den drei Milliarden Euro: Die EU liefert, die Kommission schlägt vor, das Parlament ist bereit, die 500 Millionen auf den Tisch zu kriegen. Und ich hoffe, dass auch die Mitgliedstaaten endlich ihren Verpflichtungen gerecht werden. Wenn wir über Geld reden, so möchte ich darauf verweisen, dass andere Länder in der Region auch viel leisten. Wir reden jetzt viel über die Türkei, aber auch der Libanon, Jordanien, viele in dieser Region leisten Enormes, und ich hoffe, dass nicht erst eine Flüchtlingswelle entstehen muss, bevor die Mitgliedstaaten und bevor wir Europäer mit diesen Staaten so viel Partnerschaft aufbauen, dass wir auch diesen Ländern enorm unter die Arme greifen.

Und zu guter Letzt möchte ich deutlich machen, dass wir den Ansatz der Kommission unterstützen, nämlich jetzt einerseits pragmatische Lösungen zu finden, aber andererseits auch die kritischen Punkte im Verhältnis mit der Türkei anzusprechen. Im Fortschrittsbericht wurde das von der Kommission gemacht: die Fragen der Pressefreiheit, der Rechte und der Achtung der Menschenrechte in der Türkei wurden auch von uns Europäern im Verhältnis mit der Türkei klar angesprochen. Danke für diese Klarheit.

Liebe Kolleginnen und Kollegen, es war gut, dass dieser Gipfel stattgefunden hat. Wir werden in der Umsetzung jetzt Schritt für Schritt vorangehen und wir wollen die offenen Fragen konstruktiv in den nächsten Wochen klären.

(Der Redner ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 162 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Γεώργιος Επιτήδειος ( NI), ερώτηση "γαλάζια κάρτα".– Κύριε Πρόεδρε, διαπιστώνω ότι είστε πολύ πρόθυμος να κατηγορήσετε την Ελλάδα, ότι 'δήθεν' δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της. Έχετε σκεφτεί τις ευθύνες που έχει η δική σας χώρα, όχι μόνο όσον αφορά τη δημιουργία αυτού του προβλήματος, αλλά και στην αντιμετώπισή του; Έχετε σκεφτεί ότι εσείς, που υποτίθεται ότι μπορείτε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση, μόλις αντιμετωπίσατε την πρώτη αντίδραση του λαού κλείσατε τα σύνορά σας; Έχετε αναλογισθεί τις ευθύνες που έχετε στηρίζοντας την Τουρκία, όταν δεν ζητάτε από την Τουρκία, η οποία προωθεί κατά κύματα τους παράνομους μετανάστες στην Ελλάδα, να τους κρατήσει εκεί, όταν δεν ζητάτε να δημιουργηθούν εκεί τα check-points, ούτως ώστε να ελέγχονται εκεί οι μετανάστες και να μην έρχονται στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη;

  Manfred Weber (PPE), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“.– Im Gegensatz zum Kollegen spreche ich hier nicht in erster Linie als nationaler Abgeordneter, sondern als Fraktionschef einer Fraktion. Ich kann für meine Fraktion in Anspruch nehmen, dass wir versuchen, die Balance zwischen Solidarität und staatlichem Handeln beim Schutz der Außengrenzen zu gehen. Ich darf darauf verweisen, dass ein anderes Land in der EU sogar Staatsterritorium auf afrikanischem Grund hat, nämlich Spanien, das es seit Jahren schafft, in Ceuta die entsprechende europäische Außengrenze zu sichern. Dafür sind auch technische Maßnahmen notwendig. Es gehört zur Wahrheit bei der Diskussion dazu, dass man ohne technische Maßnahmen die Außengrenzen Europas nicht sichern können wird. Das, was Spanien in Ceuta schafft, sollte Griechenland in der Türkei auch schaffen.

  Gianni Pittella, a nome del gruppo S&D.– Signor Presidente, onorevoli colleghi, io credo che l'accordo con la Turchia sia una chance per tutti, ma non è di sicuro un assegno in bianco. Noi socialisti e democratici non abbiamo cambiato posizione, il futuro della Turchia per noi sarà nell'Unione europea, è quindi positivo che riprendano i negoziati e che si cominci a discutere seriamente della liberalizzazione dei visti.

La Turchia ha bisogno dell'Europa, perché il legame con l'Unione europea è l'argine, per la Turchia, per evitare tentazioni autoritarie e un logoramento della democrazia e anche noi abbiamo bisogno della Turchia perché Ankara è una forza di stabilità e senza la cooperazione dei nostri amici turchi non sarà possibile gestire la crisi dei rifugiati.

Noi, perciò sosteniamo gli sforzi messi in campo dalla Commissione e apprezziamo il lavoro prezioso svolto in particolare dal vicepresidente Timmermans, ma tendere la mano alla Turchia non vuole significare dare alla Turchia un assegno in bianco né tanto meno sottovalutare la deriva a cui stiamo purtroppo assistendo. Io voglio dirlo con molta sincerità, sono un po' preoccupato – anzi, molto preoccupato – per la compressione della libertà delle libertà fondamentali cui pare si stia assistendo in Turchia. Gli attacchi contro le minoranze, in primis quella curda, non sono accettabili. E anche la concentrazione di potere nelle mani di un solo individuo fa male alla democrazia. Controlleremo inoltre che il finanziamento previsto, come ha detto giustamente Timmermans, vada realmente ai rifugiati. Massimo sostegno dunque la Commissione, ma quest'accordo non si sia trasformato in una sorta di matrimonio forzoso e forzato, la cui scadenza è già definita.

(L'oratore accetta di rispondere a una domanda "cartellino blu" (articolo 162, paragrafo 8, del regolamento))

  Λευτέρης Χριστοφόρου ( PPE), ερώτηση "γαλάζια κάρτα".– Κύριε Pittella, χαρακτηρίσατε την Τουρκία «πόλο σταθερότητας», ενώ γνωρίζετε ότι, πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου όλες οι χώρες αποφάσισαν ομόφωνα να στηρίξουν το προσφυγικό, την Τουρκία και, μέσα σε αυτές τις χώρες, και η Ελλάδα και η Κύπρος, η ίδια η Τουρκία, φεύγοντας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, έστειλε και πάλι τα αεροπλάνα της να παραβιάζουν τον εναέριο χώρο και της Κύπρου και της Ελλάδας, με εκατοντάδες και χιλιάδες τέτοιες παραβιάσεις τον χρόνο, όταν την ίδια στιγμή η Τουρκία εκφράζει παράπονα ότι 'δήθεν' παραβιάστηκε ο δικός της εναέριος χώρος, ενώ αδίκως κατέρριψε το ρωσικό αεροπλάνο που πολεμούσε την τρομοκρατία.

Μιλάτε για «πόλο σταθερότητας», και θα ήθελα να γνωρίσω επ' αυτού τη θέση σας, εάν για την Τουρκία, η οποία ουσιαστικά δεν σέβεται τίποτα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα ήταν δίκαιο, και ευρωπαϊκά και δεοντολογικά ορθό, να ανοίξει οποιοδήποτε κεφάλαιο, όταν η Τουρκία δεν αναγνωρίζει χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παραβιάζει κάθε αρχή δικαίου στην Κύπρο, και πείτε μου τι θα έπρατταν και οι υπόλοιποι, αγαπητοί συνάδελφοι, έστω και αν ένας συνάδελφος, του οποίου η χώρα δεν αναγνωριζόταν από την Τουρκία, αν θα προχωρούσε να συναινέσει στο άνοιγμα κεφαλαίων ...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή).

  Gianni Pittella (S&D), Risposta a una domanda "cartellino blu".– Signor Presidente, onorevoli colleghi, parlavo dell'utilità della Turchia ai fini della stabilità perché, come è noto a tutti, una parte consistente della crisi dei rifugiati non la possiamo risolvere solo con la collaborazione della Turchia, dobbiamo essere realisti. Secondo, vogliamo correggere i difetti della Turchia – che io ammetto: ci sono e ce ne sono tantissimi. Allora dobbiamo aumentare il livello del confronto, aprire i capitoli non significa dare una partita vinta alla Turchia, anzi significa mettere la Turchia con le spalle al muro e cioè verificare se realmente si può andare avanti sul piano dei diritti umani, della soluzione della questione cipriota, che anche per noi è essenziale.

Io penso che quando si vogliono risolvere i problemi è utile discutere e dialogare e confrontarsi con i nostri interlocutori, questo il senso della nostra iniziativa.

  Syed Kamall, on behalf of the ECR Group.– Mr President, in this crisis we are lurching from one day to the next, grasping at straws, not really getting to grips with the fundamental issues. Yes, it is good to have a summit with Turkey to discuss cooperation, and we welcome that, but there is a big difference between cooperating with Turkey and asking them to clear up our mess.

We feel under a humanitarian and moral obligation to help refugees from Syria who settle in neighbouring countries, and whatever we do will cost money, but we also need to be clear about the signal that we are going to send to those who want to come to the EU, whether they are coming as refugees or coming for economic reasons. So instead, the leader of a large Member State sends a signal that the EU is open to everyone, whether or not they are refugees, and then, when other EU countries struggle and erect borders between each other, EU leaders ask Turkey to play host instead on top of the millions that they already host.

This is unlikely to offer a long-term solution to the crisis and it will do nothing to stem the flows from the Balkan States. Yes, Turkey is a major important NATO ally of ours, but as Turkey’s ally, let us be more honest with them. Let us not pretend that EU membership is on the horizon. There are far too many people in the EU who will never accept Turkey for reasons including: pure prejudice against Turks and their faith; concerns over human rights; concerns over freedom of movement; concerns over the number of votes that they would have in Council and in Parliament; and concerns over EU borders being extended to Iraq, Iran and Syria.

So let us be clear to the Turks about what that relationship is, but let us also be clear to our voters what EU countries get in return for signing a visa-free agreement, and what we get in return for the EUR 3 billion that Turkey is demanding. And let us finally get to grips with some of the basics: a thorough registration process; a proper returns and readmissions agreement with countries in exchange for our aid; and effective external border controls. Let us work together to build long-term solutions, not offer short-term promises that will never be fulfilled.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  Eleonora Forenza (GUE/NGL), Domanda "cartellino blu".– Signor Presidente, onorevoli colleghi, lei ha parlato della Turchia come un alleato dell'Unione europea, in quanto paese aderente alla NATO. Io vorrei chiedere che valore ha per lei la strage quotidiana che il governo Erdogan compie ai danni del popolo curdo, se questo è oggetto di valutazione da parte di questo Parlamento europeo. Prima si è parlato di non dare un assegno in bianco alla Turchia, io credo che dovremmo forse problematizzare il fatto che si danno soldi per esternalizzare le frontiere dell'Unione europea a un governo che è colpevole quotidianamente di massacrare un popolo.

  Syed Kamall (ECR), blue-card answer.– Yes.

  Guy Verhofstadt, on behalf of the ALDE Group.– Mr President, I want to continue where Mr Kamal ended. Cooperation with Turkey – yes; outsourcing our problems – no. And let us be honest: the impression that we have is the opposite. A visa-free regime, EUR 3 billion, and speeding up the accession negotiations in return for some Turkish cooperation in helping to manage the refugee crisis. I have to tell you, Mr President, that it is shameful that nothing was said about human rights in Turkey, freedom of the press in Turkey, or the state of democracy in Turkey in the written conclusions. That is the failure of this summit, in my opinion.

Let us be honest, the situation in Turkey is becoming worse and worse. I think there is no other country worldwide where there are more journalists in prison than in Turkey at the moment. I have nothing against the search for better cooperation with Turkey to manage the refugee crisis, but at least have the honesty and the courage to talk about the problems in Turkey. Do not just say ‘OK, we shall not talk about them anymore in the conclusions’. It was only at the end, in the press conference, that Mr Tusk said three or four words about it, not in the written conclusions.

That brings me to the key point. Not outsourcing our problems, but solving our problems means that we have to fix our external borders, our European border and coastguard. What I see is that we are not capable of doing so. Greece, especially, is saying they cannot participate, because Greece is the only country for the moment blocking a decision in the Council that has to be taken in a few weeks in December. It is blocking it because it is a question of sovereignty. It is not allowed for foreigners to come to help us to protect our borders. Well maybe we could invite Mr Tsipras a second time to this Parliament, not to talk about the economy, and not to talk about this problem, but to talk about his lack of will for European solutions to the problems that we are facing at the moment.

I was not shocked when, this morning, I read that some countries want to push Greece out of Schengen. Well, the external border of Greece is not a Greek border: it is a European border. It is not a German border, a Belgian border, or a French border, and that is the key. That is what you have to achieve now, with or without Mr Tsipras.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  Marek Jurek (ECR), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki.– Panie Przewodniczący! Pan Cipras to jest pana przyjaciel. – On tym się chwalił. – Nie mój.

Natomiast chciałem zapytać o jedno, czy Pan sobie zdaje sprawę, że Grecja jest narażona na działanie mafii nielegalnego przemytu ludzi od wielu miesięcy, że nastąpił nieprawdopodobny wzrost przemytu ludzi z Turcji, a my nic nie robimy. Poprzedni szczyt z Turcją w ogóle nie dotyczył tego problemu, poprzednie rozmowy o Turcji w ogóle nie dotyczyły walki z nielegalną imigracją. To jest problem, a nie to, że poszczególne państwa przed tym się bronią.

  Guy Verhofstadt (ALDE), blue-card answer.– Very briefly, it is precisely to tackle human trafficking, to tackle these criminal gangs and to help the Greek Government that we want this European border guard and coastguard. The fundamental problem that we have created is to start with Schengen and not to have a common border system. That cannot work. If you have a common area with free mobility of people and travel, then you also need to have a common border guard and coastguard. The best way to tackle these criminal gangs is to start with a European instrument.

  Τάκης Χατζηγεωργίου, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL.– Κύριε Πρόεδρε, καταρχήν, θέλω να πω κάτι στον κύριο Verhofstadt: Tο Βέλγιο δεν έχει καθόλου τα προβλήματα που έχει η Ελλάδα και, εντούτοις, έχει καταστεί κέντρο διακίνησης των εγκληματιών. H Ελλάδα έχει άπειρα προβλήματα, τα οποία προέρχονται και από αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και νομίζω ότι χρειάζεται μάλλον στήριξη παρά καταγγελία στο Ευρωκοινοβούλιο.

Κατανοώ, καταρχήν, πως η συμφωνία με την Τουρκία είχε ως κύριο θέμα τη διαχείριση, από τη χώρα αυτή, των προσφυγικών ροών. Όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποχρέωση να υπογραμμίζει πως τα δεινά των λαών της περιοχής ξεκίνησαν όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισαν με ποιον τρόπο να διδάξουν και να εξαγάγουν δημοκρατία. Όταν εμείς αναφερόμασταν σε επικείμενο «αραβικό χειμώνα», κάποιοι, και σε αυτή την αίθουσα, καλλιεργούσαν την ψευδαίσθηση της «αραβικής άνοιξης».

Η Επιτροπή πρέπει να παρακολουθήσει στενά τη διαχείριση των δισεκατομμυρίων προς την Τουρκία. Υπάρχουν χιλιάδες πρόσφυγες που διαβιούν σε πρότυπες εγκαταστάσεις, αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες χιλιάδες που ζουν κάτω από πραγματικά άθλιες συνθήκες. Σήμερα, μάλιστα, υπάρχει καταγγελία ότι η Τουρκία, λίγα εικοσιτετράωρα μετά τη συμφωνία, συνέλαβε 1.200 πρόσφυγες και επιχειρεί να τους επιστρέψει πού; πίσω στη Συρία!

Η Επιτροπή πρέπει να αντιδράσει άμεσα. Η συμφωνία αποφεύγει μια λέξη για τη χωλαίνουσα δημοκρατία στην Τουρκία, ενώ αναφέρεται σε άνοιγμα κεφαλαίων. Η Κύπρος είναι έτοιμη -το λέω μετά λόγου γνώσεως- να συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση, αν η Τουρκία δείξει πως είναι επίσης έτοιμη να στηρίξει μια λύση στην Κύπρο, που θα δημιουργεί προϋποθέσεις πραγματικής Κυπριακής ανεξαρτησίας, και κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται εφόσον καθορίζεται με τη λύση ότι το μέλλον βρίσκεται στα χέρια των Κυπρίων και μόνον, βασισμένο στους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ασφάλεια που παρέχει η παρουσία μας εντός της Ένωσης. Οι Κύπριοι του Ομοσπονδιακού Κράτους δεν έχουν καμία ανάγκη ξένης εγγύησης για την τήρηση των κανόνων της λύσης. Τα υπογραμμίζω αυτά, γιατί αν βρισκόμαστε κοντά σε λύση, μετά από πολλές δεκαετίες, δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία επειδή η Τουρκία πιστεύει πως πρέπει να κρατήσει ρόλο εγγυητή ή επιτηρητή της λειτουργίας ενός κράτους μέλους.

  Rebecca Harms, im Namen der Verts/ALE-Fraktion.– Meine Herren Präsidenten, sehr geehrte Kolleginnen und Kollegen! Meine Fraktion hat sich immer dafür eingesetzt, dass die Europäische Union mit der Türkei systematisch und konsequent verhandelt. Für uns hat nie ein Zweifel daran bestanden, dass die Europäische Union die Türkei braucht und dass dies auch umgekehrt gilt. Ich muss Ihnen sagen: Ich fand es eine traurige Erfahrung in der Debatte um die Zukunft der Türkei und die Europäische Union, dass sich die Spitzen der Europäischen Union erst, als Zigtausende von Flüchtlingen aus der Türkei ins Zentrum der Europäischen Union gewandert waren, daran erinnert haben, dass man die Türkei tatsächlich braucht. Es gab mit der Türkei sehr viel bessere Zeiten, um über Visaliberalisierung und über Verhandlungen neu ins Gespräch zu kommen. Wir finden gut, dass da etwas deblockiert wird, aber wir finden, dass bisher von den Spitzen der europäischen Institutionen und auch aus dem Rat nicht genügend Problembewusstsein dazu signalisiert wird, wie schwierig das ist, was man mit der Türkei heute erreichen will.

Wir haben viel darüber gehört, was für die Flüchtlinge erreicht werden soll, dass bessere Unterbringung, Perspektiven für Kinder, Perspektiven für Beschäftigung geschaffen werden sollen. Sagen Sie mir einmal, wie Sie das heute gegenüber der türkischen Regierung tatsächlich garantieren wollen. Ich bin da bisher sehr misstrauisch. Tatsächlich sehe ich, dass das neue mögliche Abkommen in der Türkei eher so interpretiert wird, dass man sich auf Abschottung orientiert, dass man sogar bereit ist, Flüchtlinge an der Ausreise zu hindern, ja sogar so weit gehen wird, sie in Haft zu nehmen. Wenn das so kommt, dann ist das tatsächlich ein neuer Schritt der Europäischen Union – weg von den eigenen Werten und auch weg vom internationalen Recht. Erste Nachrichten in dieser Art kamen schon in den letzten Tagen aus der Türkei.

Meine Damen und Herren! Ich glaube, dass man mit der Türkei sehr viel offensiver über Menschenrechte reden muss. Die Verschärfung in der Türkei darf tatsächlich nicht unter „ferner liefen“ behandelt werden. Die Ermordung des Anwalts Tahir Elçi unmittelbar vor dem Beginn des Gipfels, die Festnahme des Journalisten Can Dündar, den viele von uns persönlich kennen, waren echte Provokationen vor diesem Gipfel. Ich möchte, dass die Europäische Union sich aktiv um ein besseres Verhältnis zur Türkei bemüht, aber ich glaube nicht, dass die Türkei ein guter, verlässlicher Partner für die Flüchtlingsangelegenheiten oder auch in Sachen Syrien sein kann, wenn wir die innere Entwicklung in der Türkei einfach ignorieren. Die Demokraten in der Türkei wären von so etwas, glaube ich, nur schockiert. Meine Damen und Herren, ich habe hier eine Liste, eine Art Gedächtnisstütze: die Journalisten, die unter Druck gesetzt worden sind. Ich gebe die Liste jetzt dem Rat und der Kommission und hoffe, dass Sie dafür sorgen, dass diese Liste in der nächsten Zeit ….

(Der Präsident unterbricht die Rednerin.)

(Die Rednerin ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 162 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Bill Etheridge (EFDD), blue-card question.– Listening to your speech, I note that you are interested in closer cooperation but you still have great reservations about the Turkish Government. Thank goodness – I am glad you do. I was wondering whether, in your mind, this closer cooperation will eventually lead to Turkish membership of the EU and, if so, whether you feel the same as me that, whenever I have been to Turkey, almost everyone I speak to says that they want to move to the EU, and that this would lead to a migration situation posing an even greater problem than we have ever faced before.

Do you agree that it would be a dangerous folly at the moment even to consider Turkey’s membership of the EU any time in our lifetime?

  Rebecca Harms (Verts/ALE), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“.– Ich bin dafür, dass die Europäische Union sich vertragstreu verhält und das, was sie gegenüber der Türkei zugesagt hat, auch einhält. Und das bedeutet, ernsthafte und systematische Verhandlungen zu führen. Dass das jetzt wieder in Angriff genommen wird, ist gut!

Wann und wie wir über eine Mitgliedschaft in der Europäischen Union reden, das ist selbst in der Türkei hochumstritten. Aber die Verhandlungen, die werden von allen Seiten gewollt, und da muss die Europäische Union auch das tun, was sie schon 2004 zugesagt hat.

  Nigel Farage, on behalf of the EFDD Group.– Mr President, I have seen quite a lot of policy failures in my long years here: the introduction of a currency that has impoverished the Mediterranean; I have seen the idealised Schengen area lead to the free movement of Kalashnikovs; and every single week and month we see the attempt to create a single state of Europe, which of course the European peoples do not want. But the EU’s common asylum policy is the lowest ebb for policy yet. Chancellor Merkel took the cork out of a champagne bottle and said anyone could come, and now you are trying to put the cork back in and realising it is not possible. So you have turned to somebody else to sort out your own problem. So let’s talk Turkey.

They have taken your weakness, and they have now decided they are going to blackmail you. Not only do they want EUR 3 billion from you this year, they are going to want EUR 3 billion from you every single year. And in return they have given absolutely no guarantees whatsoever that they will stop people from coming, or indeed take people back. And they have managed to persuade you, whatever the Commissioner says, into offering them, by October next year, visa-free access for 75 million people, whose average GDP income is half that of the poorest EU Member State.

I guess what you are doing is this: you are saying the way we will stop illegal immigration is to make it all legal immigration, and if that does not take the biscuit, now you are going to fast-track Turkey to be an EU Member State. So let us just think about that. A country, 97% of whose land mass is in Asia, apparently you want to join Europe. It is a country that appears to be keener on bombing the Kurds than it is on taking on ISIS. It is a country that has turned a complete blind eye to ISIS fighters travelling through its territory. It is a country where, according to the Pew institute in a poll last week, 8% of those 75 million actively encourage and support the aims of ISIS. It is a country directly and closely linked with buying ISIS oil, and we will finish up bordering Syria, Iraq and Iran.

It is mad. It is the most dangerous decision the European Union has yet taken. I am sure the British Prime Minister will be delighted. He has campaigned for this since 2005. To me, without any of the other debates, if there was one single reason why Britain should in this referendum vote to leave the European Union, it is the folly of political integration with Turkey. It is not only stupid: it is damned dangerous.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  Ivo Vajgl (ALDE), Vprašanje, postavljeno z dvigom modrega kartončka.– Gospod Farage, vi ste zelo odločno očrtali slabe strani, ki jih vidite v našem odnosu do Turčije.

Ali mi lahko imenujete neko drugo državo, ki bi v tem trenutku lahko bolj učinkovito prispevala k temu, proti čemur se zdaj borimo, namreč spraviti pod kontrolo begunsko krizo?

In drugo vprašanje, ali ste ravno tako odločno govorili o tem pri vas doma, ko je vaša država sodlovala pri uničevanju držav, iz katerih sedaj bežijo begunci v Evropo?

  Nigel Farage (EFDD), blue-card answer.– Believe you me, I was no supporter of Tony Blair’s endless series of wars, and if I was in a different parliament and not this one, I would vote against the bombing campaign that Mr Cameron wishes to join the Americans and French in, because it has been poorly, badly thought through, with no long-term strategy whatsoever.

Look, if you want to deal with a problem that you have caused yourself in life rather than relying on somebody else to do it for you, perhaps it is better to recognise and realise you have made a mistake. And the only solution open to the European Union is to follow the example of the Australians who, from 2008 onwards, had a lot of boats heading towards their country – a lot of boats sinking, a lot of people drowning, many of the similar symptoms and problems – and the Australians said: ‘If you wish to become a refugee or a migrant to Australia, you will not succeed in doing so if you come via this route’. And the boats stopped coming. The EU needs to have the moral courage to stand up and say that, but frankly they have not got the guts.

Elnökváltás: GÁLL-PELCZ ILDIKÓ
alelnök

  Marcel de Graaff, namens de ENF-Fractie.– De Europese elite heeft een knieval gemaakt voor de sultan van Ankara. Turkije krijgt 3 miljard euro. 75 miljoen Turken mogen eind 2016 visumvrij door Europa marcheren en de toetreding van Turkije tot de EU is slechts een kwestie van tijd.

Erdoğan wil een nieuw Ottomaans rijk en de EU laat dat gebeuren. Cyprus was slechts een eerste stap en eerder zei Erdoğan: minaretten zijn onze bajonetten, koepels onze helmen, moskeeën onze kazernes en gelovigen onze soldaten. Hij heeft gezegd dat democratie geen doel is, maar slechts een middel, dat hij een dienaar van de sjari'a is en dat er geen gematigde islam bestaat. Hoe duidelijk wilt u het hebben?

Wij moeten de westerse cultuur, democratie en vrijheid beschermen, ons niet laten chanteren, ons nooit afhankelijk laten zijn van een dictator. Sluit de binnengrenzen, dat is het antwoord op de migrantenstroom en op de Turkse invasie. Daarom, Voorzitter, moeten wij er eens en voor altijd voor zorgen dat Turkije nooit, maar dan ook nooit, lid zal worden van de EU, in geen 100 000 jaar.

  Ελευθέριος Συναδινός ( NI).– Κυρία Πρόεδρε, αφού επιστρέψω τα όσα, ανυπόστατα, ακούστηκαν απ' τον κύριο Weber και τον κύριο Verhofstadt σ' αυτή την αίθουσα για την Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τους δύο αυτούς κυρίους και τους υπόλοιπους, δείχνει, πραγματικά, το πραγματικό της πρόσωπο. Θέλουμε να δώσουμε χρήματα και να ξεκινήσουμε τις προπαρασκευαστικές εργασίες για το άνοιγμα ενός αριθμού κεφαλαίων που αφορούν την ενταξιακή πορεία, σε μια χώρα που συνεργάζεται με το ISIS, σε μια χώρα που καταρρίπτει πολεμικό αεροσκάφος που πολεμά τζιχαντιστές, με την πρόφαση παραβίασης -άκουσον, άκουσον- 17 δευτερολέπτων του εθνικού της εναερίου χώρου, ενώ για τις παραβιάσεις της έναντι της Ελλάδος δεν απολογείται κανείς. Προωθεί, εσκεμμένα, λαθρομετανάστες τρομοκράτες και ναρκωτικά στην Ευρώπη. Πλουτίζει, χρησιμοποιώντας τους λαθρεμπόρους και δουλεμπόρους ψυχών, εις βάρος των προσφύγων της Συρίας, πνίγοντάς τους στη θάλασσα, για να υφαρπάξει, με τις ευλογίες της Γερμανίας, μέσω της υποτιθέμενης έρευνας και διάσωσης, την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο. Δεν είναι σοβαρή αυτή η πολιτική, εκτός εάν θέλουμε, εσκεμμένα, να διαλύσουμε τα κράτη μέλη της Ένωσης, να αλλοιώσουμε την κοινωνική συνοχή τους και να πυροδοτήσουμε ένα νέο καταστροφικό πόλεμο...

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή).

  Cristian Dan Preda (PPE). – Madame la Présidente, je suis content de constater, dans le document adopté ce dimanche, que l'Europe et la Turquie redécouvre l'avenir commun et le fait qu'il faut travailler.

Je regrette d'ailleurs qu'on ait découvert cela uniquement après la crise si terrible que l'on a vécu ces derniers mois. Je regrette aussi qu'on ait organisé cette rencontre après la deuxième série d'élections tenues en Turquie; mais mieux vaut tard que jamais, et je salue l'accord passé.

Quant à l'argent pour gérer la situation des migrants, je crois qu'il faut donner cet argent vite et ne pas se créer de problèmes dans la constitution de ce fonds. Par ailleurs, il faut que la Turquie montre d'une manière très concrète les engagements qu'elle a pris.

Ensuite, pour ce qui est du processus d'adhésion, je suis content d'apprendre que l'ouverture du chapitre 17 va avoir lieu – j'estime que c'est une étape positive, c'était une erreur de reporter tant l'ouverture de nouveaux chapitres – et je crois qu'ensuite, d'autres chapitres devront être ouverts s'il y a de vrais progrès dans le dossier de la Chypre du Nord: j'estime que c'est une condition importante.

Enfin, je ne vois pas pourquoi nos collègues grecs sont si mécontents de voir qu'on les critique, parce que la responsabilité de la Grèce dans la crise récente est énorme, et je pense que dans les semaines à venir, la Grèce devra se montrer solidaire de nos efforts.

  Knut Fleckenstein (S&D). – Frau Präsidentin! Liebe Kolleginnen und Kollegen! Es ist ein gutes Ergebnis gewesen am Sonntag, und ich möchte mich noch einmal bei Ihnen, Herr Vizepräsident Timmermans, bedanken, weil Sie eine Menge Mühe und auch eine Menge Empathie in diese Arbeit gesteckt haben, sonst wäre ein solches Ergebnis nicht herausgekommen. Nun gebe ich zu, dass es nicht die allerbeste Zeit für so ein Agreement ist, nach dem, was wir in den letzten Monaten im Fernsehen und in den Nachrichten gesehen haben.

Dennoch ist es richtig und es ist auch richtig, das Kapitel 17 zu eröffnen, aber ich bitte Sie sehr – nicht nur in der Türkei oder mit der Türkei –, auch die Kapitel 23 und 24 möglichst schnell zu eröffnen, denn wenn wir über Freiheit und Gerechtigkeit reden, haben wir die Punkte am Wickel, die es am notwendigsten haben, diskutiert zu werden. Letzter Punkt: Ich hoffe sehr, dass Sie nicht wieder im Stich gelassen werden von den Mitgliedstaaten, weil wir ja alle wissen, dass 500 Millionen noch keine drei Milliarden sind. Und ich glaube, es ist gerade für diejenigen, die keine Flüchtlinge aufnehmen wollen, eine gute Gelegenheit zu zeigen, dass sie trotzdem solidarisch sind.

  Δημήτριος Παπαδημούλης ( GUE/NGL).– Κύριε Weber και κύριε Verhofstadt, σταματήστε, επιτέλους, να προσβάλλετε, να διαστρεβλώνετε και να επιτίθεστε στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό για να υπηρετήσετε πολιτικές σκοπιμότητες. Η χώρα μου σηκώνει με ανθρωπιά ένα μεγάλο βάρος στο προσφυγικό, γιατί βρίσκεται στα ευρωπαϊκά σύνορα και γιατί αρκετές ευρωπαϊκές χώρες αρνούνται να αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί. Η χώρα μου λέει «ναι» στην ευρωπαϊκή συνεργασία για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης και για την προάσπιση της συνθήκης Σένγκεν, χωρίς παραβίαση των κανόνων εθνικής κυριαρχίας, όπως λέει κάθε κράτος μέλος, και ο κύριος Verhofstadt που ήταν και πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου, ας μας εξηγήσει πώς το Βέλγιο που δεν έχει σύνορα με τέτοιες χώρες, έχει γίνει κέντρο δράσης τρομοκρατών.

Αν θέλετε αποτελέσματα, βάλτε φρένο στη μαφία της παράνομης διακίνησης από την Τουρκία στην Ελλάδα, οργανώστε την απευθείας μεταφορά προσφύγων από την Τουρκία σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αναλογικά, δημιουργήστε ένα χερσαίο ευρωπαϊκό διάδρομο. Το κοινό πλαίσιο Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, τελειώνω κυρία πρόεδρε, είναι ένα θετικό βήμα, αλλά δεν είναι ευχολόγιο και πρέπει να δημιουργηθούν ισχυροί μηχανισμοί ελέγχου. Η Τουρκία θα πάρει τα 3 δισεκατομμύρια, μόνο αν υλοποιήσει πλήρως όλες της τις δεσμεύσεις...

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή).

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση με γαλάζια κάρτα (άρθρο 162 παράγραφος 8 του Κανονισμού))

  Alessandra Mussolini (PPE), Domanda "cartellino blu".– Signor Presidente, onorevoli colleghi, solamente per dire al collega che ha parlato giustamente di attività di controllo dell'Europa nei confronti della Turchia e un altro concetto che non ho sentito in quest'Aula: la reciprocità. Io vorrei ricordare, ho visto con i miei occhi quello che fa la Turchia a Cipro con la devastazione delle chiese ortodosse. Si deve parlare anche di questo, oltre che delle varie problematiche che ci sono nei rapporti tra l'Europa e la Turchia.

  Δημήτριος Παπαδημούλης ( GUE/NGL), απάντηση "γαλάζια κάρτα".– Συμφωνώ με την παρατήρηση, δεν ήταν ερώτηση. Αυτό που θέλω να επισημάνω, για μια ακόμη φορά, είναι ότι η Ευρώπη, αν θέλει να φυλάσσει τα ευρωπαϊκά σύνορα και τους όρους της συνθήκης Σένγκεν, πρέπει να δώσει πρόσθετη τεχνική βοήθεια και οργανωτική βοήθεια και χρήματα, και στην Ελλάδα που σηκώνει ένα μεγάλο βάρος στο προσφυγικό, με ανθρωπιά και αλληλεγγύη, γιατί εκεί μας έβαλε η Ιστορία και η Γεωγραφία. Δεν έχουμε την τύχη να είμαστε ούτε η Ολλανδία, ούτε το Λουξεμβούργο.

  Victor Boştinaru (S&D). – Domnule prim-vicepreședinte al Comisiei Europene, doresc din start să vă exprim mulțumirile noastre pentru modul în care ați negociat într-un context atât de dificil. Grupul nostru a cerut, în mod repetat, Comisiei și Consiliului un ajutor atât pentru Turcia, cât și pentru Liban și Iordania, pentru a putea face față afluxului de refugiați. Să fim realiști: aceste țări se confruntă cu dificultăți mult mai mari decât cele pe care le întâmpină Uniunea Europeană. Acest acord este bun, chiar dacă vine prea târziu sau destul de târziu: atât în gestionarea crizei refugiaților, cât și în strategia noastră antiteroristă, atât în lupta contra Daesh, cât și în încercarea de stabilizare a Siriei avem nevoie de Turcia. Nu ne putem lipsi de un asemenea partener. Fără ezitare, vă spun că procesul de continuare a extinderii cu Turcia trebuie avansat și trebuie deschise noi capitole, în afară de capitolul 17, cred că capitolele 23 și 24 sunt esențiale pentru a garanta drepturile și libertățile fundamentale.

  Harald Vilimsky (ENF). – Frau Präsidentin! Was hier abgeht, ist wahrlich eine große politische Schmierenkomödie. In diesem burlesken politischen Theater fällt eine Person besonders negativ auf, nämlich Herr Weber von der EPP, der gerade nicht hier ist und der die komplette Problematik den Griechen in die Schuhe schieben möchte. Man kann ihn nur daran erinnern, dass die Hauptverantwortliche des ganzen Desasters die deutsche Bundeskanzlerin Merkel war, mit Hilfe – leider muss ich das als Österreicher sagen – des österreichischen Bundeskanzlers Faymann, der diese Massenbewegung überhaupt erst in die Wege geleitet hat. Nach diesem Desaster es jetzt anderen in die Schuhe zu schieben, ist unfair. Das zum einen.

Zweitens: Hier einen schäbigen Handel mit den Türken zu machen, neben der Heranführungshilfe an die Europäische Union, die ohnehin schon eine Milliarde beträgt, in Summe fünf Milliarden betragen hat, und jetzt weitere drei Milliarden pro Jahr hier in die Kassen in Istanbul zu füllen, ist mit Sicherheit eine Sache, die indiskutabel ist. Diese Türkei kann mit Sicherheit nie Mitglied einer Europäischen Gemeinschaft werden!

  William (The Earl of) Dartmouth (EFDD). – Madam President, every other single MEP: if they miss their time, they miss their …

(The President cut off the speaker)

  Elmar Brok (PPE). – Sir, I was in the chamber, but not on my seat.

  Elnök asszony. – Képviselő Úr! Ön ne kiabáljon, és ne álljon fel! Elmondtam, hogy mi volt a probléma forrása. Túlnéztem a listát, ezért rossz sorrendben szólítottam fel a képviselőt. Önnek nincs joga így kiabálni, elnézést kértem miatta. Valószínű, nem figyelt rá, és Mr. Brok pedig a Képviselő Úr után, Vilimsky Képviselő Úr után következik. Vagyis helyes, hogy most szót adtam neki. Bár ez nem ügyrendi hozzászólás volt, és nem lenne okom arra, hogy megmagyarázzam ezt Önnek, de azért, hogy legközelebb ne kiabáljon, és ne forduljon elő ilyen, ezért tartottam fontosnak.

  Elmar Brok (PPE). – Frau Präsidentin! Herzlichen Dank! Ein Satz zu meinem österreichischen Vorredner: Mit seiner Argumentation möchte er, dass mehr Flüchtlinge nach Österreich kommen, denn nur mit Hilfe der Türkei kann der Strom der Flüchtlinge eingegrenzt werden. Er tritt also für mehr Flüchtlinge nach Österreich ein.

Folgende Hauptpunkte wollte ich sagen: Ich möchte mich bei der Kommission und beim Rat für den Gipfel bedanken. Denn es gibt die Chance, Ordnung ins Verfahren zu bekommen, die Zahlen zu reduzieren. Wenn die Türkei seit vier Jahren 2,5 Millionen Flüchtlinge aufnimmt, und der Libanon bei 4 Millionen Einwohnern 1,4 Millionen Flüchtlinge, dann haben wir eine Verantwortung, diesen Ländern zu helfen – wegen der Flüchtlinge und auch wegen dieser Länder. Dazu haben wir unseren Beitrag zu leisten. Und wenn dies die Konsequenz hat, dass weniger Flüchtlinge hier hereinkommen und wir entsprechend der Genfer Konvention eine anständige Betreuung dieser Flüchtlinge vornehmen können, scheint mir das der richtige Weg zu sein. Und wenn wir gleichzeitig damit die Möglichkeit haben, eine Struktur der Kontrolle der Außengrenzen aufzubauen, hier die Frage der Registrierung vernünftig zu regeln, auf dieser Grundlage eine verständliche Form von Kontingentierung in die Mitgliedstaaten hinein vorzunehmen, die überschaubar und kontrollierbar ist, dann scheint mir dies ein Weg zu sein, diesen Druck wegzunehmen.

Lassen Sie mich einen letzten Satz sagen: Dies gilt alles nur, wenn es gelingt, den Krieg dort zu beenden. Und den Krieg zu beenden, geht auch nur mit der Türkei. Und Kapitel zu öffnen mit der Türkei über Menschenrechte und Rechtsstaatlichkeit, finde ich spannend, weil dann die Türkei wirklich zeigen muss, was da passiert ist. Im Übrigen möchte ich feststellen: Die Türkei wird nicht Mitglied, wenn in einer Reihe von 72 einstimmigen Entscheidungen im Rat, die für die Mitgliedschaft notwendig wären, unabhängig von der Entscheidung der Parlamente jetzt die sechste und siebte Entscheidung fallen. Aber über die Menschenrechte in der Türkei zu reden, finde ich einfach spannend. Und wenn das gleichzeitig damit verbunden ist, weniger Flüchtlinge zu haben, scheint mir das ein guter Deal zu sein.

(Der Redner ist damit einverstanden, zwei Fragen nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 162 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Tibor Szanyi (S&D), Kékkártyás kérdés.– Köszönöm szépen, Elnök Asszony a lehetőséget. Brok urat személyében is nagyon szívesen kérdezem, hiszen egyike a legtapasztaltabb külpolitikusoknak az Európai Parlament részéről. Gondolom, hogy Brok úr is látott már számtalan olyan esetet, ahol valamelyik fél mulasztásai okán egy egyezmény nem úgy valósult meg, ahogy kellett volna. Ha történetesen az EU nem biztosítja ezt a három milliárd eurót úgy, ahogy ígéri, s a törökök esetleg azt mondják, hogy akkor viszont tovább eresztik a menekülteket – erre milyen ellenőrzési vagy megelőzési garanciákat lát? Köszönöm szépen!

  Elmar Brok (PPE), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“.– Geldzahlung nicht leisten? Dann haben wir doch den Deal gebrochen. Im Übrigen werden diese Gelder nicht in einen türkischen Staatshaushalt hinein gezahlt, sondern sie werden projektbezogen für die Bewältigung der Flüchtlingskrise dort gezahlt – Projekt für Projekt, Schritt für Schritt, nicht in einem Schritt, wenn ich das richtig verstanden habe, Herr Timmermans. Und aus diesem Grunde heraus ist diese Gefahr nicht gegeben, sondern die Türkei hat Interesse an diesem Deal, die Türkei hat jedes Interesse, diesen Deal ihrerseits einzuhalten, denn sonst wird kein Kapitel geöffnet, und es wird nichts gemacht. Und im Übrigen würde ich sagen, dann sind wir auch nicht in der Lage, den Krieg zu beenden. Denn den Krieg zu beenden – durch das Stoppen der Öllieferungen, durch das Stoppen des Finanzverkehrs zugunsten des IS – ist nur möglich, wenn auch die Türkei neben anderen in diesem Boot ist. Deswegen halte ich das für eine gute Vereinbarung.

  Mario Borghezio (ENF). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, si dovrebbe parlare in futuro di un inverno dell'Europa: dopo i fatti di Parigi, quest'altra decisione drammatica di aprire le porte dell'Europa alla Turchia, proprio quando giungono dei segnali in senso contrario. Si erano interrotte le trattative per l'adesione per un motivo molto chiaro, perché si considerava giustamente la Turchia come un paese islamico e quindi con dei grossi problemi. Non è più islamica, la Turchia di Erdoğan che nel 2008 arriva in Germania e dichiara che l'assimilazione è un genocidio contro l'umanità, adesso non se ne parla più. Gli regaliamo l'apertura dei visti, persino nella commissione LIBE si è richiamata l'attenzione degli europei, si è detto: ma sapete cosa state facendo? I visti a 75 milioni di turchi in grandissima parte musulmani, abbiamo svenduto i valori dell'Europa, i diritti umani e la libertà di stampa, siamo diventati sordi agli appelli dei giornalisti e dei direttori di giornali incarcerati alle porte dell'Europa. Vogliamo ricordare questi valori o pensiamo di svenderli di fronte al problema dei profughi. Vergogna Europa! Vergogna, vergogna, vergogna!

(L'oratore accetta di rispondere a una domanda "cartellino blu" (articolo 162, paragrafo 8, del regolamento))

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D), blue-card question.– Mr Borghezio, the Turkish geostrategic space is part of the Euro-Atlantic space – part of south-eastern Europe somehow – and everything going on in Turkey seems to influence European security and defence to a great extent. Do you not think that we need Turkey for Europe’s security? – because, just like Italy, Turkey is a Mediterranean state, and the security of Europe is greatly influenced by Turkey. We have to cooperate with Turkey.

  Mario Borghezio (ENF), Risposta a una domanda "cartellino blu".– Signor Presidente, onorevoli colleghi, gli avvenimenti recenti e la gravissima provocazione della Turchia ai danni della Russia, con rischi gravissimi per la pace e per l'equilibrio in Europa e nel mondo, sembrano la migliore risposta alla sua domanda.

  Андрей Ковачев (PPE). – Г-жо Председател, г-н Министър, г-н Комисар, първо във вътрешнополитически план ние трябва да си свършим нашата домашна работа – заедно да пазим външните граници на Европейския съюз като споделена отговорност на всички страни членки, борба с трафика на хора, обща агенция по разузнаването, общи правила за миграция.

Второ, във външнополитически план въпросът пред нас е какво е по-добре със или без Турция ще се справим по-добре с това глобално предизвикателство.

Разбира се, че отговорът е не само с Турция и с Ливан и с Йордания и с африканските страни трябва да работим по-тясно, но трябва ясно да кажем и да бъдем откровени – преговорите с Турция са различни в сравнение с предишните присъединителни преговори. Преговорите са с отворен край и не е взето решение за пълноправно членство на Турция в Европейския съюз. Такова членство към сегашния момент е невъзможно.

За нас, разбира се, е важно да водим преговори с Турция, да имаме на югоизток един предсказуем партньор, един съсед, който спазва европейското законодателство, спазва своите ангажименти, съсед, който приема нашето законодателство. Чрез преговорите можем да подкрепим и турското гражданско общество и турската демокрация. За всичко това трябва да се използва отварянето и затварянето на преговорните глави.

Трябва да следим обаче отблизо дали протегнатата ръка от наша страна ще доведе до подобряване на ситуацията с човешките права и свободата на медиите. Трябва преди всички да направим всичко, което зависи от нас, милионите хора по сирийската граница с Турция, Ливан и Йордания да останат там и да не тръгват към европейските граници. Всяко евро, инвестирано за това, са многократно повече евра, спестени от издръжката на тези хора, ако те бяха в Европейския съюз.

Трябва да контролираме, разбира се, и средствата, които ние даваме за това, заедно с Върховния комисариат по бежанците на Обединените нации.

(Ораторътприемадаотговоринавъпрос, зададен чрезвдиганенасинякарта (член 162, параграф 8 отПравилниказадейността)).

  Kazimierz Michał Ujazdowski (ECR), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki.– Chciałbym zapytać o jedną kwestię. Mianowicie: o ile rozumiem intensywną współpracę policji państw europejskich w ramach Europolu i zasilenie Europolu, to zupełnie nie rozumiem, dlaczego poseł Europejskiej Partii Ludowej głosi pomysł utworzenia wspólnej agencji wywiadu. To nie ma oparcia w traktatach europejskich.

Jak sobie pan wyobraża na gruncie obecnie obowiązujących przepisów traktatowych powoływanie instytucji, która narusza jądro suwerenności poszczególnych państw?

  Андрей Ковачев (PPE), отговор на въпрос, зададен чрез вдигане на синя карта.– Разбира се, че трябва да си сътрудничим повече в Европа – и обща разузнавателна служба и общо командване.

Много добре знаете, а може и да не знаете, че за съжалението това сътрудничество на нашите специални служби не върви както би трябвало да върви. Само няколко страни обменят информация и за мен справянето с глобалните предизвикателства минава през нашите общи усилия, включително и обща европейска армия, една идея още от 50-те години на миналия век за обща отбранителна общност в Европейския съюз, разбира се не дублираща НАТО и нашите ангажименти по Евроатлантическото споразумение.

  Kati Piri (S&D). – Madam President, it is important that there is a deal with Turkey that will make the influx of refugees to Europe manageable. For too long we did not pay enough attention to the efforts made by the Turkish population by hosting 2.02 million refugees, and with this summit it was recognised that only in partnership can this refugee crisis be handled.

However, an essential part of the EU-Turkey agreement is missing, which is due to internal divisions among EU Member States: the fact of resettlement. No agreement has been reached on this yet, and I was at least pleased to hear First Vice-President Timmermans also mention this – that there are plans – and let us hope that Member States will commit to this in the next summit.

I welcome the reinvigorating of the accession talks. It is a pity that this crisis was needed to convince Member States that a more intensive dialogue between the EU and Turkey is very much in the interests of both. We do, however, have serious concerns about internal developments in Turkey, already mentioned here by colleagues. In order to make this new momentum last, it must be clear to both sides that the accession process is merit-based, with respect for the rule of law and fundamental freedom at its core.

„Catch the eye” eljárás

  Λευτέρης Χριστοφόρου ( PPE).– Κυρία Πρόεδρε, δεν πιστεύω να υπάρχει κανένας που να μην αναγνωρίζει ότι το προσφυγικό είναι μεγάλο πρόβλημα και απαιτείται η συνεργασία με την Τουρκία. Απαιτείται η συνεργασία με την Τουρκία, αλλά όχι να την στηρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση και να της δίνει συνέχεια προνόμια για να κάνει το αυτονόητο. Απαιτείται η Τουρκία να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και απέναντι στο προσφυγικό.

Δεν υπάρχει κανένας που να αμφισβητεί τον ύποπτο και ύπουλο ρόλο που διαδραμάτισε η Τουρκία, ακόμα και για τη δημιουργία του προσφυγικού. Και, πραγματικά, διερωτώμαι: μέχρι σήμερα η Τουρκία τι έκανε ουσιαστικά για το προσφυγικό; Ποιος είναι ο ρόλος της στην περιοχή; Εγώ ακόμα δεν αντιλήφθηκα εάν η Τουρκία πολεμά πραγματικά το ISIS και την τρομοκρατία όταν στην ουσία πολεμά τους Κούρδους και καταρρίπτει το ρωσικό αεροπλάνο που πολεμούσε την τρομοκρατία, τη στιγμή μάλιστα που η ίδια παραβιάζει τον εναέριο χώρο χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να αντιδρά η ίδια Ευρωπαϊκή Ένωση!

Αναμένουμε από την Τουρκία να εκπληρώσει υποχρεώσεις απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση όταν δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα, όχι μόνο με χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά ούτε και στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου της Άγκυρας, συμβαλλόμενα μέρη του οποίου είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Τουρκία;

Θέλουμε να πιστέψουμε ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει να λύσει προβλήματα. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δημιουργεί προβλήματα και αυτό που μόνο κάνει είναι να ζητά, χωρίς να δίνει τίποτα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Κώστας Μαυρίδης ( S&D).– Ενώ το πρόβλημα, κύριε Timmermans, είναι το πρόβλημα της ροής των προσφύγων, εμείς καταντήσαμε εδώ να συζητάμε το άνοιγμα κεφαλαίων για την Τουρκία. Και μιλώ αργά, ώστε να έχω όλη την προσοχή σας. Τα κεφάλαια αυτά, για τα οποία προτείνετε άνοιγμα προς τον Erdoğan, είναι κεφάλαια τα οποία είναι παγωμένα επειδή η Τουρκία, μεταξύ άλλων, παραβιάζει τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παραβιάζει, κατέχοντας παράνομα το ένα τρίτο της Κυπριακής Δημοκρατίας που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, διερωτώμαι, θα συναινούσατε ποτέ εσείς σε άνοιγμα κεφαλαίων εάν η Τουρκία κατείχε παράνομα το ένα τρίτο του ευρωπαϊκού εδάφους της χώρας σας;

Και, για να μην μιλήσουμε μόνο για αρχές και αξίες, δίνουμε ένα δώρο στον Erdoğan τη στιγμή που αρνείται να εφαρμόσει τις μέχρι τώρα δεσμεύσεις του; Αυτά είναι τα ουσιαστικά ερωτήματα.

  Νότης Μαριάς ( ECR).– Κυρία πρόεδρε, η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων, καθώς συνεχώς υποκύπτει στους εκβιασμούς της Τουρκίας. Μια Τουρκία που θωπεύει το DAES και κάνει λαθρεμπόριο πετρελαίου με τους τζιχαντιστές. Μια Τουρκία που οργανώνει το δουλεμπόριο μεταφοράς χιλιάδων προσφύγων από τη Συρία στα νησιά του Αιγαίου με κέρδος άνω των δώδεκα δισεκατομμυρίων ευρώ. Μια Τουρκία που συνεχίζει να παραβιάζει τον εναέριο χώρο της Ελλάδας.

Τελικά, κύριοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχετε βάλει τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα, και όχι μόνο: δίνετε επιπλέον στην Άγκυρα και τρία δισεκατομμύρια ευρώ. Κύριε Weber, η Ελλάδα κατακλύστηκε από χιλιάδες πρόσφυγες γιατί τους κάλεσε η κυρία Μέρκελ να έρθουν στη Γερμανία. Κύριε Weber, η Ελλάδα είναι κυρίαρχη χώρα και δεν δέχεται συνδιαχείριση των εξωτερικών της συνόρων. Κύριε Weber, να το πάρετε απόφαση, τα σύνορα της Ελλάδας είναι ελληνικά και θα συνεχίσουν να τα προστατεύουν οι Έλληνες και όχι γερμανικά στρατεύματα, όπως ονειρεύεστε, γιατί αυτό έχει λήξει ιστορικά και αμετάκλητα εδώ και εβδομήντα χρόνια.

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospođo predsjednice, stavimo ruku na srce i recimo si istinu. Ovo je sporazum iz nužde. Sporazum iz nužde i to prije svega zbog nas, zbog stanja u Europskoj uniji, zbog svega onoga što je migrantska kriza donijela Europskoj uniji. Ali ja mislim da, neovisno o svemu tome, mi moramo razgovarati, pregovarati, dogovarati i sporazumijevati se. Ne možemo naravno ne vidjeti i vjerujem da Komisija i te kako vidi sve što se dešava baš u ovom trenutku u Turskoj, kada govorimo o ljudskim pravima, o slobodi medija. I zato tvrdim da je ovo naravno sporazum iz nužde. Iz nužde kada treba pomoći izbjeglicama i prvenstveno izbjeglicama koje su iz ratom zahvaćenih područja. Otvaranje pregovora i poglavlja 17. treba biti praćeno s poglavljima 23. i 24.

  Σοφία Σακοράφα ( GUE/NGL).– Κύριοι συνάδελφοι, ακούω πολλούς να επικροτούν το πακέτο στήριξης προς την Τουρκία. Είναι υποκρισία να επικροτούμε μέτρα που δημιουργούν καταυλισμούς εκατομμυρίων δυστυχισμένων, μόνο και μόνο για να μην αναλάβουμε τις ιστορικές ευθύνες που μας αναλογούν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 κρατών και των 500 εκατομμυρίων πολιτών αρνείται να υποδεχτεί τρία εκατομμύρια πρόσφυγες τους οποίους κάποιοι εξ αυτών δημιούργησαν και μετατοπίζει την ευθύνη της αδιέξοδης πολιτικής της στις χώρες υποδοχής.

Η αλληλεγγύη που ευαγγελίζεστε, αποδεικνύεται μια φάρσα, γιατί το περίφημο "relocation" των 160.000 προσφύγων έχει εφαρμοστεί μονάχα για 159 άτομα. Δημιουργείτε μια γενιά φυλακισμένων, γιατί γνωρίζετε ότι αυτή κατάσταση δεν θα είναι προσωρινή. Αναλογίζεστε όμως τι θα προκαλέσει μια τέτοια γκετοποίηση στην Τουρκία, στον Λίβανο και στην Ιορδανία; Να σας πω εγώ: θα αποτελέσει τη μήτρα της καλλιέργειας ακραίων και φανατικών ιδεολογιών που απλά θα διαιωνίζουν τα τωρινά προβλήματα. Πόσο μάλλον όταν πολλοί ισχυρίζεστε ότι ανάμεσα στο ρεύμα των προσφύγων βρίσκονται και τζιχαντιστές. Αυτή η μυωπική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόνο προβλήματα και αστάθεια θα προκαλέσει στην περιοχή.

  Ska Keller (Verts/ALE). – Madam President, let us be clear: this is a deal in which Turkey is supposed to stop refugees in return for the European Union turning a blind eye on human rights – and this is bad for the refugees who will be detained and pushed back into Syria. But it is also bad for people in Turkey. Those people were really looking to and hoping for EU accession, for EU values, for the Kurds and for journalists – journalists like Can Dündar, who was arrested a couple of days ago in Turkey.

So I would like to ask you, Commissioner, as Vice-President of the Commission with responsibility for fundamental rights: what do fundamental rights mean to you in this agreement?

  Γεώργιος Επιτήδειος ( NI).– Κυρία Πρόεδρε, ο πανικός ο οποίος έχει καταλάβει την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε συνδυασμό με την αδυναμία της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της αθρόας εισβολής παρανόμων μεταναστών σε αυτήν, την έχει αναγκάσει να θεοποιήσει την Τουρκία και να της παραχωρήσει τα πάντα, θέλοντας ως αντάλλαγμα μια αμφιλεγόμενη βοήθεια.

Ξεχνάμε όμως ότι η Τουρκία είναι η χώρα η οποία είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για όλον αυτό τον συρφετό των παράνομων μεταναστών που έρχονται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ξεχνάμε ότι η Τουρκία μας εκβιάζει προκειμένου να επιτύχει τα εθνικά της συμφέροντα και, διερωτώμαι:

- Ποιες εγγυήσεις ζητάμε από την Τουρκία ούτως ώστε να μη μας εξαπατήσει πάλι;

- Τι εγγυήσεις ζητάμε από την Τουρκία για να είναι "εντάξει", επιτρέψτε μου την έκφραση, στις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

- Έχουμε το θάρρος να επιβάλουμε στην Τουρκία να απαγορέψει την δράση των παράνομων διακινητών;

- Έχουμε το θάρρος να επιβάλουμε στην Τουρκία να πάψει να εκμεταλλεύεται αυτούς τους δυστυχείς ανθρώπους για να κερδίσει κάποια δισεκατομμύρια;

Εάν δεν έχουμε αυτό το θάρρος δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως ...

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

A „catch the eye” eljárás vége.

  Frans Timmermans, First Vice-President of the Commission.– Madam President, when I hear Mr De Graaff and some of his colleagues refer to the beauty of European civilisation, the way they do it I am reminded of what Ghandi said when he was asked what he thought about European civilisation. His answer was: ‘it would be a good idea’. Let us not lose track of the reasons for people coming to Europe. They are not coming to Europe because Mrs Merkel invited them, they are coming to Europe because they want their children not to be victims of barrel bombs thrown from Assad’s planes.

(Applause)

They want to come to Europe because they do not want to be slaughtered by Daesh or al-Nusra in other parts of Syria. They want to come to Europe because after years of an atrocious war, they have nowhere else to go if they want their children to have an education, if they want to have healthcare, if they want a future that every single one of you wants for yourself and your children as well. We are talking about human beings. We are not talking about fortune-seekers invited by Mrs Merkel. Mrs Merkel took responsibility to offer international protection when it was necessary. We would have less trouble in Europe if every single leader of Europe had done the same when it was necessary at the time.

(Applause)

Now let me insist on some of the push factors, because it is important for the agreement we have reached with Turkey. As I said before, why are some people leaving from Turkey or through Turkey to Europe? Talk to them, try it! These are nice people, educated people; these are people who can tell you a story. They will tell you: ‘I have left because after two years I am finished, all my savings are gone and I am not allowed to work in Turkey’. So what did we do? We agreed with the Turks that they would allow Syrians to start working in Turkey very soon. That is part of what we have discussed.

They say: ‘I am leaving because there is no education for my children’. This is exactly what we are going to do: we are going to use the EUR 3 billion to make sure that there are more facilities for education for children where they are now in Turkey.

They say: ‘we are leaving because our living conditions are horrible and we do not have access to medical care’. These EUR 3 billion will be used to improve living conditions and to improve medical care.

It is not just the right thing to do, it is the smart thing to do, because keeping people there and offering them help there is much cheaper for the European taxpayer and is much cheaper in moral terms, because it takes the smugglers out of the equation. It takes the danger out of the equation for people having to cross the Mediterranean in very difficult conditions.

So when we have these agreements on these projects, it is to take away some of the push factors. This, I think, is a smart approach. Visa liberalisation. Why are we on this trajectory with the Turks? Because if we aligned our visa policies, it would be easier for the Turks to act at their external borders when people come from Pakistan, Bangladesh or other countries who do not have the right to international protection and should then be stopped at the borders. Visa liberalisation also means that we can create the right conditions for Turkey to have the right kind of passports: biometric passports. It would make it much easier for us to control our borders. These are positive measures for the European Union. Do not portray everything as though we are on our knees for Turkey and giving things away.

Then about the chapters. I really do not understand some here, like Ms Keller, who just now said: ‘we do not want to talk, we have given up on human rights, we accept everything’. Benchmarking Chapter 23 and 24 is the best possible way of engaging Turkey in a debate on human rights. Opening Chapters 23 and 24 is the best possible way of forcing the Turks to account for what they are doing and to try and help them reform the system so that they move away from the mistakes they make today.

So do you really think that we will improve the situation in Turkey by turning our backs on the Turks and saying: ‘oh, let it go’? I do not think so. I think this engaging with them will yield results. And yes, of course, we are engaging with them because we need to stem the flow of those coming to Europe who do not have the right to international protection. Of course we are doing that – but it is in our interest to do so, it is in the interests of the refugees to do so and it is in the interest of Turkey to do so. There is no shame in coming to an agreement based on mutual interest.

  Elnök asszony. – A vitát lezárom.

A következő napirendi pont: A Bizottság nyilatkozata – A körforgásos gazdaságra vonatkozó csomagról elfogadott határozat

Írásbeli nyilatkozatok (162. cikk)

  Ангел Джамбазки (ECR), в писмена форма.– Споразумението между ЕС и Турция е продължение на погрешната европейска политика за справяне с проблема с мигрантите. Това споразумение е капитулация на Европа и на европейските лидери, които подписвайки го, признаха, че не могат сами да защитават границите си. Трите милиарда евро, които ще бъдат предоставени на Турция, трябва да бъдат инвестирани в бежанските лагери, където липсват основни потребности като вода, храна и медицински консумативи. Дали това ще се случи зависи изцяло от самата Турция. Защо ЕС не изисква от Турция да отвори трудовия си пазар за бежанците и не пусне децата им в училищата? Защото ако това се случи и условията на живот на бежанците се подобрят, те няма да рискуват живота си бягайки към ЕС. Пределно ясно е, че това не е в интерес на Турция, която ще продължи да сътрудничи в трафика на мигранти към ЕС и ще продължи да подкрепя „Ислямска държава“.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito.– Se indagarmos qual dos aliados dos EUA – de França a Israel, do Reino Unido às ditaduras do Golfo – terá cumprido, ao longo dos últimos anos, o papel central na operação de desestabilização e agressão à Síria e ao seu povo, certamente a Turquia assume lugar cimeiro. Desde o primeiro momento, a Turquia – membro da NATO – ingeriu-se ativamente na situação da Síria, num manifesto desrespeito pelo direito internacional. A Turquia foi utilizada para servir de base e dar suporte aos diversos grupos armados – que integram milhares de mercenários – aos quais foi atribuída a concretização do objetivo de destruição do Estado sírio, a pilhagem dos seus recursos e do património do seu povo. Uma gigantesca pilhagem que, alimentando todo o género de tráficos e tendo na Turquia um seu recetor, é uma das fontes de financiamento dos terroristas apoiados e armados pelo imperialismo, que agora afirma querer combatê-los. Estes são aspetos que andaram arredados deste debate e que os principais grupos políticos procuraram compreensivelmente evitar. Um silêncio cúmplice. As conclusões da cimeira UE-Turquia estão em linha com as políticas externa e migratória da UE, que a cimeira procurou operacionalizar: reacionárias, desumanas, inaceitáveis.

  Neena Gill (S&D), in writing.– President, The deal reached between EU Member States and Turkey in a bid to weaken the refugee inflow starkly contrasts in both speed and magnitude with the decision making on the management of the refugee crisis inside the EU. While member states are dragging their feet on honouring funding pledges to manage the refugee crisis, €3 billion has been promised to Turkey in return for its help on sheltering refugees. I acknowledge the need for engaging with Turkey to bring peace and stability to our neighbourhood, but we cannot undermine our enlargement policy by trading off commitments on accession negotiations and visa liberalisation against Turkey's willingness to carry a bigger burden on migration. Especially not if this means remaining silent on the violation of human rights and freedom of speech in the country, and on the way in which the Turkish government appears to be instrumentalising conflicts in the region to settle matters with the Kurds. There is a thin line between engaging with a country in order to encourage it to do the right thing, and simply buying its cooperation while closing one's eyes to injustice.

  Vladimír Maňka (S&D), písomne– Turecko na nedeľnom summite EÚ v Bruseli sľúbilo, že zabráni prevažne sýrskym emigrantom vstúpiť do Európy. Turecko zadrží nelegálnych ekonomických migrantov, umiestni ich v detenčných centrách platených z peňazí EÚ a postupne budú vracaní do svojich domovov. Dôležité je, odkiaľ chce EÚ zobrať 3 miliardy eur, ktoré poskytne na budovanie infraštruktúry a zabezpečenie potravinovej a zdravotnej pomoci pre 2,5 milióna migrantov, aby títo zostali v Turecku a nepustili sa smerom do Európy. V rozpočte EÚ je na to vyčlenených len 500 miliónov eur. Zvyšných 2,5 miliardy musia nájsť členské štáty vo svojich rozpočtoch. Niektorí európski politici uvažujú zaplatiť tieto náklady z fondov určených na rozvoj zamestnanosti a rastu v krajinách EÚ, iní naznačili, že môžu potrestať krajiny, ktoré odmietli všetky doterajšie návrhy Bruselu na prerozdelenie utečencov. Obidva návrhy sú nebezpečné. Prinášajú nielen spomalenie rozvoja zaostalých regiónov, ale aj zvyšovanie napätia v rámci Spoločenstva. Dôležité bude, aby EÚ dospela k riešeniam v tejto citlivej oblasti nie nátlakom, ale vzájomnou dohodou.

  David McAllister (PPE), schriftlich.– Der Gipfel des Europäischen Rates mit der Türkei war ein weiterer Baustein auf dem Weg, die Flüchtlingskrise auf europäischer und internationaler Ebene zu bewältigen. Als das wichtigste Transitland für Flüchtlinge und Migranten ist die Türkei der bedeutendste strategische Partner der Europäischen Union in dieser Krise. Die strategische Partnerschaft wird mithilfe des EU-Türkei-Aktionsplans fortentwickelt. Die Lebenssituation der über 2 Millionen Flüchtlinge in der Türkei muss konkret verbessert werden, damit weniger Menschen die gefährliche Flucht nach Europa auf sich nehmen. Deshalb sind die drei Milliarden Euro der Europäischen Union für die Flüchtlingshilfe in der Türkei eine sinnvolle Maßnahme. Dieses Geld fließt nicht auf das Konto der türkischen Regierung, sondern dient ausschließlich der Finanzierung von Flüchtlingsprojekten. Sie sollen unter anderem die Bildungschancen der etwa 900.000 Kinder verbessern, die in der Türkei beschult werden müssen. Mein besonderer Dank geht an die Kommission. Sie hat in kürzester Zeit den prägnanten EU-Türkei-Aktionsplan verhandelt, der den Weg zu weiteren Fortschritten in der Bewältigung der Migrationskrise ebnet.

  Csaba Molnár (S&D), írásban.– Tisztelt Elnök Úr! A menekültek nem azért jönnek Európába, mert Németország vagy Merkel kancellár meghívta őket, ahogy magukat európainak mondó politikusok azt sokszor állítják. A menekültek azért jönnek, mert nem akarják, hogy gyermekeik a mindennapos bombázások áldozatául essenek. A menekültek nem azért jönnek Európába, hogy elvegyék a munkahelyeinket, vagy ne tartsák tiszteletben a kultúránkat, hanem azért, hogy szeretteiket ne mészárolja le az Iszlám Állam. Azért jönnek Európába, hogy gyermekeik tanulhassanak, ha betegek orvoshoz mehessenek, pontosan azt akarják, amit mi akarunk gyermekeinknek. Emberekről, nem pedig haszonlesőkről beszélünk, akiket Németország hívott Európába. A vasárnapi uniós csúcson az Uniónak és Törökországnak arról sikerült megállapodásra jutnia, hogy három milliárd euróból javítjuk a menekültek életkörülményeit. Oktatást, megfelelő egészségügyi ellátást, emberhez méltó körülményeket biztosítunk számukra Törökországban. Ez nem csak erkölcsileg helyes, de a menekültválság megoldásának kulcsa is. Sajnálatos módon ma a magyar miniszterelnök az egyik legnagyobb akadálya a menekültválság kezelésének, a közös uniós menekültpolitika kialakításának. A kvóta-rendszer elutasításával veszélyezteti az európaiak és benne a magyarok biztonságát, a határok nélküli Európát. Az önző különutas politikák korának véget kell vetnünk, helyette európai megoldásokra, a közös európai határőrség felállítására van szükség.

  Urmas Paet (ALDE), kirjalikult.– ELi ja Türgi tippkohtumine oli asjakohane arvestades arenguid nii põgenike ja terrorismi teemal kui ka Süüria kodusõjas ning nende mõju nii ELile kui Türgile. Kõigis nendes küsimustes on võtmetähtsusega Türgi ning lahendust ei ole võimalik leida EL-i ja Türgi vahelise koostööta. On hea, et tippkohtumisel lepiti kokku ühisavalduses ja rändetegevuskavas, ent oluline on see, et seda tegevuskava ning ette võetud plaane ka täidetaks. EL peab leidma vahendid Türgi fondi jaoks. Selleks, et põgenikevool väheneks, tuleb parandada olukorda põgenikelaagrites ja seda saab EL teha eelkõige rahaliselt panustades. Väga oluline on Türgiga jätkata liitumiskõnelusi ELiga, kuid laienemine tuleb hoida lahus põgenikekriisi kontekstist. Üks ei saa sõltuda teisest. Tuleb edasi liikuda peatükkide avamisega ja töötada viisavabaduse saavutamise nimel nii, et kõik tingimused oleksid täidetud.

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη ( PPE), γραπτώς.– Στο πλαίσιο της πρόσφατης συνόδου κορυφής ΕΕ - Τουρκίας για το προσφυγικό, ελήφθησαν πολλές ευνοϊκές αποφάσεις για την Τουρκία, μολονότι η χώρα αυτή δεν έχει αποδειχτεί, μέχρι στιγμής, αξιόπιστος εταίρος της ΕΕ σε μία σειρά από ζητήματα. Συγκεκριμένα, δεν τηρεί τις Συμφωνίες Επανεισδοχής μεταναστών, τις οποίες έχει υπογράψει με την ΕΕ και την Ελλάδα, και ανέχεται αποδεδειγμένα την ανεξέλεγκτη δράση των εγκληματικών δικτύων παράνομης διακίνησης ανθρώπων στο έδαφός της, με εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες να διοχετεύονται στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Ταυτόχρονα, συνεχίζει να δημιουργεί συνθήκες έντασης και αμφισβήτησης του διεθνούς δικαίου με συνεχείς παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου - κρατών μελών της ΕΕ - με την παράλληλη μη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για ποιόν λόγο η ΕΕ αρνείται να πιέσει σε θεσμικό επίπεδο την Τουρκία να δημιουργήσει κέντρα υποδοχής προσφύγων στα παράλιά της, στο πλαίσιο ανάληψης περισσότερων υποχρεώσεων από τη χώρα αυτή για τη διαχείριση του μεταναστευτικού και την πρόληψη απώλειας ανθρώπινων ζωών στη θάλασσα; Ας μην ξεχνάμε, ότι πρόκειται να ανέλθει στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ η ήδη αυξημένη χρηματοδότηση που λαμβάνει η Τουρκία από την ΕΕ για τον σκοπό αυτό. Γιατί πρέπει να παρέχουμε στην Τουρκία ανταλλάγματα για να πράξει τα αυτονόητα;