Compte rendu in extenso des débats

Mardi 19 janvier 2016 - Strasbourg

10. Situation en Pologne (débat)

  Der Präsident. – Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Aussprache über die Erklärungen des Rates und der Kommission zur Lage in Polen (2015/2989(RSP).

Meine Damen und Herren, ich weise jetzt bereits darauf hin, dass es in diesem Debattenblock kein Catch-the-eye-Verfahren gibt und dass ich auch keine blue cards zulassen werde.

Nein, nein, wir lassen jetzt hier keine Geschäftsordnungsdebatte zu. Wir steigen jetzt in diese Debatte ein. Da können Sie sich bemühen, soviel Sie wollen. Das ist in der Konferenz der Präsidenten so festgelegt worden, das ist in den Fraktionen mitgeteilt worden, das wusste auch Ihre Fraktion.

Sehr geehrte Frau Ministerpräsidentin Szydło, herzlich willkommen im Europäischen Parlament.

Meine Damen und Herren, die Entscheidung, über die Maßnahmen der Kommission zu debattieren, einen Dialog einzuleiten, um die Lage in Polen auf der Grundlage des Rahmens zur Stärkung des Rechtsstaatsprinzips zu bewerten, ist eine erstmalige Debatte dieser Form im Europäischen Parlament.

Das ist ein völlig neues Instrument. Es hat eine solche Debatte und ein solches Verfahren bis heute noch nicht gegeben. Das Instrument ist im März 2014 von der Kommission erstmalig vorgestellt worden. Es ist ein sogenannter Frühwarnmechanismus eingerichtet worden. Die Rechtsstaatlichkeit, das ist uns allen klar, die Frage der Gewaltenteilung ist keine rein prozedurale Frage, sondern ein Kernbestand unserer europäischen Demokratie und unseres Gesellschaftsmodells.

Deshalb ist diese Debatte ganz sicher auch eine zentrale Debatte für zukünftige Verfahren dieser Art. Ich gehe deshalb davon aus, dass wir sehr konzentriert hier arbeiten werden und das im gegenseitigen Respekt tun.

Noch einmal an die Ministerpräsidentin Polens ein herzliches Willkommen und auch meinen Dank, dass Sie sich bereit erklärt haben, an dieser Debatte teilzunehmen.

Wir kommen nun zur Aussprache selbst.

  Bert Koenders, President-in-Office of the Council. – Mr President, the European Union is not only a market, it is also a Union built on common values. The EU Treaties are eloquent and crystal clear. Article 2 states the values on which this Union is founded and reaffirms that these values are common to all Member States. Membership of our Union entails not only benefits, but also responsibilities. Among the foremost responsibilities of each Member State is respect for the Union’s fundamental values, not least the rule of law, democracy, and fundamental rights. It is what makes us as Member States, and also as a Union, unique in the world.

These values are shared not only because they are written on paper, but because they have been brought to life in pluralistic and open societies over the last decades, sometimes against stiff opposition. They are fundamental because they provide essential guarantees for the freedom of our citizens and the functioning of our democracies. However, neither the rule of law nor other fundamental values can be taken for granted. This continent brought forth the three most deadly and venomous political doctrines that we have known. Our ancestors fought over these doctrines and finally overcame them. We have learned our lessons the hard way, and we have vowed countless times that we would never return to those dark days, but would build a new community on this continent where freedom and peace would reign. We have been successful in this endeavour and the secret of that success is that we put democracy and the rule of law first. It was crucial then and it remains crucial today that we continue to do so.

Ensuring respect is a constant challenge that governments have to live up to, and yet we must be honest. No one country has a monopoly on virtue and no one country has a monopoly on vice. We all have deficiencies, but the true strength of our democracies is that we can identify these deficiencies, debate them, acknowledge them and fix them. That is what democracy is all about.

This also implies that we are ready to have open discussions about the best way to protect these values in times of change. Today’s debate in which the Council – and I thank you for that – has been invited to speak, has been triggered by the most recent measures introduced by the newly democratically elected Polish Government, including the position of the Constitutional Tribunal, and the governance of public media.

Both the independence of tribunals and the freedom and pluralism of our media are indispensable elements in ensuring the rule of law in a democratic society. The Council has repeatedly stressed that media freedom and pluralism are fundamental values and essential pillars of democracy. This is due to their important role in ensuring transparency and to their impact on public opinion and on the participation of citizens in decision-making processes.

On several occasions the Council has also highlighted the independence of the judiciary as a core value emerging from the constitutional traditions of Member States. It is not for the Presidency to pass judgment, especially not at this juncture in time. The Council has not discussed the situation, but I do want to briefly say something about Poland. Not many countries have suffered from European history as Poland has, divided, occupied, purged and ravaged, but the Polish spirit has never died. It has fought for its independence and its identity even under the Soviet yoke, and while its government was in exile, Polish soldiers helped to liberate my country in 1945, and for that I will be eternally grateful.

(Applause)

And now in 2016, 11 years after Poland joined the European Union, it has thrust itself forward into the circle of big powers. It has succeeded in establishing itself as a confident and successful European political and economic power, and it has grown into a democratic state with strengthened institutions. And the Polish people have been able to do this because they could build upon a tradition, having had one of the earliest enlightened constitutions in Europe as its Constitution of 1791 attests. The Polish people deserve huge respect for what they have accomplished and in their quest for sovereignty they have found themselves at the heart of the European Union.

The Presidency is grateful for being given the opportunity to participate in this debate. Parliament has always shown great dedication to the protection of rule of law, democracy and fundamental rights in the Union. It is no secret that my country, the Netherlands, home to Grotius and host to many international tribunals, feels it must embed fundamental rights and the rule of law in its foreign and European policies. In 2013, together with Germany, Finland and Denmark, we sent a letter to our partners arguing the need for a platform to debate the rule of law. If we can talk about fish and finance, why not also talk about fundamental rights and the rule of law? That is also why we are organising a rule of law seminar on migration in Strasbourg on 2 February. We hope to have many participants from the relevant institutions.

Already two months ago the Council held its first annual dialogue on the rule of law in the Union. We will organise a second rule of law dialogue in the May General Affairs Council. We will use the outcome of the February seminar as a basis for this discussion. Our Presidency is thus committed to ensuring respect for these core values.

Of course, the Council is not acting alone in these matters of fundamental importance. On the contrary. The Commission plays in our view a vital role in monitoring developments in this field across the Union, especially in its role as guardian of the Treaties. I also wish to highlight the role played by the Council of Europe and its Venice Commission in these questions. Both the European Commission and the Venice Commission, in accordance with their roles, are looking into the developments of our discussion today, and we would suggest that this debate is carried out in an impartial and cooperative spirit, and that progress can be made after a thorough analysis of the facts.

The Vice-President of the Commission will update us on the work of the Commission and the next steps after the College’s decision last week to launch a structured dialogue with the Polish authorities, and Prime Minister Szydło, with whom I had the honour to talk today, will have the opportunity to address this Chamber and share her government’s position. I welcome her participation today which can only contribute to the necessary dialogue within our European democracy.

  Der Präsident. – Bevor ich dem Herrn Vizepräsidenten der Kommission das Wort erteile, eine kurze Bemerkung:

Meine Damen und Herren auf den Tribünen, liebe Gäste. Sie sind uns herzlich willkommen. Es sind – glaube ich – eine ganze Menge Menschen heute sehr weit hierher gereist. Ich muss Sie aber darauf hinweisen, dass nach unserer Geschäftsordnung Beifalls- und Missfallenskundgebungen von den Tribünen nicht vorgesehen sind.

Ich wäre Ihnen dankbar, wenn Sie Ihre Neutralität bewahren könnten. Vielen Dank.

  Frans Timmermans, First Vice-President of the Commission. – Mr President, on behalf of President Juncker and my colleagues in the Commission, I want to set out for you the reasons why the Commission has decided to assess the recent developments in Poland, and how we hope to move forward in a constructive and facts-based dialogue with Poland to prevent the emergence of a systemic threat to the rule of law.

The main reason for beginning this assessment under the 2014 Rule of Law Framework is the situation concerning the Polish Constitutional Tribunal, and in particular the dispute about the nomination of a number of judges of the Tribunal. In principle, this should be an issue for the Constitutional Tribunal itself to resolve. However, as things stand, the other institutions of the Polish State have not complied with the judgments rendered by the Constitutional Tribunal on the matter. This has given rise to uncertainty regarding the functioning of the Constitutional Tribunal.

Furthermore, the Polish Parliament has decided to shorten the mandates of the President and Vice-President of the Tribunal. On 28 December last year, an amendment to the law on the Constitutional Tribunal entered into force which appears to render the functioning the Constitutional Tribunal considerably more difficult. Given the central position of the Tribunal within the Polish judicial system, we risk seeing the emergence of a systemic threat to the rule of law.

Concerns have also been raised as regards the new media law. The rule of law, as defined in our Rule of Law Framework, requires the respect for democracy and fundamental rights. Media freedom and pluralism are also closely connected with fundamental rights, in particular the freedom of expression. This is why the Commission considers it necessary to assess this law in the light of the rule of law. The European Union is founded on a common set of values enshrined in Article 2 of the Treaty on the European Union, which include, in particular, the respect for the rule of law. Mutual trust among EU Member States and their respective legal systems depends on the confidence that the rule of law is observed in all Member States. When national rule of law safeguards seem to come under threat, the EU needs to act.

I would also note that the Constitutional Tribunal in Poland has a key role to play in ensuring that the legislative reforms currently envisaged in Poland comply with the Constitution. For this reason as well, it is essential to resolve the present dispute concerning the Constitutional Tribunal as a matter of urgency, so that the Tribunal can fully play its role as a national rule-of-law mechanism.

I wrote to Poland twice on these matters on 23 and 30 December last year. However, the replies we received then were not complete and not sufficient to dispel our concerns.

The Rule of Law Framework allows us to assess the matter in a structured manner together with the Polish authorities. We should make use of the Rule of Law Framework in an open and constructive manner, in a spirit of cooperation, not of confrontation. We have just received, I think an hour or so ago, another letter in answer to the letter I sent last week and we will assess it, indeed, in a constructive and cooperative manner to see what the answers are to the questions we sent last week. Obviously, I cannot go into that already now, we need to assess it carefully, as we just received the letter an hour ago.

I would like to stress firstly that we are at the beginning of the process under the Framework. The Framework has a preventive nature, and the start of a detailed, factual and legal assessment in no way implies any automatic move to decisions at later stages. That will depend purely on the facts – and answering us so quickly will help to stimulate that dialogue and to have a constructive dialogue with the Polish Government.

We will engage in this dialogue in an impartial, evidence-based and cooperative way. It goes without saying that the Commission fully respects the sovereignty of the Republic of Poland, and carries out its duties in an objective and non-partisan manner, as for any other Member State in line with the duties imposed on the Commission by treaties, signed and ratified by sovereign states – the Members of the European Union.

Finally, we will conduct our assessment in close cooperation with the Venice Commission of the Council of Europe. I welcome that, following my suggestion, the Polish Government has itself asked for an opinion of the Venice Commission on the reform of the Constitutional Tribunal.

I want to repeat, this is the spirit in which we wrote to the Polish Government last week, and I have a feeling this is also the spirit in which the Polish Government has responded to our letter of last week. We will make a careful analysis of the response and then enter into further dialogue with the Polish Government to hopefully solve this issue shortly.

  Beata Szydło, premier Polski. – Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowny Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni Państwo! Dziękuję bardzo za to, że mogę dzisiaj w Parlamencie Europejskim opowiedzieć o Polsce. Dziękuję za to zaproszenie, za umożliwienie, mam nadzieję, rzeczowej, dobrej, merytorycznej debaty. Dla mnie to jest bardzo ważne, żebyśmy mogli dzisiaj rozwiać Państwa wątpliwości, jeżeli takie są, co do zmian, które wprowadzamy w Polsce. A wprowadzamy je dlatego, że w wyniku demokratycznych wyborów, które odbyły się w październiku 2015 r., polscy obywatele w tym demokratycznym akcie wyborów zdecydowali, że chcą, żeby właśnie takie zmiany, które zostały zaproponowane przez mój obóz rządzący – przez Prawo i Sprawiedliwość – zostały wdrożone. To jest decyzja polskich obywateli. Dziękuję za to, że mogę dzisiaj tutaj przemawiać do tak szacownego grona w imieniu polskiego rządu, ale przede wszystkim właśnie w imieniu polskich obywateli, dla których wolność, równość, sprawiedliwość i suwerenność są wartościami niezbywalnymi. To są wartości, o które Polacy walczyli przez długie lata i które cenimy sobie ponad wszystko. Właśnie wolność, suwerenność, równość i sprawiedliwość to te wartości, na podstawie których wytyczamy rozwój naszego państwa. Bardzo mi zależy na tym, abyście Państwo, po moim wystąpieniu, byli przekonani, że Polska jest częścią zjednoczonej Europy w takim samym wymiarze i znaczeniu, jak częścią są państwa, które wy reprezentujecie.

Szanowni Państwo! Wydaje mi się, że te głosy, które my bardzo często w Polsce odbieramy z bólem, głosy niesprawiedliwe, głosy, które oceniają Polskę, polskie państwo, ale również polski rząd w sposób nieuprawniony, że są one tylko i wyłącznie wynikiem niedoinformowania czy też wygłaszane są przez tych, którzy mają po prostu złą wolę, ale wierzę też głęboko, że są oni w mniejszości, bo my, Europejczycy, powinniśmy budować naszą wspólnotę właśnie w oparciu o zaufanie, poszanowanie różnorodności i budowanie w ramach tego naszego zróżnicowania jedności, jaką jest Unia Europejska. Podjęliśmy to wyzwanie, podjęliśmy je, bo drogie są nam wartości bezpieczeństwa i jedności i wiemy doskonale, że tylko zjednoczona Europa, silna siłą swoich państw, jest w stanie przeciwstawić się tym wyzwaniom, które również dzisiaj stoją przed nami, o których musimy wszyscy razem z otwartą przyłbicą rozmawiać.

Polacy są otwarci na to, by wspierać Europę w trudnych decyzjach. Polacy są otwarci na to, by wspierać Europę w podejmowaniu tych wyzwań. Jesteśmy częścią zjednoczonej Europy. To jest dla nas ogromna wartość. Polska historia, o której była również tutaj mowa, o której mówił pan Henderson, za co dziękuję bardzo, jest bardzo trudną historią. To jest historia, która znaczyła naszą drogę do dnia dzisiejszego. Nasi ojcowie, nasi dziadowie przelewali krew za to, byśmy dzisiaj mogli cieszyć się wolnością, byśmy mogli być częścią równej i zjednoczonej Europy, ale też przelewali krew za wolność innych narodów europejskich. Przez wiele lat, przez dziesiątki lat musieliśmy walczyć o prawo do wyrażania własnych opinii, do budowania własnej państwowości. Wywalczyliśmy to i nie damy sobie tego odebrać, bo to jest idea, której nauczyła nas zjednoczona Europa. Jesteśmy Europejczykami. Jesteśmy z tego dumni. Polacy w wyborach, które odbyły się jesienią ubiegłego roku, wybrali program, z którym my poszliśmy do wyborów – my, przedstawiciele dzisiaj rządzącego ugrupowania Prawo i Sprawiedliwość. Wybrali program, który przede wszystkim skierowany jest do tych obywateli, którym dzisiaj po latach transformacji, również uczestnictwa w Unii Europejskiej, nie najlepiej w Polsce się żyje. Może dla Państwa to jest dziwne, ale Polska, choć jest w Unii Europejskiej, choć to duży kraj, ciągle jeszcze boryka się z takimi problemami jak duże bezrobocie wśród młodych ludzi, jak niskie zarobki młodych ludzi. Wiele polskich dzieci ciągle jeszcze marzy o tym, żeby jedyny ciepły posiłek zjeść w szkole. Są w Polsce emeryci, którzy połowę swojej emerytury wydają na leki i bardzo często muszą dokonywać dramatycznych wyborów: czy wykupić receptę, czy też opłacić rachunki. Taka rzeczywistość też jest w Polsce. Wielu Polaków ma poczucie, że zostali w tym procesie transformacji pominięci. My dzisiaj chcemy zbudować Polskę taką, jaka jest Unia Europejska – Polskę równości, równych szans. Chcemy, żeby Polska na tej drodze do równych szans rozwijała się jeszcze szybciej. Mamy program, w którym zaproponowaliśmy takie rozwiązania, które stosowane są w wielu krajach europejskich. Wzięliśmy dobre wzory z poszczególnych państw Unii Europejskiej, bo uważamy, że trzeba uczyć się od tych, którym się powiodło, którzy potrafią to zrobić, ale też wiemy, że wielu polskich obywateli ma dzisiaj poczucie tego, że muszą mieć wreszcie stworzone równe szanse i program, który realizujemy, jest właśnie takim programem. Te wybory, które przesądziły o tym, że tworzymy dzisiaj rząd, decyzja naszych obywateli zobowiązała nas do tego, byśmy wprowadzali dobre zmiany. Te dobre zmiany, na które umówiliśmy się w wyborach z naszymi wyborcami, na które umówiliśmy się z Polakami. I od początku działania naszego rządu to realizujemy. Zrealizowaliśmy te postulaty, które według Polaków powinny tworzyć podstawy i fundamenty polskiego rozwoju i państwa. Robimy to zgodnie z prawem, szanując konstytucję, szanując ustawy, szanując wreszcie traktaty europejskie, bo jeszcze raz powtórzę: jesteśmy częścią Unii Europejskiej, byliśmy, jesteśmy i będziemy częścią Europy, tej Europy rozwijającej się, Europy równej szansy. Tak sobie wyobrażamy Europę, że Europa będzie szanowała wszystkich Europejczyków, będzie troszczyła się o rozwój wszystkich państw, które ją budują. To jest nasza przyszłość i chcemy być aktywnym członkiem takiej Unii Europejskiej.

Polska od wieków poważała rządy prawa i zasady praworządności. Tak, jesteśmy państwem, które jako pierwsze wprowadziło w Europie konstytucję i konstytucja dla Polaków to świętość. I nie doszło, Szanowni Państwo, w ostatnim czasie do żadnego złamania konstytucji w Polsce. Dlatego muszę powiedzieć, że choć cieszę się, że mogę dzisiaj przed Państwem tutaj występować, mogę prezentować stanowisko Polski, to nie widzę podstaw do tego, byśmy poświęcali tak wiele słów i tak wiele czasu polskim sprawom, bo wydaje mi się, że wiele ważnych, niezwykle ważnych spraw, i problemów, które zasługują na pochylenie się i naszą uwagę, obecnie istnieje w Europie.

Ale jestem tu, bo chcę podjąć dialog, o którym była mowa. Chcę opowiedzieć Państwu o Polsce, chce wyjaśnić wszystkie wątpliwości i wierzę w to głęboko, że z dobrą wolą, z jaką się tutaj spotkam, będziemy mogli po tej debacie wyjść wszyscy w przekonaniu, że oto Polska jest silnym, dobrze rozwijającym się członkiem Unii Europejskiej i że wszyscy jesteśmy z tego dumni.

Szanowni Państwo! Są dwie wątpliwości, o których była tutaj mowa: dotyczące Trybunału Konstytucyjnego i dotyczące mediów, ustawy o mediach. Trybunał Konstytucyjny, Szanowni Państwo, ma się w Polsce bardzo dobrze. Działa. Nawet dzisiaj, zaledwie kilka godzin temu, podjął jedno ze swoich postanowień, pracuje, nic złego się nie dzieje. Wprowadzone przez nas zmiany w Trybunale Konstytucyjnym – w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym – są zgodne z obowiązującymi w Europie standardami i w niczym nie odbiegają od uregulowań, jakie stosują inne kraje Unii Europejskiej. Musieliśmy zmienić ustawę o Trybunale Konstytucyjnym, ponieważ w czerwcu 2015 r. poprzedni Sejm, poprzednia koalicja rządząca przyjęła ustawę o Trybunale Konstytucyjnym, która została zresztą 3 grudnia 2015 r. przez Trybunał Konstytucyjny zakwestionowana – orzeczono, że jest w części niekonstytucyjna. I ten wspomniany wyrok Trybunału Konstytucyjnego kwestionujący ustawę przyjętą, przypomnę, przez poprzedni Sejm, przez poprzednią koalicję rządzącą, oraz liczne opinie ekspertów nakazywały naprawienie tych błędów. Z naruszeniem konstytucji dokonano przedwczesnego wyboru sędziów Trybunału, którzy mieli objąć urząd już po nowych wyborach parlamentarnych. Musieliśmy to naprawić – 14 z 15 sędziów miało być nominowanych przez odchodzącą koalicję rządzącą, tymczasem Komisja Wenecka, na którą powołam się tutaj, w swej opinii z 1997 r. wyraźnie stwierdza, że „system wyboru sędziów Sądu Konstytucyjnego winien być nakierowany na zapewnienie bardziej demokratycznej reprezentacji w jego składzie, zaś partia rządząca nie powinna mieć możliwości obsadzania wszystkich stanowisk wedle swojego wyboru”. Tak jednak uczyniono, mimo że w tym okresie przejściowym również pan prezydent elekt zwrócił się o to, żeby takich decyzji nie podejmowano. Decyzja prezydenta dotycząca powstrzymania się od przyjęcia ślubowania od osób wybranych na stanowiska sędziowskie z naruszeniem demokratycznych standardów umożliwiła podjęcie przez nowy Sejm uchwał korygujących te nadużycia. Podjęcie przez Sejm uchwał anulujących wybór dokonany z naruszeniem demokratycznych standardów oraz dokonujących ponownego wyboru sędziów jest prerogatywą Sejmu, zaś Trybunał Konstytucyjny 7 stycznia 2016 r. przyznał, że nie ma kompetencji do oceny konstytucyjności tych decyzji. Z punktu widzenia prawa mamy w Polsce 15 zaprzysiężonych sędziów Trybunału – dokładnie tylu, ilu przewiduje konstytucja. Wciąż też zdecydowana większość sędziów Trybunału Konstytucyjnego została wybrana przez poprzednią większość parlamentarną. Jedynie 5 z 15 sędziów to ci wybrani przez większość parlamentarną wspierającą mój rząd.

Prawo i Sprawiedliwość nigdy nie dążyło do zdominowania Trybunału. Co więcej, nigdy nie chcieliśmy większości w Trybunale. Naszym dążeniem było jedynie zapewnienie równowagi. Chcę też Państwu oświadczyć, iż zgadzamy się, by 8 z 15 sędziów było wskazanych przez opozycję. To jest pozytywna zmiana podejścia do postrzegania praw opozycji, która radykalnie odróżnia nas od naszych poprzedników. Szanujemy opozycję i jej prawa. Chcemy dialogu, chcemy wspólnego rozwiązywania spraw ważnych dla Polski i dla Polaków.

Aby zapewnić pluralistyczny charakter decyzji Trybunału obecny parlament zdecydował, by tak jak w wielu innych krajach Unii, Trybunał orzekał co do zasady w pełnym składzie. Nie powinno to budzić wątpliwości. Taka sytuacja ma miejsce również w niektórych krajach Unii Europejskiej, gdzie Trybunał musi obradować zawsze w pełnym składzie. Dodatkowo też, co budzi u niektórych wątpliwości, uznano, że decyzje podejmować powinien kwalifikowaną większością dwóch trzecich głosów. Ponieważ decyzje podejmowane przez Trybunał Konstytucyjny de facto decydują o kształcie unormowań konstytucyjnych, uznano, że powinny one zapadać taką samą większością, jaką Zgromadzenie Narodowe uchwala konstytucję.

W wielu krajach sędziów Sądu Konstytucyjnego wybiera się większością dwóch trzecich. Są w Europie kraje, gdzie część spraw rozpatrywanych przez Trybunał Konstytucyjny wymaga większości dwóch trzecich. Zresztą Państwo doskonale o tym wiecie, bo wielu z was reprezentuje właśnie te państwa. Warto również podkreślić, że wymóg ten będzie skłaniał sędziów do poszukiwania kompromisów i nada ich decyzjom bardziej pluralistyczny i inkluzywny charakter.

Należy wreszcie wyjaśnić nieporozumienia, jakie narosły wokół wykonania wyroków Trybunału Konstytucyjnego, jakie zapadły w grudniu ubiegłego roku. Warto wyraźnie podkreślić, iż trwająca polemika wokół Trybunału ma charakter polityczny, a nie prawny. Trybunał Konstytucyjny jest sądem prawa, a nie sądem faktów. Ocenia konstytucyjność norm prawnych, a więc rozstrzyga o tym, czy zaskarżona norma będzie nadal obowiązywała. W przeciwieństwie do sądów powszechnych Trybunał Konstytucyjny nie dokonuje natomiast ocen konkretnych działań. Normy, które Trybunał uznał w grudniu za niekonstytucyjne, utraciły już moc obowiązującą i nie będą więcej stosowane. Zostały definitywnie wyeliminowane z systemu prawnego i jest to jedyna prawna konsekwencja tych wyroków. Nie ma więc potrzeby wykonywania ich w jakiś dodatkowy sposób.

Jednak chcę też przed Państwem jeszcze raz podkreślić, że spór o Trybunał ma w tej chwili w Polsce wymiar polityczny, a nie merytoryczny i jako taki w mojej ocenie powinien być rozwiązany na gruncie porozumienia i kompromisu politycznego w Polsce. To jest wewnętrzna sprawa Polski i dlatego powinniśmy tę sprawę rozwiązać sami. Ja taką gotowość zgłaszam i będę rozmawiać z opozycją, żeby zaproponowane przez nas rozwiązania zechciała przyjąć.

Szanowni Państwo! Jeżeli chodzi o zmiany w mediach publicznych, zostały one wprowadzone przez większość parlamentarną i w niczym nie naruszają europejskich standardów dotyczących publicznych nadawców.

Co więcej, rozpoczęte przez nas zmiany są próbą przywrócenia mediom publicznym w Polsce autentycznego charakteru apolityczności i bezstronności. Do tej pory wiele środowisk w Polsce twierdziło, że bezstronność, neutralność i obiektywizm nie są zachowane. Media publiczne wymagają w naszej ocenie takich zmian, które przywrócą pluralizm i równy dostęp wszystkim stronom oraz wprowadzą standardy neutralności i rzetelności. To jedyny cel zmian, jakie wprowadzamy. Trzy tygodnie temu polski parlament uchwalił nowelizację ustawy o radiofonii i telewizji, będącą pierwszym etapem reformy mediów publicznych. Do reformy wzywało Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich na swoim kongresie nadzwyczajnym. W pierwszym etapie reformy uporządkowaliśmy kwestie nadzoru właścicielskiego nad mediami publicznymi, który do tej pory był nie tylko niezgodny z europejskimi standardami, ale okazał się też nieefektywny, prowadząc do zapaści finansowej mediów publicznych.

Dlatego niezbędne było rozdzielenie funkcji regulatora rynku mediów, jakim jest Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, od realizacji właścicielskich kompetencji Skarbu Państwa, wyrażających się w mianowaniu zarządów podmiotów operujących na rynku medialnym. O konieczności przyjęcia takiego modelu wyraźnie mówi opinia Komisji Weneckiej z 2010 r. Żadna z konstytucyjnie gwarantowanych funkcji Krajowej Rady jako regulatora rynku medialnego nie została naruszona i pozostaną one niezmienne. Obecnie rząd pracuje nad kolejną nowelizacją ustawy o radiofonii, zakładającą nadanie nowej formy organizacyjnej nadawcom publicznym oraz zapewniającą stabilne podstawy ich finansowania. W przypadku zmian wprowadzanych w mediach publicznych wzorujemy się na rozwiązaniach, które stosowane są w wielu państwach Unii Europejskiej.

Szanowni Państwo! Rząd Rzeczypospolitej Polskiej jest otwarty na dialog i na debaty. Chcemy budować porozumienie w Polsce ze wszystkimi klubami parlamentarnymi, zarówno z klubami opozycyjnymi, jak i z tymi klubami, które dzisiaj wspierają polski rząd we wprowadzaniu dobrych zmian dla Polski. Jesteśmy otwarci na dialog i rozmowę, jesteśmy otwarci na to, by wspólnie rozwiązywać polskie problemy. Myślę, że dla nas wszystkich ważne jest to, byśmy w tych działaniach czuli wsparcie ze strony Unii Europejskiej, żebyśmy mieli poczucie, że Polska jako wolny i suwerenny członek Unii Europejskiej może zawsze liczyć na wsparcie i że w decyzjach dotyczących wewnętrznych spraw pozostaje zachowana nasza wspólnota, nasza suwerenność.

Szanowni Państwo! Jestem gotowa odpowiedzieć na wszystkie Państwa pytania. Jestem gotowa udzielić wszelkich informacji, tak samo jak wszyscy przedstawiciele mojego rządu. Polska to piękny kraj, Polacy to dumny naród. Chcemy być liderem Unii Europejskiej. To są nasze marzenia, to są marzenia Polaków. Zbyt długo czekaliśmy na to, by cieszyć się wolnością, sprawiedliwością i suwerennością, byśmy dzisiaj te ważne dla nas wartości zaprzepaścili. To jest dla nas, dla wszystkich Polaków bezcenne.

Bardzo serdecznie dziękuję Państwu za wysłuchanie mnie. Wierzę głęboko, że moje wyjaśnienia zaprezentują Państwu nową jakość tych informacji, które uzyskaliście Państwo o Polsce. Jestem głęboko przekonana, że właśnie w dialogu i porozumieniu będziemy wspólnie budowali dobrą przyszłość Unii Europejskiej.

  Esteban González Pons, en nombre del Grupo PPE. – Señor Presidente, señora Primera Ministra, el presidente de mi Grupo, Manfred Weber, es alemán. Por eso, con todo respeto, ha decidido cederme, como vicepresidente, su turno, para que nadie utilice la nacionalidad como excusa y eluda su responsabilidad.

Señora Primera Ministra, la segunda mayor delegación de mi Grupo parlamentario es polaca. Pero hoy, con todo respeto, no pronunciará un polaco nuestro principal discurso, para que nadie se excuse en razones de política interna y eluda su responsabilidad. Señora Primera Ministra, no es normal que en Europa tengamos que tomar precauciones para que las palabras no se conviertan en armas políticas. No, no es normal.

Le está hablando un español, un español del Partido Popular, pero en mi lugar podría estar cualquier otro diputado de mi Grupo, porque todos pensamos lo mismo. Europa es, antes que nada, un conjunto de valores democráticos y, después, un mercado. Repito: primero, una comunidad de valores y, solo después, un mercado. Por eso, en nombre de todos, me gustaría tener la certeza de que usted piensa lo mismo: que Europa no es Bruselas, que Europa no es Berlín, que Europa no es París, que Europa somos quinientos millones de personas que queremos convivir.

El pueblo polaco ha luchado contra todas las dictaduras y las ha derrotado. Primero, contra el nazismo, y los europeos estuvimos con Polonia. Luego, contra el comunismo, y los europeos estuvimos con Polonia. Ahora todos los europeos luchamos juntos contra el terrorismo. Pero el autoritarismo no siempre viene de fuera. El autoritarismo no entiende de épocas ni de lugares. Su única finalidad es acabar con nuestro sistema de valores, nuestros derechos y nuestras libertades. Los polacos saben, por desgracia tan bien como los españoles, como los portugueses, como los italianos, como los alemanes, como los rumanos, como los eslovenos, como los franceses o como los griegos que el peor de los autoritarismos siempre ha venido de dentro. Que la destrucción del poder judicial y el control de los medios de comunicación puede ser un principio para acabar con la democracia.

El problema no es Polonia. El problema es el autoritarismo, se reproduzca donde se reproduzca. Los errores del pasado, incluso los más atroces y abominables, están ahí para no repetirlos, no para revivirlos todos los días. La Europa de la que todos formamos parte está basada en la reconciliación, no en el rencor. Somos la Europa del respeto y la dignidad humana, la Europa fundada en el Derecho romano y en la moral cristiana, la Europa que no reconoce más imperio que el imperio de la ley. Eso es de lo que se debate hoy aquí. Queremos aclarar si existe la posibilidad de que alguno de esos valores pueda estar en peligro.

Aquí nadie viene a prejuzgar ni a condenar. Venimos a analizar hechos y acciones y este, señora Primera Ministra, es el momento de aclarar los malentendidos, si es que fuera necesario. Nadie quiere aplicar al Gobierno polaco una condena preventiva y menos que nadie el Grupo parlamentario popular. Los miembros polacos del Grupo parlamentario popular jamás lo consentirían. Esperamos, por tanto, los resultados de este diálogo con la Comisión y animo a los señores comisarios a que actúen con la misma prudencia y moderación con que lo han hecho hasta ahora. En cuestiones de orden interno, señora Primera Ministra, dispone usted de toda la legitimidad para desarrollar su programa de gobierno como mejor le parezca. Le juzgarán los votantes polacos cuando llegue el momento.

Pero en lo que nos afecta a todos, como es, por ejemplo, la defensa del Estado de Derecho, los amigos no debemos engañarnos. Los buenos socios, con todo respeto, debemos mirarnos frente a frente y debemos decirnos la verdad. Como nos hemos dicho la verdad con el Gobierno griego. Como nos estamos diciendo la verdad con el Gobierno británico. Así, esperamos que hoy, aquí, usted y nosotros nos digamos la verdad y reconozcamos las cosas como son.

Señora Primera Ministra, no se trata de la ley. Se trata de los valores. Usted, como cualquier Gobierno legítimo, puede cambiar la ley. Pero ni usted ni ningún Gobierno legítimo puede cambiar los valores. Eso nunca, señora Primera Ministra.

(Aplausos)

  Gianni Pittella, a nome del gruppo S&D. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, i socialisti democratici sono senza dubbio dalla parte delle migliaia di polacchi che hanno sfilato in queste settimane per lo Stato di diritto e per la democrazia. Qui, signora Primo ministro, noi apprezziamo il tono che ha avuto il suo intervento. Noi non vogliamo fare un processo al suo paese, né provare a rovesciare un esito democraticamente realizzato nella sua nazione. Lei ha tutto il diritto e il dovere di governare, nella piena autonomia delle scelte, ma nel rispetto dei valori, dei principi e del diritto europeo.

La Polonia è uno dei pilastri dell'Unione per storia e vocazione, soprattutto nella sua lotta contro i totalitarismi del ventesimo secolo. Il popolo polacco è un esempio per tutti noi. Le misure adottate dal suo governo, signora Primo ministro, negano questa storia di libertà. Una Corte costituzionale indipendente e dei mezzi di informazione liberi sono i presupposti di uno Stato di diritto. Pertanto, abbiamo ritenuto giusta e tempestiva la decisione della Commissione europea e ringraziamo in maniera particolare il vicepresidente Timmermans.

L'Unione Europea non è un matrimonio di convenienza e nemmeno un capro espiatorio. L'Unione è innanzitutto una comunità di valori, di libertà e di democrazia. L'Europa ha bisogno di una Polonia libera e forte: rifletta, signora Primo ministro, sui provvedimenti che ha adottato in uno spirito di dialogo e di confronto, così come ha detto poc'anzi il vicepresidente Timmermans. La Polonia è un grande paese, noi non l'abbandoneremo, lei non la porti su una via che non è consona alla sua storia e alla sua tradizione!

  Syed Kamall, on behalf of the ECR Group. – Mr President, as we assembled here this afternoon I could sense MEPs chomping at the bit to lay into the Polish Government. But before you unleash a volley of words, let me make a plea for everyone to take a step back, to allow the European Commission and the Venice Commission of the Council of Europe to work with the Polish Government to address the concerns that have been expressed. Having spoken to Polish MEPs, ministers and the Prime Minister earlier today, it is clear that they have no intention of undermining pluralism and the rule of law.

When the last government passed a law to stuff the Constitutional Court with their nominees before they left office, why is it that the Commission did not open an investigation, or MEPs here did not complain? Why the sudden complaints when the new government seeks to appoint only five out of 15 judges on a constitutional court? We should welcome the constructive talks that President Duda has held with the court’s president. We should welcome the Polish Government inviting the Venice Commission to give its opinion. We should welcome the new government’s separation between the regulator and the broadcaster.

But when the new government tries to bring its practices in line with other countries and EU law, it is accused of political interference in the media. Now when I worked on the Audiovisual Media Services Directive, I was shocked by the number of MEPs from one large Member State who sat on the boards of public broadcasters and who were interfering in legislation, ignoring the obvious conflict of interest. In this Chamber, there are former national politicians who would phone editors of newspapers, or TV stations, complaining and leading some of them to be sacked. So, if you decide to gang up today on the democratically elected government of Poland, you would also be pointing fingers at the people who voted for that government. And do not be surprised if the Polish people respond by electing more Eurosceptic politicians, as in Hungary, Italy and France. So in this climate, I would appeal everyone to be careful about their choice of words.

When Mr Berlusconi came to this Parliament and made comments linking Mr Schulz to Germany’s National Socialist past, many here were offended. So I ask you to consider your reaction when a German politician goes on the media to talk about elements of a coup in Poland and compares the Polish Government to Vladimir Putin. You must realise just how offensive this is to the Polish people, who had to endure Russian imperialism, who had to endure German National Socialism, and who had to endure Soviet Socialism.

So let us, in this House, focus on the real crises facing the EU: migration, the Eurozone and low growth. And let us allow the Polish Government to work constructively with the European Commission and the Venice Commission to reach conclusions based on facts and fairness. Given the historic suffering of the Polish people at the hands of tyranny, and their noble fight for liberation from their oppressors, I have no doubt that the new Polish Government will cooperate with all those who wish to cooperate with them to ensure that Poland reinforces the freedom, the pluralism and the democracy for which the Polish people fought for so long.

(Applause)

  Guy Verhofstadt, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, I would like to thank the Prime Minister for her presence and for the tone that she has used. I am going to try to follow your path and your example on the tone, Prime Minister – not always easy for me. You and your party won the elections, and you and your party got a strong mandate to lead your country. We respect this, and we have to respect this. In fact, as a Liberal Democrat, I may not like all of your policies, but they are not our policies. That is your responsibility. This is how it works in a real democracy: on the basis of a broad majority. It is your right to reshape the media landscape, to reform the civil service. I can tell you that when I was Prime Minister, I did similar things myself. But that is not the point here.

What makes us concerned and alarms most Members here in the House, and what a democrat never does, is the use or abuse of a huge majority to dismantle the checks and balances in the country. That does not happen. Why? Because this is at the core of European democracy. It is a system of checks and balances that makes it possible to enact laws when these laws are in contradiction with the Polish Constitution.

I think that the legislation on the Constitutional Tribunal, which your majority rushed through the Parliament – I think it was on Christmas Day – does exactly this. It eliminates, it paralyses, in fact, the Constitutional Court, and I have to tell you that this was not announced in the manifesto of your party before the elections. It is not – and I am going to be very precise – the composition or the nominations (Mr Kamall) that will be the problem; it is not the quorum, which you have increased, that will be the problem; it is not the two-thirds majority that you impose that is the problem; it is not even the enforced chronological order of cases that is now introduced as a new rule. Some of the Member States – you said it yourself – also have some of these rules, but they do not have them all together. That is precisely the point. It is the combination of all four elements that definitely paralysed the courts and made it impossible for them to do their work. I will tell you very clearly: it is fair enough, Mr Kamall, that the Polish Government has rectified the mistake made by the previous majority. But you do not rectify it by then paralysing this Constitutional Court.

From your tone, it seems that you feel yourself that there is a problem. I feel it in your voice, and that is why you followed the advice of Mr Timmermans to ask for the opinion of the Venice Commission, which is a good thing. But let me say one thing, it would be a very bad thing if we brought Poland eastwards to another system.

(Jeers from the Chamber.)

It is true, Mr Kamall, I have once used the word ‘Putin’, and I know that Mr Kaczyński does not like Putin or Russia, and neither do I. He is not on the blacklist, but I am. So with these policies Mr Kaczyński is helping Mr Putin, because the inconvenient truth here is that Mr Putin does not like European unity. He has an obsession with destroying European unity, and what is happening in Poland could help him in his course.

Never forget, Mr Prime Minister, history has proven that Polish unity and strength go hand-in-hand with European unity and strength, and vice-versa. But I have, in fact, no doubt and I have faith. I think there is no problem, because there are the Polish people and the Polish citizens. Knowing the Polish people, who gave rise to Solidarność, they fought against repression; they fought for their freedom, for democracy, for the freedom of religion and for the rule of law. All this they did. Well, I know that the Polish people will never accept giving up their democracy. So my plea to you, Prime Minister, is this: I would like to encourage you not so much to listen to me or to us, but to listen to the majority of your own citizens who want their country to remain in the world community of democracies in the future.

  Gabriele Zimmer, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident, sehr geehrte Frau Premierministerin Szydło! Danke, dass Sie heute hierher in das Europäische Parlament gekommen sind, um sich auch kritischen Fragen zu stellen.

Sie sind als Regierungschefin selbstverständlich in der Pflicht und auch in dem Recht, verfassungsmäßige Aufgaben und Befugnisse wahrzunehmen. Das stellt überhaupt keiner in Frage. Es ist vorhin bereits hier gesagt worden, dass die Achtung der Menschenwürde, Freiheit, Demokratie, Gleichheit, Rechtsstaatlichkeit und auch die Wahrung der Menschenrechte zu den Grundprinzipien der EU gehören. Und das erfordert aber eben unabhängige Gerichte und auch unabhängige Medien. Das genau ist die Frage, die wir an Sie stellen. Es ist eine Frage, und ich finde es deshalb auch gut, dass Sie sich bereit erklärt haben, ein entsprechendes Gutachten der Venedig-Kommission einzuholen. Wir werden darüber sicher dann auch weiterdiskutieren.

Deshalb begrüßen wir es auch, dass die Kommission ein Prüfverfahren eingeleitet hat. Ein Prüfverfahren! Und dieses Prüfverfahren, das zum ersten Mal zur Anwendung kommt, weil es eben vorher so in dieser Form nicht existiert hat, sollte prinzipiell jedes Mal, wenn in einem Mitgliedstaat Zweifel oder Fragen auftreten, angewandt werden, und zwar unabhängig von dem Mitgliedstaat und unabhängig von den politischen Konstellationen in dem Mitgliedstaat. Das muss unsere Art und Weise sein, sehr sachlich und in einem direkten strukturellen Dialog miteinander umzugehen und uns dabei gegenseitig zu respektieren. Es geht nicht um die demokratische Legitimität der polnischen Regierung, sondern um die Rechtsstaatlichkeit des Handelns. Und aus diesem Grund wollen wir miteinander in der Diskussion bleiben.

Die Probleme – und darauf möchte ich allerdings auch aufmerksam machen – in Polen sind nicht vom Himmel gefallen. Neoliberale und marktradikale Strukturreformen, die auch schon Vorbedingung für den EU-Beitritt gewesen sind, haben eben nicht Entwicklung und Wohlstand für alle gebracht. Enttäuschung, Frust und sozial Ausgeschlossene wurden ignoriert. Damit haben aber auch viele Menschen in Polen und auch in anderen osteuropäischen Staaten eben nicht in erster Linie über die Vorzüge der Europäischen Union diskutiert, nämlich über die Frage der Werte, die Frage von Demokratie, Freiheit, Gleichheit, sondern die Europäische Union vor allem auch als das Subjekt wahrgenommen, das mitverantwortlich ist für die sozialen Spaltungen in der Gesellschaft. Ich finde, darüber muss man diskutieren.

Da können auch Sie mit Ihrer Regierung heute nicht sagen: „Wir sind ja jetzt erst gewählt worden, wir beseitigen das, was vorher gemacht worden ist.“ Es gab auch vorher schon eine Regierung, in der die PIS vertreten war, und es gab vorher eine liberale Regierung, in der beispielsweise die Frage der Armutsbekämpfung überhaupt nicht diskutiert, nicht thematisiert worden ist. Insofern finde ich, muss es so sein, dass es in der EU keine doppelten Standards gibt, dass die Rechte, die Grundrechte, die Menschenrechte für alle gelten.

Und deshalb meine Bitte auch an Sie, Frau Szydło: Sie haben vorhin gesagt, Polen möchte Champion sein innerhalb der Europäischen Union. Ich wäre sehr dafür, ich brauche keine deutsche Führungsrolle. Ich möchte einen Umgang miteinander und ich bin der Ansicht, dass gerade die osteuropäischen, mitteleuropäischen Staaten, die 2004 beigetreten sind, noch sehr viel nachzuholen, aber auch sehr viel einzubringen haben. Vielleicht haben wir in diesem Beitrittsprozess und im Folgeprozess auch riesengroße Fehler innerhalb der EU gemacht. Meine Bitte wäre: Wenn Sie sagen, Sie wollen Champion sein, bitte stellen Sie sich der Frage der Migration! Es kann nicht sein, dass dann Polen genau sagt: „400 in diesem Jahr“ – das kann es nicht sein, bitte nicht! Das ist eine der zentralen Fragen.

Eine zweite Frage, eine zweite Bitte abschließend noch: Ich denke, eines wäre auch noch wichtig. Polen hat ein Opt-out bei der Grundrechtecharta. Wäre es jetzt nicht ein gutes Zeichen, ein wirklich starkes Zeichen, wenn Sie dieses Opt-out aufheben und damit auch die polnischen Bürger und Bürgerinnen in den vollen Genuss der europäischen Grundrechtecharta kommen lassen?

  Rebecca Harms, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Sehr geehrte Frau Premierministerin! Sie haben das ja wahrscheinlich schon verstanden, die Diskussion heute hier kreist einerseits um die Sorgen, um das, was in Polen passiert, um die Rechtsstaatlichkeit in Polen.

Aber hinter dieser Debatte spüren Sie sicher auch die Sorgen um die Europäische Union insgesamt. Nicht funktionierende Rechtsstaatlichkeit, kein Respekt vor dem Rechtsstaat, das würde bedeuten, dass in der EU wenig geht. Der Binnenmarkt, die ganze europäische Gesetzgebung, die Garantie für die Grundfreiheiten, nichts geht in Europa, wenn wir nicht den Respekt vor Rechtstaatlichkeit aufrechterhalten.

Ich finde richtig, dass Sie uns noch einmal erinnert haben an die Bedeutung und die Rolle der polnischen Nation in der Europäischen Union, auch gerade für das Werden der Europäischen Union, so wie sie heute ist. Als deutsche Europapolitikerin möchte ich ausdrücklich all den Stimmen widersprechen, die in den letzten Wochen laut geworden sind und die gefragt haben – anlässlich der Diskussion über Gesetzgebung Ihrer Regierung –, ob es überhaupt richtig gewesen ist, die Polen und die anderen ost- und zentraleuropäischen Staaten in die EU aufzunehmen? Waren die reif dafür?

Ich bin da komplett anderer Auffassung und weiß sehr genau, dass wir dem Kampf der Polen, der in meiner persönlichen Zeitrechnung in diesem magischen August 1980 in meinem Leben begonnen hat, eine Rolle zu spielen, dass wir diesem Kampf der Polen nicht nur Freiheit und Demokratie für Polen, sondern einen ungeheuren Zugewinn für Demokratie, Stabilität und Sicherheit in der ganzen Europäischen Union verdanken.

Aber weil ich genau das so sehr schätze und zu bewerten weiß, fällt es mir so schwer, mir vorzustellen, dass das alles wahr ist, was ich über die Entwicklung in Warschau, seit Sie die Regierung übernommen haben, höre, und zwar nicht von Scharfmachern, sondern von Bürgern Polens, die uns das erzählen. Das sind auch nicht nur parteipolitische Konkurrenten von Ihnen. Ich möchte in diesem Zusammenhang ausdrücklich Mateusz Kijowski hier begrüßen, der für KOD heute nach Straßburg gereist ist und der für die weitere Debatte eben auch eine wichtige Position vertritt.

Ich finde, dass Guy Verhofstadt die Probleme in der Auseinandersetzung um die Rechtsstaatlichkeit richtig beschrieben hat. Es geht nicht nur um Personalentscheidungen. Es geht um den Eindruck, dass eine Regierungsmehrheit zu einem Diktat greift und nicht mehr die Auseinandersetzung zwischen Regierung und Opposition sucht. Über Nacht haben Sie bestimmte Entscheidungen getroffen, die man normalerweise länger diskutiert.

Meine Fraktion ist ausdrücklich dafür, dass dieser Rechtsstaatsmechanismus, den wir uns aus Erfahrungen mit Ungarn gegeben haben, genutzt wird und dass geprüft wird. Über Konsequenzen würden wir allerdings gerne am Ende der Debatte entscheiden und nicht, wie einige deutsche Kollegen das getan haben, schon jetzt Sanktionen diskutieren.

Was uns auch besorgt, ist die Frage eines möglichen selektiven Vorgehens. Wir waren als grüne Fraktion immer der Auffassung, dass wir Instrumente brauchen, um Rechtsstaatlichkeit zu prüfen und zu versuchen, das zu garantieren, weil das die Europäische Union ja im Kern zusammenhält. Aber was uns nicht behagt, ist der Eindruck, dass parteipolitische Interessen manchmal schützen, wenn man mehr vorgehen müsste gegen Verstöße gegen die Rechtsstaatlichkeit.

Deswegen würden wir uns wünschen, dass die Debatte um die Kopenhagen-Kommission, eine Beratungskommission für die Europäische Kommission, die gegen die Selektivität rüstet, fortgesetzt wird. Ich danke für die Aufmerksamkeit.

  Robert Jarosław Iwaszkiewicz, w imieniu grupy EFDD. – Pani Premier! Szanowni Państwo! Jako pierwszy polski europoseł przemawiający w tej debacie chciałbym stanowczo podkreślić, że sprawy polskie powinny być rozwiązywane w Polsce i przez Polaków.

(oklaski)

Dlatego żałuję, że kilka osób nie może pogodzić się z przegraną i żałośnie donosi na swój kraj. Ta debata jest niepotrzebna, motywy jej zwołania są niejasne, a podstawy prawne są wątpliwe – tak jak pani premier wspominała w swojej wypowiedzi. Wbrew jednak intencjom będą korzyści z tej debaty. Wzrastają nastroje eurosceptyczne w Europie. Włosi razem z premierem socjalistą, Niemcy czy Węgrzy coraz częściej występują przeciw unijnym politykom i instytucjom, które zajmują się nie tym, do czego zostały powołane.

My Polacy mamy bardzo złe doświadczenia jeśli chodzi o ingerencję obcych polityków w nasze sprawy. Kiedy ponad dwieście lat temu nad stanem polskiej demokracji z zatroskaniem pochyliły się Rosja, Prusy, Austria – zresztą po donosie paru zaprzańców –zakończyło się to trzema rozbiorami Polski i utratą niepodległości na sto dwadzieścia pięć lat. W ubiegłym wieku z kolei ledwo wydostaliśmy się z komunistycznego systemu, gdzie komisarze sowieccy spieszyli z bratnią pomocą. Teraz okazuje się, że z bratnią pomocą występują komisarze europejscy. Dla Europy najlepiej i najbezpieczniej jest, gdy polskimi problemami zajmują się wyłącznie sami Polacy.

(oklaski)

  Michał Marusik, w imieniu grupy ENF. – Panie Przewodniczący! Szanowna Pani Premier! Szanowni Państwo! Dziękuję panie Jarku, bo jesteśmy bardzo bliscy w sposobie naszego myślenia. Zabieram głos jako członek grupy Europa Narodów i Wolności, ale również jako Polak. Jako Polak nie martwię się tym, że obca konkurencja nas, Polskę, krytykuje. To przecież może oznaczać, że władze polskie podjęły jakieś decyzje, czy jakieś działania ewidentnie zgodne z polskim interesem państwowym i polskim interesem narodowym, więc raczej powinno mnie to cieszyć. Nie martwię się też specjalnie opiniami zarówno pozytywnymi, jak i negatywnym, jakie padają na tej sali, bo nie mają one wpływu na sytuację w Polsce – tam rozwiązujemy swoje problemy.

Natomiast problemem jest sam fakt, że ta debata tutaj się odbywa. To jest właśnie problem Europy, bo ta debata jest ostentacyjną manifestacją mieszania się czynników zewnętrznych w wewnętrzne sprawy suwerennych państw – i to jest choroba Unii Europejskiej. Ta debata nic nie mówi, bo nie może niczego powiedzieć, o politycznej kondycji Polski. Natomiast ta debata bardzo wyraźnie i bardzo wiele mówi o katastrofalnej sytuacji politycznej Unii Europejskiej jako pewnego projektu politycznego. Jest ucieczką od wszelkich realnych problemów, których Unia Europejska w tym kształcie nie jest zdolna rozwiązać. Więc mówiąc jako członek grupy politycznej Europa Narodów i Wolności pragnę przed Państwem podkreślić i apeluję, żeby to w końcu zauważyć, że ten projekt się wyczerpał, że biegnie już tylko siłą pewnej inercji. Jeżeli Europa ma odzyskać kondycję, jeżeli ma się rozwijać i zapewnić nam bezpieczeństwo, trzeba wypracować nową formułę koegzystencji europejskich, suwerennych i niepodległych państw – i to stoi przez nami jako zadanie i to jesteśmy winni naszym ojczyznom i naszym rodakom.

(oklaski)

  Janusz Korwin-Mikke (NI). – Panie Przewodniczący! Ja nie jestem demokratą. Demokracji nienawidzę, demokracją pogardzam, ale wy jesteście demokratami. W takim razie przyjmijcie do wiadomości, że lud polski, legalnie i demokratycznie, wybrał PiS. Chcieliście demokracji, no to ją macie. Demokracja to tyrania większości, więc PiS, mając za sobą większość, będzie robiło, co chce. Jeśli uważacie Państwo, że PiS to jest bardzo zła partia – ja się z tym zgadzam – to pomyślcie, jak złe musiały być poprzednie rządy, jaka ogromna była korupcja, złodziejstwo, pogarda dla człowieka i tłumienie wolności słowa, czego osobiście doświadczam, że udręczony polski lud wybrał PiS jako jedyną partię dającą nadzieję, że poprzednich władców uda się powsadzać do więzień, bo tam jest ich miejsce. A poza tym sądzę, że Unia Europejska musi być zniszczona.

  Milan Zver (PPE). – Spoštovana predsednica vlade. Ko smo pred dvema letoma sprejemali mehanizem za odkrivanje sistemskih tveganj glede vladavine prava v državah članicah, mnogim to ni bilo všeč. Prepričan sem, da smo naredili prav. Tu ne gre le za vprašanje Poljske, ampak za veliko več, gre za spoštovanje vladavine prava nasploh, ki je osrednja evropska vrednota.

Uporaba novega mehanizma Evropske komisije bi bila po mojem mnenju še bolj kot za Poljsko upravičena kje drugje, tudi v moji Sloveniji, če sem iskren.

Znano je, da slovensko sodstvo funkcionira slabo. Glede na poročilo Evropskega sodišča za človekove pravice je Slovenija na prvem mestu po njenih kršitvah, poleg tega pa po navedbah Eurostata uživa sodstvo v Sloveniji najnižji ugled.

Zato niti ne preseneča, glede na nekatera dejstva, ki kažejo na politično zlorabo dela sodišč. Sedem let so po sodiščih vlačili dvakratnega predsednika vlade in vodjo slovenske opozicije Janeza Janšo in ga tri tedne pred parlamentarnimi volitvami zaprli brez vsakršnega dokaza. Res je, da je kasneje ustavno sodišče vse obtožbe in obsodbe razveljavilo, a politične posledice so ostale.

Politična zloraba se kaže tudi v tem, da je prejšnji mesec, v decembru, policija vdrla v prostore največje opozicijske stranke SDS in hotela zaseči strežnik, ki vsebuje elektronsko korespondenco tisočih in tisočih članov iz zadnjih petnajstih let.

Veliko je še takih zgodb. Zato Evropska komisija doslej ni bila odzivna na težave, s katerimi, na eklatantne kršitve človekovih pravic, na kar smo opozarjali, in ki so jih povzročali že tudi ljudje, ki so že v prejšnjem sistemu kršili človekove pravice. Zato Slovenija potrebuje, še veliko bolj kot Poljska, tovrstno pomoč na svoji poti v polno vladavino prava.

  Tanja Fajon (S&D). – Tudi približno ni moja namera danes, da bi kritizirala Poljsko ali poljski narod, nasprotno, v zadnjih tridesetih letih je bila Poljska inspiracija milijonom Evropejcev kot zgodba o gospodarskem in političnem uspehu. In danes je nepogrešljiva članica Unije.

To se ni zgodilo samo po sebi, to je rezultat močnih in neodvisnih institucij in tudi kritičnih medijev. Pa vendar, ko so temeljne vrednote družbe ogrožene, je naša dolžnost, da na to opozorimo. Najnovejši predlogi poljske vlade so zelo zaskrbljujoči. Kot nekdanjo novinarko me posebej skrbi nov zakon o javnih medijih, ki je korak nazaj v zagotavljanju neodvisnosti. Žal.

Preseneča me, gospa predsednica vlade, da trdite drugače kljub zelo resnim opozorilom vrste medijskih organizacij. In prepričali nas boste le, če bodo naslednji koraki te temeljite reforme javnih medijev uvedli ukrepe in ravnotežja, ki so nujna za jamstvo svobode in pluralizem, in ne nasprotno.

Pozdravljam odločitev Komisije, da preveri učinke zakonodajnih sprememb skozi dialog, ki je nujen za vsako iskanje rešitev. Komisije pa tudi ne sme biti strah, da sprejme ukrepe, če je ogrožena vladavina prava, pa najsi bo to v Varšavi, Budimpešti, Bratislavi, Sloveniji ali kateri koli drugi članici Unije.

  Ryszard Antoni Legutko (ECR). – Pani Premier! Panowie Przewodniczący! Chciałbym poruszyć cztery kwestie. Pierwsza to sprawa języka. Z satysfakcją odnotowuję ton i język, jakim dzisiaj rozmawiamy w czasie tej debaty. Jest to ton na tyle mocny i perswazyjny, że nawet szanowny kolega Verhofstadt się do tego dostosował, co mnie niezmiernie cieszy. Chciałem również powiedzieć, wyrazić nadzieję, że ten język zostanie utrzymany, bo to, z czym mieliśmy do czynienia do tej pory, to była niespotykana językowa agresja, która się dokonywała na rządzie Polski, zanim jeszcze ten rząd powstał, co jest jednak swoistym rekordem świata. Padały stwierdzenia niszczące język i możliwość komunikacji. Jeżeli mówi się, że w Polsce dokonano zamachu stanu, to znaczy, że ten, kto to mówi, nie rozumie sensu słów, których używa, albo specjalnie ten sens zmienia.

(oklaski)

Druga sprawa to fakty. Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Przeczytałam dokument, który się pojawił po spotkaniu Kolegium Komisarzy, i to jest niedobry dokument. Moje pytanie jest takie – skąd Komisja czerpie informacje o faktach? Kto te informacje Państwu przekazuje, kto robi analizy prawne? Opis faktów pozostawia wiele do życzenia, ale najbardziej dziwi mnie to, że informacje przyszły ze strony przedstawicieli polskiego rządu już wcześniej. Nie ma ani śladu tych informacji, tak jak byście Państwo to wszystko wyrzucili do kosza. Skąd Państwo w takim razie czerpiecie informacje? Z mediów? Jak to powstaje? Jak może powstać taki dokument, na podstawie którego podejmuje się decyzję?

(oklaski)

Panowie, przyznajcie się, że z jesteście z faktami na bakier – taka jest prawda.

Trzecia sprawa, o której chciałem powiedzieć, to sprawa podwójnych standardów. To jest niestety chroniczna, głęboka i potencjalnie śmiertelna choroba, jaka toczy Unię Europejską. Przewodniczący Pittella i przewodnicząca Harms mówili właśnie o demonstracjach, jak to ich serca są razem z tymi demonstrantami.

Proszę Państwa, przez ostatnie osiem lat pojawiały się w Polsce często wielokrotnie liczniejsze demonstracje. Jakoś serca Państwu nie krwawiły, ja nie słyszałem na tej sali, żeby pani Harms, pan Pittella czy ktoś inny solidaryzował się z tymi tłumami ludzi.

(oklaski)

Chodź oni tu byli, byli w Strasburgu, byli w Brukseli tuż przed gmachem Parlamentu. Czy ktoś z Państwa wychodził, rozmawiał, o co im wszystkim chodzi, może to jacyś ludzie, którzy mają coś ważnego do powiedzenia? Proszę Państwa, przez ostatnie osiem lat w Polsce, i proszę to traktować jako istotną, powiedziałbym nawet kluczową informację, mieliśmy w Polsce do czynienia z czymś w rodzaju państwa jednopartyjnego. To było państwo jednopartyjne, to znaczy, że jedna partia kontrolowała praktycznie wszystkie instytucje.

(oklaski)

Słyszę nagle tutaj dzisiaj od Państwa, że nie chodzi o sprawy personalne. Gdyby moja partia wstawiła czternastu sędziów do piętnastoosobowego Trybunału Konstytucyjnego, to w tej Izbie rozpętałoby się piekło. A ja tu słyszę, że nic się nie stało, bo to są sprawy personalne.

(oklaski)

Gdzie byliście Państwo, gdy masowo wyrzucano dziennikarzy z mediów publicznych? Wszystkich! Słyszeliście dokładnie to, co usłyszeliście. Wszystkich z wyjątkiem jednego usunięto. Bardzo szybko. I co, gdzie była jakaś reakcja? Żadnej reakcji nie było. Te podwójne standardy niestety pokazują, że w Unii Europejskiej jest tak, że są kraje bardziej równe i kraje mniej równe. Są partie bardziej równej i partie mniej równe. Jeżeli to będzie się dalej toczyć się w ten sposób, no to niestety my tu nie padniemy tego ofiarą, tylko Unia Europejska padnie ofiarą. Działając w ten sposób działacie Państwo przeciw Unii Europejskiej.

I sprawa ostatnia – to jest przekraczanie kompetencji. Panie Przewodniczący, Panie Komisarzu, wiecie doskonale, że instrument, którym Państwo się posłużyli, jest instrumentem prawnie podejrzanym. Służby prawne Rady skrytykowały go w sposób zasadniczy, nie ma on dobrego uzasadnienia w traktatach, niektórzy mówią, że w ogóle nie ma żadnego uzasadnienia w traktatach. Państwo tutaj w Parlamencie planują uchwalenie jakieś rezolucji. Ja słyszę, że ma być badanie faktów, rezolucja zatem ma powstać przed zbadaniem faktów, to znaczy, że Państwo już wiecie dokładnie, jaki jest problem. To po co w takim razie badać fakty? Innymi słowy cała ta akcja, jak i konstrukcja, wydaje mi się nie tylko – i to zresztą Państwo powiedzieli – nie tylko przekroczeniem kompetencji, bo Komisja Europejska nie będzie przecież mówić, jaką większością ma decydować sąd konstytucyjny w Polsce, ale ze słów Państwa wynika, że to ma być swoistego rodzaju precedens. Państwo chcecie przejąć tego typu kompetencje, które Państwu nie przysługują, i przez fakty dokonane móc działać w ten sposób, powiedziałbym nie do końca legalny, także w przyszłości – i to też jest bardzo niedobre.

(oklaski)

  Sophia in ‘t Veld (ALDE). – Mr President, I would like to welcome the Prime Minister and both supporters and opponents of the government. This shows that the European Parliament is the arena for a debate about our shared values. This is not about interfering in national matters or attacking one country or another. This is about standing up for the core values of the European project.

The Polish Government, with the majority that it has won, has the responsibility to maximise the space for opposition and criticism, not minimise it. You have to strengthen checks and balances and not weaken them. I have listened to you very carefully, Madam Prime Minister, but I am not fully reassured when I hear your party leader taking Mr Orbán as an example, who in turn takes Mr Putin as an example. I do feel that the European Commission initiative is justified, but it does seem arbitrary and there are accusations of party politics. Why Poland, not Hungary, or indeed why no questions about the state of emergency in France?

The debate here shows that there is a need for an EU-wide mechanism that is based on objective and transparent criteria to assess all the Member States and EU institutions in the same way. I see Mr Timmermans smiling because he knows that we are elaborating such a mechanism here in Parliament. I would be delighted, Mr Timmermans and Mr Koenders, if the Council and Commission would take up the invitation of the European Parliament and elaborate such a mechanism for the whole of the European Union together.

  Barbara Spinelli (GUE/NGL). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, condivido la preoccupazione di molti colleghi. Il neonazionalismo del suo Governo, signora Szydlo, i provvedimenti che secondo tanti polacchi limitano i poteri della Corte costituzionale e dei media: tutto ciò contraddice i principi del progetto europeo. Al tempo stesso vorrei ricordare questo: se la Polonia ha votato un governo così critico dell'Unione, è perché l'Unione stessa con le sue politiche di austerità ha creato in quel paese disuguaglianze gravissime e un risentimento sociale che solo la destra ha saputo intercettare. Anche la giustizia sociale è un diritto europeo. Invito infine a non usare criteri diversi in Ungheria, Polonia, o ieri in Italia. I governi vanno trattati allo stesso modo. La Polonia non deve pagare un prezzo più alto solo perché il partito al governo fa parte di un gruppo meno potente del Partito popolare.

  Judith Sargentini (Verts/ALE). – Voorzitter, laat er geen twijfel over bestaan, de Groenen maken zich zorgen over de wetswijzigingen die zijn doorgevoerd door de Poolse regering over de anti-democratische tendensen. Maar ik wil hier in het bijzijn van de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken het ook hebben over omgangsvormen met onze buren, over het organiseren van dat wederzijds vertrouwen waar commissaris Timmermans het over had.

Zo is daar Nord Stream, de gaspijpleiding van Rusland naar Duitsland en Nederland. Polen wordt daarin genegeerd en de vrees van Polen voor Rusland wordt opzijgeschoven. Dat is onverstandige politiek, mijnheer Koenders. En zo was er het Polen-meldpunt van Geert Wilders. Daar is in dit Parlement stevig over gedebatteerd. Premier Rutte, de Nederlandse premier, wilde zich niet distantiëren van dat meldpunt. De premier is uitgenodigd om dat hier in dit Parlement te komen toelichten. Hij heeft dat geweigerd.

Dat werd door Centraal- en Oost-Europese landen niet geapprecieerd. Zij voelden zich geschoffeerd omdat de Nederlandse regering stil bleef. Dat leidt niet tot vertrouwen, minister!

Voorzitter, wij moeten elkaar in Europa de maat nemen, de les lezen. Maar alleen maar en juist dan zijn wij succesvol, als wij bereid zijn elkaars gevoelens te onderkennen en daarnaar te handelen.

  Petr Mach (EFDD). – Dámy a pánové, čelíme zde skandální situaci, kdy Evropská unie zahájila řízení vůči Polsku, které má skončit až odebráním hlasovacích práv. A za co? Co strašného Polsko provedlo? Že zavádí dvoutřetinové kvorum pro rozhodování ústavního soudu? Že prosazuje nová vláda svoji vizi vůči veřejnoprávním médiím? Za něco, co existuje a co se běžně děje v mnoha dalších zemích Evropské unie? To je samozřejmě směšné a jde o záminku. Co vadí Evropské komisi? Že zvítězila strana, která nemiluje současnou podobu Evropské unie. Že se chce postavit proti nespravedlivému diktátu migračních kvót, to si myslím, že je pravý důvod. Podle mě nejde o nic jiného, než o nehorázné vměšování do záležitostí svrchované země.

John Fitzgerald Kennedy v roce 1963 v obklíčeném Západním Berlíně řekl slavnou větu: „Ich bin ein Berliner.“ Dneska je potřeba stát při Polsku, na které nespravedlivě útočí Evropská komise, a proto dovolte, abych zakončil jako hrdý, svobodný občan: „Ja jestem Polakiem.“

  Jean-Luc Schaffhauser (ENF). – Monsieur le Président, Madame le Premier ministre, mes chers collègues, M. Schulz nous a parlé de coup d'État, et même d'une prétendue "poutinisation" de la politique polonaise. Oh là là! Oui, le PiS est un parti populaire. L'attaque de la Pologne actuelle, c'est l'attaque d'un système européen contre la démocratie et contre les peuples qui ont choisi la souveraineté, la liberté et l'indépendance dans la solidarité. Des peuples qui croient encore aux racines chrétiennes de l'humanisme, et dont l'humanisme n'est pas la fabrication d'un nouvel ordre européen, suprême désordre. Oui, la Pologne est un peuple de résistants à qui l'on doit la chute du mur. Oui, la Pologne, et son peuple, résistent, car elle est conservatrice, elle a des valeurs anciennes et vraies: la famille composée d'un père et d'une mère, le respect de la vie; elle croit en la vérité, au droit, à la justice. Elle est catholique, et non pas libérale entre les mains de sectes contrôlant la société par la finance et les médias.

Chers collègues, le système européen est en faillite. Sa démocratie est une dictature qui oblige les peuples à revoter dès qu'ils disent non à un traité ou qui ignore tout simplement le vote contre la constitution européenne, par exemple. Le coup d'État permanent, c'est le système européen. La Pologne, la Hongrie, la Slovaquie, la République tchèque, les pays amis de la révolution de velours – que j'avais rassemblés avant la chute du mur – résistent désormais contre cette dictature prête à attaquer, à déstabiliser, à destituer tout gouvernement qui ne travaille pas pour les puissances étrangères qui gouvernent ici et cherchent à gouverner les peuples européens.

L'Alsacien que je suis résiste également contre l'arrogance allemande. Nous, les Français patriotes, ne supportons plus, avec les Polonais, qu'un pays – l'Allemagne – décide de l'économie de la zone euro, de l'immigration et de la conformité de la démocratie aux critères du nouveau Reich européen.

Je demande à cette assemblée de retrouver son bon sens. Oui, la Pologne est attaquée parce qu'il y a délit de conservatisme social, humain et chrétien. Croyez-moi, cela ne fait que commencer. La révolte des peuples est lancée, elle vous balaiera et c'est ce que vous méritez. L'heure est proche.

  Der Präsident. – Ich muss das jetzt leider noch einmal wiederholen.

Meine Damen und Herren auf den Tribünen. Das ist in unserer Geschäftsordnung strikt untersagt.

Ich wäre deshalb dankbar, wenn Sie aufhören würden, Beifall zu spenden. Wir sind hier gastfreundlich. Aber im polnischen Parlament würden Sie keine fünf Minuten gelduldet, wenn Sie sich so verhalten.

Deshalb bitte ich Sie jetzt noch einmal inständig, davon Abstand zu nehmen.

  Aymeric Chauprade (NI). – Monsieur le Président, Madame le Premier ministre, chers collègues, lorsque j'entends Mme Harms ou M. Verhofstadt, je me dis que ce n'est pas la Pologne qui a un problème avec l'état de droit et la démocratie, mais les institutions européennes. Lorsque j'entends la Commission européenne parler du prétendu problème de la Pologne, je me dis que cette Commission a un problème avec les faits et avec les réalités. A-t-elle regardé le temps de parole dans la vie politique polonaise avant l'élection du PiS? A-t-elle regardé la constitution de la Cour constitutionnelle avant l'élection du PiS? Croyez-vous que le peuple polonais, qui a tant lutté pour sa liberté, accepterait de la sacrifier comme cela?

Je lisais récemment l'entretien d'un politologue polonais, Piotr Kaziński, qui n'est d'ailleurs pas particulièrement connu pour être proche du parti "Droit et justice" et qui affirme, lui-même, qu'il n'y a absolument aucune dérive fascisante en Pologne.

Je voudrais rappeler quand même que, dans mon pays – la France –, les membres du Conseil constitutionnel, directement, comme les dirigeants du service public audiovisuel, indirectement, sont aussi nommés par les présidents de la République, du sénat et de l'assemblée nationale, ce qui pourrait être interprété comme une forme de tutelle du pouvoir. Il est donc évident, chers collègues, que la Commission utilise de faux prétextes pour déstabiliser un gouvernement élu démocratiquement. Et je suis donc aujourd'hui – je le dis – polonais, de tout cœur avec le peuple polonais pour faire respecter la liberté...

(Le Président retire la parole à l'orateur)

  Jan Olbrycht (PPE). – Szanowna Pani Premier! Szanowni Państwo! Polska jest naszym wspólnym dobrem – dobrem wszystkich Polaków – i musimy o nie dbać. Jesteśmy dumni z naszego kraju i działań Polaków, którzy byli przez ostatnie lata stawiani za wzór na arenie europejskiej, choć w wielu przypadkach różnili się co do kierunków działań proponowanych przez inne państwa. Dziś jest nam przykro, że Polska staje się przedmiotem debaty publicznej w Europie. To zdarza się po raz pierwszy w historii naszego członkostwa w Unii. Mamy nadzieję, że po raz ostatni.

Pani premier dobrze wie, że my nie inicjowaliśmy ani nie chcieliśmy organizacji tej debaty w Parlamencie Europejskim. Ta debata, bez względu na jej wynik, niestety wpłynie na wizerunek Polski na arenie międzynarodowej. Wiemy, że wygraliście ostatnie wybory parlamentarne w Polsce. Nie kwestionujemy wyniku demokratycznych wyborów ani prawa do dokonywania zmian wynikających z odmiennych programów politycznych. Bardzo często powtarzacie Państwo w kraju, że zwycięzca bierze wszystko. Jeżeli tak myślicie, to jest oczywiste, że oznacza to, iż zwycięzca nie tylko przejmuje kontrolę nad instytucjami państwowymi, nad stanowiskami, ale także całkowicie odpowiada za zmiany dokonywane w państwie prawa, jeżeli nie ma tutaj sytuacji zagrożeń, o czym Państwo wiecie, że taki jest nasz pogląd, i zwycięzca bierze także odpowiedzialność za wizerunek Polski w Europie i na świecie. Bierze odpowiedzialność również za tę debatę. Polacy i Polska nie zasługują na działania, które wzbudzają takie kontrowersje. Jest nam bardzo przykro z tego powodu.

  Josef Weidenholzer (S&D). – Herr Präsident, geschätzte Frau Ministerpräsidentin! Ich begrüße diese heutige Debatte, dass sie geführt wird, dass sie zeitnah geführt wird und dass sie differenziert und sachlich geführt wird.

Es geht nicht um eine Vorverurteilung Polens – wir wollen kein Polen-Bashing. Polen ist ein bedeutendes Land, das die europäische Geschichte und Identität geprägt hat. Die Menschen in Polen haben den wohl wesentlichsten Beitrag zur Überwindung der kommunistischen Diktatur geleistet. Europa ohne Polen wäre ein Torso.

Deshalb ist es nicht egal, was in Polen passiert. Wir respektieren das Votum des polnischen Volkes, aber wir sind besorgt, wenn die ersten Maßnahmen der neuen Regierung Ängste bei großen Teilen der Bevölkerung hervorgerufen haben. Der Machtwechsel ist das Prinzip der Demokratie. Er darf nicht dazu führen, dass die Regeln so geändert werden, dass eine solche in Zukunft nicht mehr möglich ist. Diese Angst haben viele Menschen in Polen. Die Maßnahmen der Regierung im Justiz- und Medienbereich haben diese Befürchtung genährt.

Der Respekt vor den Unterlegenen, vor den Minderheiten, ist ebenso ein Prinzip der Demokratie. Auch hier gibt es viele Beschwerden und Klagen in diese Richtung. Polen hat uns die Institution des Runden Tisches geschenkt. Ich möchte die Regierung auch daran erinnern, dass Dialog ein wichtiger Wert ist. Es ist wichtig und positiv, dass wir diese Debatte hier führen, um die Situation aufzuklären, und dass es auch die Gelegenheit gibt, unmissverständliche Handlungen zu setzen. Die Debatte soll offen und direkt, fair und objektiv geführt werden. Dann gewinnt Polen und dann gewinnt Europa.

  Hans-Olaf Henkel (ECR). – Herr Präsident! Zunächst einmal, Frau Ministerpräsidentin, meinen Respekt dafür, dass Sie sich dieser teilweise grotesken Inquisition auch persönlich stellen.

Herr Weidenholzer, Sie haben eben zu Recht darauf hingewiesen, dass hier keine Vorverurteilung stattfinden soll. Nur muss ich hier mal den Präsidenten dieses Hauses fragen, was es denn ist, wenn er meint, Polen sei eine Demokratie nach Putins Art. Handelt es sich dabei nicht um eine Vorverurteilung? Herr Schulz, ich habe mich in meinem Leben öfter schon mal vergaloppiert, und ich habe immer wieder darauf geachtet, dass ich mich, wenn ich bei einem Fehler erwischt wurde, dann auch dafür entschuldigt habe. Meinen Sie nicht, dass jetzt und heute die Gelegenheit ist, sich dafür zu entschuldigen?

(Beifall)

Herr Professor Legutko hat darauf hingewiesen, dass wir hier eine Doppelmoral feststellen müssen. Ich bin auch dieser Meinung, und ich möchte Ihnen einmal ein paar andere Beispiele für Doppelmoral vorstellen. Ich finde, die Kommission sollte sich statt mit Polen erst einmal auch mit den Rechtsverstößen der europäischen Institutionen befassen oder denen der großen Länder. Ich gebe Ihnen mal drei Beispiele: die zahlreichen Brüche des Maastricht-Vertrages durch die Eurogruppe, oder der regelwidrige Aufkauf von Schrottpapieren durch die EZB, oder der Bruch des Dubliner Abkommens durch Kanzlerin Merkel. Und warum interessiert sich die Kommission für das polnische Verfassungsgericht, aber nicht dafür, dass drei ehemalige Richter des deutschen Verfassungsgerichts die Flüchtlingspolitik in Deutschland für verfassungswidrig erklärt haben?

Was die Medienpolitik in Polen betrifft: Herr Oettinger, Sie sollten vielleicht einmal der Frage nachgehen, warum der zwangsgebührenfinanzierte deutsche Staatsfunk jahrelang über den Euro, monatelang über die Flüchtlingswelle mit einer rosaroten Optik berichtet hat und tagelang über die massenhaften Übergriffe nordafrikanischer Männer auf Frauen in Köln überhaupt nicht.

Meine Damen und Herren! Mehr als sich selbst haben die Deutschen den Fall der Mauer den Polen zu verdanken. Ich erinnere mal an Solidarność, von denen einige Mitglieder heute in der Regierung von Frau Szydło Verantwortung tragen. Erst wollten die deutschen Politiker das Weltklima retten, dann den Euro, dreimal Griechenland, die Flüchtlinge der Welt, und jetzt wollen sie auch noch die polnische Demokratie retten. Meine Damen und Herren! Wenn ein Volk keinen Nachhilfeunterricht braucht für Freiheit und Demokratie, dann ist es das polnische!

  Cecilia Wikström (ALDE). – Herr talman! Jag vill vara tydlig med att säga att även om vi idag till viss del kritiserar vad som sker i Polen så måste vi också understryka att vänner alltid måste kunna diskutera på ett öppet sätt med varandra och ändå förbli vänner. Polen utgör en mycket viktig del av ett enat Europa, men grundläggande mänskliga fri- och rättigheter måste skyddas i varje EU-land, oaktat regering.

Herr kommissionär Timmermans, det är fullt berättigat att kommissionen granskar det som sker i Polen. Men det är ett hyckleri att man inte på samma sätt har granskat Ungern när det gäller mediernas och rättsstatens oberoende. Det är hög tid för kommissionen att behandla alla konsekvent och på ett lika sätt när det gäller grundläggande rättigheter och rättsstatens oberoende.

Fru statsminister, avslutningsvis, fortsätter ni på den inslagna vägen så finns risken att vi kommer att se grundläggande rättigheter sättas på undantag i land efter land. Jag ber er: Inled inte detta EU-domino så att vi ser land efter land falla, istället för att stå upp och värna de grundläggande rättigheterna, utan låt oss tillsammans försvara och värna de värden och principer som detta gigantiska EU-projekt bygger på och som vi vill lämna efter oss till kommande generationer på ett bättre sätt än när vi fann dem.

  Patrick Le Hyaric (GUE/NGL). – Monsieur le Président, si j'ai bien compris les explications qu'on nous a données, on réduit la démocratie pour renforcer la démocratie.

La Pologne demande à être exonérée de la charte des droits fondamentaux au nom même de l'amélioration des droits. Je fais une autre remarque. Quel crédit donner à notre débat cet après-midi, quand les institutions européennes ont décidé d'offrir trois milliards d'euros à la Turquie de M. Erdogan qui, lui aussi, poursuit les journalistes, les emprisonne et met la justice au pas? En vérité, l'Europe du marché a bien supplanté l'Europe des valeurs de la liberté, des droits humains et du pluralisme de la presse.

J'ai proposé, il y a déjà un bon moment, de créer un observatoire européen chargé de veiller au pluralisme de la presse et des médias dans tous les pays. Il n'est pas trop tard pour le faire, ce serait un pas en avant.

On pourrait créer d'ailleurs le même observatoire sur les enjeux et les instruments de la justice et du droit dans chacun des pays européens.

  Josep-Maria Terricabras (Verts/ALE). – Mr President, I am speaking as President of the EFA Group in this Parliament. In 2011, during the last official census in Poland, 847 000 people declared they had Silesian identity. Only four days ago, Jerzy Gorzelik called, on behalf of over 140 000 people, for the recognition of Silesians as an ethnic minority in Poland. During a debate in the Polish Parliament on this issue, the ruling party MPs threatened Silesians with persecution and even executions.

Silesians are still not listed in the law of national and ethnic minorities and on the regional languages of 2005. This is a very alarming and distressing situation. Are we standing in front of a revival of aggression and oppression against minorities in Poland? It would be an anti-democratic shame.

  Nicolas Bay (ENF). – Monsieur le Président, Madame le Premier ministre, après Viktor Orbán, c'est à votre tour de devoir venir ici pour répondre aux accusations scandaleuses dont votre gouvernement fait l'objet de la part des eurocrates. En somme, il vous est reproché d'appliquer le programme qui vous a valu d'arriver au pouvoir à l'issue d'élections parfaitement démocratiques, un programme volontariste qui vise notamment à protéger les Polonais des folles décisions prises par Bruxelles en matière d'immigration. Au lieu de faire appel à toujours plus d'immigrés pour relancer votre démographie, vous misez plutôt sur les familles polonaises que vous avez décidé d'aider, avec notamment votre mesure de 500 zlotys par enfant.

Après ce débat houleux, où l'on s'en est pris violemment à votre pays, je tenais pour ma part à vous remercier de nous montrer qu'une autre Europe est possible, une Europe des nations souveraines et des peuples libres qui refusent de renoncer à ce qu'ils sont. Je me réjouis de voir qu'avec vos voisins hongrois, tchèques et slovaques, vous êtes en train de former, à l'est de l'Europe, un bloc cohérent qui refuse le diktat euromondialiste. Alors, vive la Pologne, vive la Hongrie, vive les peuples libres et fiers de notre vieux continent!

  Beata Szydło, premier Polski. – Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Bardzo dziękuję za wszystkie głosy. One są ważne, bardzo ważne i myślę, że we wszystkich tych głosach pojawia się rzecz podstawowa, która powinna się pojawić się na tej sali – troska o Unię Europejską, o jej przyszłość, o jej kształt. Polska chce, żeby Unia Europejska była stabilna, Polska chce, by Unia Europejska nie była wstrząsana różnego rodzaju kryzysami. Polska nie wywołuje tych kryzysów, ale Polska chce aktywnie uczestniczyć w takim prowadzeniu polityki europejskiej, które pozwoli nam tego uniknąć.

Dziękuję za wszystkie głosy krytyczne, za wszystkie głosy, czyli również te, które wyrażały wsparcie dla mojej ojczyzny i rządu. Dla nas to jest bardzo ważne. Przyjechałam do Państwa, żeby podzielić się informacjami i mam wrażenie, tak starałam się przynajmniej wykorzystać te swoje pierwsze wystąpienia, by podać szczegółowe fakty dotyczące dwóch kwestii, które dla wielu z Państwa są wątpliwe, czyli kwestii Trybunału Konstytucyjnego i kwestii ustawy medialnej.

Przyznam też szczerze, że myślałam, iż w Państwa wystąpieniach pojawią się szczegółowe pytania odnoszące się do tych spraw, ale tak naprawdę tych pytań nie było wiele. Mogę sądzić, że wynika to z tego powodu, że po prostu nie ma problemu, więc Państwo nie macie o co pytać, a nasza dyskusja jest dla nas wszystkich kłopotem, co również zostało tu wskazane przez Pana profesora Legutkę. Jest kłopotem, z którym ja też mam kłopot ze względu na to, że nie zgadzam się, by Komisja Europejska zastosowała w stosunku do Polski taką decyzję, jaką podjęto. Ale jestem otwarta na informowanie, uważam, że wartością nadrzędną jest przyszłość Unii Europejskiej i wszyscy jako członkowie tego wspaniałego gremium powinniśmy się troszczyć, aby instytucje, które tworzą Unię Europejską, pracowały jak najlepiej, a przede wszystkim musimy bardzo odważnie dyskutować o ich kompetencjach.

Dlatego jestem gotowa wszystkich informacji udzielać, tak jak zrobiłam to wcześniej. Jeszcze, jeżeli Państwo pozwolicie, powtórzę pewne ważne fakty, które wydaje mi się być może umknęły Państwu w mojej wcześniejszej wypowiedzi.

Uważam, że Polska nie zasługuje na to, żeby w tej chwili być ocenianą przez Komisję Europejską, bo w Polsce nie są łamane ani prawa człowieka, ani zasady demokratycznego państwa prawa, a wszystkie sprawy, które w tej chwili w Polsce są realizowane, są realizowane zgodnie z konstytucją, z ustawami i traktatami Unii Europejskiej. Jesteśmy suwerennym państwem, jesteśmy wolnym narodem. Dodam taką dygresję, że w polskim parlamencie na trybunach można klaskać czy wyrażać swoje zadowolenie bądź nie, więc tym się różnimy, ale to jest poczucie wolności, głębokie poczucie wolności polskiego narodu. W polskim parlamencie publiczność również może odzywać się i może swoje emocje wyrażać.

Kochamy naszą wolność, staramy się tej wolności strzec jak źrenicy oka, bo zbyt wiele za tę wolność zapłaciliśmy. Nauczyła nas nasza historia, o której tutaj też była mowa, że polskie sprawy powinniśmy załatwiać w naszym polskim domu, bo ilekroć załatwiali je za nas inni, wychodziliśmy na tym bardzo źle. I to jest moja troska, żebyśmy nie przynosili tu spraw, co do których nie twierdzę, że nie ma pomiędzy nami sporu politycznego, bo przecież spór polityczny jest podstawą debaty demokratycznej, jest podstawą demokracji, ale toczmy ten spór tam, gdzie jest na to miejsce – w polskim parlamencie. Toczmy ten spór tam, gdzie jest na to miejsce. Najlepszym dowodem na to, że państwo polskie jest państwem demokratycznym jest to, że również przybywający tutaj w tej chwili w Parlamencie Europejskim w czasie tej debaty polscy obywatele mogą bez przeszkód wyrażać swoje niezadowolenie z działań rządu w czasie manifestacji, które były organizowane, nikt im w tym nie przeszkadzał. Polska jest demokratycznym państwem. Ja przyjeżdżam dzisiaj do Państwa jako premier demokratycznego państwa zatroskany o to, byśmy wspólnie wypracowali model naszego funkcjonowania w Unii Europejskiej i byśmy nie musieli toczyć takich debat, które moim zdaniem nie mają w tej chwili podstaw do tego, by je toczyć.

Przyjeżdżam tutaj również, proszę Państwa, bo mam głębokie poczucie odpowiedzialności nie tylko za to, co dzieje się w Polsce, ale mam głębokie poczucie odpowiedzialności za to, co dzieje się w Europie. Mówicie Państwo o migracji – to jest poważny problem – i Państwo o tym doskonale wiecie. Polska przyjęła około miliona uchodźców z Ukrainy, ludzi, którym nikt nie chciał pomóc, oni są dzisiaj u nas i pomagamy im, o tym też trzeba rozmawiać, ale Polska i polski rząd, bo szanujemy państwo prawa i szanujemy decyzje podjęte przez rząd poprzedni, jest gotowa uczestniczyć w tym dalej. Uczestniczymy w dyskusji i w procesie, który w tej chwili wypracowuje Unia Europejska w sprawie migracji. Potrafimy sobie z tym poradzić, musimy sobie wszyscy Państwo na to odpowiedzieć, i my i wy, a szczególnie tutaj, w tym miejscu, w Parlamencie Europejskim, bo tego oczekują dzisiaj od was obywatele Europy zatroskani o swoje bezpieczeństwo. Pracujmy nad tym – to jest bardzo ważne, to jest wielkie wyzwanie dla Europy. Ja nie chcę żeby w moim kraju, Polsce, ludzie się bali, żeby narastały obawy antyeuropejskie. Zróbmy wszystko, by Europa rozwijała się w spokoju i by była wspólnotą suwerennych, równych, sprawiedliwie rządzonych państw.

Polski rząd nie zrezygnuje z programu, do którego zobowiązaliśmy się wobec wyborców. Były demokratyczne wybory, Polacy wybrali właśnie taki program, wybrali właśnie nas. Wygraliśmy wybory, ale wygraliśmy je dlatego, że tak zdecydowali Polacy, i będziemy realizować ten program, na który Polacy czekają, bo bardzo często mają niestety poczucie tego, że nie było do tej pory wystarczającej sprawiedliwości dla wszystkich obywateli. My chcemy Polski sprawiedliwej, uczciwej i równo rządzonej dla wszystkich, Polski równych szans, Polski rozwoju. Dla nas, dla Polaków bardzo ważne jest to, by mierzyć się z tymi najlepiej rozwijającymi się państwami Europy. Chcemy, żeby takie same szanse miały wszystkie państwa Europy Środkowo-Wschodniej. Jesteśmy młodymi członkami Unii Europejskiej, weszliśmy do Unii Europejskiej z bagażem naszej historii, my wszyscy z Europy Środkowo-Wschodniej, ale przyszliśmy z ogromną nadzieją. Przyszliśmy do Europy, która dla nas była marzeniem, była wielkim wyobrażeniem o wolności, uczciwości i równości – i chcemy w takiej Europie być. Nie jest nam łatwo, mamy wiele trudności, musimy pokonać jeszcze wiele barier, ale chcemy to robić, jesteśmy zdeterminowani.

Polsce potrzebna jest dzisiaj ciężka praca nad uzdrowieniem państwa, które musi dawać ochronę słabszym i nie bać się silnych. To powiedział zmarły tragicznie lider naszego środowiska, prezydent Lech Kaczyński. W ten sposób definiował wyzwania stojące przed Polską. Te wyzwania ciągle są aktualne i przed nami, a święty Jan Paweł II, wielki Polak, wielki Europejczyk, powiedział „nie lękajcie się”. Nie lękajmy się, Szanowni Państwo, budować równej, sprawiedliwej Europy. Zróbmy to wspólnie, razem. Uczyńmy wszystko, żeby każdy Europejczyk miał poczucie tego, że ma równe szanse i jest równo traktowany. Polska nie zasługuje dzisiaj na to, by być na cenzurowanym.

Jeszcze raz przypomnę, że w przypadku Trybunału Konstytucyjnego – musieliśmy zmienić ustawę, ponieważ poprzedni rząd w czerwcu 2015 roku skierował dalej projekt ustawy, tj. przyspieszył prace nad projektem ustawy, który, co ciekawsze, został złożony w 2013 roku, ale przez dwa lata nic nie zrobiono, dopiero po wyborach przegranych przez poprzedniego prezydenta procedurę przyspieszono. Złamano konstytucję, co orzekł Trybunał Konstytucyjny. My chcemy doprowadzić do tego, żeby były równe prawa, żeby opozycja miała większość w Trybunale Konstytucyjnym – taka jest nasza propozycja.

Mówicie Państwo o mediach – przecież takie zasady, na jakich budujemy w tej chwili media w Polsce, są chociażby we Włoszech i w innych państwach europejskich. Wiecie to Państwo, bo to u Was w domu tak się dzieje, że nie robimy niczego, czego nie ma w innych państwach europejskich. Możemy dzisiaj dyskutować o wielu kwestiach, które są ważne, ale wydaje mi się, że – powiem to jeszcze raz – mamy problem z tą debatą, bo tak samo wyraził obawy i miał wątpliwości co do tych nowych ram określonych przez Komisję Europejską rząd polski w 2014 r., kierowany przez obecnego przewodniczącego Donalda Tuska, który był wtedy premierem, i polski rząd w swojej opinii stwierdził, opierając się również na opiniach polskich analityków, polskich prawników, ale przede wszystkim na służbach prawnych Rady Europejskiej, że te nowe ramy instytucjonalne, wcześniej zaprezentowane przez służby europejskie, są dla polskiego rządu nie do przyjęcia. Mamy z tym problem, proszę Państwa, i musimy go rozwiązać.

Mogę mieć dzisiaj poczucie niesprawiedliwości, że to Polska jest poddana temu eksperymentowi, ale jestem tutaj i uważam, że moim obowiązkiem w stosunku do Polski, do polskiego państwa, którym mam zaszczyt kierować, ale również w stosunku do Parlamentu Europejskiego, do Komisji Europejskiej, jest przyjechać tutaj i rzeczowo wyjaśnić, jak idą sprawy w Polsce, bo to jest potrzebne dziś nam wszystkim, ale przede wszystkim jest to potrzebne do budowania autorytetu Unii Europejskiej i instytucji europejskich.

(oklaski)

  Der Präsident. – Wir kommen jetzt zu einer abschließenden Runde der Sprecher, die jeweils eine Minute Redezeit haben.

  Janusz Korwin-Mikke (NI). – Szanowny Panie Przewodniczący! Z przyjemnością zauważam, że pan González Pons powiedział: „nie ma innego imperium w Europie jak tylko imperium prawa”. Nawet pani Zimmer powiedziała: „nie chodzi o demokrację, ale o przestrzeganie prawa”. I słusznie. Albo mamy demokrację, albo mamy praworządność, bo często bywa tak, że prawo domaga się jednego, a większość domaga się czegoś innego i trzeba dokonać wyboru. Mówiłem o tym setki razy, kilka razy w tym parlamencie. W Polsce mamy doskonałą ilustrację. Gdy ktoś podnosił, że zmiany w Trybunale Konstytucyjnym są sprzeczne z prawem, działacze PiS mówili: no to co, my jesteśmy wybrani demokratycznie, a sędziowie nie są.

Jestem za praworządnością, za niezależnością sądów, ale czy wiecie Państwo, że za poprzedniej władzy, przewodniczący owego Trybunału pisał pismo do premiera, czy wolno uznać ustawy za sprzeczne z konstytucją. I był to wymóg prawny. Jednak by rządziło prawo, musi ono być jasne i zrozumiałe. Niestety w Polsce pod okupacją Unii Europejskiej prawo stało się całkowicie niejasne i niezrozumiałe, a poza tym sądzę, że Unia Europejska musi być zniszczona.

  Michał Marusik, w imieniu grupy ENF. – Panie Przewodniczący! Na rozważanie politycznych czy prawnych dylematów Polski zdecydowanie nie tutaj jest miejsce. Te dylematy rozważane były, są i będą w ramach instytucji państwa polskiego, więc proszę Państwa, więcej spokoju, więcej radości, więcej optymizmu, więcej wiary w Europę. Nie takie potęgi już przeszły do historii. Było wielkie, wieczne Cesarstwo Rzymskie, był wielki Związek Radziecki i nie ma ich, a Azja istnieje. Jeżeli nawet Unia Europejska przejdzie do podręczników historii, to Europa będzie istnieć. To jest w końcu kilkadziesiąt narodów, które jednego tylko pragną: wolności i sprawiedliwości, więc proszę Państwa, dajmy spokój tym naszym śmiesznym sporom i pomyślmy o Europie. Jeżeli tu jest ktoś, komu zależy na pomyślności Europy, to niech się zastanowi, co zrobić, żeby się nie mieszać do każdego kraju, nie mieszać się do każdej branży, do każdej firmy, nie mieszać się do każdej rodziny, w końcu nie mieszać się do spraw każdego człowieka. Niech ludzie żyją życiem wolnym i dostatnim. Niech Europa będzie Europą narodów, wolności i sprawiedliwości. Dziękuję! Wierzmy w Europę!

A jeżeli można jeszcze słów więcej, bo widzę, że czas mi się nie skończył, to proszę Państwa, cieszę się ogromnie, że ta debata sprowokowała zdroworozsądkowe myślenie na tej sali, bo my byliśmy zasklepieni we własnych sporach, które są oderwane od rzeczywistości, jaka kształtuje byt wokół nas i w całej Europie i w naszych krajach, z których tutaj przyjechaliśmy, więc jeżeli ten zdrowy rozsądek zwycięży i ta debata zacznie być toczona wokół realiów, problemów Europy, to na pewno będziemy narodami uśmiechniętymi, zadowolonymi, rozwijającymi się, bezpiecznymi.

  Robert Jarosław Iwaszkiewicz, w imieniu grupy EFDD. – Pani Premier! Szanowni Państwo! W Polsce sytuacja jest normalna i mówię to jako przedstawiciel opozycji. Demokracja parlamentarna działa, muszę powiedzieć „niestety”, podpisując się pod tym, co obaj moi przedmówcy powiedzieli. Dzisiejsza debata dotyczy przede wszystkim granic kompetencji Komisji Europejskiej i instytucji europejskich. Mamy do czynienia z ciągłym przesuwaniem tych granic, z dokładaniem kolejnych kompetencji, które nie mają swojego uzasadnienia w prawie unijnym. Komisja Europejska kreuje się na jakiś super rząd, szefa wszystkich szefów, nadzorcę rządów narodowych.

Trzeba to jasno powiedzieć: nie ma zgody na ingerencję Komisji Europejskiej w wewnętrzne sprawy suwerennych państw narodowych. Dobre rady polityków niemieckich czy belgijskich zatrzymajcie dla siebie. Zajmijcie się swoimi problemami, bezrobociem niszczącym wasze społeczeństwa, imigrantami, którzy niszczą wasze kultury i poniżają wasze kobiety, kryzysem ekonomicznym spowodowanym przez głupotę waszych polityków.

Szanowna Pani Premier! Proszę przyjąć gratulacje za Pani dzisiejsze wystąpienia. Jestem przekonany, że przyszłość Polski leży tylko w rękach Polaków i od nas jest zależna. Wszystkiego najlepszego!

  Rebecca Harms, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Premierministerin! Ich war mit vielen polnischen Kollegen im Winter 2013/2014 immer wieder auf dem Maidan in Kiew.

Darunter waren auch viele Kollegen von Ihrer Partei. Diese Kollegen haben sich sehr für die Rechtstaatlichkeit, den Weg der Ukraine in Richtung Westen, und auf jeden Fall gegen einen wachsenden und rückkehrenden autoritären Einfluss des Kreml und Präsident Putins – nicht nur in der Ukraine –, sondern auch in der Europäischen Union, eingesetzt.

Ich muss Ihnen sagen, was mir in Ihrer Reaktion in dieser Debatte wirklich wehtut, ist, dass Sie Abgeordneten applaudieren, die offensiv auf die Zerstörung der Europäischen Union hinarbeiten und die dafür von Präsident Putin finanziert werden. Sie sollten sich überlegen, in welcher Allianz Sie da sind, und das sollte auch in Polen diskutiert werden.

Ich möchte zu der allgemeinen Einordnung unserer Diskussion sagen, dass wir meiner Ansicht nach wieder an einem Punkt sind, an dem wir verstehen müssen, dass wir die unbequeme Auseinandersetzung um Normen der Rechtsstaatlichkeit, um demokratische Regeln, Dinge, die nicht einheitlich in europäisches Recht gesetzt sind, dringend führen müssen. Denn hinter der jetzigen Debatte um Rechtstaatlichkeit in Polen schwingt ja tatsächlich auch die Diskussion darüber, was uns zusammenhält, warum wir einfach nicht mehr positiv definiert kriegen, was unsere europäische Identität ist. Warum driften Leute und Staaten auch nach Wahlen davon weg?

Das ist das, was die Europäische Union in Sachen Polen leisten muss. Weil ich die Zivilgesellschaft gut kennengelernt habe, habe ich größtes Vertrauen, dass die polnische Gesellschaft nicht zulassen wird, dass dieses Land wieder autoritär regiert wird.

  Gabriele Zimmer, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident, sehr geehrte Frau Premierministerin! Ich mache mir die ganze Zeit Gedanken darüber, warum ich das Gefühl habe, dass nicht das auf den Tisch gepackt worden ist, was tatsächlich hätte benannt werden müssen. Und ich sage wie Rebecca Harms auch: Mich hat es ebenfalls sehr irritiert, dass Sie gerade bei den Äußerungen, bei denen es um den Zustand der Europäischen Union ging – auch den Forderungen, die Union möge zerstört werden –, offenkundig etwas suggeriert haben oder von sich gezeigt haben, was nicht zu Ihren Äußerungen von vorhin passt.

Sie haben vorhin erklärt, Sie sind Europäer, Ihre Partei, Ihre Regierung, wir sind Europäer, wir wollen Champion sein, wir wollen ganz vorne stehen. Aber doch nicht, indem es wieder einen Rückzug ins Nationale gibt! Das, was wir in der Europäischen Union brauchen, ist tatsächlich eine Korrektur, es ist tatsächlich eine grundlegende Reform. Was wir brauchen, ist, dass auf der Basis der Grundrechte die Europäische Union wieder zu sich findet, dass die Bürger und Bürgerinnen, die Menschen, die in unseren Mitgliedstaaten leben, die Europäische Union für sich als einen Mehrwert begreifen, etwas, wofür sie streiten wollen, weil das eben die Alternative zum nationalen Gegeneinander ist, auch zu einer Wiederkehr von Kriegen und von Auseinandersetzungen, wie wir sie in der Vergangenheit hatten, dass wir alle in Würde leben können.

Genau deshalb habe ich eigentlich die Hoffnung gehabt, von Ihnen ein Signal zu bekommen, dass Polen sich auch bewusst als eine Brücke zwischen West- und Osteuropa versteht. Wir wissen sehr wohl, oder zumindest ein Teil der Abgeordneten weiß sehr wohl um die Probleme in vielen ost- und mitteleuropäischen Staaten. Wir wissen es. Wir wissen, dass da vieles zu klären und aufzuarbeiten und neu zu ordnen ist. Aber genau da wäre Ihre Funktion. Das ist meine Bitte: Ziehen Sie sich nicht zurück, applaudieren Sie nicht diesen Herren! Das sind die Falschen, davon haben Sie bestimmt keinen Mehrwert für Polen.

  Guy Verhofstadt, on behalf of the ALDE Group. – Thank you Mr President. I have to tell you, Prime Minister, that I admire you in a certain sense, because after a few weeks you are already using all the tricks of a Prime Minister in office, for example by saying: ‘Yes, I am here to respond to your questions’, and nobody had real remarks on what is happening. I think the Commission and I myself have described what the problem is, and what the problem is with this change in the Constitutional Court. Let me explain it again, because maybe the interpretation was not good into Polish.

The system is simple: you have nominated three, out of five in total, new judges to the Constitutional Court, and these three with new rules you have made – you have given a right of veto to three PiS Members. That is what you are doing. Three members of your party can block any decision in the Constitutional Court based on the new rules you have made.

That is what is happening, and you do not respond to this? You find it very normal that this is happening, and the only argument you have is to say, and this is also what Mr Legutko is saying, ‘Yes, but the Platforma made mistakes’. That is true, the Platforma did make mistakes, but you were elected, you received the victory to do better than Platforma, not to make the same mistakes as Platforma. That is democracy and you do exactly the same things Mr Legutko is referring to: ‘They did things that we did not like, a one-party state, and now it is our turn to make a one-party state for the coming years’.

So, I have only one question for you, and I think you can respond to this at least, as Prime Minister. If the Venice Commission gives a negative opinion, will you follow that opinion of the Venice Commission?

  Ryszard Antoni Legutko, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! My mamy dwóch podstawowych wrogów. Jednym wrogiem jest niewiedza, a drugim wrogiem są uprzedzenia. Z uprzedzeniami bardzo trudno walczyć nawet przy pomocy arytmetyki, bo to nie jest tak, że jeżeli mamy Trybunał Konstytucyjny o proporcjach dziewięć do sześciu i ma on obradować w pewnym składzie oraz obowiązuje konstytucyjna większość, to taki Trybunał jest zablokowany. To jest jakiś kompletny nonsens. To po prostu jest absurd, który nie zasługuje na to, żeby odpowiadać. Nie ma niczego złego w takiej konstrukcji i żeby pan nie wiem jak arytmetycznie to obracał, to i tak pan tego nie udowodni, bo jest to całkowicie racjonalna i normalna konstrukcja.

I pytanie jest również takie: czy ten Trybunał, który jest bardziej reprezentatywny i nie pozwala na arbitralne decydowanie poprzez pięciu sędziów, jak było poprzednio, czy to jest Trybunał lepszy, czy gorszy? Otóż jest to Trybunał lepszy z punktu widzenia standardów i nie ma argumentu, który jest w stanie to podważyć. To jest Trybunał po prostu lepszy. Proszę Państwa, chętnie usłyszę argument podważający to, bo ja takiego nie znam. Może gdzieś jest, ale ja go nie znam.

I sprawa mediów: czy teraz mamy media lepsze czy gorsze? Czy mamy jedną narrację, tak jak do tej pory, czy mamy wiele narracji? Otóż mamy wiele narracji, teraz mamy wiele narracji. A co z tymi dziennikarzami, którzy zostali wyrzuceni osiem lat temu? Oni wracają. Czy to znaczy, że nie trzeba ich przyjmować, bo znowu ma być jedna narracja? Nie, nie ma jednej narracji, i tyle.

  Enrique Guerrero Salom, en nombre del Grupo S&D. – Señor Presidente, señora Primera Ministra, en el debate que acabamos de celebrar hay tres líneas que yo creo que son claramente identificables. En primer lugar, un homenaje bastante general al papel que ha jugado Polonia en la defensa de su soberanía a lo largo de la historia, un reconocimiento a lo que ha hecho Polonia por la recuperación de la democracia en Europa, pero al mismo tiempo una preocupación clara por las decisiones que está tomando su Gobierno en lo que se refiere a los medios de comunicación y al Tribunal Constitucional.

Todo el mundo ha reconocido que usted tiene la legitimidad electoral suficiente para llevar a cabo su programa de gobierno. No hay ningún problema con eso. Simplemente que la mayoría democrática no justifica eludir los valores democráticos, no justifica no proteger el pluralismo, y el pluralismo se defiende en el control al gobierno y en la libertad de los medios de comunicación.

Varios de los intervinientes han exteriorizado: «Yo soy polaco». Algunos tengo que decirle que eran «amistades peligrosas», pero yo voy a retomar también esa expresión: voy a considerarme polaco, pero de todos los polacos, del 50 % que ha ido a votar y del 50 % que no ha ido a votar y que por no votar no ha perdido sus derechos. Y de quienes han ido a votar, del 38 % que le ha dado la legitimidad para gobernar y del 62 % que no la ha apoyado.

  Esteban González Pons, en nombre del Grupo PPE. – Señor Presidente, señora Primera Ministra, quiero agradecerle el tono y quiero agradecerle su presencia en este largo debate en el Parlamento Europeo. Me gustaría que la manera como ha hablado usted aquí, tan favorablemente, de la Unión Europea sea también seguida por su partido en Polonia y que ese discurso tan europeísta que usted tiene cuando viene al Parlamento Europeo lo tenga también su partido cuando estamos en Polonia.

No me ha tranquilizado escucharle decir que el Tribunal Constitucional es un órgano político, porque los tribunales constitucionales políticos no sirven para nada. De los que nos podemos fiar es de los tribunales constitucionales jurídicos. Tampoco me ha tranquilizado, en absoluto, que usted diga que el Gobierno es el que va a garantizar la objetividad de los medios de comunicación. Cuando escucho a un Gobierno decir que va a garantizar la objetividad de los medios de comunicación siempre imagino a la zorra poniendo orden entre las gallinas. El Gobierno es el último que debe tratar de garantizar la objetividad de los medios de comunicación si es que queremos que los medios de comunicación sean libres.

Le repito lo que he dicho antes: no se trata de la ley. Usted está legitimada para cambiarla. Se trata de los valores; esos no puede cambiarlos nadie. No se trata de Polonia; se trata del Gobierno polaco. Confundir un gobierno con una nación es uno de los ejercicios más peligrosos que se pueden hacer en política. No se trata de la soberanía; se trata del Estado de Derecho. No se trata de la política; se trata de la libertad. Como decía Manfred Weber, se trata de la unidad y no de la división. Y yo también voy a terminar como lo ha hecho Enrique Guerrero. Algunos que no le convienen nada como compañía se han proclamado hoy polacos. Todos los europeos nos podemos proclamar polacos, porque somos europeos. Y le voy a decir más: estamos orgullosos por ser europeos de ser polacos. Solo le pedimos, ya que usted ha ganado las elecciones, que nos lo ponga fácil.

  Beata Szydło, premier Polski. – Opinia Komisji Weneckiej – czekamy na nią wciąż. Ja chcę przypomnieć Państwu to, o czym już mówiłam: polski rząd sam wystąpił do Komisji Weneckiej o opinię. Nie musiał nas do tego nikt zachęcać. Będziemy się jej oczywiście wnikliwie przyglądać, czekamy na nią. Uważam, że dużo łatwiej byłoby nam również użyć argumentów, aby nie toczyć dzisiaj tej debaty o Polsce, gdybyśmy tę opinię już mieli, bo wierzę głęboko, że będzie to opinia obiektywnie pokazująca, że sytuacja prawna Trybunału Konstytucyjnego w Polsce jest doskonała.

My nie zmieniliśmy zasad wyboru Trybunału Konstytucyjnego. Poprzedni parlament również wybierał Trybunał Konstytucyjny: dwie trzecie spośród piętnastu to dziesięć – trudno, żeby dziesięciu zablokowało grono piętnastu. Myślę, że to jasne.

Ja przedstawiam Państwu argumenty, chcę je przedstawiać, choć uważam – i jeszcze raz to podkreślę – uważam, że ta debata jest zupełnie niepotrzebna. Ale jestem tutaj, bo szanuję to, że Parlament Europejski z troską i – mam nadzieję – obiektywnie chce pochylić się nad tym problemem.

Szanowni Państwo! Nie będę odnosić się do wypowiedzi, które uważam za obraźliwe i które moim zdaniem nie powinny paść w tej Izbie. Takie jest moje poczucie godności obywatela Unii Europejskiej. My nie jesteśmy partią nacjonalistyczną i takie sformułowania uważam za obraźliwe. Nie będę ich komentować. Ale, drodzy Państwo, powiem jeszcze raz: rząd polski został wybrany w demokratycznych wyborach przez polskich obywateli i rząd polski kieruje dzisiaj polskim państwem z nadania, z mandatu suwerena, czyli obywateli. I to nie jest tak, że rząd polski jest czymś innym niż Polska, niż nasza ojczyzna.

Takie są demokratyczne wybory również w Państwa krajach. Nie wyobrażam sobie, żebym ja powiedziała, że nie szanuję rządu hiszpańskiego czy holenderskiego, ale szanuję Holandię czy Hiszpanię. Nie! Szanuję rząd narodu, który ja szanuję i państwa, które szanuję. Mogę się z Państwem nie zgadzać, takie jest nasze prawo. To jest właśnie fundament i podwalina Europy, że są różne zdania, mamy różne opinie, bardzo często się nie zgadzamy, ale dyskutujemy. I to jest ta wielka wartość, która dla mnie, dla moich obywateli, dla naszych obywateli, dla Polski jest niezwykle istotna. Bo my, Szanowni Państwo, przez dziesiątki lat nie mieliśmy prawa do dyskutowania.

Mówicie Państwo o sprawiedliwości i równości, bardzo się z tego cieszę. Wierzę, że Unia Europejska z troską pochyli się nad sprawami polskiej gospodarki. Była tu mowa o Śląsku. Ja mieszkam niedaleko Śląska, właściwie mogę powiedzieć, że czuję się bardzo silnie związana z tą ziemią, jestem z Małopolski, ale mieszkam na granicy Śląska i Małopolski. Śląsk to wspaniały region, Ślązacy to wspaniali ludzie, ale Śląsk potrzebuje dzisiaj pomocy Unii Europejskiej. Bądźcie Państwo solidarni ze Śląskiem, pomóżcie polskim kopalniom. To jest dla nas wielki problem.

Ślązacy dzisiaj pytają mnie tak: czy Unia Europejska pochyli się nad naszymi problemami, czy dostrzeże to, że my potrzebujemy dzisiaj tej pomocy, czy zostawi nas tak, jak kiedyś zostawiła polskie stocznie? Proszę wybaczyć, ale takie pytania i takie rozgoryczenie też jest w Polsce. My tłumaczymy, rozmawiamy i chcemy, żeby Polacy przede wszystkim mieli poczucie, że Unia Europejska jest z nimi zawsze wtedy, kiedy potrzebują tej pomocy. I dlatego ja dzisiaj też tutaj jestem, bo wierzę w Unię Europejską, wierzę w Europę, wierzę w społeczeństwo obywatelskie, o którym Państwo tutaj tak dużo mówicie. I muszę powiedzieć, że w moim rządzie został powołany pełnomocnik do spraw społeczeństwa obywatelskiego, bo bardzo poważnie traktujemy tę kwestię. Mamy pełnomocnika do spraw społeczeństwa obywatelskiego (w poprzednim rządzie tego nie było), i wierzę głęboko, że dobry przykład płynący z Polski, również w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego – a mamy wspaniałe przykłady z naszej historii, mamy zryw Solidarności, mamy to wszystko, co Polska wniosła do Europy – że to jest fundament, na którym będziemy mogli budować wspólną Europę równych, suwerennych państw. Pozwólcie nam Państwo, zgodnie z wolą polskich obywateli, zrealizować nasz program, pozwólcie nam rządzić, pozwólcie nam pokazać, że Polska jest państwem, które bardzo poważnie traktuje prawo, konstytucję, które bardzo poważnie traktuje Unię Europejską.

Ja jestem Europejką, jestem z tego dumna, ale przede wszystkim jestem Polką i jestem z tego dumna.

  Guy Verhofstadt (ALDE). – Mr President, there must be a problem of translation, because the speech was delivered in Polish and I naturally followed in English; my Polish is very bad. Did you say you would now follow the Venice Commission opinion or not? Yes or no; that I understand in Polish. Yes or no?

  Beata Szydło, premier Polski. – Ja nie mam kłopotu z tłumaczeniem. Ja rozumiem, że Pan jest dociekliwy, bo chce Pan bardzo dobrze poznać polskie sprawy, i dziękuję Panu Przewodniczącemu, że łamiemy zdaje się troszeczkę tryb postępowania, ale bardzo się cieszę, bo przyjeżdżając tutaj przejechałam sporo kilometrów, setki kilometrów, żeby Państwu udzielić pełnej odpowiedzi i rozwiać wszelkie wątpliwości.

Nie mam kłopotów ze zrozumieniem Państwa. Mam wrażenie, że być może to my wzajemnie musimy się słuchać, słyszeć, co mówimy do siebie i chcieć się zrozumieć. Najgorsze jest budowanie opinii opartej o stereotypy, a nie o fakty, więc rozmawiajmy o faktach. Tej opinii jeszcze nie ma. Na pewno ta opinia, na którą czekamy, jeżeli zostanie wydana, będzie przez nas bardzo wnikliwie rozpatrzona.

  Der Präsident. – Okay, aber Herr Kollege Verhofstadt: Auch mit der Antwort müssen Sie fertig werden, da müssen Sie jetzt durch. Das ist hart für Sie, aber damit müssen Sie jetzt fertig werden.

  Bert Koenders, President-in-Office of the Council. – Mr President, this was a very important but also sensitive debate. I think it was very clear from the exchanges we have heard, also in the last minute. But I nevertheless think it was a very important debate. All of us, all of you, have spoken on the importance of the rule of law as a founding stone for our cooperation, with very, very few exceptions, if any.

First of all, that is a positive sign, but we all realise when we talk about the rule of law it obviously becomes very quickly not only a legal issue, but also a political issue, and that is understandable. It is an issue about sovereignty issues, about institutional balances, about political choices. Yes, the debate on the rule of law is therefore intrinsically also political and it is therefore important that you discuss it here today in the Parliament.

All of you have made clear that nobody is holy. We have to exclude double standards. We have a task in front of all of us. It is not just finger—pointing, it is ensuring that all of us in a very difficult time of the European Union look at our own foundations for the rule of law.

I speak here on behalf of the Council of Ministers. We have not met on this yet, but I have tried to assure you that on the side of the Council, the rule of law is key and we have agreed on a few areas. One is the issue of the new mechanism that the Commission and the Council have established. It is an annual dialogue on the rule of law, and the Commission adopted a Rule of Law Framework in March 2014. It is important to work now with this new mechanism and a question was raised to me, to what extent we would go in a strengthened or other mechanism. I have not seen an approved proposal yet from the side of the European Parliament; we will obviously have to look at it if that comes.

We have a mechanism right now, and you see that it is important to start working on it with full respect and dialogue between all of us from the different institutions. In that sense, I would say on behalf of the Presidency that we are committed, as you know, to assuring the respect for the core values of our Union. The Commission is currently making an analysis of the facts, it is in constant dialogue with the Polish Government, and it plays in that sense a vital role in monitoring developments in the fields across the Union, especially in its role as guardian of the Treaty. You know where the Presidency stands and you know where the Commission stands, and it was very important that you had the opportunity to talk to the Polish Prime Minister, who has gone out of her way to stand before you today and answer your questions and listen to your comments.

I have gathered from the spirit of discussion, which is sometimes sensitive, first of all that there is a need for dialogue: that everybody agrees to. A serious dialogue. Secondly, that there is – as I have heard from all sides – a need to look at the facts in an objective way and, as was mentioned by the Commissioner, in a spirit of cooperation. On that basis, it was important that the Venice Commission was mentioned. From our side, you may rest assured that the Presidency will follow this process closely, and you may rest assured that with all our collective efforts – all our critical appraisals, letters, debates and articles – in Europe we will continue to foster and strive for the rule of law. Because, ultimately, only in such a vibrant society can there be a rule of law. If one thing has become abundantly clear here in this lively debate today, politically speaking, the rule of law is colour-blind.

  Günther Oettinger, Mitglied der Kommission. – Herr Präsident, Frau Premierministerin, meine Damen und Herren Abgeordnete! In der Europäischen Union kommt den Medien eine eigenständige Bedeutung zu.

Die Unabhängigkeit der Medien ist ein hohes Gut und die Vielfalt der Medien ist ebenso ein hohes Gut. Deswegen hat die Kommission bei Beschwerden und Anfragen nicht nur das Recht, sie hat die Pflicht zu prüfen, ob Unabhängigkeit und Vielfalt der Medien in Europa gefährdet oder gewahrt und gestärkt sind. Nicht weniger und nicht mehr haben wir zu tun.

In dem neuen kleinen polnischen Mediengesetz geht es um drei Gremien. Es geht um den Vorstand, es geht um den Aufsichtsrat von TVP und PR, also dem öffentlich-rechtlichen Fernsehen und dem öffentlich-rechtlichen Hörfunk von Polen. Es geht um den Aufsichtsrat für beide Unternehmen, und es geht um den Medienregulator.

Bisher wurde der Aufsichtsrat, der aus sieben Personen bestand, wie folgt zusammengesetzt: ein Vorschlag der Kulturminister, ein Vorschlag der Schatzminister, d. h. zwei von der Regierung, und fünf wurden in einem offenen Wettbewerbsverfahren vom Medienregulator festgelegt.

Durch die zum Jahreswechsel beschlossene Änderung ist neu, dass der Aufsichtsrat von sieben auf drei Mitglieder verkleinert wird und alle drei durch persönliche Entscheidung vom Schatzminister festgelegt werden.

Zweitens: der Vorstand. Der Vorstand kann in Zukunft ohne Angabe von Gründen und jederzeit berufen und abberufen werden. Diese Entscheidung trifft wiederum der Aufsichtsrat, der vom Staatsminister alleine bestimmt worden ist. In Zukunft kann das Statut von TVP und PR ohne Medienregulator und ohne Parlament geändert werden.

Wir machen uns also auch Gedanken, ob diese Entwicklung in der nicht die Vielfalt der Parteien, sondern die Regierung alleine näher an den öffentlich-rechtlichen Rundfunk heranrückt, die Unabhängigkeit des Rundfunks gefährdet.

Die Frage prüfen wir. Wir sind dankbar, dass die Regierung uns dazu den Dialog zugesagt hat. Wir bieten auch an, diesen Dialog fortzuführen, wenn das große Mediengesetz wie angekündigt im Februar oder März vorgestellt werden soll.

Wir bitten darum, dass dann die Chance auf einen Dialog vor der Verabschiedung besteht. Wir fänden es besser, wenn rechtsstaatliche Fragen nicht rückwirkend geprüft werden müssen, sondern ein enger konstruktiver, beratender Dialog zwischen Kommission und Mitgliedstaat und dessen Regierung und Parlament vor der Verabschiedung geführt werden kann.

  Frans Timmermans, First Vice-President of the Commission. – Mr President, there are so many things to which I could react today, but given the hour I will be very brief. There are three points. The first point is: after hearing all this discussion about sovereignty, I maintain that Poland is now more sovereign, more a master of its own destiny, than in the thousand years before it became a Member of the European Union. By pooling its sovereignty with other European nations, for the first time in its history Poland has borders that are no longer disputed by its neighbours. That is true sovereignty, Madam Prime Minister. That is a true achievement of all European nations, and Poland in the first place.

Secondly, all Members of the European Union have signed, of their own free will, and ratified through their national parliaments, European Treaties, thus entering into obligations as far as maintaining the rule of law is concerned. Not just that, but you are even allowing the way you maintain those obligations to be judged by the Court in Luxembourg, to be controlled by the Commission in Brussels, to be discussed in the European Parliament, and even to be challenged by other Member States of the European Union. So when there is an issue of the rule of law, there is no hiding behind national sovereignty, because you have agreed in the Treaty you have signed and ratified that these issues can be discussed at the European level. That is a fact, Mr Legutko – a man who loves facts so much. Let me give you some more facts about the issue at hand. And by the way, Mr Legutko, you have full right to your own opinions, but sadly not to have your own facts. Let me raise a few issues.

We have no objection, Madam Prime Minister, to the principle that the composition of the Constitutional Tribunal should be balanced. We also fully agree that the constitutional law and customs of Poland should be respected. But our concern that remains is that the Constitutional Tribunal has interpreted and applied these laws, yet these judgments are only partially being followed by you. I am not referring to the judgment you have been referring to all the time, which is the one of 3 December in which the Court said that the old parliament appointed too many judges. But there is also the judgment of 9 December, in which the Court invalidated a law of the new parliament because it had cancelled all the previous appointments, including those that the previous parliament had been fully entitled to make. Please, in our dialogue that we are going to continue, react to that point. And by the way, if you so cherish the opinion of the Venice Commission – and you have asked for it; I thought you did it because I suggested it, but apparently not – then why do you not wait with the implementation of the laws until the Venice Commission has time to give its opinion? Now you have just gone along with it, so the Venice Commission will have to come afterwards.

Well, the question remains of how Poland will solve these issues because only by solving these issues of the composition can the Tribunal again fully play its role as a rule of law safeguard. We also expect clarifications and the other reforms which have been adopted concerning the Constitutional Tribunal.

The rule of law, and especially – especially – the separation of powers is of concern to all of us. We have learned, through painful European history, that we need the tripod of democracy, respect for human rights, and respect for the rule of law. None of these can flourish without the other two. You can never use democracy as an argument against the rule of law. Nor can you use democracy as an argument against respect for human rights. We learned that through painful history, and Poland has always been the greatest victim of that painful history. And now we see a free, proud, independent Poland – not in spite of the European Union, but because of the European Union. That is why I believe in maintaining a constructive dialogue with the Polish Government, because I believe we can solve these issues in conformity with the rules that all Members of the European Union have adhered to.

  Der Präsident. – Meine Damen und Herren, ich muss Sie bitten, auch Sie, Frau Szydło, jetzt zum Abschluss dieser Diskussion zu kommen.

Sie haben jetzt erneut das Wort erbeten, Frau Ministerpräsidentin. Sie sind selbstverständlich unser Gast. Ich kann und möchte Ihnen dieses Recht nicht verwehren. Aber ich muss darauf hinweisen, dass ich anschließend wieder in eine Diskussion einsteigen müsste, was ich aber nach der Geschäftsordnung sozusagen nicht kann, weil wir die Debatte mit den Äußerungen von Herrn Timmermans abgeschlossen habe.

Ich gehe also davon aus, dass das, was Sie uns jetzt sagen, einen informativen Charakter hat. Es kann kein weiterer Debattenbeitrag sein, sonst müsste ich hier weiteren Kollegen das Wort geben.

  Beata Szydło, premier Polski. – Bardzo dziękuję Panie Przewodniczący za to, że mogę jeszcze zabrać głos na koniec. Ja po prostu chciałam Państwu bardzo serdecznie podziękować, bo myślę, że to jest ważna debata dla nas wszystkich, na pewno dla Polski, ale myślę, że też dla Parlamentu Europejskiego, dla Państwa. Bardzo serdecznie dziękuję i jeszcze raz podkreślam, że Polska jest państwem prawa, demokratycznym państwem prawa, które przestrzega konstytucji i wszystkich ustaw, które są w Polsce obowiązujące i również przede wszystkim traktatów – jesteśmy członkiem Unii Europejskiej.

Bardzo serdecznie dziękuję za głosy. Wierzę w to głęboko, że ta informacja przeze mnie przekazana, na którą Państwo oczekiwaliście, pomoże Państwu wyrobić sobie opinię. Jestem oczywiście zawsze do Państwa dyspozycji.

Może jeszcze na koniec, Panie Przewodniczący, jeżeli Pan pozwoli, bo Pan Komisarz zadał pytanie, dlaczego nie czekaliśmy na opinię Komisji Weneckiej wprowadzając w życie ustawę o Trybunale Konstytucyjnym, która, jeszcze raz przypomnę, poprawiała ustawę, którą zakwestionował Trybunał, sam Trybunał Konstytucyjny. Nie czekaliśmy na opinię Komisji Weneckiej tak jak Państwo tutaj w Europarlamencie nie czekaliście na tę opinię, tylko zorganizowaliście dzisiejsze spotkanie i tak jak Komisja nie czekała na opinię Komisji Weneckiej, ale myślę, że wszyscy, Szanowni Państwo, powinniśmy mieć głębokie poczucie, że nasza dyskusja i nasz wspólny dialog zbliża nas wszystkich do tego, co najcenniejsze, i jaką wartością jest Unia Europejska.

Dziękuję Państwu serdecznie jeszcze raz za spotkanie!

(oklaski)

  Der Präsident. – Frau Ministerpräsidentin! Vielen Dank für Ihre Intervention. Vielen Dank auch für den Dank, den Sie dem Europäischen Parlament abgestattet haben.

Ich möchte mich auch bei Ihnen bedanken, Frau Ministerpräsidentin. Die Tatsache, dass Sie hierhergekommen sind und sich dieser Debatte gestellt haben, ist ein gutes Zeichen. Das unterscheidet Sie von vielen derjenigen, die Ihnen hier Beifall geklatscht haben, die nämlich der Meinung sind, die Debatte hätte hier nichts zu suchen.

Deshalb danken wir Ihnen. Sie unterscheiden sich dadurch in wohltuender Weise von vielen, die Ihnen Beifall geklatscht haben. Vielen Dank.

Die Aussprache ist geschlossen.

Schriftliche Erklarungen (Artikel 162 GO)

  Isabella Adinolfi (EFDD), per iscritto. – La Commissione europea è pronta a sanzionare la Polonia per la nuova legge sui media appena varata. Bruxelles sta infatti pensando di attivare la procedura prevista dall'articolo 7 del trattato sull'Unione europea che prevede financo la sospensione del diritto di voto di uno Stato membro in seno al Consiglio nel caso di violazione grave e persistente dei valori sanciti all'articolo 2 dello stesso trattato.

Il nuovo governo polacco è stato accusato di attentare alla libertà dei media e al pluralismo informativo, perché la nuova legge, tra le altre cose, riserva al Ministero del Tesoro, e non più al Consiglio Nazionale Radiotelevisivo (l'equivalente di AGCOM), il potere di nomina e revoca dei vertici delle aziende radiotelevisive pubbliche. Situazione analoga con le norme approvate dal governo Renzi circa la governance della RAI, che concedono un potere senza precedenti al Presidente del Consiglio, in contrasto con quanto stabilito dalla Consulta nella Sentenza n. 225 del 1974. La Commissione europea, pertanto, fa bene a cercare di vederci chiaro nel caso della Polonia e ad eleminare ogni dubbio e lo stesso dovrebbe fare nei confronti dell'Italia: lo Stato di diritto, la libertà di espressione e il pluralismo informativo sono infatti troppo importanti per la democrazia.

  Jonathan Arnott (EFDD), in writing. – I have been contacted by a significant number of people in Poland following their recent General Election result. The majority, but by no means all, suggest that there is no problem with democracy in Poland; indeed, that there were greater issues before the election of the current government. They assert that criticism of Poland in this regard is politically motivated. My position on this is clear: it is not for me, for MEPs, or the European Union, to intervene in Polish domestic politics. I am no expert on Polish domestic politics, I do not profess to be such, and it would be just as inappropriate for me to comment on the same as it would be for Polish politicians to interfere in the United Kingdom. This whole debate is therefore a nonsense and should not be taking place at all.

  Ivo Belet (PPE), schriftelijk. – De ingrepen van de nieuwe Poolse regering zijn bijzonder verontrustend. De onafhankelijkheid van het grondwettelijk hof en van de openbare omroep zijn in het geding. Dat zijn fundamentele waarden van de Europese Unie, die verankerd zijn in artikel 2 van het Europees Verdrag.

Het is daarom essentieel dat de Europese Commissie een grondige doorlichting en overleg met de Poolse regering opstart om tot een oplossing te komen. De Commissie is hier, als hoedster van de Verdragen, het best geplaatst om op te treden via het mechanisme voor de rechtsstaat, dat hiervoor in 2014 in het leven werd geroepen.

  Dominique Bilde (ENF), par écrit. – L'attaque contre la Pologne de la part de l'UE est une attaque inadmissible contre la démocratie et contre les peuples qui ont choisi le PiS (Parti Droit et Justice) pour les représenter. C'est un combat des technocrates bruxellois et des bien-pensants contre une nation libre et indépendante qui préserve ses valeurs avec convictions.

Le système européen est le coup d'État permanent. Quand on ne pense pas comme Mme Merkel et comme le système, on fait revoter ou bien comme ici, on accuse de délit de conservatisme humain, social et chrétien. Comme si l'UE devait abandonner toutes ses valeurs qui font son socle et son identité depuis des millénaires pour faire naître une Europe passoire et mondialisée soumise à l'austérité et aux diktats allemands!

La Pologne nous montre désormais qu'une autre Europe est possible, une Europe souveraine comme c'est le cas aussi en Hongrie, en République tchèque ou en Slovaquie. Je me réjouis que ce débat me permettre de témoigner tout mon soutien à la Pologne, à son peuple et à ses dirigeants.

  Andor Deli (PPE), írásban. – A baloldali és liberális frakciók újabb pártpolitikai akciója gyengíti az európai egységet, ami pedig a valóban fontos válságok kezelésének feltétele. A közlemúltban megtartott szabad és demokratikus lengyelországi választásokon többséget szerzett kormánynak joga van a baloldali és liberális politikai dogmákat figyelmen kívül hagyva politizálni. Egy-egy tagállam demokratikus döntését nem lehet felülírni sem Brüsszelben, sem Strasbourgban. Európa előtt sürgős, az egész integráció jövőjét meghatározó kihívások állnak. A migrációs válság közel sem ért véget, a terrorveszély növekszik, európai megoldás pedig továbbra sem körvonalazódik; az Egyesült Királyság az Unióból való kilépést fontolgatja; a görög gazdasági válság továbbra is kockázatot jelent az egész európai gazdaságra. Ezen problémák megoldása helyett a baloldali frakciók a parttalan pártpolitikai vitákat sorolják előre. A jelenlegi válsághelyzetben ez árt az Unió megítélésének és cselekvőképességének.

  Tamás Deutsch (PPE), írásban. – A baloldali és liberális frakciók újabb pártpolitikai akciója gyengíti az európai egységet, ami a valóban fontos válságok kezelésének feltétele. A közlemúltban megtartott szabad és demokratikus lengyelországi választásokon többséget szerzett kormánynak joga van a baloldali és liberális politikai dogmákat figyelmen kívül hagyva politizálni. Egy-egy tagállam demokratikus döntését nem lehet felülírni sem Brüsszelben, sem Strasbourgban. Európa előtt sürgős, az egész integráció jövőjét meghatározó kihívások állnak. A migrációs válság közel sem ért véget, a terrorveszély növekszik, európai megoldás pedig továbbra sem körvonalazódik; az Egyesült Királyság az Unióból való kilépést fontolgatja; a görög gazdasági válság továbbra is kockázatot jelent az egész európai gazdaságra. Ezen problémák megoldása helyett a baloldali frakciók a parttalan pártpolitikai vitákat sorolják előre. A jelenlegi válsághelyzetben ez árt az Unió megítélésének és cselekvőképességének.

  Ангел Джамбазки (ECR), в писмена форма. – Изразявам подкрепата си за президента Анджей Дуда и министър председателя Беата Шидло. Смятам, че управлението на „Право и справедливост“ ще допринесе за благоденствието и просперитета на Полша, както и за реформирането на Европейския съюз. Комисарят Йотингер иска да постави Полша под наблюдение заради новия закон, касаещ държавните медии. За пореден път ставаме свидетели на двоен стандарт, тъй като направените промени имат за цел да деполитизират държавните медии и да ги направят по-обективни. Това не са ли ценностите, за които се бори ЕС? Разбира се, че са, но когато са предложени от консервативни и национално-отговорни партии и в ущърб на статуквото, наложено от евро-федералистите, това вече е недопустимо. Призовавам Комисията да не се намесва във вътрешните работи на суверенните държави членки и то най-вече на политическа основа, явно заемайки страната на загубилата Гражданска платформа от ЕНП. Всички от групата на ЕКР, и в частност „Право и справедливост“, защитаваме идеите на правовата държава, демокрацията и икономическия просперитет. Всичко това в рамките на нашите национални държави, а не в една свръх-държава каквато искате да създадете вие от ЕНП и Социал-демократите. Нашата борба е за реформиране на Съюза и връщане към идеята за „Обединена Европа на нациите“!

  Norbert Erdős (PPE), írásban. – A baloldali és liberális frakciók újabb pártpolitikai akciója gyengíti az európai egységet, ami a valóban fontos válságok kezelésének feltétele. A közlemúltban megtartott szabad és demokratikus lengyelországi választásokon többséget szerzett kormánynak joga van a baloldali és liberális politikai dogmákat figyelmen kívül hagyva politizálni. Egy-egy tagállam demokratikus döntését nem lehet felülírni sem Brüsszelben, sem Strasbourgban. Európa előtt sürgős, az egész integráció jövőjét meghatározó kihívások állnak. A migrációs válság közel sem ért véget, a terrorveszély növekszik, európai megoldás pedig továbbra sem körvonalazódik; az Egyesült Királyság az Unióból való kilépést fontolgatja; a görög gazdasági válság továbbra is kockázatot jelent az egész európai gazdaságra. Ezen problémák megoldása helyett a baloldali frakciók a parttalan pártpolitikai vitákat sorolják előre. A jelenlegi válsághelyzetben ez árt az Unió megítélésének és cselekvőképességének.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne – Poľsko je tak po Maďarsku ďalšou z členských krajín, ktorej prijímané zákony sa zdajú byť v rozpore so spoločnými hodnotami, na ktorých stojí Európska únia. Zmluva o EÚ jasne vymedzuje slobodu, demokraciu, rovnosť, právny štát, ako aj rešpektovanie ľudských a menšinových práv. Sankčný mechanizmus pri ich nedodržiavaní však vôbec nie je jednoduché použiť. Vyžaduje si jednomyseľné rozhodnutie Rady o existencii závažného porušenia týchto hodnôt a následné hlasovanie kvalifikovanou väčšinou za prijatie sankcií. Medzi tie patrí napríklad pozastavenie hlasovacieho práva členského štátu. Využitie terajšieho mechanizmu voči Poľsku je tak veľmi málo pravdepodobné, pretože maďarský premiér už avizoval, že takýto návrh nepodporí. Odstránenie súčasnej nemohúcnosti a „bezzubosti“ Európskej Únie pri vymožiteľnosti platného práva týkajúceho sa jej základných hodnôt bude riešiť Správa o stave demokracie, právneho štátu a základných práv v Európskej unií. Faktom zostáva, že napriek kohéznej politike, či politike súdržnosti, ktorých hlavnými nástrojmi sú práve európske fondy, sa regionálne rozdiely v rámci Európskej Únie darí odstraňovať len veľmi pomaly. Ich zastavenie by situácii určite nepomohlo a išlo by proti politike rastu, zvyšovania konkurencieschopnosti a vytvárania pracovných miest. To musia byť stále jedny z hlavných priorít súčasnej Európskej komisie.

  Kinga Gál (PPE), írásban. – A baloldali és liberális frakciók újabb pártpolitikai akciója gyengíti az európai egységet, ami a valóban fontos válságok kezelésének feltétele. A közlemúltban megtartott szabad és demokratikus lengyelországi választásokon többséget szerzett kormánynak joga van a baloldali és liberális politikai dogmákat figyelmen kívül hagyva politizálni. Egy-egy tagállam demokratikus döntését nem lehet felülírni sem Brüsszelben, sem Strasbourgban. Európa előtt sürgős, az egész integráció jövőjét meghatározó kihívások állnak. A migrációs válság közel sem ért véget, a terrorveszély növekszik, európai megoldás pedig továbbra sem körvonalazódik; az Egyesült Királyság az Unióból való kilépést fontolgatja; a görög gazdasági válság továbbra is kockázatot jelent az egész európai gazdaságra. Ezen problémák megoldása helyett a baloldali frakciók ismét kettős mércét alkalmazva a pártpolitikai vitákat sorolják előre. A jelenlegi válsághelyzetben ez árt az Unió megítélésének és cselekvőképességének.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), na piśmie. – Komisja Europejska jako strażniczka traktów jest władna uruchomić procedury pozwalające na podjęcie działań w przypadku systemowych zagrożeń dla praworządności w państwie członkowskim UE. Na tej podstawie rozpoczęła w ubiegłym tygodniu proces monitorowania stanu demokracji, praworządności i praw podstawowych w Polsce. To nowa procedura, która weszła w życie w 2014 roku. Ponieważ społeczność europejską niepokoją działania polskiego rządu, w tym pospiesznie przyjęte ustawy nieuwzględniające konsultacji społecznych, jak te dotyczące Trybunału Konstytucyjnego czy mediów publicznych – konieczna okazała się parlamentarna debata z udziałem premier polskiego rządu Beaty Szydło.

Cieszy mnie gotowość polskich władz do poważnych rozmów i wyjaśniania decyzji podjętych przez rząd PiS, podobnie jak deklarowana przez panią premier otwartość na dialog zarówno w Polsce, jak i na arenie unijnej. Oby nie była tylko pustą formułką. Liczę, że mając na celu dobro wszystkich Polaków, sejmowa większość zechce teraz współpracować także z opozycją. Dla nas europosłów kluczową sprawą jest utrzymanie dotychczasowej bardzo dobrej reputacji Polski w Europie, będącej wynikiem pracy wielu rządów oraz zbudowanej wielkim wysiłkiem Polaków, którą zawirowania polityczne mogą bezpowrotnie nadszarpnąć.

Mam nadzieję, że ciągle możliwa jest korekta kontrowersyjnych działań rządu i nie dojdzie do zastosowania kolejnego kroku wspomnianej procedury zawartego w artykule 7 Traktatu UE, przewidującego nałożenie na państwo członkowskie sankcji, które bardziej od rządów dotykają przede wszystkim obywateli.

  Beata Gosiewska (ECR), na piśmie. – W październiku 2015 roku polscy obywatele w wolnych, demokratycznych wyborach wybrali nowy rząd. Była to suwerenna decyzja Narodu Polskiego, którą należy uszanować i która zobowiązuje nas, partię rządzącą, do przeprowadzenia zmian zapowiadanych w kampanii wyborczej. Zmian opartych na niezbywalnych wartościach – wolności, równości, sprawiedliwości i suwerenności, które nadadzą nowy a zarazem właściwy kierunek rozwoju naszego państwa. Wszystkie działania polskiego rządu podejmowane są z poszanowaniem polskiej konstytucji oraz polskiego i europejskiego prawa. Polska konstytucja, jako pierwsza w Europie, jest dla Polaków szczególnie ważna a powołany do jej ochrony Trybunał Konstytucyjny pracuje w sposób prawidłowy.

Wprowadzone przez rząd zmiany w ustawie medialnej są konieczne by przywrócić polskim mediom pluralizm. Komisja Europejska przekroczyła swoje kompetencje chcąc ingerować w wyłączne uprawnienia polskiego rządu i wewnętrzne sprawy Polski. Zwłaszcza, że jak dotąd trudno było zwrócić uwagę KE na Polskę. Nie reagowała ona przez ostatnie 8 lat rządów koalicji PO-PSL, kiedy co chwilę ujawniano nowe afery destabilizujące sytuację w kraju, czy masowo usuwano prawicowych dziennikarzy z mediów publicznych, nie reagowała też na prośby o pomoc w ustaleniu przyczyn katastrofy smoleńskiej, pomimo iż z takimi petycjami do Parlamentu Europejskiego zwróciło się prawie milion polskich obywateli. Raz jeszcze apeluję o rozwagę w ocenie wewnętrznej sytuacji w Polsce.

  György Hölvényi (PPE), írásban. – A baloldali és liberális frakciók újabb pártpolitikai akciója gyengíti az európai egységet, ami pedig a valóban fontos válságok kezelésének feltétele. A közlemúltban megtartott szabad és demokratikus lengyelországi választásokon többséget szerzett kormánynak joga van a baloldali és liberális politikai dogmákat figyelmen kívül hagyva politizálni. Egy-egy tagállam demokratikus döntését nem lehet felülírni sem Brüsszelben, sem Strasbourgban. Európa előtt sürgős, az egész integráció jövőjét meghatározó kihívások állnak. A migrációs válság közel sem ért véget, a terrorveszély növekszik, európai megoldás pedig továbbra sem körvonalazódik; az Egyesült Királyság az Unióból való kilépést fontolgatja; a görög gazdasági válság továbbra is kockázatot jelent az egész európai gazdaságra. Ezen problémák megoldása helyett a baloldali frakciók a parttalan pártpolitikai vitákat sorolják előre. A jelenlegi válsághelyzetben ez árt az Unió megítélésének és cselekvőképességének.

  Benedek Jávor (Verts/ALE), írásban. – Ahogy számos alkalommal megpróbáltam felhívni a figyelmet a Magyarország-vitákon, azok nem hazámról szóltak, hanem arról, fel tudunk-e hatékonyan lépni a közös európai demokratikus értékeink megőrzéséért, amikor azokat veszélyeztetik.

Többek között az EU részéről elmulasztott hatékony fellépés sajnálatos következménye az, ami most Lengyelország kapcsán aggodalomra, vitára ad okot. A lengyel kormány jogállamiságot sértő intézkedései kísértetiesen hasonlítanak a kétharmados magyar kormány önkényes intézkedéseire 2010-ből, negatív példát mutattunk a kormánybarát alkotmánybírák megválasztásával és a közmédia leplezetlen kormánycsatornává alakításával. Az EU akkor csupán részleges választ tudott adni, a magyarországi demokrácia rendszerszintű erodálódását képtelen volt megakadályozni, részben hozzájárulva a magyar társadalomban mára széles körben tapasztalható apátiához.

Az új lengyel kormány felállása óta rövid idő telt el, de a társadalomban már most mutatkoznak az elégedetlenség jelei: az alkotmánybírók megválasztása elleni 50 ezres tüntetés ennek figyelemreméltó megnyilvánulása.

Nyomasztó kérdés, hogy vajon magyar mintára a lengyel társadalom is apátiába fordul-e, vagy köszönhetően többek között a hatékonyabb európai fellépésnek, sikerül a lengyel kormány jogállamiság ellen tett lépéseit megfékezni, így bizonyítva, hogy az EU valóban elsősorban a választópolgár érdekeiért dolgozik. A mély apátia fellazítja a jogállamiság stabilitását, így az EU-nak mindent meg kell tennie, hogy megakadályozza az ilyen társadalmak létrejöttét.

  Ádám Kósa (PPE), írásban. – A baloldali és liberális frakciók újabb pártpolitikai akciója gyengíti az európai egységet, ami a valóban fontos válságok kezelésének feltétele. A közlemúltban megtartott szabad és demokratikus lengyelországi választásokon többséget szerzett kormánynak joga van a baloldali és liberális politikai dogmákat figyelmen kívül hagyva politizálni. Egy-egy tagállam demokratikus döntését nem lehet felülírni sem Brüsszelben, sem Strasbourgban. Európa előtt sürgős, az egész integráció jövőjét meghatározó kihívások állnak. A migrációs válság közel sem ért véget, a terrorveszély növekszik, európai megoldás pedig továbbra sem körvonalazódik; az Egyesült Királyság az Unióból való kilépést fontolgatja; a görög gazdasági válság továbbra is kockázatot jelent az egész európai gazdaságra.

Ezen problémák megoldása helyett a baloldali frakciók a parttalan pártpolitikai vitákat sorolják előre. A jelenlegi válsághelyzetben ez árt az Unió megítélésének és cselekvőképességének.

  Agnieszka Kozłowska-Rajewicz (PPE), na piśmie. – Z przykrością i żalem przyjmuję fakt, że w związku z kontrowersjami wokół decyzji legislacyjnych powołanego niedawno w Polsce rządu Prawa i Sprawiedliwości i wszczętą z tego powodu przez Komisję Europejską procedurą kontroli praworządności, w Parlamencie Europejskim odbyła się debata poświęcona obawom o przestrzeganie w Polsce zasad demokracji. Ubolewam, że Polska, do niedawna prymus Europy, wnosząca do UE prężną gospodarkę, energię, świeżość spojrzenia, a przede wszystkim autentyczne poparcie dla wspólnoty europejskiej, staje się przedmiotem troski i zaniepokojenia pozostałych państw członkowskich.

Mam nadzieję, że złożone podczas debaty deklaracje premier Beaty Szydło o dumie z bycia częścią wspólnoty europejskiej przekują się na decyzje, w których polski rząd podtrzyma proeuropejski kurs, a Polska znowu stanie się aktywna w budowaniu silnej, solidarnej Europy. Jednocześnie przepraszam wszystkie koleżanki i kolegów europosłów, od tygodni zalewanych setkami maili pisanych przez zwolenników obecnego rządu, za treść i formę tych listów. Zapewniam, że nie są one reprezentatywne dla polskiego społeczeństwa.

  Момчил Неков (S&D), в писмена форма. – Европа е в криза и с всеки изминал ден тя затъва все по-дълбоко по спиралата на неизпълнени обещания и унищожаване на европейската солидарност. Неспособност, а според мен и липсата на политическа воля за общ подход мобилизират крайния избирател, докато обезкуражават поддръжниците на обединена Европа.

В този политически вакуум и контекст се отварят възможности за недемократични действия, като тези, предприети от новосформираното полско правителство. Недопустимо е държавата, която първа е започнала прехода в Източна Европа, да прави такава крачка назад в демократичните норми чрез подсигуряване на инструменти за политическа намеса в медиите в страната. Недопустими са и политически чистки и назначения в съдебната система, която трябва да гарантира закрила на всички граждански права и свободи.

Силно вярвам обаче, че моделът за справяне с поредната серия от потъпкване на демократични ценности в Европа, предизвикана от дясно-центриски партии, трябва да бъде предложен от ЕС. Не са обикновените граждани тези, у които трябва да търсим вината. Съветът трябва да се ангажира с намирането в най-скоро време на решение срещу растящия популизъм в Европа. Светът извън ЕС ни напомня всеки ден, че има алтернатива на мира. Не може да допуснем тази алтернатива да стане ежедневие за нашите граждани и да унищожи граденото вече няколко поколения.

  Kati Piri (S&D), schriftelijk. – Het is goed dat de Europese Commissie gaat onderzoeken of de nieuwe wetten in Polen een aantasting van de rechtsstaat zijn. De situatie is zeer zorgwekkend en er moeten duidelijke grenzen worden gesteld.

Als na Hongarije ook de Poolse regering ongestraft de rechtsstaat kan uithollen, verliest de Europese Unie niet alleen haar geloofwaardigheid als voorvechter van mensenrechten, maar ook haar interne effectiviteit. Het risico op een domino-effect naar andere Europese lidstaten is reëel: als de EU nu niet optreedt, wanneer dan wel? Uiteraard heeft een democratisch gekozen regering ruimte om beleid op zijn manier in te vullen, maar er moet een grens worden gesteld aan wat wij in Europa toelaatbaar vinden. Die grens had in 2010 al gesteld moeten worden toen in Hongarije rechters met vervroegd pensioen werden gestuurd, een ‘onafhankelijke’ mediaraad werd ingesteld om ‘niet objectieve’ journalisten te beboeten en de kiesdistricten in het voordeel van Fidesz werden aangepast.

Deze Hongaarse kwestie was aanleiding voor Frans Timmermans, toen nog minister, om samen met een aantal collega’s het non-interventiebeginsel binnen de EU ter discussie te stellen. Het is nu aan het Nederlands voorzitterschap om dit door te trekken: als Europese kernwaarden in het geding zijn, moet daartegen worden opgetreden.

  Dariusz Rosati (PPE), na piśmie. – Szanowna Pani Premier! Chciałbym wykorzystać okazję, że jest Pani uczestnikiem debaty Parlamentu Europejskiego na temat stanu praworządności w Polsce. Bardzo proszę o odpowiedź na następujące pytania, które już uprzednio zostały nakreślone przez Komisję i Parlament:

1. Dlaczego prezydent Andrzej Duda łamie konstytucję nie zaprzysięgając trzech konstytucyjnie wybranych sędziów?

2. Dlaczego Prawo i Sprawiedliwość (PiS) nie wycofuje się z ustawy o nowelizacji Trybunału Konstytucyjnego, która paraliżuje jego pracę i zaburza mechanizm kontroli i równowagi?

3. Jak PiS ma zamiar zapewnić obiektywność i rzetelność mediów, gdy nowelizacja ustawy o radiofonii i telewizji przewiduje pełne podporządkowanie mediów publicznych obozowi rządzącemu?

Z przykrością stwierdzam, że niestety nie odniosła się Pani do wątpliwości podniesionych przez Komisję oraz Parlament. Instytucje te nie uzyskały odpowiedzi na zasadnicze pytania, więc należy uznać, że Pani Premier nie odniosła sukcesu w wyjaśnieniu kontrowersyjnych zmian wprowadzonych przez rząd, który Pani reprezentuje.

  Algirdas Saudargas (PPE), raštu. – Kalbant apie padėtį Lenkijoje būtina atsižvelgti į tam tikrą kontekstą. Iki tol valdžioje buvusios partijos į atsakingus postus skirdavo joms lojalius asmenis. Ankstesni konstitucinio tribunolo teisėjai buvo paskirti dar nepasibaigus buvusių teisėjų kadencijoms. Tokiu būdu ankstesnė valdžia užsitikrino, jog pralaimėjus rinkimus (kaip ir įvyko), konstituciniame tribunole liks jų paskirti asmenys. Skirtingai nei dabar, tai neatkreipė ES institucijų bei žmogaus teisių organizacijų dėmesio, o tokie dvigubi standartai nėra toleruotini. Vis dėlto, tenka sutikti, jog naujosios valdžios pasirinkimas tęsti susiformavusią neigiamą praktiką Lenkijoje nėra tinkamas ir turėtų būti nutrauktas. Tačiau Europos Parlamente kalbėjusi premjerė Beata Szydlo išsklaidė abejones dėl galimų nedemokratinių procesų Lenkijoje. Ji dar kartą patvirtino, jog Lenkija ir toliau išliks atsakinga, solidaria ES nare, gerbiančia Europos vertybes ir teisės aktus. Tuo pačiu ji aiškiai pabrėžė, kad Lenkijoje teisėtai piliečių išrinkta valdžia išsaugos savo teisę vykdyti reformas. Tikiu, jog premjerė bei jos komanda atsakingai vertina ne tik jai patikėtą piliečių atsakomybę, bet ir savo kaip ES bendruomenės dalies įsipareigojimus. Taip, itin svarbu, kad teisės viršenybės principas išliktų esminiu principu Lenkijos politikoje. Tačiau bet kokį nerimą ateityje turime išsklaidyti pagarbios diskusijos, o ne nepamatuotų kaltinimų ar grasinimų būdu, ką ne kartą pastaraisiais mėnesiais girdėjome iš ne vieno aukštas pareigas užimančio pareigūno lūpų.

  György Schöpflin (PPE), in writing. – It is highly regrettable that at this time the left side of the house should be focusing their attention on Poland and not on other, far more dangerous problems. The government of Poland was elected democratically and has the right to pursue policies that it regards as appropriate, whether one approves of these policies or not. That is democracy.

The EU should concentrate its efforts on resolving problems arising from terrorism, from the migrant crisis, the fate of the euro, the future of Ukraine, the future of the United Kingdom’s relationship with the EU, the collapse of state authority in the Middle East, to name but a few. Playing party politics at this time is irresponsible and raises question marks over the future of the EU itself.

  József Szájer (PPE), írásban. – A baloldali és liberális frakciók újabb pártpolitikai akciója gyengíti az európai egységet, ami pedig a valóban fontos válságok kezelésének feltétele. A közlemúltban megtartott szabad és demokratikus lengyelországi választásokon többséget szerzett kormánynak joga van a baloldali és liberális politikai dogmákat figyelmen kívül hagyva politizálni. Egy-egy tagállam demokratikus döntését nem lehet felülírni sem Brüsszelben, sem Strasbourgban. Európa előtt sürgős, az egész integráció jövőjét meghatározó kihívások állnak. A migrációs válság közel sem ért véget, a terrorveszély növekszik, európai megoldás pedig továbbra sem körvonalazódik; az Egyesült Királyság az Unióból való kilépést fontolgatja; a görög gazdasági válság továbbra is kockázatot jelent az egész európai gazdaságra. Ezen problémák megoldása helyett a baloldali frakciók a parttalan pártpolitikai vitákat sorolják előre. A jelenlegi válsághelyzetben ez árt az Unió megítélésének és cselekvőképességének.

  Tibor Szanyi (S&D), írásban. – A vitában többször felmerült a párhuzam a magyarországi demokrácia lebontásának folyamatával. Ennek kapcsán két szempontra hívnám fel a figyelmet, a lengyel helyzet kezelése szempontjából is fontos tanulságként: 1./ Az EP és a Bizottság eddigi figyelmeztetései, vitái szinte hatástalanok voltak az Orbán-rezsim politikájára, amely – néhány taktikai jellegű jogi korrekciótól eltekintve – fokozta egy korrupt, autoriter, EU-ellenes rezsim kiépítését – nota bene az Unió tagjaként. 2./ Orbán ma legalább két területen súlyosabb kihívást jelent az EU számára, mint – egyelőre – a Kaczinsky-féle politika: a.) Putyin által inspirált keleti és energia-politikájával aláássa a CFSP és az energiaunió keretében megfogalmazott közös európai törekvéseket; b.) a rezsim lényege a korrupció, ezen belül az európai támogatások szinte teljes egészében politikai barátok érdekei és saját családi vállalkozások céljai szerinti kisajátítása. E parlamenti vitánk egyik fontos üzenete kell, hogy legyen, hogy az európai intézmények részéről végre célzottabb, konkrétabb, a rezsim finanszírozását is hatékonyan korlátozó fellépésre van szükség – mutatis mutandis – mind a magyar, mind a lengyel demokratikus, európai értékek szerinti jogállam helyreállítása érdekében.

  Isabelle Thomas (S&D), par écrit. – Après la Hongrie et le gouvernement de Victor Orbán, c'est maintenant la Pologne qui bascule dans l'autoritarisme nationaliste: l'Union européenne se doit de prendre des mesures pour endiguer la dérive qui menace l'État de droit. À l'instar du Fidesz, son homologue hongrois, le parti "Droit et justice" d'Andrzej Duda s'est attaqué à la liberté de la presse. Le nouveau président a également pris le contrôle de la Cour polonaise chargée du contrôle de constitutionnalité, et ce au mépris de cette même Constitution.

Le gouvernement polonais s'attaque donc frontalement à la démocratie et à l'État de droit, en bafouant le principe de séparation des pouvoirs. L'Union européenne doit répondre avec fermeté pour éviter l'"orbanisation" de toute l'Europe de l'Est. Je suis résolue à ce que nous engagions une procédure de "sauvegarde de l'État de droit" en Pologne comme en Hongrie. Jean-Claude Juncker et le Parti Populaire Européen doivent prendre leurs responsabilités: nous devons également sanctionner sévèrement la Hongrie! Les Européens ne comprennent pas que nous tolérions de telles dérives.

  László Tőkés (PPE), írásban. – A baloldali és liberális frakciók újabb pártpolitikai akciója gyengíti az európai egységet, ami pedig a valóban fontos válságok kezelésének feltétele. A közlemúltban megtartott szabad és demokratikus lengyelországi választásokon többséget szerzett kormánynak joga van a baloldali és liberális politikai dogmákat figyelmen kívül hagyva politizálni. Egy-egy tagállam demokratikus döntését nem lehet felülírni sem Brüsszelben, sem Strasbourgban. Európa előtt sürgős, az egész integráció jövőjét meghatározó kihívások állnak. A migrációs válság közel sem ért véget, a terrorveszély növekszik, európai megoldás pedig továbbra sem körvonalazódik; az Egyesült Királyság az Unióból való kilépést fontolgatja; a görög gazdasági válság továbbra is kockázatot jelent az egész európai gazdaságra. Ezen problémák megoldása helyett a baloldali frakciók a parttalan pártpolitikai vitákat sorolják előre. A jelenlegi válsághelyzetben ez árt az Unió megítélésének és cselekvőképességének.

  István Ujhelyi (S&D), írásban. – Donald Tusk, az Európai Tanács konzervatív, lengyel elnöke téved, amikor azt gondolja, hogy a lengyel civilek elég erősek ahhoz, hogy ellenálljanak a kormány illiberális hatalomépítésének. Mi, magyarok is ezt hittük. Az orbáni vírus pedig immár veszélyes fertőzésként terjed tovább. Ha az Európai Unió érdemben képes megmutatni, hogy ilyen politikának nincs helye a közösségünkben, akkor meg lehet akadályozni a továbbterjedését. Ha továbbra is csak szócsata van, és egy országot akarnak egészében megbélyegezni, nem pedig azok kormányait, akkor újabb antidemokratikus, populista politikusok fognak megerősödni. Európai populistái, egyesüljetek! Ha az európai közösség és a konzervatív Néppárt időben és érdemben megoldotta volna a „magyar ügyet”, akkor most nem lenne „lengyel ügy” sem. Elég abból, hogy a józanabb európai jobboldal még mindig falaz Orbánnak. Elég abból, hogy az Európai Néppárt megtűri, sőt támogatja az orbáni vírus terjedését. Ha Európát leteríti az illiberális vírus, az elsősorban a Néppártiak felelőssége lesz.

  Janusz Wojciechowski (ECR), na piśmie. – Wysoka Izbo! Dziękuję za to zainteresowanie Polską mimo wielkich problemów w Europie, zwłaszcza w Niemczech. Mam trzy pytania do pana przewodniczącego Junckera: Po pierwsze – jakie są podstawy traktatowe wszczęcia komisyjnego śledztwa wobec Polski? Artykuł 7 takiej podstawy nie zawiera, inne artykuły też nie.

Po drugie – sądzę, że wszczęcie procedury wobec Polski wynika nie z gazet, tylko z dogłębnych analiz prawnych Komisji. Kto opracował te analizy i kiedy Pan je przedstawi?

Po trzecie – Polski Trybunał Konstytucyjny ma większość sędziów z wyboru opozycji, orzeka większością 2/3 głosów, w kolejności wpływu spraw. Co w tym złego? W czym polski trybunał jest gorszy od trybunału luksemburskiego, który Pański kraj zamierza właśnie zlikwidować? Słyszał Pan o tym? Dlaczego Luksemburg może suwerennie nawet zlikwidować swój trybunał, a Polska swojego zmienić nie może? Niech Pan wyjaśni te podwójne standardy Europejczykom. A na Sylwestra za rok zapraszam do Polski. Jest demokratycznie, miło i bezpiecznie!

PRESIDENZA DELL'ON. DAVID-MARIA SASSOLI
Vicepresidente