Az ülések szó szerinti jegyzőkönyve

2016. január 20., Szerda - Strasbourg

18. Uniós prioritások az EJT 2016. évi üléseire (vita)

  Przewodniczący. – Kolejnym punktem porządku dnia jest oświadczenie Wiceprzewodniczącej Komisji i Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa w sprawie priorytetów UE na posiedzenie UNHCR w 2016 r.

  Federica Mogherini, Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs. – Mr President, as you know, I have spent the most part of this year in office travelling the world, and in doing so I have had the chance to look at Europe and our European Union through the eyes of our friends and partners. When they look at us, they immediately think of two things: our economic strengths – even after the crisis, hoping the crisis is actually passed – and our work for human rights. Let me take this debate not just as an opportunity to list the priorities we have at the UN Human Rights Council in 2016. Let me also say a few words on how we wish to promote human rights all around the world, and what human rights are to us.

I believe the main tools we have to support human rights worldwide are multilateralism and engagement with all the relevant actors and stakeholders. This is why the Human Rights Council is so central. It is the place where resolute action can be agreed against grave humanitarian rights violations, and it is also the UN central venue for forging new partnerships to advance human rights around the world. It is where we seek to promote justice and equality, as well as collaborative and inclusive approaches in the face of discrimination, repression and violence. As such, at HRC31 we will be prioritising two of the worst cases of human rights violations and abuses: the DPRK, which you will be discussing tomorrow in this hemicycle, and Syria, which we discussed yesterday.

The DPRK continues to be one of – if not the – most oppressive States in the world. The freedoms of expression, religion and movement are almost non—existent. Hundreds of thousands of people remain detained in political prison camps and other detention facilities. Many of these people have not been convicted of any internationally recognised crime. At HRC31, we will be co-presenting with Japan a strong resolution addressing this grave human rights situation. The resolution will call for accountability and extend the mandate of the Special Rapporteur. It will also press for effective follow-up by the DPRK to the universal periodic review process and for a resumption of reporting to Treaty monitoring bodies.

Closer to us, Syria is by far the world’s largest humanitarian disaster, with no parallel in recent history. Our first priority in the current political talks is to allow humanitarian access to the largest part of the country. Such focus will be reflected in the resolution on Syria. The recent axis of aid in Madaya was a positive step, but it is just a first step that needs to be followed by many others, and relevant ones. In the long run, peace in Syria will require justice and accountability for all. Putting together the pieces of Syrian society will not be easy. Reconciliation will need, first of all, recognition of the immense suffering of the Syrian people. To this end, we will support further extension of the Commission of Inquiry’s mandate, which we also discussed in a previous debate this evening, as this remains the sole evidence—gathering tool in support of potential future justice mechanisms.

The Human Rights Council is also a place where positive developments can be recognised, so our other country-specific priority will be on Myanmar/Burma, whose historic elections in November are a much welcome step forward.

We still have ongoing concerns, in particular with regard to ethnic and religious minorities. We will then present a resolution which recommends to the new government that takes office in April to take swift and bold action to address these issues, and which ensures continuing UN scrutiny of the developments in the country.

We will also be presenting two thematic resolutions: one on freedom of religion or belief to underline EU support to the fight against the religious intolerance in all forms and expressions – and again, we come back to an issue we discussed a few hours ago – and one jointly with a Latin America and Caribbean group on the rights of the child. On freedom of religion, we will also be organising a side—event where the Special Rapporteur will present the key findings in his report with the participation of civil society. This is in line with our belief that we could not discuss basic human rights without civil society representatives. Throughout the whole year, the European Union will keep working with partners to promote and protect the space of civil society and – let me stress this – the role of human rights defenders in UN proceedings and in all countries.

Before closing, let me mention two further issues of particular importance for our work on human rights: the credibility of the UN Human Rights Forum, and our own credibility. The first lies primarily in the independence, integrity and effectiveness of the Office of the High Commissioner for Human Rights. The EU has been, and will remain, an important partner in staving off attempts to place its activity under the scrutiny or guidance of UN Member States. This is essential to preserve its credibility.

The European Union has also extended concrete cooperation to help the Office of High Commissioner perform its vital task, that is, to service all the HRC-endorsed mechanisms and provide meaningful assistance for the implementation of international human rights agreements. This includes political backing and financial support under the European Instrument for Democracy and Human Rights.

Let us come to ourselves. Worldwide, we are perceived as a champion of human rights, and rightly so. Sometimes this is a good perception, while some other partners have some doubts about our role, but this does not stop us. On the contrary, this motivates us even more. Let me tell you that, over the past year, this perception has been challenged. The current events are putting us to the test. It is not just the refugee crisis, it is also the long-term effects of the economic crisis and the growing sense of instability for our citizens. They need to find a way out of the past crisis with a shift in policies that is significant and visible.

These are clearly not easy times, but if we lose sight of fundamental rights for all inside Europe, all can be lost before we even realise it. You, here in this Hemicycle, represent half a billion European citizens. There are very few of you right now, but still. Our entire political class faces a tough challenge: to make our politics reflect what is best in us – what is best in Europe – and we have a choice. We can focus on our fears, foster them and let them tear this Union apart, or we can bet on the values that made us strong, on our diversity, on our solidarity, and restart the engines of this European Union. It is clearly no easy task, but it is one we definitely cannot fail.

  Andrzej Grzyb, w imieniu grupy PPE. – Panie Przewodniczący! Wysoka Pani Przedstawiciel! Chciałem po pierwsze podziękować wszystkim zaangażowanym w negocjacje tegorocznej rezolucji w sprawie priorytetów Unii Europejskiej na posiedzenie Rady Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych. Po pierwsze, to dobra wiadomość, że w tym roku przyjmujemy naszą rezolucję na czas, jeszcze zanim zostaną przyjęte ostateczne priorytety Unii Europejskiej, a jednocześnie dziękuję tutaj pani wysokiej przedstawiciel za otwartość i gotowość do debaty z nami, co mam nadzieję zapewnia szersze ujęcie priorytetów wskazanych przez Parlament w stanowisku, z którymi delegacja uda się na sesję rozpoczynającą się z końcem lutego.

Chcę również podkreślić to, co powiedziała pani wysoka przedstawiciel, że takim istotnym elementem tego zaangażowania europejskiego jest właśnie wielostronność oraz zaangażowanie w prawa człowieka.

Po drugie, w tegorocznym stanowisku spotykamy bardzo szeroki katalog spraw istotnych dla poszanowania praw człowieka. Do nich należy między innymi usprawnienie funkcjonowania samej Rady, również funkcjonowanie Międzynarodowego Trybunału Karnego, prawa obywatelskie i polityczne, kwestia stałego punktu jakim jest zniesienie i ograniczenie, względnie moratorium na wykonanie kary śmierci, wolność religijna, sytuacja obrońców praw człowieka, prawa społeczne i ekonomiczne oraz relacje biznesu oraz praw człowieka, które odgrywają coraz ważniejsze znaczenie w świecie. Oczywiście kwestia kryzysu migracyjnego, który jest połączony w dużej części również z kryzysem humanitarnym, przeciwdziałanie terroryzmowi a także prawa człowieka w różnych aspektach związanych z klimatem czy też w kontekście wydarzeń sportowych.

Po trzecie podkreślamy, że wolność religijna jest fundamentalnym prawem człowieka, zgodnie z uniwersalną Deklaracją Praw Człowieka jest gwarantowana przez Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych.

Ostatnie zdanie Panie Przewodniczący – odnosimy się do prawdopodobnie największego od dekad kryzysu migracyjnego. Podkreślamy, że ma on nie tylko europejski, ale przede wszystkim międzynarodowy, światowy charakter i trzeba tu wielostronnych działań.

  Soraya Post, för S&D-gruppen. – Herr talman! Tack till den höge representanten för ett bra anförande som visar på tydlig respekt för de mänskliga rättigheterna. Jag vill också tacka kollegerna som har varit med i förhandlingarna för att ta fram den här resolutionen och kollegor som också har visat, med stor respekt, vikten av den här resolutionen.

Det är en väldig viktig resolution för arbetet med respekten för de mänskliga rättigheterna som vi ska rösta om imorgon. Det är en resolution som Europaparlamentet tar med sig till FN:s råd för mänskliga rättigheter i nästa sammanträde i Geneve i mars. Vi visade i denna resolution att vi noggrant följer situationen för respekten för de mänskliga rättigheterna i världen och att arbetet för mänskliga rättigheter är av högsta prioritet i vår utrikespolitik. Och den visar på Europaparlamentets prioriteringar inför FN:s råd för mänskliga rättigheter.

Jag skulle vilja påstå att det är just i tid av konflikt och kris som vi inte får vackla, utan det är särskilt viktigt att vi just då vidhåller och står upp för de mänskliga rättigheterna, både inom EU och i vår utrikespolitik. Mänskliga rättigheter är grunden för ett demokratiskt samhälle.

I resolutionen så berör vi flera viktiga områden: respekten för mänskliga rättigheter vad det gäller flyktingar och migranter, där humanitära korridorer och humanitära visum är viktiga för att skydda de mänskliga rättigheterna för de människor som flyr krig och förföljelser. Den påminner också om det fortsatt aktuella arbetet med genomförandet av Beijingplattformen och rätten till utbildning och hälsa som grundläggande mänskliga rättigheter och om vikten av kvinnors deltagande i fred och konfliktlösning samt kvinnors jämställda representation på alla nivåer av beslutsfattandet. Resolutionen berör också barns rättigheter, klimatflyktingar och hbtq-personers rättigheter, där vi tyvärr ser en oroande utveckling av en ökning av kränkningar. Resolutionen inkluderar också som en prioritet ett urval av länder där vi uppmärksammar situationen för mänskliga rättigheter.

Utöver dessa har vi också tagit med Europeiska rådets slutsatser vad det gäller fredsprocesser i Mellanöstern vilket är särskilt viktigt med tanke på den situation som råder. Jag är glad också att vi här i resolutionen uppmärksammar nekandet av inträde för FN:s speciella representant för de mänskliga rättigheterna i de ockuperade områdena i Palestina, vilket medför allvarliga begränsningar för möjligheten av övervaka situationen och omöjliggör FN:s arbete där.

Resolutionen uppmärksammar också situationen för människorättskämpar, då vi ser att deras handlingsutrymme begränsas alltmer på flera håll i både Europa och i världen. Trots dödshot och repressalier arbetar många aktivister oavbrutet för de mänskliga rättigheterna.

Jag hoppas att vi imorgon kommer att sända en stark signal till dem som samlas i Geneve nästa månad. Det är viktigare än någonsin att EU kan visa politiskt ledarskap vad gäller respekten för de mänskliga rättigheterna. EU är och bör vara en stark aktör i det internationella samarbetet för främjandet och respekten för de mänskliga rättigheterna.

  Beatrix von Storch, im Namen der ECR-Fraktion. – Herr Präsident! Wir diskutieren hier im leeren Plenum des Parlaments die Prioritäten der Europäischen Union beim Menschenrechtsausschuss der Vereinten Nationen. Wir tun dabei dann so, als ob die Europäische Union ein souveräner, ein eigenständiger Staat wäre mit einer eigenständigen Außenpolitik, was sie nicht ist. Deshalb ist die Debatte im Ansatz ein bisschen schief. Aber da Sie nun da sind, bitte ich Sie, Frau Mogherini, als Außenbeauftragte gleichwohl sehr herzlich: Machen Sie bitte die Verfolgung der Christen, die Verfolgung und Ermordung der Christen in der Welt zu einem Topthema der Vereinten Nationen. Bei allen anderen Minderheiten sind wir laut und protestieren. Aber das Thema der Christenverfolgung muss ganz oben auf die Agenda, bevor es zu spät ist. Setzen Sie sich dafür ein, bitte!

  Beatriz Becerra Basterrechea, en nombre del Grupo ALDE. – Señor Presidente, señora Mogherini, gracias por su claridad y determinación. Quiero comenzar dando igualmente las gracias a los grupos políticos del Parlamento que suscriben esta propuesta de Resolución común y, especialmente, al ponente, el señor Grzyb, por el extraordinario trabajo de búsqueda de consenso y priorización de valores compartidos. Solo de este modo se puede responder al mandato que nos han dado los ciudadanos.

Para ser miembro del Consejo de Derechos Humanos de las Naciones Unidas, la Asamblea General debe tener en cuenta la contribución a la promoción y protección de los derechos humanos realizada por los países candidatos. Una vez que estos son elegidos, los miembros se comprometen a defender por un periodo de tres años los niveles exigidos en esta materia. Cualquier ciudadano que escuche esto y constate que países como Venezuela o Arabia Saudí forman parte del Consejo muy probablemente no dé crédito y se pregunte cómo es posible que países que violan los derechos humanos de forma sistemática ayuden a que otros Estados cumplan con sus obligaciones al respecto.

¿Va a enseñar Venezuela a otros países cómo tratar la libertad de expresión, la independencia judicial o el Estado de Derecho, con setenta y cuatro presos políticos encarcelados cuyo único delito es pensar de modo distinto al del Gobierno del señor Maduro? ¿O va Arabia Saudí a mostrar al resto del mundo el camino para acabar con la pena de muerte —una de las prioridades de la Unión Europea, por cierto—, cuando en 2015 ha batido su récord de ejecuciones en los últimos veinte años?

La Asamblea General de las Naciones Unidas tiene el derecho de suspender a un miembro del Consejo si considera que está cometiendo violaciones de derechos humanos durante su periodo de membresía. En este punto, ese ciudadano seguramente se preguntará a qué espera la Asamblea General para proceder a la suspensión de Venezuela y Arabia Saudí. No podemos permitir que estos países minen la credibilidad de las instituciones que monitorizan los derechos humanos en el mundo. El primer paso lo debemos dar nosotros, el conjunto de los Estados de la Unión Europea. ¿Cómo? Por ejemplo, no votando, en ningún caso, a favor de la elección de países que no cumplen el requisito fundamental establecido y, por supuesto, haciendo público su voto.

  Marie-Christine Vergiat, au nom du groupe GUE/NGL. – Monsieur le Président, je n'aime pas la façon dont nous travaillons sur ces sujets dans cette maison. Habituellement, nous votons des résolutions sans tenir compte de l'ordre du jour du CDH, alors même que ses travaux de session ont déjà commencé. Cette fois, le Parlement européen vote une résolution effectivement plus tôt, tant mieux. Mais nous ne prenons pas plus en compte les priorités du CDH. Cette approche n'est pas efficace, nous ne pouvons pas travailler au sein des instances onusiennes sans égard pour les travaux de l'institution. Et ce n'est pas vous, Madame la Haute représentante, que je mets en cause. Au contraire, je vous remercie de votre intervention.

Oui, les États membres auraient tout à gagner à examiner attentivement et, mieux encore, à mettre en œuvre les recommandations du CDH, notamment sur le logement, sur la dette, sur les droits des femmes, ou encore sur les droits économiques et sociaux. Oui, l'Union européenne perd en crédibilité dans ces domaines quand elle ne peut continuer à demander aux pays tiers de se conformer à des droits qu'elle respecte de moins en moins elle-même. Alors, pour toutes ces raisons, la GUE/NGL a choisi de ne pas s'associer à cette résolution et s'abstiendra sur son vote.

  Barbara Lochbihler, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident, sehr geehrte Hohe Vertreterin! Unsere Entschließung zur März-Sitzung des Menschenrechtsrats in Genf ist rechtzeitig fertig, und ich hoffe, die EU-Delegation wird die Empfehlungen und Forderungen bei ihrer Prioritätensetzung und ihren Verhandlungen berücksichtigen.

Der UN-Menschenrechtsrat ist das zentrale globale Menschenrechtsgremium, und die EU als Regionalorganisation ist gut beraten, sich dort aktiv in die Arbeit und in die Debatten einzumischen, sei es zu den Ländersituationen, wie auch zu den thematischen Weiterentwicklungen. Ebenso fordern wir, dass die EU weiterhin finanziell die Arbeit des Menschenrechtsrats unterstützt und politisch agiert, um die Unabhängigkeit dieses Gremiums zu gewährleisten. Leider sind in diesem Gremium auch Regierungen mit einer ausgewiesenen katastrophalen Menschenrechtsbilanz vertreten. Daher wäre es wichtig, dass sich EU-Mitgliedstaaten entschieden gegen die Wahl derartiger Staaten in den Menschenrechtsrat positionieren. In allen multilateralen Gremien kann die EU an Einfluss gewinnen, wenn sie mit einer Stimme spricht.

Immer wieder hören wir den Vorwurf, Menschenrechte seien Instrumente sogenannter imperialistischer Einmischung in innere Angelegenheiten. Auch deshalb ist es wichtig, dass die EU aktiv versucht, gemeinsam mit Regierungen des globalen Südens Resolutionen auf den Weg zu bringen, zum Beispiel die Resolution zum Menschenrecht auf sauberes Trinkwasser und Sanitärversorgung. Daher bedauere ich das negative Stimmverhalten von EU-Mitgliedstaaten zu Themen, die insbesondere für Staaten des globalen Südens von Bedeutung sind, zum Beispiel die Resolution zu illegalen Finanzströmen, zur Auslandsverschuldung, zum Recht auf Bildung.

Abschließend möchte ich feststellen, dass die Entschließung eine sehr gute Grundlage ist für die Positionierung der EU im Menschenrechtsrat. Und auch ich möchte Herrn Grzyb danken für seine sehr gute Verhandlungsführung.

  Ignazio Corrao, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, Alto rappresentante, bene, la discussione di oggi ci offre l'occasione per fare il punto sul rispetto dei diritti umani al mondo ed è davvero un peccato che siamo così pochi, anche perché avremmo potuto parlare delle responsabilità da prenderci come europei.

La risoluzione è positiva e la sosterremo, contiene le nostre osservazioni sulla protezione dei popoli indigeni e la lotta al fenomeno criminale del land grabbing. Siamo felici anche per il riconoscimento del diritto a una dignitosa situazione economica e sociale. Esprimiamo tuttavia una grande preoccupazione per il fatto che i membri del Consiglio sono spesso scelti tra Stati che più violano i diritti fondamentali, come la Cina, la Russia, l'Arabia Saudita, l'Etiopia.

Le minacce ai diritti fondamentali sono diffuse su larghissima scala e non solo per i gravissimi atti di terrorismo e di fenomeni a esso collegati. Basta pensare alla recrudescenza di esecuzioni capitali, agli attacchi contro cooperanti internazionali e attivisti, agli arresti di oppositori politici, alle gravissime violazioni ai danni di migranti lungo tutte le fasi del loro viaggio, agli effetti del cambiamento climatico, che sono ricompresi in questa risoluzione. Con questa risoluzione chiediamo al Consiglio dei diritti umani e alle Nazioni Unite di essere ogni giorno sempre più all'altezza del compito affidatogli, sperando che il 2016 sia un anno più positivo del 2015.

  Gerolf Annemans, namens de ENF-Fractie. – Als allerlaatste onderwerp in een heel drukke dag, enkele ogenblikken vóór middernacht, met 15 van de meer dan 741 leden in dit Parlement, gaan we debatteren over mensenrechten. Als ik van slechte wil was zou ik bijna zeggen dat we daaruit kunnen afleiden wat de plaats van de mensenrechten in de Europese Unie is. Ik ben echter niet van slechte wil, ik ben hier enkel om u te herinneren aan en om de zaak van de mensenrechten in verband te brengen met de immigratie en de manier waarop die in 2015 onder impuls van de EU-politiek volledig uit de hand gelopen is door een foute interpretatie van Schengen, door een foute interpretatie van de Conventie van Genève en door de opengrenzenpolitiek van de Europese Unie.

Mensenrechten hebben een stabiele omgeving nodig en met uw immigratiepolitiek hebt u in Europa die stabiele omgeving om zeep geholpen. We hebben dat op een gruwelijke manier gezien in Keulen, waar voor de eerste keer op Europees grondgebied massaal mensenrechten zijn geschonden. Wanneer u immigratie verder organiseert, moet u ook in het oog houden dat men mensenrechten niet zomaar gratis krijgt. Mensenrechten, daarvoor is een stabiele omgeving nodig en niet de verwaterde culturele omgeving die opengesteld wordt voor veel te veel van de van ons afwijkende cultuur.

  Γεώργιος Επιτήδειος ( NI). – Κύριε Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην παγκόσμια σκακιέρα με δυνατότητες που επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τις διεθνείς εξελίξεις. Πρέπει λοιπόν να συνεργάζεται στενά με τον ΟΗΕ για το χειρισμό των σοβαρών θεμάτων που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα. Ένα από αυτά, το πιο σοβαρό και επείγον, είναι το μεταναστευτικό. Για να επιλυθεί το πρόβλημα αυτό πρέπει να το εξετάσουμε με πραγματιστική προσέγγιση.

Δεν νοείται να προσπαθούμε να φιλοξενήσουμε τους μετανάστες στην Ευρώπη και παράλληλα να μην προσπαθούμε να εξαλείψουμε τις αιτίες που προκαλούν τη μετανάστευση ώστε να τη σταματήσουμε. Δεν πρέπει να ενδιαφερόμαστε μόνο για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών και στη συνέχεια να τους επιτρέπουμε να έχουν παραβατική συμπεριφορά στις χώρες στις οποίες φιλοξενούνται. Επιπλέον, δεν κερδίζουμε κάτι εάν καταδικάζουμε μεν την παράνομη μετακίνηση και διακίνηση των ανθρώπων αλλά αφήνουμε δε ανεξέλεγκτους να δρουν τους παρανόμους διακινητές. Τέλος, δεν δείχνουμε ούτε σοβαρότητα ούτε αποφασιστικότητα όταν επιτρέπουμε στην Τουρκία να περιπαίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση, προσποιούμενη ότι θέλει να συμβάλει στην επίλυση του μεταναστευτικού, και όταν ανεχόμαστε να μας εκβιάζει για να επιταχύνουμε τις διαδικασίες της εντάξεώς της.

  Cristian Dan Preda (PPE). – Monsieur le Président, je voudrais tout d'abord rappeler qu'il y a un mois, nous avons débattu et adopté à large majorité, ici, le rapport annuel sur les droits de l'homme et la démocratie dans le monde et la politique de l'Union en la matière. Dès lors, il m'est très difficile de comprendre pourquoi nous allons, si peu de temps après, voter un texte qui est, jusqu'à un certain point, similaire au rapport annuel.

En effet, dans cette résolution censée exprimer la position du Parlement sur les priorités de l'Union au Conseil des droits de l'homme des Nations unies, tous les sujets ayant une quelconque relation avec les droits de l'homme sont abordés: des femmes aux drones, du sport au commerce. Je pense que, par cette résolution, nous déformons complétement le sens du terme "priorité" et nous répétons un travail déjà fait. Il est essentiel à mes yeux que, l'année prochaine, la résolution du Parlement sur cette question soit plus courte et plus en accord avec son objectif. Nous pourrions, par exemple, choisir cinq priorités et nous arrêter là. Pour les positions du Parlement sur toutes les autres thématiques liées aux droits de l'homme, nous avons le rapport annuel.

Le deuxième point sur lequel je voudrais m'arrêter concerne la seconde partie du texte qui couvre théoriquement la liste des pays sous examen périodique universel, car il y a là une incohérence flagrante, suite à l'insistance de la gauche, qui voulait, et ce n'est pas la première fois, cibler et stigmatiser Israël. On a introduit dans la liste respective, je cite, "Middle East Peace Process", c'est le paragraphe 89. Il va sans dire que ce n'est pas un pays et que l'examen périodique universel n'a rien à voir avec cela. Si nous voulons être pris au sérieux en tant que Parlement, il faut éviter ce genre d'incohérence. C'est pourquoi le groupe PPE a décidé d'introduire un vote séparé sur ce paragraphe, et si ce dernier n'est pas éliminé, nous voterons contre la résolution.

  Richard Howitt (S&D). – Mr President, as the rapporteur on corporate responsibility, I hope the forthcoming session of the UN Human Rights Council and this Parliament’s delegation to it will continue to advance the priority given to business and human rights.

As paragraph 28 of our resolution makes clear, this Parliament believes the European Union and its Member States should engage constructively in the intergovernmental working group on a legally-binding instrument. Previously the EU left the room after the first day, which I understand may be subject to some criticism in the report of the UN working group, which is due to be presented in March. Preventing and boycotting a human rights mechanism is not where Europe should be.

Our resolution makes clear that taking part in what is an open-ended working group is not an alternative to the Accountability and Remedy Project of the High Commissioner on domestic law remedies, nor is it an alternative to promoting the UN Guiding Principles on Business and Human Rights, to which the EU Member States could demonstrate their commitment by completing the process and agreeing national action plans.

I understand the EU may even be considering a resolution in Geneva criticising the UN working group. This is the path of confrontation with which this Parliament cannot agree.

For my Group, I do not agree with all of the proposals being discussed in the working group. For example, I believe human rights should apply to all business and not just the transnational corporations. But surely Europe must be in the room to diplomatically express our disagreement and to demonstrate to others what we so often say to them: to be prepared to listen to different views.

And the final part of what I want to say: I will respond to what my friend and colleague, Mr Preda, says about paragraph 89. He makes it a key vote, and his Group says they will vote against the resolution if it fails. What does that paragraph say? It supports compliance with international humanitarian law and international human rights law; it calls for the viability of the two-state solution; and it calls for support for the special rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories. I say to him and his Group, in all truth: we have a consensus about moving forward on Middle East peace. We believe that voting for those principles is right to get peace between Israel and Palestine. If he and his Group choose to disagree on that in the course of this resolution, they are wrong.

  Hilde Vautmans (ALDE). – Mevrouw Mogherini, het is laat op de avond en we zijn hier nog met heel weinig mensen in de zaal, maar we spreken wel over heel erg belangrijke zaken. We gaan straks, morgen, stemmen over de resolutie om de prioriteiten vast te leggen.

Ik wijs kort op drie, vier punten.

1. Terecht spreken we over de vrouwenrechten. Ik ben als ALDE-lid heel erg fier dat we ook spreken over de seksuele en reproductieve rechten en gezondheid. Voor mij valt daar ook abortus onder, zeker na seksueel geweld. Ik weet, mevrouw Mogherini, dat u die mening ook deelt, "baas in eigen buik".

2. Kinderrechten, we spreken daar heel vaak over. Vandaag doet Unicef een save the children-oproep. Duizenden kinderen lopen in de kou op die vluchtroutes. We moeten er toch voor zorgen dat we geen kinderen laten doodvriezen nu op die vluchtroutes.

3. Er wordt verwezen naar Burundi. In maart heb ik erop gewezen dat er een genocide gaande is en heb ik ervoor gepleit iets te doen. Ik wil dit hier vandaag herhalen.

4. Tot slot: Israël, Palestina. Israël wordt niet als land met de vinger gewezen, maar we willen wel heel graag de conclusies van die belangrijke raad in herinnering brengen.

  Davor Ivo Stier (PPE). – Gospodine predsjedniče, podržavam što je kolega Preda rekao i, doista, bila bi šteta da Klub europske pučke stranke mora uskratiti potporu ovoj rezoluciji zbog neuravnoteženog teksta kad je riječ o procesu na Bliskom istoku. Jer inače ova rezolucija ima doista dobre, kvalitetne dijelove. Ja ću istaknuti ovdje paragraf 9. rezolucije, koji se dotiče sve češćih revizija ustava u zemljama u razvoju, posebice u Africi, kako bi vladajuće strukture tamo zaobišle postavljena ustavna ograničenja na trajanje predsjedničkog mandata. Takvi postupci nerijetko rezultiraju građanskim pobunama, nasiljem. O tome smo više puta u ovome domu raspravljali, npr. kad smo imali rezoluciju o Burundiju. No, nije to jedini primjer.

Nažalost, možemo konstatirati da postoji trend nazadovanja u procesu demokratizacije u mnogim afričkim državama, što nažalost dovodi i do sustavnog kršenja ljudskih prava. Istina je da se u tim državama održavaju izbori, ali je nerijetka situacija u kojoj vladajuća stranka pobjeđuje na svim izborima s više od 80 % glasova. Osim europskih institucija, i naše europske političke grupacije trebale bi više voditi računa o tome, u suradnji s takvim afričkim strankama i pokretima. Važnost dobre vladavine je nešto što UN prepoznaje u programu za održiv razvoj 2030., pogotovo s razvojnim ciljem 16. i mislim da bi upravo to trebao biti prioritet naše vanjske razvojne politike pa tako i prioritet u radu Vijeća UN-a za ljudska prava.

  Therese Comodini Cachia (PPE). – Sur President, ma hemmx dubju li d-drittijiet tat-tfal jixirqilhom attenzjoni partikulari. Għalkemm il-Konvenzjoni dwar id-Drittijet tat-Tfal hija fost l-aktar ratifikata, l-implimentazzjoni tagħha tfalli f'diversi setturi. Il-politika, bħas-soċjetajiet li tirrifletti, mhux dejjem tagħraf il-qofol tal-aħjar interess tat-tfal. Huma membri sħaħ tas-soċjetà, li l-vulnerabilità tagħhom iġġibhom vittmi tal-aġir tal-adulti ta' madwarhom, isofru l-effetti ta' ambjent imniġġes b'povertà, vjolenza, diskriminazzjoni, u sfruttar ieħor.

Huwa għalhekk meħtieġ li l-Unjoni Ewropea tkompli fil-ħidma tagħha sabiex tassigura li l-Konvenzjoni ma tkunx biss fost l-aktar Konvenzjonijiet ratifikati, iżda tkun l-aktar Konvenzjoni implimentata. Rajna r-reazzjoni tan-nies għal ritratt ta' kadavru ta' tifel li għereq fil-vjaġġ tiegħu lejn ħajja aħjar. Kemm hemm tfal li mietu f'dawn il-vjaġġi li ma nafux bihom, u kemm hemm tfal li qegħdin isofru ħruxija li ma narawx ritratt tagħhom? Huwa l-obbligu tagħna, l-Unjoni Ewropea, li nikxfu l-ħruxija li jbatu dawn it-tfal u nassiguraw li qed nagħmlu kollox biex inwaqqfuha.

  Teresa Jiménez-Becerril Barrio (PPE). – Señor Presidente, la defensa de los derechos humanos es una seña de identidad de la Unión Europea, que, junto al Consejo de Derechos Humanos de las Naciones Unidas, pone el foco de atención allí donde es necesario defender a quienes sufren persecución y falta de libertad revisando una serie de países, entre los que este año se encuentra Venezuela.

A pesar de que este Parlamento prohibió la misión de observación a este país, el Grupo Popular permitió que tres de mis compañeros y yo pudiéramos acompañar al pueblo venezolano en ese momento histórico en el que quienes defendían la libertad lograron vencer democráticamente a un Gobierno que no es democrático.

Pero todo ese caudal de esperanza puede quedar en papel mojado si el Presidente de Venezuela ignora la voluntad del pueblo, por ejemplo oponiéndose a la Ley de Amnistía que pide la salida inmediata de todos los presos que están en la cárcel por denunciar violaciones de los derechos humanos del régimen venezolano.

Pido a la Comisión y a este Parlamento que exijan firmemente a las autoridades venezolanas la liberación de los presos políticos. ¿Durante cuánto tiempo puede Maduro seguir no queriendo escuchar los gritos de su pueblo que claman libertad?

  Eduard Kukan (PPE) – V tomto roku nás čaká mnoho výziev úzko spätých s agendou ľudských práv. Samotná Európa čelí v tomto smere bezprecedentným výzvam - takým ako vlny migrácie, terorizmu, či zvyšujúca sa nestabilita v našom blízkom susedstve. Aj z týchto dôvodov budú ľudsko-právne otázky čoraz naliehavejšie. Treba preto správne nastaviť naše priority na tento rok v Rade OSN pre ľudské práva.

Ľudské práva tvoria základ modernej Európy. Mali by sme preto byť lídrom v presadzovaní tejto agendy v OSN. Tiež by sme sa mali preto bližšie zamerať na agendu ľudských práv v súvislosti s migráciou. Prvoradou úlohou by preto malo byť posilňovanie humanitárnej a rozvojovej pomoci a prispievanie k znižovaniu chudoby v kritických regiónoch sveta.

Je však potrebné čeliť tiež dôsledkom a posilniť medzinárodnú spoluprácu a ďalšie kroky vedúce k boju proti medzinárodným sieťam obchodovania s ľuďmi, ale tiež k agende posilňovania ochrany práv žien a detí.

  Bogdan Brunon Wenta (PPE). – Panie Przewodniczący! Wysoka Pani Przedstawiciel! UNHRC posiada unikalny mandat społeczności międzynarodowej, w tym Unii, w zakresie promowania i ochrony praw człowieka na świecie. Ważne jest, aby członkowie tego organu byli wybierani spośród państw, które te prawa respektują. Niestety kryteria członkostwa w tym zakresie pozostają nieuregulowane, co stanowi zagrożenie dla skuteczności i bezstronności tej rady. Powszechne przeglądy okresowe w poszczególnych państwach dokonywane przez Radę Praw Człowieka ONZ są potrzebnym mechanizmem, jednak istnieje potrzeba uwzględnienia w nich różnych grup interesów, zwłaszcza organizacji społeczeństwa obywatelskiego. Rekomendacje zawarte w przeglądzie są sygnałem także dla innych państw i powinny przełożyć się na współpracę i efektywne rozwiązania na poziomie krajowym oraz regionalnym.

Prawa człowieka powinny być także respektowane w świecie biznesu. Zarówno Unia, jak i ONZ powinny dołożyć starań, aby wyznaczyć standardy dla przedsiębiorstw i państw członkowskich w zakresie godnych warunków pracy i wspierania rozwoju lokalnych społeczności. Mam nadzieję, że Unia będzie aktywnie uczestniczyć w sesjach Rady Praw Człowieka, także poprzez interwencje w kwestiach związanych z prawami człowieka i egzekwowaniem odpowiedzialności za ich łamanie.

Pytania z sali

  Νότης Μαριάς ( ECR). – Κύριε Πρόεδρε, στις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να συμπεριληφθούν οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία αλλά και στα Σκόπια. Δράττομαι της ευκαιρίας μάλιστα να τονίσω την πλήρη και κάθετη αντίθεσή μου στην πρωτοβουλία της ευρωβουλευτού από την Κροατία Marijana Petir να προχωρήσει στη δημιουργία ανεπίσημης ομάδας φιλίας με το όνομα «Φίλοι της Μακεδονίας» και με στόχο τη στήριξη των Σκοπίων.

Υπενθυμίζουμε στην εν λόγω ευρωβουλευτή ότι τα Σκόπια αναγνωρίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την προσωρινή ονομασία FΥRΟΜ και με κανένα άλλο όνομα. Πρέπει να γνωρίζει η εν λόγω ευρωβουλευτής ότι δεν θα επιτρέψουμε στα Σκόπια και στους κάθε λογής συνοδοιπόρους τους να οικειοποιηθούν το όνομα της Μακεδονίας μας.

Καταγγέλλω λοιπόν ενώπιον του Σώματος την προκλητική και συνάμα παράνομη δημιουργία της φιλοσκοπιανής ομάδας με τον τίτλο «φίλοι της Μακεδονίας» και ζητώ από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Martin Schulz να προχωρήσει στις δέουσες ενέργειες για την πλήρη εφαρμογή και στην εν λόγω υπόθεση των αποφάσεων του ΟΗΕ που σχετίζονται με την ονομασία των Σκοπίων.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση με «γαλάζια κάρτα» (άρθρο 162 παράγραφος 8 του Κανονισμού))

  Davor Ivo Stier (PPE), pitanje podizanjem plave kartice. – Gospodine Marias, znate li da je takva neformalna grupa postojala i prije, prema tome ništa novo se nije dogodilo?

I drugo pitanje, kakve veze ima ovo što ste rekli s temom o kojoj danas raspravljamo?

  Νότης Μαριάς ( ECR), απάντηση "γαλάζια κάρτα". – Κύριε Πρόεδρε, θέλω να απευθυνθώ στο συνάδελφο και να του πω ότι έθεσα ένα σοβαρό θέμα: τα Σκόπια· αναγνωρίζονται με το όνομα FΥRΟΜ. Παρανόμως εσείς χρησιμοποιείτε το όνομα Μακεδονία. Πρέπει να γνωρίζετε, όσοι δημιουργήσατε αυτή την ομάδα, ότι αυτό που κάνετε συνιστά παραβίαση και του τρόπου λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναγνωρίζει τα Σκόπια με το όνομα FΥRΟΜ. Καταλάβετέ το αυτό, μια για πάντα.

(Koniec pytań z sali)

  Federica Mogherini, Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. – Mr President, I will not prolong much longer our stay in this Hemicycle. I would just like to thank you all, especially those who stuck to the actual topic of our debate, which has shown a joint commitment of all Groups to our work on human rights. As many of you have said, this is not only a clear principle and value of the European Union, this is also our mission to protect and promote – neither one of these by itself is enough – to protect and promote human rights both inside and outside the Union.

Let me say that, in this work, the support and also the guidance of the European Parliament is crucial. We try to do all that we can to use our external action instruments together, jointly, to fulfil this mandate, to be a relevant player on human rights, with some concrete results on the ground. Sometimes this is evident, sometimes this is less evident. In most cases this happens and in most cases around all our human rights priorities, whether it is concrete single cases of human rights defenders, or whether it is the big issues around which we mobilise our work, such as abolition of the death penalty or economic and social rights – the list is long – in all these cases either it is the European Union making the difference, with the European Parliament, with the Member States, with all our tools, or the situation is more difficult. So we know we have not only some values, some principles, but I would say also some interests, because defending and promoting human rights around the world is also responding to a direct interest in stability and security worldwide, because there is no possibility of a stable environment if there is no respect for human rights. This is something that, again, is not only a value and a principle, but also a clear responsibility that we have – inside our borders and outside them.

I would like to thank this Parliament for the continued support it gives to our action in this respect, and also let me personally thank the EU Special Representative for Human Rights, Stavros Lambrinidis, who knows this Hemicycle very well, for the excellent work that he is doing to support this mission that we are all together taking forward.

  Przewodniczący. – Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się w czwartek 21 stycznia 2016 r.

Oświadczenia pisemne (art. 162)

  Anna Elżbieta Fotyga (ECR), na piśmie. – Zwracam uwagę, że do tej pory nie została zrewidowana Karta Narodów Zjednoczonych i niezależnie od skoordynowanego stanowiska państw członkowskich UE, każde z nich dysponuje możliwością zgłoszenia swojego poglądu na temat poważnych naruszeń praw człowieka na świecie. W sprawozdaniu pomija się takie przypadki mające miejsce na Krymie po zagarnięciu tego terytorium Ukrainy przez Federację Rosyjską. W areszcie przebywa wciąż Nadia Sawczenko. Tematyka ta nie została włączona do obrad Rady Praw Człowieka. W ostatnim czasie doszło do serii podejrzanych śmierci wysokich przedstawicieli rosyjskich służb specjalnych, a także wieloletnich działaczy opozycji demokratycznej (Borys Niemcow, Wladimir Pribiłowski). Światło dzienne ujrzy także raport na temat okoliczności śmierci Litwinienki.

Wszystkie te wydarzenia nakazują pochylić się nad dramatyczną sytuacją praw człowieka w Rosji pomimo zaangażowania w dialog w innych obszarach. Podobne uwagi odnoszą się do Chin. Nie ujęto również spraw związanych z permanentnym naruszaniem praw podstawowych jednostek i całych zbiorowości w Iranie, w tym publicznych egzekucji. Niestety na te braki nie zwróciła uwagi w swoim stanowisku żadna z instytucji UE. Także rezolucja PE nie zawiera takich elementów. Cieszę się, że sprawę Krymu omawiano w Kongresie USA, Radzie Europy oraz ONZ w Nowym Jorku. Jedna z polskich organizacji pozarządowych PAUCI opracowała także wstrząsający raport w tej sprawie.

  David Martin (S&D), in writing. – The situation in Burundi is extremely serious. Violence is escalating inside the country and there is growing evidence of arms being distributed among some of those living in refugee camps in neighbouring states. Given the situation in Burundi and the implications for the wider East African community if the situation does not improve it is vital that the EU makes this a priority for UNHCR sessions this year.