Acta literal de los debates

Martes 12 de abril de 2016 - Estrasburgo

3. Situación en el mar Mediterráneo y necesidad de un enfoque integral de la Unión sobre la migración (debate)

  Presidente. – L'ordine del giorno reca la relazione di Roberta Metsola e Kashetu Kyenge, a nome della commissione per le libertà civili, la giustizia e gli affari interni, sulla situazione nel Mediterraneo e la necessità di un approccio globale dell'UE in materia di immigrazione (2015/2095(INI)) (A8-0066/2016).

  Roberta Metsola, rapporteur. – Mr President, if one thing is clear, it is that there is no quick fix to migration. There is no magic silver bullet. What we wanted to do is look at every single aspect and come up with an all-encompassing plan, and I would like to thank Cecilia and everyone who cooperated so well to get us to this stage. What we are saying here is that we must shift our thinking: no more emergency solutions to emergency situations. We want a sustainable long-term vision. Our departing point is that solidarity must be the point of principle upon which any action on migration is based. It is clear that we still need to do more to prevent loss of life at sea, and we call for a permanent Union response in search and rescue.

When it comes to Frontex and the European Border and Coast Guard, we acknowledge that Frontex and naval operations such as Operation Sophia have played their part in saving lives, but we need to go further. Any holistic approach to migration must also necessarily contain measures aimed at criminal networks, and our report also tackles this point. This is crucial. We draw differences between those who are in need of protection and those who come to Europe for work, because we understand that while people fleeing war and persecution have a right to protection, it is true that this does not equate to an inalienable right to migration. So we highlight that when it comes to labour migration, for example, it must be the Member States who have control over the labour market, and that they and the Union must see how best to fill any possible gaps in the market.

When it comes to beneficiaries of international protection, we have come back again and again to the issue of relocation. If we are a Union of shared values we must now truly become a Union of shared responsibility. Relocation is a move in the right direction, but the numbers of people relocated from Italy and from Greece are very disappointing. When it comes to safe and legal routes, we want a binding legislative approach for resettlement. On security, we cannot bury our heads in the sand. Security fears do exist among our citizens, and states must fulfil their obligations at the external borders if these fears are to be in any way allayed.

The abolition of internal border controls and Schengen has to go hand in hand with strengthening external borders. This is simply a prerequisite if we are to save our celebrated Schengen zone. We know that not everyone who arrives in Europe is in fact eligible for protection, and we understand that the return of those who are not eligible must be carried out. Only 36% of those who were ordered to leave the Union were actually returned in 2014.

On Dublin, we know that there is an upcoming legislative process, but we have put forward one option whereby the establishment of a central system could be considered and the ‘country of first entry’ principle should no longer be applied. We want a new approach on integration. The way forward is to have a two-way process, and while, yes, everyone’s rights must be protected and yes, we must do more to keep families together, it is also fair to expect people to respect the values upon which our Union is founded. We also talk about tackling the root causes and understand that greater commitment is needed to solve the geopolitical issues of our time. This means that Europe must help build capacity in third countries which can eventually allow people to seek protection also in safe countries outside the EU.

In conclusion, 1.8 million people crossed into Europe last year. 3 771 drowned in the Mediterranean. This year already more than 77 children have died. This is the magnitude of the situation we are facing and, as politicians, all of us have a duty to take a stand to ensure that these are not just nameless statistics. We cannot allow ourselves to become desensitised to the fact that migration is, above all, a human issue. These are real people with real lives, and we must all do better. It is time for action, and I hope that you will vote precisely for that today.

  Kashetu Kyenge, relatrice. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, con il voto di oggi siamo giunti al termine di un percorso politico che getta le basi di una futura politica migratoria comune.

È stato un lavoro straordinario di allineamento delle diverse posizioni – e ringrazio l'onorevole Metsola per il lavoro svolto insieme – di appianamento delle singole sensibilità e di condivisione di un approccio comune: il fenomeno migratorio non si contrasta ma si gestisce. Si gestisce attraverso tutte le politiche e gli strumenti di cui disponiamo, nella combinazione ottimale tra politica interna e politica estera. Si gestisce attraverso il pieno coinvolgimento di tutti gli attori interessati, tanto a livello europeo, nazionale e locale. Si gestisce attraverso azioni concrete di breve termine e politiche lungimiranti di medio e lungo termine. Si gestisce se vi è la volontà politica di attuare un principio fondante dell'Unione, il principio di solidarietà e piena condivisione delle responsabilità tra tutti gli Stati membri. Noi questa responsabilità politica l'abbiamo assunta.

Il progetto di risoluzione fornisce risposte concrete a quello che è il più grande spostamento di uomini e donne dopo la Seconda guerra mondiale, nonché delinea politiche strutturali dirette ad arginare il fenomeno e a combattere le sue cause profonde. Il filo conduttore delle nostre proposte è l'approccio globale e il centro su cui poggiano è il principio di solidarietà. Il salvataggio di vite umane diventa una priorità assoluta, così come la messa a punto di meccanismi che prevedano la ripartizione di beneficiari di protezione internazionale in tutti gli Stati membri dell'Unione europea. È giunto il momento per gli Stati membri di assumersi le loro responsabilità ed adempiere ai loro obblighi connessi alle misure di ricollocazione fortemente volute da quest'Aula.

Insistiamo sulla necessità di un meccanismo vincolante ed obbligatorio di reinsediamento di un numero considerevole di richiedenti asilo direttamente dai campi profughi dei paesi terzi agli Stati membri, i cosiddetti "corridoi umanitari", senza tuttavia tralasciare il potenziamento di forme analoghe di solidarietà, quali l'ammissione umanitaria e i visti umanitari. Chiediamo misure specifiche per i minori a partire dal diritto all'assistenza legale, sanitaria, all'istruzione, alla tutela, e soprattutto alla non detenzione a causa della loro condizione.

Analizziamo le criticità del Sistema europeo comune di asilo e decretiamo la fine del regolamento di Dublino. La nostra proposta è chiara: andare al di là del concetto dello Stato di primo approdo. Proponiamo di istituire un sistema centrale e collettivo per l'assegnazione delle responsabilità. Un sistema che potrebbe essere concepito stabilendo delle soglie per singolo Stato membro relative al numero degli arrivi. Non si presenterà più una domanda di asilo in Italia o in Grecia, ma in Europa. Commissario Timmermans, è questa la modifica di Dublino che noi ci aspettiamo da Lei, non ritocchi cosmetici ad un regolamento che alla prova dei fatti ha dimostrato di non essere all'altezza delle sfide migratorie di questi ultimi anni.

Gestire il fenomeno migratorio significa anche agire sulle cause profonde della migrazione. Chiediamo una maggiore cooperazione con i paesi terzi, il rilancio di alcuni processi, tra cui Rabat e Karthoum, e soprattutto chiediamo misure forti volte a combattere la tratta e il traffico di esseri umani.

I flussi migratori comprendono anche i migranti economici, chiediamo agli Stati membri di rivedere le loro politiche frammentate in materia di migrazione economica e definire nuove regole in materia di ingresso e residenza. Rivolgendomi a Lei, Commissario, spero che la modifica della Blue card sia ambiziosa e all'altezza dei bisogni identificati nel mercato del lavoro. Il successo di una politica migratoria si misura anche in termini di integrazione. Chiediamo agli Stati membri misure concrete che prevedano la messa a disposizione di alloggi, l'accesso all'educazione, nonché di intensificare il dialogo interculturale.

Signor Presidente, con questa risoluzione noi gettiamo le basi di una politica migratoria comune all'altezza delle sfide del XXI secolo. Sta ora agli Stati membri decidere se seguire la nostra via o decretare il declino definitivo del processo di integrazione europea. Il futuro dell'Europa dipende anche da quanto siamo in grado di condividere il nostro sogno europeo e i nostri valori.

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – Mr President, let me start by expressing my thanks to our rapporteurs Ms Metsola and Ms Kyenge for this comprehensive report. They and the Committee on Civil Liberties, Justice and Home Affairs (LIBE) have invested a great deal of serious work to achieve this result. We all share a common objective. We all agree that the time has come to replace chaotic, irregular and dangerous migratory flows with organised safe and legal pathways to Europe.

Like the European Agenda on Migration, your report rightly stresses the need to work on all aspects of migration in order to reduce the incentives for irregular migration, assist migrants in need of protection, secure our external borders and attract skills to support our economic growth. We cannot work on one of the aspects and ignore the others. We cannot pick and choose what to focus on. We need to enhance all aspects of our policy in parallel, to coordinate with all key players and be both realistic and ambitious looking ahead.

The agreement reached between the European Union and Turkey should also be seen in this broad context. Implementing this agreement is a challenge. We are working tirelessly to put in place all the legal, practical, logistical and financial arrangements to implement it. We are doing so with the Greek and the Turkish Governments, as well as with international organisations and NGOs to ensure that the European Union and international law is fully respected.

People who apply for asylum in Greece will have their applications treated on a case-by-case basis in line with EU law. I was in Ankara last week to discuss how the EU-Turkey agreement is being put into practice. Discussions are still ongoing on the protection guarantees for both Syrian and non-Syrian asylum seekers. As a result, the first promising steps have been taken. In the short time since its implementation, which started on 4 April, 74 Syrians have been resettled in Europe and more than 300 migrants returned to Turkey.

We have started to finance projects to support Turkey in hosting millions of refugees. More generally, the current crisis has shown that the present system is not working, and many elements are reflected in your report. In particular we need to overhaul the asylum system. Currently, the first place of arrival of a person in the European Union decides which Member State should handle an asylum claim. This is neither fair nor sustainable, as we have seen in the last months.

Last week’s communication presented two options for the establishment of a sustainable and fair system for determining the Member State responsible for examining asylum claims. The first alternative is to add a corrective fairness mechanism to Dublin: what I would call ‘Dublin plus’. We would keep the current criteria and supplement them with adjustments enabling redistribution to other Member States in specific circumstances. The objective would be to have a threshold that is not too high. Redistribution should start before the asylum system of a Member State is over-stretched.

The second, alternative, line of thought we are proposing is changing the basic criteria. In this scenario, responsibility for an asylum claim would be decided from the very start and for every case on the basis of distribution between Member States. Both options would provide the much-needed solidarity and fair sharing of responsibilities between Member States. Indeed, under both options, the distribution mechanism should be activated automatically.

But a reformed Dublin mechanism alone will not make our asylum policy more fair and efficient. This is why the Commission will present complementary initiatives in order to achieve greater convergence in the EU asylum system and to limit secondary movements across the European Union. The Eurodac system will be reinforced. The asylum procedures and the qualification directives will be replaced with fully-harmonised regulations. Targeted modifications will be proposed to the Reception Conditions Directive and a new reinforced mandate will be given to the EASO.

We also need to enhance safe and legal pathways to Europe to stop migrants from embarking on dangerous journeys. This is why we will put forward a horizontal mechanism for resettlement. Right now there are many differences between Member States’ approaches to a settlement. It would be more efficient if EU Member States pooled their offers and use the same methodology. We also agree that in the future we will need migration to fill the skills gap and to address the demographic challenge that all our nations in Europe face. We will propose a reform of the blue card scheme for highly skilled migrants, as well as measures to attract and support innovative entrepreneurs. I also want to emphasise that we are working on an action plan on integration for all third-country nationals. This will be a crucial element to increase acceptance in our societies.

All these actions are complementary to the actions initiated to protect our borders and reduce incentives for irregular migration. Last week we proposed making our borders smarter and stronger. We created an EU entry/exit system to improve our external borders management by better monitoring over-stayers. The Commission is pursuing its efforts, together with Member States, to improve arrangements for the return of irregular migrants not in need of protection, especially regarding sub-Saharan countries. Let me assure you once more that the Commission is working very hard with all actors to ensure that the current deficit in the migration system is being addressed.

The refugee crisis has been a catalyst for the acceleration of these changes. The picture sometimes looks very dark. I will not hide from you that my first thought every morning is whether we as Europeans will overcome this crisis and turn it into an opportunity instead of a disaster. But I still want to believe that we are all now realising the need to adapt to a new era, which is characterised by human mobility. Most importantly, we have started realising that we can only face this new reality united and based on our common values of respect for human rights, and it is true that this Parliament was the first to show the way ahead and this Commission’s mission was from the beginning to tackle the issue in a comprehensive way. In this framework, I welcome the fact that many constructive proposals can be found in your report, which shows our common understanding of the challenges and potential solutions. I am looking forward to a constructive debate.

  Δημήτρης Παπαδάκης, Εισηγητής της γνωμοδότησης της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. – Κύριε Πρόεδρε, ο τίτλος της έκθεσης παραπέμπει στη Μεσόγειο, όμως η προσφυγή κρίση έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που πρέπει να μιλάμε για μια ολιστική προσέγγιση της μετανάστευσης εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα βασίζεται στην αλληλεγγύη τον πλήρη σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι λόγοι για να αποφασίσει κάποιος να εγκαταλείψει τον τόπο του είναι οι πόλεμοι, η τρομοκρατία, η έλλειψη ασφάλειας, η φτώχεια, η πείνα.

Πρέπει να μας γίνει παράδειγμα ότι η συμμετοχή χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην απορρύθμιση των εύφλεκτων γειτονικών μας χωρών οδηγούν σε τεράστιες ροές μεταναστών, προσφύγων και εκτοπισμένων.

Η Ευρώπη πρέπει να είναι μια δύναμη ειρήνης και σταθερότητας στις γειτονικές περιοχές. Χρειάζονται στήριξη οι χώρες που δέχονται τις μεγαλύτερες μεταναστευτικές ροές και πρέπει να υπάρχει δίκαιη κατανομή ευθυνών. Η Ευρώπη φάνταζε ως Γη της Επαγγελίας για τους μετανάστες και πρόσφυγες αλλά, τώρα, μόνον ντροπή προκαλούν οι εικόνες στην Ειδομένη ή τα κέντρα φιλοξενίας που μετατράπηκαν σε κέντρα κράτησης. Πρέπει να σταματήσει η ανέγερση τειχών στα εσωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αντικαταστήσουμε τις ανοργάνωτες, παράτυπες και επικίνδυνες μεταναστευτικές ροές με οργανωμένες, ασφαλείς και νόμιμες οδούς προς την Ευρώπη.

  Beatriz Becerra Basterrechea, Ponente de opinión de la Comisión de Desarrollo. – Señor Presidente, señor Comisario, hasta nueve comisiones hemos trabajado en la elaboración de este informe de 85 páginas. Un gran trabajo conjunto de ponentes y ponentes alternativos, con un solo objetivo común: articular un enfoque integral de la Unión Europea sobre la migración.

Imaginen que hubiéramos creado hace meses, como propuso mi Grupo y avalan los Tratados, una fuerza europea de intervención de emergencia para los refugiados que estuviera recibiendo, registrando y velando prioritariamente por los derechos esenciales de los más vulnerables que llegan a Europa: los niños.

Estaríamos garantizándoles acceso a tutela, asistencia jurídica y sanitaria, alojamiento y educación y no estaríamos todos nosotros vulnerando el principio de interés superior del menor.

No nos cubriría el oprobio y la vergüenza de desconocer el paradero de miles de menores que han entrado en Europa.

En noviembre ya alerté a la Comisión sobre el creciente número de menores no acompañados que estaban llegando a nuestras fronteras.

En enero, y con carácter de urgencia, volví a formular una pregunta sobre los 10 000 menores desaparecidos que Europol reconocía, muchos de ellos, posiblemente, víctimas de mafias, esclavitud y explotación. Ayer mismo, Alemania reconocía más de 6 000.

Señor Comisario, llevamos meses esperando una clarificación de la Comisión al respecto. ¿Puede, por favor, decirme hoy, al menos, si no saben, no pueden o no quieren explicarlo?

  Gérard Deprez, rapporteur pour avis de la commission des budgets. – Monsieur le Président, je félicite d'abord les deux rapporteures, qui ont fait un très bon travail, très complet et qui contient tous les éléments stratégiques d'une véritable politique européenne cohérente et responsable en matière d'asile.

On y trouve – j'y souscris totalement – l'organisation de voies légales d'accès pour éviter les tristes hécatombes auxquelles nous assistons en Méditerranée. On y trouve la revendication d'une répartition plus équitable des réfugiés pour éviter la surcharge et l'asphyxie du premier pays d'accueil qui découlent du système de Dublin. On y trouve – et j'y souscris également – la nécessité d'un contrôle renforcé des frontières, d'une lutte plus efficace contre les passeurs et du retour vers leur pays d'origine des gens ne pouvant prétendre au droit d'asile. On y trouve aussi – et je m'en réjouis particulièrement – l'esquisse d'une politique d'asile totalement intégrée.

L'asile doit être à l'avenir un asile européen. On doit pouvoir demander l'asile sur le territoire de l'Union européenne. C'est l'agence européenne EASO qui doit instruire les demandes. Toutes les procédures, tous les recours et tous les délais doivent être harmonisés.

Dernier élément, Monsieur le Président, sur le plan budgétaire, à l'évidence, les moyens budgétaires prévus dans le cadre financier pluriannuel sont insuffisants. D'où une question, Monsieur le Commissaire: pouvez-vous nous confirmer aujourd'hui que la Commission – je m'adresserai à vous quand vous m'écouterez – a l'intention de proposer dans le cadre de la révision du cadre financier pluriannuel les moyens supplémentaires indispensables pour que l'Union européenne puisse assumer ses responsabilités en matière d'asile?

  Elisabeth Morin-Chartier, rapporteur pour avis de la commission de l'emploi et des affaires sociales. – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, voilà ce matin, avec le sujet des migrants et de l'accueil des migrants dans le cadre d'une approche globale en Méditerranée, l'occasion de vérifier l'adéquation de notre conduite et des politiques que nous menons avec les valeurs que nous proclamons.

Le premier point, c'est l'accueil: il n'y a pas d'intégration sociale sans intégration professionnelle, et le défi consiste à intégrer professionnellement les migrants alors même que nous sommes touchés par une vague de chômage sans précédent.

Bien sûr, il faut que les réfugiés apprennent la langue; il faut reconnaître leurs diplômes, leur donner des équivalences, promouvoir la formation. Mais moi, je voudrais attirer ce matin votre attention sur un point: une fois que les réfugiés ont leurs papiers, qu'ils ont été accueillis par des organisations non gouvernementales sur un site, il faut les relocaliser vers des sites qui offrent des emplois. Et là, je vous demande, Monsieur le Commissaire, deux choses: la première, c'est de mobiliser les États membres pour cette relocalisation qui comporte des difficultés dont ils n'ont pas conscience, et la seconde, c'est d'augmenter le montant consacré au Fonds social européen, parce que nous ne pourrons pas tout faire dans le cadre financier pluriannuel pour intégrer à la fois les citoyens européens et les réfugiés.

  Merja Kyllönen, liikenne- ja matkailuvaliokunnan lausunnon valmistelija. – Arvoisa puhemies, me tarvitsemme konkreettiset ja uskottavat esitykset pitkään jatkuneen kriisin ratkaisemiseksi, kriisin, joka on monella tapaa epäinhimillinen ja kestämätön ihmisten näkökulmasta.

Liikennevaliokunta on huolissaan kriisin humanitäärisistä näkökohdista, mutta myös vaikutuksista Välimeren alusliikenteeseen, alusten ja niiden miehistöjen turvallisuuteen ja yleiseen meriturvallisuuteen. Huolena on, että Välimerellä nähdään onnettomuuksia, jotka voivat johtaa ihmishenkien lisämenetyksiin ja myös ympäristövahinkoihin.

YK:n merioikeusyleissopimuksen mukaan alusten päälliköt ovat aina velvoitettuja antamaan apua, jos merellä todetaan hukkumisvaarassa olevia ihmisiä, ja aina osallistumaan myös etsintä- ja pelastusoperaatioihin. Viranomaisresurssit ovat olleet Välimerellä todellakin liian heikot, ja meidän kauppa-aluksemme koko maailmassa ovat joutuneet kantamaan pelastustöistä kohtuuttoman suuren vastuun itsekseen. Välimerellä tapahtuvien tilapäisten pelastusoperaatioiden rahoitusta tulee lisätä, jotta sekä Eurooppaan pyrkivien pakolaisten että Välimerellä työskentelevien alusten henkilöiden turvallisuus ja perusoikeudet voidaan varmistaa.

Kiitän esittelijöitä siitä, että myös liikennevaliokunnan kanta on otettu huomioon, ja toivon, että kykenemme löytämään ratkaisuja, jotka ovat ihmisten ratkaistavissa.

  Andrea Cozzolino, relatore per parere della commissione per lo sviluppo regionale. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, ringrazio le due relatrici per il lavoro che qui è stato presentato.

Vi è una grandissima distanza tra ciò che stiamo facendo stamattina qui, il lavoro che è stato fatto, e le notizie che continuano ad arrivarci anche in queste ore, come l'ultima, quella del muro tra Italia e Austria di duecentocinquanta metri, diciamo così, di cui i giornali stamattina ci informano e come sia insoddisfacente, ancora una volta, la risposta che gli Stati danno alla crisi migratoria.

Noi diamo due importanti contributi, Commissario, a questa risoluzione. Il primo è mettere la politica di coesione al servizio di una nuova politica sulla migrazione e rendere la politica di coesione più flessibile, più aperta, più disponibile a essere meno bloccata nei suoi programmi ed essere più concretamente di ausilio, diciamo così, alla politica di contrasto all'emergenza migratoria, ma anche come politica strutturale dei prossimi anni.

La seconda sollecitazione che facciamo in questa relazione è segnalare la necessità di introdurre progressivamente misure che derogano dal patto di stabilità perché le risorse che i singoli Stati e la stessa Commissione europea mettono a disposizione per la politica di migrazione siano sempre di più messe fuori da una logica stretta del patto di stabilità. Da questo punto di vista, sollecitiamo una riflessione su questi due punti.

  Mary Honeyball, rapporteur for the opinion of the Committee on Women’s Rights and Gender Equality. – Mr President, at every stage of their journeys to, and indeed within, Europe, women and girls are targeted by people who seek to exploit them. Women and girls are targets for smugglers and traffickers and are at risk of being sold into prostitution and domestic servitude. Many of these are underage girls travelling on their own, as we have heard from one of the other speakers.

All of these women and girls are at heightened risk of all forms of violence and sexual assault. Therefore we need measures to meet the specific needs of women, and they have too often only been considered as an afterthought. Most of the time there are not even minimum standards in reception centres for preventing violence against women, such as single-sex sanitation facilities, which would seem absolutely obvious. What we need, therefore, is gender sensitivity in all aspects of our policies, from the design stage to delivery and evaluation.

  Marlene Mizzi, Rapporteur għal opinjoni tal-Kumitat għall-Petizzjonijiet. – L-Ewropa qed tħabbat wiċċha ma' kriżi bla preċedent ta' emerġenza umanitarja - kriżi li wriet biċ-ċar li s-soluzzjonijiet eżistenti fuq livell Ewropew definittivament mhux qed jilħqu l-iskop tagħhom. L-uniku mezz biex nimxu 'l quddiem huwa permezz ta' soluzzjoni Ewropea komuni.

Bħala rapporteur tal-Kumitat PETI, rajt ċar mill-ħafna petizzjonijiet li din hija waħda mill-problemi għaċ-ċittadini Ewropej. Wasal iż-żmien li nuru liċ-ċittadini tagħna, li t-tħassib tagħhom finalment ser jinstema'. Kliem sabiħ bħal "tqassim fair ta' responsabilità", "integrazzjoni" u "solidarjetà" ma għandhom l-ebda effett jekk ma jkunux appoġġjati minn azzjonijiet konkreti, viżibbli u effettivi.

Għalhekk, għandna bżonn sistema ċentrali għall-allokazzjoni tar-responsabilitajiet, sabiex talbiet tal-ażil jinfirxu b'mod aktar ugwali madwar l-Istati Membri; irridu nirrevedu d-Dublin Regulation, li fil-forma preżenti hu inutli u bla funzjoni; hemm bżonn ta' rotot għal aċċess legali lejn l-Ewropa, sabiex b'hekk ikollna kontroll aħjar tal-migranti li jkunu ġejjin lejn l-Ewropa; u fl-aħħar, u mhux l-anqas, hemm bżonn li jiġu indirizzati l-kawżi tal-migrazzjoni u naħdmu biex dawn in-nies nagħtuhom futur ġo pajjiżhom u ma jkollhomx għalfejn jaħarbu u jiġu lejn l-Ewropa.

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη, εξ ονόματος της ομάδας PPE. – Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ σημαντική η έκθεση που επιμελήθηκαν η συνάδελφος κυρία Metsola και η συνάδελφος κυρία Kyenge, μια πολύ σωστή ολιστική ισορροπημένη προσέγγιση η οποία δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα σε επίπεδο προσωρινής διαχείρισης, αλλά αντίθετα, εισηγείται μια οριστική προοπτική επίλυσης του προβλήματος που ήρθε να μας αιφνιδιάσει.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μεταναστευτικό πρόβλημα καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναμετρηθεί με τις αρχές και τις αξίες της. Απαιτείται, εδώ και τώρα, αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή αντίληψης και αλλαγή προσέγγισης ως προς το πρόβλημα αυτό, και το λέω γιατί γνωρίζετε πολύ καλά ότι ο θεσμός της μετεγκατάστασης δεν μπορεί να λειτουργήσει αν υπάρχουν κράτη μέλη που δεν δέχονται να συμφωνήσουν με τις αποφάσεις μας. Ο θεσμός της επανεγκατάστασης απ' τα τρίτα κράτη, επίσης, δεν μπορεί να λειτουργήσει, αν υπάρχουν κράτη μέλη που κλείνουν τα σύνορα και φαλκιδεύουν τον ουσιαστικό θεσμό του Σένγκεν.

Πρέπει, λοιπόν, σε αυτή την προσέγγιση να αντιληφθούμε ότι πρέπει να υπάρχει μια κοινή μεταναστευτική πολιτική και να προωθηθεί, όπως είπε και ο Επίτροπος μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου. Διαφορετικά, δεν θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ούτε τα ασυνόδευτα παιδιά, τον πιο ευαίσθητο πυρήνα αυτής της υπόθεσης που σωστά διαλαμβάνει η έκθεση, ούτε τους απελπισμένους αυτούς ανθρώπους, που κάποιοι τους υπολογίζουν ως απλά στατιστικά μεγέθη και αριθμούς, και όχι ως ανθρώπινες ζωές, που έφυγαν ως κατατρεγμένοι για να έρθουν να δουν, στην ήπειρό μας, μια καλύτερη ζωή και ένα καλύτερο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης.

  Tanja Fajon, v imenu skupine S&D. – Prejšnji teden sem se vrnila iz Grčije. S polnim srcem žalostnih, nepozabnih, mučnih prizorov, ki bi jih moral videti čisto vsak od nas. Zato, da bi vedeli, o kom sploh razpravljamo in o čem sploh odločamo.

Politiki vseh držav članic bi morali opraviti svoje delo na terenu, zato da bi se z lasnimi očmi, z osebno izkušnjo prepričali, kdo so tisti, ki smo jim s prepočasnim odzivom, predvsem pa s popolnim nesodelovanjem Evropske unije kot celote, ne le močno dodatno otežili, temveč tudi razvrednotili življenje.

Grški otoki, na katerih so nameščeni migranti, postajajo zapori, zaprta taborišča, v katerih, razen hrane, begunci nimajo nikakršne pravne, socialne, psihološke ali druge pomoči. Ne poznajo svojih pravic in možnosti, če jih, jih najpogosteje sploh ne morejo izkoristiti.

Verjetno tudi veste, kako nemogoče so ta trenutek razmere na grški celini. Verjetno pa ne veste, da lahko begunci tam za azil zaprosijo samo preko Skypa? To je povsem absurdna situacija.

Grčiji moramo pomagati z vsemi strokovnimi in drugimi možnimi viri. Relokacije morajo začeti delovati. Ta konec tedna smo spet doživeli nečloveške razmere na meji z Makedonijo, ko je posredovala makedonska policija.

Zavzemam se za čim prejšnjo uvedbo prenovljene Dublinske zakonodaje, po kateri bi lahko oseba, ki želi zaprositi za azil, zaprosila zanj v Evropski uniji, in ne več v posamezni državi. S tem bi razbremenili države na udaru in že takoj porazdelili begunsko breme.

Za to je seveda potrebno popolno sodelovanje vseh držav članic, in če tega ne bomo dosegli, potem je nesmiselno govoriti o kakršnih koli nadaljnjih skupnih evropskih ukrepih.

Pozivam vas, kolegice in kolegi, da si v živo ogledate meje, taborišča, šotorišča, in ko boste na terenu, ne boste mogli obrniti gumba na televiziji ali ugasniti računalnika. Kajti odgovornost do nedolžnih otroških oči bo prevelika.

  Helga Stevens, namens de ECR-Fractie. – Dit verslag, dat een strategische visie inzake asiel en migratie voor deze legislatuur diende uiteen te zetten, is een gemiste kans. Eerst en vooral zijn asiel en legale migratie twee totaal verschillende thema's die elk een eigen behandeling verdienen. Maar het werd een soep!

Ten tweede, waar het verslag nieuwe voorstellen bevat, zijn deze compleet onrealistisch. Het Dublin- systeem omvormen tot een spreidingsmechanisme is tot daaraan toe, maar dit doen zonder beperkingen en strikte voorwaarden hieraan te koppelen, zonder maximumquota en amper een woord over terugkeer? Maar wél over nieuwe legale routes naar de EU? Hallo gezond verstand! Wij moeten onze oogkleppen afdoen en eindelijk realistische en goed doordachte oplossingen op tafel leggen.

Hierbij moeten wij op verschillende terreinen tegelijk werken. Dus aan de ene kant ervoor zorgen dat onze grenzen goed bewaakt worden en dat iedere lidstaat de Dublin-regels toepast. Aan de andere kant inzetten op een succesvolle integratie van erkende vluchtelingen in onze maatschappij.

  Cecilia Wikström, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, the report on a holistic approach to migration contains many good elements, and I would like to thank the co-rapporteurs for their excellent work on this. I consider this report an important blueprint for how the EU could create a common well-functioning asylum system fit for today. The crisis in Europe demonstrates the complete failure of our national governments to set up a functioning asylum system fit for the world of today, but unfortunately national leaders have played the rhetoric up to such a level that they manage to convince both themselves and parts of the electorate that we cannot do anything about the crisis. We need to get this straight: one million refugees as against 500 million Europeans represents 0.2% of our population. Compare that to a country that I visited last week, Lebanon, where a 30% ratio is facing the everyday life of the Lebanese people: there we are talking about a great influx and a big, big problem.

I am convinced that the vast majority of European citizens want to see a fair system that grants protection and dignity to people fleeing persecution and war, and at the same time they want Member States to share the responsibility in a fair way, where each country gives its contribution and shares the responsibilities. Today I hope that we are going to send a clear message to the citizens of Europe that this European Parliament has the vision for such a system. As the rapporteur for the reform of the Dublin Regulation, I am especially proud of the joint commitment from all major political groups in this House to real reform of the Dublin Regulation, which will enable us finally to see a centralised European system where applicants are distributed fairly among EU Member States. But after the vote of today, we will all need to get to work to ensure that this initiative is followed by determined and concrete legislation.

  Barbara Spinelli, a nome del gruppo GUE/NGL. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, ringrazio le corelatrici per il grande lavoro svolto.

Per un anno e mezzo i gruppi hanno negoziato, spesso e duramente, per giungere all'odierna risoluzione. Eravamo partiti con due ambizioni forti: darci una visione olistica del Mediterraneo e delle migliaia di morti in mare, capire che non siamo di fronte a una questione "immigrati", ma una questione "profughi e rifugiati".

Se olistico vuol dire superare una difficoltà affrontando insieme i suoi aspetti e se penso alle politiche europee dell'ultimo anno e mezzo, mi domando se siamo stati all'altezza. Non è una visione olistica la concentrazione degli Stati membri e della Commissione, Frontex compresa, sul controllo delle frontiere e sul respingimento dei rifugiati, con la scusa che Schengen si salva solo così; non è visione olistica la frase di Donald Tusk, che invita i fuggitivi da guerre a non venire soprattutto in Europa; non è olistica Frontex trasformata in nuova Agenzia per i respingimenti collettivi; non è olistico soprattutto l'accordo con un regime, la Turchia, che respinge migliaia di rimpatriati nelle zone di guerra siriana mentre in casa reprime i connazionali curdi.

Questa relazione contiene punti positivi, soprattutto per quanto riguarda la domanda di vie legali di accesso all'Unione, di sistemi europei di ricerca e salvataggio, del reciproco riconoscimento delle decisioni di asilo. Sarebbe all'altezza delle ambizioni iniziali se denunciasse a chiare lettere l'accordo con la Turchia, come chiesto in precisi emendamenti del mio gruppo, se comprendesse che siamo di fronte a una crisi di rifugiati, non di immigrati. Se non lo farà, nemmeno questo Parlamento potrà dire di avere una visione olistica del Mediterraneo.

  Ska Keller, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, I would also like to thank the rapporteurs for their excellent work. We do indeed need a holistic approach – people have said that – and we need one that is much better than the piecemeal solutions and unilateral actions offensive to human rights that have been taken by several Member States. This Sunday, children were tear gassed in Idomeni, and it was not just the Macedonian police who did this – several Member States were present there. I really hope, Commissioner, that you can remind those Member States of the importance of human rights and the fact that you cannot tear gas people who are in need of international protection and fire rubber bullets at children.

What we need instead in the European Union is legal and safe passage for people in need of international protection, because even the best asylum system does not do its job if we close access to that asylum system. I recognise that the Commission acknowledges this problem in its communication, but I think we need concrete and binding proposals so that all Member States are obliged to offer that legal access. Far too few governments in the Member States are willing to welcome refugees, but it is our duty and our international obligation to open the doors to those people in need.

We need common standards for asylum rules, but we also need better standards for asylum rules. The review that will be proposed by the Commission should lead to better standards, because current procedures are very often taking too long. They are not very transparent, and legal advice and legal security for people is not there. Accommodation is, in many cases, horrendous. The issue of distribution is crucial: the European Union is based on solidarity, and solidarity should also be reflected in an allocation key, which we urgently need in order to have all Member States participating in receiving asylum seekers and dealing with their claims.

However, such an allocation system also needs to take into account the fact that we are dealing with people and not with numbers. We need to be able to take into account their family ties, their community ties and their language skills, because this will also make it easier for them to integrate. Member States will also benefit from that. Integration is indeed key, and we need to find common rules and fight the causes of why people have to flee. We also need to do something on that as the European Parliament. We can contribute to a fairer trade system and a fairer agricultural system. There are a lot of things we can do, and we should never forget that we are talking about people who are in need of protection – not problems, not numbers, but people.

  Ignazio Corrao, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, anch'io vorrei ringraziare le corelatrici, i relatori ombra e i colleghi che hanno lavorato sui pareri che provengono dalle altre commissioni.

Possiamo dire che ci abbiamo provato, durante questo anno e mezzo, il Parlamento europeo ha provato a trovare una posizione unitaria per un approccio olistico alla questione migrazione, però è anche vero che dall'altro lato è emersa la totale impotenza del Parlamento europeo di fronte all'egoismo degli Stati membri e questo risultato non può che essere un totale fallimento dell'Unione europea nell'approccio alla questione della migrazione.

Perché, signori, è un fallimento quello a cui stiamo assistendo. La relocation che è stata votata, annunciata di 160 000 persone, si è risolta in poche centinaia che sono stati ricollocati finora; sono sorti nel frattempo muri e frontiere ovunque, diceva bene il collega nel ricordare che si sta costruendo un altro muro tra l'Austria e l'Italia; è a rischio Schengen; sono violati i diritti umani in ogni posto e, buon ultimo, quest'accordo con la Turchia, a cui chiedo parere al Commissario Avramopoulos, non è che l'ultimo passo di un approccio totalmente insensato che abbiamo sul tema immigrazione.

La chiave di partenza doveva esser il regolamento di Dublino, dovevamo superarlo, non ci siamo ancora riusciti perché da lì parte una visione unitaria sulla questione. Se non riusciamo a distribuirci, a guardare assieme come affrontare appunto la problematica, diventa impossibile trovare le soluzioni e tutte le soluzioni che stiamo discutendo sono le soluzioni che non sono sufficienti e che rischiano di far diventare i paesi di frontiera, come l'Italia, come la Grecia, dei tappi, degli enormi campi profughi.

Abbiamo bisogno di un approccio più trasparente, più intelligente sulla gestione dei fondi perché a livello interno ci sono sciacalli che sulla gestione dell'immigrazione speculano, sia a livello economico sia a livello politico. Purtroppo quella che stiamo vivendo è una triste pagina di storia, qualcuno ha ricordato quello che sta succedendo ad Idomeni dove vengono sparati gas lacrimogeni in campi dove ci sono bambini. E quando un domani si ricorderà questa pagina di storia, sarà difficile dire che siamo esenti da colpe, sarà difficile trovare scuse.

  Vicky Maeijer, namens de ENF-Fractie. – Een collega zei hier net dat er maar liefst negen commissies aan dit verslag hebben gewerkt. Négen commissies! Dat zijn heel wat parlementariërs die zogenaamd de inwoners van de Europese Unie zouden moeten vertegenwoordigen en die hier de afgelopen maanden enorm veel tijd en geld aan hebben verspild.

Want het enige wat u voorstelt is meer mogelijkheden creëren om naar de Europese Unie te komen. Holistisch, in de zin van allesomvattend, neemt u wel heel letterlijk door de hele wereld uit te nodigen om deze kant op te komen. Geen enkel voorstel om een einde te maken aan de asielinflatie, niets over IS-terroristen die met de asielzoekers meereizen om dood en verderf te zaaien. Geen enkele vertegenwoordiging van de mensen die genoeg hebben van deze asielinstroom en die willen dat hun land hun land blijft.

De puinhopen van de open grenzen los je niet op door méér Europese Unie. Daarvoor moet je de grenzen sluiten en de-islamiseren!

  Κωνσταντίνος Παπαδάκης ( NI). – Κύριε Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τους συμμάχους και τους ανταγωνιστές της, όπως αιματοκυλά τη Συρία, ανάλογα μεταχειρίζεται και τους πρόσφυγες, θύματα των βομβαρδισμών της. «Πρόληψη της δευτερογενούς μετανάστευσης και μετακίνησης», έτσι βαφτίζετε τις αποφάσεις σας, τον εγκλωβισμό στις άθλιες συνθήκες της Ειδομένης και του Πειραιά. Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνική κυβέρνηση, με τις επικίνδυνες αποφάσεις σας, αναλαμβάνετε ακέραια την ευθύνη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, με την εμπλοκή των ΜΚΟ που εσείς «χρυσώνετε».

Στη γλώσσα σας, «ενεργή μεταναστευτική πολιτική» εννοείτε τη Σένγκεν, το Δουβλίνο που ενισχύονται, τις φυλακίσεις, τις απελάσεις προσφύγων και μεταναστών. Με τη «fast track» απόρριψη της πλειοψηφίας των αιτήσεων ασύλου, αποδέχεστε ελάχιστους, όσους έχουν τις προδιαγραφές που ζητούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι για τα κέρδη τους.

Οι λαοί με την πάλη τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και με την αλληλεγγύη τους να επιβάλουν τερματισμό των άθλιων συνθηκών παραμονής των προσφύγων και την άμεση μεταφορά τους στις χώρες τελικού προορισμού τους.

  Artis Pabriks (PPE). – Mr President, firstly I wish to thank rapporteur Metsola for doing this very difficult job. One of the best examples of a holistic approach in our history and literature is Sherlock Holmes. Here is an example to take when looking at the migration crisis.

Applying the method of deduction to the migration crisis shows the weaknesses of our current system and politics, which arose as a result of delaying foreign and security policy. It also shows the current weaknesses in our value system, our border-security system and in internal cooperation between different institutions, as well as weaknesses in the institutions themselves.

If we really want to regain the trust of our citizens, we must be successful in solving the migration crisis, and to do this we have to proceed step by step. This step-by-step approach entails, for example, trying to fix these problems one after another. I see the upcoming file at Parliament on our border agency and more secure European external borders as a contribution to this holistic approach. This is because we cannot survive with our current values and Schengen system of open internal borders without fixing our external borders. Let us do it step by step and we will also succeed with the migration crisis.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  Maria Grapini (S&D), Întrebare adresată conform procedurii „cartonașului albastru”. – Am auzit aici și eu și dumneavoastră și toți: unii spun să deschidem porțile, alții să închidem frontierele. Credeți dumneavoastră că atât Comisia, cât și Consiliul au făcut tot ce trebuie pentru a asigura proceduri clare, corecte și unitare pentru primirea refugiaților și doar a refugiaților? Nu credeți că trebuie explicat clar și transparent care sunt metodele prin care putem rezolva problema refugiaților fără a afecta securitatea niciuneia dintre părți, nici a refugiaților, nici a europenilor?

  Artis Pabriks (PPE), blue-card answer. – I have no reason to believe that the Commission is not, just like ourselves, doing its job to the best of its capability. We must understand that none of us is a god here. The Commission, the European Parliament, the Council and the world in general have restricted capabilities, so the only way we can proceed is not just to paint ideals on the wall and think about a wished-for world in the future, but to fix every issue step by step. That is the only practical solution in politics that I can suggest to you.

  Knut Fleckenstein (S&D). – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Eine gemeinsame Migrationspolitik – das ist mehr als nur eine gemeinsame Asylpolitik. Und wie wichtig sie wäre, werden wir in diesem Sommer wieder sehen. Wir wissen von unseren Diensten, dass circa 200 000 – wenn nicht sogar mehr – Menschen in Libyen und an anderen Stellen in Nordafrika darauf warten, in die EU einreisen zu können. Und wir werden am Ende des Sommers sehen, wie viele von ihnen noch leben und nicht im Mittelmeer ertrunken sind, weil wir es immer noch nicht schaffen, vor Ort zu prüfen und dann, wenn es möglich ist, auch regulär den Transport vorzunehmen.

Ich will einen zweiten Aspekt ansprechen. Herr Kommissar, Sie haben sich auf das Türkei -Agreement bezogen, mit dem ich grundsätzlich sehr einverstanden bin. Aber ich würde gerne von Ihnen oder vom Rat, falls jemand irgendwann noch mal wieder an einer solchen Debatte teilnimmt, gerne wissen, warum so vieles nicht funktioniert. Warum können diejenigen, die wieder in die Türkei abgeschoben werden, im Moment keinen Asylantrag stellen? Warum werden von der EU-Kommission nicht Mitarbeiter dorthin geschickt, wenn es den Mitgliedstaaten nicht gelingt? Warum hören wir immer nur action plan, aber wir sehen nicht, was damit gemeint ist? Denn wir würden gerne wissen, wohin das Geld geht.

Last, but not least: Wenn wir unsere Werte nicht vernachlässigen wollen – haben wir Ihnen und vor allem dem Rat immer gesagt –, dann müsst Ihr die Kapitel 23 und 24 eröffnen. Das ist aber nicht geschehen, und kein Mensch erklärt uns, warum nicht.

Wir müssen zusammenstehen. Wir tun das auch – Rat und Kommission – gut. Aber wir müssen uns ein bisschen besser informieren, sonst wird das auf Dauer nicht gut gehen.

  Timothy Kirkhope (ECR). – Mr President, I want to thank the rapporteurs for their work, but I think the report has been a missed opportunity. The ECR Group supports much of the European agenda on migration, but Parliament has not focused on getting the EU’s asylum system working properly.

Combating human trafficking, returns, readmission, third-country cooperation agreements, detention conditions, fingerprinting, sharing of resources, external border controls and integration policies are themes that are merely touched on but absolutely key to finding a way forward. Furthermore, the radical and impractical options suggested by Parliament for the Dublin Regulation will not serve as well in a time when what we want is for Member States to start following the rule book, not tearing it up. Despite this, I look forward to working in the coming months on many of the Commission proposals which my Group can support. This is an important area and we must get it right.

  Nathalie Griesbeck (ALDE). – Monsieur le Président, tout d'abord, je dirai quelques mots pour remercier les députés, et surtout nos deux collègues, du travail dense et approfondi de notre Parlement sur ce texte très important et sur cette thématique dont nous parlons depuis de longs mois, voire de nombreuses années.

C'est une proposition de vision qu'on attendait depuis longtemps et c'est un cadre qui est équilibré et global. Cette vision est importante dans la mesure où elle correspond enfin à nos valeurs et, au fond, à la survie de l'Europe.

Je me réjouis des points clés que sont le principe de solidarité et l'engagement clair pris dans ce texte pour sauver des vies et les personnes en détresse en mer. Je salue aussi la proposition qui est faite d'intensifier la lutte contre les passeurs, de réviser le règlement de Dublin et de créer des voies légales d'entrée sur le sol européen.

Si je me réjouis de ces points, je souhaite, Monsieur le Commissaire, qu'avec le Conseil, vous parveniez à sortir les États membres de leur égoïsme et de leur torpeur et à les amener à s'engager à mettre en œuvre cette politique volontariste équilibrée pour que cesse le spectacle de ces malheurs, en accordant une attention particulière, je voudrais le dire en conclusion, aux milliers d'enfants isolés qui se trouvent sur le sol européen.

(L'oratrice accepte de répondre à une question "carton bleu" (article162, paragraphe 8, du règlement)

  Marek Jurek (ECR), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Wiele spośród naszych państw nie zgadza się na zasadę przymusowego rozlokowywania imigrantów w Europie. Komisja Europejska i większość Parlamentu uparcie do tego dąży. Czy ma pani świadomość, że tak naprawdę jesteśmy świadkami nie tylko społecznej dekompozycji Europy, ale tak naprawdę politycznego rozbijania Unii Europejskiej, jeżeli ignorujemy stanowiska państw, które na taką forsowaną politykę się po prostu nie zgadzają, i co więcej, są w prawie, żeby się nie zgadzać.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), réponse "carton bleu". – Cher collègue, en tant que démocrate, évidemment, j'entends comme vous un certain nombre de positions qui sont divergentes.

Aujourd'hui, je me réjouis que l'on prenne conscience de la difficulté qui est celle des territoires européens, des citoyens européens, des États membres de l'Europe, en adoptant une vision globale qui permet d'avoir une politique, elle aussi, globale. Cette vision permet d'éviter que certains des États membres ne se retrouvent à supporter toute la charge parce que la géographie les prédispose à être les premiers concernés. Il s'agit de faire preuve de solidarité, en partageant, évidemment, la charge de l'accueil de manière démocratique, en s'appuyant sur des décisions.

Sur un plan juridique, il s'agit tout simplement de respecter les obligations qui nous incombent, en vertu du droit international, d'accueillir les réfugiés qui fuient la guerre et la violence. Mais nous devons le faire de manière organisée, en évitant que certains États membres n'accueillent un trop grand nombre de réfugiés et, d'autres, aucun, et tout en protégeant nos frontières extérieures.

  Marina Albiol Guzmán (GUE/NGL). – Señor Presidente, desde la delegación de Izquierda Unida-Izquierda Plural ya les anuncio nuestro voto en contra de este informe, porque es un informe que apoya la política criminal de la Unión Europea contra los migrantes, porque es un informe que avala el acuerdo de la vergüenza —Unión Europea- Turquía— y que, en estos momentos, se esté gaseando a personas en las fronteras y que miles de personas estén sobreviviendo en unas condiciones inhumanas en campos de detención, porque es un informe que continúa apostando por la «Europa fortaleza». Es un informe que parece haber sido redactado en el despacho de la señora Le Pen, situando a los migrantes como enemigos de los que debemos protegernos.

La única propuesta concreta que hace el informe es la deportación de quienes se atreven a pisar nuestro continente, y les recuerdo que el desplazamiento forzoso de población a otro territorio está contemplado en la legislación internacional como delito de lesa humanidad. Piénsenlo cuando vayan apretar el botón de las votaciones.

(La oradora acepta responder a una pregunta formulada con arreglo al procedimiento de la «tarjeta azul» (artículo 162, apartado 8, del Reglamento))

  Alessandra Mussolini (PPE), Domanda "cartellino blu". – Signor Presidente, onorevoli colleghi, le azioni criminali sono altre, non in questa relazione che tenta di trovare una soluzione a una realtà drammatica. Nessuno sta parlando, tranne qualche accenno, io vorrei sapere che cosa ne pensa anche il Commissario, dei muri che si stanno costruendo; di Schengen che si sta rompendo; cosa pensa la collega visto che parla di azioni criminali di quello che sta facendo l'Austria al nostro confine col Brennero?

  Marina Albiol Guzmán (GUE/NGL), respuesta de «tarjeta azul». – Sí, son políticas criminales. Cualquier informe que no cuestione las políticas de la «Europa fortaleza», que continúe afirmando que hay personas que son ilegales o que relacione la seguridad interna de Schengen con los refugiados o con los migrantes está dando continuidad a las mismas políticas que estamos sufriendo, y, por tanto, es un informe que sí avala esas políticas criminales. Por supuesto que sí.

  Bodil Valero (Verts/ALE). – Herr talman! Det är precis som många har sagt, nämligen att vi har arbetat med detta betänkande väldigt länge nu, och det gjorde vi redan innan de stora strömmarna av flyktingar kom till oss under hösten. Jag är inte alls lika kritisk som föregående talare, men jag kan också säga att även detta betänkande har väldigt stort fokus på det som händer i Europa i stället för på helhetssynen på migrationen och anledningen till att människor faktiskt flyttar.

Efter de stora flyktingströmmarna under hösten har ju debatten emellertid till väldigt stor del handlat om hur vi ska klara den akuta situationen, det som vi kallar för en flyktingkris. Samtidigt är det ju inte en flyktingkris vi har, utan det är ju våra mottagningssystem som har kollapsat, och det är dem som vi måste arbeta med för att få en bättre möjlighet i framtiden.

Jag tycker dock att det som är kanske allra viktigast i detta betänkande är frågan om de humanitära visumen. Vi har i parlamentet ett betänkande på gång. Kommissionen har lagt fram förslag på att ändra viseringsförordningen, och från parlamentets sida kommer vi att föreslå ett införande av en möjlighet till humanitära visum för dem som kommer som flyktingar. Det är ett lagligt och långsiktigt sätt att lösa att människor slipper använda sig av människosmugglare.

Vi behöver emellertid också ha en modell för dem som kommer som ekonomiska migranter. Betänkandet tar också upp lagliga vägar för ekonomiska migranter. Det kan inte räcka med bara det s.k. blåkortsförfarandet, utan vi måste hitta en modell även för andra ekonomiska migranter än de högutbildade. På så sätt kan vi också lösa långsiktigt att fattiga människor inte behöver ge sig av via båtarna i Medelhavet.

  Kristina Winberg (EFDD). – Herr talman! Hur tror ni ens att det möjligt att inrätta en gemensam asylpolitik när vissa länder, som för en otrolig, oansvarig invandringspolitik, har tagit sig vatten över huvudet och bönar och ber om att få dispens för att slippa ingå i den föreslagna tvångsfördelningsmekanism som EU vill pådyvla medlemsstaterna? Hur kan ni ens tro på en gemensam asylpolitik när gränsen för länge sedan är nådd för många medlemsländer, som har tagit emot mer än vad de klarar av?

Vi hörde här tidigare att man pratade om att det ska finnas arbete i medlemsstaterna. Då undrar jag vilka medlemsstater det är som kan erbjuda arbete åt dessa migranter med låg utbildning. I Sverige har vi en väldigt hög arbetslöshet, och inte blir det bättre. Det kunde därför vara intressant att veta vilka medlemsstater som har möjlighet att erbjuda arbete.

Vi pratar om solidaritet. Vi pratar om integration. Integration är något som alla pratar mycket om, men det är ju sällan det fungerar. Hur ska man ens lyckas med integration när medlemsstaterna inte ens själva får avgöra hur många migranter man anser att man kan ta emot? Hur gör man med de medlemsstater som säger nej till en gemensam asylpolitik?

(Talaren godtog att besvara en fråga (”blått kort”) i enlighet med artikel 162.8 i arbetsordningen.)

  Liisa Jaakonsaari (S&D), sinisen kortin kysymys. – On varmasti erittäin monia ongelmia, mitä tulee maahanmuuttajien kotoutumiseen, mutta voisitteko te hetkisen ajatella myös tämmöistä pitemmän tähtäimen näkökulmaa, esimerkiksi sitä tosiasiaa, että Euroopan väkiluku laskee vuoteen 2050 mennessä sadalla miljoonalla ihmisellä?

Eikö olisi positiivista ajatella, että me tarvitsemme näitä maahanmuuttajia?

  Kristina Winberg (EFDD), svar (”blått kort”). – Ja, jag kan väl säga att jag har hört många gånger att vi måste ha invandringen för att vi har en minskad befolkning. Men det är ju så att det för många av de migranter som kommer tar upp emot 20 år innan de kommer in på arbetsmarknaden. Det är därför bara nonsens. Det vi behöver är ju oftast högutbildade personer. Jag menar att det för de här migranterna som kommer oftast tar väldigt lång tid att komma in på arbetsmarknaden.

  Lorenzo Fontana (ENF). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, parto subito dicendo che, per risolvere il problema del calo demografico, bisogna fare in modo che ci siano più figli da parte degli europei, non altre questioni abbastanza strane.

Dico un'altra cosa dal mio punto di vista, quando si parla di approccio olistico all'immigrazione noi dovremmo chiederci se l'immigrazione è una cosa positiva o negativa. Siccome le immigrazioni provengono da un male, che spesso sono le guerre o la povertà, è evidente che da un male non può arrivare un bene, quindi le migrazioni così grosse come in questo periodo sono un male, sono un male e quindi noi dovremmo tentare di vedere quali sono le cause e tentare di risolverle. E la questione viene affrontata in questa relazione solo al punto 103, in alcune righe al punto 103, invece era la prima cosa; sono le questioni geopolitiche, le questioni delle guerre.

E poi teniamo conto di una cosa: quando poi queste persone arrivano qui serve un periodo di integrazione. Ho visto che c'è scritto che è un processo bidirezionale, no, è un processo unidirezionale, sono loro che devono integrarsi con noi perché altrimenti succedono i casi come Molenbeek, dove c'è stata l'immigrazione, dove però non c'è stata l'integrazione e dove ci sono grossissimi problemi adesso. Allora noi vogliamo creare Molenbeek in ogni città?

  Ελευθέριος Συναδινός ( NI). – Κύριε Πρόεδρε, «παταγώδης αποτυχία» είναι ο ακριβέστατος όρος να χαρακτηρίσουμε τις προσπάθειες της Ένωσης για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών. Αυτό συμβαίνει διότι δεν αναζητούμε τα αίτια της μετανάστευσης, λαθραίας ή μη, από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική στις ευρωπαϊκές χώρες. Αντιθέτως, επιδιώκουμε να ασχοληθούμε με τα αποτελέσματά της, πιο ανώδυνο και οικονομικά κερδοφόρο για τους φιλοχρήματους Ευρωπαίους ηγέτες.

Η πολιτική της μαζικής μετανάστευσης δεν αποτελεί λύση στο δημογραφικό και εργασιακό πρόβλημα της Ευρώπης. Αντίθετα, οδηγεί σε πληθυσμιακή αλλοίωση, διάλυση του κοινωνικού ιστού και, δυστυχώς, ισλαμοποίηση με τα παρελκόμενα της δημιουργίας τζιχαντιστικών τρομοκρατικών θυλάκων. Η πολιτική ανοικτών συνόρων αποτελεί κίνητρο και ενθάρρυνση για τη μεγαλύτερη εισβολή λαθρομεταναστών στην Ευρώπη. Μια Ευρώπη που στον βωμό της πολυπολιτισμικότητας και της διαφορετικότητας έχει χάσει ηθικές αξίες και επιδιώκει την απώλεια της εθνικής συνείδησης και ομοιογένειας των κρατών μελών.

Άμεσες και εφικτές λύσεις υπάρχουν: ακύρωση της συμφωνίας με Τουρκία, επαναφορά της προστασίας των εθνικών συνόρων, άμεση απέλαση των λαθρομεταναστών, ποινικό αδίκημα η παράνομη είσοδος, αυστηρότατες ποινές στους λαθροδιακινητές. Αυτά, όμως, μπορούν να υλοποιηθούν μόνο με εθνικιστικές κυβερνήσεις.

  Michał Boni (PPE). – Mr President, this is an excellent report. ‘Holistic approach’ means a multidimensional understanding of the problem of migration. There is a refugee crisis and a big influx of people. Challenging this phenomenon, we need to establish well—coordinated European policies oriented at making our borders secure and under smart control. But at the same time we need solidarity in our location of the refugees, better organised transit measures and new procedures for Dublin schemes.

The only guarantee is real cooperation on the part of Member States, not the marketing games led by some politicians. There is only one honest political message: be open to solving the human dimension of the problem and separate the matters of refugees and terrorists rather than connecting them.

What about migration? This is a challenge, especially now vis-à-vis the many social fears all over Europe. The added value of the report is to look at legal migration as an opportunity for aging European societies and for solving the problem of shortages on the labour markets. On the other hand, for a successful story in that area, we also need reasonable policies – not only in Member States but above all at European level – and we have recommendations for those policies in this report.

This report is a background for further decision-making processes. We need to move from the chaotic emergency activities to the well-integrated long—term ones.

  Péter Niedermüller (S&D). – Elnök Úr! Miközben mi itt a migráció holisztikus megközelítéséről vitatkozunk, a görög-macedón határon embertelen körülmények között élnek a menekültek. A magyar miniszterelnök népszavazást akar kierőltetni a kvótarendszer ellen. A görög szigeteken bujkálnak a menekültek, nehogy visszaküldjék őket Törökországba, az osztrák kormány pedig le akarja zárni a Brenner-hágót. Ezt a néhány példát csak azért említem, hogy világossá váljon, milyen nagy a különbség az itteni politikai vita és a valóság között.

Ennek ellenére azt gondolom, nincs más út. Ha befogadó Európát, szabályozott, ellenőrzött, legalizált bevándorlást akarunk, akkor egységes, átfogó rendszerre, közös európai bevándorláspolitikára van szükség. Nemcsak a Földközi-tenger térségében, hanem Európában mindenütt. És ez a jelentés ezt a célt jól szolgálja, és ezért támogatást érdemel. De nem szabad meghátrálnunk a szélsőséges és populista erőkkel szemben. Nem szabad engedni a rémisztgetésnek, a félelemkeltésnek, az idegen-gyűlöletnek. Mind a Bizottságnak, mind a Parlamentnek az eddigieknél jóval határozottabban kell fellépnie azokkal a kormányokkal szemben, amelyek a maguk partikuláris érdekei okán, vagy éppen nacionalista indítékokból gátolják, szabotálják a közös európai politikát, akik nem hajlandók tudomásul venni: felelősségvállalás és szolidaritás nélkül nincs Európai Unió.

  Ελένη Θεοχάρους ( ECR). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ήθελα να σας θυμίσω ότι και οι Ευρωπαίοι πολίτες, πρόσφυγες και αυτοί, ζουν για χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε άθλιες συνθήκες, χωρίς καμία στήριξη και παρόλα αυτά αγκαλιάζουν με θέρμη τους πρόσφυγες που φθάνουν σήμερα στην Ευρώπη. Το μεταναστευτικό εξελίσσεται σε τσουνάμι έτοιμο να κατακλύσει την Ευρώπη και δεν αντιμετωπίζεται με μέτρα καταστολής.

Πρέπει να εφαρμόσουμε μια καθολική πολιτική, βασισμένη στο αμοιβαίο όφελος, στην ανάπτυξη των λαών που δυσπραγούν, στην ειρήνευση στις εμπόλεμες ζώνες. Χρειαζόμαστε αλληλεγγύη ανάμεσα στα κράτη μέλη, σωστό σύστημα ασύλου, σωστή μεταναστευτική πολιτική, δίκαιο επιμερισμό του βάρους.

Σήμερα, η Ελλάδα αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα, αλλά και η Κυπριακή Δημοκρατία γίνεται ο νέος στόχος της Τουρκίας, που άρχισε να διοχετεύει τους δύστυχους πρόσφυγες για να πάρει εκβιαστικά ανταλλάγματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία την ανταμείβει με άνοιγμα κεφαλαίων.

  Angelika Mlinar (ALDE). – Herr Präsident! Perspektive, das ist eines der häufigsten Wörter, wenn man mit PolitikerInnen, Beamten und NGOs im Mittleren Osten über die syrische Flüchtlingskrise spricht. Sie brauchen eine Perspektive. Die europäische Debatte konzentriert sich oft nur auf kurzfristige finanzielle Unterstützung. Wir müssen aber mehr als nur kurzfristiges Überleben sichern.

Wenn das Geld aufhört zu fließen, weil sich unsere strategischen Interessen verlagern, wird die Region nur weiter destabilisiert werden. Sie und wir, wir alle brauchen eine Perspektive. Dies bedeutet, dass wir ehrlich mit unseren BürgerInnen umgehen müssen und einsehen sollten: Die sonnigen Tage sind für den Augenblick vorüber. Wir brauchen einen holistischen Zugang zum Thema, und unsere Diskussion muss sich schleunigst in Richtung bestmöglicher Vor-Ort-Hilfe bewegen.

Jeder vor Ort investierte Euro ist nämlich wesentlich wirkungsvoller als jeder Euro selbst für die beste Integrationsmaßnahme bei uns.

  Κώστας Χρυσόγονος ( GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση που συζητούμε σήμερα, σωστά αναδεικνύει τις αδυναμίες του κανονισμού του Δουβλίνου και σωστά καλεί για άμεση αναθεώρηση του νομικού πλαισίου, η οποία θα βασίζεται στην αρχή της δίκαιης κατανομής της ευθύνης και θα παρέχει επαρκή οικονομική και τεχνική υποστήριξη στα κράτη μέλη πρώτης εισόδου των αιτούντων άσυλο, όπως, ιδίως, η Ελλάδα και η Ιταλία.

Καμία αναθεώρηση, όμως, δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει, αν τα άλλα κράτη μέλη της Ένωσης δεν αναλάβουν τις ευθύνες τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το πρόγραμμα μετεγκατάστασης. Από τις προβλεπόμενες 160.000 θέσεις, μόλις 2.200 έχουν καταστεί διαθέσιμες από τα κράτη μέλη και, βέβαια, πέρα από τα κράτη μέλη, σεβασμό στις ευρωπαϊκές αρχές οφείλουν να δείχνουν και οι υποψήφιες για ένταξη χώρες.

Η υπέρμετρη χρήση βίας σε βάρος προσφύγων και μεταναστών προχθές, από τους αστυνομικούς των Σκοπίων και η ρίψη από αυτούς χημικών, μέσα σε ελληνικό έδαφος, είναι ασυμβίβαστη με το καθεστώς χώρας υποψήφιας για ένταξη.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση με γαλάζια κάρτα (άρθρο 162 παράγραφος 8 του Κανονισμού))

  Tibor Szanyi (S&D), Kékkártyás kérdés. – Tisztelt Képviselő Úr! Ön említette a relokációnak a kérdését, és hogy ebben valóban együtt kell működnie az összes tagországnak, ebben egyetértünk. De én egy olyan országból jövök, Magyarországról, ahol a magyar kormány makacsul ellenáll minden ilyen jellegű kísérletnek, illetve minden ilyen megállapodásnak gátat vet. Kérdezem Öntől: Ön lát-e olyan mechanizmust, amiben a huszonhét tagország egy huszonnyolcadikat rá tud venni az együttműködésre, vagy pedig belenyugszunk abba, hogy ez így menjen tovább, hogy egy ország meg tud akadályozni mindent.

  Κώστας Χρυσόγονος ( GUE/NGL), απάντηση σε ερώτηση με "γαλάζια κάρτα". – Η Ουγγαρία, όπως και κάθε άλλο κράτος μέλος, πρέπει να αντιληφθεί ότι η συμμετοχή στην Ένωση δεν συνεπάγεται μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Δεν είναι δυνατό να αγνοεί τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και να αρνείται να δέχεται τους ανθρώπους οι οποίοι της αναλογούν και οι οποίοι είναι ένα μικρό μόνο ποσοστό του συνόλου. Αν ο καθένας ακολουθήσει αυτή την τακτική, τότε η Ένωση βαίνει προς διάλυση.

  Gerard Batten (EFDD). – Mr President, anyone in Britain who is still unsure on how to vote in the EU referendum should think about what is to come if they vote to remain in the EU. The report states that the EU Treaty gives a legal basis to implement the principle of solidarity in the area of migration. This is part of a common immigration and asylum policy which Britain cannot avoid if it stays in the European Union. It calls for a binding mechanism on all Member States for the distribution of asylum seekers. It says that asylum seekers should be viewed as seeking asylum in the Union as a whole and not in individual Member States. Mrs Merkel opened the floodgates by inviting anybody to come who wanted to. They took her at her word. More than a million have come and many millions more will try to follow. This was not done by accident. The EU has a commitment to endless, mass, uncontrolled migration, both within its borders and from without.

David Cameron did not even try to gain concessions on immigration in his so—called renegotiation with the European Union. There is nothing in his famous reforms that takes back any control whatsoever over migration. If the British people want their government to have any control on migration whatsoever, then they must vote to leave the European Union on 23 June.

  Janice Atkinson (ENF). – Mr President, I wish I could thank the rapporteurs for the report but, yet again, they have not confronted the elephant in the room: Islam. The most comprehensive study of British Muslims – and I would say Muslims in Europe, actually – ever conducted, by Trevor Phillips, the former chairman of the Commission for Racial Equality, draws some very disturbing conclusions, particularly for the Socialists in this House and the members of the Committee on Women's Rights and Gender Equality.

39% of British Muslims say that a woman must always obey her husband and submit to chastisement from him. More than half of Muslims think lesbian and gay relationships should be illegal. More than 100 000 British Muslims said that they had sympathy for people who take part in suicide bombings. Only one out of three would report to the police if they knew someone was supporting terrorism in Syria. A quarter would like Sharia law to take precedence over English law. We are currently not talking about a tiny minority. Unfortunately, these are widespread views among the Muslim communities in the UK. I think the so-called refugees on our borders need to be repatriated to Muslim countries, as their values are clearly incompatible with our liberal western democracies. This will avoid the current clash of cultures that denigrates the achievements of Western civilisation and flouts the protection of women, the gay community and vulnerable children, who are being attacked by Muslim gangs and migrants who deplore our way of life.

  Barbara Matera (PPE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, oggi siamo chiamati a provare che l'Unione europea è capace, attraverso il compromesso di cui questa relazione è il frutto, di dare risposte concrete alla sfida migratoria. Ringrazio quindi le relatrici per lo sforzo e l'impegno profuso in quest'anno di lavoro.

Il testo offre linee generali bilanciate evitando spinte estremiste da una parte e dall'altra, che sicuramente potrebbero lacerare il moderato senso di cooperazione e compromesso di cui questa relazione è intrisa. Questa relazione di iniziativa è l'ennesima chiamata d'azione che lanciamo agli Stati membri per agire insieme per il bene generale di tutti. Sono soddisfatta che tutti condividiamo la necessità che il regolamento di Dublino venga urgentemente modificato nel senso di eliminare l'obbligo di richiedere asilo nel paese di primo approdo, una disposizione che ha messo a dura prova l'Italia, Malta e la Grecia.

Condivisione della responsabilità, solidarietà tra Stati membri, spirito costruttivo e ripartizione degli oneri finanziari sono le chiavi di volta per riuscire dove i singoli Stati membri hanno fallito. Per questa ragione, approvo i paragrafi dove insistiamo sulla necessità di un piano comune per i rimpatri di migranti economici, sulla lotta ai trafficanti di esseri umani, i piani di ricollocazione di migranti idonei per la protezione internazionale. Ringrazio l'on. Metsola per avere insistito sull'inclusione nel testo di chiari riferimenti ai rischi che politiche di immigrazione deboli e morbide pongono per la sicurezza dei nostri cittadini. Abbiamo bisogno di più sicurezza.

  Juan Fernando López Aguilar (S&D). – Señor Presidente, durante más de un año la Comisión de Libertades Civiles, Justicia y Asuntos de Interior ha debatido este informe holístico, comprehensivo, de política migratoria, que merece ser aprobado por este Parlamento Europeo. Pero, sobre todo, merece tener una oportunidad de marcar un contraste con respecto de la realidad patética y lamentable que caracteriza el momento presente, porque, cuando hablamos de solidaridad, estamos denunciando la insolidaridad que en estos momentos campea entre los Estados miembros.

Cuando hablamos de reformar Dublín, estamos hablando de un mecanismo permanente que garantice la solidaridad de los Estados miembros en la gestión de las demandas de asilo y refugio, estamos hablando de la necesidad de cambiar la dirección de Frontex y de la Guardia Europea de Fronteras y Costas para que no se constituya en una agencia de retorno o de rechazo de inmigrantes que buscan su esperanza en suelo europeo.

Cuando hablamos de un mecanismo vinculante y permanente de solidaridad, estamos hablando de accesos legales y seguros y, por tanto, de visados humanitarios, que son imprescindibles para que haya una vía legal para entrar en la Unión Europea y, en definitiva, para que quienes aspiran a entrar en la Unión Europea tengan una oportunidad de ver un hoy y un mañana como ciudadanos europeos, tengan una esperanza de realizar su sueño y puedan ser europeos sin morir en el intento.

(El orador acepta responder a una pregunta formulada con arreglo al procedimiento de la «tarjeta azul» (artículo 162, apartado 8, del Reglamento))

  Bill Etheridge (EFDD), blue-card question. – Thank you for taking the question. You speak about solidarity between the Member States of the EU, and I understand from your speech that you wish to enforce that solidarity by forcing Member States to take certain numbers of immigrants into their countries and also finding ways of legalising the immigrants so they become citizens of the EU. Do you not realise that this is completely against the views of many – certainly of my constituents, but maybe even of yours? The people of the EU are not united behind you on this and you are enforcing something that nobody really wants.

  Juan Fernando López Aguilar (S&D), respuesta de «tarjeta azul». – La razón de ser de la Unión Europea y que explica nuestra presencia aquí es precisamente que los Estados miembros, sus sociedades, sus ciudadanías y también sus opiniones públicas aprendan que hay desafíos que no pueden ser acometidos por ningún Estado miembro por sí solo; que nos necesitamos los unos a los otros; y que esto debe realizarse en la práctica cada vez que un Estado miembro padece dificultades, sobre todo si las políticas aplicadas en los últimos años, como la austeridad recesiva, han creado dificultades adicionales para que pueda velar por la frontera exterior de la Unión Europea, como es notoriamente el caso de Grecia.

Pero, además, discuto la premisa −falsa, porque no tiene ningún contraste empírico− de que los gobernantes que se atreven a ser solidarios son castigados por sus opiniones públicas. No. La evidencia de la realidad muestra que la ciudadanía europea se ha mostrado más solidaria en las organizaciones no gubernamentales y los ciudadanos, en su conjunto, más solidarios que la mezquindad que lamentablemente han mostrado los Gobiernos a la hora de afrontar este problema en los últimos años.

  Jussi Halla-aho (ECR). – Mr President, the shortcoming of the solutions proposed by both the Commission and Parliament is that they focus on the question of how we could make irregular immigration more regular. This is what we mean when we talk about creating more legal pathways into Europe. This approach does not address the core problem, which is that there are more people coming than Europe can absorb. The more we take in, the more will try to come. For a very long time, Europe has failed miserably to integrate third—world immigrants, as shown, for example, by the no-go areas in European cities, religious radicalism, and the horrible crime and unemployment rates. As the number of immigrants grows dramatically, this failure is likely to become catastrophic – both economically and socially.

  Maite Pagazaurtundúa Ruiz (ALDE). – Señor Presidente, el hecho es que, más de un año después del inicio de la crisis de refugiados, no tenemos un plan aplicable, concreto y creíble. El Parlamento Europeo ha trabajado duramente pero todos hemos perdido la credibilidad y miles de personas han muerto y cientos de miles malviven y pueden caer en la desesperación —lo estamos viendo en las fronteras griegas con Macedonia—. La EASO no ha tenido recursos para tramitar la reubicación.

Y sí hemos sido eficaces para iniciar la expulsión y para pagar las alambradas de Moria o para cosificar a esos niños y mujeres que se desesperan, y parte es nuestra responsabilidad. La clave es que los hemos obligado a jugarse la vida para poder pedir el asilo al que tenían derecho, y por esto vamos a pasar a la historia de la infamia.

Canadá gestiona en sus consulados y embajadas los flujos seguros y el asilo de la cuota que ha establecido, de forma transparente, sin engañar a nadie, sin mentiras. Nosotros no lo hemos hecho porque los Gobiernos han dicho cosas que no querían aplicar. Mi pregunta es: ¿dentro de seis meses la Comisión podrá decir que tiene un plan de asilo aplicable, concreto y creíble?

  Σοφία Σακοράφα ( GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή εικόνα της Ευρώπης, μετά από χιλιάδες νεκρούς στη Μεσόγειο είναι ζοφερή. Κλειστά σύνορα, εκτοπισμένοι πρόσφυγες, γεγονότα βίας εναντίον τους, μαζικές επιστροφές και φυλακίσεις τους, συγκρούσεις μισαλλοδοξίας και, το πιο σοβαρό, προκλητικές δηλώσεις ηγετών κρατών μελών. Στον αντίποδα, μια αίολη συμφωνία με την Τουρκία που παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα και κανονισμοί ολοκληρωμένων στρατηγικών που κινούνται στα όρια των ευχολογίων.

Κύριοι συνάδελφοι, το σημερινό ψήφισμα, έστω και αργά, και παρά τα επιμέρους αρνητικά του στοιχεία, προσπαθεί να παρακολουθήσει το πλαίσιο και τις πρακτικές που επιβάλλουν οι διεθνείς συνθήκες. Θέτει πρώτη προτεραιότητα την ανάγκη για μόνιμες ισχυρές και αποτελεσματικές επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο. Απαιτεί ασφαλείς και νόμιμες διόδους για τους πρόσφυγες, με δεσμευτική και υποχρεωτική νομοθεσία για επανεγκατάσταση μεγάλου αριθμού τους. Αναγνωρίζει την αποτυχία του Δουβλίνου και ζητά νέο κανονισμό με επιμερισμό ευθυνών, προστασία των παιδιών και επανένωση οικογενειών και, επιτέλους, κύριοι συνάδελφοι, απαιτεί κυρώσεις στα κράτη που εφαρμόζουν τακτικές απωθήσεων. Έστω και άτολμο, είναι ένα πρώτο βήμα.

(Η ομιλήτρια δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση με γαλάζια κάρτα (άρθρο 162 παράγραφος 8 του Κανονισμού))

  Janice Atkinson (ENF), blue-card question. – You talk about international law not being implemented and you talk about pathways. Have you thought – because the Commission is here, Mr Avramopoulos is here – about asking Qatar, Kuwait, Saudi Arabia, all those Muslim countries in the Middle East, if they would like to take their share? Because at the moment they have taken zero.

  Σοφία Σακοράφα ( GUE/NGL), απάντηση σε ερώτηση με "γαλάζια κάρτα". – Κυρία συνάδελφε, έχετε σκεφτεί εσείς ποτέ να ζητήσετε να αναλάβετε το δικό σας μερίδιο ευθύνης που ο δικός σας πρωθυπουργός δημόσια δήλωσε ότι χρησιμοποίησε πλαστά στοιχεία για να κάνει επίθεση στο Ιράκ, να διαλύσει μια ολόκληρη χώρα; Το σκεφτήκατε ποτέ αυτό σαν λαός, σκεφτήκατε ποτέ τις ευθύνες που έχετε απέναντι σε όλο αυτό τον κόσμο που τον αναγκάσατε να βγει στους δρόμους, να μην έχει σπίτια, τα παιδιά του να πεινάνε, αυτή τη στιγμή να είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται πρόσφυγες σε όλη την Ευρώπη και να παρακαλάνε να ζήσουν σαν άνθρωποι; Το σκεφτήκατε ποτέ αυτό;

  Gilles Lebreton (ENF). – Monsieur le Président, ce rapport sur la crise migratoire a le mérite d'encourager la lutte contre le trafic illicite de migrants mais, pour le reste, il cède aux habituelles lubies de l'Union européenne en essayant de sauver l'espace Schengen. Pire, il propose des mesures qui porteront gravement atteinte à l'identité des peuples européens.

Il souhaite en effet organiser deux voies légales d'immigration massive: l'une pour les demandeurs d'asile, pour lesquels le rapport veut mettre en place – je cite – des itinéraires sûrs pour entrer dans l'Union, l'autre pour les migrants économiques, que le rapport veut accueillir par millions pour remplacer les travailleurs européens qui manqueront à cause de la crise démographique, plutôt que d'encourager une politique nataliste.

Au lieu de lutter contre la submersion migratoire, l'Union l'organise donc. C'est une nouvelle preuve qu'elle est une oligarchie technocratique qui se moque des peuples européens, de leurs identités et de leurs aspirations.

  Milan Zver (PPE). – Spoštovani, dovolite mi nekaj kratkih intervencij v zvezi s tem poročilom.

Prvič: nobenega dvoma ni, da Evropska unija potrebuje celosten in enovit pristop k reševanju migrantske krize.

Drugič: radikalizacija: obveščevalne službe govorijo o infiltraciji teroristov med begunce in migrante. Njihova naloga je radikalizacija prebežnikov, torej, tudi to je dokaz – migrantska kriza in pa varnostna situacija sta povezani.

Tretjič: zavarovanje zunanje meje – na tej točki je predlog evropske obmejne in obalne straže več kot dobrodošel, a je še izvedba še prepočasna. Takšno stražo bi potrebovali že včeraj, podpora Frontexu in pa Europolu bi morala biti bistveno večja.

Četrtič: Evropska unija naj v okviru upravljanja z migrantsko krizo ne dovoli izsiljevanja Turčije, v nasprotnem primeru naj izgubi status partnerke, kot jo je Rusija.

Petič: Makedonija – ta kandidatka se je izkazala kot prava zaveznica Evropske unije, po njeni zaslugi smo zaustavili balkansko pot in omogočili dogovor s Turčijo. Paradoksalno pa je, da Evropska unija Makedonijo še vedno kaznuje, saj ji ne določi datuma za začetek pristopnih pogajanj.

Šestič: naj še jasno povem, da sem odločno proti tako imenovani dialoški ali dvosmerni integraciji. Predpostavlja medsebojno prevzemanje vrednotnih in vedenjskih obrazcev. – temu odločno nasprotujem.

In končno: bolj jasno bi bilo treba povedati, da ko bo dovolj varno, se morajo begunci vrniti domov, kjer bodo potrebni pri obnovi države.

  Patrizia Toia (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, un grande ringraziamento innanzitutto alle onn. Kashetu Kyenge e Roberta Metsola per questo lavoro.

Ci piaccia o no, con l'immigrazione l'Europa dovrà fare i conti molto a lungo. È un tema, una sfida che ci accompagnerà nel nostro sviluppo europeo e se non la risolveremo nel modo più equo ed efficace rischia di compromettere, e lo sta già facendo, quanto abbiamo costruito fin qui in Europa. Per questo ogni miopia, ogni chiusura sono solo forme di difesa, destinate ad essere inevitabilmente travolte.

Affrontiamola invece, come dice la relazione, nel modo più aperto, con un approccio globale. Affrontiamolo dove nasce, questo tema, risolvendo sul terreno le cause: povertà, guerra. Affrontiamole dove arriva, nei nostri paesi, con una gestione intelligente ed efficace, con canali regolari per gli arrivi e con un sistema europeo di asilo. Facciamolo con apertura anche alla convivenza, all'integrazione, puntando soprattutto sulle donne che sono un elemento chiave e sui giovani, con tanta educazione, tanta formazione, perché questa è la strada per l'integrazione. Io penso che questa sia l'unica strada e non è idealismo astratto, il mio, è piuttosto il sano realismo di chi vuole governare i problemi e costruire il proprio futuro.

  Branislav Škripek (ECR). – Každý, kto je svedkom súčasnej mizérie utečeneckej krízy v Stredomorí, vie, že skutočná pomoc musí byť poskytnutá skutočným utečencom. Nemožno však z pozície predstavených vnútiť členským štátom kvóty. Príklad v Českej republike, odkiaľ utečenci odišli, ukazuje, že oni samotní nesúhlasia s určenou relokáciou. Naša pomoc je otázka milosrdenstva. Európska únia bola založená na kresťanských hodnotách, preto musíme nasledovať príklad o dobrom samaritánovi od Ježiša Krista. Neobišiel zraneného pocestného, ale mu dal pomoc a ošetrenie. Vzoprel sa kultúrnym predsudkom, cynizmu iných a preukázal milosrdenstvo cudzincovi. Je to však aj otázka spravodlivosti. Vojna a kríza dala príležitosť pašerákom konať množstvo krutostí a vykorisťovania. Naša snaha musí smerovať k stíhaniu organizovaných pašeráckych gangov a tiež im svojím prístupom k utečencom prekaziť pašovanie ľudí. Parlament by mal jasne zadefinovať, komu sú európske dvere otvorené, teda po prvé, utečencom v ohrození života z oblastí bojov, a po druhé, v spolupráci všetkých členských štátov zabezpečiť kontrolu vonkajších hraníc.

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospodine predsjedniče, o čemu danas govorimo? Govorimo o posljedicama naših intervencija u Libiji, u Iraku, onome što radimo u Siriji, o tome mi danas govorimo. Mi govorimo o posljedicama jedne politike koja nije dala rezultata.

Obama je barem imao hrabrosti i neki dan rekao da je intervencija u Libiji njegov najlošiji potez u karijeri. Od Camerona nismo ništa čuli, od Sarkozya nismo ništa čuli i od mnogih drugih nismo ništa čuli.

Mi danas govorimo o posljedicama onoga što smo činili i da bismo mogli u budućnosti razmišljati dugoročno o onome što ćemo činiti u Sredozemlju, porazgovarajmo i o onome što smo činili zadnjih godina na Sredozemlju. Naravno, ovdje želim jasno izraziti svoju podršku Dublinu plus, svemu onome što piše u ovim izvještajima zato što sam siguran da upravo suradnja zemalja članica Europske unije jedino može doprinijeti rješenju problema migrantske krize, ali nemojmo zaboraviti zašto je do nje došlo.

  Nicolas Bay (ENF). – Monsieur le Président, en parcourant cet énième rapport relatif à la terrible crise migratoire que subissent nos peuples, j'ai d'abord cru à une salutaire prise de conscience. En effet, vous vous dites conscient du fait que l'intégrité de l'espace Schengen et la suppression des contrôles aux frontières intérieures sont tributaires d'une gestion efficace des frontières extérieures.

Vous allez même jusqu'à admettre que l'Union a besoin de renforcer la protection de ses frontières extérieures. Hélas, si vous reconnaissez enfin l'évidence que la maîtrise des frontières extérieures de l'Union européenne, contrepartie expressément prévue par la convention de Schengen, n'est pas respectée, ce qui transforme notre continent en une véritable passoire, vous ne proposez aucune solution pour y remédier. Au contraire, ce rapport rédigé par deux députés (PPE et S&D) en arrive à la conclusion suivante: puisque les États membres n'arrivent pas à empêcher l'immigration clandestine, alors il faut la légaliser et l'organiser.

Entre autres idées folles, vous déclarez, je cite, que "les États membres devraient écarter tout obstacle juridique ou pratique pour accélérer les décisions en matière de regroupement familial".

Ouvrez donc enfin les yeux et renoncez à votre utopie mondialiste qui se fracasse aujourd'hui sur le mur de la réalité!

  Tomáš Zdechovský (PPE). – Nejdříve mi dovolte udělat jednu věc, a to poděkovat oběma zpravodajkám za jejich poctivý přístup k celému tématu.

Když vezmeme tento materiál, který ony připravily a o kterém dnes tady diskutujeme, můžeme říci, že obsahuje veškeré aspekty migrace a dle mého názoru je výborným základem pro migrační debatu.

Nicméně nesmíme opomenout skutečnost, že se situace od doby vzniku této iniciativy razantně změnila a mění se každým dnem. I když se zprávou z velké části souhlasím, je dle mého názoru v mnoha ohledech nerealistická a již dávno překonaná. Ukazuje se totiž, že v ní podporovaný model přerozdělování je prakticky nemožný. Já jsem s několika kolegy dlouhodobě upozorňoval již dříve, že uprchlíci v mnoha zemích nechtějí zůstat. Konkrétní případ z České republiky to jenom dokládá. Proč tedy vymýšlet nesmyslné kvóty?

Jak už jsem zmínil, musíme hledat komplexní řešení a já se 70 % textu této zprávy souhlasím, ale nesouhlasím s jednou zásadní věcí, na kterou se smrskává tato debata, a to je přerozdělování uprchlíků.

  Elly Schlein (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, vorrei ringraziare le due corelatrici Kyenge e Metsola per il loro lungo e difficile lavoro per arrivare a questa relazione.

L'approccio olistico della relazione è fondamentale ed era ciò che avevamo apprezzato anche nell'agenda europea dell'immigrazione, ma oggi siamo più preoccupati perché questo approccio si sta perdendo. Avremmo voluto vedere più coraggio nella comunicazione della Commissione della settimana scorsa sulla necessità di riformare il sistema europeo comune d'asilo, con una sola posizione forte anziché diverse alternative, e chiedo con forza alla Commissione di non lasciarsi trascinare dagli egoismi dei governi verso il solito e fallimentare approccio securitario.

Noi siamo disposti a lavorare solo su una riforma ambiziosa e complessiva di Dublino, non su ritocchi cosmetici. Che senso avrebbe affermare, come facciamo qui, che Dublino è finita, che non funziona e che va superata, e poi fermarsi a una "Dublino plus"? Sarebbe un accanimento terapeutico. La relazione chiede chiaramente di mettere al centro la solidarietà e l'equa ripartizione delle responsabilità, e chiede di superare definitivamente il criterio del primo paese d'accesso, ma si spinge più in là verso una centralizzazione dell'esame delle richieste d'asilo, che diventerebbero responsabilità europea.

Quello che accade a Idomeni è motivo di vergogna per ogni europeo. Persone che non dovrebbero nemmeno essere lì se i governi si fossero presi le loro responsabilità e avessero mantenuto i loro impegni sui ricollocamenti. Deve essere chiaro che finché i ricollocamenti non partono per davvero, l'intero sistema non può funzionare.

  Kazimierz Michał Ujazdowski (ECR). – Panie Przewodniczący! W wielu wypowiedziach pada słowo solidarność, ale chciałbym podkreślić, że tylko Europa bezpieczna i Europa odpowiedzialna może efektywnie udzielać pomocy uchodźcom. Tylko Europa odpowiedzialna i bezpieczna może być prawdziwie solidarna. Dlatego też podzielam opinię posła Zdechovskýego, że sprawozdanie jest trochę spóźnione wobec tego realistycznego zwrotu, jakiego dokonała Unia Europejska w ostatnim czasie na rzecz ochrony granic zewnętrznych, zasilenia Fronteksu, a także budowy europejskiej straży granicznej, którą ja zdecydowanie popieram.

Powtarzam raz jeszcze: tylko Europa odpowiedzialna może być realnie solidarna, dlatego też trzeba podejmować decyzje racjonalne: trzeba wzmacniać europejską straż graniczną, a nie pokładać całe zaufanie w mechanizmie relokacji, który nie jest funkcjonalny, który jest odrzucany przez istotną część społeczeństw, a nade wszystko przez samych uchodźców, o czym mówili posłowie ze Słowacji i z Czech. Racjonalność jest warunkiem efektywnej solidarności.

  Barbara Kudrycka (PPE). – Moim zdaniem największym osiągnięciem sprawozdania pani Metsoli jest wskazanie na to, jakie kompleksowe działania są niezbędne, by ograniczyć kryzys migracyjny w taki sposób, aby nielegalną migrację stopniowo zastępowano legalną procedurą dostępu do Europy. I chociaż wiele jeszcze jest do zrobienia, to wydaje się, że Komisja Europejska zrobiła już milowy krok do przodu przygotowując propozycję pakietu migracyjnego. W tym kontekście jednak dzisiaj najwięcej zależy od państw członkowskich, które w europejskim wielopłaszczyznowym planie walki z kryzysem migracyjnym mają swoje wcześniej przyjęte zobowiązania. Póki co, jak widzimy, mechanizm relokacji okazał się porażką. Z planowanych stu sześćdziesięciu tysięcy przesiedleń udało się zrealizować najwyżej około tysiąca.

Kolejnym problemem jest skuteczne zapobieganie wtórnej migracji chociażby w taki sposób, aby relokowano migrantów w takich rejonach, gdzie jest największe zapotrzebowanie ze względu na braki na rynku pracy. Do tego jednak potrzebne jest przygotowanie przez państwa członkowskie mapy zapotrzebowania na pracowników określonych zawodów i odpowiednie przeszkolenie do tego uchodźców. Dziękuję!

  Javi López (S&D). – Señor Presidente, según las Naciones Unidas, la esperanza de vida en Siria durante la guerra ha pasado de 77 a 55 años y es exactamente de esto de lo que mucha gente hoy huye desde el norte de África y Oriente Próximo hacia Europa. Gente que tiene el derecho legal de ser acogida y protegida por Europa y que, por falta de una puerta legal de entrada, de un sistema común de asilo, ha acabado entrando por la ventana y convirtiendo el Mediterráneo en la frontera más mortífera del mundo, con más de 3 500 muertes el año pasado.

Frente a ello, unas instituciones de la Unión que se han visto desbordadas, pero, sobre todo y ante todo, unos Estados miembros y unos Gobiernos nacionales timoratos, que han bloqueado una respuesta solidaria a este fenómeno. Con honrosas excepciones. Por ejemplo, Alemania acogió a más de un millón de personas durante el año pasado y España, en el sistema reubicación, solo ha acogido a dieciocho personas. Todo esto ha llevado al cierre de fronteras, a tener gente atrapada en Grecia en unas condiciones inhumanas, a poner un tapón como política en el Egeo o a externalizar nuestras responsabilidades hacia Turquía.

Por eso, exigimos una respuesta a la altura de la idea de Europa, porque Europa no era un mapa; era una idea basada en la solidaridad, un sistema de inmigración común, de asilo común, de reparto de la carga con un sistema de reubicación y una política de integración, integración laboral, a la altura de las circunstancias.

  Kinga Gál (PPE). – Elnök Úr! Amióta ez a jelentés íródni kezdett, eddig nem tapasztalt migrációs válsággal szembesülünk. És ez nem összemosható a menekültügyi helyzet válságával, mint ahogy nem adhat választ egyes tagállamok demográfiai problémáira sem.

Az Európába tartó tömegek csupán töredéke valódi menekült, akiken a legtöbbet az országukhoz közeli befogadó táborok támogatásával segíthetünk. Ha ott méltó körülmények, egészségügyi ellátás és oktatás biztosítható számukra, úgy megkönnyítjük, hogy a helyzet stabilizálódásával visszatérhessenek hazájukba.

A jobb megélhetés reményében érkező bevándorlók számára pedig egyértelmű, tiszta üzeneteket kell küldeni. Minden félreérthető gesztus meghívóként értelmeződik újabb százezrek számára, akik így életüket teszik kockára. A szolidaritásnak több formája lehet, nem a mesterségesen kiszabott kötelező kvóták hordozzák a megoldást.

Szükségünk van a külső határaink megerősítésére és védelmére. Ezért tartom fontosnak, hogy több havi tétlenség után határozott fellépéssel a nyugat-balkáni útvonalon sikerült a bevándorló nyomást enyhíteni. Meg kell állítanunk százezrek ellenőrizetlen beérkezését az Unió területére, hiszen mindnyájan láthattuk az utóbbi időben, ennek milyen komoly biztonsági kockázatai vannak.

  Ana Gomes (S&D). – Senhor Presidente, o relatório Kyenge-Metsola propõe solidariedade e bom senso, o contrário do que vi no acampamento selvagem em Idomeni, onde ontem homens, mulheres e crianças foram miseravelmente atacados a tiro por forças da vizinha FYROM. O contrário também do acordo UE-Turquia, centrado no retorno forçado, que põe a União Europeia a violar direito internacional e direitos humanos, também ao deter milhares em hotspots, como vi em Moria, Lesbos – de facto, um centro de detenção. Não dissuade refugiados de vir e dá mais negócio às máfias de traficantes.

Sem o proclamar, a Chanceler Merkel faz o contrário do que apregoou no verão: cede ao populismo e põe a União a deportar requerentes de asilo. E por isso Comissão e Conselho não sancionam os membros de Visegrado, vergonhosamente capitaneados pela Áustria, que, em gangue, violam Schengen, fechando fronteiras, asfixiando a Grécia e agora erguendo muros com a Itália.

Esta não é uma crise dos refugiados, é uma crise europeia de liderança e de valores. Tenho vergonha.

  Anna Záborská (PPE). – Ešte vo februári Komisia zverejnila návrh indexu sociálneho pokroku regiónov podľa ukazovateľov idúcich nad rámec HDP. Podľa neho je sociálny pokrok v tzv. starých členských štátoch výrazne vyšší než v nových, plus v Taliansku a Grécku. Práve tieto štáty majú problém s prijímaním utečencov a index sociálneho pokroku objasňuje, prečo jednoducho majú problém zabezpečiť dôstojné podmienky pre život veľkej časti aj vlastných obyvateľov. Nie je fér vnucovať im povinnosť prijímať ďalších odkázaných ľudí z radov utečencov. Predložená správa sa stále drží kritérií ako HDP, ktoré neodrážajú realitu pri určení kvót vynucovanej solidarity. To chudobnejšia polovica Európy musí odmietnuť. Je potrebné hľadať iné riešenie. Preto správu nepodporím.

  Soraya Post (S&D). – Herr talman! Alla pratar om solidaritet. Den enda solidaritet som jag ser i dag är den gemensamma aktionen att nedmontera respekten för de mänskliga rättigheterna och EU:s grundläggande värden. Vad vi ser i dag i EU är att vi låser in flyktingar, vi deporterar dem till en alltmer auktoritär stat. Vi ser att ett kandidatland skjuter med tårgas på kvinnor och barn. Alltså gör EU allt för att inte ta sitt ansvar enligt FN:s flyktingkommission.

Man säger att vi inte har resurser för att ta emot fler. Ett exempel: Samtidigt kostar gränskontrollerna mellan Sverige och Danmark ca 300 000 euro varje dag. Problemet är inte pengar. Problemet är den ökade nationalismen och främlingsfientligheten som påverkar politiken i dag.

Denna fråga kommer att avgöra EU:s framtid. Vi måste sända en tydlig signal om en ny inriktning för migrationspolitiken, som bygger på respekten för mänskliga rättigheter, där vi i soldidarietet står upp för vad EU:s grundläggande värden handlar om. Flyktingar ska betraktas som människor med grundläggande rättigheter, vars liv är värda att räddas och skyddas. Vi behöver omedelbara åtgärder som räddar liv, och som skapar säkra och lagliga vägar till Europa.

Till Kristina Winbergs inlägg om arbetslösheten i Sverige vill jag bara påpeka att det är lögn. Hon ljuger. Vi är faktiskt nere på sex procent i Sverige i dag.

  Lara Comi (PPE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, Lei ha sempre la mia stima e tutto il mio sostegno anche per quello che ha fatto per l'Italia. Però è ora di agire, agire con forza, naturalmente in tutti i modi pacifici che abbiamo. Io vorrei porre alla Sua attenzione, ringraziando anche i relatori, alcuni aspetti.

Schengen: non lo chiedono i governi, lo chiede la nostra gente, lo chiedono le nostre imprese, i nostri frontalieri, gli artigiani, gli agricoltori, chiedono di non chiudere le frontiere. La chiusura del Brennero colpisce solo i lavoratori italiani, non certo i clandestini. No a Schengen vuol dire che tutti i profughi e tutti i clandestini rimarrebbero in Italia, perché non c'è una modifica del trattato di Dublino. E allora veramente chi ama l'Italia e chi ama la propria patria deve lottare per chiudere le frontiere esterne e non quelle interne.

I paesi europei che non rispettano le quote, mi spiace, non ricevano i fondi europei. Questo l'ho detto anche negli scorsi anni: non c'è più il tempo della solidarietà quando uno non te la dimostra. E concludo con i rimpatri. I rimpatri per noi sono fondamentali, lo abbiamo scritto anche come PPE nel documento di Milano, e se un paese d'origine – vado alla conclusione Presidente – non ci aiuta, noi non possiamo dare aiuti. Quindi nel momento in cui accetta naturalmente di riavere i propri cittadini, che sono o no clandestini, riceveranno anche i nostri accordi commerciali.

  Enrique Guerrero Salom (S&D). – Señor Presidente, hace no mucho tiempo, un líder internacional no europeo señalaba que la Unión Europea debería ser declarada patrimonio político, social y cultural de la humanidad porque éramos un poder blando interviniendo en la resolución de conflictos, garantizando protección social a nuestros ciudadanos y a quienes viven con nosotros, mostrando solidaridad interna y hacia el exterior, practicando la tolerancia y practicando el pluralismo. ¿Podemos seguir diciendo que somos ese modelo?

La crisis humanitaria ha demostrado que estamos dilapidando el poder moral que teníamos ante el mundo, y solo reconstruiremos esa Unión Europea que tanto necesita la humanidad si somos capaces de responder con criterio a esta crisis humanitaria. El informe que hoy debatimos es el informe que va en el buen camino. Solidaridad con los inmigrantes; respeto a las leyes internacionales y a la ley humanitaria; dignidad con los derechos humanos de los inmigrantes.

  Salvatore Domenico Pogliese (PPE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, mi auguro che quella di oggi rappresenti l'ultima occasione di confronto e dibattito all'interno di quest'Aula su un tema assolutamente strategico, quale certamente è quello dell'immigrazione, sul quale ci giochiamo una grande fetta di credibilità.

Troppo spesso abbiamo speso ore del nostro tempo all'interno di questo Parlamento per confrontarci, per dibattere, per salutare con grande soddisfazione alcune scelte compiute dalla Commissione Juncker, per poi invece registrare il fallimento delle stesse, grazie all'insensibilità e all'incapacità soprattutto del Consiglio. Ecco perché bisogna affrontare e risolvere una volta per tutte il tema dei rimpatri, su cui ha parlato l'on. Comi, di chi non ha i requisiti per ottenere l'asilo politico. Ecco perché bisogna affrontare e risolvere definitivamente il tema della modifica del regolamento Dublino 3, che rappresenta la vera anomalia del sistema europeo dell'accoglienza. Solo così si può trovare il giusto equilibrio fra le esigenze solidaristiche, quelle della solidarietà concreta, ma anche della sicurezza, che rappresenta una priorità per l'Europa.

Signor Commissario – e mi avvio alla conclusione – la soluzione al problema dell'immigrazione non può essere rappresentata soltanto dall'accordo con la Turchia, che è costato sei miliardi di euro, che di fatto sta bloccando il flusso dei migranti dalla tratta balcanica per trasferirlo nella tratta del Mediterraneo.

  Илияна Йотова (S&D). – Г-н Председател, г-н Комисар, няколко години говорите вече за необходимостта от цялостна политика за бежанската криза и за миграцията и все не се получава.

Не може да има успешна миграционна политика само за една външна граница или само с едно споразумение, както сключеното с Турция.

Морските операции край италианските брегове насочиха бежанците към Балканите. Затварянето на балканския път ги върна обратно пред вратите на Италия. Сега ще се отворят нови коридори през България и през Албания. Споразумението с Турция не е еталон за европейска политика, започна да буксува, създава повече проблеми отколкото конкретни резултати.

Новата стратегия за гранична и брегова охрана ще пази шенгенска Европа като крепост, но остави три страни – България, Румъния и Хърватия извън тази политика.

И накрая, Комисията предлага нови идеи за реформа на Дъблин. Очаквахме повече, г-н Комисар, предлагате само козметични корекции. Отново солидарният принцип ще бъде заобиколен, а към някои страни определено ще има двоен стандарт.

Попитахте дали кризата е възможност да се справим или бедствие. Няма такава дилема, г-м Аврамополус, защото кризата отне хиляди човешки животи вече.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ
Αντιπρόεδρος

  Γεώργιος Κύρτσος ( PPE). – Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι βρισκόμαστε σε σωστό δρόμο, παρά τις δυσκολίες, γιατί σιγά σιγά, αποκαθίσταται η ισορροπία. Δηλαδή, τις δύο τελευταίες εβδομάδες έχουμε μια μείωση των ροών κατά 80%, γεγονός το οποίο αποτελεί μια πολύ θετική εξέλιξη, διότι εμείς δεν θέλουμε μια Ευρώπη φρούριο, θέλουμε μια Ευρώπη που θα δέχεται τους κατατρεγμένους, θα δέχεται τους φτωχούς, αλλά θα τους δέχεται με έναν ρυθμό που δεν θα θέτει σε δοκιμασία το δικό της κοινωνικό και πολιτικό σύστημα.

Μόνο και μόνο το γεγονός, ότι όλοι οι άνθρωποι που έχουν πρόβλημα ανά τον πλανήτη, αναζητούν μια καλύτερη μια καλύτερη μοίρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, νομίζω ότι δείχνει ότι, παρά τα προβλήματά μας, έχουμε και μεγάλες επιτυχίες τις οποίες πρέπει να υποστηρίξουμε. Επομένως, θεωρώ ότι αποκαθιστώντας την ισορροπία, περιορίζοντας τις ροές, θα μπορέσουμε να διαχειριστούμε το πρόβλημα με έναν ανθρώπινο τρόπο και με έναν οικονομικά αποτελεσματικό τρόπο.

Τέλος, θα ήθελα να πω δυο λόγια για τους Βρετανούς συναδέλφους, που έχουν μια, θα έλεγα ορισμένοι απ' αυτούς, αρνητική διάθεση. Δεν νομίζω ότι κάνουμε κάτι διαφορετικό σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, απ' ό,τι και οι ίδιοι σε επίπεδο Κοινοπολιτείας, και θεωρώ ότι αυτό που κάνουν, σε γενικές γραμμές, τις τελευταίες δεκαετίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι σωστό. Δηλαδή, όπως δίνουν αυτοί ευκαιρίες σε ένα φτωχό Πακιστανό, δεν πρέπει να δώσουμε και εμείς ευκαιρία σε ένα τρομοκρατημένο Ιρακινό;

  Caterina Chinnici (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, ringrazio le colleghe Metsola e Kyenge per l'ottimo lavoro svolto.

L'immigrazione, che non è più un'emergenza, ma è diventata quasi un problema strutturale, richiede una risposta sistemica e un impegno costante e condiviso di tutti gli Stati membri. Le scene di cui siamo anche in questi giorni testimoni ci mostrano purtroppo un approccio ancora frammentario e inadeguato alla gestione del flusso migratorio che continua a crescere.

E se in una situazione così drammatica si può parlare di priorità, si dovrebbe considerare tale la questione dei minori, in particolare quelli non accompagnati, diecimila dei quali risultano scomparsi in Europa negli ultimi due anni. Per questo ho cercato di contribuire alla stesura della relazione con alcuni emendamenti sul punto. Occorre però che la Commissione faccia seguito a quanto stabilito dall'Agenda europea sulla migrazione, predisponendo ed attuando una strategia globale che tuteli adeguatamente i minori non accompagnati, al fine di prevenire la loro scomparsa ed evitare così che possano andare incontro a gravi rischi.

  Maria João Rodrigues (S&D). – Mr President, with this report, Parliament is asserting real European sovereignty, bringing about a powerful, comprehensive and coordinated response to the refugee crisis. The priorities are clear: we need to address the root causes in our neighbourhood countries, we need to ensure the proper reception, redistribution and integration of refugees across Europe, and we need to build up a real European border.

But we need to have a clear vision about what the European border should be. This is not a wall. This is rather a border system ensuring control of movement but, most of all, decent, dignified reception and distribution of refugees in connection with the relocation centres and in connection with the whole system of resettlement in our neighbourhood countries.

The next step, which is decisive, is to replace the Dublin system with a real European system. We should be clear that all Member States which want to benefit from this European border must make a contribution to this European asylum system.

  Jens Geier (S&D). – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Ein ganzheitlicher Ansatz für den Mittelmeerraum muss auch die finanzielle Dimension dieser Aufgabe in den Blick nehmen. Wer einen Raum ohne Grenzen will, kann die Staaten mit den Außengrenzen nicht alleinlassen. Weder Griechenland noch das wirtschaftlich stärkere Italien können die lange Küstenlinie allein bewachen und die Schiffbrüchigen retten. Frontex soll jetzt gestärkt werden, was ich richtig finde, und aus seiner bisherigen Rolle als Berater herauswachsen in eine koordinierende Rolle. Das wird Geld kosten, selbst wenn die Agentur nicht die Personalkosten für die personelle Verstärkung aus anderen Mitgliedstaaten tragen soll.

Ich mache mir Sorgen, dass wir bei allen nötigen Anstrengungen zum Grenzschutz die humanitäre Seite aus dem Blick verlieren. Küstenschutz muss eben auch das Suchen und Retten von Schiffbrüchigen mit einbeziehen. Deshalb unterstütze ich, dass Suchen und Retten zu einer Aufgabe einer europäischen Küstenschutzagentur wird und auch dies ausreichend finanziert werden muss.

  Luigi Morgano (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, intervengo per esprimere piena condivisione alla proposta di risoluzione presentata, perché capace di una sintesi utile a compiere passi concreti per una politica comune nell'Unione europea, attraverso un'equa assunzione di responsabilità da parte di tutti, condizione che risponde anche alla domanda di sicurezza.

Due sottolineature tra le molte: l'esigenza di un sistema di asilo centralizzato per gestire i crescenti flussi di migranti e richiedenti asilo e corridoi umanitari, canali legali e strumenti giuridici sicuri, come i visti umanitari, per garantire ai cittadini di paesi terzi l'ingresso nell'Unione, senza dover rischiare la propria vita e dover ricorrere ai trafficanti di esseri umani. A tale riguardo, significativamente, il 16 aprile, Papa Francesco con il Patriarca Bartolomeo e l'arcivescovo di Atene si recheranno a Lesbo, l'isola già definita la Lampedusa dell'Egeo.

Ancora un invito forte, autorevole, un appello all'Unione a costruire ponti e non muri, attraverso l'assunzione di responsabilità solidali con realismo e concretezza.

  Pervenche Berès (S&D). – Monsieur le Président, il y a plus de dix ans, le 29 janvier 2004, dans cet hémicycle, le secrétaire général des Nations unies, Kofi Annan, dans un magnifique discours de réception du prix Sakharov, nous disait que les mouvements de population n'allaient pas s'arrêter et qu'en tant que communauté internationale, il nous fallait "gérer beaucoup mieux que nous le faisons actuellement les mouvements transfrontaliers, non seulement pour le bien des personnes qui se déplacent, mais aussi dans l'intérêt des pays que ces personnes ont quitté, des pays qu'elles traversent et des pays vers lesquels elles migrent".

C'est exactement ce que nous propose de faire le rapport de Mmes Metsola et Kyenge. Je veux donc les en remercier et les en féliciter car, fondamentalement, derrière leur rapport se pose la question de nos capacités d'intégration. Certains voudraient entretenir la confusion entre, d'un côté, des réfugiés qui auraient vocation à retourner dans leur pays et, de l'autre, des migrants économiques qu'il faudrait chasser.

La réalité, c'est que les réfugiés sont aujourd'hui dans nos sociétés, dans nos États, pour des périodes dont personne ne peut imaginer qu'elles seront de courte durée. Par conséquent, tout ce qui est proposé dans ce rapport pour que la politique d'intégration soit un succès doit être fortement soutenu non seulement par ce Parlement européen, mais aussi par la Commission, dans une approche globale.

  Tonino Picula (S&D). – Gospodine predsjedniče, čestitam kolegicama na sadržajnom izvješću, a osobito se slažem s pozivima na reviziju dublinskog sustava i sistema plave karte. Trebamo nova pravila u integraciji migranata na tržištu rada u skladu s potrebama zemalja članica. Trebamo i međusobno priznavanje odobrenih zahtjeva za azil među članicama, jasne mjere kada su u pitanju operacije spašavanja kao i podjelu odgovornosti među članicama kada je riječ o lokacijama. U kontekstu rasprava koje upravo vodimo o prijedlogu uspostave europske granične i obalne straže, ovo je izvješće odlična referenca.

Kao zastupnik iz Hrvatske, zemlje kroz koju je od rujna prošle godine prošlo preko 650 000 ljudi bez ijednog incidenta, a koja je od ostatka Europske unije ograđena žicom, želim posebno naglasiti odlomak u kojem se ispravno naglašava kako novi prijedlozi ne bi trebali obuhvaćati samo Schengenski prostor nego i vanjske granice Europske unije.

Bilo bi dobro da buduće europske politike o migracijama i kontroli na granicama imaju podršku sličnu konsenzusu u Europskom parlamentu oko ovog izvješća.

Έναρξη της διαδικασίας "Catch-the-Eye"

  Πρόεδρος. – Ολοκληρώσαμε τον κατάλογο των εγγεγραμμένων ομιλητών. Έχω δεχθεί 15 αιτήματα για τη διαδικασία του catch the eye , αλλά βρισκόμαστε ήδη εκτός χρονοδιαγράμματος με σημαντική καθυστέρηση και είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε στην ώρα μας για τις ψηφοφορίες στις 12.30. Κατά συνέπεια θα δεχθώ μόνο 5, ένα από κάθε πολιτική ομάδα, για να προχωρήσουμε σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα.

  Michaela Šojdrová (PPE). – Já velmi oceňuji zprávu o Středomoří a o uceleném přístupu, o migrační krizi, která velmi pravdivě popisuje tu situaci a popisuje ji očima těch, kteří v těchto zemích žijí.

Kolegyně Metsola očima poslankyně z Malty, situace, která zobrazuje dobře postoj a vnímání poslanců z Itálie, Řecka. Oni tam odvádějí velikou práci ve prospěch uprchlíků, ale já bych chtěla, aby také oni naslouchali těm, kteří mají jiné zkušenosti. Těm, kteří volají po tom, aby solidarita šla ruku v ruce s bezpečností.

To není proti uprchlíkům. My chceme bezpečnostní opatření pro všechny Evropany a také pro uprchlíky, aby Evropa byla bezpečná jak pro Evropany, tak pro uprchlíky. Proto tedy voláme po okamžitém zavedení ochrany vnější hranice tak, aby Evropa byla bezpečnější.

  Arne Lietz (S&D). – Herr Präsident! Die Lage der Flüchtlinge im Mittelmeer ist katastrophal, und es ist in meinen Augen eine Schande für Europa, dass jährlich tausende Menschen auf ihrer Flucht im Mittelmeer ertrinken. Ich danke den Berichterstatterinnen dafür, dass sie hier die Notwendigkeit eines ganzheitlichen Ansatzes der EU für die Migrationsfrage in ihren Bericht eingearbeitet haben.

Durch die Einstellung des europäischen Seenotrettungsprogramms Mare Nostrum hat eine unglaubliche Flickschusterei der Mitgliedstaaten begonnen. In diesem Zusammenhang bin ich den Initiativen der Zivilgesellschaft dankbar, dass sie diese Lücke schließen. Herausheben möchte ich dabei die Initiative der privaten europäischen Seenotrettung SOS Méditerranée. Sie ist ein Zusammenschluss von Initiativen aus Deutschland, Frankreich und Italien. Ich unterstütze diese Initiative auch seit letztem Mai, weil sie sich klar für einen verstärkten öffentlichen Diskurs der Bekämpfung der Fluchtursachen einsetzt. Dafür kämpfen wir hier im Europäischen Parlament. Ich danke ebenfalls der Kommission dafür, dass sie sich dafür einsetzt, das alte Dublin-Abkommen zu reformieren, um hier einen dauerhaften Umverteilungsmechanismus zu erreichen.

  Νότης Μαριάς ( ECR). – Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, η κατάσταση στην Ελλάδα, μετά τις αθρόες εισροές προσφύγων και παράνομων μεταναστών είναι οριακή. Χιλιάδες πρόσφυγες συνεχίζουν να είναι εγκλωβισμένοι στην Ειδομένη, στα σύνορα με τα Σκόπια και καθώς δεν έχει αρχίσει η εφαρμογή της διαδικασίας μετεγκατάστασης, οι πρόσφυγες δεν πείθονται, κύριε Αβραμόπουλε, καν να μεταβούν στα κέντρα μετεγκατάστασης και καταγραφής, αφού από τους 66.400 πρόσφυγες προς μετεγκατάσταση σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν μετεγκατασταθεί απ' την Ελλάδα μόνο 569 άτομα, και σαν να μην έφτανε αυτό, οι Σκοπιανοί, παραβιάζοντας διαρκώς την εδαφική κυριαρχία της Ελλάδας, επιτέθηκαν με σφαίρες καουτσούκ, χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης κατά χιλιάδων προσφύγων, παιδιών και γυναικών, τραυματίζοντας εκατοντάδες.

Πρέπει, λοιπόν, κύριε Αβραμόπουλε, άμεσα να τεθεί, επιτέλους, σε εφαρμογή η διαδικασία μετεγκατάστασης τουλάχιστον 6.000 προσφύγων μηνιαίως, όπως ήδη έχετε πει. Επιπλέον, πρέπει να αρχίσει συστηματικά να εφαρμόζεται η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας και να κληθεί η Άγκυρα να βάλει τέλος στις παράνομες μεταναστευτικές ροές προς τα νησιά του Αιγαίου.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – Señor Presidente, necesitamos un enfoque integral y humano de la inmigración y una visión honrada de nuestras relaciones económicas con el mundo si queremos resolver esta crisis.

Señor Comisario, agradezco sus esfuerzos, pero las frases que más ha repetido han sido «hay que sustituir...», «hay que mejorar...», «tenemos que crear...», mientras convivimos con cifras de niños desaparecidos, imágenes de personas gaseadas y campos de refugiados que nos hacen sentir vergüenza. Estamos cansados de debates y de palabras y necesitamos propuestas concretas como las que anuncia y las que constan en el informe que hoy debatimos.

Por eso, me gustaría preguntarle: ¿En qué plazo piensa usted poner en marcha estas medidas? ¿Cuenta usted con el compromiso de los Estados miembros, que están cerrando fronteras y negándose a aceptar sus cuotas y a construir sistemas armonizados?

Necesitamos hechos, respuestas claras y el compromiso de los Estados, que son un obstáculo claro en la gestión de la crisis de estas personas. Y, por último, si se niegan, ¿de qué herramientas dispone para obligarles a que actúen con valores democráticos y de justicia social, que son la seña de identidad europea?

Me gustaría, señor Comisario, que respondiera a estas tres cuestiones.

  Νεοκλής Συλικιώτης ( GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, για να αντιμετωπίσουμε την προσφυγική κρίση, όπως σωστά αναφέρεται στην έκθεση, απαιτείται έμπρακτη αλληλεγγύη. Εξίσου σημαντική είναι η αναγνώριση της αποτυχίας του κανονισμού του Δουβλίνου καθώς και η έκκληση για δημιουργία νόμιμων και ασφαλών οδών, για κατανομή των ευθυνών στα κράτη μέλη και προστασία των δικαιωμάτων των προσφύγων.

Δυστυχώς, όμως, στην έκθεση στηρίζονται και οι απάνθρωπες στρατιωτικές επιχειρήσεις, η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και η ενίσχυση των ελέγχων στα σύνορα, που κάνουν την Ευρώπη φρούριο και συντηρούν το έγκλημα σε βάρος των προσφύγων. Το ίδιο απαράδεκτη, κατά την άποψή μας, είναι και η έκκληση για υλοποίηση του σχεδίου δράσης Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, που έχει σαν στόχο να απαλλάξει την Ένωση από τους πρόσφυγες. Μια συμφωνία που, κατά την άποψή μας, παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα, όπως κατάγγειλε και η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών.

Με τις πολιτικές αυτές, οι ευθύνες της Ένωσης για τις στρατιωτικές επεμβάσεις που προκάλεσαν την προσφυγή κρίση αυξάνονται δραματικά. Απαιτούμε να σταματήσει το έγκλημα και να στηριχτούν άμεσα τα κράτη μέλη που δέχονται τα μεγαλύτερα κύματα προσφύγων. Κατάντησε η Ευρωπαϊκή Ένωση να συντηρεί hot spots ως στρατόπεδα συγκέντρωσης και να καταπατά η ίδια τα ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων.

(Λήξη της διαδικασίας "Catch-the-Eye")

  Krisztina Morvai (NI). – Mr President, could you please inform me what is the basis for discriminating against those Members who do not belong to a party but who are independent and non-inscrit? Why did you not give me the floor? I have been sitting here with a handful of other people – there are about a dozen people here – since 8.30, listening to the debate, and you refuse to give me the floor just because I do not belong to one of the party factions. This is very unfair. Do you agree with me?

  Πρόεδρος. – Ευχαριστώ, κυρία Morvai, άκουσα με προσοχή όσα μου είπατε, δεν υπάρχει καμία διάκριση. Εφαρμόζω απολύτως τον Κανονισμό και τις αρμοδιότητες που δίνει στον Πρόεδρο. Ζήτησαν 15 συνάδελφοι τον λόγο με τη διαδικασία του "Catch-the-Eye", εξήγησα γιατί μπορώ να δώσω μόνο σε 5, κι έγινε δεκτό από όλους εκτός από εσάς που διαμαρτυρηθήκατε χτυπώντας τα έδρανα. Σας βεβαιώνω ότι τηρώ απολύτως τον Κανονισμό και δεν υφίσταται καμία διάκριση εναντίον ουδενός.

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – Mr President, first of all I would like to express my thanks for this very constructive debate. There is no doubt that migration is a controversial topic. We should avoid playing on the stereotypes. On the contrary, I would say, we have to fight stereotypes.

The images of migrants being tear gassed do no honour to our European history and values or to our civilisation. We have to treat these people with respect, but we also need to have a plan – a policy – and to implement this policy, and this is where the problem sometimes lies.

This brings me to what many of you have mentioned during this debate. Relocation, yes, has to work. The numbers were mentioned before. Only 1 145 persons have been relocated since mid-March. It is unacceptable. And from this House I again appeal to Member States to make it happen, and to work at the same time on settlement.

Later today the Commission will present a report on where we stand on relocation and resettlement. We need an objective and fair reform of rules on migrants for the European citizens, for the Member States and for our partners abroad. We need a policy that does not lead to closing borders, putting Schengen at risk.

You know my position on fences and the closure of borders. I believe in building bridges, not walls. In particular, when there is a dispute between Member States, Schengen states – as is the case now, for example, between Italy and Austria – that this is not the proper solution. It is clear that the asylum system as it stands today is not functioning. Europe has to adapt its migration policy to provide orderly and safe pathways to the European Union for those who need protection and those who can contribute with their skills and talents to the European Union’s economic development.

We need to share responsibility, reduce irregular arrivals, and prevent and sanction secondary movements. Let me be clear here, however: we do not want a cosmetic reform. We want an ambitious and substantial improvement of Dublin which leads to fair outcomes for everyone. A key point that some of you mentioned is that children, especially unaccompanied children, need protection, and this is what we have to ensure by all means possible.

Many of you mentioned the EU-Turkey deal. Let me be frank with you. We – both the European Union and Turkey – have to use the common challenges we are facing as an opportunity to better respond to them and forge closer links through this cooperation. This can only be beneficial for both parties.

Implementation, as I said before, is difficult. It is already difficult to cooperate among Member States and even more difficult with third countries, but we have achieved some important progress. I can assure you that this Commission, in close cooperation with governments, international organisations and NGOs, is investing a lot of effort and human resources and providing daily monitoring and dedication to make this deal work, while fully respecting European and international law.

Turkey has adopted legislative changes in order to ensure that in practice all Syrians in Turkey will be granted protection or have their protection renewed. Discussions are ongoing to ensure that non-Syrians in need of international protection will have access to asylum procedures, and resettlement from Turkey has already started. Member States are deploying officers to the Greek islands. It is becoming clear now that frontline Member States need support to manage the situation, and the flows have decreased.

Fewer people are putting their lives at risk; there are fewer victims of smugglers. This is what we want to achieve on a permanent basis. As some of you have rightly said, this is indeed a global challenge and requires a global response. That is why we keep an open channel of cooperation with UNHCR, the United Nations. This is why resettlement is a responsibility not just for the European Union but for all international partners, for the United States and Canada to the Gulf States.

The Commission is determined to improve and strengthen our system to respond to the real needs of the new reality, whether that is asylum, legal migration, migration border systems or security. This not only means changing legislation, it also means putting the necessary human and financial resources together to effectively address the structural deficiencies of our migration and asylum system as a Union.

Several of you mentioned the need to have a budget. I could not agree more, and I hope that I can count on your support to get it. We want to make our policies fit for purpose in the context of the challenges of the 21st century. This means building on what we have achieved so far but also being bold and honest to radically improve where needed. We are eager to take up a discussion with you, the European Parliament, as well as other stakeholders, to make all these ideas concrete.

  Πρόεδρος. – Παρακαλώ, μην θορυβείτε! Μην με αναγκάσετε να εφαρμόσω τον Κανονισμό. Σας παρακαλώ, κυρία Morvai, σεβαστείτε όλους τους υπολοίπους!

  Roberta Metsola, Rapporteur . – Nixtieq nirringrazzja lill-kollegi kollha li qagħdu hawnhekk tul din id-diskussjoni twila u nirringrazzja wkoll lil kull min tana l-appoġġ matul dan il-proċess. Nixtieq nammetti li, meta bdejna dal-proċess 'il fuq minn sena ilu, ma kontx naħseb li ser insibu ruħna hawnhekk, għaliex kif smajna tul id-diskussjoni dalgħodu, għandna kollegi li jaħsbu li dan ir-Rapport ser jikkrea Fortizza Ewropea, meta għandek kollegi oħra li jaħsbu li dan ir-rapport ser jiftaħ il-bibien kollha.

Ir-risposta tiegħi hija li dawk iż-żewġ soluzzjonijiet jew dawk iż-żewġ argumenti ma jreġux. Aħna li ridna huwa li noħolqu bilanċ, li noħolqu maġġoranza ta' kollegi f'din il-Plenarja li taqbel illi għandna jkollna soluzzjonijiet li għandhom viżjoni, li huma konkreti u li huma ambizzjużi, kif għadu kif qal il-Kummissarju. U jiena nixtieq li dan ir-Rapport ikun dik il-pjattaforma li jmur lil hinn minn dak li għamilna minn mindu jiena dħalt f'dan il-Parlament, fejn dejjem nadottaw riżoluzzjoni wara riżoluzzjoni li jgħidu ħafna imma li ma jsir xejn.

Jiena nixtieq illum f'dan ir-Rapport nibagħtu messaġġ ċar minn din l-istituzzjoni li tixtieq li jkollna azzjoni konkreta fuq l-immigrazzjoni, anki fid-dawl tal-fatt li l-kriżi mhijiex ser tiġi riżolta, anki fid-dawl tal-fatt li għandna problemi fil-pajjiżi ġirien tagħna li mhumiex se jkunu riżolti malajr. Jiena nixtieq li llum, fi ftit ħin ieħor, ikollna rapport li jkun jista' jiġi approvat mill-maġġoranza ta' din il-Kamra, ħalli anki nibagħtu messaġġ lill-istituzzjonijiet l-oħra li l-Parlament Ewropew huwa kapaċi jieħu deċiżjonijiet ambizzjużi u kuraġġjużi f'dan it-temp ta' kriżi li qegħdin fih bħalissa.

  Kashetu Kyenge, relatrice. – Grazie signor Presidente e grazie a tutti i colleghi che hanno contribuito al dibattito ed a tutti quelli che hanno collaborato con noi per la redazione di questa relazione.

Signor Commissario, come Lei, anch'io ogni giorno mi chiedo se riusciremo a trasformare questa crisi in opportunità e se riusciremo a porre le basi per una nuova società, caratterizzata dalla mobilità umana. Saremo capaci di gettare le basi di una politica migratoria comune all'altezza delle sfide del ventunesimo secolo? Sì, Signor Presidente, ci riusciremo, ma solo se saremo in grado di fondare le nostre future politiche sul rispetto dei diritti umani e delle libertà fondamentali e dei principi sanciti anche dal diritto internazionale.

Quello che sta succedendo alla frontiera greco-macedone è vergognoso e gli Stati membri devono assumersi la responsabilità delle loro azioni. Questa risoluzione non è che il primo passo di un percorso politico che porterà i suoi frutti solo se c'è un'unità di intenti, solo se gli Stati membri decideranno una volta per tutte di mettere da parte le nuove politiche di chiusura, di abbattere muri di protezione e di considerare i flussi migratori come invasione.

Non possiamo negare la nostra assistenza ad un numero di migranti pari allo 0,2 % della popolazione. Non possiamo negare un processo di integrazione a chi fugge da guerre e persecuzione o semplicemente a chi cerca una prospettiva di vita migliore nei nostri territori e smettiamo di criminalizzare alcune realtà e di gettare fango su quartieri che vivono situazioni difficili. Chi parla in questi termini di Molenbeek, come della situazione di tante altre periferie, lo fa per mettersi la coscienza a posto e per guadagnare facili consensi elettorali.

Il messaggio che lancio da quest'Aula oggi è diverso: chiedo piuttosto di mettersi insieme, mettere insieme le nostre forze per costruire una società in grado di gestire i flussi e di sviluppare una resilienza al fenomeno migratorio.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 162)

  Petras Auštrevičius (ALDE), in writing. – We cannot talk about migration as somebody else’s business. As the stronghold of democracy and liberal values, the EU should care about those lives lost at the sea. In the name of the security and prosperity of our peoples the EU should develop a well-functioning, strong mechanism to be able to adequately respond to this challenge of our highly globalised and interdependent world. We have to apply a holistic approach, which means involvement of all the stakeholders and setting the rules of play. The common external border of the EU should be strengthened and managed effectively and inside the EU the Schengen rules must be obeyed. Now we clearly see all disadvantages and gaps of the Dublin III Regulation and call for changes needed to ensure fairness, solidarity and shared responsibility between the EU Member States, as mentioned in the report. Moreover, crucial measures should be taken not only inside the EU managing migration. The Union should also help build necessary capacities in third countries to address the root causes of migration.

  Mireille D'Ornano (ENF), par écrit. – Face au péril que constitue l'immigration massive et incontrôlée que subissent les États européens, ce Parlement semble déjà capituler. On nous propose ici de gérer une catastrophe alors que nous pouvons éviter d'autres drames humains et empêcher la déstabilisation de nos sociétés. Les seules frontières intelligentes sont les frontières nationales.

Le seul régime d'asile acceptable c'est celui des États nations, puisque la citoyenneté se définit par l'appartenance à un peuple et à une nation. Hélas, ce n'est pas votre Europe de l'impuissance et de l'amnésie culturelle qui aura réussi à forger une même communauté. Vous cherchez à savoir comment gérer les flux incessants qui pénètrent en Europe alors que l'urgence exige de mettre fin à ces déplacements inhumains de populations. Vous êtes responsables de l'apparition de ce gigantesque cimetière qu'est la Méditerranée. Cessez d'entretenir cet appel d'air et sauvez l'Europe.

  Patricija Šulin (PPE), pisno. – Po podatkih agencije Frontex je v lanskem letu 1,83 milijona oseb poskušalo nezakonito vstopiti v EU, kar je nekajkrat več v primerjavi z leti poprej in kar še enkrat več kaže na razsežnost begunske krize.

Z vidika proračuna EU pozdravljam povečanje sredstev Sklada za azil, migracije in vključevanje za lansko in letošnje leto, obžalujem pa zmanjšanje sredstev za zakonite migracije in vključevanje ter boljše, bolj pravične in učinkovite strategije za vračanje. Veliko prostora za izboljšave je tudi pri preglednosti nad porabo sredstev za delovanje držav članic in tretjih držav na področju migracij, azila in upravljanja meja, s čimer bomo tudi dobili jasnejšo sliko glede celotne porabe Evropske unije za migracije.

Razsežnost krize ter potreba po hitrem ukrepanju ne sme biti alibi za nepregledno porabo sredstev iz proračuna Evropske unije.

  Valdemar Tomaševski (ECR), raštu. – Pone Pirmininke, pranešimas liečia labai svarbią temą dėl migracijos, kuri tapo visų Europos Sąjungos valstybių narių problema. FRONTEX duomenys, teigiantys, kad 2015 metais buvo sulaikyta 1,83 mln. žmonių, mėginančių nelegaliai kirsti ES sienas, kelia nerimą ir reikalauja Europos Sąjungos institucijų veiksmų. Todėl reikia atkreipti dėmesį į keletą svarbių klausimų, susijusių su migracija. Pirmiausia, nepamirškime, kad pabėgėlių antplūdžiu naudojasi nelegalūs vežėjai, tai yra kontrabandininkai žmonėmis. Gerai, kad pranešimas kelia būtinybę kovoti su šiuo reiškiniu tarptautiniame lygmenyje, siekiant likviduoti prekeivių žmonėmis tinklus ir užkirsti kelią migrantų kontrabandai. Antra, Europos Sąjunga privalo efektyviai valdyti savo išorės sienų apsaugą bei įdiegti skaidrią ir vienodai suprantamą visose ES valstybėse vizų politiką. Siekiant išvengti esminių migracijos priežasčių, strateginę reikšmę turi taipogi bendradarbiavimas su trečiosiomis šalimis. Ir, svarbiausia, nepamirškime, kad kuriant naują teisinį pagrindą dėl migracijos, pirmiausia turime nepamiršti apie mūsų piliečių saugumo užtikrinimą. Visa ši veikla turi būti paremta proporcinga ir tinkama finansine parama, paskirstyta valstybėms narėms tam, kad jos galėtų kuo greičiau įgyvendinti apsaugos mechanizmus. Baigdamas norėčiau pabrėžti, kad mūsų pagrindine užduotimi turėtų būti sprendimų priėmimo nuoseklumas, kurio šiandien migracijos klausimais trūksta.