Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 12 Απριλίου 2016 - Στρασβούργο

4. Μέτρα για την άμβλυνση των επιπτώσεων της κρίσης στον ευρωπαϊκό αγροτικό τομέα (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Το επόμενο σημείο στην ημερήσια διάταξη αφορά την προφορική ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με τα Μέτρα για την άμβλυνση των επιπτώσεων της κρίσης στον ευρωπαϊκό αγροτικό τομέα, του Czesław Adam Siekierski, εξ ονόματος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου (Ο-000055/2016 - B8-0352/2016) (2016/2611(RSP))

  Czesław Adam Siekierski, autor. – Szanowni Państwo! Podejmujemy dziś po raz kolejny na forum Parlamentu dyskusję o trudnej sytuacji na rynkach rolnych. Na wstępie warto postawić pytanie: dlaczego działania podjęte w ramach instrumentów WPR nie dały oczekiwanych rezultatów? Myślę tu o wprowadzonym w zeszłym roku programie pomocowym w wysokości 500 milionów euro, o finansowaniu prywatnego przechowywania mleka w proszku, masła, sera czy wieprzowiny. Przedłużono również działania mające na celu ograniczanie skutków rosyjskiego embarga.

Wielokrotnie na szczeblu Komisji Rolnictwa wskazywaliśmy na wpływ uwarunkowań zewnętrznych – to jest sytuacji na rynkach światowych – na to, co dzieje się na naszym rynku europejskim. W ostatnich latach spadają światowe ceny żywności, a w 2015 r. było to aż 19%. Swoją produkcję wyraźnie zwiększyły m.in. Brazylia, Argentyna, a dodatkowo słabość walut tych państw sprzyja dochodowości ich eksportu. Przewiduje się, że w tym sezonie Brazylia może zastąpić USA w roli największego producenta soi. Argentyna zwiększyła także swoją produkcję i eksport pszenicy na skutek zmniejszenia podatku eksportowego. Rosną również zbiory zbóż w Rosji. To wszystko ma miejsce przy zmniejszającym się zapotrzebowaniu na żywność ze strony Chin, Indii. Swój wpływ na Europę miało też rosyjskie embargo, które obowiązuje drugi rok (o czym już wspominałem).

Rok temu zlikwidowaliśmy kwoty mleczne, co zachęciło wielu producentów do zwiększenia produkcji. Pamiętajmy o prognozach przewidujących zwiększenie zapotrzebowania na żywność o 65-70% w 2050 r. w wyniku przewidywanego wzrostu liczby ludności świata do 9 czy 10 miliardów osób i wiążącego się z tym wzrostu spożycia, co zachęciło wielu rolników do zwiększania produkcji.

A więc przy takich złożonych uwarunkowaniach zewnętrznych mało skuteczne są instrumenty, które stosujemy w ramach tzw. siatki bezpieczeństwa. Czekanie na możliwe rozwiązania podjęte przy przeglądzie śródokresowym to odkładanie problemu, co powoduje wzrost niezadowolenia rolników. Myślę, że nie doceniamy determinacji rolników, która może skończyć się masowymi protestami.

Ceny mleka spadają już poniżej kosztów produkcji, podobnie jest na rynku wieprzowiny. Prowadzi to do braku środków finansowych na kontynuację produkcji i w rezultacie do upadku gospodarstw. Wielu rolników zagrożonych bankructwem nie widzi możliwości swojej przyszłości w sektorze rolnym. Będzie to prowadziło do dalszego wzrostu wielkości gospodarstw, skali produkcji oraz jej intensywności, co oznacza odchodzenie od modelu europejskiego rolnictwa: zrównoważonego i przyjaznego dla środowiska.

W tym kontekście zostały sformułowane pytania szczegółowe w ramach naszego pytania ogólnego.

Po pierwsze: czy Komisja mogłaby szerzej omówić kolejne kroki podejmowane celem zmniejszenia presji wywieranej na rolników w sektorach, które najbardziej ucierpiały?

Po drugie: jak Komisja ocenia efektywność pakietu pomocowego z 2015 r.?

Po trzecie: jak Komisja będzie walczyć z nieuczciwymi praktykami w ramach łańcucha dostaw żywności i jak zapewni godziwe przychody dla rolników?

Po czwarte: jakie środki ostrożności można przyjąć, aby przeciwdziałać oddziałującym na rolnictwo efektom przyszłych wstrząsów i zaburzeń mających swoje źródło poza granicami? (Co rozwinąłem na wstępie swojego wystąpienia.)

Po piąte: w jaki sposób Komisja zapewni, że w następstwie dyskusji z instytucjami finansowymi udostępnione zostaną w praktycznej formie elastyczne i innowacyjne instrumenty finansowe, z których będą mogli korzystać producenci? Prace w tym zakresie bardzo intensywnie prowadzi pan komisarz Hogan.

Wydaje się więc, że jest pilna potrzeba przyjęcia działań na dziś, głównie poprzez kontynuację już zastosowanych instrumentów i tendencji, ale na odpowiednio wyższym poziomie – powtarzam: wyższym poziomie – co poprawiłoby choć trochę bardzo trudną bieżącą sytuację rolników.

Można przeanalizować także zwiększenie pomocy de minimis, wydaje się bowiem, że w tak złożonej sytuacji jest potrzebne dodatkowe wsparcie bezpośrednie dla gospodarstw. W tej sytuacji rośnie oczekiwanie rolników na zapowiedziane instrumenty finansowe, a także na możliwości korzystania z europejskiego funduszu inwestycji strategicznych dla ważnych inwestycji w sektorze rolnym.

  Phil Hogan, Member of the Commission. – Mr President, I welcome the opportunity to address this House at a time of crisis in the agricultural markets in several of our Member States and indeed, to some extent, in all of them, particularly in the dairy and pigmeat sectors. It is just a few weeks since the Commission proposed another set of measures to provide much-needed support for European farmers.

I was pleased to have the opportunity to brief the members of the Committee on Agriculture and Rural Development (AGRI) of this House immediately after that proposal was made. Yesterday I briefed the Council of Agriculture Ministers on the significant progress that has been made in the implementation of that package of measures of 14 March.

In order to provide Members with the most up-to-date information on the implementation of that package, I have written to the Chair of AGRI with full details of the follow-up to the Council, and I hope that the information can be made widely available, because I know I have limited time here.

This morning I want to focus briefly on a number of the main areas that featured in the March package. I am pleased to confirm that just yesterday the Commission adopted three draft regulations. The first of these provides for a doubling of the intervention ceilings for skimmed milk powder and butter. It is now the responsibility of the Council to approve this proposal swiftly, and I expect that they will do so in the next few days. I also want to reassure you that the Commission is committed to running a tender responsibly and in a way that helps the market and does not depress prices.

In relation to the introduction of the voluntary supply management in the dairy sector, the Commission is activating the provisions of Article 222 of the CMO Regulation. The implementing regulation allowing for agreements between recognised producer organisations, their associations and recognised inter-branch organisations to plan milk production for a temporary period of six months and the delegated regulation extending the measure to cooperatives and other forms of milk producer organisations were also both adopted by the Commission yesterday.

The responsibility for their speedy implementation is now with the co-legislators, and I call on you to seize that responsibility with a view to ensuring that this measure is used as an effective contribution towards greater market balance in the dairy sector. In order to encourage use of this tool as an effective contributor to this crisis, I met two weeks ago with COPA-COGECA and the European Dairy Association. I also want to draw the attention of the House, in respect of what Mr Siekierski said, to the fact that I have doubled state aid ceilings on a temporary basis to allow for greater flexibility for Member States in supporting their farmers.

I want to reassure the House that the Commission has and is continuing to make every effort to lift the protectionist ban that has been imposed by Russia on pig products from the European Union. Over recent months and in parallel with the WTO procedure, the Commission has made numerous efforts to convince Russia to engage in meaningful technical negotiations for an agreed solution at EU level.

We also made clear that we are ready to examine any concrete proposal that Russian may submit to the European Union. Commissioner Andriukaitis expressed the Commission’s position on this matter during a meeting with the Russian ambassador to the EU last month, and he continues to pursue efforts towards the lifting of the ban. Even though, so far, the Russian reaction has not been positive, the dialogue remains open.

Over the past two years, the Commission has mobilised more than EUR 1 billion in additional funding to support our farmers, which complements the EUR 56 billion which farmers receive each year. As part of that, and in response to the deteriorating market situation last summer, you will recall that the Commission took swift action in September and provided a EUR 500 million package, including EUR 420 million in direct targeted aid.

Despite the loss of the Russian market, the EU is continuing to trade very successfully. EU dairy and pigmeat exports increased by 11% and 23%, respectively, in January 2016 compared with last year. However, this has not yet translated into the pockets of farmers in terms of improving their income. The increase in dairy exports reflected a significant improvement in import demand, once again, from China.

I have prioritised a number of areas and countries to visit to identify and build on new market opportunities. I have just returned from Colombia and Mexico and tomorrow I leave for Kazakhstan, China and Japan. Following my visit to Mexico, we have received some very encouraging news in relation to pigmeat opportunities: the market is opening for fresh pigmeat and processed hams from Spain, we expect the approval for fresh pigmeat from France very shortly, and there are good prospects for fresh pigmeat from Germany, Romania and Italy. An audit is scheduled in May for Poland, after which I hope to see opportunities for fresh pigmeat products.

Before passing judgement on the effectiveness of either the September package or the proposals I made last month, I would urge you to give those measures the opportunity to work. In particular, I would point to the fact that, at the end of February, only EUR 162 million of the EUR 420 million that I allocated to Member States last September had been spent in 14 Member States. I accept that Member States have until the end of June to spend this money, but I would appreciate it if they had the intentions to invest it in structural change, something which I welcome.

Last month the Council had the opportunity to exchange views with the Vice-President of the European Investment Bank with regard to the development by the EIB of additional financial products and financial instruments for the benefit of farmers and processors. The Commission is prioritising its engagement with the EIB with a view to developing the appropriate financial instruments to assist farmers and processors in investing in their enterprises in order to improve the competitiveness of those enterprises or in investing in making any necessary structural adjustments.

Yesterday, Vice-President Katainen told the Council of the opportunities offered by the European Fund for Strategic Investments (EFSI) in agriculture. Member States have been encouraged to look into the possibilities of setting up dedicated platforms for EFSI financing. It is essential that full use is made of the opportunities on offer.

The Commission’s response to date, even though in a difficult financial situation, has been swift and robust. This package of measures, when taken with the full implementation of the September solidarity package, can have a material and positive impact on European agricultural markets. I would ask for your support for the measures proposed, and I believe that we should give them a chance to succeed and, like all of you, I look forward to a better market in the future.

Finally, regarding the question on the food chain that was put by Mr Siekierski, I expect proposals from the AGRI task force to be submitted to me in September this year.

  Albert Deß, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Herzlichen Dank an alle Beteiligten, die es ermöglicht haben, dass wir heute über die aktuelle Situation in der Landwirtschaft in der Europäischen Union diskutieren können. Die Situation auf den Agrarmärkten erfüllt uns mit großer Sorge. Und wir stellen auch fest, dass die bisherigen Maßnahmen nicht entsprechend greifen. Wir haben weiter enormen Preisdruck auf den verschiedensten Agrarmärkten, und, Herr Kommissar, ich bin der Meinung, wir müssen alle gemeinsam überlegen, wie wir schneller reagieren können, wie wir nicht erst reagieren, wenn das Kind in den Brunnen gefallen ist.

Ich habe ja bei einer der letzten Reden schon gerade die Situation im Milch-Bereich angesprochen. Das bisherige Interventionspreis-System, das funktioniert nicht. Wir brauchen ein anderes System, und daran müssen wir alle gemeinsam arbeiten. Wir brauchen ein System, bei dem die Kommission oder ein Gremium entscheiden kann, dass zu einem gewissen Zeitpunkt bestimmte Mengen aus dem Markt genommen werden – nicht erst dann aus dem Markt genommen werden, wenn wir bei 22 oder 20 Cent Milchpreis sind. Und wir könnten hier ein solches System schaffen. Wir haben einen ganz freien Kapitalmarkt, und trotzdem greifen immer wieder Notenbanken in diesen Kapitalmarkt ein. Wenn dieser Markt nicht funktioniert, werden Mengen aus dem Kapitalmarkt genommen. Ein ähnliches System brauchen wir in der Landwirtschaft, damit wir hier schneller in die Marktsituation eingreifen können.

Was die Situation mit den Handelsketten anbelangt: Ich kenne die Situation natürlich in Deutschland am besten, und wir haben riesengroße Handelsketten. Auch hier erfüllt mich mit großer Sorge – hier erfolgt Gesetzgebung an den Parlamenten vorbei –: Meine Molkerei hat vor kurzem einen Fragebogen bekommen mit 47 Auflagen, die die Landwirte erfüllen sollen, die sie alle dokumentieren sollen, und das zu einem Zeitpunkt, wo sie schlechteste Abschlüsse anbieten. Deshalb, Herr Kommissar, müssen wir alle zusammenarbeiten, damit wir eine bessere Situation auf unseren Märkten erreichen.

  Paolo De Castro, a nome del gruppo S&D. – Signor Presidente, Commissario, onorevoli colleghi, a distanza di pochi mesi, ci ritroviamo a discutere della pesante crisi che ormai investe la maggioranza dei mercati agricoli.

Il perdurare di questa situazione impone una riflessione profonda sulle risposte che sono state messe in campo: l'idea di individuare risorse da gestire a livello di singolo Stato membro si sta infatti rivelando inefficace, con il rischio di una progressiva rinazionalizzazione di una politica che ha storicamente rappresentato un fattore di integrazione europea come la PAC. Ne sono prova gli effetti non significativi dei 450 milioni di euro stanziati lo scorso autunno per il settore del latte: la dispersione di queste risorse ha di fatto mortificato il potenziale di un uso organizzato volto a contenere la produzione europea.

La ricerca di risposte urgenti alla crisi non deve quindi intaccare la capacità di affrontare a livello europeo sfide complesse, quali la salvaguardia del ruolo economico, sociale e ambientale dell'agricoltura. È arrivato il momento di riflettere seriamente su una revisione di metà percorso della PAC.

  James Nicholson, on behalf of the ECR Group. – Mr President, I think everyone agrees that the crisis in agriculture throughout Europe has been about the worst we have experienced – certainly it is the worst experienced in my political lifetime of almost 27 years in this Parliament. I would like to say first that I do welcome the measures that have been taking place, but I have to say that they were not the solution. I also have to say that there are no easy solutions to the present problem we have.

Commissioner, I would also like to say to you that, on the one hand, we are doing – and you are doing – all we can to help, but on the other hand, we are using agriculture as a bargaining chip in free trade negotiations with Mercosur and with TTIP. Is that a sensible way to go forward? Do you really understand that farmers cannot understand where Europe is hoping to go? You came to the Committee on Agriculture recently and you said that you were going to tackle bureaucracy and that there would be changes in the yellow card, for instance: one strike and two strikes. Now I understand that the Court of Auditors is making sure that does not happen! Commissioner, it has become even more complicated than what you tried to solve. Will you take that up and try and solve it?

  Jan Huitema, namens de ALDE-Fractie. – De marktsituatie van al onze boeren en tuinders verdient de aandacht. Maar dan moeten we het wel over structurele maatregelen hebben, anders staan wij binnenkort hier weer.

Ik ben bijzonder geïnteresseerd in de vraag of de 500 miljoen euro die zeven maanden geleden door de EU is uitgetrokken voor de agrarische sector echt een verschil heeft gemaakt. Blijven we suggereren dat de politiek iets kan betekenen voor marktherstel of maken we echte keuzen om de sector sterker en gezonder te maken? Europa moet één koers varen en inzetten op een verbeterde concurrentiekracht.

Kijk allereerst serieus naar de kostenkant. Nationaal en Europees moeten we de regeldrift indammen. Zorg voor doelmatige regels en laat ruimte voor innovatie en ondernemerschap. Met nieuwe technieken en inzichten kunnen we efficiënter en goedkoper produceren.

Ten tweede, creëer meerwaarde op onze agrarische producten door ons te onderscheiden op bijvoorbeeld smaak, kwaliteit of duurzaamheid.

Ten derde, kijk naar betere mogelijkheden om samen te werken, tussen boeren en tuinders onderling en langs de hele keten. Kortom, kom met een concreet plan en schrijf geen blanco cheques uit.

Tot slot is het goed dat de Commissie nieuwe afzetmarkten opent en de handel bevordert. De inzet en ambitie van commissaris Hogan verdienen een compliment, maar houd daarbij het belang van iedere landbouwsector goed in de gaten en houd onze handelspartners aan de gemaakte afspraken.

Want hoe zit het met de ontwikkeling van nieuwe handelsverdragen, die ik toejuich? En hoe zorgt de Commissie ervoor dat afspraken strakker worden nageleefd en er scherp wordt gelet op alle deelsectoren, zoals bijvoorbeeld de pluimveesector?

VORSITZ: ALEXANDER GRAF LAMBSDORFF
Vizepräsident

  Lidia Senra Rodríguez, en nombre del Grupo GUE/NGL. – Señor Presidente, señor Comisario, señorías, esta crisis agrícola pone de manifiesto el gran fracaso de las orientaciones neoliberales de la política agrícola común. Urge abandonar propuestas inmovilistas repetidas durante los últimos treinta años y que nos han llevado adonde estamos.

Son necesarias políticas públicas agrarias que partan de la regulación de la producción; que partan de la priorización de los mercados internos; que garanticen la producción en manos de los agricultores y las agricultoras en la Unión Europea; que hagan un reparto justo del derecho a producir; y que sitúen los precios de los productos agrícolas en el centro de la política agrícola europea. Solo así daremos respuesta a esta crisis. El resto son propuestas inmovilistas que nos conducirán a continuar donde estamos.

  Martin Häusling, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident! Herr Kommissar, Sie haben einen Erkenntnisgewinn. Sie haben ja wochenlang gar nicht von einer Krise geredet, seit vier Wochen reden Sie überhaupt von einer Krise. Es ist viel wertvolle Zeit vergangen, und in der Zeit sind immer mehr Bauernfamilien wirklich in Existenznot geraten. Aber was Sie hier heute nicht gesagt haben, ist, dass wir ein Produktions-, ein Übermengenproblem haben. Das gilt es, anzugehen.

Was Sie machen, ist, noch mehr auf den Weltmarkt zu werfen. Sie reisen nach Kasachstan, Sie reisen nach Mexiko – ein Kommissar als Handlungsreisender, der Schweinefleisch und Milch verkauft. Und am Ende sollen dann jetzt noch die TTIP und der Mercosur helfen.

Ich kann nur sagen: Das ist ein Armutszeugnis, wenn die Politik den falschen Weg jetzt noch weiter und verstärkt geht. Sie müssen das Mengenproblem angehen! Ich verstehe nicht, warum Sie nicht mehr Initiativen aufgreifen, dass man mit einer Produktionsbeschränkung – freiwillig, aber dann, bitte schön, überall – zum Beispiel den Milchmarkt in den Griff bekommt. Das kleine Programm, das Sie jetzt angestoßen haben, wird nicht reichen.

Wir haben ja leider die Marktordnung in vielen Bereichen aus der Hand gegeben. Vielleicht müssen wir doch wieder darüber nachdenken, die Liberalisierungspolitik zu ersetzen durch eine Politik, die auch Marktordnung ganz zielgerichtet einsetzt, um Überproduktion nicht weiter ausufern zu lassen. Wo kommen wir denn hin, wenn wir so weitermachen? Sie haben in der letzten Sitzung im Agrarausschuss schon gesagt: Ja, da steht das Instrument der Exportförderung wieder im Raum. Das hatten wir doch alles schon einmal in den Siebzigerjahren! Exportförderung – jetzt nennen Sie es nur ein bisschen anders. Und wir hatten auch Lagerbestände. Das ist alles eine Politik, die stark daran erinnert, was in den Siebziger-, Achtzigerjahren war. Und am Ende zahlt das alles der Steuerzahler noch mit, und mehr Lagerhaltung wird natürlich auch die Krisen verlängern.

Was haben Sie denn eigentlich gemeint – das habe ich nicht ganz verstanden –, die Bauern bräuchten Geld für Strukturveränderung? Was sollen sie denn auf den Betrieben noch machen an Strukturveränderungen? Die Bauern können ihre Schulden jetzt schon nicht zurückzahlen. Wenn wir ihnen noch mehr billiges Geld geben, dann wird das die Krise nicht verändern. Sie müssen die Ausrichtung der Politik ändern. Das ist der Kern, und das wollen Sie nicht. Und so lange wird die Krise weitergehen.

  John Stuart Agnew, on behalf of the EFDD Group. – Mr President, the Commissioner will be relieved to hear that most of my remarks are not going to be addressed to him directly because he is the wrong Commissioner, unfortunately, for this particular crisis in agriculture that is about to be visited on my industry by the European Parliament. I refer to the quite possible ban on the use of glyphosate on farms. We are voting on this tomorrow and it would be disastrous. This is a really big crisis. What has brought this about? Why are we even considering banning this very useful material?

The reason is that the World Health Organisation has said that it is probably carcinogenic. On the face of it, we might all be very concerned about this, as it is serious and we should therefore not be using this material – until you look at what else the World Health Organisation also classes as probably carcinogenic. They say that sitting in front of a log fire in your home during the winter is probably a carcinogenic activity; they say that working night shifts is probably a carcinogenic activity; they say that cutting human hair (which will not worry the Commissioner or me) is probably a carcinogenic activity; exposure to dry cleaning fluid is probably a carcinogenic activity, and drinking the national drink of Argentina (which is called mate) is also probably a carcinogenic activity.

When you look at these things, a ban on glyphosate is absolutely ludicrous – but it gets worse than that. What do they call definitely carcinogenic? Well, that includes the consumption of alcohol, the ingestion of the female contraceptive pill, and the consumption of processed meats. These are deliberately ingested, whereas glyphosate is just something that you may happen to be exposed to. If we do go ahead with this ban, what are the alternatives?

The alternatives are for farmers to have to cultivate the soil far more than they ever used to. If you believe that farmers can improve the world’s weather by reducing CO2 emissions from their farms, you will have scored a massive own-goal here if you vote for this tomorrow, because you will pump out CO2 from all these tractor operations to try and control perennial weeds of twitch and thistles and the new weed we are all getting now called black grass. That is all going to become much more difficult.

Now, what is all this really about? It is about not allowing farmers to grow GM crops, because if you ban glyphosate there will be no incentive to grow the GM crop. Let us face it: that what the ban is in aid of. I am not sure whether the Council are going to have a vote on this. I have been told that they may not, which means that our Secretary of State for Agriculture, Elizabeth Truss, will be told tomorrow that farmers in Britain cannot use glyphosate. What an extraordinary state of affairs.

  Edouard Ferrand, au nom du groupe ENF. – Monsieur le Président, mais de quelles améliorations parlez-vous, Monsieur le Commissaire? Vous nous présentez un pseudo—plan de crise. Les politiques menées par l'Union européenne ont ruiné l'agriculture européenne. La colère légitime des agriculteurs s'exprime partout et tous les jours en Europe. Arrêtons de tourner autour du pot!

Prenons l'exemple du lait: les éleveurs attendent un retour à une régulation des volumes et des prix. Il faut stopper la crise de surproduction actuelle et maintenir les équilibres de production entre les États membres, mais pas de n'importe quelle manière. La remise en place de quotas par le biais de politiques nationales est un véritable piège.

Cette non-mesure ne changera donc rien à la situation. Les bons élèves qui, comme la France, stabilisent leur production seront pénalisés alors que les autres, qui ne cherchent qu'à s'emparer de nouvelles parts de marché, continueront à produire plus.

L'Irlande a déjà augmenté sa production de 30 % en un an sans apporter de nouveaux débouchés au marché européen. Il est temps de changer cette politique européenne.

  Diane Dodds (NI). – Mr President, in Northern Ireland, farm incomes have been under pressure for some time. In the dairy sector this has been very extreme, with farmers receiving prices below the cost of production over many months. The aid package has only been of limited immediate help. The emphasis on new markets and new financial instruments is welcome but brings no immediate relief.

The current deal on the table with the Mercosur bloc will have a devastating impact on the beef sector in particular. It is unfortunate that a study on the cumulative effects of the trade agreements will not be complete until September. However, previous impact assessments carried out by Copa find that benefits to agriculture would be one-sided and that EU farmers would suffer a disrupted internal market and greater price volatility. Another predicted a 3% fall in farm income for Britain and producer prices falling by nearly 8%. In light of the UK referendum debate, many farmers are telling me that they think little has been done to help agriculture and that it is time to take back control.

  Michel Dantin (PPE). – Monsieur le président, Monsieur le Commissaire, j'ai l'impression que nous faisons du surplace.

Il y a bientôt un an que, dans cet hémicycle, nous parlons de la crise, il y a plus d'un an que des agriculteurs déposent le bilan, il y a plus d'un an que tous les acteurs économiques des filières nous alertent et, malgré tout, malgré toutes les séries de mesures qui ont été prises, rien ne change dans les exploitations.

Le Parlement européen s'était prononcé à plus de 70 % en faveur d'un mécanisme de limitation de la production en période de crise. Ce genre de mécanisme ne peut réussir que s'il s'applique à l'ensemble des pays européens. Ce n'est pas une politique agricole que de laisser un choix à la carte en période de crise, car les crises sont générales; ce n'est pas une politique agricole que de reporter sur les États la charge de financer des mesures d'accompagnement, d'autant plus que le plafond de minimis ne sera relevé que dans un délai très long.

Il faut, Monsieur le Commissaire, que la Commission dans son ensemble – au-delà de vous-même, qui avez pris conscience des problèmes – se réveille, sinon l'agriculture aura disparu d'un certain nombre de nos territoires avant la fin de cette législature.

  Eric Andrieu (S&D). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, je continue de penser que la Commission et vous-même n'avez pas pris la mesure de l'ampleur de la crise. Les réponses que vous apportez sont bien en deçà des réalités qui nous occupent au quotidien. Ce n'est pas en utilisant l'article 222 de façon partielle, tel que vous le présentez, que nous allons répondre à l'intensité et à la difficulté de la situation économique. Il fallait, comme cela vient d'être dit, qu'effectivement l'article 222 soit appliqué dans son intégralité et que ces mesures de régulation s'appliquent à tous les agriculteurs dans tous les États membres de l'Union. Il fallait pour ce faire le doter de moyens supplémentaires. Tel est mon point de vue au moment de nos discussions.

Par ailleurs, Monsieur le Commissaire, je voudrais attirer votre attention sur les négociations en cours entre l'Union européenne et le Mercosur. Vous devez refuser catégoriquement toute offre incluant les produits sensibles et, en particulier, la viande bovine. Il n'est pas envisageable que l'élevage, qui connaît une crise économique structurelle sans précédent, serve de variable d'ajustement aux accords commerciaux de la Commission.

Il en va de notre modèle de société et du projet européen lui-même.

  Beata Gosiewska (ECR). – W imieniu polskich producentów rolnych chcę wyrazić rosnące zaniepokojenie przedłużającą się destabilizacją na wszystkich rynkach rolnych i dalszym brakiem skutecznych działań ze strony Komisji Europejskiej. Skala kryzysu jest aktualnie tak ogromna, że nie da się w ciągu tak krótkiej debaty wymienić chociażby części problemów nękających rolników. Musimy podjąć zdecydowane działania, żeby poprawić sytuacją rolnictwa. To co pan proponuje, Panie Komisarzu, to nie są poważne propozycje. Rzeczywiście lista Pana podróży jest imponująca, ale wątpię czy wpłynie to na poprawienie sytuacji rolników. Dlatego raz jeszcze wzywam Komisję do podjęcia skutecznych działań, aby zapewnić chociażby godne ceny w łańcuchu dostaw, od pola do stołu. Ta decyzja jest w zasięgu Komisji, natomiast należy podjąć zdecydowane działania legislacyjne, a nie tylko jakieś zalecenia, których dokonała Komisja. Dziękuję bardzo!

(Mówczyni zgodziła się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 162 ust. 8 Regulaminu))

  Tibor Szanyi (S&D), Kékkártyás kérdés. – Képviselő Asszony! Ön nem konkretizálta, de említette, hogy többféle intézkedésre lenne szükség. Én úgy látom, hogy Európában azért létezik alultápláltság is, bizonyos mértékig éhezés és különösen gyermekéhezés. Vagyis a kereslet növelése egy fontos dolog lehetne, és kérdezem Öntől, olyan intézkedéssel egyet tudna-e érteni, hogy egységesen egy nagyon alacsony áfa-szintje legyen az élelmiszernek Európában?

  Beata Gosiewska (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Ja mówiłam, że w ciągu jednej minuty nie sposób jest nawet wymienić wszystkich problemów i określić wszystkich rynków, bo w zasadzie w całym sektorze rolnictwa jest zapaść. Natomiast to, o co ja apeluję od początku tej kadencji do Komisji to jest regulacja w zakresie łańcucha dostaw. Wiemy o tym, że ceny produktów rolnych, czyli ceny, które uzyskują farmerzy, są bardzo niskie. Natomiast w momencie gdy konsumenci muszą płacić wysoką cenę w marketach, jest to naprawdę zysk tylko i wyłącznie dla spekulantów. I tutaj Komisja Europejska tylko wprowadziła...

Przewodniczący odebrał mówczyni głos.

  Ulrike Müller (ALDE). – Herr Präsident, Herr Kommissar! Wir wünschen uns alle, dass die Marktkrise bald zu Ende ist und Bäuerinnen und Landwirte wieder gute Preise für ihre Produkte und die tägliche Arbeit erhalten. Ich beobachte wöchentlich die Süddeutsche Butter- und Käse-Börse mit ihren Notierungen, und leider ist eine Trendwende nicht in Sicht. Deswegen möchte ich Ihnen vier Dinge vorschlagen und Sie fragen, ob es möglich ist, das umzusetzen. Erstens: Denken Sie daran, ein Anreizsystem für eine zeitlich befristete Reduzierung der Milchkuhbestände zu schaffen? Die zweite Maßnahme wäre: Wollen Sie wieder Verwertungszuschläge für die verarbeitende Industrie einführen, womit dann Butter und Sahne tatsächlich wieder in die Backwaren- und in die Speiseeisproduktion hineingenommen werden? Drittens: Die Flüchtlingshilfe ist ein sehr guter und sehr wichtiger Ansatz. Aber es muss gewährleistet sein, dass die europäischen Nahrungsmittel verwendet werden. Und als Viertes brauchen wir dringend die Erhöhung der De-minimis-Regelung, um tatsächlich die nationalen Maßnahmen umsetzen zu können.

  Luke Ming Flanagan (GUE/NGL). – Mr President, there are five things that the Commissioner can do. Take on the large multiples in the retail sector, whose greed has continually eroded the farmers’ share of the retail price in the last few years. Milk prices have dropped in the region of 40% in the last 18 months and the consumer has not seen the benefit, yet the Commission sees no need for regulatory action in its weak response to its report on unfair trading.

Take on the cartels and the primary processing sector. We are talking about a crisis in agriculture and how there is no money for farmers, but there is still EUR 38 million for Larry Goodman to buy himself a new private jet. Where did that money come from? Out of the farmers’ pockets.

Examine the farmer input sectors and defend our interests in TTIP. Many studies have shown that agriculture will be the main loser in this trade agreement despite some of the claims about dairy exports.

Reject the Mercosur deal. The trade deal with the South American countries will completely undermine the viability of European agriculture. Finally, while people are paying back bank debts, they cannot afford to pay decent money for food. Change that and there will be more money to buy food.

  Maria Heubuch (Verts/ALE). – Herr Präsident! Herr Kommissar, herzlichen Dank, dass Sie heute hier sind. Wir reden wieder einmal über die Agrarmarkt-Krisen, und wir reden hier immer sehr theoretisch, und vielleicht sollten wir mal daran denken: Es geht hier um die Bäuerinnen und Bauern, um die Höfe und um die Menschen, die dort leben und arbeiten.

Wir haben 2014 ein einkommensschwaches Jahr gehabt, und in der Veredelung haben wir 2015 – gegenüber 2014 – noch einmal 20 Prozent des Einkommens verloren. Das ist für die Höfe wirklich sehr schwer auszuhalten. Auch menschlich ist dieser Druck nicht mehr sehr gut auszuhalten, und viele dieser Betriebe stecken in den finanziellen Verpflichtungen, die sie eingegangen sind, um wettbewerbsfähig zu sein, um am Markt zu bestehen. Sie können jetzt gar nicht einfach aus der Produktion aussteigen, nur weil es sich nicht rechnet. Es ist ein richtiges Dilemma, und dieses Dilemma war vorhersehbar.

Es werden nun immer wieder Warnungen ausgesprochen, und zwar völlig unabhängig vom Russland-Embargo. Und dann stellt sich mir die Frage: Haben wir es hier mit politischem Versagen zu tun, weil nicht früh genug auf diese Warnungen reagiert wurde, oder wird es billigend in Kauf genommen, damit unsere Ernährungsindustrie sich Weltmarktanteile sichern kann? Weltmarktanteile, die teuer bezahlt werden von den Höfen, von den Bäuerinnen und Bauern, die eine flächendeckende Produktion bei Milch und Fleisch innerhalb Europas gefährden und die ganze Regionen ausbluten lassen. Auch das ist eine Art von Strukturreform, allerdings eine unschöne.

Wir reden auch sehr viel über Nachhaltigkeit auf den unterschiedlichen Ebenen. Wir haben auch die SDGs hier in Europa unterschrieben. Aber Überproduktion ist keine Form der Nachhaltigkeit und schon gar nicht, wenn wir das Futter aus Übersee hierher holen müssen, um dann unsere Überschüsse, unsere Überproduktion wieder auf dem Weltmarkt zu dumpen.

Organisieren wir eine Anpassung an den Markt, und damit gehen wir einen ersten Schritt in Richtung Nachhaltigkeit. Das können wir nicht dem freien Markt überlassen.

  Mara Bizzotto (ENF). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, abbiamo parlato della crisi agricola, ma è il settore del latte quello più in crisi, crisi senza precedenti che sta provocando la strage delle stalle italiane.

In un anno hanno chiuso in Italia 1 500 stalle per effetto del crollo del prezzo pagato agli allevatori. Il prezzo sta crollando da 44 centesimi di due anni fa ai 30 centesimi al litro di quest'anno. In Italia si producono 110 milioni di quintali di latte e si importano 85 milioni di quintali di latte, ma anche di polveri, di concentrati, di cagliate, di semilavorati. Questi, dopo la trasformazione della nostra industria, diventano magicamente prodotti italiani e così sugli scaffali troviamo tre cartoni di latte su quattro che vengono spacciati per italiani e mozzarella che viene spacciata per italiana. Ecco perché il primo intervento da fare subito, quello che chiedono i produttori, i consumatori, che chiedo io e che spero voglia anche il Commissario, è l'etichettatura d'origine. Solo così sapremo dove viene prodotto quel latte.

  Γεώργιος Επιτήδειος ( NI). – Κύριε Πρόεδρε, οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση στον αγροτικό τομέα είναι οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου και ιδιαίτερα η Ελλάδα, της οποίας ο γεωργικός τομέας κινδυνεύει με καταστροφή.

Υπεύθυνοι για την κρίση στον αγροτικό τομέα και σε όσα θα επακολουθήσουν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση εξαιτίας των εσφαλμένων πολιτικών που ακολουθεί. Στα πλαίσια της πολιτικής γειτονίας έχουμε επιτρέψει να εισάγονται στην Ευρώπη από τρίτες χώρες γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα με αποτέλεσμα δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμό για τα ευρωπαϊκά προϊόντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι εβδομήντα χιλιάδες τόνοι που θα έρθουν τα επόμενα δύο χρόνια από την Τυνησία, κάτι το οποίο θα καταστρέψει τις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών. Στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά πενήντα τοις εκατό η τιμή του ελαιολάδου με αποτέλεσμα εφτακόσιοι χιλιάδες αγρότες που ασχολούνται με την παραγωγή της ελιάς να υποστούν οικονομική καταστροφή.

Αντίστοιχα, αντιμετωπίζονται και τα αμφιβόλου ποιότητας τουρκικά προϊόντα τα οποία κατακλύζουν τις ευρωπαϊκές αγορές. Επίσης, το εμπάργκο της Ρωσίας έχει δημιουργήσει προβλήματα. Οφείλουμε λοιπόν να επιλέξουμε πολιτικές που θα εξυπηρετούν τους Ευρωπαίους αγρότες.

  Herbert Dorfmann (PPE). – Herr Präsident! Es ist ja außer Zweifel, dass die Landwirtschaft eine schwere Zeit durchlebt. Das gilt insbesondere für die Milchwirtschaft, das gilt insbesondere für jene Gebiete, die unter erschwerten Bedingungen produzieren müssen und höhere Produktionskosten haben. Wie soll zum Beispiel ein Bergbauer zu solchen Preisen Milch produzieren, und wie soll er dann seinen Unterhalt noch finanzieren können?

Wir haben das Ende der Quoten beschlossen, und selbstverständlich eröffnet das Ende der Quoten neue Chancen für jene, die zu niedrigen Preisen oder niedrigen Kosten produzieren können. Aber das bedingt auch, dass wir dann denen helfen, die in dieser Situation unter die Räder kommen könnten, weil wir sonst die flächendeckende Landwirtschaft in Europa und die flächendeckende Milchwirtschaft riskieren.

Deshalb braucht es ein paar Maßnahmen, es braucht eine schnelle interne Konvergenz in den Mitgliedstaaten, in denen das noch nicht passiert ist, zum Beispiel auch in Italien. Es braucht aber vor allem ein Hilfsprogramm für die Erzeugerorganisationen, für die Verarbeiter, vor allem im Berggebiet, die Milch zu hochwertigen Produkten verarbeiten und die ähnlich dem Sektor Obst und Gemüse finanziert werden könnten und denen wir unter die Arme greifen könnten. Und es braucht ein eigenes Programm und einen eigenen Fonds für die Bewerbung dieser hochwertigen Produkte aus dem Berggebiet. Wenn wir das nicht machen, dann wird die Milchwirtschaft vom Berg verschwinden, und das würde die Landwirtschaft im Berggebiet nachhaltig verändern.

  Clara Eugenia Aguilera García (S&D). – Señor Presidente, señor Comisario, creo que se han tomado medidas, pero creo que estas medidas −como le han dicho mis colegas− no son suficientes. Seguramente no es fácil, ni para usted ni para nosotros, dar con las medidas adecuadas, pero, desde luego, las que no lo son son aquellas que van a la renacionalización de la política agrícola comunitaria. Todas esas medidas, como los recursos que se han dado a los Estados miembros, algunos sin usar, hacen que no estemos atajando el problema de fondo.

El problema que tiene la agricultura europea es la situación de la cadena alimentaria y los acuerdos con terceros países. Son los dos graves problemas que la sitúan en una problemática que nos impide salir de esta crisis. Yo quisiera pedirle algunas cosas puntuales: el sector de las frutas y hortalizas necesita un incremento de los precios de retirada −si no, no será útil esta medida−, así como la articulación de medidas de continuidad con los efectos del veto ruso y que haya una prórroga y no haya ningún momento sin continuidad en las medidas.

  Richard Ashworth (ECR). – Mr President, in the long term the future for agriculture is positive – not an easy message for farmers going through the most difficult times in living memory. I know Commissioner Hogan understands that well. I know that he will do everything within his powers to help this industry through very tough times. I also know that, relative to the depths of the farm income crisis, those powers are limited. But what he can and must do is find ways to help the industry become more productive, more competitive and more sustainable. Agriculture needs R&D, innovation and simplification, and above all agriculture needs regulation based on common sense and proven science, not on emotion. The Commissioner and the farmers understand that well. Unfortunately, too many Members of this House do not.

  Jasenko Selimovic (ALDE). – Herr talman! Låt mig återigen upprepa att krisen i EU:s jordbrukssektor drabbar många som är verksamma inom många olika sektorer: griskött, mjölk, frukt, grönsaker, smör osv. Det kräver att vi tar det på allvar och ger ett adekvat svar från EU:s sida.

Jag är inte överens med dem som säger att det största problemet är konflikten med Ryssland och Rysslands aktioner. Min övertygelse är att krisen till största delen är orsakad av interna problem: ineffektiv marknad, söndersubventionerad sektor som överproducerar, brist på innovation, svag konkurrens, fallande efterfrågan. Allt detta bemöts med kortsiktiga lösningar. EU-kommissionen har hittills kommit med kortsiktiga lösningar, såsom till exempel stöd till privat lagring. Jag förstår att sådana lösningar ibland är nödvändiga. Men om kommissionen måste lösa den här situationen, så måste den börja utarbeta åtgärder som tar itu med och löser jordbrukets strukturella problem. Innan vi tar itu med detta kommer ingenting att bli bättre på lång sikt.

  Estefanía Torres Martínez (GUE/NGL). – Señor Presidente, lo que debatimos hoy aquí es una evidencia: que la agricultura europea está en crisis. Pero estamos debatiendo en base a una quimera. Porque sabemos, tanto ustedes como yo, que ninguna de las medidas que tome la Comisión va a traer una mejora a medio plazo.

Hoy podemos hablar de ayudas a los ganaderos, de rentas y de rendimientos agrarios, que de poco o nada servirán mientras se continúe negociando un tratado de libre comercio con los Estados Unidos que solo nos traerá la ruina, el aumento de las importaciones de productos estadounidenses y, en consecuencia, la caída de los precios de nuestros productos.

Así que me pregunto, ¿cuándo vamos a empezar a proteger la producción local? ¿Cuánto más tenemos que esperar para cambiar el paradigma de crecimiento económico y nuestro modelo productivo? Es hora de tomar decisiones valientes. Demostremos que estamos con y para la gente. Primero está nuestra agricultura, primero están nuestros ganaderos y primero está la soberanía alimentaria de nuestro pueblo.

  Bronis Ropė (Verts/ALE). – Jau antrą savaitę po masinio piketo šalia Lietuvos žemės ūkio ministerijos palapinėje protestuoja pieno gamintojai, laukdami sprendimų, kurie padėtų jiems išgyventi. Tai puikiai iliustruoja, kad situacija žemės ūkyje yra kritinė: pieno supirkimo kainos siekia nuo 10 iki 15 eurocentų ir toliau krenta, tas pats vyksta su kiauliena, problemų yra ir kituose sektoriuose.

Gerbiamas Komisijos nare, esu dėkingas už Jūsų parodytą dėmesį Lietuvai, kurioje neseniai lankėtės ir susitikote ne tik su Lietuvos, bet ir žemdirbių atstovais. Tai, žinoma, suteikė vilties. Vis dėl to, negaliu pritarti tik savanoriškam gamybos mažinimui. Man įdomu, kokio poveikio Jūs tikitės iš to? Juo labiau, kad negautas pajamas turėtų kompensuoti pačios šalys. Įdomu, kiek tokių šalių atsiras? Manau, kad jau pieno sektoriuje gamyba, bent jau laikinai, turi būti reguliuojama privalomai ir visoje Europos Sąjungoje.

  Mairead McGuinness (PPE). – Mr President, I want to thank the Chair of the Committee on Agriculture and Rural Development for this debate here this morning, and thank the Commissioner for his comments. Clearly this crisis in the agriculture sector is much deeper and more prolonged than the Commission had forecast or than we would desire, so it is important that we hear from Members, particularly what is happening in each Member State, because of our differences. But there is one clear message, and I am not sure whether many farmers are listening to the debate here in the Chamber – hands up if you are – but that is that the voice of farmers is, I think, not being heard loud and clear, because there are fewer of them. Consumers – and we are all consumers in this Chamber – are benefiting to some extent from the crisis in the agricultural sector with cheaper food, but perhaps others along the supply chain are benefiting much more. So on question 3, could the Commissioner say a bit more about what the Commission is going to do on unfair trading practices in the food supply chain? I hope it is going to do something concrete and effective.

Can I also, Commissioner, say that implementing the measures that you have brought forward is important, but measuring their impact is even more important? And can I ask you a question on Article 222? Following on from Mr Dantin’s comments, do you really think that it can be effective if only one or two Member States apply voluntary production cuts, and can you explain how that will and can be funded? My last point relates to costs. We need to do something to tackle the high cost of production in European – including Irish – agriculture.

  Viorica Dăncilă (S&D). – Domnule președinte, domnule comisar, deși în toamna anului trecut ați deblocat 500 de milioane de euro pentru ajutarea sectorului lactatelor și a crescătorilor de animale, această sumă a fost infimă și în continuare ne aflăm într-o criză structurală pe piața agricolă, în special cu privire la lactate, carne de porc, fructe și legume. Contextul actual de pe piața europeană a laptelui necesită să îndreptăm o atenție deosebită asupra producătorilor de lapte, care sunt cei mai afectați.

În cadrul Consiliului Agricultură și Pescuit din luna martie ați recunoscut că suntem în criză. Însă măsurile luate sunt încă timide și fără presiunea statelor membre am fi avut și mai puțin. Agricultorii trebuie ajutați de urgență prin măsuri ce răspund nevoilor lor de lichidități de astăzi. De asemenea, avem nevoie de măsuri anticiclice de durată, ce pot acționa pentru stabilizarea pieței. Avem nevoie urgentă de măsuri urgente la criză, pliate pe realitatea existentă în fiecare stat membru.

  Zbigniew Kuźmiuk (ECR). – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Bardzo trudna sytuacja na rynkach mleka i wieprzowiny, między innymi w moim kraju, w Polsce, jest spowodowana między innymi katastrofalną suszą w 2015 roku, skutkami rosyjskiego embarga, jeżeli chodzi o rynek wieprzowiny, to skutkami afrykańskiego pomoru świń, choć występuje on tylko wśród dzików, niestety kładzie się to cieniem na cały rynek. Polski minister rolnictwa na posiedzeniu Rady ds. Rolnictwa 14 marca przedstawił między innymi następujące propozycje: ponowne wprowadzenie tymczasowego ukierunkowanego wsparcia dla producentów mleka i wieprzowiny, podniesienie ceny interwencyjnej dla masła i mleka w proszku, uruchomienie subsydiów eksportowych dla wieprzowiny, zwiększenie pomocy de minimis dla jednego gospodarstwa i ogólnych limitów dla poszczególnych krajów członkowskich, wreszcie rozważenie użycia środków z budżetu ogólnego albo rezerwy kryzysowej jako źródła finansowania tych i innych działań Komisji mających na celu poprawę sytuacji na rynkach rolnych.

Chciałbym zapytać Pana Komisarza, która z tych propozycji albo które z tych propozycji mają szansę być zastosowane przez Pana Komisarza. Dziękuję bardzo!

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 162 ust. 8 Regulaminu))

  Hilde Vautmans (ALDE), blue-card question. – I am very glad to hear that you are also talking about the embargo. I want to ask you: how far can we go to find a solution to the Russian embargo on fruit and vegetables? I have said it already many times here in plenary: I think the priority for the agricultural sector should be that the Russian boycott should stop. Can your party support all the initiatives to ban the boycott?

  Zbigniew Kuźmiuk (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Sprawa w przypadku rosyjskiego embarga jest rzeczywiście skomplikowana. Potrzebna jest tu solidarność wszystkich krajów unijnych i rzeczywiście zabieganie – tak jak powiedział pan komisarz – na forum Światowej Organizacji Handlu, której członkiem jest Rosja o to, żeby embargo zostało zniesione. Mam nadzieję, że takie solidarne działanie w tej sprawie będzie możliwe.

  Hannu Takkula (ALDE). – Arvoisa komissaari, meidän omat eurooppalaiset ruoantuottajamme ja viljelijämme ovat konkurssin partaalla ja vaikeassa sosiaalisessa ahdingossa. Nyt tarvitaan ison luokan päätöksiä: lisää rahaa kehyksestä maatalouskriisin hoitoon sekä merkittäviä lisäjoustoja maatalouspolitiikan käytäntöihin.

Euroopan unionin rahoituskehyksen tulee pystyä joustamaan myös maatalouden akuuttien kriisien hoidossa. Kuusi vuotta on aivan liian pitkä aika odotettavaksi tai ennustettavaksi näin herkällä alalla. Me tiedämme kaikki sen, että raha on tiukalla, pitää priorisoida asioita, mutta aivan hiljattain löytyi kolme miljardia euroa Turkin pakolaiskriisin hoitoon, sen ulkoistamiseksi. Ehkä siitä samasta lähteestä voidaan myös löytää tähän elintärkeään asiaan tarvittavat eurot.

Miten sitten joustetaan? Valtion kriisituen ylärajaa pitää nostaa. 15 000 euroa per tila ei riitä. Toiseksi maataloustukien maksuja pitää aikaistaa ja joustavoittaa, ja kolmanneksi lisäksi kansallisten maatalousohjelmien mukauttaminen pitää tehdä mahdolliseksi useamman kerran vuodessa. Odotamme komissiolta toimia tämän suhteen.

  Matt Carthy (GUE/NGL). – Mr President, we are in an almost unique situation here in plenary today, because speakers from across every political group, from every country, have had basically the same message. That message, Commissioner, is that you are failing, and the Commission is failing, to address the farm income crisis that we have. While I welcome the fact that we have moved from a situation where the Commission was failing to acknowledge that there was a crisis at all to at least some measures being put in place, it is quite clear from listening to the remarks of speakers across the board today that those measures do not go far enough.

I know you asked this morning, Commissioner, for your package to be given time and for us to give you time, but the difficulty is that many of the farmers who we are dealing with on a daily and weekly basis simply do not have the luxury of time. What they need is for the packages already in place to be strengthened. I am of the firm belief that, for example, intervention prices will have to be increased above the cost of production. Why delay any longer? Why not do it? I would like to reiterate the points which have been made in relation to the trade deals with Mercosur…

(The President cut off the speaker)

  Esther Herranz García (PPE). – Señor Presidente, tenemos la necesidad perentoria de dotarnos de nuevos instrumentos y de dotar de ellos a los agricultores para hacer frente a las fluctuaciones del mercado. Se habla cada vez más de ayudas de Estado, pero el problema es europeo y la solución también debe serlo. Hay que eliminar también, señor Comisario, las barreras psicológicas que impiden a su Comisión reforzar la intervención en el sector de la leche o en los precios de retirada en el sector de las frutas y hortalizas. Las medidas voluntarias del artículo 222 de la organización común de mercado única para el caso de la leche solo serán eficaces si se garantiza una acción unánime del sector.

Me gustaría también recordar lo que este Parlamento lleva diciendo ya meses: en el sector de la leche se necesitan medidas más eficaces y, en especial, un aumento de los precios de intervención. Es necesario, también, proceder a una revisión seria del paquete lechero e impulsar los contratos entre ganaderos e industria, incluyendo a la distribución, y promover más el consumo.

La Comisión sigue ignorando las demandas del sector de las frutas y hortalizas, que pide un aumento de los precios de retirada, que ya no responden a la realidad de los mercados. Además, el nuevo Reglamento delegado sobre la simplificación de la normativa del sector no debería suponer nuevas trabas como las que propone la Comisión para la gestión de las medidas agroambientales, porque supondrían nuevas mermas de competitividad. Y no olvidemos al sector cárnico −la situación particular del porcino−, que merece que se le preste atención con ayudas al almacenamiento privado.

  Maria Noichl (S&D). – Herr Präsident, sehr geehrter Herr Kommissar! In der Landwirtschaft ist es ganz einfach: Man erntet das, was man sät. So ist es in der Politik auch. Man erntet das, was man sät. Und Sie als Kommissar für den Agrarbereich säen weiter genau in die gleiche Ackerfurche hinein, wie wir es seit dreißig Jahren kennen. Es geht um Liberalisierung, es geht um Deregulierung, und jetzt ernten Sie. Sie sind mit dabei, wenn wir alle – leider, denn wir sind ja nicht die, die die gleiche Politik säen wollen – leider mit Ihnen die gleiche Saat ernten. Das heißt: keine regulierende Marktordnung, Deregulierung, Übermengen, Konzentrationsprozesse, viele bäuerliche Landwirtschaften geben auf, extremer Druck auf Menschen, auf Tiere, auf die Umwelt, und natürlich auch der Verlust der Qualität von vielen Produkten.

Das heißt: Keine Krise fällt vom Himmel, Krisen werden gemacht. Herr Kommissar, ändern Sie endlich Ihren Kurs, damit wir wirklich gegen die Krise angehen können!

  Jørn Dohrmann (ECR). – Hr. Formand! Hr. Kommissær! De taler om, hvor mange penge der er givet ud, men ikke om den administration, der følger med for at få pengene, og dermed forsvinder de. Krisen i landbruget er alvorlig, og det har givet store prisudsving, som er helt urimelige for et presset erhverv. Hvor er viljen til at skabe lige vilkår imellem landene, hvor der fokuseres på landbrugspolitikken? Nogle lande skal reducere ammoniak med over 20 %, andre slipper med omkring 5 %. Hvor er de lige vilkår? Hvor er dialogen om at få det russiske marked tilbage igen? Det er lige nu landmændene, der betaler prisen. De store firmaer slipper. De går i skattely i for eksempel Panama. For at redde dette skal vi have et fremtidssikret landbrug, hvor der investeres i de bedst mulige miljøteknologier, flere arbejdspladser og bedre økonomi.

  Daniel Buda (PPE). – Domnule președinte, domnule comisar, sectorul agricol din Uniunea Europeană trece prin cea mai dificilă perioadă din ultimii ani, chiar dacă, în anul 2015, au fost luate unele măsuri apreciate ca fiind excepționale. Fie că vorbim de sectorul creșterii animalelor fie de sectorul vegetal, acestea au fost puternic afectate în primul rând de embargoul impus de Rusia, de imposibilitatea găsirii de noi piețe, dar și de practicile neloiale, care, din păcate, nu au putut fi controlate în mod eficient.

Comisia Europeană trebuie să renunțe doar la politicile de intervenție reactive și să previzioneze pe termen mediu și lung politicile agricole, astfel încât cererea și oferta să se mențină în echilibru. Este nevoie de crearea unor mecanisme rapide, care să permită fermierilor să-și ajusteze producția în funcție de cerințele pieței. Dezvoltarea unui sector, indiferent despre care ar fi vorba, fără să se țină seama de capacitățile de absorbție ale pieței nu face altceva decât să îngroape acel sector sub propria greutate.

În același timp, cu toată responsabilitatea, atrag atenția Comisiei Europene să iasă din starea de pasivitate inadmisibilă față de fenomenul masiv de acaparare a terenurilor agricole, mai ales în estul Europei, în mâinile unor latifundiari. Acest lucru duce la distrugerea fermelor mici și mijlocii și îi va transforma în mod cert pe localnici în sclavi pe fostele lor terenuri, cu consecințe incomensurabile asupra stabilității economice și politice pe termen mediu și lung.

  Marc Tarabella (S&D). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, effectivement, il y a plus d'un an qu'on parle ici de cette crise qui perdure, et les solutions apportées ne sont que des "mesurettes" au regard de l'ampleur du problème.

Je vous rappelle que les agriculteurs demandent deux choses: une régulation des marchés, à laquelle on tourne le dos, pas seulement la Commission, mais surtout une majorité des gouvernements européens, qui ne veulent plus de régulation. Ceux-ci sont aussi en partie responsables de ce désastre. Par ailleurs, les agriculteurs demandent aussi une rémunération correcte pour leur travail.

La PAC est aujourd'hui à contre-courant des grandes politiques agricoles du monde. Tandis que l'Union européenne fonde sa politique sur des soutiens découplés de la production, dans les grands pays producteurs tels que les États-Unis, le Brésil et la Chine, notamment, les soutiens aux agriculteurs sont liés directement au prix, au volume de production ou à l'utilisation d'intrants.

À la lumière de ces observations, je crois qu'il est important de souligner deux choses: il faut être particulièrement attentif à l'impact des accords de libre-échange susceptibles d'accroître encore l'instabilité des marchés agricoles les plus importants – je pense au TTIP et au Mercosur – et, enfin, il faut réfléchir à la mise en place d'outils contracycliques pour aider les agriculteurs dans cette PAC qui ne répond plus à ses objectifs.

  Bas Belder (ECR). – De crisis in onze landbouwsectoren duurt voort. De waardeverdeling in de keten is zeer ongelijk en dat is een structureel probleem.

In een tijd van crisis kan dit voor een boer echter het verschil maken tussen overleven of failliet gaan.

De taskforce voor agrarische markten is een belangrijke stap voor de lange termijn. Ook artikel 222 inzake crisiskartels is nu in werking gezet, echter alleen voor zuivel. Is de Commissie bereid artikel 222 breder en tijdiger in te zetten, zodat ook boeren in andere sectoren afspraken kunnen maken?

Commissaris, het mag niet zo zijn dat één schakel in de keten (namelijk de primaire producent) alleen opdraait voor de gevolgen van de crisis. Geef boeren juist nu alle middelen in handen om hun positie te versterken, zodat de overige schakels in de keten evenredig meedragen in de gevolgen van de crisis.

  Elisabeth Köstinger (PPE). – Herr Präsident, geschätzter Herr Kommissar! Die negative politische, aber auch wirtschaftliche Stimmungslage schlägt jetzt voll auch auf unsere bäuerlichen Familienbetriebe durch. Vor allem auch in Österreich, wo wir eine sehr klein strukturierte Landwirtschaft haben, sind sehr viele Familienbetriebe von dieser Krise betroffen. Die Milchpreise und die Preise im Schweinesektor befinden sich – um auch hier konkret zu sein – im freien Fall und stellen mittlerweile eine wirkliche Existenzbedrohung, auch für die Betriebe, dar. Zu diesen Preisen, wie sie derzeit auf den Märkten vorzufinden sind, ist in der Produktion keine Deckung zu erzielen.

Wir brauchen deswegen eine echte Solidarität mit unseren Bäuerinnen und Bauern, um eben auch die Liquidität sicherstellen zu können. Ich spreche hier vor allem auch von Risikofinanzierungsinstrumenten – der Kommissar hat das heute schon erwähnt – und natürlich vor allem auch von Absatzförderungsmaßnahmen, die wir innerhalb Europas zu setzen haben, aber natürlich eben auch auf Drittmärkten.

Neben neuen Exportanstrengungen muss aber vor allem ein nachhaltiges Hilfspaket auch eine Rolle der einzelnen Akteure entlang der Wertschöpfungskette beleuchten. Wir sehen es immer wieder, dass Dumpingpreise, Schleuderpreise und Schleuderaktionen unsere vor allem regionalen Produzenten massiv unter Druck bringen. Wir müssen diesem Dumping den Kampf ansagen. Der Produzentenerpressung durch Handelskonzerne muss endlich ein Riegel vorgeschoben werden.

Und vielleicht auch ein Wort zu Russland, auch das haben Sie angesprochen, Herr Kommissar: Ich begrüße den Vorstoß, hier explizit die Märkte in Zukunft wieder zu öffnen.

  Paul Brannen (S&D). – Mr President, one of the causes of the crisis in agriculture is the growing gap between the urban and the rural – the growing gap between the consumer and the farmer. How have we ended up with a situation where some farmers in the European Union are being paid below the cost of production? It simply is not fair.

Twenty years ago I and others worked to tackle unfair trade treatment of farmers in the developing world, resulting in the Fairtrade mark. We now have lots of products from the developing world where the farmer has been paid a fair price: tea, coffee, bananas and cocoa. We now need to do the same for European farmers. Twenty to thirty per cent of EU customers are willing to pay a fair price to their farmers; that is a big market. A fair price scheme for EU farmers will be difficult to set up, but where there’s a will there’s a way, and our farmers deserve no less.

  Marijana Petir (PPE). – Gospodine predsjedniče, gospodine povjereniče, šest mjeseci nakon prvog paketa mjera od 500 milijuna eura namijenjenog ublažavanju krize u sektorima proizvodnje mlijeka i mliječnih proizvoda, svinjskoga mesa te voća i povrća, Europska komisija najavila je uvođenje i dodatnog paketa izvanrednih mjera za potporu poljoprivrednicima u Europskoj uniji. To je nadogradnja već do sada osiguranih milijardu eura u proteklih godinu dana koje je Europska unija osigurala za pomoć krizom pogođenom poljoprivrednom sektoru.

Premda je Komisija doista brzo reagirala i donijela paletu mjera, moram ipak reći da mjere poput skladištenja mlijeka i mesa ili smanjenja proizvodnje mlijeka nisu mjere koje će pomoći poljoprivrednicima, a posebno ne onima u novim državama članicama poput Hrvatske. Svi viškovi završavaju na tržištu koje je najslabije te sam stava, povjereniče, da pomažući starim državama članicama ne smijemo vuči prema dnu nove države članice, a to se upravo sada događa. Zato očekujem da predložite uravnotežene i efikasne mjere koje će biti podrška svakom europskom poljoprivredniku. Tražim podršku Europske komisije da se na europskoj razini donese regulativa kojom bi se spriječila nepoštena trgovačka praksa i kako bi barem na taj način suzbili nelojalnu konkurenciju.

Svima nam je potrebna hrana, a ako oni koji proizvode hranu ne mogu preživjeti od svog rada, onda moramo osmisliti nove mjere kako bi im pomogli i vjerujem da ćemo dobiti od vas podršku.

  Nicola Caputo (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, il calo dei prezzi, il problema della sovrapproduzione e l'embargo russo stanno dando un colpo mortale all'agricoltura europea. Il pacchetto di aiuti del 2015 non basta.

Concordo sul fatto che gli aiuti devono rappresentare una rete di salvaguardia e non un generalizzato supporto alla redditività aziendale, ma l'attuale livello dei prezzi unitari delle produzioni agricole pone la necessità di mettere mano a misure eccezionali. Per affrontare una crisi così devastante è necessario innalzare i prezzi di ritiro fissati dall'Unione europea e differenziarli per tipologie produttive. Servono strumenti finanziari più efficaci rivolti alle imprese agricole e al riguardo vorrei sapere in che modo la Commissione intende garantire ai produttori la disponibilità pratica di strumenti finanziari flessibili e innovativi, da individuarsi di concerto con gli istituti finanziari europei.

Serve maggiore incisività della Commissione anche sull'indicazione dell'origine delle materie prime in etichetta. Sono convinto infatti che valorizzare l'origine aiuti a salvaguardare il modello agricolo europeo, il lavoro delle nostre aziende e a tutelare il consumatore, che deve poter scegliere in maniera trasparente e consapevole.

  Annie Schreijer-Pierik (PPE). – Ik spreek ook namens mijn collega Tom Vandenkendelaere uit België.

Europa is ontstaan na de Tweede Wereldoorlog. Toen ging het om vrede, maar ook om voldoende voedsel, voedselproductie, geproduceerd door boerenfamilie- en gezinsbedrijven. Dat zijn we al bijna vergeten. Maar dat is de kracht van Europa.

Kijk naar Nederland en naar België: 60 procent van de varkenshouders haalt het niet. En 50 procent van de melkveehouders heeft grote financiële problemen. Dan heb ik het nog niet over aanverwante sectoren als loonwerkers en dergelijke. Velen denken dat marktinnovatie de oplossing is, maar dat is niet alleen zo. Het gaat ook om andere zaken. Het gaat ook om gelijk speelveld, als het gaat om staatssteun. Het gaat ook om hoe op dit moment het crisisgeld op de boerenkeukentafel terecht moet komen. Vorig jaar in juli heb ik gevraagd om een actieplan. Sommigen lachten mij toen uit, maar we zijn nu een jaar verder.

Commissaris, u heeft een plan voorgesteld en anderen hebben zaken gezegd. Laten we werken aan een eerlijke, sociale, evenwichtige markteconomie binnen Europa. Als we dat met elkaar snel gaan doen, behouden wij de boerenfamilie- en gezinsbedrijven en voedselproductie in Europa. Maar als we dat niet met elkaar gaan doen, dan krijgen macht, kapitaal en multinationals deze hele sector in handen. En wat betekent dat voor een leefbaar platteland? Staan wij daar hier in dit huis, in deze zaal, wel voldoende bij stil?

  Sofia Ribeiro (PPE). – Senhor Presidente, Senhor Comissário, a situação do setor do leite é dramática na minha região, os Açores. 60 % das explorações estão em falência técnica, levando ao desespero milhares de famílias e uma região ao desastre. Isto não é aceitável, especialmente porque a responsabilidade destes produtores nesta crise é nula. Já há muito tempo que pagam para trabalhar, endividando-se ainda mais.

Esta é uma crise europeia e, apesar de algumas medidas paliativas que podem ser tomadas pelos Estados—Membros, a solução terá de ser europeia para evitar o abuso do poder negocial das indústrias e da distribuição, que em Portugal aplicam penalizações pelo aumento de produção e solicitam cauções aos produtores, prejudicando-os ainda mais, numa versão rasca de quotas leiteiras que apenas funciona pela negativa e internamente, provocando ainda mais assimetrias.

Castiga—se os que menos produzem, deixando outros produzir sem limites. Volto a apelar para que promovam uma ambiciosa campanha europeia de informação e de incentivo ao consumo do leite, pois este está a ser atacado, sem darmos a devida resposta, esclarecendo os mitos a ele associados e promovendo os seus benefícios. Defende regras claras da indicação da origem e apoio da certificação da sua composição. No caso dos Açores, fala-se da presença de ómega 3, CLA e outros, entre outros.

Questiono: queremos um setor competitivo a nível mundial beneficiando poucos e privilegiando membros de um clube seletivo de produtores europeus, ou queremos ser competitivos promovendo o desenvolvimento sustentável do centro e da periferia da Europa, das regiões e territórios mais remotos da União?

Catch-the-eye-Verfahren

  Peter Jahr (PPE). – Herr Präsident! Vielen Dank, Herr Kommissar, für die Debatte heute. Ich habe noch drei kurze Fragen an den Kommissar.

Erstens zum Interventionsmechanismus: Meinen Sie nicht auch, dass unser gegenwärtiger Interventionsmechanismus zu langsam und zu berechenbar ist? Sollten wir nicht schneller reagieren und quasi auch mit den Marktketten dann entsprechend umgehen?

Die zweite Frage ist eine Frage zur Preisgestaltung: Wieso bezahlen wir eigentlich jeden Liter gleich? Das heißt, den Liter Milch, der gebraucht wird, bezahlen wir genauso schlecht oder genauso gut wie den Liter Milch, der nicht gebraucht wird. Sollten wir nicht in der Vertragsgestaltung entsprechend reagieren?

Und die dritte Frage – Stichwort Preissicherungssysteme: Wäre es nicht an der Zeit, überhaupt darüber nachzudenken, ob wir mit Preissicherungssystemen, inklusive Versicherungssystemen, die landwirtschaftlichen Erzeugerpreise etwas mehr absichern? Könnten hier nicht teilweise auch andere Länder wie die Vereinigten Staaten ein gutes Beispiel für uns sein?

  Michela Giuffrida (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, io la ringrazio per la Sua presenza a questo dibattito.

Apprezzo il piano che ha presentato al Consiglio per la crisi dei mercati agricoli, apprezzo la flessibilità sul regime dei minimi, l'attivazione dell'articolo 222 per il settore lattiero-caseario e tutto il resto. Quello che noto, però, signor Commissario, è che nessuna di queste misure è dedicata a quella che è una delle principali cause della crisi che stanno vivendo i nostri mercati ortofrutticoli, e cioè la politica commerciale con i paesi terzi.

Non solo latte, Commissario, ci sono i pomodori, le arance, quelli che erano una volta i simboli dell'agricoltura del sud d'Europa, che ancora oggi è un comparto importantissimo. Non c'è menzione dell'attivazione della clausola di salvaguardia, non si parla di avviare una valutazione dell'impatto delle attuali importazioni, né di prezzi di ritiro. Su questo si gioca la credibilità dell'Europa e la fiducia dei produttori e dei consumatori del sistema agricolo europeo. I nostri agricoltori sono in enorme sofferenza.

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospodine predsjedniče, imamo četiri načina kako razriješiti ovu krizu ili barem najmanje četiri načina. Prvo je otvoriti razgovore da li ovakva politika prema Rusiji ima smisla ili nema smisla i možemo li zaista vratiti rusko tržište ili će gospodin povjerenik mnogo putovati i tražiti nova tržišta: kinesko tržište sigurno je zanimljivo. Ili ćemo naći više novaca za naše proizvođače ili ćemo, ono što ja posebno ovdje želim zagovarati, promijeniti ukupnu našu poljoprivrednu politiku i pokušati raditi na kvaliteti, a ne na kvantiteti.

Izvornost i izvrsnost naših europskih proizvoda mora biti ono što mora biti naša svjetska konkurentnost, konkurentnost na svjetskom tržištu. Za takvu sam dugoročnu politiku, ali trebamo početi odmah raditi na tome jer je evidentno da će porast broja stanovništva u svijetu omogućiti da naša izvrsnost i naša izvornost budu još bolje prepoznate na svjetskom tržištu.

  Seán Kelly (PPE). – Mr President, we have a dilemma here, unfortunately. The long-term prospects, as outlined by the Commissioner, seem to be quite good, with a growing population meaning greater demand for food. Also, of course, the Commissioner is trying to open up new markets, which is highly commendable.

But for farmers there is a small element of ‘live, horse and you’ll get grass’ about this, because a short-term crisis could put a lot of them out of business. So that is why we have to try and come up with short-term solutions. I know the Commission has done an awful lot (EUR 500 million last year, etc.), but is there room for more in the short term? The situation, especially in my country, has been exacerbated by horribly bad weather and the threat of Brexit, so they need help now.

Is there an opportunity, for instance, to have a short-term intervention for three or four months and then revert to the status quo? I think we need to look at short-term measures to get the farmers over the crisis right now.

(End of catch-the-eye procedure)

  Phil Hogan, Member of the Commission. – Mr President, I would like to thank all those who have contributed in the debate on this crisis in agricultural markets. I want to assure you that I share your concerns. However, we can only take action on the basis of the framework of the legislation that was agreed by you and the Council in 2013 and which I am implementing from 1 January 2015. I would like to say to Mrs Noichl that I am not ploughing my own furrow in this regard. I am exhausting all of the tools that have been given to me within the law and the budget. I do not of course need to go into the details about the backdrop to the situation that we have in terms of the market. We have a global oversupply in our milk and pig meat products and we have the Russian embargo, which has not helped and has resulted in a reduction of EUR 5.2 billion of exports to that destination.

But I have responded on a number of issues, and I just want to go through them again. I have responded on intervention ceilings by increasing the ceilings by 100% for skimmed milk powder and butter. I am invoking Article 222 for the first time to bring about a stabilisation of milk production and to bring about greater balance in demand and supply. This can be funded through the existing targeted aid measures that have not yet been spent by some Member States or by state aids. I would draw your attention to the flexibility that we are giving in respect of state aids for the first time. Measures under state aid rules, which have been doubled from EUR 7 500 to 15 000 per farmer per annum, can be used for the purpose of the promotion of agricultural products or the closure of production capacity if they are notified and approved in the agricultural state aid guidelines. Holdings may be granted rescue and restructuring aid if they fulfil the conditions that are set out in the horizontal state aid guidelines. Member States could also be allowed to set up access to finance schemes under which aid in the form of loans or guarantees is granted in order to bridge liquidity gaps. Where farmers have undertaken at least to freeze their production during a certain period at a level that has been attained in comparison to a reference period to be determined by the Commission, the aid could be granted in the form of direct grants. So I am saying to Members who have raised the issue of how we are implementing Article 222 and creating some balance between supply and demand in the milk sector that we are giving the maximum flexibility in order to implement that measure.

As I have said already, I allocated EUR 420 million in a targeted aid package last September and only EUR 162 million has been drawn down to date, so I wonder what the Member States are going to do with that money, although I know that some of them are considering structural reforms as well. We have more money for new market opportunities, for new promotion measures; we have new outlets for these particular funds; and we have more money for school schemes that Mr Tarabella has successfully brought through Parliament with your support, which is now EUR 250 million per annum, an extra EUR 50 million in the budget. We have EUR 30 million being invested in humanitarian assistance, and this is from products in the European Union as well. We allow flexibility for the modification of the rural development programmes to target sectors that are under financial pressure, and of course we have the voluntary coupled support, particularly in areas of national constraint.

So we are not renationalising agriculture. We are providing EUR 56 billion from European taxpayers every year to farmers. So I disagree with Mr Takkula, who talked about EUR 3 billion for Turkey and nothing for farmers. EUR 56 billion every year for farmers is a significant amount of money.

With regard to trade deals, it is essential in relation to the Mercosur negotiations on trade that we convey a consistent measure as governments. So it is important that the agriculture ministers and the trade ministers are working in tandem and that the EU is ready to make a meaningful contribution in agriculture. But we would ask – and I would ask, as Agriculture Commissioner – that Mercosur should moderate its expectations to what is manageable and acceptable to the EU both politically and economically, particularly in these difficult times for some of our sectors.

I want to assure Mr Nicholson that the yellow card and simplification agenda is very much intact and that we are proceeding to give farmers who make minor errors the benefit of the doubt in relation to the yellow card system. Simplification proposals will emerge again for implementation shortly.

I would say to Mr Häusling that I have outlined what I have done on Article 222, so I am seeking measures and implementing measures that are containing production and bringing about a greater balance in supply. So I do not accept it when you say that that I am doing nothing about bringing about a balance in the marketplace. You are advocating that we should not go to the extreme of opening new markets. Well, we are going to continue to open new markets and that will be part of the solution in creating further opportunities and outlets for our agricultural products.

In relation to structural change and funding that structural change, the targeted aid measures and the state aids that I have just outlined are applicable in relation to structural change if regions in Germany – or indeed Germany as a whole – would wish to participate. Everybody wants access to more money. As I said, we have already allocated some money which has not been utilised yet, so it is very difficult for me to go looking for more money when that money has not been expended.

Secondly, I would be interested in the views of Parliament in relation to the use of the crisis reserve. Should it be used? What are the circumstances in which we should use it? I would be interested in your views on that. In relation to the food chain, I note the unfair trading practices report which was published in January, and I do not agree with the conclusions that the report came up with. I look forward to the proposals of Members of this House to be submitted to the Agricultural Markets Task Force, which will report next September. I would urge you to make your proposals sooner rather than later. I would also mention that this group is looking at financial instruments and new tools which we can use to protect farmers in the context of price volatility. These include hedge funds and also insurance products.

Regarding withdrawal prices in relation to fruit and vegetables that were mentioned by Ms Aguilera García and Ms Herranz García in relation to Spain, this is certainly under review. We also have to extend from 30 June – I am trying to find the money to do this – the impact of the fruit and vegetable sector in relation to the Russian ban. So these issues are still under review and we will be making a decision shortly.

I would like to conclude by saying that I very much recognise the difficulties that exist across the markets, but this is the second package of proposals that we are implementing in order to reflect the concerns that have been expressed here. I hope that these will have an immediate impact during the course of 2016 to ameliorate the financial difficulties of our farming community.

  Der Präsident. – Wir danken dem Kommissar für diese Antwort, obwohl die Lautstärke zum Schluss etwas schwierig war.

Die Aussprache ist geschlossen.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 162 GO)

  Biljana Borzan (S&D), napisan. – Budući da cijene mlijeka, mesa i voća nezaustavljivo padaju, EU je uvela krizne mjere za pomoć poljoprivrednicima. Unatoč njima, cijena mlijeka je primjerice i dalje ispod cijene proizvodnje. Europski parlament pozdravlja poduzete mjere, a naglašava da je potrebno evaluirati je li pomoć stigla do primarnih proizvođača.

Europarlamentarci su adresirali i pitanje nepoštenih praksi u lancu proizvodnje hrane. U Odboru za unutarnje tržište i zaštitu potrošača radim na ukidanju takvih praksi. Upravo zbog kvarljivosti poljoprivrednih proizvoda, otkupljivači robe vrlo često manipuliraju ugovorima koje imaju s poljoprivrednicima. Primarne proizvođače se stavlja pred izbor „ili pusti da ti proizvod trune ili ga prodaj za sitnicuˮ.

Takve prakse ne samo da uništavaju poljoprivrednike, već u konačnici utječu i na cijenu i kvalitetu proizvoda na koje prosječno kućanstvo troši 14 posto budžeta. Svjedočimo kako otkupne cijene stalno padaju i poljoprivrednici propadaju, ali cijena proizvoda za konačnog potrošača ostaje ista.

  Norbert Erdős (PPE), írásban. – Először is engedje meg, hogy megköszönjem azokat a lépéseket, amelyeket Ön és az Európai Bizottság a tej- és sertéságazati válságokból történő kilábalás érdekében tett meg. A helyzet azonban nem javult, sőt folyamatosan romlik. Európában a legnagyobb, több mint 20 százalékos áresést elszenvedő magyar nyerstej átvételi ár jelenleg 24,38 eurocent per kg, amely messze alatta van az önköltségi szintnek. Olyan megoldásra van szükség, amely kirántja a tej termelői árát ebből a gödörből. Jelenleg nem látok más megoldást, mint az intervenciós és referencia-árak kiigazítását. Ezért kérdezem Biztos Úr, hogy: a) támogatja-e egyrészt a sovány tejpor és a sajt intervenciós árának az önköltségi szintre történő emelését abban az esetben, ha az intervenciót igénybe vevő tejtermelők vállalják, hogy további tejmennyiséget vonnak ki a piacról, méghozzá úgy, hogy ezt a tejet/tejport/vajat/sajtot stb. EU-n belüli karitatív és segélyezési célokra adják át? b) egyetért-e a nehézkesnek és bürokratikusnak bizonyult jövedelemstabilizációs eszköz azonnali modernizálásának szükségességével, hogy olyan sikeres eszközt hozzunk létre, mint az USA-ban az Áresés Elleni Biztosítás és a Tej Árrés-védelmi Biztosítás?

  Maria Grapini (S&D), în scris. – Așa cum se specifică în întrebarea adresată, în pofida măsurilor din 2015, la nivelul politicii agricole europene nu s-a înregistrat nicio îmbunătățire vizibilă. Am mai adresat în acest Parlament întrebarea legată de politica agricolă comună și, pentru că nu erați prezent, domnule comisar, o repet. Ce vă propuneți și ce își propune Comisia pentru a crea un debușeu pe alte piețe non-europene pentru carnea de porc dacă embargoul cu Rusia se prelungește?

Ne-ați informat că sunt oportunități pentru exportul de carne de porc pe alte piețe, dar vorbiți de un orizont îndepărtat. Noi vorbim despre acum, azi, mâine, săptămâna viitoare. Produsele din carne nu pot fi vândute nici la nivelul costurilor. Domnule comisar, trebuie mărită viteza de intervenție, trebuie măsurat imediat impactul. Sunt necesare noi măsuri precise, țintite acolo unde este nevoie, la producători. Intră în piața internă produse de pe piețe non-europene, din SUA, de multe ori mai puțin calitative și care subminează producătorii europeni.

  Krzysztof Hetman (PPE), na piśmie. – Kryzys w europejskim sektorze rolnictwa trwa już kilka lat, co sprawia, że sytuacja rolników staje się coraz trudniejsza, powodując zrozumiałą frustrację. Działania mające na celu stabilizację rynków rolnych są zatem pilne i niezbędne. Wprowadzone miesiąc temu przez Komisję Europejską kolejne nadzwyczajne środki mające na celu pomoc europejskim rolnikom dotkniętym kryzysem są bez wątpienia krokiem w dobrym kierunku. Należy jednak upewnić się, by oferowana pomoc trafiała przede wszystkim do rolników, nie zaś do pośredników czy do otoczenia rolników, gdyż to właśnie rolnik ponosi największy ciężar związany ze spadkiem cen.

Ogromnym problemem jest też utrzymujące się rosyjskie embargo na import żywności, w wyniku którego europejscy rolnicy stracili już ponad 5 miliardów euro, ponosząc konsekwencje trudnej sytuacji politycznej na linii Unia–Rosja. Należy docenić działania Komisji w zakresie zwiększania przepływów handlowych z państwami trzecimi, w dalszym ciągu jednak nie rekompensują one strat powstałych w wyniku embarga, a co za tym idzie, niezbędna jest intensyfikacja działań w celu ponownego otwarcia rynku rosyjskiego.

  Jarosław Kalinowski (PPE), na piśmie. – Europejscy rolnicy borykają się z wieloma trudnościami, które obniżają ich dochody i uniemożliwiają inwestowanie w rozwój gospodarstw. Bardzo poważnym problemem jest utrzymujące się rosyjskie embargo na produkty rolne z krajów UE, a także zniesienie kwot mlecznych.

Ponadto na całym świecie możemy zaobserwować spadek cen żywności oraz intensyfikację produkcji rolnej (np. w Azji czy Ameryce Południowej). Obawy budzą też negocjacje prowadzone w ramach międzynarodowych umów handlowych, w wyniku których nasz sektor rolnictwa może ponieść dotkliwe konsekwencje. Doszliśmy do momentu uzasadniającego pytanie o europejski model rolnictwa i traktatową gwarancję godziwych dochodów dla rolników.

Owszem, nie można zaprzeczyć, że Komisja Europejska podejmuje pewne starania i wprowadza instrumenty mające doprowadzić do poprawy sytuacji. Trzeba jednak stwierdzić, że efektów tych działań brak, rośnie niezadowolenie rolników, a eksperci prognozują, że ta zapaść dochodowa rolników może utrzymać się jeszcze przez kilka lat. Najgorsze jest jednak to, że nie ma wizji, co dalej.

Uważam, że UE powinna powrócić do kwotowania produkcji np. mleka i objąć nim produkcję trzody chlewnej, wiążąc kwotowanie z płatnościami bezpośrednimi gwarantującymi dochody. Albo europejski model rolnictwa i traktatowa gwarancja dochodów, albo niewidzialna ręka rynku i katastrofa europejskiego rolnictwa.

  Karol Karski (ECR), na piśmie. – Dodatkowe karanie polskich rolników za przekroczenie kwot mlecznych w sytuacji kryzysowej na rynku mleka i po zniesieniu 1 kwietnia 2015 r. kwot mlecznych jest absolutnie nie do przyjęcia. Sytuacja producentów mleka w Polsce jak i w całej Unii Europejskiej jest dramatyczna. Obciążenie nawet najbardziej nowoczesnych gospodarstw mleczarskich tak wysokimi karami przy jednoczesnym spadku cen skupu mleka w Polsce doprowadza do ich bankructw.

Apeluję do Komisji w sytuacji niekończącego się rosyjskiego embarga na produkty mleczne o umorzenie kar, którymi polscy producenci zostali obciążeni na kwotę ponad 200 mln euro. Rozwiązania, które w marcu zaproponowała Komisja Europejska, nie odpowiadają w żaden sposób skali kryzysu na rynkach rolnych.

Ponownie wzywam Komisję, aby przeznaczyła dodatkowe środki finansowe dla producentów sektora mlecznego, wieprzowego i innych sektorów, które są dotknięte kryzysem. Los producentów mleka uzależniony jest od udzielenia im natychmiastowej pomocy finansowej przez Komisję.

  Νότης Μαριάς ( ECR), γραπτώς. – Οι αγρότες ιδιαίτερα στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου που παράγουν το 50% του αγροτικού προϊόντος της Ένωσης, έχουν γονατίσει από τα προγράμματα βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής, τη μερκελική λιτότητα και τις φορομπηχτικές πολιτικές που τους επιβάλλει η ευρωπαϊκή τραπεζοκρατία.

Στη Γαλλία, το αδιέξοδο στο οποίο έχουν οδηγηθεί οι αγρότες αντανακλάται στα ποσοστά αυτοκτονιών που είναι υψηλότερα από κάθε άλλη κοινωνική ομάδα. Μόνη διέξοδος είναι ο δρόμος που χάραξαν οι Έλληνες αγρότες με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις τους μέσα στο χειμώνα απέναντι στο αγροτικό μνημόνιο και στο νέο κύμα φορομπηχτικής πολιτικής που εάν εφαρμοστούν οδηγούν μετά βεβαιότητας σε διάλυση τον πρωτογενή τομέα στην Ελλάδα και μετατρέπουν τους Έλληνες αγρότες σε κολίγους στην ίδια τους τη γη.

Με τέτοιους αγώνες θα πετάξουμε έξω τρόικα, μνημόνια και πολιτικές λιτότητας για να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη της Πατρίδας μας.

  Момчил Неков (S&D), в писмена форма. – Кризата в европейското земеделие бе предизвикана частично от политически решения, взети в Брюксел, най-осезаеми от които са ефектите от т.нар. „руско ембарго“. От 2014 г. до днес цените на млякото в моята страна – България продължават да вървят надолу, а българските производители от сектора отчитат спад на доходите от близо 20%.

Загубите на земеделския бранш в България от руското ембарго, включително и преработвателния, в различните сектори достигат близо 300 милиона лева от август 2014 г. до днес.

Въпреки огромните трудности, пред които са изправени нашите земеделци, и които костват милиарди, Европейската комисия продължава с политиката на отворени врати към внос от трети страни, който често получава субсидии от страната на произход и който подкопава европейското производство. Европейската комисия трябва да спре да заблуждава сектора с непропорционално малка помощ и предложения за търсене на нови пазари в сектор с големи сезонни амплитуди, какъвто е земеделието. Крайно време е да бъдат предложени мерки в защита на европейския производител от вноса от трети страни.

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), în scris. – Pentru a nu știu câta oară în acest for, vorbim din nou despre criza din sectorul agricol. În ciuda tuturor măsurilor de asistență din anul 2015, unele sectoare agricole resimt profund efectele embargoului rus. Prețurile se prăbușesc, agricultorii se confruntă cu venituri instabile, în timp ce prețurile inputurilor sunt în creștere. Politica Agricola Comună trebuie să răspundă acestor provocări și trebuie să găsim împreună instrumente de intervenție care să garanteze stabilitatea sectorului agricol european.

De asemenea, Comisia trebuie să găsească soluții pentru a elimina practicile neloiale din lanțul alimentar și pentru a garanta că producătorii sunt plătiți decent pentru munca lor. Sper ca, la revizuirea Politicii Agricole Comune, să putem implementa instrumente care să asigure că nu vom avea o criză perpetuă în agricultura europeană.

  Ricardo Serrão Santos (S&D), por escrito. – As medidas anunciadas pela CE são praticamente inúteis para resolver os problemas dos produtores de leite, aliviando apenas os que têm maior capacidade de produção. Esta lógica de mercado pretende livrar-se dos muitos produtores de regiões menos competitivas e com menor capacidade de adaptação.

A possibilidade de redução voluntária da produção não produz efeitos se o vizinho não a adotar. A CE tem que questionar a utilidade do atual quadro legal. Por isso, é preciso ir mais longe, com medidas realmente europeias que conduzam à regulação da oferta e atribuam aos produtores de leite tradicionais poder negocial relativamente à indústria e à distribuição. Muitos produtores não recebem atualmente um preço justo pelo trabalho e pelos investimentos, tendo o futuro hipotecado, sobretudo em economias de pequena escala, como é o caso dos Açores, onde um sector leiteiro modernizado está a fazer um grande esforço de adaptação, resistindo o que pode. Senhor Comissário, isto merece ser honrado com políticas para estabilizar os preços a um nível realmente compensador e não com a política desregulada que inaugurou. Não é com esta Europa que eu me comprometo, nem a larga maioria de deputados deste Parlamento como ouviu ao longo do debate.

  Miguel Viegas (GUE/NGL), por escrito. – Em 30 anos, o rosto da nossa agricultura mudou significativamente. Desapareceram milhares e milhares de explorações e diminui drasticamente o emprego agrícola. Ao mesmo tempo, o nível de endividamento agrícola aumentou brutalmente, sem correspondência no nível da rentabilidade, que se degradou significativamente. Hoje os produtores trabalham muito abaixo dos custos de produção e assistimos a mais uma vaga de encerramentos. As políticas agrícolas apenas procuraram aplicar um penso rápido sobre o sistema que está muito doente. Os políticos responsáveis pelas instituições europeias continuam a acreditar numa agricultura intensiva capaz de concorrer com a agricultura brasileira, americana ou australiana. Estão enganados. A política agrícola que os povos da europa reclamam é aquela que coloca as questões da coesão social e territorial, bem com a segurança alimentar e ambiental, acima das leis mercantis e das lógicas de competitividade internacional. Então será possível termos um modelo baseado na pequena e média agricultura, na qualidade, na segurança e na confiança, devidamente articulada à volta dos circuitos locais e regionais de produção e consumo.

PRESIDENZA DELL'ON. ANTONIO TAJANI
Vicepresidente

  Ana Gomes (S&D). – Mr President, I would like to call Parliament’s attention to the fact that a group of democracy activists has been convicted in Angola for their criticism. They are in jail, and one of the young men, Nuno Dala, is dying because of a hunger strike.

This Parliament recently adopted a resolution on human rights in Angola. I therefore call on you to request that President Schulz contact the authorities of Angola without delay to ensure that Nuno Dala does not die in prison and that all the prisoners are duly released. They were jailed on the decision of a kangaroo court.

(Applause)

  Presidente. – Sarà fatto on. Gomes, informerò il Presidente della sua richiesta. Come Lei sa, l'Unione europea ed il Parlamento sostengono attivamente la difesa dei diritti umani non soltanto all'interno dell'Unione, ma anche fuori dell'Unione, come previsto dal trattato. Grazie per il Suo intervento e la Sua sollecitazione.

  Piernicola Pedicini (EFDD). – Signor Presidente, poche ore fa è venuto a mancare il cofondatore del nostro movimento politico. Pertanto, la delegazione italiana del gruppo EFDD, Movimento 5 Stelle rinuncia oggi a qualsiasi intervento in Aula in segno di lutto.

  Presidente. – Come ho già avuto occasione di fare, ho espresso le mie condoglianze al vostro movimento politico per la perdita del signor Casaleggio.

  Olaf Stuger (ENF). – Ik heb enkele weken geleden beloofd om u op de hoogte te houden van de uitkomsten van het referendum dat vorige week in Nederland heeft plaatsgevonden. Het Nederlandse volk heeft gestemd over een associatieverdrag met Oekraïne en heeft met een overweldigende meerderheid tegen dit verdrag gestemd.

Twee derde van het Nederlandse volk zegt nee, maar hier zegt 90% ja. Ik rond af, laat dit een mooie opmaat zijn voor het referendum in het Verenigd Koninkrijk.

[De Voorzitter ontneemt de spreker het woord.]

  Presidente. – Onorevole, Lei non consulta l'ordine del giorno, l'Assemblea era informata del risultato del referendum. Procediamo con le votazioni.