Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016 - Στρασβούργο

11. Επίπτωση της μεταναστευτικής κρίσης στον τομέα των μεταφορών στην ΕΕ (συζήτηση)

  Przewodniczący. – Kolejnym punktem porządku dnia jest oświadczenie Komisji w sprawie wpływu kryzysu imigracyjnego na sektor transportu w UE (2016/2653(RSP)).

  Marianne Thyssen, Member of the Commission. – Mr President, I welcome the opportunity to address with you the impact of the immigration crisis on the transport sector in the European Union. As you are all well aware, given the unprecedented inflow of refugees, several Member States have introduced internal border controls. Though temporary, they hamper the proper functioning of the Schengen area. Because of current security threats, controls are, in addition, being applied to certain means of transportation as well as at borders.

The transport sector is particularly sensitive to these measures. Consequently, the reintroduction of internal border controls on a broader and more permanent basis would not only impede the mobility of citizens in the Schengen countries, it would also undermine the timelessness and seamlessness of the free exchange of goods within the European Union. This currently accounts for more than EUR 2 800 billion in value and 1 700 million tons in volume.

The Commission has analysed the consequences of a systematic reintroduction of border controls at internal borders. First results show that, in the short term, increased waiting times at borders and terminals would affect passengers and trade. In the long run, reduced traffic and trade volumes would severely affect the economy. Document checking procedures would entail additional expenses for Member States’ budgets for equipment, personnel and new facilities. The road freight sector would be particularly exposed, as prompt delivery is one of the important parameters for competitive advantage, and small and medium-sized enterprises, the backbone of the road transport industry, would be the most affected. With many operating on very small profit margins, any increased costs would either be passed to the end consumers or put the survival of many transport companies in jeopardy.

Expressed in numbers, the Commission estimates that full re-establishment of border controls to monitor the movement of people within the Schengen area would generate immediate direct costs to the European Union economy ranging between EUR 5 billion and 18 billion a year. Long—term and indirect effects are more difficult to quantify, but available evidence suggests that re—establishing internal border controls would have substantial negative effects on the whole European economy. The volume of intra—European trade would go down, whereas related costs would go up, chiefly affecting Member States highly dependent on intra—EU trade. 1.7 billion citizens working across borders would be affected, in particular in those Member States such as Slovakia, Estonia, Hungary and Belgium where cross-border commuting is very important. The good functioning of the cross-border labour market could thus be hampered.

I believe that these initial estimates clearly demonstrate the serious negative impact of a possible suspension of free movement without internal border controls in the Schengen area, which is an essential element for economic growth in the European Union and, in particular, for the performance of the transport sector. Therefore, closing borders between Member States should be only a temporary measure, and controls should be lifted as soon as possible.

In its communication of 4 March entitled ‘Back to Schengen, a Roadmap’ the Commission has outlined its plan and schedule for getting back to a normally-functioning Schengen by the end of 2016. The longer internal border controls remain in place, the more difficult and costly it will be to restore the favourable business environment which the Schengen area aims to provide. As economic actors adapt to the new reality, a return to the previous situation will not be immediate or guaranteed.

Please let me assure you that we will work hard to get the Schengen system and the internal market functioning normally again by the end of this year. I am looking forward to hearing your views on the matter and on how we can best work together to safeguard the single market.

  Stanislav Polčák, za skupinu PPE. – Já bych chtěl úvodem sdělit, že migrační krize je skutečně záležitostí všech zemí EU, to je pochopitelné. Je velká chyba, pokud si někteří představitelé států EU myslí, že se této migrační krizi mohou jakkoli vyhnout. Myslím si, že následky jejich rozhodování poneseme my všichni.

Velice mě zaujalo vystoupení paní komisařky, protože čísla, která uváděla, odpovídají i dalším nezávislým studiím a myslím si, že je velká škoda, že zejména představitelé některých frakcí ode mne napravo zde vůbec nejsou zastoupeni. Myslím si, že pokud oni volají po zavření hranic EU, tak by měli tato čísla slyšet. Měli by si vyslechnout to, co všechno pronesla paní komisařka a co odpovídá i nezávislým studiím právě v případě zavření hranic Schengenu tak, jak oni po tom volají.

Myslím si, že ztráta hlavního výdobytku evropské integrace – volného pohybu osob a zboží – může být skutečně nenahraditelná. Vytvoření prostoru bez vnitřních hranic, který umožňuje volný pohyb osob a zboží, přineslo značný prospěch firmám nejen v Evropě, ale samozřejmě i ve styku se třetími státy. Schengen je tak jeden z hlavních prostředků, díky kterému mohou evropští občané požívat svých svobod a vnitřní trh prosperuje a rozvíjí se. Bohužel vlivem následku migrační vlny, se kterou se zatím EU jako celek nedokázala vyrovnat, je tento systém v ohrožení. S ním přirozeně i koncept dopravy na tomto systému založený. Kontroly na hranicích a omezení dopravy negativně ovlivňují transport jak na silnicích, tak i železnicích, obchod a dopravu jako celek.

Vidím tudíž nyní jako naprostou prioritu v oblasti dopravního odvětví vyrovnat se s těmito problémy. Naším cílem musí být v první řadě odstranění závažných nedostatků na vnějších hranicích. Dalším úkolem je pak udržení funkčního Schengenu, jelikož jeho ztráta by byla skutečně obrovská, jak naznačila i paní komisařka.

  Ismail Ertug, im Namen der S&D-Fraktion. – Sehr geehrter Herr Präsident, sehr geehrte Frau Kommissarin, Kolleginnen und Kollegen! Ich möchte direkt zu Anfang nochmal klarstellen, dass es sich hier keinesfalls um eine reine Migrationskrise handelt, sondern um eine handfeste europapolitische Krise. Das sehen wir, wenn wir uns die letzten Wochen und Monate anschauen.

Wie sieht die Sachlage aus? 28 Mitgliedstaaten scheitern kläglich daran, eine humanitäre Notlage zu lösen, die, wenn man sie auf EU-Ebene gemeinschaftlich und ernsthaft koordiniert angehen würde, mehr als machbar wäre auf einem wirtschaftlich wie politisch stabilen Kontinent wie Europa.

Aber ich möchte als verkehrspolitischer Sprecher der sozialistischen Fraktion bei dieser Debatte auf die Auswirkungen auf den europäischen Verkehr eingehen. Anstatt eine gemeinsame Lösung zu finden, fangen nun einige Mitgliedstaaten an, ihr eigenes Süppchen zu kochen. Dabei fällt den meisten nichts Besseres ein, als ihre nationalen Grenzen wieder hochzuziehen und damit einen der größten Vorzüge der Europäischen Union, den sogenannten Schengen-Raum, aufzulösen. Nicht nur, dass man damit keine Lösungen für das Problem findet, sondern man beeinträchtigt den europäischen Verkehr und die Reisefreiheit der über 400 Millionen Menschen in der Europäischen Union, die einen Nutzen davon haben, die jährlich 1,25 Milliarden Reisen unternehmen.

Auch die Wirtschaft schlägt längst Alarm, denn Grenzkontrollen – wie bereits von Kollegen erwähnt – verzögern Lieferzeiten, erschweren die Arbeitszeiten von Arbeitnehmerinnen und Arbeitnehmern und schaden letztendlich den Konsumenten – also uns allen, weil wir dann dafür mehr bezahlen müssen und weil wir letztendlich auch länger darauf warten müssen.

Ich möchte ein anschauliches Beispiel anführen, sehr geehrte Frau Kommissarin, wie die negativen Auswirkungen der nationalen Grenzkontrollen sich abbilden am Beispiel der Logistik. Logistikexperten rechnen mit Zusatzkosten von etwa 50 Euro pro Stunde und pro Lkw, die durch zusätzliche Wartezeiten aufgrund von Grenzkontrollen entstehen. Dies würde am Beispiel der deutsch-österreichischen Grenze, an der jährlich in beide Richtungen circa 8 Millionen mautpflichtige Fahrzeuge hin und her fahren, rund 400 Millionen Euro zusätzliche Kosten bedeuten. Szenarien wie diese würden sich bei einem Ende des Schengen-Raums summieren, und laut einer Studie der Bertelsmann-Stiftung würde die gesamte Europäische Union im Zeitraum bis 2025 einen Verlust von 407 Milliarden Euro beim Bruttoinlandsprodukt verkraften müssen.

Deswegen nochmal die Botschaft an die Kommission, an die Mitgliedstaaten und den Rat: Eine Rückkehr zu einem Europa mit Grenzen ist keine Lösung, und sie löst auch keine humanitäre Notlage.

  Kosma Złotowski, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Transport to krwiobieg europejskiej gospodarki. Każde poważne zaburzenie prawidłowego funkcjonowania tego sektora przynosi straty przedsiębiorcom, powoduje opóźnienia dostaw, a w konsekwencji spadające przychody i rosnące koszty, stwarza ryzyko zwolnień pracowników w wielu branżach. Poprzedni rok i eskalacja kryzysu imigracyjnego to problem bez precedensu, z którym branża transportowa w praktyce mierzy się sama. W ostatnich miesiącach otrzymałem mnóstwo sygnałów od właścicieli firm transportowych i kierowców samochodów ciężarowych z województwa kujawsko-pomorskiego, którzy opisywali warunki pracy w okolicach Calais. Ataki na samochody w trakcie jazdy, groźby, kradzieże, próby wtargnięcia do naczep w celu nielegalnego przekroczenia granicy Zjednoczonego Królestwa to codzienność kierowców samochodów ciężarowych nie tylko z mojej rodzinnej Bydgoszczy, ale z całej Polski, która od wielu lat jest kluczowym graczem na rynku przewozów drogowych w Unii Europejskiej.

Cieszę się bardzo, że w końcu mogę opowiedzieć o tych problemach tu, na tym forum, gdzie tak rzadko zajmujemy się realnymi problemami ludzi, którzy nas wybrali, których tutaj reprezentujemy.

Oglądając obrazy z dróg dojazdowych do portu w Calais i widząc kierowców samochodów ciężarowych obrzucanych kamieniami, nie można zignorować faktu, że ataków tych dokonują nielegalni imigranci. Kto ponosi koszty tych napadów? Kto finansuje dodatkowe zabezpieczenia naczep czy monitoring wewnątrz ciężarówek? Kto w końcu ryzykuje zdrowie i życie, pracując w tak trudnych warunkach? Oczywiście sami kierowcy, a także ich pracodawcy, których dzienne straty idą w tysiące euro. Ten konkretny przykład jest tylko jednym z wielu widocznych przejawów wpływu kryzysu imigracyjnego na sektor transportu w Unii Europejskiej. Czasowe zamykanie połączeń kolejowych między państwami członkowskimi, tysiące prób wtargnięcia do Eurotunelu, ogromny niekontrolowany ruch małych łodzi i pontonów na Morzu Śródziemnym, a w końcu stopniowe jednostronne przywracanie przez państwa członkowskie kontroli granicznych w strefie Schengen, to jest teraźniejszość europejskiego sektora transportu. Czy chcemy, żeby jego najbliższa przyszłość też tak wyglądała? Czy konkretne działania zostaną podjęte dopiero wtedy, kiedy oprócz strat finansowych na pierwszych stronach gazet pojawią się zdjęcia ofiar wypadków komunikacyjnych spowodowanych brakiem należytej kontroli nad przemieszczaniem się fal nielegalnych imigrantów po Europie?

Chciałbym zaapelować o więcej zaangażowania ze strony Komisji Europejskiej, szczególnie na rzecz przedsiębiorstw i firm transportowych, także w postaci uruchomienia realnego wsparcia na finansowanie inwestycji zwiększających bezpieczeństwo pracowników sektora transportu i rekompensat za straty poniesione w związku z trwającym kryzysem imigracyjnym. Inwestujemy w Unii Europejskiej ogromne środki w infrastrukturę. Musimy pomóc jej użytkownikom w sytuacji, kiedy ich bezpieczeństwo i warunki pracy są zagrożone z winy nieodpowiedzialnej i niekonsekwentnej europejskiej polityki imigracyjnej. Naszym zadaniem jest zrobić wszystko, aby wesprzeć państwa członkowskie znajdujące się na zewnętrznych granicach Unii i odzyskać realny wpływ na to, ile osób przybywa do Europy. Jeśli nasze zewnętrzne granice nie będą szczelne, żadne doraźne rozwiązania nie pomogą, a strefa Schengen po prostu przestanie istnieć. Koszty gospodarcze takiego scenariusza, nie tylko dla mojego kraju, byłyby ogromne.

Innymi słowy chciałbym zaapelować do Komisji, aby prawo, które już dzisiaj jest, było konsekwentnie przestrzegane i egzekwowane.

  Matthijs van Miltenburg, namens de ALDE-Fractie. – Benadrukt moet worden dat de vluchtelingencrisis bovenal een humanitaire crisis is en dat menselijk leed niet in cijfers uit te drukken valt, maar ook voor de transportsector zijn de gevolgen zeer ernstig.

Als reactie op de vluchtelingenstromen hebben lidstaten eenzijdig, niet gecoördineerd, tijdelijke grenscontroles ingevoerd. Dat raakt het vrij verkeer van personen en goederen. Daardoor staat Schengen onder grote druk en we hebben het mevrouw de commissaris horen zeggen: volgens de Europese Commissie zou de beëindiging van Schengen de Europese economie jaarlijks 5 tot 18 miljard euro per jaar kunnen kosten, hetgeen wordt bevestigd door een aantal verschillende denktanks in Europa. Geschat wordt dat systematische grenscontroles het wegvervoer alleen al miljarden zouden kosten. Additionele kosten in de orde van grootte van 1,7 tot 7,5 miljard per jaar!

Het is duidelijk dat een fundamentele Europese aanpak nodig is om het vluchtelingenprobleem op te lossen, met een echte Europese grens- en kustwacht, met één gemeenschappelijke benadering van asiel- en migratieprocedures in alle lidstaten, met verruiming van de mogelijkheden van legale migratie, maar ook - heel belangrijk - met een zo spoedig mogelijke terugkeer naar Schengen zonder controles aan de binnengrenzen. Dat is hard nodig om de vluchtelingencrisis beter te managen, allereerst vanuit humanitair oogpunt, maar ook in het belang van een functionerende transportsector.

Ik roep de Commissie op om de impact van de vluchtelingencrisis op de transportsector inzichtelijker te maken en verder te gaan dan die paar alinea's in de road map voor een terugkeer naar Schengen. Ik roep de Commissie op om de economische schade te becijferen voor onder andere wegvervoerders, reders, havens, spoorbedrijven, om daarover regelmatig met het Europees Parlement in gesprek te gaan en om daarover te rapporteren, zodat duidelijk wordt dat Europa wel degelijk een prijs betaalt voor de huidige versnippering van de aanpak van de vluchtelingencrisis door de verschillende lidstaten.

  Tania González Peñas, en nombre del Grupo GUE/NGL. – Señor Presidente, he de decir con respecto a este debate que hay muchos aspectos que aplaudo y otros aspectos que me preocupan seriamente. Por un lado, coincido en que es necesario abordar el fenómeno de la migración desde una perspectiva multidimensional para poder poner en marcha soluciones eficaces y sostenibles a medio y largo plazo. Por ejemplo, es muy importante subrayar el papel de las embarcaciones mercantiles, el papel que juegan en la búsqueda y rescate de embarcaciones a la deriva en las aguas europeas.

Según datos de la Oficina del Alto Comisionado de las Naciones Unidas para los Refugiados, el Mediterráneo es la ruta de migración marítima más mortal del mundo y −como sabemos− estas embarcaciones son tan frágiles y tan pequeñas que es difícil detectarlas con los sistemas actuales de tecnología de satélite. En este contexto, las flotas mercantiles y sus tripulaciones juegan un papel de localización, auxilio y gestión humanitaria para el cual no siempre están preparadas ni logística ni profesionalmente, además de arriesgarse a posibles sanciones económicas y jurídicas tanto por parte de sus empresas como por parte de las autoridades de los Estados cuando llegan a puerto. Por todo ello, es necesario mejorar las capacidades de los Estados miembros para realizar operaciones de búsqueda y rescate humanitario, así como poner a disposición de los barcos mercantiles equipamiento, formaciones y protocolos de actuación.

Dicho esto, hay muchos aspectos de este enfoque que me preocupan. Me preocupa que el centro del debate se limite exclusivamente a cuestiones relacionadas con la competitividad y el buen funcionamiento del mercado interior. Soy muy consciente de que estas cuestiones son muy importantes para nosotros, pero, ¿saben lo que es realmente alarmante en lo que se refiere a este debate? Lo que es realmente alarmante es la proliferación y la consolidación de mafias de tráfico de refugiados, que captan a sus víctimas en estaciones y ofrecen servicios de transporte a precios como 1 000 euros, por ejemplo, por persona, transportándolas en un camión, cuando tendrían opciones muchísimo más económicas, pero no las conocen porque nadie les informa. Son redes criminales que se aprovechan de la situación de desesperación de estas personas, y no podemos mirar hacia otro lado cuando muchas de ellas mueren a causa de estos medios de transporte, como fue el caso de al menos cincuenta personas que murieron por asfixia en un camión frigorífico que fue encontrado en Austria. Están absolutamente desprotegidas y carecen de información. Es una vergüenza, Señorías, esto es una vergüenza.

Se habla mucho también de la necesidad de proteger el buen funcionamiento del espacio Schengen. Y yo me pregunto: si nos preocupa tanto la fluidez de movimientos en la Unión Europea, si es tan importante, ¿por qué hemos aceptado un acuerdo con el Reino Unido que vulnera escandalosamente el principio de la libre circulación? ¿O es que en esta Europa nuestra los mismos problemas a veces son de primera y a veces son de segunda? Tenemos una responsabilidad que estamos obviando, a la que no estamos haciendo caso, y esta Unión solo se salva con más democracia y poniendo en el centro los derechos humanos.

  Karima Delli, au nom du groupe Verts/ALE. – Monsieur le Président, chers collègues, on nous demande de débattre de l'impact de la crise des réfugiés sur le secteur européen des transports.

Laissez-moi vous dire, pour commencer, que cette formulation me gêne au plus haut point. Quand on recense, depuis juin 2015, neuf réfugiés morts aux abords du tunnel sous la Manche, ce n'est pas le secteur ferroviaire qui a été impacté. Quand, en août 2015, soixante-dix réfugiés périssent dans un camion réfrigéré en Autriche, ce n'est pas le transport routier qui est à plaindre. Quand, en Méditerranée, on compte 4 000 morts par an depuis 2014, ce n'est pas le transport maritime qui paie le plus lourd tribut.

Ce type de raisonnement, qui consiste à pointer du doigt les réfugiés, je vais vous dire où on le trouve: parfois dans les discours, notamment du groupe ENF!

La semaine dernière, la rapporteure, Mme Arnautu, issue du Front national, a présenté en commission des transports et du tourisme son rapport sur la révision du règlement sur les garde-côtes et les garde-frontières, dans lequel elle nous dit en substance que, ce qui est regrettable dans la crise des réfugiés, c'est – et je la cite – "que plusieurs centaines de navires commerciaux ont été contraints, en 2015, de se détourner pour participer à des opérations de sauvetage".

Soyons sérieux, le problème, ce n'est pas les réfugiés, c'est peut-être encore les passeurs, à la rigueur – c'est le conflit qui s'enlise en Syrie et ailleurs, et c'est surtout l'incapacité des États membres à organiser un accueil digne pour tous ces gens.

Alors, à la Commission et à mes collègues ici, j'adresse une demande urgente: on ne peut pas décemment étudier l'impact de la crise des réfugiés tant qu'on n'a pas d'abord tout essayé pour endiguer cette crise. Sur mon territoire, je peux vous le dire, il y a un maire, Damien Carême, maire de la ville Grande-Synthe, qui a justement mis en place un camp humanitaire pour accueillir dignement les réfugiés, alors que, par ailleurs, d'autres réfugiés dans d'autres pays, notamment en Bulgarie, sont ligotés, et qu'en Autriche, on décide même de construire un mur.

La réponse européenne doit être à la hauteur, car sinon, c'est une honte pour l'Union européenne. Nous avons tous une responsabilité dans les mots que nous choisissons, dans la rhétorique que nous tenons, mais aussi dans les actes que nous accomplissons et que nous commettons. Par conséquent, arrêtons de faire payer la facture aux réfugiés!

  Krisztina Morvai (NI). – Hat és fél éve ücsörgök itt, és úgy érzem, hogy megtanultam európai uniós módon gondolkodni. Senki se értse félre, ez nem azt jelenti, hogy szellemileg nagyon sokat emelkedtem a tapasztalatok kapcsán, viszont elkezdtem kiismerni azt a furfangos, manipulatív gondolkodásmódot, amivel a többnyire bizarr ötleteiket eladják a közvéleménynek, ugye, a csatlós vagy cseléd sajtón keresztül – tisztelet a kivételnek a sajtóból.

Mire gondolok? Most például ide jött a Biztos Asszony drámai bejelentéseket tenni arról, hogy milyen sokba kerül a belső határok lezárása a tömeges migrációra tekintettel Európának, és az európai adófizetőknek, stb., stb. Logikus megoldás az lenne, hogy akkor állítsuk le ezt a tömeges migrációt. Természetesen nem ez történik. Már látom, hogy a következő ülésen – tehát ez az előkészülete annak – bejelentik: az egyetlen megoldás a legális migráció. Mindenkit beengedni, mindenkit korlátozás nélkül, legálisan.

Még ez is rendben lenne, kedves Kollégák, hogy ha azok az országok fogadnák be a migránsokat, akik szeretnék, és ezeket a perverz, bizarr ötleteiket, amiket most előkészítenek, ezzel az úgynevezett vitával, nem kényszerítenék rá pl. Magyarországra. Köszönöm szépen.

(A felszólaló hozzájárul egy „kékkártyás” kérdés megválaszolásához (az eljárási szabályzat 162. cikkének (8) bekezdése).)

  Stanislav Polčák (PPE), otázka položená zvednutím modré karty. – Já mnohokrát nesouhlasím s tím, co říká paní Morvaiová, a tentokrát jsem to už nevydržel a chci se Vás, paní poslankyně, zeptat, o co konkrétně opíráte stanovisko, že uzavření hranic Schengenu nebude mít dopad na země EU? Když se ptáte paní komisařky, jakým způsobem tedy došli k těmto částkám, tak já se Vás ptám, Vy máte jednoznačné stanovisko, že to nebude mít finanční dopad na země EU?

  Krisztina Morvai (NI), blue-card answer. – I am extremely grateful for the question because this means that the translation was probably improper, so I am telling it now in English. I fully agree that there are enormous costs of closing the internal borders, among others to my Hungarian citizens as well. The answer should be to stop mass migration, but this is not what you are going to do.

Today’s session was a preparation to the next session or the one after the next, in which you will declare that all migration should be legal and we Hungarians do not want it so do not try to force it on us. This is all I wanted to say.

  Andor Deli (PPE). – Elnök úr! Az itt már több éve tartó gazdasági válság és a folyamatosan erősödő konkurenciaharc mellett az árufuvarozó vállalkozásoknak egy újabb problémával kellett szembenézniük: a migráció következményeivel. A megnövekedett, gyakori, szigorított határellenőrzések okán azonos idő alatt kevesebb árut képesek eljuttatni a megrendelőhöz, ugyanakkor megnövekedtek a szállítással egybekötött kiadásaik a hosszabb menetidőnek köszönhetően. Nem beszélve a tervezhetetlenségről, a menetidőre érzékeny szállítmányokról, a veszteglő utasokról és a környezeti hatásokról.

Mindezek okán nagyon fontos kihangsúlyozni, hogy nem engedhetjük meg a négy alapszabadság és az egységes belső piac veszélyeztetését, ehhez pedig elengedhetetlen a schengeni rendszer szabályszerű működése. Ahhoz pedig az nélkülözhetetlen, hogy betartsuk az általa előírt szabályokat. Ugyancsak nem elhanyagolható az a tény sem, hogy a kamionsofőrök munkahelyét az európai úthálózat képezi, annak minden kihívásával, és veszélyével. A kamionsofőrök veszélyeztetve vannak, sokkal nagyobb kihívásokkal kell szembenézniük, mint azelőtt. Esetükben a biztonságos munkakörnyezet új, fokozott értelmet és fontosságot nyert. Ezért fontos, hogy a munkavállalók egészségvédelméről szóló 89/391-es irányelvvel összhangban a közlekedési hálózatban is biztosítva legyen a professzionális sofőrök biztonságos munkakörnyezete és a sofőrök védelme.

Nem szabad megfeledkeznünk a turizmusról sem, hiszen a terroristatámadások, illetve azok veszélye rendkívül érzékenyen érinti ezt az ágazatot. Ha tudjuk, hogy a turizmus az európai GDP közel 10%-át adja, akkor egyértelmű, hogy az egész gazdaságot nagyon súlyosan érinthetik a turizmusban jelentkező veszteségek.

Véleményem szerint egy olyan támogatási mechanizmus létrehozására van szükség, amellyel lehetővé válna a közlekedési szállítók, elsősorban a kis-és középvállalkozások, és a turizmusban jelentkező veszteségek szanálása. Kérem a Bizottságot, hogy fontolja meg ezt a felvetést.

  Inés Ayala Sender (S&D). – Señor Presidente, estamos aquí para constatar, de nuevo, el alto precio que debemos pagar en la Unión Europea por una histórica falta de coordinación de las políticas y la demostración de que los compartimentos estanco y los egoísmos nacionales, combinados, resultan letales para nuestros ciudadanos y nuestro desarrollo.

La política ausente, errática y errónea, intergubernamental y atrozmente fragmentada, y egoísta, de atención a los inmigrantes y a los solicitantes de asilo en el territorio europeo nos pasa ahora una factura todavía reducida, pero que puede significar el principio del final, ya que Schengen es uno de los hitos de esa Europa más unida, más integrada y más social que deseamos desde su origen.

Y aun con todo, señora Comisaria, apoyamos hoy la intención de la Comisión de mantener Schengen y de luchar por reabrir cuanto antes las fronteras, introduciendo al mismo tiempo fórmulas mejores para una gestión humanitaria de los migrantes y solicitantes de asilo, evitándoles la tortura de deambular perdidos y maltratados por nuestro territorio.

Y pensar que pudimos ser nosotros, el transporte, la solución: que habríamos podido establecer los corredores humanitarios seguros que desde el principio pedimos, en los que el transporte podía precisamente haber significado una solución para evitar muertes y sufrimientos; que crear, también, un puente aéreo humanitario desde Grecia a los países que se comprometieron a recibir los contingentes de solicitantes acordados por el Consejo, en vez de lanzarlos a las carreteras y vías de Europa, habría también, seguramente, mejorado la solución actual. Pero la fragmentación de decisiones tardías y erróneas nos pone ante nuestra responsabilidad.

Apoyamos, pues, hoy las medidas de reabrir cuanto antes las fronteras y el establecimiento de medidas coordinadas para facilitar el transporte y su servicio con seguridad de trabajadores y transportistas. Y denunciamos también ante la Comisión la deriva creciente de los Gobiernos nacionales de imponer normas propias para obstaculizar la libre circulación de nuestros transportistas y trabajadores.

Nuestro llamamiento hoy es para superar, frente a los errores continuos del Consejo, la fragmentación de las decisiones en el propio seno de la Comisión. Señora Comisaria, no se puede desarrollar el mercado interior europeo ignorando los derechos sociales y los derechos humanos.

  Ангел Джамбазки (ECR). – Г-н Председател, колеги, г-жо комисар, отново сме свидетели на дебат, свързан с нелегалната имиграция, и отново сякаш говорим на различни езици, въпреки че има превод на всички официални езици.

Все пак ми се струва, че има колеги в залата, които не разбират разликата между бежанци и нелегални имигранти и не правят тази разлика. Толкова по-зле за тях, после се учудват и плачат, когато има атентати в Париж и в Брюксел, но това са други теми.

Освен множеството социални проблеми, увеличаващата се заплаха от терористични атентати, кризата с нелегалните имигранти силно въздейства на европейската икономика, в частност на транспортния сектор. Международните превозвачи са изключително притеснени, че ако кризата се задълбочи, все повече държави членки ще затегнат граничния контрол и с основание, като това ще има негативно отражение върху функционирането на вътрешния пазар и ще доведе до милиони загуби за транспортния сектор. Според Европейската комисия загубите ще са между 5 и 18 млрд. евро и това ще доведе до увеличение на цената на транспортните услуги и ще обезкуражи хората да пътуват из Европа.

За да запазим Шенген и следователно функционирането на единния вътрешен пазар, трябва да засилим контрола на нашите външни граници, каквато е българската граница, и трябва да приключим с това лицемерие едни държави да бъдат приемани в Шенгенското пространство, а други не, защото за нас българите вече не е важно да бъдем в това пространство, защото то не ни носи нищо.

А не да сключваме позорни споразумения с Турция и да я молим да ни пази границите, каквото между другото гласувахме и днес, когато призовахме турският език да стане официален език на Европейския съюз – чутовна грешка, но за това друг път. Само така ще затвърдим свободното движение на хора и стоки в Съюза.

(Ораторът прие да отговори на един въпрос „синя карта“ (член 162, параграф 8 от Правилника за дейността))

  Inés Ayala Sender (S&D), pregunta de tarjeta azul. – Solamente quería recordarle al diputado que los terroristas no eran ni refugiados ni inmigrantes, eran ciudadanos europeos. Por lo tanto, nadie aquí se ha equivocado. El que a lo mejor se ha equivocado es usted.

  Ангел Джамбазки (ECR), отговор на въпрос, зададен чрез вдигане на синя карта. – Уважаема колега, това не беше много въпрос, а по-скоро констатация, т.е. нарушение на правилата на Европейския парламент, но все пак ще Ви отговоря.

Заповядайте на нашата граница, на нашата граница между България и Турция, и тогава ще поговорим кои са бежанци, кои са нелегални имигранти и т.н. Ако Вие твърдите, че множеството млади тридесетинагодишни мъже с военен вид и подготовка са майки с деца, аз смятам, че Вие грешите. Но все пак, заповядайте!

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – Señor Presidente, señora Comisaria, esta semana hemos tratado ampliamente las consecuencias humanitarias y políticas que tiene para Europa la crisis de los refugiados. Poner en marcha de nuevo controles fronterizos va a añadir, solo al transporte, 18 000 millones de costes suplementarios, según una estimación de la propia Comisión Europea. Esta cantidad triplica los fondos que vamos a destinar a financiar el acuerdo con Turquía. Si a esta cifra sumamos que las inversiones en las redes transeuropeas de transporte perderán rentabilidad, si vuelven los controles, y que la saturación de nuestras redes de transporte nos cuesta ya hoy el 1 % de nuestro producto interior bruto, quiero preguntarle dos cosas: qué puede hacer la Comisión para impedir medidas unilaterales, y a veces populistas, contra la libertad de movimientos de personas y mercancías dentro de la Unión, y, en segundo lugar, qué medidas proyectan para enfrentar estos costes que van a hacer perder competitividad a la economía de toda nuestra Unión.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL). – Monsieur le Président, je vous remercie de l'effort que vous faites pour parler dans toutes les langues de l'Union européenne.

Oui, des navires de commerce dévient de leur itinéraire pour sauver des vies. Plus de 800 navires ont sauvé plus de 40 000 personnes en 2014, principalement en Méditerranée.

Il faut les saluer; ils ont fait leur devoir envers et contre tout et ils ont, de leur côté, respecté le droit international.

Le HCR nous alerte cependant sur le fait que de plus en plus de navires changent leur itinéraire pour éviter les zones où ils pourraient croiser des bateaux de migrants. Ils craignent, certes, les conséquences économiques, mais surtout judiciaires, de leur engagement militaire.

Trente mille morts pour la seule Méditerranée depuis 2000; 3 770 en 2015, un record absolu. Oui, le continent européen est devenu le plus mortifère du monde pour les migrants.

L'Italie avait su montrer l'exemple en 2014, mais l'Union n'a dégagé que cinq millions supplémentaires, alors que les opérations italiennes avaient coûté 95 millions d'euros.

On pointe à juste titre la responsabilité des passeurs et des trafiquants. On dégage des moyens, y compris militaires. Ces opérations sont coûteuses et n'auront qu'un effet limité. Elles ne touchent que les lampistes.

Les réseaux de trafiquants ne cessent de se réorganiser en faisant prendre de plus en plus de risques aux migrants, et à des coûts de plus en plus colossaux, y compris à l'intérieur de l'Union européenne.

Ce trafic est désormais leur troisième source de revenus, après la drogue et les armes, et ce sont les mêmes, souvent, qui tirent les ficelles. Plus on ferme les frontières, plus on fait le jeu des passeurs. Depuis 2000, plus de 13 milliards d'euros ont été utilisés pour fermer les frontières. Avec quel résultat? Cet argent serait plus utile pour sauver des vies et respecter le droit international ainsi que les droits des migrants et des réfugiés.

L'Union européenne et ses États membres doivent participer à la résolution de la crise humanitaire mondiale qui se déroule sous nos yeux. Oui, il faut rouvrir les frontières intérieures, mettre en œuvre une opération européenne d'envergure pour le sauvetage en mer, ouvrir des corridors humanitaires pour les réfugiés et des voies d'accès légales pour les migrants, pour ne plus les obliger à prendre de risques.

Oui, si les États membres prenaient leurs responsabilités en respectant le droit international et le droit européen, nous n'aurions pas besoin de ce débat surréaliste.

  Jiří Pospíšil (PPE). – Já chci poděkovat paní komisařce za její zprávu a informace, se kterými se plně ztotožňuji. Psal jsem o případném ohrožení Schengenu v jednom článku v ČR a naši experti spočítali, že jenom pro ČR by bezprostřední zrušení Schengenu pro dopravu mělo dopad ztráty půl miliardy eur ročně, tzn. ta čísla 15 až 18 miliard jako okamžitá ztráta v prvním roce při zavedení vnitřních hranic v celé EU jsou podle mého názoru bohužel správná.

Je celá řada dalších věcí, které by nastaly v případě obnovení vnitřních hranic, mělo by to dopad i na pendlery. Celá řada lidí pracuje v sousední zemi, denně přejíždí do práce. Mělo by to dopad na turistický ruch, zvláště v případě řekněme krátkodobých jednodenních výletů. Zkrátka a dobře ty dopady by byly obrovské, ztráty by to byly nejen ekonomické, ale i ztráty řekněme duchovní, protože by lidé méně cestovali, méně by se navštěvovali atd.

Co je důležité a čísla, která by tu ještě měla zaznít, jsou čísla týkající se důvěryhodnosti Schengenu jako takového. Výzkumy jasně ukazují, že dneska nemalá část Evropanů Schengenu nevěří, že nemalá část Evropanů hovoří o tom, že budou radši, když se obnoví vnitřní hranice. Podle mého názoru z toho důvodu, že mají pocit, že EU a Evropa jako taková nezvládají uprchlickou krizi.

Myslím si paní komisařko, že byste ve chvíli, kdy cítíme, jak je důležitý Schengen a že ho nesmíme ztratit, měli vzít v potaz názory veřejnosti a podle toho také vést debatu o tom, jaká další opatření při potírání uprchlické krize dávat na stůl a navrhovat. Osobně se obávám a cítím to v ČR, že třeba povinné zavedení uprchlických kvót tu důvěryhodnost a víru občanů v řešení nepřinesou a naopak ohrozí Schengen jako takový.

  Francisco Assis (S&D). – Senhor Presidente, Senhora Comissária, a suspensão parcial de Schengen constitui uma das consequências mais negativas da crise dos refugiados com que estamos confrontados. A União Europeia não tem estado à altura de enfrentar este gravíssimo problema.

Mas, quando falo da União Europeia, não estou a falar da Comissão Europeia, porque, na verdade, a Comissão Europeia tem procurado apresentar um conjunto de soluções para enfrentar a crise dos refugiados. Isso não pode aqui ser desvalorizado.

O problema está no comportamento de alguns Estados-Membros. Na verdade, neste momento, ao que temos assistido é o facto de vários Estados-Membros da União Europeia estarem a adotar comportamentos que, objetivamente, violam o espírito subjacente ao projeto europeu. Nós todos os dias constatamos que há hoje governos de vários Estados-Membros que promovem um discurso de exclusão, um discurso ultranacionalista, muitas vezes um discurso até com caráter xenófobo. Isso tem consequências muito negativas. Uma delas é precisamente aquela que nós estamos hoje aqui a abordar e que tem que ver com a suspensão das regras do espaço Schengen.

Ora, Schengen é vital para o projeto europeu. Um dos pilares do projeto europeu é precisamente o princípio da livre circulação. E, antes até de fazermos uma análise do impacto económico negativo que daí resulta, nós temos que nos concentrar na questão essencial, que tem que ver com o projeto europeu. E este projeto europeu está, neste momento, a ser posto em causa por este tipo de comportamento.

Mas, para além disso, daqui também decorrem consequências muito negativas, que já aqui foram referidas, do ponto de vista estritamente económico e do ponto de vista estritamente financeiro. E, por isso, o apelo que faço à Comissão Europeia é que prossiga no seu esforço – que tem vindo a desenvolver, aliás – no sentido de chamar a atenção dos vários Estados-Membros para a necessidade de permanecerem fiéis ao espírito europeu.

  Agnes Jongerius (S&D). – Vorige maand reed ik mee met een Nederlandse vrachtwagenchauffeur naar Engeland. Het was een nachtelijke rit en voor mij, maar ook voor hem, was het eigenlijk best spannend, want ondanks de ontruiming van het kamp bij Calais voelde hij zich nog steeds niet veilig. Het advies van zijn werkgever was: na Gent of in België eigenlijk liever helemaal niet meer stoppen! Inderdaad, in de buurt van de Franse grens zagen we de vluchtelingen langs de snelweg lopen. En er blijven zich maar incidenten voordoen.

Neem bijvoorbeeld de maand maart: verstekelingen gevonden in een vrachtwagen in IJmuiden, verschillende aanrijdingen bij Calais. De lijst van incidenten groeit nog steeds. Ik snap de Commissie, als zij zegt: "wij maken ons zorgen over de economische effecten van het sluiten van de grenzen", maar mag ik u vanaf deze plek vragen om naast de aandacht voor betere samenwerking in Europa, betere opvang en registratie, ook te zorgen voor betere bescherming van de werknemers in de transportsector.

Catch-the-eye procedure

  Seán Kelly (PPE). – Mr President, I knew there were problems in relation to the transport sector and migration, but I did not realise that they were as bad as has been outlined – although the figures presented to us are extremely vague. When you talk about a cost of between EUR 5 and EUR 18 billion, is it EUR 5 billion or is it EUR 18 billion? That is a big difference. I think we should be more accurate in that regard.

Nevertheless, this is a very serious issue. I know from speaking to people in Ireland, especially in the haulage area – whose annual dinner I will actually be attending on Saturday night – that they have had huge problems going to the continent, especially at Calais. As the last speaker pointed out, they feel their lives are at risk, and many of the things that have happened are absolutely extraordinary. So we have to move to try and deal with that situation in the interests of our own citizens, who are delivering their goods right across the European Union. To do that, I think the Commission is, in fairness, trying to legalise the migration. Without it being legal, you cannot make progress because, if you have a situation where anything illegal is tolerated, then you have chaos. That has been the situation up until now, and the Commission is trying to deal with it. The only way we can do it is if all Member States cooperate.

  Andrejs Mamikins (S&D). – Priekšsēdētāj! Godātie kolēģi! Par ko mēs šeit spriežam? Mēs šeit spriežam par to, ka migrācijas krīzei ir liela ietekme uz transporta jomu. Bet migrācijas krīzei būs liela ietekme uz visām jomām un, pats galvenais, uz visu Eiropas projektu. Ja mēs izanalizēsim cēloņus, kāpēc tik milzīga migrācijas krīze ir atnākusi uz mūsu kopīgo Eiropas māju, atbilde ir viena — te ir milzīgas kļūdas ārpolitikā, ko mēs — sakot “mēs”, es domāju Eiropas Savienību — esam pieļāvuši kopumā un katrā dalībvalstī pieņemtajos lēmumos vairāku gadu garumā.

Migranti rodas no tām valstīm, uz kurām mēs, eiropieši, godīgi runāsim par to, esam atnesuši karu. No tiem reģioniem, kur mēs, kolēģi, un mūsu ieroču kompānijas pārdod ieročus. Migranti nerodas nez no kurienes, viņi prasa tagad palīdzību no mums, no Eiropas Savienības — tas ir visbūtiskākais. Paldies!

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospodine predsjedniče, Schengen je definitivno jedna od najvećih vrijednosti koje je postigla Europska unija. Schengen nije samo lagodan prijelaz granične crte, Schengen nije samo manje redova ili praktički uglavnom nigdje ni nema redova na graničnim crtama gdje imamo Schengen. Schengen je puno više od toga. Schengen je simbol. I zato Schengen moramo sačuvati i moramo ga očuvati. Moramo sve učiniti.

Migrantska kriza je veliki teret. Nije nam jednostavno. Znamo da govorimo o novcima, znamo da govorimo o velikim troškovima, ali Schengen je simbol naše slobode. I zato očekujem od Komisije, očekujem od zemalja članica, da učine zaista sve kako bismo očuvali Schengen.

  José Inácio Faria (ALDE). – Senhor Presidente, falamos de fronteiras, de Schengen e da crise dos migrantes, e temos, por isso, que falar do Mediterrâneo. O Mar Mediterrâneo é hoje a zona mais mortífera do planeta para os migrantes. Sem meios seguros e legais para chegar à Europa, milhares de pessoas são lançadas para as mãos de contrabandistas e traficantes, arriscando as suas vidas em embarcações pouco dignas desse nome.

Não podemos esquecer que as fronteiras marítimas da União Europeia no Mediterrâneo são fronteiras externas e que, ao contrário das fronteiras terrestres, não podem ser fechadas nem ali erguer-se muros, como muitos se calhar assim gostariam.

O setor do transporte marítimo tem estado na primeira linha das operações de busca e salvamento e, só no primeiro semestre de 2015, os navios mercantes foram responsáveis pelo salvamento de quase um terço dos migrantes resgatados no Mediterrâneo, colocando este setor sob enorme pressão.

Sra. Comissária, por tudo isto entendo que não é de mais reforçar a importância de uma abordagem séria, holística e concertada por parte da União Europeia à crise dos migrantes no Mediterrâneo, bem como sublinhar a importância da atividade desempenhada pela Agência Europeia de Segurança Marítima neste domínio, e cujo papel deve ser reforçado.

(Koniec pytań z sali)

  Marianne Thyssen, Lid van de Commissie. – Hartelijk dank voor deze interessante uitwisseling van visies en gedachten.

Het is natuurlijk zo dat de Commissie heel erg druk bezig is met de aanpak van de vluchtelingencrisis - dat is één van haar topprioriteiten - en om alles te doen wat in haar macht ligt om preventief tegen terrorisme op te treden.

Vandaag spreken wij hier echter met elkaar over de impact van de migratiecrisis op het transport en laten wij ons nu daar dus verder op concentreren. De invoer van grenscontroles - dat is heel duidelijk - moet tijdelijk zijn. Uiterlijk eind dit jaar, dus over acht maanden, moet hieraan een einde komen.

Ik heb in mijn inleiding verwezen naar het stappenplan dat de Commissie heeft uitgewerkt en dat op 4 maart jl. aan u is gepresenteerd, een stappenplan om Schengen weer normaal te laten functioneren. We hebben daar heel uitgebreid over gediscussieerd en ons uitgangspunt is - een uitgangspunt dat ook in dit halfrond wordt gedeeld - dat Schengen één van de belangrijkste successen van de Europese integratie is, dat we dat moeten koesteren en dat we er dus ook alles aan zullen doen om Schengen weer normaal te laten functioneren.

We weten - en dat staat ook in die mededeling - dat de kosten van het niet-respecteren van Schengen, de kosten van het verliezen van Schengen in vele opzichten, zowel in vrijheid als in financiën uitgedrukt, gigantisch zouden zijn. Dus ons doel is: zo snel mogelijk terug naar normaal, zo snel mogelijk de grenscontroles opheffen. We hebben in dat stappenplan ook uiteengezet aan welke voorwaarden moet worden voldaan en wat de lidstaten moeten doen om dat mogelijk te maken. De Commissie zal de situatie op de voet volgen, zowel aan de binnen- als de buitengrenzen. Ik verzeker u dat wij dat zullen doen!

Er zijn schattingen gemaakt van de kosten en de impact. Deze komen uit op een bedrag dat tussen een bepaald bedrag en nog een veel hoger bedrag (allebei veel te hoog) ligt, maar we zullen de data die te onzer beschikking komen verder analyseren en nieuwe informatie blijven analyseren, zodat we een vollediger overzicht krijgen van de potentiële kosten voor Europa. Hoe hoog die kosten ook zullen zijn, onze bedoeling is om Schengen terug naar normaal te brengen. We weten dat de kosten voor de transportsector en voor de lidstaten bijzonder hoog zijn, dat we daar allemaal heel zwaar door worden getroffen - ook al is het natuurlijk niet alleen de transportsector die wordt getroffen. Wanneer we Schengen echter de rug toekeren en alles op zijn beloop laten, zal dat ook heel hoge kosten met zich brengen voor de gehele economie, voor de burgers van Europa en voor het functioneren van grensoverschrijdend werk en andere zaken.

Daarom vertrouw ik opnieuw op goede onderlinge samenwerking om uiteindelijk ook met deze crisis komaf te maken en onze interne markt, ons vrij verkeer van goederen, diensten, kapitaal en personen te herstellen, zeker in het belang van de transportsector. Vanzelfsprekend zullen alle leden van de Commissie en natuurlijk in het bijzonder commissaris Bulc, die verantwoordelijk is voor transport, onze coördinerende rol, ook tussen de lidstaten, blijven spelen, want dat is natuurlijk van groot belang. Dank u wel voor dit interessante debat.

  Przewodniczący. – Zamykam debatę.