Doslovný záznam ze zasedání

Středa, 22. června 2016 - Brusel

22. Pokračování strategického rámce evropské spolupráce v oblasti vzdělávání a odborné přípravy (ET 2020) (rozprava)

President. – The next item is the report by Zdzisław Krasnodębski, on behalf of the Committee on Culture and Education, on follow-up of the Strategic Framework for European cooperation in education and training (ET2020) (2015/2281(INI)) (A8-0176/2016).

  Zdzisław Krasnodębski, sprawozdawca. – Pani Przewodnicząca! W trakcie przygotowania tego sprawozdania przeprowadzaliśmy konsultacje z Dyrekcją Generalną Kultury i Edukacji Komisji, z europejskimi stowarzyszeniami reprezentującymi różne jednostki zajmujące się procesami edukacji, z narodowymi organizacjami, także takimi, które działają na poziomie lokalnym. Przeprowadzaliśmy również konsultacje z ministerstwami edukacji kilku państw. Starałem się uwzględnić w tym sprawozdaniu również wyniki ewaluacji, które były zlecone przez Komisję Europejską, i różne position papers opublikowane przez organizacje. W związku z tym – aby to sprawozdanie nie było sprawozdaniem o wszystkim – postanowiłem skoncentrować się na trzech głównych punktach. Jak państwo zauważą, sprawozdanie to ma trzy części. Jedna dotyczy pewnych propozycji sposobu organizacji tych ram współpracy w dziedzinie edukacji. Druga część dotyczy jakości wykształcenia i szkoleń. I wreszcie trzecia dotyczy bardzo aktualnego, ale też nie ukrywam – o tym jeszcze powiem parę słów – kontrowersyjnego tematu: migracja a kształcenie i szkolenia.

Ja bym chciał podkreślić teraz tylko parę punktów, które wydają mi się bardzo istotne w tym sprawozdaniu, i warte są podkreślenia. Dla mnie one są szczególnie ważne. Po pierwsze, zwracamy uwagę w tym sprawozdaniu na rolę rodziny w edukacji. To, jak się wydaje, jest oczywistość, ale oczywistość, która dzisiaj jest często zapominana, mianowicie że te wszystkie dane pokazują, jak wielkie znaczenie ma środowisko domowe dla rozwoju podstawowych umiejętności dziecka, potem komunikacja między szkołą a rodzicami, również mająca znaczenie w takich sprawach jak kształtowanie postaw obywatelskich czy zapobieganie radykalizacji.

Innym aspektem, o którym tu jest mowa, jest podejście do edukacji oparte na roli wspólnoty, tzw. community based approach, a więc podkreślenie znaczenia wszystkich lokalnych organizacji i aktorów. Niestety nie przeszła pewna poprawka kompromisowa, w której chcieliśmy włączyć również organizacje religijne, lokalne organizacje pozarządowe. No i jeszcze raz podkreślaliśmy właśnie rolę rodziców, ich obowiązków oraz konieczność zagwarantowania wpływu na proces edukacji dzieci. To jest o tyle ważne, że w grupach roboczych, które zostały już powołane, nie ma do tej pory członków europejskich organizacji reprezentujących rodziców.

Wreszcie innym aspektem jest docenienie wszelkich sukcesów polityki europejskiej w tym względzie, takich jak proces boloński, jak program mobilności studentów czy kadry nauczającej. Chciałem zwrócić uwagę w tym sprawozdaniu – i to zdanie zostało też podzielone przez kontrsprawozdawców – na pewne słabości tego procesu, mianowicie w środowisku akademickim panuje poczucie ignorowania zastrzeżeń nauczycieli akademickich związanych z procesem bolońskim. W związku z tym zalecamy większe zaangażowanie społeczności uniwersyteckiej w cykl prac w ramach ET 2020. Potrzebna jest większa elastyczność w wykorzystaniu modułów czy systemu punktów ECT oraz – co najważniejsze – należy również opierać wyniki mobilności także na wskaźnikach jakościowych, nie tylko ilościowych.

No i wreszcie sprawa migrantów. Bardzo krótko zwracam też na to uwagę. My skupiamy się na imigrantach z zewnątrz Europy, ale wszystkie dane pokazują, że również dzieci migrantów wewnątrzeuropejskich mają wielkie trudności w adaptowaniu się do społeczeństwa, i tutaj systemy edukacyjne mają ogromne znaczenie. My postulujemy też włączenie nauczycieli pochodzących z migracji w system edukacji, oczywiście w wymianę praktyk, ale również pomoc dla migrantów, również wewnątrzeuropejskich w dostosowaniu się do wymogów i standardów nauczania w kraju przyjmującym. Dziękuję bardzo pani przewodniczącej. Czekam na opinię kolegów.

  Tibor Navracsics, Member of the Commission. – Madam President, I wish to thank the Culture and Education Committee and especially the rapporteur Mr Krasnodębski for his excellent report which follows up on the Joint Council and Commission report regarding the strategic framework for European cooperation in Education and Training 2020. Education and Training 2020 is important: it is the umbrella under which all EU-level policy exchanges on education and training between Member States take place. It covers learning in all contexts, whether formal or non-formal, and at all levels, from early childhood education and schools through to higher education, vocational education and training, and other learning.

Thanks to the joint report which the Commission and Council adopted last November, we defined our new common priorities in the field of education and training, which all contribute to the current top priorities of the EU. We now have a much more focused agenda which concentrates on key issues, namely the provision of relevant and high-quality knowledge, the recognition and transparency of skills, inclusive education including the promotion of civic competences, the promotion of innovative approaches fully embracing the digital era, strong support for our teachers and, last but not least, sustainable investment in education and training.

We have made sure that Education and Training 2020 is firmly embedded in the Union’s overall political priorities and actively contributes to the development of skills and employability. The New Skills Agenda, which the Commission adopted on 10 June, underscores this point and announces a series of actions at EU-level in which education cooperation plays a key role. Education and training are not only important for acquiring skills for jobs: education is equally important to ensure social inclusion and to make certain that our human and civic values are safeguarded and passed on to future generations. These elements have been much reinforced in the new priorities under Education and Training 2020. I am proud to announce that one of the working groups is specially dedicated to the follow-up of the Paris Declaration, and we play a key role in exchanging with Member States on how to strengthen inclusive education and our common values – a very relevant development in the light of the recent action plan for the integration of migrants, and the new Commission communication to support the prevention of violent extremism, which were adopted some days ago, both highlighting this dimension.

I am very pleased that the European Parliament is strongly supporting this increased attention to social inclusion, civic competences and common values in our work with Member States. Your voice will be important to further develop this dimension.

Your report also highlights a number of problematic issues on the European education scene. We have taken good note of your concern about a brain-drain and imbalanced mobility, for example. Of course, there are larger structural issues behind this which go beyond the education dimension, such as varying employment opportunities across Europe. The Bologna Process, which supports the provision of high-quality education in all Member States, makes a positive contribution to addressing these challenges. Also the new Education and Training 2020 working group on the modernisation of higher education will address the issues of internationalisation, recognition and mobility in a balanced perspective. Let me end by once again thanking Parliament and the rapporteur, Mr Krasnodębski, for your very valuable input and your strong support for our joint efforts in this field. I am now looking forward to what will surely be an interesting debate.

  Michaela Šojdrová, za skupinu PPE. – Paní předsedající, v úvodu chci upřímně poděkovat zpravodaji této zprávy kolegovi Krasnodebskému, který ji uchopil systematicky a napsal ji s velkým pochopením pro hodnotu vzdělávání.

Proto také zpráva zdůrazňuje to, že vzdělávání a odborná příprava jsou hodnotou samy o sobě a neměly by být orientovány pouze na naplňování potřeb trhu práce. Zpráva respektuje subsidiaritu. Kompetence, které na úrovni EU máme, jsou relativně omezené, ale stále více se od vzdělávání očekává. Od boje proti radikalizaci až po ekonomický růst a snižování chudoby. Je to tím, že my víme, že nastavení vzdělávacích cílů a nástrojů rozhoduje o tom, jak budou naše děti v budoucnu připravené a úspěšné a zda budeme schopni zajistit jejich spokojenost a ekonomický růst v EU.

Proto se Evropský parlament hlásí k návrhu Evropské komise, která zúžila rámec ze třinácti na šest priorit, a členské státy si podle svých rozdílných situací z nich vyberou.

Za prvé je to relevance a kvalita dovedností, za druhé vzdělávání podporující začleňování, dále inovativní vzdělávání, silná podpora pro učitele, uznávání výsledků neformálního vzdělávání a efektivita vzdělávání. Považuji za důležité to, že zpráva zdůrazňuje nutnost podpory učitele, dodávám, že na úrovni EU by tím nástrojem měl být program ERASMUS.

Zpráva také zdůrazňuje roli předškolního a základního vzdělávání pro celoživotní učení, zaměření na dostupnost a kvalitu, stejně jako kvalitu odborného vzdělávání a rozšíření jazykových výukových programů.

V souvislosti s hodnocením zpráva upozorňuje na riziko testování. Také zpráva realisticky hodnotí Boloňský proces a vyzývá k jeho naplnění.

Právě ve spojení s nárůstem radikalizace Evropský parlament vyzývá k průzkumu toho, jak vzdělávací systémy začleňují do svých vzdělávacích programů výuku etiky a osobnostní a sociální výchovu jako nástroj, který se v řadě škol osvědčil. Dodávám jako prevence pro vytváření dobrých mezilidských vztahů a opatření proti šikaně a násilí. Tato zpráva stojí za přečtení, ale především dobré bude se k ní vracet a naplňovat její doporučení.

Puhetta johti ANNELI JÄÄTTEENMÄKI
varapuhemies

  Silvia Costa, a nome del gruppo S&D. – Signora Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, io penso che questo aggiornamento della strategia ET2020 per l'educazione e la formazione abbia effettivamente messo a punto dei nuovi obiettivi e si sia fatto carico delle nuove sfide che l'Europa ha.

Si parlava prima del tema non solo della radicalizzazione ma proprio anche di un'educazione che si faccia carico di almeno due sfide: l'inclusione sociale – noi abbiamo ancora troppe differenze nei panorami educativi – e una maggiore attenzione alla qualità dei sistemi educativi, da un lato, e, dall'altro, la capacità di creare le cosiddette competenze informali di cittadinanza, competenze chiave trasversali che servono anche per attivare quel dialogo interculturale, quella capacità di essere cittadini non solo europei ma anche del mondo che ormai è assolutamente necessaria.

Ringrazio molto il collega Krasnodębski per questa relazione, che mette anche in evidenza come dopo la dichiarazione di Parigi, richiamata anche dal Commissario, del marzo 2015, dopo questi fatti gravissimi, si è ricalibrata in qualche modo l'attenzione dell'intera Commissione, supportando di più quella centralità dell'educazione che finora non abbiamo visto molto forte nel programma di Juncker. Ci rendiamo conto che oggi il tema strategico dell'educazione e dell'investimento culturale è un tema che riguarda il futuro dell'Europa.

È importante che sia stata annunciata questa comunicazione sull'ammodernamento dell'istruzione superiore, anche per rendere più efficace il sistema della confrontabilità dei titoli, dei crediti e anche del processo di Bologna, che ancora ha diverse difficoltà. Penso che sia assolutamente giusto, come ha detto il relatore, sostenere anche i docenti. Penso che forse andrebbe meglio sottolineato il problema del sostegno ai docenti e che sia assolutamente necessario, per esempio, utilizzare di più il piano di investimenti EFSI per piattaforme europee che aiutino anche nel campo della scuola e dell'educazione, per esempio con riferimento all'adeguamento al digitale dei profili e dei contenuti educativi.

Resta il problema di troppe differenze che ancora ci sono in Europa per quanto riguarda la differenza di accesso, la povertà educativa, i risultati di apprendimento e la prospettiva di studio per le persone immigrate. Credo però che questa iniziativa, insieme con quella che è stata presentata dalla Commissaria Thyssen insieme con il Commissario Navracsics sull'agenda per le nuove skills, possa costruire finalmente una maggiore centralità delle politiche educative europee.

  Νότης Μαριάς, εξ ονόματος της ομάδας ECR. – Κυρία Πρόεδρε, ανάμεσα στους κύριους στόχους του στρατηγικού πλαισίου της Ένωσης «Εκπαίδευση και κατάρτιση 2020» είναι η βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος των κρατών της Ένωσης, καθώς και η προώθηση της ισότητας σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και κατάρτισης. Η στάση, βέβαια, της Ένωσης δεν φαίνεται να ενισχύει τη στρατηγική αυτή. Οι πολιτικές λιτότητας που έχει επιβάλει η τρόικα σε ορισμένα κράτη μέλη της Ένωσης έχουν οδηγήσει τις χώρες αυτές σε περικοπές δαπανών στον τομέα της εκπαίδευσης.

Συγκεκριμένα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2017, οι δαπάνες για τον τομέα της εκπαίδευσης θα ανέρχονται σε 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ από το 2009 έχουν μειωθεί κατά 35,6%. Παράλληλα, ο έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, τόλμησε να μιλήσει περί δήθεν δίκαιης ανάπτυξης και για αξιοπρεπώς αμειβόμενες θέσεις εργασίας, τη στιγμή που στην Ελλάδα το πρώτο τρίμηνο του 2016 το ποσοστό ανεργίας έφτασε στο 24,9%, το υψηλότερο στην Ευρώπη. Αν η Ένωση θέλει πράγματι να πετύχει τους στόχους της στρατηγικής της, θα πρέπει να εγκαταλείψει τις πολιτικές λιτότητας και να ενισχύσει τις επενδύσεις στην εκπαίδευση, την καινοτομία και την ανάπτυξη.

  Ilhan Kyuchyuk, on behalf of the ALDE Group. – Madam President, European cooperation in the field of education and training is voluntary but essential. Cooperation and, in particular, exchanges of best practice have proved to be very useful. Yet very little is communicated within the Member States and the various bodies participating in the framework strategy. We should encourage and further support Member States in order to ensure coherent, transparent and inclusive education providing an appropriate response to the needs of the current diverse groups of learners in both formal and non—formal educational settings.

Creating alternative ways of learning and facilitating the recognition of learning are vital means of widening access to educational opportunities. Better cooperation between Member States is needed on the establishment of new, innovative and interactive methods of teaching, training and learning, where individuals are active participants in the educational process. That will increase the attractiveness and effectiveness of the educational process and will enhance the development of students’ creativity.

Further efforts are needed with regard to improving early childhood education and fostering its modernisation, and there is also an urgent need for reinforcement of the renewed European agenda for adult learning. Better cooperation between the EU and the national authorities is required in order to find the right approach to swiftly, fully and sustainably integrating refugees, migrants and asylum seekers into education and training systems and ensuring that those who have already obtained qualifications get proper recognition for them.

To conclude, I would underline the importance of better monitoring in order to implement education and training strategies successfully.

  Νικόλαος Χουντής, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της εκπαίδευσης είναι στην ουσία συνεργασία στην αποδιάρθρωση, στην υποβάθμιση και τον κατακερματισμό της εκπαίδευσης στην Ευρώπη. Είναι συνεργασία για την εμπορευματοποίηση της γνώσης και την ιδιωτικοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος. Είναι μηχανισμός αναπαραγωγής του στρεβλού προτύπου της απλήρωτης, επισφαλούς εργασίας χωρίς δικαιώματα. Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη έχει αλλοιώσει την ίδια την έννοια της εκπαίδευσης. Αντί να προάγει ολοκληρωμένη γνώση, δημιουργεί αποστειρωμένα τεμάχια γνώσεων, έτοιμα για συναρμολόγηση, ανάλογα με τις εκάστοτε επιταγές της αγοράς και των κυρίαρχων οικονομικών συμφερόντων.

Την όλη κατάσταση επιδεινώνουν και οι πολιτικές λιτότητας. Ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα, που βρίσκονται σε πρόγραμμα προσαρμογής, η παιδεία έχει δεχτεί τεράστιο πλήγμα. Η υποχρηματοδότηση και οι περικοπές των δημοσίων δαπανών για την εκπαίδευση απαξιώνουν τα εκπαιδευτικά συστήματα και σε συνδυασμό με την αποεπένδυση οδηγούν σε υψηλά ποσοστά μακροχρόνιας ανεργίας μέχρι και 40% στους νέους, με αποτέλεσμα την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την όξυνση του φαινομένου της διαρροής εγκεφάλων.

Αν θέλουμε μια παιδεία υψηλού επιπέδου, όπως αξίζει στη νεολαία μας, η στρατηγική της ευρωπαϊκής συνεργασίας στον τομέα της εκπαίδευσης πρέπει να αλλάξει ριζικά. Για τους νέους της Ευρώπης το μέλλον δεν μπορεί να είναι η ημιμάθεια, η ανεργία, η μερική και η επισφαλής εργασία και η μετανάστευση. Η παιδεία αποτελεί κοινωνικό αγαθό, οφείλουμε να τη διαφυλάττουμε, ενισχύοντας το δημόσιο, δωρεάν και κοινωνικό χαρακτήρα της σε όλες τις βαθμίδες.

  Ernest Maragall, en nombre del Grupo Verts/ALE. – Señora Presidenta, yo lo siento, señor Navracsics, pero no, it’s not an excellent report. No tanto por lo que dice como por lo que no dice, por lo que calla o por lo que no desarrolla. En una estrategia europea que revisamos, este Parlamento debería jugar un rol de estímulo, de exigencia positiva en relación con las actuaciones del Comisión Europea, y no es así.

Este informe se queda corto en contenido y aún más en ambición estratégica, por debajo de la propuesta inicial de la Comisión. Por ejemplo, hemos tenido que batallar para incluir referencias explícitas a la cuestión de los refugiados, como contra una especie de alergia incomprensible a la mera expresión del concepto. Como si no hablar de refugiados o de demandantes de asilo los hiciera desaparecer de nuestra realidad, y aún ahora, mañana tendremos que trabajar en los [ininteligible] para defender su presencia en el informe.

Lo más grave es la renuncia a considerar esta estrategia desde su posible valor añadido en términos europeos, no desde una perspectiva de simple mejora de coordinación entre Estados miembros. Familias, padres, comunidades religiosas, atención a la radicalización. No, señor Krasnodębski. Podemos entender su inquietud, procedente de contradicciones de la política nacional en su país, pero no podemos admitir que intente trasladar esa lógica a un debate propiamente europeo sobre alguna de sus estrategias centrales.

El informe formula críticas excesivas, quizá, al proceso de Bolonia, pero trata de un modo insuficiente cuestiones tan importantes como la educación preescolar, la promoción de competencias digitales, el abandono prematuro del proceso formativo y otras del mismo calibre. En todas ellas el informe expresa el correspondiente wishful thinking, buenas intenciones, pero no identifica puntos críticos ni ofrece líneas claras de mejora.

La educación y la formación no son instrumentos al servicio de la economía y el crecimiento. Son mucho más que eso. Son parte del ser o no ser de Europa. Son el molde común donde debe aparecer la natural diversidad y donde podamos aprender unos de otros para compartir, para construir, para ser país y para ser Europa, sin miedo ni suspicacia mutua.

  Isabella Adinolfi, a nome del gruppo EFDD. – Signora Presidente, onorevoli colleghi, le politiche di austerità hanno prodotto effetti devastanti, che hanno investito appieno anche il settore dell'istruzione, minandone la qualità, le condizioni dei docenti, delle famiglie, degli studenti e l'accesso alle opportunità di formazione.

Purtroppo in questa relazione non abbiamo avuto il coraggio di denunciare che la riduzione marcata dei finanziamenti e, più generalmente, l'accentuarsi delle problematiche del settore dell'istruzione e della formazione sono una diretta conseguenza delle politiche di austerità che la Commissione continua a imporre ai cittadini europei.

Dall'inizio della crisi si è riscontrato che le scelte dei modelli adottati a livello dell'Unione europea, piuttosto che far convergere verso la riduzione delle diseguaglianze, hanno drammaticamente accentuato le disparità e le discriminazioni fondate sul possesso economico. Il fatto poi che il quadro strategico per la cooperazione europea in materia di istruzione e formazione sia dichiaratamente funzionale all'attuale modello economico dell'Unione, che ingloba anche il piano Juncker, è l'ennesima conferma di una cinica volontà di proseguire su un percorso che già si è dimostrato fallimentare e deleterio.

È da inizio legislatura che come Movimento 5 Stelle siamo chiedendo delle azioni tangibili finalizzate al rafforzamento della dimensione sociale dell'istruzione e della formazione. È da inizio legislatura che come Movimento 5 stelle siamo chiedendo di dimostrare una reale volontà votata all'abbattimento delle gravissime problematiche socio-economiche che affliggono la vita dei cittadini e l'accesso in condizioni di parità alle opportunità educative e formative.

Occultare la realtà servirà soltanto a essere travolti come un fiume in piena quando sarà troppo tardi. Non possiamo limitarci a sterili dichiarazioni di intenti, non possiamo continuare a vendere come panacea modelli di governance economica, austerità, iniziative e piani che hanno già creato dei disastri in mezza Europa. Per le persone che vivono in un angolo buio di dolore sociale e marginalità, a cui è negato di fatto anche il libero accesso al sapere e alla conoscenza, le vuote chiacchiere della politica risultano un esercizio insopportabile e crudelmente beffardo. Continuerò a denunciare senza sosta questa situazione assurda e a battermi affinché il cambiamento possa avere luogo quanto più rapidamente possibile.

  Dominique Bilde, au nom du groupe ENF. – Madame la Présidente, je suis ravie que soient mentionnées les grandes différences de situations auxquelles font face les États membres. J'approuve la nécessité de revaloriser le statut des enseignants et des professeurs, ainsi que leur salaire, vu la pression insupportable des politiques d'austérité imposées par Bruxelles. Idem pour le développement de politiques d'apprentissage de qualité ou le fait de mieux répondre aux besoins spécifiques des personnes en situation de handicap.

Quant à l'intégration des migrants par l'éducation, je rappelle que la vraie posture humanitaire, c'est de ne pas pénaliser les pays subissant l'émigration des ressources humaines et économiques. On pourrait créer des partenariats dans le domaine de l'éducation avec des États ou des pays limitrophes ou des zones de conflit. Par exemple, établir des couloirs éducatifs afin de permettre aux étudiants en provenance des zones de guerre de pouvoir continuer à étudier au plus près de chez eux.

Malgré ces points divergents, je salue le rapporteur en citant son honorable compatriote Saint Jean-Paul II: "L'éducation est plus qu'un métier, c'est une mission qui consiste à aider chaque personne à reconnaître ce qu'elle a d'irremplaçable et d'unique afin qu'elle grandisse et s'épanouisse".

(L'oratrice accepte de répondre à une question "carton bleu" (article 162, paragraphe 8, du règlement))

  Tomáš Zdechovský (PPE), otázka položená zvednutím modré karty. – Paní poslankyně, mám na Vás jenom krátký, stručný dotaz. Můžete nám, prosím Vás, uvést k tomuto plenárnímu zasedání, co nám v oblasti vzdělávání diktuje takzvaný Brusel, jak jste zmínila ve Vašem projevu? Rád bych si rozšířil své obzory.

  Dominique Bilde (ENF), réponse "carton bleu". – ... (inaudible) mais je peux vous dire qu'en France, Bruxelles nous dicte beaucoup de choses, notamment dans le domaine de l'éducation ou dans l'économie de nos pays, puisque vous savez que systématiquement, vous avez, par exemple – je ne vais pas parler des travailleurs détachés –, des lois qui sont faites et qui sont contraires à ce que l'on voudrait.

Vous savez que nos pays ne sont pas tous égaux. Nous n'avons pas la même façon d'apprendre, nous n'avons pas le même apprentissage, nous sommes différents sur beaucoup de choses. Vouloir mettre tout le monde dans le même panier pose de graves problèmes, et c'est précisément Bruxelles qui nous dicte ces problèmes.

  Janusz Korwin-Mikke (NI). – Pan prof. Krasnodębski mówił słusznie, że trzeba zwiększyć wpływ rodziców na edukację. Ale jest tylko jeden sposób, żeby go zwiększyć, mianowicie oddać rodzicom pieniądze – wszystko jedno: w gotówce czy w bonie edukacyjnym – po to, aby oni płacili za prywatną szkołę, bo tylko wtedy szkoła będzie robiła to, czego chcą rodzice. Póki za szkołę płaci państwo, póty będzie robiła ona to, czego domagają się biurokracja i związki zawodowe nauczycieli, a potrzeby ucznia będą kompletnie niezauważane. Poza tym czytałem kiedyś książkę o szkolnictwie w Szwajcarii, której autorka powiedziała, że w państwie tym szkoły są zróżnicowane: dwu-, trzy- i czteroletnie, z różnymi językami itd., a mimo to szkolnictwo szwajcarskie jest najlepsze na świecie. Tej idiotce nie przyszło do głowy, że jest ono najlepsze dlatego, że jest różnorodne, i Unia – chcąc nie chcąc – będzie tę różnorodność zabijała. Zresztą pani Costa powiedziała wyraźnie, że w Europie jest za duża różnorodność.

Chciałbym rozwiać złudzenia: im więcej pieniędzy jest przeznaczanych na edukację, tym gorzej. Przypominam, że najlepszy poziom był podczas okupacji narodowosocjalistycznej, kiedy szkolnictwo było tajne, przeznaczano na nie bardzo mało pieniędzy, a poziom był wtedy bardzo wysoki.

A poza tym sądzę, że Unia Europejska musi być zniszczona.

  Therese Comodini Cachia (PPE). – Il-Gvernijiet sikwit jiftaħru biż-żidiet fil-baġits annwali għall-edukazzjoni, li huwa tajjeb, iżda nafu li l-iżjed aspett importanti tal-edukazzjoni hija l-kwalità tat-tagħlim. L-għalliema jaħdmu f’ambjent li jirrifletti d-diversità tas-soċjetà tal-lum bl-isfidi li ġġorr magħha. Ċertament, il-maġġorparti tal-għalliema, huma silent driving force li tindirizza dawn l-isfidi u jgħinu fit-tisħiħ ta’ soċjetà aktar ġusta u Ewropa iżjed b’saħħitha. Għaldaqstant min qed jiffoka fuq kif se jipprovdi lill-għalliema b’dak li jeħtieġu? Ir-rispett, il-fiduċja, l-appoġġ u l-iżvilupp professjonali kontinwu tagħhom.

Kemm qed ninvestu fl-għalliema tagħna, fis-setturi kollha tal-edukazzjoni u tul il-karriera professjonali tagħhom? Neħduha for granted li l-għalliema se jikkowpjaw, iżda għandna ninvestu aktar fl-għalliema tagħna sabiex ikunu frontrunners fit-twettiq ta’ soċjetà u Ewropa li qed naspiraw għaliha.

L-aspett ewlieni tal-Istrateġija għall-Edukazzjoni u t-Taħriġ, m’għandhiex tkun biss fuq l-impjiegi u l-impjegabilità tal-persuni. Għandha tiffoka wkoll dwar kif tagħti appoġġ lill-għalliema. Irridu nħallu lill-għalliema jkunu għalliema. Irridu nagħtu s-setgħa lill-għalliema biex ikunu kreattivi, innovattivi u professjonali f’xogħolhom.

Fl-istrateġija, l-Unjoni Ewropea għandha timbotta ’l quddiem lill-Istati Membri biex:

1. jipprovdu taħriġ kontinwu ta’ kwalità lill-għalliema,

2. joħolqu strutturi li jagħtu l-appoġġ meħtieġ lill-għalliema u jafdawhom biex jindirizzaw b’mod xieraq id-diversità tal-ħiliet u l-abilitajiet li l-istudenti tagħhom  jippreżentawlhom,

3. ineħħu l-burokrazija amministrattiva sabiex l-għalliema jkunu jistgħu jiffokaw l-enerġija tagħhom biex jgħallmu,

4. jipprovdu lill-għalliema bil-mezzi u l-materjal edukattiv li b’mod effettiv jiffaċilita t-tagħlim,

5.  u jirrikonoxxu li għalliem jaħdem oltrè l-ħin fil-klassi.

L-aktar importanti huwa li nirrikonoxxu li l-għalliema huma msieħba ewlenin fl-investiment tal-kapital uman, l-edukazzjoni, u li lkoll naqblu li huwa l-aħjar investiment għal soċjetà aktar ġusta u Ewropa iżjed b’saħħitha.

  Liliana Rodrigues (S&D). – Senhora Presidente, este relatório, sendo fundamental, não deixa, no entanto, de apresentar imprecisões na linguagem da investigação e educação e parece-me pouco ambicioso no que diz respeito à educação do século XXI.

Reparem que toca apenas uma vez nas questões de género. Numa Europa unida na diversidade, não faz sentido defendermos processos de aculturação. Faz sentido a defesa da inclusão social e cultural.

A tónica colocada no ensino e não na aprendizagem é sintoma disso. A relação subliminar entre a inovação pedagógica e as tecnologias de informação e comunicação também solidificam a minha perspetiva. A inovação pedagógica não se compadece do uso de instrumentos informáticos. As tecnologias de informação e comunicação são meros materiais pedagógicos, como a máquina de escrever já o foi no passado.

Do ponto de vista europeu, parece-me que há, em alguns momentos, uma clara cisão entre o que propomos e os resultados. De facto, é bastante positivo desejarmos que 40 % dos jovens europeus tenham um diploma de ensino superior. Mas, sejamos honestos, há em muitos Estados-Membros dificuldades imensas para a nova geração de licenciados. No meu país, Portugal, esta geração é conhecida pela geração dos 500 €.

Não tenho dúvidas da importância das ciências sociais e humanas, mas até onde está a Europa empreendedora disponível para atender o pensamento especulativo e crítico? Não foi por acaso que se deu a fuga de cérebros em alguns países. No caso de Portugal, este fenómeno foi gritante por consequência de quatro anos de duríssima austeridade. Falarmos de mobilidade desequilibrada é, para mim, um eufemismo de imigração forçada.

A desmotivação no campo da educação generalizou-se: temos professores e educadores que foram atingidos na sua dignidade por avaliações injustas e cortes salariais absurdos que tiveram a bênção da União Europeia.

Se a educação é um bem público e comum, então que não se sugira, como aparece neste relatório, que seja a banca a assegurar o futuro dos nossos jovens.

  Liadh Ní Riada (GUE/NGL). – A Uachtaráin, ar an gcéad dul síos cuirim fáilte roimh ghnéithe áirithe den tuarascáil seo, go háirithe an tagairt do chiorruithe san oideachas mar aon le moltaí chun coinníollacha oibre do mhúinteoirí a fheabhsú.

É sin ráite, ceann de na gnéithe atáim buartha mar gheall air ná an tagairt d’iasachtaí do scoláirí. Tá sé fíorthábhachtach go mbeadh airgead ar fáil ar ndóigh do scoláirí maidir lena gcuid staidéar ach ní dóigh liom gur chóir a bheith ag cur ualach trom iasachtaí airgid ar ár scoláirí agus iad ag tosú amach ar a saol proifisiúnta tar éis dóibh coláiste a chríochnú.

Tá sé riachtanach go mbeadh scéim níos fearr againn maidir le scoláireachtaí agus deontais chun tacú le scoláirí agus iad i mbun a gcuid staidéar agus iad ag freastal ar an tríú leibhéal. Tá taiscí do chóiríocht, cíos, bia, leabhair agus ábhar ar chuid de na costais atá i gceist maidir le cur chun cinn an oideachais. Agus tá an táille chlárúcháin de EUR 3 000 in Éirinn in aghaidh na bliana ar cheann de na táillí is airde san Eoraip. Bíonn amanna ann a mbíonn ar scoláirí cinneadh a dhéanamh idir bia a cheannach agus iad féin a chothú nó ábhair agus leabhair ar chúrsaí atá riachtanach dá gcuid oideachais a cheannach. Mar sin, tá sé suas chugainne mar reachtóirí rochtain ar oideachas a chinntiú do gach duine agus ní díreach dóibh siúd a bhfuil an cumas airgid acu.

  Josep-Maria Terricabras (Verts/ALE). – Señora Presidenta, la revisión del marco estratégico es de particular importancia, ya que con él las instituciones de la Unión Europea pueden establecer nuevas prioridades políticas.

Pero para el aprendizaje permanente no solo es importante el prisma del crecimiento económico y de la generación de ocupación: solo a partir de estrategias integrales conseguiremos resultados en términos de empleo, de inclusión social y de participación ciudadana, incluyendo, al mismo tiempo, dimensiones importantes como la tolerancia y el diálogo intercultural.

El informe que estamos debatiendo hoy no cumple con esta perspectiva ni con la ambición necesaria. Cuestiones como el bajo rendimiento de los estudiantes en algunos campos, el alto porcentaje de adultos sin posibilidades debido a la falta de competencias, la alta tasa de abandono escolar que conduce a la exclusión social, la baja participación ciudadana y la empleabilidad de los graduados: estas son las cuestiones que quería abordar nuestro Grupo.

El informe es insuficiente: hay temas clave que no aparecen o que son totalmente subestimados. Por ello, no podemos apoyar el informe.

  Tomáš Zdechovský (PPE). – Paní předsedající, já chci být ve svém projevu pozitivní. Osobně vnímám vzdělání každého občana Evropské unie jako důležité pro získání znalostí a odborných schopností. Díky tomu získává přístup na trh práce, a stává se tak konkurenceschopným. Vzdělání má však i jinou úlohu než čisté nabývání znalostí a dovedností. Jeho úkolem je rozvíjet u lidí odpovědnost, nezaujatost, kritické myšlení, zvídavost, ale také empatii. A to jsou dovednosti takzvané emocionální inteligence.

Díky spolupráci mezi členskými státy a mezi jednotlivými vzdělávacími institucemi mají mladí lidé možnost si rozšířit své obzory a získat jedinečné zkušenosti v zahraničí. Musíme tady říct otevřeně, že programy ERASMUS a ERASMUS+ jsou velkými úspěchy evropské integrace.

Dámy a pánové, evropské vzdělávací systémy mají však řadu nedostatků a musíme to připustit. A musíme se snažit adresovat právě ve strategickém rámci evropské spolupráce vzdělávání a odborné přípravy nápravu těchto chyb. Především se jedná o problémy způsobené zvýšenou mobilitou i současnou uprchlickou krizí. Tyto dva fenomény často mění strukturu vnitrostátních vzdělávacích systémů, které ale zároveň vykazují nedostatečnou flexibilitu. Jak reagujeme na uprchlickou krizi v rámci vzdělávacích programů?

Pokud se mnou souhlasíte, že nikoliv, musíme to změnit. Proto se domnívám, že vzdělávání je vedle svých hlavních funkcí i klíčem k integraci. Integraci, kterou Evropská unie tak nutně potřebuje ke snižování kulturních rozdílů, boji se segregací, radikalizací, extremismem a koneckonců i terorismem.

  Victor Negrescu (S&D). – Doamnă președintă, cadrul strategic pentru cooperarea europeană în domeniul educației și formării profesionale trebuie reformat. Este nevoie de o nouă listă de priorități, care să țină seama de provocările generate de noile tehnologii și de rata ridicată a șomajului în rândul tinerilor. De aceea, mesajul acestui raport trebuie să fie clar: educația și formarea profesională nu sunt un cost, sunt o investiție; o investiție în viitor, în capitalul uman european, în productivitatea și competitivitatea Europei. De aceea subliniez patru elemente pentru realizarea acestui obiectiv: creșterea alocărilor bugetare pentru educația formală și non-formală, dar și pentru pregătirea cadrelor didactice, extinderea programului Erasmus pentru a include învățământul preuniversitar și profesional, dar și consolidarea aptitudinilor transversale, dezvoltarea competențelor digitale și includerea noilor tehnologii în programele educaționale sau combaterea abandonului școlar prin programe coerente și reducerea inegalităților de acces la capitalul cultural, prin introducerea unui sistem de tichete culturale pentru tineri.

Trebuie să construim o Uniune a educației, iar primul pas este să trecem peste diferențe și să utilizăm constructiv punctele forte ale fiecărui sistem educațional din statele membre.

  Ángela Vallina (GUE/NGL). – Señora Presidenta, este informe, en mi opinión, no aporta nada o casi nada, solo palabras para maquillar una realidad, que es la de la idea de una educación mercantilizada. Se habla en este informe de mejorar la formación de los docentes y las docentes, cuando vemos que buena parte de nuestros investigadores e investigadoras se van al extranjero. Se habla de aplicar programas adaptados a migrantes, a clases bajas para fomentar la cohesión social, y al mismo tiempo, se obliga, como, por ejemplo, en mi país, en España, a recortar 8 000 millones en educación. Se habla de la importancia de reconocer los títulos, pero no se critica que hay titulaciones, como las de los técnicos sanitarios en España, que siguen sin homologarse.

Y, por último, me gustaría recordar que los problemas de la baja absorción laboral de los titulados no están tanto en un sistema educativo que es cada vez más rígido y orientado a la lógica de lo que se empeñan en llamar el mercado de trabajo, sino que son la escasa diversificación de la economía y la reducción pública en investigación y desarrollo en los principales problemas.

Es indudable que la orientación en la educación necesita un cambio profundo, tanto en Europa como en mi país, en España.

Catch-the-eye procedure

  Henna Virkkunen (PPE). – Arvoisa puhemies, vaikka on niin, että koulutus on jokaisen jäsenvaltion omalla vastuulla ja kuuluu sen päätösvaltaan, on tärkeää, että Euroopan tasolla on kuitenkin asetettu tavoitteita koulutuksen laadulle ja määrälle ja että näitä tavoitteita vertaillaan ja että pyritään vaihtamaan parhaimpia käytäntöjä eri jäsenvaltioiden välillä ja ennen kaikkea varmistamaan se, että myös eurooppalaisten vapaa liikkuvuus voisi toteutua siten, että opiskelijavaihto on aktiivista ja myöhemmin opiskelijoilla olisi mahdollisuus hakeutua työhön myös muualle Eurooppaan kielitaitonsa ja kulttuurituntemuksensa ansiosta.

Kun haluamme rakentaa parempaa Eurooppaa, hyvä, laadukas koulutus on ilman muuta avain parempaan tulevaisuuteen jokaiselle ihmiselle itselleen ja koko Euroopalle. Erityisesti näinä taloudellisesti tiukkoina aikoina on huolehdittava siitä, että koulutuksen laadusta ei tingitä. Yksi seikka, millä kaiken parhaiten voidaan varmistaa koulutuksen hyvä laatu, ovat nimenomaan hyvät, pätevät opettajat. Toisin sanoen on olemassa yksi tapa varmistaa hyvä koulutus: varmistaa, että meillä on ammattitaitoiset, osaavat opettajat, joiden työolosuhteista pidetään huolta.

Kyse ei ole pelkästään palkkauksesta, vaikka palkkatasokin on tärkeä tekijä. On tärkeää, että opettajilla on hyvät työskentelyolosuhteet ja heillä on myös mahdollisuus täydennyskoulutukseen ja oman osaamisensa kehittämiseen. Tiedämme, että jokaisen lapsen kannalta on erittäin tärkeää, että hänellä on innostunut, motivoitunut ja osaava opettaja, joka osaa kannustaa lapsia eteenpäin, ja sillä on vaikutus kymmenien, satojen ja tuhansien lasten tulevaisuuteen.

  Ruža Tomašić (ECR). – Gospođo predsjednice, nekad su učitelji bili jedan od glavnih stupova društva, cijenjeni zbog svoje važne uloge u prenošenju znanja s generacije na generaciju. Danas ih sustav javnog obrazovanja nažalost prečesto tretira kao obične birokratske ispostave i ubija im motivaciju i kreativnost.

Nekim je državama članicama, uključujući Hrvatsku, prioritet zadovoljiti formu pa i nauštrb kvalitete. Ne trebaju nas onda čuditi visoke stope nezaposlenosti među mladima jer ih obrazovni sustav oblikuje sukladno političkim odlukama, a ne potrebama modernog društva i tržišta rada.

Drago mi je da izvjestitelj prepoznaje ove probleme i nudi određena kvalitetna rješenja. Vrlo je važno poboljšati položaj nastavnika unutar sustava i društva općenito te im olakšati stjecanje novih kompetencija, osobito u području komunikacijskih i informacijskih tehnologija, kako bi naša djeca u budućnosti imala najbolje obrazovanje i bila globalno konkurentna.

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospođo predsjednice, htio bih istaknuti tri područja iz ovoga Okvira za europsku suradnju u području obrazovanja i treninga. Naime, prvo je pitanje mobilnosti mladih i mogućnosti razmjene iskustava kroz razne programe. Razvio se svakako jedan odličan program, ali ističem još jedan – Euroodiseja – možda malo manje poznat, ali koji je polučio sjajne rezultate, gdje je mladim ljudima, zahvaljujući ulogama koje lokalne i regionalne zajednice imaju u Europskoj uniji, zaista omogućena razmjena iskustava i novih znanja, a time i bolje i lakše zapošljavanje u gospodarstvu.

Drugo što želim istaknuti je uloga regionalnih i lokalnih zajednica. Pogotovo lokalnih zajednica koje često upravljaju školama i obrazovnim ustanovama i tu je naravno važan kontakt koji one onda direktno imaju i s roditeljima.

I zadnja stvar koja će možda čak biti i najvažnija pitanje je obrazovanja djece migranata i migranata samih, ali pogotovo djece migranata, kako bismo i njih integrirali u društvo da ne bi za 20, 30 ili 40 godina imali još veće probleme nego što ih imamo danas.

(End of catch-the-eye procedure)

  Tibor Navracsics, Member of the Commission. – Madam President, first let me remind Members that this area which we are talking about belongs to the area of the principle of subsidiarity. That means that even if we can identify common goals and objectives, we have to make coalitions with the Member States. It is not the European Commission that can direct the Member States in those fields. We can generate a critical mass for change, but that is a different dynamic than in other areas. That is why I think it is very important to identify the common problems and define shared responses. That is what we are doing, and in this process the ET2020 monitoring and assessment system is a very important, highly appreciated instrument: highly appreciated by the Member States, because they take part in the working groups, they accept the results of the working groups and they follow the recommendations from the ET2020 mechanism, and that is why I think it is a very important instrument in our hands to generate change in European education and training systems. There is a consensus that European education and training systems have two objectives: to produce employable people and to produce good citizens. Both of them are equally important. We have to change our education systems in order to equip young citizens with better knowledge to make them good citizens and democrats and, at the same time, employable citizens as well. That is why we have to concentrate on all those issues which were raised here, and we have to find a good solution for that.

We have tangible and concrete proposals and actions. We are dismantling barriers between countries via the Bologna process, in the framework of Erasmus+, by eTraining systems, by online language courses, by student-mobility programs, by the European qualification framework... these are all instruments that can make the life of the European citizens easier.

We also give help to the Member States in handling the refugee crisis, with online courses, with social integration programmes, with funding for NGOs, local communities and teachers and schools. We are taking part in the refugee integration process. Of course we have a lot of problems, but together with you and the Member States I am sure that we can address all those challenges in the future.

  Zdzisław Krasnodębski, sprawozdawca. – Dziękuję bardzo kolegom za bardzo ciekawą dyskusję. Mam też jeszcze prośbę, zanim państwo podejmą ostatnią decyzję, jak głosować jutro. Proszę jeszcze raz przeczytać dokładnie to sprawozdanie, bo wydaje mi się, że niektóre zastrzeżenia, które państwo zgłosili, nie znajdują pokrycia w tym sprawozdaniu. Otóż na przykład o aspektach społecznych mówimy wyraźnie w motywie Q, gdzie się mówi właśnie o zubożeniu edukacyjnym, słabej integracji osób znajdujących się w trudnej sytuacji społecznej. To samo jest w motywie D i J oraz w ustępie 42 i 41. Zatem proszę zwrócić uwagę, że ten problem jest poruszany. Również mówimy o tym, że kształcenie jest także wartością samą w sobie. Na przykład już w motywie B mówi się, że kształcenie i szkolenie nie może być ukierunkowane wyłącznie na zaspokojenie potrzeb rynku, ale powinno stanowić wartość samą w sobie. No i wreszcie te same wątki pojawiają się w motywie C i w ustępach 46, 47, 48. Proszę bardzo przeczytać to sprawozdanie troszeczkę uważniej.

Pojawia się tu trzeci punkt krytyki. O tym mówił już pan komisarz. Niektórzy mówią, że za dużo przypisujemy kompetencji Komisji Europejskiej. Z drugiej strony, kolega Maragall, który jest przecież współautorem tego sprawozdania jako kontrsprawozdawca, mówi, że nie ma tutaj dodanych wartości europejskich. Któraś pani mówiła, że to za mało ambitnie europejskie. No jednak taka jest sytuacja prawna. To jest dziedzina edukacji, nieobejmowana przez traktaty europejskie. I właśnie to ET 2020 wydaje się doskonałym przykładem współpracy, w której jest jednocześnie wymiar europejski, dobrowolna, bardzo elastyczna współpraca państw członkowskich, szanująca autonomię państw członkowskich. I w zasadzie powinniśmy ten rodzaj współpracy doceniać i popierać.

President. – The debate is closed.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. – Europos Sąjunga ieško sprendimų ir būdų, kaip kovoti su nedarbu, ypač su jaunimo nedarbu. Šią problemą būtų galima sumažinti, atsižvelgus į pristatytas akademinės bendruomenės ataskaitas. Jose pastebima, kad dažnai rinkai paruošiami abiturientai neatitinka darbdavių lūkesčių ir kvalifikacijos reikalavimų, todėl jie susiduria su problemomis arba negali užimti net ir laisvų darbo vietų.

Turėtume atkreipti dėmesį, kad mokymo sąlygos ir kokybė neretai prastėja, tai lemia universitetų programų išsiskaidymas bei skiriamas pernelyg didelis dėmesys kompetencijai siauroje žinių srityje.

Darbdaviai skundžiasi absolventų įgūdžiais ir kritiškai vertina naują laipsnių struktūrą bei pažymi, kad studijų bakalauro laipsniui įgyti trukmė netinkama darbo rinkos poreikiams užtikrinti. Taip pat specialistų įsidarbinimui problemų sukelia nepakankamas bakalauro laipsnio profesinės kvalifikacijos pripažinimas ir milžiniškas taisyklių skaičiaus taikymas sprendimui.

Taigi, turime raginti Komisiją imtis visų būtinų priemonių ir teikti siūlymus, kurie padėtų akademinei bendruomenei tobulėti ir paruošti darbdaviams reikiamus specialistus. Taip abiturientai galėtų lengviau rasti darbą, o darbdaviai gautų norimos kvalifikacijos darbuotoją. Jau turintiems reikiamą kvalifikaciją reikėtų užtikrinti, kad profesinės kvalifikacijos pripažinimas vyktų sklandžiai bei neužimtų daug laiko.

  Andrea Bocskor (PPE), in writing. – Education and training are important in helping people to acquire the knowledge and professional skills they need to become competitive and innovative employees. Moreover, they could play important role in nurturing open-minded, empathic, inquiring human beings and responsible citizens with a strong sense of identity, a deep knowledge of their culture and heritage. We should welcome the fact that the Paris Declaration was reflected in the Joint Report and that the recalibration of ET2020 has been done by putting on an equal footing employability goals and the promotion of social cohesion, equality, non-discrimination and civic competences. ET2020 cooperation, while respecting the competence of Member States, should complement national actions and support Member States in their efforts to develop education and training systems. I welcome the ET2020 stocktaking exercise. The ET 2020’s four strategic objectives and current benchmarks remain valid as they were formulated in a comprehensive and forward-looking manner in the ET 2020 Council conclusions of 2009, providing a solid basis for ET 2020 activities up to 2020. However, the policy focus needs to be recalibrated to include both the pressing economic and employment challenges and the role of education in promoting equity and inclusion and in imparting common European values, intercultural competences and active citizenship.

  Nicola Caputo (S&D), per iscritto. – Negli ultimi dieci anni il numero di persone che hanno avuto accesso a un'istruzione formale ha fatto registrare un sensibile incremento. Ma l'Europa è bloccata a spaventosi livelli di disoccupazione giovanile, anche tra laureati. È necessario aumentare l'efficienza dei sistemi di istruzione e formazione e i livelli generali di abilità e competenza, rafforzando il collegamento tra il mondo del lavoro a quello dell'istruzione e garantendo comunicazione efficace e sviluppo di partenariati tra i settori pertinenti di intervento e i sotto-settori dell'istruzione e della formazione. L'istruzione, così come la formazione, rappresenta la condicio sine qua non per una reale crescita personale e collettiva.

Un ulteriore punto della relazione sul quale vorrei porre l'accento riguarda il sostegno a favore degli educatori, individuato come uno dei nuovi settori prioritari di ET2020. La qualità della preparazione degli insegnanti e i programmi di sviluppo professionale permanente sono, purtroppo, ancora in ritardo rispetto all'aumento repentino della molteplicità e della complessità delle competenze indispensabili all'insegnamento. Sarebbe opportuno, anche alla luce dell'accelerazione ascrivibile alla mobilità intra-europea e alla persistente crisi dei rifugiati, prestare particolare attenzione alle esigenze delle varie tipologie di studente, appartenente a minoranze etniche o religiose, provenienti da famiglie a basso reddito e da immigrati.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. – Uplynulá dekáda znamenala v celej Európskej únii výrazný nárast počtu vysokoškolsky vzdelaných ľudí. Súčasne s tým sa počet nezamestnaných zvyšoval najviac práve v prípade mladých vysokoškolákov. Masovosť vysokoškolského vzdelávania išla, bohužiaľ, v mnohých prípadoch na úkor jeho kvality. Jasným merítkom sú reakcie zamestnávateľov. Hovoria o nepostačujúcej úrovni vedomostí a zručností absolventov univerzít. Upozorňujú na významné rozdiely medzi ich potrebami a odbornou prípravou na vysokých školách. Nesúlad medzi vzdelávaním a požiadavkami praxe má negatívny vplyv na uplatniteľnosť a schopnosť mladých ľudí konkurovať na trhu práce. Vyhnúť sa musíme aj umelému vynucovaniu si vysokoškolského vzdelania. Existuje veľké množstvo profesií, pri ktorých je podmienka získania diplomu skutočne navyše. Stojí nás to pritom nemalé peniaze z verejných zdrojov. Úspechom v rámci európskej spolupráce medzi vysokými školami je výmenný program Erasmus. Ako problematická sa však niekedy ukazuje motivácia študentov ísť na zahraničný výmenný pobyt. Dôkazom je aj neúmerne vysoká obľúbenosť niektorých južných krajín.

  Ivana Maletić (PPE), napisan. – Obrazovanje i osposobljavanje imaju važnu ulogu u razvoju građanskih vrlina i jačanju demokratskih načela na kojima se temelji EU i ne bi trebali biti usmjereni samo na zadovoljavanje potreba tržišta rada. Povećanjem mogućnosti pristupa cjeloživotnom učenju mogu se otvoriti nove mogućnosti za niskokvalificirane i nezaposlene, osobe s posebnim potrebama, starije i migrante. Budući da se sve države članice ne suočavaju s istom razinom problema, predložene preporuke za obrazovanje i osposobljavanje trebale bi biti fleksibilne i uzeti u obzir nacionalne, ekonomske, socijalne i druge faktore, s ciljem poboljšanja stanja u cijelom EU-u.

Države članice moraju poboljšati veze između visokoškolskog obrazovanja i strukovnog obrazovanja i osposobljavanja, istraživačkih institucija i gospodarskog sektora, zajamčiti uključivanje socijalnih partnera i civilnog društva, kako bi pojačale učinak programa ET 2020. i važnost sustava učenja za povećanje inovativnog kapaciteta Europe. Potrebno je bolje iskoristiti potencijale digitalizacije, informacijskih i komunikacijskih tehnologija kako bi se poboljšala kvaliteta i dostupnost učenja i u tom smislu treba poticati razmjenu najboljih praksi i pojačanu prekograničnu suradnju. Obrazovanjem i osposobljavanjem u Europi treba se doprinijeti strategijama i inicijativama EU-a, strategiji Europa 2020., inicijativi za jedinstveno digitalno tržište, Europskom programu sigurnosti i planu ulaganja za Europu, stoga sam podržala ovo izvješće.

  Момчил Неков (S&D), в писмена форма. – Приветствам приемането на доклада относно проследяването на стратегическата рамка за европейско сътрудничество в областта на образованието и обучението („Образование и обучение 2020“). Смятам, че той правилно поставя фокус върху ключовата роля на учителя в образователния процес и на необходимостта от предприемане на мерки за повишаване на привлекателността и статуса на учителската професия. Живеем в епоха, в която постоянно нарастващата нужда от нови умения вследствие на променящите се нужди на пазара на труда изисква повече от всякога инвестиции в програми за продължаващо професионално развитие на учителите.

Споделям виждането, че за да модернизираме образованието са нужни не само технологични, но и педагогически иновации. На всички ни е повече от ясно, че учебните заведения имат крещяща нужда от адекватно оборудване. Освен на инвестициите в инфраструктура, трябва да обърнем внимание и на необходимостта от повишаване на цифровите умения на преподавателите, за които дигиталната революция също е голямо предизвикателство. Нашите учители трябва не само да могат да си служат с новите технологии в класната стая, но и да умеят да ги преподават.

  Eva Paunova (PPE), in writing. – Europe needs skills and strategic thinking more than ever. Our future, but also our present, belongs to those with the right capabilities, to the innovation- and knowledge-based industries. It is therefore crucial to have an overarching EU-wide strategic framework for cooperation in education and training.

The Education and Training 2010 work programme provided a good basis that ET2020 can continue to build on. I particularly support the inclusive model, focused on exchanges of best practice, mutual learning, gathering and dissemination of information and evidence of what works, as well as advice and support for policy reforms. The effective application of this strategy would not only allow us to devise policies advancing the social and professional fulfilment of all citizens, but also to progress further towards sustainable economic prosperity and employability.

Fulfilling the four key objectives of ET2020 is instrumental in achieving this vision we have set ourselves. As a Member of the European Parliament working towards enhancing Europe’s innovation and entrepreneurial potential, I am glad to see that ET2020 has as one of its key aims enhancing creativity and innovation, including entrepreneurship, at all levels of education and training. We must indeed boost creativity and innovation, which are crucial for enterprise development and to Europe’s ability to compete internationally.

  Laurențiu Rebega (ENF), în scris. – Consider că Europa are prea puțină grijă de resursele de care dispune deja în propria curte. Există o preocupare excesivă și ostentativă pentru integrarea școlară imediată a copiilor refugiaților. Desigur, copiii nu au nicio vină și grija față de copii trebuie să fie deasupra oricăror considerații politice. Problema e că elevii din statele membre mai sărace nu sunt încurajați în aceeași măsură să se integreze în sistemul de învățământ occidental.

Cu ce sunt mai prejos elevii din statele europene mai sărace față de imigranți? De ce se dorește cu orice preț introducerea, în spațiul european, a unor culturi care perturbă echilibrul atât de greu de păstrat in UE? Europa trebuie să își crească, în primul rând, profesorii și elevii proprii, atât înainte de intrarea în procesul educațional, cât și după ieșirea de pe băncile școlii.

Sunt multe tratate vechi care trebuie reformate și rediscutate. Din cauza acestor tratate, necorespunzătoare cu realitatea europeană, ne aflăm cu toții într-un impas istoric al Uniunii. Sunt surprins de faptul că problematica imigranților se regăsește în toate subiectele discutate și votate în plen, în timp ce acele acorduri care au dus de fapt la această criză sunt constant ocolite sau ignorate de către Parlamentul European.

  Tibor Szanyi (S&D), írásban. – Ugyan az oktatáspolitika tagállami kompetencia, az EU mégis aktív szerepet játszik az európai oktatási és képzési rendszerek fejlesztésében, támogatva a tagállamokat e téren például az Oktatás és képzés 2020 (ET2020) program keretében. Az ET2020 keretprogram, illetve az oktatás és képzés területére irányuló további bizottsági célkitűzések alapján a tagállami kormányok alapvetően azt gondolhatnánk, hogy mind érdekeltek egy modern oktatási és képzési rendszer létrehozásában. Sajnos azonban nem minden tagállam esetében van ez így. Magyarországon hónapok óta mindhiába követelik az Orbán-kormánytól a pedagógus-szakszervezetek, a tanár- és diáktársadalom, valamint a szülők a bizonyítottan káros központosított oktatási rendszer átalakítását. A kormány politikai okokból nem hajlandó a szakemberekkel, érintettekkel konzultálni.

Ebből az következik, hogy a magyar kormány szándékosan hozott létre egy olyan oktatási rendszert, amely kizárja a független oktatási szakértőket, szegregált iskolákat tart fenn és tömegével ontja a korai iskolaelhagyókat. Ezért is hívom fel a Bizottság figyelmét arra, hogy szükséges lehet megvizsgálni például Magyarország az ET2020, illetve más oktatásra és képzésre irányuló európai program keretében kapott pénzeszközeinek felhasználását, valamint azok hatékonyságát.

  Romana Tomc (PPE), pisno. – Strateški okvir ET 2020 smo si zastavili z namenom reševanja izzivov v sistemih izobraževanja in usposabljanja. Vendar se na tem področju še vedno soočamo z velikimi težavami.

Ko govorimo o kakovosti in dostopnosti izobraževanja, je na evropski in nacionalnih ravneh potrebno sprejeti ambicioznejše, bolj usklajene in tudi bolj učinkovite ukrepe.

Menim, da je potrebna posodobitev sistemov izobraževanja. Že v zgodnje izobraževanje moramo vključiti učenje splošnih osnovnih spretnosti, digitalne pismenosti, matematike, tujih jezikov, saj se bodo mladi s pridobitvijo širokega nabora znanj in veščin lažje prilagodili spreminjajočemu trgu dela.

Poudariti želim tudi pomembno vlogo programov za mobilnost, kot je Erasmus+, ki spodbujajo razvoj spretnosti in kompetenc mladih, hkrati pa jim pomagajo, da postanejo bolj samostojni, odgovorni in iznajdljivi.

  Bogdan Andrzej Zdrojewski (PPE), na piśmie. – W czasach wysokiej stopy bezrobocia młodzieży, dotykającej również absolwentów uczelni wyższych, za kluczową uznaję potrzebę przeglądu strategicznych ram europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia (ET 2020) w celu optymalizacji ich skuteczności. Dokonana przez Komisję Europejską w 2014 roku ewaluacja przedstawiła szereg zaleceń KE i Rady nakierowanych na krytyczną analizę złożonego podłoża dla funkcjonowania i zarządzania ET 2020. Podobnie w dyskutowanym dzisiaj sprawozdaniu PE nakreślono szereg rekomendacji i politycznych priorytetów, by wymienić tylko potrzeby wielopoziomowej koordynacji i zarządzania ET 2020, podniesienia poziomu jakości kształcenia i szkoleń oraz odpowiedzi na wyzwania, z jakimi borykają się europejskie systemy kształcenia w związku z przepływami migracyjnymi wewnątrz Europy i spoza niej. W obliczu wzrastającej w ostatnim dziesięcioleciu liczby osób podejmujących kształcenie formalne, w szczególności w odniesieniu do uczestnictwa w kształceniu wyższym, przy jednocześnie wzrastających nierównościach w systemach kształcenia, za niezwykle ważną uznaję potrzebę krytycznej ewaluacji strategicznych ram kształcenia i szkolenia oraz dążenia do osiągnięcia poziomów odniesienia w kategoriach wykształcenia, którym powinno jednak towarzyszyć również zdecydowane dążenie do poprawy jakości kształcenia na wszystkich poziomach.