Index 
 Előző 
 Következő 
 Teljes szöveg 
Eljárás : 2016/2872(RSP)
A dokumentum állapota a plenáris ülésen
Válasszon egy dokumentumot :

Előterjesztett szövegek :

RC-B8-1126/2016

Viták :

PV 27/10/2016 - 3
CRE 27/10/2016 - 3

Szavazatok :

PV 27/10/2016 - 8.8

Elfogadott szövegek :

P8_TA(2016)0425

Az ülések szó szerinti jegyzőkönyve
2016. október 27., Csütörtök - Strasbourg Lektorált változat

3. Európai önkéntes szolgálat (vita)
A felszólalásokról készült videofelvételek
Jegyzőkönyv
MPphoto
 

  Πρόεδρος. – Το πρώτο σημείο στην ημερήσια διάταξη είναι η προφορική ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με την Ευρωπαϊκή εθελοντική υπηρεσία (Ο-000107/2016 - B8-1803/2016) (2016/2872(RSP))

 
  
MPphoto
 

  Silvia Costa, Autore. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, vorrei dedicare questa importante risoluzione del Parlamento ai 100.000 giovani tra i 17 e i 30 anni che in questi vent'anni si sono impegnati come volontari in Europa e all'estero nell'ambito del servizio volontario europeo. Ma consentitemi anche di dedicarlo alle popolazioni che questa notte in Italia sono state nuovamente colpite dal terremoto e ai tanti volontari che sono già lì.

Con la Commissione per la cultura, nella nostra interrogazione orale, abbiamo ritenuto giusto celebrare i vent'anni di questa iniziativa, chiedendo alla Commissione e agli Stati membri di realizzare le condizioni più favorevoli perché fiorisca l'esperienza del volontariato in tutta Europa, come dimensione fondamentale della libertà, responsabilità delle persone singole o associate, ma anche come espressione concreta di quei valori di cui l'Europa ha tremendamente bisogno, quelli dell'impegno gratuito per gli altri, solidarietà, l'amicizia, il dialogo interculturale, interreligioso e cittadinanza attiva. Sappiamo che oggi in Europa sono almeno 100.000.000 i volontari, di tutte le età e condizioni sociali e personali, impegnati nell'ambito umanitario, educativo, scolastico, culturale, ambientale, sportivo.

Sappiamo che in ogni calamità, crisi umanitaria, emergenza, come quelle che stiamo vivendo in Europa e ai nostri confini, l'opera preziosa dei volontari delle associazioni no profit e delle organizzazioni non governative affianca e spesso anticipa quella delle istituzioni. Sappiamo che la gratuità dei servizi di volontariato alla comunità produce non solo inclusione, coesione sociale, ma anche innovazione, competenze di cittadinanza, crea ricchezza. Si stima che contribuisca al 5% del PIL dell'Unione. Il Servizio di volontariato europeo dentro Erasmus + vede ogni anno partire oltre 5.000 giovani e adesso si affiancano anche altre opportunità con l'Europa dei cittadini, i volontari dell'Unione europea per gli aiuti umanitari, ma dobbiamo ampliare queste opportunità anche nei fondi strutturali.

Il Presidente Juncker ha annunciato la creazione di un corpo europeo di solidarietà, sono sicura che il Commissario Navracsics ce ne parlerà, rivolto ai giovani che dà seguito alla proposta che da tanto tempo abbiamo fatto perché nasca finalmente un servizio civile europeo, accanto al volontariato, sulla base anche del progetto pilota già in corso fra i vari paesi, compreso il mio. Ma deve nascere con il coinvolgimento attivo delle associazioni e con risorse aggiuntive. Dobbiamo comunque, a oltre 5 anni dall'Anno europeo del volontariato, ammettere che molte delle richieste avanzate dal volontariato europeo e in particolare dal Centro europeo volontariato sono rimaste senza risposta. Non c'è una politica coordinata, manca ancora un punto di contatto, informazione in ambito UE.

Chiediamo alla Commissione di confrontare i quadri normativi nazionali, predisporre un quadro giuridico europeo che definisca lo status di volontario, con diritti e doveri, che agevoli la mobilità, il riconoscimento delle competenze acquisite anche nell'ambito dell'Europass, promuovendo anche il volontariato negli Stati membri e nei sistemi educativi accademici. Chiediamo anche alla Commissione di indirizzare le raccomandazioni dell'agenda politica per il volontariato e la Carta europea dei volontari a quegli Stati membri che non hanno ancora legiferato in materia, istituendo piani nazionali di servizio volontario. È urgente, poi, che nel nuovo regolamento finanziario, la Commissione riconosca come cofinanziamento nei progetti europei, il contributo di attività dato dei volontari anche se reso a titolo gratuito.

Ma dobbiamo creare le condizioni indispensabili perché ovunque l'esperienza di volontariato possa diventare un'esperienza condivisa e accessibile per tutti, per tutte le età e condizioni personali. Deve essere possibile, perciò, la conciliazione tra vita professionale e attività di volontariato e anche essere sostenute, con un adeguato quadro giuridico e finanziario, le associazioni e centri di servizio al volontariato per le azioni indispensabili: tutoraggio, formazione e organizzazione dei volontari. Così come è fondamentale che l'esperienza maturata all'estero dai volontari possa diventare un'occasione di crescita per la comunità locale e nazionale. Ho assistito a Roma ad un incontro con i volontari che hanno fatto questa esperienza e una delle esperienze che mi ha più colpito è quella di ragazzi handicappati che hanno fatto "loro" i volontari e che chiedono di poter essere sempre più compresi anche nell'ambito del servizio.

Infine, Commissario Navracsics le chiedo di attivare una grande campagna di informazione e di sensibilizzazione, d'intesa con l'associazionismo europeo del volontariato, per evidenziarne il valore civile e sociale. È molto importante che per tutti i giovani ci sia questa opportunità, che possa diventare come in alcuni paesi una parte del curriculum scolastico/educativo e che si moltiplichino anche le esperienze di confronto una volta tornati da esperienze internazionali, europee, perché questo arricchisce le comunità locali, crea ponti e non muri e costituisce un'esperienza praticata di cittadinanza europea e mondiale.

 
  
MPphoto
 

  Tibor Navracsics, Member of the Commission. – Mr President, let me first express my solidarity to those people who are victims, or whose properties have been damaged or ruined during last night’s earthquake in Italy.

I will take this opportunity to highlight the role of the European Voluntary Service (EVS), which is celebrating its 20th anniversary this year. I will also share with you my ideas on how to further develop the EVS and volunteering in Europe more broadly.

First of all, the EVS and its scope: over the past 20 years the EVS has offered volunteering placements abroad to over 100 000 people between 17 and 30 years of age, regardless of prior experience or qualifications. Around 40% of participants in the EVS are young people with fewer opportunities. They can volunteer anywhere in the EU, in our partner countries neighbouring the EU, as well as other partner countries in the world.

They can engage in a variety of activities: working with disadvantaged people, on environmental projects, for cultural events, and much more. They can work with NGOs, sport and culture organisations, private companies or regions and municipalities.

So the EVS is already covering a very broad scope, but we want more. We are promoting the EVS to get more and new stakeholders on board, notably through our 20th anniversary campaign. In particular, we want to increase the number of volunteering opportunities by creating partnerships between national volunteering bodies, municipalities, enterprises, NGOs and schools.

We are working on a new type of volunteering project, which will complement the current grassroots approach with larger-scale projects, having a stronger impact on volunteering systems. We also want to work with all those involved to improve the quality of volunteering further, through training models, handbooks and toolkits, as well as to promote innovative practices such as online and workshop volunteering. Crucially, we want to make sure that the skills acquired through volunteering are better recognised. This can play a part in helping young people find jobs.

The Commission is also working on a number of other initiatives to boost volunteering. To give young people more opportunities to engage in society, President Jean-Claude Juncker, in his State of the European Union address last month, announced the creation of the European Solidarity Corps. This initiative will give young people the opportunity to express their solidarity by helping others. It will help strengthen social cohesion and the core values of the EU.

The first phase of the European Solidarity Corps will be launched soon, with the first deployments in 2017. We want to have 100 000 young people signed up to the Corps by 2020. The Corps will build on existing professional and volunteering EU programmes for youth, and mobilise established networks of employment, education and civil society actors across Europe. It will be developed in close partnership with Member States, local authorities and NGOs.

And there is more: the Commission is encouraging universities to combine academic content with civic engagement by awarding study credits for volunteering. The SocialErasmus initiative encourages Erasmus students to engage in social and volunteering activities in their host country while abroad. The EU Aid Volunteers initiative, which focuses on humanitarian aid in countries outside the EU, is currently being prepared. The first volunteers will be deployed very soon. The Asylum, Migration and Integration Fund will support projects promoting the participation of third-country nationals in society and the Commission is supporting the Covenant on Demographic Change, which aims to create opportunities for older people to volunteer.

Regarding your question on the legal status of volunteers, this is a matter to be decided by Member States, whose approaches differ largely in this field. The Treaties do not provide the European Union with the competence to harmonise national laws in this area. However, a Council Recommendation in the field encourages Member States to promote the recognition of learning outcomes of voluntary activities. It also recommends the use of EU instruments that can facilitate cross-border voluntary activities such as Europass and Youthpass.

Third-country nationals can already volunteer in Europe. In 2015, 951 of them participated in the EVS. Furthermore, new rules on the conditions of entry and residence of third-country nationals for the purposes of activities such as voluntary service will make it easier for young people from outside the EU to take part in the EVS. It is now up to Member States to implement the respective directive.

You also asked about the impact of volunteering on society and the economy. More than 70% of EVS volunteers believe that their volunteering experience has increased their chances on the labour market. Studies also reveal that there is a clear match between the competences developed through volunteering and the skills employers are seeking. Three out of four employers agreed that volunteering enhances job prospects. The Commission has also launched a new study on the impact of transnational volunteering on individuals, organisations and local communities. We will have the results in April 2017.

Finally, to your question on promoting EU citizenship: the Commission is fostering EU citizenship, notably through the Erasmus+ and the Europe for Citizens programmes. Both of these programmes recognise the importance of volunteering, which is an essential element of active citizenship.

Every country has its very own tradition and culture of volunteering and there is a lot of variety across the European Union. A few Member States have a state-run civic service; in others, volunteering is organised by NGOs, and some have a mix of different forms. No single system can be easily applied to all Member States and I do not think we should try to do this. We should instead find a flexible approach that respects the diversity we have.

The Commission plans to map all existing national volunteering schemes to better exploit synergies between them. We are also currently funding several policy experimentation projects which should provide evidence for possible new transnational volunteering models.

 
  
MPphoto
 

  Michaela Šojdrová, za skupinu PPE. – Pane předsedající, dobrovolnictví je ctnost, ke které může být člověk veden, vychováván a kterou je dobré rozvíjet a podporovat. Jsem velmi ráda, že se této otázce dnes věnujeme, a že jí také Evropská komise bude věnovat pozornost.

Tak, jak tady připomenul pan komisař, Evropská dobrovolnická služba poskytuje aktivity, kterých využilo již 100 000 mladých Evropanů, a my si dnes v tomto roce připomínáme 20 let její existence. Tato služba je zde proto, aby umožnila mladým lidem do 30 let zúčastnit se dobrovolnických aktivit v zahraničí, které mohou mít trvání až 12 měsíců, a to bez nároku na plat, ale s možností zajištění ubytování, dopravy, pojištění a stravy. Je to jistě skvělá příležitost pro mladé lidi, která by měla být dále rozvíjena. Dobrovolnické projekty mohou zahrnovat mnoho aktivit v oblasti práce s mládeží, kulturních aktivit, sociální péče či ochrany životního prostředí.

Toto téma zde dnes probíráme, protože jsme přesvědčeni o tom, že dobrovolnictví je důležitá a prospěšná činnost. Mladé lidi obohacuje o dovednosti, které jsou důležité pro život a pro jejich uplatnění na trhu práce. Za všechny uveďme například kreativitu, samostatnost, zodpovědnost nebo schopnost týmové práce. V rámci mezinárodních dobrovolnických organizací je to také rozvoj jazykových dovedností.

Pro dospělé a stárnoucí občany je dobrovolnictví možností předávat své životní zkušenosti a mít smysluplnou náplň volného času, který jim přibývá. Znám řadu případů, kdy byly díky dobrovolnické činnosti zachráněny památky, organizovány festivaly, ale díky dobrovolné činnosti jsou také děti a mládež vedeny ke smysluplnému využívání volného času. Organizace mládeže vedené právě dobrovolníky byly v průzkumech u zaměstnavatelů hodnoceny jako ty, které zásadně přispívají k získávání neformálního a informálního vzdělání, které zaměstnavatelé očekávají u mladých lidí.

A samostatnou kapitolou je pomoc dobrovolníků v krizových situacích. V řadě zemí, a mohu připomenout právě Českou republiku, jsou například dobrovolní hasiči, kteří pracují s mládeží, vedou mládež k záchraně životů i majetku, velmi důležitou volnočasovou aktivitou. Dobrovolníci pomáhají také v zemích, které jsou postiženy živelnou pohromou, a v migrační krizi. Mohu říci, že jsem byla velmi oslovena tím, jak například v dobrovolnickém centru v Itálii pomáhali mladí lidé, ale také senioři s výukou italského jazyka, s vyřízením dokladů pro pobyt pro uprchlíky. A nejenom v Itálii, ale také v Německu a v řadě dalších zemí, také z České republiky se zapojili dobrovolníci v té migrační vlně a pomáhali uprchlíkům v těžké krizové situaci.

Usnesení, které zde předkládáme, volá po tom, aby dobrovolnictví bylo více uznáváno jako takové, včetně statusu evropského dobrovolníka. A také jako zdroj určitých dovedností, což by mělo být zohledněno v rámci mobility a uznávání kvalifikací. Ústní otázky, které jsme zde položili, musím říci, že pan komisař zodpověděl. Je zřejmé, že Evropská komise bude dál rozvíjet Evropskou dobrovolnickou službu, bude ji podporovat a také v rámci Erasmu+ musí být zlepšeny podmínky, zjednodušena administrativa.

Myslím si, že dobrovolnictví by mělo zůstat dál spontánní činností, která, jak pan komisař správně řekl, má být upravena na národní úrovni. Na evropské úrovni můžeme poskytnout určitý evropský rámec, který ale má podporovat, motivovat, ale ne svazovat a klást překážky. Děkuji a těším se na další diskusi a podporu v oblasti dobrovolnictví.

(Řečnice souhlasila s tím, že odpoví na otázku položenou zvednutím modré karty (čl. 162 odst. 8 jednacího řádu).)

 
  
MPphoto
 

  Molly Scott Cato (Verts/ALE), blue-card question. – As a British MEP I am concerned that, after our vote to leave the European Union, my country may become isolated, and I am concerned that we maintain European solidarity and we maintain good relationships across the continent. I have particularly appreciated the support from Mr Weber, expressed several times in this House, for young people who voted very strongly to remain part of the European Union to have their rights protected in the negotiations. So I would like to ask Ms Šojdrová what she thinks about continuing to involve British young people in volunteering, even after we have left the European Union.

 
  
MPphoto
 

  Michaela Šojdrová (PPE), odpověď na otázku položenou zvednutím modré karty. – Já naprosto chápu naši britskou kolegyni a její zneklidnění. Mně je osobně velmi líto, že byť malou většinou, přesto většinou se občané ve Velké Británii rozhodli vystoupit z Evropské unie. A my musíme udělat všechno pro to, aby smlouvy, které se nyní připravují pro spolupráci EU a Velké Británie, umožnily pokračovat smysluplným projektům a umožnily pohyb zejména právě pro mladé lidi. Mladí lidé by neměli doplatit na rozhodnutí, které většina občanů ve Velké Británii udělala. Ze strany Evropské lidové strany je určitě ochota jednat o co nejlepších vztazích pro mobilitu mladých.

 
  
MPphoto
 

  Krystyna Łybacka, w imieniu grupy S&D. – Panie Przewodniczący! Wolontariat to bardzo szlachetna, ale jakże często nie w pełni doceniana działalność. Dlatego niech państwo pozwolą, że rozpocznę moje wystąpienie od podziękowania wszystkim wolontariuszom za ich pracę, czas, trud i energię.

Działalność wolontariacka, będąca z jednej strony procesem samorealizacji i uczenia się, przynosi korzyść zarówno samym wolontariuszom, jak i całym społeczeństwom. Jest to także ogromnie ważny czynnik sprzyjający tworzeniu kapitału społecznego oraz wspierający spójność społeczną i gospodarczą. W kontekście międzynarodowej wymiany wolontariat ma ogromny potencjał w zakresie integracji. A jeśli odbywa się na terytorium Unii Europejskiej, pomaga w tworzeniu europejskiej tożsamości. Ale ten potencjał wolontariatu transgranicznego nie jest w pełni wykorzystywany. Według danych z roku 2014 szacuje się, że około 92–94 milionów osób zaangażowanych było w działalność wolontariacką, a jedynie 7 tysięcy – w działalność transgraniczną. Na przeszkodzie pełnego rozwoju wolontariatu transgranicznego stoją bariery prawne, administracyjne, społeczne, ekonomiczne, a także brak właściwej informacji. Ten niewykorzystany potencjał szacuje się na około 65 milionów euro rocznie. I dlatego konieczne jest wypracowanie ram prawnych, które określiłyby status wolontariatu, ale także prawa i obowiązki wolontariuszy. Słusznie pani przewodnicząca Silvia Costa wspomniała o Europejskiej karcie praw i obowiązków wolontariuszy.

Musimy odpowiedzieć sobie na pytanie, dlaczego na przykład pobyt wolontariacki nie powinien stanowić podstawy prawnej do pobytu w danym państwie. Dla osób ze środowisk uboższych, ze środowisk defaworyzowanych, dla osób niepełnosprawnych ogromnym problemem są na przykład niepełne świadczenia zdrowotne, a także często utrata świadczeń socjalnych, w tym świadczeń dla bezrobotnych.

Kolejną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest docenienie umiejętności i kompetencji zdobytych w trakcie działalności wolontariackiej – słusznie o tym wspomniał pan komisarz. Ale istotne jest, aby było to uznawanie promowane na rynku pracy, szczególnie w procesie rekrutacji. W tym celu niezbędna jest współpraca z pracodawcami, żeby doceniali oni rangę stażu wolontariackiego. Należy jak najszybciej wdrożyć i wspierać uznawanie czasu pracy wolontariuszy za kwalifikowany wkład (współuczestnictwo) w przypadku dotacji unijnych, zresztą sama Komisja o tym niedawno mówiła. Pytanie do pana komisarza: na jakim etapie są prace z tym związane?

Wreszcie, wzmocnienia wymaga poziom lokalny wolontariatu po to, by móc się dzielić doświadczeniami, ale tam niezbędne są wysokiej jakości informacje o możliwości udziału w programie.

W kontekście prac nad rewizją programu Erasmus+ należy podkreślić – co pan komisarz zresztą już zrobił – ogromne znaczenie tego programu dla wolontariatu europejskiego. Każdego roku kilka tysięcy młodych ludzi poznaje inny kraj właśnie za pomocą wolontariatu w programie Erasmus, ale organizacje wolontariackie ciągle mówią o konieczności uproszczenia aplikacji.

Mam pytanie do pana komisarza. Mówił pan o europejskim korpusie solidarności. Jaka jest relacja między tym korpusem, wolontariatem a Erasmus+?

(Mówczyni zgodziła się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 162 ust. 8 Regulaminu))

 
  
MPphoto
 

  Maria Grapini (S&D), Întrebare adresată conform procedurii „cartonașului albastru”. – În primul rând, vreau să o felicit pe Silvia Costa și pe toți colegii care au inițiat această întrebare cu răspuns oral.

Stimată colegă, ați exemplificat foarte bine aici ce nevoi avem pentru a crește voluntariatul. Personal, nu sunt de acord cu ce a spus domnul comisar spunând că este vorba de o subsidiaritate completă. Și vă întreb: nu credeți că ar trebui, de exemplu, la nivel de Uniune Europeană, să existe niște studii, niște exemple de bună practică, care să poată să fie diseminate în toate statele membre, acolo unde s-au obținut rezultate?

De exemplu, în țara mea există o lege a voluntariatului prin care activitatea voluntară este vechime în muncă pentru tineri.

 
  
MPphoto
 

  Krystyna Łybacka (S&D), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie „niebieskiej kartki”. – Bardzo dziękuję za to pytanie. W pełni zgadzam się z zawartą w nim sugestią. W istocie należy dążyć do tego, aby we wszystkich krajach były ustawy stanowiące podstawy prawne działalności wolontariuszy i wolontariatu. A do tej pory mamy bardzo zróżnicowany ten status, jak również bardzo zróżnicowane prawa dla wolontariuszy. Zgadzam się również z panią, że należy w zakresie ruchu wolontariackiego dzielić się dobrymi praktykami. Zresztą nie tylko w zakresie wolontariatu należy się dzielić takimi dobrymi praktykami.

 
  
MPphoto
 

  Ангел Джамбазки, от името на групата ECR. – Г-н Председател, г-н Комисар, доброволчеството е важно за нашето общество и в това няма никакво съмнение. Вярвам, че всеки човек трябва да участва поне веднъж в живота си в доброволческа инициатива, а при младите такива участия изграждат качества и дисциплина, които са основна предпоставка за бъдещото им развитие в обществото.

Европейската доброволческа служба в това отношение е програма, която помага на младите хора да извършват доброволческа дейност в чужбина. Тази година тя отбеляза 20 години от своето създаване. 20 години, през които е оказала съдействие на над 100 хиляди доброволци. Тази цифра говори сама по себе си за потенциала на младежите от европейските нации и за ценностите, които доброволчеството възпитава в тях и които изповядват.

Почти 100 милиона граждани от всякакви възрасти участват в доброволчески дейности и техният труд допринася за генериране на около пет процента от брутния вътрешен продукт на Европейския съюз.

2011 година беше обявена за Европейска година на доброволчеството и даде тласък за развитието на политики и присъствието на доброволчеството в ключови европейски програми. Движението на младите хора в границите на Европейския съюз било то за обучение, практика или благотворителност, е доказало положителното си отражение и трябва да бъде насърчавано. Набирането на опит, приспособяването към новата среда и размяната на добри практики със сигурност е от полза за всички от нас.

Горд съм да кажа, че в България – страната, която представлявам – младежите са готови и активно участват в такива дейности. Аз и моята организация ВМРО подпомагаме и стимулираме доброволчеството и сме организатори на много дейности, свързани с доброволен труд по почистване на паркове, гори, помощ за възрастни хора, участие в обществени мероприятия, гасене на горски пожари и много други.

Укрепването на тази дейност в обществото е наше задължение. Активното гражданство и отговорността са в основата на всяко уважаващо себе си общество и доброволчеството е точно това. Проекти за стимулиране на младите и тяхното участие са необходими и задължителни. Всичко това трябва да достига до най- отдалечените райони, до най-малките общини и региони.

 
  
MPphoto
 

  María Teresa Giménez Barbat, en nombre del Grupo ALDE. – Señor Presidente, Señorías, el voluntariado está incluido en programas clave de la Unión Europea como Erasmus+ y su Servicio Voluntario Europeo, que este mismo año celebra su vigésimo aniversario. Con la Resolución que se vota hoy queremos subrayar el valor del trabajo voluntario.

Ser voluntario significa solidaridad, libertad y responsabilidad al mismo tiempo. Significa contribuir personalmente al fortalecimiento de una idea de ciudadanía activa y de una sociedad más cohesionada. Cuando el voluntariado se desarrolla a nivel europeo, se contribuye directamente a reforzar la propia ciudadanía europea.

Sin embargo, es urgente profundizar en este concepto de voluntariado, en particular en tiempos de crisis, como un pilar fundamental del proceso de integración y para la promoción de la unión y de la solidaridad en Europa. El Servicio Voluntario Europeo aún no es suficientemente conocido; su comunicación tendría que mejorar y su funcionamiento debería resultar más sencillo a los interesados.

Igualmente pretendemos destacar el papel del voluntariado como factor de cohesión social, de crecimiento personal del individuo, e incluso de contribución al desarrollo económico. El trabajo de los voluntarios en Europa, como ha dicho un compañero, contribuye a la producción del 5 % del PIB.

Asimismo, recomendamos a los Estados miembros que promuevan el Servicio Voluntario Europeo en los sistemas educativos académicos. En mi país, España, como en la mayoría de los países europeos, el voluntariado se lleva a cabo sobre todo a través de iniciativas individuales y de comunidades locales, pero no se promueven los programas de voluntariado internacional en las escuelas y tampoco se conocen las oportunidades del Servicio Voluntario Europeo. Creo que una mayor cooperación entre la Unión Europea y los Estados miembros a través de programas conjuntos y una mayor internacionalización de la oferta también podría servir para mejorar esta propuesta europea.

Cuando pensamos en voluntariado, pensamos también en jóvenes. El voluntariado es, de hecho, uno de los ocho ámbitos subrayados por la Estrategia de la Unión Europea para la Juventud. Pero no hay que olvidar a los mayores y el papel fundamental que el voluntariado puede desempeñar a la hora de promover una cultura del envejecimiento activo, en especial si aspiramos a una sociedad que integre a todas las generaciones.

Hemos avanzado mucho desde la celebración del Año Europeo de las Actividades de Voluntariado en 2011, y esto sin duda es un motivo de orgullo ciudadano, pero aún nos queda mucho camino por recorrer.

 
  
MPphoto
 

  Curzio Maltese, a nome del gruppo GUE/NGL. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, la crisi economica, la crisi dei debiti sovrani, la prevalenza di un pensiero unico liberale neoliberista hanno spinto in questi anni molti Stati europei sulla strada di progressivi tagli dei servizi pubblici, di ampie privatizzazioni. Questa soluzione si rivela ogni giorno che passa più fallimentare da un punto di vista etico, economico, sociale, politico, creando un'Europa più povera, più ingiusta, e alimentando una rivolta che oggi rischia di travolgere l'Unione. Se vogliamo salvare la costruzione europea, dobbiamo tornare ai valori fondanti e il volontariato europeo li incarna questi valori fondanti, la solidarietà, la cooperazione e la partecipazione diretta dei cittadini, in maniera esemplare. Io, come giornalista, ho assistito a straordinarie storie di volontariato nel mio paese e in Europa, in occasione di catastrofi naturali, ma anche a straordinarie difficoltà di questo settore.

Noi stiamo celebrando i vent'anni del volontariato europeo e facciamo bene a celebrali e facciamo bene a essere contenti dei 100.000 volontari, ma sappiamo che potrebbero essere 5 volte tanto, 10 volte tanto se noi investissimo di più. Questa relazione è un ottimo passo in avanti, ma mancano ancora alcune cose, manca una normativa condivisa in Europa, mancano soprattutto dei fondi adeguati a sviluppare questo fenomeno. Ci sono grandi difficoltà nel volontariato transfrontaliero. Bisogna investire su questo. Dobbiamo ricordare che ogni euro investito nel volontariato, l'hanno ricordato vari colleghi, produce uno straordinario effetto economico oltre che uno straordinario effetto civico, morale che non è meno importante dell'effetto economico. Aiuta i giovani a maturare competenze che servono davvero nel mondo del lavoro. Si discute molto spesso di programmi di intervento delle aziende nel mondo della scuola che non sono così efficienti come il settore del volontariato. Non si può dire che tutti gli investimenti che passano e che vengono approvati in quest'Aula abbiano lo stesso straordinario effetto, quindi io invito il Commissario a chiedere più investimenti, più comunicazione su questo settore.

(L'oratore accetta di rispondere a una domanda "cartellino blu" (articolo 162, paragrafo 8, del regolamento))

 
  
MPphoto
 

  Krystyna Łybacka (S&D), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Wspomniał pan bardzo słusznie o etycznych walorach wolontariatu. Czy w tym kontekście nie uważa pan za wyjątkowo nieetyczne i godne potępienia na przykład stanowisko ubezpieczycieli, którzy odmawiają ubezpieczenia osobom niepełnosprawnym wyjeżdżającym w ramach wolontariatu? Czy nie uważa pan za nieetyczną sytuację, w której każde zaświadczenie wymagane od wolontariusza jest poprzedzane opłatą?

 
  
MPphoto
 

  Curzio Maltese (GUE/NGL), Risposta a una domanda "cartellino blu". – Io personalmente sui diritti delle persone portatrici di handicap mi batto insieme ad altri colleghi di quest'Aula in ogni settore, anche in altri settori dell'educazione, nelle nuove regolamentazioni per gli audiovisivi, come sanno i colleghi della Commissione cultura, quindi sono perfettamente d'accordo sul fatto di garantire il più possibile questi diritti.

 
  
MPphoto
 

  Ernest Maragall, en nombre del Grupo Verts/ALE. – Señor Presidente, yo creo que estamos coincidiendo todos bastante en la valoración y el diagnóstico de lo que quiere decir hoy voluntariado en Europa y de lo que puede querer decir, de las potencias evidentes del concepto y de la realidad.

Veinte años. Cien mil voluntarios en el Servicio Voluntario Europeo. Cinco años desde el primer Año Europeo de las Actividades de Voluntariado. La propuesta de Resolución habla de cien millones estimados de voluntarios y de un 5 % del PIB. Es una estimación.

Yo creo que una de las cuestiones —también lo dice la propuesta de Resolución— es que hay que estudiar más y hay que conocer mejor el fenómeno, porque parece claro que estamos siendo conscientes un poco de la punta del iceberg, una punta positiva, extraordinaria, pero que seguramente esconde realidades y situaciones. En fin, que lleva mensajes muy contradictorios también.

Déjenme decirles que, en alguna medida, el éxito o la apariencia de éxito del concepto de voluntariado en Europa —por ejemplo, en mi propio país de una manera muy espectacular— es también una medida, un indicador de los déficits sociales, de las necesidades no cubiertas, de las situaciones de drama personal, individual y colectivo que nuestras sociedades muchas veces siguen comportando. Allí donde no llega el Estado o donde el mercado produce desastres, allí aparece, efectivamente y afortunadamente, el voluntariado que, en buena parte, no solo añade sino que sustituye.

En todo caso, tengamos claro que hay este valor de sustitución, que hay este valor de ocupar el espacio que quizá podría y debería ser ocupado naturalmente de otra manera, y entonces el voluntariado podría efectivamente dedicarse simplemente a añadir, a enriquecer, a cooperar, a crear Europa, y sería aún mejor de lo que ya es ahora.

Yo creo que hay que destacar también los elementos de esa necesidad de reconocimiento que el voluntariado tiene en el sentido de acceso a la profesionalidad, de reconocimiento de capacidades. Y en ese sentido es donde yo creo que Europa, la Unión Europea, puede y debe hacer claramente más de lo que hace ahora. Debemos asumir la responsabilidad de crear un marco, de estimular la movilidad, de estimular la cooperación, de estimular el aprendizaje, de estimular la coordinación también de legalidades y de regulaciones nacionales.

Miren, el voluntariado es un fenómeno básicamente local. Aparece, nace y crece muy cerca, en la realidad misma, como respuesta a necesidades evidentes apreciadas localmente. Hay que evitar un cierto riesgo —cómo diría— de prepotencia institucional, de que desde aquí vamos a organizarlo todo, de que desde aquí vamos a saber exactamente cómo tienen que ser las cosas.

Todo con los ciudadanos porque todo lo hacen los ciudadanos. Por favor, no caigamos en la tentación de regular sin los ciudadanos. Cualquier avance en este terreno hay que hacerlo con las ONG, con los que están haciéndolo, con los implicados principalmente.

Para acabar, una escena de hace dos semanas, aquí mismo, en el Parlamento Europeo en Bruselas. Un día, la Guardia Costera italiana viene a explicarnos su actividad, magnífica, en el Mediterráneo de salvación, de recuperación de refugiados en el mar y, al día siguiente, viene la ONG catalana, española, Proactiva Open Arms, que no es que complemente, es que añade valor. Es imprescindible; aquí no hay complementariedad: es una necesidad total. Sin esa ONG, los muertos en el Mediterráneo serían miles más porque los barcos militares no pueden hacer el trabajo que hacen estos voluntarios.

Digámonoslo: no solo hay que felicitarlos, no solo hay que premiarlos, como acabamos de hacer; hay que saber que son una parte imprescindible de la existencia de Europa como concepto y como identidad. Y ahí estamos. Eso es lo que hay que promover.

(El orador acepta responder a una pregunta formulada con arreglo al procedimiento de la «tarjeta azul» (artículo 162, apartado 8, del Reglamento))

 
  
MPphoto
 

  Thomas Mann (PPE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Herr Maragall, Sie haben eben gerade gesagt, Sie halten das für ein bereicherndes Element, aber es würden bestimmte Maßnahmen halt vor allem ersetzt und nicht nur ergänzt. Aber ist es denn nicht wichtig für junge Leute, dass sie sich mal ausprobieren können? Dass sie, bevor sie in den Beruf eingestiegen sind, sagen können, hier gibt es ein Feld, in dem ich mich engagieren kann? Dass sie also mal hineinschnuppern und sagen: „Ich möchte damit gern auf meine Weise Solidarität zeigen“? Dass also wir sagen können: Der EFD ist etwas wirklich Wichtiges und Bereicherndes?

 
  
MPphoto
 

  Ernest Maragall (Verts/ALE), respuesta de «tarjeta azul». – Señor Mann, no creo haber dicho lo contrario. Estoy absolutamente de acuerdo con esas virtudes del voluntariado.

Un aspecto que no hemos tocado es el del voluntariado en terceros países. ¿Conoce usted la experiencia de jóvenes que se van a Honduras a ejercer de mediadores en contactos delicados y peligrosos para conseguir la paz? Eso es un valor para el mundo y, desde luego, para ellos mismos. Pero también es obvio que están sustituyendo algo en la medida en que ese problema existe más allá de su propia responsabilidad. De manera que, en ese sentido, hay que estimular y reconocer ese valor, positivo para la juventud, desde luego.

Pero el voluntariado es a la vez de los jóvenes y de los mayores. Y lo lógico es que lo desempeñen los jóvenes hasta los treinta años, y los mayores a partir de los sesenta. Ahí es donde debemos complementar.

 
  
MPphoto
 

  Isabella Adinolfi, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, mi complimento con i colleghi cofirmatari della risoluzione congiunta nella quale ci sono diversi punti di merito condivisibili e degni di sostegno. Tuttavia, senza le forzature procedurali e di tempistica si sarebbe senz'altro arrivati ad un risultato migliore. Mi auguro che in futuro un tale argomento venga trattato con maggiore chiarezza procedurale e vi venga data maggiore visibilità nell'agenda.

Comincio citando la frase della risoluzione che probabilmente ritengo più pregnante a conclusione del paragrafo 3: "sottolinea che i volontari non dovrebbero mai essere considerati e utilizzati come manodopera sostitutiva". Questo è un punto fondamentale, soprattutto in un momento di perdurante crisi economica e sociale come quello che stiamo affrontando in Europa. Dimenticare ciò comporterebbe il rischio di svuotare di significato un indubbio ed elevato valore aggiunto del volontariato, rendendolo semplicemente un'espressione politicamente corretta, posta a giustificazione di situazioni ed iniziative prive del necessario sostegno pubblico.

Occorre poi ripristinare e favorire un quadro di valori dove si sostituisca la sacralizzazione del guadagno monetario a tutti i costi e dell'individualismo non solidale con un rinnovato senso di servizio alla comunità. In altre parole, l'attivismo. Il nostro movimento, il Movimento cinque stelle, che peraltro è nato il giorno di San Francesco, pone infatti l'attivismo al centro della nostra azione politica. Per noi nessuno deve rimanere indietro. Inoltre considero che ci siano due precondizioni perché il volontariato sia eticamente e politicamente accettabile. Primo: la predisposizione di chiare politiche pubbliche e dotate sufficientemente di risorse economiche, secondo: l'esistenza di condizioni materiali degne per tutti quanti i cittadini, ovvero lavoro, sistemi sociali di copertura, affinché tutti abbiano la necessaria disponibilità materiale per poter intraprendere azioni di volontariato.

Partendo da questi principi, risulta chiaro che la nostra società debba aprirsi al volontariato e stimolarlo in quanto espressione nobile di una necessità umana essenziale, nonché forma di cittadinanza attiva che è alla base della vita in comunità. Il volontariato sembra quindi in grado di aprire una strada positiva all'interno della società europea. Tuttavia, è necessario fissare un tetto massimo all'impiego di volontariato se non vogliamo cadere in una flagrante contraddizione con noi stessi, visto che non dobbiamo mai considerare i volontari come manodopera sostitutiva.

Una simile avvertenza poi segnala un dato sociologico significativo: laddove si riscontra una presenza cospicua di volontariato, vuol dire che vi sono delle mancanze dal punto di vista delle politiche pubbliche. Ciò deve farci riflettere, farci adoperare per porre rimedio a tali mancanze le cui cause devono essere individuate e affrontate. Inoltre propaganda, enfasi e regole troppo rigide non si conciliano con il volontariato. Il volontariato è una scelta che si fa in silenzio. Mi permetta di esprimere la mia solidarietà a tutti coloro che stanotte hanno passato la notte per strada perché sono state vittime del sisma che sta colpendo l'Italia.

 
  
MPphoto
 

  Dominique Bilde, au nom du groupe ENF. – Monsieur le Président, Saint Thomas d'Aquin écrivait dans sa Somme théologique que le mieux est l'ennemi du bien. Il me semble que cette vérité soit particulièrement pertinente en ce qui concerne les travaux menés dans cette institution.

En effet, qui peut nier le caractère positif et enrichissant du volontariat? Il s'agit non seulement de se mettre au service de la société, mais également de retirer un épanouissement personnel par les compétences que l'on acquiert, les rencontres que l'on peut faire et la satisfaction du don de soi. Aussi peut-on se féliciter que depuis vingt ans, plus de 100 000 jeunes se soient engagés dans le cadre du service volontaire européen.

Pourtant, je ne sais pas si je dois m'inquiéter ou admirer votre capacité à dévoyer chaque bonne idée au service de votre idéologie politique. Vous souhaitez utiliser le volontariat comme promotion de la citoyenneté européenne. Or, vous oubliez que la citoyenneté, ne vous en déplaise, est juridiquement et essentiellement liée à la nationalité, cette nationalité qui vous dérange, parce qu'elle vous empêche de construire un état fédéral européen et parce qu'avoir des citoyens enracinés, attachés à leur terre, à leur nation et à leurs traditions, ce sont d'autant plus de frontières à votre mondialisme.

Vous louez l'importance des volontaires dans la gestion de la crise des réfugiés. Est-ce vraiment à la société civile de gérer le marasme que vous, responsables politiques, avez créé?

En suivant Jean-Claude Juncker dans son idée de création d'un corps européen de solidarité, vous ne faites preuve de confiance envers les citoyens et vous admettez votre irresponsabilité totale dans la gestion d'une catastrophe que vous avez favorisée; c'est là tout le sens du programme des volontaires de l'aide de l'UE, lancé par la DG ECHO.

Vous souhaitez envoyer des volontaires européens sur des projets humanitaires partout dans le monde. C'est très charitable, bravo. Mais qu'en est-il des sans domicile fixe en Europe? Avez-vous un programme pour venir en aide à nos démunis? Je vous rappelle que selon le rapport 2014 de l'Observatoire européen du sans-abrisme, en France, le nombre de sans domicile fixe a augmenté de 44 % en onze ans, passant de 80 000 à 150 000 personnes. Ces chiffres ne sont pas plus glorieux dans le reste de l'Union européenne: 44 % en République tchèque, 29 % en Suède, 21 % en Allemagne, 17 % aux Pays-Bas et 16 % au Danemark. Je vous pose donc la question: comptez-vous aussi sur les volontaires pour venir en aide aux indigents d'Europe?

Le service civique est une belle idée, mais sachez qu'il existe d'ores et déjà dans plusieurs États membres, là où il peut être efficace et changer la donne, c'est-à-dire au plus près des administrés. À titre d'exemple, en France, il y avait en 2014 près de 35 000 jeunes au service civique; 50 000 pompiers volontaires ont moins de 35 ans; ou encore 27 000 jeunes entre 11 et 18 ans sont jeunes sapeurs et s'initient au secourisme. Que montrent ces exemples? Ils montrent que les jeunes ont envie de s'engager, mais qu'ils ont envie de s'engager près de chez eux, d'améliorer le quotidien de leurs grands-parents et de rendre service à leurs voisins.

Cela rejoint une autre de mes inquiétudes: je crains qu'à l'image de ce que vous tentez de faire d'Erasmus+, qui était pourtant votre seule réussite, vous pervertissiez ce bel engagement qu'est le volontariat pour en faire une étude de futurs travailleurs détachés aux statuts et aux salaires précaires et au service de votre grand marché.

J'espère, chers collègues, que vous entendrez mon message: oui à la reconnaissance du formidable travail effectué par les volontaires; non à sa récupération politique pour sauver les meubles d'une maison à laquelle vous avez vous-mêmes mis le feu.

(L'oratrice accepte de répondre à une question "carton bleu" (article 162, paragraphe 8, du règlement)

 
  
MPphoto
 

  Silvia Costa, domanda "cartellino blu" rivolta a Dominique Bilde. – Vorrei solo sapere se … di fronte a un discorso, questo sì veramente ideologico, sento il bisogno di dire che forse non si è capito, qui stiamo parlando di un'esperienza transnazionale, di un'esperienza europea. Forse è sfuggito che esiste da vent'anni un magnifico programma europeo, transnazionale e internazionale, a cui partecipano molti ragazzi francesi, mi spiace deludere l'onorevole Bilde, che è considerato un progetto che tiene insieme tranquillamente, nella coscienza di tutti i cittadini che partecipano, la dimensione nazionale, l'identità personale e l'appartenenza europea internazionale. Forse a qualcuno è sfuggito che noi siamo titolati di doppia cittadinanza, quella italiana, francese o ungherese e europea. Forse sfugge che la dimensione transnazionale, europea e internazionale piace moltissimo a tutti i giovani compresi ai francesi.

 
  
MPphoto
 

  Dominique Bilde (ENF), réponse "carton bleu". – Madame Costa, en fait, j'ai très bien compris. Pendant mon intervention, que je pensais pourtant claire, j'ai d'ailleurs cité ce qui avait déjà été fait. La plupart du temps, dans cette Europe, comme on ne se sert pas de ce qui a été fait et qu'on n'en tire pas les leçons, cela ne change pas grand-chose. Je vous l'ai expliqué et c'est cela que je ne comprends pas: vous enfoncez toujours des portes ouvertes en essayant de répondre à des questions par d'autres questions.

Le problème est simple: nous, Français – et c'est là que votre Europe ne marche pas –, ne voyons pas les mêmes résultats que ceux que vous nous affirmez en permanence en commission. C'est pour cela, d'ailleurs, que nous ne serons jamais d'accord avec vos idéologies.

 
  
MPphoto
 

  Ελευθέριος Συναδινός ( NI). – Κύριε Πρόεδρε, ο εθελοντισμός, εξ ορισμού, δεν έχει υλικά ανταλλάγματα, αν και πολλοί εκτιμούν ότι, για λόγους βιωσιμότητος, η εθελοντική εργασία πρέπει να αμείβεται, όχι με μισθωτή σχέση, αλλά με παροχή στον εθελοντή δωρεάν διατροφής, διαμονής, μετακίνησης και άλλες διευκολύνσεις. Είναι ένα θέμα που απασχολεί τους εθελοντές και θα ήθελα να το επισημάνω.

Πέραν όμως της ανεπίσημης μορφής εθελοντισμού, δηλαδή της προσφοράς σε προσωπικό επίπεδο, η επίσημη μορφή εθελοντισμού έχει την καλή και την άσχημη πλευρά της. Η καλή είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο επίσημος εθελοντισμός έχει ουσιαστικό και μακροπρόθεσμο στόχο την ομαλή ένταξη των νέων στο κοινωνικό σύστημα, την απόκτηση ισχυρών δεξιοτήτων και την καλλιέργεια αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο. Ως χριστιανός και ανθρωπιστής το επικροτώ. Η άσχημη πλευρά όμως είναι και η πλέον αθέατη και άγνωστη στο κοινό. Ο επίσημος εθελοντισμός σχετίζεται κυρίως με τις ΜΚΟ. Η πλειονότητα των ΜΚΟ, που λαμβάνουν υπέρογκα ποσά χρηματοδότησης, εκμεταλλεύονται τους εθελοντές και τους αντιμετωπίζουν ως φθηνά εργατικά χέρια.

Έτσι, η ηθελημένη εθελοντική παροχή υπηρεσιών αποτελεί δικαιολογία κάποιων απατεώνων για να πλουτίσουν αρπάζοντας εθνικά και κοινοτικά κονδύλια. Για αυτόν τον λόγο θα διαφωνήσω ως προς την αναγνώριση του εθελοντισμού ως συγχρηματοδότηση. Περισσότερο θα διαφωνήσω με την προώθηση της πρόσβασης υπηκόων τρίτων χωρών που επιθυμούν να κάνουν εθελοντική εργασία στην Ευρώπη. Δεν πρέπει να ανοίξουμε διαύλους σε λαθρομετανάστες, δήθεν εθελοντές, για να εγκατασταθούν σε ευρωπαϊκό έδαφος.

 
  
MPphoto
 

  Milan Zver (PPE). – Spoštovani gospod komisar, spoštovani predsedujoči, poročevalka Costa, prostovoljstvo je izraz solidarnosti in odgovornosti, prispeva k večji vključenosti državljanov, osebnemu razvoju ter, v našem primeru, krepi evropske vrednote. Je pomembno orodje za neformalno učenje in usposabljanje.

Prostovoljci pogosto pomagajo tistim, ki pomoč najbolj potrebujejo, po drugi strani pa se pri njih samih krepi občutek koristnosti. Ni potrebno posebej poudariti, da je prostovoljstvo lepa možnost tudi za tiste, ki niso integrirani v šolski sistem ali na trg dela. Morda pa v tem okolju najdejo novo priložnost.

Lahko pa prostovoljstvo služi tudi kot lep primer medgeneracijskega povezovanja, zato je dobro in prav, da Evropski parlament obravnava to temo.

Čestitam poročevalki gospe Costi za pobudo. Žal pa mi je, da se nismo odločili za drugačen parlamentarni postopek, ki bi nam dal več časa za pripravo še bolj kvalitetnega in koherentnega besedila.

Letos mineva pet let od evropskega leta prostovoljstva in dvajset let od nastanka evropske prostovoljske službe, to smo že nekajkrat slišali danes, leta 2014 je bila evropska prostovoljna služba vključena v krovni evropski program Erasmus+, za katerega sem stalni poročevalec.

Lahko rečem, da imamo opraviti z zgodbo o uspehu v Evropski uniji, eno redkih takih. Kot stalni poročevalec o implementaciji Erasmus+ lahko dodam, da bodimo ponosni na ta program, tudi zato, ker se ne omejuje zgolj na mlade, ampak vključuje tudi starejše.

Ravnokar pripravljam poročilo o implementaciji Erasmus+. Splošna ugotovitev je, da so kljub nekaterim pomanjkljivostim vsi deležniki zadovoljni z novim programom. Kljub temu, da smo mu v tej finančni perspektivi povečali sredstva za 40 %, v praksi ugotavljamo, da so potrebe za udeležbo v različnih podprogramih Erasmus+ bistveno večje, kot pa so finančne možnosti. Že sedaj je jasno, da bo v prihodnje potrebno povečati potenciale Erasmus+.

Evropska prostovoljska služba je odlična služba, ki ima jasne okvire delovanja. Organizacije, ki delujejo v njej, podpišejo na primer listino o kakovosti. Sodelujoči prostovoljci v starosti med 17 in 30 let se v obdobju od dveh tednov pa do enega leta posvečajo izključno prostovoljni aktivnosti. Znano je, da EVS pokrije udeležencem potne stroške in stroške bivanja, zavarovanje in žepnino.

Naj naštejem še nekaj dejstev pri nastajanju tega dokumenta. V EVS je do danes sodelovalo že več kot 100.000 prostovoljcev, to je bilo že omenjeno. Že ta številka nam pove, da komunikacijska strategija Evropske komisije glede EVS ni tako slaba, kot se skuša prikazati.

Manjši del teksta v resoluciji se nanaša na to službo, nesorazmerno večji del je poročevalka namenila prostovoljstvu na nacionalni ravni in nasploh. Zato smo začetni naslov „resolucija o EVS” razširili v „resolucija o EVS in promociji prostovoljstva v Evropi”, ki bolj odgovarja dejanski vsebini resolucije. Poleg tega je veliko besedila namenjenega organizacijam, ki se ukvarjajo s prostovoljstvom, morda bi bilo dobro, da bi bilo še več besedila namenjenega končnim uporabnikom, tj. prostovoljcem samim.

Znano je, da imamo v različnih državah različne tradicije prostovoljstva. Ponekod ima država veliko vlogo, ponekod pa je popolnoma v rokah prostovoljskih organizacij oziroma civilne družbe. Ali pa je nekaj vmes. Iz teh dejstev izhajajo razlike in tega ne smemo nikoli spregledati. Toda mi imamo pred seboj eno skupno nalogo: povečati kapacitete za mednarodno prostovoljsko izmenjavo, zato moramo krepiti evropsko prostovoljsko službo.

Če povzamem: resolucija je dovolj dobra, njen namen je dober in upam, da jo bomo podprli.

(Govornik se je strinjal, da bo sprejel vprašanje, postavljeno z dvigom modrega kartončka (člen 162(8)).

 
  
MPphoto
 

  Josu Juaristi Abaunz (GUE/NGL), pregunta de tarjeta azul. – Señor Zver, solo en Grecia han trabajado más de 50 000 voluntarios para ayudar a las personas migrantes y refugiadas que han llegado y siguen llegando. El Comisario ha mencionado un dato: cien mil plazas de voluntariado en veinte años.

Pero, en mi opinión, estas 50 000 personas, la mayoría jóvenes, han dado una lección a los Estados miembros. En la misma línea que el colega Maragall, ¿no cree usted que la Comisión Europea debería tener en cuenta ese valor europeo, ese compromiso cuando se habla del Servicio Voluntario Europeo?

 
  
MPphoto
 

  Milan Zver (PPE), Odgovor na vprašanje, postavljeno z dvigom modrega kartončka. – Imate prav. Potenciali za prostovoljstvo so bistveno večji, kot jih lahko etabliramo v razne institucionalne kanale in pa strukture, ki so, ampak ne glede na to je ena taka služba, kot jo imamo zdaj že dve desetletji v Evropski uniji, spodbujevator za to, da se še olajša mlajšim prostovoljno delo na različnih ravneh. Posebej cenim to delo, ki ste ga omenili v Grčiji, pri pomoči uradnim službam pri menedžiranju begunske in migrantske krize, ampak dejstvo je, da je prostovoljstvo zasebna zadeva, civilnodružbena zadeva, država pa lahko na različne načine, tudi s finančno pomočjo, zgolj pomaga, da mladi to svojo krepost izvajajo.

 
  
MPphoto
 

  Julie Ward (S&D). – Mr President, I want to also thank my colleague, Silvia Costa, for promoting this oral question to the Commission. Whilst the EU does not have competence in academic education and curriculum per se, it can be a formidable platform to recognise and promote the role that volunteering, together with sports and arts, plays in strengthening socialisation processes and for the development and wellbeing of societies and individuals, education for citizenship, and in acquiring lifelong transferable skills.

Initiatives such as the EVS are more important than ever in times of economic hardship and high youth unemployment, increasing job prospects for young people. The challenge now is to ensure that they are accessible to the most vulnerable young people as well, and for people of all ages and horizons, including people with special needs, minorities, marginalised communities, migrants and refugees. In fact volunteering is a great opportunity for intergenerational learning and intercultural dialogue, necessary to build strong, open and inclusive societies. It must therefore be part of a long-term strategy to develop successful, functional and welcoming communities proud of their heritage and united in diversity.

Indeed, informal and non—formal settings, widely used in the context of community education and work with underrepresented groups, provide opportunities for active promotion of common values of freedom, tolerance and non—discrimination and for learning about human rights, including women’s and children’s rights. Openness, tolerance, enriching experiences and encounters, intercultural dialogue and cultural diversity: those are the fundamental elements on which the EVS is based – and so is the European project. Particular recognition should therefore go to those who volunteer in times of crisis, stepping in when governments fail to act, such as the amazing volunteers who have done so much to help the desperate refugees in the Calais and Dunkirk camps, and also the British Muslim youth groups, who were amongst the first people to help the victims of last year’s terrible floods in Cumbria in my north—west England constituency, bringing together different ethnicities in a spirit of shared humanity.

As a young person, I learned my values from my parents, but also from my experiences of volunteering. I am one of the people who was failed by conventional formal education, and I found my confidence, my sense of myself and my place in the world largely through volunteering. As a shy, gauche teenager, I joined a youth theatre, where, alongside our normal activities, we spent one evening a week volunteering at a centre for children with profound disabilities. These children became my friends, and I learned to overcome my fear of difference and to fight prejudice and discrimination for the rest of my life. Later I set up many youth theatres and watched young people in my care, many of them troubled and excluded, learn civic values and transferable skills through volunteer projects in their local community and through pan-European and international volunteering experiences. They were doing as I had done: encountering the other through intercultural dialogue and practical action, thereby learning tolerance and mutual respect.

I therefore welcome the Commissioner’s statement, but I want to give a word of warning. Volunteering must never be used as an excuse for national governments to cut public services, such as museums, art centres, theatres, libraries and youth clubs, which is, sadly, happening in my country under the current Conservative government, who are replacing real jobs by exploiting the good nature of public-spirited citizens. Volunteering programmes that go hand in hand with a strong social structure and proper investment in public services, offering young volunteers recognition and career pathways and valuing the life experiences of older volunteers, are what is needed in modern society.

 
  
MPphoto
 

  Jana Žitňanská (ECR). – Keď hovoríme o dobrovoľníctve, o altruistickej starostlivosti o svojich blízkych, o svoju komunitu, o svet okolo seba, súhlasím s tým, čo povedal prezident Obama: „Najlepší spôsob, ako nepodľahnúť beznádeji, je vstať a niečo urobiť. Nečakajte, že sa vám stanú dobré veci. Ak vstanete a urobíte niečo dobré, naplníte svet nádejou a naplníte nádejou aj seba.“

Okrem altruizmu, ktorý je cnostný sám osebe, si však dobrovoľníctvo zaslúži uznanie a podporu aj z množstva ďalších dobrých dôvodov. Je ideálnym spôsobom, ako dobrovoľne zapojiť do užitočných aktivít ľudí, ktorí o to stoja, a zlepšovať tak život im a aj tým, ktorí majú z dobrovoľníckych aktivít prospech.

Je to výborný spôsob, ako mladí ľudia môžu získať skúsenosti a zlepšovať svoje zručnosti, a ako vieme, nezamestnanosť mladých je náš veľký spoločný problém. Je to ideálny spôsob, ako využiť životné skúsenosti seniorov, čo obohatí celú spoločnosť a seniorom môže dať pocit uplatnenia, užitočnosti, zmyslu ich ďalšieho života. Chcem tým povedať, že dobrovoľníctvo nie je záležitosťou, ktorá by sa týkala len nejakej špecifickej skupiny – je to záležitosť všetkých, bez ohľadu na vek, vzdelanie či majetok.

Dobrovoľníctvo je z definície dobrovoľná aktivita ochotných a ak sa nám podarí nájsť spôsoby, ako ho podporovať, budeme tým okrem spomínaných zručností a získavania či odovzdávania skúseností podporovať aj iné občianske cnosti – záujem o svet okolo seba, participáciu na spoločenskom dianí, aktívne občianstvo. A to sú veci, ktoré každá zdravá a fungujúca slobodná spoločnosť veľmi potrebuje. A okrem toho, dobrovoľníctvo vytvára merateľnú hodnotu, a tak by sme ju mali merať a oceňovať.

Dobrovoľníctvo by malo byť podporované a oceňované v každom členskom štáte Únie a aj inštitúciami Únie samotnej, ak chceme, aby bola úniou dobre fungujúcich štátov so slobodnými a aktívnymi občanmi.

 
  
MPphoto
 

  Marian Harkin (ALDE). – Mr President, it is very appropriate that 20 years after the EVS was started and five years after the European Year on Volunteering, that we can stand back and reflect on the progress we have made and map out a pathway for the future. As a founder member of the Volunteering Interest Group in Parliament, I and many of my colleagues, many of whom are here today, have worked in partnership with voluntary groups in our own Member States and with the Centre for European Volunteering (CEV).

Indeed after 2011, the CEV coordinated the setting up of an alliance which fed into a document called the ‘Policy Agenda for Volunteering’. This document speaks of the partnership approach which will work towards building and enabling volunteering infrastructure in Europe. Indeed, our own resolution calls on the Commission to facilitate the development of a more coordinated volunteering policy with a view to establishing a single contact point in the Commission. One of the things that I have heard again and again, from the CEV in particular, is that volunteering is spread across a number of different DGs. We need to streamline the system.

Other issues that need to be dealt with include the fact that all Member States adopt the system developed by the ILO to measure volunteering. I am pleased to hear that the Commission is going to support volunteering as an essential part of third-level courses; indeed we have some excellent examples of what we call service learning in NUI Galway and St Angela’s in Sligo. I am also pleased to hear the announcement of the European Solidarity Corps.

Finally I would like to take this opportunity to congratulate my own hometown Sligo, which who has been named European Volunteering Capital for 2017. It is a huge opportunity to recognise and support our wonderful volunteers and I hope it will be a catalyst to encourage even more volunteers and particularly young people, some of whom may well join the European Solidarity Corps.

 
  
MPphoto
 

  Νικόλαος Χουντής ( GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, Kύριε Επίτροπε, η ευρωπαϊκή εθελοντική υπηρεσία και όλα τα προγράμματα που προωθούν την εθελοντική δραστηριότητα πρέπει να αντιμετωπίζονται με εξαιρετική προσοχή. Πρέπει να διασφαλίζεται, πρώτον, ότι προάγουν τις αξίες της συνεργατικότητας και της αλληλεγγύης και, δεύτερον, ότι διαχωρίζονται πλήρως από δράσεις που έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν το κοινωνικό κράτος και τις κρατικές δομές και να ενισχύσουν στρεβλά πρότυπα απλήρωτης εργασίας.

Δυστυχώς, αγαπητοί συνάδελφοι, κατά την άποψή μου, στη σημερινή Ευρώπη, στην Ευρώπη της κρίσης, στο σημερινό πλαίσιο, η έννοια του εθελοντισμού χρησιμοποιείται κατ᾽ ευφημισμόν. Τις περισσότερες φορές σημαίνει αυτό που επεσήμανα παραπάνω: απαλλαγή του κράτους από ευθύνες που έχει και προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει, ψευτοκάλυψη των κοινωνικών αναγκών.

Κύριε Επίτροπε, η οικονομική κρίση, η ανεργία, τα κοινωνικά προβλήματα δεν είναι φυσικά φαινόμενα που προέκυψαν σε κάποιες χώρες έτσι ξαφνικά και κατά συνέπεια μπορούν να αντιμετωπιστούν με μια ατομική ή ιδιωτική δράση. Είναι αποτέλεσμα, όπως έχει διαπιστωθεί, των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόζονται. Επομένως, ο εθελοντισμός είναι ένα περιορισμένο εγχείρημα και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά όλες αυτές τις συνέπειες.

Θέλω να σας δώσω, τελειώνοντας, δύο στοιχεία. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ενεπλάκησαν 1.200 περίπου νέοι στα προγράμματα εθελοντικής προσφοράς, την ίδια ώρα που αυτά τα χρόνια είχαμε τη μετανάστευση 250.000 Ελλήνων επιστημόνων σε άλλες χώρες, όχι εθελοντικά, αλλά υποχρεωτικά, για την αναζήτηση εργασίας. Επομένως, καλά είναι αυτά τα προγράμματα, αλλά τονίζω ότι προτεραιότητα είναι να υπάρξουν προγράμματα εκπαίδευσης και εξεύρεσης ποιοτικών θέσεων εργασίας με δικαιώματα.

 
  
MPphoto
 

  Raymond Finch (EFDD). – Mr President, I understand we are all here today – the few of us that have actually turned up, maybe 3% of all MEPs – to discuss how young people can volunteer, in the name of the EU of course, to help those less fortunate both in Europe and abroad.

My party and nation fully support anybody wishing to volunteer to help wherever the help may be needed. Indeed, our former Prime Minister, Mr Cameron, spent 200 million on his Big Society project after the 2010 election with precisely this in mind. In principle, this was a very good thing. However, because it was political, and not social and local, it failed, and nobody now speaks of the Big Society in any way except ironically.

Which brings me now to the EVS now celebrating, if that is the right word, its 20th anniversary. In reality, what it means is you are celebrating spending 20 years of throwing taxpayers’ money down the drain, and as if this was not enough, the Europe for Citizens programme will cost the taxpayers of our nations a whopping EUR 186 million between 2014 and 2020. Clearly, it is not fulfilling this objective as I see that the Committee on Culture and Education is now developing another citizenship initiative called the European civic service initiative. Just like every other EU project it is a waste of money, it is unnecessary and nobody has heard of it.

While the EU throws money at projects such as this, public services are cut and there is widespread use of food banks all across Europe. How many more schemes will you put in place that will be re-branded at ever greater and greater cost, to fail to achieve the same objective – to create a demos where there is none?

While the ostensible goals of these projects are laudable, they are failures under any benchmark and are never really what they say on the tin, so I say ‘stop them now’. National governments already do these things. Give them their taxpayers’ money back and let them get on with it. You are only doing this to make us all feel part of your nations’ EU superstate. Please stop now.

 
  
MPphoto
 

  Franz Obermayr (ENF). – Herr Präsident! Wenn wir heute über den EFD, den Europäischen Freiwilligendienst, diskutieren, müssen wir die grundsätzlich immense Bedeutung der Freiwilligkeit hervorheben und betonen – einerseits durch die positive Auswirkung auf die Entwicklung von jungen Menschen, die Förderung des Bürgersinns, andererseits aber auch der wesentliche Beitrag für die Gemeinschaft, der hohe volkswirtschaftliche Nutzen. Im Deutschen haben wir ein schönes Wort dafür. Wir nennen das „Ehrenamt“ – freiwillig, aber auch ohne Bezahlung.

Es muss heute natürlich aber auch betont und festgestellt werden, dass es nicht erst seit 20 Jahren diese Freiwilligkeit in Europa gibt, denn bereits seit 150 Jahren bestehen in Mitteleuropa, insbesondere in Deutschland und in meiner Heimat Österreich, Freiwilligenorganisationen: Hilfsorganisationen wie die Freiwillige Feuerwehr zum Beispiel, die sich bereits seit vielen, vielen Jahren höchst verdient machen, Rettungsorganisationen wie die Bergrettung, wie die Wasserrettung, und natürlich auch die karitativen Hilfsorganisationen, die seit vielen, vielen Jahren tätig sind.

Ich bin selber seit meinem 14. Lebensjahr Mitglied bei der Freiwilligen Feuerwehr und stolz darauf, auch bis heute dort Mitglied zu sein. Denn allein in meiner Heimat Österreich haben wir 338 055 freiwillige ehrenamtliche Feuerwehrleute, die Tag und Nacht, bei jedem Wetter, bereit sind, einzutreten für Hab und Gut, aber auch Leben zu retten und zu schützen. Das sind 1 680 327 Einsatzstunden. Wenn ich das mit einem durchschnittlichen Gehalt hochrechne, dann sind das zirka 50,4 Millionen Euro, die die Leute freiwillig erbringen, nicht zu rechnen Hab und Gut oder gar Leben, das sie schützen.

Daher ist es wichtig, dass wir heute überlegen, was diese Organisationen für ein positives Beispiel für Europa geben können. Ich denke, dass genau das auch Aufgabe des EFD wäre, diese guten Beispiele auch in Ländern zu implementieren, die solche Organisationen eben nicht haben.

Es wäre auch wichtig, heute zu koordinieren. Wir haben sehr viele Organisationen, die einen Wildwuchs für die Freiwilligkeit darstellen. Wir haben z. B. die European Youth Foundation mit 3,7 Millionen, wir haben die EU Aid Volunteers mit einer Milliarde Budget, von der Kommission organisiert. Wir haben den Service Civil International in Europa und EFD. Also, ich glaube, es wäre wichtig, das zu koordinieren und dementsprechend auch Kosten einzusparen und entsprechend gut mit den Mitteln umzugehen.

 
  
MPphoto
 

  Thomas Mann (PPE). – Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Mindestens zwei Wochen und höchstens ein Jahr: 100 000 junge Europäer haben mit Unterstützung des Europäischen Freiwilligendienstes viel Gutes geleistet gegen Rassismus und Fremdenfeindlichkeit, für Toleranz und für Verständigung. Den kulturellen Bereich haben Sie schon erwähnt.

Mir geht es um die sozialen Dienste, zum Beispiel, indem Obdachlose betreut werden oder indem Menschen mit Behinderung eine Chance bekommen, weil Jugendliche sich einsetzen, oder im Umgang mit älteren Menschen – die oft vereinsamt sind –, oder bei Ausgegrenzten. Solche Erfolgsmeldungen der Solidarität, die machen einen, der im Bereich Beschäftigung und Soziales im Europäischen Parlament arbeitet, stolz. Was hier erreicht wurde, ist großartig. Ich finde es auch ein wunderbares Beispiel für junge Menschen, die oft gar nicht wissen, was sie mit sich selbst anfangen sollen. Genau das ist der Bereich, ein höchst motivierendes Ressort.

Bisher aber, Herr Kommissar, heißt es bei der Altersbegrenzung: von 17 bis 30 Jahren. Frage: Sollten nicht auch Menschen, die etwas älter sind, sich an der Freiwilligenarbeit, am Ehrenamt beteiligen, um das für sich selbst zu entdecken, dass sie einen Zugang finden zu bestehenden Initiativen? Ich denke, ein gutes Beispiel wird in meinem Bundesland Hessen geleistet. Dort gibt es eine Landesehrenamtsagentur – eine Servicestelle für Bürger, für Vereine und für Verbände. Das ist genau die Informationsqualität, die viele Kolleginnen und Kollegen soeben angemahnt haben.

Öffnung für die europäische Ebene – ja, halte ich für überlegenswert. Frau Costa hat absolut Recht. Das ist ein internationales Projekt und kann nicht nur bei einem einzigen Mitgliedstaat gesehen werden. Ihre Antwort auf die Kollegin von der Front National war absolut richtig, und ich unterstütze sie.

Die mögliche Erweiterung – also der Altersgrenze – wäre natürlich mit finanzieller Ausstattung zu erzielen. Das ist klar. Darüber hinaus fördert der EFD Projekte, die zur persönlichen und beruflichen Orientierung beitragen, damit Kompetenzen und Fertigkeiten erworben werden können. Herr Kommissar, Sie haben Recht, für diese Zeit muss eine Anerkennung kommen. Ehrenamtlich – ja klar. Aber eine Anerkennung dafür. Viele junge Leute machen das ja nicht wegen des Geldes, sondern weil sie sagen: Ich möchte mich gern einsetzen. Deswegen ist das ein ganz wichtiges Projekt, und man lernt vor allem, ein Verständnis für Werte zu entwickeln.

Ich glaube, ein anderer Fokus ist auch wichtig; bei zwei Kollegen wurde das schon angedeutet. Ich bin der Berichterstatter der EVP-Fraktion für Integration von Flüchtlingen in den Arbeitsmarkt. Zum Beispiel, wenn man dazu beitragen kann, zu sagen: Ich möchte bei der Erstaufnahmeeinrichtung mithelfen. Man kann nicht immer alles pädagogisch, das ist klar, aber mithelfen. Oder bei den unbegleiteten Flüchtlingen. Da sind Leute in einem ähnlichen Altersbereich. Ihnen eine Chance zu geben, dabei zu sein, ist, glaube ich, das Höchstmotivierende, da findet Integration wirklich statt.

Oder bei der Frage, Sprachkompetenzen zu entwickeln. Man kann keinen Lehrer ersetzen, aber man kann sagen: Wir sind auch daran beteiligt, und wir schaffen Zugänge zu örtlichen Betrieben, damit Praktika funktionieren.

Möge die EU dazu beitragen, dass genau diesen Helfern noch besser geholfen werden kann.

 
  
MPphoto
 

  Момчил Неков (S&D). – Г-н Председател, г-н Комисар, тази година празнуваме 20 години от създаването на Европейската доброволческа служба. Смятам, че моментът е повече от подходящ да направим равносметка за направеното в европейски мащаб в подкрепа на доброволците и доброволческата дейност.

Можем да започнем с това, че 2011 година беше обявена за Европейска година на доброволческата дейност. Това засвидетелства ангажимента на Европейския съюз да подкрепи и поощри гражданите и организациите, работещи с доброволци. Нещо повече – чрез това Европейският съюз алармира за намаляващия брой на активните доброволци и призовава държавите членки да върнат привлекателността на доброволческия труд.

През 2013 година, в своя резолюция относно доброволчеството и доброволческата дейност в Европа, Европейският парламент поставя акцент върху необходимостта от общ европейски подход по отношение на доброволчеството, който да създаде повече възможности за мобилността и заетостта на младите хора. От 2014 година насам новата програма "Еразъм+" дава възможност на младите европейци да пътуват в чужбина и да участват в доброволчески проекти.

Не на последно място, председателят на Европейската комисия Жан-Клод Юнкер обяви създаването на Европейски корпус за солидарност, който ще позволи на младите хора в Европейския съюз доброволно да оказват помощ при кризисни ситуации.

Мерките, взети на европейско ниво, безспорно дадоха положителен тласък на сектора на доброволчеството. Все още обаче съществуват редица предизвикателства, с които тепърва трябва да се справим. На първо място трябва да отбележим, че все още има твърде много бюрократични пречки на национално ниво, които значително ограничават възможностите за упражняване на доброволческа дейност. Към момента дейността на доброволците не е призната в правните системи на всички държави членки.

За мое огромно съжаление, в контекста на европейското внимание към темата, моята страна България остава една от малкото европейски държави, която все още няма действащ закон за организацията на доброволците. Аз съм изработил законопроект за доброволчеството и в тази връзка следващата седмица ще направя работна група за обсъждането му. Смятам, че такъв закон несъмнено би допринесъл за създаване на благоприятна среда за осъществяване на доброволчески дейности за повишаване на тяхното качество и за отдаване на дължимото им признание.

Считам, че е изключително важно да се обърне внимание на въпроси като осигуряването на доброволеца, възстановяването на разходите му, застраховането му срещу злополука, обучението, квалификацията, зачитането на платен отпуск и трудов стаж за времето на извършване на доброволческата дейност. Що се отнася до възможни действия на европейско ниво, споделям мнението, че Комисията трябва да пристъпи към официално признаване на статута на европейски доброволец. Още повече, държавите членки могат да валидират неформалното самостоятелно образование, което е получено чрез доброволчески труд.

Не на последно място трябва да обърнем внимание на младежкото доброволчество, защото то дава възможност за учене и придобиване на практически умения на базата на трудов опит. Нека да не забравяме, че пет процента от БВП на Европейския съюз се образува от доброволческия труд. И всяко евро, което инвестираме, връща пет в националните бюджети.

 
  
MPphoto
 

  Ryszard Czarnecki (ECR). – Panie Przewodniczący! Panie komisarzu! To bardzo dobra i ważna idea, ale ona jest realizowana tak naprawdę w krajach członkowskich, w Polsce od lat. Tutaj mój kolega z Austrii mówił o ochotniczych strażach pożarnych – w Polsce jest to bardzo powszechne. Ale też nie chodzi tutaj wyłącznie o takie stałe formy organizacyjne, ale także o zależne od pewnych sytuacji, eventów – jak to się teraz określa. Mieliśmy ostatnio w Polsce Światowe Dni Młodzieży, przyjechały miliony młodych ludzi ze wszystkich kontynentów i wszystko znakomicie wypadło dzięki pracy tysięcy – głównie młodych, chociaż nie tylko – wolontariuszy z całej Polski, którzy bardzo aktywnie się w to zaangażowali. Za to w tym miejscu wyrażam im serdeczne podziękowania.

Natomiast warto powiedzieć, że tę ideę trzeba wspierać mądrze po to, by wspierać wolontariat, który już istnieje, a nie taki, który na przykład miałby powstawać ze względu na pieniądze unijne, bo tego typu sytuacje są złe, nie do zaakceptowania i na pewno nie budowałyby autorytetu Unii Europejskiej.

Szkoda, prawdę mówiąc, że dzisiaj jest nas tak tutaj mało. Mój kolega z Wielkiej Brytanii powiedział, że jest kilka osób – no, nie kilka, policzyłem, że ponad trzydzieści – ale rzeczywiście warto tę ideę wspierać, ponieważ w moim przekonaniu pewien zapał, entuzjazm młodych ludzi w różnych kierunkach powinien być przez nas – Parlament Europejski, Unię Europejską – wspierany. Nie tylko dlatego, że oni wybierają pewne wartościowe formy pomocy innym, ale także dlatego – i na tym kończę, Panie Przewodniczący – że dzięki temu możemy odzyskać wiarygodność w oczach naszych wyborców.

 
  
MPphoto
 

  Ilhan Kyuchyuk (ALDE). – Mr President, volunteering is a major force, nurturing civil society and strengthening solidarity, one of the core values of the EU. Voluntary work provides direct ways to learn and develop new skills. Volunteers can give and gain professional experience and expand their networks. Another great value of volunteering is that it brings people together, uniting people from diverse backgrounds to work towards a common goal and benefit our community, addressing human, social and environmental needs and concerns. A great example is the integral role that volunteers play in the current refugee crisis, restoring safety, dignity and hope to people whose lives have been uprooted by war and disaster.

This year the European Voluntary Service celebrates its 20th anniversary. During this time about 100 000 volunteers have been supported. Acknowledging the tremendous added value of volunteering, more needs to be done in order to promote and foster voluntary activities. Increasing the understanding and transparency of informal and non—formal learning skills acquired during volunteering experience is essential and therefore Member States should implement concrete validation processes to ensure a better understanding and comparability of those skills and experience.

I believe that the scope, participants, areas of work and destinations of the EVS should be expanded. Helping others and dedicating time to serving the community should know no barriers and therefore we should strive to widen the possibilities for people of different ages to undertake voluntary work, including taking advantage of the possibilities that the new technologies offer.

 
  
MPphoto
 

  Kateřina Konečná (GUE/NGL). – Pane předsedající, vážený pane komisaři, vážená paní zpravodajko, žijeme v dosti atomizovaném světě a základní vazby mezi lidmi se vytrácejí a jsem přesvědčena, že dobrovolnictví je jedním z klíčů ke změně. Propagací, podporou a rozvojem dobrovolnictví a oceňováním jeho přínosu se můžeme podílet na vytváření příjemnějšího prostředí pro nás všechny. Dobrovolnická činnost nabízí pomoc těm, kteří to potřebují, a zároveň poskytuju smysluplnou náplň lidem, kteří pomáhají, což podporuje mezilidskou solidaritu a spolupráci.

Až příliš často tady i v této budově hovoříme ve frázích a myslím, že bychom si měli radši poslechnout příběh z praxe. Toto o dobrovolnictví píše dlouholetá dobrovolnice z České republiky: „Věnuji svůj čas lidem, kteří ho potřebují, hrála jsem s jednou paní dvě hodiny karty, s jinou jsem hodinu mlčela a držela ji pevně za ruku. Také jsem jednou dlouhý čas poslouchala zajímavé povídání o létání po celém světě. Je to zvláštní, celý život létáte v oblacích, máte vše, co chcete mít, a pak vám přinese úsměv někdo, kdo jezdí k moři autobusem. Ale taky má všechno, co chce mít.“ Dobrovolnictví je potřeba dělat srdcem, touhou a vnitřní silou. Tohle není o penězích, prestiži a závodech, kdo víc, dál a nejlépe. Takovéto lidi bychom měli podporovat a nabízet jim pomocnou ruku.

Chtěla bych tady říct, že si velmi vážím všech evropských dobrovolníků a jejich činnosti. Jsou to lidé, co neodvrátí oči, když vidí, že někdo potřebuje jejich pomoc, a vidí, že součástí lidského života je i vytváření hodnot, spolupráce a lidské sounáležitosti. To jsou lidé, kteří si zaslouží naši podporu, to jsou lidé, o kterých tady máme mluvit daleko častěji.

 
  
MPphoto
 

  Francesc Gambús (PPE). – Señor Presidente, señor Comisario, el 17 de octubre celebramos en mi ciudad, Barcelona, el treinta aniversario de la adjudicación de la organización de los Juegos Olímpicos de Barcelona 1992. La ciudad cambió de la noche al día. Más de 100 000 personas conformaron el cuerpo de voluntarios olímpicos que fueron clave en el buen funcionamiento de aquellos Juegos. Y todos los barceloneses nos apropiamos con pasión de aquellos Juegos. Yo fui voluntario en 1992 con dieciocho años. El colega Maragall, que me precedió en el uso de la palabra, fue protagonista en su invención y organización.

Hoy también celebramos este otro aniversario: veinte años del Servicio Voluntario Europeo. «Europa será solidaria o no será»: este fue el mensaje que nos dejó entrever el presidente de la Comisión, Jean-Claude Juncker, durante el debate del estado de la Unión el pasado mes de septiembre cuando hizo referencia —y cito— «a que la solidaridad es el pegamento que mantiene unida a Europa».

Se cumplen, como decíamos, veinte años del Servicio Voluntario Europeo, un servicio que ha acogido a más de 100 000 jóvenes europeos y les ha ayudado a mejorar muchas de sus habilidades y competencias, mejorar su currículum y, en definitiva, aportarles una experiencia de valor incalculable.

Cuando hablamos del servicio de voluntariado europeo, hablamos de empoderar a la ciudadanía europea que tiene entre diecisiete y treinta años y que, a través de este servicio, puede conocer otras culturas, aprender nuevos idiomas y mejorar la vida de personas cercanas gracias al voluntariado. Ello nos ayuda a crear y mejorar el sentimiento de ciudadanía europeo.

Buenas iniciativas como la del billete de tren para los jóvenes europeos que cumplan los dieciocho años —a la que dotamos ayer de línea presupuestaria—; el pilar social europeo, que estamos construyendo y que esperemos que pronto vea la luz; y la consecución de la triple A social en Europa nos ayudarán, también, a tumbar las sombras de los muros que acechan a la Unión.

Europa —lo decía Manfred Weber ayer— necesita unidad, decisión y liderazgo. Debemos acercarnos más a la sociedad europea, a la sociedad del mañana y hacer llegar a cada instituto, a cada colegio, a cada aula, a cada pupitre de la Unión Europea, la información necesaria para que la juventud europea dé un paso al frente, se enorgullezca de los valores de la Unión —paz, solidaridad y bien común— y nos exija su cumplimiento.

Y por qué no, en este veinte aniversario, empezar a estudiar las posibilidades de ampliar el programa para incluir un servicio de voluntariado orientado hacia el envejecimiento activo. Probablemente no lo parece, pero es el momento de Europa. Debemos ser conscientes de ello y abrir el foco para poder aprovechar las oportunidades que tenemos.

Contamos con la propuesta de la Comisión Europea para el establecimiento de un Cuerpo Europeo de Solidaridad y celebramos los veinte años de este servicio de voluntariado europeo: aprovechémoslo. Debemos dar las herramientas a nuestros jóvenes —empoderarlos, como decía— y podemos además darles el valor añadido de los séniores europeos. Es hora de pasar a la acción, que innovar no nos asuste, porque de ellos, de nuestros jóvenes será el futuro de Europa.

 
  
MPphoto
 

  Cécile Kashetu Kyenge (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, in questo periodo di forte crisi dei valori che attraversa l'Europa intera un segnale di speranza ci arriva dai giovani, migliaia di giovani che ogni anno intraprendono la via del volontariato. Questo Parlamento ha sostenuto con vigore l'istituzione dell'Anno europeo del volontariato nel 2011, un'iniziativa che ha contribuito non solo a creare maggiore consapevolezza sul valore aggiunto del volontariato, ma che ha anche consentito di creare e rivedere numerosi quadri nazionali e giuridici sul volontariato in Europa. Quest'anno il Servizio volontario europeo celebra il suo ventesimo anniversario. Durante questi 20 anni sono stati sostenuti 100.000 volontari, 100.000 giovani che hanno intrapreso un percorso di solidarietà e che hanno risposto con azioni concrete a sfide sociali, umanitarie e ambientali. Il programma del Servizio volontario europeo ha recato beneficio non solo agli individui e all'organizzazione coinvolta, ma anche alla società nel suo insieme. È tempo di bilanci. Siamo fieri dei tanti progressi effettuati, tuttavia non ci fermiamo qui.

Chiediamo alla Commissione di promuovere una politica europea più coordinata in materia di volontariato, anche attraverso un punto di contatto unico che consenta di migliorare l'accesso ai programmi e l'interazione delle iniziative. Non tutti gli Stati membri hanno, infatti, istituito dei programmi nazionali di volontariato dotato di risorse adeguate. Il nostro incoraggiamento è diretto a migliorare l'informazione sulle opportunità di volontariato, nonché a creare piattaforme nazionali di servizio civile e a promuovere la diffusione di buone pratiche dei paesi più all'avanguardia, penso al mio paese, l'Italia, al fine di favorire la creazione di un servizio civile europeo complementare all'opportunità già esistente. Grazie ai 100.000 giovani che hanno preso parte, quindi li ringrazio, al Servizio volontario europeo e grazie ai volontari che si sono precipitati già nelle zone terremotate nelle Marche e nell'Umbria.

 
  
  

Elnökváltás: GÁLL-PELCZ ILDIKÓ
alelnök asszony

 
  
MPphoto
 

  Νότης Μαριάς ( ECR). – Κυρία Πρόεδρε, ο εθελοντισμός αποτελεί έκφραση αλτρουϊσμού, αλληλεγγύης και συνεργατικότητας. Ενισχύει τη συμμετοχή των πολιτών στην καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, της φτώχειας, της αδικίας. Ταυτόχρονα, οι εθελοντές, και κυρίως οι νέοι, μπορούν να αποκτήσουν εμπειρίες και να ενισχύσουν το αίσθημα της προσωπικής ικανοποίησης. Την τελευταία εικοσαετία περίπου 100.000 νέοι έλαβαν μέρος στον διεθνή εθελοντισμό, μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων εθελοντισμού, συμβάλλοντας σε ποικίλους κλάδους, όπως η τέχνη, η υγεία, ο αθλητισμός, η κοινωνική πρόνοια κ.ά.

Σύμφωνα με έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, που διεξήχθη τον Απρίλιο του 2015, τα πιο δημοφιλή προγράμματα εθελοντισμού αφορούν τους τομείς της φιλανθρωπίας με ποσοστό 44%, της εκπαίδευσης με ποσοστό 40% και της τέχνης και του πολιτισμού με ποσοστό 15%. Ο νεοφιλελευθερισμός και τα μνημόνια διέλυσαν τις κοινωνικές δομές του κράτους, με αποτέλεσμα να κληθεί ο εθελοντισμός, για λόγους κοινωνικής αλληλεγγύης, να καλύψει τα κενά που προκύπτουν από τη μείωση του κοινωνικού κράτους.

Στην Ελλάδα των μνημονίων οι δομές αλληλεγγύης στήριξαν τον φτωχοποιημένο ελληνικό λαό, με τη δημιουργία κοινωνικών φαρμακείων, κοινωνικών ιατρείων, κοινωνικών παντοπωλείων και κοινωνικών φροντιστηρίων. Φυσικά o εθελοντισμός δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποκαταστήσει το κοινωνικό κράτος ούτε μπορεί να αποτελέσει άλλοθι της τραπεζοκρατίας για τη διάλυση των κρατικών δομών αλληλεγγύης.

Από την άλλη πλευρά, διάφοροι επιτήδειοι, αξιοποιώντας την αδυναμία του κράτους να ανταποκριθεί στις πρόσφατες πιέσεις λόγω της προσφυγική κρίσης, φορώντας τη λεοντή του εθελοντισμού, δημιούργησαν διάφορες ΜΚΟ και κάνουν πλέον πάρτι με τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το προσφυγικό, εκμεταλλευόμενοι τους ίδιους τους δύσμοιρους πρόσφυγες. Ήρθε λοιπόν η ώρα, κύριε Επίτροπε, κύριε Navracsics, η OLAF να αναλάβει δράση για το χτύπημα αυτών των αντικοινωνικών φαινομένων που πουλάνε εθελοντισμό και κερδοσκοπούν.

 
  
MPphoto
 

  Ivo Vajgl (ALDE). – V času, ko sanjamo o tem, da bodo celo vrsto funkcij, s katerimi si lajšamo življenje, opravljali roboti, moramo danes ugotoviti, da so roke človeka, sočloveka, pripravljenega pomagati bližnjemu, nenadomestljive, tudi danes v Italiji, ki jo je prizadel potres.

Evropska prostovoljska služba, ki deluje že dvajset let kot organizirani servis, je motivirala več kot 100.000 članov, predvsem mladih, da po potrebi priskočijo na pomoč, da obogatijo lokalno skupnost s svojim navdušenjem, da izostrijo svoje organizacijske sposobnosti, okrepijo smisel za timsko delo, da povečajo svoje izglede za proboj na bodočih poklicnih področjih.

Zares impresivno je vedeti, da se s prostovoljstvom v Evropi ukvarja 100 milijonov ljudi in da s svojim delom prispevajo 5 % k skupnemu GDP-ju. Ko izražam podporo resoluciji, se mi zdi posebej pomembno poudariti, da področje prostovoljstva potrebuje jasen in enostaven pretok informacij, ki bo prostovoljce v državah članicah seznanjal z možnostmi sofinanciranja programov s strani Evropske unije. Zato tudi podpiram predlog, da se pri Evropski komisiji vzpostavi enotna in aktivna informacijska točka. Koristno bi bilo, če bi Komisija naročila analizo nacionalnih shem prostovoljstva in pripravila prikaz dobrih praks, ki bi tako postale dostopne vsem in bi dobile ustrezno finančno podporo.

Ljudje smo bogastvo zemlje, nenadomestljivi v svoji dobroti in širokogrudnosti. Zato boljši med nami zaslužijo razumevanje in podporo.

 
  
MPphoto
 

  João Pimenta Lopes (GUE/NGL). – Senhora Presidente, valorizamos o voluntariado, nomeadamente o papel social que pode assumir como contributo para a promoção de uma efetiva solidariedade e entreajuda entre cidadãos, consolidando sentimentos de altruísmo e genuína generosidade, contrários, aliás, à cultura do individualismo que as políticas neoliberais da União Europeia ajudam a promover.

O relatório refere conceitos que não acompanhamos, tais como o conceito da cidadania europeia, o serviço cívico europeu ou o corpo europeu de solidariedade. Refere-se o relevante papel dos voluntários no apoio à crise humanitária dos refugiados. Valorizando esta participação, não podemos deixar de denunciar que aqueles conceitos e entidades contribuirão para legitimar e aprofundar uma dinâmica que tem sido usada para desresponsabilizar o papel que os Estados e a União Europeia devem ter e não assumem na resposta à gravíssima crise humanitária.

Por fim, referir que o voluntariado não pode substituir postos de trabalho, uma prática infelizmente cada vez mais comum, o que justifica a necessidade de reforçar o seu enquadramento legal e a defesa dos seus direitos sociais.

 
  
MPphoto
 

  Claude Rolin (PPE). – Madame la Présidente, le service volontaire fête ses vingt ans. Vingt ans d'expériences. Il existe en effet autant d'expériences uniques que de participants. Plus de 100 000 individus ont ainsi vécu une aventure enrichissante sur le plan tant individuel que collectif car, au fond, c'est cela le volontariat: une expérience valorisante mais, surtout, une expérience à valoriser.

L'Union européenne l'a bien compris en insistant dans toutes ses initiatives sur l'apprentissage informel et non formel, cette école de la vie qui n'a rien à envier aux filières académiques. C'est pourquoi je suis convaincu qu'il faut encourager chacun à prendre part à ce type d'engagement et de programme, sans distinction d'âge, de genre ou de milieu d'origine. Il faut ouvrir ces programmes aux citoyens un maximum, valoriser le travail effectué en reconnaissant – point excessivement important – les compétences qui en découlent et, aussi, officialiser la reconnaissance du statut de volontaire européen.

Le volontariat, c'est l'esprit européen dans ce qu'il y a de plus concret; c'est l'expression de la solidarité; c'est la citoyenneté qui fait œuvre utile; c'est l'ouverture au monde et aux autres. Ces activités bénévoles contribuent à la compréhension mutuelle et interculturelle, une compréhension de l'autre qui, trop souvent, fait défaut dans nos sociétés. Grâce au service volontaire européen, s'établissent des relations gagnant-gagnant et naissent des aventures humaines fortes.

Il faut favoriser l'accès à ces initiatives et, de façon plus générale, développer les possibilités de mobilité européenne, en particulier pour les jeunes. Cette nouvelle génération ne demande que cela, comme le démontrent différents programmes, dont Erasmus+.

Toutes les études le prouvent. Il n'existe pas de modèle unique, un seul parcours qui vaille la peine d'être suivi pour trouver sa place dans la société. À côté des filières classiques, nous devons notamment stimuler et valoriser l'apprentissage en alternance, qui offre une voie royale vers l'emploi, y compris avec des expériences à l'étranger. Depuis quelques mois, avec le Parlement européen et avec la Commission, qui s'est clairement engagée, nous développons cette mobilité dans un projet pilote.

Le service volontaire européen a vingt ans, un bel âge pour le voyage. À l'occasion de cet anniversaire, s'il est un vœu que l'on peut formuler, c'est que ce service volontaire soit reconnu à sa juste valeur, une valeur d'Union européenne.

Le service volontaire européen, Erasmus+ et l'alternance européenne sont autant de traits d'union qui feront le ciment de la cohésion européenne de demain. C'est une réponse à ceux qui plaident pour des identités de fermeture et de repli. Nous devons leur opposer des identités ouvertes avec des jeunes, des citoyens qui sont bien de leur village, de leur région, de leur pays, de l'Union européenne, mais qui sont aussi des acteurs du monde, une génération qui ne cultive pas l'égoïsme mais, au contraire, la solidarité.

 
  
MPphoto
 

  Jonás Fernández (S&D). – Señora Presidenta, en primer lugar, me gustaría agradecer esta iniciativa a Silvia Costa, así como este debate y esta propuesta de Resolución que se va a aprobar, y también la iniciativa de una declaración por escrito que algunos diputados hemos puesto en marcha para sacar adelante, para mejorar el Servicio Voluntario Europeo e intentar, en este momento en que se cumplen veinte años, dar un nuevo impulso para recuperar a muchos jóvenes y a muchas personas que quieren colaborar con sus comunidades.

Porque la verdad es que el Servicio Voluntario Europeo probablemente une dos grandes valores, dos grandes principios del proyecto europeo. Por una parte, el trabajo con la comunidad, la asistencia social, la colaboración con las personas que más lo necesitan, el apoyo en estos días en que vemos a los refugiados llegar a Europa. Esa solidaridad, esa cercanía con la ciudadanía, con las personas que sufren es lo mejor del proyecto europeo.

Pero, además, el Servicio Voluntario Europeo también ayuda a construir el demos europeo, ayuda a construir sociedad europea; ayuda a que el ideal de ciudadanos europeos, el ideal de la ciudadanía europea recupere e integre a gente y dé —como decía— un nuevo impulso al sueño europeísta en el que estamos trabajando.

Agradezco a la Comisión las propuestas que ha hecho hoy aquí para intentar mejorarlo. Creo que hay ideas en esta Cámara que pueden ayudar para dar un nuevo impulso: no solamente focalizarlo en los jóvenes, sino también en todas las edades; crear un estatuto del voluntario europeo; mejorar la colaboración con terceros países y ver cómo el Servicio Voluntario Europeo encaja con la iniciativa que el señor Juncker nos presentó en el debate de la Unión para crear un cuerpo de voluntarios que, en este caso, ayude a los refugiados.

Creo que son buenas iniciativas que van en la dirección correcta y que tienen que ayudarnos a recuperar el sueño europeísta, a recuperar el deseo de tener una sociedad inclusiva, colaboradora, tolerante, contra los nacionalismos, que es en lo que estamos trabajando. Y agradecemos y esperamos que vayamos en esa dirección.

 
  
MPphoto
 

  Bogdan Brunon Wenta (PPE). – Pani Przewodnicząca! Panie komisarzu! Wolontariat jako inicjatywa, która już teraz łączy około 100 milionów Europejczyków w dążeniu do jednego celu – pomocy potrzebującym, wymaga wsparcia i dobrej koordynacji. Chęć niesienia pomocy w formie wolontariatu nie tylko zwiększa zaangażowanie społeczne, ale także aktywizuje osoby z różnych grup wiekowych i społecznych, edukuje i upowszechnia wartości takie jak solidarność, współpraca, zdolności przywódcze i organizacyjne czy wrażliwość na potrzeby innych osób. Wielu przedmówców wspominało już o jubileuszu wolontariatu europejskiego, który umożliwił młodym wspieranie inicjatyw, w które wierzą: pomoc uchodźcom i imigrantom, promowanie postaw proekologicznych, pomoc dzieciom i seniorom czy praca na rzecz organizacji pozarządowych. Wolontariat to nie tylko niesienie pomocy potrzebującym, ale również inwestycja we własny rozwój i kompetencje. To także ważne narzędzie edukacji obywatelskiej czy europejskiej. Dzięki niemu młodzi Europejczycy mogą bezpośrednio obcować z inną kulturą, ludźmi i zwyczajami panującymi w krajach, w których niosą pomoc.

Warto dodać, że dla wielu organizacji zaangażowanie wolontariuszy w pracę tychże podmiotów jest często niezbędnym elementem ich funkcjonowania. Korzyści z tej działalności są obopólne, i to nie tylko dla bezpośrednio zaangażowanych stron, gdyż mają także szeroki wymiar ekonomiczny i wkład w rozwój gospodarczy, generując blisko 5% europejskiego PKB.

Dobrym przykładem działań dobrowolnych jest wolontariat w wymiarze sportu. Lokalne kluby sportowe odgrywają istotną rolę w życiu społecznym i kulturalnym w większości krajów członkowskich, a zatem warto te wzorce upowszechniać, także na poziomie ogólnoeuropejskim i szerzej międzynarodowym.

Wolontariusze potrzebują przestrzeni do uczenia się, zdobywania doświadczeń, ale także muszą mieć prawo do odpowiednich szkoleń, które na pierwszym etapie pomogą im lepiej poznać organizację, w której pracują, i środowisko, w jakim będą działać. Skala europejskiego wolontariatu wymaga uproszczenia procedur dla zaangażowania weń zarówno młodzieży, jak i osób starszych. Kluczowa jest łatwość dostępu, szybki proces rejestracyjny i wyczerpująca informacja oraz ubezpieczenia. Należy też umożliwić uczestnikom wykorzystywanie nabytych umiejętności w innych formach pomocy lub w inicjatywach regionalnych. Wolontariat europejski jest dla osób, które chcą od życia więcej, i dlatego warto je wspierać.

 
  
MPphoto
 

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D). – Madam President, the European Year of Volunteering 2011 represented a major political opportunity to highlight the added value of volunteering in Europe. Volunteering is one of the most visible expressions of solidarity, which promotes and facilitates social inclusion, builds social capital and produces a transformative effect on society.

I believe it should be further strengthened through a legal framework, regulating a support mechanism and establishing appropriate organisational structures. Member States that still need to define a legal environment for volunteers should do so as quickly as possible through the use of recommendations in the Policy Agenda for Volunteering in Europe and the European Charter on the Rights and Responsibilities of Volunteers.

Moreover, I support the call on the Commission to facilitate the development of a more coordinated European volunteering policy, with a view to establishing a single contact point in the Commission which would interconnect the individual initiatives and programmes, and improve access to volunteering programmes.

 
  
MPphoto
 

  Mercedes Bresso (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, ringrazio anch'io la presidente Costa per l'iniziativa e concordo sul fatto di dedicare questa giornata, questa nostra discussione alle migliaia di persone nuovamente colpite da un terribile terremoto nell'Italia centrale. Come ha detto il Commissario è importante l'iniziativa che ci ha presentato il Presidente Juncker di creare un corpo di solidarietà europeo che può veramente prefigurare un servizio civile europeo. Nel frattempo, però, e a fianco di questo, noi crediamo che serva un quadro comune, un frameboard comune, per coordinare meglio il volontariato europeo nei singoli paesi, serve ampliarlo a tutte le fasce d'età, serve a riconoscere una serie di elementi che gli permettono di funzionare meglio. Perché, come molti colleghi hanno ricordato, l'obiettivo è anche quello di consolidare un'identità comune europea e non c'è nulla di più utile, io credo, per consolidarla, che conoscersi in un'attività di volontariato civile e, quindi, creare legami di solidarietà.

 
  
MPphoto
 

  Tonino Picula (S&D). – Gospođo predsjednice, građani Europske unije prepoznali su vrijednosti volontiranja – gotovo 100 milijuna volontira. Koristi su vidljive u ekonomiji. U nekim zemljama volontiranje doprinosi čak do 5 % BDP-a.

I društveni utjecaj volontiranja je izniman, predstavlja važan aspekt aktivnog građanstva i demokracije jer potiče međugeneracijsku solidarnost, stvara socijalni kapital i pridonosi socijalnoj uključivosti. U vremenima jačanja ksenofobije i populizma, volonteri su nositelji europskih vrijednosti solidarnosti i nediskriminacije.

Iako gospodarska kriza nije uništila duh volontiranja u Uniji, birokratske prepreke, neadekvatno reguliran status i nedostatak institucionalne podrške otežavanju volontiranje. U Hrvatskoj su, primjerice, udruge civilnog društva pokretač volonterstva. Jedine educiraju i volontere i organizatore volonterstva te organiziraju aktivnosti. Za svaki dobiveni euro iz državnog proračuna povuku još 4 oporeziva eura iz europskih fondova, ali se njihov učinak na gospodarstvo ne valorizira niti su sastavnica BDP-a.

Zaključno, nakon 2011. „godine volonterstva”, trebamo nove inicijative i institucionalnu podršku kako bi volonteri konačno stekli status europskog volontera.

 
  
 

„Catch the eye” eljárás

 
  
MPphoto
 

  Krzysztof Hetman (PPE). – Pani Przewodnicząca! Długo można by mówić o zaletach wolontariatu, jego wkładzie w kształtowanie charakteru, budowanie aktywnych postaw obywatelskich czy więzi społecznych. Myślę więc, że panuje wśród nas zgoda, że należy wspierać tę działalność. Wolontariat europejski jest unikalnym projektem i dlatego jest szczególnie cenny. Poza wyżej wymienionymi zaletami stwarza także młodym uczestnikom możliwości podróżowania i poznawania innych kultur i społeczeństw. W obliczu narastających w Europie ekstremizmów i postaw antyunijnych i rasistowskich wartość kształtowania otwartych postaw społecznych jest szczególnie ważna. Dlatego jestem zdania, że należy wzmacniać i promować wolontariat europejski, aby zwiększyć jego rozpoznawalność i zasięg, także wśród młodzieży ze środowisk, które do tej pory z tej możliwości nie korzystały bądź korzystały w ograniczonym stopniu, między innymi z terenów wiejskich. Uważam, iż krokiem w tym kierunku byłoby z pewnością formalne uznanie przez Komisję statusu wolontariusza europejskiego.

 
  
MPphoto
 

  Nicola Caputo (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, poche ore fa un altro terribile sisma ha sconvolto il centro Italia e centinaia di volontari hanno già dato la propria disponibilità per aiutare le popolazioni colpite. Il volontariato rappresenta una delle manifestazioni di solidarietà più alte, rafforza la lascia la cittadinanza attiva e contribuisce in modo significativo alla diffusione dei valori europei. Sono favorevole alla creazione di corpi di solidarietà dell'Unione europea che possano portare sostegno in altri paesi europei alle popolazioni colpite da catastrofi naturali, come appunto un terremoto, un'alluvione o anche gli sbarchi di migranti. Occorre incentivare e tutelare il servizio civile prestato da volontari che con disponibilità e generosità decidono di donare ad altri il proprio tempo e il proprio impegno, ma è anche necessario valorizzare l'aspetto professionalizzante del volontariato. Ai volontari deve essere garantito un tutoraggio di qualità nell'arco dell'intero impiego sia per mettere a disposizione le proprie capacità in situazioni di difficile gestione, sia perché le competenze acquisite siano utili per l'inserimento nel mondo del lavoro.

 
  
MPphoto
 

  Elnök asszony. – Köszönöm szépen, Képviselő Úr! Oly gyorsan beszélt, hogy a tolmácsokat nehéz feladat elé állította, de kétségkívül nagyon fontos, amit mondott, és az is, ami történik most Olaszországban. Köszönet ezeknek az önkénteseknek.

 
  
MPphoto
 

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospođo predsjednice, dovoljno je vidjeti današnje novine. Dovoljno je pogledati današnje medije u Europi, pogotovo one u Italiji da svi jasno razumijemo što znači volontiranje. Bez tih ljudi koji su spremni žrtvovati sebe 24 sata ne bi bilo toliko solidarnosti, toliko prijateljstva, ne samo u Italiji, nego nigdje u Europi, nigdje u svijetu. Ja želim istaknuti mnogo primjera koje imamo.

Naravno, možda je vatrogastvo najpoznatiji primjer ili najdulje traje kao volontiranje, ali i evo aktualna migrantska kriza pokazuje koliko su volonteri bitni. Jedno iskustvo koje imam s jednom pulskom udrugom koja se zove „Naš san, njihov osmjeh” pokazuje nešto što je bitno, i to želim naglasiti gospodine povjereniče. Nevladine udruge, volonteri stižu tamo gdje vlasti ne mogu stići. To je ona dodana velika vrijednost koju volonteri imaju u odnosu na javni sektor.

 
  
MPphoto
 

  Csaba Sógor (PPE). – Az Európai önkéntes szolgálat olyan társadalmi cselekvési forma megélésére biztosít lehetőséget, amely sajnos egyre inkább kiveszőben van korunkban. A társadalmi problémák megoldásához önkéntes alapon történő hozzájárulás, a rászorulók támogatása évtizedekkel ezelőtt természetes társadalmi részvételi formának számított, míg ma sok esetben deviáns társadalmi mintának tekintik. A közösségi szerepvállalás, az ingyen, közösségi célokért végzett munka éppen azt az összekötő szövetét erősíti Európának, amely szövet meggyengült, sérülékennyé vált, és már-már végérvényesen feledésbe merült. Sokkal nagyobb jelentősége van az önkéntességnek, aktív polgárságnak – vagy ahogy nálunk, Székelyföldön nevezik: kalákának –, mint ahogy azt gondolnánk. Hiszen az önkéntes munkát végző ember főképp a saját szűk közösségében teszi ezt, és így nem tesz mást, mint befektet a jövőbe. Kifejezi, hogy bízik közössége jövőjében, hajlandó tenni érte, és áldozatvállalásra is képes. Ezért fontos, hogy minél több európai polgár megtapasztalja az önkéntességet, ezért nagyon fontos, hogy az Európai önkéntes szolgálat megerősödjön.

 
  
MPphoto
 

  Maria Grapini (S&D). –Domnule comisar, Serviciul European de Voluntariat are un rol deosebit. Prin creșterea voluntariatului putem să pregătim tinerii pentru viitoarea profesie, putem crește solidaritatea, umanismul, cunoașterea reciprocă a culturii, interacțiunea dintre rural și urban.

Voluntariatul trebuie promovat nu numai pentru situația de criză, așa cum este cazul recent din Italia; voluntariatul trebuie promovat în toate domeniile: sprijinirea reabilitării unor obiective turistice sau culturale, asistența persoanelor în vârstă sau a persoanelor cu dizabilități. A fi voluntar e o vocație, iar acest lucru trebuie să îl promovăm în școli, în clasele primare, în familie, pentru că doar împreună, solidari, putem să construim o societate mai bună.

De aceea cred, domnule comisar, că trebuie să pornim și de aici, din Parlamentul European, cu o construcție și o vizibilitate mai mare a ceea ce dorim noi prin voluntariat și, sigur, statele membre au un rol deosebit în promovarea voluntariatului în țările lor.

 
  
MPphoto
 

  Werner Kuhn (PPE). – Frau Präsidentin! Als allererstes möchte ich meinen Glückwunsch zu 20 Jahren Europäischem Freiwilligendienst übermitteln.

Ich glaube, es ist sehr, sehr wichtig, dass wir diese Initiative grenzüberschreitend in Europa haben. Bei uns in Deutschland gibt es ein geflügeltes Wort, das heißt: Ohne Ehrenamt ist kein Staat zu machen. Das heißt schon auch: Ohne Freiwillige wäre unsere Gesellschaft viel ärmer. Die staatlichen Administrationen sind sehr glücklich darüber, dass sie solche freiwilligen Einsatzzüge haben, wenn es zu Naturkatastrophen kommt, wenn es zu großen Massenkarambolagen auf den Autobahnen kommt, dass dann die Erste-Hilfe-Züge auch des Roten Kreuzes sind, der Feuerwehr da sind. Die Katastrophenschutzzüge, die auch Prävention – aber auch Krisenintervention – machen. Was sehr, sehr wichtig ist: Die Suche nach Angehörigen, wenn Verletzte da sind. Die Unsicherheit, die es in der Gesellschaft gibt.

Solche Dinge werden meist von jungen Leuten gemacht, aber eben auch von Alten und Erfahrenen, die hier ein großes Vorbild sind. Ich möchte allen herzlich danken, die sich als Freiwillige engagieren. Sie geben das Wichtigste, was wir in unserem Leben haben: unsere freie Zeit.

 
  
MPphoto
 

  Stanislav Polčák (PPE). – Paní předsedající, já bych chtěl vzdát hold všem dobrovolníkům, kteří svůj čas a energii věnují právě té dobrovolnické službě. Nevím, jestli je vysoké číslo 100 000 osob, které jsou předpokládanými dobrovolníky na úrovni evropského kontinentu, každopádně jsou to lidé, kteří se rozhodli pro tuto dobrovolnickou službu a my bychom je měli povzbudit. Jejich vliv na HDP, na sociální stratifikaci společnosti a vlastně i na právě sjednocování společnosti je velmi významný.

Nicméně pokud jde o statut evropského dobrovolníka, já se domnívám, že bychom měli být trochu uměření, to znamená, abychom zbytečně nesvazovali předpisy tento dobrovolnický prostor nebo ten prostor, ve kterém oni vykonávají tuto svoji práci, nadměrnou regulací. Já bych před tím varoval, protože dobrovolnictví vychází z občanské společnosti, z určité otevřenosti. A myslím si, že tou regulací bychom tomu mohli ještě více ublížit, to znamená spíše minimální standardy.

 
  
MPphoto
 

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). – Wolontariat to nie poświęcenie. Wolontariat to świadomy wybór. To chęć niesienia pomocy. To też bardzo często chęć sprawdzenia się przed podjęciem życiowych wyborów czy pracy zawodowej. Prawie większość z państwa mówiła o wolontariacie młodych ludzi do trzydziestu lat. Ja chciałabym podkreślić, a tym samym wyrazić głębokie uznanie i szacunek dla wolontariuszy seniorów, bowiem coraz więcej z nich po zakończeniu pracy zawodowej nadal prowadzi aktywne życie, a wolontariat pozwala im na działania lokalne w swoim mieście, a dzięki temu na zagospodarowanie czasu, na realizowanie się i pomoc tym osobom, którym państwo nie ma możliwości czy też nie daje rady pomóc. Często wolontariusze seniorzy, którzy działają w uniwersytetach trzeciego wieku, działają w szpitalach i hospicjach. I chciałabym panie komisarzu, aby właśnie też strumień pieniędzy czy program specjalny był skierowany właśnie do seniorów, o których zbyt mało tutaj na tej sali mówiliśmy.

 
  
 

(A „Catch the eye” eljárás vége.)

 
  
MPphoto
 

  Tibor Navracsics, Member of the Commission. – Madam President, let me first thank Ms Costa for raising this issue in this Parliament. It gives us a very good opportunity to discuss all the important aspects of volunteering. There is a growing awareness now of the importance of volunteering. The long list of discontent demonstrates this fact and I think this discussion was a very fruitful and useful discussion for us. When developing the concept and the scheme of the European Voluntary Service we can put all your remarks into the further drafts of the European Voluntary Service schemes.

Let me emphasise one thing. Volunteering is not an ideological issue for me and I think this has been well demonstrated by the fact that we have a lot of supportive remarks from all the political groups in Parliament. This again demonstrates that this is a consensual issue and we have to do more in developing volunteering at local level, regional level, national level, and also at the European level.

What is the fundamental mission of the European Voluntary Service? It is not building up a homogeneous European voluntary scheme. It is about help, it is about solidarity, and it is about charity. The fundamental mission of the European Voluntary Service is to help local initiatives and we do exactly that. We have a lot of projects which help local stakeholders, NGOs, local activists in implementing their own initiatives and we help young people to be mobile. We support mobility schemes to acquire skills and to acquire knowledge in each other’s Member States.

The second, and probably the most important, aspect of volunteering is acquiring skills, and that could be very important in tackling youth unemployment. That is why, when we review the European Qualifications Framework, we will put volunteering skills into the European Qualifications Framework and acknowledge those skills which could be acquired during volunteering.

I think this is quite important because it can help us to promote social cohesion, to give one more chance to those people who have a different social background and probably cannot simply enter the labour market, but by volunteering they can acquire those very important skills which can help them to get better job opportunities.

Last, but not least, we are aware of the fact that the European Voluntary Service concentrates mostly on young people but, as I just mentioned in my introductory remarks, we are working on broadening the scope and giving the opportunity for older people to be included in our schemes and giving them the opportunity to work as volunteers in the framework of the European Voluntary Service.

 
  
MPphoto
 

  Elnök asszony. – Hat állásfoglalási indítványt juttattak el hozzám.

A vitát lezárom.

A szavazásra ma, 2016. október 27-én, 12.00-kor kerül sor.

Írásbeli nyilatkozatok (162. cikk)

 
  
MPphoto
 
 

  Luigi Morgano (S&D), per iscritto. – Oggi celebriamo i 20 anni del Servizio volontario europeo. Questo ambizioso programma, nato come progetto pilota nel 1996, ha finora coinvolto ben 100.000 giovani che hanno scelto di investire gratuitamente le loro energie e il loro tempo in progetti di solidarietà. I ragazzi che li scelgono, con un impegno temporale da 2 settimane a 12 mesi, ricevono un supporto economico per coprire le spese di trasporto, di vitto e di alloggio, oltre a un'assicurazione medica, mossi dal desiderio profondo di dedicarsi all'altro, a chi ha bisogno, a chi ha meno. Supportare questa mobilità è non solo importante per permettere a coloro che lo desiderano, indipendentemente dalle condizioni economiche, di svolgere volontariato, ma è anche un modo con cui l'Unione europea può favorire la riscoperta della propria più profonda vocazione civile e umana. In questo momento di crisi dei valori è quanto mai di fondamentale importanza investire su progetti di integrazione e mobilità dei giovani e promuovere lo scambio delle migliori pratiche tra i paesi membri. In questo modo, come ha ricordato papa Francesco, l'Europa potrà ritrovare la sua unità, riscoprire se stessa i e superare le barriere e i muri, fonti di divisione.

 
Jogi nyilatkozat - Adatvédelmi szabályzat