Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017 - Στρασβούργο

8.4. Οικονομικά αποδοτικές μειώσεις των εκπομπών και επενδύσεις χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών (A8-0003/2017)

Ustne wyjaśnienia dotyczące głosowania

  Jens Geier (S&D). – Herr Präsident, meine sehr verehrten Damen und Herren! Ich trage als Abgeordneter aus dem Ruhrgebiet Verantwortung in einer Region, die immer noch das industrielle Herz Deutschlands ist.

Wir sind stolz darauf in dieser Region, dass es immer noch einen hohen Besatz mit Industrie gibt. Dieser hohe Industriebesatz hat sich in der Vergangenheit bewährt, weil dies die Krisenresistenz der deutschen Wirtschaft verstärkt hat. Ich bin in der Vergangenheit bei der Entscheidung, die uns ins Haus stand – hinsichtlich der Reform des Emissionshandelssystems – mit großen Sorgen aus Betriebsräten und Gewerkschaften konfrontiert worden. Diese Sorgen habe ich heute in meinem Abstimmungsverhalten sehr ernst genommen, weil es uns darum geht, die Planbarkeit von Investitionen in der Zukunft und damit die Sicherheit von Arbeitsplätzen unserer Region sicherzustellen.

Mir ist klar: Klimaschutz und der Schutz industrieller Arbeitsplätze, das muss Hand in Hand gehen – das geht nicht gegeneinander –, und so habe ich mich heute in den Abstimmungen verhalten.

  Vicky Ford (ECR). – Mr President, policies on energy and emissions are areas where countries need to work together. Carbon emissions are a real danger and the EU Emissions Trading System (ETS) has not worked. This is a good review: it focuses on those industries which produce the most emissions and it has simplified the rules for smaller companies. It will give industry the incentive to modernise and innovate and will help European countries to live up to their international commitments.

However, it is important that Europe remains a place in which it is attractive for industry to be located, and we must not simply export our energy-intensive sectors to other parts of the world. The tax on our borders was not the right solution and it is good to see that part of the package rejected. I am pleased that this work has been led by a British negotiator. I wish him and the rest of the team the best of the luck at the next negotiating stage, and I hope that in a post-Brexit world, the UK and EU will continue to work together on areas of mutual interest, like this.

  Μαρία Σπυράκη (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω σήμερα το Σώμα για την υιοθέτηση της τροπολογίας 149 που δίνει στην πατρίδα μου στην Ελλάδα τη δυνατότητα να επωφεληθεί από τη χρηματοδότηση του Ταμείου Εκσυγχρονισμού, στο πλαίσιο της αναθεώρησης της οδηγίας για το Σύστημα Εμπορίας εναέριων ρύπων. Ιδιαιτέρως θα ήθελα να ευχαριστήσω τους 27 συναδέλφους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, χωρίς τους οποίους δεν θα κατορθώναμε να συγκεντρώσουμε τις 38 υπογραφές για να γίνει σήμερα η τροπολογία απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Χάρη στην τροπολογία 149, η Ελλάδα μπορεί να συμμετάσχει στο Ταμείο Εκσυγχρονισμού και έτσι διορθώνεται η στρέβλωση, ενθαρρύνεται στην πράξη η σταδιακή απεξάρτηση από το λιγνίτη και μπορούμε, με περισσότερη άνεση, να συμμετάσχουμε στην προσπάθεια επίτευξης των στόχων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Κυρίως όμως έχουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη των συναδέλφων μας, ως απάντηση στον ευρωσκεπτικισμό και τον λαϊκισμό και σε όλους εκείνους που δεν αναγνωρίζουν ότι είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να εξασφαλίσουμε την πρόοδο, την ποιότητα της ζωής μας, την ασφάλεια των πολιτών, αλλά και τις θέσεις εργασίας.

  Seán Kelly (PPE). – A Uachtaráin, caithfidh mé a rá go bhfuil mé an-sásta leis an tuarascáil seo agus leis na leasuithe ar glacadh leo agus nár glacadh leo inniu. Bhí seans agam labhairt ar an ábhar seo sa Pharlaimint oíche Dé Luain agus na pointí a luaigh mé, glacadh leo inniu. Go háirithe, ní bheimid ag easpórtáil ár n-astaíochtaí de CO2 go tíortha eile, ach ag an am céanna is féidir linn ár spriocanna maidir le COP21 agus COP22 a bhaint amach. Tá sé sin thar a bheith tábhachtach. Freisin, bhí mé sásta gur glacadh le PRODCOM in ionad NACE 4. Beidh sé sin an-tábhachtach don tionscadal déiríochta. Freisin, an meastachán cáilíochta: tá sé íslithe go dtí 0.12 in ionad 0.16, mar a mhol an Coimisiún agus tionscadal SHRINE; an t-ualach a bhí á chur orthu siúd, tá sé sin ardaithe anois. Dá bhrí sin, tá jab an-mhaith déanta ag Duncan, Belet agus De Lange agus na daoine eile a d’oibrigh ar an ábhar seo.

  Adam Szejnfeld (PPE). – Panie Przewodniczący! Nie ulega wątpliwości, że Unia Europejska jest na zakręcie. Dowodem tego jest chociażby nasza wczorajsza debata, podczas której przez wiele godzin zastanawialiśmy się, jak Unia ma wyglądać w przyszłości, jak ją zmieniać, żeby była lepsza dla swoich obywateli. Rozmawiamy o skutkach kryzysu finansowego z przeszłości, o kryzysie gospodarczym państw w strefie euro, przede wszystkim oczywiście o gwałtownym i olbrzymim napływie migrantów, uchodźców do Unii Europejskiej. Staramy się odpowiedzieć na pytanie jak sobie z tymi wszystkimi zagrożeniami poradzić. Wydaje mi się, że najmniej czasu poświęcamy gospodarce. Wydaje mi się, że najmniej czasu poświęcamy przedsiębiorcom, a przecież to gospodarka daje dochód państwom członkowskim i samej Unii Europejskiej. To przedsiębiorcy tworzą miejsca pracy, dzięki którym ludzie mają z czego żyć i mogą planować swoją przyszłość. Debata na temat ETS-u potwierdza to, że nie czujemy gospodarki i nie robimy wszystkiego, aby europejska gospodarka była silna i konkurencyjna na świecie.

  Danuta Jazłowiecka (PPE). – Panie Przewodniczący! Chciałabym skorzystać z okazji, by wyraźnie podkreślić, dlaczego uznałam za stosowne głosowanie przeciwko poprawkom 12 i 84 w ramach sprawozdania przyjętego przez Komisję Ochrony Środowiska w sprawie reformy systemu ETS. Poprawki te zawierały bardzo niebezpieczne zapisy w odniesieniu do funkcjonowania sektora cementowego i sektora wapienniczego. Zawierały nieakceptowalną propozycję wyłączenia tych sektorów z mechanizmu bezpłatnego przydziału uprawnień do emisji oraz objęcia obu sektorów bliżej nieokreślonym mechanizmem ochrony granic. Na takie działania i eksperymenty nie ma mojej zgody. Sektor cementowy i sektor wapienniczy stanowią ważne źródło dochodu gospodarczego w całej Unii Europejskiej. Tylko w moim kraju, w Polsce, w sektorze oraz w obsłudze sektora zatrudnionych jest około 30 tys. pracowników. Propozycje Komisji Ochrony Środowiska doprowadziłyby do drastycznego wzrostu kosztów produkcji, spadku inwestycji, niepoprawności prawnej i operacyjnej, obniżenia konkurencyjności sektora, a w konsekwencji do spadku zatrudnienia. Dlatego też głosowałam przeciwko wyłączeniu sektora cementowego i sektora wapienniczego z mechanizmu bezpłatnego przydziału uprawnień do emisji.

  Michaela Šojdrová (PPE). – Pane předsedající, my jsme dnes odhlasovali důležitou změnu pro trh s povolenkami. Přebytek povolenek na trhu logicky vede k výraznému snížení jejich ceny, nedávno spadla cena emisní povolenky pod 4 EUR. Nemůžeme se pak divit, že efektivita fungování tohoto systému je zpochybňována. Pokud chceme, aby daný systém efektivněji fungoval, a já předpokládám, že si to všichni přejeme, musíme se logicky snažit, aby se postupně počet povolenek v oběhu určitým způsobem snížil, ovšem úměrně tomu, co unese průmysl. Proto jsem nepodpořila snížení počtu povolenek o 800 milionů, jak navrhoval výbor ENVI. Zároveň jsem ale podpořila zachování lineárního redukčního faktoru na úrovni 2,2 %, a nikoliv jeho zvýšení. Dobře si uvědomuji, že zde proti sobě stojí zájem na ochranu životního prostředí a zefektivnění systému fungování povolenek proti udržitelnosti podnikání v některých odvětvích těžkého průmyslu. Myslím, že jsme dnes nalezli vyvážené řešení. Proto jsem hlasovala pro.

  Jadwiga Wiśniewska (ECR). – Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo! Głosowałam przeciwko ETS-owi w tym kształcie, który został dzisiaj przez Państwa zaproponowany. Dlaczego? Dlatego, że on jest niezgodny z zapisami traktatowymi, które dają państwom członkowskim prawo do kształtowania swojego koszyka energetycznego. Państwo, przegłosowując limity na poziomie 450 gram na kilowatogodzinę, chcą doprowadzić do wyłączenia możliwości finansowania modernizacji wszelkich elektrowni węglowych, a więc nie trzeba zmieniać Traktatu, żeby coś wyjąć z tego Traktatu. Można takimi sytuacjami jak dzisiejsza pozbawić państwo członkowskie tego, co jest mu w Traktacie zapewnione i zagwarantowane. Państwo powołują się często na ustalenia paryskie. Czyżbyście zatem Państwo zapomnieli, że w Paryżu doszło do końcowego ustalenia tylko dlatego, że nie wpisano do niego dekarbonizacji? Dziś jesteśmy świadkami dekarbonizacji. Spowodowali Państwo, że żadna instalacja węglowa nie będzie mogła skorzystać z funduszy przeznaczonych na modernizację, a nawet większość instalacji gazowych i, co ciekawe, tylko nieliczne instalacje gazowe produkowane w Niemczech. Tak się odbywa lobbing. Czy tego chcemy? Czy chcemy forsować jedne instalacje kosztem drugich, pozbawiając państwo członkowskie zapewnienia swoim obywatelom godnych warunków życia? Bo poprzez te regulacje państwo doprowadzą do pogłębienia ubóstwa energetycznego, do ucieczki emisji, a tym samym do wzrostu bezrobocia w Unii Europejskiej, a szczególnie w moim państwie, w mojej ojczyźnie, w Polsce.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, βασικό αίτημα της Ελλάδας εδώ και χρόνια ήταν να εξαιρεθεί από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων αερίων ρύπων και τούτο διότι όσες χώρες είχαν ΑΕΠ χαμηλότερο του 60% μέχρι το 2013 πήραν αυτήν την εξαίρεση, όπως η Βουλγαρία και η Πολωνία. Η Ελλάδα ζητούσε αυτή την εξαίρεση. Κατέθεσα λοιπόν την τροπολογία υπ` αριθμόν 162 που όριζε το 2014 έτος βάσης, όταν και η Ελλάδα είχε ΑΕΠ χαμηλότερο του 60%. Αυτή θα ήταν μια ρύθμιση που θα ανακούφιζε τη ΔΕΗ, η οποία πληρώνει 400 εκατομμύρια EUR το χρόνο σε δικαιώματα αερίων ρύπων και θα της έδινε ταυτόχρονα τη δυνατότητα να προχωρήσει μέχρι το 2030 συνεχίζοντας να αξιοποιεί και το λιγνίτη που είναι βασικός παράγοντας για τη λειτουργία της ΔΕΗ. Όμως υπάρχει ένα ζήτημα: η υπ` αριθμόν 162 τροπολογία μου δεν μπήκε σε ψηφοφορία, διότι θεωρήθηκε ότι καλύφθηκε από την υπ` αριθμόν 89 τροπολογία, τροπολογία όμως που δεν έχει καμία σχέση με την τροπολογία που κατέθεσα, αφού η δική μου τροπολογία αναφέρεται στο 2014 και η τροπολογία που ψηφίστηκε αναφέρεται στο 2013. Για τούτο ευθύνεται η νομοθετική ρύθμιση εδώ στην Ολομέλεια και θεωρώ απαράδεκτο το ότι δεν τέθηκε σε ψηφοφορία η τροπολογία που καταθέσαμε, η τροπολογία υπ` αριθμό 162.

  Steven Woolfe (NI). – Mr President, there is the law of unintended consequences, and then there is the law of unintended consequences as it applies to the European Union in its rule-making capacity. Here today we have a policy that says we want to try and reduce emissions and bring low-carbon investments to Europe, but the law of unintended consequences is very clear, in a very small rule that you heard about in this Chamber today from Members from Poland to Ireland to Greece and now the United Kingdom: the border adjustment mechanism will simply drive jobs out of the United Kingdom and across Europe.

We have in the British ceramic sector an industry of some 5 000 people. In concrete we are talking about 15 000 jobs and in industries such as our building industry 2.93 million jobs. All of them are under threat from the fact that this regulation will increase their costs and, as the Commission says, potentially close down 20 factories across Europe. It is a bad law and, once again, it has been made here.

  Janusz Korwin-Mikke (NI). – Panie Przewodniczący! Głosowałem przeciwko, ponieważ uważam te ograniczenia za skandal. Chodzi o to, żeby energię produkować w sposób możliwie najtańszy, bo dzięki temu korzysta konsument, dzięki temu tworzą się miejsca pracy – bo jak ludzie mniej wydadzą na energię, zostanie im więcej pieniędzy na kupienie czegoś innego i wtedy powstają miejsca pracy. To się również odbija na Śląsku, który tutaj reprezentuję, i na Zagłębiu Ruhry, które jest źle reprezentowane przez panią Merkel.

Proszę państwa, co więcej chciałem zauważyć jedną podstawową rzecz. Rośliny potrzebują emisji, potrzebują dwutlenku węgla, potrzebują ciepła. Rośliny rosną z dwutlenku węgla, rosną z ciepła. Ciepło i dwutlenek węgla są potrzebne roślinom. Kto nie chce dwutlenku węgla, ten zabija rośliny. Chcę przypomnieć, że w tej chwili, po zwycięstwie Donalda Trumpa już trwa śledztwo i ludzie z amerykańskiej Komisji Oceanów i Powietrza pójdą niedługo do więzień za fałszowanie wyników badań, które spowodowały, że na konferencji paryskiej podjęto takie decyzje, jakie podjęto. I tu ci wszyscy w Europie też pójdą do więzień.

  Eleonora Evi (EFDD). – Mr President, we, the Five Star Movement, have always been very critical of ETS as we believe that the system simply does not work. Considering that we had to play this game again, we played it hard, supporting all the amendments to increase the ambition of the system as much as possible, such as ‘rebasing’, meaning adjusting the starting level to actual emissions in order to get rid of the huge surplus pollution permits and adopting the mechanism to include importers of cement and clinker. We do not believe that the inclusion of the maritime sector in the ETS would be a good deal for the environment. Shipping is a sector that has a big margin of improvement in terms of reducing its emissions by pushing the transition to less carbon fossil fuels in a stronger manner, rather than starting a market-based approach again. Nevertheless, the amendments have been rejected, and therefore we voted against the report.

I hope the EU will realise soon that trying to fix the ETS again will not bring any real reduction in emissions and any real investment in clean production. A new and alternative solution could finally be debated and hopefully adopted and implemented. The sooner this happens, the better for the climate.