8.8. Semestre Europeo para la coordinación de las políticas económicas: aspectos sociales y relativos al empleo del Estudio Prospectivo Anual sobre el Crecimiento para 2017 (A8-0037/2017 - Yana Toom)
Danuta Jazłowiecka (PPE). – Panie Przewodniczący! Pomimo tego, że miniony rok okazał się stosunkowo dobry dla europejskiej gospodarki i sytuacji na rynku pracy, to jednak nie powinniśmy zapominać o wciąż nierozwiązywanych problemach. Wydaje się, że z punktu widzenia długookresowych konsekwencji największym wyzwaniem jest wciąż wysokie bezrobocie wśród osób młodych. W całej Unii Europejskiej ponad 4 miliony ludzi w wieku 15–24 lat pozostaje bez pracy, a ci, którzy ją mają, bardzo często muszą pracować poniżej swoich kwalifikacji w niepełnym wymiarze czasu lub w tzw. elastycznych formach zatrudnienia. Sześć i pół miliona osób w tym przedziale wiekowym należy z kolei do kategorii NEET, co niejednokrotnie oznacza, że niełatwo będzie ich przywrócić na rynek pracy lub skłonić do podniesienia swoich kwalifikacji. Blisko 30% młodych osób nie ma pracy dłużej niż rok i trzeba będzie podjąć szczególnie intensywne działania aktywizujące ich zawodowo. Te wszystkie dane pokazują, że w przyszłości pojawią się ogromne problemy dla systemów zabezpieczenia społecznego, ale konieczność intensyfikacji działań przez publiczne i prywatne służby zatrudnienia jest bezwzględnie potrzebna. Rośnie w Europie całe pokolenie, którego znaczna część nigdy nie pracowała lub nie będzie miała stabilnego zatrudnienia, dlatego też konieczne jest podjęcie odpowiednich działań na wszystkich poziomach, w tym również Unii Europejskiej. Ponadto my, jako Parlament Europejski, musimy dopilnować w czasie przeglądu wieloletnich ram finansowych tego, aby zostało zagwarantowane odpowiednie i stabilne finansowanie wszystkich inicjatyw służących poprawie sytuacji młodych osób na rynku pracy. Dlatego też poparłam sprawozdanie dotyczące aspektów społecznych i zatrudnienia w rocznej analizie wzrostu na rok 2017.
Andrejs Mamikins (S&D). – Mr President, first of all I would like to thank the rapporteur, Yana Toom, for the very good report and acceptable proposals. We can see the disproportion in development between the economic and social dimension of the European Union. A big part of the social agenda was left to national states and very often these national states failed to provide adequate social protection for their citizens. From the other side, the European Union developed free movement of people inside the EU and the result of this imbalance is that many citizens move to other EU states with higher salaries and higher social protection.
In the last 25 years, my country, Latvia, has lost more than 35% of its population, partly because of low birth rates, but mainly because of migration to other EU countries. Thus places have been created in the EU where population density is very low. The economy cannot develop because of the declining number of workers, taxpayers and customers, the remaining population becomes older, and in these circumstances it is very hard to maintain and develop infrastructure and attract investment. This means the lack of prospects will push more young people to leave the country. Colleagues, we cannot move ahead without a common social policy. We have to break this taboo.