Urszula Krupa (ECR). – Zagłosowałam przeciwko sprawozdaniu, gdyż – przynajmniej na razie – nie da się odwrócić naturalnych ról kobiety i mężczyzny i nawet związkach jednopłciowych obserwowana jest odmienność ról. Dlatego zamiast wysyłać kobiety wbrew ich woli do pracy na korzyść urlopów dla mężczyzn, wolałabym inne rozwiązania, tak aby środki w wysokości miliardów euro, promujące równouprawnienie, nie były marnowane na wprowadzanie ideologii przeciwko życiu i zdrowiu kobiet, która w rzeczywistości uprzedmiotowia kobiety, lecz aby środki te przeznaczyć na pomoc kobietom wychowującym dzieci czy opiekującym się osobami starszymi.
Komisja FEMM powinna być przede wszystkim komisją praw kobiet, którym wielokrotnie odbiera się przysługujące im naturalne prawa w ramach specyficznie rozumianego równouprawnienia. Na przykład poprzez tego typu sprawozdania, które na dodatek pomawiają Polskę o nieprawdziwe fakty, co można zakwalifikować jako przemoc w stosunku do mojego kraju, gdyż piętnowanie to także forma przemocy psychicznej.
Michaela Šojdrová (PPE). – Pane předsedající, dovolte, abych vysvětlila, proč jsem nepodpořila zprávu o fondech EU pro rovnost žen a mužů. Považuji samozřejmě za důležité, aby Evropský parlament sledoval využívání evropských fondů včetně těch, které jsou určeny na prosazování rovnosti žen a mužů. Ale ukazuje se, že prostředky zřejmě míjí své cíle, protože se dlouhodobě nedaří prosazovat cíl v rovném odměňování stejně tak jako v rovných důchodech, které neustále jsou velmi rozdílné, a ženy, které celý život pečují o děti a rodinu, pak mají nedůstojné důchody. Myslím, že bychom měli spíše naučit naši společnost to, že investice do dětí je investice pro dobro celé společnosti a že čas, který je strávený výchovou dětí, by neměl být chápán jako handicap, který snižuje příjmy. Evropský parlament by se měl spíše zaměřit na podporu členských států, aby oceňoval matky a rodiče, aby členské státy usilovaly o podporu jejich rodičovské role a slaďování podmínek pro sladění rodičovského a profesního života.