Igor Šoltes (Verts/ALE). – Dejstvo je, da tekstilni in oblačilni sektor zaposluje kar 60 milijonov ljudi po vsem svetu in ustvarja veliko delovnih mest, zlasti v deželah v razvoju.
Ampak vseeno je potrebno omeniti, da omenjeni sektor predstavlja najvišji riziko za kršenje človekovih in tudi pravic na področju delovnih razmerij, zato tudi številni delavci v sektorju oblačil ne zaslužijo plače, ki bi bila dostojna, tudi dovolj velika za preživetje.
In večina kršitev tako delovnih pravic kot človekovih v tem sektorju je povezana z različnimi vidiki, tudi pravic delavcev, ki se jim odreka pravica do sindikalnega združevanja, pravzaprav tiste temeljne pravice, ki veljajo na delovnem področju, in tistih temeljnih delavskih pravic, vključno s krajo plač, prisilnim delom, prenizkimi plačami, samovoljnim odpuščanjem, nevarnimi delovnimi mesti, nezdravimi delovnimi razmerami.
In tu seveda mora tudi Evropska unije prevzeti svoj del odgovornosti v smislu zakonodajnih predlogov, ki bodo onemogočali tovrstna razmerja.
José Inácio Faria (PPE). – Senhora Presidente, votei a favor deste relatório porque me lembro bem de que em 2013 desabou um prédio de três andares onde funcionava uma fábrica de tecidos no Bangladeche, revelando o incumprimento das normas básicas de segurança e o lado obscuro da indústria de roupas internacionais.
Nesta tragédia morreram 377 pessoas. A dura realidade é que, nos dias de hoje, a mão—de—obra da indústria do vestuário a nível mundial é maioritariamente feminina. Cerca de 85% dos trabalhadores do setor são mulheres que muitas vezes enfrentam condições de trabalho difíceis e muito mal remuneradas e onde o trabalho infantil é uma triste realidade.
Por tudo isto, considero muito importante que a Comissão proponha legislação vinculativa no setor do vestuário, por forma a assegurar que a União Europeia e os seus parceiros comerciais e operadores cumpram a sua obrigação: respeitar os direitos humanos e as mais elevadas normas sociais e ambientais.
Este relatório demonstra que a Europa reconhece a necessidade da existência de condições equitativas para proteger os trabalhadores do dumping ambiental e social.
Adam Szejnfeld (PPE). – Pani Przewodnicząca! Rozmawiamy na temat bardzo ważnego sektora przemysłu, ponieważ zatrudnia on dziesiątki milionów ludzi na całym świecie, a szczególnie kobiety, które na rynku, zwłaszcza w krajach biednych, rozwijających się mają bardzo duży problem z uzyskaniem pracy.
Przemysł ten dotykają różne patologie dotyczące łamania praw człowieka, praw pracowniczych, ochrony środowiska, BHP etc. Dlatego ważne jest, żeby Unia Europejska, jako lider walki o cywilizacyjne wartości, wprowadzała je w tamtych krajach. Musimy jednak pamiętać o tym, że te procesy muszą być ewolucyjne, a nie rewolucyjne, bowiem gdybyśmy chcieli wymagać od tych krajów natychmiastowych standardów, takich jakie obowiązują w Europie, moglibyśmy osiągnąć skutek odwrotny do zamierzonego.