Ausführliche Sitzungsberichte

Donnerstag, 18. Mai 2017 - Straßburg

8. Der richtige Finanzierungsmix für Europas Regionen: Schaffung eines ausgewogenen Verhältnisses zwischen Finanzierungsinstrumenten und Finanzhilfen im Rahmen der EU-Kohäsionspolitik - Zukunftsperspektiven der technischen Hilfe im Rahmen der Kohäsionspolitik (Aussprache)

  Przewodniczący. – Kolejnym punktem porządku dnia jest wspólna debata nad:

– sprawozdaniem sporządzonym przez Andreya Novakova w imieniu Komisji Rozwoju Regionalnego w sprawie właściwej kombinacji funduszy na rzecz regionów Europy: zapewnienie równowagi między instrumentami finansowymi a dotacjami w ramach polityki spójności UE (2016/2302(INI)) (A8-0139/2017) oraz

– sprawozdaniem sporządzonym przez Ružę Tomašić w imieniu Komisji Rozwoju Regionalnego w sprawie perspektyw pomocy technicznej w ramach polityki spójności (2016/2303(INI)) (A8-0180/2017).

  Андрей Новаков, докладчик. – Г-н Председател, още в началото искам да благодаря за подкрепата и сътрудничеството на координатора на ЕНП в комисията REGI, г-н ван Нистелрой, както и за подкрепата на всички колеги, работещи в комисията по регионално развитие във връзка с този доклад. Качествена работа и добри резултати не бихме могли да представим и без доброто сътрудничество с комисар Крецу, която постоянно се опитва да подобри резултатите на политиката на сближаване.

Говорейки за политиката на сближаване, трябва да си кажем, че това отдавна не е просто една от политиките на Европейския съюз. Това отдавна не са просто фондове, нито просто проекти. Политиката на сближаване и проектите, които финансираме чрез европейските структурни инвестиционни фондове, се превърнаха в част от вярванията и ценностите, които споделяме – пример за това как можем да изразяваме нашата европейска солидарност.

Превърнахме се от институция в отражение на мнението и интересите на хората. Ето защо е изключително важно след 2020 г. да продължим да запазваме този фин баланс между портфолиото от финансови инструменти и безвъзмездно финансиране, което предоставяме за нашите региони и общини. Централната ни задача трябва да бъде да отговаряме на техните желания и на техните потребности, като едновременно с това нито една от кризите, които сполетяват Европейския съюз, или предизвикателствата, пред които сме изправени, не бива да ни пречат да изпълняваме тези ангажименти.

Ето защо не е редно още от сега да започнем да говорим за това какъв процент трябва да бъдат финансовите инструменти, в какъв процент трябва да бъде безвъзмездното финансиране, след като то трябва да бъде подчинено само и единствено на интересите на нашите общини и региони.

Важно е обаче да предвидим какво ще последва след нашата интервенция и какво би било най-важно за бенефициентите. Да поставим приоритети! Моето предложение е те да са малко на брой, но обезпечени с ресурс, така че лесно да можем да видим резултатите. Отдавна, това което се брои от нашата работа, не са докладите, не са отчетите, не е счетоводството. Това са видимите резултати, които нашите граждани виждат. Причината да ни изпратят тук, особено хората, които работят в комисията по регионално развитие, е да правим живота им по-лесен, а държавите от Европейския съюз – по-богати. Считам, че това е ролята поне на нашата работа в тази комисия.

Новите инициативи, които започваме в Европейския съюз, са похвални. Много от тях са успешни и отговарят на очакванията на хората, отговарят на предизвикателствата, които са пред нас. Обаче не бива да забравяме, че политиката на сближаване и безвъзмездното финансиране за развиващите се региони не са подаяния. Те са част от цялото, което представлява Европейският съюз, част от стремежа да представим еднакво качество на живот във всяка точка на Европейския съюз. В противен случай ограждането с огради няма да бъде просто физическо, но и още по-страшно. Ще бъде в разбиранията ни, където вместо да градим мостове, ще градим прегради.

Ето защо считам, че е изключително важно с този доклад да поставим началото на смислен дебат по същество как да запазим безвъзмездното финансиране за развиващите се региони и да представим финансови инструменти за по-бързо развиващите се, като освен това успеем да направим така, че всичко ново, което представяме – и финансови инструменти, и грантове, да бъдат еднакво достъпни във всяка точка на Европейския съюз, а сигурен съм – хората ще оценят това.

  Ruža Tomašić, izvjestitelj. – Gospodine predsjedniče, poštovana izaslanice Crețu, kohezijska je politika možda jedan od najboljih primjera kako članstvo u Europskoj uniji može biti pozitivno za slabije razvijene države članice. Jedinstveno tržište i četiri temeljne slobode u teoriji zvuče krasno, ali ako su države članice previše različite u svom stupnju ekonomskog razvoja, uvijek se stječe dojam da netko nekog iskorištava.

Iz slabije razvijenih članica radnici odlaze u one razvijenije spremni raditi za manje novca od domicilne radne snage što spušta cijenu rada i stvara nezadovoljstvo domaćih ljudi. S druge strane, slabije razvijene članice gube radno sposobno stanovništvo i tako ulaze još dublje u dugoročnu ekonomsku i demografsku krizu.

Smanjenje ovih razlika tako da one ne potiču prevelike migracijske valove iz siromašnijih u bogatije članice Unije i stvaraju nezadovoljstvo građana vrlo je važno za budućnost Europske unije. Kohezijska politika ima važno mjesto u tom procesu, a tehnička je potpora, o kojoj danas govorimo, kvalitetan mehanizam za stvaranje pretpostavki za dobro korištenje fondova i financiranje kvalitetnih projekata u slabije razvijenim članicama.

Manjak administrativnog kapaciteta u slabije razvijenim članicama velika je prepreka boljem korištenju europskog novca. Postkomunističke zemlje u pravilu imaju veliku administraciju u odnosu na broj stanovnika, ali je ona nedovoljno istrenirana za brzo, učinkovito i transparentno povlačenje sredstava iz europskih fondova.Promjene koje će u kohezijskoj politici zasigurno uslijediti nakon 2020. mogle bi slabije razvijene članice zateći nespremnima, zbog čega bi one bile trajno onemogućene u hvatanju priključka s razvijenijima.

Zato je pravilno, učinkovito i transparentno korištenje tehničke potpore u sljedećem financijskom razdoblju toliko važno! Novim pristupom koji bi se temeljio na stvarnoj decentralizaciji, dobroj edukaciji i, što je najvažnije, evaluaciji provedenih projekata stvorit ćemo pretpostavke da se administracija bolje snalazi i osigura veću apsorpciju novca s europske razine.

U vrijeme pisanja izvješća razgovarala sam s nizom dionika iz različitih država članica i kod nekolicine sam primijetila isti problem – korištenje tehničke potpore tek je puko zadovoljavanje forme koje se u pravilu odvija na državnoj razini.

To moramo mijenjati. Ovaj novac treba biti korišten na nižim razinama i uključivati lokalne i regionalne aktere, anticipirati i zadovoljavati njihove potrebe, a osposobljavanja moraju biti prilagođena ciljanoj skupini sudionika.

Stoga ovim izvješćem pozivam da države članice bolje izvješćuju o vrstama aktivnosti koje se financiraju sredstvima tehničke pomoći, ali i o postignutim rezultatima. Vrijeme ide, novac se troši, a rezultati izostaju i to vrlo vjerojatno zato što nije bilo pravog sustava evaluacije. Zato mislim da treba razmotriti i redovito ažuriranje i javnu dostupnost baze podataka o aktivnostima koje države članice namjeravaju poduzeti ili su ih već poduzele.

Nadam se da ćemo učiti na dosadašnjim greškama i doista se posvetiti poboljšanju buduće uporabe tehničke pomoći. Svrha nije samo potrošiti novac nego ga prvenstveno iskoristiti za one kojima je namijenjen, a to možemo samo ako ih pravovremeno informiramo o ponuđenim mogućnostima osposobljavanja i stvorimo svijest o tome da tehnička potpora može puno pomoći u ekonomskom uzdizanju pasivnijih krajeva.

  Daniele Viotti, relatore per parere della commissione per i bilanci. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, la politica di coesione è uno dei maggiori successi dell'Unione europea, grazie ad essa molte regioni sono uscite dalla povertà ed essa ha garantito lo sviluppo anche delle regioni più periferiche.

In questi anni abbiamo fatto molto, ma non basta o almeno non basta più. Procedure burocratiche troppo lunghe, difficoltà nel combinare strumenti e fondi diversi e lungaggini varie stanno limitando il potenziale di questa straordinaria politica. È necessario, per esempio, che i fondi strutturali e i fondi per gli investimenti strategici, che stiamo rinnovando proprio in questi giorni, lavorino insieme andando a coprire le varie necessità di investimento o semplificare le radicalmente, come stiamo provando a fare in commissione bilanci, il regolamento finanziario, con poche norme ma chiare e applicabili.

La convergenza delle varie regioni europee è e deve rimanere una priorità assoluta per la Commissione e spero che le future prospettive per la politica di coesione possano davvero segnare un nuovo inizio per il nostro lavoro legislativo.

  Corina Crețu, Membră a Comisiei. – Stimați membri ai Parlamentului European, dragi colegi, bună dimineața!

Aș dori să îmi încep discursul astăzi prin a mulțumi, în primul rând, Comisiei REGI, Comisiei pentru dezvoltare regională din cadrul Parlamentului European, dar și celor doi raportori, domnul Novakov și doamna Tomašić, pentru aceste rapoarte.

În primul rând, voi vorbi despre raportul cu privire la echilibrul potrivit dintre instrumentele financiare și granturi în cadrul politicii de coeziune a Uniunii Europene. Comisia bineînțeles că salută acest raport care vizează un subiect esențial pentru discuțiile în curs cu privire la Omnibus, schimbările propuse adoptării dumneavoastră în cadrul revizuirii cadrului financiar multianual, dar și pentru elaborarea politicii post-2020. În opinia noastră, a Comisiei Europene, o combinație adecvată între granturi și instrumente financiare este esențială pentru a face diferența pe teren, la nivel local și regional. Cred că putem fi cu toții de acord cu privire la câteva principii comune, necesare pentru a realiza acest lucru cu succes. În primul rând mixul de finanțare trebuie făcut în funcție de tipul investițiilor, dar și în funcție de caracteristicile fiecărui sector și a fiecărei regiuni în parte. Suntem de părere că o parte semnificativă a politicii de coeziune trebuie livrată prin intermediul granturilor și nici nu ar putea fi livrată altfel atunci când este vorba de infrastructuri esențiale, precum școli, spitale, îngrijirea copiilor care nu au un profit direct. Instrumentele financiare sunt cele care completează acest sprijin vizând investiții generatoare de venituri. În același timp, instrumentele financiare nu ar trebui rezervate doar instrumentelor bogate și știți foarte bine că încurajăm toate statele membre și acordăm asistență tehnică pentru ca toate regiunile, inclusiv cele mai sărace, să adopte și să își dubleze instrumentele financiare. Comisia sprijină toate regiunile în consolidarea capacității de a utiliza, așa cum spuneam, instrumentele financiare.

Al doilea principiu este cel al responsabilității, al responsabilizării părților interesate. Cred că acest lucru este esențial pentru a permite politicii de coeziune să aibă rezultate pe teren. Autoritățile de gestiune din cadrul programelor noastre sunt cei mai buni și cei mai apropiați parteneri ai noștri fără de care nu am putea implementa programele noastre. Aceștia sunt strategic plasați pentru a identifica acele combinații de granturi și instrumente financiare care se potrivesc fiecărei regiuni în parte. În schimb, băncile naționale și regionale de promovare beneficiază de expertiză fundamentală, de care trebuie să profităm pentru a ne consolida capacitatea de a atrage și a realiza cele mai bune investiții. De aceea, prin Omnibus propunem acordarea direct de contracte pentru implementarea instrumentelor financiare și bineînțeles că noi, în Comisie, am aprecia dacă aceste regulamente propuse prin Omnibus vor fi adoptate de către dumneavoastră și apoi de către Consiliu în cel mai scurt timp posibil.

Al treilea principiu: avem nevoie de un cadru bine determinat care să permită elaborarea unor proiecte sigure, de lungă durată și astfel este important ca schimbările pe care le discutăm acum să fie echilibrate și calibrate.

În ceea ce privește raportul din proprie inițiativă al doamnei Tomašić cu privire la viitoarea perspectivă a asistenței tehnice în politica de coeziune, Comisia bineînțeles că salută acest raport. Sunt recunoscute mai multe inițiative ale Comisiei, precum TAIEX REGIO PEER 2 PEER. Din păcate, în vizitele mele, pe care le am săptămânal în multe state membre, am de multe ori sentimentul că nici măcar miniștrii nu cunosc toate aceste instrumente pe care Comisia le pune la dispoziție și acest lucru mă întristează pentru că, practic, am inventat toate aceste instrumente tocmai pentru a veni în sprijinul statelor membre. Avem 250 de mii de lucrători pe teren în domeniul fondurilor europene. Aceștia au acumulat o experiență, mai mare sau mai mică; unii lucrează în acest domeniu de patruzeci și doi de ani, de când Fondul de dezvoltare regională a fost inventat, alții lucrează de zece ani, ca în România sau Bulgaria, alții de patru ani. Cred foarte mult în acest schimb de bune practici care sprijină schimbul între administratori de fonduri și experți pentru a crește capacitatea administrativă între statele membre, regiuni și municipalități. Oferim aceste servicii la cererea statelor membre și vă mărturisesc că avem foarte puține cereri în această privință; deci, dacă mâine un stat membru ne spune că are nevoie de asistență tehnică în privința achizițiilor publice, în cinci zile Comisia se mobilizează și trimite pe teren cei mai buni experți din regiunile care fac performanță în acest domeniu. Deci, din acest punct de vedere vă încurajez pe toți să faceți cunoscute toate instrumentele pe care Comisia le pune la dispoziție, gratuit, statelor membre. De aceea, vă felicit pentru acest raport pentru că oferiți sugestii prețioase cu privire la utilizarea mai eficientă a asistenței tehnice, un instrument foarte util, mai ales în contextul discuțiilor post-2020. Așadar, vreau să subliniez încă o dată că noi, în Comisia Europeană, încurajăm statele membre să adopte o abordare de utilizare a instrumentelor financiare direcționate având în vedere dificultățile și experiențele cu care s-au confruntat în trecut. De exemplu le-am sugerat statelor membre să folosească asistența tehnică pentru a finaliza îndeplinirea condiționalităților prealabile - ceea ce numim condiționalități ex-ante pentru investiții, dar și pentru implementarea acțiunilor de combatere a fraudei și a corupției. Din păcate, în general, statele membre doresc să folosească această asistență tehnică, în general, pentru a acoperi costurile personalului și a salariilor.

Apreciez discursul dumneavoastră și al domnului Novakov, care a subliniat foarte bine provocările legate de migrația forței de muncă, de fuga creierelor, brain drain, provocările demografice din regiunile mai puțin dezvoltate. Suntem aici să ajutăm. Aveți dreptate: training-ul și pregătirea sunt câteodată mai importante decât banii și mă bucur că ambii raportori, inclusiv reprezentantul Comisiei pentru bugete au subliniat responsabilitatea statelor membre, pentru că atunci când vine vorba de implementare, sută la sută este responsabilitatea acestor state. Am rugat statele membre să asigure că toate fondurile pot sprijini personalul și autoritățile care îndeplinesc cele mai importante sarcini, incluzând aici organismele intermediare, dar și autoritățile regionale și locale. Cred, la fel ca și dumneavoastră, că putem îmbunătăți felul în care folosim asistența tehnică, eu cred că trebuie sprijinită evoluția, suntem la începutul dezbaterii pentru viitorul politicii de coeziune. Ne gândim, de pildă, să devansăm asistența tehnică la începutul perioadei de finanțare, nu în fiecare an, astfel încât sistemul de implementare să poate fi pregătit înainte de demararea programelor și selecția proiectelor - este una dintre idei. Am putea folosi, de asemenea, asistența tehnică și pentru a sprijini administrațiile naționale și regionale să își consolideze rezerva de proiecte. Acest lucru ne va ajuta să ne asigurăm că implementarea proiectelor poate începe deîndată ce finanțările vor fi disponibile pentru că este foarte important pentru noi să învățăm din lecțiile trecutului și să nu mai începem ciclul financiar cu toate aceste întârzieri pe care le înregistrăm acum și le-am înregistrat și cu 7 ani în urmă. În orice caz, luăm în considerare și idei precum direcționarea mai bună a asistenței tehnice pentru beneficiari sau schimburile de experiență între regiuni.

Vă mulțumesc foarte mult. De asemenea, domnul de la buget, domnul Viotti a subliniat rolul fundamental al fondurilor strategice și fonduri de investiții structurale, modul cum acestea pot fi combinate pentru a maximiza impactul pe teren.

Aștept cu nerăbdare comentariile și sugestiile dumneavoastră. Mulțumesc foarte mult!

  Miguel Viegas, relator de parecer da Comissão da Agricultura e do Desenvolvimento Rural. – Senhor Presidente, neste período de convergência, a União Europeia entrou a partir do ano 2000 numa trajetória de divergência com as regiões menos desenvolvidas e com essas regiões menos desenvolvidas a afastarem-se da média europeia e das regiões mais ricas.

Aliás, o Quadro Financeiro Plurianual reflete esta realidade com uma diminuição significativa das verbas dirigidas para a coesão, em comparação com quadros anteriores. E a questão dos instrumentos financeiros representa, de facto, uma outra face desta opção deliberada de subalternizar as políticas redistributivas e em matéria de política agrícola.

Devo dizer que, de acordo com as audições que realizámos no quadro da Comissão AGRI, ficou amplamente provado que os instrumentos financeiros não podem, em nenhum caso, substituir os apoios existentes, designadamente ao nível do segundo pilar da PAC e, portanto, a coesão não pode ser uma palavra de ordem. Implica meios, mas implica também, e não posso deixar de referir isso, o fim das políticas de austeridade, o fim das imposições da moeda única, que constrangem os Estados nacionais na realização dos seus planos de investimento público e limitam, em muitos casos, o próprio aproveitamento dos fundos estruturais.

  Μαρία Σπυράκη, εξ ονόματος της ομάδας PPE. – Κυρία Επίτροπε, η στοχευμένη παροχή τεχνικής βοήθειας είναι καταλύτης για το μέλλον της συνοχής. Για τον λόγο αυτό, Επίτροπε Crețu, υποστηρίζω απολύτως την ιδέα σας για εμπροσθοβαρή χρηματοδότηση των προγραμμάτων στη συνοχή, σε συνδυασμό με εξειδικευμένη τεχνική βοήθεια. Στη νέα πραγματικότητα είναι απαραίτητο η τεχνική βοήθεια να είναι προσβάσιμη και να μπορεί να προσφέρει ειδικές υπηρεσίες, σε επίπεδο έργου, ή ακόμη και δικαιούχου. Σε κάθε περιφέρεια, σε κάθε δήμο, σε κάθε πανεπιστήμιο, σε κάθε υπουργείο υπάρχουν ξεχωριστές ανάγκες. Υπάρχουν ξεχωριστοί άνθρωποι, ξεχωριστοί πόροι και η τεχνική βοήθεια μπορεί να συμβάλει ώστε να γίνουν πράξη σχέδια με ιδιαίτερη σημασία για τις τοπικές κοινωνίες. Είναι, ως εκ τούτου, απαραίτητο πρώτα απ’ όλα να ενισχύσουμε τη διαφάνεια για τη δαπάνη των πόρων στην τεχνική βοήθεια και αμέσως να προχωρήσουμε σε μια μελέτη για τη συμβολή της τεχνικής βοήθειας στην εφαρμογή της πολιτικής συνοχής ώστε να καταλήξουμε σε στοχευμένους δείκτες και σε μεθόδους αξιολόγησης για την επόμενη προγραμματική περίοδο.

Έχουμε άλλωστε δείγμα γραφής για εξειδικευμένη τεχνική βοήθεια και είναι αυτό που συνέβη στην Ελλάδα με την task force. Σύμφωνα με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έχουμε θετικά αποτελέσματα στην απορρόφηση των πόρων, αλλά μικτά αποτελέσματα στην εφαρμογή βιώσιμων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Για τον λόγο αυτό, η τεχνική βοήθεια είναι απαραίτητο να εστιάζει τόσο στην απορρόφηση όσο και στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που είναι απαραίτητες για τη βιώσιμη ανάπτυξη των κρατών μελών.

  Liliana Rodrigues, em nome do Grupo S&D. – Senhor Presidente, Senhora Comissária, os instrumentos financeiros são um meio para alcançar os objetivos da política de coesão e não um fim em si mesmos. Devem ser utilizados como uma ferramenta adicional para os sectores em que demonstrarem ser mais adequados do que as subvenções. As subvenções devem ser mantidas como o principal instrumento da política de coesão, especialmente para os pequenos beneficiários.

Para nós, socialistas, é claro que nos vamos concentrar nos projetos que mais importam aos cidadãos da União Europeia. Os investimentos devem centrar-se em domínios suscetíveis de produzir efeitos multiplicadores no emprego e no crescimento, como os investimentos em inovação, educação e energia sustentável.

As pessoas são a verdadeira força motriz por detrás da inovação e do estabelecer de sociedades justas e progressistas. Por esta razão, os instrumentos financeiros deverão também contribuir para o reforço do pilar social da política de coesão.

Importa também melhorar o desempenho dos instrumentos financeiros nas regiões menos desenvolvidas, isto é, nas regiões que possuem taxas de desemprego mais elevadas, tentando encontrar medidas, através de uma discriminação positiva, que ajudem a reduzir as assimetrias.

Por último, queremos uma política de coesão que continue a distribuir os fundos públicos da União Europeia mas que, ao mesmo tempo, defenda uma exigente responsabilização e prestação de contas. É crucial que sejam estabelecidas regras claras e que sejam fornecidas orientações de assistência técnica às administrações envolvidas para superar os problemas, algo que, desde o primeiro momento, a Sra. Comissária sempre defendeu a par do Parlamento Europeu.

Por fim, um bem-haja a todos aqueles que defendem a política de coesão como uma das melhores expressões de solidariedade entre as regiões da União Europeia.

  Hannu Takkula, ALDE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, ensinnäkin haluan kiittää esittelijää hyvästä työstä, tämä on hyvä mietintö.

Koheesiopolitiikassa ja EU:n budjetissa yleisesti tulisi olla käytössä sellainen rahoitusjärjestelmä, joka tekee mahdolliseksi budjetin suomien mahdollisuuksien hyödyntämisen, mutta joka myös houkuttelee yksityisiä sijoittajia niin, että sen tuloksena rahoitusvaje täyttyy.

Haluan korostaa, että lainoituksen ei kokonaan pidä korvata avustuksia, vaan tavoitteena tulee olla tarkoituksenmukainen yhdistelmä, joka parhaiten hyödyntää yrityksiä, alueita ja paikallista hallintoa.

Kun tarkastelemme EU:ssa sekä kehittyneempiä että vähemmän kehittyneitä jäsenmaita ja niiden investointitarpeita, huomaamme, että rahoitusvaje vaihtelee eri sektoreiden ja priorisointien suhteen. Yksi asia on kuitenkin selvä: avustuksen lisäksi tarvitaan muita rahoituskanavia. Ratkaisu löytyy lainoituksesta. Euroopan investointipankilla tulee olla tässä keskeisempi rooli. Euroopan investointipankki perustettiin Rooman sopimuksen yhteydessä, mutta nyt sen on aika saada keskeisempi rooli myös koheesiopolitiikassa. Jo nyt se tarjoaa lainoitusta, lainatakuita ja pääomaa, jotka yhdessä tukien ja avustusten kanssa muodostavat toimivan yksityisen ja julkisen rahoituksen järjestelmän.

Rahoitukseen liittyvät ongelmat ovat myös seurasta riittävän tiedon puutteesta. Kaikilla hallinnon tasoilla tarvitaan koulutusta ja ohjausta niin, että voidaan löytää sopiva rahoitusvalikoima kuhunkin tilanteeseen. Myös Euroopan investointipankin roolia tiedon jakajana tulee vahvistaa. Kuhunkin tilanteeseen mietitty tarkoituksenmukainen rahoitusvalikoima on tärkeä tekijä, kun luodaan luoda uutta tulevaisuuteen tähtäävä koheesiopolitiikkaa.

  Martina Michels, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Im Weißbuch zur Zukunft der EU gibt es mindestens ein Szenario, in dem die EU-Kohäsionspolitik über Bord gehen würde. Dabei geht es doch dort um nicht weniger als um Solidarität, sozialen Ausgleich und – wenn man so will – um die Freiheit, in den Regionen sinnvoll zu investieren.

Wer will denn ernsthaft all diese Grundwerte, die in der Kohäsionspolitik praktisch aufgehoben sind, entsorgen? Immerhin, das neue Reflexionspapier „Globalisierung gestalten“ will dies nicht. Sie, Frau Kommissarin, kann ich nur unterstützen, wenn Sie immer wieder laut sagen: Die Kohäsionspolitik ist kein Finanzinstrument, sondern eine Politik mit langfristig angelegter Zielstellung, nämlich der Schaffung gleichwertiger Lebensverhältnisse in der Union. Und deshalb ist es meines Erachtens unsinnig, wenn wir den Instrumentenmix in der Kohäsionspolitik auf Kreditinstrumente verkürzen. Kohäsion – das will ich deutlich sagen – darf nicht zur kleinen Schwester des EFSI werden. Hören wir endlich auf, die Strukturfondsförderung, die Zuschüsse kleinzudiskutieren! Machen wir die Förderpolitik lieber praktisch effizienter, ermöglichen wir Kommunen und Projektträgern die Kofinanzierung und letztlich nachhaltige Erfolge! Das schließt natürlich die Förderpolitik insbesondere für grenzüberschreitende Bildungs-, Kultur-, Forschungs- und Wissenschaftsvorhaben ein.

  Bronis Ropė, Verts/ALE frakcijos vardu. – Gerbiamas pirmininke, gerbiama komisare, sulig pastarąja Komisijos kadencija stiprėjanti tendencija sanglaudos politikoje vis labiau naudoti finansinius instrumentus kelia pagrįstą susirūpinimą. Sanglaudos politika yra skirta padėti atsiliekantiems regionams. Akivaizdu, kad rinkos sąlygomis didesnę lėšų dalį susirenka konkurencingesni veikėjai. Regioninės politikos atveju tokiais yra turtingesni regionai. Todėl, leidus plačiai naudoti finansinius instrumentus, akivaizdu, kad mes ne tik tai nuskriausime neturtingus, bet ir apdovanosime turtingesnius. Asmeniškai aš to tikrai nenoriu. Todėl, būdamas žaliųjų šešėliniu pranešėju, raginu balsuoti už šį pranešimą. Jame, noriu padėkoti pranešėjui, pavyko deramai įvertinti finansinių instrumentų naudojamo keliamas grėsmes. Ir tai ne vien regioninių netolygumų didinimas. Tai ir neskaidrumas, partnerystės principo stiprinimas ir daug kitų. Taip pat, pranešime pavyko sudėlioti deramą pusiausvyrą tarp sanglaudos politikos ir sanglaudos filosofijos, kartu neatmetant galimybės išnaudoti ir finansinių instrumentų potencialą ten, kur yra tikslinga.

Kolegos, Ruža Tomašić pranešimas yra skirtas svarbiai ir kartais ignoruojamai temai. Europos Sąjunga skiria dešimtis milijardų mokesčių mokėtojų eurų sanglaudos politikai. Europos Sąjunga kūrė šios paramos panaudojimo taisykles. Atitinkamai, Europos Sąjunga turi pasirūpinti ir tuo, kad valstybės narės turėtų pakankamai gebėjimų šia paramą tinkamai panaudoti. Iki šiol techninė parama buvo finansuojama iš sanglaudos biudžeto. Deja, daugiau atvejų ši parama likdavo nacionaliniame lygmenyje ir retai kada pasiekdavo regionų, jau nekalbant apie savivaldybių lygį. O kur dar, žemesnis nei municipalinis lygmuo, yra bendruomenės. Nepamirškime, kad bendruomenių inicijuojama vietos plėtra tampa vis svarbesniu Sanglaudos politikos instrumentu.

Ačiū už dėmesį.

  Rosa D'Amato, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, oggi votiamo due relazioni.

Nella prima parliamo di bilanciamento fra gli strumenti finanziari e le sovvenzioni nella politica di coesione, ma la risposta che si cerca di dare è pericolosa. Una bomba a orologeria, fatta dal ricorso sempre più spinto a strumenti finanziari opachi e ad elevato rischio, con costi alti e difficili da giudicare o giustificare, o meglio, lo sono certamente per uno stuolo di banche e di intermediari finanziari che, attraverso sottili astuzie di ingegneria finanziaria, promettono la moltiplicazione degli investimenti, ma molto meno per le imprese e i cittadini europei.

Siamo alle solite promesse mentre, nel frattempo, si riempie il mercato con prodotti che possono alimentare una bolla speculativa, con effetti tossici proprio per le micro e piccole e medie imprese. Rischiamo di avere davanti un colosso dai piedi di argilla che, da un lato, ammalia il mondo della finanza, i paesi membri e l'economia reale ma, dall'altro, può crollare rovinosamente, trascinando con sé le aziende e la vita di milioni di cittadini europei.

Dall'altra parte invece la seconda relazione. Il tema dell'assistenza tecnica e della capacità amministrativa sono fondamentali per la buona riuscita della politica di coesione. Occorre però evitare di riprodurre gli errori e gli sprechi che l'hanno caratterizzata in diversi Stati membri e quindi, se da un lato bisogna insistere soprattutto sul coinvolgimento delle autorità regionali e locali, sia nel design che nell'attuazione delle misure di assistenza tecnica, dall'altro bisogna rendere più trasparente la spesa relativa ad essa, che ammonta a ben 13,4 miliardi.

Una cosa è certa, le iniziative di assistenza tecnica devono consentire alle istituzioni di rafforzare le loro capacità in termini di risorse umane, ma soprattutto aumentare la trasparenza dei bandi, qualità dei progetti, risparmiare sui costi e migliorare la concorrenza, grazie ad appalti pubblici migliori.

Per questo il nostro voto sarà positivo.

  Zoltán Balczó (NI). – Elnök Úr! A kohéziós politika célja a közösség gazdasági és szociális összetartozásának erősítése, a fejletlenebb régiók felzárkóztatása. 2004-ben tíz ország, döntően kelet-közép-európai ország csatlakozott az Európai Unióhoz. Ha a lakosságukat megkérdeznénk most, hogy hogy érzik, ez a felzárkózás bekövetkezett-e a várt mértékben, a válaszuk: nem. Persze lehet mérni régiós felzárkózást GDP-ben, versenyképességben, infrastruktúrában, ahol volt fejlődés. De számukra az alapvető kérdés az, hogy 13 év alatt az életminőségük hogyan változott meg. Az árak megközelítették a nyugat-európait, a bérek között a szakadék megmaradt. Ezzel uniós szinten, döntéshozatali szinten kell foglalkozni. Ha a régiók kormányai ezt nem teszik meg, akkor a lakosságnak egy lehetősége marad, az európai polgári kezdeményezés.

Így a Jobbik Magyarországért Mozgalom egy ilyen kezdeményezés élére állt, megtalálta a partnereket hat másik európai uniós országból, és elindította a bérek felzárkóztatására vonatkozó kezdeményezést, amellyel kapcsolatban el kell mondani, hogy a fejlett országoknak is ez célja, hiszen ha ilyen nagy a bérleszakadás, annak az a következménye, hogy elvándorolnak emberek ezekből az országokból, ott pedig feszültséget okoznak. A Bizottság két nappal ezelőtt zöld utat adott ennek a kezdeményezésnek. Elismerte, hogy uniós szinten van tennivaló, ezért mi azt várjuk, hogy amikor az egymillió aláírás összegyűlt, ténylegesen az Európai Bizottság konkrét lépéseket fog tenni ennek érdekében.

  Lambert van Nistelrooij (PPE). – Voorzitter, commissaris, collega's, ik denk dat we met deze twee verslagen op zoek zijn naar een juiste balans, een balans tussen datgene wat banken kunnen doen – leningen, garanties, banking business – en datgene wat je in de cohesie wil doen – sociaaleconomische, territoriale cohesie, samenhang in regio's in Europa en in het totale Europa. En dan kan het niet alleen zo zijn dat je uitsluitend met leningen, zaken die je moet terugbetalen werkt. In het hele sociale domein zijn er legio projecten die je gewoon van de grond moet helpen. Daar zit geen marktmechanisme achter dat dat wel even eventjes trekt. Die helderheid krijgen we vandaag, want af en toe lees ik in de communicatie van de Commissie of van de EIB: "banking business solves everything". Nee, dat zal echt niet gebeuren. Dus, dit is een goed evenwicht hier.

Tweede opmerking: het is verdraaid moeilijk om in plaats van met subsidie-instrumenten met Public Private, met allerlei Revolving Funds te werken en daarvoor hebben we die technische assistentie nodig. Ik denk ook dat de Commissie met lidstaten die nieuwe instrumenten willen gebruiken, ook die kwaliteitseisen moet stellen en veel strakkere afspraken zou moeten maken voor zeven jaar. Dat is een mooie opstap naar de nieuwe periode.

Tenslotte, er gaan ook een aantal dingen goed. Let the stars shine. Laten we zien waar het wel kan. En laten we elkaar niet als het ware met slechte voorbeelden, verslagen van de Rekenkamer de put inpraten. Let the stars shine. En ik kan u zeggen: er is een initiatief van negen EP—leden die met een actie komen. U heeft een actieprogramma over communicatie uitgebracht, die door de lidstaten, door de regio's en steden samen moet worden opgepakt. Laten we die actie met elkaar doen.

  Andrea Cozzolino (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, credo che abbiamo fatto un buon lavoro con le due relazioni, che sono anzi un contributo importante per la stagione che stiamo aprendo di revisione della politica di coesione, fino al forum del giugno prossimo.

Sulla relazione sulle sovvenzioni, vorrei dire che noi segnaliamo i rischi di un eccesso di utilizzo degli strumenti finanziari, ma facciamo anche una scelta e diamo un indirizzo come Parlamento, cioè di continuare a mantenere il tema delle sovvenzioni, lo strumento delle sovvenzioni come uno strumento strategico della politica di coesione. È dunque su questa scelta che dobbiamo concentrare l'attenzione, lo sforzo e il dialogo con la Commissione e con il Consiglio.

Ancora più importante mi pare la seconda relazione sull'assistenza tecnica. Qui segnalo tre questioni: abbiamo fatto una scelta di merito, non solo nel senso che lo strumento è importante per aiutare gli Stati, le regioni e le autonomie locali a fare di più e meglio nella programmazione dei fondi comunitari, e fa bene il Commissario a sollevare il tema di una maggiore informazione, ma noi abbiamo fatto una scelta, io credo, che va nella direzione giusta. Abbiamo detto che l'assistenza è tecnica non solo in termini di assorbimento delle risorse ma significa più qualità, per capire esattamente come le risorse comunitarie modificano i caratteri fondamentali dell'economia e della società laddove intervengono.

Più cooperazione, ispirata dalla politica di coesione tra le riforme strutturali che introduciamo nei singoli paesi per renderli più competitivi e il rilancio di una politica di investimenti pubblici e, quindi, un cuore importante della politica dell'assistenza tecnica.

Infine un punto su cui credo dobbiamo lavorare di più e su questo chiedere un contributo anche alla Commissione: non fare dell'assistenza tecnica uno strumento fuori dalla riforma dello Stato e delle istituzioni pubbliche. Costruire una moderna classe dirigente europea che sa utilizzare meglio le risorse comunitarie e in grado di offrire politiche nuove di innovazione e di sviluppo. Questa è la sfida della nuova assistenza tecnica, non uno strumento di mercato, ma una capacità di costruire una nuova statualità soprattutto in tante regioni dove abbiamo bisogno di un contributo di una nuova classe dirigente, in grado di utilizzare meglio questi strumenti.

  Mirosław Piotrowski (ECR). – Panie Przewodniczący! Nasz Parlament będzie dzisiaj głosował nad sprawozdaniem dotyczącym Funduszu Spójności.

Jest on duży, bo opiewa na kwotę 75 miliardów euro w okresie 2014–2020. W przedmiotowym sprawozdaniu w punkcie 6. podkreślamy, że nie należy zmniejszać środków na Fundusz Spójności. Sądzę, że generalnie jest to podejście właściwie, gdyż współgra ono zdeklarowaną solidarnością europejską. Jednakże – co również odnotowujemy w sprawozdaniu – instrumenty finansowe charakteryzują się pewnymi wadami (punkt 11.). Już w punkcie 1. sprawozdania odnotowujemy, że były one zaprojektowane przed kryzysem finansowym i gospodarczym i nie były one najwłaściwsze.

Można znaleźć przykłady nietrafionego wykorzystywania tych funduszy, trzeba jednak zauważyć, że trafiają one do państw członkowskich, które dołączyły później do Wspólnoty, i – mimo czasem problematycznego ich wykorzystywania – nierzadko są jedyną przyczyną poparcia dla Unii Europejskiej.

Podobne tendencje można zaobserwować w moim okręgu wyborczym, na Lubelszczyźnie w Polsce, gdzie istnieją duże społeczne oczekiwania, że Unia Europejska będzie dążyć konsekwentnie i poważnie do realnego wyrównywania poziomu rozwoju regionów w całej Wspólnocie. Dlatego, gdy pojawi się nadwyżka budżetowa, liczę, że zostanie ona przekierowana do regionów mniej zamożnych, takich jak na przykład Lubelszczyzna.

  Искра Михайлова (ALDE). – Г-н Председател, и двата доклада, които разглеждаме днес и ще гласуваме малко по-късно, са ориентирани към основни направления, които могат да подобрят ефективността на политиката на сближаване и в сегашния период до 2020 г., и нейното ефективно използване и след 2020 г. като основен инструмент за подобряване на сближаването и заличаване на разликите в развитието на регионите на Европейския съюз.

И двата доклада адресират основни проблеми като гъвкавостта, допълняемостта, комбинирането на европейските структурни и инвестиционни фондове с други финансови инструменти на Европейския съюз, а също така и адресират един основен проблем, който вече беше споменат – добрия баланс: баланс между опита, който имаме вече досега при изпълнението на политиката на сближаване и баланс за бъдещото изпълнение.

Изключително важно е да обърнем внимание на проблема с финансовите инструменти, защото това е в основата на добрия баланс в бъдеще. Финансовите инструменти дават възможност да бъдат привлечени допълнителни инвестиции извън публичните инвестиции на Европейския съюз. Финансовите инструменти дават възможност за по-ефективно разгръщане на политиката на сближаване и в такъв смисъл допълняемостта между техническа помощ, развиване на финансовите инструменти и подобряване на политиката на сближаване е направлението, в което ще се движим в бъдеще.

(Ораторът прие да отговори на един въпрос „синя карта“ (член 162, параграф 8 от Правилника за дейността))

  Tibor Szanyi (S&D), Kékkártyás kérdés. – Tisztelt Képviselő Asszony! Van egy vitatott dolog, hogy a technikai segítségnyújtás kire fokuszáljon. Alapvetően ez a kormányoknak a játéktere. De Ön például egyetért-e azzal, hogy a regionális, a helyi szervek, önkormányzatok is részesedhessenek a technikai segítségnyújtásból? És ezt kérdezem azért, mert a például a „smart village”-koncepció megvalósításához szerintem erre szükség lenne.

  Искра Михайлова (ALDE), отговор на въпрос, зададен чрез вдигане на синя карта. – Благодаря за въпроса. Разбира се, напълно съм съгласна, че техническата помощ трябва да бъде адресирана не само към централните управляващи органи на оперативните програми, но и към всички бенефициенти на оперативните програми и на първо място към местните власти.

Изграждането на капацитет в местните органи е от основно значение за ефективното използване на проектите, за подготовката и реализирането на проекти, които са адресирани към местните общности. Но освен това техническата помощ трябва да бъде насочена към подобряване на видимостта на политиката на сближаване, за да бъде тя по-близка до гражданите.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Crețu, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τις δύο εκθέσεις του ζητάει ισχυρότερη πολιτική συνοχής. Ξέρω πολύ καλά, ότι εσείς το θέλετε, αλλά και μέσα στην Επιτροπή υπάρχουν αρκετοί που δεν σας βοηθούν τόσο. Εμείς ζητάμε η Επιτροπή να κάνει περισσότερα για την κοινωνική συνοχή και για την περιφερειακή συνοχή, γιατί πολύ απλά οι ανισότητες, και οι κοινωνικές και οι περιφερειακές, τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί. Και δεν είναι μόνο ένα θέμα που αφορά τον ευρωπαϊκό Νότο ή την Ανατολική Ευρώπη. Αφορά και φτωχές περιφέρειες μέσα και στα πιο ισχυρά κράτη μέλη, και μέσα στη Γερμανία, και μέσα στη Γαλλία, και τα εκατομμύρια ανέργους, και τα εκατομμύρια φτωχούς, και κυρίως τους νέους ανθρώπους.

Χρειάζεται λοιπόν και περισσότερη τεχνική βοήθεια, και εμπροσθοβαρής χρηματοδότηση, και περιορισμός της γραφειοκρατίας, αλλά και περισσότερα κονδύλια για την κοινωνική συνοχή. Γιατί τα τελευταία χρόνια ακόμη και ο όρος «συνοχή» λιγοστεύει ολοένα και περισσότερο στα κείμενα της Επιτροπής και, ακόμη περισσότερο, του Συμβουλίου. Ξέρω πολύ καλά από την εμπειρία της χώρας μου, της Ελλάδας, ότι αξιοποιούμε ολοένα και πιο παραγωγικά αυτά τα κονδύλια και με τη δική σας συνδρομή. Αλλά έχετε έναν ισχυρό σύμμαχο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για να πιέσετε και εσείς να κάνει και η Επιτροπή περισσότερα.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση με «γαλάζια κάρτα» (άρθρο 162 παράγραφος 8 του Κανονισμού))

  Stanislav Polčák (PPE), otázka položená zvednutím modré karty. – Já bych se zeptal, souhlasím s vámi, že technická pomoc je důležitá právě pro čerpání prostředků z koheze.

Uvědomujete si, že rozdíly mezi regiony by byly daleko větší, pokud by kohezní politika nebyla? Tzn. ty rozdíly, o kterých vy jste hovořil, by byly daleko markantnější mezi jednotlivými regiony a dokonce tedy i uvnitř některých států.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL), απάντηση σε ερώτηση με «γαλάζια κάρτα». – Κύριε Polčák, ακριβώς αυτό επεσήμανα. Τα τελευταία χρόνια αυξάνονται οι διαφορές και οι ανισότητες, και οι περιφερειακές και οι κοινωνικές, όχι μόνο ανάμεσα στις χώρες αλλά και μέσα στις χώρες, και γι’ αυτό, αν θέλουμε μια Ευρώπη ενωμένη, ευημερούσα, που όλοι να ωφελούνται από την εξέλιξή της, πρέπει η πολιτική συνοχής να ενισχυθεί. Όχι απλώς να συνεχιστεί και μετά το 2020, αλλά με περισσότερα κονδύλια και με περισσότερη τεχνική βοήθεια. Για να πιάσουν τόπο αυτά τα χρήματα εκεί που πραγματικά υπάρχει ανάγκη.

  Jakop Dalunde (Verts/ALE). – Mr President, the European Union’s cohesion policy is a crucial tool in order to bridge the inequalities between the EU’s various regions. We have to make sure that the entire Union is able to benefit from the economic development, and a transition to a sustainable society and social equality, which the cohesion policy helps promote. However, a key aspect that we believe is lacking is synergies between the Cohesion Fund and the non-cohesion funds, such as the Framework Programme for Research and Innovation, which is a programme that helps promote excellent research projects all over Europe, even though there have been some challenges for some parts of the Union to fully participate in this programme.

One goal of the cohesion policy is to work as a tool in order to foster excellence so that the regional fund can become the region’s stairway to excellence and better participation in the research programme, which would benefit the whole of Europe. This is something that the Commission is trying to promote with a tool for smart specialisation strategies. This is a good start and I call on all stakeholders involved to improve the synergies in the next programme periods so that all this nice talk on synergies can actually become a reality.

  Raymond Finch (EFDD). – Mr President, this report calls for the Commission to ‘raise the profile of ESI Funds’ investments and to make it clearer that EU funding is involved’. Let me make it crystal clear right from the start of this speech that there is no such thing as EU funding. This money comes from the pockets of citizens of your constituent nations and for you to even consider throwing more of it away on self—promotion is simply a sign that you understand nothing of the issues confronting your voters.

We have already seen the decades of audits proving that the EU is utterly unable to prevent misappropriation, misspending and fraud. Giving you tens of billions of euros for self—aggrandisement between 2014 and 2020 seems tantamount to financial suicide. This budget is no more than a very expensive carnival parade, replete with all the clowns and sideshows, parading throughout Europe to the music of the danse macabre and the smell of burning money. The profusion of EU spending plaques across Europe, following this deluge of taxpayers’ money on projects which could have been done – if indeed they should be done – by the nation states much more cheaply and more effectively, may indeed prove to be no more than gravestones for your expansionist empire.

The concern this report states regarding the backlog of unpaid invoices is extremely valid. Who is going to bail out your vanity schemes when the UK leaves? Many of the nations in the south and east of Europe are already groaning under the weight of supporting the euro and your backing of the banking establishments. This empire—building will come to a shuddering halt sooner or later and, for the good of your peoples, I urge you to make it sooner.

(The speaker declined a blue-card question from Franc Bogovič)

  Ελευθέριος Συναδινός (NI). – Κύριε Πρόεδρε, έχει αποδειχθεί ότι ο συνδυασμός τεχνικής συνδρομής και χρηματοδοτικών μέσων των Διαρθρωτικών Ταμείων δεν έχει φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, ενώ υπάρχουν σκιές σκανδάλων και περιπτώσεις κακοδιαχείρισης κονδυλίων. Η Ένωση και τα κράτη μέλη είναι δέσμιοι συγκεκριμένων κανόνων. Ο έλεγχος για την ορθή χρήση των κονδυλίων γίνεται δειγματοληπτικά από την Επιτροπή εκ των υστέρων, ένεκα των προνοιών των συνθηκών, που προβλέπουν την ύπαρξη αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Η ευθύνη διαμοιράζεται μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών, κυρίως της Επιτροπής και των κυβερνήσεων των κρατών μελών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θεσμικές και διοικητικές αδυναμίες, διαφθορά, εξαπάτηση των κοινοτικών υπηρεσιών και κατασπατάληση των ευρωπαϊκών πόρων, οδηγούν σε οικονομικά ελλείμματα και περιφερειακές ανισότητες. Οι κυβερνήσεις συστηματικά υπέκυψαν στα θέλγητρα του πελατειακού κράτους, τα συμφέροντα του καρτέλ των κατασκευαστικών εταιρειών, τα μικροσυμφέροντα τοπικών παραγόντων και τις ευκαιριακές πολιτικές επιδιώξεις. Η αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης και του ιδιωτικού τομέα να αξιοποιήσουν επαρκώς τα κοινοτικά κονδύλια και να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη είναι προφανής, ώστε να σταματήσει να αιμορραγεί ο κοινοτικός προϋπολογισμός. Χρειάζονται εξατομικευμένες λύσεις, σεβασμός στις μακροπεριφερειακές προτεραιότητες των κρατών μελών και στις ιδιαιτερότητες, τα χαρακτηριστικά και στις διαφορές των επιμέρους περιοχών. Χρειάζονται προσβασιμότητα, διαφάνεια και αξιοκρατία. Πάνω απ’ όλα όμως, χρειάζονται εθνικοκεντρικές φιλολαϊκές κυβερνήσεις.

PŘEDSEDNICTVÍ: PAN PAVEL TELIČKA
místopředseda

  Ramón Luis Valcárcel Siso (PPE). – Señor presidente, señora comisaria, hoy de nuevo el Parlamento Europeo acoge un debate trascendental con el que intentar hacer más Europa, con soluciones para mejorar la tan importante política de cohesión, para lograr también los resultados que está pidiendo la ciudadanía. Porque la política de cohesión es la máxima expresión de la solidaridad europea; es esa herramienta invisible que consigue beneficios visibles. La política de cohesión es la rehabilitación del centro de Málaga, es el puerto exterior de Ferrol, es la autovía de Zeneta-San Javier, por citar algunos ejemplos.

La política de cohesión, además y fundamentalmente, es la que trabaja para que nadie se quede atrás. Lo demostró creando más de medio millón de empleos en plena crisis y ayudando a mitigar sus efectos en las regiones más vulnerables. Por eso defiendo que la política de cohesión es irrenunciable e insustituible. Lo que hay que garantizar es que cada programa haga lo que le corresponda y que no haya duplicidades. Ni un solo euro debe perderse por la burocracia.

No se trata, pues, de buscar sustitutos a la cohesión; porque la defensa europea es importante, porque negociar bien el brexit es muy importante, pero es más importante garantizar que los hospitales públicos sigan funcionando, que el agua siga llegando y que los niños sigan teniendo buenos colegios; porque es nuestro deber combatir la desigualdad y garantizar la igualdad de oportunidades para todos los ciudadanos, ya vivan en París, en Canarias o en Berlín; y eso solo podemos hacerlo con más cohesión.

  Момчил Неков (S&D). – Г-н Председател, икономическата ножица в Европейския съюз по оста изток – запад продължава да бъде широко отворена, дори и след над 10 години членство за така наречените „новоприсъединили“ се държави членки.

Бих искал да ви припомня, че в Европейския съюз все още има селища, включително в моята страна България, без основна селищна инфраструктура, като канализация и достъп до питейна вода. Към днешна дата използването на финансовите инструменти, като заеми, гаранции и микрокредити от земеделски оператори, е ограничено. Това говори, че тези инструменти не са пригодени за различните икономически сектори.

Общата селскостопанска политика гарантира доходи и подпомага изпълнението на някои европейски политики. Политиката на сближаване и финансовите инструменти, обаче, помагат на регионите да растат. Има дейности и проекти, като напояване, къси вериги, затворени цикли на производство и изграждане на цифрова инфраструктура, които изискват икономически капитал, непосилен за местните администрации.

Инвестициите в такива проекти дават решения на проблеми в региони с по-нисък стандарт на живот. Затова смятам, че селските региони и операторите в тях, трябва да имат гарантиран достъп до наличните финансови инструменти в рамките на политиката на сближаване на Европейския съюз.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, την ώρα που ο κύριος Draghi δαπανά εντός μιας διετίας 2,3 τρισεκατομμύρια ευρώ, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να δαπανήσει στο διάστημα 2014 – 2020 μόνο 454 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ είναι αναγκαία η αυξημένη παρέμβαση της Ένωσης με πόρους, προκειμένου να ενισχυθεί η συνοχή και να μειωθεί η ανεργία. Επισημαίνεται επίσης ότι στην Ελλάδα, τα μεγαλύτερα έργα που χρηματοδοτήθηκαν από το ΕΣΠΑ, τελικά μέσω της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης-παραχώρησης, καταλήγουν σε κρατικές ή ιδιωτικές επιχειρήσεις άλλων κρατών μελών της Ένωσης. Έτσι, στο πλαίσιο παραχώρησης των δεκατεσσάρων περιφερειακών αεροδρομίων, η γερμανική κρατική εταιρία Fraport πήρε προίκα 520 εκατομμύρια ευρώ υπό τη μορφή έργων ΕΣΠΑ, που εκτελέστηκαν και ακόμη εκτελούνται στα αεροδρόμια Θεσσαλονίκης και Χανίων, παρότι αυτό απαγορεύεται από τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, οι αυτοκινητόδρομοι παραχωρήθηκαν σε ισπανικές εταιρίες, η γέφυρα Ρίου–Αντιρρίου σε γαλλική εταιρία, ενώ το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» το διαχειριζόταν, μέχρι πριν λίγο καιρό, η Hochtief. Επομένως, η ‘Ευρωπαϊκή Ένωση κερνάει, η Ευρωπαϊκή Ένωση πίνει’.

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospodine predsjedniče, želim podržati oba izvješća zato što vrlo jasno govore o važnosti kohezijske politike koja je izraz solidarnosti unutar Europske unije, ali i više toga: šansa za razvoj svih onih područja koja trebaju novac od onih koja ga imaju više, i naravno želim posebno naglasiti važnost u ovim izvještajima koji govore napokon o ulozi lokalne i regionalne samouprave.

Imao sam prilike realizirati na stotine europskih programa i svjestan sam i znam jako dobro koliko je važno da upravo lokalne i regionalne samouprave imaju odlučujuću ulogu u realizaciji tih programa. I zato, financijski miks o kojemu govorimo ovdje u financiranju raznih projekata sigurno je nešto što je iznimno bitno, ali tko će odlučivati o tome da tehnička pomoć, bespovratna sredstva plus sredstva iz Europske investicijske banke ili iz EFSI fonda ili, ne daj Bože, od privatnog sektora budu povezani u realizaciji nekog projekta. To je vrlo kompliciran proces, ali mislim da trebamo biti hrabri i da trebamo nastaviti upravo na tom putu.

  Ángela Vallina (GUE/NGL). – Señor presidente, creo que estamos desviando mucho el foco de atención con debates sobre si es mejor aplicar subvenciones o instrumentos financieros y en qué porcentajes unas u otros tienen su mayor efecto, o cuál es el nivel de asistencias técnicas que hacen falta; debate que es necesario, sin duda, pero antes deberíamos focalizarnos en otra prioridad.

Seguimos teniendo una Europa duramente dividida entre regiones de primera y regiones de segunda: unas están muy capacitadas para gestionar inversiones y pedir fondos y conocen a la perfección qué instrumentos son los más adecuados para sus intereses; y otras, de segunda, no tienen ni el conocimiento ni la capacidad técnica financiera para siquiera solicitar fondos, no digamos ya para gestionarlos. Y, peor aún, son unas regiones de segunda que no pueden acceder a gran parte de dichos fondos, porque desde la propia Unión Europea les imponemos medidas de austeridad que cargan sobre los bolsillos de la gente corriente y que limitan terriblemente a la administración local, que es la más cercana a la ciudadanía.

Por eso, creo que debemos poner más atención para reducir las diferencias entre las diversas regiones y el retraso de las regiones menos favorecidas, que es para lo que están los fondos de cohesión.

  Krzysztof Hetman (PPE). – Panie Przewodniczący! Szanowna pani komisarz! Koleżanki i koledzy! Instrumenty finansowe, zarówno w poprzedniej, jak i w obecnie realizowanej perspektywie finansowej, pokazały swoją przydatność i dobre rezultaty. Niemniej jednak ich wykorzystanie nie jest wolne od problemów, a potencjał nie jest w pełni wykorzystany.

Jestem zdania, że instrumenty finansowe stanowią dobre uzupełnienie grantów, gdyż w odpowiednich sytuacjach są w stanie przyciągać dodatkowe wsparcie finansowe. Ich wartość dodaną należy docenić zwłaszcza w takich dziedzinach jak badania naukowe czy MŚP. Uważam jednak, że także w nowej perspektywie finansowej podstawą polityki spójności powinny pozostać granty. Stanowią one sprawdzoną i dobrą podstawę inwestycji publicznych w dziedzinie infrastruktury, środowiska czy inwestycji społecznych. Aby znaleźć w przyszłości najwłaściwszy model kombinacji grantów z pożyczkami i gwarancjami, należy unikać odgórnego jednolitego podejścia, a raczej zachować elastyczność i umożliwić władzom lokalnym i regionalnym wybór najlepszej formy oferowanego wsparcia w oparciu o lokalne uwarunkowania. I to właśnie lokalne uwarunkowania oraz specyfika poszczególnych regionów powinny być decydujące co do celów wsparcia dla projektów realizowanych w ramach polityki spójności. Europa regionów potrzebuje większego zaufania. Musimy pamiętać, że to ci, którzy realizują na dole te projekty, budują potencjał swoich miast, firm, regionów oraz ostatecznie Unii Europejskiej.

  Георги Пирински (S&D). – Г-н Председател, ключовото предизвикателство пред Европейския съюз днес са задълбочаващите се неравенства в Съюза. Ето защо политиката на сближаване, която е ключов инструмент за борба с неравенствата, днес придобива ново, още по-голямо значение.

В доклада на г-н Новаков основателно се заявява, че безвъзмездната помощ трябва да запази водещата си роля за основните публични политики, а финансовите инструменти биха могли да имат допълващ принос.

Безспорно са необходими усилия за привличането и съчетаването на частни инвестиции с публични средства. Трябва обаче да има ясно разграничаване на сферите, в които безвъзмездната помощ или финансовите инструменти работят най-добре. Когато се използват структурните и инвестиционните фондове, обаче, най-важното е да се постигат целите на сближаването. Ако не се възприеме решителна политика в полза на сближаването, трябва да е ясно, че един силно разбалансиран Съюз няма бъдеще.

  Martina Anderson (GUE/NGL). – Mr President, EU cohesion funding has been vital for the north of Ireland and for border communities recovering from years of conflict and neglect. Now all of this good work is under threat because of a Brexit that most people in the north do not want and did not vote for. By supporting Brexit, the DUP has let the people of the north down, again, as we stand to lose EUR 982 million of much-needed and essential structural funding. This is funding for thousands of projects in the north of Ireland that people depend on for their businesses, for community projects and for infrastructure. Some projects are already being delayed because of the fears and uncertainties surrounding Brexit. It is hurting our communities now as you know, we spoke about this, and it will only get worse in the future if we do not have access to such cohesion funding and structural funding for the north, because we will see projects collapse.

Commissioner, the EU needs to ensure that the benefits of decades of cohesion funding for a community that has been emerging from conflict are not lost, by ensuring that the north is guaranteed ongoing access to cohesion funding in the future after Brexit, as part of us being afforded designated special status, or whatever it is called, within the EU.

  Franc Bogovič (PPE). – Solidarnost je ključna vrednota Evropske unije in kohezijska politika je orodje, kako to solidarnost v praksi izvedemo v življenje. Na osnovi kohezijske politike so se v osemdesetih, devetdesetih letih razvile pokrajine v Irski, v Walesu, Španiji, Portugalski, Grčiji, drugih državah članicah.

V tem tisočletju smo imele nove članice priložnost, da smo koristile izdatna kohezijska sredstva. Tudi sam sem bil župan v občini s 25 tisoč ljudmi, ki smo koristili več kot 40 milijonov evropskih sredstev.

Številni vodovodi, čistilne naprave, širokopasovne povezave na vrhu visokih hribov so rezultat kohezijske politike. In če kohezijska politika rabi denar in različna sredstva, rabi tudi dobro, močno tehnično pomoč.

Tehnično pomoč, s katero usposobimo najprej državno raven, s katero se približamo lokalnim skupnostim, gospodarstvu, znanosti, raziskavam.

In če smo v prejšnjem finančnem obdobju morali osvojiti tehnologijo, kako zgraditi velik objekt, je sedaj potrebno zgraditi znanje, kako povezati med sabo gospodarstvo, znanost, lokalne skupnosti, državo, in skozi pametno specalizacijo pripeljati nove tehnologije, razvoj, v posamezne države.

In to je to, o čemer danes govorimo, zato zelo podpiram ti dve poročili in prepričan sem, da mora ostati kohezijska politika temelj tudi v novi finančni perspektivi, če želimo imeti Evropsko unijo.

  Viorica Dăncilă (S&D). – Domnule președinte, doamnă comisar, vreau să felicit cei doi raportori pentru abordarea avută pentru un domeniu atât de important cum este politica de coeziune. Politica de coeziune a Uniunii și-a demonstrat eficiența, fiind o dovadă de necontestat a capacității Uniunii Europene de a sprijini obiectivele de creștere și redresare. În acest exercițiu financiar, așa cum sublinia și doamna comisar, este important faptul că există o flexibilitate sporită pentru beneficiari prin intermediul unei game largi de instrumente, precum și faptul că sectorul privat este implicat sub formă de co-investiții sau know-how. Consider, totodată, benefică implicarea Băncii Europene de Investiții în politica de coeziune și, mai ales, sprijinirea autorităților naționale și locale în vederea îmbunătățirii calității proiectelor, dar și contribuția sa la atragerea altor investitori pentru proiecte din regiuni dezavantajate prin reducerea riscurilor.

Catch-the-eye procedure

  Andor Deli (PPE). – Elnök Úr! Úgy gondolom, hogy a kohéziós politikában a profitorientáltság nem kaphat aránytalanul nagy szerepet, mert például az oktatási vagy az egészségügyi területen a befektetések megtérülése és sikeressége nem mérhető kizárólagosan a haszon mércéjével. Ezért a pénzügyi eszközök bekapcsolása fontos, de ezeken a területeken nem válthatják ki, hanem csak kiegészíthetik a vissza nem térítendő támogatásokat. Az eddigi tapasztalatok már megmutatták, hogy a tartósan magas munkanélküliségi rátával és alacsony népsűrűséggel rendelkező régiók befektetési vonzereje igencsak gyenge. A vissza nem térítendő támogatások pedig pontosan az ilyen helyzetű régiók felzárkóztatásához járulnak hozzá. Ezért a 2020 utáni kohéziós politika kialakításánál fontos, hogy a pénzügyi eszközök részesedésének növelése ne járjon a vissza nem térítendő támogatások összegének csökkenésével, mivel az gátolná a kohéziós politika fő célkitűzésének megvalósulását, a régiók közötti egyenlőtlenségek felszámolását.

  Nicola Caputo (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, sovvenzioni e strumenti finanziari, ciascuno con le proprie specificità, hanno generato risultati tangibili per le PMI, per la ricerca, per l'ambiente e l'agricoltura.

Occorre tuttavia fare ancora tanto per ottimizzare l'utilizzo delle risorse disponibili in tutte le regioni d'Europa, occorre eliminare i fattori che disincentivano l'uso degli strumenti finanziari, ovvero ridurre gli oneri burocratici, semplificare le procedure d'accesso, ridurre i costi di attuazione e le spese di gestione. È indispensabile rendere più semplici, chiare e trasparenti le regole che disciplinano la combinazione di diversi fondi e favorire i partenariati di investimento, affinché Stati membri e regioni siano sempre più incentivati a usufruire degli strumenti messi a disposizione.

L'ampia gamma di opportunità offerte dai fondi SIE ha bisogno di un adeguato sostegno consultivo sotto forma di assistenza tecnica, assistenza tecnica che purtroppo, in alcuni Stati membri, non raggiunge in misura sufficiente e in modo efficace le autorità locali e regionali.

È fondamentale istituire canali di comunicazione validi e trasparenti al fine di attuare con successo i fondi SIE e ripristinare la fiducia nel funzionamento efficace degli strumenti messi a disposizione dall'Unione europea.

  Ivana Maletić (PPE). – Gospodine predsjedniče, čestitam kolegama izvjestiteljima, kolegi Novakovu i Ruži Tomašić i pozdravljam povjerenicu.

Jako je bitno da kohezijska politika i kroz financijske instrumente i tehničku pomoć isto tako bude na usluzi građanima i poduzetnicima. Zato moramo slušati što nam oni govore, a kažu da su im financijski instrumenti poprilično komplicirani. Čak je i Europski revizorski sud rekao da su troškovi upravljanja financijskim instrumentima jako visoki.

Naš odgovor na to treba biti povjerenje, a ne stotine stranica novih uputa. Dakle, moramo se više orijentirati na outpute, a manje na kontrolu inputa i to je ono što je važno da odgovorimo na ono što traže od nas. Isto tako tehnička pomoć mora naravno pomoći jačanju upravljačkih struktura, ali i krajnjim korisnicima koje moramo više informirati o mogućnostima financiranja njihovih ideja.

  Julie Ward (S&D). – Mr President, firstly, we must not underestimate the negative impact of Brexit on deprived areas of the United Kingdom who benefit from ERDF and ESF regional development funding, particularly my region, the North-West of England, and specifically the rural area of Cumbria, but also Liverpool, which was regenerated with European money after Margaret Thatcher’s government decided to let it rot.

It is crucial that future cohesion policy is in line with sustainable development goals encompassing a broad range of objectives, not only oriented towards economic growth but promoting sustainable development of societies and individual and collective wellbeing of communities. Therefore, structural investment funds must be used for creative, innovative and smart initiatives that benefit a large part of the population, including the most vulnerable people. Although I welcome the important work done on urban agendas, I believe the specific needs and challenges of rural areas must continue to receive proper attention.

  Stanislav Polčák (PPE). – Já bych obecně chtěl ke kohezní politice říci, že to má být páteřní politika EU. Právě proto, že vyjadřuje zásadu solidarity, tzn. snižovaní rozdílů, je to zásadní klíčové politika EU. Nesmí být oslabována dalšími nástroji anebo neoliberálními teoriemi o tom, že kohezní politika je zbytečná.

K technické pomoci bych chtěl říci, zpráva velmi správně poznamenává, že ty státy, které mají problémy v čerpání, tak i špatně čerpají v oblasti technické pomoci. Nad tím by se nepochybně měly zamyslet orgány členských států, které jsou zejména zodpovědné za čerpání.

Pokud jde o růst administrativy, je nutno souhlasit s tím, že růst administrativy v kohezní politice za několik posledních let je neuvěřitelný a je produkcí i z úrovně evropských institucí.

  Maria Grapini (S&D). – Domnule președinte, doamnă comisar, politica de coeziune trebuie să stea în centrul acțiunii Uniunii Europene. Dacă analizăm rezultatele obținute până acum, doar dacă nu suntem sinceri, nu spunem că am avut beneficii de pe urma politicii de coeziune. Scopul politicii a fost de la bun început stabilit ca un instrument prin care să se dezvolte zonele mai sărace, să se diminueze diferențele de nivel de trai al cetățenilor. Este nevoie să continuăm cu acordarea fondurilor pentru coeziune și este nevoie să se evite întârzierile la plăți la care au dreptul agricultorii în temeiul PAC.

Doamnă comisar, ați acționat și ați susținut politica de coeziune și vă mulțumim. Dorim să sprijiniți crearea unei platforme multiregionale de investiții pentru agricultură care să fie eligibilă pentru finanțarea din programul de dezvoltare rurală. Credem și cred că nu trebuie să uităm că este o diferență mare între zone, regiuni ale Europei în domeniul infrastructurii, în transport, educație, sănătate. Trebuie găsite soluții ca fondurile de coeziune să ajungă în aceste zone.Vă mulțumesc și vă dorim succes!

  Victor Negrescu (S&D). – Domnule președinte, vreau să felicit raportorii pentru că au pus această temă pe ordinea de zi. Este important să reiterăm importanța politicii europene de coeziune și rolul jucat în reducerea decalajelor de dezvoltare și pentru prosperitatea Uniunii Europene. În acest sens, vreau să o felicit din nou pe comisarul Corina Crețu. Eforturile sale pentru a face mai vizibile aceste investiții, dar și pentru a concentra resursele către domeniile și obiectivele cheie pentru dezvoltarea Europei au dat roade și trebuie sprijinite în continuare. Cu toate acestea, există colegi sau lideri politici care vor ca politica de coeziune să dispară prin crearea unor mecanisme financiare în care criteriile sociale sau de distribuție geografică să nu conteze. Nu trebuie să privatizăm politica de coeziune, nu trebuie să predăm politica de coeziune instituțiilor financiar- bancare și în acest sens, doamnă comisar, aveți întregul nostru sprijin. Revizuirea cadrului financiar multianual sau viitorul cadru financiar nu trebuie să afecteze politica de coeziune pentru că aceasta reprezintă un instrument-cheie în dezvoltarea viitoare a Uniunii Europene. Mulțumesc.

(End of catch-the-eye procedure)

  Corina Crețu, Member of the Commission. – Mr President, thank you very much for this fruitful and very interesting debate. Thank you for your contributions. I really share your views that this policy is more important than ever, in times where we have so many divisions. I think it is very important to show solidarity between Member States, and this debate shows that together we can make this policy stronger.

I would like to make some clarifications because I think there were some misunderstandings. I would like to underline that financial instruments do not lead to reallocation of funds between Member States or regions. When financial instruments are used, we do not support banks, we use them to transfer EU resources, with strict rules. Synergies are, of course, very important. I would like to thank Mr Lambert van Nistelrooij for [mentioning] this communications idea, a very elaborate document. I am very grateful to the Maltese Presidency that they also included in the Luxembourg meeting the Commission’s communications issue, on our debates between ministries for cohesion policy, because it is very important.

I am very sorry that Mr Finch is not here any more because the irony of our policy is that this policy was created because of pressure by the UK, in 1975, when the United Kingdom said it would not go to the Council in Paris if this ERDF solidarity fund were not created, because there was the situation with the closure of mines, and it was the European funds, the ERDF solidarity fund, which retrained people in new activities. I am very sorry, but I do not know if the people when voting for Brexit knew that they had jobs because of the European Union. Mr Finch is right. It is not European money, it is taxpayers’ money, but this money is also going to the UK: in Liverpool, as you said, we now have the Metro in Cardiff ongoing and a lot of big projects, such as the university in Manchester.

You mentioned the Peace programme, which is very important. I am very worried, like you, about this because it was not London, it was not Belfast, it was not Dublin, but Brussels who put the money together for the reconciliation policy. I fully trust that Mr Barnier, our Chief Negotiator, will deal with that because this is a very important programme and shows that this policy also has a role in healing the wounds that we have on the map of Europe.

Thank you very much and I will now say a few words in my mother tongue.

Cred că cei doi raportori au avut un rol important în a sublinia necesitatea de a folosi atât granturile, cât și instrumentele financiare. Granturile sunt practic foarte necesare atunci când este vorba de infrastructuri, lucruri, spitale, școli, drumuri, care nu produc neapărat profit imediat, iar instrumentele financiare, domnule Novakov, într-adevăr, împărtășesc poziția dumneavoastră, sunt la fel de indispensabile, dar trebuie să ne asigurăm că această combinație se face într-o manieră potrivită, calibrată, eficientă. Deci, încurajez toate părțile interesate, cele la nivel național, regional și local, autoritățile de gestiune, băncile - pentru că dânșii au capacitatea și expertiza necesară pentru a găsi acest echilibru între granturi și instrumente financiare. În acest sens, asistența tehnică despre care vorbea atât de mult doamna Tomašić este foarte importantă. Pentru această perioadă, știți bine că noi, în Comisia Europeană, am lucrat îndeaproape cu statele membre pentru a ne asigura că vor fructifica această perioadă de finanțare, dar, într-adevăr, sunt de acord cu dumneavoastră că putem mai mult. În ceea ce ne privește, încurajăm toate statele membre, le ajutăm să își îmbunătățească capacitatea administrativă, dar și să stabilească legislația potrivită.

Așa cum vă spuneam la început, încercăm să identificăm noi priorități pentru asistența tehnică. Părerea mea personală și a DG REGIO este că această asistență tehnică ar trebui devansată la începutul perioadei de finanțare pentru a sprijini din timp pregătirea programelor, pentru a nu mai avea aceste întârzieri pe care le întâmpinăm acum în statele membre, pentru a facilita schimbul de experiență între regiuni și în unirea eforturilor cu nou creatul Serviciu de sprijin pentru reforme structurale, pentru a lucra împreună pe teren.

Aștept cu interes colaborarea noastră în lunile care vin pentru dezbaterile privind bugetul post-2020 pentru a ne asigura că cele 500 de milioane de europeni vor beneficia de politica pe care o merită, pentru a le asigura o viață mai bună pentru ei și pentru copiii lor, este, cred, responsabilitatea noastră ca oameni politici și vă asigur că eu, personal, și serviciile mele vom face tot ce ne stă în putință pentru a ne aduce aportul în această privință. Mulțumesc foarte mult.

  Андрей Новаков, докладчик. – Искам да благодаря на всички, които участваха в дебата днес. Щастлив съм, че имаше и критични гледни точки. Наред с тях обаче трябва да кажем нещо. До края на този програмен период в европейските региони ще бъдат инвестирани почти половин трилион евро.

Всеки ден стотици милиони са инвестирани в европейските общини, за да решават проблемите на хората. И това са факти, които не можем да пренебрегнем.

Разбира се, че има проблеми за решаване, разбира се, че има място за подобрение. Дали можем да направим процедурите по-бързи, по-лесни и по-разбираеми? Може. Дали можем да направим политиката на сближаване по-видима? Предполагам, че може. Но тук подкрепям комисар Крецу, която казва, че политиката на сближаване достига до хора, общини и региони повече отколкото всяка друга политика на Европейския съюз и ние трябва да подкрепяме този подход. Защото всеки един проект, реализиран чрез Европейския съюз, чрез европейските структурни и инвестиционни фондове, отслабва популистите, а това е качествената разлика между всички конструктивни политици и популистите. Първите доставят резултати, вторите само говорят.

Аз съм сигурен, че накрая хората ще оценят това, което сме свършили и ще ни съдят по делата.

  Ruža Tomašić, autor. – Gospodine predsjedniče, želim se također svima zahvaliti koji su sudjelovali u ovoj raspravi. Posebno zahvaljujem izvjestiteljima u sjeni.

Ovo zapravo pokazuje, kada imamo zajednički cilj da možemo jako dobro raditi zajedno jer je dosad ova tehnička pomoć bila kao kada vam netko proda mašinu za pranje rublja, a onda vam dvije godine kasnije pošalje instrukcije kako koristiti tu mašinu. Dakle sada imamo instrukcije, imamo mašinu, pa idemo raditi.

  President. – The joint debate is closed.

The vote will take place shortly.

Written statements (Rule 162)

  Λευτέρης Χριστοφόρου (PPE), γραπτώς. – Η Πολιτική Συνοχής αποτελεί πολύ σημαντικό πυλώνα της ΕΕ, καθώς στηρίζει όλες τις περιφέρειες και τις πόλεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στηρίζει τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, την οικονομική ανάπτυξη, τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών. Αποτελεί επίσης χειροπιαστό δείγμα της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης της πολιτικής συνοχής συγκεντρώνεται στις λιγότερο ανεπτυγμένες Ευρωπαϊκές χώρες και περιφέρειες ώστε να τις βοηθήσει να φτάσουν στο επίπεδο των άλλων χωρών και να μειωθούν οι οικονομικές, κοινωνικές και εδαφικές διαφορές οι οποίες εξακολουθούν να υφίστανται στην ΕΕ. Στηρίζουμε την πρωτοβουλία της Επιτροπής για εμπροσθοβαρή χρηματοδότηση των προγραμμάτων στη συνοχή, σε συνδυασμό με εξειδικευμένη τεχνική βοήθεια, καθώς η στοχευμένη παροχή τεχνικής βοήθειας είναι καταλύτης για το μέλλον της πολιτικής συνοχής της ΕΕ.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. – A União Europeia, enquanto processo de integração capitalista que é, não está orientada para a coesão económica e social, mas sim para a divergência. A política de coesão, enquanto tal, apenas surgiu quando se temeu que as divergências criadas pela livre concorrência capitalista entre economias com grau muito diferente de desenvolvimento se tornassem insustentáveis.

Todavia, os recursos que lhe foram devotados, ao longo dos anos, nunca permitiram que a política de coesão cumprisse a sua função. Jacques Delors, há mais de vinte anos, defendia a duplicação do orçamento da UE para que se pudesse efetivar a coesão. Desde então, a UE alargou-se mas o orçamento encolheu. O que nunca chegou a ser suficiente foi ainda mais enfraquecido.

Desde o início do século, a União Económica e Monetária e o Euro deram um ainda mais vigoroso impulso à divergência. Os fundos estruturais – que agora querem direcionar para a especulação, para insuflar “instrumentos financeiros” – assumem, neste contexto, um papel central. Para além de nunca terem sido suficientes, a sua utilização passou, ao longo do tempo, a ser cada vez mais condicionada, submetida às prioridades políticas e estratégias da UE (de liberalização, privatização, desregulação) em vez de orientada para as necessidades específicas de cada país, de acordo com as suas opções soberanas.

  Pavel Poc (S&D), písemně. – Finanční instrumenty, které na sebe berou podobu půjček, záruk, mikroúvěrů a soukromého a rizikového kapitálu, se staly nedílnou součástí regionální politiky Evropské unie. Zatímco v programovém období 2007–2013 představovaly jen 6 procent objemu prostředků regionální politiky, v období 2014–2020 je jejich poměr už 12 procent. Jejich potřeba je neoddiskutovatelná. Stejně tak neoddiskutovatelná je ale potřeba grantů. Ačkoliv se v dnešní době najde mnoho odpůrců přímého financování z rozpočtu Evropské unie, kterému na oko chybí multiplikační účinky a tedy i širší rozsah, není možné tvrdit, že finančními instrumenty můžeme granty nahradit. Jsou to prostředky zásadní pro tzv. menší příjemce. Zejména projekty v oblasti školství, sociálních věcí a podpory zaměstnanosti se spoléhají na grantovou politiku evropského rozpočtu. Nemůžeme si tedy dovolit na jejich úkor podporovat velké projekty a příjemce, pro které jsou vhodnější jiné finanční mechanismy. Několik příštích měsíců a let představuje výbornou příležitost k reflexi týkající se politiky soudržnosti jakožto největšího investičního nástroje Evropské unie. Měli bychom se tedy pokusit o zlepšení synergie mezi evropskými rozpočtovými nástroji, včetně velmi aktuálního Evropského fondu pro strategické investice, a zejména o zlepšení poradenské podpory v podobě technické pomoci, která zaostávala v minulém programovém období, a o odstranění časových zpoždění, se kterými máme problémy nyní.

  Laurenţiu Rebega (ENF), în scris. – Rolul cel mai important al politicii de coeziune este să reducă decalajele între regiunile din Europa. Atunci când stabilim sursele de finanțare pentru politica de coeziune și raportul dintre acestea, trebuie să nu pierdem din vedere acest obiectiv.

Creșterea proporției instrumentelor financiare în cadrul politicii de coeziune nu trebuie în niciun caz să înlocuiască sistemul actual de granturi, pentru că s-ar crea un dezechilibru în politicile publice. Fiecare stat membru trebuie să poată să stabilească proporția între instrumentele financiare și granturi, pentru că nu există o formulă universală avantajoasă pentru toată lumea.

Nu se poate accepta ca Comisia să impună folosirea obligatorie a anumitor instrumente financiare. Cu cât autoritățile naționale sunt mai mult implicate în procesul de luare a deciziilor, cu atât mai bune vor fi rezultatele.

Sunt state, cum este și România, care momentan au mare nevoie de granturi și nu au capacitatea necesară pentru a le înlocui cu instrumente financiare. Obligarea acestor state să utilizeze instrumentele financiare în cadrul politicii de coeziune arată că, de fapt, Comisia pune interesele financiare ale anumitor instituții și intermediari financiari mai presus decât politica de coeziune.

  Monika Smolková (S&D), písomne. – Nachádzame sa v polovici súčasného sedemročného programovacieho obdobia pre čerpanie štrukturálnych a investičných fondov. Preto sa začínajú otvárať diskusie o tom, ako bude politika súdržnosti vyzerať po roku 2020. Jednou z kľúčových otázok bude, do akej miery budú priority politiky súdržnosti financované grantmi a do akej miery budeme využívať finančné nástroje. Správu kolegu Novakova podporujem, pretože vyjadruje aj moje presvedčenie, že grantový systém je v určitých oblastiach nevyhnutné zachovať. Granty by mali byť uprednostňovanou formou investícií najmä pri budovaní verejnej infraštruktúry, v sociálnych službách, ale aj v oblasti výskumu a inovácií. Samozrejme sa musí členským štátom a regiónom ponechať možnosť slobodne si zvoliť podiel grantov a finančných nástrojov pri vykonávaní ich priorít. Zároveň musím konštatovať, že kombinácia týchto dvoch typov nástrojov stále ponúka neprebádaný potenciál. Súhlasím tiež s názorom, že finančné nástroje (ako rôzne druhy úverov či zábezpek) majú svoj význam a sú efektívne najmä v rozvinutých regiónoch a väčších mestách. Ale netreba zabúdať, že odľahlé regióny, regióny s vysokou nezamestnanosťou či nízkou hustotou obyvateľstva sa vždy budú stretávať s ťažkosťami prilákať investície. Práve pre tieto oblasti, ktoré sa nám vyľudňujú, bude nevyhnutné grantový systém ponechať, aby tam bolo možné udržiavať vysokú úroveň vzdelanosti a sociálnych služieb.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. – Gotovo trideset godina nakon stupanja na snagu Europskog jedinstvenog akta (EJA) 1. srpnja 1987., kohezijska politika igra ključnu ulogu za dugoročni ekonomski rast u manje razvijenim regijama Europske unije. Obilježavanje obljetnice pravi je trenutak da Europski parlament ocjeni učinak i ulogu europskih strukturnih i investicijskim fondova.

U razdoblju od 2014. do 2020. Europska komisija i države članice imaju na raspolaganju 14,6 milijardi eura tehničke pomoći u okviru investicijskih i tehničkih fondova. Smatram da je povećavanje sredstava za tehničku pomoć preduvjet za sve ostale ekonomske djelatnosti i strateška ulaganja. Uspostava efikasnih administrativnih i infrastrukturnih uvjeta izuzetno povoljno djeluje na razvoj mnogih gospodarskih grana. Kako bi se transparentnost dodjele sredstava očuvala i vodilo računa o regionalnoj razini, nužno je uključiti i informirati građane, pogotovo koristeći tehničku pomoć na nacionalnoj razini za osposobljavanje lokalnih kapaciteta.

Uvjerena sam da bolja koordinacija s postojećim uslugama tehničke pomoći, poput JASPERS-a, može doprinijeti fleksibilnosti u dodjeli sredstava, što je za različite izazove, poput proračunskih poteškoća, primjeren način postupanja.

  Claudia Țapardel (S&D), în scris. – Politica de coeziune este principala ramură de investiții a UE, oferind cetățenilor plusvaloare, fie că este vorba despre crearea de noi locuri de muncă sau despre o infrastructură de transport de calitate. Această politică a adus beneficii tuturor statelor membre ale UE și a însemnat un sprijin important pentru state precum România, mai ales în perioada crizei economice.

Este adevărat că implementarea politicii de coeziune până în momentul de față nu a fost una perfectă, iar statele membre întâmpină încă dificultăți în ceea ce privește absorbția fondurilor și elaborarea de proiecte de calitate. Beneficiile acestor fonduri sunt însă evidente și atârnă mai greu decât impasurile de moment. De aceea politica de coeziune trebuie să rămână o prioritate pentru Europa, pentru a nu accentua și mai mult decalajele de dezvoltare dintre regiuni.

În ceea ce privește viitorul politicii de coeziune, susțin fără rezerve alocarea de mai multe fonduri și prioritizarea statelor din Europa Centrală și de Est în redistribuția acestora, pe baza principiului solidarității, astfel încât dezechilibrele să fie corectate.

Nu în ultimul rând, valoarea adăugată pe care această politică o are pentru relația dintre UE și cetățeni este de necontestat: prin investiții în sectoare cheie, fondurile de coeziune generează locuri de muncă și creștere economică, răspunzând astfel la nevoile cetățenilor europeni.

  Iuliu Winkler (PPE), în scris. – Viitorul politicii de coeziune a UE după 2020 trebuie decis printr-o dezbatere transparentă bazată pe argumente concrete și evaluări realiste. Nu este nicio exagerare dacă afirm că această dezbatere reprezintă o parte esențială a dezbaterii mai ample referitoare la viitorul UE. Construcția europeană are la bază solidaritatea, iar o UE lipsită de coeziune este lipsită de viitor.

Implementarea eficientă a politicii de coeziune este precondiția reușitei Strategiei Europa 2020. Creșterea inteligentă, durabilă și favorabilă incluziunii este răspunsul UE la provocările ce-i stau în față. Diminuarea fondurilor structurale și de investiții europene (ESI) oferind alternativa utilizării Fondului european pentru investiții strategice (Planul Juncker) nu este o soluție acceptabilă deoarece numai fondurile de coeziune asigură distribuirea teritorială echitabilă, echilibrată, care ține cont de gradul de dezvoltare a regiunilor implicate. Granturile alocate prin politica de coeziune abordează problema disparităților structurale regionale și permit UE să mențină o politică de finanțare regională echilibrată.

Din păcate, pericolul planează atât asupra viitorului politicii de coeziune după 2020, cât și asupra implementării acestor politici începând din 2019, anul probabil al Brexitului.

Parlamentul European trebuie să-și exprime sprijinul clar și puternic în favoarea menținerii politicii de coeziune ca fundament al solidarității europene și al viitorului UE.