Przewodniczący. – Kolejnym punktem porządku dnia są jednominutowe wystąpienia w znaczących kwestiach politycznych (art. 163 Regulaminu).
Csaba Sógor (PPE). – Elnök Úr, szeretném tájékoztatni a Parlamentet, hogy a legutóbbi romániai kormányválság során szinte a teljes román politikai elit és a vezető sajtóorgánumok soviniszta magyarellenes hangulatkeltésbe fogtak, ami rendkívül veszélyes a romániai demokrácia és az etnikumközi viszonyok stabilitására nézve. Ezzel a cél a politikai válság megoldásának elodázása lehetett, ám közben sikerült a román közvéleményt az 1,3 milliós őshonos magyar kisebbség ellen hangolni. Az ellenzéki pártelnökök szélsőséges kirohanásai mellett a különböző hírcsatornákon az újságírók dezinformációs kampányt folytattak, teljesen hamis képet festve az országban élő magyarokról, más esetekben alkotmányellenesnek állítva be olyan jogos és legitim kéréseket, amelyekre az ország kötelezettséget vállalt nemzetközi megállapodások ratifikálásával.
A párbeszéd elutasítása a többség-kisebbség viszony rendezésében soha nem vezet jóra, ezt tapasztalhatták Európa népei is. Reméljük, hogy Románia esetében a többség hajlandó lesz tárgyalóasztalhoz ülni, hiszen a kisebbségben bármikor partnerre talál, és így el lehet jutni egy többség-kisebbség megállapodáshoz, egy új kezdethez a román-magyar kapcsolatokban.
Miroslav Mikolášik (PPE). – Mr President, I am sure all of you heard about Charlie Gard, a 10-month-old boy in the UK suffering from a rare genetic disease. His doctors concluded that he is no longer entitled to be in this world. Both the domestic courts as well as the European Court of Human Rights approved to discontinue his life-supporting treatment, including nutrition and hydration, and ruled in favour of ending Charlie’s life in absolute contradiction to his parents’ will to seek experimental treatment in the USA.
How is it possible that even today, when we designate our era as one which respects the most fundamental values of life and human dignity, the United Kingdom does not act in the best interests of its citizens? Imposition of switching off the life-supporting treatment is nothing else than euthanasia. Together with all those of you who demonstrated your support, I strongly condemn this shameful conduct that undermines values of our civilised society’s right to life and human dignity.
Maria Grapini (S&D). – Domnule președinte, domnule comisar, stimați colegi, în această seară aș vrea să vorbesc despre drepturile omului, drepturile omului într-o țară membră a Uniunii Europene. Despre ce este vorba: de douăzeci de ani, în țara mea, în România, există o investiție majoră din partea unor cetățeni turci în instituții de învățământ. Este exemplară investiția și peste trei mii de copii învață în această instituție. Din păcate, în ultimii ani, Turcia, prin instituțiile sale, ale statului, dar chiar și prin Ambasada Turciei în România face presiuni asupra investitorilor, asupra profesorilor de origine turcă care lucrează în aceste instituții, asupra familiilor lor. S-a ajuns chiar la arestări, se fac înscenări, ridicări de pașapoarte, neprelungirea pașapoartelor. Practic, instituția de învățământ, care funcționează de douăzeci de ani, este perturbată, dar ceea ce este mai periculos este că acești cetățeni, care trăiesc și au făcut o investiție într-un stat european, nu sunt protejați. Întrebarea mea este: poate Comisia să facă ceva? Putem noi să facem ceva? Suntem într-un acord cu Turcia, nu putem să lăsăm cetățenii neprotejați.
Julie Ward (S&D). – Mr President, British citizens living in EU countries and EU citizens living in the UK have been suffering acute anxiety since last year’s referendum in the UK. EU citizenship rights are under serious threat, despite being enshrined in the EU Charter of Fundamental Rights and the European Convention on Human Rights. Theresa May’s offer to give residency to some EU nationals if they jump through hoops and pay for the privilege is neither fair nor generous. Indeed, it is an insult to people who have lived and worked in the UK for years. And what of the million or so who will not meet the five-year residency rule, many of whom are Eastern European and Roma, told to go home by emboldened racists? The Tory Government, under Theresa May’s shambolic leadership, is responsible for dividing our communities and whipping up xenophobia. A year on from the referendum and we are still no closer to a clear answer on the future of citizens living on both sides of the Channel. This is simply unacceptable.
Ruža Tomašić (ECR). – Gospodine predsjedniče, arbitražni postupak između Hrvatske i Slovenije, kontaminiran velikim skandalom, došao je kraju. Nakon što su slovenski član Arbitražnog suda Sekolec i slovenska zastupnica Drenik uhvaćeni kako razmjenjuju povjerljive informacije, Hrvatska – koja je u dobroj vjeri ušla u arbitražu – napustila ju je jednoglasnom odlukom Sabora.
Postupak koji je trebao riješiti spor unio je tako još više prijepora u odnose dviju država i dodatno zatrovao priču oko razgraničenja.
A što sad? Susjedi i partneri moraju sjesti i ponovno se dogovoriti oko novog rješenja.
Ovim putem apeliram na Komisiju i ostale države članice da uvaže činjenicu da je jedna članica opravdano napustila arbitražu i ne priznaje odluku suda koji je, izlaskom Hrvatske iz postupka, izgubio svaki legitimitet u ovom slučaju.
Pritisak na Hrvatsku da prizna ovakvu arbitražu značit će izravno svrstavanje uz jednu članicu protiv druge te suptilno odobravanje netransparentnosti i korupcije u međunarodnim institucijama. Bio bi to velik korak u krivom smjeru za Europsku uniju!
Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospodine predsjedniče, odluka arbitražnog suda o graničnoj crti između Hrvatske i Slovenije za Hrvatsku je neobvezujuća jer Hrvatska je izašla iz ovog arbitražnog procesa, koji je naravno kao što znamo bio itekako kontaminiran sa slovenske strane. Međutim, ja polazim i od toga da odluka koju je taj arbitražni sud donio može biti dobra polazišna osnova za traženje konačnog rješenja između dva partnera, između dvije prijateljske zemlje.
Dakle, mislim da bilateralni razgovori koji se očekuju i pozivam premijere da zaista čim prije nađu konačno rješenje kako bi ljudi koji žive uz granicu, zajedno sa mnom jer i ja živim uz tu granicu, zaista bili spokojni i mirni jer su danas itekako zabrinuti zbog svega što se dešava i stvari, nadam se, neće izmaći kontroli. Zato pozdravljam odgovorne reakcije čelnika Slovenije i Hrvatske i pozdravljam njihovu namjeru da brzo nađu konačno rješenje. Ja mislim da je to jedini put i u tom kontekstu vjerujem da će imati podršku svih nas jer je mir i stabilnost u regiji prvenstveno ono što građane zanima.
João Pimenta Lopes (GUE/NGL). – Senhor Presidente, no final de abril apresentava-se uma proposta de proclamação interinstitucional sobre o pilar europeu dos direitos sociais. São 20 propostas concretas que se afiguram como um autêntico manual de exploração e nivelamento, por baixo, dos direitos laborais e sociais. Promovem o aprofundamento da exploração e da precariedade por via da flexibilidade, atacam o direito à proteção social e à segurança social pública e universal, alinham a idade da reforma com a esperança de vida, defendem a precariedade e a submissão dos direitos sociais e laborais aos desideratos dos patrões, do grande capital e dos interesses do diretório e das potências da União Europeia. Elimina-se qualquer referência a políticas públicas de serviços como a educação ou a saúde, assumem uma visão mercantilista dos direitos seja na proteção social, na saúde, educação, água, saneamento, energia, transportes, entre outros. Quem os quiser que os pague. O manual de exploração que urge rejeitar e com ele as políticas e constrangimentos da União Europeia que promovem a pobreza, as desigualdades e a asfixia de povos e países soberanos.
Josep-Maria Terricabras (Verts/ALE). – Señor presidente. No es la primera vez que en esta Cámara denuncio el escándalo del proyecto Castor, entre Cataluña y el País Valenciano, que pretendía inyectar gas natural en un antiguo yacimiento petrolífero y que causó más de 500 movimientos sísmicos. Cuando se paralizó aquel proyecto absolutamente nefasto, el Estado español se comprometió a pagar más de 1 300 millones de euros como compensación a la empresa.
Hace más de dos años —abril de 2015— el Parlamento Europeo lamentó la actuación del Banco Europeo de Inversiones y de la Comisión Europea, a la que requirió que tomase medidas para evitar que fuesen los ciudadanos españoles los que tuviesen que asumir aquella compensación.
La Comisión Europea no ha respondido aún a nuestras demandas. El Estado español está procediendo a una ayuda encubierta, con la excusa de la compensación. Se trata de un escándalo inaceptable y la Comisión es corresponsable de ello al no hacer nada. Así lo denuncio de nuevo, de nuevo, de nuevo.
Gilles Lebreton (ENF). – Monsieur le Président, un hommage a été rendu samedi 1er juillet, au Parlement européen de Strasbourg, à l’ex-chancelier allemand Helmut Kohl. À mes yeux, cet hommage pose problème pour deux raisons.
D’abord, parce qu’Helmut Kohl était avant tout au service de l’Allemagne. Il a réunifié son pays et a créé l’euro sur le modèle du mark. Si l’Union européenne est aujourd’hui à ce point dominée par l’Allemagne, c’est à lui qu’elle le doit. Vous comprendrez qu’en tant que Français, je ne m’en félicite pas.
D’autre part, l’hommage posait aussi problème parce qu’il a été rendu non pas par les députés européens, mais par des personnalités, pour la plupart même pas élues, qui sont venues occuper les bancs des députés.
L’Union avait déjà inventé la démocratie sans peuple, elle vient, le 1er juillet, d’inventer le Parlement sans parlementaires.
Σωτήριος Ζαριανόπουλος (NI). – Κύριε Πρόεδρε, στην Ελλάδα, με νόμο-κοροϊδία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χιλιάδες συμβασιούχοι στους δήμους θα απολυθούν και ελάχιστοι θα μονιμοποιηθούν. Βλέπετε, μεθοδεύεται, για τα κέρδη των επιχειρηματιών που θα αναλάβουν, η ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας και της ανακύκλωσης, με νέα βαριά χαράτσια για τους δημότες. Η ολιγόμηνη εργασία με ψίχουλα και η πολύμηνη ανεργία σαν κίνητρο ανάπτυξης είναι η βέλτιστη πρακτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αστικών κυβερνήσεων και τοπικών αρχών, φιλελεύθερων σοσιαλδημοκρατών και κάθε είδους οπορτουνιστών που απαιτούσαν εφαρμογή ευρωπαϊκής οδηγίας για να μην ανανεώνονται οι συμβάσεις, να ανακυκλώνονται τακτικά οι άνεργοι και να μην αποκτούν δικαιώματα.
Η πολυήμερη απεργία των συμβασιούχων στην Ελλάδα, που αντιμετωπίστηκε με απειλές, καταστολή και καθοδηγούμενο κοινωνικό αυτοματισμό απ’ όλα τα κόμματα που σιωπούν σήμερα για την εργαζόμενη που πέθανε και για άλλον που χαροπαλεύει λόγω εντατικοποίησης της εργασίας με καύσωνα, ανέδειξε ότι η σταθερή μόνιμη εργασία για όλους -άμεσο αίτημα λαϊκής επιβίωσης και συσπείρωσης της εργατικής τάξης- είναι καρφί στην ψυχή του συστήματος. Να γιατί ο αγώνας πρέπει να συνδέεται με την ίδια την ανατροπή του.
Stanislav Polčák (PPE). – Pane předsedající, já bych chtěl naše zraky obrátit k tématu, které si opravdu zasluhuje naši velkou pozornost, a to je otázka sucha. Mnohé členské státy a i jednotlivé regiony se dnes potýkají se suchem, které dosahuje katastrofálních rozměrů, a to, že Evropa vysychá, je nesporný fakt.
Myslím si, že je důležité i v rámci České republiky, která je rovněž dotčena, zejména moravské regiony, hledat nové impulsy v hospodaření s vodou. My potřebujeme udržitelné hospodaření s vodou a potřebujeme se inspirovat v zahraničí, kde dochází už dnes k velmi hospodárnému využívání tohoto základního zdroje. Je nezbytné, abychom se chovali šetrně, jak každý sám osobně, tak samozřejmě i při tom nakládání, které je řekněme průmyslové, s vodou, ale zároveň bych chtěl, aby i naše politika soudržnosti obsahovala určitý impuls pro takto znevýhodněné regiony. Myslím si, že naši pomoc potřebují a tyto impulsy jsou nezbytně nutné.
Момчил Неков (S&D). – Г-н Председател, скъпи колеги, скъпи съграждани, на 2-ри март тази година гласувахме с голямо мнозинство резолюция, задължаваща Комисията да спазва европейското законодателство по въпроса, свързан с визовата реципрочност. Четири месеца по-късно отново сме там, където бяхме преди четиринадесет – стратегическо бездействие от страна на Европейската комисия.
Президентът на САЩ за няколко месеца показа, че не зачита международните ангажименти. Европейската комисия явно е решила да толерира точно този модел. Намирам за крайно разочароващо решението на комисията по правни въпроси, подкрепено от политическите групи на ENP, ALDE и консерваторите, които са гласували срещу волята на мнозинството членове на Европейския парламент и срещу интереса на гражданите на България, Румъния, Полша, Кипър и Хърватия.
Г-н Таяни, в предизборната си реч заявихте, че на Европейския парламент му трябва председател, който да работи за всеки. Покажете, че можете да работите за тези 70 милиона европейци и предприемете необходимите стъпки да се спре дискриминацията срещу тях.
Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, δεν πρόλαβε καν να στεγνώσει το μελάνι της σκληρής δεύτερης αξιολόγησης και η τρόικα άρχισε να απαιτεί τη λήψη νέων μέτρων, ενόψει της επερχόμενης τρίτης αξιολόγησης. Έτσι, μετά την επιβολή του τρίτου και τέταρτου μνημονίου, μετά το πετσόκομμα των συντάξεων, μετά την επιβολή διαρκούς σκληρής λιτότητας μέχρι το 2060, μετά τη δρομολόγηση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας για 99 χρόνια, μέσω του κατοχικού ταμείου, η τρόικα και ο κύριος Moscovici προανήγγειλαν από Σεπτέμβριο και νέα μέτρα κατά των συνταξιούχων. Κι όλα αυτά, ενώ η τρόικα και οι δανειστές δεν καταβάλουν τουλάχιστον το 30% των δανειακών κεφαλαίων του τρίτου δανειακού πακέτου των 86 δις.
Σύμφωνα με έγγραφο της Επιτροπής, μετά τη λήξη του τρίτου μνημονίου θα περισσέψουν 24,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Γιατί λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση δεν ζητά τη μείωση των μνημονιακών μέτρων κατά 30%, αφού οι δανειστές θα δώσουν μόνο το 70% του δανείου; Όμως, ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ανεχθεί την τρόικα και τους βαστάζους της και σύντομα με τον αγώνα του θα τους δώσει το μήνυμα ότι υπάρχει άλλος δρόμος.
Marek Jurek (ECR). – Panie i Panowie Posłowie! Decyzja Komisji Europejskiej o wszczęciu kroków prawnych przeciwko Polsce i Węgrom to albo świadome dzielenie państw Europy, albo kompletna nieumiejętność wycofania się z błędnej imigracjonistycznej polityki. Jedno i drugie świadczy jak najgorzej o obecnym kierunku i metodach działania Komisji Europejskiej. Sprawa ma jeszcze jeden aspekt. Polska i Węgry są tak naprawdę atakowane, dlatego że otwarcie i uczciwie odrzucają politykę, którą ogromna większość państw Europy odrzuca w praktyce. To pokazuje, że tak naprawdę Komisji Europejskiej chodzi jedynie o utrwalanie ideologicznego kłamstwa o aprobacie opinii publicznej narodów Europy dla jaj imigracjonistycznej polityki. Oczywiście na kłamstwie nic trwałego się nie zbuduje. Im liczniej i im szybciej ludzie w Europie uświadomią sobie tę prostą prawdę, tym więcej zachowamy szans na owocną i autentyczną współpracę naszych narodów.
Jozo Radoš (ALDE). – Gospodine predsjedniče, gospodine povjereniče, Komisija je razvila plan povezanosti zemalja zapadnog Balkana, a važna komponenta te povezanosti je energetska povezanost s ciljem integracije tržišta kako bi se smanjili zahtjevi za opskrbu električnom energijom i dobila jeftinija električna energija. Važan dio te energetske povezanosti je i suradnja u okviru energetske zajednice u kojoj zemlje zapadnog Balkana definiraju zajedničke projekte i dogovaraju usvajanje i primjenu zajedničkih standarda u proizvodnji i opskrbi električnom energijom.
Zemlje zapadnog Balkana planiraju izgradnju osam elektrana na ugljen koje ne odgovaraju visokim standardima Europske unije ponajprije u pogledu očuvanja okoliša odnosno kvalitete zraka. Stoga pozivam Komisiju da u okviru plana povezanosti i energetske zajednice pomogne tim zemljama da usvoje najviše standarde zaštite okoliša u izgradnji termocentrala.
Paloma López Bermejo (GUE/NGL). – Señor presidente, hace unos días el Banco de España daba por perdidos 60 600 millones en el rescate bancario. Poco después se perdían otros 1 000 en la fusión de Mare Nostrum y Bankia. Con este dinero no habría hecho falta recurrir al fondo de reserva para pagar las pensiones, o cerrar hospitales y escuelas, o la reducción de la protección social. Y podría continuar.
Y eso, sin contar los intereses o las ayudas indirectas, como los créditos fiscales que recibirá el Banco Santander por la compra del Popular, mientras miles de pequeños ahorradores pierden todo su capital en una entidad declarada solvente, un enigma y una vergüenza que el Gobierno del Estado español y el BCE nos tendrán que explicar.
El rescate bancario es un pozo sin fondo que nos deja un sistema financiero concentrado, frágil y alejado de la economía real. La senda del crecimiento exige rescatar a los trabajadores, a los pensionistas, a las familias, víctimas de un sistema financiero depredador e insostenible.
Jordi Solé (Verts/ALE). – Señor presidente, seguimos avanzando hacia el referéndum de autodeterminación que tendrá lugar en Cataluña el 1 de octubre, un referéndum que apoyamos entre el 70 % y el 80 % de los catalanes. Y, mientras avanzamos, el Gobierno español, incapaz de gestionar políticamente una demanda tan amplia y tan legítima, sigue encerrado en su mundo de descalificaciones y de amenazas.
Estos días nos ha tocado a los alcaldes. Se nos amenaza con actuar contra nuestra supuesta —si la tenemos— osadía de colaborar para que nuestros conciudadanos puedan votar con plena normalidad democrática. Pues bien, la gran mayoría de alcaldes de Cataluña estaremos a la altura, estaremos siempre al lado de la democracia, de las urnas y de la gente.
Cuando un Estado amenaza a los representantes políticos que quieren poner urnas, este Estado tiene un problema grave. Y cuando el Estado que amenaza a los que queremos poner urnas es un Estado miembro de la Unión Europea, entonces es toda la Unión quien tiene un problema.
Michaela Šojdrová (PPE). – Pane předsedající, je to dnes přesně 25 let, kdy de facto začal rozpad Československa nezvolením Václava Havla prezidentem, a to částí poslanců zvolených na Slovensku, kteří požadovali rozdělení federace a samostatné Slovensko.
Václav Havel pochopil vůli slovenského národa a odstoupil. Po vzniku samostatné České republiky byl v lednu 1993 zvolen prvním českým prezidentem. Jeho čin přispěl k tomu, že Československo se rozdělilo poklidnou cestou formou dohody, kterou některé země považují za příkladnou.
Hovořím o tom proto, že tuto středu, 5. července, budeme zde ve Štrasburku otevírat novou budovu, která ponese jméno Václava Havla. Bude to sídlo Evropského ombudsmana a Václavu Havlovi bude určitě slušet, protože byl, a symbolicky tak zůstane ochráncem práv občanů. Štrasburk je symbolické město pro Francouze i Němce. Toto propojení obou břehů symbolizuje cenu míru. My, Češi, můžeme být v této chvíli hrdi na to, že v tomto městě ponese sídlo evropského ombudsmana jméno Václava Havla.
Tonino Picula (S&D). – Gospodine predsjedniče, večeras ukazujem na neopravdan zahtjev za dvomjesečnom odgodom primjene delegiranog akta koji hrvatskim proizvođačima vina teran omogućuje plasman na europsko tržište.
Vino teran proizvodi se u Sloveniji od sorte refošk, a u Hrvatskoj od sorte teran. Slovenija je zbog ranijeg ulaska u Uniju mogla ranije zaštititi geografsko porijeklo svog vina, a hrvatski su proizvođači pretrpjeli značajne štete zbog nemogućnosti plasmana svog proizvoda na europsko tržište.
19. svibnja Europska komisija delegiranim aktom regulirala je ovo pitanje tako da se uz ime teran tiska i dodatak hrvatska Istra. No, nekoliko dana prije stupanja akta na snagu uložen je zahtjev za odgodu njegove primjene. O tome će glasovati Odbor za poljoprivredu sljedeći tjedan.
Apeliram da se odbije neutemeljen zahtjev za odgodom primjene delegiranog akta o teranu. Hrvatski vinari čekaju 4 godine predugo.
Imena proizvoda u mnogim slučajevima prelaze nacionalne granice, što je najbolji dokaz zajedničke prošlosti proizvoda i potrebe za suradnjom. Očekujem da će se svim proizvođačima terana omogućiti plasman proizvoda čija su kvaliteta i geografsko porijeklo, ali i pravni argumenti za zaštitu apsolutno neupitni.
Jasenko Selimovic (ALDE). – Mr President, when the Berlin Wall fell I was sitting in my father’s little Fiat 750 in Sarajevo, hoping to be in Berlin and see what freedom looked like. I was already this long, so I had to take the first seat out of the car in order to fit in that little car. But it didn’t help. The car was produced in a socialist fabric in the former Yugoslavia, so we didn’t make it. Freedom was not yet for us. For us, freedom will come later, after years of blood, tears and tragic war.
The other Europeans experienced, in the same time, the spread of liberal and democratic values. I am deeply convinced that one of the reasons for that is the wise statesmen who could deal with such tremendous challenges. One of them was Helmut Kohl. He believed in building a new Europe – united, enlarged and free. This is exactly how we should bid farewell to him – by finishing that project. Believing in the power of this legacy, believing that Europe one day will be enlarged, united and peaceful and that even my two friends who were on that unsuccessful trip with me will one day join us.
Maria Lidia Senra Rodríguez (GUE/NGL). – Na Galiza, no mês passado, a polícia efetuou duríssimas cargas policiais contra pessoas que se manifestavam contra o despejo do Centro Social Escárnio e Maldizer, que provocaram dezenas de pessoas feridas identificadas, tendo sido algumas detidas ainda no dia a seguir.
Agora, a Direcção-Geral da Polícia anunciou que tramitará umas 400 propostas de sanção contra 116 pessoas.
O Colégio Profissional de Jornalistas da Galiza denunciou e condenou os impedimentos policiais à cobertura desta manifestação.
O Delegado do Governo na Galiza afirmou, numa entrevista de rádio, que o Governo espanhol controla e persegue pessoas que assistem regularmente a manifestações.
Tudo isto constitui violações gravíssimas do direito à liberdade de expressão e de manifestação. Este Parlamento condenou muitas vezes situações como estas quando acontecem em países terceiros. Temos de dar o exemplo e agir contundentemente quando isto acontece num Estado-Membro.
Jiří Pospíšil (PPE). – Pane předsedající, já jsem chtěl upozornit na jednu věc, která souvisí s aktuální politikou Evropské komise.
Jak všichni víme, 13. 6. Evropská komise zahájila řízení vůči třem státům, České republice, Polsku a Maďarsku, z toho důvodu, že tyto země odmítají realizovat povinné kvóty a přijímat uprchlíky. Já bych byl velmi rád, kdyby Evropská komise ve chvíli, kdy zvolila takto tvrdé řešení, také vnímala, co toto rozhodnutí Komise vyvolává mezi obyvateli střední Evropy. Jaké to má dopady, jak to posiluje antievropskou náladu a antievropské smýšlení.
V České republice na podzim v říjnu proběhnou volby do Parlamentu, a já jsem – bohužel, to zdůrazňuji – přesvědčen, že tato radikální cesta Evropské komise povede k tomu, že populistické a antievropské síly v české politice a v českém parlamentu posílí. A to je věc, z které nemám radost a kterou si nepřeji. Takže Komise by možná měla postupovat více politicky a přemýšlet, zda zvolená řešení opravdu povedou ke kýženému cíli, a to je posilování Evropské unie. Takto posilujeme pouze Rusko a nepřátele Evropy.
Nicola Caputo (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, in Italia migliaia di persone si ritroveranno nelle prossime ore davanti al parlamento italiano per manifestare contro la ratifica del CETA, approvato da quest'Aula a febbraio con 408 voti a favore, 33 astensioni e 250 voti contrari, tra cui il mio.
Si tratta innanzitutto di agricoltori, preoccupati perché tale accordo rappresenta il primo lasciapassare per le imitazioni di prodotti gastronomici italiani più conosciuti e meno tutelati. Sono consumatori e ambientalisti, allarmati dall'abbassamento degli standard di sicurezza alimentare e dalla diffusione delle produzioni OGM. Sono lavoratori e piccoli imprenditori, impauriti da un'ulteriore concorrenza al ribasso, da dover pagare a caro prezzo attraverso un ulteriore dumping sociale. Ma le proteste non sono solo italiane: in molti Stati membri si registrano manifestazioni di questo genere.
È centrale l'impegno della Commissione a seguire con la massima attenzione l'evoluzione della situazione, bloccando tutti i tentativi di violazione delle regole che possano contribuire a danneggiare i nostri prodotti, l'occupazione, l'ambiente e la salute.
Claudiu Ciprian Tănăsescu (S&D). – Domnule președinte, dragi colegi, pentru pacienții suferind de neoplasm, includerea într-un studiu clinic a unei metode noi de tratament sau a unei tehnologii experimentale poate însemna șansa unei îmbunătățiri a calității vieții, a unei regresii a stadiului bolii sau chiar diferența dintre viață și moarte. Din păcate, există și cazuri în care aceste șanse nu sunt distribuite în mod echitabil între cetățenii Uniunii Europene, deși una dintre preocupările fundamentale ale Parlamentului European este conferirea de drepturi egale tuturor cetățenilor europeni, indiferent din care stat membru fac parte.
În cazul trialului clinic APOLLO, pentru pacienți suferind de mielom multiplu, studiu susținut de compania Janssen, niciun pacient român nu a fost încă inclus în acest trial. Deși România a fost călduros recomandată de coordonatorul studiului, profesorul Dimopoulus de la Universitatea de Medicină din Atena și, cu toate că România îndeplinește toate condițiile pentru a fi inclusă în acest trial, din zona Balcanilor, doar Grecia, Turcia și Serbia au fost acceptate pentru acest studiu. Întrebați, reprezentanții companiei Janssen au motivat refuzul pe baza unor probleme administrative, de neacceptat atunci când la mijloc se află viețile unor oameni. Fac un apel pe această cale la o reconsiderare a acestei decizii și la reevaluarea României în scopul includerii în etapele viitoare ale studiului APOLLO.
Przewodniczący. – Zamykam dyskusję nad tym punktem porządku dnia.